Uhmmm ja, Brenno de Winter. Eigenlijk iemand die van jongs af aan met ICT bezig is. En daar
ook over aan het schrijven is en zorgen over maakt. Hoe de samenleving vorm krijgt. En
eigenlijk al die thema's die daar belangrijk in zijn. Die ik probeer te adresseren. Zoals
beveiliging, transparantie, maar ook het toegankelijk maken van technologie voor mensen.
Zorgen dat er geen sociale uitsluiting is. Dat soort onderwerpen.
Oké. Toen ik mijn onderzoek deed voor de podcast vroeg ik me af: ben jij een journalist die
hacker is geworden, of een hacker die journalist is geworden of... Sla ik het te plat?
Nou als je het zo plat wil slaan dan is het meer de hacker die journalist is geworden.
Er zijn meer dingen open source dan het gemiddelde oog ziet. Dus in die zin is dat wel zo,
maar het is iets wat gewoon in Nederland heel moeizaam van de grond komt en ik denk dat
het ook te maken heeft met onze cultuur. We hebben toch een wat gesloten er cultuur dan
wat ons eigen beeld is. Ja want het kenmerk van open source is dat de broncode die vrij
gedeeld wordt en de basisgedachte daarbij is een 'voor allen, door allen' concept. Iedereen
mag het gebruiken, iedereen mag het verbeteren, maar moet ook weer wat diegene
verbeterd heeft delen met de rest van de gemeenschap. Dat heeft twee voordelen: één je
krijgt peer review. Dus je krijgt vreemde ogen die kijken of het wel allemaal goed gaat. En
een tweede voordeel is dat je beveiligingslekken sneller op de radar hebt. En dus kunt fiksen.
Punt is wel dat als je open source doet dan moet je daar... heel vaak wordt het verkocht als
zijnde gratis. Het feit dat je geen licentie af neemt betekent niet dat je iets gratis krijgt. Het
feit dat je een licentie niet hoeft te betalen betekent eigenlijk dat je dat geld zou moeten
steken in het verbeteren van het product. In het kijken naar de kwaliteit. En we hebben in de
recente ook meerdere voorbeelden gezien van hele ernstige lekken in systemen die gewoon
met een gebrek aan aandacht te maken hebben. En dan wordt er alleen maar geïnstalleerd
en uitgerold, en wordt niet gekeken naar de kwaliteit. Tsja, als een ontwikkelaar alleen iets
En dat zijn ze nu aan het bouwen. Een van de toekomstige bewoners komt op het idee om
een bouwkundige keuring uit te laten voeren. De eerste reactie van bouwbedrijven is: dat is
niet nodig want wij maken geen fouten. Dat is precies die mentaliteit. Na wat druk over en
weer zijn er nu toch wat momenten vastgesteld waar er keuringen komen. De eerste keuring
vindt plaats, en er worden fouten gevonden. Met het voordeel dat het nu niet hoeft te leiden
tot een schadeclaim maar nu nog gemaakt kan worden. Dus dat mee kijken in de keuken
heeft hele grote voordelen. Dan moet je wel zo willen opstellen dat je kwetsbaar bent en
durft toe te geven dat je fouten maakt. Natuurlijk, vanuit jezelf is dat ingewikkeld want
niemand wil horen dat je fouten maakt. Het is alleen wel de realiteit. En als we kijken naar
software, zeker bij de overheid, dan zie je toch dat de meeste projecten heel moeizaam
lopen.
En je noemde net... we hebben een aantal voorbeelden gezien uit de afgelopen jaren waarin
lekken optreden. Wat zijn voorbeelden waar jij direct aan denkt? Waarvan jij vindt dat die de
grootste impact hebben gehad?
Nou dat zijn twee vragen in één. Wat zijn de grootste incidenten... Misschien zijn het wel de
dingen die we niet voor elkaar krijgen. Het niet goed genoeg toegankelijk krijgen van de
archieven, van Nederland. Het nog steeds niet uniform kunnen bedienen van de burger. Dat
vind ik echt een heel groot falen van de overheid. En wat ook digitalisering heel erg in de weg
staat. Je kunt natuurlijk denken aan mislukte projecten of heel problematisch verlopen
trajecten. Van defensie tot de belastingdienst tot in de transportsector. En het grappige is: al
die trajecten hebben een aantal kenmerken die iedere keer hetzelfde zijn. Veels te
optimistisch aan een project begonnen. Een houding hebben gehad van dat alles nog kan
worden bijgeschaafd tijdens de rit. Veels te optimistisch begroot. Als er dingen mis gaan het
niet als een probleem zien maar voor je uit schuiven. Dan blijk je opeens uit de tijd, uit
het geld of iets anders te lopen. Ga je doelen bijstellen en is het systeem eigenlijk toch niet
geworden wat je wilde. Dat aan één kant en aan de andere kant een soort kramp waarbij het
ook niet meer leuk is of OK is dat je geld over de balk smijt. En dat je soms een
ontdekkingstocht... ICT is ook een ontdekkingstocht waarbij je technologie moet leren
kennen. En dat je dan niet gewoon kleinschalig dingen probeert en zegt 'dit is het wel en dit is
het niet'. Dat ook niet willen en het lacherige omheen vind ik echt een heel groot probleem.
Dus het is heel lastig om het specifiek te zeggen maar de grotere ambities hebben om zaken
goed te regelen in dit land, dus documenten toegankelijk maken, dat de burger echt kan
communiceren met de overheid. Dat de basale rechten van burgers goed gewaarborgd zijn,
dat vind ik het grootste falen.
Daar komen we straks nog meer over te spreken. Jij noemde 'ontdekkingstocht'. Hoe ben jij
toen je jong was in je ontdekkingstocht op ICT, computers en hacken terecht gekomen?
Ik mocht als klein kind... mijn vader was al erg van technologie dus we hadden al heel vroeg
computers in huis. Ik mocht ook al heel snel mee met mijn vader naar zijn werk en daar op
Transcriptie podcast Project Leven Show (iOS of Android) | PeterJoosten.net | P
roject Leven
een grotere computer van een verzekeraar spelen en die heb ik dan ook meer dan eens
platgelegd. Kleine programmaatjes maken. Gewoon van allerlei dingen uitproberen. En op
een gegeven moment kom je met mensen in contact die datzelfde leuk vinden. Je valt op een
aantal punten buiten een groep. En zo ben ik heel langzaam in contact gekomen met mensen
die bezig waren met de randen van systemen op te zoeken.
Ja. Dat is een definitie van hackers. Randen van systemen op zoeken. Soms wordt er ook best
wel negatief gezien. Kom jij dat ook vaak tegen?
Ja, dat kom je heel veel tegen. In ieder geval in Nederland heeft het openbaar ministerie er
een handje van om al heel snel iets als hacken te bestempelen. Recentelijk zijn, tussen
aanhalingstekens, de 'hackers' van de belastingdienst aangehouden. Dat blijken dan
jongetjes te zijn die hebben gedreigd een website plat te leggen met een standaard tool. Ja,
dat zou je hacken kunnen noemen. Computervredebreuk, het manipuleren van systemen. Dat
wordt dan vaak onder de verzamelterm hacken gezien maar van oudsher is het juist een
groep mensen die iets bijzonders met een systeem doen. Iets eruit halen wat er ogenschijnlijk
niet in zat. Om een leuk voorbeeld te geven: I KEA heeft een heel klein tafeltje, het lek, en dat
was heel goedkoop. En op een gegeven moment ontdekken hackers dat de breedte precies
breed genoeg is om een 19 inch kast in te hangen. Dus het lek is inmiddels een lek rek
geworden en dat is gewoon een 19 inch rek wat nu 6 euro kost, ik geloof dat IKEA de prijs
verdubbeld heeft en daar kun je dus heel goedkoop computersystemen en netwerksystemen
in hangen. Op hackers conferenties enorm populair en natuurlijk ook gewoon superleuk. En
dat is gewoon even een briljante ingeving van iemand, van 'nou dit kun je er ook mee doen'.
Dat vind ik veel meer een voorbeeld van wat hacken hoort te zijn. De randen van systemen
opzoeken en de randen van mogelijkheden opzoeken. En het rare is dat als het over
technologie gaat we het niet normaal vinden, maar als mensen dat doen als parkeerregel of
de overheid doet het met ombuigen van regels naar eigen voordeel dan accepteren we dat
heel erg. Ook al is dat misschien niet hoe het bedoeld is. Maar bij technologie vinden mensen
dat toch een beetje eng en dan hangt er een soort negatieve zweem om heen. Ik vind dat
heel jammer, en ik denk ook dat we dat niet zouden moeten hebben. We zouden af en toe
eens wat nuchterder kunnen zijn. Mensen die de belastingdienst hebben bedreigd zijn
gewoon bedreigers, en geen hackers. En als ze een tool kunnen beheren die er voor gemaakt
is om systemen plat te leggen dan ben je niet aan het hacken, d an ben je dus een tool aan
het gebruiken voor een crimineel doel en meer dan dat is het niet. Ik denk ook dat we er niet
meer van moeten maken, het is digitaal belletje lellen en ja, het heeft een enorme impact
omdat wij nogal bang op technologisch gebied zijn aangelegd en dat is weer heel gek. Aan de
ene kant zijn wij heel bang en aan de andere kant vinden we in discussie of we toch niet weer
elektronisch moeten gaan stemmen. Dan heb je het over de macht, over toch niet het
volledige betalingssysteem, maar moeten digitaliseren, dat betekent als er een keer wat mis
gaat, dan ligt echt de hele economie stil en dat dus ook mensen verplicht moeten stellen en
terwijl we een goed plan B hebben, namelijk gewoon contant geld. Je merkt dus dat dan
opeens een soort techno optimisme is, we zijn heel schizofreen in de samenleving, aan de ene
kant willen we alles met digitaliseren aan de andere kant zijn we als de dood als het fout
gaat. Diep in ons zelf weten we ook dat we iets aan het doen zijn wat heel riskant is.
Jij hebt naar mijn beeld relatief weinig medestanders eigenlijk in jouw rol als hoe zou ik het
noemen om aandacht te vragen wat er speelt en wat er nu gaande is en je ontmoet ook wat
weerstand, denk ik.
Ik ontmoet veel weerstand, dat is ook logisch, ik weet niet of ik weinig medestanders heb, ik
heb wel degelijk medestanders, maar ik ben ook niet bezig met een actie beweging. Dan had
Heb je ambities?
Nee, totaal niet. Ik denk namelijk dat al die bewegingen ook niet tot heel veel gaan leiden en
ik heb slechts een van de grote thema's die er nu zijn die nu spelen, ik ken heel veel andere
thema's niet. Daar zouden we heel anders over kunnen denken, als je aanvaard dat we de
informatie samenleving zijn ingaan dan is juist de beweging die al omvattend is, die heeft
geen leven meer want in de horizontale samenleving werkt zo dat jij en ik elkaar nu op een
thema kunnen vinden en morgen elkaars tegenstander kunnen zijn en dat heeft natuurlijk te
maken met de beweging van de horizontale samenleving is in zwermen, en zo'n zwerm was
bijvoorbeeld een referendum als geen stijl, dat was heel nadrukkelijk een zwerm waar veel
mensen tegen of voor waren, maar niet realiseren dat dat juist de horizontale samenleving is
en morgen kan Geen Stijl een thema aansnijden waar je radicaal voor of tegen bent en dat
zegt niks over het vorige onderwerp. Wat natuurlijk het probleem is, dat wij nu een structuur
hebben met vakbonden, politieke partijen, waar het grootste deel van de burgers zich niet in
kan vinden, ja op een of twee thema's, maar niet voor het gros, en daardoor zie je ook dat die
structuren aan het omvallen zijn. Die zijn eindig, misschien vind je een politiek partij
verschrikkelijk, maar een politicus niet.
Het systeem zoals we nu zien is ernstig aan vervanging toe en het politiek systeem dat we nu
kennen is eindig en zal op deze manier niet kunnen voortbestaan op termijn, dan zul je een
andere vorm moeten gaan vinden, dan zal het veel horizontaler gaan moeten en dat kan
worden geregeld door een bepaalde invloed van mensen, het zou kunnen gebeuren dat
misschien politieke partijen gedeeltelijk of geheel afschaft, je zult nu op een aantal punten
misschien een referendum over hebben, je zult iets moeten verzinnen waardoor die burger er
meer is bij betrokken dan nu het geval is, het eens in de vier jaar naar de stembus gaan is een
plaatje wat eindig is.
Ja je kunt het een overtuiging noemen het is een realisatie van wat er nu gaande is en wat
niet functioneert. Het werkt niet als je continue onvrede in de samenleving hebt dat werkt
niet. Dat blijft niet en daar kun je geen bestuur op bouwen wat het vertrouwen houdt. Op dit
moment staat het bestuur continue onder druk en wil je dat vertrouwen behouden dan heb je
of een continue rand nodig zodat het volk zich verenigd hè zodat we 1 grote zwerm zijn en als
je dat niet kunt realiseren dan is de logische stap dat je op een andere manier die burger erbij
betrekt. En dat hoeft niet te zijn dat de burger altijd zijn zin krijgt maar wel betrokken is bij de
besluitvorming. In de horizontale samenleving wil betrokken zijn beïnvloed worden zelf
beïnvloeden en snappen wat er gebeurd. En als je die vraag niet beantwoord dan torn je aan
je legitimiteit en dat is nu gaande.
Nou ik was al lang bezig met onderzoek en ik kwam eigenlijk dat onderzoek op een hacker
conferentie waarbij.
007. Toen zag ik dat de OV chipkaart of eigenlijk die chip dat die kraakbaar was. En dat
2
kwam al vrij snel in de media en toen ontstond er toch wel een behoorlijke rel rond ja is dit
systeem wel te vertrouwen. Wat mij opviel was dat alle verdedigingslinies gingen meteen van
het is goed geregeld we hoefde ons geen zorgen te maken. Er werd meteen een heel rapport
geschreven waarbij we de helft wel mochten zien en de andere helft niet nou dan weet je
gewoon dat het compleet foute boel is en zo waren er toch wel meer dingen waarvan je kon
zeggen dat het niet goed zat. En wat er gedurende jaren daarop gebeurde was dat ik steeds
vaker merkte dat informatie werd achtergehouden, niet toegankelijk was, verhalen niet
klopte, elke keer iets werd gezegd en dan ging je het checken en bleek het toch anders in
elkaar te zitten. En op een gegeven moment ook gewoon het parlement keihard werd
voorgelogen. En toen ik dat plaatje zag toen realiseerde ik me van oké hier dit is een groot
dossier en het is een belangrijk dossier. Op een gegeven moment werden mensen ook check
uit moe want er kwam wel heel veel nieuws uit en dat was allemaal maar weinig positief.
Dus dat was toch ja op een gegeven moment iets van daar moet je iets mee en toen kwam er
een hoorzitting in de tweede kamer waarbij Professor Bart Jacobs een beetje werd
afgeserveerd met doemdenker. En die man die zei de OV chipkaart is een open portemonnee.
En toen dat gebeurde toen had ik zoiets van oké als jullie het niet willen geloven dan gaan
jullie het zien. En toen heb ik gewacht tot er technologieën beschikbaar waren die voor
iedereen toegankelijk waren en toen heb ik heel veel waarschuwingen vooraf gegeven en een
stuk ook geschreven dat ik het ging aankondigen dat ik het ging doen. Dat werd allemaal
weg gehoond en er werd wat lacherig over gedaan en toen ben ik het gewoon gaan doen. Er
op gaan reizen het uit gaan proberen een beetje Nederland door getoerd en daarmee naar
buiten gekomen. En daarmee was het ineens heel erg helder dat deze kaart te hacken viel,
dat de verhalen niet klopte, dat er fraude niet tijdig werd gedetecteerd. Nou dat eigenlijk
heel veel zaken niet op orde waren die wel op orde hadden moeten zijn. Of tenminste een
ander verhaal aan het parlement had moeten worden verteld. En toen dat allemaal gebeurd
was toen sloeg dat toch wel in als een bom. Toen had ik het ook nog in tweeën geknipt door
eerst zeg maar het probleem te laten zien. En toen werd er gezegd ja maar we hebben alles
gedetecteerd en we hadden alles door. En toen heb ik een tweede hack laten zien waarbij het
mogelijk was jezelf in te checken en die kon niet worden gedetecteerd en daarmee was het
eigenlijk einde oefening. Toen was het voorbij.
Ja.
Ja er is een onderzoek gestart naar mij en 5 rechercheurs hebben gedurende 5 maanden lang
onderzoek naar me gedaan of ik hier strafrechtelijk voor te vervolgen was. Nou dat bleek
Transcriptie podcast Project Leven Show (i OS of Android) | PeterJoosten.net | P
roject Leven
natuurlijk niet zo te zijn want het was een misstand het was een wel gedocumenteerde
misstand. Mijn onderzoek was wel gedocumenteerd en ik was niet zomaar gaan reizen op
een gehackte kaart. Nee dat was wat op een gegeven moment het gevolg was van ja
jarenlang onderzoek en gewoon eigenlijk niet verder komen en nog wel iets wat bewezen
moest worden. En het was ook iets wat aantoonde dat het een groot probleem was omdat
na de onthulling waren alle kaartlezers waarmee je zo’n kaart kon kraken waren binnen 24
uur in heel west Europa uitverkocht dus het was ook iets. Deze aanval schaalde en een
belangrijke verdedigingslinie was altijd. Dit is geen criminele businesscase. Nou mijn punt
was dit is wel een criminele businesscase. En een grote.
En 5 rechercheurs dat lijkt me best wel een impact hebben. Heb je weleens gedacht had ik
dit maar niet gedaan?
Ik heb niet gedacht had ik dit maar niet gedaan. Ik had wel zoiets van moet je nou werkelijk
als overheid omdat je nu te kakken bent gezet moet je nu niet gewoon ruimhartiger zijn. En
had je nu niet gewoon. Ik was gewoon heel erg boos want kijk normaal gedrag was geweest
dat je gewoon me bedankt had. En iemand op enorme kosten jagen en in een lastig parket
brengt. Maar dit is weer de angst voor technologie en dat het misgaat en dat is waar je dan
tegenaan loopt. Je loopt kijk ik weet niet eens ze maakte het heel persoonlijk maar ik weet
niet eens of het wel zo persoonlijk was maar je merkt wel dat het een ja je hebt iets gedaan
wat impact had en dat vonden mensen vervelend en ik had heel sterk het gevoel dat het was
van nou dit soort dingen moesten maar eens niet gebeuren. Het alternatief was geweest dat
heel sluimerend een hele grote groep mensen was gaan zwart reizen en dat wij opeens met
een falend systeem hadden gezeten wat daarna niet meer te redden was. Nee ik had wel iets
wat meer dankbaarheid verwacht.
Maar uit andere hoek heb je wel heel veel dankbaarheid gekregen. Je bent ook
onderscheiden met verschillende.
Ja dat gebeurde zeker en heel veel mensen die begrepen ook echt wel dat dit relevant was en
dat dit ook de kwetsbaarheden onderzoekt. E n je merkt dat de brede stroom mensen toch
heel veel moeite heeft met het worden geconfronteerd met grenzen aan technologie. D at is
eigenlijk wat er nu speelt.
Wat dat brengt ons eerder op soort, wat je al eerder noemde die term, techno-utopisme?
Ja, optimisme hé. H et religieus geloven dat technologie fantastisch is, nooit problemen heeft
en alles kan oplossen.
Als onderzoeker is dat een hele gezonde houding, maar je moet je je daarna wel bedenken
dat als je iets gaan inzetten dit een eindigheid heeft en dat technologie dus niet alle
problemen oplost, en dat je daar wel met gezond verstand naar moet kijken. Wat natuurlijk
was gedacht is: 'We introduceren een OV- chipkaart en daarna hebben wij geen zwartrijders
meer'. Geen agressiviteit in het openbaar vervoer. Na 10 jaar moeten we denk ik vaststellen
dat dat niet gelukt is en dat was voorspelbaar, maar dat betekent niet dat de kaart dus geen
zin heeft gehad. Maar je moet er realistischer in zijn en niet zeggen dat er daarna geen
fouten meer zullen ontstaan. Wat je natuurlijk bij techno-optimisme ziet is dat mensen hun
Transcriptie podcast Project Leven Show (i OS of Android) | PeterJoosten.net | P
roject Leven
hele leven gaan ombuigen. Het hele systeem moet functioneren, daar moet alles maar
inpassen. Dat is koste wat kost. De computer maakt geen fouten. Een is, een computer maakt
wel degelijk fouten, als hij oververhit raakt valt ie uit. Zo zijn er nog wel meer fouten te
bedenken. Twee is, de mensen die aan systemen werken en systemen voeden met informatie
maken ook fouten en dat kan lijden tot enorme ongelukken en daar moeten we voor open
staan. De samenleving word gewoon prettig op het moment dat je uitgaat gaan
faalbaarheid, ook van technologie. I k roep altijd technologie faalt altijd.
Dus als je je dat realiseert dan word het ook makkelijker om te accepteren?
Ja. En ik ben ook een enorme enthousiasteling met technologie, ik ben heel enthousiast in de
watersport, ik ben een gevaar zoals mijn vrouw dat noemt. Maar ik heb allerlei hulpmiddelen
om goed te kunnen navigeren en toch heb ik mijn tweede vaarbewijs gehaald om te kunnen
navigeren. Ik ben net een week op vakantie geweest en ik heb drie keer een oefening gedaan
van, nu zie ik dit en nu zie ik dat. Waar ben ik nu op de kaart? Omdat ik gewoon weet dat er
een keer een dag komt dat alles een keer uitvalt en dat het toch wel fijn is als je dan naar een
veilige haven kunt komen. Technologie heeft gewoon een eindigheid en dat moet je gewoon
voor openstaan, dat is helemaal niet erg en vervolgens kijk je weer op je gps'je en vaar je
weer door op je gps. Technologie is enorm cool en dat moet je ook omhelzen, de kansen moet
je grijpen, maar het moet niet allesbepalend zijn.
We zijn vertrokken in Amsterdam en in etappes via (?) naar Friesland gegaan, naar Lemmer.
En vervolgens van Friesland weer terug door Gelderland heen naar Amsterdam. Fantastisch
mooie tocht en dan besef je ook hoe mooi je eigen land is. En dan is soms het atechnische het
aller-leukste.
Ja, het lukte me vroeger nooit, maar dankzij mijn vrouw lukt het me nu heel goed. Ik vind het
nu gewoon ook prettig om eventjes los te zijn van alles.
Want heb je dan ook een uur per dag je telefoon aan of?
Ik heb de telefoon wel continu aan, maar als die gaat dan gaat die maar,want ook ik kan wel
eens een keer op vakantie zijn. En ik lees mij email dan wel heel beperkt, maar ik pick dan wel
uit wat urgent is uiteraard, want ik zonder me niet volledig af. Maar als je geen ontvangst
hebt, of je komt op een plek waar geen walsstroom is, dan houd gewoon je laptop na een
paar uur ermee op, that's it. Daar zul je het mee moeten doen, en dat vind ik niet heel erg.
Die staat nu nog voor de wet openbaarheid van bestuur, dat is een wet waarmee burger kan
zeggen: 'Overheid, u heeft documenten, die zijn nu niet openbaar, zou u die aan het volk
Transcriptie podcast Project Leven Show (i OS of Android) | PeterJoosten.net | P
roject Leven
willen openbaren?'. Mensen denken wel eens dat alleen zij iets mogen, maar dat is dus niet
zo. Openbaar voor een is openbaar voor allen. Dus iets wat niet publiek is, vraag je dan
eigenlijk om publiek te maken. En dat is een methodiek om te kunnen zien waar jouw
overheid mee bezig is. En om het maatschappelijk debat te kunnen voeren. Je kunt natuurlijk
van alles vinden en overal wat gaan roepen, maar dat kun je pas als je kijkt naar feiten. En
die feiten staan in die documenten en daarvoor moeten ze openbaar worden. Nou, daar
hebben we een wet voor, dat werk tot op zekere hoogte, maar dat werkt wel heel moeizaam,
want je komt een bestuurderscultuur tegen die nog steeds heel erg gericht is op een verticale
samenleving. ''Ik heb een meerderheid in het parlement dus het volk pikt het''. Nou,
bijvoorbeeld nu met die hele discussie rondom vluchtelingen zie je dat dat toch anders werkt.
Dat daar het volk het niet meer zomaar pikt, en dan de straat op gaat, dingen kapotmaakt.
Dat is wel een signaal dat we heel serieus moeten nemen. Dus je zult veel meer moeten delen
en het volk moeten betrekken bij een besluit. En dan kom je toch weer op die horizontale
samenleving uit, daar hoort nu eenmaal transparantie bij en heel vaak krijg je dan ook te
horen: 'Ja, wordt dan eerst zelf maar een transparant', maar de burger die staat tegenover
de overheid al behoorlijk naakt.
Eigenlijk heel veel belangrijke dingen in een persoonlijk leven zijn bij de overheid al bekend in
een of andere vorm. Bij de belastingdienst, de gemeente, de sociale dienst, soms zelfs tot
medische geheimen toe. W ij als burger zijn al heel transparant naar onze overheid toe, en dit
is het stukje waarbij je dus het bestuur kunt toetsen of ze doen wat ze moeten doen.
Ben jij dan ook wel eens van mening dat die gedachte weleens andersom is? Dat jij als
burger een soort digitale kluis hebt en dat jij bepaald wie welke informatie mag zien.
Ik denk dat je dan een onderscheid moet maken tussen bestuurlijke documenten en
documenten die de mens als persoon aangaan. Het zou heel logisch zijn als je die zou hebben.
Dan kom je wel bij ingewikkelde vraagstukken, want de politie mag in het kader van
strafrechtelijk onderzoek soms wel bij persoonsgegevens komen. En als bij mij de vraag komt
' hé, vind je het goed als de politie komt kijken naar xyz?', dan weet ik a) dat er een
strafrechtelijk onderzoek plaatsvindt en b) ik kan altijd nee zeggen. Dus dat is een goede
basisgedachte, met een paar uitzonderingen daarop, maar om dat technisch zo te borgen dat
daar geen misbruik van word gemaakt is gewoon heel moeilijk. Dus ook daarin zal de
technologie maar ten dele een oplossing kunnen zijn.
In aantallen?
Duizenden?
Dat komt ook omdat ik het veel voor klanten doe, dus dat gebeurt veel.
Dat een stichting, of een nieuwsorganisatie bij me komt en zegt, wij willen eigenlijk dit van
de overheid weten en dat is eigenlijk ook een weeffout in het systeem. Een gezonde relatie
tussen burger en overheid, daar zou je eigenlijk moeten hebben dat je een telefoontje pleegt
en zegt van nou, ik wil graag dit hebben en dan krijg je dat gewoon, of je stuurt een mailtje.
Wat zie je gebeuren, als je een mail stuurt dan behandelen veel gemeenten dat al niet. Tot
zover de digitale samenleving meteen, dat is gewoon meteen al de deur uit. Dus daar kun je
al niet zoveel mee, dan belanden mensen in een juridisch traject en dan moet je een
bezwaar, een beroep en dat is allemaal heel ingewikkeld om daar aan informatie te komen.
Dan word er nog wel eens gelogen in zaken, dus dan moet er uiteindelijk toch weer een
rechter aan te pas komen om de kemphaan uit de kaan te halen. Dat doe ik dus voor
klanten.
Ja het is heel vervelend, ik vind het heel jammer dat het zo moet, want het betekent dat wij
als land nog steeds enorm moeizaam zijn in het delen van kennis die de samenleving gewoon
wil hebben. En ondertussen komen de thema's wel steeds dichterbij, die leiden tot onrust, dus
je zou eigenlijk het tegenovergestelde verwachten, dat die overheid steeds sneller
transparant word. Maar het tegendeel is waar, het duurt ook steeds langer voordat je
informatie krijgt.
Maar die transparantie is wel een van die kernpunten van die horizontale samenleving.
Ja, als je dat niet doet dan torn je aan je geloofwaardigheid en aan je legitimiteit, en dat
geld trouwens niet alleen voor bestuurders dat geld ook voor bedrijven. Van een bedrijf word
ook niet meer van die geheimzinnigheid gepikt. En het leuke is, de declaraties van de tweede
kamer vallen niet onder de WOB. En nu zie je RTL nieuws op basis van gewoon sociale druk
toch die declaraties openbaar krijgen. En je merkt dus dat er toch een bepaalde spanning
begint te worden opgebouwd. Dus dat ook gewoon de samenleving zelf zonder de wetgeving
nu die openbaarheid ook eist. Bedrijven worden opener omdat als ze dat niet doen ze het
vertrouwen van hun klanten verliezen.
Kan dat dan ogenschijnlijk ook in conflict komen met privacy , als je dan denkt aan boeken
zoals de Circle waarin je transparantie heel ver gaat of is dat te simpel gezegd.
Dat word natuurlijk vaak als het ultieme argument tegen geroepen dat is maar ten dele
waar . Eerste wat je denk ik moet onderscheiden is de privacy van de bestuurder in zijn privé
leven of de bestuurder als functionaris. Bij transparantie hoort dat de bestuurder als
functionaris dikke vette pech heeft gehad dat hoort gewoon openbaar te zijn. Daar betalen
we hem voor, wij zijn de werkgever , mogen we nog weten waar ons personeel mee bezig is.
Tweede is natuurlijk de bestuurder en de burger gewoon als privé persoon , daar kun je in
heel veel gevallen wel een spanningsveld hebben . Dat is ook voorzien in de wet, daar is een
uitzonderingsgrond voor, dus dat mag je achter houden , en dat is natuurlijk wel een
onderwerp van discussie. Het hangt dus heel erg af wat voor type informatie het is , maar het
kan nu al worden achtergehouden. Alleen ik denk niet dat dat de kern van de zaak is, de kern
van de zaak is kunnen wij volgen wat het bestuur doet. De kern van de zaak is niet kunnen we
bij het volledige register van burgers komen. Daar voorziet de wet in, dat kan niet, maar dat
Ja en wat zijn behalve transparantie nog meer want jij bent bezig met een boek rondom wat
informatie met de samenleving doet en één van de dingen daarvan is die ... en transparantie.
Wat zijn nog meer verkenningen die?
Misschien het belangrijkste onderwerp is de arbeidsmarkt. Daar word heel makkelijk over
heen gewalst. We gaan van een industriële samenleving nu naar een informatiesamenleving.
We zijn heel industrieel ingericht. We houden van machientjes die doosjes uitpoepen. En die
doosjes hebben waarde x en bij mensen noemen we dat uren. Dus we betalen iemand voor
36 uur in de week. Dat die de helft van we week bij het koffieautomaat staat en allemaal
hobby projectjes eromheen heeft omdat hij zit opgesloten in een pand waar die eigenlijk in
plaats van aan de lopende band aan het lopende toetsenbord zit. Dat laat ons relatief koud
maar ondertussen zit er wel een stroom aan de onderkant van de samenleving, die duidelijk
maakt dat dat eindig is of in ieder geval fors gaat verminderen. Bijvoorbeeld de zelf rijdende
auto. Een goeie vriend van mij die heet Fred is taxichauffeur en heeft pas een nieuwe auto
gekocht en het grapje wat ik maakte was: ''Gefeliciteerd is je laatste!'' , want daarna doet de
auto het zelf wel. Hebben we jou niet meer nodig. Het klinkt heel cynisch en flauw maar de
technologie is wel op een punt gekomen dat dat waar is. Trek dat lijntje nou even door want
het gaat niet alleen om de taxichauffeur maar ook om de buschauffeur, want waarom zou ik
nog met de bus gaan als ik straks gewoon met een app een auto kan oproepen, die mij van a
naar b rijd. En als we dat goed in regelen en dat goed neer zetten dan kan dat heel goedkoop
en stap ik ergens in een auto die komt voorrijden als ik hem nodig heb. Vervolgens rijd die me
naar een punt waar ik naar toe moet en heb ik nagenoeg geen personeel meer nodig. Ik ben
nu dat huis aan het bouwen en waar vroeger tientallen mensen aan 1 woning werkte, zie ik
nu een man of 23 op de bouwplaats en er worden 55 woningen gebouwd. Er heeft dus al een
kaalslag plaatsgevonden en natuurlijk, je kunt zeggen er worden dingen preview
aangeleverd en er rijden vrachtwagenchauffeurs heen en weer. Allemaal waar, maar de
verhoudingen zijn veranderd. Dus de bouw heeft dit al. De auto-industrie. Vroeger moest je
een acceptgiro invullen en die werd op de post gedaan en werd door een medewerker van de
bank ingeklopt. Nu klop ik het zelf in het systeem van de bank in. Dat zijn heel veel banen die
verloren zijn gegaan en niet meer terugkomen. Je ziet ook een andere beweging, die wat
beter is hè voor de arbeidsmarkt, namelijk als jij een vak hebt. Een vakmanschap als een
Transcriptie podcast Project Leven Show (i OS of Android) | PeterJoosten.net | P
roject Leven
bakker dat is in de lift. Bakkers hier in Amsterdam zijn enorm populair. Als het allemaal
handgemaakt is. Dus bepaalde vormen van de ouderwetse beroepen leven weer op en dat is
heel positief, maar grosso modo gaan wij minder werken met elkaar. Ik verwoord het heel
negatief worden wij werklozer. Dan is de kernvraag wat doen we daar mee. Je kunt mensen
voor de rest van hun leven naar werk gaan begeleiden. Dat zal voor een deel lukken maar
deels ook niet. Je kunt ook langzamerhand de vraag gaan stellen, hoe geef je die mensen
bestaanszekerheid en moeten wij nog dat maar tegen iedere prijs voorkomen dat de
technologie en robotisering een groot gedeelte van ons werk overneemt. Ik vertel over die
vakantie in ... en die tocht die ik heb gemaakt en het viel me op dat er veel robotgrasmaaiers
waren, dus dan heb je geen tuinman meer nodig om het gras te maaien. Dat is weer zo'n
voorbeeld dat bepaalde beroepen minder hard nodig zijn. Ik zeg nadrukkelijk niet overbodig
worden, want daar geloof ik niet in, omdat je altijd voor bepaalde dingen mensen nodig hebt,
maar voor veel repetitief werk heb je mensen niet meer nodig. Nou dat hoeft helemaal niet
erg te zijn, als we die mensen bestaanszekerheid bieden. Daar moeten we over nadenken en
dat is urgent voor de komende jaren, of je denk er niet over na en op gegeven moment
denken mensen, er worden heel veel mensen werkeloos en ik krijg steeds minder geld de
prijzen blijven stijgen, dus ik ga maar eens de straat op. Dat is het alternatief. Nou wil je
dat nou, dan moeten we niks doen, maar wil je dat voorkomen en willen we aanvaarden dat
de technologie een voordeel heeft, dus niet meer die klokjes van 40 uur productie leveren.
Dat we daar dus niet meer mee hoeven door te gaan tot in lengte der dagen en dat zou ook
hele leuke effecten kunnen hebben. Misschien worden we socialer naar elkaar en maken we
ons wat drukker om de buurt, gaan we wat meer naar een cel structuur dan die grote
internationale samenleving, maar vinden we het interessanter wat er in de wereld om ons
heen gebeurt en dat zou de kwaliteit van leven enorm kunnen verhogen, dus het bied ook
enorme kansen.
Ja economie word echt een hele andere economie en ik denk ook dat we moeten gaan
realiseren dat het woordje groei misschien wel een heel vies woord is en misschien moeten
we maar eens gaan afstappen van altijd maar groter en altijd maar groei groei groei en
groter willen hebben en altijd ook maar de nummer 1 moeten zijn en misschien leg je dan
wat druk bij mensen neer. Misschien moeten we daar ook maar eens anders over denken en
gewoon kijken wat goed is voor de mensheid en voor onszelf en waar we vrolijker van
worden. Maar continue vooraan lopen bij een ratrace is denk ik niet het leukste wat er is in
het leven, maar je mag het wat mij betreft eerlijk gaan doen, maar misschien moeten we dat
als samenleving niet meer bij mensen gaan opleggen en dat zal misschien wel de
kwaliteit van leven verhogen en de negatieve gevolgen dat we dat nu wel doen ook weg
nemen hè want het is wel opmerkelijk dat onze samenleving heel veel zelfmoorden kent en
dat die de laatste jaren enorm zijn toegenomen. He dat een stad als Den Haag eens in de 4
jaar zeg maar in het aantal mensen dat zelfmoord pleegt is wel echt shocking in Europa. En
daar hebben we het niet over maar dat heeft ook een bepaald ja onze samenleving heeft ook
een aantal nare dingen meegemaakt en gebracht. Misschien kunnen we daar nu wat zakelijk
in fiksen. En is het heel fijn dat de technologie wat zaken uit handen neemt. Dan zijn er meer
mensen die tijd hebben voor hun kinderen.
Ja dus het kan ook een teken en meer zingeving en sociale contacten en meer geluk.
En zijn er want ik wou richting het einde van het interview nog een aantal vragen stellen die
ik aan elke gast stel. Of zijn er nog dingen die je rondom waar je nu mee bezig bent met je
boek en gedachten wat je ook nog zou willen delen?
Nou je kunt hier ook niet over nadenken hè dat is gewoon verreweg het makkelijkste we zien
wel waar het schip strand. Dan is er wel de ijzeren regel op internet dat the winner
takes it all en dat gaat toch over het beste zijn dus dat is misschien bijna tegenstrijdig maar
die zoektocht naar die antwoorden op die vragen als we dat niet gaan doen hè dan worden
we misschien wel ernstig ingehaald door heel veel andere landen op een manier dat wij zijn
nu heel afhankelijk van productie en groei en als dat opeens zou wegvallen dan en je hebt
geen antwoord op de vragen die dan voor liggen dan hebben we wel een dijk van een
probleem. En op dat moment een bijna niet oplosbaar probleem. Dus daar moet je wat mee.
Dus ik vind dit wel heel urgent.
Ja ik doe een boek op digitale vloedstorm. Omdat het heeft iets urgentst in zich en aan de
andere kant heb ik juist verteld van de Delta werken. Wij zijn juist het land wat ook in staat is
om die vloedstorm af te wentelen. En daar misschien ook wel een positieve draai aan te
geven. Het hoeft niet altijd negatief te zijn.
Ik vind dat een mooi einde aan het inhoudelijke deel van de podcast. Misschien is het laatste
deel ook nog heel inhoudelijk dat weet ik niet. Maar ik heb nog een paar korte vragen.
Antwoorden hoeven niet kort. Wat wilde je worden toen je vroeger klein was?
Poeh natuurlijk wilde ik ooit bij de politie en brandweerman worden en ook iets met
computers doen net zoals mijn vader. Eigenlijk ik heb nooit een vaste droom gehad, maar dat
waren wel de belangrijkste natuurlijk. En sowieso heb ik ook alle jongensdromen ook wel
gehad. Op de middelbare school wilde ik zelfs priester worden. Maar uiteindelijk ja weet je ik
vind niet heel jammer dat het allemaal wat anders is gelopen. Alles behalve.
Heb jij een gewoonte die sommige mensen gek of opvallend of raar vinden?
Nee ik zit me gewoon suf te piekeren van wat zo'n gewoonte zou zijn.
Heel veel mensen denken vaak dat ik een hekel heb aan de overheid en daar stoor ik me wel
heel erg aan. Omdat juist ja voor mij is het ik doe wat ik doe omdat ik enorm van mijn land
hou en me enorm zorgen maak en wat ik zie dat wat ik doe wel effect sorteert. Hè het wijzen
op data lekken heeft wel er door geleid tot wetgeving dat er nu een meldplicht is en nu begin
je heel langzaam een te zien in hoe systemen worden ontwikkeld hoe wordt nagedacht over
omgang met persoonsgegevens. Daar moet je soms heel irritant voor zijn. En nee dat vind ik
niet leuk maar dat is wel iets wat mee komt met als je wat wil bereiken dus het gaat bij mij
Transcriptie podcast Project Leven Show (i OS of Android) | PeterJoosten.net | P
roject Leven
wel op een manier waar ik soms last van heb. Ik vind dat wel heel erg als mensen dat van me
denken.
Van Christensen?
Ja van Clayton Christensen. En dat heeft toch er mee te maken dat het hele leuke paradox
weergeeft en ook een soort ik vind dat boek is echt een wake up call voor heel veel mensen
met wat echt belangrijk is en waar een hele grote instituties kunnen omvallen.
Ik vind recentelijk making a murderer die heb ik ademloos uitgekeken. Vond ik buitengewoon
goed gedocumenteerd en het verhaal van het systeem weergeeft. En ook zorgwekkend en of
hij het gedaan heeft of niet we hebben met elkaar een systeem afgesproken en daar houden
we ons niet aan ja dan ?????
dewinter. com en ja als het straks is overgehaald wordt het ook dokterwob.nl.
@brenno.
@brenno? Hartstikke leuk. Wat vond jij zelf van het interview?
Ja leuk en ik vind dat je hele leuke inhoudingen waarbij je echt wel het verhaal wil horen en
er heel open in staat en dat is dat vind ik heel prettig.
Much more than documents.
Discover everything Scribd has to offer, including books and audiobooks from major publishers.
Cancel anytime.