Kijken naar de pijn van anderen (Susan Sontag)

HFSTK1 Vrouwen reageren hetzelfde op oorlog als mannen zegt Woolf (Hoofdpersonage) Waarom oorlog -> haar boek waar ze haar afkeer van oorlog vormgeeft. Hoe kunnen we oorlog voorkomen? Wij in het boek = de vrouwen. Oorlog is volgens Woolf een moreel monster. Verandering van onderschriften op fotos van gedode kinderen kan altijd opnieuw worden gebruikt. Vervalsing van fotos Fotos van lijken kunnen volgens Woolf de afkeer van oorlog vergroten. Maar niet voor mensen die oorlog rechtvaardig vinden (onvermijdelijk) Krieg dem Kriege! : boek vol met fotos gepubliceerd in 1924,gruwelfotos over WOI, Boek werd warm onthaald door linkse schrijvers, kunstenaars, maar de bevolking mochten de fotos in het openbaar niet tonen, te gewelddadig. Les gueules casses = film over gruwelijk verminkte oorlogsveteranen. HFSTK 2 Gustave moynier = eerste voorzitter Internationale Rode Kruis Fototoestel met Leica 3,5 mm Nu konden er ook fotos worden genomen in het heetst van de strijd + er konden nu close-ups worden gemaakt. De oorlog die het eerst gecoverd werd was de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) Vietnam oorlog, eerste oorlog die door de televisiecameras werd gevolgd Het werd als gewoon aanschouwd in de woonkamer De foto werkt als een citaat, maar in het echt meemaken is veel indrukwekkender vb. 9/11 - Het gewicht van fotos, de schok van fotos Sind de uitvinding van de camera in 1839 houdt de fotografie zich bezig met de dood. Het voordeel van fotos was dat ze twee tegenstrijdige eigenschappen met elkaar verenigden. Hun objectiviteit buiten kijf. Toch hadden ze altijd een gezichtspunt. Hoe minder er is gespeeld met belichting, hoe minder de mensen denken dat de fotos gemanipuleerd zijn. Foto tentoonstelling over de WTCs, daar konden fotos worden gekocht van zowel professionals als amateurs, en die van de amateurs werden ook vlot verkocht dus niet alleen professionals kunnen boeiende fotos maken. fotografie het enigste vak waar een opleiding niet echt een duidelijke voorsprong geeft

De betekenis van een foto hangt af vn de manier waarop de afbeelding wordt geduid, of verkeerd geduid, de betekenis hangt af van woorden. (idee, tijdstip, plaats, toegewijde publiek,) In het geval van stilstaande beelden gebruiken we onze kennis van de gebeurtenis waar het onderwerp dat we zien deel van uitmaakt. Vu (1929), Life (1936) en Picture Post (1938) , veelgelezen weekbladen met uitsluitend fotos en beeldverhalen . Grootste oorlogsfotograaf ter wereld: Robert Capa Fotopersbureau Magnum (1947): om de tijd van de fotografen in periodes van oorlog en van vrede vast te leggen als onpartijdige getuigen zonder chauvinistische vooroordelen. Chaco-oorlog (1932-35), werd gefotografeerd door een Duitse fotojournalist, Willi Ruge Oorlogsfotografen moeten het ware gezicht van de oorlog laten zien. Burrows was de eerste belangrijke fotograaf die een hele oorlog in kleur fotografeerde een nieuwe stap voor realisme. Door vele werden oorlog nog moeiteloos aanvaard, alleen door heel ongebruikelijke omstandigeden kan een oorlog werkelijk impopulair worden. HFSTK 3 Wie kijkt naar fotos waar mensen pijn hebben kan medelijden krijgen. Kunt u hiernaar kijken? Kijken naar zulke fotos roept vaak schaamte op, de enigen die het recht hebben naar fotos te kijken zijn mss degenen die iets konden doen om het te verlichten- zoals artsen die ernaar kijken om diagnoses te stellen. Goya, beroemdste kunstenaar die zich richtte op de verschrikkingen van de oorlog en de wandaden van amok makende soldaten, Los desastres de la guerra Vreemdheid van de soldaten van Napoleon, het cumulatieve effect van de fotoreeks is verpletterend. Bedoeld om te kijker wakker te schudden, te schokken, te kwetsen. Met Goya verschijnt er een nieuwe maatstaf voor mededogen met gen die lijden in de kunst. Kun je het verdragen om hiernaar te kijken? Fotograferen is kadreren en kadreren is buitensluiten, het is altijd een beeld dat iemand heeft gekozen. Een vroege fase van photoshop, knoeien met het beeld, het erger laten lijken, uit de context rukken, Roger Fenton , wordt genoemd als de eerste oorlogsfotograaf. Regering had een andere fotograaf uitgenodigd om een positiever beeld te krijgen van de steeds impopulairder wordene oorlog. Mocht geen fotos nemen van doden of gewonde, mocht alleen fotos maken van bv soldaten die een auto aan het herstellen waren, Eerste poging om een volledige oorlog te documenteren vond plaats tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, door Noordelijke fotografen onder leiding van Matthew Brady. Vele bekende fotos van WOII blijken in scne gezet, teleurstellend. Zelfs de scnes van liefde en dood, al we weten dat het niet echt is, verliest de foto helemaal zijn waarde.

Planten van vlag op Iwo Jima, ook reconstructie. In de loop van tijd worden veel gensceneerde fotos weer tot historische bewijzen. Pas vanaf de oorlog in Vietnam is het vrijwel zeker at geen van de bekendste fotos is gensceneerd. Hoger standaard van journalistiek fatsoen. Vanwege de aanwezigheid van televisieploegen nu in het oorlogsgebied werd er niet meer gensceneerd. HFSTK 4

Fotos net voor de dood, of het ogenblik op worden het meest gewardeerd. Nog schokkender, mensen die weten dat ze ter dood veroordeeld zijn The killing fields = maakt het mogelijk om naar de gezichten te kijken als ze tegen de muur staan. Allereerste nieuwsfilm van een veldslag over de battle of San Juan Hill Spaanse Amerikaanse oorlog 1898 Ze moesten het naspelen want de echte bestorming van de heuvel op film was niet dramatisch genoeg. WOI : eerste georganiseerde controle op persfotografie censuur Tijdens de Golfoorlog in 1991 moedigden de Amerikaanse autoriteiten vooral beelden aan van de technologische oorlogsvoeringen maar het gewelddadige erachter werd niet getoond Redacteuren van televisiejournaals en fotoredacteuren van kranten en tijdschriften nemen per dag beslissingen waarin de nog aarzelende consensus over de grenzen van wat het publiek te weten komt gestalte krijgt. >Er heeft altijd een sterk taboe gerust op het open en bloot tonen van de gezichten van onze doden. HDSTK 5 Wie alleen beroemde mensen met name noemt, degradeert de rest tot representatieve vertegenwoordigers van hun beroep, hun etniciteit, hun ellendige omstandigheden. Fotos objectiveren: ze veranderen een gebeurtenis of persoon in iets wat men kan bezitten. Iets op zn best laten zien in de foto -> klassieke functie. Iets op zn best laten zien -> moderne functie, dit gebeurt nu. Dit lokt meer actieve reactie uit. Voorbeeld: gruwelijke fotos van kapotte longen op de sigarettenpakjes. Hier iets op zn slechtst laten zien: roker had gemiddeld 60x meer de neiging om te stoppen met roken. Maar niet iedereen moet om iets ergs gechoqueerd worden, dit hangt af van geloof tot geloof. Maar men kan zeker en vast niet gewend geraken aan de kapotgeschoten hoofden van de slachtoffers van WOI. Fotos markeren routes, fungeren als referentiepunten en dienen als totems voor de doelen waarvoor men streeft: gevoelens zullen eerder rond een foto kristalleren dan rond een slogan.

Geen museum in Amerika van de slavernij van vroeger. Dit omdat het te erg was om te laten HERRINEREN, dit moet uit het geheugen worden gehaald. ZE hebbe wel andere musea maar die gaan over dingen die niet IN Amerika zijn gebeurd, ze willen alleen beelden laten zien die elders zijn gebeurd. Zich iets herinneren, vaak een foto in je gedachte i.p.v. een verhaal. Fotos bestaan er niet om te begrijpen, ze achtervolgen ons. Fotos zeggen vaak heel weinig, we zien wat er gebeurd, maar we zien niet de achterliggende betekenis. Fotos in die tijd laten de onmenselijkheid zien, ze dwingen ons na te denken over de ernst van het kwaad dat met name door racisme wordt aangericht. HDSTK 6 Men moet zich verplicht voelen naar fotos te kijken waarop verschrikkelijke wreedheden en misdaden zijn vastgelegd. Om erover na te denken wat het betekent om ernaar te kijken, na te denken over ons vermogen om te bevatten wat erop te zien is. We hebben vaak de begeerte om iets gruwelijks te doen. Bv. kijkfiles Zeldzame afwijking? Nee , een eeuwige bron van innerlijke kwelling Volgens Plato worden we aangetrokken tot taferelen van vernedering, pijn en verminking. We genieten van onheil, we lezen teveel krantenartikelen over branden, het interesseert ons te veel. Kijken naar zon afschuwelijke beelden bevrijdt onze verboden erotische kennis. (Bataille foto van persoon die levend wordt gevild) Die fotos harden ons tegen zwakte, ze verdoven de gevoelens. Slachtoffers in een andere regio zullen minder geraakt zijn door die gruwelijke fotos van bv. bombardementen dan mensen die van dezelfde regio zijn. Op tv zullen ze wegzappen omdat ze het niet kunnen aanzien dat mensen uit hun stad worden gedood, terwijl mensen die ergens anders wonen gewoon zullen zeggen o , wat erg en dan wegzappen. Het gevoel aanwezig te zijn bij het lijden van anderen, dat door beelden mogelijk wordt gemaakt , suggereert dat er een verbinding bestaat tussen de verre slachtoffer die in close-up op het televisiescherm te zien zijn en de bevoorrechte kijker. Het is onze taak om ons meegevoel met degenen die lijden onder een oorlog en een moorddadig politiek regime terzijde te schuiven en na te gaan hoe onze voorrechten zich verhouden tot hun lijden. HDSTK 7 Als er fotos zijn wordt een oorlog echt. Hoeveel en op welk medium het beeld wordt gezien hangt af hoe snel de kracht van het beeld verdwijnt. Door de televisie zij gruwelijkheden op tv terugkerende banaliteiten geworden. Wat er wel of niet in de media gebeurd zou de oorlog kunnen stoppen, niets anders. Vele willen wel dat hun benarde situaties op fotos werd vastgelegd: Maar ze willen wel dat hun lijden als uniek wordt gezien.

Je eigen lijden gelijkgesteld te zien met dat van anderen is ondraaglijk. HFSTK 8 Beelden maken het mogelijk om naar ellende te kijken vanop afstand. HFSTK 9 Een beeld wordt altijd gezien in een omgeving. Het gewicht van ernst van beelden wordt het best bewaard in een boek. Men kan ze daar onverstoord bekijken. Een verhaal heeft meestal meer effect dan een foto om de oorlog te stoppen. Wij dit wij is iedereen die nooit heeft doorgemaakt wat zij hebben dorgemaakt, je gaat de beelden nooit 100% juist kunnen interpreteren. We kunnen ons nooit voorstellen hoe verschrikkelijk de oorlog was.