1. ...

2....

3...

4...

5...

6...

7....

1.


DEO TOTO
VITIONI AUR(ELIUS)
...................
AGATHOMI-
NUS MIL (ES) LEG(IONIS)
IIII FL (AVIAE) CATARAC (TARUM)
STATIONIS DI-
A (NA)E HONEST(E)
VOTUM LIBIENS
POSUIT

/
/
-

IV , ()
,

...
j ,
. ..
.
,


... .

.
- , STATIO CATARACTARUM DIANA IV
1987, .44 -


Imp(erator) Caesar divi Nervae f(ilius) | Nerva Traianus Aug(ustus) Germ(anicus)

| pontif(ex) maximus trib(unicia) pot(estate) IIII | pater patriae co(n)s(ul) III |5
montibus exci[sis] anco[ni]bus | sublat[i]s via[m [fecit] ili r]e[fecit]

, , ,
, , ,
, ,
.

.
, .10
http://www.doiserbia.nb.rs/img/doi/0350-7653/2003/0350-76530334071P.pdf

: IMP. CAESAR. DIVI. NERVAE F NERVA
TRAIANVS AVG. GERM. PONTIF. MAXIMUS TRIB. POT. IIII. PATER. PATRIAE
COS. IIII. MONTIBUS EXCISIS ANCONIBUS SUBLATIS VIAM FECIT.53
MONTIS ET FLVVII ANFRACTIBVS SVPERATIS VIAM PATEFECIT.
: MONTIS E
FLVVI DANVBI RVPIBVS.
/ /
 294 299/300 ..

Imp(eratores) Caess(ares) C. Val(erius) Aur(elius) Diocletianus/ et M. Aur(elius)

Val(erius) Maximianus pp (II) FF(elices)/Invicti Augg(usti) et Fl(avius) Val(erius)
Constantinus et Galerius Val(erius) Maximianus/ nobilissimi Caesares Germanici/
maximi Sarmatici maximi pro/futurum in aeternum repi publicae/ praesidium
constituerunt

* , , 2014, .79

, 500 ,
,
. , ,
58 57 .
6,30 3,20 .
,
, 18,5 19
19,5 19 .
,
''DIANA'' ''DARDIANA''.
2,50 2,50 2,60 2,60 .
, , 2,10
0,80 0,34 : ''C.Iul(ius) Sabinus bis II viralis/et patr(onus)
M(unicipii) H (adriani) D(robe-/tae/ ob honor(em)/flamoni C.Iul(ii) Naesi Sabini(i)/
nepotis sui cryptam vetus/ tate dilapsam pecunia su/a reformavit et exalti/avit''.

- 123 211. .
.
,
1,84 0,91 0,28 : ''Imp(eratores) Caes(are)s
C.Val(erius) Aur (elius) Diocletianus/........... et M.Aur(elius) Val(erius) Maximianus
Pii Fe(lices)/ Invicti Aug (usti) et Fl. Val(erius) Constantius/ et Galerius Val(erius)
Maximianus/ nobilissimi Caesares Germanici/ Maximi Sarmatici Maximi pro/
futurum in aeternum Rei publica/ praesidium constituerunt''
-
294.
, ,
''
''.

. ,
,
.
,
,
,
. .

, ''''.
, ,
,
.

,
, .
293.
- ,
.
, ,
, .

294. .

VI ,
1964. 1972. .

: , ,
'''' 1979., .127 , .130, 132.
 1739

1739 :
'' ,
, , ,
;
,
// ;
,
, , ,
, ,
.
.
. ,
, .-
, ,
1156. , - .
''

* . , , 2, 1876., .988.

''''-

1810.. :
'' , , ;
; ;
.
, ,
.
1235 /1818../'' .

*.991, . , , 1876,

:
'' : ,
, , ,
, .
,
, .
,
/ /. .
1235 /1818../'' .

*.991-992 . , , 1876,
2...
 1586

- , , 1586.
: 1) ; 2) ; 3)
.

'' / / , / /
. , , ,
/, /.
, .
. / /
.
, .
, , .
, ,
. , ,
. .
, .
// .
,
. , , ,
. // ,
. , , /
/, . / / , .
. / /
. .
// .
. .
.
. , / /
. , .
// .
. .
, . /
/. // ''
 * , , .94-95;
1586..

.
,
,
,
.

,
.
.
''''.

-
,
.

:

'' 1. ,
. 2. ,
. 3.
. 4. . 5.
//.
.
//. 6.
. 7.
. 8.
. 9.
. 10.
. 11. . 12.
// , ,
, . 13.
, . 14. //
, . 15. .
16. / /
, , . 17.
,
. 18. ,
. 19. ,
. 20. ,
;
. 21. ,
. 22.
. .
23.
. 24. /
, .''

* 1586., 9 XIV;
II 11365; . , , .96.

,
magerie, majreie- , -

, , , :
''1. . 2.
. 3.
. 4. . 5.
. 6. ...''

* 1586., 9, XV; .
, , .97.

, ,
,
. 7- 25 ,
60 200
-
. 1000 ,
5-7 . , , ,
, .
, . 100 60- 65
.
.

. , '''' ,


. '' '' ,
. ''''
-
. XIX
.
. 100
, 2- 3 ,
. , ,
, , 6- 8 . ,
, , -
4 . -

.
 , 1 .
- '''' 200- 400
.
- , , .
.
.
. , ,
100 ,
, 60- 80 .
4 , ,
.
, .

* 1586., 9, XV; .
, , .97.

/1730-1754/:
'' : '' , ''-


- ,
, -
!-

,
, -
.
, ,
,
, ,
-
, ,
, ,
, ,

, , ,
.

,
, ,
, - ,
,

,

.''-
,
. 10. 1156 /7. 1734./. ,
.''

* , 1741., .287.
1153.. /1740/, , 2,
1973.
 ,
1735..

., 1719..
. '''' , (?).
, , '' 5 (?).'' 7,
2,5, 1,5 . '' '', (?)
''''. , , ''
''. '''', .
3 , ''''.
4 ; ,
''...? '', 4 , 3
, '''',
2 . '''' (?) 5
. . , '''' .
14 .
. ,
. ,
. '''', .
, '''', .
, . , 3 ,
1 , 2 , 2
1 . : , ,
, , , 1 ,
- .
() 4 40
. , '' '', .
, . , ''''.

* , -
1735.., '''' .2, 1968., .64-65
 ,
. .
5/17 1889..
//

. , ,
,
. .
,
7/19 1889... XI

.
, .., ,
. ,
. .
, . .
,
,

.
.
. 19/7 4
.
.
, .
5/17 1889
..,..
;
., ..
..

, ..
...;
., ...
...

.I, 7/19. 1889..

7/19
1889, , .
. ,
,
, , .
7/19 8/20 1889..
,
 , . , 11
. : 2 ..
. ; '''', ..
, ; 8
, ,
.
, ''''
., ,
, ,
.
,
, '' ''
, - ;
, -
-
,
.
,
, .
, // . ,

. , .
.
. ,
, ,
.
/ I
,
.
II

./
, .
,
57. 1878.
, 8. 1878.,
, ,
.
/ /
. ,


;
- ,
, ,
.
/ , .
- ,
/
,

,
,
. ,
,
, .
/ .
/

,
,
, ,
, .
,
.
, ,
.
/
/
, .
, . :
1. , ;
, , ,
.

,
, ,
.
/ /
2.
, .

. - 20/8 1889.-
, ,
,
.
/ . /
3. '' ''
. :
)
, ,
.
) ,
.
, ,
.
,
.
, .
.
,
- .
. , ,
,
, .
. ad
referendum .
No I 9/21 1889.

* IX 9No1/889

:3641/95
 , . ,
. ,

: -, -.
13.
, .3461.
,
, :
. - ,
26. 1878.. .
,
.
, , .
. ,
;
.
, :
600.000
5% 1.200.000 .
,
, 22. 1889.. :3644 -
,
.
1.200.000
,
, -
- .., ,
,
?
:

.
, 1890..
.
,

.
,
8. 1890.. :4802
, 6 ,
, ,
.
, ,
,
.
80.000 .
 , . ,
1. 1890.. .7256 :
, , 25%
, .
.
.
, , ,
.
. , 3. 1891.
.7003, .
,
.
,
,
,
.

. , ..212. 16. 1892..
. ,
, - 1876 1887.
, :
.
1. .
, .
:
...................................10.000
.............................................4.000 .
2. -.
.
:
....................................140.000
..............................................23.000 .
3, .
, .
:
......................................50.000
.......................................20.000 .

1. .
, . . .
:
.................................20.000 .
...........................................3.000 .
2. .
. .
:
:....................................3.000
.................................................400 .

3.
, . -
( ).
:
....................................34.000 .
..............................................4.000 .

4.: , , , , .
..,
.
:
........................................68.000 .
................................................20.000 .

5.: , .
, .
:
:......................................20.000 .
.....................................................300 .

6. : , , , , , (?),
, :
. .
.................................................10.000 .

7. ,
.
:
.............................................50.000 .
........................................................3.000 .

8. , .
:
:.........................................50.000 .
.....................................................3.000 .

9. . ,
, , .
.......................................................4.000 .
10. () ,
, .
.....................................................7.000..

:
) ..........................................451.000 .
)...................................................84.000 .
:535.000

(O , ,
: 643.498)

. , 10 1891
. ..75. . :
,
600.000 , ( 1.200.000
535.000), .

- ,
,
.

13. 1893.. ( .3621/93)
-
, 150.000
.
, -
, 150.000 .
10.000 . 160.000 (.4730
26. 1893)

, -
,
, :
150.000 .
.

, . ...
:
1..., .........................40.000 .
2. ....................................40.000 .
3. ............................30.000
4.
.................................................................40.000 .
,
.
 ,
.
, :
) ,
......................................................................................4.000
) ................................................23.000
)..................................................................20.000
47.000
.
, :
..
, 15. 1890.. -
.
,
.

- ,
.
, ,
. ,
,
.
, . ,
3. 1891...7003 21
, : - ,
- ....

* -II- .62/902

.4919
12. 1941.

- -

..31 11.9...
:
'' . ,
:
10. 1941. 23 ,
, ,

,
. .
, ,
,
()
. ,
, , .''

.

., ..

* ..110/2-1 .19


...


32.000 ,
'' ''. ,
,
. ,
1939, 1940. 1941. 80.000 ,
32.000 .
.

. -
,
,
. ,
, .
,
, .
. ?
, , ,
, ,
, . ,
, ,
, ,
30 , ,
- , ,
. ,
, . .?
...
, ,
, , ,
,
, , . .
,
. , , ,
, .
, .
.
.
.
, ,
. ,
, .
. , ,
, ,
.
,

, .
,
, .
, , ,

, :
1)
.

. ,
, ''
'' , ,
.
2)

, , ,
, .
3) ,
.
4) ,
.
5) ,
,
.
16. 1941.



. ..

* ..113/2, .19
 21. 1945

: e
,
. e

,
.
.
,
.
''
-''.

.

,
.

65% .

,

.
,
.
(
) ( )
.
:
,
,

.


.

.
.
- .
, ,
.
: ,
. -
,
.
.
.

.


,
.
...


,
. ,

...

* - 1945-1948, .
., 2012, .146-148

-
1951 / , , , ,
, , , , , ..../
 - ,
, , , ,
- , , ,
.
.
, .

,
,
,
.
e :

1.

78,38%
1948 .
:
, ,
, ,
, , , , .


,

,
.
, ,
, .
,
.
,, , , , .
;
/, /. ,
.
, .
.
.
, , ,
, .
.

'''' .
/, , /
.
.
,
.
/, /.

,
.
.

: -
9 34
3,5 3, .

, , ,
, .
.

,
. ,
,
.
, .
. ;
. ,
. 80%
.
,
,
. .
.
20 9 ,
/ / .

''''. ,
.
, .
.

.
,
, , .
,
 , .
.
, ,
.
.

.
/ /
.
, .

/ /
.
,

.

,
-
.

. ,
,
. ,
. , , , , ,
. ;
.
.

/ /. ;
,
, , ,
. , ,
, .
, .
, , ,
. ,
.

. /, /.
. ,
, .
.
, ,
. .
.
 .
.
;
. ; .

, .
...
.
; , ,
.

.
1949 :

.. . .
194 837 4.045500 20.850 4.830
. 203 1008 8.485500 41.800 8.480
. 297 1504 11.672.000 39.000 7.760
344 1773 14.409500 41.900 8.120
385 1891 15.221000 39.500 8.040
244 1120 8.619500 31.220 7.690
345 2057 11.370000 32.900 5.250
211 1388 5.310500 25.100 3820
136 683 2.941500 21.600 4.300
91 425 1.540000 17.000 3.600
281 1891 7.841500 27.900 4.570

1949 ,
3.600 8.480
10.550 .

/, , . ., /
,
.

.
,
,
.
10 15
,
,
.
1950

 ,. .
628 0,80 505 - 50 73 12 32
963 0,90 721 16 62 164 22 141
1308 0,80 1008 8 101 191 5 186
1594 0,90 1208 12 177 197 9 129
1786 0,80 1372 3 172 238 33 340
994 0,90 793 4 71 126 27 253
2059 0,90 1510 30 83 436 170 856
735 0,53 416 36 2 281 141 196
439 0,60 282 5 23 129 46 309
1321 0,98 962 4 96 259 59 434
453 1 358 2 14 78 45 304

0.53 1 0,83 .
,
,
.
, , , ,
/ /.

.

.

..
,

, .

.
,
.
,
.
,
/ /; ,
.

//.
. .
.
, .
/, , , ,
/.
; :

1 - - - - 1 - - -
1 - - - - 1 - - -
15 - 2 - - 2 7 10 -
1 - 1 - - 1 2 - -
10 - 2 2 - 2 3 - 5
2 - - - - - 2 7 -
4 2 2 4 1 6 5 9 1
7 1 - 2 - - 5 5 -
2 3 1 - - - 3 - 4
2 1 2 - - - 2 - 1
1 1 - - - - 2 - 1
1 - - - - - - - 1

, ,
;
.
.
;
:
. -5
50
52
50
55
12
129
100
90
90
70

,
.
.

.
,
-,
, , ,
, .

.

,
.
/ / ,
.
.
 , ,
'''' ;
,
,

. /, /
.

2.

.
, .
. .

. ,
.

,
.

, , .
,
, ,
.
. ,
.
. .
. ,
,
.
, .
/
./ . ,
.
/ / , , ,
, .

...
...
, ,
...
, ,
....
- ,
, ''''
.
/ /, ''''
 . '''''
,
.
,
, ,
, .
1-2
...

.
. .
,
, , .

/ / ,
.
.
.
/ / ,

.
: , , , , .
.
.
. .
. .
.
. ,
....

* ..4.153


,

, 21.
, 18. 1948
,
, ,
:
... ,
:

1.

, ,
'' '' (
),
.
.

3.
.

.

.
.

...

16

.
.

17

,
, ,
.

18


.

19
.
.

21


.

28
...
31 .

* 31.
1953.
...216 24. 1953. , '' ''
.7 9. 1953.

Sl.list SRJ-Meunarodni ugovori 7/98

LAN 1

Potvruje se Konvencija izmeu Savezne vlade Savezne Republike Jugoslavije i Vlade

Rumunije o eksploataciji i odravanju hidroenergetskih i plovidbenih sistema erdap I i
erdap II, sa prilozima, koja je potpisana 16. maja 1998. godine, u Drobeti Turnu
Severinu, u originalu na srpskom i rumunskom jeziku.

LAN 2

Tekst Konvencije u originalu na srpskom jeziku glasi:

KONVENCIJA
IZMEU SAVEZNE VLADE SAVEZNE REPUBLIKE JUGOSLAVIJE I VLADE
RUMUNIJE O EKSPLOATACIJI I ODRAVANJU HIDROENERGETSKIH I
PLOVIDBENIH SISTEMA ERDAP I I ERDAP II

Savezna vlada Savezne Republike Jugoslavije i Vlada Rumunije (u daljem tekstu:

Ugovorne strane),

imajui u vidu odredbe:

- Sporazuma izmeu Socijalistike Federativne Republike Jugoslavije i Rumunske

Narodne Republike o izgradnji i eksploataciji Hidroenergetskog i plovidbenog sistema
erdap na reci Dunav, potpisanog u Beogradu 30. novembra 1963. godine (u daljem
tekstu: Sporazum iz 1963);

- Sporazuma izmeu Socijalistike Federativne Republike Jugoslavije i Socijalistike

Republike Rumunije o izmenama i dopunama "Sporazuma izmeu Socijalistike
Federativne Republike Jugoslavije i Rumunske Narodne Republike o izgradnji i
eksploataciji Hidroenergetskog i plovidbenog sistema erdap na reci Dunav, potpisanog
u Beogradu 30. novembra 1963. godine", potpisanog u Beogradu 10. septembra 1976.
godine (u daljem tekstu: Sporazum iz 1976);

- Sporazuma izmeu Vlade Socijalistike Federativne Republike Jugoslavije i Vlade

Socijalistike Republike Rumunije o uslovima proirenja saradnje u korienju
hidroenergetskog potencijala Dunava, potpisanog u Bukuretu 19. februara 1977.
godine (u daljem tekstu: Sporazum iz 1977);

- Sporazuma izmeu Saveznog izvrnog vea Skuptine Socijalistike Federativne

Republike Jugoslavije i Vlade Socijalistike Republike Rumunije o daljem proirenju
saradnje u korienju hidroenergetskog potencijala Dunava, potpisanog u Beogradu 22.
maja 1987. godine (u daljem tekstu: Sporazum iz 1987), dogovorile su se o sledeem:
 I OPTE ODREDBE
lan 1

1. Ugovorne strane su saglasne da preduzea - organizacije odreene u lanu 2. ove

konvencije, obezbeuju, u uslovima utvrenim ovom konvencijom, upravljanje,
eksploataciju, odravanje i zamenu ili rekonstrukciju objekata, ureaja i radova:

- Hidroenergetskog i plovidbenog sistema erdap, izgraenog na osnovu Sporazuma iz

1963, Dodatnog sistema zatitite, izgraenog na osnovu Sporazuma iz 1977. i Sistema
zatite izgraenog na osnovu Sporazuma iz 1987 (u daljem tekstu: Sistem erdap I),

- Hidroenergetskog i plovidbenog sistema erdap II, izgraenog na osnovu Sporazuma

iz 1977. i Dodatnih elektrana izgraenih na osnovu Sporazuma iz 1987 (u daljem tekstu:
Sistem erdap II),

za sve vreme trajanja ovih sistema.

2. Spisak objekata, ureaja i radova koji ine Sistem erdap I i Sistem erdap II,
sainie Jugoslovensko-rumunska Meovita komisija za erdap (u daljem tekstu:
Meovita komisija) na osnovu ovlaenja iz Sporazuma iz 1963, Sporazuma iz 1976,
Sporazuma iz 1977. i Sporazuma iz 1987.

lan 2

1. Za upravljanje, eksploataciju, odravanje i zamenu ili rekonstrukciju objekata, ureaja

i radova Sistema erdap I i Sistema erdap II koji se nalazi na teritoriji Savezne
Republike Jugoslavije, Savezna vlada Savezne Republike Jugoslavije odreuje Javno
preduzee za proizvodnju hidroelektrine energije "erdap" sa seditem u Kladovu (u
daljem tekstu: jugoslovenski investitor), koje je u sastavu Javnog preduzea
"Elektroprivreda Srbije" - Beograd.

Za upravljanje, eksploataciju, odravanje i zamenu ili rekonstrukciju objekata, ureaja i

radova Sistema erdap I i Sistema erdap II koji se nalaze na rumunskoj teritoriji, Vlada
Rumunije odreuje Filiala Electrocentrale "Portile de Fier" sa seditem u Drobeta Turnu
Severinu (u daljem tekstu: rumunski investitor), koja je u sastavu "Regia autonoma de
electricitate RENEL" - Bukuret.

U sluaju da jedna od Ugovornih strana odredi drugo preduzee - organizaciju za

upravljanje, eksploataciju, odravanje i zamenu ili rekonstrukciju objekata, ureaja i
radova koji se nalaze na njenoj dravnoj teritoriji, obavestie o tome drugu Ugovornu
stranu preko Meovite komisije.

2. Hidroelektrane jugoslovenskog investitora ine sastavni deo elektroenergetskog

sistema Savezne Republike Jugoslavije, a hidroelektrane rumunskog investitora ine
sastavni deo energetskog sistema Rumunije.

Dva investitora rade samostalno, ali su obavezni da obezbede koordiniranu

eksploataciju i odravanje objekata, ureaja i radova Sistema erdap I i Sistema erdap
II i da obezbede njihovu zamenu ili rekonstrukciju u skladu sa obavezama koje imaju
prema Sporazumu iz 1963, Sporazumu iz 1976, Sporazumu iz 1977, Sporazumu iz
1987, ugovorima zakljuenim izmeu investitora na osnovu ovih sporazuma i prema
obavezama utvrenim ovom Konvencijom. U izvrenju tih obaveza investitori e voditi
rauna da svaki od dva sistema predstavlja hidroenergetsku i plovidbenu celinu i da
moraju da zadovolje potrebe energetike i plovidbe, kao i da obezbede zatitu priobalja i
stabilnost obala Dunava na nain kako je to utvreno navedenim dokumentima i ovom
konvencijom.

II ORGANIZACIJA EKSPLOATACIJE
lan 3

1. U cilju obezbeenja racionalne i koordinirane eksploatacije Sistema erdap I i

Sistema erdap II, kao jedinstvenih hidroenergetskih i plovidbenih celina, Meovita
komisija je osnovala Zajedniki organ za koordinaciju (u daljem tekstu: ZOK), sastavljen
od predstavnika dva investitora i organa ugovornih strana nadlenih za plovidbu i
vodoprivredu.

2. U cilju obezbeenja stalne i operativne koordinacije delatnosti investitora po svim

pitanjima eksploatacije i odravanja, koja iziskuju usvajanje potrebnih koordiniranih mera
i reenja, Meovita komisija je osnovala Zajedniku dispeersku slubu za energetiku (u
daljem tekstu: ZDSE) i Zajedniku dispeersku slubu za plovidbu (u daljem tekstu:
ZDSP), obe sastavljene od predstavnika investitora. Ove slube e raspolagati direktnim
vezama preko telefona, radija, teleprintera i telefaksa, kao i drugim sredstvima
meusobnog obavetavanja o kojima se dogovore investitori.

3. U cilju praenja ponaanja glavnih objekata i akumulacionih jezera dva Sistema,

Meovita komisija je osnovala Komisiju za praenje ponaanja Sistema erdap I i
Sistema erdap II (u daljem tekstu: KZP), sastavljenu od predstavnika investitora i
drugih strunjaka koje odrede nadleni organi ugovornih strana

A. Energetska eksploatacija

lan 8

1. Investitori organizuju stalnu eksploataciju Sistema erdap I sa nivoima Dunava na

kotama viim od 69,50 m iznad JM kod ua Nere prema reimu definisanom u Prilogu 1
ove konvencije. Nain eksploatacije Sistema erdap I u tom reimu detaljno je utvren
Pravilnikom ZDSE.

2. Investitori se mogu dogovoriti da privremeno organizuju eksploataciju Sistema erdap

I sa nivoima na niim kotama od onih utvrenih u taki 1. ovog lana.

3. Nivoi uspora na Sistemu erdap I e se sniziti na osnovu odluke tabova navedenih u

lanu 4. taka 1. pod e) i pod f) ove konvencije, do kote potrebne za odbranu od leda ili
velikih voda.
4. U cilju ogranienja rizika koji bi mogli nastati na priobalju eksploatacijom Sistema
erdap I po reimu definisanom u Prilogu 1 ove konvencije, na zahtev jednog od
investitora, nivoi Dunava kod ua Nere zajedniki e se sniziti do kote 69,50 m iznad
JM. Svaki investitor moe koristiti ovo pravo vie puta u toku godine, bez obaveze
naknade drugom investitoru, pod uslovom da rad sa snienim nivoima ne traje ukupno
due od 30 dana u periodu april-septembar, niti ukupno due od 10 dana u periodu
oktobar-mart. Ovaj broj dana obuhvata i periode snienja i periode podizanja nivoa na
kote iz Priloga 1 ove konvencije.

Rad sa snienim nivoima Dunava moe trajati i due, u kom sluaju strana koja nije
traila snienje nivoa ima pravo da proizvodi onu koliinu elektrine energije koja bi joj
pripala u reimu definisanom u Prilogu 1 ove konvencije.

5. Radi spreavanja ili smanjenja teta u priobalju, na zahtev jednog od investitora, nivoi
voda Dunava na uu Nere mogu se privremeno sniziti u odnosu na kote utvrene na
osnovu take 1, take 2. ili take 4. ovog lana u kom sluaju e investitor koji je zatraio
snienje kote ustupiti drugom investitoru hidroenergetski potencijal jednak potencijalu
koji ovaj, zbog snienja nivoa, nije iskoristio a na koji je imao pravo. Investitori e
sporazumno utvrditi nain snienja kote uspora, kao i veliinu i nain ustupanja
potencijala. Investitori se mogu, uz saglasnost nacionalnih dispeera, dogovoriti da se,
umesto ustupanja hidroenergetskog potencijala, isporui elektrina energija. Uslove i
nain isporuke elektrine energije utvrdie nacionalni dispeeri.

6. Nivo Dunava se ne sme, po osnovu take 2. i take 5. ovog lana sniavati ispod kote
68,00 m iznad JM kod ua Nere.

7. Svaki investitor koristie polovinu raspoloivog potencijala koji odgovara reimu

predvienom u taki 1. ovog lana, kao i u sluajevima iz take 2. i take 3. ovog lana.

8. Rumunski investitor e, za sve vreme trajanja Sistema erdap I, isporuivati

jugoslovenskom investitoru tokom svake godine, pod uslovima utvrenim u lanu 4.
taka B pod f) sporazuma iz 1987. i lanom 8. Ugovora o proirenju saradnje u
korienju dodatnog hidroenergetskog potencijala Dunava na Hidroenergetskom i
plovidbenom sistemu erdap I, potpisanog izmeu investitora 22. maja 1987. godine,
elektrinu energiju u koliini od 37,5% od dodatne proizvodnje ostvarene u rumunskoj
elektrani Sistema erdap I korienjem polovine jugoslovenskog potencijala uzvodno od
ua Nere iznad kote 69,50 m iznad JM, u reimu definisanom u Prilogu 1 ove
konvencije.

9. Meovita komisija moe, na predlog investitora, odobriti prelazak sistema erdap I na

eksperimentalni rad sa kotama viim od onih iz Priloga 1 ove konvencije, ali ne veim od
onih iz Priloga 2 ove konvencije. Za vreme eksperimentalnog rada, investitori e
raspoloivi potencijal preraivati i koristiti u skladu sa lanom 14. i Prilogom 7 ugovora o
proirenju saradnje u korienju dodatnog hidroenergetskog potencijala Dunava na
Hidroenergetskom i plovidbenom sistemu erdap I od 22. maja 1987. godine.

10. Metodologija za utvrivanje dnevne, mesene i godinje dodatne proizvodnje

ostvarene u rumunskoj elektrani Sistema erdap I, korienjem polovine jugoslovenskog
potencijala uzvodno od ua Nere iznad kote 69,50 m iznad JM, kao i nain i uslovi
isporuke elektrine energije na ime obaveze rumunskog investitora iz take 8. i take 9.
ovog lana, utvreni su pravilnikom ZDSE

lan 10

1. Investitori obezbeuju koordiniranu eksploataciju Sistema erdap I i Sistema erdap

II u kaskadi, u cilju to racionalnijeg korienja hidroenergetskog potencijala Dunava u
uslovima predvienim u lanu 8. i lanu 9. ove konvencije u interesu energetskih
sistema dveju zemalja, vodei rauna da sistem erdap I i Sistem erdap II
predstavljaju, svaki ponaosob, celinu sa hidroenergetskog i plovidbenog stanovnitva i
da je rad Sistema erdap II uslovljen radom Sistema erdap I.

2. U cilju obezbeenja koordinirane eksploatacije dvaju Sistema, ZDSE e sainjavati

dnevne planove rada u zavisnosti od proticaja Dunava, u skladu sa odredbama
Pravilnika ZDSE.

3. Investitori imaju jednaka prava u korienju mogunosti rada dva sistema u

varijabilnom reimu. Svaki investitor moe odluiti da li e i u kojoj meri koristiti
mogunost rada u varijabilnom reimu, potujui ogranienja i uslove utvrene ovom
konvencijom i Pravilnikom ZDSE, kao i da, pod uslovima koji se utvruju Pravilnikom
ZDSE, koristi maksimalnu raspoloivu snagu svojih elektrana Sistema erdap I i
Sistema erdap II.

lan 11

1. Korienje na ravne delove hidroenergetskog potencijala ureenog Sistemom erdap

I i hidroenergetskog potencijala ureenog Sistemom erdap II, vri se na sledei nain:

a) podela na ravne delove raspoloivog hidroenergetskog potencijala Dunava vri se

svakodnevno, odvojeno za Sistem erdap I i za Sistem erdap II, dnevnim planovima
koje utvruje ZDSE.

Veliina dozvoljenog odstupanja od dnevne podele raspoloivog hidroenergetskog

potencijala utvruje se Pravilnikom ZDSE. Eventualne razlike u korienju
hidroenergetskog potencijala koje proistiu iz dozvoljenih odstupanja izravnae se
najkasnije u roku od 7 dana, od dana kada su nastale, ukoliko se investitori drugaije ne
dogovore;

b) kao iskorieni hidroenergetski potencijal smatrae se:

- potencijal preraen u hidroagregatima izmeren proizvedenom elektrinom energijom

na pragu generatora svakog hidroagregata;

- potencijal preliven kroz evakuacione ureaje prelivnih brana;

- potencijal iskorien za prazan hod hidroagregata;

- potencijal izgubljen zbog smanjenja pada na reetkama turbina;

- potencijal dodatno iskorien zbog varijacija pada u varijabilnom reimu rada elektrana
dva sistema.

Nain utvrivanja iskorienog potencijala i za to potrebni merni aparati, predvieni su

pravilnikom ZDSE;

c) ako se zajednikim merenjima ustanovi da je stepen korisnog dejstva nekog

hidroagregata u bilo kom delu podruja rada nii za vie od 0,5% od stepena korisnog
dejstva hidroagregata sa najmanjim gubicima, pri raunanju potencijala preraenog u
tom hidroagregatu primenie se korekcioni faktor koji se utvruje Pravilnikom ZDSE.

2. Ako jedan od investitora, iz bilo kog razloga, ne moe u potpunosti da iskoristi

hidroenergetski potencijal koji mu pripada, deo potencijala koji ne moe da iskoristi
moe ustupiti na korienje drugom investitoru, ako ovaj to prihvata. Tako iskorieni
potencijal vratie se u roku i pod uslovima koje dogovore dva investitora

B. Eksploatacija prevodnica

lan 15

1. Obezbeenje kontinuiteta plovidbe kroz brodske prevodnice je zajednika obaveza

dva investitora.

2. Objekti i ureaji koji slue za plovidbu u okviru Sistema erdap I i Sistema erdap II
koriste se na sledei nain:

a) objekti i ureaji koji slue plovidbi u okviru Sistema erdap I, izmeu km D 936 i km D
949, i u okviru Sistema erdap II, izmeu km D 858 i km D 868, koriste se tako da se
obezbede normalni uslovi za odvijanje plovidbe;

b) prevoenje plovila, po pravilu, vri se jednosmerno naizmenino, uzvodno i nizvodno

ili jednosmerno kroz svaku brodsku prevodnicu;

c) kapaciteti brodskih prevodnica e se koristiti optimalno, u cilju prolaska to veeg

broja plovila sa to manjim brojem prevoenja;

d) ZDSP obezbeuje koordinaciju rada brodskih prevodnica, posebno za svaki sistem,

vodei rauna o tome da, po pravilu, obe brodske prevodnice u svakom od dva sistema
izvre jednak broj uzvodnih i nizvodnih prevoenja u toku jedne godine;

e) u sluaju da na kraju godine doe do razlike u broju izvrenih prevoenja, investitor

koji je izvrio manji broj prevoenja nadoknadie ovu razliku u sledeoj godini
izvravanjem odgovarajueg dopunskog broja prevoenja. Obraun razlike u broju
prevoenja i nadoknada te razlike vri se posebno za svaki od dva sistema;

f) u sluaju da se do kraja naredne godine razlika u broju prevoenja ne nadoknadi u

potpunosti, a investitori se ne sporazumeju o nainu nadoknade preostale razlike,
zainteresovani investitor moe podneti ovo pitanje na reavanje ZOK-u. Ako ZOK ne rei
ovo pitanje u roku od est meseci, zainteresovani investitor podnee ga na reavanje
Meovitoj komisiji;

g) ZOK e, najkasnije do 1. decembra svake godine, na predlog ZDSP, utvrivati periode

prekida rada brodskih prevodnica u narednoj godini, radi izvoenja tehnikih revizija i
opravki koje je planirao svaki investitor, tako da se obezbedi da po jedna od brodskih
prevodnica u svakom sistemu bude stalno u eksploataciji;

h) u sluaju da doe do neplaniranog prekida rada jedne brodske prevodnice, druga

brodska prevodnica istog sistema preuzee celokupno prevoenje. U izuzetnoj situaciji
kada ni druga brodska prevodnica nije u pogonskom stanju, ZDSP e operativno ispitati
stanje obe brodske prevodnice i odluie koja se brodska prevodnica sa minimalnim
radovima moe bre staviti u pogon

lan 18

1. Ukoliko, u periodu eksploatacije, kao posledica vie sile nastanu oteenja ili ruenja
na nekim objektima, ureajima ili radovima Sistema erdap I ili Sistema erdap II, koja
onemoguavaju ili spreavaju oba investitora da eksploatiu Sistem erdap I ili Sistem
erdap II u reimu predvienom u lanu 8. i lanu 9. ove konvencije, trokove popravke
tih objekata, ureaja i radova snosie na ravne delove oba investitora.

2. Meovita komisija e, na predlog investitora, izraditi spisak objekata, ureaja i radova

koji spadaju u kategoriju navedenu u taki 1. ovog lana. U sluaju da neki od ovih
objekata, ureaja ili radova budu oteeni ili srueni kao posledica vie sile, Meovita
komisija e, na predlog investitora, utvrditi nain opravke ili rekonstrukcije, rok u kome
treba izvriti opravku ili rekonstrukciju, visinu trokova, kao i privremeni reim
eksploatacije Sistema erdap I i Sistema erdap II za vreme opravke ili rekonstrukcije.

3. tete nastale usled vie sile u periodu eksploatacije na objektima, ureajima i

radovima Sistema erdap I i Sistema erdap II koji ne spadaju u kategorije predviene
u taki 1. i taki 2. ovog lana snosi svaki investitor na svojoj dravnoj teritoriji.

4. Pod viom silom, u smislu ovog lana, smatraju se prirodne katastrofe. Velike vode,
led i zemljotresi smatraju se viom silom samo ako njihove razmere prelaze granice
predviene projektima Sistema erdap I i Sistema erdap II.

lan 19

1. Investitori su obavezni da svaki na svojoj dravnoj teritoriji, a po potrebi zajedno, prate

nain ponaanja glavnih objekata i akumulacionih jezera Sistema erdap I i Sistema
erdap II i da, u sluaju nastanka nekih pojava koje utiu na njihovo normalno
funkcionisanje, ukljuujui stabilnost obala i sigurnost priobalja, preduzimaju potrebne
operativne mere i obaveste KZP, stavljajui joj na raspolaganje dokumentaciju i
neophodne podatke za razmatranje tih pojava.

2. Merenja i tehniku dokumentaciju za praenje ponaanja objekata Sistema erdap I i

Sistema erdap II, predvienu programima izraenim prema lanu 7. taka 1. ove
konvencije, obavie, odnosno izradie svaki investitor za objekte na svojoj dravnoj
teritoriji i snosie potrebne trokove, a merenja u akumulacionim jezerima izvrie se
tako da fiziki obim radova bude jednak za oba investitora

lan 21

Na ime paritetnog uea u utroku elektrine energije za rad crpnih stanica za zatitu
priobalja u reimu eksploatacije Sistema erdap I, predvienom u lanu 8. ove
konvencije, rumunski investitor e, pored obaveza utvrenih u lanu 8. ove konvencije,
isporuivati jugoslovenskom investitoru 10,67 GWh elektrine energije godinje. Rokovi i
uslovi isporuke dogovorie investitori

V ODBRANA OD NANOSA
lan 24

U cilju otklanjanja negativnih posledica taloenja nanosa u akumulacionom jezeru

Sistema erdap I i akumulacionom jezeru Sistema erdap II, na predlog KZP, ZOK e,
do kraja treeg kvartala svake etvrte godine, za naredni period od 4 godine utvrditi:

a) godinji obim bagerovanja koji treba da se izvri nizvodno od ua Velike Morave kao
posledica taloenja nanosa koji nastaje eksploatacijom Sistema erdap I po reimima
utvrenim Sporazumom iz 1963. i Sporazumom iz 1977;

b) dodatni godinji obim bagerovanja koji treba da se izvri nizvodno od ua Velike

Morave kao posledica taloenja nanosa koji nastaje eksploatacijom Sistema erdap I po
reimima sa kotama viim od 69,50 m iznad JM kod ua Nere;

c) godinji obim bagerovanja u akumulacionom jezeru Sistema erdap I, koji treba da se

izvri radi uklanjanja nanosa nanetog iz pritoka Dunava na rumunskoj teritoriji;

d) godinji obim bagerovanja koji treba da se izvri uzvodno od ua Velike Morave, na

Dunavu i pritokama, do granica uspora koje je utvrdila Meovita komisija (Prilog 3. ove
konvencije). Ovaj obim e se dobiti kada se ukupna koliina bagerovanja umanji za
onoliko koliko je godinje bagerovano u prirodnom reimu Dunava;

e) godinji obim bagerovanja koji treba da se izvri u akumulacionom jezeru Sistema

erdap II izmeu km D 863 i km D 943;

f) nain bagerovanja i mesta deponovanja bagerovanog materijala.

Raspodela godinjeg obima bagerovanja na kategorije iz take a) i take b) vrie se na

osnovu metodologije koju e, na predlog investitora, odobriti Meovita komisija.

2. Investitori e snositi trokove bagerovanja iz take 1. ovog lana, na sledei nain:

a) jugoslovenski investitor e o svom troku obezbediti bagerovanje koliine predviene

u taki 1. pod a) i koliine predviene u taki 1. pod d) ovog lana koje su bagerovane
godinje u prirodnom reimu Dunava;
b) rumunski investitor e o svom troku obezbediti bagerovanje koliina predvienih u
taki 1. pod c) ovog lana;

c) svaki investitor e, o svom troku, obezbediti bagerovanje polovine ostalih koliina

predvienih u taki 1. ovog lana.

3. Rumunski investitor e svoje obaveze predviene u taki 2. ovog lana izvravati

prvenstveno na sektoru izmeu ua Nere i brana Sistema erdap II, bagerovanjem
koliina utvrenih za taj sektor prema taki 1. ovog lana. Ako time ne moe da izvri
svoje obaveze ostatak koliina e bagerovati na sektoru uzvodno od ua Nere.

4. Bagerovanje plovnih puteva nizvodno od glavnog objekta Sistema erdap II, od take
ravanja na km D 858 do glavnog objekta Sistema erdap II, obezbedie Ugovorne
strane, svaka na svojoj dravnoj teritoriji.

VI ZAVRNE ODREDBE
lan 25

Ugovorne strane su saglasne da se Protokol o prelasku jugoslovensko-rumunske

dravne granice u vezi izgradnje Hidroenergetskog i plovidbenog sistema erdap na reci
Dunav, potpisan u Beogradu 30. novembra 1963. godine, primenjuje i u vezi sa
realizacijom odredaba ove konvencije.

lan 26

Eventualna razmimoilaenja u vezi sa tumaenjem i primenom odredbi ove konvencije

reavae se prema proceduri predvienoj u lanu 21. Sporazuma iz 1963.

lan 27

Na dan stupanja na snagu ove konvencije prestaje vanost "Konvencije izmeu

Saveznog izvrnog vea Skuptine Socijalistike Federativne Republike Jugoslavije i
Vlade Socijalistike Republike Rumunije o eksploataciji i odravanju Hidroenergetskih i
plovidbenih sistema erdap I i erdap II", potpisane u Beogradu 22. maja 1987. godine.

http://demo.paragraf.rs/combined/Old/t/t2006_03/t03_0112.htm
 ,

: 09-17/01
:16.02.2001..

,
,

:
- ,
- ,
-
;

:
-
,
- ,
- -
,
,

, :
- ,
,
- , ''
'',
...
,
-

,
-
, ,
-
,
-
, ,
 ,
,
-
'''', '''', '''', '''',
, ,
- ,
, ,
- , ,

,
- .

,
,

.

 ,

: 17-04/01
:07.03.2001..

''''

,
,
.
o
,
, ,

.


,
e
a
,

.
, ,


.



- -
:020-2/43-20002/1
:18.04.2002.

- -

- -

12.4.2002. ,

,
. , ,

.

. ,
,
,
,
.

, ,
,

,
, , ..

,
,
, .. ., ''''
, ,
,
,
.
,
,
 ,
(5)
. 5 ()
?

,
. , ,
, ,
-.
, . ,
,
.

.
,
'''' ?
-
.

,

,
, .

,

,
.


20.7.2002.

, 20.7.2002..
:

,

1.

1.
'' ''
,
,
,
,
.

2.

1%
, ,
.

3. ,
, ,

.

2.

, :
-

1,


( 22.5.1997), .4-1,
1 2.;
-
1 ,
,

;
-

;
- 2
, . ;
-
;
- ,
;
-
,
, .

21

,
3...
THE SEAT OF WAR ON THE DANUBE. [From
the Times.]
New Zealand Spectator and Cook's Strait
Guardian, Volume IX, Issue 923, 7 June 1854,
Page 4
COMMUNICATION BETWEEN GERMANS AND BULGARIANS
New Zealand Herald, Volume LII, Issue 16061, 29 October 1915, Page 5
COMMUNICATION BETWEEN GERMANS AND BULGARIANS
New Zealand Herald, Volume LII, Issue 16061, 29 October 1915, Page 5

NOTES ON THE CABLES.

Otago Daily Times , Issue 16540,
13 November 1915, Page 8
THE BALKANS
Otago Daily Times , Issue 16527, 29
October 1915, Page 5
ZABORAVLJANA SVEDOENJA IZ 1918. GODINE
Srbi mogli da spasu ruskog cara

Smilja Jurasovi | 03. 10. 2009. - 05:00h |

Srpska dobrovoljaka divizija ruskog cara Nikolaja II Romanova, koja se uoi
ubistva monarha i njegove porodice jula 1918. godine obrela u Jekaterinburgu,
imala je izuzetnu priliku da spasi kraljevsku porodicu, ali je akcija spreena u
poslednji as.

Ovaj, zvaninoj istoriji do sada nepoznati detalj, pronaao je Ranko Jakovljevi iz

Kladova u zaostavtini Kladovljanina Jovana Jovanovia, pripadnika srpskih
dobrovoljakih formacija u Prvom svetskom ratu.

Da je re o svedoanstvu koje se namerno i uspeno uvalo daleko od oiju

javnosti govori i podatak da su komunisti ezdesetih godina zabranili
objavljivanje memoara Jovana Jovanovia, a sve knjige Prelamanje istorije u XX
veku oduzete su i unitene. Spretnou Jovanovievog unuka Danka, jedan
primerak seanja aktera ovih deavanja je sauvan.

Poslednji ruski car Nikolaj II Romanov, upamen kao veliki prijatelj srpskog
naroda i rtva komunistikog terora, odobrio je 19. oktobra 1915. godine
formiranje dobrovoljakog odreda od Srba koji su se zatekli u Rusiji. Srpska
divizija brojala je 13.000 ljudi. Nakon stravinog sukoba sa Bugarima i tekih
gubitaka u Dobrudi, ova formacija nakon silnih problema nala se sticajem
okolnosti sredinom jula 1918. u Jekaterinburgu gde su poslednji ruski car Nikolaj
II Romanov i njegova cela porodica, streljani u noi izmeu 16. i 17. jula 1918.
godine.
Mada je due vreme bio zarobljenik boljevika, odluka o njegovoj likvidaciji
doneta je iznenada sredinom jula. Ranko Jakovljevi, pisac monografije Rusi u
Srbiji, pronaao je u zaostavtini Jovana Jovanovia svedoanstvo o
okolnostima ubistva.

- U pronaenim belekama pie: Tu se stiglo i stalo radi snabdevanja hranom

ba onoga dana kada su vrene pripreme da se ubije car. Vest o ovoj pogibiji
stvorila je kod naih vojnika jednu jaku psihiku struju - naklonost za intervenciju i
spasavanje cara. Nekoliko hiljada dobro naoruanih vojnika zaista je moglo
mnogo na brzinu da uini u sredini nepripremljenih revolucionara za jednu takvu
eventualnost. Ali, u sluaju uspeha da se spasi car, gde bi se onda otilo van
ruske teritorije, na kojoj je ve bila vaspostavljena vlast, ne mnogo vrsta, ali ipak
dovoljna da u ovom sluaju ipak otme cara iz ruku nae vojske - razmiljao je
Jovan. Kladovski akter deavanja ovako komentarie deavanja koja su sledila:
Nas nekoliko desetina, koji smo razboritou trali od tih usijanih glava, jedva
smo uspeli da preostale vojnike odvratimo od takve smrtonosne akcije i
nastavimo put ka svome cilju, a revolucionare da ostavimo na njihovom poslu, u
koji niko sa strane nema pravo da se mea.

- Da li u znak kajanja zbog nerealizovanja proputene anse, Jovan Jovanovi

se, kako priaju metani Kladova, godinama bezuspeno borio da jedna
kladovska ulica ponese ime ruskog vladara - kae Ranko Jakovljevi.

Smotra srpskih trupa u Rusiji

U organizacione aktivnosti osnivanja srpske dobrovoljake

divizije u Rusiji 1915. godine bio je ukljuen i potonji general,
roeni Kladovljanin Vojin Maksimovi, koji je zabeleio da je
23. maja 1916, ruski monarh lino izvrio smotru srpskih trupa
u Odesi: Praen neprekidnim uraganskim pokliima iveo,
car je ponavljao Oenj harao.
Remember Sept. 1: The Time for Action Is at the Beginning
By Gideon Rafael
Published: September 1, 1997
JERUSALEM The victims and devastations of war are recalled when it ends.
Then victors celebrate and the vanquished grieve, but both mourn their losses.
And perhaps both may come to admit the senselessness of the slaughter. The
time to deter war, of course, is at the beginning.

On Sept. 1, 1939, 21 years after the end of World War I, Hitler launched
Germany's aggression against Poland, triggering World War II. In the preceding
weeks the Nazi propaganda machine had bombarded Poland with inflammatory
allegations.

It accused the Polish government of a chain of terror acts against the German
minority. And in its note of Sept. 3 reacting to the British declaration of war, the
German Foreign Ministry described the situation as intolerable "similar to the
state of affairs prevailing in British-administered Palestine."

In fact, most of the incidents in Poland were staged by Nazi agents, culminating
in the raid on the German radio station in Gleiwitz (Gliwice), carried out by a
German commando disguised in Polish uniforms.

Allied entreaties, counseling moderation, encouraged Hitler in his stridency and

in his belief in the decadence and irresoluteness of the West.

The annexation of Austria in March 1938 had not caused more than a ripple in
the international community. In September 1938 the allies delivered Sudetenland
to Hitler in Munich on a paper platter. In March 1939, the Wehrmacht marched
into truncated Czechoslovakia.

The Nazi persecution of the Jews, steadily growing in vehemence, reached its
high point in November 1938 on "Kristall-nacht," the night the storm troopers
burned the synagogues and looted Jewish stores and apartments.
The outrage aroused considerable dismay in the Western world but failed to
evoke practical action, either in the form of

sanctions or of granting refuge to the persecuted.

The fires lit that night by Hitler's goons were the prelude to the firestorm
unleashed by him a year later, and which in the end devoured his thousand-year
Reich.

The prewar crisis reached its climax in the last week of August 1939 with
Ribbentrop's signing in Moscow of the Hitler-Stalin pact. When the news
exploded in the press, I happened to be in Geneva attending the Zionist
Congress. Gloom and despair descended on it.

The congress ended with a tearful farewell address by Chaim Weizmann, then
president of the World Zionist Organization. Choking with emotion, he took leave
of the assembled delegates with the words: "We are entering a long dark night.
Who knows how many of us will be left to meet again when the dawn breaks?"

I was charged at the time with a mission by the Haganah, the Jewish self-
defense organization in Palestine, to help organize in Europe what the British
government called "illegal immigration."

Palestine, according to the League of Nations mandate, was to serve as a safe

haven for Jews, but it was practically barred by its British administration to the
stream of refugees trying to escape Nazi persecutions.

On rickety tramp steamers we embarked refugees trying to run the British naval
blockade off the coast of Palestine. Those whom the Haganah landing parties
succeeded in bringing ashore celebrated their escape from the yaws of the Nazi
monster. They became valiant builders and defenders of Israel. Those who were
captured by His Majesty's Navy were sent back to detention camps abroad.

Exactly 50 years ago, the British government initiated the most revolting
deportation of all. Some 2,000 "illegals," passengers of the refugee ship Exodus,
were sent back to camps in Germany.
Nothing contributed more than that inhuman act to expedite Britain's exodus from
Palestine in May 1948 when newly independent Israel succeeded its
administration.

Until the beginning of the war, Nazi Germany, in its desire to get rid of the Jews,
encouraged their emigration, extracting from the refugees an exorbitant exit tax.
The real problem, however, was not the opportunity of departure but the
possibility of arrival, since most countries in the world, while commiserating with
the plight of the Jews, denied them refuge.

The protocol of the heinous Wannsee Conference, held in February 1942, offers
an unusual insight into the workings of the Nazi machine.

Reinhard Heydrich, the infamous head of the Gestapo, presiding over a

conference convened to organize the liquidation of European Jewry, explained,
when presenting the plan of the devilish operation, that since there were no
countries willing to receive the Jews, the "final solution" of the problem of the
Jews living in territories under German control must be carried out in a
systematic and well organized way and not haphazardly, as before.

Europe would be swept clean of its Jews from West to East, proclaimed
Heydrich, not encountering a single word of demurral from the assembled
officials. Thereupon Eichmann's trains started to roll, the gas chambers to
operate and the ovens to burn.

In the last few days of the fateful final week of August 1939, I managed to make a
quick trip to Vienna to help move a shipment of refugees destined to sail down
the Danube to a small Romanian port on the Black Sea. One of the ships
chartered by our organization was to pick them up for their voyage to Palestine.
The ship, which had previously completed a successful landing, was being
outfitted in Marseille.

I returned to Paris after a short stop in Rotterdam, where another ship was
waiting to sail with 1,200 refugees due to arrive from Germany on sailing day.
The news of the invasion of Poland reached us in Holland, forcing us to abandon
the planned rescue operation. A new assignment awaited me in Paris. I was to go
to Marseille to expedite the sailing of our ship bound for Romania.
The Greek owners of the ship, amenable pirates by profession and proclivity,
were hesitant to take the risk in wartime, and tried to delay the sailing as long as
possible. Finally we managed to persuade them, by means of an enticing cash
bonus, to weigh anchor. Leaving port with solemn promises to take on the
refugees in the Romanian port of Sulina, they absconded for lucrative cabotage
trade from Algiers to Tunis.

The refugees, on overcrowded Danube steamers, had reached the Iron Gate, the
border between Yugoslavia and Romania. Bucharest denied them passage, and
they were stranded in Kladovo. The Yugoslav authorities permitted them to
disembark and hibernate in a camp on the bank of the river.

In June 1940 the German army, invading Yugoslavia, detected the refugees (who
had been allowed to leave Austria) stranded in Kladovo. Instead of asking the
Romanian government to allow their transit, they loaded them on trucks and
dumped them on the banks of the River Sava. There a German
Einsatzkommando liquidated them Nazi slang for shooting 800 men, women
and children. One solitary survivor escaped the carnage to tell the story.

It was no more than a drop in the ocean of blood shed by Hitler Germany in
which about 40 million victims soldiers and civilians drowned, among them
one third of the Jewish people.

The way to deter war is not appeasement, and the time to deter it is at and
before the beginning in Rwanda, Algeria, Bosnia, wherever. Remember Sept.
1, so as to spare succeeding generations the need to erect new war memorials.

The writer, a former ambassador of Israel to the United Nations and a former
director-general of its Foreign Ministry, contributed this comment to the
International Herald Tribune.
http://www.nytimes.com/1997/09/01/opinion/01iht-edraf.t.html
/01iht-edraf.

Vreme 70. godinjica aprilskog rata: Poseban poduhvat

http://www.vreme.co.rs/cms/view.php?id=984707&print=yes 3/5

70. GODINJICA APRILSKOG RATA

Poseban poduhvat

U nedelju 6. aprila 1941. godine, tri sata pre napada nemake

avijacije na jugoslovenske aerodrome, i etiri i po sata pre nego to
su prve bombe pale na Beograd, delovi elitnog puka Brandenburg
zauzeli su dunavski Sipski kanal
pie: Zorica Jankovi

...
SIPSKI KANAL: etiri decenije ranije, sva svetska tampa donela je vest da su u
nedelju 27. septembra 1896. godine, tri suverena susednih drava, austrougarski
car Franja Josif, rumunski kralj Karol I i srpski kralj Aleksandar Obrenovi,
sveano otvorili dunavski Sipski kanal u rejonu Gvozdenih vrata. Uz grmljavinu
topova i aplauz prisutnih, prvi je kroz kanal proao parobrod "Franz Joseph I" (sa
tri suverena na njemu), presekavi tano u 10 sati cvetnu traku koja je bila
razapeta preko kanala. Njegovim prolaskom okonano je opasno prevoenje
plovila kroz erdapsku klisuru, koje su uz velike napore, izbegavajui podvodne
stene i virove, do tada obavljali iskusni dunavski krmaroi, zvani locovi (naziv
erdap potie od persijske rei girdab i turske girdap, koja znai vir, vrtlog ili
brzica). Istog dana, povodom otvaranja kanala, trojici suverena stigle su estitke
od rimskog pape, nemakog i ruskog cara i italijanskog kralja. Za regulaciju
velike reke useeno je uz obalu sedam kanala ukupne duine 16,9 km, od kojih
je najvei bio Sipski (ime dobio po oblinjem selu), duine 2.133 m, irine 73 m i
dubine 3,9 m, useen uz desnu obalu reke. Vremenom e brodovi, za uzvodnu
plovidbu kroz ovaj kanal, dobiti i dodatnu kablovsku vuu, pokretanu prvo jednim
snanim remorkerom (1899), a zatim i lokomotivsku (1916), koj se kretal po
inama na obalskom nasipu. Deceniju i po brodove je uzvodno kroz Sipski kanal
vukao specijalno izgraeni ugarski remorker "Vaspaku", da bi ga odmah po
izbijanju Prvog svetskog rata srpska vojska zaplenila i sprovela u Rusiju. Dve
godine kasnije Nemaka transportna komanda je za svoje ratne potrebe
uspostavila lokomotivsku vuu, ali ju je posle povlaenja iz Srbije 1918. godine
unitila. Novoj jugoslovenskoj dravi trebalo je punih deset godina da je obnovi.

RATNE PRIPREME: Imajui u vidu iskustva iz prethodnog rata, obe strane su u

svojim ratnim planovima Sipskom kanalu dale znaajno mesto. Jugoslovenska
vojska imala je plan njegovog zapreavanja, dok su Nemci planirali da po svaku
cenu to osujete, kako bi i dalje imali nesmetano snabdevanje glavnim
energentom svoje ratne mainerije. Znatno obimnije pripreme vrili su Nemci,
posebno zbog niza sabotaa koje je engleska obavetajna sluba organizovala u
zoni erdapskog tesnaca, 1939. i 1940. godine, kada su ove dve zemlje ve i
zvanino bile u ratu. Na nemake pripreme prvi ukazao komandant negotinskog
obavetajnog centra, pukovnik Vuk M. Karadi, koji je 28. oktobra 1940. godine
na vie adresa poslao poverljivu depeu br. 576, u kojoj kae da e nemake
trupe stacionirane u Rumuniji, tokom narednog meseca, prebacujui se preko
Dunava, ui u Jugoslaviju (est meseci kasnije vreme e potvrditi ovu
informaciju). Ali, jedna od adresa na koju je pukovnik Karadi poslao pomenutu
depeu, bio je i kladovski sreski naelnik Leonid udnovski. Nije jasno kako
srpski obavetajac nije imao saznanje da je ovaj ruski emigrant igrao dvostruku
ulogu: kao prvi ovek Kladova bio je ukljuen u planove zapreavanja Dunava u
sluaju nemake objave rata Jugoslaviji, ali je istovremeno drugoj strani preko
Dunava, stacioniranoj u Turn Severinu, odavao detalje tog plana. udnovski je
Nemcima svoje usluge dobro naplaivao, a novac je stizao iz Beograda direktno
od nemakog generalnog konzula Franca Nojhauzena, koji je ujedno bio i ef
monog Saobraajnog biroa, nezvaninog utoita nemake privredne, politike i
vojne obavetajne slube u Kraljevini Jugoslaviji (sedite Biroa bilo je u palati
Riunione na dananjem Trgu Republike).

POSEBAN PODUHVAT: Na prvu jutarnju vest iz Beograda da je izvren pu i

poniteno pristupanje Trojnom paktu, Hitler je u sali za mape Rajhskancelarije
lino potpisao Direktivu broj 25, kojom je odreen napad na Jugoslaviju. est
dana kasnije, 2. aprila 1941. godine, komandant 12. armije feldmaral Vilhelm
List, izdaje naredbu vojnoj misiji u Turn Severinu da zatiti plovidbu Dunavom,
dok komandant 2. armije general Maksimilijan fon Vajs precizira u svojoj naredbi
od 4. aprila da e se to izvesti "posebnim poduhvatom". 6. APRIL 1941: Tri sata
pre napada nemake avijacije na jugoslovenske aerodrome, i etiri i po sata pre
nego to su prve bombe pale na Beograd, zapoeo je Vajsov "poseban
poduhvat". Po mrklom mraku, oko dva sata posle ponoi, 54 pripadnika elitnog
puka Brandenburg, pod komandom pukovnika Riharda Bacinga (potonjeg
generala Vermahta), prebacilo se neujno gumenim amcima iz Orave na
desnu obalu Dunava u rejon Sipskog kanala. Deo njih produio je do oblinjeg
Kladova gde je u pansionu "Dubrovnik" ve pomenuti udnovski, ba tu no
(ciljano), proslavljao 25. godinjicu diplomiranja na Harkovskom univerzitetu.
Naravno, meu gostima su bili i oficiri zadueni za Sipski kanal. Kada se uz jako
krajinsko vino, muziku lokalnih Cigana i dame, koje su za ovu priliku dovedene iz
Turn Severina, proslava pretvorila u razvrat i blud, istu su prekinuli nemaki
specijalci, pobivi prisutne oficire. Kako je i vie kladovskih podoficira tu no bilo
na jednoj lokalnoj svadbi, sa vojnike strane Kladovo je bilo onesposobljeno.
Zatim je prekinuta i telefonska veza Kladova sa Sipom, tako da su specijalci
elitnog puka Brandenburg, bez veih problema zarobili kompletno obezbeenje
Sipskog kanala, zajedno sa neoteenim postrojenjem za pomonu lokomotivsku
vuu. Ipak, na optu uzbunu koju je Komanda rene flotile data tek u 4 ujutro,
posada remorkera "Vitez", kojom je komandovao porunik bojnog broda Josip
Grgi, pokuala je da sa dva lepa koja je vukla zaprei Sipski kanal, ali u tome
nije uspela. Nemaka komanda kopnene vojske izvestila je 6. aprila Vrhovnu
komandu Vermahta da se "neprijateljska obala u rejonu Gvozdenih vrata kod
Orave, nakon jednog prepada, nalazi vrsto u rukama" (nemakim, prim. a.). U
prvom nemakom napadu na teritoriju Kraljevine Jugoslavije stradalo je 26
pripadnika jugoslovenske vojske. Posle izgradnje hidroenergetskog i plovidbenog
sistema na erdapu, 1971. godine Sipski kanal je potopljen.

Autorka je istoriar i kustos Istorijskog muzeja Srbije

http://www.vreme.co.rs/cms/view.php?id=984707&print=yes

SOVIETS CROSS DANUBE-(UP)

LONDON, Sept. 7.(UP)Powerful Russian forces were reported today to be
swarming across the Danube river into Yugoslavia and striking westward for
Belgrade to link up with Marshal Josip Titos Partisan armies and forge a great trap
around some 250.000 to 375,000 Germans in the Balkans. At the same time, Soviet
tanks and riflemen widened their wedge in Nazi lines north of Warsaw in a double-
edged threat to both the Polish capital and the German homeland province of East
Prussia. Word of the climactic Red Army invasion of Yugoslavia came from Titos
Partisan radio, which reported that the Soviets forced a crossing of the Danube
yesterday and pushed on to Kladovo, opposite Turnuseverbt and barely 100 miles
west of Belgrade. The* crossing, which Moscow's early morning communique did not
mention apparently was made et some distance below Turnu-Severin, where the
Danube swirls through the Iron gate bottleneck at a speed that makes the stream
almost impassable. The Yugoslav broadcast indicated that partisan units had joined
the Russians in the Kladovo area and were marching with them on the capital. An
advance of less than 80 miles would cut the Athens-Bel-grade-Berlin railway, the last
trunk line of escape still open to an estimated 25 German divisions in Bulgaria,
southern Yugoslav, Greece and the Aegean Islands. The arrival of the Red Army on
the Yuglosiav border was expected to force a hurried German evacuation of
Belgrade and the occupied territory to the south to avert a joint frontal and rear
attack by the combined Russian and Partisan forces.
The Daily Banner, 7 September 1944 Issue PDF
(6.17 MB)
Contributed by DePauw University Libraries

BELGRADE (UPl)Caviar fisherman from Donji Milanovac said Wednesday they

ended their partnership with crews from Kladovo. From now on it was each town
for itself in producing original" caviar from Danube trout and sturgeon. Such
disloyal competition can only harm producers. scolded the newspaper Politika It
is clear to consumers that it is impossible to have two socalled original caviars."

Desert Sun, Number 45, 25 September 1969

http://cdnc.ucr.edu/cgi-bin/cdnc?a=d&d=DS19690925.1.12&e=-------en--20--1--txt-txIN-------

Desert Sun, Number 66, 20 October 1969

Mans Job? Not So, Says Woman Engineer
Woman is Engineer For Dam On Danube I'jy'

By RICHARD M. SUDHALTER KLADOVO, Yugoslavia (UPI) Building a multi-

million dollar hydroelectric dam. most women will grant, is men's work. Unless,
that is, you happen to ask Xenia Neimarevic. "There is no such distinction, she
says, the only thing that counts is how the job gets done. Strong words. But as
one of the chief engineersand the only womanworking on the giant new
Yugoslav-Romanian Djerdap High Dam, she can talk. "As the only woman on a
staff of 4,000 I gel along a good bit better than one man would among 4.000
women, she said. "We get along, my boys and I. And I can assure you nothing
has happened to me here that wouldn't happen on a Belgrade trolley or in a
department store shopping crowd. Miss Neimarevic and her 4.000 Yugoslav co-
workers are part of the most ambitious hydroelectric power scheme yet
undertaken in Europe outside the Soviet Union. The dam spans the river at the
heart of the Iron Gates Gorge, where the 1,800-mile Danube pushes through 74
miles of Carpathian mountain foothills, forming the YugoslavRomanian frontier. It
is lonely, wdld country. Foaming rapids and whirlpools here have endangered
shipping for generations. Even today night navigation at this part of the Danude
is strictly forbidden. On the Romanian side, the greenness of the landscape is
dotted with spindly legged i guard towers conspicuously absent on the
Yugoslav bank. When finished in late 1971 the Djerdap High Dam will harness
enough electricity to fully serve Yugoslavia and Romania. Its expected annual
output of 11.3 billion kilowatt hours, 2.3 billion more than Egypt's Aswan High
Dam, will be exceeded only by the Krasnoyarsk and Bratska dams in the Soviet
Union. For 8,400 Yugoslavs and 14,300 Romanians living along the Danube's
banks in this region the words "next year have become a death knell. The
blocked stream will hack up into a giant 80 mile artificial lake. Two full towns, 19
villages and a network of priceless archaeological excavation sites will go under
as much as 90 feet of water. Emergency operations are already well under way
to save many of the ruins, including the 8,000-year-old stone age settlement at
Lepenskie which has opened new knowledge of Europe's past since its dicovery
two years ago.
BY LILY LYNCH MAGAZINE AUGUST 27, 2013

THE RISE AND FALL OF YUGOSLAVIAS PEACE AND PORN HOTEL

The grandiose vision of a multi-millionaire porn mogul from Brooklyn, the

Haludovo Palace Hotel on the Croatian island of Krk was the most opulent and
debauched in the communist world. These days, however, its a sprawling ruin in
an advanced state of decay, a casualty of transition, and a piss-poor
privatization process. And Haludovo is just the beginning. Part one of a two-part
story on Croatias hotel industry nightmare.

When Croatia joined the EU earlier this summer, some people celebrated like it was New
Years Eve. Others (mostly concentrated in the northern eurozone) were downright
macabre about it, writing morbidly catchy headlines like, Croatia will be a new
cemetery and Europes new threat: Slow decay.

Unfortunately, the gloomier predictions and death metaphors are fitting in at least one
respect. Though the Europhobes may sound as if theyve done nothing all year but sit in
a basement fretting over the inevitably Balkan source of the next European disaster,
their fears do seem justified if you take a look at the disastrous state of Croatias hotel
industry. While coastal tourism in the newest EU member state may appear to be
humming along just fine, there is trouble in paradise.

Along with a nice stretch of Adriatic shore, the union has inherited the rapidly
decomposing remains of Yugoslavias abandoned tourism infrastructure. There are
literally dozens of ruined and hazardous former hotels, casinos, and sprawling state-
owned resorts that are in desperate need of investment (or some other form of
intervention), but everyone in charge seems dead set on on doing absolutely nothing.

Part I of our series on Croatias beleaguered hotel industry details the rise and fall of the
Haludovo resort, one of the most ambitious hotel projects of the 20th century. These
days, its a deteriorating death trap. When I visited the site a few weeks ago, I ran up the
staircase with its missing steps, climbing all the way to the top floor. I was on the hunt for
what promised to be the pinnacle of socialist luxury: the master suite, the same room
where Saddam Hussein had stayed years ago, possibly with a Penthouse model. So I
carefully made my way down the dark, debris-strewn hall. When I entered the deluxe
mahogany suite, an enormous bed frame, possibly a California king, dominated the
room. All of the windows had been busted out, but this let in some asbestos-free air, and
offered a perfect view of the impossibly blue Adriatic. This moment of serenity was
broken rather abruptly, however, when I felt a section of floor begin to buckle under my
feet.

Sometime during the late 1960s, American multi-millionaire and porno czar Bob
Guccione came to the island of Krk in Yugoslavia and had an epiphany. The
paterfamilias of Penthouse magazine was wading into the Adriatic Sea when he
suddenly felt an earth-shattering revelation coming on. All at once, Guccione realized
hed detected a real formula in the struggle against the Cold War.

His formula was this: He would build the Haludovo Palace Hotel and Penthouse Adriatic
Club Casino, a sprawling, decadent resort in the small island town of Malinska. It would
draw wealthy foreign tourists (and their hard currency) to the unexpected luxury of
socialist Yugoslavia. And it would bring Cold War foes together to enjoy leisure activities
in the same sensuous, Penthouse-branded paradise.

The King of Porn had found his Xanadu, somewhere he could build his own little
empire that would bring about world peace through the pursuit of pleasure. The project
appealed to Gucciones vanity and his personal ambitions: There was nothing he craved
more in life than to be recognized for something other than porn.

At first, it seemed the timing couldnt have been better. Yugoslavia abolished the visa
requirement for foreign tourists in 1967. Rijeka airport, located just 15 minutes from
Malinska on the island of Krk, opened in 1970. There were even rumors that the island
airport was actually part of a deal Guccione had made with Tito, a communist dictator
and like-minded hedonist who enjoyed women, cigars, and custom limos.

It also seemed like a great time for foreigners to build casinos. According to a Radio
Free Europereport from 1973, the Yugoslavs had no idea what to do with them (as one
official said of the gambling industry, we have no expert cadres), so they went
completely untaxed for years. This oversight allowed some foreigners to make a lot of
money. While citizens of Yugoslavia could not enter gambling establishments, foreign
tourists certainly could, and Croatia generated about 80 percent of the countrys annual
tourism revenue.

Still, there were a few minor restrictions placed on casinos or pavilions for games of
chance, as they were known in Yugoslavia. For example, according to casino director
Nino Spinelli, gamblers were never allowed to lose too much money the upper limit
was about $36,000. The losses in our casinos are never so high as to force anybody to
commit suicide, he explained.

Guccione would later say the flexible business climate appealed to his Sicilian side. As
the porn baron told one newspaper, The workers council is a joke. Theyve agreed to
everything we want to do. They bent the rules as much as they could to let us in. The
Yugoslavs are really ideological soulmates.

Given the largely permissive attitude of the day, Guccione decided it was a good time to
think big. So the pornographer who was never seen without a gold medallion around his
neck invested $45 million (about $250 million adjusted) in the project, plus an additional
$500,000 for advertising. A state-run company based in Rijeka called Brodokomerc
served as the official owner.

The Haludovo Palace Hotel and Penthouse Adriatic Club Casino opened in 1972, after
nearly four years of construction. The final product was opulent and strikingly modernist.
In fact, it was probably the most extravagant construction project ever realized in a
communist country (excluding anything built around a personality cult). The chief
architect was Boris Magas, who designed many important structures in Yugoslavia,
including the Museum of Liberation in Sarajevo and Poljud stadium in Split. The garden
sculptures were the work of Frano Krsinic, who was already famous for his Nikola Tesla
statue in Niagara Falls State Park, New York.

The Haludovo resort had everything a leisure enthusiast could possibly want: plush
carpets, glittering chandeliers, poolside cocktail service, a bowling alley, lush hanging
gardens, beaches, its own medical center, a fishing village, saunas, a sports bar, hand-
sculpted statues, a beauty salon, a masseuse, and an enormous kitchen stocked with
lobster, caviar, and champagne. During this early, heady period, it was estimated that
hotel guests consumed 100 kg (224 lb) of lobster, 5 kg (11 lb) of caviar, and hundreds of
bottles of champagne each day. The hotel had both indoor and outdoor swimming pools,
and at one point, there were rumors (still unverified) that one of them was filled entirely
with champagne.

Guccione wanted to bring everybody to Yugoslavia. He almost hired a Manhattan plastic

surgeon whod invented a new facelift to work at the hotels beauty spa before an
assistant found out that the surgeon did not have a medical license. However Guccione
did succeed in bringing quite a few other Americans to Haludovo to work in the hotel,
including a dozen or so young women who worked as hostesses and croupiers. These
young ladies were among the resorts 50 Penthousepets, all dressed in tiny French
maid uniforms. They sometimes met Haludovo guests at the airport, and their presence
helped make the hotel very popular. But they werent just there because they were
beautiful (though they were). At the opening of the Haludovo resort, Guccione told a film
crew from Belgrade that the semi-nude young women were the peace forces of the new
world.

Guccione would later elaborate on his world peace project. He said hed wanted to bring
American workers to Yugoslavia so they could labor alongside citizens of a socialist
country. As he told Belgrades NIN magazine, In order to defeat ignorance it is
necessary to develop communications between people. In this connection tourism is
certainly one of the most powerful forms of communication. Through the realization of
this project we have the opportunity to start a big process of re-education: We have
become partners in removing doubts and ignorance.
The Krk island resort did succeed in drawing important political figures together from
different corners of the globe. Saddam Hussein was one of Haludovos more prominent
guests, and famously left a $2,000 tip for a particularly pleasing pet (Husseins flight
back to Baghdad was allegedly delayed because his son forgot a golden pistol beneath
a pillow in his suite). In 1974, the mayor of Zagreb hosted a delegation of officials from
California at Haludovo to discuss cooperation in the tourism sector. Swedish prime
minister Olof Palme, who had adopted a critical, non-aligned stance towards the Cold
War superpowers, also stayed at the hotel. Of course, Yugoslavias red bourgeoisie also
gathered at Haludovo to nibble Kladovo black caviar and swill cold gin.

But in the end, Haludovo overspent so much it couldnt stay afloat. In 1973, just one year
after its lavish opening party, the resort went bankrupt. Though it would remain open for
two decades, it began its slow, steady decline.

And Gucciones career never recovered. The porn czar who once had a net worth of
$400 million and had lived in the largest apartment in Manhattan died bankrupt and
destitute in 2010. Shortly after Gucciones death, his friend Anthony Haden-Guest wrote,
What was it that doomed Bob Guccione? That jaunt to the isle off the Yugoslav coast?
The resort that didnt happen?

In 1991, Yugoslavia descended into civil war. Haludovo initially sat vacant because the
conflict kept foreign tourists away. But the empty hotel proved useful for a different
purpose. As Daniel Gubic, who owns a home on Krk just outside of Malinska,
told Balkanist, During the war many of the refugees were housed in the hotel or in the
attached property, so much of the inventory was damaged. When the war ended, the
refugees were told to leave their temporary housing arrangements at Haludovo. But
there were several families who didnt want to move out. When they were finally forced
to, some took their frustrations out on the hotel by stripping it of any item of value
imaginable, including pipes, radiators, copper wiring, and electric sockets.

Haludovo was privatized in 1995, in one of the decades many shady privatization deals.
Public companies like Haludovo were transferred to the Croatian Privatization Fund,
which Franjo Tudjman and his regime subsequently plundered so they could bestow
private ownership of state-owned companies to cronies and loyal supporters. And so, the
joint-stock company Hoteli Holudovo Malinska d.d. was born. At the time of privatization,
it was worth an estimated 27 million euros. In just a few years, it would be worth much
less.
Soon, a man named Bozidar Androcec materialized from the margins of the
telecommunications industry, poised to seize his piece of the Haludovo pie. Hed come
into contact with Tudjmans daughter when she was involved in setting up telephone
communications in state-run institutions. The consequences of Androcecs involvement
with the resort would be disastrous. When the Croatian Privatization Fund announced it
would sell a 26.4 percent stake in Hoteli Haludovo Malinska d.d. for seven million euros,
only one person expressed interest: Bozidar Androcec and his company Boman AG.,
which was registered in the landlocked tax haven of Lichtenstein.

He couldnt pay the full amount right away, he said, but he could give them a few million
and pay the rest off in monthly installments, plus interest. Apparently, he put forth a
persuasive argument, because his plan was approved.

Meanwhile, Androcec didnt have a single crumpled banknote to his name. So he went to
Dubrovacka Bank to try and secure a loan. A few years later, the bank folded amid
accusations of corruption, but not before making a deal with Androcec that helped him
buy up an enormous share of Haludovo.

So he paid the Croatian Privatization Fund two million euros, with zero intention of ever
making a monthly payment to pay off the rest. Then he approached the Pension Fund
and a group of small shareholders with a similar deal, promising monthly installments
with interest. They agreed, and though he never paid them back, Androcec became the
majority owner of Hoteli Haludovo Malinska d.d.

During this period Androcec used Haludovos property to settle his personal debts, and
supplement his income. Between 1996 and 1999, he (with the spineless supervisory
boards consent) sold nine pieces of Haludovo real estate for a total of 5,100,000 euros.
The company lost almost 30 percent of its value. Perhaps the most memorable (and
despicable) transaction was the sale of the resorts Dubasnica Hotel. The buyer paid
Androcec 818,000 euros, which he subsequently transferred to his own company,
Boman AG.

It took the authorities until 1999 to intervene, but by then, it hardly mattered. Haludovo
had been sliced up and sold, and had lost many of its most valuable assets in the
process. For his part, Androcec knew he hadnt paid anyone for three years. Appallingly,
Boman AG is still listed on Haludovos financial reports as its seventh biggest
shareholder, though hes never paid the company back for the Dubasnica Hotel.
In the meantime, few foreign tourists were returning to Croatia, especially not Haludovo.
Available records indicate that the the Palace Hotel welcomed its last guests around
New Years 2002.

After so many years of neglect, the Haludovo Palace Hotel has become a very
dangerous place. Piles of broken glass cover the floor. Large chunks of the concrete
staircase have broken off and fallen to the ground below. Floors buckle. The skylights
have all shattered, leaving shards of serrated windowpane hovering overhead. A long
trail of blood leads up two flights of stairs to the top floor. And then there are the
unsettling tags, probably written by high school students but still disturbing: DIE HELP
ME HELP ME and Saxa loquuntur, which is Latin for the stones talk. All in all, its a bit
of a horror show.

Of the old sprawling resort, only the tiny fishing village remains open. On a recent
summer day, the village was filled with sunburned Bavarian families, and the modest
konoba served a decent seafood risotto. Theres also a Haludovo management office,
just next door to the Palace Hotel. In fact, Hoteli Haludovo Malinska d.o.o. still has 24
employees. One of them, who asked not to be identified, shook her head as she
explained that theyre just waiting for someone to do something. She turned to walk
away and then suddenly stopped. Its completely devastated, she added, referring to
the Hell Hotel.

For many years, Haludovos majority owner was prominent Armenian-Russian

businessman Ara Abramyan, a UN Goodwill Ambassador who some say is involved in
the trafficking of diamonds through the lawless Nagorno Karabakh Republic, a de
facto independent state in the South Caucasus.

In 2007, Abramyan sold a large share of Haludovo to the British company Bitmass
Limited, a shell company registered in the tax haven of the Isle of Man. Documents
available on the self-governingCrown Dependencys website indicate that the director of
Bitmass Limited is actually another company called Enmyn Limited, which has had more
than 60 different directors since its incorporation in 2007.

Enmyn Limited also directs a Boca Raton-based operation called Faargy Invesco LLC
(the companys lawyer, Charles Rubin, refused to answer any questions about Enmyn
Limited, citing the tangential connection with a client of mine, client confidentiality and
related ethical concerns). The Florida-registered entity is currently selling a massive
luxury home with multi-yacht dockage in Fort Lauderdale. In addition, Enmyn
Limited has also served as the director of USANA, a controversial vitamin company
based in Utah that has been investigated by the Securities and Exchange Commission
and the FBI over allegations that its multilevel marketing strategy is a pyramid scheme.

Though the shadowy Bitmass Limited is currently Haludovos majority owner, Abramyan
is the Chairman of the Supervisory Board and retains significant decision-making power.
Many Croats have criticized the pro-Kremlin Armenian for allowing Haludovo to
decompose beyond all recognition. They say that two Croatian presidents Ivo
Josipovic and his predecessor Stjepan Mesic have met with Abramyan over a dozen
times in an attempt to get him to begin working on the property (Putin even got involved
on at least one occasion), but to no avail. According to his critics, Abramyan has failed to
fulfill his contractual obligations and has never been serious about investing in Haludovo.

Indeed, the manager of the municipality of Malinska, Robert A. Krajlic, told Balkanist that
the construction permit procedure can start as soon as tomorrow.

But Abramyan insists it is the Croatian court system that has been negligent and guilty of
stalling progress. He says a Croatian judge unexpectedly redrew the boundaries of the
property several years ago, telling him he no longer had exclusive ownership of the
resorts beaches or parking lots. Abramyan says this has prevented him from moving
forward with his plan to turn Haludovo into a year-round medical and health tourism
facility. In a recent interview, he referred to the Haludovo situation as a nightmare.

While its difficult to sort out exactly who is to blame for the decades of neglect,
Abramyan is hardly the first businessman to complain about Croatias hostile investment
climate, especially in the hotel industry. Historian Zlatko Uzelac maintains that it is the
national and local governments who are at fault. The main problem isnt the private
owners, but the state itself the administration is torture especially with hotels on the
coast, and its getting worse by the minute. The heavy and galloping bureaucratization of
the whole system is the prime hindrance, he said.

But the government claims some of the hurdles were put in place for good reason: To
prevent the unchecked construction of illegal hotels, like the ones that destroyed some
of the best beaches in Albania and Bulgaria during the 1990s. Others say thats just an
excuse, as Croatias legislation concerning investment and coastal construction is
seriously outdated, or worse, is still there because it accommodates corruption.
Though Croatian officials say they have eliminated many inefficiencies that had hindered
foreign investment in the past, Croatia still has a reputation as a difficult place to do
business. In 2011, the mayor of Hvar initiated a campaign to name one of the countrys
1,185 islands Facebook in an attempt to draw attention to its coastline. So far, it hasnt
worked. Last year, foreign investment in Croatia was a fraction of what it was before the
global financial crisis hit, and far below that of other countries in Eastern Europe. Some
hope the countrys EU membership will encourage more foreigners to consider investing
in the hotel industry, but the outlook remains bleak.

So for now, it looks like Croatias deserted hotels will continue to deteriorate, a reminder
of a time when the Adriatic Coast represented the sunny side of socialism an idea
the Haludovo resort embodied especially well. Theyre what one compulsive documenter
of ruins calls a small piece of history in suspension. But there are some lives in
suspension as well: Investors who say theyre waiting for the state to grant them building
permits. Towns like Malinska waiting for absentee investors to begin building.
Employees, like those who still work at Haludovo, who are instructed to strip hotels
interiors of valuable aluminum and stone slab but havent seen a guest for more than a
decade.

inShare6

http://www.beaconreader.com/balkanist/the-rise-and-fall-of-porn-hotel
NEWYORK TIMES

A Dark Secret Comes to Light in Serbia

By CARLOTTA GALL
Published: June 1, 2001
KLADOVO, Serbia, May 29 For two years, the people of this Danube River
town kept the dark secret that has now led to the first move by Serbia's new
democratic authorities to charge Slobodan Milosevic with war crimes.

It was April 6, 1999, and Yugoslavia was at war with NATO, which was bombing
the country to stop Mr. Milosevic, who was then president of Yugoslavia, and his
security forces from killing, torturing and expelling the Albanians of Kosovo.

The police asked Zivadin Djordjevic, 56, a professional diver with the local power
station, to check on a truck submerged in the Danube. He thought it was just
another traffic accident.

Nothing prepared him for the shock when they hoisted the truck ashore with a
winch, and he and a police technician opened the rear doors to find dozens of
bodies tumbling out on top of them.

''We barely opened the doors, maybe a foot or two, so it's hard to describe,'' he
said. ''Arms and legs almost fell out, because they were leaning against the door.
In that split second, I noticed a half-naked woman, a child of 7 or 8 years old
behind, and an old man. It was a mess of mangled bodies, clothing, mud and
water.''

The police took the bodies away, blew up the truck and told Mr. Djordjevic and
others to keep quiet. Though word had already spread around town wartime
constraints caused the subject to become taboo rapidly. Anti-NATO propaganda
was at a height and a draconian information law was in force so that journalists
lived in fear of their livelihoods and even their lives if they reported something
deemed even remotely unpatriotic.

''I knew about it and the public knew about it, but no one dared to talk,'' said Mica
Aleksic, a journalist and political activist in Kladovo for what was then the
opposition to Mr. Milosevic. Residents suspected the bodies were those of
civilians killed in Kosovo but a veil of secrecy fell over the case, he said. ''We
talked about it in private, but no one could say anything publicly because
everyone was afraid of the Milosevic regime.''

With Mr. Milosevic in jail in Belgrade since April 1, the story finally came out in the
Serbian newspapers this month. It has quickly acquired enormous significance
here because it has provided both the Serbian people and the authorities with the
most convincing evidence to date of war crimes committed in Kosovo, and of Mr.
Milosevic's involvement in covering them up.

Police officials directing the investigation said last week that they were bringing
charges against Mr. Milosevic for ordering officials to ''clean up'' in Kosovo and
remove evidence of civilian casualties that might be of interest to the international
war crimes tribunal in The Hague.

This is the first time that the authorities in Serbia, who arrested Mr. Milosevic on
charges of embezzlement and abuse of power, have linked him to war crimes.
The Hague tribunal indicted the former Yugoslav leader during the Kosovo war, in
May 1999, for atrocities in Kosovo; an indictment for crimes allegedly committed
during the earlier wars in Croatia and Bosnia has yet to materialize.

Police officials and Serbia's new interior minister, Dusan Mihajlovic, told a news
conference last week that in a meeting in late March 1999 Mr. Milosevic ordered
his interior minister, Vlajko Stojiljkovic (who was also later indicted by The Hague
tribunal) to remove civilian casualties in Kosovo that could be the source for
investigations by the tribunal.

Toma Fila, Mr. Milosevic's lawyer, has called the allegations ridiculous. Mr.
Stojiljkovic has denied the incident but the information appears to have come
from Vlastimir Djordjevic, the former head of Police Public Security, who was at
the meeting. Also present was Rade Markovic, the former head of State Security,
who is now in jail under investigation for murder and attempted murder of Mr.
Milosevic's opponents.

The information has emerged just as the government is debating a law on

cooperation with The Hague tribunal that would establish the procedure for
Yugoslavia to transfer war-crimes suspects to the court. The bill is encountering
opposition in the federal Parliament from former allies of Mr. Milosevic whose
support is crucial to its passage, but the government needs to pass the law
before an aid conference on June 29 if it wants to ensure American participation
in the conference and raise its goal of $1 billion.

[On Wednesday, Mr. Mihajlovic, the Serbian interior minister, told a session of the
Serbian Parliament that the truck had contained 86 bodies and said he would
soon make public where the bodies had come from, and what had been done
with them. He gave no details, but hinted strongly that more evidence would turn
up against Mr. Milosevic and his security chiefs. ''I would wish that this is the only
such case we are facing now,'' Mr. Mihajlovic told Parliament, ''but there are a lot
of indications that there are more similar cases.'']

For the people of Kladovo, there is little doubt that the deaths of people who were
clearly civilians were the result of terrible deeds directed or committed by
members of the Milosevic regime.

Nikola Dajic, 58, one of four workers ordered by the police to load the bodies on
another truck under cover of darkness after their discovery, said there were small
children among them.

He said he presumed they were from Kosovo because their injuries appeared to
be from grenade explosions. ''They were in pieces, destroyed. They were
covered in mud and smelled very badly,'' he said. ''They came from a battlefield,''
he added. When asked why he thought they came from Kosovo, he replied:
''Where else do we have a war?''

Mr. Djordjevic, the diver, said the truck had no license plates but carried a sticker
on the cab doors indicating it belonged to a Kosovo company named Progress,
based in the town of Prizren.

The truck was discovered on April 6, 1999, but Mr. Djordjevic and Mr. Dajic said
the bodies were badly decomposed and could have been in the water nearly 20
days. Local journalists have found one person who claims to have seen someone
sinking a truck into the Danube farther upstream on the night of March 20.

That would mean that the bodies were dumped before NATO began its bombing
campaign against Yugoslavia on March 24, 1999, at a time when Yugoslav forces
were escalating their offensive against Albanian villages in Kosovo. Local
journalists have also said a police officer at the scene told them that some of the
clothing indicated the people were Kosovars.
People in Kladovo said it was good that the case was finally out in the open and
being investigated, but some have called Mr. Djordjevic a traitor, and even
blamed him for laying Serbia open to accusations of genocide.

A confident, barrel-chested man, he showed some lingering fear, but he said he

felt relief that the crime was finally being investigated. ''It is not easy to carry
something inside for two years,'' he said.
ZA CARSKU GOZBU, ALI I SIROTINJSKU TRPEZU
Srpski kavijar jeli i na "Titaniku"

| 22. 05. 2011. - 15:15h |

Hrana, lek i afrodizijak - kladovski kavijar je svojevremeno bio najkvalitetniji na

svetu, skuplji ak i od iranskog i od ruskog. I dok se na evropskim dvorovima
sluio uz najfinija vina kao aristokratska poslastica, u Srbiji ga je jela i sirotinja u
kombinaciji sa seckanim lukom. Pria se da je na kavijar bio i na jelovniku
Titanika, a cenila ga je i Aleksis Kolbi, najvea zloa popularne amerike serije
Dinastija, iji je lik tumaila Doan Kolins.

Kladovski alasi
Ve godinama, meutim, ljubitelji kladovskog Negotinac uva tajnu
ajvara - kako se jo nazivao kavijar, prinueni su Tradiciju prerade
na apstinenciju poto su praistorijske ribe od kojih kladovskog kavijara
se dobija (crnomorske morune, jesetre, pastruge) danas uva jo samo
kao ugroena vrsta stavljene pod zatitu. Nekada Negotinac Stanko
redovni posetioci Dunava, vremenom su skoro Biruci, koji je na
iezle iz naih voda jer im je izgradnjom Kusjaku kod Negotina od
hidroelektrana erdap I i II prekinut put od Crnog uteevine otvorio
mora do prirodnih mrestilita u erdapskoj klisuri i plodite i uzgajalite za
dalje na severu (pojedine su stizale ak do Bea). morune i jesetre. On
oekuje da e za tri-etiri
Prema reima Sinie Stamenkovia, nekadanjeg godine, kada njegove
direktora Ribarskog gazdinstva erdap, vrhunski ribe dostignu polnu
kvalitet kladovskog kavijara potvruje viegodinji zrelost, proizvesti prvu
izvoz na izbirljivo trite Sjedinjenih Drava, turu kladovskog kavijara
Francuske, Nemake, Italije, vajcarske i Grke, u zatvorenim uslovima,
gde je ovaj delikates uvek dobijao najvie ocene i koji na tritu moe
postizao najbolju cenu u odnosu na konkurenciju dostii vrednost i od
(osamdesetih godina 20. veka nabavna cena mu je 4.000 evra po kilogramu.
bila oko 900 dolara po kilogramu, to je skoro To e biti jedinstven
duplo vie od iranskog, koji mu je bio najblii po kavijar na svetu i zato to
kvalitetu). je dobijen od nove vrste
nastale ukrtanjem
razliitih vrsta
crnomorskih jesetrenih
riba.
- Na kavijar je bio meu najboljima, jer su crnomorske morune i jesetre prelazile
vie od 850 kilometara do mrestilita u erdapu. Kada bi stigle do Kladova, ikra
im je bila u etvrtom ili petom stadijumu zrelosti, puna svih sastojaka potrebnih
novom ivotu, dok, recimo, Rusi, beru ikru u treem, takozvanom zelenom
stadijumu. Takoe, koristili smo suvu metodu prerade, jedinstvenu u svetu, tokom
koje ikra ne dolazi u kontakt sa vodom, koja utie na kvalitet zrna i samog
kavijara. Upotrebljavali smo samo prirodni konzervans i dobijali kavijar koji
uopte nije mirisao na ribu - objanjava Stamenkovi.

Zlatno doba kavijara

Prema pisanim istorijskim izvorima, crni kavijar se proizvodi i konzumira na
podruju donjeg Dunava bar od 15. veka. Znaajno svedoanstvo u tom smislu
predstavlja i zapis austrijskog putnika F. W. Taubea iz 1777, u kome, izmeu
ostalog, pie da ribari jedu svee meso i jaja morune, poznati ajvar (kavijar), a
slana jaja prodaju strancima, samo ih ne znaju dobro soliti. Da znaju, oni bi kraj
obilja te ribe... potisnuli englesku i holandsku ribu koja se uvaava u Austriji.
Tako je u nedostatku dobrog konzervansa kavijar postao svakodnevna hrana
siromanih ribara, pa su se tek male koliine preraivale i otpremale brodovima
za Beograd, a odatle dalje za Be i Petu.

Zlatno doba proizvodnje kavijara poelo je tek dolaskom ruskih emigranata posle
Oktobarske revolucije. Oni su doneli proverene recepte za konzerviranje kavijara,
otkrili naim proizvoaima prednost suve nad mokrom metodom (paradoksalno,
Rusi su se kasnije vratili mokroj metodi) obrade ikre, a uspostavili su i
distributerske veze irom Evrope. Meu tim Rusima bio je i Sergej Milogradov,
koji je svoje znanje o proizvodnji kavijara, ukljuujui i tajnu formulu praka za
konzerviranje, preneo porodici grofa Deinega, iji je naslednik bila gospoa Vera.
- Gospoa Vera Deinega je godinama pravila taj praak u svojoj kui u Zemunu i
prodavala ga Ribarskom gazdinstvu erdap za 100 maraka po kilogramu. Sve
do 1968, kada nam je neposredno pred smrt otkrila formulu, kupovali smo od nje
i po stotinu kilograma praka godinje. Inae, vie od 20 godina najbolji kupac
kladovskog kavijara bio je gospodin Derald Stejn, vlasnik firme Kavijar haus iz
Njujorka. Stejn je traio da svu robu za prodaju prvo ponudimo njemu, a za 27
godina saradnje nikada nam nije vratio ni kutijicu od 50 grama. Prodavali smo mu
i po tonu i po kavijara godinje - sea se Stamenkovi i dodaje da mu je Stejn
poverio da su njegovi roditelji bili meu Rusima koji su na putu za Ameriku proli
kroz Kladovo.
Zanimljivo je, uzgred, da je vlasnik Kavijar hausa izdejstvovao i da se kladovski
kavijar pomene u jednoj epizodi Dinastije. Re je o sceni u kojoj Aleksis, posle
vrue noi provedene sa ljubavnikom, poalje ovoga u prodavnicu po kavijar i
usput mu napomene da to obavezno bude - kladovski.

Pojedini ulovljeni primerci jesetre tei od tone

Pre regulisanja plovnog puta u erdapu, ribari su jesetarske

ribe, meu kojima su pojedini primerci bili stari i stotinu godina,
dugaki vie od pet metara i teki preko tonu, lovili takozvanim
gardama. Garde su bile graevine od dva niza stabala ili
dasaka postavljenih u brzacima, izmeu obale i spruda, gde su
ribe ulazile da se mreste. Kada bi uplivale u gardu, ribari su za
njima sputali drvena vrata, ulazili u ograeni deo i ubijali ih
sekirama i noevima. Pre i posle Prvog srpskog ustanka
vlasnici gardi bili su Turci, da bi ih tridesetih godina 19. veka od
njih otkupio knez Milo, koji ih je davao ribarima u zakup.

- Suroviji nain lova podrazumevao je korienje udica bez

mamaca, takozvanih pampuraa, a zasnivao se na poznavanju
ponaanja riba, koje su se plovei uzvodno, eale o stene.
Tako bi zakaile udicu, a dok bi pokuale da se oslobode
jedne, uplele bi se i u ostale za koje je ova bila prikaena- kae
Stamenkovi

http://www.blic.rs/Vesti/Reportaza/255411/Srpski-kavijar-jeli-i-na-Titaniku
4 SWIM ACROSS DANUBE TO REACH
YUGOSLAVIA
Published: Sunday, July 2 1989 12:00 a.m. MDT

Four men fled Romania for Yugoslavia by swimming across the Danube River,
the Belgrade newspaper Vecernje Novosti reported Saturday.
The four showed up at a Yugoslav police station in the border town of Kladovo on
Friday, the newspaper said. One of the men was wearing only swimming
trunks.The newspaper gave no other details about the escape.
Vecernje Novosti said a group of 11 Romanians escaped to Yugoslavia last
weekend, also by swimming across the Danube.
Romania is a hard-line communist state while Yugoslavia, also communist, has
embraced more reform. Yugoslavia is at odds with Romania over the treatment of
its ethnic minorities there.
Most Romanians who succeed in escaping across the border are allowed to stay
in Yugoslavia until they obtain visas to resettle in the West.

Cazanele mortii
15 Mai 2005 - 00:00
Romani fugari, pieriti in Dunare, in anii comunismului
Mii de romani au pierit incercand sa treaca Dunarea inot, in
cautarea libertatii, pe vremea comunismului. Au murit inecati,
sfartecati de elicele salupelor pazei de coasta sau impuscati de
graniceri. Pentru noi, apele Dunarii au fost precum Zidul Berlinului
pentru nemti. Peste sutele de romani ajunsi lesuri pe malul sarbesc OBSERVATOR
al Dunarii se asterne uitarea. Un sarb din Kladovo vrea sa le
cinsteasca memoria.

de MARINA CONSTANTINOIU

Rusinos, poate, incredibil, dar adevarat, un sarb din TOLERANTA ZERO.

localitatea Kladovo pare mai interesat de istoria recenta a Tara pazita cu
Romaniei decat insisi romanii. Ranko Jakovljevic vrea sa mitraliere si copoi,
care-si ucidea fugarii,
ridice un monument in memoria romanilor care si-au pierdut aruncandu-i in apa:
Romania comunista
viata in incercarea lor de a gasi libertatea pe celalalt mal al Dunarii, la sarbi, si, mai
departe, in Occident.

O tara ale carei granite sunt pazite cu mitraliere si copoi este o insula, spunea
candva scriitoarea Herta Mller, cu referire la umilinta romaneasca din timpul
comunismului. In locul fericirii insulare, in creierul fiecaruia era infipta dorinta sa fuga
cu orice pret de pe insula. Unii dintre noi, curajosi pana la sacrificiu, n-au avut
rabdare. Si-au parasit insula, asumandu-si riscul mortii, in cautarea libertatii. Peste
drum de Turnu-Severin, pe malul celalalt al Dunarii, astepta libertatea. Pretul pentru
a o cuceri a fost insa, pentru multi, prea mare. Sunt cateva sute. Intr-o alta tara, dar
in acelasi sistem, un zid, nu o apa, devenea simbol al dorintei de libertate. Zidul
Berlinului a fost de netrecut pentru cateva zeci de oameni, despre al caror destin
tragic se vorbeste cu insistenta. Peste sutele de romani deveniti lesuri la Dunare se
asterne uitarea. O societate care se doreste normala trebuie sa-si cicatrizeze ranile
deschise, iar mortii de la Dunare, multi ramasi anonimi, in cimitirele altora, trebuie
asumati de istorie.

GEST DE REPARATIE. In memoria acelor romani care nu au reusit sa ajunga pe

malul promisiunilor, ucisi in chinuri de graniceri zelosi, rapusi de neputinta de a-si
duce visul pana la capat, intorsi in tara si pedepsiti de autoritati, un sarb din Kladovo
vrea sa faca un gest de reparatie.

El sustine ca sute de cetateni romani si-au pierdut viata in anii 70-80 in

apele Dunarii - au fost lichidati in timp ce incercau sa scape de represaliile regimului
comunist, refugiindu-se pe celalalt mal al Dunarii. Cei care reuseau totusi, prin
minune, sa scape de rafalele armelor fortelor de politie aveau destinul trist de a fi
deportati de autoritatile iugoslave, inapoi, in Romania, unde erau supusi unor
pedepse atroce.

DEMERSURI. Pentru a-si duce la indeplinire proiectul, Ranko Jakovljevic s-a

adresat directorului Organizatiei Turistice din Kladovo, sefului Centrului Cultural din
localitate, precum si directorului Hidrocentralei Djerdap, din Kladovo, in incercarea
de a-i sensibiliza si ralia proiectului sau.

"Considerand tragic faptul ca nici dupa 30 de ani nu pot fi macar citite numele
victimelor, dintre care cele mai multe au fost inmormantate in apropierea localitatii
Sip si avand in vedere ca opinia publica actuala pune un accent deosebit pe
cultivarea tolerantei si intelegerii intre popoare, va rog sa analizati initiativa care imi
apartine, de a se ridica un monument reprezentativ pe malul Dunarii, in zona Portile-
de-Fier, in amintirea victimelor terorii, cu participarea partii romane". Acestea sunt
cuvintele pe care un cetatean sarb le adreseaza autoritatilor sale locale, in speranta
ca isi vor gasi ecou, inclusiv in Romania.

Conform datelor de care acesta dispune, cimitirele in care se afla cel mai mare
numar de morminte ale cetatenilor romani care si-au pierdut viata in Dunare se afla
pe teritoriile localitatilor Sip, Kladovo si Golubinje, amplasate in regiunea cuprinsa
intre Tekija si Donji Milanovac, dar si in alte cimitire, precum cel din Mala Vrbica,
morminte izolate. Pentru toate acestea, Ranko Jakovljevic propune edificarea unui
monument in zona Portile-de-Fier, sau poate chiar pe teritoriul oraselului Tekija, care
se afla intre cele doua cimitire mai mari, precum si amplasarea unor placi memoriale
in fiecare dintre localitatile mentionate. Si mai spune ca sunt absolut necesare si
actiuni suplimentare pentru identificarea multora dintre victime, ramase anonime si
despre care familiile nu au nici o cunostinta.

CIMITIRUL ANONIMILOR. Cazurile victimelor Dunarii si totodata, ale dorintei de

evadare din lumea comunista au atras atentia si ziaristilor sarbi. La 27 aprilie,
cotidianul belgradean Danas a publicat un articol pe aceasta tema, tragand un
semnal de alarma: in cimitirul satului Golubinje, situat intre Kladovo si Majdanpek, pe
malul opus Romaniei, doar cateva cruci mai amintesc de memoria mortilor romani de
la Dunare. Caci frontiera verde cu Ungaria si mai ales Dunarea, ce ne despartea de
Iugoslavia, unde exista un lagar de triere, cu perspectiva de a capata dreptul de
emigrare in Vest, depaseau orice bariera a fricii. Oricat de multe s-au auzit despre
evadarile esuate din Romania, despre oameni impuscati sau sfasiati de cainii
granicerilor sau despre oameni despicati cu elicele salupelor pazei de coasta,
romanii tot au incercat, cu zecile, sutele chiar, sa caute libertatea. Cativa au reusit
doar. Au incercat pe scanduri, pe cauciucuri de camioane sau autoturisme, pe
busteni sau pur si simplu inotand, in pielea goala, cu actele in pungi de plastic,
prinse de corp.

CRUCILE DE LA GOLUBINJE. Se pare ca numai valurile Dunarii dintre Romania si

Serbia stiu cati sunt cei care, in timpul "Cortinei de Fier", au reusit sa gaseasca
drumul spre o viata mai buna. "Unii dintre ei au ramas pentru totdeauna in
adancurile apei si sunt multi cei care au fost ingropati in cimitirele locale din satele
aflate de-a lungul malului Dunarii. In cimitirul satului Golubinje, situat intre Kladovo si
Majdanpek pe malul opus Romaniei, dupa spusele lui Vladisav Ilic, unul dintre cei
mai batrani sateni, "a ramas doar amintirea". Abia cate o cruce a mai rezistat in timp
ca sa aduca aminte de cei uitati, multora dintre ei abia mai cunoscandu-li-se locul de
veci, ultima dovada ca au existat", scrie autorul articolului din cotidianul belgradean
Danas.
ANONIMII. "Aici Dunarea a aruncat sute de inecati. De unde i-o fi adus apa, numai
Dumnezeu stie, unii au fost identificati, altii nu, dupa unii au mai venit membrii
familiei, iar unii au ramas pentru totdeauna in cimitirele noastre. Sunt cei fara nume,
cei de care n-a intrebat nimeni, niciodata. Nu stiu sigur cati sunt la numar, dar cred
ca in jur de 15", zice Ilic.

Povesti despre oameni adusi de valurile Dunarii isi aminteste si medicul legist din
Negotin, dr. Kosta Jakovljevic, fostul legist ce declara ca a facut mai mult de 100 de
autopsii celor inecati. "Multi dintre ei sunt neidentificati, dar au fost si cativa
identificati. Au fost politisti, soldati in uniforma completa... Cand era posibil, luam
amprente si le trimiteam Comisiei Internationale pentru Cooperare, cand
descopeream pe cineva cautat de acest organism", povesteste legistul, citat de
Danas.

IN LOC DE EPILOG
Paradoxal, desi articolul din Danas vorbeste despre romanii cazuti
victime la Dunare, povestea pare cel mai bine ilustrata de un alt destin
tragic. Al unui cetatean est-german care a inotat de doua ori peste Dunare,
ca, prin Iugoslavia, sa ajunga din Germania de Est, in Vest! De el isi
aduce aminte doctorul Jakovljevic. "Gnter Lango a ajuns in Romania,
dupa care a inotat peste Dunare si undeva pe langa satul Tekija, aproape
de Kladovo, a fost prins de vamesii sarbi si extradat in Romania. La putin
trimp dupa aceea, am fost sunat ca s-a gasit un nou les in Dunare. Cand l-
am vazut avea doar un slip pe el, iar hainele si actele le avea intr-un sac
de plastic ce si-l legase de gat si corp. Judecatorul de instructie si
procurorul si-au adus aminte ca prima data cand a ajuns in Sebia si a fost
prins, ii ruga sa nu-l trimita inapoi in Romania pentru ca vroia sa ajunga
in Berlinul de Vest, unde se afla mama lui bolnava si dorea sa o vada
inainte ca aceasta sa moara. Drumul lui s-a oprit insa la cimitirul din
Tekija."

Zeci de romani zac in morminte anonime, in cateva cimitire din

localitatile presarate in zona de granita de la Dunare, pe malul sarbesc, la
Sip, Kladovo, Golubinje, Tekija, Donji Milanovac si Majdanpek.
Jurnalul national ii invita pe toti cei care au trait o asemenea experienta,
reusind sa-si vada visul, cucerind libertatea, dar si pe rudele celor ce au
pierit inghititi de apele Dunarii, sa i se alature, pentru a face lumina in
acest dosar. Va stam la dispozitie la telefoanele redactiei, precum si la
adresele de e-
mail: marina.constantinoiu@jurnalul.ro sijurnalul@jurnalul.ro
Citete mai multe despre: observator, romania, dunrii, dunre, kladovo

Sute de romani, in gropi anonime din Serbia

de Jurnalul National
Luni, 30 mai 2005, 0:00

Au fost inhumati intre straini, pe malul sarbesc al Dunarii. Fara slujba, fara lumanare. Acum nu
mai au la capatai nici cruce. Mormintele lor sunt niste movile de pamant, in cimitirele din
satele de la granita. De ei isi amintesc doar localnicii, acum batrani. Sunt mii de romani care
au platit cu viata, dorinta de a fi liberi, pe vremea comunistilor.

De 15 ani, nici unul dintre regimurile la putere in Romania nu s-a interesat de ei. De parca n-
ar fi fost ai nostri. Un redactor al Jurnalului National a pornit in cautarea locurilor lor de veci la
Kladovo, Tekia, Novi Sip si Negotin.

Sute de romani au fost inhumati, fara slujba si fara lumanare, in gropi anonime din cimitirele
localitatilor de pe malul sarbesc al Dunarii. De ei isi amintesc doar batranii satelor.

Sunt cei ce au platit cu viata dorinta de a fi liberi si de a trai departe de comunismul

romanesc. De 15 ani, nici unul dintre regimurile la putere in Romania nu s-a interesat de ei.
De parca n-ar fi fost ai nostri.

Acum doua saptamani aflam ca, undeva, intr-un orasel de pe malul celalalt al Dunarii, vizavi
de Turnu-Severin, la Kladovo, un cetatean sarb se agita de mai multe luni sa le deschida ochii
romanilor.
Tot ce stiam despre Ranko Jakovljevic era ca a scris mai multe scrisori autoritatilor locale,
incercand sa le determine sa puna mana de la mana si, alaturi de romani, sa faca lumina intr-
un dosar dureros al istoriei recente a tarii noastre: romanii morti in Dunare, incercand sa-si
castige libertatea, pe vremea comunistilor.

Aflasem ca Ranko vrea sa le ridice monument la Kladovo si, poate, in alte localitati de la malul
Dunarii, pentru ca acolo zac in morminte sute de romani.

CONFRUNTAREA CU REALITATEA. "Sute?" Mi s-a parut mult. M-am gandit ca exagereaza.

Nu stiam ce urma sa aflu. Nu stiam ce dimensiuni are aceasta tragedie romaneasca despre
care nu cred sa existe roman care sa nu fi auzit macar o vorba. Nu stiam ca Dunarea a fost,
pentru noi, romanii, mai mult decat Zidul Berlinului pentru nemti. Ca si-a luat un tribut atat de
greu in oameni.

Am pornit totusi pe firul povestii, manata de un singur gand: e o rusine ca un sarb vrea
reparatie morala pentru niste romani nevinovati. E o rusine ca, la 15 ani de la Revolutie,
Romania nu-si aminteste de aceste victime si lasa praful sa se astearna pe dosarul mortii lor.
Ca, in toti acesti ani, nimeni nici macar nu a vorbit despre acest dosar.

E o rusine ca, la 15 ani de la Revolutie, oamenilor le este inca frica sa povesteasca. Le este
frica de propriile amintiri legate de aceste orori. Se complac in tacerea vinovata, care-i
condamna pentru a doua oara la moarte pe acesti oameni a caror singura vina e aceea de a fi
iubit prea mult libertatea.

SUBIECTUL. Acum, mai mult ca oricand, sunt convinsa ca marile subiecte de presa din
cariera unui ziarist nu si le gaseste ziaristul, ci vin ele insele la el.

Pana in 1989 mi-am dorit atat de mult sa parasesc Romania si sa simt gustul libertatii, incat
am urat Dunarea. Si Marea Neagra. Si orice fasie de pamant care ma despartea de lumea
libera.

De cate ori priveam "dincolo", spre lumea libera, ma podideau lacrimile. Acelasi lucru il vor fi
simtit si toti acesti romani care zac sub movile de pamant strain, pe care creste iarba grasa.
Pe ei i-a plans doar ploaia.

N-au avut lumanare la capatai, n-au avut slujba de ingropaciune. Doar un sicriu si niste haine,
din banii oamenilor din sat. Si, candva, o cruce simpla din lemn, pe care scria la fel de simplu:
"Roman".

SOARTA. Au trecut anii, iar crucile au disparut. Martorii oculari ai acestor inhumari pe banda
sunt batrani si, cat de curand, vor disparea si ei. Medicii legisti care i-au autopsiat, acum la
pensie, vor fi si ei doar amintire.

Exista insa dosare, in care fiecare deces este consemnat. Si fiecare les romanesc este descris
cu lux de amanunte in rapoarte de autopsie. Ba chiar si fotografiat.

Eu am vazut o foarte mica parte din ele, datorita bunavointei unui medic legist din Negotin.
Mai sunt oameni care pot povesti. Si inca se mai poate face lumina.

Este inadmisibil insa ca, pret de 15 ani, nici un regim perindat la putere in Romania sa nu-si fi
amintit de ei. Dar sa-si fi amintit, la fiecare marire de pensie si ridicare in grad militar, de cei
care i-au bagat in morminte!

INGROPATI IN UITARE. Sute de romani, ba chiar mii, au murit in Dunare. Impuscati de

graniceri, zdrobiti cu cangea in apa, sfartecati de elicele barcilor pazei de coasta, loviti cu
vaslele in cap, ca sa nu mai fie luati in barca si consemnati la "victime" si scapari ale vigilentei
granicerilor sau pur si simplu inecati. Au trecut cu miile "dincolo", la sarbi.
Au cutezat s-o faca, incercand cele mai ingenioase metode. S-au pregatit si cate doi ani pentru
marea trecere. Unora insa acela le-a fost ultimul drum. Pe urmele lor am pornit, acum o
saptamana, insotita de un translator. Un sarb din Bor, cu doar trei ani mai tanar decat mine.

Si caruia aveam, in toate aceste zile petrecute in Kladovo si imprejurimi, sa-i descopar
uimirea, de fiecare data cand ii povesteam ce a insemnat comunismul romanesc. Povestile
noastre le par altora incredibile, exagerate. Kristijan, translatorul meu, are 31 de ani. A trait si
el in comunism, dar a putut circula liber.

INIMI DE ROMANI. O aruncatura de bat pana la Kladovo, dupa ce treci Dunarea pe la Portile
de Fier. Ce ironie! Sa stai zeci de ani sa te uiti peste apa, dincolo, sa-ti imaginezi ce-o-nsemna
libertatea pentru romanii de acolo!

Pentru ca, pe malul celalalt, in Serbia, se vorbeste si se simte romaneste. Kladovo, sau
Cladova, cum ii spun ai nostri, vlahii, este un oras cu 32.000 de suflete.

Douazeci si doua de sate sunt romanesti si numai unul muntenegrean. Acestea sunt localitatile
in care au ajuns majoritatea celor care au cutezat sa treaca granita.

Pentru ca, desi distanta dintre maluri este ceva mai mare in aceasta zona, romanii au preferat
sa infrunte inselatoarele ape ale Dunarii si mai ales vigilenta granicerilor, pentru ca stiau ca pe
malul sarbesc aveau o sansa de supravietuire. Si parca si paza era mai slaba, erau mai putini
graniceri sarbi. Cum, necum, intre cele doua maluri se comunica.

Veneau sarbii aici, aduceau blugi si "Vegeta", intrau in legatura cu ai nostri. Din micul trafic de
frontiera s-a trait bine niste ani. O pereche de blugi, vanduta in zona de granita cu 1.500 de
lei, ajungea in tara la 3.000. Cu trei perechi de blugi un sarb isi petrecea concediul la mare, ca
boierul, 20 de zile.

Asa au vazut romanii valuta, asa au aflat ce e dincolo si asa si-au facut cunostinte, pe care
ulterior le-au folosit pentru marea trecere. Oameni care nu se cunosteau si nu aveau legaturi
de sange au legat prietenii pentru o viata. Si s-au ajutat pana in ultima clipa. Povestile lor au
devenit legende. Sigur, unii au profitat si au facut averi. Multi au facut-o insa din suflet.

TEHNICI. Important este ca s-a putut comunica. Si ca, astfel, puteau ajunge, de exmplu,
documentele celor care urmau sa treaca Dunarea, fara riscul de a le face rau familiilor, in cazul
in care aveau sa fie prinsi.

Cel ce isi pregatea "evadarea" din Romania lua legatura cu persoane de pe malul celalalt, le
dadea actele de identitate si anunta cand are de gand sa ajunga "dincolo", ca sa poata fi
asteptat. Unii veneau agatati de un cauciuc, altii, salvati de barcile pescarilor sarbi, altii, pur si
simplu, pe tuburi de oxigen sau butelii de aragaz. Femei, barbati, familii intregi.

Oameni disperati, care si-au purtat copiii pe cauciucuri de masini, riscand mai multe vieti de-o
data, numai sa fie liberi si sa aiba ce pune pe masa.

Un localnic din Kladovo isi aminteste de cazul unei femei insarcinate, care a fost ajutata de un
pescar sa ajunga in libertate. Un altul vorbeste de un tata cu doi copii, care au plutit pe apa cu
ajutorul a doua camere de cauciuc de camion. Cativa curajosi treceau inot, dupa pregatiri
asidue anterioare. Pentru ei era cel mai greu. Dunarea, perfida, pare atat de lina...

Numai oamenii locului stiu de ce-i capabila. Cum isi incolaceste de picioare ierburile si cum te
trage la fund, fara putinta de scapare. Cum te poarta curentii ei in cu totul alta directie decat
ti-ai propus. Sau cum te inghit ochiurile de apa. "Dunare, Dunare, apa tulbure", se canta la
Kladovo...

UCISI CU SANGE RECE

La Kladovo, oamenii locului si-aduc aminte foarte bine de vremurile tulburi in care veneau
romanii. S-au inregistrat, intr-un an, 1.600 de cazuri de trecere. Reusite si esuate.

Asta, pentru cazurile de care s-a aflat, care au fost inregistrate cu acte-n regula. Ca multe nu
se stiu nici macar din povestile localnicilor. Multi oameni au ajuns hrana pentru pesti. Nu i-a
mai adus Dunarea la mal.

Pana in 1970 a fost mai usor de trecut, ca nu se daduse in folosinta hidrocentrala. Din 72, de
cand a fost data in functiune, trecerea Dunarii a devenit extrem de periculoasa, isi aminteste
Ranko. Numarul victimelor s-a marit considerabil. Tentativele dateaza inca din 1948, dar
ultimii ani ai dictaturii Ceausescu au marcat apogeul.

Zona predilecta de trecere, de partea sarba, era intre Veliko Gradiste si Prahovo (hidrocentrala
de la Derdap II). De cand cu hidrocentrala, intre guvernele iugoslav si roman a existat un
acord, care preciza ca toti refugiatii dintr-o parte sau cealalta trebuie predati statului
apartinator, iar toate tentativele de trecere frauduloasa a granitei, contracarate.

Cat de departe a mers contracararea asta e datoria noastra sa cercetam. Pentru ca toate
aceste crime ca a fost vorba de crime, in foarte multe cazuri trebuie scoase la lumina.

Sunt martori oculari care povestesc cum veneau granicerii romani pana in apele teritoriale
sarbe, chiar la 10 metri de mal, in urmarirea fugarilor. Si, in ciuda protestelor oamenilor de pe
mal, ii omorau cu sange rece.

Ii pocneau in moalele capului, trageau de ei, sa le confiste actele si-i lasau hrana la pesti sau ii
ucideau cu rafale de arma. Adevarul, oricat de mult ai incerca sa-l ascunzi, tot iese la iveala.
Ranko asta doreste: sa punem mana de la mana si sa identificam aceste victime. Sa aflam cati
au trecut Dunarea, cati au reusit sa-si vada visul cu ochii si cati nu. Si, la final, sa le ridicam
monumente si pe un mal, si pe celalalt.

Zbateri fara ecou

Ranko Jakovljevic este absolvent de Drept. Pasionat de istorie, el se ocupa si de cercetare. A

publicat cinci carti de istoriografie pana acum, dintre care doua sunt dedicate relatiilor
culturale dintre romani si sarbi. Una dintre ele, "Portile de fier ale Atlantidei", este dedicata
podurilor Derdap-ului, care fac legatura, spune el, intre doua civilizatii.

L-am intalnit pe Ranko la Kladovo, rapindu-i cateva clipe din timpul programului de lucru,
pentru ca nu mai aveam rabdare. Eram curioasa sa aflu ce l-a facut sa porneasca in aceasta
aventura, ce implica autoritatile a doua state. Si sa aflu tot ce stie despre acest subiect.

Imi imaginam ca a avut o ruda, un prieten, pe cineva care sa fi trecut printr-o astfel de
experienta, si ca toate astea le face in memoria acelui om. Aveam sa aflu ca ma inselasem.
Lucrase cu acelasi entuziasm la un alt proiect, dedicat evreilor.

Celor care au plecat din Kladovo cu vapoarele spre Palestina fagaduintei, din initiativa lui le-a
fost ridicat un monument, pe malul apei, in parculetul din fata hotelului Derdap.

ECHIPA. Incantat ca, in fine, cineva din Romania ii ia in seama semnalul de alarma, Ranko
mi-a vorbit cu entuziasm si pasiune, incercand sa imbrace subiectul in hainele istoriei si sa ma
faca sa inteleg cat este de important pentru noi sa ne inchidem ranile. A venit insotit de un
prieten, "roman de-al nostru", coleg de serviciu.

Cu ei a venit si Mihajlo Vasiljevic, roman si el si purtator de cuvant al Miscarii Democrate a

Romanilor-Vlahilor din Serbia, pe care l-am sacrificat in toate aceste zile pe altarul presei,
pentru a ne insoti in peregrinarile noastre in zona.

DEMERSURI. De un an se zbat sa se faca auziti. I-au scris fostului ambasador la Belgrad,

Stefan Glavan, spunandu-i ca la Golubinje si la Novi Sip sunt ingropati romani, iar locurile lor
de veci nu au nici un semn, in popor ele fiind cunoscute sub denumirea de "Cimitirul celor fara
nume".

I-au explicat ca oamenii aceia n-au avut parte de o slujba crestineasca si nici de cruce, iar
numele lor nu sunt cunoscute. I-au spus ca vor sa le ridice monument si sa le tina slujba.

Dar n-au primit raspuns. Ranko i-a scris si directorului Hidrocentralei Derdap, Dragan
Stankovic, dar si directorului Organizatiei Turistice din Kladovo, Nesko Dragisic. Dar n-a primit
raspuns.

Si a trecut un an pana ca Jurnalul National sa afle despre demersurile lor. Un an in care, poate,
se puteau demara cercetarile in vederea identificarii acestor romani. Un an in care medicii
legisti care au efectuat autopsiile cadavrelor puteau fi rugati sa-si scoata de sub cheie dosarele
cu insemnari.

Pentru ca legea spune ca ei sa pastreze cate un exemplar din fiecare raport de autopsie,
pentru eventuale confruntari in fata instantei. In plus, exista in arhivele Armatei asa-zisele
"Jurnale ale intamplarilor la granita".

OBLIGATIE MORALA. Nu m-am asteptat ca, la 15 ani de la Revolutie, Romania sa ajunga

precum Israelul, care se zbate sa afle informatii despre soarta oricarui cetatean de-al sau, viu
sau mort, oriunde s-ar afla acesta in lume.

Asteptam insa ca, atunci cand un strain ne bate pe umar, sa ne pese. Aici nu mai este vorba
de ridicarea unui monument sau de placute comemorative.

Ceea ce aveam sa aflu in cele patru zile petrecute in Serbia se constituie in subiect de
ancheta.

Autoritatilor romane le revine sarcina sa cerceteze si sa afle adevarul despre aceasta tragedie
care o depaseste cu mult pe cea traita de nemti la Zidul Berlinului, despre care auzim cu totii
atatea, din 1989 incoace. Familiile acestor oameni care au sfarsit tragic, incercand sa fie liberi,
au dreptul la adevar.

Dupa ce am publicat primul articol referitor la aceasta tragedie romaneasca, "Cazanele mortii",
la redactia Jurnalului National au venit oameni disperati, care au vrut sa afle ceva despre
rudele sau despre prietenii lor care au disparut fara urma, dupa ce si-au anuntat familiile ca
incearca sa treaca Dunarea, la sarbi.

Ce vina aveau ei? Ce inalta tradare au comis incercand sa plece dintr-o tara ale carei autoritati
umileau cu buna stiinta un popor intreg si nu le permiteau sa calatoreasca sau sa emigreze?
De ce trebuie condamnati de doua ori, pentru ca au vrut sa fie liberi?

Nu ratati Cititi in numarul de maine detalii despre tehnicile folosite de romani, pentru a ajunge
pe malul celalalt al Dunarii si care era bunul lor cel mai de pret. In continuare, ii invitam pe
toti cei care au trait asemenea experiente sau rudele celor care nu si-au mai vazut visul cu
ochii, pierind in Dunare, sa ni se alature, pentru a face lumina in acest dosar.

Ne puteti contacta la numerele de telefon ale redactiei si la adresele de e-mail:

marina.constantinoiu@jurnalul.ro si marius.tuca @jurnalul.ro.

http://www.hotnews.ro/stiri-arhiva-1226176-sute-romani-gropi-anonime-din-serbia.htm
The Iron Gates of Terror
16 Mai 2005
Sad but true: a Serb from Kladovo is more interested in unearthing the recent
history of Romania than Romanians themselves. Ranko Jakovljevic wants to
build a monument honoring Romanians which lost their lives while attempting to
find freedom during the communist regime with illegally passing over the border
with former Yugoslavia.
By MARINA OBSERVER - May 16th
CONSTANTINOIU 2005

German writer Herta Mueller once said that a border

guarded with machine-guns and hounds defines an island,
ZERO TOLERANCE:
referring to Romania. But no islanders bliss was the
a country guarded by
fate of its inhabitants, hence in each ones mind was machine-gun fire and
stuck the idea of escaping from it. hounds against the
Some of us were brave to risk it all, and left the island in flight of its own
search for freedom. Across the Danube, and opposite the citizens to freedom
Turnu-Severin city, freedom was awaiting.
But several hundreds of these freedom seekers did not make it there.
The Berlin Wall in Germany was another hurdle worth taking for the tens of
people who did not make it alive over it.

While the German victims get proper recognition time and again, the Romanian
ones are buried once again, this time by our collective lack of memory.
Jakovljevic says hundreds of Romanian citizens lost their lives while attempting
to cross the River Danube in the 70s and 80s, to escape the communist regime.
Those that made it over the river, however, were handed back to Romanian
authorities by the Yugoslav ones.
For accomplishing his project, Jakovljevic tried to rally the support of the Tourist
Organization in Kladovo, the head of the Cultural Center there and the director of
the Djerdap hydro electrical power plant.

"Founding it tragic that 30 years on the names of the victims buried close to Sip
locality cannot be read on their crosses, and taking into account that the current
public opinion values tolerance and understanding among peoples, please
consider my initiative for erecting a monument on the Danube bank, in the area
of the Iron-Gates, in memory of the victims," says Jakovljevic in his letter to the
Serbian local authorities.
According to Jakovljevic, the greater number of Romanians losing their lives
while crossing the Danube is in buried in cemeteries in the villages of Sip,
Kladovo and Golubinje, of the Tekija - Donji Milanovac region; a few others are
buried in Mala Vrbica.

Jakovljevic wants not only a monument to be erected but also memorial plaques
to be placed in each if these localities and also for identification work on the
victims to be pursued.
The Danas daily in Belgrade published an article on the subject, on April 27,
stating that the cemetery in village Golubinje had only a few crosses left to
remind the names of the dead Romanians.

An elderly villager, Vladisav Ilic, interviewed by Danas, said that "the Danube
brought up hundreds of drowned people. Some had been identified, some had
not, some had been claimed by their families, and some had not. I do not know
the exact number of the dead buried in our cemetery, but I think it is around 15."
Forensic doctor Kosta Jakovljevic, also interviewed by Danas, said that he
performed autopsies on over 100 bodies of drowned Romanians trying to make it
over the border.

"Many of them were not identified, but some were: they were policemen, or
soldiers in army fatigues," the forensic doctor recalls. "Whenever possible we
finger-printed them and sent their finger-prints to the International Cooperation
Committee," Jakovljevic recalled.
Strangely, the fate of so many Romanians is best highlighted in the article run by
Danas with the tragic story of an East-German citizen who traveled to Romania
in order to get in Yugoslavia swimming across the Danube, to finally get to West
Germany!
But he did not make it. Gnter Lango swam once the Danube, close to Tekija
village, and was apprehended by Yugoslav border guards, who handed him over
to Romanian authorities, recalled Jakovljevic. "Shortly afterwards I was called to
do an autopsy of a drowned man. He was wearing only a swim-suit and the
clothes and papers sealed in a plastic bag, tied around his waist. The prosecutor
and the judge recalled him to be the guy who was pleading with them to not send
him back to Romania, since he wanted to make it to the West Berlin to see his
dying mother," Jakovljevic added.

Unfortunately his life stopped ahead of his mothers.

Translated By ANCA PADURARU

http://m.jurnalul.ro/vechiul-site/the-iron-gates-of-terror-44989.html

Rain Alone Poured Tears on Their Dead Bodies

30 Mai 2005

The villages in
Two weeks ago Serbian media reported that a Serb citizen, Kladovo were the
Ranko Jakovljevic, notified local authorities of his intent to
first to help
erect a monument in the memory of the Romanians who
died attempting to escape Romania over the Danube. Romanians crossing
The estimated number of the dead lied in the hundreds, the Danube; here
and this was the first fact to check on, as journalists. If that they found clothes
was true, than the Danube turned to be a bloodier border to and food after
Romania, than the Berlin Wall was for the Germans in East swimming only in
Germany. their swimming suits
For the Romanians who unsuccessfully attempted to cross
that border crosses marked "Romanian" were the only ones
guarding their bones, with rain the only one to shed tears over them. Decades
after their deaths, not even crosses mark now were the tombs stood, the locals
witnessing their burials are getting older, as do the forensic doctors who once
assessed the cause of their deaths.
The papers, however, documenting the Romanians ordeal are still there; a
forensic doctor in Negotin showed me a few of them.
It is high time for Romania to start documenting these stories; for too long
governments in Bucharest overlooked the fate of these victims, while not
forgetting to give higher ranks to the military responsible for their deaths.
To Serbs, the stories of what communism meant to Romanians seem like a
made-up story from a distant land; after all, they enjoyed all the while the
freedom of movement and all the benefits that came with it.
Kladovo, or Cladova, as Romanians call it, is a 32,000-strong town, a short
distance away from the border crossing at Iron Gates. Some 22 villages around it
are inhabited by ethnic Romanians, and only one of them is of Montenegrins.
Small traffic over the border forged relations during the communist years that
lasted for a life time: the Serbs sold blue jeans to Romanians for the equivalent of
a monthly wage, while also bringing along information on how life really was in
"the capitalist camp."
The cooperation went even further: Romanians attempting to cross the border
passed their personal documents, in advance, to their Serbian friends. Some
crossed the River Danube clinging for life on tiers, others on oxygen or liquefied
gas recipients. People risked their lives and that of their children attempting to
cross over the river while keeping the family whole.
One local in Kladovo recalls the case of a pregnant woman, who was helped by a
fisherman to reach Serbia; another one talks of a father and his two kids clinging
on two truck tires. Those attempting to cross the river with no support for flotation
at all were in the biggest danger, since Danube is famous for its treacherous
waters; hence many had died.
Translated By ANCA PADURARU

http://m.jurnalul.ro/vechiul-site/rain-alone-poured-tears-on-their-dead-
bodies-44027.html

Frontieristii
Published by Mosu Lika
FILE DE JURNAL

Au vrut sa traiasca liberi, dar au sfarsit in "Cazanele mortii".

De la Revolutie incoace, ici-colo, in cate un articol sau reportaj de televiziune, se strecura
cate o ideedespre acest capitol dureros din istoria noastra recenta. Nu mare lucru, astfel
incat, dupa 16 ani dedemocratie si schimbari radicale, Romania nu are habar de adevarata
tragedie a trecerilor ilegale defrontiera, pe vremea comunistilor. Si mai ales despre cati dintre
romanii care au vrut sa guste libertatea"dincolo" au murit.A trebuit ca un sarb din Kladovo sa
se bata pe la usile notabilitatilor locale, la el, acolo, cu jalba in mana, pentru a se face lumina
in acest dosar. E un intelectual, pasionat de istorie, care traieste intr-o localitate dela malul
Dunarii. Malul celalalt. Atat de ravnitul mal, pe vremea comunistilor. Malul la care visau
saajunga, inot, sute de romani. Pentru ca, odata ajunsi acolo, sa indrazneasca sa spere ca
vor putea plecamai departe, in Occident, unde s-o ia de la zero, intr-o lume complet noua,
dar libera.
CIMITIRE-FANTOMA.
Despre demersurile lui Ranko Jakovljevic, din Kladovo, am aflat tarziu. Trecuseun an de
cand acesta facuse apel la autoritatile locale, la conducerea partii sarbe a centralei de la
Portilede Fier, ba chiar si la Ambasada Romaniei din Belgrad. N-a primit nici un raspuns,
desi nu cerea nimic pentru el. Ci pentru memoria sutelor de romani care, de-a lungul anilor,
din 1948 pana in 1989, n-au maireusit sa ajunga pe malul sarb al Dunarii.Un an s-a zbatut sa
se faca auzit. A scris ambasadei ca la Golubinje si Novi Sip sunt ingropati romani de-ai
nostri, desi locurile lor de veci sunt niste movile de pamant, fara cruci si fara forma, izolate, la
intrareain cimitirele acestor localitati. Lor li se spune in popor "Cimitirul celor fara nume". Dar
n-a primitraspuns. Autoritatilor locale le-a cerut sa puna mana de la mana si sa ridice un
monument, in memoriacelor pescuiti din apele inselatoare ale fluviului-granita intre cele doua
state, ca sa nu uite generatiileviitoare ce-a insemnat dictatura comunista.A trecut un an pana
ca Jurnalul National sa afle despre demersurile lui si sa porneasca in cautarealocurilor
despre care Ranko vorbea in scrisorile lui. Un an in care, poate, se puteau demara
cercetarile invederea identificarii acestor romani. Un an in care medicii legisti care au
efectuat autopsiile cadavrelor puteau fi rugati sa-si scoata de sub cheie dosarele cu
insemnari.
REPORTAJELE.
Patru zile am stat in Serbia-Muntenegru si am incercat sa aflam ce s-a intamplat si cumde
am ajuns sa consemnam mai multe decese "din dor de libertate" decat Germania, cu Zidul
Berlinului.Pret de cinci zile, reportajul din Serbia, intitulat "Cazanele mortii", a adus cititorilor
Jurnalului National siautoritatilor romane informatii pretioase. Am primit la redactie telefoane,
scrisori, chiar vizite. Oamenicare inca mai spera sa afle ceva despre cei dragi, dati disparuti
cu ani in urma, au venit sa ne intrebe cuce-i putem ajuta. Am publicat o parte dintre povestile
lor. Am publicat si povestile rudelor celor care audecedat, incercand sa obtina libertatea,
"dincolo". Pastram un dosar cu alte relatari, primite de departe, dela cititori de-ai Jurnalului
care au reusit sa treaca granita si sa uite de lagarul comunist. A fost, din punctde vedere
jurnalistic, una dintre cele mai bogate experiente din viata unui om de presa.
AI NIMANUI
Sute de romani au fost inhumati, fara slujba si fara lumanare, in gropi anonime din cimitirele
localitatilor de pe malul sarbesc al Dunarii. De ei isi amintesc doar batranii satelor. Pe unii,
neconsemnati in acte, incaii mai asteapta familiile acasa. De 16 ani, nici unul dintre
regimurile la putere in Romania nu s-a interesatde ei. De parca n-ar fi fost ai nostri.
TACERE
Am asteptat o reactie din partea autoritatilor. Au fost cateva, dar prea putine. Am primit
incurajari si promisiuni din partea Institutului National pentru Memoria Exilului Romanesc si a
Ministerului Roman alAfacerilor Externe. Dar nimic de la Justitie, Armata, Ministerul
Administratiei si Internelor. Anuntam peaceasta cale ca subiectul este departe de a fi inchis.
Sute de romani, in gropi anonime din Serbia29 mai 2005
Au fost inhumati intre straini, pe malul sarbesc al Dunarii. Fara slujba, fara lumanare. Acum
nu mai au lacapatai nici cruce. Mormintele lor sunt niste movile de pamant, in cimitirele din
satele de la granita. De eiisi amintesc doar localnicii, acum batrani. Sunt mii de romani care
au platit cu viata, dorinta de a fi liberi, pe vremea comunistilor. De 15 ani, nici unul dintre
regimurile la putere in Romania nu s-a interesat de ei.De parca n-ar fi fost ai nostri. Un
redactor al Jurnalului National a pornit in cautarea locurilor lor de vecila Kladovo, Tekia, Novi
Sip si Negotin de Marina Constantinoiu Kladovo, Serbia si Muntenegru

"DINCOLO".
Satele din regiunea Kladovo, destinatiile favorite pentru acei romani care au cutezat satreaca
Dunarea, in cautarea libertatii. Aici gaseau o bucata de paine si haine, atunci cand veneau
doar cuslipul pe ei, ca sa poata inota usor spre malul celalalt al DunariiSute de romani au
fost inhumati, fara slujba si fara lumanare, in gropi anonime din cimitirele localitatilor de pe
malul sarbesc al Dunarii. De ei isi amintesc doar batranii satelor. Sunt cei ce au platit cu
viatadorinta de a fi liberi si de a trai departe de comunismul romanesc. De 15 ani, nici unul
dintre regimurile la putere in Romania nu s-a interesat de ei. De parca n-ar fi fost ai
nostri.Acum doua saptamani aflam ca, undeva, intr-un orasel de pe malul celalalt al Dunarii,
vizavi de Turnu-Severin, la Kladovo, un cetatean sarb se agita de mai multe luni sa le
deschida ochii romanilor. Tot cestiam despre Ranko Jakovljevic era ca a scris mai multe
scrisori autoritatilor locale, incercand sa ledetermine sa puna mana de la mana si, alaturi de
romani, sa faca lumina intr-un dosar dureros al istorieirecente a tarii noastre: romanii morti in
Dunare, incercand sa-si castige libertatea, pe vremeacomunistilor. Aflasem ca Ranko vrea sa
le ridice monument la Kladovo si, poate, in alte localitati de lamalul Dunarii, pentru ca acolo
zac in morminte sute de romani.

CONFRUNTAREA CU REALITATEA.
"Sute?" Mi s-a parut mult. M-am gandit ca exagereaza. Nustiam ce urma sa aflu. Nu stiam ce
dimensiuni are aceasta tragedie romaneasca despre care nu cred saexiste roman care sa nu
fi auzit macar o vorba. Nu stiam ca Dunarea a fost, pentru noi, romanii, mai multdecat Zidul
Berlinului pentru nemti. Ca si-a luat un tribut atat de greu in oameni.Am pornit totusi pe firul
povestii, manata de un singur gand: e o rusine ca un sarb vrea reparatie morala pentru niste
romani nevinovati. E o rusine ca, la 15 ani de la Revolutie, Romania nu-si aminteste
deaceste victime si lasa praful sa se astearna pe dosarul mortii lor. Ca, in toti acesti ani,
nimeni nici macar nu a vorbit despre acest dosar. E o rusine ca, la 15 ani de la Revolutie,
oamenilor le este inca frica sa povesteasca. Le este frica de propriile amintiri legate de
aceste orori. Se complac in tacerea vinovata, care-i condamna pentru a doua oara la moarte
pe acesti oameni a caror singura vina e aceea de a fi iubit prea mult libertatea.

CIMITIRUL ANONIMILOR.
La Novi Sip, cum intri-n cimitir, pe stanga, te-ntampina o iarba-nalta. Acrescut in voie, pe
mormintele romanilor ingropati aici. Batranii satului le stiu numarul. Si povestile.
PIERDUTI IN TIMP.

Aici, candva a fost un cimitir STARI SIP. Doar un ciot a mai ramas din crucea de
"roman"SUBIECTUL. Acum, mai mult ca oricand, sunt convinsa ca marile subiecte de presa
din cariera unuiziarist nu si le gaseste ziaristul, ci vin ele insele la el. Pana in 1989 mi-am
dorit atat de mult sa parasescRomania si sa simt gustul libertatii, incat am urat Dunarea. Si
Marea Neagra. Si orice fasie de pamantcare ma despartea de lumea libera. De cate ori
priveam "dincolo", spre lumea libera, ma podideaulacrimile. Acelasi lucru il vor fi simtit si toti
acesti romani care zac sub movile de pamant strain, pe carecreste iarba grasa. Pe ei i-a
plans doar ploaia. N-au avut lumanare la capatai, n-au avut slujba deingropaciune. Doar un
sicriu si niste haine, din banii oamenilor din sat. Si, candva, o cruce simpla dinlemn, pe care
scria la fel de simplu: "Roman".
SOARTA.
Au trecut anii, iar crucile au disparut. Martorii oculari ai acestor inhumari pe banda sunt
batrani si, cat de curand, vor disparea si ei. Medicii legisti care i-au autopsiat, acum la
pensie, vor fi si eidoar amintire. Exista insa dosare, in care fiecare deces este consemnat. Si
fiecare les romanesc estedescris cu lux de amanunte in rapoarte de autopsie. Ba chiar si
fotografiat. Eu am vazut o foarte mica parte din ele, datorita bunavointei unui medic legist din
Negotin. Mai sunt oameni care pot povesti. Siinca se mai poate face lumina. Este inadmisibil
insa ca, pret de 15 ani, nici un regim perindat la putere inRomania sa nu-si fi amintit de ei.
Dar sa-si fi amintit, la fiecare marire de pensie si ridicare in gradmilitar, de cei care i-au bagat
in morminte!
INGROPATI IN UITARE.
Sute de romani, ba chiar mii, au murit in Dunare. Impuscati de graniceri,zdrobiti cu cangea
in apa, sfartecati de elicele barcilor pazei de coasta, loviti cu vaslele in cap, ca sa numai fie
luati in barca si consemnati la "victime" si scapari ale vigilentei granicerilor sau pur si
simpluinecati. Au trecut cu miile "dincolo", la sarbi. Au cutezat s-o faca, incercand cele mai
ingenioase metode.S-au pregatit si cate doi ani pentru marea trecere. Unora insa acela le-a
fost ultimul drum. Pe urmele lor am pornit, acum o saptamana, insotita de un translator. Un
sarb din Bor, cu doar trei ani mai tanar decatmine. Si caruia aveam, in toate aceste zile
petrecute in Kladovo si imprejurimi, sa-i descopar uimirea, defiecare data cand ii povesteam
ce a insemnat comunismul romanesc. Povestile noastre le par altoraincredibile, exagerate.
Kristijan, translatorul meu, are 31 de ani. A trait si el in comunism, dar a pututcircula liber.
INIMI DE ROMANI.
O aruncatura de bat pana la Kladovo, dupa ce treci Dunarea pe la Portile de Fier.Ce ironie!
Sa stai zeci de ani sa te uiti peste apa, dincolo, sa-ti imaginezi ce-o-nsemna libertatea
pentruromanii de acolo! Pentru ca, pe malul celalalt, in Serbia, se vorbeste si se simte
romaneste. Kladovo, sauCladova, cum ii spun ai nostri, vlahii, este un oras cu 32.000 de
suflete. Douazeci si doua de sate suntromanesti si numai unul muntenegrean. Acestea sunt
localitatile in care au ajuns majoritatea celor care aucutezat sa treaca granita. Pentru ca, desi
distanta dintre maluri este ceva mai mare in aceasta zona,romanii au preferat sa infrunte
inselatoarele ape ale Dunarii si mai ales vigilenta granicerilor, pentru castiau ca pe malul
sarbesc aveau o sansa de supravietuire. Si parca si paza era mai slaba, erau mai putini
graniceri sarbi. Cum, necum, intre cele doua maluri se comunica. Veneau sarbii aici,
aduceau blugi si"Vegeta", intrau in legatura cu ai nostri. Din micul trafic de frontiera s-a trait
bine niste ani. O pereche de
(Mi-am permis sa reproduc aceste pasaje de text din lucrarea lui Mosu Lika despre frontieristi
cu indemnul sa cautati pe net mai multe despre acest subiect.)
Like Comment

https://www.facebook.com/permalink.php?id=313849695333096&story_fbid=847838925267501
December 9, 2014 at 3:17am

Prema podacima Odeljenja MUP-a u Kladovu

Porast privrednog kriminala

KLADOVO - Ovlaeni inspektori Odeljenja MUP-a u Kladovu tokom
novembra podneli su tri krivine prijave protiv tri lica za etiri uinjena krivina
dela.

Za zloupotrebu slubenog poloaja krivina prijava podneta je protiv P.R, jer je

kao predsednik UO Fonda solidarne stambene izgradnje, stanova i kredita
solidarnosti u Javnom preduzeu "Kladovo", bez konkursa, dodeljivao stanove i
sredstva kome je hteo i ovaj fond otetio za 2,9 miliona dinara. Kao predsednik
UO ovog fonda P R je davao naloge i bivem direktoru JP "Kladovo" D P da
odreena sredstva ovog fonda u vidu pozajmice prenese drugim firmama. Na
ovaj nain Fond je oteen za jo 80.000 dinara.

Zbog zloupotrebe slubenog poloaja krivina prijava podneta je i protiv D P,

biveg direktora JP "Kladovo", jer je ovaj, kako se navodi u prijavi, u dogovoru sa
R sredstva Fonda solidarnosti, koja su se nalazila na posebnom podruju
prenosio odreenim korisnicima. etvrta krivina prijava u novembru podneta je
B I, poslovoi samousluge Trgovinskog preduzea "Miro" u Kladovu koji je
prisvojio 10.286 dinara iz dnevnog pazara i time izvrio krivino delo pronevere.

Za 11 meseci u 2001. godini u oblasti opteg kriminala u optini Kladovo

registrovano je 240 krivinih dela ili 29,84 odsto vie nego lane. Od toga su 42
krivina dela u privredi, to je za osam dela vie nego u prethodnoj 2000. godini.

S. S. STANKOVI
19. Apr 2000
Ko je ovaj ovek?
Leposava Milievi
(Gospoa ministarka)

Poetak - roena je 12. avgusta 1950. godine u Beloj Crkvi. Roditelji su joj se
razveli kad je imala est meseci. Teu i tetku, pokojne Marka i Gospavu Savovi,
doivljavala je, u psiholokom smislu, kao oca i majku.

Detinjstvo - nema podataka kako je rasla mala Leposava.

Nacionalnost - detalj koji nije zabeleen u skromnoj biografiji gospoe

ministarke.

Verska opredeljenost - ni ovaj podatak nije zapisan u njenom ivotopisu.

Obrazovanje - zavrila je Prvu beogradsku gimnaziju,

maturirala 1969. godine. Studirala je na Medicinskom
fakultetu u Beogradu, diplomirala 1976, specijalizirala je optu
medicinu na istom fakultetu.

Karijera - lekarsku praksu poela je u Medicinskom centru u

Kladovu (1977-1978). Prelazi u Poarevac gde radi kao
rukovodilac Slube opte medicine u Zdravstvenom centru,
potom i u Domu zdravlja, gde ostaje do 1994. i imenovanja za
ministra zdravlja u Vladi Srbije. Tad, ali i kasnije, prialo se da
je avanzovala na ministarski poloaj samo zato to je jednom
pregledala prof. Mirjanu Markovi, posle ega se s njom sprijateljila. Milievika
je odgovorila: "To su proizvoljne informacije. Prialo se da sam njen lini lekar, da
sam njena kolska drugarica.

Naravno, ne bih imala nita protiv da sam imala priliku da leim profesorku
Markovi. Inae, imamo solidnu komunikaciju". Zato je Mirku Marjanoviu,
srpskom premijeru, rekla "da" za ministarsku funkciju, objasnila je: "Izazov je bio
vei od straha i nisam mogla da odolim. Ako uspem da ne budem gori ministar
od mojih prethodnika, biu zadovoljna... Da ne oekujem bolje dane ne bih
pristala da budem ministarka". A da je odgovarajua za poloaj prvog ovek
srpskog zdravstva argumentovala je: "Iza mene je 17-godinje iskustvo. To je kao
da sam radila svuda pomalo, osim na Marsu".

Stranaki angaman - da li je ga Leposava bila lan SK nije jasno precizirano

u dostupnoj biografiji. Sad je lan JUL-a. "U oblast koja mi je poverena uopte ne
meam politiku... JUL zna izlaz iz komara".

Zanimljivosti - gospoa ministarka je za svojeg drugog mandata (birana je vie

puta na istu funkciju) imala sijaset problema. Lekova je manjkalo, mada je
ubeena: "Prioritetnih lekova od kojih moe zavisti ivot i koji spasavaju ivu
glavu ima dovoljno". Nezadovoljni dinamikom i visinom zarada njeni "tienici" -
zaposleni u zdravstvu i socijalnoj zatiti - izderali su najmanje po tri para cipela
dok su ubedili Vladu da su u pravu. Godine 1997. uporno su traili njenu ostavku,
ali im je ministarka sigurnim glasom otpozdravila: "Neu podneti ostavku jer
smatram da do ove situacije u zdravstvu nije dolo zbog mojih propusta, niti bi
bilo ko drugi, kad su u pitanju zahtevi sindikata, mogao neto da promeni.

Odgovorno tvrdim da nije problem u ministru" (ovo bi mogao da bude odgovor i

zahtevu nikih apotekara koji su od ministarke pre nekoliko dana zatraili isto).
Optube da je silni novac potroen za nabavku konih jakni s krznom od polarne
lisice, a koje je pre dve godine lansirala DS, nije komentarisala, ba kao ni prie
da za njene operacije ima "svega", dok ostali moraju da se snalaze. Da je 1997.
operisala skoni zglob na levoj nozi sama je "priznala": "Za svoj novi imid, koliko
god to smeno izgledalo, mogu da se zahvalim prelomu skonog zgloba leve
noge. S obzirom da sam bila poprilina debeljuca, pitala sam lekarku koliko je
optereenje na skonom zglobu po jedinici povrine. Rekla mi je devet puta
telesne teine.

Oslabila sam 26,5 kilograma da bih pomogla svom zglobu". Tako je svim
zlobnicima objasnila otkud joj, odjednom, vitkiji stas. Da zna da barata
argumentima dokazala je nekoliko puta. U jeku trajka "belih mantila" 1997. i
pozivanja na Hipokratovu zakletvu izjavila je: "Hipokrata je umesno pominjati sve
dok se ne dovede u pitanje egzistencija onih koji su se njemu zakleli. Ako
Hipokrat ne moe da plati struju, ako Hipokrat ne moe da kupi patike, ili deci
virle, onda sve to vie 'ne dri vodu'".

Kad ju je 1998. tuio tein brat, Srebren Savovi, traei da se obori ugovor po
kojem je Leposava jedini naslednik kue Marka Savovia, roenog Srebrnovog
brata, na sudu se branila: "Nedeljno sam im slala lekove, hranu, novac, pomogla
sam da uvedu telefon. Obezbedila sam im i grobnicu. To je poslednje to sam
mogla. Marko mi je bio otac, u psiholokom smislu, drugom sinu sam dala ime po
njemu". Tuba je, naravno, odbaena. Gospoa ministarka zna da bude i otra
kad je njen zanat u pitanju: "Licemerno je da privatni lekar svoju ulogu moe da
naplati koliko hoe, a lekar iz drutvene ustanove to ne moe".

Smatra da su "lekari samo ljudi, nisu s neke druge planete, podloni su svemu
to se dogaa u naem drutvu. Neke stare vrednosti su sruene a nove nisu
stvorene". Upuena je i u "plaanja ispod ita", ali i sigurna da "to nije pravilo
ponaanja naih najuvenijih lekara". Kad su je novinari pitali da li je tano da je
umeana u hapenje Nenada orevia, direktora Republikog zavoda za
zdravstveno osiguranje i partijskog druga, o kojem je to-ta rekla, uzvratila je:
"Ministar sam zdravlja, koga ja mogu da uhapsim". Uhapeni orevi je iz
zatvora poruio: "Sunovrat zdravstva otpoeo je u momentu kad je resorna
ministarka prestala da se bavi brigom o svom oferu, obilascima Srbije, Evrope i
belog sveta, a otpoela da se brine o boljitku zdravlja nacije, koja vie nego
oigledno doivljava svoje najcrnje dane" (Revija 92).

Da se s nacijom neto dogaa, dijagnozirala je i dr Milievi: "Stanovnitvo je

izloeno velikom psiholokom trovanju, to je dovelo do poremeaja u naoj
komunikaciji. Naime, kao posledica emocionalne patnje, u ekspanziji su sve
bolesti".

Leposava ima dva sina, Vukaina i Marka.

http://arhiva.glas-javnosti.rs/arhiva/2000/04/20/srpski/P00041909.shtm
Meklaud sa Dunava
Neobicna sudbina
Dragie Kostandinovica,
prevodioca i privatnog
detektiva Povratak TRAJANA na Dunav

Kada je pre skoro 17
godina, posle viegodinje
slube, ostao bez posla, Dragia Kostandinovic
(48), diplomirani politikolog, odlucio je da otvori
prvu privatnu agenciju za prevodjenje na
rumunski i nemacki jezik, simbolicnog naziva
"Trajan".
"Novac tada nisam imao, vec samo staru
pisacu mainu. Radni sto i stolicu sam
pozajmio. Danas imam oko dve stotine
klijenata iz Kladova i susednog Negotina, za
koje obavljam sve knjigovodstvene usluge,
registraciju firmi.
Posle toliko godina verujem da sam od
nicega napravio neto: Moj
primer sve vie slede i drugi.
Ipak, intelektualni rad u
naim uslovima se
nedovoljno vrednuje. Nadam
se, ipak, da ce doci bolja
vremena", kae on.
Dragia Kostandinovic
bio je i prvi privatni detektiv u
istocnoj Srbiji devedesetih
Dragia Kostandinovic iz Male Vrbice kod Kladova proao
trnovit put od policajca bez posla do uspenog posrednika
Kada je pre skoro 12
godina, posle viegodinje slube
ostao bez posla, Dragia
Kostandinovic (43), rodom iz
Male Vrbice, naao se ne na
belom nego na crnom hlebu, jer je, kako kae, jeftiniji. Znajuci
koliko nam je administracija komplikovana i da se covek,
pogotovusa sela, teko snalaziu papirologiji, ovaj diplomirani
politikolog odlucio je da otvori Agenciju simbolicnog naziva
"TRAJAN", prvu privatnu u Kladovu i ovom delu istocne Srbije.
Materijalnih sredstava tada nisam imao, vec samo staru
pisacu mainu i indigo na kojima sam u studentskim danima
umnoavao skripte i tako se izdravao. Radni sto i stolicu sam
za svoju agenciju uzajmio - prica Dragia Konstandinovic. Prva
dva, tri meseca bio sam bez posla i uglavnom citao novine.
Dolazili su prijatelji i cudeci se raspitivali ta ce mi sve to !?
Krenuo sam sa popunjavanjem obrazaca i formulara i
postepeno razvijao svoju delatnost.
Danas, nastavlja na sagovornik, delatnost agencije
"TRAJAN" razvijena je u vie pravaca. Najvie radim
knjigovodstvo, pruam usluge za oko dve stotine klijenata na
podrucju kladovske i susedne negotinske optine. Registrujem
radnje, preduzeca, bavim se prometom nekretnina, osiguranjem
imovine i lica, jednom recju zastupam interese onih ljudi koji mi
godina. Tada je ovaj brka dobio i nadimak se obrate i ele da posao bude brzo i strucno obavljen.
"Meklaud sa Dunava". Bez pitolja, ali sa Posle toliko godina verujem da sam od nicega napravio
jakom voljom, tragao je za izgubljenim licima i neto. Moj primer sve vie slede i drugi. Otvaranje agencije je
dokumentima. Kada je video da su detektivske danas postalo pomodarstvo. Za razliku od njih, ja kapital nisam
agencije u Srbiji, neretko, povezane sa imao. Jo ne vidim sebe kao uspenog poslovnog coveka.
mafijom, "Meklaud sa Dunava" se klonio ovog Intelektualni rad se u naim uslovima nedovoljno vrednuje.
posla. Kao detektiv sada radi samo ponekad. Nadam se, ipak, da ce doci bolja vremena kada ce moji kljijenti
bolje poslovati, pa cu samim timi ja imati vecu zaradu - smatra
Dragia Konstandinovic. Moja agencija je opremljena
savremenim racunarima, faksovima, tampacima, a imam i svoj
invertar, stolove i stolice. Velike pare nemam, stan, takode.
Zahvalnicu dodelio sebi
ivim na selu i sa enom svakodnevno putujemo na posao.
U svojoj firmi ovaj poslovan covek dri samo svoju sliku.
Sa troje najstarijih Na nae pitanje zato ne i portret nekog politicara odgovara
klijenata Dragia Trajan nam:"Svi oni su prolazni, saamo sam ja TRAJAN". Agencija
proslavio je ovog poslovnog coveka bavi se i prevodenjemna na rumunski i
desetogodinjicu rada nemacki jezik. Dragiin maternji jezik je vlaki, a govori i
agencije u hotelu ciganski jer je, kako kae, odrastao u romskoj porodici. Kada je
"Lepenski vir" u Donjem poao u osnovnu kolu nije znao ni jednu srpsku rec. Ova
Milanovcu. Vie u zbilji agencija nalazi se preko puta zgrade Skuptine optine
nego u ali, zahvalnicu je Kladovo, pa se svaki posao, umesto etnje od altera do
dodelio sebi, to je altera, ovde uradi za svega 5 minuta.
"izdrao sve ove godine i
U neobicnom poslu Dragia
opstao sa svima".
Konstandinovic naao se i kao prvi privatni
detektiv u istocnoj Srbiji, devedesetih godina.
Glas Javnosti Tada je ovaj brka dobio nadimak :"Meklaud
dnevne novine sa Dunava". Tragao je za izgubljenim licima,
od 24. septembra 2001. maloletnom decom ili odraslim ljudima koji su
iz bilo kojih razloga odlazili od kuce.
Posao detektiva radim i sada
periodicno. Rad je specifican i zakonski nije
regulisan. Kada sam video da detektivske
agencije nicu na sve strane, najvie u Beogradu i cime se sve
bave, kao i da su u vezi sa auto mafijom i drugim kriminalcima
digao sam ruke od tog posla. Kladovo je, ipak, mala sredina i za
tako neto nema velike potrebe - govori nam Dragia
Konstandinovic. vlasnik Agencije "TRAJAN" u Kladovu.

Slobodan S. Stankovic
17. Feb 2001 19:20 (GMT+01:00)
Zbog nepriznavanja izbornih rezultata

Graani zauzeli optinu Kladovo

Vladajue levica bojkotovala sednicu
Skuptine Trae nove izbore
KLADOVO - Nezadovoljni graani mesnih Zbog izmenjene politike
zajednica, organizovali su, bez uea stranaka, situacije i zato to su izbori u
blokadu grada i prilaze zgrade SO, a u toku noi septembru odrani pod
izmeu petka i subote, zauzeli su i samu zgradu nejednakim uslovima, krizni
u kojoj sada zaseda krizni tab, neprekidno do tab sada trai nove izbore u
razreenja itave situacije. najkraem roku, i ako ih ne
raspie SO obratie se Vladi da
Do eskalacije nezadovoljstva dolo je zbog uvede privremene mere. Samo
nepriznavanja rezultata izbora u veini mesnih to moe da smiri prenapetu
zajednica, a u Vlajuzi, dosadanji predsednik situaciju koju su socijalisti
Saveta je izrekao zapanjujuu reenicu: "Pre u izazvali nerazumnim i osionim
peat baciti u Dunav, nego to u ga vama dati". ponaanjem.
Graani su onda sa raspoloivom
mehanizacijom vie desetina traktora, krenuli prema Kladovu i blokirali su sve
prilaze. Sa predsednikom optine, Dobromirom Popoviem, postignut je
 dogovor i on je potpisao ostavku, a situacija je trebalo da se rei na sednici SO,
ali su se je socijalisti, koji imaju veinu, opstruirali svojim nedolaskom.

U toku dana, sednica je vie puta odlagana i zakazivana, ali nije odrana, jer nije
bilo kvoruma. Predsednika optine narod nije putao iz zgrade, a lanovi kriznog
taba, bili su u ulozi njegovog zatitnika, jer su graani pretili da e sa njim
fiziki obraunati. lanovi kriznog taba su predsednika SO kasno nou izveli iz
zgrade SO i dopratili do stana.

Milisav Ratopeki, lan Kriznog taba, rekao nam je da ovakvu torturu

socijalista vie niko nee trpeti. Graani zahtevaju promene, socijalisti moraju
da shvate da su vlast izgubili u mesnim zajednicama i da moraju da rade po
zakonu.

J. PEJKI

18.12.2001: Grad dobio lokalnu vlast

Posle tri pokuaja, u Kladovu

izabrano optinsko
rukovodstvo
KLADOVO - Posle tri pokuaja, na
konstitutivnoj sednici Skuptine optine
Kladovo, konano je izabrana nova lokalna
vlast. Veinom, od 40 odbornikih glasova,
za predsednika Skuptine optine izabran je
Zoran Nenadovi, lan DSS-a od osnivanja i
koordinator u erdapskom kampu.
Poverenje potpredsednika ukazano je
Milisavu Ratopekiu, poljoprivredniku iz
Male Vrbice, a predsedniku Izvrnog odbora
Dejanu vajneru, samostalnom privredniku
iz Kladova, obojici iz DSS.
Kako je za skuptinskom govornicom rekao
Dragan Martinovi, ef odbornike grupe
DSS - Nova Srbija koja od 40 ima 20
odbornikih mandata, ali ne i potrebnu
apsolutnu veinu, red je da Kladovo konano
dobije lokalno rukovodstvo.
Zamerke novinarima
Da odbornici u SO Kladovo, za
sada, pokazuju politiku nezrelost
i nekulturu, moda najbolje govori
postupak Aleksandra Krstia, efa
odbornike grupe SPS-a, koji je
novinarima lokalnog
radija zamerio to ne snimaju
ceo tok konstitutivne sednice SO.
Krsti je optuio izvetae da su
novinari DOS-a, jer su na
magnetofonskoj traci zabeleili
samo izlaganje odbornika ove
grupacije. Novinari su Krstiu
odgovorili da tede baterije i da
oni sami mogu najbolje proceniti
ija je izjava vana, a ija ne.
ef odbornike grupe SPS-a Aleksandar Krsti potvrdio je da u ovom sluaju nije re ni o
kakvoj koaliciji sa DSS-om i Novom Srbijom, ve da se prvenstveno radi o interesima
graana koji su 4. novembra na vanrednim lokalnim izborima izrazili svoju volju i
spremnost da budu ozbiljni odbornici u skuptinskim klupama.

Prema miljenju Borislava Petrovia, odbornika DOS-a, "ovim inom doli smo u
apsurdnu situaciju koja je sramna za demokratiju u kladovskoj optini, jer je toak istorije
vraen 10 godina unazad. Graani koji su dali svoj glas grupaciji DSS - Nova Srbija trebalo
bi da shvate koliko su prevareni, a moda je to i neki novi sistem vrednosti koja se, ipak,
teko moe prihvatiti", istakao je Petrovi.

S. S. STANKOVI

Dr Sibin Ili, onkolog tvrdi

Srbija u nuklearnom obruu

KLADOVO - Ve pola veka traje nastojanje lekara u istonoj Srbiji da se uroeni
sifilis na nekada endemskom podruju, od Homolja u dolini Peka do Negotina i
Krajine, iskoreni. Stalna je i borba onkologa i radiologa u Negotinskoj Krajini i
Kladovu protiv raka grlia materice, koji je pre tri decenije upravo u ovom delu
zemlje bio najuestalije oboljenje.

Kako naglaava dr Sibin Ili, doajen domae onkologije i osniva Memorijalnog

antiradijacionog centra u Badnjevu kod Negotina, sistemskim radom u poslednje
tri decenije oboljenje na grliu materice kod ena smanjeno je deset, a smrtnost
osam puta.

Osim Zavoda za onkologiju i radiologiju, kao terapijske ustanove i Odeljenja

Onkoloke hirurgije pri Zdravstvenom centru, gde se obavljaju hirurki zahvati
obolelih od karcinoma dojke, koe i mekog tkiva, do jeseni se u Kladovu planira i
otvaranje Onkolokog dispanzera koji bi se bavio besplatnom preventivom, a u
njemu bi, pre svega, radili lekari volonteri - govori dr Ili i dodaje da meu
lekarima postoji i ideja o formiranju Udruenja bivih bolesnica od tumora dojke,
koje bi u savetovalite dolazile jednom ili dva puta meseno, druile se i
zahvaljujui humanitarnim organizacijama dobijale besplatne lekove.
 Rak kao nona mora
uveni australijski lekar Nevil Haker,
na osnivakoj Skuptini udruenja
onkologa Srbije, naglasio je da je
Po miljenju ovog iskusnog onkologa, kancer naa najstranija nona mora.
poslednji je as da se javno progovori i Za laike rak je snana metafora za
ukae na tetne posledice radijacije iz patnju i smrt, posebno zbog bola koji se
ernobilja, stalnu opasnost od ne moe podneti. Na skali bolesti kojih
nuklearnih elektrana i deponija u se ljudi najvie plae na ubedljivo
okruenju, kao i tetnost NATO prvom mestu nalazi se upravo rak (63,7
bombardovanja za nau zemlju. odsto). Slede strah od SIDE (12,2) i
sranih bolesti 6,2 odsto ispitanika.
"okantno je otkrie naunika sa
Onkoloke klinike u italijanskom gradu Modeni, kojim je zvanino potvrena
veza izmeu municije sa osiromaenim uranijumom i Hokinsonove bolesti
limfnih lezda koje dovode do raka. U tkivima italijanskih vojnika, stacioniranim
na Kosmetu odmah posle NATO bombardovanja, naeno je mnotvo estica
tekog metala. Od "balkanskog sindroma" u Italiji je ve umrlo 20 vojnika, dok
dve stotine boluje od raka u poodmaklom stadijumu - pria dr Sibin Ili."

S. S. STANKOVI

Dve paklice ne ine mito

JELICA PUTNIKOVIC IZVOR: SREDA, 24.07.2002. | 12:27

Idem sutra u opstinu. Odjavljujem biznis. Kafa je deset dinara, toliko i kisela
voda, pivo u limenkama i sokovi po 30. I opet nema pazara. Nema narod para. A
kad zatvorim kafanu - svercovacu. Posteno. Kao i pre. Svercovacu kasete ili sta
vec bude islo. Treba preziveti. Ovaj sin ovde, zavrsio akademiju. Bio u Crnoj Gori
na sluzbi ali nije izdrzao, napustio vojsku. Evo ga sad sluzi. Imam jos jednog. I
snaje, unuke. Prezivecemo. Zahvaljujuci svercu. Kao i do sada, kaze Zoran
Vuckovic iz Kladova.

Ovaj monolog je samo na prvi pogled smiren. Jer, ovaj pedesettrogodisnjak je

verovao da ce sa novom vlascu doci i bolja vremena. Da ce i u Kladovo, gde se
doselio davne 1962. godine, stici boljitak. I, razocarao se.

Kolega vercer

Cim su dosli na vlast, za upravnika carinarnice postavljen je Milivoj Aleksic. Moj

kolega svercer. Predavao je opstenarodnu odbranu, ali su ga iz skole izbacili.
Ovdasnja vlast ga postavila. Onaj sedi, sto je sad poslanik u Beogradu (Dragisa
Popovic, clan DS, otkrivaju vasem Reporteru oni koji prate kadrovanje u
Kladovu). Zbog takvih je DOS ovde u Kladovu dobio tri, a SPS 17 mesta. I zato
sam ja i dalje za SPS. Na kombi sam sada zalepio Slobinu sliku. Aleksic je
svercer. Svinjar ga zovu, jer je svercovao svinje. Kad je takvo vreme doslo i ja
mogu da postanem sef policije. Radio sam kao i on. Sve sem oruzja i droge. A on
je bas muvao. Sve sto se svercovalo: kukuruz, brasno, drva iz Petrovog sela,
naftu... Za cigare ne znam, moguce. Nisam video. Ali, terao sam ga odavde,
ispred kafane, da mi ne smrde prasici. A sad on prodje. Digne nos i ne javlja se.
Sad me ne poznaje, ogorcen je Vuckovic.

Zbog Aleksica na mestu sefa carinarnice bili su ogorceni i drugi zitelji Kladova i
okoline. Zato su presavili tabak i napisali peticije. Na dusu Aleksicu nabrojase da
je cesto na poslu pijan, da pozajmljuje i ne vraca pare, da zaposljava svoje
prijatelje, da koristi tri sluzbena automobila i da u njima vozi pse... Na ove
optuzbe nadovezuju se konkretne zamerke za zloupotrebe sluzbenog polozaja:
da (zajedno sa svojim ljudima iz smene na granicnom prelazu) ima organizovanu
mrezu svercera cigareta koji duvan kupuju u rumunskim fri sopovima, da cigarete
sam prevozi u specijalno podesenom autu sa duplim dnom, da je u ceo posao
ukljucena i njegova zena... Koliko je Aleksic bio nezasit u nastojanjima da sa
mesta upravnika carinarnice organizuje svoje svercerske kanale mozda najbolje
ilustruje izjava Dragog Popovica iz Kladova, privatnika koji je i vlasnik firme u
Rumuniji, zbog cega cesto putuje preko granice. Popovic je Saveznoj upravi
carine poslao pismo u kojem iznosi kako je Aleksic pokusao da ga vrbuje da
svercuje cigarete iz Rumunije i kako je, kad je ovaj odbio ponudu za posao,
otpoceo sa organizovanim maltretiranjem njegovog oca Zavise Popovica: stavio
ga je na crnu listu na granicnom prelazu Karatas, nalozio carinicima da mu
pretresaju auto, da o njegovom kretanju i robi u automobilu vode sluzbene
beleske...

Mitologija

Poseban kuriozitet Aleksicevog upravnikovanja predstavlja njegovo gostovanje

na negotinskoj televiziji, gde je hladnokrvno, u emisiji koja je isla uzivo,
diskutujuci o mitu i korupciji, izjavio kako carinik posle svakog izvrsenog
carinskog pregleda moze da uzme dve paklice cigareta. Po Aleksicu, naime, ako
neko carinika casti pre zavrsenog carinskog pregleda to je onda mito, a ako mu
da poklon posle zavrsenog posla, to je cast. Ovom izjavom bili su zgranuti i sami
gledaoci TV emisije, i javljali su se protestujuci da bi tokom jedne smene jedan
carinik mogao na taj nacin da zaradi i deset boksova cigareta.
Protiv Aleksica su se, zbog ove izjave i njegovih postupaka, bunile i mnoge
kolege, savesni carinici, pa ga je na predlog Vladana Begovica, direktora
Savezne uprave carina, Savezna vlada smenila sa mesta upravnika Carinarnice
Kladovo. Ovom sumnjivom tezom morao se ovih dana pozabaviti i njegov
naslednik na mestu upravnika carinarnice, Ranko Jakovljevic. Pozivajuci se,
izmedju ostalog, i na Rezoluciju Ujedinjenih nacija iz 1979, ovaj diplomirani
pravnik porucuje svojim kolegama da je tim kodeksom ponasanja propisano da
radnici svih organa uprave ne smeju da budu korumpirani.
Da bi uprostio obnarodovanje prestanka legalizacije mita na granicnim prelazima
na podrucju Carinarnice Kladovo (opstine Kladovo, Majdanpek, Negotin, Kucevo,
Golubac, Veliko Gradiste, Petrovac na Mlavi), Jakovljevic je nalozio da se na
svim granicnim prelazima na vidno mesto istakne upozorenje u kojem se navode
izvodi iz Krivicnog zakona SRJ, clan 179 (o primanju mita) i clan 255 (o davanju
mita).
Ovo tek da i carinicima i gradjanima bude jasno sta se sme a sta ne. Jer, i sam
Jakovljevic kaze: Ovo je jedino mesto gde se Dunav vraca i tece ka Evropi. Zato
ne treba da cudi sto se narod ovde uvek snalazio i prezivljavao, cesto uz pomoc i
zahvaljujuci svercu. Tako je bilo i tokom minulih deset godina, kada je Dunav bio
koriscen za sverc. Da drzava obezbedi gorivo, da narod prezivi, sve to uz
tolerisanje i vojske i nas.

Naftne mrlje

Da se benzin i dizel i dalje svercuju Dunavom dokaz je i nedavna zaplena

cisterne sa gorivom kod Kladova. Pobegli su i brod i uvoznik derivata, a na
obali reke kod upravne zgrade Carinarnice cisterna stoji kao trofej. Pripadnici
Posebnih mera kontrole Savezne uprave carina objasnjavaju da je pretakanje
cesto organizovano na vodi i da se i od nasih i od rumunskih vlasti sverceri
sklanjaju u skrivenim uvalama. U jednoj takvoj, kod odmaralista Dobra (20
kilometara od Golupca), pokazuju nam tamnu mrlju od prosute nafte. Da bi
pretovar bio laksi ovde je uredjen mali pristan za brodove, a kolski put ispod
bujnog rastinja na prvi pogled deluje primamljivo samo za pecarose.
Carinarnica Kladovo kontrolise Dunav od Velikog Gradista do usca Timoka u ovu
veliku reku. Dalje se granica sa Bugarskom pruza po kopnu, do Mokranja
(dvadesetak kilometara od Negotina). Pripadnici PMK, odnosno Referata za
suzbijanje krijumcarenja i carinske istrage ove carinarnice, samo u periodu od 1.
septembra 2001. do 14. jula ove godine, zaplenili su robu vrednu 13.445.934,21
dinar. Zanimljivo je da u njihov plen, pored dizel goriva, cigareta, kukuruza,
alkoholnih pica, automobila, kamiona, motornih camaca i penti za camce, spada i
807.200 petardi, roba narocito cenjena oko bozicnih i novogodisnjih praznika.
Ovi carinici specijalci nerado pricaju o svojim uspesima. Nije im, medjutim, pravo
kad neko, poput Aleksica, pokusava da njihovu muku prikaze kao svoju zaslugu.
Posao kao i svaki drugi, skromno ce jedan od momaka, spustajuci se po
blatnjavoj stazi do obale Dunava, odakle se vidi kako rumunski patrolni camac
sece srebrnastu povrsinu vode. Jugoslovenski carinici ih nemaju. Kao ni
potrebnu savremenu opremu, na primer nocne dvoglede. Doduse u kontroli
sverca pomaze im vojska. Za laike bi dva broda sto paralelno seku vode Dunava
bila tek lepa slika kroz letnji sumrak. Carinici specijalci, medjutim, budno motre
sta je to sto je privuklo paznju naseg vojnog broda i onog sa rumunskom
zastavom. Jer, kako nam rekose, sverceri ne biraju sta ce da kijumcare. Pored
standardne robe sve je aktuelnije i belo roblje, odnosno sverc ljudi, a jos odranije
u ovim krajevima postoji tradicija sverca arheoloskog blaga.
S novim prilikama stizu i nove dosetke svercera, pa tako i humanitarna pomoc
zapravo cesto sluzi samo kao maska za prljave poslove.
Od 30.000 stanovnika Kladova, 7.000 ih je u inostranstvu. Zato cesto imamo
posiljke humanitarne pomoci. Postoje male grupe ljudi koji na zapadu, najcesce u
Becu, gde je puno ljudi iz ovih krajeva, lobiraju. Idu od vrata do vrata i sakupljaju
pomoc za skole, zdravstvene ustanove... Traze novac. Donesu, medjutim,
neupotrebljive stvari i pokusavaju da kroz papire dokazu kako su robu u posiljci
platili desetostruko skuplje. Ima i onih koji minimiziraju vrednost uvezene robe
koju potom ne podele kao humanitarnu pomoc vec plate male uvozne dazbine a
kasnije robu prodaju. Tako je uvezeno 10.000 pari hirurskih rukavica, 200
kompjutera, 100 operacionih stolova. Desi se da jave kako je roba, kompjuteri na
primer, istovarena pa u poplavi unistena, prica Jakovljevic.

Kurdi na putu ka zapadu

Prosle nedelje, u sredu uvece, pripadnici posebnih mera kontrole Savezne

uprave carina, posle visednevnih osmatranja kod sela Kovilovo u opstini Negotin,
presreli su grupu od osam Kurda, koji su pokusali da iz Bugarske, preko teritorije
Srbije, predju u Rumuniju a zatim dalje, ka Evropi. U ovoj grupi irackih drzavljana
bilo je cetiri odrasle osobe i cetvoro dece, a kako su sami priznali tokom
ispitivanja, krajnji cilj im je bila Italija.
U Bugarskoj, u blizini Sofije, nalaze se kampovi za zbrinjavanje Kurda. Njihov
boravak u Bugarskoj finansiraju SAD i trenutno na put za Evropu ceka oko
50.000 Kurda. Oni najcesce na teritoriju SRJ zalutaju uz pomoc vodica Bugara,
koji im za prelazak jugoslovenske granice naplacuju po 1.500 DEM za deset
osoba. U Srbiji se vozom, autobusom, kamionom ili taksijem prebacuju do vecih
gradova odakle nastavljaju u Rumuniju ili preko Hrvatske i Slovenije do Italije i
ostalih zemalja EU. Kao svojevrstan uspeh pripadnici PMK navode otkrivanje 40
Kurda u kamionu sa drvima. Prema procenama, na teritoriju Srbije u podrucju
Carinarnice Kladovo i u okolini Zajecara mesecno udje izmedju sto i dvesto
Kurda. Posto bugarski sverceri ljudi rade u dosluhu sa kolegama iz Srbije, kanali
za transport Kurda na zapad se tesko otkrivaju i presecaju, cesto tek posle
visednevnih nadgledanja teritorije.

http://www.b92.net/info/vesti/pregled_stampe.php?yyyy=2002&mm=07&dd=24&nav_id=61014
CVETA VERC NA DUNAVU 12. mart 2007.

Krijumarenje razne robe, najvie nafte i cigareta, na otvorenom

delu Dunava kod Velikog Gradita postalo najunosniji prljavi
biznis
KLADOVO - Krijumarenje razne robe, najvie derivata nafte i cigareta, na
otvorenom delu Dunava kod Velikog Gradita postalo je najunosniji prljavi biznis! Na
otvorenom delu Dunava kod Velikog Gradita i renoj granici s Rumunijom operativci
Slube za suzbijanje krijumarenja Carinarnice "Kladovo" jue su spreili novi
pokuaj verca nafte. Dvojica rumunskih dravljana, lanovi posade broda koji je
plovio pod zastavom Rumunije, zloupotrebom propisa o povlaenom unosu goriva
nameravali su da u tankovima prokrijumare derivate nafte za kojima vlada velika
potranja na ilegalnom tritu u Srbiji. Zaplenjena nafta je oduzeta, a Rumuni su
kanjeni sa 130.000 dinara.

- Krijumarenje razne robe, najvie derivata nafte i cigareta, na ovom podruju

postalo je najunosniji prljavi biznis. Da nevolja bude vea, tokom minulih decenija i
drava je esto raznim propisima podsticala sline aktivnosti. U ivom seanju su
slike verca u ovom graninom pojasu u vreme sankcija Ujedinjenih nacija prema
Srbiji i zatvaranja Dunava, kada je napravljen pravi Kuvajt na erdapu - kazao je
Ranko Jakovljevi, PR Carinarnice "Kladovo", i dodao da je na hiljade vercera u
amcima iz Rumunije prenosilo u Srbiju velike koliine energenata, a mnogi od njih
preko noi su se obogatili.
Prema njegovim reima, da bi borba protiv crnog trita u Srbiji dala eljene
rezultate, neophodno je uvoenje preventivnih mera kao to je, na primer, otvaranje
veeg broja radnih mesta, ime bi se trajno reila egzistencija stanovnitva u 54
pogranine optine u naoj zemlji.

- Jedan od oekivanih poteza, na emu insistira i Evropska komisija kao uslovu za

na prijem u Evropsku uniju, jeste i izmena zakonodavstva u pravcu otvaranja
mogunosti da i pravna lica odgovaraju za krivina dela, to do sada u Srbiji nije bio
sluaj - rekao je Jakovljevi i naglasio da bi na taj nain mnogi sadanji akteri na
ilegalnom tritu nafte bili spreeni u daljem bavljenju kriminalnim radnjama.

(C. B. - SINA)

Parcul dacic, o propunere a istoricului srb

Ranko Jakovljevic
Oct 13th, 2011 | By admin | Category: Postcard
Scriitorul Constantin Severin a trimis pe adresa redaciei AgeniadeCarte.ro un text despre o
iniiativ a istoricului srb Ranko Jakovljevic, care vrea s nfiineze Parcul dacic. Redm mai jos,
integral, acest proiect.

Parcul civilizaiei dacice lng piciorul Podului lui Traian, Kladovo Serbia

Genio/sancto pa(t)erno/daciarum Inscripie care confirm existena dacilor pe malul drept al Dunrii n
regiunea Porilor de Fier, secolul I e.n.

MOTIVE:
Dacia a avut punct de sprijin pe teritoriul de nord-est al actualei Serbii timp mai ndelungat dect Roma, mai
ales pe malul Dunrii, dar pn astzi influenele istorice i culturale nu au fost prezentate. Aceasta
nseamn c motenirea populaiei care a avut aici statut de btina att nainte, ct i dup cucerirea
roman, nu este afirmat ntr-o msur suficient.

n ultima vreme se fac eforturi susinute pentru popularizarea, n scopul turismului cultural, a faptului c 17
mprai romani sunt nscui pe teritoriul pe care se ntinde astzi Serbia. Sunt planificate trasee turistice
sub denumirea de drumurile mprailor romani i, n cadrul acestora, amenajarea spaiului de lng
piciorul Podului lui Traian peste Dunre, din apropierea localitii Kladovo. Va fi realizat holograma podului,
de fapt, a unuia dintre segmentele acestuia i pe partea srbeasc, modelul unei pri mai mici a trecerii
peste fluviu. n prezent, numrul anual de turiti se ridic la zece mii, fiind n continu cretere.

Locaia piciorului Podului lui Traian are tot mai muli vizitatori, numrul acestora fiind prevzut a crete cnd
vor fi ncheiate lucrrile de modernizare a drumului i ale infrastructurii legate de acest loc situat la 5 km n
aval fa de localitatea Kladovo, vizavi de municipiul Drobeta Turnu-Severin din Romnia.

Pn acum nimeni nu a deschis subiectul privind prezentarea materialului istoric, etnografic i arheologic
bogat care indic valoarea civilizaiei dacice i a celor anterioare i nrudite cu aceasta, pe malul drept al
Dunrii i cu att mai mult, legate de locaia Podului lui Traian.

Singurul mod serios de a se realiza valorizarea motenirilor culturale n dublu scop: turistic i de educaie,
este nfiinarea PARCULUI CIVILIZAIEI DACICE / PARCUL DAC/ n imediata apropiere a rmielor
piciorului Podului lui Traian de pe malul srbesc.

MODUL DE REALIZARE :

Singura locaie potrivit, datorit apropierii de pod, la cca. 200 de metri, care se afl n proprietate
particular i nu este destinat altor scopuri speciale, este un teren de 3.800 m n form de dreptunghi
regulat, cu acces direct la nou construitul drum pe o lungime de aproximativ 100 metri, care este la
dispoziia amatorilor cu preul zilei, proprietarul acestui teren putnd deveni orice persoan juridic cu
personalitate juridic nregistrat n Romnia, inclusiv firmele, societile economice sau fundaiile. Acest
teren se afl n imediata apropiere a locaiilor arheologice cu vestigii ale civilizaiei dace i ale civilizaiilor
nrudite cu aceasta LIVADE, AJMANA i KORVIN GRAD, de lng satul MALA VRBICA.

Amenajarea locaiei, dup rezolvarea statutului terenului, presupune existena unui plan elaborat de ctre
investitori. Acest document trebuie s prevad construcia reconstrucia aezrii dace din perioada antic,
cu case-pavilioane cu garduri nalte din lemn care vor folosi la prezentarea modului de via a comunitii
dace i totodat, copiile descoperirilor arheologice din acea perioad, ntre care, printre altele, se gsesc:

- capul de marmur al unui rzboinic dac, gsit la locaia Egeta/Brza Palanka

- inscripia din sec.I descoperit la Transdierna /Tekija/:

Genio/sancto pa(t)erno/daciarum

- obiectele descoperite la locaia Livade Mala Vrbica, n apropierea locului propus pentru Parcul Dacic
care aparine culturii Gava (1100-1000.g.p.n.e.), asemntoare celor descoperite la Media n Transilvania
- descoperirile de la locaia eneolitic timpurie Ajmana Mala Vrbica, din apropierea locului propus pentru
Parcul Dacic, aparinnd culturii GULU BACULUI, materiale anologice cu cele de la SCHELA CLADOVEI II
de pe malul romnesc, dar i cu cele de la LEPENSKI VIR.

La aceste materiale se vor aduga copii ale celor mai reprezentative descoperiri de pe malurile romneti
ale Dunrii ct i de pe teritoriul Romniei.

n Parcul Dacic se vor organiza, n funcie de profilul vizitatorilor, spectacole muzicale sau de teatru, expoziii
i proiecii video, ateliere de creaie, vnzri de suveniruri, toate conform standardelor moderne.

ntr-o perioad relativ scurt de timp, programul cultural i turistic al Parcului Dacic poate aduce mijloace
financiare suficiente pentru a se autontreine.

Ranko Jakovljevic
vizualizari: 719

, 17. 2001, .18

,
, ,
,
,
.
,

,
, ,
, .
'' ''
,
'''' , ''''
,
 '' '',
-
17. ,
'' '' .
-
,
,
,
,
, . ,
,
,
2, ,
, ,
, ,

( ,
) . ''''

'' ''.

,
,
, ,
'' ',
,

,

, -
, .
, ,
, .,
()
,
,
,
,

, ,
.

,
,
,
 ,
.

2. 2002 10

'' ''

,
, . ,

, .
''''

(), ,
.
 , ,
.
.

. ,
, ,

.
,


,
,
.
, ,

,
''''.
1987.
. ,

.
`- ,
, 30
1 2 1
450 -
, , :
- ''''
,
12
.
,
,
,
,
.
-

,
1-


.


.
, .
, .
40

.

Kladovanin autor pesme Tamo daleko

oru Marinkoviu autorstvo priznato u Parizu, pre osam decenija

Kladovo Kladovanin Ranko Jakovljevi, saradnik Istorijskog arhiva u Negotinu, pronaao je dokument na
osnovu koga se moe zakljuiti da je tekstopisac i kompozitor jedne od najpopularnijih srpskih pesmama
Tamo daleko ore Marinkovi, roen u kladovakom selu Korbovu, a da je preminuo pre tri decenije u
Parizu. Tamo je, dokazuje Jakovljevi, na kompozitor Marinkovi, gotovo potpuno zaboravljen u postojbini,
stekao svetsku muziku slavu, radei i za uvenu parisku muziku izdavaku kuu RCA.
Zaboravljeno je i da mu je u Parizu, pre osam decenija, priznato i autorsko pravo za kultnu srpsku pesmu.

Pravo autorstva na Tamo daleko polagali su u Srbiji jo neki kompozitori, a najveeg pretendenta, Mihajla
Zastavnikovia, Marinkovi je 1967, deset godina pre smrti, lino demantovao. Do tog demantija je upravo
doao kladovaki istraiva Ranko Jakovljevi. Dokaz je otkriven u zaostavtini Jovana Jovanovia iz
Kladova, nekadanjeg bliskog Marinkovievog prijatelja. Pored drugih pojedinosti iz ivota ora
Marinkovia, i ovaj dokument bie uskoro objavljen u zborniku Batinik Istorijskog arhiva u Negotinu.

Izmeu ostalog, javnost e saznati da je Marinkovi bio najpre muziar amater u orkestru kraljeve garde, da
je, samouk, svirao sve iane instrumente, harmoniku i flautu, a da je pesmu Tamo daleko napisao na Krfu
1916. godine. A u Parizu se obreo odmah posle proboja Solunskog fronta, gde je ubrzo postao popularni
kompozitor ansona i profesor citre.

A da je francuski ansonjer srpskog porekla i autor pesme Tamo daleko Jakovljevi zakljuuje na osnovu
dokumenta kojim naslednici pomenutog Mihaila Zastavnikovia trae od Marinkovia da prizna kako je
melodiju poznate pesme napisao na osnovu teksta iji je autor navodno Zastavnikovi. Pismo je
Marinkoviu, sa takvim zahtevom, stiglo iz Despotovca od pravnog zastupnika Mihailove sestre Zage,
profesora u Svetozarevu. Zaga i njena sestra Radmila ele da se nagode sa Marinkoviem kako bi ostvarile
prava koja navodno pripadaju njihovom bratu. Prete i sudskim sporom, ukoliko ne doe do nagodbe.

Marinkovi je taj zahtev sa rezignacijom odbio. O svemu ovome se malo zna, to me je podstaklo da se
posvetim viegodinjem istraivanju Marinkovievog ivota i dela. Ne verujem da bi mu Francuzi tek tako
priznali autorstvo kae za Politiku Jakovljevi, dodajui da u naoj zemlji nikome od pretendenata na
autorstvo to pravo nije priznato.

Desetine internet-sajtova, navodi dalje Marinkovi, preplavljene su i danas ponudama prodaje

Marinkovievih muzikih izdanja od Francuske, preko panije, do Nemake, Velike Britanije i Japana. A ta
izdanja, o kojima gotovo nita ne znamo, priznata su kao deo evropske muzike tradicije.

O naem kompozitoru Marinkoviu malo znaju i u njegovom rodnom selu Korbovu. Njegov bratanac Miodrag
Marinkovi (76), penzionisani brodar, sea se da je ore iz Pariza dolazio u rodno Korbovo dva ili tri puta.
enio se dva puta, ali nije imao dece. iveo je skromno. Nita se ne zna o njegovoj zaostavtini. U rodnom
selu odavno je poruena brvnara iz koje se ore otisnuo u svet.
Ipak, bratanac Miodrag Marinkovi kae da e pokuati, preko advokata, da sazna neto vie o svom pretku
i njegovoj ostavtini. Ili da dozna bar gde se nalazi njegov grob. Bilo bi lepo, veli roak kompozitora, da i
naa drava neto uini da se sauva seanje na autora nezaboravne pesme.

---------------------------------------------
Pretendenti na autorska prava
Kao potencijalni autori pesme Tamo daleko u srpskoj javnosti oznaavani su jo i Milan Buzin, kapelan
Drinske divizije, Dimitrije Mari, lekar Tree poljske bolnice umadijske divizije, i Mihailo Zastavnikovi,
uitelj iz Negotina.

Istraiva Jakovljevi navodi kako je Zastavnikovi 1926. godine objavio jednu verziju teksta pesme Tamo
daleko. Ali, Marinkovi je etiri godine ranije ve bio zatitio svoje autorsko pravo u Parizu.

---------------------------------------------
Paso dobio od kralja Petra
U kraljevoj gardi Marinkovi je najpre bio bubnjar, a zatim je nastavio da muzicira na citri, u vojnom orkestru
s kojim je svirao i na Krfu. Paso, s kojim je otputovao u Pariz, dobio je kao nagradu od kralja Petra, zato to
ga je obavestio kako je, sluajno, saznao da grupa Arnauta sprema atentat na njega.
Stojan Todorovi
objavljeno: 08/03/2008

Seanje na "Kladovo transport" 1939-1942.

AUTOR: J. BUJDI KREKOVI
Kladovo - U podunavskom gradu Kladovo prvi dani maja bie u znaku prigodnih
programa posveenih "Kladovo transportu", kao podseanje na traginu priu pre
75 godina koja treba da slui kao seanje, potovanje, ali i opomena.
Oekuje se da od 1. do 5. maja u Kladovu bude preko 400 Jevreja iz Srbije i
regiona, uesnika porodinog seminara i radionica koje e kroz razliite kulturne
programe biti posveene "Kladovo transportu".

Prethodila im je veoma poseena tribina i izloba foto-dokumentacije koju je u

Kladovu povodom 75 godina od traginog zbega Jevreja uesnika "Kladovo
transporta" organizovala Turistika organizacija Kladovo. Na tribini je Ranko
Jakovljevi govorio o Svetskom ratu u Kladovu u periodu 1939-1941, a Davor
Salom o putu nade familije Rot.

- Ovo je bila jo jedna prilika da Kladovljani saznaju koji detalj vie o traginom
putovanju oko 1.200 Jevreja iz Nemake, Austrije i ehoslovake koji su
organizovano krenuli na veliko putovanje do Palestine kako bi se izvukli od
nacistikog pakla u Nemakoj. Oni su u Kladovu boravili od kraja 1939. sve do
septembra 1940. godine, gde su srdano primljeni od metana tada malog
ribarskog gradia - kae za Danas direktorka TO Kladovo Nevenka Boldorac.

Dan po odravanju tribine u Kladovu u izraelskom gradu Kfar Sabe odrana je

komemoracija povodom Jom Haoa. Komemoracija je odrana u Osnovnoj koli
"Ben Gurion" u Kfar Sabi nedaleko od parka koji nosi ime "Kladovo - abac".
Ovaj skup imao je preko 250 uesnika, a komemoraciji su pored preivelih,
potomaka, rodbine i prijatelja uesnika "Kladovo transporta", prisustvovali i
ambasadori Srbije i Austrije akreditovani u Izraelu.

Zaustavljeni brodovi
Prema istorijskim podacima pod imenom "Kladovo transport" misli se na grupu
od 800 austrijskih, 200 berlinskih i danskih, kao i 100 ehoslovakih Jevreja koji
su u novembru 1939. godine napustili Be, poto su se nali na udaru
antisemitskog zakonodavstva iz oktobra 1935. godine (Nirnberki zakoni) i
Centralnog biroa Rajha za jevrejsku emigraciju, da bi laama niz Dunav i preko
Crnog mora ilegalno, tj. bez sertifikata britanske mandatske vlade stigli u
Palestinu. Putnici su bili smeteni na tri broda "Car Duan", Car Nikola II", i
"Kraljica Marija", koji su pod izgovorom da se ne moe dalje zbog loih uslova,
vratili iz Prahova u zimovnik za brodove u Kladovo, jer se na Dunavu ve
hvatao led. Od kraja 1939. do septembra 1940. u Kladovu su iveli u nadi da e
nastaviti put u Palestinu, ali su ih 19. septembra 1940. lepovima vratili natrag
do apca na reci Savi. Vreme je prolazilo, Nemci se pribliavali i posle 6. aprila
1941. kada su Nemci okupirali Srbiju, zaveli su iste one mere od kojih su svi ti
Jevreji dve godine ranije pobegli. Od oko 1.200 uesnika "Kladovo transporta"
preivelo je neto vie od 200. Zasavica, Sajmite i Jajinci mesto su stradanja
uesnika "Kladovo transporta". U znak seanja na stradale Jevreje, nakon 62
godine 16. oktobra 2002. godine Kladovu je darovan spomenik jevrejskim
rtvama, koji potvruje da je Kladovo bilo jedina mirna luka na putu za Obeanu
zemlju. Spomenik je umetniko delo arh. Mimi Bihaly - Vukovi iz Zemuna.
SRBIJA 1989. TAJNO SPALJIVANJE
NUKLEARNOG OTPADA
Javnost informacija. Neskrivati nita. Rei ljudima. To je ipak najvei nauk
ernobila.Meutim, gotovo dvadeset godina nakon te nesree Dejan Radulovi,
novinar Radija Slobodna Evropa jedan od prvih koji u javnost u Srbiji uspeva da
iznese informacije da je na istoku te zemlje, u Timokoj krajini krajem
osamdesetih verovatno tajno spaljivan nuklearni otpad. Nada Ajdai je bila ef
laboratorije za merenje radioaktivnosti Instituta u Vini. Ono to je pronala u
Borskoj reci bili su produkti neega zbog ega je izgubila karijeru:To su bili fisioni
produkti. A to ne bi smelo da se nae u prirodi. To znaju oni koji znaju ta su radili
i zbog ega su, na osnovu naih nalaza, nas liili i profesionalnog ivota i
ljudskog i moralnog statusa i unitili jednog mog saradnika, koji je sa 42 godine
ostao na ulici.ta se, zapravo, deavalo 1989. godine, kada su objavljeni
rezultati koji su ukazivali na pojavu fisionih produkata i poveanu radioaktivnost u
Timokoj krajini, pokuala je jo pre 17 godina da od dravnih vlasti sazna Jelka
Miljkovi, tada predsednica Komisije za zatitu ivotne sredine u Skuptini SFRJ,
objavljujui javno podatke do kojih je dola:Ovakav nalaz radiokontaminenata u
otpadnim vodama u Borskoj reci karakteristian je za odreene vrste nuklearnih
objekata. Radi se, dakle, o radioaktivnom otpadu koji se ilegalno sa rudom uvozi
iz zapadnih zemalja koje poseduju ovaj tip reaktora, a to postoji samo u
Nemakoj.Savetnik za energetiku u SFRJ Dejan Dimov kae da se radilo o
velikom eksperimentu, sa kojim je bila povezana i Vina:itava ta regija je bila
planirana za ceo jedan program koji e opsluivati nuklearke. Oni su
eksperimentisali, oni su pravili takve svinjarije, kad moram tako da kaem.

RSE: Kad je u pitanju radioaktivni otpad, da li je bilo njegovog unitavanja u

borskoj topionici?

DIMOV: Apsolutno. Oni nikad nisu hteli da kau koji su izotopi naeni.

RSE: Direktor laboratorije za zatitu od zraenja i zatitu ivotne sredine Instituta

za nuklearna istraivanja Vina Milojko Kovaevi:

Ma to nema nikakvog osnova, mislim. Ha, ha, ha. To je najobinija

izmiljotina.

Pozivajui se na izvetaj komisije iz 2001. godine, generalni direktor Rudarsko-

topioniarskog basena Bor Borivoje Stojadinovi demantuje sve navode da RTB
Bor ima ikakve veze sa unitavanjem nuklearnog otpada i, slino kao i nadleni u
Vini, pojavu vetakih radionuklida dovodi u vezu sa ernobilom:Nuklerani
otpad nikada nije topljen u Boru. Taka. Nikada nikakve debele pare nisu dole u
Bor po tom osnovu, jer nije bilo ni posla po tom osnovu. Taka.

U prii o nuklearnom otpadu dolazimo do tovara broda Barbara Blomberg, koji

bi, verovatno, bio zaboravljen da te, 1989. godine, kada je i postavljeno pitanje
radioaktivnosti, nije bilo onih koji su javno pitali ta se deava sa brodom kome
nije dozvoljeno da pristane u Turskoj, a koji je, uz blagoslov tadanjih vlasti, dva
puta proao kroz prevodnicu erdapa:Postavili su bare. One su istovarene.
Jedan deo je, verovatno, iao za Bor. Verovatno, ja to ne znam. A drugi deo je
iao za Teslu u Obrenovcu. A drugi brod je iao za Rumuniju.Bivi predsednik
optine Kladovo i ekspert Svetske zdravstvene organizacije, doktor Sibin Ili
kae da se radilo o smrtonosnom tovaru:

Nuklearni otpad iz atomskih elektrana Nemake, u kome je bio osiromaeni

uranijum.

Jedan od oevidaca prolaska Barbare Blomberg kae da je bio u prilici da na

prevodnici erdapa kratko porazgovara sa posadom:Meni se prvo obratio ovek
sa broda, sa konvoja, koji mi je rekao: Je li bre, burazeru, je li ti zna ta radi, ti
zna ta te eka posle ovoga? Pitao sam ih da li znaju da to moe da ih kota
ivota. Rekli su da, ali sam ih pitao i koliko su uzeli za to. Rekli su: Mi smo uzeli,
mi smo se obezbedili za sva vremena. A sad, ta e Bog da nam da posle toga i
dokle emo da doguramo, to je na problem.

Od zaborava sauvao: Slobodan Radulovi

https://bokisingl.wordpress.com/tag/nuklearna-mafija/

Uz ribu najbolje ile konobarice

Kafedija na obali Dunava gostima servirao personal

Pie Desimir Milenovi

Branislav Ratopeki iz Male Vrbice, kod Kladova, zavrio iza reetaka zbog
posredovanja u pruanju ljubavnih usluga svojih maloletnih radnica gostima u
svom uvenom nonom baru `Alas`
Selo relativno malo, pa tako i u nazivu - Mala Vrbica. Maleno, dakle, seoce ali do
jue i bukvalno i stvarno izuzetno znano i uveno. Zbog ugostiteljskog objekta i
zbog `Alasa` Ratopeki Branislava. Jaoj, kakvu je sve ribu u njemu imao ovaj 54-
godinji brodar po koli i ugostitelj po zanimanju i zaradi! Dunavsku... Ne, ni
sluajno. Iako je Mala Vrbica ba kraj samog Dunava, na etiri-pet kilometara
nizvodno od Kladova, u planinskoj su gosti uvde uivali. Ali ne u ribama
potoarama. Iz sela tubika, u delijovanskom pobru nedaleko od Negotina,
ugostitelj Branislav, poznatiji kao Veru, snabdevao je zagorelce i suknjokusce
ribama mladicama. I nije ih, nedajboe, servirao u porcijama prinetim na zastrte
stolove. Kafanska, odnosno barska klijentela ih je sama `pecala`. Mamcem kojim
nije moglo da se omane: novanica od 50 evra i - puna porcija. Svakako, kad bi
se alili. Pomenutim `mamcem` mladicama iz planinskog sela tubike (ali i iz
drugih sela i varoica) punio se - krevet! Gotovo odreda maloletnice koje emo u
ovoj prilici (suvino je da objanjavamo zato!) da navodimo po njihovim manje
poznatim nadimcima. Tako je, na primer, ana imala samo trinaest godina.
Ostale po dve-tri ili etiri vie i zbog njih, zbog tih mladica nevaljalica, 54-godinji
Branislav Ratopeki, `sa generalijama kao u spisima`, iza brave e morati dve
godine i deset meseci. Na toliko ga je osudio Okruni sud u Negotinu, a ovu
zatvorsku kaznu upravo je potvrdio Vrhovni sud Srbije poto je izuzetno paljivo
razmotrio albe njegovih advokata - Maje Barbulovi iz Negotina i Jugoslave
Rodi-Sokolovi iz Zajeara.
Pravnice Maja i Jugoslava nisu, dakle, uspele da spasu od zatvora - uspenog
ugostitelja. I nadaleko uvenog, istakli smo ve. Godinama su u njegov
ugostiteljski objekat `Alas` dolazili gosti iz Kljua, Negotinske krajine, pa i ire.
Doivljaj za sve, a naroito za one koji su poodavno potroili svoja ivotna
poglavlja koja se zovu momatvo i mladost. I njih su, ba kao i one mlae, u
Branislavljevom ugostiteljskom zdanju oekivale sa osmehom izuzetno mlade i
lepe - devojice i devojke za zabavu. Njihova je obaveza, izmeu ostalog, bila da
se gostu, koji to eli, pridrue za sto, `a od svakog naruenog pia gazda nam je
davao po evro...` Svakako, nije ovek koji je oglasima na radiju obezbeivao
mlade i lepe zabavljaice zbog viskija i drugog skupog pia zaglavio iza brave. To
mu se `posreilo` zbog - prostitucije. Maloletnice su se, najjednostavnije reeno,
prodavale gostima. Gotovo su odreda bile izazovne, a po ceni iste: pedeset evra
pa dok ne pukne krevet! Kad kod Branislava dobro pije i jede, e moe onda
dobro i da j....! Znalo se to poodavno u maltene celoj Timokoj krajini, nisu bili
gluvi i slepi ni kladovski policajci koji su se poesto tovili i pojili u `Alasu` (`gratis,
firma asti!`), a trgovinu devojakim telima seoskog kafedije Branislava
Ratopekia otkrile su i obelodanile gle ironije, njihove kolege koji u `Alas` nisu
zalazili. Oni su u jednoj tamnoj noi, a u gluvo doba, zali meu malobrojne
putnike na autobuskoj stanici u Kladovu. I tada su u njihovu policijsku mreu
prosto uletele dve mladice, odnosno zabavljaice iz `Alasa` - ana i Mina.
Devojice, odnosno enska deca nisu imala line karte i momci u plavom su ih
odveli u kladovsku Policijsku stanicu. Ono to su tamo ispriale neto kasnije su
kao svedokinje - oteene ponovile u kancelariji Bratislava Milosavljevia,
istranog sudije Okrunog suda u Negotinu. Posle, podrazumeva se, i u sudnici
Okrunog suda u Negotinu pred krivinim veem petorice kojem je predsedavao
sudija Dragica Singurilovi.
Devojica ana, poreklom iz ve pomenutog planinskog sela nedaleko od
Negotina, ispriala je:
- Napunila sam trinaest godina i privremeno ivela u Negotinu u ulici S.P. broj 2.
Roditelji su mi se razveli. Otac mi je otiao u Nemaku, tamo se oenio i
promenio i ime i prezime, a posle sam to njegovo nemako prezime preuzela i ja.
Posle majine preudaje nisam htela sa njom da ivim i nastanila sam se u ve
pomenutoj ulici zajedno sa Minom koju je, ba kao i mene, u onoj noi privela
kladovska policija. U istoj zgradi u Negotinu stanovala je takoe i maloletna Zora
koja je moja zemljakinja iz onog planinskog sela. Od nje sam i saznala da mogu
da se zaposlim u `Alasu`... Ubrzo posle toga kod nas je svojim putnikim
`mercedesom` doao vlasnik Branislav Ratopeki, pa je Zoru, Minu i mene
odvezao u Malu Vrbicu. Zora mu je kazala da ja imam samo trinaest godina, a on
je uzvratio da kad u Vrbicu stignemo njegovoj eni Lepi kaem da imam etiri
vie, to sam i uinila, odnosno slagala sam da sam starija.
KAZNA

Branislavu Ratopekiu je ova prodaja tela 19-godinje malo krupnije devojke Ine
upisano u presudu kao krivino delo podvoenja ili omoguavanja bluda iz
lana... i za to nedelo je kanjen sa etiri meseca zatvora. Za prostituisanje 13-
godinje ane `zaradio` je godinu i po, za maloletnu Zoru 14 meseci... pa ga sud
`na osnovu lana 356 Zakona o krivinom postupku osuuje na jedinstvenu
kaznu zatvora u trajanju od dve godine i 10 meseci...` U kaznu mu se,
podrazumeva se, uraunava i vreme provedeno u pritvoru. I jo neto: kanjen je
samo za ono to je pouzdano utvreno.

Devojica - prostitutka je nastavila:

- Posle tuiranja u kupatilu zajednike sobe, u koju nas je smestio, mi smo se
obukle i sile u prostrani noni bar. Goste je u njemu posluivala konobarica po
imenu Zlata. Mini i meni je naloeno da sedimo sa gostima i pijemo, `a ukoliko
neki gost - navodim rei vlasnika Branislava - eli da sa tobom ima seksualni
odnos, onda to sa njim moe gore u sobi. Za tu uslugu naplatie mu 50 evra, a
posle emo tu sumu da podelimo napola: 25 evra tebi, 25 evra meni.. Te veeri u
baru su bila dva mukarca. Jedan od njih stariji, inae, je govorio engleski i ja ga
nita nisam razumela. Sa njim je kontaktirala Zlata, a potom mi je objasnila da on
eli da sa mnom ima seksualni odnos. Pokazala mi je i prostoriju gde u da
uslim ovu muteriju i u ruku mi je tutnula prezervativ. Imali smo seksualni odnos,
j..... smo se, dakle, a on je 50 evra nije mi lino dao. Kasnije, kada je u gluvo
doba radno vreme bara zavreno, vlasnik Branislav mi je dao obeanih 25 evra.
Potom mi je rekao da e svojim `mercedesom` da odveze Zoru u Negotin, a Mini
i meni je kazao da idemo na spavanje... Sledee noi opet je bilo ponuda od
nekih gostiju da za novac sa njima imam seksualni odnos. Nisam htela i
Branislav se zbog toga na mene ljutio. Neto kasnije ja sam upoznala momka
Acu iz Male Vrbice i Branislav mi je tu tek zaetu vezu prebacio: `Kako moe sa
njim, a nee s drugima?!`
Trinaestogodinja ana, prema onome to je ispriala u policiji u Kladovu i
suenju u Negotinu, nevinost nije izgubila u `Alasu`. Dola je, dakle, sa izvesnim
iskustvom, a otila ovako:
- Tree noi, posle radnog vremena, Mina i ja smo odluile da napustimo `Alas` i
Malu Vrbicu. Gazda Branislav nas je mercedesom` odvezao do autobuske
stanice u Kladovu gde nas je i privela policija jer nismo imale lina dokumenta.
Presuda kojom je Branislav Ratopeki osuen na dve godine i deset meseci
zatvora obrazloena je na neverovatnih trideset gusto kucanih stranica, a na 26-
oj je i ova zanimljivija opaska: `... nesporno je i po zapaanju suda da je
oteena M... Z... (Zora) izuzetne lepote.` Zbog nje, odnosno krivinog dela
posredovanja u vrenu prostitucije gazda Branislav je osuen na godinu i dva
meseca zatvora.
ODBRANA
SVE JE NAMETENO

Odbrana pravosnano osuenog ugostitelja glasila je: `Sve mi je to nameteno.

Kakve prostitutke! Ja sam preko radio Zajeara, Bora, Negotina i Kladova traio
konobarice. Javljale su se mnoge i ja sam zahtevao da lino dou da bih video o
kakvim se osobama radi... Odreda su me lagale da su ponoletne. Ja sam rtva, a
ne one!`

Svedoila je ovako:
- Minu (M.D.), moju vrnjakinju, odnosno maloletnicu kao i ja upoznala sam u
kui Petra Stojanovia u Negotinu, ulica S.P. broj 2. Ona je, za razliku od nas
tublianki, bila tienica Doma za decu bez roditelja u Negotinu. Odatle je otila
u Ni, a otuda se vratila i uselila u stan pomenutog Petra, inae starijeg oveka.
Kod Petra je ivela i ana, rodom takoe iz tubika. Pobegla je od kue kad joj
se majka preudala...
I nastavila:
- Branislava Ratopekia, vlasnika `Alasa` u Maloj Vrbici kod Kladova, upoznala
sam dok sam radila kao konobarica u kafani `Sahara` u Velikoj Jasikovi kod
Zajeara. Poto sam se javila na njegov oglas, na daleki put do mene je doao
svojim `mercedesom`. U njemu su jo bile njegova ena Lepa, moja poznanica
Kika, sada pevaica u Negotinu i Kaa. Te devojke sam poznavala, jer su i one iz
mog tubika... Branislav i njegova ena Lepa meni i mojoj koleginici, konobarici
Ini kazali su da imaju prostranu i lepu kafanu u Maloj Vrbici i da kod njih moemo
da kao konobarice radimo za platu od 300 evra meseno `plus stan i hrana`.
Prihvatile smo to iako nas je Dragan, vlasnik `Sahare` opomenuo`: `E, dobro ja
znam tog Branislava, taj e da vas prodaje...` Kazao je istinu koja se ubrzo
potvrdila... Ina je dva dana kasnije iz `Alasa` pobegla, gazdi je ukrala i bocu
`ivasa`, a ja sam po Kikinom nagovoru ostala. Posao mi je bio da sedim sa
gostima, da sa njima pijem, a gazda Branislav da mi od svakog mog popijenog
pia plati po jedan evro.
`Alas` je, inae, ugostiteljski objekat koji ima klasini restoran i noni bar povrine
vee od dva ara. Ogroman prostor, dakle, pa u tom nonom lokalu (`pa, radio je
dok gosti to hoe...`) i nekakav improvizovani brodi - podijum na kojem su
zabavljaice plesale sa klijentelom, odnosno gostima.
SUENJE
IZA ZATVORENIH VRATA

Okruni sud u Negotinu je utvrdio, a Vrhovni sud Srbije u Beogradu potvrdio da je

u `Alasu` cvetala organizovana prostitucija. Maloletne devojke, niija dika, a
gotovo nevoljnice odreda iz sela tubika. Gde li su sada, moe samo da se
nasluuje. to se `organizatora posla` tie, pretpostavke su suvine. Odgovor je
u presudi koja je objavljena javno. Suenje Branislavu Ratopekiu bilo je,
meutim, tajno. Ipak, iza zatvorenih vratiju negotinske sudnice ulo se znatno
manje od onoga to se u Maloj Vrbici i okolini godinama govorilo.

Zora o baru kod istranog sudije Milosavljevia:

- Dva meseca sam provela u njemu. Nisam primetila da se neka devojka bavi
prostitucijom. Jedino je Kika u toku rada na izvesno vreme odsustvovala, a na
moja pitanja gde je bila odgovarala mi je: `Tuirala sam se...` Dva meseca posle
mog dolaska u `Alas` od gazde Branislava sam bila prinuena da pozajmim 100
evra. Taj novac je bio potreban mojoj majci zbog spora sa svojim bivim muem
koji, uzgred reeno, nije moj otac. Ja sam roena vanbrano... E, posle ove
pozajnice gazda `Alasa` je poeo da mi preporuuje svoje prijatelje. Da sa njima
spavam i tako zaradim pare. Petorica su me j..... i svako od njih mi je platio po 50
evra. Nije mi gazda Branislav od tih para uzimao svoj deo, ali sam mu ja od te
zarade vratila onih 100 evra koje je, uzgred reeno, lino dao mojoj majci u
prisustvu svoje ene Lepe... Iste godine u julu, odmah posle mog esnaestog
roendana, ja sam otila iz Male Vrbice u Negotin pa u Crnu Goru (?!). Onda
sam se posle nekoliko meseci vratila u Negotin i smestila kod onog starijeg
oveka zajedno sa koleginicama anom i Minom... A dve godine posle mog
odlaska od Branislava, on me je pozvao na mobilni i pitao me da li znam neke
mlade i lepe devojke koje bi kod njega radile. Navodno kao konobarice. Znala
sam da mu za druge potrebe devojke trebaju pa sam ani i Mini objasnila da e
im biti posao da sa gostima piju i od svake ture zarade po evro, a od svakog
seksualnog odnosa sa gostom polovinu od cene koja je 50 evra (pola gazdi, pola
onoj koja ode s gostom u postelju iznad nonog bara...) Da, seam se kad je
ana otila u sobu sa tim starijim Italijanom. To se malo oduilo, pa me je
konobarica Zlata, verovatno na Branislavljev podsticaj, poslala da joj pokucam na
vrata i da joj kaem da sa seksom malo zbrza. Posluala me je. Ubacila se, to
se kae, u petu brzinu i matori Italijan je u trenu bio gotov. Zajapurena je izala iz
sobe, a novanica od 50 evra zavrila je kod gazda Branislava i ovaj joj je pred
zoru, kad je bar zatvoren, isplatio polovinu, odnosno 25 evra. Sutradan sam
otputovala iz Vrbice i nije mi poznato ta su dalje u tom baru radile ana i Mina. A
dok sam ja radila u baru, Branislav je nama devojkama govorio da policiji, ukoliko
se interesuje za na posao, kaemo da mi samo sedimo sa gostima i pijemo
pie... Jednom je, inae, sakrio pred policijom jednu Rumunku koja je u to vreme
radila u baru...

Zajedno sa trinaestogodinjom anom iz kafane `Sahara` u Velikoj Jasikovi kod

Zajeara pola je, kazali smo ve, - Ina. U istrazi je ispriala:
`Branislav me je primio u svoju kafanu `Alas` u Maloj Vrbici gde sam trebala da
igram i pijem sa gostima i da za sumu od 50 evra, imam seksualni odnos sa
gostom koji za to bude bio zainteresovan, a ovaj odnos bih imala u sobi u kojoj
sam spavala. Ja sam za to vreme zaista sa jednim od gostiju imala odnos za 50
evra, ali mi gazda nije uzeo ni evro. On je uzimao samo od zarade od pia koje
su gosti naruivali za mene...`
 http://www.revija92.rs/code/navigate.php?Id=160

AFERA SINDIKAT PRAVOSUA

Sramne bahanalije platili parama

graana!
DRUTVO10:22, 16.03.2012.
Autor: Slavica Tomi
78

Sportske igre su za druenje, a ne za blud, saoptio sindikat USS,

dok SOPOS tvrdi da je serviranje hrane na golim devojkama napad
na pravosue
BEOGRAD - Osuda!
Bahanalije lanova Sindikata pravosua Srbije u hotelu erdap u Kladovu
osudile su njihove kolege iz drugih sindikata!

Sindikat organizacija pravosudnih organa Srbije (SOPOS), najbrojniji

reprezentativni sindikat pravosua, ogradio se od ponaanja kolega iz SPS,
odnosno sramnog dogaaja na kome su zaposleni iz Sindikata pravosua jeli
hranu sa tela golih devojaka.

Hotel: Gosti su hteli da se slikaju

Uprava hotela erdap kae da su ulazak kuvara na motoru, defile konobara i
kuvara, taka plesne grupe, reirana mini pozorina predstava - mjuzikl ikago
- neki od elemenata iznenaenja koje hotel prireuje pre ceremonije sluenja
hrane.
- U tom duhu zamiljeno je i iznenaenje koje smo Sindikatu pravosua priredili
zavrne veeri sportskih susreta - postavkom Justicije, koja aludira na rimsku
boginju pravde. Postavka nije podrazumevala konzumaciju hrane sa tela
devojaka, ali nekoliko gostiju je poelelo da se s njima fotografie, to nismo
mogli da spreimo. Obe devojke su nakon deset minuta performansa otile. ao
nam je to smo se nali u loem kontekstu - saoptio je eljko Bolbotijevi,
direktor erdap turista.
- SOPOS osuuje postupke Sindikata pravosua jer su nedolini i atak na sve
zaposlene u pravosuu i ograuje se od njih. Osuujemo stavljanje linih
interesa i uivanja ispred druenja, takmienja, razmene radnih iskustava i
razvijanja kolektivnog duha zaposlenih u pravosuu - istiu u SOPOS.
Osuda je stigla i od Udruenih sindikata Srbije Sloga, koji istiu da takvo
ponaanje izaziva zgraavanje svakog normalnog oveka.

- Sportske igre slue za upoznavanje i zbliavanje lanova iz republike, a nikako

za blud i orgijanje. Za taj bolesni in potroene su pare poreskih obveznika, a
direktno su prevareni lanovi Sindikata pravosua - kau u USS Sloga.

Kako Kurir saznaje, devojke ija su gola tela bila servirana na vedskom stolu
dovela je uprava hotela iz Zajeara.

- Bivi menader hotela doveo je devojke iz Zajeara. I predsednica sindikata i

svi ostali su znali da e hrana biti servirana na devojkama i s tim su se saglasili -
kae izvor Kurira, biva radnica erdap turista, u ijem je sastavu hotel
erdap.

http://www.kurir.rs/sramne-bahanalije-platili-parama-gradana-clanak-148678

CINS OTKRIVA: Kupovali priznanja i nagrade!

Grad Beograd je u julu 2012. godine dobio nagradu Najbolji grad, a

gradonaelnik Dragan ilasnagradu Najbolji menader godine. Nagrade su
uruene na sveanosti u Dablinu, glavnom gradu Irske. Ipak, kako otkriva CIN i
CINS (Centar za istraivako novinarstvo) ove nagrade su poodobrenju
gradonaelnika plaene oko 18.000 evra (grad je iz budeta isplatio blizu
11.000 evra za uee na ceremoniji, a samo za nagrade plaeno je oko
7.300 evra). Pored Beograda i ilasa pojedinci i firme iz BiH i Srbije su takoe
dobili nagrade Evropske poslovne skuptine iz Oxforda koje nisu rezultat
stvarnog kvaliteta, ve je za njih plaeno po nekoliko hiljada eura. Meutim,
novinari Centara za istraivako novinarstvo iz Sarajeva i Beograda (CIN/CINS)
su otkrili da se iza dodele nagrada krije unosan biznis.O ovoj temi je otvoreno
progovorio rektor Megatrenda, prof. dr. Mia Jovanovi, otkrivi da se iz
itave prie povukao kada je saznao da je u pitanju samo unosan biznis, a
ne nagraivanje po stvarnom kvalitetu.
UOBIAJENO JE PLATITI KOTIZACIJU I IZRADU?U Dablin su putovale
zamenica gradonaelnika Tatjana Pai i struni saradnik u Slubi za
informisanje Sonja Stojanovi. Paieva kae da je Grad Beograd nekoliko
meseci unapred dobio obavetenje o nagradi, ali ne zna kako je tekla procedura
odabira.
Uobiajeno je da se plate razliite kotizacije za ta predavanja, seminare i
ostalo to je bilo sadrano u tome, plus izrada same nagrade. Nagrada je
stvarno kvalitetno napravljena. Ja sam to svuda nosila sa sobom kae
Paieva.
oto: EBA
Dan nakon dodele, gostujui u Dnevniku 2 Radio-televizije Srbije,
gradonaelnik ilas je izjavio da nagrada koju je Beograd dobio pripada svim
graanima Srbije, a nagrada koju je on lino dobio celom timu koji je u
prethodnom periodu vodio Beograd.Pojedinci i firme iz BiH i Srbije su dobili
nagrade Evropske poslovne skuptine iz Oxforda koje nisu rezultat stvarnog
kvaliteta, ve je za njih plaeno po nekoliko hiljada eura.Institucije, privatne
firme i pojedinci iz Bosne i Hercegovine (BiH) i Srbije godinama dobijaju
nagrade Evropske poslovne skuptine (EBA) iz Oxforda i to predstavljaju
kao znaajan rezultat, ostvaren u prestinoj konkurenciji.
to: CIN
Nagrade i uestvovanje na ceremonijama dobitnici plaaju u iznosima od po
nekoliko hiljada evra. U nekim sluajevima novac za pokrie trokova je
izdvojen iz javnih budeta. Kriterijumi za izbor nigde nisu precizno
objanjeni.

NAGRADE POSKUPELE

Novinari su utvrdili da je u proteklih nekoliko godina EBA dodelila vei broj

nagrada pojedincima i institucijama iz BiH i Srbije. Neki su nagradu dobili i vie
puta. Izmeu ostalih, dobitnici iz BiH su: privatni univerziteti Apeiron iz Banjaluke,
Slobomir P iz Bijeljine i Internacionalni Univerzitet Travnik, kao i Mikrokreditna
fondacija Prizma iz Sarajeva. Istovremeno, sa ovim institucijama nagraeni su i
njihovi elni ljudi.

oto: EBA
Meu dobitnicima iz Srbije su: Miroslav Bogievi, vlasnik abake
kompanije Farmakom MB, zatim firme Aks Express Kurir iz apca, Delta
Petrol iz Kladova, Ekoterm 2001 iz Kragujevca, Visoka poslovna kola u
Novom Sadu i njen direktor Radovan Tomi, kao i Megatrend univerzitet iz
Beograda i njegov osniva Mia Jovanovi.
Jovanovi i Megatrend su dva puta dobijali EBA nagrade: prvu Sokratovu
2007. godine, a godinu kasnije i Nagradu za evropski kvalitet.

Jovanovi je na internetskoj stranici EBA naveden kao lan Sokratovog komiteta

koji odluuje o nominacijama i rangiranju za tu nagradu. Jovanovi kae da je
istupio iz Komiteta pre nego je i sam dobio priznanje, a kasnije je i prestao da
sarauje sa organizacijom.

U poetku je to bila dobra ideja, a posle sam se iz toga povukao kada sam
video da je to samo jedan unosan biznis. Izgubila se selektivnost i
odjednom su poeli da dele na stotine nagrada kae Jovanovi.

Dodaje da se nagrada u odnosu na period kada je on bio jedan od dobitnika

veoma komercijalizovala Sokratovu nagradu platio je svega 124 evra i to izradu
same nagrade.

http://www.telegraf.rs/vesti/beograd/815060-cins-otkriva-djilas-i-grad-beograd-
kupovali-priznanja-i-nagrade-foto

oto: CIN / CINS

Samo na samitu u Oxfordu 2012. godine bilo je ak est predstavnika kompanija
i organizacija izSrbije, od kojih je deo i nagraen.
Pismo poinje sa: Potovani gospodine, pratili smo vaa nauna
dostignua. Vidimo da ste vi lider (), i tako vas nahvale da pomislite: Au,
to sam ja vana faca, i onda vas tako navuku. To je tipsko pismo koje svima
alju, samo menjaju imena i nazive institucija objanjava Jovanovi.
Organizaciju EBA-e ine: Klub rektora Evrope, Meunarodni klub lidera, Viteki
red grand mastera La Valette i Meunarodni komitet Sokrat.
Iako je na njihovom sajtu navedeno da su nevladina organizacija, prema
podacima britanskog poslovnog registra EBA je osnovana 2000. godine
kao privatna kompanija. Njen jedini vlasnik i jedan od direktora je
tridesetjednogodinji dravljanin Ukrajine Ivan Savov.

(Telegraf.rs / Izvor: CIN / CINS)

Tagovi: Diplome, Dragan Djilas, Grad Beograd, Mia Jovanovi, nagrade, Oxfor

| 24. 2014. 16:29 | : 1

. 200 300

2009.

, .
2006.
, " "
. 200 300
,
.
28 - ,
. " "
,
6.000 .
- ,
-
. , .
, ,
. 7
. ,
, .
2006.
,
.
- 2016.
, .
, . -
-
,
1. .
- ,
.

, 9
.


,
.

.
.
- .
. ,
, . . ,
.
- 1777.
,
"
".

" "
.
,
.
- ,
. ,
,
,

- . .
2004.


.
-
, ,
, . ,
- .
.

, ,
.
, .
-
,
, . , ,
.

4-5 .
- .
- .

,
1960. 1965. 200
: 103,5 , 88 8,6
.


.
.
, 2000.
.
- .

. ,

.
, ,
.
14 17 ,
- .

http://www.novosti.rs/%D0%B2%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%B8/%D0%BD
%D0%B0%D1%81%D0%BB%D0%BE%D0%B2%D0%BD%D0%B0.377.html

UMETNIK U ART CENTRU

Nikola Kostandinovi: Orvelov gorki smeh

M. Marjanovi | 18. 02. 2011.

Hteo sam da prikaem kontinuitet, da se tano vidi da je ista ruka stvorila svaki
crte, a da se samo tehnika menjala, kae autor izlobe Mi kao peroBavi se
profesionalno grafikim dizajnom (plakati, knjige, asopisi i novine), stripom,
ilustacijom, karikaturom i digitalnom fotografijom. Od 2002. godine je grafiki
urednik lista Prosvetni pregled. Tome prethodi etiri decenije rada: Nikola
Kostandinovi (1954, Kladovo) je stasao u crtaa u Studentu, Vidicima i
Poletu.
Dananje Karikature nemaju nekadanji odjek: Nikola Kostandinovi
Sa tom kolom nije mu bilo teko da se devedesetih prebaci na kompjuterskom
crtanje. Ipak, na izlobi koju je namerno nazvao Mi kao pero, upravo otvorenoj
u Art centru (Ulica 7. jula 71) moete videti izbor radova koji je sam nainio, iz
dnevne i nedeljne tampe, s naslovnih strana knjiga, satiru nacrtanu naotrenim
perom koja izaziva gorak osmeh.
Iza njegovog Svetog ora u liku graanina i razjarene adaje stoje pripravne
vojske. Iz kutije oblepljene novinama izlazi krvava ruka s pisaljkom. Dolar je
probuen papirnatim avioniem. U galeriji likova prepoznajemo Frankentajna,
Frojda, Orvela, ekspira... Sve zajedno ipak ne deluje kao destrukcija
postojeeg, ve pre kao ironija sudbine pred kojom ilustrator/karikaturista moe
samo da sebe i nas spasava sarkazmom crpei ideju za sledei komentar.
Na izlobi je vie od stotinu crtea perom i tuem.
Hteo sam da prikaem kontinuitet, da se tano vidi da je ista ruka stvorila svaki
crte, a da se samo tehnika menjala. Sa pojavom digitalne olovke, ja sam iste
stilske odlike primenio na crtee u klasinoj tehnici art perom. Karikatura je bila
pravi izbor za mene jer kroz nju mogu da se ispoljim, kae Nikola alei to
medijska karikatura nema vei odjek.
U vreme njegovih poetaka, meutim, verovalo se u mo ilustracije kao i u mo
govora i jezika, cenila javna angaovanost.
Nikola Kostandinovi je i dan-danas strastveni crta, od onih koji grafiki svet
gradi od opteg kako sadrinski, tako i tehniki. Za prvi mu ideje nisu presahle,
za drugi se opredelio iz eksperimenta - elektronski mi mu doe kao olovka,
pero, tu ili etkica zajedno, ali i namee minimalizam koji ima dve kraja -
ekstremnu reitost i ekstremnu hladnou. Njegov svedeni crte jo uvek je ubojit,
iako gotovo simbol.

www.blic.rsww/Kultura/Vesti/236286/Nikola-Kostandinovic-Orvelov-gorki-
smeh

RAZUMJETI TOLERANCIJU
20.12.2014
Bez apsolutizovanja sopstvenih i za uvaavanje alternativnih stanovita

FOTO:AUTOR: Slobodan Zeevi

Jakovljevi, Dragan: Saznanje, tolerancija, vera - popularni eseji, 3M
Makarije, Podgorica 2014, u spomen dr. Zoranu iniu, str. 303.)
Nova knjiga redovnog profesora filozofije na Univerzitetu Crne Gore, dr Dragana
Jakovljevia, donosi izbor njegovih eseja iz tematski raznovrsnih oblasti teorije
saznanja i metodologije nauke, filozofije prava, etike i teorije religije...

Autor je uenik poznatog evropskog metodologa i filozofa, Hansa Alberta, koji je

zajedno sa Karlom Poperom utemeljio uticajnu kolu kritikog racionalizma i
koncepciju otvorenog drutva.

U ovoj knjizi radi se o jednom jasno angaovanom izdanju, unutar kojega se

artikulie stremljenje ka prevazilaenju radikalizma iskljuivih alternativa i ka
umjerenosti te srednjim, u najboljem smislu rijei kompromisnim rjeenjima, uz
izbjegavanje ekstremnih i jednostranih solucija. Zalaui se za primjenu ideje tzv.
srednjeg puta autor ukazuje na njenu klasinu ekspresiju unutar Aristotelovog
shvatanja vrline kao sredine izmeu krajnosti primjerene ljudskoj prirodi.

Ali onda i na drutveno-ekonomske i politike varijante te ideje: koncepciju

socijalne trine privrede, pozicije socijalnog liberalizma i pragmatske
socijaldemokratije, kao pomirljivim koncepcijskim posredovanjima izmeu
tradicionalnog socijalizma sa jedne, i rigidnog liberalizma sa druge strane.
Takoe i na koncepciju politikog kompromisa starog njemakog kancelara
Helmuta mita, kao pretpostavke funkcionisanja demokratije unutar pluralizma
interesa i miljenja.

Sredinje mjesto u knjizi zauzima znalaka rasprava Aspekti tolerancije i

netolerancije: smisao i modusi respekta prema pluralnostima, u kojoj autor
iznosi jedno vrlo nijansirano shvatanje bilateralne trpeljivosti drutvenih
subjekata. Ona pokazuje sav idejni naboj i dileme povezane sa idejom tolerancije
i njenim primjerenim tumaenjem, ideje koja je i u domaoj javnosti ula u iroki
opticaj, ali bez dovoljnog prateeg promiljanja njenih pretpostavki.

Osvrui se na gledita najveeg ivog njemakog filozofa, Jirgena Habermasa,

Jakovljevi kritikuje njegov kognitivistiki pristup u tumaenju tolerancije kao
jednostran i hermeneutiki neadekvatan. U okvirima jednog fenomenoloki
usmjerenog razmatranja, on razluuje pasivnu, negativnu toleranciju od aktivne,
pozitivne tolerancije, eksplicirajui njihovu osobenu prirodu i domete. Ujedno
pruajui odbranu jednog u principu pragmatskog prilaza tumaenju tolerancije,
pri emu se zagovara kultura priznavanja drugih sa njihovim drugaijim
shvatanjima i modusima postupanja kao jednakih u dostojanstvu i pravima, ali ne
obavezno i priznavanje samih sadraja njihovih posebnih shvatanja svijeta i
primjerenosti ponaanja. Pri tom bi na djelu bila jedna uvaavajua neutralnost,
uz paljivo odmjerenu distancu i praktikovanje povjerenja u uzajamnom
ophoenju, praeno tenjom ka postizanju drutveno tako potrebne stabilnosti
uzajamne trpeljivosti.

Takav stav moe biti shvaen kao odgovarajui vrlini pravinosti u smislu
izbjegavanja samonegiranja i zadravanja vlastitog stanovita, ali ujedno i bez
njegovog apsolutizovanja i uz paralelno uvaavanje alternativnih stanovita.
Solucija, koja dobro odgovara ideji srednjeg puta. Svoje razmatranje autor
zaokruuje tematizovanjem pitanja trpeljivosti unutar drutvenih zajednica,
kultura i izmeu njih, kada se dakle radi o regulisanju inter-kulturalnih relacija.
Zajedno sa poznatim njemakim metodologom, P. Lorencenom, on se izjanjava
za to da zadatak jedne etiki validne politike stalno ostaje podsticanje na
snoljivost mnogostrukosti ivotnih formi kroz zakonodavstvo i upravu.

Knjigu je autor posvetio uspomeni na svog kolegu sa studija, dr Zorana inia,

pri emu se evociraju odreene line uspomene i iznose zapaanja o
beogradskom intelektualnom miljeu ezdesetih i sedamdesetih godina prolog
vijeka, te djelovanja sada ve legendarne grupe akademskih disidenata,
zagrebakih i beogradskih univerzitetskih profesora sociologije i filozofije,
pobornika tzv. filozofije praxisa u opoziciji premda ondanjem komunistikom
reimu. Ujedno i odreeni biografski navodi o intelektualnom putu kako autora
knjige tako i inia, koje je stremljenje ka daljem strunom usavravanju odvelo
istim putem ali razliitim pravcima: na postdiplomske studije u Njemaku i
univerzitete pokrajine Baden-Virtemberga.

Ovu knjigu moemo preporuiti ne samo strunim krugovima filozofa, sociologa,

antropologa... ve i iroj intelektualnoj javnosti. Ona prua niz podsticajnih teza i
relevantnih gledita, koja mogu biti predmetom daljih diskusija naih
intelektualaca. Takoe e ovo izdanje moi da poslui kao dodatna struna
literatura za studente humanistikih nauka na naim fakultetima, te izradu
magistarskih i doktorskih teza sa srodnom tematikom. Ono, kako se moe
konstatovati, donosi zrele plodove viedecenijskog istraivakog rada autora,
realizovanog na Filozofskom fakultetu u Nikiu Univrerziteta Crne Gore i
tamonjem studijskom programu za filozofiju, u meuvremenu afirmisanom kao
jedno od znaajnijih intelektualnih sredita u savremenoj Crnoj Gori.

(Autor je saradnik u nastavi na Filozofskom fakultetu u Nikiu)

http://www.vijesti.me/caffe/bez-apsolutizovanja-sopstvenih-i-za-uvazavanje-alternativnih-
stanovista-810971
4.

: 44 36 14" ,
22 36 26"


. 2011.
8869 .

.

19320
019
KL
 -
. . .
.
1833. .
.
. , , ,
. ,

, .
, -
, , , , -
, , , - , ,
, .
,

. -
,
.
, , .

, , ,
, , ,
, , - ,
..,
, ...
, ,
,
.
(60-130) .
101. ,
2,8 . 3220 ,
57 , 14
1,2 .
,
20 1127
, 1071 .
1896. , 1834 ,
2650 2000 , 80 , 3 ,
380.000 3 . .
9.000 , 40 .
. ,
:
, , , , , , , ,
, , , , ...
,

, -
, , , , -,
.

, 1834. .
 ,

. .

, , , ,
, , ,
, .
,
-
. 1868. . Stachys chrysophaea,
typus Kladovo, Pancic 8436, 1868, BEOU- ,
, , ,
,
,

1928. , .
1972.
,
, .
.
.
,
, 1403.
19. .
,
. ,
.
, .
,
. - ,
, 1500 7
. , , 2, 6, 12
,
, ,
, .
,
, , ,
,
,
.

.
,
, - .

[]

,

 , 500
, , .
,
.
,
. -
, 5 km
,
1971. .
17. , 1971.
.
1588. .
, ,
, , .
,
, , ... 1867. .

.
26. ,
.
1871. .
, .
,
, ,
.
1989.

. , a ,

(: ,
, ). ,
, .
:
, , ,
, , ,
, ,
, , ,
1964. . ,

.
,
, ,
,
, -- .
, , , ,
, ...
 . ,

.
, 14. , .
8. . , ,
1736. . 1856-62,
, ,
.

1726. . ,
. , ,
; , ,
.
,
. 150 ,
210 .
- .
.
. ,
.

,
,
.
 EL MUNDO SEFARAD
Kladovo

STRANICU UREUJE I VODI JAKOVLJEVI, Ranko

PONETO O DUHU KLADOVA

Kladovo, Kladovia, Kladova, Kladow, Cladovo, Cladova, Gladov, Gladova, Kladowo, Zanes, Claudia,
Clodovam, Clodova, Kukastru, Neokastron, Neokastro, Neocastro, Novigrad, Neograd, Newe hausz,
Nowogastro, Nowocastro, Novigradino, Nukastru, Dar i selam, Dolma palanka, Feth ul Islam, Fethi
Islam, Feth-il-islam, Feth-is-selam, Fethislam, Fetihislam, Fet Izlam, Fetislam, Vetislam, Fetislav,
,
TRAJANOV PLOVIDBENI KANAL NA DJERDAPU
Tri kilometra dalje na severozapad lei Sip, koji krije jedan od najinteresantnijih dokaza rimske
preduzimljivosti i delotvornosti. Njegovo srpsko ime izvedeno je od glagola sipati, nasipati. Odatle se
protezao nasip koji su izgradili Rimljani da bi tako dobijenim kanalom zaobili najopasnije stene u
renom koritu na mestu koje se zove Gvozdena kapija. Pogreno je, iako veoma raireno, miljenje da
se ideja o uklanjanju zapreka koje oteavaju plovidbu kroz Gvozdenu kapiju javila tek u novije vreme,
kada je para zamenila teak rad veslaa. Istina je samo to da je ona u poslednjih nekoliko decenija
prerasla u energian zahtev, a na uklanjanje se u stvari mislilo ve u vreme tamom mistike obavijene
plovidbe Argonauta i, pogotovo, u vreme Rimljana, kada je Trajan na svojim pohodima u Dakiju gledao
kako mu ogromne stenovite zapreke, okruene hunim talasima i vrtlozima, gutajui ljude i brodove,
zaustavljaju monu dunavsku flotu. Ako je istina da je car Trajan povodom tekog problema regulacije
reke pozvao u pomo svog arhitekta Apollodora iz Damaska, koji se proslavio velikim mostom kod
Turnu Severina- a sve okolnosti govore da je tako bilo- onda je izvesno da se veliki matematiar i vojni
graditelj sa svojom genijalnou angaovao na Gvozdenoj kapiji na tako izvrstan nain da su njegova
reenja na istom zadatku prihvatili i najvispreniji hidrotehniari naeg vremena- od genijalnog, 1795.
roenog Vaarheljija (1834.g.), pa sve do najnovijih ispitivanja Iako se dananji kanal, izgraen za
savremeno parobrodstvo, ne podudara u svim pojedinostima sa svojim antikim uzorom, rimski
graditelji su pri izboru mesta, pri odreivanju poluprenika i duine lukova pokazali zadivljujuu
otroumnost

TRAJANOV MOST KOD KLADOVA

Panorama of the beautiful National park called "Djerdap" (Iron Gates) in the hearth of Eastern Serbia.
The powerful river Danube is only 180m wide in this part but more than 90m deep. Considering that
less than 100km upstream the Danube is 6.000m wide, you would agree that this narrow part is pretty
amazing sight.Prema podacima na novcu iz onog vremena, most na kamenim stubovima kod Turn
Severina zavren je 104.godine. On spada meu najgrandioznija dela rimskog graditeljstva i
ovekoveen je na Trajanovom stubu u Rimu. Da su se Rimljani dobro razumeli u gradnju ne samo
svodova ogromnog raspona (kao to su, na primer, oni u Martorelu i Lisabonu sa prenikom 32-43
metara) ve i mostova znatne duine sa lukovima graenim od kvadera, to potvruju poznati mostovi
preko Kurt-aja i Naher-kojra u Siriji. Premoivanje Dunava, koji izmeu mezijskog i dakog obalskog
potpornog stuba Trajanovog mosta ima irinu od 1127 metara, izvreno je pomou 20 stubova, pri
emu je polaganje temelja raeno primenom betona sa ipovima i oplatom, to je ve Vitruvije opisao i
to je veoma slino naoj modernoj tehnici Na kovanom novcu impozantna graevina ima na oba
obalna vijadukta visoke kule sline trijumfalnim lukovima, ije atike, iznad straarske linije, nose
izmeu dva trofeja jednu statuu.Ribari su iz renog korita blizu potpornog stuba mosta na srpskoj
strani izvukli divno raenu bronzanu glavu, koja danas ini glavni ukras beogradskog Narodnog
muzeja.

Feliks Kanic, Srbija, zemlja i stanovnitvo, knjiga 2,

TRAGOVI VREMENA
Zatim su doli tragini odjeci mara iz Kazana, koji je krvario od zemaljskih bitaka. Gvozdena kapija
gde su Trajanove kohorte podigle svoje orlove. Video sam kako se ovaj neosvojivi klanac polako gubi
u zlatnom rumunskom itu, gde je ak i nebo izbrisano na svetlosti i gde je svaka buka zauvek utihla. A
malo dalje nizvodno, ove se vode potpuno predaju istoku. Zabrinut, pratio sam ove sudbe koje e
postati i moje.
- Le Korbizje, Put na istok-

SVET BEZIMENIH LJUDI

Ratovima Eugena Savojskog, krajem XVII i poetkom XVIII veka, stvorena je osnova politike moi
Habzburke dinastije. Ona je poivala na naporima za objedinjavanjem prostora izmeu
NIZOZEMSKE I GVOZDENIH VRATA NA SREDNJEM DUNAVU (Djerdap). Neki naunici misle da je
to istorijska osnova kasnijih ciljeva da se stvori Velika Nemaka (Die europaische Mitte), sa celom
Srednjom Evropom kao nemakom prirodnom osnovom. Tek od kraja XVIII veka to e se pretvoriti u
realne planove.

-Milorad Ekmei, Istorija Srba u Novom veku 1492-1992- Beograd, 2007,s.70.-

Krajem XVIII veka, kada se Kladovo nalazilo pod austrijskom upravom, na snazi je bila carska naredba
iz 1787.godine po kojoj jevrejska imena i prezimena moraju da se promene u nemaka. Kazna za
nepotovanje okrutne norme bila je proterivanje porodica nepokornih pojedinaca van granica carstva.
Kako nas istorija ui, Bezimeni su nadjaali osnove politike moi Habzburgovaca, oplemenjujui
sopstvenim duhom tkivo Moderne Evrope.

Gvozdena vrata Djerdapa tokom II svetskog rata postala su veita stanita brojnih bezimenih rtava
nacizma, ubijanih na gornjem toku Dunava. Stotine izmasakriranih leeva pristizali su Dunavom do
Kladova, da bi bili sahranjeni na grobljima bezimenih. Danas je jedini trag o tome jedan telegram
srpske uprave lokalnim organima vlasti, datiran 1.8.1942.godine, sa nalogom da budno prate situaciju.

ODISEJA 514- IZBEGLICE IZ SLOVAKE NA BRODU PENCHO

http://www.paulsilverstone.com/immigration/Primary/Aliyah/shiplist1.php
Juna 1940.godine 514 izbeglica je iz Bratislave prispelo na erdap, gde su ekajui odobrenje za
prolaz rumunskim teritorijalnim vodama do Crnog mora, na putu za Palestinu, bili izloeni stravinim
iskuenjima i sudbini Ukletog Holananina . Nije im dozvoljavano pristajanje uz obalu a tek su, kada su
im ivoti od iznemoglosti bili ugroeni, putani snabdeti se elementarnim potrebama. 11.septembra
1940 isplovili su sa podruja Djerdapa, da bi nakon nekoliko dana doiveli havariju i potapanje broda u
blizini ostrva Rodos. Spaeni su od strane italijanske ratne mornarice i smeteni u njihov logor na
Rodosu. Nakon jedne godine prebaeni su u Italiju, u logor Feramonti. Postupak italijanskih vojnika
prema njima bio je human.

Preiveli akter Odiseje 514, Frida Mel, zabeleila je u svom dnevniku:

Kad smo stigli do Kladova, nismo mogli da nastavimo put. Stajali smo u Kladovu mesec dana bez
sredstava za ivot. Medjutim, Savez Jevrejskih veroispovednih optina Jugoslavije saznao je za nae
tegobe i pruio nam pomo. Mnogo su nam pomogli i seljani iz okoline doturajui nam ivotne
namirnice onoliko koliko su mogli.

KLADOVO TRANSPORT 1939-1942: JEDNA TRAGINA PRIA

Poev od 1938.godine hiljade Jevreja potraile su spas bekstvom Dunavom ka Palestini. U vie
navrata uspeni poduhvati njihovog izbavljenja odvijali su se uz uee brodova Jugoslovenske rene
plovidbe i srpskih lanova posada. Medju akterima nalazio se i kladovski brodski kapetan Sterios
Andrucos. Poznato je i uee kapetana Nandora Andraovia u poduhvatima spasavanja Jevreja, sa
brodom Queen Elizabeth.

Od 31.12.1939. do 19.9.1940. godine u Kladovu je prinudno boravila grupa od oko 1000 izgnanika iz
srednjeevropskih zemalja, znana u istoriji pod imenom "Kladovo Transport". Najvei broj izbeglica
ubijen je od strane nacista tokom 1941. i 1942.godine na podruju Srbije. Za njihov prevoz iz pravca
Austrije u Srbiju angaovani su brodovi Jugoslovenske rene plovidbe Car Duan, Kraljica Marija i Car
Nikola II
NESTALI PRILIKOM BEKSTVA PREKO DUNAVA NA
DJERDAPU 1947-1989.
Poznato je da su tokom decenija u drugoj polovini prolog veka na hiljade Rumuna potraile spas u
preplivavanju Dunava. Najpovoljnija mesta za takve poduhvate bila su ona u blizini Velikog i Malog
Kazana, u Djerdapu. Put i pruga su lake dozvoljavali da se namernici priblie granici. Ali, put spasenju
su mnogima prepreili graniari, elise brzih pograninih amaca koje su seckale njihova tela bukvalno
na paramparad. Njihove leeve bi Dunav izbacivao du njegovih srpskih obala. Bez ikakve pompe i
esto bez ikakvog belega oni su bili sahranjivani na srpskim grobljima. Ovde se navode ona kod
Donjeg Milanovca, Golubinja, Tekije, Majdanpeka, Sipa, Male Vrbice, pa ak i Negotina. Posebno
gorko saznanje ovde izaziva danas jo jedna injenica. Dvojica diktatora- Tito i aueku- bili su se
dogovorili da begunce iz svojih zemalja vraaju natrag.Oni koji su udom ipak uspeli da izbegnu rafale
oruja policijskih snaga, doivljavali su tunu sudbinu da ih jugoslovenske vlasti deportuju natrag u
Rumuniju, gde su bili podvrgavani estokim kaznama.

-Milan Petrovi, dopisnik Politike iz Bukureta-

LE KORBIZJE: Klanac Kazana je ala- mala prevara nastala od zvunih rei. Gvozdena kapijo! Nismo
te pronali, ili bolje nismo znali kako da te povratimo u ivot. Jedna moderna i zakrpljena brana e se
videti kao tvoja gadna sramota licemerja jednog bezdunog tehniara, i zauvek ti je oduzeta privilegija
da podsea.

KONJUNICA U NEDRIMA GEORGIJA POBEDONOSCA

Zauzevi Kladovo 13.oktobra 1915.godine korpus marala Makenzena zauzeo je i crkvu Svetog
Velikomuenika Georgija, te je u nju uterao 30 konja i tako je pretvorio u talu obinu, oskrnavivi kao
hrianin svetinju nau i opljakavi neke srebrne stvari, kao krstove i ikone.

- Letopis crkve kladovske, 1915.-

IME KAO PREDZNAK

Maja 2001.godine tezu o imenu kao predznaku (Kladovo prema Ranki Kui duguje ime keltskoj rei za
groblje - Kladiff,a prvo naselje nalazilo se u mestu Krvava bara, manje od 1 km zapadno od dananjeg
centra grada), na svojevrstan nain potvrdio je Oskar Kliper / Dragan Vitomirovi, objavivi svetu
potresno svedoanstvo o leevima sa Kosova baenim u Dunav za vreme vladavine Slobodana
Miloevia 1999.g. Tako je podunavski gradi, izuzev po rtvama Kladovo Transporta, u svetu
upamen i kao plava grobnica iluzija jednog totalitarnog neokomunistikog reima.

GRAD DUGINIH SENKI

Ana Zumbulovi sainila je zapis o retkom prirodnom fenomenu vezanom za Kladovo: Leti, u vedra
mirna poveerja, suneva kugla nad Kladovom postane ogromna i vatreno uarena. Tada kao kroz
veliku staklenu prizmu dolazi do prelamanja sunevih zraka, to stvara dugu iznad vode. I dugine boje
nakratko obasjaju sav predeo i mesto, drvee, fasade kua, ljude. Te nerealne fantastine arene
dugine boje titraju po svima kao da su uesnici u nekoj divotnoj scenografiji sa raznobojnim
reflektorima. Nije li to trag nadanju da e svetlost uzvratiti ovdanjem podneblju za sve rtve nasukane
na djerdapskim dunavskim hridima?
Autor ovih redova svojevremeno je napisao da Kladovo, otvoreni grad ija je kolevka vetar, a prostirka
velika voda, stasava u potporu dolazeih vremena. Sada, dok su vremena jo izgubljena, preostaje
nam pronai Kladovo, nebismo li pronali i sebe.

Tri granitna svitka Tore na dunavskom keju sa natpisom koji podsea da je Kladovo bilo poslednja
mirna luka jevrejskim izbeglicama na putu za Palestinu 1940.g, novovekovni su simbol grada na
krajnjem severoistoku Srbije.

Za rabine, uenu elitu svetih ljudi pozne antike, najdragocenije provedeno vreme bilo je ono
posveeno izuavanju Tore- to je bio rad koji je stvarao svetost. Kroz izuavanje svoje Tore ovek je
mogao poznati Boga ili mu se pribliiti
-Barbara Geler, Jevreji i hriani u Rimskom carstvu, objavljeno u Oksfordskoj istoriji biblijskog sveta,
prir. Majkl D.Kugan, Beograd 2006, s.671-

Ponesto O Duhu Kladova

,
,
. ,
, .
,
, .
: ,
; , ,
, ,
, , .

,
.
,
, ,
,

.

, ,
, ,
. ,
,
, .
,
, ,
, , .
,
, ,

, ,
, , ,
: , ,
, , ,
.

, , ,,
,
,
. .

, ,
, , ,

-, ,
,
a . ,
.

UPUTSTVO ZA UPOTREBU:

Da stojimo na pramcu broda usidrenog uzvodno i gledamo reku, verovali bismo da napredujemo. Neka
oveanstvo razmisli! - Ljubica Mari-

Bandura je u to vreme ve bio ruina, odbaen od svojih, i nalik na kakav golemi zardjali brod koji,
nasukan, trune u pliaku - Danilo Ki, Posmrtne poasti-

1938.

150 -, .
, ,
, ,
, .
,
, . ,
, ,
, .

, ,
,
,
, - .

, ,
,
. ,
. ,
,
,
, .
, .

, . ,
, ,
, ,
 , .
.
2-3 ,
, ,
.
. , ,
.
, ,
, -
.

, , 1938, .44-48.

,
. ,
. ,
.

, .
, .
,
.

, ,
,
, .

. ,

.
1972..

Tamo gde Dunav razdvaja Karpate od planinskih masiva istone Srbije, vezujui Panonsku sa
Pontijskom nizijom, gde su vetrovi olujne snage vekovima drobili djerdapsko stenje, njegovim prahom
inei plodno tle na kojem se moe uzorati Nebo, predanou upornih Slovena niklo je Kladovo. Od
savremenika esto nazivano srpskim Sibirom, ono svojom istorijom potvrdjuje da senke velikih
civilizacija ostavljaju duboke brazde na njihovim rubnim predelima. Najvei medju rimskim vladarima,
Oktavijan Avgust sainio je potomstvu zavetanje da granice carstva ne iri preko Dunava, a mnogo
vremena kasnije ispostavie se delom saglasja monih evropskih drava, da se uzajamne politike
aspiracije zavravaju na obalama te reke. U oba sluaja bivajui krajnjom takom horizonta, Kladovu
je dodeljena uloga raskra trnovito prohodnih puteva izmedju Istoka i Zapada. Sadanjost malog
srpskog grada protkana je fragmentima autoritarne prolosti, ali i mislima da e zajednika sutranjica
initi bespue veri u zaborav kao opravdanju izneverenih oekivanja.

page revision: 0, last edited: 8 May 2010, 18:13 (1948 days ago)
Edit Tags History Files Print Site tools + Options
Help | Terms of Service | Privacy | Report a bug | Flag as objectionable
Powered by Wikidot.com
Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative C
)

(),
B Y O N 9. 2 01 5. ( )
 ( . .
..2008 .)
,
, ,
,
.

, ,
, .

()
, , ,
, ,
,
2,8 ,

, , .

,
, ,
.
( . .
..2008 .), ,
,
,
.

, ,
,
,
, .,
,
,
. , X
.


. . ..1998
. . ..2008 .
. . ..2011 .
. ...1998 .
. . . .2009 .
. , . ..2005 .
, -. .
. 2003 .
. .
. . ..1981 .
. ...1998 .
.

..2012 .

9. 08. 2015. ru-news.ru,

he illustrated magazine redirect from

Croatian people by religion

 Image via http://sr.wikipedia.org/wiki/%D0%9C...

Mihailo Merep
Mihailo Merep (Dubrovnik, 1864 Belgrade 1937), Serb flight pioneer.
Born in Dubrovnik in a tradesman family, then a part of Austria-Hungary,
Merep started his primary education in Kladovo, Serbia and finished on the
other side of the Danube in Turn-Severin (today Drobeta-Turnu Severinin
Romania), He returned to his native town in 1878 where he worked as a
merchant though his main interests lay in photography.
At the beginning of the 1880s he moved to Belgrade where he was one of the
co-founders of the first Serbian velocipede society (1884). In 1893 he
embarked on a spectacular bicycle journey: he was to ride his bike from
Belgrade to Chicago (with ship transport from Hamburg to New York) to be
there in time for the World Expo and second world championship in bicyclism.
In Chicago Merep witnessed some attempts of flying. Next four years he
spent in Dallas where he embarked on a cyclist career. In 1897 he returned to
Serbia this time cycling from Dallas to New York and again from Hamburg to
Belgrade. In 1898 Merep joined with the Belgrade cycling champion
publisher Sveta Savi and actor Ljuba Stanojevi and together they cycled
through Serb Lands: across Bosnia and Herzegovina to Montenegro and
then across Boka Kotorska to Dubrovnik.

At the beginning of the 20th century Merep moved to Zagreb where he

opened a photo studio. Apart from cycling he was now also in motorcycling
and cars, organizing some of the first car tours in Croatia. In one cycling
race he met Slovene Edvard Rusjan, who was also interested in airplanes.
Since in Rusjan was already close to finishing his biplane EDA I that flew on
25 November 1909 - an event marked as the first flight of any South Slav.
During 1910 Edvard Rusjan built seven more planes with various successes.
After Merep gave Rusjan the much needed financial help, they joined in and
built a hangar in Zagreb where Merep planned a production of aircraft for the
market. A supplemented variant of EDA VI was named Merep-Rusjan. This
monoplane proved to be far better than the previous and rose to a record
height of 28 meters, 4 meters above the previous maximum achieved
by Louis Bleriot. With this height Rusjan was able to make a flight over
Zagreb in late 1910. However, the first Serbian air meeting in Belgrade in
January 1911 was fatal for Rusjan. Merep continued work with Edvard's
brother Josip and produced three more aircraft in which they trained pilots
and gave many performances across Austria-Hungary. Merep's success was
crowned in 1912 when he was declared the best pilot of the Empire.
In the meantime Merep became the member of Serb Sokol association in
Zagreb (1909). After the assassination of Archduke Franz Ferdinand of
Austria in 1914, Merep was jailed as a declared Serb nationalist. After six
months and many interventions of his friends he was out of prison only to find
out that his hangar and workshop have been destroyed by the anti-Serb mob.
This was the last of Mereps pilot and constructionist career.
After the Great War, Merep initiated the founding of aero club in Zagreb in
1925 and was one of the founders of the Aero-Club of the Kingdom of Serbs,
Croats and Slovenes in the same year.
more from Wikipedia

SRBIN IZ DRAKULINE GROFOVIJE

Za Vlastu Isakovia moe se rei da je nekrunisani
knez od Transilvanije. Rumunski mediji su ga
odavno inaugurisali u kralja tekstila.

Poto je ve zavladao ledenom Transilvanijom,

oblau nad kojom zauvek lebdi mistini duh besmrtnog grofa, Vlasta se ipak
vratio kui. U Beogradu se ipak nije pojavio u crnom platu. Na meunarodnom
sajmu Tekstil za dom, pojavio u skupom odelu, naoruan laptopom. Nigde
lakovanog tapa od slonove kosti, crnih izama i pogleda od koga se bei iz
bioskopa.

Pedesetjednogodinji Srbin iz Kladova je, uostalom, odavno najavljivao svoj

povratak. Ipak, kao da je razoaran.

Srbija kao ne prihvata svoju najbolju decu, kae rezignirano. Sa aljenjem

konstatuje: Ljudi koji osvajaju Evropu nisu ba najpoeljniji u Srbiji. U isto vreme,
elimo ba u tu Evropu. I pored toga to mogu da lobiram za nas u monim
krugovima u EU.

Tranzicione seobe
Niko ga nije kontaktirao iz ovdanjih privrednih i politikih krugova. Niko da ga
pita za junako zdravlje. Smatra da je nekoliko puta bio prevaren kada je poeleo
da investira nizvodno od Kladova. Nedavno je objavljen oglas za prodaju jednog
tekstilnog pogona u Panevu.
Odmah sam doputovao, ali, na moje iznenaenje, ljudi koji su rukovodili
prodajom obavestili su me da je oglas poniten ba kad sam stigao kae
Isakovi.
Ko je ovek koji je doao u Beograd iz oronulog, sivog grada Sveti ore,
nekada slavnog industrijskog centra Transilvanije, gde su se, u vreme
aueskua, proizvodili menjai za kamione i tenkove?
Od kada je Vlasta tamo stigao nenajavljen, 1999. godine, blizina zamka u kojem
je bio davno zatoen mitski Drakula, globalni brend uasa, i fabrika tekstila pred
propau, koju je oiveo ovaj tajanstveni Srbin retke su preostale znamenitosti.
Uz pitoreskne predele Karpata i grozne zime, kada se temperatura sputa do
minus 37 stepeni.
Pria o njemu je jo jedan prikaz o tranzicionim seobama. Dok su se braa
Isakovii iz velikog romana Miroslava Crnjanskog na istoku borili maevima,
Vlasta vojuje investicijama. U uslovima tegobne tranzicije, u ovakvom krajoliku,
za neke, na kraju sveta, on je pokrenuo mrtvi tekstilni kombinat i postao izvoznik
u zemlje EU visokokvalitetnog tekstila od najboljeg pamuka.
elinom disciplinom ovladao je grofovijom. Od Fonda dravne svojine, s
partnerom, vlasnikom mone kompanije iz Belgije, najpre je kupio fabriku tekstila
u likvidaciji, s dugovima od 30 milijardi leja i vikom radnika odnegovanih u
socijalistikom mentalitetu. Tekstilni kombinat Oltul, u centru grada Sv. ora
nekada je zapoljavao 2.500 radnika. Onda je doao Srbin iz Kladova i smanjio
brojno stanje na 1.200 zaposlenih.
Proizvodnja je danas mnogo vea zahvaljujui novoj tehnologiji koju je uveo
Vlasta, u Rumuniji poznatiji kao Isak. Kad je kupio fabriku, rumunski mediji
nazivali su ga diktatorom, novim Miloeviem, radnikom krvopijom... Postao
je ovek kamenog srca. Svestan je da nijedan reformator nije dobro prihvaen i
shvaen u poetku.
Njegovi radnici ne smeju da imaju ni promil alkohola u krvi. Prole godine
otpustio je 78 radnika uhvaenih na delu da su cugali. Tako je Vlasta postao i
srpski erif koji sprovodi prohibiciju.
U krugu njegove fabrike u svakom trenutku su uskladitene zalihe pamuka koje
obezbeuju osmomesenu proizvodnju u tri smene. Zalihe pamuka iz Kirgistana,
najboljeg na svetu.
Kako je poeo ovek ija je sudbina idealna podloga za snimanje filma?
Put sree
Otiao je iz Srbije 1993. godine, u vreme hiperinflacije. eleo je da ode u
inostranstvo, a da bude to blie kui. Zapad je bio suvie daleko. Skrasio se u
Bukuretu, gde je otvorio malu prodavnicu tekstila. Poeo je da se bavi i
izvoznim poslovima Imao je veze na istoku, u Rusiji. Pre deset godina otiao je u
vreli, ali opasni Kirgistan, uven po uzgajanju dugovlaknastog pamuka. Na
plantaama je postao klasifikator za pamuk, a takvih danas ima svega nekoliko u
regionu. Vlasta i belgijski moni partner Drapinteks godinje su u vreme setve
avansirali od 500.000 do 700.000 dolara u setvu pamuka u Kirgistanu. U
uslovima postsovjetskog neopisivog haosa i bezvlaa, uspeo je da organizuje
kooperantske odnose s monim uzgajivaima belog zlata. Kreui se esto uz
telohranitelje s pancir-kouljama, poeo je da kreditira setvu i organizuje
komplikovan transport pamuka koji je nekada podseao na opake tajne
operacije.
Put do pamuka bio je vraki teak. Sve na licu mesta, sve za dolarski ke.
Kontrolisali su ga lokalni erifi sa sovjetskim znakama. Put pamuka vodi do
kirgizijskih polja, preko Moskve. To je ezoterian put sree, na koji smeju da
kroe samo odabrani.
Pedeset metara od obale Dunava, u rodnom Kladovu, izgradio je velelepnu vilu,
ija se gvozdena kapija otvara daljinskim upravljaem. Nekrunisani knez od
Transilvanije planira vremenom da prepusti posao kerki Dragani i sinu Dejanu.
ta mislite, pod kojim se imenom vratio u Srbiju?
-Evro Isak.
http://www.srpskadijaspora.info/vest.asp?id=6992

:

21.03. 2012
Share

: ,
-, --.

.
.
( ).
,
.
,
, , , .
2010.
.
2000-,

1000

J ,
;
,
, ,
.
,
,
; ...

, ,
 .
.
; ?
? .
,
,
,
.


.
,
:
lae u produenom trajanju, ali da krivinu prijavu protiv nje Sindikat ne
moe da podnese jer la nije zakonom predviena kao krivino delo. ,


.
-
,

,
: ,
, ,
, :
,
,
,
[1]
?

[2] ,
-
,
, ?

?


?
,
-? ?
?


?
? ,
( , )

?
,


,
, [3] ?
, ,
( )

? (
)

.
,

,
.

[1]
,
.
[2] http://www.kurir-info.rs/vesti/drustvo/orgijali-su-s-mojom-cerkom-191754.php
[3] http://www.kurir-info.rs/vesti/drustvo/vodja-sindikata-ucestvovala-u-
bahanalijama-193266.php

: ()

http://www.srpskikulturniklub.com/orgije

KLADOVLJANI NA NOGAMA
MAY 17, 2014 BY RTK 19 KOMENTARA KATEGORIJA: AKTUELNO

Optinski tab za vanredne situacije u stalnom je zasedanju i

prati stanje na podruju optine Kladovo, Tokom dana struni timovi obili su naselja u
priobalju, snimili su kritine kote i odmah preduzeli konkretne aktivnosti. Metani Male
Vrbice, naselja nizvodno od Kladova koje moe da ugrozi vrh poplavnog talasa koji se
oekuje u sektoru erdapa, peskom su napunili 1000 dakova.Mehanizacija je
angaovana u Davidovcu, Kladunici, Vajugi i Brzoj Palanci, a svoj doprinos u
preventivnim aktivnostima dalo je vie od stotinu Kladovskih sportista koji su na ulazu u
srednjovekovnu tvravu Fetislam napunili peskom vie od 500 dakova.-Velika
nevolja koja je zadesila Srbiju proizvela je ogromnu energiju kod metana optine
Kladovo koji su ispoljili nemerljivu spremnost da se tekoe na naem podruju
preduprede-kazao je Radovan Areina predsednik te podunavske optine.

19 Komentara+ DODAJ KOMENTAR

kladusnicaGirl 17/05/2014 at 11:15 pm
Organizacija je UZASNA. U Davidovcu nema nikoga, u Kladusnici gomila pijanih ljudi
naslonjeni na lopate ili gajbe piva istina, ima dece koja iz zezanja pune nekoliko
dzakovaArezina, promeni stab i preuzmi mere bezbednosti!
REPLY
Kladusnicaboys 18/05/2014 at 5:23 pm
Ma sta ti luperdas tu za nas u Kladusnici, nije te sramota djubre jedno?
REPLY
kladusnicaGirl 17/05/2014 at 11:18 pm
Istina je i to da predsednik nema potrebe da brine, do Dedinja voda sigurno nece doci
REPLY
elvis 18/05/2014 at 5:21 pm
Tako je Kladusnica Girl., bravo. A sto se tice cifre od 300 000 dinara koja je poslata je
SRAMNA!!!!
To je vec znamo svi i zasto, zato sto je vec napravljen rebalans budzeta na nivou opstine
a tek je sredina godine.

Zakljucak, malo je para za gospodu iz opstine na celu sa gore napomenutim. Mada on

nije gospodin, ali ima takvu funkciju na papiru, a papir trpi sve, pa i tog tipa!!!
Ajde uzdravlje..pozdrav od Boy-a.
REPLY
KladusnicaBre 18/05/2014 at 5:36 pm
Kakvi pijani ljudi , o cemu ti pricas ? Dodji i vidi kako se radi , mora uz pivo . Pozdrav od
mestana ,vole i oni tebe .
REPLY
KladusnicaBre 18/05/2014 at 5:38 pm
Kako te nije sramota da lazes ? Pa naravno da ce da se pije kad se radi , dodji da se
uveris . Pozdrav od mestana Kladusnice , navrati i ti na pivo , sigurno si ljubomorna sto
ne pijes
REPLY
mile 18/05/2014 at 7:48 pm
Pa to je fora za malu decu,pa on BRE zna da Opstina Kladovo ne moze da se potopi.
Pre ce potopiti Bugarskusve to zbog erdapa 2. Reklama
REPLY
mile 18/05/2014 at 7:50 pm
A sto se tice pomoci ,Bolje da je organizovao za te pare autobuse ,pa da pomognemo
tim ljudima,ali mu nije naredio Ivica Dacic,,,
REPLY
mile 18/05/2014 at 7:51 pm
I nek isljuci ova svetla po gradu da stedimo energiju
REPLY
kontras 18/05/2014 at 9:36 pm
dodjite i vidite koliko hiljada dzakova je postavljeno u kladusnici , pa onda komentarisite,
a ne prepucavate se preko komentara na sajtu !!!
REPLY
Areina Radovan 18/05/2014 at 9:50 pm
Dragi prijatelji, drago mi je to uestvujete u debati. Dodue nije sportski pod
pseudonimima. O meni priajte ta god hoete, tumaite kako god hoete postupke,
rebalanse i sve ono to oito ne poznajete. Ali nije red da napadate neke ljude koji su se
odazvali da pomognu. Gospodin moe da bude na papiru i papir moe da se pocepa, ali
kad si u dui drug to ne moe. Ivicu Daia tek ne poznajete. Ivica ne nareuje. Svi koji
su se prijavili da idu da brane abac bili su na spisku da brane i druge gradove koji su
ugroeni kao abac i vie, a mnogo su u kilometrima blie Kladovu. Dragi botovi
odreenih centara budalizma, Rade Areina je 91. godine komandovao dobrovoljakim
vodom iz Kladova, tako da zna kako se ljudi vode u vanredne ili opasne situacije.
Pozitivnu energiju mladih ljudi i njihov adrenalin koji je odlika mladosti treba sauvati i
usmeriti na davanje punog maksimuma koje nee dovesti nikoga u ivotnu opasnost.
ta se moe potopiti? U kakvoj situaciji smo postoje zvanine informacije taba za
vanredne situacije optine Kladovo. Kada proe ovaj kijamet i muka imaete dostupan
izvetaj i pretpostvke struke da li je neto trebalo biti plavljeno ili ne u Kladovu. ao mi je
to nalogodavci ovih tekstova imaju problem sami sa sobom. I neka im ga. Ove situacije
se ne koriste u oite politike svrhe, ve za reavanje problema. Problem je to neko
ima stav, a drugi imaju obmanu i maglu i ele da svoju linu fatamorganu predstave kao
oazu sree, blagostanja za one kojima su obeavali sve i svata, a oito to ne mogu da
ispune. Potovani graani Kladunice, Male Vrbice, Kostola, Brze Palanke, Vajuge,
Kladovakoji ste uzeli uee u angaovanju na prevenciji i predostronosti onoga to
nam je struka i referenti ininjeri rekla da moe i nama da se desi, hvala vam od srca.
Svi koji hoete da meni neto lino kaete, da mene osudite, da me ispljujete ako treba
imate telefone taba, znate gde je zgrada optine. Lepo se najavite, biete primljeni
da mi saspete vae oito poznavanje situacije, linu impresiju ili frustraciju u lice. Ali ne
pljujte po ovim ljudima koji su se iskreno angaovali i dali svoj doprinos u realizaciji
odbrane optine od poplave. Pucajte po predsedniku, prihvatanjem obavljanja funkcija iz
domena javnog ivota morate biti spremni na sve. Tu nema pseudonima. Iskreno, ne
ljutim se ni na koga, elim vam svu sreu i blagostanje.

Radovan Areina,

diplomirani defektolog smer mentalna retardacija

REPLY
nebojsa todorovic 19/05/2014 at 6:41 am
radovane zar ima komentara na ovo sto su par pijanica objavili vi radite svoj poso i tako
ga nastavite ne obracajte paznju na neke ljude
REPLY
mile 19/05/2014 at 8:14 am
Strasno je sto ova diplomirana defektologinja pise za gos. doticnog , posto on bas i nije
tako pismen, a 91 je komandovao zna se gdena svercerskim polozajima, i nema
nikakve politike jer se politikom ne bavim, ali cu uvek da kritijujem jer uvek moze bolje i
to sto drugi imaju drugaciji stav nego gos.,nije nista nenormalno jer prosle su 90-e i fala
bogu da negde moze nesto da se napise a da se ne plasis za svoje i svoj posaoA
koliko ti pomazes ljudima svima je dobro poznato,,i skupi m. i sam napisi tekst a ne
kriji se izmedju tvojih saradnika
REPLY
mile 19/05/2014 at 8:28 am
A ovaj ispod iz filma profesionalac,uvlaci mu se u B.. na partijskim sastancima a ne na
ovom sajtu
REPLY
nebojsa todorovic 19/05/2014 at 4:12 pm
ja mu se ne uvlacim u dupe i dali je bio svercer ili ne to sad nije bitno ipak je on nas
presednik
REPLY
nebojsa todorovic 19/05/2014 at 6:35 pm
ti si gledo film profesionalac
REPLY
elvis 19/05/2014 at 9:02 pm
Gospodine po funkciji, ja se politikom ne bavim, niti mi iko suflira sta da pisem, vec ti to
radis, koji nas predstavljas u takozvanoj opstini. Totalno sam apolitican. Ako je ovo tvoja
kampanja za lokalne izbore, mislim da si poranio, 2016 je izborna godina koliko je meni
poznato. 1991. nas je uzjahala sps ovska bolumenta, i od tada nikako da sjasu(ako si
se prepoznao, onda izvini, sjasi). Ako si ti nekog vodio u rat 91. onda ja ucim za pilota.
Tebi covek i ovce nemoze da poveri, a da ih ne zagubis. Jos moze koja i da nestane.
Vuk sit a ovca dovoljno ima. Taj tvoj predsednik stranke Dacic( krmak, ne dj krmak vec
samo krmak) svakog meseca je redovan gost na MOLITVENOM DORUCKU u bratskoj
nam AMERICI (hvala im na osiromasenom uranijumu).

Cemu se toliko mole? Bogu za pamet!!! Ili tamo dobija instrukcije kako da unisti srpski
narod.

Dobro plivas u mutnoj bari mali covece

.
Tvoja sreca sto zivimo u banana drzavi. Tvoje postenje i iskrenost je nadaleko poznata u
Kladovu.
Dobro da se ti bavis politikom, pa ne moramo mi posteni!!!!!
Velik pozdrav svim trezvenim ljudima, koji razlikuju psenicu od kukolja.
I da ne pridajem vise paznju ,,malom coveku.

I najbitnija stvar koju moram reci je sledeca, MOJE SAUCESCE PTRAGICNO

PREMINULIM LJUDIMA U POPLAVI!!!! Uzdravlje toliko od mene!!!!
REPLY
NDS 19/05/2014 at 11:13 pm
kako te samo nije sramota ti radovane mali ma koga si ti vodio 91 ziku slinu savu medica
micu grdu zar ti nije tata doso u trpinju i zamenio te jel si plako ko pas vratio si se u
kladovo i svercovao na rumunskoj pijaci imao kafanu stavio si slem i noz iznad sanka tu
si pokrao sta si mogo ti si bre bruka kladova kako te samo nije sramota pa zar isti ti tvoji
zandari nisu pucali na tebe dok si valjao devizu dok ljudi nisu imali leba zar nisi uvacen
sa belim robljem ma kome ti solis pamet
REPLY
mile 20/05/2014 at 2:20 pm
I da izvinjavam se ovo je zadnje,zaboravio sam uz dostupani izvetaj i pretpostvke
struke dostavite i koliko ste vi i vas stab ruckova popili i pojeli i goriva SJe. za vreme
ove KRIZE

http://www.tvkladovo.com/?p=6333

Anthem of Exiles
September 15, 2014
One of the most recognizable Serbian melodies is (There,
Far Away), a mournful song of soldiers who survived the Retreat Across
Albania in 1915 and dreamed of returning to their occupied homeland.
Anthem of Exiled Soldiers
Boris Subai, Veernje Novosti, 7 September 2014 (Serbian original)
The sorrowful anthem of exiled Serbian soldiers, There, Far Away was
sung by all Entente soldiers on the Macedonian Front since 1917, in
their own languages but always finishing with Zhivela Srbija! (Long
live Serbia!) The song of a small nation in the Great War remained
popular in Europe even after World War Two, thanks to the French
maestro Georges Marinkovich, also known as Georges Mariel. He
received the copyright to the song in Paris, in 1922. The French
National Library in Paris noted in a sparse biography: The author is
composer and performer, zither player and instructor, of Serbian
origin; resided in France since 1920, French citizen. Born in 18xx, died
1977.

Georges Marinkovich was actually ore Marinkovi (

), born in Korbovo near Kladovo, from a family whose
members served as clergymen for generations in the Negotin March
area, notes Negotin Historical Archive associate Ranko Jakovljevi.

He was the one to discover documents confirming Marinkovis

authorship of There, Far Away among the family heirlooms of the
Jovanovi family. ore had stayed in touch with his friend from the
war, Jovan D. Jovanovi, until his dying day. They had crossed Albania
together and convalesced on Corfu, where in 1916 Marinkovi wrote
the song that captured the hearts of exiled warriors.

Australian novelist Stella Franklin came in 1917 to the Scottish

Womens Hospital on the Macedonian Front, tells Jakovljevi. Writing
her novel about the Serbian warriors, she noted what the Serbs were
singing: There, far away a song of lost villages, women, and land. All
the other troops on the Front had their versions of the song, Far away,
over there for the English, Au loin, au loin sur Corfu for the French,
Tam v dali for the Czechs and Slovaks How important this song was
for the Serbs is illustrated by the fact that it was played at Nikola
Teslas funeral, by his own request.

Marinkovis first lyrics for There, Far Away were dedicated to his
village of Korbovo, on the Danube. Soon, however, many variations
appeared, as soldiers would expand the song with lyrics about their
own homes.
There were many versions of the song, says Jakovljevi, expanded
and adapted to sentiments of soldiers from distinct regions in Serbia.
One of the versions sung in Salonica mentions five rivers and umadija
as a region, and is a real little lexicon of Serbian geography.

After WW2, Communist censorship had long suppressed There, Far

Away.

Party officials considered the song heresy, says Jakovljevi, since it

was associated with the monarchy and the Karageorgevich dynasty.
Popular Serbian composer arko Patrovi testified that in the 1970s
during Titos increased repression of Serb nationalism his versions of
Salonica songs were banned. No Serbian music label dared to publish
There, Far Away or Drina March or The French Boat is Sailing [1].
Ironically, many Serbian families ended up owning these precious
melodies only thanks to the fact that the Zagreb-based Jugoton label
was exempt from Partys vigilance against Serbian nationalism

It wasnt until 1966 that Radio Belgrades choir recorded a version of

There, Far Away but without crediting the author. Soon afterward,
they received a note from Paris, written in Cyrillic with a shaky hand.

I thank the choir from the depth of my soul for recording my song
There, Far Away I wrote the song on Corfu in 1916, after our retreat
through the Albanian mountains. So I kindly ask you to note my name
on the program and after each radio performance wrote ore
Marinkovi to Radio Belgrade, after his friend Jovan had told him of the
national radios performance of his Salonica song. Marinkovi also
attached the documents proving his authorship.

In response, Belgrade newspapers published claims by alleged heirs of

another man who claimed authorship, who conceded Marinkovi had
written the melody, but not the lyrics and offered him a settlement so
they would not sue. Certain politically correct music critics claimed to
have discovered the music had been plagiarized. It was a time when
denying everything Serbian was helpful for ones career. In the ensuing
farce, both the author and old Serbian soldiers were subjected to
ridicule.

ore Marinkovi was thus consigned to oblivion in his Serbian

homeland. Old residents of Korbov say he came to his birthplace on
several occasions and sang the original There, Far Away to them. In
France, however, he remained a popular performer and composer.

At the zenith of his career, Marinkovi was the synonym for zither
performances in Europe, says Jakovljevi. He performed the famous
theme in The Third Man [2]. He was also known as a guitarist, and
played seven instruments altogether. Form 1920 onward, he published
a great number of popular songs in Paris; part of them were inspired by
his homeland, and the Corfu exile. Today Marinkovi is nearly forgotten
in the land of his birth, while dozens of websites around the world are
selling his songs, from France and Spain to Germany, Britain and
Japan.

Saving the King

There is no knowledge of how and where Marinkovi learned to perform
and compose. The Parisian reviewer of Marinkovis book New
rational and complete melodies for the Tyrolean zither identifies him
as a notable zither instrumentalist and professor, also noting in
passing that one day in 1916, in the mountains of Albania, the zither
had save his life- without explaining how.

In 2007, Ljubomir Marinkovi, riverboat captain from Korbovo and the

great-grandson of ores brother Milan, told this story:

ore was married three times, the last time to a French woman
named Magdalene, but he had no offspring. In the Royal Guards he
started out as a drummer, and then learned the zither so well on his
own, he would play the instrument at court concerts. As the Marinkovi
family lore tells it, ore accidentally found out about a group of
Albanians laying an ambush for the King [3], and managed to notify His
Majesty in time. The grateful King later made it possible for him to go
to Paris and study music.

Notes
[1] The French Boat is Sailing ( ) is a 1916
song about French ships that carried the surviving Serb soldiers to the
Macedonian Front, where they would fight to liberate their homeland.

[2] A 1949 British film noir, based on a Graham Greene novel; its music
score was entirely performed on the zither; though Western sources
credit the performance to Viennese composer Anton Karas

[3] He is referring to the beloved King Petar I

(translated by the Reiss Institute; fair use only, all rights reserved)

This entry was posted in Articles and tagged 1914, History, Serbs, WW1.
Bookmark the permalink.

http://www.reiss-institute.org/articles/anthem-of-exiles/#more-940
Gde je Ferarijevo blago?!
August 3, 2013, Sudbine Nema komentara

Baron Filip la Renotieri Ferari, ekscentrini francuski milijarder, vlasnik

najvrednijih filatelistikih zbirki, poetkom 20. veka zavetao je Kladovu (gde je
svojevremeno vodio brodarsku agenciju), deo svog basnoslovnog bogatstva, ali
itelji ovog podunavskog gradia nikad nisu osetili blagodeti nasledstva, otkriva
Ranko Jakovljevi iz Kladova, saradnik Istorijskog arhiva Negotina, pisac desetak
knjiga o prelamanju svetskih sila na tlu srednjeg podunavlja.

Filip Ferari, plemi i bogata, poznat kao jedan od najveih kolekcionara

potanskih maraka do danas, vie puta je bio u Srbiji, mnogo je pomagao naim
ljudima i ustanovama, postao je prvi poasni graanin Pirota, bio blizak prijatelj
kraljevske porodice Obrenovi, a dobio je i nae dravljanstvo.
Filip Ferari, ekscentrini bogata i jedan od najpoznatijih filatelista

- U Srbiji se zatekao 1885. godine, za vreme Srpsko bugarskog rata, kada se

preko Pirota vraao sa jednog od putovanja po Bliskom istoku. Dolo je do
incidenta sa straarima, posumnjali su da je pijun i jedan andarm je dobio
zadatak da ga strelja. Iz zahvalnosti prema vojniku koji ga je potedeo, Ferari je
posle par godina ponovo doao u Srbiju, gde je kasnije postao vrlo ugledan
graanin i veliki dobrotvor. U Kladovu se obreo 1890. godine kao vlasnik
brodarske agencije koja je gradila Sipski kanal, poslednji u nizu u ovom delu
Dunava pria Jakovljevi.

Iz ture arhivske grae oigledno je da je optina Kladovo do 1932. godine

pokuavala da ostvari svoje nasledno pravo, ali se nakon smrti advokata Nikole
Kapetanovia gubi svaka nit o ovom zagonetnom legatu. U to vreme advokati
brojnih Ferarijevih naslednika zastupali su neuverljivu tezu da Kladovo nije platilo
naslednu taksu koja je bila vrlo visoka, te da nema nikakvog rauna da trai
nasledstvo.

Iako preciznih podataka o visini rente koju je Ferari zavetao Kladovu nema, da
ni u kom sluaju ne moe biti re o beznaajnom iznosu svedoe podaci o
milionskim vrednostima njegovih zbirki i nepokretne imovine koju je posedovao.

- Prvi tragovi o pokuajima optine Kladovo da ostvari svoje pravo datiraju od 27.
marta 1930. godine kada je prosleen prvi akt Poslanstvu Kraljevine Jugoslavije
u Italiji kojim Optina moli za dejstvo da naslednici pokojnog Filipa Ferarija plate
optini Kladovo rentu koju je pokojnik zavetao optini.

Odgovor na taj, ali i zahtev prosleen Poslanstvu Kraljevine Jugoslavije u Parizu

02. 07. 1930. godine, gotovo je istovetan: Kladovska optina imala bi pravo da
naplati legat Filipa Ferarija, ali u krunama po sadanjoj vrednosti sa obavezom
da nadoknadi naslednicima naslednu taksu koju su oni platili francuskoj dravi
usled ega su i ostali imaoci legata smatrali za potrebno da napuste svaki dalji
korak, odnosno S obzirom na veoma nizak kurs austrijske krune i na vrlo visoke
nasledne takse prema francuskim zakonima pojedini naslednici nisu imali
nikakvog rauna da prime naslee pria Jakovljevi.

Advokati su pritom servirali priu kako ima mnogo zakonitih naslednika Filipa
Ferarija i to u raznim mestima Italije , te je vrlo sumnjivo koji je sud nadlean da
rei pitanje u korist optine Kladovo. I kao poslednji adut u tvrdnjama da je re o
komplikovanom procesu, te da bi bilo najcelishodnije odustati, navodi se i
injenica da je Filipu Ferariju priznato francusko dravljanstvo, a reenje
usvojeno od strane italijanske i vajcarske vlade.

Izvrilac testamenta je bio advokat Vitorio Basini iz Milana, koji zastupa interese
u vajcarskoj pa je Kladovu preporuena intervencija u Generalnom konzulatu u
Milanu, preko Ministarstva inostranih poslova u Beogradu, koje je takoe o
svemu obaveteno.
- Iznenadnom smru kladovskog pravnog zastupnika Nikole Kapetanovia,
roenog brata ministra privrede Milana Kapetanovica, univerzitetskog profesora,
1932. godine praktino su prestale aktivnosti na ovom sloenom problem, ime
se gubi nit za pripovest o Ferarijevom legatu Kladovu kae Jakovljevi.
Oteavajuu okolnost za nastavak ove zagonetne prie predstavljaju i injenice
da u arhivama Poslanstava Kraljevine Jugoslavije u Italiji i Francuskoj nije
sauvana dokumentacija u vezi sa ovom zaostavtinom. Istorijski arhiv u
Negotinu, gde se uva graa kladovske optine takoe nema dokumentaciju u
vezi sa sluajem Ferari, dok fond MIP jo nije sreen.

Kastrirani plemi

Oigledna bezobzirnost Ferarijevih naslednika i prokletsvo blaga kojim je baratao

ogleda se i u odluci lanova ue familije da ga kao dete kastriraju, kako se
imetak ne bi rasipao.

Filip Ferari je od najranije mladosti bio bogata, ali, na nesreu, do svoje 20.
godine nepokretan i vezan za invalidska kolica. Poto se nije druio sa
vrnjacima, glavna zabava, a zatim i pasija, postalo mu je skupljanje potanskih
maraka. Nakon smrti majke nasledio imetak vredan oko 120 miliona franaka
ukljuujui i raskono zdanje u Ri de Vare koje e kasnije nameniti za parisku
muzejsku postavku. Kada mu je umro ouh, ponovo je nasledio ogromno
bogatstvo.

Kako je Luka iz Jukovca postao Ferari

Zadatak da ustreli Ferarija dobio je andarm Luka Stefanovi iz sela Jukovca. On

se saalio i potedeo ga.
Devet godina po zavretku ratnog vihora, Filip Ferari poeleo je da nae svog
spasitelja. Doao je u Timoku krajinu i u Knjaevcu pronaao Luku Stefanovia.
Bratimili su se u tamonjoj crkvi, a plemi De Ferari bogato je nagradio svog
pobratima. Podario mu je i prsten sa svojim inicijalima, ponudio mu da doe da
ivi u Parizu, ali je Luka to odbio uz obrazloenje da e ga progoniti nostalgija za
zaviajem, kae Milena Miloevi-Mii, kustos Zaviajnog muzeja u
Knjaevcu. Luka je dobio nadimak Ferari, i od para koje mu je pobratim dao
otvorio je kafanu u Graditu. http://www.srpskadijaspora.info

Smilja Jurasovi za Srbinside

http://alexisphoenix.org/sipcanal.php

The Iron Gates are, in Romanian Porile de Fier, in Serbian Gvozdena Vrata, also
Djerdap.

"Gerdap", in Turkish, means a place dangerous for navigation, a whirlpool. The

Djerdap gorge, which is some 100 kilometers long (from Golubac to Tekija), is
actually a compound river valley made up of four gorges (Gornja klisura,
Gospodjin vir, Veliki and Mali kazan and Sipska klisura)

The part of the Iron Gates gorge of the Danube River in which the canal was
constructed, Sipska klisura, is 2 mi (3.2 km) long and 550 ft (170 m) wide, on the
Serbian and Romanian border between Orova and Drobeta-Turnu Severin.
There the river narrows and swiftly flows through a gap between the Carpathian
and Balkan mountains.

Near the town of Sip a large rock reef (called Perigrada) obstructed nearly the
whole width of the river until the construction of the Sip Canal in 1896.

The Iron Gates, formerly an obstacle to shipping, was cleared of many rock
obstructions in the 1860s; the Sip Canal (opened 1896) permitted large river craft
to get past the gorge. The water gushed at eight meters per second, 15.6 knots,
through the Sip Canal, two kilometers long and 80 metres wide. After the
completion of the Djerdap dam in 1976, the canal constructed with such expense
and labour is now 50 metres underwater.

The canal was part of a larger project to clear some 80 kilometres of the Iron
Gates of rapids and shallows. The canal, designed in one report to be two
hundred feet wide and ten feet deep, was cut through five dykes crossing the bed
of the river.

Text above adapted from: http://www.infoplease.com/ce6/world/A0825502.html

and http://www.britannica.com/ebc/article-
9042801

This photograph was labelled the "small" Iron Gates.

These rocks were a big obstacle to early navigation.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

Iron Gates, listed variously as 1878 and

1883, etching. This is a copy, as an etching,
of the photograph above.

Photo: http://search.stores.ebay.com/orsova
This appears to be the upstream end of the canal before construction
commenced, but after railway lines had been laid to the construction site.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

Many drilling ships were needed to break up

the rocks in other parts of the Iron Gates
gorges, in shallow areas. These drilling
holes were then filled with underwater
explosives and the rock blasted apart. The
spoil was then removed by dredges.

In the case of the canal, excavation and levelling was completed after the canal
site was isolated from the river by levees.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

This is a Felsenbrecher, or stone breaker.

The mechanism was used to break up rock
formations on the floor of the river bed.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

This is a bagger, or dredge, called

"Vaskapus", the Hungarian name for the
Iron Gates. It was used to haul up the spoil
from the floor of the river, using a conveyer
belt. This would have been useful for
smaller rocks, gravel and sand. It appears to
have a flag flying with the name of the
vessel.
Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm
 This much bigger dredge uses just a single
bucket to remove larger rocks from the river
bed.

It would seem that drilling ships and excavators were brought from around the
world to help in this project. No two items of equipment are the same.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

A French drilling ship.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

An American drilling ship. Note the

large number of drilling rigs on this
huge vessel, the large crew, and the
multiple anchors lined up on the
shore.

Everything's bigger and better in the

USA, it seems to say!

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

A drilling ship. Note the man on top of the

drilling rig.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm
 Excavator.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

A drilling raft. This was probably only used in

very shallow water, where the other rigs
could not go. Note its position close to the
levee, and the duck boards across shallow
water leading to it.
Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

Drilling rigs and excavators in line

astern.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

Underwater explosion. Note the drilling rig

nearby, which placed the charges in the
holes it drilled.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm
 This

photograph portrays vividly the large number of men and the equipment needed
to create the canal. This is the upstream entrance to the canal, temporarily
barricaded by a levee bearing a railway, so that the work could be done in
relatively dry conditions.

Water can be seen in the background, where work has been completed on the
downstream end, perhaps because the levees at that end were breached when
no longer needed. The shallow water on the canal floor in the foreground could
be leakage through the levee, or it could be water lying around from recent rain.

Note the locomotives on the levees, used for carrying equipment and rock spoil,
and the women in the foreground.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

The Sip
Canal
was
nearing

completion in this view. As can be seen, the base of the canal has been levelled,
and levees constructed on either side. Note also the temporary railways on top of
the levee and on the canal floor, both used for hauling spoil and equipment to
where they were needed.

Note the locomotives, both on the canal floor and on the levee, and the family
group in the foreground.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm
 This photograph shows the upstream entrance to
the canal after it was completed and flooded, with
the railway used to pull river craft up the canal on
the right bank. The river flows from left to right in
the photograph.

Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

Postcard showing the

newly completed Sip
Canal.

Photo: Ada Kaleh CD

Canal steamer, the "I. Ferenc Jozsef", moving upstream against the 15.5 knot
current.
Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

M.F.T.R. Schiffswerfte

Historical photograph showing the shipyards

based in Orsova. This site is now
underwater.
The company now known as SC Santierul
Naval Orsova SA began operations in
1890, as a small workshop designed for
repairing of the ships used for the
construction of the navigable channel between Portile de Fier (Iron Gates) and
SIP Yugoslavia.
Photo: http://orsova.xhost.ro/_sgg/f10000.htm

Inspecting the construction of the Sip Canal

- Minister Spaci, King Alexander (1876-
1903, king of Serbia 1889-1903) and his
mother.

.

,
. ,
, ,

,
,
-
1878. . ,

, , 2013. ,
,
, ,
 , ,
.

,
,

. ,

, . ,
.
, .
,
,
.
(1) ,
,
,

.(2)

,
, .
()
1. (2012) ,
.
-,
,
.

, .
,
. ,
,
,

,
. ,
2073
( 2011. .),
1 500 000
().

, , ,

; ,
,
, .
(3)

, ,


. , ,
,


(. 10. . 2 . 14. . 2.),
,
.(4) ,

-

.

,
,
. ,
.
,
( 2011. 43 095 0, 60%
. )
.
,
.(5)

,
(, , ,
, , , -, , ,
-, , -, ,
, -, , , , , ,
, , -).
 ,
,
( 1. 2012),
, . (6)
,
,
,
,
, ,
, ,
.

,
, (
)
.


,
, , 29. ,
.

1. 2013. , ,
,

.
, . .(7)

, . ,
- ,
, .

, ,
,

, , .

,

, , ,
, , .
,
-
,
, ,
. ,

, ,
, ,
.

,
, AiadnaeFilum
, / ,
,
,
. ,
, ,
,
.

,
,
, ,
.(8)

--

,
.
2013.
.

,
2013/14.
. ,
,
2073 ,
-
Aiadnae Filum,

,
,

.

,
.

.(9) ,


.
,
, .(10)

(,
)
.

,
- ,

, ,

. ,
, ,

,
,
.
,

. (11)

2002.

, ,
.

, , ,
.

,


 1718-1739. .(12)
.

,
,

. .
.

( ),
, 40,11%
,
, (
), .

,
,
.
. . ,
1971.
1961.
.(13)
, ,
.
. .

,

. ,

,
.

,
.
(DaciaRipensis)
, .
,
,
, ( Valea Moravei)
. (14)

,


. ,
,
,
,
. . ,
,
.(15)
,
,

- .(16)

15. 1999. .
.

, ,

.

__________________________________________

1) http://www.pecat.co.rs/2012/05/otkrivena-cena-eu-kandidature/

2) file:///C:/Users/Ssss/Desktop/Intervju%20Danjel%20Banu%20Mart%202013.hm

3) http://www.politika.rs/rubrike/tema-dana/Basesku-Srbija-jos-daleko-od-
demokratije.lt.html

4)
, . , . 6/98

5) http://www.zajednicavlahasrbije.com/izmenazakonaoprekogranicnimrumunima.h
tml

6) http://www.zajednicavlahasrbije.com/izmenazakonaoprekogranicnimrumunima.h
tml
 7) http://www.serifwebresources.com/control.php?
uid=d9ce68c3e80289efabd2385d56f28525195f1eaa&post=1020328

8) http://www.timocpress.org/index.php/sr/news-agency-6/intervju/1287-rumunsko-
drzavljanstvo-svim-rumunima

9) http://www.timocpress.org/index.php/sr/news-agency-6/info/1265-apel-iz-
timocke-krajine-molimo-vas-da-pomognete

10) http://www.novosti.rs/vesti/srbija.73.html:364751-Otvaranje-rumunskog-
konzulata-sokiralo-Zajecarce

11) http://www.nacionalnisavetvlaha.rs/

12) . , , , .
LV, , . 29, , , 1940, . 1-388;

13) . , ,
, , 2005, . 298-299;

14) http://www.daciaortodoxa.ro/

15) http://www.coe.int/t/dg4/education/minlang/Report/EvaluationReports/SerbiaECR
ML2_en.pdf

16) http://www.youtube.com/watch?v=K9BHnyOwIzM

:
5.
Archive Cinema City 2011.

And God created a pub singer

I Bog stvori kafansku pevaicu
 Genre : Drama | Romance
Country: Yugoslavia
Year: 1972
Duration: 78 min
Director: Jovan ivanovi
Scenario: Bogdan Jovanovi, Jovan ivanovi, Duan Perkovi
Cast: Lepa Luki, Velimir (Bata) ivojinovi, Vera uki, ika Milenkovi
Programme selection: Hommage to Serbian Author - Bata ivojinovi
Synopsis:
In special barroom atmosphere, in a little town near Djerdap dam, love was born between
the beautiful barroom singer, burdened with past, and a serious worker, employed at the
hydro power plant construction site. Their wedding will also signify the beginning of a serious
drama. People from their environment don't want to forget her past and her former
profession.

''
'' , ,
'' '',
'' ''
. '' '',
''
''. ,
'' '' , '' ''
'' ''
. '' '' '' ''
 , ,

. ,
, 1972.
.

, ''
'' '' ''

.
'' ''

'' 2''.
,


. '' ''
. ''''
-
XX : '' ,
.
, , , .
, .
, ,
,
. ''''

. , .
.
. , ,
''. , '' ''
'''',
, ,
,
. , ,

, ,
''
'', ,
.

.
,
'''' .
Turnu Severin si Portile de Fier (1927)

Regia
Vasile Gociu
Gen
filmDocumentar
Ajusteaz gen

Durata
1.500 metri

Sinopsis Turnu Severin si Portile de Fier

Film documentar de "propaganda culturala" realizat pentru Palatul Cultural din Drobeta Turnu-Severin.
Scopul filmului era strangerea de fonduri pentru inzestrarea bibliotecii din oras si infiintarea de biblioteci
satesti in judet.
Documentarul prezenta o excursie cu vaporul de la Turnu-Severin la Moldova Noua, cu imagini din Severin,
din Cladova, insula Ada-Kaleh, Orsova, Mehadia, Topleti, etc.
Filmul avea 4 parti: 1. imagini din Turnu-Severin; 2. parastasul pentru Ion Gh. Bibicescu, om de cultura si
fost Guvernator al B.N.R

Kladovo juce i danas (1974) More at IMDbPro

Directors:
Stanoje Makivic
Branko Segovic
Writers:
Branko Segovic
Stanoje Makivic
Release Date:
28 December 1974 (Yugoslavia) See more
Genre:
Documentary | Short
Directed by
Stanoje Makivic
Branko Segovic

Writing credits
(in alphabetical order)
Stanoje Makivic
Branko Segovic
 Film Editing by
Milica Puric

Production Companies

Filmske Novosti

Nasi gosti (1975)

10 min | Documentary, Short | 28 March 1975 (Yugoslavia)
Directors:
Stanoje Makivic, Branko Segovic
Writer:
Ljubisa Veselinovic

Izgradnja zagata prve faze H.E 'Djerdap'(1971)

29 min | Documentary, Short | 25 December 1971 (Yugoslavia)
Directors:
Stanoje Makivic, Branko Segovic
Writers:
Milos Bukumirovic, Ing. Milos Kudic

Izgradnja zagata II i III faze H.E 'Djerdap'(1971)

32 min | Documentary, Short | 31 December 1971 (Yugoslavia)
Directors:
Stanoje Makivic, Branko Segovic
Writers:
Milos Bukumirovic, Tihomir Bulubdzic

Izgradnja brane sistema 'Djerdap' (1974)

32 min | Documentary, Short | 31 January 1974 (Yugoslavia)
Directors:
Stanoje Makivic, Branko Segovic
Writers:
Ing. Vukadin Djordjevic, Ing. Ksenija Neimarevic

Putevi u sklopu izgradnje sistema 'Djerdap'(1974)

10 min | Documentary, Short | 24 December 1974 (Yugoslavia)
Directors:
Stanoje Makivic, Branko Segovic
Writers:
Stanoje Makivic, Branko Segovic
"Kultura koja je odolevela vekovima, dok je nije
progutala voda".

http://www.dw.de//medi/contentId_16597712_mediaId_16597706

Poslednja zima Sipa:http://www.youtube.com/watch?v=LEdGcFhgY8s

Poslednja zima Sipa - dokumentarni film
Poslednja zima Sipa - dokumentarni film * Filmske novosti * Film o izgradnji sistena jerdap, po ideji...
YOUTUBE.COM

Kvadratura kruga - Ko je autor pesme "Tamo daleko"

/ 17th August 2014 dugaplovidba
Film Synopsis

The Darien Dilemma

A film by Nachum & Erez Laufer
90 minutes; Hebrew with English Subtitles

A father and his filmmaker son explore an untold story of 1,000 Jews stranded in
the winter of 1941 on the frozen Danube, waiting a life-or-death decision to be
taken by their would-be rescuer, senior Mossad agent Ruth, and her agents in a
hotel room in Istanbul. Intriguing storytelling interweaving interviews with the
survivors, actors and a father who must tell this story!

The film unfolds a story never told before, of the thousand Viennese Jews on the
banks of the Danube, in the winter of 1941, waiting to be sentenced to life or
death by their would-be rescuer, senior Mossad agent Ruth, and fellow agents in
a hotel room in Istanbul. Originally, Nachum Laufer, intended to tell the story of
how he fled from Europe with his mother. However, during research work, he
came across the story of another woman, Ruth Kliger "The Lady of he Mossad".
His research takes us on a painful and complex journey through history of the
Jewish Settlement in Palestine-before WWII. It is also a story within a story;
weaving the father's account of Ruth with the moral dilemma she faced
dramatically reconstructed by actors, in an attempt to understand one heroine,
against the backdrop of a painful historical episode.

Director: Erez Laufer, Screenplay: Nachum Laufer, Director of photography:

Yaron Sharf, Erez Laufer, Editor: Miri Laufer, Music composer: Yehuda Poliker,
Drama producer: Orly Feldhaim.
http://www.dariendilemma.com/eng/film/synopsis/
 ULTIMA FRONTIERA

DescriereAu trecut doua decenii de cand am daramat zidul comunismului si totusi adevarul despre tragediile
care s-au produs la granita de vest a Romaniei au ramas pana astazi o necunoscuta pentru multi romani.
Mii de fugari au fost impuscati pe fasie sau inecati in Dunare chiar de granicerii nostri. Martorii acestor crime
ne povestesc cum se murea pe vremuri, pentru libertate.

Antena 3, medaliat la New York Festivals

Worlds Best Television & Films 2013
Carmen Avram i echipa emisiunii n premier de la Antena 3, au fost
desemnai ctigtori la New York FestivalsWorlds Best Television & Film
2013.
 Antena 3 continu s adune premii
naionale i internaionale cu reportajele realizate de emisiunea n
premier. Dup numeroasele premii APTR i Gala AIB 2011 i 2012
desfurat la Londra, iat c vine i un premiu de peste ocean.
Antena 3 a obinut premiul pentru cea mai bun imagine pentru reportajul
Ultima frontiera semnat Carmen Moise reporter, Cristian Tamas
operator si Lenard Zsolt editor imagine.
Antena 3 a concurat cu materiale realizate de televiziuni celebre precum
CNN, NBC, ABC, Deutsche Welle, ESPN, ITV Studios, Yahoo!
Studios & Yahoo! Sports, Fuji Television Network, Showtime
Networks, BBC Worldwide, Discovery sau National Geographic.
Ctigtorii au fost desemnai de un juriu format din regizori, productori i
scenariti consacrai, alturi de profesioniti de media din ntreaga lume.
6...
 Akordi erdapa
gramofonska ploa, vlasnitvo Muzeja nauke i
tehnike, Beograd

Izgled ploe i omota koji je Muzej nauke i tehnike u Beogradu, povodom

izlobe 120 godina elektrifikacije Srbije, pored velikog broja kljunih
eksponata za ovu temu, predstavio u jednoj vitrini na izlobi u svojoj
zgradi u Skenderbegovoj ulici.

Ploa je snimljena namenski i objavljena je sedamdesetih godina

prolog veka u vreme kada je putena u rad hidro elektrona erdap.
Sadri 4 pesme, dve u dez varijanti koje izvodi Tihomir Petrovi i dve u
narodnoj varijanti koje izvodi Predrag Cune Gojkovi. Tokom protoka
vremena ploa je delimino oteena.

Spiker /ime nije poznato/: (mp3)

Tihomir Petrovi 1: (mp3)

Tihomir Petrovi 2: (mp3)

Cune Gojkovi 1: (mp3)

Cune Gojkovi 2: (mp3)

Dodatnu informaciju o ovim pesmama pronaao sam u knjizi Obeana

zemlja, Ranka Jakovljevia:

1971..
""
" ",

. ""
1951..
.
"" , .
-
.

" "
, /" "/,
/" "/, /"
"/, /" " -
" , ,
, ,
..."/, /"
"/ /" "/.
" "
- " ",
" " -
"-" 1972..
: " ...
... , ,

 ...". ,


. ,
''''
,
,
-

''20. '',

-
: "
, ". " "
16- ,
.

Postavljeno: decembar 2013.

Sajt
www.audioifotoarhiv.com
NASLOVNA RADIO RADIO BEOGRAD 2GRAD: "TAMO DALEKO"

Grad: "Tamo daleko"

SUBOTA, 28. JUN 2014, 15:00

IZVOR:RADIO BEOGRAD 2
AUTOR:SNEANA RISTI I RADONJA LEPOSAVI
Po Vikipediji, to "je poznata srpska tradicionalna pesma iz Prvog svetskog rata" koju
"peva srpski vojnik na Krfu, nakon surovog povlaenja preko albanske golgote. Pesma
se po mnogima smatra za himnu..."

Meutim, pesma je stigla i do Holandije; tamo je - pedesetih godina prolog veka - jedna
ena pevala tu pesmu svome sinu kao uspavanku.

Kako je "Tamo daleko" stigla do Holandije, kako je postala uspavanka? O tome u

dokumentarno-dramskoj emisiji u kojoj uestvuju Jerun de Vris, dizajner iz Haga, i
Marina Dokmanovi, arhitektkinja iz Beograda.

Srpski vojnici na Krfu

A o istorijatu pesme "Tamo daleko", o moguim kompozitorima, o kontroverzama oko
autorskih prava... o tome u prvom delu emisije govori Ranko Jakovljevi, istraiva iz
Kladova.

Emisiju ureuju i vode Sneana Risti i Radonja Leposavi

SUBOTA, 14. JUL 2012, 15:00
IZVOR:RADIO BEOGRAD 2
AUTOR:SNEANA RISTI I RADONJA LEPOSAVI
Na ovogodinjem 16. meunarodnom festivalu dokumentarnog i radijskog
stvaralatvu koji je - kao i prethodnih godina - odran u maju na Hvaru, emisija
"Tamo daleko" Sneane Risti i Radonje Leposavia zauzela je 4. mesto u
konkurenciji 28 programa iz 22 zemlje.
7...


.
,
, , '' '' , ,
, , ,
, , ,
,
...

, - ...
: (
2002.), (, 2002. 2003.), XX
(, 2002.), (, 2004.), (,
2005.), (, 2005.), (, 2006.),
(, 2007.), (, 2008.),
(, 2010), (2011), ( 2011),
- ( 2012), ( 2012), (
2012), (2015), (2015),
'' '', '' II''.
'' - '' (2015) ''
- '' (2015).
'' '' '' '' Stanford
University, Socratres Stanford's Online Catalog University of Toronto Libraries,
UCL London's Global University, School of Slavonic and East European studies Library; ''
''- University of California Berkeley, Cornell University New York. ''
'' .
'' '' Beth Hatefutsoth- The Nahum Goldman Museum of Jewish
Diaspora , Deutsche Nationalbibliothek. '' ''
. , '' e
'' '' '' ''
Yad Vashem M a, '' ''
.

, ,
, a
2012.. . - , '' '' ,
. Carmen Bulzan- Destinul Insulei Ada-Kale, ,
, .