You are on page 1of 4

Feedback en aanpassingen na feedback in de les

Ons groepje had als spelvorm vertelpantomime. Bij vertelpantomime vertelt de leerkracht een
verhaal en terwijl de leerkracht dat doet, beelden de leerlingen het tegelijkertijd uit. Je speelt
dan dus als het ware een verhaal uit. Tijdens onze laatste drama les moesten we het spelen
zoals we het in ons filmpje zouden doen. Claudia vertelde in het begin iets over
vertelpantomime en hoe je dat in een klas kunt doen. Nadat Claudia dat verteld had, begon ik
met voorlezen van het verhaal.
De speurtocht naar eten
Het was een koude wintermorgen en het had gesneeuwd. Muis lag nog lekker in zijn holletje,
en hij snurkte vreselijk hard. Alle andere dieren in het bos werden wakker van hem.
Uiteindelijk werd Muis ook wakker en hij strekte zich uit. Hij stond op en kleedde zich aan.
Eerst zijn broek, toen zijn schoenen en als laatste zijn dikke trui. Toen hij al zijn kleren
aangetrokken had, merkte hij dat zijn maag heel erg knorde. Hij deed de voorraadkast open,
en keek eens goed naar binnen. Maar oh nee De voorraadkast was helemaal leeg!
Muis bedacht naar buiten te gaan om eten te zoeken. Hij deed zijn handschoenen aan zijn
handen, zijn muts op zijn hoofd en zijn sjaal om zijn hals. Toen liep hij naar buiten, daar was
het vreselijk koud. Zo koud was het al jaren niet meer geweest in het bos. Muis bibberde
ervan, hij klapperde zelfs met zijn tanden. Muis ging meteen op zoek naar eten. Hij ging op
zijn knien zitten om die lekkere beukennootjes op te rapen. Maar op de grond lag een dikke
laag sneeuw. Hij schoof de sneeuw opzij. Hij zocht en hij zocht, maar er waren geen
beukennootjes.
Toen kreeg Muis een goed idee. Hij besloot om naar het winkelcentrum te gaan wat vlakbij
het bos ligt. Daar was vast wel eten te vinden. Muis begon te lopen. Hij liep en hij liep en hij
liep, tot hij bij een hele grote, drukke straat kwam. Hij stond even stil en keek goed om zich
heen. Hij zag dat er heel veel auto's op de weg reden; het was best gevaarlijk om over te
steken. Hij krabde eens op zijn hoofd. Hij keek naar links en hij keek naar rechts, er waren
geen auto's meer. Hij haalde diep adem, en nam 4 hele grote muizensprongen. Gelukkig was
hij snel aan de overkant, want de auto's raasden alweer verder achter hem. Muis keek naar
zijn broek. Er zaten allemaal modderspatten op. Muis wreef met zijn hand alle
modderspetters van zijn broek.
Toen hij bij het winkelcentrum was aangekomen, zag hij de bakker. Muis was heel erg blij.
Voor de etalage van de bakker had iemand een koek in stukjes laten vallen. Muis rende erop
af. Hij ging op zijn knien zitten en raapte de stukken koek op. Hij stopte een paar stukken
koek in zijn mond, een paar stukken in zijn zakken en een paar stukken in zijn muts. Tevreden
liep hij weer naar huis. Intussen was het alweer avond geworden in het bos. Muis was zo moe
geworden van zijn avontuur dat hij thuis direct in slaap viel.

We hebben feedback gekregen, waar we zeker ook wat mee gedaan hebben. Namelijk in de
les werd er gezegd dat het verhaal dat wij hadden veels te kinderachtig was voor de
bovenbouw. Personages als muis en dergelijke zijn eigenlijk niet geschikt voor de
bovenbouw. Er werd ook teveel voorgelezen en dat heb ik in het filmpje niet gedaan. We

moesten van te voren duidelijker de regels aangeven en dat hebben we ook gedaan in het
filmpje. Voor het filmpje hebben we voor het feest Halloween gekozen.

Draaiboek van het definitieve filmpje

1. In het begin van het filmpje vertelt Claudia over de spelvorm pantomime. Zij vertelt
hoe je het als leerkracht kunt uitvoeren in de klas. Bij vertelpantomime is het namelijk
wel de bedoeling dat het een aantrekkelijk verhaal is voor de kinderen. Het moet ook
een verhaal zijn waarbij het makkelijk is om de handelingen die er worden verteld uit
te beelden. De leerkracht moet de leerlingen ook voldoende ruimte geven, om de
handelingen uit te beelden. Als leerkracht dien je het verhaal dus wel rustig te
vertellen. Het is dus ook de bedoeling dat het verhaal aansluit bij de belevingswereld
van de kinderen. In ons vorige verhaal was dat dus niet het geval, omdat het te
kinderachtig was voor de bovenbouw.
2. Nadat Claudia verteld heeft wat vertelpantomime inhoudt, begint (Karima) met het
vertellen van het verhaal.
Peter ligt te slapen in bed en moet morgen vroeg op. Plotseling hoort hij de bel gaan.
Hij trekt zijn broek en trui aan en loopt vervolgens naar beneden. Als hij de deur
opent, dan ziet hij een groep kinderen voor de deur staan. In koor roepen ze: snoep
of je leven! Hij weet niet wat hem overkomt, maar daarna beseft hij zich dat het
Halloween is. Peter gaat opzoek naar snoep. Hij zoekt overal. Hij heeft uiteindelijk
niets gevonden. De kinderen dwingen hem om dan maar mee te gaan als straf. Peter
gaat met tegenzin mee, omdat ze anders toch voor zijn deur blijven roepen. Ze bellen
met zn allen bij een huis aan. Een man doet open en doet eerst alsof hij niks van
Halloween afweet. Hij geeft uiteindelijk zakken vol met snoep. Hij geeft ze zoveel, dat
de kinderen besluiten niet meer aan te bellen bij andere huizen. Peter is natuurlijk
heel blij, omdat hij weer terug naar huis kan om te slapen, gezien hij morgen vroeg op
moet.
3. Er wordt om de beurt gefilmd door ons. We zorgen dat iedereen in beeld komt.
4. Na afloop nog even een afsluiting.

You might also like