You are on page 1of 12

Σύντομη Αναφορά στο λέμφωμα Hodgkin’s

Το λέμφωμα Hodgkin’s οριζεται ως μια κακοήθης νεοπλασία του λεμφικού


συστήματος. Για να κατανοηθεί πλήρως η παθολογία ,εξέλιξη &θεραπεία της νόσου
απαραίτητη είναι μια μικρή αναφορά στο λεμφικό σύστημα &στις λειτουργίες που
επιτελεί.

Το λεμφικό σύστημα

Το λεμφικό σύστημα αποτελεί τμήμα του ευρύτερου συστήματος άμυνας του


οργανισμού, γνωστό &ως ανοσοποιητικό σύστημα , έναντι σε κάθε παθογόνο
εισβολέα. Αποτελείται από τα λεμφικά αγγεία που εκκινούν ως λεμφικά τριχοειδή
από την περιφέρεια &μεταπίπτουν σε αγγεία προς το κέντρο, τα μεγαλύτερα τον
οποίων αποτελούν ο μείζων & ο ελάσσων θωρακικός πόρος. Μέσα στο κλειστό αυτό
σύστημα αγγείων κυκλοφορεί η λέμφος που αποτελεί έναν υγρό , εξειδικευμένο
συνδετικό ιστό, από μεσοκυττάρια ουσία &κύτταρα. Τα κύτταρα της λέμφου είναι τα
λευκά αιμοσφαίρια με επικρατών τύπο, τα λεμφοκύτταρα (Τ&Β) και τα
πλασματοκύτταρα(αποκοκιωμένα βασεόφιλα)&τα οποία συμμετέχουν στην ανοσιακή
απάντηση μαζί με άλλα κύτταρα της μυελώδους & της λεμφικής σειράς
(PLT,BASO,EOSIN,NEUT,MONO)
Tα Τ λεμφοκύτταρα ανάλογα με τους δείκτες επιφανείας τους χωρίζονται με
ανοσοφαινότυπο σε διάφορες υποομάδες ενώ τα Β λεμφοκύτταρα τελούν την
παραγωγή ανοσοσφαινών (IgG, IgE, IgD, IgM, IgA).Τέλος τα 1ογενη &2ογενη
λεμφοκυτογόνα όργανα καθορίζουν την παραγωγή &την κυκλοφορία της λέμφου
στον οργανισμό. Τα 1ογενη λεμφοκυτογόνα όργανα συνιστούν Ο θύμος αδένας &ο
μυελός των οστών &τα 2ογενη λεμφοκυτογόνα όργανα αποτελούν ο σπλήνας, οι
λεμφαδένες (κοιλιακοί, μασχαλιαίοι, βουβωνικοί, τραχηλικοί κ.α)η χυλοφόρος
δεξαμενή, οι αμυγδαλές, &οι πλάκες του Payer. To λεμφικό σύστημα πέραν της
ανοσιακής λειτουργίας του, βοηθά στην διατήρηση της κολοειδοωσμωτικής πιέσεως
&της οξεοβασικής ισορροπίας του οργανισμού καθώς και στην γαλακτοματοποίηση
&μεταφορά των λιπών. Την πλέον συνήθη νόσο του λεμφικού συστήματος
αποτελούν τα λεμφώματα.
Γενικά περί Λεμφωμάτων.

Τα λεμφώματα είναι κακοήθεις υπερπλασίες (νεοπλάσματα) ανοσοκυττάρων (κυρίως


λεμφοκυττάρων) ,τα ανάλογα των όποιων φυσιολογικά ανήκουν στο ανοσοποιητικό
σύστημα. Φαίνεται ότι στο στάδιο αυτό ένα προγονικό κύτταρο πολλαπλασιάζεται
κλωνικά &τα θυγατρικά κύτταρα «παγώνουν» &παραμένουν αδιαφοροποίητα .Τα
νεοπλάσματα αυτά αναπτύσσονται ως πρωτοπαθείς όγκοι στους λεμφαδένες ή στα
άλλα όργανα που εμπεριέχουν λεμφικό ιστό. Από την αρχική εστία μπορεί να
επεκταθούν &σ’άλλα όργανα όπως ο μυελός των οστών.
Τα λεμφώματα διαιρούνται πρωτίστως σε 2 μεγάλες κατηγορίες τα Hodgkin’s & τα
μη- Hodgkin’s λεμφώματα.. Το λέμφωμα Hodgkin’s είναι κακοήθης νόσος των 2ο
γενών λεμφικών οργάνων άγνωστου αιτιολογίας. Τα νεοπλασματικά κύτταρα της
νόσου είναι το κύτταρο Hodgkin’s, μικρό μονοπύρηνο κύτταρο, πρόγονος του Reed-
Sternberg κυττάρου, το κύτταρο Reed-Sternberg πολυπύρηνο γιγαντοκύτταρο &το
lacunar cell κύτταρο που παρουσιάζει έκκεντρο βαθούλωμα &θεωρείται παραλλαγή
του R-S κυττάρου. Τα κύτταρα αυτά συνήθως αποτελούν μικρό μόνο μέρος του
κακοήθους όγκου.
Το λέμφωμα Hodgkin’s σύμφωνα με τον αριθμό &την ανατομική θέση των
λεμφικών ή μη οργάνων που έχουν προσβληθεί κατατάσσεται σε 4 στάδια (κατάταξη
κατά Ann Arbor) Ακολουθούν 2 υποκατατάξεις η πρώτη ανάλογα με τα κλινικά
συμπτώματα του ασθενούς &η δεύτερη ανάλογα με τα ιστολογικά ευρήματα της
βιοψίας &την μορφολογία τους (κατάταξη κατά Rye) Αναλυτική αναφορά στα
στάδια της νόσου θα γίνει στο κεφάλαιο της διάγνωσης..
. Το ανάλογο φυσιολογικό κύτταρο του κακοήθους Hodgkin δεν είναι γνωστό γιατί
τα κύτταρα αυτά δεν έχουν δείκτες επιφάνειας ώστε να καθοριστεί η προέλευση τους
με ανοσοφαινότυπο.
Το λέμφωμα Hodgkin’s ανιχνεύεται κυρίως σε ενήλικες άνδρες &γυναίκες με
αναλογία 2:1 &σε 2 μεγάλες ηλικιακές ομάδες , μεταξύ 20&30 ετών & άνω των 55
ετών. Είναι εξαιρετικά σπάνιο στα παιδιά Ένα 70% των νοσούντων θεραπεύεται
πρωτογενώς παρόλο που η νόσος αυτή αποτελεί το 1% των νέων περιστατικών
καρκίνου ανά έτος. Η διασπορά της νόσου στον οργανισμό γίνεται είτε αιματογενώς
είτε από μολυσματικά από το πάσχον τμήμα του σώματος σε άλλο προσκείμενο
όργανο.
Εικόνα 1:Λεμφικό Σύστημα i

Συμπτωματολογία &Διάγνωση Λεμφώματος Hodgkin’s

Το λέμφωμα Hodgkin’s εκδηλώνεται κλινικά με 2 ομάδες συμπτωμάτων ,μια γενική


ομάδα &μια ειδικότερη που ονομάζεται ομάδα Β συμπτωμάτων &αποτελεί κακό
προγνωστικό δείκτη για την επιβίωση του ασθενούς. Όπως προαναφέρθηκε , το
λέμφωμα Hodgkin’s σύμφωνα με τον αριθμό &την ανατομική θέση των λεμφικών ή
μη οργάνων που έχουν προσβληθεί κατατάσσεται σε 4 στάδια (κατάταξη κατά Ann
Arbor) Ακολουθούν 2 υποκατατάξεις η πρώτη ανάλογα με τα κλινικά συμπτώματα
του ασθενούς &η δεύτερη ανάλογα με τα ιστολογικά ευρήματα της βιοψίας &την
μορφολογία τους (κατάταξη κατά Rye).

Κατάταξη κατά Ann Arbor

• Στάδιο Α: Ανάμειξη ενός &μόνο λεμφαδένος ή ενός &μόνο έξω- λεμφικού


ιστού.
• Στάδιο Β: Ανάμειξη 2 ή περισσοτέρων λεμφαδενικών περιοχών σε κοντινή
ανατομική θέση (οδηγό σημείο αποτελεί το διάφραγμα),μπορεί να
περιλαμβάνεται μια εξωλεμφική περιοχή ή μια διάχυτος λεμφαδενοπάθεια.
• Στάδιο Γ: Ανάμειξη λεμφαδενικών περιοχών & από τις 2 πλευρές του
διαφράγματος μπορεί να περιλαμβάνεται μια εξωλεμφική περιοχή ή μια
διάχυτος λεμφαδενοπάθεια.
• Στάδιο Γ1:Υποδιαφραγματική διασπορά νόσου στην ανώτερη κοιλιακή χώρα
(σπλήνα , ηπατικοί λεμφαδένες, σπληνικοί ,λεμφαδένες)
• Στάδιο Γ2: Υποδιαφραγματική διασπορά νόσου στην κατώτερη κοιλιακή
χώρα (παραορτικοι, μεσεντεριοι, λαγονιοι & πυελικοι λεμφαδένες)
• Στάδιο Δ: Διασπορά νόσου ή ανάμειξη μιας ή περισσότερων έξω λεμφικών
περιοχών (ανάμειξη ήπατος ή μυελού τον οστών )με ή χωρίς λεμφική
ανάμειξη.
Κατάταξη κατά Rye

• Λεμφοεπικρατών τύπος
• Τύπος μικτής κυτταροβρίθειας
• Τύπος οζώδους σκληρύνσεως
• Λεμφοπενικός τύπος

Κλινική Εικόνα Ασθενούς


Γενικά Συμπτώματα (Α Συμπτώματα)

Πρώτο σύμπτωμα αποτελεί μια διάχυτος λεμφαδενοπάθεια δηλαδή οίδημα των


λεμφαδενων που μπορεί να προκύψει σε κάθε περιοχή του σώματος &ομάδα
λεμφαδένων. Εάν προσβληθούν οι ανωδιαφραγματικοί λεμφαδένες δεν
παρουσιάζεται ανάμειξη σπληνός &ήπατος αντίθετα με την προσβολή των
υποδιαφραγματικών λεμφαδενων. Σπανιως το ήπαρ προσβάλλεται από την νόσο εάν
δεν έχει προηγηθεί προσβολή του σπλήνας. Η διόγκωση του σπληνός μπορεί συχνά ν
αποτελεί το μοναδικό εύρημα ιδιαίτερα εάν το λέμφωμα ξεκινά από τους κοιλιακούς
λεμφαδένες.
Κατά κανόνα η αδενοπάθεια είναι ανώδυνος , με πρώτο πάσχων τμήμα τους
τραχηλικούς λεμφαδένες .Επίσης μπορεί να παρουσιαστεί έντονο οίδημα του
σπληνος &του ήπατος & φλεγμονή στο πλευριτικό παρέγχυμα &στο περικαρδικό
υγρό. Η διόγκωση των λεμφαδένων είναι συνήθως ασύμμετρη &η σύσταση τους
υπόσκληρη &ελαστική .Στα πρώτα στάδια της νόσου (1&2)διαχωρίζονται μεταξύ
τους &δεν συμφύονται με τους γύρω ιστούς &το δέρμα. Δεν παρουσιάζουν τήξη
&είναι ανώδυνοι στην ψηλάφηση. Η διόγκωση τους είναι συχνά κατά 10-20%
μεγαλύτερη από το αρχικό τους σχήμα (> 10mm). Ακολουθεί πυρετός 39ºC-40ºC που
εμφανίζεται αργά το απόγευμα &το βράδυ .Κατά την εξέλιξη της νόσου , ο πυρετός
χαρακτηρίζεται από έναν κύκλο επανανεμφάνισης ανά 1-2 εβδομάδες με απύρετες
περιόδους ημερών. Άλλες ενδείξεις, αποτελούν το αίσθημα καταπτώσεως
&αδυναμίας , απώλεια όρεξης &σωματικού βάρους , ρίγη &νυχτερινές εφιδρώσεις.
Συχνή είναι η εμφάνιση ξηροδερμίας , κνησμού &ερυθρότητας του δέρματος. Σε
σπάνιες περιπτώσεις λεμφώματος Hodgkin’s έχει αναφερθεί νεφρωσικό σύνδρομο
&αιμορραγικά επεισόδια λογω θρομβοπενίας. Επιπλέον λογω ανοσοκαταστολής
εμφανίζονται ευκαιριακές λοιμώξεις από μικροοργανισμούς όπως ο έρπις ζωστήρας
& ο αιμόφιλος της Ινφλουέντσας.

Ειδικά Συμπτώματα (Β Συμπτώματα)

Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει τα εξής συμπτώματα :


• Απώλεια 10% επί του συνολικού βάρους του ασθενούς χωρίς να έχει προηγηθεί
κάποια δίαιτα τους προηγούμενους 6 μήνες
• Έντονες νυχτερινές εφιδρώσεις που αφήνουν τον ασθενή πλήρως αφυδατωμένο
&εξαντλημένο
• Αναίτια πυρετικά επεισόδια 38ºC-40ºC
• Έντονο αίσθημα κνησμού
• Έντονος πόνος μετά από κατάποση αλκοόλ
Τα συμπτώματα αυτά θα πρέπει να παραμένουν εξίσου έντονα & συνεχόμενα για
διάστημα 2 εβδομάδων τουλάχιστον.
Μετά την εμφάνιση των συμπτωμάτων &την προσκομιδή του ασθενούς στον γιατρό,
ακολουθεί μια σειρά εργαστηριακών εξετάσεων, που περιλαμβάνουν βιοχημικές,
αιματολογικές, ακτινολογικές ,ιστολογικές &ένα σύνολο εξειδικευμένων εξετάσεων
με χρήση ανοσολογικών κυτταρογενετικών &μοριακών τεχνικων. Πρωτίστως
λαμβάνεται πλήρες ιστορικό του ασθενούς , αναφέρεται η παρουσία ή μη β
συμπτωμάτων& ακολουθεί κλινική εξέταση που περιλαμβάνει την ψηλάφηση του
δακτυλίου του Waldeyer, ήπατος ,σπληνος, &των περιφερικών λεμφαδένων των
οποίων μετράται η διόγκωση .Ακολουθούν οι εργαστηριακές εξετάσεις:
Ακτινολογικές Εξετάσεις: Απλή ακτ/φια θώρακος, αξονική τομογραφία &ραδιογραφία
θώρακος, απλή ακτ/φια ήπατος &σπληνός, μαγνητική τομογραφία ήπατος &σπληνός,
υπερηχογράφημα κοιλίας &πυέλου, αξονική τομογραφία κοιλιάς &πυέλου,
λεμφοαγγεογραφία, λεμφαγγεογράφημα με έγχυση ενδοφλεβίως γαλλίου,
ακτινογραφία οστών σε εμφάνιση πόνου &οστεομαλάκυνσης Οι πλέον ακριβής
&υψηλής ευαισθησίας μέθοδοι παραμένουν η λεμφοαγγειογραφία & η αξονική
τομογραφία κοιλίας, πυέλου &θώρακος.
Βιοχημικές Εξετάσεις : Έλεγχος ηπατικής λειτουργίας: ALP,γ-GT
,AST,ALP,LDH,NTP,LAP, (ALP: αλκαλική Φωσφατάση ,γ-GT :γ-γλουταμική
τρανσφρεράση,AST:ασπατική τρανσφρεράση,LDH :γαλακτική δευδρογενάση,NTP:5-νουκλεοτιδαση
:,LAP: λεύκινη αμινοπεπτιδάση) χολερυθρίνη, τριγλυκερίδια, χοληστερόλη, χολικά οξέα,

πρωτεΐνες , ουρία, αμμωνία. Έλεγχος νεφρικής λειτουργίας: κρεατινίνη, ουρια


,ουρικό οξύ, clearance κρεατινίνης. Προσδιορισμός TSH & T4 , Cu+, Fe+,Zn,+
Ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών και ανοσοσφαιρινών. Εξέταση για HIV
Αιματολογικές εξετάσεις: Γενική Αίματος, Τ.Κ.Ε., Επίστρωση αίματος σε
αντ.πλακα&εφαρμογή κυτταροχημικών τεχνικών,
Ερυθροκυτταρικοί δείκτες, μέτρηση Hb, Ht
Ιστολογικές Εξετάσεις :Βιοψία λεμφαδένων(ταχεία, μη ταχεία),Ερευνητική
λαπαροτομία που περιλαμβάνει σπληνεκτομη, βιοψια σπληνικών, ηπατικων,
μεσεντεριων ,παραορτικών &λαγόνιων λεμφαδένων.)Βιοψία &των 2 λοβών του
ηπατος, Βιοψια μυελού των οστών με βελόνη &με αναρρόφηση με σύριγγα από την
λαγόνιο ακρολοφία ,βιοψία πλευριτικού &ασκητικού υγρού.
Ειδικές Εξετάσεις : Ανοσοφαινότυπος κύτταρου Reed-Sternberg,καρυότυπος
ασθενούς ,ανοσοιστοχημικές τεχνικές, μετρήσεις με κυτταρομετρία
ροής&ραδιοανοσολογικές μεθόδους.
Οι αναφερόμενες εξετάσεις δεν πραγματοποιούνται απαραιτήτως όλες σε κάθε
ασθενή ύποπτο για νόσο Hodgkin’s αλλά ανάλογα με το ιστορικό &την κλινική
εξέταση διαμορφώνεται ανάλογα &το πρωτόκολλο. Χωρίς όμως καμία εξαίρεση θα
πραγματοποιηθούν οι ιστολογικές εξετάσεις &ιδιαίτερα η ερευνητική λαπαροτομία,
ώστε να καθοριστεί το στάδιο &ο ιστολογικός τύπος της νόσου από τα οποία
εξαρτάται η θεραπεία του ασθενούς. Η λαπαροτομία είναι χειρουργική τομή της
κοιλιακής χώρας με σκοπό την σπληνεκτομή &την λήψη ιστών για βιοψία.
Πραγματοποιείται συνήθως μετά από λεμφαγγειογράφημα. Η σπληνεκτομή
διενεργείται ώστε να μην χρησιμοποιηθεί θεραπευτική ακτινοβολία στην περιοχη.
Επισης σε νεαρές γυναίκες πραγματοποιείται χειρουργική μετακίνηση των ωαρίων
στο μέσον των ωοθηκών ώστε να διατηρηθεί η γονιμότητα τους &μετά την θεραπεία.
Τρόπος παρουσίας νόσου Hodgkin’s

Τρόπος παρουσίασης Συχνότητα Παρατηρήσεις

Διόγκωση περιφ 90%


λεμφαδένων

Πυρετός άγνωστου 5% Άτομα άνω των


αιτιολογίας 60,Ιστ.τυπος;μικτη
κυτταροβριθεια

Μάζα μεσοθωρακιου σε 5% Νεαρά άτομα & κυρίως ♀


απλή ακτ/φια Ιστ.τυπος:οζώδους
σκληρύνσεως

Εργαστηριακά Ευρήματα
Στο 1ο στάδιο της νόσου τα αιματολογικά &βιοχημικά ευρήματα κυμαίνονται στα
φυσιολογικά επίπεδα με μικρές αποκλίσεις απτο 2ο στάδιο &μετά έχουμε τις εξής
μεταβολές.
Άλλες παράμετροι Αποτελέσματα Γενική Αίματος: Αποτέλεσμα
LAP WBC KK

Ht L Αρ. Ερυθροκυττάρων (RBC) L


Cu, Fe,Zn K Αρ. αιμοπεταλίων (PLT) L
Albumins L
Αρ.λευκ.αιμ.(WBC) LήK
Globulins K
Λευκ.Τύπος Εωσινοφιλία ή
Σερουλοπλασμινη, K λεμφοπενία (L)Τ
φεριτινη λεμφ.
Alp K Αιμοσφαιρίνη (Hb) L

Στην ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών εμφανίζεται ανώμαλη εικόνα με σχηματισμό


μονοκλωνικής παραπρωτειναιμιας. Εμφανίζονται επίσης αντιδράσεις
υπερευαισθησίας σε διάφορα Ag &στο δινιτροχλωροβενζενιο. Η αναιμία είναι
υπόχρωμη μικροκυτταρικη, συνηθως σιδηροαχρηστικη ή δυσερυθροποιητικη.
Σπανιοτερα οφείλεται σε έλλειψη βιταμίνης Β12 ή φιλικού οξέος. Σε ασθενείς με
εμπλοκή του μυελού των οστών αναφέρονται οστικά κατάγματα, σπληνομεγαλία,
λευκοπενια, θρομβοπενια, ιδιοπαθής θρομβοπενικη πορφύρα, λευχαιμοειδης
αντιδρασεις .Στο περιφερικό αίμα ανευρίσκονται πολλοί ερυθροβλαστες και
μυελοβλάστες.
Ανοσοφαινότυπος κύτταρου Reed-Sternberg

CD Αντιγόνο Πρότυπο MoAb

CD 30 Ki-1

CD 25 Il-2(υποδοχέας ιντερλευκινης 2)

CD 15 Leu M1

CD 71 Υποδοχέας τρανσφερινης

HLA DR -

Αποτελέσματα επί κυτταροχημικών χρώσεων

Κύτταρα PAS PER SUDAN BLACK Οξ. Χλωρ. Οξ. LAP


Εστεραση Εστεραση Φωσφατάση

κύτταρο - - - - - - +
Hodgkin’s

κύτταρο Reed- - - - - - - +
Sternberg

Λεμφοκύτταρα + - - Β(-) - Β(-) (+ή -


Τ&Β Τ(+) Τ(+) )

Κύτταρα Λυσοζύμη Β-γλουκουρουνική


τρανσαμ.

κύτταρο - -
Hodgkin’s

κύτταρο Reed- - -
Sternberg

Λεμφοκύτταρα - Β(+)
Τ&Β Τ(+)

Καρυότυπος νόσου Hodgkin’s


Παρατηρούνται μη τυχαίες ειδικές αριθμητικές &δομικές χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Η
υπερδιπλοειδια , με εν γένει ανώμαλο καρυοτυπο παρατηρείται στο 70% περίπου των
περιπτώσεων. Διπλοειδια παρατηρείται στα χρωμοσώματα 1,2,5,12& 21.Επισης είναι
συχνές οι δομικές ανακατάξεις στο χρωμόσωμα 1.Τα προτοογκογονιδια &τα ογκογονιδια
που προκαλούν την νόσο δεν έχουν πλήρως ταυτοποιηθεί. Όλες όμως οι λευχαιμίες έχουν
αναγνωρίσιμες μεταλλάξεις στο DNA του ασθενούς οι οποίες αποκτούνται παρά
κληρονομούνται & είναι πιθανον σ ‘αυτές να οφείλεται η κυτταρική παθοφυσιολογία των
νόσων.
Επίχρισμα Περιφερικού Αίματος
Στο περιφερικό αίμα παρατηρούνται τα νεοπλασματικά κύτταρα της νόσου. Τα
φυσιολογικά κύτταρα του αίματος δεν υφίσταται μορφολογικές αλλοιώσεις. Το κύτταρο
Hodgkin’sεμφανίζεται ως μικρό εμπυρηνο κύτταρο που μοιάζει αρκετά με ένα
φυσιολογικό λεμφοκύτταρο στην χρώση MGG ο πυρήνας του βάφεται μωβ &το
πρωτόπλασμα του ροζ. Το κύτταρο Reed-Sternberg εμφανίζεται με λοβώδη πυρήνα ή
είναι πολύλοβο .Οι λοβοί ή ο πυρήνας περιλαμβάνουν πυρινισκους. Εμφανίζεται μεγάλος
ομοιογενής ,εωσινοφιλος το μέγεθος του είναι ανάλογο τουλάχιστον όσο ενός
ερυθροκυττάρου ή ενός μικρού λεμφοκυτταρου. Το κυτταρόπλασμα είναι αδρό
&χρωματίζεται έντονα με πράσινη μεθυλικη πυρινοδινη.

Ιστολογικά Ευρήματα
Ανάλογα με τον ιστολογικό τύπο της νόσου το κύτταρο Reed-Sternberg χωρίζεται σε 3
τύπους ;Ο λεμφοκυτταρικός &ιστιοκυτταρικός του λεμφοεπικρατόντος τύπου, το lacunar
cell κύτταρο της οζώδους σκληρύνσεως &οι πλειομορφικοί τύποι του λεμφοπενικού
τύπου. Οι τύποι αυτοί δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερες μορφολογικές αλλοιώσεις μεταξύ
τους, εκτός από τα lacunar cell κύτταρα τα οποία παρουσιάζουν έκκεντρο βαθούλωμα
&περικλείονται απαραιτήτως εντός συνδετικού ιστού .Εν γενεί το συσσωμάτωμα του
καρκινικού όγκου αποτελείται από φυσιολογικά κύτταρα ανάμεσα στα οποία
ανευρίσκονται τα κακοήθη κύτταρα της νόσου. Η βιοψία πρέπει να διενεργείται άμεσα
στον ιστό από τον οποίο απαιτούνται μεγάλα σχετικά τμήματα. Θα πρέπει να είναι
φρέσκος. Λαμβάνεται συνήθως από παθολογικό περιφερικό λεμφαδένα ή μεσοθωρακια
τομή για λήψη από έναν κεντρικό λεμφαδένα ή γάγγλιο.
Βιοψία Νοσούντος Λεμφαδένα
Ιστολογικός τύπος Μικροσκοπική Εικόνα Σχόλια

Λεμφοεπικρατων τύπος Μικρά Λεμφοκύτταρα που έχουν διηθήσει Νεαρά άτομα καλή
τον αδένα , λίγα εωσινοφιλα , κύτταρα πρόγνωση
Reed-Sternberg&μονοπύρηνα κύτταρα
Hodgkin’s

Οζώδης Σκλήρυνση Ο αδένας χωρίζεται σε τμήματα από Νεαρά άτομα, ανάμειξη


ευρείες δέσμες κολλαγόνου ή συνδετικού των πνευμόνων, καλή
ιστού ,οι οποίες περικλείουν ένα αμαγαλμα πρόγνωση
κύτταρων Reed-Sternberg,, κύτταρα
Hodgkin’s,λεμφοκυτταρα,
πλασματοκυτταρα ,μακροφαγα lacunar cell
κύτταρα &εωσινοφιλα

Μικτή Κυτταροβρίθειας Ο αδένας έχει διηθηθεί πλήρως από Μεγαλύτερης ηλικίας


κύτταρα Reed-Sternberg, κύτταρα άτομα, ανάμειξη οστών,
Hodgkin’s,πλασματοκύτταρα μακροφάγα μυελού των οστών,
&εωσινοφιλα. Ινωση &τοπική νέκρωση ήπατος, παρουσία Β
του ιστού είναι συχνές. συμπτωμάτων κακή
πρόγνωση

Λεμφοπενικός τύπος 2 ιστολογικές εικόνες :είτε κυριαρχούν τα Μεγαλύτερης ηλικίας


κύτταρα Reed-Sternberg διηθώντας άτομα, αν &σπάνιος
πλήρως τον ιστό, είτε υπαρχει μια διάχυτη τύπος παρουσία Β
ίνωση του ιστού .ο οποίος έχει συμπτωμάτων,
αντικατασταθεί από αποδιατατεγμένο περιφερική
συνδετικό ιστό που περιλαμβάνει λίγα λεμφαδενοπάθεια,
λεμφοκύτταρα &λίγα κύτταρα Reed- ηπατομεγαλία,
Sternberg σπληνομεγαλία κακή
πρόγνωση
Βιβλιογραφία

• Karl Lennert & Frederick D Dallenbach (1978) : Malignant lymphomas other


than Hodgkin's disease : histology, cytology, ultrastructure, immunology:
Berlin : Springer, 1978 (1st Ed)

• Richard T. Hoppe; Peter M. Mauch; James O. Armitage; Volker Diehl;


Lawrence M. Weiss (2007) Hodgkin Lymphoma Lippincott Williams &
Wilkins, US;(2nd Ed)

• John P. Leonard & Morton Coleman (2006) Hodgkin's and Non-Hodgkin's


Lymphoma (Cancer Treatment and Research) Springer;(1st Ed.)

• Set Tulviste (2007) New Developments in Lymphoma And Hodgkin's Disease


Research Nova Science Publishers Inc;(1st Ed.)

• Bruce W. Dana (1993) Malignant Lymphomas Including Hodgkin's Disease:


Diagnosis, Management and Special Problems (Cancer Treatment and
Research) Springer (1st Ed)

• D.C. Linch (1996) Clinical Haematology: Non-Hodgkin's Lymphomas


Bailliere Tindall; (10th Ed.)

• M. Paulli, A. Le Tourneau , Alfred C. Feller, Jacques Diebold (2003)


Histopathology of Nodal and Extranodal Non-Hodgkin's Lymphomas
Springer; (3rd Ed)

• Rose-Marie Amini (2002) Hodgkin Lymphoma: Studies of Advanced Stages,


Relapses & the Relation to Non-Hodgkin Lymphomas (Comprehensive
Summaries of Uppsala Dissertations from the Faculty of Medicine, 1132)
Uppsala Universitet (1st Ed.)
• Bruce W. Dana (1993) Malignant Lymphomas, including Hodgkin's Disease:
Diagnosis, Management, and Special Problems (Cancer Treatment and
Research) Springer (1st Ed.)

• Richard J. Ford (1984) Hodgkin's Disease & Non-Hodgkin's Lymphoma: New


Perspectives in Immunopathology Diagnosis & Treatment Books on Demand
(1st Ed)

• New Aspects in the Diagnosis and Treatment of Hodgkin's Disease: First


International Symposium on Hodgkin's Lymphoma in Cologne, October 2-3,
1987 (Recent results in cancer research) Springer-Verlag Berlin and
Heidelberg GmbH & Co. K (31 Dec 1989)

• C. R Taylor (1980) Hodgkin's disease and the lymphomas Eden Medical


Research, Inc (1st Ed.)

You might also like