ทำบุญวันออกพรรษำถือศีลฟังพระธรรมเทศนำ ตักบำตรเทโว กรวดนำอุทิศส่วนกุศลให้บรรพบุรุษ เวียนเทียนถวำยทำน ร่วม กิจกรรมเพื่อควำมสำมัคคีในสังคม

พิธีกรรมวันออกพรรษำ
วันออกพรรษา คือ วันสุดทายในการจ าพรรษาของพระภิกษุ สงฆหรื ้ ์ อ วันทีส ่ ิ้ นสุดระยะการจาพรรษาของพระภิกษุ ตามวินย ั บัญญัตโ ิ ดยพระ วินย ั บัญญัตใ ิ ห้พระภิกษุ ตองอยู ประจ าทีห ่ รืออยูในวั ดแหงเดี ้ ่ ่ ่ ยวตลอด ระยะเวลา ๓ เดือน ในช่วงฤดูฝนซึง ่ ตรงกับวันขึน ้ ๑๕ คา ่ เดือน ๑๑ (หรือขึน ้ ๑๕ คา ง) ของทุกปี ่ เดือน ๑๒ ในกรณีเขาพรรษาหลั ้

ประวัตค ิ วามเป็ นมาของวันออกพรรษา
เมือ ่ พระพุทธเจาทรงประทั บจาพรรษาอยู่ ณ พระเชตวันมหาวิหารกรุง ้ สาวัตถีน้น ั มีพระภิกษุ กลุมหนึ ่งแยกยายกั นจาพรรษาอยูตามอารามรอบ ่ ้ ่ นคร พระภิกษุ เหลานั วาทกันจนอยูไม ่ ้นเกรงจะเกิดการขัดแยงทะเลาะวิ ้ ่ ่ เป็ นสุขตลอดพรรษาจึงไดตั ้ กติกาวาจะไม พู ้ ง ่ ่ ดจากัน (มูควัตร) เมือ ่ ถึงวันออกพรรษา พระภิกษุ เหลานั ่ ้นก็พากันไปเขาเฝ ้ ้ าพระพุทธเจาที ้ ่ พระเตวันมหาวิหารกราบทูลเรือ ่ งทัง ้ หมดให้ทรงทราบ พระพุทธเจาจึ ้ ง ทรงตาหนิวาอยู กั พระบรมพุทธานุญาตให้ ่ ่ นเหมือนฝูงปศุสัตว ์ แลวทรงมี ้ พระภิกษุ กระทาการปวารณาตอกั ่ นวา ่

“อนุชานามิ ภิกขะเว วัสสัง วุตถานัง ภิกขูนัง ตีหิ ฐาเนหิ ปะวาเรตุง ทิฏเฐนะ วา สุเตนะ วา ปะริสังกายะ วา...” 

แปลวา ้ั หลาย เราอนุ ญาตให้ภิกษุ ทง ้ั หลายผูจ ่ “ภิกษุ ทง ้ าพรรษาแลว ้ ปวารณากันในสามลักษณะ คือดวยการเห็ นก็ด ี ดวยการได ยิ ้ ้ ้ นก็ด ี ดวย ้ การสงสั ยก็ด” ี

ความสาคัญของวันออกพรรษา
๑. พระสงฆได ่ น ื่ ได้ ์ รั ้ บพระบรมพุทธานุ ญาตให้จาริกไปค้างแรมทีอ ๒. เมือ ่ ออกพรรษาแลวพระสงฆ จะได น กธรรมและ ้ ์ ้ าความรูจากหลั ้ ประสบการณที ่ ดรั แก ์ ไ ้ บระหวางพรรษาไปเผยแพร ่ ่ ประชาชน ่ ๓. ในวันออกพรรษา พระสงฆได ่ นภิกษุ ์ ท ้ าปวารณา เปิ ดโอกาสให้เพือ วากล าวตั กเตือนเรือ ่ งความประพฤติของตนเพือ ่ ให้เกิดความบริสุทธิ ์ ่ ่ ความเคารพนับถือ และความสามัคคีกน ั ระหวางสมาชิ กของสงฆ ์ ่ ๔. พุทธศาสนิกชนไดน าปวารณาเปิ ดโอกาสให้ผูอื ่ วา ้ าแบบอยางไปท ่ ้ น ่ กลาวตั กเตือนตนเองเพือ ่ ประโยชนต ฒนาตนและสรางสรรค ่ ์ อการพั ่ ้ ์ สั งคมตอไป ่

รวมเผยแพร การท าบุญวันออกพรรษา โดย:ฐานะวีโร ่ ่