SA AKONG HANDUMANAN

by Jane Claire D. Escala

Kining balaka akong ihalad kanimo Kay ang akong dughan wa ko kasabot kung gi-unsa nimo Pagkanindot gayud sa akong adlaw Basta ikaw mutanaw sa akong pagduaw. Ang imong pahiyom, murag bitoon sa akong panan-aw Hayag kaayo murag adlaw Imong gihayagan akong mangitngit nga dalan Sa imong mata nga murag bulawan. Ang imong tingog murag huni sa akong dunggan Tanan nimong gipamulong, nipahupay sa akong dughan Lami kaayo paminawon Murag awit sa kaadlawon Sa imong pagtan-aw, ako namugnaw Akong tuhod nangurog, murag di na makabarog. Sa imong pag-duol, ako nahasol. Ang akong kaugalingon, akong gibasol. Niduko intawn ako kay naulaw. Pero sa imong paglakaw, ako nanghupaw. Sa imong paglayo, ako nasubo. Sa akong mga mata luha mitulo. Kanus-a kaha ikaw maako? Para akong dughan mahupay sa imong gugmang tiunay. Ug sa imong dughan ako mupahulay. Sa mga adlaw na ako gila-ay. Apan ako gadamgo lang. Ug sa akong damgo, ikaw lang tanan. Apan kung kita gayud ang magkauban, Sa kahitas-an akong pasalamatan.