(, , , )

I. : (40)
. Caecilia, uxor Metelli, dum more prisco omen nuptiale petit filiae sororis, ipsa fecit
omen. Nam in sacello quodam nocte cum sororis filia persedebat expectabatque dum aliqua vox
congruens proposito audiretur. ( 38)
. Quin etiam cum Sulla minitans ei instaret, dixit is Sullae: Licet mihi ostendas agmina
militum, quibus curiam circumsedisti; licet mortem miniteris, numquam tamen ego hostem
iudicabo Marium. Etsi senex et corpore infirmo sum, semper tamen meminero urbem Romam et
Italiam a Mario conservatam esse. (: 40)
. Tu autem, proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris, sermone abhinc multis
annis iam obsoleto uteris, quod neminem scire atque intellegere vis, quae dicas. Sed antiquitatem
tibi placere dicis, quod honesta et bona et modesta sit. tamquam scopulum, sic fugias verbum
insolens atque inauditum. (: 41)
. :
:
1.

. more, senex, sermone:

.
. sacello quodam, corpore infirmo: .
. prisco, nuptiale, infirmo, bona: .
. (15)

2.

. audiretur, conservatam esse, dicas, vis: (3)

,
.
. circumsedisti: .
. iudicabo: (, ...) ,
. (15)

:
1.

. ( ):
dum more prisco omen nuptiale petit filiae sororis.
licet mortem miniteris.
proinde quasi cum matre Evandri nunc loquaris.
. :
semper tamen meminero urbem Romam et Italiam a Mario conservatam esse.
. :
Nam in sacello quodam nocte cum sororis filia persedebat expectabatque. (15)

2.

. (15)

(: 100 )

:
.