VERENIGING ae
"ORDE DER VERDRAAGZAMEN’
Kon. Goedgcheurd did. 82 februari 1958, ne. $8 ——GEVESTIGD TE ‘S.GRAVENHAGE |
sie
oe PN |
| Wiel. vant esagn en ten. retest 4H Oona e738
SEXNBLAD lle jaargang nr.6
nadrek vexboden on 14 oktober 1966
x in de kantlijn beirefé
Pent 8 "het aniyoord
Goeden avond, vrienden.
Aloreeret woor het bekendet wid ». ‘; nhot alwotert of on-
feilbaar . Denk dus zelf na, En ton 2 de herinner ik U er aan,dat
de’ volgénde week na de pauze gelegenheid zal worden gegevon tot
het stellen van algemene vragen, mits dezen niet van muiver.per-
soonlijke aard zijn, Ons onderwerp van heden luidt +
‘DE WERKELIJKE WAARDE EN BETEKENIS VAN HET GEBED
4 Bidden is een vreemde zaak : een mens, die bidt, roept de One
@ige aan. Soms zou een gebed omschreven kunnen worden als een ge—
qrek ‘tyssen een mens en God.
‘odra wij te maken krijgen met eon godsdienst,krijgm wij met
het gebed te maken in de vorm van een formule,waarmede de core zich
tot God wendt op een wijze, of deze God een soort ouderwetse leen-
heer zou zijn,die na wat smeken . 2n vleierijen recht zal spreken
of gewenste gunsten zal verlenen.
Dat de werkelijke waarde en betekenis van het gebed op een
ander viek zal maten liggon, voelt de modern denkende mens ale van
zelf aan.Van een werkeli jk orkennen van de inhoud on betekenis
van het gebed pleogt echter seer moeizaan plads te vinden,daar de
doorsnee gelovige ment een analyse van het gebed als verschijnsd
pleegt af te wijzen.
- 101 ~Indien ik dan ook in de wlgende delen van mijn betoog de
algemeen als juist eanvaard: regels van gedrag zo num dan over -
schrijd in mijn zoeken naar waarheid,zo vraag ik U reeds nu biervoor
geduld en weiwillende vergeving.
Indien iemand zich elleen gewelt, zich verlaten weet, gal hij
na enige tijd de neiging krijgmte spreken, luidop, tot zichzelf. Als
men zich alleen en verlaten gevoelt in het leven en geen ekele hou~
vast weet te vinden, dan zal mon sich toch erges met het leva ver-
bonden gevoelen.
Wat dt gevoel veroorzaakt, wat deze binding in wezen is, blijkt
moeilijk uit te drukken in woorden: het is een evoel, een emotie.
Omdat nu de doorsnes mens in zijn jougd kennis heeft genaakt met
Degrippen als God, godheden, geesten, zal hij bij gebrek aan moge—
lijkheid tot kommunicatie van aijn nodm a verlangens aan de zicht-
are wereld, zich gaan uiten tegenover de" onzichtberen" . Steeds
weer blijkt,dat de mens, wanneer kontdt met de werkelijkheid ontbreckt
en geen werkélijke kommunicatie met het zidtbare leven aanwardbaar
of mogo}ijk is, sich te rickten on het onsichtbare.
it noemt nen dan gebed,doe., aot bIijft een monoloog: het
is on blijft in feite em spreken tegen jezelf, Omdat er echter cen
= mogelijk denkbeel*ige - recipient is van de gedachten en ¥2.r"''y
de men tot uiting brengt, terijl geen atword en daarmde cox
geon afwijzing uit het onzichtbare ervaren wordt, komt de mes er
toe, zich veel vollediger te goven'in zijn uitdrukkingen, dan anders
nogelijk zal zijn: Hij stort geheel sii) vezen erwachtingen en leed
uttin het gebed.
Het storkste treedt dt op, wanneer het ik zich verlaten weet,
wanneey de uens wanhopig is.Maar ook wanneer in het ik bepaalde
spanningen aanvezig zijn, misschien van aiver dierlijke aard of een
imnerlijke strijd tegaide voor het ik in gedachten niet meer aan—
vaardbare stosfeli.jke workeli jie den van eizen Jeven,zal. bi) de mic
ging hebben dish “te uiten en 20 kompensatie te zoekn in.'n inters
gebed. :
Payohologisch gezien is het gebed dan ook in zekere mate con
Weiligheidsklep. Het is goed omdit te realiseren, Want bidden als
gewoonte, als een dretinen van formules, zal het ik niet werkelijk
Deroeren @ 221 ook een mogelijk meer werkelijk kontakt mot het
logere niet -evarderen of in stand brengen.Het is waardeloos.
Ridden heeft elleen zin , wenneer het ik er werkelijk in op gaat,
wanneer men de gedachten of woordeydie ma tot uiting brengt
tegeuover ain God, ook werkelijk tegrijrt, govoelt, belecft.
Wu is het opvallend, dat ¥ele menseli jke problomenmmoeili jk
heden er voorde nons geheol anders gaan uitzien,wa.neer hij een-
maal in de gelegenheid ir’ daaraan zonder enig voorbehoud of enige
terughouding en angst uiting te govn. Bidt mon,dmzal men van God
. weélfs geen ontegrip vrozer Wie bidt uit nood,ken dan wel zeggen,
dat er ~ of er nu eprake is van kontakt met het hogere of niet
adr cen soort matale en geestelijke purgatie wrdt bereikt met als
gevolg een herwinnen van innerlijke rust,een. genakkelijker verder
gaan,een groter uithoudingsvernogen,wanneer het gaat om het w rwerken
van en dragen van leods
Alleon reeds door het uitspreken van wat in het ik leeft,
z@fs indien dit plaats vindt tegen een kracht of figuur,waarvan men
niot eens weet, of deze wel werkolijk bestaat of deze wel Iuisteren
ka, wel aanvezig is, heeft dus tot gevolgy dat het leva weer
= 102 = .dragelijk wordt.
Tk geef toe,datdit een psychologisch effect is.He belangrijk
het dan ookvoor de biddenden ken zijn - en hoezeer zij daardoor
zioh van de hulp van hun God verzelerd nemen te wetai- 20 dit
het enige belangri jke was in. ¥ gebed,zou ik daaraan miter geen onder
werp wijden.
Indien men echter de betakenis on waarde van het gebed wil
onderzoeken,zal men allereerst moeten zen,wat het voor de mers be~
tekent en zal men zelfs dienen na te gaan, wat het.gebed van de
mens meestal inhoudt.
In de meste gevallen blijkt er sprake te zijn van een vragen.
In vele gevall~ wordt zelfs in het geb-d aan God, aan de onbekende
machten, een eis gesteld. Opvallend is ook,dat in vele z.g. dankbe=
da nederi- , maar toch wat patroniserend tegen God wordt. gezega,
dat Hij het goed gedaan heeft. Op de achtergrond zweeft dan vaak
vaag iets, wat je het beste kiat weeraven als : Ik hoop nu maar,
dat de volgede keer,dat ik je nodig heb, je weer 2 goed je best
zult doen, Do eerste vorm van bidden is vack explecit en dringend
as con lastingaanslag, terwijl de 2 ie sort meestal veel ocn-
wadiger is en eerder doot denken aan cen visito&ksartje met daarop
vaag in potlood de letter per. ( pour remerosur).
Al gal men menen,dat dt " oneerbiedig " is,zo blijkt tooh uit
de wijze van bidden wel,dat de mes in de allereerste plaats de neia
ging heeft God te zien als eon werktuig in eigen bestacn, iets waar
van je gebruik kunt maken. Verder valt op,dat God er alleen aan te
pas pleegt te komen - gewoontebidden hier even uitgesloten ~ wanneer
de mens zich machteloos gevoelt.
In dergelijke gevallen stelt de nas naast zijn eigen machte~
loosheid em hulpeloosheid de machtige godheid,die datgene kan_vol~
brengen,wat hijzelf niet kan of meent te kunnen volbrengen. Het
‘gebed is dan ook inwezeivaak een uiting,waardoor men eiga beperking
onvernogen, cigen gevoel van machteloosheid, enigzins probeert
te ontgaan.
Ook het volgende punt is grotendsels psychologisch: Men
moet nu eenmaal een rechtvaardiging hebben voor ai jn bestaan en zijn
wijze van leven.Hoe deze rechtvaardiging tt standkomt, weet men
eigenlijk zelf niet, maar de noodzaak erkent men wel. Deze bestaans=
reohtvaardiging, deze verklaring voor het leven en deze vergoeding
voor het veley vat in het leven niet bereikt of gedaan kan of mag
vorda ,vindt de ws in het aanvaardn van een God, een wezeydat langer
leett en machtiger is dan het eigen ik,cen Wezm, dat Wija is en
de mens op aarde stelt om een z1ak te vervullen.
Denk nu niet,dat dit Latste allemvoor de 2.g. gelovge geldt:
ook een absolute godloochensar zal zooken naar ietayat aan zijn
leven ain geeft.#Y zal misschien het volk of de msheid in de placts
stellen van God, maar gal evoneons in ijn innerlijk tespreken on
wensdromen richten op en tt de gemeenschap, 20 aan eigen bestaan een
reden, zin en betekenis gevende, dp cigen korte besta.n als mas
te ven gaat.
Dit alles is snvoudig het gevolg van de maselijke behoefte
om eigen bestaan een inhoud en zin te geven. In velegevallen kan
men dan gegen ~ vaak vooral bij de ijveraars onier de gelovi-
gen - dat het geloof in foite slechts een rationalisatie is van
de eigen dehoefte tot belangrijk zijn.
= 103 -Dit is dan de basis, van waar wij uit moeten gaan, ook al
klinkt dit alls niet zo fraai els in de kerken on niet mdiepzimig
nystict als in tepaalde esoterische systemen. Het is echter eon
deel van de waarheid,een bdelangrijk deel. Nu wij eohter de achter~
gronden, het punt van uitgang, enigains hebben vastgelegd, kunnen
wij verdor: gaan. W
Wenneer ik bid , denk ik, “earmate ik intmser bid=, zal ik
intenser 2 meer gericht denken,zal in mijn denken meer energie ge~
legen zijn. Op het ogenblik,dé ik mijn gchele wezen in mijn gebed
verlies , is mijn gehele wezen en de kracht van dit gehele wezen
gericht op datane,wat in mijn gebed wordt geuit. Niet alleen op
God dus, mar ook op het dosl van het biden
it brengt ons op een terrein,dat direct aan het parenornale
vorwant ist Eddenken van de mes left wal deyelijk ook buitahen c
ce Anvloed, terwijl het zijn stoffeli jk wezm voor een groot deol
‘ze beheorsen. Het denken kan de mms in staat stellen bep-alde stof
felijk niet of nog niet kenbere waarden aan te voslen en zal, o.m
via onderbewste reacties, bij de mes een juistere aanpassing aan
het voor hem werkelijk mogelijke tot stand kunnen brengen.
Het aanvoelen zal verder vaak voorkomen,detmen eism aan het
leven gaat stellen,die niet meer Tegel zijn: de gerichte gedachte dot
ook met de omgeving een konkrete relatie ontstaan, Indien U dit
elles kunt eanva.rden,ault U ook begrijpen,dat naast de psyohologische
verklaringen voor het gebed on de mogelijie werkingen daarvan, tooh
ook een andere en elf meer werkelijke reden voor het gebed aunwezd z
zal aijn,torwijl daarvan ook een werkelijke anit allem een denk-
deeldige imercing op het leven en de wereld verwacht ken worden,
De relatio wordt bepaald door hetgeen in het denken als over
heersonde waarde testaat.In het goved is de gedechte gericht op God.
Deze Gol ken niet in cen bepaalde vormwrden uitgedrukt, maar wel
km men 2eggen,dat het godsbegrip van een bepaalde mens georitnteerd
zal 2i jn in overeenstonming met een bepaalde oor, oon bepaalde
geestelijke waarde,
De wereld, die ik eappreck , wanneer ik mij tt God richt, is
het einddo@ van mijn gerichte gedachten, Zo ma aanneent, dat or
niet spffelijke, denkende krachten rond deze wereld aanwe:g zijn —
@ ik kan u verzekeren,dat dezen bestaan - dan mogen wij daarom ook
stellen, dat eon dergelijke gerichte gedachte in 'n bepaalde sfeer
kenbaar wordt,daar de vorm heeft van een actie en zo vanuit die
sfeer eon reasti tot stand ken, brengen.
"Dan kan men o.m, zeggen: Hot gobed in ich is de hele of
gedeeltelijke vervulling van de werk lijke inhoud daarvan. Je
kunt verder zeggen: Op het moment,dat de bede rijst, is aan alle
konditins,die een eventuele verhoring van het Gebed mogelijk kunnen
makeyreeds voldaan, 4et is de intensiteit van het gebed,die de
aate van " gebedaverhoring" zal bepalen.
Yat leatste klinkt missohm vupord, sae 1s tp wosen mict
onlogisoht hangonie plus intensiteit sullen sen groto rol spelen.
Wenneer U aan rine Bernhard sohrijft zo vindt u hetnormaal,det
deze brief enige aandecht zal krijem Narmate ochter uw zaak be
Imgrijker is on meer zal vallen binnen het kader van hotgoon de
prins ziet als zijn taken, zal een sneller, beter on meer bevre-
digen® resultaat verwacht Kunnon word. Waneor men met God te malm
heeft, zeker net de God,tle de mense aanroepen