Dinastiya ng China

Ang mga dinastiya ng Tsina mula sa pinaka una: Dinastiyang Hsia- Pinamunuan ni Emperador Yu; tinawag na maalamat dahil walang records na nagpapatunay na ito ay nag-exist. Dinastiyang Shang- walang kinikilalang namuno noong taong 1500 B.C.E; nauso ang paggamit ng Bronze. Dinastiyang Chou- nagsimula noong 1028 B.C.E at bumagsak noong 256 B.C.E Itinatag ni Wu Wang. Sinimulan ang paggamit ng Civil Service Examination.Pinaka matagal na namunong Dinastiya. Dinastiyang Chin- Pinamunuan ni Shih Huang Ti. Itinatag na ang Great Wall Of China. Dinastiyang Han- itinatag ni Liu Pang. Pagkilala sa Great Silk Road. Dinastiyang Sui- Pinamunuan ni Yang Chien. Pinagawa ang Grand Canal. Ito ang pinakamaikling namahala sa lahat ng dinastiya. Dinastiyang Tang- Itinatag ni Li Yuan. Ito ang Ginintuang Panahon Ng China.. Kinilala ang china bilang pinakamayamang Bansa Sa buong daigdig. Dinastiyang Sung- itinatag ni Sung Tai Tsu. Nauso ang paggamit ng papel na pera at barya. Dinastiyang Yuan- pinamunuan ng mga monggols na sina Kublai Khan at Genghis Khan. Dinastiyang Ming-nagmula sa rebelyong pinamunuan ni Chu Yuan Chang laban sa mga monggols. Ming Tai Tsu ang ginamit niyang pangalan. itinatag ang Forbidden City Dinastiyang Manchu- pinamunuan ng mga manchu na nagmula pa sa Manchuria Sa pagbagsak ng Dinastiyang Tang, Nagkawatak-watak ang mga Chinese nang mga 50 taon, at pinagisa ng Dinastiyang Sung.

Dinastiya
I to ay tumutukoy sa pagpapamana opagsasalin-salin ng kapangyarihan ngnamumuno mula rin sa loob ng kanilangpamilya o angkan Dito nagsimula at nabuo angpampulitikang kasaysayan ng China

DinastiyangHsia/XiaHsia/Xia (2205-1776 B.C.) I tinatag ni Emperor Yu Hinati ang kaharian sa siyam nalalawigan Sa panahong ito natuklasan ng mgaTsino ang pagtatanim ng palay Bumagsak dahil sa pag-aalsa ngmga Shang (1766 B.C.)

Noli Me Tangere Kabanata 8 Mga Alaala.

Kabanata VIII Mga Alaala Buod Ang Kalesang sinasakyan ni Ibarra ay masayang bumabagtas sa isang masayang pook sa Maynila. Ang kagandahan ng sinag ng araw ay nakakapagpapawi sa kanyang kahapisang nadarama. Sa pagmamasid niya sa kapaligiran, biglang bumangon sa kanyang nahihimlay na diwa ang isang alaala. Kabilang dito ang mga kalesa at karumatang hindi tumitigil sa pagbibiyahe, mga taong may ibat-ibang uri ng kasuotan na katulad ng mga Europeo, Intsik, Pilipino, mga babaing naglalako ng mga bungang-kahoy, mga lalakinh hubad na nagpapasan, mga ponda at restauran at pati ang mga karitong hila ng mga makupad na kalabaw. Pati ang bilanggong patay sa ilalim ng kariton at malapit sa dalawang bilanggo rin ay kanyang naalala. Sa patuloy na pagsusuyod ng kanyang tingin, napansin niya na walang ipinagbago ang punong Talisay sa San Gabriel. Ang Escolta naman sa tingin din niya ay lalong pumangit. Nakita din niya ang mga magagandang karwahe na ang mga sakay ay mga kawaning inanatok pa sa kanilang mga pagpasok sa mga tanggapan at pagawaan, mga tsino at paring walang kibo. Sa mga paring nakasakay sa mga karwahe, namataan niya si Pari Damaso na nakakunot-noo. Si Kapitan Tinong nuon na kasama ang asawa at dalawang anak na babae at nakasakay sa ibang karwahe ay binati si Ibarra. Napadaan din siya sa Arroceros (ngayon ay C.M. Recto) sa bahaging kinalalagyan ng pagawaan ng tabako. Naalala niya na minsan na siyang nahilo dahil sa masamang amoy ng tabako. Nang madaan siya sa Hardin Butaniko saglit na napawi ang kanyang mga magagandang gunita. Pumasok sa kanyang isip na ang hardin sa Europa ay nakakaakit at nakapag-aanyaya sa mga ito upang iyon ay malasin. Itinuon niya ang tingin sa malayo at makita niya ang matandang Maynila na naliligid ng makakapal at nilumot ng mga pader. Ang pagkakapatingin niya sa Bagumbayayn ay nagpabangon sa bilin ng kanyang naging guring pari bago siya tumulak sa ibang bansa. Ang bilin ng pari ay (1) Ang karunungan ay para sa tao, ngunit ito ay natatamo lamang ng mga may puso lamang. (2) Kailangang pagayamanin ang karunungan upang maisalin ito sa mga susunod na salin-lahi at (3) ang mga dayuhan ay nagpunta sa Pilipinas upang humanap ng ginto. Kung kayat nararapat lamang na puntahan ang lugar ng mga dayuhan upang kunin naman ni Ibarra ang ginto nila (dayuhan).