ONK SUPERMONO MM reportage

Bulderend
ten strijde
Het ONK Supermono wordt nogal eens versleten voor hobbyklasse,
maar is dat wel terecht? Huilende viercilinders, jankende twee-
takten, allemaal leuk en aardig, maar wees eerlijk: echt kippenvel
krijg je pas als de Supermono’s bulderend van start gaan

m
et harde klappen gaat de vloot
Supermono’s van start en als een
rollende donder zwelt een
laagtonig en bruut geweld aan.
Hoe iel sommige van de machines
in het veld ook mogen ogen, het gedreun uit de
dikke eencilinders is het meest imposant van alle
raceklassen. Alleen het geluid al maakt de klasse
tot een waar luistergenot, maar ook de
diversiteit is interessant. Er is geen enkele klasse
waar technisch zoveel mogelijk is. Kort
samengevat is er naast de eis dat je maar één
cilinder mag hebben, slechts een minimum
gewicht en een maximum cilinderinhoud. Verder
mag iedereen het helemaal zelf uitzoeken. Door
deze vrijheid zie je heel veel mooie technische
oplossingen in het rennersveld. Ook leuk is dat
het allemaal geen hoogvermogende, maar wel
lichte machines zijn, waarmee hoge bochten-
snelheden gereden worden. Je zou de Super-
mono een echte stuurklasse kunnen noemen,
want daar liggen de winstpunten. Met dat voor
ogen is de Supermono ineens niet meer zo
hobbyistisch. Juist in deze klasse leer je
ontzettend goed je lijnen rijden en met
stuurmanskunst win je wedstrijden, in welke
▼ Rob Hakvoort werd klasse dan ook. Bovendien ontbreekt met het
dit jaar Nederlands wegvallen van de 125 cc de schakel naar de
kampioen. Hier zie je ’m 600’s, waardoor de Supermono nog interessan-
in actie tijdens de ter wordt als instapklasse. Hoogst waarschijnlijk
verregende Ducati wordt de leeftijdslimiet daarom ook verlaagd
Clubraces. naar 14 jaar.

62 www.motor.nl 25 | 2008 25 | 2008 www.motor.nl 63

 MM reportage
Aan tafel zitten Erik Pijnenburg en zijn oude
buurjongen Rob Hakvoort. Erik rijdt al zestien jaar
in de Supermono, Rob begon er vijf jaar geleden
en werd dit jaar Nederlands kampioen. Beiden
zijn door Rob’s vader, Theo, aangestoken met het
racevirus. Theo Hakvoort racete op onder andere
een RD 350 en TZ 350 en Erik was de goede buur
die ieder weekend als monteur meeging. Op het
moment dat Theo stopte kon Erik de racerij geen
vaarwel zeggen en hij besloot zijn racelicentie te
halen.
‘Tijdens de training ging het voor geen meter,
iedereen vloog me voorbij.’ Teleurgesteld gooide
hij het bijltje er bijna bij neer, maar troostend
beging zijn vrouw Marianne de grootste fout van
haar leven. ‘Ik zei tegen hem: “Kom op joh,
probeer het nog eens. Misschien gaat het zo wel
beter.” En het ging inderdaad beter, met als
gevolg dat Erik voortaan ieder weekend in de
schuur zat. Doordeweeks ook eigenlijk.
Uiteindelijk heb ik ook interesse in de techniek
gekregen (ze zet inmiddels zo een blok in elkaar,
TD). Ik moest wel, dan zag ik ’m tenminste nog
eens’, vertelt ze lachend. De schat gaf hem zelfs
nog een Yamaha SRX cadeau om mee te
beginnen. Sinds die tijd is Supermono een deel
van hun leven.
DE FEITEN En Rob? Met zo’n vader en zo’n buurman had de
Het ONK Supermono bestaat als aparte raceklasse al arme jongen simpelweg geen kans. Na zeven jaar
zeventien jaar. Daarvoor reden de eencilinders mee in de crossen stapte ook hij op een mono. Rob: ‘Dat
sportklasse. In de glorietijd, toen de racerij sowieso nog ging boven verwachting. In het eerste seizoen
populair was onder het publiek en bezoekers massaal naar werd ik al tweede.’ Toch duurde het even eer hij
▲ Hobbyklasse? Dit ziet
Binnen de Supermono is heel veel
de talloze (straten)circuits stroomden, stond de Supermono de titel binnenhaalde. Op jacht naar meer Als het niet harder gaat, zit dat vooral tussen je
zelfs in het voorprogramma van de TT en de Superbikes. snelheid werd het Yamaha XTZ 660-motorblok er verdomd professioneel oren. Mocht je werkelijk een probleem hebben,

technische kennis Beschikbaar

Bekende namen als Maurice Bolwerk, Cees Doorakkers,
Lex van Dijk en Hans Smees komen allemaal uit het
Supermono-nest. En om even verder te gaan: Alan Cathcart
en Katja Poensgen komen oorspronkelijk uit de Europese
Supermono-klasse. De Supermono kenmerkt zich door een
grote technische vrijheid. Eén cilinder, maximaal 800 cc (in
2008; volgens zeggen wordt dat 900 cc) en minimaal 95 kg,
daar heb je je zo’n beetje aan te houden. Nou oké, mocht je
een turbo of compressor willen monteren, dan mag dat ook
niet, maar verder is technisch heel veel mogelijk. Overigens,
tot in het extreme opgevoerd, met scheurende
carters tot gevolg. Bovendien kon het aluminium
rijwielgedeelte de trillingen van de dikke mono
niet aan. Afgelopen seizoen reed hij met een
frame dat Nico Bakker speciaal voor hem maakte.
Het motorblok werd minder extreem opgevoerd
tot zo’n 85 pk. ‘Eigenlijk is dat het belangrijkste in
▲▲ En zo kan het ook.
Juist in deze klasse leer je ontzettend
Een oude MuZ Scorpion
de Supermono, je basis moet goed zijn. In het
begin bleef ik achter de feiten aanlopen, maar
met het nieuwe frame en het motorblok wat
minder opgevoerd werd de machine meer
betrouwbaar en dat is de sleutel tot alles. Aan
een machine die telkens stuk gaat heb je niets,
en bovendien kun je met die 85 pk zelfs Europees
uit!
juist al heel veel kennis huist over de geijkte
blokken, dus echt aantrekkelijk is het niet om met
zo’n nieuw motorblok te beginnen ­– of je moet
het leuk vinden nieuwe dingen te ontwikkelen.
Zo rijdt er bijvoorbeeld een KTM mee met een
zelfgemaakte zeskleps-kop.
Zowel Erik als Rob zijn het er over eens: ‘Je moet
dan is er altijd wel iemand die je kan helpen.’ Erik
vult aan: ‘In principe rijden we allemaal met
ongeveer hetzelfde vermogen en de topsnelheid
ligt op zo’n 210 km/u. Daardoor leer je wel sturen,
want je moet het dan hebben van een hoge
bochtensnelheid. En normaliter rijdt iedereen
mee in de race, da’s altijd al zo geweest. Er is een
115 procent regeling, die inhoudt dat wie niet
binnenkomt binnen 115 procent van de tijd die
de snelste rijder heeft neergezet, zich niet

goed je lijnen rijden

het complete reglement vind je op www.knmvcup.nl onder
het kopje ‘informatie’. Ook een nuttige website is die van de
Dutch Supermono Association www.supermono.org. Naast
informatie over circuits, rijders en nieuws voor de rijders,
vind je er op een forum ook een immense hoeveelheid
technische informatie, onderverdeeld in diverse merken.
Daarnaast is het ook de plek bij uitstek om aan je
onderdelen te komen.
(heeft een Yamaha-blok), nog betrouwbaar winnen.’
partytentje, koffiezet-
apparaat. Klaar! Goede basis
Binnen de supermono wordt gereden met
▲ Zo sta je op een diverse merken. Meest vertegenwoordigd zijn
schoolplein en zo sta je in Yamaha (XTZ 660) en BMW (Rotax uit de F650),
de werkplaats van een maar ook Ducati, KTM, Husqvarna en Bimota
raceteam. (onder andere) doen mee. Er is ook een nieuwe
stroming binnen de Supermono; de minimoto’s.
◀ Geen poeha binnen de Dit zijn 125 cc rijwielgedeeltes met een 400 cc
mono’s. Het blijft allemaal blok uit een crosser. Minder pk’s, maar wel lichter
goed betaalbaar en toch en compacter. Voor veel rijders zijn ze echter te
professioneel. krap. Bovendien moet alles er nog voor
ontwikkeld worden. Voor de Yamaha en
▶ De rustige Hette Zwaga BMW-blokken bijvoorbeeld zijn diverse
doet zijn ding en ondanks leveranciers van snelle spullen, maar pak je zo’n
grote vorderingen crossblok, dan mag je daar zelf een vijfversnel-
gedurende zijn allereerste lingsbak voor ontwikkelen en een snelle
seizoen ging hij geen één nokkenas, om maar even iets te noemen. Je moet
keer onderuit. Netjes! zelf alles uitvinden, terwijl binnen de Supermono
echt een goed concept bouwen en daarna
doorontwikkelen. Hij moet licht en goed sturend
zijn en betrouwbaarheid is alles. Praat eens met
monorijders, want er staat nog heel veel in
schuren. Bovendien kunnen ze je goed adviseren
over wat je nodig hebt, ze weten wat goed is en
dat kan je helpen. Je begint dan met een goede
basis. En nogmaals, alles is al uitgevonden, dus
vraag het de rijders als je iets wilt aanpassen, dat
kan je veel geld besparen. Het hoeft bovendien
niet veel te kosten, want er rouleren veel
onderdelen en er is veel materieel aanwezig. Bij
de Supermono heeft eigenlijk niemand
geheimen. Het is een hecht clubje, maar ook heel
open en er wordt een boel gedeeld. Als beginner
of leek krijg je zeker hulp. Iedereen zit juist op
vers bloed te wachten’
Heb je eenmaal een machine, houd het dan in
eerste instantie simpel. Rob: ‘Maak je in het begin
niet druk over vermogen en vering en dergelijke.
kwalificeert, maar onderling wordt altijd besloten
toch iedereen mee te laten rijden. Wel benadruk-
ken we dat iedereen vooral z’n eigen lijn moet
rijden, dan kan de rest ’t beter inschatten.
Daardoor blijft het veilig om ook de langzamere
rijders mee te laten doen.’
HTS
Al zestien jaar lang rijdt het HTS Racingteam in
wisselende samenstelling in de Supermono als
technische ervaring voor hun studie aan de HTS
Autotechniek in Arnhem. Het team is professio-
neel samengesteld met een manager, hoofd
techniek, tweede man techniek, een man voor
elektra, voor het rijwielgedeelte en ga zo maar
door. In totaal bestaat het team uit twintig leden,
van wie de helft echt actief is. De coureur betaalt
zelf zijn licentie en kleding, dit om de praatjes-
makers van de serieuze belangstellenden te
scheiden en om ook een beetje een stok achter

64 www.motor.nl 25 | 2008 25 | 2008 www.motor.nl 65


de deur te houden als het halverwege het
seizoen even niet zo lekker gaat. Door een
MM reportage
▶ Het groene
Het voelt allemaal zo ontzettend puur
exemplaar en bovendien niet specifiek voor
motorfietsen. Bart: ‘De school is nogal auto- telescopische staafje

op de mono, wat een lol!

WAT KOST DAT?
Je hebt een solide, raceklare basis vanaf zo’n 3.000 euro en
voor 8.000 euro heb je een kampioensmachine waar je niets
meer aan hoeft te doen. Tel daarbij een leren overall, helm,
laarzen, handschoenen, een rugbeschermer en de
wegracecursus van de KNMV en je bent klaar voor de start.
Per seizoen betaal je dan nog een racelicentie, inschrijfgeld
nieuwe studieregeling worden er geen
studiepunten meer voor gegeven en het gebeurt
allemaal in de vrije tijd van de jongens, maar de
inzet is er niet minder om. Teammanager Bart
Hofman: ‘Vroeger vond je het al gaaf, de racerij,
en nu kun je er zelf deel van uitmaken. Boven-
dien leer je veel. Je doet connecties op, leert
omgaan met mensen uit het bedrijfsleven, hebt
een bepaalde verantwoordelijkheid en dat is
allemaal ervaring die je op school niet leert. Dat
maakt het voor ons waard om onze vrije tijd er in
te steken, zo’n tien tot twintig uur per week.
Regelmatig halen we ook een nachtje door.’ Het
team beschikt over een goed geoutilleerde
▲ Sta je even lekker werkplaats met onder andere draai- en
professioneel te doen freesbanken. Er is een projectgroep bezig met het
tussen de snelle ontwerpen van een eigen motorblok en een
kanonnen tijdens een eigen frame. Zelfs vering kan in eigen huis
circuitdag… worden ontworpen, want er is een veringstest-
bank, maar wel een behoorlijk verouderd
minded, da’s wel eens lastig.’ Het zijn allemaal naast de schokbreker
echter zaken die op de achtergrond meedraaien. registreert alle
De machine waar het voorlopig allemaal om bewegingen en maakt
draait heeft een Yamaha XTZ 660 blok en een deel uit van een complex
frame van een framebouwer. Een solide basis en telemetriesysteem,
dat is belangrijk, want daarmee kun je verder waarmee alle data na
experimenteren. Het motorblok heeft zo’n 70 pk, een race geanalyseerd
waardoor ’ie prima betrouwbaar blijft. Een worden.
weloverwogen keuze, want alleen met een
betrouwbare machine maak je meters en kun je
ervaring opdoen. Gedurende het seizoen is ook ◀ Het Yamaha
een injectiesysteem ontwikkeld, ter vervanging XTZ 660-blok wordt veel
van de carburateurs, dat zo goed bleek te werken gebruikt in de
dat het zelfs tijdens de laatste races is ingezet. Supermono. De flatslide
Handig stelletje daar op de HTS. carburateurs werden
Iedere twee jaar komt er een nieuwe coureur. Dit later in het seizoen
jaar heeft het team goede vorderingen gemaakt vervangen door een
met Hette Zwaga. Hij rijdt privé een oude BMW eigen injectiesysteem.
met luchtgekoeld boxerblok en vorig jaar
behaalde hij zijn racelicentie. Daarmee hield het qua ervaring wel op. Tijdens trainingen in even slikken als op het rechte eind iedereen ▶ Het injectiesysteem
Frankrijk kreeg hij het flink voor zijn kiezen. Het wegschiet alsof je stilstaat, maar bij het zoals het nu op de

‘Het is een hecht clubje en open, er

voor iedere race en natuurlijk bijkomende kosten als was koud en het regende onafgebroken. aanremmen van de volgende bocht komt er een machine van de HTS zit.
benzine en eventuele onderdelen. Als beginner doe je een ▼ Even proeven aan een Bibberend kwam hij de pitstraat inrijden, om grote grijns tevoorschijn als de mono weer

wordt veel gedeeld’

seizoen met een set banden. Rijd je mee in de top, dan
gaan ze een weekendje mee.
Supermono blijkt een door zijn teamleden zonder pardon weer op de
waar smulfestijn! motor geduwd te worden, met als resultaat dat
hij nu wel erg snel is in de regen. Zijn onervaren-
heid is inmiddels verruild voor een vloeiende
rijstijl, dus volgend jaar wordt het oppassen
geblazen voor het HTS Racingteam.
Even proeven
Natuurlijk willen we zelf ook eens ervaren hoe
het is om een Supermono te rijden en om die
reden staan teammanager Bart en coureur Hette
tijdens de MOTOR Circuitdag met hun machine
paraat. Het is halverwege het seizoen en het
weekend erop wordt er weer een race gereden,
iets wat toch wel een last op mijn schouders legt.
De jongens zijn erg benieuwd wat een buiten-
staander van de machine vindt, maar ik denk
alleen maar aan heel houden. Heel professioneel
wordt de machine opgebokt in het parc fermé,
de startmotor wordt tegen het achterwiel
gehouden en fel klinken de klappen uit de
dubbele uitlaten. Er zitten geen dB-killers in, dus
ik prent me in bij de geluidspaal gas terug te
nemen. De Supermono voelt rank en erg
compact, het blok stampt en trilt krachtig. Tussen
de supersports en superbikes in de sessie voor
ervaren rijders zonder begeleiding voel ik me
nietig en ik besluit wijselijk achteraan te
vertrekken. Heb ik in ieder geval een paar rondjes
vrij baan voordat die snelle kanonnen me voorbij
vliegen. Toch blijkt dat reuze mee te vallen op de
mono. Het motorblok is aardig potent en vanaf
de middentoeren trekt hij over een breed gebied
aardig hard door. Bovendien kun je de bochten-
snelheid hoog houden door het lage gewicht. Al
snel merk ik dat, ondanks mijn beperkte
rijkwaliteiten, de Supermono in bochten
makkelijk bijblijft bij de supersports en super-
bikes, hij loopt soms zelfs op ze in. Het is dan wel
inloopt. Het gas kan er veel langer op blijven. Ten
eerste omdat je minder hard rijdt, ten tweede
omdat je harder de bocht in kunt duiken. Wat een
lol! Het is wel zaak niet te laag in toeren te
komen, want onderin doet het getunede blok
weinig. Snel terugschakelen geeft weer direct ▶ Ze kunnen wel wat
power. Oh ja, dat terugschakelen is nog wel een daar op de HTS. Eigen
puntje. Bij het snel terugschakelen en aanrem- olietankje, mooi centraal
men voor een bocht krijg je te maken met een geplaatst. Het linker deel
typische eencilindereigenschap: het blokkeren van het carter komt ook
van het achterwiel door de flinke compressie. uit eigen stal. Lekker
Doe je alles met beleid, dan is er niets aan de licht en alles is prima
hand, maar in het heetst van de strijd wordt er bereikbaar.
nog wel eens wat gedribbeld. Niets aan de hand,
beter nog, ik geniet er van! Het voelt allemaal zo
ontzettend puur. Het rauwe motorblok, het
strakke stuurgedrag en natuurlijk die sonore brul ▶ Coureur Hette Zwaga
in m’n oren en de klappen bij gas dicht. (midden) en teammana-
Waanzinnig! Hij is stoer, ruig, maar ook weer ger Bart Hofman (rechts)
ontzettend eerlijk en direct. En daarbij, de horen enthousiast de
machine is zo licht en handelbaar is dat je bijna lofuitingen aan.
vanzelf andere lijnen gaat rijden om de bochten
harder te kunnen nemen. Met spijt zie ik de
finishvlag zwaaien, ik kan er geen genoeg van
krijgen. Wat begon als een reportage zou bijna ▼ De harde kern…
een verslaving worden…
Tekst: Tim Dekkers
Fotografie: Ralph van Houten, Guus van Goethem
Woord van dank aan uiteraard het gehele HTS Racingteam voor de
inzet en het vertrouwen om mij op hun machine te laten rijden.
Daarnaast evenveel dank aan Erik Brouwer (DSA), Erik Pijnenburg
(Supermono-nestor) en Rob Hakvoort (Nederlands kampioen
Supermono) voor de tijd en informatie.
HOREN EN ZIEN
Nieuwsgierig hoe het er uitziet (en klinkt) aan boord van de
HTS Supermono? Kijk eens op www.motor.nl onder Fun/Film/
MOTORfilms & tests.

66 www.motor.nl 25 | 2008 25 | 2008 www.motor.nl 67