‫اراﺋﻪ راﻫﻜﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﭘﻲﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد‬

‫*‬
‫ﻣﺤﻤﻮد ﻗﻀﺎوي‪ ،‬داﻧﺸﻴﺎر داﻧﺸﻜﺪه ﻣﻬﻨﺪﺳﻲ ﻋﻤﺮان‪ ،‬داﻧﺸﮕﺎه ﺻﻨﻌﺘﻲ ﺧﻮاﺟﻪ ﻧﺼﻴﺮاﻟﺪﻳﻦ ﻃﻮﺳﻲ‬
‫‪ghazavi_ma@kntu.ac.ir :09123332484‬‬
‫ﺳﻌﻴﺪ ﺑﻬﻨﻴﺎ‪ ،‬ﻋﻀﻮ ﻫﻴﺌﺖ ﻋﻠﻤﻲ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﻲ ﻛﺎﺷﺎن و داﻧﺸﺠﻮي دﻛﺘﺮي ژﺋﻮﺗﻜﻨﻴﻚ**‬
‫**ﺗﻠﻔﻦ ‪ ،09133634469‬ﭘﺴﺖ اﻟﻜﺘﺮوﻧﻴﻜﻲ ‪behnia_saeed@yahoo.com‬‬

‫ﭼﻜﻴﺪه ‪:‬‬
‫ﻣﺒﺤﺚ ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺳﺎزه ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺟﻬﺖ ﻧﻴﻞ ﺑﻪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻮرد اﻧﺘﻈﺎر در ﻫﻨﮕﺎم زﻟﺰﻟﻪ از ﺑﺨﺸﻬﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻳﺎﻓﺘﻪ‬
‫ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻴﺎن ﺑﺮرﺳﻲ و ﺗﻘﻮﻳﺖ ﭘﻲ ﻫﺎ‪ ،‬داراي اﻫﻤﻴﺖ ﺑﺎﻻﻳﻲ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬روﺷﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺮاي ﺑﻬﺴﺎزي ﭘﻲ ﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬
‫ﻧﻮع ﭘﻲ و وﻳﮋﮔﻴﻬﺎي ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ آن‪ ،‬وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﻬﺖ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻣﻄﻠﻮب‪ ،‬روش اﻧﺘﺨﺎﺑﻲ ﺑﺮاي ﺑﻬﺴﺎزي ﭘﻲ‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ‬
‫ﻫﻤﺎﻫﻨﮓ ﺑﺎ روش ﺑﻬﺴﺎزي ﺳﺎزه ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﺑﺘﺪا وﻳﮋﮔﻴﻬﺎي ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ و ﻣﺨﺎﻃﺮات ﻧﺎﺷﻲ از زﻣﻴﻦ ﻟﺮزه اراﺋﻪ ﮔﺮدﻳﺪه و در اداﻣﻪ ﺑﺎ ﺑﺮرﺳﻲ آﺋﻴﻦ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎي‬
‫ﻣﻮﺟﻮد در زﻣﻴﻨﻪ ﺑﻬﺴﺎزي روﺷﻬﺎي ﻛﺎﻫﺶ ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و راﻫﻜﺎرﻫﺎي اﺟﺮاﻳﻲ ﺟﻬﺖ‬
‫ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﭘﻲ ﻫﺎ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬در ﭘﺎﻳﺎن ﻛﺎرﺑﺮد اﻳﻦ روش ﻫﺎ در ﺑﻬﺴﺎزي و ﺗﺮﻣﻴﻢ ﺑﻌﻀﻲ ﺳﺎزه ﻫﺎي ﺧﺎص ﻣﻮرد‬
‫ﻛﺎوش ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫واژه‪ :‬ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي‪ ،‬ﭘﻲ‬ ‫ﻛﻠﻴﺪ‬

‫‪ -1‬ﻣﻘﺪﻣﻪ‬
‫اﻣﺮوزه ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﻌﻀﺎً ﺑﺎ ارزش داراي ﺟﺎﻳﮕﺎه ﺧﺎﺻﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ‬
‫ﺷﺪه ﺗﺎ ﺑﺤﺚ ﺗﺮﻣﻴﻢ اﻳﻦ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ ﻛﻪ اﻛﺜﺮا در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻄﺮات ﻧﺎﺷﻲ از زﻣﻴﻦ ﻟﺮزه ﻧﺎ اﻳﻤﻦ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ‪ ،‬ﺟﺪي‬
‫ﺷﻮد‪ ،‬از ﻃﺮﻓﻲ ﺑﻬﺴﺎزي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎي ﻣﻮﺟﻮد از دو دﻳﺪﮔﺎه ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﻴﺮد‪ ،‬ﻗﺴﻤﺖ اول ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﺑﺤﺚ روﺳﺎزه و دوﻣﻴﻦ ﺑﺨﺶ آن ﻣﺸﺘﻤﻞ ﺑﺮ ﻣﺒﺤﺚ ﺷﺎﻟﻮده ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﺴﺎزي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد و ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻟﺮزه اي آﻧﻬﺎ ﺑﺪون ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﻲ ﻫﺎ و ﻣﺨﺎﻃﺮات‬
‫ژﺋﻮﺗﻜﻨﻴﻜﻲ ﻣﺤﺘﻤﻞ‪ ،‬اﻣﻜﺎن ﭘﺬﻳﺮ ﻧﻤﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪ ،‬ﻏﺎﻟﺒﺎ ﭘﻲ ﻫﺎ در ﺳﺎﺧﺘﮕﺎه ﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ زﻣﻴﻦ در اﺛﺮ‬
‫ﮔﺴﻠﺶ‪ ،‬زﻣﻴﻦ ﻟﻐﺰش ﻳﺎ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ دارﻧﺪ‪ .‬ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻬﺴﺎزي‬
‫ﺷﺎﻟﻮدهﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ آﻧﻬﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎرﮔﺬاري ﻧﺎﺷﻲ از زﻟﺰﻟﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻓﻀﺎي‬
‫ﻛﺎري ﻧﺎﺷﻲ از وﺟﻮد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺴﻴﺎر ﭘﺮﻫﺰﻳﻨﻪ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ﺑﺪﻳﻦ ﻟﺤﺎظ ﭘﺬﻳﺮش ﻫﺰﻳﻨﻪﻫﺎي ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﭘﻲﻫﺎ ﺑﺎ‬

‫‪1‬‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ آن در ﭘﺎﺳﺦ ﻟﺮزهاي ﻛﻞ ﺳﺎزه ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ دﻗﺖ ارزﻳﺎﺑﻲ ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻪ دﻻﻳﻞ ﻣﺬﻛﻮر در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ‬
‫رﻳﺰي ﺟﻬﺖ ﺑﻬﺴﺎزي ﺷﺎﻟﻮده ﻫﺎ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎرﺑﺮي و ﻧﺸﺴﺖ آﻧﻬﺎ در ﻃﻲ زﻣﻴﻦ ﻟﺮزه ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ‬
‫ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ ﺑﺎﻟﻘﻮه اي ﻛﻪ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮ روي ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎ ﺗﺎﺛﻴﺮ ﮔﺬار ﺑﺎﺷﻨﺪ را ﻧﻴﺰ ﻣﻮرد‬
‫ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار داد‪.‬‬

‫‪ -2‬وﻳﮋﮔﻲﻫﺎي ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ‬
‫در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ اﺑﺘﺪا وﺿﻌﻴﺖ ﻣﺤﻠﻲ ﺷﺎﻟﻮدهﻫﺎ از ﻟﺤﺎظ ﻧﻮع ﭘﻲ‪ ،‬اﺑﻌﺎد آن‪ ،‬ﺷﺮاﻳﻂ ﺑﺎرﮔﺬاري ﺷﺎﻣﻞ‬
‫ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﺮده و زﻧﺪه ﺗﺨﻤﻴﻨﻲ واﻗﻌﻲ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﻲ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدد‪ .‬ﺳﭙﺲ ﻣﺸﺨﺼﺎت ژﺋﻮﺗﻜﻨﻴﻜﻲ‬
‫ﺧﺎك زﻳﺮ ﭘﻲ ﺷﺎﻣﻞ وزن ﻣﺨﺼﻮص‪ ،‬ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﺮﺷﻲ‪ ،‬ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺗﺮاﻛﻢ ﭘﺬﻳﺮي‪ ،‬ﻣﺪول ﺑﺮﺷﻲ‪ .... ،‬ﺗﺎ ﻋﻤﻘﻲ‬
‫ﻛﻪ ﺗﻨﺶ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ ده درﺻﺪ ﺗﻨﺶ ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺷﻮد‪ .‬ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﻣﻮﻗﻌﻴﺖ ﺳﻄﺢ ﺳﻔﺮه‬
‫آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ و ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻓﺼﻠﻲ آن در زﻳﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪ ﻗﺎﺑﻞ ذﻛﺮ آﻧﻜﻪ‪ ،‬ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت‬
‫ژﺋﻮﺗﻜﻨﻴﻜﻲ اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺮاي ﺳﺎﻳﺖ ﻫﺎي ﻣﺠﺎور ﻛﻪ اﺧﻴﺮا در آﻧﻬﺎ ﺳﺎﺧﺖ و ﺳﺎز اﻧﺠﺎم ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ‬
‫راﻫﻨﻤﺎي ﺧﻮﺑﻲ ﺑﺮاي ارزﻳﺎﺑﻲ وﺿﻌﻴﺖ زﻳﺮﺳﻄﺤﻲ ﺳﺎﻳﺖ ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -3‬ﺧﻄﺮات ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ ﻟﺮزهاي‬

‫ﻋﻼوه ﺑﺮ زﻣﻴﻦﻟﺮزه‪ ،‬ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺳﺎﻳﺖ ﺑﺮاي ﺧﻄﺮات ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ ﻧﺎﺷﻲ از آن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺴﻠﺶ ﺳﻄﺤﻲ‪ ،‬رواﻧﮕﺮاﻳﻲ‪،‬‬
‫ﺗﺮاﻛﻢ ﻣﺘﻐﻴﺮ ﻳﺎ ﻧﺸﺴﺖ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ و زﻣﻴﻦ ﻟﻐﺰش ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ارزﻳﺎﺑﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺳﻌﻲ ﺷﺪه ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﺧﻄﺮات ذﻛﺮ ﺷﺪه‪ ،‬ﻣﻮارد اﺻﻼح ﻫﺮﻳﻚ ﻧﻴﺰ ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر ﺷﺮح‬
‫داده ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ -3‬اﻟﻒ( ﮔﺴﻠﺶ ﺳﻄﺤﻲ‬
‫ﮔﺴﻴﺨﺘﮕﻲ ﮔﺴﻞ‪ ،‬ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎﻧﻲ را در ﻃﻮل ﻣﺴﻴﺮ آن ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﻮاﻫﺪ داد ﻛﻪ واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻣﻜﺎﻧﻴﺰم ﮔﺴﻞ‪،‬‬
‫ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺣﺮﻛﺖﻫﺎي اﻓﻘﻲ ﻳﺎ ﻋﻤﻮدي داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ اﻟﻘﺎﻳﻲ ﺗﻮﺳﻂ زﻟﺰﻟﻪ در ﻃﻮل ﮔﺴﻞ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در‬
‫ﻣﺤﺪوده ﭼﻨﺪﻳﻦ ﺳﺎﻧﺘﻴﻤﺘﺮ ﺗﺎ ﭼﻨﺪﻣﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬اﻳﻦ ﭼﻨﻴﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻜﺎنﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ در ﺟﺪاﻛﺮدن ﺑﺨﺸﻲ از‬
‫ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن زﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ اﻣﺘﺪاد ﮔﺴﻴﺨﺘﮕﻲ در زﻳﺮ ﻳﺎ ﻣﺠﺎور ﺑﻨﺎ رخ ﻣﻲدﻫﺪ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎﺷﺪ‪ .‬در ﺻﻮرت وﺟﻮد ﮔﺴﻞ‬
‫در ﺳﺎﺧﺘﮕﺎه ﮔﺮدآوري ﻳﻜﺴﺮي اﻃﻼﻋﺎت )ذﻛﺮ ﺷﺪه در دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي‬
‫ﻣﻮﺟﻮد( ﺟﻬﺖ ﺗﺼﻤﻴﻢﮔﻴﺮي در ﻣﻮرد اﻣﻜﺎن ﻳﺎ ﻋﺪم اﻣﻜﺎن ﺑﻬﺴﺎزي ﺿﺮوري ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪.‬‬
‫ﺗﻨﻬﺎ راه ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮاي ﻛﺎﻫﺶ ﺧﻄﺮ در اﻳﻦ زﻣﻴﻨﻪ ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن در ﻣﺤﺪوده ﻛﻤﺘﺮ از ﺣﺪود ﭘﺎﻧﺰده ﻣﺘﺮ از‬
‫ﺧﻂ ﮔﺴﻞ )در ﺻﻮرت اﻣﻜﺎن( ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪ .‬ﻧﻜﺘﻪ ﻣﻬﻢ در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ اﻳﻨﻜﻪ اﮔﺮ اﺛﺮات ﺳﺎزه اي ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻜﺎنﻫﺎي‬
‫ﺗﺨﻤﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﺎﺷﺪ ﺳﺎزه ﻳﺎ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن و ﻳﺎ ﻫﺮ دو ﻣﻮرد‪ ،‬ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺮاي‬
‫رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻣﻄﻠﻮب ﻣﻘﺎوم ﺳﺎزي ﮔﺮدﻧﺪ‪.‬‬

‫‪2‬‬
 ‫‪ -3‬ب( رواﻧﮕﺮاﻳﻲ‬
‫رواﻧﮕﺮاﻳﻲ ﭘﺪﻳﺪهاﻳﺴﺖ ﻛﻪ ﻃﻲ آن در ﺗﻮده ﺧﺎكﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪاي رﻳﺰ و ﺳﻴﻠﺘﻲ ﻛﻢ ﺗﺮاﻛﻢ ﻛﻪ در ﺗﺮازي‬
‫ﭘﺎﻳﻴﻦﺗﺮ از ﺳﻄﺢ ﺳﻔﺮه آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ واﻗﻊ ﺷﺪهاﻧﺪ ﺑﺮ اﺛﺮ ﺣﺮﻛﺖ ﺷﺪﻳﺪ زﻣﻴﻦ در ﻃﻲ زﻟﺰﻟﻪ ﻓﺸﺎر آب ﺣﻔﺮه‬
‫اي ﺑﻪ ﺣﺪي اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻲﻳﺎﺑﺪ ﻛﻪ ﺧﺎك ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﻮد را ﺗﺎ ﺣﺪ زﻳﺎدي از دﺳﺖ ﻣﻲدﻫﺪ‪ .‬از اﺛﺮات ﺑﺮوز اﻳﻦ‬
‫ﭘﺪﻳﺪه ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻮارد زﻳﺮ اﺷﺎره ﻧﻤﻮد‪:‬‬
‫‪ -1‬ﮔﺴﺘﺮش ﺟﺎﻧﺒﻲ‬
‫‪ -2‬ﮔﺴﻴﺨﺘﮕﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﻛﺎﻫﺶﻇﺮﻓﻴﺖ ﺑﺎرﺑﺮي در ﭘﻲﻫﺎي ﺳﻄﺤﻲ و‬
‫ﺷﻤﻊﻫﺎ‬
‫‪ -3‬ﻧﺸﺴﺖ ﺧﺎك‬
‫‪ -4‬ﻓﺸﺎر اﻳﺠﺎد ﺷﺪه در دﻳﻮارﻫﺎي ﺣﺎﺋﻞ )ﺳﺎﺣﻠﻲ(‬
‫‪ -5‬ﻏﻮﻃﻪ ورﺷﺪن ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺪﻓﻮن در ﺧﺎك‬
‫ﻃﺒﻖ ﮔﺰارش ‪FEMA-356‬ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺧﻄﺮ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ در ﻣﻜﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻋﻤﻖ ﺳﻔﺮه آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ‬
‫ﺑﻴﺶ از ‪ 35‬ﻓﻮت زﻳﺮ ﻋﻤﻴﻖﺗﺮﻳﻦ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن ﻳﺎ ﻋﻤﻖ ﺑﻴﺶ از ‪ 50‬ﻓﻮت از ﺳﻄﺢ زﻣﻴﻦ )ﻫﺮﻛﺪام ﺑﺤﺮاﻧﻲ ﺗﺮ‬
‫ﺑﺎﺷﺪ( ﺑﺴﻴﺎر اﻧﺪك اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪-3‬ب‪ (-1-‬ﺑﻬﺴﺎزي اﺛﺮات رواﻧﮕﺮاﻳﻲ‬
‫اﻳﻦ ﺑﺨﺶ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﻲ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ ﺳﻪ ﻗﺴﻤﺖ زﻳﺮ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺑﻨﺪي ﻧﻤﻮد‪:‬‬
‫‪ -1‬اﺻﻼح روﺳﺎزه‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺣﺬف ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞﻫﺎي ﻛﻮﭼﻚ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﻣﺎﻧﻨﺪ‪:‬‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺑﺎدﺑﻨﺪ و دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ در ﺳﺎزه ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن‬
‫‪ -2‬اﺻﻼح ﺷﺎﻟﻮده‪:‬‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎ ﺣﺬف ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻜﺎنﻫﺎي ﺑﺰرگ ﺻﻮرت ﻣﻲﮔﻴﺮد ﻣﻮاردي از ﻗﺒﻴﻞ‪:‬‬
‫‪ -‬ﻛﻼف ﺑﻨﺪي و ﻳﻜﭙﺎرﭼﻪ ﻛﺮدن ﭘﻲﻫﺎي ﺳﻄﺤﻲ ﻣﻮﺟﻮد‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺳﭙﺮﻫﺎي ﻓﻠﺰي در اﻃﺮاف ﺷﺎﻟﻮده ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﺪﻓﻮن‪ ،‬ﺗﺎ ﻻﻳﻪ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ رواﻧﮕﺮا ‪.‬‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺷﻤﻊﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ زﻳﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺎ رﺳﻴﺪن ﺑﻪ ﻻﻳﻪ ﻏﻴﺮ ﻗﺎﺑﻞ رواﻧﮕﺮا‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺷﺎﻟﻮدهﻫﺎي ﻣﺘﻤﻢ ﺑﺎ ﺑﻠﻮكﻫﺎي ﺑﺘﻨﻲ ﻧﻮك ﺗﻴﺰ ﺑﺮاي ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮنﻫﺎي ﮔﺴﺘﺮده ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﻨﺘﺮل‬
‫ﺗﻐﻴﻴﺮﺷﻜﻞﻫﺎي ﺧﺎك‪.‬‬

‫‪3‬‬
 ‫‪ -3‬اﺻﻼح ﺧﺎك‬
‫ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎ ﺣﺬف ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﺷﻮد‪ .‬ﺑﻪ ﻛﻤﻚ روش ﻫﺎﻳﻲ ﭼﻮن‪:‬‬
‫اﻓﺰاﻳﺶ ﭼﮕﺎﻟﻲ ﺧﺎك ﺷﺎﻣﻞ‪:‬‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺳﺘﻮن ﻫﺎي ﻣﺎﺳﻪ اي ﻣﺘﺮاﻛﻢ داﺧﻞ ﻻﻳﻪ ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﺗﺎ ﻻﻳﻪ ﻏﻴﺮﻗﺎﺑﻞ روﻧﮕﺮاي زﻳﺮﻳﻦ‬
‫‪ -‬ﺗﺤﻜﻴﻢ دﻳﻨﺎﻣﻴﻜﻲ ﺧﺎك ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭼﻜﺶ‬
‫‪ -‬ﺗﺮاﻛﻢ ﺧﺎك ﺑﻪ ﻛﻤﻚ اﻧﻔﺠﺎر‬

‫اﻳﺠﺎد ﺻﻠﺒﻴﺖ در ﺧﺎك ﻣﺎﻧﻨﺪ‬

‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺳﺘﻮن ﻫﺎﻳﻲ از آﻫﻚ ﻳﺎ ﺳﻴﻤﺎن در داﺧﻞ ﻻﻳﻪ‬
‫‪ -‬ﺗﺰرﻳﻖ ﺷﺎﻣﻞ ﺳﻪ روش‪ ،‬ﺗﺰرﻳﻖ ﺗﺮاﻛﻤﻲ )‪ (compaction grouting‬ﺗﺰرﻳﻖ ﻧﻔﻮذي ) ‪permeation‬‬
‫‪ (grouting‬وﺗﺰرﻳﻖ ﺑﺎ ﻓﺸﺎر ﺑﺎﻻ )‪ (Jet grouting‬ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫‪ -‬ﻛﺎﻫﺶ درﺟﻪ اﺷﺒﺎع واﻓﺰاﻳﺶ ﻓﺸﺎر ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺎ اﻳﺠﺎد ﭼﺎﻫﻬﺎ و ﻛﺎﻧﺎل ﻫﺎي زﻫﻜﺸﻲ‬
‫ﻛﺎﻫﺶ و ﻛﻨﺘﺮل ﻓﺸﺎر ﺣﻔﺮه اي ﻫﻤﭽﻮن‪:‬‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎدﺳﺘﻮن ﻫﺎي ﺳﻨﮕﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان زﻫﻜﺶ ﻻﻳﻪ رواﻧﮕﺮا‬
‫‪ -‬ﻧﺼﺐ زﻫﻜﺶ اﻃﺮاف ﺳﺎزه ﻫﺎي زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ‬
‫‪ -‬اﻳﺠﺎد ﺷﻤﻊ ﻫﺎي ﻓﻠﺰي ﺑﺎ ﻛﺎرﻛﺮد زﻫﻜﺸﻲ‬

‫‪4‬‬
 ‫‪-3‬ج( ﻧﺸﺴﺖ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ‬
‫اﻧﻮاع ﺧﺎك ﻫﺎي ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ ﻳﺎ ﺧﺎك ﻫﺎي ﺑﺎﺗﺮاﻛﻢ ﭘﺎﻳﻴﻦ و ﺳﺴﺖ در زﻣﺎن وﻗﻮع زﻟﺰﻟﻪ ﻣﺴﺘﻌﺪ‬
‫ﺗﺮاﻛﻢ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ‪ .‬اﻳﻦ رﺧﺪاد ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ در ﺧﺎك ﻫﺎي واﻗﻊ در ﺑﺎﻻ ﻳﺎ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺳﻔﺮه آب زﻳﺮزﻣﻴﻨﻲ ﺑﻪ وﻗﻮع‬
‫ﺑﭙﻴﻮﻧﺪد‪ .‬ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﻲ ﻣﻲ ﺗﻮان ﮔﻔﺖ راه ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه ﻫﻤﺎن روش ﻫﺎي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ‬
‫اﺳﺖ ﻛﻪ ﻗﺒﻼ اﺷﺎره ﺷﺪ‪.‬‬
‫‪-3‬د( زﻣﻴﻦ ﻟﻐﺰش‬
‫ﺑﺮوز اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه در زﻣﺎن وﻗﻮع زﻟﺰﻟﻪ ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮﻣﻜﺎنﻫﺎي ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮ در ﺷﺎﻟﻮده ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ‬
‫ﮔﺮدد‪ .‬ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ در ﺻﻮرت وﺟﻮد دو ﻋﺎﻣﻞ زﻳﺮ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﭘﺎﻳﺪاري ﻛﻨﺎر ﺷﻴﺐ ﻛﻨﺘﺮل ﮔﺮدد‪:‬‬
‫‪ -1‬وﺟﻮد ﺷﻴﺐﻫﺎﻳﻲ ﺑﻴﺶ از ‪ 3) 18o‬اﻓﻘﻲ ﺑﻪ ‪ 1‬ﻗﺎﺋﻢ(‬
‫‪ -2‬ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻧﺎﭘﺎﻳﺪاري ﻫﺎي ﻗﺒﻠﻲ‬
‫ﺑﺮاي ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه اﺣﺪاث دﻳﻮارﻫﺎي ﺣﺎﺋﻞ ﺷﺎﻣﻞ ﺛﻘﻠﻲ ﻃﺮه اي و روش ﻣﻴﺦ ﻛﻮﺑﻲ )‪(nailing‬‬
‫ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪه اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪ -4‬ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺷﺎﻟﻮده‬
‫ﻋﻤﻮﻣﺎً ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻋﺪم ﻛﻔﺎﻳﺖ ﺷﺎﻟﻮده ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮاي ﺗﺤﻤﻞ ﻟﻨﮕﺮ واژﮔﻮﻧﻲ و ﻧﻴﺮوي اﻓﻘﻲ ﻧﺎﺷﻲ از ﺑﺮوز زﻟﺰﻟﻪ‬
‫اﻳﻦ اﻣﺮ اﺟﺘﻨﺎب ﻧﺎﭘﺬﻳﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‪ .‬ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ در ﺑﻌﻀﻲ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﺮاي ﺣﻤﻞ اﻋﻀﺎي ﺳﺎزه اي ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ‬
‫دﻳﻮارﻫﺎي ﺑﺮﺷﻲ در ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻣﻘﺎوم ﺳﺎزي ﺷﺪه ﻧﻴﺎز ﺑﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﭘﻲ ﻫﺎ ﻻزم ﻣﻲ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫در ﻫﺮ ﺣﺎل در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ اﻧﺠﺎم ﺣﺪاﻗﻞ ﻳﻜﻲ از دو دﺳﺘﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت زﻳﺮ اﻟﺰاﻣﻲ اﺳﺖ‪:‬‬
‫‪ -1‬ارﺗﻘﺎء ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺧﺎك زﻳﺮ ﺷﺎﻟﻮده‬
‫روش ﻫﺎي ارﺗﻘﺎء ﺧﺎك در اﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻄﺎﺑﻖ ﺷﻴﻮه ﻫﺎي اﺟﺮاﺋﻲ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﺪه در ﺑﺨﺶ اﺻﻼح ﺧﺎك ﺑﺮاي‬
‫ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ اﺳﺖ‪.‬‬
‫‪-2‬ارﺗﻘﺎء ﭘﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻛﻠﻲ ﺷﺎﻣﻞ اﻓﺰودن ﺳﻄﺢ ﭘﻲﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﻳﺎ ﺳﺎﺧﺖ ﭘﻲﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﻳﺎ دوﺧﺘﻦ ﭘﻲﻫﺎ‬
‫ﺑﻪ ﻻﻳﻪ ﻫﺎي زﻳﺮﻳﻦ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻟﻒ( اﻓﺰودن ﭘﻲ ﺳﻄﺤﻲ در ﻣﺠﺎورت ﭘﻲ ﺳﻄﺤﻲ ﻣﻮﺟﻮد‬
‫در ﻣﻮرد ﺗﻌﻴﻴﻦ اﺑﻌﺎد ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻲﺗﻮان ﺑﻪ روشﻫﺎي زﻳﺮ ﻋﻤﻞ ﻧﻤﻮد‪.‬‬
‫‪ -‬ﻓﺮض ﺷﻮد در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎرﻫﺎي ﺟﺎﻧﺒﻲ ﻓﻘﻂ ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ‪.‬‬

‫‪5‬‬
 ‫‪ -‬ﻛﻠﻴﻪ ﺑﺎرﻫﺎ ﺑﻴﻦ ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ و ﭘﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﻄﺢ ﻫﺮﻳﻚ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﺷﻮﻧﺪ‪.‬‬
‫‪ -‬اﺧﺘﻼف ﺳﺨﺘﻲ ﺑﻴﻦ ﺧﺎك زﻳﺮ ﭘﻲ ﻣﻮﺟﻮد )ﻛﻪ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎً ﺗﺤﻜﻴﻢ ﻳﺎﻓﺘﻪ( و ﺧﺎك زﻳﺮ ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ )ﻛﻪ اﺣﺘﻤﺎﻻً‬
‫اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﻳﺮﺗﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ( ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ ﺷﺪه و درﻧﻬﺎﻳﺖ ﺑﺎر ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺳﺨﺘﻲ ﺧﺎك ﺑﻴﻦ دو ﭘﻲ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﮔﺮدد‪.‬‬
‫ب( اﻓﺰودن ﭘﻲ ﺳﻄﺤﻲ در ﻣﺠﺎورت ﭘﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﻮﺟﻮد‬
‫اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ دو دﻟﻴﻞ ﺑﻌﻴﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ‬
‫‪ -‬ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ وﺟﻮد ﭘﻲ ﻋﻤﻴﻖ در اﺑﺘﺪاي اﻣﺮ ﻣﻲﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﻧﻮع ﺧﺎك ﻳﺎ وﺿﻌﻴﺖ ﺑﺎرﮔﺬاري‪ ،‬اﺟﺎزه اﻳﺠﺎد‬
‫ﭘﻲ ﺳﻄﺤﻲ را ﻧﻤﻲدﻫﺪ‪.‬‬
‫‪ -‬اﮔﺮ ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ‪ ،‬ﺑﺎﻻﺗﺮ از ﭘﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﺷﺪ ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺳﻬﻢ ﺑﻴﺸﺘﺮي از ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ و زﻟﺰﻟﻪ را ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ‬
‫ﻛﻪ ﻣﻄﻠﻮب ﻧﻴﺴﺖ‪.‬‬
‫ج( اﻓﺰودن ﭘﻲ ﻋﻤﻴﻖ در ﻣﺠﺎورت ﭘﻲ ﺳﻄﺤﻲ ﻣﻮﺟﻮد‬
‫‪ -‬ﻣﻲ ﺗﻮان ﻓﺮض ﻛﺮد ﻛﻪ ﺑﺎرﻫﺎي ﺛﻘﻠﻲ روي ﭘﻲ ﻣﻮﺟﻮد و ﺑﺎرﻫﺎي واژﮔﻮﻧﻲ روي ﺷﻤﻊ ﺟﺪﻳﺪ اﺛﺮ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ و‬
‫ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺎرﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﺻﻠﺒﻴﺖ ﻫﺮ ﺟﺰء ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺗﻘﺴﻴﻢ ﻣﻲ ﺷﻮد‪.‬‬
‫‪ -5‬اﻫﺪاف ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺷﺎﻟﻮده ﻫﺎ‬
‫در اﻳﻦ ﺑﺨﺶ ﺿﻤﻦ ﺑﺮﺷﻤﺮدن اﻫﺪاف ﺑﻬﺴﺎزي ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮﻧﻬﺎ روش ﻫﺎي اﺟﺮاﻳﻲ ﻫﺮﻳﻚ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎن ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ‪.‬‬
‫اﻟﻒ( اﻓﺰودن ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻓﺸﺎري و ﻛﺸﺸﻲ ﭘﻲ ﺳﻄﺤﻲ ﻣﻮﺟﻮد‬
‫روش ﻫﺎي اﺟﺮا ﺷﺎﻣﻞ‪:‬‬
‫‪ -‬ﺗﻌﺮﻳﺾ ﭘﻲ‬
‫‪ -‬ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ ﭘﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺎﻳﻚ ﺷﺎﻟﻮده ﺑﺰرﮔﺘﺮ‬
‫‪ -‬اﻓﺰودن رﻳﺰﺷﻤﻊ ﻫﺎ ﻳﺎ ‪ Micro pile‬ﺑﻪ ﭘﻲ ﻣﻮﺟﻮد )ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻳﺠﺎد ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻛﺸﺸﻲ و ﻓﺸﺎري ﻛﺎﻓﻲ‬
‫درﭘﻨﺠﻪ وﭘﺎﺷﻨﻪ ﻳﻚ ﺷﺎﻟﻮده زﻳﺮ دﻳﻮار ﺑﺮﺷﻲ(‬
‫‪ -‬اﺗﺼﺎل ﭘﻲ ﻫﺎي ﻣﺠﺰا ﺑﻪ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺑﺎﺳﻜﻮل‬
‫ب( اﻓﺰودن ﻇﺮﻓﻴﺖ ﻓﺸﺎري‪ ،‬ﻛﺸﺸﻲ و ﺟﺎﻧﺒﻲ ﭘﻲ ﻋﻤﻴﻖ ﻣﻮﺟﻮد وﻧﻴﺰ ﺑﻬﺒﻮد ﺷﻜﻞ ﭘﺬﻳﺮي ﺳﻴﺴﺘﻢ‪ .‬روش ﻫﺎي‬
‫اﺟﺮا ﺷﺎﻣﻞ‪:‬‬
‫‪ -‬ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻛﻼﻫﻚ ﺷﻤﻊ‬
‫‪ -‬اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد رﻳﺰﺷﻤﻊ ﻫﺎ ﻳﺎ )‪(Micro pile‬‬
‫‪ -‬اﻓﺰودن ﭘﺎﻳﻪ ﻳﺎ ﺷﻤﻊ ﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﺎﻟﻮده ﻣﻮﺟﻮد‬
‫‪ -‬اﻓﺰودن آرﻣﺎﺗﻮرﻫﺎي ﻓﻮﻗﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﻛﻼﻫﻚ ﺷﻤﻊ‬
‫‪ -6‬اراﺋﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﻮردي‬
‫‪-1‬ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮔﻤﺮك ﻳﻮﻛﻮﻫﺎﻣﺎ‬

‫‪6‬‬
‫ﻗﺴﻤﺘﻲ از ﺧﺎك زﻳﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﻮﺳﻂ روش ﺗﺰرﻳﻖ ﺗﺮاﻛﻤﻲ اﺻﻼح ﺷﺪه اﺳﺖ‪ .‬ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ در ﺷﻜﻞ ﻣﺸﺨﺺ‬
‫اﺳﺖ در ﻻﻳﻪ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﻴﺖ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ ﻋﺪد ‪ SPT‬رﺷﺪﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪ اي داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‪.‬‬

‫‪ -2‬ﻣﺨﺰن ﻧﻔﺖ ﻛﺎوازاﻛﻲ‬

‫ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ روش ﺗﺰرﻳﻖ ﻧﻔﻮذي ﺗﻌﺪاد ‪ 139‬ﻣﻮرد ﺗﺰرﻳﻖ ﮔﺮوت ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ‪ 2‬ﻣﺘﺮ در زﻳﺮ ﻣﺨﺰن اﻧﺠﺎم ﺷﺪ‪.‬‬

‫‪ -3‬اﻳﺠﺎد ﺷﻤﻊ ﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ زﻳﺮﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺗﺎ ﻻﻳﻪ ﻣﺴﺘﺤﻜﻢ زﻳﺮﻳﻦ‬

‫‪ -4‬ﺗﻌﺮﻳﺾ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن واﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮدن ‪ Micro pile‬ﺑﻪ ﻛﻼﻫﻚ ﭘﺎﻳﻪ ﻳﻚ ﭘﻞ‬

‫‪7‬‬
 ‫‪ -5‬ﭘﻞ ﺑﺰرﮔﺮاه ﻫﺎﻧﺸﻴﻦ‬
‫ﺗﻌﺮﻳﺾ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن و اﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮدن ﺷﻤﻊ ﻫﺎي ﺑﻪ ﻗﻄﺮ ‪ 3‬ﻣﺘﺮ ﺑﻪ ﻛﻼﻫﻚ ﺷﻤﻊ ‪.‬‬
‫ﺷﻜﻠﻬﺎي زﻳﺮ ﻃﺮﻳﻘﻪ اﺗﺼﺎل ﭘﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﻛﻼﻫﻚ ﻗﺪﻳﻢ راﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ‪.‬‬

‫‪ -7‬ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي‪:‬‬
‫ﭼﻨﺎﻧﻜﻪ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﺷﺪ روشﻫﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﺮاي ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺷﺎﻟﻮده ﻫﺎ و ﺧﺎك زﻳﺮ آﻧﻬﺎ اراﺋﻪ ﺷﺪ اﺳﺖ‬
‫ﻛﻪ ﺑﺮ ﻃﺒﻖ ﻫﺪف ﻣﻮردﻧﻈﺮ از ﺑﻬﺴﺎزي و ﺷﺮاﻳﻂ ﺧﺎص ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ ﺑﻪ درﺳﺘﻲ اﻧﺘﺨﺎب ﮔﺮدﻧﺪ‪ .‬آﻧﮕﻮﻧﻪ ﻛﻪ‬
‫ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ ﺟﺰو ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺨﺎﻃﺮات ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ ﻧﺎﺷﻲ از زﻣﻴﻦﻟﺮزه اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ ﻣﻜﺎنﻫﺎي‬
‫ﺧﺎك ﻧﺎﺷﻲ از ان اﺛﺮات ﻗﺎﺑﻞ ﻣﻼﺣﻈﻪاي روي ﺷﺎﻟﻮده ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺬاﺷﺖ‪.‬‬
‫ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ اﺛﺮ اﺻﻼﺣﻲ در اﻳﻦ ﻣﻮرد ﻛﺎﻫﺶ ﻳﺎ ﺣﺬف ﭘﺘﺎﻧﺴﻴﻞ رواﻧﮕﺮاﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﻮﺳﻂ اﺻﻼح ﺧﺎك ﺑﻪ‬
‫روشﻫﺎي ﺑﻴﺎن ﺷﺪه اﻧﺠﺎم ﻣﻲ ﮔﻴﺮد‪ .‬در ﻗﺪم ﺑﻌﺪي اﺻﻼح ﺷﺎﻟﻮده ﺑﺎ ﺷﻴﻮه ﻫﺎي ﭘﻴﺸﻨﻬﺎد ﺷﺪه اﻧﺠﺎم ﺧﻮاﻫﺪ‬
‫ﺷﺪ‪ .‬اﻣﺎ در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺧﺎك زﻳﺮ ﻓﻮﻧﺪاﺳﻴﻮن از ﺧﻄﺮات ﺳﺎﺧﺘﮕﺎﻫﻲ ﻣﺬﻛﻮر در اﻣﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﻗﺪم اول ﺑﺮاي‬
‫ﺑﻬﺴﺎزي اﺻﻼح ﺳﺎزه ﺷﺎﻟﻮده ﺑﻮده و اﺻﻼح ﺧﺎك در ﻣﺮﺗﺒﻪ ﺑﻌﺪي اﻫﻤﻴﺖ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓﺖ‪.‬‬
‫ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺑﺎﻳﺴﺘﻲ در ﻧﻈﺮ داﺷﺖ ﺑﺮاي ﺗﺮﻣﻴﻢ وﺑﻬﺴﺎزي ﺳﺎزهﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ ﻣﺤﺪودﻳﺖ ﻫﺎﻳﻲ‬
‫وﺟﻮد دارد ﻛﻪ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺑﻬﺴﺎزي را ﺑﺎ ﻣﺸﻜﻼﺗﻲ ﻣﻮاﺟﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﻛﺮد ﻣﻮاردي از ﻗﺒﻴﻞ‪:‬‬
‫‪ -‬ﻣﺸﻜﻞ ﺑﻮدن ﺷﻨﺎﺳﺎﺋﻲ ﺧﺎك زﻳﺮﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد‬
‫‪ -‬ﻟﺰوم ﻛﻮﭼﻚ ﺑﻮدن دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎي ﺣﻔﺎري‪ ،‬ﺗﺰرﻳﻖ و ﺑﺘﻦ رﻳﺰ و ‪ ...‬ﺑﺮاي اﺻﻼح ﺧﺎك ﻳﺎ ﺷﺎﻟﻮده در ﻣﺤﻮﻃﻪ‬
‫ﻣﺨﺎزن و ﻣﺠﺘﻤﻊ ﻫﺎي ﻣﺴﻜﻮﻧﻲ‬
‫‪ -‬ﻟﺰوم ﺑﻬﺮهﮔﻴﺮي از ﻣﺎﺷﻴﻦآﻻت ﻣﺨﺼﻮص ﺑﺪون ﺻﺪا و ﻟﺮزش‬
‫ﺑﻬﺮﺣﺎل اﻣﻴﺪ اﺳﺖ ﺑﺎ اراﺋﻪ روشﻫﺎي ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻬﺴﺎزي ﺧﺎك و ﺷﺎﻟﻮده ﻛﻪ ﻫﻢ از ﻟﺤﺎظ اﺟﺮاﻳﻲ و ﻫﻢ از ﻟﺤﺎظ‬
‫اﻗﺘﺼﺎدي ﻗﺎﺑﻞ اﺟﺮا ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﺮ روزه ﺷﺎﻫﺪ ﮔﺴﺘﺮش ﺑﺤﺚ ﺗﺮﻣﻴﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺧﻄﺮات ﻧﺎﺷﻲ از زﻣﻴﻦ‬
‫ﻟﺮزه ﺑﺎﺷﻴﻢ‪.‬‬

‫‪8‬‬
 : ‫ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﻣﺮاﺟﻊ‬-8
1. Techniques for the seismic Rehabilitation of Existing Buildings
(FEMA 273 /274/356/547/2006 Edition)
2. Tc 4 , ISSMGE (2001) Case histories of post- soil liquefaction remediation , JGS
‫ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد‬.3
‫ ﺗﻔﺴﻴﺮ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﻬﺎي ﻣﻮﺟﻮد‬-4
‫ راﻫﻨﻤﺎي دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ ﺑﻬﺴﺎزي ﻟﺮزه اي ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد‬-5
6. The Japanese Geotechnical society (1998) Remedial measures against soil liqutaction
, Balkema.
7. The Japanese Geotechnical Society (2004) Remedial measures against soil
liquefaction (Revised Version) , JGS (in Japanese).