Vol Sport is net zo

belangrijk als
overgave cultuur
met
sport X is een uitgave van Eiffel

omgaan
#02 zomer 2010

MINISTERIE
Richard Krajicek

VAN SPORT P.4

HET NIEUWE
WERKEN P.10

VROUWEN
AAN DE TOP P.32

WORK-LIFE
BALANCE P.48
 Fotografisch talent COLOFON
Aan de eerste editie van X werkten twee beloftevolle fotografen mee. Dat kunstje herhalen we
in de tweede uitgave natuurlijk weer. Amy Kouwenhoven schoot ons Een-tweetje op pagina 22
en Angeline Swinkels vereeuwigde het werk van Corbino tijdens de shoot bij Richard Krajicek.
Hieronder lichten de beginnende fotografen weer ieder een favoriete plaat toe uit hun oeuvre...

X is een uitgave van Eiffel en verschijnt twee-

maal per jaar.

Amy Kouwenhoven (28) Opdrachtgever

Eiffel
Opleiding: The Fotofactory
Inspiratie: Ed van der Elsken, Hans van der Meer, Martin Parr Oplage
Andere interesses: snowboarden, wielrennen, reizen 5000

Bladmanagement
In opdracht van een Amster-
Michel van Collenburg, Clarinda Sinnige en
dams restaurant maakte ik
Jaron Reddy
een sfeerreportage van hun
grachtenfestival. Ondertus-
Redactie
sen voeren er op de gracht
Marieke Bos, Michel van Collenburg,
soms erg foute bootjes
Roy van Dalm, Ronald van Dam, Wim Dieleman,
voorbij. Het liefst fotografeer
ik altijd dit soort Hollandse Jaron Reddy, Clarinda Sinnige,
kneuterigheid. Het is wellicht
ook een tikje voyeuristisch. Eindredactie
Mensen met lelijke hondjes, Jaron Reddy
dikke buiken op het strand
of mensen die ongegeneerd CORRECTOR
midden op straat grote porties De Taalmeesters
ijs naar binnen werken. Het
is de humor die ik graag met Fotografie
anderen deel. Michel van Collenburg, Corb!no,
Martin Dijkstra, Maurits Giesen, Hollandse
Hoogte (Menno Boermans, Mark van den Brink,
Erik Pendzich ), Anneke Hymmen,
Angeline Swinkels (49) Amy Kouwenhoven, Vincent Rijkers,
Frank Ruiter, Marthein Smit, Angeline Swinkels,
Opleiding: Fotoacademie Amsterdam Hannie Verhoeven, Carlfried Verwaayen
Inspiratie: Sebastiao Salgado, Carl de Keijzer, Jodi Biber, Steve McCurry, Joost van den Broek
Andere interesses: reizen (meestal naar Azi) en grafisch ontwerp Illustratie
Steve Nestorovski, Jimmy Turrell
Het was moeilijk een foto
te kiezen. Ik heb namelijk Art direction en vormgeving
niet echt een uitgesproken Atelier van GOG, Amsterdam
favoriet. Om het makkelijker
te maken heb ik me maar Lithografie
beperkt tot het afgelopen jaar. Media Traffic, Amsterdam
De foto maakt deel uit van een
reportage over het Amers- Drukwerk
foorts Jeugdorkest, in 2009 Graficint, Laren
gemaakt in opdracht van het
De juiste spanning SNS REAAL Fonds. Reporta-
ges maken doe ik het liefst.
Redactieadres
Eiffel
Angeline Swinkels vereeuwigde het werk van Corbino met Richard Krajicek voor onze cover. Voorafgaand had ik Maarten Corbijn verteld dat ik best gespannen Een onderwerp observeren en Mr. E.N. van Kleffensstraat 16
was voor deze opdracht. Hij reageerde door me op het hart te drukken dat hij dat nog altijd is. De juiste spanning is nodig om tot een goed resultaat te komen,
doorgronden, meer laten zien Postbus 3142
dan de oppervlakte alleen.
vertelde hij. Ik denk dat deze foto zo geslaagd is, omdat het vooral een heel grappige situatie is. Richard Krajicek ondergaat alles z relaxed. Alsof hij dagelijks 6802 DC Arnhem
Gebruik makend van natuurlijk
op het gras poseert met een balletje op zijn oog! x@eiffel.nl
licht. En dan wachten op pre-
www.eiffel.nl
cies het juiste moment...

2 zomer 2010 55
Voorwoord
Eiffel verhuist!
INHOUD
14 18
DE TOP TALENT

W eten waar je vandaan komt, waar je

naartoe wilt en je strategie op orde
hebben is n. Er ook daadwerkelijk,
consequent en consistent uitvoering aan
geven, is weer iets heel anders. Voor elke
organisatie zijn de mensen de belangrijkste
asset. Zij voeren uit, zij brengen de
strategie in praktijk, zij maken het waar.
Maar bijna van even groot belang zijn goed

22 44
ingevulde randvoorwaarden, faciliteiten,
voorzieningen en instrumenten. Zoals KENNISDELING INNOVATIE
bijvoorbeeld het splinternieuwe, state-of-
the-arthoofdkantoor dat Eiffel binnenkort
betrekt. Een unieke thuis- en uitvalsbasis
voor onze professionals n een heel
bijzondere plek voor de ontmoeting met
onze klanten. Een gebouw dat naadloos
aansluit bij onze visie op de vitale
organisatie en waarin op een verrassende
en inventieve manier (top)sport, innovatie
en kennis samenkomen.
Wie zoals Eiffel maximaal wil presteren,
moet fysiek en mentaal in topconditie zijn.
Alleen zo blijven wij letterlijk en
figuurlijk vooroplopen. Dat vergt 04 Herkenning 26 INTERVIEW 48 BALANS
training, opleiding en ontwikkeling. Op Krajicek en Van den Mike Lotzof, Jack Hommel past zijn
vakinhoudelijk gebied, maar ook en Hoogenband in topadviseur bij levensstijl aan.
daarom leggen we bij Eiffel graag de link gesprek. ING, over passie.
met sport in fysiek opzicht. Wij willen 52 KITTY
graag in alle opzichten een fitte, dynami- 09 Ben 30 SPULLEN Opmars Van Male lijkt
sche en vitale organisatie zijn. Ons nieuwe Ben van den Burg gaat Van oud-international niet te stuiten.
gebouw fungeert daarbij als n grote bron de discussie aan. Clarinda Sinnige.
van inspiratie. Het ademt kennis, innovatie 54 PIETPRAAT
en sport, in een mooie balans met elkaar. 10 HUISVESTING 32 TOPVROUWEN PvdH praat ons bij over
In deze tweede uitgave van ons Eiffel X Meer dan alleen een Hoe bepalen zij hun trainingsmaatje Gijs.
Magazine vertellen wij u graag meer over dak boven het hoofd. strategie?
ons nieuwe pand en alle faciliteiten die er 55 TALENT
een plek gevonden hebben. Het is
13 MEMORY 38 REPORTAGE Twee beginnende
In 2000 verhuisde Eiffel. Lunchtijd bij verschil- fotografen werkten
natuurlijk nog veel leuker om het u straks
Er gebeurde meer. lende bedrijven. mee aan X.
allemaal te laten zn. Dat doen we in de

tweede helft van dit jaar. En ook dat wordt
vast een verrassend sportieve gebeurtenis.

Ik wens u veel leesplezier!

Monique Noomen-Greve
Managing director

zomer 2010 3
interview
tekst Jaron Reddy beeld Corbino
Feest der h erkenning
Pieter van den Hoogenband en Richard Krajicek hebben veel gemeen.
Ze bereikten het hoogst haalbare in hun sport en maakten een
succesvolle overstap naar het bedrijfsleven na hun actieve loopbaan.
Een feest der herkenning over leiderschap, politiek en natuurlijk sport
4 zomer 2010
D eed het pijn om afscheid te nemen
van de sport?
Krajicek: Ja, toch wel. Ik was na een
periode van blessureleed weer eens doorge-
drongen tot de kwartfinale van Wimbledon.
Toen scheurde ik op de US Open een pees
onder mijn voet. Na de zoveelste periode
van revalidatie stond ik op de baan en
kwam ik erachter dat ik niet meer kon vech-
ten. Ik speelde tegen Agassi op Queens en
hij gaf me het beslissende tikje. Ik stond met
6-0, 2-0 achter, toen het besef tot me door-
drong dat ik gedoemd was tot een positie
in de subtop. Ik had zeven jaar onafgebro-
ken rond de nummer 10-positie gestaan en
daar paste ik dus voor. Wat ik heel jammer
vind, is dat ik later in mijn carrire, als veel
completere speler dan toen ik bijvoorbeeld
Wimbledon won, door blessures niet ng
eens in de gelegenheid ben gekomen om
nummer n van de wereld te worden.
Van den Hoogenband: Dit is een heel
de Top
herkenbaar verhaal. Soms moet je keiharde
keuzes maken. Ik heb ook heel bewust een
kans laten schieten op zilver op de 200 m
vrij in Bejing. Ik wilde koste wat het kost
gaan voor de olympische titel op de 100 m.
Ik had ook al besloten dat dat mijn laatste
race zou zijn. Ik kon na mijn zwemloop-
baan de lessen uit de sport goed vertalen
naar mijn maatschappelijke carrire. Zo
heb ik er als sporter altijd op gehamerd om
hoofdzaken van bijzaken te onder-
5
interview
scheiden, keuzes te durven maken. Ik heb
me ook omgeven door een goed team, waar
ik perfect mee samenwerk. Ik ben heel druk
met de Topsport Community bij Eiffel, werk
als hoofdambassadeur voor De Lotto en
ben betrokken bij veel goede doelen. Wat
wel aardig is, is dat ik de stress van het werk
nog altijd van me voel afglijden als ik in het
water ben.
Richard, jij kreeg dus echt te maken met
het spreekwoordelijke zwarte gat?
Krajicek: Jazeker. Het is een clich, maar
ik heb er echt mee te maken gehad. Ik ben
drie maanden heel rusteloos geweest, voelde
me na de zomer ontzettend down en had
weinig energie. Pas na Nieuwjaar ging het
beter. Ik vond dat ik eigenlijk niet zo moest
xxxx zeiken. Ik had een geweldige carrire gehad
en had meteen de kans gekregen om in een
mooie functie dicht bij het tennis van
start te gaan. Ik kwam er voor mezelf achter
dat ik me niet moest druk maken over waar
ik over vijf of tien jaar zou staan, maar dat
ik moest genieten van het hier en nu.
Van den Hoogenband: Klinkt een
beetje zen
Krajicek: Het is grappig dat je dat zegt.
Tijdens mijn sportieve carrire had ik wel
wat boeken over de zen-ideologie gelezen,
maar ik vergat die lessen toe te passen toen
het afgelopen was!
Richard, je bent al tijdens je tennisloop-
baan gebombardeerd tot toernooidirecteur
van een van de grootste jaarlijkse sport-
evenementen van ons land. Hoe heb je je
ontwikkeld in die rol?
Krajicek: Als directeur dacht ik aanvanke-
lijk dat ik me overal mee moest bemoeien
en ook overal een mening over moest heb-
ben. Ik herinner me een fotomoment met de
100.000e bezoeker van het toernooi. Op de
voorkant van de cheque stond de beloning
van de hoofdsponsor, achterop stond de
prijs van de toernooiorganisatie. Ik maakte
me vreselijk druk over hoe we in godsnaam
Genieten van beide kanten van de cheque konden vastleg-
het hier en nu gen op de foto! Belachelijk natuurlijk, te-
genwoordig bemoei ik me eigenlijk helemaal
niet met operationele zaken. Of de tribunes
Richard Krajicek goed staan opgesteld, dat geloof ik nu wel.
Ik richt me nu op drie pijlers: spelersrelaties,
de ATP en media. Daar ben ik goed in.
6 zomer 2010
Van den Hoogenband: Ook hier geldt weer:
maak keuzes. Richard heeft het toernooi
steeds op een fantastische manier neergezet.
Ook al zijn er soms wat grote namen die
afzeggen, het toernooi staat ieder jaar weer
goed op de kaart. Ik heb Richard in een co-
lumn naar voren geschoven als minister van
Sport, en ik denk dat hij daar cht geschikt
voor is. Het is een slimme kerel, die wel
gewend is om met moeilijke vragen van de
pers om te gaan. Sommige mensen uit het
bedrijfsleven slaan op tilt als er iets nega-
tiefs verschijnt in de media. Hij niet. Als
individuele sporter ben je wel wat gewend.
Je kunt wel gaan zeuren, maar daar heb je
alleen maar jezelf mee.
Aardige woorden van een
olympisch kampioen
Krajicek: Ja, natuurlijk. Ooit heeft een
vriend het ook tegen me gezegd. Ik weet nu
niet of ik echt minister wil worden, want
politicus blijft een apart vak. Waar ik me wel
hard voor ga maken is dat er een ministerie
van Sport komt. Ik vind sport namelijk min-
stens zo belangrijk als cultuur. Sport valt nu
onder de staatssecretaris van WVS, net zoals
ouderenzorg en gehandicaptenzorg. Ik vind
dat je vol overgave met sport moet omgaan.
En dus moet je het apart houden.
Van den Hoogenband: Ik was een tijdje te-
rug in de Ridderzaal bij een evenement voor
de viering van de relatie tussen Australi
en Nederland. Daar sprak ik toenmalig mi-
nister Hoogervorst aan van WVS. Ik vroeg
hem waarom hij niet aanwezig was bij grote
sportevenementen. Denk je dat de sporters
dat leuk vinden?, luidde zijn reactie. Dat
vond ik een opmerkelijk verhaal. Erica
Terpstra zat ook aan tafel bij dat gesprek. Ik
ben als sporter altijd onderdeel geweest van
een toevalsmodel. Ik denk dat een ministe-
rie de wijze waarop sport georganiseerd is
aanzienlijk verbetert. Maar Erica vond een
ministerie van Sport niet wenselijk.
Krajicek: Laat ik vooropstellen dat zij met
haar tomeloze enthousiasme heel veel goed
werk heeft verricht in het kader van de ver-
ankering van sport, maar ik vind het jammer
dat juist zij een ministerie niet ziet zitten.
Richard, jij schreef de sportparagraaf voor
de VVD. Een half A4tje
Krajicek: Het ws een stuk langer, maar
de essentie zit m in het feit dat de
de Top
Richard Krajicek
Foundation
De Richard Krajicek
Foundation heeft in de jaren
sinds haar oprichting (1997)
laten zien een belangrijke
maatschappelijke taak te ver-
vullen. In de afgelopen dertien
jaar is de Richard Krajicek
Foundation uitgegroeid tot een
volwaardige gesprekspartner
op het gebied van sport voor
jongeren in achterstands-
wijken. In de eerste jaren
was de inzet gericht op Den
Haag. Sinds 2001 zijn er ook
buiten Den Haag playgrounds
gerealiseerd: o.a. in Rot-
terdam, Amsterdam, Leiden,
Hilversum en Etten-Leur. Dit
jaar zal de 70e playground
worden geopend. Het aantal
bezoeken aan de playgrounds
loopt in de vele duizenden
(Den Haag Vermeerpark heeft
ruim 100.000 bezoe-
kers per jaar). Vele kinderen
en jongeren profiteren van
de aanpak en inzet van de
Foundation. De Foundation wil
vanuit haar maatschappelijk
verantwoordelijkheidsgevoel
verder uitbreiden door meer
playgrounds te realiseren n
de begeleiding op en rond de
pleinen te versterken. Ook wil
de Richard Krajicek
Foundation jongeren uit de
wijken meer kansen bieden
om uit te groeien tot rolmodel-
len. De rol van de Foundation
hierin kan verder worden
versterkt en uitgebouwd.
Bron: krajicek.nl
7
interview
VVD als enige ruim 200 miljoen extra in
de begroting reserveert voor sport. In de
politiek blijft het vaak bij loze beloftes als
het gaat om sport. Na de Spelen van Syd-
ney, waar Pieter zo succesvol was, werd er
meteen gesproken over een injectie van 35
miljoen. Die is er nooit gekomen. Sterker:
er is nooit meer over gesproken. De VVD
heeft er nu een doorberekend budget aan
gehangen. Van die ruim 200 miljoen gaat
driekwart naar breedtesport en een kwart
naar topsport.
Van den Hoogenband: 50 miljoen is ge-
noeg. Nederland weet altijd heel slim het
maximale uit minimale middelen te halen.
Om een voorbeeld te geven: de Engelse
atletiekbond heeft voor een jaar hetzelfde
budget gereserveerd als de voltallige Neder-
landse olympische equipe voor 4 jaar. Het
Italiaanse zwembudget is 20 keer groter
dan dat van Nederland. Kun jij 3 Italiaanse
zwemmers noemen? Nee, met 50 miljoen
komen we een heel eind.
Het schrijven heeft enorm veel raakvlak-
ken met de filosofie van je stichting,
Richard.
Krajicek: Dat is ook de reden waarom ik
vind dat ik verstand heb van sport. Met de
stichting hebben we enorm kennis van wat
er in de wijken speelt. We halen ook enorm
veel uit de leerstoel van Paul Verweel, die in
samenwerking met de Universiteit Utrecht
onderzoek doet naar onze activiteiten. In
het begin waren we nog dat groepje van die
oud-Wimbledon-kampioen. Gaandeweg
horen we dat het door de Richard Krajicek
Foundation fijner is geworden in bepaalde
wijken. Het is nu z gegroeid dat we rol-
modellen uit de wijk opleiden tot spelbege-
leiders, die ervoor zorgen dat zestienjarige
kinderen de pleintjes niet overnemen en
dat zesjarigen er ook lekker terechtkun-
nen. Nu is iedereen ervan doordrongen dat
sport goed is voor de maatschappij, maar
toen we begonnen was dat nog niet zo. Ik
neem de Foundation dan ook heel serieus.
Ik lees alle stukken en luister goed naar de
mensen om me heen. Bijvoorbeeld naar
de voorzitter van onze stichting, Jan Peter
Schmittmann, voormalig lid van de raad
van bestuur van ABN AMRO. Ik zelf weet
voor 95% wat er speelt in de Foundation.
Als bestuurder vind ik namelijk dat ik overal
een antwoord op moet hebben.
8 zomer 2010
Van den Hoogenband: Sport is voor
iedereen. Als jonge zwemmer heb ik heel
veel gehad aan het verenigingsleven. Niet
alleen qua lol, ook de sociale betekenis van
sport kan ik niet genoeg benadrukken. De
grotere talenten moeten we in alle opzichten
faciliteren en begeleiden, omdat succes in de
top weer een positieve weerslag heeft op de
breedtesport. Het is zaak dat het sportver-
haal verankerd wordt en van boven wordt
aangestuurd.
Hoe past dit verhaal van de VVD
binnen de plannen om uiteindelijk in
2028 de Olympische Spelen naar
Nederland te halen?
Krajicek: Daarvoor moet je bij Pieter zijn.
Van den Hoogenband: Ik ben hier zijde-
lings wel bij betrokken, Stephan Veen en
Gerritjan Eggenkamp zijn hierin de voor-
trekkers. Ik vind het binnenhalen van die
We moeten af van
het collectieve
minderwaardig-
heidscomplex
Spelen geen doel op zich, maar een mooie
bijkomstigheid. Het gaat om goed beleid,
dat binnen de politiek wordt verankerd.
Het gaat om een proces. Er moeten plannen
komen voor de optimale uitrol van succes
in de top naar de breedtesport. Dat er niets
is gedaan met het waterpolosucces van de
dames op de Olympische Spelen is een
voorbeeld van falend beleid. Slechts twee
keer in de Nederlandse sportgeschiedenis
is er een plan geschreven in dit kader: voor
het hockey tussen 1996 en 2000 en laatst
voor het vrouwenvoetbal. Dit soort plannen
moeten er structureel komen.
Pieter, jij wees ons op een irritatie van
Richard, die je in het kader van de
mondiale sport wel amusant vond
Van den Hoogenband: Zegt Calimero-
gedrag jou iets, Richard?
Krajicek: Vreselijk, ik weet waar je naartoe
wilt. We hebben in Nederland er een handje
van om een term als on-Nederlands te
hanteren als we een keer succes boeken. Ik
heb een hekel aan dat collectieve minder-
waardigheidscomplex. We zijn juist een
ongekend succesvol land. Ook buiten de
sport excelleert Nederland: denk aan de
handelsgeest, schilders, you name it. En
dan hebben we sportief gezien geweldige
successen op EKs en WKs met het voetbal.
Verder hebben we Pieter, Inge, Leontien,
Joop Zoetemelk, noem maar op. En nog
steeds schrijft de pers over on-Nederlandse
prestaties. En weet je wat me nog het
meest stoorde? Toen Erben Wennemars
erover begon op het moment dat Tuitert
goud pakte. Daar werd ik zelfs een beetje
verdrietig van, dat die instelling zelfs tot de
sporters was doorgedrongen. Dat collec-
tieve minderwaardigheidscomplex. Daar
moeten we gewoon van af. Daar begint het
allemaal mee.
Push for talent
ABN AMRO en Eiffel zijn niet
alleen zeer betrokken bij
topsport. Ook talentontwik-
keling vinden beide belang-
rijk. Beide partijen namen
daarom samen het initiatief tot
de oprichting van de
Hockey Academie. De Hockey
Academie laat regionale,
jeugdige talenten kennis-
maken met tophockey. De
wekelijkse trainingen worden
verzorgd door nationale en
internationale toppers. ABN
AMRO en Eiffel ondersteunen
op deze manier de ontwikke-
ling van jonge talentvolle hoc-
keyers in de regios Amster-
dam, Eindhoven en Den Haag.
Na een succesvol eerste jaar
is de Hockey Academie van
plan het aantal regios op zeer
korte termijn uit te breiden.
www.apushfortalent.nl
c o lu m n
Ben van den Burg
Een manke
vergelijking?
De link tussen bedrijfsleven en sport
vind ik een linke.
D e essentie van het bedrijfsleven is samenwerken. Alleen door samen te werken
met klanten, leveranciers, overheid en alle andere stakeholders kun je succes
krijgen. In het bedrijfsleven kun je geen slachtoffers maken. Zelfs je concurrenten
spelen een rol in je succes. Als je ze elimineert, kom je ze uiteindelijk, vaak in een
andere rol, weer tegen. Het netwerkeffect is te sterk om te negeren. Je reputatie
is een belangrijke asset, even een clich: het duurt jaren om vertrouwen te krijgen,
slechts een ogenblik om vertrouwen te schaden.
De essentie van sport is: ik win, jij verliest. Of: wij winnen, jullie verliezen.
Bijsport spelen je coach, materiaalman of teamgenoten een rol, daar moet je mee
samenwerken. Maar je moet uiteindelijk slachtoffers maken, je tegenstanders elimi-
neren. Die essentie verliezen sporters wel eens uit het oog door zogenaamd sportief
gedrag te vertonen, maar je wordt bij sport toch niet beoordeeld op je sportiviteit?
Opje gouden medailles toch zeker?
Even geschiedenis. Het eerste bewijs dat winnen en verliezen in een moderne
beschaving niet werkt, kwam naar voren na WO I. Had Duitsland verloren en hadden
Engeland en Frankrijk gewonnen? Op papier wel, maar de misre in de loopgraven
bracht enkel verliezers. WO II gaf hetzelfde beeld.
Je kunt de 20e eeuw karakteriseren als de eeuw van winnen en verliezen. De USA
heerste! Na de aanslagen op de Twin Towers op 09/11 verschenen vele opiniestuk-
ken over de gevolgen van het Amerikaanse imperialisme.
Lang dacht iedereen dat biologische wedijver voor een duurzaam samenzijn
van het leven op aarde zou zorgen. De uitputting van onze hulpbronnen, global
warming, terrorisme en het grote aantal armen op onze planeet maken duidelijk dat
we zuinig moeten zijn met verliezers.
Gaat de sport dan meeveranderen? Er zijn twee scenario's. De eerste: sport zal
de maatschappelijke trend volgen en marginaliseren. Je ziet het al in intellectuele
kringen. Een schrijver als Maarten t Hart en een denker als Bas Heijne praten openlijk
over hun afkeer van sport. Mensen kunnen het afslachten in de sportarena niet meer
aanzien en de populariteit neemt af. Het tweede scenario lijkt waarschijnlijker, zeker
voor de kortere termijn: sport zal dienen als de ideale uitlaatklep. Binnen de regels van
het spel kunnen we elkaar afslachten. Daarbuiten stijgen we tot grote hoogten door
samen te werken; kijkcijfers en Oranjegevoel ondersteunen dit scenario.
De 21e eeuw wordt gezien als de network century. De digitalisering heeft de
wereld klein en transparant gemaakt (ditmaal twee clichs!) Winnen en verliezen
moet veranderen in win-winsituaties, willen we naar een duurzaam samenzijn
toegroeien.
Onze neocortex zal onze overlevingsdriften moeten overwinnen
9