เจ้าขุนทอง

๏ วัดเอ๋ยวัดโบสถ์ ตาลโตนดเจ็ดต้น
เจ้าขุนทองไปปล้น ป่านฉะนี้ไม่เห็นมา
คดข้าวใส่ห่อ ถ่อเรือไปตามหา
เขาก็ร่าลือมา ว่าเจ้าขุนทองตายแล้ว

การต้านรัฐประหารครั้งแรกของกลุ่ม 19 กันยาต้านรัฐประหารทีหน้าสยามพาราก้อน

๏ นังรถยนต์เรไร นังรถไฟนกแก้ว
ส่งเสียงแจ้วแจ้ว ว่าเจ้าขุนทอง เจ้าขุนทอง
เจ้าออกจากบ้าน เมือตอนตะวันเรืองรอง
แล้วหันมาสังน้องน้อง ว่าพีจะไปหลายวัน

๏ ไปเพือสิทธิเสรี เพือศักดิ์ศรีบางระจัน
โอ้เจ้านกเขาขัน แล้วเจ้าขุนทองก็ลงเรือน
สะพายย่ามหาดเสี้ยว ซึงใส่หนังสือแสงเดือน
ทั้งสมุดทีลบเลือน ด้วยรอยน้่าตาแต่เมือคืน
 ๏ ขุนทองเจ้าร้องไห้ อยู่ในเรือนจนดึกดืน
ว่าดอกจ่าปีถูกปืน ตายอยู่เกลือนเจ้าพระยา
ลูกเอ๋ยหนอลูกเอ๋ย เจ้าอย่าเฉยเชือนชา
แม่มาร้องเรียกหา นีพ่อมาตั้งตาคอย

๏ เจ้ามิใช่นักรบ ทีเคยประสบริ้วรอย
รูปร่างก็น้อยน้อย เพราะเรียนหนังสือหลายปี
แม่รู้ว่าลูกรัก นั้นมีความภักดี
พ่อก็รู้ว่าลูกมี กตัญํูแผ่นดิน

๏ แต่ใครเขาจะรู้ เพราะเขามิใช่พระอินทร์
มนุษย์อาจได้ยิน แต่อ่านาจมาบังตา
ลูกบอกว่าลูกรู้ จึงสู้แบบอหิงสา
แม่ก็พ่อก็รอมา หลายเพลาหลายเพลา

๏ ดอกโสนบานเช้า ดอกคัดเค้าบานเย็น
ออกพรรษามาตระเวณ ทีอนุสาวรีย์ทูน
ไม่มีร่างเจ้าขุนทอง มีแต่รัฐธรรมนูญ
แม่ก็พ่อก็อาดูร แต่ภูมิใจลูกชายเอยฯ

สุจิตต์ วงษ์เทศ, ไทยรัฐ ๑๒ ตุลาคม ๒๕๑๖

คัดลอกไว้เพือเป็นเกียรติแก่การเคลือนไหวเรียกร้องความเป็นธรรมของพีน้องจากเหนือ -อีสาน ๑๐ มีนาคม ๒๕๕๓