Ako bi se Strinbergova drama ,,Gospoica Julija uporeivala sa nekim Ibzenovim dramam

mogla bi se uvidjeti velika slinost ali i pored slinosti i velika razlika.

Porodini sluaj Gospoice Julije, odnos njene majke i oca slian je odnosu Nore i njenog
mua.Nora pozajmljuje novac kako bi svog mua izvukla iz dugova, dok Gospoa Julija ini to
iz osvete, sa jasnim ciljem da napakosti.
Glavni akcenat u drami se stavlja na enskog karaktera Julija/Nora , a takoe na odnos
mukarca i ene.No ni u jednoj ni u drugoj drami nije rije o feministikom komadu, jer
Strinberg u jednom dijelu i navodi, da se imanje pod voenjem Julijijine majke potpuno
izmijenilo u negativnom smislu.Akcenat se stavlja na odnos mukarca i ene.an i Julija
neprestano vode perverzni rat unutar njihovog odnosa(dijaloga), a vezanost njih dvoje je
oigledna i ogleda se u prvom dijelu, kada an rzgovara sa Kristinom o svojoj gazdarici.
Okovanost Julije i ana slina je okovanosti likova Ibzenove drame, oni ne djelaju
svojevoljno, naslijedili su svoje karaktere, zavise od ponaanja drugih ljudi i ako se posmatra
iz ugla Bergmanovih filmova, koji je zastupao stanovite da je duh Strinberga prisutan u
njegovim filmovima, vidjeemo da je zapavo rije o personi, odnosu persone i unutranjeg
stanja.
Ima neto apsurdno traginog u komadu Gospoica Julija, moda upravo u karakteru lika
ana koji ima strah od svog gospodara.Na zvuk zvona on se neprestano gubi, nesposoban je
da djela samostalno i to je suprotan apsurd od apsurda koji je prisutan kod Beketa ili recimo
Kamija, od nepostojanja niega, ovdje imamo silu koja upravlja, ali silu koja izaziva strah i
nemogunost svjesnog, samostalnog djelanja.
Sam an je po malo ateista i ako u jednom dijelu govori da vjeruje u Boga, on Juliji govori da
se judi zaljubljuju,a zatim za dva tri dana ponovo odljubljuju.On sa sobom nosi odreenu
dozu nihilizma, koja se iskazuje u ptici koju ubija na surov nain, mada se to takoe moe
posmatrati i iz ugla odbacivanja stvari, ponovnog poetka u kojem se zaboravlja sve ono to
smo nekada imali, odreena vrsta rtve, neto kao u Divljoj patki kod Ibzena.
Osnovna ideja komada iznesena je upravo kroz lik Julije, a to je nasleivanje svog ivota, kao
i u Sablastima i u Divljoj Patki.Nalazimo se u trnutku Julijnog ivota koji je naslijeen,
oblikovan nekim drugim ivotom koji i ako je donekle zavren i dalje traje.Ona se buni kroz
svoje ponaanje koje je neprikladno za jednu gospoicu.Interesantno je da je njen lik
zaokruen od voe do sluge, od toga da moli da joj se ljube cipele i da kroti svog vjerenika,
do toga da moli za pomo obinog slugu.
Pored nasleivanja tu je upleten i problem normi pravila koje namee samo to raanje u
zavisnosti da li je neko roen kao grof, sluga ili kuvarica.Hiararhija je prisutna u delu, ali se
isto tako i rui i esto se provlai pitanje jesu li zapravo svi ljudi isti.
Javljaju se takoe i motivi sunca, sunca koje izlazi i topline na samom kraju
GOSPOICA (u ekstazi) Ve spavam - cela soba mi izgleda kao neki dim pred oima... a vi
kao
gvozdena pe... slina oveku u crnom odelu i sa cilinderom na glavi - a vae oi sijaju se kao
ar kad
se vatra gasi, a lice vam je belo kao gomilica puhora... (Sunce je bacilo zrake na pod i
osvetljava
ana.) Tako je toplo i ugodno... (Ona tare ruke kao da ih greje ispred vatre.) I tako svetlo - i
tako
mirno!
No ritam same drame razliiti je od ritma Ibzenovih drama, koje su dosta mirnije.Gospoica
Julija u sebi sadri odreenu dozu ekspresije.I toplota koja dolazi na kraju moe se povezati sa
toplotom krvi, a ne sunca jer julija i govori o neemu to se gasi.( a vi kao
gvozdena pe... slina oveku u crnom odelu i sa cilinderom na glavi - a vae oi sijaju se kao
ar kad
se vatra gasi, a lice vam je belo kao gomilica puhora) Za razliku o Sablasti u kojem
Sunce(toplota) sadre odreenu utjehu, bez obzira na tragian kraj glavnog karaktera.
Jo jedna slinost sa Ibzenom pojam diskusije
Takoe treba obratiti panju na njihove snove, koji se razlikuju u velikom i oslikavaju njihove
elje.