You are on page 1of 120

Problemas

M(x) (kN·m)
de resistencia
de materiales X(m)

Álvaro Fernández
M(x) (kN·m)

Jorge Lampurlanés
Lluís Puigdomènech
X(m)

M q

L/2 L/2

M
q

L/2 L/2
z
eines 72

Problemas de resistencia de materiales

Álvaro Fernández Serrano


Jorge Lampurlanés Castel
Lluís Puigdomènech Franquesa

Departament d’Enginyeria Agroforestal


Universitat de Lleida
ISBN: 978-84-8409-511-8

© Edicions de la Universitat de Lleida, 2012


© del text: els autors

Maquetación
Edicions i Publicacions de la UdL

Diseño de portada
cat & cas

Qualsevol forma de reproducció, distribució, comunicació pública o transformació d’aquesta obra


només pot ser realitzada amb l’autorització dels seus titulars, llevat d’excepció prevista per la llei.
'LULJHL[L¶V D &('52 &HQWUR (VSDxRO GH 'HUHFKRV 5HSURJUi¿FRV ZZZFHGURRUJ  VL QHFHVVLWD
fotocopiar o escanejar fragments d’aquesta obra.
Índice

1. Introducción ......................................................................................................... 7
1.1. Objeto del libro ............................................................................................ 7
1.2. Bases de cálculo ........................................................................................... 7
1.3. Ejes .............................................................................................................. 8
1.4. Criterio de signos ......................................................................................... 9
1.5. Notación y unidades................................................................................... 11
1.6. Cálculo de reacciones ................................................................................ 12
1.7. Cálculo de esfuerzos internos .................................................................... 13
1.8. Resistencia de las secciones de acero ........................................................ 14
1.9. Resistencia de las secciones de madera ..................................................... 16
1.10. Cálculo de deformaciones........................................................................ 20
1.11. Vigas hiperestáticas .................................................................................. 22
1.12. Vigas continuas ........................................................................................ 22
2. Cálculo de reacciones y esfuerzos internos ....................................................... 25
Enunciados ........................................................................................................ 25
Soluciones ......................................................................................................... 29
3. Resistencia de las secciones de acero ................................................................ 41
Enunciados ........................................................................................................ 41
Soluciones ......................................................................................................... 48
4. Resistencia de las secciones de madera ............................................................. 69
Enunciados ........................................................................................................ 69
Soluciones ......................................................................................................... 72

5
5. Deformaciones en vigas ..................................................................................... 75
Enunciados ........................................................................................................ 75
Soluciones ......................................................................................................... 83
6. Vigas hiperestáticas .......................................................................................... 101
Enunciados ...................................................................................................... 101
Soluciones ....................................................................................................... 104
7. Vigas continuas .................................................................................................111
Enunciados .......................................................................................................111
Soluciones ....................................................................................................... 113
8. Bibliografía ...................................................................................................... 117

6
1. Introducción

1.1. Objeto del libro

Este libro surge como una recopilación del material docente elaborado por los auto-
res para las diferentes asignaturas de construcción que han incluido los contenidos de
resistencia de materiales en los sucesivos planes de estudios de la Escuela Técnica
Superior de Ingeniería Agraria de la Universidad de Lleida. En el proceso de actua-
lizar contenidos y regularizar formatos ha resultado este documento.

Es una recopilación de problemas que abarca desde el cálculo de reacciones hasta


la resolución de vigas hiperestáticas, incluyendo el dimensionamiento y compro-
bación de secciones de acero y de madera de acuerdo con el Código Técnico de la
(GL¿FDFLyQ (CTE). Se concibe este libro como una herramienta de ayuda para el
estudiante de ingeniería que debe abordar el estudio de estos temas básicos antes de
enfrentarse a la teoría de estructuras y al cálculo de estructuras de hormigón, acero
o madera.

Se incluyen 58 problemas con sus respectivas soluciones y un breve apartado en el


que de forma resumida se describen el modelo teórico y el proceso de cálculo se-
guidos, entendiendo que el estudiante que recurre a este libro ya conoce la teoría y
que, habiendo resuelto algunos problemas, necesita material para seguir practicando.

El libro se estructura en seis bloques: cálculo de reacciones y esfuerzos internos en


vigas isostáticas, tensiones normales en vigas de acero, tensiones normales en vigas
de madera, deformaciones en vigas, vigas hiperestáticas y vigas continuas. Para cada
bloque se presentan los enunciados y las soluciones por separado, incitando de esta
manera al estudiante a que intente resolver el problema sin mirar el resultado.

1.2. Bases de cálculo

Características geométricas de las vigas

En los problemas propuestos se trabaja con vigas de directriz recta, sección constan-
te e inercia constante. Las secciones consideradas tienen dos ejes perpendiculares de

7
simetría y las cargas que actúan sobre la viga están siempre contenidas en el plano
vertical que contiene a uno de dichos ejes.

Hipótesis de comportamiento elástico y lineal

El material de la viga tiene un comportamiento perfectamente elástico y se cumple


la ley de Hooke, ya que existe una relación lineal entre la tensión y la deformación.

Principio de Saint-Venant

Si sobre una viga actúan dos sistemas de carga equivalentes, es decir, que tengan la
misma fuerza resultante y el mismo momento resultante, las tensiones causadas por
cualquiera de los dos sistemas son iguales, excepción hecha de los efectos locales de
las cargas, que no se tratan aquí.

Principio de superposición de efectos

El efecto producido por un sistema de cargas sobre una viga es igual al que resulta
de la suma de los efectos producidos por cada carga aplicada de forma individual.

Hipótesis de Bernoulli

Las secciones inicialmente planas y perpendiculares al eje de la viga siguen siendo


planas y perpendiculares al eje una vez que la viga se ha deformado y dichas sec-
ciones han girado respecto a su posición inicial vertical. Esto supone despreciar la de-
IRUPDFLyQFDXVDGDSRUHOHVIXHU]RFRUWDQWHIUHQWHDODRULJLQDGDSRUHOÀHFWRUORFXDO
es una buena aproximación para las vigas en las que las dimensiones de la sección son
pequeñas en comparación con la longitud, como ocurre en la mayoría de los casos.

1.3. Ejes

Los ejes coinciden con los utilizados en el CTE.

cdg

8
El origen del eje x se toma siempre en el extremo izquierdo de la viga. El origen de
los dos ejes transversales se sitúa en el centro de gravedad de la sección.

1.4. Criterio de signos

Acciones y reacciones

Conocidas las reacciones, se representa cada una con el sentido que tiene en realidad
y se trabaja siempre con su valor absoluto.

Esfuerzos internos

El criterio de signos para los esfuerzos internos se establece a partir de la deforma-


ción que causan en la viga:

Axil:

N N N N

Cortante:

V V V V

Flector:

M M

M M

9
Tensiones normales

Las de tracción se toman como positivas y las de compresión, como negativas.

0

V[

Deformaciones

/RVGHVSOD]DPLHQWRVYHUWLFDOHV į KDFLDDEDMRVHFRQVLGHUDQSRVLWLYRVGHDFXHUGR
FRQORVHMHVGH¿QLGRVDQWHULRUPHQWH/RVJLURV ı GHODVVHFFLRQHVVHFRQVLGHUDQ
positivos cuando tienen sentido horario y negativos cuando son antihorarios. El radio
GHFXUYDWXUD ȡ HVSRVLWLYRFXDQGRHOFHQWURGHFXUYDWXUD 2 VHHQFXHQWUDSRUHQFL-
PDGHODYLJDORTXHRFXUUHVLHPSUHTXHHOPRPHQWRÀHFWRUHVSRVLWLYRGHDFXHUGR
FRQHOFULWHULRGHVLJQRVGH¿QLGRDQWHULRUPHQWH

2

U†
T  T

G 

10
1.5. Notación y unidades

Notación

Letras latinas

A: área de la sección
E: módulo de elasticidad
I: momento de inercia
L: longitud de una viga
0 PRPHQWRÀHFWRU
0 PRPHQWR DFFLyQH[WHULRU
N: esfuerzo axil
P: carga puntual
R: reacción
V: esfuerzo cortante
W: módulo resistente
b: ancho de una sección
f: resistencia
I ÀHFKD
h: canto de una sección
k: factor que afecta a la resistencia de la madera
q: carga uniformemente repartida

Letras griegas

Ȗ FRH¿FLHQWHSDUFLDOGHVHJXULGDG
į GHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOHQXQDYLJD
ș iQJXORJLUDGRSRUXQDVHFFLyQGHXQDYLJD
ı WHQVLyQQRUPDO

Subíndices

 UHODWLYRDHVIXHU]RVSDUDOHORVDOD¿EUDGHODPDGHUD
E: efecto de las acciones
G: relativo a las acciones
M: material
R: resistencia
c: relativo a la compresión
d: valor de cálculo
GHI GHÀXHQFLD
dif: diferida
el: elástico

11
ini: inicial
k: valor característico
P UHODWLYRDODÀH[LyQGHPDGHUDDVHUUDGD
PRG GHPRGL¿FDFLyQ
pl: plástico
t: relativo a la tracción
tot: total
x: relativo al eje x
y: relativo al límite elástico
y: relativo al eje y

Unidades

(VWiQHVSHFL¿FDGDVHQFDGDSUREOHPD&RQFDUiFWHUJHQHUDOVHXVDQODVVLJXLHQWHV

Longitud de la viga: m
Dimensiones de las secciones: mm
Área de las secciones: mm2
Módulo resistente: mm3
Momento de inercia: mm4
Fuerza: kN
Fuerza distribuida: kN·m-1
Momento: kN·m
Tensión normal: N·mm-2
Módulo de elasticidad: N·mm-2
Desplazamiento vertical de la viga: mm
Giro de las secciones: rad

1.6. Cálculo de reacciones

Se consideran tres tipos de enlaces según los grados de libertad restringidos:

Apoyo móvil, rodillo o deslizadera: impide el desplazamiento vertical

Rz

12
$SR\R¿MRRUyWXODLPSLGHHOGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDO\HOKRUL]RQWDO

Rx

Rz

Empotramiento: impide el giro, el desplazamiento vertical y el horizontal

My

Rx

Rz

Como todas las fuerzas implicadas en el problema están contenidas en el plano xz, el
conjunto de acciones y reacciones que actúan sobre una viga cumplen las ecuaciones
de equilibrio del sólido rígido en el plano:

¦F x 0 ¦Fz 0 ¦M y 0

(VWDVWUHVHFXDFLRQHVVRQVX¿FLHQWHVSDUDHOFDVRGHODVvigas isostáticas, en las que


se restringen tres grados de libertad. Una vez resuelto el sistema de ecuaciones, si
alguna reacción resulta con signo negativo se entiende que inicialmente ha sido re-
presentada con el sentido contrario al que tiene en realidad. En tal caso, se cambia el
sentido de las que hayan salido negativas y en el cálculo posterior se trabaja con el
valor absoluto de todas las reacciones.

1.7. Cálculo de esfuerzos internos

El cálculo de los esfuerzos internos se realiza cortando la viga por la sección trans-
versal que se quiere estudiar y aislando una de las dos partes en que queda dividida.
Se representan entonces en la sección de corte los esfuerzos internos con sus sentidos
positivos y se estudia el equilibrio en el plano de la parte aislada, de la misma forma
que en el cálculo de las reacciones. El conjunto de acciones, reacciones y esfuerzos
internos que actúa sobre la parte de la viga que se ha aislado debe cumplir con las
tres ecuaciones de equilibrio.
13
Sección Frontal Sección Dorsal
V M M
N N

x
L-x
(L: longitud total de la viga)

¦F x 0 ¦Fz 0 ¦M y 0

2EVHUYDQGRORVFDPELRVGHVLJQRGHOPRPHQWRÀHFWRU\WHQLHQGRHQFXHQWDHOFULWH-
ULRGHVLJQRVGH¿QLGRHQHODSDUWDGR1.4, se puede dibujar la deformación aproxi-
madaGHODYLJD(QODVVROXFLRQHVDORVSUREOHPDVVHPDUFDHOSXQWRGHLQÀH[LyQGH
ODFXUYDWXUDTXHFRLQFLGHFRQHOSXQWRHQHOTXHHOÀHFWRUFDPELDGHVLJQR

1.8. Resistencia de las secciones de acero

6HVLJXHHOFULWHULRGHO&7( 'RFXPHQWR%iVLFR6($ 

En los ejercicios propuestos se utilizan SHU¿OHV,3(, por ser de cálculo sencillo al


tener dos ejes de simetría en su sección. El tipo de acero es S275:

Límite elástico f y = 275 N·mm-2

Módulo de elasticidad E = 2,1·105 N·mm-2

Para comprobar o dimensionar secciones, en este documento se trabaja siempre den-


tro del campo elástico y no se tiene en cuenta la interacción entre esfuerzo cortante y
PRPHQWRÀHFWRUVLPSOL¿FDFLyQTXHHQYLJDVQRUPDOPHQWHHVYiOLGD

En el caso de esfuerzos axiles de compresión en este documento no se considera


el pandeo, lo que no debe llevar a la errónea conclusión de que se desprecia su
importancia. En tanto en cuanto es un efecto de segundo orden, debe ser objeto
de un cuidadoso estudio posterior, tradicionalmente incluido en las asignaturas de
cálculo de estructuras metálicas.

Características mecánicas del acero

fy : límite elástico (275 N·mm-2SDUDHODFHUR6 

14
fyd : resistencia de cálculo. Es la que se utiliza realmente en los cálculos de resistencia.

fy
fyd
JM0

J M 0    FRH¿FLHQWH SDUFLDO GH VHJXULGDG UHODWLYR D OD SODVWL¿FDFLyQ


del material.

Resistencia de las secciones a esfuerzos axiles


N Ed
Se debe cumplir: d
N pl  Rd
donde,

NEd : esfuerzo axil de cálculo. Valor del esfuerzo que se usa realmente en el cálculo.

NEd = γG NEk

NEk : esfuerzo axil característico. El que se obtiene del cálculo de esfuerzos


internos.

J G FRH¿FLHQWHSDUFLDOGHVHJXULGDGGHODVDFFLRQHV&RPRSULPHUDDSUR[LPDFLyQ
se puede tomar un valor de 1,5.

Npl,Rd : resistencia de las secciones a esfuerzos axiles. Valor máximo del esfuerzo axil
que resisten las secciones. Se utiliza la resistencia plástica, que corresponde a aquella
VLWXDFLyQHQODTXHWRGDVODV¿EUDVDOFDQ]DQHOOtPLWHHOiVWLFR

Npl,Rd = A · fyd

A : área de la sección.

5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDÀH[LyQ

M y Ed
Se debe cumplir: d 
M el Rdy

15
donde,

My,Ed PRPHQWRÀHFWRUGHFiOFXOR9DORUGHOHVIXHU]RTXHVHXVDUHDOPHQWHHQHOFiOFXOR

My,Ek PRPHQWRÀHFWRUFDUDFWHUtVWLFR(OTXHVHREWLHQHHQHOFiOFXORGHHVIXHU]RV
internos.

My,Ed = γG My,Ek

Mel,Rdy UHVLVWHQFLDHOiVWLFD9DORUGHOPRPHQWRÀHFWRUTXHSXHGHVRSRUWDUODVHFFLyQ
sin llegar a superar la resistencia de cálculo, que corresponde a aquella situación en
ODTXHOD¿EUDPiVVROLFLWDGDDOFDQ]DHOOtPLWHHOiVWLFR

Mel,Rdy = Wel,y · fyd

Wel,y : módulo resistente elástico.

5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDHVIXHU]RVFRPELQDGRVD[LOHV\GHÀH[LyQ

6RORVHHVWXGLDQFDVRVFRQÀH[LyQHQHOSODQR[]
1 (G 0 \  (G
Se debe cumplir:  d
1 SO  5G 0 HO  5G\

1.9. Resistencia de las secciones de madera

6HVLJXHHOFULWHULRGHO&7( 'RFXPHQWR%iVLFR6(0 

En los ejercicios propuestos se utilizan secciones rectangulares de madera maciza


por ser de cálculo sencillo.

Al igual que en el acero, para comprobar o dimensionar secciones, en este documen-


to se trabaja siempre dentro del campo elástico1 y no se tiene en cuenta la interacción
GHOHVIXHU]RFRUWDQWHVLPSOL¿FDFLyQTXHHQYLJDVQRUPDOPHQWHHVYiOLGD

En cuanto a los esfuerzos axiles, solo se estudian los casos de tracción y compresión
SDUDOHODVDOD¿EUD,JXDOTXHHQODVYLJDVGHDFHURHQHOFDVRGHHVIXHU]RVD[LOHVGH
compresión no se considera el pandeo por los motivos ya expuestos.

1. La madera, en realidad, presenta un comportamiento elástico y plástico casi desde que comienza a de-
formarse. No obstante, es práctica común aceptar una relación lineal en el diagrama tensión-deformación.

16
Características mecánicas de la madera

Madera aserrada. Coníferas y chopo

Valores Clases resistentes


característicos
(N·mm-2) C14 C16 C18 C20 C22 C24 C27 C30 C35 C40 C45 C50

Resistencia a
fm,k 14 16 18 20 22 24 27 30 35 40 45 50
ÀH[LyQ

Resistencia a
compresión
fc,0,k 16 17 18 19 20 22 22 23 25 26 27 29
paralela a la
¿EUD

Resistencia
a tracción
ft,0,k 8 10 11 12 13 14 16 18 21 24 27 30
paralela a la
¿EUD

Módulo de
elasticidad
E0,k 4,7 5,4 6,0 6,4 6,7 7,4 7,7 8,0 8,7 9,4 10,0 10,7
paralelo a la
¿EUD Â3

Los valores de cálculo de las resistencias se obtienen aplicando a los valores carac-
WHUtVWLFRVHOFRH¿FLHQWHSDUFLDOGHVHJXULGDGGHOPDWHULDO\HOIDFWRUGHPRGL¿FDFLyQ
Para vigas de madera aserrada de canto superior a 150 mm, con cargas perma-
nentes, se puede trabajar con los siguientes valores:

JM 1,3 FRH¿FLHQWHSDUFLDOGHVHJXULGDGGHOPDWHULDO

k mod 0,6 IDFWRUGHPRGL¿FDFLyQGHODUHVLVWHQFLDSDUDXQDFODVHGHVHUYLFLRy2.

k mod 0,5 IDFWRUGHPRGL¿FDFLyQGHODUHVLVWHQFLDSDUDXQDFODVHGHVHUYLFLR

5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD

Se debe cumplir: V t ,0, d d f t ,0, d

2. Clase de servicio 1: estructuras expuestas a un ambiente interior.


Clase de servicio 2: estructuras a cubierto, pero abiertas, expuestas al ambiente exterior. También se
incluyen las piscinas cubiertas.
Clase de servicio 3: estructuras expuestas a un ambiente exterior sin cubrir.

17
donde,

V t ,0, d YDORUGHFiOFXORGHODWHQVLyQQRUPDOGHWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD(VODTXH
se utiliza realmente en los cálculos de resistencia.

ı t,0,d = γG · ı t, 0, k

V t ,0, k  YDORU FDUDFWHUtVWLFR GH OD WHQVLyQ QRUPDO GH WUDFFLyQ SDUDOHOD D OD ¿EUD
obtenida a partir de los esfuerzos internos.
N Ek
V t  k 
A
NEk YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHOHVIXHU]RD[LOGHWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUDREWHQLGR
en el cálculo de esfuerzos internos.

A : área de la sección.

J G FRH¿FLHQWHSDUFLDOGHVHJXULGDGGHODVDFFLRQHV&RPRSULPHUDDSUR[LPDFLyQ
se puede tomar un valor de 1,5.

f t ,0, d YDORUGHFiOFXORGHODUHVLVWHQFLDDWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD

f t ,0, k YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHODUHVLVWHQFLDDWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD

f t , 0 ,k
f t , 0 ,d k mod ˜
JM

5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDFRPSUHVLyQSDUDOHODDOD¿EUD

Se debe cumplir: V c ,0,d d f c ,0,d

donde,

V c ,0,d YDORUGHFiOFXORGHODWHQVLyQQRUPDOGHFRPSUHVLyQSDUDOHODDOD¿EUD/DTXH
se utiliza realmente en los cálculos de resistencia.

ı c,0,d = γG · ı c, 0, k

V c ,0,k  YDORU FDUDFWHUtVWLFR GH OD WHQVLyQ QRUPDO GH WUDFFLyQ SDUDOHOD D OD ¿EUD
obtenida a partir de los esfuerzos internos.
N Ek
V c   k
A
18
NEk YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHOHVIXHU]RD[LOGHWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUDREWHQLGR
en el cálculo de esfuerzos internos.

A : área de la sección.

f c ,0,d YDORUGHFiOFXORGHODUHVLVWHQFLDDWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD

f c , 0 ,k
f c , 0 ,d k mod ˜
JM
f c ,0,k YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHODUHVLVWHQFLDDWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD

5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDÀH[LyQVLPSOH

Se debe cumplir: V m ,d d f m ,d

donde,

V m, d YDORUGHFiOFXORGHODWHQVLyQQRUPDODÀH[LyQ/DTXHVHXWLOL]DUHDOPHQWHHQ
los cálculos.

ı m, d = γG · ı m, k

V m, k YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHODWHQVLyQQRUPDODÀH[LyQ
K
0 \  (N ˜
V P N 
,\

My,Ek YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHOPRPHQWRÀHFWRU(OTXHVHREWLHQHHQHOFiOFXORGH
esfuerzos internos.

h : canto de la sección.

Iy : momento de inercia.

fm,d YDORUGHFiOFXORGHODUHVLVWHQFLDDÀH[LyQ

f m ,k
f m ,d k mod ˜
JM

f m, k YDORUFDUDFWHUtVWLFRGHODUHVLVWHQFLDDÀH[LyQ

19
5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDHVIXHU]RVFRPELQDGRVGHÀH[LyQVLPSOH
\GHWUDFFLyQSDUDOHODDOD¿EUD

V t , 0 ,d V m ,d
Se debe cumplir:  d1
f t , 0 ,d f m ,d

5HVLVWHQFLDGHODVVHFFLRQHVDHVIXHU]RVFRPELQDGRVGHÀH[LyQVLPSOH
\GHFRPSUHVLyQSDUDOHODDOD¿EUD

V F   G V P G
Se debe cumplir:  d
V
f c,0,d
I   G I P G

1.10. Cálculo de deformaciones

Se obtiene la ecuación de la elástica por el procedimiento de integrar dos veces res-


pecto de x la ecuación diferencial de la elástica:

 0 [
] cc [
(, \

donde,

z cc x : segunda derivada de la ecuación de la elástica.

M x HFXDFLyQGHOPRPHQWRÀHFWRU

E : módulo de elasticidad (acero: 2,1·105 N·mm-2PDGHUDYHUSiJLQD 

I y : momento de inercia.

Al integrar una vez se obtiene la primera derivada de la ecuación de la elástica, con


la que se calculan los giros de las secciones3. Después de integrar una segunda vez,
se obtiene la ecuación de la elástica, con la que se calculan los desplazamientos
verticales.

&XDQGRODIXQFLyQTXHGH¿QHHOPRPHQWRÀHFWRUFDPELDHQGLIHUHQWHVWUDPRVGHOD
viga, se calcula una ecuación de la elástica para cada tramo.

3. Al tratarse de giros muy pequeños, se asume la simplificación de que el ángulo en radianes y su


tangente tienen el mismo valor.

20
3DUDFDGDWUDPRGHPRPHQWRÀHFWRUDSDUHFHQGRVFRQVWDQWHVGHLQWHJUDFLyQHQHO
SURFHVRFX\RYDORUVHHQFXHQWUDGH¿QLHQGRODVcondiciones de contorno necesa-
rias. En primer lugar, a partir de las restricciones que imponen los enlaces: la sección
de una viga en la que existe un apoyo no puede desplazarse verticalmente y la sec-
ción que está empotrada no puede girar ni desplazarse verticalmente. Y, en segundo
OXJDUFXDQGRHOÀHFWRUHVWiGH¿QLGRHQYDULRVWUDPRVUHFXUULHQGRDODFRQWLQXLGDG
de la deformación.

&RPSUREDFLyQGHÀHFKD

Se obtiene el máximo desplazamiento vertical a partir de la ecuación de la elástica.


Dicho desplazamiento estará situado en el punto de tangente horizontal4, en las vigas
biapoyadas, y en el extremo libre, en el caso de vigas empotradas.

(OYDORUGHODÀHFKDREWHQLGRFRQORVYDORUHVFDUDFWHUtVWLFRVGHODVDFFLRQHVVHFRP-
para con el límite dado.

En el caso de vigas de madera, hay que considerar además una deformación diferida
en el tiempo:

G tot G ini  G dif

donde,

G tot : deformación total.

G ini : deformación inicial, obtenida mediante la ecuación de la elástica.

G dif : deformación diferida.

G dif G ini ˜ <2 ˜ k def

<2 FRH¿FLHQWHGHVLPXOWDQHLGDG3DUDFDUJDVSHUPDQHQWHVYDOH

k def IDFWRUGHÀXHQFLDHQIXQFLyQGHODFODVHGHVHUYLFLR3DUDPDGHUDPDFL]DWRPD
los siguientes valores:

4. En un caso general, la flecha se encuentra en el punto de tangente paralela a la directriz de la viga an-
tes de la deformación. En este caso solo se han considerado vigas horizontales y, por lo tanto, la flecha
se encuentra en el punto de tangente horizontal.

21
Clase de servicio
1 2 3
kdef 0,6 0,8 2,0

1.11. Vigas hiperestáticas

&RPRODVIXHU]DVTXHDFW~DQVREUHODYLJDHVWiQFRQWHQLGDVHQHOSODQR[]HVVX¿-
ciente con restringir tres grados de libertad para garantizar el equilibrio de la viga
frente a cualquier sistema de acciones. Por lo tanto, una viga con cuatro o más res-
tricciones tendrá reacciones redundantes y las tres ecuaciones del equilibro en el
SODQRQRVHUiQVX¿FLHQWHVSDUDHQFRQWUDUODVWRGDVVLHQGRQHFHVDULDODLQWURGXFFLyQ
de nuevas ecuaciones.

Estas vigas se resuelven por el PpWRGRGHODÀH[LELOLGDG5. Para encontrar las reac-


ciones, se sigue siempre el mismo procedimiento general:

a. Se eliminan tantas restricciones como sea necesario hasta conseguir una viga
isostática.

b. Se introducen acciones exteriores equivalentes en lugar de las denominadas reac-


ciones hiperestáticas eliminadas en el paso anterior. Estas acciones exteriores, me-
diante su posible efecto en deformación, sustituyen las restricciones eliminadas.

c. Se introducen las condiciones de deformación que sustituyen a las limitaciones


eliminadas en el primer paso.

Al resolver el sistema de ecuaciones o ecuación resultante se deduce el valor de las


reacciones hiperestáticas previamente eliminadas, de forma que el problema queda
reducido a una viga isostática equivalente a la hiperestática inicial.

1.12. Vigas continuas

Se consideran como tales aquellas vigas hiperestáticas que tienen dos o más vanos
y se resuelven por el método de los momentos, que es un caso concreto del método
GHODÀH[LELOLGDG

5. Se pueden resolver también por el método de la rigidez, que suele utilizarse en el cálculo matricial
de estructuras.

22
a. Se corta la viga por los apoyos, resultando tantas vigas independientes como va-
nos hubiera en un principio.

b. 6HLQWURGXFHQFRPRDFFLRQHVH[WHULRUHVORVPRPHQWRVÀHFWRUHVVREUHORVDSR\RV
eliminados al cortar la viga, haciendo cada vano independiente de los contiguos.

c. Se introducen las condiciones de deformación de que los giros sobre los apoyos
son iguales por la derecha y por la izquierda, condición derivada de la continui-
dad de la deformación.

Una vez resuelto el sistema de ecuaciones o ecuación resultante, se obtiene el valor


de los momentos sobre los apoyos y se puede resolver cada vano independiente
como una viga isostática.

23
2. Cálculo de reacciones y esfuerzos internos

Enunciados
Para cada una de las siguientes vigas:

‡ Calcular las reacciones.

‡ Calcular los esfuerzos internos y representar los diagramas.

‡ Representar la deformación aproximada de la viga.


3 3

/ / /

N1ÂP

P P P

25

N1ÂP N1ÂP

P

0
80 kN·m

P P

N1 N1 N1

P P P P

N1ÂP

P P

26

 N1


N1ÂP 
N1

P P P


N1ÂP

P


N1

N1ÂP
N1ÂP

N1

P P P P


N1

N1ÂP

 N1ÂP

N1

P P P P

27


N1ÂP

 N1ÂP
N1

P P


N1 N1

N1ÂP
 N1ÂP
N1

P P P



N1ÂP

P P P



N1  N1  N1

N1ÂP N1

P P P P

28
Soluciones
1)
3 3

/ / / 3


3


3


9 [



3


[

3/
0 [ 

[

2)


N1ÂP N1ÂP 

P P P
N1

    

9 [  N1






[ P 

    

0 [  N1ÂP 






[ P 

29
3)
N1ÂP
N1ÂP

N1 P
N1


9 [  N1





          
[ P 

0 [  N1ÂP 






          
[ P 

4)
N1ÂP

P P
N1 N1


9 [  N1


          
[ P 

0 [  N1ÂP 




           


[ P 

30
5)
N1 N1 N1

N1 P P P P N1




9 [  N1



             



[ P 

0 [  N1ÂP 








            
[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0 -75 0
3 -75 225
3 -25 225
6 -25 300
6 25 300
9 25 225
9 75 225
12 75 0

31
6)


N1ÂP 

N1 P P N1


9 [  N1

       






[ P 



0 [  N1ÂP


       
[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -8,25 0,00
2,36 0,00 9,73
3,00 2,25 9,00
3,00 2,25 9,00
7,00 2,25 0,00

32
7)
 N1

N1ÂP
N1

N1
P P P
N1  N1


1 [  N1




        
[ P



9 [  N1


          x N(x) V(x) M(x)

(m) (kN) (kN) (kN·m)

[ P  0 0 0 0
         2 0 10 -10
 2 30 2,5 -10

0 [  N1ÂP 


6 30 2,5 -20
 6 30 -10 -20


8 30 -10 0
[ P 

8)
N1ÂP
N1ÂP

P

0 [  N1ÂP 






     
[ P 

33
9)
N1

N1ÂP
N1ÂP

N1
N1

P P P P


N1 N1

1 [  N1




         
[ P


9 [  N1



          


[ P 

0 [  N1ÂP 



         



[ P 

x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0 0 20,0 0
2,00 0 20,0 -40
2,00 35 -15,0 -40
3,00 35 -15,0 -25
3,00 35 -15,0 -25
4,91 35 -11,2 0
8,00 35 -5,0 25
8,00 35 0,0 25
9,00 35 0,0 25

34
10)
N1
N1ÂP

 N1ÂP

N1

N1
P P P P
N1 N1


1 [  N1






         
[ P


9 [  N1



          


[ P 

0 [  N1ÂP 




         



[ P 

x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0,00 60 18,0 48
2,00 60 18,0 12
2,00 60 18,0 12
2,62 60 24,5 0
6,00 60 34,0 -92
6,00 0 -34,0 -92
7,00 0 -30,0 -60
7,00 0 -30,0 -60
9,00 0 -30,0 0

35
11)

N1ÂP
 N1ÂP
N1

N1

P P
N1 N1



1 [  N1




        
[ P


9 [  N1



         


[ P 

0 [  N1ÂP 



         



[ P 

x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0,00 45 -10,5 0
2,62 45 0,0 13,8
5,25 45 10,5 0,0
6,00 45 13,5 -9,0
6,00 45 13,5 -9,0
9,00 45 13,5 -36

36
12)
N1 N1

N1ÂP
 N1ÂP
N1

N1

N1 P P P N1


1 [  N1






        
[ P

9 [  N1




        



[ P 

0 [  N1ÂP 








        
[ P 

x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0 50 -35 0
1 50 -31 33
1 50 -19 33
5 50 -3 77
5 50 13 77
8 50 25 20

37
13)


N1ÂP

P P P


N1 N1


9 [  N1



           



[ P 




0 [  N1ÂP 


          



[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 0 0
2,00 8 -8
2,00 -12 -8
2,76 -9 0
5,00 0 10
7,24 9 0
8,00 12 -8
8,00 -8 -8
10,00 0 0

38
14)
N1 N1 N1


N1ÂP N1

N1

P P P P
N1 N1

1 [  N1






               
[ P 



9 [  N1




                


[ P 


0 [  N1ÂP


                




[ P 

x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0,00 0 35 0,0
2,00 0 35 -70,0
2,00 60 -39,9 -70,0
4,17 60 -24,7 0,0
7,69 60 0,0 43,4
10,00 60 16,2 24,8
10,00 60 66,2 24,8
10,37 60 68,7 0,0
12,00 60 80,2 -121,5
12,00 60 -51,0 -121,5
15,00 60 -30,0 0,0

39
3. Resistencia de las secciones de acero

Enunciados


N1 ,3( N1

6

'HFLGLUVLHOSHU¿OSURSXHVWRHVDFHSWDEOHSDUDODVLWXDFLyQGHFDUJDGHOD¿JXUD
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.


N1 N1
6

(OHJLUXQSHU¿O,3(YiOLGRSDUDODVLWXDFLyQGHFDUJDGHOD¿JXUD
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.


3 ,3( 3
6

Calcular el máximo valor que puede alcanzar la carga P.


Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.

41

N1 N1 N1

6

P P P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. (OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 



N1 N1 N1

3
6

P P P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P = 0
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

c. P = 40 kN
'HFLGLUVLVLJXHVLHQGRYiOLGRHOSHU¿O,3(HOHJLGRHQHODSDUWDGRDQWHULRU
Representar el esquema de tensiones normales allí donde sean mayores (usando
ORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

42

N1  N1 N1

3
6

P P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P = 0
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

c. P = 100 kN
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 


N1

3
6,3(

P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P = 0
&RPSUREDUVLVHSXHGHDFHSWDUHOSHU¿OSURSXHVWRHQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRU-
mal.

43
Representar el esquema de tensiones normales allí donde sean mayores (usando
ORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

c. P = 50 kN
&RPSUREDUVLVHSXHGHDFHSWDUHOSHU¿OSURSXHVWRHQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRU-
mal.
Representar el esquema de tensiones normales allí donde sean mayores (usando
ORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

d. P = 50 kN
Calcular el máximo valor que puede alcanzar la fuerza vertical.
Representar el esquema de tensiones normales allí donde sean mayores (usando
ORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 



N1ÂP
3
6,3(

P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P = 0
&RPSUREDUVLVHSXHGHDFHSWDUHOSHU¿OSURSXHVWRHQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRU-
mal.
Representar el esquema de tensiones normales allí donde sean mayores (usando
ORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

c. P = 30 kN
&RPSUREDUVLVHSXHGHDFHSWDUHOSHU¿OSURSXHVWRHQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRU-
mal.
Representar el esquema de tensiones normales allí donde sean mayores (usando
ORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

d. P = ?
Calcular el máximo valor que puede tomar la carga P en función de la tensión
normal.

44
Con el valor calculado, representar las tensiones normales allí donde sean mayo-
UHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 



N1ÂP

6

P P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. (OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 



ÂN1

N1ÂP

3 6

P P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P = 0
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

45
c. P = 150 kN
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 


N1ÂP

N1ÂP 
3
6

P P P

a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P1 = 0
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

c. P1 = 50 kN
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

d. Suponiendo que la única acción que actúa sobre la viga es la carga repartida,
FDOFXODUHOPi[LPRYDORUTXHSXHGHDOFDQ]DU XWLOL]DQGRHOSHU¿OHOHJLGRHQHO
DSDUWDGRE 



N1ÂP
N1ÂP
3
6

P P

46
a. Calcular las reacciones. Calcular los esfuerzos internos y representar los diagra-
mas. Representar la deformación aproximada de la viga.

b. P1 = 0
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

c. P1 = 100 kN
(OHJLUXQSHU¿O,3(HQIXQFLyQGHODWHQVLyQQRUPDO
8QDYH]HOHJLGRHOSHU¿OUHSUHVHQWDUHOHVTXHPDGHWHQVLRQHVQRUPDOHVDOOtGRQGH
VHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

d. Suponiendo que la única acción que actúa sobre la viga es la carga repartida,
FDOFXODUHOPi[LPRYDORUTXHSXHGHDOFDQ]DU XWLOL]DQGRHOSHU¿OHOHJLGRHQHO
DSDUWDGRE 

47
Soluciones
15)

1 (G
 d   => Se puede aceptar
1 HO 5G

16)
1 (G
Para un IPE 140: d  d  => Se puede aceptar
1 HO 5G

17)

1 (G
d  => P ” 179kN
1 HO 5G

18)
a.
N1 N1 N1

P P P P


N1 N1



9 [  N1


       



[ P 

0 [  N1ÂP 








      
[ P 

48
0 \ (G
b. Para un IPE 200 se tiene:  d 
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[>@P 

K PP

V[ 1ÂPP 



49
19)
a.
N1 N1 N1

3

3

N1 P P P P


N1

      

1 [  N1






[ P


9 [  N1



      


[ P


0 [  N1ÂP






      
[ P

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0 -16 0
1 -16 16
1 -4 16
4 -4 28
4 8 28
5 8 20
5 20 20
6 20 0

50
0 \ (G
b. Para un IPE 200 se tiene:  d  
0 HO 5G\

 

0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP

V[ 1ÂPP 



]

1 (G 0 \ (G
c. Para un IPE 200 se tiene:   d   => Sí se puede aceptar
1 HO 5G 0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP

)1 V[ 1ÂPP  1(G N1

] PP


]

51
20)
a.
N1 N1 N1

N1ÂP

3 3

P P P

N1


1 [  N1






   
[ P
[ P
   



9 [  N1







[ P
   

0 [  N1ÂP









52
0 \ (G
b. Para un IPE 270 se tiene:  d  
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[  


K PP
V[ 1ÂPP 



]

0 \ (G
c. Para un IPE 270 se tiene: 1 (G   d  
1 HO 5G 0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[  


K PP
V[ 1ÂPP 1(G N1
)1

] PP


]

53
21)
a.
N1

3

N1 P P


N1


1 [  N1




      
[ P

9 [  N1



       


[ P
[ P
      

0 [  N1ÂP








x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0 P 1,75 0
4 P 1,75 -7
4 P -3,50 -7
6 P -3,50 0

54
0 \ (G
b. Para un IPE 120 se tiene:  d   => Se acepta
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP
V[ 1ÂPP 


]

1 (G 0 \ (G
c. Para un IPE 120 se tiene:   d   => Se acepta
1 HO 5G 0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP
V[ 1ÂPP 1(G N1
)1

] PP


]

55
d. Llamando Pv a la carga vertical situada en x = 6 m, se tiene:

[ P
      

0 [  N1ÂP






3Y


1 (G 0 \ (G
 d  Ÿ 3Y d N1 
1 HO 5G 0 HO 5G\



0\(G   ˜ 3Y ˜ J *  N1ÂP HQ[ P 

K PP
V[ 1ÂPP 1(G N1
)1

] PP

 
]

56
22)
a.

N1ÂP
3

3

P P
N1 N1

     

1 [  N1



3



[ P



9 [  N1



      

[ P
[ P
     

0 [  N1ÂP







x N(x) V(x) M(x)


(m) (kN) (kN) (kN·m)
0,00 -P 15,00 0
1,25 -P 18,75 -21,1
1,25 0 -11,25 -21,1
5,00 0 0,00 0,0

57
0 \ (G
b. Para un IPE 200 se tiene:  d  => Se acepta
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP
V[ 1ÂPP 


]

1 (G 0 \ (G
c. Para un IPE 200 se tiene:   d  => Se acepta
1 HO 5G 0 HO 5G\


] PP
0\(G N1ÂP HQ[ P 
)1
K PP
V[ 1ÂPP 1(G N1


]

1 (G 0 \ (G
d.  d  Ÿ 3 d N1 
1 HO 5G 0 HO 5G\

58


] PP
0\(G N1ÂP HQ[ P 
)1
K PP
V[ 1ÂPP 1(G  3 ˜ J *  N1


]

23)
a.

N1ÂP

P P P


N1 N1

9 [  N1


      

[ P
[ P
      

0 [  N1ÂP









59
x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,0 0,00 0
2,0 6,00 -6
2,0 -2,75 -6
2,5 -1,25 -5
2,5 -1,25 -5
6,5 -1,25 0

0 \ (G
b. Para un IPE 120 se tiene:  d   => Se acepta
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP
V[ 1ÂPP 


]

60
24)
a.
ÂN1


N1ÂP

3 3

P P P


ÂN1 ÂN1


1 [  N1





          
[ P

9 [  N1



           


[ P


0 [  N1ÂP






          
[ P

61
x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0 -28,2 0,0
4 -4,2 64,8
4 -4,2 64,8
7 -4,2 77,4
7 25,8 77,4
10 25,8 0,0

0 \ (G
b. Para un IPE 300 se tiene:  d   => Se acepta
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP

V[ 1ÂPP 



]

1 (G 0 \ (G
c. Para un IPE 300 se tiene:   d  => Se acepta
1 HO 5G 0 HO 5G\


 ] PP
0\(G N1ÂP HQ[ P 
K PP
)1
V[ 1ÂPP  1(G N1


]

62
25)
a.
N1ÂP
N1ÂP
3

P P P


ÂN1
ÂN1
[ P


1 [  N1








9 [  N1



           


[ P


0 [  N1ÂP





           


[ P

63
x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -13 0,0
2,00 -13 26,0
2,00 -13 26,0
4,60 0 42,9
8,00 17 14,0
8,00 17 14,0
8,82 17 0,0
10,00 17 -20

0 \ (G
b. Para un IPE 220 se tiene:  d   => Se acepta
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 

K PP

V[ 1ÂPP 


]

1 (G 0 \ (G
c. Para un IPE 240 se tiene:   d  => Se acepta
1 HO 5G 0 HO 5G\


 

0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP

)1 V[ 1ÂPP  1(G N1

] PP


]

64
d.

T

P P P


/ / / T/
T/   
 


0 [  N1ÂP







          
[ P

T/
0 \  (N en x = 5 m


0 \ (G
d  Ÿ 0 \ (N d N1 ˜ P Ÿ T d N1 ˜ P  
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 

K PP

V[ 1ÂPP 


]

65
26)
a.
N1ÂP

N1ÂP 
3

P P
ÂN1 ÂN1

1 [  N1






          
[ P


9 [  N1



           

[ P


0 [  N1ÂP




          



[ P

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -11 -20,0
1,82 -11 0,0
4,00 -11 24,0
4,00 -11 24,0
6,20 0 36,1
10,00 19 0,0

66
0 \ (G
b. Para un IPE 220 se tiene:  d  => Se acepta
0 HO 5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 

K PP

V[ 1ÂPP 


]

1 (G 0 \ (G
c. Para un IPE 220 se tiene:   => Se acepta
1 HO 5G 0 HO 5G\



] PP
0\(G N1ÂP HQ[ P 
K PP
)1
V[ 1ÂPP  1(G N1


]

67
d.

T

P P
T/ / / T/
   


0 [  N1ÂP






          
[ P

T/
0 \ (N en x = 5,8 m


0
\ (G
d  => My,Ek ”N1P !q”N1P
-1
0
HO  5G\



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP

V[ 1ÂPP 


]

68
4. Resistencia de las secciones de madera

Enunciados

50 kN Madera de conífera C20 50 kN

Sección 100 x 100 mm

'HFLGLUVLODEDUUDSURSXHVWDHVDFHSWDEOHSDUDODVLWXDFLyQGHFDUJDGHOD¿JXUD
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.


N1 0DGHUDGHFRQtIHUD& N1
6HFFLyQFXDGUDGD[PP

'HFLGLUVLODEDUUDSURSXHVWDHVDFHSWDEOHSDUDODVLWXDFLyQGHFDUJDGHOD¿JXUD
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.


3 0DGHUDGHFRQtIHUD& 3

6HFFLyQFXDGUDGD[PP

Calcular el máximo valor que puede alcanzar la carga P.


Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.

69


P Madera de conífera C20 P

Sección cuadrada 100 x 100 mm

Calcular el máximo valor que puede alcanzar la carga P.


Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.


N1

P P
0DGHUDGHFRQtIHUD&
6HFFLyQUHFWDQJXODUK PPE PP

a. 'HFLGLUVLODVHFFLyQSURSXHVWDHVDFHSWDEOHSDUDODVLWXDFLyQGHFDUJDGHOD¿JXUD
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.

b. Calcular el máximo valor que puede alcanzar la carga P.


N1

0DGHUDGHFRQtIHUD&

P

a. Dimensionar una sección rectangular de madera maciza en función de la tensión


QRUPDO HOFDQWRGHEHVHUYHFHVHODQFKRODVGLPHQVLRQHV¿QDOHVGHEHQVHU
P~OWLSORVGHPP 

70
Una vez dimensionada la sección, representar el esquema de tensiones normales
DOOtGRQGHVHDQPD\RUHV XVDQGRORVYDORUHVGHFiOFXORGHORVHVIXHU]RV 

b. Con la sección dimensionada, calcular cuál es la máxima longitud que puede


tener la viga sin superar el límite de tensión normal.



N1ÂP
N1
0DGHUDGHFRQtIHUD&
6HFFLyQUHFWDQJXODUK PPE PP

P

a. 'HFLGLUVLODVHFFLyQSURSXHVWDHVDFHSWDEOHSDUDODVLWXDFLyQGHFDUJDGHOD¿JXUD
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.

b. Calcular el máximo valor que puede alcanzar la carga horizontal sin que se supere
el límite de tensión normal.
Comprobar las tensiones usando los valores de cálculo de los esfuerzos.

71
Soluciones
27)

V W G  1 ˜ PP   ! I W  G  1 ˜ PP    => No se puede aceptar

28)

V F G  1 ˜ PP    I F G  1 ˜ PP   => Se puede aceptar

29)

V F G d I F G Ÿ 3 d N1 

30)

V W G d I W G Ÿ 3 d N1

31)

a. 0 \  (N N1 ÂP HQ [ P  => V P G  1 ÂPP   I P G  1 ˜ PP  =>

=> Se puede aceptar



0\(G N1ÂP HQ[ P 


K PP

V[ 1ÂPP 



72
b. 0 \ (N  3N1 ÂP 3HQN1 V P G d I P G  1 ˜ PP  Ÿ 3 d N1

32)

a. 0 \ (N N1 ÂP HQ [ P V P G  I P G  1 ˜ PP  =>

=> E PPK PP

 0\(G N1ÂP HQ[  

My,Ed = -18 kN · m (en x = 0)


K PP
V[ 1ÂPP 


]

b. 0 \ (N /N1 ÂP HQ [ PFRQ/HQP V P G  I P G  1 ˜ PP   =>

=> / d P

33)

a. 0 \ (N N1 ÂP HQ [ P Ÿ V P G  1 ÂPP  

1 (N N1 Ÿ V W G  1 ÂPP  

V W   G V P G
  !  => No se puede aceptar
I W   G I P G

V W   G V P G
b.  d  Ÿ 3 d N1
I W   G I P G

73
5. Deformaciones en vigas

Enunciados
34)

3

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. &DOFXODUODÀHFKDGHODYLJD\HOJLURHQORVH[WUHPRV

Aplicación3 N1/ P


L
c. (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQ f d
500

d. &DOFXODUHOYDORUGHODÀHFKDFRQHOSHU¿OHOHJLGR

35)

T

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

75
b. &DOFXODUODÀHFKDGHODYLJD\HOJLURHQHOH[WUHPROLEUH

AplicaciónT N1ÂP-1/ P,3(


c. 'HFLGLUVLVHSXHGHDFHSWDUHOSHU¿OSURSXHVWRFRQODOLPLWDFLyQGHÀHFKD

L
f d
400

36)
N1


N1ÂP 

P P

a. &DOFXODUODHFXDFLyQGHODHOiVWLFD

b. &DOFXODUODÀHFKD

L
c. 'HFLGLUVLVHSXHGHDFHSWDUXQSHU¿O,3(FRQODOLPLWDFLyQGHÀHFKD f d
400

37)


N1ÂP 

P P

a. &DOFXODUODHFXDFLyQGHODHOiVWLFD

L
b. (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQ f d
400

76
38)
3

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. Calcular el desplazamiento vertical del extremo libre.

Aplicación: P = 10 kN; L = 9 m; IPE 400


c. &DOFXODUHOYDORUGHOGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOGHOH[WUHPROLEUHFRQHOSHU¿OSUR-
puesto.

39)

T

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. Calcular el máximo desplazamiento vertical entre los dos apoyos.

c. Calcular el desplazamiento vertical en el extremo libre.

Aplicación: q = 4 kN·m-1; L = 5 m
d. (OHJLUXQSHU¿O,3(HQHOTXHHOPi[LPRGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOHQWUHDSR\RVQR
L entre apoyos
supere el límite: f
§ 4L ·
d
¨ 0, ¸
© 5 ¹
500

77
e. &RQHOSHU¿OHOHJLGRFDOFXODUHOPi[LPRGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOHQWUHDSR\RV

f. &RQHOSHU¿OHOHJLGRFDOFXODUHOGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOHQHOH[WUHPROLEUH

40)

3 3

/ /

D &DOFXODUODHFXDFLyQGHODHOiVWLFD

E &DOFXODUHOGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOHQ[ /

F &DOFXODUODÀHFKDGHODYLJD

Aplicación3 N1/ P


G (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQ f d L
500
e. &DOFXODUHOYDORUGHODÀHFKDFRQHOSHU¿OHOHJLGR

f. &DOFXODUHOYDORUGHOGHVSOD]DPLHQWRYHUWLFDOHQ[ /FRQHOSHU¿OHOHJLGR

41)
3 3

/ / /

78
a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. Calcular el máximo desplazamiento vertical entre los dos apoyos.

c. Calcular el desplazamiento vertical en x


7L
8

d. Calcular el desplazamiento vertical en el extremo libre.

Aplicación: P = 7 kN; L = 8 m; IPE 400


e. Calcular el valor del máximo desplazamiento vertical entre los dos apoyos.

7L
f. Calcular el valor desplazamiento vertical en x
8
g. Calcular el valor desplazamiento vertical en el extremo libre.

42)
0

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. Calcular el máximo desplazamiento vertical entre los apoyos.

c. Calcular el desplazamiento vertical del extremo libre.

Aplicación: M = 25 kN·m; L = 8 m; IPE 360


d. Calcular el valor del máximo desplazamiento vertical entre los apoyos.

e. Calcular el valor del desplazamiento vertical en el extremo libre.

79
43)

T

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. &DOFXODUODÀHFKD

Aplicación: q = 3 kN·m-1; L = 2,5 m


L
c. (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQ f d
500

d. &DOFXODUHOYDORUGHODÀHFKDFRQHOSHU¿OHOHJLGR

44)
3 3
0
0

/ / /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

Aplicación3 N10 N1ÂP/ P


L
b. (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQ f d
400
c. &RPSUREDUODÀHFKDFRQHOSHU¿OHOHJLGR

80
45)

3
0
T

/ /

a. Calcular la ecuación de la elástica.

b. &DOFXODUHOYDORUGHODÀHFKDGHODYLJDDSDUWLUGHODHFXDFLyQGHODHOiVWLFDFDO-
FXODGDHQHODSDUWDGRDQWHULRU

Aplicación: P = 10 kN; M = 30 kN·m; q = 4 kN·m-1; L = 3 m; IPE 360


L
c. /DOLPLWDFLyQGHODÀHFKDHV f d
300
'HFLGLUVLVHSXHGHDFHSWDUHOSHU¿OSURSXHVWR

46)
N1 N1
N1ÂP

P P P

a. &DOFXODUODHFXDFLyQGHODHOiVWLFDSDUDWRGDODYLJD

b. (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQGHTXHODÀHFKDHQWUHORVGRVDSR\RVQR
VXSHUHXQFXDWURFLHQWRVDYRGHODOX]HQWUHGLFKRV

c. &RQHOSHU¿OHOHJLGRHQHODSDUWDGRDQWHULRUFRPSUREDUODÀHFKDHQWUHORVDSR\RV
\FDOFXODUHOGHVSOD]DPLHQWRHQHOH[WUHPROLEUH

81
47)

N1 N1

N1ÂP

P P P

a. Calcular la ecuación de la elástica para toda la viga.

b. (OHJLUXQSHU¿O,3(FRQODFRQGLFLyQGHTXHODÀHFKDHQWUHORVGRVDSR\RVQR
VXSHUHXQFXDWURFLHQWRVDYRGHODOX]HQWUHGLFKRVDSR\RV

c. &RQHOSHU¿OHOHJLGRHQHODSDUWDGRDQWHULRUFRPSUREDUODÀHFKDHQWUHORVDSR\RV
\FDOFXODUHOGHVSOD]DPLHQWRHQORVH[WUHPRVOLEUHV

82
Soluciones
34)
3

/ /

a.
3
0  [ [

 3 § [  / ·
/ ]c [ ¨  ¸
d [d   (, \ ¨©   ¸¹

 3 § [  / ·
] [ ¨  [¸ 
 (, \ ¨©   ¸¹
 

3 § /·
0  [ [  3¨ [  ¸ 
 © ¹
 3 ª [ § / º


] c [ « ¨[ ¸  »
/  (, \ «¬  © ¹  »¼
d [d/
 ª § /·

º
«  ¨[ ¸  »
 3 «[ © ¹ /
]  [   [» 
«
 (, \    »
« »
¬« »¼

§ L · PL

PL  PL
b. f z¨ ¸ T A zc  T B z c L 
©  ¹ EI y  EI y  EI y

3/ /
c. ≤ => IPE 270
 (, \ 

83
3/
d. I = ] P = =  PP ≤  PP
 (, \

35)

T

/ /

a.
T/ T/ T 
0  [ [  [ 
  
T §/ 
[ 
/ ·
 ]c [
/ ¨¨ [   [  ¸¸
d [d  (, \ ©    ¹

T § /  [  /  ·
] [ ¨ [ 
¨   [ ¸
 (, \ ©   ¸¹
 

0  [  
T/
/ ] c [ 
d [ d /  (, \

T §  / ·
]  [ ¨¨ / [  ¸¸ 
(, \ ©  ¹

T/ T/
b. I ]  /  T % ] c / 
 (, \ (, \

 T/
c. I = ] ( P ) = =  PP <  PP => Se acepta
 (, \

84
36)
N1
N1ÂP

N1ÂP 

N1 P P

a.
[ 
0  [ [   N1 ˜ P

  §  [  [  ·
 d [ d P  ]c [ ¨
¨
(, \ © 
   [ ¸¸ 
 ¹
 § [  [   [  ·
] [ ¨
¨      ¸
¸
(, \ © ¹
 

0  [  [   [    N1 ˜ P 
 ª[   [     º
] c [ «    [  » 
P d [ d P  (, \ ¬«    ¼»
 ª[   [     [    º
] [ «    [ »
(, \ «¬      »¼

b. f = z2   PP


c. I = ] (  ) =   PP < =  PP => Se acepta


85
37)

N1ÂP

P P

a.
[
0  [ [   N1 ˜ P 

 § [   [   ·
 ]c [
/ ¨ ¸
d [d
(, \ ¨      ¸
 © ¹
  § [  [   ·
] [ ¨   [¸ 
(, \ ¨©    ¸¹
 

0  [ [   [   N1 ˜ P 


  ª [   º
] c [   [   

/ « »
d [ d / (, \ ¬   ¼

 ª [    º
]  [   [   

« [ »
(, \ ¬   ¼

b. z’2 = 0 => x = 5,18 m

/
Para un IPE 270 se tiene: I = ] (  ) =  PP ≤ =  PP


86
38)

3

/ /

a.
3
0  [  [

3 § [   / ·
 ]c [
/ ¨¨  ¸¸
d [d  (, \  
 © ¹
3 § [ / · 
] [ ¨  [¸ 
 (, \ ¨©   ¸¹
 

3 3 § / ·
0  [  [ ¨[ ¸
  ©  ¹
ª § / ·

º
«  ¨ [  ¸ »
3 «[  ©  ¹ / »
] c [ 
 (, \ «   »
/ « »
d [ d /
 ¬ ¼
ª § / ·

º
«  ¨[ ¸  »
3 «[  ©  ¹ / »
]  [  [ 
 (, \ «   »
« »
¬ ¼

3/
b. ]  / 
 (, \

3/
c. =   PP
 (, \

87
39)

T

/ /

a.
T/ T
0  [ [  [ 
 
T § /  [   / ·
 ]c [ ¨¨ [   ¸
/
d [d
 (, \ ©   ¸¹
T § /  [   / ·
] [ ¨¨ [   [¸ 
(, \ ©    ¸¹
 

0  [  
 T/
/ ] c [ 
d[d/  (, \

 T/ § / ·
]  [ ¨[ ¸
 (, \ ©  ¹

§ / · T/
b. I§ / ·
] ¨ ¸ 
¨ 
©  ¹
¸ ©  ¹  (, \

 T/
c. ]  / 
 (, \

T/ / 
d. ≤ => IPE 160
(, \ 

88
T/
e. I ( ) = ] ( P ) = =  PP
 (, \

−T/
f. ] ( / ) = = − PP
 (, \

40)

3 3

/ /

a.
 3/
0  [  3[  

 3 §  / ·
 ] [
/ c ¨[  [¸
d [d (, \ ©  ¹

 3 § [  /  ·
] [ ¨  [ ¸¸ 
(, \ ¨©   ¹
 

 3/ § /·
0  [  3[   3¨ [  ¸
 © ¹
ª § /· º


« ¨ [  ¸ »
 3 «  / © ¹ »
] c [ [  [ 
/ (, \ «   »
d [ d / « »
 ¬« ¼»
ª § /· º


« ¨ [  ¸ »
 3 « [ /  © ¹ »
]  [  [  
(, \ «    »
« »
¬« ¼»

89
§ / · T/
b. I§ / ·
] ¨ ¸ 
¨ 
©  ¹
¸ ©  ¹  (, \

3/
c. I ]  / 
(, \

3/ /
d. ≤ => IPE 270
(, \ 

3/
e. I = ] ( P ) = =  PP
(, \

 3/
f.
] (P ) = =   PP
(, \

41)
3 3

/ / /

90
a. 3
0  [  [

3 §¨ [  / ·¸
 / ]c [  
d [d   (, \ ¨   ¸
 © ¹
3 §¨ [  / ·¸
] [  [ 
 (, \ ¨   ¸
© ¹
 

3 3 § / ·
0  [  [ ¨[  ¸
  ©  ¹
ª § / ·

º
«  ¨ [  ¸ »
3 «[  ©  ¹ / »
] c [  
/ /  (, \ «   »
d[d « »
  ¬ ¼

ª § / ·

º
«  ¨ [  ¸  »
3 «[  ©  ¹ / »
]  [  [ 
 (, \ «   »
« »
¬ ¼
 

3 3 § / · § / ·
0  [  [ ¨[ ¸  3¨ [  ¸
  ©  ¹ ©  ¹
ª § / ·

º
«  ¨ [  ¸  »
3 «[  ©  ¹ §  / · / »
] c [ ¨[ ¸  
 (, \ «  ©  ¹  »
/ « »
d [ d / ¬ ¼

ª §

/ · § / ·

º
«  ¨ [  ¸ ¨[ ¸  »
3 «[  ©  ¹ ©  ¹ / »
] [   [
 (, \ «    »
« »
¬ ¼


§ / ·  3/
b. I§ ] ¨¨ ¸ 
/ ·
 ¸ (, \
¨  ¸
©  ¹ © ¹

§ / · 3/
c. ] ¨ ¸ 
©  ¹  (, \

91
3/
d. ]  / 
 (, \

− 3/
e. = − PP
 (, \

3/
f. =  PP
 (, \

3/
g. =  PP
 (, \



0

/ /

92
a.
M 1 x
4M
x
3L
 4 M § x 2 3L2 ·
0dxd
3L z1c x ¨  ¸
4 3EI y L ¨© 2 32 ¸¹
 4 M § x 3 3L2 ·
z1 x ¨  x¸
3EI y L ¨© 6 32 ¸¹

ª § 3L · º
M 2 x
4M
« x  ¨ x  4 ¸»
3L ¬ © ¹¼
ª § 3L ·
2
º
« 2 ¨ x  ¸ 2»
 4M « x

4 ¹ 3L »
z c2 x 
3L 3EI y L « 2 2 32 »
dxdL « »
4 ¬ ¼
ª § 3L ·
3
º
« ¨x ¸ »
 4M « x 3 © 4 ¹ 3L2
z 2 x   x»
3EI y L « 6 6 32 »
« »
¬ ¼

§ 3L · 3ML2
b. f§ 3L ·
z1 ¨¨ ¸
¸
¨ 0, ¸
© 4 ¹ © 4 ¹ 48EI y

 3ML2
c. z 2 L
32 EI y

0/
d. =   PP
 (, \

−0/
e. = − PP
 (, \

93
43)

T

/ /

T/ T/
0  [ [ 
a.  
T § /   / ·
 d [ d  ]c [
/ ¨¨ [  [ ¸¸ 
 (, \ ©   ¹
T § /   /  ·
] [ ¨¨ [  [ ¸¸ 
(, \ ©  ¹
 

§ /·
T¨ [  ¸

T/ T/
 ©

0  [ [ 
  
ª § /· º


«  ¨[ ¸ »
T « / [   / [  © ¹ »
/ ] c [ 
d [ d / (, ] «   »
 « »
«¬ »¼
ª § /· º


«  ¨[ ¸ »
T /  / ¹ »
] [ « [  [  © 
(, \ «   »
« »
¬« ¼»

T/
b. I ]  / 
(, \

T/ /
c. ≤ => IPE 200
(, \ 

T/
d. I = =  PP
 (, \

94
44)
3 3

0 0

/ / /

a. 3
0 [0 

  § 3  0/ 3/ ·
/ ]c [ ¨¨ [  0[   ¸
d [d
 (, \ ©    ¸¹
 ª 3  0  § 0/ 3/ · º
] [ « [  [  ¨¨  ¸ [» 
(, \ ¬  ©   ¸¹ ¼
 

3 § /·
0 [  0  3¨ [  ¸ 
 © ¹
ª § /·

º
« ¨[ ¸ »
  « 3  © ¹ 0/ 3/ »
] c [ [  0[  3   
/ / (, \ «     »
d[d « »
  ¬ ¼
ª § /·

º
« ¨[ ¸ »
 « 3  0   § 0/  3/ 
·
]  [ [  [ 3© ¹ ¨
¨  ¸¸ [ » 
(, \ «    ©   ¹ »
« »
¬ ¼
 

3 § /· § / ·
0 [  0  3¨ [  ¸  3¨ [  ¸ 
 © ¹ ©  ¹
ª § /·

§ / ·

º
« ¨[ ¸ ¨[ ¸ »
  « 3  © ¹ ©  ¹ 0/ 3/ »
]c [ [  0[  3 3   
/ «
(, \      »
d[d/ « »
 ¬ ¼
ª § /·

§ / ·

º
« ¨[ ¸ ¨[ ¸ »
 « 3  0  © ¹ ©  ¹ § 0/ 3/ · »
] [ [  [ 3 3  ¨¨  ¸¸ [ 
(, \ «     ©   ¹ »
« »
¬ ¼

b. Sustituyendo los valores numéricos se tiene:

] c [  Ÿ [ P => x = 4,93 m

/
I ]  P d  => IPE 270

/
c. I = ] ( P ) =  PP ≤ = PP => Cumple


95
45)
3
0
T

/ /

a. § · T 

0  [ 3  T/ [  ¨¨ 0   3/  T/ ¸ [ 
©   ¸¹ 
 / ] c [   ª 3  T/  §  3/ T/ · T  º
d [d   « [  ¨¨ 0   ¸[  [ » 
 (, \ ¬  ©   ¸¹  ¼
  ª 3  T/  §  3/ T/ · [  T  º
] [ « [  ¨¨ 0   ¸  [ »
(, \ ¬  ©   ¸¹   ¼
 

§ · T 

§ / ·
0  [ 3  T/ [  ¨¨ 0   3/  T/ ¸  [  3¨ [  ¸
©   ¸¹  ©  ¹
ª § / · º


« ¨ [  ¸ »
 « 3  T/ [   §¨ 0   3/  T/ ·¸ [  T [   3 ©

 ¹ »
] c [ ¨ 
/ (, \ «  ©   ¸¹   »
d [d / « »
 ¬ ¼
ª § / · º


« ¨[ ¸ »
 « 3  T/ [   §¨ 0   3/  T/ ·¸ [  T [   3 ©
 
 ¹ »
]  [ ¨ ¸  
(, \ «  ©   ¹  »
« »
¬ ¼

 3/ T/ 0/


b. I = ] ( / ) = + + =  PP
(, \  (, \  (, \

c. I = ] ( / ) =  PP < L =  PP => Se acepta



300

96
46)
N1 N1
N1ÂP

P P P

a.
0  [  [  N1 ÂP 
  §    ·
]c [ ¨ [   [  ¸
 d [ d P  (, \ ©   ¹
  §    ·
] [ ¨ [   [ 

[¸ 
(, \ ©   ¹
 

0  [  [     [   N1 ÂP 
  ª    º
] c [ [   [   [   


P d [ d P  (, \ «¬   »¼
  ª     º
]  [ [   [   [   

« [ 
(, \ ¬    »¼
 

0  [  [     [     [   N1 ÂP 
  ª  
]c [ [   [   [   
 
[      º» 
(, \ «¬    ¼
P d [ d P 
  §      ·
]  [ ¨ [   [  [    [   
  
[¸ 
(, \ ©     ¹

97
b. Flecha:

] c [  Ÿ [ P Ÿ I ]   

PP
I ≤ Ÿ , \ ≥  ⋅  PP  => IPE 330


c. Comprobación:

PP
I = ] (  ) =   PP < =  PP


Desplazamiento en el extremo libre:

] ( ) = − PP

47)

N1 N1


N1ÂP

P P P


N1 N1

98
a. [
0  [  [   N1 ÂP 

 § [  ·
 d [ d P  ]c [ ¨   [  
¨  ¸¸ 
(, \ ©  ¹
  §  [ 
[ 
  ·
] [ ¨
¨   [ ¸
(, \ ©     ¸¹
 

[
0  [  [     [   N1 ˜ P 

 ª  [ º
P d [ d P  ] c [   [    » 
 
«  [ 
(, \ ¬  ¼
  ª  [  [     º
] [  [    [ 

«  »
(, \ ¬      ¼
 

[
0  [  [     [     [   N1 ˜ P 

 ª  [ º
]c [   [     [    » 
  
«  [ 
(, \ ¬  ¼
P d [ d P 
  ª  [ 
[ 
    º
] [  [    [    [ 
 
«  »
(, \ ¬       ¼

b. 3RUVLPHWUtDVHSXHGHD¿UPDUTXHODÀHFKDHVWiHQHOFHQWURGHODYLJD f z 2 7


] (  ) ≤ =   P Ÿ , \ ≥  ⋅  PP  Ÿ IPE 300


c. Flecha: f = z2   PP

Desplazamiento de los extremos:

z1   ]3   PP

99
6. Vigas hiperestáticas

Enunciados
Para cada una de las vigas siguientes:

Representar los diagramas de esfuerzos internos y la deformación aproximada.



T

/ /

Datos: q = 4 kN·m-1
L=8m


3

/ /

Datos: P = 30 kN
L=8m

101
 

T

/ /

Datos: q = 6 kN·m-1
L=8m


3

/ /

Datos: P = 40 kN
L = 10 m


0

/ /

Datos: M = 50 kN·m
L = 10 m

102

3

T

/ / /

Datos: P = 40 kN
q = 5 kN·m-1
L = 10 m


3 3


T

/ / / /

Datos: P1 = 24 kN
P2 = 48 kN
q = 6 kN·m-1
L = 18 m

103
Soluciones
48)

N1ÂP 
N1ÂP 

N1
P P
N1




9 [  N1


        



[ P 




0 [  N1ÂP 

        







[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 2,0 8
1,56 8,2 0
4,00 18,0 -32
4,00 -16,0 -32
8,00 0,0 0

104
49)
N1

N1ÂP

N1
P P
N1



9 [  N1



         


[ P 




0 [  N1ÂP 


        





[ P 

X V (x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 45 60
1,33 45 0
4,00 45 -120
4,00 -30 -120
8,00 -30 0

105
50)

N1ÂP N1ÂP

N1
P P
N1


9 [  N1


         




[ P 



0 [  N1ÂP 


        





[ P 

X V (x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 8,1 13,5
1,67 8,1 0
5,00 8,1 -27
5,00 -18,0 -27
8,00 0,0 0

106
51)
N1
N1ÂP
N1ÂP

N1 N1

P P



9 [  N1



           



[ P 


0 [  N1ÂP 



           



[ P 

X V (x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,0 -20 -50
2,5 -20 0
5,0 -20 50
5,0 20 50
7,5 20 0
10,00 20 -50

107
52)

N1ÂP
N1ÂP N1ÂP

N1 N1
P P




9 [  N1





          
[ P 



0 [  N1ÂP 



           



[ P 

X V (x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 7,5 12,5
1,67 7,5 0,0
5,00 7,5 -25,0
5,00 -7,5 25,0
8,33 -7,5 0,0
10,00 -7,5 -12,5

108
53)
N1

N1ÂP N1ÂP

N1ÂP

N1 N1
P P P


9 [  N1


           



[ P 


0 [  N1ÂP 


           




[ P 

X V (x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -38,4 -69,3
1,80 -38,4 0,00
2,50 -38,4 26,8
2,50 1,6 26,8
5,00 1,6 22,9
5,00 1,6 22,9
7,73 15,2 0,00
10,00 26,6 -47,4

109
54)

N1 N1
N1ÂP

N1ÂP

N1
P P P P
N1 N1




9 [  N1


                   



[ P 



0 [  N1ÂP 


                  





[ P 

X V (x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -49,4 -113,4
2,76 -32,8 0,0
6,00 -13,4 75,0
6,00 10,6 75,0
9,54 31,8 0,0
12,00 46,6 -96,6
12,00 -58,3 -96,6
13,83 -47,3 0,0
15,00 -40,3 51,3
15,00 7,7 51,3
18,00 25,8 0,0

110
7. Vigas continuas

Enunciados
Para cada una de las vigas siguientes:
Representar los diagramas de esfuerzos internos y la deformación aproximada.



DATOS
T
T N1ÂP
/ / / m
/ / /


N1

N1ÂP

N1ÂP 

P P P P


N1 N1


 N1ÂP 
N1ÂP 

P P
P P

111


N1 N1

N1ÂP N1ÂP

N1ÂP  
N1ÂP 

P P P P P

112
Soluciones
55)
N1ÂP

P P P


N1 N1 N1 N1




9 [  N1




                  





[ P 




0 [  N1ÂP 






                  



[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,0 -0,8 0,0
6,0 -0,8 4,8
6,0 4,0 4,8
7,2 4,0 0,0
12,0 4,0 -19,2
12,0 -27,2 -19,2
12,8 -27,2 0,0
15,4 -27,2 27,0
18,0 -27,2 0,0

113
56)
N1

N1ÂP
N1ÂP

P P P P


N1 N1 N1 N1


9 [  N1



                   




[ P 




0 [  N1ÂP 




                  





[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -10,1 0,0
2,00 -10,1 20,2
2,00 19,9 20,2
3,02 19,9 0,0
4,00 19,9 -19,6
4,00 -14,9 -19,6
5,71 -8,1 0,0
7,72 0,0 8,2
9,74 8,1 0,0
12,00 17,1 -28,4
12,00 -28,7 -28,4
13,19 -19,2 0,0
15,59 0,0 23,1
18,00 19,3 0,0

114
57)
N1 N1


N1ÂP
N1ÂP 

P P
P P

N1 N1
N1



9 [  N1



                



[ P 




0 [  N1ÂP 



                




[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,0 -14,0 0,0
3,5 0,0 24,5
7,0 14,0 0,0
10,0 26,0 -60,0
10,0 -73,2 -60,0
11,0 -63,2 8,2
11,0 -33,2 8,2
14,0 -3,2 62,8
14,0 56,8 62,8
15,0 66,9 0,0

115
58)

N1 N1

N1ÂP N1ÂP
N1ÂP N1ÂP

P P P P P

N1 N1 N1 N1





9 [  N1



                         



[ P 



0 [  N1ÂP 




                        



[ P 

x V(x) M(x)
(m) (kN) (kN·m)
0,00 -76,9 -64,0
0,87 -69,9 0,0
3,00 -52,9 130,7
3,00 17,1 130,7
6,97 48,9 0,0
8,00 57,1 -54,8
8,00 -3,7 -54,8
16,00 -3,7 -25,2
16,00 -55,6 -25,2
16,46 -52,8 0,0
18,00 -43,6 74,0
18,00 6,4 74,0
22,01 30,5 0,0
24,00 42,4 -72,0

116
8. Bibliografía

$(125  3URGXFWRV GH DFHUR ODPLQDGRV HQ FDOLHQWH 3HU¿OHV ,3( 0HGLGDV
81(0DGULG$VRFLDFLyQ(VSDxRODGH1RUPDOL]DFLyQ\&HUWL¿FDFLyQ
$(125 

$UFHORU0LWWDO3HU¿OHVHQ,FRQDODVSDUDOHODV>HQOtQHD@KWWSZZZFRQVWUXFWDOLD
FRPHVSDQROSURGXFWRVHVWUXFWXUDVSHU¿OHVBODPLQDGRVBHQBFDOLHQWHBSHU¿OHVB
HQBLLSHBDBLSHBLSHRBSHU¿OHVBHQBLBFRQBDODVBSDUDOHODV!>UHIGHIHEUHUR@

(QVLGHVD$FHURSDUDHVWUXFWXUDVGHHGL¿FDFLyQYDORUHVHVWiWLFRVHVWUXFWXUDV
elementales. 7ª ed. Oviedo: Empresa Nacional Siderúrgica, S.A.

(VSDxD0LQLVWHULRGH9LYLHQGD&yGLJR7pFQLFRGHOD(GL¿FDFLyQ'RFXPHQWR
EiVLFR6($6HJXULGDGHVWUXFWXUDO$FHUR>HQOtQHD@0DGULG(VSDxD0LQLVWHULR
GH 9LYLHQGD KWWSZZZFRGLJRWHFQLFRRUJFWHH[SRUWVLWHVGHIDXOWZHEJDOH-
ULDVDUFKLYRV&7(B3DUWHBB'%B6($SGI!>UHIGHIHEUHUR@

(VSDxD0LQLVWHULRGH9LYLHQGD&yGLJR7pFQLFRGHOD(GL¿FDFLyQ'RFXPHQWR
EiVLFR 6(0 6HJXULGDG HVWUXFWXUDO 0DGHUD >HQ OtQHD@ 0DGULG (VSDxD
0LQLVWHULR GH 9LYLHQGD KWWSZZZFRGLJRWHFQLFRRUJFWHH[SRUWVLWHVGHIDXOW
ZHEJDOHULDVDUFKLYRV'%B6(0BDEULOBSGI!>UHIGHIHEUHUR@

Gere JM. 2002. Resistencia de materiales. 5ª ed. Madrid: Paraninfo.

0LOODLV0(VWUXFWXUDVGHHGL¿FDFLyQ0DGULG&HOHVWH

Timoshenko S. 1989. Resistencia de materiales. Madrid: Espasa-Calpe.

117
M(x) (kN·m)
X(m)
M(x) (kN·m)

X(m)

L/2 L/2

L/2 L/2
z

You might also like