7.

Wnioski
Rozwaania, analizy i badania przeprowadzone w ramach niniejszej pracy
skaniaj do sformuowania nastpujcych wnioskw kocowych:
1. Z zaproponowanych w pracy trzech obliczeniowych modeli cigych najlepsz
zgodno wynikw (czstotliwoci i postaci drga wasnych) daje model
Timoshenki. Uwzgldnienie w nim wpywu napre cinajcych na odksztacenia
belki oraz si bezwadnoci w ruchu obrotowym dao znaczn popraw uzyskanych
wynikw analiz, w porwnaniu do modelu Eulera-2. Poprawa jest szczeglnie
zauwaalna w przypadku wyszych postaci gitnych drga wasnych.
2. Spord modeli dyskretnych szczegln uwag zwrci naley na model metody
sztywnych elementw skoczonych SES. Wyniki uzyskane na jego podstawie
praktycznie pokrywaj si z wynikami otrzymanymi na podstawie modelu
Timoshenki, jednake ich osignicie wymaga wykorzystania znacznie mniejszej
mocy obliczeniowej komputera. Jest to niewtpliwa zaleta tego modelu. Biorc
dodatkowo pod uwag atwo jego modyfikacji, model ten staje si bardzo
dogodnym narzdziem do prowadzenia szczegowych analiz wymagajcych jego
wielokrotnego przeliczania, np. analiz wraliwoci. Wad obecnej wersji modelu
jest jego paska forma. W najbliszym czasie planowane jest zbudowanie
przestrzennej wersji modelu.
3. Model metody odksztacalnych elementw skoczonych OES, ze wzgldu na
specyfik samej metody, jest modelem dajcym najwiksz swobod dziaa. Jest to
zarazem jedyny z zaproponowanych modeli uwzgldniajcy przestrzenn prac
belki, a co za tym idzie, pozwalajcy uwzgldni wszystkie postacie drga wasnych
belki. W przypadku dwch z analizowanych belek (B1, B3) model ten da rwnie
Wnioski 123
najlepsze dopasowanie wynikw, zarwno czstotliwoci jak i postaci drga.
Wyniki uzyskane dla belki B2 z niepenym zespoleniem podatnym w postaci
stalowych kokw zespalajcych, nie s zadowalajce. Jest to skutek zbyt duych
lokalnych odksztace elementw modelujcych poszczeglne elementy belki.
Zastosowany sposb modelowania zespolenia wymaga udoskonalenia, szczeglnie
w przypadku analizowania belek o rzadko rozmieszczonych elementach
zespalajcych. Prace nad now wersj modelu zespolenia s obecnie prowadzone.
Docelowo model metody OES wykorzystywany bdzie do analizy rzeczywistych
konstrukcji inynierskich.
4. Niezalenie od zastosowanego modelu obliczeniowego, podczas prowadzenia analiz
dynamicznych konstrukcji zespolonych (elbetowych) do oblicze przyjmowa
naley dynamiczny modu sprystoci dla betonu E
d
.
5. Nieuwzgldnienie w trakcie modelowania osiowej odksztacalnoci elementw
zespalajcych K
v
prowadzi do znacznego zawyenia obliczanych czstotliwoci
drga gitnych. Rnice te rosn wraz ze wzrostem czstotliwoci drga.
6. Wraz ze wzrostem sztywnoci zespolenia malej waciwoci tumice konstrukcji.
7. Czstotliwoci osiowych form drga wasnych wykazuj znikom wraliwo na
zmiany parametrw (sztywnoci) zespolenia belki.
8. Lokalizacja, jak rwnie stopie uszkodzenia zespolenia maj znaczcy wpyw na
obserwowane czstotliwoci gitnych form drga wasnych. W przypadku
czstotliwoci osiowych form drga wpyw ten jest znacznie mniejszy.
9. Stopie oraz lokalizacja uszkodzenia pyty elbetowej silnie wpywaj na
czstotliwoci drga wasnych. Czstotliwoci osiowych form drga wykazuj
znacznie wiksz wraliwo na tego typu uszkodzenie (w porwnaniu do
czstotliwoci gitnych form drga).
10. Zdaniem autora, zagadnienie podjte w pracy warto dalej rozwija. Obecny stopie
zaawansowania prac nie pozwala jeszcze na bezporednie wykorzystanie wynikw
analiz do rzeczywistych konstrukcji zespolonych. Rezultaty, wnioski oraz
spostrzeenia przedstawione w pracy traktowa naley jako wstp i przygotowanie
do dalszych analiz. Planowane s dalsze badania zarwno istniejcych belek B1, B2
i B3 (zagszczona siatka pomiarowa, nowe punkty wymuszenia, zmieniony schemat
statyczny), jak rwnie nowych konstrukcji.