ேேதாநதம -Sujatha

பாரல நின பாதமலலால பறறிேலன பரம மரததி

- ொதாணடரடபொபாட

ஒர காலகடடததில மததியிலம மாநிலததிலம காஙகிரஸ ஆடசியில

(சாஸதிர, பகதேதசலம) இரககமேபாத இநதி எதிரபபப ேபாராடடம
நடததபபடடத தமிழகததில. தபபாககிச சட, கைடயைடபப, ராணேம ேநத
ரகைை எலலாம இரநதத. ஸரஙகததிலம இநதி எதிரபபப ேபாராடடததின
எதிொராலிகள இரநதன. கீ ழ உததர ேத
ீ ியில இரநத நரசிமமாசசார எனனம
இநதி ோததியாரகக ேேைல ேபாயேிடடத. ரஙக அேரகக ‘‘ஓய இனிேம
‘லடகா, லடகி, யஹ கலம ைை, தோத ைை’னன எதாேத கதிைர
ஒடடனரீ… ைகைய ஒடசசரோ. ேபசாம ொகாஞச நாைைகக ொதானைன
தசசணட, ோைழபபடைட உரசசணட இரம. கலகொமலலாம
அடஙகறேைரககம லீ வ எடததணட ஆததிலேய இரம!’’ எனற அேரகக
அறிவைர ேழஙகினான.

‘‘எனனடா ரஙக! ஜே
ீ னததகக எஙேக ேபாேேன?’’ எனற அழாக கைறயாகக
ேகடடார. நரசிமமாசசாரகக இநதி தேிர ேேற எதவம ொசாலலிததரத
ொதரயாத. இேரகக மன இரநத பாசசா இநதி எதிரபைப எதிரபாரததச
சடொடனற ேமததமடடகஸ§கக மாறறிக ொகாணடார. சாரைய ோததியாராக
ைேததகொகாளேேத சலைகதான எனற ொைடமாஸடர ொசானனாராம.
ொராமப ொராமபக கிடடபபாரைே. பகலில பசமாட ொதரயாத. பதககணணாட
ேபானற ேசாடாபடடக கணணாட ேபாடடம பததகஙகைை மகததடன
ொதாடடக ொகாணடதான படகக மடயம. ைபயனகள ேிஷமம ொசயதால
ொபாதோக அநத திகைகப பாரதத அதடடோர. யார எனற அேரககத
ொதரயேே ொதரயாத. ‘‘அஙக எனனடா சததம?’’ எனற மடடம ேகடபார.
ேிஷமம ொசயயம மாணேர கைைக கிடடததில ேநதாலதான அடகக
மடயம. அேரகள சறற தரததில நினறொகாணேட சமாைிபபாரகள. ேட
ீ டல
கஷட ஜே
ீ னம.

நான அபேபாத சிேில ஏேிேயஷனில ஏ.ட.சி. ஆபஸ

ீ ராக ொசனைன
மீ னமபாககததில ேசரநதிரநேதன. தறகாலிகமாகத திரசசியில ேபாஸடங.
ஸரஙகததிலிரநத ொசமபடடகக தினம ஜப
ீ பில ொசலேேன.

இநதி எதிரபபால பளைிகளகக காலேைரயைறயினறி லீ வ ேிடடரநதாரகள.

இநதி ோததியாைர ேேைல நீககம ொசயதாகி ேிடடத எனற ேநாடடஸ
ேபாரடல ேபாட ேேணடயிரநதத. ‘இலைலேயல, பளைி ொகாளததபபடம.
எசசரகைக!’ எனற ேபாராடடககழ அறிேிததிரநதத. இநதப
ேபாராடடககழேில ஸரஙகதத மஞசிகள யாரம இலைல. அத எேதா
அநநியப பைடொயடபப ேபால. எபப ேரோரகள, எபபப ேபாோரகள எனற
ொசாலல மடயேிலைல!

‘‘பாேமடா நரசிமமாசசார. எதாேத பணண மடயமா பார… ஏதாேத உஙக

ஆபஸ
ீ ல கிைடககமா பார.’’

‘‘இநதி ோததியாரககா? ஏேராடேராமலயா… எனன ேிைையாடறியா?’’

ரஙக எனனிடம, ‘‘நீ ேேணா ேேதாநதம கிடட ொசாலலிப பாேரன. உனகக

ஃபொரணடதா&ன? ஏதாேத ஏறபாட பணண மடயமானன பார. ேட
ீ டல
கநதமணி அரசிகட இலைலஙகறார. எஙக பாரததாலம கடன. எனகேக
நததமபத பாககி!’’

ேேதாநதம, ஸரஙகததின ஆர.எஸ.எஸ. சாைகயின தைலேன. அநதக கால

ஆர.எஸ.எஸ. பறறி ொகாஞசம ொசாலகிேறன. ஒர காலததில எனைன
ஆர.எஸ.எஸ-ஸில ேசரபபதறகத தீேிர மயறசிகள நடநதன. காேலஜில
ொகமிஸடர ோததியார ஆர.எஸ.எஸ-ஸில ேசரநதால நிைறய மாரக
ேபாடகிறார எனற ேகளேிபபடேடன. நான ொகமிஸடரயில ேக
ீ . அதனால
ஒரநாள ேபாயததான பாரககலாேம எனற காைல மனிசிபல ைலபரர
பககததில - இபேபாத அைத ேநததாஜி சாைல எனற ொசாலகிறாரகள -
ேபானால ைமதானததில எலலாம சமஸகிரதததில கடடைைகைாக இரநதன.
ைபயனகள காககி டராயர அணிநதொகாணட ஒலலிககால ொதரய தயனா
பாயனா பணணிக ொகாணடரநதாரகள ‘நமஸேத சதா ேதஸேல மாதரபமி’
பாடனாரகள. சிலர கமப ைேததிரநதாரகள. ஒர சில தைலேரகளகக ேிசில
இரநதத.

மாமா மாமாோக உளைேர கொைலலாம பனியனம ொதாபைப ேமல அைர

டராயரம ேபாடடக ொகாணடரநதைதப பாரததச சிரததேிடேடன. அதனால
நான ேரைசயிலிரநத நீககபபடேடன. ேமலம அதிகாைலயில எழநத
ேபாேத சிரமமாக இரநதத. ஏேனா பாடடயம நான சஙகததில ேசரேைத
அஙகீ கரககேிலைல!

ேேதாநதம இபேபாத பாரததாலம ‘‘ஆர.எஸ.எஸ-ல ேசராம டபாசசடட

பார…’’ எனற ேிசாரபபான. அேன ேநதால ஒைிநதொகாளேேன.

இபேபாத நரசிமமாசசாரககாக ேேதாநததைத பாரககப ேபாக

ேேணடயிரநதத.
‘‘இநதி ோததியாைர பளைிக கடதைத ேிடட ொடமபரரயா நீககிடடா ேேத.
பாேம ொராமபக கஷடபபடேறர. அேைரக காபபாதத ேேற ேழியிரககா?’’
எனற ேகடேடன.

அேன ேயாசிதத, ‘‘நரசிமமாசசாரககம உனககம எனன சமபநதம?’’

‘‘சமமா… மனிதாபிமானமதான!’’

‘‘மனிதாபிமானமா… இலைல அோததில மண ொபணண இரகேக, அதில

ஏதாேத…’’

‘‘ேசசேச நான அோததப பககம ேபானேத இலைல. அேளைாம கறபபா

ேசபபானனகட ொதரயாத!’’ எனேறன.

‘‘எலலாம ேசபப. பாகக நனனாேே இரககமபா. ஒணண பணேறன… தகிண

பாரத இநதி பிரசார சபாேிலிரநத ஒர ேியகதி எனைனப பாரகக ேரோர.
அேரகிடட ொசாலலி பிைரேேடடா ஏதாேத ஏறபாட பணண மடயமானன
பாரககேறன. எதககம சாரைய இநதில எதம உைறாம இரககச ொசாலல.
ஊேர ொகாலலனன ேபாசச. அேனேன கரசசீபைப தைலல கடடணட
அரயலர ேைரககம ேபாய ரயிலேே ஸேடஷனலாம இநதி எழததககைை
தார ேபாடட அழிசசடட ேரான. ஒர ஸேடஷன அழிசசா நாறபத ரபாயம
ொபாடடலமம தராஙக. நானகட பிகாணடார ேகாயிலகக தார டனேனாட
ேபா&னன. அதககளை யாேரா அழிசசடடான!’’

இநதி எதிரபபப ேபாராடடததின மககிய அஙகம அத. ைமய அரசின

அலேலகஙகைில இநதியில எழதியிரபபைத தார பசி அழிபபத. அைனதத
ேபாஸட ஆபஸ
ீ கைிலம ரயிலநிைலயஙகைிலம கிைடதத அததைன
ேபாரடகைையம அழிதத ேராட ேபாட தார இலலாமல பணணிேிடடாரகள.
இனிேமல அழிககேேணடமானால பதசாக ேபாரட எழதினாலதான உணட
எனற பணணிேிடடாரகள. ‘இநதி ஒழிக… தமிழ ோழக’ எனற மதில எலலாம
எழதி ரஙகராஜா டாககீ ஸ ‘அனைனயின ஆைண’ பட ேபாஸடர ஒடட
மடயாமல - இடேம இலலாமல ேபாயேிடடத.

ஸரஙகததில ொபணகளதான அதிகம இநதி படததாரகள. எஸ.எஸ.எல.சி. ேைர

படததேிடட திரசசிகக காேலஜ அனபபபபடாத ொபணகள கலயாணததககக
காததிரககமேபாத ைதயல கிைாஸ, பாடட கிைாஸ, ைடப கிைாஸ
இேறறடன இநதி கிைாஸ§ம ேபாய ேநதனர. அதறகான சானறிதழகைை
இநதி பிரசார சபா ொகாடததேநதத. பராதமிக, மதயமா, ராஷடரபாஷா எனற
எம.ஏ. ொலேல ேைரககம படககலாம. இநத பரடைசகள எலலாம ஒததிப
ேபாடபபடடரநதன. திரசசி ொகயிடட, ஜூபிடர ேபானற திேயடடரகைில
இநதிபபடம காணபிபபைத நிறததி ‘நீசசலட சநதர’ எனற டபபிங படம ேபாட
டாரகள. உணரசசிக ொகாநதைிபப ேேைை. எஙகளகொகலலாம ஓ.பி. நயயாரன
இைச ொராமபப பிடககம. ‘மிஸடர அணட மிஸஸ 55’, ‘ஆரபார’ ேபானற
படஙகைில ‘ஆயிேய ொமைரபான, ை¨ன அபிேம ஜோன’ ேபானற
பாடலகைை அரததம பரயாமல பாடக ொகாணடரபேபாம. இபேபாத அேறைற
கிராமேபானில ேகடபைத ொகாஞச நாைைகக ஒததிபேபாடேடாம.

தகிண பாரத இநதி பிரசார சபாேிலிரநத ஷரமா ேநதிரநதார. அேரடம

நரசிமமாசசாரயின ேேதைனைய ேேதாநதம ொசாலலி அைழததச ொசனறான.

அேர, ‘‘நீஙகள ொசயயம ேசைே மகததானத. சபாேிலிரநத உஙகளகக

அைரச சமபைமாேத தரசொசால கிேறன. தனிபபடட மைறயில பாடங கள
நடதத, படககக கடமககளகக உரைம இரககிறத. இஙகிலீ ஷ
கறபதிலைலயா? பிொரஞச கறபதில ைலயா… அதேபால ஒர ொமாழிையக
கறபதறக யாரம ஆடேசபைண ொதரேிகக மடயாத!’’ எனற ைதரயம
ொசாலலிேிடட நரசிமமாசார சாபபாடடககக கஷடப படதாகச ொசானனேபாத,
‘‘தா&ன தா&ன ேம நாம லிககா ைை (ஒவொோர தானியததிலம ொபயர
எழதியிரககிறத)’’ எனற பழொமாழி ொசானனார.

‘‘அொதலலாம சர. இேர கஷடம தீர எனன ொசயய?’’ எனறேபாத

நரசிமமாசசாரகக ஐமபத ரபாயம ேேதாநதததகக பதத ரபாயம
ொகாடததேிடடப ேபானார. ஒபபநதம எனனொேனறால, ‘எஙகள ேட
ீ ட
மாடயில பிைரேேடடாக இநதி கிைாஸ ஆரமபிபபத. யாராேத ேநத
ேகடடால அைத ைதயல கிைாஸ எனேறா பிொரஞச கிைாஸ எனேறா
ொசாலலிேிட ேேணடயத. ேிைமபரம எதம கடாத. ஒர அமபத ேபராேத
ேசரநதால ொதாடரநத சபா பணம அனபபம. அதறகள கலகஙகள
அடஙகிேிடம!’ எனறார.

எஙகளேட
ீ ட மாடயில ோசல திணைண அரகில மர ஏணி ைேதத ேமேல
ைால ேபானற இடம இரநதத. கமபி ேகடைட படடேிடடால யாரம மாட
ஏறி ேர மடயாத. பததிரமான இடமதான.

இரநதம மதல கிைாஸ ஆரமபிதத ேபாத சறற ொடனஷனாகததான

இரநதத. நரசிமமாசசார மகததில சவககம ேபாடட மைறததகொகாணட
சாயஙகாலம ொேயில தாழ இஙகமஙகம பாரததக ொகாணடதான உளேை
நைழநதார. ‘‘கீ ழ ோசலல ட.ேக-காரஙக ேேஷடைய உரேறாஙக ரஙக.’’
‘‘அநத ேழியா ஏன ேநதீர… நான எனன ொசான&னன?’’

‘‘எனகொகனனேோ பதஷடமா இரகக ேேத!’’

‘‘பயபபடாேதயம.’’

கிைாசில ேசர ேிரமபபேரகளகக தறேபாத ‘பாஸேேரட’ எனகிறாரகேை,

அநத மாதிர ஒர ரகசிய சமிகைை ோரதைத ொகாடககபபடடரநதத. அைத
உசசரததாலதான உளேை அனமதி. நாறபத ேபர ேசரேதாகச
ொசாலலியிரநததாக ரஙக ொசானனான.

ராதர ஏழ மணிகக கிைாஸ எனற ொபயர. ஏழைர ஆசச… எடடாசச…

ஒரேரம ேரேிலைல. நான, ேேதாநதம, நரசிமமாசசார ஒர
கரமபலைகயில சாககடடயில எழதபபடட ஸோகத அவேைவ தான.

‘‘எனனடா ஆசச?’’

ேேதாநதம, ‘‘எலலாரம பயநதாரப பசஙக ஓய!’’

‘‘எனனடா ேேத… ேேதைனயா இரகக. ஒர பாைஷ கததககறதககககட

இநத நாடடல உரைம கிைடயாதா? எனன சதநதிரம ேநத எனன
பிரேயாசனம?’’

ேேதாநதம, ‘‘நமம தாயொமாழிையப பறககணிசசடட இநதி கததகேகானன

ொசானனததான தபப!’’

‘‘ேேத, நீ யார கடசி?’’

‘‘எனைன ொசாநத அபிபராயம ேகடடா, எனகக இநதி பிடககாத.

சமஸகரதமதான எலலாம. ஆனா, உமம சஙகடம ேேற. கேைலபபடாேதயம.
இேஙகைைொயலலாம பாடததான கறககணம’’ எனறான ேேதாநதம.
காததிரநத பாரதத எடடைர மணிகக நரசிமமாசசாரைய ேட
ீ டல ொகாணட
ேிடடேபாத அேர மகததில கேைல ேரைக படநதிரநதத.

‘‘எனன பணணபேபாேறேனா… ேபசாம தமிழ ோததியாரா இரநதிரககலாம.

எஙகபபா ஆனமடடம ொசானனார…’’

‘‘நீர ேபாயப படம. இநத ேயசில தமிழ ோததியாரா மாறமடயாத!’’

‘‘பாசசாதாணடா ொகடடககாரன! சடடன கணகக ோதயாராயடடான பார…
இததைனககம எல.ட. கட இலைல.’’

அபேபாத தீரததம ொகாணட ேநத ைேதத மதத மகள கலயாணிையப

பாரதேதன.

‘‘ேேத, எனகக ஒர ஐடயா…’’

‘‘எனககம அேததான ஐடயா! எமமா உனகக இநதி ொதரயமா?’’

‘‘ொதரயேம மாமா!’’

‘‘எஙேக ஏதாேத இநதில ொசாலல?’’

‘‘பாரத ைமாரா ேதஷ ைை. பை¨த படா ைை. இஸ ேம கஙகா ொபஹதி

ைை.’’

‘‘உன ேபாடேடா இரககா?’’ எனறான ேேதாநதம.

‘‘இலைலேய… எதகக?’’

ொதறக ோசலிலிரநத கஸதரைய அைழததேநத அேைை ‘சள சள’ எனற

நாைலநத ேபாடேடாககள எடகக ைேததான.

‘‘எதகக மாமா?’’

‘‘எலலாம உஙகபபாவகக ஒததாைச பணணததான. அபபாகிடட ொசாலலாேத?’’

எனறான.

ேேத திரசசிககப ேபாய அைத பைாக எடதத ஒர ேநாடடஸ அசசடததான

‘இணடர ேநஷனல இனஸடடயட ஆஃப ஃபாரன லாஙேேஜஸ.

ேலரன ஆல ேேரலட லாஙேேஜஸ.

காணடாகட ேேதாநதம பிரனஸிபல’

‘ஒனஆஃப அேர டசசிங ஸடாஃப’ எனற கலயாணியின ேபாடேடாைே

ேபாடடரநதான. பசபச ரேிகைகயடன பககததில ஒர பசொசணைட ொதாடடக
ொகாணட எடதத ேபாடேடா அடடகாச மாக இரநதத. அதம இததைன
இைமேயதில மகக கததியிரநதத கிறககமாக இரநதத.

ேேத தமபியின கிரகொகட சிேநகிதரகைைக கபபிடட ேட

ீ ேட
ீ ாகப
ேபாடடேிடட ேரச ொசானனான.

‘‘ேேத, பராபைம ஏதாேத ேரமா?’’

‘‘இதில எஙகயாேத ‘இநதி’ஙகிற ோரதைத இரககா பார…’’ எனறான.

இலைலதான. அநதச சறறறிகைகத தணடபபிரசரம ஆசசரயமான

ேிைைைேத தநதத. ொேளைிககிழைம மாைலயிேலேய ஜனஙகள, ‘‘மாமா
இஙக எஙகேயா…. ஏேதா கததத தாராைாேம… எஙக படடாபி
கததககணமனான!’’ எனற ேிசாரததகொகாணட ேர ஆரமபிததாரகள.
‘‘ைலஃபல ஒணண ொரணட லாஙேேஜ கததககறத இமபாரடொடணட
பாரஙேகா…’’

மதல கிைாஸ ைவஸ ஃபல. ேகடட கதைேப படட ேேணடயிரநதத.

ேேதாநதமதான கலயாணிைய அைழதத ேரமன ‘நமஸேத சதாேதசேல

மாதரபமி’ பாடேிடட ‘‘பிரனஸிபல ஓரர ோரதைதகள ேபசோர’’ எனறான.

நரசிமமாசசாரயம தன அடரநத தைலமயிைரயம தாடையயம தளைி

ோரமடநத பதசாக ொமாரொமாரொேனற ேதாசச ேகாடட ேபாடடகொகாணட
ஏறககைறய அழகாக இரநதார.

‘‘நம பாைஷகள எலலாேம பராசீனமானைே. சமஸகரதததில பிறநதைே.

அத ேதேபாைஷ. ேதேநாகர லிபி எனபததான எலலாேறறககம ஆதாரம’’
எனற பாணினி, ஐநதிரம எனற ஏேதேதா ேபசினார. ேலசான சலசலபப
ஏறபடடத. ‘‘அநத டசசைர ேரசொசாலல ேேத!’’ எனற கரலகள கிைமபின.

‘‘நாநதாமபா டசசர..’’

‘‘அபப ேநாடடஸ ேபாடடத?’’

ேேதாநதம, ‘‘ேரோடா… ஆலா பறககாதீஙக. மதலல இணடொராடகடர

கிைாஸ. அபபறமதான மததொதலலாம.’’

‘‘ேேத… எனனடா இத?’’ எனறார நரசிமமாசசார பரநதம பரயாமலம.

‘‘ஒணணமிலைல ஓய… நீர பாடதைத நடததம.’’ அபேபாத கலயாணி
ேநதாள. ‘‘கபடஙகைா மாமா?’’ ேகபப ொமௌனமாகியத.

‘‘கல! ோ! அபபாவகக ஒததாைசயா அ ஆ இ ஈ ொசாலலிக ொகாட. கலயாணி

ேபாரடல எழதியைத மாணேரகைை ேநாடடப பததகஙகைில எழதச
ொசானனான. அேரகள ஆரேமாக எழதி அேைிடம திரததி ோஙக
ேிரமபினாரகள. நாேனா ேேதாந தேமா திரததேேணடாம எனறாரகள.
அரகில ொசனற சநேதகம ேகடடாரகள. மாணேரகைில எலலா ேயதினரம
இரநதனர. கீ மானதாஙகியான சீமாசசேிலிரநத மாஙொகாடைட நாண,
தனேகாபால, ரக, நநத எலேலாைரயம பாரதேதன.

கலயாணி ேைபபமான ொபண. அதனால அேள சிரதைதயாகக கறறத

தநதாலம மாணேரகள கேனம பிசகியத.

சாரயிடம யாரம சநேதகம ேகடக ேரேிலைல.

கஸதரைய ேரேைழதத ேகபைப ேபாடேடாவம எடகக ைேதேதாம.

சாரையப பாரதத அேரகள, ‘‘உமகேகன சிரமம? டாடடேர பாடம

நடததடடம!’’ எனறாரகள.

நரசிமமாசசார ேகாபமாக இரநதார.

அேரகள ேபானதம, ‘‘ேேதாநதம நீ பணறத உனகேக நனனா இரககா? அத

சினனககழநைதடா. அதகக எதம ொதரயாத. அததைன ேபர பாரைேயம
அைலயறதரா… அதககத ொதரயேே இலைல!’’

‘‘பாரம… ஆள ேசரற ேைரககம ஒர ோரம இே ேநதடடப ேபாகடடம.

சபாேில இனஸொபகன ேர ேைரககமதா&ன? பாரம… ஒர பராடகைட
ேிககணமனா அைத அலஙகாரமா கணணாட, காயிதம எலலாம ேபாடட
ேிககறதிலைலயா?