Professional Documents
Culture Documents
BUURMAN
Het veel te
Sommige verhalen wl je niet schrijven maar met je schrijven. Zoals het verhaal van de 19-jarige Sophia Tiemessen uit Apeldoorn. Ze gaat sterven. ,,Ik heb er alles uitgehaald wat er voor mij in zat. Nu is het tijd om te gaan.
door Raymond Korse raymondkorse@destentor.nl
De ballen
k praat doorgaans niet over ballen. Althans, niet over de soort ballen waarover je doorgaans niet praat, begrijpt u? Er zijn ballen die je niet voor de gezelligheid eens opgooit tijdens een verjaardag of een etentje met vrienden. U weet wel. Het is de enige soort die niet is bestand tegen schoppen en slaan en de inslag van kunstmatige soortgenoten. Gebeurt dat onverhoeds wel, dan vouwt de bezitter ervan zich dubbel. Dat ziet er erg grappig uit. Omdat hij - het is altijd een hij - zelf het genante ervan inziet, gaat ie er meestal bij lachkreunen en komisch rondhuppelen. Het doet verduveld zeer, maar je bent een kerel en je houdt je groot. Het zijn de ballen die tot deze week in betrekkelijke anonimiteit een hangend bestaan leidden. Er zijn geen cosmetische producten voor, geen spraytjes of soepelmakende crmes. Deze ballen zijn commercieel volkomen oninteressant. Op een racefiets vraag je je na een kilometertje of dertig als man wel eens af waarom de Grote RoerganVanaf nu kun je ger ze uitgerekend op die als vader de plek heeft gemonteerd. Maar ja, tien centimeter hoomvang van je is ook weer geen geballen aanvoeren ger zicht als je in een zwemals excuus broek op een strand loopt. Of op een nudistencamping, tijdens het volleyballen. Over ballen windt niemand zich anno 2013 nog op. Nou ja., een enkele lezer kreeg bij elke keer dat het woord nu is genoemd (6x) een drievoudige rolberoerte over zoveel onbeschaamdheid. Leest u rustig verder, er volgen nog 5. Woensdagavond stapte ik voor een buurtoverleg een huiskamer binnen, drie deuren verderop en Menno hij is van de gemeentewerf en beunt bij als hovenier - had het over zijn ballen. En dat ie dus een hele slechte vader moet zijn. Opschepper!, riep Bert van de overkant. Blijkt dat er in de krant stond dat onderzoekers hebben ontdekt dat mannen met grote ballen slechter voor hun kinderen zorgen. Want dat zijn machos met een teveel aan testosteron. En as je teveul van die hoe-heet-ut, testeroon hep, dan wordt je zorgfunkzie onderdrukt, riep Annie van nummer 86, die mij vervolgens vroeg: Buurman, as jij kinderen had gehad hej, was jij dan een goeie voader gewees? Ik had uiteraard direct de dubbele bodem van deze vraag in de gaten, als algemeen erkend buurtintellectueel, dus daar trapte ik mooi niet in. Wat zijn grote ballen?, vroeg ik. En slecht-er wil zeggen: vergeleken met wie en wat? Menno haalde de krant erbij, maar dat stond dus nergens. Duidelijk was dat de ballen uit de anonimiteit waren getreden en dat je ze zelfs al met de buren tegen het licht kunt houden. Vanaf nu kun je als vader, elke keer als je stocijns op de bank blijft zitten als je kind krijsend in de tuin staat, de omvang van je ballen aanvoeren als excuus. Maar wat heb je verder aan zon onderzoek? Het zal u niet verbazen dat ik als erkend onderzoeker van open deuren en inkoppertjes eindig met: geen bal.
oe neem je afscheid van een 19-jarige jonge vrouw van wie je weet dat ze er binnenkort niet meer is? Sophia legt haar broze hand in de mijne en kijkt me aan als ik die vraag stel. ,,Zeg maar: goede reis naar Hawa. Ze glimlacht langs de zuurstofslangetjes in haar neus. Een kwetsbare lach. Hawai, het is het eiland waaraan ze dacht als ze onder narcose werd gebracht. Palmbomen en dolfijnen. ,,Want als je aan iets moois en leuks denkt wanneer je onder narcose
SPECTRUM 3
ia de stichting Doe een Wens mag ze naar haar gedroomde paradijs Hawa. Die reis wordt later als te zwaar ingeschat, ze gaat naar Curacao. Het bezoek levert haar inspiratie op bij het schilderen. Met haar karakteristieke schilderijen van Curaaose dames haalt ze geld op voor het Kikafonds, dat zelfs twaalfhonderd euro van haar overgemaakt krijgt. De leukemie blijft twee jaar weg, in 2012 lacht het leven de voormalige trampolinekampioene van Apeldoorn weer toe. Ze slaagt voor haar rijbewijs en schrijft zich in voor de studie biomedische wetenschap aan de Universiteit van Utrecht. ,,Eigenlijk wilde ik geneeskunde
Sophia geniet van de duo-sprong en daarna de vrije val, vanaf negenduizend voet - zeg maar drie kilometer. Het is haar laatste wens die in vervulling gaat. foto Nationaal Paracentrum Teuge