Professional Documents
Culture Documents
Kinderen te KijK
Steeds vaker spelen kinderen de hoofdrol in hulpverlenende realityprogrammas. Zoals sinds begin dit jaar in het RTL 4-programma Help, ons kind is te dik. Is dat een goede ontwikkeling? Deskundigen reageren. Je neemt een voorschot op de toekomst van die kinderen.
Selectieprocedure
Help, ons kind is te dik is niet het eerste programma waarin de problemen van kinderen op televisie worden vertoond. SBS 6 zond vo20 kro Magazine
rig najaar Paranormale kinderen uit en bij NCRVs Family matters stonden de problemen van pubers centraal. Huub Evers, hoofddocent media-ethiek aan de Tilburgse Fontys Hogeschool: Het accent op televisie is de afgelopen jaren al verschoven naar gewone mensen, nu verschuift het naar kinderen. De vraag is vooral hoe de selectieprocedure werkt. In hoeverre ervaren de kinderen druk van hun gezin om hieraan mee te werken? De vier gezinnen die meedoen aan Help, ons kind is te dik zijn overgebleven na een zorgvuldige selectieprocedure, vertelt Marije van Asdonk, die als obesitasdeskundige samen met presentatrice Nicolette van Dam de gezinnen volgt. Als je aan ons programma wilt meedoen, moet je heel gemotiveerd zijn, zegt de als kinderfysiotherapeute opgeleide Van Asdonk. Met de kinderen, tussen de negen en twaalf jaar, werden ook individuele gesprekken gevoerd. Bij deze leeftijd kun je al heel goed zien en voelen: wil een kind dit wel? Dat trekt Gerrit Breeuwsma, ontwik-
kelingspsycholoog aan de Rijksuniversiteit Groningen, in twijfel: Ik denk dat je bij kinderen van deze leeftijd aardig misbruik maakt van hun naviteit en vertrouwen. Je neemt een voorschot op de toekomst van die kinderen. Ze kunnen weliswaar nadenken over de gevolgen, maar zullen daar over een paar jaar heel anders over denken. Zelfs als het programma puur educatief zou zijn, zou Breeuwsma zijn eigen kinderen er nog niet voor aanmelden. Er wordt hoe dan ook heel ruimhartig met de privproblemen van zon kind omgesprongen.
Pappen en nathouden
De kinderen in Help, ons kind is te dik doorlopen een multidisciplinair interventieprogramma. Van Asdonk ontwikkelde dit voor het Waterlandziekenhuis in Purmerend, waar ze werkzaam is. Ruim 350 kinderen hebben daar reeds een traject doorlopen waarbij ze twee keer per week naar het ziekenhuis komen en daar onder n dak begeleid worden door onder anderen een fysiotherapeut, kro Magazine 00
een ditist en een bewegingsdeskundige. Het programma heeft een slagingspercentage van tachtig procent en wordt inmiddels ook in Den Helder uitgevoerd. Het succes ervan smaakte naar meer. Van Asdonk: Ik wilde graag een grotere groep bereiken en duidelijk maken dat je met het doorbreken van bepaalde gedragspatronen al heel ver kunt komen. Toen heb ik Eyeworks een mailtje gestuurd. De productiemaatschappij zat zelf al in de brainstormfase over een programma met dikke kinderen. De hulp van Van Asdonk was hierbij van harte welkom. Zij ontwikkelden het tv-programma, maar de kinderen volgen het interventieprogramma dat ik heb ontwikkeld. Integriteit staat voorop in het programma, stelt Van Asdonk. Daar heb ik voor gewaakt en ik sta dan ook volledig achter wat we hebben gemaakt. Wij hebben meerdere doelen gesteld voor de kinderen; gewichtsvermindering is er daar slechts n van. De kinderen kunnen niet falen.
Stiekem snoepen
De obesitasdeskundige denkt dat ze de kinderen door het televisieprogramma zelfs nog beter kan helpen, omdat ze nu bij de mensen thuis komt. In het ziekenhuis kunnen ze me natuurlijk alles vertellen, maar nu kan ik het controleren. Dan zie ik dat ze helemaal geen groenten eten tijdens het avondmaal, of dat de snoepla vol ligt. Van Asdonk benadrukt dat in het programma vooral de ouders worden aangepakt. Mijn rol in het programma is om vrij streng te zijn. Met pappen en nathouden kom je nergens als je een gedragsverandering wilt bewerkstelligen. Maar ik ben vooral streng tegen die ouders. Als die kinderen een keer niet zijn afgevallen, maar ze zijn wel elke dag met de fiets naar school gegaan, is dat een beloning waard. De coach zal misschien niet zeggen: Foei, Pietje. Maar de kijkers kunnen wel denken: hij heeft toch stiekem lopen snoepen, zegt Inez de Beaufort, professor medische ethiek bij het Erasmus MC in Rotterdam, die benadrukt dat ze, net als Breeuwsma, het pro22 kro Magazine
ethisch riskant
Volgens docent media-ethiek Evers hoeft dat helemaal niet zo te zijn. Het vermaak zit m bij dit soort programmas ook in de mate waarin kijkers zich kunnen identificeren met de deelnemers. Het gaat erom dat het discreet wordt gemaakt. Als kinderen instru-