Ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας : Εἴσοδος τῶν Τιμίων Δώρων

Στό προηγούμενο τεῦχος ἀναφερθήκαμε στόν Χερουβικό Ὕμνο καί στήν εὐχή τοῦ
Χερουβικοῦ Ὕμνου πού ἀπαγγέλλεται μυστικῶς ἀπό τόν ἱερέα, στήν θυμίαση κατά τό «Τῇ
ζωοποιῷ Τριάδι τόν Τρισάγιον ὕμνον…», στήν ὑπόκλιση ἐκ τοῦ ἱερέως πρός τόν λαό
«Συγχωρήσατέ μοι ἀδελφοί» καί ἐρχόμεθα στήν στιγμή πού θά γίνει ἡ Μεγάλη Εἴσοδος
τῶν Τιμίων Δώρων.
Ὁ Χερουβικός Ὕμνος προχωρᾶ. Βρισκόμαστε στό σημεῖο ὅπου οἱ ἱεροψάλτες ψάλλουν
χαμηλοφώνως «Ὥς τόν Βασιλέα τῶν ὅλων ὑποδεξόμενοι» (διότι πρόκειται νά
ὑποδεχθοῦμε τόν Βασιλέα τῶν ὅλων). Ἐδῶ γιά λίγο ἡ ὑμνωδία σταματᾶ. Ὅλοι οἱ πιστοί μέ
ἀπόλυτη ἠσυχία ἔχουμε στραμμένα τά βλέμματά μας καί τίς σκέψεις μας ἀλλά καί τά
συναισθήματά μας στό ἀριστερό μέρος τοῦ Ναοῦ (βορεινή πύλη). Ἐκεῖ εἶναι ὅλα ἔτοιμα γιά
τήν πομπή. Σ’ αὐτήν συχνά ὑπηρετοῦν καί τά παιδιά (παπαδάκια), ὅπου κρατοῦν τίς λαμπάδες
ἤ καί τό θυμιατό. Στό τέλος τῆς πομπῆς προβάλει ὁ λειτουργός κρατώντας τά Τίμια Δῶρα.
Στό ἀριστερό του χέρι κρατᾶ τό Ἅγιο Δισκάριο τό ὁποῖο εἶναι καλυμμένο καί τό ὁποῖο φέρει
τόν «Ἀμνό», δηλαδή τό ξεχωρισμένο
ἐκεῖνο μέρος ἀπό τό πρόσφορο μέ τή
σφραγίδα Ἰησοῦς Χριστός Νικᾶ, πού θά
χρησιμοποιηθεῖ στό Μυστήριο τῆς Θείας
Εὐχαριστίας καί τό ὁποῖο ἔχει κατατεθεῖ στό
Ἅγιο Δισκάριο κατά τήν ἀκολουθία τῆς
Προσκομιδῆς ὅπου σήμερα γίνεται στό
Ὄρθρο. Στό δεξί του χέρι κρατᾶ τό Ἅγιο
Ποτήριο κι αὐτό καλυμμένο στό ὁποῖο μέσα
ἔχει βάλει νωρίτερα (κατά τήν Προσκομιδή)
ποσότητα οἴνου πού θά χρησιμοποιηθεῖ στό
Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Ὁ
λειτουργός φέρει στόν ὦμο του κάλυμμα
πού ὀνομάζεται «Ἀέρας» καί θά χρησιμοποιηθεῖ γιά τήν κάλυψη τῶν Τιμίων Δώρων ὅταν μετά
τήν Εἴσοδο θά τά ἐναποθέσει ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα.
Ὁ Ἄρτος (Ἀμνός) καί ὁ Οἶνος ἔχουν ξεχωριστεῖ ἀπό προσφορές τῶν πιστῶν.
Ἀποτελεῖ πραγματικά ξεχωριστή εὐλογία γιά τούς πιστούς ἡ δυνατότητα νά προσφέρουν αὐτοί
τόν Ἄρτον καί τόν Οἶνον πού ἀργότερα μέ τήν ἐπενέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θά γίνει Σῶμα
καί Αἷμα Χριστοῦ. Οἱ εὐλαβείς χριστιανοί τό θεωροῦν τιμή τους καί ἀποτελεῖ ἁγία φροντίδα
τους νά προσφέρουν τά δῶρα τους : καλοζυμωμένο στό σπίτι πρόσφορο καί εἰδικό ἐκλεκτό
κρασί (νάμα).

1 

Ἀλήθεια, τί εὐλογία στά χριστιανικά σπίτια νά παραδίδεται ἀπό τήν μητέρα στήν κόρη ἡ
εὐλαβική συνήθεια τοῦ ζυμώματος τοῦ προσφόρου μέ τήν ἀνάλογη σωματική καί ψυχική
προετοιμασία καί νά προσκομίζεται ὕστερα στόν Ναό τό ἀπόγευμα ἤ νωρίς τό πρωΐ τῆς
Κυριακῆς διπλωμένο σέ καθαρή λευκή πετσέτα μαζί μέ τά ὀνόματα τῶν ζώντων καί τῶν
κεκοιμημένων τῆς οἰκογένειας ! Ὅλο τό σπίτι τότε ἁγιάζεται καί εὐλογεῖται.
Τά δῶρα μας πού κρατοῦν τώρα οἱ λειτουργοί εἶναι ἱερά καί καθιερωμένα γι’ αὐτό καί
λέγονται Τίμια (ἄξια τιμῆς). Ἔχουν παύσει πιἀ νά εἶναι κοινός ἄρτος καί κοινός οἶνος. Δέν εἶναι
ὅμως ἀκόμη ἅγια. Τίμια ἔγιναν κατά τήν ἀκολουθία τῆς προσκομιδῆς πού ἤδη ἀναφέραμε.
Ἅγια θά γίνουν λίγο ἀργότερα στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας.
Ξεκινάει ἡ Εἴσοδος τῶν Τιμίων Δώρων. Ἀνυψώνεται ἡ λαμπάδα καί ἀκούγεται μέσα σέ
ἀπόλυτη ἠσυχία καί τάξη ἡ φωνή τοῦ λειτουργοῦντος :
«Πάντων ἡμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεὸς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ, πάντοτε, νῦν καὶ ἀεὶ
καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.»

(μακάρι ὁ Θεός νά θυμηθεί ὅλους ἐμᾶς καί νά μᾶς ἀναγνωρίσει σάν δικούς Του στήν οὐράνια
βασιλεία Του, τώρα καί πάντοτε καί στούς αἰῶνες τῶν αἰώνων)
Ἡ πομπή περνάει ἀνάμεσα ἀπό τούς πιστούς, οἱ ὁποῖοι βαθιά ὑποκλίνονται καί ἀποδίδουν τιμή.
Εἶναι ἡ «Μεγάλη Εἴσοδος» πού συμβολίζει τήν πορεία τοῦ Κυρίου μας πρός τόν Γολγοθᾶ καί
τήν θυσία Του πάνω στόν Σταυρό ἀπό τήν ὁποία προήλθε ἡ λύτρωση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Στό νοῦ μας φέρνουμε τά σωτήρια ἐκεῖνα γεγονότα. Θυμόμαστε καί τό ληστή. Ἐκεῖνον πού
ἄδραξε τήν εὐκαιρία καί προσέφερε μέ συντριβή τούς λόγους «Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν
ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ Σου». Αὐτήν τήν θερμή παράκληση τοῦ μετανοημένου ληστοῦ
μποροῦμε κι ἐμεῖς νά χρησιμοποιοῦμε κατά τήν ἱερή αὐτή ὥρα ὅπου διέρχονται ἀπό ἐμπρός
μας τά Τίμια Δῶρα.
Ὅταν ὁ λειτουργός φθάσει κατά τήν πομπή στήν Ὠραία Πύλη πρίν νά ἐναποθέσει τά Τίμια
Δῶρα στήν Ἁγία Τράπεζα μνημονεύει τόν οἰκεῖο μητροπολίτη ἀναγνωρίζοντάς τόν ὡς κεφαλή
τόσο τοῦ ἰδίου ὅσο καί τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας καί ἐπίσης μνημονεύει πολλές
κατηγορίες πιστῶν ζώντων καί κεκοιμημένων.
Μετά τήν μνημόνευση ἐναποθέτονται τά Τίμια Δῶρα πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα μέ ἀγάπη καί
εὐλάβεια. Ὁ λειτουργός τά καλύπτει μέ τόν «Ἀέρα» ὅπου ἔφερε στούς ὤμους του κατά τήν
Μεγάλη Εἴσοδο κι ἀφοῦ τά θυμιατίζει τοποθετοῦνται μανουάλια καί θυμιατό στή θέση τους. Οἱ
ἱεροψάλτες ὁλοκληρώνουν τό Χερουβικό Ὕμνο. Καί οἱ πιστοί αἰσθάνονται βαθύτατα μέσα
στήν ὕπαρξή τους «τήν ἀλλοίωση», τήν ἀλλαγή, τήν μεταμόρφωση πού ξέρει νά δημιουργεῖ
μέσα στήν ψυχή τό μυστήριο τῆς θυσίας καί τῆς ἀγάπης τοῦ Κυρίου μας.
Μέ ἀγάπη Χριστοῦ
π.Μηνᾶς Ἀλεξιάδης

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα
Τα Σαλπίσματα αληθείας στο β’ μέρος εγκαινίασαν από την περασμένη Κυριακή μία νέα
ενότητα «Υποστηρικτικού Υλικού Ενημέρωσης» για διάφορα ζητήματα που αφορούν τα παιδία
μας. Στην ενότητα αυτή θα αναφερόμαστε σε ζητήματα που αφορούν τη συμπεριφορά, τους
τρόπους αντιμετώπισης και γενικά την ενημέρωση όλων μας, σε μια προσπάθεια προσέγγισης
θεμάτων καθημερινών που όλοι αντιμετωπίζουμε άλλα ίσως δεν τους δίνουμε την πρέπουσα
προσοχή !
Σε αυτό το τεύχος θα αναπτύξουμε το θέμα των μαθησιακών δυσκολιών και ειδικότερα
της ελλειμματικής προσοχής η οποία παρατηρείται σε μεγάλο ποσοστό των παιδιών της νέας

2 

γενιάς και είναι απαραίτητο να γίνει αντιληπτό από τους γονείς άμεσα ώστε να μπορέσει επίσης
άμεσα να διαγνωστεί και αντίστοιχα να αντιμετωπιστεί κατάλληλα !
·

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα

Τα παιδιά που διαγιγνώσκονται με Διαταραχή
Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητα ή ΔΕΠ-Υ
αποτελούν μια από τις πιο δύσκολες περιπτώσεις
παιδιών τόσο στο σχολικό όσο και στο οικογενειακό
τους
περιβάλλον.
Χαρακτηριστικά
όπως
η
ενεργητικότητα
και
η
κινητική
δραστηριότητα
εκδηλώνονται συχνά σε παιδιά μικρής ηλικίας και
θεωρούνται
αναμενόμενες
συμπεριφορές
διότι
χρησιμοποιούνται
ως
μέσο
εξερεύνησης
του
περιβάλλοντος και ως προσπάθεια ανταπόκρισης στη
πληθώρα ερεθισμάτων που δέχονται καθημερινά.
Επομένως η παρορμητικότητα, η ανυπομονησία, η
ζωηράδα και η μεταπήδηση από τη μια δραστηριότητα
στην άλλη είναι φυσιολογικές συμπεριφορές ιδιαίτερα στην προσχολική ηλικία. Ορισμένα
παιδιά όμως ξεπερνούν σε βαθμό και ένταση τα παραπάνω χαρακτηριστικά και
διαγιγνώσκονται με ΔΕΠ-Υ. Από μελέτες προκύπτει ότι η ΔΕΠ-Υ διαφέρει από τη φυσιολογική
συμπεριφορά στο βαθμό έντασης που εκδηλώνεται η παρορμητικότητα, κινητικότητα και
διάσπαση προσοχής, όχι στη ποιότητα. Επομένως η κατανόηση, η μελέτη, η αντιμετώπιση και
η αποδοχή της ΔΕΠ-Υ ως ενός ξεχωριστού συνδρόμου αποτελεί ανάγκη τόσο στο εκπαιδευτικό
όσο και στο κοινωνικό περιβάλλον αυτών των παιδιών.
·
Ορισμός
Η ΔΕΠ-Υ ανήκει στις κατηγοριοποιήσιμες Μαθησιακές Δυσκολίες (ΜΔ) οι οποίες έχουν την
αιτιολογία τους σε εγγενείς παράγοντες (νευρολογικούς, βιοχημικούς, γενετικούς) και διαρκεί
εφόρου ζωής. Περιγράφει παιδιά που έχουν προβλήματα διάσπασης προσοχής και σωματική
υπερδραστηριότητα. Θεωρείται κλινικό πρόβλημα με συμπεριφορικές επιπτώσεις και για αυτό
το λόγο εμφανίζεται σε πολλά περιβάλλοντα όπως στο σπίτι, στο σχολείο και σε άλλους
χώρους. Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτών των παιδιών είναι η απροσεξία, η
διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα, τα οποία συμπεριφορικά μεταφράζονται ως
ανικανότητα ρύθμισης της συμπεριφοράς.
Το Μαθησιακό Προφίλ της ΔΕΠ-Υ – Προβλήματα Συμπεριφοράς
Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ μπορεί να είναι προκλητικά, κοινωνικά αδέξια και επιθετικά. Έρευνες
δείχνουν ότι συνδέεται με ακαδημαϊκές δυσκολίες και συχνά τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν
χαμηλές σχολικές επιδόσεις. Είναι παιδιά που σε σχέση με τους συνομήλικους τους
παρουσιάζουν έντονη ενεργητικότητα και δραστηριότητα σε βαθμό που ξεπερνά τη
φυσιολογική και αναμενόμενη συμπεριφορά της ηλικίας τους. Για παράδειγμα, δε μένουν για
πολύ στο ίδιο μέρος και στριφογυρίζουν νευρικά. Επιπλέον, έχουν μειωμένη ικανότητα
διατήρηση προσοχής και ενδιαφέροντος με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται ιδιαίτερα στο να
είναι συνεπείς σε καθήκοντα ή γνωστικά έργα που απαιτούν αφοσίωση και συγκέντρωση.
Πολλές φορές εκδηλώνουν παρορμητική συμπεριφορά όπως το να προβαίνουν σε ενέργειες
χωρίς να το σκεφτούν, και ανυπομονησία π.χ. αδυνατούν να περιμένουν τη σειρά τους στην
τάξη, στο παιχνίδι, στη συζήτηση. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ διαφέρουν από τους συμμαθητές τους
ως προς την εικόνα τους μέσα στην τάξη. Δείχνουν συχνά αφηρημένα, ότι τεμπελιάζουν, δεν
κάθονται στη θέση τους, δεν ολοκληρώνουν εργασίες και καθήκοντα, ενοχλούν και κάνουν

3 

θόρυβο, διασπώνται εύκολα, είναι πιο απρόσεχτα, δείχνουν ανοργάνωτα, διακόπτουν τους
άλλους και δυσκολεύονται να περιμένουν τη σειρά τους. Η απόδοση τους παρουσιάζει
διακυμάνσεις και είναι συνήθως χαμηλότερη από τις γνωστικές τους ικανότητες .Οι μαθητές
με ΔΕΠ-Υ αντιμετωπίζονται πολύ συχνά ως παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς ή/και με
ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα. Ο λόγος είναι ότι κάποια παιδιά μπορεί να βιώσουν σε
κάποια φάση της ζωής τους καταστάσεις (διαζύγιο γονέων, απώλεια αγαπημένου προσώπου)
που να οδηγήσουν σε ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να εκδηλώσουν
συμπτώματα παρόμοια με αυτά της ΔΕΠ-Υ. Υπάρχει όμως μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στις
δύο αυτές κατηγορίες παιδιών. Τα παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς και με
ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα μπορούν αλλά δε θέλουν να συμμορφωθούν, ενώ τα παιδιά
με σύνδρομο ΔΕΠ-Υ δεν μπορούν να συμμορφωθούν παρόλο που το θέλουν .
Παρατηρήστε λοιπόν το παιδί σας, μη τρομάζετε μπροστά στο πρόβλημα και προπάντων μην
φοβάστε να αποδεχτείτε το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσετε!
Η αποδοχή και η γνώση οδηγούν στην επίλυση και την αντιμετώπιση!
Μην εθελοτυφλούμε φοβούμενοι το «τι θα πουν οι άλλοι»
Βλάπτουμε το παιδί μας!
Αρκεί να αποδεχτούμε και να πιστέψουμε!!

Πηγή: parentshelp.gr
Βιβλιογραφία
American Psychological Association (2010). ADHD. http://www.apa.org/topics/adhd/index.aspx [Accessed 26 September
2010].
Barkley, R. A. (1997). Behavioral Inhibition, Sustained Attention, and Executive Functions:Constructing a Unifying
Theory of ADHD. Psychological Bulletin, 121, 65- 94.
Brassett-Harknett, Α & Butler, Ν. (2005). Attention-deficit/hyperactivity disorder:An overview of the etiology and a review
of the literature relating to the correlates and lifecourse outcomes for men and women. Clinical Psychology Review,

1-23.
Faraone, S. V., Sergeant, J., Gillber, C. & Biederman, J. (2003). The worldwide prevalence of ADHD: is it an American
condition? World Psychiatry, 2:2, 104-113.
Polanczyk, G., Silva de Lima, M., Bernardo Lessa Horta, B. L., Joseph Biederman, J. & Rohde, L. A. (2007). The
Worldwide Prevalence of ADHD: A Systematic Review and Metaregression Analysis. Psychiatry, 164, 942–948.
Rowland, A. S., Lesesne, C. A. & Abramowitz, A. J. (2002). The epimiology of Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder
(ADHD): A Public Health View. Mental Retardation and Developmental Disabilities, 8, 162-170.
Κάκουρος, Ε. & Μανιαδάκη, Κ. (2006). Ψυχοπαθολογία παιδιών και εφήβων. Αναπτυξιακή προσέγγιση. Αθήνα:
τυπωθήτω – Γιώργος Δαρδανός.
Λιβανίου, Ε. (2004). Μαθησιακές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς στην κανονική τάξη . Εκδόσεις
Κέδρος.
Ντινκμέγιερ, Ν., Μακ Κέι, Γ. (1997). Σχολείο για γονείς. Αθήνα: Εκδόσεις Θυμάρι.
Φλωράτου, Μ. Μ. (2006). Μαθησιακές δυσκολίες και όχι τεμπελιά . Αθήνα: Εκδόσεις Οδυσσέας.

Ἐπιμέλεια : Ἀγγελή Βίκυ, Φιλόλογος

4 

ἐ
Χ
π

α

ο
/

α
υ

...

ο

γο

…ἀπό
Ἱ
πα ό ἡ ῶ

Πα

γυ
π ό
οῦ
α ου π όπου Π
από

α

αγ ω ῶ , 8/21-11-2013
ῦ α
υ
ῦ
α
ῦ
π
ῦ π
π
α
.
α
α π
υ ἀπ
φ
ῦ . α ῦ
α
α
/
αῖ . Εἴ ὁ Θ
α
ῦἔ
υπ
π
ῦ .
υπα α
ὥ α ῆ
α .

α α... (
υπα ἀπ

Ὄ
ο &
... α α
υ
απ
Ἠ υπ
α

π α

α οῦ Πα

γυ

ῶ ἄ

οῦ

ἔ

χ

α

ῦ

οῦ

α
ῦ α ἀ
φ

π

ῦ α ῦ.

ω

ῦ
υ
ῦ ἀ α
ῦἀ α
α

α
υ

υ
α

οῦ), 8/21-11-2013

χ α
Θ α
ου γ α..., 9/22-11-2013
9/22-11-2013
ῦ
πα
ἡ ῶ
α υ π
ῦ αυ α υ
ῦ. ῆ
υ α π
α ὁ
/
π
φ ῆ
Θ
.
π α ῆ
α
υ α πα
π α.
υπα ἀπ
ἡ
α .

1

υ ὁ

π υ
α 

φ ω α ό Ἅγ ο α ...., 9/22-11-2013
...ἀ
α
ἀπ υ α ῆ
ῆ
ῦ
υ
α ῦ α πα υ α α ἀφ
α
Ἅ
υ
α π α α π
ὁ
α ἀπ
π. α
Γα
π υ
α : "
ἀπ
Φ
αφ
υπα ἀπ
.

πα
,

Ἅ
ῆ

2

π

ῶ

α
ῶ
υ
φῶ
ῦ
ῆ π
ῆ α ῆ ἀ π .
υ α ῆ
π
α
α
Ἅ
". 

ου
υγ ο
...
υπα ἀπ
α ῦ α . Ὅ α
α υ ῶ α ἔ

α α ...
υ
π
υ
υ
) ἀπα

Δ α
... ἴπα

ὅ

ἐπ -

α α ῶ
α α- υ
α ἀπ φ

ό

Ἱ

ου

α α (π
υ α

οῦ

α
α ῶ -πα α
.

αοῦ

πα

3

ῆ
α ῶ ,
α

ο

!!!...γ ' αὐ ό...

ῦ
α ῶ 

α ο ώ

Ἱ

4

οῦ

αοῦ