DE KRACHT VAN EEN ROOKWORST By Dwight Isebia

Onderweg naar een etentje in een duur restaurant zag ik op het station van den Haag een wagen staan, waarin de verkoper, met een rookworst in de hand, een klant bediende die, zo snel mogelijk daarna, gretig en watertandend, de warme worst tot zich nam en zich bijna verslikte terwijl de immense aandrang mij overviel om voor twee piek ook bezit te nemen van het primitief, verguisd maar geliefd product, die tot boegbeeld is verheven van het winkelketen, waar menig tiener of man niet naar binnen durft als die er niet zou zijn; ik liep al naar de wagen toe totdat mijn geweten luid en snerpend ging klagen, ik mij mijn tred liet vertragen, twijfelen moest en mijzelf tot zelfbeheersing en rede deed manen omdat ik in tranen tot de harde gevolgtrekking kwam, dat ik ondanks mijn verlangen, het niet kon maken zon worst te verschalken, onderweg naar het restaurant om op stand duur te eten, zonder te betalen (DPI 2012)