ကံနယ္က ထြက္ႏိုင္မွ ကံအက်ိဳးေပးေတြက လြတ္ေျမာက္ပါလိမ့္မယ္။ တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာက ကံနယ္က ထြက္ခြာတာပဲ။ ကံနယ္ဆိုတာက ျပဳလုပ္ထားတာေတြ။ ကံနယ္ပါပဲ။ လမ္းေလးတစ္လမ္းေဖါက္ၿပီး တည္ၿပီး ေတာ့မွ နာမည္တစ္ခုသတ္မွတ္ေပးထားတာ ရပ္ကြက္ေလးတစ္ခု

နာမည္ေလးတစ္ခုေပးထားတာ ကံနယ္ပါပဲ။ ကံနယ္ထဲမွာေတာ့ ဘယ္သူမွမအားဘူး.. လူ႕ေလာကထဲမွာေတာ့ ဘယ္လူသားမွ အားလပ္တယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး။ ဗုဒၶဂါယာဆိုတာ ကံနယ္ပါပဲ.. ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြရဲ႕ ကာယကံ၊ မေနာကံ၊ ဝစီကံေတြနဲ႕ ဝိုင္းဝန္းၿပီးေတာ့မွ တည္ေထာင္ထားတာပါ။ ကံနယ္မွာေနရင္ေတာ့.. အိမ္မွာေနရင္ အိမ္ေစာင့္.. ရံုးမွာေနရင္ ရံုးေစာင့္ ျဖစ္မယ္။ လမ္းေပၚမွာေနရင္ လမ္းေစာင့္ ရပ္ကြက္ထဲမွာေနရင္ ရပ္ကြက္ေစာင့္ ႏိုင္ငံထဲမွာေနရင္ ႏိုင္ငံေစာင့္။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ကံဆိုတာကို ျပဳလုပ္ရပါတယ္။ ကံနယ္မွာ ေနၿပီးေတာ့မွ မျပဳလုပ္ခ်င္လို႕ မရပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ ထံုးတမ္းစဥ္လာကိုက ျပဳလုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ အစဥ္လာရွိလို႔။ ေဘးေပါင္းစံုက ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္မွ ျပဳျပင္ႏိုင္မွ အစားထိုးႏိုင္မွ။ ကံဆိုတာကိုက အလယ္လဲမွား အစကတည္းက အဆံုးလဲ မွားယံုပဲရွိပါမယ္။ ျပဳလုပ္ျခင္းနဲ႕ ဒီ တည္ေထာင္ထားေတာ့ အမွားထံုးတမ္းစဥ္လာႀကီး အစကတည္းက ဘယ္လိုမွျပင္လို႕မရတဲ့ မွားေနေတာ့ အိမ္ေလးတစ္လံုး ရွိတယ္ဆိုရင္ ဒီအိမ္ေလးကို တံျမက္စည္း လွဲရမယ္၊ မီးေဘး၊ ေလေဘး၊ ေရေဘး၊ ျခေဘးေတြ

ထံုးတမ္းစဥ္လာပါ။ ကိုယ္ ငါ ငါ့ဥစၥာလုပ္ထားတဲ့ဟာေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ရမယ့္တာ၀န္ ကံနယ္က သတၱဝါတိုင္းမွာ ဒီတာ၀န္ဝတၱရားေတြ ရွိပါတယ္။ ၾကက္ျဖစ္ေတာ့လဲ ယက္ၿပီးေတာ့မွ စားရမယ္.. ေခြးျဖစ္ေတာ့လဲ ေဟာင္ရမယ္.. ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ေဟာင္လာေတာ့ ဘယ္ေခြးမွ ေဟာင္ရမယ္ဆိုတဲ့ တာဝန္ကိုမဖီဆန္ရဲပါဘူး။ ေခြးျဖစ္မွေတာ့ ေဟာင္လိုက္ရံုေပါ့.. လူျဖစ္မွေတာ့လဲ ေက်ာင္းတက္လိုက္ရံုေပါ့။ ဘယ္သူမွ ဒီထံုးတမ္းစဥ္လာကို မဖီဆန္ရဲပါဘူး။ ကံနယ္မွာ ကိုယ့္ဟာကိုဖန္ဆင္းထားတဲ့ လူ႕ေလာကႀကီးကို မ်ိဳးျပဳတ္မသြားဖို႕အတြက္ လူေတြမွာပဲ

တာဝန္ယူၿပီးေတာ့မွ အစဥ္အဆက္လူ႕ဒုကၡေတြကိုခံလာခဲ့ရပါတယ္။အဲဒါ ကံနယ္ကထြက္ၿပီးေတာ့မွ ဗလာနယ္ကို မသြားတတ္လို႕။ စိတ္၊ ေစတသိတ္၊ ရုပ္ ဆိုတာက်ေတာ့ ဗလာနယ္ပါပဲ။ ဘာတာဝန္မွ မရွိဘူး၊ ဘာလူမ်ိဳးေရး ျပႆနာမွ မရွိဘူး။ ပညာတတ္တာေတြ မတတ္တာေတြမရွိဘူး။ သူ႕ပင္ကိုယ္သဘာဝအတိုင္းရွိေနတဲ့ ဗလာနယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္သူမွ တာဝန္ထမ္းစရာ မလိုဘူး။ ဗလာနယ္မွာရွိတဲ့ စိတ္၊ ေစတသိတ္၊ ရုပ္ ေတြကေတာ့ လူေတြလိုမ်ိဳး စီးပြားရွာရတဲ့ ဒုက၊ ၡ အိမ္ေထာင္ျပဳရတဲ့ ဒုကၡ၊ တစ္အိမ္လံုးကို လုပ္ေကြ်းရတဲ့ဒုကၡေတြ မရွိဘူး။ ဒီဗလာနယ္ကို ဘုရားက

ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားတာပါ။ စိတ္၊ ေစတသိတ္၊ ရုပ္၊ နိဗၺာန္ဆိုတာ ဘုရားရဲ႕ ေလးအသေခ်ၤန႕ ဲ ကမာၻတစ္သိန္း ဝီရိယအစြမ္းနဲ႕ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခ်က္ပါပဲ။ ကံနယ္ကေတာ့ ျပဳလုပ္တာမွန္သမွ်ပ်က္စီးရမွာပဲဆိုတဲ့ ေသပြဲဝင္ရတယ္။ နိယာမသေဘာကို မေက်ာ္လြန္ႏိုင္တဲ့အတြက္

ေလယာဥ္ထြင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ေလယာဥ္ပ်ံ သခၤ်ိဳင္းဆိုတာ ေပၚလာတယ္။ ဒီေလယာဥ္နဲ႕ပဲ ေလယာဥ္စီးတဲ့သူေတြ ေလယာဥ္သခၤ်ိဳင္းထဲမွာ ထြင္တာနဲ႕အတူ သခၤ်ိဳင္းဆိုတာ တစ္ခါထဲပါလာတယ္။ သေဘၤာထြင္လိ္ုက္ေတာ့ ကားထြင္ေတာ့ သေဘၤာသခၤ်ိဳင္းဆိုတာပါလာတယ္။ ဒီကားေပၚမွာပဲေသပြဲ၀င္ရတယ္။

ရထားေပၚလာေတာ့ ရထားသခၤ်ိဳင္း။ လူေတြကေတာ့ သခၤ်ိဳင္းပဲထြင္တတ္ပါတယ္။ သခၤ်ိဳင္းမပါတဲ့ ဗလာနယ္ကို ဘယ္လိုမွ နားမလည္ပါဘူး။ ၿမိဳ႕သစ္တည္မယ္ဆို သခၤ်ိဳင္းကပါၿပီးသား။ ေဆးရုံဆိုတာပါၿပီးသား။ နာရမယ္ဆိုတဲ့ နိယာမ၊ ေသရမယ္ဆိုတဲ့နိယာမ။ ဒီကံနယ္ကို ကံသမားေတြ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ လိုက္နာရမယ္ဆုိတဲ့ အစဥ္အလာကို ဆက္ခံလာခဲ့တာျဖစ္လို႕ ၊ ေသျခင္းတရားဆိုတဲ့ အေမြကိုဆက္ခံလာခဲ့တာျဖစ္လို႕ ဘယ္လိုမွ ဒီ ထံုးတမ္းစဥ္လာႀကီးကို မခ်ိဳးတတ္ပါဘူး။ ဘုရားကေတာ့ ဒီထံုးတမ္းစဥ္လာႀကီးကို ခ်ိဳးၿပီးေတာ့မွ ဗလာနယ္ကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိသြားပါတယ္။