gyb28 4sa10 " Dat nu bedoel ik met de verschillen tussen de soorten van de dichekunst die worden bepaald door de media waarin de di niu over naar de kwestie van de verschillende onderwerpen> ‘Aangezien jensen-die-uitbeelden handelende mensen vitbeelden en hhet noodzakelijk is dat deze goed of sleche zijn (want ka- rakters worden vrijwel uitsluitend hierdoor bepaald: wn verschillen wat hun karakter betreft in de mate ters hun witbeelding tot stand brengen. dans en in Ait en ierspel kunnen deze ongelikheden optreden. Zoishet ook met uitbeeldingen in taal. Om enige ‘voorbeclden te noemen van poézie waarbij geen muzickte » Selecta ut /frisetele Ss pas komt: Homerus heeft betere n Cleophon gelike; slechtere zijn -nsen_uitgebecld, igebeeld door Hege- 'mon van Thasos, de eerste die parodieén gemaakt heeft en door Nicochares, de dichter van de Deiias.” En op dezelfde manier binnen de dithyramben en de nnomoi: men kan een C ‘loop uitheelden zoalsrespectieve~ Iijk Timotheus en Philoxenus dat gedaan hebben. Op divzelide onderscheid berust ook de afstand van de trage- dic ten opzichte van de komedi. Want de komedie beelde bij voorkeur mensen uit de slechter, de tragedie mensen die beter ziin dan de mensen zoals ze nu eenmaal zijn v 48b2 Tot zover wat de verschillen betreft binnen de poctiss le uitheelding: 2antal en aard van die verschillen zullen ms ‘duidetik ziin. Wat nu de oorsprong van de dichtkunst as geheel genomen betreft, liken er twee oorzaken te 7 bide in de natuur gelegen. 48bs_ De cerste oorzaak is dat het anderen nadoen-en-uitheelden mensen van hun geboorte af eigen is; de mens verschilt van deandere levende wezens daarin dat hij de meeste aan “Poietice4sbs asb20_ 48b24 1 it te beelden en zijn eerste essen al leert door na tedoen.! De tweede ooreaak ligt in het fet dat alle nsen plezier eleven aan sitbeekdingen, Een aanwijzing voor dit lasts is water gehourt in de praktjk. Van de dingen de ons in de werkelikheid pin doen om te zien, bekijken we met plevier de meest nauwkeurige afbeeldingen, zals bij toorbeeld de vormen van de meest en van lien, En een ooreak van dit plerieris mede het fee dat leren niet alleen de-wisgerigen veel genot er- schaft maar de andere mensen ook, alleen delen 7 dzarin slechs in geringe mate. Mensen hebben nameliplrier in het sien van afbeeldingen omdat bet reuluat van bet kijken is dat i lerenen tot de slotsom komen wat in elk afzonderlgk geval is, on 2e zcggen dan bv “He, dat ish! Want in het geval. daatentegen, dat emand chet voorbectd> niet eerder gezion heeft, zal het beeld niet qua uitbeelding het plezir veroorzaken war alleen door de uitvoering of de kler of cen andere dergcike ooreak ‘Ondatetuitbeelden ons van nature cgen is, en dices elt voor toonsoort en ritme (en het i dude dat de ‘ersmatensoorten van ritten ijn), daarom is bezatn, deze geledeljk tot ontwikting, hebben ge trac totdat 2 it hun improvisatcstensloite de dich kunst voortbrachten.” Na haar geboorte> splitsc de dichikunst zich in twee verschillende rchiingen overeenkomstig en lofeangen , Nu kan men weliswaar van geen dichter ‘y66r Homerus cen schimpdicht noemen (a is het waa schiljk dater veledichters van dere soort geweest ij, ‘maar als men bij Homerus begint kan men dat wel: bij- voorbeeld de Margites' van hemzelf, en soortgeliike ge- dichten . In deze gedichten trad nu ook de jambische versmaat op zoals daarbij past (en dat is ook de reden dat die versmaat nu dejambischeheet:het wasin dat ‘metrum dat men elkaar placht te bespotten(iambizcin).* En zo werden in die begintd sommigen dichters van he- roische verzen, anderen van de op bespotting gerichte jamben. Zoals Homerus de dichter bij uitstek was van de serieuze poézie (want hij is uniek niet alleen in de goede ‘maar ook in het gebruik van de dramatische wijze van uit beelden’) 20 heeft hij ook als eerste de specificke vorm komedie laten tien doordat hij de beschimping, verving door de humor en deze op de dramatische wijze vit beeldde. Wane de Margtestat tot onze komedies oals de tis en de Odysse staan tot onze tragedies." En tocn de tragedie en de komedie aldus in zicht gekomien waren, volzden ij die zich hetaj tot de ene hetzj tot de andere richting in de poérie angetrokken voelden, hun eigen ard: de ene rocp gafie jamben op en werd komediedich- ters, de andere groep gaf het heldendiche op om tragedies, te gaan opvoeren omdat deze nieuwe vormen imcer allure en prestige hadden dan de oudere. (Of de tragedie thans reeds beschikt over volledige van haar formatieve elementen —iets wat men beoordelen moet zowel op zichzelf als in relate tot waardigheid, 3. De jambische trimeter nam de plants in van de trochaeische tetrameter, want aanvankelik had men de trachaeische tetrameter gebruikt omdat de posie scder tragedie toon nog satyrspelachtig, was en meer sastaan de dans, Toen echter de tragedie wit sgesproken tal was komen te bestaan, vond de natuur relve de geéigende versmaat," want het jambische vers is de meest spreektaalachtige, zoals Dili uit hee foie dat we het meestjambische trimeters zeg- {gen in de omgangstaal en slechtszelden dactylische hexa- sous meters, en alleen wanneer we afwijken van de volgorde vaarin we de worden in de gewone sprecktaal op clk laten aansluiten, 4 Tenslotte de toename in het aantal bedrijven. Maar hoe deze en de andere elementen verfraaid werden volgens wat ons dasrover bericht wordt, dat moct men maar als besproken beschouwen, want het zou cen te grote onder- ‘neming worden dat allemaal in detail te behandelen,