Professional Documents
Culture Documents
Heden, zondag 30 juni 2019 werd het op een zon overgoten en zeer warm aandoend parcours
met een totale lengte van 1500 meter en gespekt met de 10% bergklim van de Marialaan, voor
het eerst na jaren, het klimcriterium-Eygelshoven voor vrouwen verreden – met de ultieme
prijs de Jo Dorscheidt-bokaal.
Zeer opmerkelijk was hierbij toch voor de vele aanwezige toeschouwers die het parcours maar
vooral bij de eindstreep in Coelgroevenstraat aanwezig deden zijn toch het eindresultaat van
de laatste verreden K.N.W.U-wielerwedstrijd van dit klimcriterum voor vrouwen te
Eygelshoven. Namelijk de wedstrijd van de Elite/belofte vrouwen die om 14.30 uur van start
deed gaan, waarbij een parcours van 70 km (47 ronden van 1500 meter) door de vrouwen
diende worden afgelegd. Velen zagen en hoorden met eigen ogen en oren dat de 27-jarige uit
Nootdorp afkomstige Nancy van der Burg, in haar felle roze wielertrui met nummer 6 met een
onmetelijke grote afstand ronde voor ronde tot over de eindstreep als eerste het rennersveld
deed aanvoeren, waarbij zelfs het overgrote deel van het deelnemersveld ook nog door haar is
worden gedubbeld.
Echter wat niemand van het publiek deed verwachten, werd bewaarheid door de K.N.W.U.-
wedstrijdleiding. Namelijk de tweede in de koers liggende Australische wielrenster Ashlee
Ankudinoff , die blijkens ondergetekende en tal van andere aanwezigen aan de finish veel
minder in afstand heeft doen afleggen werd door de K.N.W.U-wedstrijdleiding aangewezen
tot de ultieme winnaar.
Zelf een bestuurslid van het Klimcriterium-Eygelshoven (wedstrijdbeleid) verklaarde
telefonisch achteraf aan ondergetekende dat het besluit van de K.N.W.U.-wedstrijdleiding om
de Australische wielrenster Ashlee Ankudinoff te doen aanwijzen als winnaar voor hem als
een zeer vreemdsoortig besluit deed overkomen en waarvan hij geheel niets deed begrijpen.
Wanneer zelfs de Australische Ashlee Ankundinoff, kort na de prijsuitreiking aan de
Nederlandse Nancy van der Burg doet mededelen dat zij de ware winnares doet zijn, dan kan
men zich toch wel als fervent wielerliefhebber doen afvragen hoe recht op de K.N.W.U-
wedstrijdleiding bij de finish heeft doen slapen met het exact bijhouden van de verreden
rondes door de wielrensters in koers. Om zich dan achter een zeer kromme K.N.W.U-regel te
doen verschuilen, om toch maar de eigen flater te doen verhullen getuigt toch wel van een
grote mate van arrogantie en wanbeleid. Ietwat de organisatie van het Klimcriterium-
Eygelshoven zeer zeker niet doet verdienen.,
Daar waar het bestuur van Klimcriterium-Eygelshoven nog vol in touw was met de
"aftermath" na de wedstrijden, was de K.N.W.U.-wedstrijdleiding kort na de laatste
prijsuitreiking alras met de Noorderzon vertrokken.
Op het hoogste sportniveau maakt men nog bij eventuele scheidsrechterlijke dwalingen bij
beslissende momenten grif gebruik van een visueel terugkijkmoment. Bij het voetbal is het de
VAR (Video Assistent Referee), bij de rugbysport spreekt men van een TMO (Television
Match OfficiaL), bij de tennissport van de Hawk-Eye en bij de wieler-en atletieksport van een
fotofinish
Op het laagste sportniveau zijn deze visuele terugkijkmomenten in tal sporten geheel nog niet
aanwezig en is men nog steeds puur aangewezen op de visie en kunde van de scheidsrechter
en of een jury.
Een gerenommeerd wielerkenner uit Landgraaf verhaalde zijn miskenning over het gebeurde
in Eygelshoven als volgt:
"Ik volg de wielersport al ruim 70 jaar maar zo'n dwaling van de jury heb ik nog niet
meegemaakt,zelfs niet in chauvinistische Wallonië, en dan te bedenken dat ik toch zeker meer
als duizend koersen heb gezien in al die jaren ongelooflijk ! "
Een rectificatie, een herziening van de uitslag, met de 27-jarige Nancy van der Burg als
ultieme winnares van de Jo Dorscheidt-bokaal, zou meer dan gewenst zijn bij deze eerste
historische 70 kilometer-K.N.W.U,-wedstrijd van Elite/belofte vrouwen te Eygelshoven.