You are on page 1of 2

ΙΕΡΑ

   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ    ΣΙΣΑΝΙΟΥ    ΚΑΙ    ΣΙΑΤΙΣΤΗΣ  


ΕΝΟΡΙΑ  ΑΓΙΟΥ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ  ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ                                                                                                                                                                            
                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Φεβρουάάριος  2010  
Ἕνα  κάάθε  µμήήνα.  
 
Ἀγαπητοί µου ἐνορίτες,
Βρισκόµαστε στήν εὐλογηµένη περίοδο τοῦ Τριωδίου καί σέ λίγες ἡµέρες
εἰσερχόµαστε στήν κατανυκτική περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ ἁγία καί
φιλάνθρωπος Ἐκκλησία µας µέ πολλή ἀγάπη καί ἐνδιαφέρον προβάλλει καί
προτείνει σ’ ὅλους τούς πιστούς τή νηστεία.
Ἡ νηστεία εἶναι ἐντολή τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ἀρχή τοῦ ἀνθρωπίνου
γένους. Νοµοθετήθηκε µέσα στόν ἐπίγειο Παράδεισο καί δόθηκε ὡς ὅπλο κατά τοῦ
θανάτου. Ἄν νήστευαν οἱ πρωτόπλαστοι δέν θά πέθαιναν. Καί ὄχι µόνο δέν
χρησιµοποιήθηκε ἀλλά τέθηκε στό περιθώριο καί καταπατήθηκε. Καί ὡς θλιβερό
ἀποτέλεσµα ἦλθε ἡ φθορά καί ὁ θάνατος τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ Θεός δέν ἔδωσε ἐντολή, πού νά ὑπερβαίνει τά ὅρια τῆς δυνάµεως τοῦ
ἀνθρώπου. Οἱ πάντες µποροῦν νά τηρήσουν τήν ἐντολή τῆς νηστείας. Πῶς τόσοι
καί τόσοι ἄνθρωποι ἀνά τούς αἰῶνες τήν τήρησαν καί ἀρκετοί µάλιστα σέ
ὑπερβολικό βαθµό; Ἡ νηστεία, ὅµως, γιά νά κατορθωθεῖ, χρειάζεται νά
συνοδεύεται ἀπό τήν πίστη στόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό καί στόν Ἰησοῦ
Χριστό, τόν ὁποῖο ἀπέστειλε. Χρειάζεται νά συνοδεύεται ἐπίσης καί
ἀπό τήν προσευχή, ἀπό τή µελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, ἀπό τόν
ἀγώνα κατά τῶν παθῶν, ἀπό τήν ἐνασχόληση µέ τίς ἀρετές, ἀπό
εἰλικρινή µετάνοια καί προπαντός ἀπό τήν τακτική Θεία Κοινωνία.
Χωρίς αὐτά εἶναι ἀδύνατο νά κατορθωθεῖ.
Ὁ ἅγιος Βασίλειος ὁ µέγας, σέ µία του ὁµιλία «περί νηστείας» γράφει
τά ἑξῆς ἀξιόλογα: «… ὅσοι ἐκπαιδεύονται γιά πολεµικές ἐπιχειρήσεις καί ὅσοι
ἀσκοῦνται στά γυµναστήρια ἔχουν ἀνάγκη ἀπό καλή καί ἄφθονη τροφή, γιά νά
δυναµώσει τό σῶµα τους καί νά ἔχουν ὅσο γίνεται πιό µεγάλη τήν ἀντοχή στίς
κακουχίες καί στίς καταπονήσεις. Ἐµεῖς ὅµως πού «δέν ἔχουµε νά παλέψѱουµε µέ
ἀνθρώπους, ἀλλά µέ τίς ἀρχές καί ἐξουσίες, τίς κυρίαρχες αὐτοῦ τοῦ
σκοτεινοῦ κόσµου, τά πονηρά πνεύµατα, πού κινοῦνται ἀνάµεσα σέ γῆ
καί οὐρανό», ὀφείλουµε νά προετοιµαζόµαστε µέ ἐγκράτεια νηστευτική… πού
εἶναι ὠφέλιµη σέ κάθε περίπτωση καί ἐποχή. Γιατί, ὅσους ἀποφασίζουν νά τήν
ἀκολουθήσουν, δέν τολµᾶ νά ἐκδηλωθεῖ δαιµονική ἐπίθεση ἐναντίον τους. Οἱ φύλακες
ἄγγελοι τῆς ζωῆς µας στέκονται πιό πρόθυµα πλάι στό νηστευτή…
Προκειµένου νά ἀρχίσεις νά νηστεύεις, µή νοµίσεις πώς πρέπει νά ἀλλάξεις
ἐξωτερικά, νά γίνεις κατσούφης, σκυθρωπός, ὅπως συνήθιζαν οἱ Ἰουδαῖοι. Τό
Εὐαγγέλιο λέγει νά ἔχεις πρόσωπο λαµπερό… νά δείχνεις ὅτι πραγµατικά
εὐχαριστιέσαι πού ἀσκεῖς τήν ψѱυχή νά κοινωνεῖ καί νά χαίρεται µέ ἀπολαύσεις καί
ἀγαθά πνευµατικά… ἡ νηστεία ὡς ἄσκηση πνευµατική… πέρα ἀπό τά µέλη τῆς
οἰκογένειας, ὠφελεῖ κι ἐκεῖνα µιᾶς εὐρύτερης κοινωνικῆς ὁµάδας, µιᾶς πόλης. Τό
κυρίαρχο πνεῦµα της, πού εἶναι ἡ ἐγκράτεια καί ἡ αὐτοκυριαρχία, µπορεῖ νά
ἀλλάξει τήν ἀτµόσφαιρα ζωῆς, νά κάνει τούς ἀνθρώπους της πιό ἤρεµους, νά
καταλαγιάσει τά πάθη τους, νά ἀποδιώξει διαµάχες, νά ἀποτρέψѱει χλευασµούς καί
χυδαιότητες… Θά πρόσθετα ἐδῶ, πώς, ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔκαναν µία τέτοια
νηστεία σύµβουλο καί ὁδηγό ζωῆς, τίποτα δέν θά ἐµπόδιζε νά ἐπικρατεῖ ἀπέραντη
εἰρήνη παντοῦ…
Ἡ νηστεία ἐξοµοιώνει τόν ἄνθρωπο µέ τούς ἀγγέλους, τόν κάνει συγκάτοικο
τῶν δικαίων, ἀποτελεῖ τόν καλύτερο σωφρονιστή τῆς ζωῆς. Βέβαια ὑπό τόν ὄρο
ὅτι δέν τήν ἐκλαµβάνει κανείς σάν µία γυµνή ἀποχή ἀπό ὁρισµένα φαγητά… ἀλλά
ἀκολουθεῖ ἀληθινή νηστεία, δεκτή ἀπό τό Θεό. Καί νηστεία ἀληθινή, δεκτή ἀπό
τό Θεό, εἶναι ἐκείνη πού συνοδεύεται µέ ἀποξένωση ἀπό τό κακό, µέ
αὐτοσυγκράτηση τῆς γλώσσας, µέ ἀποχή ἀπό τό θυµό, µέ ἀποκοπή
τῶν πονηρῶν ἐπιθυµιῶν, τῆς καταλαλιᾶς, τοῦ ψѱεύδους, τῆς ἐπιορκίας.
Ἡ φτώχεια ὅλων αὐτῶν τῶν κακῶν µέσα µας, ἀποτελεῖ ἀληθινή
νηστεία.»
Ἀγαπητοί µου ἐνορίτες, τελειώνοντας ἡ περίοδος τῆς νηστείας, θά πρέπει σέ
κάθε πιστό Χριστιανό νά ἀποµείνει ὡς καρπός, ἡ µεγάλη ἀρετή τῆς
ἐγκράτειας, τῆς αὐτοκυριαρχίας. Ἡ ἐγκράτεια εἶναι µία ἀρετή πού πρέπει νά
διέπει ὅλη τή ζωή µας. Ἡ ἐγκράτεια ἐνδυναµώνει τόν ἄνθρωπο, τόν κάνει σταθερό,
τοῦ δίνει τή δύναµη νά µήν ὑποδουλώνεται πουθενά. Τόν κάνει δυνατό καί ἐλεύθερο.
Ἡ Ἐκκλησία µᾶς θέλει δυνατούς καί ἐλεύθερους. Εἶναι φιλάνθρωπος. Μᾶς
ἀγαπᾶ καί ἐνδιαφέρεται γιά ὅλους.
Ἄς τήν ἀκούσουµε.
Μέ πολλή ἐν Χριστῷ ἀγάπη.

ὁ Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Λ. Βασιλείου

You might also like