Introduction:

All my life Ive dreamed of having a family.. A family where I can feel the love of a father.. Which Ive longed ever since..

All my life, hes the only one I ever loved.. Hes the only one I ever dreamed of.. Though we had separate ways, my love for him still remains..

But..

Im ready to sacrifice it just for my mom to be happy..

***o0o*** All my life Ive dreamed of having a family.. A family where I can feel the love of a mother.. Which Ive longed ever since..

All my life, shes the only one I ever loved.. Shes the only one I dreamed of being my wife.. Though our story has ended, my feelings for her havent change..

And..

Ill do everything to get her back..

Even though Ill hurt a lot of people including my dad.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ano bang problema, baby? Hui, kausapin mo naman ako o. please? Ok, Im sorry. Kung ayaw mo talaga edi sana sinabi mo na lang.

Sana sinabi ko? SANA SINABI KO?! Ilang beses ko ng sinabi sayo! Kanina ko pa nga rin pinaparamdam sayo na ayoko e! and isnt that obvious?! Natural ayoko! Ako ang girlfriend mo tapos uutusan mo ko na pagkausapin ko kayo ng ex mo? Gusto mong iset up ko kayo ng EX MO?!! Ok ka lang?!

Kaya nga sorry na e.

Alam mo Prince, lagi na lang e. everytime na magkasama tayo or magkausap tayo kwento ka ng kwento tungkol sakaniya, ng tungkol sa inyo. Sometimes you even compare me to her! Wala ka ng ibang binunganga kundi siya! Sino ba ang girlfriend mo ha?! Siya?!!

Silence.

Lets end this. Wala ng pupuntahan pa to. Magbreak na tayo.

No! Sydney, please! I love you! Alam ko lagi na lang kitang napagseselos but let me make it up to you. Ayokong magbreak tayo. I dont wanna lose you. Im sorry. Ayoko na. Pagod na pagod na ko sayo. Tapos nagwalk out na ko nun. *** after 6 months Ma! Dalian mo nga! Ang bagal e! E bat ka ba atat jan? di naman aalis dun ang Titio Eddie mo e. E kasi naman no, I have so many things to do pa. I want this to end na.

Hay. Ang kulet ng nanay ko. Kayo ba naman magkaron ng inang tulad niyan ay ewan ko lang. Ang damidami pa kasing kachuvahang pinaglalagay sa mukha e. palibhasa magdidinner kami ngayon with Tito Eddie.

Si Tito Eddie ay ang long time boyfriend ng aking mama. Kung itatanong niyo kung asan ang daddy ko, well, di ko rin alam. Mula pa nung namulat ako sa mundong ito e wala na ang daddy ko. At alam niyo ba? Kahit kelan hindi ko siya hinanap. Basta alam ko lang, iniwan niya kami ni Mama. Ok na rin naman sakin kahit lumaki akong walang ama. Kasi iniwan na nga kami e, ibig sabihin ayaw kaming makasama so bat ko pa ipagpipilitan sarili ko di ba? Although gusto ko rin naman na maranasan na buo yung pamilya ko kahit minsan.

Anyway, back to the story.

Kararating lang namin sa Via Mare. Yun kasi yung favorite restaurant nina Mama at Tito Eddie. Dito daw kasi sila unang nagkakilala.

At last, you made it sweetheart. I thought youd never come. May matching kiss pa yan sa cheeks a. Oh, hi dear. Sorry, eto kasing si Sydney e. ang bagal bagal, yan tuloy nalate kami. Abat ako pa pala ngayon ang mabagal. Fine. Yeah. Sorry, Tito. Alam niyo naman Im a girl. (wink) Sige na, sakyan na ang kawawang ina. Its ok sweetie. Nyak! Sweetie daw?! Shall we order?

Umupo na lang ako habang nagkukwentuhan yung mama at Tito Eddie ko. Sila na lang ang bahalang umorder ng para sakin. Ganun naman kasi lagi e. sinalpak ko na lang sa tenga ko yung earphones ng ipod ko.

(Id love you first)

bigla naman sumabat yung waiter. Maam, would you like some champaign? Sure. Ay, you know dear, Ive been planning to go to Europe this coming January. I really want to go there some time. Oh anu to?

OMG!

Sabi ni Mama habang nakatingin sa glass of champaign niya.

Oh no! dont tell me?!

Oh-my-ghad!

Si Tito naman nakangisi lang. Tapos bigla na lang tumayo at lumuhod sa harap ng mama ko.

Looks like

Sweetheart Will you marry me?

Hes proposing. Chapter 1 ~~Im here your there~~

Anak! Pakikuha naman yung hikaw ko dun sa jewerly box! Ang nanay ko talaga kahit kelan. Aalis kasi siya ngayon. Magmimeet sila ni Tito Eddie to plan for their wedding. Sa wakas, ikakasal na rin ang mama ko at magiging one happy family na rin kami. Thats what Ive always wanted since lumaki akong walang ama.

Ma, yun ba yung pearls na white? Meron kasi ditong black. Oo. pakibilisan, anjan na ang Tito Eddie mo sa labas. Opo! Bakit kasi hindi na lang siya yung kumuha di ba? Masyado siyang nagmamadali e.

Ayan na po, ma. Antagal naman. O siya, sige. Aalis na kami ng Tito Eddie mo. Ill be back before dinner. Magpaalam ka kay Aling Tekla if your going out, ok? Opo. Sige, ingat po kayo. Bye, Tito. Tumango lang naman si Tito Eddie habang pumapasok sa loob ng kotse. In seconds, malayo na sila at naiwan naman akong nakatayo mag-isa sa harap ng gate namin.

Naisip ko naman, buti at pumayag si Mama noong nagpropose si Tito. Kasi sa panahon ngayon, mahirap na makahanap ng lalaking tulad ni Tito Eddie. Hes such a gentleman, mabait, he has a great sense of humour, at mayaman pa! And dont forget about the looks. Kung baga, he seems so perfect for me. Actually, I look up to him. Hindi kasi siya tulad ng daddy ko na naging duwag sa pagharap sa responsibilities niya. Which is me and my mom. Pero wala na akong pakialam dun. Karma lang katapat niya. Ahehe

*kring.. kring.. *

Hello? Sid! Punta ka sa tindahan ni Ate Bhing! Yung malapit sa computer shop! Dalian mo ha! Bakit? Anung meron? Basta. Basta. Pumunta ka na lang. Ill wait for you sa tindahan ni Ate Bhing, ok? Eh *klug! *

ay, bastos. Babaan ba ko ng telepono? By the way, si Lara nga pala yun. Ang aking napakaloyal but napakakulet na best friend. Nakasagap na naman siguro yun ng tsismis. Anyway, pupunta na rin ako, kesa kaladkarin pa ako nun papunta doon.

Sa tindahan ni ate bhing: Bat mo ba ako pinapunta ditto? Kasi may bagong tsismis ako sayo. See? Sabi sa inyo may nasagap na tsismis yan e. Anu na naman ba yan? Ikaw, mag-ingat-ingat ka sa mga tsismis mo ha. Sus. It wont hurt naman e. kasi ganito yun, kilala mo si Nikko di ba? Duh? Sinong bang hindi? E siya lang naman ang pinakasikat na vocalist ng pinagkakaguluhang banda sa school.. Oo naman. Like duh? Whatever! Basta ganito.. narinig ko dun sa mga avid fans ni Nikko.. sina Paula.. na si Nikko daw.. ay.. Bading! Oh?? Seryoso?? Yung ganun kagwapo bading? Maniwala.. yun? Sa itsura niyang yun? Kelan ba ko nagkamali pagdating sa mga tsismis.. Umm.. let me think.. lagi? Hay nako. Ewan ko sayo Sydney ha. Magcomputer na nga lang tayo. Tignan mo tong babaeng to. Pinapunta punta ako ditto, yung tsismis na yun lang pala sasabihin. Di na talaga nagbagoto. But I still love her. Ahihi

Hindi lang talaga kapani-paniwala yung tsismis nitong babae na to.. napaka.. UNBELIEVABLE!! Tsaka sus.. kela Paula pa naniwala.. yung mga yun pa..

After mga one hour ng pagcocomputer e umuwi na ko, nagpaiwan naman sa computer shop si Lara. Ako naman e dumaan muna sa bakery bago tuluyang umuwi. Bumili ako nung favorite kong hopia.

Manong, sampung piraso nga po ng hopia. Di naman ako gutom e. ahehe.. Ay, pasensiya na iha. Tatong piraso na lang yung natira e, nabili na. Naman! Ang tagal tagal ko ng hindi nakakakain ng hopia ngayon pa nawalan kung kelan gustong gusto ko kumain! Sino bang mokong yung umagaw ng hopia ko at nang mabatukan ko?! Naku. Nakakainis naman manong. Gustong gusto ko pa naman ngayon nun. Kayo kasi binigay niyo e. E naunahan ka niya Sydney e.

Oh. Ikaw pala yan, Sid. OMG! Si Nikko! Nikko?! Napaurong ako then..

*toinkz! *

aray ko.. ok ka lang? h-ha?! Naku naman nakakahiya! Anung nangyari sayo? Nasaktan ka ata. Sabi niya sakin habang tinutulungan akong tumayo. Ah. Hindi naman. Ok lang ako. Hindi! Ang sakit ng pwet ko! Sure ka? Tumango lang naman ako habang tinitignan yung hopia. Waah! Naglalaway na ko sa hopia! Gusto mo nito? Tumango lang naman ako ulit na parang batang kawawa. Malay niyo maawa at ibigay na lang sakin yung pinakamamahal kong hopia. O sige sayo na lang. Talaga?! Wow! Effective yung puppy eyes ko! Oo nga. Sige ka baka magbago pa isip ko. Nilagay naman niya nun yung plastic ng hopia sa kamay ko. O sige, mauna na ko ha. May band practice pa ko e.

See? Sa lagay niyang yang bakla siya? san ka naman nakakita ng bading na ang bait na nga matalino pa. at hindi lang yun, ang gwapo pa! Napakafafable! Biruin niyo binigay na lang sakin yung hopia ko. 10 pesos din to a.

And speaking of 10 pesos..

Nikko! Wai

*Toinkz! *

Aray naman.. Strike two na ha! O Sydney, nadulas ka na naman? Oo. huhuhu.. Ahehe.. nakakatuwa ka, alam mo yun? At kelan pa naging nakakatuwa ang nadulas? Hmp! Kala ko pa man din mabait ka! Tumayo ka na nga jan. anu ba kasing ginagawa mot lagi kang nadudulas? E kasi nakalimutan kitang bayaran ditto sa hopia e. Sus. Wag mo na bayaran. Libre ko na yan sayo. Naku hindi! Nakakahiya! Tatatlong piraso na lang yan. Ok lang. Sige na, malelate na ko sa practice e. ingat ka na lang ha. Baka madulas ka na naman a.

Nakakainis naman! Bat ba ko laging nadudulas? Bwisit na cemento naman! Buti wala ako sa school.. at wala si Lara.. panigurado itsitsismis na naman ako nun sa school.. kahit maliit na bagay lang napapalala niya e.. magaling siguro na manunulat yung kung susulat man siya.. ahihi..

Hui! Ikaw ha! Ang swerte mo girl! Nilibre ka ng hopia ni Nikko! Anak ng tokwa, kasasabi ko lang e. speaking of the devil nga naman o. So? Naku! Big time ka nito pag nalaman nila sa school! Hoy! Hoy! Hoy! Lara ha, tigil-tigilan mo yang pagtsitsismis mo ha. At tandaan mo, sa lahat ng itsitsismis mo e wag lang ako lalo na kung kay Nikko! Kundi hindi lang black eye aabutin mo sakin. Atsaka anong big time? Di ba nga sabi mo bading siya? Sobra naman to. Sige na po, zip mouth na ko. Tsaka ang sweet niyo nga e. ayie.. malay mo di totoo na bading.. anu ba talaga? Kanina pinagpipilitang bading ngayon naman hindi daw.. hay nako.. Sweet ka jan. baka gusto mong langgamin?! Best friend pa naman kita at kinuha pang abay sa kasal ng mama ko. Tapos ganyan ka. Hay ewan ko ba kung bat pa kita naging kaibigan.. Ay, oo nga pala. Speaking of your moms wedding. Nakachat ko nga pala si Janica. Anu namang konek ni Janica sa kasal ng mama ko? If I know, iniiba lang niyan yung topic. Anung konek? Teka, di pa kasi tapos di ba? Pinapasabi pala niya congrats daw. Si Janica talga o. para namang ako yung ikakasal di ba? E at least daw mabubuo na yung pamilya mo. Tsaka may prediction na naman pala daw siya.

Si Janica kasi ay ang isa pa naming best friend ni Lara na nasa Springfield, VA. Kahit andun na siya hindi siya nahuhuli sa balita lalo na kung tungkol samin dito. Una dahil sa ibang classmate or kaibigan namin na nakakchat niya o di kaya dahil sa mga predictions niya. May special ability kasi yung babaeng yun e. meron siyang mga navavibes na mga bagay. Tulad na lang nung niligawan ni Miguel si Lara, nahulaan niya yun. Minsan naman nananaginip siya. Weird niya noh?

Anu naman daw napredict niya? Napanaginipan daw niya. Di siya sure kung isa sa mga wedding rehearsals ng mama at Tito Eddie mo or sa mismong kasal basta daw one of those days na may kinalaman sa kasal ng mama mo e may isang shocking revelation kang malalaman. As in this will change your life daw. Hala ka! Abat manakot ba? Asus. If I know, inexage mo lang yung iba jan e. Oi, hende a.

Hmm anu kaya yun? Naintriga tuloy ako. Panu shes always right pagdating sa mga ganyang bagay.

What is the biggest shocking revelation?

Chapter 2
~~andito ako, anjan ka~~ Sa school I mean classroom to be exact

O bat wala pang tao dito? Nakakapanibago naman ata. 6:30 na naman ah. Hindi naman ako maaga. Talagang late lang siguro sila. Atsaka at least wala pang mga asungot na nagpapatayan.

*Sige, ikembot

Ui, nagpatugtog na naman si Mang Jani (as in Mang JANItor). Suit na suit pa sa mood ko. Makasayaw nga.

Sige, ikembot! Sige, ikembot! Ikembot mo to the ground! Sige, ikembot! Sige, ikembot! Ikembot mo all around! Yeah! Ten tenen tenenenen tenen

Ang ganda ganda ng pagsayaw ko sa tugtog na kembot ng biglang

What are you doing? Ha eh hala! Ay! Mukhang butiki!

*Toink! *

Aray, pwet ko! Kawawa naman, lagi na lang nauumpog! Huhuhu..

Oh? Ok ka lang? Nadulas ka na naman. Kaw kasi e.. manggulat daw ba? Anjan na ba si Sam? Wala pa e. Duh? Obvious ba?

Tapos nun bigla nalang siyang tumalikod at umalis. Suplado naman nito. Di man lang ako tulungan. Nakita na ngang nadulas e.

Hala sige, sumayaw ka na lang ulit, Sydney!

Sige, ikembot! Sige, ikembot!

Pag dumating siya--Anak ng tokwang nilubog sa mantika! Bat bumalik pa? Naman! Anong sabi mo? Ha? Eh wala! Ginulat mo kasi ako e. Pag dumating si Sam pakisabi na lang puntahan niya ko. Yes, Sir! Sige.

At tumalikod na ulit siya at umalis.

Teka. Masundan na nga. Baka mamaya bumalik na naman e. either madulas na naman ako o makitang sumasayaw. Aba parehong humiliating yun a!

Ayun, lumiko na siya sa may corridor. Coast is clear na.. woohoo!

Kaya lang.. tapos na yung song! Naman! Tsk!

Tapos nun nagsidatingan na rin yung mga kaklase ko kaya nagsimula na silang magpatayan habang ako e lumabas na ng klasrum dahil ayoko sumali sa patayan nila. Maya-maya naman e dumating na yung isa sa dalawang lokaret kong bestfriends dito sa pilipinas (dahil sa yung pangatlo e nasa US nga, which is si Janica), na si Kymie. Ang cute ng name noh?

Hoy, bruha! Mag-isa ka dito? Kesa naman makisali sa gera ng mga kaklase natin. Pwede rin. Nyahaha! Lokang to talaga o. Loka! Asan yung baliw? Si Lara yung tinutukoy kong baliw. Ganda ng endearment namin noh? Ako bruha, si Kymie Loka, at si Lara baliw. Ahehe Nangangalap pa siguro ng tsismis. Alam mo naman yun. Nga naman, tsismis ang buhay nun e.

So ayun, nagkwentuhan na lang kami tungkol sa kwelang buhay namin hanggang sa namataan kong dumating si Sam kaya sinabi ko na sakaniya na hinahanap siya ni Nikko.

Si Sam nga pala ay ang aming oh-so-loving president of the class na vice president din ng student council. Kaya siya hinahanap ni Nikko kanina, si Sam kasi in charge sa mga program sa school kung saan nagpeperform yung banda ni Nikko.

Kung si Nikko e pinagkakaguluhan ng girls, si Sam naman ang pinagkakaguluhan ng boys. Isa rin pala sa mga nasagap na balita ni Lara dati e na talagang close daw si Nikko at si Sam. O di ba, match sila?

Pagkatapos naman nun e dumating na yung teacher namin at nagklase na kami. Ang boring nga e. pero may good news naman si Sir Reyes, adviser namin, kaninang homeroom.

On Friday, there will be no classes due to the wedding of the co-owner of this school na mommy ni Sydney. Yes, you heard that right! Co-owner kami ng school na ito at dahil imbitado lahat ng teachers at ibang studyante tulad na lang nina Lara at Kymie, kaya dineclare na na no classes. Kaya magpasalamat kayo kay Sydney! Haha! Yeah, thanks to me!

Ayun, tuwang tuwa naman yung mga kaklase ko at kulang na lang magpatayan ulit. Hayz..

Weeh! Tapos yung mga next classes namin, walang kwenta. Sana bigla na lang ako higupin ng time machine at mapunta na ko sa kasal ng nanay ko. Kung sa bagay, boring din dun kasi simbahan. Kaya laking tuwa ko talaga nung magbell na para sa lunch namin. Meron din naman kaming recess kaya lang 10 minutes lang kaya sobrang bitin. Kaya rin mas masaya talaga yung lunch break. Sabay-sabay kami nila Kymie at Lara na naglalunch, yun nga lang si Lara kinukuha pa sa guard yung lunch niya dahil iniiwan dun ng katulong nila. Kami naman ni Kymie bumibili na lang sa canteen.

Pork BBQ at manggo juice yung inorder ko. Si Kymie naman, chicken fillet at C2. di naman kami masyadong matakaw e. hehe pagkatapos naming umorder, kinawayan na kami ni Lara na nakahanap na ng table na kakainan namin.

Ang bilis ni Lara a.. Oo nga e.. ahahaha.. mukhang clown na kumakaway.. ahaha..

Tawa ako nun ng tawa sa itsura ni Lara.. nakakatawa naman kasi talaga e.. mukhang clown.. nyahaha.. pero ang bilis talaga ng Karma ngayon.. dati LBC lang e ngayon email na.. kaya naman..

Hey! Watch it!

*Toink! *

Anak ng pating!

Wooshoo!

Lumipad yung inorder kong pagkain!

Aray naman. Nadulas ako! Ang chakit tuloy ng pwet ko! Huhu!

Oh my Gosh, Sid! Anu naman kaya inooh my gosh ng loka? Nakita nang nadulas ako e.. wala man lang bang help jan?

Nyahaha!! Hui.. nangangarap ka na naman ng gising.. Nyahaha!! Ngunguso nguso.. nyahaha!! Ang bad ko noh? Nyahaha.. nguso kasi ng nguso e.

Kaya lang biglang nagturn yung panguso nguso effect ni Kymie sa patay kang bata ka look..

Kaya napalingon ako nun sa nginunguso ng Loka..

OH-MY-GOSH NGA!

Naku! Sorry, nikko! Sa kaniya pala naglanding yung lumipad kong pagkain.. kaya naman pala ibang klase yung tingin ng mga studyante e.

Pinunasan ko naman agad yung natapon. Shocks! Nakakahiya!

Ok lang. Sabi naman niya habang inalis yung kamay ko at umalis. Ang sungit! Hindi man lang ngumiti at sana man lang mabait yung pagkasabi ng ok lang hindi yung wala man lang kafeelings feelings. Korny mo ha!

Buti pa si Sam naiwan at nakipagchikahan muna samin. Naku ganun lang talaga yun.. hayaan niyo na lang.. wala sa mood eh.. Halata nga.. ok lang.. ako naman nakatapon ng pagkain eh.. sige una na kami..

Pupunta na sana kami ni Kymie dun sa table na niriserve ni Lara kaya lang makita-kita ko na lang andun na si Lara sa tabi ko..

Oi.. oi.. oi.. oi.. teka lang sam..

Bakit? Anu na naman yan? Iba na naman yang ngiti mo ha.. nasesense ko non-sense na naman sasabihin nito.. Heh.. shut up muna.. Im talking to Sam.. abat ganyanan na pala ha.. hmp! Ganu katotoo yung tsismis na kayo daw ni Nikko? At.. na bading daw siya?? may future talaga sa pagiging reporter tong besh ko na to.. yung sa showbiz news..

Natawa nga lang si Sam sa tanong niya eh..

Nyaha! Anu ba.. kababata ko lang si Nikko.. close yung family namin kaya close din kami.. pero hindi kami noh.. anu ba yan.. may ibang gusto si Nikko.. oops! Di niya dapat sinabi yun kay Lara.. si Lara pa.. Oh? Sino naman yun? So totoong bading siya?? ang kulit talaga nito.. nakakahiya na eh.. Hindi noh.. babae po ang gusto niya.. teka, pwede na siya maging manager ni Nikko.. ang galing sumagot ng intriga ha.. and whoever is she.. youll soon find out.. then tinignan ba naman ako with an evil smile..

anu? Ano naman ginawa ko?

Tapos ayun umalis na..

Hmm sino kaya yun? Pati tuloy ako naintriga na. Swerte naman nung girl na yun at nagkagusto sa kaniya ang lalaki na talaga namang pinagkakaguluhan. Haba ng hair!

Pero pansin ko lang ha, ibang-iba si Nikko pag nandito sa school at pag outside siya ng school. Kasi iba yung pinakita niya sakin nung nakaraan araw e. parang hindi siya yung Nikko ngayon na masungit and everything. Kapag nasa labas siya ng school parang ordinary na tao lang siya pero pag nasa school parang ang strange and mysterious niya.. yun bang wala masyadong feelings na pinapakita..

Fast forward natin nung Thursday

Uwian na pero ayaw pa ko palabasin ng PRO namin na si Alexcess kasi cleaner daw ako. Dapat maglinis muna bago makalabas.

Cleaners! Cleaners! Maglinis na! Yung mga hindi cleaner magsilayas na nga! Hoy! Dun may kalat pa oh! Supervisor na supervisor ang dating e noh?

At dahil mabait ako di tulad ng ibang classmate ko e ako lang naman ang nagwalis ng buong classroom. O kaya niyo yun? Iniwan na nga akong mag-isa ni Alexcess sa classroom dahil medyo matagal ako magwalis. But hey! Di ako sanay sa gawaing bahay noh. Prinsesa ako samin.. haha..

Dumiresto na ko sa locker ko pagtapos kong maglinis. Kukuha lang ng ilang book at mag-iiwan din ng ilang gamit. Then suddenly..

[blag..]

anu ba yan ang lampa. Like duh? Binunggo niyo kaya ako on purpose. Sydney right? Hindi ko siya sinagot at nagpulot lang ng mga nahulog kong gamit.. Well, she should know me. Kami may ari ng school na to noh. So I just rolled my beautiful eyes. Oh did you see that girls? She rolled her eyes at me! Ang arte! Sarap jombagin! Papakita ko na pagkaamazona ko dito e. Ano tulungan niyo ko? Well, Sydney magsisisi ka sa ginawa mo kay Paula. Siya si Remmy, isa sa mga alagad ni Paula na medyo mataba at malaki ang hinaharap. (hehe.. gets?) at si Paula naman e yung medyo kalahi ni Lara pagdating sa tsismis.. bully yan dito sa school.. at siya ang master nila Remmy at ni Dolly.. Bakit? Anu bang ginawa ko? Hindi bat kayo nambunggo jan? Its because paharang harang ka sa daan, you know that? Panu ba naman ang dambuhala nitong si Dolly. Tapos may nalalaman pa silang pakembot kembot while walking kaya tuloy sakop na yung buong daan. Ako nga halos idikit na yung mukha sa mga lockers makadaan lang e. Pabayaan na lang natin yang ugly girl na yan. Besides, we should have mercy. Mercy? Parang wrong use of grammar.. She has no match against us. As in shes like so pangit.. Aba! Pangit daw ako? E anu naman tawag niya sa sarili niya? Di ma-identify na creature? Hoy Paula! Ang kapal ng mukha mo ha! Well, puro kasi make up. Alam mo yun? Para matakpan yung tinatagong kapangitan. Aba! You girl ha!

*Slap!

Silence.

Yan ang bagay sayo. Feeling kasi.

Siya nga ba ang pafeeling o kayo?

Chapter 3

~~Ten ten tenen!!~~ Sorry na nga e. Gagawin gawin mo tapos hihingi ka ng sorry? Pinagkatiwalaan pa man din kita! Sid. Im sorry. Nadulas ako e. hindi ko naman sinasadya na mamatay siya e. malungkot din ako sa pagkamatay niya. Alam mo naman na mahal natin siya pareho e. Nadulas. Bakit? Hindi naman umuulan nun para madulas ka ha.

Namatay tuloy si

Ducky. Huhu.. E may kumalat na holen dun sa sahig e. tapos ayun nadapa ako at nahulog si Ducky from the second floor ng building. Oh? Kanino yung holen? Makikipagtrade ako.

LOKA!

Anu? Parang nagtatanong lang e. E kasi naman hindi ka nag-iingat e. ilang taon din natin inalagaan si Ducky tapos papatayin mo lang! At ang worst e tinago mo pa samin! Hindi tuloy natin nailibing ng maayos si Ducky. Tapos ngayon bigla bigla mo na lang sasabihin. Wala man lang preno. E kasi nagtuloy tuloy na lang yung pagsasabi ko sainyo. Like what I said, nalungkot din ako sa pagkamatay ni Ducky. Bakit? Bungi ka ba? Hala, anong koneksyon?

Anu naman kinalaman nun?

E kasi di ba sabi nila sa mga bungi walang bakod. Baka kaya nagtuloy tuloy kasi bungi. Oo nga naman. Anu yun? Kymies Theory of confessing something? Pero teka! Not the point! Anu kaba, Kymie. Pwede wag ka muna makisabat? Ok. Ganun lang naman ang tingin niyo sakin e. taga sabat lang. KYMie! Oo na. Zip mouth na. Magbati na kasi kayo.

Nagkatinginan kami bigla ni Lara. Tapos sabay kaming napasmile sa isat isa. Hay nako, ang baliw na to talaga.

O sige na nga. Ikaw naman kasi e. sabi ko habang naghug kami. Sorry talaga. Hindi ko naman akalain na ganun yung mangyayari e. Tama na nga yun. Kalimutan na natin. Im sure masaya na si Ducky asan man siya.

Naalala ko tuloy lahat ng happy memories naming ni Ducky together. Parang isang MTV na nagpeplay sa utak ko.

From the time na binili namin siya nila Kymie at Lara sa pet shop dahil walang bumibili sa kaniya hanggang sa mga time na pinapaliguan ko siya tapos nagpupumiglas siya, pinapakain ko siya tapos kinakalat niya sa kwarto ko yung pagkain at kapag tinataihan niya yung kama ko. I miss those times.

Balik naman tayo sa kwentuhan namin nung Loka at nung baliw..

Oi, anong oras ka na ba nakauwi kahapon? May nabalitaan akong gulo na nangyari sa school e. gulo? Is she talking about the thing I had with Paulas group? Anong gulo? As in may nagrumble, nagwrestling, o nagpatayan? Hindi, may niligtas daw si Nikko from the evil hands of Paula and her alagads. With feelings pa yung pagkakasabi ah.. Ay, oo nabalitan ko yan. Gulp! Ako nga yun. Ah eh. W-wala wala akong alam dun. Pinagpapawisan ata ako..

Ows? E bat di ka makatingin? Oo nga. Aba nagtatago ka na pala ngayon ng sikreto samin a. wala na. Di na siya true friend. Naman! Ginamit na naman nila sakin yang ganyan. Naiipit tuloy ako. Naman! Sige na nga ganito kasi yan..

Flashback *Slap!

Silence.

Yan ang bagay sayo. Feeling kasi.

Siya nga ba ang pafeeling o kayo?

Ni-Nikko? Sa susunod na gawin niyo yan kay Sydney o sa kahit sino mang studyante Ill make sure na masususpend kayo or worse, MAEXPEL. Naintindihan niyo? As if naman kaya mo yun.. vocalist ka lang noh.. Oo nga.. pero kaibigan ko Sam at si Pol.. at hindi niyo ba alam.. pamilya ni Sydney ang may ari ng school na to.. Hindi sila nakasagot agad. Ha-ha.. buti nga.. Fine! With matching pagroll pa yun ng mga duling nilang mata ah.. Tara na, Sydney.

Tapos bigla na lang niya ko hinila hanggang palabas ng school.

Aray. Teka nga muna, Nikko. San mo ba ko dadalhin ha? Bat kailangan mo pa ko hilain? Sorry. Ihahatid lang kita sainyo. Ihahatid? Bakit? Bakit? Bakit masama ba? Nga naman. Hindi naman. Nagtataka lang. Ahehe.. nakakatuwa ka talaga. Tara na nga. Anu naman nakakatuwa sakin? Bakit clown ba ko? Hindi naman. e mukhang clown? Hindi rin ah! Ang ganda ko kaya.. nyahaha!!

Sumakay kami ng tricycle papunta sa bahay ko kaya in no time nakauwi rin ako.

Salamat sa paghatid. Wala yun. Its my pleasure. Atsaka salamat nga rin pala kanina. Kahit sino man yung makita ko na ginaganun I would do the same. Ahehe.. o sige, baka gabihin ka na. ingat na lang. Bye. Bye. Papasok na sana ako sa loob ng bahay nang..

Nga pala..

Mag-iingat ka parati ha.. goodnight. End of Flashback

Waah! Grabe! Thats so kakilig! Oo nga as in.. Waah!

Anu naman nakakakilig dun? Parang yun lang e.

Waah!!

Ayun. Di na natigil yung dalawa sa kakasigaw. Jus miyo! Kung ganito ba naman lagi e hindi impossible na mabingi ako.

Pst! Kayo jan. wag kayo maingay. Nasa simbahan kayo wala sa park. Jus miyo kabataan nga naman ngayon. Sorry po.

Ang korny naman nun.

Natigil naman sila sandali..

Tapos..

Waah!

At ayun.. hindi na talaga tumigil sa kakasigaw.. hihinto pag nagkatinginan tapos sisigaw ulit. Pagnagsama nga naman ang loka at ang baliw..

Natigil lang sila nung lumapit samin si Mama at si Tito Eddie.

Mga iha, pwede ba namin makausap si Sydney ng sarilihan? Sure po. Tapos umalis na sila. Bat kaya nila ako kakausapin? E mamayang hapon lang ikakasal na sila e.

Bakit ma? Tito? Anak. May sasabihin sana kami ng tito mo sayo e. wag ka sana mabibigla. Tungkol saan po ba? Actually tungkol siya, iha sa maraming bagay. well go to Europe on Saturday and we will be staying there for a week. Oh? Shock ako! Talaga po?! Wow! Yes! One week akong hindi papasok! Weeh! Natawa naman nun si Tito Eddie sakin.. oh well..

Ikaw talagang bata ka o. the other thing is that, after we get back from Europe, we will be moving in another place. Ha? Aalis na po tayo dito? Naman.. Not exactly. Bumili lang kami ng Tito Eddie mo ng bagong bahay at dun na tayo titira pagkagaling natin sa Europe. Ah. Astig! Yun lang naman po pala e. di naman masyadong nakakashock. Hindi pa tapos, Sid. May isa pa sana kaming sasabihin sayo e. Ah. E anu po yun Tito? Matagal tagal na rin naming balak sabihin sayo to kaya lang baka mabigla ka e kaya ngayon lang namin masasabi talaga sayo. Ang Tito Eddie mo kasi may asawa dati. Oh? Kaya lang namatay. But they had kids. Double oh? Nanlaki ata mata ko nung narinig ko yun. Actually andito sila ngayon. Teka, papakilala ko na sayo formally. Mga anak!

Tapos bigla na lang may dumating na dalawang bata. Isang babae at isang lalaki. Magkamukha sila. Duh? Magkapatid e.

Sydney, meet my twins. Daniel and Danica. Kaya naman pala magkamukha kasi twins e. Hello! Naks. May instant baby sister at baby brother ako. Woohoo! Hello po, ate. Ate, ang kyut niyo po. Oo nga po. Ay nako, magkakasundo tayo niyan. Promise!

Bagay kayo ni Kuya.

Ha? napataas tuloy yung kilay ko nun. Sinong kuya naman iyon? Hmm.. ahehe.. interested.. wahaha..

At eto ang panganay ko. Meron pa pala.

Prince?

Chapter 4 ~~dawang bayiw~~ You know me? huh? Ok lang ba siya?

Or talagang kinalimtuan na niya ko. Grabe naman.

Kilala mo na siya anak?H-ha? Anu naman isasagot ko? Na oo kilala ko siya. na siya lang naman ang kumag kong ex. Oh yeah. I remember you! Ikaw nga yun. Its definitely you.

Hay nako.. hindi ko na talaga maintindihan tong kumag na to.. ewan ko kung anu ba ang gusto niyang palabasin..

So magkakilala nga kayo?

Yes, tita. I mean Ma. I met her nung birthday ni Lara, yung bestfriend ata niya. It so happened kasi na friend ko yung friend ng pinsan ni Lara na may gusto po sa anak niyo. Sydney right?

Aba! So si Steve pa pala may gusto ngayon sakin! I-deny ba?! At ang haba ng koneksyon ah..

Sabagay.. alangan naman sabihin yung totoo di ba? Ngayon pa kung kelan kasal na ng parents naming. Laking gulo nun.. and I think hindi nila itutuloy ang kasal.. sobrang sensitive kaya nung dalawa..

Oh. Ok. Can you two do me a favor? Well, actually two favors..

O sure, Mama.. kayo pa. Hello? Sabi can you TWO nagsalita na ba ko? Kayabangan talaga o.

My gown and your suits are still in the dress shop. Can you drop by there to get it? And can you look after the twins? Busy kasi si Aling Tekla and Yaya Senya so they cant handle the twins right now.

Yun lang naman po pala e. Im sure we can do it ni Sydney. Right Sydney? Grr.. ikaw na lang. Damay mo pa ko. Abat kinindatan pa ko. Feeling ka masyado ha.. Siyempre naman ma. Para na rin magkaroon kami ng Brother-Sister BONDING.. di ba? So you go sa dressing room na and prepare.Ok? Kung hindi lang importante to kay mama e. hmp!

Thanks..

Naparoll na lang ako ng eyes ko nung pag-alis na pag-alis ni Mama. Ewan ko ba.. pero nabubwisit lang talaga ko sa pagmumukha nitong lalaki na to..

Danica, Daniel. Tara, come kayo with ate. Aalis tayo.. Chige po.. Ate, chan po ba chayu bupunta? Dun sa malayo.. maganda dun.. may fountain na malaki.. Wow! Chara na ate! I waya go ter na po! O sige. Basta behave kayo ah. Andun yung car..

Kapit kapit ko sa dalawang kamay ko yung kambal habang naglalakad kami papunta sa kotse namin. Kaso parang hindi ata sumusunod yung kuya ko daw. Aba, anu yun? Pababayaan na lang niya ko na alagaan yung kambal? Unfair siya ha.

Hoy! Hindi ka ba sasama?! Sasama ba ko? Akala ko ayaw mo ko pasamahin e. sabi ko na nga ba namiss mo ako. Ahihi

nakatingin ba sina mama at Tito eddie? Kasi kung hindi ipapamurder ko na to!

Pinauna kong pasakayin yung kambal. Tapos ako at siya naman yung huli. Kaso nag-iba yung mga pwesto namin dahil ang kulit nung kambal.

Weeh!! Talon ng talon sa loob ng kotse. Wow! Ate pyede po ba dito na yang ako sa may bintana? Ha? Sige. Basta behave ka. Ok po! Ataya! Ako rin choko rin sa may pintana!Bigla namang sumiksik sa tabi ko si Daniel. Hala! Mga bata nga naman. Niel, dito ka na lang. Wag mo na siksikin ang ate mo at si Nica jan. aba kahit minsan pala marunong din mag-alaga ng bata to. Parang kuya na kuya ang dating a. naks! Yehey! May pintana din ako! Mga bata talga.

So kamusta ka naman? Nagulat ako nung biglang nagsalita yung katabi ko. Panu ba naman nasisiksik kaming dalawa nung kambal sa gitna dahil tuwang-tuwa sa bintana. Wag mo ko kausapin. Di tayo bati. With matching pagroll ng aking beautiful eyes. Fine. Buti nga kinakamusta ka e. Hmp!

Tahimik lang naman kami hanggang sa nakarating na kami dun sa dress shop. Hindi na kami bumaba nung twins kasi maglilikot lang yung mga yun e. kaya si Prince na lang yung kumuha nung tatlong gown at tatlong tuxedo. Grabe! Ngayon ko lang narealize, biglang laki pala ng pamilya ko.

Pagkatapos naming sa dress shop.. nagyaya naman yung kambal sa mall.. katabi lang kasi yun nung dress shop..

Yehey! Nasa myoll tayo! Wow! Andanda nun paontain! Oo nga.. ate pyede po ba kami magplay sa paontain? Ahm.. promise niyo muna sakin na di kayo magkukulit at magpapabasa. Pyomish! Aww.. ang kyut nila magsalita.. O sige na.. go play there na. Yehey!

Haay.. nakakapagod din pala ang may kapatid.. first day ko pa niyan ngayon ah.. what more pa sa mga susunod na araw.. waah!

Ok ka lang? Sabi niya habang inaabot yung can ng softdrinks.. nagulat pa nga ako nun e. Salamat. Haay.. Dapat masanay ka na sa kanila. Ganyan talaga ang mga bata.. makukulit.. I know. Para naming hindi ko alam yun noh.. feeling expert kasi..

Maya-maya naman may narinig akong mga kalahi ni Lara na nagtsitsismisan..

Uy.. tignan niyo yung dalawa.. ang babata pa, may anak na. Oo nga noh. Naku.. iba na talaga kabataan ngayon.

Toinkz!

Aba ibang klase din tong mga kalahi ni Lara ah. Pagkamalan ba kaming mag-asawa? Hello? Di naman ako mukhang gurang di ba?

Maya-maya ulit.. may tumapat na cute sa harap ko.. ahehe.. as in kyut.. may pagkaDino Imperial. Yun nga lang mas kyut pa rin si Dino. Wahaha.. kasama niya yung barkada niya.. nagulat nga ako nung bigla akong nginitian e. ahehe.. kilig to death! Pero siyempre di dapat pakita yun kaya nginitian ko na lang din. Panira nga lang yung kumag kong katabi!

Hoy! Aba! Tara na nga! Umuwi na tayo! Bakit ba? Anong problema mo ha? Basta umuwi na tayo!

Kaya ayun. Napauwi kami ng dis oras.. tsk! Di ko man lang nakausap yung cute na guy..

Sa simbahan.. Oi! Oi rin! He! Tigilan mo ko ha! Nakakainis kasi e.. yung cute! Huhu.. Ikaw tong unang nag-o-oi oi jan e. E sasabihin ko lang naman PO na dalhin mo na si Daniel sa dressing room ni Tito Eddie para makapagbihis na siya. Ah. Ok ok.

Kainis talaga yun. Ewan ko kung pano ako magsusurvive na kasama to! At ang malala, habang buhay pa to! Waaaah!!!!

Ate, chino po yung dawang bayiw na yun na paryang nasa yisus? Tinwagan po kasi ikaw e. teka.. teka.. anong yisus? Dawang bayiw? Hala.. what a vocabulary.. Anung yisus tsaka dawang bayiw ha Danica? Yisus po.. yung may clyown.. yides.. at mga tao na nagtataybing tarbing.. payang Chanted Kindom na cheap..dawang bayiw po yung may siya sa uyo.. ah.. Circus at dalawang baliw.. grabe ah.. nakakanose bleed.. daig pa ang ingles..

Napatingin naman ako dun sa dalawang baliw na tinuturo ni Danica. At hindi pala dalawang baliw na nagtatambling tambling. Isang baliw lang at isang loka.

Sid!!Sid!!! Bakit Anu yung sinabi sayo ng mama at Tito Eddie mo? At sino yung bata na yan? Si Danica, kapatid ko. Hello po mga ate na clyown. Hala! Akala ba talga niya taga-circus sila?

Pagtingin ko naman dun sa baliw at sa loka, nanlalaki yung mata at nakanganga at ang nakakadiri may tumutulo pang laway. Nyak! Di ko kilala ang mga to ah. Ahihih.. pero teka, ganun ba itsura nila dahil nagulat sila na may kapatid na ko o dahil sa tinawag sila na clown?

Ka-Ka-kapatid?? Oo. may kakambal pa si Danica na Daniel naman ang name. Oh? Bat di mo sinasabi samin? E kanina lang sinabi sakin e.

Anyway, may sasabihin pala kami sayo. Anu? Kung matagal na usapan to, pwede mamaya na lang? Kasi magbibihis pa kami ni Danica e. Hindi. Sandali lang to. Nakita lang naman naming si Prince kanina. Kilala niyo po Kuya ko? Kuya? Oo. Panganay naming. Stepbrother ko.

Nanlaki lang naman ulit yung mata nung dalawa at ngumanga at tumulo yung laway. Why do they keep on doing that? Kadiri kaya. Ahaha!

O siya, later girls! Baboosh! Halika na Danica.

At nagpunta na nga kami ni Danica sa room kung saan nagbibihis at naghahanda si Mama para sa kasal niya maya-maya.

Maraming tao dun sa room, mga nag-aayos kay mama. Binigay ko naman agad yung gown niya. Tapos pinabihisan ko na si Danica kay Aling Tekla, yung maid naming. Ang sungit nga nun sakin e. nakakainis. Tapos nun pumasok din ako sa isa pang room sa loob nung room. Ang galing noh? Room within the room.

Dun ako nagbihis. Ang cute nga nung gown e. green, pink and white kasi yung motif. Green yung buong dress, yung magandan hue ng green ah meron kasing pangit. Tapos may pink na ribbon sa may tiyan ko. Tube yung dress kaya may shawl na white. Basta ang cute talaga.

Nagulat nga ako nung biglang pumasok yung beautician sa kwarto, buti na lang tapos na ko magbihis. Nakaclip ako sa both sides tapos kinulot yung tips ng buhok ko. Tapos kung anu-ano ng nilagay nung bakla sa mukha ko. Di ko alam kung anu yun kasi di naman ako mahilig sa make-up.

Pagkalabas ko ng room, si Danica yung una kong nakita. Ang cute ng stepsister, manang mana sakin! Ahehe.. halos pareho kami ng ayos, yung damit lang ang pinagkaiba. Sabrina na dress kasi yung style ng kanya pero yung hair ganun na ganun rin.

Anak, halika ditto. Icheck mo nga itsura ko. Baka mamaya mukha akong monster sa kasal ko. Ang mama ko talaga. Paglingon ko..

Shocks! Ang ganda ni Mama! Di mo akalain na 35 lang siya. At yes, shes only 35. 20 lang siya nung pinanganak niya ko. Si Tito Eddie naman 37 palang. Ang bata nila nagsipag-asawa noh?

Sid, are you ok? Ha? Natulala kasi ako e. Sabi ko what do you think? Napasmile naman ako nun sa kaniya. Im so happy for her. Honestly..

Ang pangit mo! Wahahaha!

Ang sama mo! Feeling mo naman ang ganda mo, kung pangit ako mas pangit ka! Wahaha! Ganito lang talaga kami ni Mama. Parang magkapatid lang kami mag-usap noh? Wahaha! Ang seryoso mo kasi e. wahahaha! Pero seryoso, you look fabulous.. mama.. Pagkasabi ko nung mama bigla na lang naluha yung mama ko. Aww. Shes getting emotional again. Oi, oi, wag mo sabihing umiiyak ka? Sayang yung make-up! Sira ka talaga, nakita mong nagsesnti yung tao ditto e. Aling Tekla, pakidala naman po si Danica sa simbahan kasama yung ibang mga flower girl. Upu, ati.

Paglabas ni Aling Tekla, parang baliw ulit yung nanay ko at nagemo na naman. Haay.. naalala ko yung daddy mo. Tinignan ko naman siya ng masama nun. Alam naman kasi niya na ayaw kong pinag-uusapan si Daddy e. Malayong malayo siya kay Eddie. Sabi niya ng nakangiti sakin. I know. Kaya nga Im happy for you at hindi ka bumagsak sa tatay ko e. kawawa naman ang buhay natin kung ganun. Wahaha! Bigla naman siyang tumayo at humarap sakin. But Sid, anak. I want you to know that no matter what happens youll always be my little girl. Kahit dumating man sa buhay natin sila Daniel, Danica at Prince, ikaw pa rin ang baby ko. Ang drama ng mama ko. Ayaw ko pa naman ng ganitong kadramahan. Haay nako ma. 15 na ko noh. Are you expecting that Ill get jealous sa kanila? Hindi noh! Ikaw talaga oh oh. And we hugged.

Maiiyak na sana ako kasi ang tagal ko ng hindi nayayakap si Mama ng ganun. And iba talaga yung paghug naming na yun. Its like full of love. Naisip ko rin yung mga times na kami lang ni mama, kapag nagkukwento ako sa kaniya tungkol sa mga cruch ko at kung panu siya kiligin sa mga pinagsasabi ko. It just sad to know that everything has change so much. Hindi na naming nagawa yun simula nung second year ako at ng maging sila na ni Tito Eddie. Kaya Im so happy na rin sa mga nangyayari ngayon.

O sige na, ma. Iwan na kita. Punta na ko dun. Maid of honor e. ahihi.. sabi ko sa kaniya while she wiped her tears. Ang drama talaga nito, buti pa ko hindi madrama. Lalabas na sana ako ng pinto kaya lang may nakalimutan akong sabihin. Ay, ma. May nakalimutan pala ako sabihin. Anu yun?

I love you.

nagsmile lang naman siya nun at umalis na ko.

Chapter 5 ~~butiki~~ papunta na ko nun sa simbahan ng makasalubong ko yung stepbrother ko. Wow. You look gorgeous. Talaga! He! Tigilan mo ko mukhang butiki ha a-ano?! Tinawag mo kong mukhang butiki?! Feeling mo naman noh! Buti nga pinupuri ka jan e! Bakit?! Sinabi ko bang purihin mo ko?!

Ikaw talagang babae ka! Eh kanina nga sobra ka kung makipaglandian dun sa mga kurimaw dun sa mall e. aba! Ang sama ng term ha! Nakikipaglandian daw! Alam mo Prince. Im glad that you became my brother. Tapos tumakbo na ko ng pagkabilis bilis! Nakatakong pa ko niyan a. abat paglingon ko hinahabol pala ko ng mokong.. kaya ayun binilisan ko yung pagtakbo ko at naghabulan kami hanggang pinto ng simbahan..

Ang bagal mo naman pala tumakbo e. Anu ka?! Di mo ba alam basketball player ako. So? Kaya pala laging talo kayo e. panu ang bagal kumilos. Ikaw! Nakakapikon ka na ha! Wahaha! Iritang irita na ata siya sakin parang gusto na kong lamunin! Wahaha! Ang malas lang niya at biglang dumating si Tito Eddie.

Nag-aaway ba kayo? Naku! Hindi po! Bat naman po kami mag-aaway ni Kuya Prince e SAKSAKAN ng bait yan.

Todo fake smile lang naman si Prince. Sige, one wrong move lang niya lagot siya kay Tito. Bwahaha! Anyway, kayo ni Prince yung magkasabay pagpasok mamaya ha. Ikaw kasi ang maid of honor at siya naman yung best man so partner kayo. Opo Tito. Pag-alis na pag-alis ni Tito tingin agad ako ng masama kay Prince. Wala naman siyang magawa kundi tignan na lang din ako ng masama. Nagtitigan lang kami hanggang sa pinapila na lang kami ni Tita Rebecca, bestfriend ng mama ko. Magstart na daw kasi yung kasal.

So pumila na nga kami..

Oh. Hawak ka sa braso ko. Humawak na lang ako habang niroll ko yung eyes ko. Tapos may mga naririnig akong mga tsismosa sa likod. Mga kalahi na naman ni Lara. Sabi nila..

Sino yung cute na lalaking yan? Anak daw ni Eddie. Oh? And I suppose girlfriend niya yun. Bagay sila. Naku hindi! Anak yan ni Sofia (name ng mama ko). Oh? So magkapatid pa pala sila? Sayang naman, bagay pa naman sila.

*ten ten tenen.. ten ten tenen..

at nagsimula na kaming maglakad ni Prince with matching killer smile pa yung paglakad naming e. pero nung nasa kalagitnaan na kami ng aisle, sinisiksik ba naman ako sa side? Ang laki laki nung aisle e. Nakakapikon na. e kung madapa kaya ako? Edi nakakahiya. Kaya siniksik ko rin siya at nag gitgitan kami sa gitna ng aisle. Nang biglang..

waah!!!

Natipalok ako!

Anak ng tokwa! Mukha kang butiki!

Chapter 6
~~SUGAL..tsk.. bad yun ah..~~

Anong mukhang butiki?! Ikaw mukhang kulisap! Ang kapal ng mukha mo! Tumayo ka nga! Ang bigat bigat mo! Aba! Ikaw na nga tong lalampa lampa jan, mangdadamay pa sa pagkahulog! Hoy! At the first place ikaw tong ang hilig manggitgit kaya dont you blame me! Tsaka.. ang baho ng hininga mo! Hey! Will you stop it?! Nasa simbahan kayo. Tumayo na nga kayo jan.

Natipalok ako at dahil nakahawak ako sa braso ni Prince pareho kaming natumba. Aba, di ko kasalanan yun a. mataas kaya yung takong ko.

Tatayo na sana ako kaso di ko maikilos yung paa ko. Oh my Gosh! Ang sakit!

Hoy kulisap tumayo ka na jan! Hoy, butiki manahimik ka jan. Di ako makatayo. Ang sakit. Are you ok, Sydney? If you want idelay na lang natin yung kasal until your ok na. Ang OA mo naman Tito. Nastrain lang po ata ako, di naman ako kailangan isugod sa hospital at kailangan pang idelay yung kasal. Ill try to get up na lang po.

Hindi ako makapapayag na madelay yung kasal nila noh! My mom have waited so long for this day to come tapos dahil lang sakin kaya madedelay. At isa pa ang babaw kaya. Hindi lang naman ako makatayo. Sige na nga. Ditto na lang ako buong seremonya. Nyahahaha!

Joke.. hehe.. I really REALLY tried my best to get up.. Kaso I cant do it. Masakit talaga pag tumatayo ako.

Waah! Ang sakit talaga pag tumatayo ako. Nakakainis naman si Prince wala man lang pakialam. Grrr.. Ok. Idelay na natin to.

Nagulat naman ako nung biglang nagsalita si Prince.. No, dad. Bumalik ka na dun. Ako ng bahala kay Sydney.

At mas lalo akong nagulat ng bigla niya akong binuhat while naglalakad sa aisle. Alam niyo yung pag bagong kasal? Ganun. Pabaliktad nga lang yung way kasi papasok kami ng simbahan.

Pagdating dun sa front seats, binaba niya ko sa upuan.. Wag ka ng masyadong pagkikilos. Mamaya lang mawawala na rin yung sakit niyan. Lalampa lampa kasi e. Aba! Kasalanan kaya niya yun. Yun lang naman ang sinabi niya tapos umupo na rin siya dun sa kanilang upuan. Dun sa boys side.

Tapos nun si Daniel na yung naglalakad sa aisle. Ring bearer kasi. Ang cute nga niya e. kahawig siya actually ni Prince. Parang si Prince nung bata pa siya. After ng ring bearer yung mga flower girl naman at isa dun ang cute kong sistah na si Danica. Ganda nito paglaki. Naku! Umupo sila sa upuan, si Daniel inaalagaan ni Yaya Senya, yung katulong nila Prince at si Aling Tekla naman ang nagbabantay kay Danica.

And last but not the least ang mama ko.

Ang pretty bride for this day. Kitang kita sa mga mata niya na masaya talaga siya. Ganun din si Tito Eddie. Abot langit ang ngiti. Im really happy for them.

Tapos nun nagstart na yung kasal. Ok naman kaso medyo nakakaantok. Ang dami kasing satsat nung pari e. buti na lang katabi ko si Kymie at Lara. Medyo nakakasimple kaming magkwentuhan kaso ang korny nung matatanda sa likod e. sinasaway kami lagi kaya napatahimik na lang kami.

*Yawn! (habang napatingin ako sa side nila Prince)

makita kita ko na lang tinatawanan ako nung mokong! At worse pa dun e may hawak pala siyang video cam!

Humanda ka sakin mamaya! Sabi ko sa kaniya in a low voice pero rinig naman niya. Hahaha! Kung kaya mo! Naku! May araw ka rin sakin!

At sa tuwing magkakatinginan kami laging may kuryente na nagtatama sa mga mata naming. Yung tulad sa mga anime kapag may magkaaway.

Edolfo Juaqin Austria, do you take Sofia Marie Bautista as your lawfully wedded wife? In sickness.. blah..blah.. blah.. I do. Sofia Marie Bautista, do you take Edolfo Juaqin Austria as your lawfully wedded husband.. blah.. blah.. blah.. I do. You may kiss the bride..

At sa wakas naikasal na rin si Mama at si Tito Eddie ko. Sumakay sila dun sa bagong biling Mercedes Benz ni Tito Eddie. Ang sosyal noh? Tapos kami namang mga bata at yung mga katulong e dun sa BMW. O di ba? San ka pa?

Nagkakwentuhan nga kami ni Yaya Senya sa loob ng kotse e. unlike Aling Tekla di hamak na mas mabait si Yaya Senya at di hamak na mas maganda yung pangalan. Ang bantot naman kasi ng pangalan ni Aling Tekla e. Tekla? Anu yun?

Mga 6:30 na ata nun nung nakarating kami sa reception. Papasok na sana ako sa loob kaya lang naiwan ko yung bag ko sa kotse. Nakasalubong ko pa nga si Mang Jose kaya hiniram ko na lang sa kaniya yung susi para makapasok na rin siya sa loob.

Napansin ko naman na may tao sa may kotse namin.

Hala! May Carnapper!

Dahan dahan akong lumapit dun sa kotse at dahil sa wala akong dalang sandata yung shawl ko na lang gagamitin kong pangself defense. Aba! Nag-aral ata to ng taekwondo!

Paglapit ko dun sa carnapper nag-iinat siya. May gana pa siyang mag-inat ha. Tapos bigla kong pinalupot sa leeg niya yung shawl ko!

Hoy! Anong ginagawa mo dito! Balak mong carnappin yung kotse namin?! Aba! Nagkamali ka ng biniktima! Kkk! Aray! Kk! Ano kka ba! Nasasakal ako! So what kung nasasakal ka? Kala mo porket babae lang ako wala na kong laban sa mga carnapper na tulad mo! E ang squamy naman ng itsura mo Im sure!! Nasasakal na ko Sydney!!! Kkk!

Kilala ako ng carnapper? Hindi kaya kidnapper to at balak akong kidnappin? Hala!

Dahan-dahan ko naman hinarap sakin yung carnapper para makita ko yung mukha niya habang nakalagay parin sa leeg niya yung shawl ko.

Prince? Hala! Si Prince pala! Naglet go naman ako agad.. Carnapper pala a.. Napayuko tuloy ako. Naman! Pahiya na naman ako. Hmp. At anu naman yung squamy ha?

Squamy-tawag sa mga mukhang kurimaw na lalaki na matatagpuan usually sa squatters area. (hindi naman sa nangmamaliit or anything, yun lang talaga tawag sa kanila)

Akala ko kasi e. sorry. And forget about the squamy thing. Pero mukha ka paring squamy! Bwahaha! Aba! Hindi ko tatanggapin sorry mo ng ganun ganun na lang noh. Sasabihin ko to kay Tita Sofia! Muntik mo na ko mapatay noh! Oh no! papagalitan kaya ako nun. Wag naman! Papagalitan ako nun e!

Nag-isip siya sandali tapos..

O sige. Dahil mabait ako and to make it fair, magpustahan tayo. Pustahan? Oi, hindi ako sugarol a. BI ka talaga. Oo, pustahan. Isa sa mga handa sa reception e yung masarap na white wine. Nakatikim ka na ba nun? Hindi naman ako tulad mong lasenggo noh! Umiinom kasi tong lalaking to e. kahit pinagbawalan ko na siya nung kami pa di talaga ako sinunod. Aba aba. Sinisigawan mo ko? Sige, para madali sumbong na lang kita kay Mama. Hindi! Hindi! Joke lang yun! to naman di mabiro o. grr! Basta ganito deal natin, kung sino unang malasing sa white wine talo. Kapag ako ang natalo kahit anong sabihin mo susundin ko at ang pinakamahalga..

Hindi kita isusumbong.

Ang mokong na to talaga. Sarap jombagin! Naku!

Kung ako naman matalo? Simple lang naman.. magiging alipin kita.. bwahahaha!!!

Deal. Bat ako nagdeal? Pwede bang bawiin?

Chapter 7 ~~the bracelet~~ Princes pov ang cute talaga niya.. alam niyo yung parang tatanga tanga pero kyut pa rin tignan? Ganun itsura niya.. at ang nakakatawa ang lakas ng loob makipagpustahan sakin na hindi siya malalasing.. e isang baso pa nga lang hilo na siya e.. nyahaha.. Sige! Tagay pa! Ang sarap naman pala nito e! aba aba.. tignan mo.. naadik pa.. Hindi! Tama ka na. Lasing ka na e. Ako? Lasing? Are you kiddening me? ay, hindi.. hindi mo lang naman alam yung sinasabi mo, wasted na ang itsura, pagewang gewang maglakad at Im sure hilong hilo na.. Tignan mo nga. Kung anu-ano ng pinagsasabi mo. Tama na! Sabi ng akin na yan e! Hindi na! Halika na. Dadalhin na kita sa hotel room mo. Ayoko! Gusto ko pang uminom! Ang tigas rin ng ulo nitong babaeng to noh.. Binuhat ko nga.. ayun.. knockout na.. *o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*o*

Sydneys pov Sydney. Gising na iha. Sydney. H-ha? Ang sakit ng ulo. Parang may nagmamartilyo sa ulo ko. Gumising ka nat maligo. Uuwi ka pa sa bahay niyo para mag-impake. Si yaya Senya pala. B-bakit po yaya? Nakalimutan mo na ba? Ngayon ang flight niyo papuntang Europe. May inaayos siyang something dun sa may table. AY! Oo nga pala nakalimutan ko! Shh! Wag kang maingay! Baka magising si Prince. Si prince?

Makita-kita ko na lang andun si Prince nakahiga sa sofa, tulog. Bat siya nandito? At teka, asan nga ba ko?

Teka, yaya Senya. Asan po ba ko? At pano ko napadpad dito? Umupo nun si Yaya sa kama. E pano kagabi lasing na lasing ka na. Nawalan ka pa ng malay dun sa reception kaya binuhat ka na ni Prince dito sa kwarto. Nasa hotel pa rin naman tayo. Ah. Sa hotel kasi yung reception kagabi. At nandito parin pala kami ngayon. O siya, tumayo ka nat maligo. Andun yung banyo at nandito naman yung damit mo. Ok po!

Pumasok na ko dun sa banyo. Ang gandang banyo naman nito. Simple lang pero maganda. Maaliwalas kasi e. may isang bath tub, shower, tapos yung sink at toilet. At eto, may Jacuzzi! Unfortunately, hindi ko magagamit. Yung shower lang. Minamadali ako ni Yaya Senya e.

Lalalalalalalalalalalala.. .. ..

Sabon.. sabon..

Kuskos dito kuskos doon..

Lalalalalalalalalalalala.. .. ..

Shower!

Shampoo.. shampoo..

Shower!

Punas.. punas.. tapos nagtwalya na ko.

Toothbrush naman.. at nagmumog..

Teka. Pano ko magbibihis kung nasa labas si Prince?

Kung sabagay tulog naman e.

Paglabas ko ng banyo. Ayun mahimbing pa ang pagkakatulog nung mokong. Parang anghel talaga siya pagtulog. Kaya sana lagi na lang siyang tulog!

Bibilisan ko na lang yung pagbibihis ko. Nakakatakot naman kasi baka bigla tong magising e.

Mayat maya napapatingin ako sa kaniya kung gising na ba. Mahirap na noh. Good thing at tulog pa.

Pero nung sinusuot ko na yung pantaloon ko..

Patay!

Ayaw magkasya!

Waah! tumaba ako!

Tumatalon na ko para magkasya lang kaso ang hirap e. ganun lang ginawa ko hanggang sa natumba na ko.

Ang sakit ah! Good thing naisuot ko naman!

Anong ginagawa mo jan? anak ng tokwa! Gising na siya! Nakita kaya niya ko?! Waah! Ha? eh.. Nyahahaha!!! alam mo dapat Fatima pinangalan sayo.. At bakit naman? Para Timang ang nick name mo.. nyahahaha!!! Ang sama mo! Feeling mo naman hindi ka mukhang timang nung natutulog ka! E tulo laway ka nga e! Anu ka?! Hindi noh! Kunwari ka pa jan. ayaw mo lang aminin e kasi totoo. Bakit? Feeling mo naman ang ganda ganda mo nung nalasing ka kagabi. Nyay! Onga pala. Talo ko! Waah! Tedok na ko nito kay mama. And speaking of, nalasing. Panu ba yan? Panalo ko. Uy! Prince! Pleeeeessss! Gagawin ko na lang lahat ng gusto mo basta wag mo lang ako isumbong! Pleeeesssss!!!! Naglalakad lakad siya na para bang nag-iisip. Tapos after quite some time nagsalita rin siya. Ok. Di kita isusumbong pero pag may pinagawa ako sayo di ka pwedeng mag-inarte. Is that clear? Anu ba yan. Daig pa mga teachers ko e.

Oo na po. Sige na, maligo ka na. ang bantot mo e, baka daw malate sa flight natin. Then lumabas na ko ng kwarto. Ayoko na makipagtalo.. baka lalo ako masumbong..

Nagpunta naman na ko dun sa kotse namin at nag-aantay na pala dun si Mama kasama yung kambal at si Tito Eddie.

Oh. Andito na pala si Sydney e. sige, sweetheart kita na lang tayo sa airport. Tekla, samahan mo ang kuya mo para may katulong si Senya sa pag-aalaga ng mga bata. O sigi pu, ati. Bisaya kasi. Sumakay na naman ako nun agad sa likod nung kotse. Si Mama naman sa harapan katabi si Mang Jose.

Sydney, bilisan mo ang pag-iimpake mamaya ha. we only have few time. 7:30 ng gabi yung flight natin. 7:30? E ang tagal pa nun a! 9 pa lang kaya ng umaga. Ang tagal pa kaya nun ma. 9 pa lang e. I know. Pero buti kung pag-iimpake lang konting gamit e lahat ng gamit natin sa bahay yung iiimpake natin e. remember lilipat tayo ng house? Ay. Oo nga pala. E akala ko ba pagtapos pa ng trip namin sa Europe? Akala ko po pag-uwi pa natin? Oo nga. Pag-uwi natin dun na diretso natin so we have to fix everything now para alam na ng Tita Rebecca mo kung ano yung mga dadalhin niya sa bagong house natin at kung anu yung isasama na ibenta. I bet si Tita yung maglilipat ng gamit namin dun sa bagong house. Ah.. ok. mukhang matagal-tagal na pag-aayos nga yun!

Pagdating namin sa bahay, diretso agad ako sa kwarto ko. May mga box na pala dun kung san ko ilalagay yung mga gamit ko. Inuna ko yung mga damit na dadalhin ko sa Europe, actually sa Italy. Marami-rami din yung dinala ko since one week kami dun. Isang malaking maleta nga at isang medium size na bag. Tapos sinilid ko naman yung mga natitira kong damit dun sa ibang bag sa closet ko.

Nung nailagay ko na lahat ng damit ko sa bag, sinimulan ko na yung pagsisilid nung mga ibang gamit ko sa boxes. Basta wala akong iiwang gamit dito sa bahay na to. kaya talagang lahat ng gamit ko sinilid ko dun sa box. Nagiwan naman ako ng note na pati yung mga furniture ko dalhin. Like duh?! Ano namang gagamitin ko pag iniwan yung mga yun dito di ba?

Chineck ko lahat pati yung ilalim ng kama ko. At dun ko nakita yung senti-box ko.

Andun lahat ng memories namin ni Prince nung kami pa. Pictures, cards, yung maliit na teddy bear na bigay niya nung first monthsary namin, yung ring na bigay niya nung pasko at yung bracelet na binigay niya na may katernong isa pang bracelet na nasa kaniya. basta lahat. As in lahat ng memories andun.

Nakakainis naman. naalala ko tuloy lahat bigla.

Flashback Hay. Nakakainip naman. Ang tagal dumating ng sundo ko. Di naman ako makasali sa laro nila Kymie at Lara kasi may tagos na ko. Kaya napilitan na lang akong umupo dun sa sulok habang pinapanood sila.

Sino toh? May nagtakip bigla ng mata ko. Hulaan mo. Prince? Ehe.. Ayiiee!! Yung dalawang yun talaga o. akala ko busy sa paglalaro.. Anong ginagawa mo dito? Akala ko ba umuwi ka na? Oo nga kaso nagpasama si Steve dito e. wala daw pagkain sa bahay nila kaya ditto na lang daw sa canteen ng school niyo. Ah. Kaya pala. Usap tayo. Anu ka ba. Nag-uusap na kaya tayo. Hindi. I mean in private. Yung tayo lang. Sige dun tayo sa classroom. ***o0o*** Anu naman pag-uusapan natin? Pikit ka muna dali. Ang corny mo ha. O ayan na. Pagkapikit ko, naramdaman ko na lang na kinuha niya yung kamay ko then parang may nilagay siya or something. Yan. Bagay sayo. Dumilat naman ako nun agad. And I saw a cute bracelet sa kamay ko. Wow. Ang cute naman nito. Ehe.. wag mo iwawala yan ha. Its a symbol of our love. Ang korny talaga. pero aminin ko, its sweet.. Ang korny mo ha. May nalalaman pang pasymbol symbol e ako lang naman meron. Edi ibig sabihin ako lang yung nagmamahal? Ngumiti lang siya sa sinabi ko. Aba. Anu naman nakakatawa dun? Siyempre meron din ako niyan. Sabay angat niya ng right hand niya. Aww.. match yung bracelet naming ha. Tig-half na heart.

End of Flashback

Haay.. tama na nga ang pagrereminisce. Nilagay ko na yung buong senti box ko sa loob ng isa sa mga box. Pero naisipan kong isuot yung bracelet. Ewan ko nga ba kung bakit e. basta nafeel ko na lang na dapat ko siyang isuot.

4:30 na kami natapos ni Mama sa pag-iimpake. Siyempre kumain din naman kami nung lunch at nagmeryenda nung meryenda. Pagkatapos nun dinala na ni Mang Jose yung gamit namin sa loob ng kotse tapos nagpunta na rin kami sa airport.

Medyo traffic kaya inabot kami ng dalawang oras sa biyahe. 6 na kami nakarating sa airport. Pagpasok naman namin sa loob, nandun na rin sila Tito Eddie, yung kambal at sina Aling Tekla at Yaya Senya. Kaso parang wala si Prince.

Buti andito na kayo. We have to wait 30 minutes na lang at tatawagin na tayo sa plane natin. Ok. is everybody here na ba? Kumpleto na ba tayo? Wala ba kayong naiwan? Ok na naman kaso si Prince nagCR lang.

Ah.. kaya pala.

Umupo na lang ako dun sa waiting area dun at nakinig na lang sa ipod ko ulit. Ang ganda nung song.. ewan ko ba.. dati naman hindi ko masyadong feel tong song na to pero ngayon parang gusto ko na.. The lights are now on us The stage surrounds us But its you Its you i remember This maybe our best gig The most well attended But its you That i wanna be with Cos whenever youre not here Theres this void i feel within Its you i crave And need [Chorus] Cos im here, and youre there Its too much for me to bear So hold on, soon ill be home The times ??? Gets too familiar

What i want Is to be with you Cos the last song syndrome here Is your voice i hear so clear You said youll wait For me [repeat Chorus] I miss the way you touch my face I miss the way to say my name I miss you, oh baby I wish youre here with me Cos im here, and youre there Its too much for me to bear So hold on soon Ill be home

bumili naman si Tito Eddie ng makakain kasi di pa kami nagdidinner para daw pagtake off ng plane may laman naman daw yung sikmura namin.

Nakabalik nat lahat si Tito Eddie wala pa rin si Prince? Grabe naman yun, nagCR lang e. anu naman ginawa niya dun at ang tagal tagal?

Burger at shake lang naman yung binili ni Tito. Kasi daw baka tawagin na kami agad tapos di pa namin ubos kapag yung magarbong pagkain pa.

Maya-maya dumating na rin naman si Prince. Di ko lang siya pinansin at hindi rin niya ko pinansin. No pansinan kami.

Hanggang sa tinawag na kami..

Passengers for flight number 118, your plane is now on board

Oh, yun na eroplano natin. Tara na. Prince, tulungan mo si Sydney sa gamit niya. Akin na daw yan. Sabay kaming napahawak dun sa maleta ko. Right hand niya at right hand ko. Nasa unahan ko kasi siya e.

Bigla naman kaming nagkatinginan nun nung makita namin na..

Pareho pala namin suot yung bracelet na magkaterno. Nagswing pa nga yung mga pendant or I think charm yung tawag, basta yung half na heart, kaya parang nabuo yung isang heart. Suot mo? Like duh? Kita na nga nagtanong pa. Obviuos ba? Ehe.. nahalungkat ko kanina e. napangiti naman ako.. nakangiti rin kasi siya.. I cant help but smile..

Hoy! Kayong dalawa jan! gusto niyo bang sumama o anu? Anjan na po! Si mama talaga o. anu kaya nagustuhan ni Tito Eddie jan. Tara na nga.

He just smiled..

Dinala yung maleta ko..

Pati kamay ko..

Chapter 8 ~~The rat, the gold fish and the hunted house~~

Mga anak.. aww.. dati anak lang ngayon mga anak na. Ready na ba kayo? Alis na tayo. Yes mommy.. Wait! Mommy I cant tie my shoe lace! Waah! Paiyak na niyan si Daniel ah. Oh. Dont cry baby. Ganito lang yan oh. My mom is such a good mother.

O sid, ok ka na ba? Are you ready? Opo Tito. San nga po pala tayo pupunta ngayon? Panu bigla na lang ako ginising kanina, may jet log pa nga ako nun e. Mamamasyal.. we only have five days here in Italy so we should make the most out of it, di ba? Nga naman. O siya. Tara na tara na. Hay nako.. ayan na naman siya..

***o0o***

nasa park kami ngayon. Actually more on Carnival.. parang Enchanted Kingdom. Mas maganda nga lang kasi mas malaki..

masaya naman.. kaso puro pambata yung nasasakyan ko dahil kela Daniel at Danica. Ako kasi nag-aalaga at yung kuya namin e ayun, lumalamon lang dun sa sulok. Kainis talaga.

Waah!! Daniel, wag mo hilain yung buhok ko.. E ate, theres something on your hair e.. niya habang pilit na inaabot yung buhok ko..

Ate, ate.. dun chayo.. nakisabay naman tong si Danica at hinihila rin yung damit ko. Sa magkabilang side pa sila niyan ha..

Jus ko! Kawawa naman ako! Pinagtutulungan ng kambal!

Ate ate Ate ate

Waah!! Ate sila ng ate!!

Mababaliw na ko nito!!

Feeling ko umiikot yung mundo (para namang hindi umiikot noh?) at ang sunod ko ng nalaman e

*kablag!

Ar-ouch!

Nasaldak na ko.. huhu.. kawawa naman yung pwet ko.. pagtapos siguro ng love story na to pudpod na yun pwet kot lagi akong nasasaldak..

Nyahaha!! Ang cute mo kapag mukha kang timang.. Fatima is really a good name for you.. sayang.. Tita didnt thought of that before.. tsk.. aba! Am I asking you? Ha? At nang-asar pa talaga..

Di ko lang naman siya pinansin at sinilip ko lang yung kambal kung san na napadpad.. at ayun.. nakela mommy na.. sila naman ang kinukulit.. aba.. dapat lang.. Yung kumag naman na nasa harap ko.. hala.. tawa ng tawa..

Natigil lang nung lumapit samin sila mama..

Sasakay lang daw kami dun sa mga rides dun. Sasama ba kayo o magstay na lang dito? Ahm.. pwede po ba mama na sumakay na lang kami ni Sid na ibang rides dito? Aba.. nice idea..

O sure.. basta at exactly 4pm you should be back here.. Oo nga.. and Prince.. take care of Sydney. Aww.. ang sweet naman ni Tito.. Yan? Aalagaan ko? E binubugbog nga ako niyan e. amazonang amazona.. at kailangan pa talagang sabihin yun a.. binatukan ko nga.. natawa lang naman sila mama at tito.. hinila na naman ako nung kumag.. at ang sunod ko ng nalaman e nasa harap na ko ng hunted house.. hala..

Papasok tayo jan? Oo.. bakit? Natatakot ka? At talagang inemphasis pa yung natatakot ah. With the facial expression pa.. Hindi noh.. baka ikaw.. Weh.. lets just go anyway.. mangtitreat yung matatakot. Anu? Deal? Abat hindi rin siya mahilig sa pustahan anu? Deal. Bat naman ako matatakot.. fake naman yang mga yan. Tara na.. daming satsat e..

Pagpasok namin sa loob.. madilim.. siyempre.. may hunted house ba na maliwanag? Puro web yung paligid at may creepy na sound na tumatawa.. pero hindi pa naman ako natatakot..

Maya-maya may dumaan na white lady kuno sa harap namin.. hindi pa rin ako takot.. sus.. yun lang e.. (yabang noh?) maya-maya pa ulit.. medyo nag-iiba na yung sound.. pagpinakinggan mo ng mabuti nakakakilabot.. kaya medyo kinikilabutan na rin ako nito.. but far from being afraid pa rin.. unti-unti yun hanggang sa talagang nakakatakot na sa loob nung hunted house.. may mga biglang hahawak sayo tapos hihilain ka pa.. yung mga ganun..

Napatingin naman ako dun sa katabi ko..

Nyahaha!! Nakakatawa yung itsura..

Nakangiti pero naninigas na sa takot.. di na siya masyadong makagalaw..

And then..

May biglang nahulag from the ceiling.. akala ko kung anu lang kaya ginalaw galaw ko.. nang makita kita ko na lang..

Tao pala na duguan.. sabi pa sakin.. are you looking for me as in nanlalaki yung mata niya nun at sobrang nakakatakot!

Wwwwwwwwwwaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!

Waah! Prince! Prince! Sa sobrang takot ko..

Napayakap na pala ako kay Prince..

Nagkatinginan lang kami habang nakayakap pa rin ako. Bat nga ba hindi ako napabitaw agad?

Ehem.. ehem.. tapos iniwas na niya yung tingin niya.. Sorry..

Napangiti lang naman siya nun pero halatang nagblush kahit panu.. kahit ako e.. naramdaman kong nag-init yung mukha ko.. Tapos nun nagcontinue na kami sa paglalakad.. konti na lang at maabot na namin yung dulo.. kaya lang.. talo na naman ako.. natakot na ko e.. tsk!

Tapos..

Anu yun? Bigla na lang siyang nagsalita.. Ang alin? Ayan o. yung maliit na gumagapang..

Nilakihan ko naman yung mata ko nun para makita ko yung tinuturo niya..

Ah.. daga..

a-anu?

Sabi ko daga.. ayan na nga e.. malapit na satin.

a-asan? Asan? Sigurado ka? oo.. ako pa.. I know a rat when I see one..

Da-daga.. daga.. palapit na ng palapit yung daga..

dagaaaaaaaahhhhhh!!! Daga!!!

Hala! At talagang sumigaw pa.. at ang malala halos sumampa pa sakin.. ang laki kaya niyang tao..

Aray.. aray.. anu ba Prince.. di kita kaya noh.. E daga e.. anu ba yan.. kalalaking tao takot sa daga.. nyahaha.. napatingin tuloy ako sa kaniya ng seryoso tapos biglang napatawa.. Nyahaha.. seryoso ka bang takot ka sa daga na yun? Nyahaha.. si Prince? Takot? Sa daga? Nyahaha... h-ha? Eh.. di mo lang kasi alam yung past ko sa daga.. such a bitter past.. hala.. may nalalaman pang bitter past with the daga ah..

Princes pov di mo lang kasi alam yung past ko sa daga.. such a bitter past.. ayoko ng maalala pa yun.. kapag sumasagi sa isip ko, kinikilabutan ako e. it gives me the creeps. Nyahaha.. nyahaha.. bitter past.. daga.. nyahaha.. sige tawa pa.. Hindi mo lang kasi alam yung nangyari e.. Hala drama antology tayo ah.. nyahaha..

Hanggang sa nakalabas na kami sa horror house tawa pa rin ng tawa si Sydney.. naging comedy house tuloy yung horror house.. kung alam lang niya.. hindi siya tatawa ng ganyan..

Nyahaha daga.. nyahaha hmf! Nyahaha..!!! Tumahimik ka nga.. ikukwento ko para malaman mo at matigil ka na sa katatawa mo.. Hmf! Seryoso ka talaga a.. nyahaha.. sige nga.. lets hear your story..

Flashback I was in fourth grade back then.. natutulog ako.. ang ganda ganda nga ng panaginip ko e.. binilhan daw ako ng transformers na toy nina mommy at daddy.. then suddenly nagising ako..

Bakit may malambot sa tiyan ko? Nilamutak-mutak ko pa yun.. kinakapa ko para malaman ko kung anu yun..

Mabalahibo.. medium sized lang.. pero anu to?

So itinaas ko siya at nilapit sa mukha ko.. madilim kasi sa room ko at hindi ko makita.. nilakihan ko yung mata ko.. at makita kita ko na lang..

d-daga?!

Nasqeeze ko accidentally tapos najump sa mukha ko!! At nagpumiglas pa!

Waaahhh!!!

Sa sobrang pagpanic ko dahil nagjump nga sa mukha ko yung daga, dali dali kong pinagpag yung mukha ko at naibato ko somewhere yung daga..

Medyo nagcalm down na ko nung naalis ko na yung daga.. at natulog na lang ulit..

Pagkagising ko nung umaga, nakita ko na lang yung daga na lumulutang na sa aquarium..

At wala na sina Rewelie at Ronanie na alagang gold fish ko.. End of Flashback

Sydneys pov Ang lungkot lungkot ko nun.. nawala yung mga alagang gold fish ko ng dahil sa kadiring daga na yun.. hmp!

Tinignan ko siya ng seryoso nun..

Tapos tumawa ng malakas..

Nyahahahaha!!! Waahahaha!! Hmf! Wahahaha!!! Rewelie.. nyahaha.. Ronanie.. nyahaha.. DAGA.. nyahaha!!

Sumakit na yung tiyan ko nun sa katatawa.. yung ibang mga forenjers pinagtitinginan na ko dahil tawa nga ako ng tawa.. seryoso at malungkot lang naman si Prince..

As in talagang seryoso siya sa bitter past niya with the rat ha..

Pero kung sa bagay.. partly sad rin kasi namatay yung mga gold fish.. naalala ko tuloy si Ducky.. huhu.. I remember the days again.. kung kelan masaya kaming naglalaro at hinahagis haggis ko pa siya.. with flowers everywhere.. at may mga white white pa sa air..

Nyahaha.. kulang na lang maglabas ng hose at magbasaan kami ni Ducky habang naghahabulan.. nyahaha.. ang korny..

Ang sama mo.. regalo kaya sakin yun ng mama ko nung 10th birthday ko.. bago siya mamatay.. oh well.. tama na nga.. mauuwi na to sa pagkasenti e.. O siya sige.. sakay naman tayo dun.. sa roller coaster..

Kaya ayun.. Hinila ko naman siya dun sa pila ng sasakay sa roller coaster.. hindi naman siya umangal.. pero kabored dun sa pila.. ang haba ba naman kasi.. tapos ang iingay pa nung mga katabi namin sa pila.. hayz..

Pero it payed off naman pagkasakay naming ng roller coaster.. ang saya!! Nakakalula nga lang.. pero promise ok.. naisip ko nga tuloy bigla sila Lara at Kymie e.. sigurado ako mag-eenjoy sila kung kasama ko sila ngayon.. at enjoy rin ako kung sila kasama ko.. pero pwede na rin kahit pano tong kasama ko ngayon.. mapagtitiyagaan na.. wahaha..

Nyahaha.. ang saya.. ang sarap dun sa may twirl dun sa dulo e.. wahaha.. umulit nga tayo sa sunod.. hala.. adik e..

Bigla ko naman naramdaman na nagwawala na yung sikmura ko..

Hala.. Prince, gutom na ko.. So? Anong so? Edi pakainin mo ko. Gutom nga e.. Anu ka.. baka nakakalimutan mo may deal tayo.. SO? Natakot ka rin naman kaya.. Di ba? Di ba?

Napaisip siguro.. nyahaha.. kasi biglang natahimik..

O sige na nga.. kalimutan na natin yung deal.. punta na lang tayo dun sa coffee shop.. gutom na rin ako e..

Wahehe.. if I know.. ayaw lang niyan malaman ng iba na natakot siya.. sa DAGA!! Kaya heto.. sinusuhulan ako.. nyay! Suhol! Nyay!

Tapos pumunta kami dun sa coffee shop.. medyo may halong asaran pa kasi naalala ko nga yung daga.. may nakita kasi ako na doll na daga.. pikon na nga si Prince e.. naiirita na kasi yung itsura ng mukha niya..

Anu sayo? Ahm.. wala kaya akong maintindihan sa menu.. puro salitang Italian e.. malay ko ba sa lengwahe na yun.. kung Korean baka mabasa ko pa kahit panu (may mga Korean friends ako kaya medyo may alam ako ng onti) E.. wala akong maintindihan sa menu e.. ikaw na lang bahala.. Kinausap niya yung cashier nun.. kaso di ko maintindihan mga pinagsasabi nila.. natulala nga ako e.. hindi ko kasi alam na magaling pala magsalita ng Italian yung mokong na yun.. akala ko nakakaintindi lang siya.. kasi nasabi na niya dati na lagi daw sila nagbabakasyon dito sa Italy ng Daddy niya..

Tapos may sinabi yung cashier na parang 15 something ata yung babayaran.. mga ganung kachurvahan..

tapos nilabas ni Prince yung wallet niya para kumuha ng pera..

at may nakita ako..

Picture..

Ng babae..

Ayun.. may upuan dun. Halika, ako na magdadala nito.. h-ha? O sige..

nung makaupo na kami sa upuan..

o eto na pagkain mo.. sana magustuhan mo.. mga favorite mo naman yung ingredients niyan e.. ah.. talga? Ehe..

nga pala..

pwede magtanong?

Sure.. tungkol saan? Basta wag lang yung tungkol sa daga ah..

Nyahahaha!!! Hindi.. hindi siya tungkol sa daga..

Itatanong ko ba talaga sa kaniya? E.. baka isipin niya paki ko.. di ba? Kaso andito na e.. may magagawa pa ba ko?

Eh.. uhmm.. yung picture sa wallet mo..

Sino yun? Chapter 9 ~~Dad~~ Princes pov Eh.. uhmm.. yung picture sa wallet mo..

Sino yun?

ha? Yun ba? Nakita pala niya.. sasabihin ko ba? Well.. I think she should know..

Anu.. girlfriend ko..

Silence.

Ah talaga? Bigla naman siyang ngumiti.. Anong name niya? Uhm.. Camille.. Oh.. nice name.. kelan pa naging kayo? Bakit ba ang dami niyang tanong? t-two months ago.. but its not what you think.. Bakit? Anu bang iniisip ko? Haay.. let me explain muna ha.. At bakit naman? Wala ka naman dapat I-explain e..hay.. umiiral na naman ang pagkatigas ng ulo niya. And besides.. matagal na tayong hiwalay.. bakit ka pa mag-eexplain? Tsaka magkapatid na tayo ngayon di ba?

Oo nga.. pero dapat mo pa rin malaman yung buong storya.. nung samin ni Camille.. At bakit pa? Ikukwento mo na naman yung love story ng iba? Ipapamukha mo na naman sakin yung mga happy and sweet moments niyo together? Yun ba? Sydney! Will just shut up and listen! Hala. Nasigawan ko siya.

Sydneys pov Sydney! Will just shut up and listen! Nagsitinginan pa yung mga ibang customers ng coffee shop dahil sa pagsigaw niya.. nginitian ko na lang sila para di masyadong obvious.. di naman na nila kami pinansin..

Sinisigawan mo ko? Yan ang hirap sayo e.. feeling mo laging ikaw ang tama.. E yan din ang hirap sayo e.. hindi ka marunong makinig..

Kaya tayo nagbreak e.

Aba. Ako pa ngayon ang sinisi niya.. hindi ba siya tong may gusto pang iset up ko sila ng ex niya. Aba! Nakakulo ng dugo ha!

Alam mo Prince. Wala ka pa ring pinagbago.

G*go ka pa rin..

At umalis na ko..

Princes pov Tama bang murahin ako? Porket wala lang kami sa Pilipinas mumurahin na niya ko in public.. aba! Pero tama siya.. wala pa rin akong pinagbago..

Mahal ko pa rin siya..

Kahit sakin na si Camille..

Sydneys pov Kahit kelan nakakainis talaga yung lalaki na yun! Sigawan ba ko? Babae ako noh! Bat niya ko sisigwan! Hay nako!

Naglakad lakad ako nun around Venice, Italy.. hanggang sa nakarating ako sa isang internet caf.. grabe ang ganda ng internet caf dito.. ibang iba sa Pilipinas.. pang jologs yung sa Pilipinas eh.. dito pang sosyal..

Lahat ng computers nila flat screen at may nagseserve ng food.. kaya nga internet caf eh..

Nag-online lang ako nun at sakto namang nakachat ko ang bestfriend ko na si Janica..

Janjan08: Oi! Kamusta? Long time no chat ah.. nyahaha.. Magandako_18: Lokaret! Kasi naman di lagi nagtutugma oras ng pag online.. Janjan08: Ikaw kasi ikaw kasi.. bwahaha.. Magandako_18: Hay nako.. inatake ka na naman ng pagkalokaret mo.. uminom ka na ba ng gamot? Nyahaha.. Janjan08: Hay nako.. bruha ka talaga.. ano na ba latest updates jan? nakasal na ba mama mo? Magandako_18: Oo.. last week lang.. actually nasa Italy ako ngayon e.. Honeymoon nila mama.. Janjan08: Wow.. sosyal.. ay.. maalala ko lang.. nasabi na ba sayo ni Lara? Magandako_18: Ang alin? Janjan08: Yung prediction ko? Magandako_18: Ah.. oo.. and I think, its happening already.. Janjan08: Oh? Bakit may nangyari na ba? Magandako_18: Meron.. long story nga lang.. Janjan08: Well.. wala naman pasok bukas so game.. kwento na..

Princes pov Ma, Dad.. sorry po medyo nalate ako.. may dinaanan pa po kasi ako e.. Ayos lang.. pero.. tumingin tingin siya sa paligid ko..

asan si Sydney??

Wala pa siya dito? San naman nagpunta yun? Akala ko ditto na siya pumunta nung nagwalk out siya kanina e..

Wala pa siya? akala ko nauna na siya eh.. Ha?! Wag niyong sabihing nawawala si Sydney?! Aba kahit maliit lang ang Italy, hindi Pilipinas to! Baka kung anu mangyari dun! Ma, huminahon po kayo.. Pano ko hihinahon e nawawala yung anak ko! Calm down po.. umuwi na kayo.. ako na ang bahala maghahanap sa kaniya.. No. kayo na ang umuwi at ako na ang maghahanap. Hindi pwede noh! Ako ang nakawala sa kaniya kaya dapat ako ang maghanap.. Dad, ikaw ang kailangan ni Tita.. and besides, kasalanan ko kung bat wala pa siya hanggang ngayon. Shes my responsibility..

Natahimik naman nun si Dad.. well, he was the one who taught me to be responsible.. tsaka kasalanan ko naman talaga e.. lagi ko na lang siya sinasaktan..

Sige.. Im counting on you.

Di ko na pinansin si Dad at nagsimula na kong maghanap kay Sydney.. san naman kaya pupunta yung babae na yun?

Kung san san na ko nakarating sa paghahanap ko sa kaniya.. pawis na pawis na rin ako kahit malamig dito.. at alalang alala na rin ako sa kaniya.. iba kasi ang Italy sa Pilipinas.. maraming pwedeng manyari sakaniya dito..

Dumaan na ko sa bawat coffee shop, shoping mall, park and even internet cafs pero hindi ko talaga siya mahanap.. inabot na ko ng gabi sa paghahanap sa kaniya..

Hanggang sa.. this yellow light..

*blag!

Sydneys pov Magandako_18: so ayun nga.. shocking noh? Janjan08: well, napredict ko na eh.. di na masyadong shocking..

Napatingin naman ako bigla sa orasan..

Patay! Gabi na pala! Usapan naming nila mama magkita kita ulit dun sa park at 4:00.. e mag aalas siyete na eh!

Magandako_18: naku, lokaret.. sign out muna ko.. next time na lang ulit.. gabi na eh.. nasa internet caf ako.. papagalitan na ko ni mama paguwi ko.. Janjan08: o sure.. bye! Ingats bruha!

Pagkasign out na pagkasign out ko, siyempre nagbayad na ko and then nagrush na pauwi.. patay talaga ako nito! Buti na lang at alam ko naman kung panu pauwi.. tinuro na kasi sakin ni Tito Eddie nung dumating kami ditto para daw hindi daw ako mawala..

Pagkarating ko naman sa bahay abat may isang kotseng nakaparada na alam kong hindi amin..

May bisita kami?

Binuksan ko na yung pinto..

Gulat na gulat silang lahat sakin.. para bang mga nakakita ng multo..

Sydney Cassandra! Where have you been?! Sweetheart, not now.. andito pa sila Mrs. Pontia.. Well, I guess she is Sydney.. mauna na kami.. mukha naman ok na si Prince and I think family time niyo na..

Pagtapos nun umalis na rin sila.. I guess sa kanila yung kotse sa labas.. anu kayang nangyari? Pero I think ang dapat kong tanong eh.. ano kayang mangyayare? Sa akin?

Ok. Explain! Ma, Im sorry ok? Nagpunta ko sa internet caf, nakachat ko si Janica kaya di ko namalayan yung oras. Ni hindi ka man lang nagpaalam kay Prince! Alalang alala na kami sayo! Aba Cassandra wala ka sa Pilipinas! Galit na talaga siya.. Cassandra na tawag sakin e.. pangit daw kasi na tawagin akong Sydney pag galit.. hindi naman parang mataray pakinggan yung name na Sydney eh.. kaya Cassandra na lang.. I know I know.. kaya nga sorry eh.. Wag ka sakin magsorry. Tignan mo. Nangdahil sa kalokohan mo pati si Prince nadamay! Bigla naman nun lumabas si Prince galing kitchen.. Nashock ako nung makita ko na may bandage yung ulo niya..

Nasagasaan siya dahil sa paghahanap sayo! Wala ka talagang kwenta! Manang mana ka sa ama mo!

Ouch! Now she has gotten too far.

So ayun. Lumabas na rin ang totoong dahilan kung bat ka nagagalit. Nagagalit ka kasi hindi si Tito Eddie ang tatay ko!

Pagkasabi na pagkasabi ko nun tumakbo na ko paakyat sa kwarto ko. Ang sakit nun ah. Kasalanan ko ba na walang kwentang tao ang ama ko? Kasalanan ko ba na iniwan niya kami? Siguro nga. Pero hindi niya naman kailangang ipamukha yun sakin eh..

Nakaupo lang ako nun sa may terrace ng kwarto.. pinapanood ko yung ulan.. di ko na nga namalayan na tumutulo na pala yung luha ko..

Maya-maya naman may pumasok sa kwarto ko. Lumabas ka! Ayoko ng may kausap! Sydney ako to. Anu?! Ipamumukha mo rin sakin na ikaw tunay na anak ako hindi?! Ano ka ba. Hindi yun.

Silence.

Sorry. Wow. Thats a first. Kasalanan ko ang lahat ng ito eh.. kung hindi kita sinigawan kanina hindi ka magagalit. Hindi ka magwowalk out, hindi ako masasagasaan at hindi ka papagalitan.

Di ko umimik. Kasi totoo naman e. kasalanan naman talaga niya e. hay.. ang sama ko.. lagi na lang ibang tao sinisisi ko..

Maya maya pa, may pumasok ulit sa kwarto.. may narinig akong inilapag niya sa table..

Anak, pwede ko kausapin si Sydney ng sarilihan? Sure dad.. tapos pinat niya yung likod ko at umalis na..

Kami na lang ni Tito Eddie ngayon.. naupo siya sa tabi ko..

Sydney, anak. Kumain ka na ba? Umiling lang naman ako.. Dinalhan kita ng makakain.. nilagay ko dun sa table mo sa loob. Ah.. yun pala yun. Salamat na lang po.

Silence.

Iha, alam kong nasaktan ka sa sinabi ng mama mo. Sabi ko na nga ba dito hahantong to e.. Pero anak, intindihin mo naman na nag-alala lang siya sayo.. siyempre gabi na tapos wala ka pa.. e wala naman tayo sa Pilipinas. Alam ko po Tito. Hindi naman po yun e. Natahimik lang nun si Tito at pinat yung likod ko katulad ng ginawa ni Prince.

Alam niyo po kasi, naiinggit ako kela Prince at sa kambal. Buo na kasi pamilya nila e. may tatay at may nanay. E ako, nanay lang. Wala akong matawag na dad. Sira ulo kasi yung tatay ko e. Natawa naman si Tito nung pagkasabi ko na sira ulo yung tatay ko. E talaga namang sira ulo e.. Haay.. alam mo Sydney, nung kinasal kami ng mama mo at pinirmahan ko marriage contract namin, kasabay nun pinirmahan ko rin ang adoptation papers mo. Para Austria ka na rin. Talaga lang ha? Talaga po? Oo anak. Anak na kita. Eto nga oh. Sabay pinakita niya sakin yung adoptation papers. Nakalagay nga dun na Sydney Cassandra B. Austria na ako. Naks. See? Sydney Austria ka na.. Natawa ako nung pagkasabi nun ni Tito Eddie.. As in sumakit yung tiyan ko sa katatawa.. Nyahaha! O bakit? Anong nakakatawa? May Sydney na pala ngayon sa Austria.. akala ko sa Australia lang yun e. nyahaha! O di ba? Ang galing Sydney sa Austria.. Nyahaha! Ikaw talagang bata ka. Ahehe.. pero..

thanks po..

Dad..

Chapter 10 ~~The war between two yayas~~

Nagkaayos rin naman kami agad ni Mama.. ganun naman talaga kami mag-away nun e.. inaabot lang ng 30 minutes, more or less.. naging masaya naman yung rest ng stay namin sa Italy.. at ngayon nga e, nakasakay na kami sa kotse papunta sa bago naming bahay..

Ma, malayo pa ba? Na-iihi na ko ee! Ayan ang sinasabi ko sayo e. di ba sinabihan na kita na umihi kanina sa airport? E hindi pa ko naiihi kanina e.. Nyahaha! Hmf! Umepal na naman to.

Hoy, tumigil ka nga jan. babatukan kita e. Go Sid! Tulungan pa kita e! feeling naman nitong si Prince.. Ikaw nga 10 decades kung magCR eh. Nyahaha.. nice one Dad.. yah, Dad ko na siya.. O tama na yan.. pinagtutulungan niyo na naman si Prince.. Oo nga mama.. kawawa naman ako.. amfufu.. Hay nako.. OA naman kasi nito eh.. kunwari pa si Mama.. makikisali rin pala.. ahehe.. sabagay, ika nga nila the family that annoys Prince together stays forever ahehe..

Ang saya na rin naman ng pamilya.. asaran kami ng asaran.. kahit yung kambal kahit mga 6 years old palang e ang gagaling ng mang alaska..

O andito na pala tayo. Yan ang bahay natin!

Wow! Sabay pa kami ni Prince na napanganga nung makita naming yung bagong bahay.. Seryoso ka ma? Yan ang bahay natin? Ang laki! Oo nga! E yung dating bahay nga naming malaki na eto 5 times larger.. Ang Daddy niyo kasi.. sabi ko yung tama lang para satin e ganito ba naman ang binili.. parang candy lang yung pinag-uusapan na binili eh.. Siyempre.. bata pa naman kasi yung kambal natin e.. panu na lang pag nagsipaglaki yang mga yan? Two years from now na lang maghahanap na yan ng mga sariling kwarto nila. Tsaka mabuti na rin yung may mga guest rooms tayo para kapag nakitulog ditto yung mga kaibigan nila Sydney at Prince o kahit nung kambal in the future e may space pa tayo di ba? Nilagyan ko na rin ng mini library para naman sa pag-aaral ng mga bata. At siyempre yung office para satin.. nilakihan ko na rin yung backyard na may dalawang swimming pool so we could held parties there or spend some quality time together.. O siya, tumahimik ka na.. inexlain mo na yung buong bahay eh..

Lalo tuloy akong napanganga sa mga sinabi ni Daddy. Panu ba naman. As in ang laki talaga.. malapit na sa pagiging mansion to eh.. Ahehe.. Kids, go inside the house na.. sigurado ako magugustuhan niyo yung mga kwarto niyo.. Sydney your room is in the second floor, sa may dulo, Green na may pink yung door.. yung sayo naman Prince is beside Sydneys door..

At talagang tinabi pa sa kwarto ko.. di ba pwede makipagexchange sa room sa kabilang dulo? Ahehe..

Iniwan ko na muna yung mga bagahe ko sa kotse.. iaakyat naman yun nila Yaya Senya, Aling Tekla o Mang Jose eh.. dumiretso na ko dun sa second floor daw sa may bandang dulo, green door na may konting pink

pink.. in fairness ang kyut nung door ah.. green siya lahat tapos may mga nakaukit na pink butterflies.. basta ang kyut..

Edi ayun.. binuksan ko na..

WOW! As in W-O-W!

Kwarto ko ba talaga to?

As in seryoso?

Two floors yung kwarto ko! Astig! Mezanin style! Grabe! Eto yung dream room ko eh.. Yung sa first floor, parang sala.. may sofa, bin bag, study table, laptop ko, TV at DVD.. Pati yung closet ko.. and take note.. walk in closet siya.. o di ba? Sosyal.. at ang banyo ko.. ok lang.. simple but elegant.. meron ding malaking terrace.. may mga upuan pa dun tsaka table.. tapos nun may parang ladder na paikot.. papunta naman yun dun sa second floor.. sa second floor naman, andun yung kama ko.. may mga lamp shade na nakadikit sa wall.. may isang sofa na mahaba at isang bin bag ulit.. de-carpet pa ha.. meron ding terrace sa second floor ng kwarto ko.. pero yung pang walk in lang..

Pinagkakalikot ko na nga agad yung mga gamit ko sa kwarto eh.. ang astig kasi talaga..

Andito ako ngayon sa loob nung closet ko.. kumpleto ha at may dagdag pa.. arrange pa lahat.. di tulad nung sa dati naming bahay ang kalat ng closet ko.. nyahaha..

Nageenjoy ako sobra sa bagong kong kwarto kaya nagulat na lang ako nung may biglang nasalita..

Andaya! Bat ikaw may malaking terrace? Anak ng butiki! Inggit ka lang.. Talaga! E di hamak na mas maganda kwarto mo sa kwarto ko e.. pang basura yung kwarto ko eh.. daya! Ows?! Sige nga, itour mo nga ako.. Sabay takbo ko naman papunta sa kwarto niya..

Patapon daw.. maganda rin nga yung kwarto niya e.. pero mas maganda pa rin yung akin.. nyahaha.. pareho kami na mezanin style.. pero sa kaniya,nasa baba yung kama and stuff.. ang nasa taas yung collection niya ng kung anu-anu.. basketball equipments niya tsaka drum set at guitar..

Ngayon ko nga lang nalaman na marunong pala tumugtog tong mokong na to e..

Anyway, dun na lang kami tumambay sa terrace ko kasi nga malaki yun.. yung kanya yung walk in lang.. bwahaha..

Marunong ka pala tumugtog? Oo naman.. ako pa.. pero hindi ko pinapakita sa tao.. akala lang nila basketball lang ang alam kong gawin.. Kahit ako e.. ngayon ko nga lang nalaman dahil nakita ko yung kwarto mo.. kainggit nga e.. gusto ko rin ng ganun.. Ahehe.. yaan mo.. minsan turuan kita.. naks naman.. big brother na big brother ang dating ah..

Basta nagkwentuhan lang kami dun nang dumating si Mama..

O andito ka pala Prince.. Masaya po tumambay dito e.. mahangin. Oo nga pala.. maliit lang yung terrace mo.. talaga ipinamukha pa na maliit lang yung terrace ha.. ahehe.. Si mama, pinangalandakan pa kay Prince.. nyahaha.. Ahehe.. pasensiya.. teka nga pala.. may sasabihin nga pala ko.. kayo inaaliw niyo ko masyado eh.. OA naman nito.. di naman masyado.. Anyway, papasok na kayo bukas ah.. si Prince sa school mo na rin papasok..

Huwaat?!

E bakit ma?! Naman! Makakasama ko pa yang asungot na yan! Grr! Ayaw mo yun, mababantayan kita.. nyahaha.. Sira ulo! Ahehe.. actually isa yun sa main purposes.. pero hindi naman kayo magkaklase eh.. 4th year na si Prince di ba? Third year ka palang, iha.. Buti naman.. ayoko nga magkaron ng kapatid sa klase.. ang KJ pag ganun.. haha.. Yun lang naman.. bumaba na nga pala kayo at kakain na tayo.. Ok!

Naman.. sa school pa mag-aaral yung kumag na yun.. haay nako..

Bumaba na agad si Prince nun pero nagstay pa ko sa room ko sandali.. binuksan ko lang naman yung computer para mamaya ok na.. tapos bumaba na rin ako..

Pag baba ko.. andun na sila.. pero hindi pa kumakain.. hinihintay pa talaga ako.. umupo naman ako agad..

Natawa na lang ako nung biglang umeksena sina Aling Tekla at Yaya Senya..

Ay Ate Kuya, eto po ang kainin niyo.. masarap tong Caldereta na niluto ko.. Wow! Mukha nga pong masarap.. favorite ko pa man din.. Oo nga ano.. ang bango.. magaling ka palang magluto Senya.. Hay naku ati.. hende pu masarap eyan.. atsaka.. inamoy pa ni Aling Tekla yung pagkain.. ang bantut!! Anu ba naman enelagay mo dine Senya? Baket ganeto ang amoy? Ang bantut! Inamoy rin tuloy ni Daddy yung caldereta.. Aba.. ang kapal nito.. ang bango bango at ang sarap sarap nga ng luto ko eh.. Hindi naman mabaho, Tekla ah.. ang bango nga eh.. Dunt beh deceb bay da smel koya.. sa ona lang ho mabango eyan.. mamaya lang mabantut na yan.. eto na lang ho ang kaenen niyo.. Apretada.. my sfecial tee.. Hmm.. naku.. mukhang masarap din to ha.. anu kaya kakainin ko dito.. Eto ate, Caldereta! Noh,noh,noh ati.. mas masarap etong apretada ko.. Caldereta! Apretada!

Naleleto

este nalilito na sila mama at daddy sa kakainin nila.. panu ba naman hilaan ng hilaan yung dalawa.. nagpapaimpress ata kela mama..

Apretada! Caldereta! Apre *toinkz!

Lumilipad na afritada!

*Toink!

At naglanding sa katabi ko..

Which is si...

Prince!

Nyahaha!! Afritadang Prince! Nyahaha! Nako.. pasinsiya na, Prens! Hende ko man senasadya!

Hmft! Nyahaha! Naliligo si Prince sa apretada ni Aling Tekla.. nyahaha.. nakakatuwa yung itsura niya.. nyahaha.. napasmile na nga lang siya nung pagkasabi ni Aling Tekla eh.. siguro kahit siya natatawa sa sarili niya.. nyahaha..

O ayan.. kasi kasi.. tignan mo ginawa mo.. tekla kasi eh.. tsk.. tsk.. Oi oi Sinya.. ang yabang mu ah.. eh ekaw nga etong me kasalanan neto eh.. Anong ako?! Hep! Hep! Teka nga.. anu bang nangyayari sa inyong dalawa? Nung umalis naman kami magkasundo kayo ah.. bat ngayon parang may tension sa inyo?

Oo nga.. magkavibes pa nga daw sila eh.. sul sestahs pa nga daw sila sabi ni Aling Tekla noon.. tapos ngayon di mo maintindihan.. pero ang cute nila.. ahehe..

Teka lang ho ah.. magpapalit lang ako.. excuse me.. Napatingin naman ako nun sa kaniya.. at napatingin rin siya sakin.. tapos.. Hmff!! Mabuti pa nga.. nyahaha!! Ehe.. nakakatawa noh? OO!! Nyahaha..

At mas lalo akong natawa nung nagsalita si Daniel.. Kuya, kuya.. macharap?

Nyahahah!!! Wahahaha!! Nyahaha!! Hoy babae.. tumigil ka na nga sa katatawa.. nasa hapag kainan.. Sorry.. hmf!

Nakakatawa talaga yung itsura ni Prince.. as in saktong naglanding yung afritada sa ulo niya.. wala pa naman siyang pakialam nun sa mundo tapos bigla na lang dinamay ni Aling Tekla.. Aling Tekla talaga o.. nyahaha..

Nagshower na at nagpalit na nun ng damit si Prince.. kami naman nagsimula ng kumain.. Caldereta yung kinain ko.. favorite ko eh.. si mama at daddy naman halo.. para daw walang selosan.. ahehe.. yung kambal naman parehong afritada.. naiinggit daw sila sa Kuya nila.. wahaha!! Yung mokong naman, caldereta yung inulam.. natrauma na ata sa Afritada experience niya.. ahehe..

Pagkatapos nun eh.. umakyat na ko sa kwarto ko.. at dun ko nakachat ang baliw at ang loka.. with webcam pa ah..

aww.. nakakamiss rin pala ang baliw at ang loka loka.. ahehe..

Lokaret_me: Oi bruha! Tagal mo nawala ah.. Akobaliw17: oo nga.. tapos huhu.. iniwan na tayo.. huhu.. Magandako_18: mga baliw! Nagbakasyon lang ako noh.. back to school bukas.. Akobaliw17: ows? Eh bat wala ng tao sa bahay niyo Lokaret_me: oo nga.. tsaka sang impyerno ka naman nagmula? Di man lang nagsabi.. Magandako_18: biglaan po siya.. sa Italy lang naman.. kakauwi ko nga lang ngayon eh.. Lokaret_me: oh?! Wow! Galing! Anu itsura dun? Akobaliw17: e bat nga wala ng tao sa bahay niyo? Magandako_18: oo ang ganda dun! Pakita ko sa inyo pictures ko bukas.. excited na nga ako pumasok eh.. Lokaret_me: oo nga.. namiss ka namin.. ahehe.. Akobaliw17: E BAT NGA WALANG TAO SA BAHAY NIYO! Nyay.. nagalit.. pasensiya.. naexcite kaya ako sa mga pinagsasabi ni Kymie.. Magandako_18: Sorry po.. e lumipat na kami ng house eh.. dalhin ko rin kayo dito bukas after school.. Akobaliw17: ah.. kaya naman pala eh.. sige ah.. bukas ah.. Lokaret_me: weeh!!

Kung anu-ano lang pinag-uusapan naming tatlo na walang katuturan hanggang sa..

Oh?! Si Lara crush pala si Steve.. hmm.. masabi nga mamaya.. Hoy mukhang butiki! Ang sama mo! Bat ka nagbabasa? Privacy please! Ahh anu? Privacy ba kamo? Sorry.. not in my vocabulary.. grr.. abat nagbabasa pala ang bruho.. buti na lang wala akong nasabi tungkol sa kaniya o sa mga crush ko.. naku! E anu ba kasi ginagawa mo dito? Kwarto ko kaya to.. Ang init sa kwarto ko eh.. dito na lang.. malamig yung aircon.. at talagang lumapit pa sa aircon ko para itapat sa kaniya.. aba.. bruhong to..

Di ko na lang siya pinansin at nagconcentrate na lang sa pinag-uusapan naming nila Lara at Kymie.. kaso.. maya-maya nagsalita na naman ulit..

Nga pala.. umalis sila mama.. Ngayon? Pinapasabi ikaw na daw bahala sa bahay.. yada.. yada.. yada.. fine..

Grabe naman tong mga kaibigan ko.. nakakatuwa yung mga binubulgar na sikre

Teka!

Bakit ako ang bahala sa bahay?

Di ba mas matanda siya sakin? Dapat siya in charge..

Anyway.. wala naman siguro mangyayare..

Magandako_18: nyahaha!! Kaya siguro iniiwasan ka ni Steve.. nyahaha.. Lokaret_me: oo nga.. nyahaha.. pero ok naman sana si Steve di ba? May mali lang talaga sakaniya.. Akobaliw17: anong may mali? Ang sama niyo ah.. hes perfect for me.. Magandako_18: nyay! Anu ba naman yang pinagpapantasyahan niyo! Kinikilabutan ako!

Ahehe.. inexage ko lang yun.. actually may itsura nga si Steve eh.. tall, dark and handsome ang drama.. napaka-athletic pa! Magaling sa basketball, pati soccer.. ewan ko lang baka may hidden talents pa yun.. yun nga lang ang daming pimple sa cheeks.. tsk!

Akobaliw17: OA ka! Lokaret_me: oo nga.. di naman nakakaki

WAAH!! GO YAYA GO! NO! CHALO NA SI YAYA! PiNAYO SI AYING CHEKLA! HINJI KAYA! PAYAYO SI YAYA! Machaya ka eh!

**blag!!*

ARAY! Huhuhu!! Waaah!!

Teka.. si Daniel ba yun?

Hoy mukhang butiki! Icheck mo nga yung mga bata.. parang umiiyak si Daniel e.. E bat ako? Im in charge remember? And Im ordering you to do so..naks.. straight English yun. Ayoko nga.. ikaw na lang.. at talagang nilakasan pa yung aircon.. tignan ko lang kung di ka pa magyelo niyan..

Ang bad myo Danyica! Eto chayo! Ayay! Ayay! Huhuhu.. waah!! Huhu..

Oi, dalian mo.. nag-aaway na ata yung dalawa.. Abat tinignan lang ako at ibinaling ulit yung pansin niya sa aircon.. hay nako.. sige na nga.. ako na lang ang titingin dun sa mga bata..

Pagbaba ko sa sala..

Abat nagsasabunutan yung kambal.. at sina Yaya Senya at Aling Tekla naman e..

Hoy, ang daya mo! Beh! Sabehen mu lang talu ka na.

Naglalaro ng X-box..

Yaya, Aling Tekla! Anong ginagawa niyo?! Yung kambal nagsasabunutan na oh.. Sandali lang Sydney. Tatalunin ko lang si Tekla.. Ef yur gana talu talu meh..

Sus maryosep! Aatakihin ako nito sa puso eh..

Pinigilan ko na lang yung kambal na nagsasabunutan at ang naging ending eh ako na lang ang sinabunutan nila.. anak ng tokwa.. ganito pala pag may kapatid na maliit pa..

Aray, aray.. guys! Will you stop?! Nasasaktan na ko! At nakakainis pa dahil pinapanood lang ako ni Prince habang nakikipagsapalaran ako sa gera nung kambal.. kulang na lang popcorn..

Aling Tekla, iliko niyo po..or so I thought.. sila Aling Tekla pala pinapanood niya.. Salamat Prens! Yeah! At talagang mas inintindi pa yung laro nila Aling Tekla ah.. haay nako..

Buti na lang at napigil ko na yung kambal.. ginamitan ko na lang ng magic powers ko.. kaya ayun natahimik na at naupo na lang sa sofa habang kumakain ng lollipop..

Nung medyo nahimasmasan na ko sa lahat ng kaguluhang naganap sa bahay bigla namang may nagdoorbell..

Hmm.. sino kaya yun?

Hoi Prince, buksan mo nga yung gate. Ikaw na.. busy ako.. busy sa pagtunganga.. hay nako..

Kaya ang ending eh ako na naman ang sumunod sa inutos ko.. sa sunod nga hindi na ko mag-uutos baka gawin naman niya..

*ding dong!

*Ding dong ding dong ding dong!

Sandali lang! Grabe ba naman kasi yung tao, pindot ng pindot sa doorbell..

Paglabas ko, nakita ko babae yung doorbell ng doorbell.. hindi ko siya kilala.. nakasleeveless, miniskirt at high heels.. ang dami ring accessories sa katawan.. sino naman kaya ito.. Yes? Sabi ko habang binuksan ko partially yung pintuan ng gate namin.. Oh, mali ata yung bahay na napuntahan ko.. ahm.. #12 Oakland?

Chapter 11 ~~Ang pagtutuos~~

Oo, eto nga yun. Sino ba hinahanap mo?

Bigla naman lumabas si Prince.. Hoy Sydney, sino ba yan? Bat ang taga napatigil siya sa pagsalita niya nun nakita niya yung girl sa pinto. Yung babae naman bigla ba naman pumasok sa loob at talagang natamaan pa ko ng gate pagpasok niya ha..

Pagkalapit naman niya kay Prince sabay yakap.. grabe naman makapalupot to.. Oh, baby! I missed you so much!

Ahe.. ahm.. I missed you too..

Camille..

Princes pov Sabi ko na nga ba namiss mo rin ako eh.. kaya nga I decided to go here.. sinabi sakin ni Steve yung bagong address mo.. hay nako! Lagot ka sakin Steve!

Eto na naman ang girlfriend ko na walang pagod sa pagsasalita.. ang daldal sobra! Nabaling tuloy kay Sydney yung tingin ko bigla nung dumaan siya samin ng hindi pa sinasara yung gate.. at seryoso yung mukha niya.. galit kaya siya?

Uhm.. Sid.. Yung gate, nakabukas pa.. Alam ko.. pakisabi na lang sa pumasok matuto siyang magsara ng gate.. sabay balibag ng pintuan namin.. Whats up with her? Nagshrug na lang ako ng shoulders ko.. malay ko din eh..

Ako na lang yung nagsara ng gate.. tapos inassist ko na si Camille sa loob ng bahay namin.. umayos naman agad sina Yaya Senya at Aling Tekla nung nakita nila na may bisita.. si Sydney naman, andun lang.. nakikipaglaro sa twins..

Umm.. Sid.. Si Camille nga pala.. Alam ko.. yung babae sa wallet mo..

Sydneys pov Ang sakit kaya nung pagtama sakin nung gate.. kaasar yung babaeng yun ah.. ang arte.. ayoko pa naman sa maarte..

Nakipaglaro na lang ako sa kambal..

Umm.. Camille si Sydney nga pala.. stepsis ko.. and Sid.. si Camille nga pala.. Alam ko.. yung babae sa wallet mo.. Ahe.. siya nga.. Hi, Sydney.. Ive heard so much about you! And isnt it amazing? Were like sisters already! In your dreams!

Nginitian ko na lang siya.. yung halatang fake.. tapos yung kambal na lang yung inintindi ko..

Naku.. eyan ba ang nubya mo Prens? Abay kay gandang bata.. Ahihi.. Thank you po.. aaargh! Feeling naman niya..

Inirapan ko nga.. feeling kasi.. wahaha!! Feeler!! Ahihi..

Magkatabi sila ni Prince sa sofa namin.. naku.. Aling Tekla labhan niyo mamaya yung sofa.. maraming germs!!

At ako naman, ewan ko nga kung bakit, e napaupo naman sa sofa sa tapat nila while reading Candy magazine (sipsip?? Nyahaha..)..

Nag-uusap sila.. pero di ko maintindihan.. taga ibang mundo ata tong Camille na to at iba ang lengwahe eh.. yung di mo maintindihan kung slang na English ba o nag-iinarte lang talaga.. grabe pa pumalupot kay Prince!

Baby.. sandal ako sa shoulders mo ha.. inaantok ako eh.. inaantok pala eh.. edi sana umuwi na lang.. O sure.. Para sayo lang naman tong mga balikat ko eh..

Aaaargh! Parang alam ko yun ah..

Flashback WAAAAAAAaaaaaaaaaahh!!! Duet pa talaga yung dalawa sa pagsigaw.. at take note, magkayakap na! Buti na lang at etong si Prince ang katabi ko..

Nyaha!! Nakakatawa naman tong mga kaibigan mo.. Ganyan talaga yang mga yan.. mga duwag yan eh..

WAAAAAAAaaaaaaaaaahh!!! Tignan niyo.. duet ulit.. the grudge 2 kasi pinapanood namin.. sa bahay ni Kymie.. napanood ko na kaya hindi na ko nagugulat sa mga nangyayari.. pero concentrate pa rin ako sa panonood ko nun..

Maya-maya nagulat na lang ako nung hinawakan ni Prince yung mukha ko at sinasandal niya sa balikat niya.. kaya napailing ako..

Bakit? Inaantok ka ata e.. Hindi.. ok lang.. Ok.. tapos hinawakan naman niya yung kamay ko.. as in holding hands.. grabe bat ang lambot ng kamay nito..Sandal ka lang pag-inantok ka ha..

Para sayo lang naman tong mga balikat ko eh.. End of flashback

Sakin lang pala nakalaan shoulders niya ah.. ang bolero.. kabwisit..

*Snap

hui.. ok ka lang?

Nyek.. nginangat ngat ko na pala yung Candy.. naku.. sorry po..

Oo.. anu.. umm.. anu ba magandang palusot?? Umm.. tinatry ko lang kung matamis ba yung Candy..

binigyan naman nila ko ng your-freakin-weird look.. ako, todo ngiti lang.. kahit plastic lang.. ahehe.. Ghad! Kailangan ko pang makipagplastikan.. buti na lang at may tumawag sa telepono at nakaalis ako agad dun..

Sino daw po? Kymie daw eh.. Nyay.. nakalimutan ko.. kachat ko nga pala sila.. nalimutan ko na balikan yung computer.. lagot..

Ah.. eh.. Hello? Hoy bruha.. tama ba yun ha? Tama bang kalimutan kami ha? Sorry.. nagkagulo kasi sa bahay eh.. Well, dapat mo ng ayusin.. kasi malapit na kami sa bahay mo ha.. huuwaat?! Panu yun? Maghanda ka ng tatlong pitchel ng juice okaya coke, tatlong pack ng tinapay..

basta 3x lahat.. ok? abangan: Chapter 12++Long Lost Friends++

Chapter 12 ~~Long lost friends~~ E teka.. asan na ba kayo? Nasa harap ng bahay niyo..

Huwaat?! Ang bilis naman..

Eto nga o.. pipindutin na namin yung doorbell..

*ding dong!

Abat totoo nga.. napatakbo tuloy ako dun sa pinto.. nagulat pa nga yung maarteng Camille pag daan ko sa kanila..

Paglabas ko naman ng pinto, nakita ko kagad sina Lara at Kymie.. nakatayo sila sa tabi ng isang sasakyan.. naks naman.. nagkokotse na pala sila ngayon.. ahaha..

Hoy.. panu niyo natunton bahay ko? Di ba dapat bukas ko pa kayo dadalhin dito.. Naku.. mamaya na kwentuhan.. papasukin mo muna kami.. ang init! O sige sige.. pasok na.. Teka.. tawagin ko lang yung isa naming kasama.. may iba pa silang kasama?

Hoy!

meron nga.. lalaki.. nasa may lilim siya.. nakasandal sa pader habang nakalagay yung both hands niya sa pocket.. ang astig nga ng look niya e.. nakacap nga lang kaya tuloy di ko masyado makita kung sino..

Hoy! Pasok na daw..

Inangat naman na niya yung ulo niya nun.. at nakita ko..

Ni-Nikko??

Ngumiti naman siya.. kaya nginitian ko rin.. Oi musta? Ok lang ba kung sumama ako sa kanila? Ah.. eh.. oo naman..

Nikkos pov Nagulat ata siyang makita ako.. para kasing nahihiya siya na hindi alam yung gagawin.. nakakatuwa nga itsura niya eh.. Hoy bruha.. anu na? Tatayo na lang tayo dito maghapon? h-ha? Eh.. oo.. ay este hindi pala.. anu.. ah.. pasok na kayo.. Ayun. Ang init init eh..

Sabay takbo naman nung dalawa sa loob ng bahay nila Sydney.. medyo napastop pa nga sa pinto tapos dahan-dahang pumasok sa loob.. ang weird nung dalawang yun.. anyway, dalawa na lang kami ni Sydney ngayon dito sa labas..

Ah.. eh.. ikaw? Di ka ba papasok? Sabi niya habang nakatingin sa sapatos ko.. Sabay na tayo pumasok.. tsaka bat ka nakatingin sa sapatos ko? Madumi ba? Hi-hindi! Anu.. kasi.. naisip ko lang..

Kawawa naman yung ahas na pinatay para gawin lang yung sapatos mo..

Toinkz!

Sydneys pov naisip ko lang..

Ka-kawawa naman yung ahas na pinatay para gawin lang yung sapatos mo.. Toinkz! At kelan pa ko naging makanature? Anu ba care ko sa ahas? Naka-on siguro ang aking Earth Crusader mode..

Oh-kay.. tara na nga sa loob.. mainit dito.. ayun pumasok na kami sa loob ng bahay..

Grabe.. bakit ba kasi ako nagkakaganito? Parang si Nikko lang naman ah.. yeah.. si Nikko lang naman na sikat na sikat sa school dahil ubod ng good looking at napakagaling kumanta at maggitara na rin.. tapos ang bango bango pa.. amoy na amoy ko yung pabango niya na strawberry yung amoy.. o di ba?

Nagulat naman ako nung pagpasok na pagpasok namin sa loob eh biglang napatayo si Prince..

a-anong ginagawa mo dito? Seryoso yung mukha niya nun na parang medyo galit.. Duh? Dito ko nakatira..

Hindi ikaw.

Si Nikko.

Uy! tol ikaw ba yan? Wow naman, long time ah.. Oo nga eh.. napadpad ka dito? With matching pagbungguan pa ng mga chests nila yan ah..

Wait!

Magkakilala sila?

Teka.. teka nga.. magkilala kayo? Oo naman. Kaklase ko siya nung elementary.. At close kami nung grade six.. kaya lang nawala na yung contact namin sa isat isa nung pagkagraduate namin. Aw. Sayang naman.

Hey, Prince.. ako bisita mo di ba? Ang bastos naman nito.. di ba niya nakikita may reunion yung boys..

Mag-antay ka nga jan.. nakita mong nakikipag-usap ako dito eh.. E ako nga bisita mo at girlfriend mo kaya ako ang asikasuhin mo hindi yung bisita ng kung sino sino..aba. Sumusobra ka na ah.. baka gusto mong majombag ng di oras? Sige na Prince, nakakaistorbo pala kami sa inyo ng girlfriend mo.. tara na Sid. Puntahan na natin sila Lara.. Ok.. Tapos hinila na niya ko papunta sa may kitchen namin.. pero pagkaalis naming nakita kong nagtalo pa sila Prince at si Camille.. oh well.. paki ko ba? Di ba?

Hmm.. ang cute naman ng Kitchen niyo.. nakakailang.. lumapit siya sakin at tinignan ako straight to my eyes.. kasing cute mo.. at ngumiti siya tapos tinouch yung tip ng nose ko.. ow! Mukha na pala akong kusina ngayon?!

Ahem..ahem..

Sabay kaming napatingin ni Nikko sa may nook..

Ahe anjan pala kayo.. Oo kanina pa.. Ang sarap nito ah.. mukha nga.. ang kalat na ng nook namin eh.. puro balat ng pinagkainan nila..

Grabe ah.. bahay ata nila to hindi akin.. ahehe.. naubos na ata yung mga stock na chichirya ko ditto.. hays.. nakijoin na lang tuloy kami sa pagkain nila.. Pagkatpos nun nagkwentuhan na lang kami sa may nook namin.. nung nabusog na yung baliw at loka pati kami ni Nikko e umakyat na kami sa kwarto ko.. amaze na amaze nga yung dalawa eh.. ang ganda daw kasi ng kwarto ko.. kahit ako naamaze eh.. ahihi..

Napagkatuwaan naman nung dalawa yung laptop ko kaya ayun kinalikot na nila.. habang kami naman ni Nikko nagkwetuhan lang.. ako dun sa sofa nakaupo siya naman sa binbag na nasa tapat ko.. ang cute nga niya e..

Maalala ko nga lang.. panu nga ba napadpad tong mga to dito?

Maiba lang ako.. bakit ka nga pala nandito? Panu niyo nalaman bagong address ko? At panu nangyare na magkakasama kayo nila Lara at Kymie?

Ah.. yun ba..

wag na yun.. sus ginoo! Akala ko ikukwento na eh.. Dali na.. nacucuriuos ako eh.. Hmm.. sige na nga.. yun.. madali naman pala kumbinsihin to eh.. kasama ko si Sam at si Fhol kanina.. (Student Council president at vise) may meeting kasi sila and sinamahan ko si Sam.. inutusan siya ni Fhol na may dalhing documents sa mama mo kaso may emergency si Sam so ako na lang inutusan since dala ko naman yung car namin with my driver.. binigay na lang niya sakin yung bagong address niyo daw..

E panu nasama dito sila Kymie?

Nakita ko sila galing computer shop.. e ang wiweird kaya At sinong sinasabihan mo ng weird?! Nakikinig pala tong mga to Ha? Eh.. wala.. ahihi..

Tinignan naman nung baliw at loka ng pamatay nilang tingin si Nikko tapos binaling ulit yung pansin nila sa laptop ko.. as in sabay na sabay pa nilang ginawa yun ah.. parang pinraktis.. Hay.. so ayun sinama ko na sila since alam ko naman na close kayo.. akala ko alam nila bahay mo.. kaya sinama ko.. Kaso hindi nila alam.. ahehe.. Oo nga e.. hehe..

Kaya naman pala.. yung dalawa talaga o.. ang kukulit.. anyway, wala na naman masyadong nangyare buong araw.. mga four ng hapon nung umalis yung bruhildang clown face.. actually nung pag-alis lang nila Lara at Kymie ko nalaman na nakaalis na pala yun.. si Nikko naman nagstay.. kailangan daw kasi niyang antayin si Mama.. at dahil sa sobrang tagal na daw nilang hindi nagkita ni Prince eh ayun nagbonding muna sila.. ang daya nga eh! Di man lang ako sinali.. andun sila sa kwarto ni Prince nagjajamming..

Pero ok na rin.. parang niyuyugyog yung kama ko habang pinapakinggan ko yung pagtugtog nila.. ahehe.. nakakatuwa nga eh.. ngayon ko lang narinig tumugtog si Prince ng drums.. ang galeng.. kala ko sporty lang siya eh..

Ganun lang din naman ang nangyari hanggang sa dumating na sina mama at daddy.. tapos dun na rin kumain ng dinner si Nikko.. nagbonding nga rin pala yung driver naming na si Mang Jose at yung driver ni Nikko.. ang galeng.. ahehe.. mga 7 na ata nun nung umuwi si Nikko..

Abangan:Chapter 13++Start of Something New++

Chapter 13 ~~Start of something new~~ ngayon naman ang aking pagbabalik sa school.. haay.. pagtapos ng ligaya hirap naman.. panigurado pahirapan ngayon kasi isang linggo akong hindi pumasok.. andami ko ng namissed!! Waah!!

Mga anak, anu ok na kayo? Dalian niyo, may meeting pa ko.. Ok na po ako Dad.. si Prince na lang.. mauna na lang po ako sa kotse.. O sige.. ang mommy mo nga pala? Umm.. ang alam ko po inaasikaso yung kambal.. first day po nila sa school ngayon di ba?

Tumango na lang nun si daddy at ako naman dumiretso na sa kotse at sinalpak yung ipod ko.. makikinig muna ko ng music habang nag-aantay..

Medyo ang tagal ko ngang nag-antay eh.. siguro may 5 to 10 minutes akong nag-antay sa kotse.. ang dami ba naman kasi namin eh.. late na tuloy si Daddy.. haha..

Kaming lahat kasi sa school ang baba except kay daddy.. sa iba ang destination niya.. while si Mama naman kasosyo niya yung principal namin kaya sa school din siya nagtatrabaho.. actually graduate si mama ng psychology kaya siya na rin yung nagmamanage ng guidance namin..

Ok.. andito na tayo.. ingat kayo.. Daniel Danica, kay mommy kayo sasabay sa pag-uwi ha.. at kayo naman, kayo na magsabay umuwi.. alagaan mo yang si Sydney ha, Prince? Yan ang prinsesa natin.. ahihi.. blush naman ako.. prinsesa daw.. nyahaha..

*choke may nalalaman pang pasamid samid tong kutong lupa na to ah.. sapak? Gusto mo? Ayun.. ngumiti na lang ang mokong..

E daddy anuman ako? Asus.. nagselos naman si Danica.. E siyempre princess ka din.. ikaw yung small princess tapos si Ate Sydney naman yung big princess.. Oo siya yung gurang na Prinsesa.. nyahahaha!! Abat gurang daw ako? Ayun binatukan ko nga..

O tama na yan.. halina kayo.. malelate na rin tayo.. at late na ang dad niyo.. kaya bilisan niyo na..

Kaya ayun nagpaalam na kami kay daddy tapos nagsibabaan na sa kotse.. nauna na sina Mama at yung kambal sa loob kasi nagmamadali na talaga si mama.. ewan ko nga kung bakit eh.. medyo maaga pa naman..

Kami na lang tuloy ni Prince yung nagsabay papasok ng school.. ang presko nga maglakad nung mokong na yun eh.. lahat naman ng studyante nakatingin samin habang naglalakad..

Uy girl.. tignan mo yun oh.. ang cute! Oo nga eh.. new student ata.. Ang alam ko yan yung stepchild ni Mrs. Sofia.. Oh? So stepbrother pala yan ni Sydney.. kaya naman pala..

Yan ang tsismisan ng mga babaeng kalahi ni Lara.. eto naman yung sa mga lalaking kalahi niya..

Pare, ang angas oh. Oo nga e.. Idol ko na nga siya pre..

Nyak! Idol niya si Prince.. ang baba naman ng standards nito..

Teka.. san ba yung classroom ko? Fourth year siya.. ang alam ko kaklase niya si Steve na nagkataong nasa..

Newton.. sa classroom kung saan nakatayo si Nikko.. sabay smile ko sa kaniya. Tapos nun pumasok na ko sa classroom ko.. iniwan ko na siya dun.. nyahaha..

Princes pov Newton.. sa classroom kung saan nakatayo si Nikko..

Wow.. tignan mo nga naman.. after many years, magiging classmate ko ulit si Nikko.. bestprends kami niyan eh..

Ui,Sid. Paglingon ko abat wala na pala akong kausap.. yung babaeng yun talaga.. may itatanong pa sana ako eh.. pumasok na lang tuloy ako dun sa loob ng classroom..

Paglapit ko dun sa classroom, natanaw ko yung mga magiging classmates ko.. ang behave nila ah.. nakakapanibago.. dun sa dati kong school kahit mga fourth year na daig pa ang grade one kung magharutan.. sila naman dito parang ang seseryoso..

Kumpol kumpol sila.. yung iba nag-aaral.. yung iba parang may pinagmimitingan.. yung iba naman natutulog.. ang tahimik grabe..

Pagpasok ko nga eh nagtinginan silang lahat sakin.. napa hi tuloy ako.. Ha-Hi?! tapos nginitian lang naman nila akong lahat at bumalik na sa mga ginagawa nila.. tapos may lumapit sakin na lalaki..

Good morning! I suppose you are Mister.. tapos tumingin siya sa folder na hawak niya.. [i]Prince Reian Austria? Ang astig magsalita.. parang bihasang bihasa mag-english.. basta ang galeng.. iba yung dating niya.. napatango na lang tuloy ako..

Im Fhol Pohas, President of the student council and on behave of the whole fourth year and the Student Executive Board Im welcoming you in this school.. waah.. nose bleed.. nakipagshake hands pa yan sakin ah.. tinuro pa niya sakin yung upuan ko tapos ang dami pa sinabi na parang nagbibigay ng instruction sakin.. buti na lang..

Hey! Fhol, sige na.. ako na bahala jan.. Sigurado ka?

Toink! Marunong naman pala magtagalog eh.. akala ko full na inglesero eh..

Oo naman.. Kakilala ko yan.. nginitian ko lang naman si Nikko tapos nun umalis na si Fhol. Ayus din yung pangalan nun ah.. parang nahulog..

Ui, pre.. magkaklase pala tayo eh. Oo nga eh.. didnt expect..

Medyo nagkwentuhan lang kami.. pinakilala niya sakin yung mga kaklase ko.. sinimulan niya sa officers namin.. si Fhol pala yung president pati ng klase namin, tapos babae yung vice.. Joanna ata yung pangalan.. tsinismis pa nga niya sakin na may anak na daw yun.. tapos yung Kevin naman ang secretary.. yung iba

hindi ko na maalala yung pangalan.. basta yung muse ang pinakanaalala ko.. ganda eh.. ahihi.. si Jamie Panganiban..

Maya-maya pa nun eh dumating na siya ang ingay pa..

Oi! Dude! Andito ka na?! Woah!! sa sobrang ingay niya eh nagsitinginan pa yung mga kaklase namin na
nanahimik.. yung mga nag-aaral nga eh nag shh pa sa kaniya..

Teka.. teka.. magkakilala na ba kayo? Magkasama kasi kayo eh.. natawa lang naman kami ni Nikko sakaniya.. parang clueless na clueless kasi yung itsura.. oo.. mula pa noong nasa elementary kami.. wow.. ang galing naman.. maiba lang ako.. Nikko, panu ba yan? Malapit na yung battle of the bands wala pa rin tayo nahahanap na kapalit ni Maoris.. nabangit na nga sakin ni Steve na kasali siya sa banda nila.. pero di ko ineexpect na magkabanda pala sila ni Nikko.. oo nga eh.. tsk.. problema yan.. wala ka bang alam jan? mukha ngang problemado na yung itsura nung dalawa.. kaya naman nakisingit na ko.. wait. Anu bang kailangan niyo?

Drummer lang nama natigilan yung loko at ngumiti ng nakakaloko..

Hala.. parang alam ko yan ah.. Abangan: Chapter 14++Siya kasi eh++

Chapter 14 ~~Siya kasi eh~~ First subject: Geometry (take note: double period) -grabe.. wala akong maintindihan.. iba na kasi yung topic.. puro mga tungkol sa polyhedrons na basta di ko maintindihan.. at ang masaklap eh nasa kalagitnaan na sila ng lesson.. magpapaturo pa ko tuloy mamaya kay Chong Lee nito..

Second subject: Sci. Res. -eto naman, nagrush ako dahil kailangan na daw yung draft namin sa science research namin. Jus miyo! Hindi ganun kabilis gumawa nun noh.. saktong nanakit pa yung ulo ko..

Third subject: English

-sumulat lang naman kami ngayon ng formal theme.. buti na lang at dun ako magaling kaya medyo hindi na ko naghirap..

buti na lang din at recess yung kasunod.. nagchikahan lang naman kami nila Lara at Kymie.. at ang nakakainis eh parang sobrang bilis ng recess naming at ngbell agad.. so back to class na naman..

Fourth subject: Computer.. -waah! Gusto ko ng sumuko! Naghands on kami ngayon.. gagawa kami ng isang program na lalagyan ng pictures.. oh God! Anong syntax para sa ganun?! Waah!

Fifth subject: social studies -nagbigay ng pre-test yung teacher namin.. tungkol dun sa new lesson.. Ghad! Wala akong nasagot! Tapos nagbalik na naman yung pananakit ng ulo ko.. kanina wala na eh..

LUNCH!! Para akong patay gutom nung lunch.. gutom na gutom ako eh.. hirap makacope up sa klase.. isang lingo rin akong nawala eh.. tapos pabalik balik pa yung sakit ng ulo ko.. haayz..

Sixth subject: Filipino -akala niyo ba wala lang ang Filipino? Heck no! Grabe.. magmomonologo daw kami two months from now.. maaga na daw inannounce ni Sir Llaguno para daw makapaghanda kami.. at may producer daw siyang kaibigan na manonood samin. Waah!

Seventh subject: Values -pinagdrawing naman kami ng anime ng teacher kong addict sa anime.. hay nako.. buti na lang at may talent ako sa ganyan kahit panu at di na ko masyadong nahirapan.. ewan ko nga kung anung konek nun sa lesson namin eh..

Eight and last subject: Chemistry -tulad kanina sa geometry, wala akong maintinihan ni isa sa pinagsasabi ng teacher.. pero dahil mabait si Ms. Tolentino e hinayaan niyang turuan ako ni Sarah nun..

*kring!!

Ok, thats the bell.. your dismissed..

Yey! Hay! Sa wakas.. matapos ang madugong araw na to makakapagpahinga na rin ako.. aba.. nakakapagod maghabol sa klase noh.. di na ko makarelate sa topic kanina.. kaya heto ko ngayon, andito pa sa klasrum at nakikikopya ng notes kay Kymie.. buti nga at pinahiram niya ko ng notes.. yung iba nga iuuwi ko na lang.. dami kasi eh..

Sige Sid bukas na lang.. una na ko ah..

Tumango na lang ako nun.. my lips are too weak to speak..

Siguro lumipas na ang ten minutes nung matapos kong kopyahin yung notes.. ang tanga ko nga eh.. bat di ko na lang inuwi sa bahay at dun tinapos yung pagkopya eh di ko na rin naman mababalik kay Kymie..

Basta inayos ko na nun yung gamit ko.. sobrang kalat kasi eh.. dagdag mo pa yung kalat ng mga classmate ko.. ang kalat ng classroom! Grabe! Absent kasi si Alexcess eh.. walang Supervisor, walang naglinis.. galing ng mga classmate ko noh?

Pagpasensiyahan niyo na nga pala ko ah.. pagod talaga ako ngayon eh.. kaya nga nagmamadali na akong makalabas dito para maka

Teka..

Asan na nga pala si Prince?

Princes pov So its settled then.. si Prince na ang bagong drummer natin.. magstart na tayo magrehearse next week after the field trip.. Ill just inform you about the schedule.. sige na magsiuwi na kayo..

Nyay.. katakot pala tong si Nikko.. ang seryoso niya pagdating sa banda.. leader na leader ang dating.. well, kahit naman noong grade 5 palang kami eh ganyan na yan.. masyado niyang love ang music.. siya nga actually ang nakainfluence sakin eh..

Sige mga tol, bukas na lang! Si Eduard yan, gitarista namin. Oo nga.. kita kits na lang bukas.. bye! Ang bibilis magsi-alisan ng mga to.. daig pa si Flash..

Buti naman at tinuloy mo yung drums lesson mo.. sabi niya habang inaayos yung mga gamit niya.

Ganun na nga.. kaw kasi eh.. pinilit mo ko.. sige alis na... koooooooohhh!!! May nakita akong papalapit samin!

Tago mo ko dali!

Nikkos pov Tago mo ko dali!

bakit? Nagpunta siya nun sa likod ko. Nagtaka naman ako kaya lumingon ako sakaniya. Basta! Lingon lang ako ng lingon sa kaniya tapos tago naman siya ng tago sa likod ko.. hanggang sa may isang babae na lang na tumili.. grabe.. kabingi ah..

Baby!!!!!!Sabay takbo papunta sakin.. hala.. alam ko ng baby face ako, di na kailangan pangalandakan.. Si Prince naman biglang umayos ng tayo niya at umalis na siya sa pagtatago sa likod ko..

Ahem.. oh.. Camille, bat andito ka? Ah.. naalala ko na.. si Camille pala to.. yung girlfriend niya.. E kasi namiss kita eh.. things arent like before na, di na kita kasama sa school and I miss you soooooooooo much..

now I get it.. tinataguan niya yung girlfriend niya..

Bakit kaya?

Princes pov Naman! Kaasar talaga tong si Nikko.. hindi marunong makiride.. sabi ko itago ako eh.. yan tuloy nakita ako ni Camille..

Hatid mo ko pauwi.. pweeeeeess! Para naman makasama kita kahit sandali lang.. Ah eh.. ahm.. Sure.. tara na..

Hay.. anu pa nga bang magagawa ko.. e kinaladkad na ko palabas ng school.. grabe talaga tong babaeng to..

Nilingon ko pa si Nikko nun at nagsign na patay ka sakin bukas.. panu kasi hindi man lang ako tinulungan.. para namang hindi kami magkaibigan.. hmp!

Nga pala..

Maalala ko lang..

Paano uuwi si Sydney?

Abangan:Chapter 15++knight in shining uniform++

Chapter 15 ~~Knight in shining uniform~~ Sydneys pov Hay nako.. asan ba kasi yung bakulaw na yun? Kanina pa ko pinaghahanap dito sa campus eh.. pagod na nga ako lalo pa kong pinapagod.. grrr! Kaasar! PaVIP talaga!

Sydney.. Napalingon naman ako nun sa may gate.. akala ko kung sino..

Si Steve lang pala..

Oi! Musta? Long time ah.. one week ko ding hindi nakausap tong kumag na to ah.. Oo nga eh.. so how was Italy? Hay nako Stib.. sa sunod na lang tayo magkwentuhan.. may hinahanap ako eh.. Sure.. sino? Baka sakaling nakita ko. Ha?! Anu.. ahm.. si anu.. ayan.. nauutal na naman.. ayusin mo nga Sid! Theres no reason to be utal-utal..

Si Prince.. pabulong pa yan ah..

Nabilaukan naman si Steve nung pagkasabi ko ng pangalan ni Prince..

Hinahanap mo si Prince? Tapos ngumiti ng nakakaloko.. lokong to.. ayie.. ikaw ah.. kaya ayun.. binatukan ko nga.. Sira! Sabay lang kasi kaming uuwi..

AYIE!!! Ikaw ha.. ayie.. ayie.. at talagang mas nilakasan pa.. eh kung lakasan ko din kaya yung pagbatok ko sa kaniya? Loko ka talaga! nakalimutan mo na ba? Yung stepbrother thingy.. at ayun.. barado tuloy siya.. nyahaha..

Nga pala.. nabalitaan ko nga yun eh.. nawala sa isip ko.. naalala ko kasi, ako lang naman ang magaling na nagset up sa inyo kaya naging kayo.. yun na nga eh.. at dahil dun CURSE YOU!! O siya, just tell me kung asan ba yun.. baka mapalayo pa tong usapan na to at maging emotional pa ko eh.. Sa music room ko iniwan eh.. ewan ko lang kung andun pa.. but just try.. Oki doki! Sige, bye!

At nagrush na ko papuntang music room.. mokong na yun talaga, pinahanap pa ko kung san san nasa music room lang pala..

at anu namang ginagawa nun sa music room? Di naman mahilig sa music.. ni hindi ko pa nga naririnig na tinugtog niya yung drum set or yung guitar niya eh..

anyway.. to the music room!!

Nikkos pov Grabe.. ang bilis ng mga pangyayari.. one moment andito lang sila another moment naglaho na lang sila bigla.. pero mas grabe yung girlfriend na yun ni Prince.. at sa pagkakakilala ko sa kaniya kahit mga bata pa kami noon eh hindi ganoong babae ang type ni Prince.. siyempre alam ko kung anu mga type niya..

Lagi kayang pareho yung mga crush namin noon..

Hays.. anu naman kaya pumasok sa kukurte nung lalaking yun at pinatulan si Camile? I mean either niloloko lang niya si Camile, napipilitan lang siya o tuluyan na siyang nabulag..

Tuloy lang ako sa pag-aayos sa gamit ko kaya nga nagulat talaga ako nung..

Hoy bakulaw!! Anu bang ginagawa mo dito?! Kanina pa ko hanap ng hanap sayo ah! Napapagod din ako noh!

Ako?

Bakulaw?!

Sydneys pov Hoy bakulaw!! Anu bang ginagawa mo dito?! Kanina pa ko hanap ng hanap sayo ah! Napapagod din ako noh!

Teka nga muna..

masyado ata akong naexcite ah.. pagscan ko kasi sa paligid wala namang Prince na nandito.. tanging Nikko lang..

Ay.. wala ata dito.. sige.. sabay talikod..

Pagstep ko naman ng paa.. parang bigla na lang umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko.. nung marealize ko na..

nakakahiya yung inasal ko! Nawala na naman ako sa sarili ko..

Wait. Si Prince ba hinahanap mo? Hmm.. pano niya nalaman? Napalingon ako ulit niyan sa kaniya.. Ganun na nga.. bakit? Alam mo ba kung nasan? kung ako sayo wag mo na siya hanapin.. nakaalis na kanina pa.. huwaat?! Parang biglang sumakit na naman yung ulo ko ah..

Napaupo tuloy ako bigla sa kinatatayuan ko..

Naman. Kaasar talaga yun. Pinagod lang ako sa paghahanap sa kaniya nun pala kanina pa nakaalis.. grrr... napangiti lang si Nikko nun.. ngingiti ngiti pa.. problemado na nga ako.. panu ko uuwi niyan?! Wala akong pamasahe noh.. dagdag mo pa na ang sakit na talaga ng ulo ko ngayon, nanghihina na nga ako eh.. Yung girlfriend kasi niya eh.. nagpahatid sa kaniya.. kaya ayun wala ng nagawa.. yaan mo, ako na lang maghahatid sayo.. pero pahinga ka muna.. namumutla ka eh.. umupo siya nun sa tabi ko.. Di, wag na.. ako na lang mag-isa.. Hay.. talaga nga naman o.. inuna pa yung girlfriend kaysa sa kapatid niya.. bakit nung kami hindi siya ganyan? Unfair ah.. sama talaga..

matanong ko lang.. Totoo bang naging kayo ni Sam. Nyeks. Bat ko ba tinanong yun? Care ko ba di ba? Baka isipin pa niya tsismosa pa ko tulad ni Lara..

Haha! Si Sam? Naku hindi ah.. But shes nice.. smart and pretty.. and we have been friends since birth! Kaya we really take care of each other like brothers and sisters..

Aww.. ganun.. parang sumama ata pakiramdam ko.. e have you ever had a girlfriend na ba? Anu bang mga tanong yan.. bat ba ko tanong ng tanong? Uhm.. well.. meron.. dati.. kaso wala na yun.. its past.. and i dont look back sa past.. naks.. para kaming nasa talk show ah. But actually.. I have this small crush with a girl since pumasok ako sa school na to.. minsan para siyang ewan.. but I dont know.. I just like her.. aww.. thats so sweet.. accept niya na parang kalog yung babaeng gusto niya.. well, mas sweet pa sana yan kung hindi masakit ulo ko.. hehe.. connection?? nahihilo na kasi ako eh.. anu ba pwede ko ireply sa sinabi niya? Ok lang yan kahit hindi siya princess material.. what i mean sa princess material chuva erk erk is yung mahinhin tapos maganda, getz? Kasi you can always be her Prince charming..

Nikkos pov Naah.. Id rather be her knight than her Prince charming.. at least yun, mapoprotektahan ko siya.. e kung mag-aala Prince charming ako anu naman magagawa ko nun? Magpacharming? Tsaka not all Prince love their princess.. tignan niyo nga yung asawa ni Princess Diana.. may ibang babae.. e ikaw, nagkaboyfriend ka na ba?

Toinks! Anu ka ba naman! Bat mo tinanong yun? Baka kung anung isipin niya..

Ha? Eh.. medyo nangingig yung boses niya niyan.. tapos nagulat na lang ako nung bumagsak bigla yung ulo niya sa balikat ko..

Sydney? Ok ka lang? Teka lang. Wag kang gagalaw. Pasandal lang. Minsan weird talaga ang babaeng to..

Hinayaan ko na lang siya na sumandal.. kaya lang medyo, naiilang ako..

Maya-maya naman, parang nakaramdam ako ng mainit sa balikat ko..

Wait.

Ulo niya yung nasa balikat ko ah..

Dont tell me?

Nikko, uwi na ko. Parang ang sama ng pakiramdam ko eh.. pagtingin ko naman sa kaniya, namumutla na talaga siya.. at mukhang may sakit na nga.. Teka muna. Sabay hawak ko sa braso niya at sinalat ko naman yung noo niya..

Woah! ang init!

Sydneys pov Anu ka ba? Nilalagnat ka na eh. Di, ok lang ako. Medyo nahihilo lang.. kaya nga napapahawak ako sa ulo ko eh..

Hay nako Sydney.. teka lang ah.. bigla naman siyang tumayo nun.. kinuha yung gamit niya, pati yung gamit ko.. sinabit niya lahat sa katawan niya.. body bag kasi yung bag niya, e ganun din yung akin..

Tapos nun bigla naman siya umupo sa harap ko.. pero nakatalikod siya.. meaning likod niya yung nakikita ko..

Anung ginagawa mo? Parang kang timang.. Pasan na.. ihahatid na kita sa inyo.. E bat ko kailangan pumasan? Nahihilo ka di ba? Sige na.. ok lang.. nyek.. nakakahiya kaya..

Lumingon siya nun sakin with the kung ayaw mo patay ka sakin look.. pasensiya kahit masama pakiramdam ko hindi ako nasisindak sa ganyan..

Hay nako.. bigla niyang kinuha yung dalawang kamay ko nun at nilagay niya around his neck so parang yakap ko siya.. nyay!

Tapos.. buhat na niya ko..

Hala. Nikko, anu bang ginagawa mo.. nakakahiya! Ok lang. Wala ng tao pag ganitong oras..

Nikkos pov Medyo mahaba haba yung lalakarin ko.. naku.. medyo mabigat pa naman siya.. tsk.. tsk..

Yung arms niya nakawrap around my neck, ramdam na ramdam ko yung pagkainit niya.. kung sabagay malamig naman ang panahon ngayon.. ahehe..

Nikko. Yung tanong mo kanina.. oo nagkaron na ko.. isa pa lang naman.. ah.. yung kung nagkaboyfriend na siya.. At sinaktan pa ko.. mahina at nangingig yung boses niya..

Ok lang kung gusto mo ikwento.. Wag na.. next time na lang.. basta ang mahalaga makalimutan ko siya sa lalong madaling panahon.. ganun. Di ka rin masyadong nagmamadali eh noh? Alam mo Sid, if its not him it will never be him no matter how much you love him.. but on the other hand.. yeah, straight English yun ah.. nasa mood ako magadvise ngayon.. if his for you hell always be no matter how many times you set him free.. o di ba? Sana naintindihan niya..

Nagulat na lang ako nung bigla na lang sumandal yung ulo niya sa shoulders ko.. napahinto tuloy ako sa paglalakad ko..

Sydney, ok ka pa? Hindi siya sumagot..

Sinubukan ko naman siya tignan at paglingon ko..

Tulog pala..

Basta.. lagi mong tatandaan..

Ill always be your knight.. to protect and take care of you..

Kahit Prince charming pa ang makakalaban ko.. Abangan:Chapter 16++Teddy Bear++

Chapter 16 ~~Teddy Bear~~ Princes pov Anong oras na ba?

What?! Alas siyete na! Bat wala pa yung babaeng yun? Naku naman. Dont tell me nawawala siya? aba nasa Pilipinas lang kami noh.. Kapag naabutan pa nina Mama at daddy na wala pa siya dito hanggang ngayon, mauulit na naman niyan yung nangyari sa Italy.. and again.. its my fault.. but shell be the one wholl get blamed..

Kasi naman bat ba ang tagal ng tatlong buwan?! Tatlong buwan yung dare sa akin nila Steve at Bren (yung kaibigan ko sa dati kong school).. na tatlong buwan ko daw na pagtiisang maging girlfriend si Camille.

Yeah, I never loved her.. nung una akala ko matututunan ko din siyang mahalin.. pero iba talaga siya sa mga girls na gusto ko.. ni wala nga siya ni katiting ng ugali ni Sydney eh.. shes so different from her and I dont like it.

*ding dong!

Prens! Pake boksan naman yong pento. Opo.

Sana lang si Sydney na to..

Pagbukas ko ng pinto..

Hi, Prince! Nikko? Sydney?! Ano nangyari kay Sydney?! Ewan ko nga eh.. pero mainit siya kanina.. nakatulog nga on the way namin pauwi eh.. Naku naman.

Agad ko naman kinuha si Sydney from Nikko.. nakapasan kasi siya kay Nikko, binuhat ko naman siya.. yung parang pagkarga sa mga baby.. talaga to o.. parang bata eh..

Upo ka na muna jan.. I-aakyat ko lang si Sydney sa kwarto niya.. tumango lang naman siya nun.

Aba.. medyo mabigat din tong babaeng to ah..

Patay.. doble dobleng stairs pa aakyatin ko..

Anyway, inakyat ko na nga si Sydney sa kwarto niya.. at inutusan ko naman si Yaya Senya na palitan si Sid.. siyempre hindi pwedeng ako.. tapos nun bumaba na ko sa sala para kausapin naman si Nikko..

Ui, tol. Salamat sa paghatid kay anu.. Wala.. yun.. tsaka.. anu.. kasi.. Teka nga, ayusin mo nga.. anu ba talaga gusto mong sabihin? Napangiti naman siya nun..

Parang hindi ko gusto yang ngiti na yan ah..

Sydneys pov May batang babae.. nakaupo siya sa isang sulok.. May hawak siyang manika.. na parang pamilyar sakin.. Tinitigan ko lang siya.. then I realized, umiiyak pala siya..

Nung nakita ko yung mga mata niya, parang may kakaiba akong naramdaman..

So I approached her..

Bata, bakit ka umiiyak? *sob.. Kasi.. *sob.. nawawala yung.. *sob.. isang Teddy bear ko eh.. Iniwan niya ko.. hindi ko alam kung san siya nagpunta..

parehas pala kami.. may nawawala din sakin.. matagal ng nawawala yun..

nawawala din yung Daddy ko.. yung tunay kong Daddy.. hindi ko rin alam kung asan siya..

Alam mo, stop crying na.. ako, nawawala din yung Daddy ko.. hindi pa ko naipapanganak sa mundo wala na siya.. pero hindi ko tinry na hanapin siya.. alam mo kung bakit? Shinake naman niya yung ulo niya.. while pinupunasan yung luha niya.. Kasi sabi sakin ng mama ko, kapag daw may nawawala wag hanapin.. the more na hinahanap daw the more na hindi nakikita. Tsaka ikaw, strong ka naman eh.. kaya mo naman kahit wala si Teddy Bear.. Kaya po ba hindi mo hinahanap yung Daddy mo kasi naniniwala ka na kusa siyang magpapakita o natatakot ka lang sa pwedeng mangyari pag nakita mo na siya?

*oist! cute!

San naman nanggaling yung tunog na yun? Lumingon lingon ako para hanapin kung san nang galing yung tunog.. hanggang sa..

*kablag!

Ara-ouch!

I found myself staring at the ceiling.. nahulog lang naman ako.. sa kama?

* oist! cute! May nagtext!

Yung cellphone ko, nagriring pala..

May nagtext lang naman..

Aba.. tignan mo nga naman kapag maraming nagmamahal.. finaflood ang cellphone ng text messages.. ahihi..

Lets see..

Lara, Kymie, Queen, Keithleen, Ann, uy si Sam nagtext.. minsan lang yun ah.. puro mga kowts nga lang.. hayz.. hilig ng mga to sa kowts.. love quotes.. ang kukyut nga eh.. parang ako.. nyahaha!

Nakakatuwa yung sabi ni Lara.. kapag daw nadapa ka sa harap ng crush mo siyempre diyahe yun di ba? Para daw hindi masyadong nakakahiya eto ang dapat sabihin..

See how I fall for you? o di ba.. daig si Miriam Quiambao..

Then si Nikko.. aww.. hes so sweet.. nagtext pa talaga to know if Im ok..

Maalala ko nga pala.. nakakahiya.. nakatulog ata ako kanina.. baka nalawayan ko pa si Nikko.. (shh! Wag kayo maingay ah.. minsan tulo laway talaga ako eh.. secret lang natin yun ah!)

Kinabukasan..

Medyo aantok antok pa ko nung pagpasok ko sa school.. kaasar nga.. Badtrip na naman si Prince ngayon.. kaasar yun.. nananahimik ako babarahin na lang ako bigla.. Tapos kung hindi ako babarahin mang-aasar.. hay nako.. pasalamat siya inaantok pa ko ngayon At wala pa ko sa mood pakipag diskusyon sa kaniya..

Pinagpatuloy ko lang naman yung mga paghahabol ko sa mga lectures.. hanggang sa dumating yung mga klasmates ko.. and eventually.. nagklase din kami..

Good morning class! Good morning Sir Reyes.. ang tamlay maggreet..

You may seat down.. tapos may nilabas siya na sheet of papers galing sa envelope niya.. Please give these letters to your parents.. may reply slip ito para malaman kung sino yung sasama sa field trip natin this Thursday.. ay.. oo nga noh.. may field trip nga pala.. nakalagay sa school calendar..

medyo na-late na yung pagbibigay ng notice sa parents kaya dapat ibalik yung reply slip agad bukas.. ang hindi makapagbalik.. automatic nang hindi sasama.. nyay! Kawawa naman yung mga makakalimutin..

sabi sa letter.. magkakaron daw ng orientation the day before the field trip.. and the site kung saan kami magfield trip ay sa..

Cave??

Woah! I think its gonna be one of a kind adventure.. again.. kasi last year one of a kind din eh.. hihi..

Fast forward natin to tomorrow.. excited lang naman ako ikwento yung mga magaganap sa field trip.. ahehe..

Right now nasa gym kami.. shortened period lang kasi kami ngayon since bukas na yung field trip.. sa bulacan yung pupuntahan namin kaya maaga ang departure time namin..

And since halos tig20 minutes lang ang nakalaan for each subject.. inuto na lang ng mga President ng both sections ng Third year ang mga teachers namin para magpractice na lang kami para sa nalalapit na cheering competition sa intrams.. and luckily.. pinayagan naman kami.. mga u-to-squared (u-to2x as in uto-uto) na teachers! Bwahaha!

Todo practice nga kami eh.. sayaw dito.. sayaw dun.. well.. determinado lang naman kaming mag-over all champion this year since walang kwenta masyado yung mga fourth year kasi andun yung pang pabadluck nila which is si Prince.. hehe..

Then.. nung nagbreak muna kami.. naupo ako dun sa bleachers.. siyempre para magpahinga.. katabi ko nun si Kay-ann.. Mommy kung tawagin namin..

wait, para maintindihan ninyo ng lubusan.. ganito yan.. sa klase namin meron kaming parang family.. may mommy.. may daddy.. at 20 kami na magkakapatid.. o di ba? One big happy family..

si Kay-ann yung mommy.. Si Regie naman yung Daddy namin.. (para matuwa kayo, ipopost ko family picture namin.. ahehe..) si Nicolo yung panganay namin.. followed by Meredith, Javi, Ynna, Nikki, Reiko, Ian, Russelle, Shelah, Me!!, Jethro, Kymie, Danica, Allen, Mikka, Maro.. that doesnt end there.. si Lara ang Lola namin.. wala kaming Lolo.. searching for applicants pa daw si Lola.. haha.. and then theres Sam, Chritsie, Kat, and Ann na mga Tita namin.. meron pa.. yung mga borthers and sisters-in-law pa namin. Pati pets, driver at katulong.. in short we really are one big big happy family..

hey.. mukhang pagod ka ah.. oo nge mamy eh.. si Tita Chritsie kasi grabe magpapractice.. hehe.. haay.. mamimiss ko kayo.. teka teka.. di ko ata gusto yung facial expression niya ah.. naku mamy ah.. ayan ka na naman.. senti mode ka na naman.. natahimik lang siya nun.. pero nakangiti.. yung ngiti na malungkot.. (ang gulo noh? Nakangiti pero malungkot.. basta ganun) may sasabihin ako sayo.. anu na naman yan? Problema kay Sarah o Patrick? Natawa naman siya sa sinabi ko.. problemado kasi lagi to eh.. Im sorry.. Im sorry for two things.. Hay nako mamy, nagdadrama ka na naman.. daig mo pa ko sa pagkadrama queen ko ah.. Hindi, seryoso.. sorry.. sorry kasi I broke my promise to you.. gets mo na yun.. yeah.. gets ko siya.. may suicidal tendency kasi si mama.. kapag nadidepress, sinasaktan yung sarili.. one time nagpromise siya sakin na hindi na niya gagawin ulit.. but she broke it.. And Im sorry kung mauulila na kayo sa ina.. Huwaat?! Anu na namang kalokohan nalalaman nitong nanaynanayan namin? Anu ba naman yang pinagsasabi mo ha mommy?! Aalis na ko next week.. after ng field trip.. Anu?!

Naiyak ako nun.. kasi naman.. hindi nga kami family by blood, pero family kami by heart. Dati, hindi kumpleto yung pamilya ko.. si Mama lang ang meron ako.. pero ng dahil sa family namin sa klase, naramdaman ko na rin talaga na may family ako.. and now its just so sad na.. magiging broken family na kami..

Alam na ba nila? Hindi pa.. wala sa plano ko ang sabihin sa kanila.. I would just make the rest of my stay here the best and unforgetable..

It hurts so much on my part..

Kasi..

I dont want to lose another member of my family ever again..

ayoko ng maulit yung pag-iwan samin ni Daddy.. Abangan: Chapter 17++Havananas++

Chapter 17 ~~Havananas~~

One hour before mag-end yung klase namin.. pinatawag lahat ng highschool students.. magkakaron daw kasi ng orientation about sa field trip bukas.. sunod-sunod na nagsidatingan yung mga freshmen, sophomores at ang Seniors.. umupo kami sa kaniya-kaniyang place namin sa gym.. tapos nun may nagsalita na facilitator namin para sa field trip namin..

Good afternoon, high school students.. Im ate Jaya from Lakbay kalikasan.. sila talaga yung in charge pagdating sa filed trip namin kaya hindi ordinary field trip yung field trip namin.. and I can say that its a lot fun than the other filed trips.. kami ang magiging facilitators ninyo para sa field trip niyo bukas.. you are going sa tunay na biak na bato and biak na bato national park.. I have here some reminders..

Blah..blah..blah.. ayun ang dami niyang mga sinabi na kung anu daw kailangan dalhin and everything.. pati yung may mga sakit daw kailangan magdala ng personal medicine.. mga kachuvahan pa..

Sa trip natin bukas, magdala kayo ng packed lunch.. bawal ang junk foods na nakalagay sa original packaging.. remember we are aiming for the zero waste campaign here.. magdala rin kayo ng extra rubber shoes and sandals.. bawal yung mga anu ba yun.. havananas.. anu daw? Havananas.. ok yun ah.. bagong brand.. nagtawanan tuloy kaming lahat..

Havianas po.. sabi nung isang concern student.. hehe..

Ayun, havianas pala.. akala ko havananas eh.. tapos mahaba habang dakdak ulit niya hanggang sa sabi na lang niya eh..

Take nothing but pictures Bring nothing but smiles Burn nothing but calories Leave nothing but footsteps

Coz remember..

We have a bigger classroom out there..

Oha! Oha! Laban kayo sa prologue niya.. ahihi..

After that.. woohoo!! Uwian na!!

Sa bahay.. Natulog lang naman ako pagdating namin ni Prince sa bahay.. ewan ko nga ba dun.. kaninang umaga pa badtrip.. kanina naman pauwi namin hindi naman ako pinapansin.. hay.. ewan ko ba dun.. kaya eto natulog na lang ako.. mga 5:00 ng hapon na ata ako nagising.. woah! Ang tagal ko palang nakatulog.. Anyway, nagcomputer lang naman ako nun at nag-ayos na ng mga dadalhin ko sa field trip bukas tapos nagcomputer ulit.. nag-eenjoy na ko nun sa pagcocomputer nang may narinig akong tunog.. more like music.. someone singing and playing the guitar..

And I think it came from Princes room..

Princes pov

So what's the point in all of this When you will never change The days have pass, The weather's changed Should I be sorry Could I be sorry

I did it all, all for you Hoping you would see Your eyes are dull, your hands are clenched Are we ready? Are we ready?

hayz.. bakit ba lagi na lang ganun? Naalala ko na naman tuloy yung pinag-usapan namin kagabi..

Flashback

Ui, tol. Salamat sa paghatid kay anu.. Wala yun.. tsaka.. anu.. kasi.. Teka nga, ayusin mo nga.. anu ba talaga gusto mong sabihin?

Pare.. I think Im falling in love.. Woah! Ang corny mo tol ah.. No. Im serious.. dati crush lang pero ngayon.. mahal ko na ata.. What do you kung ligawan ko na? Pare, mukha ngang seryoso ka.. sino ba itong babae na to ha? Well.. baka magalit ka eh.. Bat naman ako magagalit? Kung si Camille.. iyong iyo na!

Shes..

Your stepsister.. Sydney.. waatda?! End of Flashback

Simula pa nung mga bata kami lagi na lang pareho yung gusto namin.. pareho yung laruang gusto namin, damit pati babae.. at kahit kaibigan ko siya talagang lumalaban ako.. hindi ko hinahayaan na matalo niya ko.. kaya ayun.. ang laging senaryo namin dati eh inaagaw ko yung gusto niya.. well, masama na kung masama.. selfish na kung selfish.. kesa naman matalo ng wala man lang kalaban laban..

At sobrang nababadtrip ako ngayon! Dahil yun ang nangyayari sakin.. natatalo ng walang kalaban laban.. well, what am I suppose to do? Balikan ko siya? Panu yun eh stepsister ko na siya? Why did I ever let her go anyway?

Un-lonely nights Romantic moments The love, the love What about them? Throw it all away

*knock! Knock!

Pasok..

Maya-maya pumasok si Sydney.. ang kulit ng itsura.. di mo malaman kung nangloloko o naloloka..

Hey.. I heard you play your guitar.. di ka pa ba nagpeprepare para sa field trip bukas? Umupo siya niyan sa tabi ko at binaba ko naman yung gitara ko.. Naah.. wala pa ko sa mood.. Ganun? Well, its the first time I heard you play your guitar.. at ngayon ko lang din nalaman na marunong ka pala kumanta.. Ghad, your good.. one of the reasons why I liked her is because para ko siyang accountant na naglilista ng lahat ng good qualities ko.. mapanegative or positive, lahat good sa kaniya.. well, at least yun ang paniwala ko..

Hey.. di ba sabi mo gusto mo matuto maggitara? Yeah.. ang galing galing kasi eh.. kakalabitin mo lang then boom! Tutunog na! haha.. nakakatuwa yung itsura niya.. para bang fascinate na fascinate siya sa gitara na parang may magic to or something like that.. Well, your in luck.. youre here, I have my guitar and Im in the mood to teach..

Sydneys pov Well, your in luck.. youre here, I have my guitar beside me and Im in the mood to teach.. Talaga?! As in your serious?! Aba, parang nakakapanibago ata ang kumag na to ah.. parang kanina lang sobrang bad trip sakin then now eto nag-ooffer pang turuan ako maggitara.. Ayaw mo maniwala? Sige ka.. baka mawala yung mood ko na magturo.. May sinabi ba kong hindi ako naniniwala? Game.. teach me.. then I gave him a big smile..

Then he started teaching me.. una yung basics daw muna.. dapat daw malaman kung muna kung pano yung G, A, B, Bb, at marami pang iba.. at dahil sa matalinong estudyante ako eh natutuhan ko naman agad.. pero siyempre dahil rin hindi ako likas na musician madalas pa rin akong magkamali.. tapos tinuruan niya na ko ng isang kanta.. sabi niya mas matututo daw ako kapag nasanay ako agad sa mahirap kaya mahirap na song agad yung tinuro niya (well.. sakin mahirap na yun..) pang girl na song yung tinuro niya sakin.. yung waitin ni Lala..

Nag-eenjoy naman ako siyempre natututo ako.. until I noticed na parang magkayakap pala kami.. kapag inaayos niya yung kamay ko sa gitara at tinuturo niya sakin yung tamang pagstrung ng strings.. well, I dunno but it made me feel awkward..

Umm.. teka.. napatingin naman siya sakin.. Ghad we are so close! Na-iilang ako.. yu-yung.. palusot.. anong magandang palusot?? Yung Havianas ko sumuot sa ilalim ng kama mo.. sabay sipa ko naman sa tsinelas ko..

Tinignan naman niya ako nun ng ang weird mo look sabay sabi ng.. Ok.. Ill get it.. tapos nilapag na niya yung gitara sa may kama.. ako naman sumandal na lang sa may mga unan niya at naghintay sa kaniya.. then.. wala na kong maalala..

Princes pov Ang weird talaga ng babaeng to o.. sumuot daw sa ilalim yung tsinelas niya e sinipa naman niya.. haay nako.. inu-uto lang ata ako nito..

I got it!

*boink!

At talagang naumpog pa ko sa kama ko.. hay nako..

At eto pa ang malala.. pagkita ko dun sa babaeng tinuturuan ko maggitara..

Ayun..

Knockout na.. tulo laway pa..

So inayos ko na lang siya sa pagkakahiga niya.. nakaupo kasi siya na nakasandal lang sa mga pillows ko kaya hiniga ko na lang siya at baka mangawit.. dadakdak na naman to sa umaga sa kakareklamo ng masakit yung likod niya kapag nangawit to.. tapos nun kinumutan ko na rin siya.. malamig na kasi pagdating ng late night.. pag naman pinatay ko yung aircon magbubunganga naman siya na mainit.. I really know her that much..

As for me naman, wala akong balak matulog.. naupo lang ako sa tabi niya.. tinitignan siya habang natutulog.. Naaalala ko na naman lahat.. from the first time I met her to the day I broke her heart which I regret so much now..

Sa ka-iisip ko di ko namalayan na nakatulog na pala ako.. nalaman ko na lang yun nung ginising na ko ni mama 4:00 in the morning to prepare for the field trip..

Abangan:Chapter 18++Evil Stepbrother++

Chapter 18 ~~Evil Stepbrother~~ Princes pov Hey.. Morning Prince.. Good morning po.. sabi ko ng medyo inaantok pa.. well.. its 4 in the morning.. Bat dito natulog si Sydney? Di ka tuloy nakatulog ng maayos.. sabi niya nung napansin niyang nakatulog ako ng nakaupo.. Ok lang po yun.. tinuturuan ko po kasi siya kagabi maggitara.. napagod po siguro kaya ayun nakatulog.. O siya, gisingin na natin siya para makapagprepare na kayo.. maaga pa ang alis ng bus niyo di ba? Sige po baba na kayo.. ako na lang gigising sa kaniya.. tumango na lang si mama tapos bumaba na.. nagprepare pa kasi siya ng mga dadalhin naming food.. ako naman nagprepare na rin ng mga stuff na dadalhin ko like extra clothes and other stuff.. kasi naman wala talaga ako sa mood magprepare kagabi.. sa dami ng inayos ko.. 4:45 na ko natapos.. which is.. medyo late na..

Ginising ko na naman nun si Sydney.. and like what I expected..

What?! 4:50 na?! Bat ngayon mo lang ako ginising!?! Malelate tayo niyan! Dapat 5 nakaalis na tayo dito.. 6 po ang alis ng bus. Anu ba?! Masyadong time conciuos yan eh.. ayaw nalelate..

Sydneys pov

E nag-impake pa ko ng mga dadalhin ko eh.. Jus miyo Prince! Gusto mo bang maiwan tayo ng bus?! Ngumiti lang siya.. arggh! Nagawa pang ngumiti..

Kaaga-aga iniinis ako.. hay nako.. kaya naman bumalik na ko sa kwarto ko at nagmadaling maligo.. aba ayoko kayang maiwan ng bus.. gusto ko makasama sa field trip noh.. once in a lifetime experience yun eh..

In less than 20 minutes, im ready to go.. pati sina mama at daddy ready na rin.. kaya lang.. nambubwisit talaga ata tong si Prince eh.. maliligo palang! Grr! Nasayang tuloy lahat ng pagmamadali ko.. hay nako..

Halos kabugin ko na yung pintuan niya sa banyo sa kakapamadali sa kaniya.. panu ba naman may 5:30 na.. assembly time na namin dapat.. dagdag mo pa na sobrang nakakapressure yung pagmamadali nila Kymie at Lara sa kakatext kung asan na daw ba ako dahil sila raw eh nasa school na.. yung mga ganun..

Hay nako Prince! Pag naiwan tayo ng bus sisisihin kita habang nabubuhay pa ko! Grr! Kaasar ka talaga! Wag ka mag-aalala ka.. hindi tayo maiiwan niyan.. At panu ka naman nakakasiguro ha? aber?! Bibilhan lang naman kita ng gitara which cost all my money kapag naiwan tayo..

And if not.. oh Ghad! Another deal.. lumapit siya sa may tenga ko.. then he wispered something to me..

You owe me a kiss..

Huwaat?! Sapak gusto mo?! E nung kami nga walang ganyan ganyan ngayon pang magkapatid na kami.. anu ba siya? Nahihibang na?? Tapos tumawa pa ng nakakaloko.. loko loko talaga to.. Anu ba yan.. kaaga aga nag-aaway na naman kayo.. Oo nga.. bilisan niyo na nga lang at malelate na kayo.. well we are already late.. thanks to Prince..

I walked passed through him papunta sa kotse namin at abay ngumisi pa ng nakakaloko sabay wink.. grr.. sarap talaga sapukin nito.. hay nako..

No pansinan kami buong time na nasa kotse kami.. naasar na talaga ako sa kaniya eh.. I dont know but feel ko kasi napakaspecial ng field trip na ito na kailangang kailangan kong makapunta..

Nung mga 5:40 na tinawagan na ko ni Chritsie Pojas, kapatid ni Fhol Pojas na student council president.. inutusan daw siya ni Sam na tawagan ako dahil ako na lang at si Prince daw ang inaantay sa bus namin.. ghad! Magkabus pa kami.. kamalasan ko nga naman..

Pagkababa ko ng phone its already 5:55.. five minutes na lang at aalis na yung bus namin! Waah! maiiwan na ko!

Talagang kinalaban namin yung oras at that time and you know what? Umabot naman ako..

As in we got there just in time bago sila umalis.. whew! Akala ko di na ko makakasama eh.. At dahil sa late nga akong dumating.. nawalan na ko ng chance na mamili ng upuan.. I ended up in the third row.. at si Prince lang din ang katabi ko..

At bigla ba naman bumulong sakin magkaupo namin.. Panu ba yan.. you owe me one kiss.. lokong to.. pigilan niyo ko sasapakin ko talaga to.. kabadtrip.. He! Magtigil ka jan!

Sina Kymie at Lara naman andun sa likuran namin nakaupo..

Pinaghalo pala nila yung ibang fourth year at ibang third year sa iisang bus kaya magkasama kami ni Prince ngayon.. yung ibang fourth year na kasama namin sa bus hindi ko na masyadong napansin kung sino kasi andun sila sa may likuran..

Matagal-tagal din yung binyahe namin papuntang biak na bato.. rush hour din kasi nun sa Quezon City kaya medyo natraffic kami dun.. pero naging ok na naman nung nakalagpas na kami dun.. kain dito kain dun.. picture dito picture dun.. yun lang naman ang mga naganap sa loob ng bus..

Mga two-three hours ata yung binyahe namin para makarating dun.. pagkarating naman namin dun..

Im Kuya Jan. at eto naman si Ate Maui. At kami ang magiging facilitators niyo para sa field trip na ito.. ok, ang facililitators ay parang mga teachers na rin.. ang pinagkaiba lang is that etong outdoors ang classroom namin.. yung mga natutunan niyo sa loob ng classroom, dito niyo na I-aaply.. and Im warning all of you, hindi madali ang mga activities na gagawin natin.. and because of that you will need your partners.. aba.. may bagong pakulo sila ah.. may pa-partner partner pa ngayon.. dati wala eh..

Pinartner na namin kayo.. girls would go with boys para matutulungan at maalagaan nila yung girls.. like what Kuya Jan said hindi madali ang activities natin.. pwede kayong mainjure or worse.. mamatay.. if your not careful enough.. so here goes the list of partners.. tapos ayun, tinawag na yung mga magkakapartner tapos sabay sila na pinapalabas ng bus para magline up na dun..

Sydney Cassandra Austria? Youd go with..

Nikson Custodio..

Si Nikko?

Andito rin pala siya sa bus na to.. di ko kasi napansin eh..

Nginitian naman niya ko nun at nagba-bye na kay Sam.. sila pala yung magkatabi kanina sa bus.. ang sweet nga nila eh.. malakas ang vibes ko na may tinatago ang dalawang to.. ahihi..

Tayo pala magpartner eh.. dont worry, ako bahala sayo.. Dont worry din, hindi naman ako alagain.. malakas resistensiya ko sa mga ganito.. ahihi.. sabi ko habang nakapose na nakataas yung dalawang kamay ko showing na Im strong.. Mukha nga.. tara na..

Princes pov Nakakaasar. Dapat ako yung partner niya eh.. Kuya niya ko di ba? Bat sa iba pa siya pinartner? Tignan mo pa tong si Nikko.. abot tenga ang ngiti..

Prince Austria? Your partner will be..

Fredrica Najat.. napatingin naman ako dun sa so called partner ko..

Oh-my-ghad!

Siya yung girl na nakwento sakin ni Steve dati.. Yung girl na Pimple na tinubuan ng mukha.. dagdag mo pa yung diamond shape na katawan niya, ngipin na parang sa rabbit.. at ang pinakamalala.. marami siyang galis..

Kaasar. Nagpakuyt pa. May pabeautiful eyes pang nalalaman, may kuliti naman yung mata.. sabay nakita ko pang ang sweet sweet nung dalawa.. yung tipong sila lang ang tao sa mundo.. umakbay pa si Nikko kay Sydney.. nagblush naman yung bruha..

Sorry.. uhm.. akin na yan.. ako na magdadala ng bag mo.. Uhm.. sure ka? Medyo mabigat. Ngiting ngiti talaga sa mundo oh.. feeling ko tuloy nagsusuper saiyan na ako at ready na ko I-hame hame wave yung lokong Nikko na yun..

Uhm.. p-prince.. gusto mo, ikaw na lang din magdala ng bag ko? Feeling tong Fredrica na to ah.. Nafracture yung balikat ko nung isang linggo eh.. hmm.. alam ko na! mabuti pa ikaw na lang magdala ng bag ko.. eto oh.. sabay bigay ko sa kaniya nung bag ko.. bwahaha.. feel the pain of being my partner..

Then pinapila na kami nina Kuya Jan at ate Maui.. pumunta kami sa isang open space at dun pinaform kami ng straight circle.. o di ba.. straight na circle.. nagstart kaming magwarm up din.. kailangan daw kasi ng warm up bago kami mag trecking at spelungking.. magkakatabi yung mga magpapartners nun..

Lalo tuloy akong nababadtrip.. grr.. panu ba naman nagbibiruan pa yung dalawa.. hello? Warm up exercise ito hindi comedy bar.. napatingin naman ako bigla sa partner ko.. bigla kasi humawak sa braso ko.. nyak!

Ahihi.. sorry.. matutumba kasi ako eh.. hay nako.. nagpakyut na naman ang mukhang gorrila.. siguro siya yung long lost daughter ni King Kong..

Pagkatapos ng katakot takot namin warm up (naging katakot takot ng dahil kay Fredrica).. nagstart na kaming magtrecking.. nasa may likuran kami ni Fredrica nina Nikko at Sydney.. mahaba haba yung nilakad namin.. si Nikko talaga kinarir yung pag-alaga sa mga partners eh.. todo alalay kay Sydney.. if I know, nanananching lang yan.. samantalang ako, walang pakialam sa partner.. nadapa, natapilok, at bumunggo na sa punot lahat pinababayaan ko lang..

Then napadpad kami sa isang mini-river na abot waist ang lalim.. we need to cross that para makapunta sa mga caves..

Teka.. sa pagkakaalam ko takot sa tubig si Sydney ah.. takot siyang malunod eh..

Oh my God! Tatawid tayo jan? Yup.. andun daw kasi sa kabilang side yung mga caves.. Ganun.. sige ikaw na lang tumuloy.. dito na lang ako..

Bakit? May phobia ako sa ganyan eh.. Ganun ba? Hindi kita pwede iwan dito noh.. alam ko na.. Pasan ka na lang sakin.. itatawid kita.. Sure ka? Grr!! Inaasar talaga ako eh.. lunurin ko kaya si Nikko?

Nakakaasar.. bat kasi kailangan nila maging sweet di ba? Pwede naman maging partners na hindi ganyan kasweet eh..

Prince! Im scared of the water! Ipasan mo din ako.. Please? Ayan na naman siya.. bakit parang may feeling ako na ginagaya niya si Sydney? Eew! Ang layo ah.. Ganun ba? E panu yan takot din ako sa tubig.. ako na lang ipasan mo.. sabay sampa ko naman sa likuran niya.. nakoo!! Kung makita niyo lang itsura niya.. hirap na hirap sa pagbubuhat sakin.. tulo ng tulo yung pawis niya.. bwahaha!! Ok lang to.. mas malaki naman katawan niya sakin eh.. Dapat nga lagi niya ginagawa to eh.. baka sakaling may pag-asa pa siya na pumayat.. haha..

Pagkalagpas namin sa river.. nagstart na ulit kami maglakad.. mahaba-haba rin yung nilakad namin.. hanggang sa narating na namin yung yungib 1.. ang hirap ng daan papunta dun.. iyon daw yung cave na ginamit ng mga katipunero kung saan ginagamot nila yung mga sugatang katipunero.. may mga skeleton pa nga doon eh.. at dahil nga sa mahirap ang way papunta dun, Nikko strikes again.. yung kaniyang pasimpleng pag-alalay kunyare.. hay nako.. style niya bulok! Ganun din sa Yungib 2.. iyon naman yung tambakan cave.. dun shinooting yung kaharian ni Dugong sa Marina.. teka..

May Dugong rin pala kaming kasama..

Si Fredrica.. bwahahaha!!

Then sa Yungib 3 na tinatwag nilang ambush cave.. grabe.. this is the hardest cave we went to.. sobrang dilim masikip dun sa ibang parts na as in halos di na magkasya yung mga dugong na tulad ni Fredrica.. hindi ko na alam kung anong nangyari kela Nikko at Sydney niyan kasi bigla na lang sila nawala.. panu si Fredrica, panira.. nawala daw yung ipit niya, pinaghanap pa ko.. para namang pagnakatali siya nagiging magandang babae siya.. as if.. kaya ayun, di ko na tuloy nabantayan sila Sydney at Nikko..

Nakita ko na lang sila ulit nung pabalik na kami sa bus.. at binuhat ulit ni Nikko si Sydney nun dumaan ulit kami sa river.. kaya naman binuhat ulit ako ni Fredrica.. and this time, binuhat niya ko hanggang bus.. bwahaha.. what can I do? E masarap magpahirap ng tao eh..

Sa bus naman.. buti na lang at katabi ko na si Sydney nun.. di ko na matake si Fredrica.. e kumain muna kami ng lunch..

Uuy.. ikaw ah.. ang sweet niyo ni Fredrica.. ahehe.. anak ng.. sweet pa ba tawag dun? E halos sipain ko yun papuntang outer space eh.. Manahimik ka kung ayaw mong madagukan.. kaasar talaga.. nag-gigiggle pa..

Pagtapos naman namin kumain.. nagsalita na si Kuya Jan para sa susunod na activity namin..

Ok Guys.. mas mahirap tong susunod nating gagawin.. kailangan ninyong gamitin lahat ng skills na natutunan niyo sa school dito.. get ready and prepare yourselves dahil..

Magracing lang naman kayo na makalabas sa loob ng isang forest.. Abangan: Chapter 19++LOST++ Chapter 19 ~~LOST~~ Sydneys pov Nice.. mukhang exciting yun ah.. plus it will be my first time na makapunta sa isang forest.. mukhang tama yung horoscope ko sa Candy ah.. naka-on ang aking Earth Crusader mode.. Exciting nga.. delikado naman.. Well.. its what we call adventure.. takot ka lang ata eh.. Ako? Takot? Sige.. magpapa-api ako sayo pagnaunahan niyo kami ni Fredrica na makalabas sa forest.. uhoh.. umiiral na naman ang pagkasugarol ng stepbrother kong walang hiyang ex ko rin.. Alam mo.. ang duwag mo talaga.. kasi lahat dinadaan mo sa padeal deal mo eh.. dapat sumali ka sa deal or no deal eh.. baka manalo ka pa.. Yeah right.. tignan mo tong dimohong to.. sarap dagukan nito eh.. baka nakakalimutan niya.. muntik na kami di makasama sa field trip na to ng dahil sa kakupadan niya..

Nag-antay pa kami ng mga 45 minutes sa bus bago kami pinalabas ng mga facilitators namin.. agad naman kaming sumama sa mga partners naming pagkababa na pagkababa namin ng bus..

Kaya lang..

Para namang wala akong makitang forest dito eh.. pinaglololoko lang ata ako ni Kuya Jan eh.. haha..

Maglalakad pa tayo bago natin marating yung forest.. dun banda yun oh.. galing naman nitong partner ko.. panu niya nalaman na yun yung iniisip ko? Hala.. hindi kaya mind reader etong si Nikko? Ahihi.. Ahh.. eh panu mo naman nalaman? Nakapunta na ko dito dati eh.. ahh.. galing ah.. edi ibig sabihin malaki ang chance namin na manalo dun sa race kasi alam na niya pasikot sikot sa forest kasi nga nakapunta na siya.. o di ba?

Nung nakababa na at ready na ang lahat nagsimula na nga kaming maglakad papunta dun sa so called forest.. in fairness, malayo siya ah.. kakapagod eh.. ang haba na ng nilakad namin out of sight pa rin yung forest..

San naman kaya napadpad yung forest na yun.. lumitaw na sana.. kasi sayang yung energy ko noh.. di pa nagsastart yung game low bat na ko..

Matapos ang aming death march eh thank God at narating na rin namin yung forest.. at in fairness.. ang laking forest nga nito ah.. and naniniwala na ko na dangerous ang aming adventure dito.. ibang klase kasi yung forest.. grabe ang ganda.. sayang naiwan ko sa bus yung camera ko..

Juniors, Seniors.. eto na ang starting point ng inyong racing niyo.. its 12:50 so ang estimated time namin ng end ng race niyo is by 4:00 in the afternoon.. pipila kayo and youll get something from Kuya Jan in the entrance ng forest.. mga compass at map and other equipments iyon na magagamit niyo sa loob ng forest.. then by partners.. isa isa kayong papasok sa loob ng forest.. this is it guys.. goodluck and take care.. its very dangerous out there.. ahehe.. yeah right.. kulang nalang sabihin niya ulit because we have a bigger classroom out there ahehe..

Pumila na kami ni Nikko.. at nasa likod naman namin si Prince at ang kaniyang magandang partner na si Fredrica.. bwahaha!!! Maganda daw.. nyahaha..

O ano Sydney? Ang maunang lumabas ah.. with matching evil smile pa yan ah.. inisnab ko na lang siya.. si Nikko naman busy sa pagkalikot nung mga gamit na iniabot sa kaniya ni Kuya Jan.. Tara na.. sige Prince.. kita kits na lang sa finish line.. aba.. thats the spirit.. ok talaga tong partner ko eh.. haha.. parang sumama pa nun yung itsura ni Prince.. ewan ko lang ah.. medyo malayo na rin kami nung nilingon ko siya eh..

Sid.. mag-ingat ka sa paglalakad mo ah.. watch your every step.. lubak lubak ang daan dito.. baka madapa ka.. di ba? Ang bait? Wag mo ko intindihin.. kaya ko naman eh.. basta ikaw na bahala sa mga directions.. mahina ako jan eh..

Hehe.. ok lang.. tsaka Ive been here na naman dati.. so medyo alam ko na rin yung konting masikot sikot dito.. kaya may advantage na rin tayo.. Naisip ko na rin yan.. just do your thing..

For mga 30 minutes, I think.. e wala kaming ibang ginawa kundi maglakad ng maglakad.. minsan lumiliko pa kaya lang di ko rin masabi kung lumiko nga ba kami.. hindi naman kasi straight yung forest eh..

Malayo pa ba tayo? Uhm.. cant tell.. pero as far as I can remember.. nakalabas kami dati dito in 2 hours lang.. Ah.. basta Nikko ah.. Im counting on you.. sabi ko habang pinapat pa yung shoulders niya.. natawa naman siya nun sakin.. lagi na lang ako tinatawanan ng lalaking itech.. hmpf! Kung di ka lang mabait at wafu.. nakoo.. ahehe..

Uhm.. Sid.. sasama ka ba kay Prince next Saturday? Huh? Ano ba meron next Saturday? Saan? Ano bang meron? Hindi pa ba niya nasasabi sayo? Part na siya ng banda namin.. and well be playing sa battle of the bands next Saturday.. pupunta rin sa school natin yung ibang mga banda from other schools.. Ohh.. wala siyang nababanggit eh.. kaya Im not sure kung makakasama ako sa kaniya.. Ganun.. o sige.. ako na lang mag-invite sayo.. punta ka ha.. Ill try.. pero hindi ako makakapromise.. Ok lang.. kung gusto mo, isama mo na rin sina Kimberly at Lara.. Oki doki..

Nagpatuloy kami sa paglalakad namin.. medyo napapagod na nga ako eh.. I think more than an hour na kaming naglalakad sa loob ng forest na to..

Uhm.. Sydney, gusto mo pahinga muna tayo? Sabi niya habang titig na titig sa mapa.. Ok lang ba? Baka mahuli tayo niyan.. may pustuhan pa naman kami ni Prince.. tsk.. Well.. Sydney.. I think we have a bigger problem than that..

Princes pov Hay nako.. bwisit talaga tong Fredrica na to.. grabe kung makapalupot.. Takot daw siya at baka madapa..

Sus ginoo! Eh kamukha nga niya yung lupa eh..

Malayo pa ba tayo? Im so scared inside this forest na eh.. good thing youre here.. Eew! Me too.. Im so scared inside this forest na rin.. because of you..

Wait.. yun na ata yung exit oh.. Really? Saan? Ayun oh. Tara dali..

Takbo ako nun oh.. gusto ko na makalabas dito ng mahiwalay na ko sa Fredrica na to eh.. di ko na iniisip kung anu mangyare dun sa kasama ko basta takbo lang ako.. and then..

Congratulations! Kayo ang kauna-unahang nakalabas from the forest! Panu ba yan? Panalo kami.. bwahahaha!

Kaya lang asan na kaya sila Sydney?

Sydneys pov Well.. Sydney.. I think we have a bigger problem than that..

Bakit? Anong problema? Wag ka mabibigla ah.. napansin ko kasi parang kanina pa tayo paikot-ikot dito eh.. What?! Are telling me na naliligaw tayo? I thought you know this place? Ganun na nga.. Alam ko nga tong lugar na to kaya nga alam ko na naliligaw tayo eh.. sa palagay ko kaya tayo naligaw e dahil may sira itong compass. Look. Pinakita niya sakin na iisang direction lang yung tinuturo nung compass..

Patay!

This is really a big problem..

E panu na yan? Anong gagawin natin? Honestly.. I have no idea.. useless din kasi tong mapa kapag walang compass.. kasi we dont know kung nasaan tayo.. So ano na ngang gagawin natin ngayon? I suggest magpahinga muna tayo at mag-abang ng mga kaklaseng dadaan.. siguro naman may makakasalubong tayo..

Oh Great!

Princes pov May lumabas na pair na naman.. but its not Sydney and Nikko.. Then theres another.. pero hindi parin sila..

Bat ang tagal naman ata nila? Sa pagkakakilala ko kay Nikko magaling yun sa mga ganito unless.. May nangyareng hindi maganda sa kanila.. wag naman sana..

Ok guys.. its 4:00 na.. magpack up na kayo para makauwi na tayo.. Congratulations again kela Prince Reian Austria at Fredrica Alex Najat.. Teka lang Ate Maui.. Kulang pa po tayo.. wala pa po yung stepsister ko at si Nikko.. Talaga? kulang pa tayo? O sige.. anong full name nila? Irereport ko team leader natin.. Sydney Cassandra Ausria po at Nikson Custodio..

Nako naman.. asan na ba kayo? Uupakan ko talaga yang Nikko na yan pag may nangyaring di maganda kay Sydney..

Sydneys pov Tara Sydney.. maglakad lakad tayo.. baka may maabutan pa tayo dito.. haayz.. paiyak na ko ng mga sandaling ito.. kasi naman sa lahat naman ng places in the world na maliligaw kami ditto pa sa forest! Waah! panu ko magsusurvive! Walang electricity dito! Meaning wala lahat! Pati cellphone! Kasi walang signal! Hay nako.. kaasar..

But then sumunod na lang ako sa paglakad ni Nikko..

Lakad dito.. lakad dun.. lakad ulit dito.. at lakad ulit dun..

Haay! This is hopeless! Parang paikot ikot lang naman kami eh.. hinihingal na ko pati..

*Kulog..Kulog.. (ganda ng sounds ko.. ahihi)

oh ghad! Uulan pa ata.. di naman ata kami masyadong malas ngayon noh? But we still continued our palakad lakad.. until..

*kulog.. kulog..

*Rain..rain.. (wahaha! Kakawindang! Hanep yung sounds..)

well.. dahil umuulan.. tumakbo kami.. bigla ko nga narealize.. whats the point of running? Mababasa rin naman kami.. siguro nature na talaga yun ng mga tao.. takbo lang kami nang biglang huminto si Nikko.

Wait, Sydney.. bahay ba yun? Sabay tingin ko sa tinuturo niya.. Medyo blurry yung vision ko kasi may fog fog pa.. pero nung tinignan ko ng mabuti..

Abat bahay nga! Weeh!

Oo, bahay nga yun. Tara dali. Dun muna tayo.. at tumakbo ulit kami papunta dun sa bahay..

Parang isang maliit na cottage na medyo sira sira pa yung bahay.. pero matibay rin kahit panu kasi walang tumutulo.. yung flooring lang talaga ang sira sira..

Upo ka muna jan.. gagawa lang ako ng apoy para hindi ka lamigin.. so umupo na lang ako dun sa parang kama na made of kahoy.. naghalukipkip ako kasi nilalamig na ko sobra! Basang basa pa kami pareho ni Nikko..

Maya-maya nakagawa na siya ng apoy.. kaya medyo nainitan na rin ako..

Naku.. basang basa ka pala.. magkakasakit ka niyan.. tapos kinuha niya yung bag niya na bitbit niya kanina pa.. hinalungkat niya yun.. ewan ko ba kung bakit.. Eto oh.. nasa gitna yan kaya hindi nabasa.. suotin mo muna.. kesa magkasakit ka.. E panu ka? May isa pa naman dito eh medyo manipis nga lang pero ok na rin.. yun na lang akin.. E nakakahiya naman wag na lang.. Ok lang talaga.. dun ka magpalit o.. may parang kwarto dun eh.. at panu naman niya nalaman iyon? Dun kasi ako kumuha nitong mga kahoy.. ahh.. nice.. mind reader na rin pala siya ngayon..

Dahil sa nanginginig na ko sa lamig e di na ko nagpakipot at sinuot ko na yung damit niya.. nakakaasar nga.. kung alam ko lang edi sana dinala ko na lang din yung bag ko.. haayz..

Paglabas ko nung mini kwarto slash tambakan ng kahoy nakita ko naman siya.. nagbibihis.. nyay!

Nakashorts na siya nun.. kayo ah.. kala niyo ah..

Tapos bumalik na ko sa kamang kahoy na inuupuan ko kanina.. komportable ako dun kasi mainit dahil sa apoy.. maya-maya tumabi na rin sakin si Nikko..

Sorry ah.. kasalanan ko to eh.. Ok lang yan..im sure naman hahanapin nila tayo eh..sana nga lang as soon as possible.. Oo nga eh.. but for the mean time I think dito na tayo magpapalipas ng gabi.. ok lang ba? Para namang may choice tayo di ba? Napasmile siya nun.. e kasi naman nagtanong pa e yun lang naman ang only choice namin.. hehe..

Sa mga oras ngayon Kokey na.. tsk.. di ko mapapnood.. kaasar naman.. anu daw? Kokey? Nanonood siya nun? Nyahahaha!! Kung sabagay cute naman si Kokey.. kasing cute niya.. ay.. erase! Di ko sinabi yun ah.. Ikaw ba? Anong pinapanood mo ng ganitong oras? Di ako mahilig sa TV eh.. puro computer lang ako.. surf lang sa internet.. ganun.. so ayun.. jan na nagstart ang aming kwentuhan tungkol sa mga bagay bagay.. hanggang sa..

Sino ba yung naging boyfriend mo na sinaktan ka? Uh-oh.. panu napunta dito yung usapan?

Princes pov Ano po ate, kuya. Nahanap niyo na ba sila? Iho, masyadong malakas ang ulan.. mahihirapan kami na makita sila.. for the mean time I suggest umuwi ka na muna.. kailangan mo rin magrest.. sumabay ka na lang sa team leader namin.. on the way na siya pabalik.. Ayoko. Hindi ako aalis dito hanggat wala si Sydney..

Sydneys pov Uhm.. Nikko.. wag na lang muna natin pag-usapan yan.. in time, malalaman mo rin.. tama ba yang sinabi ko?? Ok lang naman.. I understand.. umm.. di ka pa ba inaantok? Medyo.. kaya lang di naman sa anu.. kaso ang dumi kasi nitong kama eh.. di naman sa nag-iinarte.. well.. sino ba naman makakatulog sa madumi di ba? Teka.. tumayo siya at hinalungkat na naman yung bag niya.. Eto.. gamitin mo.. ehe.. abat boy scout pala tong si Nikko.. may kumot siya.. at dalawa pa.. Ahehe.. boy scout ah.. salamat.. nilatag ko na naman agad yung isang kumot.. binigay sakin ni Nikko yung bag.. medyo tuyo na naman kasi kaya yun na ginamit kong unan.. tapos humiga na ko para matulog..

Ikaw ba hindi pa matutulog? Mamaya na siguro.. dun na lang ako sa sulok.. panu kaya siya matutulog dun eh sulok nga yun.. alangan naman matulog siya ng nakaupo? Panu ka kaya matutulog niyan.. ni hindi ka nga makakahiga jan eh.. Ok lang.. uupo na lang ako.. nyeh! Tapos ako nakahiga dito may unan pa.. unfair ko naman ata.. Edi kawawa ka naman.. anu.. umm.. dito ka na lang sa tabi ko.. malaki naman to kasya tayo.. wag ka ng humindi.. mangangawit ka lang kung jan ka sa sulok.. di ba?? Tsaka kanina pa niya ko inaalalayan at inaalagaan so parang kabayaran na lang to.. Haay.. ikaw talaga.. sige na.. matulog ka na.. teka.. maalala ko nga lang pala.. Teka.. anong date nga ba ngayon? October 17.. bakit? So ibig sabihin October 18 bukas? Oo e bakit nga? Wala.. wala.. sige.. goodnight..

Nikkos pov Kasalanan ko to eh.. dapat nung umpisa palang nalaman ko na na may sira yung compass.. kawawa naman tuloy si Sydney.. natutulog sa matigas na kama.. ni hindi pa kumakain ng dinner.. naku.. patay ako nito kay Prince.. kung sabagay.. asot pusa naman ang dalawang to.. tsaka di ko naman pinabayaan si Sydney di ba?

Inaantok na rin ako.. si Sydney naman mahimbing na rin yung tulog.. kaya tumabi na ko sa kaniya..

Napansin ko naman na nilalamig siya.. manipis lang kasi yung kumot eh.. kawawa naman.. ang tanga ko kasi eh.. haay.. so ang ginawa ko..

Hinarap ko siya sakin.. inunan niya yung right arm ko.. hinila ko naman siya with my left arm at nilapit sakin..

In short..

Niyakap ko siya..

Abangan: Chapter 20++the search is over++

Chapter 20

~~the search is over~~ Princes pov Tumila na rin ang ulan.. napatingin naman ako sa langit.. ang ganda pala ng langit kapag kakatapos lang ng ulan.. parang namumula na may blue blue.. napansin ko din na magmamadaling araw na pala.. at hanggang ngayon hindi pa rin nila mahanap sila Sydney.. ako naman wala pa ring tulog.. hay nako Sydney.. kung hindi lang si Nikko kasama mo hindi na ko magtitiyaga dito..

Nakita ko namang pabalik na ulit yung mga naghahanap kela Sydney.. mga pangatlong balik na nila yan..

Prince.. Ano na pong balita? Nahanap na namin yung kapatid mo.. and their on their way dito.. hay.. thank God naman..

Nag-antay lang ako dun.. tutal sabi ni Kuya Jan nahanap na sila at papunta na dito.. nakahinga na rin ako ng maluwag..

After ilang minutes.. nakarating na rin sila dito..

Ehe.. Prince.. panalo ka.. naunahan mo kami makalabas sa forest na to.. Ang tanga tanga mo kasi eh! Forest na nga lang mawawala pa. Hindi mo ba ginagamit common sense mo?! Alas dos na ng umaga alam mo ba yun?! At hanggang ngayon wala pa rin akong tulog sa sobrang pag-aalala ko sayo!

Nikkos pov Ahihi.. sabi sayo makikita rin nila tayo eh.. ahihi..

Sobrang saya niya nung nahanap na kami.. well.. kahit ako masaya.. na may halong lungkot kasi bumitiw na siya sa pagkakayakap ko sa kaniya.. ni hindi man lang niya ata napansin na yakap ko na siya.. basta at the moment na may kumatok sa pinto para siyang robot na automatic ng tumalon papunta sa pinto.. at mas lalong sobrang saya niya nung nalaman namin na mga tagaLakbay na yung nasa pinto.. kaya rin eto kami ngayon.. masayang nagkukwentuhan.. matapos kami interviewhin nung mga tagaLakbay.. tapos sinama na nila kami palabas ng forest.. at nakita nga namin si Prince na nag-aantay dun..

Ehe.. Prince.. panalo ka.. naunahan mo kami makalabas sa forest na to..

Ang tanga tanga mo kasi eh! Forest na nga lang mawawala pa. Hindi mo ba ginagamit common sense mo?! Alas dos na ng umaga alam mo ba yun?! Patay.. galit nga siya..

At hanggang ngayon wala pa rin akong tulog sa sobrang pag-aalala ko sayo! Alam ko magkapitd sila pero parang biglang sumakit yung puso ko nung narinig ko yan..

And i think hindi na ko kailangan dito..

Kaya umalis na ko..

Sydneys pov Di mo lang kasi alam.. yumuko siya.. Ang selfish mo kasi! Sarili mo lang iniisip mo! Yung feelings mo lang iniintindi mo.. *sob * Teka.. umiiyak ba siya? Ni hindi man lang nga *sob * sumagi sa isip mo na *sob * nag-aalala na ko sayo. Tinaas niya yung mukha niya at aba.. umiiyak nga ang loko.. which made me remember..

Flashback Last day of exams na nun.. at naging kaugalian na namin nina Lara at Kymie kasama yung ibang friends namin na kumain sa Mcdo at maggala sa tuwing last day of exams.. iba lang kaysa dati tong araw na to kasi dati masaya ako sa tuwing ginagawa namin to.. but now.. tumatawa man ako.. malungkot naman deep inside..

Bakit? Kasi nakakainis yung bestfriend ng bestfriend kong si Steve na bestfriend ko din eh.. ginulo yung utak ko.. panu ba naman.. 2 weeks ago.. nagtapat.. mahal daw niya ko.. anu ba naman yun di ba? E nagkataon mahal ko din siya.. so ayun.. nagrumble rumble ang mga hypotalamus ko sa utak.. hindi na ko nakafocus sa exams dahil para akong hinahunt na naririnig ko yung sinabi niya sa ulo ko ng paulit ulit.. hay nako.. tapos eto.. feeling ko sira na yung friendship namin kasi ang cold na ng pakikipag-usap ko sakaniya.. hindi na talaga katulad ng dati.. ang laki na ng pagbabago..

At ngayon namang nagpapakasaya ako dito text siya ng text.. kunwari walang something something thats going on between us.. hay nako.. ang tahimik ko tuloy habang ang ingay naman ng mag kasama ko..

Pagkatapos namin kumain sa mcdo napagpasiyahan namin na pumunta sa bahay ni Kymie.. tanghaliang tapat kasi.. not a good time na maggala.. kaya nga lang.. it so happened na gumagawa ng project sila Prince sa bahay ng kaklase niya that time na kapitbahay nila Kymie.. kamalasan ko nga naman o..

Medyo nagtago tago pa ko nung dumaan kami sa bahay nung kaklase niya at nakahinga ng maluwag nung nakalagpas na kami.. kaya lang nagkamali ako..

Sydney.. napalingon kaming lahat sa likod.. Umm.. Kymie, Lara, Allen, Jabi at Chong Lee.. pasok tayo,, ang init dito.. talagang partners in crime pa ang magbestfriend na to.. O sure.. sige Sid.. iwan muna namin kayo dito.. Oo nga.. ahehe.. hehehehe.. Allen talaga and hes weird laugh..

So ayun nagsipasukan silang lahat at iniwan ako sa initan with this Prince guy..

Umm. Pwede ba tayo mag-usap? Well, iniwan na ko ng mga kaibigan ko dito sa initan kasama ka so we might as well talk..

Umupo naman kami nun sa terrace nila Kymie.. masyado kasi mainit.. di ko carry..

May problema ba tayo? Hay nako.. sarap sapukin nito.. tanungin pa ko kung may problema kami.. hay nako.. Meron.

Natahimik lang siya nun.. napaisip siguro.. tapos nagsalita ulit..

Alam mo kung masisira lang nun mga sinabi ko yung friendship natin babawiin ko na lang siguro.. Alam mo, bawiin mo man yun nasabi mo na.. naapektuhan na tayo.. di mo ba naiintindihan yun?

Natahimik lang ulit siya.. kasi tama naman eh.. di ba? Di ba?

Haay.. Prince para kasi tayong mababasagin na baso eh.. pagnahulog yun.. mababasag.. at kahit Imightybond mo pa.. may lamat pa rin.. sa atin naman, bawiin mo man yun nalamatan na yung friendship natin.. so I suggest..

Layuan mo na ko..

Kasi nahihirapan lang ako eh..

Bakit?! Ikaw lang ba ang nahihirapan?! Akala mo ba ikaw lang ang nasasaktan?! Hindi lang ikaw ang may problema sa mundo Sydney.. yumuko siya..

Ako rin *sob * nahihirapan na.. kasi *sob * mahal na mahal kita.. umiiyak siya? Prince.. tinaas niya yung mukha niya at nakita kong tumutulo yung luha niya.. sabay yakap niya sakin..

Ma-mahal.. mahal din kita.. yeah.. I said it.. worth it naman siguro siya.. tsaka na-impress ako sakaniya.. hindi siya natatakot ipakita na umiiyak siya.. meaning totoo nga yung nararamdaman niya..

Bumitiw na siya sa pagkakayakap sakin.. pinunasan niya yung luha niya na parang bata.. at nakangiti na siya nun..

Tama bang narinig ko? Na mahal mo ko? Sabihin mo lang kasi baka nabibingi na pala ako.. ang cute niya, parang timang.. oo.. sinabi kong mahal kita.. Talaga? sabi ko na nga ba mahal mo rin ako eh.. hay nako.. parang bata talaga.. ano ngang araw ngayon? October 18.. bakit? Mula ngayon tatandaan ko yang araw na yan.. itong araw na to lang naman kasi ang araw na naging boyfriend ko si Prince Reian Austria.. Ako? Boyfriend mo na? Gulat na gulat yung mokong.. Yes! Yes! Tapos sobrang saya naman..

Well.. I just realize.. my search for the one I truly love is over.. Corny na kung corny.. pagdating naman sa love mas korny mas totoo.. End of Flashback

oo.. nangyari din ang same thing na yan at this very day.. one year ago nga lang.. grabe.. one year na rin pala ang nakakaraan.. nakakalungkot naman na masaya rin.. malungkot kasi dapat sinecelebrate na namin ngayon first anniversary namin.. pero masaya kasi ang dami ring happy memories na ngyare all throughout the year..

alam mo.. Para kang timang.. sabay tinawanan ko naman siya.. nakakaasar ka, alam mo yun? Kita mong nag-eemote yung tao eh.. lalo ko tuloy tinawanan.. Prince.. bulong ko sa kaniya.. alam mo ba kung anong araw ngayon?

Medyo nag-isip naman siya.. seryoso kasi ng mukha eh.. mokong na to.. pag hindi mo alam kung anong araw ngayon babatukan talaga kita.. bigla naman siya nag evil smile.. at bumulong din sakin..

Pwede ko ba naman makalimutan ang araw kung kelan naging deserving ako sa aking my everthing? Ang korny mo.. alam mo yun? He.. tara na nga.. umuwi na tayo.. sabay posisyon niya ng isang kamay niya na parang nag-eescort.. kaya humawak naman ako dun.. Sure.. pero wait.. humarap ako nun sa kaniya then..

Kiniss siya sa cheeks..

Anu yun? Nagblush pa ang kumag..

I owe you a kiss di ba? Abangan: Chapter 21++Im gay++ Chapter 21 ~~Im gay~~

Grabe yung nagyare nung field trip.. kaya pagkarating na pagkarating ko sa bahay.. wala akong ibang ginawa kundi matulog.. buong araw lang akong natulog nun.. so most probably, walang nangyare sakin nung araw na yun..

Bumawi naman ako ngayong Sunday.. maaga akong gumising kanina para makapagsimba kami ng buong family.. pagkatapos naming magsimba nagpunta kami sa mall, kumain ng lunch tapos nag-ikot ikot..

Bigla namang may tumawag kay Prince nun.. medyo bad ako kaya naman nag eavesdropping ako.. hihi..

O? bakit Pare? Punta ka daw sa OCS.. san yun? At anu yun? Para san? Band practice daw.. Ok.. Ill be there in 30 minutes.. Pero tol sabi ni Nikko isama mo daw sana si Sydney.. alam mo na..

hala.. isama daw ba ko? Ano naman gagawin ko dun? Hay nako.. si Nikko talaga.. sige sige.. kita na lang tayo dun..

And thats where their converstion ended..

Umm. Ma.. may band practice daw po kami ngayon.. kailangan ko po pumunta eh.. O sige sige.. no problem.. gusto mo ba ihatid ka na namin? No. wag na po.. isasama ko na lang po sana si Sydney kung pwede.. Sige isama mo si Sydney sa condition na hindi mo siya pababayaan.. ok? Baka mawala na naman yan..

awts.. oi hindi naman ako basta basta nawawala ah.. hmp.. tawanan pa sila..

Haha.. opo.. malapit lang naman po yun.. hindi na namin kailangan ng mapa at compass para makapunta dun.. ay nako.. maging family joke daw ba ko?

Tara na Sydney.. abat hinila ako bigla?

Hindi pa kaya ako pumapayag na sumama dun noh. Kaya lang nag-enervon ata ang lalaking to ngayon kaya wala akong lakas na magpumiglas sa kaniya at dirediretso kami sa terminal ng tricycle..

Alam mo, ang sama mo.. Anu na naman? Wala na nga akong ginagawa sayo masama na naman ako.. E kasi naman ang sakit mo kaya manghila.. tska hello? Pumayag ba kong sumama ha? Ha? Alam mo, hindi ko gustong sumama ka.. napag-utusan lang ako..at hindi ko kailangan humingi ng permiso mo para sundin yung inuutos sakin.. ok?

Grr.. nambubwisit na naman ang bwisit na to.. mabuti pa manahimik na lang ako.. sabi nga nila Less talk Less mistakes Less Arguments. O siya pagbigyan na..

Tahimik lang kami buong trip namin papuntang OC chuvaness na yun.. at pagkarating namin dun, narealize ko na yung OC chuvaness pala is a computer shop pero sa taas as in sa roof top may small room kung saan yun yung studio..

Pagpasok na pagpasok namin sa loob.. ayun iniwan na kong nakatayo mag-isa sa labas ng pinto..

Ui, tol.. buti andito ka na.. makapagstart na tayo magpractice.. with matching hand shake na weird pa yan ah.. At infairness, masunurin ka ah.. hay.. OP na ko.. huhu.. Kayo talaga.. si Nikko? Bumaba.. wait lang.. tapos umalis na si Steve sa usapan nilang tatlo..

Hey Sid! Ayaw mo pumasok? Hindi naman ako pinapapasok eh.. bat ako papasok.. tinuruan ata to ng good manners and right conduct.. hehe.. Anu ka ba.. ok lang na pumasok ka kahit walang nagpapapasok.. binayaran namin tong studio kaya atin to ngayon.. wow.. ngayon ko lang narealize.. magastos pala magkabanda.. kailangan pa magbayad makapagpractice lang.. sabagay, mayayaman naman ang mga ito..

Dito na lang muna siguro ako sa labas.. mahangin dito eh.. roof top po kasi ito kaya siyempre mahangin.. may table at chairs din dito sa labas kaya masarap tumambay dito.. Oo nga eh.. sige tara, kwentuhan muna tayo dun.. medyo matagal tagal na rin tayo di nakakapag-usap eh.. ang tagal na talaga..

kaya umupo na kami dun sa chairs.. at nagsimulang magkwentuhan.. sina Prince at Eduard naman hindi ko alam kung anu pinaggagagawa dun sa loob..

Kamusta naman na ang buhay mo ha? Ganun parin.. walang pagbabago.. Anu ka.. ang laki na kaya ng pagbabago.. sa pamilya pa lang eh.. ewan ko lang sa love ha.. nagtanong pa siya rin pala ang sasagot..

Kung sabagay.. ang laki na talaga ng pagbabago sa family ko.. kaya lang matumal pa rin ang lovelife eh..

Matumal daw.. hindi mo lang alam eh.. anu daw? Parang ang gulo nun ah.. Anung hindi ko alam? Ahehe..wala yun never mind nalang..ui, pero share ka naman.. sino bago mong crush ha? ayie..

Ayan ka na naman Steve ha.. magka-ugaling magka-ugali talaga kayo ni Lara.. Kaya bagay na bagay kayo nun eh.. parehong tsismosot tsismosa.. hay nako.. mga kaibigan ko puro ganyan buti na lang immune na ko jan baka mamaya mahawa ko sa pagiging tsismosat tsismoso ng mga to..

Anu ka ba.. minamatch mo na naman ako kay Lara.. E kasi naman no.. sa itsura mong yan hanggang ngayon wala pang girlfriend.. e babae na nga naghahabol aayaw ayaw pa.. may nalalaman pang pakipot effect.. naalala niyo description ko dati kay Steve? Yun bang tall, dark, handsome ang dating tapos napaka-athletic.. tapos band member pa.. tapos walang girlfriend.. hay nako..

Tapos nadistruct yung attention ko nung may dumaan na napakalaking butterfly.. Wow! Tignan mo Steve oh! Ang laki nung butterfly! Malaki pa sa kamay ko..

*toinkz! bigla ba naman akong binatukan..

Aray naman. Engot.. Mariposa tawag jan.. Malay ko ba.. ngayon lang ako nakakita niyan eh..

Then suddenly bigla na lang nagturn ang kaniyang funny face into serious face.. Sydney, im not like Prince nor like Nikko and im way different from Eduard.. im not the ordinary guy you think iam.. nakakatawa..

anu bang pinagsasabi ng lalaki na to.. ang drama..

Tsong andrama natin ah.. ahehe.. ang kulet..

Teka, seryoso nga talaga.. napayuko pa.. hala.. dont tell me iiyak pa to.. hindi bagay ah.. Oi.. wag mo sabihing iiyak ka? Hindi bagay noh.. tinaas naman niya yung ulo niya.. at nakita ko namumula na yung mata niya.. hala paiyak na..

Sydney, im serious.. im not like them because...

Im gay..

Huwaat?!

Bading siya?@! Watdahel!

Yung napabalita na gay daw si Nikko.. its not true.. its actually me not him..

anak ng.. as in? seryoso? Wow.. i know its hard for him na itago kung anu ba talaga siya.. so i should understand him..

Steve.. naiintidihan kita.. ok lang kahit pareho pala tayo ng type.. haha.. tsaka thank you.. i feel so flattered kasi ako yung napagsabihan mo about this.. teka.. parang naiihi ako bigla ah.. Salamat.. totoong kaibigan ka talaga.. sana nga pala satin na lang yun ah.. wag mo muna ipaalam sa iba.. Of course.. pero teka.. asan ba CR dito? Naiihi ako eh.. pwede ba dito? Wala naman ata matutuluan sa baba di ba? Ahehe.. anu itech? ala Rustom at Keanna.. Toinkz! Bruha ka talagang babae ka.. panira ka eh.. kitang nagdadrama yung tao.. nyahahhaa.. may CR dun sa gilid.. Yun naman pala eh.. ahihi.. tapos nagCR na ko..

si Stevia naman este Steve pala eh ayun tawa ng tawa.. naimagine daw kasi niya panu kung natuloy na umihi ako dun tapos may dumaan sa baba.. nyak! Diyahe..

Pagkalabas ko ng CR.. aba.. present si Ms. Vice President sa band practice ah.. together with Nikko.. Ui.. Sydney andito ka pala.. Oo nga e..Prince kasi bigla na lang ako kinaladkad.. Ok lang yan.. para may kasama rin ako.. Ahehe.. maggigirl bonding tayo. Ahehe.. O siya.. maggirlbonding na kayo.. at magpapractice naman kami.. tara na boys..

Seryoso talaga si Nikko pagdating sa banda nila noh? Palibhasa talagang inaasahan siya eh.. may pressure na.. then nagstart na sila na tumgtog..

When I see your smile Tears roll down my face I can't replace And now that I'm strong I have figured out How this world turns cold and it breaks through my soul And I know Ill find deep inside me, I can be the one I will never let you fall I'll stand up with you forever Ill be there for you through it all Even if saving you sends me to heaven

ang ganda ng boses ni Nikko noh? Oo nga eh.. ang sarap pakinggan.. Alam mo ba dedicated yang song na yan sa isang special girl kay Nikko.. Oh? Ang sweet naman ni Nikko.. aww.. ang sweet naman..

mahal siguro talaga ni Nikko yung girl.. kasi dedicated pa yung song na yun sakaniya.. panlaban pa naman nila yan sa battle of the bands.. napangiti nga rin si Sam eh.. siguro siya yun.. inaatake siguro yan ng kiligitis niya ngayon.. ayaw lang umamin.. ahaay! Kinikilig na tuloy ako.. bagay kasi sila eh..

Anyway, bago yung drummer nila di ba? Kaclose mo ata.. Boyfriend mo?

Nyak.. anu ba yan.. ganun ba yun? Porket kaclose boyfriend na.. tsaka bat ganun? Kung kelan magkapatid na kami dun pa kami lagi napagkakamalan na magboyfriend.. nung kami naman lagi kami napagkakamalang magkapatid.. anu ba yan..

Naku hindi noh! Ang panget ng mokong na yan.. stepbrother ko yan.. Oh? Infairness bagay kayo ah.. akala ko nga kayo eh.. Hala.. di kaya.. masyado akong maganda para bumagay sakaniya noh.. ahehe..

patay.. inaatake na naman ako ng beautiness syndrome ko.. haha.. ayus ah.. dalawang sakit na natatala ko for this day.. kiligitis at beautiness syndrome.. haha..

O siya.. pagbigyan ang may topak.. haha.. Hehe.. yaan mo.. pakilala kita mamaya..

Nagkwentuhan lang kami nun ni Sam..

kung minsan nangangati yung dila ko na sabihin sakaniya yung sikreto namin ni Steve kaya lang naiisip ko pinagkatiwalaan niya ko sa sikreto na yun and hindi ko dapat sirain yung trust na yun.. after all maselan yung issue..

Maya-maya.. natapos din silang magpractice.. tumabi na sila samin ni Sam at kumain ng pinadeliver namin na Mcdo..

Samantha, si Prince nga pala.. stepbrother ko.. tinignan lang naman niya ako ng nakataas yung isang kilay habang kumakagat sa burger Mcdo niya.. Oh hi Prince.. Sam nga pala.. inistretch niya yung hands niya para makipagshake hands kay Prince at fortunately nakipagshake hands naman si Prince.. Sige.. nice to meet you.. dun na ko kela Nikko ah..

Masyado talaga silang close ni Nikko.. kaya nga ewan ko rin ba kung bakit hindi pa nila inaamin na sila eh.. wala namang masama dun.. di ba? And after all bagay naman sila..

Di rin naman nagtagal eh sumali na kami sa usapan nila Nikko and others.. mukha kasing nagkakasiyahan sila eh.. Pinag-uusapan nila yung mga spoofs ng bawat isa.. Like nung one time daw si Steve nadulas tapos nahulog sa isang bading na imbis na magalit daw sa kaniya eh mukhang nainlab pa.. nyaha.. hindi kasi alam na hes one of them.. nyaha.. ay.. bad ko.. haha.. ganun lang ng ganun hanggang sa si Sam naman ang napagtripan nitong si Nikko.. Parang iba talaga si Nikko kapag kasama si Sam..

Haha.. Alam niyo ba, itong si Samantha, maraming kalokohan yan lalo na nung mga bata pa kami eh.. Ui, manahimik ka nga.. Haha.. Ok lang yan samie.. hindi naman nakakahiya yun eh.. galing nga eh..

Alam niyo kasi, yang si Sam mahilig yan gumawa gawa ng mga kung anu-anung kwento.. tapos pinapabasa niya sakin.. pero dati pa yun.. ewan ko nga kung bat tumigil si Sam eh.. Hay nako Nikko.. Sydney, tara nga.. samahan mo ko..

Hala.. nabadtrip ata si Sam.. mukhang personal yun ah..

so sumama na lang ako.. baka di na ko makauwi ng buhay eh.. ehe..

Tahimik lang naman kami habang naglalakad.. ewan ko nga kung san kami pupunta eh.. basta sama lang ako..

Alam mo Sid.. ayokong niloloko ni Nikko yung tungkol sa bagay na yun.. kahit naman siguro ako.. Kasi, importante sakin yun eh.. in fact, pangarap ko yun.. Pangarap kong maging writer.. E bat mo tinigil.. dapat kung gusto mo talaga nagsisikap ka para matupad mo yun.. E wala rin naman mangyayari eh.. kulang yung alam ko sa ganung bagay.. tsaka.. pinagtatawanan lang naman ng mga tao eh..

Wag mong isipin yun.. E anu kung pagtawanan ng mga tao.. ang importante, natupad mo yung gusto mong mangyari..

nagulat kami ng biglang nagsalita si Prince.. panu siya nakapunta dito? Bat ka andito?

Abat hindi man lang ako pinansin.. tsk.. lagooooot ka sakin mamaya..

Tsaka wag kang mag-alala.. andito naman kami ni Sydney eh.. tutulungan ka namin.. natuwa nun si Sam.. sigurado ako.. kitang kita sa mga mata niya eh..

Talaga?! Tutulungan niyo ko? Kung ganun pwede ba kayo pumunta sa bahay next week? Kung ok lang.. Sure.. OP na ata ako ah.. parang kanina lang kami ni Sam yung magkausaup.. ngayon hindi na.. noh?

Uhm.. Sydney? Ok lang?

No Problem..

No problem nga ba? Abangan: Chapter 22++Here without you++

Chapter 22 ~~here without you~~ normal day in school lang naman.. maraming seatworks, discussions, tambak na homework at may mga projects pa.. pero ok lang.. last week of school na naman kasi.. dahil next week is.... tenenen tenen..

SEM BREAK!!!

Kaya kahit ganu kahirap ang school works carring carry.. kasi konting tiis na lang pahinga na.. at ang masaya pa dun eh sa Saturday, ang official start ng sembreak eh may battle of the bands sila Prince.. kaya panu ba yan.. makakagala na naman ako! Woohoo!

Pero sa ngayon, iintindihin ko na muna yung pagtulong namin ni Prince kay Sam.. ewan ko lang ha.. pero whenever i think na tutulungan namin si Sam.. parang gusto kong umayaw.. na at the same time gusto ko siya tulungan.. kasi may weird feeling ako eh.. na di ko maintindihan.. basta..

Sid, sabay na tayo pumunta samin.. Talaga.. e hindi ko kaya alam papunta sa inyo.. Ahe.. oo nga noh.. si Prince? Mas lalong hindi nun alam yung bahay mo.. Sunduin na natin sa klasrum nila.. para maisabay na natin..

So nagpunta na nga kami sa classroom nila Prince.. aba.. itong lalaki na to paVIP na naman ah.. mga babae pa ang sumusundo.. aba.. masyado ka ata sinuswerte mister..

Pagdating namin sa classroom nila.. ayun.. hindi pa dinidismiss ng teacher kaya nag-antay pa kami.. grabeng VIP effect naman..

Pero ok lang.. marami rami rin naman kasi kaming napagkwentuhan ni Sam..

*kriiiiiiiinnnnnggggg!

Sa wakas..

O bat kayo nandito? Sinusundo namin si Prince.. may lakad kaming tatlo ngayon eh.. Sige pare, una na kami ah.. kawawang Nikko.. mukhang tanga..

iiwan namin mag-isa.. kaya nginitian ko na lang para medyo gumanda naman ang araw niya.. haha.. kapal talaga ng mukha ko..

Sige Nikko.. bye!

Nikkos Pov The output impedance of a transistor typically decreases frequency. We can manipulate Fig. 5.1 in much the same manner as was done in the last section..

Waah! Ang boring ng klase.. i hate Mondays talaga.. kasi ang tagal magdismiss nitong last teacher namin eh.. ang boring pa magturo.. sa sobrang boring napatingin ako sa bintana..

Haayz.. anu na kaya ginagawa ni Sydney ngayon? Sino kaya kasama niya?

Ahaha.. oh? Ginawa mo yun.. grabe ka Sam ah.. si Sydney? Oo.. wag ka na maingay.. nakakahiya na nga yun eh.. at si Sam? Anu namang ginagawa ng dalawang to dito?

Mr. Custodio! Im asking you. What does Fig. 5.6 mean? Yan ang effect ni Sydney sa buhay ko.. haha..

Ah.. eh.. maam.. the first inclination in an analysis of this circuit would be to assume that Cc and Ce. are the determining factors in any output impedence calculation and that they alone cause the output impedence to decrease with frequency. Very good Mr. Custodio.. palakpakan pa yung mga kaklase ko oh.. yan din ay isa pang effect ni Sydney sa akin..

*kriiiiiiinnnnnngggg!

Ok class.. your dismissed..

Hay.. sa wakas.. natapos din ang boring na klase na to.. agad-agad ko namang niligpit yung gamit ko para mapuntahan ko na si Sydney..

Pare, may practice ba ngayon? Tanong ni Prince habang naglalakad kami palabas ng classroom.. Wala.. bukas pa.. tapos Thursday at Friday.. Ok.. ok..

Paglabas na paglabas namin ni Prince ng pinto andun na agad sila Sam at Sydney.. O bat kayo nandito? Sinusundo namin si Prince.. may lakad kaming tatlo ngayon eh.. aba.. at kelan pa naging close ang tatlong to? Sige pare, una na kami ah.. Tapos ngumiti si Sydney.. grabe.. feeling ko lumulutang ako.. napaka-angelic ng smile niya.. Sige Nikko.. bye!

Yun lang? Tiniis ko ang isang boring na klase para sa isang sige nikko, bye? san ba kasi pupunta ang tatlong to?

Sams pov Naglalakad na kaming tatlo papunta sa bahay ko.. kwentuhan dito.. kwentuha dun.. ang saya pala kasama ng dalawang to.. si Sydney, matagal ko ng kaklase yan pero ngayon ko lang nakakabonding ng ganito..

si Prince naman ngayon ko lang talaga nakilala.. and wow.. we really have so much in common.. this guy is one hell of a guy.. i can tell.. mabait naman siya.. gentleman.. siya nga ang may buhat ng ilang gamit namin ni Sydney eh.. and hes so cool talaga.. at cute pa..

but dont get me wrong ha.. i dont like him.. hindi pa ko na-iinlove sa buong buhay ko.. anyway.. ewan ko ha.. pero may feeling ako na hindi lang magkapatid ang turingan ng dalawang to.. may nararamdaman talaga akong kakaiba eh.. iba as in.. something beyond ordinary but not extra-ordinary..

Ok guys.. welcome to my house!

Sydneys pov Wow naman.. ang ganda ng bahay nila sam.. Tara.. iwan niyo na muna gamit niyo dito sa sala.. dun tayo sa room ko.. Sunod lang kami ni Prince kay Sam.. mabait naman si Sam eh.. ine-entertain niya kami..

Sige upo kayo jan.. kukunin ko lang yung laptop ko.. kaya umalis muna si Sam at naiwan kami ni Prince..

Hoy Prince.. pag nabasa mo yung gawa ni Sam wag ka magrere-act ng masama ah.. kundi tatadiyakan kita.. Hindi naman ako bastos no.. hindi ako marunong mambastos ng babae.. ows? Lagi mo nga ako binabastos eh.. exception to the rule ka nga lang.. abat.. Eto na siya guys! Nag beh! na lang ako.. aba.. bat ako lang.. andaya.. Um.. before you start.. pagnagcomment na kayo please tell me the truth ah.. kung pangit sabihin niyo na pangit.. kasi kung hindi ko malalaman yung totoo panu ko matututo at mapapaganda yung gawa ko.. di ba? O sure.. honest naman talaga kami eh.. actually ako lang.. bwaha.. tsaka im sure naman na maganda yung sinulat mo..

Then pinakita na niya samin yung gawa niya na nasa microsoft word.. at binasa na namin.. see a glimpse of it:

This is a story about a girl named Marrianne..everybody in her school hates her.. but even though she strived hard to be the best.. and she did it! At one of their schools cheering competiton, they won because of her.. but suddenly, while the awarding ceremony is on.. there came a light! Then suddenly, a UFO landed.. aliens envaded the place until a prince came along.. He took Marianne to their palace and at last.. they lived happily ever after.. The end..

Ah eh.. Daniel? Danica? Gawa niyo ba to? Ayus ah.. kumpletos ricados.. may about sa sports, extra terrestial, at fairytale.. o di ba.. three in one..

So.. what do you think? Nagkatinginan naman kami nun ni Prince..

siguro pareho kami ng palagay.. panu ba namin sasabihin to sa kaniya?

Uh.. guys? Anu? What do you think? I love the part na may UFO.. aargh! That helped.. Kaso.. um.. Sam.. Gosh.. Hirap naman nito.. Kaso anu Sid? Di ba maganda? Hindi naman sa ganun.. kaya lang.. magulo kasi eh.. hindi consistent yung story mo.. I agree.. pero wag ka mag-alala.. tutulungan ka namin na ayusin yan.. Ganun ba? Tsk.. wala kasi talaga akong alam sa mga ganito eh.. haha.. pero salamat ha.. buti na lang anjan kayo.. kundi baka napahiya na ko kung naipasa ko to ng ganito.. Hay nako sam.. basta andito lang kami.. well work on this..

Ayun.. at nagsimula na kami sa pagtulong kay Sam.. inuna namin yung main concept nung storya niya.. kung tungkol saan ba yun.. para malaman yung mga hindi necesary na part.. tulad nung UFO thingy.. at naayos naman namin.. kaya lang siyempre hindi naman matatapos yun ng isang araw lang di ba?

Sid.. gabi na pala.. kailangan na natin umuwi.. kundi gagabihin talaga tayo.. Oo nga noh.. pasensiya na Sam ha.. tuloy mo na lang tapos pabasa mo ulit samin.. ok? We really need to go eh.. Ok lang.. kayo na nga tong naaabala ko kayo pa nagsosorry.. Sabihan ko na lang kayo pag natapos ko na.. papabasa ko ulit sa inyo ah.. Oo ba.. ingat na lang sa daan ha..

And thats how we spent our day with Sam.. at alam niyo ba.. parang iba si Prince ngayon.. I mean, talagang parang seryoso siya sa pagtulong kay Sam.. Hindi ko pa siya nakikitang ganun dati.. tsaka.. parang OP nga ako kanina eh.. siya talaga yung andaming naitulong kay Sam..

Haayz.. pagod na ko maglakad.. upo muna tayo.. sabay upo dun sa may pader ng gate ng kapitbahay nila Sam.. Pagod eh kakasimula nga lang natin maglakad eh.. E sa napapagod na ko eh.. pakialam mo ba.. sauce! Kanina alalalang alala na baka gabihin ngayon naman tinatamad..

hay.. kung minsan di ko na talaga maintindihan takbo ng utak nito..

Dali na.. upo na.. sabay hatak sa kamay ko kaya napaupo na rin ako.. Problema mo ba?

Napatingin naman siya sa mga stars.. kaya napatingin na rin ako.. ang ganda pala ng langit ngayon.. May naalala lang ako..

Princes pov Problema mo ba? Problema ko? Wala naman.. senti mode lang na naman..

Then right in the corner of my eyes may nakita akong biglang kumislap.. napatingin tuloy ako sa langit.. wow.. ang ganda ng langit.. parang special yung sky ngayon.. may bigla tuloy ako naalala.. May naalala lang ako.. Naalala? So nakakapagod na pala ang makaalala ngayon ah.. namimilosopo na naman ang babaeng to..

Di ko na lang sinagot at tinuon yung pansin ko sa mga bituin.. maya-maya pinikit ko na yung mata ko.. at kinanta yung song..

Sydneys pov Naalala? So nakakapagod na pala ang makaalala ngayon ah.. ahehe.. naku Prince pabili tayo ng vitamins kela mami.. baka kulang ka lang sa nutrients..

Pero wait..

Ang emo ng taong to ah.. di man lang natawa sa sinabi.. kahit nga ngiti lang ok na eh.. pinapatawa ko kaya siya.. at dimohong to, tinulugan pa ata ako.. bigla ba naman pinikit yung mata niya.. oi, mister paalala nasa sidewalk po tayo..

A hundred days have made me older Since the last time that I saw your pretty face A thousand lies have made me colder And I don't think I can look at this the same But all the miles that separate Disappear now when I'm dreaming of your face

nagulat ako nung bigla ba naman kumanta.. wait.. alam ko yang kanta na yan ah..

Flashback Ano bang problema, baby? Hui, kausapin mo naman ako o. please? Ok, Im sorry. Kung ayaw mo talaga edi sana sinabi mo na lang.

Sana sinabi ko? SANA SINABI KO? Ilang beses ko ng sinabi sayo! Kanina ko pa nga rin pinaparamdam sayo na ayoko e! and isnt that obvious?! Natural ayoko! Ako ang girlfriend mo tapos uutusan mo ko na pagkausapin ko kayo ng ex mo? Gusto mong iset up ko kayo ng EX MO?!! Ok ka lang?!

Kaya nga sorry na e.

Alam mo Prince, lagi na lang e. everytime na magkasama tayo or magkausap tayo kwento ka ng kwento tungkol sakaniya, ng tungkol sa inyo. Sometimes you even compare me to her Wala ka ng ibang binunganga kundi siya! Sino ba ang girlfriend mo ha?! Siya?!!

Silence.

Lets end this. Wala ng pupuntahan pa to. Magbreak na tayo.

No! Sydney, please! I love you! Alam ko lagi na lang kitang napagseselos but let me make it up to you. Ayokong magbreak tayo. I dont wanna lose you. Im sorry. Ayoko na. Pagod na pagod na ko sayo. Tapos nagwalk out na ko nun.

Pagkarating na pagkarating ko sa bahay, nagkulong ako sa kwarto.. para umiyak.. ang sakit.. kahit ako yung nakipagbreak.. masakit.. mahal ko siya eh.. naku naman.. babaha na naman ng luha sa kwarto ko.. haayz..

Mga 9:30 ng gabi kumatok si Aling Tekla..

Sedneh.. may nagponta deto na kaklase mo.. may penapabegay.. Sino daw po? Siyempre hindi ko pinahalata na umiiyak ako.. Esteb daw.. huh? Esteb? Wala naman ako kakilalang Esteb ah.. Sige po Aling Tekla iwan niyo na lang po sa may pintuan.. may ginagawa pa po ako eh.. Uki.. nung naramdaman ko nang umalis na si Aling Tekla binuksan ko na yung pinto at kinuha yung pinapabigay daw ni Esteb.. whoever he is..

Isang maliit na gift box siya.. at may note na nakalagay..

Sydney, anu nangyari sainyo ni Prince? Nag-away ba kayo? Pinapabigay kasi niya sakin to eh.. andito lang ako kung hindi ka ok ha.. -Steve

sus ginoo.. di ko alam kung matatawa ako o maiiyak eh.. maiiyak dahil sa nasasaktan ako o matatawa dahil hindi naman pala Esteb kundi Steve.. ganda talaga ng language ni Aling Tekla..

pagkabasa ko nung note binuksan ko na yung laman.. tape recorder lang naman.. pinakinggan ko..

Sydney please.. im so sorry.. i dont want this to end this way.. i dont want us to end like this.. please give me other chance.. please.. listen to the song..

A hundred days have made me older Since the last time that I saw your pretty face A thousand lies have made me colder And I don't think I can look at this the same But all the miles that separate Disappear now when I'm dreaming of your face I'm here without you baby But you're still on my lonely mind I think about you baby And I dream about you all the time I'm here without you baby But you're still with me in my dreams And tonight it's only you and me The miles just keep rollin'

As the people leave their way to say hello I've heard this life is overrated But I hope that it gets better as we go I'm here without you baby But you're still on my lonely mind I think about you baby And I dream about you all the time I'm here without you baby But you're still with me in my dreams And tonight girl its only you and me Everything I know, and anywhere I go It gets hard but it wont take away my love And when the last one falls When it's all said and done It gets hard but it wont take away my love I'm here without you baby But you're still on my lonely mind I think about you baby And I dream about you all the time I'm here without you baby But you're still with me in my dreams And tonight girl its only you and me End of Flashback

Nagkamali pala ako.. hindi ko first time na narinig siyang kumanta nung bagong lipat pa kami sa bahay namin.. kasi kinantahan na niya ko noon.. to win me back.. nung mga times na pinapakinggan ko yung tape recorder, i wanted to run.. gusto kong tumakbo papunta sa kaniya.. and to hug him.. and tell him that i love him.. pero di ko ginawa.. kasi.. ayoko na talaga.. the hurt was enough to make me break up with him..

Alam mo ba Sydney.. the sky was also like this.. nakapikit parin siya habang sinasabi niya yan.. that very night.. when we broke up.. naramdaman kong biglang tumulo yung luha ko.. shocks.. umiiyak na pala ako.. and you know what? I was also looking at the sky when i was recording that song..

while crying.. lalo akong napaiyak sa sinabi niya.. ayoko nang balikan pa yung mga sandaling yun.. kasi bumabalik yung sakit.. napatingin ako bigla sakaniya nung bigla siyang tumayo.. pero hindi parin siya nakatingin sakin kundi..

tahan na.. uuwi na tayo..

sa sky. Abangan: Chapter 23++My Wedding++

Chapter 23 ~~My Wedding~~ ui.. anu ba yan.. ang tagal naman.. asan na ba si Prince? Oo nga.. ang tagal.. susunduin pa natin sina Sam, Nikko, Eduard at of course si Steve..

nyak.. parang gusto ko masuka sa part na yun ah.. hay nako Lara.. kung alam mo lang ang alam ko.. Naku girls.. matagal tagal pa yun.. wala kayong ibang magagawa kundi mag-antay.. Ganun? Edi.. kung kami walang magagawa ibig sabihin.. ikaw meron? Then i flashed her a killer smile.. Siyempre.. ako pa.. tapos lumapit ako sa pinto ni Prince..

Breathe in..

Breathe out..

Tapos nagposing na ko ng karate posing ko.. ready na para gibain yang pinto na yan.. heeyah!

Sisipa na sana ako ng biglang..

Ok na k *Wapak!

Hmpf! Wahahaha!! Aray! May sa kabayo ka ba?! Ang sakit nun ah.. togoink! Ang galing ko talaga.. nasipa ko yung mukha niya.. imbis na yung pinto.. kung sabagay.. magkahawig naman sila nung pinto.. parehong malapd.. nyahaha..

Sowee.. tagal mo kasi eh.. tara na nga.. at nagtungo na kami sa kotse.. pero hinihimas pa rin niya yung pisngi niya.. malakas kasi talaga ako sumipa eh.. wahaha..

Si Mang Jose ang nagdrive samin..

ang unang dinaanan namin eh si Eduard.. siya na kasi ang pinakamalapit samin.. sunod naman si Nikko.. then si Sam.. and last but not the least ay ang beshfwend kong bading na si Stevia.. nung kumpleto na kami.. ayun.. ang kotse namin eh nagmukhang jurasic park dahil ang gulo gulo namin.. pero ang saya..

Pasado alas sais na nung makarating kami sa venue ng battle of the bands.. school din siya.. mas malaki kaysa school namin.. maraming mga booths.. and rides.. mukha ngang carnival eh..

Guys.. mamaya pang 8:30 yung start ng battle of the bands.. pwede pa tayo gumala dito.. san niyo gusto?

Dun tayo sa inflatables! Ang inflatables po ay isang higanting slide na baloon.. mahirap i-explain.. meron nun sa mall of asia.. pero mas malaki pa rin yung andito.. Wait. Magtali lang ako ng sapatos.. natanggal kasi yung sintas ko eh.. hihi..

Yan.. tapos na.. at pagtayo ko.. langya.. makita kita kong iniwan na pala ako ng mga kasama ko.. Parang mga bata yung mga yun.. nasa likod ko pala siya.. Bakit bata pa naman tayo ah.. di ba? 14 pa lang ako noh.. Hindi.. i mean yung bata as in mga 7.. ahehe.. seryoso talaga siya ah.. pinanindigan pa talaga.. Ahehe.. oo na po.. tara na nga.. tapos hinila ko siya papunta dun sa pila ng inflatables.. nahuhuli na kasi kami..

may binibigay na safety gear dun sa pila.. mga knee pads at elbow pads.. medyo delikado kasi kapag sumagi yung elbows mo dun sa baloon.. magkakasugat ka.. dahil may friction.. ah basta.. ayoko mag science dito.. ahehe..

o.. eto yung para sayo.. sabi niya habang sinusuot niya sa kamay ko.. anu ba yan.. nakakailang.. ako na Nikko.. kaso naisuot na niya..

ui.. matagal pa ba kayo jan ha? Bilisan niyo nga.. naglalambingan pa kasi eh.. naglalambingan?

Sapakin kita jan eh.. extra ka lang dito noh.. beh! pero ewan ko ah.. pagkasabi niya nun napatingin ako bigla kay Prince.. and do you know kung anu nakita ko?

Wala..

As in walang ka-expre-expresyon yung mukha.. simpleng nakatingin lang... tapos iniwas yung tingin niya nung medyo matagal na akong nakatingin sakaniya.. hay nako.. weird talaga ng kuya kuyahan kong to..

Ayan na po.. kayo kasi nang-iiwan eh.. tapos tumuloy na kami dun sa inflatables.. ang laki nung hagdan.. kapagod umakyat.. promise!

Or baka ako lang? Kasi ayun silang lahat nasa may tuktok na.. Kahit kelan mahina talaga resistensiya ko.. bilis ko pang hingalin.. Anu? Ok ka pa? Oo naman.. ako pa.. nyek..may kasabay pala akong tao.. akala ko ako na lang yung andito eh.. kanina pa to bigla biglang sumusulpot ah..

After 100 milyon light years eh nakaakyat na ko sa tuktok nung inflatables.. by pairs kung magslide.. nauna nang magslide sila Kymie at Eduard.. hmm.. i can smell something ah.. tapos sumunod sila Lara at Steve.. ahem.. ahem.. tuwang tuwa naman yung baliw.. di niya alam may sikretong malaki yung kasama niya.. wahaha..

At ang natira na lang eh ako..si Nikko..si Sam..at si Prince..

Princes pov Nakakabanas.. kanina pa magkasama yung dalawang yan.. ayokong nakikita silang magkasama eh.. pakiramdam ko kasi ang hina hina ko.. una kasi nawawala si Sid sakin ng wala akong kalaban laban.. pangalawa kasi hindi ko nagagawa ang mga bagay na yan noon..

feeling ko andami kong pagkukulang..

Tapos heto ngayon..

Apat na lang kaming natira.. at isa lang samin ni Nikko ang pwede sumabay kay Sydney..

Uhm.. Prince.. gusto mo tayo na lang sabay magslide? No offense pero ayoko sana.. Hindi.. kayo na lang ni Nikko.. nakakahiya naman sayo.. ikaw yung kaibigan ni Nikko eh.. tsaka kuya ko naman si Prince eh.. ahe.. buti na lang.. Ok lang talaga Sid.. and besides.. gusto rin naman ni Nikko na ikaw ang makasama niya eh.. sabay kaming napatingin ni Sydney kay Nikko.. at si Nikko rin nakatingin samin.. tapos ngumiti..

Grr! Nakakaasar talaga.. kailangan ko ng gumawa ng move..

Tara na nga Sydney.. sabay hatak ko sa kaniya para magslide..

Sydneys pov Tara na nga Sydney.. aray kooo! Hilain daw ba ko?

Minsan talagang hindi ko maread ang utak nito.. kakaiba eh.. di kaya ng powers ko..

Oh my ghad! Ang taas pala talaga ng slide na to! Nakakalula! Napahawak tuloy ako sa damit ni Prince.. Im afraid of heights eh.. Tapos maya maya naramdaman ko na lang..

Nakaakbay na siya sakin.. napatingin lang tuloy ako sakaniya..

*snap!

Tulala ka? Kanina pa tayo nakababa noh.. nyek.. tumigil daw ba mundo? Ah.. eh..

*krum.. krum.. nyak.. nagrarumble na tiyan ko..

Gutom na ko eh.. hehe.. Sus.. tara nga.. tapos hinila na naman ako.. aba.. nadadalas ata ang panghihila ng mga fifol ah.. Nagstop kami sa isang hotdog stand..

Manang pabili nga niyan.. tsaka isang gulaman.. Teka.. bakit isang hotdog at isang gulaman lang? Bakit? Ilan ka ba? Uhm.. 0.5? hehe..

Oi.. kayo ang daya niyo ha.. nagdidinner na hindi man lang magsabi.. Oo nga.. sige nga.. kumain na muna tayo bago pumunta sa ibang rides.. O sige.. ano bang gusto mo? Aba.. is this true or am i dreaming? Nagpapakalalaki na ba ang aking beshfwend na bading? Uhm.. hotdog lang.. nakakahiya eh.. Ok na ang shawarma sakin Steve.. Sakin naman hotdog na lang din.. wahaha.. ayus din ang dalawang to ah.. Patay.. sabi na nga ba eh.. talagang mamumulubi ako pagkasama ko ang mga to..

Oh.. Kain na.. Panu ka? Iisa ba ang bibig natin na kapag ikaw ang kumain di na ko makakain? Tinignan ko nga ng masama.. Ayoko kumain.. Bahala ka.. ang sarap pa naman nito.. mmm.. sarap.. panu ba yan.. pwede na ko magmodel ng hotdog.. Tigilan mo nga yan.. mukha kang sira.. At least mukha lang.. at siya naman ang tumingin sakin ng masama.. kaya tinignan ko rin ng masama..aba kung titigan lang din naman ng masama kayang kaya ko yan.. Ikaw talaga.. inakbayan ba naman ako tapos ginulo yung buhok ko.. ow! It took me 30 minutes para ayusin yung buhok ko ah. Anu ba.. ang sama mo..

Ayie.. tignan niyo yung dalawa.. Oo nga.. parang tulad ng dati.. ayie.. Hindi na nga ako sanay na makita silang ganyan eh..

Teka teka teka teka! May kasabay pang pagcross cross ng kamay niya yan.. parang yung posing ng hindi ko kayang tanggapin.. hehe.. parang nawawala ako ah.. anung dati dati yang pinag-uusapan niyo? Patay.. ang dadaldal kasi nung tatlo eh..

Bakit? Mahina ba signal? Huh? Naku.. umiral na naman ang imagination ni Kymie.. Anu naman kinalaman ng signal? Eh nawawala daw siya eh.. di ba yung mga walkie talkie nawawala yung boses kapag walang signal? Kaya ayun baka mahina signal niya kaya nawawala siya.. sus ginoo.. ang habang explanation nun.. Hay nako Kymie.. Anu? Im just expressing my self.. pero in fairness magaling na palusot yun ah.. tignan niyo nakalimutan na ni Eduard.. Teka.. asan nga pala sila Sam at Nikko? Oo nga noh.. ang alam ko kasunod lang namin sila kanina sa inflatables eh.. Bayaan niyo na yung dalawa.. baka kailangan lang nila ng alone time.. Nga naman.. tara.. Horror house naman tayo.. Ay.. wag na dun.. baka mamaya may DAGA pa dun.. at may MATAKOT pa jan.. sabay tingin ko kay Prince ng nakakaloko.. napayuko tuloy.. haha.. Oo nga.. cheap naman jan eh.. cheap daw takot ka lang eh..

Jail booth update: ang mga huhuliin for the next 15 minutes ay yung mga studyanteng hindi taga school na to.. i repeat.. ang huhuliin for the next 15 minutes ay yung mga studyanteng hindi taga school na to.. thank you..

Ui.. rinig niyo yun? Hindi tayo taga dito.. huhuliin tayo.. Bayaan mo.. wala naman nanghuhuli dito eh..

Tapos biglang may lumapit samin na grup ng boys and girls.. mga nakangiti sila.. at nakakaloko yung ngiti nila.. tapos may mga nakalagay sa damit nila: Jail booth police.. hala.. may ganun daw ba?

Hindi kayo taga dito di ba? Ah.. eh..

Takbo!!

Nagulat ako sa pagsigaw ni Lara kaya napatakbo talaga ako.. di ko nga alam kung san ako papunta eh.. basta takbo lang ako.. hala.. kasabay kong tumakbo sila Kymie at Prince.. yung tatlo di na namin alam kung san napadpad.. feeling ko tuloy bumalik kami dun sa forest tapos nagrarace ulit kami.. haha.. alam niyo yung mga action movies na may habulan? Ganun.. haha..

Nagstop kami nung feel namin eh safe ng huminto sa kinatatayuan namin.. *breathes * tingin ko *breathes * di na nila tayo*breathes *hahabulin.. mukha nga.. pero bat ba tayo tumakbo? Parang jail booth lang eh.. oo nga.. sandali lang naman yun eh.. tsaka as if naman ikukulong talaga kami na forever na kaming andun diba?

Lara kasi eh.. lakas sumigaw.. nagulat tuloy ako kaya napatakbo ako.. ewan ko lang sainyo.. Natakot ako sa sigaw ni Lara eh.. sinundan ko lang kayo.. Anyway, anong oras na ba? Nagkawatak watak pa tuloy tayo.. 7:15 palang.. hanapin na kaya natin sila? Mabuti pa nga.. nagulat naman ako nung biglang may lalaking lumapit.. i doubt na taga jail booth to.. wala naman nakalagay na Jail booth Police eh..

Uhm.. excuse me.. sino sa inyo si Ms. Sydney Austria? Naks.. iba na talaga ang sikat.. Bakit? Anong kailangan mo sa kaniya? Pinapatawag lang sa Marriage booth.. anu yun? Ikakasal ako ng hindi ko alam? Ayus ah. Sino nagpapatawag sa kaniya? Aww.. touch ako.. medyo protective siya ah.. Sumama na lang kayo sa Marriage booth.. kaso parang daig pa ng isang to yung mga jail booth police na yun ah.. haha..

Kaya nagpunta na kami dun..

sino kaya yung groom ko?

Ang mysterious naman..

Nung makarating na kami dun.. abat nasurprise ako.. grabe.. nung makita ko na ang groom ko pala ay si..

Nikko?! Ah eh.. tapos lumapit siya sakin.. parang nahihiya siya na ewan.. si Sam naman.. ngingisi ngisi sa sulok.. Sydney.. nyay! Lumuhod! Will you marry me? Speechless.. Nikko ah.. iba na yan.. bat gusto mo pakasalan bestfriend ko? Wala lang.. masama ba? Sabi niya habang nakahawak sa batok.. ang cute.. Oo..

napatingin ako nun kay Prince.. well, napatingin kaming lahat kay Prince.. ang sama ng tingin niya kay Nikko.. tapos sumama rin yung tingin ni Nikko.. para ngang may kuryente pa sa pagitan ng mga mata nila eh.. katakot.. makapagsalita na nga..

Anu ka ba.. masyado mo kinakarir pagiging kuya ah.. Naks naman.. ok lang yun.. katuwaan lang naman eh.. hoy father, umpisahan mo na nga.. Ah eh.. opo maam.. anung maam? Bata pa ko noh..

well, sa sinabi ko.. wala nang nagawa si Prince.. kasi naman noh.. masyadong sineseryoso ang mga bagay bagay.. who knows, baka ang gusto ni Nikko eh pakasalan lahat kaming babae.. malay ba namin, magkasama sila ni Sam di ba? Baka nagpakasal na yung dalawang yun kanina di ba?

You may kiss the bride.. ang bilis naman.. parang hindi pa ko nag-a I do ah.. pero nakapirma na ko dun sa marriage contract kuno.. Ah eh.. wag na yun.. Hindi pwede.. may kasal bang walang kiss? meron nga ba? Sige na.. ang dami pang nakapila oh.. oo nga oh.. parang cause of traffic kami..

Tinignan ko si Prince.. ganun pa rin.. nakakunot ang noo.. naku.. mukha ng matanda ang kuya ko.. tapos si Nikko naman.. ayun.. namumula.. parang kamatis.. ang cute..

tatawa sana ako kaso baka lalong mahiya.. kaya ngumiti na lang ako.. and then.. lumapit siya ng onti sakin, nakahawak pa nga sa batok eh.. at..

Kiniss ako sa cheeks..

ok ah.. may first kiss na cheeks ko..

Abangan: Chapter 24 ++Your Guardian Angel ++

Chapter 24 ~~Your Guardian Angel~~ aww.. thats so sweet.. tayo rin Prince, pakasal.. he! Baka ang gusto mo magpasakal.. mas maganda yun.. maraming matutuwa.. hilig pang pumalupot pa kay Prince.. kadiri.. anong ginagawa mo dito Camille? Well, your in luck.. my friends are also participants sa battle of the bands kaya sinama nila ako.. kilala mo naman sila di ba? Come on, lets go to them.. anong in luck.. sabihin mo binabangungot na kami.. Pwede ba, Camille. Kaibigan mo sila.. hindi akin.. i have my own friends here.. hala.. bad mood ata si pareng dude.. Well then, punta na lang tayo sa ibang rides.. sabay hatak niya sa braso ni Prince..

No Camille! Cant you understand? Ayokong sumama sayo.. sila ang kasama kong pumunta dito hindi ikaw.. But.. I-I just thought You thought na gusto kitang makasama?! Ghad Camille! Martyr ka ba talaga o sadyang tanga lang? Woah.. ouch yun ah.. teka.. makialam na kaya ako.. parang di ko gusto magaganap dito ah.. Teka teka Prince.. I think your going too far.. Wag kang makialam dito Sydney.. Si Nikko na lang atupagin mo.. teka nga, si Camille kaaway niya di ba? Bat sinasali ako? And what does that suppose to mean? Na nilalandi ko si Nikko?! Aba!

Dont you get it Camille? I never loved you..

pinagpustahan ka lang namin nila Bren.. do you really think na magugustuhan kita? Masyado kang ambisyosa.

Hala.. grabe siya.. anu bang nangyare sa taong to.. bat biglang nagkaganito? Nakakatakot.. kawawa naman si Camille.. speechless at naiiyak na.. tumabi naman nun si Sam sakin kasi katabi ko si Camille.. gusto sana namin i-comfort si Camille kaso talagang nakakatakot si Prince.. sakto namang dumating sila Steve, Lara at Eduard.. gulat na gulat nga sila sa nadatnan nila eh..

i-is that the truth? No, not yet.. hindi pa yun ang buong katotohan.. gusto mong malaman yung totoo?

Hinablot niya yung kamay ni Sam pero nakatingin parin kay Camille then..

This is the truth..

He kissed her..

Sams pov Huwaat?! What does this mean? Anong truth to?

Nikkos pov May relasyon sila?! Bat tinago sakin ng bestfriend ko?

Steves pov Shocks.. Im shock!

Laras pov Woah!

Eduards pov Nice one..

Kymies pov

Kawawa naman yung langgam.. natapakan nung lalake..

Princes pov Bahala na kung magkaalaman na.. bahala na kung masaktan si Camille.. Basta hindi ko na hahayaang manalo si Nikko..

Lumayo na ko kay Sydney..

At makita kita ko na lang..

Sam?!

[slap!]

Sabay walk out ni Sam.. patay! Si Sam pala yun? Hindi si Sydney?

How dare you! [slap!] (sa kabilang side of the face naman..)

tapos si Camille naman yung nagwalk out. Ang sakit.. dalawang magkabilang sampal na natanggap ko.. napatingin naman ako kay Sydney na nakatayo sa harap ko..

nakatingin lang siya sakin.. Seryoso mukha niya.. seryoso na.. disappointed..

Sydney..

Tumalikod lang siya sakin.. at..

Lumayo..

Sydneys pov Nakakainis talaga siya! grr! Ang sarap niyang bugbugin!

Biruin niyo? Nagawa niya yun? Sa harap ko?! How dare he!

Well, kung sabagay.. pakialam ko nga naman sakaniya di ba? E tapos na naman kame.. pero.. si Camille.. hindi man lang ba sumagi sa isip niya yung mararamdaman ni Camille? Ang selfish talaga niya..

Sydney.. tuloy tuloy lang ako sa paglakad.. kabwisit talaga..

Sydney, sandali.. let me explain.. explain na naman.. wala na siyang ibang alam kundi mag-explain.. mag-explain ng mga kasinungalingan niya..

Princes pov Sydney, sandali.. let me explain.. patay.. semplang na naman ako.. Prince.. hayaan mo na muna siya.. hayaan mo na muna sila.. Right now, kailangan na natin maghanda sa battle of the bands.. Oo nga Prince.. kami na muna bahala sa kaniya.. Kami na lang ang kakausap kela Sam at Sydney.. pero malabo kay Camille..

Tara na tol..

Ano pa nga bang magagawa ko..

Sydneys pov Camille! Sandali! What? Pulang pula na yung mata niya.. I-Im sorry for what my stepbrother did.. she gave me a big smile kahit halatang sobrang naiiyak na siya.. Alam mo ang bait mo.. you dont have to do this.. Si Prince ang gumawa nun hindi ikaw.. you dont have to be sorry for anything.. feeling ko kasi dapat akong magsorry eh.. And besides.. matagal ko nang alam yun.. matagal ko nang alam na.. hanggang ngayon...

mahal pa rin niya yung ex niya..

Tears fell from her eyes.. pero nakangiti pa rin siya.. at tama ba ang narinig ko?

Hindi ko nga lang alam na yung girl na yun pala yung ex niya.. Sige Sydney.. I think this is it.. see you until next time.. thanks for everything..

Na mahal pa rin niya ko?

Nikkos pov Ok guys.. this is it.. tutugtog lang tayo for less than five minutes kaya galingan na natin.. at tandaan, reward lang ang manalo.. ang importante mabigyan natin sila ng magandang laban..

May tiwala ako sa band members ko.. alam kong gagawin nila ang lahat ng makakakaya nila.. at alam kong magagaling sila.. pero ang inaalala ko eh..

Si Prince..

Baka hindi siya makatugtog ng maayos..

Lets give it up.. for the VOX!

Tawag na tayo.. tara na.. sana maging maayos ang lahat.. at sana makinig si Sydney..

Cause this song is for her..

Kaya sana.. Prince...

Ayusin mo..

For Sydney..

Sydneys pov Haayz.. i feel bad for Camille.. kahit naman kasi saksakan ng arte yun at napakabungangera at talaga out of this world ang takbo ng utak eh kahit kelan naman hindi ako pinakitaan ng kasamaan ng ugali nun.. tapos.. ako pa pala ang may kasalanan..

Kung bakit siya nasaktan..

Ata..

Sydney! Napalingon ako.. Sam.. naalala ko bigla yung senaryo kanina..

ang ouch nun mga dudes ah.. ewan ko ba.. dapat nga wala na yun sakin di ba? pero ang ouch..

Umm.. pasensiya sa inasal ko kanina ah.. Normal lang yun.. galit ka ba sa kaniya? h-hindi naman... nabigla lang talaga ko kanina.. tsaka naguguluhan ako.. ay ewan.. mukha ngang hindi.. kasi abot tenga ang ngiti.. tsk..

Sydney! Sam! Andito lang pala kayo.. kung san san na kami napadpad eh.. Oo nga.. tara na.. nagstart na yung battle of the bands nila..

Tsss... parang ayaw ko pumunta eh.. sila na lang kaya pumunta? Dito na lang ako..

Um.. sige.. una na kayo.. sunod na lang ako.. Anu? Hindi pwede.. sila Nikko na ba yung tumutugtog? Ewan ko.. pero pangalawa kasi sila di ba? E nagstart na daw eh.. Ganun ba.. so tara na dali! Sabay hatak sakin ni Sam..

t-teka Sam!

==sa venue== Ang galeng.. kailangan pa ko hatakin eh noh? Ehe.. pasensiya.. naexcite lang ako.. tsk.. look at her! Parang wala lang naganap kanina. Well, kung hindi big deal yun sakaniya, sakin oo..

Teka teka.. bat nga ba big deal? Ay ewan..

I want to be a knight.. so i could protect the girl i love the most.. I want to care for her.. kaya lang.. she cant get over this guy.. she cant get over her Prince Charming.. kaya siguro instead of being a knight naging guardian angel na niya ko..

nice.. kaya naman pala excited ang loka kasi magtatapat sa kaniya.. anu yun? Surprise na hindi surprise..

and so.. I would like to dedicate this song to you...

nakoo ah Nikko.. andami mo na namang kadramahan ah.. When I see your smile Tears roll down my face I can't replace syet ang ganda ng boses.. bagay.. ang sweet naman.. nice one sam.. And now that I'm strong I have figured out How this world turns cold and it breaks through my soul And I know Ill find deep inside me, I can be the one I will never let you fall I'll stand up with you forever Ill be there for you through it all Even if saving you sends me to heaven Its ok, Its ok, Its ok Seasons are changing and waves are crashing And stars are falling all for us Days grow longer and nights grow shorter I can show you I'll be the one I will never let you fall I'll stand up with you forever I'll be there for you through it all Even if saving you sends me to heaven Cause you're my You're my My true love My whole heart Please don't throw that away Cause I'm here, for you Please don't walk away and Please tell me you'll stay, stay... Use me as you will Pull my strings just for a thrill And I know Ill be okay Though my skies are turning gray I will never let you fall I'll stand up with you forever

I'll be there for you through it all Even if saving you sends me to heaven (repeat till fade)

Ill be Your Guardian Angel..

Sydney.. Huwaat?! Bat anjan pangalan ko??

Princes pov Ill be Your Guardian Angel..

Sydney..

That does it.. this is war..

Abangan: Chapter 25 ++Sikretong malupet++

Chapter 25 ~~Sikretong malupet~~ Princes pov I stare blankly at the ceiling.. wala lang.. routines ko na to everytime i woke up.. yung mahihiga lang muna at magpapalipas ng oras then ill eventually get tired staring at the ceiling.. and thats the only time na tatayo na ko.. pero iba ngayon ang dahilan ng pagtayo ko sa kama.. but actually, marami rin kasing tumtakbo sa isip ko ngayon..

Like yung katangahan ko kay Sam.. bat ko nga ba ginawa yun.. gagawa na nga lang ng eksena nagkamali pa.. panu ko na niyan tutulungan si Sam dun sa pangarap niya? Ngayon pa na siguradong may ilangan na.. Pero ang talagan gumagambala sa isip ko eh si Nikko..

at yung nangyari nung battle of the bands..

*knock.. knock.

Prince? Si mama.. nakakapanibago naman ata.. sobrang dalang lang na katukin ako nito eh.. tumayo naman ako agad para pagbuksan siya..

Bakit po? Dali dali naman siya nun na pumasok sa loob ng kwarto ko kaya sinara ko naman agad yung pinto.. May problema po ba?

Natagalan bago siya sumagot.. pero nakangiti siya..

Alam mo kasi hijo.. Malapit na magNovember 4.. so? Anu naman meron sa november 4?

Malayo pa naman ang birthday ko.. at sa pagkakaalam ko nung August sila kinasal kaya napakaimposible na first wedding anniversary nila ni daddy..

Birthday na kasi ni Sydney.. ay. Oo nga noh.. nakalimutan ko yun ah.. shhs na lang kayo ah.. At gusto sana namin siya bigyan ng daddy niyo ng isang party.. nice.. And we want you to be in charge.. parang consultant sa mga bagay na theme, food, and the like.. ako? Bakit ako?

so would you help us?

Sydneys pov After 3 days.. *click!

*click!

Hay nako.. palipat lipat ang channel ng tv.. kawawang tv.. hirap na magproduce ng pictures.. kasi naman noh walang matinong mapanood..

*click!

Yan.. mabuti pa nga at patayin na lang.. sabay tayo ko naman at lakad papuntang kusina.. baka sakaling may mahanap na matinong kainin.. kanina pa ko walang makitang matino dito eh..

Binuksan ko yun ref.. nice.. ang lamig..

Ill be Your Guardian Angel.. Sydney..

Anong ibig sabihin nun ha?

Basta.. lilinawin ko at the right time.. just here me out when that time comes.. sana..

Anu naman yun? Kawierduhan..

Huy! Anak ng baklang tipaklong! Oi, hindi ako bakla noh.. at mas lalong hindi ako tipaklong.. at mas lalong lalong hindi bakla ang tatay ko.. at mas

Oo na.. oo na.. i got it.. anu na naman bang kailangan mo? E bat ginagawa mong aircon yung ref? Hindi ko ginaga teka.. nauna akong magtanong eh.. Ahehe.. alis tayo.. huh? May sakit ba ang lalaking to? San tayo pupunta?

Kela Nikko..

Nikkos pov Use me as you will.. Pull my strings just for a thrill.. And i know ill be okay.. Though my skies are turning grey..

Kuya! Sirain ko muna momentum mo.. may tawag ka sa phone..

May tawag ako sa phone? Sino naman tatawag sakin?

Sigurado ka nicole? Sino daw? Si Kuya Prince.. Si Prince? Bakit kaya?

Hello? Dude.. musta? Ahh.. ok lang.. ang weird.. parang kakaiba si Prince ngayon.. Busy ka ba? Hala.. kinikilabutan naman ako.. tol di tayo talo.. haha.. Hindi.. bakit? Wala lang..

Punta lang sana kami ni Sydney sainyo..

Ganun ba?

Oo ba.. with pleasure pa..

Sydneys pov Bat naman kami pupunta kela Nikko? Anu naman gagawin namin dun? Tsaka.. parang nahihiya na ko kay Nikko mula nung pangyayari sa battle of the bands eh.. hindi naman sa assuming o kung anu man ah.. awkward lang talaga ng feeling..

Bat ba kasi tayo pupunta dun? Basta nga.. wag ka na lang umangal.. pwede? Eee... Bakit? Ayaw mo makita si Nikko? Ah eh.. Hindi naman sa ganun pero Ah basta! Sumama ka na lang..

Tsk.. bat ba ang weird ng loko na to? Bwisit naman eh.. wala talagang matino ngayong araw na to.. Kinaladkad lang naman niya ko papuntang kotse..

and the next thing i know eh nasa tapat na kami ng bahay ni Nikko.. grabeng bilis naman nun..

*ding! Dong!

Priiiince.. kaw na lang.. uwi na ku.. Eh.. bat ba? Gusto kita isama eh..

Tapos may nagbukas na ng gate nila..

Kuya Prince? Nice.. long time ah.. hala! Naging babae si Nikko?! Oo nga eh.. dalaga ka na Nicole ah.. Nicole.. sino naman kaya to? Parang female version ni Nikko.. At ikaw siguro si Ate Sydney.. Tsk.. galing talaga pumili ng Kuya ko.. Huh? Anu naman ibig sabihin nun? Tara tara.. pasok kayo..

Pagpasok namin.. nice.. ang ganda rin pala ng bahay nila Nikko.. simple lang siya pero maganda.. hindi kasing laki ng bahay namin pero big enough na..

Kuya! Andito na sila! Sabay ngiti niya samin..

Maya-maya pa anjan na si Nikko.. naku naman..

Hi Sydney.. naka naman.. patay ka talaga sakin mamaya Prince!!!!!!! Ha-Hi.. Umm.. nga pala.. Si Nicole.. Kapatid ko.. kaya pala kamukha niya..

and like duh? Kanina pa kaya Kuya ng Kuya si Nicole. Ang dumb naman.. nginitian ko na lang si Nicole.. at ngumiti rin naman siya sakin.. Pasensiya sa pagintrude dude.. pero i need to talk to you..

In Private..

Hala.. may pa private private pang nalalaman to..

Prnces pov Sure.. dun tayo sa garden..

From that night na sinabi mo yun kay Sydney.. i declared a war.. at ngayon..

Aatake na ko..

Anu ba yung sasabihin mo? Well.. may kinalaman siya sa nangyari nung battle of the bands..

Nagpause ako ng matagal habang tinignan yung mga dahon dahon ng halaman sa garden nila..

Gusto ko kasi na malaman mong napakabig deal sakin nun.. Anu ba talaga gusto mong sabihin?

di ba nasabi mo nung battle of the bands na gusto mo sanang protektahan, alagan si Sydney.. kaya lang hindi pa rin niya makalimutan yung isang guy.. oo.. bakit? Well.. kilala ko lang naman yung lalaki na yun.. siyempre.. ako yun eh.. Talaga? sino?

Nagkakilala sila nung birthday ni Steve last last year.. sira ulo kasi si Steve nun.. sinet up sila.. inimbitahan ni Steve sila pareho na mag mall.. tapos siya mismo hindi sumipot.. kaya ang nangyari yung dalawa ang nagdate.. mula nun naging close sila.. minsan lumalabas sila kasama barkada nila.. hanggang sa naging magbestfriend na si Sydney at yung lalaki.. kaya lang.. sa sobrang pagkaclose na nila.. ayun.. nahulog sila sa isat isa..

naupo siya sa chair na nasa garden nila.. pero nagstay parin akong nakatayo..

until naging sila na.. mahal na mahal nung lalaki si Sydney.. kaya lang.. si Sid kasi yung tipo ng babae na hindi affectionate.. hindi niya pinapakita yung feelings niya..

by this time.. umupo na rin ako sa chair.. opposite sa inuupuan niya..

kaya dumating sa point na nabore yung lalaki sa relationship nila.. na lagi na niyang pinagseselos si Sydney with his ex or some other girl.. kasi parang naghahanap yung lalaki ng magpupuno sa kakulangan ni Sydney.. talagang attentive ang pakikinig niya..

siyempre nahurt si Sydney sa mga pinaggagawa nung lalaki.. kaya sila nagbreak.. and thats the sad part for Sydney.. kaya di niya maget over yung lalaki.. kasi never niya nasabi sa lalaking yun yung words na i love you.. at ang worse pa eh nawala na nga siya ng boyfriend nawala pa pati bestfriend.. hanggang sa nabalitaan na lang ni Sydney na may bago na pala yun.. Ang gago nung lalaki noh?

kahit na sabihing may mali si Sydney sinaktan pa rin siya nung lalaki.. di niya dapat ginawa yun.. yun na nga eh.. nagsisisi na nga ngayon yung lalaki kung bat niya yun ginawa.. at gagawin niya ang lahat para makuha ulit si Sydney..

at gagawin ko rin ang lahat to win Sydneys heart kahit sino man ang makalaban ko sakaniya.. Talaga?

Kahit ako?

Sydneys pov Ang ganda naman ng room mo Nicole.. Si Kuya po ang nagdesign ng room ko.. di mo na po naiitatanong eh magaling magdrawing si Kuya eh.. mamaya po dadalhin kita sa room niya.. para makita mo yung mga drawings niya.. Ok lang ba? Baka naman magalit siya? Yun po? Hindi.. basta ikaw.. hindi magagalit yun.. at nagpatweetums naman siya.. kung sabagay.. cute naman kasi tong batang to.. Maiba lang ako.. kanina pa natin pinagkukwentuhan kuya mo eh wala pa kong masyadong alam tungkol sayo.. san ka ba nag-aaral?

Parang ngayon ko lang nalaman na may kapatid pala si Nikko ah.. Ahehe.. ganun po ba? Kasi sa all girls school ako nag-aaral hindi sa school niyo nila Kuya.. Kaya naman pala eh.. anung year mo na ba? Second year po.. 14 pa lang ako eh.. Oh? Di nga? Kung ganun wag mo na ko i-po.. magkasing edad lang pala tayo eh.. sa Nov.4 mo na lang ako i-po.. 15th birthday ko kasi yun eh.. ahehe.. E mas matanda ka pa rin sakin ate.. two days na lang kaya Nov.4 na.. punta ako sa birthday mo ah.. oo nga noh.. 2 days na lang..

bat parang walang nakaalala.. parang ako lang ngayon?

Wala naman akong party eh.. Ay.. sayang.. basta.. pupunta pa rin po ako sa inyo.. hehe.. tara.. punta tayo sa room ni Kuya.. may papakita ako sayo..

Nikkos pov Anung ibig mong sabihin? Bago pa man ikasal ang parents namin ni Sydney.. naging kami na.. 6 months after our break up tsaka lang namin nalaman ng magiging magstepbrother at stepsister pala kami.. ikaw yung lalaking yun?!

OO..

Siya pala.. akala ko this will be the first time na makukuha ko na yung gusto ko without him getting in the way.. but I guess nagkamali ako..

anung balak mo? Magkapatid na sila.. wala na siyang magagawa.. Sa Sunday.. birthday ni Sydney.. bibigyan namin siya ng surprise party.. heto ang invitation..

At Pare..

May the best man win..

And Im going to make sure.. that Im the best man for Sydney..

Sydneys Pov Eto ang kwarto ni Kuya.. Wow.. ang linis.. parang kwarto ng babae.. walang wala sa kwarto ni Prince kahit mas malaki yun.. yun naman kasi malaki nga saksakan naman ng gulo.. eto di man ganun kalaki napaka-organize naman.. mas maayos pa nga sa kwarto ko eh..

Marami ngang nakaframe na drawings sa wall ng room niya pati sa desks niya.. wala ngang pictures eh.. puro drawing.. yung isa parang si Nicole at isang pang girl na di ko pa nakikita.. yung iba naman parang anime.. yung iba nature..

At yung drawing na nasa table na tabi ng bed niya eh ang pinakanakakagulat pero ang sweet..

kasi..

Parang..

Galing ni Kuya noh? Alam mo ba ate.. sa lahat ng drawings niya, yung drawing sa tabi ng kama niya ang ayaw niyang ginagalaw ng iba.. ikaw kasi yun eh.. hehe..

Ako lang naman yun..

Ba-bakit...niya ko.. dinrawing? Ay nako ate.. ang hina mo ah.. like duh? Bakit ba idodrawing ng isang lalaki ang isang babae? Bakit nga ba?

Eto.. take a look at his drawing book.. wag mo na lang sabihin na pinakialaman natin ah.. magagalit yun eh.. hehe..

Nice.. ang galing talaga niya magdrawing..

ang gaganda nung drawings.. parang totoo.. hindi lang pala siya pang banda.. may iba pang hidden talents..

Pero teka..

Puro ako to eh..

Abangan: Chapter 26 ++My Cinderella++

Chapter 26 ~~My Cinderella~~ Princes POV Prince anak.. sisimulan na namin ihanda.. you know what to do.. Opo.. ako ng bahala..

Pagkatapos na pagkatapos akong kausapin ni Mama dumiretso na ko sa kwarto ni Sydney..

*knock! Knock!

Then binuksan niya yung pinto..

Anu? Sabi niya habang kinakamot ang magulong buhok niya.. at halatang inaantok pa.. Anu yang itsura mo ha?

Tinaasan lang niya ko ng kilay.. aba aba.. this is an opportunity! Kinuha ko yung cellphone ko sabay...

*click!

Ang kyut mo!

Ayun.. nabuhayan nung nakita yung picture niya..

Prince! Ang sama mo talaga! I hate you!

I love you too.. tinignan lang niya ko ng masama..

Maligo ka na nga.. May pupuntahan tayo.. Eh kung sabihin ko sayong ayoko sumama? E kung sabihin ko sayong papaliguan kita pag hindi ka pa pumasok ng banyo? Ikaw! Grr!

Sabay pasok sa CR.. ahehe.. ang kyut niya pagkaganyan siya..

Kinalikot ko lang naman yung gamit niya habang naliligo siya.. nakita ko yung photo album niya.. actually more like a scrapbook.. marunong pala sa arts tong babaeng to kahit panu.. ang ganda ng pagkakagawa niya..

Sa pinakaunang page is picture nila ng mama niya.. nung nakita ko yun dun ko lang narealize na magkamukha pala sila.. may ibang features lang si Sydney na siguro eh nakuha niya sa dad niya.. dun ko rin narealize na mahal talaga ni Sydney yung mom niya.. nakasulat kasi sa side nun: The prettiest mom in wolrd! And the best..

Well, normal lang na sabihin yun ng isang anak.. pero iba pag galing kay Sydney.. hindi kasi nagpapakita ng totoong feelings niya yung babaeng yun eh..

sa next page, maraming ibat ibang picture pa nila ng mom niya tapos mga dedications.. tapos ang lakas ng tawa ko pagdating dun sa page na puro siya.. puro baby pictures niya.. ahihi.. ang cute pala niya nung baby siya.. ang chubby ng cheeks.. haha..

may isang page din dun about kay daddy.. ngayon ko lang nalaman na sobra pala ang pag tingala niya kay daddy.. mahal niya si dad more than pa sa totoong dad niya.. I think.. wala nga akong nakitang page dun about his real dad eh.. and hindi ko rin alam yung story behind her and her dad.. no idea at all..

Meron ding page dun na puro happy moments nila ng friends niya..

since birth ata magkakaibigan na tong mga to eh.. and then.. theres this page.. tinamaan ata ako..

That page eh puro tungkol samin..

dati..

when I read the dedication there.. I felt sorry..

sabi dun: My Prince..

wala lang.. maikli nga siya pero.. ang laki ng impact sakin.. siguro nagreregret lang ako ngayon sa mga bagay.. sa mga ginawa ko.. kaya kami nag kaganito..

Hoy.. tara na..

Nagsusuklay siya nun ng buhok niya at nakatingin sa mirror kaya hindi niya napansin na tinitignan ko yung photo album na scrapbook niya.. oh well, buti nga eh.. baka mabugbog pa ko nito pag nahuli ako.. haha..

Lumabas na rin siya agad ng room pagtapos niyang magsuklay.. sumunod naman ako..

Hay nako.. panira ka talaga kahit kelan.. alam mo yun? Hindi eh.. Nakoo! Kung may sakit siguro ko sa puso kanina pa ko inatake! Ganun ba yun? Tapos tinignan niya ko ng wierd.. Duh? Anu mangyayare pag inatake sa puso? Lalo ata nawierduhan sakin.. lalo kasi akong tinignan ng weird.. Maninikip yung chest.. mahihirapan huminga at marami pa.. naks.. scientific.. Ganun..

E bakit ako? May sakit yung puso ko pero hindi naman ganun?

Sydneys POV Hay nako.. panira ka talaga kahit kelan.. alam mo yun? Hindi eh.. kaasar talaga ang lalaking to.. Nakoo! Kung may sakit siguro ko sa puso kanina pa ko inatake! Ganun ba yun? Like duh?.. Duh? Anu mangyayare pag inatake sa puso? What a clueless person! Maninikip yung chest.. mahihirapan huminga at marami pa.. napag-aral ko yan sa science nung grade six ako.. ahaha.. Ganun..

Tumingin siya sa floor.. E bakit ako? May sakit yung puso ko pero hindi naman ganun?

Ewan ko ha.. pero pagkasabi niya nun bigla na lang ako nanahimik.. Napaisip kasi ako.. Yung ibig ba niyang sabihin dun eh nahuhurt siya.. Dahil.. Mahal pa niya ko?

Teka teka teka.. wag kang assuming ah.. sinaktan ka na nga niya nun eh.. surely he can do that again..

Hindi na rin naman siya nagsalita pagkatapos nun.. weird..

Naalala ko tuloy bigla yung pag-uusap nila ni Nikko nung isang araw.. Ano kaya yung pinag-usapan nila? Hmmmmmm... curiuos tuloy ako..

Anyway.. tumigil na yung car.. Dahil nakarating na kami sa..

Sa..

Sa mall?

Hoi kumag! Akala ko ba sa palengke? Bat tayo andito? Biruin niyo.. dinala ako sa mall ng naka..

Pang palengke outfit!

Sukdulan na talaga ang kasamaan ng taong to!!! Hinding hindi ko siya mapapatawad! EVER!

E mabaho dun eh.. mainit pa.. hay nako.. bahala nga siya.. basta pag nagalit si mamy siya sisisihin..

Tapos bigla niya hinablot yung kamay ko.. wala lang hawak lang niya.. Tapos hinimas pa niya with his thumb.. like what he used to do..

before..

Flashback My ghad! Ang dilim.. wala akong makita! Napahawak tuloy ako sa braso ni Prince..

Grabe.. anu ba yan.. baka madapa ako.. nakafocus ako niyan habang umaakyat sa stairs ng sinehan.. takot talaga ako at baka madapa ako.. naku ha.. kahiya hiya yun..

Nagulat na lang ako nung biglang napunta yung kamay ko na nasa braso niya sa kamay niya.. as in magkaholding hands kami..

Nagblush ako..

First time sa tana ng buhay ko na may humawak sa kamay ko ng ganito.. at kahit nung nakaakyat na kami sa stairs.. hes still holding my hands.. Ayaw tuloy mawala ng blush ko..

Dun kami sa dulo umupo.. dinaanan pa namin yung mga kaibigan ko..

tinignan pa nga nila ako ng mapanukso eh.. pero hindi sila nagsalita..

Hanggang nagstart na yung movie.. hindi pa rin niya binibitawan..

Shocks! Nakakahiya pag namawis yung kamay ko..

Then.. bigla siya nagulat sa movie.. horror kasi.. kaya napisil niya yung kamay ko.. Aray.. Sorry.. alam mo.. he rubbed his thumb sa hands ko.. Ang lambot ng kamay mo..

Tapos naramdaman kong medyo namamawis na yung kamay ko.. kaya bibitiw na sana ako.. kaso..

Wag ka bibitiw.. gusto ko ganito na lang tayo lagi..

Kasi feeling ko paghawak ko yung kamay mo..

Hindi na tayo magkakahiwalay..

Forever.. End of Flashback

Oh yes.. maraming kacornihang nalalaman ang lalaking kasama ko ngayon noon.. I know its hard to believe but thats the truth.. ahehe..

Tara.. sabay hatak niya sakin papuntang hindi ko alam kung saan.. Hinatak niya ko hanggang makarating kami sa..

Sinehan?

Anung gagawin natin dito? Wala kong pera noh.. sabi ko pero hindi niya pinansin.. bastos.. 2 tickets.. hindi ko naririnig yung sinasabi ng babae kasi nasa loob siya ng parang glass.. Enchanted.. Wala ng seats para sa 2:50 pm?

O sige para sa 5:10 na lang kami..

Tapos nagbayad siya.. ang weird.. Pagkakuha niya ng tickets.. hinawakan ulit niya yung kamay ko at..

Hinatak ulit..

Tapos bigla na lang kami nagstop sa harap ng..

Power Station?

Parang I have this feeling na planado niya lahat ng nangyayari ngayon..

Anong oras na? Ahm.. tapos tumingin ako sa watch ko.. 2:30.. ano bang plano mo ha?

For the nth time hindi na naman niya pinansin yung tanong ko at hinablot na naman ang kamay ko.. Sabay hatak sakin papasok ng Power Station..

Niloadan niya yung card na ginagamit para makapaglaro dun sa arcade na yun.. tapos... Basketball tayo.. Para siyang bata na excited maglaro nun.. Tulungan mo ko ha.. sabay smile..

There goes that smile.. tagal ko rin hindi nakita yung smile na yan ah.. yung smile na nagpapacurl ng toes ko.. yung smile na walang katulad.. yung smile na puno ng pagmamahal..

Oo na..

Then.. we started playing..

After medyo matagal na panahon.. ngayon ko lang ulit naalala na.. Si Prince nga pala yung taong masayahin at happy go lucky..

Walang kinatatakutan even to express his own feelings.. At masayang kasama..

Nag-enjoy ako nun.. after sa basketball thingy na yun, nagrace naman kami.. And take note.. first place ako kahit basag basag na yung kotse ko.. haha.. Pero pinakanakakatuwa sa lahat eh yung tumugtog kami ni Prince dun sa drums thingy..

Ang mechanics kasi nung game eh i-hihit mo yung drums depende sa lalabas sa screen.. Basta may sinusundan sa screen.. parang dance revolution.. yun nga lang drums version.. haha.. Teamwork kasi kami ni Prince dun.. tawa pa ko ng tawa kasi ang kyut nung sounds.. nyaha..

Aww.. to bad ubos na yung load niyang card.. Ok lang.. mukha namang nag-enjoy ka eh.. sabi niya with matching smile.. nagblush tuloy ako..

Samahan mo ko.. may bibilhin lang ako..

May choice ba ko eh hinatak na naman niya ako.. Sa JB Music kami nagpunta,,hindi ko nga maintindihan kung anu bibilhin niya eh.. Kasi may gitara na naman siya.. may drums pa.. ano naman kaya bibilhin niya?

Anyway.. eto pala weakness niya.. panu parang kanina lang eh kung anung kahibangan ang sumanib sakaniya at napakabait sakin pero ngayon.. ayun.. walang care na naman sakin as if I dont exist.. Oh well.. not a problem.. kasi walang panggulo.. lalo na nung nakita ko yung cute na gitara..

The moment na nakita ko yun parang tumigil yung mundo ko (korny much..) as if it was made for me.. haha.. kasi naman noh.. favorite color ko yung color.. with butterflies pa.. kamukhang kamukha nung cute kong door sa kwarto.. as in parang sadya..

Maganda ba? Biglang sulpot naman nitong kumag na to.. Oo.. ang cute.. nagsmile lang naman siya.. the smile I love..

Anong oras na ba? Uhm.. 5:00.. Tara na.. baka malate tayo sa papanoorin natin.. ay.. nga pala.. manonood nga pala kami nung enchanted..

Di ko talaga alam kung anu yung binili niya kasi parang wala naman siyang bitbit na kahit anu.. although nakita kong kausap niya yung sa cashier kanina..

Anyway.. dumiretso na kami nun sa sinehan.. bumili muna kami ng bucket ng popcorn at nachos pati drinks then pumasok na kami sa loob..

Fast forward natin ng onti..

Sumakit yung tiyan ko kakatawa dun sa movie.. ang ganda kasi eh.. tsaka ngayon lang ako nakapanood ng movie na as in connected yung cartoons sa real people.. ang cute pati tsaka nakaka aww yung movie.. too bad tapos na..

Nakakatawa talaga.. lalo na yung dun sa Ive been dreaming a true loves kiss tapos biglang nabunggo.. Haha.. oh.. wag ka masyado matuwa baka pati ako mapagkamalan mong Prince..

like hello? Prince kaya siya.. as in Prince yung name niya.. joke ba yun? Kung sabagay.. kamukha naman niya si Prince Eduard.. yung engot na prince.. haha..

Hay nako.. oh anu nang plano mo? Parang nag-isip pa muna siya nun.. Uhm.. anong oras na ba? Pang ilang beses na ba niyang tinanong yan ngayon araw? Ahm... 6:30 na.. nagsmile lang naman ulit siya.. ang weird talaga niya ngayong araw.. kanina pa smile ng smile.. nakakatakot eh.. parang hindi siya.. haha..

Edi uuwi na tayo.. tsk.. ang weird talaga.. hanggang ngayon hindi ko pa rin maintindihan kung bat niya ko dinala sa mall na to.. and those smiles and sweet talks.. its just.. its not like him..

Nung andun na kami sa parking lot.. i got the courage na itanong sa kaniya kung anu ba nakain niya at parang bumait siya..

Hoi.. tumingin lang naman siya sakin pero half na napalingon lang.. Bakit mo ba ko dinala dito tapos nilibre mo pa ko.. i just dont get it..

Nagstop kami pareho dahil nasa tapat na kami ng kotse pero wala pa rin si Mang Jose... tapos humarap siya sakin at natawa ng onti.. kasabay nun biglang pinatugtog nung mall yung Crazy For you..

..Swaying room as the music starts Strangers making the most of the dark..

Nakalimutan mo na ba kung anong araw ngayon? Napaisip naman ako nun..

Abat oo nga noh..

Birthday ko nga pala.. wahaha.. nakalimutan ko.. nyaha..

..Two by two their bodies become one..

nagsmile lang ulit siya tapos..

Kung ganon.. may I take this opportunity to be your first dance.. tonight.. sabi niya sakin habang nag gegesture na parang Prince na nag-aalok sa Princess na sumayaw..

..I see you through the smokey air Can't you feel the weight of my stare..

di ko matandaan kung um-oo na ba ko o hindi, narealize ko na lang na yung kamay niya eh nasa waist ko na at yung kamay ko eh nasa shoulders niya.. nakalean din yung ulo niya sa ulo ko.. so.. we are so close.. closer than before.. ..You're so close but still a world away What i'm trying to say is that

I'm crazy for you Touch me once and you'll know it's true..

I like it better this way... pumikit siya nun.. ..I never wanted anyone like this It's all brand new You'll feel it in my kiss..

To have you this way.. ....I'm crazy for you....

parang tumigil yung mundo ko sa sinabi niya.. parang wala ng ibang tao sa mundo kundi kaming dalawa lang.. feeling ko ako ngayon si Cinderella na nakikipagsayaw sa Prince niya..

..trying hard to control my heart

i walk over to where you are eye to eye we need no words at all.. ..Slowly now we begin to move Every breath im deeper into you.. Soon we two are standing still in time If you read my mind youll see.. ....I'm crazy for you....

Ahem.. ahem.. napatingin kami pareho kay Mang Jose.. Mang Jose talaga, panira oh. Tsk. Pwede na ho tayo umuwi.. sabi niya habang nakangisi..

Abangan: Chapter 27 ++The Unexpected Visitor++

Chapter 27 ~~The Unexpected Visitor~~

and then what happened next?

Ayun..

Sumakay kami sa car na kasama ang nakakatoreteng katahimikan..

Ang weird nga eh.. ang weird talaga niya.. but hey.. at least he did something good to make my birthday a-okay.. di ba.. ang sweet nga eh.. kahit ako mismo nakalimutan kong birthday ko pala..

At ngayon naman.. nakarating na kami sa bahay..

Mukhang ordinary lang naman yung bahay namin.. kumikislap kislap yung maliwanag na christmas lights namin.. makalat yung garden kasi puno ng leaves.. haha.. nothing but ordinary..

Looks like I expected too much na tulad ni Prince ay may gagawin din sila na something special.. Oh well.. here comes the door..

Pag-apak na pag-apak ko sa doorstep namin.. parang biglang kumabog yung dibdib ko.. shocks.. what is this??

Buksan mo na dali..

Napatingin ako sa kaniya.. then back to the door..

Hinawakan ko na yung door knob. Ready to twist it and open the door..

Waah! Kaya lang pabilis ng pabilis yung pagtibok ng puso ko sa bawat second na dumadaan..

Ok.. on the count of three..

One..

Two..

Three..

Happy Birthday Sydney! Sabay pagblow ni Prince ng torotot sa tenga ko..

Theyve got a surprise after all..

Nyah! Bat lahat andito sa bahay? As in kumpleto ah.. kulang na lang si Mang Jani ng school namin eh..

Wow.. Speechless ako.. gosh.. tawanan naman sila.. oh well.. hindi naman talaga ko speechless.. sinasakyan lang ang kanilang little surprise.. para naman hindi masayang yung effort nila di ba? Haha..

Grabe.. bat nandito kayong lahat? So.. talaga palang pinagkaisahan niyo ko ah.. Haha.. plano ng mom mo eh.. Pero si Prince ang gumawa ng lahat ng to.. parang unbeleivable ah.. napatingin tuloy ako bigla kay Prince.. ngumiti lang siya then naglook away.. nahiya ata... nyaha.. From the decorations to the music played.. siya lahat.. kaya big thanks to Prince.. hay nako.. naflatter na naman yung kumag na yun.. haha.. Eh kung ganun pala edi simulan na natin yung party..

At ayun na nga.. sinimulan na nila ang kanilang party for me..

Usap usap dito.. usap usap dun.. yung iba sumasayaw.. yung iba naman kumakain.. the usual things in a party..

Nung nakita ko naman yung bundok ng mga regalo ko eh naintriga ako kaya isa isa ko ng binuksan secretly.. haha..

Ok din pala pag maraming imbitado sa birthday eh.. kasi andaming nagreregalo ng magagandang bagay.. nyahaha.. and to think mayayaman tong mga tao dito.. nyahaha..

May mga nagregalo sakin ng bag.. at hindi ito yung basta bastang bag lang na nabibili kung saan saan ah.. ito yung mga bag na may pangalan.. may mga nagregalo din sakin ng stuff toys.. may teddy bear, animal na stuff toys, pati stuff toy ni king kong niregalo.. nyahaha..

pero ang pinakanagustuhan ko eh yung doll na Mr. Bean at yung si teddy niya.. nyahaha.. ang cute talaga nun..

at hulaan niyo kung sinong makulit ang nagregalo sakin nun..

Walang iba lang naman kundi ang dalawang pambansang besprens ko.. si Lara kay Mr. Bean at si Kymie kay Teddy.. o di ba.. terno pa pati regalo nila sakin.. mga ungak talaga yung dalawang yun..

Ako naman eh napaupo na dahil napagod na sa kakasayaw, kakakain at pakikipagusap.. haha.. biruin niyo ba naman kasi.. talagang lahat ng tao sa school maliban kela Mang Jani (as in Mang JANItor) eh inimbita nila.. tsk.. miss ko na tuloy si Mang Jani.. haha..

Siyempre hindi mawawala ang dalawa kong besprens diyan.. sina Lara at Kymie.. andiyan din yung mga classmates ko pati yung mga taga kabilang section.. yung iba nga hindi ko kakilala kasi hindi ko naman kaklase eh.. haha.. andun din yung council members, varsity team, chess club, indak dance club, enviroe club and all other clubs.. nagmistulang foundation day na hindi maintindihan nga yung birthday ko eh..

Andiyan din siyempre si Sam na kausap ko ngayon.. pati si Nicole andito.. ang kulit ng batang yun.. at siyempre hindi mawawala ang kuya niya.. Si Nikko..

Matatapos ko yun siguro by end of sembreak.. Ganun.. buti naman.. balitaan mo na lang ako pag ok na ah.. gusto ko sana isa ako sa unang makabasa nun eh.. hehe.. Oh sure.. ikaw talaga ang unang unang pagbabasahin ko nun.. ikaw at si Prince.. bigla ko tuloy naalala yung nung battle of the bands.. nakalimutan na kaya niya yun? Parang kasi sa way ng pagsasalita na niya eh..

Natigil naman yung usapan namin nung biglang sumulpot si Nikko out of nowhere.. Hey.. tinanguan ko lang naman siya.. Oi.. panira ka sa usapan.. Ay ganun.. sorry.. sige dun na lang muna ako..

Hindi wag na.. alam ko naman gusto mo dito eh.. ako na lang makikimingle dun.. sabay alis niya..

And what does that suppose to mean??

Happy Birthday nga pala Sydney.. sabi niya nung pag-upo niya sa tabi ko.. Salamat.. actually nakalimutan ko nga na birthday ko eh.. pinaalala lang ni Prince kanina...Nyaha.. Haha.. ok yun ah..

Tapos biglang nagswitch yung song na mabilis into a slow song..

Napatingin ako nun kay Nikko.. tinitignan pala niya ko at halatang nagblush siya nung bigla akong napatingin sakaniya.. nagbablush din pala ang mga lalaki? Haha..

nga pala.. anu na nangyari sayo magkauwi mo galing dun sa battle of the bands? Masama pakiramdan mo nun di ba? Tagal na nun ah.. haha.. Ok naman.. nakatulog naman kasi ako agad eh.. that was acutally a lie.. nagpa ikot ikot nga ako nun sa kama di ba kasi ayaw ako dalawin ng antok hanggang sa dumating yung kumag na Prince na yun.. Ahh..

Then silence..

After ng matagal tagal na katahimikan eh nagsalita ulit siya..

Nakapagbukas ka na ba ng mga regalo mo? Yup.. kanina.. ehe.. thank you nga pala dun sa stuff toy.. ang cute.. nakita ko namang ngumiti siya nun.. Tapos hindi na nagsalita pa ulit..

Hayz.. anu ba naman to.. ang tahimik namin dalawa.. ganda pa man din nung tugtog.. Prinsesa.. mukhang hindi na magsasalita tong taong to.. makapagsalita na nga..

Gusto mong sumayaw? Napangiti lang siya nun tapos, Oo ba..

Then tumayo na kami at nagpunta dun sa dance floor.. humawak naman ako sa shoulders niya at siya naman sa waist ko.. naalala ko tuloy si Prince..

And speaking of Prince.. parang kanina ko pa hindi nakikita yun.. anyway.. Nagulat na lang ako nung napansin ko na.. halos magkayakap na kami.. nyak! Pero ok lang.. ang lapit kasi ng lips niya sa tenga ko.. parang bumubulong.. sinasabayan kasi niya yung tugtog.. eh ganda ng boses nito.. haha..

Nakaupo sya sa isang madilim na sulok Ewan ko ba kung bakit sa libu-libong babaeng nandoon Wala pang isang minuto Nahulog na ang loob ko sa iyo

Gusto ko sanang marinig ang tinig mo Umasa na rin na sanay mahawakan ko ang palad mo Gusto ko sanang lumapit kung di lang sa lalaking kayakap mo

Dalhin mo ako sa iyong palasyo Maglakad tayo sa hardin ng iyong kaharian Wala man akong pagaari Pangako kong habangbuhay kitang pagsisilbihan O aking prinsesa

Uhm Sydney.. Hmm? Uhm.. may sasabihin sana ako sayo eh.. Anu yun? Gusto ko sana sa harap ng mommy at tito eddie mo.. hmm.. bakit kaya? Ganun ba yun kaimportante na kailangan sa harap pa nila? Tumango lang naman siya nun.. at hindi makatingin ng diretso sakin.. hay nako kawirduhan mo Nikko.. yan tuloy inatake na naman ako ng sakit ni Lara na hinawa niya sakin.. naintriga na tuloy ako.. tsk.. tsk.. tsk..

Anyway.. wag ko na muna intindihin yun at mag-enjoy na lang sa free concert ni Nikko.. haha..

Di ako makatulog Naisip ko ang ningning ng iyong mata Nasa isip kita buong umaga buong magdamag Sanay parati kang tanaw O ang sakit isipin itoy isang panaginip Panaginip lang

Dalhin mo ako sa iyong palasyo Maglakad tayo sa hardin ng iyong kaharian Wala man akong pagaari Pangako kong habangbuhay kitang pagsisilbihan O aking prinsesa

Aking prinsesa..

Aking.. Sydney..

Anu daw? Parang may binulong eh..

Nung natapos na yung song eh lalo akong naintriga dun sa sasabihin ni Nikko.. nyaha.. kaya naman nung nakita ko sila mama kasama si Tito Eddie, Prince at yung kambal eh niyaya ko na si Nikko sa kanila..

Andun sila mama oh.. Tara, sabihin mo na yung sasabihin mo..

napatingin siya sa direction nila.. tapos napatingin ulit sakin..

parang medyo namutla siya matapos niyang tumingin dun.. hala..

Ah eh.. sige tara..

Kaya naman nagwalking walking na kami papunta dun..

Oh Nikko iho.. its good you join us.. anu ba yan.. parang ang formal ni mama ah.. Good evening po Tita, Tito.. tapos nakipagshake hands siya kay Prince.. pero parang may feeling ako na hindi friendly hand shake yun..

Ewan ko ah.. kahit kasi nakangiti sila nanlilisik naman yung mga mata nila na parang mangangain ng buhay.. mga lalaki talga o..

Ay ma.. kya nga pala kami nandito e dahil may sasabihin daw siyang importante.. talagang inemphasize ko pa yung importante and to my shock napatingin bigla si Prince sakin.. weird talaga nun..

Anu naman yang importante na yan? Di ko nga po alam eh.. ayaw sabihin gusto sa harap niyo..

Napatingin silang lahat nun kay Nikko.. nyahaha.. parang kung ako yung nasa kalagayan ni Nikko ngayon nenerbyusin na ko.. nyahaha..

Ahm.. eh kasi po.. anu.. anu ba yan.. pasuspense pa Nikko eh..

Napansin ko naman na yung tingin ni Prince eh naging parang natatakot na may mabunyag na sikreto.. hay nako.. bat ba ganyan yan taing yan ngayon?

Ganito po kasi.. ahm.. Yes iho?? Yan curious na rin pati si mama.. tagal kasi sabihin eh..

Mrs. Sofia, Sir Edwin.. Prince.. talagang sinama pa si Prince ah.. haha..

Gusto ko po sana magpaalam sa inyo..

Kasi..

Balak ko po sanang...

Ligawan si Sydney..

Watdahel?!

Nagchoke si tito Eddie, napanganga si Mama.. at..

*pak !

Sumuntok si Prince..

Sinuntok ni Prince si Nikko..

Sa shock ko nagfroze na lang ako sa kinatatayuan ko..

Paglingon ni Nikko, nakita kong may blood yung gilid ng lips niya.. Nabaling naman nun yung tingin ko kay Prince.. nanlilisik talaga yung mata niya at halatang galit siya.. for a moment parang bigla akong natakot sakaniya.. ngayon ko lang siya nakita na ganyan kagalit..

Napatingin din lahat ng tao sa direction namin.. tumigil silang lahat sa mga ginagawa nila.. probably tulad ko eh nagulat din sila sa biglang pagsuntok ni Prince kay Nikko..

Ang kapal ng mukha mo pare.

Pinunasan nun ni Nikko yung dugo sa gilid ng lips niya.. at ngumiti siya nun ng nang-aasar..

Sang ka naman nakakita ng mangliligaw na hindi makapal ang mukha? Torpe tawag dun dude..

Nagkatitigan silang dalawa nun.. hanggang sa namagitan na sila mama at tito Eddie bago pa tuluyang magkainitan yung dalawa..

Hahaha... with matching pag-akbay pa yan kay Prince.. Sige iho.. pwede kang manligaw kay Sydney.. tutal eh dalaga na naman itong prinsesa namin.. haha.. Halata namang peke yung pagtawa niya..

Walang kaso samin kung ligawan mo ang anak ko.. malaki na naman yan at normal lang naman na dumating sa point na may manliligaw na sa kaniya.. and after all, mabuting bata ka naman Nikko.. Wala pa ring ngiti sa mga mukha ng kahit sino sa dalawa..

Atska Nikko, wag mo ng intindihin tong si Prince.. ganyan lang talaga yan pag nabibigla.. lahat naman tayo nabigla dito hindi ba? Sabihin na lang natin na, mabuting kuya siya kay Sydney..

This time namanage na ni Nikko na ngumiti kahit halatang pilit.. magsasalita na sana si Nikko ng biglang,

Anong kaguluhan ito?

Abangan: Chapter 28 ++the gift++ Chapter 28 ~~the gift~~

Anong kaguluhan ito?

Nagtinginan kaming lahat sa taong nakatayo sa dilim..

Kauuwi ko lang mula Amerika tapos ganito ang dadatnan ko? Alam niyo naman na ayoko sa magulong lugar..

Ang boses na yun.. Pamilyar siya sakin.. Parang boses ni..

Lolo? Dad, Kelan ka pa umuwi? Bat hindi ka man lang nagsabi para nasundo ka sana namin sa airport. Hindi na kailangan Sofia.. Kaya kong pumunta dito ng mag-isa..

At kayo, gabing gabi na. Magsiuwi na kayo. Partys over.

Kaya ayun.. ang mga bisita ko, natakot sa magaling kong lolo.. Kaya nagsipag-uwian.. Ang weird ng lolo ko noh? Bigla na lang dadating tapos sisirain yung party ko..

Oh well, lolo ko pa rin siya.. and I still love him.. ayie.. nyahaha..

Ah.. Dad, si Edwin nga po pala.. Asawa ko.. At ito naman po ang mga anak niya, sina Daniel at Danica.. At ang panganay niyang si Prince.. Oo Sofia, kilala ko sila.. Sa sangkatutak na pictures ba naman na ipinadadala mo sakin ay hindi ko sila makikilala? Ang gusto kong makilala ay ang binatang naglakas loob na manligaw sa apo ko..

Ten tenen..

Lolo naman ee..

I think this is not the birthday I expected..

Uhm.. Ako po.. Nikko Custodio.. Sabay stretch ng hands niya para makipagshake hands.. kaya lang hindi pinansin ni Lolo.. Well, Nikko.. Sumama ka sakin sa Office.. Mag-uusap tayo..

Patay!

Nikkos POV

Gulp! Nanginginig ang mga tuhod ko.. Jus ko! Wag naman sana ako maihi.. nyaha.. medyo OA na..

Pero grabe, titigan mo palang ang lolo ni Sydney kikilabutan ka na.. Theres something in him na talagang nakakatakot.. Parang yung teacher namin sa Filipino.. Si Sir Roman..

Anyway, here we are sa Office nila Sydney.. Nakaupo siya sa chair habang ako naman eh nakatayo lang at patuloy na nangingig ang mga tuhod.. Well, this is part of winning Sydneys heart..

What did you said your name was again? This time humarap na siya sakin but still nakaupo sa upuan.. Uhm.. Nikko po.. Nikko Custodio, Sir.. Ok, Nikko. Tell me something about your family.. My family owns a small family business.. which my dad manages..

My mom is a nurse.. Actually matagal na po siyang pinapatigil ng dad ko magtrabaho kaya lang ayaw niya.. nyak.. anu ba tong pinagsasabi ko.. baka maisalaysay ko pa buong family history namin.. Ilang taon ka na ba? Si-sixteen Sir.. Your just 16 but you tend to court my granddaughter? Yes Sir.. Kaya mo na ba siyang pakainin 4x a day? Kaya mo na bang buhayin ang apo ko? Anong klaseng buhay ang maibibigay mo kay Sydney?

Ah eh.. parang gusto ko mabilaukan sa pinagsasabi ng lolo ni Sydney ah..

Uhm.. Im just going to court your granddaughter.. Sir..

Tinitigan lang ako ng lolo niya nun ng matagal.. Tapos..

Bigla ba naman tumawa..

Nang malakas.. Anu kaya yun..

Hahaha! Im just kidding hijo.. Hahaha..

Tumawa na lang din ako para di mapahiya.. nyaha..

You know hijo, I like you.. Hala.. Di kami talo.. hes too old for me.. nyahaha.. anu ba tong pinagsasabi ko.. nakakakakilabot.. You honest enough.. tapos tumayo siya nun.. ako naman todo ngiti lang.. at nawala na rin naman yung panginging ng mga makikisig kong paa..

Lumapit siya sakin tapos pinat yung shoulders ko sabay sabi, you take care of my granddaughter, ok?

Tapos lumabas na rin naman siya ng Office..

Ang weird ata ng Lolo niya.. kaibang mood swings..

Di ba teenagers lang nagkakamood swings?

Haha..

Sydneys POV

Jus miyo! Nakakatense naman itech.. Feeling ko tatay ako na nag-aantay na manganak yung misis eh..

Nyaha.. ui, di ako lesbie ah..

Anywayz.. matapos ang mga 30 minutes or more ata ng pag-uusap nila eh bigla na lang lumabas si Lolo galing sa Office..

Todo kunot ng noo ang drama ni Lolo..

Mas malalo tuloy ako kinabahan na at the same time nacuriuos sa kung anu mang napag-usapan nila ni Nikko..

After 5 Minutes naman, lumabas na rin si Nikko..

And take note..

Theres a big smile in his cute face..

Parang naguluhan tuloy ako bigla..

Si Lolo, na prosecutor, eh lumabas ng Office with kunot ng noo effect.. While si Nikko na ineexecute has this wide smile in the face..

Hala..

Anu naman yun di ba?

So nilapitan ko na si Nikko.. (pero honestly medyo nahihiya ako eh.. hihi)

Ah, Nikko.. Sydney.. Sabi niya with matching kamot ng ulo at nahihiya hiyang ngiti.. aw.. cute.. tsk.. Pasensiya nga pala at binigla kita ah.. Ah.. hi-hin.. hindi naman masyadong nakakabigla.. ahe.. hey, im trying to not show him na naiilang ako.. kasi naiilang talaga ko.. nyaha.. So.. ok lang ba? Ok lang ba na? Na..

Na ligawan kita..

Ah..

Oh ghad! Anu isasagot ko?

Oh, Nikko.. Andito ka pa pala.. whew! Buti na lang dumating si Mommy.. Kamusta nga pala yung pag-uusap niyo ni daddy? Ok naman po Tita.. Mabait naman po ang dad niyo eh..

Buti nakasurvive ka..

O siya sige mauna na ko Nikko.. Medyo pagod na rin ako kaya magpapahinga na ko.. maiwan ko na kayo..

Ay, Ma.. Si Prince? Bakit parang out of topic yung tanong ko? Bigla lang kasi sumagi sa isip ko eh.. since kaninang kanina ko pa hindi nakikita yung kumag na yun..

Knockout na sa kwarto niya.. haha.. ibang klase din ang batang yun.. haha.. at umalis na siya ng tumatawa.. bakit parang ngayon ko lang narealize na ang weird pala ng pamilya ko? Hehe..

Ahm, Nikko.. gabi na ah.. di ka pa ba uuwi? Hindi naman sa pinapaalis na kita.. its just that gabi na..

Haha.. Paalis na rin ako.. Alam ko pagod ka na rin eh.. hehe..

Oo nga eh.. Medyo.. haha.. O sige ingat ka na lang sa daan.. bubuksan ko na sana yung pinto nun para ihatid siya sa labas ng bigla niyang hinawakan yung kamay ko..

Ang bilis tuloy ng tibok ng puso ko.. I mean.. Parang ngayon lang ng sink in sakin ang lahat..

Si Nikko? Na crush ng bayan? Nililigawan na ako? At ngayon? Hawak yung kamay ko?

Watda.. Im blushing..

Bago ako umalis may gusto sana akong sabihin eh.. parang kanina pa siya may gusto sabihin ah.. haha.. Anu yun? Sana kahit alam mo na na gusto kita wala sanang magbago.. I mean.. wag ka sanang mailang sakin.. wag sanang magbago yung pakikitungo mo sakin.. Cause you see, Im still the Nikko you know before.. Its just that now, alam mo na kung anu nararamdaman ko..

Napangiti ako sa sinabi niya.. kasi its sweet.. The way he said it.. very sincere.. as in diretso sa mga mata ko yung tingin niya habang sinasabi niya yun.. tagos tuloy sa puso ko nung narinig ko.. haha..

Wag kang mag-alala.. Hindi ako ganun.. Sabay wink.. Napasmile nga siya eh.. Sige na, layas na.. Kawawa naman si Manong Berting (driver nila).. Buti pa si Manong inaalala mo ako hindi.. magdrama daw ba? Asus.. magtigil ka nga Nikko.. Hindi bagay.. haha.. Haha.. sige sige.. Goodnight.. Goodnight to you too.. Sweet dreams pag tulog mo.. Sweet dreams din sayo.. anu ba yan.. walang katapusang goodbye..

Love you..

Ah eh.. Love you too? Naah.. not yet.. I mean.. Hindi..

Ok.. galing ng sagot ko noh? Napakasweet.. haha.. well, ngumiti naman siya eh.. ok na yun.. thats the best I can give for now..

Nung makaalis na sila.. siyempre diretso kwarto na ko..

Ghad! Im so pagod na..

Simula kaya paggising ko nakakapagod na..

Kinaladkad ako ni Prince sa mall which is most unforgettable.. Yung pagsayaw namin sa parking lot which is really sweet.. Yung surprise party nila na pinaghirapang iprepare daw ni Prince.. Na sinira ng pagdating ni lolo.. Yung revelation ni Nikko which is really shocking.. Yung pagsuntok ni Prince kay Nikko which is medyo nakakatakot but then again sweet.. Yung sweetness ngayon ni Nikko..

Haay.. what more can I say?

Binuksan ko na ang pintuan sa kwarto ko.. Nakakalat yung mga regalong natanggap ko kanina.. although parang nawawala yung regalo ni Nikko..

Pero napangiti talaga ako nung nakita ko yun sa gitna ng ibang mga regalo..

Isang gigantic teddy bear lang naman.. na todo ngiti sa mundo

Na may hawak na bouquet of flowers sa bandang right arm.. at gitara naman sa left arm..

Yung gitara kanina sa mall.. yung cute na katerno ng pintuan ko..

Haha.. Lokong Prince talaga yan oh..

Para sakin pala yun..

Hmm.. kala ba niya papalagpasin ko siya? well.. his wrong..

Princes POV

Naiinis ako.. galit ako.. aargh!

Kasi pakiramdam ko talo na talaga ako.. Ng hindi man lang ako lumalaban.. I hate it when that happens.. Ayokong natatalo ng walang kalaban laban.. well, sino bang may gusto?

Kanina nga kinausap ako ni daddy eh nung pagkaalis ni Step Dude (lolo) at kinausap niya si Nikko..

Flashback Anak, I understand you.. I perfectly understand you.. No, you dont Dad.. Yes I do.. Alam ko na nagawa mo lang yun dahil normal lang yun bilang nakatatandang kapatid ni Sydney.. Its ok Prince.. But sana hindi mo na lang sinuntok si Nikko.. Its not the right way to handle things like that..Nangyari din sakin yan nung unang may umakyat ng bahay namin para manligaw sa tita mo, pero hindi ko siya sinuntok.. and thats what you should have done.. Dad, you dont understand kasi hindi mo alam. End of Flashback

After nun, nagwalk out na ko at umakyat dito sa kwarto.. Hinanda ko na rin nun yung surprise ko kay Sydney.. then bumalik na rin ako agad dito sa kwarto.. Pinikit lang ang mga mata para makatulog..

Sydneys POV

Pumasok ako nun sa kwarto ni Prince.. and just like what mom said.. knockout na nga ang mokong.. Lumapit ako sa kaniya.. Napasmile ako..

kaya naman pala nawawala yung regalo ni Nikko eh.. Hawak kasi niya.. As in sinasakal niya.. haha.. Isip bata talaga to..

pati yung stuff toy pinagdiskitahan..

Pinatong ko yung dalawang kamay ko, na nakacross, sa kama niya tapos nirest ko yung head ko dun.. Para makaharap ko yung mukha nung natutulog..

Alam mo, Sira ulo ka talaga.. pero mas mukha akong sira ulo dahil kinakausap ko yung tulog.. haha..

But you know what? Thank you..

Kasi you did these things for me.. and its really sweet.. Your really sweet..

Kaya kita mahal eh..

Then, I kissed him sa cheeks.. minsan lang ako mabait lubos lubusin na.. haha..

Pero kung iisipin.. Sa dinami dami ng sweet moments ko ngayong araw both with Nikko at Prince.. Prince scored better..

Princes POV Nakapikit lang ako.. hindi tulog..

Kaya lahat ng sinabi niya..

Lahat yun narinig ko..

At naramdaman ko..

Kaya naman nakatulog ako ng may ngiti sa labi nung gabing yun..

Abangan: Chapter 29 ++ A day with terror++

Chapter 29 ~~A Day With Terror~~

Masyadong naging unforgettable ang birthday ko na kinailangan ko nang kalimutan.. haha.. gulo ko noh? Hehe.. anyway.. back to normal na naman dahil pasukan na naman kinabukasan at kailangan ko ng magpakabusy ngayon.. And take note, ang aga kong nagising.. 10 am.. haha.. Ginising kasi ako ni Mommy eh.. and by the way pala, naalala ko bigla.. tumawag din si Sam, pinapapunta ako dun kasi natapos na daw niya yung story niya at gusto sana niyang ipabasa sakin.. kaso nga ginising ako ni Mama kaya hindi ko siya mapupuntahan..

Flashback Sydney, anak.. Sydney.. Gising na.. Yep.. medyo mahirap akong gisingin.. haha..

Unti-unti kong binuksan ang mga mata ko nun to see my mom..

Bakit po? With matching paghikab hikab pa yan.. haha.. Anak, can you do me a favor? Weird.. anung favor naman iyan? Anu po yun? You see, may darating na mga kameeting ang dad mo later this afternoon.. Actually dito sila sa bahay natin magmeeting.. So.. Ilalabas ko si Lolo para hindi manggulo dito? Lagi naman ganun eh.. haha.. Exactly.. Yun nga lang hindi ko dahil kasama niyo si Prince.. What? Kala ko pa naman magkakaroon kami ng lolo-apo bonding.. nyaha.. End of Flashback

So here I am right now, nag-aantay kay lolo kasama si Prince..

Im ready.. Lets go.. Wait lolo.. San niyo po ba gusto pumunta? San pa ba edi dun sa lagi nating pinupuntahan.. huwat? Naman.. ang boring kaya dun.. Saan po ba yun, lolo?

Walang iba kundi sa..

Flashback Sydney, apo, halika.. Samahan mo ako..

Saan po tayo pupunta, wowo? Nung bata kasi ako, hindi ko masabi yung letter L.. kaya naging letter w siya.. ehehe..

Dun.. Sa mga pangarap ko..

Madramang tao si Lolo.. Madami na kasing masasakit na pangyayari yung nagyari sa kaniya eh.. and I think yun yung mga bagay na naging dahilan kung bakit siya naging ganyan.. matigas at manhid.. well, hindi naman talaga ganun si Lolo.. ganun lang yung pinapakita niya sa mga tao.. Front lang niya kung baga..

Mahilig si Lolo na pumunta sa mga museums, observatories, planetarium, pati aquarium.. haha.. anyway.. lagi at lagi niyang sinasabi kapag pupunta kami sa mga lugar na yun tapos tinatanong ko kung san kami pupunta? sa mga pangarap ko

Nung mas bata pa ako.. siguro mga 4 or 6, hindi niya pa sinasabi sakin kung bakit yun yung tawag niya dun.. not until nung huling labas namin bago siya umalis ng bansa.. which is 12 na ko..

Nakikita mo ba yun Sydney? Yun yung star na lagi natin tinitignan oh.. ang ningning niya ngayon noh? At sa tuwing pagtapos namin sa mga places na yun, meron kami ni lolo na special place kung san namin tinitignan yung stars.. at meron siya isang specific star na laging tinitignan.. di ko nga malaman kung panu niya naaalala yun eh.. pero pinangalanan pa talaga niya.. twinie daw.. wierd..

Opo, wowo.. nakikita ko po.. pero Lo, maiba lang po ako.. Anu po ba meron jan sa star na yan? Tsaka panu niyo po naging pangarap yung mga museums na lagi nating pinupuntahan?

Napangiti nun si Lolo.. yung ngiting malungkot..

Your old enough para malaman yung mga ganung bagay kaya sasabihin ko na.. natawa nun si Lolo.. Anu bang pinagsasabi mo Lolo? Haha.. hay Sydney.. Alam mo kasi nung mas bata pa ako.. ayaw na ayaw ko sa mga lugar na lagi nating pinupuntahan.. Ang boring kasi.. Thought you never knew that.. haha.. Pero ewan ko ba pero lagi at lagi rin naman akong nagpupunta sa mga ganitong lugar.. Hanggang one day.. I met her.. Sino po? Si Lola? Unfortunately.. Hindi siya ang lola mo.. hindi ang lola mo.. She was my first love.. sa totoo lang.. hanggang ngayon siya pa rin ang mahal ko.. parang medyo naguluhan ako dun.. nagka-anak sila ni lola at lahat tapos mas mahal niya yun? I dont get it..

Mahirap intindihin sa ngayon Sydney.. Pero pag natuto ka ng magmahal, malalaman mo rin.. napansin siguro ni lolo na nagtataka ako.. But Lolo it didnt answered my question.. Alam ko apo.. pero yun yung dahilan kung bakit lagi akong nagpupunta sa mga lugar na yun.. dun kasi bumabalik lahat sakin.. lahat ng nawala sakin.. seryoso na malungkot yung itsura ni lolo habang sinasabi niya yan.. At alam mo ba.. dito sa lugar na to niya ko sinagot.. ngumiti nun si lolo pero nakita kong may luha yung mga mata niya.. Hindi ko alam kung dapat ko bang itanong yung tanong na nabubuo sa utak pero tinanong ko pa rin siya.. hehe.. Kailangan ko rin malaman yun ah.. E lolo.. Bakit po hindi siya yung nakatuluyan mo? Kasi apo.. Hindi niya ko nagawang antayin.. Umalis ako nun ng bansa para mag-aral.. sabi ko sa kaniya, antayin niya ko dahil babalikan ko siya.. Pero pagbalik ko.. May pamilya na siya..

Ow.. that was something..

But shes all that I ever dreamed of.. although I was fortunate enough to have your grandmom and your mom.. kaya kapag dito tayo pumupunta eh sinasabi kong sa mga pangarap ko.. cause this place is the only thing I have left of her.. The only place where my dreams come true..

Now, I get it.. But not all.. Kasi wala pa naman akong alam sa mga love love na yan.. There was a moment of silence bago siya nagsalita ulit..

Tara Sydney.. Its time to go.. End of Flashback

Uhm.. Wag niyo po sana mamasamain pero tutal iba yung pagpunta niyo dito sa country this year, and that tatlo tayo ngayon, why not lets go to a different place?

Anu namang drama nitong si Prince? San naman niya kami dadalhin kaya ni Lolo? And where do you prefer we should go?

Just leave it all to me.. po..

At anu naman kaya ang binabalak ng mokong na to??

Hinatid kami ni Mang Jose.. Most probably sinabi sa kaniya ni Prince kung san punta namin.. Pero until now, wala pa rin kaming clue ni Lolo.. Tahimik lang kami sa kotse buong trip namin kaya hindi na rin namin masyadong napansin na nakarating na pala kami dun sa place..

Anong klaseng lugar to? Bakit niya kami dinala sa place na to? E nung bata nga ako hindi ako pinapasyal ni lolo sa ganitong lugar ngayon pa kaya na matanda na ko.. Well, Lolo.. Its called a park.. Yeah, I know that hijo.. Its obviuos and Im old enough to know that.. Napahiya si Prince.. haha.. hindi alam ni Lolo na nagbibiro siya eh.. haha.. But why bring us here? We could have go to a nice planetarium or museum instead..

Yeah.. sa mga pangarap..

Bigla silang napatingin sakin nun.. Si Prince looking clueless while si lolo naman napangiti.. ahe.. Bat nga ba biglang lumabas yun sa bibig ko?

Anyway.. Lolo kasi po.. Lagi na lang kayo dun as I can see.. maganda na ma-enjoy niyo naman yung ibang bagay sa mundo.. Right? And besides, Im sure magugustuhan niyo dito..

May point siya.. Para naman mabring out yung happy and jolly side ni Lolo.. Hindi yung seriousness at emotionless lang niya.. and those museums yung nagpapagawa nun sa kaniya.. so this place is a nice place for Lolo..

I agree.. tara, Lo.. Rent tayo ng bike dun oh.. Oh no hija.. hindi ako sumasakay sa ganyan.. Aw.. Lolo sige na.. Please.. Just try.. Oo nga po..Tara na.. itll be fun..

At dahil sa pinagtulungan namin ni Prince si Lolo napapayag namin siya.. Haha.. nagrent kami nung side car ba yun.. si Prince yung nagdrive while si Lolo yung nakasakay sa loob.. ako naman taga tulak.. haha.. saklap ng trabaho ko.. haha..

Pero ang nakakatuwa eh malululain pala si Lolo kaya konting mabilis na pagbike at pagtulak lang namin ni Prince nalulula na si Lolo.. Nakakatawa pa yung itsura niya.. haha..

After nun.. napagod na agad si lolo kaya nagpahinga muna kami.. bumili kami ng ice cream.. mahilig nun si Lolo eh.. kahit manakit na yung lalamunan nun basta makakain ng ice cream ok na ok lang sa kaniya.. haha.. nung medyo ok na si Lolo eh naglaro naman kami ni Prince sa katapat na playground dun..

Tawa ng tawa si lolo kasi para daw kaming mga bata.. Pero yung ngiti ni Lolo.. Its a smile Ive never seen before.. as in.. ngayon ko lang nakita..

Teka.. bata pa kaya kami.. haha..

Hinahabol kasi ako ni Prince eh.. siyempre tatakbo ako.. di ba? Ikaw ba naman ang kilitin to death eh hindi ka ba naman tatakbo nun.. haha..

Nung napagod na kami ni Prince sa kakatakbo eh nagsettle down na kami sa place na kinauupuan ni Lolo..

Sira ulo ka talaga.. Nakakapagod yun ah.. sabi ko in between breaths.. hehe.. E mas sira ka.. bat ka kasi tumakbo.. E hinabol mo ko eh.. tsaka hindi ako sira buo ako noh.. haha.. Ay.. korny..

Hay nako.. kayong mga bata talaga o.. Gusto niyo pala sa ganitong mga lugar ah..

Nagkatinginan kami nun ni Prince..

Not Really.. Oh.. e bakit niyo ko dinala rito? Kasi po ganito yung napanood ko sa TV.. Yung mga Lolo na medyo tulad niyo sa ganitong place dinadala para ipasyal.. hehe..

Napangiti si Lolo.. Yung evil grin niya.. yung ngiti na alam mong may naisip na kalokohan.. hehe..

Kung ganun, hayaan niyo naman na ako ang magdala sa inyo sa isang special place.. Sa pangarap mo, Lolo? Tinignan ako ni Prince nun na nagtataka.. haha.. Wala kasing kaalam-alam.. Nope.. Sa reality..

Ooh.. ayus yun ah.. Si Lolo sandali palang kaming nakakasama marunong ng bumanat ng mga ganyan..

Wahehe.. achievement! Wuhu!

Bumiyahe ulit kami.. nakatulog ako kaya hindi ko alam kung ganu kami katagal bumiyahe.. ginising na lang ako ni lolo nung andun na kami sa..

Beach? Yup.. gusto ko dito.. masarap ang simoy ng hangin..

Tama si Lolo.. masarap nga yung hangin dito..

Sige, Prince, Sydney.. Gawin niyo ang gusto niyo.. Dito lang ako.. Tapos humiga nun si Lolo sa buhangin at pinikit niya yung mga mata niya..

Oi, racing tayo.. Unahan dun sa malaking bato.. tapos biglang tumakbo..

Daya talaga nun.. Hindi pa kaya ako ready biglang tumakbo..

OI! Andaya mo! Balik ka dito! Tapos ako naman yung tumakbo..

Aba.. hindi ako magpapatalo sa kaniya noh.. nyahaha.. medyo mahaba-haba rin yung nirace namin.. grabe nakakapagod.. pero eto.. mananalo na sana si Prince eh.. onting onti na lang malapit na siya sa finish line namin na malaking bato.. kaya lang..

*togoinkz!

Nadapa ang mokong.. haha.. naging kamukha tuloy niya si Ulang dun sa libro ni Bob Ong na Alamat ng Gubat.. nyahaha.. (oi.. Bob Ong.. dumugo ilong ko sa pag-iisip kung panu masingit si Ulang at ma-advertise dito yung libro mo ah.. free advertisement din to.. mag super thank you ka naman.. hehe.. as if close kami ni Bob Ong.. haha..)

So ako naman.. Si tawa eh pinagtawanan siya..

Nyahaha.. nyahaha.. With matching paghawak sa tiyan at pagturo pa sa kaniya yan ah.. hehe.. Bilib na sana ko eh.. kaso nadapa.. nyahaha.. bwahaha..

Pagtingin pa niya sakin.. Puro buhangin yung mukha.. haha.. nakakatawa yung itsura.. nyahaha..

Ang sama mo.. Imbis na tulungan ako, pinagtawanan pa.. hmp! E nakakatawa ka kasi eh.. nyahaha..

Tumayo naman na siya nun.. nakakunot yung noo at puro buhangin parin yung mukha ng mokong.. hehe..

Wag ka lang magpapahuli sakin dahil hindi kita titigilan sa pagkiliti.. Pagkasabi na pagkasabi niya nun.. tumili ako.. haha.. at tumakbo na naman.. panu inatake na naman sa pangingilit niya.. so ayun.. naghabulan na naman kami.. hahe.. hahehahe.. (<- tawa ng mga ngongo Gloria style)

Natigil lang kami pareho nung napansin namin yung sun.. ang ganda kasi eh.. Sunset na.. Bigla nga siyang napaupo nun eh.. Kaya ako naman umupo na rin..

Ang ganda naman.. Ngayon ko lang nakita yung araw na magset ng ganito kaganda eh.. Panu ngayon ka lang naman ata nagpunta ng beach.. panu niya nalaman? Nyaha.. joke.. Haha.. sira.. hindi noh.. Mahilig kaya si Mommy magpunta sa mga ganito.. pero iba talaga yung sunset ngayon.. Parang napakaspecial.. Special kasi special yung kasamang manood..

Napatingin ako nun bigla sa kaniya.. nakatingin din naman siya sakin.. nagtitigan lang kami for siguro mga 1min. hanggang bigla na lang niya iniwas yung tingin niya..

Feeling mo naman ikaw..

Kapal nito.. Ganutan kita jan eh.. mas kapal ka noh.. Feeling mo naman feeling ko special ka.. tss.. In your dreams bro..

Tumayo na ko at naglakad papunta kay lolo.. nakakabanas yun ah.. ako? Sasabihan niya ng makapal.. ang kapal niya.. sungalngalin ko siya eh..

Hoy..

Tapos tatawagin pa kong hoy? Nakoo! Pasalamat siya magaling akong magtimpi at nagstop ako sa paglalakad ko..

Oo tama ka..

Na anu? Makapal mukha mo at dapat nilulunod sa dagat at pinapalapa sa mga pating ang mga taong makakapal ang mukha? Yeah.. Im right..

Na special yung sunset..

Tss..

Kasi special ka..

Humarap ako sakaniya..

OoooooLOL.. (shortcut for ul*l, laughing out loud.. oha.. hehe..) sinabi ko yan with exploding feelings ah.. Haha.. tara.. pasan ka.. At bakit ko gagawin yun? Kasi ganun yung laging ginagawa ng mga leading lady at bidang lalaki sa mga telenobela at ibang love story.. So? Kanina pa yan ah.. Naku Prince, tigilan mo na ang TV masyado ng pumapasok sa ulo mo.. wahehe..

Ako ang bida sa stroya ng buhay ko.. At ikaw naman ang leading lady ko..

Ok.. Im convinced.. What can I say? Pang leading lady talaga ang beauty ko eh.. haha.. but seriuosly, that was sweet.. So pumayag na ko.. sayang din efforts niya sa pag-iisip ng mga punchline na ganun ah.. nakakadugo ng utak yun.. di ba ms. Author Kaycee? Nyaha..

Naglakad kami sa shore ng nakapasan ako sa likuran niya.. parehas kaming hindi nagsasalita.. Pero parang may isang bagay kaming pinagkukwentuhan na kaming dalawa lang ang nakakaintindi.. gets? Kung baga.. were talking kahit walang words kasi feelings na namin yung nag-uusap.. parang ganun..

Binaba niya ko nung andun na kami sa tinutulugan ni lolo.. pasaway din si Lolo eh.. natulog sa buhangin.. at yun na ang ending ng trip namin nina Lolo at Prince..

+++Sa bahay+++

medyo nakakapagod yung buong araw.. kaya natripan kong mag-emo sa porch ng bahay namin.. Malamig na kasi yung hangin sa mga ganitong panahon eh.. at masarap mag-emo pag malamig.. ayon sa isang

matalik kong kaibigan at isang masugid na reader na rin ng storya na to na nagngalang Alexcess Kim Cachola Constante, kaya daw mas ok mag-emo pag malamig kasi you feel COLDNESS inside of you.. kaysa naman daw mag-emo ka tapos tumatagaktak yung pawis mo.. o di ba? (Bob Ong ulit.. yan ah.. inaapply ko mga natutuhan ko about PLAGIARISM sa Libro mong Stainless Longganisa.. Dalawang libro na na-advertise ko.. super duper thank you na dapat.. haha..)

napansin ko na lang katabi ko na pala si Lolo..

Oh.. Lo.. Bat gising pa po kayo? Insomia hija.. Ah.. hilig niyo po kasi sa kape eh.. Haha.. walang kinlaman ang kape apo.. siya nga pala.. salamat pala sa pagsama niyo sakin ni Prince kanina ha.. Ayos lang po yun.. minsan lang naman po natin magawa yun eh.. yaan niyo po bukas pagkagaling namin ng school ipapasyal ulit namin kayo.. Salamat na lang apo pero hindi na pwede.. bukas na ng tanghali ang alis ko eh.. Babalik na siya agad dun? Bakit ang bilis naman po? Marami akong naiwang trabaho Sydney.. And I need to get back there very soon.. hindi ako pwedeng mawala ng matagal.. and I just went here to see you and your mom and your new family.. at nakita ko namang ok ang lahat so makakabalik na ko.. Aww.. ang bilis naman kasi lolo eh.. parang hindi pa nagsisink in sa utak ko na bumisita ka na dito.. If you want you can come with me..

Natahimik ako.. parang magandang idea yun ah.. New place.. New adventure.. New life.. pero..

No thanks lolo.. maayos naman po buhay ko dito eh.. Hindi ko po kailangan magpakalayo-layo.. then I smiled..

Haha.. Alam mo hija.. mabait si Nikko.. pero kung hindi talaga siya ang mahal mo, wag mong pilitin.. I know theres something with you and Prince.. Soon enough, magkakagulo ang lahat.. When that day comes, I hope you make the right decision.. And whatever decision you make I know it will prove me wrong.. na kaya pala ng isang tao mag-antay sa taong mahal niya..

Ooh.. freaky.. Lolo, are you ok? Nagsisleep walking ka ba?

Haha.. Im your grandfather Sydney.. I know a lot.. Goodnight.. kiniss niya ko sa forehead tapos pumasok na ulit sa loob ng bahay..

Anu naman yun di ba? Ang weird..

Abangan: Chapter 30 ++So its a date?++

Chapter 30 ~~So Its A Date?~~

Hindi talaga ako makatulog.. grr..

Naka-ilang ikot na ata ako sa kama ko pero hindi talaga ko makatulog.. anu ba yan.. patay patay na naman ako nito bukas ng umaga eh.. pupungas pungas na naman ako sa school.. tsk..

Pero anu bang dahilan ng pagiging ganito ko?

Ganito lang naman yun..

Flashback Theres a reason for everything.. like bakit lumipat ng istasyon si Angel Locsin.. or bakit paboritong author ni Fransisco Baltazar si Huseng sisiw.. or kung bakit ako nag-eemo kanina.. di ba?

Well.. heres the reason..

Dahil sa nagmilagro at hindi traffic ngayon sa daan.. medyo maaga kaming nakauwi nila Prince.. at surprisingly.. pag dating namin dun eh.. Sedneh.. me beseta ka.. Sino daw po?

Yong manlelegaw mo daw..

Yep.. nadatnan namin si Nikko na nag-aantay dun.. kinakarir talaga niya ang panliligaw ah.. nakoo.. wag siyang ganyan baka kung anu makain ko at sagutin ko siya.. haha.. joke.. Pero hindi ibig sabihin nun wala siyang pag-asa ah.. teka.. bat ba ko nag-eexplain? Lets go back to the story..

Uhm.. Nikko? Bat ka andito? Ah eh.. kasi..

Nasa utal mode na naman siya.. haha.. anyway, nasabi ko na ba na nasa may garden kami niyan? Kung hindi pa.. ayan nasabi ko na.. hehe..

Kasi? Kasi..

Hmm.. akala ko ba sabi niya walang ilangan kahit na ganito na status namin? Eh siya pa ata sumisira sa sabi niya eh..

Kasi.. I want to invite you sana.. Invite where? I want to..

invite you on a date..

woah.. mabilis din siya ah.. parang kahapon lang tapos ngayon date na.. ayus ah..

Kelan ba? Tomorrow after school sana.. Ah.. Kasi Nikko.. anu.. ahm..

Panu ko ba sasabihin na ayaw ko? Kasi naman I think its not yet the right time.. Pwede naman siya manligaw sa ibang paraan di ba? Or kung gusto talaga niya na lumabas kami sana parang group date.. mas ok din yung ganun..

Ayaw mo ba? Ok lang naman kung ayaw mo eh.. Hindi naman sa ganun.. So payag ka?

Woah.. hirap naman nito..

No.. Hindi siya pwedeng makipagdate sayo..

Sabay kaming napatingin ni Nikko kay Prince..

Not unless kasama ako..

There was a moment of silence.. panu nagtinginan pa yung dalawa ng matagal.. At take note.. seryoso ang mga mukha nila..

Hanggang sa si Nikko na mismo yung umiwas ng tingin.. Kasi binaling na niya sakin..

So its a date? End of Flashback

Hay nako.. si Prince talaga kahit kelan.. Naipit na tuloy ako.. Ayoko sana makipagdate kay Nikko na kami lang.. Pero mas lalong ayoko makipagdate sakaniya na kasama si Prince..

Gulo abot nun eh..

Tungkol naman sa sagot ko sa tanong ni Nikko na so its a date..

Oo.. napa-oo na ko.. ayan.. napasubo na naman ako sa isang bagay.. Hayz.. parang ang gulo gulo na ng buhay ko.. Waah!

*Krrriiinnnggg!

Alarm ko yun.. haha.. sa kakakwento ko sa inyo..

Di ko na namalayan na nakatulog na pala ako.. At ngayon nga eh.. eto.. time to wake up na naman.. haha..

Siyempre kahit medyo inaantok ako eh.. ginawa ko yung mga daily routines ko.. tapos pumasok na ko sa school.. siyempre din.. Kasabay ko si Prince.. ang ok sa kaniya ngayon eh tahimik lang siya.. Hindi umi-imik.. Pero parang namimiss ko din naman yung pagiging makulit niya..

Pagdating sa school.. Umiral na naman ang pagkatsismosa ng mga kaschoolmates ko..

Ayun.. balitang balita sa school.. Palibhasa sikat si Nikko sa school..

Ang swerte niya noh at si Nikko pa.. Tapos si Prince pa kuya.. ang protective.. tas cute pa.. Ang sweet nga eh.. kaya lang kawawa naman si Nikko..

Sabi nga nila ang issue daw e nagiging issue pag may pro at anti di ba? So issue na pala kami nila Nikko ngayon.. tsk..

Yan ba yun? Kala ko pa man din mataas standards ni Nikko pagdating sa mga babae.. Mas ok naman si Sam jan noh..

Nu ba yan.. nacompare pa ko kay Sam.. anyways, buti na lang at mga babaeng.. Walang magawa sa buhay nila lang yun nang-iintriga sakin.. Yung mga lalaki walang pakialam.. haha..

Puro ganun yung pinag-uusapan nila hanggang sa napadpad na ko sa may mga locker.. Dun.. tumahimik na ang buhay ko.. Sa wakas! Until....

Hoy..

Aba.. matagal tagal na rin mula ng gambalain ako nila Paula at mga alagad niya ah..

Bakit? Sabi ko habang sinasara yung locker ko.. Hindi na kita aawayin.. aba.. anong nakain nito?

Hindi ko na gagawin yun hindi dahil sa may something sa inyo ni Nikko.. and have I told you? Oh my gosh your so lucky.. parang naninibago ako sa isang to ah.. may good effect din pala.. Anyway, hindi ko na gagawin yun because kapatid ka ni Prince..

Siya na ang bagong gusto ko.. sus.. anu ba yan.. kung hindi si Nikko, si Prince.. Eh kung tutuusin pareho lang naman silang may kinalaman sakin eh..

Paalis na sana siya pero bigla siyang tumigil nung may nakita ata siya..

And you know what? Stay away from that Sam girl.. Tinuro niya nun si Sam na nakikipag-usap kay Prince.. Nagtatawanan pa nga sila eh.. I dont like her..

Tapos umalis na rin.. Di ko naman inintindi yung mga sinabi niya.. After all, magkasundo naman kami ni Sam..

Then.. pumasok na ko sa classroom.. nakipagkwentuhan sa mga beshie ko.. Yun nga lang wala ng ibang binunganga kundi..

Waaaaaaaaaah!!! Like Oh my Gosh! Thats so kilig!

So parang nakipagkwentuhan na rin ako sa hangin.. haha.. Nahihiya nga ako eh.. Kasi pati yung mga classmates ko yun yung pinag-uusapan.. Pero wala nang mas malala sa pangyayari nung may klase na kami.. Grabeng kahihiyan.. to the max na!

Good morning class.. Good morning Sir Reyes..

Ok class.. ididiscuss ko sa inyo ngayon yung upcoming sunod sunod na activities ng school natin.. So expect, lots of projects..

Haay.. nako.. puro projects na naman.. tapos hindi naman magbibigay ng time para gawin yung sandamakmak na projects na yan.. nakakainit ng dugo!

Oh, and by the way, Sydney.. Balita ko nililigawan ka ni Nikko ah.. Ayie...

Jus ko.. parang gusto ko ng magpalamon sa lupa o kaya naman magpahigop sa black hole.. My ghad! Panu niya nalaman yun?

Binalita ng mama mo eh.. nakoo! Mama talaga! napaka anu nun.. hay nako! Nakakainis..

Sa ilang teachers ko pa kaya niya yun sinabi? Hindi kaya si Lara ang tunay niyang anak?

Hay..

Breathe in..

Breathe out..

Calm down..

Puso mo, alalahanin mo..

Ahehe..

Anyway, yun nga.. for the next... chuva chuva.. eck eck..

Hindi na ko nakinig sa mga pinagsasabi ng teacher ko.. Nakakawalang gana makinig after that kind of humiliation noh.. At eto pa.. Halos buong araw akong hindi nakinig sa mga lesson and everything.. Panu..

Halos sa lahat ng klase napapahiya ako..

Mama ko talaga.. kung hindi ko lang nanay yun eh.. nyahaha..

Naiba lang nung Filipino..

Iba kasi sa lahat ng teacher namin si Sir Roman.. Hindi siya masyado nakiki-intriga sa mga studyante.. Pag nasa mood lang siya..

At nagkataon naman na wala siya ngayon sa mood.. So nakaligtas ako.. hehe.. But no doubt.. alam din niya yun..

And besides whether mapahiya ako sa klase niya o hindi.. Kailangan ko talagang makinig sa klase niya.. Katakot kaya..

Kunin ang diary.. isulat ang sasabihin ko.. Lahat dapat magsulat.. Parang robot noh?

Dictation pa yan magpasulat.. soooobrang dalang magpakopya yan eh..

Unang bilang, basahin aralin 11-15.. Maghanda sa isang diskusyon bukas.. Bilang dalawa.. Unang mahabang pagsusulit sa huwebes.. Pag-aralan ang Noli me tangere at araling pangwika.. Long test na agad? Grabe naman.. Bilang tatlo.. simulan na ang paghahahanda para sa monologo.. gaganapin ito dalawang linggo mula ngayon..

Huwaat?! Bumilis ata tibok ng puso ko.. Mula kasi nung last year kung kelan nagstart magturo dito si Sir Roman.. yung monologo na niya yung kinatatakutan ko.. Kasi naman.. Una, wala kang ibang aasahan kundi sarili mo.. Pangalawa, ikaw lang at ang sarili mo ang magsheshare ng kahihiyan..

Wah! Bat parang ang malas ko ngayong araw na to? Huhuhu...

At eto pa.. Wala pa kong naiisip na imonologo!

Yung category pa naman is manggagawang pinoy.. Meaning kailangan namin umarte na isang manggagawang pinoy.. Sabi pa ni sir, pwede daw positive or negative.. Ibig sabihin ng positive yun yung marangal na trabaho kung baga.. Nars, doktor.. at kung anu pang kaechusan.. While yung negative naman, ibig sabihin nun yung mga magnanakaw, snatcher.. Lahat ng masasamang gawain..

Una kong naisip, negative talaga.. kasi makakapagbigay ng lesson pag ganun.. Yun bang sa huli eh pagsisisihan din niya yung ginawa niyang masama tapos magbabago na.. Kaya lang parang hindi ako satisfied.. parang.. basta.. hindi ko siya ganun ka feel..

Hay.. saka ko na nga lang isipin.. two weeks from now pa naman eh..

Nagdiscuss si Sir tungkol sa Literary piece na binasa namin last year.. yung florante at laura.. Gusto daw kasi niya na bago ipagpatuloy yung Noli Me Tangere eh magbalik aral muna kami sa Florante at Laura.. ayaw daw kasi niya i-pursue namin yung Noli Me Tangere ng hindi pa ganun na naintindihan yung Florante at Laura.. Pero actually si Fransisco Baltazar yung pinag-usapan namin.. haha..

Hindi ba nakakainsulto sa parte ni Juana Tiambeng na inanakan siya ni Balagtas ng 11 na anak pero si Selya pa rin ang mahal niya? Ni hindi man lang nga niya nagawan ng kahit isang stanzang tula si Juana pero si Selya nagawan niya ng 22 na stanza..Sa tingin niyo sino ang mas minahal ni Fransisco Baltazar?

Edi si Selya.. Obvious naman..

Naniniwala ba kayo sa first love never dies? O naniniwala kayo sa true love?

Hmm.. Both?

eto ang panghuling tanong ko sa inyo..

Sino ang mas mahal niyo? Yung una o yung pangalawa?

Hmm.. pamatay yung tanong ni Sir ah..

Isa-isa ko kayong tatanungin..

Hala.. naman.. pamatay nga talaga..

Ano isasagot ko? Nakaka-isa palang naman ako.. anu ba naman yan..

Sydney, ikaw.. yung una o yung pangalawa? Umm.. sir... bumibilis yung tibok ng puso ko.. nakakatakot pa naman si Sir kapag walang sinasagot sa tanong niya..

Ibahin ko na lang pala yung tanong sayo.. anu ba yan.. mas lalo tuloy akong kinabahan.. katakot si Sir eh.. waah! Aatakihin na ko sa puso!

Yung nakaraan mo o si Nikko?

Ayie...

Hayz.. akala ko pa man din si Sir lang yung only teacher na hindi mang-iintriga sakin.. ngumiti pa siya ng nang-aasar.. napayuko na lang tuloy ako.. huhu..

Nililigawan ka ni Nikko di ba? Mabait yun.. Gwapo pa.. Taga Newton yun eh.. Mahal ko pa naman ang Newton ko.. Kaya wag mong papahirapan si Nikko ah..

Anu ba yan.. nakakahiya naman to.. Ive never felt this humiliated before.. Adviser kasi nila si Sir eh..

So ano ng sagot mo?

Umm.. yung pangalawa po..

Bakit yung pangalawa?

Kasi po para sakin, hindi ka naman magkakaron ng pangalawa kung totoong pagmamahal yung naramdaman niyo nung una mo..

Ah.. So si Nikko?

Ay.. Sir.. Hindi po.. Hindi naman kami ni Nikko eh.. ok.. im blushing..

Haha.. Biro lang.. sige maupo ka na.. whew! Pakiramdam ko namumutla na ko..

Alam niyo, wala akong pakialam kung sino ang mas minahal niyo.. yung una man o yung pangalawa.. Pero sino man sakanila.. kapag minsan niyo na silang minahal, kahit lumipas man ang daang taon, mamahalin niyo parin sila.. yun ang tunay na pagmamahal.. yun ang naramdaman ni Balagtas kay Selya..

Ow.. nga naman..

Ok.. goodbye class..

Pero ang sweet ni Balagtas noh? Kasi kahit hindi sila ni Selya yung nagkatuluyan, patuloy pa rin niyang minahal ito.. At hindi rin siya natakot magmahal ng iba.. Siguro naman, kahit konti minahal parin niya si Juana Tiambeng.. Siguro, hindi nga lang tulad ng pagmamahal niya kay Selya..

Sabi nga nila First love never dies..

First love never dies nga ba? Pati sakin?

Hoy, Sydney.. may dalawang nag-aantay sayo sa pinto.. Mahiya ka naman.. tulala ka jan tapos nakanganga pa.. nyahaha..

Napatingin ako nun sa pinto..

Andun si Nikko.. Pati si Prince..

Aba.. magkatabi pa sila ah..

Magkasama ang past ko at ang..

Present?

um.. Sydney? Shall we go now?

Abangan: Chapter 31 ++Big Guyl++

Chapter 31 ~~Big Guy~~

um.. Sydney? Shall we go now?

Ten tenen.. Hayan na.. yung kanina pa kinakabog ng puso ko.. Kinakabahan talaga ko sa lakad namin ngayon eh..

Kasi parang hindi ako magiging komportable.. Sino bang magiging comfortable kung may dalawang gwapong lalaki kang kasama di ba? Haha.. anyway.. sabi nga nila kailangan harapin ang mga kinakatakutan..

Sorry kung nag-antay pa kayo.. tara na..

Actually, on the way namin sa mall eh maraming sinasabi si Nikko.. Its just that hindi ako nakikinig.. Haha.. bad noh? Nawawala kasi ako sa sarili eh..

Si Prince naman, kanina pa hindi nagsasalita.. Para ngang hindi ko siya mafeel na kasama namin eh.. Yet theres this feeling na na-iilang pa rin..

Ramdam ko rin na na-iilang si Nikko.. Kahit ba dakdak siya ng dakdak.. Parang hindi kasi normal kay Nikko yung way ng pagsasalita niya eh.. You know.. Yung parang pilit..

Hati sila Prince at Nikko sa pagbitbit ng bag ko.. Kaya nga nakakahiya eh.. Feeling ko lahat ng tao nakatingin sakin tapos sinasabi na two timer ako o malandi.. Kasi naman dala-dalawa pa sila eh..

Anyway, fast forward natin sa Maxs Restaurant.. Dun kasi kami dinala ni Nikko.. Nahihiya nga akong umorder eh.. kaya siya na lang nag-order para sakin.. Which is mas nakakahiya..

Ikaw, Prince? Anong gusto mo? Wag ka mag-alala.. Libre ko..

Tinignan lang siya nun ni Prince.. Walang reaction..

Kahit kelan talaga tong si Prince oh.. Nagmamagandang loob na nga si Nikko.. Medyo nambabastos pa..

Kaya kong bayaran ang sarili kong mga bills..

Pagkasabi niya nun.. Nginitian lang siya ni Nikko tapos umorder naman si Prince..

Wag mong i-add sa bill nila yung bill ko ha..

Sabi pa niya sa waiter.. tapos tinignan pa niya yung waiter ng pamatay niyang tingin.. Weird nun.. Pati daw ba yung waiter isali? Kawawa naman tuloy yung waiter.. haha..

Buong stay namin dun sa restaurant eh halos kami lang ni Nikko yung nag-uusap.. Although medyo naiilang pa rin ako.. Pero si Prince, talagang halos hindi nagsasalita.. Problema ba nun?

Nung matapos na kaming kumain at nabayaran na nila yung bills nila eh,

Uhm, Nikko, san ba tayo susunod na pupunta? Uhm.. actually may tickets ako dito para sa Disney on ice eh..

Dun kami pupunta? Astig.. First time ko makapanood nun.. wahaha.. Masaya na ang buhay ko.. nyahaha..

Kaya lang.. dalawa lang eh..

Panu naman si Prince? Kawawa naman kapag nagstay lang siya sa labas noh.. Maiinip lang yun.. Tapos sayang din sa part nya kasi hindi niya pa mapapanood yun..

*Now Im picking up the pieces From spending all of these years Putting my heart back together Cause the day I thought Id never get through I got over you!!!

Cellphone niya yun.. Ni Prince.. May tumatawag..

Kaso di ba.. ang bastos naman.. Bigla na lang lumayo pagkasagot.. Hindi man lang nag excuse me.. Dapat binasa niya yung isang issue ng Candy eh.. Yung may about sa proper manners kapag gumagamit ng phone.. Haha.. anyway, enough plugging na nga.. haha..

Princes POV Uhm, Nikko, san ba tayo susunod na pupunta?

Tanong niya kay Nikko pagkalabas namin ng Maxs restaurant..

Uhm.. actually may tickets ako dito para sa Disney on ice eh.. Kaya lang.. dalawa lang eh..

Kanina pa tong si Nikko ah.. Kahit hindi halata.. alam kong kanina pa yan nananadya..

Talagang gagawa at gagawa siya ng paraan para masolo si Sydney..

Sige lang Nikko.. Tandaan mo, sa iisang bahay lang kami nakatira ni Sydney..

*Now Im picking up the pieces From spending all of these years Putting my heart back together Cause the day I thought Id never get through I got over you!!!

Bigla namang tumunog yung cellphone ko..

0927******* calling..

Hmm.. Sino kaya to..

Hello? He-hello? *sob.. Sino to?

Sino ba to? tsaka bakit parang umiiyak siya?

P-prince? *sob.. Si.. *sob.. Sam toh..

Sydneys Pov Asan ka? Pupuntahan kita..

So anu yun? Iiwan na lang niya ko? Ganun ba yun? Sasama sama siya tapos iiwan lang din pala ako.. Edi sana hindi na lang siya sumama..

Si-sino yun? Kita na lang tayo sa bahay..

Sabay bigla niyang takbo..

Grr.. nakakainis talaga yun.. Ang bastos na nga.. Ang galing pang mang-iwan..

Kung sabagay, dun naman talaga siya magaling eh.. Sa mang-iwan.. Hey, Sydney.. bayaan mo na yun.. Para namang hindi ka na nasanay sa kaniya..

Aba.. alam niya yung tumatakbo sa isip ko? Ang galing naman..

Nakakaasar lang kasi eh.. bigla na lang aalis ng ganun ganun lang.. Alam mo.. Babae yung kausap niya..

Hmm.. panu naman niya yun nalaman? Dont tell me nakikinig siya.. Ang galing naman ng tenga niya.. Anlayo kaya niya.. haha.

Alam ko yun kasi.. Lalaki din ako.. and by the way he looks.. Nag-aalala siya dun sa babae..

The way he said those things.. Parang cool lang sa kaniya.. Kaya ewan ko kung bakit.. Pero..

Parang umakyat lahat ng dugo ko sa ulo ko..

Oh Sydney? Ok ka lang? Namumula ka eh.. Oo naman, ok lang ako noh.. Bakit naman ako hindi magiging ok eh for one hundred million times eh iniwan na naman ako ng so called Kuya ko na yan para samahan yung ibang babae.. So bakit naman ako hindi magiging ok di ba? At isa pa, at the first place hindi naman talaga siya dapat kasama ngayon eh tapos sasama sama siya and then bigla na lang siyang aalis.. Sure Im ok.. *breathes..

Haha.. Nakakatawa ka Sydney..

Nakakatawa? Nakakatawa ba yun? Naiinis ako ah.. Nakakainis yun hindi nakakatawa..

Ok lang yan.. Labas mo lang lahat.. Tara.. Samahan mo ko dun..

Music store? Mga gitara? And other musical instruments?

Wait lang Sydney ah..

Nikko? Talking to the cashier guy? It seems to be familiar..

Ah, oo.. ganito nga rin pala yun.. Nung birthday ko.. Yung birthday kong kahit kelan hindi ko talaga makakalimutan.. Ang saya nun eh..

Medyo ganito rin yun.. Kumain kami.. tapos sa ganitong store.. Kung saan nakita ko yung magandang gitara.. Na pinagawa pala ni Prince para sakin..

Tapos nanood kami ng sine.. Yung palabas na talagang sumakit yung tiyan ko sa kakatawa..

Tapos dun sa parking lot..

Nung nagsayaw kami..

Hay.. Nako.. Quit reminiscing nga.. Asan na ba yung kasama ko?

Ayun..

Prince!

Ay.. Bat Prince? Nikko pala.. Di bale.. lumingon din naman siya eh..

Ahe.. Nikko pala.. Ngumiti siya then..

*blag! May isang gigatic na guy na bumunggo sa kaniya.. Kaya napaupo siya..

Ano bang problema mo ha? Nananadya ka ba talaga?

Siraulo yun ah.. Siya na nga tong nakabunggo kay Nikko siya pa tong galit.. Kapal naman ng mukha.. Nakoo.. Nakakainit ng dugo ah..

Pasensiya na pare.. Pero ikaw tong hindi tumitingin sa daan eh.. Anong sinasabi mo ha? Umaangal ka? Sabay hawak niya sa colar ni Nikko..

Teka.. Teka.. nga.. Umiinit na yung dugo ko sa taong to eh.. Pakiramdam ko yung inakyat ng lahat ng dugo ko kanina kay Prince.. Biglang bumaba tapos biglang umakyat ulit..

Nakakainis.. Yung mga taong ganyan hindi dapat pinapatawad eh.. Sige Big Bird.. (mukha kasing ibon, mahaba yung nguso na parang may tuka..) Humanda ka kay Sydney..

Hep.. Hep.. Hep.. Hoy, Malaking tao! Napatingin nun si Nikko na hanggang ngayon eh hawak pa rin yung colar ni damulag na Big Bird.. Bakit miss? Fans ba kita? Aba.. kapal nitong damulag na to ah..

Kitang isa lang ako fans daw.. Alam ba nito yung tinatawag na Plural at Singular? Tsaka ang kapal ah.. Feeling.. Si Big Bird hahangaan ko pa.. pero siya? No way!

Bakit? Si Big Bird ka ba? Haha.. Medyo naguluhan ata siya sa sinabi ko.. Kasi malaking tao, kasama ko yang hawak hawak mo.. Eto? Ikaw sasama dito? Bat ka pa magcha-chagang sumama sa pangit na to kung andito naman ako.. Sakin ka na lang sumama.. Jackpot ka na.. Ghad! Gusto kong masuka sa pinagsasabi ng damulag na to.. Hey, pare.. wag naman ganyanan.. binabastos mo na siya eh..

Hoy! Nikko! Wag kang ngang mangialam at tumahimik ka na lang jan.. Away ko to..

Pati daw ba si Nikko awayin? Haha..

At ikaw malaking tao. Ang kapal ng mukha mo ah.. porket mas malaki ka sa mga tao lakas mong mangtrip ah.. Pwes eto.. Never akong sasama sayo and Im sure walang may gustong sumama sayo noh.. eh mas pangit ka pa sa pinakapangit na tao sa mundo eh.. At pwede ba, ibaba mo na yang kaibigan ko.. Bago pa mag-init ang ulo ko at ipadeport kita dito sa bansang to.. baka hindi mo alam.. Terorista tatay ko.. Kayang kaya ko ipabomba yung bahay niyo..

Hahaha.. wahaha.. sumasakit na yung tiyan ko sa pagpipigil ng tawa.. Nakakatawa kasi yung itsura niya eh.. Halatang natatakot.. pero nagtatapang tapangan pa.. At ang nakakatawa pa.. Panu ko siya ipapadeport.. Kung terrorista yung tatay ko.. Di ba? Haha.. antanga eh..

Hindi ako natatakot sayo.. Pero dahil babae ka, papalagpasin muna kita ngayon.. Sa susunod, humanda ka na.. Pati ikaw! Weh.. palusot mo lang yan eh.. nyahaha..

Ayun nga eh.. parang timang na umalis ng store..

Ano pang inuupo-upo mo jan? Tara na.. Gusto ko ng manood ng Disney on Ice noh..

Then naglakad na ko ng mabilis papunta sa door ng store.. Pero tumigil din ako.. Ewan ko ba.. Parang bigla akong nalungkot.. Napayuko na lang tuloy ako.. Di ba dapat nga masaya ako kasi yung Big Bird na yun eh natakot eh.. Hayz..

Alam mo.. Nagulat naman ako nung bigla niya akong inakbayan.. Ok lang malungkot.. Nagseselos ka eh..

Huh? Anu bang pinagsasabi nito? Ako? Magseselos? Kanino?

Tanggapin mo na.. Eh anu kung may iba na naman siya.. Eh andito naman ako para sayo..

I dont know.. Pero yung sinabi niyang yun.. It definitely made me smile..

Tsaka.. Mamaya pang 8:00 yung Disney on Ice.. Hmm.. Tara.. Sa iba na lang muna tayo pumunta.. Abangan: Chapter 32 ++One of the dark pasts++

Chapter 32 ~~One of the dark pasts~~

Princes POV Sa lahat ng ayoko nakakarinig ng babaeng umiiyak.. Naaalala ko kasi yung time na umiyak sa harap ko si Sydney.. Dahil kasalanan ko..

Mahabang storya yun.. right now.. Si sam na muna intindihin ko.. I know.. she really needs someone right now..

Hello, Sam? Asan ka na ba?

Sydneys POV Hinila ako ni Nikko papuntang malay ko kung saan.. Pero habang hinihila niya ko.. Bigla na lang ako natulala.. Then a memory of the past came to me..

Hindi ko malaman kung panu nangyari yun pero bigla na lang siyang pumasok sa isip ko..

I once had a friend name Ann.. apat kami dati.. Ako, siya, si Lara at Kymie.. Pero after the incident, lumipat na siya.. Nahiya ata sa nangyari noon..

Flashback Sydney.. Si ann?

Yung mukha ni Ate Marrionne (bestfriend na girl ni Prince dati..) parang naiiyak na sa sobrang sama ng loob and everything..

Pero ako.. Clueless..

Ay.. ewan ko po.. wala po ata sa loob eh..

After that, tumango lang siya.. Kasama niya yung boyfriend niya.. At nakita ko na nung pagkausap niya sa boyfriend niya eh umiyak na siya ng tuluyan..

Ako naman, since may ginagawa pa ako eh dinisregard ko na lang sila.. After all.. ayokong makialam sa kanila..

Pero ewan ko.. that thing bothered me the whole day.. Actually nag-add up pa siya sa mabigat na feeling ko nun.. Nag-away din kasi kami nung kinagabihan ni Prince..

Kaya nung makita ko si Ann.. Sinabi ko sakaniya..

Oi.. babae.. hinahanap ka pala kanina sakin ni Ate Marrionne.. umiyak nga eh.. anu meron? Nagsmile siya.. yung smile na may halong patay, eto na at medyo nahihiya.. actually may kasalanan kasi ako sa yo eh..

Oh no! Kaya naman pala eh..

Alam ko na yung tinutukoy niya.. Bigla akong nanlambot nun sa kinauupuan ko..

Sinabi mo kay Ate Marrionne? Tumango lang naman siya..

And by the way.. wag niyo ng alamin kung anu man yun.. Masyado kasing maselan yung issue eh.. hehe..

oo eh.. sorry ah.. kasi kaibigan ko si Ate Marrionne.. and naisip ko parang hindi tama na alam ko yung ganung tsismis tapos siya hindi.. parang feeling ko resposibility ko as her friend na sabihin yun.. and besides, kung hindi ako.. who else will tell her?

well.. tama siya.. And naintindihan ko naman yung sitwasyon niya.. Kahit ba nagpromise siya sakin na hindi niya sasabihin.. Naipit na kasi siya.. and she has no other choice but to do the thing she knows that is right.. Di ba? Kahit naman siguro din ako..

Yun nga lang.. ako naman ang naipit.. Between kay ate Marrionne at Prince.. Si Prince kasi yung nagsabi sakin nun eh..

kausapin na lang daw natin si ate marrionne mamaya..

grabe yung kaba ko nun.. Alam ko kasi na kasalanan ko din eh.. Sabi sakin ni Prince wag ko sasabihin tapos sinabi ko parin kay Ann.. Tapos ngayon pa na kakaaway lang namin kagabi.. hayz..

Nung lunch break na namin.. kinausap na nga kami ni ate marrione..

ok.. so sino ba nagsabi kasi sayo nun? seryoso yung mukha ni Ate Marrionne nun..

patay.. sasabihin ko bang si Prince? Pag hindi magmumukha naman akong tsismosa na gumagawa ng kwento.. I guess I gave to tell the truth..

Si Prince po..

Yung mukha nun ni Ate parang sabi ko na nga ba eh.. walang hiya talaga yung taong yun.. akala ko kaibigan ko siya.. o di ba.. hanep yung mukha.. nagsasalita.. hehe.. kidding aside..

ano yung mismong sinabi niya sayo?

Edi sinabi ko naman.. tapos sinabi din niya yung sinabi sa kaniya ni Prince.. Sabi niya kasi wala daw siyang sinasabi na ganun..

So in short pinapalabas niya na ako yung sinungaling?! Aba nakakainis yun ah.. Matapos niyang sabihin sakin yun.. ngayon ikakaila niya na sinabi niya..

Well, may mali ako dahil sinabi ko kay Ann.. Pero bakit niya ko ngayon iniiwan sa ere? Akala ko ba mahal niya ko? Bat hindi niya aminin yung totoo? Hindi yung ako yung umaako ng kasalanan naman talaga niya in the first place dahil siya yung gumawa ng kwento.. Kung yung ex ba niya ang gumawa ng ganito, ganyan din ang gagawin niya o ipagtatanggol niya?

Ang nangyari na next nun eh, nung dismissal.. Nagkita kita kami nila Prince.. Hindi ako tumitingin nun sa kaniya..

O.. anu na.. sabi ni Sydney sabi mo raw yun.. sabi mo naman, hindi mo sinabi yun.. pwede ba Prince.. walang gaguhan..

galit na nun si Ate Marrionne.. buti na nga lang din at samin naniwala si Ate kasi mas may tiwala siya kay Ann..

At nagsimula na ring tumulo yung luha ko nun..

Ang sakit kasi.. hindi niya ko magawang protektahan.. Ako yung nasisisi sa isang bagay na siya naman talaga ang may kasalanan..

Tanggap ko yung mali ko eh.. pero sana tanggapin din niya yung mali niya.. Kasi hindi patas yung ako lang ang nahihirapan eh..

Ang dami pang discussion na pinagdaanan nun ni Ate Marrionne at ni Prince.. Pero ayaw talaga niyang aminin.. Kahit humahagulgol na ko sa iyak..

Hanggang sa.. so anong pinapalabas mo? Na nagsisinungaling si Sydney at na gumagawa lang siya ng kwento at na dinadamay ka lang.. ganun ba?

Sumisigaw na nun si Ate na nagtitinginan na yung mga taong dumadaan..

Hindi.. Per So sinabi mo nga sakaniya? oo pero walang hiya ka talaga! akala ko kaibigan ka.. ang galing mo rin palang mang gago eh..

Sinugod ni Ate Marrione si Prince na parang yung isang taong nahuli ng pulis tapos hinarap sa biktima tapos pinaghahampas niya.. yung ganun..

Kami naman ni Ann eh umalis na..

Pero bago kami umalis..

Hinubad ko yung singsing na bigay niya..

At tinapon sa harap niya..

Habang inaaway siya ni Ate Marrionne.. End of Flashback

Ayokong naaalala yun eh.. Ang saklap kasi.. yun yung dahilan kung bakit talagang may doubt ako kung totoo ba talagang mahal niya ko.. kasi di ba? Bat di niya ko nagawang protektahan nung mga oras na yun..

That incident happened two days bago kami magbreak.. After kasi siyang bugbugin ni Ate Marrionne eh nagpunta siya sakin at nagsorry..

At ako naman si tanga.. tinanggap yung sorry..

Hoy.. tulala ka.. Huh? Anu.. may naisip lang.. Antagal mo naman matulala..

Anyway.. andito na tayo..

Princes POV Yung isang incident na nangyari samin ni Sydney dati yung dahilan nito.. Kung bakit ayoko ng makitang may babaeng umiiyak ng ganito.. Kasi naaalala ko yung pag-iyak ni Sydney nung mga oras na yun..

At yung kung gano ko kasama at kaduwag.. Na hindi ko man lang siya nagawang protektahan..

Samantalang siya na nga tong naiipit sa gulo.. Sa gulo na ako naman talaga ang may kasalanan..

Kaya ngayon.. Babawi ako.. Hindi man kay Sydney.. Pero babawi parin ako..

At sisiguraduhin kong sa susunod kay Sydney naman..

Pero right..

Sam... Poprotektahan kita..

Anu? Sam? Asan ka na ba? Kanina pa ko paikot-ikot dito..

Prince.. *sob..

Parang ang lapit na nung boses niya ah..

Napalingon ako sa likod ko..

Prince! *sob.. Hindi nila tinanggap.. *sob..

She ran towards me.. and hugged me.. tight.. Abangan: Chapter 33 ++Just The Girl++

Chapter 33 ~~Just the Girl~~ Sydneys POV Anyway.. andito na tayo..

Bat mo ko dinala dito?

Lumapit siya nun sakin.. at inakbayan na naman ako.. Aba.. dumadalas na ata ang pag-akbay nito ah.. Chansing! Haha.. asa naman.. baka ako pa nga nanananching eh.. Wahaha.. joke..

Kasi malungkot ka.. Oh, wag mo i-deny.. Halata..

Napasmile na lang ako.. kasi hihirit sana ako ng isang katwiran kaso hindi niya ko hinayaang magsalita.. hehe.. Parang he knew me too well ah..

Dahil malungkot ka.. At mahal kita.. aww.. tapang ah.. diretsong sinabi eh..

Papasayahin kita.. aww.. that was sweet.. konti na lang talaga Nikko eh.. Baka ma in the lababo na ko.. haha.. ewan.. napapranning na ata ako.. bwahaha..

Panu mo ko papasayahin.. Hindi naman Punchline okaya Laughline tong place na pinuntahan natin.. Karaoke lang.. Basta.. wala ka atang tiwala sakin eh.. Tara na dali..

At hinila na naman ako papunta sa loob..

Actually para siyang karaoke bar.. na ok lang puntahan ng mga bata.. Yung maraming ibang taong kumakain sa lugar na yun.. Para siyang restaurant na may kantahan.. Parang ganun..

Dito tayo.. para pag turn ko na kitang kita mo ko.. sa front seat pa kasi talaga..

Anu ba kasi talagang balak mo? Duh? Kakanta.. karaoke nga eh.. Basta.. Jan ka lang ah..

Tapos iniwan na niya ako.. Antagal nga niya bago bumalik eh.. Pero infairness, talagang hindi niya ko nakakalimutan..

Kasi may dumating na waiter at dinalhan ako ng drinks at ng makakain.. Cake siya tsaka shake.. Ansarap nga eh..

Tapos nagulat na lang ako nung bigla na lang lumitaw si Nikko sa stage.. Hawak yung mic..

Good afternoon sa inyong lahat po na andito.. Well, you see.. may kasama po akong kaibigan ngayon dito..

And shes sad over something.. Kaya naman I would like to sing something for her.. Para pasayahin siya..

Nakakahiya naman.. nag aww pa yung mga kumakain.. Talagang kinuha pa yung attention ng mga tao eh.. Ang hilig niya sa ganyan..

So Sydney.. Pakinggan mo ah.. tsaka tumawa ka naman, kahit pilit para di masayang effort ko..

Haha.. parang timang.. talagang inintindi niya yung effort niya ah.. Sige nga.. tignan natin..

She's cold and she's cruel, but she knows what she's doing.

She pushed me in the pool at our last school reunion.

She laughs at my dreams, but I dream about her laughter.

Strange as it seems she's the one I'm after.

Well.. nakakatawa nga.. haha.. Nyahaha.. Para siyang timang dun sa stage.. Inaact niya yung sinasabi dun sa lyrics in a funny way..

Nyahaha.. Hindi bagay eh.. Si Nikko? the serious one.. nagsasasayaw ng kung anu-ano ngayon sa stage? Wah.. nakakabaliw.. Nyahaha..

Cause she's bittersweet, she knocks me off of my feet.

Tapos nun.. Bumaba siya ng stage..

And I can't help myself, i don't want anyone else.

At lumapit sakin..

She's a mystery. She's too much for me.

Inabot ang kamay ko..

But I keep coming back for more. She's just the girl I'm lookin' for.

And the next thing I know eh, kasama na niya ko sa stage.. She can't keep a secret for more than an hour.

She runs on 100 proof attitude power. And the more she ignores me,

the more I adore her, What can I do? I'd do anything for her,

Iniwan niya ko nun sa gitna ng stage.. at kung anu-anu na namang kalokohan yung pinaggagagawa.. Tapos everytime na mapupunta dun sa lyrics na shes just the girl im looking for eh tinuturo ako.. Dinamay pa yung mga audience niya..

But I have to admit..

Cause she's bittersweet, she knocks me off of my feet. And I can't help myself, i don't want anyone else.

She's a mystery. She's too much for me. But I keep coming back for more. She's just the girl I'm lookin' for.

Sa itsura niya.. Hes really trying hard to make me happy..

And when she sees it's me on her caller ID she won't pick up the phone; She'd rather be alone.

But I can't give up just yet, cause every word she's ever said is still ringin' in my head. Still ringin' in my head.

And it was enough..

She's cold and she's cruel, but she knows what she's doing. Knows just what to say so my whole day is ruined.

Cause she's bittersweet, she knocks me off of my feet. And I can't help myself, i don't want anyone else.

She's a mystery. She's too much for me. But I keep coming back for more.

Para mapatunayan ko sa sarili ko..

Cause she's bittersweet, she knocks me off of my feet. And I can't help myself, i don't want anyone else.

She's a mystery. She's too much for me. But I keep comin' back for more. Oh, I keep comin' back for more. She's just the girl I'm lookin' for. Just the girl I'm lookin' for.

I'm lookin' for. I'm lookin' for. I'm lookin' for.

Sydney.. Your.. Just the girl I'm lookin' for.

Na mahal nga ako ni Nikko..

Princes POV Sam? Anu bang nangyari?

By this time, humiwalay na siya sakin.. At umupo na kami sa bench..

Hindi nila tinanggap yung gawa ko.. *sob.. Kasi daw.. parang gawa daw ng bata.. *sob.. *sob.. Pang basura lang daw yung gawa ko.. *sob.. At na kalimutan ko na daw ang pagsusulat..

Humagulgol ulit siya ng pag-iyak niya.. Kaya naman pala siya umiiyak.. Nareject yung story na ginagawa niya..

So?

Nagulat siya sa sinabi ko kaya napatingin siya bigla sakin.. Pulang pulang na yung mata niya..

Anu naman kung hindi nila tinanggap yung gawa mo..

Sumama yung itsura niya.. yung pagkasabi ko kasi parang wala akong pakialam..

Kung ayaw nila edi ayaw.. Sila naman ang nawalan dahil nireject nila yung isang magaling na manunulat.. Magsisisi na lang sila pag isang sikat na writer ka na.. Tsaka its not the end.. kung ayaw nung company na yun sa ginawa mo edi humanap ka ng iba pang company na nag-aapreciate ng totoong magandang composition..

Patay!

Lalo pa siyang umiyak sa mga sinabi ko.. Anu bang nakakaiyak sa sinabi ko? Tinatry ko ngang pagaanin yung pakiramdam niya eh..

Prince..

Gusto kita!

Gusto na kita..

Anu daw? Lasing ka ba, Sam?

Sydneys POV Ayan.. ngumingit ka na.. Oo, ok na ko.. tsaka napasaya mo na ko.. kaya tara.. bumaba na tayo dito.. Nakakahiya na.. Sige.. umupo ka na ulit dun..

May isang song pa ko para sayo eh..

Hala.. may isa pa.. anu ba yan.. Nikko, awat na.. nakakahiya na eh.. haha..

Kumuha siya ng stool nun.. Tapos may nag-abot na lang bigla sakaniya ng gitara.. Weird ah..

Then he started playing the song..

And if i could find a way, to make it through one more day, i'd sing to you one last time, and make everything alright, it's hard for me to explain, that i love you more everyday, and when it's time to let go, i just want you to know.. that you came, and your name, stayed a part of me everyday.. for you i'd sing for you i'd tear i would find the words, them out, for all to be heard, i would fight my fears, them down, and wipe all your tears

but something just don't feel right, without you here by my side, could you tell me how it will be? when your not here with me you came, and your name, stayed a part of me everyday.. for you i'd sing for you i'd tear i would find the words, them out, for all to be heard, i would fight my fears, them down, and wipe all your tears,

and i'll be, everything that you need, ya, i'll be...

Siguro nga may dahilan ang lahat.. Kung bakit nag break kami nun ni Prince.. Tapos naging magstepbrother kami..

Kasi kung hindi nangyari yun.. Hindi rin nangyayari ang lahat ng ito ngayon..

At siguro, kaya rin nandito si Nikko.. Dahil time na..

Para kalimutan kung anu man yung nagkaron samin ni Prince dati.. Abangan: Chapter 34 ++F.R.I.E.N.D.S++

Chapter 34 ~~F.R.I.E.N.D.S~~ Back to school ang eksena..

Maaga akong pumasok sa school as usual.. Pero ang hindi usual eh yung kasama ko.. Si Nikko ang kasabay ko pumasok sa school.. At since kagabi.. Hindi ko pa nakikita si Prince..

Sabi kasi ni Mama, pagkauwi daw ni Prince diretso kwarto na siya.. Tapos hindi na lumabas..

Kaninang umaga naman sinundo ako ni Nikko.. Tapos tulog pa daw si Prince.. Kaya kay Nikko na lang ako sumabay..

Pero ok lang.. At least Nikkos here..

Oi.. Bat kayo ang magkasama? Ayie.. kayo na?

Parang mga ewan naman tong mga kaibigan ko.. Porket magkasama ba, may relasyon na?

Mga sira! Ako na naman nakita niyo ah.. Haha.. Hindi.. Hindi pa kami.. Sabihin niyo kasi jan sa kaibigan niyo para maging kami na..

Aba.. ayos din tong si Nikko ah.. Biglang umakyat ang confidence level.. Bumababanat na ngayon ng mga ganyan ah..

Anyway.. matapos yun eh wala na namang masyadong nangyari..

Pumunta na si Nikko sa classroom nila tapos nagstart na yung klase..

Pero bago magstart yung klase, dumating si Sam.. Kasabay nga niya si Prince eh.. At late sa usual niya siya..

Nung Recess na.. Pumunta si Nikko sa classroom namin.. Tapos sabay sabay kaming nagpunta sa canteen..

Nakita ko nga rin sila Sam at Prince nun.. Na magkasama..

Anu kaya meron?

Hay.. wag ko na nga lang sila pansinin.. Bat ba kasi paapekto ako di ba? Sabi ko nga time na para kalimutan yung past ko di ba..

Nyahaha! Naimagine ko si Nikko.. Parang ewan! Bwahahaha!!!

Ang sasama niyo.. pagtawanan daw ba ko? E ginawa ko lang naman yun para sa kaibigan niyo no..

Kinukwento kasi ni Nikko sa kanila yung nangyari kahapon.. At ayun.. nasiyahan naman yung dalawang ugok.. haha..

Maya-maya ng onti.. In the middle ng pagtatawanan namin.. Eh may biglang dumating..

Hi Sydney! Si Paula.. at hindi niya kasama yung mga alagad niya ah..

Nginitian ko naman siya.. tutal eh sabi niya hindi na naman daw niya ko aawayin.. And in case na aawayin niya ulit ako.. Eh madali na lang naman yun.. Fight kung fight.. hehe..

Anu namang ginagawa mo dito ha? Nananahimik kami dito ah.. well, maingay pala tayo.. nyahaha.. hay nako.. loka loka talaga.. Paula pwede ba kung wala ka rin naman magandang gagawin dito eh umalis ka na lang..

Aww.. touch naman ako sa kanila.. Haha.. marami paring magtatanggol sakin.. Kahit wala si Prince.. Na original protector ko..

Anu ba yan.. Prince na naman.. Erase! Erase!

Guys.. Ok lang yan.. Ok na kami ni Paula.. Di ba Paula? Yeah.. I wont make away away of her anymore.. Bat ka nga ba napadpad dito? Upo ka nga jan..

So ayun.. nakisali na rin siya sa little circle namin.. At dun namin nalaman na Paulas not so bad after all.. Masaya rin pala siyang kasama.. At na masyado lang din siguro namin siyang hinusgahan.. Maiba lang ako.. Bat nga pala hindi mo kasama yung dalawang alagad mo? Ah.. yun ba.. uhm.. long story eh.. Ganun ba.. oh well, kahit long story makikinig kami basta ok lang sayo..

And sinabi niya samin yung mahabang story kung bakit hindi niya kasama yung dalawang alagad niya.. ganito daw kasi yun..

Nag-away sila..

Ang long di ba.. haha..

Pero kidding aside.. may ginawa daw kasi yung dalawang alagad niya na hindi niya nagustuhan.. Tapos pinipilit pa siya na pati siya eh gawin yung bagay na yun.. Eh ayaw nga niya.. so ayun.. yun ang pinag-ugatan ng pag-aaway nila..

Matapos ang araw na yun.. at maraming araw rin ang lumipas eh parating ganun ang scene tuwing recess at lunch.. Laging si Nikko ang kasabay ko pumasok sa school at pag-uwi sa bahay.. Medyo naging close na rin kami sa mga araw na magkakasama kami..

At parang naging stranger na rin si Prince sakin.. Dahil all those times eh parang hindi kami magkakilala.. Kahit sa bahay..

Ewan ko nga rin kung nagkakataon lang na ganun or.. Talagang iniiwasan niya ko..

At kung iniiwasan man niya ko.. Bakit naman kaya?

Anyway.. bakit ba siya na naman? Bakit hindi ko na lang isipin yung monologo..

Ghad! Yung monologo nga pala!

Malapit na yun! Wala pa rin akong naiisip na gagawin!

Wait! Erase nga muna yun sa mind ko.. Dahil pag masyado kong inalala yun lalo akong walang maiisip..

Next time na lang..

Class may bad news ako sa inyo..

Sabi ng adviser namin.. hmm.. anu kaya yung bad news..

No classes tomorrow..

Yehey! WuHu!! Sabi ng mga ugok kong classmates.. anung nakakatuwa dun? Bad news nga yun eh..

Kasi imbis na matapos na yung pagkahirap hirap ng long test namin sa Gen. Math eh mamumove na naman..Dagdag pahirap pa yan pag sinabay sa ibang subject na may long test..

Tsaka isa pa, mabilisan talaga ngayon.. kasi next week foundation week na.. so busy na.. Aasikasuhin pa yung booth namin.. Tapos yung monologo na yan.. Wah! Next week na?! Nako.. kailangan na talagang pag-isipan..

Anyway.. buti na lang at may dance party sa last day ng foundation.. Para naman makapag-enjoy kami di ba..

Medyo excited na nga ako eh..

Ang title nung party namin eh Its a Date Kaya ang date ko lang naman eh si Nikko.. Haha.. Sino pa nga ba.. di ba? Siya lang naman ang nanliligaw sakin eh..

Oi.. panu yan.. walang pasok bukas? Gala tayo.. tutal walang kuryente eh..

Nga pala.. kaya kami walang pasok bukas eh dahil sa magkakaron ng malawakang brown out.. Walang kuryente from 8:00 ng umaga hanggang 4:00 ng hapon..

O di ba? Walang pasok nga.. hindi naman ma-enjoy.. Nyahaha..

Punta tayong ATC! Oh my! Antagal ko ng hindi nakakapunta dun eh.. sige na please.. kotse ko gamitin natin..

Hay.. si Paula talaga.. Hindi na rin talaga maalis sa kaniya yung pagiging maarte niya.. Pero come to think of it.. Nakakatuwa rin naman yung pagiging maarte niya eh..

Pupunta kayong ATC? Sama kami.. Ok lang ba?

Nagulat kaming lahat ng biglang nagsalita si Sam..

At kasama niya si Prince.. na dala yung gamit ni Sam..

Uhm.. sure.. sabi niya ng nakangiti.. sila Lara naman napatingin lang sakin..

Di ko nga malaman kung bat pa sila tumingin sakin.. I mean.. para san naman yung tingin na yun di ba?

Pero hindi ako sure kung kakasya pa sila sa kotse namin.. sabi ni Paula in a mataray mode niya.. Haha.. inis nga pala siya kay Sam.. Pero I think, hindi rin siya dapat mainis kay Sam.. At dapat kung mahal niya si Prince.. Matuwa na lang siya.. Kasi at least kung may something something man sa kanila.. Eh masaya na sila..

Di ba?

Di ba van naman yung car niyo? Edi kasya tayo.. Hmp.. bahala nga kayo.. mauna na ko.. sunduin ko na lang kayo bukas ah.. Ok.. bye.. Paula.. hihi..

Umalis na nun si Paula.. Pero tumambay pa rin kami sa school.. Kasama sila Sam at Prince.. Sweet nga nila eh.. Kahit parang bato si Prince dahil kanina pa hindi nagsasalita at madalang gumalaw..

Naks.. daig pa yung sloth ah.. haha.. what a funny animal.. haha..

Anyway.. biglang nagsalita si Nikko..

Sam..

Nakangiti siya nun tapos biglang naging serious..

Parang ang tagal mong nawala ah.. Namiss na kita.. aww.. ang sweet naman ni Nikko.. Ganyan din si Steve eh.. pero yung parang nang-aasar pa.. pero ang totoo naglalambing..

Kaya masaya magkaron ng boy best friend eh.. sweet sila.. haha..

Haha.. nakakatuwa ka naman Nikko.. Oi seryoso ako ah.. Pero ok lang naman sakin eh.. Masaya ka naman kasi..

Mukha nga..

Panu yung stepbrother ko lang naman ang lagi kasama.. sus..

Hehe.. masayang masaya..

Ouch.. parang may biglang tumusok sa puso ko..

Bakit? Anu bang meron? Medyo lost kami eh..

Hindi lang nila magets yung pinag-uusapan..

Well.. Something bad happened to me.. Pero yun yung naging dahilan para marealize ko yung isang bagay..

Marealize mo yung alin? Wah.. ang bilis ng tibok ng puso ko.. Bat ko ba kasi tinanong pa yun.. parng its better na hindi ko na lang yun tinanong..

I realized how great Prince is..

and that I like him pala.. Abangan: Chapter 35 ++ATC++

Chapter 35 ~~ATC~~ Anu kaya kung snatcher na lang talaga?

Kunwari dati akong street children tapos nung lumaki naging snatcher kasi narealize kong di uubra yung panlilimos ko.. kaya lang panu yun ending?

Wah! Wag na nga lang yun.. panigurado maraming mag-act ng snatcher..

Uhm.. What if Janitress kaya? Para marealize ng mga classmates ko yung hirap ng mga janitor namin sa paglilinis ng classroom.. Para din mahiya sila na magkalat.. O diba.. magkakagrade na ko makakatulong pa ko magdisiplina ng mga classmates..

Pero erase that! Ang pangit pa rin.. hindi ako satisfied..

Hmm.. anu pa yung pwede? Something kaya na medyo marangal.. Like.. Diplomat? Kaso wala naman ata masyadong excitement buhay nun.. Wag na yun..

Hirap naman mag-isip.. Bwisit..

I realized how great Prince is.. and that I like him pala..

Hay.. tama pala si Paula.. theres really something going on between them.. Kung sabagay halata rin naman eh.. Maybe I was just too scared to admit the reality.. Kasi masakit siya.. Truth hurts nga daw di ba..

Teka nga! Bat ba yun ang iniisip ko? Ang intindihin ko yung monologo!

Napatingin nun sakin si Aling Tekla na naglilinis sa sala.. nagtaka siguro kasi parang ewan ako.. Tahimik na nag-iisip tapos biglang nagsalita..

Haha.. Para nga akong baliw..

Yung trabaho na lang kaya ni Mama ang gawin ko sa monologo.. Guidance Councilor..

Pwede rin.. Tutal medyo hindi ordinary yun at siguradong wala akong katulad.. Pero anu naman storya?

Guidance Councilor na nagpakasal sa isang Engineer na may anak na tapos nagkarong pala ng relationship before yung anak niya at anak nung Engineer?

Waah! Bat ba yun na naman? Kwento ng nanay ko yun eh..

Hay nako.. Kulit kasi eh.. Alis nga sa isip ko! Tsupi! Tsupi!

Napatingin ulit si Aling Tekla nun sakin.. haha.. Second time na.. Siguro nagtataka na talaga siya kaya umupo na sa tabi ko..

Eha.. merun bang bomabagabag sa eyu? Wala po Aling Tekla.. Busy lang po sa pag-iisip ng gagawin ko para sa monologo ko..

Napa Ahh naman nun si Aling Tekla.. pero walang sound.. Tapos umayos siya ng upo niya..

Alam mu eha.. aku na ang neg-alega sa eyu mula pa noung bata ka.. Kaya hende mo naekakaela sa aken na may prublima ka..

Kahit minsan parang walang alam si Aling Tekla.. At na parang galit siya sakin.. Sa totoo, kilalang kilala ako niyan.. na parang second mother ko na rin siya..

Hay.. Aling Tekla.. Ang hirap po kasi eh.. Anu ba eyang pinuprublima mo Sedne? Kong mensan makakatolong kong sasabehen mo ang penuprublima mo..

Aling Tekla.. Anu po bang gagawin niyo kung.. Halimbawa, may isang babae.. tapos may gusto siyang lalaki at gusto rin naman siya nung lalaki.. Pero after a while, may ibang lalaking nagkagusto dun sa babae tapos bigla na lang nagkagusto sa iba yung lalaki.. How would you feel and what should you do?

Alam mu eha.. semple lang eyan eh.. Mahal ba nela ang esat esa? Dahel kong uu kahet seno pa ang homadlang sa kanela, hendeng hende sela magpapatalu sa mga eto.. at sa hole sela paren..

Kung sabagay..

Atsaka Sedne, kong may dapat kang gawen hende ka dapat nagpapadestrak sa mga ganeyang bagay.. Wag mong ehalo ang mga pirsunal na bagay sa mga dapat mong gawen.. O siya, merun pa akong gagawen kaya maewan na keta jan..

Hay nako.. i have to admit tama si Aling Tekla..

At Tama!

Bat hindi ko naisip yung nun umpisa pa lang?!

Hmm.. magandang idea yun a.. mapapatawa ko na sila, may konting drama pa.. Good good..

Kinabukasan.. Ang aga naman pala.. akala ko mga tanghali pa tayo aalis eh.. inaantok pa ko eh.. Haha.. ang cute mo pag inaantok ka.. nagblush tuloy ako..

Nikko kasi eh..

Tama na nga lambingan niyo jan.. Naiinggit ako eh.. nyahaha.. Ikaw lang ba? Nyahaha.. parang mga ewan.. hay nako..

Ang kulet kulet namin sa van.. Halos lahat na lang ng bagay pinagtatawanan namin.. Yung mga billboards sa daan hanggang sa mga kaklase namin..

Pero sila Sam at Prince.. Parang may sariling mundo.. Andun sila sa sulok.. Sa may likod ng van.. Hindi nakikisali sa usapan namin..

Hmfp.. bayaan na nga sila.. At the first place hindi naman namin sila niyayang sumama eh..

Nung makarating na kami sa Alabang Town Center,, Ayun.. parang mga nakawala sa koral sila Lara at Kymie..

Parang ngayon lang nakapunta sa mall eh.. haha..

Anu bang gagawin natin dito? Edi kakain.. tapos magshopping.. Like Oh my ghad.. Im so excited na to shop..

Hay nako.. Paula..

Tapos tapos.. arcades tayo ah.. Oo nga oo nga.. gusto ko dun gusto ko dun..

Hay nako,, pati tong dalawang to.. parang mga bata..

O sige.. Pero pag sa arcades na pwede ba kaming humiwalay ni Prince sandali? May bibilhin lang ako.. Sure.. No Problem..

Sus.. may bibilhin daw If I know gusto lang niya masolo si Prince..

Pagtapos nun eh.. nagpunta na kami sa Pizza Hut.. Dun kami kumain ng lunch.. Medyo matagal.. Pero ok lang.. Kasi nakapag-usap usap pa kami.. Mga katatawanan lang naman..

Tsaka in fairness, nagsalita na si Prince ah.. Yun nga lang isang,

Oo..

O di ba.. pinag-isipan niya ng mabuti yung sinabi niya.. Haba nun..

Parang namiss ko na nga rin yung boses ni Prince eh.. Kasi kahit magkasama kami sa bahay, lagi lang naman siyang nasa kwarto..

Ewan ko nga kung anu problema nung lalaking yun eh.. Wala ng ibang alam gawin kundi magkulong sa kwarto niya.. Daig pa babae.. Ang emo masyado..

Anyway..

Matapos naming kumain eh nagyaya na nga si Paula na magshopping.. Tapos nun humiwalay na rin samin sila Sam..

Kita na lang tayo sa harap ng national bookstore mamaya ah..

Princes POV Ewan ko nga kung bakit sumama sama pa ko ngayon eh.. Kasi ang alam ko iniiwasan ko si Sydney..

Bakit ko siya iniiwasan? Dahil kay Sam? Ayoko kasing masaktan si Sam.. Tama na yung masabihan ng masasakit na bagay tungkol sa isang bagay na pinaghirapan mong gawin..

Ayoko na sanang dumagdag pa..

Ang galing noh? Parang nagde-date na rin tayo.. ahehe..

Ang totoo.. wala akong gusto kay Sam.. Ayoko lang talaga siyang masaktan..

Oo nga eh.. Naalala ko nga nung birthday ni Sydney.. Nagpunta rin kami sa mall.. nilibre ko siya para mahanda nila mama yung party niya..

Oo nga pala.. nangyare nga pala yun.. Ang saya nga nun eh.. Pakiramdam ko ibang Prince ako at ibang Sydney siya..

Napatingin naman ako nun kay Sam.. Medyo sumama ata yung itsura..

Ok.. Change topic.. malapit na ang dance party ah.. Sino kasama mo?

Si Sydney sana.. Kaso panigurado si Nikko na kasama nun..

Tinignan ulit niya ko ng masama.. Kaya nginitian ko na lang.. baka magalit eh.. Tapos bigla na lang siyang tumigil sa paglalakad niya..

Bakit ka huminto?

Bakit ba ganyan kayo? Bakit puro na lang si Sydney?

Nga pala.. Alam din niya yung past namin ni Sydney.. sinabi ko sa kaniya minsan..

Si Nikko, ang laki na ng pinagbago.. ng dahil jan kay Sydney.. Na kahit ako iniwan na rin niya dahil may Sydney na siya.. Tapos ngayon..

Ngayon, pati ba naman ikaw?

Natahimik na lang ako sa mga sinabi niya..

Sabi mo gusto mo ng kalimutan si Sydney? Pero bakit puro siya na lang yung lumalabas jan sa bibig mo? Panakip butas mo lang ba ako ha Prince?

Sam.. Hindi naman sa

Sabihin mo nga Prince.. anu bang meron si Sydney na wala ako? Anu ba yung wala ako kaya hindi mo ko kayang mahalin?

Sam.. Wala.. walang sagot sa tanong mo.. kaya please itigil na natin tong usapan na to.. Sige na.. From now on.. Hindi ko na babanggitin si Sydney..

Hinding hindi na..

Abangan: Chapter 36 ++Away away away na to++

Chapter 36 ~~Away Away away na to~~

Sydneys POV Maraming araw na rin ang lumipas matapos yung pagpunta namin sa Alabang Town Center..

Over all.. enjoy naman yung trip namin sa ATC.. Wala namang away.. okaya gulo.. okaya giyera.. Masayang natapos yung araw ng may ngiti sa aking mga labi..

Nyak.. ang tagalog.. hehe..

At ang isa pang magandang resulta nung trip namin sa ATC eh medyo pinapansin na ko ulit ni Prince.. Yun nga lang hindi na talaga tulad ng dati..

Para bang ang layo layo pa rin niya kahit magkatabi lang kami.. Yung ganung drama..

Anyway.. disperas na ngayon ng day kung kelan kami magmomonologo.. Yes, bukas na yung monologo namin.. At kanina lang eh may added feature na naman si Sir Roman about sa monologo..

Yun eh bukod sa darating na isang malaking tao para magjudge samin.. Combined class pa ang mga juniors at seniors.. Meaning manonood sakin sila Steve, Nikko, Eduard, Prince at lahat ng mga kaklase ko at kaklase nila..

Watda.. laking kaba ko nga ngayon eh.. Ayoko lang din masyadong isipin kaya change topic na..

Andito kami ngayon nila Lara, Kymie, Steve, Eduard, Paula at Nikko sa tambayan namin.. Dun siya sa tabi ng gym.. Sa parang park sa loob ng school.. ganun..

Well, wala lang naman kaming ginagawa dito kundi magkwentuhan.. Magkantsawan at magbiruan.. Masaya kasi talaga kasama tong mga taong to eh..

Anyway, nagulat na lang kami.. Actually ako lang yung nagulat.. kunwari na lang pati sila.. hehe..

Nung biglang lumapit samin si Prince..

Oi dude.. andito ka pa? Yeah...wala pa yung kasabay kong umuwi eh.. Meeting ng SEB? Tumango lang naman si Prince..

After that..balik na ulit kami sa kwentuhan...at in fairness...nakikisali si Prince... Aw..Namiss ko yun..parang antagal na kasi nung ganito.. Yung parang close kami ulit.. Parang antagal niyang nawala...kahit ba pinapansin naman na niya ko..

Anyway.. out of the blue..bigla lang akong bumanat ng isang joke kay Prince.. Napatingin nga silang lahat sakin bigla eh..

Oi..Prince..may naalala ako..nyahaha.. nakakatawa to.. Promise.. Nakalimutan mo palang kunin...kagabi...sa sampayan...

Yung...

Brief mong flower ang design..

Wahahahahahaha...

Wahaha...natawa talaga ko nung nakita ko yun...take note..pink pa ang color...nyahaha...

Sorry ah, nakalimutan ko eh.. sabi niya in a voice na parang galit...pero nakangiti naman siya..meaning hindi siya galit.. ahehe..

Tawa ako ng tawa nun...its like wala ng bukas para tumawa...kaya I was really shock nung...

SLAP!

May sumampal sakin...

Problem mo ba? Pati yun pinagtatawanan mo!

Umakyat talaga lahat ng dugo ko sa ulo ng mga sandaling yun...isipin niyo na lang.. Anu mararamdaman niyo kung habang nakikipagkatuwaan ka kasama ang mga kaibigan mo.. Eh biglang may sumampal sayo with an invalid reason... di ba?

Eh problema mo din ba? Kailangan bang manampal ha?! hinatak ko so Paula patalikod para ako yung makaharap ni Sam...

Bakit ba? Now Im mad.. ok lang kung magkaron man sila ng relasyon ni Prince o anu eh pero ang sampalin ako? Aba.. shes below the belt na.. kung yung nanay ko nga hindi ako nasasampal siya pa..

Anu bang ginawa sayo ni Prince ha? Alam mo kung galit ka sakin, tell me...hindi yung nantitrip ka ng ganyan..ang ganda ng pakitungo ko sa inyo..ganyan pala mga ugali niyo.. at ganyan rin pala ang ugali mo!

Waah.. nakakainit ng dugo..ang nonsense ng mga sinasabi..walang konek...pigilan niyo ko ah.. makakatikim ang babaeng to sakin eh..

Alam mo sam, sa nakikita ko...Ang babaw mo! Wala kang alam sa nangyayari kaya wala ka ring karapatang sampalin at awayin ako... at OO ganito ugali ko... ganyan din pala ugali mo..

Pagtapos kong sabihin ang mga bagay na yun...nandilim na yung paningin ko.. Pero may malay naman ako..hindi ako nahimatay.. hindi ko na nga lang alam kung anu na yung mga nangyari.. narinig ko na lang si Nikko saying,,

Thats enough Sam! Tara, i-uuwi na kita...Prince ikaw ng bahala kay Sydney..

And the next thing I know eh naglalakad na ko pauwi kasama si Prince..

Nikkos POV Hindi ko alam kung bakit ganun yung inasal ni Sam kanina.. Its not like her and Ive never seen her like that before.. Ang laki na talaga ng pinagbago ni Sam..

May problema ka ba Sam? Yung kanina.. Hindi ikaw yun eh.. hindi ka ganun.. dati..

Nagsmile siya.. sarcastically..

Tinatanong mo kung may problema ako? Why not ask yourself? Nikko.. Sam kung hindi mo sasabihin hindi ko malalaman..

There was a moment of silence hanggang sa nagsalita na siya..

Fine.. Gusto mo malaman? Tignan mo ginawa niyang Sydney na yan.. Wala ka ng ibang inatupag kundi siya! Kayo na lang lagi magkasama.. Nung mga oras na kailangan ko ng kaibigan asan ka ha Nikko?! Asan ka?

Natahimik ako sa sinabi niya.. hindi dahil sa natamaan ako pero dahil sa alam ko na kung anong problema..

Asan ako nung mga oras na kailangan mo ko? Anjan..sa tabi mo..hindi mo lang napapansin.. kasi ayaw mong pansinin.. Pero im always there..

Bat hindi kita naramdaman?

Kasi masyado mong pinapairal yung tumtakbo sa isip mo kaya hindi mo na napapansin yung mga tao sa paligid mo.. tama ka, nahati na yung oras ko dahil kay Sydney pero hindi ibig sabihin nun wala ka ng space sa kin.. kasi siya, pwedeng mawala, pero ikaw at yung mga pinagsamahan natin...walang makakapalit dun..

Your just saying that kasi alam mong galit ako!

Napailing ako.. kasi naman.. ang hirap kausapin ng babaeng to.. dati naman napakaunderstanding at supportive niya.. dati siya pa nga yung nag e-encourage sakin na ligawan si Sydney tapos ngayon.. ay ewan..

Kung ganyan ang pag-uugali mo Sam.. mawawala at mawawala talaga ang mga kaibigan mo..

Sydneys POV Ok ka na ba?

Tumango lang naman ako.. para kasing natrauma ako dun.. ngayon lang kasi ako nagalit ng ganun.. Dahil ngayon lang sinampal ng ganun..

Masakit ba? Arg! Itanong daw ba kung masakit?

Try mo kaya.. noh..

Hayaan mo na si Sam.. malaki talaga problema nun ngayon eh.. mukha nga.. sus.. Pero hindi excuse yun para manampal..

Natahimik siya sa sinabi ko.. tama naman kasi eh.. di ba?? Di ba?? Tell me Im wrong..

E tayo.... may problema?

Lalo siyang natahimik sa sinabi ko.. nabubuksan ko siguro yung utak nito..

Tell me Prince.. anu bang nangyari sayo these last few days.. kasi alam mo feeling ko wala ka kahit anjan ka.. I mean.. gets? Umamin ka nga.. Are you avoiding me?

Napayuko lang siya.. hell, he should say something! Panu maresolve to kung mananahimik lang siya..

Anu?! Magsalita ka? Bakit naputulan ka na ba ng dila?

Medyo matagal na tahimik kami pareho until naisipan na niyang magsalita..

Well, yeah.. iniiwasan kita nung mga nakaraang araw..

Bakit? Anong dahilan di ba? Parang labo naman..

Kasi anjan na si Nikko.. H-hindi na dapat ako makialam sa inyo.. After all kuya mo na lang naman ako.. wala na tayo.. matagal ng wala tayo..

So yun pala.. ang babaw! I mean.. di ba? Kamusta naman yun? Ang babaw talaga..

So dahil dun aalis ka na? Iiwan mo na ko? Ganun ba yun? Anu ka ba.. hindi naman ako aalis ah panu kita iiwan..

Tumawa pa siya in a sarcastic way.. Hey.. read between the lines dude..

Tinignan ko siya na parang sinasabing anu ba.. dont pretend you dont understand..

Prince.. You know exactly what I mean..

Napayuko at natahimik na naman siya.. yan kasi..

Let me just say something to you..

Kung aalis ka sa tabi ko at iiwanan mo ko, then just go.. wag ka ng magpaalam.. Cause I hate goodbyes..

Pero kung.. Magstay ka.. sana..

Wag ka ng lumayo..

Kahit kelan..

Kasi alam mo..

Its not the same without you..

Tinignan niya ko nun with hindi maintindihang expression ng mukha... I mean, parang nagulat siya na nalungkot na natuwa...basta mixed emotions.. Tapos iniwas din naman niya yung tingin niya sakin at napayuko..

Yeah..I promise...

hindi ako aalis..

hindi kita iiwan..

...Kinabukasan...

KRINGG!!!

6:00am.. isang panibagong araw na naman.. whew.. buti hindi ako nalate ng gising ngayon..

haha..

medyo okay na naman ako ngayon.. kinalimutan ko na yung ginawa ni Sam.. Kasi theres one thing na nagassure sakin eh.. Yung sinabi ni Prince.. Yung promise niya..

Habang akoy nagmumuni muni.. may biglang pumasok sa isip ko...

Oh my golay!!!

Todays the day?!!!! Watda! Earth! Friends tayo di ba???!!!! Lamunin mo naman ako please oh.. Im begging you! Please!!! Panu ba naman.. ngayon lang naman ang most awaited monologo of the year na yan..

Para akong ewan na dahan dahang naglakad papasok sa loob ng school.. Ako lang mag-isa.. wala kasi kaming usapan ni Nikko at hindi na naman sumasabay si Prince.. So moment ko itech..

Sa bawat pag-apak ko pakiramdam ko may horror na sound.. Yung parang tunog sa tuwing may zombie sa paligid sa Resident Evil.. Ghad ang gwapo ni Leon dun.. waah!!

Nu ba yan.. lumihis na naman ang isip ko.. back to the story..

Busy ang buond school dahil to tell you the truth foundation day namin ngayon.. Actually first day ng foundation week.. Yung half ng class eh na-assign para gawin yung mga class projects namin habang yung remaining half eh ang in-charge para sa presentation namin sa opening ng Foundation..

Kasali ako sa first half which nahati pa into two.. Una para asikasuhin yung booth namin which is the Jail Booth at ang ikalawa eh para sa Kasuotan Mo Iba To..

Kasali ako sa ikalawang kind.. O di ba.. ang daming divisions.. makabuo na ko ng isang taxonomy nito.. haha.. anyway.. ang ginagawa pala sa Kasuotan na yan eh magdesign lang naman kami ng tatlong formal

attire na para sa Female, Male, at child tapos gagawin namin using recycled materials na imomodel sa last day of Foundation..

At dahil sa biniyayaan ako ng skills sa Home Economics dun ako napasali..

Anyway, magaganap ang lahat na yan sa umaga lang.. Hanggang sa lunch.. dahil pagtapos ng lunch.. Eh yung monologo na..

At dahil sa naexplain ko na sa inyo kung anu yung ginawa namin sa umaga eh magfast forward na tayo sa time kung kelan nagpeprepare na lahat para sa monologo.. Naglalakad ako nun papunta sa Multi-Purpose Hall namin kung saan gaganapin yung monologo na yan ng may bigla akong masalubong..

Prince! Prince!

Kasama niya yung mga new found friends ata niya.. Kasi mga hindi ko kilala pero alam kong Seniors din sila..

Lumingon naman siya nun at tumigil sa paglakad.. Tumingin at nagstop din yung mga kasama niya..

Naks naman.. ayos ang porma natin ah.. parang yung mga nangungurakot dun sa kanto..

Naka-police uniform kasi siya.. So most probably police yung i-poportray niya mamaya..

Sino siya?? sabi ni asungot number 1.. Kapatid ko.. anu ba yun.. ang cold naman ng pagkasabi.. parang ayaw pang sabihin.. Ah.. siya pala yung umaway kay Sam.. sabi naman ni asungot number 2..

Siraulong asungot number 2 yun ah.. hindi lang pala asungot, tsismoso pa.. at ang masama mali pa ng sinagap na balita.. dapat dito magworkshop about gossiping kay Lara eh..

Suddenly, habang nakatunganga ako dun dumaan si Manong Jani dala ang maraming sako ng bigas.. At ayun, dahil nakatunganga ako eh nasagi ako at napaupo..

Ay, Sydney.. sorry.. mabigat eh..

Prens kami niyang si Kuya Manong Jani eh.. kaya lang ang sakit ng pwet ko dun..

Asungot #1: Prince, hindi mo man lang ba tutulungan tumayo yung kapatid mo?

Buti pa si asungot number 1 medyo may tinatagong kabaitan deep inside his deepest heart.. hala.. walang sense..

Kaya naman niyan tumayo mag-isa.. sabay alis at halakhak ni asungot number 2..

Ouch naman.. ganun na lang ba yun? Hahayaan na lang ako? Buti pa si Asungot number 1 concern.. Tinulungan pa akong tumayo tapos tinanong kung okay lang ba ko tapos tsaka nagpaalam na umalis..

Buti pa yung ibang taong hindi nagpromise sakin na poprotektahan ako lagi at hindi ako iiwan, ginawa yun..

Pero yung taong nangako ng ganun..

Hindi tinupad..

Abangan: Chapter 37 ++monologo ng buhay ko++

Chapter 37 ~~monologo ng buhay ko~~

Sydney! Ano pang ginagawa mo jan? halos lahat ng students nasa loob na ng Mulit-Purpose Hall ah..

Si Jinky yun.. kasama sa student council namin.. nakalimutan ko nga lang kung anu posisyon niya dun.. Hindi ko na rin pala napansin na ako na lang pala mag-isang studyante ang nandito..

Ah eh.. May nakalimutan kasi ako sa CR ate eh.. papasok na rin naman ako.. I lied.. Ah o sige.. pasok na.. inutusan kasi ako ni Sir Roman na papasukin na lahat ng students eh..

Matapos nun eh pumunta na ko sa loob.. nakita ko naman sina Lara na nakaupo sa may malapit kaya dun na rin ako naupo..

May kinukwentong kung anu si Lara nun.. Tsismis I guess.. Pero wala sa mga sinasabi niya ang nagreregister sa utak ko.. Masyado ata akong na-upset sa nangyari kanina..

Kasi..

Nagpromise siya eh..

Sabi niya hindi siya aalis.. Hindi niya ko iiwan.. Princes POV Nice.. Dito pa ko napaupo..

Sa pwesto kung saan tapat na tapat kay Sydney... at na kitang kita ko lang naman siya.. Ngumiti ka nga Sydney.. Tumawa ka..

Kasi pag ganyan itsura mo.. Nalulungkot ako.. Which makes me regret the things Ive done.. Lalo na yung kanina..

Pero what can I do? Complicated na ang mga bagay ngayon.. Kinailangan kong gawin yun..

Una, dahil kay Sam.. malaki problema nung tao.. ayoko sanang dumagdag.. Pangalawa.. Si dad.. parang nakakahalata na kasi eh..

Flashback Dad? Bat ka nandito sa kwarto ko?

Kauuwi lang namin nun ni Sydney.. at naabutan ko si Dad na tinitignan yung lalagyan ko ng mga memories.. memories namin ni Sydney..

At hawak niya yung bracelet ko na katulad ng kay Sydney..

Anak.. matagal na pala talaga kayong magkakilala ni Sydney noh? Yeah dad.. di ba nasabi ko na naman yun nung una niyo siyang pinakilala bilang stepsister ko? Oo.. pero hindi mo nabanggit na close pala kayo dati.. Tignan mo, andami niyong pictures oh which dated before niyo pa malaman na magiging magkapatid pala kayo.. and this bracelet.. parang may ganito din si Sydney..

Oh no.. I need an alibi..

Ah.. Opo kasi lagi ako sinasama ni Steve pag may outing sila.. tsaka po yung bracelet lahat kami meron nun.. souvenir sa isang place na napuntahan namin.. I just forgot the place.. Ah.. kaya pala..

Whew! End of Flashback

Para na rin makaiwas sa gulo kaya ko ginawa yun.. I just did that to fulfil my promise to her..

That Ill protect her no matter what it takes.. Kahit ang kapalit pa eh ang..

Sirain ko yung pangako ko sakaniya..

At na..

Iwan ko siya..

Sydneys POV Kumpleto na ba ang lahat? Sinong absent? Sarah, sinong absent sa Juniors? Wala po Sir.. Michelle, sa Seniors ba? Si Padilla lang po Sir.. Ok, lets start.. maupo na kayo ng maayos..

Hala hala.. parang nagchange bigla yung mood ko.. Kung kanina eh medyo nag-eemote pa ko ngayon eh nahaluan na ng kaba..

Jus ko.. anu bang pakiramdam na to..

Lets start off by introducing our judges for this day.. May I please remind you that 60% of your grade will come from the Judges while the remaining 40% will come from me..

Anu ba yan.. nanakot pa si Sir.. 40% daw yung kaniya.. huhu..

Shes been teaching English subject in this school since its first year.. Shes a graduate of Mass Communication from the Far Eastern University and is now the beloved adviser of Grade 6 Wisdom.. Ms. Lynn Castaneda.. Tapos nun palakpakan na.. matapos yun, parang bigla na namang lumipad yung isip ko kasi hindi ko na alam kung sino yung mga sunod na pinakilala..

Bumalik lang ako sa senses ko nung pinakilala na yung Special Guest daw namin..

Another Mass Comm graduate from Ateneo De Manila University, he is now managing some of the brightest stars in this generation and is starting to enter the field of productions.. Lets all welcome..

Mr. Carlos Beltran..

Palakpakan ulit.. Kahit hindi naman kilala kung sino ang taong to.. Bwahaha.. mga kaklase at schoolmates ko eh mga plastic eh.. nyahaha..

Pagtayo ni Mr. B parang, may kakaibang feeling akong naramdaman.. He seems to be familiar.. hindi ko lang maalala kung san ko nakita tong ugok na to..

Matapos ng introductions eh sinabi na yung mechanics.. Which nasabi na rin samin ni Sir weeks ago pa.. Sinasabi lang ulit ngayon for formalities.. At pagkatapos ng mechanics na yan eh yung bunutan na ng numbers kung pang-ilang kang magpeperform..

At heto na ngayon ang basket sa harapan ko dahil turn ko na para bumunot..

Ten tenen!

Sana lang po wag number 1.. 2.. 3.. 4.. 5.. at sana wag rin 56.. 55.. 54.. 53.. 52.. Sana yung tama lang..

Ok.. nakabunot na ko..

Anong number nabunot mo?? Naku naman tong si Lara.. ayoko pa ngang tignan tinanong na ko agad.. Ikaw ba? Nilihis ko muna yung usapan.. hehe.. 25 eh.. buti pa siya 25.. hindi masyadong matagal at hindi masyadong mabilis..

ako kaya?

Eh ikaw anu?

Sabay tingin ko dun sa small piece of paper.. Breathe in.. breathe out.. This is it..

Unti-unti kong in-unfold yung paper..

18.. number 18 nakuha ko..

anu ba yan.. sa lahat naman ng numerong makukuha 18 pa.. eh may kakaibang effect sakin yang number na yan eh.. may dalang kamalasan lang naman kasi sakin yan.. yan lang naman kasi ang numero.. ang date.. kung kelan..

Si Prince..

At ako..

Basta gets niyo na yun.. kaya nga teneighteen_06 eh di ba? Kasi October 18 2006.. Oops! Nabuking ko.. sorry miss author.. ikaw kasi eh yan tuloy.. may balak ka pa atang isalaysay dito yung walang kwentang lab istori mo eh.. ibalik mo na nga sa storya..

Author: Hoy, bruha ka! Ikaw na nga tong nambuking ikaw pa tong demanding.. antayin mo ang ganti ko.. Belat! (pasensiya.. sinumpong ng kabaliwan.. hehe..)

Okay.. back to the story.. Commercial lang ni Kaycee yun..

Nalungkot na naman tuloy ako ulit.. kasi naman.. Naalala ko na naman yung kanina.. Pati yung kahapon.. ang saklap naman kasi di ba? Umasa ka na naman Sydney sa wala.. antanga mo kasi eh.. tsk..

Number 18! Sino ang nakabunot sa number 18? Hui, Sydney.. Ikaw na oh..

Huwaat?! Ang bilis naman.. ganun na katagal yung pakikipagtsismisan ko sainyo?? Hindi pa ko nakakapag-emote na maigi eh.. tsk naman.. Sisihin si Kaycee! Epal kasi sa storya ko..

a-ako po!

Tapos nagpunta na ko sa center.. Oh my Ghad.. kinakabahan ako.. Pero hindi ko maramdaman yung tibok ng puso ko.. Hala! umepek na naman yung abnormalidad ko! Puso tibok dali!

Nagstart na ko.. nga pala, kinuntsaba ko sina Kymie at Steve na umextra sa monologo ko in exchange eh extra din ako sa monologo nila.. ganun talaga para matagal ang exposure.. haha..

Nagwawalis ako nun habang si Steve naman eh lumalamon sa gilid.. katulong pala ako btw..

Yaya! Nagring ba yung telepono kanina? Ah ih ati, upu nagkreng kreng yung tilipunu kanena.. kaya lang po wala aku nareneg.. Huh? Eh bakit wala kang narinig?

Ih kase de ba pu ang belen ninyu sa aken pag nagkreng kreng yung tilipunu e-angat ku.. Eh enangat ko naman ng ganitu.. sabay tinaas at nilapit ko sa tenga ko yung buong telepono..

Helu? Helu?? Helu, magsaleta ka man dung! Hay nako.. nadismaya si ati.. haha.. Oh anu? Gaya ko na ba si Aling Tekla?? Hehe.. tawa ng tawa yung mga classmates ko pati yung mga fourth year..

Next scene.. Si Steve naman..

Yaya! Pakiluto naman ako ng sunny side up.. tapos nagpretend ako na nagluto ng sunny side up.. tapos nung tapos na ko hinatid ko na kay Steve yung sunny side up kunyare..

Oh yaya? Di ba ang sabi ko po Sunny Side up? Eh anu yan?

Tinignan ko yung plato sabay sabi ng dahan dahan with a funny facial expression..

Nelagang...etlog?

Halakhakan yung mga tao sa loob ng multi-purpose hall.. pati yata yung mga judge natawa na rin.. haha.. actually muntikan na ko matawa pinigil ko lang..

Hay nako yaya ayoko niyan! Tapos exit na si Steve.. and its my turn to shine! Ganeto ang bohay ko. Naglelenes ng bahay ng eba. Nagloloto ng pagkaen ng eba. Naglalaba ng damet ng eba. At nag-aalaga ng anak ng eba. Piru sa dename dame ng genagawa ku, hende ko maewasang magkamale.. Hende ako pirpiktu.. hende ako mataleno.. hamak na katolong lamang ako.. Hende ako masesese ng akeng mga amu kong hende man ako maronong somagot ng tilipunu o magluto ng Senny Sed Up. Wala naman kasi eyon sa probensiya.. Bote ngat ngayon e medyo may alam na ako sa mga bagay bagay deto sa Manela.. Date eh oltimo pagplash ng enodoro hende ko alam. Hende kase ako nakapag-aral.Dahel sa kaherapan ng bohay. Kaya ngat napeletan akung mamasokan para matogonan ang pangangaelangan ng akeng pamelya.

Tapos eto na yung madramang part.. nag-entrance ulit si Kymie.. bruhilda siya dito eh..

Hoy yaya.. naglinis ka kanina sa kwarto di ba? San mo nilagay yung walet ni Kuya? Ati.. hende ko po naketa eyon.. Ninakaw mo yun noh? Ay hende po.. hende ko magagawa ang bagay na eyon.. Sasagot sagot ka pa, ikaw magnanakaw ka! With matching pananabunot at pananakit pa yan ah..

Tapos gamit yung sinasabunutang buhok ko tinulak niya ko kaya napaupo na ko.. naalala ko tuloy yung pagkakaupo ko kanina..

Hanapin mo yun! At paghindi mo yun nakita ipapakulong kita!

Tapos exit na ang bruhildang amo.. gosh ansakit! Ng sabunot niya..

At ang sakit..

Ng puso ko..

Nung pagtingin ko kay Prince..

Tapos..

Pinagtatawanan ako.. Kasama yung mga asungot niyang bagong kaibigan.. Kaya hindi ko namalayan.. umiiyak na rin pala ako.. masyadong nacarried away sa role ko ha.. Baket ganuon? Baket porkit katolong lang ako e pagbebentangan na akung magnanakaw? uo ngat maherap lang ako at walang narateng sa bohay piru penalake ako ng mga magolang ko ng may takot sa Diyos at ng may maboteng asal. At kilanman hendeng hende ku magagawa ang benebentang nela sa aken. Alam ku naman kase sa sarele ko na hende ako magnanakaw at na alam ng Diyos ang tutuo. Kong totousin, hende ko naman kilangang magtees sa ganetong bohay e. sa mga pananaket, pang-eensolto at pagmamaleet ng tao. Piru wala akong magagawa. Wala akong natapos e, hanggang deto lang ako. Piru kahet ganuon hende ko ekenaheheya na katolong lang ako at epenagmamalaki ko pa eto! Nanenewala kase ako na kahet anu man ang eyong trabaho. Mapabasuriro ka man o besnisma, konduktor o doctor, med wayp o nars, bastat marangal karapat dapat ka lang na epagmalake!

Pagtingin ko sa audience.. Abay akalain mong parang mga pinnochio na ang humahaba eh bunganga hindi ilong.. haha.. mga nagsisipagsinghutan pa at maluha luha ang mga mata habang pumapalakpak..

Galing ko talaga.. tsk.. hehe..

After nun eh marami pang sumunod sakin.. ok na rin at natapos na ko.. At least hindi na ko makikipagtalo kay Kaba.. Sitting pretty na lang ako dun.. Bwahaha..

Hindi ko na napanood yung presentations ng iba kasi either tulog ako nung nagpresent sila.. Or nagpapakaabala akong magsulat ng kung anu-ano sa notebook ko.. Wala na kong gana manood knowing na may mga Tao jan sa tabi-tabi na akala mo kung sino kung makatawa sa presentation ng iba..

Buti kung ubod ng ganda yung mga pinresent nila eh kulang na lang batuhin sila ng mga tao ng isda, itlog, at kamatis eh.. O di ba.. kumpleto sa rikado..

Ok fine, nanood ako ng onti.. Pero gusto ko lang malaman kung may ibubuga yung mga asungot lalo na yung asungot number 2 na yun at yung leader nila.. eh sus..

San ka ba naman nakakita ng polis na nangongotong tapos nakangiti na parang inlab dun sa kinokotongan.. Okaya naman snatcher na pati shorts ng biktima eh nasama sa inisnatch.. Buti pa si asungot number 1 medyo matino ng onti.. Pero onti lang.. hehe..

Nung matapos na yung lahat sa pagpepresent.. nagsalita na yung special guest namin tungkol sa mga bibiyayaan ng award eck eck at kung sino yung dapat itapon sa basurahan..

I would like to congratulate everyone for doing a great job for the monologues.. gusto ko nga palang imention yung lalaking nagsnatch na nasama pati yung shorts ng inisnatchan niya.. Well, that was funny.. But it didnt helped to get you a high score..

Bwahaha... Buti nga.. thats whats called...

KARMA..

My top three choice is the girl snatcher, na in the end nagsisi sa ginawa niya pero hindi parin tumigil sa masamang trabaho niya.. I like the way she acted and napakarealistic ng presentation niya.. And also the last girl who performed.. Yung nurse.. She did a great job.. Kumpleto na dun lahat.. maayos na acting, delivery of speech at yung message na pinapahatid.. She gained the second spot in my top list..

Eh kasi naman noh.. magaling naman talaga sina Sam at Sarah.. kahit san mo ilagay yan, magaling..

But what I liked the most was.. the girl.. who acted.. na katulong.. Yung nagpatawa nung una pero pinaiyak tayong lahat sa bandang huli.. Yung inangat yung buong telepono..

Te-telepono?

A-ako?

Napakagandang technique ng ginawa niya na nagcomedy muna kasi nakuha niya yung attention ng audience.. at saludo ako sa acting niya, mararamdaman mo yung sakit at hirap ng pinagdaan niya sa buhay.. thats why she topped my list..

Top 1?

And by the way..

Sa actingan??

I would like to..

Am I dreaming or what?

Talk to that girl for some matters.. Please go to me after the event..

Abangan: Chapter 38 ++awitin kong ito++

Chapter 38 ~~awitin kong ito~~

Hoi Sydney.. Bilis bilisan mong kumilos at baka malate tayo sa party noh.. Oo nga.. ayokong malate ah.. ayokong hindi makasayaw.. magkakapatayan tayo..

OA talaga nitong mga babaeng to.. parang dance party lang eh.. anu naman kung malate.. Para namang may zombie na humahabol na kapag nalate ng punta sa dance party eh.. Mapapatay ng mga zombie na yun..

Eh masyado kayang impossible yung imagination ko.. hehe..

Nga pala.. maiba ako.. anu ng nangyari dun sa usapan niyo ni Mr. Carlos Beltran? Hindi mo pa nga pala nakukwento yun.. Ah yun ba?

Oo nga pala.. kinausap ako ni Mr. Beltran after nung event namin.. Grabe pa nga yung kaba ko pagkatapos nun eh.. hindi ko kasi alam kung bakit ako kakausapin..

Tapos feeling ko pa may pagkaugali rin ni Sir Roman si Mr. Beltran.. Pero dahil sa maganda ako eh na-conquer ko yung fear ko at nakipag-usap parin ako kay Mr. Beltran.. (ang galing talaga ng logic ko.. lalo na sa pagkonek ng mga bagay)

Well, i found out na mabait naman pala si Mr. Beltran at napakaganda ng taste..

Pero makapal lang talaga ang mukha ko.. hehe..

Flashback Its nice of you to join me, Ms.? Sydney po.. Ms. Sydney.. Sige, upo ka..

O di ba gentleman.. pero seriously, nanginginig na tuhod ko niyan.. Plus theres this wierd feeling that Im feeling..

Uhm.. S-sir? Tinignan naman niya ko nun.. Bakit niyo po ako gusto kausapin?

As you know Sydney, producer ako and at the same time, nagmamanage din ako ng mga artista.. So hindi na ko magpapaligoy-ligoy pa.. Gusto sana kitang kunin as my talent..

Pagkasabi na pagkasabi niya nun.. natigilan ako bigla.. Tapos siya naman abot tenga ang ngiti.. Nakakatuwa nga yung itsura niya eh..

At natawa na lang ako bigla ng sobra..

Wahahaha! Nyahaha! Nyuhuhu! Wahaha! Tinignan lang niya ko habang tumatawa ako..

Nyak! Nakakahiya na ko.. So I compose myself at nagsalita na..

Sir hindi ko po kayo pinagtatawanan ah,, wahaha.. Pero kasi po, wala po akong balak maging artista.. nyak! Kahit kelan hindi ko pinangarap maging ganun.. Sorry po ah.. makapal din po talaga mukha ko para tumanggi sa mga ganyang bagay eh.. hehe..

Ewan ko kung na-offend ko ba si Mr. Carlos Beltran o anu man pero kasi this time siya naman yung tumitig lang sakin ng walang reaction.. Weird.. gaya gaya..

Siguro mga may 10 seconds yung titig niya tapos biglang napasmile kasabay ng pag-iling ng ulo niya.. in fairness cute din tong si Mr. Beltran ah.. I wonder kung bat manager lang siya at hindi artista??

Anyway,

Alam mo hija.. You remind me..

Of someone.. I used to know..

Someone very special to me..

Hala.. may ganung kadramahan pang nalalaman tong si Mr. B ah..

Bestfriend ko siya.. Pero something happened.. kaya nasira yung friendship namin..

Sayang naman yung friendship.. anu kaya nangyari sa kanila nun.. hmm.. ka-intriga..

Kaugali mo siya eh.. naalala ko sa tuwing may sinasabi akong seryoso sa kaniya, tititigan lang niya ko then later on shell laugh out loud.. exactly like what you did earlier..

Ayos ah.. anu to? reincarnation ng bestie ni Mr. B? oi, rhym yun ah.. hehe..

You even look like her.. pero hindi kayo magkamukha.. magkahawig lang..

Oo na sige na.. mamaya niyan baka sabihin ni Mr. B iisa lang pala kami.. hala katakot yun ah.. Hindi pa ko matanda noh.. eh mukhang kasing edad na to ng nanay ko eh.. haha..

Oh well, since tumanggi ka naman sa offer ko.. you can go now.. but.. I hope to see you again in the future..

End of Flashback

At yun na nga ang mahiwagang usapan namin ni Mr. Beltran.. Sabi ko naman sa inyo mabait siya eh.. hehe..

Sid, tapos ka na ba? Dalian mo.. baka malate na tayo..

Oo nga pala.. bago ako tuluyang mag reminisce dito tungkol sa mga bagay bagay eh nakalimutan ko na pupunta nga pala kami ng Dance Party kaya kailangan ko ng magmadali..

Ito yung pangclosing ng foundation week namin.. Date ko nga ngayon si Nikko eh.. tapos si Kymie date si Eduard..

Naku.. nagsama na naman yung dalawang engot.. haha..

At si Lara at Steve.. ang ewan nga nitong si Steve.. parang ginagawang front ata si Lara para hindi mabuking na bakloosh siya eh.. Pero malay mo in the end mahulog ang loob at maging tunay tibo na ang bading kong bestfriend.. o di ba?? Hehe..

Pero kahit mga date namin sila, hindi namin sila kasabay papunta dun.. May aasikasuhin kasi sila.. tapos kailangan pa nilang magprepare para sa battle of the bands mamaya.. Yun din kasi yung highlight ng dance party namin ngayon..

Oo, tara.. alis na tayo..

Si Mang Jose yung naghatid samin as usual..

Kung may nagfoformulate na question jan sa mga utak niyo tungkol kay Prince.. Tulad ng kung kasama ba namin siya papunta dun.. Or kung pupunta rin ba siya sa dance party..

Well, ang sagot ay hindi namin siya kasama papunta dun pero siguradong pupunta siya sa dance party.. like duh? May battle of the bands.. Pero wala na ko care kung panu siya pupunta dun at kung sino man ang kadate niya dahil obviuos na rin naman ang sagot.. Which ayaw ko ng pag-usapan..

Pagkarating namin sa gym.. medyo marami ng tao.. Busy lahat sa pakikipag-usap and everything.. Lalo na yung mga coordinators nitong party na to.. including si mommy..

Corny nga eh.. may kasama akong parent.. Kung hindi lang siguro dito nagtatrabaho mommy ko eh.. Oh well, magagawa ko ba..

Andun palang kami sa entrance.. hindi pa kami pumapasok sa loob mismo.. Aantayin daw muna namin sila Nikko sabi ni Lara eh..

Nakita at kinausap nga rin namin dun yung dating classmate namin, si Valerie.. Lumipat na siya ng school pero umattend siya sa dance party ngayon.. Open to public naman kasi tong party na to..

Magstay pa sana kami dun kaya lang tinawag kami ni Kuya Fhol.. Yung student council president..

Sydney, pumasok na kayo.. Sabi ni Sir Roman bawal daw tumambay jan.. So ayun na nga.. pumasok na kami at iniwan na namin si Valerie dun.. Dumaan pa kami sa inspection ng nanay ko.. Grabe talaga yung babaeng yun.. kulang na lang pati underwear ko inspeksyunin..

Dun daw kayo umupo sa may first row.. kasama yung ibang fourth year..

Bakit sa may mga fourth year kami?

Teka, andito naman na pala sila Steve at Eduard eh.. may hawak pa ngang gitara,, Talaga tong mga to.. di man lang kami sinabihang andito na sila..

Palapit na kami sa kanila..

Nang biglang..

Tumugtog si Eduard.. at kumanta si Steve.. ang weird naman.. Bakit pa kailangang magbihis Sayang din naman ang porma Lagi lang namang may sisingit Sa twing tayoy magkasama Bakit pa kelangan ang rosas Kung marami namang nag-aalay sayo Uupo na lang at aawit Maghihintay ng pagkakataon Hahayaan na lang silang Magkandarapa na manligaw sayo

Idadaan na lang kita sa awitin kong ito Sabay ang tugtog ng gitara Idadaan na lang sa gitara

out of the blue.. biglang nagsigawan yung mga people around me.. Most specially yung mga kaklase nila.. Mapapagod lang sa kakatingin Kong marami namang nakaharang Aawit na lang at magpaparinig Ng lahat ng aking nadarama Maya-maya pati sila Lara at Kymie napatili na rin..

Tapos tinapik ako at tumuro sa likuran ko.. Pagbibigyan na lang silang Magkandarapa na manligaw sayo Idadaan na lang kita sa awitin kong ito Sabay ang tugtog ng gitara Idadaan na lang sa gitara

So lumingon ako..

Pagbibigyan na lang silang Magkandarapa na manligaw sayo Idadaan na lang kita sa awitin kong ito Sabay ang tugtog ng gitara Ooohhh

At nakit ko si..

Idadaan na lang

Nikko..

Sa gitara

May hawak na malaking teddy bear.. malaki pa sa binigay niya nung birthday ko.. At isang malaking bouquet of flowers din..

Nakangiti siya.. his sweetest smile I guess.. And hes walking towards me..

Napangiti na rin tuloy ako..

Oh.. sabay abot niya sakin nung dala dala niya.. sira ulo talaga to.. Congrats nga pala kanina ah.. galing ng monologo mo..

Asus.. nagblush pa daw ang mokong na to.. Tinignan ko lang naman siya ng nakataas yung kilay ko..

And then..

I hugged him..

Yihee! Sabi ng crowd.. haha..

Thank you.. (pustahan patay na ko pag-uwi ko sa bahay.. nanay ko oh-> >:D)

And you know what?

He hugged me back..

After that.. nagstart na yung party.. siyempre naghiwalay na rin kami agad nun.. Umupo na lang kami dun sa mga chairs sa gilid.. open space kasi yung center para magsayaw mamaya..

Second daw na tutugtog sila.. yung una is yung Locked up diaries na mga kaklase rin naman nila yung members.. kinanta nila yung hero heroine, pero babae yung vocalist.. ang ganda nga ng pagkakakanta eh.. hanep yung boses nung babae..

At yung second song naman nila eh tagalog song.. Lunod ni Danita Paner..

And before I forgot.. yung mga judges pala namin eh yung isa chairman daw.. yung dalawa naman mga alumni ng school na may kinalaman sa music eck eck.. at yung special guest naman..

Kung kanina eh si Mr. B.. ngayon eh si Ely Buendia.. (B pa rin..)

And my ghad.. ang gwapo ni Ely kahit matanda na.. at eto, hindi patalo yung anak niyang si Ian.. Bata pa habulin na.. ang gwapo eh.. Kaso quiet siya at mahiyain sa tao.. pinagkaguluhan kasi namin siya kanina at hiniram ni Kuya Fhol kay Ely.. FC daw siya kay Ely Buendia eh.. haha..

Anyway,, bago pa man malihis ang kwentong ito at ang maging ending eh si Sydney at ang anak ni Ely Beundia na si Ian ang magkatuluyan.. eh back to the story na..

Then turn na nila Nikko.. andun rin si Prince..

Nung nagstart na silang tumugtog abay nagkamali pa si Prince sa drums niya.. Kaya umulit sila..

Nagstart na for real.. Making my way downtown Walking fast Faces pass And I'm home bound Staring blankly ahead Just making my way Making a way Through the crowd And I need you And I miss you And now I wonder.... If I could fall Into the sky Do you think time Would pass me by 'Cause you know I'd walk A thousand miles If I could Just see you Tonight It's always times like these When I think of you And I wonder If you ever Think of me 'Cause everything's so wrong And I don't belong Living in your Precious memories 'Cause I need you And I miss you And now I wonder.... If I could fall Into the sky

Do you think time Would pass me by 'Cause you know I'd walk A thousand miles If I could Just see you Tonight And I, I Don't want to let you know I, I Drown in your memory I, I Don't want to let this go I, I Don't.... Making my way downtown Walking fast Faces pass And I'm home bound Staring blankly ahead Just making my way Making a way Through the crowd And I still need you And I still miss you And now I wonder.... If I could fall Into the sky Do you think time Would pass us by 'Cause you know I'd walk A thousand miles If I could Just see you... If I could fall Into the sky Do you think time Would pass me by 'Cause you know I'd walk A thousand miles If I could Just see you If I could Just hold you Tonight

ang galing talaga nila Nikko.. umpisa palang paos na yung boses ko kakasigaw.. nyaha.. Buti nga rin at hindi na sila ulit nagkamali..

Then nagswitch na yung music nila from thousand miles to my heart will go on..

Every night in my dreams I see you. I feel you. That is how I know you go on.

Far across the distance And spaces between us You have come to show you go on.

Near, far, wherever you are I believe that the heart does go on Once more you open the door And you're here in my heart And my heart will go on and on

Love can touch us one time And last for a lifetime And never go till we're one

Love was when I loved you One true time I hold to In my life we'll always go on

Near, far, wherever you are I believe that the heart does go on Once more you open the door And you're here in my heart And my heart will go on and on

There is some love that will not go away

You're here, there's nothing I fear, And I know that my heart will go on We'll stay forever this way You are safe in my heart And my heart will go on and on

Patay kang bata ka.. nagkaloko loko na ang performance nila.. For the second time.. nagkamali na naman si Prince.. At kung kanina eh naayos niya agad, ngayon sunod-sunod na pagkakamali ang nagawa niya..

Pero dahil professionals sila (daw) nangingibabaw ang motto nila the show must go on!

Kaya lang hopeless na.. sabay sabay tayo: batuhin ng kamatis si Prince! Woohoo! Tomato fight!

Teka teka, epal na author.. ayusin mo nga pagkukwento.. ok?? Author: yes maam!

Nagulat na lang kaming lahat na nasa gym nang,

Pucha! Umayos ka nga Prince!

Abangan: Chapter 39++Whats the matter?++ (9 last remaining chapters)

Chapter 39 ~~Whats the matter?~~

I was so shocked nung narinig ko yun.. As in on the microphone pa sinabi eh.. Para kasing bigla akong nahiya sa mga tao sa inasal ni Nikko.. Lalo na sainyo.. Nahiya ako.. Kasi kasasabi ko lang na professionals sila tapos biglang ganun..

At nahiya rin ako kay Prince kasi, napahiya na nga siya sa pagkakamali niya.. Nabastos pa siya ni Nikko.. Oh well, bagay lang yun sakaniya.. bwahahaha!!! Oi.. bad ka talaga..

Oops! I almost forgot.. matapos palang sabihin yun ni Nikko on air eh may matching walk out siyang ginawa.. kasabay nun eh pinatay ni Mang Jani na nag-ooperate ng lights yung spotlight na nakatutok sa kanila..

Ako naman..

Sinundan si Nikko..

Princes POV T*ngna!

I dont know what happened to me back there.. Oo nasa plano ko na asarin si Nikko by making slight mistakes on purpose.. Pero I totally loose control of it at nagtuloy tuloy na yung pagkakamali ko..

Hindi ko na mabawi..

Pero hindi ko naman ineexpect na magiging ganun yung reaction ni Nikko.. Hindi kasi ganun yung pagkakakilala ko kay Nikko..

Nakakabadtrip!

Napahiya ako dahil sa katangahan ko.. Ang tanga tanga ko!

Hey.. Dont be too hard on yourself..

Si Sam.. Sinundan pala niya ko.. pagkapatay kasi ng spotlights ni Mang Jani eh umalis na rin ako dun agad.. I cant take too much humiliation..

You did fine.. nagkataon lang na nagkamali ka.. thats all..

Tumabi siya nun sakin.. as in malapit na malapit na tabi..

As in..

Kandong..

Hey.. sabi ko naman habang pasimpleng pinaalis siya sa inuupuan niya..

Well, nakakailang yun eh.. Its not like her.. No, its not her..

*sigh * Whats the matter with you? Hindi mo ba napapansin, Im trying to comfort you..

Eh wala naman kasing nagsabi sakaniya na i-comfort niya ko at the first place eh.. And who said that I need to be comforted? Lalo na kung ganung klase ng comfort noh..

Please, sam.. gusto kong mapag-isa.. I said to her coldly..

Alam mo? Nakakainis ka talaga. Ako na nga etong lumalapit sayo, tumatanggi ka pa.. aba, ang kapal naman ng mukha mo. Anu na naman bang problema nitong si Sam? Grabe ang mood swings ah..

Kung ayaw mo sakin, diretsahin mo ko pwede?! Sabay hawak niya sa kwelyo ko at nagulat na lang ako nung...

Hinatak niya ko palapit sakaniya para..

Halikan ako..

Which naging dahilan ng di ko sinasadyang pagtulak sa kaniya.. Kaya hindi natuloy..

Sam! Pwede ba?!

Sydneys POV Nikko, wait!

Masyado na kasing mabilis yung paglalakad niya.. mahirap habulin! Kaya kinailangan ko ang power ng aking beautiful voice para i-slow down si Nikko..

At epektib naman, dahil tumigil siya.. Tinignan ako.. At umiwas ng tingin sabay upo sa bench na katapat niya..

Malungkot na seryoso yung mukha niya.. Para ngang hindi ako sanay na makita si Nikko na ganito yung itsura eh..

Yung Nikko kasi na lagi kong nakikita eh yung masayahin at palangiti na Nikko.. Parang hindi siya si Nikko ko..

Uhm.. did I say Nikko ko? Kunyare wala kayong nabasang may ganun ah.. bigyan ko kayo ng Choco Baby mamaya, masarap yun.. So Deal or no Deal? Deal! Ok, enough na ang kakulitan..

Wui! Sabi ko sakaniya habang pinopoke yung braso niya.. Ok ka lang?

At wala siyang sinagot.. tumingin lang dun sa floor.. Siguro nakaukit na ngayon sa flooring ng school namin yung mukha ko.. Dun na kasi siya nakatingin eh.. buahahaha...

Ok.. Im just going to talk to myself.. okaya sa paboritong kong epal na author.. Hi Kaycee! Nice talking! By the way.. sabi ko naman yan habang kinakaway yung kamay ko sa harap ng mukha niya..

And still, I got no reply..

Ayos.. wala atang load tong kasama ko.. Okaya baka lowbat.. Fine. Korny yung joke ko.. hehe.. kaya tawa na lang kayo.. cheer me up guys!

Nagulat na lang ako nung..

Sid.. Im sorry..

Napangiti na lang ako nun.. kasi..

Sa wakas!

Napansin din ako! Ang hirap palang karibal ng floor noh?

Wala ka naman dapat ipagsorry sakin eh..

Well, come to think of it.. meron pala.. Halatang nagulat siya sa sinabi ko kasi napatingin siya sakin bigla.. hehehe.. [insert evil grin here]

Karibal ko na pala yung floor ngayon ha.. hmp! Selos ako.. wahehe.. Kung korny ang patawa ko, ayos lang.. wala akong paki.. Kahit di niyo na ko i-cheer.. kasi..

Ngumiti siya..

Yay!

Yung unang beses na ako ang nagpangiti kay Nikko! Woohoo! Celebrate!

Nikko..

Tumingin siya sakin ng nakangiti pa.. Pero ako seryoso na.. hihi..

Napatawa kita? Wahehe.. Sabay tawa ko.. Ayie.. Napatawa kita.. Ayie.. Ayie..

Napakamot tuloy siya ng ulo.. Ang kyut.. Panu pinopoke ko ng pinopoke yung pisngi niya.. Wahehe.. Ang lambot..

Lagi mo naman ang pinapatawa eh.. Sabay akbay niya sakin..

Uyy.. Blush ako.. hihi..

Ikaw ang dahilan sa bawat pag ngiti ko, alam mo ba yun?

Tinignan ko siya.. Nakatingin kasi siya sakin eh.. tapos bigla ba naman ginulo yung buhok ko.. Tsk.. Gawain ni Prince yan ah.. hmp..

Tara.. Balik na tayo dun..

So ayun, bumalik na kami sa gym.. Pero tinanong ko muna siya kung sigurado siyang gusto pa niyang bumalik sa gym..

Kasi siyempre, after nung nangyari di ba? Pero ok lang daw.. Wala daw siyang paki.. Ang saklap eh..

Pero on the way namin pabalik,,

Oh, Sydney.. Ikaw pala yan..

Sams POV Naiinis ako kay Prince! Naiinis ako sa lahat!

Pinahiya niya ko eh..

Pero akala ba nila ganun ganun na lang yun?

At na papalagpasin ko na lang ang mga nangyari?

Hindi.. Kaya humanda sila..

Sydneys POV Oh Sydney, Ikaw pala yan..

Mr. Beltran.. Andito rin po pala kayo? Oo, inimbitahan ako ni Roman.. Maiba ako, boyfriend mo?

PO??? Nanlaki mata ko.. Nakakahiya.. grr..

Nikko po.. Kayo po yung nagjudge samin kanina di ba? At anu yun? Sinasabi niyang boyfriend ko nga siya?? wattdah.. Ako nga yun.. Nice to meet you hijo.. Ikaw Sydney ah.. Magaling kang pumili..

Anu ba tong pinagsasabi ni Mr. B.. Lalong nakakahiya.. Si Nikko naman pangisi ngisi lang.. tss..

Nagmana ka siguro sa mama mo.. sabay tawa.. ang kulit din ni Mr. Beltran eh..

And speaking of my mom.. Andito siya ah.. Ipakilala ko kaya?

Ay, Mr. Beltran.. Andito po siya ngayon.. Siya po kasi yung Guidance councilor ng school eh.. Tara po, pakilala ko kayo..

Kaya ayun.. Nagtungo kami sa nanay ko.. Nakakatuwa pa nga kasi nagjoke pa si Mr. Beltran.. sabe,

Siguro maganda mama mo.. Andito ba daddy mo? Pag wala ligawan ko ha.. bwahaha..

At talagang may buwahaha pa.. ang kulit.. Si Nikko nga natatawa na lang din eh.. hehe.. Di naman nagtagal eh nakita ko na ang kinaroroonan ni Mama.. Pinagwait ko lang sila Nikko and Mr. Beltran sa isang place at ako na lang yung lumapit kay mama..

Ma, Tara dali.. Sabay hila ko sa kaniya.. Teka anak.. Nagtatrabaho ako.. Eh wait lang.. May papakilala ko sayo..

Tinignan ako ni mama tapos nanlalaki yung mata na tinatakpan pa yung bibig niya with her hands.. Parang nang-iintriga..

May nanliligaw na naman sayo? Ang ganda ko talaga.. Like konek?? Isa pang makulit to eh.. bat ba andaming makulit sa mundo?? Hehe.. Anu ba hindi noh.. Wala kang bagong manliligaw?

Na hindi ka maganda kasi mas maganda ko.. beh! At tignan mo nga naman, may pinagmanahan talaga ang bida sa kwentong to noh?? Ungak.. Asan ba yung ipapakilala mo?

Kaya ayun kinawayan ko sila Nikko at Mr. Beltran na pumunta samin.. Ang galing nga.. May effect pa.. Kasi nasa dilim sila tapos parang sa mga movie.. Biglang lumabas sa dilim at unti-unting nakikita yung mukha..

At kinumpleto ni mama yung scene with.....

Carlos??

Abangan: Chapter 40++Confusion++ (8 last remaining chapters)

Chapter 40 ~~Confusion~~

Pia? Anak mo si Sydney?

Woah! Magkakilala sila? Ayus ah.. Long lost ang drama ng mga ito..

Ma? Magkakilala kayo ni Mr. Beltran?

Oo naman Sydney eh siya lang nama

Tara na Sydney uuwi na tayo.. hala.. anu namang nangyari dito kay mama.. ang weird.. Ikaw ah mama.. nawawalan ng manners..

Saglit Pia!

Hahabulin pa sana kami ni Mr. Beltran pero ang bilis ng paghila sakin ni Mama kaya hindi na niya kami naabutan..

Nainis ako kay Mommy kasi ang bastos nung ginawa niya.. Ako yung nakakahiya kay Mr. Beltran kasi ako yung nagpapakilala sa kanila di ba? At lalong mas nakakahiya kasi magkakilala pa pala sila..

Anu kayang nangyari kay mommy?

Hindi naman siya ganyan eh..

Tapos dito sa kotse, ang tahimik.. Grabe! Nakakabingi na.. Plus, ubod pa ng seryoso ng mukha ni mama..

Ang weird talaga..

Pagkarating namin sa bahay, nagulat si tito Eddie.. Ang alam kasi niya hanggang midnight kami dun.. Eh 8 palang kaya ng gabi..

Oh.. Ang aga niyo ata? Si Prince bat di niyo kasama? Well talk later, hon.. seryoso pa rin ang mukha nun ni Mama..

Sydney, Ill meet you inside the Library in 5minutes.. Kailangan nating mag-usap..

Anu ba talagang meron at ganito ang inaasal ni Mama? Nalilito na ko.. At the same time kinakabahan.. Kasi wala akong kaalam alam sa mga nangyayari pero feeling ko may malaking effect sakin to..

Sinunod ko naman si Mommy.. After five minutes pumunta na ko sa library namin.. At andun na rin naman si Mommy.. Nakaupo sa chair at talagang di mawala wala sa mukha niya yung seriousness.. Natatakot na ko kay mama eh..

Anak, simula ngayon ayokong makikipagkita ka pa kay Carlos.. Even if its just a short talk hindi pwede.. Pagkatapos ng klase mo, wala ka ng ibang pupuntahan kundi dito sa bahay.. Ihahatid Sundo ka ni Mang Jose.. Understood?

Huwaat? Bakit naman ganun? Anu bang ginawa ko? Is she grounding me?

Are you grounding me ma? For what? I didnt do anything wrong for Petes sake..

Yes you didnt do anything wrong honey.. Im just doing this to protect you..

What? Im really confused right now.. grounded ako kahit wala akong ginagawa? Shes unfair.. Bakit ako magsa-suffer dahil sa isang bagay na hindi ko alam kung anu? Ang labo..

Protect me? Anu ba, ma.. Im not even in danger.. Kanino mo ko pinoprotektahan? Naiinis na talaga ko.. Di ko lang magawang sumigaw or anything kasi si Mommy ang kausap ko..And theres a thing called respect..

Anak.. Gawin mo na lang ang sinasabi ko.. Its for your own good.. Its for everybodys own good..

Grr..

***o0o***

Nagdaan ang maraming araw.. At siyempre sinunod ko yung sinabi ni Mama.. Hindi naman pwedeng hindi ko sundin yun eh..

Naging boring nga yung buhay ko mula nun.. Lagi akong hindi napapasama sa mga gimik ng barkada.. Feeling ko medyo nagtatampo na nga sila sakin kasi lagi ko na lang sila hindi nakakasama..

Pero anong magagawa ko di ba?

At ngayon nga, just like any other day.. Heto ko, pauwi.. Nakasakay sa car namin.. Feeling ko nga naka-house arrest ako eh.. Grabe.. I cant take this anymore!

Pagkauwi sa bahay.. Diretso kwarto lang ako.. Kung hindi gagawa ng homework o may aaraling Long Test o kahit anu mang test eh pagcocomputer na lang ang kadalasang ginagawa ko after school..

Minsan din pala nakikita ko si Mr. Beltran sa school.. Pero nagtatago ako agad para hindi niya ko makita.. Mahirap na, baka magalit si Mama.. And guys, alam niyo ba.. Hindi ko pa rin alam hanggang ngayon kung anu tong nangyayari.. Kung anong meron at nangyayari to sakin..

Anyway, nagbabasa ako ng mga storya sa Creative Corner ng Candymag.com, The Necklace, Do you believe in Magic, his unperfect girl at Theater Play2 pa nga yung mga personal favorite ko eh.. (at talagang ginawang promotan ng storya ang storya ko noh? Hehe..) Nang biglang tumunog yung phone ko..

Naks.. Minsan lang tumunog ang phone ko.. Di kasi masyado ginagamit eh..

1 new message recieved Nikko

At ang sabi ni Nikko?

>Labas ka. d2 aq sa g8 nio.

Bat kaya?

Anyway, bumaba na lang ako..

O Sydney.. Nagmamadali ka ata.. San ka pupunta? Bawal ka lumabas di ba? Sa gate lang po Yaya.. Andun daw si Nikko eh.. O sige.. wag kang lalabas ah.. Patay tayo parehas sa mommy mo.. Opo..

See? Ang strict nilang lahat sakin these days.. Grabe, I cant breathe.. Pagkalabas ko naman, andun nga si Nikko.. Nakasandal sa pader.. Nakacap at nakalagay sa bulsa yung mga kamay.. Tulad nung bago pa lang kami sa bahay na to.. (refer to chapter 12 para maalala..)

Busy ka? Huh? May gagawin ka ba? Wala pero

Tara.. Sabay hatak niya sakin palabas..

Oh no! bawal akong lumabas!

Teka Nikko.. Medyo malayo layo na kami sa bahay nung bitiwan niya ko.. Bakit? Eh kasi.. Bawal akong lumabas ng bahay eh.. Sus.. Lagi ka na lang nasa bahay niyo.. Kailangan mo rin ng sunlight noh.. Pinagbawalan ako ni Mama eh.. Ah.. ganun ba? Hmm.. Hindi naman siguro siya magagalit kung hihiramin kita saglit.. Kilala naman niya ko eh.. tsaka.. Miss na kit eh..

Aww.. Siya din miss ko na.. Sila ng barkada.. Miss na miss ko na..

E san ba tayo pupunta? Basta..

Naglakad lang kami ni Nikko.. Akala ko naman kung san kami pupunta sa bahay lang pala niya.. Andun nga rin si Nicole eh.. Makulit pa rin.. hehe..

Sid.. I would like you to meet global.. Global zoom..

Sino si Global zoom?

Girlfriend ni Nikko?

Naah.. Mas maganda pa rin ako kaysa kay Global.. hehe..

Long lost kapatid ni Nikko?

Nope.. Si Nicole lang ang entitled maging kapatid ni Nikko..

Bespren ni Nikko?

Pwede na siguro siya sa category na yun.. Kasi si Global zoom lang naman ay ang,,

Trusty bike ko.. Ah.. Hi global.. at talagang sinakyan ang introductions eh.. Anu namang gagawin natin kay global?

Anu pa ba edi sasakyan..

So yun pala ang trip niya.. Magbike.. Inangkas niya ko tapos nagbike kami around ng subdivision.. Ang saya palang magbike.. Hindi kasi ako marunong magbike eh.. hihi..

Ang kulit pa nga ni Nikko kasi medyo natatakot ako sa bike.. Baka kaya bigla kaming mabangga okaya mahulog o kung anu man.. Tapos binibilisan pa niya yung pagbike tapos bigla biglang nililiko.. nakakatakot eh.. Yan tuloy kailangan na niyang bumili ng salon pas mamaya.. Kasi bugbog na yung likod niya ng mga suntok ko.. haha..

Nung napagod na siya.. nagstop over kami sa clubhouse.. Bumili siya ng softdrinks dun.. Siyempre meron din ako.. at sa di inaasahang pagkakataon eh, andun din si...

Mr. Beltran! Nikko, Sydney.. andito pala kayo..

Tsk.. Nikko naman e.. pinapahamak mo ko eh.. tumabi pa sakin si Mr. Beltran.. as in nasa gitna nila ako ni Nikko..

Musta ka na, Sydney? Parang antagal din nating di nagkita ah.. Ah eh.. uhm.. uhm.. Sorry po Mr. Beltran..

Wala na kong masabi eh.. nagulat nga siya sa sinabi ko..

For what? Nung sa dance party niyo? I understand.. Normal lang yung inasal ng mommy mo..

And speaking of that.. anu kayang meron sa kanila ni mommy?

Mr. Beltran, wag po sana kayo magagalit sa itatanong ko ah.. Bakit po ba parang galit sainyo si mommy? Anu po bang meron?

Nagulat si Nikko nung narinig niya na galit si mommy kay Mr. Beltran.. Si Mr. Beltran naman napangiti lang..

Mahabang storya, hija.. Pero kasalanan ko din naman kasi yun.. Nakakatawa lang kasi hanggang ngayon pala hindi pa rin niya nakakalimutan yung nangyari nung kabataan namin..

Tsk.. naintriga tuloy ako.. tsk.. Anu kaya yung nangyari nung kabataan nila? Hmm..

Sydney? Anong ginagawa mo dito? Patay! Nagulat kaming lahat nung biglang sumulpot sa harap namin si mommy.. napatayo tuloy ako..

Ma, let me explain.. Di ba sinabi ko na sayo na bahay-school ka lang?! Sinong nagpalabas sayo ng bahay?! Maam wag po kayo magalit kay Sydney, ako po nagyaya sakaniya Nikko, stay out of this.. usapang pamilya to..

Awts.. anu ba yan.. dito pa mag-iisakandalo si mama..

Pia, calm down.. wag ka naman dito mag-iskandalo.. At mas lalong wag kang mangingialam dito!

Hala.. nagwawala na si mommy.. Nakakahiya na..

OO USAPANG PAMILYA TO!

PERO NI MINSAN HINDI MO GINAWA ANG PAGIGING AMA MO KAY SYDNEY! KAYA WALA KANG KARAPATAN!! HUWAAT?!?

Abangan: Chapter 41 ++The Truth++ (7 last remaining chapters)

Chapter 41 ~~The Truth~~

Wala kang karapatan..

Shock ako sa mga narinig ko.. Shock to the point na hindi na ko makagalaw sa kinatatayuan ko.. At yung mga luha, kusang tumutulo sa mata ko..

As I can see, lahat kami nagulat talaga sa mga sinabi ni mommy.. Si mommy naman, wasted ang itsura.. kalat na yung make up niya dahil sa pag-iyak niya..

a-anak ko si..

Si Sydney?

At tatay ko si Mr. Beltran? Yung taong buong buhay kong kinasuklaman.. Buong buhay kong pinagkipkipan ng galit.. Yung taong umiwan at naduwag na harapin kami ni mama.. Kami na hindi man niya mahal, responsibilidad niya..

Uhm.. I think I should go now.. Kailangan niyo po ata mag-usap..

Medyo natawa ko nun.. Kasi wala man lang pumansin kay Nikko.. mukha lang tuloy siyang extra dito.. Umalis na lang din siya at naiwan kaming tatlo..

M-Ma? Panu.. Di ba.. Sabi mo.. Panong naging si Mr. Beltran ang dad ko?

Flashback *As Narrated by: Sofia

Carlos is my best friend since high school.. and I know ako rin ang best friend niya.. Sa sobrang close namin, hanggang college hindi na kami naghiwalay ng university.. Although magkaiba ang course na tinake up namin..

In those years na pinagsamahan namin, we know each other very much.. Sa tuwing may problem ang isa samin laging anjan ang isa to comfort and cheer the other up..

Unfortunately for me, that friendship of ours grew into love.. Yun nga lang, ako lang yun.. Ako lang yung natutong magmahal kay Carlos.. But he didnt felt that way to me..

I know that he knows how I feel for him.. And I believe he took advantage of it.. Kaya pinaglaruan niya ko.. Laging pinagtitripan..

Ikaw, crush mo talaga ko eh noh? Ang kapal.. isand paper mo na yang mukha mo.. Weh.. Weh.. Aminin mo na kasi.. crush mo ko eh.. ayie.. He! Naku Carlos ah.. Tigilan mo ko.. Kanina ka pa.. Ayie.. Ayie..

Everytime na aasarin niya ko, suddenly, he would turn serious..

Bez.. May tatanong ako sayo.. Anu? Siguraduhin mong matino yan ah.. Gaganutan na talaga kita..

Mahal mo ba ko? Kasi mahal kita eh..

Those words.. I hate those words.. Everytime na naririnig ko yun natitigilan ako.. Kasi hindi ko alam kung dapat ko bang paniwalaan ang kasinungalingan na yun o hindi.. And it hurts me so bad..

Hui.. anu? Matutulala ka lang ba niya..

I looked at him seriously.. then..

Wahahaha! Nyahaha! Nyuhuhu! Wahaha! Ibang klase ka magjoke bez! Wahaha.. wala akong balak maging syota mo noh.. nyak! Kahit kelan hindi ko pinangarap maging ganun.. wahaha..

Haay.. Hindi ka na talaga nagbago, Pia..

He would often tell me that everytime na magkausap kami.. But I just laugh at him everytime he tells me that.. Siguro yun na yung naging way ko para pagtakpan yung nararamdaman ko..

And other than that, I also tried na magmahal ng iba.. And there came Raymond, my first boyfriend.. But things didnt work for us.. At hindi pa rin nawala yung pagmamahal ko kay carlos.. Its still him that my heart beats for..

Nung may one month na kami ni Raymond, naging si Carlos at Hannah naman.. Classmate namin.. Pero mas nauna pa silang naghiwalay kaysa samin..

Sumunod kong naging boyfriend ay si Michael.. Nagtagal kami.. Five years.. Pero nung graduation namin ng college.. We finally broke up.. Kasabay nun, nalaman ni Carlos na ipapadala siya ng parents niya sa ibang bansa para dun mag-aral..

We were both depress at that time.. So depress na yun ang naging dahilan.. Kung bakit.. Nabuo si Sydney..

I was so shock nung umaga at nakita ko kung anong nangyari samin..

Kaya agad akong umalis kahit tulog pa siya..

After a month, I found out na buntis na nga ako.. It was one week bago umalis si Carlos ng bansa.. At one week ko rin pinag-isipan kung sasabihin ko ba sakaniya ang tungkol kay Sydney or not.. At nakapagdecide lang ako on the day before he left..

And thats when I saw him with a girl..

Kaya nagdecide na lang ako not to tell him.. Simula nun, nawala na rin ang communication namin ni Carlos..

End of Flashback

Thats what really happened Sydney.. And Im so sorry.. Its my fault kung bakit ka lumaking walang ama.. Im so sorry, anak..

Nung marinig ko yung kwento ni Mama.. Hindi ko alam kung anong dapat kong maramdaman.. Kung.. Malulungkot ba ko.. Magagalit.. Matutuwa.. I really dont know.. Im really confused..

Ang alam ko lang, hindi matigil ang pagpatak ng luha sa mga mata ko..

And the reason why ginrounded kita even though you did nothing is because ayaw kong malaman ni Carlos ang tungkol sayo.. Kasi natatakot ako na.. Baka pag nalaman niya, kunin ka niya palayo sakin.. And I dont want that to happen.. I cant afford to lose you Sydney..

Hindi ko rin alam kung.. Ano ba ang dapat kong sabihin kay Mama.. Or kung ano ba ang dapat kong sabihin kay..

Papa..

At kung may dapat ba talaga akong sabihin sa kanilang dalawa..

Sams POV Hindi ko matanggap.. Hindi ko matanggap na nagawa akong pagsalitaan ni Prince ng ganun..

At mas lalong hindi ko matanggap na hindi ako magawang mahalin ni Prince..

All I wanted is just a bit of his love.. Yun man lang, masabi ko kahit panu na natalo ko si Sydney.. But no.. Siya parin ang mahal ni Prince.. Siya pa rin ang nanalo..

Pero hindi pa tapos ang laban.. And I wont let her win..

Hindi ako papayag na matalo na lang ako ng ganun ganun na lang..

Uhm.. Mr. Edolfo Austria?

Sydneys POV I dont know how to put in words these feelings that I feel.. Hindi ko alam kung panu dahil ni hindi ko nga alam kung anu ba talaga tong nararamdaman ko.. Its so mixed na parang wala na kong nararamdaman..

But I know one thing for sure..

Na kailangan kong magsalita.. Dahil tungkol sakin ang lahat ng mga bagay na to..

So here goes nothing..

m-ma? Wag ka na po umiyak.. I-I understand.. Naiintindihan po kita.. Hindi po ako galit.. But please give me some time to think it over..

And she just gave me a big hug..

a-and.. Mr. Beltran.. Im sorry po pero hindi ko pa po kayo kayang tawaging dad..

But I want you to know, masaya po ako na ikaw pala ang dad ko..

Nakita ko siyang ngumiti nun..

Naisip ko naman.. Nangyari na yung mga bagay na yun sa kanila noon.. Hindi pa ko buhay nun.. Pero come to think of it, kung hindi nangyari ang mga bagay na yun.. Edi iba rin sana ang nangyari ngayon..

Hindi nakilala ni Mama si Tito Eddie.. Hindi ko naging stepbrother si Prince..

Pero hindi ko na rin naman siya nameet ulit after ng break up namin..

Right there and then, napagdesisyunan kong.. Tanggapin na lang ang mga nangyayari ngayon..

cause wala namang ibang dapat gawin kundi yun eh.. Andito na ko..

Hindi na makakabalik pa..

Abangan: Chapter 42 ++Papa++ (6 last remaining chapters)

Chapter 42 ~~Papa~~

Kung ganun, Sofia.. Can you give me and Sydney a time to talk?

Tinignan ko si Mama nun..

Yung tingin na nagtatanong kung Ok lang ba? Kasi gusto ko rin makausap yung tatay ko.. For me its a great risk pero kailangan para magkalinawan.. After all tatay ko pa rin siya..

Tumango lang naman si Mama..

Kaya si Mr. Bel Papa eh umupo na sa tabi ko.. Habang si Mama naman eh lumayo muna samin.. Pero hindi niya ko iniwan with him..

Hindi naman siya agad na nagsalita nun.. Siguro mga 5 minutes bago niya maisipang magsalita..

Alam mo Sydney.. Nalulungkot ako dati..

Kahit ako.. Lumaki ba namang walang ama..

Kasi akala ko hindi na ko magkakaanak..

Oh...

Simula kasi ng mawala ang mommy mo sa buhay ko.. Nawalan na rin ako ng gana sa mga babae..

Aww.. Thats so sweet.. Ngayon alam ko na kung kanino ako nagmana ng pagkasweet.. nyahaha..

You know.. Ive always loved your mom.. namisinterpret lang niya yung nararamdaman ko para sa kaniya.. And it hurts me upto now.. Kasi kinailangan pang magdaan ang 15 years bago mangyari to and still nothing will happen.. Hindi pa rin kami sa ending..

Aww.. Sa kaniya ko rin namana yung pagkamadrama ko.. Huhu.. naiyak na ko..

Kinailangan pang mangulila sa ama ang anak ko for 15 years but still she wont get a family of whole..

Tama na! Ayoko na! Naiiyak na ko! Ahihi.. Ayoko umiyak.. Reunion to, dapat maging masaya.. hehe..

Im sorry anak..

Ok lang po.. Naging masaya naman po ako kahit ganito eh.. Hindi ko man po kayo nakasama buong pagkabata ko, hindi naman po kayo nawala sa puso ko.. And you know what po? Mahal ko po kayo..

Papa..

Princes POV Buti at maaga kang umuwi..

Bakit po? May ipapagawa po ba kayo dad? Wala naman.. gusto lang sana kitang makausap.. About what po?

Sa loob ng 16 years kong kasama si Dad, ngayon pa lang niya ko kakausapin about something serious.. Nasabing kong serious to dahil minsan lang makipag-usap sakin si Dad.. Na seryoso yung itsura niya..

Medyo kinakabahan na nga ako eh..

I want to know something about you and Sydney..

Anong ibig sabihin niya? Yung nilalayuan ko siya nung mga nakaraang buwan??

What do you mean dad?

I know that you know what I mean.. Wag ka ng magpaligoy ligoy anak at sabihin mo na lang ang totoo..

Im really confused right now.. Kaya ko naman sabihin yung totoo basta alam ko kung ano yung dapat kong sabihin.. Its just that now, I dont have any idea..

May nalaman ako tungkol sayo..

And unfortunately, tungkol din kay Sydney.. And you know what? Makakaapekto yun sa pamilya natin..

Oh no.. ang tinutukoy ba niya eh yung tungkol sa past namin ni Sydney??

Dad, its not what you think..

Then what is it? Tell me.. Thats why Im asking you di ba? Para maintindihan ko..

We were both silent at that time..

Anak, ayokong magalit sayo.. Pero mas lalong ayoko masira ang pamilyang to.. I understand, dad..

I have no choice but tell him the truth.. Pag dineny ko pa ang tungkol dun, lalo lang magkakagulo ang lahat..

Sydneys POV So far. So good..

Masaya na rin kahit madrama and everything.. At least ngayon alam ko na yung dahilan.. Hindi na ko nangangapa sa dilim para malaman yung mga sagot sa tanong ko..

Feeling ko, hindi tatay ang nahanap ko.. Rather myself..

Pakiramdam ko naging isang buo na ko.. Parang nafill na yung missing piece sa buhay ko.. Siguro ganito lang talaga ang feeling ng ganun..

Hindi man kami maging isang pamilya ng Papa at Mama ko, Ayos na sakin yung malaman na meron akong Mama at Papa na handang sumuporta sakin anytime.. Dagdag mo pa sina Lolo at Tito Eddie.. Nakakatuwa naman.. Dati ni isa wala akong dad ngayon tatlo tatlo pa..

Kami naman ni Mama? Ok na naman.. Back to normal I think..

Tingin ko kahit siya nakahinga na ng maluwag matapos ng mga nangyari.. Siguro dahil inassure siya ni Papa na hindi ako kukunin sa kaniya basta payagan siyang bisitahin ako and everything? Pero kahit na ano pa mang dahilan ang importante naging ok na ang lahat..

Or so I thought..

Pagdating namin sa bahay.. Rinig na rinig na namin agad yung pagtatalo ni Prince at ni Tito Eddie..

Natakot, nalungkot at kinabahan nga ako eh..

Natatakot kasi sa tinagal tagal na kasama ko si Tito Eddie parang ngayon ko palang siya makikitang ganyan kagalit.. I can tell sa tono ng boses niya.. Nalulungkot naman kasi, naayos nga yung samin ng Papa ko.. Nagulo naman yung kela Prince at Tito Eddie..

At kinakabahan? Actually, I dont know why.. Pero yun yung nararamdaman ko..

Anu ka ba Prince?! Kapatid mo na siya! What were you thinking?! I know.. thats why Im sorry.. You told me its ok to fall in love kasi hindi naman mapipigilan yun di ba? Yes sinabi ko yun.. But not in this case! Anak ko na rin si Sydney!

Dito kami sa part na to nag-entrance ni Mama..

Oh? Anong nangyayari dito? Nag-tatalo ba kayo?

Biglang natahimik sina Tito Eddie at Prince nung biglang sumabat si Mama.. Then sabay naman nila akong tinignan..

Jus ko, alam kong maganda ko dahil nagmana ako sa mga magulang ko.. Pero wag naman yung ganyang tingin.. Natutunaw ako o.. hehe.. JK

Nung narealize ni Tito Eddie ang lahat, nagsettle down siya at umupo sa sofa.. Napahinga pa nga ng malalim.. Tinabihan naman siya nun ni Mama..

Sofia.. We have a problem.. a really big problem.. nanghihina at nanlulumong sabi ni Tito kay Mama..

Ikaw Tito ah.. Madrama ka rin pala tulad ng Papa ko ah.. nyaha.. nu ba yan.. seryoso nga..

Sumeryoso ka dahil napakaseryosong bagay nito..

You see, sweetheart.. Matagal ng itinatago satin ng dalawang yan.. ouch.. yan.. mukha ngang galit si Tito..

Naging sila noon..

Nakita kong nagulat si Mama nung narinig niya yun.. Napatingin pa nga sakin eh.. napayuko na lang tuloy ako.. Kaya naman pala ko kinakabahan.. Ngayon mabubunyag yung sikreto na yan..

Pero kahit nagulat si Mama, hindi siya nagreact or anything.. Lumunok lang siya at nagsimulang magsalita..

Hon, sayo na rin mismo nang galing.. Noon.. Ibig sabihin tapos na.. And we cant do anything about it now.. Hayaan na lang natin, after all whats done is done..

Mama ko yan! Wuhu! Go ma!

But Sofia? Hindi pwedeng wala tayong gawin! Hindi maganda tignan na yung mga anak natin eh magkasintahan! Hindi katanggap tanggap yun! San ka pa nakakita ng pamilya na may relasyon ang mga anak? Sige nga, tell me..

Nagalit talaga si Tito.. Nakakatakot yung itsura niya magalit..

Mga anak, kelan nangyari ang mga bagay na yan? Tanong ni Mama samin..

Tinignan ko si Prince.. Ayun.. Nakayuko at seryoso at nakatulala lang.. Ako na nga lang sasagot..

6 months bago po kayo ikasal ni Tito.. Eh yun naman pala, Eddie eh.. Antagal ng nangyari nun.. Isa pa may Nikko nang nanliligaw kay Sydney ngayon.. siguro naman nawala na rin agad yung sakanila..

You dont understand, Sofia.. Inamin sakin ni Prince, that he still loves Sydney!

Natigilan ako dun.. Namutla.. At naiiyak..

m-mahal.. ni-niya.. pa.. ko??

Prince, anak.. totoo ba yun?

Napatingin ako sa kaniya.. Pero seryoso siya sa pagkakatitig dun sa relo niya..Uyy.. ayie.. ay nako.. pag-inaatake nga naman ang author ng storya na to ng kabaliwan..

Medyo matagal bago siya nakasagot.. Sabi sainyo nainlab bigla dun sa relo niya kaya panigurado ang sagot niyan.. hindi.. Hindi po totoo yun.. di ba?

Ayoko po sana kayong masaktan pareho ni Daddy..

Like hello? Narinig mo ba yung tanong? Totoo daw ba, hindi kung gusto mo sila saktan or anuman..

But yes.. I do still love her.. Very much..

Sabi ko nga hindi pa siya tapos magsa He really do still love me? Very much?

Guys, dapat ba akong malungkot o matuwa?

Well, Im sure its just a puppy love.. Bakit Pia? puppy love lang din ba yung meron sa inyo noon ng tatay ni Sydney di ba? Pero nabuo niyo siya. Ibang klaseng puppy love naman yan..

Hey, Eddie.. I think your going too far.. Nasa harap ka ng anak ko ngayon and you dont have any right to talk about her father in that way.. So pinagtatanggol mo pa siya ngayon? Bakit? Siguro mahal mo pa noh? Oo.. oo pinagtatanggol ko siya.. Dahil kahit anong gawin ko, ama pa rin siya ng anak ko.. So ganun pala yun.. if ever may mangyari sakin, hindi mo ko ipagtatanggol dahil wala tayong anak?!

What? Anu bang pinagsasabi mo Eddie? Your being absurd! No, Im not.. Im just saying what I think..

Hala.. Mag-away daw ba? Akala ko ba kami ang papagalitan dito? Bat sila ang nag-aaway..

Dumating pa sa point na nagsasakitan pa sila, not just nagtatalo.. And I think its time for me to barge in..

Ma! Tito! Tumigil na kayo!

Abangan: Chapter 43 ++The worst thing+ (5 last remaining chapters)

Chapter 43 ~~The worst thing~~ Maraming araw na ang lumipas matapos ang mga nangyari..

And things got even worse..

Walang araw na hindi nag-aaway sina Mama at Tito Eddie.. Si Prince laging nakakulong sa kwarto.. Halos hindi na siya lumalabas dun.. Minsan hindi rin pumapasok sa school..

Yung kambal natatakot na sa mga nangyayari.. and to think wala sila kaalam alam sa mga nangyayari..

At ako?

Wala.. Walang magawa..

Sa totoo lang.. pagod na pagod na kong umawat sa mga pag-aaway.. Nabibingi na ko sa mga sigawan at pagtatalo.. At nabubulag na ko sa katotohan na my family is once a perfect one..

Late ka na namang umuwi?! Nambabae ka na naman noh?! Tumigil ka nga Sofia! Alam mong wala akong babae!

Sa totoo lang, pakiramdam ko nag-iisa ako.. Lalo dito sa bahay na to..

Feeling ko wala akong pamilya.. Okaya ulila sa pamilya.. Dahil pamilya ba ang matatawag niyo sa meron ako ngayon?

Sydney, bumaba ka na dito at kumain na.. Anjan na po..

Tignan niyo kami ngayon.. Sabay sabay ngang kumakain.. Nakakabingi naman ang katahimikan.. Walang gustong magsalita..

Umm.. Ma, malapit na po ang prom namin.. Kelan po ba tayo bibili ng damit ko? Ganun ba? Mamaya na natin pag-usapan yan anak..

Gustuhin ko mang i-engage sila sa usapan.. Sila na mismo ang nag-sasara ng topic bago ko pa man umpisahan.. Ewan ka ba.. ako na lang ata ang nagtitiyaga na ayusin tong pamilya namin..

Siya nga pala Tito, may mga kailangan po kami sa project namin sa school.. Pwede niyo po ba ako samahan mamili? Hindi ko po kasi alam yung mga tools na yun eh.. Pasensiya na anak.. Wala akong free time ngayon.. Dun ka na lang sa papa mo magpasama.. Ah.. ok po..

Ang tamlay tamlay nilang lahat.. Minsan, no, Kadalasan.. naiisip ko kasalanan ko ang lahat ng mga nangyayari..

Sakin nagsimula lahat eh.. Kung bakit kasi sumuway ako kay mommy tungkol kay Papa.. Edi sana hindi ganito ang mga nangyari.. At sana, kung hindi na ko umasa samin ni Prince.. kung hindi na sana ko nangarap pa.. Malayo sa pagiging ganito ang nangyari sa pamilya ko..

Hay ewan.. Nahihirapan na ko sa sitwasyon namin.. Kaya sa totoo lang.. Kung mabibigyan ako ng chance, gagawin ko ang lahat maayos lang ang mga nasira ko..

Pagkatapos kong kumain.. Umakyat na ko ng kwarto.. Para magcomputer.. Yun lang naman kasi ang nagagawa ko dito sa bahay eh.. Kasi naman, di rin ako makalabas.. Dahil sa tuwing lalabas ako.. Nag-aaway sila mama at Tito Eddie.. Parang may kung anu sakin na napag-aaway sila..

Nung isang beses, kagagaling ko lang nun sa school.. Naabutan ko silang nag-aaway.. May kung anong pinagtatalunan.. na naman..

Ako pinagbibintangan mong may babae eh ikaw?! Sino yung kasama mong yun?! Hindi ka pa nakuntento samin ng ama ni Sydney!

Anu ka ba?! Applicant yun sa school! Natural, councilor ako.. In charge ako sa pagtanggap ng mga aplikante!

Pagdaan ko sa kwarto nila.. Naabutan ko yung kambal na nanonood sa kanila..

Yung mukha nila, parang mga nalulungkot at natatakot.. At nung nakita ko sila na tinitignan sila mama, biglang tumakbo palayo..

Nung isang beses rin na nag-away sila Mama at Tito Eddie.. Nakatanaw ulit yung kambal.. With the same look nila nung una ko silang nakita.. At tulad din noon, tumakbo sila nung makita nila ako..

But this time, sinundan ko na sila..

Pumupunta pala sila sa room nila.. Nagtatalukbong ng kumot.. Narinig ko pa nga sila mag-usap eh..

Daniel, wak ka umiyak. Bata marinig tayo nila mama.. Danica *sob* madkakabati pa ba tsina mama at daddy? *sob* anyaw ko tsina nag-aaway.. Hindi ko nya ayam.. ayaw ko nya rin sila away eh.. Basta wak ka na iyak ha?

Naawa ako nun sakanila.. Sa aming lahat pala, sila ang pinaka apektado.. Kahit sila yung pinaka walang kinalaman sa mga nangyayari sa pamilya namin ngayon..

Habang nagcocomputer ako.. Bigla ko na lang narinig na umiiyak sina Danica at Daniel.. Kasabay nun ang mga kalabog sa stairs namin.. Kaya pinuntahan ko sila sa kwarto nila..

Ang nadatnan ko dun.. Si Daniel lang pala ang umiiyak.. Si Danica, pinapatahan si Daniel..

Daniel, bakit ka umiiyak? Kasi.. waa.. Si daddy.. *sob*..

Hindi makapagsalita si Daniel dahil sa sobrang pag-iyak niya..

Danica? Bakit umiiyak si Daniel?

Kasi ate..

Nung nakita ko yung itsura ni Danica, bigla akong nakaramdam ng kakaiba.. Yung itsura niya kasi.. Naiiyak na pero pilit na pinipigil tumulo ang mga luha..

Para bang nagtatapang tapangan siya kahit ang totoo eh natatakot na siya.. Parang pinipilit niyang maging malakas para hindi na umiyak si Daniel.. Ang bait na kapatid naman ni Danica..

Anyaw kami paalisin ni Daddy eh.. Bakit? San ba kayo pupunta? Sabi ni mama jajalhin niya kami sa moyl.. Anyaw naman ni Daddy..

Bago ko pa man din masagot si Danica, narinig ko na sila Mama at Tito Eddie..

Anu ba Eddie?! Akin na yung bag ko! Walang aalis sa bahay na to! Naiintindihan mo Sofia?!

Maya maya pa, may nabasag na kung anu man sa sala.. Kaya binuhat ko si Daniel habang nakahawak sa damit ko si Danica para i-check kung anu nang nangyayari..

At nung makita ko.. Binato pala ni Tito Eddie yung isang vase namin dun.. Habang si Mama naman umiiyak na..

Eddie, hindi na tayo pwedeng magsama pa.. Tignan mo ang nangyayari ngayon.. Nahihirapan na ako.. So makikipaghiwalay ka? Ganun ba?! Oo.. Abat Ma! Tito! Tama na!

Susuntukin na sana ni Tito si Mama pero bigla akong napasigaw.. Kaya bigla silang napatingin sakin pareho..

Hindi ba kayo nahihiya? Si Daniel, umiiyak sa kwarto.. Natatakot, natatakot sa pag-aaway niyo..

Si Danica? Natatakot din pero hindi magawang umiyak dahil kay Daniel.. Tapos pinapakita niyo pa sa kanila na hindi kayo magkasundo.. Daig ba kayo nung mga bata eh, sila nagmamahalan, iniintindi at sinusuportahan ang isat isa.. Eh kayo? Konting bagay, pinag-aawayan niyo.. Sawang sawa na ko sa mga sigawan at pagtatalo niyo, kung hindi niyo na kaya, mas lalong hindi ko na kaya mas lalong hindi na kaya ng kambal..

Pagkatapos nun, tumakbo na ko palayo.. Palabas ng bahay.. Nakasalubong ko pa si Prince na papasok palang ng bahay nun.. Pero nagdire diretso lang ako.. At nagsimulang maglakad sa daan.. Na parang wala sa sarili..

Ni hindi ko nga napansin na umiiyak na pala ako eh..

Nikkos POV Naglalakad ako pauwi galing sa school.. Busy kasi lately ang mga fourth year students.. Graduating nga kasi kami..

Madami din akong dala.. Kaya nagulat ako nung may nabunggo ako.. At nahulog lahat ng dala kong gamit..

Miss, tignan mo naman yung dinadaanan mo..

Sabi ko habang pinupulot yung gamit ko..

Ewan ko kung bakit pero hindi parin umalis agad yung miss.. Ni hindi rin man lang nagsorry.. Kahit reaction nga wala eh.. Simpleng nakatayo lang siya dun sa gilid ko..

Kaya napatingin ako sa kaniya..

Si-Sydney? Anong nangyari sayo? Bat ganyan itsura mo? Ok ka lang ba? Nikko...

After that she passed out..

Sydneys POV Sydney? Sydney..

Pagmulat ko ng mga mata ko, wala akong makita.. Madilim ang paligid..

Are you ok?

Nagulat ako nung makita ko si Nikko sa tabi ko.. Actually, nakasandal ako sa kaniya..

I guess.. sabi ko habang nakahawak sa ulo ko.. Medyo masakit eh.. Asan tayo?

Ah nasa park.. nagpassed out ka kanina matapos mo ko mabunggo.. Hindi ko alam kung saan kita dadalhin and since malapit lang tayo dito, dito na lang..

Napatingin ako dun sa mga bagay na nakakalat sa tabi niya..

Kanino yan? Eto? Mga gamit ko.. yung mga dala dala ko kanina.. Panu mo ko nadala dito kung dala dala mo yan?

Nagpanic nga ako kanina nung himatayin ka eh.. Hindi ako makaalis dun dahil pagbinuhat kita, maiiwan yung mga gamit ko.. Buti na lang may batang dumaan kaya tinulungan niya kong bitbitin dito yung mga gamit ko..

Ahh.. Pagkatapos nun, pareho na kaming natahimik..

Maya-maya.. after mga 3 minutes siguro.. Nagsalita siya..

Sid.. anong nangyari sayo? Tinignan ko lang siya.. Di ko kasi alam kung panu sagutin yung tanong niya eh.. Ayos lang naman kung ayaw mo sabihin.. Sabi naman niya habang napakamot ng ulo.. Nakakatuwa talaga ang taong to.. Hindi ka makakahindi sakaniya..

Sila mama kasi at Tito Eddie.. Wala ng ibang ginawa kundi mag-away.. Pagtingin ko sa kaniya, yung itsura niya parang sinasabi ah kaya pala

At kahit hindi nila sabihin, alam kong ako..

At si Prince.. ang dahilan.. this time ang itsura naman niya eh gulat..

Alam na nila? Napatango na lang ako nun..

Then theres a long moment of silence between us.. Hanggang sa naisipan na niyang magsalita ulit..

Alam mo Sydney, kung pakiramdam mo ikaw ang dahilan ng pag-aaway nila.. Edi ibig sabihin ikaw din ang makakasolve.. You just need to listen to your heart..

After that, hinatid na niya ko pauwi.. Sina Yaya Senya at Aling Tekla lang yung nasa sala nun.. Wala silang lahat.. Kaya diretso na lang ako sa kwarto.. Habang nagpapaulit ulit sa utak ko yung mga sinabi ni Nikko.. Then..

The answer struck me..

Nagdial ako sa telephone..

Hello, Lolo? Abangan: Chapter 44 ++The Big Announcement++ (4 Remaining chapters)

Chapter 44 ~~The Big Announcement~~

Are you sure about that hija? If its for the best, yes Lolo..

Well then, kung hindi na magbabago ang isip mo.. Ill see you in five days..

After making that decision.. I guess I felt a lot better.. Parang nakahinga ako ng maluwag.. Nabunutan ng tinik.. Basta I felt better..

Siguro dahil tama ang ginagawa ko? Or nagkaron ako ng hope na maaayos na ang pamilya ko?

Whatever it is, I know its for the best of everything.. Kahit kailangan kong magsacrifice..

Ngayong umaga bago ako pumasok sa school.. Parehong kong tinawag sina Mama at Tito Eddie para ipaalam sa kanila yung desisyon ko.. After all, Im doing this for them kaya sila ang unang unang may karapatan na makaalam..

Ma, Tito.. First of all, gusto ko pong magsorry sa mga nasabi ko kagabi.. No, hija.. We should be the ones sorry.. Kami yung naging immature, anak.. And thank you for letting us know that..

Napangiti ako sa sinabi ni Mama.. Shes really the best mother for me..

Pero Ma at Tito.. Nag-usap po kami ni Lolo kagabi.. He offered me to stay there with him..

And..

I accepted it..

Pagkasabi na pagkasabi ko nun, tumulo yung luha ni mama.. I know its hard for her.. E kung nung bata nga ako ayaw niya kong mawalay sa kaniya pag magtatrabaho siya.. Tapos ngayon pupunta ako sa ibang bansa? But this is the only thing I can do for this family.. So I have to do it..

Anak, bakit? Kailangan mo ba talagang gawin yan? Hindi mo responsibilidad ang pamilya natin.. Sabi ni mama habang umiiyak..

Sydney, anak.. Hindi mo na kailangan gawin yan.. Hindi mo obligasyon na ayusin ang pamilya natin.. Kami ng mama mo ang may obligasyon na maging maayos tong pamilya natin.. You dont have to do this..

I know Ma.. Pero ginagawa ko po to not only for our family, Im also doing this for myself.. Para mahanap ko yung sarili ko..

Hindi na ba magbabago ang isip mo?

Tito.. Dad.. Its my decision..

Napangiti si Tito Eddie nun.. Yung ngiting malungkot.. and it took him a while bago makasagot..

Well then, I respect you decision..

After that, iniwan ko na sila mama at Tito dun para makapag-usap.. Si mama umiiyak.. Naiiyak na nga rin ako eh.. Hindi ko makayanang makita si Mama na umiiyak ng ganun dahil sakin.. Pero kailangan kong ngumiti para hindi siya mag-aalala at lalong malungkot.. I need to show her that I like what Im doing..

Hanggang sa makapasok na ko sa school.. Hindi na mawala yung ngiti sa mukha ko.. Para na nga ata akong baliw..

Masaya naman talaga ko.. Pero at the same time nalulungkot.. ng sobra..

Good morning.. Good morning din..

Sabi ko habang nilalagay yung bag ko sa upuan.. Then biglang humarang sa mukha ko si Kymie..

Teka teka Sydney.. Kayo na ni Nikko noh? Kaaga aga kung anu anong sinasabi nitong si Kymie.. Kahit kelan talaga ang babaeng to oh..

Huh? Hindi noh.. Anu ka ba Kymie.. Eh kung hindi kayo, bat abot tenga ngiti mo? Tingin.. aba, oo nga.. Ikaw Sydney ha..

Hay nako.. Kayo talaga o.. Gusto niyo ba talagang malaman kung bat ganito ngiti ko?

Oo naman, siyempre!

Then ipaalam niyo sa barkada natin including Prince and Sam na pumunta sa tambayan mamaya after class.. Ganun ba talaga ka importante yan? Yup.. Importanteng importante..

At ayun.. agad namang sinunod nung dalawa.. Haay.. Magagawa ko ba talagang umalis? At iwan tong mga taong to?

Yung mga kaibigan kong ubod ng loyal at masarap kasama? Si Mama? Si Papa? Si Dad? Yung kambal?

At si Prince?

Wala pa namang mga ganung uri ng tao sa states.. At mas lalong walang baliw at loka loka dun.. Janica lang ang meron.. (remember niyo yung friend ko sa states? Yung nakachat ko nung one time? Refer kayo sa chapter 9 titled Dad para maalala niyo)..

Haay..

Nakakalungkot man.. at mukhang imposibleng magawa ko.. Pero kakayanin ko..

Pagkatapos nun, nagklase na rin kami.. Yung normal na school day.. Homework, seatworks, discussions, quizzes.. ayun..

Pati nung recess normal lang din..

Kami lang nila Lara at Kymie ang magkakasama dahil busy na yung ibang kaibigan namin since graduating nga sila..

At nun ko rin nalaman na may tampuhan pala sila Steve at Lara.. Nalaman na pala kasi ni Lara yung sikreto ni Steve..

cant believe it talaga! Grabe. Ako? Na-inlove? Sa Bading?

Kaya lang totoo eh.. Mahal ko siya..

Aww.. ika nga ni Fransisco Baltazar sa Florante at Laura O pagsintang labis ng kapangyarihan.. Sampung mag-aamay iyong nasasaklaw.. Pag ikaw ang nasok sa puso ninuman..hahamaking lahat masunod ka lamang..

O di ba? Ala Florante at Laura pala sila Steve at Lara eh.. Baliktad nga lang ng roles.. haha..

Yun na nga eh.. Mahal mo.. Kaya dapat matanggap mo siya kahit ganun siya..

Habang kami ni Lara eh nagdadrama.. etong si Kymie naman tawa ng tawa.. Comedy ata yung pinag-uusapan namin eh..

After ng recess namin, back to classes ulit..

Homeworks, seatworks, discussions, recitations, quizzes.. You know, the stuff..

At di rin nagtagal eh nagtapos na rin ang mga klase namin at dismissal na..

Hoy babae, bilisan mo nga.. buong araw ko ng iniisip yang sasabihin mong yan eh.. Opo.. anjan na..

Then sabay sabay na kaming naglakad papunta sa tambayan namin.. Napansin ko nga rin na tahimik si Lara eh.. Kaya kinausap ko..

Ready ka na bang makita siya?

Anu ka ba, parang di mo ko kilala ah.. Mas pipiliin ko naman yung importanteng announcement ng kaibigan ko kaysa sa lalaking yun noh..

Napangiti na lang ako..

Nung makarating naman kami dun eh halos andun na rin ang lahat..

Even si Prince andun.. Hindi nga lang nakikihalubilo samin..

Kumpleto na ba tayo? Si Sam na lang ang wala.. Anu ba kasing sasabihin mo at may pameeting meeting ka pang nalalaman? Basta.. Lets just wait for her muna ok?

Ako, si Nikko, Prince, Lara, Kymie, Eduard, Steve, at paula.. eight nga kaming andito pero parang wala namang tao dahil sa ubod kami ng tahimik..

Wala man lang ang may gustong magsalita.. Siguro dahil sa tension kela Steve at Lara, nararamdaman ng buog barakada..

Nakakatawa nga rin yung dalawang yun.. Pasulyap sulyap pa sa isat isa.. Hindi na lang mag-usap..

At narinig siguro ako ni Steve dahil maya maya eh nagsalita na siya..

Guys, bago yung announcement ni Sydney.. May gusto sana akong sabihin sa inyo..

Dont tell me sasabihin na niya? Aba, dapat lang.. hehe..

Pero bago ang lahat gusto ko muna magsorry sa inyo dahil tinago ko yun.. Its not that I dont trust you guys.. Hindi ko lang talaga kayang sabihin..

Lahat kami nakatingin sa kaniya.. Walang nag-iinterupt, dahil lahat nakikinig sa kaniya..

Guys, wag sana kayong magugulat but..

Im gay..

Nanlaki yung mga bata nila at nagkatinginan.. tapos biglang nagtawanan.. Akala siguro nila nagbibiro si Steve..

Totoo yun.. Im not joking.. Pagkasabi nun ni Steve, natahimik silang lahat.. Kasi naman napakaunbelievable na bading si Steve.. As in wala sa itsura..

Pero after kong ipagtapat to kay Sydney.. napatingin silang lahat sakin.. jus ko, nakakatakot naman ang tingin ng mga to..

I slowly felt a change.. Dahil may dumating sa buhay ko.. Na bumago sa pananaw ko..

Ang drama ni Pareng Dudes..

Pinatunayan niya sakin na hindi ako gay dahil nagmamahal ako.. Or bading ako pero hindi dahilan yung para hindi ako magmahal dahil natuto akong magmahal.. Natutuhan kitang mahalin Lara.. And I love you so much now..

Aww.. Ang sweet naman ni Pareng Dudes kong bespren.. After niyang sabihin yun, nilapitan niya si Lara..

Lara, wala na si Steve.. yung bading na minahal mo.. Matatanggap mo ba si Steve na nagbago para sayo?

Then hinawakan niya yung kamay ni Lara..

Matatanggap mo ba.. ako?

Aww.. kinikilig ako.. waah! Mas sweet pa pala ang mga bading kesa sa mga tunay na lalaki eh.. Makahanap nga ng bading.. haha.. Oi author, inaatake ka na naman.. Wag mo kong idamay sa mga kalokohan mo ah..

Author: Taga type lang ako noh, sino bang nag-iisip niyan ha?

Aba.. tong author na to lumalaban ah.. suntukan na lang anu?

Author: Ayoko! Cute ako.. Baka masira fess ko.. magbayad ka pa ng insurance..

Ang kulit! anyway, back to the story..

Alam mo Steve.. Minahal kita kahit bading ka.. at magbago ka man o hindi..

Tatanggapin at mamahalin pa rin kita..

Dahil ikaw, yang buong pagkatao mo habang buhay ko yang mamahalin..

Maging sinu o anu ka man..

Then naghug na sila.. Feeling ko nga nanonood ako ng play eh.. tapos eto yung ending.. with matching background music na Panalangin ehehe..

Tigilan niyo na nga yang kaartihan na yan.. At sabihin na yung sasabihin.. I dont have all the time in the world..

Nagulat kami ng biglang nagsalita si Sam.. Napairap pa nga nun si Paula.. Ako naman, nagsimula ng magsalita..

Guys, I think your all aware naman kung anu yung mga nangyari sakin for the last few days, right?

And so Ive come to a decision na para sa ika-aayos ng pamilya ko.. ng buhay ko..

Thats why, guys..

Im leaving..

Abangan: Chapter 45 ++Goodbye++ (3 remaining chapters)

Chapter 45 ~~Goodbye~~

Ibat iba ang reaction nila matapos kong sabihin yung announcement ko na aalis na nga ako ng bansa.. Sabi pa ni Nikko sakin last year na nga daw niya sa high school hindi pa siya makakapagprom kasama ako..

Aww.. touch ako dun..

Pero as much as I wanted to stay.. Ganun din yung necessity na kailangan kong umalis..

Obviously, ayaw nila akong umalis.. Pero ayaw ko ding manatili ng ganito naman..

Sina Sam at Prince.. walang reaksyon.. Wala rin naman akong pakialam.. I just wanted them to know.. After all, parte parin sila ng storyang ito..

Parte parin sila ng buhay ko..

Right now, papunta ako kay Papa.. Dahil aside from Mama and Tito, si Papa ang isa pang dapat na makaalam ng desisyon kong ito..

Papa! Sabi ko sabay hug sa kaniya..

O anak.. Biglaan ata ang dalaw mo? Alam ba to ng mama mo?

Opo, alam ni Mama.. May gusto po sana akong sabihin sayo eh.. O sige, umupo ka muna jan at ipaghahanda kita ng makakain...

Kaya ayun.. Naudlot panandalian yung pamamaalam ko kay Papa.. Ayus na rin kasi pakiramdam ko buong araw ko ng pinagsasabi ang bagay na yun..

Kasi naman mabilisan din at medyo excited si Lolo.. hehe.. Ipapadala daw niya yung ticket ko na makakarating dito bukas or sa isang araw.. Pero kahit anu man sa dalawang araw na yun.. Sa Friday na ang alis ko..

So kailangan lahat ayusin ko na..

After magluto ni Papa, sabay kaming kumain ng luto niya.. Masarap magluto si Papa eh.. Kaya gusto ko rin dito kumakain eh.. hehe..

Pasta yung niluto niya.. na may desert na homemade ice cream.. Grabe ang sarap nun..

Anyway, bago ko kayo takamin sa pagkain eh lets go back to the story na..

Habang kumakain kami ni Papa, inumpisahan ko na yung announcement ko..

Pa? Alam mo ba kung bat ako andito

Umiling lang siya dahil may pagkain pa yung mouth niya..

Kasi Pa.. Aalis ako..

Napatingin lang siya nun sakin.. Parang may kinoconfirm..

Punta ako kay Lolo.. Sa Canada..

Napatigil sa pagkain nun si Papa.. Pinunasan yung bibig niya.. At nalungkot yung itsura..

Anak, parang kelan lang natin nalaman na mag-ama pala tayo ah? Iiwan mo na ko ulit? Pa, hindi naman sa ganun.. May email naman at snail mail diba? Lately po kasi, magulo sa bahay.. Hindi ko na kaya.. Kaya nga po napagdesisyunan ko yun eh.. After all babalik naman po ako dito, pag ayos na ang lahat..

There was a moment of silence samin ni Papa.. Alam kong masama loob niya.. Kasi naman ngayon lang kami nakakapagfather-daughter bonding tapos tatapusin ko na agad dahil sa pag-alis ko..

Ang naisip ko na lang, at least nagkakilala kami kesa hindi.. Di ba?

Sigurado ka na ba jan anak? Tumango naman ako..

Hindi na ba magbabago isip mo? Tumango lang ulit ako..

Gusto mo ba talaga yan?

Hindi ako agad nakasagot nun.. Dahil aminado naman ako sa sarili ko na hindi ko to ganun kagusto.. Pero kailangan..

Kailangan Pa eh..

Siya naman ang napatango tango nun..

Kung ganun hija.. Kung yan na talaga ang desisyon mo, at hindi na magbabago.. Eh hindi na kita pipigilan, anak.. Sana lang maging masaya ka sa desisyon mong yan.. At wag kang makakalimot? Oo naman Pa.. Lumapit ako nun para i-hug siya.. Bat ko naman makakalimutan yung tatay ko di ba?

After nun, nagbonding time muna kami ni Papa.. Tapos umuwi na ko..

Sa pag-uwi ko naman, hindi sinasadyang nadaanan ko yung ilan sa mga importanteng place para sakin..

Like yung grocery store na dating pinamimilihan namin ni Mama.. Ngayon eh dinemolish nga lang..

Mama.. Mama.. Bili mo ko nito.. Gusto mo ba niyan, anak? Tumango lang naman ako nun..

Nung bata pa ako kahit na anong klaseng laruan gusto ko.. Kahit yung mumurahin at madali masira man o yung mamahalin at matibay basta laruan gusto ko..

O sige Sydney, ilagay mo na yan dito sa cart..

Si mama, hanggat kaya niya ibibigay talaga niya.. Never siyang nagdamot lalo na kung para sakin.. At lahat ginagawa niya maibigay lang ang gusto ko.. Kahit hindi ko naman talaga ganun ka kailangan basta gusto ko lang..

Ang importante daw kasi sa kaniya eh yung makita akong masaya..

Nadaanan ko din yung playground na katabi lang ng grocery store.. Naalala ko, dito ako lagi dinadala ni Mama nung bata pa ako eh..

Mama! Tama na! Nalulula ako!

Panu ba naman ang lakas magtulak ni mama.. Feeling ko babaliktad na yung sikmura ko sa taas ng inaabot ko sa swing.. Takot pa man din ako sa matataas..

At least nakakalipad ka, anak. Ako nga hindi ako nakakalipad eh..

Ang weird talaga ng ideas ni Mama.. Minana ko talaga yun sa kaniya.. hehe..

Naalala ko din nung bata pa ko gumawa ako ng eksena dito.. Iyak ako ng iyak nun.. Kung sabagay, kasalanan ko rin naman yun..

Sydney! Wag kang tumakbo, baka madapa ka..

Hindi po mama..

Kaya nga lang, kasasabi ko lang na hindi.. Bigla naman akong nadapa.. Lampa kasi ako nung bata pa ako.. Lagi akong nadadapa.. Kawawa tuloy yung maganda kong legs.. Buti hindi nagpepeklat..

Nung nadapa ako, tumakbo agad palapit sakin si Mama.. Nakita kong worried yung mukha niya nun habang pinapagpag yung mga dumi sakin..

Ayus ka lang ba anak? Ayan, may sugat ka na.. Halika na, uuwi na tayo para magamot ko na yung sugat mo..

Si Mama? Never akong sinisi niyan.. Kung nasisi man niya ko, Im sure dahil sa nabibigla lang siya.. But never niya ko sinisi for a reason.. Kahit kasalanan ko naman talaga hinding hindi niya sasabihing O ayan, ang tigas kasi ng ulo mo, sinabi ko ng wag kang tatakbo di ba? Buti nga sayo. Shes always that caring and loving mother to me..

Nalungkot na naman tuloy ako.. Kailangan ko ba talagang umalis? Kaya ko ba talagang umalis?

At iwan si Mama?

Nagpatuloy ako sa paglalakad.. With so many thoughts running on my mind.. At sa di sinasadya napadpad na pala ako sa Dabsko..

Actually hindi ko alam kung anu yung Dabsko.. Kung mini grocery ba, kainan, o computer shop.. Basta ang alam ko sa lahat ng categories na yun pasok ang Dabsko..

Sa isang table dun sa may gilid, may nakita ako.. Tatlong batang babae, kumakain at nagtatawanan.. ang saya saya nila, parang walang problema..

Kami yun..

Kami nina Lara at Kymie.. Nung grade schoolers pa kami, lalo na nung grade six.. Dito kami laging tumatambay nina Lara at Kymie.. Dito sabay sabay naming pinagsasaluhan ang mga masasarap, maasim, matatamis o mapapaklang pangyayari sa mga buhay namin kasabay ang masarap na barbeque ni Manang.. Blog namin ang isat isa eh.. Ayoko sabihing walking Diary namin ang isat isa, kasi may nagdadiary pa ba ngayon? So blog namin ang isat isa.. Sabi yan ni Kymie..

I laughed at the thought.. At biglang nalungkot din..

Naisip ko kasi bakit kaya hindi na kami nakabalik dito nung naka graduate kami? Bakit parang ang dami ng nagbago sa mga buhay namin mula nung tumapak kami ng high school? Marami din kayang magbabago pagkagraduate namin ng high school? College?

Ewan ko..

Nagpatuloy na lang ako sa paglakad.. Then napahinto na lang ako bigla sa isang point sa sidewalk..

Naalala ko kasi, sa mismong point na to, sa may tapat ng puno na to.. dito ko unang nakilala ang dakilang bestpren kong bading na ngayon eh lalaki na.. Si Steve..

Naalala ko, dito niya ko nabunggo eh.. Galit na galit pa nga ako nun sa kaniya kasi ang dami dami kong dala tapos bubungguin ako? Eh ang laki kaya niyang tao, tumilamsik tuloy lahat ng dala ko.. Akalain niyo bang bading yun sa itsura niyang yun? Pero kahit galit na galit ako sa kaniya nun, bigla rin naman niya akong

napatawa matapos ko siyang di sinasadyang masigawan.. Kaya ayun, nagtawanan na lang kami.. At dun na nagsimula ang friendship namin..

Nagpatuloy naman ako sa paglalakad ko habang naiisip yung 15th birthday ni Steve.. Kasama ko nun sina Lara at Kymie.. Dun nga rin unang nagkakilala sina Lara at Steve eh.. Dun na love at first sight si Lara.. at dun nagsimula ang kanilang love story.. Akalain daw bang magkakatuluyan sa ending yung dalawa? Haha..

Sa birthday na yun ni Steve ko din unang nakilala at nakausap si Nikko.. Pero hanggang dun lang yun noon.. Sa school, hindi naman na niya ko pinapansin.. Hindi ko na nga matandaan kung panu kami naging close eh.. Basta bigla na lang naging ganito..

Pero may isang bagay na hindi ko malilimutan kay Nikko nung gabi ng birthday ni steve na yun.. Yung ngiti niya.. Its so sweet hindi ko nagawang makatulog nung gabing yun.. haha..

Pero ang nagpaspecial talaga ng birthday na yun ni Steve sa buhay ko.. Eh nung makilala ko si Prince.. Although si Nikko talaga ang kapansin pansin dun.. Si Prince pa rin yung naging highlight ko ng event na yun..

Dun kasi sa birthday na yun ni Steve... Dun nagsimula ang lahat.. Dun nagsimula yung samin ni Prince.. Dun nagsimula ang storyang ito..

Kung baga yung ang hidden genesis ng the perfect stepbrother.. Hindi ko nga lang dun sinumalan ang kwento..

Dahil hindi naman lahat ng storya sa simula nag-uumpisa.. At hindi rin lahat ng ending dun na nagtatapos..

At alam ko, nararamdaman ko.. Na hindi matatapos ang kwento kong ito sa pag-alis ko.. Marami pang mangyayari.. Na hindi ko inaasahan na mangyayari..

Siguro nga hindi ko sila kayang iwan.. Pero Im sure kaya ko silang balikan.. Gets niyo? Bahala na kayong mag-analyse ah..

Nagpatuloy ako ulit sa paglakad ko.. Malapit na ko makauwi, nang biglang...

Sydney... Sam? Anong ginagawa mo dito?

Hindi niya ko sinagot nun.. Ni hindi nga niya ko tinignan.. At dahil dun aalis na sana ako.. Ayoko naman tumayo lang dito, mukha lang kami parehong tanga.. Kaya lang bigla naman siyang nagsalita..

Aalis ka na ba talaga?

So nilingon ko siya.. At nagsmile.. Ganun naman sa mga telenobela di ba? Nginingitian ng mga protagonist yung mga antagonist kapag may confrontations? Ehehe..

Yep.. This coming Friday na nga eh..

Natahimik ulit kami.. Walang nagsasalita.. So since mukha na naman kaming mga tanga.. Nagsalita ako ulit..

Sana lang, Sam..

Maging masaya ka na sa pag-alis ko..

Abangan: Chapter 46 ++Goodbye part II++ (2 remaining chapters)

Chapter 46 ~~Goodbye: Part II~~

Ngayon na ang last day ko dito sa Pilipinas.. Hindi na nga rin ako pumasok sa school para maiprepare yung mga gamit ko.. Andami ko kayang gamit..

Sa bawat paglagay ko ng mga gamit ko sa bag.. Unti-unti akong nakakaramdam ng lungkot..

Panu kaya kung pagsakay ko sa eroplano biglang magbago ang isip ko at ayoko na palang gawin to? Gusto ko nga bang gawin to? Kailangan ko ba talagang gawin to?

Haay.. Ayoko ng mag-isip.. Basta theres no turning back.. Andito na ko.. Forward is the only way out..

At sa gitna ng pagdadrama ko eh biglang tumunog ang mahiwaga kong cellphone..

Hello? Sid, Kymie to.. Buksan mo yung pintuan mo sa kwarto, may darating! Bilis! Sinong

*toot..toot..toot..

Ang babaeng yun talaga o.. Dahil sa ngayong araw ko na lang mararanasan ang kabaliwan ng babaeng yun, tumayo na ko para buksan yung pintuan..

Pagbukas ko naman.. Wala namang tao.. Tatalikod na sana ako para bumalik sa pag-iimpake ko nang biglang may kumalabit sakin..

At paglingon ko.. Aba...

I am Eduard the magician slash clown! Tadah!

Anu na naman kaya ang pumasok sa taong to? Di ba may pasok sila? Bat siya andito? Ewan ko.. Basta natawa na lang ako sa itsura niya.. clown talaga.. pero nakamagician.. ang weird.. haha..

And now, may I present to you.. My lovely assistant... drum roll please..

May nagdrum roll naman.. Galing nowhere.. Tunog lata nga lang.. ehehe..

Nestle Ice Cream! Sabay may bumatok na kamay sa kaniya..

Kymie pala.. Kymie!

At bigla naman lumabas si Kymie.. Natawa nga ako sa pinaggagagawa ng dalawang to eh.. Kung anu-ano talagang kaweirduhan ang pumapasok sa isip ng dalawang ito..

And for my first act.. Assistant Kymie, kindly assist me.. at ayun, kung anu anong kaechusan ginawa nila.. May pineprepare ata..

May lalabas na rabbit dito.. Promise! Bigla daw nagtagalog? Kala ko magaling na mag-english eh..

Tapos kung anong hocus pocus ang ginawa ni Eduard..

Tadah! At hinila yung rabbit sa loob.. aba.. Nakapagmagic nga..

Inabot naman yun ni Kymie at pinatalon papunta sakin.. At nung kinuha ko yung rabbit.. May nakasabi sa kaniya na picture.. Picture namin nina Lara at Kymie nung field trip.. Tapos may isa pa ulit na rabbit.. May picture ulit na nakasabit.. This time kami naman ni Nikko yung magkasama dun.. Dun naman sa sumunod na rabbit na may picture ulit eh kami naman nina Steve at Eduard ang magkasama..

Napapangiti nga ako dun sa pictures eh.. Di ko alam na may ganitong pictures pala kami.. Meron din kaming picture ni Sam pati ni Paula.. na mga nakasabit din sa rabbit.. at yung huling picture eh..

Picture ng barkada namin.. Aww.. Nakakainis naman tong mga to.. Pinapalungkot pa ata ako eh..

Ed, Kym.. Thanks.. Grabe ah.. Minsan lang kayo mag-effort.. hehe.. Teka, wag ka muna magpasalamat.. May isa pa..

Tapos hinila niya yung last na rabbit.. at tulad ng iba.. may nakasabit din na picture sa kaniya..

Picture namin ni Prince..

At hindi pa jan nagtatapos ang performance act ni Eduard the magician slash clown..

Talaga lang ah.. andami namang gimik nitong magiciang kuno na to.. ehehe..

Kailangan, i-blind fold ka muna namin..

At ayun, binlind fold nga ako.. tapos pinalakad ako.. Di ko alam kung asan kami nagpunta.. Pero lumabas kami ng bahay.. Medyo mahaba haba rin yung nilakad namin.. hanggang sa.. Magstop na nga kami sa isang tahimik na place..

Andito na ba tayo? Yup..

Dahan dahan nilang inalis yung blind fold ko..

And guess what?

Nasa Dabsko kami.. Iba nga lang ang itsura ng Dabsko ngayon dahil mukha siyang mamahaling restaurant.. Talagang inayos pa nila ang Dabsko ah.. Too much effort na yan.. Baka di ko na kayang bayaran.. hehe..

Andun na rin si Lara.. Si Eduard naman ang nawala sa paningin ko..

Tapos tulad ng ginagawa namin nung mga bata pa kami.. Kumain kami dun.. Ng barbeque..

Bat ba ngayon lang tayo bumalik sa lugar na to? Oo nga.. Di ba dati, dito tayo lagi nakatambay? Nagulat nga si Manang nung kinausap namin siya para dito eh.. hehe..

Masyado kasi tayong nagjump sa pagiging high school, nakalimutan na natin yung pagiging bata natin.. Oo nga.. Sayang.. Ngayon na lang talaga tayo makakabalik dito..

Naalala ko nga pag kailangan na naming umuwi nun.. Lagi naming sinasabi kay Manang..

Ge, Manang.. Next time ulit!

Kaya oo nga.. Sayang.. Dahil this time.. wala ng next time..

Mga magagandang dilag, may I take your order? Aba, may instant waiter pa kami ngayon ah.. May nilagang Steve ba kayo dito? Ehehehe.. Sydney Steak lang ho eh.. ganun? Haha.. Mamimiss ko talaga ang mga taong to..

Maya maya pa.. biglang sumulpot si Eduard ulit.. (nakacostume pa rin) At tumugtog siya.. Habang sina Paula at Sam (aba.. magkasama ang dalawang to ah) eh kumanta..

*Background Music (to be erased later on: Somewhere down the road) Sydney, alam mo ba? Ang laki ng nabago sakin mula ng maging kaibigan kita.. Dati ang sama sama ko eh.. Lagi akong nangangaway.. Di ko alam mas masaya palang maging bestfriend ng bida kesa kontrabida.. Kaya Sydney, wag ka ng umalis.. Marami pa kong kailangan baguhin sa sarili ko..

First of all, sorry sa mga nagawa ko.. Ako ang may kasalanan kung bakit mo kinakailangang umalis eh.. Sorry nasira ko yung buhay mo, yung pamilya mo.. Sorry kung naging selfish ako.. Hindi ko naisip yung mararamdaman mo.. Ni Prince.. Masyado akong nagpaover come sa feelings ko.. Pero Sydney, mali ka.. Hindi ako magiging masaya pag umalis ka.. Hindi ako magiging masaya pag nawalan ako ng kaibigan.. Aww.. nakakatouch naman ang mga kaibigan ko.. naluluha na ko.. huhu..

Sydney.. Kaya mo ba kaming iwan? Walang nilagang Steve sa Canada.. Wala ring poging Eduard dun..

haha.. natawa ako dun ah.. But at the same time, tumutulo na rin ang luha ko.. Nasira na naman ata yung switch ng mata ko at tumatagas na naman yung luha..

Sydney, alam ko naman from the start kung sino talaga ang mahal mo eh.. Pero kahit alam ko na, sinubukan ko parin.. Kasi nagbabakasakali ako na baka makalimutan mo siya at matutunan mo kong mahalin.. sabi ko ipaglalaban ko yung nararamdaman ko para sayo no matter what.. Pero Sid.. Handa akong isuko yun ngayon.. Wag ka lang umalis..

Aww.. Sobra na to.. Last day ko na dito sa Pinas pinapaiyak pa ko o.. Ayaw talaga nila akong umalis.. Ayaw ko rin naman eh..

Kaso andito na nga ako eh.. Sabi ko nga diba.. No turning back.. So wala na talagang makakapigil sakin.. Kahit yung mga favorite people in the world ko pa..

Guys.. thank you.. Thank you sa lahat ng ito.. Grabe effort niyo ah.. Pau, hindi mo naman ako kailangan para mabago mo yung mga gusto mong baguhin sa sarili mo eh.. Im not even the cause of your change.. Its your own will.. So kung iisipin mong kaya mo yun mabago.. mababago mo yun..

I really hate goodbye.. nanonose bleed ako mag english eh.. hehe..

And Sam.. Accepted na yung sorry mo bago mo pa man maisip humingi ng tawad.. Hindi naman nagalit sayo eh.. At never kong inisip na hindi kita kaibigan.. Sorry din if ever na may nagawa ako sa yo na nasaktan kita.. At thank you.. Kasi mabuti kang kaibigan..

Tignan niyo.. nagtagalog na ko.. hehe..

Lara, Kymie.. Hindi ko kayo kayang iwan.. Kaya ko lang kayong balikan.. Alam niyo kasi, pag umalis ako.. Wala nga ako physically.. But emotionally, spiritually, mentally at lahat na ng LY ang dulo, andun ako.. Kaya hindi ko kayo maiiwan.. But Im sure kaya kong bumalik dito para sainyo.. At Steve, magtiis na lang muna ako sa pizza dun.. hehe.. at ikaw Eduard.. Wala ngang poging Eduard dun, bakit dito meron ba? Haha..

Natawa naman sila sa sinabi ko.. At least hindi kami puro sentihan ng sentihan..

Nikko.. Thank you.. jan sa love mo na yan para sakin.. Im so lucky na minahal mo ko.. And you know what? Natutuhan naman kitang mahalin eh.. Hindi nga lang enough yung love na naramdaman ko para maging tayo at hindi ko rin siya nagawang kalimutan.. But I really do love you as a friend, mahal ko kayong lahat.. Pero Nikko, aalis man ako o hindi, kailangan mong isuko yun.. Kasi hindi mo mahahanap yung taong para sayo talaga kung hindimo iisuko yun.. And I dont deserve it anyway.. Somebody else does..

Forgot to tell you all pala, nagsisimula na rin mag-iyakan yung mga kabigan ko sa mga sinasabi ko.. Haay.. Ang drama talaga ng chapter na to.. Kaycee kasi eh.. hehe..

And guys.. I have to leave and go there..

But im letting my heart stay here with you guys..

Abangan: Chapter 47++That Star++ (one last chapter na po)

Chapter 47

~~That Star~~

ngayon na po ang araw ng pag-alis ko.. Maaga akong nagising pero late ng bumangon.. Hapon kasi yung alis ko.. At gusto ko sana.. Walang tao dito sa bahay.. Sa pag-alis ko..

Ayoko rin magpaalam kela mama, papa, tito, o sa kahit sino.. Malulungkot lang ako eh.. I want to leave this place alone..

Kaya nung naramdaman kong umalis na sila mama at Tito.. Umalis na ako..

Nag-iwan na lang ako ng sulat sa table nila sa kwarto saying goodbye.. Ayoko rin naman umalis ng walang pasabi kela mama..

Si Mang Jose lang ang kasama ko ngayon dito sa airport.. Mag-aantay pa ko ng isang oras bago yung flight ko eh.. At nagvolunteer naman si Mang Jose na bantayan ako hanggang sa makasakay na ko sa eroplano..

Princes POV Ngayon na pala ang alis niya..

Sabi nila Nikko, alas kwatro daw ang oras ng flight niya.. Ibig sabihin isang oras na lang.. Lilipad na siya papunta sa Canada..

*kriiiiiiinnnnnngggggg!

Ok class.. Your dismissed..

At tapos na rin ang klase..

Stib, Duard.. Bilisan niyo.. Baka hindi na tayo makapagpaalam kay Sydney..

Didiretso pala sila dun.. Para magpaalam..

Ako kaya?

Magagawa ko kayang magpaalam kay Sydney?

Prince. Sabi niya sabay hawak sa balikat ko.. Hindi ka ba sasabay samin? Hindi ka ba magpapaalam kay Sydney? Hindi mo ba siya pipigilan?

Believe me, Nikko.. Hindi ko rin alam..

Gusto niyang umalis di ba? Edi umalis siya.. Bat ko siya pipigilan kung gusto naman niya?

Napailing na lang si Nikko sa sinabi ko.. At di nagtagal, lumabas na rin sila..

Sofias POV Kararating lang namin sa bahay.. Masaya ako dahil dala ko na ang makakapigil kay Sydney na umalis..

Dala ko na yung papeles na nagsasabing hindi siya inadopt ni Eddie.. Therefore, hindi sila magkapatid ni Prince..

Pumasok na ko sa kwarto para magbihis.. Pagtapos kong magbihis, kakatukin ko na siya sa kwarto niya para ibalita yung sa kaniya..

Pero pagupo ko sa kama.. Nakita ko yung sulat..

Sulat ni Sydney..

Ma, Tito, Umalis na po ako nung pagkaalis niyo.. Hindi ko na po kayo hinintay kasi ayoko pong ihatid niyo ko sa airport.. Ayoko pong magpaalam sa inyo eh.. Nalulungkot po kasi ako.. Lalo na pag nakikita kong umiiyak ka, mommy.. Ayoko rin pong nahihirapan kayo ni Tito.. Gusto ko po, maging maayos yung buhay niyo bilang mag-asawa.. Kasi nung dumating si Tito sa buhay natin, Ma, dun lang kita nakitang nagglow ng ganun yung mga mata.. Nun lang kita narinig na kumanta sa banyo.. Nun lang kita nakita na ganun

kasaya.. Kaya ayokong sirain yung marriage niyo.. Kasi gusto ko laging maging masaya ang mommy ko.. Kaya Tito, ikaw na bahalang mag-alaga sa mommy ko ah.. Tsaka Tito, may aaminin ako sayo.. Ang taas po ng tingin ko sa inyo.. Lalo na nung hindi ko pa nakikilala yung totoo kong daddy.. Mas mahal ko pa po kayo kaysa sa tunay kong daddy noon.. Pero ngayon, siyempre hati na.. All I wanted to say is that from the start po, alam ko na po na ikaw ang perfect para sa mommy ko.. So tito, mama.. Goodluck sa inyo.. And I love you..

Love always, Sydney

Eddie! Tawagan mo si Prince!

Princes POV

Hello, Dad? Po?! Ok, Im going there..

Dati sinaktan ko na sina Tita at daddy.. Sa mga pagsuway ko sa kanila.. Pero ngayon, hindi na..

And kung gusto man nila na ibalik ko si Sydney.. Im going to do that..

Nikko! Guys! Wait! Sasama ako!

Sydneys POV

45 more minutes na lang.. Aalis na ko..

Sydney.. Parang anak na rin ang turing ko sayo hija.. Aalagaan mo ang sarili mo dun ah? Tsaka babalik ka ah.. Siyempre naman po Mang Jose.. Papasalubungan ko pa kayo.. hehe..

Natahimik na kami nun ni Mang Jose..

Konting oras na lang aalis na ko.. At ang bigat bigat na ng loob ko..

Parang nagflashback lahat ng mga nangyari sakin.. Lahat bumalik simula sa simula..

All passengers of flight 149 your plane is now on board..

Ayan na.. tawag na ako..

Princes POV Malapit na kami sa airport.. At konting oras na lang din aalis na si sydney..

We have to get there now!

Pero sa kinalapit na namin at lahat, dito pa nagkatraffic..

Damn! Anu ba yan kotse na yan! Bat ayaw umandar?! Prince, easy ka lang.. May nagkabungguan daw dun banda sa unahan natin kaya traffic..

Ang tatanga kasi, bat ngayon pa nagbanggaan?!

I cant wait any longer.. Kailangan ko ng mapuntahan si Sydney..

Tabi nga kayo, tatakbuhin ko na lang..

At ayun, lumabas ako ng kotse at tumakbo na papunta sa airport.. No matter what, kailangan ko siyang maabutan..

Sydneys POV Mang Jose, kailangan ko na pong pumunta dun.. Bye na po.. O sige hija.. Mag-iingat ka ha..

And I hugged Mang Jose goodbye..

Uhm.. Mang Jose, bantayan niyo po si Mama para sakin ah? Sabay wink ko sa kaniya.. Napasmile naman si Mang Jose..

At naglakad na ko papunta sa may mga airplanes.. Pero bago yun, nag one last look muna ako sa labas..

Not that Im hoping or anything.. Pero ewan ko ba.. Kusang lumingon yung ulo ko din eh..

Then nagproceed na rin ako sa loob..

Pero bago pa ko tuluyang makapasok..

Sydney!

Napalingon ako ulit sa labas.. at nakita ko dun si Prince.. Tumatakbo papunta sakin.. Kaya napahinto naman ako..

Nung makalapit na siya sakin, hinawakan niya kamay ko.. Pero hingal na hingal siya..

Sydney.. Wag ka ng tumuloy.. Please.. sabi niya in between breathes.. Prince, hindi pwede.. Kailangan ko ng pumasok sa loob.. babye na..

Hindi Sydney, hindi ka pwedeng umalis.. Pinawalang bisa nina Tita at Daddy yung adoption papers mo.. Hindi na tayo magkapatid.. Ginawa nila yun para hindi ka na umalis.. So please, wag ka ng umalis..

Ginawa yun nila Mama?

I repeat all passengers of flight 149 your plane is now on board..

Prince.. Im sorry.. Kailangan ko ng umalis..

At binitawan ko na yung kamay niya.. Tumalikod at nagsimulang pumasok papunta sa loob..

Sydney, I love you so please dont go..

Doon na nagsimulang tumulo ang luha ko.. At ang mga tanong na is this a sign na kami para sa isat isa? at aalis pa ba ako? ang mga tumatakbo sa isip ko..

Then, lumingon ako ulit sakaniya..

Prince, babalik ako.. Promise..

Lumapit ulit siya sakin at hinawakan ulit ang mga kamay ko.. Pero bago yun may kinuha siya sa pocket niya..

Sydney, panghahawakan ko yang pangako mo na yan.. At habang magkalayo tayo, gusto kong itago mo to..

Sabay sinuot niya sakin yung necklace na may pendant na star..

Hindi to mamahalin.. Binili ko to nung tayo pa.. sabi ko ibibigay ko sayo sa first annibersary natin.. Pero hindi na tayo umabot dun.. Mura lang to, pero dalawang buwan akong hindi naglunch para lang mabili to.. So sana ingatan mo..

Last call for passengers of flight 149 your plane is about to leave..

Prince, iingatan ko to ng buong puso ko.. I promise.. bye..

I love you.. I love you too..

Umalis na ko nun.. Kahit sobrang lungkot ko na.. Umalis pa rin ako.. Dahil..

Alam ko na..

Sa pag-alis kong ito..

Meron akong..

Babalikan..

Abangan: Chapter 48 ++The End or The Beginning?++ (The Last Chapter)

Chapter 48 ~~The End or The Beginning?~~

**Six years later**

Hello Prince? Hey, miss you so much baby.. Good thing your coming back tomorrow.. Speaking of that, di ba dapat nasa plane ka na?? Yeah, about that.. I kinda... CANT.. go back there.. specially tomorrow..

Anong ibig mong sabihin? Sid naman, weve been planning this for a year already.. Yes I know.. Pero alam mo naman di ba? Lolo died two years ago and since then ako na ang nagmanage ng business niya here.. Its hard for me weigh things so please understand me..

Naintindihan naman kita eh.. Its just that I miss you so much.. Ang tagal na nating hindi nagkikita.. Long distance relationship is hard.. Alam ko.. Ako din naman nahihirapan eh.. Next month, promise tuloy na tuloy na.. Promise?

Opo.. geh na.. need to sleep now for tomorrows meeting.. bye baby.. love you.. Love you too.. Then I hunged the phone.. and dialled another number.. But this time its not Prince that Im calling..

Baliw, anu? Everything going well about the plan? Opo.. wag ka ng mag-alala.. inayos na namin ang lahat.. Just get back here safe and sound tomorrow, ok?

Ok.. and uhm, Lara? Oh?

Thanks for everything. Sus.. nagdrama ka pa.. Umakyat ka na nga ng eroplano para makarating ka na dito..

At bigla ba naman akong binabaan ng telepono? Mahal kaya ang long distant call.. Hindi na talaga nagbago ang kaibigan kong yun.. Or... Maybe some things really last..

Akalain ko bang ganito ang kahahantungan ng lahat?

I grabbed the picture frame beside my bed.. And took one last look at it before I leave..

Yung picture dito is yung barkada picture namin.. Phinotoshop to ni Kymie kaya magkasama yung picture namin nung mga bata pa kami.. And that picture of ours nung minsang bisitahin nila ako dito..

Naisip ko tuloy bigla, so many things really had changed mula nung umalis ako..

Si Sam.. Alam niyo bang busy siya ngayon sa pagprepare ng wedding niya? She met this guy in her college.. Elvin ata yung name.. And then one moment, eto na sila.. getting married..

Panu ko nalaman ang tungkol dun? Siyempre hindi naman ako magpapahuli sa balita.. Kahit malayo ako sa kanila I make sure na updated ako sa mga bagay about them..

Eto pa nga eh.. Si Nikko.. businessman ang loko.. Nagtayo ng isang business around Ortigas.. ayun pumatok, instant millionaryo.. At most importantly..

Sorry girls, but he already has a girlfriend.. Syria naman ang name.. Hilig talaga nun sa mga babaeng may pangalan ng place.. haha.. At least he found the one for him, at last..

Tapos the other month?

Steve and Lara got engaged.. I think their getting married next year..

Habang yung dalawa kong makulit na friends na sina Kymie at Eduard naman.. Naging magkaopisina after their college years.. Pinamana kay Kymie yung company nila ng family niya.. Tapos tong si Eduard naman, dun na employed..

And to my surprise? Nagkadebelopan yung dalawa.. Biruin niyo yun? Pag nagkatuluyan sila kawawa naman yung magiging anak!

Eh kung yung company nga lang ni Kymie kawawa na eh.. Yung magiging anak pa kaya? Haha..

Tapos I really laughed hard nung nabalitaan ko to.. Si Aling Tekla nabuntis! Si Mang Jose ang may sala.. nyahaha..

At least may pamilya na sila ngayon..

And speaking of families..

Si Papa, may pamilya na rin.. He met his wife sa isang bookstore daw.. Ayun.. at ngayon nga, may new baby sis pa ko.. Abigail Sydney daw ang name.. Ang kulit, pinangalan sakin..

At sina Mama at Tito Eddie.. Aba, growing strong.. Theyre about to celebrate their 10th year anniversary this August..

At yung kambal? Naku.. Mga dalaga at binata na.. Balita ko nga may nililigawan na tong si Daniel.. Matinik nga daw sa chicks eh.. haha..

Pero bantay sarado daw si Danica kay Daniel.. Parang dati lang si Danica tong nagpapatahan kay Daniel sa pag-iyak ah..

Kawawang Danica at kawawa din yung manliligaw niya kay Daniel.. haha..

At kami naman ni Prince?

I dont know..

Hindi pa naman tapos ang love story namin eh.. Theres still more.. thats about to happen..

Kaya nga hindi ko masasabing happy ending na kami.. Because what we have is reality not a fairytale.. And in reality, unlike in fairytales, it doesnt end in a happy ending..

Maaaring for now, its a happy ending pero sa mga susunod na panahon.. Hindi na pala.. Maaaring happy ending ang katapusan ng chapter ng buhay ko na to.. Pero sa part 2 hindi pala.. Maaari rin naman na hindi pala kami yung happy ending naming dalawa..

But all I know right now is that we love each other so much.. And that masaya kami sa kung anong meron kami..

And whats important for me right now is to be with the people I love.. Whom I left for so long..

And its really been a long time.. five? Six years? Neneng pa ko nun ah.. But now, Ive grown into a woman.. Ive grown from what I had experienced before.. I had grown to be strong inspite of the wrong things happenning.. Ive learned to be the lady I am right now..

Thats why I know, its time..

heto na ko..

pababa..

pabalik sa lugar na minsang tinakasan ko..

pero sa pagbabalik kong ito..

sisiguraduhin kong hindi na ko tatakas pa..

dahil dito, kasama ko na ang mga taong mahal ko..

Dito.. Magtatapos ang isang storya para magsimula ang isang panibagong episode ng buhay ko..

Princes POV Kinuha ko yung picture frame sa tabi ng kama ko..

Napangiti ako.. Naalala ko kasi yung kami dati..

Sayang nga lang at hindi nagawang umuwi ngayon ni Sid.. Para at last eh mabuo na ulit kami..

May usapan kasi kami ng barkada na magkikita kita ngayon.. Sayang din naman daw kasi yung pagleave nila sa mga trabaho nila.. Sulitin na lang daw namin..

Tumayo na ko at kinuha yung susi ng kotse.. Sumakay at nagdrive papunta dun sa resto..

Bigla namang sumagi sa isip ko yung mga sinabi ni Sydney sakin minsan..

You know, baby.. You might not be the perfect boyfriend to me, nung unang time natin.. But you sure did a good job being a stepbrother.. Yun nga lang, hindi ka talaga pang stepbrother sakin eh..

Cause your my Prince.. and thats what youll always be..

I laughed at the thought..

Its really too bad she wasnt able to go home.. I miss her badly..

I parked my car and went straight in the restaurant.. Im sure bubungangaan na naman ako nila Stib dahil late na naman ako..

Traffic eh.. Magagawa ko di ba?

Tumayo agad si Steve nung makita niya ko.. Ngiting ngiti pa nga ang lokong yun..

Sorry guys Im late.. Traffic eh..

Nagulat naman ako dahil nung nagsalita ako biglang nagtayuan pati sina Lara, Kymie, Nikko, Eduard.. In short silang lahat..

At ang mas nakakagulat?

Yung mga mukha nila.. Dahil may hindi maipaliwanag na ngiting nakapinta.. Ang weird naman ng mga to.. Ngayon lang ba sila nakakita ng gwapong tulad ko?

*ahem.. Ahem.. hihihi..

Tapos may tinuro sila bigla sa likod ko..

Nawierduhan naman ako kaya I looked back..

And right there and then, my heart leaped but filled with joy..

cause Ive seen...

S-Sydney?...

The girl I love.. once more..

Sydneys POV Missed me? Sabay tawa ko.. at ng mga kaibigan namin..

Well, nakakatuwa naman talaga.. Specially with the reaction Prince gave.. Gulat na gulat but you can see happiness in his eyes..

So much.. aww.. lumapit naman siya nun sakin.. and gave me a hug.. You know what day it is?

Well, all I know is todays the day I went back here to be with the people I love.. Well, theres more honey.. Todays the exact day.. that I told you before.. That I love you..

And Im gonna say it again Sid..

I love you.. And I will love you more each day.. Even after death.. until my next life.. and the next after that..

Thats how much I love you..

Aww.. Akala ko ba ako ang susurpresa sa kaniya? Bakit parang ako ata ang nasurpresa ngayon? This guy is really full of surprises..

Bigla ngang bumalik sakin yung mga tanong ni Sir Roman nung high school..

Yung una o yung pangalawa? First love never dies nga ba?

Yung pangalawa pa rin..

Kasi dalawang beses man akong nagmahal sa iisang tao naman.. My love for him this time is greater than before.. Cause each day I wake up in the morning, I love him even more..

At yung first love never dies?

Hindi ko masasabi na tama yun.. dahil pwedeng sa ibang tao, hindi.. Pwedeng ang ibang tao, wala na lang sa kanila ngayon yung first love nilang yun.. But in my case...

Yes.. First love never dies nga..

Abangan: Epilogue... Bye bye The Perfect Stepbrother na.. huhu..

Epilogue

Prince and I decided to walk around the city.. Kahit gabi na.. Wala lang.. Trip lang niya.. Weird nun..

Its been a week since I went back here.. And weve been spending each day together.. At parang naging kagawian na naming gawin to..

Narealize ko nga nun.. Ubod ng dami na rin palang nangyari.. Sa akin.. Sa kaniya.. at sa mga taong naging bahagi ng storya namin..

But still, kahit maraming changes.. There are still some that did last..

Marami pa rin ang nanatili.. Like yung friendship namin.. and the love.. For one another..

Naisip ko nga rin, di bale ng magbago ang lahat.. Mukha, katawan, ugali o kung anu man..

Basta yung mga bagay na yun ang magstay..

Youll always be the same person you are..

*Background Music (When You look Me in The Eyes)

Napatigil pa nga siya sa paglakad..

Tsk.. Its hard to see the stars from here.. Siyempre.. Maraming lights galing sa mga bahay at buildings eh.. City lights, you know..

Then tumingin lang ulit siya sa langit.. Trying to search for a star..

You still have the necklace I gave you back then? Ito? Siyempre naman..

Sabi ko habang hawak yung necklace na nakasuot sakin.. Napangiti nga siya nung nakita niya yun eh.. Kaya dinagdagan ko yung punchline ko.. hehe..

I cant afford to lose it.. with matching wink pa yan..

Well, pwede mo nang itapon ngayon..

Huwaat?!

Nagulat ako sa sinabi niya kaya napatingin ako bigla sa kaniya.. Siya naman.. Nakatingin lang sa langit.. at seryoso..

What do you mean?

Hindi siya sumagot agad nun.. So inalog alog ko pa siya.. But still its no use..

Nung tumigil na ko.. Dun naman siya nagsalita..

Which ones the brightest, Sid?

Bigla tuloy akong naguluhan sa pinagsasabi ng lalaking to.. By the way, hes referring to the stars..

Huh? Anu bang gusto mong sabihin ha Prince? Basta.. Just choose..

Im really confused.. Bigla daw bang maging wierd ang boypren..

But sinunod ko na lang din naman siya.. I looked up para maghanap ng bright star..

At may nahanap naman ako..

So tinuro ko yun sa kaniya..

Ayun oh..

Asan?

Ayun nga..

Tapos tinignan niya ko.. may nakakalokong ngiti na nakapinta pa sa mukha niya.. Hala.. Hindi kaya nababaliw na ang boyfriend ko??

And then tumingin ulit siya sa langit.. Tinuro yung star na kanina ko pa tinuturo sa kaniya..

At..

Eto?

Bigla niyang binuksan yung kamay niya.. Showing something na hawak niya.. Which really shocked me!

Grabe.. Im so speechless at the moment!

Because that something is...

The reason why I told you that you can throw the necklace and to pick the brightest star is because..

Im gonna replace those stars..

With a much brighter star..

A diamond ring..

After he said that.. Lumuhod siya sa harap ko..

Oh my ghad!

I didnt expect that this will end where it started..

Now I know what my mom felt when Tito Eddie proposed.. haha..

Alarmed..

Nervous..

But most of all..

Happy..

Sydney Cassandra Beltran..

Will you...

Marry me?

...The End...

To all my beloved readers...

Sa pagtatapos po nitong The Perfect Stepbrother na pinag aksayahan ko ng panahon at oras.. Tiyaga at ideas for 7 months.. I wanted to say thank you sa inyong lahat.. Sa pagbabasa.. Sa pag comment.. at sa pagiging parte ng story ko.. Yes, you are all part of it.. Kasi hindi ko naman po ito pag aaksayahan ng panahon, oras, tiyaga sa pag iisip ng sangkatutak na ideas kung hindi dahil sa inyo.. So this story is really for you guys.. And sorry din po kung may mga parts yung story na hindi ko kayo nasatisfy.. Well, Im just an amatuer writer who tried.. and yes po, madrama akong tao.. Pasensiya.. ahihi..

Sana rin po, parehong suporta ang ibigay niyo sa next story ko titled The Unbroken Tale.. Aasahan ko po ang walang sawang suporta niyo..

But for now.. Goodbye po muna sa inyong lahat.. Hope to see you in my next story! And again.. Thank you for the time you spent in reading this piece..

Your truly... teneighteen_06 (Katherine Charmaine P. Duabe)