1

ἐν ἀ ρχῇ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν

ἡ δὲ γῆ ἦ ν ἀ ό ρατος καὶ ἀ κατασκεύ αστος καὶ σκό τος ἐπά νω τῆ ς ἀ βύ σσου καὶ
πνεῦ μα θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπά νω τοῦ ὕ δατος
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς γενηθή τω φῶ ς καὶ ἐγένετο φῶ ς
καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς τὸ φῶ ς ὅ τι καλό ν καὶ διεχώ ρισεν ὁ θεὸ ς ἀ νὰ μέσον τοῦ φωτὸ ς καὶ
ἀ νὰ μέσον τοῦ σκό τους
καὶ ἐκά λεσεν ὁ θεὸ ς τὸ φῶ ς ἡ μέραν καὶ τὸ σκό τος ἐκά λεσεν νύ κτα καὶ ἐγένετο
ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡ μέρα μία
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς γενηθή τω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕ δατος καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀ νὰ
μέσον ὕ δατος καὶ ὕ δατος καὶ ἐγένετο οὕ τως
καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὸ στερέωμα καὶ διεχώ ρισεν ὁ θεὸ ς ἀ νὰ μέσον τοῦ ὕ δατος ὃ ἦ ν
ὑ ποκά τω τοῦ στερεώ ματος καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ ὕ δατος τοῦ ἐπά νω τοῦ στερεώ ματος
καὶ ἐκά λεσεν ὁ θεὸ ς τὸ στερέωμα οὐ ρανό ν καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς ὅ τι καλό ν καὶ ἐγένετο
ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡ μέρα δευτέρα
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς συναχθή τω τὸ ὕ δωρ τὸ ὑ ποκά τω τοῦ οὐ ρανοῦ εἰς συναγωγὴ ν μίαν
καὶ ὀ φθή τω ἡ ξηρά καὶ ἐγένετο οὕ τως καὶ συνή χθη τὸ ὕ δωρ τὸ ὑ ποκά τω τοῦ
οὐ ρανοῦ εἰς τὰ ς συναγωγὰ ς αὐ τῶ ν καὶ ὤ φθη ἡ ξηρά
καὶ ἐκά λεσεν ὁ θεὸ ς τὴ ν ξηρὰ ν γῆ ν καὶ τὰ συστή ματα τῶ ν ὑ δά των ἐκά λεσεν
θαλά σσας καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς ὅ τι καλό ν
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς βλαστησά τω ἡ γῆ βοτά νην χό ρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ
καθ' ὁ μοιό τητα καὶ ξύ λον κά ρπιμον ποιοῦ ν καρπό ν οὗ τὸ σπέρμα αὐ τοῦ ἐν αὐ τῷ
κατὰ γένος ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐγένετο οὕ τως
καὶ ἐξή νεγκεν ἡ γῆ βοτά νην χό ρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ' ὁ μοιό τητα
καὶ ξύ λον κά ρπιμον ποιοῦ ν καρπό ν οὗ τὸ σπέρμα αὐ τοῦ ἐν αὐ τῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς ὅ τι καλό ν
καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡ μέρα τρίτη
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς γενηθή τωσαν φωστῆ ρες ἐν τῷ στερεώ ματι τοῦ οὐ ρανοῦ εἰς
φαῦ σιν τῆ ς γῆ ς τοῦ διαχωρίζειν ἀ νὰ μέσον τῆ ς ἡ μέρας καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς νυκτὸ ς καὶ
ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺ ς καὶ εἰς ἡ μέρας καὶ εἰς ἐνιαυτοὺ ς
καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦ σιν ἐν τῷ στερεώ ματι τοῦ οὐ ρανοῦ ὥ στε φαίνειν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐγένετο οὕ τως
καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τοὺ ς δύ ο φωστῆ ρας τοὺ ς μεγά λους τὸ ν φωστῆ ρα τὸ ν μέγαν εἰς
ἀ ρχὰ ς τῆ ς ἡ μέρας καὶ τὸ ν φωστῆ ρα τὸ ν ἐλά σσω εἰς ἀ ρχὰ ς τῆ ς νυκτό ς καὶ τοὺ ς
ἀ στέρας
καὶ ἔθετο αὐ τοὺ ς ὁ θεὸ ς ἐν τῷ στερεώ ματι τοῦ οὐ ρανοῦ ὥ στε φαίνειν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἄ ρχειν τῆ ς ἡ μέρας καὶ τῆ ς νυκτὸ ς καὶ διαχωρίζειν ἀ νὰ μέσον τοῦ φωτὸ ς καὶ ἀ νὰ
μέσον τοῦ σκό τους καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς ὅ τι καλό ν
καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡ μέρα τετά ρτη
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ἐξαγαγέτω τὰ ὕ δατα ἑρπετὰ ψυχῶ ν ζωσῶ ν καὶ πετεινὰ πετό μενα
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἐγένετο οὕ τως
2

καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὰ κή τη τὰ μεγά λα καὶ πᾶ σαν ψυχὴ ν ζῴ ων ἑρπετῶ ν ἃ ἐξή γαγεν
τὰ ὕ δατα κατὰ γένη αὐ τῶ ν καὶ πᾶ ν πετεινὸ ν πτερωτὸ ν κατὰ γένος καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς
ὅ τι καλά
καὶ ηὐ λό γησεν αὐ τὰ ὁ θεὸ ς λέγων αὐ ξά νεσθε καὶ πληθύ νεσθε καὶ πληρώ σατε τὰ
ὕ δατα ἐν ταῖς θαλά σσαις καὶ τὰ πετεινὰ πληθυνέσθωσαν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡ μέρα πέμπτη
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴ ν ζῶ σαν κατὰ γένος τετρά ποδα καὶ ἑρπετὰ
καὶ θηρία τῆ ς γῆ ς κατὰ γένος καὶ ἐγένετο οὕ τως
καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὰ θηρία τῆ ς γῆ ς κατὰ γένος καὶ τὰ κτή νη κατὰ γένος καὶ πά ντα
τὰ ἑρπετὰ τῆ ς γῆ ς κατὰ γένος αὐ τῶ ν καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς ὅ τι καλά
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ποιή σωμεν ἄ νθρωπον κατ' εἰκό να ἡ μετέραν καὶ καθ' ὁ μοίωσιν καὶ
ἀ ρχέτωσαν τῶ ν ἰχθύ ων τῆ ς θαλά σσης καὶ τῶ ν πετεινῶ ν τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τῶ ν
κτηνῶ ν καὶ πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ πά ντων τῶ ν ἑρπετῶ ν τῶ ν ἑρπό ντων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον κατ' εἰκό να θεοῦ ἐποίησεν αὐ τό ν ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ
ἐποίησεν αὐ τού ς
καὶ ηὐ λό γησεν αὐ τοὺ ς ὁ θεὸ ς λέγων αὐ ξά νεσθε καὶ πληθύ νεσθε καὶ πληρώ σατε τὴ ν
γῆ ν καὶ κατακυριεύ σατε αὐ τῆ ς καὶ ἄ ρχετε τῶ ν ἰχθύ ων τῆ ς θαλά σσης καὶ τῶ ν
πετεινῶ ν τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν καὶ πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ πά ντων τῶ ν
ἑρπετῶ ν τῶ ν ἑρπό ντων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ἰδοὺ δέδωκα ὑ μῖν πᾶ ν χό ρτον σπό ριμον σπεῖρον σπέρμα ὅ ἐστιν
ἐπά νω πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ πᾶ ν ξύ λον ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸ ν σπέρματος σπορίμου
ὑ μῖν ἔσται εἰς βρῶ σιν
καὶ πᾶ σι τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς καὶ πᾶ σι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ
τῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴ ν ζωῆ ς πά ντα χό ρτον χλωρὸ ν εἰς
βρῶ σιν καὶ ἐγένετο οὕ τως
καὶ εἶδεν ὁ θεὸ ς τὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ
ἐγένετο πρωί ἡ μέρα ἕκτη
καὶ συνετελέσθησαν ὁ οὐ ρανὸ ς καὶ ἡ γῆ καὶ πᾶ ς ὁ κό σμος αὐ τῶ ν
καὶ συνετέλεσεν ὁ θεὸ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐ τοῦ ἃ ἐποίησεν καὶ
κατέπαυσεν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἔργων αὐ τοῦ ὧ ν ἐποίησεν
καὶ ηὐ λό γησεν ὁ θεὸ ς τὴ ν ἡ μέραν τὴ ν ἑβδό μην καὶ ἡ γίασεν αὐ τή ν ὅ τι ἐν αὐ τῇ
κατέπαυσεν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἔργων αὐ τοῦ ὧ ν ἤ ρξατο ὁ θεὸ ς ποιῆ σαι
αὕ τη ἡ βίβλος γενέσεως οὐ ρανοῦ καὶ γῆ ς ὅ τε ἐγένετο ᾗ ἡ μέρᾳ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν
οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ πᾶ ν χλωρὸ ν ἀ γροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ πά ντα χό ρτον ἀ γροῦ πρὸ
τοῦ ἀ νατεῖλαι οὐ γὰ ρ ἔβρεξεν ὁ θεὸ ς ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἄ νθρωπος οὐ κ ἦ ν ἐργά ζεσθαι
τὴ ν γῆ ν
πηγὴ δὲ ἀ νέβαινεν ἐκ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπό τιζεν πᾶ ν τὸ πρό σωπον τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔπλασεν ὁ θεὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον χοῦ ν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐνεφύ σησεν εἰς τὸ
πρό σωπον αὐ τοῦ πνοὴ ν ζωῆ ς καὶ ἐγένετο ὁ ἄ νθρωπος εἰς ψυχὴ ν ζῶ σαν
καὶ ἐφύ τευσεν κύ ριος ὁ θεὸ ς παρά δεισον ἐν εδεμ κατὰ ἀ νατολὰ ς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸ ν
ἄ νθρωπον ὃ ν ἔπλασεν
3

καὶ ἐξανέτειλεν ὁ θεὸ ς ἔτι ἐκ τῆ ς γῆ ς πᾶ ν ξύ λον ὡ ραῖον εἰς ὅ ρασιν καὶ καλὸ ν εἰς
βρῶ σιν καὶ τὸ ξύ λον τῆ ς ζωῆ ς ἐν μέσῳ τῷ παραδείσῳ καὶ τὸ ξύ λον τοῦ εἰδέναι
γνωστὸ ν καλοῦ καὶ πονηροῦ
ποταμὸ ς δὲ ἐκπορεύ εται ἐξ εδεμ ποτίζειν τὸ ν παρά δεισον ἐκεῖθεν ἀ φορίζεται εἰς
τέσσαρας ἀ ρχά ς
ὄ νομα τῷ ἑνὶ φισων οὗ τος ὁ κυκλῶ ν πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ευιλατ ἐκεῖ οὗ ἐστιν τὸ χρυσίον
τὸ δὲ χρυσίον τῆ ς γῆ ς ἐκείνης καλό ν καὶ ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄ νθραξ καὶ ὁ λίθος ὁ πρά σινος
καὶ ὄ νομα τῷ ποταμῷ τῷ δευτέρῳ γηων οὗ τος ὁ κυκλῶ ν πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αἰθιοπίας
καὶ ὁ ποταμὸ ς ὁ τρίτος τίγρις οὗ τος ὁ πορευό μενος κατέναντι ἀ σσυρίων ὁ δὲ
ποταμὸ ς ὁ τέταρτος οὗ τος εὐ φρά της
καὶ ἔλαβεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον ὃ ν ἔπλασεν καὶ ἔθετο αὐ τὸ ν ἐν τῷ
παραδείσῳ ἐργά ζεσθαι αὐ τὸ ν καὶ φυλά σσειν
καὶ ἐνετείλατο κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ αδαμ λέγων ἀ πὸ παντὸ ς ξύ λου τοῦ ἐν τῷ
παραδείσῳ βρώ σει φά γῃ
ἀ πὸ δὲ τοῦ ξύ λου τοῦ γινώ σκειν καλὸ ν καὶ πονηρό ν οὐ φά γεσθε ἀ π' αὐ τοῦ ᾗ δ' ἂ ν
ἡ μέρᾳ φά γητε ἀ π' αὐ τοῦ θανά τῳ ἀ ποθανεῖσθε
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεό ς οὐ καλὸ ν εἶναι τὸ ν ἄ νθρωπον μό νον ποιή σωμεν αὐ τῷ
βοηθὸ ν κατ' αὐ τό ν
καὶ ἔπλασεν ὁ θεὸ ς ἔτι ἐκ τῆ ς γῆ ς πά ντα τὰ θηρία τοῦ ἀ γροῦ καὶ πά ντα τὰ πετεινὰ
τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἤ γαγεν αὐ τὰ πρὸ ς τὸ ν αδαμ ἰδεῖν τί καλέσει αὐ τά καὶ πᾶ ν ὃ ἐὰ ν
ἐκά λεσεν αὐ τὸ αδαμ ψυχὴ ν ζῶ σαν τοῦ το ὄ νομα αὐ τοῦ
καὶ ἐκά λεσεν αδαμ ὀ νό ματα πᾶ σιν τοῖς κτή νεσιν καὶ πᾶ σι τοῖς πετεινοῖς τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ πᾶ σι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀ γροῦ τῷ δὲ αδαμ οὐ χ εὑ ρέθη βοηθὸ ς ὅ μοιος
αὐ τῷ
καὶ ἐπέβαλεν ὁ θεὸ ς ἔκστασιν ἐπὶ τὸ ν αδαμ καὶ ὕ πνωσεν καὶ ἔλαβεν μίαν τῶ ν
πλευρῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ νεπλή ρωσεν σά ρκα ἀ ντ' αὐ τῆ ς
καὶ ᾠ κοδό μησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τὴ ν πλευρά ν ἣ ν ἔλαβεν ἀ πὸ τοῦ αδαμ εἰς γυναῖκα καὶ
ἤ γαγεν αὐ τὴ ν πρὸ ς τὸ ν αδαμ
καὶ εἶπεν αδαμ τοῦ το νῦ ν ὀ στοῦ ν ἐκ τῶ ν ὀ στέων μου καὶ σὰ ρξ ἐκ τῆ ς σαρκό ς μου
αὕ τη κληθή σεται γυνή ὅ τι ἐκ τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς ἐλή μφθη αὕ τη
ἕνεκεν τού του καταλείψει ἄ νθρωπος τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ καὶ
προσκολληθή σεται πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ ἔσονται οἱ δύ ο εἰς σά ρκα μίαν
καὶ ἦ σαν οἱ δύ ο γυμνοί ὅ τε αδαμ καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ᾐ σχύ νοντο
ὁ δὲ ὄ φις ἦ ν φρονιμώ τατος πά ντων τῶ ν θηρίων τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὧ ν ἐποίησεν
κύ ριος ὁ θεό ς καὶ εἶπεν ὁ ὄ φις τῇ γυναικί τί ὅ τι εἶπεν ὁ θεό ς οὐ μὴ φά γητε ἀ πὸ
παντὸ ς ξύ λου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄ φει ἀ πὸ καρποῦ ξύ λου τοῦ παραδείσου φαγό μεθα
ἀ πὸ δὲ καρποῦ τοῦ ξύ λου ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου εἶπεν ὁ θεό ς οὐ φά γεσθε
ἀ π' αὐ τοῦ οὐ δὲ μὴ ἅ ψησθε αὐ τοῦ ἵνα μὴ ἀ ποθά νητε
καὶ εἶπεν ὁ ὄ φις τῇ γυναικί οὐ θανά τῳ ἀ ποθανεῖσθε
ᾔ δει γὰ ρ ὁ θεὸ ς ὅ τι ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ φά γητε ἀ π' αὐ τοῦ διανοιχθή σονται ὑ μῶ ν οἱ
ὀ φθαλμοί καὶ ἔσεσθε ὡ ς θεοὶ γινώ σκοντες καλὸ ν καὶ πονηρό ν
4

καὶ εἶδεν ἡ γυνὴ ὅ τι καλὸ ν τὸ ξύ λον εἰς βρῶ σιν καὶ ὅ τι ἀ ρεστὸ ν τοῖς ὀ φθαλμοῖς ἰδεῖν
καὶ ὡ ραῖό ν ἐστιν τοῦ κατανοῆ σαι καὶ λαβοῦ σα τοῦ καρποῦ αὐ τοῦ ἔφαγεν καὶ
ἔδωκεν καὶ τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς μετ' αὐ τῆ ς καὶ ἔφαγον
καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀ φθαλμοὶ τῶ ν δύ ο καὶ ἔγνωσαν ὅ τι γυμνοὶ ἦ σαν καὶ ἔρραψαν
φύ λλα συκῆ ς καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς περιζώ ματα
καὶ ἤ κουσαν τὴ ν φωνὴ ν κυρίου τοῦ θεοῦ περιπατοῦ ντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ
δειλινό ν καὶ ἐκρύ βησαν ὅ τε αδαμ καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ ἀ πὸ προσώ που κυρίου τοῦ
θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύ λου τοῦ παραδείσου
καὶ ἐκά λεσεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τὸ ν αδαμ καὶ εἶπεν αὐ τῷ αδαμ ποῦ εἶ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ τὴ ν φωνή ν σου ἤ κουσα περιπατοῦ ντος ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ
ἐφοβή θην ὅ τι γυμνό ς εἰμι καὶ ἐκρύ βην
καὶ εἶπεν αὐ τῷ τίς ἀ νή γγειλέν σοι ὅ τι γυμνὸ ς εἶ μὴ ἀ πὸ τοῦ ξύ λου οὗ ἐνετειλά μην
σοι τού του μό νου μὴ φαγεῖν ἀ π' αὐ τοῦ ἔφαγες
καὶ εἶπεν ὁ αδαμ ἡ γυνή ἣ ν ἔδωκας μετ' ἐμοῦ αὕ τη μοι ἔδωκεν ἀ πὸ τοῦ ξύ λου καὶ
ἔφαγον
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῇ γυναικί τί τοῦ το ἐποίησας καὶ εἶπεν ἡ γυνή ὁ ὄ φις
ἠ πά τησέν με καὶ ἔφαγον
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ ὄ φει ὅ τι ἐποίησας τοῦ το ἐπικατά ρατος σὺ ἀ πὸ πά ντων
τῶ ν κτηνῶ ν καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν θηρίων τῆ ς γῆ ς ἐπὶ τῷ στή θει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ
πορεύ σῃ καὶ γῆ ν φά γῃ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς σου
καὶ ἔχθραν θή σω ἀ νὰ μέσον σου καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς γυναικὸ ς καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ
σπέρματό ς σου καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐ τῆ ς αὐ τό ς σου τηρή σει κεφαλή ν
καὶ σὺ τηρή σεις αὐ τοῦ πτέρναν
καὶ τῇ γυναικὶ εἶπεν πληθύ νων πληθυνῶ τὰ ς λύ πας σου καὶ τὸ ν στεναγμό ν σου ἐν
λύ παις τέξῃ τέκνα καὶ πρὸ ς τὸ ν ἄ νδρα σου ἡ ἀ ποστροφή σου καὶ αὐ τό ς σου
κυριεύ σει
τῷ δὲ αδαμ εἶπεν ὅ τι ἤ κουσας τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς γυναικό ς σου καὶ ἔφαγες ἀ πὸ τοῦ
ξύ λου οὗ ἐνετειλά μην σοι τού του μό νου μὴ φαγεῖν ἀ π' αὐ τοῦ ἐπικατά ρατος ἡ γῆ ἐν
τοῖς ἔργοις σου ἐν λύ παις φά γῃ αὐ τὴ ν πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς σου
ἀ κά νθας καὶ τριβό λους ἀ νατελεῖ σοι καὶ φά γῃ τὸ ν χό ρτον τοῦ ἀ γροῦ
ἐν ἱδρῶ τι τοῦ προσώ που σου φά γῃ τὸ ν ἄ ρτον σου ἕως τοῦ ἀ ποστρέψαι σε εἰς τὴ ν
γῆ ν ἐξ ἧ ς ἐλή μφθης ὅ τι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆ ν ἀ πελεύ σῃ
καὶ ἐκά λεσεν αδαμ τὸ ὄ νομα τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ ζωή ὅ τι αὕ τη μή τηρ πά ντων τῶ ν
ζώ ντων
καὶ ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ αδαμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐ τοῦ χιτῶ νας δερματίνους καὶ
ἐνέδυσεν αὐ τού ς
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ἰδοὺ αδαμ γέγονεν ὡ ς εἷς ἐξ ἡ μῶ ν τοῦ γινώ σκειν καλὸ ν καὶ
πονηρό ν καὶ νῦ ν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴ ν χεῖρα καὶ λά βῃ τοῦ ξύ λου τῆ ς ζωῆ ς καὶ φά γῃ
καὶ ζή σεται εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐξαπέστειλεν αὐ τὸ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆ ς τρυφῆ ς ἐργά ζεσθαι
τὴ ν γῆ ν ἐξ ἧ ς ἐλή μφθη
5

καὶ ἐξέβαλεν τὸ ν αδαμ καὶ κατῴ κισεν αὐ τὸ ν ἀ πέναντι τοῦ παραδείσου τῆ ς τρυφῆ ς
καὶ ἔταξεν τὰ χερουβιμ καὶ τὴ ν φλογίνην ῥ ομφαίαν τὴ ν στρεφομένην φυλά σσειν
τὴ ν ὁ δὸ ν τοῦ ξύ λου τῆ ς ζωῆ ς
αδαμ δὲ ἔγνω ευαν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν τὸ ν καιν καὶ εἶπεν
ἐκτησά μην ἄ νθρωπον διὰ τοῦ θεοῦ
καὶ προσέθηκεν τεκεῖν τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν αβελ καὶ ἐγένετο αβελ ποιμὴ ν
προβά των καιν δὲ ἦ ν ἐργαζό μενος τὴ ν γῆ ν
καὶ ἐγένετο μεθ' ἡ μέρας ἤ νεγκεν καιν ἀ πὸ τῶ ν καρπῶ ν τῆ ς γῆ ς θυσίαν τῷ κυρίῳ
καὶ αβελ ἤ νεγκεν καὶ αὐ τὸ ς ἀ πὸ τῶ ν πρωτοτό κων τῶ ν προβά των αὐ τοῦ καὶ ἀ πὸ
τῶ ν στεά των αὐ τῶ ν καὶ ἐπεῖδεν ὁ θεὸ ς ἐπὶ αβελ καὶ ἐπὶ τοῖς δώ ροις αὐ τοῦ
ἐπὶ δὲ καιν καὶ ἐπὶ ταῖς θυσίαις αὐ τοῦ οὐ προσέσχεν καὶ ἐλύ πησεν τὸ ν καιν λίαν καὶ
συνέπεσεν τῷ προσώ πῳ
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ καιν ἵνα τί περίλυπος ἐγένου καὶ ἵνα τί συνέπεσεν τὸ
πρό σωπό ν σου
οὐ κ ἐὰ ν ὀ ρθῶ ς προσενέγκῃς ὀ ρθῶ ς δὲ μὴ διέλῃς ἥ μαρτες ἡ σύ χασον πρὸ ς σὲ ἡ
ἀ ποστροφὴ αὐ τοῦ καὶ σὺ ἄ ρξεις αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν καιν πρὸ ς αβελ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ διέλθωμεν εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐγένετο ἐν
τῷ εἶναι αὐ τοὺ ς ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἀ νέστη καιν ἐπὶ αβελ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ἀ πέκτεινεν αὐ τό ν
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς καιν ποῦ ἐστιν αβελ ὁ ἀ δελφό ς σου ὁ δὲ εἶπεν οὐ γινώ σκω μὴ
φύ λαξ τοῦ ἀ δελφοῦ μού εἰμι ἐγώ
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς τί ἐποίησας φωνὴ αἵματος τοῦ ἀ δελφοῦ σου βοᾷ πρό ς με ἐκ τῆ ς γῆ ς
καὶ νῦ ν ἐπικατά ρατος σὺ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἣ ἔχανεν τὸ στό μα αὐ τῆ ς δέξασθαι τὸ αἷμα
τοῦ ἀ δελφοῦ σου ἐκ τῆ ς χειρό ς σου
ὅ τι ἐργᾷ τὴ ν γῆ ν καὶ οὐ προσθή σει τὴ ν ἰσχὺ ν αὐ τῆ ς δοῦ ναί σοι στένων καὶ τρέμων
ἔσῃ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν καιν πρὸ ς τὸ ν κύ ριον μείζων ἡ αἰτία μου τοῦ ἀ φεθῆ ναί με
εἰ ἐκβά λλεις με σή μερον ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ πὸ τοῦ προσώ που σου
κρυβή σομαι καὶ ἔσομαι στένων καὶ τρέμων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἔσται πᾶ ς ὁ εὑ ρίσκων με
ἀ ποκτενεῖ με
καὶ εἶπεν αὐ τῷ κύ ριος ὁ θεό ς οὐ χ οὕ τως πᾶ ς ὁ ἀ ποκτείνας καιν ἑπτὰ ἐκδικού μενα
παραλύ σει καὶ ἔθετο κύ ριος ὁ θεὸ ς σημεῖον τῷ καιν τοῦ μὴ ἀ νελεῖν αὐ τὸ ν πά ντα τὸ ν
εὑ ρίσκοντα αὐ τό ν
ἐξῆ λθεν δὲ καιν ἀ πὸ προσώ που τοῦ θεοῦ καὶ ὤ |κησεν ἐν γῇ ναιδ κατέναντι εδεμ
καὶ ἔγνω καιν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν τὸ ν ενωχ καὶ ἦ ν
οἰκοδομῶ ν πό λιν καὶ ἐπωνό μασεν τὴ ν πό λιν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ενωχ
ἐγενή θη δὲ τῷ ενωχ γαιδαδ καὶ γαιδαδ ἐγέννησεν τὸ ν μαιηλ καὶ μαιηλ ἐγέννησεν
τὸ ν μαθουσαλα καὶ μαθουσαλα ἐγέννησεν τὸ ν λαμεχ
καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ λαμεχ δύ ο γυναῖκας ὄ νομα τῇ μιᾷ αδα καὶ ὄ νομα τῇ δευτέρᾳ
σελλα
καὶ ἔτεκεν αδα τὸ ν ιωβελ οὗ τος ἦ ν ὁ πατὴ ρ οἰκού ντων ἐν σκηναῖς κτηνοτρό φων
καὶ ὄ νομα τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ ιουβαλ οὗ τος ἦ ν ὁ καταδείξας ψαλτή ριον καὶ κιθά ραν
6

σελλα δὲ ἔτεκεν καὶ αὐ τὴ τὸ ν θοβελ καὶ ἦ ν σφυροκό πος χαλκεὺ ς χαλκοῦ καὶ
σιδή ρου ἀ δελφὴ δὲ θοβελ νοεμα
εἶπεν δὲ λαμεχ ταῖς ἑαυτοῦ γυναιξίν αδα καὶ σελλα ἀ κού σατέ μου τῆ ς φωνῆ ς
γυναῖκες λαμεχ ἐνωτίσασθέ μου τοὺ ς λό γους ὅ τι ἄ νδρα ἀ πέκτεινα εἰς τραῦ μα ἐμοὶ
καὶ νεανίσκον εἰς μώ λωπα ἐμοί
ὅ τι ἑπτά κις ἐκδεδίκηται ἐκ καιν ἐκ δὲ λαμεχ ἑβδομηκοντά κις ἑπτά
ἔγνω δὲ αδαμ ευαν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν υἱὸ ν καὶ
ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ σηθ λέγουσα ἐξανέστησεν γά ρ μοι ὁ θεὸ ς σπέρμα
ἕτερον ἀ ντὶ αβελ ὃ ν ἀ πέκτεινεν καιν
καὶ τῷ σηθ ἐγένετο υἱό ς ἐπωνό μασεν δὲ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ενως οὗ τος ἤ λπισεν
ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄ νομα κυρίου τοῦ θεοῦ
αὕ τη ἡ βίβλος γενέσεως ἀ νθρώ πων ᾗ ἡ μέρᾳ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν αδαμ κατ' εἰκό να
θεοῦ ἐποίησεν αὐ τό ν
ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ ἐποίησεν αὐ τοὺ ς καὶ εὐ λό γησεν αὐ τού ς καὶ ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα
αὐ τῶ ν αδαμ ᾗ ἡ μέρᾳ ἐποίησεν αὐ τού ς
ἔζησεν δὲ αδαμ διακό σια καὶ τριά κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν κατὰ τὴ ν ἰδέαν αὐ τοῦ καὶ
κατὰ τὴ ν εἰκό να αὐ τοῦ καὶ ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ σηθ
ἐγένοντο δὲ αἱ ἡ μέραι αδαμ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν σηθ ἑπτακό σια ἔτη καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι αδαμ ἃ ς ἔζησεν ἐννακό σια καὶ τριά κοντα ἔτη καὶ
ἀ πέθανεν
ἔζησεν δὲ σηθ διακό σια καὶ πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν ενως
καὶ ἔζησεν σηθ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν ενως ἑπτακό σια καὶ ἑπτὰ ἔτη καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι σηθ ἐννακό σια καὶ δώ δεκα ἔτη καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν ενως ἑκατὸ ν ἐνενή κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν καιναν
καὶ ἔζησεν ενως μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν καιναν ἑπτακό σια καὶ δέκα πέντε ἔτη
καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι ενως ἐννακό σια καὶ πέντε ἔτη καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν καιναν ἑκατὸ ν ἑβδομή κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν μαλελεηλ
καὶ ἔζησεν καιναν μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν μαλελεηλ ἑπτακό σια καὶ
τεσσαρά κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι καιναν ἐννακό σια καὶ δέκα ἔτη καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν μαλελεηλ ἑκατὸ ν καὶ ἑξή κοντα πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν ιαρεδ
καὶ ἔζησεν μαλελεηλ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν ιαρεδ ἑπτακό σια καὶ τριά κοντα
ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι μαλελεηλ ὀ κτακό σια καὶ ἐνενή κοντα πέντε ἔτη καὶ
ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν ιαρεδ ἑκατὸ ν καὶ ἑξή κοντα δύ ο ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν ενωχ
καὶ ἔζησεν ιαρεδ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν ενωχ ὀ κτακό σια ἔτη καὶ ἐγέννησεν
υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι ιαρεδ ἐννακό σια καὶ ἑξή κοντα δύ ο ἔτη καὶ ἀ πέθανεν
7

καὶ ἔζησεν ενωχ ἑκατὸ ν καὶ ἑξή κοντα πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν μαθουσαλα
εὐ ηρέστησεν δὲ ενωχ τῷ θεῷ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν μαθουσαλα διακό σια ἔτη
καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι ενωχ τριακό σια ἑξή κοντα πέντε ἔτη
καὶ εὐ ηρέστησεν ενωχ τῷ θεῷ καὶ οὐ χ ηὑ ρίσκετο ὅ τι μετέθηκεν αὐ τὸ ν ὁ θεό ς
καὶ ἔζησεν μαθουσαλα ἑκατὸ ν καὶ ἑξή κοντα ἑπτὰ ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν λαμεχ
καὶ ἔζησεν μαθουσαλα μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν λαμεχ ὀ κτακό σια δύ ο ἔτη καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι μαθουσαλα ἃ ς ἔζησεν ἐννακό σια καὶ ἑξή κοντα ἐννέα
ἔτη καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν λαμεχ ἑκατὸ ν ὀ γδοή κοντα ὀ κτὼ ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱὸ ν
καὶ ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ νωε λέγων οὗ τος διαναπαύ σει ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῶ ν
ἔργων ἡ μῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν λυπῶ ν τῶ ν χειρῶ ν ἡ μῶ ν καὶ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἧ ς κατηρά σατο
κύ ριος ὁ θεό ς
καὶ ἔζησεν λαμεχ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν νωε πεντακό σια καὶ ἑξή κοντα πέντε
ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι λαμεχ ἑπτακό σια καὶ πεντή κοντα τρία ἔτη καὶ
ἀ πέθανεν
καὶ ἦ ν νωε ἐτῶ ν πεντακοσίων καὶ ἐγέννησεν νωε τρεῖς υἱού ς τὸ ν σημ τὸ ν χαμ τὸ ν
ιαφεθ
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἤ ρξαντο οἱ ἄ νθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ θυγατέρες
ἐγενή θησαν αὐ τοῖς
ἰδό ντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ τὰ ς θυγατέρας τῶ ν ἀ νθρώ πων ὅ τι καλαί εἰσιν ἔλαβον
ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀ πὸ πασῶ ν ὧ ν ἐξελέξαντο
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεό ς οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦ μά μου ἐν τοῖς ἀ νθρώ ποις τού τοις
εἰς τὸ ν αἰῶ να διὰ τὸ εἶναι αὐ τοὺ ς σά ρκας ἔσονται δὲ αἱ ἡ μέραι αὐ τῶ ν ἑκατὸ ν εἴκοσι
ἔτη
οἱ δὲ γίγαντες ἦ σαν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ μετ' ἐκεῖνο ὡ ς ἂ ν
εἰσεπορεύ οντο οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ πρὸ ς τὰ ς θυγατέρας τῶ ν ἀ νθρώ πων καὶ ἐγεννῶ σαν
ἑαυτοῖς ἐκεῖνοι ἦ σαν οἱ γίγαντες οἱ ἀ π' αἰῶ νος οἱ ἄ νθρωποι οἱ ὀ νομαστοί
ἰδὼ ν δὲ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὅ τι ἐπληθύ νθησαν αἱ κακίαι τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ
πᾶ ς τις διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ ἐπιμελῶ ς ἐπὶ τὰ πονηρὰ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἐνεθυμή θη ὁ θεὸ ς ὅ τι ἐποίησεν τὸ ν ἄ νθρωπον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ διενοή θη
καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ἀ παλείψω τὸ ν ἄ νθρωπον ὃ ν ἐποίησα ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς ἀ πὸ
ἀ νθρώ που ἕως κτή νους καὶ ἀ πὸ ἑρπετῶ ν ἕως τῶ ν πετεινῶ ν τοῦ οὐ ρανοῦ ὅ τι
ἐθυμώ θην ὅ τι ἐποίησα αὐ τού ς
νωε δὲ εὗ ρεν χά ριν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις νωε νωε ἄ νθρωπος δίκαιος τέλειος ὢ ν ἐν τῇ γενεᾷ αὐ τοῦ τῷ
θεῷ εὐ ηρέστησεν νωε
ἐγέννησεν δὲ νωε τρεῖς υἱού ς τὸ ν σημ τὸ ν χαμ τὸ ν ιαφεθ
ἐφθά ρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ καὶ ἐπλή σθη ἡ γῆ ἀ δικίας
8

καὶ εἶδεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τὴ ν γῆ ν καὶ ἦ ν κατεφθαρμένη ὅ τι κατέφθειρεν πᾶ σα σὰ ρξ

τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς νωε καιρὸ ς παντὸ ς ἀ νθρώ που ἥ κει ἐναντίον μου ὅ τι ἐπλή σθη
ἡ γῆ ἀ δικίας ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐ τοὺ ς καὶ τὴ ν γῆ ν
ποίησον οὖ ν σεαυτῷ κιβωτὸ ν ἐκ ξύ λων τετραγώ νων νοσσιὰ ς ποιή σεις τὴ ν κιβωτὸ ν
καὶ ἀ σφαλτώ σεις αὐ τὴ ν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τῇ ἀ σφά λτῳ
καὶ οὕ τως ποιή σεις τὴ ν κιβωτό ν τριακοσίων πή χεων τὸ μῆ κος τῆ ς κιβωτοῦ καὶ
πεντή κοντα πή χεων τὸ πλά τος καὶ τριά κοντα πή χεων τὸ ὕ ψος αὐ τῆ ς
ἐπισυνά γων ποιή σεις τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ εἰς πῆ χυν συντελέσεις αὐ τὴ ν ἄ νωθεν τὴ ν δὲ
θύ ραν τῆ ς κιβωτοῦ ποιή σεις ἐκ πλαγίων κατά γαια διώ ροφα καὶ τριώ ροφα ποιή σεις
αὐ τή ν
ἐγὼ δὲ ἰδοὺ ἐπά γω τὸ ν κατακλυσμὸ ν ὕ δωρ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καταφθεῖραι πᾶ σαν σά ρκα
ἐν ᾗ ἐστιν πνεῦ μα ζωῆ ς ὑ ποκά τω τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ὅ σα ἐὰ ν ᾖ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τελευτή σει
καὶ στή σω τὴ ν διαθή κην μου πρὸ ς σέ εἰσελεύ σῃ δὲ εἰς τὴ ν κιβωτό ν σὺ καὶ οἱ υἱοί
σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶ ν υἱῶ ν σου μετὰ σοῦ
καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἑρπετῶ ν καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν
θηρίων καὶ ἀ πὸ πά σης σαρκό ς δύ ο δύ ο ἀ πὸ πά ντων εἰσά ξεις εἰς τὴ ν κιβωτό ν ἵνα
τρέφῃς μετὰ σεαυτοῦ ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ ἔσονται
ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ὀ ρνέων τῶ ν πετεινῶ ν κατὰ γένος καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν
κατὰ γένος καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἑρπετῶ ν τῶ ν ἑρπό ντων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς κατὰ γένος
αὐ τῶ ν δύ ο δύ ο ἀ πὸ πά ντων εἰσελεύ σονται πρὸ ς σὲ τρέφεσθαι μετὰ σοῦ ἄ ρσεν καὶ
θῆ λυ
σὺ δὲ λή μψῃ σεαυτῷ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν βρωμά των ἃ ἔδεσθε καὶ συνά ξεις πρὸ ς
σεαυτό ν καὶ ἔσται σοὶ καὶ ἐκείνοις φαγεῖν
καὶ ἐποίησεν νωε πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος ὁ θεό ς οὕ τως ἐποίησεν
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς πρὸ ς νωε εἴσελθε σὺ καὶ πᾶ ς ὁ οἶκό ς σου εἰς τὴ ν κιβωτό ν ὅ τι
σὲ εἶδον δίκαιον ἐναντίον μου ἐν τῇ γενεᾷ ταύ τῃ
ἀ πὸ δὲ τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν καθαρῶ ν εἰσά γαγε πρὸ ς σὲ ἑπτὰ ἑπτά ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ ἀ πὸ
δὲ τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν μὴ καθαρῶ ν δύ ο δύ ο ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ
καὶ ἀ πὸ τῶ ν πετεινῶ ν τοῦ οὐ ρανοῦ τῶ ν καθαρῶ ν ἑπτὰ ἑπτά ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ καὶ
ἀ πὸ τῶ ν πετεινῶ ν τῶ ν μὴ καθαρῶ ν δύ ο δύ ο ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ διαθρέψαι σπέρμα ἐπὶ
πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
ἔτι γὰ ρ ἡ μερῶ ν ἑπτὰ ἐγὼ ἐπά γω ὑ ετὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ
τεσσαρά κοντα νύ κτας καὶ ἐξαλείψω πᾶ σαν τὴ ν ἐξανά στασιν ἣ ν ἐποίησα ἀ πὸ
προσώ που τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐποίησεν νωε πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος ὁ θεό ς
νωε δὲ ἦ ν ἐτῶ ν ἑξακοσίων καὶ ὁ κατακλυσμὸ ς ἐγένετο ὕ δατος ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
εἰσῆ λθεν δὲ νωε καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ καὶ αἱ γυναῖκες τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ εἰς τὴ ν κιβωτὸ ν διὰ τὸ ὕ δωρ τοῦ κατακλυσμοῦ
καὶ ἀ πὸ τῶ ν πετεινῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν καθαρῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν
μὴ καθαρῶ ν καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἑρπετῶ ν τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
9

δύ ο δύ ο εἰσῆ λθον πρὸ ς νωε εἰς τὴ ν κιβωτό ν ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ καθὰ ἐνετείλατο αὐ τῷ
ὁ θεό ς
καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ ς ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ τὸ ὕ δωρ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐγένετο ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
ἐν τῷ ἑξακοσιοστῷ ἔτει ἐν τῇ ζωῇ τοῦ νωε τοῦ δευτέρου μηνό ς ἑβδό μῃ καὶ εἰκά δι
τοῦ μηνό ς τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐρρά γησαν πᾶ σαι αἱ πηγαὶ τῆ ς ἀ βύ σσου καὶ οἱ
καταρρά κται τοῦ οὐ ρανοῦ ἠ νεῴ χθησαν
καὶ ἐγένετο ὁ ὑ ετὸ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ εἰσῆ λθεν νωε σημ χαμ ιαφεθ υἱοὶ νωε καὶ ἡ γυνὴ νωε καὶ αἱ τρεῖς
γυναῖκες τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ εἰς τὴ ν κιβωτό ν
καὶ πά ντα τὰ θηρία κατὰ γένος καὶ πά ντα τὰ κτή νη κατὰ γένος καὶ πᾶ ν ἑρπετὸ ν
κινού μενον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς κατὰ γένος καὶ πᾶ ν πετεινὸ ν κατὰ γένος
εἰσῆ λθον πρὸ ς νωε εἰς τὴ ν κιβωτό ν δύ ο δύ ο ἀ πὸ πά σης σαρκό ς ἐν ᾧ ἐστιν πνεῦ μα
ζωῆ ς
καὶ τὰ εἰσπορευό μενα ἄ ρσεν καὶ θῆ λυ ἀ πὸ πά σης σαρκὸ ς εἰσῆ λθεν καθὰ ἐνετείλατο
ὁ θεὸ ς τῷ νωε καὶ ἔκλεισεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἔξωθεν αὐ τοῦ τὴ ν κιβωτό ν
καὶ ἐγένετο ὁ κατακλυσμὸ ς τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπληθύ νθη τὸ ὕ δωρ καὶ ἐπῆ ρεν τὴ ν κιβωτό ν καὶ ὑ ψώ θη ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπεκρά τει τὸ ὕ δωρ καὶ ἐπληθύ νετο σφό δρα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπεφέρετο ἡ
κιβωτὸ ς ἐπά νω τοῦ ὕ δατος
τὸ δὲ ὕ δωρ ἐπεκρά τει σφό δρα σφοδρῶ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπεκά λυψεν πά ντα τὰ ὄ ρη
τὰ ὑ ψηλά ἃ ἦ ν ὑ ποκά τω τοῦ οὐ ρανοῦ
δέκα πέντε πή χεις ἐπά νω ὑ ψώ θη τὸ ὕ δωρ καὶ ἐπεκά λυψεν πά ντα τὰ ὄ ρη τὰ ὑ ψηλά
καὶ ἀ πέθανεν πᾶ σα σὰ ρξ κινουμένη ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τῶ ν πετεινῶ ν καὶ τῶ ν κτηνῶ ν καὶ
τῶ ν θηρίων καὶ πᾶ ν ἑρπετὸ ν κινού μενον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ πᾶ ς ἄ νθρωπος
καὶ πά ντα ὅ σα ἔχει πνοὴ ν ζωῆ ς καὶ πᾶ ς ὃ ς ἦ ν ἐπὶ τῆ ς ξηρᾶ ς ἀ πέθανεν
καὶ ἐξή λειψεν πᾶ ν τὸ ἀ νά στημα ὃ ἦ ν ἐπὶ προσώ που πά σης τῆ ς γῆ ς ἀ πὸ ἀ νθρώ που
ἕως κτή νους καὶ ἑρπετῶ ν καὶ τῶ ν πετεινῶ ν τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἐξηλείφθησαν ἀ πὸ τῆ ς
γῆ ς καὶ κατελείφθη μό νος νωε καὶ οἱ μετ' αὐ τοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ
καὶ ὑ ψώ θη τὸ ὕ δωρ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἡ μέρας ἑκατὸ ν πεντή κοντα
καὶ ἐμνή σθη ὁ θεὸ ς τοῦ νωε καὶ πά ντων τῶ ν θηρίων καὶ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν καὶ
πά ντων τῶ ν πετεινῶ ν καὶ πά ντων τῶ ν ἑρπετῶ ν ὅ σα ἦ ν μετ' αὐ τοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ
καὶ ἐπή γαγεν ὁ θεὸ ς πνεῦ μα ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐκό πασεν τὸ ὕ δωρ
καὶ ἐπεκαλύ φθησαν αἱ πηγαὶ τῆ ς ἀ βύ σσου καὶ οἱ καταρρά κται τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ
συνεσχέθη ὁ ὑ ετὸ ς ἀ πὸ τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ ἐνεδίδου τὸ ὕ δωρ πορευό μενον ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἐνεδίδου καὶ ἠ λαττονοῦ το τὸ ὕ δωρ
μετὰ πεντή κοντα καὶ ἑκατὸ ν ἡ μέρας
καὶ ἐκά θισεν ἡ κιβωτὸ ς ἐν μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ ἑβδό μῃ καὶ εἰκά δι τοῦ μηνό ς ἐπὶ τὰ ὄ ρη
τὰ αραρατ
τὸ δὲ ὕ δωρ πορευό μενον ἠ λαττονοῦ το ἕως τοῦ δεκά του μηνό ς ἐν δὲ τῷ ἑνδεκά τῳ
μηνί τῇ πρώ τῃ τοῦ μηνό ς ὤ φθησαν αἱ κεφαλαὶ τῶ ν ὀ ρέων
10

καὶ ἐγένετο μετὰ τεσσαρά κοντα ἡ μέρας ἠ νέῳ ξεν νωε τὴ ν θυρίδα τῆ ς κιβωτοῦ ἣ ν
ἐποίησεν
καὶ ἀ πέστειλεν τὸ ν κό ρακα τοῦ ἰδεῖν εἰ κεκό πακεν τὸ ὕ δωρ καὶ ἐξελθὼ ν οὐ χ
ὑ πέστρεψεν ἕως τοῦ ξηρανθῆ ναι τὸ ὕ δωρ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ πέστειλεν τὴ ν περιστερὰ ν ὀ πίσω αὐ τοῦ ἰδεῖν εἰ κεκό πακεν τὸ ὕ δωρ ἀ πὸ
προσώ που τῆ ς γῆ ς
καὶ οὐ χ εὑ ροῦ σα ἡ περιστερὰ ἀ νά παυσιν τοῖς ποσὶν αὐ τῆ ς ὑ πέστρεψεν πρὸ ς αὐ τὸ ν
εἰς τὴ ν κιβωτό ν ὅ τι ὕ δωρ ἦ ν ἐπὶ παντὶ προσώ πῳ πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ ἐκτείνας τὴ ν
χεῖρα αὐ τοῦ ἔλαβεν αὐ τὴ ν καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὴ ν πρὸ ς ἑαυτὸ ν εἰς τὴ ν κιβωτό ν
καὶ ἐπισχὼ ν ἔτι ἡ μέρας ἑπτὰ ἑτέρας πά λιν ἐξαπέστειλεν τὴ ν περιστερὰ ν ἐκ τῆ ς
κιβωτοῦ
καὶ ἀ νέστρεψεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἡ περιστερὰ τὸ πρὸ ς ἑσπέραν καὶ εἶχεν φύ λλον ἐλαίας
κά ρφος ἐν τῷ στό ματι αὐ τῆ ς καὶ ἔγνω νωε ὅ τι κεκό πακεν τὸ ὕ δωρ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπισχὼ ν ἔτι ἡ μέρας ἑπτὰ ἑτέρας πά λιν ἐξαπέστειλεν τὴ ν περιστερά ν καὶ οὐ
προσέθετο τοῦ ἐπιστρέψαι πρὸ ς αὐ τὸ ν ἔτι
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνὶ καὶ ἑξακοσιοστῷ ἔτει ἐν τῇ ζωῇ τοῦ νωε τοῦ πρώ του μηνό ς
μιᾷ τοῦ μηνό ς ἐξέλιπεν τὸ ὕ δωρ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ πεκά λυψεν νωε τὴ ν στέγην τῆ ς
κιβωτοῦ ἣ ν ἐποίησεν καὶ εἶδεν ὅ τι ἐξέλιπεν τὸ ὕ δωρ ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς
ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἑβδό μῃ καὶ εἰκά δι τοῦ μηνό ς ἐξηρά νθη ἡ γῆ
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ νωε λέγων
ἔξελθε ἐκ τῆ ς κιβωτοῦ σὺ καὶ ἡ γυνή σου καὶ οἱ υἱοί σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶ ν υἱῶ ν
σου μετὰ σοῦ
καὶ πά ντα τὰ θηρία ὅ σα ἐστὶν μετὰ σοῦ καὶ πᾶ σα σὰ ρξ ἀ πὸ πετεινῶ ν ἕως κτηνῶ ν
καὶ πᾶ ν ἑρπετὸ ν κινού μενον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐξά γαγε μετὰ σεαυτοῦ καὶ αὐ ξά νεσθε καὶ
πληθύ νεσθε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐξῆ λθεν νωε καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ αἱ γυναῖκες τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ
καὶ πά ντα τὰ θηρία καὶ πά ντα τὰ κτή νη καὶ πᾶ ν πετεινὸ ν καὶ πᾶ ν ἑρπετὸ ν
κινού μενον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς κατὰ γένος αὐ τῶ ν ἐξή λθοσαν ἐκ τῆ ς κιβωτοῦ
καὶ ᾠ κοδό μησεν νωε θυσιαστή ριον τῷ θεῷ καὶ ἔλαβεν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν
τῶ ν καθαρῶ ν καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν πετεινῶ ν τῶ ν καθαρῶ ν καὶ ἀ νή νεγκεν
ὁ λοκαρπώ σεις ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ὠ σφρά νθη κύ ριος ὁ θεὸ ς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς διανοηθείς οὐ
προσθή σω ἔτι τοῦ καταρά σασθαι τὴ ν γῆ ν διὰ τὰ ἔργα τῶ ν ἀ νθρώ πων ὅ τι ἔγκειται ἡ
διά νοια τοῦ ἀ νθρώ που ἐπιμελῶ ς ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεό τητος οὐ προσθή σω οὖ ν ἔτι
πατά ξαι πᾶ σαν σά ρκα ζῶ σαν καθὼ ς ἐποίησα
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς γῆ ς σπέρμα καὶ θερισμό ς ψῦ χος καὶ καῦ μα θέρος καὶ ἔαρ
ἡ μέραν καὶ νύ κτα οὐ καταπαύ σουσιν
καὶ ηὐ λό γησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν νωε καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς αὐ ξά νεσθε καὶ
πληθύ νεσθε καὶ πληρώ σατε τὴ ν γῆ ν καὶ κατακυριεύ σατε αὐ τῆ ς
11

καὶ ὁ τρό μος ὑ μῶ ν καὶ ὁ φό βος ἔσται ἐπὶ πᾶ σιν τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπὶ πά ντα
τὰ ὄ ρνεα τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἐπὶ πά ντα τὰ κινού μενα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπὶ πά ντας τοὺ ς
ἰχθύ ας τῆ ς θαλά σσης ὑ πὸ χεῖρας ὑ μῖν δέδωκα
καὶ πᾶ ν ἑρπετό ν ὅ ἐστιν ζῶ ν ὑ μῖν ἔσται εἰς βρῶ σιν ὡ ς λά χανα χό ρτου δέδωκα ὑ μῖν
τὰ πά ντα
πλὴ ν κρέας ἐν αἵματι ψυχῆ ς οὐ φά γεσθε
καὶ γὰ ρ τὸ ὑ μέτερον αἷμα τῶ ν ψυχῶ ν ὑ μῶ ν ἐκζητή σω ἐκ χειρὸ ς πά ντων τῶ ν
θηρίων ἐκζητή σω αὐ τὸ καὶ ἐκ χειρὸ ς ἀ νθρώ που ἀ δελφοῦ ἐκζητή σω τὴ ν ψυχὴ ν τοῦ
ἀ νθρώ που
ὁ ἐκχέων αἷμα ἀ νθρώ που ἀ ντὶ τοῦ αἵματος αὐ τοῦ ἐκχυθή σεται ὅ τι ἐν εἰκό νι θεοῦ
ἐποίησα τὸ ν ἄ νθρωπον
ὑ μεῖς δὲ αὐ ξά νεσθε καὶ πληθύ νεσθε καὶ πληρώ σατε τὴ ν γῆ ν καὶ πληθύ νεσθε ἐπ'
αὐ τῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς τῷ νωε καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ λέγων
ἐγὼ ἰδοὺ ἀ νίστημι τὴ ν διαθή κην μου ὑ μῖν καὶ τῷ σπέρματι ὑ μῶ ν μεθ' ὑ μᾶ ς
καὶ πά σῃ ψυχῇ τῇ ζώ σῃ μεθ' ὑ μῶ ν ἀ πὸ ὀ ρνέων καὶ ἀ πὸ κτηνῶ ν καὶ πᾶ σι τοῖς
θηρίοις τῆ ς γῆ ς ὅ σα μεθ' ὑ μῶ ν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐξελθό ντων ἐκ τῆ ς κιβωτοῦ
καὶ στή σω τὴ ν διαθή κην μου πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἀ ποθανεῖται πᾶ σα σὰ ρξ ἔτι ἀ πὸ τοῦ
ὕ δατος τοῦ κατακλυσμοῦ καὶ οὐ κ ἔσται ἔτι κατακλυσμὸ ς ὕ δατος τοῦ καταφθεῖραι
πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς πρὸ ς νωε τοῦ το τὸ σημεῖον τῆ ς διαθή κης ὃ ἐγὼ δίδωμι ἀ νὰ
μέσον ἐμοῦ καὶ ὑ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον πά σης ψυχῆ ς ζώ σης ἥ ἐστιν μεθ' ὑ μῶ ν εἰς
γενεὰ ς αἰωνίους
τὸ τό ξον μου τίθημι ἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ἔσται εἰς σημεῖον διαθή κης ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ
καὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔσται ἐν τῷ συννεφεῖν με νεφέλας ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ὀ φθή σεται τὸ τό ξον μου ἐν τῇ
νεφέλῃ
καὶ μνησθή σομαι τῆ ς διαθή κης μου ἥ ἐστιν ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον
πά σης ψυχῆ ς ζώ σης ἐν πά σῃ σαρκί καὶ οὐ κ ἔσται ἔτι τὸ ὕ δωρ εἰς κατακλυσμὸ ν
ὥ στε ἐξαλεῖψαι πᾶ σαν σά ρκα
καὶ ἔσται τὸ τό ξον μου ἐν τῇ νεφέλῃ καὶ ὄ ψομαι τοῦ μνησθῆ ναι διαθή κην αἰώ νιον
ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον πά σης ψυχῆ ς ζώ σης ἐν πά σῃ σαρκί ἥ ἐστιν ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς τῷ νωε τοῦ το τὸ σημεῖον τῆ ς διαθή κης ἧ ς διεθέμην ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ
καὶ ἀ νὰ μέσον πά σης σαρκό ς ἥ ἐστιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἦ σαν δὲ οἱ υἱοὶ νωε οἱ ἐξελθό ντες ἐκ τῆ ς κιβωτοῦ σημ χαμ ιαφεθ χαμ ἦ ν πατὴ ρ
χανααν
τρεῖς οὗ τοί εἰσιν οἱ υἱοὶ νωε ἀ πὸ τού των διεσπά ρησαν ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
καὶ ἤ ρξατο νωε ἄ νθρωπος γεωργὸ ς γῆ ς καὶ ἐφύ τευσεν ἀ μπελῶ να
καὶ ἔπιεν ἐκ τοῦ οἴνου καὶ ἐμεθύ σθη καὶ ἐγυμνώ θη ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ
καὶ εἶδεν χαμ ὁ πατὴ ρ χανααν τὴ ν γύ μνωσιν τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐξελθὼ ν
ἀ νή γγειλεν τοῖς δυσὶν ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ ἔξω
12

καὶ λαβό ντες σημ καὶ ιαφεθ τὸ ἱμά τιον ἐπέθεντο ἐπὶ τὰ δύ ο νῶ τα αὐ τῶ ν καὶ
ἐπορεύ θησαν ὀ πισθοφανῶ ς καὶ συνεκά λυψαν τὴ ν γύ μνωσιν τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν καὶ
τὸ πρό σωπον αὐ τῶ ν ὀ πισθοφανές καὶ τὴ ν γύ μνωσιν τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν οὐ κ εἶδον
ἐξένηψεν δὲ νωε ἀ πὸ τοῦ οἴνου καὶ ἔγνω ὅ σα ἐποίησεν αὐ τῷ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ ὁ
νεώ τερος
καὶ εἶπεν ἐπικατά ρατος χανααν παῖς οἰκέτης ἔσται τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς τοῦ σημ καὶ ἔσται χανααν παῖς αὐ τοῦ
πλατύ ναι ὁ θεὸ ς τῷ ιαφεθ καὶ κατοικησά τω ἐν τοῖς οἴκοις τοῦ σημ καὶ γενηθή τω
χανααν παῖς αὐ τῶ ν
ἔζησεν δὲ νωε μετὰ τὸ ν κατακλυσμὸ ν τριακό σια πεντή κοντα ἔτη
καὶ ἐγένοντο πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι νωε ἐννακό σια πεντή κοντα ἔτη καὶ ἀ πέθανεν
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις τῶ ν υἱῶ ν νωε σημ χαμ ιαφεθ καὶ ἐγενή θησαν αὐ τοῖς υἱοὶ μετὰ
τὸ ν κατακλυσμό ν
υἱοὶ ιαφεθ γαμερ καὶ μαγωγ καὶ μαδαι καὶ ιωυαν καὶ ελισα καὶ θοβελ καὶ μοσοχ καὶ
θιρας
καὶ υἱοὶ γαμερ ασχαναζ καὶ ριφαθ καὶ θοργαμα
καὶ υἱοὶ ιωυαν ελισα καὶ θαρσις κίτιοι ῥ ό διοι
ἐκ τού των ἀ φωρίσθησαν νῆ σοι τῶ ν ἐθνῶ ν ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν ἕκαστος κατὰ γλῶ σσαν
ἐν ταῖς φυλαῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐ τῶ ν
υἱοὶ δὲ χαμ χους καὶ μεσραιμ φουδ καὶ χανααν
υἱοὶ δὲ χους σαβα καὶ ευιλα καὶ σαβαθα καὶ ρεγμα καὶ σαβακαθα υἱοὶ δὲ ρεγμα
σαβα καὶ δαδαν
χους δὲ ἐγέννησεν τὸ ν νεβρωδ οὗ τος ἤ ρξατο εἶναι γίγας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
οὗ τος ἦ ν γίγας κυνηγὸ ς ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ διὰ τοῦ το ἐροῦ σιν ὡ ς νεβρωδ
γίγας κυνηγὸ ς ἐναντίον κυρίου
καὶ ἐγένετο ἀ ρχὴ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ βαβυλὼ ν καὶ ορεχ καὶ αρχαδ καὶ χαλαννη ἐν
τῇ γῇ σεννααρ
ἐκ τῆ ς γῆ ς ἐκείνης ἐξῆ λθεν ασσουρ καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν νινευη καὶ τὴ ν ροωβωθ
πό λιν καὶ τὴ ν χαλαχ
καὶ τὴ ν δασεμ ἀ νὰ μέσον νινευη καὶ ἀ νὰ μέσον χαλαχ αὕ τη ἡ πό λις ἡ μεγά λη
καὶ μεσραιμ ἐγέννησεν τοὺ ς λουδιιμ καὶ τοὺ ς ενεμετιιμ καὶ τοὺ ς λαβιιμ καὶ τοὺ ς
νεφθαλιιμ
καὶ τοὺ ς πατροσωνιιμ καὶ τοὺ ς χασλωνιιμ ὅ θεν ἐξῆ λθεν ἐκεῖθεν φυλιστιιμ καὶ τοὺ ς
καφθοριιμ
χανααν δὲ ἐγέννησεν τὸ ν σιδῶ να πρωτό τοκον καὶ τὸ ν χετταῖον
καὶ τὸ ν ιεβουσαῖον καὶ τὸ ν αμορραῖον καὶ τὸ ν γεργεσαῖον
καὶ τὸ ν ευαῖον καὶ τὸ ν αρουκαῖον καὶ τὸ ν ασενναῖον
καὶ τὸ ν ἀ ρά διον καὶ τὸ ν σαμαραῖον καὶ τὸ ν αμαθι καὶ μετὰ τοῦ το διεσπά ρησαν αἱ
φυλαὶ τῶ ν χαναναίων
καὶ ἐγένοντο τὰ ὅ ρια τῶ ν χαναναίων ἀ πὸ σιδῶ νος ἕως ἐλθεῖν εἰς γεραρα καὶ γά ζαν
ἕως ἐλθεῖν σοδομων καὶ γομορρας αδαμα καὶ σεβωιμ ἕως λασα
13

οὗ τοι υἱοὶ χαμ ἐν ταῖς φυλαῖς αὐ τῶ ν κατὰ γλώ σσας αὐ τῶ ν ἐν ταῖς χώ ραις αὐ τῶ ν
καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐ τῶ ν
καὶ τῷ σημ ἐγενή θη καὶ αὐ τῷ πατρὶ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν εβερ ἀ δελφῷ ιαφεθ τοῦ
μείζονος
υἱοὶ σημ αιλαμ καὶ ασσουρ καὶ αρφαξαδ καὶ λουδ καὶ αραμ καὶ καιναν
καὶ υἱοὶ αραμ ως καὶ ουλ καὶ γαθερ καὶ μοσοχ
καὶ αρφαξαδ ἐγέννησεν τὸ ν καιναν καὶ καιναν ἐγέννησεν τὸ ν σαλα σαλα δὲ
ἐγέννησεν τὸ ν εβερ
καὶ τῷ εβερ ἐγενή θησαν δύ ο υἱοί ὄ νομα τῷ ἑνὶ φαλεκ ὅ τι ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ
διεμερίσθη ἡ γῆ καὶ ὄ νομα τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ ιεκταν
ιεκταν δὲ ἐγέννησεν τὸ ν ελμωδαδ καὶ τὸ ν σαλεφ καὶ ασαρμωθ καὶ ιαραχ
καὶ οδορρα καὶ αιζηλ καὶ δεκλα
καὶ αβιμεηλ καὶ σαβευ
καὶ ουφιρ καὶ ευιλα καὶ ιωβαβ πά ντες οὗ τοι υἱοὶ ιεκταν
καὶ ἐγένετο ἡ κατοίκησις αὐ τῶ ν ἀ πὸ μασση ἕως ἐλθεῖν εἰς σωφηρα ὄ ρος ἀ νατολῶ ν
οὗ τοι υἱοὶ σημ ἐν ταῖς φυλαῖς αὐ τῶ ν κατὰ γλώ σσας αὐ τῶ ν ἐν ταῖς χώ ραις αὐ τῶ ν
καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐ τῶ ν
αὗ ται αἱ φυλαὶ υἱῶ ν νωε κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν κατὰ τὰ ἔθνη αὐ τῶ ν ἀ πὸ τού των
διεσπά ρησαν νῆ σοι τῶ ν ἐθνῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς μετὰ τὸ ν κατακλυσμό ν
καὶ ἦ ν πᾶ σα ἡ γῆ χεῖλος ἕν καὶ φωνὴ μία πᾶ σιν
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κινῆ σαι αὐ τοὺ ς ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν εὗ ρον πεδίον ἐν γῇ σεννααρ καὶ
κατῴ κησαν ἐκεῖ
καὶ εἶπεν ἄ νθρωπος τῷ πλησίον δεῦ τε πλινθεύ σωμεν πλίνθους καὶ ὀ πτή σωμεν
αὐ τὰ ς πυρί καὶ ἐγένετο αὐ τοῖς ἡ πλίνθος εἰς λίθον καὶ ἄ σφαλτος ἦ ν αὐ τοῖς ὁ πηλό ς
καὶ εἶπαν δεῦ τε οἰκοδομή σωμεν ἑαυτοῖς πό λιν καὶ πύ ργον οὗ ἡ κεφαλὴ ἔσται ἕως
τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ποιή σωμεν ἑαυτοῖς ὄ νομα πρὸ τοῦ διασπαρῆ ναι ἐπὶ προσώ που
πά σης τῆ ς γῆ ς
καὶ κατέβη κύ ριος ἰδεῖν τὴ ν πό λιν καὶ τὸ ν πύ ργον ὃ ν ᾠ κοδό μησαν οἱ υἱοὶ τῶ ν
ἀ νθρώ πων
καὶ εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ γένος ἓν καὶ χεῖλος ἓν πά ντων καὶ τοῦ το ἤ ρξαντο ποιῆ σαι καὶ
νῦ ν οὐ κ ἐκλείψει ἐξ αὐ τῶ ν πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐπιθῶ νται ποιεῖν
δεῦ τε καὶ καταβά ντες συγχέωμεν ἐκεῖ αὐ τῶ ν τὴ ν γλῶ σσαν ἵνα μὴ ἀ κού σωσιν
ἕκαστος τὴ ν φωνὴ ν τοῦ πλησίον
καὶ διέσπειρεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐκεῖθεν ἐπὶ πρό σωπον πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπαύ σαντο
οἰκοδομοῦ ντες τὴ ν πό λιν καὶ τὸ ν πύ ργον
διὰ τοῦ το ἐκλή θη τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς σύ γχυσις ὅ τι ἐκεῖ συνέχεεν κύ ριος τὰ χείλη πά σης
τῆ ς γῆ ς καὶ ἐκεῖθεν διέσπειρεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐπὶ πρό σωπον πά σης τῆ ς γῆ ς
καὶ αὗ ται αἱ γενέσεις σημ σημ υἱὸ ς ἑκατὸ ν ἐτῶ ν ὅ τε ἐγέννησεν τὸ ν αρφαξαδ
δευτέρου ἔτους μετὰ τὸ ν κατακλυσμό ν
καὶ ἔζησεν σημ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν αρφαξαδ πεντακό σια ἔτη καὶ ἐγέννησεν
υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν αρφαξαδ ἑκατὸ ν τριά κοντα πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν καιναν
14

καὶ ἔζησεν αρφαξαδ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν καιναν ἔτη τετρακό σια τριά κοντα
καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν καὶ ἔζησεν καιναν ἑκατὸ ν
τριά κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν σαλα καὶ ἔζησεν καιναν μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν
τὸ ν σαλα ἔτη τριακό σια τριά κοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ
ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν σαλα ἑκατὸ ν τριά κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν εβερ
καὶ ἔζησεν σαλα μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν εβερ τριακό σια τριά κοντα ἔτη καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν εβερ ἑκατὸ ν τριά κοντα τέσσαρα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν φαλεκ
καὶ ἔζησεν εβερ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν φαλεκ ἔτη τριακό σια ἑβδομή κοντα καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν φαλεκ ἑκατὸ ν τριά κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν ραγαυ
καὶ ἔζησεν φαλεκ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν ραγαυ διακό σια ἐννέα ἔτη καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν ραγαυ ἑκατὸ ν τριά κοντα δύ ο ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν σερουχ
καὶ ἔζησεν ραγαυ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν σερουχ διακό σια ἑπτὰ ἔτη καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν σερουχ ἑκατὸ ν τριά κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν ναχωρ
καὶ ἔζησεν σερουχ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν ναχωρ ἔτη διακό σια καὶ ἐγέννησεν
υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν ναχωρ ἔτη ἑβδομή κοντα ἐννέα καὶ ἐγέννησεν τὸ ν θαρα
καὶ ἔζησεν ναχωρ μετὰ τὸ γεννῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν θαρα ἔτη ἑκατὸ ν εἴκοσι ἐννέα καὶ
ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἔζησεν θαρα ἑβδομή κοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν τὸ ν αβραμ καὶ τὸ ν ναχωρ καὶ τὸ ν
αρραν
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις θαρα θαρα ἐγέννησεν τὸ ν αβραμ καὶ τὸ ν ναχωρ καὶ τὸ ν αρραν
καὶ αρραν ἐγέννησεν τὸ ν λωτ
καὶ ἀ πέθανεν αρραν ἐνώ πιον θαρα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν τῇ γῇ ᾗ ἐγενή θη ἐν τῇ
χώ ρᾳ τῶ ν χαλδαίων
καὶ ἔλαβον αβραμ καὶ ναχωρ ἑαυτοῖς γυναῖκας ὄ νομα τῇ γυναικὶ αβραμ σαρα καὶ
ὄ νομα τῇ γυναικὶ ναχωρ μελχα θυγά τηρ αρραν πατὴ ρ μελχα καὶ πατὴ ρ ιεσχα
καὶ ἦ ν σαρα στεῖρα καὶ οὐ κ ἐτεκνοποίει
καὶ ἔλαβεν θαρα τὸ ν αβραμ υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ τὸ ν λωτ υἱὸ ν αρραν υἱὸ ν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ
καὶ τὴ ν σαραν τὴ ν νύ μφην αὐ τοῦ γυναῖκα αβραμ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ καὶ ἐξή γαγεν
αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς χώ ρας τῶ ν χαλδαίων πορευθῆ ναι εἰς τὴ ν γῆ ν χανααν καὶ ἦ λθεν ἕως
χαρραν καὶ κατῴ κησεν ἐκεῖ

καὶ ἐγένοντο αἱ ἡ μέραι θαρα ἐν χαρραν διακό σια πέντε ἔτη καὶ ἀ πέθανεν θαρα ἐν
χαρραν
καὶ εἶπεν κύ ριος τῷ αβραμ ἔξελθε ἐκ τῆ ς γῆ ς σου καὶ ἐκ τῆ ς συγγενείας σου καὶ ἐκ
τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἄ ν σοι δείξω
15

καὶ ποιή σω σε εἰς ἔθνος μέγα καὶ εὐ λογή σω σε καὶ μεγαλυνῶ τὸ ὄ νομά σου καὶ ἔσῃ
εὐ λογητό ς
καὶ εὐ λογή σω τοὺ ς εὐ λογοῦ ντά ς σε καὶ τοὺ ς καταρωμένους σε καταρά σομαι καὶ
ἐνευλογηθή σονται ἐν σοὶ πᾶ σαι αἱ φυλαὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπορεύ θη αβραμ καθά περ ἐλά λησεν αὐ τῷ κύ ριος καὶ ὤ |χετο μετ' αὐ τοῦ λωτ
αβραμ δὲ ἦ ν ἐτῶ ν ἑβδομή κοντα πέντε ὅ τε ἐξῆ λθεν ἐκ χαρραν
καὶ ἔλαβεν αβραμ τὴ ν σαραν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ τὸ ν λωτ υἱὸ ν τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
καὶ πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τῶ ν ὅ σα ἐκτή σαντο καὶ πᾶ σαν ψυχή ν ἣ ν ἐκτή σαντο ἐν
χαρραν καὶ ἐξή λθοσαν πορευθῆ ναι εἰς γῆ ν χανααν καὶ ἦ λθον εἰς γῆ ν χανααν
καὶ διώ δευσεν αβραμ τὴ ν γῆ ν εἰς τὸ μῆ κος αὐ τῆ ς ἕως τοῦ τό που συχεμ ἐπὶ τὴ ν δρῦ ν
τὴ ν ὑ ψηλή ν οἱ δὲ χαναναῖοι τό τε κατῴ κουν τὴ ν γῆ ν
καὶ ὤ φθη κύ ριος τῷ αβραμ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τῷ σπέρματί σου δώ σω τὴ ν γῆ ν ταύ την
καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ αβραμ θυσιαστή ριον κυρίῳ τῷ ὀ φθέντι αὐ τῷ
καὶ ἀ πέστη ἐκεῖθεν εἰς τὸ ὄ ρος κατ' ἀ νατολὰ ς βαιθηλ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ τὴ ν σκηνὴ ν
αὐ τοῦ βαιθηλ κατὰ θά λασσαν καὶ αγγαι κατ' ἀ νατολά ς καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ
θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ καὶ ἐπεκαλέσατο ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου
καὶ ἀ πῆ ρεν αβραμ καὶ πορευθεὶς ἐστρατοπέδευσεν ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ ἐγένετο λιμὸ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ κατέβη αβραμ εἰς αἴγυπτον παροικῆ σαι ἐκεῖ ὅ τι
ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἤ γγισεν αβραμ εἰσελθεῖν εἰς αἴγυπτον εἶπεν αβραμ σαρα τῇ
γυναικὶ αὐ τοῦ γινώ σκω ἐγὼ ὅ τι γυνὴ εὐ πρό σωπος εἶ
ἔσται οὖ ν ὡ ς ἂ ν ἴδωσίν σε οἱ αἰγύ πτιοι ἐροῦ σιν ὅ τι γυνὴ αὐ τοῦ αὕ τη καὶ
ἀ ποκτενοῦ σίν με σὲ δὲ περιποιή σονται
εἰπὸ ν οὖ ν ὅ τι ἀ δελφὴ αὐ τοῦ εἰμι ὅ πως ἂ ν εὖ μοι γένηται διὰ σέ καὶ ζή σεται ἡ ψυχή
μου ἕνεκεν σοῦ
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα εἰσῆ λθεν αβραμ εἰς αἴγυπτον ἰδό ντες οἱ αἰγύ πτιοι τὴ ν γυναῖκα ὅ τι
καλὴ ἦ ν σφό δρα
καὶ εἶδον αὐ τὴ ν οἱ ἄ ρχοντες φαραω καὶ ἐπῄ νεσαν αὐ τὴ ν πρὸ ς φαραω καὶ
εἰσή γαγον αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν οἶκον φαραω
καὶ τῷ αβραμ εὖ ἐχρή σαντο δι' αὐ τή ν καὶ ἐγένοντο αὐ τῷ πρό βατα καὶ μό σχοι καὶ
ὄ νοι παῖδες καὶ παιδίσκαι ἡ μίονοι καὶ κά μηλοι
καὶ ἤ τασεν ὁ θεὸ ς τὸ ν φαραω ἐτασμοῖς μεγά λοις καὶ πονηροῖς καὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
περὶ σαρας τῆ ς γυναικὸ ς αβραμ
καλέσας δὲ φαραω τὸ ν αβραμ εἶπεν τί τοῦ το ἐποίησά ς μοι ὅ τι οὐ κ ἀ πή γγειλά ς μοι
ὅ τι γυνή σού ἐστιν
ἵνα τί εἶπας ὅ τι ἀ δελφή μού ἐστιν καὶ ἔλαβον αὐ τὴ ν ἐμαυτῷ εἰς γυναῖκα καὶ νῦ ν
ἰδοὺ ἡ γυνή σου ἐναντίον σου λαβὼ ν ἀ πό τρεχε
καὶ ἐνετείλατο φαραω ἀ νδρά σιν περὶ αβραμ συμπροπέμψαι αὐ τὸ ν καὶ τὴ ν γυναῖκα
αὐ τοῦ καὶ πά ντα ὅ σα ἦ ν αὐ τῷ καὶ λωτ μετ' αὐ τοῦ
ἀ νέβη δὲ αβραμ ἐξ αἰγύ πτου αὐ τὸ ς καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ καὶ λωτ
μετ' αὐ τοῦ εἰς τὴ ν ἔρημον
αβραμ δὲ ἦ ν πλού σιος σφό δρα κτή νεσιν καὶ ἀ ργυρίῳ καὶ χρυσίῳ
16

καὶ ἐπορεύ θη ὅ θεν ἦ λθεν εἰς τὴ ν ἔρημον ἕως βαιθηλ ἕως τοῦ τό που οὗ ἦ ν ἡ σκηνὴ
αὐ τοῦ τὸ πρό τερον ἀ νὰ μέσον βαιθηλ καὶ ἀ νὰ μέσον αγγαι
εἰς τὸ ν τό πον τοῦ θυσιαστηρίου οὗ ἐποίησεν ἐκεῖ τὴ ν ἀ ρχή ν καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ
αβραμ τὸ ὄ νομα κυρίου
καὶ λωτ τῷ συμπορευομένῳ μετὰ αβραμ ἦ ν πρό βατα καὶ βό ες καὶ σκηναί
καὶ οὐ κ ἐχώ ρει αὐ τοὺ ς ἡ γῆ κατοικεῖν ἅ μα ὅ τι ἦ ν τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τῶ ν πολλά καὶ
οὐ κ ἐδύ ναντο κατοικεῖν ἅ μα
καὶ ἐγένετο μά χη ἀ νὰ μέσον τῶ ν ποιμένων τῶ ν κτηνῶ ν τοῦ αβραμ καὶ ἀ νὰ μέσον
τῶ ν ποιμένων τῶ ν κτηνῶ ν τοῦ λωτ οἱ δὲ χαναναῖοι καὶ οἱ φερεζαῖοι τό τε κατῴ κουν
τὴ ν γῆ ν
εἶπεν δὲ αβραμ τῷ λωτ μὴ ἔστω μά χη ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν
ποιμένων μου καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν ποιμένων σου ὅ τι ἄ νθρωποι ἀ δελφοὶ ἡ μεῖς ἐσμεν
οὐ κ ἰδοὺ πᾶ σα ἡ γῆ ἐναντίον σού ἐστιν διαχωρίσθητι ἀ π' ἐμοῦ εἰ σὺ εἰς ἀ ριστερά
ἐγὼ εἰς δεξιά εἰ δὲ σὺ εἰς δεξιά ἐγὼ εἰς ἀ ριστερά
καὶ ἐπά ρας λωτ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ εἶδεν πᾶ σαν τὴ ν περίχωρον τοῦ ιορδά νου
ὅ τι πᾶ σα ἦ ν ποτιζομένη πρὸ τοῦ καταστρέψαι τὸ ν θεὸ ν σοδομα καὶ γομορρα ὡ ς ὁ
παρά δεισος τοῦ θεοῦ καὶ ὡ ς ἡ γῆ αἰγύ πτου ἕως ἐλθεῖν εἰς ζογορα
καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ λωτ πᾶ σαν τὴ ν περίχωρον τοῦ ιορδά νου καὶ ἀ πῆ ρεν λωτ ἀ πὸ
ἀ νατολῶ ν καὶ διεχωρίσθησαν ἕκαστος ἀ πὸ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
αβραμ δὲ κατῴ κησεν ἐν γῇ χανααν λωτ δὲ κατῴ κησεν ἐν πό λει τῶ ν περιχώ ρων καὶ
ἐσκή νωσεν ἐν σοδομοις
οἱ δὲ ἄ νθρωποι οἱ ἐν σοδομοις πονηροὶ καὶ ἁ μαρτωλοὶ ἐναντίον τοῦ θεοῦ σφό δρα
ὁ δὲ θεὸ ς εἶπεν τῷ αβραμ μετὰ τὸ διαχωρισθῆ ναι τὸ ν λωτ ἀ π' αὐ τοῦ ἀ ναβλέψας
τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου ἰδὲ ἀ πὸ τοῦ τό που οὗ νῦ ν σὺ εἶ πρὸ ς βορρᾶ ν καὶ λίβα καὶ
ἀ νατολὰ ς καὶ θά λασσαν
ὅ τι πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἣ ν σὺ ὁ ρᾷ ς σοὶ δώ σω αὐ τὴ ν καὶ τῷ σπέρματί σου ἕως τοῦ αἰῶ νος
καὶ ποιή σω τὸ σπέρμα σου ὡ ς τὴ ν ἄ μμον τῆ ς γῆ ς εἰ δύ ναταί τις ἐξαριθμῆ σαι τὴ ν
ἄ μμον τῆ ς γῆ ς καὶ τὸ σπέρμα σου ἐξαριθμηθή σεται
ἀ ναστὰ ς διό δευσον τὴ ν γῆ ν εἴς τε τὸ μῆ κος αὐ τῆ ς καὶ εἰς τὸ πλά τος ὅ τι σοὶ δώ σω
αὐ τή ν
καὶ ἀ ποσκηνώ σας αβραμ ἐλθὼ ν κατῴ κησεν παρὰ τὴ ν δρῦ ν τὴ ν μαμβρη ἣ ἦ ν ἐν
χεβρων καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ θυσιαστή ριον κυρίῳ
ἐγένετο δὲ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῇ αμαρφαλ βασιλέως σεννααρ αριωχ βασιλεὺ ς ελλασαρ
καὶ χοδολλογομορ βασιλεὺ ς αιλαμ καὶ θαργαλ βασιλεὺ ς ἐθνῶ ν
ἐποίησαν πό λεμον μετὰ βαλλα βασιλέως σοδομων καὶ μετὰ βαρσα βασιλέως
γομορρας καὶ σεννααρ βασιλέως αδαμα καὶ συμοβορ βασιλέως σεβωιμ καὶ
βασιλέως βαλακ αὕ τη ἐστὶν σηγωρ
πά ντες οὗ τοι συνεφώ νησαν ἐπὶ τὴ ν φά ραγγα τὴ ν ἁ λυκή ν αὕ τη ἡ θά λασσα τῶ ν
ἁ λῶ ν
δώ δεκα ἔτη ἐδού λευον τῷ χοδολλογομορ τῷ δὲ τρισκαιδεκά τῳ ἔτει ἀ πέστησαν
17

ἐν δὲ τῷ τεσσαρεσκαιδεκά τῳ ἔτει ἦ λθεν χοδολλογομορ καὶ οἱ βασιλεῖς οἱ μετ'

αὐ τοῦ καὶ κατέκοψαν τοὺ ς γίγαντας τοὺ ς ἐν ασταρωθ καρναιν καὶ ἔθνη ἰσχυρὰ ἅ μα
αὐ τοῖς καὶ τοὺ ς ομμαίους τοὺ ς ἐν σαυη τῇ πό λει
καὶ τοὺ ς χορραίους τοὺ ς ἐν τοῖς ὄ ρεσιν σηιρ ἕως τῆ ς τερεμίνθου τῆ ς φαραν ἥ ἐστιν
ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ ἀ ναστρέψαντες ἤ λθοσαν ἐπὶ τὴ ν πηγὴ ν τῆ ς κρίσεως αὕ τη ἐστὶν καδης καὶ
κατέκοψαν πά ντας τοὺ ς ἄ ρχοντας αμαληκ καὶ τοὺ ς αμορραίους τοὺ ς κατοικοῦ ντας
ἐν ασασανθαμαρ
ἐξῆ λθεν δὲ βασιλεὺ ς σοδομων καὶ βασιλεὺ ς γομορρας καὶ βασιλεὺ ς αδαμα καὶ
βασιλεὺ ς σεβωιμ καὶ βασιλεὺ ς βαλακ αὕ τη ἐστὶν σηγωρ καὶ παρετά ξαντο αὐ τοῖς εἰς
πό λεμον ἐν τῇ κοιλά δι τῇ ἁ λυκῇ
πρὸ ς χοδολλογομορ βασιλέα αιλαμ καὶ θαργαλ βασιλέα ἐθνῶ ν καὶ αμαρφαλ
βασιλέα σεννααρ καὶ αριωχ βασιλέα ελλασαρ οἱ τέσσαρες βασιλεῖς πρὸ ς τοὺ ς πέντε
ἡ δὲ κοιλὰ ς ἡ ἁ λυκὴ φρέατα φρέατα ἀ σφά λτου ἔφυγεν δὲ βασιλεὺ ς σοδομων καὶ
βασιλεὺ ς γομορρας καὶ ἐνέπεσαν ἐκεῖ οἱ δὲ καταλειφθέντες εἰς τὴ ν ὀ ρεινὴ ν ἔφυγον
ἔλαβον δὲ τὴ ν ἵππον πᾶ σαν τὴ ν σοδομων καὶ γομορρας καὶ πά ντα τὰ βρώ ματα
αὐ τῶ ν καὶ ἀ πῆ λθον
ἔλαβον δὲ καὶ τὸ ν λωτ υἱὸ ν τοῦ ἀ δελφοῦ αβραμ καὶ τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν αὐ τοῦ καὶ
ἀ πῴ χοντο ἦ ν γὰ ρ κατοικῶ ν ἐν σοδομοις
παραγενό μενος δὲ τῶ ν ἀ νασωθέντων τις ἀ πή γγειλεν αβραμ τῷ περά τῃ αὐ τὸ ς δὲ
κατῴ κει πρὸ ς τῇ δρυὶ τῇ μαμβρη ὁ αμορις τοῦ ἀ δελφοῦ εσχωλ καὶ ἀ δελφοῦ αυναν
οἳ ἦ σαν συνωμό ται τοῦ αβραμ
ἀ κού σας δὲ αβραμ ὅ τι ᾐ χμαλώ τευται λωτ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἠ ρίθμησεν τοὺ ς ἰδίους
οἰκογενεῖς αὐ τοῦ τριακοσίους δέκα καὶ ὀ κτώ καὶ κατεδίωξεν ὀ πίσω αὐ τῶ ν ἕως δαν
καὶ ἐπέπεσεν ἐπ' αὐ τοὺ ς τὴ ν νύ κτα αὐ τὸ ς καὶ οἱ παῖδες αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς
καὶ ἐδίωξεν αὐ τοὺ ς ἕως χωβα ἥ ἐστιν ἐν ἀ ριστερᾷ δαμασκοῦ
καὶ ἀ πέστρεψεν πᾶ σαν τὴ ν ἵππον σοδομων καὶ λωτ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ
ἀ πέστρεψεν καὶ τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς γυναῖκας καὶ τὸ ν λαό ν
ἐξῆ λθεν δὲ βασιλεὺ ς σοδομων εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ μετὰ τὸ ἀ ναστρέψαι αὐ τὸ ν ἀ πὸ
τῆ ς κοπῆ ς τοῦ χοδολλογομορ καὶ τῶ ν βασιλέων τῶ ν μετ' αὐ τοῦ εἰς τὴ ν κοιλά δα τὴ ν
σαυη τοῦ το ἦ ν τὸ πεδίον βασιλέως
καὶ μελχισεδεκ βασιλεὺ ς σαλημ ἐξή νεγκεν ἄ ρτους καὶ οἶνον ἦ ν δὲ ἱερεὺ ς τοῦ θεοῦ
τοῦ ὑ ψίστου
καὶ ηὐ λό γησεν τὸ ν αβραμ καὶ εἶπεν εὐ λογημένος αβραμ τῷ θεῷ τῷ ὑ ψίστῳ ὃ ς
ἔκτισεν τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εὐ λογητὸ ς ὁ θεὸ ς ὁ ὕ ψιστος ὃ ς παρέδωκεν τοὺ ς ἐχθρού ς σου ὑ ποχειρίους σοι
καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ δεκά την ἀ πὸ πά ντων
εἶπεν δὲ βασιλεὺ ς σοδομων πρὸ ς αβραμ δό ς μοι τοὺ ς ἄ νδρας τὴ ν δὲ ἵππον λαβὲ
σεαυτῷ
εἶπεν δὲ αβραμ πρὸ ς βασιλέα σοδομων ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν τὸ ν
ὕ ψιστον ὃ ς ἔκτισεν τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
18

εἰ ἀ πὸ σπαρτίου ἕως σφαιρωτῆ ρος ὑ ποδή ματος λή μψομαι ἀ πὸ πά ντων τῶ ν σῶ ν

ἵνα μὴ εἴπῃς ὅ τι ἐγὼ ἐπλού τισα τὸ ν αβραμ
πλὴ ν ὧ ν ἔφαγον οἱ νεανίσκοι καὶ τῆ ς μερίδος τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν συμπορευθέντων
μετ' ἐμοῦ εσχωλ αυναν μαμβρη οὗ τοι λή μψονται μερίδα
μετὰ δὲ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἐγενή θη ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς αβραμ ἐν ὁ ρά ματι λέγων μὴ
φοβοῦ αβραμ ἐγὼ ὑ περασπίζω σου ὁ μισθό ς σου πολὺ ς ἔσται σφό δρα
λέγει δὲ αβραμ δέσποτα τί μοι δώ σεις ἐγὼ δὲ ἀ πολύ ομαι ἄ τεκνος ὁ δὲ υἱὸ ς μασεκ
τῆ ς οἰκογενοῦ ς μου οὗ τος δαμασκὸ ς ελιεζερ
καὶ εἶπεν αβραμ ἐπειδὴ ἐμοὶ οὐ κ ἔδωκας σπέρμα ὁ δὲ οἰκογενή ς μου κληρονομή σει
με
καὶ εὐ θὺ ς φωνὴ κυρίου ἐγένετο πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων οὐ κληρονομή σει σε οὗ τος ἀ λλ'
ὃ ς ἐξελεύ σεται ἐκ σοῦ οὗ τος κληρονομή σει σε
ἐξή γαγεν δὲ αὐ τὸ ν ἔξω καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἀ νά βλεψον δὴ εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ
ἀ ρίθμησον τοὺ ς ἀ στέρας εἰ δυνή σῃ ἐξαριθμῆ σαι αὐ τού ς καὶ εἶπεν οὕ τως ἔσται τὸ
σπέρμα σου
καὶ ἐπίστευσεν αβραμ τῷ θεῷ καὶ ἐλογίσθη αὐ τῷ εἰς δικαιοσύ νην
εἶπεν δὲ πρὸ ς αὐ τό ν ἐγὼ ὁ θεὸ ς ὁ ἐξαγαγώ ν σε ἐκ χώ ρας χαλδαίων ὥ στε δοῦ ναί σοι
τὴ ν γῆ ν ταύ την κληρονομῆ σαι
εἶπεν δέ δέσποτα κύ ριε κατὰ τί γνώ σομαι ὅ τι κληρονομή σω αὐ τή ν
εἶπεν δὲ αὐ τῷ λαβέ μοι δά μαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸ ν
τριετίζοντα καὶ τρυγό να καὶ περιστερά ν
ἔλαβεν δὲ αὐ τῷ πά ντα ταῦ τα καὶ διεῖλεν αὐ τὰ μέσα καὶ ἔθηκεν αὐ τὰ ἀ ντιπρό σωπα
ἀ λλή λοις τὰ δὲ ὄ ρνεα οὐ διεῖλεν
κατέβη δὲ ὄ ρνεα ἐπὶ τὰ σώ ματα τὰ διχοτομή ματα αὐ τῶ ν καὶ συνεκά θισεν αὐ τοῖς
αβραμ
περὶ δὲ ἡ λίου δυσμὰ ς ἔκστασις ἐπέπεσεν τῷ αβραμ καὶ ἰδοὺ φό βος σκοτεινὸ ς μέγας
ἐπιπίπτει αὐ τῷ
καὶ ἐρρέθη πρὸ ς αβραμ γινώ σκων γνώ σῃ ὅ τι πά ροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ
οὐ κ ἰδίᾳ καὶ δουλώ σουσιν αὐ τοὺ ς καὶ κακώ σουσιν αὐ τοὺ ς καὶ ταπεινώ σουσιν
αὐ τοὺ ς τετρακό σια ἔτη
τὸ δὲ ἔθνος ᾧ ἐὰ ν δουλεύ σωσιν κρινῶ ἐγώ μετὰ δὲ ταῦ τα ἐξελεύ σονται ὧ δε μετὰ
ἀ ποσκευῆ ς πολλῆ ς
σὺ δὲ ἀ πελεύ σῃ πρὸ ς τοὺ ς πατέρας σου μετ' εἰρή νης ταφεὶς ἐν γή ρει καλῷ
τετά ρτη δὲ γενεὰ ἀ ποστραφή σονται ὧ δε οὔ πω γὰ ρ ἀ ναπεπλή ρωνται αἱ ἁ μαρτίαι
τῶ ν αμορραίων ἕως τοῦ νῦ ν
ἐπεὶ δὲ ἐγίνετο ὁ ἥ λιος πρὸ ς δυσμαῖς φλὸ ξ ἐγένετο καὶ ἰδοὺ κλίβανος καπνιζό μενος
καὶ λαμπά δες πυρό ς αἳ διῆ λθον ἀ νὰ μέσον τῶ ν διχοτομημά των τού των
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ διέθετο κύ ριος τῷ αβραμ διαθή κην λέγων τῷ σπέρματί σου
δώ σω τὴ ν γῆ ν ταύ την ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ αἰγύ πτου ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγά λου
ποταμοῦ εὐ φρά του
τοὺ ς καιναίους καὶ τοὺ ς κενεζαίους καὶ τοὺ ς κεδμωναίους
καὶ τοὺ ς χετταίους καὶ τοὺ ς φερεζαίους καὶ τοὺ ς ραφαϊν
19

καὶ τοὺ ς αμορραίους καὶ τοὺ ς χαναναίους καὶ τοὺ ς ευαίους καὶ τοὺ ς γεργεσαίους
καὶ τοὺ ς ιεβουσαίους
σαρα δὲ ἡ γυνὴ αβραμ οὐ κ ἔτικτεν αὐ τῷ ἦ ν δὲ αὐ τῇ παιδίσκη αἰγυπτία ᾗ ὄ νομα
αγαρ
εἶπεν δὲ σαρα πρὸ ς αβραμ ἰδοὺ συνέκλεισέν με κύ ριος τοῦ μὴ τίκτειν εἴσελθε οὖ ν
πρὸ ς τὴ ν παιδίσκην μου ἵνα τεκνοποιή σῃς ἐξ αὐ τῆ ς ὑ πή κουσεν δὲ αβραμ τῆ ς φωνῆ ς
σαρας
καὶ λαβοῦ σα σαρα ἡ γυνὴ αβραμ αγαρ τὴ ν αἰγυπτίαν τὴ ν ἑαυτῆ ς παιδίσκην μετὰ
δέκα ἔτη τοῦ οἰκῆ σαι αβραμ ἐν γῇ χανααν καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν αβραμ τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς
αὐ τῷ γυναῖκα
καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αγαρ καὶ συνέλαβεν καὶ εἶδεν ὅ τι ἐν γαστρὶ ἔχει καὶ ἠ τιμά σθη ἡ
κυρία ἐναντίον αὐ τῆ ς
εἶπεν δὲ σαρα πρὸ ς αβραμ ἀ δικοῦ μαι ἐκ σοῦ ἐγὼ δέδωκα τὴ ν παιδίσκην μου εἰς τὸ ν
κό λπον σου ἰδοῦ σα δὲ ὅ τι ἐν γαστρὶ ἔχει ἠ τιμά σθην ἐναντίον αὐ τῆ ς κρίναι ὁ θεὸ ς
ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ
εἶπεν δὲ αβραμ πρὸ ς σαραν ἰδοὺ ἡ παιδίσκη σου ἐν ταῖς χερσίν σου χρῶ αὐ τῇ ὡ ς ἄ ν
σοι ἀ ρεστὸ ν ᾖ καὶ ἐκά κωσεν αὐ τὴ ν σαρα καὶ ἀ πέδρα ἀ πὸ προσώ που αὐ τῆ ς
εὗ ρεν δὲ αὐ τὴ ν ἄ γγελος κυρίου ἐπὶ τῆ ς πηγῆ ς τοῦ ὕ δατος ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐπὶ τῆ ς πηγῆ ς
ἐν τῇ ὁ δῷ σουρ
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ὁ ἄ γγελος κυρίου αγαρ παιδίσκη σαρας πό θεν ἔρχῃ καὶ ποῦ πορεύ ῃ
καὶ εἶπεν ἀ πὸ προσώ που σαρας τῆ ς κυρίας μου ἐγὼ ἀ ποδιδρά σκω
εἶπεν δὲ αὐ τῇ ὁ ἄ γγελος κυρίου ἀ ποστρά φητι πρὸ ς τὴ ν κυρίαν σου καὶ ταπεινώ θητι
ὑ πὸ τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ὁ ἄ γγελος κυρίου πληθύ νων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου καὶ οὐ κ
ἀ ριθμηθή σεται ἀ πὸ τοῦ πλή θους
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ὁ ἄ γγελος κυρίου ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱὸ ν καὶ καλέσεις
τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ισμαηλ ὅ τι ἐπή κουσεν κύ ριος τῇ ταπεινώ σει σου
οὗ τος ἔσται ἄ γροικος ἄ νθρωπος αἱ χεῖρες αὐ τοῦ ἐπὶ πά ντας καὶ αἱ χεῖρες πά ντων
ἐπ' αὐ τό ν καὶ κατὰ πρό σωπον πά ντων τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ κατοική σει
καὶ ἐκά λεσεν αγαρ τὸ ὄ νομα κυρίου τοῦ λαλοῦ ντος πρὸ ς αὐ τή ν σὺ ὁ θεὸ ς ὁ ἐπιδώ ν
με ὅ τι εἶπεν καὶ γὰ ρ ἐνώ πιον εἶδον ὀ φθέντα μοι
ἕνεκεν τού του ἐκά λεσεν τὸ φρέαρ φρέαρ οὗ ἐνώ πιον εἶδον ἰδοὺ ἀ νὰ μέσον καδης
καὶ ἀ νὰ μέσον βαραδ
καὶ ἔτεκεν αγαρ τῷ αβραμ υἱό ν καὶ ἐκά λεσεν αβραμ τὸ ὄ νομα τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ὃ ν
ἔτεκεν αὐ τῷ αγαρ ισμαηλ
αβραμ δὲ ἦ ν ὀ γδοή κοντα ἓξ ἐτῶ ν ἡ νίκα ἔτεκεν αγαρ τὸ ν ισμαηλ τῷ αβραμ
ἐγένετο δὲ αβραμ ἐτῶ ν ἐνενή κοντα ἐννέα καὶ ὤ φθη κύ ριος τῷ αβραμ καὶ εἶπεν
αὐ τῷ ἐγώ εἰμι ὁ θεό ς σου εὐ αρέστει ἐναντίον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄ μεμπτος
καὶ θή σομαι τὴ ν διαθή κην μου ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε
σφό δρα
καὶ ἔπεσεν αβραμ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ ἐλά λησεν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς λέγων
καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθή κη μου μετὰ σοῦ καὶ ἔσῃ πατὴ ρ πλή θους ἐθνῶ ν
20

καὶ οὐ κληθή σεται ἔτι τὸ ὄ νομά σου αβραμ ἀ λλ' ἔσται τὸ ὄ νομά σου αβρααμ ὅ τι
πατέρα πολλῶ ν ἐθνῶ ν τέθεικά σε
καὶ αὐ ξανῶ σε σφό δρα σφό δρα καὶ θή σω σε εἰς ἔθνη καὶ βασιλεῖς ἐκ σοῦ
ἐξελεύ σονται
καὶ στή σω τὴ ν διαθή κην μου ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον σοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ
σπέρματό ς σου μετὰ σὲ εἰς γενεὰ ς αὐ τῶ ν εἰς διαθή κην αἰώ νιον εἶναί σου θεὸ ς καὶ
τοῦ σπέρματό ς σου μετὰ σέ
καὶ δώ σω σοι καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ τὴ ν γῆ ν ἣ ν παροικεῖς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
χανααν εἰς κατά σχεσιν αἰώ νιον καὶ ἔσομαι αὐ τοῖς θεό ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς αβρααμ σὺ δὲ τὴ ν διαθή κην μου διατηρή σεις σὺ καὶ τὸ
σπέρμα σου μετὰ σὲ εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ αὕ τη ἡ διαθή κη ἣ ν διατηρή σεις ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ
σπέρματό ς σου μετὰ σὲ εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν περιτμηθή σεται ὑ μῶ ν πᾶ ν ἀ ρσενικό ν
καὶ περιτμηθή σεσθε τὴ ν σά ρκα τῆ ς ἀ κροβυστίας ὑ μῶ ν καὶ ἔσται ἐν σημείῳ
διαθή κης ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑ μῶ ν
καὶ παιδίον ὀ κτὼ ἡ μερῶ ν περιτμηθή σεται ὑ μῖν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
ὁ οἰκογενὴ ς τῆ ς οἰκίας σου καὶ ὁ ἀ ργυρώ νητος ἀ πὸ παντὸ ς υἱοῦ ἀ λλοτρίου ὃ ς οὐ κ
ἔστιν ἐκ τοῦ σπέρματό ς σου
περιτομῇ περιτμηθή σεται ὁ οἰκογενὴ ς τῆ ς οἰκίας σου καὶ ὁ ἀ ργυρώ νητος καὶ ἔσται
ἡ διαθή κη μου ἐπὶ τῆ ς σαρκὸ ς ὑ μῶ ν εἰς διαθή κην αἰώ νιον
καὶ ἀ περίτμητος ἄ ρσην ὃ ς οὐ περιτμηθή σεται τὴ ν σά ρκα τῆ ς ἀ κροβυστίας αὐ τοῦ τῇ
ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ γένους αὐ τῆ ς ὅ τι τὴ ν
διαθή κην μου διεσκέδασεν
εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς τῷ αβρααμ σαρα ἡ γυνή σου οὐ κληθή σεται τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς σαρα
ἀ λλὰ σαρρα ἔσται τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς
εὐ λογή σω δὲ αὐ τὴ ν καὶ δώ σω σοι ἐξ αὐ τῆ ς τέκνον καὶ εὐ λογή σω αὐ τό ν καὶ ἔσται
εἰς ἔθνη καὶ βασιλεῖς ἐθνῶ ν ἐξ αὐ τοῦ ἔσονται
καὶ ἔπεσεν αβρααμ ἐπὶ πρό σωπον καὶ ἐγέλασεν καὶ εἶπεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐ τοῦ
λέγων εἰ τῷ ἑκατονταετεῖ γενή σεται καὶ εἰ σαρρα ἐνενή κοντα ἐτῶ ν οὖ σα τέξεται
εἶπεν δὲ αβρααμ πρὸ ς τὸ ν θεό ν ισμαηλ οὗ τος ζή τω ἐναντίον σου
εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς τῷ αβρααμ ναί ἰδοὺ σαρρα ἡ γυνή σου τέξεταί σοι υἱό ν καὶ καλέσεις
τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ισαακ καὶ στή σω τὴ ν διαθή κην μου πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰς διαθή κην
αἰώ νιον καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ μετ' αὐ τό ν
περὶ δὲ ισμαηλ ἰδοὺ ἐπή κουσά σου ἰδοὺ εὐ λό γησα αὐ τὸ ν καὶ αὐ ξανῶ αὐ τὸ ν καὶ
πληθυνῶ αὐ τὸ ν σφό δρα δώ δεκα ἔθνη γεννή σει καὶ δώ σω αὐ τὸ ν εἰς ἔθνος μέγα
τὴ ν δὲ διαθή κην μου στή σω πρὸ ς ισαακ ὃ ν τέξεταί σοι σαρρα εἰς τὸ ν καιρὸ ν τοῦ τον
ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑτέρῳ
συνετέλεσεν δὲ λαλῶ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ ἀ νέβη ὁ θεὸ ς ἀ πὸ αβρααμ
καὶ ἔλαβεν αβρααμ ισμαηλ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ πά ντας τοὺ ς οἰκογενεῖς αὐ τοῦ καὶ
πά ντας τοὺ ς ἀ ργυρωνή τους καὶ πᾶ ν ἄ ρσεν τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν ἐν τῷ οἴκῳ αβρααμ καὶ
περιέτεμεν τὰ ς ἀ κροβυστίας αὐ τῶ ν ἐν τῷ καιρῷ τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης καθὰ ἐλά λησεν
αὐ τῷ ὁ θεό ς
21

αβρααμ δὲ ἦ ν ἐνενή κοντα ἐννέα ἐτῶ ν ἡ νίκα περιέτεμεν τὴ ν σά ρκα τῆ ς ἀ κροβυστίας

αὐ τοῦ
ισμαηλ δὲ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἐτῶ ν δέκα τριῶ ν ἦ ν ἡ νίκα περιετμή θη τὴ ν σά ρκα τῆ ς
ἀ κροβυστίας αὐ τοῦ
ἐν τῷ καιρῷ τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης περιετμή θη αβρααμ καὶ ισμαηλ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ οἱ οἰκογενεῖς καὶ οἱ ἀ ργυρώ νητοι ἐξ
ἀ λλογενῶ ν ἐθνῶ ν περιέτεμεν αὐ τού ς
ὤ φθη δὲ αὐ τῷ ὁ θεὸ ς πρὸ ς τῇ δρυὶ τῇ μαμβρη καθημένου αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς θύ ρας τῆ ς
σκηνῆ ς αὐ τοῦ μεσημβρίας
ἀ ναβλέψας δὲ τοῖς ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ εἶδεν καὶ ἰδοὺ τρεῖς ἄ νδρες εἱστή κεισαν ἐπά νω
αὐ τοῦ καὶ ἰδὼ ν προσέδραμεν εἰς συνά ντησιν αὐ τοῖς ἀ πὸ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς
αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν κύ ριε εἰ ἄ ρα εὗ ρον χά ριν ἐναντίον σου μὴ παρέλθῃς τὸ ν παῖδά σου
λημφθή τω δὴ ὕ δωρ καὶ νιψά τωσαν τοὺ ς πό δας ὑ μῶ ν καὶ καταψύ ξατε ὑ πὸ τὸ
δένδρον
καὶ λή μψομαι ἄ ρτον καὶ φά γεσθε καὶ μετὰ τοῦ το παρελεύ σεσθε εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν ὑ μῶ ν
οὗ εἵνεκεν ἐξεκλίνατε πρὸ ς τὸ ν παῖδα ὑ μῶ ν καὶ εἶπαν οὕ τως ποίησον καθὼ ς
εἴρηκας
καὶ ἔσπευσεν αβρααμ ἐπὶ τὴ ν σκηνὴ ν πρὸ ς σαρραν καὶ εἶπεν αὐ τῇ σπεῦ σον καὶ
φύ ρασον τρία μέτρα σεμιδά λεως καὶ ποίησον ἐγκρυφίας
καὶ εἰς τὰ ς βό ας ἔδραμεν αβρααμ καὶ ἔλαβεν μοσχά ριον ἁ παλὸ ν καὶ καλὸ ν καὶ
ἔδωκεν τῷ παιδί καὶ ἐτά χυνεν τοῦ ποιῆ σαι αὐ τό
ἔλαβεν δὲ βού τυρον καὶ γά λα καὶ τὸ μοσχά ριον ὃ ἐποίησεν καὶ παρέθηκεν αὐ τοῖς
καὶ ἐφά γοσαν αὐ τὸ ς δὲ παρειστή κει αὐ τοῖς ὑ πὸ τὸ δένδρον
εἶπεν δὲ πρὸ ς αὐ τό ν ποῦ σαρρα ἡ γυνή σου ὁ δὲ ἀ ποκριθεὶς εἶπεν ἰδοὺ ἐν τῇ σκηνῇ
εἶπεν δέ ἐπαναστρέφων ἥ ξω πρὸ ς σὲ κατὰ τὸ ν καιρὸ ν τοῦ τον εἰς ὥ ρας καὶ ἕξει υἱὸ ν
σαρρα ἡ γυνή σου σαρρα δὲ ἤ κουσεν πρὸ ς τῇ θύ ρᾳ τῆ ς σκηνῆ ς οὖ σα ὄ πισθεν αὐ τοῦ
αβρααμ δὲ καὶ σαρρα πρεσβύ τεροι προβεβηκό τες ἡ μερῶ ν ἐξέλιπεν δὲ σαρρα
γίνεσθαι τὰ γυναικεῖα
ἐγέλασεν δὲ σαρρα ἐν ἑαυτῇ λέγουσα οὔ πω μέν μοι γέγονεν ἕως τοῦ νῦ ν ὁ δὲ κύ ριό ς
μου πρεσβύ τερος
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς αβρααμ τί ὅ τι ἐγέλασεν σαρρα ἐν ἑαυτῇ λέγουσα ἆ ρά γε
ἀ ληθῶ ς τέξομαι ἐγὼ δὲ γεγή ρακα
μὴ ἀ δυνατεῖ παρὰ τῷ θεῷ ῥ ῆ μα εἰς τὸ ν καιρὸ ν τοῦ τον ἀ ναστρέψω πρὸ ς σὲ εἰς ὥ ρας
καὶ ἔσται τῇ σαρρα υἱό ς
ἠ ρνή σατο δὲ σαρρα λέγουσα οὐ κ ἐγέλασα ἐφοβή θη γά ρ καὶ εἶπεν οὐ χί ἀ λλὰ
ἐγέλασας
ἐξαναστά ντες δὲ ἐκεῖθεν οἱ ἄ νδρες κατέβλεψαν ἐπὶ πρό σωπον σοδομων καὶ
γομορρας αβρααμ δὲ συνεπορεύ ετο μετ' αὐ τῶ ν συμπροπέμπων αὐ τού ς
ὁ δὲ κύ ριος εἶπεν μὴ κρύ ψω ἐγὼ ἀ πὸ αβρααμ τοῦ παιδό ς μου ἃ ἐγὼ ποιῶ
αβρααμ δὲ γινό μενος ἔσται εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολύ καὶ ἐνευλογηθή σονται ἐν αὐ τῷ
πά ντα τὰ ἔθνη τῆ ς γῆ ς
22

ᾔ δειν γὰ ρ ὅ τι συντά ξει τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ μετ' αὐ τό ν καὶ
φυλά ξουσιν τὰ ς ὁ δοὺ ς κυρίου ποιεῖν δικαιοσύ νην καὶ κρίσιν ὅ πως ἂ ν ἐπαγά γῃ
κύ ριος ἐπὶ αβρααμ πά ντα ὅ σα ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τό ν
εἶπεν δὲ κύ ριος κραυγὴ σοδομων καὶ γομορρας πεπλή θυνται καὶ αἱ ἁ μαρτίαι αὐ τῶ ν
μεγά λαι σφό δρα
καταβὰ ς οὖ ν ὄ ψομαι εἰ κατὰ τὴ ν κραυγὴ ν αὐ τῶ ν τὴ ν ἐρχομένην πρό ς με
συντελοῦ νται εἰ δὲ μή ἵνα γνῶ
καὶ ἀ ποστρέψαντες ἐκεῖθεν οἱ ἄ νδρες ἦ λθον εἰς σοδομα αβρααμ δὲ ἦ ν ἑστηκὼ ς
ἐναντίον κυρίου
καὶ ἐγγίσας αβρααμ εἶπεν μὴ συναπολέσῃς δίκαιον μετὰ ἀ σεβοῦ ς καὶ ἔσται ὁ
δίκαιος ὡ ς ὁ ἀ σεβή ς
ἐὰ ν ὦ σιν πεντή κοντα δίκαιοι ἐν τῇ πό λει ἀ πολεῖς αὐ τού ς οὐ κ ἀ νή σεις πά ντα τὸ ν
τό πον ἕνεκεν τῶ ν πεντή κοντα δικαίων ἐὰ ν ὦ σιν ἐν αὐ τῇ
μηδαμῶ ς σὺ ποιή σεις ὡ ς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το τοῦ ἀ ποκτεῖναι δίκαιον μετὰ ἀ σεβοῦ ς καὶ
ἔσται ὁ δίκαιος ὡ ς ὁ ἀ σεβή ς μηδαμῶ ς ὁ κρίνων πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν οὐ ποιή σεις κρίσιν
εἶπεν δὲ κύ ριος ἐὰ ν εὕ ρω ἐν σοδομοις πεντή κοντα δικαίους ἐν τῇ πό λει ἀ φή σω
πά ντα τὸ ν τό πον δι' αὐ τού ς
καὶ ἀ ποκριθεὶς αβρααμ εἶπεν νῦ ν ἠ ρξά μην λαλῆ σαι πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ἐγὼ δέ εἰμι γῆ
καὶ σποδό ς
ἐὰ ν δὲ ἐλαττονωθῶ σιν οἱ πεντή κοντα δίκαιοι πέντε ἀ πολεῖς ἕνεκεν τῶ ν πέντε
πᾶ σαν τὴ ν πό λιν καὶ εἶπεν οὐ μὴ ἀ πολέσω ἐὰ ν εὕ ρω ἐκεῖ τεσσαρά κοντα πέντε
καὶ προσέθηκεν ἔτι λαλῆ σαι πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῶ σιν ἐκεῖ
τεσσαρά κοντα καὶ εἶπεν οὐ μὴ ἀ πολέσω ἕνεκεν τῶ ν τεσσαρά κοντα
καὶ εἶπεν μή τι κύ ριε ἐὰ ν λαλή σω ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῶ σιν ἐκεῖ τριά κοντα καὶ εἶπεν οὐ μὴ
ἀ πολέσω ἐὰ ν εὕ ρω ἐκεῖ τριά κοντα
καὶ εἶπεν ἐπειδὴ ἔχω λαλῆ σαι πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῶ σιν ἐκεῖ εἴκοσι καὶ
εἶπεν οὐ μὴ ἀ πολέσω ἕνεκεν τῶ ν εἴκοσι
καὶ εἶπεν μή τι κύ ριε ἐὰ ν λαλή σω ἔτι ἅ παξ ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῶ σιν ἐκεῖ δέκα καὶ εἶπεν οὐ
μὴ ἀ πολέσω ἕνεκεν τῶ ν δέκα
ἀ πῆ λθεν δὲ κύ ριος ὡ ς ἐπαύ σατο λαλῶ ν τῷ αβρααμ καὶ αβρααμ ἀ πέστρεψεν εἰς τὸ ν
τό πον αὐ τοῦ
ἦ λθον δὲ οἱ δύ ο ἄ γγελοι εἰς σοδομα ἑσπέρας λωτ δὲ ἐκά θητο παρὰ τὴ ν πύ λην
σοδομων ἰδὼ ν δὲ λωτ ἐξανέστη εἰς συνά ντησιν αὐ τοῖς καὶ προσεκύ νησεν τῷ
προσώ πῳ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν ἰδού κύ ριοι ἐκκλίνατε εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ παιδὸ ς ὑ μῶ ν καὶ καταλύ σατε καὶ
νίψασθε τοὺ ς πό δας ὑ μῶ ν καὶ ὀ ρθρίσαντες ἀ πελεύ σεσθε εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν ὑ μῶ ν εἶπαν
δέ οὐ χί ἀ λλ' ἐν τῇ πλατείᾳ καταλύ σομεν
καὶ κατεβιά ζετο αὐ τού ς καὶ ἐξέκλιναν πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ
καὶ ἐποίησεν αὐ τοῖς πό τον καὶ ἀ ζύ μους ἔπεψεν αὐ τοῖς καὶ ἔφαγον
πρὸ τοῦ κοιμηθῆ ναι καὶ οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως οἱ σοδομῖται περιεκύ κλωσαν τὴ ν
οἰκίαν ἀ πὸ νεανίσκου ἕως πρεσβυτέρου ἅ πας ὁ λαὸ ς ἅ μα
23

καὶ ἐξεκαλοῦ ντο τὸ ν λωτ καὶ ἔλεγον πρὸ ς αὐ τό ν ποῦ εἰσιν οἱ ἄ νδρες οἱ εἰσελθό ντες
πρὸ ς σὲ τὴ ν νύ κτα ἐξά γαγε αὐ τοὺ ς πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἵνα συγγενώ μεθα αὐ τοῖς
ἐξῆ λθεν δὲ λωτ πρὸ ς αὐ τοὺ ς πρὸ ς τὸ πρό θυρον τὴ ν δὲ θύ ραν προσέῳ ξεν ὀ πίσω
αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ πρὸ ς αὐ τού ς μηδαμῶ ς ἀ δελφοί μὴ πονηρεύ σησθε
εἰσὶν δέ μοι δύ ο θυγατέρες αἳ οὐ κ ἔγνωσαν ἄ νδρα ἐξά ξω αὐ τὰ ς πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ
χρή σασθε αὐ ταῖς καθὰ ἂ ν ἀ ρέσκῃ ὑ μῖν μό νον εἰς τοὺ ς ἄ νδρας τού τους μὴ ποιή σητε
μηδὲν ἄ δικον οὗ εἵνεκεν εἰσῆ λθον ὑ πὸ τὴ ν σκέπην τῶ ν δοκῶ ν μου
εἶπαν δέ ἀ πό στα ἐκεῖ εἷς ἦ λθες παροικεῖν μὴ καὶ κρίσιν κρίνειν νῦ ν οὖ ν σὲ
κακώ σομεν μᾶ λλον ἢ ἐκείνους καὶ παρεβιά ζοντο τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν λωτ σφό δρα καὶ
ἤ γγισαν συντρῖψαι τὴ ν θύ ραν
ἐκτείναντες δὲ οἱ ἄ νδρες τὰ ς χεῖρας εἰσεσπά σαντο τὸ ν λωτ πρὸ ς ἑαυτοὺ ς εἰς τὸ ν
οἶκον καὶ τὴ ν θύ ραν τοῦ οἴκου ἀ πέκλεισαν
τοὺ ς δὲ ἄ νδρας τοὺ ς ὄ ντας ἐπὶ τῆ ς θύ ρας τοῦ οἴκου ἐπά ταξαν ἀ ορασίᾳ ἀ πὸ μικροῦ
ἕως μεγά λου καὶ παρελύ θησαν ζητοῦ ντες τὴ ν θύ ραν
εἶπαν δὲ οἱ ἄ νδρες πρὸ ς λωτ ἔστιν τίς σοι ὧ δε γαμβροὶ ἢ υἱοὶ ἢ θυγατέρες ἢ εἴ τίς
σοι ἄ λλος ἔστιν ἐν τῇ πό λει ἐξά γαγε ἐκ τοῦ τό που τού του
ὅ τι ἀ πό λλυμεν ἡ μεῖς τὸ ν τό πον τοῦ τον ὅ τι ὑ ψώ θη ἡ κραυγὴ αὐ τῶ ν ἐναντίον κυρίου
καὶ ἀ πέστειλεν ἡ μᾶ ς κύ ριος ἐκτρῖψαι αὐ τή ν
ἐξῆ λθεν δὲ λωτ καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς τοὺ ς γαμβροὺ ς αὐ τοῦ τοὺ ς εἰληφό τας τὰ ς
θυγατέρας αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἀ νά στητε καὶ ἐξέλθατε ἐκ τοῦ τό που τού του ὅ τι
ἐκτρίβει κύ ριος τὴ ν πό λιν ἔδοξεν δὲ γελοιά ζειν ἐναντίον τῶ ν γαμβρῶ ν αὐ τοῦ
ἡ νίκα δὲ ὄ ρθρος ἐγίνετο ἐπεσπού δαζον οἱ ἄ γγελοι τὸ ν λωτ λέγοντες ἀ ναστὰ ς λαβὲ
τὴ ν γυναῖκά σου καὶ τὰ ς δύ ο θυγατέρας σου ἃ ς ἔχεις καὶ ἔξελθε ἵνα μὴ συναπό λῃ
ταῖς ἀ νομίαις τῆ ς πό λεως
καὶ ἐταρά χθησαν καὶ ἐκρά τησαν οἱ ἄ γγελοι τῆ ς χειρὸ ς αὐ τοῦ καὶ τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς
γυναικὸ ς αὐ τοῦ καὶ τῶ ν χειρῶ ν τῶ ν δύ ο θυγατέρων αὐ τοῦ ἐν τῷ φείσασθαι κύ ριον
αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἐξή γαγον αὐ τοὺ ς ἔξω καὶ εἶπαν σῴ ζων σῷ ζε τὴ ν σεαυτοῦ ψυχή ν
μὴ περιβλέψῃς εἰς τὰ ὀ πίσω μηδὲ στῇ ς ἐν πά σῃ τῇ περιχώ ρῳ εἰς τὸ ὄ ρος σῴ ζου
μή ποτε συμπαραλημφθῇ ς
εἶπεν δὲ λωτ πρὸ ς αὐ τού ς δέομαι κύ ριε
ἐπειδὴ εὗ ρεν ὁ παῖς σου ἔλεος ἐναντίον σου καὶ ἐμεγά λυνας τὴ ν δικαιοσύ νην σου ὃ
ποιεῖς ἐπ' ἐμέ τοῦ ζῆ ν τὴ ν ψυχή ν μου ἐγὼ δὲ οὐ δυνή σομαι διασωθῆ ναι εἰς τὸ ὄ ρος
μὴ καταλά βῃ με τὰ κακὰ καὶ ἀ ποθά νω
ἰδοὺ ἡ πό λις αὕ τη ἐγγὺ ς τοῦ καταφυγεῖν με ἐκεῖ ἥ ἐστιν μικρά ἐκεῖ σωθή σομαι οὐ
μικρά ἐστιν καὶ ζή σεται ἡ ψυχή μου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἰδοὺ ἐθαύ μασά σου τὸ πρό σωπον καὶ ἐπὶ τῷ ῥ ή ματι τού τῳ τοῦ μὴ
καταστρέψαι τὴ ν πό λιν περὶ ἧ ς ἐλά λησας
σπεῦ σον οὖ ν τοῦ σωθῆ ναι ἐκεῖ οὐ γὰ ρ δυνή σομαι ποιῆ σαι πρᾶ γμα ἕως τοῦ σε
εἰσελθεῖν ἐκεῖ διὰ τοῦ το ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τῆ ς πό λεως ἐκείνης σηγωρ
ὁ ἥ λιος ἐξῆ λθεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ λωτ εἰσῆ λθεν εἰς σηγωρ
24

καὶ κύ ριος ἔβρεξεν ἐπὶ σοδομα καὶ γομορρα θεῖον καὶ πῦ ρ παρὰ κυρίου ἐκ τοῦ
οὐ ρανοῦ
καὶ κατέστρεψεν τὰ ς πό λεις ταύ τας καὶ πᾶ σαν τὴ ν περίοικον καὶ πά ντας τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐν ταῖς πό λεσιν καὶ πά ντα τὰ ἀ νατέλλοντα ἐκ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπέβλεψεν ἡ γυνὴ αὐ τοῦ εἰς τὰ ὀ πίσω καὶ ἐγένετο στή λη ἁ λό ς
ὤ ρθρισεν δὲ αβρααμ τὸ πρωὶ εἰς τὸ ν τό πον οὗ εἱστή κει ἐναντίον κυρίου
καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ πρό σωπον σοδομων καὶ γομορρας καὶ ἐπὶ πρό σωπον τῆ ς γῆ ς τῆ ς
περιχώ ρου καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ ἀ νέβαινεν φλὸ ξ τῆ ς γῆ ς ὡ σεὶ ἀ τμὶς καμίνου
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐκτρῖψαι κύ ριον πά σας τὰ ς πό λεις τῆ ς περιοίκου ἐμνή σθη ὁ θεὸ ς
τοῦ αβρααμ καὶ ἐξαπέστειλεν τὸ ν λωτ ἐκ μέσου τῆ ς καταστροφῆ ς ἐν τῷ
καταστρέψαι κύ ριον τὰ ς πό λεις ἐν αἷς κατῴ κει ἐν αὐ ταῖς λωτ
ἀ νέβη δὲ λωτ ἐκ σηγωρ καὶ ἐκά θητο ἐν τῷ ὄ ρει καὶ αἱ δύ ο θυγατέρες αὐ τοῦ μετ'
αὐ τοῦ ἐφοβή θη γὰ ρ κατοικῆ σαι ἐν σηγωρ καὶ ὤ |κησεν ἐν τῷ σπηλαίῳ αὐ τὸ ς καὶ αἱ
δύ ο θυγατέρες αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ ἡ πρεσβυτέρα πρὸ ς τὴ ν νεωτέραν ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν πρεσβύ τερος καὶ οὐ δείς
ἐστιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὃ ς εἰσελεύ σεται πρὸ ς ἡ μᾶ ς ὡ ς καθή κει πά σῃ τῇ γῇ
δεῦ ρο καὶ ποτίσωμεν τὸ ν πατέρα ἡ μῶ ν οἶνον καὶ κοιμηθῶ μεν μετ' αὐ τοῦ καὶ
ἐξαναστή σωμεν ἐκ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν σπέρμα
ἐπό τισαν δὲ τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν οἶνον ἐν τῇ νυκτὶ ταύ τῃ καὶ εἰσελθοῦ σα ἡ
πρεσβυτέρα ἐκοιμή θη μετὰ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς τὴ ν νύ κτα ἐκείνην καὶ οὐ κ ᾔ δει ἐν τῷ
κοιμηθῆ ναι αὐ τὴ ν καὶ ἀ ναστῆ ναι
ἐγένετο δὲ τῇ ἐπαύ ριον καὶ εἶπεν ἡ πρεσβυτέρα πρὸ ς τὴ ν νεωτέραν ἰδοὺ ἐκοιμή θην
ἐχθὲς μετὰ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν ποτίσωμεν αὐ τὸ ν οἶνον καὶ τὴ ν νύ κτα ταύ την καὶ
εἰσελθοῦ σα κοιμή θητι μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐξαναστή σωμεν ἐκ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν σπέρμα
ἐπό τισαν δὲ καὶ ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν οἶνον καὶ εἰσελθοῦ σα ἡ
νεωτέρα ἐκοιμή θη μετὰ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ οὐ κ ᾔ δει ἐν τῷ κοιμηθῆ ναι αὐ τὴ ν καὶ
ἀ ναστῆ ναι
καὶ συνέλαβον αἱ δύ ο θυγατέρες λωτ ἐκ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἔτεκεν ἡ πρεσβυτέρα υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ μωαβ λέγουσα ἐκ τοῦ
πατρό ς μου οὗ τος πατὴ ρ μωαβιτῶ ν ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
ἔτεκεν δὲ καὶ ἡ νεωτέρα υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ αμμαν υἱὸ ς τοῦ γένους
μου οὗ τος πατὴ ρ αμμανιτῶ ν ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
καὶ ἐκίνησεν ἐκεῖθεν αβρααμ εἰς γῆ ν πρὸ ς λίβα καὶ ὤ |κησεν ἀ νὰ μέσον καδης καὶ
ἀ νὰ μέσον σουρ καὶ παρῴ κησεν ἐν γεραροις
εἶπεν δὲ αβρααμ περὶ σαρρας τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἀ δελφή μού ἐστιν ἐφοβή θη
γὰ ρ εἰπεῖν ὅ τι γυνή μού ἐστιν μή ποτε ἀ ποκτείνωσιν αὐ τὸ ν οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως δι'
αὐ τή ν ἀ πέστειλεν δὲ αβιμελεχ βασιλεὺ ς γεραρων καὶ ἔλαβεν τὴ ν σαρραν
καὶ εἰσῆ λθεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς αβιμελεχ ἐν ὕ πνῳ τὴ ν νύ κτα καὶ εἶπεν ἰδοὺ σὺ
ἀ ποθνῄ σκεις περὶ τῆ ς γυναικό ς ἧ ς ἔλαβες αὕ τη δέ ἐστιν συνῳ κηκυῖα ἀ νδρί
αβιμελεχ δὲ οὐ χ ἥ ψατο αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν κύ ριε ἔθνος ἀ γνοοῦ ν καὶ δίκαιον ἀ πολεῖς
οὐ κ αὐ τό ς μοι εἶπεν ἀ δελφή μού ἐστιν καὶ αὐ τή μοι εἶπεν ἀ δελφό ς μού ἐστιν ἐν
καθαρᾷ καρδίᾳ καὶ ἐν δικαιοσύ νῃ χειρῶ ν ἐποίησα τοῦ το
25

εἶπεν δὲ αὐ τῷ ὁ θεὸ ς καθ' ὕ πνον κἀ γὼ ἔγνων ὅ τι ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ ἐποίησας τοῦ το

καὶ ἐφεισά μην ἐγώ σου τοῦ μὴ ἁ μαρτεῖν σε εἰς ἐμέ ἕνεκεν τού του οὐ κ ἀ φῆ κά σε
ἅ ψασθαι αὐ τῆ ς
νῦ ν δὲ ἀ πό δος τὴ ν γυναῖκα τῷ ἀ νθρώ πῳ ὅ τι προφή της ἐστὶν καὶ προσεύ ξεται περὶ
σοῦ καὶ ζή σῃ εἰ δὲ μὴ ἀ ποδίδως γνῶ θι ὅ τι ἀ ποθανῇ σὺ καὶ πά ντα τὰ σά
καὶ ὤ ρθρισεν αβιμελεχ τὸ πρωὶ καὶ ἐκά λεσεν πά ντας τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ καὶ
ἐλά λησεν πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα εἰς τὰ ὦ τα αὐ τῶ ν ἐφοβή θησαν δὲ πά ντες οἱ
ἄ νθρωποι σφό δρα
καὶ ἐκά λεσεν αβιμελεχ τὸ ν αβρααμ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τί τοῦ το ἐποίησας ἡ μῖν μή τι
ἡ μά ρτομεν εἰς σέ ὅ τι ἐπή γαγες ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν μου ἁ μαρτίαν μεγά λην
ἔργον ὃ οὐ δεὶς ποιή σει πεποίηκά ς μοι
εἶπεν δὲ αβιμελεχ τῷ αβρααμ τί ἐνιδὼ ν ἐποίησας τοῦ το
εἶπεν δὲ αβρααμ εἶπα γά ρ ἄ ρα οὐ κ ἔστιν θεοσέβεια ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ ἐμέ τε
ἀ ποκτενοῦ σιν ἕνεκεν τῆ ς γυναικό ς μου
καὶ γὰ ρ ἀ ληθῶ ς ἀ δελφή μού ἐστιν ἐκ πατρό ς ἀ λλ' οὐ κ ἐκ μητρό ς ἐγενή θη δέ μοι εἰς
γυναῖκα
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἐξή γαγέν με ὁ θεὸ ς ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς μου καὶ εἶπα αὐ τῇ
ταύ την τὴ ν δικαιοσύ νην ποιή σεις ἐπ' ἐμέ εἰς πά ντα τό πον οὗ ἐὰ ν εἰσέλθωμεν ἐκεῖ
εἰπὸ ν ἐμὲ ὅ τι ἀ δελφό ς μού ἐστιν
ἔλαβεν δὲ αβιμελεχ χίλια δίδραχμα πρό βατα καὶ μό σχους καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας
καὶ ἔδωκεν τῷ αβρααμ καὶ ἀ πέδωκεν αὐ τῷ σαρραν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αβιμελεχ τῷ αβρααμ ἰδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου οὗ ἐά ν σοι ἀ ρέσκῃ
κατοίκει
τῇ δὲ σαρρα εἶπεν ἰδοὺ δέδωκα χίλια δίδραχμα τῷ ἀ δελφῷ σου ταῦ τα ἔσται σοι εἰς
τιμὴ ν τοῦ προσώ που σου καὶ πά σαις ταῖς μετὰ σοῦ καὶ πά ντα ἀ λή θευσον
προσηύ ξατο δὲ αβρααμ πρὸ ς τὸ ν θεό ν καὶ ἰά σατο ὁ θεὸ ς τὸ ν αβιμελεχ καὶ τὴ ν
γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς παιδίσκας αὐ τοῦ καὶ ἔτεκον
ὅ τι συγκλείων συνέκλεισεν κύ ριος ἔξωθεν πᾶ σαν μή τραν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ αβιμελεχ
ἕνεκεν σαρρας τῆ ς γυναικὸ ς αβρααμ
καὶ κύ ριος ἐπεσκέψατο τὴ ν σαρραν καθὰ εἶπεν καὶ ἐποίησεν κύ ριος τῇ σαρρα καθὰ
ἐλά λησεν
καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν σαρρα τῷ αβρααμ υἱὸ ν εἰς τὸ γῆ ρας εἰς τὸ ν καιρό ν καθὰ
ἐλά λησεν αὐ τῷ κύ ριος
καὶ ἐκά λεσεν αβρααμ τὸ ὄ νομα τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ τοῦ γενομένου αὐ τῷ ὃ ν ἔτεκεν αὐ τῷ
σαρρα ισαακ
περιέτεμεν δὲ αβρααμ τὸ ν ισαακ τῇ ὀ γδό ῃ ἡ μέρᾳ καθὰ ἐνετείλατο αὐ τῷ ὁ θεό ς
αβρααμ δὲ ἦ ν ἑκατὸ ν ἐτῶ ν ἡ νίκα ἐγένετο αὐ τῷ ισαακ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ σαρρα γέλωτά μοι ἐποίησεν κύ ριος ὃ ς γὰ ρ ἂ ν ἀ κού σῃ συγχαρεῖταί μοι
καὶ εἶπεν τίς ἀ ναγγελεῖ τῷ αβρααμ ὅ τι θηλά ζει παιδίον σαρρα ὅ τι ἔτεκον υἱὸ ν ἐν τῷ
γή ρει μου
καὶ ηὐ ξή θη τὸ παιδίον καὶ ἀ πεγαλακτίσθη καὶ ἐποίησεν αβρααμ δοχὴ ν μεγά λην ᾗ
ἡ μέρᾳ ἀ πεγαλακτίσθη ισαακ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ
26

ἰδοῦ σα δὲ σαρρα τὸ ν υἱὸ ν αγαρ τῆ ς αἰγυπτίας ὃ ς ἐγένετο τῷ αβρααμ παίζοντα μετὰ

ισαακ τοῦ υἱοῦ αὐ τῆ ς
καὶ εἶπεν τῷ αβρααμ ἔκβαλε τὴ ν παιδίσκην ταύ την καὶ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς οὐ γὰ ρ
κληρονομή σει ὁ υἱὸ ς τῆ ς παιδίσκης ταύ της μετὰ τοῦ υἱοῦ μου ισαακ
σκληρὸ ν δὲ ἐφά νη τὸ ῥ ῆ μα σφό δρα ἐναντίον αβρααμ περὶ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς τῷ αβρααμ μὴ σκληρὸ ν ἔστω τὸ ῥ ῆ μα ἐναντίον σου περὶ τοῦ παιδίου
καὶ περὶ τῆ ς παιδίσκης πά ντα ὅ σα ἐὰ ν εἴπῃ σοι σαρρα ἄ κουε τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῆ ς ὅ τι
ἐν ισαακ κληθή σεταί σοι σπέρμα
καὶ τὸ ν υἱὸ ν δὲ τῆ ς παιδίσκης ταύ της εἰς ἔθνος μέγα ποιή σω αὐ τό ν ὅ τι σπέρμα σό ν
ἐστιν
ἀ νέστη δὲ αβρααμ τὸ πρωὶ καὶ ἔλαβεν ἄ ρτους καὶ ἀ σκὸ ν ὕ δατος καὶ ἔδωκεν αγαρ
καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ ν ὦ μον καὶ τὸ παιδίον καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τή ν ἀ πελθοῦ σα δὲ
ἐπλανᾶ το τὴ ν ἔρημον κατὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὅ ρκου
ἐξέλιπεν δὲ τὸ ὕ δωρ ἐκ τοῦ ἀ σκοῦ καὶ ἔρριψεν τὸ παιδίον ὑ ποκά τω μιᾶ ς ἐλά της
ἀ πελθοῦ σα δὲ ἐκά θητο ἀ πέναντι αὐ τοῦ μακρό θεν ὡ σεὶ τό ξου βολή ν εἶπεν γά ρ οὐ
μὴ ἴδω τὸ ν θά νατον τοῦ παιδίου μου καὶ ἐκά θισεν ἀ πέναντι αὐ τοῦ ἀ ναβοῆ σαν δὲ τὸ
παιδίον ἔκλαυσεν
εἰσή κουσεν δὲ ὁ θεὸ ς τῆ ς φωνῆ ς τοῦ παιδίου ἐκ τοῦ τό που οὗ ἦ ν καὶ ἐκά λεσεν
ἄ γγελος τοῦ θεοῦ τὴ ν αγαρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῇ τί ἐστιν αγαρ μὴ φοβοῦ
ἐπακή κοεν γὰ ρ ὁ θεὸ ς τῆ ς φωνῆ ς τοῦ παιδίου σου ἐκ τοῦ τό που οὗ ἐστιν
ἀ νά στηθι λαβὲ τὸ παιδίον καὶ κρά τησον τῇ χειρί σου αὐ τό εἰς γὰ ρ ἔθνος μέγα
ποιή σω αὐ τό ν
καὶ ἀ νέῳ ξεν ὁ θεὸ ς τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῆ ς καὶ εἶδεν φρέαρ ὕ δατος ζῶ ντος καὶ
ἐπορεύ θη καὶ ἔπλησεν τὸ ν ἀ σκὸ ν ὕ δατος καὶ ἐπό τισεν τὸ παιδίον
καὶ ἦ ν ὁ θεὸ ς μετὰ τοῦ παιδίου καὶ ηὐ ξή θη καὶ κατῴ κησεν ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐγένετο δὲ
τοξό της
καὶ κατῴ κησεν ἐν τῇ ἐρή μῳ τῇ φαραν καὶ ἔλαβεν αὐ τῷ ἡ μή τηρ γυναῖκα ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ εἶπεν αβιμελεχ καὶ οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸ ς αὐ τοῦ
καὶ φικολ ὁ ἀ ρχιστρά τηγος τῆ ς δυνά μεως αὐ τοῦ πρὸ ς αβρααμ λέγων ὁ θεὸ ς μετὰ
σοῦ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐὰ ν ποιῇ ς
νῦ ν οὖ ν ὄ μοσό ν μοι τὸ ν θεὸ ν μὴ ἀ δική σειν με μηδὲ τὸ σπέρμα μου μηδὲ τὸ ὄ νομά
μου ἀ λλὰ κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην ἣ ν ἐποίησα μετὰ σοῦ ποιή σεις μετ' ἐμοῦ καὶ τῇ γῇ ᾗ
σὺ παρῴ κησας ἐν αὐ τῇ
καὶ εἶπεν αβρααμ ἐγὼ ὀ μοῦ μαι
καὶ ἤ λεγξεν αβρααμ τὸ ν αβιμελεχ περὶ τῶ ν φρεά των τοῦ ὕ δατος ὧ ν ἀ φείλαντο οἱ
παῖδες τοῦ αβιμελεχ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ αβιμελεχ οὐ κ ἔγνων τίς ἐποίησεν τὸ πρᾶ γμα τοῦ το οὐ δὲ σύ μοι
ἀ πή γγειλας οὐ δὲ ἐγὼ ἤ κουσα ἀ λλ' ἢ σή μερον
καὶ ἔλαβεν αβρααμ πρό βατα καὶ μό σχους καὶ ἔδωκεν τῷ αβιμελεχ καὶ διέθεντο
ἀ μφό τεροι διαθή κην
καὶ ἔστησεν αβρααμ ἑπτὰ ἀ μνά δας προβά των μό νας
27

καὶ εἶπεν αβιμελεχ τῷ αβρααμ τί εἰσιν αἱ ἑπτὰ ἀ μνά δες τῶ ν προβά των τού των ἃ ς
ἔστησας μό νας
καὶ εἶπεν αβρααμ ὅ τι τὰ ς ἑπτὰ ἀ μνά δας ταύ τας λή μψῃ παρ' ἐμοῦ ἵνα ὦ σίν μοι εἰς
μαρτύ ριον ὅ τι ἐγὼ ὤ ρυξα τὸ φρέαρ τοῦ το
διὰ τοῦ το ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου φρέαρ ὁ ρκισμοῦ ὅ τι ἐκεῖ
ὤ μοσαν ἀ μφό τεροι
καὶ διέθεντο διαθή κην ἐν τῷ φρέατι τοῦ ὅ ρκου ἀ νέστη δὲ αβιμελεχ καὶ οχοζαθ ὁ
νυμφαγωγὸ ς αὐ τοῦ καὶ φικολ ὁ ἀ ρχιστρά τηγος τῆ ς δυνά μεως αὐ τοῦ καὶ
ἐπέστρεψαν εἰς τὴ ν γῆ ν τῶ ν φυλιστιιμ
καὶ ἐφύ τευσεν αβρααμ ἄ ρουραν ἐπὶ τῷ φρέατι τοῦ ὅ ρκου καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ τὸ
ὄ νομα κυρίου θεὸ ς αἰώ νιος
παρῴ κησεν δὲ αβρααμ ἐν τῇ γῇ τῶ ν φυλιστιιμ ἡ μέρας πολλά ς
καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ὁ θεὸ ς ἐπείραζεν τὸ ν αβρααμ καὶ εἶπεν πρὸ ς
αὐ τό ν αβρααμ αβρααμ ὁ δὲ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ
καὶ εἶπεν λαβὲ τὸ ν υἱό ν σου τὸ ν ἀ γαπητό ν ὃ ν ἠ γά πησας τὸ ν ισαακ καὶ πορεύ θητι εἰς
τὴ ν γῆ ν τὴ ν ὑ ψηλὴ ν καὶ ἀ νένεγκον αὐ τὸ ν ἐκεῖ εἰς ὁ λοκά ρπωσιν ἐφ' ἓν τῶ ν ὀ ρέων
ὧ ν ἄ ν σοι εἴπω
ἀ ναστὰ ς δὲ αβρααμ τὸ πρωὶ ἐπέσαξεν τὴ ν ὄ νον αὐ τοῦ παρέλαβεν δὲ μεθ' ἑαυτοῦ
δύ ο παῖδας καὶ ισαακ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ σχίσας ξύ λα εἰς ὁ λοκά ρπωσιν ἀ ναστὰ ς
ἐπορεύ θη καὶ ἦ λθεν ἐπὶ τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπεν αὐ τῷ ὁ θεό ς
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἀ ναβλέψας αβρααμ τοῖς ὀ φθαλμοῖς εἶδεν τὸ ν τό πον
μακρό θεν
καὶ εἶπεν αβρααμ τοῖς παισὶν αὐ τοῦ καθίσατε αὐ τοῦ μετὰ τῆ ς ὄ νου ἐγὼ δὲ καὶ τὸ
παιδά ριον διελευσό μεθα ἕως ὧ δε καὶ προσκυνή σαντες ἀ ναστρέψωμεν πρὸ ς ὑ μᾶ ς
ἔλαβεν δὲ αβρααμ τὰ ξύ λα τῆ ς ὁ λοκαρπώ σεως καὶ ἐπέθηκεν ισαακ τῷ υἱῷ αὐ τοῦ
ἔλαβεν δὲ καὶ τὸ πῦ ρ μετὰ χεῖρα καὶ τὴ ν μά χαιραν καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ δύ ο ἅ μα
εἶπεν δὲ ισαακ πρὸ ς αβρααμ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ εἴπας πά τερ ὁ δὲ εἶπεν τί ἐστιν
τέκνον λέγων ἰδοὺ τὸ πῦ ρ καὶ τὰ ξύ λα ποῦ ἐστιν τὸ πρό βατον τὸ εἰς ὁ λοκά ρπωσιν
εἶπεν δὲ αβρααμ ὁ θεὸ ς ὄ ψεται ἑαυτῷ πρό βατον εἰς ὁ λοκά ρπωσιν τέκνον
πορευθέντες δὲ ἀ μφό τεροι ἅ μα
ἦ λθον ἐπὶ τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπεν αὐ τῷ ὁ θεό ς καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ αβρααμ
θυσιαστή ριον καὶ ἐπέθηκεν τὰ ξύ λα καὶ συμποδίσας ισαακ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἐπέθηκεν
αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐπά νω τῶ ν ξύ λων
καὶ ἐξέτεινεν αβρααμ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ λαβεῖν τὴ ν μά χαιραν σφά ξαι τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν ἄ γγελος κυρίου ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ αβρααμ αβρααμ
ὁ δὲ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ
καὶ εἶπεν μὴ ἐπιβά λῃς τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ παιδά ριον μηδὲ ποιή σῃς αὐ τῷ μηδέν νῦ ν
γὰ ρ ἔγνων ὅ τι φοβῇ τὸ ν θεὸ ν σὺ καὶ οὐ κ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀ γαπητοῦ δι' ἐμέ
καὶ ἀ ναβλέψας αβρααμ τοῖς ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ εἶδεν καὶ ἰδοὺ κριὸ ς εἷς κατεχό μενος
ἐν φυτῷ σαβεκ τῶ ν κερά των καὶ ἐπορεύ θη αβρααμ καὶ ἔλαβεν τὸ ν κριὸ ν καὶ
ἀ νή νεγκεν αὐ τὸ ν εἰς ὁ λοκά ρπωσιν ἀ ντὶ ισαακ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ
28

καὶ ἐκά λεσεν αβρααμ τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου κύ ριος εἶδεν ἵνα εἴπωσιν σή μερον
ἐν τῷ ὄ ρει κύ ριος ὤ φθη
καὶ ἐκά λεσεν ἄ γγελος κυρίου τὸ ν αβρααμ δεύ τερον ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ
λέγων κατ' ἐμαυτοῦ ὤ μοσα λέγει κύ ριος οὗ εἵνεκεν ἐποίησας τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ οὐ κ
ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀ γαπητοῦ δι' ἐμέ
ἦ μὴ ν εὐ λογῶ ν εὐ λογή σω σε καὶ πληθύ νων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡ ς τοὺ ς
ἀ στέρας τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ὡ ς τὴ ν ἄ μμον τὴ ν παρὰ τὸ χεῖλος τῆ ς θαλά σσης καὶ
κληρονομή σει τὸ σπέρμα σου τὰ ς πό λεις τῶ ν ὑ πεναντίων
καὶ ἐνευλογηθή σονται ἐν τῷ σπέρματί σου πά ντα τὰ ἔθνη τῆ ς γῆ ς ἀ νθ' ὧ ν
ὑ πή κουσας τῆ ς ἐμῆ ς φωνῆ ς
ἀ πεστρά φη δὲ αβρααμ πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ καὶ ἀ ναστά ντες ἐπορεύ θησαν ἅ μα
ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅ ρκου καὶ κατῴ κησεν αβρααμ ἐπὶ τῷ φρέατι τοῦ ὅ ρκου
ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ ἀ νηγγέλη τῷ αβρααμ λέγοντες ἰδοὺ τέτοκεν
μελχα καὶ αὐ τὴ υἱοὺ ς ναχωρ τῷ ἀ δελφῷ σου
τὸ ν ωξ πρωτό τοκον καὶ τὸ ν βαυξ ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ τὸ ν καμουηλ πατέρα σύ ρων
καὶ τὸ ν χασαδ καὶ τὸ ν αζαυ καὶ τὸ ν φαλδας καὶ τὸ ν ιεδλαφ καὶ τὸ ν βαθουηλ
καὶ βαθουηλ ἐγέννησεν τὴ ν ρεβεκκαν ὀ κτὼ οὗ τοι υἱοί οὓ ς ἔτεκεν μελχα τῷ ναχωρ
τῷ ἀ δελφῷ αβρααμ
καὶ ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ ᾗ ὄ νομα ρεημα ἔτεκεν καὶ αὐ τὴ τὸ ν ταβεκ καὶ τὸ ν γααμ καὶ
τὸ ν τοχος καὶ τὸ ν μωχα
ἐγένετο δὲ ἡ ζωὴ σαρρας ἔτη ἑκατὸ ν εἴκοσι ἑπτά
καὶ ἀ πέθανεν σαρρα ἐν πό λει αρβοκ ἥ ἐστιν ἐν τῷ κοιλώ ματι αὕ τη ἐστὶν χεβρων ἐν
γῇ χανααν ἦ λθεν δὲ αβρααμ κό ψασθαι σαρραν καὶ πενθῆ σαι
καὶ ἀ νέστη αβρααμ ἀ πὸ τοῦ νεκροῦ αὐ τοῦ καὶ εἶπεν τοῖς υἱοῖς χετ λέγων
πά ροικος καὶ παρεπίδημος ἐγώ εἰμι μεθ' ὑ μῶ ν δό τε οὖ ν μοι κτῆ σιν τά φου μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ θά ψω τὸ ν νεκρό ν μου ἀ π' ἐμοῦ
ἀ πεκρίθησαν δὲ οἱ υἱοὶ χετ πρὸ ς αβρααμ λέγοντες
μή κύ ριε ἄ κουσον δὲ ἡ μῶ ν βασιλεὺ ς παρὰ θεοῦ εἶ σὺ ἐν ἡ μῖν ἐν τοῖς ἐκλεκτοῖς
μνημείοις ἡ μῶ ν θά ψον τὸ ν νεκρό ν σου οὐ δεὶς γὰ ρ ἡ μῶ ν τὸ μνημεῖον αὐ τοῦ κωλύ σει
ἀ πὸ σοῦ τοῦ θά ψαι τὸ ν νεκρό ν σου ἐκεῖ
ἀ ναστὰ ς δὲ αβρααμ προσεκύ νησεν τῷ λαῷ τῆ ς γῆ ς τοῖς υἱοῖς χετ
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς αβρααμ λέγων εἰ ἔχετε τῇ ψυχῇ ὑ μῶ ν ὥ στε θά ψαι τὸ ν
νεκρό ν μου ἀ πὸ προσώ που μου ἀ κού σατέ μου καὶ λαλή σατε περὶ ἐμοῦ εφρων τῷ
τοῦ σααρ
καὶ δό τω μοι τὸ σπή λαιον τὸ διπλοῦ ν ὅ ἐστιν αὐ τῷ τὸ ὂ ν ἐν μέρει τοῦ ἀ γροῦ αὐ τοῦ
ἀ ργυρίου τοῦ ἀ ξίου δό τω μοι αὐ τὸ ἐν ὑ μῖν εἰς κτῆ σιν μνημείου
εφρων δὲ ἐκά θητο ἐν μέσῳ τῶ ν υἱῶ ν χετ ἀ ποκριθεὶς δὲ εφρων ὁ χετταῖος πρὸ ς
αβρααμ εἶπεν ἀ κουό ντων τῶ ν υἱῶ ν χετ καὶ πά ντων τῶ ν εἰσπορευομένων εἰς τὴ ν
πό λιν λέγων
παρ' ἐμοὶ γενοῦ κύ ριε καὶ ἄ κουσό ν μου τὸ ν ἀ γρὸ ν καὶ τὸ σπή λαιον τὸ ἐν αὐ τῷ σοι
δίδωμι ἐναντίον πά ντων τῶ ν πολιτῶ ν μου δέδωκά σοι θά ψον τὸ ν νεκρό ν σου
καὶ προσεκύ νησεν αβρααμ ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς
29

καὶ εἶπεν τῷ εφρων εἰς τὰ ὦ τα τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς ἐπειδὴ πρὸ ς ἐμοῦ εἶ ἄ κουσό ν μου
τὸ ἀ ργύ ριον τοῦ ἀ γροῦ λαβὲ παρ' ἐμοῦ καὶ θά ψω τὸ ν νεκρό ν μου ἐκεῖ
ἀ πεκρίθη δὲ εφρων τῷ αβρααμ λέγων
οὐ χί κύ ριε ἀ κή κοα γῆ τετρακοσίων διδρά χμων ἀ ργυρίου ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ τί
ἂ ν εἴη τοῦ το σὺ δὲ τὸ ν νεκρό ν σου θά ψον
καὶ ἤ κουσεν αβρααμ τοῦ εφρων καὶ ἀ πεκατέστησεν αβρααμ τῷ εφρων τὸ ἀ ργύ ριον
ὃ ἐλά λησεν εἰς τὰ ὦ τα τῶ ν υἱῶ ν χετ τετρακό σια δίδραχμα ἀ ργυρίου δοκίμου
ἐμπό ροις
καὶ ἔστη ὁ ἀ γρὸ ς εφρων ὃ ς ἦ ν ἐν τῷ διπλῷ σπηλαίῳ ὅ ς ἐστιν κατὰ πρό σωπον
μαμβρη ὁ ἀ γρὸ ς καὶ τὸ σπή λαιον ὃ ἦ ν ἐν αὐ τῷ καὶ πᾶ ν δένδρον ὃ ἦ ν ἐν τῷ ἀ γρῷ ὅ
ἐστιν ἐν τοῖς ὁ ρίοις αὐ τοῦ κύ κλῳ
τῷ αβρααμ εἰς κτῆ σιν ἐναντίον τῶ ν υἱῶ ν χετ καὶ πά ντων τῶ ν εἰσπορευομένων εἰς
τὴ ν πό λιν
μετὰ ταῦ τα ἔθαψεν αβρααμ σαρραν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀ γροῦ
τῷ διπλῷ ὅ ἐστιν ἀ πέναντι μαμβρη αὕ τη ἐστὶν χεβρων ἐν τῇ γῇ χανααν
καὶ ἐκυρώ θη ὁ ἀ γρὸ ς καὶ τὸ σπή λαιον ὃ ἦ ν ἐν αὐ τῷ τῷ αβρααμ εἰς κτῆ σιν τά φου
παρὰ τῶ ν υἱῶ ν χετ
καὶ αβρααμ ἦ ν πρεσβύ τερος προβεβηκὼ ς ἡ μερῶ ν καὶ κύ ριος εὐ λό γησεν τὸ ν
αβρααμ κατὰ πά ντα
καὶ εἶπεν αβρααμ τῷ παιδὶ αὐ τοῦ τῷ πρεσβυτέρῳ τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ τῷ ἄ ρχοντι
πά ντων τῶ ν αὐ τοῦ θὲς τὴ ν χεῖρά σου ὑ πὸ τὸ ν μηρό ν μου
καὶ ἐξορκιῶ σε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τὸ ν θεὸ ν τῆ ς γῆ ς ἵνα μὴ λά βῃς
γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ισαακ ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων τῶ ν χαναναίων μεθ' ὧ ν ἐγὼ οἰκῶ ἐν
αὐ τοῖς
ἀ λλὰ εἰς τὴ ν γῆ ν μου οὗ ἐγενό μην πορεύ σῃ καὶ εἰς τὴ ν φυλή ν μου καὶ λή μψῃ
γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ισαακ ἐκεῖθεν
εἶπεν δὲ πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ παῖς μή ποτε οὐ βού λεται ἡ γυνὴ πορευθῆ ναι μετ' ἐμοῦ ὀ πίσω
εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την ἀ ποστρέψω τὸ ν υἱό ν σου εἰς τὴ ν γῆ ν ὅ θεν ἐξῆ λθες ἐκεῖθεν
εἶπεν δὲ πρὸ ς αὐ τὸ ν αβρααμ πρό σεχε σεαυτῷ μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ ν υἱό ν μου ἐκεῖ
κύ ριος ὁ θεὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ὁ θεὸ ς τῆ ς γῆ ς ὃ ς ἔλαβέν με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς
μου καὶ ἐκ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἐγενή θην ὃ ς ἐλά λησέν μοι καὶ ὤ μοσέν μοι λέγων σοὶ δώ σω τὴ ν
γῆ ν ταύ την καὶ τῷ σπέρματί σου αὐ τὸ ς ἀ ποστελεῖ τὸ ν ἄ γγελον αὐ τοῦ ἔμπροσθέν
σου καὶ λή μψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ισαακ ἐκεῖθεν
ἐὰ ν δὲ μὴ θέλῃ ἡ γυνὴ πορευθῆ ναι μετὰ σοῦ εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την καθαρὸ ς ἔσῃ ἀ πὸ
τοῦ ὅ ρκου τού του μό νον τὸ ν υἱό ν μου μὴ ἀ ποστρέψῃς ἐκεῖ
καὶ ἔθηκεν ὁ παῖς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ὑ πὸ τὸ ν μηρὸ ν αβρααμ τοῦ κυρίου αὐ τοῦ καὶ
ὤ μοσεν αὐ τῷ περὶ τοῦ ῥ ή ματος τού του
καὶ ἔλαβεν ὁ παῖς δέκα καμή λους ἀ πὸ τῶ ν καμή λων τοῦ κυρίου αὐ τοῦ καὶ ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἀ γαθῶ ν τοῦ κυρίου αὐ τοῦ μεθ' ἑαυτοῦ καὶ ἀ ναστὰ ς ἐπορεύ θη εἰς τὴ ν
μεσοποταμίαν εἰς τὴ ν πό λιν ναχωρ
καὶ ἐκοίμισεν τὰ ς καμή λους ἔξω τῆ ς πό λεως παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὕ δατος τὸ πρὸ ς
ὀ ψέ ἡ νίκα ἐκπορεύ ονται αἱ ὑ δρευό μεναι
30

καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ θεὸ ς τοῦ κυρίου μου αβρααμ εὐ ό δωσον ἐναντίον ἐμοῦ σή μερον
καὶ ποίησον ἔλεος μετὰ τοῦ κυρίου μου αβρααμ
ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆ ς πηγῆ ς τοῦ ὕ δατος αἱ δὲ θυγατέρες τῶ ν οἰκού ντων τὴ ν
πό λιν ἐκπορεύ ονται ἀ ντλῆ σαι ὕ δωρ
καὶ ἔσται ἡ παρθένος ᾗ ἂ ν ἐγὼ εἴπω ἐπίκλινον τὴ ν ὑ δρίαν σου ἵνα πίω καὶ εἴπῃ μοι
πίε καὶ τὰ ς καμή λους σου ποτιῶ ἕως ἂ ν παύ σωνται πίνουσαι ταύ την ἡ τοίμασας τῷ
παιδί σου ισαακ καὶ ἐν τού τῳ γνώ σομαι ὅ τι ἐποίησας ἔλεος τῷ κυρίῳ μου αβρααμ
καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι αὐ τὸ ν λαλοῦ ντα ἐν τῇ διανοίᾳ καὶ ἰδοὺ ρεβεκκα
ἐξεπορεύ ετο ἡ τεχθεῖσα βαθουηλ υἱῷ μελχας τῆ ς γυναικὸ ς ναχωρ ἀ δελφοῦ δὲ
αβρααμ ἔχουσα τὴ ν ὑ δρίαν ἐπὶ τῶ ν ὤ μων αὐ τῆ ς
ἡ δὲ παρθένος ἦ ν καλὴ τῇ ὄ ψει σφό δρα παρθένος ἦ ν ἀ νὴ ρ οὐ κ ἔγνω αὐ τή ν
καταβᾶ σα δὲ ἐπὶ τὴ ν πηγὴ ν ἔπλησεν τὴ ν ὑ δρίαν καὶ ἀ νέβη
ἐπέδραμεν δὲ ὁ παῖς εἰς συνά ντησιν αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν πό τισό ν με μικρὸ ν ὕ δωρ ἐκ τῆ ς
ὑ δρίας σου
ἡ δὲ εἶπεν πίε κύ ριε καὶ ἔσπευσεν καὶ καθεῖλεν τὴ ν ὑ δρίαν ἐπὶ τὸ ν βραχίονα αὐ τῆ ς
καὶ ἐπό τισεν αὐ τό ν
ἕως ἐπαύ σατο πίνων καὶ εἶπεν καὶ ταῖς καμή λοις σου ὑ δρεύ σομαι ἕως ἂ ν πᾶ σαι
πίωσιν
καὶ ἔσπευσεν καὶ ἐξεκένωσεν τὴ ν ὑ δρίαν εἰς τὸ ποτιστή ριον καὶ ἔδραμεν ἔτι ἐπὶ τὸ
φρέαρ ἀ ντλῆ σαι καὶ ὑ δρεύ σατο πά σαις ταῖς καμή λοις
ὁ δὲ ἄ νθρωπος κατεμά νθανεν αὐ τὴ ν καὶ παρεσιώ πα τοῦ γνῶ ναι εἰ εὐ ό δωκεν κύ ριος
τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ ἢ οὔ
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἐπαύ σαντο πᾶ σαι αἱ κά μηλοι πίνουσαι ἔλαβεν ὁ ἄ νθρωπος ἐνώ τια
χρυσᾶ ἀ νὰ δραχμὴ ν ὁ λκῆ ς καὶ δύ ο ψέλια ἐπὶ τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς δέκα χρυσῶ ν ὁ λκὴ
αὐ τῶ ν
καὶ ἐπηρώ τησεν αὐ τὴ ν καὶ εἶπεν θυγά τηρ τίνος εἶ ἀ νά γγειλό ν μοι εἰ ἔστιν παρὰ τῷ
πατρί σου τό πος ἡ μῖν καταλῦ σαι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ θυγά τηρ βαθουηλ εἰμὶ ἐγὼ τοῦ μελχας ὃ ν ἔτεκεν τῷ ναχωρ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ καὶ ἄ χυρα καὶ χορτά σματα πολλὰ παρ' ἡ μῖν καὶ τό πος τοῦ
καταλῦ σαι
καὶ εὐ δοκή σας ὁ ἄ νθρωπος προσεκύ νησεν κυρίῳ
καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς τοῦ κυρίου μου αβρααμ ὃ ς οὐ κ ἐγκατέλιπεν τὴ ν
δικαιοσύ νην αὐ τοῦ καὶ τὴ ν ἀ λή θειαν ἀ πὸ τοῦ κυρίου μου ἐμὲ εὐ ό δωκεν κύ ριος εἰς
οἶκον τοῦ ἀ δελφοῦ τοῦ κυρίου μου
καὶ δραμοῦ σα ἡ παῖς ἀ πή γγειλεν εἰς τὸ ν οἶκον τῆ ς μητρὸ ς αὐ τῆ ς κατὰ τὰ ῥ ή ματα
ταῦ τα
τῇ δὲ ρεβεκκα ἀ δελφὸ ς ἦ ν ᾧ ὄ νομα λαβαν καὶ ἔδραμεν λαβαν πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον
ἔξω ἐπὶ τὴ ν πηγή ν
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα εἶδεν τὰ ἐνώ τια καὶ τὰ ψέλια ἐπὶ τὰ ς χεῖρας τῆ ς ἀ δελφῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ὅ τε ἤ κουσεν τὰ ῥ ή ματα ρεβεκκας τῆ ς ἀ δελφῆ ς αὐ τοῦ λεγού σης οὕ τως
λελά ληκέν μοι ὁ ἄ νθρωπος καὶ ἦ λθεν πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον ἑστηκό τος αὐ τοῦ ἐπὶ τῶ ν
καμή λων ἐπὶ τῆ ς πηγῆ ς
31

καὶ εἶπεν αὐ τῷ δεῦ ρο εἴσελθε εὐ λογητὸ ς κύ ριος ἵνα τί ἕστηκας ἔξω ἐγὼ δὲ ἡ τοίμακα
τὴ ν οἰκίαν καὶ τό πον ταῖς καμή λοις
εἰσῆ λθεν δὲ ὁ ἄ νθρωπος εἰς τὴ ν οἰκίαν καὶ ἀ πέσαξεν τὰ ς καμή λους καὶ ἔδωκεν
ἄ χυρα καὶ χορτά σματα ταῖς καμή λοις καὶ ὕ δωρ νίψασθαι τοῖς ποσὶν αὐ τοῦ καὶ τοῖς
ποσὶν τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν μετ' αὐ τοῦ
καὶ παρέθηκεν αὐ τοῖς ἄ ρτους φαγεῖν καὶ εἶπεν οὐ μὴ φά γω ἕως τοῦ λαλῆ σαί με τὰ
ῥ ή ματά μου καὶ εἶπαν λά λησον
καὶ εἶπεν παῖς αβρααμ ἐγώ εἰμι
κύ ριος δὲ εὐ λό γησεν τὸ ν κύ ριό ν μου σφό δρα καὶ ὑ ψώ θη καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ πρό βατα
καὶ μό σχους ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον παῖδας καὶ παιδίσκας καμή λους καὶ ὄ νους
καὶ ἔτεκεν σαρρα ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου μου υἱὸ ν ἕνα τῷ κυρίῳ μου μετὰ τὸ γηρᾶ σαι
αὐ τό ν καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ ὅ σα ἦ ν αὐ τῷ
καὶ ὥ ρκισέν με ὁ κύ ριό ς μου λέγων οὐ λή μψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἀ πὸ τῶ ν
θυγατέρων τῶ ν χαναναίων ἐν οἷς ἐγὼ παροικῶ ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν
ἀ λλ' ἢ εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου πορεύ σῃ καὶ εἰς τὴ ν φυλή ν μου καὶ λή μψῃ
γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν
εἶπα δὲ τῷ κυρίῳ μου μή ποτε οὐ πορεύ σεται ἡ γυνὴ μετ' ἐμοῦ
καὶ εἶπέν μοι κύ ριος ᾧ εὐ ηρέστησα ἐναντίον αὐ τοῦ αὐ τὸ ς ἀ ποστελεῖ τὸ ν ἄ γγελον
αὐ τοῦ μετὰ σοῦ καὶ εὐ οδώ σει τὴ ν ὁ δό ν σου καὶ λή μψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκ τῆ ς
φυλῆ ς μου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς μου
τό τε ἀ θῷ ος ἔσῃ ἀ πὸ τῆ ς ἀ ρᾶ ς μου ἡ νίκα γὰ ρ ἐὰ ν ἔλθῃς εἰς τὴ ν ἐμὴ ν φυλὴ ν καὶ μή
σοι δῶ σιν καὶ ἔσῃ ἀ θῷ ος ἀ πὸ τοῦ ὁ ρκισμοῦ μου
καὶ ἐλθὼ ν σή μερον ἐπὶ τὴ ν πηγὴ ν εἶπα κύ ριε ὁ θεὸ ς τοῦ κυρίου μου αβρααμ εἰ σὺ
εὐ οδοῖς τὴ ν ὁ δό ν μου ἣ ν νῦ ν ἐγὼ πορεύ ομαι ἐπ' αὐ τή ν
ἰδοὺ ἐγὼ ἐφέστηκα ἐπὶ τῆ ς πηγῆ ς τοῦ ὕ δατος καὶ αἱ θυγατέρες τῶ ν ἀ νθρώ πων τῆ ς
πό λεως ἐξελεύ σονται ὑ δρεύ σασθαι ὕ δωρ καὶ ἔσται ἡ παρθένος ᾗ ἂ ν ἐγὼ εἴπω
πό τισό ν με μικρὸ ν ὕ δωρ ἐκ τῆ ς ὑ δρίας σου
καὶ εἴπῃ μοι καὶ σὺ πίε καὶ ταῖς καμή λοις σου ὑ δρεύ σομαι αὕ τη ἡ γυνή ἣ ν ἡ τοίμασεν
κύ ριος τῷ ἑαυτοῦ θερά ποντι ισαακ καὶ ἐν τού τῳ γνώ σομαι ὅ τι πεποίηκας ἔλεος τῷ
κυρίῳ μου αβρααμ
καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι με λαλοῦ ντα ἐν τῇ διανοίᾳ εὐ θὺ ς ρεβεκκα
ἐξεπορεύ ετο ἔχουσα τὴ ν ὑ δρίαν ἐπὶ τῶ ν ὤ μων καὶ κατέβη ἐπὶ τὴ ν πηγὴ ν καὶ
ὑ δρεύ σατο εἶπα δὲ αὐ τῇ πό τισό ν με
καὶ σπεύ σασα καθεῖλεν τὴ ν ὑ δρίαν αὐ τῆ ς ἀ φ' ἑαυτῆ ς καὶ εἶπεν πίε σύ καὶ τὰ ς
καμή λους σου ποτιῶ καὶ ἔπιον καὶ τὰ ς καμή λους μου ἐπό τισεν
καὶ ἠ ρώ τησα αὐ τὴ ν καὶ εἶπα τίνος εἶ θυγά τηρ ἡ δὲ ἔφη θυγά τηρ βαθουηλ εἰμὶ τοῦ
υἱοῦ ναχωρ ὃ ν ἔτεκεν αὐ τῷ μελχα καὶ περιέθηκα αὐ τῇ τὰ ἐνώ τια καὶ τὰ ψέλια περὶ
τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς
καὶ εὐ δοκή σας προσεκύ νησα κυρίῳ καὶ εὐ λό γησα κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τοῦ κυρίου μου
αβρααμ ὃ ς εὐ ό δωσέν μοι ἐν ὁ δῷ ἀ ληθείας λαβεῖν τὴ ν θυγατέρα τοῦ ἀ δελφοῦ τοῦ
κυρίου μου τῷ υἱῷ αὐ τοῦ
32

εἰ οὖ ν ποιεῖτε ὑ μεῖς ἔλεος καὶ δικαιοσύ νην πρὸ ς τὸ ν κύ ριό ν μου ἀ παγγείλατέ μοι εἰ
δὲ μή ἀ παγγείλατέ μοι ἵνα ἐπιστρέψω εἰς δεξιὰ ν ἢ εἰς ἀ ριστερά ν
ἀ ποκριθεὶς δὲ λαβαν καὶ βαθουηλ εἶπαν παρὰ κυρίου ἐξῆ λθεν τὸ πρό σταγμα τοῦ το
οὐ δυνησό μεθα οὖ ν σοι ἀ ντειπεῖν κακὸ ν καλῷ
ἰδοὺ ρεβεκκα ἐνώ πιό ν σου λαβὼ ν ἀ πό τρεχε καὶ ἔστω γυνὴ τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου
καθὰ ἐλά λησεν κύ ριος
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀ κοῦ σαι τὸ ν παῖδα τὸ ν αβρααμ τῶ ν ῥ ημά των τού των
προσεκύ νησεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν κυρίῳ
καὶ ἐξενέγκας ὁ παῖς σκεύ η ἀ ργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμὸ ν ἔδωκεν ρεβεκκα καὶ
δῶ ρα ἔδωκεν τῷ ἀ δελφῷ αὐ τῆ ς καὶ τῇ μητρὶ αὐ τῆ ς
καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ ὄ ντες καὶ ἐκοιμή θησαν καὶ
ἀ ναστὰ ς πρωὶ εἶπεν ἐκπέμψατέ με ἵνα ἀ πέλθω πρὸ ς τὸ ν κύ ριό ν μου
εἶπαν δὲ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῆ ς καὶ ἡ μή τηρ μεινά τω ἡ παρθένος μεθ' ἡ μῶ ν ἡ μέρας ὡ σεὶ
δέκα καὶ μετὰ ταῦ τα ἀ πελεύ σεται
ὁ δὲ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς μὴ κατέχετέ με καὶ κύ ριος εὐ ό δωσεν τὴ ν ὁ δό ν μου
ἐκπέμψατέ με ἵνα ἀ πέλθω πρὸ ς τὸ ν κύ ριό ν μου
οἱ δὲ εἶπαν καλέσωμεν τὴ ν παῖδα καὶ ἐρωτή σωμεν τὸ στό μα αὐ τῆ ς
καὶ ἐκά λεσαν ρεβεκκαν καὶ εἶπαν αὐ τῇ πορεύ σῃ μετὰ τοῦ ἀ νθρώ που τού του ἡ δὲ
εἶπεν πορεύ σομαι
καὶ ἐξέπεμψαν ρεβεκκαν τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τῆ ς καὶ τὸ ν
παῖδα τὸ ν αβρααμ καὶ τοὺ ς μετ' αὐ τοῦ
καὶ εὐ λό γησαν ρεβεκκαν τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τῶ ν καὶ εἶπαν αὐ τῇ ἀ δελφὴ ἡ μῶ ν εἶ γίνου
εἰς χιλιά δας μυριά δων καὶ κληρονομησά τω τὸ σπέρμα σου τὰ ς πό λεις τῶ ν
ὑ πεναντίων
ἀ ναστᾶ σα δὲ ρεβεκκα καὶ αἱ ἅ βραι αὐ τῆ ς ἐπέβησαν ἐπὶ τὰ ς καμή λους καὶ
ἐπορεύ θησαν μετὰ τοῦ ἀ νθρώ που καὶ ἀ ναλαβὼ ν ὁ παῖς τὴ ν ρεβεκκαν ἀ πῆ λθεν
ισαακ δὲ ἐπορεύ ετο διὰ τῆ ς ἐρή μου κατὰ τὸ φρέαρ τῆ ς ὁ ρά σεως αὐ τὸ ς δὲ κατῴ κει
ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸ ς λίβα
καὶ ἐξῆ λθεν ισαακ ἀ δολεσχῆ σαι εἰς τὸ πεδίον τὸ πρὸ ς δείλης καὶ ἀ ναβλέψας τοῖς
ὀ φθαλμοῖς εἶδεν καμή λους ἐρχομένας
καὶ ἀ ναβλέψασα ρεβεκκα τοῖς ὀ φθαλμοῖς εἶδεν τὸ ν ισαακ καὶ κατεπή δησεν ἀ πὸ τῆ ς
καμή λου
καὶ εἶπεν τῷ παιδί τίς ἐστιν ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος ὁ πορευό μενος ἐν τῷ πεδίῳ εἰς
συνά ντησιν ἡ μῖν εἶπεν δὲ ὁ παῖς οὗ τό ς ἐστιν ὁ κύ ριό ς μου ἡ δὲ λαβοῦ σα τὸ
θέριστρον περιεβά λετο
καὶ διηγή σατο ὁ παῖς τῷ ισαακ πά ντα τὰ ῥ ή ματα ἃ ἐποίησεν
εἰσῆ λθεν δὲ ισαακ εἰς τὸ ν οἶκον τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν τὴ ν ρεβεκκαν καὶ
ἐγένετο αὐ τοῦ γυνή καὶ ἠ γά πησεν αὐ τή ν καὶ παρεκλή θη ισαακ περὶ σαρρας τῆ ς
μητρὸ ς αὐ τοῦ
προσθέμενος δὲ αβρααμ ἔλαβεν γυναῖκα ᾗ ὄ νομα χεττουρα
ἔτεκεν δὲ αὐ τῷ τὸ ν ζεμραν καὶ τὸ ν ιεξαν καὶ τὸ ν μαδαν καὶ τὸ ν μαδιαμ καὶ τὸ ν
ιεσβοκ καὶ τὸ ν σωυε
33

ιεξαν δὲ ἐγέννησεν τὸ ν σαβα καὶ τὸ ν θαιμαν καὶ τὸ ν δαιδαν υἱοὶ δὲ δαιδαν ἐγένοντο
ραγουηλ καὶ ναβδεηλ καὶ ασσουριιμ καὶ λατουσιιμ καὶ λοωμιμ
υἱοὶ δὲ μαδιαμ γαιφα καὶ αφερ καὶ ενωχ καὶ αβιρα καὶ ελραγα πά ντες οὗ τοι ἦ σαν
υἱοὶ χεττουρας
ἔδωκεν δὲ αβρααμ πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ ισαακ τῷ υἱῷ αὐ τοῦ
καὶ τοῖς υἱοῖς τῶ ν παλλακῶ ν αὐ τοῦ ἔδωκεν αβρααμ δό ματα καὶ ἐξαπέστειλεν
αὐ τοὺ ς ἀ πὸ ισαακ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ἔτι ζῶ ντος αὐ τοῦ πρὸ ς ἀ νατολὰ ς εἰς γῆ ν
ἀ νατολῶ ν
ταῦ τα δὲ τὰ ἔτη ἡ μερῶ ν ζωῆ ς αβρααμ ὅ σα ἔζησεν ἑκατὸ ν ἑβδομή κοντα πέντε ἔτη
καὶ ἐκλιπὼ ν ἀ πέθανεν αβρααμ ἐν γή ρει καλῷ πρεσβύ της καὶ πλή ρης ἡ μερῶ ν καὶ
προσετέθη πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ισαακ καὶ ισμαηλ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ εἰς τὸ σπή λαιον τὸ διπλοῦ ν εἰς
τὸ ν ἀ γρὸ ν εφρων τοῦ σααρ τοῦ χετταίου ὅ ἐστιν ἀ πέναντι μαμβρη
τὸ ν ἀ γρὸ ν καὶ τὸ σπή λαιον ὃ ἐκτή σατο αβρααμ παρὰ τῶ ν υἱῶ ν χετ ἐκεῖ ἔθαψαν
αβρααμ καὶ σαρραν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν αβρααμ εὐ λό γησεν ὁ θεὸ ς ισαακ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ
κατῴ κησεν ισαακ παρὰ τὸ φρέαρ τῆ ς ὁ ρά σεως
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις ισμαηλ τοῦ υἱοῦ αβρααμ ὃ ν ἔτεκεν αγαρ ἡ παιδίσκη σαρρας τῷ
αβρααμ
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ισμαηλ κατ' ὄ νομα τῶ ν γενεῶ ν αὐ τοῦ πρωτό τοκος
ισμαηλ ναβαιωθ καὶ κηδαρ καὶ ναβδεηλ καὶ μασσαμ
καὶ μασμα καὶ ιδουμα καὶ μασση
καὶ χοδδαδ καὶ θαιμαν καὶ ιετουρ καὶ ναφες καὶ κεδμα
οὗ τοί εἰσιν οἱ υἱοὶ ισμαηλ καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν ἐν ταῖς σκηναῖς αὐ τῶ ν καὶ
ἐν ταῖς ἐπαύ λεσιν αὐ τῶ ν δώ δεκα ἄ ρχοντες κατὰ ἔθνη αὐ τῶ ν
καὶ ταῦ τα τὰ ἔτη τῆ ς ζωῆ ς ισμαηλ ἑκατὸ ν τριά κοντα ἑπτὰ ἔτη καὶ ἐκλιπὼ ν
ἀ πέθανεν καὶ προσετέθη πρὸ ς τὸ γένος αὐ τοῦ
κατῴ κησεν δὲ ἀ πὸ ευιλατ ἕως σουρ ἥ ἐστιν κατὰ πρό σωπον αἰγύ πτου ἕως ἐλθεῖν
πρὸ ς ἀ σσυρίους κατὰ πρό σωπον πά ντων τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ κατῴ κησεν
καὶ αὗ ται αἱ γενέσεις ισαακ τοῦ υἱοῦ αβρααμ αβρααμ ἐγέννησεν τὸ ν ισαακ
ἦ ν δὲ ισαακ ἐτῶ ν τεσσαρά κοντα ὅ τε ἔλαβεν τὴ ν ρεβεκκαν θυγατέρα βαθουηλ τοῦ
σύ ρου ἐκ τῆ ς μεσοποταμίας ἀ δελφὴ ν λαβαν τοῦ σύ ρου ἑαυτῷ γυναῖκα
ἐδεῖτο δὲ ισαακ κυρίου περὶ ρεβεκκας τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ ὅ τι στεῖρα ἦ ν ἐπή κουσεν
δὲ αὐ τοῦ ὁ θεό ς καὶ ἔλαβεν ἐν γαστρὶ ρεβεκκα ἡ γυνὴ αὐ τοῦ
ἐσκίρτων δὲ τὰ παιδία ἐν αὐ τῇ εἶπεν δέ εἰ οὕ τως μοι μέλλει γίνεσθαι ἵνα τί μοι τοῦ το
ἐπορεύ θη δὲ πυθέσθαι παρὰ κυρίου
καὶ εἶπεν κύ ριος αὐ τῇ δύ ο ἔθνη ἐν τῇ γαστρί σού εἰσιν καὶ δύ ο λαοὶ ἐκ τῆ ς κοιλίας
σου διασταλή σονται καὶ λαὸ ς λαοῦ ὑ περέξει καὶ ὁ μείζων δουλεύ σει τῷ ἐλά σσονι
καὶ ἐπληρώ θησαν αἱ ἡ μέραι τοῦ τεκεῖν αὐ τή ν καὶ τῇ δε ἦ ν δίδυμα ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐ τῆ ς
ἐξῆ λθεν δὲ ὁ υἱὸ ς ὁ πρωτό τοκος πυρρά κης ὅ λος ὡ σεὶ δορὰ δασύ ς ἐπωνό μασεν δὲ τὸ
ὄ νομα αὐ τοῦ ησαυ
34

καὶ μετὰ τοῦ το ἐξῆ λθεν ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ ἐπειλημμένη τῆ ς πτέρνης
ησαυ καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιακωβ ισαακ δὲ ἦ ν ἐτῶ ν ἑξή κοντα ὅ τε ἔτεκεν
αὐ τοὺ ς ρεβεκκα
ηὐ ξή θησαν δὲ οἱ νεανίσκοι καὶ ἦ ν ησαυ ἄ νθρωπος εἰδὼ ς κυνηγεῖν ἄ γροικος ιακωβ
δὲ ἦ ν ἄ νθρωπος ἄ πλαστος οἰκῶ ν οἰκίαν
ἠ γά πησεν δὲ ισαακ τὸ ν ησαυ ὅ τι ἡ θή ρα αὐ τοῦ βρῶ σις αὐ τῷ ρεβεκκα δὲ ἠ γά πα τὸ ν
ιακωβ
ἥ ψησεν δὲ ιακωβ ἕψεμα ἦ λθεν δὲ ησαυ ἐκ τοῦ πεδίου ἐκλείπων
καὶ εἶπεν ησαυ τῷ ιακωβ γεῦ σό ν με ἀ πὸ τοῦ ἑψέματος τοῦ πυρροῦ τού του ὅ τι
ἐκλείπω διὰ τοῦ το ἐκλή θη τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ εδωμ
εἶπεν δὲ ιακωβ τῷ ησαυ ἀ πό δου μοι σή μερον τὰ πρωτοτό κιά σου ἐμοί
εἶπεν δὲ ησαυ ἰδοὺ ἐγὼ πορεύ ομαι τελευτᾶ ν καὶ ἵνα τί μοι ταῦ τα τὰ πρωτοτό κια
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιακωβ ὄ μοσό ν μοι σή μερον καὶ ὤ μοσεν αὐ τῷ ἀ πέδοτο δὲ ησαυ τὰ
πρωτοτό κια τῷ ιακωβ
ιακωβ δὲ ἔδωκεν τῷ ησαυ ἄ ρτον καὶ ἕψεμα φακοῦ καὶ ἔφαγεν καὶ ἔπιεν καὶ
ἀ ναστὰ ς ὤ |χετο καὶ ἐφαύ λισεν ησαυ τὰ πρωτοτό κια
ἐγένετο δὲ λιμὸ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς χωρὶς τοῦ λιμοῦ τοῦ πρό τερον ὃ ς ἐγένετο ἐν τῷ χρό νῳ
τῷ αβρααμ ἐπορεύ θη δὲ ισαακ πρὸ ς αβιμελεχ βασιλέα φυλιστιιμ εἰς γεραρα
ὤ φθη δὲ αὐ τῷ κύ ριος καὶ εἶπεν μὴ καταβῇ ς εἰς αἴγυπτον κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ ᾗ
ἄ ν σοι εἴπω
καὶ παροίκει ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ εὐ λογή σω σε σοὶ γὰ ρ καὶ τῷ
σπέρματί σου δώ σω πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ στή σω τὸ ν ὅ ρκον μου ὃ ν ὤ μοσα
αβρααμ τῷ πατρί σου
καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡ ς τοὺ ς ἀ στέρας τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ δώ σω τῷ σπέρματί
σου πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ ἐνευλογηθή σονται ἐν τῷ σπέρματί σου πά ντα τὰ
ἔθνη τῆ ς γῆ ς
ἀ νθ' ὧ ν ὑ πή κουσεν αβρααμ ὁ πατή ρ σου τῆ ς ἐμῆ ς φωνῆ ς καὶ ἐφύ λαξεν τὰ
προστά γματά μου καὶ τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ τὰ δικαιώ ματά μου καὶ τὰ νό μιμά μου
καὶ κατῴ κησεν ισαακ ἐν γεραροις
ἐπηρώ τησαν δὲ οἱ ἄ νδρες τοῦ τό που περὶ ρεβεκκας τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ καὶ εἶπεν
ἀ δελφή μού ἐστιν ἐφοβή θη γὰ ρ εἰπεῖν ὅ τι γυνή μού ἐστιν μή ποτε ἀ ποκτείνωσιν
αὐ τὸ ν οἱ ἄ νδρες τοῦ τό που περὶ ρεβεκκας ὅ τι ὡ ραία τῇ ὄ ψει ἦ ν
ἐγένετο δὲ πολυχρό νιος ἐκεῖ παρακύ ψας δὲ αβιμελεχ ὁ βασιλεὺ ς γεραρων διὰ τῆ ς
θυρίδος εἶδεν τὸ ν ισαακ παίζοντα μετὰ ρεβεκκας τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ
ἐκά λεσεν δὲ αβιμελεχ τὸ ν ισαακ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἄ ρα γε γυνή σού ἐστιν τί ὅ τι εἶπας
ἀ δελφή μού ἐστιν εἶπεν δὲ αὐ τῷ ισαακ εἶπα γά ρ μή ποτε ἀ ποθά νω δι' αὐ τή ν
εἶπεν δὲ αὐ τῷ αβιμελεχ τί τοῦ το ἐποίησας ἡ μῖν μικροῦ ἐκοιμή θη τις τοῦ γένους μου
μετὰ τῆ ς γυναικό ς σου καὶ ἐπή γαγες ἐφ' ἡ μᾶ ς ἄ γνοιαν
συνέταξεν δὲ αβιμελεχ παντὶ τῷ λαῷ αὐ τοῦ λέγων πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τοῦ ἀ νθρώ που
τού του ἢ τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ θανά του ἔνοχος ἔσται
ἔσπειρεν δὲ ισαακ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ καὶ εὗ ρεν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ ἑκατοστεύ ουσαν
κριθή ν εὐ λό γησεν δὲ αὐ τὸ ν κύ ριος
35

καὶ ὑ ψώ θη ὁ ἄ νθρωπος καὶ προβαίνων μείζων ἐγίνετο ἕως οὗ μέγας ἐγένετο

σφό δρα
ἐγένετο δὲ αὐ τῷ κτή νη προβά των καὶ κτή νη βοῶ ν καὶ γεώ ργια πολλά ἐζή λωσαν δὲ
αὐ τὸ ν οἱ φυλιστιιμ
καὶ πά ντα τὰ φρέατα ἃ ὤ ρυξαν οἱ παῖδες τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν τῷ χρό νῳ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐνέφραξαν αὐ τὰ οἱ φυλιστιιμ καὶ ἔπλησαν αὐ τὰ γῆ ς
εἶπεν δὲ αβιμελεχ πρὸ ς ισαακ ἄ πελθε ἀ φ' ἡ μῶ ν ὅ τι δυνατώ τερος ἡ μῶ ν ἐγένου
σφό δρα
καὶ ἀ πῆ λθεν ἐκεῖθεν ισαακ καὶ κατέλυσεν ἐν τῇ φά ραγγι γεραρων καὶ κατῴ κησεν
ἐκεῖ
καὶ πά λιν ισαακ ὤ ρυξεν τὰ φρέατα τοῦ ὕ δατος ἃ ὤ ρυξαν οἱ παῖδες αβρααμ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐνέφραξαν αὐ τὰ οἱ φυλιστιιμ μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν αβρααμ τὸ ν
πατέρα αὐ τοῦ καὶ ἐπωνό μασεν αὐ τοῖς ὀ νό ματα κατὰ τὰ ὀ νό ματα ἃ ἐπωνό μασεν
αβρααμ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ὤ ρυξαν οἱ παῖδες ισαακ ἐν τῇ φά ραγγι γεραρων καὶ εὗ ρον ἐκεῖ φρέαρ ὕ δατος
ζῶ ντος
καὶ ἐμαχέσαντο οἱ ποιμένες γεραρων μετὰ τῶ ν ποιμένων ισαακ φά σκοντες αὐ τῶ ν
εἶναι τὸ ὕ δωρ καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ φρέατος ἀ δικία ἠ δίκησαν γὰ ρ αὐ τό ν
ἀ πά ρας δὲ ισαακ ἐκεῖθεν ὤ ρυξεν φρέαρ ἕτερον ἐκρίνοντο δὲ καὶ περὶ ἐκείνου καὶ
ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐχθρία
ἀ πά ρας δὲ ἐκεῖθεν ὤ ρυξεν φρέαρ ἕτερον καὶ οὐ κ ἐμαχέσαντο περὶ αὐ τοῦ καὶ
ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ εὐ ρυχωρία λέγων διό τι νῦ ν ἐπλά τυνεν κύ ριος ἡ μῖν καὶ
ηὔ ξησεν ἡ μᾶ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἀ νέβη δὲ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅ ρκου
καὶ ὤ φθη αὐ τῷ κύ ριος ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν ἐγώ εἰμι ὁ θεὸ ς αβρααμ τοῦ
πατρό ς σου μὴ φοβοῦ μετὰ σοῦ γά ρ εἰμι καὶ ηὐ λό γηκά σε καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα
σου διὰ αβρααμ τὸ ν πατέρα σου
καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ θυσιαστή ριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸ ὄ νομα κυρίου καὶ ἔπηξεν
ἐκεῖ τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ ὤ ρυξαν δὲ ἐκεῖ οἱ παῖδες ισαακ φρέαρ
καὶ αβιμελεχ ἐπορεύ θη πρὸ ς αὐ τὸ ν ἀ πὸ γεραρων καὶ οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸ ς αὐ τοῦ
καὶ φικολ ὁ ἀ ρχιστρά τηγος τῆ ς δυνά μεως αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ισαακ ἵνα τί ἤ λθατε πρό ς με ὑ μεῖς δὲ ἐμισή σατέ με καὶ ἀ πεστείλατέ
με ἀ φ' ὑ μῶ ν
καὶ εἶπαν ἰδό ντες ἑωρά καμεν ὅ τι ἦ ν κύ ριος μετὰ σοῦ καὶ εἴπαμεν γενέσθω ἀ ρὰ ἀ νὰ
μέσον ἡ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον σοῦ καὶ διαθησό μεθα μετὰ σοῦ διαθή κην
μὴ ποιή σειν μεθ' ἡ μῶ ν κακό ν καθό τι ἡ μεῖς σε οὐ κ ἐβδελυξά μεθα καὶ ὃ ν τρό πον
ἐχρησά μεθά σοι καλῶ ς καὶ ἐξαπεστείλαμέν σε μετ' εἰρή νης καὶ νῦ ν σὺ εὐ λογητὸ ς
ὑ πὸ κυρίου
καὶ ἐποίησεν αὐ τοῖς δοχή ν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον
καὶ ἀ ναστά ντες τὸ πρωὶ ὤ μοσαν ἄ νθρωπος τῷ πλησίον αὐ τοῦ καὶ ἐξαπέστειλεν
αὐ τοὺ ς ισαακ καὶ ἀ πῴ χοντο ἀ π' αὐ τοῦ μετὰ σωτηρίας
36

ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ παραγενό μενοι οἱ παῖδες ισαακ ἀ πή γγειλαν αὐ τῷ

περὶ τοῦ φρέατος οὗ ὤ ρυξαν καὶ εἶπαν οὐ χ εὕ ρομεν ὕ δωρ
καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ὅ ρκος διὰ τοῦ το ὄ νομα τῇ πό λει φρέαρ ὅ ρκου ἕως τῆ ς σή μερον
ἡ μέρας
ἦ ν δὲ ησαυ ἐτῶ ν τεσσαρά κοντα καὶ ἔλαβεν γυναῖκα ιουδιν τὴ ν θυγατέρα βεηρ τοῦ
χετταίου καὶ τὴ ν βασεμμαθ θυγατέρα αιλων τοῦ ευαίου
καὶ ἦ σαν ἐρίζουσαι τῷ ισαακ καὶ τῇ ρεβεκκα
ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ γηρᾶ σαι ισαακ καὶ ἠ μβλύ νθησαν οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ τοῦ ὁ ρᾶ ν
καὶ ἐκά λεσεν ησαυ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν πρεσβύ τερον καὶ εἶπεν αὐ τῷ υἱέ μου καὶ
εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ
καὶ εἶπεν ἰδοὺ γεγή ρακα καὶ οὐ γινώ σκω τὴ ν ἡ μέραν τῆ ς τελευτῆ ς μου
νῦ ν οὖ ν λαβὲ τὸ σκεῦ ό ς σου τή ν τε φαρέτραν καὶ τὸ τό ξον καὶ ἔξελθε εἰς τὸ πεδίον
καὶ θή ρευσό ν μοι θή ραν
καὶ ποίησό ν μοι ἐδέσματα ὡ ς φιλῶ ἐγώ καὶ ἔνεγκέ μοι ἵνα φά γω ὅ πως εὐ λογή σῃ σε
ἡ ψυχή μου πρὶν ἀ ποθανεῖν με
ρεβεκκα δὲ ἤ κουσεν λαλοῦ ντος ισαακ πρὸ ς ησαυ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἐπορεύ θη δὲ ησαυ
εἰς τὸ πεδίον θηρεῦ σαι θή ραν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ
ρεβεκκα δὲ εἶπεν πρὸ ς ιακωβ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς τὸ ν ἐλά σσω ἰδὲ ἐγὼ ἤ κουσα τοῦ
πατρό ς σου λαλοῦ ντος πρὸ ς ησαυ τὸ ν ἀ δελφό ν σου λέγοντος
ἔνεγκό ν μοι θή ραν καὶ ποίησό ν μοι ἐδέσματα καὶ φαγὼ ν εὐ λογή σω σε ἐναντίον
κυρίου πρὸ τοῦ ἀ ποθανεῖν με
νῦ ν οὖ ν υἱέ ἄ κουσό ν μου καθὰ ἐγώ σοι ἐντέλλομαι
καὶ πορευθεὶς εἰς τὰ πρό βατα λαβέ μοι ἐκεῖθεν δύ ο ἐρίφους ἁ παλοὺ ς καὶ καλού ς καὶ
ποιή σω αὐ τοὺ ς ἐδέσματα τῷ πατρί σου ὡ ς φιλεῖ
καὶ εἰσοίσεις τῷ πατρί σου καὶ φά γεται ὅ πως εὐ λογή σῃ σε ὁ πατή ρ σου πρὸ τοῦ
ἀ ποθανεῖν αὐ τό ν
εἶπεν δὲ ιακωβ πρὸ ς ρεβεκκαν τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ ἔστιν ησαυ ὁ ἀ δελφό ς μου ἀ νὴ ρ
δασύ ς ἐγὼ δὲ ἀ νὴ ρ λεῖος
μή ποτε ψηλαφή σῃ με ὁ πατή ρ μου καὶ ἔσομαι ἐναντίον αὐ τοῦ ὡ ς καταφρονῶ ν καὶ
ἐπά ξω ἐπ' ἐμαυτὸ ν κατά ραν καὶ οὐ κ εὐ λογίαν
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ἡ μή τηρ ἐπ' ἐμὲ ἡ κατά ρα σου τέκνον μό νον ὑ πά κουσον τῆ ς φωνῆ ς
μου καὶ πορευθεὶς ἔνεγκέ μοι
πορευθεὶς δὲ ἔλαβεν καὶ ἤ νεγκεν τῇ μητρί καὶ ἐποίησεν ἡ μή τηρ αὐ τοῦ ἐδέσματα
καθὰ ἐφίλει ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ λαβοῦ σα ρεβεκκα τὴ ν στολὴ ν ησαυ τοῦ υἱοῦ αὐ τῆ ς τοῦ πρεσβυτέρου τὴ ν καλή ν
ἣ ἦ ν παρ' αὐ τῇ ἐν τῷ οἴκῳ ἐνέδυσεν ιακωβ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς τὸ ν νεώ τερον
καὶ τὰ δέρματα τῶ ν ἐρίφων περιέθηκεν ἐπὶ τοὺ ς βραχίονας αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τὰ γυμνὰ
τοῦ τραχή λου αὐ τοῦ
καὶ ἔδωκεν τὰ ἐδέσματα καὶ τοὺ ς ἄ ρτους οὓ ς ἐποίησεν εἰς τὰ ς χεῖρας ιακωβ τοῦ
υἱοῦ αὐ τῆ ς
καὶ εἰσή νεγκεν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ εἶπεν δέ πά τερ ὁ δὲ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ τίς εἶ σύ τέκνον
37

καὶ εἶπεν ιακωβ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ ἐγὼ ησαυ ὁ πρωτό τοκό ς σου ἐποίησα καθὰ
ἐλά λησά ς μοι ἀ ναστὰ ς κά θισον καὶ φά γε τῆ ς θή ρας μου ὅ πως εὐ λογή σῃ με ἡ ψυχή
σου
εἶπεν δὲ ισαακ τῷ υἱῷ αὐ τοῦ τί τοῦ το ὃ ταχὺ εὗ ρες ὦ τέκνον ὁ δὲ εἶπεν ὃ
παρέδωκεν κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐναντίον μου
εἶπεν δὲ ισαακ τῷ ιακωβ ἔγγισό ν μοι καὶ ψηλαφή σω σε τέκνον εἰ σὺ εἶ ὁ υἱό ς μου
ησαυ ἢ οὔ
ἤ γγισεν δὲ ιακωβ πρὸ ς ισαακ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ ἐψηλά φησεν αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ἡ
μὲν φωνὴ φωνὴ ιακωβ αἱ δὲ χεῖρες χεῖρες ησαυ
καὶ οὐ κ ἐπέγνω αὐ τό ν ἦ σαν γὰ ρ αἱ χεῖρες αὐ τοῦ ὡ ς αἱ χεῖρες ησαυ τοῦ ἀ δελφοῦ
αὐ τοῦ δασεῖαι καὶ ηὐ λό γησεν αὐ τό ν
καὶ εἶπεν σὺ εἶ ὁ υἱό ς μου ησαυ ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ
καὶ εἶπεν προσά γαγέ μοι καὶ φά γομαι ἀ πὸ τῆ ς θή ρας σου τέκνον ἵνα εὐ λογή σῃ σε ἡ
ψυχή μου καὶ προσή γαγεν αὐ τῷ καὶ ἔφαγεν καὶ εἰσή νεγκεν αὐ τῷ οἶνον καὶ ἔπιεν
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ισαακ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἔγγισό ν μοι καὶ φίλησό ν με τέκνον
καὶ ἐγγίσας ἐφίλησεν αὐ τό ν καὶ ὠ σφρά νθη τὴ ν ὀ σμὴ ν τῶ ν ἱματίων αὐ τοῦ καὶ
ηὐ λό γησεν αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ἰδοὺ ὀ σμὴ τοῦ υἱοῦ μου ὡ ς ὀ σμὴ ἀ γροῦ πλή ρους ὃ ν
ηὐ λό γησεν κύ ριος
καὶ δῴ η σοι ὁ θεὸ ς ἀ πὸ τῆ ς δρό σου τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἀ πὸ τῆ ς πιό τητος τῆ ς γῆ ς καὶ
πλῆ θος σίτου καὶ οἴνου
καὶ δουλευσά τωσά ν σοι ἔθνη καὶ προσκυνή σουσίν σοι ἄ ρχοντες καὶ γίνου κύ ριος
τοῦ ἀ δελφοῦ σου καὶ προσκυνή σουσίν σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πατρό ς σου ὁ καταρώ μενό ς
σε ἐπικατά ρατος ὁ δὲ εὐ λογῶ ν σε εὐ λογημένος
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ παύ σασθαι ισαακ εὐ λογοῦ ντα ιακωβ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ἐγένετο ὡ ς ἐξῆ λθεν ιακωβ ἀ πὸ προσώ που ισαακ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ησαυ ὁ
ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἦ λθεν ἀ πὸ τῆ ς θή ρας
καὶ ἐποίησεν καὶ αὐ τὸ ς ἐδέσματα καὶ προσή νεγκεν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ καὶ εἶπεν τῷ
πατρί ἀ ναστή τω ὁ πατή ρ μου καὶ φαγέτω τῆ ς θή ρας τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ὅ πως
εὐ λογή σῃ με ἡ ψυχή σου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ισαακ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ τίς εἶ σύ ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ εἰμι ὁ υἱό ς σου ὁ
πρωτό τοκος ησαυ
ἐξέστη δὲ ισαακ ἔκστασιν μεγά λην σφό δρα καὶ εἶπεν τίς οὖ ν ὁ θηρεύ σας μοι θή ραν
καὶ εἰσενέγκας μοι καὶ ἔφαγον ἀ πὸ πά ντων πρὸ τοῦ σε ἐλθεῖν καὶ ηὐ λό γησα αὐ τό ν
καὶ εὐ λογημένος ἔστω
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἤ κουσεν ησαυ τὰ ῥ ή ματα ισαακ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἀ νεβό ησεν
φωνὴ ν μεγά λην καὶ πικρὰ ν σφό δρα καὶ εἶπεν εὐ λό γησον δὴ κἀ μέ πά τερ
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ἐλθὼ ν ὁ ἀ δελφό ς σου μετὰ δό λου ἔλαβεν τὴ ν εὐ λογίαν σου
καὶ εἶπεν δικαίως ἐκλή θη τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιακωβ ἐπτέρνικεν γά ρ με ἤ δη δεύ τερον
τοῦ το τά τε πρωτοτό κιά μου εἴληφεν καὶ νῦ ν εἴληφεν τὴ ν εὐ λογίαν μου καὶ εἶπεν
ησαυ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ οὐ χ ὑ πελίπω μοι εὐ λογίαν πά τερ
38

ἀ ποκριθεὶς δὲ ισαακ εἶπεν τῷ ησαυ εἰ κύ ριον αὐ τὸ ν ἐποίησά σου καὶ πά ντας τοὺ ς
ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐποίησα αὐ τοῦ οἰκέτας σίτῳ καὶ οἴνῳ ἐστή ρισα αὐ τό ν σοὶ δὲ τί
ποιή σω τέκνον
εἶπεν δὲ ησαυ πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ μὴ εὐ λογία μία σοί ἐστιν πά τερ εὐ λό γησον δὴ
κἀ μέ πά τερ κατανυχθέντος δὲ ισαακ ἀ νεβό ησεν φωνὴ ν ησαυ καὶ ἔκλαυσεν
ἀ ποκριθεὶς δὲ ισαακ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ εἶπεν αὐ τῷ ἰδοὺ ἀ πὸ τῆ ς πιό τητος τῆ ς γῆ ς
ἔσται ἡ κατοίκησίς σου καὶ ἀ πὸ τῆ ς δρό σου τοῦ οὐ ρανοῦ ἄ νωθεν
καὶ ἐπὶ τῇ μαχαίρῃ σου ζή σῃ καὶ τῷ ἀ δελφῷ σου δουλεύ σεις ἔσται δὲ ἡ νίκα ἐὰ ν
καθέλῃς καὶ ἐκλύ σεις τὸ ν ζυγὸ ν αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ τραχή λου σου
καὶ ἐνεκό τει ησαυ τῷ ιακωβ περὶ τῆ ς εὐ λογίας ἧ ς εὐ λό γησεν αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ ησαυ ἐν τῇ διανοίᾳ ἐγγισά τωσαν αἱ ἡ μέραι τοῦ πένθους τοῦ πατρό ς μου
ἵνα ἀ ποκτείνω ιακωβ τὸ ν ἀ δελφό ν μου
ἀ πηγγέλη δὲ ρεβεκκα τὰ ῥ ή ματα ησαυ τοῦ υἱοῦ αὐ τῆ ς τοῦ πρεσβυτέρου καὶ
πέμψασα ἐκά λεσεν ιακωβ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς τὸ ν νεώ τερον καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἰδοὺ ησαυ ὁ
ἀ δελφό ς σου ἀ πειλεῖ σοι τοῦ ἀ ποκτεῖναί σε
νῦ ν οὖ ν τέκνον ἄ κουσό ν μου τῆ ς φωνῆ ς καὶ ἀ ναστὰ ς ἀ πό δραθι εἰς τὴ ν
μεσοποταμίαν πρὸ ς λαβαν τὸ ν ἀ δελφό ν μου εἰς χαρραν
καὶ οἴκησον μετ' αὐ τοῦ ἡ μέρας τινὰ ς ἕως τοῦ ἀ ποστρέψαι τὸ ν θυμὸ ν
καὶ τὴ ν ὀ ργὴ ν τοῦ ἀ δελφοῦ σου ἀ πὸ σοῦ καὶ ἐπιλά θηται ἃ πεποίηκας αὐ τῷ καὶ
ἀ ποστείλασα μεταπέμψομαί σε ἐκεῖθεν μή ποτε ἀ τεκνωθῶ ἀ πὸ τῶ ν δύ ο ὑ μῶ ν ἐν
ἡ μέρᾳ μιᾷ
εἶπεν δὲ ρεβεκκα πρὸ ς ισαακ προσώ χθικα τῇ ζωῇ μου διὰ τὰ ς θυγατέρας τῶ ν υἱῶ ν
χετ εἰ λή μψεται ιακωβ γυναῖκα ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων τῆ ς γῆ ς ταύ της ἵνα τί μοι ζῆ ν
προσκαλεσά μενος δὲ ισαακ τὸ ν ιακωβ εὐ λό γησεν αὐ τὸ ν καὶ ἐνετείλατο αὐ τῷ λέγων
οὐ λή μψῃ γυναῖκα ἐκ τῶ ν θυγατέρων χανααν
ἀ ναστὰ ς ἀ πό δραθι εἰς τὴ ν μεσοποταμίαν εἰς τὸ ν οἶκον βαθουηλ τοῦ πατρὸ ς τῆ ς
μητρό ς σου καὶ λαβὲ σεαυτῷ ἐκεῖθεν γυναῖκα ἐκ τῶ ν θυγατέρων λαβαν τοῦ
ἀ δελφοῦ τῆ ς μητρό ς σου
ὁ δὲ θεό ς μου εὐ λογή σαι σε καὶ αὐ ξή σαι σε καὶ πληθύ ναι σε καὶ ἔσῃ εἰς συναγωγὰ ς
ἐθνῶ ν
καὶ δῴ η σοι τὴ ν εὐ λογίαν αβρααμ τοῦ πατρό ς μου σοὶ καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σέ
κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν τῆ ς παροική σεώ ς σου ἣ ν ἔδωκεν ὁ θεὸ ς τῷ αβρααμ
καὶ ἀ πέστειλεν ισαακ τὸ ν ιακωβ καὶ ἐπορεύ θη εἰς τὴ ν μεσοποταμίαν πρὸ ς λαβαν
τὸ ν υἱὸ ν βαθουηλ τοῦ σύ ρου ἀ δελφὸ ν δὲ ρεβεκκας τῆ ς μητρὸ ς ιακωβ καὶ ησαυ
εἶδεν δὲ ησαυ ὅ τι εὐ λό γησεν ισαακ τὸ ν ιακωβ καὶ ἀ πῴ χετο εἰς τὴ ν μεσοποταμίαν
συρίας λαβεῖν ἑαυτῷ ἐκεῖθεν γυναῖκα ἐν τῷ εὐ λογεῖν αὐ τὸ ν καὶ ἐνετείλατο αὐ τῷ
λέγων οὐ λή μψῃ γυναῖκα ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων χανααν
καὶ ἤ κουσεν ιακωβ τοῦ πατρὸ ς καὶ τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θη εἰς τὴ ν
μεσοποταμίαν συρίας
καὶ εἶδεν ησαυ ὅ τι πονηραί εἰσιν αἱ θυγατέρες χανααν ἐναντίον ισαακ τοῦ πατρὸ ς
αὐ τοῦ
39

καὶ ἐπορεύ θη ησαυ πρὸ ς ισμαηλ καὶ ἔλαβεν τὴ ν μαελεθ θυγατέρα ισμαηλ τοῦ υἱοῦ
αβρααμ ἀ δελφὴ ν ναβαιωθ πρὸ ς ταῖς γυναιξὶν αὐ τοῦ γυναῖκα
καὶ ἐξῆ λθεν ιακωβ ἀ πὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅ ρκου καὶ ἐπορεύ θη εἰς χαρραν
καὶ ἀ πή ντησεν τό πῳ καὶ ἐκοιμή θη ἐκεῖ ἔδυ γὰ ρ ὁ ἥ λιος καὶ ἔλαβεν ἀ πὸ τῶ ν λίθων
τοῦ τό που καὶ ἔθηκεν πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐκοιμή θη ἐν τῷ τό πῳ ἐκείνῳ
καὶ ἐνυπνιά σθη καὶ ἰδοὺ κλίμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ ἧ ς ἡ κεφαλὴ ἀ φικνεῖτο εἰς τὸ ν
οὐ ρανό ν καὶ οἱ ἄ γγελοι τοῦ θεοῦ ἀ νέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ' αὐ τῆ ς
ὁ δὲ κύ ριος ἐπεστή ρικτο ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς αβρααμ τοῦ πατρό ς
σου καὶ ὁ θεὸ ς ισαακ μὴ φοβοῦ ἡ γῆ ἐφ' ἧ ς σὺ καθεύ δεις ἐπ' αὐ τῆ ς σοὶ δώ σω αὐ τὴ ν
καὶ τῷ σπέρματί σου
καὶ ἔσται τὸ σπέρμα σου ὡ ς ἡ ἄ μμος τῆ ς γῆ ς καὶ πλατυνθή σεται ἐπὶ θά λασσαν καὶ
ἐπὶ λίβα καὶ ἐπὶ βορρᾶ ν καὶ ἐπ' ἀ νατολά ς καὶ ἐνευλογηθή σονται ἐν σοὶ πᾶ σαι αἱ
φυλαὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μετὰ σοῦ διαφυλά σσων σε ἐν τῇ ὁ δῷ πά σῃ οὗ ἐὰ ν πορευθῇ ς καὶ
ἀ ποστρέψω σε εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την ὅ τι οὐ μή σε ἐγκαταλίπω ἕως τοῦ ποιῆ σαί με
πά ντα ὅ σα ἐλά λησά σοι
καὶ ἐξηγέρθη ιακωβ ἀ πὸ τοῦ ὕ πνου αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ὅ τι ἔστιν κύ ριος ἐν τῷ τό πῳ
τού τῳ ἐγὼ δὲ οὐ κ ᾔ δειν
καὶ ἐφοβή θη καὶ εἶπεν ὡ ς φοβερὸ ς ὁ τό πος οὗ τος οὐ κ ἔστιν τοῦ το ἀ λλ' ἢ οἶκος θεοῦ
καὶ αὕ τη ἡ πύ λη τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ ἀ νέστη ιακωβ τὸ πρωὶ καὶ ἔλαβεν τὸ ν λίθον ὃ ν ὑ πέθηκεν ἐκεῖ πρὸ ς κεφαλῆ ς
αὐ τοῦ καὶ ἔστησεν αὐ τὸ ν στή λην καὶ ἐπέχεεν ἔλαιον ἐπὶ τὸ ἄ κρον αὐ τῆ ς
καὶ ἐκά λεσεν ιακωβ τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου οἶκος θεοῦ καὶ ουλαμλους ἦ ν
ὄ νομα τῇ πό λει τὸ πρό τερον
καὶ ηὔ ξατο ιακωβ εὐ χὴ ν λέγων ἐὰ ν ᾖ κύ ριος ὁ θεὸ ς μετ' ἐμοῦ καὶ διαφυλά ξῃ με ἐν τῇ
ὁ δῷ ταύ τῃ ᾗ ἐγὼ πορεύ ομαι καὶ δῷ μοι ἄ ρτον φαγεῖν καὶ ἱμά τιον περιβαλέσθαι
καὶ ἀ ποστρέψῃ με μετὰ σωτηρίας εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου καὶ ἔσται μοι κύ ριος
εἰς θεό ν
καὶ ὁ λίθος οὗ τος ὃ ν ἔστησα στή λην ἔσται μοι οἶκος θεοῦ καὶ πά ντων ὧ ν ἐά ν μοι
δῷ ς δεκά την ἀ ποδεκατώ σω αὐ τά σοι
καὶ ἐξά ρας ιακωβ τοὺ ς πό δας ἐπορεύ θη εἰς γῆ ν ἀ νατολῶ ν πρὸ ς λαβαν τὸ ν υἱὸ ν
βαθουηλ τοῦ σύ ρου ἀ δελφὸ ν δὲ ρεβεκκας μητρὸ ς ιακωβ καὶ ησαυ
καὶ ὁ ρᾷ καὶ ἰδοὺ φρέαρ ἐν τῷ πεδίῳ ἦ σαν δὲ ἐκεῖ τρία ποίμνια προβά των
ἀ ναπαυό μενα ἐπ' αὐ τοῦ ἐκ γὰ ρ τοῦ φρέατος ἐκείνου ἐπό τιζον τὰ ποίμνια λίθος δὲ
ἦ ν μέγας ἐπὶ τῷ στό ματι τοῦ φρέατος
καὶ συνή γοντο ἐκεῖ πά ντα τὰ ποίμνια καὶ ἀ πεκύ λιον τὸ ν λίθον ἀ πὸ τοῦ στό ματος
τοῦ φρέατος καὶ ἐπό τιζον τὰ πρό βατα καὶ ἀ πεκαθίστων τὸ ν λίθον ἐπὶ τὸ στό μα τοῦ
φρέατος εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ιακωβ ἀ δελφοί πό θεν ἐστὲ ὑ μεῖς οἱ δὲ εἶπαν ἐκ χαρραν ἐσμέν
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς γινώ σκετε λαβαν τὸ ν υἱὸ ν ναχωρ οἱ δὲ εἶπαν γινώ σκομεν
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ὑ γιαίνει οἱ δὲ εἶπαν ὑ γιαίνει καὶ ἰδοὺ ραχηλ ἡ θυγά τηρ αὐ τοῦ ἤ ρχετο
μετὰ τῶ ν προβά των
40

καὶ εἶπεν ιακωβ ἔτι ἐστὶν ἡ μέρα πολλή οὔ πω ὥ ρα συναχθῆ ναι τὰ κτή νη ποτίσαντες
τὰ πρό βατα ἀ πελθό ντες βό σκετε
οἱ δὲ εἶπαν οὐ δυνησό μεθα ἕως τοῦ συναχθῆ ναι πά ντας τοὺ ς ποιμένας καὶ
ἀ ποκυλίσωσιν τὸ ν λίθον ἀ πὸ τοῦ στό ματος τοῦ φρέατος καὶ ποτιοῦ μεν τὰ πρό βατα
ἔτι αὐ τοῦ λαλοῦ ντος αὐ τοῖς καὶ ραχηλ ἡ θυγά τηρ λαβαν ἤ ρχετο μετὰ τῶ ν
προβά των τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς αὐ τὴ γὰ ρ ἔβοσκεν τὰ πρό βατα τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς
ἐγένετο δὲ ὡ ς εἶδεν ιακωβ τὴ ν ραχηλ θυγατέρα λαβαν ἀ δελφοῦ τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ τὰ πρό βατα λαβαν ἀ δελφοῦ τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ προσελθὼ ν ιακωβ
ἀ πεκύ λισεν τὸ ν λίθον ἀ πὸ τοῦ στό ματος τοῦ φρέατος καὶ ἐπό τισεν τὰ πρό βατα
λαβαν τοῦ ἀ δελφοῦ τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐφίλησεν ιακωβ τὴ ν ραχηλ καὶ βοή σας τῇ φωνῇ αὐ τοῦ ἔκλαυσεν
καὶ ἀ νή γγειλεν τῇ ραχηλ ὅ τι ἀ δελφὸ ς τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς ἐστιν καὶ ὅ τι υἱὸ ς ρεβεκκας
ἐστίν καὶ δραμοῦ σα ἀ πή γγειλεν τῷ πατρὶ αὐ τῆ ς κατὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα
ἐγένετο δὲ ὡ ς ἤ κουσεν λαβαν τὸ ὄ νομα ιακωβ τοῦ υἱοῦ τῆ ς ἀ δελφῆ ς αὐ τοῦ ἔδραμεν
εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ καὶ περιλαβὼ ν αὐ τὸ ν ἐφίλησεν καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν
οἶκον αὐ τοῦ καὶ διηγή σατο τῷ λαβαν πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ εἶπεν αὐ τῷ λαβαν ἐκ τῶ ν ὀ στῶ ν μου καὶ ἐκ τῆ ς σαρκό ς μου εἶ σύ καὶ ἦ ν μετ'
αὐ τοῦ μῆ να ἡ μερῶ ν
εἶπεν δὲ λαβαν τῷ ιακωβ ὅ τι γὰ ρ ἀ δελφό ς μου εἶ οὐ δουλεύ σεις μοι δωρεά ν
ἀ πά γγειλό ν μοι τίς ὁ μισθό ς σού ἐστιν
τῷ δὲ λαβαν δύ ο θυγατέρες ὄ νομα τῇ μείζονι λεια καὶ ὄ νομα τῇ νεωτέρᾳ ραχηλ
οἱ δὲ ὀ φθαλμοὶ λειας ἀ σθενεῖς ραχηλ δὲ καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡ ραία τῇ ὄ ψει
ἠ γά πησεν δὲ ιακωβ τὴ ν ραχηλ καὶ εἶπεν δουλεύ σω σοι ἑπτὰ ἔτη περὶ ραχηλ τῆ ς
θυγατρό ς σου τῆ ς νεωτέρας
εἶπεν δὲ αὐ τῷ λαβαν βέλτιον δοῦ ναί με αὐ τὴ ν σοὶ ἢ δοῦ ναί με αὐ τὴ ν ἀ νδρὶ ἑτέρῳ
οἴκησον μετ' ἐμοῦ
καὶ ἐδού λευσεν ιακωβ περὶ ραχηλ ἔτη ἑπτά καὶ ἦ σαν ἐναντίον αὐ τοῦ ὡ ς ἡ μέραι
ὀ λίγαι παρὰ τὸ ἀ γαπᾶ ν αὐ τὸ ν αὐ τή ν
εἶπεν δὲ ιακωβ πρὸ ς λαβαν ἀ πό δος τὴ ν γυναῖκά μου πεπλή ρωνται γὰ ρ αἱ ἡ μέραι
μου ὅ πως εἰσέλθω πρὸ ς αὐ τή ν
συνή γαγεν δὲ λαβαν πά ντας τοὺ ς ἄ νδρας τοῦ τό που καὶ ἐποίησεν γά μον
καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ λαβὼ ν λαβαν λειαν τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ εἰσή γαγεν αὐ τὴ ν
πρὸ ς ιακωβ καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὴ ν ιακωβ
ἔδωκεν δὲ λαβαν λεια τῇ θυγατρὶ αὐ τοῦ ζελφαν τὴ ν παιδίσκην αὐ τοῦ αὐ τῇ
παιδίσκην
ἐγένετο δὲ πρωί καὶ ἰδοὺ ἦ ν λεια εἶπεν δὲ ιακωβ τῷ λαβαν τί τοῦ το ἐποίησά ς μοι οὐ
περὶ ραχηλ ἐδού λευσα παρὰ σοί καὶ ἵνα τί παρελογίσω με
εἶπεν δὲ λαβαν οὐ κ ἔστιν οὕ τως ἐν τῷ τό πῳ ἡ μῶ ν δοῦ ναι τὴ ν νεωτέραν πρὶν ἢ τὴ ν
πρεσβυτέραν
συντέλεσον οὖ ν τὰ ἕβδομα ταύ της καὶ δώ σω σοι καὶ ταύ την ἀ ντὶ τῆ ς ἐργασίας ἧ ς
ἐργᾷ παρ' ἐμοὶ ἔτι ἑπτὰ ἔτη ἕτερα
41

ἐποίησεν δὲ ιακωβ οὕ τως καὶ ἀ νεπλή ρωσεν τὰ ἕβδομα ταύ της καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ
λαβαν ραχηλ τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ αὐ τῷ γυναῖκα
ἔδωκεν δὲ λαβαν ραχηλ τῇ θυγατρὶ αὐ τοῦ βαλλαν τὴ ν παιδίσκην αὐ τοῦ αὐ τῇ
παιδίσκην
καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς ραχηλ ἠ γά πησεν δὲ ραχηλ μᾶ λλον ἢ λειαν καὶ ἐδού λευσεν αὐ τῷ
ἑπτὰ ἔτη ἕτερα
ἰδὼ ν δὲ κύ ριος ὅ τι μισεῖται λεια ἤ νοιξεν τὴ ν μή τραν αὐ τῆ ς ραχηλ δὲ ἦ ν στεῖρα
καὶ συνέλαβεν λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸ ν τῷ ιακωβ ἐκά λεσεν δὲ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ρουβην
λέγουσα διό τι εἶδέν μου κύ ριος τὴ ν ταπείνωσιν νῦ ν με ἀ γαπή σει ὁ ἀ νή ρ μου
καὶ συνέλαβεν πά λιν λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸ ν δεύ τερον τῷ ιακωβ καὶ εἶπεν ὅ τι ἤ κουσεν
κύ ριος ὅ τι μισοῦ μαι καὶ προσέδωκέν μοι καὶ τοῦ τον ἐκά λεσεν δὲ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
συμεων
καὶ συνέλαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν υἱὸ ν καὶ εἶπεν ἐν τῷ νῦ ν καιρῷ πρὸ ς ἐμοῦ ἔσται ὁ ἀ νή ρ
μου ἔτεκον γὰ ρ αὐ τῷ τρεῖς υἱού ς διὰ τοῦ το ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ λευι
καὶ συλλαβοῦ σα ἔτι ἔτεκεν υἱὸ ν καὶ εἶπεν νῦ ν ἔτι τοῦ το ἐξομολογή σομαι κυρίῳ διὰ
τοῦ το ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιουδα καὶ ἔστη τοῦ τίκτειν
ἰδοῦ σα δὲ ραχηλ ὅ τι οὐ τέτοκεν τῷ ιακωβ καὶ ἐζή λωσεν ραχηλ τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τῆ ς
καὶ εἶπεν τῷ ιακωβ δό ς μοι τέκνα εἰ δὲ μή τελευτή σω ἐγώ
ἐθυμώ θη δὲ ιακωβ τῇ ραχηλ καὶ εἶπεν αὐ τῇ μὴ ἀ ντὶ θεοῦ ἐγώ εἰμι ὃ ς ἐστέρησέν σε
καρπὸ ν κοιλίας
εἶπεν δὲ ραχηλ τῷ ιακωβ ἰδοὺ ἡ παιδίσκη μου βαλλα εἴσελθε πρὸ ς αὐ τή ν καὶ τέξεται
ἐπὶ τῶ ν γονά των μου καὶ τεκνοποιή σομαι κἀ γὼ ἐξ αὐ τῆ ς
καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ βαλλαν τὴ ν παιδίσκην αὐ τῆ ς αὐ τῷ γυναῖκα εἰσῆ λθεν δὲ πρὸ ς
αὐ τὴ ν ιακωβ
καὶ συνέλαβεν βαλλα ἡ παιδίσκη ραχηλ καὶ ἔτεκεν τῷ ιακωβ υἱό ν
καὶ εἶπεν ραχηλ ἔκρινέν μοι ὁ θεὸ ς καὶ ἐπή κουσεν τῆ ς φωνῆ ς μου καὶ ἔδωκέν μοι
υἱό ν διὰ τοῦ το ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ δαν
καὶ συνέλαβεν ἔτι βαλλα ἡ παιδίσκη ραχηλ καὶ ἔτεκεν υἱὸ ν δεύ τερον τῷ ιακωβ
καὶ εἶπεν ραχηλ συνελά βετό μοι ὁ θεό ς καὶ συνανεστρά φην τῇ ἀ δελφῇ μου καὶ
ἠ δυνά σθην καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ νεφθαλι
εἶδεν δὲ λεια ὅ τι ἔστη τοῦ τίκτειν καὶ ἔλαβεν ζελφαν τὴ ν παιδίσκην αὐ τῆ ς καὶ
ἔδωκεν αὐ τὴ ν τῷ ιακωβ γυναῖκα
εἰσῆ λθεν δὲ πρὸ ς αὐ τὴ ν ιακωβ καὶ συνέλαβεν ζελφα ἡ παιδίσκη λειας καὶ ἔτεκεν τῷ
ιακωβ υἱό ν
καὶ εἶπεν λεια ἐν τύ χῃ καὶ ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ γαδ
καὶ συνέλαβεν ζελφα ἡ παιδίσκη λειας καὶ ἔτεκεν ἔτι τῷ ιακωβ υἱὸ ν δεύ τερον
καὶ εἶπεν λεια μακαρία ἐγώ ὅ τι μακαρίζουσίν με αἱ γυναῖκες καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα
αὐ τοῦ ασηρ
ἐπορεύ θη δὲ ρουβην ἐν ἡ μέραις θερισμοῦ πυρῶ ν καὶ εὗ ρεν μῆ λα μανδραγό ρου ἐν
τῷ ἀ γρῷ καὶ ἤ νεγκεν αὐ τὰ πρὸ ς λειαν τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ εἶπεν δὲ ραχηλ τῇ λεια δό ς
μοι τῶ ν μανδραγορῶ ν τοῦ υἱοῦ σου
42

εἶπεν δὲ λεια οὐ χ ἱκανό ν σοι ὅ τι ἔλαβες τὸ ν ἄ νδρα μου μὴ καὶ τοὺ ς μανδραγό ρας τοῦ
υἱοῦ μου λή μψῃ εἶπεν δὲ ραχηλ οὐ χ οὕ τως κοιμηθή τω μετὰ σοῦ τὴ ν νύ κτα ταύ την
ἀ ντὶ τῶ ν μανδραγορῶ ν τοῦ υἱοῦ σου
εἰσῆ λθεν δὲ ιακωβ ἐξ ἀ γροῦ ἑσπέρας καὶ ἐξῆ λθεν λεια εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ καὶ
εἶπεν πρό ς με εἰσελεύ σῃ σή μερον μεμίσθωμαι γά ρ σε ἀ ντὶ τῶ ν μανδραγορῶ ν τοῦ
υἱοῦ μου καὶ ἐκοιμή θη μετ' αὐ τῆ ς τὴ ν νύ κτα ἐκείνην
καὶ ἐπή κουσεν ὁ θεὸ ς λειας καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν τῷ ιακωβ υἱὸ ν πέμπτον
καὶ εἶπεν λεια ἔδωκεν ὁ θεὸ ς τὸ ν μισθό ν μου ἀ νθ' οὗ ἔδωκα τὴ ν παιδίσκην μου τῷ
ἀ νδρί μου καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ισσαχαρ ὅ ἐστιν μισθό ς
καὶ συνέλαβεν ἔτι λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸ ν ἕκτον τῷ ιακωβ
καὶ εἶπεν λεια δεδώ ρηταί μοι ὁ θεὸ ς δῶ ρον καλό ν ἐν τῷ νῦ ν καιρῷ αἱρετιεῖ με ὁ
ἀ νή ρ μου ἔτεκον γὰ ρ αὐ τῷ υἱοὺ ς ἕξ καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ζαβουλων
καὶ μετὰ τοῦ το ἔτεκεν θυγατέρα καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς δινα
ἐμνή σθη δὲ ὁ θεὸ ς τῆ ς ραχηλ καὶ ἐπή κουσεν αὐ τῆ ς ὁ θεὸ ς καὶ ἀ νέῳ ξεν αὐ τῆ ς τὴ ν
μή τραν
καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν τῷ ιακωβ υἱό ν εἶπεν δὲ ραχηλ ἀ φεῖλεν ὁ θεό ς μου τὸ
ὄ νειδος
καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιωσηφ λέγουσα προσθέτω ὁ θεό ς μοι υἱὸ ν ἕτερον
ἐγένετο δὲ ὡ ς ἔτεκεν ραχηλ τὸ ν ιωσηφ εἶπεν ιακωβ τῷ λαβαν ἀ πό στειλό ν με ἵνα
ἀ πέλθω εἰς τὸ ν τό πον μου καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν μου
ἀ πό δος τὰ ς γυναῖκά ς μου καὶ τὰ παιδία περὶ ὧ ν δεδού λευκά σοι ἵνα ἀ πέλθω σὺ γὰ ρ
γινώ σκεις τὴ ν δουλείαν ἣ ν δεδού λευκά σοι
εἶπεν δὲ αὐ τῷ λαβαν εἰ εὗ ρον χά ριν ἐναντίον σου οἰωνισά μην ἄ ν εὐ λό γησεν γά ρ με
ὁ θεὸ ς τῇ σῇ εἰσό δῳ
διά στειλον τὸ ν μισθό ν σου πρό ς με καὶ δώ σω
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ιακωβ σὺ γινώ σκεις ἃ δεδού λευκά σοι καὶ ὅ σα ἦ ν κτή νη σου μετ'
ἐμοῦ
μικρὰ γὰ ρ ἦ ν ὅ σα σοι ἦ ν ἐναντίον ἐμοῦ καὶ ηὐ ξή θη εἰς πλῆ θος καὶ ηὐ λό γησέν σε
κύ ριος ἐπὶ τῷ ποδί μου νῦ ν οὖ ν πό τε ποιή σω κἀ γὼ ἐμαυτῷ οἶκον
καὶ εἶπεν αὐ τῷ λαβαν τί σοι δώ σω εἶπεν δὲ αὐ τῷ ιακωβ οὐ δώ σεις μοι οὐ θέν ἐὰ ν
ποιή σῃς μοι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το πά λιν ποιμανῶ τὰ πρό βατά σου καὶ φυλά ξω
παρελθά τω πά ντα τὰ πρό βατά σου σή μερον καὶ διαχώ ρισον ἐκεῖθεν πᾶ ν πρό βατον
φαιὸ ν ἐν τοῖς ἀ ρνά σιν καὶ πᾶ ν διά λευκον καὶ ῥ αντὸ ν ἐν ταῖς αἰξίν ἔσται μοι μισθό ς
καὶ ἐπακού σεταί μοι ἡ δικαιοσύ νη μου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ αὔ ριον ὅ τι ἐστὶν ὁ μισθό ς μου
ἐνώ πιό ν σου πᾶ ν ὃ ἐὰ ν μὴ ᾖ ῥ αντὸ ν καὶ διά λευκον ἐν ταῖς αἰξὶν καὶ φαιὸ ν ἐν τοῖς
ἀ ρνά σιν κεκλεμμένον ἔσται παρ' ἐμοί
εἶπεν δὲ αὐ τῷ λαβαν ἔστω κατὰ τὸ ῥ ῆ μά σου
καὶ διέστειλεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τοὺ ς τρά γους τοὺ ς ῥ αντοὺ ς καὶ τοὺ ς διαλεύ κους
καὶ πά σας τὰ ς αἶγας τὰ ς ῥ αντὰ ς καὶ τὰ ς διαλεύ κους καὶ πᾶ ν ὃ ἦ ν λευκὸ ν ἐν αὐ τοῖς
καὶ πᾶ ν ὃ ἦ ν φαιὸ ν ἐν τοῖς ἀ ρνά σιν καὶ ἔδωκεν διὰ χειρὸ ς τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστησεν ὁ δὸ ν τριῶ ν ἡ μερῶ ν ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον ιακωβ ιακωβ δὲ
ἐποίμαινεν τὰ πρό βατα λαβαν τὰ ὑ πολειφθέντα
43

ἔλαβεν δὲ ἑαυτῷ ιακωβ ῥ ά βδον στυρακίνην χλωρὰ ν καὶ καρυίνην καὶ πλατά νου καὶ
ἐλέπισεν αὐ τὰ ς ιακωβ λεπίσματα λευκὰ περισύ ρων τὸ χλωρό ν ἐφαίνετο δὲ ἐπὶ ταῖς
ῥ ά βδοις τὸ λευκό ν ὃ ἐλέπισεν ποικίλον
καὶ παρέθηκεν τὰ ς ῥ ά βδους ἃ ς ἐλέπισεν ἐν ταῖς ληνοῖς τῶ ν ποτιστηρίων τοῦ ὕ δατος
ἵνα ὡ ς ἂ ν ἔλθωσιν τὰ πρό βατα πιεῖν ἐνώ πιον τῶ ν ῥ ά βδων ἐλθό ντων αὐ τῶ ν εἰς τὸ
πιεῖν
ἐγκισσή σωσιν τὰ πρό βατα εἰς τὰ ς ῥ ά βδους καὶ ἔτικτον τὰ πρό βατα διά λευκα καὶ
ποικίλα καὶ σποδοειδῆ ῥ αντά
τοὺ ς δὲ ἀ μνοὺ ς διέστειλεν ιακωβ καὶ ἔστησεν ἐναντίον τῶ ν προβά των κριὸ ν
διά λευκον καὶ πᾶ ν ποικίλον ἐν τοῖς ἀ μνοῖς καὶ διεχώ ρισεν ἑαυτῷ ποίμνια καθ'
ἑαυτὸ ν καὶ οὐ κ ἔμιξεν αὐ τὰ εἰς τὰ πρό βατα λαβαν
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ᾧ ἐνεκίσσησεν τὰ πρό βατα ἐν γαστρὶ λαμβά νοντα ἔθηκεν
ιακωβ τὰ ς ῥ ά βδους ἐναντίον τῶ ν προβά των ἐν ταῖς ληνοῖς τοῦ ἐγκισσῆ σαι αὐ τὰ
κατὰ τὰ ς ῥ ά βδους
ἡ νίκα δ' ἂ ν ἔτεκον τὰ πρό βατα οὐ κ ἐτίθει ἐγένετο δὲ τὰ ἄ σημα τοῦ λαβαν τὰ δὲ
ἐπίσημα τοῦ ιακωβ
καὶ ἐπλού τησεν ὁ ἄ νθρωπος σφό δρα σφό δρα καὶ ἐγένετο αὐ τῷ κτή νη πολλὰ καὶ
βό ες καὶ παῖδες καὶ παιδίσκαι καὶ κά μηλοι καὶ ὄ νοι
ἤ κουσεν δὲ ιακωβ τὰ ῥ ή ματα τῶ ν υἱῶ ν λαβαν λεγό ντων εἴληφεν ιακωβ πά ντα τὰ
τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν καὶ ἐκ τῶ ν τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν πεποίηκεν πᾶ σαν τὴ ν δό ξαν ταύ την
καὶ εἶδεν ιακωβ τὸ πρό σωπον τοῦ λαβαν καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἦ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὡ ς ἐχθὲς καὶ
τρίτην ἡ μέραν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς ιακωβ ἀ ποστρέφου εἰς τὴ ν γῆ ν τοῦ πατρό ς σου καὶ εἰς τὴ ν
γενεά ν σου καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ
ἀ ποστείλας δὲ ιακωβ ἐκά λεσεν ραχηλ καὶ λειαν εἰς τὸ πεδίον οὗ τὰ ποίμνια
καὶ εἶπεν αὐ ταῖς ὁ ρῶ ἐγὼ τὸ πρό σωπον τοῦ πατρὸ ς ὑ μῶ ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν πρὸ ς ἐμοῦ
ὡ ς ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡ μέραν ὁ δὲ θεὸ ς τοῦ πατρό ς μου ἦ ν μετ' ἐμοῦ
καὶ αὐ ταὶ δὲ οἴδατε ὅ τι ἐν πά σῃ τῇ ἰσχύ ι μου δεδού λευκα τῷ πατρὶ ὑ μῶ ν
ὁ δὲ πατὴ ρ ὑ μῶ ν παρεκρού σατό με καὶ ἤ λλαξεν τὸ ν μισθό ν μου τῶ ν δέκα ἀ μνῶ ν καὶ
οὐ κ ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς κακοποιῆ σαί με
ἐὰ ν οὕ τως εἴπῃ τὰ ποικίλα ἔσται σου μισθό ς καὶ τέξεται πά ντα τὰ πρό βατα ποικίλα
ἐὰ ν δὲ εἴπῃ τὰ λευκὰ ἔσται σου μισθό ς καὶ τέξεται πά ντα τὰ πρό βατα λευκά
καὶ ἀ φείλατο ὁ θεὸ ς πά ντα τὰ κτή νη τοῦ πατρὸ ς ὑ μῶ ν καὶ ἔδωκέν μοι αὐ τά
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἐνεκίσσων τὰ πρό βατα καὶ εἶδον τοῖς ὀ φθαλμοῖς αὐ τὰ ἐν τῷ
ὕ πνῳ καὶ ἰδοὺ οἱ τρά γοι καὶ οἱ κριοὶ ἀ ναβαίνοντες ἦ σαν ἐπὶ τὰ πρό βατα καὶ τὰ ς
αἶγας διά λευκοι καὶ ποικίλοι καὶ σποδοειδεῖς ῥ αντοί
καὶ εἶπέν μοι ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ καθ' ὕ πνον ιακωβ ἐγὼ δὲ εἶπα τί ἐστιν
καὶ εἶπεν ἀ νά βλεψον τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου καὶ ἰδὲ τοὺ ς τρά γους καὶ τοὺ ς κριοὺ ς
ἀ ναβαίνοντας ἐπὶ τὰ πρό βατα καὶ τὰ ς αἶγας διαλεύ κους καὶ ποικίλους καὶ
σποδοειδεῖς ῥ αντού ς ἑώ ρακα γὰ ρ ὅ σα σοι λαβαν ποιεῖ
44

ἐγώ εἰμι ὁ θεὸ ς ὁ ὀ φθείς σοι ἐν τό πῳ θεοῦ οὗ ἤ λειψά ς μοι ἐκεῖ στή λην καὶ ηὔ ξω μοι
ἐκεῖ εὐ χή ν νῦ ν οὖ ν ἀ νά στηθι καὶ ἔξελθε ἐκ τῆ ς γῆ ς ταύ της καὶ ἄ πελθε εἰς τὴ ν γῆ ν
τῆ ς γενέσεώ ς σου καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ
καὶ ἀ ποκριθεῖσα ραχηλ καὶ λεια εἶπαν αὐ τῷ μὴ ἔστιν ἡ μῖν ἔτι μερὶς ἢ κληρονομία ἐν
τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν
οὐ χ ὡ ς αἱ ἀ λλό τριαι λελογίσμεθα αὐ τῷ πέπρακεν γὰ ρ ἡ μᾶ ς καὶ κατέφαγεν
καταβρώ σει τὸ ἀ ργύ ριον ἡ μῶ ν
πά ντα τὸ ν πλοῦ τον καὶ τὴ ν δό ξαν ἣ ν ἀ φείλατο ὁ θεὸ ς τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν ἡ μῖν ἔσται
καὶ τοῖς τέκνοις ἡ μῶ ν νῦ ν οὖ ν ὅ σα εἴρηκέν σοι ὁ θεό ς ποίει
ἀ ναστὰ ς δὲ ιακωβ ἔλαβεν τὰ ς γυναῖκας αὐ τοῦ καὶ τὰ παιδία αὐ τοῦ ἐπὶ τὰ ς
καμή λους
καὶ ἀ πή γαγεν πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαν τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν αὐ τοῦ ἣ ν
περιεποιή σατο ἐν τῇ μεσοποταμίᾳ καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ ἀ πελθεῖν πρὸ ς ισαακ τὸ ν
πατέρα αὐ τοῦ εἰς γῆ ν χανααν
λαβαν δὲ ὤ |χετο κεῖραι τὰ πρό βατα αὐ τοῦ ἔκλεψεν δὲ ραχηλ τὰ εἴδωλα τοῦ πατρὸ ς
αὐ τῆ ς
ἔκρυψεν δὲ ιακωβ λαβαν τὸ ν σύ ρον τοῦ μὴ ἀ ναγγεῖλαι αὐ τῷ ὅ τι ἀ ποδιδρά σκει
καὶ ἀ πέδρα αὐ τὸ ς καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ καὶ διέβη τὸ ν ποταμὸ ν καὶ ὥ ρμησεν εἰς τὸ
ὄ ρος γαλααδ
ἀ νηγγέλη δὲ λαβαν τῷ σύ ρῳ τῇ τρίτῃ ἡ μέρᾳ ὅ τι ἀ πέδρα ιακωβ
καὶ παραλαβὼ ν πά ντας τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ μεθ' ἑαυτοῦ ἐδίωξεν ὀ πίσω αὐ τοῦ
ὁ δὸ ν ἡ μερῶ ν ἑπτὰ καὶ κατέλαβεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ ὄ ρει τῷ γαλααδ
ἦ λθεν δὲ ὁ θεὸ ς πρὸ ς λαβαν τὸ ν σύ ρον καθ' ὕ πνον τὴ ν νύ κτα καὶ εἶπεν αὐ τῷ
φύ λαξαι σεαυτό ν μή ποτε λαλή σῃς μετὰ ιακωβ πονηρά
καὶ κατέλαβεν λαβαν τὸ ν ιακωβ ιακωβ δὲ ἔπηξεν τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ ὄ ρει
λαβαν δὲ ἔστησεν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐν τῷ ὄ ρει γαλααδ
εἶπεν δὲ λαβαν τῷ ιακωβ τί ἐποίησας ἵνα τί κρυφῇ ἀ πέδρας καὶ ἐκλοποφό ρησά ς με
καὶ ἀ πή γαγες τὰ ς θυγατέρας μου ὡ ς αἰχμαλώ τιδας μαχαίρᾳ
καὶ εἰ ἀ νή γγειλά ς μοι ἐξαπέστειλα ἄ ν σε μετ' εὐ φροσύ νης καὶ μετὰ μουσικῶ ν
τυμπά νων καὶ κιθά ρας
οὐ κ ἠ ξιώ θην καταφιλῆ σαι τὰ παιδία μου καὶ τὰ ς θυγατέρας μου νῦ ν δὲ ἀ φρό νως
ἔπραξας
καὶ νῦ ν ἰσχύ ει ἡ χείρ μου κακοποιῆ σαί σε ὁ δὲ θεὸ ς τοῦ πατρό ς σου ἐχθὲς εἶπεν πρό ς
με λέγων φύ λαξαι σεαυτό ν μή ποτε λαλή σῃς μετὰ ιακωβ πονηρά
νῦ ν οὖ ν πεπό ρευσαι ἐπιθυμίᾳ γὰ ρ ἐπεθύ μησας ἀ πελθεῖν εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς
σου ἵνα τί ἔκλεψας τοὺ ς θεού ς μου
ἀ ποκριθεὶς δὲ ιακωβ εἶπεν τῷ λαβαν εἶπα γά ρ μή ποτε ἀ φέλῃς τὰ ς θυγατέρας σου
ἀ π' ἐμοῦ καὶ πά ντα τὰ ἐμά
ἐπίγνωθι τί ἐστιν τῶ ν σῶ ν παρ' ἐμοί καὶ λαβέ καὶ οὐ κ ἐπέγνω παρ' αὐ τῷ οὐ θέν καὶ
εἶπεν αὐ τῷ ιακωβ παρ' ᾧ ἐὰ ν εὕ ρῃς τοὺ ς θεού ς σου οὐ ζή σεται ἐναντίον τῶ ν
ἀ δελφῶ ν ἡ μῶ ν οὐ κ ᾔ δει δὲ ιακωβ ὅ τι ραχηλ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ ἔκλεψεν αὐ τού ς
45

εἰσελθὼ ν δὲ λαβαν ἠ ρεύ νησεν εἰς τὸ ν οἶκον λειας καὶ οὐ χ εὗ ρεν καὶ ἐξελθὼ ν ἐκ τοῦ
οἴκου λειας ἠ ρεύ νησεν τὸ ν οἶκον ιακωβ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τῶ ν δύ ο παιδισκῶ ν καὶ οὐ χ
εὗ ρεν εἰσῆ λθεν δὲ καὶ εἰς τὸ ν οἶκον ραχηλ
ραχηλ δὲ ἔλαβεν τὰ εἴδωλα καὶ ἐνέβαλεν αὐ τὰ εἰς τὰ σά γματα τῆ ς καμή λου καὶ
ἐπεκά θισεν αὐ τοῖς
καὶ εἶπεν τῷ πατρὶ αὐ τῆ ς μὴ βαρέως φέρε κύ ριε οὐ δύ ναμαι ἀ ναστῆ ναι ἐνώ πιό ν σου
ὅ τι τὸ κατ' ἐθισμὸ ν τῶ ν γυναικῶ ν μοί ἐστιν ἠ ρεύ νησεν δὲ λαβαν ἐν ὅ λῳ τῷ οἴκῳ καὶ
οὐ χ εὗ ρεν τὰ εἴδωλα
ὠ ργίσθη δὲ ιακωβ καὶ ἐμαχέσατο τῷ λαβαν ἀ ποκριθεὶς δὲ ιακωβ εἶπεν τῷ λαβαν τί
τὸ ἀ δίκημά μου καὶ τί τὸ ἁ μά ρτημά μου ὅ τι κατεδίωξας ὀ πίσω μου
καὶ ὅ τι ἠ ρεύ νησας πά ντα τὰ σκεύ η μου τί εὗ ρες ἀ πὸ πά ντων τῶ ν σκευῶ ν τοῦ οἴκου
σου θὲς ὧ δε ἐναντίον τῶ ν ἀ δελφῶ ν μου καὶ τῶ ν ἀ δελφῶ ν σου καὶ ἐλεγξά τωσαν
ἀ νὰ μέσον τῶ ν δύ ο ἡ μῶ ν
ταῦ τά μοι εἴκοσι ἔτη ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ τὰ πρό βατά σου καὶ αἱ αἶγές σου οὐ κ
ἠ τεκνώ θησαν κριοὺ ς τῶ ν προβά των σου οὐ κατέφαγον
θηριά λωτον οὐ κ ἀ νενή νοχά σοι ἐγὼ ἀ πετίννυον παρ' ἐμαυτοῦ κλέμματα ἡ μέρας καὶ
κλέμματα νυκτό ς
ἐγινό μην τῆ ς ἡ μέρας συγκαιό μενος τῷ καύ ματι καὶ παγετῷ τῆ ς νυκτό ς καὶ
ἀ φίστατο ὁ ὕ πνος ἀ πὸ τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν μου
ταῦ τά μοι εἴκοσι ἔτη ἐγώ εἰμι ἐν τῇ οἰκίᾳ σου ἐδού λευσά σοι δέκα τέσσαρα ἔτη ἀ ντὶ
τῶ ν δύ ο θυγατέρων σου καὶ ἓξ ἔτη ἐν τοῖς προβά τοις σου καὶ παρελογίσω τὸ ν
μισθό ν μου δέκα ἀ μνά σιν
εἰ μὴ ὁ θεὸ ς τοῦ πατρό ς μου αβρααμ καὶ ὁ φό βος ισαακ ἦ ν μοι νῦ ν ἂ ν κενό ν με
ἐξαπέστειλας τὴ ν ταπείνωσίν μου καὶ τὸ ν κό πον τῶ ν χειρῶ ν μου εἶδεν ὁ θεὸ ς καὶ
ἤ λεγξέν σε ἐχθές
ἀ ποκριθεὶς δὲ λαβαν εἶπεν τῷ ιακωβ αἱ θυγατέρες θυγατέρες μου καὶ οἱ υἱοὶ υἱοί
μου καὶ τὰ κτή νη κτή νη μου καὶ πά ντα ὅ σα σὺ ὁ ρᾷ ς ἐμά ἐστιν καὶ τῶ ν θυγατέρων
μου τί ποιή σω ταύ ταις σή μερον ἢ τοῖς τέκνοις αὐ τῶ ν οἷς ἔτεκον
νῦ ν οὖ ν δεῦ ρο διαθώ μεθα διαθή κην ἐγὼ καὶ σύ καὶ ἔσται εἰς μαρτύ ριον ἀ νὰ μέσον
ἐμοῦ καὶ σοῦ εἶπεν δὲ αὐ τῷ ἰδοὺ οὐ θεὶς μεθ' ἡ μῶ ν ἐστιν ἰδὲ ὁ θεὸ ς μά ρτυς ἀ νὰ
μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ
λαβὼ ν δὲ ιακωβ λίθον ἔστησεν αὐ τὸ ν στή λην
εἶπεν δὲ ιακωβ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ συλλέγετε λίθους καὶ συνέλεξαν λίθους καὶ
ἐποίησαν βουνό ν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον ἐκεῖ ἐπὶ τοῦ βουνοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ λαβαν ὁ
βουνὸ ς οὗ τος μαρτυρεῖ ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ σή μερον
καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν λαβαν βουνὸ ς τῆ ς μαρτυρίας ιακωβ δὲ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν βουνὸ ς
μά ρτυς
εἶπεν δὲ λαβαν τῷ ιακωβ ἰδοὺ ὁ βουνὸ ς οὗ τος καὶ ἡ στή λη αὕ τη ἣ ν ἔστησα ἀ νὰ
μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ μαρτυρεῖ ὁ βουνὸ ς οὗ τος καὶ μαρτυρεῖ ἡ στή λη αὕ τη διὰ τοῦ το
ἐκλή θη τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ βουνὸ ς μαρτυρεῖ
καὶ ἡ ὅ ρασις ἣ ν εἶπεν ἐπίδοι ὁ θεὸ ς ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ ὅ τι ἀ ποστησό μεθα
ἕτερος ἀ πὸ τοῦ ἑτέρου
46

εἰ ταπεινώ σεις τὰ ς θυγατέρας μου εἰ λή μψῃ γυναῖκας ἐπὶ ταῖς θυγατρά σιν μου ὅ ρα
οὐ θεὶς μεθ' ἡ μῶ ν ἐστιν
ἐά ν τε γὰ ρ ἐγὼ μὴ διαβῶ πρὸ ς σὲ μηδὲ σὺ διαβῇ ς πρό ς με τὸ ν βουνὸ ν τοῦ τον καὶ
τὴ ν στή λην ταύ την ἐπὶ κακίᾳ
ὁ θεὸ ς αβρααμ καὶ ὁ θεὸ ς ναχωρ κρινεῖ ἀ νὰ μέσον ἡ μῶ ν καὶ ὤ μοσεν ιακωβ κατὰ
τοῦ φό βου τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ισαακ
καὶ ἔθυσεν ιακωβ θυσίαν ἐν τῷ ὄ ρει καὶ ἐκά λεσεν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἔφαγον
καὶ ἔπιον καὶ ἐκοιμή θησαν ἐν τῷ ὄ ρει
ἀ ναστὰ ς δὲ λαβαν τὸ πρωὶ κατεφίλησεν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τοῦ
καὶ εὐ λό γησεν αὐ τού ς καὶ ἀ ποστραφεὶς λαβαν ἀ πῆ λθεν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ ιακωβ ἀ πῆ λθεν εἰς τὴ ν ἑαυτοῦ ὁ δό ν καὶ ἀ ναβλέψας εἶδεν παρεμβολὴ ν θεοῦ
παρεμβεβληκυῖαν καὶ συνή ντησαν αὐ τῷ οἱ ἄ γγελοι τοῦ θεοῦ
εἶπεν δὲ ιακωβ ἡ νίκα εἶδεν αὐ τού ς παρεμβολὴ θεοῦ αὕ τη καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα
τοῦ τό που ἐκείνου παρεμβολαί
ἀ πέστειλεν δὲ ιακωβ ἀ γγέλους ἔμπροσθεν αὐ τοῦ πρὸ ς ησαυ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ εἰς
γῆ ν σηιρ εἰς χώ ραν εδωμ
καὶ ἐνετείλατο αὐ τοῖς λέγων οὕ τως ἐρεῖτε τῷ κυρίῳ μου ησαυ οὕ τως λέγει ὁ παῖς
σου ιακωβ μετὰ λαβαν παρῴ κησα καὶ ἐχρό νισα ἕως τοῦ νῦ ν
καὶ ἐγένοντό μοι βό ες καὶ ὄ νοι καὶ πρό βατα καὶ παῖδες καὶ παιδίσκαι καὶ ἀ πέστειλα
ἀ ναγγεῖλαι τῷ κυρίῳ μου ησαυ ἵνα εὕ ρῃ ὁ παῖς σου χά ριν ἐναντίον σου
καὶ ἀ νέστρεψαν οἱ ἄ γγελοι πρὸ ς ιακωβ λέγοντες ἤ λθομεν πρὸ ς τὸ ν ἀ δελφό ν σου
ησαυ καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἔρχεται εἰς συνά ντησίν σοι καὶ τετρακό σιοι ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ
ἐφοβή θη δὲ ιακωβ σφό δρα καὶ ἠ πορεῖτο καὶ διεῖλεν τὸ ν λαὸ ν τὸ ν μετ' αὐ τοῦ καὶ
τοὺ ς βό ας καὶ τὰ πρό βατα εἰς δύ ο παρεμβολά ς
καὶ εἶπεν ιακωβ ἐὰ ν ἔλθῃ ησαυ εἰς παρεμβολὴ ν μίαν καὶ ἐκκό ψῃ αὐ τή ν ἔσται ἡ
παρεμβολὴ ἡ δευτέρα εἰς τὸ σῴ ζεσθαι
εἶπεν δὲ ιακωβ ὁ θεὸ ς τοῦ πατρό ς μου αβρααμ καὶ ὁ θεὸ ς τοῦ πατρό ς μου ισαακ
κύ ριε ὁ εἴπας μοι ἀ πό τρεχε εἰς τὴ ν γῆ ν τῆ ς γενέσεώ ς σου καὶ εὖ σε ποιή σω
ἱκανοῦ ταί μοι ἀ πὸ πά σης δικαιοσύ νης καὶ ἀ πὸ πά σης ἀ ληθείας ἧ ς ἐποίησας τῷ
παιδί σου ἐν γὰ ρ τῇ ῥ ά βδῳ μου διέβην τὸ ν ιορδά νην τοῦ τον νῦ ν δὲ γέγονα εἰς δύ ο
παρεμβολά ς
ἐξελοῦ με ἐκ χειρὸ ς τοῦ ἀ δελφοῦ μου ησαυ ὅ τι φοβοῦ μαι ἐγὼ αὐ τό ν μή ποτε ἐλθὼ ν
πατά ξῃ με καὶ μητέρα ἐπὶ τέκνοις
σὺ δὲ εἶπας καλῶ ς εὖ σε ποιή σω καὶ θή σω τὸ σπέρμα σου ὡ ς τὴ ν ἄ μμον τῆ ς
θαλά σσης ἣ οὐ κ ἀ ριθμηθή σεται ἀ πὸ τοῦ πλή θους
καὶ ἐκοιμή θη ἐκεῖ τὴ ν νύ κτα ἐκείνην καὶ ἔλαβεν ὧ ν ἔφερεν δῶ ρα καὶ ἐξαπέστειλεν
ησαυ τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ
αἶγας διακοσίας τρά γους εἴκοσι πρό βατα διακό σια κριοὺ ς εἴκοσι
καμή λους θηλαζού σας καὶ τὰ παιδία αὐ τῶ ν τριά κοντα βό ας τεσσαρά κοντα ταύ ρους
δέκα ὄ νους εἴκοσι καὶ πώ λους δέκα
47

καὶ ἔδωκεν διὰ χειρὸ ς τοῖς παισὶν αὐ τοῦ ποίμνιον κατὰ μό νας εἶπεν δὲ τοῖς παισὶν
αὐ τοῦ προπορεύ εσθε ἔμπροσθέν μου καὶ διά στημα ποιεῖτε ἀ νὰ μέσον ποίμνης καὶ
ποίμνης
καὶ ἐνετείλατο τῷ πρώ τῳ λέγων ἐά ν σοι συναντή σῃ ησαυ ὁ ἀ δελφό ς μου καὶ ἐρωτᾷ
σε λέγων τίνος εἶ καὶ ποῦ πορεύ ῃ καὶ τίνος ταῦ τα τὰ προπορευό μενά σου
ἐρεῖς τοῦ παιδό ς σου ιακωβ δῶ ρα ἀ πέσταλκεν τῷ κυρίῳ μου ησαυ καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς
ὀ πίσω ἡ μῶ ν
καὶ ἐνετείλατο τῷ πρώ τῳ καὶ τῷ δευτέρῳ καὶ τῷ τρίτῳ καὶ πᾶ σι τοῖς
προπορευομένοις ὀ πίσω τῶ ν ποιμνίων τού των λέγων κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
λαλή σατε ησαυ ἐν τῷ εὑ ρεῖν ὑ μᾶ ς αὐ τὸ ν
καὶ ἐρεῖτε ἰδοὺ ὁ παῖς σου ιακωβ παραγίνεται ὀ πίσω ἡ μῶ ν εἶπεν γά ρ ἐξιλά σομαι τὸ
πρό σωπον αὐ τοῦ ἐν τοῖς δώ ροις τοῖς προπορευομένοις αὐ τοῦ καὶ μετὰ τοῦ το
ὄ ψομαι τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἴσως γὰ ρ προσδέξεται τὸ πρό σωπό ν μου
καὶ παρεπορεύ οντο τὰ δῶ ρα κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ αὐ τὸ ς δὲ ἐκοιμή θη τὴ ν νύ κτα
ἐκείνην ἐν τῇ παρεμβολῇ
ἀ ναστὰ ς δὲ τὴ ν νύ κτα ἐκείνην ἔλαβεν τὰ ς δύ ο γυναῖκας καὶ τὰ ς δύ ο παιδίσκας καὶ
τὰ ἕνδεκα παιδία αὐ τοῦ καὶ διέβη τὴ ν διά βασιν τοῦ ιαβοκ
καὶ ἔλαβεν αὐ τοὺ ς καὶ διέβη τὸ ν χειμά ρρουν καὶ διεβίβασεν πά ντα τὰ αὐ τοῦ
ὑ πελείφθη δὲ ιακωβ μό νος καὶ ἐπά λαιεν ἄ νθρωπος μετ' αὐ τοῦ ἕως πρωί
εἶδεν δὲ ὅ τι οὐ δύ ναται πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἥ ψατο τοῦ πλά τους τοῦ μηροῦ αὐ τοῦ καὶ
ἐνά ρκησεν τὸ πλά τος τοῦ μηροῦ ιακωβ ἐν τῷ παλαίειν αὐ τὸ ν μετ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἀ πό στειλό ν με ἀ νέβη γὰ ρ ὁ ὄ ρθρος ὁ δὲ εἶπεν οὐ μή σε ἀ ποστείλω
ἐὰ ν μή με εὐ λογή σῃς
εἶπεν δὲ αὐ τῷ τί τὸ ὄ νομά σού ἐστιν ὁ δὲ εἶπεν ιακωβ
εἶπεν δὲ αὐ τῷ οὐ κληθή σεται ἔτι τὸ ὄ νομά σου ιακωβ ἀ λλὰ ισραηλ ἔσται τὸ ὄ νομά
σου ὅ τι ἐνίσχυσας μετὰ θεοῦ καὶ μετὰ ἀ νθρώ πων δυνατό ς
ἠ ρώ τησεν δὲ ιακωβ καὶ εἶπεν ἀ νά γγειλό ν μοι τὸ ὄ νομά σου καὶ εἶπεν ἵνα τί τοῦ το
ἐρωτᾷ ς τὸ ὄ νομά μου καὶ ηὐ λό γησεν αὐ τὸ ν ἐκεῖ
καὶ ἐκά λεσεν ιακωβ τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου εἶδος θεοῦ εἶδον γὰ ρ θεὸ ν
πρό σωπον πρὸ ς πρό σωπον καὶ ἐσώ θη μου ἡ ψυχή
ἀ νέτειλεν δὲ αὐ τῷ ὁ ἥ λιος ἡ νίκα παρῆ λθεν τὸ εἶδος τοῦ θεοῦ αὐ τὸ ς δὲ ἐπέσκαζεν
τῷ μηρῷ αὐ τοῦ
ἕνεκεν τού του οὐ μὴ φά γωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ νεῦ ρον ὃ ἐνά ρκησεν ὅ ἐστιν ἐπὶ τοῦ
πλά τους τοῦ μηροῦ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ὅ τι ἥ ψατο τοῦ πλά τους τοῦ μηροῦ
ιακωβ τοῦ νεύ ρου καὶ ἐνά ρκησεν
ἀ ναβλέψας δὲ ιακωβ εἶδεν καὶ ἰδοὺ ησαυ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἐρχό μενος καὶ
τετρακό σιοι ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐπιδιεῖλεν ιακωβ τὰ παιδία ἐπὶ λειαν καὶ ραχηλ
καὶ τὰ ς δύ ο παιδίσκας
καὶ ἐποίησεν τὰ ς δύ ο παιδίσκας καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν ἐν πρώ τοις καὶ λειαν καὶ τὰ
παιδία αὐ τῆ ς ὀ πίσω καὶ ραχηλ καὶ ιωσηφ ἐσχά τους
αὐ τὸ ς δὲ προῆ λθεν ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν καὶ προσεκύ νησεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἑπτά κις ἕως
τοῦ ἐγγίσαι τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
48

καὶ προσέδραμεν ησαυ εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ καὶ περιλαβὼ ν αὐ τὸ ν ἐφίλησεν καὶ
προσέπεσεν ἐπὶ τὸ ν τρά χηλον αὐ τοῦ καὶ ἔκλαυσαν ἀ μφό τεροι
καὶ ἀ ναβλέψας εἶδεν τὰ ς γυναῖκας καὶ τὰ παιδία καὶ εἶπεν τί ταῦ τά σοί ἐστιν ὁ δὲ
εἶπεν τὰ παιδία οἷς ἠ λέησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν παῖδά σου
καὶ προσή γγισαν αἱ παιδίσκαι καὶ τὰ τέκνα αὐ τῶ ν καὶ προσεκύ νησαν
καὶ προσή γγισεν λεια καὶ τὰ τέκνα αὐ τῆ ς καὶ προσεκύ νησαν καὶ μετὰ ταῦ τα
προσή γγισεν ραχηλ καὶ ιωσηφ καὶ προσεκύ νησαν
καὶ εἶπεν τί ταῦ τά σοί ἐστιν πᾶ σαι αἱ παρεμβολαὶ αὗ ται αἷς ἀ πή ντηκα ὁ δὲ εἶπεν ἵνα
εὕ ρῃ ὁ παῖς σου χά ριν ἐναντίον σου κύ ριε
εἶπεν δὲ ησαυ ἔστιν μοι πολλά ἄ δελφε ἔστω σοι τὰ σά
εἶπεν δὲ ιακωβ εἰ εὕ ρηκα χά ριν ἐναντίον σου δέξαι τὰ δῶ ρα διὰ τῶ ν ἐμῶ ν χειρῶ ν
ἕνεκεν τού του εἶδον τὸ πρό σωπό ν σου ὡ ς ἄ ν τις ἴδοι πρό σωπον θεοῦ καὶ
εὐ δοκή σεις με
λαβὲ τὰ ς εὐ λογίας μου ἃ ς ἤ νεγκά σοι ὅ τι ἠ λέησέν με ὁ θεὸ ς καὶ ἔστιν μοι πά ντα καὶ
ἐβιά σατο αὐ τό ν καὶ ἔλαβεν
καὶ εἶπεν ἀ πά ραντες πορευσό μεθα ἐπ' εὐ θεῖαν
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ὁ κύ ριό ς μου γινώ σκει ὅ τι τὰ παιδία ἁ παλώ τερα καὶ τὰ πρό βατα καὶ
αἱ βό ες λοχεύ ονται ἐπ' ἐμέ ἐὰ ν οὖ ν καταδιώ ξω αὐ τοὺ ς ἡ μέραν μίαν ἀ ποθανοῦ νται
πά ντα τὰ κτή νη
προελθέτω ὁ κύ ριό ς μου ἔμπροσθεν τοῦ παιδό ς ἐγὼ δὲ ἐνισχύ σω ἐν τῇ ὁ δῷ κατὰ
σχολὴ ν τῆ ς πορεύ σεως τῆ ς ἐναντίον μου καὶ κατὰ πό δα τῶ ν παιδαρίων ἕως τοῦ με
ἐλθεῖν πρὸ ς τὸ ν κύ ριό ν μου εἰς σηιρ
εἶπεν δὲ ησαυ καταλείψω μετὰ σοῦ ἀ πὸ τοῦ λαοῦ τοῦ μετ' ἐμοῦ ὁ δὲ εἶπεν ἵνα τί
τοῦ το ἱκανὸ ν ὅ τι εὗ ρον χά ριν ἐναντίον σου κύ ριε
ἀ πέστρεψεν δὲ ησαυ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ εἰς σηιρ
καὶ ιακωβ ἀ παίρει εἰς σκηνά ς καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἐκεῖ οἰκίας καὶ τοῖς κτή νεσιν
αὐ τοῦ ἐποίησεν σκηνά ς διὰ τοῦ το ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου σκηναί
καὶ ἦ λθεν ιακωβ εἰς σαλημ πό λιν σικιμων ἥ ἐστιν ἐν γῇ χανααν ὅ τε ἦ λθεν ἐκ τῆ ς
μεσοποταμίας συρίας καὶ παρενέβαλεν κατὰ πρό σωπον τῆ ς πό λεως
καὶ ἐκτή σατο τὴ ν μερίδα τοῦ ἀ γροῦ οὗ ἔστησεν ἐκεῖ τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ παρὰ εμμωρ
πατρὸ ς συχεμ ἑκατὸ ν ἀ μνῶ ν
καὶ ἔστησεν ἐκεῖ θυσιαστή ριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸ ν θεὸ ν ισραηλ
ἐξῆ λθεν δὲ δινα ἡ θυγά τηρ λειας ἣ ν ἔτεκεν τῷ ιακωβ καταμαθεῖν τὰ ς θυγατέρας
τῶ ν ἐγχωρίων
καὶ εἶδεν αὐ τὴ ν συχεμ ὁ υἱὸ ς εμμωρ ὁ χορραῖος ὁ ἄ ρχων τῆ ς γῆ ς καὶ λαβὼ ν αὐ τὴ ν
ἐκοιμή θη μετ' αὐ τῆ ς καὶ ἐταπείνωσεν αὐ τή ν
καὶ προσέσχεν τῇ ψυχῇ δινας τῆ ς θυγατρὸ ς ιακωβ καὶ ἠ γά πησεν τὴ ν παρθένον καὶ
ἐλά λησεν κατὰ τὴ ν διά νοιαν τῆ ς παρθένου αὐ τῇ
εἶπεν δὲ συχεμ πρὸ ς εμμωρ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ λέγων λαβέ μοι τὴ ν παιδίσκην
ταύ την εἰς γυναῖκα
49

ιακωβ δὲ ἤ κουσεν ὅ τι ἐμίανεν ὁ υἱὸ ς εμμωρ διναν τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ οἱ δὲ υἱοὶ

αὐ τοῦ ἦ σαν μετὰ τῶ ν κτηνῶ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ πεδίῳ παρεσιώ πησεν δὲ ιακωβ ἕως τοῦ
ἐλθεῖν αὐ τού ς
ἐξῆ λθεν δὲ εμμωρ ὁ πατὴ ρ συχεμ πρὸ ς ιακωβ λαλῆ σαι αὐ τῷ
οἱ δὲ υἱοὶ ιακωβ ἦ λθον ἐκ τοῦ πεδίου ὡ ς δὲ ἤ κουσαν κατενύ χθησαν οἱ ἄ νδρες καὶ
λυπηρὸ ν ἦ ν αὐ τοῖς σφό δρα ὅ τι ἄ σχημον ἐποίησεν ἐν ισραηλ κοιμηθεὶς μετὰ τῆ ς
θυγατρὸ ς ιακωβ καὶ οὐ χ οὕ τως ἔσται
καὶ ἐλά λησεν εμμωρ αὐ τοῖς λέγων συχεμ ὁ υἱό ς μου προείλατο τῇ ψυχῇ τὴ ν
θυγατέρα ὑ μῶ ν δό τε οὖ ν αὐ τὴ ν αὐ τῷ γυναῖκα
ἐπιγαμβρεύ σασθε ἡ μῖν τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν δό τε ἡ μῖν καὶ τὰ ς θυγατέρας ἡ μῶ ν
λά βετε τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν
καὶ ἐν ἡ μῖν κατοικεῖτε καὶ ἡ γῆ ἰδοὺ πλατεῖα ἐναντίον ὑ μῶ ν κατοικεῖτε καὶ
ἐμπορεύ εσθε ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ ἐγκτή σασθε ἐν αὐ τῇ
εἶπεν δὲ συχεμ πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τῆ ς καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῆ ς εὕ ροιμι χά ριν
ἐναντίον ὑ μῶ ν καὶ ὃ ἐὰ ν εἴπητε δώ σομεν
πληθύ νατε τὴ ν φερνὴ ν σφό δρα καὶ δώ σω καθό τι ἂ ν εἴπητέ μοι καὶ δώ σετέ μοι τὴ ν
παῖδα ταύ την εἰς γυναῖκα
ἀ πεκρίθησαν δὲ οἱ υἱοὶ ιακωβ τῷ συχεμ καὶ εμμωρ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ μετὰ δό λου καὶ
ἐλά λησαν αὐ τοῖς ὅ τι ἐμίαναν διναν τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ εἶπαν αὐ τοῖς συμεων καὶ λευι οἱ ἀ δελφοὶ δινας υἱοὶ δὲ λειας οὐ δυνησό μεθα
ποιῆ σαι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το δοῦ ναι τὴ ν ἀ δελφὴ ν ἡ μῶ ν ἀ νθρώ πῳ ὃ ς ἔχει ἀ κροβυστίαν
ἔστιν γὰ ρ ὄ νειδος ἡ μῖν
ἐν τού τῳ ὁ μοιωθησό μεθα ὑ μῖν καὶ κατοική σομεν ἐν ὑ μῖν ἐὰ ν γένησθε ὡ ς ἡ μεῖς καὶ
ὑ μεῖς ἐν τῷ περιτμηθῆ ναι ὑ μῶ ν πᾶ ν ἀ ρσενικό ν
καὶ δώ σομεν τὰ ς θυγατέρας ἡ μῶ ν ὑ μῖν καὶ ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων ὑ μῶ ν λημψό μεθα
ἡ μῖν γυναῖκας καὶ οἰκή σομεν παρ' ὑ μῖν καὶ ἐσό μεθα ὡ ς γένος ἕν
ἐὰ ν δὲ μὴ εἰσακού σητε ἡ μῶ ν τοῦ περιτέμνεσθαι λαβό ντες τὰ ς θυγατέρας ἡ μῶ ν
ἀ πελευσό μεθα
καὶ ἤ ρεσαν οἱ λό γοι ἐναντίον εμμωρ καὶ ἐναντίον συχεμ τοῦ υἱοῦ εμμωρ
καὶ οὐ κ ἐχρό νισεν ὁ νεανίσκος τοῦ ποιῆ σαι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐνέκειτο γὰ ρ τῇ θυγατρὶ
ιακωβ αὐ τὸ ς δὲ ἦ ν ἐνδοξό τατος πά ντων τῶ ν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
ἦ λθεν δὲ εμμωρ καὶ συχεμ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ πρὸ ς τὴ ν πύ λην τῆ ς πό λεως αὐ τῶ ν καὶ
ἐλά λησαν πρὸ ς τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς πό λεως αὐ τῶ ν λέγοντες
οἱ ἄ νθρωποι οὗ τοι εἰρηνικοί εἰσιν μεθ' ἡ μῶ ν οἰκείτωσαν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ
ἐμπορευέσθωσαν αὐ τή ν ἡ δὲ γῆ ἰδοὺ πλατεῖα ἐναντίον αὐ τῶ ν τὰ ς θυγατέρας
αὐ τῶ ν λημψό μεθα ἡ μῖν γυναῖκας καὶ τὰ ς θυγατέρας ἡ μῶ ν δώ σομεν αὐ τοῖς
μό νον ἐν τού τῳ ὁ μοιωθή σονται ἡ μῖν οἱ ἄ νθρωποι τοῦ κατοικεῖν μεθ' ἡ μῶ ν ὥ στε
εἶναι λαὸ ν ἕνα ἐν τῷ περιτέμνεσθαι ἡ μῶ ν πᾶ ν ἀ ρσενικό ν καθὰ καὶ αὐ τοὶ
περιτέτμηνται
καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν καὶ τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τῶ ν καὶ τὰ τετρά ποδα οὐ χ ἡ μῶ ν ἔσται
μό νον ἐν τού τῳ ὁ μοιωθῶ μεν αὐ τοῖς καὶ οἰκή σουσιν μεθ' ἡ μῶ ν
50

καὶ εἰσή κουσαν εμμωρ καὶ συχεμ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ πά ντες οἱ ἐκπορευό μενοι τὴ ν
πύ λην τῆ ς πό λεως αὐ τῶ ν καὶ περιετέμοντο τὴ ν σά ρκα τῆ ς ἀ κροβυστίας αὐ τῶ ν πᾶ ς
ἄ ρσην
ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ ὅ τε ἦ σαν ἐν τῷ πό νῳ ἔλαβον οἱ δύ ο υἱοὶ ιακωβ
συμεων καὶ λευι οἱ ἀ δελφοὶ δινας ἕκαστος τὴ ν μά χαιραν αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὴ ν
πό λιν ἀ σφαλῶ ς καὶ ἀ πέκτειναν πᾶ ν ἀ ρσενικό ν
τό ν τε εμμωρ καὶ συχεμ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἀ πέκτειναν ἐν στό ματι μαχαίρας καὶ ἔλαβον
τὴ ν διναν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ συχεμ καὶ ἐξῆ λθον
οἱ δὲ υἱοὶ ιακωβ εἰσῆ λθον ἐπὶ τοὺ ς τραυματίας καὶ διή ρπασαν τὴ ν πό λιν ἐν ᾗ
ἐμίαναν διναν τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ τὰ πρό βατα αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς βό ας αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς ὄ νους αὐ τῶ ν ὅ σα τε ἦ ν ἐν τῇ
πό λει καὶ ὅ σα ἦ ν ἐν τῷ πεδίῳ ἔλαβον
καὶ πά ντα τὰ σώ ματα αὐ τῶ ν καὶ πᾶ σαν τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς γυναῖκας
αὐ τῶ ν ᾐ χμαλώ τευσαν καὶ διή ρπασαν ὅ σα τε ἦ ν ἐν τῇ πό λει καὶ ὅ σα ἦ ν ἐν ταῖς
οἰκίαις
εἶπεν δὲ ιακωβ συμεων καὶ λευι μισητό ν με πεποιή κατε ὥ στε πονηρό ν με εἶναι
πᾶ σιν τοῖς κατοικοῦ σιν τὴ ν γῆ ν ἔν τε τοῖς χαναναίοις καὶ τοῖς φερεζαίοις ἐγὼ δὲ
ὀ λιγοστό ς εἰμι ἐν ἀ ριθμῷ καὶ συναχθέντες ἐπ' ἐμὲ συγκό ψουσίν με καὶ
ἐκτριβή σομαι ἐγὼ καὶ ὁ οἶκό ς μου

οἱ δὲ εἶπαν ἀ λλ' ὡ σεὶ πό ρνῃ χρή σωνται τῇ ἀ δελφῇ ἡ μῶ ν

εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς πρὸ ς ιακωβ ἀ ναστὰ ς ἀ νά βηθι εἰς τὸ ν τό πον βαιθηλ καὶ οἴκει ἐκεῖ καὶ
ποίησον ἐκεῖ θυσιαστή ριον τῷ θεῷ τῷ ὀ φθέντι σοι ἐν τῷ ἀ ποδιδρά σκειν σε ἀ πὸ
προσώ που ησαυ τοῦ ἀ δελφοῦ σου
εἶπεν δὲ ιακωβ τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ πᾶ σιν τοῖς μετ' αὐ τοῦ ἄ ρατε τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς
ἀ λλοτρίους τοὺ ς μεθ' ὑ μῶ ν ἐκ μέσου ὑ μῶ ν καὶ καθαρίσασθε καὶ ἀ λλά ξατε τὰ ς
στολὰ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἀ ναστά ντες ἀ ναβῶ μεν εἰς βαιθηλ καὶ ποιή σωμεν ἐκεῖ θυσιαστή ριον τῷ θεῷ τῷ
ἐπακού σαντί μοι ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεως ὃ ς ἦ ν μετ' ἐμοῦ καὶ διέσωσέν με ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ
ἐπορεύ θην
καὶ ἔδωκαν τῷ ιακωβ τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς ἀ λλοτρίους οἳ ἦ σαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν καὶ
τὰ ἐνώ τια τὰ ἐν τοῖς ὠ σὶν αὐ τῶ ν καὶ κατέκρυψεν αὐ τὰ ιακωβ ὑ πὸ τὴ ν τερέμινθον
τὴ ν ἐν σικιμοις καὶ ἀ πώ λεσεν αὐ τὰ ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
καὶ ἐξῆ ρεν ισραηλ ἐκ σικιμων καὶ ἐγένετο φό βος θεοῦ ἐπὶ τὰ ς πό λεις τὰ ς κύ κλῳ
αὐ τῶ ν καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀ πίσω τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
ἦ λθεν δὲ ιακωβ εἰς λουζα ἥ ἐστιν ἐν γῇ χανααν ἥ ἐστιν βαιθηλ αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαό ς
ὃ ς ἦ ν μετ' αὐ τοῦ
καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ θυσιαστή ριον καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που βαιθηλ ἐκεῖ
γὰ ρ ἐπεφά νη αὐ τῷ ὁ θεὸ ς ἐν τῷ ἀ ποδιδρά σκειν αὐ τὸ ν ἀ πὸ προσώ που ησαυ τοῦ
ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
ἀ πέθανεν δὲ δεββωρα ἡ τροφὸ ς ρεβεκκας κατώ τερον βαιθηλ ὑ πὸ τὴ ν βά λανον καὶ
ἐκά λεσεν ιακωβ τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς βά λανος πένθους
51

ὤ φθη δὲ ὁ θεὸ ς ιακωβ ἔτι ἐν λουζα ὅ τε παρεγένετο ἐκ μεσοποταμίας τῆ ς συρίας καὶ

ηὐ λό γησεν αὐ τὸ ν ὁ θεό ς
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ θεό ς τὸ ὄ νομά σου ιακωβ οὐ κληθή σεται ἔτι ιακωβ ἀ λλ' ισραηλ
ἔσται τὸ ὄ νομά σου
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ὁ θεό ς ἐγὼ ὁ θεό ς σου αὐ ξά νου καὶ πληθύ νου ἔθνη καὶ συναγωγαὶ
ἐθνῶ ν ἔσονται ἐκ σοῦ καὶ βασιλεῖς ἐκ τῆ ς ὀ σφύ ος σου ἐξελεύ σονται
καὶ τὴ ν γῆ ν ἣ ν δέδωκα αβρααμ καὶ ισαακ σοὶ δέδωκα αὐ τή ν σοὶ ἔσται καὶ τῷ
σπέρματί σου μετὰ σὲ δώ σω τὴ ν γῆ ν ταύ την
ἀ νέβη δὲ ὁ θεὸ ς ἀ π' αὐ τοῦ ἐκ τοῦ τό που οὗ ἐλά λησεν μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἔστησεν ιακωβ στή λην ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐλά λησεν μετ' αὐ τοῦ στή λην λιθίνην καὶ
ἔσπεισεν ἐπ' αὐ τὴ ν σπονδὴ ν καὶ ἐπέχεεν ἐπ' αὐ τὴ ν ἔλαιον
καὶ ἐκά λεσεν ιακωβ τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐν ᾧ ἐλά λησεν μετ' αὐ τοῦ ἐκεῖ ὁ θεό ς
βαιθηλ
ἀ πά ρας δὲ ιακωβ ἐκ βαιθηλ ἔπηξεν τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ πύ ργου γαδερ
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἤ γγισεν χαβραθα εἰς γῆ ν ἐλθεῖν εφραθα ἔτεκεν ραχηλ καὶ
ἐδυστό κησεν ἐν τῷ τοκετῷ
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ σκληρῶ ς αὐ τὴ ν τίκτειν εἶπεν αὐ τῇ ἡ μαῖα θά ρσει καὶ γὰ ρ οὗ τό ς σοί
ἐστιν υἱό ς
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀ φιέναι αὐ τὴ ν τὴ ν ψυχή ν ἀ πέθνῃσκεν γά ρ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα
αὐ τοῦ υἱὸ ς ὀ δύ νης μου ὁ δὲ πατὴ ρ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν βενιαμιν
ἀ πέθανεν δὲ ραχηλ καὶ ἐτά φη ἐν τῇ ὁ δῷ εφραθα αὕ τη ἐστὶν βηθλεεμ
καὶ ἔστησεν ιακωβ στή λην ἐπὶ τοῦ μνημείου αὐ τῆ ς αὕ τη ἐστὶν στή λη μνημείου
ραχηλ ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα κατῴ κησεν ισραηλ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ ἐπορεύ θη ρουβην καὶ ἐκοιμή θη
μετὰ βαλλας τῆ ς παλλακῆ ς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἤ κουσεν ισραηλ καὶ πονηρὸ ν
ἐφά νη ἐναντίον αὐ τοῦ ἦ σαν δὲ οἱ υἱοὶ ιακωβ δώ δεκα
υἱοὶ λειας πρωτό τοκος ιακωβ ρουβην συμεων λευι ιουδας ισσαχαρ ζαβουλων
υἱοὶ δὲ ραχηλ ιωσηφ καὶ βενιαμιν
υἱοὶ δὲ βαλλας παιδίσκης ραχηλ δαν καὶ νεφθαλι
υἱοὶ δὲ ζελφας παιδίσκης λειας γαδ καὶ ασηρ οὗ τοι υἱοὶ ιακωβ οἳ ἐγένοντο αὐ τῷ ἐν
μεσοποταμίᾳ τῆ ς συρίας
ἦ λθεν δὲ ιακωβ πρὸ ς ισαακ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ εἰς μαμβρη εἰς πό λιν τοῦ πεδίου αὕ τη
ἐστὶν χεβρων ἐν γῇ χανααν οὗ παρῴ κησεν αβρααμ καὶ ισαακ
ἐγένοντο δὲ αἱ ἡ μέραι ισαακ ἃ ς ἔζησεν ἔτη ἑκατὸ ν ὀ γδοή κοντα
καὶ ἐκλιπὼ ν ἀ πέθανεν καὶ προσετέθη πρὸ ς τὸ γένος αὐ τοῦ πρεσβύ τερος καὶ πλή ρης
ἡ μερῶ ν καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ησαυ καὶ ιακωβ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις ησαυ αὐ τό ς ἐστιν εδωμ
ησαυ δὲ ἔλαβεν γυναῖκας ἑαυτῷ ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων τῶ ν χαναναίων τὴ ν αδα
θυγατέρα αιλων τοῦ χετταίου καὶ τὴ ν ελιβεμα θυγατέρα ανα τοῦ υἱοῦ σεβεγων τοῦ
ευαίου
καὶ τὴ ν βασεμμαθ θυγατέρα ισμαηλ ἀ δελφὴ ν ναβαιωθ
ἔτεκεν δὲ αδα τῷ ησαυ τὸ ν ελιφας καὶ βασεμμαθ ἔτεκεν τὸ ν ραγουηλ
52

καὶ ελιβεμα ἔτεκεν τὸ ν ιεους καὶ τὸ ν ιεγλομ καὶ τὸ ν κορε οὗ τοι υἱοὶ ησαυ οἳ
ἐγένοντο αὐ τῷ ἐν γῇ χανααν
ἔλαβεν δὲ ησαυ τὰ ς γυναῖκας αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς καὶ τὰ ς θυγατέρας καὶ πά ντα τὰ
σώ ματα τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντα καὶ πά ντα τὰ κτή νη καὶ πά ντα
ὅ σα ἐκτή σατο καὶ ὅ σα περιεποιή σατο ἐν γῇ χανααν καὶ ἐπορεύ θη ἐκ γῆ ς χανααν
ἀ πὸ προσώ που ιακωβ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
ἦ ν γὰ ρ αὐ τῶ ν τὰ ὑ πά ρχοντα πολλὰ τοῦ οἰκεῖν ἅ μα καὶ οὐ κ ἐδύ νατο ἡ γῆ τῆ ς
παροική σεως αὐ τῶ ν φέρειν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τοῦ πλή θους τῶ ν ὑ παρχό ντων αὐ τῶ ν
ὤ |κησεν δὲ ησαυ ἐν τῷ ὄ ρει σηιρ ησαυ αὐ τό ς ἐστιν εδωμ
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις ησαυ πατρὸ ς εδωμ ἐν τῷ ὄ ρει σηιρ
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ησαυ ελιφας υἱὸ ς αδας γυναικὸ ς ησαυ καὶ ραγουηλ
υἱὸ ς βασεμμαθ γυναικὸ ς ησαυ
ἐγένοντο δὲ υἱοὶ ελιφας θαιμαν ωμαρ σωφαρ γοθομ καὶ κενεζ
θαμνα δὲ ἦ ν παλλακὴ ελιφας τοῦ υἱοῦ ησαυ καὶ ἔτεκεν τῷ ελιφας τὸ ν αμαληκ οὗ τοι
υἱοὶ αδας γυναικὸ ς ησαυ
οὗ τοι δὲ υἱοὶ ραγουηλ ναχοθ ζαρε σομε καὶ μοζε οὗ τοι ἦ σαν υἱοὶ βασεμμαθ γυναικὸ ς
ησαυ
οὗ τοι δὲ ἦ σαν υἱοὶ ελιβεμας θυγατρὸ ς ανα τοῦ υἱοῦ σεβεγων γυναικὸ ς ησαυ ἔτεκεν
δὲ τῷ ησαυ τὸ ν ιεους καὶ τὸ ν ιεγλομ καὶ τὸ ν κορε
οὗ τοι ἡ γεμό νες υἱοὶ ησαυ υἱοὶ ελιφας πρωτοτό κου ησαυ ἡ γεμὼ ν θαιμαν ἡ γεμὼ ν
ωμαρ ἡ γεμὼ ν σωφαρ ἡ γεμὼ ν κενεζ
ἡ γεμὼ ν κορε ἡ γεμὼ ν γοθομ ἡ γεμὼ ν αμαληκ οὗ τοι ἡ γεμό νες ελιφας ἐν γῇ ιδουμαίᾳ
οὗ τοι υἱοὶ αδας
καὶ οὗ τοι υἱοὶ ραγουηλ υἱοῦ ησαυ ἡ γεμὼ ν ναχοθ ἡ γεμὼ ν ζαρε ἡ γεμὼ ν σομε ἡ γεμὼ ν
μοζε οὗ τοι ἡ γεμό νες ραγουηλ ἐν γῇ εδωμ οὗ τοι υἱοὶ βασεμμαθ γυναικὸ ς ησαυ
οὗ τοι δὲ υἱοὶ ελιβεμας γυναικὸ ς ησαυ ἡ γεμὼ ν ιεους ἡ γεμὼ ν ιεγλομ ἡ γεμὼ ν κορε
οὗ τοι ἡ γεμό νες ελιβεμας
οὗ τοι υἱοὶ ησαυ καὶ οὗ τοι ἡ γεμό νες αὐ τῶ ν οὗ τοί εἰσιν υἱοὶ εδωμ
οὗ τοι δὲ υἱοὶ σηιρ τοῦ χορραίου τοῦ κατοικοῦ ντος τὴ ν γῆ ν λωταν σωβαλ σεβεγων
ανα
καὶ δησων καὶ ασαρ καὶ ρισων οὗ τοι ἡ γεμό νες τοῦ χορραίου τοῦ υἱοῦ σηιρ ἐν τῇ γῇ
εδωμ
ἐγένοντο δὲ υἱοὶ λωταν χορρι καὶ αιμαν ἀ δελφὴ δὲ λωταν θαμνα
οὗ τοι δὲ υἱοὶ σωβαλ γωλων καὶ μαναχαθ καὶ γαιβηλ σωφ καὶ ωμαν
καὶ οὗ τοι υἱοὶ σεβεγων αιε καὶ ωναν οὗ τό ς ἐστιν ὁ ωνας ὃ ς εὗ ρεν τὸ ν ιαμιν ἐν τῇ
ἐρή μῳ ὅ τε ἔνεμεν τὰ ὑ ποζύ για σεβεγων τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
οὗ τοι δὲ υἱοὶ ανα δησων καὶ ελιβεμα θυγά τηρ ανα
οὗ τοι δὲ υἱοὶ δησων αμαδα καὶ ασβαν καὶ ιεθραν καὶ χαρραν
οὗ τοι δὲ υἱοὶ ασαρ βαλααν καὶ ζουκαμ καὶ ιωυκαμ καὶ ουκαν
οὗ τοι δὲ υἱοὶ ρισων ως καὶ αραμ
οὗ τοι ἡ γεμό νες χορρι ἡ γεμὼ ν λωταν ἡ γεμὼ ν σωβαλ ἡ γεμὼ ν σεβεγων ἡ γεμὼ ν ανα
53

ἡ γεμὼ ν δησων ἡ γεμὼ ν ασαρ ἡ γεμὼ ν ρισων οὗ τοι ἡ γεμό νες χορρι ἐν ταῖς ἡ γεμονίαις
αὐ τῶ ν ἐν γῇ εδωμ
καὶ οὗ τοι οἱ βασιλεῖς οἱ βασιλεύ σαντες ἐν εδωμ πρὸ τοῦ βασιλεῦ σαι βασιλέα ἐν
ισραηλ
καὶ ἐβασίλευσεν ἐν εδωμ βαλακ υἱὸ ς τοῦ βεωρ καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ δενναβα
ἀ πέθανεν δὲ βαλακ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ ιωβαβ υἱὸ ς ζαρα ἐκ βοσορρας
ἀ πέθανεν δὲ ιωβαβ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ ασομ ἐκ τῆ ς γῆ ς θαιμανων
ἀ πέθανεν δὲ ασομ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ αδαδ υἱὸ ς βαραδ ὁ ἐκκό ψας μαδιαμ
ἐν τῷ πεδίῳ μωαβ καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ γεθθαιμ
ἀ πέθανεν δὲ αδαδ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ σαμαλα ἐκ μασεκκας
ἀ πέθανεν δὲ σαμαλα καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ σαουλ ἐκ ροωβωθ τῆ ς παρὰ
ποταμό ν
ἀ πέθανεν δὲ σαουλ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ βαλαεννων υἱὸ ς αχοβωρ
ἀ πέθανεν δὲ βαλαεννων υἱὸ ς αχοβωρ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ αραδ υἱὸ ς βαραδ
καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ φογωρ ὄ νομα δὲ τῇ γυναικὶ αὐ τοῦ μαιτεβεηλ θυγά τηρ
ματραιθ υἱοῦ μαιζοοβ
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἡ γεμό νων ησαυ ἐν ταῖς φυλαῖς αὐ τῶ ν κατὰ τό πον αὐ τῶ ν ἐν
ταῖς χώ ραις αὐ τῶ ν καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν αὐ τῶ ν ἡ γεμὼ ν θαμνα ἡ γεμὼ ν γωλα ἡ γεμὼ ν
ιεθερ
ἡ γεμὼ ν ελιβεμας ἡ γεμὼ ν ηλας ἡ γεμὼ ν φινων
ἡ γεμὼ ν κενεζ ἡ γεμὼ ν θαιμαν ἡ γεμὼ ν μαζαρ
ἡ γεμὼ ν μεγεδιηλ ἡ γεμὼ ν ζαφωιμ οὗ τοι ἡ γεμό νες εδωμ ἐν ταῖς κατῳ κοδομημέναις
ἐν τῇ γῇ τῆ ς κτή σεως αὐ τῶ ν οὗ τος ησαυ πατὴ ρ εδωμ
κατῴ κει δὲ ιακωβ ἐν τῇ γῇ οὗ παρῴ κησεν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἐν γῇ χανααν
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις ιακωβ ιωσηφ δέκα ἑπτὰ ἐτῶ ν ἦ ν ποιμαίνων μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν
αὐ τοῦ τὰ πρό βατα ὢ ν νέος μετὰ τῶ ν υἱῶ ν βαλλας καὶ μετὰ τῶ ν υἱῶ ν ζελφας τῶ ν
γυναικῶ ν τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ κατή νεγκεν δὲ ιωσηφ ψό γον πονηρὸ ν πρὸ ς ισραηλ τὸ ν
πατέρα αὐ τῶ ν
ιακωβ δὲ ἠ γά πα τὸ ν ιωσηφ παρὰ πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ὅ τι υἱὸ ς γή ρους ἦ ν αὐ τῷ
ἐποίησεν δὲ αὐ τῷ χιτῶ να ποικίλον
ἰδό ντες δὲ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ὅ τι αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ φιλεῖ ἐκ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
ἐμίσησαν αὐ τὸ ν καὶ οὐ κ ἐδύ ναντο λαλεῖν αὐ τῷ οὐ δὲν εἰρηνικό ν
ἐνυπνιασθεὶς δὲ ιωσηφ ἐνύ πνιον ἀ πή γγειλεν αὐ τὸ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἀ κού σατε τοῦ ἐνυπνίου τού του οὗ ἐνυπνιά σθην
ὤ |μην ἡ μᾶ ς δεσμεύ ειν δρά γματα ἐν μέσῳ τῷ πεδίῳ καὶ ἀ νέστη τὸ ἐμὸ ν δρά γμα καὶ
ὠ ρθώ θη περιστραφέντα δὲ τὰ δρά γματα ὑ μῶ ν προσεκύ νησαν τὸ ἐμὸ ν δρά γμα
εἶπαν δὲ αὐ τῷ οἱ ἀ δελφοί μὴ βασιλεύ ων βασιλεύ σεις ἐφ' ἡ μᾶ ς ἢ κυριεύ ων
κυριεύ σεις ἡ μῶ ν καὶ προσέθεντο ἔτι μισεῖν αὐ τὸ ν ἕνεκεν τῶ ν ἐνυπνίων αὐ τοῦ καὶ
ἕνεκεν τῶ ν ῥ ημά των αὐ τοῦ
εἶδεν δὲ ἐνύ πνιον ἕτερον καὶ διηγή σατο αὐ τὸ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ καὶ τοῖς ἀ δελφοῖς
αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐνυπνιασά μην ἐνύ πνιον ἕτερον ὥ σπερ ὁ ἥ λιος καὶ ἡ σελή νη
καὶ ἕνδεκα ἀ στέρες προσεκύ νουν με
54

καὶ ἐπετίμησεν αὐ τῷ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τί τὸ ἐνύ πνιον τοῦ το ὃ

ἐνυπνιά σθης ἆ ρά γε ἐλθό ντες ἐλευσό μεθα ἐγώ τε καὶ ἡ μή τηρ σου καὶ οἱ ἀ δελφοί
σου προσκυνῆ σαί σοι ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἐζή λωσαν δὲ αὐ τὸ ν οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ὁ δὲ πατὴ ρ αὐ τοῦ διετή ρησεν τὸ ῥ ῆ μα
ἐπορεύ θησαν δὲ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ βό σκειν τὰ πρό βατα τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν εἰς
συχεμ
καὶ εἶπεν ισραηλ πρὸ ς ιωσηφ οὐ χ οἱ ἀ δελφοί σου ποιμαίνουσιν ἐν συχεμ δεῦ ρο
ἀ ποστείλω σε πρὸ ς αὐ τού ς εἶπεν δὲ αὐ τῷ ἰδοὺ ἐγώ
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ισραηλ πορευθεὶς ἰδὲ εἰ ὑ γιαίνουσιν οἱ ἀ δελφοί σου καὶ τὰ πρό βατα
καὶ ἀ νά γγειλό ν μοι καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τὸ ν ἐκ τῆ ς κοιλά δος τῆ ς χεβρων καὶ ἦ λθεν εἰς
συχεμ
καὶ εὗ ρεν αὐ τὸ ν ἄ νθρωπος πλανώ μενον ἐν τῷ πεδίῳ ἠ ρώ τησεν δὲ αὐ τὸ ν ὁ
ἄ νθρωπος λέγων τί ζητεῖς
ὁ δὲ εἶπεν τοὺ ς ἀ δελφού ς μου ζητῶ ἀ νά γγειλό ν μοι ποῦ βό σκουσιν
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ὁ ἄ νθρωπος ἀ πή ρκασιν ἐντεῦ θεν ἤ κουσα γὰ ρ αὐ τῶ ν λεγό ντων
πορευθῶ μεν εἰς δωθαϊμ καὶ ἐπορεύ θη ιωσηφ κατό πισθεν τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ καὶ
εὗ ρεν αὐ τοὺ ς ἐν δωθαϊμ
προεῖδον δὲ αὐ τὸ ν μακρό θεν πρὸ τοῦ ἐγγίσαι αὐ τὸ ν πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ ἐπονηρεύ οντο
τοῦ ἀ ποκτεῖναι αὐ τό ν
εἶπαν δὲ ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ ἰδοὺ ὁ ἐνυπνιαστὴ ς ἐκεῖνος ἔρχεται
νῦ ν οὖ ν δεῦ τε ἀ ποκτείνωμεν αὐ τὸ ν καὶ ῥ ίψωμεν αὐ τὸ ν εἰς ἕνα τῶ ν λά κκων καὶ
ἐροῦ μεν θηρίον πονηρὸ ν κατέφαγεν αὐ τό ν καὶ ὀ ψό μεθα τί ἔσται τὰ ἐνύ πνια αὐ τοῦ
ἀ κού σας δὲ ρουβην ἐξείλατο αὐ τὸ ν ἐκ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ εἶπεν οὐ πατά ξομεν
αὐ τὸ ν εἰς ψυχή ν
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ρουβην μὴ ἐκχέητε αἷμα ἐμβά λετε αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν λά κκον τοῦ τον τὸ ν
ἐν τῇ ἐρή μῳ χεῖρα δὲ μὴ ἐπενέγκητε αὐ τῷ ὅ πως ἐξέληται αὐ τὸ ν ἐκ τῶ ν χειρῶ ν
αὐ τῶ ν καὶ ἀ ποδῷ αὐ τὸ ν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἦ λθεν ιωσηφ πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐξέδυσαν τὸ ν ιωσηφ τὸ ν
χιτῶ να τὸ ν ποικίλον τὸ ν περὶ αὐ τὸ ν
καὶ λαβό ντες αὐ τὸ ν ἔρριψαν εἰς τὸ ν λά κκον ὁ δὲ λά κκος κενό ς ὕ δωρ οὐ κ εἶχεν
ἐκά θισαν δὲ φαγεῖν ἄ ρτον καὶ ἀ ναβλέψαντες τοῖς ὀ φθαλμοῖς εἶδον καὶ ἰδοὺ
ὁ δοιπό ροι ισμαηλῖται ἤ ρχοντο ἐκ γαλααδ καὶ αἱ κά μηλοι αὐ τῶ ν ἔγεμον θυμιαμά των
καὶ ῥ ητίνης καὶ στακτῆ ς ἐπορεύ οντο δὲ καταγαγεῖν εἰς αἴγυπτον
εἶπεν δὲ ιουδας πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ τί χρή σιμον ἐὰ ν ἀ ποκτείνωμεν τὸ ν
ἀ δελφὸ ν ἡ μῶ ν καὶ κρύ ψωμεν τὸ αἷμα αὐ τοῦ
δεῦ τε ἀ ποδώ μεθα αὐ τὸ ν τοῖς ισμαηλίταις τού τοις αἱ δὲ χεῖρες ἡ μῶ ν μὴ ἔστωσαν ἐπ'
αὐ τό ν ὅ τι ἀ δελφὸ ς ἡ μῶ ν καὶ σὰ ρξ ἡ μῶ ν ἐστιν ἤ κουσαν δὲ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ
καὶ παρεπορεύ οντο οἱ ἄ νθρωποι οἱ μαδιηναῖοι οἱ ἔμποροι καὶ ἐξείλκυσαν καὶ
ἀ νεβίβασαν τὸ ν ιωσηφ ἐκ τοῦ λά κκου καὶ ἀ πέδοντο τὸ ν ιωσηφ τοῖς ισμαηλίταις
εἴκοσι χρυσῶ ν καὶ κατή γαγον τὸ ν ιωσηφ εἰς αἴγυπτον
ἀ νέστρεψεν δὲ ρουβην ἐπὶ τὸ ν λά κκον καὶ οὐ χ ὁ ρᾷ τὸ ν ιωσηφ ἐν τῷ λά κκῳ καὶ
διέρρηξεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ
55

καὶ ἀ νέστρεψεν πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶπεν τὸ παιδά ριον οὐ κ ἔστιν ἐγὼ δὲ
ποῦ πορεύ ομαι ἔτι
λαβό ντες δὲ τὸ ν χιτῶ να τοῦ ιωσηφ ἔσφαξαν ἔριφον αἰγῶ ν καὶ ἐμό λυναν τὸ ν χιτῶ να
τῷ αἵματι
καὶ ἀ πέστειλαν τὸ ν χιτῶ να τὸ ν ποικίλον καὶ εἰσή νεγκαν τῷ πατρὶ αὐ τῶ ν καὶ εἶπαν
τοῦ τον εὕ ρομεν ἐπίγνωθι εἰ χιτὼ ν τοῦ υἱοῦ σού ἐστιν ἢ οὔ
καὶ ἐπέγνω αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν χιτὼ ν τοῦ υἱοῦ μού ἐστιν θηρίον πονηρὸ ν κατέφαγεν
αὐ τό ν θηρίον ἥ ρπασεν τὸ ν ιωσηφ
διέρρηξεν δὲ ιακωβ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἐπέθετο σά κκον ἐπὶ τὴ ν ὀ σφὺ ν αὐ τοῦ καὶ
ἐπένθει τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἡ μέρας πολλά ς
συνή χθησαν δὲ πά ντες οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ αἱ θυγατέρες καὶ ἦ λθον παρακαλέσαι
αὐ τό ν καὶ οὐ κ ἤ θελεν παρακαλεῖσθαι λέγων ὅ τι καταβή σομαι πρὸ ς τὸ ν υἱό ν μου
πενθῶ ν εἰς ᾅ δου καὶ ἔκλαυσεν αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
οἱ δὲ μαδιηναῖοι ἀ πέδοντο τὸ ν ιωσηφ εἰς αἴγυπτον τῷ πετεφρη τῷ σπά δοντι
φαραω ἀ ρχιμαγείρῳ
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ κατέβη ιουδας ἀ πὸ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ φίκετο
ἕως πρὸ ς ἄ νθρωπό ν τινα οδολλαμίτην ᾧ ὄ νομα ιρας
καὶ εἶδεν ἐκεῖ ιουδας θυγατέρα ἀ νθρώ που χαναναίου ᾗ ὄ νομα σαυα καὶ ἔλαβεν
αὐ τὴ ν καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τή ν
καὶ συλλαβοῦ σα ἔτεκεν υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ηρ
καὶ συλλαβοῦ σα ἔτι ἔτεκεν υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ αυναν
καὶ προσθεῖσα ἔτι ἔτεκεν υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ σηλωμ αὐ τὴ δὲ ἦ ν ἐν
χασβι ἡ νίκα ἔτεκεν αὐ τού ς
καὶ ἔλαβεν ιουδας γυναῖκα ηρ τῷ πρωτοτό κῳ αὐ τοῦ ᾗ ὄ νομα θαμαρ
ἐγένετο δὲ ηρ πρωτό τοκος ιουδα πονηρὸ ς ἐναντίον κυρίου καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τὸ ν ὁ
θεό ς
εἶπεν δὲ ιουδας τῷ αυναν εἴσελθε πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα τοῦ ἀ δελφοῦ σου καὶ
γά μβρευσαι αὐ τὴ ν καὶ ἀ νά στησον σπέρμα τῷ ἀ δελφῷ σου
γνοὺ ς δὲ αυναν ὅ τι οὐ κ αὐ τῷ ἔσται τὸ σπέρμα ἐγίνετο ὅ ταν εἰσή ρχετο πρὸ ς τὴ ν
γυναῖκα τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἐξέχεεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν τοῦ μὴ δοῦ ναι σπέρμα τῷ ἀ δελφῷ
αὐ τοῦ
πονηρὸ ν δὲ ἐφά νη ἐναντίον τοῦ θεοῦ ὅ τι ἐποίησεν τοῦ το καὶ ἐθανά τωσεν καὶ
τοῦ τον
εἶπεν δὲ ιουδας θαμαρ τῇ νύ μφῃ αὐ τοῦ κά θου χή ρα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς σου ἕως
μέγας γένηται σηλωμ ὁ υἱό ς μου εἶπεν γά ρ μή ποτε ἀ ποθά νῃ καὶ οὗ τος ὥ σπερ οἱ
ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἀ πελθοῦ σα δὲ θαμαρ ἐκά θητο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς
ἐπληθύ νθησαν δὲ αἱ ἡ μέραι καὶ ἀ πέθανεν σαυα ἡ γυνὴ ιουδα καὶ παρακληθεὶς
ιουδας ἀ νέβη ἐπὶ τοὺ ς κείροντας τὰ πρό βατα αὐ τοῦ αὐ τὸ ς καὶ ιρας ὁ ποιμὴ ν αὐ τοῦ
ὁ οδολλαμίτης εἰς θαμνα
καὶ ἀ πηγγέλη θαμαρ τῇ νύ μφῃ αὐ τοῦ λέγοντες ἰδοὺ ὁ πενθερό ς σου ἀ ναβαίνει εἰς
θαμνα κεῖραι τὰ πρό βατα αὐ τοῦ
56

καὶ περιελομένη τὰ ἱμά τια τῆ ς χηρεύ σεως ἀ φ' ἑαυτῆ ς περιεβά λετο θέριστρον καὶ
ἐκαλλωπίσατο καὶ ἐκά θισεν πρὸ ς ταῖς πύ λαις αιναν ἥ ἐστιν ἐν παρό δῳ θαμνα εἶδεν
γὰ ρ ὅ τι μέγας γέγονεν σηλωμ αὐ τὸ ς δὲ οὐ κ ἔδωκεν αὐ τὴ ν αὐ τῷ γυναῖκα
καὶ ἰδὼ ν αὐ τὴ ν ιουδας ἔδοξεν αὐ τὴ ν πό ρνην εἶναι κατεκαλύ ψατο γὰ ρ τὸ πρό σωπον
αὐ τῆ ς καὶ οὐ κ ἐπέγνω αὐ τή ν
ἐξέκλινεν δὲ πρὸ ς αὐ τὴ ν τὴ ν ὁ δὸ ν καὶ εἶπεν αὐ τῇ ἔασό ν με εἰσελθεῖν πρὸ ς σέ οὐ γὰ ρ
ἔγνω ὅ τι ἡ νύ μφη αὐ τοῦ ἐστιν ἡ δὲ εἶπεν τί μοι δώ σεις ἐὰ ν εἰσέλθῃς πρό ς με
ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ σοι ἀ ποστελῶ ἔριφον αἰγῶ ν ἐκ τῶ ν προβά των ἡ δὲ εἶπεν ἐὰ ν δῷ ς
ἀ ρραβῶ να ἕως τοῦ ἀ ποστεῖλαί σε
ὁ δὲ εἶπεν τίνα τὸ ν ἀ ρραβῶ νά σοι δώ σω ἡ δὲ εἶπεν τὸ ν δακτύ λιό ν σου καὶ τὸ ν
ὁ ρμίσκον καὶ τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν ἐν τῇ χειρί σου καὶ ἔδωκεν αὐ τῇ καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς
αὐ τή ν καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἐξ αὐ τοῦ
καὶ ἀ ναστᾶ σα ἀ πῆ λθεν καὶ περιείλατο τὸ θέριστρον ἀ φ' ἑαυτῆ ς καὶ ἐνεδύ σατο τὰ
ἱμά τια τῆ ς χηρεύ σεως αὐ τῆ ς
ἀ πέστειλεν δὲ ιουδας τὸ ν ἔριφον ἐξ αἰγῶ ν ἐν χειρὶ τοῦ ποιμένος αὐ τοῦ τοῦ
οδολλαμίτου κομίσασθαι τὸ ν ἀ ρραβῶ να παρὰ τῆ ς γυναικό ς καὶ οὐ χ εὗ ρεν αὐ τή ν
ἐπηρώ τησεν δὲ τοὺ ς ἄ νδρας τοὺ ς ἐκ τοῦ τό που ποῦ ἐστιν ἡ πό ρνη ἡ γενομένη ἐν
αιναν ἐπὶ τῆ ς ὁ δοῦ καὶ εἶπαν οὐ κ ἦ ν ἐνταῦ θα πό ρνη
καὶ ἀ πεστρά φη πρὸ ς ιουδαν καὶ εἶπεν οὐ χ εὗ ρον καὶ οἱ ἄ νθρωποι οἱ ἐκ τοῦ τό που
λέγουσιν μὴ εἶναι ὧ δε πό ρνην
εἶπεν δὲ ιουδας ἐχέτω αὐ τά ἀ λλὰ μή ποτε καταγελασθῶ μεν ἐγὼ μὲν ἀ πέσταλκα τὸ ν
ἔριφον τοῦ τον σὺ δὲ οὐ χ εὕ ρηκας
ἐγένετο δὲ μετὰ τρίμηνον ἀ πηγγέλη τῷ ιουδα λέγοντες ἐκπεπό ρνευκεν θαμαρ ἡ
νύ μφη σου καὶ ἰδοὺ ἐν γαστρὶ ἔχει ἐκ πορνείας εἶπεν δὲ ιουδας ἐξαγά γετε αὐ τή ν καὶ
κατακαυθή τω
αὐ τὴ δὲ ἀ γομένη ἀ πέστειλεν πρὸ ς τὸ ν πενθερὸ ν αὐ τῆ ς λέγουσα ἐκ τοῦ ἀ νθρώ που
τίνος ταῦ τά ἐστιν ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔχω καὶ εἶπεν ἐπίγνωθι τίνος ὁ δακτύ λιος καὶ ὁ
ὁ ρμίσκος καὶ ἡ ῥ ά βδος αὕ τη
ἐπέγνω δὲ ιουδας καὶ εἶπεν δεδικαίωται θαμαρ ἢ ἐγώ οὗ εἵνεκεν οὐ κ ἔδωκα αὐ τὴ ν
σηλωμ τῷ υἱῷ μου καὶ οὐ προσέθετο ἔτι τοῦ γνῶ ναι αὐ τή ν
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἔτικτεν καὶ τῇ δε ἦ ν δίδυμα ἐν τῇ γαστρὶ αὐ τῆ ς
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τίκτειν αὐ τὴ ν ὁ εἷς προεξή νεγκεν τὴ ν χεῖρα λαβοῦ σα δὲ ἡ μαῖα
ἔδησεν ἐπὶ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ κό κκινον λέγουσα οὗ τος ἐξελεύ σεται πρό τερος
ὡ ς δὲ ἐπισυνή γαγεν τὴ ν χεῖρα καὶ εὐ θὺ ς ἐξῆ λθεν ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἡ δὲ εἶπεν τί
διεκό πη διὰ σὲ φραγμό ς καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ φαρες
καὶ μετὰ τοῦ το ἐξῆ λθεν ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἐφ' ᾧ ἦ ν ἐπὶ τῇ χειρὶ αὐ τοῦ τὸ κό κκινον
καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ζαρα
ιωσηφ δὲ κατή χθη εἰς αἴγυπτον καὶ ἐκτή σατο αὐ τὸ ν πετεφρης ὁ εὐ νοῦ χος φαραω
ἀ ρχιμά γειρος ἀ νὴ ρ αἰγύ πτιος ἐκ χειρὸ ς ισμαηλιτῶ ν οἳ κατή γαγον αὐ τὸ ν ἐκεῖ
καὶ ἦ ν κύ ριος μετὰ ιωσηφ καὶ ἦ ν ἀ νὴ ρ ἐπιτυγχά νων καὶ ἐγένετο ἐν τῷ οἴκῳ παρὰ
τῷ κυρίῳ τῷ αἰγυπτίῳ
57

ᾔ δει δὲ ὁ κύ ριος αὐ τοῦ ὅ τι κύ ριος μετ' αὐ τοῦ καὶ ὅ σα ἂ ν ποιῇ κύ ριος εὐ οδοῖ ἐν ταῖς
χερσὶν αὐ τοῦ
καὶ εὗ ρεν ιωσηφ χά ριν ἐναντίον τοῦ κυρίου αὐ τοῦ εὐ ηρέστει δὲ αὐ τῷ καὶ
κατέστησεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ πά ντα ὅ σα ἦ ν αὐ τῷ ἔδωκεν διὰ χειρὸ ς
ιωσηφ
ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ κατασταθῆ ναι αὐ τὸ ν ἐπὶ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ πά ντα ὅ σα ἦ ν
αὐ τῷ καὶ ηὐ λό γησεν κύ ριος τὸ ν οἶκον τοῦ αἰγυπτίου διὰ ιωσηφ καὶ ἐγενή θη
εὐ λογία κυρίου ἐν πᾶ σιν τοῖς ὑ πά ρχουσιν αὐ τῷ ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τῷ ἀ γρῷ
καὶ ἐπέτρεψεν πά ντα ὅ σα ἦ ν αὐ τῷ εἰς χεῖρας ιωσηφ καὶ οὐ κ ᾔ δει τῶ ν καθ' ἑαυτὸ ν
οὐ δὲν πλὴ ν τοῦ ἄ ρτου οὗ ἤ σθιεν αὐ τό ς καὶ ἦ ν ιωσηφ καλὸ ς τῷ εἴδει καὶ ὡ ραῖος τῇ
ὄ ψει σφό δρα
καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ ἐπέβαλεν ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου αὐ τοῦ τοὺ ς
ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῆ ς ἐπὶ ιωσηφ καὶ εἶπεν κοιμή θητι μετ' ἐμοῦ
ὁ δὲ οὐ κ ἤ θελεν εἶπεν δὲ τῇ γυναικὶ τοῦ κυρίου αὐ τοῦ εἰ ὁ κύ ριό ς μου οὐ γινώ σκει
δι' ἐμὲ οὐ δὲν ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν αὐ τῷ ἔδωκεν εἰς τὰ ς χεῖρά ς
μου
καὶ οὐ χ ὑ περέχει ἐν τῇ οἰκίᾳ ταύ τῃ οὐ θὲν ἐμοῦ οὐ δὲ ὑ πεξῄ ρηται ἀ π' ἐμοῦ οὐ δὲν
πλὴ ν σοῦ διὰ τὸ σὲ γυναῖκα αὐ τοῦ εἶναι καὶ πῶ ς ποιή σω τὸ ῥ ῆ μα τὸ πονηρὸ ν τοῦ το
καὶ ἁ μαρτή σομαι ἐναντίον τοῦ θεοῦ
ἡ νίκα δὲ ἐλά λει τῷ ιωσηφ ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας καὶ οὐ χ ὑ πή κουσεν αὐ τῇ καθεύ δειν
μετ' αὐ τῆ ς τοῦ συγγενέσθαι αὐ τῇ
ἐγένετο δὲ τοιαύ τη τις ἡ μέρα εἰσῆ λθεν ιωσηφ εἰς τὴ ν οἰκίαν ποιεῖν τὰ ἔργα αὐ τοῦ
καὶ οὐ θεὶς ἦ ν τῶ ν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἔσω
καὶ ἐπεσπά σατο αὐ τὸ ν τῶ ν ἱματίων λέγουσα κοιμή θητι μετ' ἐμοῦ καὶ καταλιπὼ ν τὰ
ἱμά τια αὐ τοῦ ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῆ ς ἔφυγεν καὶ ἐξῆ λθεν ἔξω
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδεν ὅ τι κατέλιπεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῆ ς καὶ ἔφυγεν
καὶ ἐξῆ λθεν ἔξω
καὶ ἐκά λεσεν τοὺ ς ὄ ντας ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς λέγουσα ἴδετε εἰσή γαγεν ἡ μῖν
παῖδα εβραῖον ἐμπαίζειν ἡ μῖν εἰσῆ λθεν πρό ς με λέγων κοιμή θητι μετ' ἐμοῦ καὶ
ἐβό ησα φωνῇ μεγά λῃ
ἐν δὲ τῷ ἀ κοῦ σαι αὐ τὸ ν ὅ τι ὕ ψωσα τὴ ν φωνή ν μου καὶ ἐβό ησα καταλιπὼ ν τὰ
ἱμά τια αὐ τοῦ παρ' ἐμοὶ ἔφυγεν καὶ ἐξῆ λθεν ἔξω
καὶ καταλιμπά νει τὰ ἱμά τια παρ' ἑαυτῇ ἕως ἦ λθεν ὁ κύ ριος εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἐλά λησεν αὐ τῷ κατὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα λέγουσα εἰσῆ λθεν πρό ς με ὁ παῖς ὁ
εβραῖος ὃ ν εἰσή γαγες πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἐμπαῖξαί μοι καὶ εἶπέν μοι κοιμηθή σομαι μετὰ σοῦ
ὡ ς δὲ ἤ κουσεν ὅ τι ὕ ψωσα τὴ ν φωνή ν μου καὶ ἐβό ησα κατέλιπεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ
παρ' ἐμοὶ καὶ ἔφυγεν καὶ ἐξῆ λθεν ἔξω
ἐγένετο δὲ ὡ ς ἤ κουσεν ὁ κύ ριος αὐ τοῦ τὰ ῥ ή ματα τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ ὅ σα
ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγουσα οὕ τως ἐποίησέν μοι ὁ παῖς σου καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ
καὶ λαβὼ ν ὁ κύ ριος ιωσηφ ἐνέβαλεν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ὀ χύ ρωμα εἰς τὸ ν τό πον ἐν ᾧ οἱ
δεσμῶ ται τοῦ βασιλέως κατέχονται ἐκεῖ ἐν τῷ ὀ χυρώ ματι
58

καὶ ἦ ν κύ ριος μετὰ ιωσηφ καὶ κατέχεεν αὐ τοῦ ἔλεος καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ χά ριν
ἐναντίον τοῦ ἀ ρχιδεσμοφύ λακος
καὶ ἔδωκεν ὁ ἀ ρχιδεσμοφύ λαξ τὸ δεσμωτή ριον διὰ χειρὸ ς ιωσηφ καὶ πά ντας τοὺ ς
ἀ πηγμένους ὅ σοι ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ καὶ πά ντα ὅ σα ποιοῦ σιν ἐκεῖ
οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ ρχιδεσμοφύ λαξ τοῦ δεσμωτηρίου γινώ σκων δι' αὐ τὸ ν οὐ θέν πά ντα γὰ ρ
ἦ ν διὰ χειρὸ ς ιωσηφ διὰ τὸ τὸ ν κύ ριον μετ' αὐ τοῦ εἶναι καὶ ὅ σα αὐ τὸ ς ἐποίει κύ ριος
εὐ ώ δου ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἥ μαρτεν ὁ ἀ ρχιοινοχό ος τοῦ βασιλέως αἰγύ πτου
καὶ ὁ ἀ ρχισιτοποιὸ ς τῷ κυρίῳ αὐ τῶ ν βασιλεῖ αἰγύ πτου
καὶ ὠ ργίσθη φαραω ἐπὶ τοῖς δυσὶν εὐ νού χοις αὐ τοῦ ἐπὶ τῷ ἀ ρχιοινοχό ῳ καὶ ἐπὶ τῷ
ἀ ρχισιτοποιῷ
καὶ ἔθετο αὐ τοὺ ς ἐν φυλακῇ παρὰ τῷ δεσμοφύ λακι εἰς τὸ δεσμωτή ριον εἰς τὸ ν
τό πον οὗ ιωσηφ ἀ πῆ κτο ἐκεῖ
καὶ συνέστησεν ὁ ἀ ρχιδεσμώ της τῷ ιωσηφ αὐ τού ς καὶ παρέστη αὐ τοῖς ἦ σαν δὲ
ἡ μέρας ἐν τῇ φυλακῇ
καὶ εἶδον ἀ μφό τεροι ἐνύ πνιον ἑκά τερος ἐνύ πνιον ἐν μιᾷ νυκτὶ ὅ ρασις τοῦ ἐνυπνίου
αὐ τοῦ ὁ ἀ ρχιοινοχό ος καὶ ὁ ἀ ρχισιτοποιό ς οἳ ἦ σαν τῷ βασιλεῖ αἰγύ πτου οἱ ὄ ντες ἐν
τῷ δεσμωτηρίῳ
εἰσῆ λθεν δὲ πρὸ ς αὐ τοὺ ς ιωσηφ τὸ πρωὶ καὶ εἶδεν αὐ τού ς καὶ ἦ σαν τεταραγμένοι
καὶ ἠ ρώ τα τοὺ ς εὐ νού χους φαραω οἳ ἦ σαν μετ' αὐ τοῦ ἐν τῇ φυλακῇ παρὰ τῷ κυρίῳ
αὐ τοῦ λέγων τί ὅ τι τὰ πρό σωπα ὑ μῶ ν σκυθρωπὰ σή μερον
οἱ δὲ εἶπαν αὐ τῷ ἐνύ πνιον εἴδομεν καὶ ὁ συγκρίνων οὐ κ ἔστιν αὐ τό εἶπεν δὲ αὐ τοῖς
ιωσηφ οὐ χὶ διὰ τοῦ θεοῦ ἡ διασά φησις αὐ τῶ ν ἐστιν διηγή σασθε οὖ ν μοι
καὶ διηγή σατο ὁ ἀ ρχιοινοχό ος τὸ ἐνύ πνιον αὐ τοῦ τῷ ιωσηφ καὶ εἶπεν ἐν τῷ ὕ πνῳ
μου ἦ ν ἄ μπελος ἐναντίον μου
ἐν δὲ τῇ ἀ μπέλῳ τρεῖς πυθμένες καὶ αὐ τὴ θά λλουσα ἀ νενηνοχυῖα βλαστού ς
πέπειροι οἱ βό τρυες σταφυλῆ ς
καὶ τὸ ποτή ριον φαραω ἐν τῇ χειρί μου καὶ ἔλαβον τὴ ν σταφυλὴ ν καὶ ἐξέθλιψα
αὐ τὴ ν εἰς τὸ ποτή ριον καὶ ἔδωκα τὸ ποτή ριον εἰς τὰ ς χεῖρας φαραω
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιωσηφ τοῦ το ἡ σύ γκρισις αὐ τοῦ οἱ τρεῖς πυθμένες τρεῖς ἡ μέραι εἰσίν
ἔτι τρεῖς ἡ μέραι καὶ μνησθή σεται φαραω τῆ ς ἀ ρχῆ ς σου καὶ ἀ ποκαταστή σει σε ἐπὶ
τὴ ν ἀ ρχιοινοχοΐαν σου καὶ δώ σεις τὸ ποτή ριον φαραω εἰς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ κατὰ τὴ ν
ἀ ρχή ν σου τὴ ν προτέραν ὡ ς ἦ σθα οἰνοχοῶ ν
ἀ λλὰ μνή σθητί μου διὰ σεαυτοῦ ὅ ταν εὖ σοι γένηται καὶ ποιή σεις ἐν ἐμοὶ ἔλεος καὶ
μνησθή σῃ περὶ ἐμοῦ φαραω καὶ ἐξά ξεις με ἐκ τοῦ ὀ χυρώ ματος τού του
ὅ τι κλοπῇ ἐκλά πην ἐκ γῆ ς εβραίων καὶ ὧ δε οὐ κ ἐποίησα οὐ δέν ἀ λλ' ἐνέβαλό ν με εἰς
τὸ ν λά κκον τοῦ τον
καὶ εἶδεν ὁ ἀ ρχισιτοποιὸ ς ὅ τι ὀ ρθῶ ς συνέκρινεν καὶ εἶπεν τῷ ιωσηφ κἀ γὼ εἶδον
ἐνύ πνιον καὶ ὤ |μην τρία κανᾶ χονδριτῶ ν αἴρειν ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς μου
ἐν δὲ τῷ κανῷ τῷ ἐπά νω ἀ πὸ πά ντων τῶ ν γενῶ ν ὧ ν ὁ βασιλεὺ ς φαραω ἐσθίει
ἔργον σιτοποιοῦ καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ κατή σθιεν αὐ τὰ ἀ πὸ τοῦ κανοῦ τοῦ
ἐπά νω τῆ ς κεφαλῆ ς μου
59

ἀ ποκριθεὶς δὲ ιωσηφ εἶπεν αὐ τῷ αὕ τη ἡ σύ γκρισις αὐ τοῦ τὰ τρία κανᾶ τρεῖς ἡ μέραι

εἰσίν
ἔτι τριῶ ν ἡ μερῶ ν ἀ φελεῖ φαραω τὴ ν κεφαλή ν σου ἀ πὸ σοῦ καὶ κρεμά σει σε ἐπὶ
ξύ λου καὶ φά γεται τὰ ὄ ρνεα τοῦ οὐ ρανοῦ τὰ ς σά ρκας σου ἀ πὸ σοῦ
ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ ἡ μέρα γενέσεως ἦ ν φαραω καὶ ἐποίει πό τον πᾶ σι
τοῖς παισὶν αὐ τοῦ καὶ ἐμνή σθη τῆ ς ἀ ρχῆ ς τοῦ ἀ ρχιοινοχό ου καὶ τῆ ς ἀ ρχῆ ς τοῦ
ἀ ρχισιτοποιοῦ ἐν μέσῳ τῶ ν παίδων αὐ τοῦ
καὶ ἀ πεκατέστησεν τὸ ν ἀ ρχιοινοχό ον ἐπὶ τὴ ν ἀ ρχὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν τὸ ποτή ριον
εἰς τὴ ν χεῖρα φαραω
τὸ ν δὲ ἀ ρχισιτοποιὸ ν ἐκρέμασεν καθὰ συνέκρινεν αὐ τοῖς ιωσηφ
οὐ κ ἐμνή σθη δὲ ὁ ἀ ρχιοινοχό ος τοῦ ιωσηφ ἀ λλὰ ἐπελά θετο αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ μετὰ δύ ο ἔτη ἡ μερῶ ν φαραω εἶδεν ἐνύ πνιον ὤ |ετο ἑστά ναι ἐπὶ τοῦ
ποταμοῦ
καὶ ἰδοὺ ὥ σπερ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀ νέβαινον ἑπτὰ βό ες καλαὶ τῷ εἴδει καὶ ἐκλεκταὶ
ταῖς σαρξὶν καὶ ἐβό σκοντο ἐν τῷ ἄ χει
ἄ λλαι δὲ ἑπτὰ βό ες ἀ νέβαινον μετὰ ταύ τας ἐκ τοῦ ποταμοῦ αἰσχραὶ τῷ εἴδει καὶ
λεπταὶ ταῖς σαρξὶν καὶ ἐνέμοντο παρὰ τὰ ς βό ας παρὰ τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ
καὶ κατέφαγον αἱ ἑπτὰ βό ες αἱ αἰσχραὶ καὶ λεπταὶ ταῖς σαρξὶν τὰ ς ἑπτὰ βό ας τὰ ς
καλὰ ς τῷ εἴδει καὶ τὰ ς ἐκλεκτά ς ἠ γέρθη δὲ φαραω
καὶ ἐνυπνιά σθη τὸ δεύ τερον καὶ ἰδοὺ ἑπτὰ στά χυες ἀ νέβαινον ἐν πυθμένι ἑνὶ
ἐκλεκτοὶ καὶ καλοί
ἄ λλοι δὲ ἑπτὰ στά χυες λεπτοὶ καὶ ἀ νεμό φθοροι ἀ νεφύ οντο μετ' αὐ τού ς
καὶ κατέπιον οἱ ἑπτὰ στά χυες οἱ λεπτοὶ καὶ ἀ νεμό φθοροι τοὺ ς ἑπτὰ στά χυας τοὺ ς
ἐκλεκτοὺ ς καὶ τοὺ ς πλή ρεις ἠ γέρθη δὲ φαραω καὶ ἦ ν ἐνύ πνιον
ἐγένετο δὲ πρωὶ καὶ ἐταρά χθη ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ καὶ ἀ ποστείλας ἐκά λεσεν πά ντας τοὺ ς
ἐξηγητὰ ς αἰγύ πτου καὶ πά ντας τοὺ ς σοφοὺ ς αὐ τῆ ς καὶ διηγή σατο αὐ τοῖς φαραω τὸ
ἐνύ πνιον καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ παγγέλλων αὐ τὸ τῷ φαραω
καὶ ἐλά λησεν ὁ ἀ ρχιοινοχό ος πρὸ ς φαραω λέγων τὴ ν ἁ μαρτίαν μου ἀ ναμιμνῄ σκω
σή μερον
φαραω ὠ ργίσθη τοῖς παισὶν αὐ τοῦ καὶ ἔθετο ἡ μᾶ ς ἐν φυλακῇ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ
ἀ ρχιμαγείρου ἐμέ τε καὶ τὸ ν ἀ ρχισιτοποιό ν
καὶ εἴδομεν ἐνύ πνιον ἐν νυκτὶ μιᾷ ἐγώ τε καὶ αὐ τό ς ἕκαστος κατὰ τὸ αὑ τοῦ
ἐνύ πνιον εἴδομεν
ἦ ν δὲ ἐκεῖ μεθ' ἡ μῶ ν νεανίσκος παῖς εβραῖος τοῦ ἀ ρχιμαγείρου καὶ διηγησά μεθα
αὐ τῷ καὶ συνέκρινεν ἡ μῖν
ἐγενή θη δὲ καθὼ ς συνέκρινεν ἡ μῖν οὕ τως καὶ συνέβη ἐμέ τε ἀ ποκατασταθῆ ναι ἐπὶ
τὴ ν ἀ ρχή ν μου ἐκεῖνον δὲ κρεμασθῆ ναι
ἀ ποστείλας δὲ φαραω ἐκά λεσεν τὸ ν ιωσηφ καὶ ἐξή γαγον αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ ὀ χυρώ ματος
καὶ ἐξύ ρησαν αὐ τὸ ν καὶ ἤ λλαξαν τὴ ν στολὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἦ λθεν πρὸ ς φαραω
εἶπεν δὲ φαραω τῷ ιωσηφ ἐνύ πνιον ἑώ ρακα καὶ ὁ συγκρίνων οὐ κ ἔστιν αὐ τό ἐγὼ
δὲ ἀ κή κοα περὶ σοῦ λεγό ντων ἀ κού σαντά σε ἐνύ πνια συγκρῖναι αὐ τά
60

ἀ ποκριθεὶς δὲ ιωσηφ τῷ φαραω εἶπεν ἄ νευ τοῦ θεοῦ οὐ κ ἀ ποκριθή σεται τὸ

σωτή ριον φαραω
ἐλά λησεν δὲ φαραω τῷ ιωσηφ λέγων ἐν τῷ ὕ πνῳ μου ὤ |μην ἑστά ναι παρὰ τὸ
χεῖλος τοῦ ποταμοῦ
καὶ ὥ σπερ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀ νέβαινον ἑπτὰ βό ες καλαὶ τῷ εἴδει καὶ ἐκλεκταὶ ταῖς
σαρξὶν καὶ ἐνέμοντο ἐν τῷ ἄ χει
καὶ ἰδοὺ ἑπτὰ βό ες ἕτεραι ἀ νέβαινον ὀ πίσω αὐ τῶ ν ἐκ τοῦ ποταμοῦ πονηραὶ καὶ
αἰσχραὶ τῷ εἴδει καὶ λεπταὶ ταῖς σαρξίν οἵας οὐ κ εἶδον τοιαύ τας ἐν ὅ λῃ γῇ αἰγύ πτῳ
αἰσχροτέρας
καὶ κατέφαγον αἱ ἑπτὰ βό ες αἱ αἰσχραὶ καὶ λεπταὶ τὰ ς ἑπτὰ βό ας τὰ ς πρώ τας τὰ ς
καλὰ ς καὶ ἐκλεκτά ς
καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὰ ς κοιλίας αὐ τῶ ν καὶ οὐ διά δηλοι ἐγένοντο ὅ τι εἰσῆ λθον εἰς τὰ ς
κοιλίας αὐ τῶ ν καὶ αἱ ὄ ψεις αὐ τῶ ν αἰσχραὶ καθὰ καὶ τὴ ν ἀ ρχή ν ἐξεγερθεὶς δὲ
ἐκοιμή θην
καὶ εἶδον πά λιν ἐν τῷ ὕ πνῳ μου καὶ ὥ σπερ ἑπτὰ στά χυες ἀ νέβαινον ἐν πυθμένι ἑνὶ
πλή ρεις καὶ καλοί
ἄ λλοι δὲ ἑπτὰ στά χυες λεπτοὶ καὶ ἀ νεμό φθοροι ἀ νεφύ οντο ἐχό μενοι αὐ τῶ ν
καὶ κατέπιον οἱ ἑπτὰ στά χυες οἱ λεπτοὶ καὶ ἀ νεμό φθοροι τοὺ ς ἑπτὰ στά χυας τοὺ ς
καλοὺ ς καὶ τοὺ ς πλή ρεις εἶπα οὖ ν τοῖς ἐξηγηταῖς καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ παγγέλλων μοι
καὶ εἶπεν ιωσηφ τῷ φαραω τὸ ἐνύ πνιον φαραω ἕν ἐστιν ὅ σα ὁ θεὸ ς ποιεῖ ἔδειξεν τῷ
φαραω
αἱ ἑπτὰ βό ες αἱ καλαὶ ἑπτὰ ἔτη ἐστίν καὶ οἱ ἑπτὰ στά χυες οἱ καλοὶ ἑπτὰ ἔτη ἐστίν τὸ
ἐνύ πνιον φαραω ἕν ἐστιν
καὶ αἱ ἑπτὰ βό ες αἱ λεπταὶ αἱ ἀ ναβαίνουσαι ὀ πίσω αὐ τῶ ν ἑπτὰ ἔτη ἐστίν καὶ οἱ ἑπτὰ
στά χυες οἱ λεπτοὶ καὶ ἀ νεμό φθοροι ἔσονται ἑπτὰ ἔτη λιμοῦ
τὸ δὲ ῥ ῆ μα ὃ εἴρηκα φαραω ὅ σα ὁ θεὸ ς ποιεῖ ἔδειξεν τῷ φαραω
ἰδοὺ ἑπτὰ ἔτη ἔρχεται εὐ θηνία πολλὴ ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτῳ
ἥ ξει δὲ ἑπτὰ ἔτη λιμοῦ μετὰ ταῦ τα καὶ ἐπιλή σονται τῆ ς πλησμονῆ ς ἐν ὅ λῃ γῇ
αἰγύ πτῳ καὶ ἀ ναλώ σει ὁ λιμὸ ς τὴ ν γῆ ν
καὶ οὐ κ ἐπιγνωσθή σεται ἡ εὐ θηνία ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἀ πὸ τοῦ λιμοῦ τοῦ ἐσομένου μετὰ
ταῦ τα ἰσχυρὸ ς γὰ ρ ἔσται σφό δρα
περὶ δὲ τοῦ δευτερῶ σαι τὸ ἐνύ πνιον φαραω δίς ὅ τι ἀ ληθὲς ἔσται τὸ ῥ ῆ μα τὸ παρὰ
τοῦ θεοῦ καὶ ταχυνεῖ ὁ θεὸ ς τοῦ ποιῆ σαι αὐ τό
νῦ ν οὖ ν σκέψαι ἄ νθρωπον φρό νιμον καὶ συνετὸ ν καὶ κατά στησον αὐ τὸ ν ἐπὶ γῆ ς
αἰγύ πτου
καὶ ποιησά τω φαραω καὶ καταστησά τω τοπά ρχας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ
ἀ ποπεμπτωσά τωσαν πά ντα τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς αἰγύ πτου τῶ ν ἑπτὰ ἐτῶ ν τῆ ς
εὐ θηνίας
καὶ συναγαγέτωσαν πά ντα τὰ βρώ ματα τῶ ν ἑπτὰ ἐτῶ ν τῶ ν ἐρχομένων τῶ ν καλῶ ν
τού των καὶ συναχθή τω ὁ σῖτος ὑ πὸ χεῖρα φαραω βρώ ματα ἐν ταῖς πό λεσιν
φυλαχθή τω
61

καὶ ἔσται τὰ βρώ ματα πεφυλαγμένα τῇ γῇ εἰς τὰ ἑπτὰ ἔτη τοῦ λιμοῦ ἃ ἔσονται ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ καὶ οὐ κ ἐκτριβή σεται ἡ γῆ ἐν τῷ λιμῷ
ἤ ρεσεν δὲ τὰ ῥ ή ματα ἐναντίον φαραω καὶ ἐναντίον πά ντων τῶ ν παίδων αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν φαραω πᾶ σιν τοῖς παισὶν αὐ τοῦ μὴ εὑ ρή σομεν ἄ νθρωπον τοιοῦ τον ὃ ς ἔχει
πνεῦ μα θεοῦ ἐν αὐ τῷ
εἶπεν δὲ φαραω τῷ ιωσηφ ἐπειδὴ ἔδειξεν ὁ θεό ς σοι πά ντα ταῦ τα οὐ κ ἔστιν
ἄ νθρωπος φρονιμώ τερος καὶ συνετώ τερό ς σου
σὺ ἔσῃ ἐπὶ τῷ οἴκῳ μου καὶ ἐπὶ τῷ στό ματί σου ὑ πακού σεται πᾶ ς ὁ λαό ς μου πλὴ ν
τὸ ν θρό νον ὑ περέξω σου ἐγώ
εἶπεν δὲ φαραω τῷ ιωσηφ ἰδοὺ καθίστημί σε σή μερον ἐπὶ πά σης γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ περιελό μενος φαραω τὸ ν δακτύ λιον ἀ πὸ τῆ ς χειρὸ ς αὐ τοῦ περιέθηκεν αὐ τὸ ν ἐπὶ
τὴ ν χεῖρα ιωσηφ καὶ ἐνέδυσεν αὐ τὸ ν στολὴ ν βυσσίνην καὶ περιέθηκεν κλοιὸ ν
χρυσοῦ ν περὶ τὸ ν τρά χηλον αὐ τοῦ
καὶ ἀ νεβίβασεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ἅ ρμα τὸ δεύ τερον τῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐκή ρυξεν ἔμπροσθεν
αὐ τοῦ κῆ ρυξ καὶ κατέστησεν αὐ τὸ ν ἐφ' ὅ λης γῆ ς αἰγύ πτου
εἶπεν δὲ φαραω τῷ ιωσηφ ἐγὼ φαραω ἄ νευ σοῦ οὐ κ ἐξαρεῖ οὐ θεὶς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ
ἐπὶ πά σῃ γῇ αἰγύ πτου
καὶ ἐκά λεσεν φαραω τὸ ὄ νομα ιωσηφ ψονθομφανηχ καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ τὴ ν ασεννεθ
θυγατέρα πετεφρη ἱερέως ἡ λίου πό λεως αὐ τῷ γυναῖκα
ιωσηφ δὲ ἦ ν ἐτῶ ν τριά κοντα ὅ τε ἔστη ἐναντίον φαραω βασιλέως αἰγύ πτου ἐξῆ λθεν
δὲ ιωσηφ ἐκ προσώ που φαραω καὶ διῆ λθεν πᾶ σαν γῆ ν αἰγύ πτου
καὶ ἐποίησεν ἡ γῆ ἐν τοῖς ἑπτὰ ἔτεσιν τῆ ς εὐ θηνίας δρά γματα
καὶ συνή γαγεν πά ντα τὰ βρώ ματα τῶ ν ἑπτὰ ἐτῶ ν ἐν οἷς ἦ ν ἡ εὐ θηνία ἐν γῇ
αἰγύ πτου καὶ ἔθηκεν τὰ βρώ ματα ἐν ταῖς πό λεσιν βρώ ματα τῶ ν πεδίων τῆ ς πό λεως
τῶ ν κύ κλῳ αὐ τῆ ς ἔθηκεν ἐν αὐ τῇ
καὶ συνή γαγεν ιωσηφ σῖτον ὡ σεὶ τὴ ν ἄ μμον τῆ ς θαλά σσης πολὺ ν σφό δρα ἕως οὐ κ
ἠ δύ ναντο ἀ ριθμῆ σαι οὐ γὰ ρ ἦ ν ἀ ριθμό ς
τῷ δὲ ιωσηφ ἐγένοντο υἱοὶ δύ ο πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὰ ἑπτὰ ἔτη τοῦ λιμοῦ οὓ ς ἔτεκεν
αὐ τῷ ασεννεθ θυγά τηρ πετεφρη ἱερέως ἡ λίου πό λεως
ἐκά λεσεν δὲ ιωσηφ τὸ ὄ νομα τοῦ πρωτοτό κου μανασση ὅ τι ἐπιλαθέσθαι με
ἐποίησεν ὁ θεὸ ς πά ντων τῶ ν πό νων μου καὶ πά ντων τῶ ν τοῦ πατρό ς μου
τὸ δὲ ὄ νομα τοῦ δευτέρου ἐκά λεσεν εφραιμ ὅ τι ηὔ ξησέν με ὁ θεὸ ς ἐν γῇ
ταπεινώ σεώ ς μου
παρῆ λθον δὲ τὰ ἑπτὰ ἔτη τῆ ς εὐ θηνίας ἃ ἐγένοντο ἐν γῇ αἰγύ πτῳ
καὶ ἤ ρξαντο τὰ ἑπτὰ ἔτη τοῦ λιμοῦ ἔρχεσθαι καθὰ εἶπεν ιωσηφ καὶ ἐγένετο λιμὸ ς ἐν
πά σῃ τῇ γῇ ἐν δὲ πά σῃ γῇ αἰγύ πτου ἦ σαν ἄ ρτοι
καὶ ἐπείνασεν πᾶ σα ἡ γῆ αἰγύ πτου ἐκέκραξεν δὲ ὁ λαὸ ς πρὸ ς φαραω περὶ ἄ ρτων
εἶπεν δὲ φαραω πᾶ σι τοῖς αἰγυπτίοις πορεύ εσθε πρὸ ς ιωσηφ καὶ ὃ ἐὰ ν εἴπῃ ὑ μῖν
ποιή σατε
καὶ ὁ λιμὸ ς ἦ ν ἐπὶ προσώ που πά σης τῆ ς γῆ ς ἀ νέῳ ξεν δὲ ιωσηφ πά ντας τοὺ ς
σιτοβολῶ νας καὶ ἐπώ λει πᾶ σι τοῖς αἰγυπτίοις
62

καὶ πᾶ σαι αἱ χῶ ραι ἦ λθον εἰς αἴγυπτον ἀ γορά ζειν πρὸ ς ιωσηφ ἐπεκρά τησεν γὰ ρ ὁ
λιμὸ ς ἐν πά σῃ τῇ γῇ
ἰδὼ ν δὲ ιακωβ ὅ τι ἔστιν πρᾶ σις ἐν αἰγύ πτῳ εἶπεν τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἵνα τί ῥ ᾳ θυμεῖτε
ἰδοὺ ἀ κή κοα ὅ τι ἔστιν σῖτος ἐν αἰγύ πτῳ κατά βητε ἐκεῖ καὶ πρίασθε ἡ μῖν μικρὰ
βρώ ματα ἵνα ζῶ μεν καὶ μὴ ἀ ποθά νωμεν
κατέβησαν δὲ οἱ ἀ δελφοὶ ιωσηφ οἱ δέκα πρίασθαι σῖτον ἐξ αἰγύ πτου
τὸ ν δὲ βενιαμιν τὸ ν ἀ δελφὸ ν ιωσηφ οὐ κ ἀ πέστειλεν μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ εἶπεν
γά ρ μή ποτε συμβῇ αὐ τῷ μαλακία
ἦ λθον δὲ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ γορά ζειν μετὰ τῶ ν ἐρχομένων ἦ ν γὰ ρ ὁ λιμὸ ς ἐν γῇ χανααν
ιωσηφ δὲ ἦ ν ἄ ρχων τῆ ς γῆ ς οὗ τος ἐπώ λει παντὶ τῷ λαῷ τῆ ς γῆ ς ἐλθό ντες δὲ οἱ
ἀ δελφοὶ ιωσηφ προσεκύ νησαν αὐ τῷ ἐπὶ πρό σωπον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἰδὼ ν δὲ ιωσηφ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐπέγνω καὶ ἠ λλοτριοῦ το ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ
ἐλά λησεν αὐ τοῖς σκληρὰ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς πό θεν ἥ κατε οἱ δὲ εἶπαν ἐκ γῆ ς χανααν
ἀ γορά σαι βρώ ματα
ἐπέγνω δὲ ιωσηφ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ αὐ τοὶ δὲ οὐ κ ἐπέγνωσαν αὐ τό ν
καὶ ἐμνή σθη ιωσηφ τῶ ν ἐνυπνίων ὧ ν εἶδεν αὐ τό ς καὶ εἶπεν αὐ τοῖς κατά σκοποί ἐστε
κατανοῆ σαι τὰ ἴχνη τῆ ς χώ ρας ἥ κατε
οἱ δὲ εἶπαν οὐ χί κύ ριε οἱ παῖδές σου ἤ λθομεν πρίασθαι βρώ ματα
πά ντες ἐσμὲν υἱοὶ ἑνὸ ς ἀ νθρώ που εἰρηνικοί ἐσμεν οὐ κ εἰσὶν οἱ παῖδές σου
κατά σκοποι
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς οὐ χί ἀ λλὰ τὰ ἴχνη τῆ ς γῆ ς ἤ λθατε ἰδεῖν
οἱ δὲ εἶπαν δώ δεκά ἐσμεν οἱ παῖδές σου ἀ δελφοὶ ἐν γῇ χανααν καὶ ἰδοὺ ὁ νεώ τερος
μετὰ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν σή μερον ὁ δὲ ἕτερος οὐ χ ὑ πά ρχει
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ιωσηφ τοῦ τό ἐστιν ὃ εἴρηκα ὑ μῖν λέγων ὅ τι κατά σκοποί ἐστε
ἐν τού τῳ φανεῖσθε νὴ τὴ ν ὑ γίειαν φαραω οὐ μὴ ἐξέλθητε ἐντεῦ θεν ἐὰ ν μὴ ὁ
ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν ὁ νεώ τερος ἔλθῃ ὧ δε
ἀ ποστείλατε ἐξ ὑ μῶ ν ἕνα καὶ λά βετε τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὑ μῶ ν ὑ μεῖς δὲ ἀ πά χθητε ἕως τοῦ
φανερὰ γενέσθαι τὰ ῥ ή ματα ὑ μῶ ν εἰ ἀ ληθεύ ετε ἢ οὔ εἰ δὲ μή νὴ τὴ ν ὑ γίειαν φαραω
ἦ μὴ ν κατά σκοποί ἐστε
καὶ ἔθετο αὐ τοὺ ς ἐν φυλακῇ ἡ μέρας τρεῖς
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ τοῦ το ποιή σατε καὶ ζή σεσθε τὸ ν θεὸ ν γὰ ρ ἐγὼ
φοβοῦ μαι
εἰ εἰρηνικοί ἐστε ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν εἷς κατασχεθή τω ἐν τῇ φυλακῇ αὐ τοὶ δὲ βαδίσατε
καὶ ἀ παγά γετε τὸ ν ἀ γορασμὸ ν τῆ ς σιτοδοσίας ὑ μῶ ν
καὶ τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὑ μῶ ν τὸ ν νεώ τερον ἀ γά γετε πρό ς με καὶ πιστευθή σονται τὰ
ῥ ή ματα ὑ μῶ ν εἰ δὲ μή ἀ ποθανεῖσθε ἐποίησαν δὲ οὕ τως
καὶ εἶπεν ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ ναί ἐν ἁ μαρτίᾳ γά ρ ἐσμεν περὶ τοῦ
ἀ δελφοῦ ἡ μῶ ν ὅ τι ὑ περείδομεν τὴ ν θλῖψιν τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ὅ τε κατεδέετο ἡ μῶ ν
καὶ οὐ κ εἰσηκού σαμεν αὐ τοῦ ἕνεκεν τού του ἐπῆ λθεν ἐφ' ἡ μᾶ ς ἡ θλῖψις αὕ τη
ἀ ποκριθεὶς δὲ ρουβην εἶπεν αὐ τοῖς οὐ κ ἐλά λησα ὑ μῖν λέγων μὴ ἀ δική σητε τὸ
παιδά ριον καὶ οὐ κ εἰσηκού σατέ μου καὶ ἰδοὺ τὸ αἷμα αὐ τοῦ ἐκζητεῖται
αὐ τοὶ δὲ οὐ κ ᾔ δεισαν ὅ τι ἀ κού ει ιωσηφ ὁ γὰ ρ ἑρμηνευτὴ ς ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν ἦ ν
63

ἀ ποστραφεὶς δὲ ἀ π' αὐ τῶ ν ἔκλαυσεν ιωσηφ καὶ πά λιν προσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ
εἶπεν αὐ τοῖς καὶ ἔλαβεν τὸ ν συμεων ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐναντίον αὐ τῶ ν
ἐνετείλατο δὲ ιωσηφ ἐμπλῆ σαι τὰ ἀ γγεῖα αὐ τῶ ν σίτου καὶ ἀ ποδοῦ ναι τὸ ἀ ργύ ριον
ἑκά στου εἰς τὸ ν σά κκον αὐ τοῦ καὶ δοῦ ναι αὐ τοῖς ἐπισιτισμὸ ν εἰς τὴ ν ὁ δό ν καὶ
ἐγενή θη αὐ τοῖς οὕ τως
καὶ ἐπιθέντες τὸ ν σῖτον ἐπὶ τοὺ ς ὄ νους αὐ τῶ ν ἀ πῆ λθον ἐκεῖθεν
λύ σας δὲ εἷς τὸ ν μά ρσιππον αὐ τοῦ δοῦ ναι χορτά σματα τοῖς ὄ νοις αὐ τοῦ οὗ
κατέλυσαν εἶδεν τὸ ν δεσμὸ ν τοῦ ἀ ργυρίου αὐ τοῦ καὶ ἦ ν ἐπά νω τοῦ στό ματος τοῦ
μαρσίππου
καὶ εἶπεν τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ ἀ πεδό θη μοι τὸ ἀ ργύ ριον καὶ ἰδοὺ τοῦ το ἐν τῷ
μαρσίππῳ μου καὶ ἐξέστη ἡ καρδία αὐ τῶ ν καὶ ἐταρά χθησαν πρὸ ς ἀ λλή λους
λέγοντες τί τοῦ το ἐποίησεν ὁ θεὸ ς ἡ μῖν
ἦ λθον δὲ πρὸ ς ιακωβ τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν εἰς γῆ ν χανααν καὶ ἀ πή γγειλαν αὐ τῷ
πά ντα τὰ συμβά ντα αὐ τοῖς λέγοντες
λελά ληκεν ὁ ἄ νθρωπος ὁ κύ ριος τῆ ς γῆ ς πρὸ ς ἡ μᾶ ς σκληρὰ καὶ ἔθετο ἡ μᾶ ς ἐν
φυλακῇ ὡ ς κατασκοπεύ οντας τὴ ν γῆ ν
εἴπαμεν δὲ αὐ τῷ εἰρηνικοί ἐσμεν οὔ κ ἐσμεν κατά σκοποι
δώ δεκα ἀ δελφοί ἐσμεν υἱοὶ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν ὁ εἷς οὐ χ ὑ πά ρχει ὁ δὲ μικρό τερος
μετὰ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν σή μερον ἐν γῇ χανααν
εἶπεν δὲ ἡ μῖν ὁ ἄ νθρωπος ὁ κύ ριος τῆ ς γῆ ς ἐν τού τῳ γνώ σομαι ὅ τι εἰρηνικοί ἐστε
ἀ δελφὸ ν ἕνα ἄ φετε ὧ δε μετ' ἐμοῦ τὸ ν δὲ ἀ γορασμὸ ν τῆ ς σιτοδοσίας τοῦ οἴκου
ὑ μῶ ν λαβό ντες ἀ πέλθατε
καὶ ἀ γά γετε πρό ς με τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὑ μῶ ν τὸ ν νεώ τερον καὶ γνώ σομαι ὅ τι οὐ
κατά σκοποί ἐστε ἀ λλ' ὅ τι εἰρηνικοί ἐστε καὶ τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὑ μῶ ν ἀ ποδώ σω ὑ μῖν καὶ
τῇ γῇ ἐμπορεύ εσθε
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ κατακενοῦ ν αὐ τοὺ ς τοὺ ς σά κκους αὐ τῶ ν καὶ ἦ ν ἑκά στου ὁ δεσμὸ ς
τοῦ ἀ ργυρίου ἐν τῷ σά κκῳ αὐ τῶ ν καὶ εἶδον τοὺ ς δεσμοὺ ς τοῦ ἀ ργυρίου αὐ τῶ ν
αὐ τοὶ καὶ ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν καὶ ἐφοβή θησαν
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ιακωβ ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν ἐμὲ ἠ τεκνώ σατε ιωσηφ οὐ κ ἔστιν συμεων
οὐ κ ἔστιν καὶ τὸ ν βενιαμιν λή μψεσθε ἐπ' ἐμὲ ἐγένετο πά ντα ταῦ τα
εἶπεν δὲ ρουβην τῷ πατρὶ αὐ τοῦ λέγων τοὺ ς δύ ο υἱού ς μου ἀ πό κτεινον ἐὰ ν μὴ
ἀ γά γω αὐ τὸ ν πρὸ ς σέ δὸ ς αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν χεῖρά μου κἀ γὼ ἀ νά ξω αὐ τὸ ν πρὸ ς σέ
ὁ δὲ εἶπεν οὐ καταβή σεται ὁ υἱό ς μου μεθ' ὑ μῶ ν ὅ τι ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἀ πέθανεν καὶ
αὐ τὸ ς μό νος καταλέλειπται καὶ συμβή σεται αὐ τὸ ν μαλακισθῆ ναι ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ ἂ ν
πορεύ ησθε καὶ κατά ξετέ μου τὸ γῆ ρας μετὰ λύ πης εἰς ᾅ δου
ὁ δὲ λιμὸ ς ἐνίσχυσεν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα συνετέλεσαν καταφαγεῖν τὸ ν σῖτον ὃ ν ἤ νεγκαν ἐξ αἰγύ πτου καὶ
εἶπεν αὐ τοῖς ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν πά λιν πορευθέντες πρίασθε ἡ μῖν μικρὰ βρώ ματα
εἶπεν δὲ αὐ τῷ ιουδας λέγων διαμαρτυρίᾳ διαμεμαρτύ ρηται ἡ μῖν ὁ ἄ νθρωπος λέγων
οὐ κ ὄ ψεσθε τὸ πρό σωπό ν μου ἐὰ ν μὴ ὁ ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν ὁ νεώ τερος μεθ' ὑ μῶ ν ᾖ
εἰ μὲν οὖ ν ἀ ποστέλλεις τὸ ν ἀ δελφὸ ν ἡ μῶ ν μεθ' ἡ μῶ ν καταβησό μεθα καὶ
ἀ γορά σωμέν σοι βρώ ματα
64

εἰ δὲ μὴ ἀ ποστέλλεις τὸ ν ἀ δελφὸ ν ἡ μῶ ν μεθ' ἡ μῶ ν οὐ πορευσό μεθα ὁ γὰ ρ

ἄ νθρωπος εἶπεν ἡ μῖν λέγων οὐ κ ὄ ψεσθέ μου τὸ πρό σωπον ἐὰ ν μὴ ὁ ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν
ὁ νεώ τερος μεθ' ὑ μῶ ν ᾖ
εἶπεν δὲ ισραηλ τί ἐκακοποιή σατέ με ἀ ναγγείλαντες τῷ ἀ νθρώ πῳ εἰ ἔστιν ὑ μῖν
ἀ δελφό ς
οἱ δὲ εἶπαν ἐρωτῶ ν ἐπηρώ τησεν ἡ μᾶ ς ὁ ἄ νθρωπος καὶ τὴ ν γενεὰ ν ἡ μῶ ν λέγων εἰ ἔτι
ὁ πατὴ ρ ὑ μῶ ν ζῇ εἰ ἔστιν ὑ μῖν ἀ δελφό ς καὶ ἀ πηγγείλαμεν αὐ τῷ κατὰ τὴ ν
ἐπερώ τησιν ταύ την μὴ ᾔ δειμεν εἰ ἐρεῖ ἡ μῖν ἀ γά γετε τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὑ μῶ ν
εἶπεν δὲ ιουδας πρὸ ς ισραηλ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ ἀ πό στειλον τὸ παιδά ριον μετ' ἐμοῦ
καὶ ἀ ναστά ντες πορευσό μεθα ἵνα ζῶ μεν καὶ μὴ ἀ ποθά νωμεν καὶ ἡ μεῖς καὶ σὺ καὶ ἡ
ἀ ποσκευὴ ἡ μῶ ν
ἐγὼ δὲ ἐκδέχομαι αὐ τό ν ἐκ χειρό ς μου ζή τησον αὐ τό ν ἐὰ ν μὴ ἀ γά γω αὐ τὸ ν πρὸ ς σὲ
καὶ στή σω αὐ τὸ ν ἐναντίον σου ἡ μαρτηκὼ ς ἔσομαι πρὸ ς σὲ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
εἰ μὴ γὰ ρ ἐβραδύ ναμεν ἤ δη ἂ ν ὑ πεστρέψαμεν δίς
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ισραηλ ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν εἰ οὕ τως ἐστίν τοῦ το ποιή σατε λά βετε ἀ πὸ
τῶ ν καρπῶ ν τῆ ς γῆ ς ἐν τοῖς ἀ γγείοις ὑ μῶ ν καὶ καταγά γετε τῷ ἀ νθρώ πῳ δῶ ρα τῆ ς
ῥ ητίνης καὶ τοῦ μέλιτος θυμίαμα καὶ στακτὴ ν καὶ τερέμινθον καὶ κά ρυα
καὶ τὸ ἀ ργύ ριον δισσὸ ν λά βετε ἐν ταῖς χερσὶν ὑ μῶ ν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ ἀ ποστραφὲν ἐν
τοῖς μαρσίπποις ὑ μῶ ν ἀ ποστρέψατε μεθ' ὑ μῶ ν μή ποτε ἀ γνό ημά ἐστιν
καὶ τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὑ μῶ ν λά βετε καὶ ἀ ναστά ντες κατά βητε πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον
ὁ δὲ θεό ς μου δῴ η ὑ μῖν χά ριν ἐναντίον τοῦ ἀ νθρώ που καὶ ἀ ποστείλαι τὸ ν ἀ δελφὸ ν
ὑ μῶ ν τὸ ν ἕνα καὶ τὸ ν βενιαμιν ἐγὼ μὲν γά ρ καθὰ ἠ τέκνωμαι ἠ τέκνωμαι
λαβό ντες δὲ οἱ ἄ νδρες τὰ δῶ ρα ταῦ τα καὶ τὸ ἀ ργύ ριον διπλοῦ ν ἔλαβον ἐν ταῖς
χερσὶν αὐ τῶ ν καὶ τὸ ν βενιαμιν καὶ ἀ ναστά ντες κατέβησαν εἰς αἴγυπτον καὶ
ἔστησαν ἐναντίον ιωσηφ
εἶδεν δὲ ιωσηφ αὐ τοὺ ς καὶ τὸ ν βενιαμιν τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν ὁ μομή τριον καὶ
εἶπεν τῷ ἐπὶ τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ εἰσά γαγε τοὺ ς ἀ νθρώ πους εἰς τὴ ν οἰκίαν καὶ σφά ξον
θύ ματα καὶ ἑτοίμασον μετ' ἐμοῦ γὰ ρ φά γονται οἱ ἄ νθρωποι ἄ ρτους τὴ ν μεσημβρίαν
ἐποίησεν δὲ ὁ ἄ νθρωπος καθὰ εἶπεν ιωσηφ καὶ εἰσή γαγεν τοὺ ς ἀ νθρώ πους εἰς τὸ ν
οἶκον ιωσηφ
ἰδό ντες δὲ οἱ ἄ νθρωποι ὅ τι εἰσή χθησαν εἰς τὸ ν οἶκον ιωσηφ εἶπαν διὰ τὸ ἀ ργύ ριον
τὸ ἀ ποστραφὲν ἐν τοῖς μαρσίπποις ἡ μῶ ν τὴ ν ἀ ρχὴ ν ἡ μεῖς εἰσαγό μεθα τοῦ
συκοφαντῆ σαι ἡ μᾶ ς καὶ ἐπιθέσθαι ἡ μῖν τοῦ λαβεῖν ἡ μᾶ ς εἰς παῖδας καὶ τοὺ ς ὄ νους
ἡ μῶ ν
προσελθό ντες δὲ πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον τὸ ν ἐπὶ τοῦ οἴκου ιωσηφ ἐλά λησαν αὐ τῷ ἐν
τῷ πυλῶ νι τοῦ οἴκου
λέγοντες δεό μεθα κύ ριε κατέβημεν τὴ ν ἀ ρχὴ ν πρίασθαι βρώ ματα
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἤ λθομεν εἰς τὸ καταλῦ σαι καὶ ἠ νοίξαμεν τοὺ ς μαρσίππους ἡ μῶ ν
καὶ τό δε τὸ ἀ ργύ ριον ἑκά στου ἐν τῷ μαρσίππῳ αὐ τοῦ τὸ ἀ ργύ ριον ἡ μῶ ν ἐν σταθμῷ
ἀ πεστρέψαμεν νῦ ν ἐν ταῖς χερσὶν ἡ μῶ ν
καὶ ἀ ργύ ριον ἕτερον ἠ νέγκαμεν μεθ' ἑαυτῶ ν ἀ γορά σαι βρώ ματα οὐ κ οἴδαμεν τίς
ἐνέβαλεν τὸ ἀ ργύ ριον εἰς τοὺ ς μαρσίππους ἡ μῶ ν
65

εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ἵλεως ὑ μῖν μὴ φοβεῖσθε ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν καὶ ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν

ἔδωκεν ὑ μῖν θησαυροὺ ς ἐν τοῖς μαρσίπποις ὑ μῶ ν τὸ δὲ ἀ ργύ ριον ὑ μῶ ν εὐ δοκιμοῦ ν
ἀ πέχω καὶ ἐξή γαγεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς τὸ ν συμεων
καὶ ἤ νεγκεν ὕ δωρ νίψαι τοὺ ς πό δας αὐ τῶ ν καὶ ἔδωκεν χορτά σματα τοῖς ὄ νοις
αὐ τῶ ν
ἡ τοίμασαν δὲ τὰ δῶ ρα ἕως τοῦ ἐλθεῖν ιωσηφ μεσημβρίας ἤ κουσαν γὰ ρ ὅ τι ἐκεῖ
μέλλει ἀ ριστᾶ ν
εἰσῆ λθεν δὲ ιωσηφ εἰς τὴ ν οἰκίαν καὶ προσή νεγκαν αὐ τῷ τὰ δῶ ρα ἃ εἶχον ἐν ταῖς
χερσὶν αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν οἶκον καὶ προσεκύ νησαν αὐ τῷ ἐπὶ πρό σωπον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἠ ρώ τησεν δὲ αὐ τού ς πῶ ς ἔχετε καὶ εἶπεν αὐ τοῖς εἰ ὑ γιαίνει ὁ πατὴ ρ ὑ μῶ ν ὁ
πρεσβύ τερος ὃ ν εἴπατε ἔτι ζῇ
οἱ δὲ εἶπαν ὑ γιαίνει ὁ παῖς σου ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν ἔτι ζῇ καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς ὁ
ἄ νθρωπος ἐκεῖνος τῷ θεῷ καὶ κύ ψαντες προσεκύ νησαν αὐ τῷ
ἀ ναβλέψας δὲ τοῖς ὀ φθαλμοῖς ιωσηφ εἶδεν βενιαμιν τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν
ὁ μομή τριον καὶ εἶπεν οὗ τος ὁ ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν ὁ νεώ τερος ὃ ν εἴπατε πρό ς με ἀ γαγεῖν
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς ἐλεή σαι σε τέκνον
ἐταρά χθη δὲ ιωσηφ συνεστρέφετο γὰ ρ τὰ ἔντερα αὐ τοῦ ἐπὶ τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ καὶ
ἐζή τει κλαῦ σαι εἰσελθὼ ν δὲ εἰς τὸ ταμιεῖον ἔκλαυσεν ἐκεῖ
καὶ νιψά μενος τὸ πρό σωπον ἐξελθὼ ν ἐνεκρατεύ σατο καὶ εἶπεν παρά θετε ἄ ρτους
καὶ παρέθηκαν αὐ τῷ μό νῳ καὶ αὐ τοῖς καθ' ἑαυτοὺ ς καὶ τοῖς αἰγυπτίοις τοῖς
συνδειπνοῦ σιν μετ' αὐ τοῦ καθ' ἑαυτού ς οὐ γὰ ρ ἐδύ ναντο οἱ αἰγύ πτιοι συνεσθίειν
μετὰ τῶ ν εβραίων ἄ ρτους βδέλυγμα γά ρ ἐστιν τοῖς αἰγυπτίοις
ἐκά θισαν δὲ ἐναντίον αὐ τοῦ ὁ πρωτό τοκος κατὰ τὰ πρεσβεῖα αὐ τοῦ καὶ ὁ νεώ τερος
κατὰ τὴ ν νεό τητα αὐ τοῦ ἐξίσταντο δὲ οἱ ἄ νθρωποι ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν ἀ δελφὸ ν
αὐ τοῦ
ἦ ραν δὲ μερίδας παρ' αὐ τοῦ πρὸ ς αὐ τού ς ἐμεγαλύ νθη δὲ ἡ μερὶς βενιαμιν παρὰ τὰ ς
μερίδας πά ντων πενταπλασίως πρὸ ς τὰ ς ἐκείνων ἔπιον δὲ καὶ ἐμεθύ σθησαν μετ'
αὐ τοῦ
καὶ ἐνετείλατο ιωσηφ τῷ ὄ ντι ἐπὶ τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ λέγων πλή σατε τοὺ ς
μαρσίππους τῶ ν ἀ νθρώ πων βρωμά των ὅ σα ἐὰ ν δύ νωνται ἆ ραι καὶ ἐμβά λατε
ἑκά στου τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ τοῦ στό ματος τοῦ μαρσίππου
καὶ τὸ κό νδυ μου τὸ ἀ ργυροῦ ν ἐμβά λατε εἰς τὸ ν μά ρσιππον τοῦ νεωτέρου καὶ τὴ ν
τιμὴ ν τοῦ σίτου αὐ τοῦ ἐγενή θη δὲ κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ιωσηφ καθὼ ς εἶπεν
τὸ πρωὶ διέφαυσεν καὶ οἱ ἄ νθρωποι ἀ πεστά λησαν αὐ τοὶ καὶ οἱ ὄ νοι αὐ τῶ ν
ἐξελθό ντων δὲ αὐ τῶ ν τὴ ν πό λιν οὐ κ ἀ πέσχον μακρά ν καὶ ιωσηφ εἶπεν τῷ ἐπὶ τῆ ς
οἰκίας αὐ τοῦ ἀ ναστὰ ς ἐπιδίωξον ὀ πίσω τῶ ν ἀ νθρώ πων καὶ καταλή μψῃ αὐ τοὺ ς καὶ
ἐρεῖς αὐ τοῖς τί ὅ τι ἀ νταπεδώ κατε πονηρὰ ἀ ντὶ καλῶ ν
ἵνα τί ἐκλέψατέ μου τὸ κό νδυ τὸ ἀ ργυροῦ ν οὐ τοῦ τό ἐστιν ἐν ᾧ πίνει ὁ κύ ριό ς μου
αὐ τὸ ς δὲ οἰωνισμῷ οἰωνίζεται ἐν αὐ τῷ πονηρὰ συντετέλεσθε ἃ πεποιή κατε
εὑ ρὼ ν δὲ αὐ τοὺ ς εἶπεν αὐ τοῖς κατὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα
οἱ δὲ εἶπον αὐ τῷ ἵνα τί λαλεῖ ὁ κύ ριος κατὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα μὴ γένοιτο τοῖς παισίν
σου ποιῆ σαι κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
66

εἰ τὸ μὲν ἀ ργύ ριον ὃ εὕ ρομεν ἐν τοῖς μαρσίπποις ἡ μῶ ν ἀ πεστρέψαμεν πρὸ ς σὲ ἐκ

γῆ ς χανααν πῶ ς ἂ ν κλέψαιμεν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου σου ἀ ργύ ριον ἢ χρυσίον
παρ' ᾧ ἂ ν εὑ ρεθῇ τὸ κό νδυ τῶ ν παίδων σου ἀ ποθνῃσκέτω καὶ ἡ μεῖς δὲ ἐσό μεθα
παῖδες τῷ κυρίῳ ἡ μῶ ν
ὁ δὲ εἶπεν καὶ νῦ ν ὡ ς λέγετε οὕ τως ἔσται ὁ ἄ νθρωπος παρ' ᾧ ἂ ν εὑ ρεθῇ τὸ κό νδυ
αὐ τὸ ς ἔσται μου παῖς ὑ μεῖς δὲ ἔσεσθε καθαροί
καὶ ἔσπευσαν καὶ καθεῖλαν ἕκαστος τὸ ν μά ρσιππον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἤ νοιξαν
ἕκαστος τὸ ν μά ρσιππον αὐ τοῦ
ἠ ρεύ να δὲ ἀ πὸ τοῦ πρεσβυτέρου ἀ ρξά μενος ἕως ἦ λθεν ἐπὶ τὸ ν νεώ τερον καὶ εὗ ρεν
τὸ κό νδυ ἐν τῷ μαρσίππῳ τῷ βενιαμιν
καὶ διέρρηξαν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν καὶ ἐπέθηκαν ἕκαστος τὸ ν μά ρσιππον αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν
ὄ νον αὐ τοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴ ν πό λιν
εἰσῆ λθεν δὲ ιουδας καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ πρὸ ς ιωσηφ ἔτι αὐ τοῦ ὄ ντος ἐκεῖ καὶ
ἔπεσον ἐναντίον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ιωσηφ τί τὸ πρᾶ γμα τοῦ το ὃ ἐποιή σατε οὐ κ οἴδατε ὅ τι οἰωνισμῷ
οἰωνιεῖται ἄ νθρωπος οἷος ἐγώ
εἶπεν δὲ ιουδας τί ἀ ντεροῦ μεν τῷ κυρίῳ ἢ τί λαλή σωμεν ἢ τί δικαιωθῶ μεν ὁ δὲ θεὸ ς
εὗ ρεν τὴ ν ἀ δικίαν τῶ ν παίδων σου ἰδού ἐσμεν οἰκέται τῷ κυρίῳ ἡ μῶ ν καὶ ἡ μεῖς καὶ
παρ' ᾧ εὑ ρέθη τὸ κό νδυ
εἶπεν δὲ ιωσηφ μή μοι γένοιτο ποιῆ σαι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὁ ἄ νθρωπος παρ' ᾧ εὑ ρέθη τὸ
κό νδυ αὐ τὸ ς ἔσται μου παῖς ὑ μεῖς δὲ ἀ νά βητε μετὰ σωτηρίας πρὸ ς τὸ ν πατέρα
ὑ μῶ ν
ἐγγίσας δὲ αὐ τῷ ιουδας εἶπεν δέομαι κύ ριε λαλησά τω ὁ παῖς σου ῥ ῆ μα ἐναντίον
σου καὶ μὴ θυμωθῇ ς τῷ παιδί σου ὅ τι σὺ εἶ μετὰ φαραω
κύ ριε σὺ ἠ ρώ τησας τοὺ ς παῖδά ς σου λέγων εἰ ἔχετε πατέρα ἢ ἀ δελφό ν
καὶ εἴπαμεν τῷ κυρίῳ ἔστιν ἡ μῖν πατὴ ρ πρεσβύ τερος καὶ παιδίον γή ρως νεώ τερον
αὐ τῷ καὶ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἀ πέθανεν αὐ τὸ ς δὲ μό νος ὑ πελείφθη τῇ μητρὶ αὐ τοῦ ὁ
δὲ πατὴ ρ αὐ τὸ ν ἠ γά πησεν
εἶπας δὲ τοῖς παισίν σου καταγά γετε αὐ τὸ ν πρό ς με καὶ ἐπιμελοῦ μαι αὐ τοῦ
καὶ εἴπαμεν τῷ κυρίῳ οὐ δυνή σεται τὸ παιδίον καταλιπεῖν τὸ ν πατέρα ἐὰ ν δὲ
καταλίπῃ τὸ ν πατέρα ἀ ποθανεῖται
σὺ δὲ εἶπας τοῖς παισίν σου ἐὰ ν μὴ καταβῇ ὁ ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν ὁ νεώ τερος μεθ' ὑ μῶ ν
οὐ προσθή σεσθε ἔτι ἰδεῖν τὸ πρό σωπό ν μου
ἐγένετο δὲ ἡ νίκα ἀ νέβημεν πρὸ ς τὸ ν παῖδά σου πατέρα δὲ ἡ μῶ ν ἀ πηγγείλαμεν
αὐ τῷ τὰ ῥ ή ματα τοῦ κυρίου
εἶπεν δὲ ἡ μῖν ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν βαδίσατε πά λιν ἀ γορά σατε ἡ μῖν μικρὰ βρώ ματα
ἡ μεῖς δὲ εἴπαμεν οὐ δυνησό μεθα καταβῆ ναι ἀ λλ' εἰ μὲν ὁ ἀ δελφὸ ς ἡ μῶ ν ὁ νεώ τερος
καταβαίνει μεθ' ἡ μῶ ν καταβησό μεθα οὐ γὰ ρ δυνησό μεθα ἰδεῖν τὸ πρό σωπον τοῦ
ἀ νθρώ που τοῦ ἀ δελφοῦ τοῦ νεωτέρου μὴ ὄ ντος μεθ' ἡ μῶ ν
εἶπεν δὲ ὁ παῖς σου ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν πρὸ ς ἡ μᾶ ς ὑ μεῖς γινώ σκετε ὅ τι δύ ο ἔτεκέν μοι ἡ
γυνή
67

καὶ ἐξῆ λθεν ὁ εἷς ἀ π' ἐμοῦ καὶ εἴπατε ὅ τι θηριό βρωτος γέγονεν καὶ οὐ κ εἶδον αὐ τὸ ν
ἔτι καὶ νῦ ν
ἐὰ ν οὖ ν λά βητε καὶ τοῦ τον ἐκ προσώ που μου καὶ συμβῇ αὐ τῷ μαλακία ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ κατά ξετέ μου τὸ γῆ ρας μετὰ λύ πης εἰς ᾅ δου
νῦ ν οὖ ν ἐὰ ν εἰσπορεύ ωμαι πρὸ ς τὸ ν παῖδά σου πατέρα δὲ ἡ μῶ ν καὶ τὸ παιδά ριον μὴ
ᾖ μεθ' ἡ μῶ ν ἡ δὲ ψυχὴ αὐ τοῦ ἐκκρέμαται ἐκ τῆ ς τού του ψυχῆ ς
καὶ ἔσται ἐν τῷ ἰδεῖν αὐ τὸ ν μὴ ὂ ν τὸ παιδά ριον μεθ' ἡ μῶ ν τελευτή σει καὶ
κατά ξουσιν οἱ παῖδές σου τὸ γῆ ρας τοῦ παιδό ς σου πατρὸ ς δὲ ἡ μῶ ν μετ' ὀ δύ νης εἰς
ᾅ δου
ὁ γὰ ρ παῖς σου ἐκδέδεκται τὸ παιδίον παρὰ τοῦ πατρὸ ς λέγων ἐὰ ν μὴ ἀ γά γω αὐ τὸ ν
πρὸ ς σὲ καὶ στή σω αὐ τὸ ν ἐναντίον σου ἡ μαρτηκὼ ς ἔσομαι πρὸ ς τὸ ν πατέρα πά σας
τὰ ς ἡ μέρας
νῦ ν οὖ ν παραμενῶ σοι παῖς ἀ ντὶ τοῦ παιδίου οἰκέτης τοῦ κυρίου τὸ δὲ παιδίον
ἀ ναβή τω μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν
πῶ ς γὰ ρ ἀ ναβή σομαι πρὸ ς τὸ ν πατέρα τοῦ παιδίου μὴ ὄ ντος μεθ' ἡ μῶ ν ἵνα μὴ ἴδω
τὰ κακά ἃ εὑ ρή σει τὸ ν πατέρα μου
καὶ οὐ κ ἠ δύ νατο ιωσηφ ἀ νέχεσθαι πά ντων τῶ ν παρεστηκό των αὐ τῷ ἀ λλ' εἶπεν
ἐξαποστείλατε πά ντας ἀ π' ἐμοῦ καὶ οὐ παρειστή κει οὐ δεὶς ἔτι τῷ ιωσηφ ἡ νίκα
ἀ νεγνωρίζετο τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ
καὶ ἀ φῆ κεν φωνὴ ν μετὰ κλαυθμοῦ ἤ κουσαν δὲ πά ντες οἱ αἰγύ πτιοι καὶ ἀ κουστὸ ν
ἐγένετο εἰς τὸ ν οἶκον φαραω
εἶπεν δὲ ιωσηφ πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐγώ εἰμι ιωσηφ ἔτι ὁ πατή ρ μου ζῇ καὶ
οὐ κ ἐδύ ναντο οἱ ἀ δελφοὶ ἀ ποκριθῆ ναι αὐ τῷ ἐταρά χθησαν γά ρ
εἶπεν δὲ ιωσηφ πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐγγίσατε πρό ς με καὶ ἤ γγισαν καὶ εἶπεν
ἐγώ εἰμι ιωσηφ ὁ ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν ὃ ν ἀ πέδοσθε εἰς αἴγυπτον
νῦ ν οὖ ν μὴ λυπεῖσθε μηδὲ σκληρὸ ν ὑ μῖν φανή τω ὅ τι ἀ πέδοσθέ με ὧ δε εἰς γὰ ρ ζωὴ ν
ἀ πέστειλέν με ὁ θεὸ ς ἔμπροσθεν ὑ μῶ ν
τοῦ το γὰ ρ δεύ τερον ἔτος λιμὸ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἔτι λοιπὰ πέντε ἔτη ἐν οἷς οὐ κ ἔσται
ἀ ροτρίασις οὐ δὲ ἄ μητος
ἀ πέστειλεν γά ρ με ὁ θεὸ ς ἔμπροσθεν ὑ μῶ ν ὑ πολείπεσθαι ὑ μῶ ν κατά λειμμα ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς καὶ ἐκθρέψαι ὑ μῶ ν κατά λειψιν μεγά λην
νῦ ν οὖ ν οὐ χ ὑ μεῖς με ἀ πεστά λκατε ὧ δε ἀ λλ' ἢ ὁ θεό ς καὶ ἐποίησέν με ὡ ς πατέρα
φαραω καὶ κύ ριον παντὸ ς τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ ἄ ρχοντα πά σης γῆ ς αἰγύ πτου
σπεύ σαντες οὖ ν ἀ νά βητε πρὸ ς τὸ ν πατέρα μου καὶ εἴπατε αὐ τῷ τά δε λέγει ὁ υἱό ς
σου ιωσηφ ἐποίησέν με ὁ θεὸ ς κύ ριον πά σης γῆ ς αἰγύ πτου κατά βηθι οὖ ν πρό ς με
καὶ μὴ μείνῃς
καὶ κατοική σεις ἐν γῇ γεσεμ ἀ ραβίας καὶ ἔσῃ ἐγγύ ς μου σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ υἱοὶ
τῶ ν υἱῶ ν σου τὰ πρό βατά σου καὶ αἱ βό ες σου καὶ ὅ σα σοί ἐστιν
καὶ ἐκθρέψω σε ἐκεῖ ἔτι γὰ ρ πέντε ἔτη λιμό ς ἵνα μὴ ἐκτριβῇ ς σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ
πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντά σου
ἰδοὺ οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν βλέπουσιν καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ βενιαμιν τοῦ ἀ δελφοῦ μου ὅ τι τὸ
στό μα μου τὸ λαλοῦ ν πρὸ ς ὑ μᾶ ς
68

ἀ παγγείλατε οὖ ν τῷ πατρί μου πᾶ σαν τὴ ν δό ξαν μου τὴ ν ἐν αἰγύ πτῳ καὶ ὅ σα εἴδετε
καὶ ταχύ ναντες καταγά γετε τὸ ν πατέρα μου ὧ δε
καὶ ἐπιπεσὼ ν ἐπὶ τὸ ν τρά χηλον βενιαμιν τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐ τῷ καὶ
βενιαμιν ἔκλαυσεν ἐπὶ τῷ τραχή λῳ αὐ τοῦ
καὶ καταφιλή σας πά ντας τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐ τοῖς καὶ μετὰ ταῦ τα
ἐλά λησαν οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ διεβοή θη ἡ φωνὴ εἰς τὸ ν οἶκον φαραω λέγοντες ἥ κασιν οἱ ἀ δελφοὶ ιωσηφ
ἐχά ρη δὲ φαραω καὶ ἡ θεραπεία αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ φαραω πρὸ ς ιωσηφ εἰπὸ ν τοῖς ἀ δελφοῖς σου τοῦ το ποιή σατε γεμίσατε τὰ
πορεῖα ὑ μῶ ν καὶ ἀ πέλθατε εἰς γῆ ν χανααν
καὶ παραλαβό ντες τὸ ν πατέρα ὑ μῶ ν καὶ τὰ ὑ πά ρχοντα ὑ μῶ ν ἥ κετε πρό ς με καὶ
δώ σω ὑ μῖν πά ντων τῶ ν ἀ γαθῶ ν αἰγύ πτου καὶ φά γεσθε τὸ ν μυελὸ ν τῆ ς γῆ ς
σὺ δὲ ἔντειλαι ταῦ τα λαβεῖν αὐ τοῖς ἁ μά ξας ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου τοῖς παιδίοις ὑ μῶ ν καὶ
ταῖς γυναιξίν καὶ ἀ ναλαβό ντες τὸ ν πατέρα ὑ μῶ ν παραγίνεσθε
καὶ μὴ φείσησθε τοῖς ὀ φθαλμοῖς τῶ ν σκευῶ ν ὑ μῶ ν τὰ γὰ ρ πά ντα ἀ γαθὰ αἰγύ πτου
ὑ μῖν ἔσται
ἐποίησαν δὲ οὕ τως οἱ υἱοὶ ισραηλ ἔδωκεν δὲ ιωσηφ αὐ τοῖς ἁ μά ξας κατὰ τὰ
εἰρημένα ὑ πὸ φαραω τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς ἐπισιτισμὸ ν εἰς τὴ ν ὁ δό ν
καὶ πᾶ σιν ἔδωκεν δισσὰ ς στολά ς τῷ δὲ βενιαμιν ἔδωκεν τριακοσίους χρυσοῦ ς καὶ
πέντε ἐξαλλασσού σας στολά ς
καὶ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ ἀ πέστειλεν κατὰ τὰ αὐ τὰ καὶ δέκα ὄ νους αἴροντας ἀ πὸ πά ντων
τῶ ν ἀ γαθῶ ν αἰγύ πτου καὶ δέκα ἡ μιό νους αἰρού σας ἄ ρτους τῷ πατρὶ αὐ τοῦ εἰς ὁ δό ν
ἐξαπέστειλεν δὲ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θησαν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς μὴ
ὀ ργίζεσθε ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ἀ νέβησαν ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἦ λθον εἰς γῆ ν χανααν πρὸ ς ιακωβ τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν
καὶ ἀ νή γγειλαν αὐ τῷ λέγοντες ὅ τι ὁ υἱό ς σου ιωσηφ ζῇ καὶ αὐ τὸ ς ἄ ρχει πά σης γῆ ς
αἰγύ πτου καὶ ἐξέστη ἡ διά νοια ιακωβ οὐ γὰ ρ ἐπίστευσεν αὐ τοῖς
ἐλά λησαν δὲ αὐ τῷ πά ντα τὰ ῥ ηθέντα ὑ πὸ ιωσηφ ὅ σα εἶπεν αὐ τοῖς ἰδὼ ν δὲ τὰ ς
ἁ μά ξας ἃ ς ἀ πέστειλεν ιωσηφ ὥ στε ἀ ναλαβεῖν αὐ τό ν ἀ νεζωπύ ρησεν τὸ πνεῦ μα
ιακωβ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν
εἶπεν δὲ ισραηλ μέγα μοί ἐστιν εἰ ἔτι ιωσηφ ὁ υἱό ς μου ζῇ πορευθεὶς ὄ ψομαι αὐ τὸ ν
πρὸ τοῦ ἀ ποθανεῖν με
ἀ πά ρας δὲ ισραηλ αὐ τὸ ς καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ ἦ λθεν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅ ρκου καὶ
ἔθυσεν θυσίαν τῷ θεῷ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ισαακ
εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐν ὁ ρά ματι τῆ ς νυκτὸ ς εἴπας ιακωβ ιακωβ ὁ δὲ εἶπεν τί ἐστιν
λέγων ἐγώ εἰμι ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων σου μὴ φοβοῦ καταβῆ ναι εἰς αἴγυπτον εἰς γὰ ρ
ἔθνος μέγα ποιή σω σε ἐκεῖ
καὶ ἐγὼ καταβή σομαι μετὰ σοῦ εἰς αἴγυπτον καὶ ἐγὼ ἀ ναβιβά σω σε εἰς τέλος καὶ
ιωσηφ ἐπιβαλεῖ τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου
ἀ νέστη δὲ ιακωβ ἀ πὸ τοῦ φρέατος τοῦ ὅ ρκου καὶ ἀ νέλαβον οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ ν
πατέρα αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν καὶ τὰ ς γυναῖκας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὰ ς ἁ μά ξας ἃ ς
ἀ πέστειλεν ιωσηφ ἆ ραι αὐ τό ν
69

καὶ ἀ ναλαβό ντες τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τῶ ν καὶ πᾶ σαν τὴ ν κτῆ σιν ἣ ν ἐκτή σαντο ἐν γῇ
χανααν εἰσῆ λθον εἰς αἴγυπτον ιακωβ καὶ πᾶ ν τὸ σπέρμα αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
υἱοὶ καὶ οἱ υἱοὶ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ θυγατέρες καὶ θυγατέρες τῶ ν υἱῶ ν
αὐ τοῦ καὶ πᾶ ν τὸ σπέρμα αὐ τοῦ ἤ γαγεν εἰς αἴγυπτον
ταῦ τα δὲ τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ τῶ ν εἰσελθό ντων εἰς αἴγυπτον ιακωβ καὶ οἱ
υἱοὶ αὐ τοῦ πρωτό τοκος ιακωβ ρουβην
υἱοὶ δὲ ρουβην ενωχ καὶ φαλλους ασρων καὶ χαρμι
υἱοὶ δὲ συμεων ιεμουηλ καὶ ιαμιν καὶ αωδ καὶ ιαχιν καὶ σααρ καὶ σαουλ υἱὸ ς τῆ ς
χανανίτιδος
υἱοὶ δὲ λευι γηρσων κααθ καὶ μεραρι
υἱοὶ δὲ ιουδα ηρ καὶ αυναν καὶ σηλωμ καὶ φαρες καὶ ζαρα ἀ πέθανεν δὲ ηρ καὶ αυναν
ἐν γῇ χανααν ἐγένοντο δὲ υἱοὶ φαρες ασρων καὶ ιεμουηλ
υἱοὶ δὲ ισσαχαρ θωλα καὶ φουα καὶ ιασουβ καὶ ζαμβραμ
υἱοὶ δὲ ζαβουλων σερεδ καὶ αλλων καὶ αλοηλ
οὗ τοι υἱοὶ λειας οὓ ς ἔτεκεν τῷ ιακωβ ἐν μεσοποταμίᾳ τῆ ς συρίας καὶ διναν τὴ ν
θυγατέρα αὐ τοῦ πᾶ σαι αἱ ψυχαί υἱοὶ καὶ θυγατέρες τριά κοντα τρεῖς
υἱοὶ δὲ γαδ σαφων καὶ αγγις καὶ σαυνις καὶ θασοβαν καὶ αηδις καὶ αροηδις καὶ
αροηλις
υἱοὶ δὲ ασηρ ιεμνα καὶ ιεσουα καὶ ιεουλ καὶ βαρια καὶ σαρα ἀ δελφὴ αὐ τῶ ν υἱοὶ δὲ
βαρια χοβορ καὶ μελχιηλ
οὗ τοι υἱοὶ ζελφας ἣ ν ἔδωκεν λαβαν λεια τῇ θυγατρὶ αὐ τοῦ ἣ ἔτεκεν τού τους τῷ
ιακωβ δέκα ἓξ ψυχά ς
υἱοὶ δὲ ραχηλ γυναικὸ ς ιακωβ ιωσηφ καὶ βενιαμιν
ἐγένοντο δὲ υἱοὶ ιωσηφ ἐν γῇ αἰγύ πτῳ οὓ ς ἔτεκεν αὐ τῷ ασεννεθ θυγά τηρ πετεφρη
ἱερέως ἡ λίου πό λεως τὸ ν μανασση καὶ τὸ ν εφραιμ ἐγένοντο δὲ υἱοὶ μανασση οὓ ς
ἔτεκεν αὐ τῷ ἡ παλλακὴ ἡ σύ ρα τὸ ν μαχιρ μαχιρ δὲ ἐγέννησεν τὸ ν γαλααδ υἱοὶ δὲ
εφραιμ ἀ δελφοῦ μανασση σουταλααμ καὶ τααμ υἱοὶ δὲ σουταλααμ εδεμ
υἱοὶ δὲ βενιαμιν βαλα καὶ χοβωρ καὶ ασβηλ ἐγένοντο δὲ υἱοὶ βαλα γηρα καὶ νοεμαν
καὶ αγχις καὶ ρως καὶ μαμφιν καὶ οφιμιν γηρα δὲ ἐγέννησεν τὸ ν αραδ
οὗ τοι υἱοὶ ραχηλ οὓ ς ἔτεκεν τῷ ιακωβ πᾶ σαι ψυχαὶ δέκα ὀ κτώ
υἱοὶ δὲ δαν ασομ
καὶ υἱοὶ νεφθαλι ασιηλ καὶ γωυνι καὶ ισσααρ καὶ συλλημ
οὗ τοι υἱοὶ βαλλας ἣ ν ἔδωκεν λαβαν ραχηλ τῇ θυγατρὶ αὐ τοῦ ἣ ἔτεκεν τού τους τῷ
ιακωβ πᾶ σαι ψυχαὶ ἑπτά
πᾶ σαι δὲ ψυχαὶ αἱ εἰσελθοῦ σαι μετὰ ιακωβ εἰς αἴγυπτον οἱ ἐξελθό ντες ἐκ τῶ ν
μηρῶ ν αὐ τοῦ χωρὶς τῶ ν γυναικῶ ν υἱῶ ν ιακωβ πᾶ σαι ψυχαὶ ἑξή κοντα ἕξ
υἱοὶ δὲ ιωσηφ οἱ γενό μενοι αὐ τῷ ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ψυχαὶ ἐννέα πᾶ σαι ψυχαὶ οἴκου
ιακωβ αἱ εἰσελθοῦ σαι εἰς αἴγυπτον ἑβδομή κοντα πέντε
τὸ ν δὲ ιουδαν ἀ πέστειλεν ἔμπροσθεν αὐ τοῦ πρὸ ς ιωσηφ συναντῆ σαι αὐ τῷ καθ'
ἡ ρώ ων πό λιν εἰς γῆ ν ραμεσση
70

ζεύ ξας δὲ ιωσηφ τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ ἀ νέβη εἰς συνά ντησιν ισραηλ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ
καθ' ἡ ρώ ων πό λιν καὶ ὀ φθεὶς αὐ τῷ ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸ ν τρά χηλον αὐ τοῦ καὶ ἔκλαυσεν
κλαυθμῷ πλείονι
καὶ εἶπεν ισραηλ πρὸ ς ιωσηφ ἀ ποθανοῦ μαι ἀ πὸ τοῦ νῦ ν ἐπεὶ ἑώ ρακα τὸ πρό σωπό ν
σου ἔτι γὰ ρ σὺ ζῇ ς
εἶπεν δὲ ιωσηφ πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἀ ναβὰ ς ἀ παγγελῶ τῷ φαραω καὶ ἐρῶ
αὐ τῷ οἱ ἀ δελφοί μου καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρό ς μου οἳ ἦ σαν ἐν γῇ χανααν ἥ κασιν πρό ς
με
οἱ δὲ ἄ νδρες εἰσὶν ποιμένες ἄ νδρες γὰ ρ κτηνοτρό φοι ἦ σαν καὶ τὰ κτή νη καὶ τοὺ ς
βό ας καὶ πά ντα τὰ αὐ τῶ ν ἀ γειό χασιν
ἐὰ ν οὖ ν καλέσῃ ὑ μᾶ ς φαραω καὶ εἴπῃ ὑ μῖν τί τὸ ἔργον ὑ μῶ ν ἐστιν
ἐρεῖτε ἄ νδρες κτηνοτρό φοι ἐσμὲν οἱ παῖδές σου ἐκ παιδὸ ς ἕως τοῦ νῦ ν καὶ ἡ μεῖς καὶ
οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἵνα κατοική σητε ἐν γῇ γεσεμ ἀ ραβίᾳ βδέλυγμα γά ρ ἐστιν
αἰγυπτίοις πᾶ ς ποιμὴ ν προβά των
ἐλθὼ ν δὲ ιωσηφ ἀ πή γγειλεν τῷ φαραω λέγων ὁ πατή ρ μου καὶ οἱ ἀ δελφοί μου καὶ
τὰ κτή νη καὶ οἱ βό ες αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ αὐ τῶ ν ἦ λθον ἐκ γῆ ς χανααν καὶ ἰδού εἰσιν
ἐν γῇ γεσεμ
ἀ πὸ δὲ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ παρέλαβεν πέντε ἄ νδρας καὶ ἔστησεν αὐ τοὺ ς ἐναντίον
φαραω
καὶ εἶπεν φαραω τοῖς ἀ δελφοῖς ιωσηφ τί τὸ ἔργον ὑ μῶ ν οἱ δὲ εἶπαν τῷ φαραω
ποιμένες προβά των οἱ παῖδές σου καὶ ἡ μεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡ μῶ ν
εἶπαν δὲ τῷ φαραω παροικεῖν ἐν τῇ γῇ ἥ καμεν οὐ γά ρ ἐστιν νομὴ τοῖς κτή νεσιν τῶ ν
παίδων σου ἐνίσχυσεν γὰ ρ ὁ λιμὸ ς ἐν γῇ χανααν νῦ ν οὖ ν κατοική σομεν οἱ παῖδές
σου ἐν γῇ γεσεμ
εἶπεν δὲ φαραω τῷ ιωσφη κατοικείτωσαν ἐν γῇ γεσεμ εἰ δὲ ἐπίστῃ ὅ τι εἰσὶν ἐν
αὐ τοῖς ἄ νδρες δυνατοί κατά στησον αὐ τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν ἐμῶ ν κτηνῶ ν ἦ λθον δὲ
εἰς αἴγυπτον πρὸ ς ιωσηφ ιακωβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἤ κουσεν φαραω βασιλεὺ ς
αἰγύ πτου καὶ εἶπεν φαραω πρὸ ς ιωσηφ λέγων ὁ πατή ρ σου καὶ οἱ ἀ δελφοί σου
ἥ κασι πρὸ ς σέ
ἰδοὺ ἡ γῆ αἰγύ πτου ἐναντίον σού ἐστιν ἐν τῇ βελτίστῃ γῇ κατοίκισον τὸ ν πατέρα
σου καὶ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου
εἰσή γαγεν δὲ ιωσηφ ιακωβ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ ἔστησεν αὐ τὸ ν ἐναντίον φαραω
καὶ εὐ λό γησεν ιακωβ τὸ ν φαραω
εἶπεν δὲ φαραω τῷ ιακωβ πό σα ἔτη ἡ μερῶ ν τῆ ς ζωῆ ς σου
καὶ εἶπεν ιακωβ τῷ φαραω αἱ ἡ μέραι τῶ ν ἐτῶ ν τῆ ς ζωῆ ς μου ἃ ς παροικῶ ἑκατὸ ν
τριά κοντα ἔτη μικραὶ καὶ πονηραὶ γεγό νασιν αἱ ἡ μέραι τῶ ν ἐτῶ ν τῆ ς ζωῆ ς μου οὐ κ
ἀ φίκοντο εἰς τὰ ς ἡ μέρας τῶ ν ἐτῶ ν τῆ ς ζωῆ ς τῶ ν πατέρων μου ἃ ς ἡ μέρας
παρῴ κησαν
καὶ εὐ λογή σας ιακωβ τὸ ν φαραω ἐξῆ λθεν ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ κατῴ κισεν ιωσηφ τὸ ν πατέρα καὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς
κατά σχεσιν ἐν γῇ αἰγύ πτου ἐν τῇ βελτίστῃ γῇ ἐν γῇ ραμεσση καθὰ προσέταξεν
φαραω
71

καὶ ἐσιτομέτρει ιωσηφ τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ καὶ παντὶ τῷ οἴκῳ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ σῖτον κατὰ σῶ μα
σῖτος δὲ οὐ κ ἦ ν ἐν πά σῃ τῇ γῇ ἐνίσχυσεν γὰ ρ ὁ λιμὸ ς σφό δρα ἐξέλιπεν δὲ ἡ γῆ
αἰγύ πτου καὶ ἡ γῆ χανααν ἀ πὸ τοῦ λιμοῦ
συνή γαγεν δὲ ιωσηφ πᾶ ν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν γῇ αἰγύ πτου καὶ ἐν γῇ χανααν
τοῦ σίτου οὗ ἠ γό ραζον καὶ ἐσιτομέτρει αὐ τοῖς καὶ εἰσή νεγκεν ιωσηφ πᾶ ν τὸ
ἀ ργύ ριον εἰς τὸ ν οἶκον φαραω
καὶ ἐξέλιπεν πᾶ ν τὸ ἀ ργύ ριον ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ἐκ γῆ ς χανααν ἦ λθον δὲ πά ντες οἱ
αἰγύ πτιοι πρὸ ς ιωσηφ λέγοντες δὸ ς ἡ μῖν ἄ ρτους καὶ ἵνα τί ἀ ποθνῄ σκομεν ἐναντίον
σου ἐκλέλοιπεν γὰ ρ τὸ ἀ ργύ ριον ἡ μῶ ν
εἶπεν δὲ αὐ τοῖς ιωσηφ φέρετε τὰ κτή νη ὑ μῶ ν καὶ δώ σω ὑ μῖν ἄ ρτους ἀ ντὶ τῶ ν
κτηνῶ ν ὑ μῶ ν εἰ ἐκλέλοιπεν τὸ ἀ ργύ ριον
ἤ γαγον δὲ τὰ κτή νη πρὸ ς ιωσηφ καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς ιωσηφ ἄ ρτους ἀ ντὶ τῶ ν ἵππων
καὶ ἀ ντὶ τῶ ν προβά των καὶ ἀ ντὶ τῶ ν βοῶ ν καὶ ἀ ντὶ τῶ ν ὄ νων καὶ ἐξέθρεψεν αὐ τοὺ ς
ἐν ἄ ρτοις ἀ ντὶ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν αὐ τῶ ν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ
ἐξῆ λθεν δὲ τὸ ἔτος ἐκεῖνο καὶ ἦ λθον πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ καὶ εἶπαν
αὐ τῷ μή ποτε ἐκτριβῶ μεν ἀ πὸ τοῦ κυρίου ἡ μῶ ν εἰ γὰ ρ ἐκλέλοιπεν τὸ ἀ ργύ ριον καὶ
τὰ ὑ πά ρχοντα καὶ τὰ κτή νη πρὸ ς σὲ τὸ ν κύ ριον καὶ οὐ χ ὑ πολείπεται ἡ μῖν ἐναντίον
τοῦ κυρίου ἡ μῶ ν ἀ λλ' ἢ τὸ ἴδιον σῶ μα καὶ ἡ γῆ ἡ μῶ ν
ἵνα οὖ ν μὴ ἀ ποθά νωμεν ἐναντίον σου καὶ ἡ γῆ ἐρημωθῇ κτῆ σαι ἡ μᾶ ς καὶ τὴ ν γῆ ν
ἡ μῶ ν ἀ ντὶ ἄ ρτων καὶ ἐσό μεθα ἡ μεῖς καὶ ἡ γῆ ἡ μῶ ν παῖδες φαραω δὸ ς σπέρμα ἵνα
σπείρωμεν καὶ ζῶ μεν καὶ μὴ ἀ ποθά νωμεν καὶ ἡ γῆ οὐ κ ἐρημωθή σεται
καὶ ἐκτή σατο ιωσηφ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν τῶ ν αἰγυπτίων τῷ φαραω ἀ πέδοντο γὰ ρ οἱ
αἰγύ πτιοι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν τῷ φαραω ἐπεκρά τησεν γὰ ρ αὐ τῶ ν ὁ λιμό ς καὶ ἐγένετο ἡ
γῆ φαραω
καὶ τὸ ν λαὸ ν κατεδουλώ σατο αὐ τῷ εἰς παῖδας ἀ π' ἄ κρων ὁ ρίων αἰγύ πτου ἕως τῶ ν
ἄ κρων
χωρὶς τῆ ς γῆ ς τῶ ν ἱερέων μό νον οὐ κ ἐκτή σατο ταύ την ιωσηφ ἐν δό σει γὰ ρ ἔδωκεν
δό μα τοῖς ἱερεῦ σιν φαραω καὶ ἤ σθιον τὴ ν δό σιν ἣ ν ἔδωκεν αὐ τοῖς φαραω διὰ τοῦ το
οὐ κ ἀ πέδοντο τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν
εἶπεν δὲ ιωσηφ πᾶ σι τοῖς αἰγυπτίοις ἰδοὺ κέκτημαι ὑ μᾶ ς καὶ τὴ ν γῆ ν ὑ μῶ ν σή μερον
τῷ φαραω λά βετε ἑαυτοῖς σπέρμα καὶ σπείρατε τὴ ν γῆ ν
καὶ ἔσται τὰ γενή ματα αὐ τῆ ς δώ σετε τὸ πέμπτον μέρος τῷ φαραω τὰ δὲ τέσσαρα
μέρη ἔσται ὑ μῖν αὐ τοῖς εἰς σπέρμα τῇ γῇ καὶ εἰς βρῶ σιν ὑ μῖν καὶ πᾶ σιν τοῖς ἐν τοῖς
οἴκοις ὑ μῶ ν
καὶ εἶπαν σέσωκας ἡ μᾶ ς εὕ ρομεν χά ριν ἐναντίον τοῦ κυρίου ἡ μῶ ν καὶ ἐσό μεθα
παῖδες φαραω
καὶ ἔθετο αὐ τοῖς ιωσηφ εἰς πρό σταγμα ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ἐπὶ γῆ ν αἰγύ πτου τῷ
φαραω ἀ ποπεμπτοῦ ν χωρὶς τῆ ς γῆ ς τῶ ν ἱερέων μό νον οὐ κ ἦ ν τῷ φαραω
κατῴ κησεν δὲ ισραηλ ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς γεσεμ καὶ ἐκληρονό μησαν ἐπ'
αὐ τῆ ς καὶ ηὐ ξή θησαν καὶ ἐπληθύ νθησαν σφό δρα
72

ἐπέζησεν δὲ ιακωβ ἐν γῇ αἰγύ πτῳ δέκα ἑπτὰ ἔτη ἐγένοντο δὲ αἱ ἡ μέραι ιακωβ
ἐνιαυτῶ ν τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ ἑκατὸ ν τεσσαρά κοντα ἑπτὰ ἔτη
ἤ γγισαν δὲ αἱ ἡ μέραι ισραηλ τοῦ ἀ ποθανεῖν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ιωσηφ καὶ
εἶπεν αὐ τῷ εἰ εὕ ρηκα χά ριν ἐναντίον σου ὑ πό θες τὴ ν χεῖρά σου ὑ πὸ τὸ ν μηρό ν μου
καὶ ποιή σεις ἐπ' ἐμὲ ἐλεημοσύ νην καὶ ἀ λή θειαν τοῦ μή με θά ψαι ἐν αἰγύ πτῳ
ἀ λλὰ κοιμηθή σομαι μετὰ τῶ ν πατέρων μου καὶ ἀ ρεῖς με ἐξ αἰγύ πτου καὶ θά ψεις με
ἐν τῷ τά φῳ αὐ τῶ ν ὁ δὲ εἶπεν ἐγὼ ποιή σω κατὰ τὸ ῥ ῆ μά σου
εἶπεν δέ ὄ μοσό ν μοι καὶ ὤ μοσεν αὐ τῷ καὶ προσεκύ νησεν ισραηλ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς
ῥ ά βδου αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ ἀ πηγγέλη τῷ ιωσηφ ὅ τι ὁ πατή ρ σου
ἐνοχλεῖται καὶ ἀ ναλαβὼ ν τοὺ ς δύ ο υἱοὺ ς αὐ τοῦ τὸ ν μανασση καὶ τὸ ν εφραιμ ἦ λθεν
πρὸ ς ιακωβ
ἀ πηγγέλη δὲ τῷ ιακωβ λέγοντες ἰδοὺ ὁ υἱό ς σου ιωσηφ ἔρχεται πρὸ ς σέ καὶ
ἐνισχύ σας ισραηλ ἐκά θισεν ἐπὶ τὴ ν κλίνην
καὶ εἶπεν ιακωβ τῷ ιωσηφ ὁ θεό ς μου ὤ φθη μοι ἐν λουζα ἐν γῇ χανααν καὶ
εὐ λό γησέν με
καὶ εἶπέν μοι ἰδοὺ ἐγὼ αὐ ξανῶ σε καὶ πληθυνῶ σε καὶ ποιή σω σε εἰς συναγωγὰ ς
ἐθνῶ ν καὶ δώ σω σοι τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ εἰς κατά σχεσιν
αἰώ νιον
νῦ ν οὖ ν οἱ δύ ο υἱοί σου οἱ γενό μενοί σοι ἐν αἰγύ πτῳ πρὸ τοῦ με ἐλθεῖν πρὸ ς σὲ εἰς
αἴγυπτον ἐμοί εἰσιν εφραιμ καὶ μανασση ὡ ς ρουβην καὶ συμεων ἔσονταί μοι
τὰ δὲ ἔκγονα ἃ ἐὰ ν γεννή σῃς μετὰ ταῦ τα σοὶ ἔσονται ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι τῶ ν ἀ δελφῶ ν
αὐ τῶ ν κληθή σονται ἐν τοῖς ἐκείνων κλή ροις
ἐγὼ δὲ ἡ νίκα ἠ ρχό μην ἐκ μεσοποταμίας τῆ ς συρίας ἀ πέθανεν ραχηλ ἡ μή τηρ σου ἐν
γῇ χανααν ἐγγίζοντό ς μου κατὰ τὸ ν ἱππό δρομον χαβραθα τῆ ς γῆ ς τοῦ ἐλθεῖν
εφραθα καὶ κατώ ρυξα αὐ τὴ ν ἐν τῇ ὁ δῷ τοῦ ἱπποδρό μου αὕ τη ἐστὶν βαιθλεεμ
ἰδὼ ν δὲ ισραηλ τοὺ ς υἱοὺ ς ιωσηφ εἶπεν τίνες σοι οὗ τοι
εἶπεν δὲ ιωσηφ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ υἱοί μού εἰσιν οὓ ς ἔδωκέν μοι ὁ θεὸ ς ἐνταῦ θα καὶ
εἶπεν ιακωβ προσά γαγέ μοι αὐ τού ς ἵνα εὐ λογή σω αὐ τού ς
οἱ δὲ ὀ φθαλμοὶ ισραηλ ἐβαρυώ πησαν ἀ πὸ τοῦ γή ρους καὶ οὐ κ ἠ δύ νατο βλέπειν καὶ
ἤ γγισεν αὐ τοὺ ς πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἐφίλησεν αὐ τοὺ ς καὶ περιέλαβεν αὐ τού ς
καὶ εἶπεν ισραηλ πρὸ ς ιωσηφ ἰδοὺ τοῦ προσώ που σου οὐ κ ἐστερή θην καὶ ἰδοὺ
ἔδειξέν μοι ὁ θεὸ ς καὶ τὸ σπέρμα σου
καὶ ἐξή γαγεν ιωσηφ αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῶ ν γονά των αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησαν αὐ τῷ ἐπὶ
πρό σωπον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
λαβὼ ν δὲ ιωσηφ τοὺ ς δύ ο υἱοὺ ς αὐ τοῦ τό ν τε εφραιμ ἐν τῇ δεξιᾷ ἐξ ἀ ριστερῶ ν δὲ
ισραηλ τὸ ν δὲ μανασση ἐν τῇ ἀ ριστερᾷ ἐκ δεξιῶ ν δὲ ισραηλ ἤ γγισεν αὐ τοὺ ς αὐ τῷ
ἐκτείνας δὲ ισραηλ τὴ ν χεῖρα τὴ ν δεξιὰ ν ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν εφραιμ οὗ τος δὲ
ἦ ν ὁ νεώ τερος καὶ τὴ ν ἀ ριστερὰ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν μανασση ἐναλλὰ ξ τὰ ς χεῖρας
καὶ ηὐ λό γησεν αὐ τοὺ ς καὶ εἶπεν ὁ θεό ς ᾧ εὐ ηρέστησαν οἱ πατέρες μου ἐναντίον
αὐ τοῦ αβρααμ καὶ ισαακ ὁ θεὸ ς ὁ τρέφων με ἐκ νεό τητος ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
73

ὁ ἄ γγελος ὁ ῥ υό μενό ς με ἐκ πά ντων τῶ ν κακῶ ν εὐ λογή σαι τὰ παιδία ταῦ τα καὶ

ἐπικληθή σεται ἐν αὐ τοῖς τὸ ὄ νομά μου καὶ τὸ ὄ νομα τῶ ν πατέρων μου αβρααμ καὶ
ισαακ καὶ πληθυνθείησαν εἰς πλῆ θος πολὺ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἰδὼ ν δὲ ιωσηφ ὅ τι ἐπέβαλεν ὁ πατὴ ρ τὴ ν δεξιὰ ν αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν εφραιμ
βαρὺ αὐ τῷ κατεφά νη καὶ ἀ ντελά βετο ιωσηφ τῆ ς χειρὸ ς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἀ φελεῖν
αὐ τὴ ν ἀ πὸ τῆ ς κεφαλῆ ς εφραιμ ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν μανασση
εἶπεν δὲ ιωσηφ τῷ πατρὶ αὐ τοῦ οὐ χ οὕ τως πά τερ οὗ τος γὰ ρ ὁ πρωτό τοκος ἐπίθες
τὴ ν δεξιά ν σου ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν ἀ λλὰ εἶπεν οἶδα τέκνον οἶδα καὶ οὗ τος ἔσται εἰς λαό ν καὶ οὗ τος
ὑ ψωθή σεται ἀ λλὰ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ὁ νεώ τερος μείζων αὐ τοῦ ἔσται καὶ τὸ σπέρμα
αὐ τοῦ ἔσται εἰς πλῆ θος ἐθνῶ ν
καὶ εὐ λό γησεν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων ἐν ὑ μῖν εὐ λογηθή σεται ισραηλ
λέγοντες ποιή σαι σε ὁ θεὸ ς ὡ ς εφραιμ καὶ ὡ ς μανασση καὶ ἔθηκεν τὸ ν εφραιμ
ἔμπροσθεν τοῦ μανασση
εἶπεν δὲ ισραηλ τῷ ιωσηφ ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποθνῄ σκω καὶ ἔσται ὁ θεὸ ς μεθ' ὑ μῶ ν καὶ
ἀ ποστρέψει ὑ μᾶ ς εἰς τὴ ν γῆ ν τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν
ἐγὼ δὲ δίδωμί σοι σικιμα ἐξαίρετον ὑ πὲρ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου ἣ ν ἔλαβον ἐκ χειρὸ ς
αμορραίων ἐν μαχαίρᾳ μου καὶ τό ξῳ
ἐκά λεσεν δὲ ιακωβ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶπεν συνά χθητε ἵνα ἀ ναγγείλω ὑ μῖν τί
ἀ παντή σει ὑ μῖν ἐπ' ἐσχά των τῶ ν ἡ μερῶ ν
ἀ θροίσθητε καὶ ἀ κού σατε υἱοὶ ιακωβ ἀ κού σατε ισραηλ τοῦ πατρὸ ς ὑ μῶ ν
ρουβην πρωτό τοκό ς μου σύ ἰσχύ ς μου καὶ ἀ ρχὴ τέκνων μου σκληρὸ ς φέρεσθαι καὶ
σκληρὸ ς αὐ θά δης
ἐξύ βρισας ὡ ς ὕ δωρ μὴ ἐκζέσῃς ἀ νέβης γὰ ρ ἐπὶ τὴ ν κοίτην τοῦ πατρό ς σου τό τε
ἐμίανας τὴ ν στρωμνή ν οὗ ἀ νέβης
συμεων καὶ λευι ἀ δελφοί συνετέλεσαν ἀ δικίαν ἐξ αἱρέσεως αὐ τῶ ν
εἰς βουλὴ ν αὐ τῶ ν μὴ ἔλθοι ἡ ψυχή μου καὶ ἐπὶ τῇ συστά σει αὐ τῶ ν μὴ ἐρείσαι τὰ
ἥ πατά μου ὅ τι ἐν τῷ θυμῷ αὐ τῶ ν ἀ πέκτειναν ἀ νθρώ πους καὶ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ αὐ τῶ ν
ἐνευροκό πησαν ταῦ ρον
ἐπικατά ρατος ὁ θυμὸ ς αὐ τῶ ν ὅ τι αὐ θά δης καὶ ἡ μῆ νις αὐ τῶ ν ὅ τι ἐσκληρύ νθη
διαμεριῶ αὐ τοὺ ς ἐν ιακωβ καὶ διασπερῶ αὐ τοὺ ς ἐν ισραηλ
ιουδα σὲ αἰνέσαισαν οἱ ἀ δελφοί σου αἱ χεῖρές σου ἐπὶ νώ του τῶ ν ἐχθρῶ ν σου
προσκυνή σουσίν σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πατρό ς σου
σκύ μνος λέοντος ιουδα ἐκ βλαστοῦ υἱέ μου ἀ νέβης ἀ ναπεσὼ ν ἐκοιμή θης ὡ ς λέων
καὶ ὡ ς σκύ μνος τίς ἐγερεῖ αὐ τό ν
οὐ κ ἐκλείψει ἄ ρχων ἐξ ιουδα καὶ ἡ γού μενος ἐκ τῶ ν μηρῶ ν αὐ τοῦ ἕως ἂ ν ἔλθῃ τὰ
ἀ ποκείμενα αὐ τῷ καὶ αὐ τὸ ς προσδοκία ἐθνῶ ν
δεσμεύ ων πρὸ ς ἄ μπελον τὸ ν πῶ λον αὐ τοῦ καὶ τῇ ἕλικι τὸ ν πῶ λον τῆ ς ὄ νου αὐ τοῦ
πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴ ν στολὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆ ς τὴ ν περιβολὴ ν αὐ τοῦ
χαροποὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ἀ πὸ οἴνου καὶ λευκοὶ οἱ ὀ δό ντες αὐ τοῦ ἢ γά λα
ζαβουλων παρά λιος κατοική σει καὶ αὐ τὸ ς παρ' ὅ ρμον πλοίων καὶ παρατενεῖ ἕως
σιδῶ νος
74

ισσαχαρ τὸ καλὸ ν ἐπεθύ μησεν ἀ ναπαυό μενος ἀ νὰ μέσον τῶ ν κλή ρων

καὶ ἰδὼ ν τὴ ν ἀ νά παυσιν ὅ τι καλή καὶ τὴ ν γῆ ν ὅ τι πίων ὑ πέθηκεν τὸ ν ὦ μον αὐ τοῦ εἰς
τὸ πονεῖν καὶ ἐγενή θη ἀ νὴ ρ γεωργό ς
δαν κρινεῖ τὸ ν ἑαυτοῦ λαὸ ν ὡ σεὶ καὶ μία φυλὴ ἐν ισραηλ
καὶ γενηθή τω δαν ὄ φις ἐφ' ὁ δοῦ ἐγκαθή μενος ἐπὶ τρίβου δά κνων πτέρναν ἵππου
καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺ ς εἰς τὰ ὀ πίσω
τὴ ν σωτηρίαν περιμένω κυρίου
γαδ πειρατή ριον πειρατεύ σει αὐ τό ν αὐ τὸ ς δὲ πειρατεύ σει αὐ τῶ ν κατὰ πό δας
ασηρ πίων αὐ τοῦ ὁ ἄ ρτος καὶ αὐ τὸ ς δώ σει τρυφὴ ν ἄ ρχουσιν
νεφθαλι στέλεχος ἀ νειμένον ἐπιδιδοὺ ς ἐν τῷ γενή ματι κά λλος
υἱὸ ς ηὐ ξημένος ιωσηφ υἱὸ ς ηὐ ξημένος ζηλωτό ς υἱό ς μου νεώ τατος πρό ς με
ἀ νά στρεψον
εἰς ὃ ν διαβουλευό μενοι ἐλοιδό ρουν καὶ ἐνεῖχον αὐ τῷ κύ ριοι τοξευμά των
καὶ συνετρίβη μετὰ κρά τους τὰ τό ξα αὐ τῶ ν καὶ ἐξελύ θη τὰ νεῦ ρα βραχιό νων
χειρῶ ν αὐ τῶ ν διὰ χεῖρα δυνά στου ιακωβ ἐκεῖθεν ὁ κατισχύ σας ισραηλ
παρὰ θεοῦ τοῦ πατρό ς σου καὶ ἐβοή θησέν σοι ὁ θεὸ ς ὁ ἐμὸ ς καὶ εὐ λό γησέν σε
εὐ λογίαν οὐ ρανοῦ ἄ νωθεν καὶ εὐ λογίαν γῆ ς ἐχού σης πά ντα ἕνεκεν εὐ λογίας
μαστῶ ν καὶ μή τρας
εὐ λογίας πατρό ς σου καὶ μητρό ς σου ὑ περίσχυσεν ἐπ' εὐ λογίαις ὀ ρέων μονίμων καὶ
ἐπ' εὐ λογίαις θινῶ ν ἀ ενά ων ἔσονται ἐπὶ κεφαλὴ ν ιωσηφ καὶ ἐπὶ κορυφῆ ς ὧ ν
ἡ γή σατο ἀ δελφῶ ν
βενιαμιν λύ κος ἅ ρπαξ τὸ πρωινὸ ν ἔδεται ἔτι καὶ εἰς τὸ ἑσπέρας διαδώ σει τροφή ν
πά ντες οὗ τοι υἱοὶ ιακωβ δώ δεκα καὶ ταῦ τα ἐλά λησεν αὐ τοῖς ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν καὶ
εὐ λό γησεν αὐ τού ς ἕκαστον κατὰ τὴ ν εὐ λογίαν αὐ τοῦ εὐ λό γησεν αὐ τού ς
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἐγὼ προστίθεμαι πρὸ ς τὸ ν ἐμὸ ν λαό ν θά ψατέ με μετὰ τῶ ν
πατέρων μου ἐν τῷ σπηλαίῳ ὅ ἐστιν ἐν τῷ ἀ γρῷ εφρων τοῦ χετταίου
ἐν τῷ σπηλαίῳ τῷ διπλῷ τῷ ἀ πέναντι μαμβρη ἐν τῇ γῇ χανααν ὃ ἐκτή σατο αβρααμ
τὸ σπή λαιον παρὰ εφρων τοῦ χετταίου ἐν κτή σει μνημείου
ἐκεῖ ἔθαψαν αβρααμ καὶ σαρραν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἐκεῖ ἔθαψαν ισαακ καὶ
ρεβεκκαν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ ἐκεῖ ἔθαψα λειαν
ἐν κτή σει τοῦ ἀ γροῦ καὶ τοῦ σπηλαίου τοῦ ὄ ντος ἐν αὐ τῷ παρὰ τῶ ν υἱῶ ν χετ
καὶ κατέπαυσεν ιακωβ ἐπιτά σσων τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ καὶ ἐξά ρας τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ
ἐπὶ τὴ ν κλίνην ἐξέλιπεν καὶ προσετέθη πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐπιπεσὼ ν ιωσηφ ἐπὶ τὸ πρό σωπον τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἔκλαυσεν ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ
ἐφίλησεν αὐ τό ν
καὶ προσέταξεν ιωσηφ τοῖς παισὶν αὐ τοῦ τοῖς ἐνταφιασταῖς ἐνταφιά σαι τὸ ν πατέρα
αὐ τοῦ καὶ ἐνεταφίασαν οἱ ἐνταφιασταὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ ἐπλή ρωσαν αὐ τοῦ τεσσαρά κοντα ἡ μέρας οὕ τως γὰ ρ καταριθμοῦ νται αἱ ἡ μέραι
τῆ ς ταφῆ ς καὶ ἐπένθησεν αὐ τὸ ν αἴγυπτος ἑβδομή κοντα ἡ μέρας
ἐπειδὴ δὲ παρῆ λθον αἱ ἡ μέραι τοῦ πένθους ἐλά λησεν ιωσηφ πρὸ ς τοὺ ς δυνά στας
φαραω λέγων εἰ εὗ ρον χά ριν ἐναντίον ὑ μῶ ν λαλή σατε περὶ ἐμοῦ εἰς τὰ ὦ τα φαραω
λέγοντες
75

ὁ πατή ρ μου ὥ ρκισέν με λέγων ἐν τῷ μνημείῳ ᾧ ὤ ρυξα ἐμαυτῷ ἐν γῇ χανααν ἐκεῖ

με θά ψεις νῦ ν οὖ ν ἀ ναβὰ ς θά ψω τὸ ν πατέρα μου καὶ ἐπανελεύ σομαι
καὶ εἶπεν φαραω ἀ νά βηθι θά ψον τὸ ν πατέρα σου καθά περ ὥ ρκισέν σε
καὶ ἀ νέβη ιωσηφ θά ψαι τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ συνανέβησαν μετ' αὐ τοῦ πά ντες οἱ
παῖδες φαραω καὶ οἱ πρεσβύ τεροι τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ πρεσβύ τεροι τῆ ς
γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ πᾶ σα ἡ πανοικία ιωσηφ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ πᾶ σα ἡ οἰκία ἡ πατρικὴ αὐ τοῦ
καὶ τὴ ν συγγένειαν καὶ τὰ πρό βατα καὶ τοὺ ς βό ας ὑ πελίποντο ἐν γῇ γεσεμ
καὶ συνανέβησαν μετ' αὐ τοῦ καὶ ἅ ρματα καὶ ἱππεῖς καὶ ἐγένετο ἡ παρεμβολὴ
μεγά λη σφό δρα
καὶ παρεγένοντο ἐφ' ἅ λωνα αταδ ὅ ἐστιν πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ ἐκό ψαντο αὐ τὸ ν
κοπετὸ ν μέγαν καὶ ἰσχυρὸ ν σφό δρα καὶ ἐποίησεν τὸ πένθος τῷ πατρὶ αὐ τοῦ ἑπτὰ
ἡ μέρας
καὶ εἶδον οἱ κά τοικοι τῆ ς γῆ ς χανααν τὸ πένθος ἐν ἅ λωνι αταδ καὶ εἶπαν πένθος
μέγα τοῦ τό ἐστιν τοῖς αἰγυπτίοις διὰ τοῦ το ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ πένθος
αἰγύ πτου ὅ ἐστιν πέραν τοῦ ιορδά νου
καὶ ἐποίησαν αὐ τῷ οὕ τως οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐκεῖ
καὶ ἀ νέλαβον αὐ τὸ ν οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ εἰς γῆ ν χανααν καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν εἰς τὸ σπή λαιον
τὸ διπλοῦ ν ὃ ἐκτή σατο αβρααμ τὸ σπή λαιον ἐν κτή σει μνημείου παρὰ εφρων τοῦ
χετταίου κατέναντι μαμβρη
καὶ ἀ πέστρεψεν ιωσηφ εἰς αἴγυπτον αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ οἱ
συναναβά ντες θά ψαι τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ
ἰδό ντες δὲ οἱ ἀ δελφοὶ ιωσηφ ὅ τι τέθνηκεν ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν εἶπαν μή ποτε
μνησικακή σῃ ἡ μῖν ιωσηφ καὶ ἀ νταπό δομα ἀ νταποδῷ ἡ μῖν πά ντα τὰ κακά ἃ
ἐνεδειξά μεθα αὐ τῷ
καὶ παρεγένοντο πρὸ ς ιωσηφ λέγοντες ὁ πατή ρ σου ὥ ρκισεν πρὸ τοῦ τελευτῆ σαι
αὐ τὸ ν λέγων
οὕ τως εἴπατε ιωσηφ ἄ φες αὐ τοῖς τὴ ν ἀ δικίαν καὶ τὴ ν ἁ μαρτίαν αὐ τῶ ν ὅ τι πονηρά
σοι ἐνεδείξαντο καὶ νῦ ν δέξαι τὴ ν ἀ δικίαν τῶ ν θεραπό ντων τοῦ θεοῦ τοῦ πατρό ς
σου καὶ ἔκλαυσεν ιωσηφ λαλού ντων αὐ τῶ ν πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἐλθό ντες πρὸ ς αὐ τὸ ν εἶπαν οἵδε ἡ μεῖς σοι οἰκέται
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ιωσηφ μὴ φοβεῖσθε τοῦ γὰ ρ θεοῦ εἰμι ἐγώ
ὑ μεῖς ἐβουλεύ σασθε κατ' ἐμοῦ εἰς πονηρά ὁ δὲ θεὸ ς ἐβουλεύ σατο περὶ ἐμοῦ εἰς
ἀ γαθά ὅ πως ἂ ν γενηθῇ ὡ ς σή μερον ἵνα διατραφῇ λαὸ ς πολύ ς
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς μὴ φοβεῖσθε ἐγὼ διαθρέψω ὑ μᾶ ς καὶ τὰ ς οἰκίας ὑ μῶ ν καὶ
παρεκά λεσεν αὐ τοὺ ς καὶ ἐλά λησεν αὐ τῶ ν εἰς τὴ ν καρδίαν
καὶ κατῴ κησεν ιωσηφ ἐν αἰγύ πτῳ αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ πᾶ σα ἡ πανοικία
τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἔζησεν ιωσηφ ἔτη ἑκατὸ ν δέκα
καὶ εἶδεν ιωσηφ εφραιμ παιδία ἕως τρίτης γενεᾶ ς καὶ υἱοὶ μαχιρ τοῦ υἱοῦ μανασση
ἐτέχθησαν ἐπὶ μηρῶ ν ιωσηφ
76

καὶ εἶπεν ιωσηφ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ λέγων ἐγὼ ἀ ποθνῄ σκω ἐπισκοπῇ δὲ
ἐπισκέψεται ὑ μᾶ ς ὁ θεὸ ς καὶ ἀ νά ξει ὑ μᾶ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς ταύ της εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν ὁ
θεὸ ς τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ
καὶ ὥ ρκισεν ιωσηφ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ λέγων ἐν τῇ ἐπισκοπῇ ᾗ ἐπισκέψεται ὑ μᾶ ς ὁ
θεό ς καὶ συνανοίσετε τὰ ὀ στᾶ μου ἐντεῦ θεν μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ ἐτελεύ τησεν ιωσηφ ἐτῶ ν ἑκατὸ ν δέκα καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν καὶ ἔθηκαν ἐν τῇ σορῷ
ἐν αἰγύ πτῳ
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ τῶ ν εἰσπεπορευμένων εἰς αἴγυπτον ἅ μα ιακωβ
τῷ πατρὶ αὐ τῶ ν ἕκαστος πανοικίᾳ αὐ τῶ ν εἰσή λθοσαν
ρουβην συμεων λευι ιουδας
ισσαχαρ ζαβουλων καὶ βενιαμιν
δαν καὶ νεφθαλι γαδ καὶ ασηρ
ιωσηφ δὲ ἦ ν ἐν αἰγύ πτῳ ἦ σαν δὲ πᾶ σαι ψυχαὶ ἐξ ιακωβ πέντε καὶ ἑβδομή κοντα
ἐτελεύ τησεν δὲ ιωσηφ καὶ πά ντες οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ πᾶ σα ἡ γενεὰ ἐκείνη
οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ηὐ ξή θησαν καὶ ἐπληθύ νθησαν καὶ χυδαῖοι ἐγένοντο καὶ κατίσχυον
σφό δρα σφό δρα ἐπλή θυνεν δὲ ἡ γῆ αὐ τού ς
ἀ νέστη δὲ βασιλεὺ ς ἕτερος ἐπ' αἴγυπτον ὃ ς οὐ κ ᾔ δει τὸ ν ιωσηφ
εἶπεν δὲ τῷ ἔθνει αὐ τοῦ ἰδοὺ τὸ γένος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ μέγα πλῆ θος καὶ ἰσχύ ει
ὑ πὲρ ἡ μᾶ ς
δεῦ τε οὖ ν κατασοφισώ μεθα αὐ τού ς μή ποτε πληθυνθῇ καί ἡ νίκα ἂ ν συμβῇ ἡ μῖν
πό λεμος προστεθή σονται καὶ οὗ τοι πρὸ ς τοὺ ς ὑ πεναντίους καὶ ἐκπολεμή σαντες
ἡ μᾶ ς ἐξελεύ σονται ἐκ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπέστησεν αὐ τοῖς ἐπιστά τας τῶ ν ἔργων ἵνα κακώ σωσιν αὐ τοὺ ς ἐν τοῖς ἔργοις
καὶ ᾠ κοδό μησαν πό λεις ὀ χυρὰ ς τῷ φαραω τή ν τε πιθωμ καὶ ραμεσση καὶ ων ἥ
ἐστιν ἡ λίου πό λις
καθό τι δὲ αὐ τοὺ ς ἐταπείνουν τοσού τῳ πλείους ἐγίνοντο καὶ ἴσχυον σφό δρα
σφό δρα καὶ ἐβδελύ σσοντο οἱ αἰγύ πτιοι ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ κατεδυνά στευον οἱ αἰγύ πτιοι τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ βίᾳ
καὶ κατωδύ νων αὐ τῶ ν τὴ ν ζωὴ ν ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς σκληροῖς τῷ πηλῷ καὶ τῇ
πλινθείᾳ καὶ πᾶ σι τοῖς ἔργοις τοῖς ἐν τοῖς πεδίοις κατὰ πά ντα τὰ ἔργα ὧ ν
κατεδουλοῦ ντο αὐ τοὺ ς μετὰ βίας
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῶ ν αἰγυπτίων ταῖς μαίαις τῶ ν εβραίων τῇ μιᾷ αὐ τῶ ν ᾗ ὄ νομα
σεπφωρα καὶ τὸ ὄ νομα τῆ ς δευτέρας φουα
καὶ εἶπεν ὅ ταν μαιοῦ σθε τὰ ς εβραίας καὶ ὦ σιν πρὸ ς τῷ τίκτειν ἐὰ ν μὲν ἄ ρσεν ᾖ
ἀ ποκτείνατε αὐ τό ἐὰ ν δὲ θῆ λυ περιποιεῖσθε αὐ τό
ἐφοβή θησαν δὲ αἱ μαῖαι τὸ ν θεὸ ν καὶ οὐ κ ἐποίησαν καθό τι συνέταξεν αὐ ταῖς ὁ
βασιλεὺ ς αἰγύ πτου καὶ ἐζωογό νουν τὰ ἄ ρσενα
ἐκά λεσεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς αἰγύ πτου τὰ ς μαίας καὶ εἶπεν αὐ ταῖς τί ὅ τι ἐποιή σατε τὸ
πρᾶ γμα τοῦ το καὶ ἐζωογονεῖτε τὰ ἄ ρσενα
εἶπαν δὲ αἱ μαῖαι τῷ φαραω οὐ χ ὡ ς γυναῖκες αἰγύ πτου αἱ εβραῖαι τίκτουσιν γὰ ρ
πρὶν ἢ εἰσελθεῖν πρὸ ς αὐ τὰ ς τὰ ς μαίας καὶ ἔτικτον
εὖ δὲ ἐποίει ὁ θεὸ ς ταῖς μαίαις καὶ ἐπλή θυνεν ὁ λαὸ ς καὶ ἴσχυεν σφό δρα
77

ἐπειδὴ ἐφοβοῦ ντο αἱ μαῖαι τὸ ν θεό ν ἐποίησαν ἑαυταῖς οἰκίας

συνέταξεν δὲ φαραω παντὶ τῷ λαῷ αὐ τοῦ λέγων πᾶ ν ἄ ρσεν ὃ ἐὰ ν τεχθῇ τοῖς
εβραίοις εἰς τὸ ν ποταμὸ ν ῥ ίψατε καὶ πᾶ ν θῆ λυ ζωογονεῖτε αὐ τό
ἦ ν δέ τις ἐκ τῆ ς φυλῆ ς λευι ὃ ς ἔλαβεν τῶ ν θυγατέρων λευι καὶ ἔσχεν αὐ τή ν
καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν καὶ ἔτεκεν ἄ ρσεν ἰδό ντες δὲ αὐ τὸ ἀ στεῖον ἐσκέπασαν αὐ τὸ
μῆ νας τρεῖς
ἐπεὶ δὲ οὐ κ ἠ δύ ναντο αὐ τὸ ἔτι κρύ πτειν ἔλαβεν αὐ τῷ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ θῖβιν καὶ
κατέχρισεν αὐ τὴ ν ἀ σφαλτοπίσσῃ καὶ ἐνέβαλεν τὸ παιδίον εἰς αὐ τὴ ν καὶ ἔθηκεν
αὐ τὴ ν εἰς τὸ ἕλος παρὰ τὸ ν ποταμό ν
καὶ κατεσκό πευεν ἡ ἀ δελφὴ αὐ τοῦ μακρό θεν μαθεῖν τί τὸ ἀ ποβησό μενον αὐ τῷ
κατέβη δὲ ἡ θυγά τηρ φαραω λού σασθαι ἐπὶ τὸ ν ποταμό ν καὶ αἱ ἅ βραι αὐ τῆ ς
παρεπορεύ οντο παρὰ τὸ ν ποταμό ν καὶ ἰδοῦ σα τὴ ν θῖβιν ἐν τῷ ἕλει ἀ ποστείλασα
τὴ ν ἅ βραν ἀ νείλατο αὐ τή ν
ἀ νοίξασα δὲ ὁ ρᾷ παιδίον κλαῖον ἐν τῇ θίβει καὶ ἐφείσατο αὐ τοῦ ἡ θυγά τηρ φαραω
καὶ ἔφη ἀ πὸ τῶ ν παιδίων τῶ ν εβραίων τοῦ το
καὶ εἶπεν ἡ ἀ δελφὴ αὐ τοῦ τῇ θυγατρὶ φαραω θέλεις καλέσω σοι γυναῖκα
τροφεύ ουσαν ἐκ τῶ ν εβραίων καὶ θηλά σει σοι τὸ παιδίον
ἡ δὲ εἶπεν αὐ τῇ ἡ θυγά τηρ φαραω πορεύ ου ἐλθοῦ σα δὲ ἡ νεᾶ νις ἐκά λεσεν τὴ ν
μητέρα τοῦ παιδίου
εἶπεν δὲ πρὸ ς αὐ τὴ ν ἡ θυγά τηρ φαραω διατή ρησό ν μοι τὸ παιδίον τοῦ το καὶ
θή λασό ν μοι αὐ τό ἐγὼ δὲ δώ σω σοι τὸ ν μισθό ν ἔλαβεν δὲ ἡ γυνὴ τὸ παιδίον καὶ
ἐθή λαζεν αὐ τό
ἁ δρυνθέντος δὲ τοῦ παιδίου εἰσή γαγεν αὐ τὸ πρὸ ς τὴ ν θυγατέρα φαραω καὶ
ἐγενή θη αὐ τῇ εἰς υἱό ν ἐπωνό μασεν δὲ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ μωυσῆ ν λέγουσα ἐκ τοῦ
ὕ δατος αὐ τὸ ν ἀ νειλό μην
ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡ μέραις ταῖς πολλαῖς ἐκείναις μέγας γενό μενος μωυσῆ ς ἐξή λθεν
πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ κατανοή σας δὲ τὸ ν πό νον αὐ τῶ ν ὁ ρᾷ
ἄ νθρωπον αἰγύ πτιον τύ πτοντά τινα εβραῖον τῶ ν ἑαυτοῦ ἀ δελφῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
περιβλεψά μενος δὲ ὧ δε καὶ ὧ δε οὐ χ ὁ ρᾷ οὐ δένα καὶ πατά ξας τὸ ν αἰγύ πτιον
ἔκρυψεν αὐ τὸ ν ἐν τῇ ἄ μμῳ
ἐξελθὼ ν δὲ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ὁ ρᾷ δύ ο ἄ νδρας εβραίους διαπληκτιζομένους καὶ
λέγει τῷ ἀ δικοῦ ντι διὰ τί σὺ τύ πτεις τὸ ν πλησίον
ὁ δὲ εἶπεν τίς σε κατέστησεν ἄ ρχοντα καὶ δικαστὴ ν ἐφ' ἡ μῶ ν μὴ ἀ νελεῖν με σὺ
θέλεις ὃ ν τρό πον ἀ νεῖλες ἐχθὲς τὸ ν αἰγύ πτιον ἐφοβή θη δὲ μωυσῆ ς καὶ εἶπεν εἰ
οὕ τως ἐμφανὲς γέγονεν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
ἤ κουσεν δὲ φαραω τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ ἐζή τει ἀ νελεῖν μωυσῆ ν ἀ νεχώ ρησεν δὲ
μωυσῆ ς ἀ πὸ προσώ που φαραω καὶ ὤ |κησεν ἐν γῇ μαδιαμ ἐλθὼ ν δὲ εἰς γῆ ν μαδιαμ
ἐκά θισεν ἐπὶ τοῦ φρέατος
τῷ δὲ ἱερεῖ μαδιαμ ἦ σαν ἑπτὰ θυγατέρες ποιμαίνουσαι τὰ πρό βατα τοῦ πατρὸ ς
αὐ τῶ ν ιοθορ παραγενό μεναι δὲ ἤ ντλουν ἕως ἔπλησαν τὰ ς δεξαμενὰ ς ποτίσαι τὰ
πρό βατα τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν ιοθορ
78

παραγενό μενοι δὲ οἱ ποιμένες ἐξέβαλον αὐ τά ς ἀ ναστὰ ς δὲ μωυσῆ ς ἐρρύ σατο αὐ τὰ ς

καὶ ἤ ντλησεν αὐ ταῖς καὶ ἐπό τισεν τὰ πρό βατα αὐ τῶ ν
παρεγένοντο δὲ πρὸ ς ραγουηλ τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν ὁ δὲ εἶπεν αὐ ταῖς τί ὅ τι ἐταχύ νατε
τοῦ παραγενέσθαι σή μερον
αἱ δὲ εἶπαν ἄ νθρωπος αἰγύ πτιος ἐρρύ σατο ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῶ ν ποιμένων καὶ ἤ ντλησεν
ἡ μῖν καὶ ἐπό τισεν τὰ πρό βατα ἡ μῶ ν
ὁ δὲ εἶπεν ταῖς θυγατρά σιν αὐ τοῦ καὶ ποῦ ἐστι καὶ ἵνα τί οὕ τως καταλελοίπατε τὸ ν
ἄ νθρωπον καλέσατε οὖ ν αὐ τό ν ὅ πως φά γῃ ἄ ρτον
κατῳ κίσθη δὲ μωυσῆ ς παρὰ τῷ ἀ νθρώ πῳ καὶ ἐξέδοτο σεπφωραν τὴ ν θυγατέρα
αὐ τοῦ μωυσῇ γυναῖκα
ἐν γαστρὶ δὲ λαβοῦ σα ἡ γυνὴ ἔτεκεν υἱό ν καὶ ἐπωνό μασεν μωυσῆ ς τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
γηρσαμ λέγων ὅ τι πά ροικό ς εἰμι ἐν γῇ ἀ λλοτρίᾳ
μετὰ δὲ τὰ ς ἡ μέρας τὰ ς πολλὰ ς ἐκείνας ἐτελεύ τησεν ὁ βασιλεὺ ς αἰγύ πτου καὶ
κατεστέναξαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πὸ τῶ ν ἔργων καὶ ἀ νεβό ησαν καὶ ἀ νέβη ἡ βοὴ αὐ τῶ ν
πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν ἀ πὸ τῶ ν ἔργων
καὶ εἰσή κουσεν ὁ θεὸ ς τὸ ν στεναγμὸ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐμνή σθη ὁ θεὸ ς τῆ ς διαθή κης
αὐ τοῦ τῆ ς πρὸ ς αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ
καὶ ἐπεῖδεν ὁ θεὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ ἐγνώ σθη αὐ τοῖς
καὶ μωυσῆ ς ἦ ν ποιμαίνων τὰ πρό βατα ιοθορ τοῦ γαμβροῦ αὐ τοῦ τοῦ ἱερέως μαδιαμ
καὶ ἤ γαγεν τὰ πρό βατα ὑ πὸ τὴ ν ἔρημον καὶ ἦ λθεν εἰς τὸ ὄ ρος χωρηβ
ὤ φθη δὲ αὐ τῷ ἄ γγελος κυρίου ἐν φλογὶ πυρὸ ς ἐκ τοῦ βά του καὶ ὁ ρᾷ ὅ τι ὁ βά τος
καίεται πυρί ὁ δὲ βά τος οὐ κατεκαίετο
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς παρελθὼ ν ὄ ψομαι τὸ ὅ ραμα τὸ μέγα τοῦ το τί ὅ τι οὐ κατακαίεται ὁ
βά τος
ὡ ς δὲ εἶδεν κύ ριος ὅ τι προσά γει ἰδεῖν ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν κύ ριος ἐκ τοῦ βά του λέγων
μωυσῆ μωυσῆ ὁ δὲ εἶπεν τί ἐστιν
καὶ εἶπεν μὴ ἐγγίσῃς ὧ δε λῦ σαι τὸ ὑ πό δημα ἐκ τῶ ν ποδῶ ν σου ὁ γὰ ρ τό πος ἐν ᾧ σὺ
ἕστηκας γῆ ἁ γία ἐστίν
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἐγώ εἰμι ὁ θεὸ ς τοῦ πατρό ς σου θεὸ ς αβρααμ καὶ θεὸ ς ισαακ καὶ
θεὸ ς ιακωβ ἀ πέστρεψεν δὲ μωυσῆ ς τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ εὐ λαβεῖτο γὰ ρ
κατεμβλέψαι ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἰδὼ ν εἶδον τὴ ν κά κωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν αἰγύ πτῳ
καὶ τῆ ς κραυγῆ ς αὐ τῶ ν ἀ κή κοα ἀ πὸ τῶ ν ἐργοδιωκτῶ ν οἶδα γὰ ρ τὴ ν ὀ δύ νην αὐ τῶ ν
καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς αἰγυπτίων καὶ ἐξαγαγεῖν αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς
ἐκείνης καὶ εἰσαγαγεῖν αὐ τοὺ ς εἰς γῆ ν ἀ γαθὴ ν καὶ πολλή ν εἰς γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ
μέλι εἰς τὸ ν τό πον τῶ ν χαναναίων καὶ χετταίων καὶ αμορραίων καὶ φερεζαίων καὶ
γεργεσαίων καὶ ευαίων καὶ ιεβουσαίων
καὶ νῦ ν ἰδοὺ κραυγὴ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἥ κει πρό ς με κἀ γὼ ἑώ ρακα τὸ ν θλιμμό ν ὃ ν οἱ
αἰγύ πτιοι θλίβουσιν αὐ τού ς
καὶ νῦ ν δεῦ ρο ἀ ποστείλω σε πρὸ ς φαραω βασιλέα αἰγύ πτου καὶ ἐξά ξεις τὸ ν λαό ν
μου τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
79

καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν θεό ν τίς εἰμι ὅ τι πορεύ σομαι πρὸ ς φαραω βασιλέα
αἰγύ πτου καὶ ὅ τι ἐξά ξω τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς μωυσεῖ λέγων ὅ τι ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ τοῦ τό σοι τὸ σημεῖον ὅ τι ἐγώ
σε ἐξαποστέλλω ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τὸ ν λαό ν μου ἐξ αἰγύ πτου καὶ λατρεύ σετε τῷ
θεῷ ἐν τῷ ὄ ρει τού τῳ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν θεό ν ἰδοὺ ἐγὼ ἐλεύ σομαι πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ
ἐρῶ πρὸ ς αὐ τού ς ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν ἀ πέσταλκέν με πρὸ ς ὑ μᾶ ς
ἐρωτή σουσίν με τί ὄ νομα αὐ τῷ τί ἐρῶ πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν ἐγώ εἰμι ὁ ὤ ν καὶ εἶπεν οὕ τως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς ισραηλ
ὁ ὢ ν ἀ πέσταλκέν με πρὸ ς ὑ μᾶ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πά λιν πρὸ ς μωυσῆ ν οὕ τως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς ισραηλ κύ ριος ὁ θεὸ ς
τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν θεὸ ς αβρααμ καὶ θεὸ ς ισαακ καὶ θεὸ ς ιακωβ ἀ πέσταλκέν με
πρὸ ς ὑ μᾶ ς τοῦ τό μού ἐστιν ὄ νομα αἰώ νιον καὶ μνημό συνον γενεῶ ν γενεαῖς
ἐλθὼ ν οὖ ν συνά γαγε τὴ ν γερουσίαν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς κύ ριος
ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν ὦ πταί μοι θεὸ ς αβρααμ καὶ θεὸ ς ισαακ καὶ θεὸ ς ιακωβ
λέγων ἐπισκοπῇ ἐπέσκεμμαι ὑ μᾶ ς καὶ ὅ σα συμβέβηκεν ὑ μῖν ἐν αἰγύ πτῳ
καὶ εἶπον ἀ ναβιβά σω ὑ μᾶ ς ἐκ τῆ ς κακώ σεως τῶ ν αἰγυπτίων εἰς τὴ ν γῆ ν τῶ ν
χαναναίων καὶ χετταίων καὶ αμορραίων καὶ φερεζαίων καὶ γεργεσαίων καὶ ευαίων
καὶ ιεβουσαίων εἰς γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι
καὶ εἰσακού σονταί σου τῆ ς φωνῆ ς καὶ εἰσελεύ σῃ σὺ καὶ ἡ γερουσία ισραηλ πρὸ ς
φαραω βασιλέα αἰγύ πτου καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν ὁ θεὸ ς τῶ ν εβραίων προσκέκληται
ἡ μᾶ ς πορευσώ μεθα οὖ ν ὁ δὸ ν τριῶ ν ἡ μερῶ ν εἰς τὴ ν ἔρημον ἵνα θύ σωμεν τῷ θεῷ
ἡ μῶ ν
ἐγὼ δὲ οἶδα ὅ τι οὐ προή σεται ὑ μᾶ ς φαραω βασιλεὺ ς αἰγύ πτου πορευθῆ ναι ἐὰ ν μὴ
μετὰ χειρὸ ς κραταιᾶ ς
καὶ ἐκτείνας τὴ ν χεῖρα πατά ξω τοὺ ς αἰγυπτίους ἐν πᾶ σι τοῖς θαυμασίοις μου οἷς
ποιή σω ἐν αὐ τοῖς καὶ μετὰ ταῦ τα ἐξαποστελεῖ ὑ μᾶ ς
καὶ δώ σω χά ριν τῷ λαῷ τού τῳ ἐναντίον τῶ ν αἰγυπτίων ὅ ταν δὲ ἀ ποτρέχητε οὐ κ
ἀ πελεύ σεσθε κενοί
αἰτή σει γυνὴ παρὰ γείτονος καὶ συσκή νου αὐ τῆ ς σκεύ η ἀ ργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ
ἱματισμό ν καὶ ἐπιθή σετε ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν καὶ
σκυλεύ σετε τοὺ ς αἰγυπτίους
ἀ πεκρίθη δὲ μωυσῆ ς καὶ εἶπεν ἐὰ ν οὖ ν μὴ πιστεύ σωσίν μοι μηδὲ εἰσακού σωσιν τῆ ς
φωνῆ ς μου ἐροῦ σιν γὰ ρ ὅ τι οὐ κ ὦ πταί σοι ὁ θεό ς τί ἐρῶ πρὸ ς αὐ τού ς
εἶπεν δὲ αὐ τῷ κύ ριος τί τοῦ τό ἐστιν τὸ ἐν τῇ χειρί σου ὁ δὲ εἶπεν ῥ ά βδος
καὶ εἶπεν ῥ ῖψον αὐ τὴ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἔρριψεν αὐ τὴ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐγένετο ὄ φις
καὶ ἔφυγεν μωυσῆ ς ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἔκτεινον τὴ ν χεῖρα καὶ ἐπιλαβοῦ τῆ ς κέρκου ἐκτείνας
οὖ ν τὴ ν χεῖρα ἐπελά βετο τῆ ς κέρκου καὶ ἐγένετο ῥ ά βδος ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ
ἵνα πιστεύ σωσίν σοι ὅ τι ὦ πταί σοι κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν θεὸ ς αβρααμ
καὶ θεὸ ς ισαακ καὶ θεὸ ς ιακωβ
80

εἶπεν δὲ αὐ τῷ κύ ριος πά λιν εἰσένεγκε τὴ ν χεῖρά σου εἰς τὸ ν κό λπον σου καὶ
εἰσή νεγκεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ εἰς τὸ ν κό λπον αὐ τοῦ καὶ ἐξή νεγκεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐκ
τοῦ κό λπου αὐ τοῦ καὶ ἐγενή θη ἡ χεὶρ αὐ τοῦ ὡ σεὶ χιώ ν
καὶ εἶπεν πά λιν εἰσένεγκε τὴ ν χεῖρά σου εἰς τὸ ν κό λπον σου καὶ εἰσή νεγκεν τὴ ν
χεῖρα εἰς τὸ ν κό λπον αὐ τοῦ καὶ ἐξή νεγκεν αὐ τὴ ν ἐκ τοῦ κό λπου αὐ τοῦ καὶ πά λιν
ἀ πεκατέστη εἰς τὴ ν χρό αν τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ μὴ πιστεύ σωσίν σοι μηδὲ εἰσακού σωσιν τῆ ς φωνῆ ς τοῦ σημείου τοῦ πρώ του
πιστεύ σουσίν σοι τῆ ς φωνῆ ς τοῦ σημείου τοῦ ἐσχά του
καὶ ἔσται ἐὰ ν μὴ πιστεύ σωσίν σοι τοῖς δυσὶ σημείοις τού τοις μηδὲ εἰσακού σωσιν
τῆ ς φωνῆ ς σου λή μψῃ ἀ πὸ τοῦ ὕ δατος τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐκχεεῖς ἐπὶ τὸ ξηρό ν καὶ
ἔσται τὸ ὕ δωρ ὃ ἐὰ ν λά βῃς ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ αἷμα ἐπὶ τοῦ ξηροῦ
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον δέομαι κύ ριε οὐ χ ἱκανό ς εἰμι πρὸ τῆ ς ἐχθὲς οὐ δὲ πρὸ
τῆ ς τρίτης ἡ μέρας οὐ δὲ ἀ φ' οὗ ἤ ρξω λαλεῖν τῷ θερά ποντί σου ἰσχνό φωνος καὶ
βραδύ γλωσσος ἐγώ εἰμι
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν τίς ἔδωκεν στό μα ἀ νθρώ πῳ καὶ τίς ἐποίησεν
δύ σκωφον καὶ κωφό ν βλέποντα καὶ τυφλό ν οὐ κ ἐγὼ ὁ θεό ς
καὶ νῦ ν πορεύ ου καὶ ἐγὼ ἀ νοίξω τὸ στό μα σου καὶ συμβιβά σω σε ὃ μέλλεις λαλῆ σαι
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς δέομαι κύ ριε προχείρισαι δυνά μενον ἄ λλον ὃ ν ἀ ποστελεῖς
καὶ θυμωθεὶς ὀ ργῇ κύ ριος ἐπὶ μωυσῆ ν εἶπεν οὐ κ ἰδοὺ ααρων ὁ ἀ δελφό ς σου ὁ
λευίτης ἐπίσταμαι ὅ τι λαλῶ ν λαλή σει αὐ τό ς σοι καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἐξελεύ σεται εἰς
συνά ντησίν σοι καὶ ἰδώ ν σε χαρή σεται ἐν ἑαυτῷ
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ δώ σεις τὰ ῥ ή ματά μου εἰς τὸ στό μα αὐ τοῦ καὶ ἐγὼ ἀ νοίξω
τὸ στό μα σου καὶ τὸ στό μα αὐ τοῦ καὶ συμβιβά σω ὑ μᾶ ς ἃ ποιή σετε
καὶ αὐ τό ς σοι προσλαλή σει πρὸ ς τὸ ν λαό ν καὶ αὐ τὸ ς ἔσται σου στό μα σὺ δὲ αὐ τῷ
ἔσῃ τὰ πρὸ ς τὸ ν θεό ν
καὶ τὴ ν ῥ ά βδον ταύ την τὴ ν στραφεῖσαν εἰς ὄ φιν λή μψῃ ἐν τῇ χειρί σου ἐν ᾗ
ποιή σεις ἐν αὐ τῇ τὰ σημεῖα
ἐπορεύ θη δὲ μωυσῆ ς καὶ ἀ πέστρεψεν πρὸ ς ιοθορ τὸ ν γαμβρὸ ν αὐ τοῦ καὶ λέγει
πορεύ σομαι καὶ ἀ ποστρέψω πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφού ς μου τοὺ ς ἐν αἰγύ πτῳ καὶ ὄ ψομαι
εἰ ἔτι ζῶ σιν καὶ εἶπεν ιοθορ μωυσῇ βά διζε ὑ γιαίνων
μετὰ δὲ τὰ ς ἡ μέρας τὰ ς πολλὰ ς ἐκείνας ἐτελεύ τησεν ὁ βασιλεὺ ς αἰγύ πτου εἶπεν δὲ
κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐν μαδιαμ βά διζε ἄ πελθε εἰς αἴγυπτον τεθνή κασιν γὰ ρ πά ντες
οἱ ζητοῦ ντές σου τὴ ν ψυχή ν
ἀ ναλαβὼ ν δὲ μωυσῆ ς τὴ ν γυναῖκα καὶ τὰ παιδία ἀ νεβίβασεν αὐ τὰ ἐπὶ τὰ ὑ ποζύ για
καὶ ἐπέστρεψεν εἰς αἴγυπτον ἔλαβεν δὲ μωυσῆ ς τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν παρὰ τοῦ θεοῦ ἐν
τῇ χειρὶ αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν πορευομένου σου καὶ ἀ ποστρέφοντος εἰς αἴγυπτον
ὅ ρα πά ντα τὰ τέρατα ἃ ἔδωκα ἐν ταῖς χερσίν σου ποιή σεις αὐ τὰ ἐναντίον φαραω
ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ καὶ οὐ μὴ ἐξαποστείλῃ τὸ ν λαό ν
σὺ δὲ ἐρεῖς τῷ φαραω τά δε λέγει κύ ριος υἱὸ ς πρωτό τοκό ς μου ισραηλ
εἶπα δέ σοι ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα μοι λατρεύ σῃ εἰ μὲν οὖ ν μὴ βού λει
ἐξαποστεῖλαι αὐ τού ς ὅ ρα οὖ ν ἐγὼ ἀ ποκτενῶ τὸ ν υἱό ν σου τὸ ν πρωτό τοκον
81

ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ὁ δῷ ἐν τῷ καταλύ ματι συνή ντησεν αὐ τῷ ἄ γγελος κυρίου καὶ

ἐζή τει αὐ τὸ ν ἀ ποκτεῖναι
καὶ λαβοῦ σα σεπφωρα ψῆ φον περιέτεμεν τὴ ν ἀ κροβυστίαν τοῦ υἱοῦ αὐ τῆ ς καὶ
προσέπεσεν πρὸ ς τοὺ ς πό δας καὶ εἶπεν ἔστη τὸ αἷμα τῆ ς περιτομῆ ς τοῦ παιδίου μου
καὶ ἀ πῆ λθεν ἀ π' αὐ τοῦ διό τι εἶπεν ἔστη τὸ αἷμα τῆ ς περιτομῆ ς τοῦ παιδίου μου
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς ααρων πορεύ θητι εἰς συνά ντησιν μωυσεῖ εἰς τὴ ν ἔρημον καὶ
ἐπορεύ θη καὶ συνή ντησεν αὐ τῷ ἐν τῷ ὄ ρει τοῦ θεοῦ καὶ κατεφίλησαν ἀ λλή λους
καὶ ἀ νή γγειλεν μωυσῆ ς τῷ ααρων πά ντας τοὺ ς λό γους κυρίου οὓ ς ἀ πέστειλεν καὶ
πά ντα τὰ σημεῖα ἃ ἐνετείλατο αὐ τῷ
ἐπορεύ θη δὲ μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ συνή γαγον τὴ ν γερουσίαν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν ααρων πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἃ ἐλά λησεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ
ἐποίησεν τὰ σημεῖα ἐναντίον τοῦ λαοῦ
καὶ ἐπίστευσεν ὁ λαὸ ς καὶ ἐχά ρη ὅ τι ἐπεσκέψατο ὁ θεὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ ὅ τι
εἶδεν αὐ τῶ ν τὴ ν θλῖψιν κύ ψας δὲ ὁ λαὸ ς προσεκύ νησεν
καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ααρων πρὸ ς φαραω καὶ εἶπαν αὐ τῷ τά δε λέγει
κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα μοι ἑορτά σωσιν ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ εἶπεν φαραω τίς ἐστιν οὗ εἰσακού σομαι τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ ὥ στε ἐξαποστεῖλαι
τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ οὐ κ οἶδα τὸ ν κύ ριον καὶ τὸ ν ισραηλ οὐ κ ἐξαποστέλλω
καὶ λέγουσιν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς τῶ ν εβραίων προσκέκληται ἡ μᾶ ς πορευσό μεθα οὖ ν ὁ δὸ ν
τριῶ ν ἡ μερῶ ν εἰς τὴ ν ἔρημον ὅ πως θύ σωμεν τῷ θεῷ ἡ μῶ ν μή ποτε συναντή σῃ ἡ μῖν
θά νατος ἢ φό νος
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ὁ βασιλεὺ ς αἰγύ πτου ἵνα τί μωυσῆ καὶ ααρων διαστρέφετε τὸ ν
λαό ν μου ἀ πὸ τῶ ν ἔργων ἀ πέλθατε ἕκαστος ὑ μῶ ν πρὸ ς τὰ ἔργα αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν φαραω ἰδοὺ νῦ ν πολυπληθεῖ ὁ λαό ς μὴ οὖ ν καταπαύ σωμεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ
τῶ ν ἔργων
συνέταξεν δὲ φαραω τοῖς ἐργοδιώ κταις τοῦ λαοῦ καὶ τοῖς γραμματεῦ σιν λέγων
οὐ κέτι προστεθή σεται διδό ναι ἄ χυρον τῷ λαῷ εἰς τὴ ν πλινθουργίαν καθά περ ἐχθὲς
καὶ τρίτην ἡ μέραν αὐ τοὶ πορευέσθωσαν καὶ συναγαγέτωσαν ἑαυτοῖς ἄ χυρα
καὶ τὴ ν σύ νταξιν τῆ ς πλινθείας ἧ ς αὐ τοὶ ποιοῦ σιν καθ' ἑκά στην ἡ μέραν ἐπιβαλεῖς
αὐ τοῖς οὐ κ ἀ φελεῖς οὐ δέν σχολά ζουσιν γά ρ διὰ τοῦ το κεκρά γασιν λέγοντες
πορευθῶ μεν καὶ θύ σωμεν τῷ θεῷ ἡ μῶ ν
βαρυνέσθω τὰ ἔργα τῶ ν ἀ νθρώ πων τού των καὶ μεριμνά τωσαν ταῦ τα καὶ μὴ
μεριμνά τωσαν ἐν λό γοις κενοῖς
κατέσπευδον δὲ αὐ τοὺ ς οἱ ἐργοδιῶ κται καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ ἔλεγον πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν
λέγοντες τά δε λέγει φαραω οὐ κέτι δίδωμι ὑ μῖν ἄ χυρα
αὐ τοὶ ὑ μεῖς πορευό μενοι συλλέγετε ἑαυτοῖς ἄ χυρα ὅ θεν ἐὰ ν εὕ ρητε οὐ γὰ ρ
ἀ φαιρεῖται ἀ πὸ τῆ ς συντά ξεως ὑ μῶ ν οὐ θέν
καὶ διεσπά ρη ὁ λαὸ ς ἐν ὅ λῃ αἰγύ πτῳ συναγαγεῖν καλά μην εἰς ἄ χυρα
οἱ δὲ ἐργοδιῶ κται κατέσπευδον αὐ τοὺ ς λέγοντες συντελεῖτε τὰ ἔργα τὰ καθή κοντα
καθ' ἡ μέραν καθά περ καὶ ὅ τε τὸ ἄ χυρον ἐδίδοτο ὑ μῖν
82

καὶ ἐμαστιγώ θησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ γένους τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οἱ κατασταθέντες

ἐπ' αὐ τοὺ ς ὑ πὸ τῶ ν ἐπιστατῶ ν τοῦ φαραω λέγοντες διὰ τί οὐ συνετελέσατε τὰ ς
συντά ξεις ὑ μῶ ν τῆ ς πλινθείας καθά περ ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡ μέραν καὶ τὸ τῆ ς σή μερον
εἰσελθό ντες δὲ οἱ γραμματεῖς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ κατεβό ησαν πρὸ ς φαραω λέγοντες
ἵνα τί οὕ τως ποιεῖς τοῖς σοῖς οἰκέταις
ἄ χυρον οὐ δίδοται τοῖς οἰκέταις σου καὶ τὴ ν πλίνθον ἡ μῖν λέγουσιν ποιεῖν καὶ ἰδοὺ
οἱ παῖδές σου μεμαστίγωνται ἀ δική σεις οὖ ν τὸ ν λαό ν σου
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σχολά ζετε σχολασταί ἐστε διὰ τοῦ το λέγετε πορευθῶ μεν θύ σωμεν
τῷ θεῷ ἡ μῶ ν
νῦ ν οὖ ν πορευθέντες ἐργά ζεσθε τὸ γὰ ρ ἄ χυρον οὐ δοθή σεται ὑ μῖν καὶ τὴ ν σύ νταξιν
τῆ ς πλινθείας ἀ ποδώ σετε
ἑώ ρων δὲ οἱ γραμματεῖς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἑαυτοὺ ς ἐν κακοῖς λέγοντες οὐ κ
ἀ πολείψετε τῆ ς πλινθείας τὸ καθῆ κον τῇ ἡ μέρᾳ
συνή ντησαν δὲ μωυσῇ καὶ ααρων ἐρχομένοις εἰς συνά ντησιν αὐ τοῖς
ἐκπορευομένων αὐ τῶ ν ἀ πὸ φαραω
καὶ εἶπαν αὐ τοῖς ἴδοι ὁ θεὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ κρίναι ὅ τι ἐβδελύ ξατε τὴ ν ὀ σμὴ ν ἡ μῶ ν
ἐναντίον φαραω καὶ ἐναντίον τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ δοῦ ναι ῥ ομφαίαν εἰς τὰ ς
χεῖρας αὐ τοῦ ἀ ποκτεῖναι ἡ μᾶ ς
ἐπέστρεψεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον καὶ εἶπεν κύ ριε διὰ τί ἐκά κωσας τὸ ν λαὸ ν
τοῦ τον καὶ ἵνα τί ἀ πέσταλκά ς με
καὶ ἀ φ' οὗ πεπό ρευμαι πρὸ ς φαραω λαλῆ σαι ἐπὶ τῷ σῷ ὀ νό ματι ἐκά κωσεν τὸ ν λαὸ ν
τοῦ τον καὶ οὐ κ ἐρρύ σω τὸ ν λαό ν σου
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἤ δη ὄ ψει ἃ ποιή σω τῷ φαραω ἐν γὰ ρ χειρὶ κραταιᾷ
ἐξαποστελεῖ αὐ τοὺ ς καὶ ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ ἐκβαλεῖ αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ
ἐλά λησεν δὲ ὁ θεὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν ἐγὼ κύ ριος
καὶ ὤ φθην πρὸ ς αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ θεὸ ς ὢ ν αὐ τῶ ν καὶ τὸ ὄ νομά μου
κύ ριος οὐ κ ἐδή λωσα αὐ τοῖς
καὶ ἔστησα τὴ ν διαθή κην μου πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὥ στε δοῦ ναι αὐ τοῖς τὴ ν γῆ ν τῶ ν
χαναναίων τὴ ν γῆ ν ἣ ν παρῳ κή κασιν ἐν ᾗ καὶ παρῴ κησαν ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ ἐγὼ εἰσή κουσα τὸ ν στεναγμὸ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ὃ ν οἱ αἰγύ πτιοι
καταδουλοῦ νται αὐ τού ς καὶ ἐμνή σθην τῆ ς διαθή κης ὑ μῶ ν
βά διζε εἰπὸ ν τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων ἐγὼ κύ ριος καὶ ἐξά ξω ὑ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς
δυναστείας τῶ ν αἰγυπτίων καὶ ῥ ύ σομαι ὑ μᾶ ς ἐκ τῆ ς δουλείας καὶ λυτρώ σομαι ὑ μᾶ ς
ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ καὶ κρίσει μεγά λῃ
καὶ λή μψομαι ἐμαυτῷ ὑ μᾶ ς λαὸ ν ἐμοὶ καὶ ἔσομαι ὑ μῶ ν θεό ς καὶ γνώ σεσθε ὅ τι ἐγὼ
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ ἐξαγαγὼ ν ὑ μᾶ ς ἐκ τῆ ς καταδυναστείας τῶ ν αἰγυπτίων
καὶ εἰσά ξω ὑ μᾶ ς εἰς τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν ἐξέτεινα τὴ ν χεῖρά μου δοῦ ναι αὐ τὴ ν τῷ αβρααμ
καὶ ισαακ καὶ ιακωβ καὶ δώ σω ὑ μῖν αὐ τὴ ν ἐν κλή ρῳ ἐγὼ κύ ριος
ἐλά λησεν δὲ μωυσῆ ς οὕ τως τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ οὐ κ εἰσή κουσαν μωυσῇ ἀ πὸ τῆ ς
ὀ λιγοψυχίας καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἔργων τῶ ν σκληρῶ ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
83

εἴσελθε λά λησον φαραω βασιλεῖ αἰγύ πτου ἵνα ἐξαποστείλῃ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ
τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ
ἐλά λησεν δὲ μωυσῆ ς ἔναντι κυρίου λέγων ἰδοὺ οἱ υἱοὶ ισραηλ οὐ κ εἰσή κουσά ν μου
καὶ πῶ ς εἰσακού σεταί μου φαραω ἐγὼ δὲ ἄ λογό ς εἰμι
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ συνέταξεν αὐ τοῖς πρὸ ς φαραω βασιλέα
αἰγύ πτου ὥ στε ἐξαποστεῖλαι τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ οὗ τοι ἀ ρχηγοὶ οἴκων πατριῶ ν αὐ τῶ ν υἱοὶ ρουβην πρωτοτό κου ισραηλ ενωχ καὶ
φαλλους ασρων καὶ χαρμι αὕ τη ἡ συγγένεια ρουβην
καὶ υἱοὶ συμεων ιεμουηλ καὶ ιαμιν καὶ αωδ καὶ ιαχιν καὶ σααρ καὶ σαουλ ὁ ἐκ τῆ ς
φοινίσσης αὗ ται αἱ πατριαὶ τῶ ν υἱῶ ν συμεων
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν λευι κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν γεδσων κααθ καὶ
μεραρι καὶ τὰ ἔτη τῆ ς ζωῆ ς λευι ἑκατὸ ν τριά κοντα ἑπτά
καὶ οὗ τοι υἱοὶ γεδσων λοβενι καὶ σεμεϊ οἶκοι πατριᾶ ς αὐ τῶ ν
καὶ υἱοὶ κααθ αμβραμ καὶ ισσααρ χεβρων καὶ οζιηλ καὶ τὰ ἔτη τῆ ς ζωῆ ς κααθ ἑκατὸ ν
τριά κοντα ἔτη
καὶ υἱοὶ μεραρι μοολι καὶ ομουσι οὗ τοι οἶκοι πατριῶ ν λευι κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν
καὶ ἔλαβεν αμβραμ τὴ ν ιωχαβεδ θυγατέρα τοῦ ἀ δελφοῦ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἑαυτῷ
εἰς γυναῖκα καὶ ἐγέννησεν αὐ τῷ τό ν τε ααρων καὶ μωυσῆ ν καὶ μαριαμ τὴ ν ἀ δελφὴ ν
αὐ τῶ ν τὰ δὲ ἔτη τῆ ς ζωῆ ς αμβραμ ἑκατὸ ν τριά κοντα δύ ο ἔτη
καὶ υἱοὶ ισσααρ κορε καὶ ναφεκ καὶ ζεχρι
καὶ υἱοὶ οζιηλ ελισαφαν καὶ σετρι
ἔλαβεν δὲ ααρων τὴ ν ελισαβεθ θυγατέρα αμιναδαβ ἀ δελφὴ ν ναασσων αὐ τῷ
γυναῖκα καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ τό ν τε ναδαβ καὶ αβιουδ καὶ ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ
υἱοὶ δὲ κορε ασιρ καὶ ελκανα καὶ αβιασαφ αὗ ται αἱ γενέσεις κορε
καὶ ελεαζαρ ὁ τοῦ ααρων ἔλαβεν τῶ ν θυγατέρων φουτιηλ αὐ τῷ γυναῖκα καὶ ἔτεκεν
αὐ τῷ τὸ ν φινεες αὗ ται αἱ ἀ ρχαὶ πατριᾶ ς λευιτῶ ν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν
οὗ τος ααρων καὶ μωυσῆ ς οἷς εἶπεν αὐ τοῖς ὁ θεὸ ς ἐξαγαγεῖν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ
γῆ ς αἰγύ πτου σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν
οὗ τοί εἰσιν οἱ διαλεγό μενοι πρὸ ς φαραω βασιλέα αἰγύ πτου καὶ ἐξή γαγον τοὺ ς υἱοὺ ς
ισραηλ ἐξ αἰγύ πτου αὐ τὸ ς ααρων καὶ μωυσῆ ς
ᾗ ἡ μέρᾳ ἐλά λησεν κύ ριος μωυσῇ ἐν γῇ αἰγύ πτῳ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων ἐγὼ κύ ριος λά λησον πρὸ ς φαραω βασιλέα
αἰγύ πτου ὅ σα ἐγὼ λέγω πρὸ ς σέ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἐναντίον κυρίου ἰδοὺ ἐγὼ ἰσχνό φωνό ς εἰμι καὶ πῶ ς εἰσακού σεταί
μου φαραω
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων ἰδοὺ δέδωκά σε θεὸ ν φαραω καὶ ααρων ὁ
ἀ δελφό ς σου ἔσται σου προφή της
σὺ δὲ λαλή σεις αὐ τῷ πά ντα ὅ σα σοι ἐντέλλομαι ὁ δὲ ααρων ὁ ἀ δελφό ς σου λαλή σει
πρὸ ς φαραω ὥ στε ἐξαποστεῖλαι τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ
ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ πληθυνῶ τὰ σημεῖά μου καὶ τὰ τέρατα ἐν
γῇ αἰγύ πτῳ
84

καὶ οὐ κ εἰσακού σεται ὑ μῶ ν φαραω καὶ ἐπιβαλῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐπ' αἴγυπτον καὶ
ἐξά ξω σὺ ν δυνά μει μου τὸ ν λαό ν μου τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου σὺ ν
ἐκδική σει μεγά λῃ
καὶ γνώ σονται πά ντες οἱ αἰγύ πτιοι ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ἐκτείνων τὴ ν χεῖρα ἐπ'
αἴγυπτον καὶ ἐξά ξω τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ μέσου αὐ τῶ ν
ἐποίησεν δὲ μωυσῆ ς καὶ ααρων καθά περ ἐνετείλατο αὐ τοῖς κύ ριος οὕ τως ἐποίησαν
μωυσῆ ς δὲ ἦ ν ἐτῶ ν ὀ γδοή κοντα ααρων δὲ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἐτῶ ν ὀ γδοή κοντα
τριῶ ν ἡ νίκα ἐλά λησεν πρὸ ς φαραω
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
καὶ ἐὰ ν λαλή σῃ πρὸ ς ὑ μᾶ ς φαραω λέγων δό τε ἡ μῖν σημεῖον ἢ τέρας καὶ ἐρεῖς ααρων
τῷ ἀ δελφῷ σου λαβὲ τὴ ν ῥ ά βδον καὶ ῥ ῖψον αὐ τὴ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐναντίον φαραω καὶ
ἐναντίον τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ ἔσται δρά κων
εἰσῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς καὶ ααρων ἐναντίον φαραω καὶ τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ
ἐποίησαν οὕ τως καθά περ ἐνετείλατο αὐ τοῖς κύ ριος καὶ ἔρριψεν ααρων τὴ ν ῥ ά βδον
ἐναντίον φαραω καὶ ἐναντίον τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο δρά κων
συνεκά λεσεν δὲ φαραω τοὺ ς σοφιστὰ ς αἰγύ πτου καὶ τοὺ ς φαρμακού ς καὶ ἐποίησαν
καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶ ν αἰγυπτίων ταῖς φαρμακείαις αὐ τῶ ν ὡ σαύ τως
καὶ ἔρριψαν ἕκαστος τὴ ν ῥ ά βδον αὐ τοῦ καὶ ἐγένοντο δρά κοντες καὶ κατέπιεν ἡ
ῥ ά βδος ἡ ααρων τὰ ς ἐκείνων ῥ ά βδους
καὶ κατίσχυσεν ἡ καρδία φαραω καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν αὐ τῶ ν καθά περ ἐλά λησεν
αὐ τοῖς κύ ριος
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν βεβά ρηται ἡ καρδία φαραω τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸ ν
λαό ν
βά δισον πρὸ ς φαραω τὸ πρωί ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἐκπορεύ εται ἐπὶ τὸ ὕ δωρ καὶ στή σῃ
συναντῶ ν αὐ τῷ ἐπὶ τὸ χεῖλος τοῦ ποταμοῦ καὶ τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν στραφεῖσαν εἰς ὄ φιν
λή μψῃ ἐν τῇ χειρί σου
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν εβραίων ἀ πέσταλκέν με πρὸ ς σὲ λέγων
ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα μοι λατρεύ σῃ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἰδοὺ οὐ κ εἰσή κουσας
ἕως τού του
τά δε λέγει κύ ριος ἐν τού τῳ γνώ σῃ ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ τύ πτω τῇ ῥ ά βδῳ τῇ ἐν
τῇ χειρί μου ἐπὶ τὸ ὕ δωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ καὶ μεταβαλεῖ εἰς αἷμα
καὶ οἱ ἰχθύ ες οἱ ἐν τῷ ποταμῷ τελευτή σουσιν καὶ ἐποζέσει ὁ ποταμό ς καὶ οὐ
δυνή σονται οἱ αἰγύ πτιοι πιεῖν ὕ δωρ ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἰπὸ ν ααρων τῷ ἀ δελφῷ σου λαβὲ τὴ ν ῥ ά βδον σου
καὶ ἔκτεινον τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τὰ ὕ δατα αἰγύ πτου καὶ ἐπὶ τοὺ ς ποταμοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ
ἐπὶ τὰ ς διώ ρυγας αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ ἕλη αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ πᾶ ν συνεστηκὸ ς ὕ δωρ αὐ τῶ ν
καὶ ἔσται αἷμα καὶ ἐγένετο αἷμα ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου ἔν τε τοῖς ξύ λοις καὶ ἐν τοῖς
λίθοις
καὶ ἐποίησαν οὕ τως μωυσῆ ς καὶ ααρων καθά περ ἐνετείλατο αὐ τοῖς κύ ριος καὶ
ἐπά ρας τῇ ῥ ά βδῳ αὐ τοῦ ἐπά ταξεν τὸ ὕ δωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ ἐναντίον φαραω καὶ
ἐναντίον τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ μετέβαλεν πᾶ ν τὸ ὕ δωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ εἰς
αἷμα
85

καὶ οἱ ἰχθύ ες οἱ ἐν τῷ ποταμῷ ἐτελεύ τησαν καὶ ἐπώ ζεσεν ὁ ποταμό ς καὶ οὐ κ
ἠ δύ ναντο οἱ αἰγύ πτιοι πιεῖν ὕ δωρ ἐκ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἦ ν τὸ αἷμα ἐν πά σῃ γῇ
αἰγύ πτου
ἐποίησαν δὲ ὡ σαύ τως καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶ ν αἰγυπτίων ταῖς φαρμακείαις αὐ τῶ ν καὶ
ἐσκληρύ νθη ἡ καρδία φαραω καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν αὐ τῶ ν καθά περ εἶπεν κύ ριος
ἐπιστραφεὶς δὲ φαραω εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐπέστησεν τὸ ν νοῦ ν
αὐ τοῦ οὐ δὲ ἐπὶ τού τῳ
ὤ ρυξαν δὲ πά ντες οἱ αἰγύ πτιοι κύ κλῳ τοῦ ποταμοῦ ὥ στε πιεῖν ὕ δωρ καὶ οὐ κ
ἠ δύ ναντο πιεῖν ὕ δωρ ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ
καὶ ἀ νεπληρώ θησαν ἑπτὰ ἡ μέραι μετὰ τὸ πατά ξαι κύ ριον τὸ ν ποταμό ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἴσελθε πρὸ ς φαραω καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει
κύ ριος ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα μοι λατρεύ σωσιν
εἰ δὲ μὴ βού λει σὺ ἐξαποστεῖλαι ἰδοὺ ἐγὼ τύ πτω πά ντα τὰ ὅ ριά σου τοῖς βατρά χοις
καὶ ἐξερεύ ξεται ὁ ποταμὸ ς βατρά χους καὶ ἀ ναβά ντες εἰσελεύ σονται εἰς τοὺ ς οἴκους
σου καὶ εἰς τὰ ταμίεια τῶ ν κοιτώ νων σου καὶ ἐπὶ τῶ ν κλινῶ ν σου καὶ εἰς τοὺ ς
οἴκους τῶ ν θεραπό ντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐν τοῖς φυρά μασίν σου καὶ ἐν
τοῖς κλιβά νοις σου
καὶ ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τοὺ ς θερά ποντά ς σου καὶ ἐπὶ τὸ ν λαό ν σου ἀ ναβή σονται οἱ
βά τραχοι
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἰπὸ ν ααρων τῷ ἀ δελφῷ σου ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴ ν
ῥ ά βδον σου ἐπὶ τοὺ ς ποταμοὺ ς καὶ ἐπὶ τὰ ς διώ ρυγας καὶ ἐπὶ τὰ ἕλη καὶ ἀ νά γαγε
τοὺ ς βατρά χους
καὶ ἐξέτεινεν ααρων τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὰ ὕ δατα αἰγύ πτου καὶ ἀ νή γαγεν τοὺ ς βατρά χους
καὶ ἀ νεβιβά σθη ὁ βά τραχος καὶ ἐκά λυψεν τὴ ν γῆ ν αἰγύ πτου
ἐποίησαν δὲ ὡ σαύ τως καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ τῶ ν αἰγυπτίων ταῖς φαρμακείαις αὐ τῶ ν καὶ
ἀ νή γαγον τοὺ ς βατρά χους ἐπὶ γῆ ν αἰγύ πτου
καὶ ἐκά λεσεν φαραω μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ εἶπεν εὔ ξασθε περὶ ἐμοῦ πρὸ ς κύ ριον
καὶ περιελέτω τοὺ ς βατρά χους ἀ π' ἐμοῦ καὶ ἀ πὸ τοῦ ἐμοῦ λαοῦ καὶ ἐξαποστελῶ τὸ ν
λαό ν καὶ θύ σωσιν κυρίῳ
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς φαραω τά ξαι πρό ς με πό τε εὔ ξωμαι περὶ σοῦ καὶ περὶ τῶ ν
θεραπό ντων σου καὶ περὶ τοῦ λαοῦ σου ἀ φανίσαι τοὺ ς βατρά χους ἀ πὸ σοῦ καὶ ἀ πὸ
τοῦ λαοῦ σου καὶ ἐκ τῶ ν οἰκιῶ ν ὑ μῶ ν πλὴ ν ἐν τῷ ποταμῷ ὑ πολειφθή σονται
ὁ δὲ εἶπεν εἰς αὔ ριον εἶπεν οὖ ν ὡ ς εἴρηκας ἵνα εἰδῇ ς ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἄ λλος πλὴ ν
κυρίου
καὶ περιαιρεθή σονται οἱ βά τραχοι ἀ πὸ σοῦ καὶ ἐκ τῶ ν οἰκιῶ ν ὑ μῶ ν καὶ ἐκ τῶ ν
ἐπαύ λεων καὶ ἀ πὸ τῶ ν θεραπό ντων σου καὶ ἀ πὸ τοῦ λαοῦ σου πλὴ ν ἐν τῷ ποταμῷ
ὑ πολειφθή σονται
ἐξῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς καὶ ααρων ἀ πὸ φαραω καὶ ἐβό ησεν μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον περὶ
τοῦ ὁ ρισμοῦ τῶ ν βατρά χων ὡ ς ἐτά ξατο φαραω
ἐποίησεν δὲ κύ ριος καθά περ εἶπεν μωυσῆ ς καὶ ἐτελεύ τησαν οἱ βά τραχοι ἐκ τῶ ν
οἰκιῶ ν καὶ ἐκ τῶ ν ἐπαύ λεων καὶ ἐκ τῶ ν ἀ γρῶ ν
καὶ συνή γαγον αὐ τοὺ ς θιμωνιὰ ς θιμωνιά ς καὶ ὤ ζεσεν ἡ γῆ
86

ἰδὼ ν δὲ φαραω ὅ τι γέγονεν ἀ νά ψυξις ἐβαρύ νθη ἡ καρδία αὐ τοῦ καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν
αὐ τῶ ν καθά περ ἐλά λησεν κύ ριος
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἰπὸ ν ααρων ἔκτεινον τῇ χειρὶ τὴ ν ῥ ά βδον σου καὶ
πά ταξον τὸ χῶ μα τῆ ς γῆ ς καὶ ἔσονται σκνῖφες ἔν τε τοῖς ἀ νθρώ ποις καὶ ἐν τοῖς
τετρά ποσιν καὶ ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου
ἐξέτεινεν οὖ ν ααρων τῇ χειρὶ τὴ ν ῥ ά βδον καὶ ἐπά ταξεν τὸ χῶ μα τῆ ς γῆ ς καὶ
ἐγένοντο οἱ σκνῖφες ἔν τε τοῖς ἀ νθρώ ποις καὶ ἐν τοῖς τετρά ποσιν καὶ ἐν παντὶ
χώ ματι τῆ ς γῆ ς ἐγένοντο οἱ σκνῖφες ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου
ἐποιή σαν δὲ ὡ σαύ τως καὶ οἱ ἐπαοιδοὶ ταῖς φαρμακείαις αὐ τῶ ν ἐξαγαγεῖν τὸ ν
σκνῖφα καὶ οὐ κ ἠ δύ ναντο καὶ ἐγένοντο οἱ σκνῖφες ἐν τοῖς ἀ νθρώ ποις καὶ ἐν τοῖς
τετρά ποσιν
εἶπαν οὖ ν οἱ ἐπαοιδοὶ τῷ φαραω δά κτυλος θεοῦ ἐστιν τοῦ το καὶ ἐσκληρύ νθη ἡ
καρδία φαραω καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν αὐ τῶ ν καθά περ ἐλά λησεν κύ ριος
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ὄ ρθρισον τὸ πρωὶ καὶ στῆ θι ἐναντίον φαραω καὶ ἰδοὺ
αὐ τὸ ς ἐξελεύ σεται ἐπὶ τὸ ὕ δωρ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει κύ ριος
ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα μοι λατρεύ σωσιν ἐν τῇ ἐρή μῳ
ἐὰ ν δὲ μὴ βού λῃ ἐξαποστεῖλαι τὸ ν λαό ν μου ἰδοὺ ἐγὼ ἐπαποστέλλω ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ
τοὺ ς θερά ποντά ς σου καὶ ἐπὶ τὸ ν λαό ν σου καὶ ἐπὶ τοὺ ς οἴκους ὑ μῶ ν κυνό μυιαν καὶ
πλησθή σονται αἱ οἰκίαι τῶ ν αἰγυπτίων τῆ ς κυνομυίης καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν ἐφ' ἧ ς εἰσιν
ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ παραδοξά σω ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τὴ ν γῆ ν γεσεμ ἐφ' ἧ ς ὁ λαό ς μου ἔπεστιν ἐπ'
αὐ τῆ ς ἐφ' ἧ ς οὐ κ ἔσται ἐκεῖ ἡ κυνό μυια ἵνα εἰδῇ ς ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ κύ ριος πά σης
τῆ ς γῆ ς
καὶ δώ σω διαστολὴ ν ἀ νὰ μέσον τοῦ ἐμοῦ λαοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ σοῦ λαοῦ ἐν δὲ τῇ
αὔ ριον ἔσται τὸ σημεῖον τοῦ το ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐποίησεν δὲ κύ ριος οὕ τως καὶ παρεγένετο ἡ κυνό μυια πλῆ θος εἰς τοὺ ς οἴκους
φαραω καὶ εἰς τοὺ ς οἴκους τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ εἰς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αἰγύ πτου
καὶ ἐξωλεθρεύ θη ἡ γῆ ἀ πὸ τῆ ς κυνομυίης
ἐκά λεσεν δὲ φαραω μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων ἐλθό ντες θύ σατε τῷ θεῷ ὑ μῶ ν ἐν τῇ
γῇ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς οὐ δυνατὸ ν γενέσθαι οὕ τως τὰ γὰ ρ βδελύ γματα τῶ ν αἰγυπτίων
θύ σομεν κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ἐὰ ν γὰ ρ θύ σωμεν τὰ βδελύ γματα τῶ ν αἰγυπτίων
ἐναντίον αὐ τῶ ν λιθοβοληθησό μεθα
ὁ δὸ ν τριῶ ν ἡ μερῶ ν πορευσό μεθα εἰς τὴ ν ἔρημον καὶ θύ σομεν κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν
καθά περ εἶπεν ἡ μῖν
καὶ εἶπεν φαραω ἐγὼ ἀ ποστέλλω ὑ μᾶ ς καὶ θύ σατε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ
ἀ λλ' οὐ μακρὰ ν ἀ ποτενεῖτε πορευθῆ ναι εὔ ξασθε οὖ ν περὶ ἐμοῦ πρὸ ς κύ ριον
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς ὅ δε ἐγὼ ἐξελεύ σομαι ἀ πὸ σοῦ καὶ εὔ ξομαι πρὸ ς τὸ ν θεό ν καὶ
ἀ πελεύ σεται ἡ κυνό μυια ἀ πὸ σοῦ καὶ ἀ πὸ τῶ ν θεραπό ντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου
αὔ ριον μὴ προσθῇ ς ἔτι φαραω ἐξαπατῆ σαι τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι τὸ ν λαὸ ν θῦ σαι
κυρίῳ
ἐξῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς ἀ πὸ φαραω καὶ ηὔ ξατο πρὸ ς τὸ ν θεό ν
87

ἐποίησεν δὲ κύ ριος καθά περ εἶπεν μωυσῆ ς καὶ περιεῖλεν τὴ ν κυνό μυιαν ἀ πὸ φαραω
καὶ τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ οὐ κατελείφθη οὐ δεμία
καὶ ἐβά ρυνεν φαραω τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ καιροῦ τού του καὶ οὐ κ
ἠ θέλησεν ἐξαποστεῖλαι τὸ ν λαό ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἴσελθε πρὸ ς φαραω καὶ ἐρεῖς αὐ τῷ τά δε λέγει κύ ριος
ὁ θεὸ ς τῶ ν εβραίων ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα μοι λατρεύ σωσιν
εἰ μὲν οὖ ν μὴ βού λει ἐξαποστεῖλαι τὸ ν λαό ν μου ἀ λλ' ἔτι ἐγκρατεῖς αὐ τοῦ
ἰδοὺ χεὶρ κυρίου ἐπέσται ἐν τοῖς κτή νεσίν σου τοῖς ἐν τοῖς πεδίοις ἔν τε τοῖς ἵπποις
καὶ ἐν τοῖς ὑ ποζυγίοις καὶ ταῖς καμή λοις καὶ βουσὶν καὶ προβά τοις θά νατος μέγας
σφό δρα
καὶ παραδοξά σω ἐγὼ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ νὰ μέσον τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν αἰγυπτίων
καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οὐ τελευτή σει ἀ πὸ πά ντων τῶ ν τοῦ
ισραηλ υἱῶ ν ῥ ητό ν
καὶ ἔδωκεν ὁ θεὸ ς ὅ ρον λέγων ἐν τῇ αὔ ριον ποιή σει κύ ριος τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
καὶ ἐποίησεν κύ ριος τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το τῇ ἐπαύ ριον καὶ ἐτελεύ τησεν πά ντα τὰ κτή νη
τῶ ν αἰγυπτίων ἀ πὸ δὲ τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οὐ κ ἐτελεύ τησεν οὐ δέν
ἰδὼ ν δὲ φαραω ὅ τι οὐ κ ἐτελεύ τησεν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
οὐ δέν ἐβαρύ νθη ἡ καρδία φαραω καὶ οὐ κ ἐξαπέστειλεν τὸ ν λαό ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων λά βετε ὑ μεῖς πλή ρεις τὰ ς χεῖρας
αἰθά λης καμιναίας καὶ πασά τω μωυσῆ ς εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν ἐναντίον φαραω καὶ
ἐναντίον τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ
καὶ γενηθή τω κονιορτὸ ς ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αἰγύ πτου καὶ ἔσται ἐπὶ τοὺ ς ἀ νθρώ πους
καὶ ἐπὶ τὰ τετρά ποδα ἕλκη φλυκτίδες ἀ ναζέουσαι ἔν τε τοῖς ἀ νθρώ ποις καὶ ἐν τοῖς
τετρά ποσιν καὶ ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου
καὶ ἔλαβεν τὴ ν αἰθά λην τῆ ς καμιναίας ἐναντίον φαραω καὶ ἔπασεν αὐ τὴ ν μωυσῆ ς
εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ ἐγένετο ἕλκη φλυκτίδες ἀ ναζέουσαι ἐν τοῖς ἀ νθρώ ποις καὶ ἐν
τοῖς τετρά ποσιν
καὶ οὐ κ ἠ δύ ναντο οἱ φαρμακοὶ στῆ ναι ἐναντίον μωυσῆ διὰ τὰ ἕλκη ἐγένετο γὰ ρ τὰ
ἕλκη ἐν τοῖς φαρμακοῖς καὶ ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου
ἐσκλή ρυνεν δὲ κύ ριος τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν αὐ τῶ ν καθὰ
συνέταξεν κύ ριος
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ὄ ρθρισον τὸ πρωὶ καὶ στῆ θι ἐναντίον φαραω καὶ ἐρεῖς
πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν εβραίων ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου ἵνα
λατρεύ σωσίν μοι
ἐν τῷ γὰ ρ νῦ ν καιρῷ ἐγὼ ἐξαποστέλλω πά ντα τὰ συναντή ματά μου εἰς τὴ ν καρδίαν
σου καὶ τῶ ν θεραπό ντων σου καὶ τοῦ λαοῦ σου ἵν' εἰδῇ ς ὅ τι οὐ κ ἔστιν ὡ ς ἐγὼ ἄ λλος
ἐν πά σῃ τῇ γῇ
νῦ ν γὰ ρ ἀ ποστείλας τὴ ν χεῖρα πατά ξω σε καὶ τὸ ν λαό ν σου θανά τῳ καὶ ἐκτριβή σῃ
ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἕνεκεν τού του διετηρή θης ἵνα ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴ ν ἰσχύ ν μου καὶ ὅ πως
διαγγελῇ τὸ ὄ νομά μου ἐν πά σῃ τῇ γῇ
88

ἔτι οὖ ν σὺ ἐμποιῇ τοῦ λαοῦ μου τοῦ μὴ ἐξαποστεῖλαι αὐ τού ς

ἰδοὺ ἐγὼ ὕ ω ταύ την τὴ ν ὥ ραν αὔ ριον χά λαζαν πολλὴ ν σφό δρα ἥ τις τοιαύ τη οὐ
γέγονεν ἐν αἰγύ πτῳ ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἔκτισται ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
νῦ ν οὖ ν κατά σπευσον συναγαγεῖν τὰ κτή νη σου καὶ ὅ σα σοί ἐστιν ἐν τῷ πεδίῳ
πά ντες γὰ ρ οἱ ἄ νθρωποι καὶ τὰ κτή νη ὅ σα ἂ ν εὑ ρεθῇ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ μὴ εἰσέλθῃ εἰς
οἰκίαν πέσῃ δὲ ἐπ' αὐ τὰ ἡ χά λαζα τελευτή σει
ὁ φοβού μενος τὸ ῥ ῆ μα κυρίου τῶ ν θεραπό ντων φαραω συνή γαγεν τὰ κτή νη αὐ τοῦ
εἰς τοὺ ς οἴκους
ὃ ς δὲ μὴ προσέσχεν τῇ διανοίᾳ εἰς τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ἀ φῆ κεν τὰ κτή νη ἐν τοῖς πεδίοις
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἔκτεινον τὴ ν χεῖρά σου εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ ἔσται
χά λαζα ἐπὶ πᾶ σαν γῆ ν αἰγύ πτου ἐπί τε τοὺ ς ἀ νθρώ πους καὶ τὰ κτή νη καὶ ἐπὶ πᾶ σαν
βοτά νην τὴ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐξέτεινεν δὲ μωυσῆ ς τὴ ν χεῖρα εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ κύ ριος ἔδωκεν φωνὰ ς καὶ
χά λαζαν καὶ διέτρεχεν τὸ πῦ ρ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἔβρεξεν κύ ριος χά λαζαν ἐπὶ πᾶ σαν γῆ ν
αἰγύ πτου
ἦ ν δὲ ἡ χά λαζα καὶ τὸ πῦ ρ φλογίζον ἐν τῇ χαλά ζῃ ἡ δὲ χά λαζα πολλὴ σφό δρα
σφό δρα ἥ τις τοιαύ τη οὐ γέγονεν ἐν αἰγύ πτῳ ἀ φ' οὗ γεγένηται ἐπ' αὐ τῆ ς ἔθνος
ἐπά ταξεν δὲ ἡ χά λαζα ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους καὶ πᾶ σαν
βοτά νην τὴ ν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπά ταξεν ἡ χά λαζα καὶ πά ντα τὰ ξύ λα τὰ ἐν τοῖς πεδίοις
συνέτριψεν ἡ χά λαζα
πλὴ ν ἐν γῇ γεσεμ οὗ ἦ σαν οἱ υἱοὶ ισραηλ οὐ κ ἐγένετο ἡ χά λαζα
ἀ ποστείλας δὲ φαραω ἐκά λεσεν μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἡ μά ρτηκα τὸ
νῦ ν ὁ κύ ριος δίκαιος ἐγὼ δὲ καὶ ὁ λαό ς μου ἀ σεβεῖς
εὔ ξασθε οὖ ν περὶ ἐμοῦ πρὸ ς κύ ριον καὶ παυσά σθω τοῦ γενηθῆ ναι φωνὰ ς θεοῦ καὶ
χά λαζαν καὶ πῦ ρ καὶ ἐξαποστελῶ ὑ μᾶ ς καὶ οὐ κέτι προσθή σεσθε μένειν
εἶπεν δὲ αὐ τῷ μωυσῆ ς ὡ ς ἂ ν ἐξέλθω τὴ ν πό λιν ἐκπετά σω τὰ ς χεῖρά ς μου πρὸ ς
κύ ριον καὶ αἱ φωναὶ παύ σονται καὶ ἡ χά λαζα καὶ ὁ ὑ ετὸ ς οὐ κ ἔσται ἔτι ἵνα γνῷ ς ὅ τι
τοῦ κυρίου ἡ γῆ
καὶ σὺ καὶ οἱ θερά ποντές σου ἐπίσταμαι ὅ τι οὐ δέπω πεφό βησθε τὸ ν κύ ριον
τὸ δὲ λίνον καὶ ἡ κριθὴ ἐπλή γη ἡ γὰ ρ κριθὴ παρεστηκυῖα τὸ δὲ λίνον σπερματίζον
ὁ δὲ πυρὸ ς καὶ ἡ ὀ λύ ρα οὐ κ ἐπλή γη ὄ ψιμα γὰ ρ ἦ ν
ἐξῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς ἀ πὸ φαραω ἐκτὸ ς τῆ ς πό λεως καὶ ἐξεπέτασεν τὰ ς χεῖρας πρὸ ς
κύ ριον καὶ αἱ φωναὶ ἐπαύ σαντο καὶ ἡ χά λαζα καὶ ὁ ὑ ετὸ ς οὐ κ ἔσταξεν ἔτι ἐπὶ τὴ ν
γῆ ν
ἰδὼ ν δὲ φαραω ὅ τι πέπαυται ὁ ὑ ετὸ ς καὶ ἡ χά λαζα καὶ αἱ φωναί προσέθετο τοῦ
ἁ μαρτά νειν καὶ ἐβά ρυνεν αὐ τοῦ τὴ ν καρδίαν καὶ τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ
καὶ ἐσκληρύ νθη ἡ καρδία φαραω καὶ οὐ κ ἐξαπέστειλεν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καθά περ
ἐλά λησεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων εἴσελθε πρὸ ς φαραω ἐγὼ γὰ ρ ἐσκλή ρυνα
αὐ τοῦ τὴ ν καρδίαν καὶ τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ ἵνα ἑξῆ ς ἐπέλθῃ τὰ σημεῖα ταῦ τα ἐπ'
αὐ τού ς
89

ὅ πως διηγή σησθε εἰς τὰ ὦ τα τῶ ν τέκνων ὑ μῶ ν καὶ τοῖς τέκνοις τῶ ν τέκνων ὑ μῶ ν

ὅ σα ἐμπέπαιχα τοῖς αἰγυπτίοις καὶ τὰ σημεῖά μου ἃ ἐποίησα ἐν αὐ τοῖς καὶ γνώ σεσθε
ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
εἰσῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς καὶ ααρων ἐναντίον φαραω καὶ εἶπαν αὐ τῷ τά δε λέγει κύ ριος ὁ
θεὸ ς τῶ ν εβραίων ἕως τίνος οὐ βού λει ἐντραπῆ ναί με ἐξαπό στειλον τὸ ν λαό ν μου
ἵνα λατρεύ σωσίν μοι
ἐὰ ν δὲ μὴ θέλῃς σὺ ἐξαποστεῖλαι τὸ ν λαό ν μου ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ταύ την τὴ ν ὥ ραν
αὔ ριον ἀ κρίδα πολλὴ ν ἐπὶ πά ντα τὰ ὅ ριά σου
καὶ καλύ ψει τὴ ν ὄ ψιν τῆ ς γῆ ς καὶ οὐ δυνή σῃ κατιδεῖν τὴ ν γῆ ν καὶ κατέδεται πᾶ ν τὸ
περισσὸ ν τῆ ς γῆ ς τὸ καταλειφθέν ὃ κατέλιπεν ὑ μῖν ἡ χά λαζα καὶ κατέδεται πᾶ ν
ξύ λον τὸ φυό μενον ὑ μῖν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ πλησθή σονταί σου αἱ οἰκίαι καὶ αἱ οἰκίαι τῶ ν θεραπό ντων σου καὶ πᾶ σαι αἱ
οἰκίαι ἐν πά σῃ γῇ τῶ ν αἰγυπτίων ἃ οὐ δέποτε ἑωρά κασιν οἱ πατέρες σου οὐ δὲ οἱ
πρό παπποι αὐ τῶ ν ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας γεγό νασιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ
ἐκκλίνας μωυσῆ ς ἐξῆ λθεν ἀ πὸ φαραω
καὶ λέγουσιν οἱ θερά ποντες φαραω πρὸ ς αὐ τό ν ἕως τίνος ἔσται τοῦ το ἡ μῖν σκῶ λον
ἐξαπό στειλον τοὺ ς ἀ νθρώ πους ὅ πως λατρεύ σωσιν τῷ θεῷ αὐ τῶ ν ἢ εἰδέναι βού λει
ὅ τι ἀ πό λωλεν αἴγυπτος
καὶ ἀ πέστρεψαν τό ν τε μωυσῆ ν καὶ ααρων πρὸ ς φαραω καὶ εἶπεν αὐ τοῖς πορεύ εσθε
καὶ λατρεύ σατε τῷ θεῷ ὑ μῶ ν τίνες δὲ καὶ τίνες εἰσὶν οἱ πορευό μενοι
καὶ λέγει μωυσῆ ς σὺ ν τοῖς νεανίσκοις καὶ πρεσβυτέροις πορευσό μεθα σὺ ν τοῖς υἱοῖς
καὶ θυγατρά σιν καὶ προβά τοις καὶ βουσὶν ἡ μῶ ν ἔστιν γὰ ρ ἑορτὴ κυρίου τοῦ θεοῦ
ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἔστω οὕ τως κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν καθό τι ἀ ποστέλλω ὑ μᾶ ς μὴ
καὶ τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν ὑ μῶ ν ἴδετε ὅ τι πονηρία πρό κειται ὑ μῖν
μὴ οὕ τως πορευέσθωσαν δὲ οἱ ἄ νδρες καὶ λατρεύ σατε τῷ θεῷ τοῦ το γὰ ρ αὐ τοὶ
ζητεῖτε ἐξέβαλον δὲ αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που φαραω
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἔκτεινον τὴ ν χεῖρα ἐπὶ γῆ ν αἰγύ πτου καὶ ἀ ναβή τω
ἀ κρὶς ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ κατέδεται πᾶ σαν βοτά νην τῆ ς γῆ ς καὶ πά ντα τὸ ν καρπὸ ν τῶ ν
ξύ λων ὃ ν ὑ πελίπετο ἡ χά λαζα
καὶ ἐπῆ ρεν μωυσῆ ς τὴ ν ῥ ά βδον εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ κύ ριος ἐπή γαγεν ἄ νεμον νό τον
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐκείνην καὶ ὅ λην τὴ ν νύ κτα τὸ πρωὶ ἐγενή θη καὶ ὁ
ἄ νεμος ὁ νό τος ἀ νέλαβεν τὴ ν ἀ κρίδα
καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τὴ ν ἐπὶ πᾶ σαν γῆ ν αἰγύ πτου καὶ κατέπαυσεν ἐπὶ πά ντα τὰ ὅ ρια
αἰγύ πτου πολλὴ σφό δρα προτέρα αὐ τῆ ς οὐ γέγονεν τοιαύ τη ἀ κρὶς καὶ μετὰ ταῦ τα
οὐ κ ἔσται οὕ τως
καὶ ἐκά λυψεν τὴ ν ὄ ψιν τῆ ς γῆ ς καὶ ἐφθά ρη ἡ γῆ καὶ κατέφαγεν πᾶ σαν βοτά νην τῆ ς
γῆ ς καὶ πά ντα τὸ ν καρπὸ ν τῶ ν ξύ λων ὃ ς ὑ πελείφθη ἀ πὸ τῆ ς χαλά ζης οὐ χ ὑ πελείφθη
χλωρὸ ν οὐ δὲν ἐν τοῖς ξύ λοις καὶ ἐν πά σῃ βοτά νῃ τοῦ πεδίου ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτου
κατέσπευδεν δὲ φαραω καλέσαι μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων ἡ μά ρτηκα ἐναντίον
κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν καὶ εἰς ὑ μᾶ ς
90

προσδέξασθε οὖ ν μου τὴ ν ἁ μαρτίαν ἔτι νῦ ν καὶ προσεύ ξασθε πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν
ὑ μῶ ν καὶ περιελέτω ἀ π' ἐμοῦ τὸ ν θά νατον τοῦ τον
ἐξῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς ἀ πὸ φαραω καὶ ηὔ ξατο πρὸ ς τὸ ν θεό ν
καὶ μετέβαλεν κύ ριος ἄ νεμον ἀ πὸ θαλά σσης σφοδρό ν καὶ ἀ νέλαβεν τὴ ν ἀ κρίδα καὶ
ἐνέβαλεν αὐ τὴ ν εἰς τὴ ν ἐρυθρὰ ν θά λασσαν καὶ οὐ χ ὑ πελείφθη ἀ κρὶς μία ἐν πά σῃ γῇ
αἰγύ πτου
καὶ ἐσκλή ρυνεν κύ ριος τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ οὐ κ ἐξαπέστειλεν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἔκτεινον τὴ ν χεῖρά σου εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ γενηθή τω
σκό τος ἐπὶ γῆ ν αἰγύ πτου ψηλαφητὸ ν σκό τος
ἐξέτεινεν δὲ μωυσῆ ς τὴ ν χεῖρα εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ ἐγένετο σκό τος γνό φος θύ ελλα
ἐπὶ πᾶ σαν γῆ ν αἰγύ πτου τρεῖς ἡ μέρας
καὶ οὐ κ εἶδεν οὐ δεὶς τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ τρεῖς ἡ μέρας καὶ οὐ κ ἐξανέστη οὐ δεὶς ἐκ
τῆ ς κοίτης αὐ τοῦ τρεῖς ἡ μέρας πᾶ σι δὲ τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἦ ν φῶ ς ἐν πᾶ σιν οἷς
κατεγίνοντο
καὶ ἐκά λεσεν φαραω μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων βαδίζετε λατρεύ σατε κυρίῳ τῷ θεῷ
ὑ μῶ ν πλὴ ν τῶ ν προβά των καὶ τῶ ν βοῶ ν ὑ πολίπεσθε καὶ ἡ ἀ ποσκευὴ ὑ μῶ ν
ἀ ποτρεχέτω μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἀ λλὰ καὶ σὺ δώ σεις ἡ μῖν ὁ λοκαυτώ ματα καὶ θυσίας ἃ ποιή σομεν
κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν
καὶ τὰ κτή νη ἡ μῶ ν πορεύ σεται μεθ' ἡ μῶ ν καὶ οὐ χ ὑ πολειψό μεθα ὁ πλή ν ἀ π' αὐ τῶ ν
γὰ ρ λημψό μεθα λατρεῦ σαι κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ἡ μεῖς δὲ οὐ κ οἴδαμεν τί
λατρεύ σωμεν κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ἕως τοῦ ἐλθεῖν ἡ μᾶ ς ἐκεῖ
ἐσκλή ρυνεν δὲ κύ ριος τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ οὐ κ ἐβουλή θη ἐξαποστεῖλαι αὐ τού ς
καὶ λέγει φαραω ἄ πελθε ἀ π' ἐμοῦ πρό σεχε σεαυτῷ ἔτι προσθεῖναι ἰδεῖν μου τὸ
πρό σωπον ᾗ δ' ἂ ν ἡ μέρᾳ ὀ φθῇ ς μοι ἀ ποθανῇ
λέγει δὲ μωυσῆ ς εἴρηκας οὐ κέτι ὀ φθή σομαί σοι εἰς πρό σωπον
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἔτι μίαν πληγὴ ν ἐπά ξω ἐπὶ φαραω καὶ ἐπ' αἴγυπτον
καὶ μετὰ ταῦ τα ἐξαποστελεῖ ὑ μᾶ ς ἐντεῦ θεν ὅ ταν δὲ ἐξαποστέλλῃ ὑ μᾶ ς σὺ ν παντὶ
ἐκβαλεῖ ὑ μᾶ ς ἐκβολῇ
λά λησον οὖ ν κρυφῇ εἰς τὰ ὦ τα τοῦ λαοῦ καὶ αἰτησά τω ἕκαστος παρὰ τοῦ πλησίον
καὶ γυνὴ παρὰ τῆ ς πλησίον σκεύ η ἀ ργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμό ν
κύ ριος δὲ ἔδωκεν τὴ ν χά ριν τῷ λαῷ αὐ τοῦ ἐναντίον τῶ ν αἰγυπτίων καὶ ἔχρησαν
αὐ τοῖς καὶ ὁ ἄ νθρωπος μωυσῆ ς μέγας ἐγενή θη σφό δρα ἐναντίον τῶ ν αἰγυπτίων καὶ
ἐναντίον φαραω καὶ ἐναντίον πά ντων τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τά δε λέγει κύ ριος περὶ μέσας νύ κτας ἐγὼ εἰσπορεύ ομαι εἰς μέσον
αἰγύ πτου
καὶ τελευτή σει πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἀ πὸ πρωτοτό κου φαραω ὃ ς
κά θηται ἐπὶ τοῦ θρό νου καὶ ἕως πρωτοτό κου τῆ ς θεραπαίνης τῆ ς παρὰ τὸ ν μύ λον
καὶ ἕως πρωτοτό κου παντὸ ς κτή νους
καὶ ἔσται κραυγὴ μεγά λη κατὰ πᾶ σαν γῆ ν αἰγύ πτου ἥ τις τοιαύ τη οὐ γέγονεν καὶ
τοιαύ τη οὐ κέτι προστεθή σεται
91

καὶ ἐν πᾶ σι τοῖς υἱοῖς ισραηλ οὐ γρύ ξει κύ ων τῇ γλώ σσῃ αὐ τοῦ ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως
κτή νους ὅ πως εἰδῇ ς ὅ σα παραδοξά σει κύ ριος ἀ νὰ μέσον τῶ ν αἰγυπτίων καὶ τοῦ
ισραηλ
καὶ καταβή σονται πά ντες οἱ παῖδές σου οὗ τοι πρό ς με καὶ προκυνή σουσίν με
λέγοντες ἔξελθε σὺ καὶ πᾶ ς ὁ λαό ς σου οὗ σὺ ἀ φηγῇ καὶ μετὰ ταῦ τα ἐξελεύ σομαι
ἐξῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς ἀ πὸ φαραω μετὰ θυμοῦ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν οὐ κ εἰσακού σεται ὑ μῶ ν φαραω ἵνα πληθύ νων
πληθύ νω μου τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ
μωυσῆ ς δὲ καὶ ααρων ἐποίησαν πά ντα τὰ σημεῖα καὶ τὰ τέρατα ταῦ τα ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ ἐναντίον φαραω ἐσκλή ρυνεν δὲ κύ ριος τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ οὐ κ
ἠ θέλησεν ἐξαποστεῖλαι τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων ἐν γῇ αἰγύ πτου λέγων
ὁ μὴ ν οὗ τος ὑ μῖν ἀ ρχὴ μηνῶ ν πρῶ τό ς ἐστιν ὑ μῖν ἐν τοῖς μησὶν τοῦ ἐνιαυτοῦ
λά λησον πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ λέγων τῇ δεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τού του
λαβέτωσαν ἕκαστος πρό βατον κατ' οἴκους πατριῶ ν ἕκαστος πρό βατον κατ' οἰκίαν
ἐὰ ν δὲ ὀ λιγοστοὶ ὦ σιν οἱ ἐν τῇ οἰκίᾳ ὥ στε μὴ ἱκανοὺ ς εἶναι εἰς πρό βατον
συλλή μψεται μεθ' ἑαυτοῦ τὸ ν γείτονα τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ κατὰ ἀ ριθμὸ ν ψυχῶ ν
ἕκαστος τὸ ἀ ρκοῦ ν αὐ τῷ συναριθμή σεται εἰς πρό βατον
πρό βατον τέλειον ἄ ρσεν ἐνιαύ σιον ἔσται ὑ μῖν ἀ πὸ τῶ ν ἀ ρνῶ ν καὶ τῶ ν ἐρίφων
λή μψεσθε
καὶ ἔσται ὑ μῖν διατετηρημένον ἕως τῆ ς τεσσαρεσκαιδεκά της τοῦ μηνὸ ς τού του καὶ
σφά ξουσιν αὐ τὸ πᾶ ν τὸ πλῆ θος συναγωγῆ ς υἱῶ ν ισραηλ πρὸ ς ἑσπέραν
καὶ λή μψονται ἀ πὸ τοῦ αἵματος καὶ θή σουσιν ἐπὶ τῶ ν δύ ο σταθμῶ ν καὶ ἐπὶ τὴ ν
φλιὰ ν ἐν τοῖς οἴκοις ἐν οἷς ἐὰ ν φά γωσιν αὐ τὰ ἐν αὐ τοῖς
καὶ φά γονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύ τῃ ὀ πτὰ πυρὶ καὶ ἄ ζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται
οὐ κ ἔδεσθε ἀ π' αὐ τῶ ν ὠ μὸ ν οὐ δὲ ἡ ψημένον ἐν ὕ δατι ἀ λλ' ἢ ὀ πτὰ πυρί κεφαλὴ ν σὺ ν
τοῖς ποσὶν καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις
οὐ κ ἀ πολείψετε ἀ π' αὐ τοῦ ἕως πρωὶ καὶ ὀ στοῦ ν οὐ συντρίψετε ἀ π' αὐ τοῦ τὰ δὲ
καταλειπό μενα ἀ π' αὐ τοῦ ἕως πρωὶ ἐν πυρὶ κατακαύ σετε
οὕ τως δὲ φά γεσθε αὐ τό αἱ ὀ σφύ ες ὑ μῶ ν περιεζωσμέναι καὶ τὰ ὑ ποδή ματα ἐν τοῖς
ποσὶν ὑ μῶ ν καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑ μῶ ν καὶ ἔδεσθε αὐ τὸ μετὰ σπουδῆ ς
πασχα ἐστὶν κυρίῳ
καὶ διελεύ σομαι ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύ τῃ καὶ πατά ξω πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν
γῇ αἰγύ πτῳ ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους καὶ ἐν πᾶ σι τοῖς θεοῖς τῶ ν αἰγυπτίων
ποιή σω τὴ ν ἐκδίκησιν ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑ μῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶ ν οἰκιῶ ν ἐν αἷς ὑ μεῖς ἐστε ἐκεῖ καὶ ὄ ψομαι τὸ
αἷμα καὶ σκεπά σω ὑ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἔσται ἐν ὑ μῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆ ναι ὅ ταν παίω ἐν
γῇ αἰγύ πτῳ
καὶ ἔσται ἡ ἡ μέρα ὑ μῖν αὕ τη μνημό συνον καὶ ἑορτά σετε αὐ τὴ ν ἑορτὴ ν κυρίῳ εἰς
πά σας τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν νό μιμον αἰώ νιον ἑορτά σετε αὐ τή ν
92

ἑπτὰ ἡ μέρας ἄ ζυμα ἔδεσθε ἀ πὸ δὲ τῆ ς ἡ μέρας τῆ ς πρώ της ἀ φανιεῖτε ζύ μην ἐκ τῶ ν

οἰκιῶ ν ὑ μῶ ν πᾶ ς ὃ ς ἂ ν φά γῃ ζύ μην ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ισραηλ ἀ πὸ
τῆ ς ἡ μέρας τῆ ς πρώ της ἕως τῆ ς ἡ μέρας τῆ ς ἑβδό μης
καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ πρώ τη κληθή σεται ἁ γία καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ ἑβδό μη κλητὴ ἁ γία ἔσται ὑ μῖν
πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε ἐν αὐ ταῖς πλὴ ν ὅ σα ποιηθή σεται πά σῃ ψυχῇ
τοῦ το μό νον ποιηθή σεται ὑ μῖν
καὶ φυλά ξεσθε τὴ ν ἐντολὴ ν ταύ την ἐν γὰ ρ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐξά ξω τὴ ν δύ ναμιν ὑ μῶ ν
ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ποιή σετε τὴ ν ἡ μέραν ταύ την εἰς γενεὰ ς ὑ μῶ ν νό μιμον αἰώ νιον
ἐναρχομένου τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του ἀ φ' ἑσπέρας
ἔδεσθε ἄ ζυμα ἕως ἡ μέρας μιᾶ ς καὶ εἰκά δος τοῦ μηνὸ ς ἕως ἑσπέρας
ἑπτὰ ἡ μέρας ζύ μη οὐ χ εὑ ρεθή σεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑ μῶ ν πᾶ ς ὃ ς ἂ ν φά γῃ ζυμωτό ν
ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆ ς ισραηλ ἔν τε τοῖς γειώ ραις καὶ
αὐ τό χθοσιν τῆ ς γῆ ς
πᾶ ν ζυμωτὸ ν οὐ κ ἔδεσθε ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑ μῶ ν ἔδεσθε ἄ ζυμα
ἐκά λεσεν δὲ μωυσῆ ς πᾶ σαν γερουσίαν υἱῶ ν ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς
ἀ πελθό ντες λά βετε ὑ μῖν ἑαυτοῖς πρό βατον κατὰ συγγενείας ὑ μῶ ν καὶ θύ σατε τὸ
πασχα
λή μψεσθε δὲ δέσμην ὑ σσώ που καὶ βά ψαντες ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ παρὰ τὴ ν θύ ραν
καθίξετε τῆ ς φλιᾶ ς καὶ ἐπ' ἀ μφοτέρων τῶ ν σταθμῶ ν ἀ πὸ τοῦ αἵματος ὅ ἐστιν παρὰ
τὴ ν θύ ραν ὑ μεῖς δὲ οὐ κ ἐξελεύ σεσθε ἕκαστος τὴ ν θύ ραν τοῦ οἴκου αὐ τοῦ ἕως πρωί
καὶ παρελεύ σεται κύ ριος πατά ξαι τοὺ ς αἰγυπτίους καὶ ὄ ψεται τὸ αἷμα ἐπὶ τῆ ς φλιᾶ ς
καὶ ἐπ' ἀ μφοτέρων τῶ ν σταθμῶ ν καὶ παρελεύ σεται κύ ριος τὴ ν θύ ραν καὶ οὐ κ
ἀ φή σει τὸ ν ὀ λεθρεύ οντα εἰσελθεῖν εἰς τὰ ς οἰκίας ὑ μῶ ν πατά ξαι
καὶ φυλά ξεσθε τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το νό μιμον σεαυτῷ καὶ τοῖς υἱοῖς σου ἕως αἰῶ νος
ἐὰ ν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἂ ν δῷ κύ ριος ὑ μῖν καθό τι ἐλά λησεν φυλά ξεσθε τὴ ν
λατρείαν ταύ την
καὶ ἔσται ἐὰ ν λέγωσιν πρὸ ς ὑ μᾶ ς οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν τίς ἡ λατρεία αὕ τη
καὶ ἐρεῖτε αὐ τοῖς θυσία τὸ πασχα τοῦ το κυρίῳ ὡ ς ἐσκέπασεν τοὺ ς οἴκους τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ ἐν αἰγύ πτῳ ἡ νίκα ἐπά ταξεν τοὺ ς αἰγυπτίους τοὺ ς δὲ οἴκους ἡ μῶ ν ἐρρύ σατο
καὶ κύ ψας ὁ λαὸ ς προσεκύ νησεν
καὶ ἀ πελθό ντες ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ
ααρων οὕ τως ἐποίησαν
ἐγενή θη δὲ μεσού σης τῆ ς νυκτὸ ς καὶ κύ ριος ἐπά ταξεν πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ ἀ πὸ πρωτοτό κου φαραω τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρό νου ἕως πρωτοτό κου
τῆ ς αἰχμαλωτίδος τῆ ς ἐν τῷ λά κκῳ καὶ ἕως πρωτοτό κου παντὸ ς κτή νους
καὶ ἀ ναστὰ ς φαραω νυκτὸ ς καὶ πά ντες οἱ θερά ποντες αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ
αἰγύ πτιοι καὶ ἐγενή θη κραυγὴ μεγά λη ἐν πά σῃ γῇ αἰγύ πτῳ οὐ γὰ ρ ἦ ν οἰκία ἐν ᾗ οὐ κ
ἦ ν ἐν αὐ τῇ τεθνηκώ ς
καὶ ἐκά λεσεν φαραω μωυσῆ ν καὶ ααρων νυκτὸ ς καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἀ νά στητε καὶ
ἐξέλθατε ἐκ τοῦ λαοῦ μου καὶ ὑ μεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ βαδίζετε καὶ λατρεύ σατε
κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν καθὰ λέγετε
καὶ τὰ πρό βατα καὶ τοὺ ς βό ας ὑ μῶ ν ἀ ναλαβό ντες πορεύ εσθε εὐ λογή σατε δὲ κἀ μέ
93

καὶ κατεβιά ζοντο οἱ αἰγύ πτιοι τὸ ν λαὸ ν σπουδῇ ἐκβαλεῖν αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς εἶπαν
γὰ ρ ὅ τι πά ντες ἡ μεῖς ἀ ποθνῄ σκομεν
ἀ νέλαβεν δὲ ὁ λαὸ ς τὸ σταῖς πρὸ τοῦ ζυμωθῆ ναι τὰ φυρά ματα αὐ τῶ ν ἐνδεδεμένα ἐν
τοῖς ἱματίοις αὐ τῶ ν ἐπὶ τῶ ν ὤ μων
οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ἐποίησαν καθὰ συνέταξεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς καὶ ᾔ τησαν παρὰ τῶ ν
αἰγυπτίων σκεύ η ἀ ργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμό ν
καὶ κύ ριος ἔδωκεν τὴ ν χά ριν τῷ λαῷ αὐ τοῦ ἐναντίον τῶ ν αἰγυπτίων καὶ ἔχρησαν
αὐ τοῖς καὶ ἐσκύ λευσαν τοὺ ς αἰγυπτίους
ἀ πά ραντες δὲ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐκ ραμεσση εἰς σοκχωθα εἰς ἑξακοσίας χιλιά δας πεζῶ ν
οἱ ἄ νδρες πλὴ ν τῆ ς ἀ ποσκευῆ ς
καὶ ἐπίμικτος πολὺ ς συνανέβη αὐ τοῖς καὶ πρό βατα καὶ βό ες καὶ κτή νη πολλὰ
σφό δρα
καὶ ἔπεψαν τὸ σταῖς ὃ ἐξή νεγκαν ἐξ αἰγύ πτου ἐγκρυφίας ἀ ζύ μους οὐ γὰ ρ ἐζυμώ θη
ἐξέβαλον γὰ ρ αὐ τοὺ ς οἱ αἰγύ πτιοι καὶ οὐ κ ἠ δυνή θησαν ἐπιμεῖναι οὐ δὲ ἐπισιτισμὸ ν
ἐποίησαν ἑαυτοῖς εἰς τὴ ν ὁ δό ν
ἡ δὲ κατοίκησις τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἣ ν κατῴ κησαν ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ ἐν γῇ χανααν
ἔτη τετρακό σια τριά κοντα
καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ τετρακό σια τριά κοντα ἔτη ἐξῆ λθεν πᾶ σα ἡ δύ ναμις κυρίου ἐκ
γῆ ς αἰγύ πτου
νυκτὸ ς προφυλακή ἐστιν τῷ κυρίῳ ὥ στε ἐξαγαγεῖν αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐκείνη
ἡ νὺ ξ αὕ τη προφυλακὴ κυρίῳ ὥ στε πᾶ σι τοῖς υἱοῖς ισραηλ εἶναι εἰς γενεὰ ς αὐ τῶ ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων οὗ τος ὁ νό μος τοῦ πασχα πᾶ ς
ἀ λλογενὴ ς οὐ κ ἔδεται ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ πᾶ ν οἰκέτην τινὸ ς ἢ ἀ ργυρώ νητον περιτεμεῖς αὐ τό ν καὶ τό τε φά γεται ἀ π' αὐ τοῦ
πά ροικος ἢ μισθωτὸ ς οὐ κ ἔδεται ἀ π' αὐ τοῦ
ἐν οἰκίᾳ μιᾷ βρωθή σεται καὶ οὐ κ ἐξοίσετε ἐκ τῆ ς οἰκίας τῶ ν κρεῶ ν ἔξω καὶ ὀ στοῦ ν
οὐ συντρίψετε ἀ π' αὐ τοῦ
πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ ποιή σει αὐ τό
ἐὰ ν δέ τις προσέλθῃ πρὸ ς ὑ μᾶ ς προσή λυτος ποιῆ σαι τὸ πασχα κυρίῳ περιτεμεῖς
αὐ τοῦ πᾶ ν ἀ ρσενικό ν καὶ τό τε προσελεύ σεται ποιῆ σαι αὐ τὸ καὶ ἔσται ὥ σπερ καὶ ὁ
αὐ τό χθων τῆ ς γῆ ς πᾶ ς ἀ περίτμητος οὐ κ ἔδεται ἀ π' αὐ τοῦ
νό μος εἷς ἔσται τῷ ἐγχωρίῳ καὶ τῷ προσελθό ντι προσηλύ τῳ ἐν ὑ μῖν
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ ααρων πρὸ ς
αὐ τού ς οὕ τως ἐποίησαν
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐξή γαγεν κύ ριος τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἁ γίασό ν μοι πᾶ ν πρωτό τοκον πρωτογενὲς διανοῖγον πᾶ σαν μή τραν ἐν τοῖς υἱοῖς
ισραηλ ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους ἐμοί ἐστιν
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν λαό ν μνημονεύ ετε τὴ ν ἡ μέραν ταύ την ἐν ᾗ ἐξή λθατε ἐκ
γῆ ς αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας ἐν γὰ ρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξή γαγεν ὑ μᾶ ς κύ ριος
ἐντεῦ θεν καὶ οὐ βρωθή σεται ζύ μη
94

ἐν γὰ ρ τῇ σή μερον ὑ μεῖς ἐκπορεύ εσθε ἐν μηνὶ τῶ ν νέων

καὶ ἔσται ἡ νίκα ἐὰ ν εἰσαγά γῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν τῶ ν χαναναίων καὶ
χετταίων καὶ ευαίων καὶ γεργεσαίων καὶ αμορραίων καὶ φερεζαίων καὶ ιεβουσαίων
ἣ ν ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν σου δοῦ ναί σοι γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι καὶ ποιή σεις
τὴ ν λατρείαν ταύ την ἐν τῷ μηνὶ τού τῳ
ἓξ ἡ μέρας ἔδεσθε ἄ ζυμα τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἑορτὴ κυρίου
ἄ ζυμα ἔδεσθε τὰ ς ἑπτὰ ἡ μέρας οὐ κ ὀ φθή σεταί σοι ζυμωτό ν οὐ δὲ ἔσται σοι ζύ μη ἐν
πᾶ σιν τοῖς ὁ ρίοις σου
καὶ ἀ ναγγελεῖς τῷ υἱῷ σου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων διὰ τοῦ το ἐποίησεν κύ ριος ὁ
θεό ς μοι ὡ ς ἐξεπορευό μην ἐξ αἰγύ πτου
καὶ ἔσται σοι σημεῖον ἐπὶ τῆ ς χειρό ς σου καὶ μνημό συνον πρὸ ὀ φθαλμῶ ν σου ὅ πως
ἂ ν γένηται ὁ νό μος κυρίου ἐν τῷ στό ματί σου ἐν γὰ ρ χειρὶ κραταιᾷ ἐξή γαγέν σε
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐξ αἰγύ πτου
καὶ φυλά ξεσθε τὸ ν νό μον τοῦ τον κατὰ καιροὺ ς ὡ ρῶ ν ἀ φ' ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν εἰσαγά γῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν τῶ ν χαναναίων ὃ ν
τρό πον ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν σου καὶ δώ σει σοι αὐ τή ν
καὶ ἀ φελεῖς πᾶ ν διανοῖγον μή τραν τὰ ἀ ρσενικά τῷ κυρίῳ πᾶ ν διανοῖγον μή τραν ἐκ
τῶ ν βουκολίων ἢ ἐν τοῖς κτή νεσίν σου ὅ σα ἐὰ ν γένηταί σοι τὰ ἀ ρσενικά ἁ γιά σεις τῷ
κυρίῳ
πᾶ ν διανοῖγον μή τραν ὄ νου ἀ λλά ξεις προβά τῳ ἐὰ ν δὲ μὴ ἀ λλά ξῃς λυτρώ σῃ αὐ τό
πᾶ ν πρωτό τοκον ἀ νθρώ που τῶ ν υἱῶ ν σου λυτρώ σῃ
ἐὰ ν δὲ ἐρωτή σῃ σε ὁ υἱό ς σου μετὰ ταῦ τα λέγων τί τοῦ το καὶ ἐρεῖς αὐ τῷ ὅ τι ἐν χειρὶ
κραταιᾷ ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς κύ ριος ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας
ἡ νίκα δὲ ἐσκλή ρυνεν φαραω ἐξαποστεῖλαι ἡ μᾶ ς ἀ πέκτεινεν πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ ἀ πὸ πρωτοτό κων ἀ νθρώ πων ἕως πρωτοτό κων κτηνῶ ν διὰ τοῦ το ἐγὼ
θύ ω τῷ κυρίῳ πᾶ ν διανοῖγον μή τραν τὰ ἀ ρσενικά καὶ πᾶ ν πρωτό τοκον τῶ ν υἱῶ ν
μου λυτρώ σομαι
καὶ ἔσται εἰς σημεῖον ἐπὶ τῆ ς χειρό ς σου καὶ ἀ σά λευτον πρὸ ὀ φθαλμῶ ν σου ἐν γὰ ρ
χειρὶ κραταιᾷ ἐξή γαγέν σε κύ ριος ἐξ αἰγύ πτου
ὡ ς δὲ ἐξαπέστειλεν φαραω τὸ ν λαό ν οὐ χ ὡ δή γησεν αὐ τοὺ ς ὁ θεὸ ς ὁ δὸ ν γῆ ς
φυλιστιιμ ὅ τι ἐγγὺ ς ἦ ν εἶπεν γὰ ρ ὁ θεό ς μή ποτε μεταμελή σῃ τῷ λαῷ ἰδό ντι πό λεμον
καὶ ἀ ποστρέψῃ εἰς αἴγυπτον
καὶ ἐκύ κλωσεν ὁ θεὸ ς τὸ ν λαὸ ν ὁ δὸ ν τὴ ν εἰς τὴ ν ἔρημον εἰς τὴ ν ἐρυθρὰ ν θά λασσαν
πέμπτη δὲ γενεὰ ἀ νέβησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς τὰ ὀ στᾶ ιωσηφ μεθ' ἑαυτοῦ ὅ ρκῳ γὰ ρ ὥ ρκισεν ιωσηφ τοὺ ς
υἱοὺ ς ισραηλ λέγων ἐπισκοπῇ ἐπισκέψεται ὑ μᾶ ς κύ ριος καὶ συνανοίσετέ μου τὰ
ὀ στᾶ ἐντεῦ θεν μεθ' ὑ μῶ ν
ἐξά ραντες δὲ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐκ σοκχωθ ἐστρατοπέδευσαν ἐν οθομ παρὰ τὴ ν ἔρημον
ὁ δὲ θεὸ ς ἡ γεῖτο αὐ τῶ ν ἡ μέρας μὲν ἐν στύ λῳ νεφέλης δεῖξαι αὐ τοῖς τὴ ν ὁ δό ν τὴ ν δὲ
νύ κτα ἐν στύ λῳ πυρό ς
οὐ κ ἐξέλιπεν ὁ στῦ λος τῆ ς νεφέλης ἡ μέρας καὶ ὁ στῦ λος τοῦ πυρὸ ς νυκτὸ ς ἐναντίον
παντὸ ς τοῦ λαοῦ
95

καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων

λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἀ ποστρέψαντες στρατοπεδευσά τωσαν ἀ πέναντι τῆ ς
ἐπαύ λεως ἀ νὰ μέσον μαγδώ λου καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς θαλά σσης ἐξ ἐναντίας
βεελσεπφων ἐνώ πιον αὐ τῶ ν στρατοπεδεύ σεις ἐπὶ τῆ ς θαλά σσης
καὶ ἐρεῖ φαραω τῷ λαῷ αὐ τοῦ οἱ υἱοὶ ισραηλ πλανῶ νται οὗ τοι ἐν τῇ γῇ
συγκέκλεικεν γὰ ρ αὐ τοὺ ς ἡ ἔρημος
ἐγὼ δὲ σκληρυνῶ τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ καταδιώ ξεται ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ
ἐνδοξασθή σομαι ἐν φαραω καὶ ἐν πά σῃ τῇ στρατιᾷ αὐ τοῦ καὶ γνώ σονται πά ντες οἱ
αἰγύ πτιοι ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος καὶ ἐποίησαν οὕ τως
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ βασιλεῖ τῶ ν αἰγυπτίων ὅ τι πέφευγεν ὁ λαό ς καὶ μετεστρά φη ἡ
καρδία φαραω καὶ τῶ ν θεραπό ντων αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν λαό ν καὶ εἶπαν τί τοῦ το
ἐποιή σαμεν τοῦ ἐξαποστεῖλαι τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ τοῦ μὴ δουλεύ ειν ἡ μῖν
ἔζευξεν οὖ ν φαραω τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ συναπή γαγεν μεθ'
ἑαυτοῦ
καὶ λαβὼ ν ἑξακό σια ἅ ρματα ἐκλεκτὰ καὶ πᾶ σαν τὴ ν ἵππον τῶ ν αἰγυπτίων καὶ
τριστά τας ἐπὶ πά ντων
καὶ ἐσκλή ρυνεν κύ ριος τὴ ν καρδίαν φαραω βασιλέως αἰγύ πτου καὶ τῶ ν
θεραπό ντων αὐ τοῦ καὶ κατεδίωξεν ὀ πίσω τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ
ἐξεπορεύ οντο ἐν χειρὶ ὑ ψηλῇ
καὶ κατεδίωξαν οἱ αἰγύ πτιοι ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ εὕ ροσαν αὐ τοὺ ς παρεμβεβληκό τας
παρὰ τὴ ν θά λασσαν καὶ πᾶ σα ἡ ἵππος καὶ τὰ ἅ ρματα φαραω καὶ οἱ ἱππεῖς καὶ ἡ
στρατιὰ αὐ τοῦ ἀ πέναντι τῆ ς ἐπαύ λεως ἐξ ἐναντίας βεελσεπφων
καὶ φαραω προσῆ γεν καὶ ἀ ναβλέψαντες οἱ υἱοὶ ισραηλ τοῖς ὀ φθαλμοῖς ὁ ρῶ σιν καὶ
οἱ αἰγύ πτιοι ἐστρατοπέδευσαν ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ ἐφοβή θησαν σφό δρα ἀ νεβό ησαν
δὲ οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς κύ ριον
καὶ εἶπεν πρὸ ς μωυσῆ ν παρὰ τὸ μὴ ὑ πά ρχειν μνή ματα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐξή γαγες ἡ μᾶ ς
θανατῶ σαι ἐν τῇ ἐρή μῳ τί τοῦ το ἐποίησας ἡ μῖν ἐξαγαγὼ ν ἐξ αἰγύ πτου
οὐ τοῦ το ἦ ν τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλαλή σαμεν πρὸ ς σὲ ἐν αἰγύ πτῳ λέγοντες πά ρες ἡ μᾶ ς ὅ πως
δουλεύ σωμεν τοῖς αἰγυπτίοις κρεῖσσον γὰ ρ ἡ μᾶ ς δουλεύ ειν τοῖς αἰγυπτίοις ἢ
ἀ ποθανεῖν ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν λαό ν θαρσεῖτε στῆ τε καὶ ὁ ρᾶ τε τὴ ν σωτηρίαν τὴ ν παρὰ
τοῦ θεοῦ ἣ ν ποιή σει ἡ μῖν σή μερον ὃ ν τρό πον γὰ ρ ἑωρά κατε τοὺ ς αἰγυπτίους
σή μερον οὐ προσθή σεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον
κύ ριος πολεμή σει περὶ ὑ μῶ ν καὶ ὑ μεῖς σιγή σετε
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν τί βοᾷ ς πρό ς με λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ
ἀ ναζευξά τωσαν
καὶ σὺ ἔπαρον τῇ ῥ ά βδῳ σου καὶ ἔκτεινον τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν καὶ
ῥ ῆ ξον αὐ τή ν καὶ εἰσελθά τωσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς μέσον τῆ ς θαλά σσης κατὰ τὸ
ξηρό ν
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ σκληρυνῶ τὴ ν καρδίαν φαραω καὶ τῶ ν αἰγυπτίων πά ντων καὶ
εἰσελεύ σονται ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ ἐνδοξασθή σομαι ἐν φαραω καὶ ἐν πά σῃ τῇ στρατιᾷ
αὐ τοῦ καὶ ἐν τοῖς ἅ ρμασιν καὶ ἐν τοῖς ἵπποις αὐ τοῦ
96

καὶ γνώ σονται πά ντες οἱ αἰγύ πτιοι ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ἐνδοξαζομένου μου ἐν
φαραω καὶ ἐν τοῖς ἅ ρμασιν καὶ ἵπποις αὐ τοῦ
ἐξῆ ρεν δὲ ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ ὁ προπορευό μενος τῆ ς παρεμβολῆ ς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπορεύ θη ἐκ τῶ ν ὄ πισθεν ἐξῆ ρεν δὲ καὶ ὁ στῦ λος τῆ ς νεφέλης ἀ πὸ προσώ που
αὐ τῶ ν καὶ ἔστη ἐκ τῶ ν ὀ πίσω αὐ τῶ ν
καὶ εἰσῆ λθεν ἀ νὰ μέσον τῆ ς παρεμβολῆ ς τῶ ν αἰγυπτίων καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς
παρεμβολῆ ς ισραηλ καὶ ἔστη καὶ ἐγένετο σκό τος καὶ γνό φος καὶ διῆ λθεν ἡ νύ ξ καὶ
οὐ συνέμιξαν ἀ λλή λοις ὅ λην τὴ ν νύ κτα
ἐξέτεινεν δὲ μωυσῆ ς τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν καὶ ὑ πή γαγεν κύ ριος τὴ ν
θά λασσαν ἐν ἀ νέμῳ νό τῳ βιαίῳ ὅ λην τὴ ν νύ κτα καὶ ἐποίησεν τὴ ν θά λασσαν ξηρά ν
καὶ ἐσχίσθη τὸ ὕ δωρ
καὶ εἰσῆ λθον οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς μέσον τῆ ς θαλά σσης κατὰ τὸ ξηρό ν καὶ τὸ ὕ δωρ
αὐ τοῖς τεῖχος ἐκ δεξιῶ ν καὶ τεῖχος ἐξ εὐ ωνύ μων
κατεδίωξαν δὲ οἱ αἰγύ πτιοι καὶ εἰσῆ λθον ὀ πίσω αὐ τῶ ν πᾶ σα ἡ ἵππος φαραω καὶ τὰ
ἅ ρματα καὶ οἱ ἀ ναβά ται εἰς μέσον τῆ ς θαλά σσης
ἐγενή θη δὲ ἐν τῇ φυλακῇ τῇ ἑωθινῇ καὶ ἐπέβλεψεν κύ ριος ἐπὶ τὴ ν παρεμβολὴ ν τῶ ν
αἰγυπτίων ἐν στύ λῳ πυρὸ ς καὶ νεφέλης καὶ συνετά ραξεν τὴ ν παρεμβολὴ ν τῶ ν
αἰγυπτίων
καὶ συνέδησεν τοὺ ς ἄ ξονας τῶ ν ἁ ρμά των αὐ τῶ ν καὶ ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς μετὰ βίας καὶ
εἶπαν οἱ αἰγύ πτιοι φύ γωμεν ἀ πὸ προσώ που ισραηλ ὁ γὰ ρ κύ ριος πολεμεῖ περὶ
αὐ τῶ ν τοὺ ς αἰγυπτίους
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἔκτεινον τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν καὶ
ἀ ποκαταστή τω τὸ ὕ δωρ καὶ ἐπικαλυψά τω τοὺ ς αἰγυπτίους ἐπί τε τὰ ἅ ρματα καὶ
τοὺ ς ἀ ναβά τας
ἐξέτεινεν δὲ μωυσῆ ς τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν καὶ ἀ πεκατέστη τὸ ὕ δωρ πρὸ ς
ἡ μέραν ἐπὶ χώ ρας οἱ δὲ αἰγύ πτιοι ἔφυγον ὑ πὸ τὸ ὕ δωρ καὶ ἐξετίναξεν κύ ριος τοὺ ς
αἰγυπτίους μέσον τῆ ς θαλά σσης
καὶ ἐπαναστραφὲν τὸ ὕ δωρ ἐκά λυψεν τὰ ἅ ρματα καὶ τοὺ ς ἀ ναβά τας καὶ πᾶ σαν τὴ ν
δύ ναμιν φαραω τοὺ ς εἰσπεπορευμένους ὀ πίσω αὐ τῶ ν εἰς τὴ ν θά λασσαν καὶ οὐ
κατελείφθη ἐξ αὐ τῶ ν οὐ δὲ εἷς
οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ἐπορεύ θησαν διὰ ξηρᾶ ς ἐν μέσῳ τῆ ς θαλά σσης τὸ δὲ ὕ δωρ αὐ τοῖς
τεῖχος ἐκ δεξιῶ ν καὶ τεῖχος ἐξ εὐ ωνύ μων
καὶ ἐρρύ σατο κύ ριος τὸ ν ισραηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ χειρὸ ς τῶ ν αἰγυπτίων καὶ
εἶδεν ισραηλ τοὺ ς αἰγυπτίους τεθνηκό τας παρὰ τὸ χεῖλος τῆ ς θαλά σσης
εἶδεν δὲ ισραηλ τὴ ν χεῖρα τὴ ν μεγά λην ἃ ἐποίησεν κύ ριος τοῖς αἰγυπτίοις ἐφοβή θη
δὲ ὁ λαὸ ς τὸ ν κύ ριον καὶ ἐπίστευσαν τῷ θεῷ καὶ μωυσῇ τῷ θερά ποντι αὐ τοῦ
τό τε ᾖ σεν μωυσῆ ς καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ τὴ ν ᾠ δὴ ν ταύ την τῷ θεῷ καὶ εἶπαν λέγοντες
ᾄ σωμεν τῷ κυρίῳ ἐνδό ξως γὰ ρ δεδό ξασται ἵππον καὶ ἀ ναβά την ἔρριψεν εἰς
θά λασσαν
βοηθὸ ς καὶ σκεπαστὴ ς ἐγένετό μοι εἰς σωτηρίαν οὗ τό ς μου θεό ς καὶ δοξά σω αὐ τό ν
θεὸ ς τοῦ πατρό ς μου καὶ ὑ ψώ σω αὐ τό ν
κύ ριος συντρίβων πολέμους κύ ριος ὄ νομα αὐ τῷ
97

ἅ ρματα φαραω καὶ τὴ ν δύ ναμιν αὐ τοῦ ἔρριψεν εἰς θά λασσαν ἐπιλέκτους ἀ ναβά τας
τριστά τας κατεπό ντισεν ἐν ἐρυθρᾷ θαλά σσῃ
πό ντῳ ἐκά λυψεν αὐ τού ς κατέδυσαν εἰς βυθὸ ν ὡ σεὶ λίθος
ἡ δεξιά σου κύ ριε δεδό ξασται ἐν ἰσχύ ι ἡ δεξιά σου χείρ κύ ριε ἔθραυσεν ἐχθρού ς
καὶ τῷ πλή θει τῆ ς δό ξης σου συνέτριψας τοὺ ς ὑ πεναντίους ἀ πέστειλας τὴ ν ὀ ργή ν
σου καὶ κατέφαγεν αὐ τοὺ ς ὡ ς καλά μην
καὶ διὰ πνεύ ματος τοῦ θυμοῦ σου διέστη τὸ ὕ δωρ ἐπά γη ὡ σεὶ τεῖχος τὰ ὕ δατα
ἐπά γη τὰ κύ ματα ἐν μέσῳ τῆ ς θαλά σσης
εἶπεν ὁ ἐχθρό ς διώ ξας καταλή μψομαι μεριῶ σκῦ λα ἐμπλή σω ψυχή ν μου ἀ νελῶ τῇ
μαχαίρῃ μου κυριεύ σει ἡ χείρ μου
ἀ πέστειλας τὸ πνεῦ μά σου ἐκά λυψεν αὐ τοὺ ς θά λασσα ἔδυσαν ὡ σεὶ μό λιβος ἐν
ὕ δατι σφοδρῷ
τίς ὅ μοιό ς σοι ἐν θεοῖς κύ ριε τίς ὅ μοιό ς σοι δεδοξασμένος ἐν ἁ γίοις θαυμαστὸ ς ἐν
δό ξαις ποιῶ ν τέρατα
ἐξέτεινας τὴ ν δεξιά ν σου κατέπιεν αὐ τοὺ ς γῆ
ὡ δή γησας τῇ δικαιοσύ νῃ σου τὸ ν λαό ν σου τοῦ τον ὃ ν ἐλυτρώ σω παρεκά λεσας τῇ
ἰσχύ ι σου εἰς κατά λυμα ἅ γιό ν σου
ἤ κουσαν ἔθνη καὶ ὠ ργίσθησαν ὠ δῖνες ἔλαβον κατοικοῦ ντας φυλιστιιμ
τό τε ἔσπευσαν ἡ γεμό νες εδωμ καὶ ἄ ρχοντες μωαβιτῶ ν ἔλαβεν αὐ τοὺ ς τρό μος
ἐτά κησαν πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες χανααν
ἐπιπέσοι ἐπ' αὐ τοὺ ς φό βος καὶ τρό μος μεγέθει βραχίονό ς σου ἀ πολιθωθή τωσαν
ἕως ἂ ν παρέλθῃ ὁ λαό ς σου κύ ριε ἕως ἂ ν παρέλθῃ ὁ λαό ς σου οὗ τος ὃ ν ἐκτή σω
εἰσαγαγὼ ν καταφύ τευσον αὐ τοὺ ς εἰς ὄ ρος κληρονομίας σου εἰς ἕτοιμον
κατοικητή ριό ν σου ὃ κατειργά σω κύ ριε ἁ γίασμα κύ ριε ὃ ἡ τοίμασαν αἱ χεῖρές σου
κύ ριος βασιλεύ ων τὸ ν αἰῶ να καὶ ἐπ' αἰῶ να καὶ ἔτι
ὅ τι εἰσῆ λθεν ἵππος φαραω σὺ ν ἅ ρμασιν καὶ ἀ ναβά ταις εἰς θά λασσαν καὶ ἐπή γαγεν
ἐπ' αὐ τοὺ ς κύ ριος τὸ ὕ δωρ τῆ ς θαλά σσης οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ἐπορεύ θησαν διὰ ξηρᾶ ς
ἐν μέσῳ τῆ ς θαλά σσης
λαβοῦ σα δὲ μαριαμ ἡ προφῆ τις ἡ ἀ δελφὴ ααρων τὸ τύ μπανον ἐν τῇ χειρὶ αὐ τῆ ς καὶ
ἐξή λθοσαν πᾶ σαι αἱ γυναῖκες ὀ πίσω αὐ τῆ ς μετὰ τυμπά νων καὶ χορῶ ν
ἐξῆ ρχεν δὲ αὐ τῶ ν μαριαμ λέγουσα ᾄ σωμεν τῷ κυρίῳ ἐνδό ξως γὰ ρ δεδό ξασται
ἵππον καὶ ἀ ναβά την ἔρριψεν εἰς θά λασσαν
ἐξῆ ρεν δὲ μωυσῆ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἀ πὸ θαλά σσης ἐρυθρᾶ ς καὶ ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς
τὴ ν ἔρημον σουρ καὶ ἐπορεύ οντο τρεῖς ἡ μέρας ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ οὐ χ ηὕ ρισκον ὕ δωρ
ὥ στε πιεῖν
ἦ λθον δὲ εἰς μερρα καὶ οὐ κ ἠ δύ ναντο πιεῖν ἐκ μερρας πικρὸ ν γὰ ρ ἦ ν διὰ τοῦ το
ἐπωνομά σθη τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου πικρία
καὶ διεγό γγυζεν ὁ λαὸ ς ἐπὶ μωυσῆ ν λέγοντες τί πιό μεθα
ἐβό ησεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον καὶ ἔδειξεν αὐ τῷ κύ ριος ξύ λον καὶ ἐνέβαλεν αὐ τὸ
εἰς τὸ ὕ δωρ καὶ ἐγλυκά νθη τὸ ὕ δωρ ἐκεῖ ἔθετο αὐ τῷ δικαιώ ματα καὶ κρίσεις καὶ
ἐκεῖ ἐπείρασεν αὐ τὸ ν
98

καὶ εἶπεν ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σῃς τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ τὰ ἀ ρεστὰ
ἐναντίον αὐ τοῦ ποιή σῃς καὶ ἐνωτίσῃ ταῖς ἐντολαῖς αὐ τοῦ καὶ φυλά ξῃς πά ντα τὰ
δικαιώ ματα αὐ τοῦ πᾶ σαν νό σον ἣ ν ἐπή γαγον τοῖς αἰγυπτίοις οὐ κ ἐπά ξω ἐπὶ σέ ἐγὼ
γά ρ εἰμι κύ ριος ὁ ἰώ μενό ς σε
καὶ ἤ λθοσαν εἰς αιλιμ καὶ ἦ σαν ἐκεῖ δώ δεκα πηγαὶ ὑ δά των καὶ ἑβδομή κοντα
στελέχη φοινίκων παρενέβαλον δὲ ἐκεῖ παρὰ τὰ ὕ δατα
ἀ πῆ ραν δὲ ἐξ αιλιμ καὶ ἤ λθοσαν πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ εἰς τὴ ν ἔρημον σιν ὅ
ἐστιν ἀ νὰ μέσον αιλιμ καὶ ἀ νὰ μέσον σινα τῇ δὲ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τῷ μηνὶ τῷ
δευτέρῳ ἐξεληλυθό των αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
διεγό γγυζεν πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων
καὶ εἶπαν πρὸ ς αὐ τοὺ ς οἱ υἱοὶ ισραηλ ὄ φελον ἀ πεθά νομεν πληγέντες ὑ πὸ κυρίου ἐν
γῇ αἰγύ πτῳ ὅ ταν ἐκαθίσαμεν ἐπὶ τῶ ν λεβή των τῶ ν κρεῶ ν καὶ ἠ σθίομεν ἄ ρτους εἰς
πλησμονή ν ὅ τι ἐξηγά γετε ἡ μᾶ ς εἰς τὴ ν ἔρημον ταύ την ἀ ποκτεῖναι πᾶ σαν τὴ ν
συναγωγὴ ν ταύ την ἐν λιμῷ
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἰδοὺ ἐγὼ ὕ ω ὑ μῖν ἄ ρτους ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ
ἐξελεύ σεται ὁ λαὸ ς καὶ συλλέξουσιν τὸ τῆ ς ἡ μέρας εἰς ἡ μέραν ὅ πως πειρά σω
αὐ τοὺ ς εἰ πορεύ σονται τῷ νό μῳ μου ἢ οὔ
καὶ ἔσται τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἕκτῃ καὶ ἑτοιμά σουσιν ὃ ἐὰ ν εἰσενέγκωσιν καὶ ἔσται διπλοῦ ν
ὃ ἐὰ ν συναγά γωσιν τὸ καθ' ἡ μέραν εἰς ἡ μέραν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς καὶ ααρων πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ ἑσπέρας
γνώ σεσθε ὅ τι κύ ριος ἐξή γαγεν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ πρωὶ ὄ ψεσθε τὴ ν δό ξαν κυρίου ἐν τῷ εἰσακοῦ σαι τὸ ν γογγυσμὸ ν ὑ μῶ ν ἐπὶ τῷ
θεῷ ἡ μεῖς δὲ τί ἐσμεν ὅ τι διαγογγύ ζετε καθ' ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἐν τῷ διδό ναι κύ ριον ὑ μῖν ἑσπέρας κρέα φαγεῖν καὶ ἄ ρτους τὸ
πρωὶ εἰς πλησμονὴ ν διὰ τὸ εἰσακοῦ σαι κύ ριον τὸ ν γογγυσμὸ ν ὑ μῶ ν ὃ ν ὑ μεῖς
διαγογγύ ζετε καθ' ἡ μῶ ν ἡ μεῖς δὲ τί ἐσμεν οὐ γὰ ρ καθ' ἡ μῶ ν ὁ γογγυσμὸ ς ὑ μῶ ν
ἐστιν ἀ λλ' ἢ κατὰ τοῦ θεοῦ
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων εἰπὸ ν πά σῃ συναγωγῇ υἱῶ ν ισραηλ προσέλθατε
ἐναντίον τοῦ θεοῦ εἰσακή κοεν γὰ ρ ὑ μῶ ν τὸ ν γογγυσμό ν
ἡ νίκα δὲ ἐλά λει ααρων πά σῃ συναγωγῇ υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἐπεστρά φησαν εἰς τὴ ν
ἔρημον καὶ ἡ δό ξα κυρίου ὤ φθη ἐν νεφέλῃ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
εἰσακή κοα τὸ ν γογγυσμὸ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ λά λησον πρὸ ς αὐ τοὺ ς λέγων τὸ πρὸ ς
ἑσπέραν ἔδεσθε κρέα καὶ τὸ πρωὶ πλησθή σεσθε ἄ ρτων καὶ γνώ σεσθε ὅ τι ἐγὼ
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἐγένετο δὲ ἑσπέρα καὶ ἀ νέβη ὀ ρτυγομή τρα καὶ ἐκά λυψεν τὴ ν παρεμβολή ν τὸ πρωὶ
ἐγένετο καταπαυομένης τῆ ς δρό σου κύ κλῳ τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ ἰδοὺ ἐπὶ πρό σωπον τῆ ς ἐρή μου λεπτὸ ν ὡ σεὶ κό ριον λευκὸ ν ὡ σεὶ πά γος ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
ἰδό ντες δὲ αὐ τὸ οἱ υἱοὶ ισραηλ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ τί ἐστιν τοῦ το οὐ γὰ ρ ᾔ δεισαν
τί ἦ ν εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς αὐ τού ς οὗ τος ὁ ἄ ρτος ὃ ν ἔδωκεν κύ ριος ὑ μῖν φαγεῖν
99

τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ συνέταξεν κύ ριος συναγά γετε ἀ π' αὐ τοῦ ἕκαστος εἰς τοὺ ς
καθή κοντας γομορ κατὰ κεφαλὴ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ψυχῶ ν ὑ μῶ ν ἕκαστος σὺ ν τοῖς
συσκηνίοις ὑ μῶ ν συλλέξατε
ἐποίησαν δὲ οὕ τως οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ συνέλεξαν ὁ τὸ πολὺ καὶ ὁ τὸ ἔλαττον
καὶ μετρή σαντες τῷ γομορ οὐ κ ἐπλεό νασεν ὁ τὸ πολύ καὶ ὁ τὸ ἔλαττον οὐ κ
ἠ λαττό νησεν ἕκαστος εἰς τοὺ ς καθή κοντας παρ' ἑαυτῷ συνέλεξαν
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς αὐ τού ς μηδεὶς καταλιπέτω ἀ π' αὐ τοῦ εἰς τὸ πρωί
καὶ οὐ κ εἰσή κουσαν μωυσῆ ἀ λλὰ κατέλιπό ν τινες ἀ π' αὐ τοῦ εἰς τὸ πρωί καὶ ἐξέζεσεν
σκώ ληκας καὶ ἐπώ ζεσεν καὶ ἐπικρά νθη ἐπ' αὐ τοῖς μωυσῆ ς
καὶ συνέλεξαν αὐ τὸ πρωὶ πρωί ἕκαστος τὸ καθῆ κον αὐ τῷ ἡ νίκα δὲ διεθέρμαινεν ὁ
ἥ λιος ἐτή κετο
ἐγένετο δὲ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἕκτῃ συνέλεξαν τὰ δέοντα διπλᾶ δύ ο γομορ τῷ ἑνί
εἰσή λθοσαν δὲ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς συναγωγῆ ς καὶ ἀ νή γγειλαν μωυσεῖ
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς αὐ τού ς τοῦ το τὸ ῥ ῆ μά ἐστιν ὃ ἐλά λησεν κύ ριος σά ββατα
ἀ νά παυσις ἁ γία τῷ κυρίῳ αὔ ριον ὅ σα ἐὰ ν πέσσητε πέσσετε καὶ ὅ σα ἐὰ ν ἕψητε
ἕψετε καὶ πᾶ ν τὸ πλεονά ζον καταλίπετε αὐ τὸ εἰς ἀ ποθή κην εἰς τὸ πρωί
καὶ κατελίποσαν ἀ π' αὐ τοῦ εἰς τὸ πρωί καθά περ συνέταξεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς καὶ οὐ κ
ἐπώ ζεσεν οὐ δὲ σκώ ληξ ἐγένετο ἐν αὐ τῷ
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς φά γετε σή μερον ἔστιν γὰ ρ σά ββατα σή μερον τῷ κυρίῳ οὐ χ
εὑ ρεθή σεται ἐν τῷ πεδίῳ
ἓξ ἡ μέρας συλλέξετε τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ σά ββατα ὅ τι οὐ κ ἔσται ἐν αὐ τῇ
ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἐξή λθοσά ν τινες ἐκ τοῦ λαοῦ συλλέξαι καὶ οὐ χ
εὗ ρον
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἕως τίνος οὐ βού λεσθε εἰσακού ειν τὰ ς ἐντολά ς μου
καὶ τὸ ν νό μον μου
ἴδετε ὁ γὰ ρ κύ ριος ἔδωκεν ὑ μῖν τὴ ν ἡ μέραν ταύ την τὰ σά ββατα διὰ τοῦ το αὐ τὸ ς
ἔδωκεν ὑ μῖν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄ ρτους δύ ο ἡ μερῶ ν καθή σεσθε ἕκαστος εἰς τοὺ ς
οἴκους ὑ μῶ ν μηδεὶς ἐκπορευέσθω ἐκ τοῦ τό που αὐ τοῦ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ
καὶ ἐσαββά τισεν ὁ λαὸ ς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ
καὶ ἐπωνό μασαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ μαν ἦ ν δὲ ὡ ς σπέρμα κορίου λευκό ν
τὸ δὲ γεῦ μα αὐ τοῦ ὡ ς ἐγκρὶς ἐν μέλιτι
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ συνέταξεν κύ ριος πλή σατε τὸ γομορ τοῦ μαν εἰς
ἀ ποθή κην εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἵνα ἴδωσιν τὸ ν ἄ ρτον ὃ ν ἐφά γετε ὑ μεῖς ἐν τῇ ἐρή μῳ
ὡ ς ἐξή γαγεν ὑ μᾶ ς κύ ριος ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων λαβὲ στά μνον χρυσοῦ ν ἕνα καὶ ἔμβαλε εἰς αὐ τὸ ν
πλῆ ρες τὸ γομορ τοῦ μαν καὶ ἀ ποθή σεις αὐ τὸ ἐναντίον τοῦ θεοῦ εἰς διατή ρησιν εἰς
τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ ἀ πέθετο ααρων ἐναντίον τοῦ μαρτυρίου
εἰς διατή ρησιν
οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ἔφαγον τὸ μαν ἔτη τεσσαρά κοντα ἕως ἦ λθον εἰς γῆ ν οἰκουμένην τὸ
μαν ἐφά γοσαν ἕως παρεγένοντο εἰς μέρος τῆ ς φοινίκης
τὸ δὲ γομορ τὸ δέκατον τῶ ν τριῶ ν μέτρων ἦ ν
100

καὶ ἀ πῆ ρεν πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ ἐκ τῆ ς ἐρή μου σιν κατὰ παρεμβολὰ ς
αὐ τῶ ν διὰ ῥ ή ματος κυρίου καὶ παρενεβά λοσαν ἐν ραφιδιν οὐ κ ἦ ν δὲ ὕ δωρ τῷ λαῷ
πιεῖν
καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν λέγοντες δὸ ς ἡ μῖν ὕ δωρ ἵνα πίωμεν καὶ εἶπεν
αὐ τοῖς μωυσῆ ς τί λοιδορεῖσθέ μοι καὶ τί πειρά ζετε κύ ριον
ἐδίψησεν δὲ ἐκεῖ ὁ λαὸ ς ὕ δατι καὶ ἐγό γγυζεν ἐκεῖ ὁ λαὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν λέγοντες ἵνα
τί τοῦ το ἀ νεβίβασας ἡ μᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου ἀ ποκτεῖναι ἡ μᾶ ς καὶ τὰ τέκνα ἡ μῶ ν καὶ τὰ
κτή νη τῷ δίψει
ἐβό ησεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον λέγων τί ποιή σω τῷ λαῷ τού τῳ ἔτι μικρὸ ν καὶ
καταλιθοβολή σουσίν με
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν προπορεύ ου τοῦ λαοῦ τού του λαβὲ δὲ μετὰ σεαυτοῦ
ἀ πὸ τῶ ν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ τὴ ν ῥ ά βδον ἐν ᾗ ἐπά ταξας τὸ ν ποταμό ν λαβὲ ἐν
τῇ χειρί σου καὶ πορεύ σῃ
ὅ δε ἐγὼ ἕστηκα πρὸ τοῦ σὲ ἐκεῖ ἐπὶ τῆ ς πέτρας ἐν χωρηβ καὶ πατά ξεις τὴ ν πέτραν
καὶ ἐξελεύ σεται ἐξ αὐ τῆ ς ὕ δωρ καὶ πίεται ὁ λαό ς μου ἐποίησεν δὲ μωυσῆ ς οὕ τως
ἐναντίον τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου πειρασμὸ ς καὶ λοιδό ρησις διὰ τὴ ν
λοιδορίαν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ διὰ τὸ πειρά ζειν κύ ριον λέγοντας εἰ ἔστιν κύ ριος ἐν
ἡ μῖν ἢ οὔ
ἦ λθεν δὲ αμαληκ καὶ ἐπολέμει ισραηλ ἐν ραφιδιν
εἶπεν δὲ μωυσῆ ς τῷ ἰησοῦ ἐπίλεξον σεαυτῷ ἄ νδρας δυνατοὺ ς καὶ ἐξελθὼ ν
παρά ταξαι τῷ αμαληκ αὔ ριον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆ ς κορυφῆ ς τοῦ βουνοῦ καὶ
ἡ ῥ ά βδος τοῦ θεοῦ ἐν τῇ χειρί μου
καὶ ἐποίησεν ἰησοῦ ς καθά περ εἶπεν αὐ τῷ μωυσῆ ς καὶ ἐξελθὼ ν παρετά ξατο τῷ
αμαληκ καὶ μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ ωρ ἀ νέβησαν ἐπὶ τὴ ν κορυφὴ ν τοῦ βουνοῦ
καὶ ἐγίνετο ὅ ταν ἐπῆ ρεν μωυσῆ ς τὰ ς χεῖρας κατίσχυεν ισραηλ ὅ ταν δὲ καθῆ κεν τὰ ς
χεῖρας κατίσχυεν αμαληκ
αἱ δὲ χεῖρες μωυσῆ βαρεῖαι καὶ λαβό ντες λίθον ὑ πέθηκαν ὑ π' αὐ τό ν καὶ ἐκά θητο ἐπ'
αὐ τοῦ καὶ ααρων καὶ ωρ ἐστή ριζον τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ἐντεῦ θεν εἷς καὶ ἐντεῦ θεν εἷς
καὶ ἐγένοντο αἱ χεῖρες μωυσῆ ἐστηριγμέναι ἕως δυσμῶ ν ἡ λίου
καὶ ἐτρέψατο ἰησοῦ ς τὸ ν αμαληκ καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐν φό νῳ μαχαίρας
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν κατά γραψον τοῦ το εἰς μνημό συνον ἐν βιβλίῳ καὶ δὸ ς
εἰς τὰ ὦ τα ἰησοῖ ὅ τι ἀ λοιφῇ ἐξαλείψω τὸ μνημό συνον αμαληκ ἐκ τῆ ς ὑ πὸ τὸ ν
οὐ ρανό ν
καὶ ᾠ κοδό μησεν μωυσῆ ς θυσιαστή ριον κυρίῳ καὶ ἐπωνό μασεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
κύ ριό ς μου καταφυγή
ὅ τι ἐν χειρὶ κρυφαίᾳ πολεμεῖ κύ ριος ἐπὶ αμαληκ ἀ πὸ γενεῶ ν εἰς γενεά ς
ἤ κουσεν δὲ ιοθορ ὁ ἱερεὺ ς μαδιαμ ὁ γαμβρὸ ς μωυσῆ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος
ισραηλ τῷ ἑαυτοῦ λαῷ ἐξή γαγεν γὰ ρ κύ ριος τὸ ν ισραηλ ἐξ αἰγύ πτου
ἔλαβεν δὲ ιοθορ ὁ γαμβρὸ ς μωυσῆ σεπφωραν τὴ ν γυναῖκα μωυσῆ μετὰ τὴ ν ἄ φεσιν
αὐ τῆ ς
101

καὶ τοὺ ς δύ ο υἱοὺ ς αὐ τοῦ ὄ νομα τῷ ἑνὶ αὐ τῶ ν γηρσαμ λέγων πά ροικος ἤ μην ἐν γῇ
ἀ λλοτρίᾳ
καὶ τὸ ὄ νομα τοῦ δευτέρου ελιεζερ λέγων ὁ γὰ ρ θεὸ ς τοῦ πατρό ς μου βοηθό ς μου
καὶ ἐξείλατό με ἐκ χειρὸ ς φαραω
καὶ ἐξῆ λθεν ιοθορ ὁ γαμβρὸ ς μωυσῆ καὶ οἱ υἱοὶ καὶ ἡ γυνὴ πρὸ ς μωυσῆ ν εἰς τὴ ν
ἔρημον οὗ παρενέβαλεν ἐπ' ὄ ρους τοῦ θεοῦ
ἀ νηγγέλη δὲ μωυσεῖ λέγοντες ἰδοὺ ὁ γαμβρό ς σου ιοθορ παραγίνεται πρὸ ς σέ καὶ ἡ
γυνὴ καὶ οἱ δύ ο υἱοί σου μετ' αὐ τοῦ
ἐξῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς εἰς συνά ντησιν τῷ γαμβρῷ αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ καὶ
ἐφίλησεν αὐ τό ν καὶ ἠ σπά σαντο ἀ λλή λους καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν σκηνή ν
καὶ διηγή σατο μωυσῆ ς τῷ γαμβρῷ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος τῷ φαραω καὶ τοῖς
αἰγυπτίοις ἕνεκεν τοῦ ισραηλ καὶ πά ντα τὸ ν μό χθον τὸ ν γενό μενον αὐ τοῖς ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ὅ τι ἐξείλατο αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐκ χειρὸ ς φαραω καὶ ἐκ χειρὸ ς τῶ ν αἰγυπτίων
ἐξέστη δὲ ιοθορ ἐπὶ πᾶ σι τοῖς ἀ γαθοῖς οἷς ἐποίησεν αὐ τοῖς κύ ριος ὅ τι ἐξείλατο
αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς αἰγυπτίων καὶ ἐκ χειρὸ ς φαραω
καὶ εἶπεν ιοθορ εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὅ τι ἐξείλατο τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐκ χειρὸ ς αἰγυπτίων
καὶ ἐκ χειρὸ ς φαραω
νῦ ν ἔγνων ὅ τι μέγας κύ ριος παρὰ πά ντας τοὺ ς θεού ς ἕνεκεν τού του ὅ τι ἐπέθεντο
αὐ τοῖς
καὶ ἔλαβεν ιοθορ ὁ γαμβρὸ ς μωυσῆ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ θυσίας τῷ θεῷ παρεγένετο
δὲ ααρων καὶ πά ντες οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ συμφαγεῖν ἄ ρτον μετὰ τοῦ γαμβροῦ
μωυσῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν ἐπαύ ριον συνεκά θισεν μωυσῆ ς κρίνειν τὸ ν λαό ν παρειστή κει
δὲ πᾶ ς ὁ λαὸ ς μωυσεῖ ἀ πὸ πρωίθεν ἕως ἑσπέρας
καὶ ἰδὼ ν ιοθορ πά ντα ὅ σα ἐποίει τῷ λαῷ λέγει τί τοῦ το ὃ σὺ ποιεῖς τῷ λαῷ διὰ τί σὺ
κά θησαι μό νος πᾶ ς δὲ ὁ λαὸ ς παρέστηκέν σοι ἀ πὸ πρωίθεν ἕως δείλης
καὶ λέγει μωυσῆ ς τῷ γαμβρῷ ὅ τι παραγίνεται πρό ς με ὁ λαὸ ς ἐκζητῆ σαι κρίσιν
παρὰ τοῦ θεοῦ
ὅ ταν γὰ ρ γένηται αὐ τοῖς ἀ ντιλογία καὶ ἔλθωσι πρό ς με διακρίνω ἕκαστον καὶ
συμβιβά ζω αὐ τοὺ ς τὰ προστά γματα τοῦ θεοῦ καὶ τὸ ν νό μον αὐ τοῦ
εἶπεν δὲ ὁ γαμβρὸ ς μωυσῆ πρὸ ς αὐ τό ν οὐ κ ὀ ρθῶ ς σὺ ποιεῖς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
φθορᾷ καταφθαρή σῃ ἀ νυπομονή τῳ καὶ σὺ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς οὗ τος ὅ ς ἐστιν μετὰ σοῦ
βαρύ σοι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το οὐ δυνή σῃ ποιεῖν μό νος
νῦ ν οὖ ν ἄ κουσό ν μου καὶ συμβουλεύ σω σοι καὶ ἔσται ὁ θεὸ ς μετὰ σοῦ γίνου σὺ τῷ
λαῷ τὰ πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν καὶ ἀ νοίσεις τοὺ ς λό γους αὐ τῶ ν πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν
καὶ διαμαρτυρῇ αὐ τοῖς τὰ προστά γματα τοῦ θεοῦ καὶ τὸ ν νό μον αὐ τοῦ καὶ
σημανεῖς αὐ τοῖς τὰ ς ὁ δού ς ἐν αἷς πορεύ σονται ἐν αὐ ταῖς καὶ τὰ ἔργα ἃ ποιή σουσιν
καὶ σὺ σεαυτῷ σκέψαι ἀ πὸ παντὸ ς τοῦ λαοῦ ἄ νδρας δυνατοὺ ς θεοσεβεῖς ἄ νδρας
δικαίους μισοῦ ντας ὑ περηφανίαν καὶ καταστή σεις αὐ τοὺ ς ἐπ' αὐ τῶ ν χιλιά ρχους καὶ
ἑκατοντά ρχους καὶ πεντηκοντά ρχους καὶ δεκαδά ρχους
102

καὶ κρινοῦ σιν τὸ ν λαὸ ν πᾶ σαν ὥ ραν τὸ δὲ ῥ ῆ μα τὸ ὑ πέρογκον ἀ νοίσουσιν ἐπὶ σέ τὰ

δὲ βραχέα τῶ ν κριμά των κρινοῦ σιν αὐ τοὶ καὶ κουφιοῦ σιν ἀ πὸ σοῦ καὶ
συναντιλή μψονταί σοι
ἐὰ ν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ποιή σῃς κατισχύ σει σε ὁ θεό ς καὶ δυνή σῃ παραστῆ ναι καὶ πᾶ ς ὁ
λαὸ ς οὗ τος εἰς τὸ ν ἑαυτοῦ τό πον μετ' εἰρή νης ἥ ξει
ἤ κουσεν δὲ μωυσῆ ς τῆ ς φωνῆ ς τοῦ γαμβροῦ καὶ ἐποίησεν ὅ σα αὐ τῷ εἶπεν
καὶ ἐπέλεξεν μωυσῆ ς ἄ νδρας δυνατοὺ ς ἀ πὸ παντὸ ς ισραηλ καὶ ἐποίησεν αὐ τοὺ ς ἐπ'
αὐ τῶ ν χιλιά ρχους καὶ ἑκατοντά ρχους καὶ πεντηκοντά ρχους καὶ δεκαδά ρχους
καὶ ἐκρίνοσαν τὸ ν λαὸ ν πᾶ σαν ὥ ραν πᾶ ν δὲ ῥ ῆ μα ὑ πέρογκον ἀ νεφέροσαν ἐπὶ
μωυσῆ ν πᾶ ν δὲ ῥ ῆ μα ἐλαφρὸ ν ἐκρίνοσαν αὐ τοί
ἐξαπέστειλεν δὲ μωυσῆ ς τὸ ν ἑαυτοῦ γαμβρό ν καὶ ἀ πῆ λθεν εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ
τοῦ δὲ μηνὸ ς τοῦ τρίτου τῆ ς ἐξό δου τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου τῇ ἡ μέρᾳ
ταύ τῃ ἤ λθοσαν εἰς τὴ ν ἔρημον τοῦ σινα
καὶ ἐξῆ ραν ἐκ ραφιδιν καὶ ἤ λθοσαν εἰς τὴ ν ἔρημον τοῦ σινα καὶ παρενέβαλεν ἐκεῖ
ισραηλ κατέναντι τοῦ ὄ ρους
καὶ μωυσῆ ς ἀ νέβη εἰς τὸ ὄ ρος τοῦ θεοῦ καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν ὁ θεὸ ς ἐκ τοῦ ὄ ρους
λέγων τά δε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ ιακωβ καὶ ἀ ναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς ισραηλ
αὐ τοὶ ἑωρά κατε ὅ σα πεποίηκα τοῖς αἰγυπτίοις καὶ ἀ νέλαβον ὑ μᾶ ς ὡ σεὶ ἐπὶ
πτερύ γων ἀ ετῶ ν καὶ προσηγαγό μην ὑ μᾶ ς πρὸ ς ἐμαυτό ν
καὶ νῦ ν ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σητε τῆ ς ἐμῆ ς φωνῆ ς καὶ φυλά ξητε τὴ ν διαθή κην μου ἔσεσθέ
μοι λαὸ ς περιού σιος ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν ἐμὴ γά ρ ἐστιν πᾶ σα ἡ γῆ
ὑ μεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱερά τευμα καὶ ἔθνος ἅ γιον ταῦ τα τὰ ῥ ή ματα ἐρεῖς
τοῖς υἱοῖς ισραηλ
ἦ λθεν δὲ μωυσῆ ς καὶ ἐκά λεσεν τοὺ ς πρεσβυτέρους τοῦ λαοῦ καὶ παρέθηκεν αὐ τοῖς
πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους οὓ ς συνέταξεν αὐ τῷ ὁ θεό ς
ἀ πεκρίθη δὲ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μοθυμαδὸ ν καὶ εἶπαν πά ντα ὅ σα εἶπεν ὁ θεό ς ποιή σομεν
καὶ ἀ κουσό μεθα ἀ νή νεγκεν δὲ μωυσῆ ς τοὺ ς λό γους τοῦ λαοῦ πρὸ ς τὸ ν θεό ν
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἰδοὺ ἐγὼ παραγίνομαι πρὸ ς σὲ ἐν στύ λῳ νεφέλης ἵνα
ἀ κού σῃ ὁ λαὸ ς λαλοῦ ντό ς μου πρὸ ς σὲ καὶ σοὶ πιστεύ σωσιν εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἀ νή γγειλεν δὲ μωυσῆ ς τὰ ῥ ή ματα τοῦ λαοῦ πρὸ ς κύ ριον
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καταβὰ ς διαμά ρτυραι τῷ λαῷ καὶ ἅ γνισον αὐ τοὺ ς
σή μερον καὶ αὔ ριον καὶ πλυνά τωσαν τὰ ἱμά τια
καὶ ἔστωσαν ἕτοιμοι εἰς τὴ ν ἡ μέραν τὴ ν τρίτην τῇ γὰ ρ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καταβή σεται
κύ ριος ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ σινα ἐναντίον παντὸ ς τοῦ λαοῦ
καὶ ἀ φοριεῖς τὸ ν λαὸ ν κύ κλῳ λέγων προσέχετε ἑαυτοῖς τοῦ ἀ ναβῆ ναι εἰς τὸ ὄ ρος
καὶ θιγεῖν τι αὐ τοῦ πᾶ ς ὁ ἁ ψά μενος τοῦ ὄ ρους θανά τῳ τελευτή σει
οὐ χ ἅ ψεται αὐ τοῦ χείρ ἐν γὰ ρ λίθοις λιθοβοληθή σεται ἢ βολίδι κατατοξευθή σεται
ἐά ν τε κτῆ νος ἐά ν τε ἄ νθρωπος οὐ ζή σεται ὅ ταν αἱ φωναὶ καὶ αἱ σά λπιγγες καὶ ἡ
νεφέλη ἀ πέλθῃ ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους ἐκεῖνοι ἀ ναβή σονται ἐπὶ τὸ ὄ ρος
κατέβη δὲ μωυσῆ ς ἐκ τοῦ ὄ ρους πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν καὶ ἡ γίασεν αὐ τού ς καὶ ἔπλυναν τὰ
ἱμά τια
καὶ εἶπεν τῷ λαῷ γίνεσθε ἕτοιμοι τρεῖς ἡ μέρας μὴ προσέλθητε γυναικί
103

ἐγένετο δὲ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ γενηθέντος πρὸ ς ὄ ρθρον καὶ ἐγίνοντο φωναὶ καὶ
ἀ στραπαὶ καὶ νεφέλη γνοφώ δης ἐπ' ὄ ρους σινα φωνὴ τῆ ς σά λπιγγος ἤ χει μέγα καὶ
ἐπτοή θη πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ ἐν τῇ παρεμβολῇ
καὶ ἐξή γαγεν μωυσῆ ς τὸ ν λαὸ ν εἰς συνά ντησιν τοῦ θεοῦ ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ
παρέστησαν ὑ πὸ τὸ ὄ ρος
τὸ δὲ ὄ ρος τὸ σινα ἐκαπνίζετο ὅ λον διὰ τὸ καταβεβηκέναι ἐπ' αὐ τὸ τὸ ν θεὸ ν ἐν πυρί
καὶ ἀ νέβαινεν ὁ καπνὸ ς ὡ ς καπνὸ ς καμίνου καὶ ἐξέστη πᾶ ς ὁ λαὸ ς σφό δρα
ἐγίνοντο δὲ αἱ φωναὶ τῆ ς σά λπιγγος προβαίνουσαι ἰσχυρό τεραι σφό δρα μωυσῆ ς
ἐλά λει ὁ δὲ θεὸ ς ἀ πεκρίνατο αὐ τῷ φωνῇ
κατέβη δὲ κύ ριος ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ σινα ἐπὶ τὴ ν κορυφὴ ν τοῦ ὄ ρους καὶ ἐκά λεσεν
κύ ριος μωυσῆ ν ἐπὶ τὴ ν κορυφὴ ν τοῦ ὄ ρους καὶ ἀ νέβη μωυσῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων καταβὰ ς διαμά ρτυραι τῷ λαῷ μή ποτε
ἐγγίσωσιν πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν κατανοῆ σαι καὶ πέσωσιν ἐξ αὐ τῶ ν πλῆ θος
καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ ἐγγίζοντες κυρίῳ τῷ θεῷ ἁ γιασθή τωσαν μή ποτε ἀ παλλά ξῃ ἀ π'
αὐ τῶ ν κύ ριος
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν θεό ν οὐ δυνή σεται ὁ λαὸ ς προσαναβῆ ναι πρὸ ς τὸ ὄ ρος
τὸ σινα σὺ γὰ ρ διαμεμαρτύ ρησαι ἡ μῖν λέγων ἀ φό ρισαι τὸ ὄ ρος καὶ ἁ γίασαι αὐ τό
εἶπεν δὲ αὐ τῷ κύ ριος βά διζε κατά βηθι καὶ ἀ νά βηθι σὺ καὶ ααρων μετὰ σοῦ οἱ δὲ
ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸ ς μὴ βιαζέσθωσαν ἀ ναβῆ ναι πρὸ ς τὸ ν θεό ν μή ποτε ἀ πολέσῃ ἀ π'
αὐ τῶ ν κύ ριος
κατέβη δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους λέγων
ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεό ς σου ὅ στις ἐξή γαγό ν σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας
οὐ κ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πλὴ ν ἐμοῦ
οὐ ποιή σεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐ δὲ παντὸ ς ὁ μοίωμα ὅ σα ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἄ νω καὶ ὅ σα
ἐν τῇ γῇ κά τω καὶ ὅ σα ἐν τοῖς ὕ δασιν ὑ ποκά τω τῆ ς γῆ ς
οὐ προσκυνή σεις αὐ τοῖς οὐ δὲ μὴ λατρεύ σῃς αὐ τοῖς ἐγὼ γά ρ εἰμι κύ ριος ὁ θεό ς σου
θεὸ ς ζηλωτὴ ς ἀ ποδιδοὺ ς ἁ μαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετά ρτης
γενεᾶ ς τοῖς μισοῦ σίν με
καὶ ποιῶ ν ἔλεος εἰς χιλιά δας τοῖς ἀ γαπῶ σίν με καὶ τοῖς φυλά σσουσιν τὰ
προστά γματά μου
οὐ λή μψῃ τὸ ὄ νομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ οὐ γὰ ρ μὴ καθαρίσῃ κύ ριος τὸ ν
λαμβά νοντα τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐπὶ ματαίῳ
μνή σθητι τὴ ν ἡ μέραν τῶ ν σαββά των ἁ γιά ζειν αὐ τή ν
ἓξ ἡ μέρας ἐργᾷ καὶ ποιή σεις πά ντα τὰ ἔργα σου
τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ σά ββατα κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ ποιή σεις ἐν αὐ τῇ πᾶ ν ἔργον
σὺ καὶ ὁ υἱό ς σου καὶ ἡ θυγά τηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου ὁ βοῦ ς σου καὶ
τὸ ὑ ποζύ γιό ν σου καὶ πᾶ ν κτῆ νό ς σου καὶ ὁ προσή λυτος ὁ παροικῶ ν ἐν σοί
ἐν γὰ ρ ἓξ ἡ μέραις ἐποίησεν κύ ριος τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν καὶ τὴ ν θά λασσαν καὶ
πά ντα τὰ ἐν αὐ τοῖς καὶ κατέπαυσεν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ διὰ τοῦ το εὐ λό γησεν
κύ ριος τὴ ν ἡ μέραν τὴ ν ἑβδό μην καὶ ἡ γίασεν αὐ τή ν
104

τίμα τὸ ν πατέρα σου καὶ τὴ ν μητέρα ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρό νιος γένῃ
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τῆ ς ἀ γαθῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι
οὐ μοιχεύ σεις
οὐ κλέψεις
οὐ φονεύ σεις
οὐ ψευδομαρτυρή σεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ
οὐ κ ἐπιθυμή σεις τὴ ν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου οὐ κ ἐπιθυμή σεις τὴ ν οἰκίαν τοῦ
πλησίον σου οὔ τε τὸ ν ἀ γρὸ ν αὐ τοῦ οὔ τε τὸ ν παῖδα αὐ τοῦ οὔ τε τὴ ν παιδίσκην
αὐ τοῦ οὔ τε τοῦ βοὸ ς αὐ τοῦ οὔ τε τοῦ ὑ ποζυγίου αὐ τοῦ οὔ τε παντὸ ς κτή νους αὐ τοῦ
οὔ τε ὅ σα τῷ πλησίον σού ἐστιν
καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἑώ ρα τὴ ν φωνὴ ν καὶ τὰ ς λαμπά δας καὶ τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς σά λπιγγος
καὶ τὸ ὄ ρος τὸ καπνίζον φοβηθέντες δὲ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἔστησαν μακρό θεν
καὶ εἶπαν πρὸ ς μωυσῆ ν λά λησον σὺ ἡ μῖν καὶ μὴ λαλείτω πρὸ ς ἡ μᾶ ς ὁ θεό ς μή ποτε
ἀ ποθά νωμεν
καὶ λέγει αὐ τοῖς μωυσῆ ς θαρσεῖτε ἕνεκεν γὰ ρ τοῦ πειρά σαι ὑ μᾶ ς παρεγενή θη ὁ θεὸ ς
πρὸ ς ὑ μᾶ ς ὅ πως ἂ ν γένηται ὁ φό βος αὐ τοῦ ἐν ὑ μῖν ἵνα μὴ ἁ μαρτά νητε
εἱστή κει δὲ ὁ λαὸ ς μακρό θεν μωυσῆ ς δὲ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν γνό φον οὗ ἦ ν ὁ θεό ς
εἶπεν δὲ κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν τά δε ἐρεῖς τῷ οἴκῳ ιακωβ καὶ ἀ ναγγελεῖς τοῖς υἱοῖς
ισραηλ ὑ μεῖς ἑωρά κατε ὅ τι ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ λελά ληκα πρὸ ς ὑ μᾶ ς
οὐ ποιή σετε ἑαυτοῖς θεοὺ ς ἀ ργυροῦ ς καὶ θεοὺ ς χρυσοῦ ς οὐ ποιή σετε ὑ μῖν αὐ τοῖς
θυσιαστή ριον ἐκ γῆ ς ποιή σετέ μοι καὶ θύ σετε ἐπ' αὐ τοῦ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ
σωτή ρια ὑ μῶ ν τὰ πρό βατα καὶ τοὺ ς μό σχους ὑ μῶ ν ἐν παντὶ τό πῳ οὗ ἐὰ ν
ἐπονομά σω τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ καὶ ἥ ξω πρὸ ς σὲ καὶ εὐ λογή σω σε
ἐὰ ν δὲ θυσιαστή ριον ἐκ λίθων ποιῇ ς μοι οὐ κ οἰκοδομή σεις αὐ τοὺ ς τμητού ς τὸ γὰ ρ
ἐγχειρίδιό ν σου ἐπιβέβληκας ἐπ' αὐ τού ς καὶ μεμίανται
οὐ κ ἀ ναβή σῃ ἐν ἀ ναβαθμίσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριό ν μου ὅ πως ἂ ν μὴ ἀ ποκαλύ ψῃς τὴ ν
ἀ σχημοσύ νην σου ἐπ' αὐ τοῦ
καὶ ταῦ τα τὰ δικαιώ ματα ἃ παραθή σεις ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
ἐὰ ν κτή σῃ παῖδα εβραῖον ἓξ ἔτη δουλεύ σει σοι τῷ δὲ ἑβδό μῳ ἔτει ἀ πελεύ σεται
ἐλεύ θερος δωρεά ν
ἐὰ ν αὐ τὸ ς μό νος εἰσέλθῃ καὶ μό νος ἐξελεύ σεται ἐὰ ν δὲ γυνὴ συνεισέλθῃ μετ' αὐ τοῦ
ἐξελεύ σεται καὶ ἡ γυνὴ μετ' αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ ὁ κύ ριος δῷ αὐ τῷ γυναῖκα καὶ τέκῃ αὐ τῷ υἱοὺ ς ἢ θυγατέρας ἡ γυνὴ καὶ τὰ
παιδία ἔσται τῷ κυρίῳ αὐ τοῦ αὐ τὸ ς δὲ μό νος ἐξελεύ σεται
ἐὰ ν δὲ ἀ ποκριθεὶς εἴπῃ ὁ παῖς ἠ γά πηκα τὸ ν κύ ριό ν μου καὶ τὴ ν γυναῖκα καὶ τὰ
παιδία οὐ κ ἀ ποτρέχω ἐλεύ θερος
προσά ξει αὐ τὸ ν ὁ κύ ριος αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ κριτή ριον τοῦ θεοῦ καὶ τό τε προσά ξει
αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν θύ ραν ἐπὶ τὸ ν σταθμό ν καὶ τρυπή σει αὐ τοῦ ὁ κύ ριος τὸ οὖ ς τῷ
ὀ πητίῳ καὶ δουλεύ σει αὐ τῷ εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐὰ ν δέ τις ἀ ποδῶ ται τὴ ν ἑαυτοῦ θυγατέρα οἰκέτιν οὐ κ ἀ πελεύ σεται ὥ σπερ
ἀ ποτρέχουσιν αἱ δοῦ λαι
105

ἐὰ ν μὴ εὐ αρεστή σῃ τῷ κυρίῳ αὐ τῆ ς ἣ ν αὑ τῷ καθωμολογή σατο ἀ πολυτρώ σει αὐ τή ν

ἔθνει δὲ ἀ λλοτρίῳ οὐ κύ ριό ς ἐστιν πωλεῖν αὐ τή ν ὅ τι ἠ θέτησεν ἐν αὐ τῇ
ἐὰ ν δὲ τῷ υἱῷ καθομολογή σηται αὐ τή ν κατὰ τὸ δικαίωμα τῶ ν θυγατέρων ποιή σει
αὐ τῇ
ἐὰ ν δὲ ἄ λλην λά βῃ ἑαυτῷ τὰ δέοντα καὶ τὸ ν ἱματισμὸ ν καὶ τὴ ν ὁ μιλίαν αὐ τῆ ς οὐ κ
ἀ ποστερή σει
ἐὰ ν δὲ τὰ τρία ταῦ τα μὴ ποιή σῃ αὐ τῇ ἐξελεύ σεται δωρεὰ ν ἄ νευ ἀ ργυρίου
ἐὰ ν δὲ πατά ξῃ τίς τινα καὶ ἀ ποθά νῃ θανά τῳ θανατού σθω
ὁ δὲ οὐ χ ἑκώ ν ἀ λλὰ ὁ θεὸ ς παρέδωκεν εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ δώ σω σοι τό πον οὗ
φεύ ξεται ἐκεῖ ὁ φονεύ σας
ἐὰ ν δέ τις ἐπιθῆ ται τῷ πλησίον ἀ ποκτεῖναι αὐ τὸ ν δό λῳ καὶ καταφύ γῃ ἀ πὸ τοῦ
θυσιαστηρίου μου λή μψῃ αὐ τὸ ν θανατῶ σαι
ὃ ς τύ πτει πατέρα αὐ τοῦ ἢ μητέρα αὐ τοῦ θανά τῳ θανατού σθω
ὁ κακολογῶ ν πατέρα αὐ τοῦ ἢ μητέρα αὐ τοῦ τελευτή σει θανά τῳ
ὃ ς ἐὰ ν κλέψῃ τίς τινα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ καταδυναστεύ σας αὐ τὸ ν ἀ ποδῶ ται καὶ
εὑ ρεθῇ ἐν αὐ τῷ θανά τῳ τελευτά τω
ἐὰ ν δὲ λοιδορῶ νται δύ ο ἄ νδρες καὶ πατά ξῃ τις τὸ ν πλησίον λίθῳ ἢ πυγμῇ καὶ μὴ
ἀ ποθά νῃ κατακλιθῇ δὲ ἐπὶ τὴ ν κοίτην
ἐὰ ν ἐξαναστὰ ς ὁ ἄ νθρωπος περιπατή σῃ ἔξω ἐπὶ ῥ ά βδου ἀ θῷ ος ἔσται ὁ πατά ξας
πλὴ ν τῆ ς ἀ ργίας αὐ τοῦ ἀ ποτείσει καὶ τὰ ἰατρεῖα
ἐὰ ν δέ τις πατά ξῃ τὸ ν παῖδα αὐ τοῦ ἢ τὴ ν παιδίσκην αὐ τοῦ ἐν ῥ ά βδῳ καὶ ἀ ποθά νῃ
ὑ πὸ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ δίκῃ ἐκδικηθή τω
ἐὰ ν δὲ διαβιώ σῃ ἡ μέραν μίαν ἢ δύ ο οὐ κ ἐκδικηθή σεται τὸ γὰ ρ ἀ ργύ ριον αὐ τοῦ ἐστιν
ἐὰ ν δὲ μά χωνται δύ ο ἄ νδρες καὶ πατά ξωσιν γυναῖκα ἐν γαστρὶ ἔχουσαν καὶ ἐξέλθῃ
τὸ παιδίον αὐ τῆ ς μὴ ἐξεικονισμένον ἐπιζή μιον ζημιωθή σεται καθό τι ἂ ν ἐπιβά λῃ ὁ
ἀ νὴ ρ τῆ ς γυναικό ς δώ σει μετὰ ἀ ξιώ ματος
ἐὰ ν δὲ ἐξεικονισμένον ἦ ν δώ σει ψυχὴ ν ἀ ντὶ ψυχῆ ς
ὀ φθαλμὸ ν ἀ ντὶ ὀ φθαλμοῦ ὀ δό ντα ἀ ντὶ ὀ δό ντος χεῖρα ἀ ντὶ χειρό ς πό δα ἀ ντὶ ποδό ς
κατά καυμα ἀ ντὶ κατακαύ ματος τραῦ μα ἀ ντὶ τραύ ματος μώ λωπα ἀ ντὶ μώ λωπος
ἐὰ ν δέ τις πατά ξῃ τὸ ν ὀ φθαλμὸ ν τοῦ οἰκέτου αὐ τοῦ ἢ τὸ ν ὀ φθαλμὸ ν τῆ ς
θεραπαίνης αὐ τοῦ καὶ ἐκτυφλώ σῃ ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐ τοὺ ς ἀ ντὶ τοῦ
ὀ φθαλμοῦ αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ τὸ ν ὀ δό ντα τοῦ οἰκέτου ἢ τὸ ν ὀ δό ντα τῆ ς θεραπαίνης αὐ τοῦ ἐκκό ψῃ
ἐλευθέρους ἐξαποστελεῖ αὐ τοὺ ς ἀ ντὶ τοῦ ὀ δό ντος αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ κερατίσῃ ταῦ ρος ἄ νδρα ἢ γυναῖκα καὶ ἀ ποθά νῃ λίθοις λιθοβοληθή σεται ὁ
ταῦ ρος καὶ οὐ βρωθή σεται τὰ κρέα αὐ τοῦ ὁ δὲ κύ ριος τοῦ ταύ ρου ἀ θῷ ος ἔσται
ἐὰ ν δὲ ὁ ταῦ ρος κερατιστὴ ς ᾖ πρὸ τῆ ς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆ ς τρίτης καὶ διαμαρτύ ρωνται
τῷ κυρίῳ αὐ τοῦ καὶ μὴ ἀ φανίσῃ αὐ τό ν ἀ νέλῃ δὲ ἄ νδρα ἢ γυναῖκα ὁ ταῦ ρος
λιθοβοληθή σεται καὶ ὁ κύ ριος αὐ τοῦ προσαποθανεῖται
ἐὰ ν δὲ λύ τρα ἐπιβληθῇ αὐ τῷ δώ σει λύ τρα τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ὅ σα ἐὰ ν ἐπιβά λωσιν
αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ υἱὸ ν ἢ θυγατέρα κερατίσῃ κατὰ τὸ δικαίωμα τοῦ το ποιή σουσιν αὐ τῷ
106

ἐὰ ν δὲ παῖδα κερατίσῃ ὁ ταῦ ρος ἢ παιδίσκην ἀ ργυρίου τριά κοντα δίδραχμα δώ σει
τῷ κυρίῳ αὐ τῶ ν καὶ ὁ ταῦ ρος λιθοβοληθή σεται
ἐὰ ν δέ τις ἀ νοίξῃ λά κκον ἢ λατομή σῃ λά κκον καὶ μὴ καλύ ψῃ αὐ τό ν καὶ ἐμπέσῃ ἐκεῖ
μό σχος ἢ ὄ νος
ὁ κύ ριος τοῦ λά κκου ἀ ποτείσει ἀ ργύ ριον δώ σει τῷ κυρίῳ αὐ τῶ ν τὸ δὲ
τετελευτηκὸ ς αὐ τῷ ἔσται
ἐὰ ν δὲ κερατίσῃ τινὸ ς ταῦ ρος τὸ ν ταῦ ρον τοῦ πλησίον καὶ τελευτή σῃ ἀ ποδώ σονται
τὸ ν ταῦ ρον τὸ ν ζῶ ντα καὶ διελοῦ νται τὸ ἀ ργύ ριον αὐ τοῦ καὶ τὸ ν ταῦ ρον τὸ ν
τεθνηκό τα διελοῦ νται
ἐὰ ν δὲ γνωρίζηται ὁ ταῦ ρος ὅ τι κερατιστή ς ἐστιν πρὸ τῆ ς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆ ς τρίτης
ἡ μέρας καὶ διαμεμαρτυρημένοι ὦ σιν τῷ κυρίῳ αὐ τοῦ καὶ μὴ ἀ φανίσῃ αὐ τό ν
ἀ ποτείσει ταῦ ρον ἀ ντὶ ταύ ρου ὁ δὲ τετελευτηκὼ ς αὐ τῷ ἔσται
ἐὰ ν δέ τις κλέψῃ μό σχον ἢ πρό βατον καὶ σφά ξῃ αὐ τὸ ἢ ἀ ποδῶ ται πέντε μό σχους
ἀ ποτείσει ἀ ντὶ τοῦ μό σχου καὶ τέσσαρα πρό βατα ἀ ντὶ τοῦ προβά του
ἐὰ ν δὲ ἐν τῷ διορύ γματι εὑ ρεθῇ ὁ κλέπτης καὶ πληγεὶς ἀ ποθά νῃ οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ
φό νος
ἐὰ ν δὲ ἀ νατείλῃ ὁ ἥ λιος ἐπ' αὐ τῷ ἔνοχό ς ἐστιν ἀ νταποθανεῖται ἐὰ ν δὲ μὴ ὑ πά ρχῃ
αὐ τῷ πραθή τω ἀ ντὶ τοῦ κλέμματος
ἐὰ ν δὲ καταλημφθῇ καὶ εὑ ρεθῇ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ τὸ κλέμμα ἀ πό τε ὄ νου ἕως
προβά του ζῶ ντα διπλᾶ αὐ τὰ ἀ ποτείσει
ἐὰ ν δὲ καταβοσκή σῃ τις ἀ γρὸ ν ἢ ἀ μπελῶ να καὶ ἀ φῇ τὸ κτῆ νος αὐ τοῦ
καταβοσκῆ σαι ἀ γρὸ ν ἕτερον ἀ ποτείσει ἐκ τοῦ ἀ γροῦ αὐ τοῦ κατὰ τὸ γένημα αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ πά ντα τὸ ν ἀ γρὸ ν καταβοσκή σῃ τὰ βέλτιστα τοῦ ἀ γροῦ αὐ τοῦ καὶ τὰ
βέλτιστα τοῦ ἀ μπελῶ νος αὐ τοῦ ἀ ποτείσει
ἐὰ ν δὲ ἐξελθὸ ν πῦ ρ εὕ ρῃ ἀ κά νθας καὶ προσεμπρή σῃ ἅ λωνα ἢ στά χυς ἢ πεδίον
ἀ ποτείσει ὁ τὸ πῦ ρ ἐκκαύ σας
ἐὰ ν δέ τις δῷ τῷ πλησίον ἀ ργύ ριον ἢ σκεύ η φυλά ξαι καὶ κλαπῇ ἐκ τῆ ς οἰκίας τοῦ
ἀ νθρώ που ἐὰ ν εὑ ρεθῇ ὁ κλέψας ἀ ποτείσει διπλοῦ ν
ἐὰ ν δὲ μὴ εὑ ρεθῇ ὁ κλέψας προσελεύ σεται ὁ κύ ριος τῆ ς οἰκίας ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ καὶ
ὀ μεῖται ἦ μὴ ν μὴ αὐ τὸ ς πεπονηρεῦ σθαι ἐφ' ὅ λης τῆ ς παρακαταθή κης τοῦ πλησίον
κατὰ πᾶ ν ῥ ητὸ ν ἀ δίκημα περί τε μό σχου καὶ ὑ ποζυγίου καὶ προβά του καὶ ἱματίου
καὶ πά σης ἀ πωλείας τῆ ς ἐγκαλουμένης ὅ τι οὖ ν ἂ ν ᾖ ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ ἐλεύ σεται ἡ
κρίσις ἀ μφοτέρων καὶ ὁ ἁ λοὺ ς διὰ τοῦ θεοῦ ἀ ποτείσει διπλοῦ ν τῷ πλησίον
ἐὰ ν δέ τις δῷ τῷ πλησίον ὑ ποζύ γιον ἢ μό σχον ἢ πρό βατον ἢ πᾶ ν κτῆ νος φυλά ξαι
καὶ συντριβῇ ἢ τελευτή σῃ ἢ αἰχμά λωτον γένηται καὶ μηδεὶς γνῷ
ὅ ρκος ἔσται τοῦ θεοῦ ἀ νὰ μέσον ἀ μφοτέρων ἦ μὴ ν μὴ αὐ τὸ ν πεπονηρεῦ σθαι καθ'
ὅ λης τῆ ς παρακαταθή κης τοῦ πλησίον καὶ οὕ τως προσδέξεται ὁ κύ ριος αὐ τοῦ καὶ
οὐ κ ἀ ποτείσει
ἐὰ ν δὲ κλαπῇ παρ' αὐ τοῦ ἀ ποτείσει τῷ κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ θηριά λωτον γένηται ἄ ξει αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν θή ραν καὶ οὐ κ ἀ ποτείσει
ἐὰ ν δὲ αἰτή σῃ τις παρὰ τοῦ πλησίον καὶ συντριβῇ ἢ ἀ ποθά νῃ ἢ αἰχμά λωτον γένηται
ὁ δὲ κύ ριος μὴ ᾖ μετ' αὐ τοῦ ἀ ποτείσει
107

ἐὰ ν δὲ ὁ κύ ριος ᾖ μετ' αὐ τοῦ οὐ κ ἀ ποτείσει ἐὰ ν δὲ μισθωτὸ ς ᾖ ἔσται αὐ τῷ ἀ ντὶ τοῦ

μισθοῦ αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ ἀ πατή σῃ τις παρθένον ἀ μνή στευτον καὶ κοιμηθῇ μετ' αὐ τῆ ς φερνῇ φερνιεῖ
αὐ τὴ ν αὐ τῷ γυναῖκα
ἐὰ ν δὲ ἀ νανεύ ων ἀ νανεύ σῃ καὶ μὴ βού ληται ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς δοῦ ναι αὐ τὴ ν αὐ τῷ
γυναῖκα ἀ ργύ ριον ἀ ποτείσει τῷ πατρὶ καθ' ὅ σον ἐστὶν ἡ φερνὴ τῶ ν παρθένων
φαρμακοὺ ς οὐ περιποιή σετε
πᾶ ν κοιμώ μενον μετὰ κτή νους θανά τῳ ἀ ποκτενεῖτε αὐ τού ς
ὁ θυσιά ζων θεοῖς θανά τῳ ὀ λεθρευθή σεται πλὴ ν κυρίῳ μό νῳ
καὶ προσή λυτον οὐ κακώ σετε οὐ δὲ μὴ θλίψητε αὐ τό ν ἦ τε γὰ ρ προσή λυτοι ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ
πᾶ σαν χή ραν καὶ ὀ ρφανὸ ν οὐ κακώ σετε
ἐὰ ν δὲ κακίᾳ κακώ σητε αὐ τοὺ ς καὶ κεκρά ξαντες καταβοή σωσι πρό ς με ἀ κοῇ
εἰσακού σομαι τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν
καὶ ὀ ργισθή σομαι θυμῷ καὶ ἀ ποκτενῶ ὑ μᾶ ς μαχαίρᾳ καὶ ἔσονται αἱ γυναῖκες ὑ μῶ ν
χῆ ραι καὶ τὰ παιδία ὑ μῶ ν ὀ ρφανά
ἐὰ ν δὲ ἀ ργύ ριον ἐκδανείσῃς τῷ ἀ δελφῷ τῷ πενιχρῷ παρὰ σοί οὐ κ ἔσῃ αὐ τὸ ν
κατεπείγων οὐ κ ἐπιθή σεις αὐ τῷ τό κον
ἐὰ ν δὲ ἐνεχύ ρασμα ἐνεχυρά σῃς τὸ ἱμά τιον τοῦ πλησίον πρὸ δυσμῶ ν ἡ λίου
ἀ ποδώ σεις αὐ τῷ
ἔστιν γὰ ρ τοῦ το περιβό λαιον αὐ τοῦ μό νον τοῦ το τὸ ἱμά τιον ἀ σχημοσύ νης αὐ τοῦ ἐν
τίνι κοιμηθή σεται ἐὰ ν οὖ ν καταβοή σῃ πρό ς με εἰσακού σομαι αὐ τοῦ ἐλεή μων γά ρ
εἰμι
θεοὺ ς οὐ κακολογή σεις καὶ ἄ ρχοντας τοῦ λαοῦ σου οὐ κακῶ ς ἐρεῖς
ἀ παρχὰ ς ἅ λωνος καὶ ληνοῦ σου οὐ καθυστερή σεις τὰ πρωτό τοκα τῶ ν υἱῶ ν σου
δώ σεις ἐμοί
οὕ τως ποιή σεις τὸ ν μό σχον σου καὶ τὸ πρό βατό ν σου καὶ τὸ ὑ ποζύ γιό ν σου ἑπτὰ
ἡ μέρας ἔσται ὑ πὸ τὴ ν μητέρα τῇ δὲ ὀ γδό ῃ ἡ μέρᾳ ἀ ποδώ σεις μοι αὐ τό
καὶ ἄ νδρες ἅ γιοι ἔσεσθέ μοι καὶ κρέας θηριά λωτον οὐ κ ἔδεσθε τῷ κυνὶ ἀ πορρίψατε
αὐ τό
οὐ παραδέξῃ ἀ κοὴ ν ματαίαν οὐ συγκαταθή σῃ μετὰ τοῦ ἀ δίκου γενέσθαι μά ρτυς
ἄ δικος
οὐ κ ἔσῃ μετὰ πλειό νων ἐπὶ κακίᾳ οὐ προστεθή σῃ μετὰ πλή θους ἐκκλῖναι μετὰ
πλειό νων ὥ στε ἐκκλῖναι κρίσιν
καὶ πένητα οὐ κ ἐλεή σεις ἐν κρίσει
ἐὰ ν δὲ συναντή σῃς τῷ βοὶ τοῦ ἐχθροῦ σου ἢ τῷ ὑ ποζυγίῳ αὐ τοῦ πλανωμένοις
ἀ ποστρέψας ἀ ποδώ σεις αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ ἴδῃς τὸ ὑ ποζύ γιον τοῦ ἐχθροῦ σου πεπτωκὸ ς ὑ πὸ τὸ ν γό μον αὐ τοῦ οὐ
παρελεύ σῃ αὐ τό ἀ λλὰ συνεγερεῖς αὐ τὸ μετ' αὐ τοῦ
οὐ διαστρέψεις κρίμα πένητος ἐν κρίσει αὐ τοῦ
ἀ πὸ παντὸ ς ῥ ή ματος ἀ δίκου ἀ ποστή σῃ ἀ θῷ ον καὶ δίκαιον οὐ κ ἀ ποκτενεῖς καὶ οὐ
δικαιώ σεις τὸ ν ἀ σεβῆ ἕνεκεν δώ ρων
108

καὶ δῶ ρα οὐ λή μψῃ τὰ γὰ ρ δῶ ρα ἐκτυφλοῖ ὀ φθαλμοὺ ς βλεπό ντων καὶ λυμαίνεται

ῥ ή ματα δίκαια
καὶ προσή λυτον οὐ θλίψετε ὑ μεῖς γὰ ρ οἴδατε τὴ ν ψυχὴ ν τοῦ προσηλύ του αὐ τοὶ γὰ ρ
προσή λυτοι ἦ τε ἐν γῇ αἰγύ πτῳ
ἓξ ἔτη σπερεῖς τὴ ν γῆ ν σου καὶ συνά ξεις τὰ γενή ματα αὐ τῆ ς
τῷ δὲ ἑβδό μῳ ἄ φεσιν ποιή σεις καὶ ἀ νή σεις αὐ τή ν καὶ ἔδονται οἱ πτωχοὶ τοῦ ἔθνους
σου τὰ δὲ ὑ πολειπό μενα ἔδεται τὰ ἄ γρια θηρία οὕ τως ποιή σεις τὸ ν ἀ μπελῶ νά σου
καὶ τὸ ν ἐλαιῶ νά σου
ἓξ ἡ μέρας ποιή σεις τὰ ἔργα σου τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἀ νά παυσις ἵνα ἀ ναπαύ σηται
ὁ βοῦ ς σου καὶ τὸ ὑ ποζύ γιό ν σου καὶ ἵνα ἀ ναψύ ξῃ ὁ υἱὸ ς τῆ ς παιδίσκης σου καὶ ὁ
προσή λυτος
πά ντα ὅ σα εἴρηκα πρὸ ς ὑ μᾶ ς φυλά ξασθε καὶ ὄ νομα θεῶ ν ἑτέρων οὐ κ
ἀ ναμνησθή σεσθε οὐ δὲ μὴ ἀ κουσθῇ ἐκ τοῦ στό ματος ὑ μῶ ν
τρεῖς καιροὺ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἑορτά σατέ μοι
τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων φυλά ξασθε ποιεῖν ἑπτὰ ἡ μέρας ἔδεσθε ἄ ζυμα καθά περ
ἐνετειλά μην σοι κατὰ τὸ ν καιρὸ ν τοῦ μηνὸ ς τῶ ν νέων ἐν γὰ ρ αὐ τῷ ἐξῆ λθες ἐξ
αἰγύ πτου οὐ κ ὀ φθή σῃ ἐνώ πιό ν μου κενό ς
καὶ ἑορτὴ ν θερισμοῦ πρωτογενημά των ποιή σεις τῶ ν ἔργων σου ὧ ν ἐὰ ν σπείρῃς ἐν
τῷ ἀ γρῷ σου καὶ ἑορτὴ ν συντελείας ἐπ' ἐξό δου τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ τῶ ν
ἔργων σου τῶ ν ἐκ τοῦ ἀ γροῦ σου
τρεῖς καιροὺ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀ φθή σεται πᾶ ν ἀ ρσενικό ν σου ἐνώ πιον κυρίου τοῦ θεοῦ
σου
ὅ ταν γὰ ρ ἐκβά λω ἔθνη ἀ πὸ προσώ που σου καὶ ἐμπλατύ νω τὰ ὅ ριά σου οὐ θύ σεις
ἐπὶ ζύ μῃ αἷμα θυσιά σματό ς μου οὐ δὲ μὴ κοιμηθῇ στέαρ τῆ ς ἑορτῆ ς μου ἕως πρωί
τὰ ς ἀ παρχὰ ς τῶ ν πρωτογενημά των τῆ ς γῆ ς σου εἰσοίσεις εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου τοῦ
θεοῦ σου οὐ χ ἑψή σεις ἄ ρνα ἐν γά λακτι μητρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποστέλλω τὸ ν ἄ γγελό ν μου πρὸ προσώ που σου ἵνα φυλά ξῃ σε ἐν τῇ
ὁ δῷ ὅ πως εἰσαγά γῃ σε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἡ τοίμασά σοι
πρό σεχε σεαυτῷ καὶ εἰσά κουε αὐ τοῦ καὶ μὴ ἀ πείθει αὐ τῷ οὐ γὰ ρ μὴ ὑ ποστείληταί
σε τὸ γὰ ρ ὄ νομά μού ἐστιν ἐπ' αὐ τῷ
ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σητε τῆ ς ἐμῆ ς φωνῆ ς καὶ ποιή σῃς πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐντείλωμαί σοι καὶ
φυλά ξητε τὴ ν διαθή κην μου ἔσεσθέ μοι λαὸ ς περιού σιος ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν
ἐμὴ γά ρ ἐστιν πᾶ σα ἡ γῆ ὑ μεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱερά τευμα καὶ ἔθνος ἅ γιον
ταῦ τα τὰ ῥ ή ματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σητε τῆ ς φωνῆ ς μου καὶ
ποιή σῃς πά ντα ὅ σα ἂ ν εἴπω σοι ἐχθρεύ σω τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ ἀ ντικείσομαι τοῖς
ἀ ντικειμένοις σοι
πορεύ σεται γὰ ρ ὁ ἄ γγελό ς μου ἡ γού μενό ς σου καὶ εἰσά ξει σε πρὸ ς τὸ ν αμορραῖον
καὶ χετταῖον καὶ φερεζαῖον καὶ χαναναῖον καὶ γεργεσαῖον καὶ ευαῖον καὶ ιεβουσαῖον
καὶ ἐκτρίψω αὐ τού ς
οὐ προσκυνή σεις τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν οὐ δὲ μὴ λατρεύ σῃς αὐ τοῖς οὐ ποιή σεις κατὰ τὰ
ἔργα αὐ τῶ ν ἀ λλὰ καθαιρέσει καθελεῖς καὶ συντρίβων συντρίψεις τὰ ς στή λας αὐ τῶ ν
109

καὶ λατρεύ σεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου καὶ εὐ λογή σω τὸ ν ἄ ρτον σου καὶ τὸ ν οἶνό ν σου
καὶ τὸ ὕ δωρ σου καὶ ἀ ποστρέψω μαλακίαν ἀ φ' ὑ μῶ ν
οὐ κ ἔσται ἄ γονος οὐ δὲ στεῖρα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς σου τὸ ν ἀ ριθμὸ ν τῶ ν ἡ μερῶ ν σου
ἀ ναπληρώ σω
καὶ τὸ ν φό βον ἀ ποστελῶ ἡ γού μενό ν σου καὶ ἐκστή σω πά ντα τὰ ἔθνη εἰς οὓ ς σὺ
εἰσπορεύ ῃ εἰς αὐ τού ς καὶ δώ σω πά ντας τοὺ ς ὑ πεναντίους σου φυγά δας
καὶ ἀ ποστελῶ τὰ ς σφηκίας προτέρας σου καὶ ἐκβαλεῖ τοὺ ς αμορραίους καὶ τοὺ ς
ευαίους καὶ τοὺ ς χαναναίους καὶ τοὺ ς χετταίους ἀ πὸ σοῦ
οὐ κ ἐκβαλῶ αὐ τοὺ ς ἐν ἐνιαυτῷ ἑνί ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημος καὶ πολλὰ γένηται
ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τῆ ς γῆ ς
κατὰ μικρὸ ν μικρὸ ν ἐκβαλῶ αὐ τοὺ ς ἀ πὸ σοῦ ἕως ἂ ν αὐ ξηθῇ ς καὶ κληρονομή σῃς τὴ ν
γῆ ν
καὶ θή σω τὰ ὅ ριά σου ἀ πὸ τῆ ς ἐρυθρᾶ ς θαλά σσης ἕως τῆ ς θαλά σσης τῆ ς φυλιστιιμ
καὶ ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου ἕως τοῦ μεγά λου ποταμοῦ εὐ φρά του καὶ παραδώ σω εἰς τὰ ς
χεῖρας ὑ μῶ ν τοὺ ς ἐγκαθημένους ἐν τῇ γῇ καὶ ἐκβαλῶ αὐ τοὺ ς ἀ πὸ σοῦ
οὐ συγκαταθή σῃ αὐ τοῖς καὶ τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν διαθή κην
καὶ οὐ κ ἐγκαθή σονται ἐν τῇ γῇ σου ἵνα μὴ ἁ μαρτεῖν σε ποιή σωσιν πρό ς με ἐὰ ν γὰ ρ
δουλεύ σῃς τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν οὗ τοι ἔσονταί σοι πρό σκομμα
καὶ μωυσῇ εἶπεν ἀ νά βηθι πρὸ ς κύ ριον σὺ καὶ ααρων καὶ ναδαβ καὶ αβιουδ καὶ
ἑβδομή κοντα τῶ ν πρεσβυτέρων ισραηλ καὶ προσκυνή σουσιν μακρό θεν τῷ κυρίῳ
καὶ ἐγγιεῖ μωυσῆ ς μό νος πρὸ ς τὸ ν θεό ν αὐ τοὶ δὲ οὐ κ ἐγγιοῦ σιν ὁ δὲ λαὸ ς οὐ
συναναβή σεται μετ' αὐ τῶ ν
εἰσῆ λθεν δὲ μωυσῆ ς καὶ διηγή σατο τῷ λαῷ πά ντα τὰ ῥ ή ματα τοῦ θεοῦ καὶ τὰ
δικαιώ ματα ἀ πεκρίθη δὲ πᾶ ς ὁ λαὸ ς φωνῇ μιᾷ λέγοντες πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς
ἐλά λησεν κύ ριος ποιή σομεν καὶ ἀ κουσό μεθα
καὶ ἔγραψεν μωυσῆ ς πά ντα τὰ ῥ ή ματα κυρίου ὀ ρθρίσας δὲ μωυσῆ ς τὸ πρωὶ
ᾠ κοδό μησεν θυσιαστή ριον ὑ πὸ τὸ ὄ ρος καὶ δώ δεκα λίθους εἰς τὰ ς δώ δεκα φυλὰ ς
τοῦ ισραηλ
καὶ ἐξαπέστειλεν τοὺ ς νεανίσκους τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἀ νή νεγκαν ὁ λοκαυτώ ματα
καὶ ἔθυσαν θυσίαν σωτηρίου τῷ θεῷ μοσχά ρια
λαβὼ ν δὲ μωυσῆ ς τὸ ἥ μισυ τοῦ αἵματος ἐνέχεεν εἰς κρατῆ ρας τὸ δὲ ἥ μισυ τοῦ
αἵματος προσέχεεν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον
καὶ λαβὼ ν τὸ βιβλίον τῆ ς διαθή κης ἀ νέγνω εἰς τὰ ὦ τα τοῦ λαοῦ καὶ εἶπαν πά ντα
ὅ σα ἐλά λησεν κύ ριος ποιή σομεν καὶ ἀ κουσό μεθα
λαβὼ ν δὲ μωυσῆ ς τὸ αἷμα κατεσκέδασεν τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν ἰδοὺ τὸ αἷμα τῆ ς
διαθή κης ἧ ς διέθετο κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς περὶ πά ντων τῶ ν λό γων τού των
καὶ ἀ νέβη μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ ναδαβ καὶ αβιουδ καὶ ἑβδομή κοντα τῆ ς γερουσίας
ισραηλ
καὶ εἶδον τὸ ν τό πον οὗ εἱστή κει ἐκεῖ ὁ θεὸ ς τοῦ ισραηλ καὶ τὰ ὑ πὸ τοὺ ς πό δας
αὐ τοῦ ὡ σεὶ ἔργον πλίνθου σαπφείρου καὶ ὥ σπερ εἶδος στερεώ ματος τοῦ οὐ ρανοῦ
τῇ καθαριό τητι
110

καὶ τῶ ν ἐπιλέκτων τοῦ ισραηλ οὐ διεφώ νησεν οὐ δὲ εἷς καὶ ὤ φθησαν ἐν τῷ τό πῳ

τοῦ θεοῦ καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἀ νά βηθι πρό ς με εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ἴσθι ἐκεῖ καὶ δώ σω
σοι τὰ πυξία τὰ λίθινα τὸ ν νό μον καὶ τὰ ς ἐντολά ς ἃ ς ἔγραψα νομοθετῆ σαι αὐ τοῖς
καὶ ἀ ναστὰ ς μωυσῆ ς καὶ ἰησοῦ ς ὁ παρεστηκὼ ς αὐ τῷ ἀ νέβησαν εἰς τὸ ὄ ρος τοῦ θεοῦ
καὶ τοῖς πρεσβυτέροις εἶπαν ἡ συχά ζετε αὐ τοῦ ἕως ἀ ναστρέψωμεν πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ
ἰδοὺ ααρων καὶ ωρ μεθ' ὑ μῶ ν ἐά ν τινι συμβῇ κρίσις προσπορευέσθωσαν αὐ τοῖς
καὶ ἀ νέβη μωυσῆ ς καὶ ἰησοῦ ς εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ἐκά λυψεν ἡ νεφέλη τὸ ὄ ρος
καὶ κατέβη ἡ δό ξα τοῦ θεοῦ ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ σινα καὶ ἐκά λυψεν αὐ τὸ ἡ νεφέλη ἓξ
ἡ μέρας καὶ ἐκά λεσεν κύ ριος τὸ ν μωυσῆ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἐκ μέσου τῆ ς νεφέλης
τὸ δὲ εἶδος τῆ ς δό ξης κυρίου ὡ σεὶ πῦ ρ φλέγον ἐπὶ τῆ ς κορυφῆ ς τοῦ ὄ ρους ἐναντίον
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς εἰς τὸ μέσον τῆ ς νεφέλης καὶ ἀ νέβη εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ἦ ν ἐκεῖ ἐν
τῷ ὄ ρει τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
εἰπὸ ν τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ λά βετέ μοι ἀ παρχὰ ς παρὰ πά ντων οἷς ἂ ν δό ξῃ τῇ καρδίᾳ
καὶ λή μψεσθε τὰ ς ἀ παρχά ς μου
καὶ αὕ τη ἐστὶν ἡ ἀ παρχή ἣ ν λή μψεσθε παρ' αὐ τῶ ν χρυσίον καὶ ἀ ργύ ριον καὶ χαλκὸ ν
καὶ ὑ ά κινθον καὶ πορφύ ραν καὶ κό κκινον διπλοῦ ν καὶ βύ σσον κεκλωσμένην καὶ
τρίχας αἰγείας
καὶ δέρματα κριῶ ν ἠ ρυθροδανωμένα καὶ δέρματα ὑ ακίνθινα καὶ ξύ λα ἄ σηπτα
καὶ λίθους σαρδίου καὶ λίθους εἰς τὴ ν γλυφὴ ν εἰς τὴ ν ἐπωμίδα καὶ τὸ ν ποδή ρη
καὶ ποιή σεις μοι ἁ γίασμα καὶ ὀ φθή σομαι ἐν ὑ μῖν
καὶ ποιή σεις μοι κατὰ πά ντα ὅ σα ἐγώ σοι δεικνύ ω ἐν τῷ ὄ ρει τὸ παρά δειγμα τῆ ς
σκηνῆ ς καὶ τὸ παρά δειγμα πά ντων τῶ ν σκευῶ ν αὐ τῆ ς οὕ τω ποιή σεις
καὶ ποιή σεις κιβωτὸ ν μαρτυρίου ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων δύ ο πή χεων καὶ ἡ μίσους τὸ
μῆ κος καὶ πή χεος καὶ ἡ μίσους τὸ πλά τος καὶ πή χεος καὶ ἡ μίσους τὸ ὕ ψος
καὶ καταχρυσώ σεις αὐ τὴ ν χρυσίῳ καθαρῷ ἔξωθεν καὶ ἔσωθεν χρυσώ σεις αὐ τή ν καὶ
ποιή σεις αὐ τῇ κυμά τια στρεπτὰ χρυσᾶ κύ κλῳ
καὶ ἐλά σεις αὐ τῇ τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦ ς καὶ ἐπιθή σεις ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη
δύ ο δακτυλίους ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ ἓν καὶ δύ ο δακτυλίους ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ δεύ τερον
ποιή σεις δὲ ἀ ναφορεῖς ξύ λα ἄ σηπτα καὶ καταχρυσώ σεις αὐ τὰ χρυσίῳ
καὶ εἰσά ξεις τοὺ ς ἀ ναφορεῖς εἰς τοὺ ς δακτυλίους τοὺ ς ἐν τοῖς κλίτεσι τῆ ς κιβωτοῦ
αἴρειν τὴ ν κιβωτὸ ν ἐν αὐ τοῖς
ἐν τοῖς δακτυλίοις τῆ ς κιβωτοῦ ἔσονται οἱ ἀ ναφορεῖς ἀ κίνητοι
καὶ ἐμβαλεῖς εἰς τὴ ν κιβωτὸ ν τὰ μαρτύ ρια ἃ ἂ ν δῶ σοι
καὶ ποιή σεις ἱλαστή ριον ἐπίθεμα χρυσίου καθαροῦ δύ ο πή χεων καὶ ἡ μίσους τὸ
μῆ κος καὶ πή χεος καὶ ἡ μίσους τὸ πλά τος
καὶ ποιή σεις δύ ο χερουβιμ χρυσᾶ τορευτὰ καὶ ἐπιθή σεις αὐ τὰ ἐξ ἀ μφοτέρων τῶ ν
κλιτῶ ν τοῦ ἱλαστηρίου
ποιηθή σονται χερουβ εἷς ἐκ τοῦ κλίτους τού του καὶ χερουβ εἷς ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ
δευτέρου τοῦ ἱλαστηρίου καὶ ποιή σεις τοὺ ς δύ ο χερουβιμ ἐπὶ τὰ δύ ο κλίτη
111

ἔσονται οἱ χερουβιμ ἐκτείνοντες τὰ ς πτέρυγας ἐπά νωθεν συσκιά ζοντες ταῖς

πτέρυξιν αὐ τῶ ν ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου καὶ τὰ πρό σωπα αὐ τῶ ν εἰς ἄ λληλα εἰς τὸ
ἱλαστή ριον ἔσονται τὰ πρό σωπα τῶ ν χερουβιμ
καὶ ἐπιθή σεις τὸ ἱλαστή ριον ἐπὶ τὴ ν κιβωτὸ ν ἄ νωθεν καὶ εἰς τὴ ν κιβωτὸ ν ἐμβαλεῖς
τὰ μαρτύ ρια ἃ ἂ ν δῶ σοι
καὶ γνωσθή σομαί σοι ἐκεῖθεν καὶ λαλή σω σοι ἄ νωθεν τοῦ ἱλαστηρίου ἀ νὰ μέσον
τῶ ν δύ ο χερουβιμ τῶ ν ὄ ντων ἐπὶ τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου καὶ κατὰ πά ντα ὅ σα
ἂ ν ἐντείλωμαί σοι πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
καὶ ποιή σεις τρά πεζαν χρυσίου καθαροῦ δύ ο πή χεων τὸ μῆ κος καὶ πή χεος τὸ εὖ ρος
καὶ πή χεος καὶ ἡ μίσους τὸ ὕ ψος
καὶ ποιή σεις αὐ τῇ στρεπτὰ κυμά τια χρυσᾶ κύ κλῳ
καὶ ποιή σεις αὐ τῇ στεφά νην παλαιστοῦ κύ κλῳ καὶ ποιή σεις στρεπτὸ ν κυμά τιον τῇ
στεφά νῃ κύ κλῳ
καὶ ποιή σεις τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦ ς καὶ ἐπιθή σεις τοὺ ς δακτυλίους ἐπὶ τὰ
τέσσαρα μέρη τῶ ν ποδῶ ν αὐ τῆ ς
ὑ πὸ τὴ ν στεφά νην καὶ ἔσονται οἱ δακτύ λιοι εἰς θή κας τοῖς ἀ ναφορεῦ σιν ὥ στε αἴρειν
ἐν αὐ τοῖς τὴ ν τρά πεζαν
καὶ ποιή σεις τοὺ ς ἀ ναφορεῖς ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων καὶ καταχρυσώ σεις αὐ τοὺ ς χρυσίῳ
καθαρῷ καὶ ἀ ρθή σεται ἐν αὐ τοῖς ἡ τρά πεζα
καὶ ποιή σεις τὰ τρυβλία αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς θυίσκας καὶ τὰ σπονδεῖα καὶ τοὺ ς κυά θους
ἐν οἷς σπείσεις ἐν αὐ τοῖς χρυσίου καθαροῦ ποιή σεις αὐ τά
καὶ ἐπιθή σεις ἐπὶ τὴ ν τρά πεζαν ἄ ρτους ἐνωπίους ἐναντίον μου διὰ παντό ς
καὶ ποιή σεις λυχνίαν ἐκ χρυσίου καθαροῦ τορευτὴ ν ποιή σεις τὴ ν λυχνίαν ὁ καυλὸ ς
αὐ τῆ ς καὶ οἱ καλαμίσκοι καὶ οἱ κρατῆ ρες καὶ οἱ σφαιρωτῆ ρες καὶ τὰ κρίνα ἐξ αὐ τῆ ς
ἔσται
ἓξ δὲ καλαμίσκοι ἐκπορευό μενοι ἐκ πλαγίων τρεῖς καλαμίσκοι τῆ ς λυχνίας ἐκ τοῦ
κλίτους αὐ τῆ ς τοῦ ἑνὸ ς καὶ τρεῖς καλαμίσκοι τῆ ς λυχνίας ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ
δευτέρου
καὶ τρεῖς κρατῆ ρες ἐκτετυπωμένοι καρυίσκους ἐν τῷ ἑνὶ καλαμίσκῳ σφαιρωτὴ ρ
καὶ κρίνον οὕ τως τοῖς ἓξ καλαμίσκοις τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τῆ ς λυχνίας
καὶ ἐν τῇ λυχνίᾳ τέσσαρες κρατῆ ρες ἐκτετυπωμένοι καρυίσκους ἐν τῷ ἑνὶ
καλαμίσκῳ οἱ σφαιρωτῆ ρες καὶ τὰ κρίνα αὐ τῆ ς
ὁ σφαιρωτὴ ρ ὑ πὸ τοὺ ς δύ ο καλαμίσκους ἐξ αὐ τῆ ς καὶ σφαιρωτὴ ρ ὑ πὸ τοὺ ς
τέσσαρας καλαμίσκους ἐξ αὐ τῆ ς οὕ τως τοῖς ἓξ καλαμίσκοις τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ
τῆ ς λυχνίας
οἱ σφαιρωτῆ ρες καὶ οἱ καλαμίσκοι ἐξ αὐ τῆ ς ἔστωσαν ὅ λη τορευτὴ ἐξ ἑνὸ ς χρυσίου
καθαροῦ
καὶ ποιή σεις τοὺ ς λύ χνους αὐ τῆ ς ἑπτά καὶ ἐπιθή σεις τοὺ ς λύ χνους καὶ φανοῦ σιν ἐκ
τοῦ ἑνὸ ς προσώ που
καὶ τὸ ν ἐπαρυστῆ ρα αὐ τῆ ς καὶ τὰ ὑ ποθέματα αὐ τῆ ς ἐκ χρυσίου καθαροῦ ποιή σεις
πά ντα τὰ σκεύ η ταῦ τα τά λαντον χρυσίου καθαροῦ
ὅ ρα ποιή σεις κατὰ τὸ ν τύ πον τὸ ν δεδειγμένον σοι ἐν τῷ ὄ ρει
112

καὶ τὴ ν σκηνὴ ν ποιή σεις δέκα αὐ λαίας ἐκ βύ σσου κεκλωσμένης καὶ ὑ ακίνθου καὶ
πορφύ ρας καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου χερουβιμ ἐργασίᾳ ὑ φά ντου ποιή σεις αὐ τά ς
μῆ κος τῆ ς αὐ λαίας τῆ ς μιᾶ ς ὀ κτὼ καὶ εἴκοσι πή χεων καὶ εὖ ρος τεσσά ρων πή χεων ἡ
αὐ λαία ἡ μία ἔσται μέτρον τὸ αὐ τὸ ἔσται πά σαις ταῖς αὐ λαίαις
πέντε δὲ αὐ λαῖαι ἔσονται ἐξ ἀ λλή λων ἐχό μεναι ἡ ἑτέρα ἐκ τῆ ς ἑτέρας καὶ πέντε
αὐ λαῖαι ἔσονται συνεχό μεναι ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ
καὶ ποιή σεις αὐ ταῖς ἀ γκύ λας ὑ ακινθίνας ἐπὶ τοῦ χείλους τῆ ς αὐ λαίας τῆ ς μιᾶ ς ἐκ
τοῦ ἑνὸ ς μέρους εἰς τὴ ν συμβολὴ ν καὶ οὕ τως ποιή σεις ἐπὶ τοῦ χείλους τῆ ς αὐ λαίας
τῆ ς ἐξωτέρας πρὸ ς τῇ συμβολῇ τῇ δευτέρᾳ
πεντή κοντα ἀ γκύ λας ποιή σεις τῇ αὐ λαίᾳ τῇ μιᾷ καὶ πεντή κοντα ἀ γκύ λας ποιή σεις
ἐκ τοῦ μέρους τῆ ς αὐ λαίας κατὰ τὴ ν συμβολὴ ν τῆ ς δευτέρας ἀ ντιπρό σωποι
ἀ ντιπίπτουσαι ἀ λλή λαις εἰς ἑκά στην
καὶ ποιή σεις κρίκους πεντή κοντα χρυσοῦ ς καὶ συνά ψεις τὰ ς αὐ λαίας ἑτέραν τῇ
ἑτέρᾳ τοῖς κρίκοις καὶ ἔσται ἡ σκηνὴ μία
καὶ ποιή σεις δέρρεις τριχίνας σκέπην ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς ἕνδεκα δέρρεις ποιή σεις αὐ τά ς
τὸ μῆ κος τῆ ς δέρρεως τῆ ς μιᾶ ς ἔσται τριά κοντα πή χεων καὶ τεσσά ρων πή χεων τὸ
εὖ ρος τῆ ς δέρρεως τῆ ς μιᾶ ς μέτρον τὸ αὐ τὸ ἔσται ταῖς ἕνδεκα δέρρεσι
καὶ συνά ψεις τὰ ς πέντε δέρρεις ἐπὶ τὸ αὐ τὸ καὶ τὰ ς ἓξ δέρρεις ἐπὶ τὸ αὐ τό καὶ
ἐπιδιπλώ σεις τὴ ν δέρριν τὴ ν ἕκτην κατὰ πρό σωπον τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ ποιή σεις ἀ γκύ λας πεντή κοντα ἐπὶ τοῦ χείλους τῆ ς δέρρεως τῆ ς μιᾶ ς τῆ ς ἀ νὰ
μέσον κατὰ συμβολὴ ν καὶ πεντή κοντα ἀ γκύ λας ποιή σεις ἐπὶ τοῦ χείλους τῆ ς
δέρρεως τῆ ς συναπτού σης τῆ ς δευτέρας
καὶ ποιή σεις κρίκους χαλκοῦ ς πεντή κοντα καὶ συνά ψεις τοὺ ς κρίκους ἐκ τῶ ν
ἀ γκυλῶ ν καὶ συνά ψεις τὰ ς δέρρεις καὶ ἔσται ἕν
καὶ ὑ ποθή σεις τὸ πλεονά ζον ἐν ταῖς δέρρεσιν τῆ ς σκηνῆ ς τὸ ἥ μισυ τῆ ς δέρρεως τὸ
ὑ πολελειμμένον ὑ ποκαλύ ψεις τὸ πλεονά ζον τῶ ν δέρρεων τῆ ς σκηνῆ ς ὑ ποκαλύ ψεις
ὀ πίσω τῆ ς σκηνῆ ς
πῆ χυν ἐκ τού του καὶ πῆ χυν ἐκ τού του ἐκ τοῦ ὑ περέχοντος τῶ ν δέρρεων ἐκ τοῦ
μή κους τῶ ν δέρρεων τῆ ς σκηνῆ ς ἔσται συγκαλύ πτον ἐπὶ τὰ πλά για τῆ ς σκηνῆ ς
ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἵνα καλύ πτῃ
καὶ ποιή σεις κατακά λυμμα τῇ σκηνῇ δέρματα κριῶ ν ἠ ρυθροδανωμένα καὶ
ἐπικαλύ μματα δέρματα ὑ ακίνθινα ἐπά νωθεν
καὶ ποιή σεις στύ λους τῇ σκηνῇ ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων
δέκα πή χεων ποιή σεις τὸ ν στῦ λον τὸ ν ἕνα καὶ πή χεος ἑνὸ ς καὶ ἡ μίσους τὸ πλά τος
τοῦ στύ λου τοῦ ἑνό ς
δύ ο ἀ γκωνίσκους τῷ στύ λῳ τῷ ἑνὶ ἀ ντιπίπτοντας ἕτερον τῷ ἑτέρῳ οὕ τως ποιή σεις
πᾶ σι τοῖς στύ λοις τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ ποιή σεις στύ λους τῇ σκηνῇ εἴκοσι στύ λους ἐκ τοῦ κλίτους τοῦ πρὸ ς βορρᾶ ν
καὶ τεσσαρά κοντα βά σεις ἀ ργυρᾶ ς ποιή σεις τοῖς εἴκοσι στύ λοις δύ ο βά σεις τῷ
στύ λῳ τῷ ἑνὶ εἰς ἀ μφό τερα τὰ μέρη αὐ τοῦ καὶ δύ ο βά σεις τῷ στύ λῳ τῷ ἑνὶ εἰς
ἀ μφό τερα τὰ μέρη αὐ τοῦ
καὶ τὸ κλίτος τὸ δεύ τερον τὸ πρὸ ς νό τον εἴκοσι στύ λους
113

καὶ τεσσαρά κοντα βά σεις αὐ τῶ ν ἀ ργυρᾶ ς δύ ο βά σεις τῷ στύ λῳ τῷ ἑνὶ εἰς

ἀ μφό τερα τὰ μέρη αὐ τοῦ καὶ δύ ο βά σεις τῷ στύ λῳ τῷ ἑνὶ εἰς ἀ μφό τερα τὰ μέρη
αὐ τοῦ
καὶ ἐκ τῶ ν ὀ πίσω τῆ ς σκηνῆ ς κατὰ τὸ μέρος τὸ πρὸ ς θά λασσαν ποιή σεις ἓξ στύ λους
καὶ δύ ο στύ λους ποιή σεις ἐπὶ τῶ ν γωνιῶ ν τῆ ς σκηνῆ ς ἐκ τῶ ν ὀ πισθίων
καὶ ἔσται ἐξ ἴσου κά τωθεν κατὰ τὸ αὐ τὸ ἔσονται ἴσοι ἐκ τῶ ν κεφαλίδων εἰς
σύ μβλησιν μίαν οὕ τως ποιή σεις ἀ μφοτέραις ταῖς δυσὶν γωνίαις ἔστωσαν
καὶ ἔσονται ὀ κτὼ στῦ λοι καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν ἀ ργυραῖ δέκα ἕξ δύ ο βά σεις τῷ στύ λῳ
τῷ ἑνὶ εἰς ἀ μφό τερα τὰ μέρη αὐ τοῦ καὶ δύ ο βά σεις τῷ στύ λῳ τῷ ἑνί
καὶ ποιή σεις μοχλοὺ ς ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων πέντε τῷ ἑνὶ στύ λῳ ἐκ τοῦ ἑνὸ ς μέρους τῆ ς
σκηνῆ ς
καὶ πέντε μοχλοὺ ς τῷ στύ λῳ τῷ κλίτει τῆ ς σκηνῆ ς τῷ δευτέρῳ καὶ πέντε μοχλοὺ ς
τῷ στύ λῳ τῷ ὀ πισθίῳ τῷ κλίτει τῆ ς σκηνῆ ς τῷ πρὸ ς θά λασσαν
καὶ ὁ μοχλὸ ς ὁ μέσος ἀ νὰ μέσον τῶ ν στύ λων διικνείσθω ἀ πὸ τοῦ ἑνὸ ς κλίτους εἰς τὸ
ἕτερον κλίτος
καὶ τοὺ ς στύ λους καταχρυσώ σεις χρυσίῳ καὶ τοὺ ς δακτυλίους ποιή σεις χρυσοῦ ς εἰς
οὓ ς εἰσά ξεις τοὺ ς μοχλού ς καὶ καταχρυσώ σεις τοὺ ς μοχλοὺ ς χρυσίῳ
καὶ ἀ ναστή σεις τὴ ν σκηνὴ ν κατὰ τὸ εἶδος τὸ δεδειγμένον σοι ἐν τῷ ὄ ρει
καὶ ποιή σεις καταπέτασμα ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου
καὶ βύ σσου νενησμένης ἔργον ὑ φαντὸ ν ποιή σεις αὐ τὸ χερουβιμ
καὶ ἐπιθή σεις αὐ τὸ ἐπὶ τεσσά ρων στύ λων ἀ σή πτων κεχρυσωμένων χρυσίῳ καὶ αἱ
κεφαλίδες αὐ τῶ ν χρυσαῖ καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τέσσαρες ἀ ργυραῖ
καὶ θή σεις τὸ καταπέτασμα ἐπὶ τοὺ ς στύ λους καὶ εἰσοίσεις ἐκεῖ ἐσώ τερον τοῦ
καταπετά σματος τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ διοριεῖ τὸ καταπέτασμα ὑ μῖν ἀ νὰ
μέσον τοῦ ἁ γίου καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ ἁ γίου τῶ ν ἁ γίων
καὶ κατακαλύ ψεις τῷ καταπετά σματι τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ μαρτυρίου ἐν τῷ ἁ γίῳ τῶ ν
ἁ γίων
καὶ θή σεις τὴ ν τρά πεζαν ἔξωθεν τοῦ καταπετά σματος καὶ τὴ ν λυχνίαν ἀ πέναντι τῆ ς
τραπέζης ἐπὶ μέρους τῆ ς σκηνῆ ς τὸ πρὸ ς νό τον καὶ τὴ ν τρά πεζαν θή σεις ἐπὶ μέρους
τῆ ς σκηνῆ ς τὸ πρὸ ς βορρᾶ ν
καὶ ποιή σεις ἐπίσπαστρον ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου
καὶ βύ σσου κεκλωσμένης ἔργον ποικιλτοῦ
καὶ ποιή σεις τῷ καταπετά σματι πέντε στύ λους καὶ χρυσώ σεις αὐ τοὺ ς χρυσίῳ καὶ αἱ
κεφαλίδες αὐ τῶ ν χρυσαῖ καὶ χωνεύ σεις αὐ τοῖς πέντε βά σεις χαλκᾶ ς
καὶ ποιή σεις θυσιαστή ριον ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων πέντε πή χεων τὸ μῆ κος καὶ πέντε
πή χεων τὸ εὖ ρος τετρά γωνον ἔσται τὸ θυσιαστή ριον καὶ τριῶ ν πή χεων τὸ ὕ ψος
αὐ τοῦ
καὶ ποιή σεις τὰ κέρατα ἐπὶ τῶ ν τεσσά ρων γωνιῶ ν ἐξ αὐ τοῦ ἔσται τὰ κέρατα καὶ
καλύ ψεις αὐ τὰ χαλκῷ
καὶ ποιή σεις στεφά νην τῷ θυσιαστηρίῳ καὶ τὸ ν καλυπτῆ ρα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς φιά λας
αὐ τοῦ καὶ τὰ ς κρεά γρας αὐ τοῦ καὶ τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ
ποιή σεις χαλκᾶ
114

καὶ ποιή σεις αὐ τῷ ἐσχά ραν ἔργῳ δικτυωτῷ χαλκῆ ν καὶ ποιή σεις τῇ ἐσχά ρᾳ
τέσσαρας δακτυλίους χαλκοῦ ς ἐπὶ τὰ τέσσαρα κλίτη
καὶ ὑ ποθή σεις αὐ τοὺ ς ὑ πὸ τὴ ν ἐσχά ραν τοῦ θυσιαστηρίου κά τωθεν ἔσται δὲ ἡ
ἐσχά ρα ἕως τοῦ ἡ μίσους τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ποιή σεις τῷ θυσιαστηρίῳ φορεῖς ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων καὶ περιχαλκώ σεις αὐ τοὺ ς
χαλκῷ
καὶ εἰσά ξεις τοὺ ς φορεῖς εἰς τοὺ ς δακτυλίους καὶ ἔστωσαν οἱ φορεῖς κατὰ τὰ
πλευρὰ τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῷ αἴρειν αὐ τό
κοῖλον σανιδωτὸ ν ποιή σεις αὐ τό κατὰ τὸ παραδειχθέν σοι ἐν τῷ ὄ ρει οὕ τως
ποιή σεις αὐ τό
καὶ ποιή σεις αὐ λὴ ν τῇ σκηνῇ εἰς τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς λίβα ἱστία τῆ ς αὐ λῆ ς ἐκ βύ σσου
κεκλωσμένης μῆ κος ἑκατὸ ν πηχῶ ν τῷ ἑνὶ κλίτει
καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν εἴκοσι καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν εἴκοσι χαλκαῖ καὶ οἱ κρίκοι αὐ τῶ ν
καὶ αἱ ψαλίδες αὐ τῶ ν ἀ ργυραῖ
οὕ τως τῷ κλίτει τῷ πρὸ ς ἀ πηλιώ την ἱστία ἑκατὸ ν πηχῶ ν μῆ κος καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν
εἴκοσι καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν εἴκοσι χαλκαῖ καὶ οἱ κρίκοι καὶ αἱ ψαλίδες τῶ ν στύ λων
καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν περιηργυρωμέναι ἀ ργύ ρῳ
τὸ δὲ εὖ ρος τῆ ς αὐ λῆ ς τὸ κατὰ θά λασσαν ἱστία πεντή κοντα πηχῶ ν στῦ λοι αὐ τῶ ν
δέκα καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν δέκα
καὶ εὖ ρος τῆ ς αὐ λῆ ς τὸ πρὸ ς νό τον ἱστία πεντή κοντα πή χεων στῦ λοι αὐ τῶ ν δέκα
καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν δέκα
καὶ πεντεκαίδεκα πή χεων τὸ ὕ ψος τῶ ν ἱστίων τῷ κλίτει τῷ ἑνί στῦ λοι αὐ τῶ ν τρεῖς
καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τρεῖς
καὶ τὸ κλίτος τὸ δεύ τερον δέκα πέντε πηχῶ ν τῶ ν ἱστίων τὸ ὕ ψος στῦ λοι αὐ τῶ ν
τρεῖς καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τρεῖς
καὶ τῇ πύ λῃ τῆ ς αὐ λῆ ς κά λυμμα εἴκοσι πηχῶ ν τὸ ὕ ψος ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας
καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου καὶ βύ σσου κεκλωσμένης τῇ ποικιλίᾳ τοῦ ῥ αφιδευτοῦ
στῦ λοι αὐ τῶ ν τέσσαρες καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τέσσαρες
πά ντες οἱ στῦ λοι τῆ ς αὐ λῆ ς κύ κλῳ κατηργυρωμένοι ἀ ργυρίῳ καὶ αἱ κεφαλίδες
αὐ τῶ ν ἀ ργυραῖ καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν χαλκαῖ
τὸ δὲ μῆ κος τῆ ς αὐ λῆ ς ἑκατὸ ν ἐφ' ἑκατό ν καὶ εὖ ρος πεντή κοντα ἐπὶ πεντή κοντα καὶ
ὕ ψος πέντε πηχῶ ν ἐκ βύ σσου κεκλωσμένης καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν χαλκαῖ
καὶ πᾶ σα ἡ κατασκευὴ καὶ πά ντα τὰ ἐργαλεῖα καὶ οἱ πά σσαλοι τῆ ς αὐ λῆ ς χαλκοῖ
καὶ σὺ σύ νταξον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ λαβέτωσά ν σοι ἔλαιον ἐξ ἐλαίων ἄ τρυγον
καθαρὸ ν κεκομμένον εἰς φῶ ς καῦ σαι ἵνα κά ηται λύ χνος διὰ παντό ς
ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἔξωθεν τοῦ καταπετά σματος τοῦ ἐπὶ τῆ ς διαθή κης
καύ σει αὐ τὸ ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἀ φ' ἑσπέρας ἕως πρωὶ ἐναντίον κυρίου
νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ σὺ προσαγά γου πρὸ ς σεαυτὸ ν τό ν τε ααρων τὸ ν ἀ δελφό ν σου καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς
αὐ τοῦ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἱερατεύ ειν μοι ααρων καὶ ναδαβ καὶ αβιουδ καὶ ελεαζαρ
καὶ ιθαμαρ υἱοὺ ς ααρων
καὶ ποιή σεις στολὴ ν ἁ γίαν ααρων τῷ ἀ δελφῷ σου εἰς τιμὴ ν καὶ δό ξαν
115

καὶ σὺ λά λησον πᾶ σι τοῖς σοφοῖς τῇ διανοίᾳ οὓ ς ἐνέπλησα πνεύ ματος αἰσθή σεως
καὶ ποιή σουσιν τὴ ν στολὴ ν τὴ ν ἁ γίαν ααρων εἰς τὸ ἅ γιον ἐν ᾗ ἱερατεύ σει μοι
καὶ αὗ ται αἱ στολαί ἃ ς ποιή σουσιν τὸ περιστή θιον καὶ τὴ ν ἐπωμίδα καὶ τὸ ν ποδή ρη
καὶ χιτῶ να κοσυμβωτὸ ν καὶ κίδαριν καὶ ζώ νην καὶ ποιή σουσιν στολὰ ς ἁ γίας ααρων
καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ εἰς τὸ ἱερατεύ ειν μοι
καὶ αὐ τοὶ λή μψονται τὸ χρυσίον καὶ τὴ ν ὑ ά κινθον καὶ τὴ ν πορφύ ραν καὶ τὸ
κό κκινον καὶ τὴ ν βύ σσον
καὶ ποιή σουσιν τὴ ν ἐπωμίδα ἐκ βύ σσου κεκλωσμένης ἔργον ὑ φαντὸ ν ποικιλτοῦ
δύ ο ἐπωμίδες συνέχουσαι ἔσονται αὐ τῷ ἑτέρα τὴ ν ἑτέραν ἐπὶ τοῖς δυσὶ μέρεσιν
ἐξηρτημέναι
καὶ τὸ ὕ φασμα τῶ ν ἐπωμίδων ὅ ἐστιν ἐπ' αὐ τῷ κατὰ τὴ ν ποίησιν ἐξ αὐ τοῦ ἔσται ἐκ
χρυσίου καὶ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύ σσου
κεκλωσμένης
καὶ λή μψῃ τοὺ ς δύ ο λίθους λίθους σμαρά γδου καὶ γλύ ψεις ἐν αὐ τοῖς τὰ ὀ νό ματα
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
ἓξ ὀ νό ματα ἐπὶ τὸ ν λίθον τὸ ν ἕνα καὶ τὰ ἓξ ὀ νό ματα τὰ λοιπὰ ἐπὶ τὸ ν λίθον τὸ ν
δεύ τερον κατὰ τὰ ς γενέσεις αὐ τῶ ν
ἔργον λιθουργικῆ ς τέχνης γλύ μμα σφραγῖδος διαγλύ ψεις τοὺ ς δύ ο λίθους ἐπὶ τοῖς
ὀ νό μασιν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ θή σεις τοὺ ς δύ ο λίθους ἐπὶ τῶ ν ὤ μων τῆ ς ἐπωμίδος λίθοι μνημοσύ νου εἰσὶν τοῖς
υἱοῖς ισραηλ καὶ ἀ ναλή μψεται ααρων τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἔναντι κυρίου
ἐπὶ τῶ ν δύ ο ὤ μων αὐ τοῦ μνημό συνον περὶ αὐ τῶ ν
καὶ ποιή σεις ἀ σπιδίσκας ἐκ χρυσίου καθαροῦ
καὶ ποιή σεις δύ ο κροσσωτὰ ἐκ χρυσίου καθαροῦ καταμεμιγμένα ἐν ἄ νθεσιν ἔργον
πλοκῆ ς καὶ ἐπιθή σεις τὰ κροσσωτὰ τὰ πεπλεγμένα ἐπὶ τὰ ς ἀ σπιδίσκας κατὰ τὰ ς
παρωμίδας αὐ τῶ ν ἐκ τῶ ν ἐμπροσθίων
καὶ ποιή σεις λογεῖον τῶ ν κρίσεων ἔργον ποικιλτοῦ κατὰ τὸ ν ῥ υθμὸ ν τῆ ς ἐπωμίδος
ποιή σεις αὐ τό ἐκ χρυσίου καὶ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου
καὶ βύ σσου κεκλωσμένης ποιή σεις αὐ τό
τετρά γωνον ἔσται διπλοῦ ν σπιθαμῆ ς τὸ μῆ κος καὶ σπιθαμῆ ς τὸ εὖ ρος
καὶ καθυφανεῖς ἐν αὐ τῷ ὕ φασμα κατά λιθον τετρά στιχον στίχος λίθων ἔσται
σά ρδιον τοπά ζιον καὶ σμά ραγδος ὁ στίχος ὁ εἷς
καὶ ὁ στίχος ὁ δεύ τερος ἄ νθραξ καὶ σά πφειρος καὶ ἴασπις
καὶ ὁ στίχος ὁ τρίτος λιγύ ριον ἀ χά της καὶ ἀ μέθυστος
καὶ ὁ στίχος ὁ τέταρτος χρυσό λιθος καὶ βηρύ λλιον καὶ ὀ νύ χιον περικεκαλυμμένα
χρυσίῳ συνδεδεμένα ἐν χρυσίῳ ἔστωσαν κατὰ στίχον αὐ τῶ ν
καὶ οἱ λίθοι ἔστωσαν ἐκ τῶ ν ὀ νομά των τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ δέκα δύ ο κατὰ τὰ ὀ νό ματα
αὐ τῶ ν γλυφαὶ σφραγίδων ἕκαστος κατὰ τὸ ὄ νομα ἔστωσαν εἰς δέκα δύ ο φυλά ς
καὶ ποιή σεις ἐπὶ τὸ λογεῖον κροσσοὺ ς συμπεπλεγμένους ἔργον ἁ λυσιδωτὸ ν ἐκ
χρυσίου καθαροῦ
καὶ λή μψεται ααρων τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐπὶ τοῦ λογείου τῆ ς κρίσεως ἐπὶ
τοῦ στή θους εἰσιό ντι εἰς τὸ ἅ γιον μνημό συνον ἔναντι τοῦ θεοῦ
116

O a καὶ θή σεις ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆ ς κρίσεως τοὺ ς

κροσσού ς τὰ ἁ λυσιδωτὰ ἐπ' ἀ μφοτέρων τῶ ν κλιτῶ ν τοῦ λογείου ἐπιθή σεις καὶ τὰ ς
δύ ο ἀ σπιδίσκας ἐπιθή σεις ἐπ' ἀ μφοτέρους τοὺ ς ὤ μους τῆ ς ἐπωμίδος κατὰ
πρό σωπον
καὶ ἐπιθή σεις ἐπὶ τὸ λογεῖον τῆ ς κρίσεως τὴ ν δή λωσιν καὶ τὴ ν ἀ λή θειαν καὶ ἔσται
ἐπὶ τοῦ στή θους ααρων ὅ ταν εἰσπορεύ ηται εἰς τὸ ἅ γιον ἐναντίον κυρίου καὶ οἴσει
ααρων τὰ ς κρίσεις τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐπὶ τοῦ στή θους ἐναντίον κυρίου διὰ παντό ς
καὶ ποιή σεις ὑ ποδύ την ποδή ρη ὅ λον ὑ ακίνθινον
καὶ ἔσται τὸ περιστό μιον ἐξ αὐ τοῦ μέσον ὤ |αν ἔχον κύ κλῳ τοῦ περιστομίου ἔργον
ὑ φά ντου τὴ ν συμβολὴ ν συνυφασμένην ἐξ αὐ τοῦ ἵνα μὴ ῥ αγῇ
καὶ ποιή σεις ἐπὶ τὸ λῶ μα τοῦ ὑ ποδύ του κά τωθεν ὡ σεὶ ἐξανθού σης ῥ ό ας ῥ οίσκους
ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύ σσου κεκλωσμένης
ἐπὶ τοῦ λώ ματος τοῦ ὑ ποδύ του κύ κλῳ τὸ αὐ τὸ δὲ εἶδος ῥ οίσκους χρυσοῦ ς καὶ
κώ δωνας ἀ νὰ μέσον τού των περικύ κλῳ
παρὰ ῥ οίσκον χρυσοῦ ν κώ δωνα καὶ ἄ νθινον ἐπὶ τοῦ λώ ματος τοῦ ὑ ποδύ του κύ κλῳ
καὶ ἔσται ααρων ἐν τῷ λειτουργεῖν ἀ κουστὴ ἡ φωνὴ αὐ τοῦ εἰσιό ντι εἰς τὸ ἅ γιον
ἐναντίον κυρίου καὶ ἐξιό ντι ἵνα μὴ ἀ ποθά νῃ
καὶ ποιή σεις πέταλον χρυσοῦ ν καθαρὸ ν καὶ ἐκτυπώ σεις ἐν αὐ τῷ ἐκτύ πωμα
σφραγῖδος ἁ γίασμα κυρίου
καὶ ἐπιθή σεις αὐ τὸ ἐπὶ ὑ ακίνθου κεκλωσμένης καὶ ἔσται ἐπὶ τῆ ς μίτρας κατὰ
πρό σωπον τῆ ς μίτρας ἔσται
καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ μετώ που ααρων καὶ ἐξαρεῖ ααρων τὰ ἁ μαρτή ματα τῶ ν ἁ γίων ὅ σα
ἂ ν ἁ γιά σωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ παντὸ ς δό ματος τῶ ν ἁ γίων αὐ τῶ ν καὶ ἔσται ἐπὶ τοῦ
μετώ που ααρων διὰ παντό ς δεκτὸ ν αὐ τοῖς ἔναντι κυρίου
καὶ οἱ κό συμβοι τῶ ν χιτώ νων ἐκ βύ σσου καὶ ποιή σεις κίδαριν βυσσίνην καὶ ζώ νην
ποιή σεις ἔργον ποικιλτοῦ
καὶ τοῖς υἱοῖς ααρων ποιή σεις χιτῶ νας καὶ ζώ νας καὶ κιδά ρεις ποιή σεις αὐ τοῖς εἰς
τιμὴ ν καὶ δό ξαν
καὶ ἐνδύ σεις αὐ τὰ ααρων τὸ ν ἀ δελφό ν σου καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ
χρίσεις αὐ τοὺ ς καὶ ἐμπλή σεις αὐ τῶ ν τὰ ς χεῖρας καὶ ἁ γιά σεις αὐ τού ς ἵνα
ἱερατεύ ωσίν μοι
καὶ ποιή σεις αὐ τοῖς περισκελῆ λινᾶ καλύ ψαι ἀ σχημοσύ νην χρωτὸ ς αὐ τῶ ν ἀ πὸ
ὀ σφύ ος ἕως μηρῶ ν ἔσται
καὶ ἕξει ααρων αὐ τὰ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ὡ ς ἂ ν εἰσπορεύ ωνται εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ
μαρτυρίου ἢ ὅ ταν προσπορεύ ωνται λειτουργεῖν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον τοῦ ἁ γίου
καὶ οὐ κ ἐπά ξονται πρὸ ς ἑαυτοὺ ς ἁ μαρτίαν ἵνα μὴ ἀ ποθά νωσιν νό μιμον αἰώ νιον
αὐ τῷ καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ μετ' αὐ τό ν
καὶ ταῦ τά ἐστιν ἃ ποιή σεις αὐ τοῖς ἁ γιά σαι αὐ τοὺ ς ὥ στε ἱερατεύ ειν μοι αὐ τού ς
λή μψῃ μοσχά ριον ἐκ βοῶ ν ἓν καὶ κριοὺ ς δύ ο ἀ μώ μους
καὶ ἄ ρτους ἀ ζύ μους πεφυραμένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λά γανα ἄ ζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ
σεμίδαλιν ἐκ πυρῶ ν ποιή σεις αὐ τά
117

καὶ ἐπιθή σεις αὐ τὰ ἐπὶ κανοῦ ν ἓν καὶ προσοίσεις αὐ τὰ ἐπὶ τῷ κανῷ καὶ τὸ
μοσχά ριον καὶ τοὺ ς δύ ο κριού ς
καὶ ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ προσά ξεις ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ λού σεις αὐ τοὺ ς ἐν ὕ δατι
καὶ λαβὼ ν τὰ ς στολὰ ς ἐνδύ σεις ααρων τὸ ν ἀ δελφό ν σου καὶ τὸ ν χιτῶ να τὸ ν ποδή ρη
καὶ τὴ ν ἐπωμίδα καὶ τὸ λογεῖον καὶ συνά ψεις αὐ τῷ τὸ λογεῖον πρὸ ς τὴ ν ἐπωμίδα
καὶ ἐπιθή σεις τὴ ν μίτραν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπιθή σεις τὸ πέταλον τὸ
ἁ γίασμα ἐπὶ τὴ ν μίτραν
καὶ λή μψῃ τοῦ ἐλαίου τοῦ χρίσματος καὶ ἐπιχεεῖς αὐ τὸ ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ
χρίσεις αὐ τό ν
καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ προσά ξεις καὶ ἐνδύ σεις αὐ τοὺ ς χιτῶ νας
καὶ ζώ σεις αὐ τοὺ ς ταῖς ζώ ναις καὶ περιθή σεις αὐ τοῖς τὰ ς κιδά ρεις καὶ ἔσται αὐ τοῖς
ἱερατεία ἐμοὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ τελειώ σεις τὰ ς χεῖρας ααρων καὶ τὰ ς χεῖρας τῶ ν
υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ προσά ξεις τὸ ν μό σχον ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐπιθή σουσιν
ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ μό σχου ἔναντι
κυρίου παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ σφά ξεις τὸ ν μό σχον ἔναντι κυρίου παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ λή μψῃ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ μό σχου καὶ θή σεις ἐπὶ τῶ ν κερά των τοῦ
θυσιαστηρίου τῷ δακτύ λῳ σου τὸ δὲ λοιπὸ ν πᾶ ν αἷμα ἐκχεεῖς παρὰ τὴ ν βά σιν τοῦ
θυσιαστηρίου
καὶ λή μψῃ πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆ ς κοιλίας καὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ἥ πατος καὶ τοὺ ς δύ ο
νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ ἐπιθή σεις ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
τὰ δὲ κρέα τοῦ μό σχου καὶ τὸ δέρμα καὶ τὴ ν κό προν κατακαύ σεις πυρὶ ἔξω τῆ ς
παρεμβολῆ ς ἁ μαρτίας γά ρ ἐστιν
καὶ τὸ ν κριὸ ν λή μψῃ τὸ ν ἕνα καὶ ἐπιθή σουσιν ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας
αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ κριοῦ
καὶ σφά ξεις αὐ τὸ ν καὶ λαβὼ ν τὸ αἷμα προσχεεῖς πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ τὸ ν κριὸ ν διχοτομή σεις κατὰ μέλη καὶ πλυνεῖς τὰ ἐνδό σθια καὶ τοὺ ς πό δας
ὕ δατι καὶ ἐπιθή σεις ἐπὶ τὰ διχοτομή ματα σὺ ν τῇ κεφαλῇ
καὶ ἀ νοίσεις ὅ λον τὸ ν κριὸ ν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὁ λοκαύ τωμα κυρίῳ εἰς ὀ σμὴ ν
εὐ ωδίας θυσίασμα κυρίῳ ἐστίν
καὶ λή μψῃ τὸ ν κριὸ ν τὸ ν δεύ τερον καὶ ἐπιθή σει ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας
αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ κριοῦ
καὶ σφά ξεις αὐ τὸ ν καὶ λή μψῃ τοῦ αἵματος αὐ τοῦ καὶ ἐπιθή σεις ἐπὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ
ὠ τὸ ς ααρων τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς δεξιᾶ ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ
ποδὸ ς τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τοὺ ς λοβοὺ ς τῶ ν ὤ των τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ τῶ ν δεξιῶ ν καὶ ἐπὶ
τὰ ἄ κρα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν δεξιῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ ἄ κρα τῶ ν ποδῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν
δεξιῶ ν
καὶ λή μψῃ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τῆ ς
χρίσεως καὶ ῥ ανεῖς ἐπὶ ααρων καὶ ἐπὶ τὴ ν στολὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐπὶ τὰ ς στολὰ ς τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἁ γιασθή σεται αὐ τὸ ς καὶ ἡ στολὴ
118

αὐ τοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ αἱ στολαὶ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ τὸ δὲ αἷμα τοῦ
κριοῦ προσχεεῖς πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ λή μψῃ ἀ πὸ τοῦ κριοῦ τὸ στέαρ αὐ τοῦ καὶ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύ πτον τὴ ν
κοιλίαν καὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ἥ πατος καὶ τοὺ ς δύ ο νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν
καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν δεξιό ν ἔστιν γὰ ρ τελείωσις αὕ τη
καὶ ἄ ρτον ἕνα ἐξ ἐλαίου καὶ λά γανον ἓν ἀ πὸ τοῦ κανοῦ τῶ ν ἀ ζύ μων τῶ ν
προτεθειμένων ἔναντι κυρίου
καὶ ἐπιθή σεις τὰ πά ντα ἐπὶ τὰ ς χεῖρας ααρων καὶ ἐπὶ τὰ ς χεῖρας τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ
ἀ φοριεῖς αὐ τοὺ ς ἀ φό ρισμα ἔναντι κυρίου
καὶ λή μψῃ αὐ τὰ ἐκ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἀ νοίσεις ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῆ ς
ὁ λοκαυτώ σεως εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας ἔναντι κυρίου κά ρπωμά ἐστιν κυρίῳ
καὶ λή μψῃ τὸ στηθύ νιον ἀ πὸ τοῦ κριοῦ τῆ ς τελειώ σεως ὅ ἐστιν ααρων καὶ ἀ φοριεῖς
αὐ τὸ ἀ φό ρισμα ἔναντι κυρίου καὶ ἔσται σοι ἐν μερίδι
καὶ ἁ γιά σεις τὸ στηθύ νιον ἀ φό ρισμα καὶ τὸ ν βραχίονα τοῦ ἀ φαιρέματος ὃ ς
ἀ φώ ρισται καὶ ὃ ς ἀ φῄ ρηται ἀ πὸ τοῦ κριοῦ τῆ ς τελειώ σεως ἀ πὸ τοῦ ααρων καὶ ἀ πὸ
τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ ἔσται ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ νό μιμον αἰώ νιον παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἔστιν
γὰ ρ ἀ φαίρεμα τοῦ το καὶ ἀ φαίρεμα ἔσται παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἀ πὸ τῶ ν θυμά των
τῶ ν σωτηρίων τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἀ φαίρεμα κυρίῳ
καὶ ἡ στολὴ τοῦ ἁ γίου ἥ ἐστιν ααρων ἔσται τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ μετ' αὐ τό ν χρισθῆ ναι
αὐ τοὺ ς ἐν αὐ τοῖς καὶ τελειῶ σαι τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν
ἑπτὰ ἡ μέρας ἐνδύ σεται αὐ τὰ ὁ ἱερεὺ ς ὁ ἀ ντ' αὐ τοῦ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ὃ ς εἰσελεύ σεται
εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου λειτουργεῖν ἐν τοῖς ἁ γίοις
καὶ τὸ ν κριὸ ν τῆ ς τελειώ σεως λή μψῃ καὶ ἑψή σεις τὰ κρέα ἐν τό πῳ ἁ γίῳ
καὶ ἔδονται ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ κρέα τοῦ κριοῦ καὶ τοὺ ς ἄ ρτους τοὺ ς ἐν τῷ
κανῷ παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
ἔδονται αὐ τά ἐν οἷς ἡ γιά σθησαν ἐν αὐ τοῖς τελειῶ σαι τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἁ γιά σαι
αὐ τού ς καὶ ἀ λλογενὴ ς οὐ κ ἔδεται ἀ π' αὐ τῶ ν ἔστιν γὰ ρ ἅ για
ἐὰ ν δὲ καταλειφθῇ ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν τῆ ς θυσίας τῆ ς τελειώ σεως καὶ τῶ ν ἄ ρτων ἕως
πρωί κατακαύ σεις τὰ λοιπὰ πυρί οὐ βρωθή σεται ἁ γίασμα γά ρ ἐστιν
καὶ ποιή σεις ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ οὕ τως κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετειλά μην σοι
ἑπτὰ ἡ μέρας τελειώ σεις αὐ τῶ ν τὰ ς χεῖρας
καὶ τὸ μοσχά ριον τῆ ς ἁ μαρτίας ποιή σεις τῇ ἡ μέρᾳ τοῦ καθαρισμοῦ καὶ καθαριεῖς τὸ
θυσιαστή ριον ἐν τῷ ἁ γιά ζειν σε ἐπ' αὐ τῷ καὶ χρίσεις αὐ τὸ ὥ στε ἁ γιά σαι αὐ τό
ἑπτὰ ἡ μέρας καθαριεῖς τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἁ γιά σεις αὐ τό καὶ ἔσται τὸ
θυσιαστή ριον ἅ γιον τοῦ ἁ γίου πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τοῦ θυσιαστηρίου ἁ γιασθή σεται
καὶ ταῦ τά ἐστιν ἃ ποιή σεις ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἀ μώ μους δύ ο
τὴ ν ἡ μέραν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐνδελεχῶ ς κά ρπωμα ἐνδελεχισμοῦ
τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν ἕνα ποιή σεις τὸ πρωὶ καὶ τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν δεύ τερον ποιή σεις τὸ
δειλινό ν
καὶ δέκατον σεμιδά λεως πεφυραμένης ἐν ἐλαίῳ κεκομμένῳ τῷ τετά ρτῳ τοῦ ιν καὶ
σπονδὴ ν τὸ τέταρτον τοῦ ιν οἴνου τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνί
119

καὶ τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν δεύ τερον ποιή σεις τὸ δειλινό ν κατὰ τὴ ν θυσίαν τὴ ν πρωινὴ ν καὶ
κατὰ τὴ ν σπονδὴ ν αὐ τοῦ ποιή σεις εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κά ρπωμα κυρίῳ
θυσίαν ἐνδελεχισμοῦ εἰς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἐπὶ θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἔναντι
κυρίου ἐν οἷς γνωσθή σομαί σοι ἐκεῖθεν ὥ στε λαλῆ σαί σοι
καὶ τά ξομαι ἐκεῖ τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἁ γιασθή σομαι ἐν δό ξῃ μου
καὶ ἁ γιά σω τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ ααρων καὶ τοὺ ς
υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἁ γιά σω ἱερατεύ ειν μοι
καὶ ἐπικληθή σομαι ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἔσομαι αὐ τῶ ν θεό ς
καὶ γνώ σονται ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τῶ ν ὁ ἐξαγαγὼ ν αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου ἐπικληθῆ ναι αὐ τοῖς καὶ θεὸ ς εἶναι αὐ τῶ ν
καὶ ποιή σεις θυσιαστή ριον θυμιά ματος ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων καὶ ποιή σεις αὐ τὸ
πή χεος τὸ μῆ κος καὶ πή χεος τὸ εὖ ρος τετρά γωνον ἔσται καὶ δύ ο πή χεων τὸ ὕ ψος ἐξ
αὐ τοῦ ἔσται τὰ κέρατα αὐ τοῦ
καὶ καταχρυσώ σεις αὐ τὰ χρυσίῳ καθαρῷ τὴ ν ἐσχά ραν αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς τοίχους
αὐ τοῦ κύ κλῳ καὶ τὰ κέρατα αὐ τοῦ καὶ ποιή σεις αὐ τῷ στρεπτὴ ν στεφά νην χρυσῆ ν
κύ κλῳ
καὶ δύ ο δακτυλίους χρυσοῦ ς καθαροὺ ς ποιή σεις ὑ πὸ τὴ ν στρεπτὴ ν στεφά νην αὐ τοῦ
εἰς τὰ δύ ο κλίτη ποιή σεις ἐν τοῖς δυσὶ πλευροῖς καὶ ἔσονται ψαλίδες ταῖς σκυτά λαις
ὥ στε αἴρειν αὐ τὸ ἐν αὐ ταῖς
καὶ ποιή σεις σκυτά λας ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων καὶ καταχρυσώ σεις αὐ τὰ ς χρυσίῳ
καὶ θή σεις αὐ τὸ ἀ πέναντι τοῦ καταπετά σματος τοῦ ὄ ντος ἐπὶ τῆ ς κιβωτοῦ τῶ ν
μαρτυρίων ἐν οἷς γνωσθή σομαί σοι ἐκεῖθεν
καὶ θυμιά σει ἐπ' αὐ τοῦ ααρων θυμίαμα σύ νθετον λεπτό ν τὸ πρωὶ πρωί ὅ ταν
ἐπισκευά ζῃ τοὺ ς λύ χνους θυμιά σει ἐπ' αὐ τοῦ
καὶ ὅ ταν ἐξά πτῃ ααρων τοὺ ς λύ χνους ὀ ψέ θυμιά σει ἐπ' αὐ τοῦ θυμίαμα
ἐνδελεχισμοῦ διὰ παντὸ ς ἔναντι κυρίου εἰς γενεὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ οὐ κ ἀ νοίσεις ἐπ' αὐ τοῦ θυμίαμα ἕτερον κά ρπωμα θυσίαν καὶ σπονδὴ ν οὐ
σπείσεις ἐπ' αὐ τοῦ
καὶ ἐξιλά σεται ἐπ' αὐ τὸ ααρων ἐπὶ τῶ ν κερά των αὐ τοῦ ἅ παξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀ πὸ τοῦ
αἵματος τοῦ καθαρισμοῦ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν τοῦ ἐξιλασμοῦ ἅ παξ τοῦ ἐνιαυτοῦ καθαριεῖ
αὐ τὸ εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν ἅ γιον τῶ ν ἁ γίων ἐστὶν κυρίῳ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἐὰ ν λά βῃς τὸ ν συλλογισμὸ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐ τῶ ν καὶ δώ σουσιν
ἕκαστος λύ τρα τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ τῷ κυρίῳ καὶ οὐ κ ἔσται ἐν αὐ τοῖς πτῶ σις ἐν τῇ
ἐπισκοπῇ αὐ τῶ ν
καὶ τοῦ τό ἐστιν ὃ δώ σουσιν ὅ σοι ἂ ν παραπορεύ ωνται τὴ ν ἐπίσκεψιν τὸ ἥ μισυ τοῦ
διδρά χμου ὅ ἐστιν κατὰ τὸ δίδραχμον τὸ ἅ γιον εἴκοσι ὀ βολοὶ τὸ δίδραχμον τὸ δὲ
ἥ μισυ τοῦ διδρά χμου εἰσφορὰ κυρίῳ
πᾶ ς ὁ παραπορευό μενος εἰς τὴ ν ἐπίσκεψιν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω δώ σουσιν
τὴ ν εἰσφορὰ ν κυρίῳ
ὁ πλουτῶ ν οὐ προσθή σει καὶ ὁ πενό μενος οὐ κ ἐλαττονή σει ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους τοῦ
διδρά χμου ἐν τῷ διδό ναι τὴ ν εἰσφορὰ ν κυρίῳ ἐξιλά σασθαι περὶ τῶ ν ψυχῶ ν ὑ μῶ ν
120

καὶ λή μψῃ τὸ ἀ ργύ ριον τῆ ς εἰσφορᾶ ς παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ δώ σεις αὐ τὸ εἰς
κά τεργον τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔσται τοῖς υἱοῖς ισραηλ μνημό συνον ἔναντι
κυρίου ἐξιλά σασθαι περὶ τῶ ν ψυχῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ποίησον λουτῆ ρα χαλκοῦ ν καὶ βά σιν αὐ τῷ χαλκῆ ν ὥ στε νίπτεσθαι καὶ θή σεις αὐ τὸ ν
ἀ νὰ μέσον τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐκχεεῖς
εἰς αὐ τὸ ν ὕ δωρ
καὶ νίψεται ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἐξ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας καὶ τοὺ ς πό δας ὕ δατι
ὅ ταν εἰσπορεύ ωνται εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου νίψονται ὕ δατι καὶ οὐ μὴ
ἀ ποθά νωσιν ἢ ὅ ταν προσπορεύ ωνται πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον λειτουργεῖν καὶ
ἀ ναφέρειν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα κυρίῳ
νίψονται τὰ ς χεῖρας καὶ τοὺ ς πό δας ὕ δατι ὅ ταν εἰσπορεύ ωνται εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ
μαρτυρίου νίψονται ὕ δατι ἵνα μὴ ἀ ποθά νωσιν καὶ ἔσται αὐ τοῖς νό μιμον αἰώ νιον
αὐ τῷ καὶ ταῖς γενεαῖς αὐ τοῦ μετ' αὐ τό ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
καὶ σὺ λαβὲ ἡ δύ σματα τὸ ἄ νθος σμύ ρνης ἐκλεκτῆ ς πεντακοσίους σίκλους καὶ
κινναμώ μου εὐ ώ δους τὸ ἥ μισυ τού του διακοσίους πεντή κοντα καὶ καλά μου
εὐ ώ δους διακοσίους πεντή κοντα
καὶ ἴρεως πεντακοσίους σίκλους τοῦ ἁ γίου καὶ ἔλαιον ἐξ ἐλαίων ιν
καὶ ποιή σεις αὐ τὸ ἔλαιον χρῖσμα ἅ γιον μύ ρον μυρεψικὸ ν τέχνῃ μυρεψοῦ ἔλαιον
χρῖσμα ἅ γιον ἔσται
καὶ χρίσεις ἐξ αὐ τοῦ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ μαρτυρίου
καὶ τὴ ν λυχνίαν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ τὸ θυσιαστή ριον τοῦ θυμιά ματος
καὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των καὶ πά ντα αὐ τοῦ τὰ σκεύ η καὶ τὴ ν
τρά πεζαν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ τὸ ν λουτῆ ρα καὶ τὴ ν βά σιν αὐ τοῦ
καὶ ἁ γιά σεις αὐ τά καὶ ἔσται ἅ για τῶ ν ἁ γίων πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος αὐ τῶ ν ἁ γιασθή σεται
καὶ ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ χρίσεις καὶ ἁ γιά σεις αὐ τοὺ ς ἱερατεύ ειν μοι
καὶ τοῖς υἱοῖς ισραηλ λαλή σεις λέγων ἔλαιον ἄ λειμμα χρίσεως ἅ γιον ἔσται τοῦ το
ὑ μῖν εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
ἐπὶ σά ρκα ἀ νθρώ που οὐ χρισθή σεται καὶ κατὰ τὴ ν σύ νθεσιν ταύ την οὐ ποιή σετε
ὑ μῖν ἑαυτοῖς ὡ σαύ τως ἅ γιό ν ἐστιν καὶ ἁ γίασμα ἔσται ὑ μῖν
ὃ ς ἂ ν ποιή σῃ ὡ σαύ τως καὶ ὃ ς ἂ ν δῷ ἀ π' αὐ τοῦ ἀ λλογενεῖ ἐξολεθρευθή σεται ἐκ τοῦ
λαοῦ αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λαβὲ σεαυτῷ ἡ δύ σματα στακτή ν ὄ νυχα χαλβά νην
ἡ δυσμοῦ καὶ λίβανον διαφανῆ ἴσον ἴσῳ ἔσται
καὶ ποιή σουσιν ἐν αὐ τῷ θυμίαμα μυρεψικὸ ν ἔργον μυρεψοῦ μεμιγμένον καθαρό ν
ἔργον ἅ γιον
καὶ συγκό ψεις ἐκ τού των λεπτὸ ν καὶ θή σεις ἀ πέναντι τῶ ν μαρτυρίων ἐν τῇ σκηνῇ
τοῦ μαρτυρίου ὅ θεν γνωσθή σομαί σοι ἐκεῖθεν ἅ γιον τῶ ν ἁ γίων ἔσται ὑ μῖν
θυμίαμα κατὰ τὴ ν σύ νθεσιν ταύ την οὐ ποιή σετε ὑ μῖν αὐ τοῖς ἁ γίασμα ἔσται ὑ μῖν
κυρίῳ
ὃ ς ἂ ν ποιή σῃ ὡ σαύ τως ὥ στε ὀ σφραίνεσθαι ἐν αὐ τῷ ἀ πολεῖται ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ
121

καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων

ἰδοὺ ἀ νακέκλημαι ἐξ ὀ νό ματος τὸ ν βεσελεηλ τὸ ν τοῦ ουριου τὸ ν ωρ τῆ ς φυλῆ ς
ιουδα
καὶ ἐνέπλησα αὐ τὸ ν πνεῦ μα θεῖον σοφίας καὶ συνέσεως καὶ ἐπιστή μης ἐν παντὶ
ἔργῳ
διανοεῖσθαι καὶ ἀ ρχιτεκτονῆ σαι ἐργά ζεσθαι τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ ν
χαλκὸ ν καὶ τὴ ν ὑ ά κινθον καὶ τὴ ν πορφύ ραν καὶ τὸ κό κκινον τὸ νηστὸ ν καὶ τὴ ν
βύ σσον τὴ ν κεκλωσμένην
καὶ τὰ λιθουργικὰ καὶ εἰς τὰ ἔργα τὰ τεκτονικὰ τῶ ν ξύ λων ἐργά ζεσθαι κατὰ πά ντα
τὰ ἔργα
καὶ ἐγὼ ἔδωκα αὐ τὸ ν καὶ τὸ ν ελιαβ τὸ ν τοῦ αχισαμαχ ἐκ φυλῆ ς δαν καὶ παντὶ
συνετῷ καρδίᾳ δέδωκα σύ νεσιν καὶ ποιή σουσιν πά ντα ὅ σα σοι συνέταξα
τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης καὶ τὸ ἱλαστή ριον τὸ ἐπ'
αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν διασκευὴ ν τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ τὰ θυσιαστή ρια καὶ τὴ ν τρά πεζαν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν λυχνίαν
τὴ ν καθαρὰ ν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς
καὶ τὸ ν λουτῆ ρα καὶ τὴ ν βά σιν αὐ τοῦ
καὶ τὰ ς στολὰ ς τὰ ς λειτουργικὰ ς ααρων καὶ τὰ ς στολὰ ς τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ἱερατεύ ειν
μοι
καὶ τὸ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως καὶ τὸ θυμίαμα τῆ ς συνθέσεως τοῦ ἁ γίου κατὰ πά ντα
ὅ σα ἐγὼ ἐνετειλά μην σοι ποιή σουσιν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
καὶ σὺ σύ νταξον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων ὁ ρᾶ τε καὶ τὰ σά ββατά μου φυλά ξεσθε
σημεῖό ν ἐστιν παρ' ἐμοὶ καὶ ἐν ὑ μῖν εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἵνα γνῶ τε ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ὁ
ἁ γιά ζων ὑ μᾶ ς
καὶ φυλά ξεσθε τὰ σά ββατα ὅ τι ἅ γιον τοῦ τό ἐστιν κυρίου ὑ μῖν ὁ βεβηλῶ ν αὐ τὸ
θανά τῳ θανατωθή σεται πᾶ ς ὃ ς ποιή σει ἐν αὐ τῷ ἔργον ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ
ἐκείνη ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ
ἓξ ἡ μέρας ποιή σεις ἔργα τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ σά ββατα ἀ νά παυσις ἁ γία τῷ κυρίῳ
πᾶ ς ὃ ς ποιή σει ἔργον τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ θανά τῳ θανατωθή σεται
καὶ φυλά ξουσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὰ σά ββατα ποιεῖν αὐ τὰ εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν
διαθή κη αἰώ νιος
ἐν ἐμοὶ καὶ τοῖς υἱοῖς ισραηλ σημεῖό ν ἐστιν αἰώ νιον ὅ τι ἐν ἓξ ἡ μέραις ἐποίησεν
κύ ριος τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἐπαύ σατο καὶ κατέπαυσεν
καὶ ἔδωκεν μωυσεῖ ἡ νίκα κατέπαυσεν λαλῶ ν αὐ τῷ ἐν τῷ ὄ ρει τῷ σινα τὰ ς δύ ο
πλά κας τοῦ μαρτυρίου πλά κας λιθίνας γεγραμμένας τῷ δακτύ λῳ τοῦ θεοῦ
καὶ ἰδὼ ν ὁ λαὸ ς ὅ τι κεχρό νικεν μωυσῆ ς καταβῆ ναι ἐκ τοῦ ὄ ρους συνέστη ὁ λαὸ ς ἐπὶ
ααρων καὶ λέγουσιν αὐ τῷ ἀ νά στηθι καὶ ποίησον ἡ μῖν θεού ς οἳ προπορεύ σονται
ἡ μῶ ν ὁ γὰ ρ μωυσῆ ς οὗ τος ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου οὐ κ οἴδαμεν
τί γέγονεν αὐ τῷ
καὶ λέγει αὐ τοῖς ααρων περιέλεσθε τὰ ἐνώ τια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖς ὠ σὶν τῶ ν
γυναικῶ ν ὑ μῶ ν καὶ θυγατέρων καὶ ἐνέγκατε πρό ς με
122

καὶ περιείλαντο πᾶ ς ὁ λαὸ ς τὰ ἐνώ τια τὰ χρυσᾶ τὰ ἐν τοῖς ὠ σὶν αὐ τῶ ν καὶ ἤ νεγκαν
πρὸ ς ααρων
καὶ ἐδέξατο ἐκ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔπλασεν αὐ τὰ ἐν τῇ γραφίδι καὶ ἐποίησεν
αὐ τὰ μό σχον χωνευτὸ ν καὶ εἶπεν οὗ τοι οἱ θεοί σου ισραηλ οἵτινες ἀ νεβίβασά ν σε ἐκ
γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἰδὼ ν ααρων ᾠ κοδό μησεν θυσιαστή ριον κατέναντι αὐ τοῦ καὶ ἐκή ρυξεν ααρων
λέγων ἑορτὴ τοῦ κυρίου αὔ ριον
καὶ ὀ ρθρίσας τῇ ἐπαύ ριον ἀ νεβίβασεν ὁ λοκαυτώ ματα καὶ προσή νεγκεν θυσίαν
σωτηρίου καὶ ἐκά θισεν ὁ λαὸ ς φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀ νέστησαν παίζειν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων βά διζε τὸ τά χος ἐντεῦ θεν κατά βηθι
ἠ νό μησεν γὰ ρ ὁ λαό ς σου οὓ ς ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ ἧ ς ἐνετείλω αὐ τοῖς ἐποίησαν ἑαυτοῖς μό σχον καὶ
προσκεκυνή κασιν αὐ τῷ καὶ τεθύ κασιν αὐ τῷ καὶ εἶπαν οὗ τοι οἱ θεοί σου ισραηλ
οἵτινες ἀ νεβίβασά ν σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου

καὶ νῦ ν ἔασό ν με καὶ θυμωθεὶς ὀ ργῇ εἰς αὐ τοὺ ς ἐκτρίψω αὐ τοὺ ς καὶ ποιή σω σὲ εἰς
ἔθνος μέγα
καὶ ἐδεή θη μωυσῆ ς ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν ἵνα τί κύ ριε θυμοῖ ὀ ργῇ εἰς τὸ ν
λαό ν σου οὓ ς ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐν ἰσχύ ι μεγά λῃ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ
ὑ ψηλῷ
μή ποτε εἴπωσιν οἱ αἰγύ πτιοι λέγοντες μετὰ πονηρίας ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς ἀ ποκτεῖναι
ἐν τοῖς ὄ ρεσιν καὶ ἐξαναλῶ σαι αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς παῦ σαι τῆ ς ὀ ργῆ ς τοῦ θυμοῦ σου
καὶ ἵλεως γενοῦ ἐπὶ τῇ κακίᾳ τοῦ λαοῦ σου
μνησθεὶς αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ τῶ ν σῶ ν οἰκετῶ ν οἷς ὤ μοσας κατὰ σεαυτοῦ
καὶ ἐλά λησας πρὸ ς αὐ τοὺ ς λέγων πολυπληθυνῶ τὸ σπέρμα ὑ μῶ ν ὡ σεὶ τὰ ἄ στρα
τοῦ οὐ ρανοῦ τῷ πλή θει καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ταύ την ἣ ν εἶπας δοῦ ναι τῷ σπέρματι
αὐ τῶ ν καὶ καθέξουσιν αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἱλά σθη κύ ριος περὶ τῆ ς κακίας ἧ ς εἶπεν ποιῆ σαι τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἀ ποστρέψας μωυσῆ ς κατέβη ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους καὶ αἱ δύ ο πλά κες τοῦ μαρτυρίου ἐν
ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ πλά κες λίθιναι καταγεγραμμέναι ἐξ ἀ μφοτέρων τῶ ν μερῶ ν
αὐ τῶ ν ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἦ σαν γεγραμμέναι
καὶ αἱ πλά κες ἔργον θεοῦ ἦ σαν καὶ ἡ γραφὴ γραφὴ θεοῦ ἐστιν κεκολαμμένη ἐν ταῖς
πλαξίν
καὶ ἀ κού σας ἰησοῦ ς τὴ ν φωνὴ ν τοῦ λαοῦ κραζό ντων λέγει πρὸ ς μωυσῆ ν φωνὴ
πολέμου ἐν τῇ παρεμβολῇ
καὶ λέγει οὐ κ ἔστιν φωνὴ ἐξαρχό ντων κατ' ἰσχὺ ν οὐ δὲ φωνὴ ἐξαρχό ντων τροπῆ ς
ἀ λλὰ φωνὴ ν ἐξαρχό ντων οἴνου ἐγὼ ἀ κού ω
καὶ ἡ νίκα ἤ γγιζεν τῇ παρεμβολῇ ὁ ρᾷ τὸ ν μό σχον καὶ τοὺ ς χορού ς καὶ ὀ ργισθεὶς
θυμῷ μωυσῆ ς ἔρριψεν ἀ πὸ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ τὰ ς δύ ο πλά κας καὶ συνέτριψεν
αὐ τὰ ς ὑ πὸ τὸ ὄ ρος
καὶ λαβὼ ν τὸ ν μό σχον ὃ ν ἐποίησαν κατέκαυσεν αὐ τὸ ν ἐν πυρὶ καὶ κατή λεσεν αὐ τὸ ν
λεπτὸ ν καὶ ἔσπειρεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ὕ δωρ καὶ ἐπό τισεν αὐ τὸ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
123

καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τῷ ααρων τί ἐποίησέν σοι ὁ λαὸ ς οὗ τος ὅ τι ἐπή γαγες ἐπ' αὐ τοὺ ς
ἁ μαρτίαν μεγά λην
καὶ εἶπεν ααρων πρὸ ς μωυσῆ ν μὴ ὀ ργίζου κύ ριε σὺ γὰ ρ οἶδας τὸ ὅ ρμημα τοῦ λαοῦ
τού του
λέγουσιν γά ρ μοι ποίησον ἡ μῖν θεού ς οἳ προπορεύ σονται ἡ μῶ ν ὁ γὰ ρ μωυσῆ ς οὗ τος
ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου οὐ κ οἴδαμεν τί γέγονεν αὐ τῷ
καὶ εἶπα αὐ τοῖς εἴ τινι ὑ πά ρχει χρυσία περιέλεσθε καὶ ἔδωκά ν μοι καὶ ἔρριψα εἰς τὸ
πῦ ρ καὶ ἐξῆ λθεν ὁ μό σχος οὗ τος
καὶ ἰδὼ ν μωυσῆ ς τὸ ν λαὸ ν ὅ τι διεσκέδασται διεσκέδασεν γὰ ρ αὐ τοὺ ς ααρων
ἐπίχαρμα τοῖς ὑ πεναντίοις αὐ τῶ ν
ἔστη δὲ μωυσῆ ς ἐπὶ τῆ ς πύ λης τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ εἶπεν τίς πρὸ ς κύ ριον ἴτω πρό ς
με συνῆ λθον οὖ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν πά ντες οἱ υἱοὶ λευι
καὶ λέγει αὐ τοῖς τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ θέσθε ἕκαστος τὴ ν ἑαυτοῦ
ῥ ομφαίαν ἐπὶ τὸ ν μηρὸ ν καὶ διέλθατε καὶ ἀ νακά μψατε ἀ πὸ πύ λης ἐπὶ πύ λην διὰ τῆ ς
παρεμβολῆ ς καὶ ἀ ποκτείνατε ἕκαστος τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος τὸ ν πλησίον
αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος τὸ ν ἔγγιστα αὐ τοῦ
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ λευι καθὰ ἐλά λησεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ ἐν
ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ εἰς τρισχιλίους ἄ νδρας
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς ἐπληρώ σατε τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν σή μερον κυρίῳ ἕκαστος ἐν
τῷ υἱῷ ἢ τῷ ἀ δελφῷ δοθῆ ναι ἐφ' ὑ μᾶ ς εὐ λογίαν
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν αὔ ριον εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν λαό ν ὑ μεῖς ἡ μαρτή κατε
ἁ μαρτίαν μεγά λην καὶ νῦ ν ἀ ναβή σομαι πρὸ ς τὸ ν θεό ν ἵνα ἐξιλά σωμαι περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν
ὑ πέστρεψεν δὲ μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον καὶ εἶπεν δέομαι κύ ριε ἡ μά ρτηκεν ὁ λαὸ ς οὗ τος
ἁ μαρτίαν μεγά λην καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς θεοὺ ς χρυσοῦ ς
καὶ νῦ ν εἰ μὲν ἀ φεῖς αὐ τοῖς τὴ ν ἁ μαρτίαν ἄ φες εἰ δὲ μή ἐξά λειψό ν με ἐκ τῆ ς βίβλου
σου ἧ ς ἔγραψας
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἴ τις ἡ μά ρτηκεν ἐνώ πιό ν μου ἐξαλείψω αὐ τὸ ν ἐκ τῆ ς
βίβλου μου
νυνὶ δὲ βά διζε κατά βηθι καὶ ὁ δή γησον τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπά σοι
ἰδοὺ ὁ ἄ γγελό ς μου προπορεύ εται πρὸ προσώ που σου ᾗ δ' ἂ ν ἡ μέρᾳ ἐπισκέπτωμαι
ἐπά ξω ἐπ' αὐ τοὺ ς τὴ ν ἁ μαρτίαν αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ταξεν κύ ριος τὸ ν λαὸ ν περὶ τῆ ς ποιή σεως τοῦ μό σχου οὗ ἐποίησεν ααρων
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν πορεύ ου ἀ νά βηθι ἐντεῦ θεν σὺ καὶ ὁ λαό ς σου οὓ ς
ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τῷ αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ
λέγων τῷ σπέρματι ὑ μῶ ν δώ σω αὐ τή ν
καὶ συναποστελῶ τὸ ν ἄ γγελό ν μου πρὸ προσώ που σου καὶ ἐκβαλεῖ τὸ ν αμορραῖον
καὶ χετταῖον καὶ φερεζαῖον καὶ γεργεσαῖον καὶ ευαῖον καὶ ιεβουσαῖον
καὶ εἰσά ξω σε εἰς γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι οὐ γὰ ρ μὴ συναναβῶ μετὰ σοῦ διὰ τὸ
λαὸ ν σκληροτρά χηλό ν σε εἶναι ἵνα μὴ ἐξαναλώ σω σε ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ἀ κού σας ὁ λαὸ ς τὸ ῥ ῆ μα τὸ πονηρὸ ν τοῦ το κατεπένθησαν ἐν πενθικοῖς
124

καὶ εἶπεν κύ ριος τοῖς υἱοῖς ισραηλ ὑ μεῖς λαὸ ς σκληροτρά χηλος ὁ ρᾶ τε μὴ πληγὴ ν
ἄ λλην ἐπά ξω ἐγὼ ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ ἐξαναλώ σω ὑ μᾶ ς νῦ ν οὖ ν ἀ φέλεσθε τὰ ς στολὰ ς τῶ ν
δοξῶ ν ὑ μῶ ν καὶ τὸ ν κό σμον καὶ δείξω σοι ἃ ποιή σω σοι
καὶ περιείλαντο οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ ν κό σμον αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν περιστολὴ ν ἀ πὸ τοῦ
ὄ ρους τοῦ χωρηβ
καὶ λαβὼ ν μωυσῆ ς τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ ἔπηξεν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς μακρὰ ν ἀ πὸ τῆ ς
παρεμβολῆ ς καὶ ἐκλή θη σκηνὴ μαρτυρίου καὶ ἐγένετο πᾶ ς ὁ ζητῶ ν κύ ριον
ἐξεπορεύ ετο εἰς τὴ ν σκηνὴ ν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς
ἡ νίκα δ' ἂ ν εἰσεπορεύ ετο μωυσῆ ς εἰς τὴ ν σκηνὴ ν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς εἱστή κει πᾶ ς
ὁ λαὸ ς σκοπεύ οντες ἕκαστος παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς αὐ τοῦ καὶ κατενοοῦ σαν
ἀ πιό ντος μωυσῆ ἕως τοῦ εἰσελθεῖν αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν σκηνή ν
ὡ ς δ' ἂ ν εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς εἰς τὴ ν σκηνή ν κατέβαινεν ὁ στῦ λος τῆ ς νεφέλης καὶ
ἵστατο ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἐλά λει μωυσῇ
καὶ ἑώ ρα πᾶ ς ὁ λαὸ ς τὸ ν στῦ λον τῆ ς νεφέλης ἑστῶ τα ἐπὶ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς καὶ
στά ντες πᾶ ς ὁ λαὸ ς προσεκύ νησαν ἕκαστος ἀ πὸ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐνώ πιος ἐνωπίῳ ὡ ς εἴ τις λαλή σει πρὸ ς τὸ ν
ἑαυτοῦ φίλον καὶ ἀ πελύ ετο εἰς τὴ ν παρεμβολή ν ὁ δὲ θερά πων ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη
νέος οὐ κ ἐξεπορεύ ετο ἐκ τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον ἰδοὺ σύ μοι λέγεις ἀ νά γαγε τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον σὺ δὲ
οὐ κ ἐδή λωσά ς μοι ὃ ν συναποστελεῖς μετ' ἐμοῦ σὺ δέ μοι εἶπας οἶδά σε παρὰ πά ντας
καὶ χά ριν ἔχεις παρ' ἐμοί
εἰ οὖ ν εὕ ρηκα χά ριν ἐναντίον σου ἐμφά νισό ν μοι σεαυτό ν γνωστῶ ς ἴδω σε ὅ πως ἂ ν
ὦ εὑ ρηκὼ ς χά ριν ἐναντίον σου καὶ ἵνα γνῶ ὅ τι λαό ς σου τὸ ἔθνος τὸ μέγα τοῦ το
καὶ λέγει αὐ τὸ ς προπορεύ σομαί σου καὶ καταπαύ σω σε
καὶ λέγει πρὸ ς αὐ τό ν εἰ μὴ αὐ τὸ ς σὺ πορεύ ῃ μή με ἀ ναγά γῃς ἐντεῦ θεν
καὶ πῶ ς γνωστὸ ν ἔσται ἀ ληθῶ ς ὅ τι εὕ ρηκα χά ριν παρὰ σοί ἐγώ τε καὶ ὁ λαό ς σου
ἀ λλ' ἢ συμπορευομένου σου μεθ' ἡ μῶ ν καὶ ἐνδοξασθή σομαι ἐγώ τε καὶ ὁ λαό ς σου
παρὰ πά ντα τὰ ἔθνη ὅ σα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐστιν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ τοῦ τό ν σοι τὸ ν λό γον ὃ ν εἴρηκας ποιή σω εὕ ρηκας
γὰ ρ χά ριν ἐνώ πιό ν μου καὶ οἶδά σε παρὰ πά ντας
καὶ λέγει δεῖξό ν μοι τὴ ν σεαυτοῦ δό ξαν
καὶ εἶπεν ἐγὼ παρελεύ σομαι πρό τερό ς σου τῇ δό ξῃ μου καὶ καλέσω ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί
μου κύ ριος ἐναντίον σου καὶ ἐλεή σω ὃ ν ἂ ν ἐλεῶ καὶ οἰκτιρή σω ὃ ν ἂ ν οἰκτίρω
καὶ εἶπεν οὐ δυνή σῃ ἰδεῖν μου τὸ πρό σωπον οὐ γὰ ρ μὴ ἴδῃ ἄ νθρωπος τὸ πρό σωπό ν
μου καὶ ζή σεται
καὶ εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ τό πος παρ' ἐμοί στή σῃ ἐπὶ τῆ ς πέτρας
ἡ νίκα δ' ἂ ν παρέλθῃ μου ἡ δό ξα καὶ θή σω σε εἰς ὀ πὴ ν τῆ ς πέτρας καὶ σκεπά σω τῇ
χειρί μου ἐπὶ σέ ἕως ἂ ν παρέλθω
καὶ ἀ φελῶ τὴ ν χεῖρα καὶ τό τε ὄ ψῃ τὰ ὀ πίσω μου τὸ δὲ πρό σωπό ν μου οὐ κ
ὀ φθή σεταί σοι
125

καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λά ξευσον σεαυτῷ δύ ο πλά κας λιθίνας καθὼ ς καὶ αἱ
πρῶ ται καὶ ἀ νά βηθι πρό ς με εἰς τὸ ὄ ρος καὶ γρά ψω ἐπὶ τῶ ν πλακῶ ν τὰ ῥ ή ματα ἃ ἦ ν
ἐν ταῖς πλαξὶν ταῖς πρώ ταις αἷς συνέτριψας
καὶ γίνου ἕτοιμος εἰς τὸ πρωὶ καὶ ἀ ναβή σῃ ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ σινα καὶ στή σῃ μοι ἐκεῖ
ἐπ' ἄ κρου τοῦ ὄ ρους
καὶ μηδεὶς ἀ ναβή τω μετὰ σοῦ μηδὲ ὀ φθή τω ἐν παντὶ τῷ ὄ ρει καὶ τὰ πρό βατα καὶ αἱ
βό ες μὴ νεμέσθωσαν πλησίον τοῦ ὄ ρους ἐκείνου
καὶ ἐλά ξευσεν δύ ο πλά κας λιθίνας καθά περ καὶ αἱ πρῶ ται καὶ ὀ ρθρίσας μωυσῆ ς
ἀ νέβη εἰς τὸ ὄ ρος τὸ σινα καθό τι συνέταξεν αὐ τῷ κύ ριος καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς τὰ ς
δύ ο πλά κας τὰ ς λιθίνας
καὶ κατέβη κύ ριος ἐν νεφέλῃ καὶ παρέστη αὐ τῷ ἐκεῖ καὶ ἐκά λεσεν τῷ ὀ νό ματι
κυρίου
καὶ παρῆ λθεν κύ ριος πρὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἐκά λεσεν κύ ριος ὁ θεὸ ς οἰκτίρμων
καὶ ἐλεή μων μακρό θυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀ ληθινὸ ς
καὶ δικαιοσύ νην διατηρῶ ν καὶ ποιῶ ν ἔλεος εἰς χιλιά δας ἀ φαιρῶ ν ἀ νομίας καὶ
ἀ δικίας καὶ ἁ μαρτίας καὶ οὐ καθαριεῖ τὸ ν ἔνοχον ἐπά γων ἀ νομίας πατέρων ἐπὶ
τέκνα καὶ ἐπὶ τέκνα τέκνων ἐπὶ τρίτην καὶ τετά ρτην γενεά ν
καὶ σπεύ σας μωυσῆ ς κύ ψας ἐπὶ τὴ ν γῆ ν προσεκύ νησεν
καὶ εἶπεν εἰ εὕ ρηκα χά ριν ἐνώ πιό ν σου συμπορευθή τω ὁ κύ ριό ς μου μεθ' ἡ μῶ ν ὁ
λαὸ ς γὰ ρ σκληροτρά χηλό ς ἐστιν καὶ ἀ φελεῖς σὺ τὰ ς ἁ μαρτίας ἡ μῶ ν καὶ τὰ ς ἀ νομίας
ἡ μῶ ν καὶ ἐσό μεθα σοί
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἰδοὺ ἐγὼ τίθημί σοι διαθή κην ἐνώ πιον παντὸ ς τοῦ
λαοῦ σου ποιή σω ἔνδοξα ἃ οὐ γέγονεν ἐν πά σῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ ἔθνει καὶ ὄ ψεται
πᾶ ς ὁ λαό ς ἐν οἷς εἶ σύ τὰ ἔργα κυρίου ὅ τι θαυμαστά ἐστιν ἃ ἐγὼ ποιή σω σοι
πρό σεχε σὺ πά ντα ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι ἰδοὺ ἐγὼ ἐκβά λλω πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν
τὸ ν αμορραῖον καὶ χαναναῖον καὶ χετταῖον καὶ φερεζαῖον καὶ ευαῖον καὶ γεργεσαῖον
καὶ ιεβουσαῖον
πρό σεχε σεαυτῷ μή ποτε θῇ ς διαθή κην τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν
εἰσπορεύ ῃ εἰς αὐ τή ν μή σοι γένηται πρό σκομμα ἐν ὑ μῖν
τοὺ ς βωμοὺ ς αὐ τῶ ν καθελεῖτε καὶ τὰ ς στή λας αὐ τῶ ν συντρίψετε καὶ τὰ ἄ λση
αὐ τῶ ν ἐκκό ψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν κατακαύ σετε ἐν πυρί
οὐ γὰ ρ μὴ προσκυνή σητε θεῷ ἑτέρῳ ὁ γὰ ρ κύ ριος ὁ θεὸ ς ζηλωτὸ ν ὄ νομα θεὸ ς
ζηλωτή ς ἐστιν
μή ποτε θῇ ς διαθή κην τοῖς ἐγκαθημένοις πρὸ ς ἀ λλοφύ λους ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ
ἐκπορνεύ σωσιν ὀ πίσω τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν καὶ θύ σωσι τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν καὶ
καλέσωσίν σε καὶ φά γῃς τῶ ν θυμά των αὐ τῶ ν
καὶ λά βῃς τῶ ν θυγατέρων αὐ τῶ ν τοῖς υἱοῖς σου καὶ τῶ ν θυγατέρων σου δῷ ς τοῖς
υἱοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐκπορνεύ σωσιν αἱ θυγατέρες σου ὀ πίσω τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν καὶ
ἐκπορνεύ σωσιν τοὺ ς υἱού ς σου ὀ πίσω τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ θεοὺ ς χωνευτοὺ ς οὐ ποιή σεις σεαυτῷ
καὶ τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων φυλά ξῃ ἑπτὰ ἡ μέρας φά γῃ ἄ ζυμα καθά περ ἐντέταλμαί
σοι εἰς τὸ ν καιρὸ ν ἐν μηνὶ τῶ ν νέων ἐν γὰ ρ μηνὶ τῶ ν νέων ἐξῆ λθες ἐξ αἰγύ πτου
126

πᾶ ν διανοῖγον μή τραν ἐμοί τὰ ἀ ρσενικά πρωτό τοκον μό σχου καὶ πρωτό τοκον
προβά του
καὶ πρωτό τοκον ὑ ποζυγίου λυτρώ σῃ προβά τῳ ἐὰ ν δὲ μὴ λυτρώ σῃ αὐ τό τιμὴ ν
δώ σεις πᾶ ν πρωτό τοκον τῶ ν υἱῶ ν σου λυτρώ σῃ οὐ κ ὀ φθή σῃ ἐνώ πιό ν μου κενό ς
ἓξ ἡ μέρας ἐργᾷ τῇ δὲ ἑβδό μῃ καταπαύ σεις τῷ σπό ρῳ καὶ τῷ ἀ μή τῳ καταπαύ σεις
καὶ ἑορτὴ ν ἑβδομά δων ποιή σεις μοι ἀ ρχὴ ν θερισμοῦ πυρῶ ν καὶ ἑορτὴ ν συναγωγῆ ς
μεσοῦ ντος τοῦ ἐνιαυτοῦ
τρεῖς καιροὺ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀ φθή σεται πᾶ ν ἀ ρσενικό ν σου ἐνώ πιον κυρίου τοῦ θεοῦ
ισραηλ
ὅ ταν γὰ ρ ἐκβά λω τὰ ἔθνη πρὸ προσώ που σου καὶ πλατύ νω τὰ ὅ ριά σου οὐ κ
ἐπιθυμή σει οὐ δεὶς τῆ ς γῆ ς σου ἡ νίκα ἂ ν ἀ ναβαίνῃς ὀ φθῆ ναι ἐναντίον κυρίου τοῦ
θεοῦ σου τρεῖς καιροὺ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ
οὐ σφά ξεις ἐπὶ ζύ μῃ αἷμα θυμιαμά των μου καὶ οὐ κοιμηθή σεται εἰς τὸ πρωὶ θύ ματα
τῆ ς ἑορτῆ ς τοῦ πασχα
τὰ πρωτογενή ματα τῆ ς γῆ ς σου θή σεις εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ σου οὐ
προσοίσεις ἄ ρνα ἐν γά λακτι μητρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν γρά ψον σεαυτῷ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἐπὶ γὰ ρ τῶ ν λό γων
τού των τέθειμαί σοι διαθή κην καὶ τῷ ισραηλ
καὶ ἦ ν ἐκεῖ μωυσῆ ς ἐναντίον κυρίου τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα
νύ κτας ἄ ρτον οὖ κ ἔφαγεν καὶ ὕ δωρ οὐ κ ἔπιεν καὶ ἔγραψεν τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἐπὶ
τῶ ν πλακῶ ν τῆ ς διαθή κης τοὺ ς δέκα λό γους
ὡ ς δὲ κατέβαινεν μωυσῆ ς ἐκ τοῦ ὄ ρους καὶ αἱ δύ ο πλά κες ἐπὶ τῶ ν χειρῶ ν μωυσῆ
καταβαίνοντος δὲ αὐ τοῦ ἐκ τοῦ ὄ ρους μωυσῆ ς οὐ κ ᾔ δει ὅ τι δεδό ξασται ἡ ὄ ψις τοῦ
χρώ ματος τοῦ προσώ που αὐ τοῦ ἐν τῷ λαλεῖν αὐ τὸ ν αὐ τῷ
καὶ εἶδεν ααρων καὶ πά ντες οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ τὸ ν μωυσῆ ν καὶ ἦ ν δεδοξασμένη
ἡ ὄ ψις τοῦ χρώ ματος τοῦ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἐφοβή θησαν ἐγγίσαι αὐ τοῦ
καὶ ἐκά λεσεν αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς καὶ ἐπεστρά φησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν ααρων καὶ πά ντες οἱ
ἄ ρχοντες τῆ ς συναγωγῆ ς καὶ ἐλά λησεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς
καὶ μετὰ ταῦ τα προσῆ λθον πρὸ ς αὐ τὸ ν πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἐνετείλατο αὐ τοῖς
πά ντα ὅ σα ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐν τῷ ὄ ρει σινα
καὶ ἐπειδὴ κατέπαυσεν λαλῶ ν πρὸ ς αὐ τού ς ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ
κά λυμμα
ἡ νίκα δ' ἂ ν εἰσεπορεύ ετο μωυσῆ ς ἔναντι κυρίου λαλεῖν αὐ τῷ περιῃρεῖτο τὸ
κά λυμμα ἕως τοῦ ἐκπορεύ εσθαι καὶ ἐξελθὼ ν ἐλά λει πᾶ σιν τοῖς υἱοῖς ισραηλ ὅ σα
ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος
καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πρό σωπον μωυσῆ ὅ τι δεδό ξασται καὶ περιέθηκεν
μωυσῆ ς κά λυμμα ἐπὶ τὸ πρό σωπον ἑαυτοῦ ἕως ἂ ν εἰσέλθῃ συλλαλεῖν αὐ τῷ
καὶ συνή θροισεν μωυσῆ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς
οὗ τοι οἱ λό γοι οὓ ς εἶπεν κύ ριος ποιῆ σαι αὐ τού ς
ἓξ ἡ μέρας ποιή σεις ἔργα τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ κατά παυσις ἅ γιον σά ββατα
ἀ νά παυσις κυρίῳ πᾶ ς ὁ ποιῶ ν ἔργον ἐν αὐ τῇ τελευτά τω
οὐ καύ σετε πῦ ρ ἐν πά σῃ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν σαββά των ἐγὼ κύ ριος
127

καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ λέγων τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ
συνέταξεν κύ ριος λέγων
λά βετε παρ' ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν ἀ φαίρεμα κυρίῳ πᾶ ς ὁ καταδεχό μενος τῇ καρδίᾳ οἴσουσιν
τὰ ς ἀ παρχὰ ς κυρίῳ χρυσίον ἀ ργύ ριον χαλκό ν
ὑ ά κινθον πορφύ ραν κό κκινον διπλοῦ ν διανενησμένον καὶ βύ σσον κεκλωσμένην καὶ
τρίχας αἰγείας
καὶ δέρματα κριῶ ν ἠ ρυθροδανωμένα καὶ δέρματα ὑ ακίνθινα καὶ ξύ λα ἄ σηπτα

καὶ λίθους σαρδίου καὶ λίθους εἰς τὴ ν γλυφὴ ν εἰς τὴ ν ἐπωμίδα καὶ τὸ ν ποδή ρη
καὶ πᾶ ς σοφὸ ς τῇ καρδίᾳ ἐν ὑ μῖν ἐλθὼ ν ἐργαζέσθω πά ντα ὅ σα συνέταξεν κύ ριος
τὴ ν σκηνὴ ν καὶ τὰ παραρρύ ματα καὶ τὰ καλύ μματα καὶ τὰ διατό νια καὶ τοὺ ς
μοχλοὺ ς καὶ τοὺ ς στύ λους
καὶ τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τοὺ ς ἀ ναφορεῖς αὐ τῆ ς καὶ τὸ ἱλαστή ριον αὐ τῆ ς
καὶ τὸ καταπέτασμα
O a καὶ τὰ ἱστία τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ τοὺ ς στύ λους αὐ τῆ ς καὶ
τοὺ ς λίθους τῆ ς σμαρά γδου καὶ τὸ θυμίαμα καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος
καὶ τὴ ν τρά πεζαν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν λυχνίαν τοῦ φωτὸ ς καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς
καὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ
καὶ τὰ ς στολὰ ς τὰ ς ἁ γίας ααρων τοῦ ἱερέως καὶ τὰ ς στολά ς ἐν αἷς λειτουργή σουσιν
ἐν αὐ ταῖς καὶ τοὺ ς χιτῶ νας τοῖς υἱοῖς ααρων τῆ ς ἱερατείας καὶ τὸ ἔλαιον τοῦ
χρίσματος καὶ τὸ θυμίαμα τῆ ς συνθέσεως
καὶ ἐξῆ λθεν πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ ἀ πὸ μωυσῆ
καὶ ἤ νεγκαν ἕκαστος ὧ ν ἔφερεν αὐ τῶ ν ἡ καρδία καὶ ὅ σοις ἔδοξεν τῇ ψυχῇ αὐ τῶ ν
ἤ νεγκαν ἀ φαίρεμα κυρίῳ εἰς πά ντα τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ εἰς
πά ντα τὰ κά τεργα αὐ τῆ ς καὶ εἰς πά σας τὰ ς στολὰ ς τοῦ ἁ γίου
καὶ ἤ νεγκαν οἱ ἄ νδρες παρὰ τῶ ν γυναικῶ ν πᾶ ς ᾧ ἔδοξεν τῇ διανοίᾳ ἤ νεγκαν
σφραγῖδας καὶ ἐνώ τια καὶ δακτυλίους καὶ ἐμπλό κια καὶ περιδέξια πᾶ ν σκεῦ ος
χρυσοῦ ν καὶ πά ντες ὅ σοι ἤ νεγκαν ἀ φαιρέματα χρυσίου κυρίῳ
καὶ παρ' ᾧ εὑ ρέθη βύ σσος καὶ δέρματα ὑ ακίνθινα καὶ δέρματα κριῶ ν
ἠ ρυθροδανωμένα ἤ νεγκαν
καὶ πᾶ ς ὁ ἀ φαιρῶ ν ἀ φαίρεμα ἀ ργύ ριον καὶ χαλκὸ ν ἤ νεγκαν τὰ ἀ φαιρέματα κυρίῳ
καὶ παρ' οἷς εὑ ρέθη ξύ λα ἄ σηπτα εἰς πά ντα τὰ ἔργα τῆ ς κατασκευῆ ς ἤ νεγκαν
καὶ πᾶ σα γυνὴ σοφὴ τῇ διανοίᾳ ταῖς χερσὶν νή θειν ἤ νεγκαν νενησμένα τὴ ν
ὑ ά κινθον καὶ τὴ ν πορφύ ραν καὶ τὸ κό κκινον καὶ τὴ ν βύ σσον
καὶ πᾶ σαι αἱ γυναῖκες αἷς ἔδοξεν τῇ διανοίᾳ αὐ τῶ ν ἐν σοφίᾳ ἔνησαν τὰ ς τρίχας τὰ ς
αἰγείας
καὶ οἱ ἄ ρχοντες ἤ νεγκαν τοὺ ς λίθους τῆ ς σμαρά γδου καὶ τοὺ ς λίθους τῆ ς
πληρώ σεως εἰς τὴ ν ἐπωμίδα καὶ εἰς τὸ λογεῖον
καὶ τὰ ς συνθέσεις καὶ τὸ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως καὶ τὴ ν σύ νθεσιν τοῦ θυμιά ματος
128

καὶ πᾶ ς ἀ νὴ ρ καὶ γυνή ὧ ν ἔφερεν ἡ διά νοια αὐ τῶ ν εἰσελθό ντας ποιεῖν πά ντα τὰ
ἔργα ὅ σα συνέταξεν κύ ριος ποιῆ σαι αὐ τὰ διὰ μωυσῆ ἤ νεγκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ
ἀ φαίρεμα κυρίῳ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἰδοὺ ἀ νακέκληκεν ὁ θεὸ ς ἐξ ὀ νό ματος τὸ ν
βεσελεηλ τὸ ν τοῦ ουριου τὸ ν ωρ ἐκ φυλῆ ς ιουδα
καὶ ἐνέπλησεν αὐ τὸ ν πνεῦ μα θεῖον σοφίας καὶ συνέσεως καὶ ἐπιστή μης πά ντων
ἀ ρχιτεκτονεῖν κατὰ πά ντα τὰ ἔργα τῆ ς ἀ ρχιτεκτονίας ποιεῖν τὸ χρυσίον καὶ τὸ
ἀ ργύ ριον καὶ τὸ ν χαλκὸ ν
καὶ λιθουργῆ σαι τὸ ν λίθον καὶ κατεργά ζεσθαι τὰ ξύ λα καὶ ποιεῖν ἐν παντὶ ἔργῳ
σοφίας
καὶ προβιβά σαι γε ἔδωκεν αὐ τῷ ἐν τῇ διανοίᾳ αὐ τῷ τε καὶ ελιαβ τῷ τοῦ αχισαμακ
ἐκ φυλῆ ς δαν
ἐνέπλησεν αὐ τοὺ ς σοφίας καὶ συνέσεως διανοίας πά ντα συνιέναι ποιῆ σαι τὰ ἔργα
τοῦ ἁ γίου καὶ τὰ ὑ φαντὰ καὶ ποικιλτὰ ὑ φᾶ ναι τῷ κοκκίνῳ καὶ τῇ βύ σσῳ ποιεῖν πᾶ ν
ἔργον ἀ ρχιτεκτονίας ποικιλίας
καὶ ἐποίησεν βεσελεηλ καὶ ελιαβ καὶ πᾶ ς σοφὸ ς τῇ διανοίᾳ ᾧ ἐδό θη σοφία καὶ
ἐπιστή μη ἐν αὐ τοῖς συνιέναι ποιεῖν πά ντα τὰ ἔργα κατὰ τὰ ἅ για καθή κοντα κατὰ
πά ντα ὅ σα συνέταξεν κύ ριος
καὶ ἐκά λεσεν μωυσῆ ς βεσελεηλ καὶ ελιαβ καὶ πά ντας τοὺ ς ἔχοντας τὴ ν σοφίαν ᾧ
ἔδωκεν ὁ θεὸ ς ἐπιστή μην ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ πά ντας τοὺ ς ἑκουσίως βουλομένους
προσπορεύ εσθαι πρὸ ς τὰ ἔργα ὥ στε συντελεῖν αὐ τά
καὶ ἔλαβον παρὰ μωυσῆ πά ντα τὰ ἀ φαιρέματα ἃ ἤ νεγκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς πά ντα
τὰ ἔργα τοῦ ἁ γίου ποιεῖν αὐ τά καὶ αὐ τοὶ προσεδέχοντο ἔτι τὰ προσφερό μενα παρὰ
τῶ ν φερό ντων τὸ πρωὶ πρωί
καὶ παρεγίνοντο πά ντες οἱ σοφοὶ οἱ ποιοῦ ντες τὰ ἔργα τοῦ ἁ γίου ἕκαστος κατὰ τὸ
αὐ τοῦ ἔργον ὃ αὐ τοὶ ἠ ργά ζοντο
καὶ εἶπαν πρὸ ς μωυσῆ ν ὅ τι πλῆ θος φέρει ὁ λαὸ ς παρὰ τὰ ἔργα ὅ σα συνέταξεν
κύ ριος ποιῆ σαι
καὶ προσέταξεν μωυσῆ ς καὶ ἐκή ρυξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ λέγων ἀ νὴ ρ καὶ γυνὴ μηκέτι
ἐργαζέσθωσαν εἰς τὰ ς ἀ παρχὰ ς τοῦ ἁ γίου καὶ ἐκωλύ θη ὁ λαὸ ς ἔτι προσφέρειν
καὶ τὰ ἔργα ἦ ν αὐ τοῖς ἱκανὰ εἰς τὴ ν κατασκευὴ ν ποιῆ σαι καὶ προσκατέλιπον
καὶ ἐποίησεν πᾶ ς σοφὸ ς ἐν τοῖς ἐργαζομένοις τὰ ς στολὰ ς τῶ ν ἁ γίων αἵ εἰσιν ααρων
τῷ ἱερεῖ καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν τὴ ν ἐπωμίδα ἐκ χρυσίου καὶ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου
νενησμένου καὶ βύ σσου κεκλωσμένης
καὶ ἐτμή θη τὰ πέταλα τοῦ χρυσίου τρίχες ὥ στε συνυφᾶ ναι σὺ ν τῇ ὑ ακίνθῳ καὶ τῇ
πορφύ ρᾳ καὶ σὺ ν τῷ κοκκίνῳ τῷ διανενησμένῳ καὶ σὺ ν τῇ βύ σσῳ τῇ κεκλωσμένῃ
ἔργον ὑ φαντό ν
ἐποίησαν αὐ τὸ ἐπωμίδας συνεχού σας ἐξ ἀ μφοτέρων τῶ ν μερῶ ν
ἔργον ὑ φαντὸ ν εἰς ἄ λληλα συμπεπλεγμένον καθ' ἑαυτὸ ἐξ αὐ τοῦ ἐποίησαν κατὰ τὴ ν
αὐ τοῦ ποίησιν ἐκ χρυσίου καὶ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου διανενησμένου
καὶ βύ σσου κεκλωσμένης καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
129

καὶ ἐποίησαν ἀ μφοτέρους τοὺ ς λίθους τῆ ς σμαρά γδου συμπεπορπημένους καὶ

περισεσιαλωμένους χρυσίῳ γεγλυμμένους καὶ ἐκκεκολαμμένους ἐκκό λαμμα
σφραγῖδος ἐκ τῶ ν ὀ νομά των τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπέθηκεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ τοὺ ς ὤ μους τῆ ς ἐπωμίδος λίθους μνημοσύ νου τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν λογεῖον ἔργον ὑ φαντὸ ν ποικιλίᾳ κατὰ τὸ ἔργον τῆ ς ἐπωμίδος ἐκ
χρυσίου καὶ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου διανενησμένου καὶ βύ σσου
κεκλωσμένης
τετρά γωνον διπλοῦ ν ἐποίησαν τὸ λογεῖον σπιθαμῆ ς τὸ μῆ κος καὶ σπιθαμῆ ς τὸ
εὖ ρος διπλοῦ ν
καὶ συνυφά νθη ἐν αὐ τῷ ὕ φασμα κατά λιθον τετρά στιχον στίχος λίθων σά ρδιον καὶ
τοπά ζιον καὶ σμά ραγδος ὁ στίχος ὁ εἷς
καὶ ὁ στίχος ὁ δεύ τερος ἄ νθραξ καὶ σά πφειρος καὶ ἴασπις
καὶ ὁ στίχος ὁ τρίτος λιγύ ριον καὶ ἀ χά της καὶ ἀ μέθυστος
καὶ ὁ στίχος ὁ τέταρτος χρυσό λιθος καὶ βηρύ λλιον καὶ ὀ νύ χιον περικεκυκλωμένα
χρυσίῳ καὶ συνδεδεμένα χρυσίῳ
καὶ οἱ λίθοι ἦ σαν ἐκ τῶ ν ὀ νομά των τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ δώ δεκα ἐκ τῶ ν ὀ νομά των
αὐ τῶ ν ἐγγεγραμμένα εἰς σφραγῖδας ἕκαστος ἐκ τοῦ ἑαυτοῦ ὀ νό ματος εἰς τὰ ς
δώ δεκα φυλά ς
καὶ ἐποίησαν ἐπὶ τὸ λογεῖον κροσσοὺ ς συμπεπλεγμένους ἔργον ἐμπλοκίου ἐκ
χρυσίου καθαροῦ
καὶ ἐποίησαν δύ ο ἀ σπιδίσκας χρυσᾶ ς καὶ δύ ο δακτυλίους χρυσοῦ ς καὶ ἐπέθηκαν
τοὺ ς δύ ο δακτυλίους τοὺ ς χρυσοῦ ς ἐπ' ἀ μφοτέρας τὰ ς ἀ ρχὰ ς τοῦ λογείου
καὶ ἐπέθηκαν τὰ ἐμπλό κια ἐκ χρυσίου ἐπὶ τοὺ ς δακτυλίους ἐπ' ἀ μφοτέρων τῶ ν
μερῶ ν τοῦ λογείου
καὶ εἰς τὰ ς δύ ο συμβολὰ ς τὰ δύ ο ἐμπλό κια καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰ ς δύ ο ἀ σπιδίσκας καὶ
ἐπέθηκαν ἐπὶ τοὺ ς ὤ μους τῆ ς ἐπωμίδος ἐξ ἐναντίας κατὰ πρό σωπον
καὶ ἐποίησαν δύ ο δακτυλίους χρυσοῦ ς καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὰ δύ ο πτερύ για ἐπ' ἄ κρου
τοῦ λογείου ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ ὀ πισθίου τῆ ς ἐπωμίδος ἔσωθεν
καὶ ἐποίησαν δύ ο δακτυλίους χρυσοῦ ς καὶ ἐπέθηκαν ἐπ' ἀ μφοτέρους τοὺ ς ὤ μους
τῆ ς ἐπωμίδος κά τωθεν αὐ τοῦ κατὰ πρό σωπον κατὰ τὴ ν συμβολὴ ν ἄ νωθεν τῆ ς
συνυφῆ ς τῆ ς ἐπωμίδος
καὶ συνέσφιγξεν τὸ λογεῖον ἀ πὸ τῶ ν δακτυλίων τῶ ν ἐπ' αὐ τοῦ εἰς τοὺ ς δακτυλίους
τῆ ς ἐπωμίδος συνεχομένους ἐκ τῆ ς ὑ ακίνθου συμπεπλεγμένους εἰς τὸ ὕ φασμα τῆ ς
ἐπωμίδος ἵνα μὴ χαλᾶ ται τὸ λογεῖον ἀ πὸ τῆ ς ἐπωμίδος καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν τὸ ν ὑ ποδύ την ὑ πὸ τὴ ν ἐπωμίδα ἔργον ὑ φαντὸ ν ὅ λον ὑ ακίνθινον
τὸ δὲ περιστό μιον τοῦ ὑ ποδύ του ἐν τῷ μέσῳ διυφασμένον συμπλεκτό ν ὤ |αν ἔχον
κύ κλῳ τὸ περιστό μιον ἀ διά λυτον
καὶ ἐποίησαν ἐπὶ τοῦ λώ ματος τοῦ ὑ ποδύ του κά τωθεν ὡ ς ἐξανθού σης ῥ ό ας
ῥ οίσκους ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύ σσου
κεκλωσμένης
130

καὶ ἐποίησαν κώ δωνας χρυσοῦ ς καὶ ἐπέθηκαν τοὺ ς κώ δωνας ἐπὶ τὸ λῶ μα τοῦ
ὑ ποδύ του κύ κλῳ ἀ νὰ μέσον τῶ ν ῥ οίσκων
κώ δων χρυσοῦ ς καὶ ῥ οίσκος ἐπὶ τοῦ λώ ματος τοῦ ὑ ποδύ του κύ κλῳ εἰς τὸ
λειτουργεῖν καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν χιτῶ νας βυσσίνους ἔργον ὑ φαντὸ ν ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ
καὶ τὰ ς κιδά ρεις ἐκ βύ σσου καὶ τὴ ν μίτραν ἐκ βύ σσου καὶ τὰ περισκελῆ ἐκ βύ σσου
κεκλωσμένης
καὶ τὰ ς ζώ νας αὐ τῶ ν ἐκ βύ σσου καὶ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου
νενησμένου ἔργον ποικιλτοῦ ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦ ν ἀ φό ρισμα τοῦ ἁ γίου χρυσίου καθαροῦ καὶ
ἔγραψεν ἐπ' αὐ τοῦ γρά μματα ἐκτετυπωμένα σφραγῖδος ἁ γίασμα κυρίῳ
καὶ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐ τὸ λῶ μα ὑ ακίνθινον ὥ στε ἐπικεῖσθαι ἐπὶ τὴ ν μίτραν ἄ νωθεν ὃ ν
τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν τῇ σκηνῇ δέκα αὐ λαίας
ὀ κτὼ καὶ εἴκοσι πή χεων μῆ κος τῆ ς αὐ λαίας τῆ ς μιᾶ ς τὸ αὐ τὸ ἦ σαν πᾶ σαι καὶ
τεσσά ρων πηχῶ ν τὸ εὖ ρος τῆ ς αὐ λαίας τῆ ς μιᾶ ς
καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασμα ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου νενησμένου
καὶ βύ σσου κεκλωσμένης ἔργον ὑ φά ντου χερουβιμ
καὶ ἐπέθηκαν αὐ τὸ ἐπὶ τέσσαρας στύ λους ἀ σή πτους κατακεχρυσωμένους ἐν
χρυσίῳ καὶ αἱ κεφαλίδες αὐ τῶ ν χρυσαῖ καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τέσσαρες ἀ ργυραῖ
καὶ ἐποίησαν τὸ καταπέτασμα τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἐξ ὑ ακίνθου
καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύ σσου κεκλωσμένης ἔργον ὑ φά ντου
χερουβιμ
καὶ τοὺ ς στύ λους αὐ τοῦ πέντε καὶ τοὺ ς κρίκους καὶ τὰ ς κεφαλίδας αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς
ψαλίδας αὐ τῶ ν κατεχρύ σωσαν χρυσίῳ καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν πέντε χαλκαῖ
καὶ ἐποίησαν τὴ ν αὐ λή ν τὰ πρὸ ς λίβα ἱστία τῆ ς αὐ λῆ ς ἐκ βύ σσου κεκλωσμένης
ἑκατὸ ν ἐφ' ἑκατό ν
καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν εἴκοσι καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν εἴκοσι
καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς βορρᾶ ν ἑκατὸ ν ἐφ' ἑκατό ν καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν εἴκοσι καὶ αἱ
βά σεις αὐ τῶ ν εἴκοσι
καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς θά λασσαν αὐ λαῖαι πεντή κοντα πή χεων στῦ λοι αὐ τῶ ν δέκα
καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν δέκα
καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς ἀ νατολὰ ς πεντή κοντα πή χεων
ἱστία πεντεκαίδεκα πή χεων τὸ κατὰ νώ του καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν τρεῖς καὶ αἱ βά σεις
αὐ τῶ ν τρεῖς
καὶ ἐπὶ τοῦ νώ του τοῦ δευτέρου ἔνθεν καὶ ἔνθεν κατὰ τὴ ν πύ λην τῆ ς αὐ λῆ ς αὐ λαῖαι
πεντεκαίδεκα πή χεων καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν τρεῖς καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τρεῖς
πᾶ σαι αἱ αὐ λαῖαι τῆ ς αὐ λῆ ς ἐκ βύ σσου κεκλωσμένης
καὶ αἱ βά σεις τῶ ν στύ λων χαλκαῖ καὶ αἱ ἀ γκύ λαι αὐ τῶ ν ἀ ργυραῖ καὶ αἱ κεφαλίδες
αὐ τῶ ν περιηργυρωμέναι ἀ ργυρίῳ καὶ οἱ στῦ λοι περιηργυρωμένοι ἀ ργυρίῳ πά ντες
οἱ στῦ λοι τῆ ς αὐ λῆ ς
131

καὶ τὸ καταπέτασμα τῆ ς πύ λης τῆ ς αὐ λῆ ς ἔργον ποικιλτοῦ ἐξ ὑ ακίνθου καὶ

πορφύ ρας καὶ κοκκίνου νενησμένου καὶ βύ σσου κεκλωσμένης εἴκοσι πή χεων τὸ
μῆ κος καὶ τὸ ὕ ψος καὶ τὸ εὖ ρος πέντε πή χεων ἐξισού μενον τοῖς ἱστίοις τῆ ς αὐ λῆ ς
καὶ οἱ στῦ λοι αὐ τῶ ν τέσσαρες καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν τέσσαρες χαλκαῖ καὶ αἱ ἀ γκύ λαι
αὐ τῶ ν ἀ ργυραῖ καὶ αἱ κεφαλίδες αὐ τῶ ν περιηργυρωμέναι ἀ ργυρίῳ
καὶ αὐ τοὶ περιηργυρωμένοι ἀ ργυρίῳ καὶ πά ντες οἱ πά σσαλοι τῆ ς αὐ λῆ ς κύ κλῳ
χαλκοῖ
καὶ αὕ τη ἡ σύ νταξις τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καθὰ συνετά γη μωυσῇ τὴ ν
λειτουργίαν εἶναι τῶ ν λευιτῶ ν διὰ ιθαμαρ τοῦ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως
καὶ βεσελεηλ ὁ τοῦ ουριου ἐκ φυλῆ ς ιουδα ἐποίησεν καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ ελιαβ ὁ τοῦ αχισαμακ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς δαν ὃ ς ἠ ρχιτεκτό νησεν τὰ ὑ φαντὰ καὶ τὰ
ῥ αφιδευτὰ καὶ ποικιλτικὰ ὑ φᾶ ναι τῷ κοκκίνῳ καὶ τῇ βύ σσῳ
καὶ ἐποίησεν βεσελεηλ τὴ ν κιβωτὸ ν
καὶ κατεχρύ σωσεν αὐ τὴ ν χρυσίῳ καθαρῷ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν
καὶ ἐχώ νευσεν αὐ τῇ τέσσαρας δακτυλίους χρυσοῦ ς δύ ο ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ ἓν καὶ δύ ο
ἐπὶ τὸ κλίτος τὸ δεύ τερον
εὐ ρεῖς τοῖς διωστῆ ρσιν ὥ στε αἴρειν αὐ τὴ ν ἐν αὐ τοῖς
καὶ ἐποίησεν τὸ ἱλαστή ριον ἐπά νωθεν τῆ ς κιβωτοῦ ἐκ χρυσίου
καὶ τοὺ ς δύ ο χερουβιμ χρυσοῦ ς
χερουβ ἕνα ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ ἱλαστηρίου τὸ ἓν καὶ χερουβ ἕνα ἐπὶ τὸ ἄ κρον τὸ
δεύ τερον τοῦ ἱλαστηρίου
σκιά ζοντα ταῖς πτέρυξιν αὐ τῶ ν ἐπὶ τὸ ἱλαστή ριον
καὶ ἐποίησεν τὴ ν τρά πεζαν τὴ ν προκειμένην ἐκ χρυσίου καθαροῦ
καὶ ἐχώ νευσεν αὐ τῇ τέσσαρας δακτυλίους δύ ο ἐπὶ τοῦ κλίτους τοῦ ἑνὸ ς καὶ δύ ο ἐπὶ
τοῦ κλίτους τοῦ δευτέρου εὐ ρεῖς ὥ στε αἴρειν τοῖς διωστῆ ρσιν ἐν αὐ τοῖς
καὶ τοὺ ς διωστῆ ρας τῆ ς κιβωτοῦ καὶ τῆ ς τραπέζης ἐποίησεν καὶ κατεχρύ σωσεν
αὐ τοὺ ς χρυσίῳ
καὶ ἐποίησεν τὰ σκεύ η τῆ ς τραπέζης τά τε τρυβλία καὶ τὰ ς θυίσκας καὶ τοὺ ς
κυά θους καὶ τὰ σπονδεῖα ἐν οἷς σπείσει ἐν αὐ τοῖς χρυσᾶ
καὶ ἐποίησεν τὴ ν λυχνίαν ἣ φωτίζει χρυσῆ ν στερεὰ ν τὸ ν καυλό ν
καὶ τοὺ ς καλαμίσκους ἐξ ἀ μφοτέρων τῶ ν μερῶ ν αὐ τῆ ς
ἐκ τῶ ν καλαμίσκων αὐ τῆ ς οἱ βλαστοὶ ἐξέχοντες τρεῖς ἐκ τού του καὶ τρεῖς ἐκ τού του
ἐξισού μενοι ἀ λλή λοις
καὶ τὰ λαμπά δια αὐ τῶ ν ἅ ἐστιν ἐπὶ τῶ ν ἄ κρων καρυωτὰ ἐξ αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἐνθέμια ἐξ
αὐ τῶ ν ἵνα ὦ σιν ἐπ' αὐ τῶ ν οἱ λύ χνοι καὶ τὸ ἐνθέμιον τὸ ἕβδομον ἀ π' ἄ κρου τοῦ
λαμπαδίου ἐπὶ τῆ ς κορυφῆ ς ἄ νωθεν στερεὸ ν ὅ λον χρυσοῦ ν
καὶ ἑπτὰ λύ χνους ἐπ' αὐ τῆ ς χρυσοῦ ς καὶ τὰ ς λαβίδας αὐ τῆ ς χρυσᾶ ς καὶ τὰ ς
ἐπαρυστρίδας αὐ τῶ ν χρυσᾶ ς
οὗ τος περιηργύ ρωσεν τοὺ ς στύ λους καὶ ἐχώ νευσεν τῷ στύ λῳ δακτυλίους χρυσοῦ ς
καὶ ἐχρύ σωσεν τοὺ ς μοχλοὺ ς χρυσίῳ καὶ κατεχρύ σωσεν τοὺ ς στύ λους τοῦ
καταπετά σματος χρυσίῳ καὶ ἐποίησεν τὰ ς ἀ γκύ λας χρυσᾶ ς
132

οὗ τος ἐποίησεν καὶ τοὺ ς κρίκους τῆ ς σκηνῆ ς χρυσοῦ ς καὶ τοὺ ς κρίκους τῆ ς αὐ λῆ ς
καὶ κρίκους εἰς τὸ ἐκτείνειν τὸ κατακά λυμμα ἄ νωθεν χαλκοῦ ς
οὗ τος ἐχώ νευσεν τὰ ς κεφαλίδας τὰ ς ἀ ργυρᾶ ς τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τὰ ς κεφαλίδας τὰ ς
χαλκᾶ ς τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τὴ ν πύ λην τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ ἀ γκύ λας ἐποίησεν τοῖς
στύ λοις ἀ ργυρᾶ ς ἐπὶ τῶ ν στύ λων οὗ τος περιηργύ ρωσεν αὐ τά ς
οὗ τος ἐποίησεν καὶ τοὺ ς πασσά λους τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τοὺ ς πασσά λους τῆ ς αὐ λῆ ς
χαλκοῦ ς
οὗ τος ἐποίησεν τὸ θυσιαστή ριον τὸ χαλκοῦ ν ἐκ τῶ ν πυρείων τῶ ν χαλκῶ ν ἃ ἦ σαν
τοῖς ἀ νδρά σιν τοῖς καταστασιά σασι μετὰ τῆ ς κορε συναγωγῆ ς
οὗ τος ἐποίησεν πά ντα τὰ σκεύ η τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ καὶ τὴ ν
βά σιν καὶ τὰ ς φιά λας καὶ τὰ ς κρεά γρας χαλκᾶ ς
οὗ τος ἐποίησεν τῷ θυσιαστηρίῳ παρά θεμα ἔργον δικτυωτό ν κά τωθεν τοῦ πυρείου
ὑ πὸ αὐ τὸ ἕως τοῦ ἡ μίσους αὐ τοῦ καὶ ἐπέθηκεν αὐ τῷ τέσσαρας δακτυλίους ἐκ τῶ ν
τεσσά ρων μερῶ ν τοῦ παραθέματος τοῦ θυσιαστηρίου χαλκοῦ ς τοῖς μοχλοῖς εὐ ρεῖς
ὥ στε αἴρειν τὸ θυσιαστή ριον ἐν αὐ τοῖς
οὗ τος ἐποίησεν τὸ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως τὸ ἅ γιον καὶ τὴ ν σύ νθεσιν τοῦ θυμιά ματος
καθαρὸ ν ἔργον μυρεψοῦ
οὗ τος ἐποίησεν τὸ ν λουτῆ ρα χαλκοῦ ν καὶ τὴ ν βά σιν αὐ τοῦ χαλκῆ ν ἐκ τῶ ν
κατό πτρων τῶ ν νηστευσασῶ ν αἳ ἐνή στευσαν παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ ἔπηξεν αὐ τή ν
καὶ ἐποίησεν τὸ ν λουτῆ ρα ἵνα νίπτωνται ἐξ αὐ τοῦ μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ οἱ υἱοὶ
αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς πό δας εἰσπορευομένων αὐ τῶ ν εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ
μαρτυρίου ἢ ὅ ταν προσπορεύ ωνται πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον λειτουργεῖν ἐνίπτοντο ἐξ
αὐ τοῦ καθά περ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
πᾶ ν τὸ χρυσίον ὃ κατειργά σθη εἰς τὰ ἔργα κατὰ πᾶ σαν τὴ ν ἐργασίαν τῶ ν ἁ γίων
ἐγένετο χρυσίου τοῦ τῆ ς ἀ παρχῆ ς ἐννέα καὶ εἴκοσι τά λαντα καὶ ἑπτακό σιοι εἴκοσι
σίκλοι κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον
καὶ ἀ ργυρίου ἀ φαίρεμα παρὰ τῶ ν ἐπεσκεμμένων ἀ νδρῶ ν τῆ ς συναγωγῆ ς ἑκατὸ ν
τά λαντα καὶ χίλιοι ἑπτακό σιοι ἑβδομή κοντα πέντε σίκλοι
δραχμὴ μία τῇ κεφαλῇ τὸ ἥ μισυ τοῦ σίκλου κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον πᾶ ς ὁ
παραπορευό μενος τὴ ν ἐπίσκεψιν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω εἰς τὰ ς ἑξή κοντα
μυριά δας καὶ τρισχίλιοι πεντακό σιοι καὶ πεντή κοντα
καὶ ἐγενή θη τὰ ἑκατὸ ν τά λαντα τοῦ ἀ ργυρίου εἰς τὴ ν χώ νευσιν τῶ ν ἑκατὸ ν
κεφαλίδων τῆ ς σκηνῆ ς καὶ εἰς τὰ ς κεφαλίδας τοῦ καταπετά σματος ἑκατὸ ν
κεφαλίδες εἰς τὰ ἑκατὸ ν τά λαντα τά λαντον τῇ κεφαλίδι
καὶ τοὺ ς χιλίους ἑπτακοσίους ἑβδομή κοντα πέντε σίκλους ἐποίησαν εἰς τὰ ς
ἀ γκύ λας τοῖς στύ λοις καὶ κατεχρύ σωσεν τὰ ς κεφαλίδας αὐ τῶ ν καὶ κατεκό σμησεν
αὐ τού ς
καὶ ὁ χαλκὸ ς τοῦ ἀ φαιρέματος ἑβδομή κοντα τά λαντα καὶ χίλιοι πεντακό σιοι σίκλοι
καὶ ἐποίησεν ἐξ αὐ τοῦ τὰ ς βά σεις τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ τὰ ς βά σεις τῆ ς αὐ λῆ ς κύ κλῳ καὶ τὰ ς βά σεις τῆ ς πύ λης τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ τοὺ ς
πασσά λους τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τοὺ ς πασσά λους τῆ ς αὐ λῆ ς κύ κλῳ
133

καὶ τὸ παρά θεμα τὸ χαλκοῦ ν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τοῦ
θυσιαστηρίου καὶ πά ντα τὰ ἐργαλεῖα τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν
τὸ δὲ λοιπὸ ν χρυσίον τοῦ ἀ φαιρέματος ἐποίησαν σκεύ η εἰς τὸ λειτουργεῖν ἐν αὐ τοῖς
ἔναντι κυρίου
καὶ τὴ ν καταλειφθεῖσαν ὑ ά κινθον καὶ πορφύ ραν καὶ τὸ κό κκινον ἐποίησαν στολὰ ς
λειτουργικὰ ς ααρων ὥ στε λειτουργεῖν ἐν αὐ ταῖς ἐν τῷ ἁ γίῳ
καὶ ἤ νεγκαν τὰ ς στολὰ ς πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ τὴ ν σκηνὴ ν καὶ τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς
βά σεις καὶ τοὺ ς μοχλοὺ ς αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς στύ λους
καὶ τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης καὶ τοὺ ς διωστῆ ρας αὐ τῆ ς
καὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ τὸ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως καὶ τὸ
θυμίαμα τῆ ς συνθέσεως
καὶ τὴ ν λυχνίαν τὴ ν καθαρὰ ν καὶ τοὺ ς λύ χνους αὐ τῆ ς λύ χνους τῆ ς καύ σεως καὶ τὸ
ἔλαιον τοῦ φωτὸ ς
καὶ τὴ ν τρά πεζαν τῆ ς προθέσεως καὶ πά ντα τὰ αὐ τῆ ς σκεύ η καὶ τοὺ ς ἄ ρτους τοὺ ς
προκειμένους
καὶ τὰ ς στολὰ ς τοῦ ἁ γίου αἵ εἰσιν ααρων καὶ τὰ ς στολὰ ς τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ εἰς τὴ ν
ἱερατείαν
καὶ τὰ ἱστία τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ τοὺ ς στύ λους καὶ τὸ καταπέτασμα τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ τῆ ς πύ λης τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τῆ ς σκηνῆ ς καὶ πά ντα τὰ ἐργαλεῖα
αὐ τῆ ς
καὶ τὰ ς διφθέρας δέρματα κριῶ ν ἠ ρυθροδανωμένα καὶ τὰ καλύ μματα δέρματα
ὑ ακίνθινα καὶ τῶ ν λοιπῶ ν τὰ ἐπικαλύ μματα
καὶ τοὺ ς πασσά λους καὶ πά ντα τὰ ἐργαλεῖα τὰ εἰς τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου
ὅ σα συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πᾶ σαν τὴ ν
ἀ ποσκευή ν
καὶ εἶδεν μωυσῆ ς πά ντα τὰ ἔργα καὶ ἦ σαν πεποιηκό τες αὐ τὰ ὃ ν τρό πον συνέταξεν
κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν αὐ τά καὶ εὐ λό γησεν αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του νουμηνίᾳ στή σεις τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου
καὶ θή σεις τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ σκεπά σεις τὴ ν κιβωτὸ ν τῷ
καταπετά σματι
καὶ εἰσοίσεις τὴ ν τρά πεζαν καὶ προθή σεις τὴ ν πρό θεσιν αὐ τῆ ς καὶ εἰσοίσεις τὴ ν
λυχνίαν καὶ ἐπιθή σεις τοὺ ς λύ χνους αὐ τῆ ς
καὶ θή σεις τὸ θυσιαστή ριον τὸ χρυσοῦ ν εἰς τὸ θυμιᾶ ν ἐναντίον τῆ ς κιβωτοῦ καὶ
ἐπιθή σεις κά λυμμα καταπετά σματος ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν καρπωμά των θή σεις παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου
καὶ περιθή σεις τὴ ν σκηνὴ ν καὶ πά ντα τὰ αὐ τῆ ς ἁ γιά σεις κύ κλῳ
καὶ λή μψῃ τὸ ἔλαιον τοῦ χρίσματος καὶ χρίσεις τὴ ν σκηνὴ ν καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τῇ καὶ
ἁ γιά σεις αὐ τὴ ν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ ἔσται ἁ γία
134

καὶ χρίσεις τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν καρπωμά των καὶ πά ντα αὐ τοῦ τὰ σκεύ η καὶ
ἁ γιά σεις τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἔσται τὸ θυσιαστή ριον ἅ γιον τῶ ν ἁ γίων
καὶ προσά ξεις ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ λού σεις αὐ τοὺ ς ὕ δατι
καὶ ἐνδύ σεις ααρων τὰ ς στολὰ ς τὰ ς ἁ γίας καὶ χρίσεις αὐ τὸ ν καὶ ἁ γιά σεις αὐ τό ν καὶ
ἱερατεύ σει μοι
καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ προσά ξεις καὶ ἐνδύ σεις αὐ τοὺ ς χιτῶ νας
καὶ ἀ λείψεις αὐ τού ς ὃ ν τρό πον ἤ λειψας τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν καὶ ἱερατεύ σουσίν μοι
καὶ ἔσται ὥ στε εἶναι αὐ τοῖς χρῖσμα ἱερατείας εἰς τὸ ν αἰῶ να εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος οὕ τως ἐποίησεν
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώ τῳ τῷ δευτέρῳ ἔτει ἐκπορευομένων αὐ τῶ ν ἐξ
αἰγύ πτου νουμηνίᾳ ἐστά θη ἡ σκηνή
καὶ ἔστησεν μωυσῆ ς τὴ ν σκηνὴ ν καὶ ἐπέθηκεν τὰ ς κεφαλίδας καὶ διενέβαλεν τοὺ ς
μοχλοὺ ς καὶ ἔστησεν τοὺ ς στύ λους
καὶ ἐξέτεινεν τὰ ς αὐ λαίας ἐπὶ τὴ ν σκηνὴ ν καὶ ἐπέθηκεν τὸ κατακά λυμμα τῆ ς σκηνῆ ς
ἐπ' αὐ τῆ ς ἄ νωθεν καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ λαβὼ ν τὰ μαρτύ ρια ἐνέβαλεν εἰς τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ ὑ πέθηκεν τοὺ ς διωστῆ ρας
ὑ πὸ τὴ ν κιβωτὸ ν
καὶ εἰσή νεγκεν τὴ ν κιβωτὸ ν εἰς τὴ ν σκηνὴ ν καὶ ἐπέθηκεν τὸ κατακά λυμμα τοῦ
καταπετά σματος καὶ ἐσκέπασεν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ μαρτυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν
κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἔθηκεν τὴ ν τρά πεζαν εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου ἐπὶ τὸ κλίτος τῆ ς σκηνῆ ς
τοῦ μαρτυρίου τὸ πρὸ ς βορρᾶ ν ἔξωθεν τοῦ καταπετά σματος τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ προέθηκεν ἐπ' αὐ τῆ ς ἄ ρτους τῆ ς προθέσεως ἔναντι κυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν
κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἔθηκεν τὴ ν λυχνίαν εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου εἰς τὸ κλίτος τῆ ς σκηνῆ ς τὸ
πρὸ ς νό τον
καὶ ἐπέθηκεν τοὺ ς λύ χνους αὐ τῆ ς ἔναντι κυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ ἔθηκεν τὸ θυσιαστή ριον τὸ χρυσοῦ ν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἀ πέναντι τοῦ
καταπετά σματος
καὶ ἐθυμίασεν ἐπ' αὐ τοῦ τὸ θυμίαμα τῆ ς συνθέσεως καθά περ συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν καρπωμά των ἔθηκεν παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ ἔστησεν τὴ ν αὐ λὴ ν κύ κλῳ τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ συνετέλεσεν
μωυσῆ ς πά ντα τὰ ἔργα
καὶ ἐκά λυψεν ἡ νεφέλη τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ δό ξης κυρίου ἐπλή σθη ἡ
σκηνή
καὶ οὐ κ ἠ δυνά σθη μωυσῆ ς εἰσελθεῖν εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου ὅ τι ἐπεσκίαζεν
ἐπ' αὐ τὴ ν ἡ νεφέλη καὶ δό ξης κυρίου ἐπλή σθη ἡ σκηνή
ἡ νίκα δ' ἂ ν ἀ νέβη ἡ νεφέλη ἀ πὸ τῆ ς σκηνῆ ς ἀ νεζεύ γνυσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ σὺ ν τῇ
ἀ παρτίᾳ αὐ τῶ ν
135

εἰ δὲ μὴ ἀ νέβη ἡ νεφέλη οὐ κ ἀ νεζεύ γνυσαν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἀ νέβη ἡ νεφέλη

νεφέλη γὰ ρ ἦ ν ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς ἡ μέρας καὶ πῦ ρ ἦ ν ἐπ' αὐ τῆ ς νυκτὸ ς ἐναντίον παντὸ ς
ισραηλ ἐν πά σαις ταῖς ἀ ναζυγαῖς αὐ τῶ ν
καὶ ἀ νεκά λεσεν μωυσῆ ν καὶ ἐλά λησεν κύ ριος αὐ τῷ ἐκ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἄ νθρωπος ἐξ ὑ μῶ ν ἐὰ ν προσαγά γῃ
δῶ ρα τῷ κυρίῳ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν ἀ πὸ τῶ ν βοῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν προβά των προσοίσετε
τὰ δῶ ρα ὑ μῶ ν
ἐὰ ν ὁ λοκαύ τωμα τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ ἐκ τῶ ν βοῶ ν ἄ ρσεν ἄ μωμον προσά ξει πρὸ ς τὴ ν
θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου προσοίσει αὐ τὸ δεκτὸ ν ἐναντίον κυρίου
καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ καρπώ ματος δεκτὸ ν αὐ τῷ ἐξιλά σασθαι
περὶ αὐ τοῦ
καὶ σφά ξουσι τὸ ν μό σχον ἔναντι κυρίου καὶ προσοίσουσιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς τὸ
αἷμα καὶ προσχεοῦ σιν τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ τὸ ἐπὶ τῶ ν θυρῶ ν τῆ ς
σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐκδείραντες τὸ ὁ λοκαύ τωμα μελιοῦ σιν αὐ τὸ κατὰ μέλη
καὶ ἐπιθή σουσιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς πῦ ρ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ
ἐπιστοιβά σουσιν ξύ λα ἐπὶ τὸ πῦ ρ
καὶ ἐπιστοιβά σουσιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς τὰ διχοτομή ματα καὶ τὴ ν κεφαλὴ ν καὶ
τὸ στέαρ ἐπὶ τὰ ξύ λα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸ ς τὰ ὄ ντα ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου
τὰ δὲ ἐγκοίλια καὶ τοὺ ς πό δας πλυνοῦ σιν ὕ δατι καὶ ἐπιθή σουσιν οἱ ἱερεῖς τὰ πά ντα
ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κά ρπωμά ἐστιν θυσία ὀ σμὴ εὐ ωδίας τῷ κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τῶ ν προβά των τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τῷ κυρίῳ ἀ πό τε τῶ ν ἀ ρνῶ ν καὶ τῶ ν
ἐρίφων εἰς ὁ λοκαύ τωμα ἄ ρσεν ἄ μωμον προσά ξει αὐ τὸ καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα ἐπὶ
τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ σφά ξουσιν αὐ τὸ ἐκ πλαγίων τοῦ θυσιαστηρίου πρὸ ς βορρᾶ ν ἔναντι κυρίου καὶ
προσχεοῦ σιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ διελοῦ σιν αὐ τὸ κατὰ μέλη καὶ τὴ ν κεφαλὴ ν καὶ τὸ στέαρ καὶ ἐπιστοιβά σουσιν
αὐ τὰ οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὰ ξύ λα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸ ς τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ τὰ ἐγκοίλια καὶ τοὺ ς πό δας πλυνοῦ σιν ὕ δατι καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺ ς τὰ πά ντα
καὶ ἐπιθή σει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κά ρπωμά ἐστιν θυσία ὀ σμὴ εὐ ωδίας τῷ κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τῶ ν πετεινῶ ν κά ρπωμα προσφέρῃς δῶ ρον τῷ κυρίῳ καὶ προσοίσει ἀ πὸ
τῶ ν τρυγό νων ἢ ἀ πὸ τῶ ν περιστερῶ ν τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ
καὶ προσοίσει αὐ τὸ ὁ ἱερεὺ ς πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἀ ποκνίσει τὴ ν κεφαλή ν καὶ
ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ στραγγιεῖ τὸ αἷμα πρὸ ς τὴ ν βά σιν τοῦ
θυσιαστηρίου
καὶ ἀ φελεῖ τὸ ν πρό λοβον σὺ ν τοῖς πτεροῖς καὶ ἐκβαλεῖ αὐ τὸ παρὰ τὸ θυσιαστή ριον
κατὰ ἀ νατολὰ ς εἰς τὸ ν τό πον τῆ ς σποδοῦ
καὶ ἐκκλά σει αὐ τὸ ἐκ τῶ ν πτερύ γων καὶ οὐ διελεῖ καὶ ἐπιθή σει αὐ τὸ ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον ἐπὶ τὰ ξύ λα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρό ς κά ρπωμά ἐστιν θυσία ὀ σμὴ εὐ ωδίας τῷ
κυρίῳ
136

ἐὰ ν δὲ ψυχὴ προσφέρῃ δῶ ρον θυσίαν τῷ κυρίῳ σεμίδαλις ἔσται τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ

καὶ ἐπιχεεῖ ἐπ' αὐ τὸ ἔλαιον καὶ ἐπιθή σει ἐπ' αὐ τὸ λίβανον θυσία ἐστίν
καὶ οἴσει πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων τοὺ ς ἱερεῖς καὶ δραξά μενος ἀ π' αὐ τῆ ς πλή ρη τὴ ν
δρά κα ἀ πὸ τῆ ς σεμιδά λεως σὺ ν τῷ ἐλαίῳ καὶ πά ντα τὸ ν λίβανον αὐ τῆ ς καὶ ἐπιθή σει
ὁ ἱερεὺ ς τὸ μνημό συνον αὐ τῆ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον θυσία ὀ σμὴ εὐ ωδίας τῷ κυρίῳ
καὶ τὸ λοιπὸ ν ἀ πὸ τῆ ς θυσίας ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἅ γιον τῶ ν ἁ γίων ἀ πὸ τῶ ν
θυσιῶ ν κυρίου
ἐὰ ν δὲ προσφέρῃ δῶ ρον θυσίαν πεπεμμένην ἐν κλιβά νῳ δῶ ρον κυρίῳ ἐκ
σεμιδά λεως ἄ ρτους ἀ ζύ μους πεφυραμένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λά γανα ἄ ζυμα
διακεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ
ἐὰ ν δὲ θυσία ἀ πὸ τηγά νου τὸ δῶ ρό ν σου σεμίδαλις πεφυραμένη ἐν ἐλαίῳ ἄ ζυμα
ἔσται
καὶ διαθρύ ψεις αὐ τὰ κλά σματα καὶ ἐπιχεεῖς ἐπ' αὐ τὰ ἔλαιον θυσία ἐστὶν κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ θυσία ἀ πὸ ἐσχά ρας τὸ δῶ ρό ν σου σεμίδαλις ἐν ἐλαίῳ ποιηθή σεται
καὶ προσοίσει τὴ ν θυσίαν ἣ ν ἂ ν ποιῇ ἐκ τού των τῷ κυρίῳ καὶ προσοίσει πρὸ ς τὸ ν
ἱερέα καὶ προσεγγίσας πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον
ἀ φελεῖ ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τῆ ς θυσίας τὸ μνημό συνον αὐ τῆ ς καὶ ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον κά ρπωμα ὀ σμὴ εὐ ωδίας κυρίῳ
τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀ πὸ τῆ ς θυσίας ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἅ για τῶ ν ἁ γίων ἀ πὸ
τῶ ν καρπωμά των κυρίου
πᾶ σαν θυσίαν ἣ ν ἂ ν προσφέρητε κυρίῳ οὐ ποιή σετε ζυμωτό ν πᾶ σαν γὰ ρ ζύ μην καὶ
πᾶ ν μέλι οὐ προσοίσετε ἀ π' αὐ τοῦ καρπῶ σαι κυρίῳ
δῶ ρον ἀ παρχῆ ς προσοίσετε αὐ τὰ κυρίῳ ἐπὶ δὲ τὸ θυσιαστή ριον οὐ κ
ἀ ναβιβασθή σεται εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ πᾶ ν δῶ ρον θυσίας ὑ μῶ ν ἁ λὶ ἁ λισθή σεται οὐ διαπαύ σετε ἅ λα διαθή κης κυρίου
ἀ πὸ θυσιασμά των ὑ μῶ ν ἐπὶ παντὸ ς δώ ρου ὑ μῶ ν προσοίσετε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν
ἅ λας
ἐὰ ν δὲ προσφέρῃς θυσίαν πρωτογενημά των τῷ κυρίῳ νέα πεφρυγμένα χίδρα
ἐρικτὰ τῷ κυρίῳ καὶ προσοίσεις τὴ ν θυσίαν τῶ ν πρωτογενημά των
καὶ ἐπιχεεῖς ἐπ' αὐ τὴ ν ἔλαιον καὶ ἐπιθή σεις ἐπ' αὐ τὴ ν λίβανον θυσία ἐστίν
καὶ ἀ νοίσει ὁ ἱερεὺ ς τὸ μνημό συνον αὐ τῆ ς ἀ πὸ τῶ ν χίδρων σὺ ν τῷ ἐλαίῳ καὶ πά ντα
τὸ ν λίβανον αὐ τῆ ς κά ρπωμά ἐστιν κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ θυσία σωτηρίου τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τῷ κυρίῳ ἐὰ ν μὲν ἐκ τῶ ν βοῶ ν αὐ τοῦ
προσαγά γῃ ἐά ν τε ἄ ρσεν ἐά ν τε θῆ λυ ἄ μωμον προσά ξει αὐ τὸ ἐναντίον κυρίου
καὶ ἐπιθή σει τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ δώ ρου καὶ σφά ξει αὐ τὸ παρὰ τὰ ς
θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ προσχεοῦ σιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα
ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των κύ κλῳ
καὶ προσά ξουσιν ἀ πὸ τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου κά ρπωμα κυρίῳ τὸ στέαρ τὸ
κατακαλύ πτον τὴ ν κοιλίαν καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆ ς κοιλίας
καὶ τοὺ ς δύ ο νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν τὸ ἐπὶ τῶ ν μηρίων καὶ τὸ ν λοβὸ ν
τὸ ν ἐπὶ τοῦ ἥ πατος σὺ ν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ
137

καὶ ἀ νοίσουσιν αὐ τὰ οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐπὶ τὰ

ὁ λοκαυτώ ματα ἐπὶ τὰ ξύ λα τὰ ἐπὶ τοῦ πυρὸ ς ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου κά ρπωμα ὀ σμὴ
εὐ ωδίας κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τῶ ν προβά των τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ ἄ ρσεν ἢ
θῆ λυ ἄ μωμον προσοίσει αὐ τό
ἐὰ ν ἄ ρνα προσαγά γῃ τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ προσά ξει αὐ τὸ ἔναντι κυρίου
καὶ ἐπιθή σει τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ δώ ρου αὐ τοῦ καὶ σφά ξει αὐ τὸ παρὰ
τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ προσχεοῦ σιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς τὸ
αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ προσοίσει ἀ πὸ τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου κά ρπωμα τῷ θεῷ τὸ στέαρ καὶ τὴ ν
ὀ σφὺ ν ἄ μωμον σὺ ν ταῖς ψό αις περιελεῖ αὐ τό καὶ τὸ στέαρ τῆ ς κοιλίας
καὶ ἀ μφοτέρους τοὺ ς νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν τὸ ἐπὶ τῶ ν μηρίων καὶ τὸ ν
λοβὸ ν τὸ ν ἐπὶ τοῦ ἥ πατος σὺ ν τοῖς νεφροῖς περιελώ ν
ἀ νοίσει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὀ σμὴ εὐ ωδίας κά ρπωμα κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τῶ ν αἰγῶ ν τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ καὶ προσά ξει ἔναντι κυρίου
καὶ ἐπιθή σει τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ σφά ξουσιν αὐ τὸ ἔναντι κυρίου
παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ προσχεοῦ σιν οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς
τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ ἀ νοίσει ἐπ' αὐ τοῦ κά ρπωμα κυρίῳ τὸ στέαρ τὸ κατακαλύ πτον τὴ ν κοιλίαν καὶ
πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆ ς κοιλίας
καὶ ἀ μφοτέρους τοὺ ς νεφροὺ ς καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν τὸ ἐπὶ τῶ ν μηρίων
καὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ἥ πατος σὺ ν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ
καὶ ἀ νοίσει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κά ρπωμα ὀ σμὴ εὐ ωδίας τῷ κυρίῳ πᾶ ν τὸ
στέαρ τῷ κυρίῳ
νό μιμον εἰς τὸ ν αἰῶ να εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἐν πά σῃ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν πᾶ ν στέαρ καὶ
πᾶ ν αἷμα οὐ κ ἔδεσθε
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ λέγων ψυχὴ ἐὰ ν ἁ μά ρτῃ ἔναντι κυρίου ἀ κουσίως
ἀ πὸ τῶ ν προσταγμά των κυρίου ὧ ν οὐ δεῖ ποιεῖν καὶ ποιή σῃ ἕν τι ἀ π' αὐ τῶ ν
ἐὰ ν μὲν ὁ ἀ ρχιερεὺ ς ὁ κεχρισμένος ἁ μά ρτῃ τοῦ τὸ ν λαὸ ν ἁ μαρτεῖν καὶ προσά ξει περὶ
τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ ἧ ς ἥ μαρτεν μό σχον ἐκ βοῶ ν ἄ μωμον τῷ κυρίῳ περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας αὐ τοῦ
καὶ προσά ξει τὸ ν μό σχον παρὰ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἔναντι κυρίου
καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ μό σχου ἔναντι κυρίου καὶ σφά ξει
τὸ ν μό σχον ἐνώ πιον κυρίου
καὶ λαβὼ ν ὁ ἱερεὺ ς ὁ χριστὸ ς ὁ τετελειωμένος τὰ ς χεῖρας ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ
μό σχου καὶ εἰσοίσει αὐ τὸ ἐπὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου
καὶ βά ψει ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν δά κτυλον εἰς τὸ αἷμα καὶ προσρανεῖ ἀ πὸ τοῦ αἵματος ἑπτά κις
ἔναντι κυρίου κατὰ τὸ καταπέτασμα τὸ ἅ γιον
καὶ ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ μό σχου ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου
τοῦ θυμιά ματος τῆ ς συνθέσεως τοῦ ἐναντίον κυρίου ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ
138

μαρτυρίου καὶ πᾶ ν τὸ αἷμα τοῦ μό σχου ἐκχεεῖ παρὰ τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου
τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των ὅ ἐστιν παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ τοῦ μό σχου τοῦ τῆ ς ἁ μαρτίας περιελεῖ ἀ π' αὐ τοῦ τὸ στέαρ τὸ
κατακαλύ πτον τὰ ἐνδό σθια καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶ ν ἐνδοσθίων
καὶ τοὺ ς δύ ο νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶ ν μηρίων καὶ τὸ ν
λοβὸ ν τὸ ν ἐπὶ τοῦ ἥ πατος σὺ ν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ αὐ τό
ὃ ν τρό πον ἀ φαιρεῖται ἀ πὸ τοῦ μό σχου τοῦ τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου καὶ ἀ νοίσει ὁ
ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῆ ς καρπώ σεως
καὶ τὸ δέρμα τοῦ μό σχου καὶ πᾶ σαν αὐ τοῦ τὴ ν σά ρκα σὺ ν τῇ κεφαλῇ καὶ τοῖς
ἀ κρωτηρίοις καὶ τῇ κοιλίᾳ καὶ τῇ κό πρῳ
καὶ ἐξοίσουσιν ὅ λον τὸ ν μό σχον ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς εἰς τό πον καθαρό ν οὗ
ἐκχεοῦ σιν τὴ ν σποδιά ν καὶ κατακαύ σουσιν αὐ τὸ ν ἐπὶ ξύ λων ἐν πυρί ἐπὶ τῆ ς
ἐκχύ σεως τῆ ς σποδιᾶ ς καυθή σεται
ἐὰ ν δὲ πᾶ σα συναγωγὴ ισραηλ ἀ γνοή σῃ ἀ κουσίως καὶ λά θῃ ῥ ῆ μα ἐξ ὀ φθαλμῶ ν τῆ ς
συναγωγῆ ς καὶ ποιή σωσιν μίαν ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἐντολῶ ν κυρίου ἣ οὐ ποιηθή σεται
καὶ πλημμελή σωσιν
καὶ γνωσθῇ αὐ τοῖς ἡ ἁ μαρτία ἣ ν ἥ μαρτον ἐν αὐ τῇ καὶ προσά ξει ἡ συναγωγὴ μό σχον
ἐκ βοῶ ν ἄ μωμον περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ προσά ξει αὐ τὸ ν παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς
τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐπιθή σουσιν οἱ πρεσβύ τεροι τῆ ς συναγωγῆ ς τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν
τοῦ μό σχου ἔναντι κυρίου καὶ σφά ξουσιν τὸ ν μό σχον ἔναντι κυρίου
καὶ εἰσοίσει ὁ ἱερεὺ ς ὁ χριστὸ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ μό σχου εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ
μαρτυρίου
καὶ βά ψει ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν δά κτυλον ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ μό σχου καὶ ῥ ανεῖ ἑπτά κις
ἔναντι κυρίου κατενώ πιον τοῦ καταπετά σματος τοῦ ἁ γίου
καὶ ἀ πὸ τοῦ αἵματος ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν
θυμιαμά των τῆ ς συνθέσεως ὅ ἐστιν ἐνώ πιον κυρίου ὅ ἐστιν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ
μαρτυρίου καὶ τὸ πᾶ ν αἷμα ἐκχεεῖ πρὸ ς τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν
καρπώ σεων τῶ ν πρὸ ς τῇ θύ ρᾳ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ τὸ πᾶ ν στέαρ περιελεῖ ἀ π' αὐ τοῦ καὶ ἀ νοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ποιή σει τὸ ν μό σχον ὃ ν τρό πον ἐποίησεν τὸ ν μό σχον τὸ ν τῆ ς ἁ μαρτίας οὕ τως
ποιηθή σεται καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τῶ ν ὁ ἱερεύ ς καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τοῖς ἡ ἁ μαρτία
καὶ ἐξοίσουσιν τὸ ν μό σχον ὅ λον ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ κατακαύ σουσιν τὸ ν
μό σχον ὃ ν τρό πον κατέκαυσαν τὸ ν μό σχον τὸ ν πρό τερον ἁ μαρτία συναγωγῆ ς ἐστιν
ἐὰ ν δὲ ὁ ἄ ρχων ἁ μά ρτῃ καὶ ποιή σῃ μίαν ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἐντολῶ ν κυρίου τοῦ θεοῦ
αὐ τῶ ν ἣ οὐ ποιηθή σεται ἀ κουσίως καὶ ἁ μά ρτῃ καὶ πλημμελή σῃ
καὶ γνωσθῇ αὐ τῷ ἡ ἁ μαρτία ἣ ν ἥ μαρτεν ἐν αὐ τῇ καὶ προσοίσει τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ
χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἄ ρσεν ἄ μωμον
καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ χιμά ρου καὶ σφά ξουσιν αὐ τὸ ν ἐν τό πῳ
οὗ σφά ζουσιν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ἐνώ πιον κυρίου ἁ μαρτία ἐστίν
139

καὶ ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ τῆ ς ἁ μαρτίας τῷ δακτύ λῳ ἐπὶ τὰ κέρατα
τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των καὶ τὸ πᾶ ν αἷμα αὐ τοῦ ἐκχεεῖ παρὰ τὴ ν
βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των
καὶ τὸ πᾶ ν στέαρ αὐ τοῦ ἀ νοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὥ σπερ τὸ στέαρ θυσίας
σωτηρίου καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ καὶ
ἀ φεθή σεται αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ ψυχὴ μία ἁ μά ρτῃ ἀ κουσίως ἐκ τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς ἐν τῷ ποιῆ σαι μίαν ἀ πὸ
πασῶ ν τῶ ν ἐντολῶ ν κυρίου ἣ οὐ ποιηθή σεται καὶ πλημμελή σῃ
καὶ γνωσθῇ αὐ τῷ ἡ ἁ μαρτία ἣ ν ἥ μαρτεν ἐν αὐ τῇ καὶ οἴσει χίμαιραν ἐξ αἰγῶ ν
θή λειαν ἄ μωμον οἴσει περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ἧ ς ἥ μαρτεν
καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ ἁ μαρτή ματος αὐ τοῦ καὶ σφά ξουσιν τὴ ν
χίμαιραν τὴ ν τῆ ς ἁ μαρτίας ἐν τό πῳ οὗ σφά ζουσιν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τῆ ς τῷ δακτύ λῳ καὶ ἐπιθή σει ἐπὶ τὰ
κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των καὶ πᾶ ν τὸ αἷμα αὐ τῆ ς ἐκχεεῖ παρὰ
τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ περιελεῖ ὃ ν τρό πον περιαιρεῖται στέαρ ἀ πὸ θυσίας σωτηρίου καὶ
ἀ νοίσει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ καὶ ἐξιλά σεται περὶ
αὐ τοῦ ὁ ἱερεύ ς καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ πρό βατον προσενέγκῃ τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ εἰς ἁ μαρτίαν θῆ λυ ἄ μωμον προσοίσει
αὐ τό
καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ σφά ξουσιν αὐ τὸ ἐν
τό πῳ οὗ σφά ζουσιν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα
καὶ λαβὼ ν ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ τῆ ς ἁ μαρτίας τῷ δακτύ λῳ ἐπιθή σει ἐπὶ τὰ
κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως καὶ πᾶ ν αὐ τοῦ τὸ αἷμα ἐκχεεῖ παρὰ
τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως
καὶ πᾶ ν αὐ τοῦ τὸ στέαρ περιελεῖ ὃ ν τρό πον περιαιρεῖται στέαρ προβά του ἐκ τῆ ς
θυσίας τοῦ σωτηρίου καὶ ἐπιθή σει αὐ τὸ ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐπὶ τὸ
ὁ λοκαύ τωμα κυρίου καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ἧ ς
ἥ μαρτεν καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ ψυχὴ ἁ μά ρτῃ καὶ ἀ κού σῃ φωνὴ ν ὁ ρκισμοῦ καὶ οὗ τος μά ρτυς ἢ ἑώ ρακεν ἢ
σύ νοιδεν ἐὰ ν μὴ ἀ παγγείλῃ λή μψεται τὴ ν ἁ μαρτίαν
ἢ ψυχή ἥ τις ἐὰ ν ἅ ψηται παντὸ ς πρά γματος ἀ καθά ρτου ἢ θνησιμαίου ἢ θηριαλώ του
ἀ καθά ρτου ἢ τῶ ν θνησιμαίων ἢ τῶ ν βδελυγμά των τῶ ν ἀ καθά ρτων ἢ τῶ ν
θνησιμαίων κτηνῶ ν τῶ ν ἀ καθά ρτων
ἢ ἅ ψηται ἀ πὸ ἀ καθαρσίας ἀ νθρώ που ἀ πὸ πά σης ἀ καθαρσίας αὐ τοῦ ἧ ς ἂ ν
ἁ ψά μενος μιανθῇ καὶ ἔλαθεν αὐ τό ν μετὰ τοῦ το δὲ γνῷ καὶ πλημμελή σῃ
ἢ ψυχή ἡ ἂ ν ὀ μό σῃ διαστέλλουσα τοῖς χείλεσιν κακοποιῆ σαι ἢ καλῶ ς ποιῆ σαι κατὰ
πά ντα ὅ σα ἐὰ ν διαστείλῃ ὁ ἄ νθρωπος μεθ' ὅ ρκου καὶ λά θῃ αὐ τὸ ν πρὸ ὀ φθαλμῶ ν
καὶ οὗ τος γνῷ καὶ ἁ μά ρτῃ ἕν τι τού των
καὶ ἐξαγορεύ σει τὴ ν ἁ μαρτίαν περὶ ὧ ν ἡ μά ρτηκεν κατ' αὐ τῆ ς
140

καὶ οἴσει περὶ ὧ ν ἐπλημμέλησεν κυρίῳ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ἧ ς ἥ μαρτεν θῆ λυ ἀ πὸ τῶ ν

προβά των ἀ μνά δα ἢ χίμαιραν ἐξ αἰγῶ ν περὶ ἁ μαρτίας καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ
ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ ἧ ς ἥ μαρτεν καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ ἡ ἁ μαρτία
ἐὰ ν δὲ μὴ ἰσχύ σῃ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ τὸ ἱκανὸ ν εἰς τὸ πρό βατον οἴσει περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας
αὐ τοῦ ἧ ς ἥ μαρτεν δύ ο τρυγό νας ἢ δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν κυρίῳ ἕνα περὶ
ἁ μαρτίας καὶ ἕνα εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ οἴσει αὐ τὰ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα καὶ προσά ξει ὁ ἱερεὺ ς τὸ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας πρό τερον
καὶ ἀ ποκνίσει ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ σφονδύ λου καὶ οὐ διελεῖ
καὶ ῥ ανεῖ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ἐπὶ τὸ ν τοῖχον τοῦ θυσιαστηρίου
τὸ δὲ κατά λοιπον τοῦ αἵματος καταστραγγιεῖ ἐπὶ τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου
ἁ μαρτίας γά ρ ἐστιν
καὶ τὸ δεύ τερον ποιή σει ὁ λοκαύ τωμα ὡ ς καθή κει καὶ ἐξιλά σεται ὁ ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας αὐ τοῦ ἧ ς ἥ μαρτεν καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ μὴ εὑ ρίσκῃ αὐ τοῦ ἡ χεὶρ ζεῦ γος τρυγό νων ἢ δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν καὶ
οἴσει τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ περὶ οὗ ἥ μαρτεν τὸ δέκατον τοῦ οιφι σεμίδαλιν περὶ ἁ μαρτίας
οὐ κ ἐπιχεεῖ ἐπ' αὐ τὸ ἔλαιον οὐ δὲ ἐπιθή σει ἐπ' αὐ τὸ λίβανον ὅ τι περὶ ἁ μαρτίας ἐστίν
καὶ οἴσει αὐ τὸ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα καὶ δραξά μενος ὁ ἱερεὺ ς ἀ π' αὐ τῆ ς πλή ρη τὴ ν δρά κα
τὸ μνημό συνον αὐ τῆ ς ἐπιθή σει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των κυρίῳ
ἁ μαρτία ἐστίν
καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ ἧ ς ἥ μαρτεν ἐφ' ἑνὸ ς
τού των καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔσται τῷ ἱερεῖ ὡ ς ἡ θυσία τῆ ς
σεμιδά λεως
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ψυχὴ ἐὰ ν λά θῃ αὐ τὸ ν λή θη καὶ ἁ μά ρτῃ ἀ κουσίως ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων κυρίου καὶ οἴσει
τῆ ς πλημμελείας αὐ τοῦ τῷ κυρίῳ κριὸ ν ἄ μωμον ἐκ τῶ ν προβά των τιμῆ ς ἀ ργυρίου
σίκλων τῷ σίκλῳ τῶ ν ἁ γίων περὶ οὗ ἐπλημμέλησεν
καὶ ὃ ἥ μαρτεν ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων ἀ ποτείσαι αὐ τὸ καὶ τὸ ἐπίπεμπτον προσθή σει ἐπ'
αὐ τὸ καὶ δώ σει αὐ τὸ τῷ ἱερεῖ καὶ ὁ ἱερεὺ ς ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ἐν τῷ κριῷ τῆ ς
πλημμελείας καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ
καὶ ἡ ψυχή ἣ ἂ ν ἁ μά ρτῃ καὶ ποιή σῃ μίαν ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἐντολῶ ν κυρίου ὧ ν οὐ δεῖ
ποιεῖν καὶ οὐ κ ἔγνω καὶ πλημμελή σῃ καὶ λά βῃ τὴ ν ἁ μαρτίαν
καὶ οἴσει κριὸ ν ἄ μωμον ἐκ τῶ ν προβά των τιμῆ ς ἀ ργυρίου εἰς πλημμέλειαν πρὸ ς τὸ ν
ἱερέα καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς ἀ γνοίας αὐ τοῦ ἧ ς ἠ γνό ησεν καὶ
αὐ τὸ ς οὐ κ ᾔ δει καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ
ἐπλημμέλησεν γὰ ρ πλημμέλησιν ἔναντι κυρίου
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ψυχὴ ἐὰ ν ἁ μά ρτῃ καὶ παριδὼ ν παρίδῃ τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου καὶ ψεύ σηται τὰ πρὸ ς
τὸ ν πλησίον ἐν παραθή κῃ ἢ περὶ κοινωνίας ἢ περὶ ἁ ρπαγῆ ς ἢ ἠ δίκησέν τι τὸ ν
πλησίον
ἢ εὗ ρεν ἀ πώ λειαν καὶ ψεύ σηται περὶ αὐ τῆ ς καὶ ὀ μό σῃ ἀ δίκως περὶ ἑνὸ ς ἀ πὸ
πά ντων ὧ ν ἐὰ ν ποιή σῃ ὁ ἄ νθρωπος ὥ στε ἁ μαρτεῖν ἐν τού τοις
141

καὶ ἔσται ἡ νίκα ἐὰ ν ἁ μά ρτῃ καὶ πλημμελή σῃ καὶ ἀ ποδῷ τὸ ἅ ρπαγμα ὃ ἥ ρπασεν ἢ τὸ
ἀ δίκημα ὃ ἠ δίκησεν ἢ τὴ ν παραθή κην ἥ τις παρετέθη αὐ τῷ ἢ τὴ ν ἀ πώ λειαν ἣ ν εὗ ρεν
ἀ πὸ παντὸ ς πρά γματος οὗ ὤ μοσεν περὶ αὐ τοῦ ἀ δίκως καὶ ἀ ποτείσει αὐ τὸ τὸ
κεφά λαιον καὶ τὸ πέμπτον προσθή σει ἐπ' αὐ τό τίνος ἐστίν αὐ τῷ ἀ ποδώ σει ᾗ ἡ μέρᾳ
ἐλεγχθῇ
καὶ τῆ ς πλημμελείας αὐ τοῦ οἴσει τῷ κυρίῳ κριὸ ν ἀ πὸ τῶ ν προβά των ἄ μωμον τιμῆ ς
εἰς ὃ ἐπλημμέλησεν αὐ τῷ
καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς ἔναντι κυρίου καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ περὶ ἑνὸ ς
ἀ πὸ πά ντων ὧ ν ἐποίησεν καὶ ἐπλημμέλησεν αὐ τῷ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἔντειλαι ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ λέγων οὗ τος ὁ νό μος τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως αὐ τὴ
ἡ ὁ λοκαύ τωσις ἐπὶ τῆ ς καύ σεως αὐ τῆ ς ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ὅ λην τὴ ν νύ κτα ἕως τὸ
πρωί καὶ τὸ πῦ ρ τοῦ θυσιαστηρίου καυθή σεται ἐπ' αὐ τοῦ οὐ σβεσθή σεται
καὶ ἐνδύ σεται ὁ ἱερεὺ ς χιτῶ να λινοῦ ν καὶ περισκελὲς λινοῦ ν ἐνδύ σεται περὶ τὸ
σῶ μα αὐ τοῦ καὶ ἀ φελεῖ τὴ ν κατακά ρπωσιν ἣ ν ἂ ν καταναλώ σῃ τὸ πῦ ρ τὴ ν
ὁ λοκαύ τωσιν ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ παραθή σει αὐ τὸ ἐχό μενον τοῦ
θυσιαστηρίου
καὶ ἐκδύ σεται τὴ ν στολὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐνδύ σεται στολὴ ν ἄ λλην καὶ ἐξοίσει τὴ ν
κατακά ρπωσιν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς εἰς τό πον καθαρό ν
καὶ πῦ ρ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον καυθή σεται ἀ π' αὐ τοῦ καὶ οὐ σβεσθή σεται καὶ καύ σει
ὁ ἱερεὺ ς ἐπ' αὐ τὸ ξύ λα τὸ πρωὶ καὶ στοιβά σει ἐπ' αὐ τοῦ τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ
ἐπιθή σει ἐπ' αὐ τὸ τὸ στέαρ τοῦ σωτηρίου
καὶ πῦ ρ διὰ παντὸ ς καυθή σεται ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον οὐ σβεσθή σεται
οὗ τος ὁ νό μος τῆ ς θυσίας ἣ ν προσά ξουσιν αὐ τὴ ν οἱ υἱοὶ ααρων ἔναντι κυρίου
ἀ πέναντι τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ἀ φελεῖ ἀ π' αὐ τοῦ τῇ δρακὶ ἀ πὸ τῆ ς σεμιδά λεως τῆ ς θυσίας σὺ ν τῷ ἐλαίῳ αὐ τῆ ς
καὶ σὺ ν τῷ λιβά νῳ αὐ τῆ ς τὰ ὄ ντα ἐπὶ τῆ ς θυσίας καὶ ἀ νοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
κά ρπωμα ὀ σμὴ εὐ ωδίας τὸ μνημό συνον αὐ τῆ ς τῷ κυρίῳ
τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀ π' αὐ τῆ ς ἔδεται ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἄ ζυμα βρωθή σεται ἐν
τό πῳ ἁ γίῳ ἐν αὐ λῇ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἔδονται αὐ τή ν
οὐ πεφθή σεται ἐζυμωμένη μερίδα αὐ τὴ ν ἔδωκα αὐ τοῖς ἀ πὸ τῶ ν καρπωμά των
κυρίου ἅ για ἁ γίων ὥ σπερ τὸ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ ὥ σπερ τὸ τῆ ς πλημμελείας
πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν τῶ ν ἱερέων ἔδονται αὐ τή ν νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἀ πὸ
τῶ ν καρπωμά των κυρίου πᾶ ς ὃ ς ἐὰ ν ἅ ψηται αὐ τῶ ν ἁ γιασθή σεται
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
τοῦ το τὸ δῶ ρον ααρων καὶ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ὃ προσοίσουσιν κυρίῳ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἂ ν
χρίσῃς αὐ τό ν τὸ δέκατον τοῦ οιφι σεμιδά λεως εἰς θυσίαν διὰ παντό ς τὸ ἥ μισυ
αὐ τῆ ς τὸ πρωὶ καὶ τὸ ἥ μισυ αὐ τῆ ς τὸ δειλινό ν
ἐπὶ τηγά νου ἐν ἐλαίῳ ποιηθή σεται πεφυραμένην οἴσει αὐ τή ν ἑλικτά θυσίαν ἐκ
κλασμά των θυσίαν ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
ὁ ἱερεὺ ς ὁ χριστὸ ς ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ποιή σει αὐ τή ν νό μος αἰώ νιος ἅ παν
ἐπιτελεσθή σεται
142

καὶ πᾶ σα θυσία ἱερέως ὁ λό καυτος ἔσται καὶ οὐ βρωθή σεται

καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ λέγων οὗ τος ὁ νό μος τῆ ς ἁ μαρτίας ἐν τό πῳ οὗ
σφά ζουσιν τὸ ὁ λοκαύ τωμα σφά ξουσιν τὰ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ἔναντι κυρίου ἅ για
ἁ γίων ἐστίν
ὁ ἱερεὺ ς ὁ ἀ ναφέρων αὐ τὴ ν ἔδεται αὐ τή ν ἐν τό πῳ ἁ γίῳ βρωθή σεται ἐν αὐ λῇ τῆ ς
σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τῶ ν κρεῶ ν αὐ τῆ ς ἁ γιασθή σεται καὶ ᾧ ἐὰ ν ἐπιρραντισθῇ ἀ πὸ τοῦ
αἵματος αὐ τῆ ς ἐπὶ τὸ ἱμά τιον ὃ ἐὰ ν ῥ αντισθῇ ἐπ' αὐ τὸ πλυθή σεται ἐν τό πῳ ἁ γίῳ
καὶ σκεῦ ος ὀ στρά κινον οὗ ἐὰ ν ἑψηθῇ ἐν αὐ τῷ συντριβή σεται ἐὰ ν δὲ ἐν σκεύ ει
χαλκῷ ἑψηθῇ ἐκτρίψει αὐ τὸ καὶ ἐκκλύ σει ὕ δατι
πᾶ ς ἄ ρσην ἐν τοῖς ἱερεῦ σιν φά γεται αὐ τά ἅ για ἁ γίων ἐστὶν κυρίου
καὶ πά ντα τὰ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ὧ ν ἐὰ ν εἰσενεχθῇ ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τῶ ν εἰς τὴ ν
σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου ἐξιλά σασθαι ἐν τῷ ἁ γίῳ οὐ βρωθή σεται ἐν πυρὶ
κατακαυθή σεται
καὶ οὗ τος ὁ νό μος τοῦ κριοῦ τοῦ περὶ τῆ ς πλημμελείας ἅ για ἁ γίων ἐστίν
ἐν τό πῳ οὗ σφά ζουσιν τὸ ὁ λοκαύ τωμα σφά ξουσιν τὸ ν κριὸ ν τῆ ς πλημμελείας
ἔναντι κυρίου καὶ τὸ αἷμα προσχεεῖ ἐπὶ τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου κύ κλῳ
καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ αὐ τοῦ προσοίσει ἀ π' αὐ τοῦ καὶ τὴ ν ὀ σφὺ ν καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ
κατακαλύ πτον τὰ ἐνδό σθια καὶ πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶ ν ἐνδοσθίων
καὶ τοὺ ς δύ ο νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν τὸ ἐπὶ τῶ ν μηρίων καὶ τὸ ν λοβὸ ν
τὸ ν ἐπὶ τοῦ ἥ πατος σὺ ν τοῖς νεφροῖς περιελεῖ αὐ τά
καὶ ἀ νοίσει αὐ τὰ ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κά ρπωμα τῷ κυρίῳ περὶ
πλημμελείας ἐστίν
πᾶ ς ἄ ρσην ἐκ τῶ ν ἱερέων ἔδεται αὐ τά ἐν τό πῳ ἁ γίῳ ἔδονται αὐ τά ἅ για ἁ γίων ἐστίν
ὥ σπερ τὸ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας οὕ τω καὶ τὸ τῆ ς πλημμελείας νό μος εἷς αὐ τῶ ν ὁ ἱερεύ ς
ὅ στις ἐξιλά σεται ἐν αὐ τῷ αὐ τῷ ἔσται
καὶ ὁ ἱερεὺ ς ὁ προσά γων ὁ λοκαύ τωμα ἀ νθρώ που τὸ δέρμα τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως ἧ ς
αὐ τὸ ς προσφέρει αὐ τῷ ἔσται
καὶ πᾶ σα θυσία ἥ τις ποιηθή σεται ἐν τῷ κλιβά νῳ καὶ πᾶ σα ἥ τις ποιηθή σεται ἐπ'
ἐσχά ρας ἢ ἐπὶ τηγά νου τοῦ ἱερέως τοῦ προσφέροντος αὐ τή ν αὐ τῷ ἔσται
καὶ πᾶ σα θυσία ἀ ναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ καὶ μὴ ἀ ναπεποιημένη πᾶ σι τοῖς υἱοῖς
ααρων ἔσται ἑκά στῳ τὸ ἴσον
οὗ τος ὁ νό μος θυσίας σωτηρίου ἣ ν προσοίσουσιν κυρίῳ
ἐὰ ν μὲν περὶ αἰνέσεως προσφέρῃ αὐ τή ν καὶ προσοίσει ἐπὶ τῆ ς θυσίας τῆ ς αἰνέσεως
ἄ ρτους ἐκ σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ λά γανα ἄ ζυμα διακεχρισμένα ἐν
ἐλαίῳ καὶ σεμίδαλιν πεφυραμένην ἐν ἐλαίῳ
ἐπ' ἄ ρτοις ζυμίταις προσοίσει τὰ δῶ ρα αὐ τοῦ ἐπὶ θυσίᾳ αἰνέσεως σωτηρίου
καὶ προσά ξει ἓν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν δώ ρων αὐ τοῦ ἀ φαίρεμα κυρίῳ τῷ ἱερεῖ τῷ
προσχέοντι τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου αὐ τῷ ἔσται
καὶ τὰ κρέα θυσίας αἰνέσεως σωτηρίου αὐ τῷ ἔσται καὶ ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ δωρεῖται
βρωθή σεται οὐ καταλείψουσιν ἀ π' αὐ τοῦ εἰς τὸ πρωί
143

κἂ ν εὐ χή ἢ ἑκού σιον θυσιά ζῃ τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ προσαγά γῃ τὴ ν θυσίαν

αὐ τοῦ βρωθή σεται καὶ τῇ αὔ ριον
καὶ τὸ καταλειφθὲν ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν τῆ ς θυσίας ἕως ἡ μέρας τρίτης ἐν πυρὶ
κατακαυθή σεται
ἐὰ ν δὲ φαγὼ ν φά γῃ ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ οὐ δεχθή σεται αὐ τῷ τῷ
προσφέροντι αὐ τό οὐ λογισθή σεται αὐ τῷ μίασμά ἐστιν ἡ δὲ ψυχή ἥ τις ἐὰ ν φά γῃ
ἀ π' αὐ τοῦ τὴ ν ἁ μαρτίαν λή μψεται
καὶ κρέα ὅ σα ἂ ν ἅ ψηται παντὸ ς ἀ καθά ρτου οὐ βρωθή σεται ἐν πυρὶ
κατακαυθή σεται πᾶ ς καθαρὸ ς φά γεται κρέα
ἡ δὲ ψυχή ἥ τις ἐὰ ν φά γῃ ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου ὅ ἐστιν κυρίου
καὶ ἡ ἀ καθαρσία αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τοῦ ἀ πολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
καὶ ψυχή ἣ ἂ ν ἅ ψηται παντὸ ς πρά γματος ἀ καθά ρτου ἢ ἀ πὸ ἀ καθαρσίας ἀ νθρώ που
ἢ τῶ ν τετραπό δων τῶ ν ἀ καθά ρτων ἢ παντὸ ς βδελύ γματος ἀ καθά ρτου καὶ φά γῃ
ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου ὅ ἐστιν κυρίου ἀ πολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ
τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων πᾶ ν στέαρ βοῶ ν καὶ προβά των καὶ αἰγῶ ν οὐ κ
ἔδεσθε
καὶ στέαρ θνησιμαίων καὶ θηριά λωτον ποιηθή σεται εἰς πᾶ ν ἔργον καὶ εἰς βρῶ σιν οὐ
βρωθή σεται
πᾶ ς ὁ ἔσθων στέαρ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν ὧ ν προσά ξει αὐ τῶ ν κά ρπωμα κυρίῳ ἀ πολεῖται
ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀ πὸ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
πᾶ ν αἷμα οὐ κ ἔδεσθε ἐν πά σῃ τῇ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν ἀ πό τε τῶ ν πετεινῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν
κτηνῶ ν
πᾶ σα ψυχή ἣ ἄ ν φά γῃ αἷμα ἀ πολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀ πὸ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
καὶ τοῖς υἱοῖς ισραηλ λαλή σεις λέγων ὁ προσφέρων θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ οἴσει τὸ
δῶ ρον αὐ τοῦ κυρίῳ ἀ πὸ τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου
αἱ χεῖρες αὐ τοῦ προσοίσουσιν τὰ καρπώ ματα κυρίῳ τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τοῦ στηθυνίου
καὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ἥ πατος προσοίσει αὐ τὰ ὥ στε ἐπιθεῖναι δό μα ἔναντι κυρίου
καὶ ἀ νοίσει ὁ ἱερεὺ ς τὸ στέαρ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἔσται τὸ στηθύ νιον ααρων
καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ
καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν δεξιὸ ν δώ σετε ἀ φαίρεμα τῷ ἱερεῖ ἀ πὸ τῶ ν θυσιῶ ν τοῦ
σωτηρίου ὑ μῶ ν
ὁ προσφέρων τὸ αἷμα τοῦ σωτηρίου καὶ τὸ στέαρ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ααρων αὐ τῷ ἔσται
ὁ βραχίων ὁ δεξιὸ ς ἐν μερίδι
τὸ γὰ ρ στηθύ νιον τοῦ ἐπιθέματος καὶ τὸ ν βραχίονα τοῦ ἀ φαιρέματος εἴληφα παρὰ
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἀ πὸ τῶ ν θυσιῶ ν τοῦ σωτηρίου ὑ μῶ ν καὶ ἔδωκα αὐ τὰ ααρων τῷ
ἱερεῖ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ νό μιμον αἰώ νιον παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
αὕ τη ἡ χρῖσις ααρων καὶ ἡ χρῖσις τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ἀ πὸ τῶ ν καρπωμά των κυρίου ἐν
ᾗ ἡ μέρᾳ προσηγά γετο αὐ τοὺ ς τοῦ ἱερατεύ ειν τῷ κυρίῳ
144

καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος δοῦ ναι αὐ τοῖς ᾗ ἡ μέρᾳ ἔχρισεν αὐ τού ς παρὰ τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν
οὗ τος ὁ νό μος τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των καὶ θυσίας καὶ περὶ ἁ μαρτίας καὶ τῆ ς
πλημμελείας καὶ τῆ ς τελειώ σεως καὶ τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου
ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ ἐν τῷ ὄ ρει σινα ᾗ ἡ μέρᾳ ἐνετείλατο τοῖς
υἱοῖς ισραηλ προσφέρειν τὰ δῶ ρα αὐ τῶ ν ἔναντι κυρίου ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς στολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τὸ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως
καὶ τὸ ν μό σχον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ τοὺ ς δύ ο κριοὺ ς καὶ τὸ κανοῦ ν τῶ ν
ἀ ζύ μων
καὶ πᾶ σαν τὴ ν συναγωγὴ ν ἐκκλησίασον ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς ὃ ν τρό πον συνέταξεν αὐ τῷ κύ ριος καὶ ἐξεκκλησίασεν τὴ ν
συναγωγὴ ν ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τῇ συναγωγῇ τοῦ τό ἐστιν τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐνετείλατο κύ ριος ποιῆ σαι
καὶ προσή νεγκεν μωυσῆ ς τὸ ν ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἔλουσεν αὐ τοὺ ς
ὕ δατι
καὶ ἐνέδυσεν αὐ τὸ ν τὸ ν χιτῶ να καὶ ἔζωσεν αὐ τὸ ν τὴ ν ζώ νην καὶ ἐνέδυσεν αὐ τὸ ν τὸ ν
ὑ ποδύ την καὶ ἐπέθηκεν ἐπ' αὐ τὸ ν τὴ ν ἐπωμίδα καὶ συνέζωσεν αὐ τὸ ν κατὰ τὴ ν
ποίησιν τῆ ς ἐπωμίδος καὶ συνέσφιγξεν αὐ τὸ ν ἐν αὐ τῇ
καὶ ἐπέθηκεν ἐπ' αὐ τὴ ν τὸ λογεῖον καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ λογεῖον τὴ ν δή λωσιν καὶ τὴ ν
ἀ λή θειαν
καὶ ἐπέθηκεν τὴ ν μίτραν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴ ν μίτραν κατὰ
πρό σωπον αὐ τοῦ τὸ πέταλον τὸ χρυσοῦ ν τὸ καθηγιασμένον ἅ γιον ὃ ν τρό πον
συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τῆ ς χρίσεως
καὶ ἔρρανεν ἀ π' αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἑπτά κις καὶ ἔχρισεν τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ἡ γίασεν αὐ τὸ καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ τὸ ν λουτῆ ρα καὶ τὴ ν βά σιν αὐ τοῦ
καὶ ἡ γίασεν αὐ τά καὶ ἔχρισεν τὴ ν σκηνὴ ν καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τῇ καὶ ἡ γίασεν αὐ τή ν
καὶ ἐπέχεεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τῆ ς χρίσεως ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν ααρων καὶ
ἔχρισεν αὐ τὸ ν καὶ ἡ γίασεν αὐ τό ν
καὶ προσή γαγεν μωυσῆ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων καὶ ἐνέδυσεν αὐ τοὺ ς χιτῶ νας καὶ
ἔζωσεν αὐ τοὺ ς ζώ νας καὶ περιέθηκεν αὐ τοῖς κιδά ρεις καθά περ συνέταξεν κύ ριος
τῷ μωυσῇ
καὶ προσή γαγεν μωυσῆ ς τὸ ν μό σχον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ ἐπέθηκεν ααρων καὶ
οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ μό σχου τοῦ τῆ ς ἁ μαρτίας
καὶ ἔσφαξεν αὐ τὸ ν καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα
τοῦ θυσιαστηρίου κύ κλῳ τῷ δακτύ λῳ καὶ ἐκαθά ρισεν τὸ θυσιαστή ριον καὶ τὸ αἷμα
ἐξέχεεν ἐπὶ τὴ ν βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἡ γίασεν αὐ τὸ τοῦ ἐξιλά σασθαι ἐπ'
αὐ τοῦ
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς πᾶ ν τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῶ ν ἐνδοσθίων καὶ τὸ ν λοβὸ ν τὸ ν ἐπὶ τοῦ
ἥ πατος καὶ ἀ μφοτέρους τοὺ ς νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ ἀ νή νεγκεν
μωυσῆ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
145

καὶ τὸ ν μό σχον καὶ τὴ ν βύ ρσαν αὐ τοῦ καὶ τὰ κρέα αὐ τοῦ καὶ τὴ ν κό προν αὐ τοῦ καὶ
κατέκαυσεν αὐ τὰ πυρὶ ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ προσή γαγεν μωυσῆ ς τὸ ν κριὸ ν τὸ ν εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ ἐπέθηκεν ααρων καὶ οἱ
υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ κριοῦ
καὶ ἔσφαξεν μωυσῆ ς τὸ ν κριό ν καὶ προσέχεεν μωυσῆ ς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
κύ κλῳ
καὶ τὸ ν κριὸ ν ἐκρεανό μησεν κατὰ μέλη καὶ ἀ νή νεγκεν μωυσῆ ς τὴ ν κεφαλὴ ν καὶ τὰ
μέλη καὶ τὸ στέαρ
καὶ τὴ ν κοιλίαν καὶ τοὺ ς πό δας ἔπλυνεν ὕ δατι καὶ ἀ νή νεγκεν μωυσῆ ς ὅ λον τὸ ν κριὸ ν
ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὁ λοκαύ τωμα ὅ ἐστιν εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κά ρπωμά ἐστιν τῷ
κυρίῳ καθά περ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ προσή γαγεν μωυσῆ ς τὸ ν κριὸ ν τὸ ν δεύ τερον κριὸ ν τελειώ σεως καὶ ἐπέθηκεν
ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ κριοῦ
καὶ ἔσφαξεν αὐ τὸ ν καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τοῦ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ ν
λοβὸ ν τοῦ ὠ τὸ ς ααρων τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς δεξιᾶ ς καὶ ἐπὶ τὸ
ἄ κρον τοῦ ποδὸ ς τοῦ δεξιοῦ
καὶ προσή γαγεν μωυσῆ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων καὶ ἐπέθηκεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος
ἐπὶ τοὺ ς λοβοὺ ς τῶ ν ὤ των τῶ ν δεξιῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ ἄ κρα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν
δεξιῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ ἄ κρα τῶ ν ποδῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν δεξιῶ ν καὶ προσέχεεν μωυσῆ ς τὸ
αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ ἔλαβεν τὸ στέαρ καὶ τὴ ν ὀ σφὺ ν καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπὶ τῆ ς κοιλίας καὶ τὸ ν λοβὸ ν
τοῦ ἥ πατος καὶ τοὺ ς δύ ο νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν
δεξιό ν
καὶ ἀ πὸ τοῦ κανοῦ τῆ ς τελειώ σεως τοῦ ὄ ντος ἔναντι κυρίου ἔλαβεν ἄ ρτον ἕνα
ἄ ζυμον καὶ ἄ ρτον ἐξ ἐλαίου ἕνα καὶ λά γανον ἓν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ στέαρ καὶ τὸ ν
βραχίονα τὸ ν δεξιό ν
καὶ ἐπέθηκεν ἅ παντα ἐπὶ τὰ ς χεῖρας ααρων καὶ ἐπὶ τὰ ς χεῖρας τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ
ἀ νή νεγκεν αὐ τὰ ἀ φαίρεμα ἔναντι κυρίου
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἀ νή νεγκεν αὐ τὰ μωυσῆ ς ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον ἐπὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμα τῆ ς τελειώ σεως ὅ ἐστιν ὀ σμὴ εὐ ωδίας κά ρπωμά
ἐστιν τῷ κυρίῳ
καὶ λαβὼ ν μωυσῆ ς τὸ στηθύ νιον ἀ φεῖλεν αὐ τὸ ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου ἀ πὸ τοῦ
κριοῦ τῆ ς τελειώ σεως καὶ ἐγένετο μωυσῇ ἐν μερίδι καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τῆ ς χρίσεως καὶ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἐπὶ τοῦ
θυσιαστηρίου καὶ προσέρρανεν ἐπὶ ααρων καὶ τὰ ς στολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς
αὐ τοῦ καὶ τὰ ς στολὰ ς τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἡ γίασεν ααρων καὶ τὰ ς
στολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς στολὰ ς τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἑψή σατε τὰ κρέα ἐν τῇ αὐ λῇ
τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἐν τό πῳ ἁ γίῳ καὶ ἐκεῖ φά γεσθε αὐ τὰ καὶ τοὺ ς ἄ ρτους
τοὺ ς ἐν τῷ κανῷ τῆ ς τελειώ σεως ὃ ν τρό πον συντέτακταί μοι λέγων ααρων καὶ οἱ
υἱοὶ αὐ τοῦ φά γονται αὐ τά
146

καὶ τὸ καταλειφθὲν τῶ ν κρεῶ ν καὶ τῶ ν ἄ ρτων ἐν πυρὶ κατακαυθή σεται

καὶ ἀ πὸ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου οὐ κ ἐξελεύ σεσθε ἑπτὰ ἡ μέρας ἕως
ἡ μέρα πληρωθῇ ἡ μέρα τελειώ σεως ὑ μῶ ν ἑπτὰ γὰ ρ ἡ μέρας τελειώ σει τὰ ς χεῖρας
ὑ μῶ ν
καθά περ ἐποίησεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐνετείλατο κύ ριος τοῦ ποιῆ σαι ὥ στε
ἐξιλά σασθαι περὶ ὑ μῶ ν
καὶ ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καθή σεσθε ἑπτὰ ἡ μέρας ἡ μέραν καὶ
νύ κτα φυλά ξεσθε τὰ φυλά γματα κυρίου ἵνα μὴ ἀ ποθά νητε οὕ τως γὰ ρ ἐνετείλατό
μοι κύ ριος ὁ θεό ς
καὶ ἐποίησεν ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ ἐγενή θη τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἐκά λεσεν μωυσῆ ς ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ
τὴ ν γερουσίαν ισραηλ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων λαβὲ σεαυτῷ μοσχά ριον ἐκ βοῶ ν περὶ ἁ μαρτίας καὶ
κριὸ ν εἰς ὁ λοκαύ τωμα ἄ μωμα καὶ προσένεγκε αὐ τὰ ἔναντι κυρίου
καὶ τῇ γερουσίᾳ ισραηλ λά λησον λέγων λά βετε χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ μοσχά ριον καὶ ἀ μνὸ ν ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκά ρπωσιν ἄ μωμα
καὶ μό σχον καὶ κριὸ ν εἰς θυσίαν σωτηρίου ἔναντι κυρίου καὶ σεμίδαλιν
πεφυραμένην ἐν ἐλαίῳ ὅ τι σή μερον κύ ριος ὀ φθή σεται ἐν ὑ μῖν
καὶ ἔλαβον καθὸ ἐνετείλατο μωυσῆ ς ἀ πέναντι τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ
προσῆ λθεν πᾶ σα συναγωγὴ καὶ ἔστησαν ἔναντι κυρίου
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ εἶπεν κύ ριος ποιή σατε καὶ ὀ φθή σεται ἐν ὑ μῖν
δό ξα κυρίου
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τῷ ααρων πρό σελθε πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον καὶ ποίησον τὸ περὶ
τῆ ς ἁ μαρτίας σου καὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμά σου καὶ ἐξίλασαι περὶ σεαυτοῦ καὶ τοῦ οἴκου
σου καὶ ποίησον τὰ δῶ ρα τοῦ λαοῦ καὶ ἐξίλασαι περὶ αὐ τῶ ν καθά περ ἐνετείλατο
κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ προσῆ λθεν ααρων πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἔσφαξεν τὸ μοσχά ριον τὸ περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας
καὶ προσή νεγκαν οἱ υἱοὶ ααρων τὸ αἷμα πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἔβαψεν τὸ ν δά κτυλον εἰς τὸ
αἷμα καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ αἷμα ἐξέχεεν ἐπὶ τὴ ν
βά σιν τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ τὸ στέαρ καὶ τοὺ ς νεφροὺ ς καὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ἥ πατος τοῦ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας
ἀ νή νεγκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ τὰ κρέα καὶ τὴ ν βύ ρσαν κατέκαυσεν αὐ τὰ πυρὶ ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ ἔσφαξεν τὸ ὁ λοκαύ τωμα καὶ προσή νεγκαν οἱ υἱοὶ ααρων τὸ αἷμα πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ προσέχεεν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμα προσή νεγκαν αὐ τῷ κατὰ μέλη αὐ τὰ καὶ τὴ ν κεφαλή ν καὶ
ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ἔπλυνεν τὴ ν κοιλίαν καὶ τοὺ ς πό δας ὕ δατι καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμα ἐπὶ
τὸ θυσιαστή ριον
147

καὶ προσή νεγκαν τὸ δῶ ρον τοῦ λαοῦ καὶ ἔλαβεν τὸ ν χίμαρον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας
τοῦ λαοῦ καὶ ἔσφαξεν αὐ τὸ καθὰ καὶ τὸ πρῶ τον
καὶ προσή νεγκεν τὸ ὁ λοκαύ τωμα καὶ ἐποίησεν αὐ τό ὡ ς καθή κει
καὶ προσή νεγκεν τὴ ν θυσίαν καὶ ἔπλησεν τὰ ς χεῖρας ἀ π' αὐ τῆ ς καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον χωρὶς τοῦ ὁ λοκαυτώ ματος τοῦ πρωινοῦ
καὶ ἔσφαξεν τὸ ν μό σχον καὶ τὸ ν κριὸ ν τῆ ς θυσίας τοῦ σωτηρίου τῆ ς τοῦ λαοῦ καὶ
προσή νεγκαν οἱ υἱοὶ ααρων τὸ αἷμα πρὸ ς αὐ τό ν καὶ προσέχεεν πρὸ ς τὸ
θυσιαστή ριον κύ κλῳ
καὶ τὸ στέαρ τὸ ἀ πὸ τοῦ μό σχου καὶ τοῦ κριοῦ τὴ ν ὀ σφὴ ν καὶ τὸ στέαρ τὸ
κατακαλύ πτον ἐπὶ τῆ ς κοιλίας καὶ τοὺ ς δύ ο νεφροὺ ς καὶ τὸ στέαρ τὸ ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ
τὸ ν λοβὸ ν τὸ ν ἐπὶ τοῦ ἥ πατος
καὶ ἐπέθηκεν τὰ στέατα ἐπὶ τὰ στηθύ νια καὶ ἀ νή νεγκαν τὰ στέατα ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον
καὶ τὸ στηθύ νιον καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν δεξιὸ ν ἀ φεῖλεν ααρων ἀ φαίρεμα ἔναντι
κυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐξά ρας ααρων τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν εὐ λό γησεν αὐ τού ς καὶ κατέβη ποιή σας τὸ
περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ τοῦ σωτηρίου
καὶ εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ααρων εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξελθό ντες
εὐ λό γησαν πά ντα τὸ ν λαό ν καὶ ὤ φθη ἡ δό ξα κυρίου παντὶ τῷ λαῷ
καὶ ἐξῆ λθεν πῦ ρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν τὰ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου τά τε
ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ στέατα καὶ εἶδεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ ἐξέστη καὶ ἔπεσαν ἐπὶ
πρό σωπον
καὶ λαβό ντες οἱ δύ ο υἱοὶ ααρων ναδαβ καὶ αβιουδ ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ
ἐπέθηκαν ἐπ' αὐ τὸ πῦ ρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ' αὐ τὸ θυμίαμα καὶ προσή νεγκαν ἔναντι
κυρίου πῦ ρ ἀ λλό τριον ὃ οὐ προσέταξεν κύ ριος αὐ τοῖς
καὶ ἐξῆ λθεν πῦ ρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν αὐ τού ς καὶ ἀ πέθανον ἔναντι κυρίου
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων τοῦ τό ἐστιν ὃ εἶπεν κύ ριος λέγων ἐν τοῖς ἐγγίζουσίν
μοι ἁ γιασθή σομαι καὶ ἐν πά σῃ τῇ συναγωγῇ δοξασθή σομαι καὶ κατενύ χθη ααρων
καὶ ἐκά λεσεν μωυσῆ ς τὸ ν μισαδαι καὶ τὸ ν ελισαφαν υἱοὺ ς οζιηλ υἱοὺ ς τοῦ ἀ δελφοῦ
τοῦ πατρὸ ς ααρων καὶ εἶπεν αὐ τοῖς προσέλθατε καὶ ἄ ρατε τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν ἐκ
προσώ που τῶ ν ἁ γίων ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ προσῆ λθον καὶ ἦ ραν ἐν τοῖς χιτῶ σιν αὐ τῶ ν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς ὃ ν τρό πον
εἶπεν μωυσῆ ς
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων καὶ ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ τοὺ ς
καταλελειμμένους τὴ ν κεφαλὴ ν ὑ μῶ ν οὐ κ ἀ ποκιδαρώ σετε καὶ τὰ ἱμά τια ὑ μῶ ν οὐ
διαρρή ξετε ἵνα μὴ ἀ ποθά νητε καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν συναγωγὴ ν ἔσται θυμό ς οἱ ἀ δελφοὶ
ὑ μῶ ν πᾶ ς ὁ οἶκος ισραηλ κλαύ σονται τὸ ν ἐμπυρισμό ν ὃ ν ἐνεπυρίσθησαν ὑ πὸ
κυρίου
καὶ ἀ πὸ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου οὐ κ ἐξελεύ σεσθε ἵνα μὴ ἀ ποθά νητε τὸ
γὰ ρ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως τὸ παρὰ κυρίου ἐφ' ὑ μῖν καὶ ἐποίησαν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα μωυσῆ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος τῷ ααρων λέγων
148

οἶνον καὶ σικερα οὐ πίεσθε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ ἡ νίκα ἂ ν εἰσπορεύ ησθε εἰς
τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου ἢ προσπορευομένων ὑ μῶ ν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον καὶ οὐ
μὴ ἀ ποθά νητε νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
διαστεῖλαι ἀ νὰ μέσον τῶ ν ἁ γίων καὶ τῶ ν βεβή λων καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν ἀ καθά ρτων
καὶ τῶ ν καθαρῶ ν
καὶ συμβιβά σεις τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ πά ντα τὰ νό μιμα ἃ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς
αὐ τοὺ ς διὰ χειρὸ ς μωυσῆ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων καὶ πρὸ ς ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων τοὺ ς
καταλειφθέντας λά βετε τὴ ν θυσίαν τὴ ν καταλειφθεῖσαν ἀ πὸ τῶ ν καρπωμά των
κυρίου καὶ φά γεσθε ἄ ζυμα παρὰ τὸ θυσιαστή ριον ἅ για ἁ γίων ἐστίν
καὶ φά γεσθε αὐ τὴ ν ἐν τό πῳ ἁ γίῳ νό μιμον γά ρ σοί ἐστιν καὶ νό μιμον τοῖς υἱοῖς σου
τοῦ το ἀ πὸ τῶ ν καρπωμά των κυρίου οὕ τω γὰ ρ ἐντέταλταί μοι
καὶ τὸ στηθύ νιον τοῦ ἀ φορίσματος καὶ τὸ ν βραχίονα τοῦ ἀ φαιρέματος φά γεσθε ἐν
τό πῳ ἁ γίῳ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκό ς σου μετὰ σοῦ νό μιμον γὰ ρ σοὶ καὶ νό μιμον
τοῖς υἱοῖς σου ἐδό θη ἀ πὸ τῶ ν θυσιῶ ν τοῦ σωτηρίου τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
τὸ ν βραχίονα τοῦ ἀ φαιρέματος καὶ τὸ στηθύ νιον τοῦ ἀ φορίσματος ἐπὶ τῶ ν
καρπωμά των τῶ ν στεά των προσοίσουσιν ἀ φό ρισμα ἀ φορίσαι ἔναντι κυρίου καὶ
ἔσται σοὶ καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατρά σιν σου μετὰ σοῦ νό μιμον αἰώ νιον ὃ ν
τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ

καὶ τὸ ν χίμαρον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ζητῶ ν ἐξεζή τησεν μωυσῆ ς καὶ ὅ δε

ἐνεπεπύ ριστο καὶ ἐθυμώ θη μωυσῆ ς ἐπὶ ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων τοὺ ς
καταλελειμμένους λέγων
διὰ τί οὐ κ ἐφά γετε τὸ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ἐν τό πῳ ἁ γίῳ ὅ τι γὰ ρ ἅ για ἁ γίων ἐστίν
τοῦ το ἔδωκεν ὑ μῖν φαγεῖν ἵνα ἀ φέλητε τὴ ν ἁ μαρτίαν τῆ ς συναγωγῆ ς καὶ
ἐξιλά σησθε περὶ αὐ τῶ ν ἔναντι κυρίου
οὐ γὰ ρ εἰσή χθη τοῦ αἵματος αὐ τοῦ εἰς τὸ ἅ γιον κατὰ πρό σωπον ἔσω φά γεσθε αὐ τὸ
ἐν τό πῳ ἁ γίῳ ὃ ν τρό πον μοι συνέταξεν κύ ριος
καὶ ἐλά λησεν ααρων πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων εἰ σή μερον προσαγειό χασιν τὰ περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν καὶ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα αὐ τῶ ν ἔναντι κυρίου καὶ συμβέβηκέν μοι
ταῦ τα καὶ φά γομαι τὰ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας σή μερον μὴ ἀ ρεστὸ ν ἔσται κυρίῳ
καὶ ἤ κουσεν μωυσῆ ς καὶ ἤ ρεσεν αὐ τῷ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
λαλή σατε τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγοντες ταῦ τα τὰ κτή νη ἃ φά γεσθε ἀ πὸ πά ντων τῶ ν
κτηνῶ ν τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
πᾶ ν κτῆ νος διχηλοῦ ν ὁ πλὴ ν καὶ ὀ νυχιστῆ ρας ὀ νυχίζον δύ ο χηλῶ ν καὶ ἀ νά γον
μηρυκισμὸ ν ἐν τοῖς κτή νεσιν ταῦ τα φά γεσθε
πλὴ ν ἀ πὸ τού των οὐ φά γεσθε ἀ πὸ τῶ ν ἀ ναγό ντων μηρυκισμὸ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν
διχηλού ντων τὰ ς ὁ πλὰ ς καὶ ὀ νυχιζό ντων ὀ νυχιστῆ ρας τὸ ν κά μηλον ὅ τι ἀ νά γει
μηρυκισμὸ ν τοῦ το ὁ πλὴ ν δὲ οὐ διχηλεῖ ἀ κά θαρτον τοῦ το ὑ μῖν
καὶ τὸ ν δασύ ποδα ὅ τι ἀ νά γει μηρυκισμὸ ν τοῦ το καὶ ὁ πλὴ ν οὐ διχηλεῖ ἀ κά θαρτον
τοῦ το ὑ μῖν
149

καὶ τὸ ν χοιρογρύ λλιον ὅ τι ἀ νά γει μηρυκισμὸ ν τοῦ το καὶ ὁ πλὴ ν οὐ διχηλεῖ

ἀ κά θαρτον τοῦ το ὑ μῖν
καὶ τὸ ν ὗ ν ὅ τι διχηλεῖ ὁ πλὴ ν τοῦ το καὶ ὀ νυχίζει ὄ νυχας ὁ πλῆ ς καὶ τοῦ το οὐ κ ἀ νά γει
μηρυκισμό ν ἀ κά θαρτον τοῦ το ὑ μῖν
ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν αὐ τῶ ν οὐ φά γεσθε καὶ τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν οὐ χ ἅ ψεσθε
ἀ κά θαρτα ταῦ τα ὑ μῖν
καὶ ταῦ τα ἃ φά γεσθε ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐν τοῖς ὕ δασιν πά ντα ὅ σα ἐστὶν αὐ τοῖς
πτερύ για καὶ λεπίδες ἐν τοῖς ὕ δασιν καὶ ἐν ταῖς θαλά σσαις καὶ ἐν τοῖς χειμά ρροις
ταῦ τα φά γεσθε
καὶ πά ντα ὅ σα οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς πτερύ για οὐ δὲ λεπίδες ἐν τῷ ὕ δατι ἢ ἐν ταῖς
θαλά σσαις καὶ ἐν τοῖς χειμά ρροις ἀ πὸ πά ντων ὧ ν ἐρεύ γεται τὰ ὕ δατα καὶ ἀ πὸ
πά σης ψυχῆ ς ζώ σης τῆ ς ἐν τῷ ὕ δατι βδέλυγμά ἐστιν
καὶ βδελύ γματα ἔσονται ὑ μῖν ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν αὐ τῶ ν οὐ κ ἔδεσθε καὶ τὰ θνησιμαῖα
αὐ τῶ ν βδελύ ξεσθε
καὶ πά ντα ὅ σα οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς πτερύ για καὶ λεπίδες τῶ ν ἐν τῷ ὕ δατι βδέλυγμα
τοῦ τό ἐστιν ὑ μῖν
καὶ ταῦ τα βδελύ ξεσθε ἀ πὸ τῶ ν πετεινῶ ν καὶ οὐ βρωθή σεται βδέλυγμά ἐστιν τὸ ν
ἀ ετὸ ν καὶ τὸ ν γρύ πα καὶ τὸ ν ἁ λιαίετον
καὶ τὸ ν γύ πα καὶ ἰκτῖνα καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ
καὶ κό ρακα καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ
καὶ στρουθὸ ν καὶ γλαῦ κα καὶ λά ρον καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅ μοια
αὐ τῷ
καὶ νυκτικό ρακα καὶ καταρρά κτην καὶ ἶβιν
καὶ πορφυρίωνα καὶ πελεκᾶ να καὶ κύ κνον
καὶ γλαῦ κα καὶ ἐρωδιὸ ν καὶ χαραδριὸ ν καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτερίδα
καὶ πά ντα τὰ ἑρπετὰ τῶ ν πετεινῶ ν ἃ πορεύ εται ἐπὶ τέσσαρα βδελύ γματά ἐστιν ὑ μῖν
ἀ λλὰ ταῦ τα φά γεσθε ἀ πὸ τῶ ν ἑρπετῶ ν τῶ ν πετεινῶ ν ἃ πορεύ εται ἐπὶ τέσσαρα ἃ
ἔχει σκέλη ἀ νώ τερον τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ πηδᾶ ν ἐν αὐ τοῖς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ταῦ τα φά γεσθε ἀ π' αὐ τῶ ν τὸ ν βροῦ χον καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ καὶ τὸ ν ἀ ττά κην καὶ
τὰ ὅ μοια αὐ τῷ καὶ τὴ ν ἀ κρίδα καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῇ καὶ τὸ ν ὀ φιομά χην καὶ τὰ ὅ μοια
αὐ τῷ
πᾶ ν ἑρπετὸ ν ἀ πὸ τῶ ν πετεινῶ ν οἷς ἐστιν τέσσαρες πό δες βδέλυγμά ἐστιν ὑ μῖν
καὶ ἐν τού τοις μιανθή σεσθε πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτος
ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ς ὁ αἴρων τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας
ἐν πᾶ σιν τοῖς κτή νεσιν ὅ ἐστιν διχηλοῦ ν ὁ πλὴ ν καὶ ὀ νυχιστῆ ρας ὀ νυχίζει καὶ
μηρυκισμὸ ν οὐ μαρυκᾶ ται ἀ κά θαρτα ἔσονται ὑ μῖν πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τῶ ν
θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ς ὃ ς πορεύ εται ἐπὶ χειρῶ ν ἐν πᾶ σι τοῖς θηρίοις ἃ πορεύ εται ἐπὶ τέσσαρα
ἀ κά θαρτα ἔσται ὑ μῖν πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτος ἔσται
ἕως ἑσπέρας
150

καὶ ὁ αἴρων τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας ἀ κά θαρτα ταῦ τα ὑ μῖν ἐστιν
καὶ ταῦ τα ὑ μῖν ἀ κά θαρτα ἀ πὸ τῶ ν ἑρπετῶ ν τῶ ν ἑρπό ντων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἡ γαλῆ καὶ ὁ
μῦ ς καὶ ὁ κροκό δειλος ὁ χερσαῖος
μυγαλῆ καὶ χαμαιλέων καὶ καλαβώ της καὶ σαύ ρα καὶ ἀ σπά λαξ
ταῦ τα ἀ κά θαρτα ὑ μῖν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἑρπετῶ ν τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος
αὐ τῶ ν τεθνηκό των ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ν ἐφ' ὃ ἂ ν ἐπιπέσῃ ἀ π' αὐ τῶ ν τεθνηκό των αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτον ἔσται ἀ πὸ
παντὸ ς σκεύ ους ξυλίνου ἢ ἱματίου ἢ δέρματος ἢ σά κκου πᾶ ν σκεῦ ος ὃ ἐὰ ν ποιηθῇ
ἔργον ἐν αὐ τῷ εἰς ὕ δωρ βαφή σεται καὶ ἀ κά θαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ καθαρὸ ν
ἔσται
καὶ πᾶ ν σκεῦ ος ὀ στρά κινον εἰς ὃ ἐὰ ν πέσῃ ἀ πὸ τού των ἔνδον ὅ σα ἐὰ ν ἔνδον ᾖ
ἀ κά θαρτα ἔσται καὶ αὐ τὸ συντριβή σεται
καὶ πᾶ ν βρῶ μα ὃ ἔσθεται εἰς ὃ ἐὰ ν ἐπέλθῃ ἐπ' αὐ τὸ ὕ δωρ ἀ κά θαρτον ἔσται καὶ πᾶ ν
ποτό ν ὃ πίνεται ἐν παντὶ ἀ γγείῳ ἀ κά θαρτον ἔσται
καὶ πᾶ ν ὃ ἐὰ ν πέσῃ ἀ πὸ τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἐπ' αὐ τό ἀ κά θαρτον ἔσται κλίβανοι
καὶ κυθρό ποδες καθαιρεθή σονται ἀ κά θαρτα ταῦ τά ἐστιν καὶ ἀ κά θαρτα ταῦ τα ὑ μῖν
ἔσονται
πλὴ ν πηγῶ ν ὑ δά των καὶ λά κκου καὶ συναγωγῆ ς ὕ δατος ἔσται καθαρό ν ὁ δὲ
ἁ πτό μενος τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτος ἔσται
ἐὰ ν δὲ ἐπιπέσῃ τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἐπὶ πᾶ ν σπέρμα σπό ριμον ὃ σπαρή σεται
καθαρὸ ν ἔσται
ἐὰ ν δὲ ἐπιχυθῇ ὕ δωρ ἐπὶ πᾶ ν σπέρμα καὶ ἐπιπέσῃ τῶ ν θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἐπ' αὐ τό
ἀ κά θαρτό ν ἐστιν ὑ μῖν
ἐὰ ν δὲ ἀ ποθά νῃ τῶ ν κτηνῶ ν ὅ ἐστιν ὑ μῖν τοῦ το φαγεῖν ὁ ἁ πτό μενος τῶ ν
θνησιμαίων αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ ὁ ἐσθίων ἀ πὸ τῶ ν θνησιμαίων τού των πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται
ἕως ἑσπέρας καὶ ὁ αἴρων ἀ πὸ θνησιμαίων αὐ τῶ ν πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ λού σεται
ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ν ἑρπετό ν ὃ ἕρπει ἐπὶ τῆ ς γῆ ς βδέλυγμα τοῦ το ἔσται ὑ μῖν οὐ βρωθή σεται
καὶ πᾶ ς ὁ πορευό μενος ἐπὶ κοιλίας καὶ πᾶ ς ὁ πορευό μενος ἐπὶ τέσσαρα διὰ παντό ς ὃ
πολυπληθεῖ ποσὶν ἐν πᾶ σιν τοῖς ἑρπετοῖς τοῖς ἕρπουσιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς οὐ φά γεσθε
αὐ τό ὅ τι βδέλυγμα ὑ μῖν ἐστιν
καὶ οὐ μὴ βδελύ ξητε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν ἐν πᾶ σι τοῖς ἑρπετοῖς τοῖς ἕρπουσιν ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς καὶ οὐ μιανθή σεσθε ἐν τού τοις καὶ οὐ κ ἀ κά θαρτοι ἔσεσθε ἐν αὐ τοῖς
ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν καὶ ἁ γιασθή σεσθε καὶ ἅ γιοι ἔσεσθε ὅ τι ἅ γιό ς εἰμι
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν καὶ οὐ μιανεῖτε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν ἐν πᾶ σιν τοῖς ἑρπετοῖς τοῖς
κινουμένοις ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ ἀ ναγαγὼ ν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου εἶναι ὑ μῶ ν θεό ς καὶ ἔσεσθε
ἅ γιοι ὅ τι ἅ γιό ς εἰμι ἐγὼ κύ ριος
οὗ τος ὁ νό μος περὶ τῶ ν κτηνῶ ν καὶ τῶ ν πετεινῶ ν καὶ πά σης ψυχῆ ς τῆ ς κινουμένης
ἐν τῷ ὕ δατι καὶ πά σης ψυχῆ ς ἑρπού σης ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
151

διαστεῖλαι ἀ νὰ μέσον τῶ ν ἀ καθά ρτων καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν καθαρῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον

τῶ ν ζωογονού ντων τὰ ἐσθιό μενα καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν ζωογονού ντων τὰ μὴ
ἐσθιό μενα
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς γυνή ἥ τις ἐὰ ν σπερματισθῇ καὶ
τέκῃ ἄ ρσεν καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡ μέρας κατὰ τὰ ς ἡ μέρας τοῦ χωρισμοῦ τῆ ς
ἀ φέδρου αὐ τῆ ς ἀ κά θαρτος ἔσται
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ περιτεμεῖ τὴ ν σά ρκα τῆ ς ἀ κροβυστίας αὐ τοῦ
καὶ τριά κοντα ἡ μέρας καὶ τρεῖς καθή σεται ἐν αἵματι ἀ καθά ρτῳ αὐ τῆ ς παντὸ ς ἁ γίου
οὐ χ ἅ ψεται καὶ εἰς τὸ ἁ γιαστή ριον οὐ κ εἰσελεύ σεται ἕως ἂ ν πληρωθῶ σιν αἱ ἡ μέραι
καθά ρσεως αὐ τῆ ς
ἐὰ ν δὲ θῆ λυ τέκῃ καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται δὶς ἑπτὰ ἡ μέρας κατὰ τὴ ν ἄ φεδρον καὶ
ἑξή κοντα ἡ μέρας καὶ ἓξ καθεσθή σεται ἐν αἵματι ἀ καθά ρτῳ αὐ τῆ ς
καὶ ὅ ταν ἀ ναπληρωθῶ σιν αἱ ἡ μέραι καθά ρσεως αὐ τῆ ς ἐφ' υἱῷ ἢ ἐπὶ θυγατρί
προσοίσει ἀ μνὸ ν ἐνιαύ σιον ἄ μωμον εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ νεοσσὸ ν περιστερᾶ ς ἢ
τρυγό να περὶ ἁ μαρτίας ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου πρὸ ς τὸ ν ἱερέα
καὶ προσοίσει ἔναντι κυρίου καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τῆ ς ὁ ἱερεὺ ς καὶ καθαριεῖ αὐ τὴ ν
ἀ πὸ τῆ ς πηγῆ ς τοῦ αἵματος αὐ τῆ ς οὗ τος ὁ νό μος τῆ ς τικτού σης ἄ ρσεν ἢ θῆ λυ
ἐὰ ν δὲ μὴ εὑ ρίσκῃ ἡ χεὶρ αὐ τῆ ς τὸ ἱκανὸ ν εἰς ἀ μνό ν καὶ λή μψεται δύ ο τρυγό νας ἢ
δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν μίαν εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ μίαν περὶ ἁ μαρτίας καὶ
ἐξιλά σεται περὶ αὐ τῆ ς ὁ ἱερεύ ς καὶ καθαρισθή σεται
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
ἀ νθρώ πῳ ἐά ν τινι γένηται ἐν δέρματι χρωτὸ ς αὐ τοῦ οὐ λὴ σημασίας τηλαυγὴ ς καὶ
γένηται ἐν δέρματι χρωτὸ ς αὐ τοῦ ἁ φὴ λέπρας καὶ ἀ χθή σεται πρὸ ς ααρων τὸ ν ἱερέα
ἢ ἕνα τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ τῶ ν ἱερέων
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν ἐν δέρματι τοῦ χρωτὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἡ θρὶξ ἐν τῇ ἁ φῇ
μεταβά λῃ λευκή καὶ ἡ ὄ ψις τῆ ς ἁ φῆ ς ταπεινὴ ἀ πὸ τοῦ δέρματος τοῦ χρωτό ς ἁ φὴ
λέπρας ἐστίν καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ μιανεῖ αὐ τό ν
ἐὰ ν δὲ τηλαυγὴ ς λευκὴ ᾖ ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτό ς καὶ ταπεινὴ μὴ ᾖ ἡ ὄ ψις αὐ τῆ ς
ἀ πὸ τοῦ δέρματος καὶ ἡ θρὶξ αὐ τοῦ οὐ μετέβαλεν τρίχα λευκή ν αὐ τὴ δέ ἐστιν
ἀ μαυρά καὶ ἀ φοριεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ ἰδοὺ ἡ ἁ φὴ μένει ἐναντίον
αὐ τοῦ οὐ μετέπεσεν ἡ ἁ φὴ ἐν τῷ δέρματι καὶ ἀ φοριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς ἑπτὰ ἡ μέρας
τὸ δεύ τερον
καὶ ὄ ψεται αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ τὸ δεύ τερον καὶ ἰδοὺ ἀ μαυρὰ ἡ ἁ φή
οὐ μετέπεσεν ἡ ἁ φὴ ἐν τῷ δέρματι καθαριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς σημασία γά ρ ἐστιν καὶ
πλυνά μενος τὰ ἱμά τια καθαρὸ ς ἔσται
ἐὰ ν δὲ μεταβαλοῦ σα μεταπέσῃ ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ ἰδεῖν αὐ τὸ ν τὸ ν
ἱερέα τοῦ καθαρίσαι αὐ τό ν καὶ ὀ φθή σεται τὸ δεύ τερον τῷ ἱερεῖ
καὶ ὄ ψεται αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ μετέπεσεν ἡ σημασία ἐν τῷ δέρματι καὶ μιανεῖ
αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς λέπρα ἐστίν
καὶ ἁ φὴ λέπρας ἐὰ ν γένηται ἐν ἀ νθρώ πῳ καὶ ἥ ξει πρὸ ς τὸ ν ἱερέα
152

καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ οὐ λὴ λευκὴ ἐν τῷ δέρματι καὶ αὕ τη μετέβαλεν τρίχα
λευκή ν καὶ ἀ πὸ τοῦ ὑ γιοῦ ς τῆ ς σαρκὸ ς τῆ ς ζώ σης ἐν τῇ οὐ λῇ
λέπρα παλαιουμένη ἐστίν ἐν τῷ δέρματι τοῦ χρωτό ς ἐστιν καὶ μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς
καὶ ἀ φοριεῖ αὐ τό ν ὅ τι ἀ κά θαρτό ς ἐστιν
ἐὰ ν δὲ ἐξανθοῦ σα ἐξανθή σῃ ἡ λέπρα ἐν τῷ δέρματι καὶ καλύ ψῃ ἡ λέπρα πᾶ ν τὸ
δέρμα τῆ ς ἁ φῆ ς ἀ πὸ κεφαλῆ ς ἕως ποδῶ ν καθ' ὅ λην τὴ ν ὅ ρασιν τοῦ ἱερέως
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ ἐκά λυψεν ἡ λέπρα πᾶ ν τὸ δέρμα τοῦ χρωτό ς καὶ
καθαριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φή ν ὅ τι πᾶ ν μετέβαλεν λευκό ν καθαρό ν ἐστιν
καὶ ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ὀ φθῇ ἐν αὐ τῷ χρὼ ς ζῶ ν μιανθή σεται
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν χρῶ τα τὸ ν ὑ γιῆ καὶ μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ χρὼ ς ὁ ὑ γιή ς ὅ τι
ἀ κά θαρτό ς ἐστιν λέπρα ἐστίν
ἐὰ ν δὲ ἀ ποκαταστῇ ὁ χρὼ ς ὁ ὑ γιὴ ς καὶ μεταβά λῃ λευκή καὶ ἐλεύ σεται πρὸ ς τὸ ν
ἱερέα
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν ἡ ἁ φὴ εἰς τὸ λευκό ν καὶ καθαριεῖ ὁ ἱερεὺ ς
τὴ ν ἁ φή ν καθαρό ς ἐστιν
καὶ σὰ ρξ ἐὰ ν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐ τοῦ ἕλκος καὶ ὑ γιασθῇ
καὶ γένηται ἐν τῷ τό πῳ τοῦ ἕλκους οὐ λὴ λευκὴ ἢ τηλαυγὴ ς λευκαίνουσα ἢ
πυρρίζουσα καὶ ὀ φθή σεται τῷ ἱερεῖ
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ ἡ ὄ ψις ταπεινοτέρα τοῦ δέρματος καὶ ἡ θρὶξ αὐ τῆ ς
μετέβαλεν εἰς λευκή ν καὶ μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς λέπρα ἐστίν ἐν τῷ ἕλκει ἐξή νθησεν
ἐὰ ν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ τῷ θρὶξ λευκή καὶ ταπεινὸ ν μὴ ᾖ ἀ πὸ τοῦ
δέρματος τοῦ χρωτό ς καὶ αὐ τὴ ᾖ ἀ μαυρά ἀ φοριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς ἑπτὰ ἡ μέρας
ἐὰ ν δὲ διαχέηται ἐν τῷ δέρματι καὶ μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς ἁ φὴ λέπρας ἐστίν ἐν τῷ
ἕλκει ἐξή νθησεν
ἐὰ ν δὲ κατὰ χώ ραν μείνῃ τὸ τηλαύ γημα καὶ μὴ διαχέηται οὐ λὴ τοῦ ἕλκους ἐστίν καὶ
καθαριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς
καὶ σὰ ρξ ἐὰ ν γένηται ἐν τῷ δέρματι αὐ τοῦ κατά καυμα πυρό ς καὶ γένηται ἐν τῷ
δέρματι αὐ τοῦ τὸ ὑ γιασθὲν τοῦ κατακαύ ματος αὐ γά ζον τηλαυγὲς λευκὸ ν
ὑ ποπυρρίζον ἢ ἔκλευκον
καὶ ὄ ψεται αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ μετέβαλεν θρὶξ λευκὴ εἰς τὸ αὐ γά ζον καὶ ἡ ὄ ψις
αὐ τοῦ ταπεινὴ ἀ πὸ τοῦ δέρματος λέπρα ἐστίν ἐν τῷ κατακαύ ματι ἐξή νθησεν καὶ
μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς ἁ φὴ λέπρας ἐστίν
ἐὰ ν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν ἐν τῷ αὐ γά ζοντι θρὶξ λευκή καὶ ταπεινὸ ν μὴ ᾖ
ἀ πὸ τοῦ δέρματος αὐ τὸ δὲ ἀ μαυρό ν καὶ ἀ φοριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ὄ ψεται αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἐὰ ν δὲ διαχύ σει διαχέηται ἐν τῷ
δέρματι καὶ μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς ἁ φὴ λέπρας ἐστίν ἐν τῷ ἕλκει ἐξή νθησεν
ἐὰ ν δὲ κατὰ χώ ραν μείνῃ τὸ αὐ γά ζον καὶ μὴ διαχυθῇ ἐν τῷ δέρματι αὐ τὴ δὲ ᾖ
ἀ μαυρά ἡ οὐ λὴ τοῦ κατακαύ ματό ς ἐστιν καὶ καθαριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς ὁ γὰ ρ
χαρακτὴ ρ τοῦ κατακαύ ματό ς ἐστιν
καὶ ἀ νδρὶ καὶ γυναικὶ ἐὰ ν γένηται ἐν αὐ τοῖς ἁ φὴ λέπρας ἐν τῇ κεφαλῇ ἢ ἐν τῷ
πώ γωνι
153

καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν καὶ ἰδοὺ ἡ ὄ ψις αὐ τῆ ς ἐγκοιλοτέρα τοῦ δέρματος ἐν

αὐ τῇ δὲ θρὶξ ξανθίζουσα λεπτή καὶ μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς θραῦ σμά ἐστιν λέπρα τῆ ς
κεφαλῆ ς ἢ λέπρα τοῦ πώ γωνό ς ἐστιν
καὶ ἐὰ ν ἴδῃ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν τοῦ θραύ σματος καὶ ἰδοὺ οὐ χ ἡ ὄ ψις ἐγκοιλοτέρα τοῦ
δέρματος καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ τῇ καὶ ἀ φοριεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν τοῦ
θραύ σματος ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύ θη τὸ θραῦ σμα
καὶ θρὶξ ξανθίζουσα οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ τῇ καὶ ἡ ὄ ψις τοῦ θραύ σματος οὐ κ ἔστιν κοίλη
ἀ πὸ τοῦ δέρματος
καὶ ξυρηθή σεται τὸ δέρμα τὸ δὲ θραῦ σμα οὐ ξυρηθή σεται καὶ ἀ φοριεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὸ
θραῦ σμα ἑπτὰ ἡ μέρας τὸ δεύ τερον
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὸ θραῦ σμα τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύ θη τὸ
θραῦ σμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ ξυρηθῆ ναι αὐ τό ν καὶ ἡ ὄ ψις τοῦ θραύ σματος οὐ κ
ἔστιν κοίλη ἀ πὸ τοῦ δέρματος καὶ καθαριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς καὶ πλυνά μενος τὰ
ἱμά τια καθαρὸ ς ἔσται
ἐὰ ν δὲ διαχύ σει διαχέηται τὸ θραῦ σμα ἐν τῷ δέρματι μετὰ τὸ καθαρισθῆ ναι αὐ τό ν
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ διακέχυται τὸ θραῦ σμα ἐν τῷ δέρματι οὐ κ ἐπισκέψεται
ὁ ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς τριχὸ ς τῆ ς ξανθῆ ς ὅ τι ἀ κά θαρτό ς ἐστιν
ἐὰ ν δὲ ἐνώ πιον μείνῃ τὸ θραῦ σμα ἐπὶ χώ ρας καὶ θρὶξ μέλαινα ἀ νατείλῃ ἐν αὐ τῷ
ὑ γίακεν τὸ θραῦ σμα καθαρό ς ἐστιν καὶ καθαριεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς
καὶ ἀ νδρὶ ἢ γυναικὶ ἐὰ ν γένηται ἐν δέρματι τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τοῦ αὐ γά σματα
αὐ γά ζοντα λευκαθίζοντα
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ ἐν δέρματι τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τοῦ αὐ γά σματα αὐ γά ζοντα
λευκαθίζοντα ἀ λφό ς ἐστιν καθαρό ς ἐστιν ἐξανθεῖ ἐν τῷ δέρματι τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τοῦ
καθαρό ς ἐστιν
ἐὰ ν δέ τινι μαδή σῃ ἡ κεφαλὴ αὐ τοῦ φαλακρό ς ἐστιν καθαρό ς ἐστιν
ἐὰ ν δὲ κατὰ πρό σωπον μαδή σῃ ἡ κεφαλὴ αὐ τοῦ ἀ ναφά λαντό ς ἐστιν καθαρό ς ἐστιν
ἐὰ ν δὲ γένηται ἐν τῷ φαλακρώ ματι αὐ τοῦ ἢ ἐν τῷ ἀ ναφαλαντώ ματι αὐ τοῦ ἁ φὴ
λευκὴ ἢ πυρρίζουσα λέπρα ἐστὶν ἐν τῷ φαλακρώ ματι αὐ τοῦ ἢ ἐν τῷ
ἀ ναφαλαντώ ματι αὐ τοῦ
καὶ ὄ ψεται αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ ἡ ὄ ψις τῆ ς ἁ φῆ ς λευκὴ πυρρίζουσα ἐν τῷ
φαλακρώ ματι αὐ τοῦ ἢ ἐν τῷ ἀ ναφαλαντώ ματι αὐ τοῦ ὡ ς εἶδος λέπρας ἐν δέρματι
τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τοῦ
ἄ νθρωπος λεπρό ς ἐστιν μιά νσει μιανεῖ αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς ἐν τῇ κεφαλῇ αὐ τοῦ ἡ ἁ φὴ
αὐ τοῦ
καὶ ὁ λεπρό ς ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁ φή τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ ἔστω παραλελυμένα καὶ ἡ κεφαλὴ
αὐ τοῦ ἀ κατακά λυπτος καὶ περὶ τὸ στό μα αὐ τοῦ περιβαλέσθω καὶ ἀ κά θαρτος
κεκλή σεται
πά σας τὰ ς ἡ μέρας ὅ σας ἂ ν ᾖ ἐπ' αὐ τοῦ ἡ ἁ φή ἀ κά θαρτος ὢ ν ἀ κά θαρτος ἔσται
κεχωρισμένος καθή σεται ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς ἔσται αὐ τοῦ ἡ διατριβή
καὶ ἱματίῳ ἐὰ ν γένηται ἐν αὐ τῷ ἁ φὴ λέπρας ἐν ἱματίῳ ἐρεῷ ἢ ἐν ἱματίῳ στιππυίνῳ
154

ἢ ἐν στή μονι ἢ ἐν κρό κῃ ἢ ἐν τοῖς λινοῖς ἢ ἐν τοῖς ἐρεοῖς ἢ ἐν δέρματι ἢ ἐν παντὶ

ἐργασίμῳ δέρματι
καὶ γένηται ἡ ἁ φὴ χλωρίζουσα ἢ πυρρίζουσα ἐν τῷ δέρματι ἢ ἐν τῷ ἱματίῳ ἢ ἐν τῷ
στή μονι ἢ ἐν τῇ κρό κῃ ἢ ἐν παντὶ σκεύ ει ἐργασίμῳ δέρματος ἁ φὴ λέπρας ἐστίν καὶ
δείξει τῷ ἱερεῖ
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φή ν καὶ ἀ φοριεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν ἁ φὴ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἐὰ ν δὲ διαχέηται ἡ ἁ φὴ ἐν τῷ
ἱματίῳ ἢ ἐν τῷ στή μονι ἢ ἐν τῇ κρό κῃ ἢ ἐν τῷ δέρματι κατὰ πά ντα ὅ σα ἂ ν ποιηθῇ
δέρματα ἐν τῇ ἐργασίᾳ λέπρα ἔμμονό ς ἐστιν ἡ ἁ φή ἀ κά θαρτό ς ἐστιν
κατακαύ σει τὸ ἱμά τιον ἢ τὸ ν στή μονα ἢ τὴ ν κρό κην ἐν τοῖς ἐρεοῖς ἢ ἐν τοῖς λινοῖς ἢ
ἐν παντὶ σκεύ ει δερματίνῳ ἐν ᾧ ἐὰ ν ᾖ ἐν αὐ τῷ ἡ ἁ φή ὅ τι λέπρα ἔμμονό ς ἐστιν ἐν
πυρὶ κατακαυθή σεται
ἐὰ ν δὲ ἴδῃ ὁ ἱερεὺ ς καὶ μὴ διαχέηται ἡ ἁ φὴ ἐν τῷ ἱματίῳ ἢ ἐν τῷ στή μονι ἢ ἐν τῇ
κρό κῃ ἢ ἐν παντὶ σκεύ ει δερματίνῳ
καὶ συντά ξει ὁ ἱερεύ ς καὶ πλυνεῖ ἐφ' οὗ ἐὰ ν ᾖ ἐπ' αὐ τοῦ ἡ ἁ φή καὶ ἀ φοριεῖ ὁ ἱερεὺ ς
τὴ ν ἁ φὴ ν ἑπτὰ ἡ μέρας τὸ δεύ τερον
καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς μετὰ τὸ πλυθῆ ναι αὐ τὸ τὴ ν ἁ φή ν καὶ ἥ δε μὴ μετέβαλεν τὴ ν ὄ ψιν
ἡ ἁ φή καὶ ἡ ἁ φὴ οὐ διαχεῖται ἀ κά θαρτό ν ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαυθή σεται ἐστή ρισται
ἐν τῷ ἱματίῳ ἢ ἐν τῷ στή μονι ἢ ἐν τῇ κρό κῃ
καὶ ἐὰ ν ἴδῃ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ᾖ ἀ μαυρὰ ἡ ἁ φὴ μετὰ τὸ πλυθῆ ναι αὐ τό ἀ πορρή ξει αὐ τὸ
ἀ πὸ τοῦ ἱματίου ἢ ἀ πὸ τοῦ δέρματος ἢ ἀ πὸ τοῦ στή μονος ἢ ἀ πὸ τῆ ς κρό κης
ἐὰ ν δὲ ὀ φθῇ ἔτι ἐν τῷ ἱματίῳ ἢ ἐν τῷ στή μονι ἢ ἐν τῇ κρό κῃ ἢ ἐν παντὶ σκεύ ει
δερματίνῳ λέπρα ἐξανθοῦ σά ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαυθή σεται ἐν ᾧ ἐστὶν ἡ ἁ φή
καὶ τὸ ἱμά τιον ἢ ὁ στή μων ἢ ἡ κρό κη ἢ πᾶ ν σκεῦ ος δερμά τινον ὃ πλυθή σεται καὶ
ἀ ποστή σεται ἀ π' αὐ τοῦ ἡ ἁ φή καὶ πλυθή σεται τὸ δεύ τερον καὶ καθαρὸ ν ἔσται
οὗ τος ὁ νό μος ἁ φῆ ς λέπρας ἱματίου ἐρεοῦ ἢ στιππυίνου ἢ στή μονος ἢ κρό κης ἢ
παντὸ ς σκεύ ους δερματίνου εἰς τὸ καθαρίσαι αὐ τὸ ἢ μιᾶ ναι αὐ τό
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
οὗ τος ὁ νό μος τοῦ λεπροῦ ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ καθαρισθῇ καὶ προσαχθή σεται πρὸ ς τὸ ν
ἱερέα
καὶ ἐξελεύ σεται ὁ ἱερεὺ ς ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ὄ ψεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰδοὺ ἰᾶ ται ἡ
ἁ φὴ τῆ ς λέπρας ἀ πὸ τοῦ λεπροῦ
καὶ προστά ξει ὁ ἱερεὺ ς καὶ λή μψονται τῷ κεκαθαρισμένῳ δύ ο ὀ ρνίθια ζῶ ντα
καθαρὰ καὶ ξύ λον κέδρινον καὶ κεκλωσμένον κό κκινον καὶ ὕ σσωπον
καὶ προστά ξει ὁ ἱερεὺ ς καὶ σφά ξουσιν τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ἓν εἰς ἀ γγεῖον ὀ στρά κινον ἐφ'
ὕ δατι ζῶ ντι
καὶ τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ζῶ ν λή μψεται αὐ τὸ καὶ τὸ ξύ λον τὸ κέδρινον καὶ τὸ κλωστὸ ν
κό κκινον καὶ τὸ ν ὕ σσωπον καὶ βά ψει αὐ τὰ καὶ τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ζῶ ν εἰς τὸ αἷμα τοῦ
ὀ ρνιθίου τοῦ σφαγέντος ἐφ' ὕ δατι ζῶ ντι
καὶ περιρρανεῖ ἐπὶ τὸ ν καθαρισθέντα ἀ πὸ τῆ ς λέπρας ἑπτά κις καὶ καθαρὸ ς ἔσται
καὶ ἐξαποστελεῖ τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ζῶ ν εἰς τὸ πεδίον
155

καὶ πλυνεῖ ὁ καθαρισθεὶς τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ξυρηθή σεται αὐ τοῦ πᾶ σαν τὴ ν τρίχα
καὶ λού σεται ἐν ὕ δατι καὶ καθαρὸ ς ἔσται καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν
παρεμβολὴ ν καὶ διατρίψει ἔξω τοῦ οἴκου αὐ τοῦ ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ἔσται τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ξυρηθή σεται πᾶ σαν τὴ ν τρίχα αὐ τοῦ τὴ ν κεφαλὴ ν
αὐ τοῦ καὶ τὸ ν πώ γωνα καὶ τὰ ς ὀ φρύ ας καὶ πᾶ σαν τὴ ν τρίχα αὐ τοῦ ξυρηθή σεται καὶ
πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι καὶ καθαρὸ ς ἔσται
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ λή μψεται δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἀ μώ μους καὶ πρό βατον
ἐνιαύ σιον ἄ μωμον καὶ τρία δέκατα σεμιδά λεως εἰς θυσίαν πεφυραμένης ἐν ἐλαίῳ
καὶ κοτύ λην ἐλαίου μίαν
καὶ στή σει ὁ ἱερεὺ ς ὁ καθαρίζων τὸ ν ἄ νθρωπον τὸ ν καθαριζό μενον καὶ ταῦ τα
ἔναντι κυρίου ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν ἕνα καὶ προσά ξει αὐ τὸ ν τῆ ς πλημμελείας καὶ
τὴ ν κοτύ λην τοῦ ἐλαίου καὶ ἀ φοριεῖ αὐ τὸ ἀ φό ρισμα ἔναντι κυρίου
καὶ σφά ξουσιν τὸ ν ἀ μνὸ ν ἐν τό πῳ οὗ σφά ζουσιν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ περὶ
ἁ μαρτίας ἐν τό πῳ ἁ γίῳ ἔστιν γὰ ρ τὸ περὶ ἁ μαρτίας ὥ σπερ τὸ τῆ ς πλημμελείας
ἔστιν τῷ ἱερεῖ ἅ για ἁ γίων ἐστίν
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ τῆ ς πλημμελείας καὶ ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς
ἐπὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ὠ τὸ ς τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς χειρὸ ς
τῆ ς δεξιᾶ ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ ποδὸ ς τοῦ δεξιοῦ
καὶ λαβὼ ν ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τῆ ς κοτύ λης τοῦ ἐλαίου ἐπιχεεῖ ἐπὶ τὴ ν χεῖρα τοῦ ἱερέως τὴ ν
ἀ ριστερὰ ν
καὶ βά ψει τὸ ν δά κτυλον τὸ ν δεξιὸ ν ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τοῦ ὄ ντος ἐπὶ τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς
ἀ ριστερᾶ ς καὶ ῥ ανεῖ ἑπτά κις τῷ δακτύ λῳ ἔναντι κυρίου
τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔλαιον τὸ ὂ ν ἐν τῇ χειρὶ ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ὠ τὸ ς
τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς δεξιᾶ ς καὶ ἐπὶ τὸ
ἄ κρον τοῦ ποδὸ ς τοῦ δεξιοῦ ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ αἵματος τοῦ τῆ ς πλημμελείας
τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔλαιον τὸ ἐπὶ τῆ ς χειρὸ ς τοῦ ἱερέως ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὴ ν
κεφαλὴ ν τοῦ καθαρισθέντος καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς ἔναντι κυρίου
καὶ ποιή σει ὁ ἱερεὺ ς τὸ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ ἐξιλά σεται ὁ ἱερεὺ ς περὶ τοῦ
ἀ καθά ρτου τοῦ καθαριζομένου ἀ πὸ τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ καὶ μετὰ τοῦ το σφά ξει ὁ
ἱερεὺ ς τὸ ὁ λοκαύ τωμα
καὶ ἀ νοίσει ὁ ἱερεὺ ς τὸ ὁ λοκαύ τωμα καὶ τὴ ν θυσίαν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἔναντι
κυρίου καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεύ ς καὶ καθαρισθή σεται
ἐὰ ν δὲ πένηται καὶ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ μὴ εὑ ρίσκῃ λή μψεται ἀ μνὸ ν ἕνα εἰς ὃ ἐπλημμέλησεν
εἰς ἀ φαίρεμα ὥ στε ἐξιλά σασθαι περὶ αὐ τοῦ καὶ δέκατον σεμιδά λεως πεφυραμένης
ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν καὶ κοτύ λην ἐλαίου μίαν
καὶ δύ ο τρυγό νας ἢ δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν ὅ σα εὗ ρεν ἡ χεὶρ αὐ τοῦ καὶ ἔσται ἡ
μία περὶ ἁ μαρτίας καὶ ἡ μία εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ προσοίσει αὐ τὰ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ εἰς τὸ καθαρίσαι αὐ τὸ ν πρὸ ς τὸ ν ἱερέα ἐπὶ
τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἔναντι κυρίου
καὶ λαβὼ ν ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν ἀ μνὸ ν τῆ ς πλημμελείας καὶ τὴ ν κοτύ λην τοῦ ἐλαίου ἐπιθή σει
αὐ τὰ ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου
156

καὶ σφά ξει τὸ ν ἀ μνὸ ν τῆ ς πλημμελείας καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ
τῆ ς πλημμελείας καὶ ἐπιθή σει ἐπὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ ὠ τὸ ς τοῦ καθαριζομένου τοῦ
δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς δεξιᾶ ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ ποδὸ ς τοῦ δεξιοῦ
καὶ ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου ἐπιχεεῖ ὁ ἱερεὺ ς ἐπὶ τὴ ν χεῖρα τοῦ ἱερέως τὴ ν ἀ ριστερά ν
καὶ ῥ ανεῖ ὁ ἱερεὺ ς τῷ δακτύ λῳ τῷ δεξιῷ ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ τῇ
ἀ ριστερᾷ ἑπτά κις ἔναντι κυρίου
καὶ ἐπιθή σει ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τοῦ ἐπὶ τῆ ς χειρὸ ς αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν λοβὸ ν τοῦ
ὠ τὸ ς τοῦ καθαριζομένου τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τῆ ς χειρὸ ς αὐ τοῦ τῆ ς δεξιᾶ ς
καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ ποδὸ ς αὐ τοῦ τοῦ δεξιοῦ ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ αἵματος τοῦ τῆ ς
πλημμελείας
τὸ δὲ καταλειφθὲν ἀ πὸ τοῦ ἐλαίου τὸ ὂ ν ἐπὶ τῆ ς χειρὸ ς τοῦ ἱερέως ἐπιθή σει ἐπὶ τὴ ν
κεφαλὴ ν τοῦ καθαρισθέντος καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς ἔναντι κυρίου
καὶ ποιή σει μίαν τῶ ν τρυγό νων ἢ ἀ πὸ τῶ ν νεοσσῶ ν τῶ ν περιστερῶ ν καθό τι εὗ ρεν
αὐ τοῦ ἡ χείρ
τὴ ν μίαν περὶ ἁ μαρτίας καὶ τὴ ν μίαν εἰς ὁ λοκαύ τωμα σὺ ν τῇ θυσίᾳ καὶ ἐξιλά σεται ὁ
ἱερεὺ ς περὶ τοῦ καθαριζομένου ἔναντι κυρίου
οὗ τος ὁ νό μος ἐν ᾧ ἐστιν ἡ ἁ φὴ τῆ ς λέπρας καὶ τοῦ μὴ εὑ ρίσκοντος τῇ χειρὶ εἰς τὸ ν
καθαρισμὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
ὡ ς ἂ ν εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν τῶ ν χαναναίων ἣ ν ἐγὼ δίδωμι ὑ μῖν ἐν κτή σει καὶ δώ σω
ἁ φὴ ν λέπρας ἐν ταῖς οἰκίαις τῆ ς γῆ ς τῆ ς ἐγκτή του ὑ μῖν
καὶ ἥ ξει τίνος αὐ τοῦ ἡ οἰκία καὶ ἀ ναγγελεῖ τῷ ἱερεῖ λέγων ὥ σπερ ἁ φὴ ἑώ ραταί μου
ἐν τῇ οἰκίᾳ
καὶ προστά ξει ὁ ἱερεὺ ς ἀ ποσκευά σαι τὴ ν οἰκίαν πρὸ τοῦ εἰσελθό ντα ἰδεῖν τὸ ν ἱερέα
τὴ ν ἁ φὴ ν καὶ οὐ μὴ ἀ κά θαρτα γένηται ὅ σα ἐὰ ν ᾖ ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ μετὰ ταῦ τα
εἰσελεύ σεται ὁ ἱερεὺ ς καταμαθεῖν τὴ ν οἰκίαν
καὶ ὄ ψεται τὴ ν ἁ φὴ ν ἐν τοῖς τοίχοις τῆ ς οἰκίας κοιλά δας χλωριζού σας ἢ
πυρριζού σας καὶ ἡ ὄ ψις αὐ τῶ ν ταπεινοτέρα τῶ ν τοίχων
καὶ ἐξελθὼ ν ὁ ἱερεὺ ς ἐκ τῆ ς οἰκίας ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς οἰκίας καὶ ἀ φοριεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν
οἰκίαν ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ἐπανή ξει ὁ ἱερεὺ ς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ ὄ ψεται τὴ ν οἰκίαν καὶ ἰδοὺ οὐ διεχύ θη
ἡ ἁ φὴ ἐν τοῖς τοίχοις τῆ ς οἰκίας
καὶ προστά ξει ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἐξελοῦ σιν τοὺ ς λίθους ἐν οἷς ἐστιν ἡ ἁ φή καὶ ἐκβαλοῦ σιν
αὐ τοὺ ς ἔξω τῆ ς πό λεως εἰς τό πον ἀ κά θαρτον
καὶ ἀ ποξύ σουσιν τὴ ν οἰκίαν ἔσωθεν κύ κλῳ καὶ ἐκχεοῦ σιν τὸ ν χοῦ ν ἔξω τῆ ς πό λεως
εἰς τό πον ἀ κά θαρτον
καὶ λή μψονται λίθους ἀ πεξυσμένους ἑτέρους καὶ ἀ ντιθή σουσιν ἀ ντὶ τῶ ν λίθων καὶ
χοῦ ν ἕτερον λή μψονται καὶ ἐξαλείψουσιν τὴ ν οἰκίαν
ἐὰ ν δὲ ἐπέλθῃ πά λιν ἁ φὴ καὶ ἀ νατείλῃ ἐν τῇ οἰκίᾳ μετὰ τὸ ἐξελεῖν τοὺ ς λίθους καὶ
μετὰ τὸ ἀ ποξυσθῆ ναι τὴ ν οἰκίαν καὶ μετὰ τὸ ἐξαλειφθῆ ναι
καὶ εἰσελεύ σεται ὁ ἱερεὺ ς καὶ ὄ ψεται εἰ διακέχυται ἡ ἁ φὴ ἐν τῇ οἰκίᾳ λέπρα ἔμμονό ς
ἐστιν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀ κά θαρτό ς ἐστιν
157

καὶ καθελοῦ σιν τὴ ν οἰκίαν καὶ τὰ ξύ λα αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς λίθους αὐ τῆ ς καὶ πά ντα τὸ ν
χοῦ ν ἐξοίσουσιν ἔξω τῆ ς πό λεως εἰς τό πον ἀ κά θαρτον
καὶ ὁ εἰσπορευό μενος εἰς τὴ ν οἰκίαν πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἀ φωρισμένη ἐστίν
ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ ὁ κοιμώ μενος ἐν τῇ οἰκίᾳ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας καὶ ὁ ἔσθων ἐν τῇ οἰκίᾳ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας
ἐὰ ν δὲ παραγενό μενος εἰσέλθῃ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἴδῃ καὶ ἰδοὺ διαχύ σει οὐ διαχεῖται ἡ ἁ φὴ
ἐν τῇ οἰκίᾳ μετὰ τὸ ἐξαλειφθῆ ναι τὴ ν οἰκίαν καὶ καθαριεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν οἰκίαν ὅ τι
ἰά θη ἡ ἁ φή
καὶ λή μψεται ἀ φαγνίσαι τὴ ν οἰκίαν δύ ο ὀ ρνίθια ζῶ ντα καθαρὰ καὶ ξύ λον κέδρινον
καὶ κεκλωσμένον κό κκινον καὶ ὕ σσωπον
καὶ σφά ξει τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ἓν εἰς σκεῦ ος ὀ στρά κινον ἐφ' ὕ δατι ζῶ ντι
καὶ λή μψεται τὸ ξύ λον τὸ κέδρινον καὶ τὸ κεκλωσμένον κό κκινον καὶ τὸ ν ὕ σσωπον
καὶ τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ζῶ ν καὶ βά ψει αὐ τὸ εἰς τὸ αἷμα τοῦ ὀ ρνιθίου τοῦ ἐσφαγμένου ἐφ'
ὕ δατι ζῶ ντι καὶ περιρρανεῖ ἐν αὐ τοῖς ἐπὶ τὴ ν οἰκίαν ἑπτά κις
καὶ ἀ φαγνιεῖ τὴ ν οἰκίαν ἐν τῷ αἵματι τοῦ ὀ ρνιθίου καὶ ἐν τῷ ὕ δατι τῷ ζῶ ντι καὶ ἐν
τῷ ὀ ρνιθίῳ τῷ ζῶ ντι καὶ ἐν τῷ ξύ λῳ τῷ κεδρίνῳ καὶ ἐν τῷ ὑ σσώ πῳ καὶ ἐν τῷ
κεκλωσμένῳ κοκκίνῳ
καὶ ἐξαποστελεῖ τὸ ὀ ρνίθιον τὸ ζῶ ν ἔξω τῆ ς πό λεως εἰς τὸ πεδίον καὶ ἐξιλά σεται
περὶ τῆ ς οἰκίας καὶ καθαρὰ ἔσται
οὗ τος ὁ νό μος κατὰ πᾶ σαν ἁ φὴ ν λέπρας καὶ θραύ σματος
καὶ τῆ ς λέπρας ἱματίου καὶ οἰκίας
καὶ οὐ λῆ ς καὶ σημασίας καὶ τοῦ αὐ γά ζοντος
καὶ τοῦ ἐξηγή σασθαι ᾗ ἡ μέρᾳ ἀ κά θαρτον καὶ ᾗ ἡ μέρᾳ καθαρισθή σεται οὗ τος ὁ
νό μος τῆ ς λέπρας
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ἀ νδρὶ ἀ νδρί ᾧ ἐὰ ν γένηται ῥ ύ σις ἐκ τοῦ
σώ ματος αὐ τοῦ ἡ ῥ ύ σις αὐ τοῦ ἀ κά θαρτό ς ἐστιν
καὶ οὗ τος ὁ νό μος τῆ ς ἀ καθαρσίας αὐ τοῦ ῥ έων γό νον ἐκ σώ ματος αὐ τοῦ ἐκ τῆ ς
ῥ ύ σεως ἧ ς συνέστηκεν τὸ σῶ μα αὐ τοῦ διὰ τῆ ς ῥ ύ σεως αὕ τη ἡ ἀ καθαρσία αὐ τοῦ ἐν
αὐ τῷ πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι ῥ ύ σεως σώ ματος αὐ τοῦ ᾗ συνέστηκεν τὸ σῶ μα αὐ τοῦ διὰ
τῆ ς ῥ ύ σεως ἀ καθαρσία αὐ τοῦ ἐστιν

πᾶ σα κοίτη ἐφ' ᾗ ἐὰ ν κοιμηθῇ ἐπ' αὐ τῆ ς ὁ γονορρυή ς ἀ κά θαρτό ς ἐστιν καὶ πᾶ ν

σκεῦ ος ἐφ' ὃ ἐὰ ν καθίσῃ ἐπ' αὐ τὸ ὁ γονορρυή ς ἀ κά θαρτον ἔσται
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν ἅ ψηται τῆ ς κοίτης αὐ τοῦ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ λού σεται
ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ ὁ καθή μενος ἐπὶ τοῦ σκεύ ους ἐφ' ὃ ἐὰ ν καθίσῃ ὁ γονορρυή ς πλυνεῖ τὰ ἱμά τια
αὐ τοῦ καὶ λού σεται ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ ὁ ἁ πτό μενος τοῦ χρωτὸ ς τοῦ γονορρυοῦ ς πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ λού σεται ὕ δατι
καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
158

ἐὰ ν δὲ προσσιελίσῃ ὁ γονορρυὴ ς ἐπὶ τὸ ν καθαρό ν πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ λού σεται
ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ν ἐπίσαγμα ὄ νου ἐφ' ὃ ἂ ν ἐπιβῇ ἐπ' αὐ τὸ ὁ γονορρυή ς ἀ κά θαρτον ἔσται ἕως
ἑσπέρας
καὶ πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος ὅ σα ἐὰ ν ᾖ ὑ ποκά τω αὐ τοῦ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ ὁ
αἴρων αὐ τὰ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ λού σεται ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας
καὶ ὅ σων ἐὰ ν ἅ ψηται ὁ γονορρυὴ ς καὶ τὰ ς χεῖρας οὐ νένιπται πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ
λού σεται τὸ σῶ μα ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ σκεῦ ος ὀ στρά κινον οὗ ἂ ν ἅ ψηται ὁ γονορρυή ς συντριβή σεται καὶ σκεῦ ος
ξύ λινον νιφή σεται ὕ δατι καὶ καθαρὸ ν ἔσται
ἐὰ ν δὲ καθαρισθῇ ὁ γονορρυὴ ς ἐκ τῆ ς ῥ ύ σεως αὐ τοῦ καὶ ἐξαριθμή σεται αὐ τῷ ἑπτὰ
ἡ μέρας εἰς τὸ ν καθαρισμὸ ν καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ λού σεται τὸ σῶ μα ὕ δατι
καὶ καθαρὸ ς ἔσται
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ λή μψεται ἑαυτῷ δύ ο τρυγό νας ἢ δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν
καὶ οἴσει αὐ τὰ ἔναντι κυρίου ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ δώ σει
αὐ τὰ τῷ ἱερεῖ
καὶ ποιή σει αὐ τὰ ὁ ἱερεύ ς μίαν περὶ ἁ μαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ
ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς ἔναντι κυρίου ἀ πὸ τῆ ς ῥ ύ σεως αὐ τοῦ
καὶ ἄ νθρωπος ᾧ ἐὰ ν ἐξέλθῃ ἐξ αὐ τοῦ κοίτη σπέρματος καὶ λού σεται ὕ δατι πᾶ ν τὸ
σῶ μα αὐ τοῦ καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ν ἱμά τιον καὶ πᾶ ν δέρμα ἐφ' ὃ ἐὰ ν ᾖ ἐπ' αὐ τὸ κοίτη σπέρματος καὶ
πλυθή σεται ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτον ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ γυνή ἐὰ ν κοιμηθῇ ἀ νὴ ρ μετ' αὐ τῆ ς κοίτην σπέρματος καὶ λού σονται ὕ δατι καὶ
ἀ κά θαρτοι ἔσονται ἕως ἑσπέρας
καὶ γυνή ἥ τις ἐὰ ν ᾖ ῥ έουσα αἵματι ἔσται ἡ ῥ ύ σις αὐ τῆ ς ἐν τῷ σώ ματι αὐ τῆ ς ἑπτὰ
ἡ μέρας ἔσται ἐν τῇ ἀ φέδρῳ αὐ τῆ ς πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος αὐ τῆ ς ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας
καὶ πᾶ ν ἐφ' ὃ ἂ ν κοιτά ζηται ἐπ' αὐ τὸ ἐν τῇ ἀ φέδρῳ αὐ τῆ ς ἀ κά θαρτον ἔσται καὶ πᾶ ν
ἐφ' ὃ ἂ ν ἐπικαθίσῃ ἐπ' αὐ τό ἀ κά θαρτον ἔσται
καὶ πᾶ ς ὃ ς ἐὰ ν ἅ ψηται τῆ ς κοίτης αὐ τῆ ς πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ λού σεται τὸ
σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος παντὸ ς σκεύ ους οὗ ἐὰ ν καθίσῃ ἐπ' αὐ τό πλυνεῖ τὰ ἱμά τια
αὐ τοῦ καὶ λού σεται ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
ἐὰ ν δὲ ἐν τῇ κοίτῃ αὐ τῆ ς οὔ σης ἢ ἐπὶ τοῦ σκεύ ους οὗ ἐὰ ν καθίσῃ ἐπ' αὐ τῷ ἐν τῷ
ἅ πτεσθαι αὐ τὸ ν αὐ τῆ ς ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
ἐὰ ν δὲ κοίτῃ τις κοιμηθῇ μετ' αὐ τῆ ς καὶ γένηται ἡ ἀ καθαρσία αὐ τῆ ς ἐπ' αὐ τῷ καὶ
ἀ κά θαρτος ἔσται ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ πᾶ σα κοίτη ἐφ' ᾗ ἂ ν κοιμηθῇ ἐπ' αὐ τῆ ς
ἀ κά θαρτος ἔσται
καὶ γυνή ἐὰ ν ῥ έῃ ῥ ύ σει αἵματος ἡ μέρας πλείους οὐ κ ἐν καιρῷ τῆ ς ἀ φέδρου αὐ τῆ ς
ἐὰ ν καὶ ῥ έῃ μετὰ τὴ ν ἄ φεδρον αὐ τῆ ς πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι ῥ ύ σεως ἀ καθαρσίας αὐ τῆ ς
καθά περ αἱ ἡ μέραι τῆ ς ἀ φέδρου ἀ κά θαρτος ἔσται
159

καὶ πᾶ σαν κοίτην ἐφ' ἣ ν ἂ ν κοιμηθῇ ἐπ' αὐ τῆ ς πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ῥ ύ σεως κατὰ
τὴ ν κοίτην τῆ ς ἀ φέδρου ἔσται αὐ τῇ καὶ πᾶ ν σκεῦ ος ἐφ' ὃ ἐὰ ν καθίσῃ ἐπ' αὐ τό
ἀ κά θαρτον ἔσται κατὰ τὴ ν ἀ καθαρσίαν τῆ ς ἀ φέδρου
πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος αὐ τῆ ς ἀ κά θαρτος ἔσται καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ λού σεται τὸ
σῶ μα ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
ἐὰ ν δὲ καθαρισθῇ ἀ πὸ τῆ ς ῥ ύ σεως καὶ ἐξαριθμή σεται αὐ τῇ ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ μετὰ
ταῦ τα καθαρισθή σεται
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ λή μψεται αὐ τῇ δύ ο τρυγό νας ἢ δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν
καὶ οἴσει αὐ τὰ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ποιή σει ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν μίαν περὶ ἁ μαρτίας καὶ τὴ ν μίαν εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ
ἐξιλά σεται περὶ αὐ τῆ ς ὁ ἱερεὺ ς ἔναντι κυρίου ἀ πὸ ῥ ύ σεως ἀ καθαρσίας αὐ τῆ ς
καὶ εὐ λαβεῖς ποιή σετε τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἀ πὸ τῶ ν ἀ καθαρσιῶ ν αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ
ἀ ποθανοῦ νται διὰ τὴ ν ἀ καθαρσίαν αὐ τῶ ν ἐν τῷ μιαίνειν αὐ τοὺ ς τὴ ν σκηνή ν μου
τὴ ν ἐν αὐ τοῖς
οὗ τος ὁ νό μος τοῦ γονορρυοῦ ς καὶ ἐά ν τινι ἐξέλθῃ ἐξ αὐ τοῦ κοίτη σπέρματος ὥ στε
μιανθῆ ναι ἐν αὐ τῇ
καὶ τῇ αἱμορροού σῃ ἐν τῇ ἀ φέδρῳ αὐ τῆ ς καὶ ὁ γονορρυὴ ς ἐν τῇ ῥ ύ σει αὐ τοῦ τῷ
ἄ ρσενι ἢ τῇ θηλείᾳ καὶ τῷ ἀ νδρί ὃ ς ἂ ν κοιμηθῇ μετὰ ἀ ποκαθημένης
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν μετὰ τὸ τελευτῆ σαι τοὺ ς δύ ο υἱοὺ ς ααρων ἐν τῷ
προσά γειν αὐ τοὺ ς πῦ ρ ἀ λλό τριον ἔναντι κυρίου καὶ ἐτελεύ τησαν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λά λησον πρὸ ς ααρων τὸ ν ἀ δελφό ν σου καὶ μὴ
εἰσπορευέσθω πᾶ σαν ὥ ραν εἰς τὸ ἅ γιον ἐσώ τερον τοῦ καταπετά σματος εἰς
πρό σωπον τοῦ ἱλαστηρίου ὅ ἐστιν ἐπὶ τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου καὶ οὐ κ
ἀ ποθανεῖται ἐν γὰ ρ νεφέλῃ ὀ φθή σομαι ἐπὶ τοῦ ἱλαστηρίου
οὕ τως εἰσελεύ σεται ααρων εἰς τὸ ἅ γιον ἐν μό σχῳ ἐκ βοῶ ν περὶ ἁ μαρτίας καὶ κριὸ ν
εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χιτῶ να λινοῦ ν ἡ γιασμένον ἐνδύ σεται καὶ περισκελὲς λινοῦ ν ἔσται ἐπὶ τοῦ
χρωτὸ ς αὐ τοῦ καὶ ζώ νῃ λινῇ ζώ σεται καὶ κίδαριν λινῆ ν περιθή σεται ἱμά τια ἅ γιά
ἐστιν καὶ λού σεται ὕ δατι πᾶ ν τὸ σῶ μα αὐ τοῦ καὶ ἐνδύ σεται αὐ τά
καὶ παρὰ τῆ ς συναγωγῆ ς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ λή μψεται δύ ο χιμά ρους ἐξ αἰγῶ ν περὶ
ἁ μαρτίας καὶ κριὸ ν ἕνα εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ προσά ξει ααρων τὸ ν μό σχον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ καὶ ἐξιλά σεται περὶ
αὐ τοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ
καὶ λή μψεται τοὺ ς δύ ο χιμά ρους καὶ στή σει αὐ τοὺ ς ἔναντι κυρίου παρὰ τὴ ν θύ ραν
τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐπιθή σει ααρων ἐπὶ τοὺ ς δύ ο χιμά ρους κλῆ ρον ἕνα τῷ κυρίῳ καὶ κλῆ ρον ἕνα τῷ
ἀ ποπομπαίῳ
καὶ προσά ξει ααρων τὸ ν χίμαρον ἐφ' ὃ ν ἐπῆ λθεν ἐπ' αὐ τὸ ν ὁ κλῆ ρος τῷ κυρίῳ καὶ
προσοίσει περὶ ἁ μαρτίας
καὶ τὸ ν χίμαρον ἐφ' ὃ ν ἐπῆ λθεν ἐπ' αὐ τὸ ν ὁ κλῆ ρος τοῦ ἀ ποπομπαίου στή σει αὐ τὸ ν
ζῶ ντα ἔναντι κυρίου τοῦ ἐξιλά σασθαι ἐπ' αὐ τοῦ ὥ στε ἀ ποστεῖλαι αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν
ἀ ποπομπή ν ἀ φή σει αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν ἔρημον
160

καὶ προσά ξει ααρων τὸ ν μό σχον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας τὸ ν αὐ τοῦ καὶ τοῦ οἴκου
αὐ τοῦ μό νον καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ σφά ξει τὸ ν μό σχον
τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας τὸ ν αὐ τοῦ
καὶ λή μψεται τὸ πυρεῖον πλῆ ρες ἀ νθρά κων πυρὸ ς ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ
ἀ πέναντι κυρίου καὶ πλή σει τὰ ς χεῖρας θυμιά ματος συνθέσεως λεπτῆ ς καὶ εἰσοίσει
ἐσώ τερον τοῦ καταπετά σματος
καὶ ἐπιθή σει τὸ θυμίαμα ἐπὶ τὸ πῦ ρ ἔναντι κυρίου καὶ καλύ ψει ἡ ἀ τμὶς τοῦ
θυμιά ματος τὸ ἱλαστή ριον τὸ ἐπὶ τῶ ν μαρτυρίων καὶ οὐ κ ἀ ποθανεῖται
καὶ λή μψεται ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ μό σχου καὶ ῥ ανεῖ τῷ δακτύ λῳ ἐπὶ τὸ ἱλαστή ριον
κατὰ ἀ νατολά ς κατὰ πρό σωπον τοῦ ἱλαστηρίου ῥ ανεῖ ἑπτά κις ἀ πὸ τοῦ αἵματος τῷ
δακτύ λῳ
καὶ σφά ξει τὸ ν χίμαρον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας τὸ ν περὶ τοῦ λαοῦ ἔναντι κυρίου καὶ
εἰσοίσει ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τοῦ ἐσώ τερον τοῦ καταπετά σματος καὶ ποιή σει τὸ αἷμα
αὐ τοῦ ὃ ν τρό πον ἐποίησεν τὸ αἷμα τοῦ μό σχου καὶ ῥ ανεῖ τὸ αἷμα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ
ἱλαστή ριον κατὰ πρό σωπον τοῦ ἱλαστηρίου
καὶ ἐξιλά σεται τὸ ἅ γιον ἀ πὸ τῶ ν ἀ καθαρσιῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἀ πὸ τῶ ν
ἀ δικημά των αὐ τῶ ν περὶ πασῶ ν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν καὶ οὕ τω ποιή σει τῇ σκηνῇ
τοῦ μαρτυρίου τῇ ἐκτισμένῃ ἐν αὐ τοῖς ἐν μέσῳ τῆ ς ἀ καθαρσίας αὐ τῶ ν
καὶ πᾶ ς ἄ νθρωπος οὐ κ ἔσται ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου εἰσπορευομένου αὐ τοῦ
ἐξιλά σασθαι ἐν τῷ ἁ γίῳ ἕως ἂ ν ἐξέλθῃ καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ καὶ τοῦ οἴκου
αὐ τοῦ καὶ περὶ πά σης συναγωγῆ ς υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐξελεύ σεται ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ ὂ ν ἀ πέναντι κυρίου καὶ ἐξιλά σεται ἐπ'
αὐ τοῦ καὶ λή μψεται ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ μό σχου καὶ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ χιμά ρου
καὶ ἐπιθή σει ἐπὶ τὰ κέρατα τοῦ θυσιαστηρίου κύ κλῳ
καὶ ῥ ανεῖ ἐπ' αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τῷ δακτύ λῳ ἑπτά κις καὶ καθαριεῖ αὐ τὸ καὶ
ἁ γιά σει αὐ τὸ ἀ πὸ τῶ ν ἀ καθαρσιῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ συντελέσει ἐξιλασκό μενος τὸ ἅ γιον καὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ
θυσιαστή ριον καὶ περὶ τῶ ν ἱερέων καθαριεῖ καὶ προσά ξει τὸ ν χίμαρον τὸ ν ζῶ ντα
καὶ ἐπιθή σει ααρων τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ χιμά ρου τοῦ ζῶ ντος καὶ
ἐξαγορεύ σει ἐπ' αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἀ νομίας τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ πά σας τὰ ς ἀ δικίας
αὐ τῶ ν καὶ πά σας τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν καὶ ἐπιθή σει αὐ τὰ ς ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ
χιμά ρου τοῦ ζῶ ντος καὶ ἐξαποστελεῖ ἐν χειρὶ ἀ νθρώ που ἑτοίμου εἰς τὴ ν ἔρημον
καὶ λή μψεται ὁ χίμαρος ἐφ' ἑαυτῷ τὰ ς ἀ δικίας αὐ τῶ ν εἰς γῆ ν ἄ βατον καὶ
ἐξαποστελεῖ τὸ ν χίμαρον εἰς τὴ ν ἔρημον
καὶ εἰσελεύ σεται ααρων εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐκδύ σεται τὴ ν στολὴ ν
τὴ ν λινῆ ν ἣ ν ἐνεδεδύ κει εἰσπορευομένου αὐ τοῦ εἰς τὸ ἅ γιον καὶ ἀ ποθή σει αὐ τὴ ν
ἐκεῖ
καὶ λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι ἐν τό πῳ ἁ γίῳ καὶ ἐνδύ σεται τὴ ν στολὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐξελθὼ ν ποιή σει τὸ ὁ λοκά ρπωμα αὐ τοῦ καὶ τὸ ὁ λοκά ρπωμα τοῦ λαοῦ καὶ
ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ καὶ περὶ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ περὶ τοῦ λαοῦ ὡ ς περὶ τῶ ν
ἱερέων
καὶ τὸ στέαρ τὸ περὶ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν ἀ νοίσει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
161

καὶ ὁ ἐξαποστέλλων τὸ ν χίμαρον τὸ ν διεσταλμένον εἰς ἄ φεσιν πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ
λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ τὸ ν μό σχον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας καὶ τὸ ν χίμαρον τὸ ν περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας ὧ ν τὸ
αἷμα εἰσηνέχθη ἐξιλά σασθαι ἐν τῷ ἁ γίῳ ἐξοίσουσιν αὐ τὰ ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ
κατακαύ σουσιν αὐ τὰ ἐν πυρί καὶ τὰ δέρματα αὐ τῶ ν καὶ τὰ κρέα αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν
κό προν αὐ τῶ ν
ὁ δὲ κατακαίων αὐ τὰ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια καὶ λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι καὶ μετὰ
ταῦ τα εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ ἔσται τοῦ το ὑ μῖν νό μιμον αἰώ νιον ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ δεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς
ταπεινώ σατε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν καὶ πᾶ ν ἔργον οὐ ποιή σετε ὁ αὐ τό χθων καὶ ὁ
προσή λυτος ὁ προσκείμενος ἐν ὑ μῖν
ἐν γὰ ρ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐξιλά σεται περὶ ὑ μῶ ν καθαρίσαι ὑ μᾶ ς ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν
ἁ μαρτιῶ ν ὑ μῶ ν ἔναντι κυρίου καὶ καθαρισθή σεσθε
σά ββατα σαββά των ἀ νά παυσις αὕ τη ἔσται ὑ μῖν καὶ ταπεινώ σετε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν
νό μιμον αἰώ νιον
ἐξιλά σεται ὁ ἱερεύ ς ὃ ν ἂ ν χρίσωσιν αὐ τὸ ν καὶ ὃ ν ἂ ν τελειώ σουσιν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ
ἱερατεύ ειν μετὰ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ ἐνδύ σεται τὴ ν στολὴ ν τὴ ν λινῆ ν στολὴ ν
ἁ γίαν
καὶ ἐξιλά σεται τὸ ἅ γιον τοῦ ἁ γίου καὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ
θυσιαστή ριον ἐξιλά σεται καὶ περὶ τῶ ν ἱερέων καὶ περὶ πά σης συναγωγῆ ς
ἐξιλά σεται
καὶ ἔσται τοῦ το ὑ μῖν νό μιμον αἰώ νιον ἐξιλά σκεσθαι περὶ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἀ πὸ
πασῶ ν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν ἅ παξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ποιηθή σεται καθά περ συνέταξεν
κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον πρὸ ς ααρων καὶ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς ισραηλ καὶ
ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐνετείλατο κύ ριος λέγων
ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἢ τῶ ν προσηλύ των τῶ ν προσκειμένων ἐν
ὑ μῖν ὃ ς ἂ ν σφά ξῃ μό σχον ἢ πρό βατον ἢ αἶγα ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ὃ ς ἂ ν σφά ξῃ ἔξω
τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ὥ στε ποιῆ σαι αὐ τὸ εἰς
ὁ λοκαύ τωμα ἢ σωτή ριον κυρίῳ δεκτὸ ν εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας καὶ ὃ ς ἂ ν σφά ξῃ ἔξω καὶ
ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ αὐ τὸ ὥ στε μὴ προσενέγκαι
δῶ ρον κυρίῳ ἀ πέναντι τῆ ς σκηνῆ ς κυρίου καὶ λογισθή σεται τῷ ἀ νθρώ πῳ ἐκείνῳ
αἷμα αἷμα ἐξέχεεν ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
ὅ πως ἀ ναφέρωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὰ ς θυσίας αὐ τῶ ν ὅ σας ἂ ν αὐ τοὶ σφά ξουσιν ἐν
τοῖς πεδίοις καὶ οἴσουσιν τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου πρὸ ς
τὸ ν ἱερέα καὶ θύ σουσιν θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ αὐ τά
καὶ προσχεεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κύ κλῳ ἀ πέναντι κυρίου παρὰ
τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀ νοίσει τὸ στέαρ εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ οὐ θύ σουσιν ἔτι τὰ ς θυσίας αὐ τῶ ν τοῖς ματαίοις οἷς αὐ τοὶ ἐκπορνεύ ουσιν ὀ πίσω
αὐ τῶ ν νό μιμον αἰώ νιον ἔσται ὑ μῖν εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
162

καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν
προσηλύ των τῶ ν προσκειμένων ἐν ὑ μῖν ὃ ς ἂ ν ποιή σῃ ὁ λοκαύ τωμα ἢ θυσίαν
καὶ ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ποιῆ σαι αὐ τὸ τῷ κυρίῳ
ἐξολεθρευθή σεται ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἢ τῶ ν προσηλύ των τῶ ν προσκειμένων
ἐν ὑ μῖν ὃ ς ἂ ν φά γῃ πᾶ ν αἷμα καὶ ἐπιστή σω τὸ πρό σωπό ν μου ἐπὶ τὴ ν ψυχὴ ν τὴ ν
ἔσθουσαν τὸ αἷμα καὶ ἀ πολῶ αὐ τὴ ν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
ἡ γὰ ρ ψυχὴ πά σης σαρκὸ ς αἷμα αὐ τοῦ ἐστιν καὶ ἐγὼ δέδωκα αὐ τὸ ὑ μῖν ἐπὶ τοῦ
θυσιαστηρίου ἐξιλά σκεσθαι περὶ τῶ ν ψυχῶ ν ὑ μῶ ν τὸ γὰ ρ αἷμα αὐ τοῦ ἀ ντὶ τῆ ς
ψυχῆ ς ἐξιλά σεται
διὰ τοῦ το εἴρηκα τοῖς υἱοῖς ισραηλ πᾶ σα ψυχὴ ἐξ ὑ μῶ ν οὐ φά γεται αἷμα καὶ ὁ
προσή λυτος ὁ προσκείμενος ἐν ὑ μῖν οὐ φά γεται αἷμα
καὶ ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ τῶ ν προσηλύ των τῶ ν προσκειμένων
ἐν ὑ μῖν ὃ ς ἂ ν θηρεύ σῃ θή ρευμα θηρίον ἢ πετεινό ν ὃ ἔσθεται καὶ ἐκχεεῖ τὸ αἷμα καὶ
καλύ ψει αὐ τὸ τῇ γῇ
ἡ γὰ ρ ψυχὴ πά σης σαρκὸ ς αἷμα αὐ τοῦ ἐστιν καὶ εἶπα τοῖς υἱοῖς ισραηλ αἷμα πά σης
σαρκὸ ς οὐ φά γεσθε ὅ τι ἡ ψυχὴ πά σης σαρκὸ ς αἷμα αὐ τοῦ ἐστιν πᾶ ς ὁ ἔσθων αὐ τὸ
ἐξολεθρευθή σεται
καὶ πᾶ σα ψυχή ἥ τις φά γεται θνησιμαῖον ἢ θηριά λωτον ἐν τοῖς αὐ τό χθοσιν ἢ ἐν τοῖς
προσηλύ τοις πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ λού σεται ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως
ἑσπέρας καὶ καθαρὸ ς ἔσται
ἐὰ ν δὲ μὴ πλύ νῃ τὰ ἱμά τια καὶ τὸ σῶ μα μὴ λού σηται ὕ δατι καὶ λή μψεται ἀ νό μημα
αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
κατὰ τὰ ἐπιτηδεύ ματα γῆ ς αἰγύ πτου ἐν ᾗ κατῳ κή σατε ἐπ' αὐ τῇ οὐ ποιή σετε καὶ
κατὰ τὰ ἐπιτηδεύ ματα γῆ ς χανααν εἰς ἣ ν ἐγὼ εἰσά γω ὑ μᾶ ς ἐκεῖ οὐ ποιή σετε καὶ τοῖς
νομίμοις αὐ τῶ ν οὐ πορεύ σεσθε
τὰ κρίματά μου ποιή σετε καὶ τὰ προστά γματά μου φυλά ξεσθε πορεύ εσθαι ἐν
αὐ τοῖς ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ φυλά ξεσθε πά ντα τὰ προστά γματά μου καὶ πά ντα τὰ κρίματά μου καὶ ποιή σετε
αὐ τά ἃ ποιή σας ἄ νθρωπος ζή σεται ἐν αὐ τοῖς ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος πρὸ ς πά ντα οἰκεῖα σαρκὸ ς αὐ τοῦ οὐ προσελεύ σεται
ἀ ποκαλύ ψαι ἀ σχημοσύ νην ἐγὼ κύ ριος
ἀ σχημοσύ νην πατρό ς σου καὶ ἀ σχημοσύ νην μητρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις μή τηρ
γά ρ σού ἐστιν καὶ οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις τὴ ν ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς
ἀ σχημοσύ νην γυναικὸ ς πατρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις ἀ σχημοσύ νη πατρό ς σού
ἐστιν
ἀ σχημοσύ νην τῆ ς ἀ δελφῆ ς σου ἐκ πατρό ς σου ἢ ἐκ μητρό ς σου ἐνδογενοῦ ς ἢ
γεγεννημένης ἔξω οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς
ἀ σχημοσύ νην θυγατρὸ ς υἱοῦ σου ἢ θυγατρὸ ς θυγατρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις τὴ ν
ἀ σχημοσύ νην αὐ τῶ ν ὅ τι σὴ ἀ σχημοσύ νη ἐστίν
163

ἀ σχημοσύ νην θυγατρὸ ς γυναικὸ ς πατρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις ὁ μοπατρία ἀ δελφή
σού ἐστιν οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις τὴ ν ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς
ἀ σχημοσύ νην ἀ δελφῆ ς πατρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις οἰκεία γὰ ρ πατρό ς σού ἐστιν
ἀ σχημοσύ νην ἀ δελφῆ ς μητρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις οἰκεία γὰ ρ μητρό ς σού ἐστιν
ἀ σχημοσύ νην ἀ δελφοῦ τοῦ πατρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις καὶ πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα
αὐ τοῦ οὐ κ εἰσελεύ σῃ συγγενὴ ς γά ρ σού ἐστιν
ἀ σχημοσύ νην νύ μφης σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις γυνὴ γὰ ρ υἱοῦ σού ἐστιν οὐ κ
ἀ ποκαλύ ψεις τὴ ν ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς
ἀ σχημοσύ νην γυναικὸ ς ἀ δελφοῦ σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις ἀ σχημοσύ νη ἀ δελφοῦ σού
ἐστιν
ἀ σχημοσύ νην γυναικὸ ς καὶ θυγατρὸ ς αὐ τῆ ς οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις τὴ ν θυγατέρα τοῦ
υἱοῦ αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν θυγατέρα τῆ ς θυγατρὸ ς αὐ τῆ ς οὐ λή μψῃ ἀ ποκαλύ ψαι τὴ ν
ἀ σχημοσύ νην αὐ τῶ ν οἰκεῖαι γά ρ σού εἰσιν ἀ σέβημά ἐστιν
γυναῖκα ἐπὶ ἀ δελφῇ αὐ τῆ ς οὐ λή μψῃ ἀ ντίζηλον ἀ ποκαλύ ψαι τὴ ν ἀ σχημοσύ νην
αὐ τῆ ς ἐπ' αὐ τῇ ἔτι ζώ σης αὐ τῆ ς
καὶ πρὸ ς γυναῖκα ἐν χωρισμῷ ἀ καθαρσίας αὐ τῆ ς οὐ προσελεύ σῃ ἀ ποκαλύ ψαι τὴ ν
ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς
καὶ πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου οὐ δώ σεις κοίτην σπέρματό ς σου
ἐκμιανθῆ ναι πρὸ ς αὐ τή ν
καὶ ἀ πὸ τοῦ σπέρματό ς σου οὐ δώ σεις λατρεύ ειν ἄ ρχοντι καὶ οὐ βεβηλώ σεις τὸ
ὄ νομα τὸ ἅ γιον ἐγὼ κύ ριος
καὶ μετὰ ἄ ρσενος οὐ κοιμηθή σῃ κοίτην γυναικό ς βδέλυγμα γά ρ ἐστιν
καὶ πρὸ ς πᾶ ν τετρά πουν οὐ δώ σεις τὴ ν κοίτην σου εἰς σπερματισμὸ ν ἐκμιανθῆ ναι
πρὸ ς αὐ τό καὶ γυνὴ οὐ στή σεται πρὸ ς πᾶ ν τετρά πουν βιβασθῆ ναι μυσερὸ ν γά ρ
ἐστιν
μὴ μιαίνεσθε ἐν πᾶ σιν τού τοις ἐν πᾶ σι γὰ ρ τού τοις ἐμιά νθησαν τὰ ἔθνη ἃ ἐγὼ
ἐξαποστέλλω πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν
καὶ ἐμιά νθη ἡ γῆ καὶ ἀ νταπέδωκα ἀ δικίαν αὐ τοῖς δι' αὐ τή ν καὶ προσώ χθισεν ἡ γῆ
τοῖς ἐγκαθημένοις ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ φυλά ξεσθε πά ντα τὰ νό μιμά μου καὶ πά ντα τὰ προστά γματά μου καὶ οὐ
ποιή σετε ἀ πὸ πά ντων τῶ ν βδελυγμά των τού των ὁ ἐγχώ ριος καὶ ὁ προσγενό μενος
προσή λυτος ἐν ὑ μῖν
πά ντα γὰ ρ τὰ βδελύ γματα ταῦ τα ἐποίησαν οἱ ἄ νθρωποι τῆ ς γῆ ς οἱ ὄ ντες πρό τεροι
ὑ μῶ ν καὶ ἐμιά νθη ἡ γῆ
καὶ ἵνα μὴ προσοχθίσῃ ὑ μῖν ἡ γῆ ἐν τῷ μιαίνειν ὑ μᾶ ς αὐ τή ν ὃ ν τρό πον προσώ χθισεν
τοῖς ἔθνεσιν τοῖς πρὸ ὑ μῶ ν
ὅ τι πᾶ ς ὃ ς ἂ ν ποιή σῃ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν βδελυγμά των τού των ἐξολεθρευθή σονται αἱ
ψυχαὶ αἱ ποιοῦ σαι ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῶ ν
καὶ φυλά ξετε τὰ προστά γματά μου ὅ πως μὴ ποιή σητε ἀ πὸ πά ντων τῶ ν νομίμων
τῶ ν ἐβδελυγμένων ἃ γέγονεν πρὸ τοῦ ὑ μᾶ ς καὶ οὐ μιανθή σεσθε ἐν αὐ τοῖς ὅ τι ἐγὼ
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
164

λά λησον τῇ συναγωγῇ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἅ γιοι ἔσεσθε ὅ τι ἐγὼ
ἅ γιος κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἕκαστος πατέρα αὐ τοῦ καὶ μητέρα αὐ τοῦ φοβείσθω καὶ τὰ σά ββατά μου
φυλά ξεσθε ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ κ ἐπακολουθή σετε εἰδώ λοις καὶ θεοὺ ς χωνευτοὺ ς οὐ ποιή σετε ὑ μῖν ἐγὼ κύ ριος ὁ
θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐὰ ν θύ σητε θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ δεκτὴ ν ὑ μῶ ν θύ σετε
ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ θύ σητε βρωθή σεται καὶ τῇ αὔ ριον καὶ ἐὰ ν καταλειφθῇ ἕως ἡ μέρας
τρίτης ἐν πυρὶ κατακαυθή σεται
ἐὰ ν δὲ βρώ σει βρωθῇ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ ἄ θυτό ν ἐστιν οὐ δεχθή σεται
ὁ δὲ ἔσθων αὐ τὸ ἁ μαρτίαν λή μψεται ὅ τι τὰ ἅ για κυρίου ἐβεβή λωσεν καὶ
ἐξολεθρευθή σονται αἱ ψυχαὶ αἱ ἔσθουσαι ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῶ ν
καὶ ἐκθεριζό ντων ὑ μῶ ν τὸ ν θερισμὸ ν τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν οὐ συντελέσετε τὸ ν θερισμὸ ν
ὑ μῶ ν τοῦ ἀ γροῦ ἐκθερίσαι καὶ τὰ ἀ ποπίπτοντα τοῦ θερισμοῦ σου οὐ συλλέξεις
καὶ τὸ ν ἀ μπελῶ νά σου οὐ κ ἐπανατρυγή σεις οὐ δὲ τοὺ ς ῥ ῶ γας τοῦ ἀ μπελῶ νό ς σου
συλλέξεις τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύ τῳ καταλείψεις αὐ τά ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς
ὑ μῶ ν
οὐ κλέψετε οὐ ψεύ σεσθε οὐ συκοφαντή σει ἕκαστος τὸ ν πλησίον
καὶ οὐ κ ὀ μεῖσθε τῷ ὀ νό ματί μου ἐπ' ἀ δίκῳ καὶ οὐ βεβηλώ σετε τὸ ὄ νομα τοῦ θεοῦ
ὑ μῶ ν ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ κ ἀ δική σεις τὸ ν πλησίον καὶ οὐ χ ἁ ρπά σεις καὶ οὐ μὴ κοιμηθή σεται ὁ μισθὸ ς τοῦ
μισθωτοῦ παρὰ σοὶ ἕως πρωί
οὐ κακῶ ς ἐρεῖς κωφὸ ν καὶ ἀ πέναντι τυφλοῦ οὐ προσθή σεις σκά νδαλον καὶ
φοβηθή σῃ κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ ποιή σετε ἄ δικον ἐν κρίσει οὐ λή μψῃ πρό σωπον πτωχοῦ οὐ δὲ θαυμά σεις
πρό σωπον δυνά στου ἐν δικαιοσύ νῃ κρινεῖς τὸ ν πλησίον σου
οὐ πορεύ σῃ δό λῳ ἐν τῷ ἔθνει σου οὐ κ ἐπισυστή σῃ ἐφ' αἷμα τοῦ πλησίον σου ἐγώ
εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ μισή σεις τὸ ν ἀ δελφό ν σου τῇ διανοίᾳ σου ἐλεγμῷ ἐλέγξεις τὸ ν πλησίον σου καὶ
οὐ λή μψῃ δι' αὐ τὸ ν ἁ μαρτίαν
καὶ οὐ κ ἐκδικᾶ ταί σου ἡ χείρ καὶ οὐ μηνιεῖς τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ σου καὶ ἀ γαπή σεις
τὸ ν πλησίον σου ὡ ς σεαυτό ν ἐγώ εἰμι κύ ριος
τὸ ν νό μον μου φυλά ξεσθε τὰ κτή νη σου οὐ κατοχεύ σεις ἑτεροζύ γῳ καὶ τὸ ν
ἀ μπελῶ νά σου οὐ κατασπερεῖς διά φορον καὶ ἱμά τιον ἐκ δύ ο ὑ φασμένον κίβδηλον
οὐ κ ἐπιβαλεῖς σεαυτῷ
καὶ ἐά ν τις κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸ ς κοίτην σπέρματος καὶ αὐ τὴ οἰκέτις
διαπεφυλαγμένη ἀ νθρώ πῳ καὶ αὐ τὴ λύ τροις οὐ λελύ τρωται ἢ ἐλευθερία οὐ κ ἐδό θη
αὐ τῇ ἐπισκοπὴ ἔσται αὐ τοῖς οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται ὅ τι οὐ κ ἀ πηλευθερώ θη
καὶ προσά ξει τῆ ς πλημμελείας αὐ τοῦ τῷ κυρίῳ παρὰ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου κριὸ ν πλημμελείας
καὶ ἐξιλά σεται περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς ἐν τῷ κριῷ τῆ ς πλημμελείας ἔναντι κυρίου περὶ
τῆ ς ἁ μαρτίας ἧ ς ἥ μαρτεν καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τῷ ἡ ἁ μαρτία ἣ ν ἥ μαρτεν
165

ὅ ταν δὲ εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν δίδωσιν ὑ μῖν καὶ

καταφυτεύ σετε πᾶ ν ξύ λον βρώ σιμον καὶ περικαθαριεῖτε τὴ ν ἀ καθαρσίαν αὐ τοῦ ὁ
καρπὸ ς αὐ τοῦ τρία ἔτη ἔσται ὑ μῖν ἀ περικά θαρτος οὐ βρωθή σεται
καὶ τῷ ἔτει τῷ τετά ρτῳ ἔσται πᾶ ς ὁ καρπὸ ς αὐ τοῦ ἅ γιος αἰνετὸ ς τῷ κυρίῳ
ἐν δὲ τῷ ἔτει τῷ πέμπτῳ φά γεσθε τὸ ν καρπό ν πρό σθεμα ὑ μῖν τὰ γενή ματα αὐ τοῦ
ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
μὴ ἔσθετε ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων καὶ οὐ κ οἰωνιεῖσθε οὐ δὲ ὀ ρνιθοσκοπή σεσθε
οὐ ποιή σετε σισό ην ἐκ τῆ ς κό μης τῆ ς κεφαλῆ ς ὑ μῶ ν οὐ δὲ φθερεῖτε τὴ ν ὄ ψιν τοῦ
πώ γωνος ὑ μῶ ν
καὶ ἐντομίδας ἐπὶ ψυχῇ οὐ ποιή σετε ἐν τῷ σώ ματι ὑ μῶ ν καὶ γρά μματα στικτὰ οὐ
ποιή σετε ἐν ὑ μῖν ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ βεβηλώ σεις τὴ ν θυγατέρα σου ἐκπορνεῦ σαι αὐ τή ν καὶ οὐ κ ἐκπορνεύ σει ἡ γῆ καὶ
ἡ γῆ πλησθή σεται ἀ νομίας
τὰ σά ββατά μου φυλά ξεσθε καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων μου φοβηθή σεσθε ἐγώ εἰμι κύ ριος
οὐ κ ἐπακολουθή σετε ἐγγαστριμύ θοις καὶ τοῖς ἐπαοιδοῖς οὐ προσκολληθή σεσθε
ἐκμιανθῆ ναι ἐν αὐ τοῖς ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἀ πὸ προσώ που πολιοῦ ἐξαναστή σῃ καὶ τιμή σεις πρό σωπον πρεσβυτέρου καὶ
φοβηθή σῃ τὸ ν θεό ν σου ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἐὰ ν δέ τις προσέλθῃ προσή λυτος ὑ μῖν ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν οὐ θλίψετε αὐ τό ν
ὡ ς ὁ αὐ τό χθων ἐν ὑ μῖν ἔσται ὁ προσή λυτος ὁ προσπορευό μενος πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ
ἀ γαπή σεις αὐ τὸ ν ὡ ς σεαυτό ν ὅ τι προσή λυτοι ἐγενή θητε ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐγώ εἰμι
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ ποιή σετε ἄ δικον ἐν κρίσει ἐν μέτροις καὶ ἐν σταθμίοις καὶ ἐν ζυγοῖς
ζυγὰ δίκαια καὶ στά θμια δίκαια καὶ χοῦ ς δίκαιος ἔσται ὑ μῖν ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς
ὑ μῶ ν ὁ ἐξαγαγὼ ν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ φυλά ξεσθε πά ντα τὸ ν νό μον μου καὶ πά ντα τὰ προστά γματά μου καὶ ποιή σετε
αὐ τά ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
καὶ τοῖς υἱοῖς ισραηλ λαλή σεις ἐά ν τις ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἢ ἀ πὸ τῶ ν
προσγεγενημένων προσηλύ των ἐν ισραηλ ὃ ς ἂ ν δῷ τοῦ σπέρματος αὐ τοῦ ἄ ρχοντι
θανά τῳ θανατού σθω τὸ ἔθνος τὸ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς λιθοβολή σουσιν αὐ τὸ ν ἐν λίθοις
καὶ ἐγὼ ἐπιστή σω τὸ πρό σωπό ν μου ἐπὶ τὸ ν ἄ νθρωπον ἐκεῖνον καὶ ἀ πολῶ αὐ τὸ ν ἐκ
τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ ὅ τι τοῦ σπέρματος αὐ τοῦ ἔδωκεν ἄ ρχοντι ἵνα μιά νῃ τὰ ἅ γιά μου καὶ
βεβηλώ σῃ τὸ ὄ νομα τῶ ν ἡ γιασμένων μοι
ἐὰ ν δὲ ὑ περό ψει ὑ περίδωσιν οἱ αὐ τό χθονες τῆ ς γῆ ς τοῖς ὀ φθαλμοῖς αὐ τῶ ν ἀ πὸ τοῦ
ἀ νθρώ που ἐκείνου ἐν τῷ δοῦ ναι αὐ τὸ ν τοῦ σπέρματος αὐ τοῦ ἄ ρχοντι τοῦ μὴ
ἀ ποκτεῖναι αὐ τό ν
καὶ ἐπιστή σω τὸ πρό σωπό ν μου ἐπὶ τὸ ν ἄ νθρωπον ἐκεῖνον καὶ τὴ ν συγγένειαν
αὐ τοῦ καὶ ἀ πολῶ αὐ τὸ ν καὶ πά ντας τοὺ ς ὁ μονοοῦ ντας αὐ τῷ ὥ στε ἐκπορνεύ ειν
αὐ τὸ ν εἰς τοὺ ς ἄ ρχοντας ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῶ ν
166

καὶ ψυχή ἣ ἐὰ ν ἐπακολουθή σῃ ἐγγαστριμύ θοις ἢ ἐπαοιδοῖς ὥ στε ἐκπορνεῦ σαι

ὀ πίσω αὐ τῶ ν ἐπιστή σω τὸ πρό σωπό ν μου ἐπὶ τὴ ν ψυχὴ ν ἐκείνην καὶ ἀ πολῶ αὐ τὴ ν
ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
καὶ ἔσεσθε ἅ γιοι ὅ τι ἅ γιος ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ φυλά ξεσθε τὰ προστά γματά μου καὶ ποιή σετε αὐ τά ἐγὼ κύ ριος ὁ ἁ γιά ζων ὑ μᾶ ς
ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν κακῶ ς εἴπῃ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ ἢ τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ
θανά τῳ θανατού σθω πατέρα αὐ τοῦ ἢ μητέρα αὐ τοῦ κακῶ ς εἶπεν ἔνοχος ἔσται
ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν μοιχεύ σηται γυναῖκα ἀ νδρὸ ς ἢ ὃ ς ἂ ν μοιχεύ σηται γυναῖκα τοῦ
πλησίον θανά τῳ θανατού σθωσαν ὁ μοιχεύ ων καὶ ἡ μοιχευομένη
ἐά ν τις κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸ ς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἀ σχημοσύ νην τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
ἀ πεκά λυψεν θανά τῳ θανατού σθωσαν ἀ μφό τεροι ἔνοχοί εἰσιν
καὶ ἐά ν τις κοιμηθῇ μετὰ νύ μφης αὐ τοῦ θανά τῳ θανατού σθωσαν ἀ μφό τεροι
ἠ σεβή κασιν γά ρ ἔνοχοί εἰσιν
καὶ ὃ ς ἂ ν κοιμηθῇ μετὰ ἄ ρσενος κοίτην γυναικό ς βδέλυγμα ἐποίησαν ἀ μφό τεροι
θανατού σθωσαν ἔνοχοί εἰσιν
ὃ ς ἐὰ ν λά βῃ γυναῖκα καὶ τὴ ν μητέρα αὐ τῆ ς ἀ νό μημά ἐστιν ἐν πυρὶ κατακαύ σουσιν
αὐ τὸ ν καὶ αὐ τά ς καὶ οὐ κ ἔσται ἀ νομία ἐν ὑ μῖν
καὶ ὃ ς ἂ ν δῷ κοιτασίαν αὐ τοῦ ἐν τετρά ποδι θανά τῳ θανατού σθω καὶ τὸ τετρά πουν
ἀ ποκτενεῖτε
καὶ γυνή ἥ τις προσελεύ σεται πρὸ ς πᾶ ν κτῆ νος βιβασθῆ ναι αὐ τὴ ν ὑ π' αὐ τοῦ
ἀ ποκτενεῖτε τὴ ν γυναῖκα καὶ τὸ κτῆ νος θανά τῳ θανατού σθωσαν ἔνοχοί εἰσιν
ὃ ς ἐὰ ν λά βῃ τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τοῦ ἐκ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἢ ἐκ μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἴδῃ τὴ ν
ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς καὶ αὕ τη ἴδῃ τὴ ν ἀ σχημοσύ νην αὐ τοῦ ὄ νειδό ς ἐστιν
ἐξολεθρευθή σονται ἐνώ πιον υἱῶ ν γένους αὐ τῶ ν ἀ σχημοσύ νην ἀ δελφῆ ς αὐ τοῦ
ἀ πεκά λυψεν ἁ μαρτίαν κομιοῦ νται
καὶ ἀ νή ρ ὃ ς ἂ ν κοιμηθῇ μετὰ γυναικὸ ς ἀ ποκαθημένης καὶ ἀ ποκαλύ ψῃ τὴ ν
ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς τὴ ν πηγὴ ν αὐ τῆ ς ἀ πεκά λυψεν καὶ αὕ τη ἀ πεκά λυψεν τὴ ν ῥ ύ σιν
τοῦ αἵματος αὐ τῆ ς ἐξολεθρευθή σονται ἀ μφό τεροι ἐκ τοῦ γένους αὐ τῶ ν
καὶ ἀ σχημοσύ νην ἀ δελφῆ ς πατρό ς σου καὶ ἀ δελφῆ ς μητρό ς σου οὐ κ ἀ ποκαλύ ψεις
τὴ ν γὰ ρ οἰκειό τητα ἀ πεκά λυψεν ἁ μαρτίαν ἀ ποίσονται
ὃ ς ἂ ν κοιμηθῇ μετὰ τῆ ς συγγενοῦ ς αὐ τοῦ ἀ σχημοσύ νην τῆ ς συγγενείας αὐ τοῦ
ἀ πεκά λυψεν ἄ τεκνοι ἀ ποθανοῦ νται
ὃ ς ἂ ν λά βῃ τὴ ν γυναῖκα τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἀ καθαρσία ἐστίν ἀ σχημοσύ νην τοῦ
ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἀ πεκά λυψεν ἄ τεκνοι ἀ ποθανοῦ νται
καὶ φυλά ξασθε πά ντα τὰ προστά γματά μου καὶ τὰ κρίματά μου καὶ ποιή σετε αὐ τά
καὶ οὐ μὴ προσοχθίσῃ ὑ μῖν ἡ γῆ εἰς ἣ ν ἐγὼ εἰσά γω ὑ μᾶ ς ἐκεῖ κατοικεῖν ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ οὐ χὶ πορεύ εσθε τοῖς νομίμοις τῶ ν ἐθνῶ ν οὓ ς ἐξαποστέλλω ἀ φ' ὑ μῶ ν ὅ τι ταῦ τα
πά ντα ἐποίησαν καὶ ἐβδελυξά μην αὐ τού ς
καὶ εἶπα ὑ μῖν ὑ μεῖς κληρονομή σατε τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐγὼ δώ σω ὑ μῖν αὐ τὴ ν ἐν
κτή σει γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὃ ς διώ ρισα ὑ μᾶ ς ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν
167

καὶ ἀ φοριεῖτε αὐ τοὺ ς ἀ νὰ μέσον τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν καθαρῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν

κτηνῶ ν τῶ ν ἀ καθά ρτων καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν πετεινῶ ν τῶ ν καθαρῶ ν καὶ τῶ ν
ἀ καθά ρτων καὶ οὐ βδελύ ξετε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν ἐν τοῖς κτή νεσιν καὶ ἐν τοῖς πετεινοῖς
καὶ ἐν πᾶ σιν τοῖς ἑρπετοῖς τῆ ς γῆ ς ἃ ἐγὼ ἀ φώ ρισα ὑ μῖν ἐν ἀ καθαρσίᾳ
καὶ ἔσεσθέ μοι ἅ γιοι ὅ τι ἐγὼ ἅ γιος κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ ἀ φορίσας ὑ μᾶ ς ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν εἶναι ἐμοί
καὶ ἀ νὴ ρ ἢ γυνή ὃ ς ἂ ν γένηται αὐ τῶ ν ἐγγαστρίμυθος ἢ ἐπαοιδό ς θανά τῳ
θανατού σθωσαν ἀ μφό τεροι λίθοις λιθοβολή σατε αὐ τού ς ἔνοχοί εἰσιν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων εἰπὸ ν τοῖς ἱερεῦ σιν τοῖς υἱοῖς ααρων καὶ ἐρεῖς
πρὸ ς αὐ τού ς ἐν ταῖς ψυχαῖς οὐ μιανθή σονται ἐν τῷ ἔθνει αὐ τῶ ν
ἀ λλ' ἢ ἐν τῷ οἰκείῳ τῷ ἔγγιστα αὐ τῶ ν ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ καὶ υἱοῖς καὶ θυγατρά σιν
ἐπ' ἀ δελφῷ
καὶ ἐπ' ἀ δελφῇ παρθένῳ τῇ ἐγγιζού σῃ αὐ τῷ τῇ μὴ ἐκδεδομένῃ ἀ νδρί ἐπὶ τού τοις
μιανθή σεται
οὐ μιανθή σεται ἐξά πινα ἐν τῷ λαῷ αὐ τοῦ εἰς βεβή λωσιν αὐ τοῦ
καὶ φαλά κρωμα οὐ ξυρηθή σεσθε τὴ ν κεφαλὴ ν ἐπὶ νεκρῷ καὶ τὴ ν ὄ ψιν τοῦ πώ γωνος
οὐ ξυρή σονται καὶ ἐπὶ τὰ ς σά ρκας αὐ τῶ ν οὐ κατατεμοῦ σιν ἐντομίδας
ἅ γιοι ἔσονται τῷ θεῷ αὐ τῶ ν καὶ οὐ βεβηλώ σουσιν τὸ ὄ νομα τοῦ θεοῦ αὐ τῶ ν τὰ ς
γὰ ρ θυσίας κυρίου δῶ ρα τοῦ θεοῦ αὐ τῶ ν αὐ τοὶ προσφέρουσιν καὶ ἔσονται ἅ γιοι
γυναῖκα πό ρνην καὶ βεβηλωμένην οὐ λή μψονται καὶ γυναῖκα ἐκβεβλημένην ἀ πὸ
ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς ἅ γιό ς ἐστιν τῷ κυρίῳ θεῷ αὐ τοῦ
καὶ ἁ γιά σει αὐ τό ν τὰ δῶ ρα κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν οὗ τος προσφέρει ἅ γιος ἔσται ὅ τι
ἅ γιος ἐγὼ κύ ριος ὁ ἁ γιά ζων αὐ τού ς
καὶ θυγά τηρ ἀ νθρώ που ἱερέως ἐὰ ν βεβηλωθῇ τοῦ ἐκπορνεῦ σαι τὸ ὄ νομα τοῦ
πατρὸ ς αὐ τῆ ς αὐ τὴ βεβηλοῖ ἐπὶ πυρὸ ς κατακαυθή σεται
καὶ ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας ἀ πὸ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ τοῦ ἐπικεχυμένου ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν
τοῦ ἐλαίου τοῦ χριστοῦ καὶ τετελειωμένου ἐνδύ σασθαι τὰ ἱμά τια τὴ ν κεφαλὴ ν οὐ κ
ἀ ποκιδαρώ σει καὶ τὰ ἱμά τια οὐ διαρρή ξει
καὶ ἐπὶ πά σῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐ κ εἰσελεύ σεται ἐπὶ πατρὶ αὐ τοῦ οὐ δὲ ἐπὶ μητρὶ
αὐ τοῦ οὐ μιανθή σεται
καὶ ἐκ τῶ ν ἁ γίων οὐ κ ἐξελεύ σεται καὶ οὐ βεβηλώ σει τὸ ἡ γιασμένον τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ
ὅ τι τὸ ἅ γιον ἔλαιον τὸ χριστὸ ν τοῦ θεοῦ ἐπ' αὐ τῷ ἐγὼ κύ ριος
οὗ τος γυναῖκα παρθένον ἐκ τοῦ γένους αὐ τοῦ λή μψεται
χή ραν δὲ καὶ ἐκβεβλημένην καὶ βεβηλωμένην καὶ πό ρνην ταύ τας οὐ λή μψεται ἀ λλ' ἢ
παρθένον ἐκ τοῦ γένους αὐ τοῦ λή μψεται γυναῖκα
καὶ οὐ βεβηλώ σει τὸ σπέρμα αὐ τοῦ ἐν τῷ λαῷ αὐ τοῦ ἐγὼ κύ ριος ὁ ἁ γιά ζων αὐ τό ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
εἰπὸ ν ααρων ἄ νθρωπος ἐκ τοῦ γένους σου εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν τίνι ἐὰ ν ᾖ ἐν αὐ τῷ
μῶ μος οὐ προσελεύ σεται προσφέρειν τὰ δῶ ρα τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ
πᾶ ς ἄ νθρωπος ᾧ ἂ ν ᾖ ἐν αὐ τῷ μῶ μος οὐ προσελεύ σεται ἄ νθρωπος χωλὸ ς ἢ τυφλὸ ς
ἢ κολοβό ρριν ἢ ὠ τό τμητος
ἢ ἄ νθρωπος ᾧ ἐστιν ἐν αὐ τῷ σύ ντριμμα χειρὸ ς ἢ σύ ντριμμα ποδό ς
168

ἢ κυρτὸ ς ἢ ἔφηλος ἢ πτίλος τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς ἢ ἄ νθρωπος ᾧ ἂ ν ᾖ ἐν αὐ τῷ ψώ ρα

ἀ γρία ἢ λιχή ν ἢ μό νορχις
πᾶ ς ᾧ ἐστιν ἐν αὐ τῷ μῶ μος ἐκ τοῦ σπέρματος ααρων τοῦ ἱερέως οὐ κ ἐγγιεῖ τοῦ
προσενεγκεῖν τὰ ς θυσίας τῷ θεῷ σου ὅ τι μῶ μος ἐν αὐ τῷ τὰ δῶ ρα τοῦ θεοῦ οὐ
προσελεύ σεται προσενεγκεῖν
τὰ δῶ ρα τοῦ θεοῦ τὰ ἅ για τῶ ν ἁ γίων καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων φά γεται
πλὴ ν πρὸ ς τὸ καταπέτασμα οὐ προσελεύ σεται καὶ πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον οὐ κ ἐγγιεῖ
ὅ τι μῶ μον ἔχει καὶ οὐ βεβηλώ σει τὸ ἅ γιον τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ
ἁ γιά ζων αὐ τού ς
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς
ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
εἰπὸ ν ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ καὶ προσεχέτωσαν ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ καὶ οὐ βεβηλώ σουσιν τὸ ὄ νομα τὸ ἅ γιό ν μου ὅ σα αὐ τοὶ ἁ γιά ζουσίν μοι ἐγὼ
κύ ριος
εἰπὸ ν αὐ τοῖς εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν πᾶ ς ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν προσέλθῃ ἀ πὸ παντὸ ς τοῦ
σπέρματος ὑ μῶ ν πρὸ ς τὰ ἅ για ὅ σα ἂ ν ἁ γιά ζωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ τῷ κυρίῳ καὶ ἡ
ἀ καθαρσία αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τῷ ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἀ π' ἐμοῦ ἐγὼ κύ ριος ὁ
θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἄ νθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος ααρων τοῦ ἱερέως καὶ οὗ τος λεπρᾷ ἢ γονορρυή ς
τῶ ν ἁ γίων οὐ κ ἔδεται ἕως ἂ ν καθαρισθῇ καὶ ὁ ἁ πτό μενος πά σης ἀ καθαρσίας ψυχῆ ς
ἢ ἄ νθρωπος ᾧ ἂ ν ἐξέλθῃ ἐξ αὐ τοῦ κοίτη σπέρματος
ἢ ὅ στις ἂ ν ἅ ψηται παντὸ ς ἑρπετοῦ ἀ καθά ρτου ὃ μιανεῖ αὐ τό ν ἢ ἐπ' ἀ νθρώ πῳ ἐν ᾧ
μιανεῖ αὐ τὸ ν κατὰ πᾶ σαν ἀ καθαρσίαν αὐ τοῦ
ψυχή ἥ τις ἂ ν ἅ ψηται αὐ τῶ ν ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας οὐ κ ἔδεται ἀ πὸ τῶ ν
ἁ γίων ἐὰ ν μὴ λού σηται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι
καὶ δύ ῃ ὁ ἥ λιος καὶ καθαρὸ ς ἔσται καὶ τό τε φά γεται τῶ ν ἁ γίων ὅ τι ἄ ρτος ἐστὶν
αὐ τοῦ
θνησιμαῖον καὶ θηριά λωτον οὐ φά γεται μιανθῆ ναι αὐ τὸ ν ἐν αὐ τοῖς ἐγὼ κύ ριος
καὶ φυλά ξονται τὰ φυλά γματά μου ἵνα μὴ λά βωσιν δι' αὐ τὰ ἁ μαρτίαν καὶ
ἀ ποθά νωσιν δι' αὐ τά ἐὰ ν βεβηλώ σωσιν αὐ τά ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ἁ γιά ζων αὐ τού ς
καὶ πᾶ ς ἀ λλογενὴ ς οὐ φά γεται ἅ για πά ροικος ἱερέως ἢ μισθωτὸ ς οὐ φά γεται ἅ για
ἐὰ ν δὲ ἱερεὺ ς κτή σηται ψυχὴ ν ἔγκτητον ἀ ργυρίου οὗ τος φά γεται ἐκ τῶ ν ἄ ρτων
αὐ τοῦ καὶ οἱ οἰκογενεῖς αὐ τοῦ καὶ οὗ τοι φά γονται τῶ ν ἄ ρτων αὐ τοῦ
καὶ θυγά τηρ ἀ νθρώ που ἱερέως ἐὰ ν γένηται ἀ νδρὶ ἀ λλογενεῖ αὐ τὴ τῶ ν ἀ παρχῶ ν τῶ ν
ἁ γίων οὐ φά γεται
καὶ θυγά τηρ ἱερέως ἐὰ ν γένηται χή ρα ἢ ἐκβεβλημένη σπέρμα δὲ μὴ ἦ ν αὐ τῇ
ἐπαναστρέψει ἐπὶ τὸ ν οἶκον τὸ ν πατρικὸ ν κατὰ τὴ ν νεό τητα αὐ τῆ ς ἀ πὸ τῶ ν ἄ ρτων
τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς φά γεται καὶ πᾶ ς ἀ λλογενὴ ς οὐ φά γεται ἀ π' αὐ τῶ ν
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν φά γῃ ἅ για κατὰ ἄ γνοιαν καὶ προσθή σει τὸ ἐπίπεμπτον αὐ τοῦ
ἐπ' αὐ τὸ καὶ δώ σει τῷ ἱερεῖ τὸ ἅ γιον
καὶ οὐ βεβηλώ σουσιν τὰ ἅ για τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἃ αὐ τοὶ ἀ φαιροῦ σιν τῷ κυρίῳ
169

καὶ ἐπά ξουσιν ἐφ' ἑαυτοὺ ς ἀ νομίαν πλημμελείας ἐν τῷ ἐσθίειν αὐ τοὺ ς τὰ ἅ για
αὐ τῶ ν ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ὁ ἁ γιά ζων αὐ τού ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ καὶ πά σῃ συναγωγῇ ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς
αὐ τού ς ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἢ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν προσηλύ των
τῶ ν προσκειμένων πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἐν ισραηλ ὃ ς ἂ ν προσενέγκῃ τὰ δῶ ρα αὐ τοῦ κατὰ
πᾶ σαν ὁ μολογίαν αὐ τῶ ν ἢ κατὰ πᾶ σαν αἵρεσιν αὐ τῶ ν ὅ σα ἂ ν προσενέγκωσιν τῷ
θεῷ εἰς ὁ λοκαύ τωμα
δεκτὰ ὑ μῖν ἄ μωμα ἄ ρσενα ἐκ τῶ ν βουκολίων καὶ ἐκ τῶ ν προβά των καὶ ἐκ τῶ ν
αἰγῶ ν
πά ντα ὅ σα ἂ ν ἔχῃ μῶ μον ἐν αὐ τῷ οὐ προσά ξουσιν κυρίῳ διό τι οὐ δεκτὸ ν ἔσται ὑ μῖν
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν προσενέγκῃ θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ διαστείλας εὐ χὴ ν κατὰ
αἵρεσιν ἢ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑ μῶ ν ἐκ τῶ ν βουκολίων ἢ ἐκ τῶ ν προβά των ἄ μωμον ἔσται
εἰς δεκτό ν πᾶ ς μῶ μος οὐ κ ἔσται ἐν αὐ τῷ
τυφλὸ ν ἢ συντετριμμένον ἢ γλωσσό τμητον ἢ μυρμηκιῶ ντα ἢ ψωραγριῶ ντα ἢ
λιχῆ νας ἔχοντα οὐ προσά ξουσιν ταῦ τα τῷ κυρίῳ καὶ εἰς κά ρπωσιν οὐ δώ σετε ἀ π'
αὐ τῶ ν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ
καὶ μό σχον ἢ πρό βατον ὠ τό τμητον ἢ κολοβό κερκον σφά για ποιή σεις αὐ τὰ σεαυτῷ
εἰς δὲ εὐ χή ν σου οὐ δεχθή σεται
θλαδίαν καὶ ἐκτεθλιμμένον καὶ ἐκτομίαν καὶ ἀ πεσπασμένον οὐ προσά ξεις αὐ τὰ τῷ
κυρίῳ καὶ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν οὐ ποιή σετε
καὶ ἐκ χειρὸ ς ἀ λλογενοῦ ς οὐ προσοίσετε τὰ δῶ ρα τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἀ πὸ πά ντων
τού των ὅ τι φθά ρματά ἐστιν ἐν αὐ τοῖς μῶ μος ἐν αὐ τοῖς οὐ δεχθή σεται ταῦ τα ὑ μῖν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
μό σχον ἢ πρό βατον ἢ αἶγα ὡ ς ἂ ν τεχθῇ καὶ ἔσται ἑπτὰ ἡ μέρας ὑ πὸ τὴ ν μητέρα τῇ δὲ
ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ καὶ ἐπέκεινα δεχθή σεται εἰς δῶ ρα κά ρπωμα κυρίῳ
καὶ μό σχον ἢ πρό βατον αὐ τὴ ν καὶ τὰ παιδία αὐ τῆ ς οὐ σφά ξεις ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ
ἐὰ ν δὲ θύ σῃς θυσίαν εὐ χὴ ν χαρμοσύ νης κυρίῳ εἰς δεκτὸ ν ὑ μῖν θύ σετε αὐ τό
αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ βρωθή σεται οὐ κ ἀ πολείψετε ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν εἰς τὸ πρωί ἐγώ
εἰμι κύ ριος
καὶ φυλά ξετε τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ ποιή σετε αὐ τά ς
καὶ οὐ βεβηλώ σετε τὸ ὄ νομα τοῦ ἁ γίου καὶ ἁ γιασθή σομαι ἐν μέσῳ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
ἐγὼ κύ ριος ὁ ἁ γιά ζων ὑ μᾶ ς
ὁ ἐξαγαγὼ ν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ὥ στε εἶναι ὑ μῶ ν θεό ς ἐγὼ κύ ριος
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς αἱ ἑορταὶ κυρίου ἃ ς καλέσετε
αὐ τὰ ς κλητὰ ς ἁ γίας αὗ ταί εἰσιν ἑορταί μου
ἓξ ἡ μέρας ποιή σεις ἔργα καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ σά ββατα ἀ νά παυσις κλητὴ ἁ γία
τῷ κυρίῳ πᾶ ν ἔργον οὐ ποιή σεις σά ββατά ἐστιν τῷ κυρίῳ ἐν πά σῃ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν
αὗ ται αἱ ἑορταὶ τῷ κυρίῳ κληταὶ ἅ γιαι ἃ ς καλέσετε αὐ τὰ ς ἐν τοῖς καιροῖς αὐ τῶ ν
ἐν τῷ πρώ τῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς ἀ νὰ μέσον τῶ ν
ἑσπερινῶ ν πά σχα τῷ κυρίῳ
170

καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τού του ἑορτὴ τῶ ν ἀ ζύ μων τῷ κυρίῳ
ἑπτὰ ἡ μέρας ἄ ζυμα ἔδεσθε
καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ πρώ τη κλητὴ ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε
καὶ προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα τῷ κυρίῳ ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ ἡ ἑβδό μη ἡ μέρα κλητὴ
ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
εἰπὸ ν τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ὅ ταν εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἐγὼ
δίδωμι ὑ μῖν καὶ θερίζητε τὸ ν θερισμὸ ν αὐ τῆ ς καὶ οἴσετε δρά γμα ἀ παρχὴ ν τοῦ
θερισμοῦ ὑ μῶ ν πρὸ ς τὸ ν ἱερέα
καὶ ἀ νοίσει τὸ δρά γμα ἔναντι κυρίου δεκτὸ ν ὑ μῖν τῇ ἐπαύ ριον τῆ ς πρώ της ἀ νοίσει
αὐ τὸ ὁ ἱερεύ ς
καὶ ποιή σετε ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐν ᾗ ἂ ν φέρητε τὸ δρά γμα πρό βατον ἄ μωμον ἐνιαύ σιον εἰς
ὁ λοκαύ τωμα τῷ κυρίῳ
καὶ τὴ ν θυσίαν αὐ τοῦ δύ ο δέκατα σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ θυσία τῷ
κυρίῳ ὀ σμὴ εὐ ωδίας κυρίῳ καὶ σπονδὴ ν αὐ τοῦ τὸ τέταρτον τοῦ ιν οἴνου
καὶ ἄ ρτον καὶ πεφρυγμένα χίδρα νέα οὐ φά γεσθε ἕως εἰς αὐ τὴ ν τὴ ν ἡ μέραν ταύ την
ἕως ἂ ν προσενέγκητε ὑ μεῖς τὰ δῶ ρα τῷ θεῷ ὑ μῶ ν νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς
ὑ μῶ ν ἐν πά σῃ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν
καὶ ἀ ριθμή σετε ὑ μεῖς ἀ πὸ τῆ ς ἐπαύ ριον τῶ ν σαββά των ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἂ ν
προσενέγκητε τὸ δρά γμα τοῦ ἐπιθέματος ἑπτὰ ἑβδομά δας ὁ λοκλή ρους
ἕως τῆ ς ἐπαύ ριον τῆ ς ἐσχά της ἑβδομά δος ἀ ριθμή σετε πεντή κοντα ἡ μέρας καὶ
προσοίσετε θυσίαν νέαν τῷ κυρίῳ
ἀ πὸ τῆ ς κατοικίας ὑ μῶ ν προσοίσετε ἄ ρτους ἐπίθεμα δύ ο ἄ ρτους ἐκ δύ ο δεκά των
σεμιδά λεως ἔσονται ἐζυμωμένοι πεφθή σονται πρωτογενημά των τῷ κυρίῳ
καὶ προσά ξετε μετὰ τῶ ν ἄ ρτων ἑπτὰ ἀ μνοὺ ς ἀ μώ μους ἐνιαυσίους καὶ μό σχον ἕνα ἐκ
βουκολίου καὶ κριοὺ ς δύ ο ἀ μώ μους ἔσονται ὁ λοκαύ τωμα τῷ κυρίῳ καὶ αἱ θυσίαι
αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν θυσίαν ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας τῷ κυρίῳ
καὶ ποιή σουσιν χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας καὶ δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους εἰς
θυσίαν σωτηρίου μετὰ τῶ ν ἄ ρτων τοῦ πρωτογενή ματος
καὶ ἐπιθή σει αὐ τὰ ὁ ἱερεὺ ς μετὰ τῶ ν ἄ ρτων τοῦ πρωτογενή ματος ἐπίθεμα ἔναντι
κυρίου μετὰ τῶ ν δύ ο ἀ μνῶ ν ἅ για ἔσονται τῷ κυρίῳ τῷ ἱερεῖ τῷ προσφέροντι αὐ τὰ
αὐ τῷ ἔσται
καὶ καλέσετε ταύ την τὴ ν ἡ μέραν κλητή ν ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ
ποιή σετε ἐν αὐ τῇ νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἐν πά σῃ τῇ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν
καὶ ὅ ταν θερίζητε τὸ ν θερισμὸ ν τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν οὐ συντελέσετε τὸ λοιπὸ ν τοῦ
θερισμοῦ τοῦ ἀ γροῦ σου ἐν τῷ θερίζειν σε καὶ τὰ ἀ ποπίπτοντα τοῦ θερισμοῦ σου οὐ
συλλέξεις τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύ τῳ ὑ πολείψῃ αὐ τά ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου μιᾷ τοῦ μηνὸ ς ἔσται ὑ μῖν
ἀ νά παυσις μνημό συνον σαλπίγγων κλητὴ ἁ γία ἔσται ὑ μῖν
πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε καὶ προσά ξετε ὁ λοκαύ τωμα κυρίῳ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
171

καὶ τῇ δεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου τού του ἡ μέρα ἐξιλασμοῦ κλητὴ ἁ γία ἔσται
ὑ μῖν καὶ ταπεινώ σετε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν καὶ προσά ξετε ὁ λοκαύ τωμα τῷ κυρίῳ
πᾶ ν ἔργον οὐ ποιή σετε ἐν αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἔστιν γὰ ρ ἡ μέρα ἐξιλασμοῦ αὕ τη
ὑ μῖν ἐξιλά σασθαι περὶ ὑ μῶ ν ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν
πᾶ σα ψυχή ἥ τις μὴ ταπεινωθή σεται ἐν αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐξολεθρευθή σεται ἐκ
τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
καὶ πᾶ σα ψυχή ἥ τις ποιή σει ἔργον ἐν αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἀ πολεῖται ἡ ψυχὴ ἐκείνη
ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
πᾶ ν ἔργον οὐ ποιή σετε νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἐν πά σαις κατοικίαις
ὑ μῶ ν
σά ββατα σαββά των ἔσται ὑ μῖν καὶ ταπεινώ σετε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν ἀ πὸ ἐνά της τοῦ
μηνὸ ς ἀ πὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σά ββατα ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων τῇ πεντεκαιδεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου τού του
ἑορτὴ σκηνῶ ν ἑπτὰ ἡ μέρας τῷ κυρίῳ
καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ πρώ τη κλητὴ ἁ γία πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε
ἑπτὰ ἡ μέρας προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα τῷ κυρίῳ καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ ὀ γδό η κλητὴ ἁ γία
ἔσται ὑ μῖν καὶ προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα τῷ κυρίῳ ἐξό διό ν ἐστιν πᾶ ν ἔργον
λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε
αὗ ται αἱ ἑορταὶ κυρίῳ ἃ ς καλέσετε κλητὰ ς ἁ γίας ὥ στε προσενέγκαι καρπώ ματα τῷ
κυρίῳ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ θυσίας αὐ τῶ ν καὶ σπονδὰ ς αὐ τῶ ν τὸ καθ' ἡ μέραν εἰς
ἡ μέραν
πλὴ ν τῶ ν σαββά των κυρίου καὶ πλὴ ν τῶ ν δομά των ὑ μῶ ν καὶ πλὴ ν πασῶ ν τῶ ν
εὐ χῶ ν ὑ μῶ ν καὶ πλὴ ν τῶ ν ἑκουσίων ὑ μῶ ν ἃ ἂ ν δῶ τε τῷ κυρίῳ
καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου τού του ὅ ταν συντελέσητε
τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς ἑορτά σετε τῷ κυρίῳ ἑπτὰ ἡ μέρας τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πρώ τῃ
ἀ νά παυσις καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἀ νά παυσις
καὶ λή μψεσθε τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πρώ τῃ καρπὸ ν ξύ λου ὡ ραῖον καὶ κά λλυνθρα φοινίκων
καὶ κλά δους ξύ λου δασεῖς καὶ ἰτέας καὶ ἄ γνου κλά δους ἐκ χειμά ρρου εὐ φρανθῆ ναι
ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἑπτὰ ἡ μέρας
τοῦ ἐνιαυτοῦ νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ
ἑορτά σετε αὐ τή ν
ἐν σκηναῖς κατοική σετε ἑπτὰ ἡ μέρας πᾶ ς ὁ αὐ τό χθων ἐν ισραηλ κατοική σει ἐν
σκηναῖς
ὅ πως ἴδωσιν αἱ γενεαὶ ὑ μῶ ν ὅ τι ἐν σκηναῖς κατῴ κισα τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐν τῷ
ἐξαγαγεῖν με αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς τὰ ς ἑορτὰ ς κυρίου τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἔντειλαι τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ λαβέτωσά ν μοι ἔλαιον ἐλά ινον καθαρὸ ν κεκομμένον
εἰς φῶ ς καῦ σαι λύ χνον διὰ παντό ς
172

ἔξωθεν τοῦ καταπετά σματος ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καύ σουσιν αὐ τὸ ν ααρων
καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἀ πὸ ἑσπέρας ἕως πρωὶ ἐνώ πιον κυρίου ἐνδελεχῶ ς νό μιμον
αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
ἐπὶ τῆ ς λυχνίας τῆ ς καθαρᾶ ς καύ σετε τοὺ ς λύ χνους ἔναντι κυρίου ἕως τὸ πρωί
καὶ λή μψεσθε σεμίδαλιν καὶ ποιή σετε αὐ τὴ ν δώ δεκα ἄ ρτους δύ ο δεκά των ἔσται ὁ
ἄ ρτος ὁ εἷς
καὶ ἐπιθή σετε αὐ τοὺ ς δύ ο θέματα ἓξ ἄ ρτους τὸ ἓν θέμα ἐπὶ τὴ ν τρά πεζαν τὴ ν
καθαρὰ ν ἔναντι κυρίου
καὶ ἐπιθή σετε ἐπὶ τὸ θέμα λίβανον καθαρὸ ν καὶ ἅ λα καὶ ἔσονται εἰς ἄ ρτους εἰς
ἀ νά μνησιν προκείμενα τῷ κυρίῳ
τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν σαββά των προθή σεται ἔναντι κυρίου διὰ παντὸ ς ἐνώ πιον τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ διαθή κην αἰώ νιον
καὶ ἔσται ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ καὶ φά γονται αὐ τὰ ἐν τό πῳ ἁ γίῳ ἔστιν γὰ ρ
ἅ για τῶ ν ἁ γίων τοῦ το αὐ τῷ ἀ πὸ τῶ ν θυσιαζομένων τῷ κυρίῳ νό μιμον αἰώ νιον
καὶ ἐξῆ λθεν υἱὸ ς γυναικὸ ς ισραηλίτιδος καὶ οὗ τος ἦ ν υἱὸ ς αἰγυπτίου ἐν τοῖς υἱοῖς
ισραηλ καὶ ἐμαχέσαντο ἐν τῇ παρεμβολῇ ὁ ἐκ τῆ ς ισραηλίτιδος καὶ ὁ ἄ νθρωπος ὁ
ισραηλίτης
καὶ ἐπονομά σας ὁ υἱὸ ς τῆ ς γυναικὸ ς τῆ ς ισραηλίτιδος τὸ ὄ νομα κατηρά σατο καὶ
ἤ γαγον αὐ τὸ ν πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ τὸ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ σαλωμιθ θυγά τηρ
δαβρι ἐκ τῆ ς φυλῆ ς δαν
καὶ ἀ πέθεντο αὐ τὸ ν εἰς φυλακὴ ν διακρῖναι αὐ τὸ ν διὰ προστά γματος κυρίου
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἐξά γαγε τὸ ν καταρασά μενον ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ἐπιθή σουσιν πά ντες οἱ
ἀ κού σαντες τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ λιθοβολή σουσιν αὐ τὸ ν
πᾶ σα ἡ συναγωγή
καὶ τοῖς υἱοῖς ισραηλ λά λησον καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἄ νθρωπος ὃ ς ἐὰ ν καταρά σηται
θεό ν ἁ μαρτίαν λή μψεται
ὀ νομά ζων δὲ τὸ ὄ νομα κυρίου θανά τῳ θανατού σθω λίθοις λιθοβολείτω αὐ τὸ ν πᾶ σα
συναγωγὴ ισραηλ ἐά ν τε προσή λυτος ἐά ν τε αὐ τό χθων ἐν τῷ ὀ νομά σαι αὐ τὸ ν τὸ
ὄ νομα κυρίου τελευτά τω
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν πατά ξῃ ψυχὴ ν ἀ νθρώ που καὶ ἀ ποθά νῃ θανά τῳ θανατού σθω
καὶ ὃ ς ἂ ν πατά ξῃ κτῆ νος καὶ ἀ ποθά νῃ ἀ ποτεισά τω ψυχὴ ν ἀ ντὶ ψυχῆ ς
καὶ ἐά ν τις δῷ μῶ μον τῷ πλησίον ὡ ς ἐποίησεν αὐ τῷ ὡ σαύ τως ἀ ντιποιηθή σεται
αὐ τῷ
σύ ντριμμα ἀ ντὶ συντρίμματος ὀ φθαλμὸ ν ἀ ντὶ ὀ φθαλμοῦ ὀ δό ντα ἀ ντὶ ὀ δό ντος
καθό τι ἂ ν δῷ μῶ μον τῷ ἀ νθρώ πῳ οὕ τως δοθή σεται αὐ τῷ
ὃ ς ἂ ν πατά ξῃ ἄ νθρωπον καὶ ἀ ποθά νῃ θανά τῳ θανατού σθω
δικαίωσις μία ἔσται τῷ προσηλύ τῳ καὶ τῷ ἐγχωρίῳ ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐξή γαγον τὸ ν καταρασά μενον ἔξω τῆ ς
παρεμβολῆ ς καὶ ἐλιθοβό λησαν αὐ τὸ ν ἐν λίθοις καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐποίησαν καθὰ
συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐν τῷ ὄ ρει σινα λέγων
173

λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἐὰ ν εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἐγὼ
δίδωμι ὑ μῖν καὶ ἀ ναπαύ σεται ἡ γῆ ἣ ν ἐγὼ δίδωμι ὑ μῖν σά ββατα τῷ κυρίῳ
ἓξ ἔτη σπερεῖς τὸ ν ἀ γρό ν σου καὶ ἓξ ἔτη τεμεῖς τὴ ν ἄ μπελό ν σου καὶ συνά ξεις τὸ ν
καρπὸ ν αὐ τῆ ς
τῷ δὲ ἔτει τῷ ἑβδό μῳ σά ββατα ἀ νά παυσις ἔσται τῇ γῇ σά ββατα τῷ κυρίῳ τὸ ν
ἀ γρό ν σου οὐ σπερεῖς καὶ τὴ ν ἄ μπελό ν σου οὐ τεμεῖς
καὶ τὰ αὐ τό ματα ἀ ναβαίνοντα τοῦ ἀ γροῦ σου οὐ κ ἐκθερίσεις καὶ τὴ ν σταφυλὴ ν τοῦ
ἁ γιά σματό ς σου οὐ κ ἐκτρυγή σεις ἐνιαυτὸ ς ἀ ναπαύ σεως ἔσται τῇ γῇ
καὶ ἔσται τὰ σά ββατα τῆ ς γῆ ς βρώ ματά σοι καὶ τῷ παιδί σου καὶ τῇ παιδίσκῃ σου
καὶ τῷ μισθωτῷ σου καὶ τῷ παροίκῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸ ς σέ
καὶ τοῖς κτή νεσίν σου καὶ τοῖς θηρίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ σου ἔσται πᾶ ν τὸ γένημα αὐ τοῦ
εἰς βρῶ σιν
καὶ ἐξαριθμή σεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἀ ναπαύ σεις ἐτῶ ν ἑπτὰ ἔτη ἑπτά κις καὶ ἔσονταί σοι
ἑπτὰ ἑβδομά δες ἐτῶ ν ἐννέα καὶ τεσσαρά κοντα ἔτη
καὶ διαγγελεῖτε σά λπιγγος φωνῇ ἐν πά σῃ τῇ γῇ ὑ μῶ ν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ τῇ δεκά τῃ
τοῦ μηνό ς τῇ ἡ μέρᾳ τοῦ ἱλασμοῦ διαγγελεῖτε σά λπιγγι ἐν πά σῃ τῇ γῇ ὑ μῶ ν
καὶ ἁ γιά σετε τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸ ν ἐνιαυτὸ ν καὶ διαβοή σετε ἄ φεσιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
πᾶ σιν τοῖς κατοικοῦ σιν αὐ τή ν ἐνιαυτὸ ς ἀ φέσεως σημασία αὕ τη ἔσται ὑ μῖν καὶ
ἀ πελεύ σεται εἷς ἕκαστος εἰς τὴ ν κτῆ σιν αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος εἰς τὴ ν πατρίδα αὐ τοῦ
ἀ πελεύ σεσθε
ἀ φέσεως σημασία αὕ τη τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸ ν ἐνιαυτὸ ς ἔσται ὑ μῖν οὐ σπερεῖτε
οὐ δὲ ἀ μή σετε τὰ αὐ τό ματα ἀ ναβαίνοντα αὐ τῆ ς καὶ οὐ τρυγή σετε τὰ ἡ γιασμένα
αὐ τῆ ς
ὅ τι ἀ φέσεως σημασία ἐστίν ἅ γιον ἔσται ὑ μῖν ἀ πὸ τῶ ν πεδίων φά γεσθε τὰ γενή ματα
αὐ τῆ ς
ἐν τῷ ἔτει τῆ ς ἀ φέσεως σημασίᾳ αὐ τῆ ς ἐπανελεύ σεται ἕκαστος εἰς τὴ ν κτῆ σιν
αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ ἀ ποδῷ πρᾶ σιν τῷ πλησίον σου ἐὰ ν καὶ κτή σῃ παρὰ τοῦ πλησίον σου μὴ
θλιβέτω ἄ νθρωπος τὸ ν πλησίον
κατὰ ἀ ριθμὸ ν ἐτῶ ν μετὰ τὴ ν σημασίαν κτή σῃ παρὰ τοῦ πλησίον κατὰ ἀ ριθμὸ ν
ἐνιαυτῶ ν γενημά των ἀ ποδώ σεταί σοι
καθό τι ἂ ν πλεῖον τῶ ν ἐτῶ ν πληθύ νῃ τὴ ν ἔγκτησιν αὐ τοῦ καὶ καθό τι ἂ ν ἔλαττον τῶ ν
ἐτῶ ν ἐλαττονώ σῃ τὴ ν κτῆ σιν αὐ τοῦ ὅ τι ἀ ριθμὸ ν γενημά των αὐ τοῦ οὕ τως
ἀ ποδώ σεταί σοι
μὴ θλιβέτω ἄ νθρωπος τὸ ν πλησίον καὶ φοβηθή σῃ κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐγώ εἰμι
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ποιή σετε πά ντα τὰ δικαιώ ματά μου καὶ πά σας τὰ ς κρίσεις μου καὶ φυλά ξασθε
καὶ ποιή σετε αὐ τὰ καὶ κατοική σετε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς πεποιθό τες
καὶ δώ σει ἡ γῆ τὰ ἐκφό ρια αὐ τῆ ς καὶ φά γεσθε εἰς πλησμονὴ ν καὶ κατοική σετε
πεποιθό τες ἐπ' αὐ τῆ ς
ἐὰ ν δὲ λέγητε τί φαγό μεθα ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδό μῳ τού τῳ ἐὰ ν μὴ σπείρωμεν μηδὲ
συναγά γωμεν τὰ γενή ματα ἡ μῶ ν
174

καὶ ἀ ποστελῶ τὴ ν εὐ λογίαν μου ὑ μῖν ἐν τῷ ἔτει τῷ ἕκτῳ καὶ ποιή σει τὰ γενή ματα
αὐ τῆ ς εἰς τὰ τρία ἔτη
καὶ σπερεῖτε τὸ ἔτος τὸ ὄ γδοον καὶ φά γεσθε ἀ πὸ τῶ ν γενημά των παλαιά ἕως τοῦ
ἔτους τοῦ ἐνά του ἕως ἂ ν ἔλθῃ τὸ γένημα αὐ τῆ ς φά γεσθε παλαιὰ παλαιῶ ν
καὶ ἡ γῆ οὐ πραθή σεται εἰς βεβαίωσιν ἐμὴ γά ρ ἐστιν ἡ γῆ διό τι προσή λυτοι καὶ
πά ροικοι ὑ μεῖς ἐστε ἐναντίον μου
καὶ κατὰ πᾶ σαν γῆ ν κατασχέσεως ὑ μῶ ν λύ τρα δώ σετε τῆ ς γῆ ς
ἐὰ ν δὲ πένηται ὁ ἀ δελφό ς σου ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἀ ποδῶ ται ἀ πὸ τῆ ς κατασχέσεως
αὐ τοῦ καὶ ἔλθῃ ὁ ἀ γχιστεύ ων ἐγγίζων ἔγγιστα αὐ τοῦ καὶ λυτρώ σεται τὴ ν πρᾶ σιν
τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ μὴ ᾖ τινι ὁ ἀ γχιστεύ ων καὶ εὐ πορηθῇ τῇ χειρὶ καὶ εὑ ρεθῇ αὐ τῷ τὸ ἱκανὸ ν
λύ τρα αὐ τοῦ
καὶ συλλογιεῖται τὰ ἔτη τῆ ς πρά σεως αὐ τοῦ καὶ ἀ ποδώ σει ὃ ὑ περέχει τῷ ἀ νθρώ πῳ
ᾧ ἀ πέδοτο ἑαυτὸ ν αὐ τῷ καὶ ἀ πελεύ σεται εἰς τὴ ν κατά σχεσιν αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ μὴ εὐ πορηθῇ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ τὸ ἱκανὸ ν ὥ στε ἀ ποδοῦ ναι αὐ τῷ καὶ ἔσται ἡ
πρᾶ σις τῷ κτησαμένῳ αὐ τὰ ἕως τοῦ ἕκτου ἔτους τῆ ς ἀ φέσεως καὶ ἐξελεύ σεται τῇ
ἀ φέσει καὶ ἀ πελεύ σεται εἰς τὴ ν κατά σχεσιν αὐ τοῦ
ἐὰ ν δέ τις ἀ ποδῶ ται οἰκίαν οἰκητὴ ν ἐν πό λει τετειχισμένῃ καὶ ἔσται ἡ λύ τρωσις
αὐ τῆ ς ἕως πληρωθῇ ἐνιαυτὸ ς ἡ μερῶ ν ἔσται ἡ λύ τρωσις αὐ τῆ ς
ἐὰ ν δὲ μὴ λυτρωθῇ ἕως ἂ ν πληρωθῇ αὐ τῆ ς ἐνιαυτὸ ς ὅ λος κυρωθή σεται ἡ οἰκία ἡ
οὖ σα ἐν πό λει τῇ ἐχού σῃ τεῖχος βεβαίως τῷ κτησαμένῳ αὐ τὴ ν εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ἐξελεύ σεται ἐν τῇ ἀ φέσει
αἱ δὲ οἰκίαι αἱ ἐν ἐπαύ λεσιν αἷς οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ ταῖς τεῖχος κύ κλῳ πρὸ ς τὸ ν ἀ γρὸ ν
τῆ ς γῆ ς λογισθή τωσαν λυτρωταὶ διὰ παντὸ ς ἔσονται καὶ ἐν τῇ ἀ φέσει ἐξελεύ σονται
καὶ αἱ πό λεις τῶ ν λευιτῶ ν οἰκίαι τῶ ν πό λεων αὐ τῶ ν κατασχέσεως λυτρωταὶ διὰ
παντὸ ς ἔσονται τοῖς λευίταις
καὶ ὃ ς ἂ ν λυτρωσά μενος παρὰ τῶ ν λευιτῶ ν καὶ ἐξελεύ σεται ἡ διά πρασις αὐ τῶ ν
οἰκιῶ ν πό λεως κατασχέσεως αὐ τῶ ν ἐν τῇ ἀ φέσει ὅ τι οἰκίαι τῶ ν πό λεων τῶ ν
λευιτῶ ν κατά σχεσις αὐ τῶ ν ἐν μέσῳ υἱῶ ν ισραηλ
καὶ οἱ ἀ γροὶ οἱ ἀ φωρισμένοι ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν οὐ πραθή σονται ὅ τι κατά σχεσις
αἰωνία τοῦ το αὐ τῶ ν ἐστιν
ἐὰ ν δὲ πένηται ὁ ἀ δελφό ς σου καὶ ἀ δυνατή σῃ ταῖς χερσὶν παρὰ σοί ἀ ντιλή μψῃ
αὐ τοῦ ὡ ς προσηλύ του καὶ παροίκου καὶ ζή σεται ὁ ἀ δελφό ς σου μετὰ σοῦ
οὐ λή μψῃ παρ' αὐ τοῦ τό κον οὐ δὲ ἐπὶ πλή θει καὶ φοβηθή σῃ τὸ ν θεό ν σου ἐγὼ
κύ ριος καὶ ζή σεται ὁ ἀ δελφό ς σου μετὰ σοῦ
τὸ ἀ ργύ ριό ν σου οὐ δώ σεις αὐ τῷ ἐπὶ τό κῳ καὶ ἐπὶ πλεονασμὸ ν οὐ δώ σεις αὐ τῷ τὰ
βρώ ματά σου
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ ἐξαγαγὼ ν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου δοῦ ναι ὑ μῖν τὴ ν γῆ ν
χανααν ὥ στε εἶναι ὑ μῶ ν θεό ς
ἐὰ ν δὲ ταπεινωθῇ ὁ ἀ δελφό ς σου παρὰ σοὶ καὶ πραθῇ σοι οὐ δουλεύ σει σοι
δουλείαν οἰκέτου
ὡ ς μισθωτὸ ς ἢ πά ροικος ἔσται σοι ἕως τοῦ ἔτους τῆ ς ἀ φέσεως ἐργᾶ ται παρὰ σοί
175

καὶ ἐξελεύ σεται τῇ ἀ φέσει καὶ τὰ τέκνα αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἀ πελεύ σεται εἰς τὴ ν
γενεὰ ν αὐ τοῦ εἰς τὴ ν κατά σχεσιν τὴ ν πατρικὴ ν ἀ ποδραμεῖται
διό τι οἰκέται μού εἰσιν οὗ τοι οὓ ς ἐξή γαγον ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου οὐ πραθή σεται ἐν
πρά σει οἰκέτου
οὐ κατατενεῖς αὐ τὸ ν ἐν τῷ μό χθῳ καὶ φοβηθή σῃ κύ ριον τὸ ν θεό ν σου
καὶ παῖς καὶ παιδίσκη ὅ σοι ἂ ν γένωνταί σοι ἀ πὸ τῶ ν ἐθνῶ ν ὅ σοι κύ κλῳ σού εἰσιν
ἀ π' αὐ τῶ ν κτή σεσθε δοῦ λον καὶ δού λην
καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν παροίκων τῶ ν ὄ ντων ἐν ὑ μῖν ἀ πὸ τού των κτή σεσθε καὶ ἀ πὸ
τῶ ν συγγενῶ ν αὐ τῶ ν ὅ σοι ἂ ν γένωνται ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν ἔστωσαν ὑ μῖν εἰς κατά σχεσιν
καὶ καταμεριεῖτε αὐ τοὺ ς τοῖς τέκνοις ὑ μῶ ν μεθ' ὑ μᾶ ς καὶ ἔσονται ὑ μῖν κατό χιμοι εἰς
τὸ ν αἰῶ να τῶ ν ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἕκαστος τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ οὐ
κατατενεῖ αὐ τὸ ν ἐν τοῖς μό χθοις
ἐὰ ν δὲ εὕ ρῃ ἡ χεὶρ τοῦ προσηλύ του ἢ τοῦ παροίκου τοῦ παρὰ σοὶ καὶ ἀ πορηθεὶς ὁ
ἀ δελφό ς σου πραθῇ τῷ προσηλύ τῳ ἢ τῷ παροίκῳ τῷ παρὰ σοὶ ἐκ γενετῆ ς
προσηλύ τῳ
μετὰ τὸ πραθῆ ναι αὐ τῷ λύ τρωσις ἔσται αὐ τῷ εἷς τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ λυτρώ σεται
αὐ τό ν
ἀ δελφὸ ς πατρὸ ς αὐ τοῦ ἢ υἱὸ ς ἀ δελφοῦ πατρὸ ς λυτρώ σεται αὐ τὸ ν ἢ ἀ πὸ τῶ ν
οἰκείων τῶ ν σαρκῶ ν αὐ τοῦ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς αὐ τοῦ λυτρώ σεται αὐ τό ν ἐὰ ν δὲ
εὐ πορηθεὶς ταῖς χερσὶν λυτρώ σηται ἑαυτό ν
καὶ συλλογιεῖται πρὸ ς τὸ ν κεκτημένον αὐ τὸ ν ἀ πὸ τοῦ ἔτους οὗ ἀ πέδοτο ἑαυτὸ ν
αὐ τῷ ἕως τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆ ς ἀ φέσεως καὶ ἔσται τὸ ἀ ργύ ριον τῆ ς πρά σεως αὐ τοῦ ὡ ς
μισθίου ἔτος ἐξ ἔτους ἔσται μετ' αὐ τοῦ
ἐὰ ν δέ τινι πλεῖον τῶ ν ἐτῶ ν ᾖ πρὸ ς ταῦ τα ἀ ποδώ σει τὰ λύ τρα αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ
ἀ ργυρίου τῆ ς πρά σεως αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ ὀ λίγον καταλειφθῇ ἀ πὸ τῶ ν ἐτῶ ν εἰς τὸ ν ἐνιαυτὸ ν τῆ ς ἀ φέσεως καὶ
συλλογιεῖται αὐ τῷ κατὰ τὰ ἔτη αὐ τοῦ καὶ ἀ ποδώ σει τὰ λύ τρα αὐ τοῦ
ὡ ς μισθωτὸ ς ἐνιαυτὸ ν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἔσται μετ' αὐ τοῦ οὐ κατατενεῖς αὐ τὸ ν ἐν τῷ
μό χθῳ ἐνώ πιό ν σου
ἐὰ ν δὲ μὴ λυτρῶ ται κατὰ ταῦ τα ἐξελεύ σεται ἐν τῷ ἔτει τῆ ς ἀ φέσεως αὐ τὸ ς καὶ τὰ
παιδία αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
ὅ τι ἐμοὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ οἰκέται παῖδές μου οὗ τοί εἰσιν οὓ ς ἐξή γαγον ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
οὐ ποιή σετε ὑ μῖν αὐ τοῖς χειροποίητα οὐ δὲ γλυπτὰ οὐ δὲ στή λην ἀ ναστή σετε ὑ μῖν
οὐ δὲ λίθον σκοπὸ ν θή σετε ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν προσκυνῆ σαι αὐ τῷ ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς
ὑ μῶ ν
τὰ σά ββατά μου φυλά ξεσθε καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων μου φοβηθή σεσθε ἐγώ εἰμι κύ ριος
ἐὰ ν τοῖς προστά γμασίν μου πορεύ ησθε καὶ τὰ ς ἐντολά ς μου φυλά σσησθε καὶ
ποιή σητε αὐ τά ς
καὶ δώ σω τὸ ν ὑ ετὸ ν ὑ μῖν ἐν καιρῷ αὐ τοῦ καὶ ἡ γῆ δώ σει τὰ γενή ματα αὐ τῆ ς καὶ τὰ
ξύ λα τῶ ν πεδίων ἀ ποδώ σει τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῶ ν
176

καὶ καταλή μψεται ὑ μῖν ὁ ἀ λοητὸ ς τὸ ν τρύ γητον καὶ ὁ τρύ γητος καταλή μψεται τὸ ν
σπό ρον καὶ φά γεσθε τὸ ν ἄ ρτον ὑ μῶ ν εἰς πλησμονὴ ν καὶ κατοική σετε μετὰ
ἀ σφαλείας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν
καὶ πό λεμος οὐ διελεύ σεται διὰ τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν καὶ δώ σω εἰρή νην ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν καὶ
κοιμηθή σεσθε καὶ οὐ κ ἔσται ὑ μᾶ ς ὁ ἐκφοβῶ ν καὶ ἀ πολῶ θηρία πονηρὰ ἐκ τῆ ς γῆ ς
ὑ μῶ ν
καὶ διώ ξεσθε τοὺ ς ἐχθροὺ ς ὑ μῶ ν καὶ πεσοῦ νται ἐναντίον ὑ μῶ ν φό νῳ
καὶ διώ ξονται ἐξ ὑ μῶ ν πέντε ἑκατό ν καὶ ἑκατὸ ν ὑ μῶ ν διώ ξονται μυριά δας καὶ
πεσοῦ νται οἱ ἐχθροὶ ὑ μῶ ν ἐναντίον ὑ μῶ ν μαχαίρᾳ
καὶ ἐπιβλέψω ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ αὐ ξανῶ ὑ μᾶ ς καὶ πληθυνῶ ὑ μᾶ ς καὶ στή σω τὴ ν
διαθή κην μου μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ φά γεσθε παλαιὰ καὶ παλαιὰ παλαιῶ ν καὶ παλαιὰ ἐκ προσώ που νέων ἐξοίσετε
καὶ θή σω τὴ ν διαθή κην μου ἐν ὑ μῖν καὶ οὐ βδελύ ξεται ἡ ψυχή μου ὑ μᾶ ς
καὶ ἐμπεριπατή σω ἐν ὑ μῖν καὶ ἔσομαι ὑ μῶ ν θεό ς καὶ ὑ μεῖς ἔσεσθέ μου λαό ς
ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ ἐξαγαγὼ ν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ὄ ντων ὑ μῶ ν δού λων
καὶ συνέτριψα τὸ ν δεσμὸ ν τοῦ ζυγοῦ ὑ μῶ ν καὶ ἤ γαγον ὑ μᾶ ς μετὰ παρρησίας
ἐὰ ν δὲ μὴ ὑ πακού σητέ μου μηδὲ ποιή σητε τὰ προστά γματά μου ταῦ τα
ἀ λλὰ ἀ πειθή σητε αὐ τοῖς καὶ τοῖς κρίμασίν μου προσοχθίσῃ ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν ὥ στε ὑ μᾶ ς
μὴ ποιεῖν πά σας τὰ ς ἐντολά ς μου ὥ στε διασκεδά σαι τὴ ν διαθή κην μου
καὶ ἐγὼ ποιή σω οὕ τως ὑ μῖν καὶ ἐπισυστή σω ἐφ' ὑ μᾶ ς τὴ ν ἀ πορίαν τή ν τε ψώ ραν
καὶ τὸ ν ἴκτερον καὶ σφακελίζοντας τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ τὴ ν ψυχὴ ν ὑ μῶ ν
ἐκτή κουσαν καὶ σπερεῖτε διὰ κενῆ ς τὰ σπέρματα ὑ μῶ ν καὶ ἔδονται οἱ ὑ πεναντίοι
ὑ μῶ ν
καὶ ἐπιστή σω τὸ πρό σωπό ν μου ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ πεσεῖσθε ἐναντίον τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ διώ ξονται ὑ μᾶ ς οἱ μισοῦ ντες ὑ μᾶ ς καὶ φεύ ξεσθε οὐ θενὸ ς διώ κοντος ὑ μᾶ ς
καὶ ἐὰ ν ἕως τού του μὴ ὑ πακού σητέ μου καὶ προσθή σω τοῦ παιδεῦ σαι ὑ μᾶ ς ἑπτά κις
ἐπὶ ταῖς ἁ μαρτίαις ὑ μῶ ν
καὶ συντρίψω τὴ ν ὕ βριν τῆ ς ὑ περηφανίας ὑ μῶ ν καὶ θή σω τὸ ν οὐ ρανὸ ν ὑ μῖν
σιδηροῦ ν καὶ τὴ ν γῆ ν ὑ μῶ ν ὡ σεὶ χαλκῆ ν
καὶ ἔσται εἰς κενὸ ν ἡ ἰσχὺ ς ὑ μῶ ν καὶ οὐ δώ σει ἡ γῆ ὑ μῶ ν τὸ ν σπό ρον αὐ τῆ ς καὶ τὸ
ξύ λον τοῦ ἀ γροῦ ὑ μῶ ν οὐ δώ σει τὸ ν καρπὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐὰ ν μετὰ ταῦ τα πορεύ ησθε πλά γιοι καὶ μὴ βού λησθε ὑ πακού ειν μου προσθή σω
ὑ μῖν πληγὰ ς ἑπτὰ κατὰ τὰ ς ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν
καὶ ἀ ποστελῶ ἐφ' ὑ μᾶ ς τὰ θηρία τὰ ἄ γρια τῆ ς γῆ ς καὶ κατέδεται ὑ μᾶ ς καὶ
ἐξαναλώ σει τὰ κτή νη ὑ μῶ ν καὶ ὀ λιγοστοὺ ς ποιή σει ὑ μᾶ ς καὶ ἐρημωθή σονται αἱ ὁ δοὶ
ὑ μῶ ν
καὶ ἐπὶ τού τοις ἐὰ ν μὴ παιδευθῆ τε ἀ λλὰ πορεύ ησθε πρό ς με πλά γιοι
πορεύ σομαι κἀ γὼ μεθ' ὑ μῶ ν θυμῷ πλαγίῳ καὶ πατά ξω ὑ μᾶ ς κἀ γὼ ἑπτά κις ἀ ντὶ τῶ ν
ἁ μαρτιῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἐπά ξω ἐφ' ὑ μᾶ ς μά χαιραν ἐκδικοῦ σαν δίκην διαθή κης καὶ καταφεύ ξεσθε εἰς τὰ ς
πό λεις ὑ μῶ ν καὶ ἐξαποστελῶ θά νατον εἰς ὑ μᾶ ς καὶ παραδοθή σεσθε εἰς χεῖρας
ἐχθρῶ ν
177

ἐν τῷ θλῖψαι ὑ μᾶ ς σιτοδείᾳ ἄ ρτων καὶ πέψουσιν δέκα γυναῖκες τοὺ ς ἄ ρτους ὑ μῶ ν

ἐν κλιβά νῳ ἑνὶ καὶ ἀ ποδώ σουσιν τοὺ ς ἄ ρτους ὑ μῶ ν ἐν σταθμῷ καὶ φά γεσθε καὶ οὐ
μὴ ἐμπλησθῆ τε
ἐὰ ν δὲ ἐπὶ τού τοις μὴ ὑ πακού σητέ μου καὶ πορεύ ησθε πρό ς με πλά γιοι
καὶ αὐ τὸ ς πορεύ σομαι μεθ' ὑ μῶ ν ἐν θυμῷ πλαγίῳ καὶ παιδεύ σω ὑ μᾶ ς ἐγὼ ἑπτά κις
κατὰ τὰ ς ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν
καὶ φά γεσθε τὰ ς σά ρκας τῶ ν υἱῶ ν ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς σά ρκας τῶ ν θυγατέρων ὑ μῶ ν
φά γεσθε
καὶ ἐρημώ σω τὰ ς στή λας ὑ μῶ ν καὶ ἐξολεθρεύ σω τὰ ξύ λινα χειροποίητα ὑ μῶ ν καὶ
θή σω τὰ κῶ λα ὑ μῶ ν ἐπὶ τὰ κῶ λα τῶ ν εἰδώ λων ὑ μῶ ν καὶ προσοχθιεῖ ἡ ψυχή μου
ὑ μῖν
καὶ θή σω τὰ ς πό λεις ὑ μῶ ν ἐρή μους καὶ ἐξερημώ σω τὰ ἅ για ὑ μῶ ν καὶ οὐ μὴ
ὀ σφρανθῶ τῆ ς ὀ σμῆ ς τῶ ν θυσιῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἐξερημώ σω ἐγὼ τὴ ν γῆ ν ὑ μῶ ν καὶ θαυμά σονται ἐπ' αὐ τῇ οἱ ἐχθροὶ ὑ μῶ ν οἱ
ἐνοικοῦ ντες ἐν αὐ τῇ
καὶ διασπερῶ ὑ μᾶ ς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐξαναλώ σει ὑ μᾶ ς ἐπιπορευομένη ἡ μά χαιρα καὶ
ἔσται ἡ γῆ ὑ μῶ ν ἔρημος καὶ αἱ πό λεις ὑ μῶ ν ἔσονται ἔρημοι
τό τε εὐ δοκή σει ἡ γῆ τὰ σά ββατα αὐ τῆ ς καὶ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ἐρημώ σεως
αὐ τῆ ς καὶ ὑ μεῖς ἔσεσθε ἐν τῇ γῇ τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν τό τε σαββατιεῖ ἡ γῆ καὶ
εὐ δοκή σει τὰ σά ββατα αὐ τῆ ς
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ἐρημώ σεως αὐ τῆ ς σαββατιεῖ ἃ οὐ κ ἐσαββά τισεν ἐν τοῖς
σαββά τοις ὑ μῶ ν ἡ νίκα κατῳ κεῖτε αὐ τή ν
καὶ τοῖς καταλειφθεῖσιν ἐξ ὑ μῶ ν ἐπά ξω δειλίαν εἰς τὴ ν καρδίαν αὐ τῶ ν ἐν τῇ γῇ τῶ ν
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ διώ ξεται αὐ τοὺ ς φωνὴ φύ λλου φερομένου καὶ φεύ ξονται ὡ ς
φεύ γοντες ἀ πὸ πολέμου καὶ πεσοῦ νται οὐ θενὸ ς διώ κοντος
καὶ ὑ περό ψεται ὁ ἀ δελφὸ ς τὸ ν ἀ δελφὸ ν ὡ σεὶ ἐν πολέμῳ οὐ θενὸ ς κατατρέχοντος
καὶ οὐ δυνή σεσθε ἀ ντιστῆ ναι τοῖς ἐχθροῖς ὑ μῶ ν
καὶ ἀ πολεῖσθε ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ κατέδεται ὑ μᾶ ς ἡ γῆ τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀ φ' ὑ μῶ ν καταφθαρή σονται διὰ τὰ ς ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν ἐν τῇ γῇ
τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν τακή σονται
καὶ ἐξαγορεύ σουσιν τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν ὅ τι
παρέβησαν καὶ ὑ περεῖδό ν με καὶ ὅ τι ἐπορεύ θησαν ἐναντίον μου πλά γιοι
καὶ ἐγὼ ἐπορεύ θην μετ' αὐ τῶ ν ἐν θυμῷ πλαγίῳ καὶ ἀ πολῶ αὐ τοὺ ς ἐν τῇ γῇ τῶ ν
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν τό τε ἐντραπή σεται ἡ καρδία αὐ τῶ ν ἡ ἀ περίτμητος καὶ τό τε
εὐ δοκή σουσιν τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν
καὶ μνησθή σομαι τῆ ς διαθή κης ιακωβ καὶ τῆ ς διαθή κης ισαακ καὶ τῆ ς διαθή κης
αβρααμ μνησθή σομαι καὶ τῆ ς γῆ ς μνησθή σομαι
καὶ ἡ γῆ ἐγκαταλειφθή σεται ὑ π' αὐ τῶ ν τό τε προσδέξεται ἡ γῆ τὰ σά ββατα αὐ τῆ ς ἐν
τῷ ἐρημωθῆ ναι αὐ τὴ ν δι' αὐ τού ς καὶ αὐ τοὶ προσδέξονται τὰ ς αὐ τῶ ν ἀ νομίας ἀ νθ'
ὧ ν τὰ κρίματά μου ὑ περεῖδον καὶ τοῖς προστά γμασίν μου προσώ χθισαν τῇ ψυχῇ
αὐ τῶ ν
178

καὶ οὐ δ' ὧ ς ὄ ντων αὐ τῶ ν ἐν τῇ γῇ τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν οὐ χ ὑ περεῖδον αὐ τοὺ ς οὐ δὲ

προσώ χθισα αὐ τοῖς ὥ στε ἐξαναλῶ σαι αὐ τοὺ ς τοῦ διασκεδά σαι τὴ ν διαθή κην μου
τὴ ν πρὸ ς αὐ τού ς ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ μνησθή σομαι αὐ τῶ ν τῆ ς διαθή κης τῆ ς προτέρας ὅ τε ἐξή γαγον αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας ἔναντι τῶ ν ἐθνῶ ν τοῦ εἶναι αὐ τῶ ν θεό ς ἐγώ εἰμι κύ ριος
ταῦ τα τὰ κρίματα καὶ τὰ προστά γματα καὶ ὁ νό μος ὃ ν ἔδωκεν κύ ριος ἀ νὰ μέσον
αὐ τοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῷ ὄ ρει σινα ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ὃ ς ἂ ν εὔ ξηται εὐ χὴ ν ὥ στε τιμὴ ν τῆ ς
ψυχῆ ς αὐ τοῦ τῷ κυρίῳ
ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄ ρσενος ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς ἕως ἑξηκονταετοῦ ς ἔσται αὐ τοῦ ἡ τιμὴ
πεντή κοντα δίδραχμα ἀ ργυρίου τῷ σταθμῷ τῷ ἁ γίῳ
τῆ ς δὲ θηλείας ἔσται ἡ συντίμησις τριά κοντα δίδραχμα
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ πενταετοῦ ς ἕως εἴκοσι ἐτῶ ν ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄ ρσενος εἴκοσι δίδραχμα
τῆ ς δὲ θηλείας δέκα δίδραχμα
ἀ πὸ δὲ μηνιαίου ἕως πενταετοῦ ς ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄ ρσενος πέντε δίδραχμα
ἀ ργυρίου τῆ ς δὲ θηλείας τρία δίδραχμα
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ ἑξηκονταετῶ ν καὶ ἐπά νω ἐὰ ν μὲν ἄ ρσεν ᾖ ἔσται ἡ τιμὴ πεντεκαίδεκα
δίδραχμα ἀ ργυρίου ἐὰ ν δὲ θή λεια δέκα δίδραχμα
ἐὰ ν δὲ ταπεινὸ ς ᾖ τῇ τιμῇ στή σεται ἐναντίον τοῦ ἱερέως καὶ τιμή σεται αὐ τὸ ν ὁ
ἱερεύ ς καθά περ ἰσχύ ει ἡ χεὶρ τοῦ εὐ ξαμένου τιμή σεται αὐ τὸ ν ὁ ἱερεύ ς
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν προσφερομένων ἀ π' αὐ τῶ ν δῶ ρον τῷ κυρίῳ ὃ ς ἂ ν δῷ
ἀ πὸ τού των τῷ κυρίῳ ἔσται ἅ γιον
οὐ κ ἀ λλά ξει αὐ τὸ καλὸ ν πονηρῷ οὐ δὲ πονηρὸ ν καλῷ ἐὰ ν δὲ ἀ λλά σσων ἀ λλά ξῃ αὐ τὸ
κτῆ νος κτή νει ἔσται αὐ τὸ καὶ τὸ ἄ λλαγμα ἅ για
ἐὰ ν δὲ πᾶ ν κτῆ νος ἀ κά θαρτον ἀ φ' ὧ ν οὐ προσφέρεται ἀ π' αὐ τῶ ν δῶ ρον τῷ κυρίῳ
στή σει τὸ κτῆ νος ἔναντι τοῦ ἱερέως
καὶ τιμή σεται αὐ τὸ ὁ ἱερεὺ ς ἀ νὰ μέσον καλοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον πονηροῦ καὶ καθό τι ἂ ν
τιμή σεται ὁ ἱερεύ ς οὕ τως στή σεται
ἐὰ ν δὲ λυτρού μενος λυτρώ σηται αὐ τό προσθή σει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸ ς τὴ ν τιμὴ ν
αὐ τοῦ
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν ἁ γιά σῃ τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ ἁ γίαν τῷ κυρίῳ καὶ τιμή σεται αὐ τὴ ν ὁ
ἱερεὺ ς ἀ νὰ μέσον καλῆ ς καὶ ἀ νὰ μέσον πονηρᾶ ς ὡ ς ἂ ν τιμή σεται αὐ τὴ ν ὁ ἱερεύ ς
οὕ τως σταθή σεται
ἐὰ ν δὲ ὁ ἁ γιά σας αὐ τὴ ν λυτρῶ ται τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ προσθή σει ἐπ' αὐ τὸ τὸ
ἐπίπεμπτον τοῦ ἀ ργυρίου τῆ ς τιμῆ ς καὶ ἔσται αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τοῦ ἀ γροῦ τῆ ς κατασχέσεως αὐ τοῦ ἁ γιά σῃ ἄ νθρωπος τῷ κυρίῳ καὶ
ἔσται ἡ τιμὴ κατὰ τὸ ν σπό ρον αὐ τοῦ κό ρου κριθῶ ν πεντή κοντα δίδραχμα ἀ ργυρίου
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆ ς ἀ φέσεως ἁ γιά σῃ τὸ ν ἀ γρὸ ν αὐ τοῦ κατὰ τὴ ν τιμὴ ν
αὐ τοῦ στή σεται
179

ἐὰ ν δὲ ἔσχατον μετὰ τὴ ν ἄ φεσιν ἁ γιά σῃ τὸ ν ἀ γρὸ ν αὐ τοῦ προσλογιεῖται αὐ τῷ ὁ

ἱερεὺ ς τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ τὰ ἔτη τὰ ἐπίλοιπα ἕως εἰς τὸ ν ἐνιαυτὸ ν τῆ ς ἀ φέσεως καὶ
ἀ νθυφαιρεθή σεται ἀ πὸ τῆ ς συντιμή σεως αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ λυτρῶ ται τὸ ν ἀ γρὸ ν ὁ ἁ γιά σας αὐ τό ν προσθή σει τὸ ἐπίπεμπτον τοῦ
ἀ ργυρίου πρὸ ς τὴ ν τιμὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἔσται αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ μὴ λυτρῶ ται τὸ ν ἀ γρὸ ν καὶ ἀ ποδῶ ται τὸ ν ἀ γρὸ ν ἀ νθρώ πῳ ἑτέρῳ οὐ κέτι μὴ
λυτρώ σηται αὐ τό ν
ἀ λλ' ἔσται ὁ ἀ γρὸ ς ἐξεληλυθυίας τῆ ς ἀ φέσεως ἅ γιος τῷ κυρίῳ ὥ σπερ ἡ γῆ ἡ
ἀ φωρισμένη τῷ ἱερεῖ ἔσται κατά σχεσις
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τοῦ ἀ γροῦ οὗ κέκτηται ὃ ς οὐ κ ἔστιν ἀ πὸ τοῦ ἀ γροῦ τῆ ς κατασχέσεως
αὐ τοῦ ἁ γιά σῃ τῷ κυρίῳ
λογιεῖται πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς τὸ τέλος τῆ ς τιμῆ ς ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆ ς ἀ φέσεως καὶ
ἀ ποδώ σει τὴ ν τιμὴ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἅ γιον τῷ κυρίῳ
καὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆ ς ἀ φέσεως ἀ ποδοθή σεται ὁ ἀ γρὸ ς τῷ ἀ νθρώ πῳ παρ' οὗ
κέκτηται αὐ τό ν οὗ ἦ ν ἡ κατά σχεσις τῆ ς γῆ ς
καὶ πᾶ σα τιμὴ ἔσται σταθμίοις ἁ γίοις εἴκοσι ὀ βολοὶ ἔσται τὸ δίδραχμον
καὶ πᾶ ν πρωτό τοκον ὃ ἂ ν γένηται ἐν τοῖς κτή νεσίν σου ἔσται τῷ κυρίῳ καὶ οὐ
καθαγιά σει οὐ θεὶς αὐ τό ἐά ν τε μό σχον ἐά ν τε πρό βατον τῷ κυρίῳ ἐστίν
ἐὰ ν δὲ τῶ ν τετραπό δων τῶ ν ἀ καθά ρτων ἀ λλά ξει κατὰ τὴ ν τιμὴ ν αὐ τοῦ καὶ
προσθή σει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸ ς αὐ τό καὶ ἔσται αὐ τῷ ἐὰ ν δὲ μὴ λυτρῶ ται
πραθή σεται κατὰ τὸ τίμημα αὐ τοῦ
πᾶ ν δὲ ἀ νά θεμα ὃ ἐὰ ν ἀ ναθῇ ἄ νθρωπος τῷ κυρίῳ ἀ πὸ πά ντων ὅ σα αὐ τῷ ἐστιν ἀ πὸ
ἀ νθρώ που ἕως κτή νους καὶ ἀ πὸ ἀ γροῦ κατασχέσεως αὐ τοῦ οὐ κ ἀ ποδώ σεται οὐ δὲ
λυτρώ σεται πᾶ ν ἀ νά θεμα ἅ γιον ἁ γίων ἔσται τῷ κυρίῳ
καὶ πᾶ ν ὃ ἐὰ ν ἀ νατεθῇ ἀ πὸ τῶ ν ἀ νθρώ πων οὐ λυτρωθή σεται ἀ λλὰ θανά τῳ
θανατωθή σεται
πᾶ σα δεκά τη τῆ ς γῆ ς ἀ πὸ τοῦ σπέρματος τῆ ς γῆ ς καὶ τοῦ καρποῦ τοῦ ξυλίνου τῷ
κυρίῳ ἐστίν ἅ γιον τῷ κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ λυτρῶ ται λύ τρῳ ἄ νθρωπος τὴ ν δεκά την αὐ τοῦ τὸ ἐπίπεμπτον προσθή σει
πρὸ ς αὐ τό καὶ ἔσται αὐ τῷ
καὶ πᾶ σα δεκά τη βοῶ ν καὶ προβά των καὶ πᾶ ν ὃ ἐὰ ν ἔλθῃ ἐν τῷ ἀ ριθμῷ ὑ πὸ τὴ ν
ῥ ά βδον τὸ δέκατον ἔσται ἅ γιον τῷ κυρίῳ
οὐ κ ἀ λλά ξεις καλὸ ν πονηρῷ ἐὰ ν δὲ ἀ λλά σσων ἀ λλά ξῃς αὐ τό καὶ τὸ ἄ λλαγμα αὐ τοῦ
ἔσται ἅ γιον οὐ λυτρωθή σεται
αὗ ταί εἰσιν αἱ ἐντολαί ἃ ς ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐν τῷ
ὄ ρει σινα
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ τῇ σινα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
ἐν μιᾷ τοῦ μηνὸ ς τοῦ δευτέρου ἔτους δευτέρου ἐξελθό ντων αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
λέγων
λά βετε ἀ ρχὴ ν πά σης συναγωγῆ ς υἱῶ ν ισραηλ κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατ' οἴκους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ἐξ ὀ νό ματος αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πᾶ ς ἄ ρσην
180

ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν δυνά μει ισραηλ ἐπισκέψασθε

αὐ τοὺ ς σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν σὺ καὶ ααρων ἐπισκέψασθε αὐ τού ς
καὶ μεθ' ὑ μῶ ν ἔσονται ἕκαστος κατὰ φυλὴ ν ἑκά στου ἀ ρχό ντων κατ' οἴκους
πατριῶ ν ἔσονται
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ νδρῶ ν οἵτινες παραστή σονται μεθ' ὑ μῶ ν τῶ ν ρουβην
ελισουρ υἱὸ ς σεδιουρ
τῶ ν συμεων σαλαμιηλ υἱὸ ς σουρισαδαι
τῶ ν ιουδα ναασσων υἱὸ ς αμιναδαβ
τῶ ν ισσαχαρ ναθαναηλ υἱὸ ς σωγαρ
τῶ ν ζαβουλων ελιαβ υἱὸ ς χαιλων
τῶ ν υἱῶ ν ιωσηφ τῶ ν εφραιμ ελισαμα υἱὸ ς εμιουδ τῶ ν μανασση γαμαλιηλ υἱὸ ς
φαδασσουρ
τῶ ν βενιαμιν αβιδαν υἱὸ ς γαδεωνι
τῶ ν δαν αχιεζερ υἱὸ ς αμισαδαι
τῶ ν ασηρ φαγαιηλ υἱὸ ς εχραν
τῶ ν γαδ ελισαφ υἱὸ ς ραγουηλ
τῶ ν νεφθαλι αχιρε υἱὸ ς αιναν
οὗ τοι ἐπίκλητοι τῆ ς συναγωγῆ ς ἄ ρχοντες τῶ ν φυλῶ ν κατὰ πατριά ς χιλίαρχοι
ισραηλ εἰσίν
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς καὶ ααρων τοὺ ς ἄ νδρας τού τους τοὺ ς ἀ νακληθέντας ἐξ
ὀ νό ματος
καὶ πᾶ σαν τὴ ν συναγωγὴ ν συνή γαγον ἐν μιᾷ τοῦ μηνὸ ς τοῦ δευτέρου ἔτους καὶ
ἐπηξονοῦ σαν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν κατὰ πατριὰ ς αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των
αὐ τῶ ν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν
ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ ἐπεσκέπησαν ἐν τῇ ἐρή μῳ τῇ σινα
καὶ ἐγένοντο οἱ υἱοὶ ρουβην πρωτοτό κου ισραηλ κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ
δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ
κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος
ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ρουβην ἓξ καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ
πεντακό σιοι
τοῖς υἱοῖς συμεων κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ
εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς συμεων ἐννέα καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ
τριακό σιοι
τοῖς υἱοῖς ιουδα κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ
εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ιουδα τέσσαρες καὶ ἑβδομή κοντα χιλιά δες καὶ
ἑξακό σιοι
181

τοῖς υἱοῖς ισσαχαρ κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους

πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα
ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ισσαχαρ τέσσαρες καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
τοῖς υἱοῖς ζαβουλων κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα
ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ζαβουλων ἑπτὰ καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
τοῖς υἱοῖς ιωσηφ υἱοῖς εφραιμ κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ'
οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα
ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς εφραιμ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι
τοῖς υἱοῖς μανασση κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα
ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς μανασση δύ ο καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ διακό σιοι
τοῖς υἱοῖς βενιαμιν κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα
ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς βενιαμιν πέντε καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
τοῖς υἱοῖς γαδ κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ
εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς γαδ πέντε καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ
ἑξακό σιοι καὶ πεντή κοντα
τοῖς υἱοῖς δαν κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ
εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς δαν δύ ο καὶ ἑξή κοντα χιλιά δες καὶ ἑπτακό σιοι
τοῖς υἱοῖς ασηρ κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ
εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ασηρ μία καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ
πεντακό σιοι
τοῖς υἱοῖς νεφθαλι κατὰ συγγενείας αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν πά ντα ἀ ρσενικὰ ἀ πὸ
εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος ἐν τῇ δυνά μει
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς νεφθαλι τρεῖς καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
182

αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις ἣ ν ἐπεσκέψαντο μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ οἱ ἄ ρχοντες ισραηλ

δώ δεκα ἄ νδρες ἀ νὴ ρ εἷς κατὰ φυλὴ ν μίαν κατὰ φυλὴ ν οἴκων πατριᾶ ς ἦ σαν
καὶ ἐγένετο πᾶ σα ἡ ἐπίσκεψις υἱῶ ν ισραηλ σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ
ἐπά νω πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος παρατά ξασθαι ἐν ισραηλ
ἑξακό σιαι χιλιά δες καὶ τρισχίλιοι καὶ πεντακό σιοι καὶ πεντή κοντα
οἱ δὲ λευῖται ἐκ τῆ ς φυλῆ ς πατριᾶ ς αὐ τῶ ν οὐ κ ἐπεσκέπησαν ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ὅ ρα τὴ ν φυλὴ ν τὴ ν λευι οὐ συνεπισκέψῃ καὶ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν οὐ λή μψῃ ἐν μέσῳ
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ σὺ ἐπίστησον τοὺ ς λευίτας ἐπὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐπὶ πά ντα τὰ
σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ ἐπὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν ἐν αὐ τῇ αὐ τοὶ ἀ ροῦ σιν τὴ ν σκηνὴ ν καὶ πά ντα
τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ αὐ τοὶ λειτουργή σουσιν ἐν αὐ τῇ καὶ κύ κλῳ τῆ ς σκηνῆ ς
παρεμβαλοῦ σιν
καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὴ ν σκηνὴ ν καθελοῦ σιν αὐ τὴ ν οἱ λευῖται καὶ ἐν τῷ παρεμβά λλειν
τὴ ν σκηνὴ ν ἀ ναστή σουσιν καὶ ὁ ἀ λλογενὴ ς ὁ προσπορευό μενος ἀ ποθανέτω
καὶ παρεμβαλοῦ σιν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ νὴ ρ ἐν τῇ ἑαυτοῦ τά ξει καὶ ἀ νὴ ρ κατὰ τὴ ν
ἑαυτοῦ ἡ γεμονίαν σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν
οἱ δὲ λευῖται παρεμβαλέτωσαν ἐναντίον κυρίου κύ κλῳ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ οὐ κ ἔσται ἁ μά ρτημα ἐν υἱοῖς ισραηλ καὶ φυλά ξουσιν οἱ λευῖται αὐ τοὶ τὴ ν
φυλακὴ ν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ κατὰ πά ντα ἃ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ ααρων
οὕ τως ἐποίησαν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
ἄ νθρωπος ἐχό μενος αὐ τοῦ κατὰ τά γμα κατὰ σημέας κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
παρεμβαλέτωσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐναντίοι κύ κλῳ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
παρεμβαλοῦ σιν οἱ υἱοὶ ισραηλ
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες πρῶ τοι κατ' ἀ νατολὰ ς τά γμα παρεμβολῆ ς ιουδα σὺ ν
δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ιουδα ναασσων υἱὸ ς αμιναδαβ
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τέσσαρες καὶ ἑβδομή κοντα χιλιά δες καὶ ἑξακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι φυλῆ ς ισσαχαρ καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ισσαχαρ
ναθαναηλ υἱὸ ς σωγαρ
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τέσσαρες καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ τετρακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι φυλῆ ς ζαβουλων καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ζαβουλων
ελιαβ υἱὸ ς χαιλων
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι ἑπτὰ καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ τετρακό σιοι
πά ντες οἱ ἐπεσκεμμένοι ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς ιουδα ἑκατὸ ν ὀ γδοή κοντα χιλιά δες καὶ
ἑξακισχίλιοι καὶ τετρακό σιοι σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν πρῶ τοι ἐξαροῦ σιν
τά γμα παρεμβολῆ ς ρουβην πρὸ ς λίβα σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν
ρουβην ελισουρ υἱὸ ς σεδιουρ
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι ἓξ καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι αὐ τοῦ φυλῆ ς συμεων καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν
συμεων σαλαμιηλ υἱὸ ς σουρισαδαι
183

δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι ἐννέα καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ τριακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι αὐ τοῦ φυλῆ ς γαδ καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν γαδ
ελισαφ υἱὸ ς ραγουηλ
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι πέντε καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ ἑξακό σιοι καὶ
πεντή κοντα
πά ντες οἱ ἐπεσκεμμένοι τῆ ς παρεμβολῆ ς ρουβην ἑκατὸ ν πεντή κοντα μία χιλιά δες
καὶ τετρακό σιοι καὶ πεντή κοντα σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν δεύ τεροι ἐξαροῦ σιν
καὶ ἀ ρθή σεται ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἡ παρεμβολὴ τῶ ν λευιτῶ ν μέσον τῶ ν
παρεμβολῶ ν ὡ ς καὶ παρεμβά λλουσιν οὕ τως καὶ ἐξαροῦ σιν ἕκαστος ἐχό μενος καθ'
ἡ γεμονίαν
τά γμα παρεμβολῆ ς εφραιμ παρὰ θά λασσαν σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν
υἱῶ ν εφραιμ ελισαμα υἱὸ ς εμιουδ
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι φυλῆ ς μανασση καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν μανασση
γαμαλιηλ υἱὸ ς φαδασσουρ
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι δύ ο καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ διακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι φυλῆ ς βενιαμιν καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν
αβιδαν υἱὸ ς γαδεωνι
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι πέντε καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ τετρακό σιοι
πά ντες οἱ ἐπεσκεμμένοι τῆ ς παρεμβολῆ ς εφραιμ ἑκατὸ ν χιλιά δες καὶ ὀ κτακισχίλιοι
καὶ ἑκατὸ ν σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν τρίτοι ἐξαροῦ σιν
τά γμα παρεμβολῆ ς δαν πρὸ ς βορρᾶ ν σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν δαν
αχιεζερ υἱὸ ς αμισαδαι
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι δύ ο καὶ ἑξή κοντα χιλιά δες καὶ ἑπτακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι αὐ τοῦ φυλῆ ς ασηρ καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ασηρ
φαγαιηλ υἱὸ ς εχραν
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι μία καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες ἐχό μενοι φυλῆ ς νεφθαλι καὶ ὁ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν νεφθαλι
αχιρε υἱὸ ς αιναν
δύ ναμις αὐ τοῦ οἱ ἐπεσκεμμένοι τρεῖς καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ τετρακό σιοι
πά ντες οἱ ἐπεσκεμμένοι τῆ ς παρεμβολῆ ς δαν ἑκατὸ ν καὶ πεντή κοντα ἑπτὰ χιλιά δες
καὶ ἑξακό σιοι ἔσχατοι ἐξαροῦ σιν κατὰ τά γμα αὐ τῶ ν
αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν πᾶ σα ἡ ἐπίσκεψις
τῶ ν παρεμβολῶ ν σὺ ν ταῖς δυνά μεσιν αὐ τῶ ν ἑξακό σιαι χιλιά δες καὶ τρισχίλιοι
πεντακό σιοι πεντή κοντα
οἱ δὲ λευῖται οὐ συνεπεσκέπησαν ἐν αὐ τοῖς καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πά ντα ὅ σα συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως
παρενέβαλον κατὰ τά γμα αὐ τῶ ν καὶ οὕ τως ἐξῆ ρον ἕκαστος ἐχό μενοι κατὰ δή μους
αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ αὗ ται αἱ γενέσεις ααρων καὶ μωυσῆ ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ ἐλά λησεν κύ ριος τῷ μωυσῇ ἐν
ὄ ρει σινα
184

καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ααρων πρωτό τοκος ναδαβ καὶ αβιουδ ελεαζαρ καὶ
ιθαμαρ
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ααρων οἱ ἱερεῖς οἱ ἠ λειμμένοι οὓ ς ἐτελείωσαν τὰ ς
χεῖρας αὐ τῶ ν ἱερατεύ ειν
καὶ ἐτελεύ τησεν ναδαβ καὶ αβιουδ ἔναντι κυρίου προσφερό ντων αὐ τῶ ν πῦ ρ
ἀ λλό τριον ἔναντι κυρίου ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα καὶ παιδία οὐ κ ἦ ν αὐ τοῖς καὶ ἱερά τευσεν
ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ μετ' ααρων τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ τὴ ν φυλὴ ν λευι καὶ στή σεις αὐ τοὺ ς ἐναντίον ααρων τοῦ ἱερέως καὶ
λειτουργή σουσιν αὐ τῷ
καὶ φυλά ξουσιν τὰ ς φυλακὰ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς φυλακὰ ς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἔναντι τῆ ς
σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἐργά ζεσθαι τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ φυλά ξουσιν πά ντα τὰ σκεύ η τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰ ς φυλακὰ ς τῶ ν
υἱῶ ν ισραηλ κατὰ πά ντα τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ δώ σεις τοὺ ς λευίτας ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ τοῖς ἱερεῦ σιν δό μα δεδομένοι
οὗ τοί μοί εἰσιν ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ααρων καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καταστή σεις ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ
φυλά ξουσιν τὴ ν ἱερατείαν αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ κατὰ τὸ ν βωμὸ ν καὶ ἔσω τοῦ
καταπετά σματος καὶ ὁ ἀ λλογενὴ ς ὁ ἁ πτό μενος ἀ ποθανεῖται
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
καὶ ἐγὼ ἰδοὺ εἴληφα τοὺ ς λευίτας ἐκ μέσου τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἀ ντὶ παντὸ ς
πρωτοτό κου διανοίγοντος μή τραν παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ λύ τρα αὐ τῶ ν ἔσονται καὶ
ἔσονται ἐμοὶ οἱ λευῖται
ἐμοὶ γὰ ρ πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ ἐπά ταξα πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν γῇ αἰγύ πτου
ἡ γίασα ἐμοὶ πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν ισραηλ ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους ἐμοὶ ἔσονται
ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα λέγων
ἐπίσκεψαι τοὺ ς υἱοὺ ς λευι κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατὰ
συγγενείας αὐ τῶ ν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἀ πὸ μηνιαίου καὶ ἐπά νω ἐπισκέψασθε αὐ τού ς
καὶ ἐπεσκέψαντο αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς καὶ ααρων διὰ φωνῆ ς κυρίου ὃ ν τρό πον
συνέταξεν αὐ τοῖς κύ ριος
καὶ ἦ σαν οὗ τοι οἱ υἱοὶ λευι ἐξ ὀ νομά των αὐ τῶ ν γεδσων κααθ καὶ μεραρι
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν γεδσων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν λοβενι καὶ σεμεϊ
καὶ υἱοὶ κααθ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν αμραμ καὶ ισσααρ χεβρων καὶ οζιηλ
καὶ υἱοὶ μεραρι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν μοολι καὶ μουσι οὗ τοί εἰσιν δῆ μοι τῶ ν λευιτῶ ν
κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
τῷ γεδσων δῆ μος τοῦ λοβενι καὶ δῆ μος τοῦ σεμεϊ οὗ τοι δῆ μοι τοῦ γεδσων
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμὸ ν παντὸ ς ἀ ρσενικοῦ ἀ πὸ μηνιαίου καὶ ἐπά νω ἡ
ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν ἑπτακισχίλιοι καὶ πεντακό σιοι
καὶ υἱοὶ γεδσων ὀ πίσω τῆ ς σκηνῆ ς παρὰ θά λασσαν παρεμβαλοῦ σιν
καὶ ὁ ἄ ρχων οἴκου πατριᾶ ς τοῦ δή μου τοῦ γεδσων ελισαφ υἱὸ ς λαηλ
185

καὶ ἡ φυλακὴ υἱῶ ν γεδσων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἡ σκηνὴ καὶ τὸ κά λυμμα καὶ
τὸ κατακά λυμμα τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ τὰ ἱστία τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ τὸ καταπέτασμα τῆ ς πύ λης τῆ ς αὐ λῆ ς τῆ ς οὔ σης ἐπὶ τῆ ς
σκηνῆ ς καὶ τὰ κατά λοιπα πά ντων τῶ ν ἔργων αὐ τοῦ
τῷ κααθ δῆ μος ὁ αμραμις καὶ δῆ μος ὁ σααρις καὶ δῆ μος ὁ χεβρωνις καὶ δῆ μος ὁ
οζιηλις οὗ τοί εἰσιν δῆ μοι τοῦ κααθ
κατὰ ἀ ριθμὸ ν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἀ πὸ μηνιαίου καὶ ἐπά νω ὀ κτακισχίλιοι καὶ ἑξακό σιοι
φυλά σσοντες τὰ ς φυλακὰ ς τῶ ν ἁ γίων
οἱ δῆ μοι τῶ ν υἱῶ ν κααθ παρεμβαλοῦ σιν ἐκ πλαγίων τῆ ς σκηνῆ ς κατὰ λίβα
καὶ ὁ ἄ ρχων οἴκου πατριῶ ν τῶ ν δή μων τοῦ κααθ ελισαφαν υἱὸ ς οζιηλ
καὶ ἡ φυλακὴ αὐ τῶ ν ἡ κιβωτὸ ς καὶ ἡ τρά πεζα καὶ ἡ λυχνία καὶ τὰ θυσιαστή ρια καὶ
τὰ σκεύ η τοῦ ἁ γίου ὅ σα λειτουργοῦ σιν ἐν αὐ τοῖς καὶ τὸ κατακά λυμμα καὶ πά ντα τὰ
ἔργα αὐ τῶ ν
καὶ ὁ ἄ ρχων ἐπὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων τῶ ν λευιτῶ ν ελεαζαρ ὁ υἱὸ ς ααρων τοῦ ἱερέως
καθεσταμένος φυλά σσειν τὰ ς φυλακὰ ς τῶ ν ἁ γίων
τῷ μεραρι δῆ μος ὁ μοολι καὶ δῆ μος ὁ μουσι οὗ τοί εἰσιν δῆ μοι μεραρι
ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν κατὰ ἀ ριθμό ν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἀ πὸ μηνιαίου καὶ ἐπά νω
ἑξακισχίλιοι καὶ πεντή κοντα
καὶ ὁ ἄ ρχων οἴκου πατριῶ ν τοῦ δή μου τοῦ μεραρι σουριηλ υἱὸ ς αβιχαιλ ἐκ πλαγίων
τῆ ς σκηνῆ ς παρεμβαλοῦ σιν πρὸ ς βορρᾶ ν
ἡ ἐπίσκεψις ἡ φυλακὴ υἱῶ ν μεραρι τὰ ς κεφαλίδας τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τοὺ ς μοχλοὺ ς
αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς στύ λους αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς βά σεις αὐ τῆ ς καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῶ ν καὶ
τὰ ἔργα αὐ τῶ ν
καὶ τοὺ ς στύ λους τῆ ς αὐ λῆ ς κύ κλῳ καὶ τὰ ς βά σεις αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς πασσά λους καὶ
τοὺ ς κά λους αὐ τῶ ν
καὶ οἱ παρεμβά λλοντες κατὰ πρό σωπον τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἀ π' ἀ νατολῆ ς
μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ φυλά σσοντες τὰ ς φυλακὰ ς τοῦ ἁ γίου εἰς τὰ ς
φυλακὰ ς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ὁ ἀ λλογενὴ ς ὁ ἁ πτό μενος ἀ ποθανεῖται
πᾶ σα ἡ ἐπίσκεψις τῶ ν λευιτῶ ν οὓ ς ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς καὶ ααρων διὰ φωνῆ ς
κυρίου κατὰ δή μους αὐ τῶ ν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἀ πὸ μηνιαίου καὶ ἐπά νω δύ ο καὶ εἴκοσι
χιλιά δες
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων ἐπίσκεψαι πᾶ ν πρωτό τοκον ἄ ρσεν τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ ἀ πὸ μηνιαίου καὶ ἐπά νω καὶ λαβὲ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν ἐξ ὀ νό ματος
καὶ λή μψῃ τοὺ ς λευίτας ἐμοί ἐγὼ κύ ριος ἀ ντὶ πά ντων τῶ ν πρωτοτό κων τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ καὶ τὰ κτή νη τῶ ν λευιτῶ ν ἀ ντὶ πά ντων τῶ ν πρωτοτό κων ἐν τοῖς κτή νεσιν
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν τοῖς
υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἐγένοντο πά ντα τὰ πρωτό τοκα τὰ ἀ ρσενικὰ κατὰ ἀ ριθμὸ ν ἐξ ὀ νό ματος ἀ πὸ
μηνιαίου καὶ ἐπά νω ἐκ τῆ ς ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν δύ ο καὶ εἴκοσι χιλιά δες τρεῖς καὶ
ἑβδομή κοντα καὶ διακό σιοι
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
186

λαβὲ τοὺ ς λευίτας ἀ ντὶ πά ντων τῶ ν πρωτοτό κων τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ τὰ κτή νη
τῶ ν λευιτῶ ν ἀ ντὶ τῶ ν κτηνῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔσονται ἐμοὶ οἱ λευῖται ἐγὼ κύ ριος
καὶ τὰ λύ τρα τριῶ ν καὶ ἑβδομή κοντα καὶ διακοσίων οἱ πλεονά ζοντες παρὰ τοὺ ς
λευίτας ἀ πὸ τῶ ν πρωτοτό κων τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ λή μψῃ πέντε σίκλους κατὰ κεφαλή ν κατὰ τὸ δίδραχμον τὸ ἅ γιον λή μψῃ εἴκοσι
ὀ βολοὺ ς τοῦ σίκλου
καὶ δώ σεις τὸ ἀ ργύ ριον ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ λύ τρα τῶ ν πλεοναζό ντων ἐν
αὐ τοῖς
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς τὸ ἀ ργύ ριον τὰ λύ τρα τῶ ν πλεοναζό ντων εἰς τὴ ν ἐκλύ τρωσιν
τῶ ν λευιτῶ ν
παρὰ τῶ ν πρωτοτό κων τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἔλαβεν τὸ ἀ ργύ ριον χιλίους τριακοσίους
ἑξή κοντα πέντε σίκλους κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον
καὶ ἔδωκεν μωυσῆ ς τὰ λύ τρα τῶ ν πλεοναζό ντων ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ διὰ
φωνῆ ς κυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
λαβὲ τὸ κεφά λαιον τῶ ν υἱῶ ν κααθ ἐκ μέσου υἱῶ ν λευι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ'
οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ πὸ εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν καὶ ἐπά νω καὶ ἕως πεντή κοντα ἐτῶ ν πᾶ ς ὁ
εἰσπορευό μενος λειτουργεῖν ποιῆ σαι πά ντα τὰ ἔργα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
καὶ ταῦ τα τὰ ἔργα τῶ ν υἱῶ ν κααθ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου ἅ γιον τῶ ν ἁ γίων
καὶ εἰσελεύ σεται ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ὅ ταν ἐξαίρῃ ἡ παρεμβολή καὶ καθελοῦ σιν
τὸ καταπέτασμα τὸ συσκιά ζον καὶ κατακαλύ ψουσιν ἐν αὐ τῷ τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ
μαρτυρίου
καὶ ἐπιθή σουσιν ἐπ' αὐ τὸ κατακά λυμμα δέρμα ὑ ακίνθινον καὶ ἐπιβαλοῦ σιν ἐπ'
αὐ τὴ ν ἱμά τιον ὅ λον ὑ ακίνθινον ἄ νωθεν καὶ διεμβαλοῦ σιν τοὺ ς ἀ ναφορεῖς
καὶ ἐπὶ τὴ ν τρά πεζαν τὴ ν προκειμένην ἐπιβαλοῦ σιν ἐπ' αὐ τὴ ν ἱμά τιον ὁ λοπό ρφυρον
καὶ τὰ τρυβλία καὶ τὰ ς θυίσκας καὶ τοὺ ς κυά θους καὶ τὰ σπονδεῖα ἐν οἷς σπένδει καὶ
οἱ ἄ ρτοι οἱ διὰ παντὸ ς ἐπ' αὐ τῆ ς ἔσονται
καὶ ἐπιβαλοῦ σιν ἐπ' αὐ τὴ ν ἱμά τιον κό κκινον καὶ καλύ ψουσιν αὐ τὴ ν καλύ μματι
δερματίνῳ ὑ ακινθίνῳ καὶ διεμβαλοῦ σιν δι' αὐ τῆ ς τοὺ ς ἀ ναφορεῖς
καὶ λή μψονται ἱμά τιον ὑ ακίνθινον καὶ καλύ ψουσιν τὴ ν λυχνίαν τὴ ν φωτίζουσαν καὶ
τοὺ ς λύ χνους αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς λαβίδας αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς ἐπαρυστρίδας αὐ τῆ ς καὶ πά ντα
τὰ ἀ γγεῖα τοῦ ἐλαίου οἷς λειτουργοῦ σιν ἐν αὐ τοῖς
καὶ ἐμβαλοῦ σιν αὐ τὴ ν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς εἰς κά λυμμα δερμά τινον
ὑ ακίνθινον καὶ ἐπιθή σουσιν αὐ τὴ ν ἐπ' ἀ ναφορέων
καὶ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ χρυσοῦ ν ἐπικαλύ ψουσιν ἱμά τιον ὑ ακίνθινον καὶ
καλύ ψουσιν αὐ τὸ καλύ μματι δερματίνῳ ὑ ακινθίνῳ καὶ διεμβαλοῦ σιν τοὺ ς
ἀ ναφορεῖς αὐ τοῦ
καὶ λή μψονται πά ντα τὰ σκεύ η τὰ λειτουργικά ὅ σα λειτουργοῦ σιν ἐν αὐ τοῖς ἐν τοῖς
ἁ γίοις καὶ ἐμβαλοῦ σιν εἰς ἱμά τιον ὑ ακίνθινον καὶ καλύ ψουσιν αὐ τὰ καλύ μματι
δερματίνῳ ὑ ακινθίνῳ καὶ ἐπιθή σουσιν ἐπὶ ἀ ναφορεῖς
187

καὶ τὸ ν καλυπτῆ ρα ἐπιθή σει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἐπικαλύ ψουσιν ἐπ' αὐ τὸ
ἱμά τιον ὁ λοπό ρφυρον
καὶ ἐπιθή σουσιν ἐπ' αὐ τὸ πά ντα τὰ σκεύ η ὅ σοις λειτουργοῦ σιν ἐπ' αὐ τὸ ἐν αὐ τοῖς
καὶ τὰ πυρεῖα καὶ τὰ ς κρεά γρας καὶ τὰ ς φιά λας καὶ τὸ ν καλυπτῆ ρα καὶ πά ντα τὰ
σκεύ η τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐπιβαλοῦ σιν ἐπ' αὐ τὸ κά λυμμα δερμά τινον ὑ ακίνθινον
καὶ διεμβαλοῦ σιν τοὺ ς ἀ ναφορεῖς αὐ τοῦ καὶ λή μψονται ἱμά τιον πορφυροῦ ν καὶ
συγκαλύ ψουσιν τὸ ν λουτῆ ρα καὶ τὴ ν βά σιν αὐ τοῦ καὶ ἐμβαλοῦ σιν αὐ τὰ εἰς
κά λυμμα δερμά τινον ὑ ακίνθινον καὶ ἐπιθή σουσιν ἐπὶ ἀ ναφορεῖς
καὶ συντελέσουσιν ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καλύ πτοντες τὰ ἅ για καὶ πά ντα τὰ
σκεύ η τὰ ἅ για ἐν τῷ ἐξαίρειν τὴ ν παρεμβολή ν καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσελεύ σονται υἱοὶ
κααθ αἴρειν καὶ οὐ χ ἅ ψονται τῶ ν ἁ γίων ἵνα μὴ ἀ ποθά νωσιν ταῦ τα ἀ ροῦ σιν οἱ υἱοὶ
κααθ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
ἐπίσκοπος ελεαζαρ υἱὸ ς ααρων τοῦ ἱερέως τὸ ἔλαιον τοῦ φωτὸ ς καὶ τὸ θυμίαμα τῆ ς
συνθέσεως καὶ ἡ θυσία ἡ καθ' ἡ μέραν καὶ τὸ ἔλαιον τῆ ς χρίσεως ἡ ἐπισκοπὴ ὅ λης
τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ὅ σα ἐστὶν ἐν αὐ τῇ ἐν τῷ ἁ γίῳ ἐν πᾶ σι τοῖς ἔργοις
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
μὴ ὀ λεθρεύ σητε τῆ ς φυλῆ ς τὸ ν δῆ μον τὸ ν κααθ ἐκ μέσου τῶ ν λευιτῶ ν
τοῦ το ποιή σατε αὐ τοῖς καὶ ζή σονται καὶ οὐ μὴ ἀ ποθά νωσιν προσπορευομένων
αὐ τῶ ν πρὸ ς τὰ ἅ για τῶ ν ἁ γίων ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ προσπορευέσθωσαν καὶ
καταστή σουσιν αὐ τοὺ ς ἕκαστον κατὰ τὴ ν ἀ ναφορὰ ν αὐ τοῦ
καὶ οὐ μὴ εἰσέλθωσιν ἰδεῖν ἐξά πινα τὰ ἅ για καὶ ἀ ποθανοῦ νται
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ τὴ ν ἀ ρχὴ ν τῶ ν υἱῶ ν γεδσων καὶ τού τους κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ
δή μους αὐ τῶ ν
ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἕως πεντηκονταετοῦ ς ἐπίσκεψαι αὐ τού ς πᾶ ς ὁ
εἰσπορευό μενος λειτουργεῖν καὶ ποιεῖν τὰ ἔργα αὐ τοῦ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
αὕ τη ἡ λειτουργία τοῦ δή μου τοῦ γεδσων λειτουργεῖν καὶ αἴρειν
καὶ ἀ ρεῖ τὰ ς δέρρεις τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τὸ κά λυμμα
αὐ τῆ ς καὶ τὸ κά λυμμα τὸ ὑ ακίνθινον τὸ ὂ ν ἐπ' αὐ τῆ ς ἄ νωθεν καὶ τὸ κά λυμμα τῆ ς
θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ τὰ ἱστία τῆ ς αὐ λῆ ς ὅ σα ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰ περισσὰ καὶ πά ντα
τὰ σκεύ η τὰ λειτουργικά ὅ σα λειτουργοῦ σιν ἐν αὐ τοῖς ποιή σουσιν
κατὰ στό μα ααρων καὶ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ἔσται ἡ λειτουργία τῶ ν υἱῶ ν γεδσων κατὰ
πά σας τὰ ς λειτουργίας αὐ τῶ ν καὶ κατὰ πά ντα τὰ ἀ ρτὰ δι' αὐ τῶ ν καὶ ἐπισκέψῃ
αὐ τοὺ ς ἐξ ὀ νομά των πά ντα τὰ ἀ ρτὰ ὑ π' αὐ τῶ ν
αὕ τη ἡ λειτουργία τῶ ν υἱῶ ν γεδσων ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καὶ ἡ φυλακὴ
αὐ τῶ ν ἐν χειρὶ ιθαμαρ τοῦ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως
υἱοὶ μεραρι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν ἐπισκέψασθε αὐ τού ς
ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἕως πεντηκονταετοῦ ς ἐπισκέψασθε αὐ τού ς
πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος λειτουργεῖν τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ταῦ τα τὰ φυλά γματα τῶ ν αἰρομένων ὑ π' αὐ τῶ ν κατὰ πά ντα τὰ ἔργα αὐ τῶ ν ἐν
τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου τὰ ς κεφαλίδας τῆ ς σκηνῆ ς καὶ τοὺ ς μοχλοὺ ς καὶ τοὺ ς
188

στύ λους αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς βά σεις αὐ τῆ ς καὶ τὸ κατακά λυμμα καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν καὶ
οἱ στύ λοι αὐ τῶ ν καὶ τὸ κατακά λυμμα τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ τοὺ ς στύ λους τῆ ς αὐ λῆ ς κύ κλῳ καὶ αἱ βά σεις αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς στύ λους τοῦ
καταπετά σματος τῆ ς πύ λης τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ τὰ ς βά σεις αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς πασσά λους
αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς κά λους αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ
λειτουργή ματα αὐ τῶ ν ἐξ ὀ νομά των ἐπισκέψασθε αὐ τοὺ ς καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τῆ ς
φυλακῆ ς τῶ ν αἰρομένων ὑ π' αὐ τῶ ν
αὕ τη ἡ λειτουργία δή μου υἱῶ ν μεραρι ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔργοις αὐ τῶ ν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ
μαρτυρίου ἐν χειρὶ ιθαμαρ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως
καὶ ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ οἱ ἄ ρχοντες ισραηλ τοὺ ς υἱοὺ ς κααθ κατὰ
δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἕως πεντηκονταετοῦ ς πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος
λειτουργεῖν καὶ ποιεῖν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν δισχίλιοι διακό σιοι πεντή κοντα
αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις δή μου κααθ πᾶ ς ὁ λειτουργῶ ν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου καθὰ
ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς καὶ ααρων διὰ φωνῆ ς κυρίου ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ ἐπεσκέπησαν υἱοὶ γεδσων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἕως πεντηκονταετοῦ ς πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος
λειτουργεῖν καὶ ποιεῖν τὰ ἔργα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
δισχίλιοι ἑξακό σιοι τριά κοντα
αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις δή μου υἱῶ ν γεδσων πᾶ ς ὁ λειτουργῶ ν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
οὓ ς ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς καὶ ααρων διὰ φωνῆ ς κυρίου ἐν χειρὶ μωυσῆ
ἐπεσκέπησαν δὲ καὶ δῆ μος υἱῶ ν μεραρι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν
ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἕως πεντηκονταετοῦ ς πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος
λειτουργεῖν πρὸ ς τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐγενή θη ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
τρισχίλιοι καὶ διακό σιοι
αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις δή μου υἱῶ ν μεραρι οὓ ς ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς καὶ ααρων διὰ
φωνῆ ς κυρίου ἐν χειρὶ μωυσῆ
πά ντες οἱ ἐπεσκεμμένοι οὓ ς ἐπεσκέψατο μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ οἱ ἄ ρχοντες ισραηλ
τοὺ ς λευίτας κατὰ δή μους κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἕως πεντηκονταετοῦ ς πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος
πρὸ ς τὸ ἔργον τῶ ν ἔργων καὶ τὰ ἔργα τὰ αἰρό μενα ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐγενή θησαν οἱ ἐπισκεπέντες ὀ κτακισχίλιοι πεντακό σιοι ὀ γδοή κοντα
διὰ φωνῆ ς κυρίου ἐπεσκέψατο αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ μωυσῆ ἄ νδρα κατ' ἄ νδρα ἐπὶ τῶ ν
ἔργων αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ ὧ ν αἴρουσιν αὐ τοί καὶ ἐπεσκέπησαν ὃ ν τρό πον συνέταξεν
κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
πρό σταξον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐξαποστειλά τωσαν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς πά ντα
λεπρὸ ν καὶ πά ντα γονορρυῆ καὶ πά ντα ἀ κά θαρτον ἐπὶ ψυχῇ
189

ἀ πὸ ἀ ρσενικοῦ ἕως θηλυκοῦ ἐξαποστείλατε ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ οὐ μὴ

μιανοῦ σιν τὰ ς παρεμβολὰ ς αὐ τῶ ν ἐν οἷς ἐγὼ καταγίνομαι ἐν αὐ τοῖς
καὶ ἐποίησαν οὕ τως οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἐξαπέστειλαν αὐ τοὺ ς ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς
καθὰ ἐλά λησεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων ἀ νὴ ρ ἢ γυνή ὅ στις ἐὰ ν ποιή σῃ ἀ πὸ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν
τῶ ν ἀ νθρωπίνων καὶ παριδὼ ν παρίδῃ καὶ πλημμελή σῃ ἡ ψυχὴ ἐκείνη
ἐξαγορεύ σει τὴ ν ἁ μαρτίαν ἣ ν ἐποίησεν καὶ ἀ ποδώ σει τὴ ν πλημμέλειαν τὸ
κεφά λαιον καὶ τὸ ἐπίπεμπτον αὐ τοῦ προσθή σει ἐπ' αὐ τὸ καὶ ἀ ποδώ σει τίνι
ἐπλημμέλησεν αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ μὴ ᾖ τῷ ἀ νθρώ πῳ ὁ ἀ γχιστεύ ων ὥ στε ἀ ποδοῦ ναι αὐ τῷ τὸ πλημμέλημα πρὸ ς
αὐ τό ν τὸ πλημμέλημα τὸ ἀ ποδιδό μενον κυρίῳ τῷ ἱερεῖ ἔσται πλὴ ν τοῦ κριοῦ τοῦ
ἱλασμοῦ δι' οὗ ἐξιλά σεται ἐν αὐ τῷ περὶ αὐ τοῦ
καὶ πᾶ σα ἀ παρχὴ κατὰ πά ντα τὰ ἁ γιαζό μενα ἐν υἱοῖς ισραηλ ὅ σα ἂ ν προσφέρωσιν
τῷ κυρίῳ τῷ ἱερεῖ αὐ τῷ ἔσται
καὶ ἑκά στου τὰ ἡ γιασμένα αὐ τοῦ ἔσται ἀ νὴ ρ ὃ ς ἐὰ ν δῷ τῷ ἱερεῖ αὐ τῷ ἔσται
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἀ νδρὸ ς ἀ νδρὸ ς ἐὰ ν παραβῇ ἡ γυνὴ
αὐ τοῦ καὶ παρίδῃ αὐ τὸ ν ὑ περιδοῦ σα
καὶ κοιμηθῇ τις μετ' αὐ τῆ ς κοίτην σπέρματος καὶ λά θῃ ἐξ ὀ φθαλμῶ ν τοῦ ἀ νδρὸ ς
αὐ τῆ ς καὶ κρύ ψῃ αὐ τὴ δὲ ᾖ μεμιαμμένη καὶ μά ρτυς μὴ ἦ ν μετ' αὐ τῆ ς καὶ αὐ τὴ μὴ ᾖ
συνειλημμένη
καὶ ἐπέλθῃ αὐ τῷ πνεῦ μα ζηλώ σεως καὶ ζηλώ σῃ τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ αὐ τὴ δὲ
μεμίανται ἢ ἐπέλθῃ αὐ τῷ πνεῦ μα ζηλώ σεως καὶ ζηλώ σῃ τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ αὐ τὴ δὲ
μὴ ᾖ μεμιαμμένη
καὶ ἄ ξει ὁ ἄ νθρωπος τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα καὶ προσοίσει τὸ δῶ ρον
περὶ αὐ τῆ ς τὸ δέκατον τοῦ οιφι ἄ λευρον κρίθινον οὐ κ ἐπιχεεῖ ἐπ' αὐ τὸ ἔλαιον οὐ δὲ
ἐπιθή σει ἐπ' αὐ τὸ λίβανον ἔστιν γὰ ρ θυσία ζηλοτυπίας θυσία μνημοσύ νου
ἀ ναμιμνή σκουσα ἁ μαρτίαν
καὶ προσά ξει αὐ τὴ ν ὁ ἱερεὺ ς καὶ στή σει αὐ τὴ ν ἔναντι κυρίου
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς ὕ δωρ καθαρὸ ν ζῶ ν ἐν ἀ γγείῳ ὀ στρακίνῳ καὶ τῆ ς γῆ ς τῆ ς
οὔ σης ἐπὶ τοῦ ἐδά φους τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ λαβὼ ν ὁ ἱερεὺ ς ἐμβαλεῖ εἰς τὸ
ὕ δωρ
καὶ στή σει ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν γυναῖκα ἔναντι κυρίου καὶ ἀ ποκαλύ ψει τὴ ν κεφαλὴ ν τῆ ς
γυναικὸ ς καὶ δώ σει ἐπὶ τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς τὴ ν θυσίαν τοῦ μνημοσύ νου τὴ ν θυσίαν
τῆ ς ζηλοτυπίας ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ ἱερέως ἔσται τὸ ὕ δωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ
ἐπικαταρωμένου τού του
καὶ ὁ ρκιεῖ αὐ τὴ ν ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἐρεῖ τῇ γυναικί εἰ μὴ κεκοίμηταί τις μετὰ σοῦ εἰ μὴ
παραβέβηκας μιανθῆ ναι ὑ πὸ τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν σεαυτῆ ς ἀ θῴ α ἴσθι ἀ πὸ τοῦ ὕ δατος τοῦ
ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου τού του
εἰ δὲ σὺ παραβέβηκας ὑ π' ἀ νδρὸ ς οὖ σα ἢ μεμίανσαι καὶ ἔδωκέν τις τὴ ν κοίτην
αὐ τοῦ ἐν σοὶ πλὴ ν τοῦ ἀ νδρό ς σου
190

καὶ ὁ ρκιεῖ ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν γυναῖκα ἐν τοῖς ὅ ρκοις τῆ ς ἀ ρᾶ ς ταύ της καὶ ἐρεῖ ὁ ἱερεὺ ς τῇ
γυναικί δῴ η κύ ριό ς σε ἐν ἀ ρᾷ καὶ ἐνό ρκιον ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου ἐν τῷ δοῦ ναι
κύ ριον τὸ ν μηρό ν σου διαπεπτωκό τα καὶ τὴ ν κοιλίαν σου πεπρησμένην
καὶ εἰσελεύ σεται τὸ ὕ δωρ τὸ ἐπικαταρώ μενον τοῦ το εἰς τὴ ν κοιλίαν σου πρῆ σαι
γαστέρα καὶ διαπεσεῖν μηρό ν σου καὶ ἐρεῖ ἡ γυνή γένοιτο γένοιτο
καὶ γρά ψει ὁ ἱερεὺ ς τὰ ς ἀ ρὰ ς ταύ τας εἰς βιβλίον καὶ ἐξαλείψει εἰς τὸ ὕ δωρ τοῦ
ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου
καὶ ποτιεῖ τὴ ν γυναῖκα τὸ ὕ δωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τοῦ ἐπικαταρωμένου καὶ εἰσελεύ σεται
εἰς αὐ τὴ ν τὸ ὕ δωρ τὸ ἐπικαταρώ μενον τοῦ ἐλεγμοῦ
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς ἐκ χειρὸ ς τῆ ς γυναικὸ ς τὴ ν θυσίαν τῆ ς ζηλοτυπίας καὶ
ἐπιθή σει τὴ ν θυσίαν ἔναντι κυρίου καὶ προσοίσει αὐ τὴ ν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον
καὶ δρά ξεται ὁ ἱερεὺ ς ἀ πὸ τῆ ς θυσίας τὸ μνημό συνον αὐ τῆ ς καὶ ἀ νοίσει αὐ τὸ ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον καὶ μετὰ ταῦ τα ποτιεῖ τὴ ν γυναῖκα τὸ ὕ δωρ
καὶ ἔσται ἐὰ ν ᾖ μεμιαμμένη καὶ λή θῃ λά θῃ τὸ ν ἄ νδρα αὐ τῆ ς καὶ εἰσελεύ σεται εἰς
αὐ τὴ ν τὸ ὕ δωρ τοῦ ἐλεγμοῦ τὸ ἐπικαταρώ μενον καὶ πρησθή σεται τὴ ν κοιλίαν καὶ
διαπεσεῖται ὁ μηρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ ἔσται ἡ γυνὴ εἰς ἀ ρὰ ν ἐν τῷ λαῷ αὐ τῆ ς
ἐὰ ν δὲ μὴ μιανθῇ ἡ γυνὴ καὶ καθαρὰ ᾖ καὶ ἀ θῴ α ἔσται καὶ ἐκσπερματιεῖ σπέρμα
οὗ τος ὁ νό μος τῆ ς ζηλοτυπίας ᾧ ἐὰ ν παραβῇ ἡ γυνὴ ὑ π' ἀ νδρὸ ς οὖ σα καὶ μιανθῇ
ἢ ἄ νθρωπος ᾧ ἐὰ ν ἐπέλθῃ ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα ζηλώ σεως καὶ ζηλώ σῃ τὴ ν γυναῖκα
αὐ τοῦ καὶ στή σει τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἔναντι κυρίου καὶ ποιή σει αὐ τῇ ὁ ἱερεὺ ς πά ντα
τὸ ν νό μον τοῦ τον
καὶ ἀ θῷ ος ἔσται ὁ ἄ νθρωπος ἀ πὸ ἁ μαρτίας καὶ ἡ γυνὴ ἐκείνη λή μψεται τὴ ν
ἁ μαρτίαν αὐ τῆ ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἀ νὴ ρ ἢ γυνή ὃ ς ἐὰ ν μεγά λως
εὔ ξηται εὐ χὴ ν ἀ φαγνίσασθαι ἁ γνείαν κυρίῳ
ἀ πὸ οἴνου καὶ σικερα ἁ γνισθή σεται ἀ πὸ οἴνου καὶ ὄ ξος ἐξ οἴνου καὶ ὄ ξος ἐκ σικερα
οὐ πίεται καὶ ὅ σα κατεργά ζεται ἐκ σταφυλῆ ς οὐ πίεται καὶ σταφυλὴ ν πρό σφατον
καὶ σταφίδα οὐ φά γεται
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς εὐ χῆ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ πά ντων ὅ σα γίνεται ἐξ ἀ μπέλου οἶνον ἀ πὸ
στεμφύ λων ἕως γιγά ρτου οὐ φά γεται
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς εὐ χῆ ς τοῦ ἁ γνισμοῦ ξυρὸ ν οὐ κ ἐπελεύ σεται ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν
αὐ τοῦ ἕως ἂ ν πληρωθῶ σιν αἱ ἡ μέραι ὅ σας ηὔ ξατο κυρίῳ ἅ γιος ἔσται τρέφων κό μην
τρίχα κεφαλῆ ς
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς εὐ χῆ ς κυρίῳ ἐπὶ πά σῃ ψυχῇ τετελευτηκυίᾳ οὐ κ εἰσελεύ σεται
ἐπὶ πατρὶ καὶ ἐπὶ μητρὶ καὶ ἐπ' ἀ δελφῷ καὶ ἐπ' ἀ δελφῇ οὐ μιανθή σεται ἐπ' αὐ τοῖς
ἀ ποθανό ντων αὐ τῶ ν ὅ τι εὐ χὴ θεοῦ αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τῷ ἐπὶ κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς εὐ χῆ ς αὐ τοῦ ἅ γιος ἔσται κυρίῳ
ἐὰ ν δέ τις ἀ ποθά νῃ ἐξά πινα ἐπ' αὐ τῷ παραχρῆ μα μιανθή σεται ἡ κεφαλὴ εὐ χῆ ς
αὐ τοῦ καὶ ξυρή σεται τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ καθαρισθῇ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ
ξυρηθή σεται
191

καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ οἴσει δύ ο τρυγό νας ἢ δύ ο νεοσσοὺ ς περιστερῶ ν πρὸ ς τὸ ν

ἱερέα ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ποιή σει ὁ ἱερεὺ ς μίαν περὶ ἁ μαρτίας καὶ μίαν εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ ἐξιλά σεται
περὶ αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς περὶ ὧ ν ἥ μαρτεν περὶ τῆ ς ψυχῆ ς καὶ ἁ γιά σει τὴ ν κεφαλὴ ν
αὐ τοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ
ᾗ ἡ γιά σθη κυρίῳ τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς εὐ χῆ ς καὶ προσά ξει ἀ μνὸ ν ἐνιαύ σιον εἰς
πλημμέλειαν καὶ αἱ ἡ μέραι αἱ πρό τεραι ἄ λογοι ἔσονται ὅ τι ἐμιά νθη κεφαλὴ εὐ χῆ ς
αὐ τοῦ
καὶ οὗ τος ὁ νό μος τοῦ εὐ ξαμένου ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ πληρώ σῃ ἡ μέρας εὐ χῆ ς αὐ τοῦ
προσοίσει αὐ τὸ ς παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ προσά ξει τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ κυρίῳ ἀ μνὸ ν ἐνιαύ σιον ἄ μωμον ἕνα εἰς ὁ λοκαύ τωσιν
καὶ ἀ μνά δα ἐνιαυσίαν ἄ μωμον μίαν εἰς ἁ μαρτίαν καὶ κριὸ ν ἕνα ἄ μωμον εἰς
σωτή ριον
καὶ κανοῦ ν ἀ ζύ μων σεμιδά λεως ἄ ρτους ἀ ναπεποιημένους ἐν ἐλαίῳ καὶ λά γανα
ἄ ζυμα κεχρισμένα ἐν ἐλαίῳ καὶ θυσία αὐ τῶ ν καὶ σπονδὴ αὐ τῶ ν
καὶ προσοίσει ὁ ἱερεὺ ς ἔναντι κυρίου καὶ ποιή σει τὸ περὶ ἁ μαρτίας αὐ τοῦ καὶ τὸ
ὁ λοκαύ τωμα αὐ τοῦ
καὶ τὸ ν κριὸ ν ποιή σει θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ ἐπὶ τῷ κανῷ τῶ ν ἀ ζύ μων καὶ ποιή σει
ὁ ἱερεὺ ς τὴ ν θυσίαν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν σπονδὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ξυρή σεται ὁ ηὐ γμένος παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου τὴ ν κεφαλὴ ν
τῆ ς εὐ χῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐπιθή σει τὰ ς τρίχας ἐπὶ τὸ πῦ ρ ὅ ἐστιν ὑ πὸ τὴ ν θυσίαν τοῦ
σωτηρίου
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν βραχίονα ἑφθὸ ν ἀ πὸ τοῦ κριοῦ καὶ ἄ ρτον ἕνα ἄ ζυμον ἀ πὸ
τοῦ κανοῦ καὶ λά γανον ἄ ζυμον ἓν καὶ ἐπιθή σει ἐπὶ τὰ ς χεῖρας τοῦ ηὐ γμένου μετὰ τὸ
ξυρή σασθαι αὐ τὸ ν τὴ ν εὐ χὴ ν αὐ τοῦ
καὶ προσοίσει αὐ τὰ ὁ ἱερεὺ ς ἐπίθεμα ἔναντι κυρίου ἅ γιον ἔσται τῷ ἱερεῖ ἐπὶ τοῦ
στηθυνίου τοῦ ἐπιθέματος καὶ ἐπὶ τοῦ βραχίονος τοῦ ἀ φαιρέματος καὶ μετὰ ταῦ τα
πίεται ὁ ηὐ γμένος οἶνον
οὗ τος ὁ νό μος τοῦ εὐ ξαμένου ὃ ς ἂ ν εὔ ξηται κυρίῳ δῶ ρον αὐ τοῦ κυρίῳ περὶ τῆ ς
εὐ χῆ ς χωρὶς ὧ ν ἂ ν εὕ ρῃ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ κατὰ δύ ναμιν τῆ ς εὐ χῆ ς αὐ τοῦ ἣ ν ἂ ν εὔ ξηται
κατὰ νό μον ἁ γνείας
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ λέγων οὕ τως εὐ λογή σετε τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
λέγοντες αὐ τοῖς καὶ ἐπιθή σουσιν τὸ ὄ νομά μου ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ ἐγὼ
κύ ριος εὐ λογή σω αὐ τού ς
εὐ λογή σαι σε κύ ριος καὶ φυλά ξαι σε
ἐπιφά ναι κύ ριος τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ σὲ καὶ ἐλεή σαι σε
ἐπά ραι κύ ριος τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ σὲ καὶ δῴ η σοι εἰρή νην
καὶ ἐγένετο ᾗ ἡ μέρᾳ συνετέλεσεν μωυσῆ ς ὥ στε ἀ ναστῆ σαι τὴ ν σκηνὴ ν καὶ ἔχρισεν
αὐ τὴ ν καὶ ἡ γίασεν αὐ τὴ ν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς καὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ πά ντα
τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ ἔχρισεν αὐ τὰ καὶ ἡ γίασεν αὐ τά
192

καὶ προσή νεγκαν οἱ ἄ ρχοντες ισραηλ δώ δεκα ἄ ρχοντες οἴκων πατριῶ ν αὐ τῶ ν οὗ τοι
ἄ ρχοντες φυλῶ ν οὗ τοι οἱ παρεστηκό τες ἐπὶ τῆ ς ἐπισκοπῆ ς
καὶ ἤ νεγκαν τὰ δῶ ρα αὐ τῶ ν ἔναντι κυρίου ἓξ ἁ μά ξας λαμπηνικὰ ς καὶ δώ δεκα βό ας
ἅ μαξαν παρὰ δύ ο ἀ ρχό ντων καὶ μό σχον παρὰ ἑκά στου καὶ προσή γαγον ἐναντίον
τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ παρ' αὐ τῶ ν καὶ ἔσονται πρὸ ς τὰ ἔργα τὰ λειτουργικὰ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου καὶ δώ σεις αὐ τὰ τοῖς λευίταις ἑκά στῳ κατὰ τὴ ν αὐ τοῦ λειτουργίαν
καὶ λαβὼ ν μωυσῆ ς τὰ ς ἁ μά ξας καὶ τοὺ ς βό ας ἔδωκεν αὐ τὰ τοῖς λευίταις
τὰ ς δύ ο ἁ μά ξας καὶ τοὺ ς τέσσαρας βό ας ἔδωκεν τοῖς υἱοῖς γεδσων κατὰ τὰ ς
λειτουργίας αὐ τῶ ν
καὶ τὰ ς τέσσαρας ἁ μά ξας καὶ τοὺ ς ὀ κτὼ βό ας ἔδωκεν τοῖς υἱοῖς μεραρι κατὰ τὰ ς
λειτουργίας αὐ τῶ ν διὰ ιθαμαρ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως
καὶ τοῖς υἱοῖς κααθ οὐ κ ἔδωκεν ὅ τι τὰ λειτουργή ματα τοῦ ἁ γίου ἔχουσιν ἐπ' ὤ μων
ἀ ροῦ σιν
καὶ προσή νεγκαν οἱ ἄ ρχοντες εἰς τὸ ν ἐγκαινισμὸ ν τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ
ἔχρισεν αὐ τό καὶ προσή νεγκαν οἱ ἄ ρχοντες τὰ δῶ ρα αὐ τῶ ν ἀ πέναντι τοῦ
θυσιαστηρίου
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἄ ρχων εἷς καθ' ἡ μέραν ἄ ρχων καθ' ἡ μέραν
προσοίσουσιν τὰ δῶ ρα αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν ἐγκαινισμὸ ν τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ἦ ν ὁ προσφέρων τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πρώ τῃ τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ ναασσων υἱὸ ς αμιναδαβ
ἄ ρχων τῆ ς φυλῆ ς ιουδα
καὶ προσή νεγκεν τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ
αὐ τοῦ φιά λην μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον
ἀ μφό τερα πλή ρη σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον ναασσων υἱοῦ αμιναδαβ
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ προσή νεγκεν ναθαναηλ υἱὸ ς σωγαρ ἄ ρχων τῆ ς φυλῆ ς ισσαχαρ
καὶ προσή νεγκεν τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ
αὐ τοῦ φιά λην μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον
ἀ μφό τερα πλή ρη σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον ναθαναηλ υἱοῦ σωγαρ
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ζαβουλων ελιαβ υἱὸ ς χαιλων
193

τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον ελιαβ υἱοῦ χαιλων
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τετά ρτῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ρουβην ελισουρ υἱὸ ς σεδιουρ
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον ελισουρ υἱοῦ σεδιουρ
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πέμπτῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν συμεων σαλαμιηλ υἱὸ ς σουρισαδαι
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον σαλαμιηλ υἱοῦ σουρισαδαι
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἕκτῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν γαδ ελισαφ υἱὸ ς ραγουηλ
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον ελισαφ υἱοῦ ραγουηλ
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν εφραιμ ελισαμα υἱὸ ς εμιουδ
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
194

καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον ελισαμα υἱοῦ εμιουδ
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν μανασση γαμαλιηλ υἱὸ ς φαδασσουρ
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον γαμαλιηλ υἱοῦ φαδασσουρ
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἐνά τῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν αβιδαν υἱὸ ς γαδεωνι
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον αβιδαν υἱοῦ γαδεωνι
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δεκά τῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν δαν αχιεζερ υἱὸ ς αμισαδαι
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον αχιεζερ υἱοῦ αμισαδαι
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑνδεκά τῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν ασηρ φαγαιηλ υἱὸ ς εχραν
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος
μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον φαγαιηλ υἱοῦ εχραν
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δωδεκά τῃ ἄ ρχων τῶ ν υἱῶ ν νεφθαλι αχιρε υἱὸ ς αιναν
τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ τρυβλίον ἀ ργυροῦ ν ἕν τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν ὁ λκὴ αὐ τοῦ φιά λην
μίαν ἀ ργυρᾶ ν ἑβδομή κοντα σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν ἅ γιον ἀ μφό τερα πλή ρη
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν
195

θυίσκην μίαν δέκα χρυσῶ ν πλή ρη θυμιά ματος

μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνὸ ν ἕνα ἐνιαύ σιον εἰς ὁ λοκαύ τωμα
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας
καὶ εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις δύ ο κριοὺ ς πέντε τρά γους πέντε ἀ μνά δας
ἐνιαυσίας πέντε τοῦ το τὸ δῶ ρον αχιρε υἱοῦ αιναν
οὗ τος ὁ ἐγκαινισμὸ ς τοῦ θυσιαστηρίου ᾗ ἡ μέρᾳ ἔχρισεν αὐ τό παρὰ τῶ ν ἀ ρχό ντων
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ τρυβλία ἀ ργυρᾶ δώ δεκα φιά λαι ἀ ργυραῖ δώ δεκα θυίσκαι χρυσαῖ
δώ δεκα
τριά κοντα καὶ ἑκατὸ ν σίκλων τὸ τρυβλίον τὸ ἕν καὶ ἑβδομή κοντα σίκλων ἡ φιά λη ἡ
μία πᾶ ν τὸ ἀ ργύ ριον τῶ ν σκευῶ ν δισχίλιοι καὶ τετρακό σιοι σίκλοι ἐν τῷ σίκλῳ τῷ
ἁ γίῳ
θυίσκαι χρυσαῖ δώ δεκα πλή ρεις θυμιά ματος πᾶ ν τὸ χρυσίον τῶ ν θυισκῶ ν εἴκοσι
καὶ ἑκατὸ ν χρυσοῖ
πᾶ σαι αἱ βό ες εἰς ὁ λοκαύ τωσιν μό σχοι δώ δεκα κριοὶ δώ δεκα ἀ μνοὶ ἐνιαύ σιοι
δώ δεκα καὶ αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν καὶ χίμαροι ἐξ αἰγῶ ν δώ δεκα
περὶ ἁ μαρτίας
πᾶ σαι αἱ βό ες εἰς θυσίαν σωτηρίου δαμά λεις εἴκοσι τέσσαρες κριοὶ ἑξή κοντα τρά γοι
ἑξή κοντα ἀ μνά δες ἑξή κοντα ἐνιαύ σιαι ἄ μωμοι αὕ τη ἡ ἐγκαίνωσις τοῦ θυσιαστηρίου
μετὰ τὸ πληρῶ σαι τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ καὶ μετὰ τὸ χρῖσαι αὐ τό ν
ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι μωυσῆ ν εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου λαλῆ σαι αὐ τῷ καὶ
ἤ κουσεν τὴ ν φωνὴ ν κυρίου λαλοῦ ντος πρὸ ς αὐ τὸ ν ἄ νωθεν τοῦ ἱλαστηρίου ὅ ἐστιν
ἐπὶ τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ μαρτυρίου ἀ νὰ μέσον τῶ ν δύ ο χερουβιμ καὶ ἐλά λει πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τῷ ααρων καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν ὅ ταν ἐπιτιθῇ ς τοὺ ς λύ χνους ἐκ μέρους
κατὰ πρό σωπον τῆ ς λυχνίας φωτιοῦ σιν οἱ ἑπτὰ λύ χνοι
καὶ ἐποίησεν οὕ τως ααρων ἐκ τοῦ ἑνὸ ς μέρους κατὰ πρό σωπον τῆ ς λυχνίας ἐξῆ ψεν
τοὺ ς λύ χνους αὐ τῆ ς καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ αὕ τη ἡ κατασκευὴ τῆ ς λυχνίας στερεὰ χρυσῆ ὁ καυλὸ ς αὐ τῆ ς καὶ τὰ κρίνα αὐ τῆ ς
στερεὰ ὅ λη κατὰ τὸ εἶδος ὃ ἔδειξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησεν τὴ ν λυχνίαν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ τοὺ ς λευίτας ἐκ μέσου υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἀ φαγνιεῖς αὐ τού ς
καὶ οὕ τως ποιή σεις αὐ τοῖς τὸ ν ἁ γνισμὸ ν αὐ τῶ ν περιρρανεῖς αὐ τοὺ ς ὕ δωρ ἁ γνισμοῦ
καὶ ἐπελεύ σεται ξυρὸ ν ἐπὶ πᾶ ν τὸ σῶ μα αὐ τῶ ν καὶ πλυνοῦ σιν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν καὶ
καθαροὶ ἔσονται
καὶ λή μψονται μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν καὶ τού του θυσίαν σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένην
ἐν ἐλαίῳ καὶ μό σχον ἐνιαύ σιον ἐκ βοῶ ν λή μψῃ περὶ ἁ μαρτίας
καὶ προσά ξεις τοὺ ς λευίτας ἔναντι τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ συνά ξεις πᾶ σαν
συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ προσά ξεις τοὺ ς λευίτας ἔναντι κυρίου καὶ ἐπιθή σουσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὰ ς χεῖρας
αὐ τῶ ν ἐπὶ τοὺ ς λευίτας
καὶ ἀ φοριεῖ ααρων τοὺ ς λευίτας ἀ πό δομα ἔναντι κυρίου παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ
ἔσονται ὥ στε ἐργά ζεσθαι τὰ ἔργα κυρίου
196

οἱ δὲ λευῖται ἐπιθή σουσιν τὰ ς χεῖρας ἐπὶ τὰ ς κεφαλὰ ς τῶ ν μό σχων καὶ ποιή σει τὸ ν
ἕνα περὶ ἁ μαρτίας καὶ τὸ ν ἕνα εἰς ὁ λοκαύ τωμα κυρίῳ ἐξιλά σασθαι περὶ αὐ τῶ ν
καὶ στή σεις τοὺ ς λευίτας ἔναντι κυρίου καὶ ἔναντι ααρων καὶ ἔναντι τῶ ν υἱῶ ν
αὐ τοῦ καὶ ἀ ποδώ σεις αὐ τοὺ ς ἀ πό δομα ἔναντι κυρίου
καὶ διαστελεῖς τοὺ ς λευίτας ἐκ μέσου υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἔσονται ἐμοί
καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσελεύ σονται οἱ λευῖται ἐργά ζεσθαι τὰ ἔργα τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου καὶ καθαριεῖς αὐ τοὺ ς καὶ ἀ ποδώ σεις αὐ τοὺ ς ἔναντι κυρίου
ὅ τι ἀ πό δομα ἀ ποδεδομένοι οὗ τοί μοί εἰσιν ἐκ μέσου υἱῶ ν ισραηλ ἀ ντὶ τῶ ν
διανοιγό ντων πᾶ σαν μή τραν πρωτοτό κων πά ντων ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ εἴληφα
αὐ τοὺ ς ἐμοί
ὅ τι ἐμοὶ πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν υἱοῖς ισραηλ ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους ᾗ ἡ μέρᾳ
ἐπά ταξα πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἡ γίασα αὐ τοὺ ς ἐμοὶ
καὶ ἔλαβον τοὺ ς λευίτας ἀ ντὶ παντὸ ς πρωτοτό κου ἐν υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἀ πέδωκα τοὺ ς λευίτας ἀ πό δομα δεδομένους ααρων καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἐκ
μέσου υἱῶ ν ισραηλ ἐργά ζεσθαι τὰ ἔργα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ
μαρτυρίου καὶ ἐξιλά σκεσθαι περὶ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ οὐ κ ἔσται ἐν τοῖς υἱοῖς
ισραηλ προσεγγίζων πρὸ ς τὰ ἅ για
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς καὶ ααρων καὶ πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ τοῖς λευίταις
καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ περὶ τῶ ν λευιτῶ ν οὕ τως ἐποίησαν αὐ τοῖς οἱ υἱοὶ
ισραηλ
καὶ ἡ γνίσαντο οἱ λευῖται καὶ ἐπλύ ναντο τὰ ἱμά τια καὶ ἀ πέδωκεν αὐ τοὺ ς ααρων
ἀ πό δομα ἔναντι κυρίου καὶ ἐξιλά σατο περὶ αὐ τῶ ν ααρων ἀ φαγνίσασθαι αὐ τού ς
καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσῆ λθον οἱ λευῖται λειτουργεῖν τὴ ν λειτουργίαν αὐ τῶ ν ἐν τῇ σκηνῇ
τοῦ μαρτυρίου ἔναντι ααρων καὶ ἔναντι τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ καθὼ ς συνέταξεν κύ ριος
τῷ μωυσῇ περὶ τῶ ν λευιτῶ ν οὕ τως ἐποίησαν αὐ τοῖς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
τοῦ τό ἐστιν τὸ περὶ τῶ ν λευιτῶ ν ἀ πὸ πεντεκαιεικοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω
εἰσελεύ σονται ἐνεργεῖν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἀ πὸ πεντηκονταετοῦ ς ἀ ποστή σεται ἀ πὸ τῆ ς λειτουργίας καὶ οὐ κ ἐργᾶ ται ἔτι
καὶ λειτουργή σει ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου φυλά σσειν φυλακά ς
ἔργα δὲ οὐ κ ἐργᾶ ται οὕ τως ποιή σεις τοῖς λευίταις ἐν ταῖς φυλακαῖς αὐ τῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ
ἐξελθό ντων αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώ τῳ λέγων
εἰπὸ ν καὶ ποιείτωσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πασχα καθ' ὥ ραν αὐ τοῦ
τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του πρὸ ς ἑσπέραν ποιή σεις αὐ τὸ
κατὰ καιρού ς κατὰ τὸ ν νό μον αὐ τοῦ καὶ κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τοῦ ποιή σεις αὐ τό
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ ποιῆ σαι τὸ πασχα
ἐναρχομένου τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ τοῦ σινα καθὰ
συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ
καὶ παρεγένοντο οἱ ἄ νδρες οἳ ἦ σαν ἀ κά θαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀ νθρώ που καὶ οὐ κ
ἠ δύ ναντο ποιῆ σαι τὸ πασχα ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ προσῆ λθον ἐναντίον μωυσῆ καὶ
ααρων ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ
197

καὶ εἶπαν οἱ ἄ νδρες ἐκεῖνοι πρὸ ς αὐ τό ν ἡ μεῖς ἀ κά θαρτοι ἐπὶ ψυχῇ ἀ νθρώ που μὴ οὖ ν
ὑ στερή σωμεν προσενέγκαι τὸ δῶ ρον κυρίῳ κατὰ καιρὸ ν αὐ τοῦ ἐν μέσῳ υἱῶ ν
ισραηλ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς στῆ τε αὐ τοῦ καὶ ἀ κού σομαι τί ἐντελεῖται κύ ριος περὶ
ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος ὃ ς ἐὰ ν γένηται ἀ κά θαρτος
ἐπὶ ψυχῇ ἀ νθρώ που ἢ ἐν ὁ δῷ μακρὰ ν ὑ μῖν ἢ ἐν ταῖς γενεαῖς ὑ μῶ ν καὶ ποιή σει τὸ
πασχα κυρίῳ
ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τὸ πρὸ ς ἑσπέραν
ποιή σουσιν αὐ τό ἐπ' ἀ ζύ μων καὶ πικρίδων φά γονται αὐ τό
οὐ καταλείψουσιν ἀ π' αὐ τοῦ εἰς τὸ πρωὶ καὶ ὀ στοῦ ν οὐ συντρίψουσιν ἀ π' αὐ τοῦ
κατὰ τὸ ν νό μον τοῦ πασχα ποιή σουσιν αὐ τό
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἐὰ ν καθαρὸ ς ᾖ καὶ ἐν ὁ δῷ μακρᾷ οὐ κ ἔστιν καὶ ὑ στερή σῃ ποιῆ σαι
τὸ πασχα ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς ὅ τι τὸ δῶ ρον κυρίῳ
οὐ προσή νεγκεν κατὰ τὸ ν καιρὸ ν αὐ τοῦ ἁ μαρτίαν αὐ τοῦ λή μψεται ὁ ἄ νθρωπος
ἐκεῖνος
ἐὰ ν δὲ προσέλθῃ πρὸ ς ὑ μᾶ ς προσή λυτος ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν καὶ ποιή σει τὸ πασχα κυρίῳ
κατὰ τὸ ν νό μον τοῦ πασχα καὶ κατὰ τὴ ν σύ νταξιν αὐ τοῦ ποιή σει αὐ τό νό μος εἷς
ἔσται ὑ μῖν καὶ τῷ προσηλύ τῳ καὶ τῷ αὐ τό χθονι τῆ ς γῆ ς
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἐστά θη ἡ σκηνή ἐκά λυψεν ἡ νεφέλη τὴ ν σκηνή ν τὸ ν οἶκον τοῦ
μαρτυρίου καὶ τὸ ἑσπέρας ἦ ν ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς ὡ ς εἶδος πυρὸ ς ἕως πρωί
οὕ τως ἐγίνετο διὰ παντό ς ἡ νεφέλη ἐκά λυπτεν αὐ τὴ ν ἡ μέρας καὶ εἶδος πυρὸ ς τὴ ν
νύ κτα
καὶ ἡ νίκα ἀ νέβη ἡ νεφέλη ἀ πὸ τῆ ς σκηνῆ ς καὶ μετὰ ταῦ τα ἀ πῆ ραν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ
ἐν τῷ τό πῳ οὗ ἂ ν ἔστη ἡ νεφέλη ἐκεῖ παρενέβαλον οἱ υἱοὶ ισραηλ
διὰ προστά γματος κυρίου παρεμβαλοῦ σιν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ διὰ προστά γματος
κυρίου ἀ παροῦ σιν πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἐν αἷς σκιά ζει ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς
παρεμβαλοῦ σιν οἱ υἱοὶ ισραηλ
καὶ ὅ ταν ἐφέλκηται ἡ νεφέλη ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς ἡ μέρας πλείους καὶ φυλά ξονται οἱ υἱοὶ
ισραηλ τὴ ν φυλακὴ ν τοῦ θεοῦ καὶ οὐ μὴ ἐξά ρωσιν
καὶ ἔσται ὅ ταν σκεπά σῃ ἡ νεφέλη ἡ μέρας ἀ ριθμῷ ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς διὰ φωνῆ ς κυρίου
παρεμβαλοῦ σιν καὶ διὰ προστά γματος κυρίου ἀ παροῦ σιν
καὶ ἔσται ὅ ταν γένηται ἡ νεφέλη ἀ φ' ἑσπέρας ἕως πρωὶ καὶ ἀ ναβῇ ἡ νεφέλη τὸ πρωί
καὶ ἀ παροῦ σιν ἡ μέρας ἢ νυκτό ς
μηνὸ ς ἡ μέρας πλεοναζού σης τῆ ς νεφέλης σκιαζού σης ἐπ' αὐ τῆ ς παρεμβαλοῦ σιν οἱ
υἱοὶ ισραηλ καὶ οὐ μὴ ἀ πά ρωσιν
ὅ τι διὰ προστά γματος κυρίου ἀ παροῦ σιν τὴ ν φυλακὴ ν κυρίου ἐφυλά ξαντο διὰ
προστά γματος κυρίου ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ποίησον σεαυτῷ δύ ο σά λπιγγας ἀ ργυρᾶ ς ἐλατὰ ς ποιή σεις αὐ τά ς καὶ ἔσονταί σοι
ἀ νακαλεῖν τὴ ν συναγωγὴ ν καὶ ἐξαίρειν τὰ ς παρεμβολά ς
198

καὶ σαλπίσεις ἐν αὐ ταῖς καὶ συναχθή σεται πᾶ σα ἡ συναγωγὴ ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς

σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
ἐὰ ν δὲ ἐν μιᾷ σαλπίσωσιν προσελεύ σονται πρὸ ς σὲ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες ἀ ρχηγοὶ
ισραηλ
καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν καὶ ἐξαροῦ σιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβά λλουσαι ἀ νατολά ς
καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν δευτέραν καὶ ἐξαροῦ σιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβά λλουσαι
λίβα καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν τρίτην καὶ ἐξαροῦ σιν αἱ παρεμβολαὶ αἱ
παρεμβά λλουσαι παρὰ θά λασσαν καὶ σαλπιεῖτε σημασίαν τετά ρτην καὶ ἐξαροῦ σιν
αἱ παρεμβολαὶ αἱ παρεμβά λλουσαι πρὸ ς βορρᾶ ν σημασίᾳ σαλπιοῦ σιν ἐν τῇ ἐξά ρσει
αὐ τῶ ν
καὶ ὅ ταν συναγά γητε τὴ ν συναγωγή ν σαλπιεῖτε καὶ οὐ σημασίᾳ
καὶ οἱ υἱοὶ ααρων οἱ ἱερεῖς σαλπιοῦ σιν ταῖς σά λπιγξιν καὶ ἔσται ὑ μῖν νό μιμον
αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
ἐὰ ν δὲ ἐξέλθητε εἰς πό λεμον ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν πρὸ ς τοὺ ς ὑ πεναντίους τοὺ ς
ἀ νθεστηκό τας ὑ μῖν καὶ σημανεῖτε ταῖς σά λπιγξιν καὶ ἀ ναμνησθή σεσθε ἔναντι
κυρίου καὶ διασωθή σεσθε ἀ πὸ τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις τῆ ς εὐ φροσύ νης ὑ μῶ ν καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑ μῶ ν καὶ ἐν ταῖς
νουμηνίαις ὑ μῶ ν σαλπιεῖτε ταῖς σά λπιγξιν ἐπὶ τοῖς ὁ λοκαυτώ μασιν καὶ ἐπὶ ταῖς
θυσίαις τῶ ν σωτηρίων ὑ μῶ ν καὶ ἔσται ὑ μῖν ἀ νά μνησις ἔναντι τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἐγὼ
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ δευτέρῳ ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ εἰκά δι τοῦ μηνὸ ς
ἀ νέβη ἡ νεφέλη ἀ πὸ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐξῆ ραν οἱ υἱοὶ ισραηλ σὺ ν ἀ παρτίαις αὐ τῶ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα καὶ ἔστη ἡ νεφέλη
ἐν τῇ ἐρή μῳ τοῦ φαραν
καὶ ἐξῆ ραν πρῶ τοι διὰ φωνῆ ς κυρίου ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ ἐξῆ ραν τά γμα παρεμβολῆ ς υἱῶ ν ιουδα πρῶ τοι σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τῆ ς
δυνά μεως αὐ τῶ ν ναασσων υἱὸ ς αμιναδαβ
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν ισσαχαρ ναθαναηλ υἱὸ ς σωγαρ
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν ζαβουλων ελιαβ υἱὸ ς χαιλων
καὶ καθελοῦ σιν τὴ ν σκηνὴ ν καὶ ἐξαροῦ σιν οἱ υἱοὶ γεδσων καὶ οἱ υἱοὶ μεραρι αἴροντες
τὴ ν σκηνή ν
καὶ ἐξῆ ραν τά γμα παρεμβολῆ ς ρουβην σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως
αὐ τῶ ν ελισουρ υἱὸ ς σεδιουρ
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν συμεων σαλαμιηλ υἱὸ ς σουρισαδαι
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν γαδ ελισαφ ὁ τοῦ ραγουηλ
καὶ ἐξαροῦ σιν οἱ υἱοὶ κααθ αἴροντες τὰ ἅ για καὶ στή σουσιν τὴ ν σκηνή ν ἕως
παραγένωνται
καὶ ἐξαροῦ σιν τά γμα παρεμβολῆ ς εφραιμ σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως
αὐ τῶ ν ελισαμα υἱὸ ς εμιουδ
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν μανασση γαμαλιηλ ὁ τοῦ φαδασσουρ
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν βενιαμιν αβιδαν ὁ τοῦ γαδεωνι
199

καὶ ἐξαροῦ σιν τά γμα παρεμβολῆ ς υἱῶ ν δαν ἔσχατοι πασῶ ν τῶ ν παρεμβολῶ ν σὺ ν
δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως αὐ τῶ ν αχιεζερ ὁ τοῦ αμισαδαι
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν ασηρ φαγαιηλ υἱὸ ς εχραν
καὶ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως φυλῆ ς υἱῶ ν νεφθαλι αχιρε υἱὸ ς αιναν
αὗ ται αἱ στρατιαὶ υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἐξῆ ραν σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τῷ ιωβαβ υἱῷ ραγουηλ τῷ μαδιανίτῃ τῷ γαμβρῷ μωυσῆ
ἐξαίρομεν ἡ μεῖς εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπεν κύ ριος τοῦ τον δώ σω ὑ μῖν δεῦ ρο μεθ' ἡ μῶ ν
καὶ εὖ σε ποιή σομεν ὅ τι κύ ριος ἐλά λησεν καλὰ περὶ ισραηλ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν οὐ πορεύ σομαι ἀ λλὰ εἰς τὴ ν γῆ ν μου καὶ εἰς τὴ ν γενεά ν μου
καὶ εἶπεν μὴ ἐγκαταλίπῃς ἡ μᾶ ς οὗ εἵνεκεν ἦ σθα μεθ' ἡ μῶ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἔσῃ ἐν
ἡ μῖν πρεσβύ της
καὶ ἔσται ἐὰ ν πορευθῇ ς μεθ' ἡ μῶ ν καὶ ἔσται τὰ ἀ γαθὰ ἐκεῖνα ὅ σα ἐὰ ν ἀ γαθοποιή σῃ
κύ ριος ἡ μᾶ ς καὶ εὖ σε ποιή σομεν
καὶ ἐξῆ ραν ἐκ τοῦ ὄ ρους κυρίου ὁ δὸ ν τριῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἡ κιβωτὸ ς τῆ ς διαθή κης
κυρίου προεπορεύ ετο προτέρα αὐ τῶ ν ὁ δὸ ν τριῶ ν ἡ μερῶ ν κατασκέψασθαι αὐ τοῖς
ἀ νά παυσιν
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξαίρειν τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἐξεγέρθητι κύ ριε
διασκορπισθή τωσαν οἱ ἐχθροί σου φυγέτωσαν πά ντες οἱ μισοῦ ντές σε
καὶ ἐν τῇ καταπαύ σει εἶπεν ἐπίστρεφε κύ ριε χιλιά δας μυριά δας ἐν τῷ ισραηλ
καὶ ἡ νεφέλη ἐγένετο σκιά ζουσα ἐπ' αὐ τοῖς ἡ μέρας ἐν τῷ ἐξαίρειν αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς
παρεμβολῆ ς
καὶ ἦ ν ὁ λαὸ ς γογγύ ζων πονηρὰ ἔναντι κυρίου καὶ ἤ κουσεν κύ ριος καὶ ἐθυμώ θη
ὀ ργῇ καὶ ἐξεκαύ θη ἐν αὐ τοῖς πῦ ρ παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν μέρος τι τῆ ς
παρεμβολῆ ς
καὶ ἐκέκραξεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ηὔ ξατο μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον καὶ ἐκό πασεν
τὸ πῦ ρ
καὶ ἐκλή θη τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου ἐμπυρισμό ς ὅ τι ἐξεκαύ θη ἐν αὐ τοῖς πῦ ρ
παρὰ κυρίου
καὶ ὁ ἐπίμικτος ὁ ἐν αὐ τοῖς ἐπεθύ μησαν ἐπιθυμίαν καὶ καθίσαντες ἔκλαιον καὶ οἱ
υἱοὶ ισραηλ καὶ εἶπαν τίς ἡ μᾶ ς ψωμιεῖ κρέα
ἐμνή σθημεν τοὺ ς ἰχθύ ας οὓ ς ἠ σθίομεν ἐν αἰγύ πτῳ δωρεά ν καὶ τοὺ ς σικύ ας καὶ τοὺ ς
πέπονας καὶ τὰ πρά σα καὶ τὰ κρό μμυα καὶ τὰ σκό ρδα
νυνὶ δὲ ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν κατά ξηρος οὐ δὲν πλὴ ν εἰς τὸ μαννα οἱ ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν
τὸ δὲ μαννα ὡ σεὶ σπέρμα κορίου ἐστίν καὶ τὸ εἶδος αὐ τοῦ εἶδος κρυστά λλου
καὶ διεπορεύ ετο ὁ λαὸ ς καὶ συνέλεγον καὶ ἤ ληθον αὐ τὸ ἐν τῷ μύ λῳ καὶ ἔτριβον ἐν
τῇ θυίᾳ καὶ ἥ ψουν αὐ τὸ ἐν τῇ χύ τρᾳ καὶ ἐποίουν αὐ τὸ ἐγκρυφίας καὶ ἦ ν ἡ ἡ δονὴ
αὐ τοῦ ὡ σεὶ γεῦ μα ἐγκρὶς ἐξ ἐλαίου
καὶ ὅ ταν κατέβη ἡ δρό σος ἐπὶ τὴ ν παρεμβολὴ ν νυκτό ς κατέβαινεν τὸ μαννα ἐπ'
αὐ τῆ ς
καὶ ἤ κουσεν μωυσῆ ς κλαιό ντων αὐ τῶ ν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν ἕκαστον ἐπὶ τῆ ς θύ ρας
αὐ τοῦ καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ κύ ριος σφό δρα καὶ ἔναντι μωυσῆ ἦ ν πονηρό ν
200

καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον ἵνα τί ἐκά κωσας τὸ ν θερά ποντά σου καὶ διὰ τί οὐ χ
εὕ ρηκα χά ριν ἐναντίον σου ἐπιθεῖναι τὴ ν ὁ ρμὴ ν τοῦ λαοῦ τού του ἐπ' ἐμέ
μὴ ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔλαβον πά ντα τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ἢ ἐγὼ ἔτεκον αὐ τού ς ὅ τι λέγεις μοι
λαβὲ αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν κό λπον σου ὡ σεὶ ἄ ραι τιθηνὸ ς τὸ ν θηλά ζοντα εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν
ὤ μοσας τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν
πό θεν μοι κρέα δοῦ ναι παντὶ τῷ λαῷ τού τῳ ὅ τι κλαίουσιν ἐπ' ἐμοὶ λέγοντες δὸ ς
ἡ μῖν κρέα ἵνα φά γωμεν
οὐ δυνή σομαι ἐγὼ μό νος φέρειν τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ὅ τι βαρύ τερό ν μοί ἐστιν τὸ ῥ ῆ μα
τοῦ το
εἰ δὲ οὕ τως σὺ ποιεῖς μοι ἀ πό κτεινό ν με ἀ ναιρέσει εἰ εὕ ρηκα ἔλεος παρὰ σοί ἵνα μὴ
ἴδω μου τὴ ν κά κωσιν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν συνά γαγέ μοι ἑβδομή κοντα ἄ νδρας ἀ πὸ τῶ ν
πρεσβυτέρων ισραηλ οὓ ς αὐ τὸ ς σὺ οἶδας ὅ τι οὗ τοί εἰσιν πρεσβύ τεροι τοῦ λαοῦ καὶ
γραμματεῖς αὐ τῶ ν καὶ ἄ ξεις αὐ τοὺ ς πρὸ ς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ στή σονται
ἐκεῖ μετὰ σοῦ
καὶ καταβή σομαι καὶ λαλή σω ἐκεῖ μετὰ σοῦ καὶ ἀ φελῶ ἀ πὸ τοῦ πνεύ ματος τοῦ ἐπὶ
σοὶ καὶ ἐπιθή σω ἐπ' αὐ τού ς καὶ συναντιλή μψονται μετὰ σοῦ τὴ ν ὁ ρμὴ ν τοῦ λαοῦ
καὶ οὐ κ οἴσεις αὐ τοὺ ς σὺ μό νος
καὶ τῷ λαῷ ἐρεῖς ἁ γνίσασθε εἰς αὔ ριον καὶ φά γεσθε κρέα ὅ τι ἐκλαύ σατε ἔναντι
κυρίου λέγοντες τίς ἡ μᾶ ς ψωμιεῖ κρέα ὅ τι καλὸ ν ἡ μῖν ἐστιν ἐν αἰγύ πτῳ καὶ δώ σει
κύ ριος ὑ μῖν κρέα φαγεῖν καὶ φά γεσθε κρέα
οὐ χ ἡ μέραν μίαν φά γεσθε οὐ δὲ δύ ο οὐ δὲ πέντε ἡ μέρας οὐ δὲ δέκα ἡ μέρας οὐ δὲ
εἴκοσι ἡ μέρας
ἕως μηνὸ ς ἡ μερῶ ν φά γεσθε ἕως ἂ ν ἐξέλθῃ ἐκ τῶ ν μυκτή ρων ὑ μῶ ν καὶ ἔσται ὑ μῖν
εἰς χολέραν ὅ τι ἠ πειθή σατε κυρίῳ ὅ ς ἐστιν ἐν ὑ μῖν καὶ ἐκλαύ σατε ἐναντίον αὐ τοῦ
λέγοντες ἵνα τί ἡ μῖν ἐξελθεῖν ἐξ αἰγύ πτου
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἑξακό σιαι χιλιά δες πεζῶ ν ὁ λαό ς ἐν οἷς εἰμι ἐν αὐ τοῖς καὶ σὺ εἶπας
κρέα δώ σω αὐ τοῖς φαγεῖν καὶ φά γονται μῆ να ἡ μερῶ ν
μὴ πρό βατα καὶ βό ες σφαγή σονται αὐ τοῖς καὶ ἀ ρκέσει αὐ τοῖς ἢ πᾶ ν τὸ ὄ ψος τῆ ς
θαλά σσης συναχθή σεται αὐ τοῖς καὶ ἀ ρκέσει αὐ τοῖς
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν μὴ χεὶρ κυρίου οὐ κ ἐξαρκέσει ἤ δη γνώ σει εἰ
ἐπικαταλή μψεταί σε ὁ λό γος μου ἢ οὔ
καὶ ἐξῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τὰ ῥ ή ματα κυρίου καὶ συνή γαγεν
ἑβδομή κοντα ἄ νδρας ἀ πὸ τῶ ν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησεν αὐ τοὺ ς κύ κλῳ
τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ κατέβη κύ ριος ἐν νεφέλῃ καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ παρείλατο ἀ πὸ τοῦ
πνεύ ματος τοῦ ἐπ' αὐ τῷ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τοὺ ς ἑβδομή κοντα ἄ νδρας τοὺ ς
πρεσβυτέρους ὡ ς δὲ ἐπανεπαύ σατο τὸ πνεῦ μα ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἐπροφή τευσαν καὶ
οὐ κέτι προσέθεντο
καὶ κατελείφθησαν δύ ο ἄ νδρες ἐν τῇ παρεμβολῇ ὄ νομα τῷ ἑνὶ ελδαδ καὶ ὄ νομα τῷ
δευτέρῳ μωδαδ καὶ ἐπανεπαύ σατο ἐπ' αὐ τοὺ ς τὸ πνεῦ μα καὶ οὗ τοι ἦ σαν τῶ ν
201

καταγεγραμμένων καὶ οὐ κ ἦ λθον πρὸ ς τὴ ν σκηνή ν καὶ ἐπροφή τευσαν ἐν τῇ

παρεμβολῇ
καὶ προσδραμὼ ν ὁ νεανίσκος ἀ πή γγειλεν μωυσῇ καὶ εἶπεν λέγων ελδαδ καὶ μωδαδ
προφητεύ ουσιν ἐν τῇ παρεμβολῇ
καὶ ἀ ποκριθεὶς ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη ὁ παρεστηκὼ ς μωυσῇ ὁ ἐκελεκτὸ ς εἶπεν κύ ριε
μωυσῆ κώ λυσον αὐ τού ς
καὶ εἶπεν αὐ τῷ μωυσῆ ς μὴ ζηλοῖς σύ μοι καὶ τίς δῴ η πά ντα τὸ ν λαὸ ν κυρίου
προφή τας ὅ ταν δῷ κύ ριος τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τού ς
καὶ ἀ πῆ λθεν μωυσῆ ς εἰς τὴ ν παρεμβολή ν αὐ τὸ ς καὶ οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ
καὶ πνεῦ μα ἐξῆ λθεν παρὰ κυρίου καὶ ἐξεπέρασεν ὀ ρτυγομή τραν ἀ πὸ τῆ ς θαλά σσης
καὶ ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴ ν παρεμβολὴ ν ὁ δὸ ν ἡ μέρας ἐντεῦ θεν καὶ ὁ δὸ ν ἡ μέρας ἐντεῦ θεν
κύ κλῳ τῆ ς παρεμβολῆ ς ὡ σεὶ δίπηχυ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ ναστὰ ς ὁ λαὸ ς ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν καὶ ὅ λην τὴ ν νύ κτα καὶ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν τὴ ν
ἐπαύ ριον καὶ συνή γαγον τὴ ν ὀ ρτυγομή τραν ὁ τὸ ὀ λίγον συνή γαγεν δέκα κό ρους καὶ
ἔψυξαν ἑαυτοῖς ψυγμοὺ ς κύ κλῳ τῆ ς παρεμβολῆ ς
τὰ κρέα ἔτι ἦ ν ἐν τοῖς ὀ δοῦ σιν αὐ τῶ ν πρὶν ἢ ἐκλείπειν καὶ κύ ριος ἐθυμώ θη εἰς τὸ ν
λαό ν καὶ ἐπά ταξεν κύ ριος τὸ ν λαὸ ν πληγὴ ν μεγά λην σφό δρα
καὶ ἐκλή θη τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου μνή ματα τῆ ς ἐπιθυμίας ὅ τι ἐκεῖ ἔθαψαν τὸ ν
λαὸ ν τὸ ν ἐπιθυμητή ν
ἀ πὸ μνημά των ἐπιθυμίας ἐξῆ ρεν ὁ λαὸ ς εἰς ασηρωθ καὶ ἐγένετο ὁ λαὸ ς ἐν ασηρωθ
καὶ ἐλά λησεν μαριαμ καὶ ααρων κατὰ μωυσῆ ἕνεκεν τῆ ς γυναικὸ ς τῆ ς αἰθιοπίσσης
ἣ ν ἔλαβεν μωυσῆ ς ὅ τι γυναῖκα αἰθιό πισσαν ἔλαβεν
καὶ εἶπαν μὴ μωυσῇ μό νῳ λελά ληκεν κύ ριος οὐ χὶ καὶ ἡ μῖν ἐλά λησεν καὶ ἤ κουσεν
κύ ριος
καὶ ὁ ἄ νθρωπος μωυσῆ ς πραῢ ς σφό δρα παρὰ πά ντας τοὺ ς ἀ νθρώ πους τοὺ ς ὄ ντας
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν κύ ριος παραχρῆ μα πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ μαριαμ καὶ ααρων ἐξέλθατε ὑ μεῖς οἱ
τρεῖς εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐξῆ λθον οἱ τρεῖς εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ
μαρτυρίου
καὶ κατέβη κύ ριος ἐν στύ λῳ νεφέλης καὶ ἔστη ἐπὶ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου καὶ ἐκλή θησαν ααρων καὶ μαριαμ καὶ ἐξή λθοσαν ἀ μφό τεροι
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἀ κού σατε τῶ ν λό γων μου ἐὰ ν γένηται προφή της ὑ μῶ ν κυρίῳ
ἐν ὁ ρά ματι αὐ τῷ γνωσθή σομαι καὶ ἐν ὕ πνῳ λαλή σω αὐ τῷ
οὐ χ οὕ τως ὁ θερά πων μου μωυσῆ ς ἐν ὅ λῳ τῷ οἴκῳ μου πιστό ς ἐστιν
στό μα κατὰ στό μα λαλή σω αὐ τῷ ἐν εἴδει καὶ οὐ δι' αἰνιγμά των καὶ τὴ ν δό ξαν
κυρίου εἶδεν καὶ διὰ τί οὐ κ ἐφοβή θητε καταλαλῆ σαι κατὰ τοῦ θερά ποντό ς μου
μωυσῆ
καὶ ὀ ργὴ θυμοῦ κυρίου ἐπ' αὐ τοῖς καὶ ἀ πῆ λθεν
καὶ ἡ νεφέλη ἀ πέστη ἀ πὸ τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἰδοὺ μαριαμ λεπρῶ σα ὡ σεὶ χιώ ν καὶ
ἐπέβλεψεν ααρων ἐπὶ μαριαμ καὶ ἰδοὺ λεπρῶ σα
καὶ εἶπεν ααρων πρὸ ς μωυσῆ ν δέομαι κύ ριε μὴ συνεπιθῇ ἡ μῖν ἁ μαρτίαν διό τι
ἠ γνοή σαμεν καθό τι ἡ μά ρτομεν
202

μὴ γένηται ὡ σεὶ ἴσον θανά τῳ ὡ σεὶ ἔκτρωμα ἐκπορευό μενον ἐκ μή τρας μητρὸ ς καὶ
κατεσθίει τὸ ἥ μισυ τῶ ν σαρκῶ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἐβό ησεν μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον λέγων ὁ θεό ς δέομαί σου ἴασαι αὐ τή ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν εἰ ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς πτύ ων ἐνέπτυσεν εἰς τὸ πρό σωπον
αὐ τῆ ς οὐ κ ἐντραπή σεται ἑπτὰ ἡ μέρας ἀ φορισθή τω ἑπτὰ ἡ μέρας ἔξω τῆ ς
παρεμβολῆ ς καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσελεύ σεται
καὶ ἀ φωρίσθη μαριαμ ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ ὁ λαὸ ς οὐ κ ἐξῆ ρεν ἕως
ἐκαθαρίσθη μαριαμ
καὶ μετὰ ταῦ τα ἐξῆ ρεν ὁ λαὸ ς ἐξ ασηρωθ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρή μῳ τοῦ φαραν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἀ πό στειλον σεαυτῷ ἄ νδρας καὶ κατασκεψά σθωσαν τὴ ν γῆ ν τῶ ν χαναναίων ἣ ν ἐγὼ
δίδωμι τοῖς υἱοῖς ισραηλ εἰς κατά σχεσιν ἄ νδρα ἕνα κατὰ φυλὴ ν κατὰ δή μους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν ἀ ποστελεῖς αὐ τού ς πά ντα ἀ ρχηγὸ ν ἐξ αὐ τῶ ν
καὶ ἐξαπέστειλεν αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς ἐκ τῆ ς ἐρή μου φαραν διὰ φωνῆ ς κυρίου πά ντες
ἄ νδρες ἀ ρχηγοὶ υἱῶ ν ισραηλ οὗ τοι
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν τῆ ς φυλῆ ς ρουβην σαλαμιηλ υἱὸ ς ζακχουρ
τῆ ς φυλῆ ς συμεων σαφατ υἱὸ ς σουρι
τῆ ς φυλῆ ς ιουδα χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη
τῆ ς φυλῆ ς ισσαχαρ ιγααλ υἱὸ ς ιωσηφ
τῆ ς φυλῆ ς εφραιμ αυση υἱὸ ς ναυη
τῆ ς φυλῆ ς βενιαμιν φαλτι υἱὸ ς ραφου
τῆ ς φυλῆ ς ζαβουλων γουδιηλ υἱὸ ς σουδι
τῆ ς φυλῆ ς ιωσηφ τῶ ν υἱῶ ν μανασση γαδδι υἱὸ ς σουσι
τῆ ς φυλῆ ς δαν αμιηλ υἱὸ ς γαμαλι
τῆ ς φυλῆ ς ασηρ σαθουρ υἱὸ ς μιχαηλ
τῆ ς φυλῆ ς νεφθαλι ναβι υἱὸ ς ιαβι
τῆ ς φυλῆ ς γαδ γουδιηλ υἱὸ ς μακχι
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ νδρῶ ν οὓ ς ἀ πέστειλεν μωυσῆ ς κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν καὶ
ἐπωνό μασεν μωυσῆ ς τὸ ν αυση υἱὸ ν ναυη ἰησοῦ ν
καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν χανααν καὶ εἶπεν πρὸ ς
αὐ τού ς ἀ νά βητε ταύ τῃ τῇ ἐρή μῳ καὶ ἀ ναβή σεσθε εἰς τὸ ὄ ρος
καὶ ὄ ψεσθε τὴ ν γῆ ν τίς ἐστιν καὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ἐγκαθή μενον ἐπ' αὐ τῆ ς εἰ
ἰσχυρό τερό ς ἐστιν ἢ ἀ σθενή ς εἰ ὀ λίγοι εἰσὶν ἢ πολλοί
καὶ τίς ἡ γῆ εἰς ἣ ν οὗ τοι ἐγκά θηνται ἐπ' αὐ τῆ ς εἰ καλή ἐστιν ἢ πονηρά καὶ τίνες αἱ
πό λεις εἰς ἃ ς οὗ τοι κατοικοῦ σιν ἐν αὐ ταῖς εἰ ἐν τειχή ρεσιν ἢ ἐν ἀ τειχίστοις
καὶ τίς ἡ γῆ εἰ πίων ἢ παρειμένη εἰ ἔστιν ἐν αὐ τῇ δένδρα ἢ οὔ καὶ
προσκαρτερή σαντες λή μψεσθε ἀ πὸ τῶ ν καρπῶ ν τῆ ς γῆ ς καὶ αἱ ἡ μέραι ἡ μέραι ἔαρος
πρό δρομοι σταφυλῆ ς
καὶ ἀ ναβά ντες κατεσκέψαντο τὴ ν γῆ ν ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου σιν ἕως ρααβ
εἰσπορευομένων εφααθ
καὶ ἀ νέβησαν κατὰ τὴ ν ἔρημον καὶ ἦ λθον ἕως χεβρων καὶ ἐκεῖ αχιμαν καὶ σεσσι καὶ
θελαμιν γενεαὶ εναχ καὶ χεβρων ἑπτὰ ἔτεσιν ᾠ κοδομή θη πρὸ τοῦ τά νιν αἰγύ πτου
203

καὶ ἤ λθοσαν ἕως φά ραγγος βό τρυος καὶ κατεσκέψαντο αὐ τή ν καὶ ἔκοψαν ἐκεῖθεν
κλῆ μα καὶ βό τρυν σταφυλῆ ς ἕνα ἐπ' αὐ τοῦ καὶ ἦ ραν αὐ τὸ ν ἐπ' ἀ ναφορεῦ σιν καὶ
ἀ πὸ τῶ ν ῥ οῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν συκῶ ν
τὸ ν τό πον ἐκεῖνον ἐπωνό μασαν φά ραγξ βό τρυος διὰ τὸ ν βό τρυν ὃ ν ἔκοψαν ἐκεῖθεν
οἱ υἱοὶ ισραηλ
καὶ ἀ πέστρεψαν ἐκεῖθεν κατασκεψά μενοι τὴ ν γῆ ν μετὰ τεσσαρά κοντα ἡ μέρας
καὶ πορευθέντες ἦ λθον πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν
ισραηλ εἰς τὴ ν ἔρημον φαραν καδης καὶ ἀ πεκρίθησαν αὐ τοῖς ῥ ῆ μα καὶ πά σῃ τῇ
συναγωγῇ καὶ ἔδειξαν τὸ ν καρπὸ ν τῆ ς γῆ ς
καὶ διηγή σαντο αὐ τῷ καὶ εἶπαν ἤ λθαμεν εἰς τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν ἀ πέστειλας ἡ μᾶ ς γῆ ν
ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι καὶ οὗ τος ὁ καρπὸ ς αὐ τῆ ς
ἀ λλ' ἢ ὅ τι θρασὺ τὸ ἔθνος τὸ κατοικοῦ ν ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ αἱ πό λεις ὀ χυραὶ
τετειχισμέναι καὶ μεγά λαι σφό δρα καὶ τὴ ν γενεὰ ν εναχ ἑωρά καμεν ἐκεῖ
καὶ αμαληκ κατοικεῖ ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸ ς νό τον καὶ ὁ χετταῖος καὶ ὁ ευαῖος καὶ ὁ
ιεβουσαῖος καὶ ὁ αμορραῖος κατοικεῖ ἐν τῇ ὀ ρεινῇ καὶ ὁ χαναναῖος κατοικεῖ παρὰ
θά λασσαν καὶ παρὰ τὸ ν ιορδά νην ποταμό ν
καὶ κατεσιώ πησεν χαλεβ τὸ ν λαὸ ν πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ οὐ χί ἀ λλὰ
ἀ ναβά ντες ἀ ναβησό μεθα καὶ κατακληρονομή σομεν αὐ τή ν ὅ τι δυνατοὶ δυνησό μεθα
πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ οἱ ἄ νθρωποι οἱ συναναβά ντες μετ' αὐ τοῦ εἶπαν οὐ κ ἀ ναβαίνομεν ὅ τι οὐ μὴ
δυνώ μεθα ἀ ναβῆ ναι πρὸ ς τὸ ἔθνος ὅ τι ἰσχυρό τερό ν ἐστιν ἡ μῶ ν μᾶ λλον
καὶ ἐξή νεγκαν ἔκστασιν τῆ ς γῆ ς ἣ ν κατεσκέψαντο αὐ τή ν πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
λέγοντες τὴ ν γῆ ν ἣ ν παρή λθομεν αὐ τὴ ν κατασκέψασθαι γῆ κατέσθουσα τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐπ' αὐ τῆ ς ἐστιν πᾶ ς ὁ λαό ς ὃ ν ἑωρά καμεν ἐν αὐ τῇ ἄ νδρες ὑ περμή κεις
καὶ ἐκεῖ ἑωρά καμεν τοὺ ς γίγαντας καὶ ἦ μεν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν ὡ σεὶ ἀ κρίδες ἀ λλὰ καὶ
οὕ τως ἦ μεν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
καὶ ἀ ναλαβοῦ σα πᾶ σα ἡ συναγωγὴ ἔδωκεν φωνή ν καὶ ἔκλαιεν ὁ λαὸ ς ὅ λην τὴ ν
νύ κτα ἐκείνην
καὶ διεγό γγυζον ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ εἶπαν πρὸ ς αὐ τοὺ ς
πᾶ σα ἡ συναγωγή ὄ φελον ἀ πεθά νομεν ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἢ ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ εἰ
ἀ πεθά νομεν
καὶ ἵνα τί κύ ριος εἰσά γει ἡ μᾶ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την πεσεῖν ἐν πολέμῳ αἱ γυναῖκες
ἡ μῶ ν καὶ τὰ παιδία ἔσονται εἰς διαρπαγή ν νῦ ν οὖ ν βέλτιον ἡ μῖν ἐστιν
ἀ ποστραφῆ ναι εἰς αἴγυπτον
καὶ εἶπαν ἕτερος τῷ ἑτέρῳ δῶ μεν ἀ ρχηγὸ ν καὶ ἀ ποστρέψωμεν εἰς αἴγυπτον
καὶ ἔπεσεν μωυσῆ ς καὶ ααρων ἐπὶ πρό σωπον ἐναντίον πά σης συναγωγῆ ς υἱῶ ν
ισραηλ
ἰησοῦ ς δὲ ὁ τοῦ ναυη καὶ χαλεβ ὁ τοῦ ιεφοννη τῶ ν κατασκεψαμένων τὴ ν γῆ ν
διέρρηξαν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν
καὶ εἶπαν πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ λέγοντες ἡ γῆ ἣ ν κατεσκεψά μεθα
αὐ τή ν ἀ γαθή ἐστιν σφό δρα σφό δρα
204

εἰ αἱρετίζει ἡ μᾶ ς κύ ριος εἰσά ξει ἡ μᾶ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ δώ σει αὐ τὴ ν ἡ μῖν γῆ
ἥ τις ἐστὶν ῥ έουσα γά λα καὶ μέλι
ἀ λλὰ ἀ πὸ τοῦ κυρίου μὴ ἀ ποστά ται γίνεσθε ὑ μεῖς δὲ μὴ φοβηθῆ τε τὸ ν λαὸ ν τῆ ς γῆ ς
ὅ τι κατά βρωμα ἡ μῖν ἐστιν ἀ φέστηκεν γὰ ρ ὁ καιρὸ ς ἀ π' αὐ τῶ ν ὁ δὲ κύ ριος ἐν ἡ μῖν
μὴ φοβηθῆ τε αὐ τού ς
καὶ εἶπεν πᾶ σα ἡ συναγωγὴ καταλιθοβολῆ σαι αὐ τοὺ ς ἐν λίθοις καὶ ἡ δό ξα κυρίου
ὤ φθη ἐν νεφέλῃ ἐπὶ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἐν πᾶ σι τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἕως τίνος παροξύ νει με ὁ λαὸ ς οὗ τος καὶ ἕως τίνος οὐ
πιστεύ ουσίν μοι ἐν πᾶ σιν τοῖς σημείοις οἷς ἐποίησα ἐν αὐ τοῖς
πατά ξω αὐ τοὺ ς θανά τῳ καὶ ἀ πολῶ αὐ τοὺ ς καὶ ποιή σω σὲ καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς
σου εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ μᾶ λλον ἢ τοῦ το
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον καὶ ἀ κού σεται αἴγυπτος ὅ τι ἀ νή γαγες τῇ ἰσχύ ι σου
τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ἐξ αὐ τῶ ν
ἀ λλὰ καὶ πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ταύ της ἀ κηκό ασιν ὅ τι σὺ εἶ κύ ριος ἐν
τῷ λαῷ τού τῳ ὅ στις ὀ φθαλμοῖς κατ' ὀ φθαλμοὺ ς ὀ πτά ζῃ κύ ριε καὶ ἡ νεφέλη σου
ἐφέστηκεν ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ ἐν στύ λῳ νεφέλης σὺ πορεύ ῃ πρό τερος αὐ τῶ ν τὴ ν ἡ μέραν
καὶ ἐν στύ λῳ πυρὸ ς τὴ ν νύ κτα
καὶ ἐκτρίψεις τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ὡ σεὶ ἄ νθρωπον ἕνα καὶ ἐροῦ σιν τὰ ἔθνη ὅ σοι
ἀ κηκό ασιν τὸ ὄ νομά σου λέγοντες
παρὰ τὸ μὴ δύ νασθαι κύ ριον εἰσαγαγεῖν τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν
αὐ τοῖς κατέστρωσεν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ νῦ ν ὑ ψωθή τω ἡ ἰσχύ ς σου κύ ριε ὃ ν τρό πον εἶπας λέγων
κύ ριος μακρό θυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀ ληθινό ς ἀ φαιρῶ ν ἀ νομίας καὶ ἀ δικίας καὶ
ἁ μαρτίας καὶ καθαρισμῷ οὐ καθαριεῖ τὸ ν ἔνοχον ἀ ποδιδοὺ ς ἁ μαρτίας πατέρων ἐπὶ
τέκνα ἕως τρίτης καὶ τετά ρτης
ἄ φες τὴ ν ἁ μαρτίαν τῷ λαῷ τού τῳ κατὰ τὸ μέγα ἔλεό ς σου καθά περ ἵλεως αὐ τοῖς
ἐγένου ἀ π' αἰγύ πτου ἕως τοῦ νῦ ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἵλεως αὐ τοῖς εἰμι κατὰ τὸ ῥ ῆ μά σου
ἀ λλὰ ζῶ ἐγὼ καὶ ζῶ ν τὸ ὄ νομά μου καὶ ἐμπλή σει ἡ δό ξα κυρίου πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
ὅ τι πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ ὁ ρῶ ντες τὴ ν δό ξαν μου καὶ τὰ σημεῖα ἃ ἐποίησα ἐν αἰγύ πτῳ
καὶ ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ καὶ ἐπείρασά ν με τοῦ το δέκατον καὶ οὐ κ εἰσή κουσά ν μου τῆ ς
φωνῆ ς
ἦ μὴ ν οὐ κ ὄ ψονται τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν ἀ λλ' ἢ τὰ τέκνα αὐ τῶ ν ἅ
ἐστιν μετ' ἐμοῦ ὧ δε ὅ σοι οὐ κ οἴδασιν ἀ γαθὸ ν οὐ δὲ κακό ν πᾶ ς νεώ τερος ἄ πειρος
τού τοις δώ σω τὴ ν γῆ ν πά ντες δὲ οἱ παροξύ ναντές με οὐ κ ὄ ψονται αὐ τή ν
ὁ δὲ παῖς μου χαλεβ ὅ τι ἐγενή θη πνεῦ μα ἕτερον ἐν αὐ τῷ καὶ ἐπηκολού θησέν μοι
εἰσά ξω αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν εἰσῆ λθεν ἐκεῖ καὶ τὸ σπέρμα αὐ τοῦ κληρονομή σει
αὐ τή ν
ὁ δὲ αμαληκ καὶ ὁ χαναναῖος κατοικοῦ σιν ἐν τῇ κοιλά δι αὔ ριον ἐπιστρά φητε ὑ μεῖς
καὶ ἀ πά ρατε εἰς τὴ ν ἔρημον ὁ δὸ ν θά λασσαν ἐρυθρά ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
205

ἕως τίνος τὴ ν συναγωγὴ ν τὴ ν πονηρὰ ν ταύ την ἃ αὐ τοὶ γογγύ ζουσιν ἐναντίον ἐμοῦ
τὴ ν γό γγυσιν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἣ ν ἐγό γγυσαν περὶ ὑ μῶ ν ἀ κή κοα
εἰπὸ ν αὐ τοῖς ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος ἦ μὴ ν ὃ ν τρό πον λελαλή κατε εἰς τὰ ὦ τά μου
οὕ τως ποιή σω ὑ μῖν
ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ πεσεῖται τὰ κῶ λα ὑ μῶ ν καὶ πᾶ σα ἡ ἐπισκοπὴ ὑ μῶ ν καὶ οἱ
κατηριθμημένοι ὑ μῶ ν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ὅ σοι ἐγό γγυσαν ἐπ' ἐμοί
εἰ ὑ μεῖς εἰσελεύ σεσθε εἰς τὴ ν γῆ ν ἐφ' ἣ ν ἐξέτεινα τὴ ν χεῖρά μου κατασκηνῶ σαι ὑ μᾶ ς
ἐπ' αὐ τῆ ς ἀ λλ' ἢ χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη
καὶ τὰ παιδία ἃ εἴπατε ἐν διαρπαγῇ ἔσεσθαι εἰσά ξω αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ
κληρονομή σουσιν τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὑ μεῖς ἀ πέστητε ἀ π' αὐ τῆ ς
καὶ τὰ κῶ λα ὑ μῶ ν πεσεῖται ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ
οἱ δὲ υἱοὶ ὑ μῶ ν ἔσονται νεμό μενοι ἐν τῇ ἐρή μῳ τεσσαρά κοντα ἔτη καὶ ἀ νοίσουσιν
τὴ ν πορνείαν ὑ μῶ ν ἕως ἂ ν ἀ ναλωθῇ τὰ κῶ λα ὑ μῶ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ
κατὰ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν τῶ ν ἡ μερῶ ν ὅ σας κατεσκέψασθε τὴ ν γῆ ν τεσσαρά κοντα ἡ μέρας
ἡ μέραν τοῦ ἐνιαυτοῦ λή μψεσθε τὰ ς ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν τεσσαρά κοντα ἔτη καὶ
γνώ σεσθε τὸ ν θυμὸ ν τῆ ς ὀ ργῆ ς μου
ἐγὼ κύ ριος ἐλά λησα ἦ μὴ ν οὕ τως ποιή σω τῇ συναγωγῇ τῇ πονηρᾷ ταύ τῃ τῇ
ἐπισυνεσταμένῃ ἐπ' ἐμέ ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ ἐξαναλωθή σονται καὶ ἐκεῖ
ἀ ποθανοῦ νται
καὶ οἱ ἄ νθρωποι οὓ ς ἀ πέστειλεν μωυσῆ ς κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν καὶ
παραγενηθέντες διεγό γγυσαν κατ' αὐ τῆ ς πρὸ ς τὴ ν συναγωγὴ ν ἐξενέγκαι ῥ ή ματα
πονηρὰ περὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ πέθανον οἱ ἄ νθρωποι οἱ κατείπαντες κατὰ τῆ ς γῆ ς πονηρὰ ἐν τῇ πληγῇ ἔναντι
κυρίου
καὶ ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη καὶ χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη ἔζησαν ἀ πὸ τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐκείνων
τῶ ν πεπορευμένων κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς ισραηλ καὶ ἐπένθησεν ὁ
λαὸ ς σφό δρα
καὶ ὀ ρθρίσαντες τὸ πρωὶ ἀ νέβησαν εἰς τὴ ν κορυφὴ ν τοῦ ὄ ρους λέγοντες ἰδοὺ οἵδε
ἡ μεῖς ἀ ναβησό μεθα εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπεν κύ ριος ὅ τι ἡ μά ρτομεν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἵνα τί ὑ μεῖς παραβαίνετε τὸ ῥ ῆ μα κυρίου οὐ κ εὔ οδα ἔσται ὑ μῖν
μὴ ἀ ναβαίνετε οὐ γά ρ ἐστιν κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν καὶ πεσεῖσθε πρὸ προσώ που τῶ ν
ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν
ὅ τι ὁ αμαληκ καὶ ὁ χαναναῖος ἐκεῖ ἔμπροσθεν ὑ μῶ ν καὶ πεσεῖσθε μαχαίρᾳ οὗ
εἵνεκεν ἀ πεστρά φητε ἀ πειθοῦ ντες κυρίῳ καὶ οὐ κ ἔσται κύ ριος ἐν ὑ μῖν
καὶ διαβιασά μενοι ἀ νέβησαν ἐπὶ τὴ ν κορυφὴ ν τοῦ ὄ ρους ἡ δὲ κιβωτὸ ς τῆ ς διαθή κης
κυρίου καὶ μωυσῆ ς οὐ κ ἐκινή θησαν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ κατέβη ὁ αμαληκ καὶ ὁ χαναναῖος ὁ ἐγκαθή μενος ἐν τῷ ὄ ρει ἐκείνῳ καὶ
ἐτρέψαντο αὐ τοὺ ς καὶ κατέκοψαν αὐ τοὺ ς ἕως ερμαν καὶ ἀ πεστρά φησαν εἰς τὴ ν
παρεμβολή ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
206

λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ὅ ταν εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν τῆ ς
κατοική σεως ὑ μῶ ν ἣ ν ἐγὼ δίδωμι ὑ μῖν
καὶ ποιή σεις ὁ λοκαυτώ ματα κυρίῳ ὁ λοκά ρπωμα ἢ θυσίαν μεγαλῦ ναι εὐ χὴ ν ἢ καθ'
ἑκού σιον ἢ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑ μῶ ν ποιῆ σαι ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ εἰ μὲν ἀ πὸ τῶ ν
βοῶ ν ἢ ἀ πὸ τῶ ν προβά των
καὶ προσοίσει ὁ προσφέρων τὸ δῶ ρον αὐ τοῦ κυρίῳ θυσίαν σεμιδά λεως δέκατον
τοῦ οιφι ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ ἐν τετά ρτῳ τοῦ ιν
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴ ν τὸ τέταρτον τοῦ ιν ποιή σετε ἐπὶ τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως ἢ ἐπὶ τῆ ς
θυσίας τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ ποιή σεις τοσοῦ το κά ρπωμα ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας τῷ κυρίῳ
καὶ τῷ κριῷ ὅ ταν ποιῆ τε αὐ τὸ ν ἢ εἰς ὁ λοκαύ τωμα ἢ εἰς θυσίαν ποιή σεις θυσίαν
σεμιδά λεως δύ ο δέκατα ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τὸ τρίτον τοῦ ιν
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴ ν τὸ τρίτον τοῦ ιν προσοίσετε εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ ἀ πὸ τῶ ν βοῶ ν ποιῆ τε εἰς ὁ λοκαύ τωμα ἢ εἰς θυσίαν μεγαλῦ ναι εὐ χὴ ν ἢ εἰς
σωτή ριον κυρίῳ
καὶ προσοίσει ἐπὶ τοῦ μό σχου θυσίαν σεμιδά λεως τρία δέκατα ἀ ναπεποιημένης ἐν
ἐλαίῳ ἥ μισυ τοῦ ιν
καὶ οἶνον εἰς σπονδὴ ν τὸ ἥ μισυ τοῦ ιν κά ρπωμα ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
οὕ τως ποιή σεις τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ ἢ τῷ κριῷ τῷ ἑνὶ ἢ τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ ἐκ τῶ ν
προβά των ἢ ἐκ τῶ ν αἰγῶ ν
κατὰ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν ὧ ν ἐὰ ν ποιή σητε οὕ τω ποιή σετε τῷ ἑνὶ κατὰ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν
πᾶ ς ὁ αὐ τό χθων ποιή σει οὕ τως τοιαῦ τα προσενέγκαι καρπώ ματα εἰς ὀ σμὴ ν
εὐ ωδίας κυρίῳ
ἐὰ ν δὲ προσή λυτος ἐν ὑ μῖν προσγένηται ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν ἢ ὃ ς ἂ ν γένηται ἐν ὑ μῖν ἐν
ταῖς γενεαῖς ὑ μῶ ν καὶ ποιή σει κά ρπωμα ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ ὃ ν τρό πον ποιεῖτε
ὑ μεῖς οὕ τως ποιή σει ἡ συναγωγὴ κυρίῳ
νό μος εἷς ἔσται ὑ μῖν καὶ τοῖς προσηλύ τοις τοῖς προσκειμένοις ἐν ὑ μῖν νό μος αἰώ νιος
εἰς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ὡ ς ὑ μεῖς καὶ ὁ προσή λυτος ἔσται ἔναντι κυρίου
νό μος εἷς ἔσται καὶ δικαίωμα ἓν ἔσται ὑ μῖν καὶ τῷ προσηλύ τῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν
ὑ μῖν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι ὑ μᾶ ς εἰς τὴ ν
γῆ ν εἰς ἣ ν ἐγὼ εἰσά γω ὑ μᾶ ς ἐκεῖ
καὶ ἔσται ὅ ταν ἔσθητε ὑ μεῖς ἀ πὸ τῶ ν ἄ ρτων τῆ ς γῆ ς ἀ φελεῖτε ἀ φαίρεμα ἀ φό ρισμα
κυρίῳ
ἀ παρχὴ ν φυρά ματος ὑ μῶ ν ἄ ρτον ἀ φαίρεμα ἀ φοριεῖτε αὐ τό ὡ ς ἀ φαίρεμα ἀ πὸ ἅ λω
οὕ τως ἀ φελεῖτε αὐ τό ν
ἀ παρχὴ ν φυρά ματος ὑ μῶ ν καὶ δώ σετε κυρίῳ ἀ φαίρεμα εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
ὅ ταν δὲ διαμά ρτητε καὶ μὴ ποιή σητε πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς ταύ τας ἃ ς ἐλά λησεν κύ ριος
πρὸ ς μωυσῆ ν
καθὰ συνέταξεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἐν χειρὶ μωυσῆ ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς συνέταξεν
κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ ἐπέκεινα εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν
207

καὶ ἔσται ἐὰ ν ἐξ ὀ φθαλμῶ ν τῆ ς συναγωγῆ ς γενηθῇ ἀ κουσίως καὶ ποιή σει πᾶ σα ἡ

συναγωγὴ μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν ἄ μωμον εἰς ὁ λοκαύ τωμα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ θυσίαν τού του καὶ σπονδὴ ν αὐ τοῦ κατὰ τὴ ν σύ νταξιν καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα
περὶ ἁ μαρτίας
καὶ ἐξιλά σεται ὁ ἱερεὺ ς περὶ πά σης συναγωγῆ ς υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἀ φεθή σεται αὐ τοῖς
ὅ τι ἀ κού σιό ν ἐστιν καὶ αὐ τοὶ ἤ νεγκαν τὸ δῶ ρον αὐ τῶ ν κά ρπωμα κυρίῳ περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν ἔναντι κυρίου περὶ τῶ ν ἀ κουσίων αὐ τῶ ν
καὶ ἀ φεθή σεται κατὰ πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ τῷ προσηλύ τῳ τῷ
προσκειμένῳ πρὸ ς ὑ μᾶ ς ὅ τι παντὶ τῷ λαῷ ἀ κού σιον
ἐὰ ν δὲ ψυχὴ μία ἁ μά ρτῃ ἀ κουσίως προσά ξει αἶγα μίαν ἐνιαυσίαν περὶ ἁ μαρτίας
καὶ ἐξιλά σεται ὁ ἱερεὺ ς περὶ τῆ ς ψυχῆ ς τῆ ς ἀ κουσιασθείσης καὶ ἁ μαρτού σης
ἀ κουσίως ἔναντι κυρίου ἐξιλά σασθαι περὶ αὐ τοῦ
τῷ ἐγχωρίῳ ἐν υἱοῖς ισραηλ καὶ τῷ προσηλύ τῳ τῷ προσκειμένῳ ἐν αὐ τοῖς νό μος εἷς
ἔσται αὐ τοῖς ὃ ς ἂ ν ποιή σῃ ἀ κουσίως
καὶ ψυχή ἥ τις ποιή σει ἐν χειρὶ ὑ περηφανίας ἀ πὸ τῶ ν αὐ τοχθό νων ἢ ἀ πὸ τῶ ν
προσηλύ των τὸ ν θεὸ ν οὗ τος παροξύ νει ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ
λαοῦ αὐ τῆ ς
ὅ τι τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ἐφαύ λισεν καὶ τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ διεσκέδασεν ἐκτρίψει
ἐκτριβή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἡ ἁ μαρτία αὐ τῆ ς ἐν αὐ τῇ
καὶ ἦ σαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ εὗ ρον ἄ νδρα συλλέγοντα ξύ λα τῇ ἡ μέρᾳ
τῶ ν σαββά των
καὶ προσή γαγον αὐ τὸ ν οἱ εὑ ρό ντες αὐ τὸ ν συλλέγοντα ξύ λα τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν
σαββά των πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἀ πέθεντο αὐ τὸ ν εἰς φυλακή ν οὐ γὰ ρ συνέκριναν τί ποιή σωσιν αὐ τό ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων θανά τῳ θανατού σθω ὁ ἄ νθρωπος
λιθοβολή σατε αὐ τὸ ν λίθοις πᾶ σα ἡ συναγωγή
καὶ ἐξή γαγον αὐ τὸ ν πᾶ σα ἡ συναγωγὴ ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ἐλιθοβό λησαν
αὐ τὸ ν πᾶ σα ἡ συναγωγὴ λίθοις ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ ποιησά τωσαν ἑαυτοῖς
κρά σπεδα ἐπὶ τὰ πτερύ για τῶ ν ἱματίων αὐ τῶ ν εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐπιθή σετε
ἐπὶ τὰ κρά σπεδα τῶ ν πτερυγίων κλῶ σμα ὑ ακίνθινον
καὶ ἔσται ὑ μῖν ἐν τοῖς κρασπέδοις καὶ ὄ ψεσθε αὐ τὰ καὶ μνησθή σεσθε πασῶ ν τῶ ν
ἐντολῶ ν κυρίου καὶ ποιή σετε αὐ τὰ ς καὶ οὐ διαστραφή σεσθε ὀ πίσω τῶ ν διανοιῶ ν
ὑ μῶ ν καὶ ὀ πίσω τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν ὑ μῶ ν ἐν οἷς ὑ μεῖς ἐκπορνεύ ετε ὀ πίσω αὐ τῶ ν
ὅ πως ἂ ν μνησθῆ τε καὶ ποιή σητε πά σας τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ ἔσεσθε ἅ γιοι τῷ θεῷ
ὑ μῶ ν
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ ἐξαγαγῶ ν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου εἶναι ὑ μῶ ν θεό ς ἐγὼ
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν κορε υἱὸ ς ισσααρ υἱοῦ κααθ υἱοῦ λευι καὶ δαθαν καὶ αβιρων υἱοὶ ελιαβ
καὶ αυν υἱὸ ς φαλεθ υἱοῦ ρουβην
208

καὶ ἀ νέστησαν ἔναντι μωυσῆ καὶ ἄ νδρες τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ πεντή κοντα καὶ
διακό σιοι ἀ ρχηγοὶ συναγωγῆ ς σύ γκλητοι βουλῆ ς καὶ ἄ νδρες ὀ νομαστοί
συνέστησαν ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ εἶπαν ἐχέτω ὑ μῖν ὅ τι πᾶ σα ἡ συναγωγὴ
πά ντες ἅ γιοι καὶ ἐν αὐ τοῖς κύ ριος καὶ διὰ τί κατανίστασθε ἐπὶ τὴ ν συναγωγὴ ν
κυρίου
καὶ ἀ κού σας μωυσῆ ς ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς κορε καὶ πρὸ ς πᾶ σαν αὐ τοῦ τὴ ν συναγωγὴ ν λέγων ἐπέσκεπται
καὶ ἔγνω ὁ θεὸ ς τοὺ ς ὄ ντας αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ἁ γίους καὶ προσηγά γετο πρὸ ς ἑαυτό ν
καὶ οὓ ς ἐξελέξατο ἑαυτῷ προσηγά γετο πρὸ ς ἑαυτό ν
τοῦ το ποιή σατε λά βετε ὑ μῖν αὐ τοῖς πυρεῖα κορε καὶ πᾶ σα ἡ συναγωγὴ αὐ τοῦ
καὶ ἐπίθετε ἐπ' αὐ τὰ πῦ ρ καὶ ἐπίθετε ἐπ' αὐ τὰ θυμίαμα ἔναντι κυρίου αὔ ριον καὶ
ἔσται ὁ ἀ νή ρ ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος οὗ τος ἅ γιος ἱκανού σθω ὑ μῖν υἱοὶ λευι
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς κορε εἰσακού σατέ μου υἱοὶ λευι
μὴ μικρό ν ἐστιν τοῦ το ὑ μῖν ὅ τι διέστειλεν ὁ θεὸ ς ισραηλ ὑ μᾶ ς ἐκ συναγωγῆ ς ισραηλ
καὶ προσηγά γετο ὑ μᾶ ς πρὸ ς ἑαυτὸ ν λειτουργεῖν τὰ ς λειτουργίας τῆ ς σκηνῆ ς κυρίου
καὶ παρίστασθαι ἔναντι τῆ ς συναγωγῆ ς λατρεύ ειν αὐ τοῖς
καὶ προσηγά γετό σε καὶ πά ντας τοὺ ς ἀ δελφού ς σου υἱοὺ ς λευι μετὰ σοῦ καὶ ζητεῖτε
ἱερατεύ ειν
οὕ τως σὺ καὶ πᾶ σα ἡ συναγωγή σου ἡ συνηθροισμένη πρὸ ς τὸ ν θεό ν καὶ ααρων τίς
ἐστιν ὅ τι διαγογγύ ζετε κατ' αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν μωυσῆ ς καλέσαι δαθαν καὶ αβιρων υἱοὺ ς ελιαβ καὶ εἶπαν οὐ κ
ἀ ναβαίνομεν
μὴ μικρὸ ν τοῦ το ὅ τι ἀ νή γαγες ἡ μᾶ ς ἐκ γῆ ς ῥ εού σης γά λα καὶ μέλι ἀ ποκτεῖναι ἡ μᾶ ς
ἐν τῇ ἐρή μῳ ὅ τι κατά ρχεις ἡ μῶ ν ἄ ρχων
εἰ καὶ εἰς γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι εἰσή γαγες ἡ μᾶ ς καὶ ἔδωκας ἡ μῖν κλῆ ρον ἀ γροῦ
καὶ ἀ μπελῶ νας τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐκείνων ἂ ν ἐξέκοψας οὐ κ
ἀ ναβαίνομεν
καὶ ἐβαρυθύ μησεν μωυσῆ ς σφό δρα καὶ εἶπεν πρὸ ς κύ ριον μὴ προσχῇ ς εἰς τὴ ν
θυσίαν αὐ τῶ ν οὐ κ ἐπιθύ μημα οὐ δενὸ ς αὐ τῶ ν εἴληφα οὐ δὲ ἐκά κωσα οὐ δένα αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς κορε ἁ γίασον τὴ ν συναγωγή ν σου καὶ γίνεσθε ἕτοιμοι ἔναντι
κυρίου σὺ καὶ αὐ τοὶ καὶ ααρων αὔ ριον
καὶ λά βετε ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ καὶ ἐπιθή σετε ἐπ' αὐ τὰ θυμίαμα καὶ
προσά ξετε ἔναντι κυρίου ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ πεντή κοντα καὶ διακό σια
πυρεῖα καὶ σὺ καὶ ααρων ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ
καὶ ἔλαβεν ἕκαστος τὸ πυρεῖον αὐ τοῦ καὶ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐ τὰ πῦ ρ καὶ ἐπέβαλον ἐπ'
αὐ τὸ θυμίαμα καὶ ἔστησαν παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου μωυσῆ ς καὶ
ααρων
καὶ ἐπισυνέστησεν ἐπ' αὐ τοὺ ς κορε τὴ ν πᾶ σαν αὐ τοῦ συναγωγὴ ν παρὰ τὴ ν θύ ραν
τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ὤ φθη ἡ δό ξα κυρίου πά σῃ τῇ συναγωγῇ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
ἀ ποσχίσθητε ἐκ μέσου τῆ ς συναγωγῆ ς ταύ της καὶ ἐξαναλώ σω αὐ τοὺ ς εἰς ἅ παξ
209

καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῶ ν καὶ εἶπαν θεὸ ς θεὸ ς τῶ ν πνευμά των καὶ πά σης
σαρκό ς εἰ ἄ νθρωπος εἷς ἥ μαρτεν ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν συναγωγὴ ν ὀ ργὴ κυρίου
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τῇ συναγωγῇ λέγων ἀ ναχωρή σατε κύ κλῳ ἀ πὸ τῆ ς συναγωγῆ ς κορε
καὶ ἀ νέστη μωυσῆ ς καὶ ἐπορεύ θη πρὸ ς δαθαν καὶ αβιρων καὶ συνεπορεύ θησαν μετ'
αὐ τοῦ πά ντες οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς τὴ ν συναγωγὴ ν λέγων ἀ ποσχίσθητε ἀ πὸ τῶ ν σκηνῶ ν τῶ ν
ἀ νθρώ πων τῶ ν σκληρῶ ν τού των καὶ μὴ ἅ πτεσθε ἀ πὸ πά ντων ὧ ν ἐστιν αὐ τοῖς μὴ
συναπό λησθε ἐν πά σῃ τῇ ἁ μαρτίᾳ αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πέστησαν ἀ πὸ τῆ ς σκηνῆ ς κορε κύ κλῳ καὶ δαθαν καὶ αβιρων ἐξῆ λθον καὶ
εἱστή κεισαν παρὰ τὰ ς θύ ρας τῶ ν σκηνῶ ν αὐ τῶ ν καὶ αἱ γυναῖκες αὐ τῶ ν καὶ τὰ
τέκνα αὐ τῶ ν καὶ ἡ ἀ ποσκευὴ αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ἐν τού τῳ γνώ σεσθε ὅ τι κύ ριος ἀ πέστειλέν με ποιῆ σαι πά ντα τὰ
ἔργα ταῦ τα ὅ τι οὐ κ ἀ π' ἐμαυτοῦ
εἰ κατὰ θά νατον πά ντων ἀ νθρώ πων ἀ ποθανοῦ νται οὗ τοι εἰ καὶ κατ' ἐπίσκεψιν
πά ντων ἀ νθρώ πων ἐπισκοπὴ ἔσται αὐ τῶ ν οὐ χὶ κύ ριος ἀ πέσταλκέν με
ἀ λλ' ἢ ἐν φά σματι δείξει κύ ριος καὶ ἀ νοίξασα ἡ γῆ τὸ στό μα αὐ τῆ ς καταπίεται
αὐ τοὺ ς καὶ τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς σκηνὰ ς αὐ τῶ ν καὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν αὐ τοῖς
καὶ καταβή σονται ζῶ ντες εἰς ᾅ δου καὶ γνώ σεσθε ὅ τι παρώ ξυναν οἱ ἄ νθρωποι οὗ τοι
τὸ ν κύ ριον
ὡ ς δὲ ἐπαύ σατο λαλῶ ν πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους ἐρρά γη ἡ γῆ ὑ ποκά τω αὐ τῶ ν
καὶ ἠ νοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν αὐ τοὺ ς καὶ τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν καὶ πά ντας τοὺ ς
ἀ νθρώ πους τοὺ ς ὄ ντας μετὰ κορε καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν
καὶ κατέβησαν αὐ τοὶ καὶ ὅ σα ἐστὶν αὐ τῶ ν ζῶ ντα εἰς ᾅ δου καὶ ἐκά λυψεν αὐ τοὺ ς ἡ
γῆ καὶ ἀ πώ λοντο ἐκ μέσου τῆ ς συναγωγῆ ς
καὶ πᾶ ς ισραηλ οἱ κύ κλῳ αὐ τῶ ν ἔφυγον ἀ πὸ τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν ὅ τι λέγοντες μή ποτε
καταπίῃ ἡ μᾶ ς ἡ γῆ
καὶ πῦ ρ ἐξῆ λθεν παρὰ κυρίου καὶ κατέφαγεν τοὺ ς πεντή κοντα καὶ διακοσίους
ἄ νδρας τοὺ ς προσφέροντας τὸ θυμίαμα
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν
καὶ πρὸ ς ελεαζαρ τὸ ν υἱὸ ν ααρων τὸ ν ἱερέα ἀ νέλεσθε τὰ πυρεῖα τὰ χαλκᾶ ἐκ μέσου
τῶ ν κατακεκαυμένων καὶ τὸ πῦ ρ τὸ ἀ λλό τριον τοῦ το σπεῖρον ἐκεῖ ὅ τι ἡ γίασαν
τὰ πυρεῖα τῶ ν ἁ μαρτωλῶ ν τού των ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐ τῶ ν καὶ ποίησον αὐ τὰ λεπίδας
ἐλατά ς περίθεμα τῷ θυσιαστηρίῳ ὅ τι προσηνέχθησαν ἔναντι κυρίου καὶ
ἡ γιά σθησαν καὶ ἐγένοντο εἰς σημεῖον τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἔλαβεν ελεαζαρ υἱὸ ς ααρων τοῦ ἱερέως τὰ πυρεῖα τὰ χαλκᾶ ὅ σα προσή νεγκαν οἱ
κατακεκαυμένοι καὶ προσέθηκαν αὐ τὰ περίθεμα τῷ θυσιαστηρίῳ
μνημό συνον τοῖς υἱοῖς ισραηλ ὅ πως ἂ ν μὴ προσέλθῃ μηθεὶς ἀ λλογενή ς ὃ ς οὐ κ ἔστιν
ἐκ τοῦ σπέρματος ααρων ἐπιθεῖναι θυμίαμα ἔναντι κυρίου καὶ οὐ κ ἔσται ὥ σπερ
κορε καὶ ἡ ἐπισύ στασις αὐ τοῦ καθὰ ἐλά λησεν κύ ριος ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ ἐγό γγυσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τῇ ἐπαύ ριον ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγοντες ὑ μεῖς
ἀ πεκτά γκατε τὸ ν λαὸ ν κυρίου
210

καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐπισυστρέφεσθαι τὴ ν συναγωγὴ ν ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων καὶ

ὥ ρμησαν ἐπὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ τή νδε ἐκά λυψεν αὐ τὴ ν ἡ νεφέλη καὶ
ὤ φθη ἡ δό ξα κυρίου
καὶ εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ααρων κατὰ πρό σωπον τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
ἐκχωρή σατε ἐκ μέσου τῆ ς συναγωγῆ ς ταύ της καὶ ἐξαναλώ σω αὐ τοὺ ς εἰς ἅ παξ καὶ
ἔπεσον ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς ααρων λαβὲ τὸ πυρεῖον καὶ ἐπίθες ἐπ' αὐ τὸ πῦ ρ ἀ πὸ τοῦ
θυσιαστηρίου καὶ ἐπίβαλε ἐπ' αὐ τὸ θυμίαμα καὶ ἀ πένεγκε τὸ τά χος εἰς τὴ ν
παρεμβολὴ ν καὶ ἐξίλασαι περὶ αὐ τῶ ν ἐξῆ λθεν γὰ ρ ὀ ργὴ ἀ πὸ προσώ που κυρίου
ἦ ρκται θραύ ειν τὸ ν λαό ν
καὶ ἔλαβεν ααρων καθά περ ἐλά λησεν αὐ τῷ μωυσῆ ς καὶ ἔδραμεν εἰς τὴ ν συναγωγή ν
καὶ ἤ δη ἐνῆ ρκτο ἡ θραῦ σις ἐν τῷ λαῷ καὶ ἐπέβαλεν τὸ θυμίαμα καὶ ἐξιλά σατο περὶ
τοῦ λαοῦ
καὶ ἔστη ἀ νὰ μέσον τῶ ν τεθνηκό των καὶ τῶ ν ζώ ντων καὶ ἐκό πασεν ἡ θραῦ σις
καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκό τες ἐν τῇ θραύ σει τέσσαρες καὶ δέκα χιλιά δες καὶ
ἑπτακό σιοι χωρὶς τῶ ν τεθνηκό των ἕνεκεν κορε
καὶ ἐπέστρεψεν ααρων πρὸ ς μωυσῆ ν ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ
ἐκό πασεν ἡ θραῦ σις
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ λαβὲ παρ' αὐ τῶ ν ῥ ά βδον ῥ ά βδον κατ' οἴκους
πατριῶ ν παρὰ πά ντων τῶ ν ἀ ρχό ντων αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν δώ δεκα
ῥ ά βδους καὶ ἑκά στου τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐπίγραψον ἐπὶ τῆ ς ῥ ά βδου αὐ τοῦ
καὶ τὸ ὄ νομα ααρων ἐπίγραψον ἐπὶ τῆ ς ῥ ά βδου λευι ἔστιν γὰ ρ ῥ ά βδος μία κατὰ
φυλὴ ν οἴκου πατριῶ ν αὐ τῶ ν δώ σουσιν
καὶ θή σεις αὐ τὰ ς ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου κατέναντι τοῦ μαρτυρίου ἐν οἷς
γνωσθή σομαί σοι ἐκεῖ
καὶ ἔσται ὁ ἄ νθρωπος ὃ ν ἐὰ ν ἐκλέξωμαι αὐ τό ν ἡ ῥ ά βδος αὐ τοῦ ἐκβλαστή σει καὶ
περιελῶ ἀ π' ἐμοῦ τὸ ν γογγυσμὸ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἃ αὐ τοὶ γογγύ ζουσιν ἐφ' ὑ μῖν
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἔδωκαν αὐ τῷ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῶ ν
ῥ ά βδον τῷ ἄ ρχοντι τῷ ἑνὶ ῥ ά βδον κατὰ ἄ ρχοντα κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
δώ δεκα ῥ ά βδους καὶ ἡ ῥ ά βδος ααρων ἀ νὰ μέσον τῶ ν ῥ ά βδων αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πέθηκεν μωυσῆ ς τὰ ς ῥ ά βδους ἔναντι κυρίου ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύ ριον καὶ εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ααρων εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ
μαρτυρίου καὶ ἰδοὺ ἐβλά στησεν ἡ ῥ ά βδος ααρων εἰς οἶκον λευι καὶ ἐξή νεγκεν
βλαστὸ ν καὶ ἐξή νθησεν ἄ νθη καὶ ἐβλά στησεν κά ρυα
καὶ ἐξή νεγκεν μωυσῆ ς πά σας τὰ ς ῥ ά βδους ἀ πὸ προσώ που κυρίου πρὸ ς πά ντας
υἱοὺ ς ισραηλ καὶ εἶδον καὶ ἔλαβον ἕκαστος τὴ ν ῥ ά βδον αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἀ πό θες τὴ ν ῥ ά βδον ααρων ἐνώ πιον τῶ ν μαρτυρίων
εἰς διατή ρησιν σημεῖον τοῖς υἱοῖς τῶ ν ἀ νηκό ων καὶ παυσά σθω ὁ γογγυσμὸ ς αὐ τῶ ν
ἀ π' ἐμοῦ καὶ οὐ μὴ ἀ ποθά νωσιν
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς καὶ ααρων καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν
211

καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς μωυσῆ ν λέγοντες ἰδοὺ ἐξανηλώ μεθα ἀ πολώ λαμεν
παρανηλώ μεθα
πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τῆ ς σκηνῆ ς κυρίου ἀ ποθνῄ σκει ἕως εἰς τέλος ἀ ποθά νωμεν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ααρων λέγων σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ὁ οἶκος πατριᾶ ς σου
λή μψεσθε τὰ ς ἁ μαρτίας τῶ ν ἁ γίων καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου λή μψεσθε τὰ ς ἁ μαρτίας
τῆ ς ἱερατείας ὑ μῶ ν
καὶ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου φυλὴ ν λευι δῆ μον τοῦ πατρό ς σου προσαγά γου πρὸ ς
σεαυτό ν καὶ προστεθή τωσά ν σοι καὶ λειτουργείτωσά ν σοι καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου
μετὰ σοῦ ἀ πέναντι τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ φυλά ξονται τὰ ς φυλακά ς σου καὶ τὰ ς φυλακὰ ς τῆ ς σκηνῆ ς πλὴ ν πρὸ ς τὰ σκεύ η
τὰ ἅ για καὶ πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον οὐ προσελεύ σονται καὶ οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται καὶ
οὗ τοι καὶ ὑ μεῖς
καὶ προστεθή σονται πρὸ ς σὲ καὶ φυλά ξονται τὰ ς φυλακὰ ς τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
μαρτυρίου κατὰ πά σας τὰ ς λειτουργίας τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ὁ ἀ λλογενὴ ς οὐ
προσελεύ σεται πρὸ ς σέ
καὶ φυλά ξεσθε τὰ ς φυλακὰ ς τῶ ν ἁ γίων καὶ τὰ ς φυλακὰ ς τοῦ θυσιαστηρίου καὶ οὐ κ
ἔσται θυμὸ ς ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἐγὼ εἴληφα τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν τοὺ ς λευίτας ἐκ μέσου τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ δό μα
δεδομένον κυρίῳ λειτουργεῖν τὰ ς λειτουργίας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ διατηρή σετε τὴ ν ἱερατείαν ὑ μῶ ν κατὰ πά ντα
τρό πον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ ἔνδοθεν τοῦ καταπετά σματος καὶ λειτουργή σετε
τὰ ς λειτουργίας δό μα τῆ ς ἱερατείας ὑ μῶ ν καὶ ὁ ἀ λλογενὴ ς ὁ προσπορευό μενος
ἀ ποθανεῖται
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ααρων καὶ ἐγὼ ἰδοὺ δέδωκα ὑ μῖν τὴ ν διατή ρησιν τῶ ν
ἀ παρχῶ ν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἡ γιασμένων μοι παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ σοὶ δέδωκα αὐ τὰ
εἰς γέρας καὶ τοῖς υἱοῖς σου μετὰ σέ νό μιμον αἰώ νιον
καὶ τοῦ το ἔστω ὑ μῖν ἀ πὸ τῶ ν ἡ γιασμένων ἁ γίων τῶ ν καρπωμά των ἀ πὸ πά ντων
τῶ ν δώ ρων αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν θυσιασμά των αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ πά σης
πλημμελείας αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν ὅ σα ἀ ποδιδό ασίν μοι ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἁ γίων σοὶ ἔσται καὶ τοῖς υἱοῖς σου
ἐν τῷ ἁ γίῳ τῶ ν ἁ γίων φά γεσθε αὐ τά πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν φά γεται αὐ τά σὺ καὶ οἱ υἱοί
σου ἅ για ἔσται σοι
καὶ τοῦ το ἔσται ὑ μῖν ἀ παρχὴ δομά των αὐ τῶ ν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐπιθεμά των τῶ ν
υἱῶ ν ισραηλ σοὶ δέδωκα αὐ τὰ καὶ τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατρά σιν σου μετὰ σοῦ
νό μιμον αἰώ νιον πᾶ ς καθαρὸ ς ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδεται αὐ τά
πᾶ σα ἀ παρχὴ ἐλαίου καὶ πᾶ σα ἀ παρχὴ οἴνου καὶ σίτου ἀ παρχὴ αὐ τῶ ν ὅ σα ἂ ν δῶ σι
τῷ κυρίῳ σοὶ δέδωκα αὐ τά
τὰ πρωτογενή ματα πά ντα ὅ σα ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν ὅ σα ἂ ν ἐνέγκωσιν κυρίῳ σοὶ ἔσται
πᾶ ς καθαρὸ ς ἐν τῷ οἴκῳ σου ἔδεται αὐ τά
πᾶ ν ἀ νατεθεματισμένον ἐν υἱοῖς ισραηλ σοὶ ἔσται
212

καὶ πᾶ ν διανοῖγον μή τραν ἀ πὸ πά σης σαρκό ς ἃ προσφέρουσιν κυρίῳ ἀ πὸ

ἀ νθρώ που ἕως κτή νους σοὶ ἔσται ἀ λλ' ἢ λύ τροις λυτρωθή σεται τὰ πρωτό τοκα τῶ ν
ἀ νθρώ πων καὶ τὰ πρωτό τοκα τῶ ν κτηνῶ ν τῶ ν ἀ καθά ρτων λυτρώ σῃ
καὶ ἡ λύ τρωσις αὐ τοῦ ἀ πὸ μηνιαίου ἡ συντίμησις πέντε σίκλων κατὰ τὸ ν σίκλον τὸ ν
ἅ γιον εἴκοσι ὄ βολοί εἰσιν
πλὴ ν πρωτό τοκα μό σχων καὶ πρωτό τοκα προβά των καὶ πρωτό τοκα αἰγῶ ν οὐ
λυτρώ σῃ ἅ γιά ἐστιν καὶ τὸ αἷμα αὐ τῶ ν προσχεεῖς πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον καὶ τὸ
στέαρ ἀ νοίσεις κά ρπωμα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ τὰ κρέα ἔσται σοί καθὰ καὶ τὸ στηθύ νιον τοῦ ἐπιθέματος καὶ κατὰ τὸ ν βραχίονα
τὸ ν δεξιὸ ν σοὶ ἔσται
πᾶ ν ἀ φαίρεμα τῶ ν ἁ γίων ὅ σα ἂ ν ἀ φέλωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ κυρίῳ σοὶ δέδωκα καὶ
τοῖς υἱοῖς σου καὶ ταῖς θυγατρά σιν σου μετὰ σοῦ νό μιμον αἰώ νιον διαθή κη ἁ λὸ ς
αἰωνίου ἐστὶν ἔναντι κυρίου σοὶ καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σέ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ααρων ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν οὐ κληρονομή σεις καὶ μερὶς οὐ κ
ἔσται σοι ἐν αὐ τοῖς ὅ τι ἐγὼ μερίς σου καὶ κληρονομία σου ἐν μέσῳ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ τοῖς υἱοῖς λευι ἰδοὺ δέδωκα πᾶ ν ἐπιδέκατον ἐν ισραηλ ἐν κλή ρῳ ἀ ντὶ τῶ ν
λειτουργιῶ ν αὐ τῶ ν ὅ σα αὐ τοὶ λειτουργοῦ σιν λειτουργίαν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ
μαρτυρίου
καὶ οὐ προσελεύ σονται ἔτι οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου λαβεῖν
ἁ μαρτίαν θανατηφό ρον
καὶ λειτουργή σει ὁ λευίτης αὐ τὸ ς τὴ ν λειτουργίαν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ
αὐ τοὶ λή μψονται τὰ ἁ μαρτή ματα αὐ τῶ ν νό μιμον αἰώ νιον εἰς τὰ ς γενεὰ ς αὐ τῶ ν καὶ
ἐν μέσῳ υἱῶ ν ισραηλ οὐ κληρονομή σουσιν κληρονομίαν
ὅ τι τὰ ἐπιδέκατα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ὅ σα ἂ ν ἀ φορίσωσιν κυρίῳ ἀ φαίρεμα δέδωκα
τοῖς λευίταις ἐν κλή ρῳ διὰ τοῦ το εἴρηκα αὐ τοῖς ἐν μέσῳ υἱῶ ν ισραηλ οὐ
κληρονομή σουσιν κλῆ ρον
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
καὶ τοῖς λευίταις λαλή σεις καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἐὰ ν λά βητε παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
τὸ ἐπιδέκατον ὃ δέδωκα ὑ μῖν παρ' αὐ τῶ ν ἐν κλή ρῳ καὶ ἀ φελεῖτε ὑ μεῖς ἀ π' αὐ τοῦ
ἀ φαίρεμα κυρίῳ ἐπιδέκατον ἀ πὸ τοῦ ἐπιδεκά του
καὶ λογισθή σεται ὑ μῖν τὰ ἀ φαιρέματα ὑ μῶ ν ὡ ς σῖτος ἀ πὸ ἅ λω καὶ ἀ φαίρεμα ἀ πὸ
ληνοῦ
οὕ τως ἀ φελεῖτε καὶ ὑ μεῖς ἀ πὸ τῶ ν ἀ φαιρεμά των κυρίου ἀ πὸ πά ντων ἐπιδεκά των
ὑ μῶ ν ὅ σα ἐὰ ν λά βητε παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ δώ σετε ἀ π' αὐ τῶ ν ἀ φαίρεμα
κυρίῳ ααρων τῷ ἱερεῖ
ἀ πὸ πά ντων τῶ ν δομά των ὑ μῶ ν ἀ φελεῖτε ἀ φαίρεμα κυρίῳ ἢ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν
ἀ παρχῶ ν τὸ ἡ γιασμένον ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ὅ ταν ἀ φαιρῆ τε τὴ ν ἀ παρχὴ ν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ λογισθή σεται τοῖς
λευίταις ὡ ς γένημα ἀ πὸ ἅ λω καὶ ὡ ς γένημα ἀ πὸ ληνοῦ
καὶ ἔδεσθε αὐ τὸ ἐν παντὶ τό πῳ ὑ μεῖς καὶ οἱ οἶκοι ὑ μῶ ν ὅ τι μισθὸ ς οὗ τος ὑ μῖν ἐστιν
ἀ ντὶ τῶ ν λειτουργιῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν ἐν τῇ σκηνῇ τοῦ μαρτυρίου
213

καὶ οὐ λή μψεσθε δι' αὐ τὸ ἁ μαρτίαν ὅ τι ἂ ν ἀ φαιρῆ τε τὴ ν ἀ παρχὴ ν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ τὰ

ἅ για τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οὐ βεβηλώ σετε ἵνα μὴ ἀ ποθά νητε
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων λέγων
αὕ τη ἡ διαστολὴ τοῦ νό μου ὅ σα συνέταξεν κύ ριος λέγων λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ λαβέτωσαν πρὸ ς σὲ δά μαλιν πυρρὰ ν ἄ μωμον ἥ τις οὐ κ ἔχει ἐν αὐ τῇ μῶ μον καὶ ᾗ
οὐ κ ἐπεβλή θη ἐπ' αὐ τὴ ν ζυγό ς
καὶ δώ σεις αὐ τὴ ν πρὸ ς ελεαζαρ τὸ ν ἱερέα καὶ ἐξά ξουσιν αὐ τὴ ν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς
εἰς τό πον καθαρὸ ν καὶ σφά ξουσιν αὐ τὴ ν ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ λή μψεται ελεαζαρ ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τῆ ς καὶ ῥ ανεῖ ἀ πέναντι τοῦ προσώ που
τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τῆ ς ἑπτά κις
καὶ κατακαύ σουσιν αὐ τὴ ν ἐναντίον αὐ τοῦ καὶ τὸ δέρμα καὶ τὰ κρέα αὐ τῆ ς καὶ τὸ
αἷμα αὐ τῆ ς σὺ ν τῇ κό πρῳ αὐ τῆ ς κατακαυθή σεται
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς ξύ λον κέδρινον καὶ ὕ σσωπον καὶ κό κκινον καὶ ἐμβαλοῦ σιν εἰς
μέσον τοῦ κατακαύ ματος τῆ ς δαμά λεως
καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ ὁ ἱερεὺ ς καὶ λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι καὶ μετὰ
ταῦ τα εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν παρεμβολή ν καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ὁ ἱερεὺ ς ἕως ἑσπέρας
καὶ ὁ κατακαίων αὐ τὴ ν πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ καὶ
ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ συνά ξει ἄ νθρωπος καθαρὸ ς τὴ ν σποδὸ ν τῆ ς δαμά λεως καὶ ἀ ποθή σει ἔξω τῆ ς
παρεμβολῆ ς εἰς τό πον καθαρό ν καὶ ἔσται τῇ συναγωγῇ υἱῶ ν ισραηλ εἰς διατή ρησιν
ὕ δωρ ῥ αντισμοῦ ἅ γνισμά ἐστιν
καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια ὁ συνά γων τὴ ν σποδιὰ ν τῆ ς δαμά λεως καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται
ἕως ἑσπέρας καὶ ἔσται τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ τοῖς προσκειμένοις προσηλύ τοις
νό μιμον αἰώ νιον
ὁ ἁ πτό μενος τοῦ τεθνηκό τος πά σης ψυχῆ ς ἀ νθρώ που ἀ κά θαρτος ἔσται ἑπτὰ
ἡ μέρας
οὗ τος ἁ γνισθή σεται τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ καθαρὸ ς ἔσται
ἐὰ ν δὲ μὴ ἀ φαγνισθῇ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ οὐ καθαρὸ ς ἔσται
πᾶ ς ὁ ἁ πτό μενος τοῦ τεθνηκό τος ἀ πὸ ψυχῆ ς ἀ νθρώ που ἐὰ ν ἀ ποθά νῃ καὶ μὴ
ἀ φαγνισθῇ τὴ ν σκηνὴ ν κυρίου ἐμίανεν ἐκτριβή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ισραηλ ὅ τι
ὕ δωρ ῥ αντισμοῦ οὐ περιερραντίσθη ἐπ' αὐ τό ν ἀ κά θαρτό ς ἐστιν ἔτι ἡ ἀ καθαρσία
αὐ τοῦ ἐν αὐ τῷ ἐστιν
καὶ οὗ τος ὁ νό μος ἄ νθρωπος ἐὰ ν ἀ ποθά νῃ ἐν οἰκίᾳ πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος εἰς τὴ ν
οἰκίαν καὶ ὅ σα ἐστὶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀ κά θαρτα ἔσται ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ πᾶ ν σκεῦ ος ἀ νεῳ γμένον ὅ σα οὐ χὶ δεσμὸ ν καταδέδεται ἐπ' αὐ τῷ ἀ κά θαρτά
ἐστιν
καὶ πᾶ ς ὃ ς ἐὰ ν ἅ ψηται ἐπὶ προσώ που τοῦ πεδίου τραυματίου ἢ νεκροῦ ἢ ὀ στέου
ἀ νθρωπίνου ἢ μνή ματος ἑπτὰ ἡ μέρας ἀ κά θαρτος ἔσται
καὶ λή μψονται τῷ ἀ καθά ρτῳ ἀ πὸ τῆ ς σποδιᾶ ς τῆ ς κατακεκαυμένης τοῦ ἁ γνισμοῦ
καὶ ἐκχεοῦ σιν ἐπ' αὐ τὴ ν ὕ δωρ ζῶ ν εἰς σκεῦ ος
214

καὶ λή μψεται ὕ σσωπον καὶ βά ψει εἰς τὸ ὕ δωρ ἀ νὴ ρ καθαρὸ ς καὶ περιρρανεῖ ἐπὶ τὸ ν
οἶκον καὶ ἐπὶ τὰ σκεύ η καὶ ἐπὶ τὰ ς ψυχά ς ὅ σαι ἐὰ ν ὦ σιν ἐκεῖ καὶ ἐπὶ τὸ ν ἡ μμένον
τοῦ ὀ στέου τοῦ ἀ νθρωπίνου ἢ τοῦ τραυματίου ἢ τοῦ τεθνηκό τος ἢ τοῦ μνή ματος
καὶ περιρρανεῖ ὁ καθαρὸ ς ἐπὶ τὸ ν ἀ κά θαρτον ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
τῇ ἑβδό μῃ καὶ ἀ φαγνισθή σεται τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ
λού σεται ὕ δατι καὶ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς ἐὰ ν μιανθῇ καὶ μὴ ἀ φαγνισθῇ ἐξολεθρευθή σεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ
μέσου τῆ ς συναγωγῆ ς ὅ τι τὰ ἅ για κυρίου ἐμίανεν ὅ τι ὕ δωρ ῥ αντισμοῦ οὐ
περιερραντίσθη ἐπ' αὐ τό ν ἀ κά θαρτό ς ἐστιν
καὶ ἔσται ὑ μῖν νό μιμον αἰώ νιον καὶ ὁ περιρραίνων ὕ δωρ ῥ αντισμοῦ πλυνεῖ τὰ ἱμά τια
αὐ τοῦ καὶ ὁ ἁ πτό μενος τοῦ ὕ δατος τοῦ ῥ αντισμοῦ ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ παντό ς οὗ ἐὰ ν ἅ ψηται αὐ τοῦ ὁ ἀ κά θαρτος ἀ κά θαρτον ἔσται καὶ ἡ ψυχὴ ἡ
ἁ πτομένη ἀ κά θαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας
καὶ ἦ λθον οἱ υἱοὶ ισραηλ πᾶ σα ἡ συναγωγή εἰς τὴ ν ἔρημον σιν ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώ τῳ
καὶ κατέμεινεν ὁ λαὸ ς ἐν καδης καὶ ἐτελεύ τησεν ἐκεῖ μαριαμ καὶ ἐτά φη ἐκεῖ
καὶ οὐ κ ἦ ν ὕ δωρ τῇ συναγωγῇ καὶ ἠ θροίσθησαν ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων
καὶ ἐλοιδορεῖτο ὁ λαὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν λέγοντες ὄ φελον ἀ πεθά νομεν ἐν τῇ ἀ πωλείᾳ
τῶ ν ἀ δελφῶ ν ἡ μῶ ν ἔναντι κυρίου
καὶ ἵνα τί ἀ νηγά γετε τὴ ν συναγωγὴ ν κυρίου εἰς τὴ ν ἔρημον ταύ την ἀ ποκτεῖναι ἡ μᾶ ς
καὶ τὰ κτή νη ἡ μῶ ν
καὶ ἵνα τί τοῦ το ἀ νηγά γετε ἡ μᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου παραγενέσθαι εἰς τὸ ν τό πον τὸ ν
πονηρὸ ν τοῦ τον τό πος οὗ οὐ σπείρεται οὐ δὲ συκαῖ οὐ δὲ ἄ μπελοι οὐ δὲ ῥ ό αι οὐ δὲ
ὕ δωρ ἐστὶν πιεῖν
καὶ ἦ λθεν μωυσῆ ς καὶ ααρων ἀ πὸ προσώ που τῆ ς συναγωγῆ ς ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς
σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρό σωπον καὶ ὤ φθη ἡ δό ξα κυρίου πρὸ ς
αὐ τού ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ τὴ ν ῥ ά βδον καὶ ἐκκλησίασον τὴ ν συναγωγὴ ν σὺ καὶ ααρων ὁ ἀ δελφό ς σου καὶ
λαλή σατε πρὸ ς τὴ ν πέτραν ἔναντι αὐ τῶ ν καὶ δώ σει τὰ ὕ δατα αὐ τῆ ς καὶ ἐξοίσετε
αὐ τοῖς ὕ δωρ ἐκ τῆ ς πέτρας καὶ ποτιεῖτε τὴ ν συναγωγὴ ν καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν ἀ πέναντι κυρίου καθὰ συνέταξεν κύ ριος
καὶ ἐξεκκλησίασεν μωυσῆ ς καὶ ααρων τὴ ν συναγωγὴ ν ἀ πέναντι τῆ ς πέτρας καὶ
εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἀ κού σατέ μου οἱ ἀ πειθεῖς μὴ ἐκ τῆ ς πέτρας ταύ της ἐξά ξομεν ὑ μῖν
ὕ δωρ
καὶ ἐπά ρας μωυσῆ ς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπά ταξεν τὴ ν πέτραν τῇ ῥ ά βδῳ δίς καὶ ἐξῆ λθεν
ὕ δωρ πολύ καὶ ἔπιεν ἡ συναγωγὴ καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων ὅ τι οὐ κ ἐπιστεύ σατε ἁ γιά σαι με ἐναντίον
υἱῶ ν ισραηλ διὰ τοῦ το οὐ κ εἰσά ξετε ὑ μεῖς τὴ ν συναγωγὴ ν ταύ την εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν
δέδωκα αὐ τοῖς
τοῦ το ὕ δωρ ἀ ντιλογίας ὅ τι ἐλοιδορή θησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἔναντι κυρίου καὶ ἡ γιά σθη
ἐν αὐ τοῖς
215

καὶ ἀ πέστειλεν μωυσῆ ς ἀ γγέλους ἐκ καδης πρὸ ς βασιλέα εδωμ λέγων τά δε λέγει ὁ
ἀ δελφό ς σου ισραηλ σὺ ἐπίστῃ πά ντα τὸ ν μό χθον τὸ ν εὑ ρό ντα ἡ μᾶ ς
καὶ κατέβησαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν εἰς αἴγυπτον καὶ παρῳ κή σαμεν ἐν αἰγύ πτῳ ἡ μέρας
πλείους καὶ ἐκά κωσαν ἡ μᾶ ς οἱ αἰγύ πτιοι καὶ τοὺ ς πατέρας ἡ μῶ ν
καὶ ἀ νεβοή σαμεν πρὸ ς κύ ριον καὶ εἰσή κουσεν κύ ριος τῆ ς φωνῆ ς ἡ μῶ ν καὶ
ἀ ποστείλας ἄ γγελον ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου καὶ νῦ ν ἐσμεν ἐν καδης πό λει ἐκ
μέρους τῶ ν ὁ ρίων σου
παρελευσό μεθα διὰ τῆ ς γῆ ς σου οὐ διελευσό μεθα δι' ἀ γρῶ ν οὐ δὲ δι' ἀ μπελώ νων
οὐ δὲ πιό μεθα ὕ δωρ ἐκ λά κκου σου ὁ δῷ βασιλικῇ πορευσό μεθα οὐ κ ἐκκλινοῦ μεν
δεξιὰ οὐ δὲ εὐ ώ νυμα ἕως ἂ ν παρέλθωμεν τὰ ὅ ριά σου
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν εδωμ οὐ διελεύ σῃ δι' ἐμοῦ εἰ δὲ μή ἐν πολέμῳ ἐξελεύ σομαι εἰς
συνά ντησίν σοι
καὶ λέγουσιν αὐ τῷ οἱ υἱοὶ ισραηλ παρὰ τὸ ὄ ρος παρελευσό μεθα ἐὰ ν δὲ τοῦ ὕ δατό ς
σου πίωμεν ἐγώ τε καὶ τὰ κτή νη δώ σω τιμή ν σοι ἀ λλὰ τὸ πρᾶ γμα οὐ δέν ἐστιν παρὰ
τὸ ὄ ρος παρελευσό μεθα
ὁ δὲ εἶπεν οὐ διελεύ σῃ δι' ἐμοῦ καὶ ἐξῆ λθεν εδωμ εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ ἐν ὄ χλῳ
βαρεῖ καὶ ἐν χειρὶ ἰσχυρᾷ
καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν εδωμ δοῦ ναι τῷ ισραηλ παρελθεῖν διὰ τῶ ν ὁ ρίων αὐ τοῦ καὶ
ἐξέκλινεν ισραηλ ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ καδης καὶ παρεγένοντο οἱ υἱοὶ ισραηλ πᾶ σα ἡ συναγωγή εἰς ωρ τὸ
ὄ ρος
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ααρων ἐν ωρ τῷ ὄ ρει ἐπὶ τῶ ν ὁ ρίων γῆ ς εδωμ
λέγων
προστεθή τω ααρων πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ὅ τι οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν
δέδωκα τοῖς υἱοῖς ισραηλ διό τι παρωξύ νατέ με ἐπὶ τοῦ ὕ δατος τῆ ς λοιδορίας
λαβὲ τὸ ν ααρων καὶ ελεαζαρ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ ναβίβασον αὐ τοὺ ς εἰς ωρ τὸ ὄ ρος
ἔναντι πά σης τῆ ς συναγωγῆ ς
καὶ ἔκδυσον ααρων τὴ ν στολὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἔνδυσον ελεαζαρ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ααρων προστεθεὶς ἀ ποθανέτω ἐκεῖ
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς καθὰ συνέταξεν κύ ριος καὶ ἀ νεβίβασεν αὐ τὸ ν εἰς ωρ τὸ ὄ ρος
ἐναντίον πά σης τῆ ς συναγωγῆ ς
καὶ ἐξέδυσεν ααρων τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἐνέδυσεν αὐ τὰ ελεαζαρ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ἀ πέθανεν ααρων ἐπὶ τῆ ς κορυφῆ ς τοῦ ὄ ρους καὶ κατέβη μωυσῆ ς καὶ ελεαζαρ ἐκ τοῦ
ὄ ρους
καὶ εἶδεν πᾶ σα ἡ συναγωγὴ ὅ τι ἀ πελύ θη ααρων καὶ ἔκλαυσαν τὸ ν ααρων τριά κοντα
ἡ μέρας πᾶ ς οἶκος ισραηλ
καὶ ἤ κουσεν ὁ χανανις βασιλεὺ ς αραδ ὁ κατοικῶ ν κατὰ τὴ ν ἔρημον ἦ λθεν γὰ ρ
ισραηλ ὁ δὸ ν αθαριν καὶ ἐπολέμησεν πρὸ ς ισραηλ καὶ κατεπρονό μευσαν ἐξ αὐ τῶ ν
αἰχμαλωσίαν
καὶ ηὔ ξατο ισραηλ εὐ χὴ ν κυρίῳ καὶ εἶπεν ἐά ν μοι παραδῷ ς τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον
ὑ ποχείριον ἀ ναθεματιῶ αὐ τὸ ν καὶ τὰ ς πό λεις αὐ τοῦ
216

καὶ εἰσή κουσεν κύ ριος τῆ ς φωνῆ ς ισραηλ καὶ παρέδωκεν τὸ ν χανανιν ὑ ποχείριον
αὐ τοῦ καὶ ἀ νεθεμά τισεν αὐ τὸ ν καὶ τὰ ς πό λεις αὐ τοῦ καὶ ἐπεκά λεσαν τὸ ὄ νομα τοῦ
τό που ἐκείνου ἀ νά θεμα
καὶ ἀ πά ραντες ἐξ ωρ τοῦ ὄ ρους ὁ δὸ ν ἐπὶ θά λασσαν ἐρυθρὰ ν περιεκύ κλωσαν γῆ ν
εδωμ καὶ ὠ λιγοψύ χησεν ὁ λαὸ ς ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ κατελά λει ὁ λαὸ ς πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν καὶ κατὰ μωυσῆ λέγοντες ἵνα τί ἐξή γαγες ἡ μᾶ ς
ἐξ αἰγύ πτου ἀ ποκτεῖναι ἡ μᾶ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἄ ρτος οὐ δὲ ὕ δωρ ἡ δὲ ψυχὴ
ἡ μῶ ν προσώ χθισεν ἐν τῷ ἄ ρτῳ τῷ διακένῳ
καὶ ἀ πέστειλεν κύ ριος εἰς τὸ ν λαὸ ν τοὺ ς ὄ φεις τοὺ ς θανατοῦ ντας καὶ ἔδακνον τὸ ν
λαό ν καὶ ἀ πέθανεν λαὸ ς πολὺ ς τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ παραγενό μενος ὁ λαὸ ς πρὸ ς μωυσῆ ν ἔλεγον ὅ τι ἡ μά ρτομεν ὅ τι κατελαλή σαμεν
κατὰ τοῦ κυρίου καὶ κατὰ σοῦ εὖ ξαι οὖ ν πρὸ ς κύ ριον καὶ ἀ φελέτω ἀ φ' ἡ μῶ ν τὸ ν
ὄ φιν καὶ ηὔ ξατο μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον περὶ τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ποίησον σεαυτῷ ὄ φιν καὶ θὲς αὐ τὸ ν ἐπὶ σημείου καὶ
ἔσται ἐὰ ν δά κῃ ὄ φις ἄ νθρωπον πᾶ ς ὁ δεδηγμένος ἰδὼ ν αὐ τὸ ν ζή σεται
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς ὄ φιν χαλκοῦ ν καὶ ἔστησεν αὐ τὸ ν ἐπὶ σημείου καὶ ἐγένετο
ὅ ταν ἔδακνεν ὄ φις ἄ νθρωπον καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὸ ν ὄ φιν τὸ ν χαλκοῦ ν καὶ ἔζη
καὶ ἀ πῆ ραν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ παρενέβαλον ἐν ωβωθ
καὶ ἐξά ραντες ἐξ ωβωθ παρενέβαλον ἐν αχελγαι ἐκ τοῦ πέραν ἐν τῇ ἐρή μῳ ἥ ἐστιν
κατὰ πρό σωπον μωαβ κατὰ ἀ νατολὰ ς ἡ λίου
ἐκεῖθεν ἀ πῆ ραν καὶ παρενέβαλον εἰς φά ραγγα ζαρετ
καὶ ἐκεῖθεν ἀ πά ραντες παρενέβαλον εἰς τὸ πέραν αρνων ἐν τῇ ἐρή μῳ τὸ ἐξέχον ἀ πὸ
τῶ ν ὁ ρίων τῶ ν αμορραίων ἔστιν γὰ ρ αρνων ὅ ρια μωαβ ἀ νὰ μέσον μωαβ καὶ ἀ νὰ
μέσον τοῦ αμορραίου
διὰ τοῦ το λέγεται ἐν βιβλίῳ πό λεμος τοῦ κυρίου τὴ ν ζωοβ ἐφλό γισεν καὶ τοὺ ς
χειμά ρρους αρνων
καὶ τοὺ ς χειμά ρρους κατέστησεν κατοικίσαι ηρ καὶ πρό σκειται τοῖς ὁ ρίοις μωαβ
καὶ ἐκεῖθεν τὸ φρέαρ τοῦ τό ἐστιν τὸ φρέαρ ὃ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν συνά γαγε
τὸ ν λαό ν καὶ δώ σω αὐ τοῖς ὕ δωρ πιεῖν
τό τε ᾖ σεν ισραηλ τὸ ἆ |σμα τοῦ το ἐπὶ τοῦ φρέατος ἐξά ρχετε αὐ τῷ
φρέαρ ὤ ρυξαν αὐ τὸ ἄ ρχοντες ἐξελατό μησαν αὐ τὸ βασιλεῖς ἐθνῶ ν ἐν τῇ βασιλείᾳ
αὐ τῶ ν ἐν τῷ κυριεῦ σαι αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ φρέατος εἰς μανθαναιν
καὶ ἀ πὸ μανθαναιν εἰς νααλιηλ καὶ ἀ πὸ νααλιηλ εἰς βαμωθ
καὶ ἀ πὸ βαμωθ εἰς νά πην ἥ ἐστιν ἐν τῷ πεδίῳ μωαβ ἀ πὸ κορυφῆ ς τοῦ λελαξευμένου
τὸ βλέπον κατὰ πρό σωπον τῆ ς ἐρή μου
καὶ ἀ πέστειλεν μωυσῆ ς πρέσβεις πρὸ ς σηων βασιλέα αμορραίων λό γοις εἰρηνικοῖς
λέγων
παρελευσό μεθα διὰ τῆ ς γῆ ς σου τῇ ὁ δῷ πορευσό μεθα οὐ κ ἐκκλινοῦ μεν οὔ τε εἰς
ἀ γρὸ ν οὔ τε εἰς ἀ μπελῶ να οὐ πιό μεθα ὕ δωρ ἐκ φρέατό ς σου ὁ δῷ βασιλικῇ
πορευσό μεθα ἕως παρέλθωμεν τὰ ὅ ριά σου
217

καὶ οὐ κ ἔδωκεν σηων τῷ ισραηλ παρελθεῖν διὰ τῶ ν ὁ ρίων αὐ τοῦ καὶ συνή γαγεν
σηων πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθεν παρατά ξασθαι τῷ ισραηλ εἰς τὴ ν ἔρημον
καὶ ἦ λθεν εἰς ιασσα καὶ παρετά ξατο τῷ ισραηλ
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ισραηλ φό νῳ μαχαίρης καὶ κατεκυρίευσαν τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ
αρνων ἕως ιαβοκ ἕως υἱῶ ν αμμαν ὅ τι ιαζηρ ὅ ρια υἱῶ ν αμμων ἐστίν
καὶ ἔλαβεν ισραηλ πά σας τὰ ς πό λεις ταύ τας καὶ κατῴ κησεν ισραηλ ἐν πά σαις ταῖς
πό λεσιν τῶ ν αμορραίων ἐν εσεβων καὶ ἐν πά σαις ταῖς συγκυρού σαις αὐ τῇ
ἔστιν γὰ ρ εσεβων πό λις σηων τοῦ βασιλέως τῶ ν αμορραίων καὶ οὗ τος ἐπολέμησεν
βασιλέα μωαβ τὸ πρό τερον καὶ ἔλαβον πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ ἀ πὸ αροηρ ἕως αρνων
διὰ τοῦ το ἐροῦ σιν οἱ αἰνιγματισταί ἔλθετε εἰς εσεβων ἵνα οἰκοδομηθῇ καὶ
κατασκευασθῇ πό λις σηων
ὅ τι πῦ ρ ἐξῆ λθεν ἐξ εσεβων φλὸ ξ ἐκ πό λεως σηων καὶ κατέφαγεν ἕως μωαβ καὶ
κατέπιεν στή λας αρνων
οὐ αί σοι μωαβ ἀ πώ λου λαὸ ς χαμως ἀ πεδό θησαν οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν διασῴ ζεσθαι καὶ αἱ
θυγατέρες αὐ τῶ ν αἰχμά λωτοι τῷ βασιλεῖ τῶ ν αμορραίων σηων
καὶ τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν ἀ πολεῖται εσεβων ἕως δαιβων καὶ αἱ γυναῖκες ἔτι
προσεξέκαυσαν πῦ ρ ἐπὶ μωαβ
κατῴ κησεν δὲ ισραηλ ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν τῶ ν αμορραίων
καὶ ἀ πέστειλεν μωυσῆ ς κατασκέψασθαι τὴ ν ιαζηρ καὶ κατελά βοντο αὐ τὴ ν καὶ τὰ ς
κώ μας αὐ τῆ ς καὶ ἐξέβαλον τὸ ν αμορραῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐκεῖ
καὶ ἐπιστρέψαντες ἀ νέβησαν ὁ δὸ ν τὴ ν εἰς βασαν καὶ ἐξῆ λθεν ωγ βασιλεὺ ς τῆ ς
βασαν εἰς συνά ντησιν αὐ τοῖς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ εἰς πό λεμον εἰς εδραϊν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν μὴ φοβηθῇ ς αὐ τό ν ὅ τι εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου
παραδέδωκα αὐ τὸ ν καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ καὶ
ποιή σεις αὐ τῷ καθὼ ς ἐποίησας τῷ σηων βασιλεῖ τῶ ν αμορραίων ὃ ς κατῴ κει ἐν
εσεβων
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἕως τοῦ μὴ
καταλιπεῖν αὐ τοῦ ζωγρείαν καὶ ἐκληρονό μησαν τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πά ραντες οἱ υἱοὶ ισραηλ παρενέβαλον ἐπὶ δυσμῶ ν μωαβ παρὰ τὸ ν ιορδά νην
κατὰ ιεριχω
καὶ ἰδὼ ν βαλακ υἱὸ ς σεπφωρ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ισραηλ τῷ αμορραίῳ
καὶ ἐφοβή θη μωαβ τὸ ν λαὸ ν σφό δρα ὅ τι πολλοὶ ἦ σαν καὶ προσώ χθισεν μωαβ ἀ πὸ
προσώ που υἱῶ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν μωαβ τῇ γερουσίᾳ μαδιαμ νῦ ν ἐκλείξει ἡ συναγωγὴ αὕ τη πά ντας τοὺ ς
κύ κλῳ ἡ μῶ ν ὡ ς ἐκλείξαι ὁ μό σχος τὰ χλωρὰ ἐκ τοῦ πεδίου καὶ βαλακ υἱὸ ς σεπφωρ
βασιλεὺ ς μωαβ ἦ ν κατὰ τὸ ν καιρὸ ν ἐκεῖνον
καὶ ἀ πέστειλεν πρέσβεις πρὸ ς βαλααμ υἱὸ ν βεωρ φαθουρα ὅ ἐστιν ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ
γῆ ς υἱῶ ν λαοῦ αὐ τοῦ καλέσαι αὐ τὸ ν λέγων ἰδοὺ λαὸ ς ἐξελή λυθεν ἐξ αἰγύ πτου καὶ
ἰδοὺ κατεκά λυψεν τὴ ν ὄ ψιν τῆ ς γῆ ς καὶ οὗ τος ἐγκά θηται ἐχό μενό ς μου
καὶ νῦ ν δεῦ ρο ἄ ρασαί μοι τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ὅ τι ἰσχύ ει οὗ τος ἢ ἡ μεῖς ἐὰ ν δυνώ μεθα
πατά ξαι ἐξ αὐ τῶ ν καὶ ἐκβαλῶ αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς ὅ τι οἶδα οὓ ς ἐὰ ν εὐ λογή σῃς σύ
εὐ λό γηνται καὶ οὓ ς ἐὰ ν καταρά σῃ σύ κεκατή ρανται
218

καὶ ἐπορεύ θη ἡ γερουσία μωαβ καὶ ἡ γερουσία μαδιαμ καὶ τὰ μαντεῖα ἐν ταῖς χερσὶν
αὐ τῶ ν καὶ ἦ λθον πρὸ ς βαλααμ καὶ εἶπαν αὐ τῷ τὰ ῥ ή ματα βαλακ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς καταλύ σατε αὐ τοῦ τὴ ν νύ κτα καὶ ἀ ποκριθή σομαι ὑ μῖν
πρά γματα ἃ ἐὰ ν λαλή σῃ κύ ριος πρό ς με καὶ κατέμειναν οἱ ἄ ρχοντες μωαβ παρὰ
βαλααμ
καὶ ἦ λθεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς βαλααμ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τί οἱ ἄ νθρωποι οὗ τοι παρὰ σοί
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς τὸ ν θεό ν βαλακ υἱὸ ς σεπφωρ βασιλεὺ ς μωαβ ἀ πέστειλεν
αὐ τοὺ ς πρό ς με λέγων
ἰδοὺ λαὸ ς ἐξελή λυθεν ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἰδοὺ κεκά λυφεν τὴ ν ὄ ψιν τῆ ς γῆ ς καὶ οὗ τος
ἐγκά θηται ἐχό μενό ς μου καὶ νῦ ν δεῦ ρο ἄ ρασαί μοι αὐ τό ν εἰ ἄ ρα δυνή σομαι πατά ξαι
αὐ τὸ ν καὶ ἐκβαλῶ αὐ τὸ ν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς βαλααμ οὐ πορεύ σῃ μετ' αὐ τῶ ν οὐ δὲ καταρά σῃ τὸ ν λαό ν
ἔστιν γὰ ρ εὐ λογημένος
καὶ ἀ ναστὰ ς βαλααμ τὸ πρωὶ εἶπεν τοῖς ἄ ρχουσιν βαλακ ἀ ποτρέχετε πρὸ ς τὸ ν
κύ ριον ὑ μῶ ν οὐ κ ἀ φίησίν με ὁ θεὸ ς πορεύ εσθαι μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ ἀ ναστά ντες οἱ ἄ ρχοντες μωαβ ἦ λθον πρὸ ς βαλακ καὶ εἶπαν οὐ θέλει βαλααμ
πορευθῆ ναι μεθ' ἡ μῶ ν
καὶ προσέθετο βαλακ ἔτι ἀ ποστεῖλαι ἄ ρχοντας πλείους καὶ ἐντιμοτέρους τού των
καὶ ἦ λθον πρὸ ς βαλααμ καὶ λέγουσιν αὐ τῷ τά δε λέγει βαλακ ὁ τοῦ σεπφωρ ἀ ξιῶ σε
μὴ ὀ κνή σῃς ἐλθεῖν πρό ς με
ἐντίμως γὰ ρ τιμή σω σε καὶ ὅ σα ἐὰ ν εἴπῃς ποιή σω σοι καὶ δεῦ ρο ἐπικατά ρασαί μοι
τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον
καὶ ἀ πεκρίθη βαλααμ καὶ εἶπεν τοῖς ἄ ρχουσιν βαλακ ἐὰ ν δῷ μοι βαλακ πλή ρη τὸ ν
οἶκον αὐ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ χρυσίου οὐ δυνή σομαι παραβῆ ναι τὸ ῥ ῆ μα κυρίου τοῦ
θεοῦ ποιῆ σαι αὐ τὸ μικρὸ ν ἢ μέγα ἐν τῇ διανοίᾳ μου
καὶ νῦ ν ὑ πομείνατε αὐ τοῦ καὶ ὑ μεῖς τὴ ν νύ κτα ταύ την καὶ γνώ σομαι τί προσθή σει
κύ ριος λαλῆ σαι πρό ς με
καὶ ἦ λθεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς βαλααμ νυκτὸ ς καὶ εἶπεν αὐ τῷ εἰ καλέσαι σε πά ρεισιν οἱ
ἄ νθρωποι οὗ τοι ἀ ναστὰ ς ἀ κολού θησον αὐ τοῖς ἀ λλὰ τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἂ ν λαλή σω πρὸ ς σέ
τοῦ το ποιή σεις
καὶ ἀ ναστὰ ς βαλααμ τὸ πρωὶ ἐπέσαξεν τὴ ν ὄ νον αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θη μετὰ τῶ ν
ἀ ρχό ντων μωαβ
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ ὁ θεὸ ς ὅ τι ἐπορεύ θη αὐ τό ς καὶ ἀ νέστη ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ
ἐνδιαβά λλειν αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς ἐπιβεβή κει ἐπὶ τῆ ς ὄ νου αὐ τοῦ καὶ δύ ο παῖδες αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἰδοῦ σα ἡ ὄ νος τὸ ν ἄ γγελον τοῦ θεοῦ ἀ νθεστηκό τα ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ τὴ ν ῥ ομφαίαν
ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἐξέκλινεν ἡ ὄ νος ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ καὶ ἐπορεύ ετο εἰς τὸ
πεδίον καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν ὄ νον τῇ ῥ ά βδῳ τοῦ εὐ θῦ ναι αὐ τὴ ν ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ἔστη ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ ἐν ταῖς αὔ λαξιν τῶ ν ἀ μπέλων φραγμὸ ς ἐντεῦ θεν καὶ
φραγμὸ ς ἐντεῦ θεν
καὶ ἰδοῦ σα ἡ ὄ νος τὸ ν ἄ γγελον τοῦ θεοῦ προσέθλιψεν ἑαυτὴ ν πρὸ ς τὸ ν τοῖχον καὶ
ἀ πέθλιψεν τὸ ν πό δα βαλααμ καὶ προσέθετο ἔτι μαστίξαι αὐ τή ν
219

καὶ προσέθετο ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ καὶ ἀ πελθὼ ν ὑ πέστη ἐν τό πῳ στενῷ εἰς ὃ ν οὐ κ
ἦ ν ἐκκλῖναι δεξιὰ ν οὐ δὲ ἀ ριστερά ν
καὶ ἰδοῦ σα ἡ ὄ νος τὸ ν ἄ γγελον τοῦ θεοῦ συνεκά θισεν ὑ ποκά τω βαλααμ καὶ
ἐθυμώ θη βαλααμ καὶ ἔτυπτεν τὴ ν ὄ νον τῇ ῥ ά βδῳ
καὶ ἤ νοιξεν ὁ θεὸ ς τὸ στό μα τῆ ς ὄ νου καὶ λέγει τῷ βαλααμ τί ἐποίησά σοι ὅ τι
πέπαικά ς με τοῦ το τρίτον
καὶ εἶπεν βαλααμ τῇ ὄ νῳ ὅ τι ἐμπέπαιχά ς μοι καὶ εἰ εἶχον μά χαιραν ἐν τῇ χειρί μου
ἤ δη ἂ ν ἐξεκέντησά σε
καὶ λέγει ἡ ὄ νος τῷ βαλααμ οὐ κ ἐγὼ ἡ ὄ νος σου ἐφ' ἧ ς ἐπέβαινες ἀ πὸ νεό τητό ς σου
ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας μὴ ὑ περορά σει ὑ περιδοῦ σα ἐποίησά σοι οὕ τως ὁ δὲ εἶπεν
οὐ χί
ἀ πεκά λυψεν δὲ ὁ θεὸ ς τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς βαλααμ καὶ ὁ ρᾷ τὸ ν ἄ γγελον κυρίου
ἀ νθεστηκό τα ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ τὴ ν μά χαιραν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ κύ ψας
προσεκύ νησεν τῷ προσώ πῳ αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ διὰ τί ἐπά ταξας τὴ ν ὄ νον σου τοῦ το τρίτον καὶ
ἰδοὺ ἐγὼ ἐξῆ λθον εἰς διαβολή ν σου ὅ τι οὐ κ ἀ στεία ἡ ὁ δό ς σου ἐναντίον μου
καὶ ἰδοῦ σά με ἡ ὄ νος ἐξέκλινεν ἀ π' ἐμοῦ τρίτον τοῦ το καὶ εἰ μὴ ἐξέκλινεν νῦ ν οὖ ν σὲ
μὲν ἀ πέκτεινα ἐκείνην δὲ περιεποιησά μην
καὶ εἶπεν βαλααμ τῷ ἀ γγέλῳ κυρίου ἡ μά ρτηκα οὐ γὰ ρ ἠ πιστά μην ὅ τι σύ μοι
ἀ νθέστηκας ἐν τῇ ὁ δῷ εἰς συνά ντησιν καὶ νῦ ν εἰ μή σοι ἀ ρέσκει ἀ ποστραφή σομαι
καὶ εἶπεν ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ πρὸ ς βαλααμ συμπορεύ θητι μετὰ τῶ ν ἀ νθρώ πων
πλὴ ν τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐὰ ν εἴπω πρὸ ς σέ τοῦ το φυλά ξῃ λαλῆ σαι καὶ ἐπορεύ θη βαλααμ μετὰ
τῶ ν ἀ ρχό ντων βαλακ
καὶ ἀ κού σας βαλακ ὅ τι ἥ κει βαλααμ ἐξῆ λθεν εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ εἰς πό λιν μωαβ ἥ
ἐστιν ἐπὶ τῶ ν ὁ ρίων αρνων ὅ ἐστιν ἐκ μέρους τῶ ν ὁ ρίων
καὶ εἶπεν βαλακ πρὸ ς βαλααμ οὐ χὶ ἀ πέστειλα πρὸ ς σὲ καλέσαι σε διὰ τί οὐ κ ἤ ρχου
πρό ς με ὄ ντως οὐ δυνή σομαι τιμῆ σαί σε
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς βαλακ ἰδοὺ ἥ κω πρὸ ς σέ νῦ ν δυνατὸ ς ἔσομαι λαλῆ σαί τι τὸ
ῥ ῆ μα ὃ ἐὰ ν βά λῃ ὁ θεὸ ς εἰς τὸ στό μα μου τοῦ το λαλή σω
καὶ ἐπορεύ θη βαλααμ μετὰ βαλακ καὶ ἦ λθον εἰς πό λεις ἐπαύ λεων
καὶ ἔθυσεν βαλακ πρό βατα καὶ μό σχους καὶ ἀ πέστειλεν τῷ βαλααμ καὶ τοῖς
ἄ ρχουσι τοῖς μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη πρωὶ καὶ παραλαβὼ ν βαλακ τὸ ν βαλααμ ἀ νεβίβασεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν
στή λην τοῦ βααλ καὶ ἔδειξεν αὐ τῷ ἐκεῖθεν μέρος τι τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν βαλααμ τῷ βαλακ οἰκοδό μησό ν μοι ἐνταῦ θα ἑπτὰ βωμοὺ ς καὶ ἑτοίμασό ν
μοι ἐνταῦ θα ἑπτὰ μό σχους καὶ ἑπτὰ κριού ς
καὶ ἐποίησεν βαλακ ὃ ν τρό πον εἶπεν αὐ τῷ βαλααμ καὶ ἀ νή νεγκεν μό σχον καὶ κριὸ ν
ἐπὶ τὸ ν βωμό ν
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς βαλακ παρά στηθι ἐπὶ τῆ ς θυσίας σου καὶ πορεύ σομαι εἴ μοι
φανεῖται ὁ θεὸ ς ἐν συναντή σει καὶ ῥ ῆ μα ὃ ἐά ν μοι δείξῃ ἀ ναγγελῶ σοι καὶ παρέστη
βαλακ ἐπὶ τῆ ς θυσίας αὐ τοῦ καὶ βαλααμ ἐπορεύ θη ἐπερωτῆ σαι τὸ ν θεὸ ν καὶ
ἐπορεύ θη εὐ θεῖαν
220

καὶ ἐφά νη ὁ θεὸ ς τῷ βαλααμ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν βαλααμ τοὺ ς ἑπτὰ βωμοὺ ς
ἡ τοίμασα καὶ ἀ νεβίβασα μό σχον καὶ κριὸ ν ἐπὶ τὸ ν βωμό ν
καὶ ἐνέβαλεν ὁ θεὸ ς ῥ ῆ μα εἰς τὸ στό μα βαλααμ καὶ εἶπεν ἐπιστραφεὶς πρὸ ς βαλακ
οὕ τως λαλή σεις
καὶ ἀ πεστρά φη πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ὅ δε ἐφειστή κει ἐπὶ τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των αὐ τοῦ καὶ
πά ντες οἱ ἄ ρχοντες μωαβ μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη πνεῦ μα θεοῦ ἐπ' αὐ τῷ καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν ἐκ
μεσοποταμίας μετεπέμψατό με βαλακ βασιλεὺ ς μωαβ ἐξ ὀ ρέων ἀ π' ἀ νατολῶ ν
λέγων δεῦ ρο ἄ ρασαί μοι τὸ ν ιακωβ καὶ δεῦ ρο ἐπικατά ρασαί μοι τὸ ν ισραηλ
τί ἀ ρά σωμαι ὃ ν μὴ καταρᾶ ται κύ ριος ἢ τί καταρά σωμαι ὃ ν μὴ καταρᾶ ται ὁ θεό ς
ὅ τι ἀ πὸ κορυφῆ ς ὀ ρέων ὄ ψομαι αὐ τὸ ν καὶ ἀ πὸ βουνῶ ν προσνοή σω αὐ τό ν ἰδοὺ
λαὸ ς μό νος κατοική σει καὶ ἐν ἔθνεσιν οὐ συλλογισθή σεται
τίς ἐξηκριβά σατο τὸ σπέρμα ιακωβ καὶ τίς ἐξαριθμή σεται δή μους ισραηλ ἀ ποθά νοι
ἡ ψυχή μου ἐν ψυχαῖς δικαίων καὶ γένοιτο τὸ σπέρμα μου ὡ ς τὸ σπέρμα τού των
καὶ εἶπεν βαλακ πρὸ ς βαλααμ τί πεποίηκά ς μοι εἰς κατά ρασιν ἐχθρῶ ν μου κέκληκά
σε καὶ ἰδοὺ εὐ λό γηκας εὐ λογίαν
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς βαλακ οὐ χὶ ὅ σα ἐὰ ν ἐμβά λῃ ὁ θεὸ ς εἰς τὸ στό μα μου τοῦ το
φυλά ξω λαλῆ σαι
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν βαλακ δεῦ ρο ἔτι μετ' ἐμοῦ εἰς τό πον ἄ λλον ἐξ ὧ ν οὐ κ ὄ ψῃ
αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν ἀ λλ' ἢ μέρος τι αὐ τοῦ ὄ ψῃ πά ντας δὲ οὐ μὴ ἴδῃς καὶ κατά ρασαί μοι
αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν
καὶ παρέλαβεν αὐ τὸ ν εἰς ἀ γροῦ σκοπιὰ ν ἐπὶ κορυφὴ ν λελαξευμένου καὶ
ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ ἑπτὰ βωμοὺ ς καὶ ἀ νεβίβασεν μό σχον καὶ κριὸ ν ἐπὶ τὸ ν βωμό ν
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς βαλακ παρά στηθι ἐπὶ τῆ ς θυσίας σου ἐγὼ δὲ πορεύ σομαι
ἐπερωτῆ σαι τὸ ν θεό ν
καὶ συνή ντησεν ὁ θεὸ ς τῷ βαλααμ καὶ ἐνέβαλεν ῥ ῆ μα εἰς τὸ στό μα αὐ τοῦ καὶ εἶπεν
ἀ ποστρά φητι πρὸ ς βαλακ καὶ τά δε λαλή σεις
καὶ ἀ πεστρά φη πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ὅ δε ἐφειστή κει ἐπὶ τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως αὐ τοῦ καὶ
πά ντες οἱ ἄ ρχοντες μωαβ μετ' αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ βαλακ τί ἐλά λησεν κύ ριος
καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν ἀ νά στηθι βαλακ καὶ ἄ κουε ἐνώ τισαι
μά ρτυς υἱὸ ς σεπφωρ
οὐ χ ὡ ς ἄ νθρωπος ὁ θεὸ ς διαρτηθῆ ναι οὐ δὲ ὡ ς υἱὸ ς ἀ νθρώ που ἀ πειληθῆ ναι αὐ τὸ ς
εἴπας οὐ χὶ ποιή σει λαλή σει καὶ οὐ χὶ ἐμμενεῖ
ἰδοὺ εὐ λογεῖν παρείλημμαι εὐ λογή σω καὶ οὐ μὴ ἀ ποστρέψω
οὐ κ ἔσται μό χθος ἐν ιακωβ οὐ δὲ ὀ φθή σεται πό νος ἐν ισραηλ κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ τὰ ἔνδοξα ἀ ρχό ντων ἐν αὐ τῷ
θεὸ ς ὁ ἐξαγαγὼ ν αὐ τοὺ ς ἐξ αἰγύ πτου ὡ ς δό ξα μονοκέρωτος αὐ τῷ
οὐ γά ρ ἐστιν οἰωνισμὸ ς ἐν ιακωβ οὐ δὲ μαντεία ἐν ισραηλ κατὰ καιρὸ ν ῥ ηθή σεται
ιακωβ καὶ τῷ ισραηλ τί ἐπιτελέσει ὁ θεό ς
ἰδοὺ λαὸ ς ὡ ς σκύ μνος ἀ ναστή σεται καὶ ὡ ς λέων γαυριωθή σεται οὐ κοιμηθή σεται
ἕως φά γῃ θή ραν καὶ αἷμα τραυματιῶ ν πίεται
221

καὶ εἶπεν βαλακ πρὸ ς βαλααμ οὔ τε κατά ραις καταρά σῃ μοι αὐ τὸ ν οὔ τε εὐ λογῶ ν μὴ
εὐ λογή σῃς αὐ τό ν
καὶ ἀ ποκριθεὶς βαλααμ εἶπεν τῷ βαλακ οὐ κ ἐλά λησά σοι λέγων τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐὰ ν
λαλή σῃ ὁ θεό ς τοῦ το ποιή σω
καὶ εἶπεν βαλακ πρὸ ς βαλααμ δεῦ ρο παραλά βω σε εἰς τό πον ἄ λλον εἰ ἀ ρέσει τῷ θεῷ
καὶ καταρᾶ σαί μοι αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν
καὶ παρέλαβεν βαλακ τὸ ν βαλααμ ἐπὶ κορυφὴ ν τοῦ φογωρ τὸ παρατεῖνον εἰς τὴ ν
ἔρημον
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς βαλακ οἰκοδό μησό ν μοι ὧ δε ἑπτὰ βωμοὺ ς καὶ ἑτοίμασό ν μοι
ὧ δε ἑπτὰ μό σχους καὶ ἑπτὰ κριού ς
καὶ ἐποίησεν βαλακ καθά περ εἶπεν αὐ τῷ βαλααμ καὶ ἀ νή νεγκεν μό σχον καὶ κριὸ ν
ἐπὶ τὸ ν βωμό ν
καὶ ἰδὼ ν βαλααμ ὅ τι καλό ν ἐστιν ἔναντι κυρίου εὐ λογεῖν τὸ ν ισραηλ οὐ κ ἐπορεύ θη
κατὰ τὸ εἰωθὸ ς εἰς συνά ντησιν τοῖς οἰωνοῖς καὶ ἀ πέστρεψεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ
εἰς τὴ ν ἔρημον
καὶ ἐξά ρας βαλααμ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καθορᾷ τὸ ν ισραηλ ἐστρατοπεδευκό τα
κατὰ φυλά ς καὶ ἐγένετο πνεῦ μα θεοῦ ἐν αὐ τῷ
καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν φησὶν βαλααμ υἱὸ ς βεωρ φησὶν ὁ
ἄ νθρωπος ὁ ἀ ληθινῶ ς ὁ ρῶ ν
φησὶν ἀ κού ων λό για θεοῦ ὅ στις ὅ ρασιν θεοῦ εἶδεν ἐν ὕ πνῳ ἀ ποκεκαλυμμένοι οἱ
ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ
ὡ ς καλοί σου οἱ οἶκοι ιακωβ αἱ σκηναί σου ισραηλ
ὡ σεὶ νά παι σκιά ζουσαι καὶ ὡ σεὶ παρά δεισοι ἐπὶ ποταμῶ ν καὶ ὡ σεὶ σκηναί ἃ ς
ἔπηξεν κύ ριος ὡ σεὶ κέδροι παρ' ὕ δατα
ἐξελεύ σεται ἄ νθρωπος ἐκ τοῦ σπέρματος αὐ τοῦ καὶ κυριεύ σει ἐθνῶ ν πολλῶ ν καὶ
ὑ ψωθή σεται ἢ γωγ βασιλεία αὐ τοῦ καὶ αὐ ξηθή σεται ἡ βασιλεία αὐ τοῦ
θεὸ ς ὡ δή γησεν αὐ τὸ ν ἐξ αἰγύ πτου ὡ ς δό ξα μονοκέρωτος αὐ τῷ ἔδεται ἔθνη ἐχθρῶ ν
αὐ τοῦ καὶ τὰ πά χη αὐ τῶ ν ἐκμυελιεῖ καὶ ταῖς βολίσιν αὐ τοῦ κατατοξεύ σει ἐχθρό ν
κατακλιθεὶς ἀ νεπαύ σατο ὡ ς λέων καὶ ὡ ς σκύ μνος τίς ἀ ναστή σει αὐ τό ν οἱ
εὐ λογοῦ ντές σε εὐ λό γηνται καὶ οἱ καταρώ μενοί σε κεκατή ρανται
καὶ ἐθυμώ θη βαλακ ἐπὶ βαλααμ καὶ συνεκρό τησεν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ καὶ εἶπεν
βαλακ πρὸ ς βαλααμ καταρᾶ σθαι τὸ ν ἐχθρό ν μου κέκληκά σε καὶ ἰδοὺ εὐ λογῶ ν
εὐ λό γησας τρίτον τοῦ το
νῦ ν οὖ ν φεῦ γε εἰς τὸ ν τό πον σου εἶπα τιμή σω σε καὶ νῦ ν ἐστέρησέν σε κύ ριος τῆ ς
δό ξης
καὶ εἶπεν βαλααμ πρὸ ς βαλακ οὐ χὶ καὶ τοῖς ἀ γγέλοις σου οὓ ς ἀ πέστειλας πρό ς με
ἐλά λησα λέγων
ἐά ν μοι δῷ βαλακ πλή ρη τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ χρυσίου οὐ δυνή σομαι
παραβῆ ναι τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ποιῆ σαι αὐ τὸ πονηρὸ ν ἢ καλὸ ν παρ' ἐμαυτοῦ ὅ σα ἐὰ ν
εἴπῃ ὁ θεό ς ταῦ τα ἐρῶ
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἀ ποτρέχω εἰς τὸ ν τό πον μου δεῦ ρο συμβουλεύ σω σοι τί ποιή σει ὁ λαὸ ς
οὗ τος τὸ ν λαό ν σου ἐπ' ἐσχά του τῶ ν ἡ μερῶ ν
222

καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν φησὶν βαλααμ υἱὸ ς βεωρ φησὶν ὁ
ἄ νθρωπος ὁ ἀ ληθινῶ ς ὁ ρῶ ν
ἀ κού ων λό για θεοῦ ἐπιστά μενος ἐπιστή μην παρὰ ὑ ψίστου καὶ ὅ ρασιν θεοῦ ἰδὼ ν ἐν
ὕ πνῳ ἀ ποκεκαλυμμένοι οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ
δείξω αὐ τῷ καὶ οὐ χὶ νῦ ν μακαρίζω καὶ οὐ κ ἐγγίζει ἀ νατελεῖ ἄ στρον ἐξ ιακωβ καὶ
ἀ ναστή σεται ἄ νθρωπος ἐξ ισραηλ καὶ θραύ σει τοὺ ς ἀ ρχηγοὺ ς μωαβ καὶ
προνομεύ σει πά ντας υἱοὺ ς σηθ
καὶ ἔσται εδωμ κληρονομία καὶ ἔσται κληρονομία ησαυ ὁ ἐχθρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ισραηλ
ἐποίησεν ἐν ἰσχύ ι
καὶ ἐξεγερθή σεται ἐξ ιακωβ καὶ ἀ πολεῖ σῳ ζό μενον ἐκ πό λεως
καὶ ἰδὼ ν τὸ ν αμαληκ καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν ἀ ρχὴ ἐθνῶ ν
αμαληκ καὶ τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν ἀ πολεῖται
καὶ ἰδὼ ν τὸ ν καιναῖον καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν ἰσχυρὰ ἡ κατοικία
σου καὶ ἐὰ ν θῇ ς ἐν πέτρᾳ τὴ ν νοσσιά ν σου
καὶ ἐὰ ν γένηται τῷ βεωρ νεοσσιὰ πανουργίας ἀ σσύ ριοί σε αἰχμαλωτεύ σουσιν
καὶ ἰδὼ ν τὸ ν ωγ καὶ ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν παραβολὴ ν αὐ τοῦ εἶπεν ὦ ὦ τίς ζή σεται ὅ ταν θῇ
ταῦ τα ὁ θεό ς
καὶ ἐξελεύ σεται ἐκ χειρὸ ς κιτιαίων καὶ κακώ σουσιν ασσουρ καὶ κακώ σουσιν
εβραίους καὶ αὐ τοὶ ὁ μοθυμαδὸ ν ἀ πολοῦ νται
καὶ ἀ ναστὰ ς βαλααμ ἀ πῆ λθεν ἀ ποστραφεὶς εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ καὶ βαλακ ἀ πῆ λθεν
πρὸ ς ἑαυτό ν
καὶ κατέλυσεν ισραηλ ἐν σαττιν καὶ ἐβεβηλώ θη ὁ λαὸ ς ἐκπορνεῦ σαι εἰς τὰ ς
θυγατέρας μωαβ
καὶ ἐκά λεσαν αὐ τοὺ ς ἐπὶ ταῖς θυσίαις τῶ ν εἰδώ λων αὐ τῶ ν καὶ ἔφαγεν ὁ λαὸ ς τῶ ν
θυσιῶ ν αὐ τῶ ν καὶ προσεκύ νησαν τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν
καὶ ἐτελέσθη ισραηλ τῷ βεελφεγωρ καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος τῷ ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος τῷ μωυσῇ λαβὲ πά ντας τοὺ ς ἀ ρχηγοὺ ς τοῦ λαοῦ καὶ
παραδειγμά τισον αὐ τοὺ ς κυρίῳ ἀ πέναντι τοῦ ἡ λίου καὶ ἀ ποστραφή σεται ὀ ργὴ
θυμοῦ κυρίου ἀ πὸ ισραηλ
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς ταῖς φυλαῖς ισραηλ ἀ ποκτείνατε ἕκαστος τὸ ν οἰκεῖον αὐ τοῦ τὸ ν
τετελεσμένον τῷ βεελφεγωρ
καὶ ἰδοὺ ἄ νθρωπος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐλθὼ ν προσή γαγεν τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ πρὸ ς
τὴ ν μαδιανῖτιν ἐναντίον μωυσῆ καὶ ἔναντι πά σης συναγωγῆ ς υἱῶ ν ισραηλ αὐ τοὶ δὲ
ἔκλαιον παρὰ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἰδὼ ν φινεες υἱὸ ς ελεαζαρ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως ἐξανέστη ἐκ μέσου τῆ ς
συναγωγῆ ς καὶ λαβὼ ν σειρομά στην ἐν τῇ χειρὶ
εἰσῆ λθεν ὀ πίσω τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ ισραηλίτου εἰς τὴ ν κά μινον καὶ ἀ πεκέντησεν
ἀ μφοτέρους τό ν τε ἄ νθρωπον τὸ ν ισραηλίτην καὶ τὴ ν γυναῖκα διὰ τῆ ς μή τρας
αὐ τῆ ς καὶ ἐπαύ σατο ἡ πληγὴ ἀ πὸ υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐγένοντο οἱ τεθνηκό τες ἐν τῇ πληγῇ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
223

φινεες υἱὸ ς ελεαζαρ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως κατέπαυσεν τὸ ν θυμό ν μου ἀ πὸ υἱῶ ν
ισραηλ ἐν τῷ ζηλῶ σαί μου τὸ ν ζῆ λον ἐν αὐ τοῖς καὶ οὐ κ ἐξανή λωσα τοὺ ς υἱοὺ ς
ισραηλ ἐν τῷ ζή λῳ μου
οὕ τως εἰπό ν ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐ τῷ διαθή κην εἰρή νης
καὶ ἔσται αὐ τῷ καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ μετ' αὐ τὸ ν διαθή κη ἱερατείας αἰωνία ἀ νθ'
ὧ ν ἐζή λωσεν τῷ θεῷ αὐ τοῦ καὶ ἐξιλά σατο περὶ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
τὸ δὲ ὄ νομα τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ ισραηλίτου τοῦ πεπληγό τος ὃ ς ἐπλή γη μετὰ τῆ ς
μαδιανίτιδος ζαμβρι υἱὸ ς σαλω ἄ ρχων οἴκου πατριᾶ ς τῶ ν συμεων
καὶ ὄ νομα τῇ γυναικὶ τῇ μαδιανίτιδι τῇ πεπληγυίᾳ χασβι θυγά τηρ σουρ ἄ ρχοντος
ἔθνους ομμωθ οἴκου πατριᾶ ς ἐστιν τῶ ν μαδιαν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων
ἐχθραίνετε τοῖς μαδιηναίοις καὶ πατά ξατε αὐ τού ς
ὅ τι ἐχθραίνουσιν αὐ τοὶ ὑ μῖν ἐν δολιό τητι ὅ σα δολιοῦ σιν ὑ μᾶ ς διὰ φογωρ καὶ διὰ
χασβι θυγατέρα ἄ ρχοντος μαδιαν ἀ δελφὴ ν αὐ τῶ ν τὴ ν πεπληγυῖαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῆ ς
πληγῆ ς διὰ φογωρ
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν πληγὴ ν καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ πρὸ ς ελεαζαρ
τὸ ν ἱερέα λέγων
λαβὲ τὴ ν ἀ ρχὴ ν πά σης συναγωγῆ ς υἱῶ ν ισραηλ ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω κατ'
οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος παρατά ξασθαι ἐν ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς καὶ ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς ἐν αραβωθ μωαβ ἐπὶ τοῦ ιορδά νου κατὰ
ιεριχω λέγων
ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ οἱ υἱοὶ
ισραηλ οἱ ἐξελθό ντες ἐξ αἰγύ πτου
ρουβην πρωτό τοκος ισραηλ υἱοὶ δὲ ρουβην ενωχ καὶ δῆ μος τοῦ ενωχ τῷ φαλλου
δῆ μος τοῦ φαλλουι
τῷ ασρων δῆ μος τοῦ ασρωνι τῷ χαρμι δῆ μος τοῦ χαρμι
οὗ τοι δῆ μοι ρουβην καὶ ἐγένετο ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν τρεῖς καὶ τεσσαρά κοντα
χιλιά δες καὶ ἑπτακό σιοι καὶ τριά κοντα
καὶ υἱοὶ φαλλου ελιαβ
καὶ υἱοὶ ελιαβ ναμουηλ καὶ δαθαν καὶ αβιρων οὗ τοι ἐπίκλητοι τῆ ς συναγωγῆ ς οὗ τοί
εἰσιν οἱ ἐπισυστά ντες ἐπὶ μωυσῆ ν καὶ ααρων ἐν τῇ συναγωγῇ κορε ἐν τῇ
ἐπισυστά σει κυρίου
καὶ ἀ νοίξασα ἡ γῆ τὸ στό μα αὐ τῆ ς κατέπιεν αὐ τοὺ ς καὶ κορε ἐν τῷ θανά τῳ τῆ ς
συναγωγῆ ς αὐ τοῦ ὅ τε κατέφαγεν τὸ πῦ ρ τοὺ ς πεντή κοντα καὶ διακοσίους καὶ
ἐγενή θησαν ἐν σημείῳ
οἱ δὲ υἱοὶ κορε οὐ κ ἀ πέθανον
καὶ οἱ υἱοὶ συμεων ὁ δῆ μος τῶ ν υἱῶ ν συμεων τῷ ναμουηλ δῆ μος ὁ ναμουηλι τῷ
ιαμιν δῆ μος ὁ ιαμινι τῷ ιαχιν δῆ μος ὁ ιαχινι
τῷ ζαρα δῆ μος ὁ ζαραϊ τῷ σαουλ δῆ μος ὁ σαουλι
οὗ τοι δῆ μοι συμεων ἐκ τῆ ς ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν δύ ο καὶ εἴκοσι χιλιά δες καὶ διακό σιοι
υἱοὶ δὲ ιουδα ηρ καὶ αυναν καὶ ἀ πέθανεν ηρ καὶ αυναν ἐν γῇ χανααν
224

ἐγένοντο δὲ οἱ υἱοὶ ιουδα κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ σηλων δῆ μος ὁ σηλωνι τῷ φαρες

δῆ μος ὁ φαρες τῷ ζαρα δῆ μος ὁ ζαραϊ
καὶ ἐγένοντο υἱοὶ φαρες τῷ ασρων δῆ μος ὁ ασρωνι τῷ ιαμουν δῆ μος ὁ ιαμουνι
οὗ τοι δῆ μοι τῷ ιουδα κατὰ τὴ ν ἐπισκοπὴ ν αὐ τῶ ν ἓξ καὶ ἑβδομή κοντα χιλιά δες καὶ
πεντακό σιοι
καὶ υἱοὶ ισσαχαρ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ θωλα δῆ μος ὁ θωλαϊ τῷ φουα δῆ μος ὁ
φουαϊ
τῷ ιασουβ δῆ μος ὁ ιασουβι τῷ σαμαραν δῆ μος ὁ σαμαρανι
οὗ τοι δῆ μοι ισσαχαρ ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν τέσσαρες καὶ ἑξή κοντα χιλιά δες καὶ
τριακό σιοι
υἱοὶ ζαβουλων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ σαρεδ δῆ μος ὁ σαρεδι τῷ αλλων δῆ μος ὁ
αλλωνι τῷ αλληλ δῆ μος ὁ αλληλι
οὗ τοι δῆ μοι ζαβουλων ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν ἑξή κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι
υἱοὶ γαδ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ σαφων δῆ μος ὁ σαφωνι τῷ αγγι δῆ μος ὁ αγγι τῷ
σουνι δῆ μος ὁ σουνι
τῷ αζενι δῆ μος ὁ αζενι τῷ αδδι δῆ μος ὁ αδδι
τῷ αροαδι δῆ μος ὁ αροαδι τῷ αριηλ δῆ μος ὁ αριηλι
οὗ τοι δῆ μοι υἱῶ ν γαδ ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ
πεντακό σιοι
υἱοὶ ασηρ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ ιαμιν δῆ μος ὁ ιαμινι τῷ ιεσου δῆ μος ὁ ιεσουι τῷ
βαρια δῆ μος ὁ βαριαϊ
τῷ χοβερ δῆ μος ὁ χοβερι τῷ μελχιηλ δῆ μος ὁ μελχιηλι
καὶ τὸ ὄ νομα θυγατρὸ ς ασηρ σαρα
οὗ τοι δῆ μοι ασηρ ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν τρεῖς καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
υἱοὶ ιωσηφ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν μανασση καὶ εφραιμ
υἱοὶ μανασση τῷ μαχιρ δῆ μος ὁ μαχιρι καὶ μαχιρ ἐγέννησεν τὸ ν γαλααδ τῷ γαλααδ
δῆ μος ὁ γαλααδι
καὶ οὗ τοι υἱοὶ γαλααδ τῷ αχιεζερ δῆ μος ὁ αχιεζερι τῷ χελεγ δῆ μος ὁ χελεγι
τῷ εσριηλ δῆ μος ὁ εσριηλι τῷ συχεμ δῆ μος ὁ συχεμι
τῷ συμαερ δῆ μος ὁ συμαερι καὶ τῷ οφερ δῆ μος ὁ οφερι
καὶ τῷ σαλπααδ υἱῷ οφερ οὐ κ ἐγένοντο αὐ τῷ υἱοί ἀ λλ' ἢ θυγατέρες καὶ ταῦ τα τὰ
ὀ νό ματα τῶ ν θυγατέρων σαλπααδ μαλα καὶ νουα καὶ εγλα καὶ μελχα καὶ θερσα
οὗ τοι δῆ μοι μανασση ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν δύ ο καὶ πεντή κοντα χιλιά δες καὶ
ἑπτακό σιοι
καὶ οὗ τοι υἱοὶ εφραιμ τῷ σουταλα δῆ μος ὁ σουταλαϊ τῷ ταναχ δῆ μος ὁ ταναχι
οὗ τοι υἱοὶ σουταλα τῷ εδεν δῆ μος ὁ εδενι
οὗ τοι δῆ μοι εφραιμ ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν δύ ο καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ
πεντακό σιοι οὗ τοι δῆ μοι υἱῶ ν ιωσηφ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
υἱοὶ βενιαμιν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ βαλε δῆ μος ὁ βαλεϊ τῷ ασυβηρ δῆ μος ὁ
ασυβηρι τῷ ιαχιραν δῆ μος ὁ ιαχιρανι
τῷ σωφαν δῆ μος ὁ σωφανι
225

καὶ ἐγένοντο οἱ υἱοὶ βαλε αδαρ καὶ νοεμαν τῷ αδαρ δῆ μος ὁ αδαρι τῷ νοεμαν δῆ μος
ὁ νοεμανι
οὗ τοι υἱοὶ βενιαμιν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν πέντε καὶ
τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ ἑξακό σιοι
καὶ υἱοὶ δαν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ σαμι δῆ μος ὁ σαμι οὗ τοι δῆ μοι δαν κατὰ δή μους
αὐ τῶ ν
πά ντες οἱ δῆ μοι σαμι κατ' ἐπισκοπὴ ν αὐ τῶ ν τέσσαρες καὶ ἑξή κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
υἱοὶ νεφθαλι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ ασιηλ δῆ μος ὁ ασιηλι τῷ γαυνι δῆ μος ὁ γαυνι
τῷ ιεσερ δῆ μος ὁ ιεσερι τῷ σελλημ δῆ μος ὁ σελλημι
οὗ τοι δῆ μοι νεφθαλι ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν πέντε καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δες καὶ
τετρακό σιοι
αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις υἱῶ ν ισραηλ ἑξακό σιαι χιλιά δες καὶ χίλιοι καὶ ἑπτακό σιοι καὶ
τριά κοντα
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
τού τοις μερισθή σεται ἡ γῆ κληρονομεῖν ἐξ ἀ ριθμοῦ ὀ νομά των
τοῖς πλείοσιν πλεονά σεις τὴ ν κληρονομίαν καὶ τοῖς ἐλά ττοσιν ἐλαττώ σεις τὴ ν
κληρονομίαν αὐ τῶ ν ἑκά στῳ καθὼ ς ἐπεσκέπησαν δοθή σεται ἡ κληρονομία αὐ τῶ ν
διὰ κλή ρων μερισθή σεται ἡ γῆ τοῖς ὀ νό μασιν κατὰ φυλὰ ς πατριῶ ν αὐ τῶ ν
κληρονομή σουσιν
ἐκ τοῦ κλή ρου μεριεῖς τὴ ν κληρονομίαν αὐ τῶ ν ἀ νὰ μέσον πολλῶ ν καὶ ὀ λίγων
καὶ υἱοὶ λευι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῷ γεδσων δῆ μος ὁ γεδσωνι τῷ κααθ δῆ μος ὁ
κααθι τῷ μεραρι δῆ μος ὁ μεραρι
οὗ τοι δῆ μοι υἱῶ ν λευι δῆ μος ὁ λοβενι δῆ μος ὁ χεβρωνι δῆ μος ὁ κορε καὶ δῆ μος ὁ
μουσι καὶ κααθ ἐγέννησεν τὸ ν αμραμ
καὶ τὸ ὄ νομα τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ ιωχαβεδ θυγά τηρ λευι ἣ ἔτεκεν τού τους τῷ λευι
ἐν αἰγύ πτῳ καὶ ἔτεκεν τῷ αμραμ τὸ ν ααρων καὶ μωυσῆ ν καὶ μαριαμ τὴ ν ἀ δελφὴ ν
αὐ τῶ ν
καὶ ἐγεννή θησαν τῷ ααρων ὅ τε ναδαβ καὶ αβιουδ καὶ ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ
καὶ ἀ πέθανεν ναδαβ καὶ αβιουδ ἐν τῷ προσφέρειν αὐ τοὺ ς πῦ ρ ἀ λλό τριον ἔναντι
κυρίου ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα
καὶ ἐγενή θησαν ἐξ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν τρεῖς καὶ εἴκοσι χιλιά δες πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἀ πὸ
μηνιαίου καὶ ἐπά νω οὐ γὰ ρ συνεπεσκέπησαν ἐν μέσῳ υἱῶ ν ισραηλ ὅ τι οὐ δίδοται
αὐ τοῖς κλῆ ρος ἐν μέσῳ υἱῶ ν ισραηλ
καὶ αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις μωυσῆ καὶ ελεαζαρ τοῦ ἱερέως οἳ ἐπεσκέψαντο τοὺ ς υἱοὺ ς
ισραηλ ἐν αραβωθ μωαβ ἐπὶ τοῦ ιορδά νου κατὰ ιεριχω
καὶ ἐν τού τοις οὐ κ ἦ ν ἄ νθρωπος τῶ ν ἐπεσκεμμένων ὑ πὸ μωυσῆ καὶ ααρων οὓ ς
ἐπεσκέψαντο τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα
ὅ τι εἶπεν κύ ριος αὐ τοῖς θανά τῳ ἀ ποθανοῦ νται ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ
αὐ τῶ ν οὐ δὲ εἷς πλὴ ν χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη
226

καὶ προσελθοῦ σαι αἱ θυγατέρες σαλπααδ υἱοῦ οφερ υἱοῦ γαλααδ υἱοῦ μαχιρ τοῦ
δή μου μανασση τῶ ν υἱῶ ν ιωσηφ καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν μαλα καὶ νουα καὶ
εγλα καὶ μελχα καὶ θερσα
καὶ στᾶ σαι ἔναντι μωυσῆ καὶ ἔναντι ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἔναντι τῶ ν ἀ ρχό ντων
καὶ ἔναντι πά σης συναγωγῆ ς ἐπὶ τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου λέγουσιν
ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν ἀ πέθανεν ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ αὐ τὸ ς οὐ κ ἦ ν ἐν μέσῳ τῆ ς συναγωγῆ ς τῆ ς
ἐπισυστά σης ἔναντι κυρίου ἐν τῇ συναγωγῇ κορε ὅ τι διὰ ἁ μαρτίαν αὐ τοῦ ἀ πέθανεν
καὶ υἱοὶ οὐ κ ἐγένοντο αὐ τῷ
μὴ ἐξαλειφθή τω τὸ ὄ νομα τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν ἐκ μέσου τοῦ δή μου αὐ τοῦ ὅ τι οὐ κ
ἔστιν αὐ τῷ υἱό ς δό τε ἡ μῖν κατά σχεσιν ἐν μέσῳ ἀ δελφῶ ν πατρὸ ς ἡ μῶ ν
καὶ προσή γαγεν μωυσῆ ς τὴ ν κρίσιν αὐ τῶ ν ἔναντι κυρίου
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ὀ ρθῶ ς θυγατέρες σαλπααδ λελαλή κασιν δό μα δώ σεις αὐ ταῖς κατά σχεσιν
κληρονομίας ἐν μέσῳ ἀ δελφῶ ν πατρὸ ς αὐ τῶ ν καὶ περιθή σεις τὸ ν κλῆ ρον τοῦ
πατρὸ ς αὐ τῶ ν αὐ ταῖς
καὶ τοῖς υἱοῖς ισραηλ λαλή σεις λέγων ἄ νθρωπος ἐὰ ν ἀ ποθά νῃ καὶ υἱὸ ς μὴ ᾖ αὐ τῷ
περιθή σετε τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ τῇ θυγατρὶ αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ μὴ ᾖ θυγά τηρ αὐ τῷ δώ σετε τὴ ν κληρονομίαν τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ μὴ ὦ σιν αὐ τῷ ἀ δελφοί δώ σετε τὴ ν κληρονομίαν τῷ ἀ δελφῷ τοῦ πατρὸ ς
αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ μὴ ὦ σιν ἀ δελφοὶ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ δώ σετε τὴ ν κληρονομίαν τῷ οἰκείῳ τῷ
ἔγγιστα αὐ τοῦ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς αὐ τοῦ κληρονομή σει τὰ αὐ τοῦ καὶ ἔσται τοῦ το τοῖς
υἱοῖς ισραηλ δικαίωμα κρίσεως καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἀ νά βηθι εἰς τὸ ὄ ρος τὸ ἐν τῷ πέραν τοῦ το ὄ ρος
ναβαυ καὶ ἰδὲ τὴ ν γῆ ν χανααν ἣ ν ἐγὼ δίδωμι τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐν κατασχέσει
καὶ ὄ ψει αὐ τὴ ν καὶ προστεθή σῃ πρὸ ς τὸ ν λαό ν σου καὶ σύ καθὰ προσετέθη ααρων ὁ
ἀ δελφό ς σου ἐν ωρ τῷ ὄ ρει
διό τι παρέβητε τὸ ῥ ῆ μά μου ἐν τῇ ἐρή μῳ σιν ἐν τῷ ἀ ντιπίπτειν τὴ ν συναγωγὴ ν
ἁ γιά σαι με οὐ χ ἡ γιά σατέ με ἐπὶ τῷ ὕ δατι ἔναντι αὐ τῶ ν τοῦ τό ἐστιν ὕ δωρ
ἀ ντιλογίας καδης ἐν τῇ ἐρή μῳ σιν
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς πρὸ ς κύ ριον
ἐπισκεψά σθω κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πνευμά των καὶ πά σης σαρκὸ ς ἄ νθρωπον ἐπὶ τῆ ς
συναγωγῆ ς ταύ της
ὅ στις ἐξελεύ σεται πρὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ ὅ στις εἰσελεύ σεται πρὸ προσώ που
αὐ τῶ ν καὶ ὅ στις ἐξά ξει αὐ τοὺ ς καὶ ὅ στις εἰσά ξει αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἔσται ἡ συναγωγὴ
κυρίου ὡ σεὶ πρό βατα οἷς οὐ κ ἔστιν ποιμή ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων λαβὲ πρὸ ς σεαυτὸ ν τὸ ν ἰησοῦ ν υἱὸ ν ναυη
ἄ νθρωπον ὃ ς ἔχει πνεῦ μα ἐν ἑαυτῷ καὶ ἐπιθή σεις τὰ ς χεῖρά ς σου ἐπ' αὐ τὸ ν
καὶ στή σεις αὐ τὸ ν ἔναντι ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἐντελῇ αὐ τῷ ἔναντι πά σης
συναγωγῆ ς καὶ ἐντελῇ περὶ αὐ τοῦ ἐναντίον αὐ τῶ ν
καὶ δώ σεις τῆ ς δό ξης σου ἐπ' αὐ τό ν ὅ πως ἂ ν εἰσακού σωσιν αὐ τοῦ οἱ υἱοὶ ισραηλ
227

καὶ ἔναντι ελεαζαρ τοῦ ἱερέως στή σεται καὶ ἐπερωτή σουσιν αὐ τὸ ν τὴ ν κρίσιν τῶ ν
δή λων ἔναντι κυρίου ἐπὶ τῷ στό ματι αὐ τοῦ ἐξελεύ σονται καὶ ἐπὶ τῷ στό ματι αὐ τοῦ
εἰσελεύ σονται αὐ τὸ ς καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ὁ μοθυμαδὸ ν καὶ πᾶ σα ἡ συναγωγή
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς καθὰ ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος καὶ λαβὼ ν τὸ ν ἰησοῦ ν ἔστησεν
αὐ τὸ ν ἐναντίον ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἔναντι πά σης συναγωγῆ ς
καὶ ἐπέθηκεν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ συνέστησεν αὐ τό ν καθά περ συνέταξεν
κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἔντειλαι τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τοὺ ς λέγων τὰ δῶ ρά μου δό ματά μου
καρπώ ματά μου εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας διατηρή σετε προσφέρειν ἐμοὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς
μου
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ταῦ τα τὰ καρπώ ματα ὅ σα προσά ξετε κυρίῳ ἀ μνοὺ ς
ἐνιαυσίους ἀ μώ μους δύ ο τὴ ν ἡ μέραν εἰς ὁ λοκαύ τωσιν ἐνδελεχῶ ς
τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν ἕνα ποιή σεις τὸ πρωὶ καὶ τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν δεύ τερον ποιή σεις τὸ πρὸ ς
ἑσπέραν
καὶ ποιή σεις τὸ δέκατον τοῦ οιφι σεμίδαλιν εἰς θυσίαν ἀ ναπεποιημένην ἐν ἐλαίῳ ἐν
τετά ρτῳ τοῦ ιν
ὁ λοκαύ τωμα ἐνδελεχισμοῦ ἡ γενομένη ἐν τῷ ὄ ρει σινα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ σπονδὴ ν αὐ τοῦ τὸ τέταρτον τοῦ ιν τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνί ἐν τῷ ἁ γίῳ σπείσεις
σπονδὴ ν σικερα κυρίῳ
καὶ τὸ ν ἀ μνὸ ν τὸ ν δεύ τερον ποιή σεις τὸ πρὸ ς ἑσπέραν κατὰ τὴ ν θυσίαν αὐ τοῦ καὶ
κατὰ τὴ ν σπονδὴ ν αὐ τοῦ ποιή σετε εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν σαββά των προσά ξετε δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἀ μώ μους καὶ δύ ο
δέκατα σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ εἰς θυσίαν καὶ σπονδὴ ν
ὁ λοκαύ τωμα σαββά των ἐν τοῖς σαββά τοις ἐπὶ τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντὸ ς
καὶ τὴ ν σπονδὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐν ταῖς νεομηνίαις προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα τῷ κυρίῳ μό σχους ἐκ βοῶ ν δύ ο
καὶ κριὸ ν ἕνα ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἑπτὰ ἀ μώ μους
τρία δέκατα σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ καὶ δύ ο δέκατα
σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τῷ κριῷ τῷ ἑνί
δέκατον σεμιδά λεως ἀ ναπεποιημένης ἐν ἐλαίῳ τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνί θυσίαν ὀ σμὴ ν
εὐ ωδίας κά ρπωμα κυρίῳ
ἡ σπονδὴ αὐ τῶ ν τὸ ἥ μισυ τοῦ ιν ἔσται τῷ μό σχῳ τῷ ἑνί καὶ τὸ τρίτον τοῦ ιν ἔσται
τῷ κριῷ τῷ ἑνί καὶ τὸ τέταρτον τοῦ ιν ἔσται τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ οἴνου τοῦ το
ὁ λοκαύ τωμα μῆ να ἐκ μηνὸ ς εἰς τοὺ ς μῆ νας τοῦ ἐνιαυτοῦ
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας κυρίῳ ἐπὶ τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ
παντὸ ς ποιηθή σεται καὶ ἡ σπονδὴ αὐ τοῦ
καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώ τῳ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς πασχα κυρίῳ
καὶ τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τού του ἑορτή ἑπτὰ ἡ μέρας ἄ ζυμα ἔδεσθε
καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ πρώ τη ἐπίκλητος ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε
καὶ προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα καρπώ ματα κυρίῳ μό σχους ἐκ βοῶ ν δύ ο κριὸ ν ἕνα
ἑπτὰ ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἄ μωμοι ἔσονται ὑ μῖν
228

καὶ ἡ θυσία αὐ τῶ ν σεμίδαλις ἀ ναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ

καὶ δύ ο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί
δέκατον δέκατον ποιή σεις τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ τοῖς ἑπτὰ ἀ μνοῖς
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας ἐξιλά σασθαι περὶ ὑ μῶ ν
πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντὸ ς τῆ ς πρωινῆ ς ὅ ἐστιν ὁ λοκαύ τωμα
ἐνδελεχισμοῦ
ταῦ τα κατὰ ταῦ τα ποιή σετε τὴ ν ἡ μέραν εἰς τὰ ς ἑπτὰ ἡ μέρας δῶ ρον κά ρπωμα εἰς
ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ ἐπὶ τοῦ ὁ λοκαυτώ ματος τοῦ διὰ παντὸ ς ποιή σεις τὴ ν
σπονδὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἡ ἡ μέρα ἡ ἑβδό μη κλητὴ ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε ἐν
αὐ τῇ
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν νέων ὅ ταν προσφέρητε θυσίαν νέαν κυρίῳ τῶ ν ἑβδομά δων
ἐπίκλητος ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε
καὶ προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ μό σχους ἐκ βοῶ ν δύ ο κριὸ ν
ἕνα ἑπτὰ ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἀ μώ μους
ἡ θυσία αὐ τῶ ν σεμίδαλις ἀ ναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ καὶ
δύ ο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί
δέκατον δέκατον τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ τοῖς ἑπτὰ ἀ μνοῖς
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας ἐξιλά σασθαι περὶ ὑ μῶ ν
πλὴ ν τοῦ ὁ λοκαυτώ ματος τοῦ διὰ παντό ς καὶ τὴ ν θυσίαν αὐ τῶ ν ποιή σετέ μοι
ἄ μωμοι ἔσονται ὑ μῖν καὶ τὰ ς σπονδὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ μιᾷ τοῦ μηνὸ ς ἐπίκλητος ἁ γία ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον
λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε ἡ μέρα σημασίας ἔσται ὑ μῖν
καὶ ποιή σετε ὁ λοκαυτώ ματα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ μό σχον ἕνα ἐκ βοῶ ν κριὸ ν
ἕνα ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἑπτὰ ἀ μώ μους
ἡ θυσία αὐ τῶ ν σεμίδαλις ἀ ναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ καὶ
δύ ο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί
δέκατον δέκατον τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ τοῖς ἑπτὰ ἀ μνοῖς
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας ἐξιλά σασθαι περὶ ὑ μῶ ν
πλὴ ν τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των τῆ ς νουμηνίας καὶ αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ
αὐ τῶ ν καὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμα τὸ διὰ παντὸ ς καὶ αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ
καὶ τῇ δεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τού του ἐπίκλητος ἁ γία ἔσται ὑ μῖν καὶ κακώ σετε τὰ ς ψυχὰ ς
ὑ μῶ ν καὶ πᾶ ν ἔργον οὐ ποιή σετε
καὶ προσοίσετε ὁ λοκαυτώ ματα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας καρπώ ματα κυρίῳ μό σχον ἕνα ἐκ
βοῶ ν κριὸ ν ἕνα ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἑπτά ἄ μωμοι ἔσονται ὑ μῖν
ἡ θυσία αὐ τῶ ν σεμίδαλις ἀ ναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ καὶ
δύ ο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνί
δέκατον δέκατον τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ εἰς τοὺ ς ἑπτὰ ἀ μνού ς
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας ἐξιλά σασθαι περὶ ὑ μῶ ν πλὴ ν τὸ περὶ τῆ ς
ἁ μαρτίας τῆ ς ἐξιλά σεως καὶ ἡ ὁ λοκαύ τωσις ἡ διὰ παντό ς ἡ θυσία αὐ τῆ ς καὶ ἡ
σπονδὴ αὐ τῆ ς κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κά ρπωμα κυρίῳ
229

καὶ τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου τού του ἐπίκλητος ἁ γία ἔσται
ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε καὶ ἑορτά σετε αὐ τὴ ν ἑορτὴ ν κυρίῳ ἑπτὰ
ἡ μέρας
καὶ προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα καρπώ ματα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας κυρίῳ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ
πρώ τῃ μό σχους ἐκ βοῶ ν τρεῖς καὶ δέκα κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους δέκα
τέσσαρας ἄ μωμοι ἔσονται
αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν σεμίδαλις ἀ ναπεποιημένη ἐν ἐλαίῳ τρία δέκατα τῷ μό σχῳ τῷ ἑνὶ
τοῖς τρισκαίδεκα μό σχοις καὶ δύ ο δέκατα τῷ κριῷ τῷ ἑνὶ ἐπὶ τοὺ ς δύ ο κριού ς
δέκατον δέκατον τῷ ἀ μνῷ τῷ ἑνὶ ἐπὶ τοὺ ς τέσσαρας καὶ δέκα ἀ μνού ς
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ μό σχους δώ δεκα κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους τέσσαρας
καὶ δέκα ἀ μώ μους
ἡ θυσία αὐ τῶ ν καὶ ἡ σπονδὴ αὐ τῶ ν τοῖς μό σχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀ μνοῖς
κατὰ ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ μό σχους ἕνδεκα κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ
δέκα ἀ μώ μους
ἡ θυσία αὐ τῶ ν καὶ ἡ σπονδὴ αὐ τῶ ν τοῖς μό σχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀ μνοῖς
κατὰ ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τετά ρτῃ μό σχους δέκα κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ
δέκα ἀ μώ μους
αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν τοῖς μό σχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀ μνοῖς
κατὰ ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πέμπτῃ μό σχους ἐννέα κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ
δέκα ἀ μώ μους
αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν τοῖς μό σχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀ μνοῖς
κατὰ ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἕκτῃ μό σχους ὀ κτώ κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους δέκα τέσσαρας
ἀ μώ μους
αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν τοῖς μό σχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀ μνοῖς
κατὰ ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
230

τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ μό σχους ἑπτά κριοὺ ς δύ ο ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους τέσσαρας καὶ

δέκα ἀ μώ μους
αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν τοῖς μό σχοις καὶ τοῖς κριοῖς καὶ τοῖς ἀ μνοῖς
κατὰ ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἐξό διον ἔσται ὑ μῖν πᾶ ν ἔργον λατρευτὸ ν οὐ ποιή σετε ἐν αὐ τῇ
καὶ προσά ξετε ὁ λοκαυτώ ματα εἰς ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας καρπώ ματα κυρίῳ μό σχον ἕνα
κριὸ ν ἕνα ἀ μνοὺ ς ἐνιαυσίους ἑπτὰ ἀ μώ μους
αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν τῷ μό σχῳ καὶ τῷ κριῷ καὶ τοῖς ἀ μνοῖς κατὰ
ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τῶ ν
καὶ χίμαρον ἐξ αἰγῶ ν ἕνα περὶ ἁ μαρτίας πλὴ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως τῆ ς διὰ παντό ς αἱ
θυσίαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ σπονδαὶ αὐ τῶ ν
ταῦ τα ποιή σετε κυρίῳ ἐν ταῖς ἑορταῖς ὑ μῶ ν πλὴ ν τῶ ν εὐ χῶ ν ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἑκού σια
ὑ μῶ ν καὶ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς θυσίας ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς σπονδὰ ς ὑ μῶ ν καὶ
τὰ σωτή ρια ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν φυλῶ ν ισραηλ λέγων τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα
ὃ συνέταξεν κύ ριος
ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν εὔ ξηται εὐ χὴ ν κυρίῳ ἢ ὀ μό σῃ ὅ ρκον ἢ ὁ ρίσηται ὁ ρισμῷ
περὶ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ οὐ βεβηλώ σει τὸ ῥ ῆ μα αὐ τοῦ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν ἐξέλθῃ ἐκ τοῦ
στό ματος αὐ τοῦ ποιή σει
ἐὰ ν δὲ γυνὴ εὔ ξηται εὐ χὴ ν κυρίῳ ἢ ὁ ρίσηται ὁ ρισμὸ ν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς
ἐν τῇ νεό τητι αὐ τῆ ς
καὶ ἀ κού σῃ ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς τὰ ς εὐ χὰ ς αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς ὁ ρισμοὺ ς αὐ τῆ ς οὓ ς ὡ ρίσατο
κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τῆ ς καὶ παρασιωπή σῃ αὐ τῆ ς ὁ πατή ρ καὶ στή σονται πᾶ σαι αἱ
εὐ χαὶ αὐ τῆ ς καὶ πά ντες οἱ ὁ ρισμοί οὓ ς ὡ ρίσατο κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τῆ ς μενοῦ σιν
αὐ τῇ
ἐὰ ν δὲ ἀ νανεύ ων ἀ νανεύ σῃ ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἀ κού σῃ πά σας τὰ ς εὐ χὰ ς
αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς ὁ ρισμού ς οὓ ς ὡ ρίσατο κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τῆ ς οὐ στή σονται καὶ
κύ ριος καθαριεῖ αὐ τή ν ὅ τι ἀ νένευσεν ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς
ἐὰ ν δὲ γενομένη γένηται ἀ νδρὶ καὶ αἱ εὐ χαὶ αὐ τῆ ς ἐπ' αὐ τῇ κατὰ τὴ ν διαστολὴ ν τῶ ν
χειλέων αὐ τῆ ς οὓ ς ὡ ρίσατο κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἀ κού σῃ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς καὶ παρασιωπή σῃ αὐ τῇ ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἀ κού σῃ καὶ οὕ τως
στή σονται πᾶ σαι αἱ εὐ χαὶ αὐ τῆ ς καὶ οἱ ὁ ρισμοὶ αὐ τῆ ς οὓ ς ὡ ρίσατο κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς
αὐ τῆ ς στή σονται
ἐὰ ν δὲ ἀ νανεύ ων ἀ νανεύ σῃ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἀ κού σῃ πᾶ σαι αἱ εὐ χαὶ αὐ τῆ ς
καὶ οἱ ὁ ρισμοὶ αὐ τῆ ς οὓ ς ὡ ρίσατο κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τῆ ς οὐ μενοῦ σιν ὅ τι ὁ ἀ νὴ ρ
ἀ νένευσεν ἀ π' αὐ τῆ ς καὶ κύ ριος καθαριεῖ αὐ τή ν
καὶ εὐ χὴ χή ρας καὶ ἐκβεβλημένης ὅ σα ἂ ν εὔ ξηται κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τῆ ς μενοῦ σιν
αὐ τῇ
231

ἐὰ ν δὲ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς ἡ εὐ χὴ αὐ τῆ ς ἢ ὁ ὁ ρισμὸ ς κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς

αὐ τῆ ς μεθ' ὅ ρκου
καὶ ἀ κού σῃ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς καὶ παρασιωπή σῃ αὐ τῇ καὶ μὴ ἀ νανεύ σῃ αὐ τῇ καὶ
στή σονται πᾶ σαι αἱ εὐ χαὶ αὐ τῆ ς καὶ πά ντες οἱ ὁ ρισμοὶ αὐ τῆ ς οὓ ς ὡ ρίσατο κατὰ τῆ ς
ψυχῆ ς αὐ τῆ ς στή σονται κατ' αὐ τῆ ς
ἐὰ ν δὲ περιελὼ ν περιέλῃ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἀ κού σῃ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν ἐξέλθῃ ἐκ
τῶ ν χειλέων αὐ τῆ ς κατὰ τὰ ς εὐ χὰ ς αὐ τῆ ς καὶ κατὰ τοὺ ς ὁ ρισμοὺ ς τοὺ ς κατὰ τῆ ς
ψυχῆ ς αὐ τῆ ς οὐ μενεῖ αὐ τῇ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς περιεῖλεν καὶ κύ ριος καθαρίσει αὐ τή ν
πᾶ σα εὐ χὴ καὶ πᾶ ς ὅ ρκος δεσμοῦ κακῶ σαι ψυχή ν ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς στή σει αὐ τῇ καὶ ὁ
ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς περιελεῖ
ἐὰ ν δὲ σιωπῶ ν παρασιωπή σῃ αὐ τῇ ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας καὶ στή σει αὐ τῇ πά σας τὰ ς
εὐ χὰ ς αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς ὁ ρισμοὺ ς τοὺ ς ἐπ' αὐ τῆ ς στή σει αὐ τῇ ὅ τι ἐσιώ πησεν αὐ τῇ τῇ
ἡ μέρᾳ ᾗ ἤ κουσεν
ἐὰ ν δὲ περιελὼ ν περιέλῃ αὐ τῆ ς μετὰ τὴ ν ἡ μέραν ἣ ν ἤ κουσεν καὶ λή μψεται τὴ ν
ἁ μαρτίαν αὐ τοῦ
ταῦ τα τὰ δικαιώ ματα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ ἀ νὰ μέσον ἀ νδρὸ ς καὶ
γυναικὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον πατρὸ ς καὶ θυγατρὸ ς ἐν νεό τητι ἐν οἴκῳ πατρό ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἐκδίκει τὴ ν ἐκδίκησιν υἱῶ ν ισραηλ ἐκ τῶ ν μαδιανιτῶ ν καὶ ἔσχατον προστεθή σῃ
πρὸ ς τὸ ν λαό ν σου
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν λέγων ἐξοπλίσατε ἐξ ὑ μῶ ν ἄ νδρας
παρατά ξασθαι ἔναντι κυρίου ἐπὶ μαδιαν ἀ ποδοῦ ναι ἐκδίκησιν παρὰ τοῦ κυρίου τῇ
μαδιαν
χιλίους ἐκ φυλῆ ς χιλίους ἐκ φυλῆ ς ἐκ πασῶ ν φυλῶ ν ισραηλ ἀ ποστείλατε
παρατά ξασθαι
καὶ ἐξηρίθμησαν ἐκ τῶ ν χιλιά δων ισραηλ χιλίους ἐκ φυλῆ ς δώ δεκα χιλιά δες
ἐνωπλισμένοι εἰς παρά ταξιν
καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς χιλίους ἐκ φυλῆ ς χιλίους ἐκ φυλῆ ς σὺ ν δυνά μει
αὐ τῶ ν καὶ φινεες υἱὸ ν ελεαζαρ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως καὶ τὰ σκεύ η τὰ ἅ για καὶ αἱ
σά λπιγγες τῶ ν σημασιῶ ν ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν
καὶ παρετά ξαντο ἐπὶ μαδιαν καθὰ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ ἀ πέκτειναν πᾶ ν
ἀ ρσενικό ν
καὶ τοὺ ς βασιλεῖς μαδιαν ἀ πέκτειναν ἅ μα τοῖς τραυματίαις αὐ τῶ ν καὶ τὸ ν ευιν καὶ
τὸ ν σουρ καὶ τὸ ν ροκομ καὶ τὸ ν ουρ καὶ τὸ ν ροβοκ πέντε βασιλεῖς μαδιαν καὶ τὸ ν
βαλααμ υἱὸ ν βεωρ ἀ πέκτειναν ἐν ῥ ομφαίᾳ σὺ ν τοῖς τραυματίαις αὐ τῶ ν
καὶ ἐπρονό μευσαν τὰ ς γυναῖκας μαδιαν καὶ τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ κτή νη
αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ ἔγκτητα αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν δύ ναμιν αὐ τῶ ν ἐπρονό μευσαν
καὶ πά σας τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν τὰ ς ἐν ταῖς οἰκίαις αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν
ἐνέπρησαν ἐν πυρί
καὶ ἔλαβον πᾶ σαν τὴ ν προνομὴ ν καὶ πά ντα τὰ σκῦ λα αὐ τῶ ν ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως
κτή νους
232

καὶ ἤ γαγον πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ πρὸ ς ελεαζαρ τὸ ν ἱερέα καὶ πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς ισραηλ
τὴ ν αἰχμαλωσίαν καὶ τὰ σκῦ λα καὶ τὴ ν προνομὴ ν εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν εἰς αραβωθ
μωαβ ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ ιορδά νου κατὰ ιεριχω
καὶ ἐξῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς καὶ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς συναγωγῆ ς εἰς
συνά ντησιν αὐ τοῖς ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ ὠ ργίσθη μωυσῆ ς ἐπὶ τοῖς ἐπισκό ποις τῆ ς δυνά μεως χιλιά ρχοις καὶ
ἑκατοντά ρχοις τοῖς ἐρχομένοις ἐκ τῆ ς παρατά ξεως τοῦ πολέμου
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς ἵνα τί ἐζωγρή σατε πᾶ ν θῆ λυ
αὗ ται γὰ ρ ἦ σαν τοῖς υἱοῖς ισραηλ κατὰ τὸ ῥ ῆ μα βαλααμ τοῦ ἀ ποστῆ σαι καὶ
ὑ περιδεῖν τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ἕνεκεν φογωρ καὶ ἐγένετο ἡ πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ
κυρίου
καὶ νῦ ν ἀ ποκτείνατε πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἐν πά σῃ τῇ ἀ παρτίᾳ καὶ πᾶ σαν γυναῖκα ἥ τις
ἔγνωκεν κοίτην ἄ ρσενος ἀ ποκτείνατε
πᾶ σαν τὴ ν ἀ παρτίαν τῶ ν γυναικῶ ν ἥ τις οὐ κ οἶδεν κοίτην ἄ ρσενος ζωγρή σατε
αὐ τά ς
καὶ ὑ μεῖς παρεμβά λετε ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς ἑπτὰ ἡ μέρας πᾶ ς ὁ ἀ νελὼ ν καὶ ὁ
ἁ πτό μενος τοῦ τετρωμένου ἁ γνισθή σεται τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ
ἑβδό μῃ ὑ μεῖς καὶ ἡ αἰχμαλωσία ὑ μῶ ν
καὶ πᾶ ν περίβλημα καὶ πᾶ ν σκεῦ ος δερμά τινον καὶ πᾶ σαν ἐργασίαν ἐξ αἰγείας καὶ
πᾶ ν σκεῦ ος ξύ λινον ἀ φαγνιεῖτε
καὶ εἶπεν ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς πρὸ ς τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς δυνά μεως τοὺ ς ἐρχομένους ἐκ τῆ ς
παρατά ξεως τοῦ πολέμου τοῦ το τὸ δικαίωμα τοῦ νό μου ὃ συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
πλὴ ν τοῦ χρυσίου καὶ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ χαλκοῦ καὶ σιδή ρου καὶ μολίβου καὶ
κασσιτέρου
πᾶ ν πρᾶ γμα ὃ διελεύ σεται ἐν πυρί καὶ καθαρισθή σεται ἀ λλ' ἢ τῷ ὕ δατι τοῦ
ἁ γνισμοῦ ἁ γνισθή σεται καὶ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν μὴ διαπορεύ ηται διὰ πυρό ς διελεύ σεται
δι' ὕ δατος
καὶ πλυνεῖσθε τὰ ἱμά τια τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ καθαρισθή σεσθε καὶ μετὰ ταῦ τα
εἰσελεύ σεσθε εἰς τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λαβὲ τὸ κεφά λαιον τῶ ν σκύ λων τῆ ς αἰχμαλωσίας ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους σὺ
καὶ ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῆ ς συναγωγῆ ς
καὶ διελεῖτε τὰ σκῦ λα ἀ νὰ μέσον τῶ ν πολεμιστῶ ν τῶ ν ἐκπορευομένων εἰς τὴ ν
παρά ταξιν καὶ ἀ νὰ μέσον πά σης συναγωγῆ ς
καὶ ἀ φελεῖτε τέλος κυρίῳ παρὰ τῶ ν ἀ νθρώ πων τῶ ν πολεμιστῶ ν τῶ ν
ἐκπεπορευμένων εἰς τὴ ν παρά ταξιν μίαν ψυχὴ ν ἀ πὸ πεντακοσίων ἀ πὸ τῶ ν
ἀ νθρώ πων καὶ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν βοῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν προβά των καὶ ἀ πὸ
τῶ ν αἰγῶ ν
καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους αὐ τῶ ν λή μψεσθε καὶ δώ σεις ελεαζαρ τῷ ἱερεῖ τὰ ς ἀ παρχὰ ς
κυρίου
233

καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους τοῦ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ λή μψῃ ἕνα ἀ πὸ τῶ ν πεντή κοντα ἀ πὸ τῶ ν
ἀ νθρώ πων καὶ ἀ πὸ τῶ ν βοῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν προβά των καὶ ἀ πὸ τῶ ν ὄ νων καὶ ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν κτηνῶ ν καὶ δώ σεις αὐ τὰ τοῖς λευίταις τοῖς φυλά σσουσιν τὰ ς φυλακὰ ς
ἐν τῇ σκηνῇ κυρίου
καὶ ἐποίησεν μωυσῆ ς καὶ ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς καθὰ συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ ἐγενή θη τὸ πλεό νασμα τῆ ς προνομῆ ς ὃ ἐπρονό μευσαν οἱ ἄ νδρες οἱ πολεμισταί
ἀ πὸ τῶ ν προβά των ἑξακό σιαι χιλιά δες καὶ ἑβδομή κοντα καὶ πέντε χιλιά δες
καὶ βό ες δύ ο καὶ ἑβδομή κοντα χιλιά δες
καὶ ὄ νοι μία καὶ ἑξή κοντα χιλιά δες
καὶ ψυχαὶ ἀ νθρώ πων ἀ πὸ τῶ ν γυναικῶ ν αἳ οὐ κ ἔγνωσαν κοίτην ἀ νδρό ς πᾶ σαι
ψυχαὶ δύ ο καὶ τριά κοντα χιλιά δες
καὶ ἐγενή θη τὸ ἡ μίσευμα ἡ μερὶς τῶ ν ἐκπεπορευμένων εἰς τὸ ν πό λεμον ἐκ τοῦ
ἀ ριθμοῦ τῶ ν προβά των τριακό σιαι καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ ἑπτακισχίλια καὶ
πεντακό σια
καὶ ἐγένετο τὸ τέλος κυρίῳ ἀ πὸ τῶ ν προβά των ἑξακό σια ἑβδομή κοντα πέντε
καὶ βό ες ἓξ καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ τὸ τέλος κυρίῳ δύ ο καὶ ἑβδομή κοντα
καὶ ὄ νοι τριά κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι καὶ τὸ τέλος κυρίῳ εἷς καὶ ἑξή κοντα
καὶ ψυχαὶ ἀ νθρώ πων ἑκκαίδεκα χιλιά δες καὶ τὸ τέλος αὐ τῶ ν κυρίῳ δύ ο καὶ
τριά κοντα ψυχαί
καὶ ἔδωκεν μωυσῆ ς τὸ τέλος κυρίῳ τὸ ἀ φαίρεμα τοῦ θεοῦ ελεαζαρ τῷ ἱερεῖ καθὰ
συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ
ἀ πὸ τοῦ ἡ μισεύ ματος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οὓ ς διεῖλεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν
πολεμιστῶ ν
καὶ ἐγένετο τὸ ἡ μίσευμα τὸ τῆ ς συναγωγῆ ς ἀ πὸ τῶ ν προβά των τριακό σιαι χιλιά δες
καὶ τριά κοντα χιλιά δες καὶ ἑπτακισχίλια καὶ πεντακό σια
καὶ βό ες ἓξ καὶ τριά κοντα χιλιά δες
ὄ νοι τριά κοντα χιλιά δες καὶ πεντακό σιοι
καὶ ψυχαὶ ἀ νθρώ πων ἓξ καὶ δέκα χιλιά δες
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς ἀ πὸ τοῦ ἡ μισεύ ματος τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ τὸ ἓν ἀ πὸ τῶ ν
πεντή κοντα ἀ πὸ τῶ ν ἀ νθρώ πων καὶ ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ τοῖς λευίταις
τοῖς φυλά σσουσιν τὰ ς φυλακὰ ς τῆ ς σκηνῆ ς κυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ
μωυσῇ
καὶ προσῆ λθον πρὸ ς μωυσῆ ν πά ντες οἱ καθεσταμένοι εἰς τὰ ς χιλιαρχίας τῆ ς
δυνά μεως χιλίαρχοι καὶ ἑκατό νταρχοι
καὶ εἶπαν πρὸ ς μωυσῆ ν οἱ παῖδές σου εἰλή φασιν τὸ κεφά λαιον τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν
πολεμιστῶ ν τῶ ν παρ' ἡ μῶ ν καὶ οὐ διαπεφώ νηκεν ἀ π' αὐ τῶ ν οὐ δὲ εἷς
καὶ προσενηνό χαμεν τὸ δῶ ρον κυρίῳ ἀ νὴ ρ ὃ εὗ ρεν σκεῦ ος χρυσοῦ ν χλιδῶ να καὶ
ψέλιον καὶ δακτύ λιον καὶ περιδέξιον καὶ ἐμπλό κιον ἐξιλά σασθαι περὶ ἡ μῶ ν ἔναντι
κυρίου
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς καὶ ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς τὸ χρυσίον παρ' αὐ τῶ ν πᾶ ν σκεῦ ος
εἰργασμένον
234

καὶ ἐγένετο πᾶ ν τὸ χρυσίον τὸ ἀ φαίρεμα ὃ ἀ φεῖλον κυρίῳ ἓξ καὶ δέκα χιλιά δες καὶ
ἑπτακό σιοι καὶ πεντή κοντα σίκλοι παρὰ τῶ ν χιλιά ρχων καὶ παρὰ τῶ ν
ἑκατοντά ρχων
καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ πολεμισταὶ ἐπρονό μευσαν ἕκαστος ἑαυτῷ
καὶ ἔλαβεν μωυσῆ ς καὶ ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς τὸ χρυσίον παρὰ τῶ ν χιλιά ρχων καὶ παρὰ
τῶ ν ἑκατοντά ρχων καὶ εἰσή νεγκεν αὐ τὰ εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου μνημό συνον
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἔναντι κυρίου
καὶ κτή νη πλῆ θος ἦ ν τοῖς υἱοῖς ρουβην καὶ τοῖς υἱοῖς γαδ πλῆ θος σφό δρα καὶ εἶδον
τὴ ν χώ ραν ιαζηρ καὶ τὴ ν χώ ραν γαλααδ καὶ ἦ ν ὁ τό πος τό πος κτή νεσιν
καὶ προσελθό ντες οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ εἶπαν πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ πρὸ ς
ελεαζαρ τὸ ν ἱερέα καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς συναγωγῆ ς λέγοντες
αταρωθ καὶ δαιβων καὶ ιαζηρ καὶ ναμβρα καὶ εσεβων καὶ ελεαλη καὶ σεβαμα καὶ
ναβαυ καὶ βαιαν
τὴ ν γῆ ν ἣ ν παρέδωκεν κύ ριος ἐνώ πιον τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ γῆ κτηνοτρό φος ἐστίν καὶ
τοῖς παισίν σου κτή νη ὑ πά ρχει
καὶ ἔλεγον εἰ εὕ ρομεν χά ριν ἐνώ πιό ν σου δοθή τω ἡ γῆ αὕ τη τοῖς οἰκέταις σου ἐν
κατασχέσει καὶ μὴ διαβιβά σῃς ἡ μᾶ ς τὸ ν ιορδά νην
καὶ εἶπεν μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς γαδ καὶ τοῖς υἱοῖς ρουβην οἱ ἀ δελφοὶ ὑ μῶ ν πορεύ ονται
εἰς πό λεμον καὶ ὑ μεῖς καθή σεσθε αὐ τοῦ
καὶ ἵνα τί διαστρέφετε τὰ ς διανοίας τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ μὴ διαβῆ ναι εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν
κύ ριος δίδωσιν αὐ τοῖς
οὐ χ οὕ τως ἐποίησαν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν ὅ τε ἀ πέστειλα αὐ τοὺ ς ἐκ καδης βαρνη
κατανοῆ σαι τὴ ν γῆ ν
καὶ ἀ νέβησαν φά ραγγα βό τρυος καὶ κατενό ησαν τὴ ν γῆ ν καὶ ἀ πέστησαν τὴ ν
καρδίαν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ὅ πως μὴ εἰσέλθωσιν εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἔδωκεν κύ ριος αὐ τοῖς
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ὤ μοσεν λέγων
εἰ ὄ ψονται οἱ ἄ νθρωποι οὗ τοι οἱ ἀ ναβά ντες ἐξ αἰγύ πτου ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ
ἐπά νω οἱ ἐπιστά μενοι τὸ κακὸ ν καὶ τὸ ἀ γαθὸ ν τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τῷ αβρααμ καὶ
ισαακ καὶ ιακωβ οὐ γὰ ρ συνεπηκολού θησαν ὀ πίσω μου
πλὴ ν χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη ὁ διακεχωρισμένος καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη ὅ τι
συνεπηκολού θησεν ὀ πίσω κυρίου
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐπὶ τὸ ν ισραηλ καὶ κατερρό μβευσεν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ
τεσσαρά κοντα ἔτη ἕως ἐξανηλώ θη πᾶ σα ἡ γενεὰ οἱ ποιοῦ ντες τὰ πονηρὰ ἔναντι
κυρίου
ἰδοὺ ἀ νέστητε ἀ ντὶ τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν σύ στρεμμα ἀ νθρώ πων ἁ μαρτωλῶ ν
προσθεῖναι ἔτι ἐπὶ τὸ ν θυμὸ ν τῆ ς ὀ ργῆ ς κυρίου ἐπὶ ισραηλ
ὅ τι ἀ ποστραφή σεσθε ἀ π' αὐ τοῦ προσθεῖναι ἔτι καταλιπεῖν αὐ τὸ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ
ἀ νομή σετε εἰς ὅ λην τὴ ν συναγωγὴ ν ταύ την
καὶ προσῆ λθον αὐ τῷ καὶ ἔλεγον ἐπαύ λεις προβά των οἰκοδομή σωμεν ὧ δε τοῖς
κτή νεσιν ἡ μῶ ν καὶ πό λεις ταῖς ἀ ποσκευαῖς ἡ μῶ ν
235

καὶ ἡ μεῖς ἐνοπλισά μενοι προφυλακὴ πρό τεροι τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἕως ἂ ν ἀ γά γωμεν
αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ν ἑαυτῶ ν τό πον καὶ κατοική σει ἡ ἀ ποσκευὴ ἡ μῶ ν ἐν πό λεσιν
τετειχισμέναις διὰ τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν
οὐ μὴ ἀ ποστραφῶ μεν εἰς τὰ ς οἰκίας ἡ μῶ ν ἕως ἂ ν καταμερισθῶ σιν οἱ υἱοὶ ισραηλ
ἕκαστος εἰς τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ
καὶ οὐ κέτι κληρονομή σωμεν ἐν αὐ τοῖς ἀ πὸ τοῦ πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ ἐπέκεινα
ὅ τι ἀ πέχομεν τοὺ ς κλή ρους ἡ μῶ ν ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν ἀ νατολαῖς
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς ἐὰ ν ποιή σητε κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐὰ ν ἐξοπλίσησθε
ἔναντι κυρίου εἰς πό λεμον
καὶ παρελεύ σεται ὑ μῶ ν πᾶ ς ὁ πλίτης τὸ ν ιορδά νην ἔναντι κυρίου ἕως ἂ ν ἐκτριβῇ ὁ
ἐχθρὸ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
καὶ κατακυριευθῇ ἡ γῆ ἔναντι κυρίου καὶ μετὰ ταῦ τα ἀ ποστραφή σεσθε καὶ ἔσεσθε
ἀ θῷ οι ἔναντι κυρίου καὶ ἀ πὸ ισραηλ καὶ ἔσται ἡ γῆ αὕ τη ὑ μῖν ἐν κατασχέσει ἔναντι
κυρίου
ἐὰ ν δὲ μὴ ποιή σητε οὕ τως ἁ μαρτή σεσθε ἔναντι κυρίου καὶ γνώ σεσθε τὴ ν ἁ μαρτίαν
ὑ μῶ ν ὅ ταν ὑ μᾶ ς καταλά βῃ τὰ κακά
καὶ οἰκοδομή σετε ὑ μῖν αὐ τοῖς πό λεις τῇ ἀ ποσκευῇ ὑ μῶ ν καὶ ἐπαύ λεις τοῖς κτή νεσιν
ὑ μῶ ν καὶ τὸ ἐκπορευό μενον ἐκ τοῦ στό ματος ὑ μῶ ν ποιή σετε
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ πρὸ ς μωυσῆ ν λέγοντες οἱ παῖδές σου
ποιή σουσιν καθὰ ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν ἐντέλλεται
ἡ ἀ ποσκευὴ ἡ μῶ ν καὶ αἱ γυναῖκες ἡ μῶ ν καὶ πά ντα τὰ κτή νη ἡ μῶ ν ἔσονται ἐν ταῖς
πό λεσιν γαλααδ
οἱ δὲ παῖδές σου παρελεύ σονται πά ντες ἐνωπλισμένοι καὶ ἐκτεταγμένοι ἔναντι
κυρίου εἰς τὸ ν πό λεμον ὃ ν τρό πον ὁ κύ ριος λέγει
καὶ συνέστησεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς ελεαζαρ τὸ ν ἱερέα καὶ ἰησοῦ ν υἱὸ ν ναυη καὶ τοὺ ς
ἄ ρχοντας πατριῶ ν τῶ ν φυλῶ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς μωυσῆ ς ἐὰ ν διαβῶ σιν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ μεθ'
ὑ μῶ ν τὸ ν ιορδά νην πᾶ ς ἐνωπλισμένος εἰς πό λεμον ἔναντι κυρίου καὶ
κατακυριεύ σητε τῆ ς γῆ ς ἀ πέναντι ὑ μῶ ν καὶ δώ σετε αὐ τοῖς τὴ ν γῆ ν γαλααδ ἐν
κατασχέσει
ἐὰ ν δὲ μὴ διαβῶ σιν ἐνωπλισμένοι μεθ' ὑ μῶ ν εἰς τὸ ν πό λεμον ἔναντι κυρίου καὶ
διαβιβά σετε τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς γυναῖκας αὐ τῶ ν καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν
πρό τερα ὑ μῶ ν εἰς γῆ ν χανααν καὶ συγκατακληρονομηθή σονται ἐν ὑ μῖν ἐν τῇ γῇ
χανααν
καὶ ἀ πεκρίθησαν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ λέγοντες ὅ σα ὁ κύ ριος λέγει τοῖς
θερά πουσιν αὐ τοῦ οὕ τως ποιή σομεν
ἡ μεῖς διαβησό μεθα ἐνωπλισμένοι ἔναντι κυρίου εἰς γῆ ν χανααν καὶ δώ σετε τὴ ν
κατά σχεσιν ἡ μῖν ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου
καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς γαδ καὶ τοῖς υἱοῖς ρουβην καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς
μανασση υἱῶ ν ιωσηφ τὴ ν βασιλείαν σηων βασιλέως αμορραίων καὶ τὴ ν βασιλείαν
ωγ βασιλέως τῆ ς βασαν τὴ ν γῆ ν καὶ τὰ ς πό λεις σὺ ν τοῖς ὁ ρίοις αὐ τῆ ς πό λεις τῆ ς γῆ ς
κύ κλῳ
236

καὶ ᾠ κοδό μησαν οἱ υἱοὶ γαδ τὴ ν δαιβων καὶ τὴ ν αταρωθ καὶ τὴ ν αροηρ
καὶ τὴ ν σωφαρ καὶ τὴ ν ιαζηρ καὶ ὕ ψωσαν αὐ τὰ ς
καὶ τὴ ν ναμβραν καὶ τὴ ν βαιθαραν πό λεις ὀ χυρὰ ς καὶ ἐπαύ λεις προβά των
καὶ οἱ υἱοὶ ρουβην ᾠ κοδό μησαν τὴ ν εσεβων καὶ ελεαλη καὶ καριαθαιμ
καὶ τὴ ν βεελμεων περικεκυκλωμένας καὶ τὴ ν σεβαμα καὶ ἐπωνό μασαν κατὰ τὰ
ὀ νό ματα αὐ τῶ ν τὰ ὀ νό ματα τῶ ν πό λεων ἃ ς ᾠ κοδό μησαν
καὶ ἐπορεύ θη υἱὸ ς μαχιρ υἱοῦ μανασση εἰς γαλααδ καὶ ἔλαβεν αὐ τὴ ν καὶ ἀ πώ λεσεν
τὸ ν αμορραῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐν αὐ τῇ
καὶ ἔδωκεν μωυσῆ ς τὴ ν γαλααδ τῷ μαχιρ υἱῷ μανασση καὶ κατῴ κησεν ἐκεῖ
καὶ ιαϊρ ὁ τοῦ μανασση ἐπορεύ θη καὶ ἔλαβεν τὰ ς ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν καὶ ἐπωνό μασεν
αὐ τὰ ς ἐπαύ λεις ιαϊρ
καὶ ναβαυ ἐπορεύ θη καὶ ἔλαβεν τὴ ν κανααθ καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ ἐπωνό μασεν
αὐ τὰ ς ναβωθ ἐκ τοῦ ὀ νό ματος αὐ τοῦ
καὶ οὗ τοι σταθμοὶ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ὡ ς ἐξῆ λθον ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου σὺ ν δυνά μει αὐ τῶ ν
ἐν χειρὶ μωυσῆ καὶ ααρων
καὶ ἔγραψεν μωυσῆ ς τὰ ς ἀ πά ρσεις αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς σταθμοὺ ς αὐ τῶ ν διὰ ῥ ή ματος
κυρίου καὶ οὗ τοι σταθμοὶ τῆ ς πορείας αὐ τῶ ν
ἀ πῆ ραν ἐκ ραμεσση τῷ μηνὶ τῷ πρώ τῳ τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς τοῦ
πρώ του τῇ ἐπαύ ριον τοῦ πασχα ἐξῆ λθον οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν χειρὶ ὑ ψηλῇ ἐναντίον
πά ντων τῶ ν αἰγυπτίων
καὶ οἱ αἰγύ πτιοι ἔθαπτον ἐξ αὑ τῶ ν τοὺ ς τεθνηκό τας πά ντας οὓ ς ἐπά ταξεν κύ ριος
πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ ἐν τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν ἐποίησεν τὴ ν ἐκδίκησιν
κύ ριος
καὶ ἀ πά ραντες οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐκ ραμεσση παρενέβαλον εἰς σοκχωθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ σοκχωθ καὶ παρενέβαλον εἰς βουθαν ὅ ἐστιν μέρος τι τῆ ς ἐρή μου
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ βουθαν καὶ παρενέβαλον ἐπὶ στό μα εϊρωθ ὅ ἐστιν ἀ πέναντι
βεελσεπφων καὶ παρενέβαλον ἀ πέναντι μαγδώ λου
καὶ ἀ πῆ ραν ἀ πέναντι εϊρωθ καὶ διέβησαν μέσον τῆ ς θαλά σσης εἰς τὴ ν ἔρημον καὶ
ἐπορεύ θησαν ὁ δὸ ν τριῶ ν ἡ μερῶ ν διὰ τῆ ς ἐρή μου αὐ τοὶ καὶ παρενέβαλον ἐν
πικρίαις
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ πικριῶ ν καὶ ἦ λθον εἰς αιλιμ καὶ ἐν αιλιμ δώ δεκα πηγαὶ ὑ δά των καὶ
ἑβδομή κοντα στελέχη φοινίκων καὶ παρενέβαλον ἐκεῖ παρὰ τὸ ὕ δωρ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ αιλιμ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ θά λασσαν ἐρυθρά ν
καὶ ἀ πῆ ραν ἀ πὸ θαλά σσης ἐρυθρᾶ ς καὶ παρενέβαλον εἰς τὴ ν ἔρημον σιν
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ τῆ ς ἐρή μου σιν καὶ παρενέβαλον εἰς ραφακα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ ραφακα καὶ παρενέβαλον ἐν αιλους
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ αιλους καὶ παρενέβαλον ἐν ραφιδιν καὶ οὐ κ ἦ ν ὕ δωρ τῷ λαῷ πιεῖν
ἐκεῖ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ ραφιδιν καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρή μῳ σινα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ τῆ ς ἐρή μου σινα καὶ παρενέβαλον ἐν μνή μασιν τῆ ς ἐπιθυμίας
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ μνημά των ἐπιθυμίας καὶ παρενέβαλον ἐν ασηρωθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ ασηρωθ καὶ παρενέβαλον ἐν ραθαμα
237

καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ ραθαμα καὶ παρενέβαλον ἐν ρεμμων φαρες

καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ ρεμμων φαρες καὶ παρενέβαλον ἐν λεμωνα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ λεμωνα καὶ παρενέβαλον εἰς δεσσα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ δεσσα καὶ παρενέβαλον εἰς μακελλαθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ μακελλαθ καὶ παρενέβαλον εἰς σαφαρ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ σαφαρ καὶ παρενέβαλον εἰς χαραδαθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ χαραδαθ καὶ παρενέβαλον εἰς μακηλωθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ μακηλωθ καὶ παρενέβαλον εἰς κατααθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ κατααθ καὶ παρενέβαλον εἰς ταραθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ ταραθ καὶ παρενέβαλον εἰς ματεκκα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ ματεκκα καὶ παρενέβαλον εἰς σελμωνα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ σελμωνα καὶ παρενέβαλον εἰς μασσουρουθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ μασσουρουθ καὶ παρενέβαλον εἰς βαναια
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ βαναια καὶ παρενέβαλον εἰς τὸ ὄ ρος γαδγαδ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ τοῦ ὄ ρους γαδγαδ καὶ παρενέβαλον εἰς ετεβαθα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ ετεβαθα καὶ παρενέβαλον εἰς εβρωνα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ εβρωνα καὶ παρενέβαλον εἰς γεσιωνγαβερ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ γεσιωνγαβερ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ ἐρή μῳ σιν καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ τῆ ς
ἐρή μου σιν καὶ παρενέβαλον εἰς τὴ ν ἔρημον φαραν αὕ τη ἐστὶν καδης
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ καδης καὶ παρενέβαλον εἰς ωρ τὸ ὄ ρος πλησίον γῆ ς εδωμ
καὶ ἀ νέβη ααρων ὁ ἱερεὺ ς διὰ προστά γματος κυρίου καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ ἐν τῷ
τεσσαρακοστῷ ἔτει τῆ ς ἐξό δου τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου τῷ μηνὶ τῷ
πέμπτῳ μιᾷ τοῦ μηνό ς
καὶ ααρων ἦ ν τριῶ ν καὶ εἴκοσι καὶ ἑκατὸ ν ἐτῶ ν ὅ τε ἀ πέθνῃσκεν ἐν ωρ τῷ ὄ ρει
καὶ ἀ κού σας ὁ χανανις βασιλεὺ ς αραδ καὶ οὗ τος κατῴ κει ἐν γῇ χανααν ὅ τε
εἰσεπορεύ οντο οἱ υἱοὶ ισραηλ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ ωρ τοῦ ὄ ρους καὶ παρενέβαλον εἰς σελμωνα
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ σελμωνα καὶ παρενέβαλον εἰς φινω
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ φινω καὶ παρενέβαλον εἰς ωβωθ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐξ ωβωθ καὶ παρενέβαλον ἐν γαι ἐν τῷ πέραν ἐπὶ τῶ ν ὁ ρίων μωαβ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ γαι καὶ παρενέβαλον εἰς δαιβων γαδ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ δαιβων γαδ καὶ παρενέβαλον ἐν γελμων δεβλαθαιμ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ γελμων δεβλαθαιμ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ τὰ ὄ ρη τὰ αβαριμ ἀ πέναντι
ναβαυ
καὶ ἀ πῆ ραν ἀ πὸ ὀ ρέων αβαριμ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ δυσμῶ ν μωαβ ἐπὶ τοῦ ιορδά νου
κατὰ ιεριχω
καὶ παρενέβαλον παρὰ τὸ ν ιορδά νην ἀ νὰ μέσον αισιμωθ ἕως βελσαττιμ κατὰ
δυσμὰ ς μωαβ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐπὶ δυσμῶ ν μωαβ παρὰ τὸ ν ιορδά νην κατὰ
ιεριχω λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην εἰς
γῆ ν χανααν
238

καὶ ἀ πολεῖτε πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν τῇ γῇ πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἐξαρεῖτε
τὰ ς σκοπιὰ ς αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ εἴδωλα τὰ χωνευτὰ αὐ τῶ ν ἀ πολεῖτε αὐ τὰ καὶ
πά σας τὰ ς στή λας αὐ τῶ ν ἐξαρεῖτε
καὶ ἀ πολεῖτε πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν καὶ κατοική σετε ἐν αὐ τῇ ὑ μῖν γὰ ρ
δέδωκα τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν ἐν κλή ρῳ
καὶ κατακληρονομή σετε τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν ἐν κλή ρῳ κατὰ φυλὰ ς ὑ μῶ ν τοῖς πλείοσιν
πληθυνεῖτε τὴ ν κατά σχεσιν αὐ τῶ ν καὶ τοῖς ἐλά ττοσιν ἐλαττώ σετε τὴ ν κατά σχεσιν
αὐ τῶ ν εἰς ὃ ἐὰ ν ἐξέλθῃ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ αὐ τοῦ ἔσται κατὰ φυλὰ ς πατριῶ ν ὑ μῶ ν
κληρονομή σετε
ἐὰ ν δὲ μὴ ἀ πολέσητε τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἔσται
οὓ ς ἐὰ ν καταλίπητε ἐξ αὐ τῶ ν σκό λοπες ἐν τοῖς ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν καὶ βολίδες ἐν ταῖς
πλευραῖς ὑ μῶ ν καὶ ἐχθρεύ σουσιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐφ' ἣ ν ὑ μεῖς κατοική σετε
καὶ ἔσται καθό τι διεγνώ κειν ποιῆ σαι αὐ τού ς ποιή σω ὑ μῖν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ἔντειλαι τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς εἰσπορεύ εσθε εἰς τὴ ν γῆ ν
χανααν αὕ τη ἔσται ὑ μῖν εἰς κληρονομίαν γῆ χανααν σὺ ν τοῖς ὁ ρίοις αὐ τῆ ς
καὶ ἔσται ὑ μῖν τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς λίβα ἀ πὸ ἐρή μου σιν ἕως ἐχό μενον εδωμ καὶ ἔσται
ὑ μῖν τὰ ὅ ρια πρὸ ς λίβα ἀ πὸ μέρους τῆ ς θαλά σσης τῆ ς ἁ λυκῆ ς ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν
καὶ κυκλώ σει ὑ μᾶ ς τὰ ὅ ρια ἀ πὸ λιβὸ ς πρὸ ς ἀ νά βασιν ακραβιν καὶ παρελεύ σεται
σεννα καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐ τοῦ πρὸ ς λίβα καδης τοῦ βαρνη καὶ ἐξελεύ σεται εἰς
ἔπαυλιν αραδ καὶ παρελεύ σεται ασεμωνα
καὶ κυκλώ σει τὰ ὅ ρια ἀ πὸ ασεμωνα χειμά ρρουν αἰγύ πτου καὶ ἔσται ἡ διέξοδος ἡ
θά λασσα
καὶ τὰ ὅ ρια τῆ ς θαλά σσης ἔσται ὑ μῖν ἡ θά λασσα ἡ μεγά λη ὁ ριεῖ τοῦ το ἔσται ὑ μῖν τὰ
ὅ ρια τῆ ς θαλά σσης
καὶ τοῦ το ἔσται τὰ ὅ ρια ὑ μῖν πρὸ ς βορρᾶ ν ἀ πὸ τῆ ς θαλά σσης τῆ ς μεγά λης
καταμετρή σετε ὑ μῖν αὐ τοῖς παρὰ τὸ ὄ ρος τὸ ὄ ρος
καὶ ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους τὸ ὄ ρος καταμετρή σετε αὐ τοῖς εἰσπορευομένων εἰς εμαθ καὶ
ἔσται ἡ διέξοδος αὐ τοῦ τὰ ὅ ρια σαραδα
καὶ ἐξελεύ σεται τὰ ὅ ρια δεφρωνα καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐ τοῦ ασερναιν τοῦ το ἔσται
ὑ μῖν ὅ ρια ἀ πὸ βορρᾶ
καὶ καταμετρή σετε ὑ μῖν αὐ τοῖς τὰ ὅ ρια ἀ νατολῶ ν ἀ πὸ ασερναιν σεπφαμα
καὶ καταβή σεται τὰ ὅ ρια ἀ πὸ σεπφαμ αρβηλα ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἐπὶ πηγά ς καὶ
καταβή σεται τὰ ὅ ρια βηλα ἐπὶ νώ του θαλά σσης χεναρα ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν
καὶ καταβή σεται τὰ ὅ ρια ἐπὶ τὸ ν ιορδά νην καὶ ἔσται ἡ διέξοδος θά λασσα ἡ ἁ λυκή
αὕ τη ἔσται ὑ μῖν ἡ γῆ καὶ τὰ ὅ ρια αὐ τῆ ς κύ κλῳ
καὶ ἐνετείλατο μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων αὕ τη ἡ γῆ ἣ ν κατακληρονομή σετε
αὐ τὴ ν μετὰ κλή ρου ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ δοῦ ναι αὐ τὴ ν ταῖς ἐννέα
φυλαῖς καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση
ὅ τι ἔλαβεν φυλὴ υἱῶ ν ρουβην καὶ φυλὴ υἱῶ ν γαδ κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν καὶ τὸ
ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση ἀ πέλαβον τοὺ ς κλή ρους αὐ τῶ ν
239

δύ ο φυλαὶ καὶ ἥ μισυ φυλῆ ς ἔλαβον τοὺ ς κλή ρους αὐ τῶ ν πέραν τοῦ ιορδά νου κατὰ
ιεριχω ἀ πὸ νό του κατ' ἀ νατολά ς
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ νδρῶ ν οἳ κληρονομή σουσιν ὑ μῖν τὴ ν γῆ ν ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς
καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη
καὶ ἄ ρχοντα ἕνα ἐκ φυλῆ ς λή μψεσθε κατακληρονομῆ σαι ὑ μῖν τὴ ν γῆ ν
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῆ ς φυλῆ ς ιουδα χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη
τῆ ς φυλῆ ς συμεων σαλαμιηλ υἱὸ ς εμιουδ
τῆ ς φυλῆ ς βενιαμιν ελδαδ υἱὸ ς χασλων
τῆ ς φυλῆ ς δαν ἄ ρχων βακχιρ υἱὸ ς εγλι
τῶ ν υἱῶ ν ιωσηφ φυλῆ ς υἱῶ ν μανασση ἄ ρχων ανιηλ υἱὸ ς ουφι
τῆ ς φυλῆ ς υἱῶ ν εφραιμ ἄ ρχων καμουηλ υἱὸ ς σαβαθα
τῆ ς φυλῆ ς ζαβουλων ἄ ρχων ελισαφαν υἱὸ ς φαρναχ
τῆ ς φυλῆ ς υἱῶ ν ισσαχαρ ἄ ρχων φαλτιηλ υἱὸ ς οζα
τῆ ς φυλῆ ς υἱῶ ν ασηρ ἄ ρχων αχιωρ υἱὸ ς σελεμι
τῆ ς φυλῆ ς νεφθαλι ἄ ρχων φαδαηλ υἱὸ ς βεναμιουδ
οὗ τοι οἷς ἐνετείλατο κύ ριος καταμερίσαι τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐν γῇ χανααν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐπὶ δυσμῶ ν μωαβ παρὰ τὸ ν ιορδά νην κατὰ
ιεριχω λέγων
σύ νταξον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ δώ σουσιν τοῖς λευίταις ἀ πὸ τῶ ν κλή ρων
κατασχέσεως αὐ τῶ ν πό λεις κατοικεῖν καὶ τὰ προά στεια τῶ ν πό λεων κύ κλῳ αὐ τῶ ν
δώ σουσιν τοῖς λευίταις
καὶ ἔσονται αὐ τοῖς αἱ πό λεις κατοικεῖν καὶ τὰ ἀ φορίσματα αὐ τῶ ν ἔσται τοῖς
κτή νεσιν αὐ τῶ ν καὶ πᾶ σι τοῖς τετρά ποσιν αὐ τῶ ν
καὶ τὰ συγκυροῦ ντα τῶ ν πό λεων ἃ ς δώ σετε τοῖς λευίταις ἀ πὸ τείχους τῆ ς πό λεως
καὶ ἔξω δισχιλίους πή χεις κύ κλῳ
καὶ μετρή σεις ἔξω τῆ ς πό λεως τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς ἀ νατολὰ ς δισχιλίους πή χεις καὶ τὸ
κλίτος τὸ πρὸ ς λίβα δισχιλίους πή χεις καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς θά λασσαν δισχιλίους
πή χεις καὶ τὸ κλίτος τὸ πρὸ ς βορρᾶ ν δισχιλίους πή χεις καὶ ἡ πό λις μέσον τού του
ἔσται ὑ μῖν καὶ τὰ ὅ μορα τῶ ν πό λεων
καὶ τὰ ς πό λεις δώ σετε τοῖς λευίταις τὰ ς ἓξ πό λεις τῶ ν φυγαδευτηρίων ἃ ς δώ σετε
φεύ γειν ἐκεῖ τῷ φονεύ σαντι καὶ πρὸ ς ταύ ταις τεσσαρά κοντα καὶ δύ ο πό λεις
πά σας τὰ ς πό λεις δώ σετε τοῖς λευίταις τεσσαρά κοντα καὶ ὀ κτὼ πό λεις ταύ τας καὶ
τὰ προά στεια αὐ τῶ ν
καὶ τὰ ς πό λεις ἃ ς δώ σετε ἀ πὸ τῆ ς κατασχέσεως υἱῶ ν ισραηλ ἀ πὸ τῶ ν τὰ πολλὰ
πολλὰ καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἐλαττό νων ἐλά ττω ἕκαστος κατὰ τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ ἣ ν
κληρονομή σουσιν δώ σουσιν ἀ πὸ τῶ ν πό λεων τοῖς λευίταις
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην εἰς
γῆ ν χανααν
καὶ διαστελεῖτε ὑ μῖν αὐ τοῖς πό λεις φυγαδευτή ρια ἔσται ὑ μῖν φυγεῖν ἐκεῖ τὸ ν
φονευτή ν πᾶ ς ὁ πατά ξας ψυχὴ ν ἀ κουσίως
240

καὶ ἔσονται αἱ πό λεις ὑ μῖν φυγαδευτή ρια ἀ πὸ ἀ γχιστεύ οντος τὸ αἷμα καὶ οὐ μὴ
ἀ ποθά νῃ ὁ φονεύ ων ἕως ἂ ν στῇ ἔναντι τῆ ς συναγωγῆ ς εἰς κρίσιν
καὶ αἱ πό λεις ἃ ς δώ σετε τὰ ς ἓξ πό λεις φυγαδευτή ρια ἔσονται ὑ μῖν
τὰ ς τρεῖς πό λεις δώ σετε ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ τὰ ς τρεῖς πό λεις δώ σετε ἐν
γῇ χανααν
φυγά διον ἔσται τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ τῷ προσηλύ τῳ καὶ τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ὑ μῖν
ἔσονται αἱ πό λεις αὗ ται εἰς φυγαδευτή ριον φυγεῖν ἐκεῖ παντὶ πατά ξαντι ψυχὴ ν
ἀ κουσίως
ἐὰ ν δὲ ἐν σκεύ ει σιδή ρου πατά ξῃ αὐ τό ν καὶ τελευτή σῃ φονευτή ς ἐστιν θανά τῳ
θανατού σθω ὁ φονευτή ς
ἐὰ ν δὲ ἐν λίθῳ ἐκ χειρό ς ἐν ᾧ ἀ ποθανεῖται ἐν αὐ τῷ πατά ξῃ αὐ τό ν καὶ ἀ ποθά νῃ
φονευτή ς ἐστιν θανά τῳ θανατού σθω ὁ φονευτή ς
ἐὰ ν δὲ ἐν σκεύ ει ξυλίνῳ ἐκ χειρό ς ἐξ οὗ ἀ ποθανεῖται ἐν αὐ τῷ πατά ξῃ αὐ τό ν καὶ
ἀ ποθά νῃ φονευτή ς ἐστιν θανά τῳ θανατού σθω ὁ φονευτή ς
ὁ ἀ γχιστεύ ων τὸ αἷμα οὗ τος ἀ ποκτενεῖ τὸ ν φονεύ σαντα ὅ ταν συναντή σῃ αὐ τῷ
οὗ τος ἀ ποκτενεῖ αὐ τό ν
ἐὰ ν δὲ δι' ἔχθραν ὤ σῃ αὐ τὸ ν καὶ ἐπιρρίψῃ ἐπ' αὐ τὸ ν πᾶ ν σκεῦ ος ἐξ ἐνέδρου καὶ
ἀ ποθά νῃ
ἢ διὰ μῆ νιν ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν τῇ χειρί καὶ ἀ ποθά νῃ θανά τῳ θανατού σθω ὁ πατά ξας
φονευτή ς ἐστιν θανά τῳ θανατού σθω ὁ φονεύ ων ὁ ἀ γχιστεύ ων τὸ αἷμα ἀ ποκτενεῖ
τὸ ν φονεύ σαντα ἐν τῷ συναντῆ σαι αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ ἐξά πινα οὐ δι' ἔχθραν ὤ σῃ αὐ τὸ ν ἢ ἐπιρρίψῃ ἐπ' αὐ τὸ ν πᾶ ν σκεῦ ος οὐ κ ἐξ
ἐνέδρου
ἢ παντὶ λίθῳ ἐν ᾧ ἀ ποθανεῖται ἐν αὐ τῷ οὐ κ εἰδώ ς καὶ ἐπιπέσῃ ἐπ' αὐ τό ν καὶ
ἀ ποθά νῃ αὐ τὸ ς δὲ οὐ κ ἐχθρὸ ς αὐ τοῦ ἦ ν οὐ δὲ ζητῶ ν κακοποιῆ σαι αὐ τό ν
καὶ κρινεῖ ἡ συναγωγὴ ἀ νὰ μέσον τοῦ πατά ξαντος καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ ἀ γχιστεύ οντος
τὸ αἷμα κατὰ τὰ κρίματα ταῦ τα
καὶ ἐξελεῖται ἡ συναγωγὴ τὸ ν φονεύ σαντα ἀ πὸ τοῦ ἀ γχιστεύ οντος τὸ αἷμα καὶ
ἀ ποκαταστή σουσιν αὐ τὸ ν ἡ συναγωγὴ εἰς τὴ ν πό λιν τοῦ φυγαδευτηρίου αὐ τοῦ οὗ
κατέφυγεν καὶ κατοική σει ἐκεῖ ἕως ἂ ν ἀ ποθά νῃ ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας ὃ ν ἔχρισαν αὐ τὸ ν
τῷ ἐλαίῳ τῷ ἁ γίῳ
ἐὰ ν δὲ ἐξό δῳ ἐξέλθῃ ὁ φονεύ σας τὰ ὅ ρια τῆ ς πό λεως εἰς ἣ ν κατέφυγεν ἐκεῖ
καὶ εὕ ρῃ αὐ τὸ ν ὁ ἀ γχιστεύ ων τὸ αἷμα ἔξω τῶ ν ὁ ρίων τῆ ς πό λεως καταφυγῆ ς αὐ τοῦ
καὶ φονεύ σῃ ὁ ἀ γχιστεύ ων τὸ αἷμα τὸ ν φονεύ σαντα οὐ κ ἔνοχό ς ἐστιν
ἐν γὰ ρ τῇ πό λει τῆ ς καταφυγῆ ς κατοικείτω ἕως ἂ ν ἀ ποθά νῃ ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας καὶ
μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν τὸ ν ἱερέα τὸ ν μέγαν ἐπαναστραφή σεται ὁ φονεύ σας εἰς τὴ ν γῆ ν
τῆ ς κατασχέσεως αὐ τοῦ
καὶ ἔσται ταῦ τα ὑ μῖν εἰς δικαίωμα κρίματος εἰς τὰ ς γενεὰ ς ὑ μῶ ν ἐν πά σαις ταῖς
κατοικίαις ὑ μῶ ν
πᾶ ς πατά ξας ψυχή ν διὰ μαρτύ ρων φονεύ σεις τὸ ν φονεύ σαντα καὶ μά ρτυς εἷς οὐ
μαρτυρή σει ἐπὶ ψυχὴ ν ἀ ποθανεῖν
241

καὶ οὐ λή μψεσθε λύ τρα περὶ ψυχῆ ς παρὰ τοῦ φονεύ σαντος τοῦ ἐνό χου ὄ ντος
ἀ ναιρεθῆ ναι θανά τῳ γὰ ρ θανατωθή σεται
οὐ λή μψεσθε λύ τρα τοῦ φυγεῖν εἰς πό λιν τῶ ν φυγαδευτηρίων τοῦ πά λιν κατοικεῖν
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἕως ἂ ν ἀ ποθά νῃ ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας
καὶ οὐ μὴ φονοκτονή σητε τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν ὑ μεῖς κατοικεῖτε τὸ γὰ ρ αἷμα τοῦ το
φονοκτονεῖ τὴ ν γῆ ν καὶ οὐ κ ἐξιλασθή σεται ἡ γῆ ἀ πὸ τοῦ αἵματος τοῦ ἐκχυθέντος
ἐπ' αὐ τῆ ς ἀ λλ' ἐπὶ τοῦ αἵματος τοῦ ἐκχέοντος
καὶ οὐ μιανεῖτε τὴ ν γῆ ν ἐφ' ἧ ς κατοικεῖτε ἐπ' αὐ τῆ ς ἐφ' ἧ ς ἐγὼ κατασκηνώ σω ἐν
ὑ μῖν ἐγὼ γά ρ εἰμι κύ ριος κατασκηνῶ ν ἐν μέσῳ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ προσῆ λθον οἱ ἄ ρχοντες φυλῆ ς υἱῶ ν γαλααδ υἱοῦ μαχιρ υἱοῦ μανασση ἐκ τῆ ς
φυλῆ ς υἱῶ ν ιωσηφ καὶ ἐλά λησαν ἔναντι μωυσῆ καὶ ἔναντι ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ
ἔναντι τῶ ν ἀ ρχό ντων οἴκων πατριῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ εἶπαν τῷ κυρίῳ ἡ μῶ ν ἐνετείλατο κύ ριος ἀ ποδοῦ ναι τὴ ν γῆ ν τῆ ς κληρονομίας ἐν
κλή ρῳ τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ τῷ κυρίῳ συνέταξεν κύ ριος δοῦ ναι τὴ ν κληρονομίαν
σαλπααδ τοῦ ἀ δελφοῦ ἡ μῶ ν ταῖς θυγατρά σιν αὐ τοῦ
καὶ ἔσονται ἑνὶ τῶ ν φυλῶ ν υἱῶ ν ισραηλ γυναῖκες καὶ ἀ φαιρεθή σεται ὁ κλῆ ρος
αὐ τῶ ν ἐκ τῆ ς κατασχέσεως τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν καὶ προστεθή σεται εἰς κληρονομίαν
τῆ ς φυλῆ ς οἷς ἂ ν γένωνται γυναῖκες καὶ ἐκ τοῦ κλή ρου τῆ ς κληρονομίας ἡ μῶ ν
ἀ φαιρεθή σεται
ἐὰ ν δὲ γένηται ἡ ἄ φεσις τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ προστεθή σεται ἡ κληρονομία αὐ τῶ ν
ἐπὶ τὴ ν κληρονομίαν τῆ ς φυλῆ ς οἷς ἂ ν γένωνται γυναῖκες καὶ ἀ πὸ τῆ ς κληρονομίας
φυλῆ ς πατριᾶ ς ἡ μῶ ν ἀ φαιρεθή σεται ἡ κληρονομία αὐ τῶ ν
καὶ ἐνετείλατο μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ διὰ προστά γματος κυρίου λέγων οὕ τως
φυλὴ υἱῶ ν ιωσηφ λέγουσιν
τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ συνέταξεν κύ ριος ταῖς θυγατρά σιν σαλπααδ λέγων οὗ ἀ ρέσκει
ἐναντίον αὐ τῶ ν ἔστωσαν γυναῖκες πλὴ ν ἐκ τοῦ δή μου τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν ἔστωσαν
γυναῖκες
καὶ οὐ χὶ περιστραφή σεται κληρονομία τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἀ πὸ φυλῆ ς ἐπὶ φυλή ν ὅ τι
ἕκαστος ἐν τῇ κληρονομίᾳ τῆ ς φυλῆ ς τῆ ς πατριᾶ ς αὐ τοῦ προσκολληθή σονται οἱ
υἱοὶ ισραηλ
καὶ πᾶ σα θυγά τηρ ἀ γχιστεύ ουσα κληρονομίαν ἐκ τῶ ν φυλῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἑνὶ τῶ ν
ἐκ τοῦ δή μου τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς ἔσονται γυναῖκες ἵνα ἀ γχιστεύ σωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ
ἕκαστος τὴ ν κληρονομίαν τὴ ν πατρικὴ ν αὐ τοῦ
καὶ οὐ περιστραφή σεται κλῆ ρος ἐκ φυλῆ ς ἐπὶ φυλὴ ν ἑτέραν ἀ λλὰ ἕκαστος ἐν τῇ
κληρονομίᾳ αὐ τοῦ προσκολληθή σονται οἱ υἱοὶ ισραηλ
ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν θυγατέρες σαλπααδ
καὶ ἐγένοντο θερσα καὶ εγλα καὶ μελχα καὶ νουα καὶ μααλα θυγατέρες σαλπααδ τοῖς
ἀ νεψιοῖς αὐ τῶ ν
ἐκ τοῦ δή μου τοῦ μανασση υἱῶ ν ιωσηφ ἐγενή θησαν γυναῖκες καὶ ἐγένετο ἡ
κληρονομία αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν φυλὴ ν δή μου τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν
αὗ ται αἱ ἐντολαὶ καὶ τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ἃ ἐνετείλατο κύ ριος ἐν χειρὶ
μωυσῆ ἐπὶ δυσμῶ ν μωαβ ἐπὶ τοῦ ιορδά νου κατὰ ιεριχω
242

οὗ τοι οἱ λό γοι οὓ ς ἐλά λησεν μωυσῆ ς παντὶ ισραηλ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν τῇ ἐρή μῳ
πρὸ ς δυσμαῖς πλησίον τῆ ς ἐρυθρᾶ ς ἀ νὰ μέσον φαραν τοφολ καὶ λοβον καὶ αυλων
καὶ καταχρύ σεα
ἕνδεκα ἡ μερῶ ν ἐν χωρηβ ὁ δὸ ς ἐπ' ὄ ρος σηιρ ἕως καδης βαρνη
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει ἐν τῷ ἑνδεκά τῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸ ς ἐλά λησεν
μωυσῆ ς πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς ισραηλ κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος αὐ τῷ πρὸ ς
αὐ τού ς
μετὰ τὸ πατά ξαι σηων βασιλέα αμορραίων τὸ ν κατοική σαντα ἐν εσεβων καὶ ωγ
βασιλέα τῆ ς βασαν τὸ ν κατοική σαντα ἐν ασταρωθ καὶ ἐν εδραϊν
ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν γῇ μωαβ ἤ ρξατο μωυσῆ ς διασαφῆ σαι τὸ ν νό μον
τοῦ τον λέγων
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐλά λησεν ἡ μῖν ἐν χωρηβ λέγων ἱκανού σθω ὑ μῖν κατοικεῖν ἐν τῷ
ὄ ρει τού τῳ
ἐπιστρά φητε καὶ ἀ πά ρατε ὑ μεῖς καὶ εἰσπορεύ εσθε εἰς ὄ ρος αμορραίων καὶ πρὸ ς
πά ντας τοὺ ς περιοίκους αραβα εἰς ὄ ρος καὶ πεδίον καὶ πρὸ ς λίβα καὶ παραλίαν γῆ ν
χαναναίων καὶ ἀ ντιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγά λου εὐ φρά του
ἴδετε παραδέδωκα ἐνώ πιον ὑ μῶ ν τὴ ν γῆ ν εἰσπορευθέντες κληρονομή σατε τὴ ν γῆ ν
ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν τῷ αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ δοῦ ναι αὐ τοῖς καὶ
τῷ σπέρματι αὐ τῶ ν μετ' αὐ τού ς
καὶ εἶπα πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων οὐ δυνή σομαι μό νος φέρειν ὑ μᾶ ς
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἐπλή θυνεν ὑ μᾶ ς καὶ ἰδού ἐστε σή μερον ὡ σεὶ τὰ ἄ στρα τοῦ
οὐ ρανοῦ τῷ πλή θει
κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν προσθείη ὑ μῖν ὡ ς ἐστὲ χιλιοπλασίως καὶ
εὐ λογή σαι ὑ μᾶ ς καθό τι ἐλά λησεν ὑ μῖν
πῶ ς δυνή σομαι μό νος φέρειν τὸ ν κό πον ὑ μῶ ν καὶ τὴ ν ὑ πό στασιν ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς
ἀ ντιλογίας ὑ μῶ ν
δό τε ἑαυτοῖς ἄ νδρας σοφοὺ ς καὶ ἐπιστή μονας καὶ συνετοὺ ς εἰς τὰ ς φυλὰ ς ὑ μῶ ν καὶ
καταστή σω ἐφ' ὑ μῶ ν ἡ γουμένους ὑ μῶ ν
καὶ ἀ πεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε καλὸ ν τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησας ποιῆ σαι
καὶ ἔλαβον ἐξ ὑ μῶ ν ἄ νδρας σοφοὺ ς καὶ ἐπιστή μονας καὶ συνετοὺ ς καὶ κατέστησα
αὐ τοὺ ς ἡ γεῖσθαι ἐφ' ὑ μῶ ν χιλιά ρχους καὶ ἑκατοντά ρχους καὶ πεντηκοντά ρχους καὶ
δεκαδά ρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖς ὑ μῶ ν
καὶ ἐνετειλά μην τοῖς κριταῖς ὑ μῶ ν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων διακού ετε ἀ νὰ μέσον
τῶ ν ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν καὶ κρίνατε δικαίως ἀ νὰ μέσον ἀ νδρὸ ς καὶ ἀ νὰ μέσον ἀ δελφοῦ
καὶ ἀ νὰ μέσον προσηλύ του αὐ τοῦ
οὐ κ ἐπιγνώ σῃ πρό σωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸ ν μικρὸ ν καὶ κατὰ τὸ ν μέγαν κρινεῖς οὐ
μὴ ὑ ποστείλῃ πρό σωπον ἀ νθρώ που ὅ τι ἡ κρίσις τοῦ θεοῦ ἐστιν καὶ τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐὰ ν
σκληρὸ ν ᾖ ἀ φ' ὑ μῶ ν ἀ νοίσετε αὐ τὸ ἐπ' ἐμέ καὶ ἀ κού σομαι αὐ τό
καὶ ἐνετειλά μην ὑ μῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς ποιή σετε
καὶ ἀ πά ραντες ἐκ χωρηβ ἐπορεύ θημεν πᾶ σαν τὴ ν ἔρημον τὴ ν μεγά λην καὶ τὴ ν
φοβερὰ ν ἐκείνην ἣ ν εἴδετε ὁ δὸ ν ὄ ρους τοῦ αμορραίου καθό τι ἐνετείλατο κύ ριος ὁ
θεὸ ς ἡ μῶ ν ἡ μῖν καὶ ἤ λθομεν ἕως καδης βαρνη
243

καὶ εἶπα πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἤ λθατε ἕως τοῦ ὄ ρους τοῦ αμορραίου ὃ ὁ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
δίδωσιν ὑ μῖν
ἴδετε παραδέδωκεν ὑ μῖν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν τὴ ν γῆ ν
ἀ ναβά ντες κληρονομή σατε ὃ ν τρό πον εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν ὑ μῖν
μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιά σητε
καὶ προσή λθατέ μοι πά ντες καὶ εἴπατε ἀ ποστείλωμεν ἄ νδρας προτέρους ἡ μῶ ν καὶ
ἐφοδευσά τωσαν ἡ μῖν τὴ ν γῆ ν καὶ ἀ ναγγειλά τωσαν ἡ μῖν ἀ πό κρισιν τὴ ν ὁ δό ν δι' ἧ ς
ἀ ναβησό μεθα ἐν αὐ τῇ καὶ τὰ ς πό λεις εἰς ἃ ς εἰσπορευσό μεθα εἰς αὐ τά ς
καὶ ἤ ρεσεν ἐναντίον μου τὸ ῥ ῆ μα καὶ ἔλαβον ἐξ ὑ μῶ ν δώ δεκα ἄ νδρας ἄ νδρα ἕνα
κατὰ φυλή ν
καὶ ἐπιστραφέντες ἀ νέβησαν εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ἤ λθοσαν ἕως φά ραγγος βό τρυος καὶ
κατεσκό πευσαν αὐ τή ν
καὶ ἐλά βοσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν ἀ πὸ τοῦ καρποῦ τῆ ς γῆ ς καὶ κατή νεγκαν πρὸ ς
ἡ μᾶ ς καὶ ἔλεγον ἀ γαθὴ ἡ γῆ ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν δίδωσιν ἡ μῖν
καὶ οὐ κ ἠ θελή σατε ἀ ναβῆ ναι καὶ ἠ πειθή σατε τῷ ῥ ή ματι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν
καὶ διεγογγύ ζετε ἐν ταῖς σκηναῖς ὑ μῶ ν καὶ εἴπατε διὰ τὸ μισεῖν κύ ριον ἡ μᾶ ς
ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου παραδοῦ ναι ἡ μᾶ ς εἰς χεῖρας αμορραίων
ἐξολεθρεῦ σαι ἡ μᾶ ς
ποῦ ἡ μεῖς ἀ ναβαίνομεν οἱ ἀ δελφοὶ ὑ μῶ ν ἀ πέστησαν ὑ μῶ ν τὴ ν καρδίαν λέγοντες
ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώ τερον ἡ μῶ ν καὶ πό λεις μεγά λαι καὶ τετειχισμέναι
ἕως τοῦ οὐ ρανοῦ ἀ λλὰ καὶ υἱοὺ ς γιγά ντων ἑωρά καμεν ἐκεῖ
καὶ εἶπα πρὸ ς ὑ μᾶ ς μὴ πτή ξητε μηδὲ φοβηθῆ τε ἀ π' αὐ τῶ ν
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ προπορευό μενος πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν αὐ τὸ ς συνεκπολεμή σει
αὐ τοὺ ς μεθ' ὑ μῶ ν κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ὑ μῖν ἐν γῇ αἰγύ πτῳ
καὶ ἐν τῇ ἐρή μῳ ταύ τῃ ἣ ν εἴδετε ὡ ς ἐτροφοφό ρησέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ὡ ς εἴ τις
τροφοφορή σει ἄ νθρωπος τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ κατὰ πᾶ σαν τὴ ν ὁ δό ν ἣ ν ἐπορεύ θητε ἕως
ἤ λθετε εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ ἐν τῷ λό γῳ τού τῳ οὐ κ ἐνεπιστεύ σατε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν
ὃ ς προπορεύ εται πρό τερος ὑ μῶ ν ἐν τῇ ὁ δῷ ἐκλέγεσθαι ὑ μῖν τό πον ὁ δηγῶ ν ὑ μᾶ ς ἐν
πυρὶ νυκτὸ ς δεικνύ ων ὑ μῖν τὴ ν ὁ δό ν καθ' ἣ ν πορεύ εσθε ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ ἐν νεφέλῃ
ἡ μέρας
καὶ ἤ κουσεν κύ ριος τὴ ν φωνὴ ν τῶ ν λό γων ὑ μῶ ν καὶ παροξυνθεὶς ὤ μοσεν λέγων
εἰ ὄ ψεταί τις τῶ ν ἀ νδρῶ ν τού των τὴ ν ἀ γαθὴ ν ταύ την γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν
αὐ τῶ ν
πλὴ ν χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη οὗ τος ὄ ψεται αὐ τή ν καὶ τού τῳ δώ σω τὴ ν γῆ ν ἐφ' ἣ ν ἐπέβη
καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ διὰ τὸ προσκεῖσθαι αὐ τὸ ν τὰ πρὸ ς κύ ριον
καὶ ἐμοὶ ἐθυμώ θη κύ ριος δι' ὑ μᾶ ς λέγων οὐ δὲ σὺ οὐ μὴ εἰσέλθῃς ἐκεῖ
ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη ὁ παρεστηκώ ς σοι οὗ τος εἰσελεύ σεται ἐκεῖ αὐ τὸ ν κατίσχυσον ὅ τι
αὐ τὸ ς κατακληρονομή σει αὐ τὴ ν τῷ ισραηλ
καὶ πᾶ ν παιδίον νέον ὅ στις οὐ κ οἶδεν σή μερον ἀ γαθὸ ν ἢ κακό ν οὗ τοι εἰσελεύ σονται
ἐκεῖ καὶ τού τοις δώ σω αὐ τή ν καὶ αὐ τοὶ κληρονομή σουσιν αὐ τή ν
244

καὶ ὑ μεῖς ἐπιστραφέντες ἐστρατοπεδεύ σατε εἰς τὴ ν ἔρημον ὁ δὸ ν τὴ ν ἐπὶ τῆ ς

ἐρυθρᾶ ς θαλά σσης
καὶ ἀ πεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε ἡ μά ρτομεν ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἡ μεῖς
ἀ ναβά ντες πολεμή σομεν κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἡ μῖν καὶ
ἀ ναλαβό ντες ἕκαστος τὰ σκεύ η τὰ πολεμικὰ αὐ τοῦ καὶ συναθροισθέντες
ἀ νεβαίνετε εἰς τὸ ὄ ρος
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με εἰπὸ ν αὐ τοῖς οὐ κ ἀ ναβή σεσθε οὐ δὲ μὴ πολεμή σετε οὐ γά ρ
εἰμι μεθ' ὑ μῶ ν καὶ οὐ μὴ συντριβῆ τε ἐνώ πιον τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησα ὑ μῖν καὶ οὐ κ εἰσηκού σατέ μου καὶ παρέβητε τὸ ῥ ῆ μα κυρίου καὶ
παραβιασά μενοι ἀ νέβητε εἰς τὸ ὄ ρος
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ αμορραῖος ὁ κατοικῶ ν ἐν τῷ ὄ ρει ἐκείνῳ εἰς συνά ντησιν ὑ μῖν καὶ
κατεδίωξαν ὑ μᾶ ς ὡ ς εἰ ποιή σαισαν αἱ μέλισσαι καὶ ἐτίτρωσκον ὑ μᾶ ς ἀ πὸ σηιρ ἕως
ερμα
καὶ καθίσαντες ἐκλαίετε ἔναντι κυρίου καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν κύ ριος τῆ ς φωνῆ ς ὑ μῶ ν
οὐ δὲ προσέσχεν ὑ μῖν
καὶ ἐνεκά θησθε ἐν καδης ἡ μέρας πολλά ς ὅ σας ποτὲ ἡ μέρας ἐνεκά θησθε
καὶ ἐπιστραφέντες ἀ πή ραμεν εἰς τὴ ν ἔρημον ὁ δὸ ν θά λασσαν ἐρυθρά ν ὃ ν τρό πον
ἐλά λησεν κύ ριος πρό ς με καὶ ἐκυκλώ σαμεν τὸ ὄ ρος τὸ σηιρ ἡ μέρας πολλά ς
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με
ἱκανού σθω ὑ μῖν κυκλοῦ ν τὸ ὄ ρος τοῦ το ἐπιστρά φητε οὖ ν ἐπὶ βορρᾶ ν
καὶ τῷ λαῷ ἔντειλαι λέγων ὑ μεῖς παραπορεύ εσθε διὰ τῶ ν ὁ ρίων τῶ ν ἀ δελφῶ ν
ὑ μῶ ν υἱῶ ν ησαυ οἳ κατοικοῦ σιν ἐν σηιρ καὶ φοβηθή σονται ὑ μᾶ ς καὶ
εὐ λαβηθή σονται ὑ μᾶ ς σφό δρα
μὴ συνά ψητε πρὸ ς αὐ τοὺ ς πό λεμον οὐ γὰ ρ μὴ δῶ ὑ μῖν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς αὐ τῶ ν οὐ δὲ
βῆ μα ποδό ς ὅ τι ἐν κλή ρῳ δέδωκα τοῖς υἱοῖς ησαυ τὸ ὄ ρος τὸ σηιρ
βρώ ματα ἀ ργυρίου ἀ γορά σατε παρ' αὐ τῶ ν καὶ φά γεσθε καὶ ὕ δωρ μέτρῳ λή μψεσθε
παρ' αὐ τῶ ν ἀ ργυρίου καὶ πίεσθε
ὁ γὰ ρ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εὐ λό γησέν σε ἐν παντὶ ἔργῳ τῶ ν χειρῶ ν σου διά γνωθι
πῶ ς διῆ λθες τὴ ν ἔρημον τὴ ν μεγά λην καὶ τὴ ν φοβερὰ ν ἐκείνην ἰδοὺ τεσσαρά κοντα
ἔτη κύ ριος ὁ θεό ς σου μετὰ σοῦ οὐ κ ἐπεδεή θης ῥ ή ματος
καὶ παρή λθομεν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ἡ μῶ ν υἱοὺ ς ησαυ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν σηιρ παρὰ
τὴ ν ὁ δὸ ν τὴ ν αραβα ἀ πὸ αιλων καὶ ἀ πὸ γασιωνγαβερ καὶ ἐπιστρέψαντες
παρή λθομεν ὁ δὸ ν ἔρημον μωαβ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με μὴ ἐχθραίνετε τοῖς μωαβίταις καὶ μὴ συνά ψητε πρὸ ς
αὐ τοὺ ς πό λεμον οὐ γὰ ρ μὴ δῶ ὑ μῖν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς αὐ τῶ ν ἐν κλή ρῳ τοῖς γὰ ρ υἱοῖς λωτ
δέδωκα τὴ ν σηιρ κληρονομεῖν
οἱ ομμιν πρό τεροι ἐνεκά θηντο ἐπ' αὐ τῆ ς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ ἰσχύ οντες ὥ σπερ
οἱ ενακιμ
ραφαϊν λογισθή σονται καὶ οὗ τοι ὥ σπερ οἱ ενακιμ καὶ οἱ μωαβῖται ἐπονομά ζουσιν
αὐ τοὺ ς ομμιν
245

καὶ ἐν σηιρ ἐνεκά θητο ὁ χορραῖος πρό τερον καὶ υἱοὶ ησαυ ἀ πώ λεσαν αὐ τοὺ ς καὶ
ἐξέτριψαν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ κατῳ κίσθησαν ἀ ντ' αὐ τῶ ν ὃ ν τρό πον
ἐποίησεν ισραηλ τὴ ν γῆ ν τῆ ς κληρονομίας αὐ τοῦ ἣ ν δέδωκεν κύ ριος αὐ τοῖς
νῦ ν οὖ ν ἀ νά στητε καὶ ἀ πά ρατε ὑ μεῖς καὶ παραπορεύ εσθε τὴ ν φά ραγγα ζαρετ καὶ
παρή λθομεν τὴ ν φά ραγγα ζαρετ
καὶ αἱ ἡ μέραι ἃ ς παρεπορεύ θημεν ἀ πὸ καδης βαρνη ἕως οὗ παρή λθομεν τὴ ν
φά ραγγα ζαρετ τριά κοντα καὶ ὀ κτὼ ἔτη ἕως οὗ διέπεσεν πᾶ σα γενεὰ ἀ νδρῶ ν
πολεμιστῶ ν ἀ ποθνῄ σκοντες ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς καθό τι ὤ μοσεν αὐ τοῖς ὁ θεό ς
καὶ ἡ χεὶρ τοῦ θεοῦ ἦ ν ἐπ' αὐ τοῖς ἐξαναλῶ σαι αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς ἕως οὗ
διέπεσαν
καὶ ἐγενή θη ἐπεὶ διέπεσαν πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ πολεμισταὶ ἀ ποθνῄ σκοντες ἐκ μέσου
τοῦ λαοῦ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρό ς με λέγων
σὺ παραπορεύ σῃ σή μερον τὰ ὅ ρια μωαβ τὴ ν σηιρ
καὶ προσά ξετε ἐγγὺ ς υἱῶ ν αμμαν μὴ ἐχθραίνετε αὐ τοῖς καὶ μὴ συνά ψητε αὐ τοῖς εἰς
πό λεμον οὐ γὰ ρ μὴ δῶ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς υἱῶ ν αμμαν σοὶ ἐν κλή ρῳ ὅ τι τοῖς υἱοῖς λωτ
δέδωκα αὐ τὴ ν ἐν κλή ρῳ
γῆ ραφαϊν λογισθή σεται καὶ γὰ ρ ἐπ' αὐ τῆ ς κατῴ κουν οἱ ραφαϊν τὸ πρό τερον καὶ οἱ
αμμανῖται ὀ νομά ζουσιν αὐ τοὺ ς ζομζομμιν
ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώ τερον ὑ μῶ ν ὥ σπερ οἱ ενακιμ καὶ ἀ πώ λεσεν αὐ τοὺ ς
κύ ριος πρὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ κατεκληρονό μησαν καὶ κατῳ κίσθησαν ἀ ντ'
αὐ τῶ ν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
ὥ σπερ ἐποίησαν τοῖς υἱοῖς ησαυ τοῖς κατοικοῦ σιν ἐν σηιρ ὃ ν τρό πον ἐξέτριψαν τὸ ν
χορραῖον ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ κατεκληρονό μησαν καὶ κατῳ κίσθησαν ἀ ντ'
αὐ τῶ ν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ οἱ ευαῖοι οἱ κατοικοῦ ντες ἐν ασηρωθ ἕως γά ζης καὶ οἱ καππά δοκες οἱ ἐξελθό ντες
ἐκ καππαδοκίας ἐξέτριψαν αὐ τοὺ ς καὶ κατῳ κίσθησαν ἀ ντ' αὐ τῶ ν
νῦ ν οὖ ν ἀ νά στητε καὶ ἀ πά ρατε καὶ παρέλθατε ὑ μεῖς τὴ ν φά ραγγα αρνων ἰδοὺ
παραδέδωκα εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου τὸ ν σηων βασιλέα εσεβων τὸ ν αμορραῖον καὶ τὴ ν
γῆ ν αὐ τοῦ ἐνά ρχου κληρονομεῖν σύ ναπτε πρὸ ς αὐ τὸ ν πό λεμον
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐνά ρχου δοῦ ναι τὸ ν τρό μον σου καὶ τὸ ν φό βον σου ἐπὶ
πρό σωπον πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν ὑ ποκά τω τοῦ οὐ ρανοῦ οἵτινες ἀ κού σαντες τὸ
ὄ νομά σου ταραχθή σονται καὶ ὠ δῖνας ἕξουσιν ἀ πὸ προσώ που σου
καὶ ἀ πέστειλα πρέσβεις ἐκ τῆ ς ἐρή μου κεδαμωθ πρὸ ς σηων βασιλέα εσεβων λό γοις
εἰρηνικοῖς λέγων
παρελεύ σομαι διὰ τῆ ς γῆ ς σου ἐν τῇ ὁ δῷ παρελεύ σομαι οὐ χὶ ἐκκλινῶ δεξιὰ οὐ δὲ
ἀ ριστερά
βρώ ματα ἀ ργυρίου ἀ ποδώ σῃ μοι καὶ φά γομαι καὶ ὕ δωρ ἀ ργυρίου ἀ ποδώ σῃ μοι καὶ
πίομαι πλὴ ν ὅ τι παρελεύ σομαι τοῖς ποσίν
καθὼ ς ἐποίησά ν μοι οἱ υἱοὶ ησαυ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν σηιρ καὶ οἱ μωαβῖται οἱ
κατοικοῦ ντες ἐν αροηρ ἕως παρέλθω τὸ ν ιορδά νην εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς
ἡ μῶ ν δίδωσιν ἡ μῖν
246

καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν σηων βασιλεὺ ς εσεβων παρελθεῖν ἡ μᾶ ς δι' αὐ τοῦ ὅ τι ἐσκλή ρυνεν
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ καὶ κατίσχυσεν τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ ἵνα
παραδοθῇ εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου ὡ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἰδοὺ ἦ ργμαι παραδοῦ ναι πρὸ προσώ που σου τὸ ν σηων
βασιλέα εσεβων τὸ ν αμορραῖον καὶ τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ ἔναρξαι κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν
αὐ τοῦ
καὶ ἐξῆ λθεν σηων βασιλεὺ ς εσεβων εἰς συνά ντησιν ἡ μῖν αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ
εἰς πό λεμον ιασσα
καὶ παρέδωκεν αὐ τὸ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν πρὸ προσώ που ἡ μῶ ν καὶ ἐπατά ξαμεν
αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐκρατή σαμεν πασῶ ν τῶ ν πό λεων αὐ τοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ
ἐξωλεθρεύ σαμεν πᾶ σαν πό λιν ἑξῆ ς καὶ τὰ ς γυναῖκας αὐ τῶ ν καὶ τὰ τέκνα αὐ τῶ ν οὐ
κατελίπομεν ζωγρείαν
πλὴ ν τὰ κτή νη ἐπρονομεύ σαμεν καὶ τὰ σκῦ λα τῶ ν πό λεων ἐλά βομεν
ἐξ αροηρ ἥ ἐστιν παρὰ τὸ χεῖλος χειμά ρρου αρνων καὶ τὴ ν πό λιν τὴ ν οὖ σαν ἐν τῇ
φά ραγγι καὶ ἕως ὄ ρους τοῦ γαλααδ οὐ κ ἐγενή θη πό λις ἥ τις διέφυγεν ἡ μᾶ ς τὰ ς
πά σας παρέδωκεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἰς τὰ ς χεῖρας ἡ μῶ ν
πλὴ ν εἰς γῆ ν υἱῶ ν αμμων οὐ προσή λθομεν πά ντα τὰ συγκυροῦ ντα χειμά ρρου ιαβοκ
καὶ τὰ ς πό λεις τὰ ς ἐν τῇ ὀ ρεινῇ καθό τι ἐνετείλατο ἡ μῖν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
καὶ ἐπιστραφέντες ἀ νέβημεν ὁ δὸ ν τὴ ν εἰς βασαν καὶ ἐξῆ λθεν ωγ βασιλεὺ ς τῆ ς
βασαν εἰς συνά ντησιν ἡ μῖν αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ εἰς πό λεμον εἰς εδραϊν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με μὴ φοβηθῇ ς αὐ τό ν ὅ τι εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου παραδέδωκα
αὐ τὸ ν καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ καὶ ποιή σεις αὐ τῷ
ὥ σπερ ἐποίησας σηων βασιλεῖ τῶ ν αμορραίων ὃ ς κατῴ κει ἐν εσεβων
καὶ παρέδωκεν αὐ τὸ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἰς τὰ ς χεῖρας ἡ μῶ ν καὶ τὸ ν ωγ βασιλέα
τῆ ς βασαν καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπατά ξαμεν αὐ τὸ ν ἕως τοῦ μὴ καταλιπεῖν
αὐ τοῦ σπέρμα
καὶ ἐκρατή σαμεν πασῶ ν τῶ ν πό λεων αὐ τοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ οὐ κ ἦ ν πό λις ἣ ν
οὐ κ ἐλά βομεν παρ' αὐ τῶ ν ἑξή κοντα πό λεις πά ντα τὰ περίχωρα αργοβ βασιλείας ωγ
ἐν βασαν
πᾶ σαι πό λεις ὀ χυραί τείχη ὑ ψηλά πύ λαι καὶ μοχλοί πλὴ ν τῶ ν πό λεων τῶ ν
φερεζαίων τῶ ν πολλῶ ν σφό δρα
ἐξωλεθρεύ σαμεν αὐ τού ς ὥ σπερ ἐποιή σαμεν τὸ ν σηων βασιλέα εσεβων καὶ
ἐξωλεθρεύ σαμεν πᾶ σαν πό λιν ἑξῆ ς καὶ τὰ ς γυναῖκας καὶ τὰ παιδία
καὶ πά ντα τὰ κτή νη καὶ τὰ σκῦ λα τῶ ν πό λεων ἐπρονομεύ σαμεν ἑαυτοῖς
καὶ ἐλά βομεν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ τὴ ν γῆ ν ἐκ χειρῶ ν δύ ο βασιλέων τῶ ν αμορραίων
οἳ ἦ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου ἀ πὸ τοῦ χειμά ρρου αρνων καὶ ἕως αερμων
οἱ φοίνικες ἐπονομά ζουσιν τὸ αερμων σανιωρ καὶ ὁ αμορραῖος ἐπωνό μασεν αὐ τὸ
σανιρ
πᾶ σαι πό λεις μισωρ καὶ πᾶ σα γαλααδ καὶ πᾶ σα βασαν ἕως σελχα καὶ εδραϊν πό λεις
βασιλείας τοῦ ωγ ἐν τῇ βασαν
247

ὅ τι πλὴ ν ωγ βασιλεὺ ς βασαν κατελείφθη ἀ πὸ τῶ ν ραφαϊν ἰδοὺ ἡ κλίνη αὐ τοῦ κλίνη

σιδηρᾶ ἰδοὺ αὕ τη ἐν τῇ ἄ κρᾳ τῶ ν υἱῶ ν αμμων ἐννέα πηχῶ ν τὸ μῆ κος αὐ τῆ ς καὶ
τεσσά ρων πηχῶ ν τὸ εὖ ρος αὐ τῆ ς ἐν πή χει ἀ νδρό ς
καὶ τὴ ν γῆ ν ἐκείνην ἐκληρονομή σαμεν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ πὸ αροηρ ἥ ἐστιν ἐπὶ
τοῦ χείλους χειμά ρρου αρνων καὶ τὸ ἥ μισυ ὄ ρους γαλααδ καὶ τὰ ς πό λεις αὐ τοῦ
ἔδωκα τῷ ρουβην καὶ τῷ γαδ
καὶ τὸ κατά λοιπον τοῦ γαλααδ καὶ πᾶ σαν τὴ ν βασαν βασιλείαν ωγ ἔδωκα τῷ ἡ μίσει
φυλῆ ς μανασση καὶ πᾶ σαν περίχωρον αργοβ πᾶ σαν τὴ ν βασαν ἐκείνην γῆ ραφαϊν
λογισθή σεται
καὶ ιαϊρ υἱὸ ς μανασση ἔλαβεν πᾶ σαν τὴ ν περίχωρον αργοβ ἕως τῶ ν ὁ ρίων γαργασι
καὶ ομαχαθι ἐπωνό μασεν αὐ τὰ ς ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ τὴ ν βασαν αυωθ ιαϊρ ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ταύ της
καὶ τῷ μαχιρ ἔδωκα τὴ ν γαλααδ
καὶ τῷ ρουβην καὶ τῷ γαδ δέδωκα ἀ πὸ τῆ ς γαλααδ ἕως χειμά ρρου αρνων μέσον τοῦ
χειμά ρρου ὅ ριον καὶ ἕως τοῦ ιαβοκ ὁ χειμά ρρους ὅ ριον τοῖς υἱοῖς αμμαν
καὶ ἡ αραβα καὶ ὁ ιορδά νης ὅ ριον μαχαναρεθ καὶ ἕως θαλά σσης αραβα θαλά σσης
ἁ λυκῆ ς ὑ πὸ ασηδωθ τὴ ν φασγα ἀ νατολῶ ν
καὶ ἐνετειλά μην ὑ μῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἔδωκεν ὑ μῖν
τὴ ν γῆ ν ταύ την ἐν κλή ρῳ ἐνοπλισά μενοι προπορεύ εσθε πρὸ προσώ που τῶ ν
ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν υἱῶ ν ισραηλ πᾶ ς δυνατό ς
πλὴ ν αἱ γυναῖκες ὑ μῶ ν καὶ τὰ τέκνα ὑ μῶ ν καὶ τὰ κτή νη ὑ μῶ ν οἶδα ὅ τι πολλὰ κτή νη
ὑ μῖν κατοικείτωσαν ἐν ταῖς πό λεσιν ὑ μῶ ν αἷς ἔδωκα ὑ μῖν
ἕως ἂ ν καταπαύ σῃ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν ὥ σπερ καὶ ὑ μᾶ ς καὶ
κατακληρονομή σουσιν καὶ οὗ τοι τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν δίδωσιν αὐ τοῖς ἐν
τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ ἐπαναστραφή σεσθε ἕκαστος εἰς τὴ ν κληρονομίαν
αὐ τοῦ ἣ ν ἔδωκα ὑ μῖν
καὶ τῷ ἰησοῖ ἐνετειλά μην ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν ἑωρά κασιν
πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τοῖς δυσὶ βασιλεῦ σι τού τοις οὕ τως ποιή σει
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν πά σας τὰ ς βασιλείας ἐφ' ἃ ς σὺ διαβαίνεις ἐκεῖ
οὐ φοβηθή σεσθε ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν αὐ τὸ ς πολεμή σει περὶ ὑ μῶ ν
καὶ ἐδεή θην κυρίου ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων
κύ ριε κύ ριε σὺ ἤ ρξω δεῖξαι τῷ σῷ θερά ποντι τὴ ν ἰσχύ ν σου καὶ τὴ ν δύ ναμίν σου καὶ
τὴ ν χεῖρα τὴ ν κραταιὰ ν καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν ὑ ψηλό ν τίς γά ρ ἐστιν θεὸ ς ἐν τῷ
οὐ ρανῷ ἢ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὅ στις ποιή σει καθὰ σὺ ἐποίησας καὶ κατὰ τὴ ν ἰσχύ ν σου
διαβὰ ς οὖ ν ὄ ψομαι τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν ταύ την τὴ ν οὖ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου τὸ
ὄ ρος τοῦ το τὸ ἀ γαθὸ ν καὶ τὸ ν ἀ ντιλίβανον
καὶ ὑ περεῖδεν κύ ριος ἐμὲ ἕνεκεν ὑ μῶ ν καὶ οὐ κ εἰσή κουσέν μου καὶ εἶπεν κύ ριος
πρό ς με ἱκανού σθω σοι μὴ προσθῇ ς ἔτι λαλῆ σαι τὸ ν λό γον τοῦ τον
ἀ νά βηθι ἐπὶ κορυφὴ ν λελαξευμένου καὶ ἀ ναβλέψας τοῖς ὀ φθαλμοῖς κατὰ θά λασσαν
καὶ βορρᾶ ν καὶ λίβα καὶ ἀ νατολὰ ς καὶ ἰδὲ τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου ὅ τι οὐ διαβή σῃ τὸ ν
ιορδά νην τοῦ τον
248

καὶ ἔντειλαι ἰησοῖ καὶ κατίσχυσον αὐ τὸ ν καὶ παρακά λεσον αὐ τό ν ὅ τι οὗ τος

διαβή σεται πρὸ προσώ που τοῦ λαοῦ τού του καὶ αὐ τὸ ς κατακληρονομή σει αὐ τοῖς
τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἑώ ρακας
καὶ ἐνεκαθή μεθα ἐν νά πῃ σύ νεγγυς οἴκου φογωρ
καὶ νῦ ν ισραηλ ἄ κουε τῶ ν δικαιωμά των καὶ τῶ ν κριμά των ὅ σα ἐγὼ διδά σκω ὑ μᾶ ς
σή μερον ποιεῖν ἵνα ζῆ τε καὶ πολυπλασιασθῆ τε καὶ εἰσελθό ντες κληρονομή σητε τὴ ν
γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν δίδωσιν ὑ μῖν
οὐ προσθή σετε πρὸ ς τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑ μῖν καὶ οὐ κ ἀ φελεῖτε ἀ π' αὐ τοῦ
φυλά σσεσθε τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑ μῖν σή μερον
οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν ἑωρά κασιν πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τῷ
βεελφεγωρ ὅ τι πᾶ ς ἄ νθρωπος ὅ στις ἐπορεύ θη ὀ πίσω βεελφεγωρ ἐξέτριψεν αὐ τὸ ν
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἐξ ὑ μῶ ν
ὑ μεῖς δὲ οἱ προσκείμενοι κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν ζῆ τε πά ντες ἐν τῇ σή μερον
ἴδετε δέδειχα ὑ μῖν δικαιώ ματα καὶ κρίσεις καθὰ ἐνετείλατό μοι κύ ριος ποιῆ σαι
οὕ τως ἐν τῇ γῇ εἰς ἣ ν ὑ μεῖς εἰσπορεύ εσθε ἐκεῖ κληρονομεῖν αὐ τή ν
καὶ φυλά ξεσθε καὶ ποιή σετε ὅ τι αὕ τη ἡ σοφία ὑ μῶ ν καὶ ἡ σύ νεσις ἐναντίον πά ντων
τῶ ν ἐθνῶ ν ὅ σοι ἐὰ ν ἀ κού σωσιν πά ντα τὰ δικαιώ ματα ταῦ τα καὶ ἐροῦ σιν ἰδοὺ λαὸ ς
σοφὸ ς καὶ ἐπιστή μων τὸ ἔθνος τὸ μέγα τοῦ το
ὅ τι ποῖον ἔθνος μέγα ᾧ ἐστιν αὐ τῷ θεὸ ς ἐγγίζων αὐ τοῖς ὡ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐν
πᾶ σιν οἷς ἐὰ ν αὐ τὸ ν ἐπικαλεσώ μεθα
καὶ ποῖον ἔθνος μέγα ᾧ ἐστιν αὐ τῷ δικαιώ ματα καὶ κρίματα δίκαια κατὰ πά ντα τὸ ν
νό μον τοῦ τον ὃ ν ἐγὼ δίδωμι ἐνώ πιον ὑ μῶ ν σή μερον
πρό σεχε σεαυτῷ καὶ φύ λαξον τὴ ν ψυχή ν σου σφό δρα μὴ ἐπιλά θῃ πά ντας τοὺ ς
λό γους οὓ ς ἑωρά κασιν οἱ ὀ φθαλμοί σου καὶ μὴ ἀ ποστή τωσαν ἀ πὸ τῆ ς καρδίας σου
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς σου καὶ συμβιβά σεις τοὺ ς υἱού ς σου καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν
υἱῶ ν σου
ἡ μέραν ἣ ν ἔστητε ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἐν χωρηβ τῇ ἡ μέρᾳ τῆ ς ἐκκλησίας
ὅ τε εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἐκκλησίασον πρό ς με τὸ ν λαό ν καὶ ἀ κουσά τωσαν τὰ
ῥ ή ματά μου ὅ πως μά θωσιν φοβεῖσθαί με πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς αὐ τοὶ ζῶ σιν ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν διδά ξωσιν
καὶ προσή λθετε καὶ ἔστητε ὑ πὸ τὸ ὄ ρος καὶ τὸ ὄ ρος ἐκαίετο πυρὶ ἕως τοῦ οὐ ρανοῦ
σκό τος γνό φος θύ ελλα φωνὴ μεγά λη
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἐκ μέσου τοῦ πυρό ς φωνὴ ν ῥ ημά των ὑ μεῖς
ἠ κού σατε καὶ ὁ μοίωμα οὐ κ εἴδετε ἀ λλ' ἢ φωνή ν
καὶ ἀ νή γγειλεν ὑ μῖν τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ ἣ ν ἐνετείλατο ὑ μῖν ποιεῖν τὰ δέκα ῥ ή ματα
καὶ ἔγραψεν αὐ τὰ ἐπὶ δύ ο πλά κας λιθίνας
καὶ ἐμοὶ ἐνετείλατο κύ ριος ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ διδά ξαι ὑ μᾶ ς δικαιώ ματα καὶ κρίσεις
ποιεῖν αὐ τὰ ὑ μᾶ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν ὑ μεῖς εἰσπορεύ εσθε ἐκεῖ κληρονομεῖν αὐ τή ν
καὶ φυλά ξεσθε σφό δρα τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν ὅ τι οὐ κ εἴδετε ὁ μοίωμα ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ
ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἐν χωρηβ ἐν τῷ ὄ ρει ἐκ μέσου τοῦ πυρό ς
μὴ ἀ νομή σητε καὶ ποιή σητε ὑ μῖν ἑαυτοῖς γλυπτὸ ν ὁ μοίωμα πᾶ σαν εἰκό να ὁ μοίωμα
ἀ ρσενικοῦ ἢ θηλυκοῦ
249

ὁ μοίωμα παντὸ ς κτή νους τῶ ν ὄ ντων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὁ μοίωμα παντὸ ς ὀ ρνέου πτερωτοῦ
ὃ πέταται ὑ πὸ τὸ ν οὐ ρανό ν
ὁ μοίωμα παντὸ ς ἑρπετοῦ ὃ ἕρπει ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὁ μοίωμα παντὸ ς ἰχθύ ος ὅ σα ἐστὶν ἐν
τοῖς ὕ δασιν ὑ ποκά τω τῆ ς γῆ ς
καὶ μὴ ἀ ναβλέψας εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ ἰδὼ ν τὸ ν ἥ λιον καὶ τὴ ν σελή νην καὶ τοὺ ς
ἀ στέρας καὶ πά ντα τὸ ν κό σμον τοῦ οὐ ρανοῦ πλανηθεὶς προσκυνή σῃς αὐ τοῖς καὶ
λατρεύ σῃς αὐ τοῖς ἃ ἀ πένειμεν κύ ριος ὁ θεό ς σου αὐ τὰ πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν τοῖς
ὑ ποκά τω τοῦ οὐ ρανοῦ
ὑ μᾶ ς δὲ ἔλαβεν ὁ θεὸ ς καὶ ἐξή γαγεν ὑ μᾶ ς ἐκ τῆ ς καμίνου τῆ ς σιδηρᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου
εἶναι αὐ τῷ λαὸ ν ἔγκληρον ὡ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ κύ ριος ἐθυμώ θη μοι περὶ τῶ ν λεγομένων ὑ φ' ὑ μῶ ν καὶ ὤ μοσεν ἵνα μὴ διαβῶ τὸ ν
ιορδά νην τοῦ τον καὶ ἵνα μὴ εἰσέλθω εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς δίδωσίν σοι ἐν
κλή ρῳ
ἐγὼ γὰ ρ ἀ ποθνῄ σκω ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ καὶ οὐ διαβαίνω τὸ ν ιορδά νην τοῦ τον ὑ μεῖς δὲ
διαβαίνετε καὶ κληρονομή σετε τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν ταύ την
προσέχετε ὑ μεῖς μὴ ἐπιλά θησθε τὴ ν διαθή κην κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἣ ν διέθετο
πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ ποιή σητε ὑ μῖν ἑαυτοῖς γλυπτὸ ν ὁ μοίωμα πά ντων ὧ ν συνέταξεν
κύ ριος ὁ θεό ς σου
ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου πῦ ρ καταναλίσκον ἐστίν θεὸ ς ζηλωτή ς
ἐὰ ν δὲ γεννή σῃς υἱοὺ ς καὶ υἱοὺ ς τῶ ν υἱῶ ν σου καὶ χρονίσητε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ
ἀ νομή σητε καὶ ποιή σητε γλυπτὸ ν ὁ μοίωμα παντὸ ς καὶ ποιή σητε τὰ πονηρὰ
ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν παροργίσαι αὐ τό ν
διαμαρτύ ρομαι ὑ μῖν σή μερον τό ν τε οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν ὅ τι ἀ πωλείᾳ ἀ πολεῖσθε
ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν ὑ μεῖς διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν οὐ χὶ
πολυχρονιεῖτε ἡ μέρας ἐπ' αὐ τῆ ς ἀ λλ' ἢ ἐκτριβῇ ἐκτριβή σεσθε
καὶ διασπερεῖ κύ ριος ὑ μᾶ ς ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν καὶ καταλειφθή σεσθε ὀ λίγοι
ἀ ριθμῷ ἐν τοῖς ἔθνεσιν εἰς οὓ ς εἰσά ξει κύ ριος ὑ μᾶ ς ἐκεῖ
καὶ λατρεύ σετε ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις ἔργοις χειρῶ ν ἀ νθρώ πων ξύ λοις καὶ λίθοις οἳ οὐ κ
ὄ ψονται οὐ δὲ μὴ ἀ κού σωσιν οὔ τε μὴ φά γωσιν οὔ τε μὴ ὀ σφρανθῶ σιν
καὶ ζητή σετε ἐκεῖ κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν καὶ εὑ ρή σετε ὅ ταν ἐκζητή σητε αὐ τὸ ν ἐξ
ὅ λης τῆ ς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς σου ἐν τῇ θλίψει σου
καὶ εὑ ρή σουσίν σε πά ντες οἱ λό γοι οὗ τοι ἐπ' ἐσχά τῳ τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἐπιστραφή σῃ
πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεό ν σου καὶ εἰσακού σῃ τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ
ὅ τι θεὸ ς οἰκτίρμων κύ ριος ὁ θεό ς σου οὐ κ ἐγκαταλείψει σε οὐ δὲ μὴ ἐκτρίψει σε οὐ κ
ἐπιλή σεται τὴ ν διαθή κην τῶ ν πατέρων σου ἣ ν ὤ μοσεν αὐ τοῖς
ἐπερωτή σατε ἡ μέρας προτέρας τὰ ς γενομένας προτέρας σου ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς
ἔκτισεν ὁ θεὸ ς ἄ νθρωπον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ οὐ ρανοῦ ἕως ἄ κρου τοῦ
οὐ ρανοῦ εἰ γέγονεν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τὸ μέγα τοῦ το εἰ ἤ κουσται τοιοῦ το
εἰ ἀ κή κοεν ἔθνος φωνὴ ν θεοῦ ζῶ ντος λαλοῦ ντος ἐκ μέσου τοῦ πυρό ς ὃ ν τρό πον
ἀ κή κοας σὺ καὶ ἔζησας
εἰ ἐπείρασεν ὁ θεὸ ς εἰσελθὼ ν λαβεῖν ἑαυτῷ ἔθνος ἐκ μέσου ἔθνους ἐν πειρασμῷ καὶ
ἐν σημείοις καὶ ἐν τέρασιν καὶ ἐν πολέμῳ καὶ ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι
250

ὑ ψηλῷ καὶ ἐν ὁ ρά μασιν μεγά λοις κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐν
αἰγύ πτῳ ἐνώ πιό ν σου βλέποντος
ὥ στε εἰδῆ σαί σε ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου οὗ τος θεό ς ἐστιν καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι πλὴ ν
αὐ τοῦ
ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἀ κουστὴ ἐγένετο ἡ φωνὴ αὐ τοῦ παιδεῦ σαί σε καὶ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἔδειξέν σοι τὸ πῦ ρ αὐ τοῦ τὸ μέγα καὶ τὰ ῥ ή ματα αὐ τοῦ ἤ κουσας ἐκ μέσου τοῦ
πυρό ς
διὰ τὸ ἀ γαπῆ σαι αὐ τὸ ν τοὺ ς πατέρας σου καὶ ἐξελέξατο τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν μετ'
αὐ τοὺ ς ὑ μᾶ ς καὶ ἐξή γαγέν σε αὐ τὸ ς ἐν τῇ ἰσχύ ι αὐ τοῦ τῇ μεγά λῃ ἐξ αἰγύ πτου
ἐξολεθρεῦ σαι ἔθνη μεγά λα καὶ ἰσχυρό τερά σου πρὸ προσώ που σου εἰσαγαγεῖν σε
δοῦ ναί σοι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν κληρονομεῖν καθὼ ς ἔχεις σή μερον
καὶ γνώ σῃ σή μερον καὶ ἐπιστραφή σῃ τῇ διανοίᾳ ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου οὗ τος θεὸ ς
ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἄ νω καὶ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς κά τω καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι πλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ φυλά ξῃ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι
σή μερον ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου μετὰ σέ ὅ πως μακροή μεροι γένησθε
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι πά σας τὰ ς ἡ μέρας
τό τε ἀ φώ ρισεν μωυσῆ ς τρεῖς πό λεις πέραν τοῦ ιορδά νου ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἡ λίου
φυγεῖν ἐκεῖ τὸ ν φονευτή ν ὃ ς ἂ ν φονεύ σῃ τὸ ν πλησίον οὐ κ εἰδὼ ς καὶ οὗ τος οὐ μισῶ ν
αὐ τὸ ν πρὸ τῆ ς ἐχθὲς καὶ τρίτης καὶ καταφεύ ξεται εἰς μίαν τῶ ν πό λεων τού των καὶ
ζή σεται
τὴ ν βοσορ ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐν τῇ γῇ τῇ πεδινῇ τῷ ρουβην καὶ τὴ ν ραμωθ ἐν γαλααδ τῷ
γαδδι καὶ τὴ ν γαυλων ἐν βασαν τῷ μανασση
οὗ τος ὁ νό μος ὃ ν παρέθετο μωυσῆ ς ἐνώ πιον υἱῶ ν ισραηλ
ταῦ τα τὰ μαρτύ ρια καὶ τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ὅ σα ἐλά λησεν μωυσῆ ς τοῖς
υἱοῖς ισραηλ ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐξελθό ντων αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν φά ραγγι ἐγγὺ ς οἴκου φογωρ ἐν γῇ σηων βασιλέως
τῶ ν αμορραίων ὃ ς κατῴ κει ἐν εσεβων οὓ ς ἐπά ταξεν μωυσῆ ς καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ
ἐξελθό ντων αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἐκληρονό μησαν τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν γῆ ν ωγ βασιλέως τῆ ς βασαν δύ ο
βασιλέων τῶ ν αμορραίων οἳ ἦ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου κατ' ἀ νατολὰ ς ἡ λίου
ἀ πὸ αροηρ ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμά ρρου αρνων καὶ ἐπὶ τοῦ ὄ ρους τοῦ σηων ὅ
ἐστιν αερμων
πᾶ σαν τὴ ν αραβα πέραν τοῦ ιορδά νου κατ' ἀ νατολὰ ς ἡ λίου ὑ πὸ ασηδωθ τὴ ν
λαξευτή ν
καὶ ἐκά λεσεν μωυσῆ ς πά ντα ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἄ κουε ισραηλ τὰ
δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ὅ σα ἐγὼ λαλῶ ἐν τοῖς ὠ σὶν ὑ μῶ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ καὶ
μαθή σεσθε αὐ τὰ καὶ φυλά ξεσθε ποιεῖν αὐ τά
κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν διέθετο πρὸ ς ὑ μᾶ ς διαθή κην ἐν χωρηβ
οὐ χὶ τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν διέθετο κύ ριος τὴ ν διαθή κην ταύ την ἀ λλ' ἢ πρὸ ς ὑ μᾶ ς
ὑ μεῖς ὧ δε πά ντες ζῶ ντες σή μερον
πρό σωπον κατὰ πρό σωπον ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἐν τῷ ὄ ρει ἐκ μέσου τοῦ
πυρό ς
251

κἀ γὼ εἱστή κειν ἀ νὰ μέσον κυρίου καὶ ὑ μῶ ν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ ναγγεῖλαι ὑ μῖν τὰ

ῥ ή ματα κυρίου ὅ τι ἐφοβή θητε ἀ πὸ προσώ που τοῦ πυρὸ ς καὶ οὐ κ ἀ νέβητε εἰς τὸ
ὄ ρος λέγων
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεό ς σου ὁ ἐξαγαγώ ν σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας
οὐ κ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πρὸ προσώ που μου
οὐ ποιή σεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐ δὲ παντὸ ς ὁ μοίωμα ὅ σα ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἄ νω καὶ ὅ σα
ἐν τῇ γῇ κά τω καὶ ὅ σα ἐν τοῖς ὕ δασιν ὑ ποκά τω τῆ ς γῆ ς
οὐ προσκυνή σεις αὐ τοῖς οὐ δὲ μὴ λατρεύ σῃς αὐ τοῖς ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ θεό ς σου
θεὸ ς ζηλωτὴ ς ἀ ποδιδοὺ ς ἁ μαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην καὶ τετά ρτην
γενεὰ ν τοῖς μισοῦ σίν με
καὶ ποιῶ ν ἔλεος εἰς χιλιά δας τοῖς ἀ γαπῶ σίν με καὶ τοῖς φυλά σσουσιν τὰ
προστά γματά μου
οὐ λή μψῃ τὸ ὄ νομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ οὐ γὰ ρ μὴ καθαρίσῃ κύ ριος τὸ ν
λαμβά νοντα τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐπὶ ματαίῳ
φύ λαξαι τὴ ν ἡ μέραν τῶ ν σαββά των ἁ γιά ζειν αὐ τή ν ὃ ν τρό πον ἐνετείλατό σοι
κύ ριος ὁ θεό ς σου
ἓξ ἡ μέρας ἐργᾷ καὶ ποιή σεις πά ντα τὰ ἔργα σου
τῇ δὲ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ σά ββατα κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ ποιή σεις ἐν αὐ τῇ πᾶ ν ἔργον
σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ θυγά τηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου ὁ βοῦ ς σου καὶ
τὸ ὑ ποζύ γιό ν σου καὶ πᾶ ν κτῆ νό ς σου καὶ ὁ προσή λυτος ὁ παροικῶ ν ἐν σοί ἵνα
ἀ ναπαύ σηται ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου ὥ σπερ καὶ σύ
καὶ μνησθή σῃ ὅ τι οἰκέτης ἦ σθα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ ἐξή γαγέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου
ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ διὰ τοῦ το συνέταξέν σοι κύ ριος ὁ
θεό ς σου ὥ στε φυλά σσεσθαι τὴ ν ἡ μέραν τῶ ν σαββά των καὶ ἁ γιά ζειν αὐ τή ν
τίμα τὸ ν πατέρα σου καὶ τὴ ν μητέρα σου ὃ ν τρό πον ἐνετείλατό σοι κύ ριος ὁ θεό ς
σου ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρό νιος γένῃ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου
δίδωσίν σοι
οὐ μοιχεύ σεις
οὐ φονεύ σεις
οὐ κλέψεις
οὐ ψευδομαρτυρή σεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ
οὐ κ ἐπιθυμή σεις τὴ ν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου οὐ κ ἐπιθυμή σεις τὴ ν οἰκίαν τοῦ
πλησίον σου οὔ τε τὸ ν ἀ γρὸ ν αὐ τοῦ οὔ τε τὸ ν παῖδα αὐ τοῦ οὔ τε τὴ ν παιδίσκην
αὐ τοῦ οὔ τε τοῦ βοὸ ς αὐ τοῦ οὔ τε τοῦ ὑ ποζυγίου αὐ τοῦ οὔ τε παντὸ ς κτή νους αὐ τοῦ
οὔ τε ὅ σα τῷ πλησίον σού ἐστιν
τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς πᾶ σαν συναγωγὴ ν ὑ μῶ ν ἐν τῷ ὄ ρει ἐκ
μέσου τοῦ πυρό ς σκό τος γνό φος θύ ελλα φωνὴ μεγά λη καὶ οὐ προσέθηκεν καὶ
ἔγραψεν αὐ τὰ ἐπὶ δύ ο πλά κας λιθίνας καὶ ἔδωκέν μοι
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἠ κού σατε τὴ ν φωνὴ ν ἐκ μέσου τοῦ πυρὸ ς καὶ τὸ ὄ ρος ἐκαίετο πυρί
καὶ προσή λθετε πρό ς με πά ντες οἱ ἡ γού μενοι τῶ ν φυλῶ ν ὑ μῶ ν καὶ ἡ γερουσία ὑ μῶ ν
252

καὶ ἐλέγετε ἰδοὺ ἔδειξεν ἡ μῖν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τὴ ν δό ξαν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν φωνὴ ν
αὐ τοῦ ἠ κού σαμεν ἐκ μέσου τοῦ πυρό ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ εἴδομεν ὅ τι λαλή σει ὁ θεὸ ς
πρὸ ς ἄ νθρωπον καὶ ζή σεται
καὶ νῦ ν μὴ ἀ ποθά νωμεν ὅ τι ἐξαναλώ σει ἡ μᾶ ς τὸ πῦ ρ τὸ μέγα τοῦ το ἐὰ ν
προσθώ μεθα ἡ μεῖς ἀ κοῦ σαι τὴ ν φωνὴ ν κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἔτι καὶ
ἀ ποθανού μεθα
τίς γὰ ρ σά ρξ ἥ τις ἤ κουσεν φωνὴ ν θεοῦ ζῶ ντος λαλοῦ ντος ἐκ μέσου τοῦ πυρὸ ς ὡ ς
ἡ μεῖς καὶ ζή σεται
πρό σελθε σὺ καὶ ἄ κουσον ὅ σα ἐὰ ν εἴπῃ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καὶ σὺ λαλή σεις πρὸ ς
ἡ μᾶ ς πά ντα ὅ σα ἂ ν λαλή σῃ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν πρὸ ς σέ καὶ ἀ κουσό μεθα καὶ
ποιή σομεν
καὶ ἤ κουσεν κύ ριος τὴ ν φωνὴ ν τῶ ν λό γων ὑ μῶ ν λαλού ντων πρό ς με καὶ εἶπεν
κύ ριος πρό ς με ἤ κουσα τὴ ν φωνὴ ν τῶ ν λό γων τοῦ λαοῦ τού του ὅ σα ἐλά λησαν πρὸ ς
σέ ὀ ρθῶ ς πά ντα ὅ σα ἐλά λησαν
τίς δώ σει οὕ τως εἶναι τὴ ν καρδίαν αὐ τῶ ν ἐν αὐ τοῖς ὥ στε φοβεῖσθαί με καὶ
φυλά σσεσθαι τὰ ς ἐντολά ς μου πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἵνα εὖ ᾖ αὐ τοῖς καὶ τοῖς υἱοῖς
αὐ τῶ ν δι' αἰῶ νος
βά δισον εἰπὸ ν αὐ τοῖς ἀ ποστρά φητε ὑ μεῖς εἰς τοὺ ς οἴκους ὑ μῶ ν
σὺ δὲ αὐ τοῦ στῆ θι μετ' ἐμοῦ καὶ λαλή σω πρὸ ς σὲ τὰ ς ἐντολὰ ς καὶ τὰ δικαιώ ματα
καὶ τὰ κρίματα ὅ σα διδά ξεις αὐ τού ς καὶ ποιείτωσαν ἐν τῇ γῇ ἣ ν ἐγὼ δίδωμι αὐ τοῖς
ἐν κλή ρῳ
καὶ φυλά ξεσθε ποιεῖν ὃ ν τρό πον ἐνετείλατό σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου οὐ κ ἐκκλινεῖτε εἰς
δεξιὰ οὐ δὲ εἰς ἀ ριστερὰ
κατὰ πᾶ σαν τὴ ν ὁ δό ν ἣ ν ἐνετείλατό σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου πορεύ εσθαι ἐν αὐ τῇ
ὅ πως καταπαύ σῃ σε καὶ εὖ σοι ᾖ καὶ μακροημερεύ σητε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς
κληρονομή σετε
καὶ αὗ ται αἱ ἐντολαὶ καὶ τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος ὁ
θεὸ ς ἡ μῶ ν διδά ξαι ὑ μᾶ ς ποιεῖν οὕ τως ἐν τῇ γῇ εἰς ἣ ν ὑ μεῖς εἰσπορεύ εσθε ἐκεῖ
κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
ἵνα φοβῆ σθε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν φυλά σσεσθαι πά ντα τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ καὶ
τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ υἱοὶ
τῶ ν υἱῶ ν σου πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς σου ἵνα μακροημερεύ σητε
καὶ ἄ κουσον ισραηλ καὶ φύ λαξαι ποιεῖν ὅ πως εὖ σοι ᾖ καὶ ἵνα πληθυνθῆ τε σφό δρα
καθά περ ἐλά λησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων σου δοῦ ναί σοι γῆ ν ῥ έουσαν γά λα
καὶ μέλι
καὶ ταῦ τα τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐν
τῇ ἐρή μῳ ἐξελθό ντων αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἄ κουε ισραηλ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
κύ ριος εἷς ἐστιν
καὶ ἀ γαπή σεις κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς
σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς δυνά μεώ ς σου
καὶ ἔσται τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ
ἐν τῇ ψυχῇ σου
253

καὶ προβιβά σεις αὐ τὰ τοὺ ς υἱού ς σου καὶ λαλή σεις ἐν αὐ τοῖς καθή μενος ἐν οἴκῳ καὶ
πορευό μενος ἐν ὁ δῷ καὶ κοιταζό μενος καὶ διανιστά μενος
καὶ ἀ φά ψεις αὐ τὰ εἰς σημεῖον ἐπὶ τῆ ς χειρό ς σου καὶ ἔσται ἀ σά λευτον πρὸ
ὀ φθαλμῶ ν σου
καὶ γρά ψετε αὐ τὰ ἐπὶ τὰ ς φλιὰ ς τῶ ν οἰκιῶ ν ὑ μῶ ν καὶ τῶ ν πυλῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἔσται ὅ ταν εἰσαγά γῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν
σου τῷ αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ δοῦ ναί σοι πό λεις μεγά λας καὶ καλά ς ἃ ς οὐ κ
ᾠ κοδό μησας
οἰκίας πλή ρεις πά ντων ἀ γαθῶ ν ἃ ς οὐ κ ἐνέπλησας λά κκους λελατομημένους οὓ ς οὐ κ
ἐξελατό μησας ἀ μπελῶ νας καὶ ἐλαιῶ νας οὓ ς οὐ κατεφύ τευσας καὶ φαγὼ ν καὶ
ἐμπλησθεὶς
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ ἐπιλά θῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγό ντος σε ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας
κύ ριον τὸ ν θεό ν σου φοβηθή σῃ καὶ αὐ τῷ λατρεύ σεις καὶ πρὸ ς αὐ τὸ ν κολληθή σῃ καὶ
τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ ὀ μῇ
οὐ πορεύ σεσθε ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων ἀ πὸ τῶ ν θεῶ ν τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν περικύ κλῳ ὑ μῶ ν
ὅ τι θεὸ ς ζηλωτὴ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν σοί μὴ ὀ ργισθεὶς θυμωθῇ κύ ριος ὁ θεό ς σου
ἐν σοὶ καὶ ἐξολεθρεύ σῃ σε ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς
οὐ κ ἐκπειρά σεις κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ὃ ν τρό πον ἐξεπειρά σασθε ἐν τῷ πειρασμῷ
φυλά σσων φυλά ξῃ τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου τὰ μαρτύ ρια καὶ τὰ
δικαιώ ματα ὅ σα ἐνετείλατό σοι
καὶ ποιή σεις τὸ ἀ ρεστὸ ν καὶ τὸ καλὸ ν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἵνα εὖ σοι
γένηται καὶ εἰσέλθῃς καὶ κληρονομή σῃς τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθή ν ἣ ν ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς
πατρά σιν ὑ μῶ ν
ἐκδιῶ ξαι πά ντας τοὺ ς ἐχθρού ς σου πρὸ προσώ που σου καθὰ ἐλά λησεν
καὶ ἔσται ὅ ταν ἐρωτή σῃ σε ὁ υἱό ς σου αὔ ριον λέγων τί ἐστιν τὰ μαρτύ ρια καὶ τὰ
δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ὅ σα ἐνετείλατο κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἡ μῖν
καὶ ἐρεῖς τῷ υἱῷ σου οἰκέται ἦ μεν τῷ φαραω ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς
κύ ριος ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ
καὶ ἔδωκεν κύ ριος σημεῖα καὶ τέρατα μεγά λα καὶ πονηρὰ ἐν αἰγύ πτῳ ἐν φαραω καὶ
ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ ἐνώ πιον ἡ μῶ ν
καὶ ἡ μᾶ ς ἐξή γαγεν ἐκεῖθεν ἵνα εἰσαγά γῃ ἡ μᾶ ς δοῦ ναι ἡ μῖν τὴ ν γῆ ν ταύ την ἣ ν
ὤ μοσεν δοῦ ναι τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν
καὶ ἐνετείλατο ἡ μῖν κύ ριος ποιεῖν πά ντα τὰ δικαιώ ματα ταῦ τα φοβεῖσθαι κύ ριον
τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν ἵνα εὖ ᾖ ἡ μῖν πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἵνα ζῶ μεν ὥ σπερ καὶ σή μερον
καὶ ἐλεημοσύ νη ἔσται ἡ μῖν ἐὰ ν φυλασσώ μεθα ποιεῖν πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς ταύ τας
ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν καθὰ ἐνετείλατο ἡ μῖν κύ ριος
ἐὰ ν δὲ εἰσαγά γῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ
κληρονομῆ σαι καὶ ἐξαρεῖ ἔθνη μεγά λα ἀ πὸ προσώ που σου τὸ ν χετταῖον καὶ
γεργεσαῖον καὶ αμορραῖον καὶ χαναναῖον καὶ φερεζαῖον καὶ ευαῖον καὶ ιεβουσαῖον
ἑπτὰ ἔθνη πολλὰ καὶ ἰσχυρό τερα ὑ μῶ ν
254

καὶ παραδώ σει αὐ τοὺ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ πατά ξεις αὐ τού ς
ἀ φανισμῷ ἀ φανιεῖς αὐ τού ς οὐ διαθή σῃ πρὸ ς αὐ τοὺ ς διαθή κην οὐ δὲ μὴ ἐλεή σητε
αὐ τού ς
οὐ δὲ μὴ γαμβρεύ σητε πρὸ ς αὐ τού ς τὴ ν θυγατέρα σου οὐ δώ σεις τῷ υἱῷ αὐ τοῦ καὶ
τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ οὐ λή μψῃ τῷ υἱῷ σου
ἀ ποστή σει γὰ ρ τὸ ν υἱό ν σου ἀ π' ἐμοῦ καὶ λατρεύ σει θεοῖς ἑτέροις καὶ ὀ ργισθή σεται
θυμῷ κύ ριος εἰς ὑ μᾶ ς καὶ ἐξολεθρεύ σει σε τὸ τά χος
ἀ λλ' οὕ τως ποιή σετε αὐ τοῖς τοὺ ς βωμοὺ ς αὐ τῶ ν καθελεῖτε καὶ τὰ ς στή λας αὐ τῶ ν
συντρίψετε καὶ τὰ ἄ λση αὐ τῶ ν ἐκκό ψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν
κατακαύ σετε πυρί
ὅ τι λαὸ ς ἅ γιος εἶ κυρίῳ τῷ θεῷ σου καὶ σὲ προείλατο κύ ριος ὁ θεό ς σου εἶναί σε
αὐ τῷ λαὸ ν περιού σιον παρὰ πά ντα τὰ ἔθνη ὅ σα ἐπὶ προσώ που τῆ ς γῆ ς
οὐ χ ὅ τι πολυπληθεῖτε παρὰ πά ντα τὰ ἔθνη προείλατο κύ ριος ὑ μᾶ ς καὶ ἐξελέξατο
ὑ μᾶ ς ὑ μεῖς γά ρ ἐστε ὀ λιγοστοὶ παρὰ πά ντα τὰ ἔθνη
ἀ λλὰ παρὰ τὸ ἀ γαπᾶ ν κύ ριον ὑ μᾶ ς καὶ διατηρῶ ν τὸ ν ὅ ρκον ὃ ν ὤ μοσεν τοῖς
πατρά σιν ὑ μῶ ν ἐξή γαγεν κύ ριος ὑ μᾶ ς ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ καὶ
ἐλυτρώ σατο ἐξ οἴκου δουλείας ἐκ χειρὸ ς φαραω βασιλέως αἰγύ πτου
καὶ γνώ σῃ ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου οὗ τος θεό ς θεὸ ς πιστό ς ὁ φυλά σσων διαθή κην καὶ
ἔλεος τοῖς ἀ γαπῶ σιν αὐ τὸ ν καὶ τοῖς φυλά σσουσιν τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ εἰς χιλίας
γενεὰ ς
καὶ ἀ ποδιδοὺ ς τοῖς μισοῦ σιν κατὰ πρό σωπον ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τού ς καὶ οὐ χὶ
βραδυνεῖ τοῖς μισοῦ σιν κατὰ πρό σωπον ἀ ποδώ σει αὐ τοῖς
καὶ φυλά ξῃ τὰ ς ἐντολὰ ς καὶ τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα ταῦ τα ὅ σα ἐγὼ
ἐντέλλομαί σοι σή μερον ποιεῖν
καὶ ἔσται ἡ νίκα ἂ ν ἀ κού σητε πά ντα τὰ δικαιώ ματα ταῦ τα καὶ φυλά ξητε καὶ
ποιή σητε αὐ τά καὶ διαφυλά ξει κύ ριος ὁ θεό ς σού σοι τὴ ν διαθή κην καὶ τὸ ἔλεος ὃ
ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν
καὶ ἀ γαπή σει σε καὶ εὐ λογή σει σε καὶ πληθυνεῖ σε καὶ εὐ λογή σει τὰ ἔκγονα τῆ ς
κοιλίας σου καὶ τὸ ν καρπὸ ν τῆ ς γῆ ς σου τὸ ν σῖτό ν σου καὶ τὸ ν οἶνό ν σου καὶ τὸ
ἔλαιό ν σου τὰ βουκό λια τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶ ν προβά των σου ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς ἧ ς ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν σου δοῦ ναί σοι
εὐ λογητὸ ς ἔσῃ παρὰ πά ντα τὰ ἔθνη οὐ κ ἔσται ἐν ὑ μῖν ἄ γονος οὐ δὲ στεῖρα καὶ ἐν
τοῖς κτή νεσίν σου
καὶ περιελεῖ κύ ριος ἀ πὸ σοῦ πᾶ σαν μαλακίαν καὶ πά σας νό σους αἰγύ πτου τὰ ς
πονηρά ς ἃ ς ἑώ ρακας καὶ ὅ σα ἔγνως οὐ κ ἐπιθή σει ἐπὶ σὲ καὶ ἐπιθή σει αὐ τὰ ἐπὶ
πά ντας τοὺ ς μισοῦ ντά ς σε
καὶ φά γῃ πά ντα τὰ σκῦ λα τῶ ν ἐθνῶ ν ἃ κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι οὐ φείσεται ὁ
ὀ φθαλμό ς σου ἐπ' αὐ τοῖς καὶ οὐ λατρεύ σεις τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν ὅ τι σκῶ λον τοῦ τό
ἐστίν σοι
ἐὰ ν δὲ λέγῃς ἐν τῇ διανοίᾳ σου ὅ τι πολὺ τὸ ἔθνος τοῦ το ἢ ἐγώ πῶ ς δυνή σομαι
ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τού ς
255

οὐ φοβηθή σῃ αὐ τού ς μνείᾳ μνησθή σῃ ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεό ς σου τῷ φαραω

καὶ πᾶ σι τοῖς αἰγυπτίοις
τοὺ ς πειρασμοὺ ς τοὺ ς μεγά λους οὓ ς εἴδοσαν οἱ ὀ φθαλμοί σου τὰ σημεῖα καὶ τὰ
τέρατα τὰ μεγά λα ἐκεῖνα τὴ ν χεῖρα τὴ ν κραταιὰ ν καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν ὑ ψηλό ν ὡ ς
ἐξή γαγέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου οὕ τως ποιή σει κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν πᾶ σιν τοῖς
ἔθνεσιν οὓ ς σὺ φοβῇ ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
καὶ τὰ ς σφηκίας ἀ ποστελεῖ κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς αὐ τού ς ἕως ἂ ν ἐκτριβῶ σιν οἱ
καταλελειμμένοι καὶ οἱ κεκρυμμένοι ἀ πὸ σοῦ
οὐ τρωθή σῃ ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν σοί θεὸ ς μέγας καὶ
κραταιό ς
καὶ καταναλώ σει κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ἔθνη ταῦ τα ἀ πὸ προσώ που σου κατὰ μικρὸ ν
μικρό ν οὐ δυνή σῃ ἐξαναλῶ σαι αὐ τοὺ ς τὸ τά χος ἵνα μὴ γένηται ἡ γῆ ἔρημος καὶ
πληθυνθῇ ἐπὶ σὲ τὰ θηρία τὰ ἄ γρια
καὶ παραδώ σει αὐ τοὺ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ ἀ πολέσει αὐ τοὺ ς
ἀ πωλείᾳ μεγά λῃ ἕως ἂ ν ἐξολεθρεύ σῃ αὐ τού ς
καὶ παραδώ σει τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν εἰς τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν καὶ ἀ πολεῖται τὸ ὄ νομα
αὐ τῶ ν ἐκ τοῦ τό που ἐκείνου οὐ κ ἀ ντιστή σεται οὐ δεὶς κατὰ πρό σωπό ν σου ἕως ἂ ν
ἐξολεθρεύ σῃς αὐ τού ς
τὰ γλυπτὰ τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν κατακαύ σετε πυρί οὐ κ ἐπιθυμή σεις ἀ ργύ ριον οὐ δὲ
χρυσίον ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ οὐ λή μψῃ σεαυτῷ μὴ πταίσῃς δι' αὐ τό ὅ τι βδέλυγμα κυρίῳ
τῷ θεῷ σού ἐστιν
καὶ οὐ κ εἰσοίσεις βδέλυγμα εἰς τὸ ν οἶκό ν σου καὶ ἔσῃ ἀ νά θημα ὥ σπερ τοῦ το
προσοχθίσματι προσοχθιεῖς καὶ βδελύ γματι βδελύ ξῃ ὅ τι ἀ νά θημά ἐστιν
πά σας τὰ ς ἐντολά ς ἃ ς ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑ μῖν σή μερον φυλά ξεσθε ποιεῖν ἵνα ζῆ τε καὶ
πολυπλασιασθῆ τε καὶ εἰσέλθητε καὶ κληρονομή σητε τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν
καὶ μνησθή σῃ πᾶ σαν τὴ ν ὁ δό ν ἣ ν ἤ γαγέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν τῇ ἐρή μῳ ὅ πως ἂ ν
κακώ σῃ σε καὶ ἐκπειρά σῃ σε καὶ διαγνωσθῇ τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ σου εἰ φυλά ξῃ τὰ ς
ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ἢ οὔ
καὶ ἐκά κωσέν σε καὶ ἐλιμαγχό νησέν σε καὶ ἐψώ μισέν σε τὸ μαννα ὃ οὐ κ εἴδησαν οἱ
πατέρες σου ἵνα ἀ ναγγείλῃ σοι ὅ τι οὐ κ ἐπ' ἄ ρτῳ μό νῳ ζή σεται ὁ ἄ νθρωπος ἀ λλ' ἐπὶ
παντὶ ῥ ή ματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στό ματος θεοῦ ζή σεται ὁ ἄ νθρωπος
τὰ ἱμά τιά σου οὐ κατετρίβη ἀ πὸ σοῦ οἱ πό δες σου οὐ κ ἐτυλώ θησαν ἰδοὺ
τεσσαρά κοντα ἔτη
καὶ γνώ σῃ τῇ καρδίᾳ σου ὅ τι ὡ ς εἴ τις παιδεύ σαι ἄ νθρωπος τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ οὕ τως
κύ ριος ὁ θεό ς σου παιδεύ σει σε
καὶ φυλά ξῃ τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου πορεύ εσθαι ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ καὶ
φοβεῖσθαι αὐ τό ν
ὁ γὰ ρ κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰσά γει σε εἰς γῆ ν ἀ γαθὴ ν καὶ πολλή ν οὗ χείμαρροι ὑ δά των
καὶ πηγαὶ ἀ βύ σσων ἐκπορευό μεναι διὰ τῶ ν πεδίων καὶ διὰ τῶ ν ὀ ρέων
γῆ πυροῦ καὶ κριθῆ ς ἄ μπελοι συκαῖ ῥ ό αι γῆ ἐλαίας ἐλαίου καὶ μέλιτος
256

γῆ ἐφ' ἧ ς οὐ μετὰ πτωχείας φά γῃ τὸ ν ἄ ρτον σου καὶ οὐ κ ἐνδεηθή σῃ οὐ δὲν ἐπ' αὐ τῆ ς

γῆ ἧ ς οἱ λίθοι σίδηρος καὶ ἐκ τῶ ν ὀ ρέων αὐ τῆ ς μεταλλεύ σεις χαλκό ν
καὶ φά γῃ καὶ ἐμπλησθή σῃ καὶ εὐ λογή σεις κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τῆ ς
ἀ γαθῆ ς ἧ ς ἔδωκέν σοι
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ ἐπιλά θῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ μὴ φυλά ξαι τὰ ς ἐντολὰ ς
αὐ τοῦ καὶ τὰ κρίματα καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον
μὴ φαγὼ ν καὶ ἐμπλησθεὶς καὶ οἰκίας καλὰ ς οἰκοδομή σας καὶ κατοική σας ἐν αὐ ταῖς
καὶ τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τῶ ν προβά των σου πληθυνθέντων σοι ἀ ργυρίου καὶ χρυσίου
πληθυνθέντος σοι καὶ πά ντων ὅ σων σοι ἔσται πληθυνθέντων σοι
ὑ ψωθῇ ς τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιλά θῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγό ντος σε ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας
τοῦ ἀ γαγό ντος σε διὰ τῆ ς ἐρή μου τῆ ς μεγά λης καὶ τῆ ς φοβερᾶ ς ἐκείνης οὗ ὄ φις
δά κνων καὶ σκορπίος καὶ δίψα οὗ οὐ κ ἦ ν ὕ δωρ τοῦ ἐξαγαγό ντος σοι ἐκ πέτρας
ἀ κροτό μου πηγὴ ν ὕ δατος
τοῦ ψωμίσαντό ς σε τὸ μαννα ἐν τῇ ἐρή μῳ ὃ οὐ κ εἴδησαν οἱ πατέρες σου ἵνα
κακώ σῃ σε καὶ ἐκπειρά σῃ σε καὶ εὖ σε ποιή σῃ ἐπ' ἐσχά των τῶ ν ἡ μερῶ ν σου
μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἡ ἰσχύ ς μου καὶ τὸ κρά τος τῆ ς χειρό ς μου ἐποίησέν μοι
τὴ ν δύ ναμιν τὴ ν μεγά λην ταύ την
καὶ μνησθή σῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὅ τι αὐ τό ς σοι δίδωσιν ἰσχὺ ν τοῦ ποιῆ σαι
δύ ναμιν καὶ ἵνα στή σῃ τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ ἣ ν ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν σου ὡ ς
σή μερον
καὶ ἔσται ἐὰ ν λή θῃ ἐπιλά θῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ πορευθῇ ς ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων
καὶ λατρεύ σῃς αὐ τοῖς καὶ προσκυνή σῃς αὐ τοῖς διαμαρτύ ρομαι ὑ μῖν σή μερον τό ν τε
οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν ὅ τι ἀ πωλείᾳ ἀ πολεῖσθε
καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη ὅ σα κύ ριος ἀ πολλύ ει πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν οὕ τως
ἀ πολεῖσθε ἀ νθ' ὧ ν οὐ κ ἠ κού σατε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν
ἄ κουε ισραηλ σὺ διαβαίνεις σή μερον τὸ ν ιορδά νην εἰσελθεῖν κληρονομῆ σαι ἔθνη
μεγά λα καὶ ἰσχυρό τερα μᾶ λλον ἢ ὑ μεῖς πό λεις μεγά λας καὶ τειχή ρεις ἕως τοῦ
οὐ ρανοῦ
λαὸ ν μέγαν καὶ πολὺ ν καὶ εὐ μή κη υἱοὺ ς ενακ οὓ ς σὺ οἶσθα καὶ σὺ ἀ κή κοας τίς
ἀ ντιστή σεται κατὰ πρό σωπον υἱῶ ν ενακ
καὶ γνώ σῃ σή μερον ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου οὗ τος προπορεύ εται πρὸ προσώ που σου
πῦ ρ καταναλίσκον ἐστίν οὗ τος ἐξολεθρεύ σει αὐ τού ς καὶ οὗ τος ἀ ποστρέψει αὐ τοὺ ς
ἀ πὸ προσώ που σου καὶ ἀ πολεῖς αὐ τού ς καθά περ εἶπέν σοι κύ ριος
μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἐν τῷ ἐξαναλῶ σαι κύ ριον τὸ ν θεό ν σου τὰ ἔθνη ταῦ τα
ἀ πὸ προσώ που σου λέγων διὰ τὰ ς δικαιοσύ νας μου εἰσή γαγέν με κύ ριος
κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν ταύ την ἀ λλὰ διὰ τὴ ν ἀ σέβειαν τῶ ν ἐθνῶ ν
τού των κύ ριος ἐξολεθρεύ σει αὐ τοὺ ς πρὸ προσώ που σου
οὐ χὶ διὰ τὴ ν δικαιοσύ νην σου οὐ δὲ διὰ τὴ ν ὁ σιό τητα τῆ ς καρδίας σου σὺ εἰσπορεύ ῃ
κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν ἀ λλὰ διὰ τὴ ν ἀ σέβειαν τῶ ν ἐθνῶ ν τού των κύ ριος
ἐξολεθρεύ σει αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που σου καὶ ἵνα στή σῃ τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ ἣ ν
ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν τῷ αβρααμ καὶ τῷ ισαακ καὶ τῷ ιακωβ
257

καὶ γνώ σῃ σή μερον ὅ τι οὐ χὶ διὰ τὰ ς δικαιοσύ νας σου κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι
τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν ταύ την κληρονομῆ σαι ὅ τι λαὸ ς σκληροτρά χηλος εἶ
μνή σθητι μὴ ἐπιλά θῃ ὅ σα παρώ ξυνας κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐν τῇ ἐρή μῳ ἀ φ' ἧ ς
ἡ μέρας ἐξή λθετε ἐξ αἰγύ πτου ἕως ἤ λθετε εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον ἀ πειθοῦ ντες
διετελεῖτε τὰ πρὸ ς κύ ριον
καὶ ἐν χωρηβ παρωξύ νατε κύ ριον καὶ ἐθυμώ θη κύ ριος ἐφ' ὑ μῖν ἐξολεθρεῦ σαι ὑ μᾶ ς
ἀ ναβαίνοντό ς μου εἰς τὸ ὄ ρος λαβεῖν τὰ ς πλά κας τὰ ς λιθίνας πλά κας διαθή κης ἃ ς
διέθετο κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ κατεγινό μην ἐν τῷ ὄ ρει τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ
τεσσαρά κοντα νύ κτας ἄ ρτον οὐ κ ἔφαγον καὶ ὕ δωρ οὐ κ ἔπιον
καὶ ἔδωκεν κύ ριος ἐμοὶ τὰ ς δύ ο πλά κας τὰ ς λιθίνας γεγραμμένας ἐν τῷ δακτύ λῳ
τοῦ θεοῦ καὶ ἐπ' αὐ ταῖς ἐγέγραπτο πά ντες οἱ λό γοι οὓ ς ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς
ἐν τῷ ὄ ρει ἡ μέρᾳ ἐκκλησίας
καὶ ἐγένετο διὰ τεσσαρά κοντα ἡ μερῶ ν καὶ τεσσαρά κοντα νυκτῶ ν ἔδωκεν κύ ριος
ἐμοὶ τὰ ς δύ ο πλά κας τὰ ς λιθίνας πλά κας διαθή κης
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἀ νά στηθι κατά βηθι τὸ τά χος ἐντεῦ θεν ὅ τι ἠ νό μησεν ὁ λαό ς
σου οὓ ς ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου παρέβησαν ταχὺ ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ ἧ ς ἐνετείλω αὐ τοῖς
ἐποίησαν ἑαυτοῖς χώ νευμα
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με λελά ληκα πρὸ ς σὲ ἅ παξ καὶ δὶς λέγων ἑώ ρακα τὸ ν λαὸ ν
τοῦ τον καὶ ἰδοὺ λαὸ ς σκληροτρά χηλό ς ἐστιν
ἔασό ν με ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τού ς καὶ ἐξαλείψω τὸ ὄ νομα αὐ τῶ ν ὑ ποκά τωθεν τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ ποιή σω σὲ εἰς ἔθνος μέγα καὶ ἰσχυρὸ ν καὶ πολὺ μᾶ λλον ἢ τοῦ το
καὶ ἐπιστρέψας κατέβην ἐκ τοῦ ὄ ρους καὶ τὸ ὄ ρος ἐκαίετο πυρί καὶ αἱ δύ ο πλά κες
ἐπὶ ταῖς δυσὶ χερσίν μου
καὶ ἰδὼ ν ὅ τι ἡ μά ρτετε ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν καὶ ἐποιή σατε ὑ μῖν ἑαυτοῖς
χωνευτὸ ν καὶ παρέβητε ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ ἧ ς ἐνετείλατο ὑ μῖν κύ ριος
καὶ ἐπιλαβό μενος τῶ ν δύ ο πλακῶ ν ἔρριψα αὐ τὰ ς ἀ πὸ τῶ ν δύ ο χειρῶ ν μου καὶ
συνέτριψα ἐναντίον ὑ μῶ ν
καὶ ἐδεή θην ἐναντίον κυρίου δεύ τερον καθά περ καὶ τὸ πρό τερον τεσσαρά κοντα
ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας ἄ ρτον οὐ κ ἔφαγον καὶ ὕ δωρ οὐ κ ἔπιον περὶ
πασῶ ν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν ὑ μῶ ν ὧ ν ἡ μά ρτετε ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου τοῦ
θεοῦ ὑ μῶ ν παροξῦ ναι αὐ τό ν
καὶ ἔκφοβό ς εἰμι διὰ τὴ ν ὀ ργὴ ν καὶ τὸ ν θυμό ν ὅ τι παρωξύ νθη κύ ριος ἐφ' ὑ μῖν
ἐξολεθρεῦ σαι ὑ μᾶ ς καὶ εἰσή κουσεν κύ ριος ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τού τῳ
καὶ ἐπὶ ααρων ἐθυμώ θη κύ ριος σφό δρα ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τό ν καὶ ηὐ ξά μην καὶ περὶ
ααρων ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
καὶ τὴ ν ἁ μαρτίαν ὑ μῶ ν ἣ ν ἐποιή σατε τὸ ν μό σχον ἔλαβον αὐ τὸ ν καὶ κατέκαυσα
αὐ τὸ ν ἐν πυρὶ καὶ συνέκοψα αὐ τὸ ν καταλέσας σφό δρα ἕως οὗ ἐγένετο λεπτό ν καὶ
ἐγενή θη ὡ σεὶ κονιορτό ς καὶ ἔρριψα τὸ ν κονιορτὸ ν εἰς τὸ ν χειμά ρρουν τὸ ν
καταβαίνοντα ἐκ τοῦ ὄ ρους
καὶ ἐν τῷ ἐμπυρισμῷ καὶ ἐν τῷ πειρασμῷ καὶ ἐν τοῖς μνή μασιν τῆ ς ἐπιθυμίας
παροξύ νοντες ἦ τε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν
258

καὶ ὅ τε ἐξαπέστειλεν κύ ριος ὑ μᾶ ς ἐκ καδης βαρνη λέγων ἀ νά βητε καὶ

κληρονομή σατε τὴ ν γῆ ν ἣ ν δίδωμι ὑ μῖν καὶ ἠ πειθή σατε τῷ ῥ ή ματι κυρίου τοῦ θεοῦ
ὑ μῶ ν καὶ οὐ κ ἐπιστεύ σατε αὐ τῷ καὶ οὐ κ εἰσηκού σατε τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ
ἀ πειθοῦ ντες ἦ τε τὰ πρὸ ς κύ ριον ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἐγνώ σθη ὑ μῖν
καὶ ἐδεή θην ἐναντίον κυρίου τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας ὅ σας
ἐδεή θην εἶπεν γὰ ρ κύ ριος ἐξολεθρεῦ σαι ὑ μᾶ ς
καὶ εὐ ξά μην πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν καὶ εἶπα κύ ριε κύ ριε βασιλεῦ τῶ ν θεῶ ν μὴ ἐξολεθρεύ σῃς
τὸ ν λαό ν σου καὶ τὴ ν μερίδα σου ἣ ν ἐλυτρώ σω ἐν τῇ ἰσχύ ι σου τῇ μεγά λῃ οὓ ς
ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐν τῇ ἰσχύ ι σου τῇ μεγά λῃ καὶ ἐν τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ
καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑ ψηλῷ
μνή σθητι αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ τῶ ν θεραπό ντων σου οἷς ὤ μοσας κατὰ
σεαυτοῦ μὴ ἐπιβλέψῃς ἐπὶ τὴ ν σκληρό τητα τοῦ λαοῦ τού του καὶ τὰ ἀ σεβή ματα καὶ
τὰ ἁ μαρτή ματα αὐ τῶ ν
μὴ εἴπωσιν οἱ κατοικοῦ ντες τὴ ν γῆ ν ὅ θεν ἐξή γαγες ἡ μᾶ ς ἐκεῖθεν λέγοντες παρὰ τὸ
μὴ δύ νασθαι κύ ριον εἰσαγαγεῖν αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν εἶπεν αὐ τοῖς καὶ παρὰ τὸ
μισῆ σαι αὐ τοὺ ς ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς ἀ ποκτεῖναι ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ οὗ τοι λαό ς σου καὶ κλῆ ρό ς σου οὓ ς ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐν τῇ ἰσχύ ι σου τῇ
μεγά λῃ καὶ ἐν τῷ βραχίονί σου τῷ ὑ ψηλῷ
ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ εἶπεν κύ ριος πρό ς με λά ξευσον σεαυτῷ δύ ο πλά κας λιθίνας
ὥ σπερ τὰ ς πρώ τας καὶ ἀ νά βηθι πρό ς με εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ποιή σεις σεαυτῷ κιβωτὸ ν
ξυλίνην
καὶ γρά ψω ἐπὶ τὰ ς πλά κας τὰ ῥ ή ματα ἃ ἦ ν ἐν ταῖς πλαξὶν ταῖς πρώ ταις ἃ ς
συνέτριψας καὶ ἐμβαλεῖς αὐ τὰ ς εἰς τὴ ν κιβωτό ν
καὶ ἐποίησα κιβωτὸ ν ἐκ ξύ λων ἀ σή πτων καὶ ἐλά ξευσα τὰ ς δύ ο πλά κας τὰ ς λιθίνας
ὡ ς αἱ πρῶ ται καὶ ἀ νέβην εἰς τὸ ὄ ρος καὶ αἱ δύ ο πλά κες ἐπὶ ταῖς χερσίν μου
καὶ ἔγραψεν ἐπὶ τὰ ς πλά κας κατὰ τὴ ν γραφὴ ν τὴ ν πρώ την τοὺ ς δέκα λό γους οὓ ς
ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἐν τῷ ὄ ρει ἐκ μέσου τοῦ πυρό ς καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ ς κύ ριος
ἐμοί
καὶ ἐπιστρέψας κατέβην ἐκ τοῦ ὄ ρους καὶ ἐνέβαλον τὰ ς πλά κας εἰς τὴ ν κιβωτό ν ἣ ν
ἐποίησα καὶ ἦ σαν ἐκεῖ καθὰ ἐνετείλατό μοι κύ ριος
καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πῆ ραν ἐκ βηρωθ υἱῶ ν ιακιμ μισαδαι ἐκεῖ ἀ πέθανεν ααρων καὶ
ἐτά φη ἐκεῖ καὶ ἱερά τευσεν ελεαζαρ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐκεῖθεν ἀ πῆ ραν εἰς γαδγαδ καὶ ἀ πὸ γαδγαδ εἰς ετεβαθα γῆ χείμαρροι ὑ δά των
ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ διέστειλεν κύ ριος τὴ ν φυλὴ ν τὴ ν λευι αἴρειν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς
διαθή κης κυρίου παρεστά ναι ἔναντι κυρίου λειτουργεῖν καὶ ἐπεύ χεσθαι ἐπὶ τῷ
ὀ νό ματι αὐ τοῦ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
διὰ τοῦ το οὐ κ ἔστιν τοῖς λευίταις μερὶς καὶ κλῆ ρος ἐν τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν κύ ριος
αὐ τὸ ς κλῆ ρος αὐ τοῦ καθὰ εἶπεν αὐ τῷ
κἀ γὼ εἱστή κειν ἐν τῷ ὄ ρει τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας καὶ
εἰσή κουσεν κύ ριος ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ καιρῷ τού τῳ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν κύ ριος
ἐξολεθρεῦ σαι ὑ μᾶ ς
259

καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με βά διζε ἄ παρον ἐναντίον τοῦ λαοῦ τού του καὶ
εἰσπορευέσθωσαν καὶ κληρονομείτωσαν τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν
δοῦ ναι αὐ τοῖς
καὶ νῦ ν ισραηλ τί κύ ριος ὁ θεό ς σου αἰτεῖται παρὰ σοῦ ἀ λλ' ἢ φοβεῖσθαι κύ ριον τὸ ν
θεό ν σου πορεύ εσθαι ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ καὶ ἀ γαπᾶ ν αὐ τὸ ν καὶ λατρεύ ειν
κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς σου
φυλά σσεσθαι τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ ὅ σα ἐγὼ
ἐντέλλομαί σοι σή μερον ἵνα εὖ σοι ᾖ
ἰδοὺ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὁ οὐ ρανὸ ς καὶ ὁ οὐ ρανὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ ἡ γῆ καὶ πά ντα ὅ σα
ἐστὶν ἐν αὐ τῇ
πλὴ ν τοὺ ς πατέρας ὑ μῶ ν προείλατο κύ ριος ἀ γαπᾶ ν αὐ τοὺ ς καὶ ἐξελέξατο τὸ
σπέρμα αὐ τῶ ν μετ' αὐ τοὺ ς ὑ μᾶ ς παρὰ πά ντα τὰ ἔθνη κατὰ τὴ ν ἡ μέραν ταύ την
καὶ περιτεμεῖσθε τὴ ν σκληροκαρδίαν ὑ μῶ ν καὶ τὸ ν τρά χηλον ὑ μῶ ν οὐ σκληρυνεῖτε
ἔτι
ὁ γὰ ρ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν οὗ τος θεὸ ς τῶ ν θεῶ ν καὶ κύ ριος τῶ ν κυρίων ὁ θεὸ ς ὁ
μέγας καὶ ἰσχυρὸ ς καὶ ὁ φοβερό ς ὅ στις οὐ θαυμά ζει πρό σωπον οὐ δ' οὐ μὴ λά βῃ
δῶ ρον
ποιῶ ν κρίσιν προσηλύ τῳ καὶ ὀ ρφανῷ καὶ χή ρᾳ καὶ ἀ γαπᾷ τὸ ν προσή λυτον δοῦ ναι
αὐ τῷ ἄ ρτον καὶ ἱμά τιον
καὶ ἀ γαπή σετε τὸ ν προσή λυτον προσή λυτοι γὰ ρ ἦ τε ἐν γῇ αἰγύ πτῳ
κύ ριον τὸ ν θεό ν σου φοβηθή σῃ καὶ αὐ τῷ λατρεύ σεις καὶ πρὸ ς αὐ τὸ ν κολληθή σῃ καὶ
τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ ὀ μῇ
οὗ τος καύ χημά σου καὶ οὗ τος θεό ς σου ὅ στις ἐποίησεν ἐν σοὶ τὰ μεγά λα καὶ τὰ
ἔνδοξα ταῦ τα ἃ εἴδοσαν οἱ ὀ φθαλμοί σου
ἐν ἑβδομή κοντα ψυχαῖς κατέβησαν οἱ πατέρες σου εἰς αἴγυπτον νυνὶ δὲ ἐποίησέν σε
κύ ριος ὁ θεό ς σου ὡ σεὶ τὰ ἄ στρα τοῦ οὐ ρανοῦ τῷ πλή θει
καὶ ἀ γαπή σεις κύ ριον τὸ ν θεό ν σου καὶ φυλά ξῃ τὰ φυλά γματα αὐ τοῦ καὶ τὰ
δικαιώ ματα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς κρίσεις αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ γνώ σεσθε σή μερον ὅ τι οὐ χὶ τὰ παιδία ὑ μῶ ν ὅ σοι οὐ κ οἴδασιν οὐ δὲ εἴδοσαν τὴ ν
παιδείαν κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ τὰ μεγαλεῖα αὐ τοῦ καὶ τὴ ν χεῖρα τὴ ν κραταιὰ ν
καὶ τὸ ν βραχίονα τὸ ν ὑ ψηλὸ ν
καὶ τὰ σημεῖα αὐ τοῦ καὶ τὰ τέρατα αὐ τοῦ ὅ σα ἐποίησεν ἐν μέσῳ αἰγύ πτου φαραω
βασιλεῖ αἰγύ πτου καὶ πά σῃ τῇ γῇ αὐ τοῦ
καὶ ὅ σα ἐποίησεν τὴ ν δύ ναμιν τῶ ν αἰγυπτίων τὰ ἅ ρματα αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν ἵππον
αὐ τῶ ν ὡ ς ἐπέκλυσεν τὸ ὕ δωρ τῆ ς θαλά σσης τῆ ς ἐρυθρᾶ ς ἐπὶ προσώ που αὐ τῶ ν
καταδιωκό ντων αὐ τῶ ν ἐκ τῶ ν ὀ πίσω ὑ μῶ ν καὶ ἀ πώ λεσεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἕως τῆ ς
σή μερον ἡ μέρας
καὶ ὅ σα ἐποίησεν ὑ μῖν ἐν τῇ ἐρή μῳ ἕως ἤ λθετε εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ ὅ σα ἐποίησεν τῷ δαθαν καὶ αβιρων υἱοῖς ελιαβ υἱοῦ ρουβην οὓ ς ἀ νοίξασα ἡ γῆ
τὸ στό μα αὐ τῆ ς κατέπιεν αὐ τοὺ ς καὶ τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς σκηνὰ ς αὐ τῶ ν καὶ
πᾶ σαν αὐ τῶ ν τὴ ν ὑ πό στασιν τὴ ν μετ' αὐ τῶ ν ἐν μέσῳ παντὸ ς ισραηλ
260

ὅ τι οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν ἑώ ρακαν πά ντα τὰ ἔργα κυρίου τὰ μεγά λα ὅ σα ἐποίησεν ὑ μῖν

σή μερον
καὶ φυλά ξεσθε πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον ἵνα ζῆ τε
καὶ πολυπλασιασθῆ τε καὶ εἰσελθό ντες κληρονομή σητε τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν ὑ μεῖς
διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
ἵνα μακροημερεύ σητε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν δοῦ ναι
αὐ τοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐ τῶ ν μετ' αὐ τού ς γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι
ἔστιν γὰ ρ ἡ γῆ εἰς ἣ ν εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν οὐ χ ὥ σπερ ἡ γῆ αἰγύ πτου
ἐστίν ὅ θεν ἐκπεπό ρευσθε ἐκεῖθεν ὅ ταν σπείρωσιν τὸ ν σπό ρον καὶ ποτίζωσιν τοῖς
ποσὶν ὡ σεὶ κῆ πον λαχανείας
ἡ δὲ γῆ εἰς ἣ ν εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν γῆ ὀ ρεινὴ καὶ πεδινή ἐκ τοῦ
ὑ ετοῦ τοῦ οὐ ρανοῦ πίεται ὕ δωρ
γῆ ἣ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐπισκοπεῖται αὐ τή ν διὰ παντὸ ς οἱ ὀ φθαλμοὶ κυρίου τοῦ
θεοῦ σου ἐπ' αὐ τῆ ς ἀ π' ἀ ρχῆ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ ἕως συντελείας τοῦ ἐνιαυτοῦ
ἐὰ ν δὲ ἀ κοῇ εἰσακού σητε πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι
σή μερον ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεό ν σου καὶ λατρεύ ειν αὐ τῷ ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας σου
καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς σου
καὶ δώ σει τὸ ν ὑ ετὸ ν τῇ γῇ σου καθ' ὥ ραν πρό ιμον καὶ ὄ ψιμον καὶ εἰσοίσεις τὸ ν
σῖτό ν σου καὶ τὸ ν οἶνό ν σου καὶ τὸ ἔλαιό ν σου
καὶ δώ σει χορτά σματα ἐν τοῖς ἀ γροῖς σου τοῖς κτή νεσίν σου καὶ φαγὼ ν καὶ
ἐμπλησθεὶς
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ πλατυνθῇ ἡ καρδία σου καὶ παραβῆ τε καὶ λατρεύ σητε θεοῖς
ἑτέροις καὶ προσκυνή σητε αὐ τοῖς
καὶ θυμωθεὶς ὀ ργῇ κύ ριος ἐφ' ὑ μῖν καὶ συσχῇ τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ οὐ κ ἔσται ὑ ετό ς καὶ ἡ
γῆ οὐ δώ σει τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῆ ς καὶ ἀ πολεῖσθε ἐν τά χει ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς τῆ ς ἀ γαθῆ ς ἧ ς
ἔδωκεν ὁ κύ ριος ὑ μῖν
καὶ ἐμβαλεῖτε τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα εἰς τὴ ν καρδίαν ὑ μῶ ν καὶ εἰς τὴ ν ψυχὴ ν ὑ μῶ ν καὶ
ἀ φά ψετε αὐ τὰ εἰς σημεῖον ἐπὶ τῆ ς χειρὸ ς ὑ μῶ ν καὶ ἔσται ἀ σά λευτον πρὸ ὀ φθαλμῶ ν
ὑ μῶ ν
καὶ διδά ξετε αὐ τὰ τὰ τέκνα ὑ μῶ ν λαλεῖν αὐ τὰ καθημένους ἐν οἴκῳ καὶ
πορευομένους ἐν ὁ δῷ καὶ κοιταζομένους καὶ διανισταμένους
καὶ γρά ψετε αὐ τὰ ἐπὶ τὰ ς φλιὰ ς τῶ ν οἰκιῶ ν ὑ μῶ ν καὶ τῶ ν πυλῶ ν ὑ μῶ ν
ἵνα πολυημερεύ σητε καὶ αἱ ἡ μέραι τῶ ν υἱῶ ν ὑ μῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ὤ μοσεν κύ ριος
τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν δοῦ ναι αὐ τοῖς καθὼ ς αἱ ἡ μέραι τοῦ οὐ ρανοῦ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔσται ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σητε πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς ταύ τας ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι
σή μερον ποιεῖν ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν καὶ πορεύ εσθαι ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς
αὐ τοῦ καὶ προσκολλᾶ σθαι αὐ τῷ
καὶ ἐκβαλεῖ κύ ριος πά ντα τὰ ἔθνη ταῦ τα ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ κληρονομή σετε
ἔθνη μεγά λα καὶ ἰσχυρό τερα μᾶ λλον ἢ ὑ μεῖς
πά ντα τὸ ν τό πον οὗ ἐὰ ν πατή σῃ τὸ ἴχνος τοῦ ποδὸ ς ὑ μῶ ν ὑ μῖν ἔσται ἀ πὸ τῆ ς
ἐρή μου καὶ ἀ ντιλιβά νου καὶ ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγά λου ποταμοῦ εὐ φρά του καὶ
ἕως τῆ ς θαλά σσης τῆ ς ἐπὶ δυσμῶ ν ἔσται τὰ ὅ ριά σου
261

οὐ κ ἀ ντιστή σεται οὐ δεὶς κατὰ πρό σωπον ὑ μῶ ν τὸ ν τρό μον ὑ μῶ ν καὶ τὸ ν φό βον
ὑ μῶ ν ἐπιθή σει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἐπὶ πρό σωπον πά σης τῆ ς γῆ ς ἐφ' ἧ ς ἐὰ ν ἐπιβῆ τε
ἐπ' αὐ τῆ ς ὃ ν τρό πον ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς
ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐνώ πιον ὑ μῶ ν σή μερον εὐ λογίαν καὶ κατά ραν
τὴ ν εὐ λογίαν ἐὰ ν ἀ κού σητε τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἃ ς ἐγὼ ἐντέλλομαι
ὑ μῖν σή μερον
καὶ τὰ ς κατά ρας ἐὰ ν μὴ ἀ κού σητε τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ὅ σας ἐγὼ
ἐντέλλομαι ὑ μῖν σή μερον καὶ πλανηθῆ τε ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ ἧ ς ἐνετειλά μην ὑ μῖν
πορευθέντες λατρεύ ειν θεοῖς ἑτέροις οὓ ς οὐ κ οἴδατε
καὶ ἔσται ὅ ταν εἰσαγά γῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν εἰς ἣ ν διαβαίνεις ἐκεῖ
κληρονομῆ σαι αὐ τή ν καὶ δώ σεις τὴ ν εὐ λογίαν ἐπ' ὄ ρος γαριζιν καὶ τὴ ν κατά ραν ἐπ'
ὄ ρος γαιβαλ
οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα πέραν τοῦ ιορδά νου ὀ πίσω ὁ δὸ ν δυσμῶ ν ἡ λίου ἐν γῇ χανααν τὸ
κατοικοῦ ν ἐπὶ δυσμῶ ν ἐχό μενον τοῦ γολγολ πλησίον τῆ ς δρυὸ ς τῆ ς ὑ ψηλῆ ς
ὑ μεῖς γὰ ρ διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην εἰσελθό ντες κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ
θεὸ ς ὑ μῶ ν δίδωσιν ὑ μῖν ἐν κλή ρῳ πά σας τὰ ς ἡ μέρας καὶ κληρονομή σετε αὐ τὴ ν καὶ
κατοική σετε ἐν αὐ τῇ
καὶ φυλά ξεσθε τοῦ ποιεῖν πά ντα τὰ προστά γματα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς κρίσεις ταύ τας
ὅ σας ἐγὼ δίδωμι ἐνώ πιον ὑ μῶ ν σή μερον
καὶ ταῦ τα τὰ προστά γματα καὶ αἱ κρίσεις ἃ ς φυλά ξετε τοῦ ποιεῖν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς
κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν δίδωσιν ὑ μῖν ἐν κλή ρῳ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ὑ μεῖς
ζῆ τε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἀ πωλείᾳ ἀ πολεῖτε πά ντας τοὺ ς τό πους ἐν οἷς ἐλά τρευσαν ἐκεῖ τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν οὓ ς
ὑ μεῖς κληρονομεῖτε αὐ τού ς ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων τῶ ν ὑ ψηλῶ ν καὶ ἐπὶ τῶ ν θινῶ ν καὶ
ὑ ποκά τω δένδρου δασέος
καὶ κατασκά ψετε τοὺ ς βωμοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ συντρίψετε τὰ ς στή λας αὐ τῶ ν καὶ τὰ
ἄ λση αὐ τῶ ν ἐκκό ψετε καὶ τὰ γλυπτὰ τῶ ν θεῶ ν αὐ τῶ ν κατακαύ σετε πυρί καὶ
ἀ πολεῖται τὸ ὄ νομα αὐ τῶ ν ἐκ τοῦ τό που ἐκείνου
οὐ ποιή σετε οὕ τως κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν
ἀ λλ' ἢ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἐν μιᾷ τῶ ν φυλῶ ν ὑ μῶ ν
ἐπονομά σαι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ ἐπικληθῆ ναι καὶ ἐκζητή σετε καὶ εἰσελεύ σεσθε ἐκεῖ
καὶ οἴσετε ἐκεῖ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ὑ μῶ ν καὶ τὰ θυσιά σματα ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς ἀ παρχὰ ς
ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς εὐ χὰ ς ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἑκού σια ὑ μῶ ν καὶ τὰ πρωτό τοκα τῶ ν βοῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ τῶ ν προβά των ὑ μῶ ν
καὶ φά γεσθε ἐκεῖ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν καὶ εὐ φρανθή σεσθε ἐπὶ πᾶ σιν οὗ
ἂ ν τὴ ν χεῖρα ἐπιβά λητε ὑ μεῖς καὶ οἱ οἶκοι ὑ μῶ ν καθό τι εὐ λό γησέν σε κύ ριος ὁ θεό ς
σου
οὐ ποιή σετε πά ντα ἃ ἡ μεῖς ποιοῦ μεν ὧ δε σή μερον ἕκαστος τὸ ἀ ρεστὸ ν ἐνώ πιον
αὐ τοῦ
οὐ γὰ ρ ἥ κατε ἕως τοῦ νῦ ν εἰς τὴ ν κατά παυσιν καὶ εἰς τὴ ν κληρονομίαν ἣ ν κύ ριος ὁ
θεὸ ς ὑ μῶ ν δίδωσιν ὑ μῖν
262

καὶ διαβή σεσθε τὸ ν ιορδά νην καὶ κατοική σετε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
κατακληρονομεῖ ὑ μῖν καὶ καταπαύ σει ὑ μᾶ ς ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν
κύ κλῳ καὶ κατοική σετε μετὰ ἀ σφαλείας
καὶ ἔσται ὁ τό πος ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
ἐκεῖ ἐκεῖ οἴσετε πά ντα ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑ μῖν σή μερον τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ὑ μῶ ν
καὶ τὰ θυσιά σματα ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἐπιδέκατα ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς ἀ παρχὰ ς τῶ ν χειρῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ τὰ δό ματα ὑ μῶ ν καὶ πᾶ ν ἐκλεκτὸ ν τῶ ν δώ ρων ὑ μῶ ν ὅ σα ἐὰ ν εὔ ξησθε τῷ θεῷ
ὑ μῶ ν
καὶ εὐ φρανθή σεσθε ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ὑ μεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν καὶ αἱ
θυγατέρες ὑ μῶ ν οἱ παῖδες ὑ μῶ ν καὶ αἱ παιδίσκαι ὑ μῶ ν καὶ ὁ λευίτης ὁ ἐπὶ τῶ ν
πυλῶ ν ὑ μῶ ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ μερὶς οὐ δὲ κλῆ ρος μεθ' ὑ μῶ ν
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ ἀ νενέγκῃς τὰ ὁ λοκαυτώ ματά σου ἐν παντὶ τό πῳ οὗ ἐὰ ν ἴδῃς
ἀ λλ' ἢ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου αὐ τὸ ν ἐν μιᾷ τῶ ν φυλῶ ν σου
ἐκεῖ ἀ νοίσεις τὰ ὁ λοκαυτώ ματά σου καὶ ἐκεῖ ποιή σεις πά ντα ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαί
σοι σή μερον
ἀ λλ' ἢ ἐν πά σῃ ἐπιθυμίᾳ σου θύ σεις καὶ φά γῃ κρέα κατὰ τὴ ν εὐ λογίαν κυρίου τοῦ
θεοῦ σου ἣ ν ἔδωκέν σοι ἐν πά σῃ πό λει ὁ ἀ κά θαρτος ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸ ς ἐπὶ τὸ
αὐ τὸ φά γεται αὐ τὸ ὡ ς δορκά δα ἢ ἔλαφον
πλὴ ν τὸ αἷμα οὐ φά γεσθε ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκχεεῖτε αὐ τὸ ὡ ς ὕ δωρ
οὐ δυνή σῃ φαγεῖν ἐν ταῖς πό λεσίν σου τὸ ἐπιδέκατον τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου
σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου τὰ πρωτό τοκα τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τῶ ν προβά των σου καὶ
πά σας εὐ χά ς ὅ σας ἂ ν εὔ ξησθε καὶ τὰ ς ὁ μολογίας ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς ἀ παρχὰ ς τῶ ν χειρῶ ν
ὑ μῶ ν
ἀ λλ' ἢ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου φά γῃ αὐ τὰ ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος
ὁ θεό ς σου αὐ τῷ σὺ καὶ ὁ υἱό ς σου καὶ ἡ θυγά τηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου
καὶ ὁ προσή λυτος ὁ ἐν ταῖς πό λεσιν ὑ μῶ ν καὶ εὐ φρανθή σῃ ἐναντίον κυρίου τοῦ
θεοῦ σου ἐπὶ πά ντα οὗ ἂ ν ἐπιβά λῃς τὴ ν χεῖρά σου
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ ἐγκαταλίπῃς τὸ ν λευίτην πά ντα τὸ ν χρό νον ὅ σον ἐὰ ν ζῇ ς ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς
ἐὰ ν δὲ ἐμπλατύ νῃ κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ὅ ριά σου καθά περ ἐλά λησέν σοι καὶ ἐρεῖς
φά γομαι κρέα ἐὰ ν ἐπιθυμή σῃ ἡ ψυχή σου ὥ στε φαγεῖν κρέα ἐν πά σῃ ἐπιθυμίᾳ τῆ ς
ψυχῆ ς σου φά γῃ κρέα
ἐὰ ν δὲ μακρό τερον ἀ πέχῃ σου ὁ τό πος ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου
ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ καὶ θύ σεις ἀ πὸ τῶ ν βοῶ ν σου καὶ ἀ πὸ τῶ ν
προβά των σου ὧ ν ἂ ν δῷ ὁ θεό ς σοι ὃ ν τρό πον ἐνετειλά μην σοι καὶ φά γῃ ἐν ταῖς
πό λεσίν σου κατὰ τὴ ν ἐπιθυμίαν τῆ ς ψυχῆ ς σου
ὡ ς ἔσθεται ἡ δορκὰ ς καὶ ἡ ἔλαφος οὕ τως φά γῃ αὐ τό ὁ ἀ κά θαρτος ἐν σοὶ καὶ ὁ
καθαρὸ ς ὡ σαύ τως ἔδεται
πρό σεχε ἰσχυρῶ ς τοῦ μὴ φαγεῖν αἷμα ὅ τι τὸ αἷμα αὐ τοῦ ψυχή οὐ βρωθή σεται ἡ
ψυχὴ μετὰ τῶ ν κρεῶ ν
οὐ φά γεσθε ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκχεεῖτε αὐ τὸ ὡ ς ὕ δωρ
263

οὐ φά γῃ αὐ τό ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου μετὰ σέ ἐὰ ν ποιή σῃς τὸ καλὸ ν
καὶ τὸ ἀ ρεστὸ ν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου
πλὴ ν τὰ ἅ γιά σου ἐὰ ν γένηταί σοι καὶ τὰ ς εὐ χά ς σου λαβὼ ν ἥ ξεις εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν
ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ
καὶ ποιή σεις τὰ ὁ λοκαυτώ ματά σου τὰ κρέα ἀ νοίσεις ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κυρίου
τοῦ θεοῦ σου τὸ δὲ αἷμα τῶ ν θυσιῶ ν σου προσχεεῖς πρὸ ς τὴ ν βά σιν τοῦ
θυσιαστηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ σου τὰ δὲ κρέα φά γῃ
φυλά σσου καὶ ἄ κουε καὶ ποιή σεις πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι ἵνα
εὖ σοι γένηται καὶ τοῖς υἱοῖς σου δι' αἰῶ νος ἐὰ ν ποιή σῃς τὸ καλὸ ν καὶ τὸ ἀ ρεστὸ ν
ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου
ἐὰ ν δὲ ἐξολεθρεύ σῃ κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ἔθνη εἰς οὓ ς σὺ εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ
κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν ἀ πὸ προσώ που σου καὶ κατακληρονομή σῃς αὐ τοὺ ς
καὶ κατοική σῃς ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ ἐκζητή σῃς ἐπακολουθῆ σαι αὐ τοῖς μετὰ τὸ ἐξολεθρευθῆ ναι
αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που σου οὐ μὴ ἐκζητή σῃς τοὺ ς θεοὺ ς αὐ τῶ ν λέγων πῶ ς ποιοῦ σιν
τὰ ἔθνη ταῦ τα τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν ποιή σω κἀ γώ
οὐ ποιή σεις οὕ τως κυρίῳ τῷ θεῷ σου τὰ γὰ ρ βδελύ γματα ἃ κύ ριος ἐμίσησεν
ἐποίησαν τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν ὅ τι τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν
κατακαίουσιν ἐν πυρὶ τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν
πᾶ ν ῥ ῆ μα ὃ ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον τοῦ το φυλά ξῃ ποιεῖν οὐ προσθή σεις ἐπ'
αὐ τὸ οὐ δὲ ἀ φελεῖς ἀ π' αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ ἀ ναστῇ ἐν σοὶ προφή της ἢ ἐνυπνιαζό μενος ἐνύ πνιον καὶ δῷ σοι σημεῖον ἢ
τέρας
καὶ ἔλθῃ τὸ σημεῖον ἢ τὸ τέρας ὃ ἐλά λησεν πρὸ ς σὲ λέγων πορευθῶ μεν καὶ
λατρεύ σωμεν θεοῖς ἑτέροις οὓ ς οὐ κ οἴδατε
οὐ κ ἀ κού σεσθε τῶ ν λό γων τοῦ προφή του ἐκείνου ἢ τοῦ ἐνυπνιαζομένου τὸ
ἐνύ πνιον ἐκεῖνο ὅ τι πειρά ζει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μᾶ ς εἰδέναι εἰ ἀ γαπᾶ τε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν
ὑ μῶ ν ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας ὑ μῶ ν καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς ὑ μῶ ν
ὀ πίσω κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν πορεύ εσθε καὶ αὐ τὸ ν φοβηθή σεσθε καὶ τὰ ς ἐντολὰ ς
αὐ τοῦ φυλά ξεσθε καὶ τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ ἀ κού σεσθε καὶ αὐ τῷ προστεθή σεσθε
καὶ ὁ προφή της ἐκεῖνος ἢ ὁ τὸ ἐνύ πνιον ἐνυπνιαζό μενος ἐκεῖνος ἀ ποθανεῖται
ἐλά λησεν γὰ ρ πλανῆ σαί σε ἀ πὸ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγό ντος σε ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου τοῦ λυτρωσαμένου σε ἐκ τῆ ς δουλείας ἐξῶ σαί σε ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ ἧ ς
ἐνετείλατό σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου πορεύ εσθαι ἐν αὐ τῇ καὶ ἀ φανιεῖς τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ
ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ παρακαλέσῃ σε ὁ ἀ δελφό ς σου ἐκ πατρό ς σου ἢ ἐκ μητρό ς σου ἢ ὁ υἱό ς σου ἢ
ἡ θυγά τηρ σου ἢ ἡ γυνὴ ἡ ἐν κό λπῳ σου ἢ ὁ φίλος ὁ ἴσος τῆ ς ψυχῆ ς σου λά θρᾳ
λέγων βαδίσωμεν καὶ λατρεύ σωμεν θεοῖς ἑτέροις οὓ ς οὐ κ ᾔ δεις σὺ καὶ οἱ πατέρες
σου
ἀ πὸ τῶ ν θεῶ ν τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν περικύ κλῳ ὑ μῶ ν τῶ ν ἐγγιζό ντων σοι ἢ τῶ ν μακρὰ ν
ἀ πὸ σοῦ ἀ π' ἄ κρου τῆ ς γῆ ς ἕως ἄ κρου τῆ ς γῆ ς
264

οὐ συνθελή σεις αὐ τῷ καὶ οὐ κ εἰσακού σῃ αὐ τοῦ καὶ οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς σου ἐπ'
αὐ τῷ οὐ κ ἐπιποθή σεις ἐπ' αὐ τῷ οὐ δ' οὐ μὴ σκεπά σῃς αὐ τό ν
ἀ ναγγέλλων ἀ ναγγελεῖς περὶ αὐ τοῦ αἱ χεῖρές σου ἔσονται ἐπ' αὐ τὸ ν ἐν πρώ τοις
ἀ ποκτεῖναι αὐ τό ν καὶ αἱ χεῖρες παντὸ ς τοῦ λαοῦ ἐπ' ἐσχά τῳ
καὶ λιθοβολή σουσιν αὐ τὸ ν ἐν λίθοις καὶ ἀ ποθανεῖται ὅ τι ἐζή τησεν ἀ ποστῆ σαί σε
ἀ πὸ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγό ντος σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας
καὶ πᾶ ς ισραηλ ἀ κού σας φοβηθή σεται καὶ οὐ προσθή σουσιν ἔτι ποιῆ σαι κατὰ τὸ
ῥ ῆ μα τὸ πονηρὸ ν τοῦ το ἐν ὑ μῖν
ἐὰ ν δὲ ἀ κού σῃς ἐν μιᾷ τῶ ν πό λεώ ν σου ὧ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι κατοικεῖν
σε ἐκεῖ λεγό ντων
ἐξή λθοσαν ἄ νδρες παρά νομοι ἐξ ὑ μῶ ν καὶ ἀ πέστησαν πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας
τὴ ν πό λιν αὐ τῶ ν λέγοντες πορευθῶ μεν καὶ λατρεύ σωμεν θεοῖς ἑτέροις οὓ ς οὐ κ
ᾔ δειτε
καὶ ἐρωτή σεις καὶ ἐραυνή σεις σφό δρα καὶ ἰδοὺ ἀ ληθὴ ς σαφῶ ς ὁ λό γος γεγένηται τὸ
βδέλυγμα τοῦ το ἐν ὑ μῖν
ἀ ναιρῶ ν ἀ νελεῖς πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν τῇ πό λει ἐκείνῃ ἐν φό νῳ μαχαίρας
ἀ ναθέματι ἀ ναθεματιεῖτε αὐ τὴ ν καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τῇ
καὶ πά ντα τὰ σκῦ λα αὐ τῆ ς συνά ξεις εἰς τὰ ς διό δους αὐ τῆ ς καὶ ἐμπρή σεις τὴ ν πό λιν
ἐν πυρὶ καὶ πά ντα τὰ σκῦ λα αὐ τῆ ς πανδημεὶ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ
ἔσται ἀ οίκητος εἰς τὸ ν αἰῶ να οὐ κ ἀ νοικοδομηθή σεται ἔτι
οὐ προσκολληθή σεται ἐν τῇ χειρί σου οὐ δὲν ἀ πὸ τοῦ ἀ ναθέματος ἵνα ἀ ποστραφῇ
κύ ριος ἀ πὸ θυμοῦ τῆ ς ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ καὶ δώ σει σοι ἔλεος καὶ ἐλεή σει σε καὶ πληθυνεῖ
σε ὃ ν τρό πον ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν σου
ἐὰ ν ἀ κού σῃς τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλά σσειν πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ
ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον ποιεῖν τὸ καλὸ ν καὶ τὸ ἀ ρεστὸ ν ἐναντίον κυρίου
τοῦ θεοῦ σου
υἱοί ἐστε κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν οὐ φοιβή σετε οὐ κ ἐπιθή σετε φαλά κρωμα ἀ νὰ
μέσον τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν ὑ μῶ ν ἐπὶ νεκρῷ
ὅ τι λαὸ ς ἅ γιος εἶ κυρίῳ τῷ θεῷ σου καὶ σὲ ἐξελέξατο κύ ριος ὁ θεό ς σου γενέσθαι σε
αὐ τῷ λαὸ ν περιού σιον ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν ἐπὶ προσώ που τῆ ς γῆ ς
οὐ φά γεσθε πᾶ ν βδέλυγμα
ταῦ τα τὰ κτή νη ἃ φά γεσθε μό σχον ἐκ βοῶ ν καὶ ἀ μνὸ ν ἐκ προβά των καὶ χίμαρον ἐξ
αἰγῶ ν
ἔλαφον καὶ δορκά δα καὶ βού βαλον καὶ τραγέλαφον καὶ πύ γαργον ὄ ρυγα καὶ
καμηλοπά ρδαλιν
πᾶ ν κτῆ νος διχηλοῦ ν ὁ πλὴ ν καὶ ὀ νυχιστῆ ρας ὀ νυχίζον δύ ο χηλῶ ν καὶ ἀ νά γον
μηρυκισμὸ ν ἐν τοῖς κτή νεσιν ταῦ τα φά γεσθε
καὶ ταῦ τα οὐ φά γεσθε ἀ πὸ τῶ ν ἀ ναγό ντων μηρυκισμὸ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν διχηλού ντων
τὰ ς ὁ πλὰ ς καὶ ὀ νυχιζό ντων ὀ νυχιστῆ ρας τὸ ν κά μηλον καὶ δασύ ποδα καὶ
χοιρογρύ λλιον ὅ τι ἀ νά γουσιν μηρυκισμὸ ν καὶ ὁ πλὴ ν οὐ διχηλοῦ σιν ἀ κά θαρτα
ταῦ τα ὑ μῖν ἐστιν
265

καὶ τὸ ν ὗ ν ὅ τι διχηλεῖ ὁ πλὴ ν τοῦ το καὶ ὀ νυχίζει ὄ νυχας ὁ πλῆ ς καὶ τοῦ το μηρυκισμὸ ν
οὐ μαρυκᾶ ται ἀ κά θαρτον τοῦ το ὑ μῖν ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν αὐ τῶ ν οὐ φά γεσθε καὶ τῶ ν
θνησιμαίων αὐ τῶ ν οὐ χ ἅ ψεσθε
καὶ ταῦ τα φά γεσθε ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐν τοῖς ὕ δασιν πά ντα ὅ σα ἐστὶν ἐν αὐ τοῖς
πτερύ για καὶ λεπίδες φά γεσθε
καὶ πά ντα ὅ σα οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς πτερύ για καὶ λεπίδες οὐ φά γεσθε ἀ κά θαρτα ὑ μῖν
ἐστιν
πᾶ ν ὄ ρνεον καθαρὸ ν φά γεσθε
καὶ ταῦ τα οὐ φά γεσθε ἀ π' αὐ τῶ ν τὸ ν ἀ ετὸ ν καὶ τὸ ν γρύ πα καὶ τὸ ν ἁ λιαίετον
καὶ τὸ ν γύ πα καὶ τὸ ν ἰκτῖνα καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ
καὶ πά ντα κό ρακα καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ
καὶ στρουθὸ ν καὶ γλαῦ κα καὶ λά ρον
καὶ ἐρωδιὸ ν καὶ κύ κνον καὶ ἶβιν
καὶ καταρά κτην καὶ ἱέρακα καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ καὶ ἔποπα καὶ νυκτικό ρακα
καὶ πελεκᾶ να καὶ χαραδριὸ ν καὶ τὰ ὅ μοια αὐ τῷ καὶ πορφυρίωνα καὶ νυκτερίδα
πά ντα τὰ ἑρπετὰ τῶ ν πετεινῶ ν ἀ κά θαρτα ταῦ τά ἐστιν ὑ μῖν οὐ φά γεσθε ἀ π' αὐ τῶ ν
πᾶ ν πετεινὸ ν καθαρὸ ν φά γεσθε
πᾶ ν θνησιμαῖον οὐ φά γεσθε τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ταῖς πό λεσίν σου δοθή σεται καὶ
φά γεται ἢ ἀ ποδώ σῃ τῷ ἀ λλοτρίῳ ὅ τι λαὸ ς ἅ γιος εἶ κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ χ ἑψή σεις
ἄ ρνα ἐν γά λακτι μητρὸ ς αὐ τοῦ
δεκά την ἀ ποδεκατώ σεις παντὸ ς γενή ματος τοῦ σπέρματό ς σου τὸ γένημα τοῦ
ἀ γροῦ σου ἐνιαυτὸ ν κατ' ἐνιαυτό ν
καὶ φά γῃ αὐ τὸ ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ
θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ οἴσετε τὰ ἐπιδέκατα τοῦ σίτου σου καὶ
τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου τὰ πρωτό τοκα τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τῶ ν προβά των
σου ἵνα μά θῃς φοβεῖσθαι κύ ριον τὸ ν θεό ν σου πά σας τὰ ς ἡ μέρας
ἐὰ ν δὲ μακρὰ ν γένηται ἀ πὸ σοῦ ἡ ὁ δὸ ς καὶ μὴ δύ νῃ ἀ ναφέρειν αὐ τά ὅ τι μακρὰ ν ἀ πὸ
σοῦ ὁ τό πος ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ ὅ τι
εὐ λογή σει σε κύ ριος ὁ θεό ς σου
καὶ ἀ ποδώ σῃ αὐ τὰ ἀ ργυρίου καὶ λή μψῃ τὸ ἀ ργύ ριον ἐν ταῖς χερσίν σου καὶ
πορεύ σῃ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου αὐ τό ν
καὶ δώ σεις τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ παντό ς οὗ ἐὰ ν ἐπιθυμῇ ἡ ψυχή σου ἐπὶ βουσὶ ἢ ἐπὶ
προβά τοις ἐπὶ οἴνῳ ἢ ἐπὶ σικερα ἢ ἐπὶ παντό ς οὗ ἐὰ ν ἐπιθυμῇ ἡ ψυχή σου καὶ φά γῃ
ἐκεῖ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ εὐ φρανθή σῃ σὺ καὶ ὁ οἶκό ς σου
καὶ ὁ λευίτης ὁ ἐν ταῖς πό λεσίν σου ὅ τι οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ μερὶς οὐ δὲ κλῆ ρος μετὰ σοῦ
μετὰ τρία ἔτη ἐξοίσεις πᾶ ν τὸ ἐπιδέκατον τῶ ν γενημά των σου ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ
θή σεις αὐ τὸ ἐν ταῖς πό λεσίν σου
καὶ ἐλεύ σεται ὁ λευίτης ὅ τι οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ μερὶς οὐ δὲ κλῆ ρος μετὰ σοῦ καὶ ὁ
προσή λυτος καὶ ὁ ὀ ρφανὸ ς καὶ ἡ χή ρα ἡ ἐν ταῖς πό λεσίν σου καὶ φά γονται καὶ
ἐμπλησθή σονται ἵνα εὐ λογή σῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔργοις οἷς ἐὰ ν
ποιῇ ς
δι' ἑπτὰ ἐτῶ ν ποιή σεις ἄ φεσιν
266

καὶ οὕ τως τὸ πρό σταγμα τῆ ς ἀ φέσεως ἀ φή σεις πᾶ ν χρέος ἴδιον ὃ ὀ φείλει σοι ὁ
πλησίον καὶ τὸ ν ἀ δελφό ν σου οὐ κ ἀ παιτή σεις ὅ τι ἐπικέκληται ἄ φεσις κυρίῳ τῷ θεῷ
σου
τὸ ν ἀ λλό τριον ἀ παιτή σεις ὅ σα ἐὰ ν ᾖ σοι παρ' αὐ τῷ τοῦ ἀ δελφοῦ σου ἄ φεσιν
ποιή σεις τοῦ χρέους σου
ὅ τι οὐ κ ἔσται ἐν σοὶ ἐνδεή ς ὅ τι εὐ λογῶ ν εὐ λογή σει σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν τῇ γῇ ᾗ
κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ κατακληρονομῆ σαι αὐ τή ν
ἐὰ ν δὲ ἀ κοῇ εἰσακού σητε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν φυλά σσειν καὶ ποιεῖν
πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς ταύ τας ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον
ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου εὐ λό γησέν σε ὃ ν τρό πον ἐλά λησέν σοι καὶ δανιεῖς ἔθνεσιν
πολλοῖς σὺ δὲ οὐ δανιῇ καὶ ἄ ρξεις σὺ ἐθνῶ ν πολλῶ ν σοῦ δὲ οὐ κ ἄ ρξουσιν
ἐὰ ν δὲ γένηται ἐν σοὶ ἐνδεὴ ς τῶ ν ἀ δελφῶ ν σου ἐν μιᾷ τῶ ν πό λεων σου ἐν τῇ γῇ ᾗ
κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι οὐ κ ἀ ποστέρξεις τὴ ν καρδίαν σου οὐ δ' οὐ μὴ
συσφίγξῃς τὴ ν χεῖρά σου ἀ πὸ τοῦ ἀ δελφοῦ σου τοῦ ἐπιδεομένου
ἀ νοίγων ἀ νοίξεις τὰ ς χεῖρά ς σου αὐ τῷ δά νειον δανιεῖς αὐ τῷ ὅ σον ἐπιδέεται καθ'
ὅ σον ἐνδεεῖται
πρό σεχε σεαυτῷ μὴ γένηται ῥ ῆ μα κρυπτὸ ν ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἀ νό μημα λέγων ἐγγίζει
τὸ ἔτος τὸ ἕβδομον ἔτος τῆ ς ἀ φέσεως καὶ πονηρεύ σηται ὁ ὀ φθαλμό ς σου τῷ
ἀ δελφῷ σου τῷ ἐπιδεομένῳ καὶ οὐ δώ σεις αὐ τῷ καὶ βοή σεται κατὰ σοῦ πρὸ ς
κύ ριον καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἁ μαρτία μεγά λη
διδοὺ ς δώ σεις αὐ τῷ καὶ δά νειον δανιεῖς αὐ τῷ ὅ σον ἐπιδέεται καὶ οὐ λυπηθή σῃ τῇ
καρδίᾳ σου διδό ντος σου αὐ τῷ ὅ τι διὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το εὐ λογή σει σε κύ ριος ὁ θεό ς
σου ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔργοις καὶ ἐν πᾶ σιν οὗ ἂ ν ἐπιβά λῃς τὴ ν χεῖρά σου
οὐ γὰ ρ μὴ ἐκλίπῃ ἐνδεὴ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς διὰ τοῦ το ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ῥ ῆ μα
τοῦ το λέγων ἀ νοίγων ἀ νοίξεις τὰ ς χεῖρά ς σου τῷ ἀ δελφῷ σου τῷ πένητι καὶ τῷ
ἐπιδεομένῳ τῷ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς σου
ἐὰ ν δὲ πραθῇ σοι ὁ ἀ δελφό ς σου ὁ εβραῖος ἢ ἡ εβραία δουλεύ σει σοι ἓξ ἔτη καὶ τῷ
ἑβδό μῳ ἐξαποστελεῖς αὐ τὸ ν ἐλεύ θερον ἀ πὸ σοῦ
ὅ ταν δὲ ἐξαποστέλλῃς αὐ τὸ ν ἐλεύ θερον ἀ πὸ σοῦ οὐ κ ἐξαποστελεῖς αὐ τὸ ν κενό ν
ἐφό διον ἐφοδιά σεις αὐ τὸ ν ἀ πὸ τῶ ν προβά των σου καὶ ἀ πὸ τοῦ σίτου σου καὶ ἀ πὸ
τῆ ς ληνοῦ σου καθὰ εὐ λό γησέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου δώ σεις αὐ τῷ
καὶ μνησθή σῃ ὅ τι οἰκέτης ἦ σθα ἐν γῇ αἰγύ πτου καὶ ἐλυτρώ σατό σε κύ ριος ὁ θεό ς
σου ἐκεῖθεν διὰ τοῦ το ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
ἐὰ ν δὲ λέγῃ πρὸ ς σέ οὐ κ ἐξελεύ σομαι ἀ πὸ σοῦ ὅ τι ἠ γά πηκέν σε καὶ τὴ ν οἰκίαν σου
ὅ τι εὖ αὐ τῷ ἐστιν παρὰ σοί
καὶ λή μψῃ τὸ ὀ πή τιον καὶ τρυπή σεις τὸ ὠ τίον αὐ τοῦ πρὸ ς τὴ ν θύ ραν καὶ ἔσται σοι
οἰκέτης εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ τὴ ν παιδίσκην σου ποιή σεις ὡ σαύ τως
οὐ σκληρὸ ν ἔσται ἐναντίον σου ἐξαποστελλομένων αὐ τῶ ν ἐλευθέρων ἀ πὸ σοῦ ὅ τι
ἐφέτιον μισθὸ ν τοῦ μισθωτοῦ ἐδού λευσέν σοι ἓξ ἔτη καὶ εὐ λογή σει σε κύ ριος ὁ θεό ς
σου ἐν πᾶ σιν οἷς ἐὰ ν ποιῇ ς
267

πᾶ ν πρωτό τοκον ὃ ἐὰ ν τεχθῇ ἐν τοῖς βουσίν σου καὶ ἐν τοῖς προβά τοις σου τὰ
ἀ ρσενικά ἁ γιά σεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ κ ἐργᾷ ἐν τῷ πρωτοτό κῳ μό σχῳ σου καὶ οὐ
μὴ κείρῃς τὸ πρωτό τοκον τῶ ν προβά των σου
ἔναντι κυρίου φά γῃ αὐ τὸ ἐνιαυτὸ ν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐὰ ν ἐκλέξηται κύ ριος
ὁ θεό ς σου σὺ καὶ ὁ οἶκό ς σου
ἐὰ ν δὲ ᾖ ἐν αὐ τῷ μῶ μος χωλὸ ν ἢ τυφλὸ ν ἢ καὶ πᾶ ς μῶ μος πονηρό ς οὐ θύ σεις αὐ τὸ
κυρίῳ τῷ θεῷ σου
ἐν ταῖς πό λεσίν σου φά γῃ αὐ τό ὁ ἀ κά θαρτος ἐν σοὶ καὶ ὁ καθαρὸ ς ὡ σαύ τως ἔδεται
ὡ ς δορκά δα ἢ ἔλαφον
πλὴ ν τὸ αἷμα οὐ φά γεσθε ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκχεεῖς αὐ τὸ ὡ ς ὕ δωρ
φύ λαξαι τὸ ν μῆ να τῶ ν νέων καὶ ποιή σεις τὸ πασχα κυρίῳ τῷ θεῷ σου ὅ τι ἐν τῷ
μηνὶ τῶ ν νέων ἐξῆ λθες ἐξ αἰγύ πτου νυκτό ς
καὶ θύ σεις τὸ πασχα κυρίῳ τῷ θεῷ σου πρό βατα καὶ βό ας ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐὰ ν
ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου αὐ τὸ ν ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ
οὐ φά γῃ ἐπ' αὐ τοῦ ζύ μην ἑπτὰ ἡ μέρας φά γῃ ἐπ' αὐ τοῦ ἄ ζυμα ἄ ρτον κακώ σεως ὅ τι
ἐν σπουδῇ ἐξή λθετε ἐξ αἰγύ πτου ἵνα μνησθῆ τε τὴ ν ἡ μέραν τῆ ς ἐξοδίας ὑ μῶ ν ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς ὑ μῶ ν
οὐ κ ὀ φθή σεταί σοι ζύ μη ἐν πᾶ σι τοῖς ὁ ρίοις σου ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ οὐ κοιμηθή σεται
ἀ πὸ τῶ ν κρεῶ ν ὧ ν ἐὰ ν θύ σῃς τὸ ἑσπέρας τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πρώ τῃ εἰς τὸ πρωί
οὐ δυνή σῃ θῦ σαι τὸ πασχα ἐν οὐ δεμιᾷ τῶ ν πό λεώ ν σου ὧ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου
δίδωσίν σοι
ἀ λλ' ἢ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἐὰ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα
αὐ τοῦ ἐκεῖ θύ σεις τὸ πασχα ἑσπέρας πρὸ ς δυσμὰ ς ἡ λίου ἐν τῷ καιρῷ ᾧ ἐξῆ λθες ἐξ
αἰγύ πτου
καὶ ἑψή σεις καὶ ὀ πτή σεις καὶ φά γῃ ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐὰ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου
αὐ τό ν καὶ ἀ ποστραφή σῃ τὸ πρωὶ καὶ ἀ πελεύ σῃ εἰς τοὺ ς οἴκους σου
ἓξ ἡ μέρας φά γῃ ἄ ζυμα καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἐξό διον ἑορτὴ κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ
ποιή σεις ἐν αὐ τῇ πᾶ ν ἔργον πλὴ ν ὅ σα ποιηθή σεται ψυχῇ
ἑπτὰ ἑβδομά δας ὁ λοκλή ρους ἐξαριθμή σεις σεαυτῷ ἀ ρξαμένου σου δρέπανον ἐπ'
ἀ μητὸ ν ἄ ρξῃ ἐξαριθμῆ σαι ἑπτὰ ἑβδομά δας
καὶ ποιή σεις ἑορτὴ ν ἑβδομά δων κυρίῳ τῷ θεῷ σου καθό τι ἡ χείρ σου ἰσχύ ει ὅ σα ἂ ν
δῷ σοι καθό τι ηὐ λό γησέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου
καὶ εὐ φρανθή σῃ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου σὺ καὶ ὁ υἱό ς σου καὶ ἡ θυγά τηρ σου
ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ λευίτης ὁ ἐν ταῖς πό λεσίν σου καὶ ὁ προσή λυτος
καὶ ὁ ὀ ρφανὸ ς καὶ ἡ χή ρα ἡ ἐν ὑ μῖν ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐὰ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου
ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ
καὶ μνησθή σῃ ὅ τι οἰκέτης ἦ σθα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ φυλά ξῃ καὶ ποιή σεις τὰ ς ἐντολὰ ς
ταύ τας
ἑορτὴ ν σκηνῶ ν ποιή σεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἡ μέρας ἐν τῷ συναγαγεῖν σε ἐκ τοῦ ἅ λωνό ς
σου καὶ ἀ πὸ τῆ ς ληνοῦ σου
268

καὶ εὐ φρανθή σῃ ἐν τῇ ἑορτῇ σου σὺ καὶ ὁ υἱό ς σου καὶ ἡ θυγά τηρ σου ὁ παῖς σου
καὶ ἡ παιδίσκη σου καὶ ὁ λευίτης καὶ ὁ προσή λυτος καὶ ὁ ὀ ρφανὸ ς καὶ ἡ χή ρα ἡ
οὖ σα ἐν ταῖς πό λεσίν σου
ἑπτὰ ἡ μέρας ἑορτά σεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐὰ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ
θεό ς σου αὐ τῷ ἐὰ ν δὲ εὐ λογή σῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν πᾶ σιν τοῖς γενή μασίν σου
καὶ ἐν παντὶ ἔργῳ τῶ ν χειρῶ ν σου καὶ ἔσῃ εὐ φραινό μενος
τρεῖς καιροὺ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ ὀ φθή σεται πᾶ ν ἀ ρσενικό ν σου ἐναντίον κυρίου τοῦ
θεοῦ σου ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἐὰ ν ἐκλέξηται αὐ τὸ ν κύ ριος ἐν τῇ ἑορτῇ τῶ ν ἀ ζύ μων καὶ ἐν
τῇ ἑορτῇ τῶ ν ἑβδομά δων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῆ ς σκηνοπηγίας οὐ κ ὀ φθή σῃ ἐνώ πιον
κυρίου τοῦ θεοῦ σου κενό ς
ἕκαστος κατὰ δύ ναμιν τῶ ν χειρῶ ν ὑ μῶ ν κατὰ τὴ ν εὐ λογίαν κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἣ ν
ἔδωκέν σοι
κριτὰ ς καὶ γραμματοεισαγωγεῖς καταστή σεις σεαυτῷ ἐν πά σαις ταῖς πό λεσίν σου
αἷς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι κατὰ φυλά ς καὶ κρινοῦ σιν τὸ ν λαὸ ν κρίσιν
δικαίαν
οὐ κ ἐκκλινοῦ σιν κρίσιν οὐ κ ἐπιγνώ σονται πρό σωπον οὐ δὲ λή μψονται δῶ ρον τὰ
γὰ ρ δῶ ρα ἐκτυφλοῖ ὀ φθαλμοὺ ς σοφῶ ν καὶ ἐξαίρει λό γους δικαίων
δικαίως τὸ δίκαιον διώ ξῃ ἵνα ζῆ τε καὶ εἰσελθό ντες κληρονομή σητε τὴ ν γῆ ν ἣ ν
κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι
οὐ φυτεύ σεις σεαυτῷ ἄ λσος πᾶ ν ξύ λον παρὰ τὸ θυσιαστή ριον κυρίου τοῦ θεοῦ σου
ὃ ποιή σεις σεαυτῷ
οὐ στή σεις σεαυτῷ στή λην ἃ ἐμίσησεν κύ ριος ὁ θεό ς σου
οὐ θύ σεις κυρίῳ τῷ θεῷ σου μό σχον ἢ πρό βατον ἐν ᾧ ἐστιν ἐν αὐ τῷ μῶ μος πᾶ ν
ῥ ῆ μα πονηρό ν ὅ τι βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σού ἐστιν
ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῇ ἐν σοὶ ἐν μιᾷ τῶ ν πό λεώ ν σου ὧ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἀ νὴ ρ
ἢ γυνή ὅ στις ποιή σει τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου παρελθεῖν τὴ ν
διαθή κην αὐ τοῦ
καὶ ἐλθό ντες λατρεύ σωσιν θεοῖς ἑτέροις καὶ προσκυνή σωσιν αὐ τοῖς τῷ ἡ λίῳ ἢ τῇ
σελή νῃ ἢ παντὶ τῶ ν ἐκ τοῦ κό σμου τοῦ οὐ ρανοῦ ἃ οὐ προσέταξεν
καὶ ἀ ναγγελῇ σοι καὶ ἐκζητή σεις σφό δρα καὶ ἰδοὺ ἀ ληθῶ ς γέγονεν τὸ ῥ ῆ μα
γεγένηται τὸ βδέλυγμα τοῦ το ἐν ισραηλ
καὶ ἐξά ξεις τὸ ν ἄ νθρωπον ἐκεῖνον ἢ τὴ ν γυναῖκα ἐκείνην καὶ λιθοβολή σετε αὐ τοὺ ς
ἐν λίθοις καὶ τελευτή σουσιν
ἐπὶ δυσὶν μά ρτυσιν ἢ ἐπὶ τρισὶν μά ρτυσιν ἀ ποθανεῖται ὁ ἀ ποθνῄ σκων οὐ κ
ἀ ποθανεῖται ἐφ' ἑνὶ μά ρτυρι
καὶ ἡ χεὶρ τῶ ν μαρτύ ρων ἔσται ἐπ' αὐ τῷ ἐν πρώ τοις θανατῶ σαι αὐ τό ν καὶ ἡ χεὶρ
παντὸ ς τοῦ λαοῦ ἐπ' ἐσχά των καὶ ἐξαρεῖς τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ ἀ δυνατή σῃ ἀ πὸ σοῦ ῥ ῆ μα ἐν κρίσει ἀ νὰ μέσον αἷμα αἵματος καὶ ἀ νὰ μέσον
κρίσις κρίσεως καὶ ἀ νὰ μέσον ἁ φὴ ἁ φῆ ς καὶ ἀ νὰ μέσον ἀ ντιλογία ἀ ντιλογίας
ῥ ή ματα κρίσεως ἐν ταῖς πό λεσιν ὑ μῶ ν καὶ ἀ ναστὰ ς ἀ ναβή σῃ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν
ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ
269

καὶ ἐλεύ σῃ πρὸ ς τοὺ ς ἱερεῖς τοὺ ς λευίτας καὶ πρὸ ς τὸ ν κριτή ν ὃ ς ἂ ν γένηται ἐν ταῖς
ἡ μέραις ἐκείναις καὶ ἐκζητή σαντες ἀ ναγγελοῦ σίν σοι τὴ ν κρίσιν
καὶ ποιή σεις κατὰ τὸ πρᾶ γμα ὃ ἐὰ ν ἀ ναγγείλωσίν σοι ἐκ τοῦ τό που οὗ ἂ ν ἐκλέξηται
κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ καὶ φυλά ξῃ σφό δρα ποιῆ σαι
κατὰ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν νομοθετηθῇ σοι
κατὰ τὸ ν νό μον καὶ κατὰ τὴ ν κρίσιν ἣ ν ἂ ν εἴπωσίν σοι ποιή σεις οὐ κ ἐκκλινεῖς ἀ πὸ
τοῦ ῥ ή ματος οὗ ἐὰ ν ἀ ναγγείλωσίν σοι δεξιὰ οὐ δὲ ἀ ριστερά
καὶ ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς ἂ ν ποιή σῃ ἐν ὑ περηφανίᾳ τοῦ μὴ ὑ πακοῦ σαι τοῦ ἱερέως τοῦ
παρεστηκό τος λειτουργεῖν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἢ τοῦ κριτοῦ ὃ ς ἂ ν
ᾖ ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ ἀ ποθανεῖται ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος καὶ ἐξαρεῖς τὸ ν
πονηρὸ ν ἐξ ισραηλ
καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἀ κού σας φοβηθή σεται καὶ οὐ κ ἀ σεβή σει ἔτι
ἐὰ ν δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ καὶ
κληρονομή σῃς αὐ τὴ ν καὶ κατοική σῃς ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ εἴπῃς καταστή σω ἐπ' ἐμαυτὸ ν
ἄ ρχοντα καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη τὰ κύ κλῳ μου
καθιστῶ ν καταστή σεις ἐπὶ σεαυτὸ ν ἄ ρχοντα ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ θεό ς σου
αὐ τό ν ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν σου καταστή σεις ἐπὶ σεαυτὸ ν ἄ ρχοντα οὐ δυνή σῃ
καταστῆ σαι ἐπὶ σεαυτὸ ν ἄ νθρωπον ἀ λλό τριον ὅ τι οὐ κ ἀ δελφό ς σού ἐστιν
διό τι οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ ἵππον οὐ δὲ μὴ ἀ ποστρέψῃ τὸ ν λαὸ ν εἰς αἴγυπτον ὅ πως
πληθύ νῃ ἑαυτῷ ἵππον ὁ δὲ κύ ριος εἶπεν οὐ προσθή σετε ἀ ποστρέψαι τῇ ὁ δῷ ταύ τῃ
ἔτι
καὶ οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ γυναῖκας οὐ δὲ μεταστή σεται αὐ τοῦ ἡ καρδία καὶ ἀ ργύ ριον
καὶ χρυσίον οὐ πληθυνεῖ ἑαυτῷ σφό δρα
καὶ ἔσται ὅ ταν καθίσῃ ἐπὶ τῆ ς ἀ ρχῆ ς αὐ τοῦ καὶ γρά ψει ἑαυτῷ τὸ δευτερονό μιον
τοῦ το εἰς βιβλίον παρὰ τῶ ν ἱερέων τῶ ν λευιτῶ ν
καὶ ἔσται μετ' αὐ τοῦ καὶ ἀ ναγνώ σεται ἐν αὐ τῷ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ
ἵνα μά θῃ φοβεῖσθαι κύ ριον τὸ ν θεὸ ν αὐ τοῦ φυλά σσεσθαι πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς
ταύ τας καὶ τὰ δικαιώ ματα ταῦ τα ποιεῖν
ἵνα μὴ ὑ ψωθῇ ἡ καρδία αὐ τοῦ ἀ πὸ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ ἵνα μὴ παραβῇ ἀ πὸ τῶ ν
ἐντολῶ ν δεξιὰ ἢ ἀ ριστερά ὅ πως ἂ ν μακροχρονίσῃ ἐπὶ τῆ ς ἀ ρχῆ ς αὐ τοῦ αὐ τὸ ς καὶ οἱ
υἱοὶ αὐ τοῦ ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ
οὐ κ ἔσται τοῖς ἱερεῦ σιν τοῖς λευίταις ὅ λῃ φυλῇ λευι μερὶς οὐ δὲ κλῆ ρος μετὰ ισραηλ
καρπώ ματα κυρίου ὁ κλῆ ρος αὐ τῶ ν φά γονται αὐ τά
κλῆ ρος δὲ οὐ κ ἔσται αὐ τοῖς ἐν τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν κύ ριος αὐ τὸ ς κλῆ ρος αὐ τοῦ
καθό τι εἶπεν αὐ τῷ
καὶ αὕ τη ἡ κρίσις τῶ ν ἱερέων τὰ παρὰ τοῦ λαοῦ παρὰ τῶ ν θυό ντων τὰ θύ ματα ἐά ν
τε μό σχον ἐά ν τε πρό βατον καὶ δώ σει τῷ ἱερεῖ τὸ ν βραχίονα καὶ τὰ σιαγό νια καὶ τὸ
ἔνυστρον
καὶ τὰ ς ἀ παρχὰ ς τοῦ σίτου σου καὶ τοῦ οἴνου σου καὶ τοῦ ἐλαίου σου καὶ τὴ ν
ἀ παρχὴ ν τῶ ν κουρῶ ν τῶ ν προβά των σου δώ σεις αὐ τῷ
270

ὅ τι αὐ τὸ ν ἐξελέξατο κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐκ πασῶ ν τῶ ν φυλῶ ν σου παρεστά ναι

ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου λειτουργεῖν καὶ εὐ λογεῖν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ αὐ τὸ ς
καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ
ἐὰ ν δὲ παραγένηται ὁ λευίτης ἐκ μιᾶ ς τῶ ν πό λεων ὑ μῶ ν ἐκ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ οὗ αὐ τὸ ς παροικεῖ καθό τι ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν
ἐκλέξηται κύ ριος
καὶ λειτουργή σει τῷ ὀ νό ματι κυρίου τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ ὥ σπερ πά ντες οἱ ἀ δελφοὶ
αὐ τοῦ οἱ λευῖται οἱ παρεστηκό τες ἐκεῖ ἔναντι κυρίου
μερίδα μεμερισμένην φά γεται πλὴ ν τῆ ς πρά σεως τῆ ς κατὰ πατριά ν
ἐὰ ν δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι οὐ μαθή σῃ ποιεῖν κατὰ
τὰ βδελύ γματα τῶ ν ἐθνῶ ν ἐκείνων
οὐ χ εὑ ρεθή σεται ἐν σοὶ περικαθαίρων τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἢ τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ ἐν
πυρί μαντευό μενος μαντείαν κληδονιζό μενος καὶ οἰωνιζό μενος φαρμακό ς
ἐπαείδων ἐπαοιδή ν ἐγγαστρίμυθος καὶ τερατοσκό πος ἐπερωτῶ ν τοὺ ς νεκρού ς
ἔστιν γὰ ρ βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σου πᾶ ς ποιῶ ν ταῦ τα ἕνεκεν γὰ ρ τῶ ν
βδελυγμά των τού των κύ ριος ἐξολεθρεύ σει αὐ τοὺ ς ἀ πὸ σοῦ
τέλειος ἔσῃ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου
τὰ γὰ ρ ἔθνη ταῦ τα οὓ ς σὺ κατακληρονομεῖς αὐ τού ς οὗ τοι κληδό νων καὶ μαντειῶ ν
ἀ κού σονται σοὶ δὲ οὐ χ οὕ τως ἔδωκεν κύ ριος ὁ θεό ς σου
προφή την ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν σου ὡ ς ἐμὲ ἀ ναστή σει σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου αὐ τοῦ
ἀ κού σεσθε
κατὰ πά ντα ὅ σα ᾐ τή σω παρὰ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν χωρηβ τῇ ἡ μέρᾳ τῆ ς
ἐκκλησίας λέγοντες οὐ προσθή σομεν ἀ κοῦ σαι τὴ ν φωνὴ ν κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν καὶ
τὸ πῦ ρ τὸ μέγα τοῦ το οὐ κ ὀ ψό μεθα ἔτι οὐ δὲ μὴ ἀ ποθά νωμεν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ὀ ρθῶ ς πά ντα ὅ σα ἐλά λησαν
προφή την ἀ ναστή σω αὐ τοῖς ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν ὥ σπερ σὲ καὶ δώ σω τὸ ῥ ῆ μά
μου ἐν τῷ στό ματι αὐ τοῦ καὶ λαλή σει αὐ τοῖς καθό τι ἂ ν ἐντείλωμαι αὐ τῷ
καὶ ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς ἐὰ ν μὴ ἀ κού σῃ ὅ σα ἐὰ ν λαλή σῃ ὁ προφή της ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί μου
ἐγὼ ἐκδική σω ἐξ αὐ τοῦ
πλὴ ν ὁ προφή της ὃ ς ἂ ν ἀ σεβή σῃ λαλῆ σαι ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί μου ῥ ῆ μα ὃ οὐ προσέταξα
λαλῆ σαι καὶ ὃ ς ἂ ν λαλή σῃ ἐπ' ὀ νό ματι θεῶ ν ἑτέρων ἀ ποθανεῖται ὁ προφή της
ἐκεῖνος
ἐὰ ν δὲ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου πῶ ς γνωσό μεθα τὸ ῥ ῆ μα ὃ οὐ κ ἐλά λησεν κύ ριος
ὅ σα ἐὰ ν λαλή σῃ ὁ προφή της ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου καὶ μὴ γένηται τὸ ῥ ῆ μα καὶ μὴ
συμβῇ τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ οὐ κ ἐλά λησεν κύ ριος ἐν ἀ σεβείᾳ ἐλά λησεν ὁ προφή της
ἐκεῖνος οὐ κ ἀ φέξεσθε αὐ τοῦ
ἐὰ ν δὲ ἀ φανίσῃ κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ἔθνη ἃ ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν
καὶ κατακληρονομή σητε αὐ τοὺ ς καὶ κατοική σητε ἐν ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν καὶ ἐν τοῖς
οἴκοις αὐ τῶ ν
τρεῖς πό λεις διαστελεῖς σεαυτῷ ἐν μέσῳ τῆ ς γῆ ς σου ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν
σοι
271

στό χασαί σοι τὴ ν ὁ δὸ ν καὶ τριμεριεῖς τὰ ὅ ρια τῆ ς γῆ ς σου ἣ ν καταμερίζει σοι κύ ριος
ὁ θεό ς σου καὶ ἔσται καταφυγὴ ἐκεῖ παντὶ φονευτῇ
τοῦ το δὲ ἔσται τὸ πρό σταγμα τοῦ φονευτοῦ ὃ ς ἂ ν φύ γῃ ἐκεῖ καὶ ζή σεται ὃ ς ἂ ν
πατά ξῃ τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ ἀ κουσίως καὶ οὗ τος οὐ μισῶ ν αὐ τὸ ν πρὸ τῆ ς ἐχθὲς καὶ
πρὸ τῆ ς τρίτης
καὶ ὃ ς ἂ ν εἰσέλθῃ μετὰ τοῦ πλησίον εἰς τὸ ν δρυμὸ ν συναγαγεῖν ξύ λα καὶ ἐκκρουσθῇ
ἡ χεὶρ αὐ τοῦ τῇ ἀ ξίνῃ κό πτοντος τὸ ξύ λον καὶ ἐκπεσὸ ν τὸ σιδή ριον ἀ πὸ τοῦ ξύ λου
τύ χῃ τοῦ πλησίον καὶ ἀ ποθά νῃ οὗ τος καταφεύ ξεται εἰς μίαν τῶ ν πό λεων τού των
καὶ ζή σεται
ἵνα μὴ διώ ξας ὁ ἀ γχιστεύ ων τοῦ αἵματος ὀ πίσω τοῦ φονεύ σαντος ὅ τι
παρατεθέρμανται τῇ καρδίᾳ καὶ καταλά βῃ αὐ τό ν ἐὰ ν μακροτέρα ᾖ ἡ ὁ δό ς καὶ
πατά ξῃ αὐ τοῦ τὴ ν ψυχή ν καὶ ἀ ποθά νῃ καὶ τού τῳ οὐ κ ἔστιν κρίσις θανά του ὅ τι οὐ
μισῶ ν ἦ ν αὐ τὸ ν πρὸ τῆ ς ἐχθὲς καὶ πρὸ τῆ ς τρίτης
διὰ τοῦ το ἐγώ σοι ἐντέλλομαι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το λέγων τρεῖς πό λεις διαστελεῖς σεαυτῷ
ἐὰ ν δὲ ἐμπλατύ νῃ κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ὅ ριά σου ὃ ν τρό πον ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν
σου καὶ δῷ σοι κύ ριος πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἣ ν εἶπεν δοῦ ναι τοῖς πατρά σιν σου
ἐὰ ν ἀ κού σῃς ποιεῖν πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς ταύ τας ἃ ς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον
ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεό ν σου πορεύ εσθαι ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ πά σας τὰ ς
ἡ μέρας καὶ προσθή σεις σεαυτῷ ἔτι τρεῖς πό λεις πρὸ ς τὰ ς τρεῖς ταύ τας
καὶ οὐ κ ἐκχυθή σεται αἷμα ἀ ναίτιον ἐν τῇ γῇ σου ᾗ κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν
κλή ρῳ καὶ οὐ κ ἔσται ἐν σοὶ αἵματι ἔνοχος
ἐὰ ν δὲ γένηται ἄ νθρωπος μισῶ ν τὸ ν πλησίον καὶ ἐνεδρεύ σῃ αὐ τὸ ν καὶ ἐπαναστῇ ἐπ'
αὐ τὸ ν καὶ πατά ξῃ αὐ τοῦ ψυχή ν καὶ ἀ πεθά νῃ καὶ φύ γῃ εἰς μίαν τῶ ν πό λεων τού των
καὶ ἀ ποστελοῦ σιν ἡ γερουσία τῆ ς πό λεως αὐ τοῦ καὶ λή μψονται αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν καὶ
παραδώ σουσιν αὐ τὸ ν εἰς χεῖρας τῷ ἀ γχιστεύ οντι τοῦ αἵματος καὶ ἀ ποθανεῖται
οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς σου ἐπ' αὐ τῷ καὶ καθαριεῖς τὸ αἷμα τὸ ἀ ναίτιον ἐξ ισραηλ
καὶ εὖ σοι ἔσται
οὐ μετακινή σεις ὅ ρια τοῦ πλησίον σου ἃ ἔστησαν οἱ πατέρες σου ἐν τῇ κληρονομίᾳ
σου ᾗ κατεκληρονομή θης ἐν τῇ γῇ ᾗ κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ
οὐ κ ἐμμενεῖ μά ρτυς εἷς μαρτυρῆ σαι κατὰ ἀ νθρώ που κατὰ πᾶ σαν ἀ δικίαν καὶ κατὰ
πᾶ ν ἁ μά ρτημα καὶ κατὰ πᾶ σαν ἁ μαρτίαν ἣ ν ἂ ν ἁ μά ρτῃ ἐπὶ στό ματος δύ ο μαρτύ ρων
καὶ ἐπὶ στό ματος τριῶ ν μαρτύ ρων σταθή σεται πᾶ ν ῥ ῆ μα
ἐὰ ν δὲ καταστῇ μά ρτυς ἄ δικος κατὰ ἀ νθρώ που καταλέγων αὐ τοῦ ἀ σέβειαν
καὶ στή σονται οἱ δύ ο ἄ νθρωποι οἷς ἐστιν αὐ τοῖς ἡ ἀ ντιλογία ἔναντι κυρίου καὶ
ἔναντι τῶ ν ἱερέων καὶ ἔναντι τῶ ν κριτῶ ν οἳ ἐὰ ν ὦ σιν ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις
καὶ ἐξετά σωσιν οἱ κριταὶ ἀ κριβῶ ς καὶ ἰδοὺ μά ρτυς ἄ δικος ἐμαρτύ ρησεν ἄ δικα
ἀ ντέστη κατὰ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
καὶ ποιή σετε αὐ τῷ ὃ ν τρό πον ἐπονηρεύ σατο ποιῆ σαι κατὰ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ
ἐξαρεῖς τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἀ κού σαντες φοβηθή σονται καὶ οὐ προσθή σουσιν ἔτι ποιῆ σαι κατὰ
τὸ ῥ ῆ μα τὸ πονηρὸ ν τοῦ το ἐν ὑ μῖν
272

οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς σου ἐπ' αὐ τῷ ψυχὴ ν ἀ ντὶ ψυχῆ ς ὀ φθαλμὸ ν ἀ ντὶ ὀ φθαλμοῦ
ὀ δό ντα ἀ ντὶ ὀ δό ντος χεῖρα ἀ ντὶ χειρό ς πό δα ἀ ντὶ ποδό ς
ἐὰ ν δὲ ἐξέλθῃς εἰς πό λεμον ἐπὶ τοὺ ς ἐχθρού ς σου καὶ ἴδῃς ἵππον καὶ ἀ ναβά την καὶ
λαὸ ν πλείονά σου οὐ φοβηθή σῃ ἀ π' αὐ τῶ ν ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου μετὰ σοῦ ὁ
ἀ ναβιβά σας σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἔσται ὅ ταν ἐγγίσῃς τῷ πολέμῳ καὶ προσεγγίσας ὁ ἱερεὺ ς λαλή σει τῷ λαῷ
καὶ ἐρεῖ πρὸ ς αὐ τού ς ἄ κουε ισραηλ ὑ μεῖς προσπορεύ εσθε σή μερον εἰς πό λεμον ἐπὶ
τοὺ ς ἐχθροὺ ς ὑ μῶ ν μὴ ἐκλυέσθω ἡ καρδία ὑ μῶ ν μὴ φοβεῖσθε μηδὲ θραύ εσθε μηδὲ
ἐκκλίνητε ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ προπορευό μενος μεθ' ὑ μῶ ν συνεκπολεμῆ σαι ὑ μῖν τοὺ ς
ἐχθροὺ ς ὑ μῶ ν διασῶ σαι ὑ μᾶ ς
καὶ λαλή σουσιν οἱ γραμματεῖς πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν λέγοντες τίς ὁ ἄ νθρωπος ὁ
οἰκοδομή σας οἰκίαν καινὴ ν καὶ οὐ κ ἐνεκαίνισεν αὐ τή ν πορευέσθω καὶ
ἀ ποστραφή τω εἰς τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ μὴ ἀ ποθά νῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄ νθρωπος
ἕτερος ἐγκαινιεῖ αὐ τή ν
καὶ τίς ὁ ἄ νθρωπος ὅ στις ἐφύ τευσεν ἀ μπελῶ να καὶ οὐ κ εὐ φρά νθη ἐξ αὐ τοῦ
πορευέσθω καὶ ἀ ποστραφή τω εἰς τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ μὴ ἀ ποθά νῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ
ἄ νθρωπος ἕτερος εὐ φρανθή σεται ἐξ αὐ τοῦ
καὶ τίς ὁ ἄ νθρωπος ὅ στις μεμνή στευται γυναῖκα καὶ οὐ κ ἔλαβεν αὐ τή ν πορευέσθω
καὶ ἀ ποστραφή τω εἰς τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ μὴ ἀ ποθά νῃ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἄ νθρωπος
ἕτερος λή μψεται αὐ τή ν
καὶ προσθή σουσιν οἱ γραμματεῖς λαλῆ σαι πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν καὶ ἐροῦ σιν τίς ὁ
ἄ νθρωπος ὁ φοβού μενος καὶ δειλὸ ς τῇ καρδίᾳ πορευέσθω καὶ ἀ ποστραφή τω εἰς
τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ ἵνα μὴ δειλιά νῃ τὴ ν καρδίαν τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ὥ σπερ ἡ αὐ τοῦ
καὶ ἔσται ὅ ταν παύ σωνται οἱ γραμματεῖς λαλοῦ ντες πρὸ ς τὸ ν λαό ν καὶ
καταστή σουσιν ἄ ρχοντας τῆ ς στρατιᾶ ς προηγουμένους τοῦ λαοῦ
ἐὰ ν δὲ προσέλθῃς πρὸ ς πό λιν ἐκπολεμῆ σαι αὐ τή ν καὶ ἐκκαλέσῃ αὐ τοὺ ς μετ' εἰρή νης
ἐὰ ν μὲν εἰρηνικὰ ἀ ποκριθῶ σίν σοι καὶ ἀ νοίξωσίν σοι ἔσται πᾶ ς ὁ λαὸ ς οἱ εὑ ρεθέντες
ἐν αὐ τῇ ἔσονταί σοι φορολό γητοι καὶ ὑ πή κοοί σου
ἐὰ ν δὲ μὴ ὑ πακού σωσίν σοι καὶ ποιή σωσιν πρὸ ς σὲ πό λεμον περικαθιεῖς αὐ τή ν
καὶ παραδώ σει αὐ τὴ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ πατά ξεις πᾶ ν
ἀ ρσενικὸ ν αὐ τῆ ς ἐν φό νῳ μαχαίρας
πλὴ ν τῶ ν γυναικῶ ν καὶ τῆ ς ἀ ποσκευῆ ς καὶ πά ντα τὰ κτή νη καὶ πά ντα ὅ σα ἂ ν
ὑ πά ρχῃ ἐν τῇ πό λει καὶ πᾶ σαν τὴ ν ἀ παρτίαν προνομεύ σεις σεαυτῷ καὶ φά γῃ πᾶ σαν
τὴ ν προνομὴ ν τῶ ν ἐχθρῶ ν σου ὧ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι
οὕ τως ποιή σεις πά σας τὰ ς πό λεις τὰ ς μακρὰ ν οὔ σας ἀ πὸ σοῦ σφό δρα αἳ οὐ χὶ ἐκ
τῶ ν πό λεων τῶ ν ἐθνῶ ν τού των
ἰδοὺ δὲ ἀ πὸ τῶ ν πό λεων τῶ ν ἐθνῶ ν τού των ὧ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι
κληρονομεῖν τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν οὐ ζωγρή σετε ἀ π' αὐ τῶ ν πᾶ ν ἐμπνέον
ἀ λλ' ἢ ἀ ναθέματι ἀ ναθεματιεῖτε αὐ τού ς τὸ ν χετταῖον καὶ αμορραῖον καὶ χαναναῖον
καὶ φερεζαῖον καὶ ευαῖον καὶ ιεβουσαῖον καὶ γεργεσαῖον ὃ ν τρό πον ἐνετείλατό σοι
κύ ριος ὁ θεό ς σου
273

ἵνα μὴ διδά ξωσιν ὑ μᾶ ς ποιεῖν πά ντα τὰ βδελύ γματα αὐ τῶ ν ὅ σα ἐποίησαν τοῖς θεοῖς
αὐ τῶ ν καὶ ἁ μαρτή σεσθε ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν
ἐὰ ν δὲ περικαθίσῃς περὶ πό λιν ἡ μέρας πλείους ἐκπολεμῆ σαι αὐ τὴ ν εἰς κατά λημψιν
αὐ τῆ ς οὐ χὶ ἐξολεθρεύ σεις τὰ δένδρα αὐ τῆ ς ἐπιβαλεῖν ἐπ' αὐ τὰ σίδηρον ἀ λλ' ἢ ἀ π'
αὐ τοῦ φά γῃ αὐ τὸ δὲ οὐ κ ἐκκό ψεις μὴ ἄ νθρωπος τὸ ξύ λον τὸ ἐν τῷ ἀ γρῷ εἰσελθεῖν
ἀ πὸ προσώ που σου εἰς τὸ ν χά ρακα
ἀ λλὰ ξύ λον ὃ ἐπίστασαι ὅ τι οὐ καρπό βρωτό ν ἐστιν τοῦ το ἐξολεθρεύ σεις καὶ
ἐκκό ψεις καὶ οἰκοδομή σεις χαρά κωσιν ἐπὶ τὴ ν πό λιν ἥ τις ποιεῖ πρὸ ς σὲ τὸ ν πό λεμον
ἕως ἂ ν παραδοθῇ
ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῇ τραυματίας ἐν τῇ γῇ ᾗ κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι κληρονομῆ σαι
πεπτωκὼ ς ἐν τῷ πεδίῳ καὶ οὐ κ οἴδασιν τὸ ν πατά ξαντα
ἐξελεύ σεται ἡ γερουσία σου καὶ οἱ κριταί σου καὶ ἐκμετρή σουσιν ἐπὶ τὰ ς πό λεις τὰ ς
κύ κλῳ τοῦ τραυματίου
καὶ ἔσται ἡ πό λις ἡ ἐγγίζουσα τῷ τραυματίᾳ καὶ λή μψεται ἡ γερουσία τῆ ς πό λεως
ἐκείνης δά μαλιν ἐκ βοῶ ν ἥ τις οὐ κ εἴργασται καὶ ἥ τις οὐ χ εἵλκυσεν ζυγό ν
καὶ καταβιβά σουσιν ἡ γερουσία τῆ ς πό λεως ἐκείνης τὴ ν δά μαλιν εἰς φά ραγγα
τραχεῖαν ἥ τις οὐ κ εἴργασται οὐ δὲ σπείρεται καὶ νευροκοπή σουσιν τὴ ν δά μαλιν ἐν
τῇ φά ραγγι
καὶ προσελεύ σονται οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται ὅ τι αὐ τοὺ ς ἐπέλεξεν κύ ριος ὁ θεό ς σου
παρεστηκέναι αὐ τῷ καὶ εὐ λογεῖν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τῷ στό ματι αὐ τῶ ν
ἔσται πᾶ σα ἀ ντιλογία καὶ πᾶ σα ἁ φή
καὶ πᾶ σα ἡ γερουσία τῆ ς πό λεως ἐκείνης οἱ ἐγγίζοντες τῷ τραυματίᾳ νίψονται τὰ ς
χεῖρας ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τῆ ς δαμά λεως τῆ ς νενευροκοπημένης ἐν τῇ φά ραγγι
καὶ ἀ ποκριθέντες ἐροῦ σιν αἱ χεῖρες ἡ μῶ ν οὐ κ ἐξέχεαν τὸ αἷμα τοῦ το καὶ οἱ
ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν οὐ χ ἑωρά κασιν
ἵλεως γενοῦ τῷ λαῷ σου ισραηλ οὓ ς ἐλυτρώ σω κύ ριε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἵνα μὴ
γένηται αἷμα ἀ ναίτιον ἐν τῷ λαῷ σου ισραηλ καὶ ἐξιλασθή σεται αὐ τοῖς τὸ αἷμα
σὺ δὲ ἐξαρεῖς τὸ αἷμα τὸ ἀ ναίτιον ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν ἐὰ ν ποιή σῃς τὸ καλὸ ν καὶ τὸ
ἀ ρεστὸ ν ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου
ἐὰ ν δὲ ἐξελθὼ ν εἰς πό λεμον ἐπὶ τοὺ ς ἐχθρού ς σου καὶ παραδῷ σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου
εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ προνομεύ σεις τὴ ν προνομὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἴδῃς ἐν τῇ προνομῇ γυναῖκα καλὴ ν τῷ εἴδει καὶ ἐνθυμηθῇ ς αὐ τῆ ς καὶ λά βῃς
αὐ τὴ ν σαυτῷ γυναῖκα
καὶ εἰσά ξεις αὐ τὴ ν ἔνδον εἰς τὴ ν οἰκίαν σου καὶ ξυρή σεις τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῆ ς καὶ
περιονυχιεῖς αὐ τὴ ν
καὶ περιελεῖς τὰ ἱμά τια τῆ ς αἰχμαλωσίας αὐ τῆ ς ἀ π' αὐ τῆ ς καὶ καθίεται ἐν τῇ οἰκίᾳ
σου καὶ κλαύ σεται τὸ ν πατέρα καὶ τὴ ν μητέρα μηνὸ ς ἡ μέρας καὶ μετὰ ταῦ τα
εἰσελεύ σῃ πρὸ ς αὐ τὴ ν καὶ συνοικισθή σῃ αὐ τῇ καὶ ἔσται σου γυνή
καὶ ἔσται ἐὰ ν μὴ θέλῃς αὐ τή ν ἐξαποστελεῖς αὐ τὴ ν ἐλευθέραν καὶ πρά σει οὐ
πραθή σεται ἀ ργυρίου οὐ κ ἀ θετή σεις αὐ τή ν διό τι ἐταπείνωσας αὐ τή ν
274

ἐὰ ν δὲ γένωνται ἀ νθρώ πῳ δύ ο γυναῖκες μία αὐ τῶ ν ἠ γαπημένη καὶ μία αὐ τῶ ν

μισουμένη καὶ τέκωσιν αὐ τῷ ἡ ἠ γαπημένη καὶ ἡ μισουμένη καὶ γένηται υἱὸ ς
πρωτό τοκος τῆ ς μισουμένης
καὶ ἔσται ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ κατακληροδοτῇ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ οὐ
δυνή σεται πρωτοτοκεῦ σαι τῷ υἱῷ τῆ ς ἠ γαπημένης ὑ περιδὼ ν τὸ ν υἱὸ ν τῆ ς
μισουμένης τὸ ν πρωτό τοκον
ἀ λλὰ τὸ ν πρωτό τοκον υἱὸ ν τῆ ς μισουμένης ἐπιγνώ σεται δοῦ ναι αὐ τῷ διπλᾶ ἀ πὸ
πά ντων ὧ ν ἂ ν εὑ ρεθῇ αὐ τῷ ὅ τι οὗ τό ς ἐστιν ἀ ρχὴ τέκνων αὐ τοῦ καὶ τού τῳ καθή κει
τὰ πρωτοτό κια
ἐὰ ν δέ τινι ᾖ υἱὸ ς ἀ πειθὴ ς καὶ ἐρεθιστὴ ς οὐ χ ὑ πακού ων φωνὴ ν πατρὸ ς καὶ φωνὴ ν
μητρὸ ς καὶ παιδεύ σωσιν αὐ τὸ ν καὶ μὴ εἰσακού ῃ αὐ τῶ ν
καὶ συλλαβό ντες αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ καὶ ἐξά ξουσιν αὐ τὸ ν ἐπὶ
τὴ ν γερουσίαν τῆ ς πό λεως αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τὴ ν πύ λην τοῦ τό που αὐ τοῦ
καὶ ἐροῦ σιν τοῖς ἀ νδρά σιν τῆ ς πό λεως αὐ τῶ ν ὁ υἱὸ ς ἡ μῶ ν οὗ τος ἀ πειθεῖ καὶ
ἐρεθίζει οὐ χ ὑ πακού ει τῆ ς φωνῆ ς ἡ μῶ ν συμβολοκοπῶ ν οἰνοφλυγεῖ
καὶ λιθοβολή σουσιν αὐ τὸ ν οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως αὐ τοῦ ἐν λίθοις καὶ ἀ ποθανεῖται
καὶ ἐξαρεῖς τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἀ κού σαντες φοβηθή σονται
ἐὰ ν δὲ γένηται ἔν τινι ἁ μαρτία κρίμα θανά του καὶ ἀ ποθά νῃ καὶ κρεμά σητε αὐ τὸ ν
ἐπὶ ξύ λου
οὐ κ ἐπικοιμηθή σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ἐπὶ τοῦ ξύ λου ἀ λλὰ ταφῇ θά ψετε αὐ τὸ ν ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ τι κεκατηραμένος ὑ πὸ θεοῦ πᾶ ς κρεμά μενος ἐπὶ ξύ λου καὶ οὐ
μιανεῖτε τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ
μὴ ἰδὼ ν τὸ ν μό σχον τοῦ ἀ δελφοῦ σου ἢ τὸ πρό βατον αὐ τοῦ πλανώ μενα ἐν τῇ ὁ δῷ
ὑ περίδῃς αὐ τά ἀ ποστροφῇ ἀ ποστρέψεις αὐ τὰ τῷ ἀ δελφῷ σου καὶ ἀ ποδώ σεις αὐ τῷ
ἐὰ ν δὲ μὴ ἐγγίζῃ ὁ ἀ δελφό ς σου πρὸ ς σὲ μηδὲ ἐπίστῃ αὐ τό ν συνά ξεις αὐ τὰ ἔνδον εἰς
τὴ ν οἰκίαν σου καὶ ἔσται μετὰ σοῦ ἕως ἂ ν ζητή σῃ αὐ τὰ ὁ ἀ δελφό ς σου καὶ
ἀ ποδώ σεις αὐ τῷ
οὕ τως ποιή σεις τὸ ν ὄ νον αὐ τοῦ καὶ οὕ τως ποιή σεις τὸ ἱμά τιον αὐ τοῦ καὶ οὕ τως
ποιή σεις κατὰ πᾶ σαν ἀ πώ λειαν τοῦ ἀ δελφοῦ σου ὅ σα ἐὰ ν ἀ πό ληται παρ' αὐ τοῦ καὶ
εὕ ρῃς οὐ δυνή σῃ ὑ περιδεῖν
οὐ κ ὄ ψῃ τὸ ν ὄ νον τοῦ ἀ δελφοῦ σου ἢ τὸ ν μό σχον αὐ τοῦ πεπτωκό τας ἐν τῇ ὁ δῷ μὴ
ὑ περίδῃς αὐ τού ς ἀ νιστῶ ν ἀ ναστή σεις μετ' αὐ τοῦ
οὐ κ ἔσται σκεύ η ἀ νδρὸ ς ἐπὶ γυναικί οὐ δὲ μὴ ἐνδύ σηται ἀ νὴ ρ στολὴ ν γυναικείαν ὅ τι
βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σού ἐστιν πᾶ ς ποιῶ ν ταῦ τα
ἐὰ ν δὲ συναντή σῃς νοσσιᾷ ὀ ρνέων πρὸ προσώ που σου ἐν τῇ ὁ δῷ ἢ ἐπὶ παντὶ
δένδρει ἢ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς νεοσσοῖς ἢ ᾠ οῖς καὶ ἡ μή τηρ θά λπῃ ἐπὶ τῶ ν νεοσσῶ ν ἢ ἐπὶ τῶ ν
ᾠ ῶ ν οὐ λή μψῃ τὴ ν μητέρα μετὰ τῶ ν τέκνων
ἀ ποστολῇ ἀ ποστελεῖς τὴ ν μητέρα τὰ δὲ παιδία λή μψῃ σεαυτῷ ἵνα εὖ σοι γένηται
καὶ πολυή μερος ἔσῃ
ἐὰ ν δὲ οἰκοδομή σῃς οἰκίαν καινή ν καὶ ποιή σεις στεφά νην τῷ δώ ματί σου καὶ οὐ
ποιή σεις φό νον ἐν τῇ οἰκίᾳ σου ἐὰ ν πέσῃ ὁ πεσὼ ν ἀ π' αὐ τοῦ
275

οὐ κατασπερεῖς τὸ ν ἀ μπελῶ νά σου διά φορον ἵνα μὴ ἁ γιασθῇ τὸ γένημα καὶ τὸ

σπέρμα ὃ ἐὰ ν σπείρῃς μετὰ τοῦ γενή ματος τοῦ ἀ μπελῶ νό ς σου
οὐ κ ἀ ροτριά σεις ἐν μό σχῳ καὶ ὄ νῳ ἐπὶ τὸ αὐ τό
οὐ κ ἐνδύ σῃ κίβδηλον ἔρια καὶ λίνον ἐν τῷ αὐ τῷ
στρεπτὰ ποιή σεις σεαυτῷ ἐπὶ τῶ ν τεσσά ρων κρασπέδων τῶ ν περιβολαίων σου ἃ
ἐὰ ν περιβά λῃ ἐν αὐ τοῖς
ἐὰ ν δέ τις λά βῃ γυναῖκα καὶ συνοική σῃ αὐ τῇ καὶ μισή σῃ αὐ τὴ ν
καὶ ἐπιθῇ αὐ τῇ προφασιστικοὺ ς λό γους καὶ κατενέγκῃ αὐ τῆ ς ὄ νομα πονηρὸ ν καὶ
λέγῃ τὴ ν γυναῖκα ταύ την εἴληφα καὶ προσελθὼ ν αὐ τῇ οὐ χ εὕ ρηκα αὐ τῆ ς παρθένια
καὶ λαβὼ ν ὁ πατὴ ρ τῆ ς παιδὸ ς καὶ ἡ μή τηρ ἐξοίσουσιν τὰ παρθένια τῆ ς παιδὸ ς πρὸ ς
τὴ ν γερουσίαν ἐπὶ τὴ ν πύ λην
καὶ ἐρεῖ ὁ πατὴ ρ τῆ ς παιδὸ ς τῇ γερουσίᾳ τὴ ν θυγατέρα μου ταύ την δέδωκα τῷ
ἀ νθρώ πῳ τού τῳ γυναῖκα καὶ μισή σας αὐ τὴ ν
αὐ τὸ ς νῦ ν ἐπιτίθησιν αὐ τῇ προφασιστικοὺ ς λό γους λέγων οὐ χ εὕ ρηκα τῇ θυγατρί
σου παρθένια καὶ ταῦ τα τὰ παρθένια τῆ ς θυγατρό ς μου καὶ ἀ ναπτύ ξουσιν τὸ
ἱμά τιον ἐναντίον τῆ ς γερουσίας τῆ ς πό λεως
καὶ λή μψεται ἡ γερουσία τῆ ς πό λεως ἐκείνης τὸ ν ἄ νθρωπον ἐκεῖνον καὶ
παιδεύ σουσιν αὐ τὸ ν
καὶ ζημιώ σουσιν αὐ τὸ ν ἑκατὸ ν σίκλους καὶ δώ σουσιν τῷ πατρὶ τῆ ς νεά νιδος ὅ τι
ἐξή νεγκεν ὄ νομα πονηρὸ ν ἐπὶ παρθένον ισραηλῖτιν καὶ αὐ τοῦ ἔσται γυνή οὐ
δυνή σεται ἐξαποστεῖλαι αὐ τὴ ν τὸ ν ἅ παντα χρό νον
ἐὰ ν δὲ ἐπ' ἀ ληθείας γένηται ὁ λό γος οὗ τος καὶ μὴ εὑ ρεθῇ παρθένια τῇ νεά νιδι
καὶ ἐξά ξουσιν τὴ ν νεᾶ νιν ἐπὶ τὰ ς θύ ρας οἴκου πατρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ λιθοβολή σουσιν
αὐ τὴ ν οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως αὐ τῆ ς ἐν λίθοις καὶ ἀ ποθανεῖται ὅ τι ἐποίησεν
ἀ φροσύ νην ἐν υἱοῖς ισραηλ ἐκπορνεῦ σαι τὸ ν οἶκον τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ ἐξαρεῖς
τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ εὑ ρεθῇ ἄ νθρωπος κοιμώ μενος μετὰ γυναικὸ ς συνῳ κισμένης ἀ νδρί
ἀ ποκτενεῖτε ἀ μφοτέρους τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν κοιμώ μενον μετὰ τῆ ς γυναικὸ ς καὶ τὴ ν
γυναῖκα καὶ ἐξαρεῖς τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ ισραηλ
ἐὰ ν δὲ γένηται παῖς παρθένος μεμνηστευμένη ἀ νδρὶ καὶ εὑ ρὼ ν αὐ τὴ ν ἄ νθρωπος ἐν
πό λει κοιμηθῇ μετ' αὐ τῆ ς
ἐξά ξετε ἀ μφοτέρους ἐπὶ τὴ ν πύ λην τῆ ς πό λεως αὐ τῶ ν καὶ λιθοβοληθή σονται ἐν
λίθοις καὶ ἀ ποθανοῦ νται τὴ ν νεᾶ νιν ὅ τι οὐ κ ἐβό ησεν ἐν τῇ πό λει καὶ τὸ ν ἄ νθρωπον
ὅ τι ἐταπείνωσεν τὴ ν γυναῖκα τοῦ πλησίον καὶ ἐξαρεῖς τὸ ν πονηρὸ ν ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ ἐν πεδίῳ εὕ ρῃ ἄ νθρωπος τὴ ν παῖδα τὴ ν μεμνηστευμένην καὶ βιασά μενος
κοιμηθῇ μετ' αὐ τῆ ς ἀ ποκτενεῖτε τὸ ν ἄ νθρωπον τὸ ν κοιμώ μενον μετ' αὐ τῆ ς μό νον
καὶ τῇ νεά νιδι οὐ ποιή σετε οὐ δέν οὐ κ ἔστιν τῇ νεά νιδι ἁ μά ρτημα θανά του ὅ τι ὡ ς εἴ
τις ἐπαναστῇ ἄ νθρωπος ἐπὶ τὸ ν πλησίον καὶ φονεύ σῃ αὐ τοῦ ψυχή ν οὕ τως τὸ
πρᾶ γμα τοῦ το
ὅ τι ἐν τῷ ἀ γρῷ εὗ ρεν αὐ τή ν ἐβό ησεν ἡ νεᾶ νις ἡ μεμνηστευμένη καὶ ὁ βοηθή σων οὐ κ
ἦ ν αὐ τῇ
276

ἐὰ ν δέ τις εὕ ρῃ τὴ ν παῖδα τὴ ν παρθένον ἥ τις οὐ μεμνή στευται καὶ βιασά μενος

κοιμηθῇ μετ' αὐ τῆ ς καὶ εὑ ρεθῇ
δώ σει ὁ ἄ νθρωπος ὁ κοιμηθεὶς μετ' αὐ τῆ ς τῷ πατρὶ τῆ ς νεά νιδος πεντή κοντα
δίδραχμα ἀ ργυρίου καὶ αὐ τοῦ ἔσται γυνή ἀ νθ' ὧ ν ἐταπείνωσεν αὐ τή ν οὐ δυνή σεται
ἐξαποστεῖλαι αὐ τὴ ν τὸ ν ἅ παντα χρό νον
οὐ λή μψεται ἄ νθρωπος τὴ ν γυναῖκα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ ποκαλύ ψει
συγκά λυμμα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
οὐ κ εἰσελεύ σεται θλαδίας καὶ ἀ ποκεκομμένος εἰς ἐκκλησίαν κυρίου
οὐ κ εἰσελεύ σεται ἐκ πό ρνης εἰς ἐκκλησίαν κυρίου
οὐ κ εἰσελεύ σεται αμμανίτης καὶ μωαβίτης εἰς ἐκκλησίαν κυρίου καὶ ἕως δεκά της
γενεᾶ ς οὐ κ εἰσελεύ σεται εἰς ἐκκλησίαν κυρίου καὶ ἕως εἰς τὸ ν αἰῶ να
παρὰ τὸ μὴ συναντῆ σαι αὐ τοὺ ς ὑ μῖν μετὰ ἄ ρτων καὶ ὕ δατος ἐν τῇ ὁ δῷ
ἐκπορευομένων ὑ μῶ ν ἐξ αἰγύ πτου καὶ ὅ τι ἐμισθώ σαντο ἐπὶ σὲ τὸ ν βαλααμ υἱὸ ν
βεωρ ἐκ τῆ ς μεσοποταμίας καταρά σασθαί σε
καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰσακοῦ σαι τοῦ βαλααμ καὶ μετέστρεψεν
κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ς κατά ρας εἰς εὐ λογίαν ὅ τι ἠ γά πησέν σε κύ ριος ὁ θεό ς σου
οὐ προσαγορεύ σεις εἰρηνικὰ αὐ τοῖς καὶ συμφέροντα αὐ τοῖς πά σας τὰ ς ἡ μέρας σου
εἰς τὸ ν αἰῶ να
οὐ βδελύ ξῃ ιδουμαῖον ὅ τι ἀ δελφό ς σού ἐστιν οὐ βδελύ ξῃ αἰγύ πτιον ὅ τι πά ροικος
ἐγένου ἐν τῇ γῇ αὐ τοῦ
υἱοὶ ἐὰ ν γενηθῶ σιν αὐ τοῖς γενεὰ τρίτη εἰσελεύ σονται εἰς ἐκκλησίαν κυρίου
ἐὰ ν δὲ ἐξέλθῃς παρεμβαλεῖν ἐπὶ τοὺ ς ἐχθρού ς σου καὶ φυλά ξῃ ἀ πὸ παντὸ ς ῥ ή ματος
πονηροῦ
ἐὰ ν ᾖ ἐν σοὶ ἄ νθρωπος ὃ ς οὐ κ ἔσται καθαρὸ ς ἐκ ῥ ύ σεως αὐ τοῦ νυκτό ς καὶ
ἐξελεύ σεται ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ οὐ κ εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ ἔσται τὸ πρὸ ς ἑσπέραν λού σεται τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ὕ δατι καὶ δεδυκό τος ἡ λίου
εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ τό πος ἔσται σοι ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ἐξελεύ σῃ ἐκεῖ ἔξω
καὶ πά σσαλος ἔσται σοι ἐπὶ τῆ ς ζώ νης σου καὶ ἔσται ὅ ταν διακαθιζά νῃς ἔξω καὶ
ὀ ρύ ξεις ἐν αὐ τῷ καὶ ἐπαγαγὼ ν καλύ ψεις τὴ ν ἀ σχημοσύ νην σου ἐν αὐ τῷ
ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐμπεριπατεῖ ἐν τῇ παρεμβολῇ σου ἐξελέσθαι σε καὶ
παραδοῦ ναι τὸ ν ἐχθρό ν σου πρὸ προσώ που σου καὶ ἔσται ἡ παρεμβολή σου ἁ γία
καὶ οὐ κ ὀ φθή σεται ἐν σοὶ ἀ σχημοσύ νη πρά γματος καὶ ἀ ποστρέψει ἀ πὸ σοῦ
οὐ παραδώ σεις παῖδα τῷ κυρίῳ αὐ τοῦ ὃ ς προστέθειταί σοι παρὰ τοῦ κυρίου αὐ τοῦ
μετὰ σοῦ κατοική σει ἐν ὑ μῖν κατοική σει ἐν παντὶ τό πῳ οὗ ἐὰ ν ἀ ρέσῃ αὐ τῷ οὐ
θλίψεις αὐ τό ν
οὐ κ ἔσται πό ρνη ἀ πὸ θυγατέρων ισραηλ καὶ οὐ κ ἔσται πορνεύ ων ἀ πὸ υἱῶ ν ισραηλ
οὐ κ ἔσται τελεσφό ρος ἀ πὸ θυγατέρων ισραηλ καὶ οὐ κ ἔσται τελισκό μενος ἀ πὸ υἱῶ ν
ισραηλ
οὐ προσοίσεις μίσθωμα πό ρνης οὐ δὲ ἄ λλαγμα κυνὸ ς εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ
σου πρὸ ς πᾶ σαν εὐ χή ν ὅ τι βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σού ἐστιν καὶ ἀ μφό τερα
277

οὐ κ ἐκτοκιεῖς τῷ ἀ δελφῷ σου τό κον ἀ ργυρίου καὶ τό κον βρωμά των καὶ τό κον
παντὸ ς πρά γματος οὗ ἂ ν ἐκδανείσῃς
τῷ ἀ λλοτρίῳ ἐκτοκιεῖς τῷ δὲ ἀ δελφῷ σου οὐ κ ἐκτοκιεῖς ἵνα εὐ λογή σῃ σε κύ ριος ὁ
θεό ς σου ἐν πᾶ σι τοῖς ἔργοις σου ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ κληρονομῆ σαι
αὐ τή ν
ἐὰ ν δὲ εὔ ξῃ εὐ χὴ ν κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ χρονιεῖς ἀ ποδοῦ ναι αὐ τή ν ὅ τι ἐκζητῶ ν
ἐκζητή σει κύ ριος ὁ θεό ς σου παρὰ σοῦ καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἁ μαρία
ἐὰ ν δὲ μὴ θέλῃς εὔ ξασθαι οὐ κ ἔστιν ἐν σοὶ ἁ μαρτία
τὰ ἐκπορευό μενα διὰ τῶ ν χειλέων σου φυλά ξῃ καὶ ποιή σεις ὃ ν τρό πον εὔ ξω κυρίῳ
τῷ θεῷ σου δό μα ὃ ἐλά λησας τῷ στό ματί σου
ἐὰ ν δὲ εἰσέλθῃς εἰς ἀ μητὸ ν τοῦ πλησίον σου καὶ συλλέξεις ἐν ταῖς χερσίν σου
στά χυς καὶ δρέπανον οὐ μὴ ἐπιβά λῃς ἐπὶ τὸ ν ἀ μητὸ ν τοῦ πλησίον σου
ἐὰ ν δὲ εἰσέλθῃς εἰς τὸ ν ἀ μπελῶ να τοῦ πλησίον σου φά γῃ σταφυλὴ ν ὅ σον ψυχή ν
σου ἐμπλησθῆ ναι εἰς δὲ ἄ γγος οὐ κ ἐμβαλεῖς
ἐὰ ν δέ τις λά βῃ γυναῖκα καὶ συνοική σῃ αὐ τῇ καὶ ἔσται ἐὰ ν μὴ εὕ ρῃ χά ριν ἐναντίον
αὐ τοῦ ὅ τι εὗ ρεν ἐν αὐ τῇ ἄ σχημον πρᾶ γμα καὶ γρά ψει αὐ τῇ βιβλίον ἀ ποστασίου καὶ
δώ σει εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς καὶ ἐξαποστελεῖ αὐ τὴ ν ἐκ τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ
καὶ ἀ πελθοῦ σα γένηται ἀ νδρὶ ἑτέρῳ
καὶ μισή σῃ αὐ τὴ ν ὁ ἀ νὴ ρ ὁ ἔσχατος καὶ γρά ψει αὐ τῇ βιβλίον ἀ ποστασίου καὶ δώ σει
εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς καὶ ἐξαποστελεῖ αὐ τὴ ν ἐκ τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ ἢ ἀ ποθά νῃ ὁ ἀ νὴ ρ ὁ
ἔσχατος ὃ ς ἔλαβεν αὐ τὴ ν ἑαυτῷ γυναῖκα
οὐ δυνή σεται ὁ ἀ νὴ ρ ὁ πρό τερος ὁ ἐξαποστείλας αὐ τὴ ν ἐπαναστρέψας λαβεῖν
αὐ τὴ ν ἑαυτῷ γυναῖκα μετὰ τὸ μιανθῆ ναι αὐ τή ν ὅ τι βδέλυγμά ἐστιν ἐναντίον κυρίου
τοῦ θεοῦ σου καὶ οὐ μιανεῖτε τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν δίδωσιν ὑ μῖν ἐν κλή ρῳ
ἐὰ ν δέ τις λά βῃ γυναῖκα προσφά τως οὐ κ ἐξελεύ σεται εἰς τὸ ν πό λεμον καὶ οὐ κ
ἐπιβληθή σεται αὐ τῷ οὐ δὲν πρᾶ γμα ἀ θῷ ος ἔσται ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐ τοῦ ἐνιαυτὸ ν ἕνα
εὐ φρανεῖ τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἣ ν ἔλαβεν
οὐ κ ἐνεχυρά σεις μύ λον οὐ δὲ ἐπιμύ λιον ὅ τι ψυχὴ ν οὗ τος ἐνεχυρά ζει
ἐὰ ν δὲ ἁ λῷ ἄ νθρωπος κλέπτων ψυχὴ ν τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ
καταδυναστεύ σας αὐ τὸ ν ἀ ποδῶ ται ἀ ποθανεῖται ὁ κλέπτης ἐκεῖνος καὶ ἐξαρεῖς τὸ ν
πονηρὸ ν ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
πρό σεχε σεαυτῷ ἐν τῇ ἁ φῇ τῆ ς λέπρας φυλά ξῃ σφό δρα ποιεῖν κατὰ πά ντα τὸ ν
νό μον ὃ ν ἐὰ ν ἀ ναγγείλωσιν ὑ μῖν οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται ὃ ν τρό πον ἐνετειλά μην ὑ μῖν
φυλά ξασθε ποιεῖν
μνή σθητι ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεό ς σου τῇ μαριαμ ἐν τῇ ὁ δῷ ἐκπορευομένων
ὑ μῶ ν ἐξ αἰγύ πτου
ἐὰ ν ὀ φείλημα ᾖ ἐν τῷ πλησίον σου ὀ φείλημα ὁ τιοῦ ν οὐ κ εἰσελεύ σῃ εἰς τὴ ν οἰκίαν
αὐ τοῦ ἐνεχυρά σαι τὸ ἐνέχυρον
ἔξω στή σῃ καὶ ὁ ἄ νθρωπος οὗ τὸ δά νειό ν σού ἐστιν ἐν αὐ τῷ ἐξοίσει σοι τὸ ἐνέχυρον
ἔξω
ἐὰ ν δὲ ὁ ἄ νθρωπος πένηται οὐ κοιμηθή σῃ ἐν τῷ ἐνεχύ ρῳ αὐ τοῦ
278

ἀ ποδό σει ἀ ποδώ σεις τὸ ἐνέχυρον αὐ τοῦ περὶ δυσμὰ ς ἡ λίου καὶ κοιμηθή σεται ἐν τῷ
ἱματίῳ αὐ τοῦ καὶ εὐ λογή σει σε καὶ ἔσται σοι ἐλεημοσύ νη ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ
σου
οὐ κ ἀ παδική σεις μισθὸ ν πένητος καὶ ἐνδεοῦ ς ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν σου ἢ ἐκ τῶ ν
προσηλύ των τῶ ν ἐν ταῖς πό λεσίν σου
αὐ θημερὸ ν ἀ ποδώ σεις τὸ ν μισθὸ ν αὐ τοῦ οὐ κ ἐπιδύ σεται ὁ ἥ λιος ἐπ' αὐ τῷ ὅ τι πένης
ἐστὶν καὶ ἐν αὐ τῷ ἔχει τὴ ν ἐλπίδα καὶ οὐ καταβοή σεται κατὰ σοῦ πρὸ ς κύ ριον καὶ
ἔσται ἐν σοὶ ἁ μαρτία
οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται πατέρες ὑ πὲρ τέκνων καὶ υἱοὶ οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται ὑ πὲρ πατέρων
ἕκαστος τῇ ἑαυτοῦ ἁ μαρτίᾳ ἀ ποθανεῖται
οὐ κ ἐκκλινεῖς κρίσιν προσηλύ του καὶ ὀ ρφανοῦ καὶ χή ρας καὶ οὐ κ ἐνεχυρά σεις
ἱμά τιον χή ρας
καὶ μνησθή σῃ ὅ τι οἰκέτης ἦ σθα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ ἐλυτρώ σατό σε κύ ριος ὁ θεό ς
σου ἐκεῖθεν διὰ τοῦ το ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
ἐὰ ν δὲ ἀ μή σῃς ἀ μητὸ ν ἐν τῷ ἀ γρῷ σου καὶ ἐπιλά θῃ δρά γμα ἐν τῷ ἀ γρῷ σου οὐ κ
ἐπαναστραφή σῃ λαβεῖν αὐ τό τῷ πτωχῷ καὶ τῷ προσηλύ τῳ καὶ τῷ ὀ ρφανῷ καὶ τῇ
χή ρᾳ ἔσται ἵνα εὐ λογή σῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν πᾶ σι τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν σου
ἐὰ ν δὲ ἐλαιαλογή σῃς οὐ κ ἐπαναστρέψεις καλαμή σασθαι τὰ ὀ πίσω σου τῷ
προσηλύ τῳ καὶ τῷ ὀ ρφανῷ καὶ τῇ χή ρᾳ ἔσται καὶ μνησθή σῃ ὅ τι οἰκέτης ἦ σθα ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ διὰ τοῦ το ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
ἐὰ ν δὲ τρυγή σῃς τὸ ν ἀ μπελῶ νά σου οὐ κ ἐπανατρυγή σεις αὐ τὸ ν τὰ ὀ πίσω σου τῷ
προσηλύ τῳ καὶ τῷ ὀ ρφανῷ καὶ τῇ χή ρᾳ ἔσται
καὶ μνησθή σῃ ὅ τι οἰκέτης ἦ σθα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ διὰ τοῦ το ἐγώ σοι ἐντέλλομαι ποιεῖν
τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
ἐὰ ν δὲ γένηται ἀ ντιλογία ἀ νὰ μέσον ἀ νθρώ πων καὶ προσέλθωσιν εἰς κρίσιν καὶ
κρίνωσιν καὶ δικαιώ σωσιν τὸ ν δίκαιον καὶ καταγνῶ σιν τοῦ ἀ σεβοῦ ς
καὶ ἔσται ἐὰ ν ἄ ξιος ᾖ πληγῶ ν ὁ ἀ σεβῶ ν καὶ καθιεῖς αὐ τὸ ν ἔναντι τῶ ν κριτῶ ν καὶ
μαστιγώ σουσιν αὐ τὸ ν ἐναντίον αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν ἀ σέβειαν αὐ τοῦ ἀ ριθμῷ
τεσσαρά κοντα μαστιγώ σουσιν αὐ τό ν οὐ προσθή σουσιν ἐὰ ν δὲ προσθῶ σιν
μαστιγῶ σαι αὐ τὸ ν ὑ πὲρ ταύ τας τὰ ς πληγὰ ς πλείους ἀ σχημονή σει ὁ ἀ δελφό ς σου
ἐναντίον σου
οὐ φιμώ σεις βοῦ ν ἀ λοῶ ντα
ἐὰ ν δὲ κατοικῶ σιν ἀ δελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐ τὸ καὶ ἀ ποθά νῃ εἷς ἐξ αὐ τῶ ν σπέρμα δὲ μὴ ᾖ
αὐ τῷ οὐ κ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκό τος ἔξω ἀ νδρὶ μὴ ἐγγίζοντι ὁ ἀ δελφὸ ς τοῦ
ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς εἰσελεύ σεται πρὸ ς αὐ τὴ ν καὶ λή μψεται αὐ τὴ ν ἑαυτῷ γυναῖκα καὶ
συνοική σει αὐ τῇ
καὶ ἔσται τὸ παιδίον ὃ ἐὰ ν τέκῃ κατασταθή σεται ἐκ τοῦ ὀ νό ματος τοῦ
τετελευτηκό τος καὶ οὐ κ ἐξαλειφθή σεται τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐξ ισραηλ
ἐὰ ν δὲ μὴ βού ληται ὁ ἄ νθρωπος λαβεῖν τὴ ν γυναῖκα τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ
ἀ ναβή σεται ἡ γυνὴ ἐπὶ τὴ ν πύ λην ἐπὶ τὴ ν γερουσίαν καὶ ἐρεῖ οὐ θέλει ὁ ἀ δελφὸ ς τοῦ
ἀ νδρό ς μου ἀ ναστῆ σαι τὸ ὄ νομα τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἐν ισραηλ οὐ κ ἠ θέλησεν ὁ
ἀ δελφὸ ς τοῦ ἀ νδρό ς μου
279

καὶ καλέσουσιν αὐ τὸ ν ἡ γερουσία τῆ ς πό λεως αὐ τοῦ καὶ ἐροῦ σιν αὐ τῷ καὶ στὰ ς
εἴπῃ οὐ βού λομαι λαβεῖν αὐ τή ν
καὶ προσελθοῦ σα ἡ γυνὴ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἔναντι τῆ ς γερουσίας καὶ ὑ πολύ σει τὸ
ὑ πό δημα αὐ τοῦ τὸ ἓν ἀ πὸ τοῦ ποδὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐμπτύ σεται εἰς τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ
καὶ ἀ ποκριθεῖσα ἐρεῖ οὕ τως ποιή σουσιν τῷ ἀ νθρώ πῳ ὃ ς οὐ κ οἰκοδομή σει τὸ ν οἶκον
τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
καὶ κληθή σεται τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐν ισραηλ οἶκος τοῦ ὑ πολυθέντος τὸ ὑ πό δημα
ἐὰ ν δὲ μά χωνται ἄ νθρωποι ἐπὶ τὸ αὐ τό ἄ νθρωπος μετὰ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ
προσέλθῃ γυνὴ ἑνὸ ς αὐ τῶ ν ἐξελέσθαι τὸ ν ἄ νδρα αὐ τῆ ς ἐκ χειρὸ ς τοῦ τύ πτοντος
αὐ τὸ ν καὶ ἐκτείνασα τὴ ν χεῖρα ἐπιλά βηται τῶ ν διδύ μων αὐ τοῦ
ἀ ποκό ψεις τὴ ν χεῖρα αὐ τῆ ς οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς σου ἐπ' αὐ τῇ
οὐ κ ἔσται ἐν τῷ μαρσίππῳ σου στά θμιον καὶ στά θμιον μέγα ἢ μικρό ν
οὐ κ ἔσται ἐν τῇ οἰκίᾳ σου μέτρον καὶ μέτρον μέγα ἢ μικρό ν
στά θμιον ἀ ληθινὸ ν καὶ δίκαιον ἔσται σοι καὶ μέτρον ἀ ληθινὸ ν καὶ δίκαιον ἔσται σοι
ἵνα πολυή μερος γένῃ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ
ὅ τι βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σου πᾶ ς ποιῶ ν ταῦ τα πᾶ ς ποιῶ ν ἄ δικον
μνή σθητι ὅ σα ἐποίησέν σοι αμαληκ ἐν τῇ ὁ δῷ ἐκπορευομένου σου ἐξ αἰγύ πτου
πῶ ς ἀ ντέστη σοι ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ἔκοψέν σου τὴ ν οὐ ραγίαν τοὺ ς κοπιῶ ντας ὀ πίσω
σου σὺ δὲ ἐπείνας καὶ ἐκοπίας καὶ οὐ κ ἐφοβή θη τὸ ν θεό ν
καὶ ἔσται ἡ νίκα ἐὰ ν καταπαύ σῃ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν σου
τῶ ν κύ κλῳ σου ἐν τῇ γῇ ᾗ κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ
κατακληρονομῆ σαι ἐξαλείψεις τὸ ὄ νομα αμαληκ ἐκ τῆ ς ὑ πὸ τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ οὐ μὴ
ἐπιλά θῃ
καὶ ἔσται ἐὰ ν εἰσέλθῃς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι ἐν κλή ρῳ καὶ
κατακληρονομή σῃς αὐ τὴ ν καὶ κατοική σῃς ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ λή μψῃ ἀ πὸ τῆ ς ἀ παρχῆ ς τῶ ν καρπῶ ν τῆ ς γῆ ς σου ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν
σοι καὶ ἐμβαλεῖς εἰς κά ρταλλον καὶ πορεύ σῃ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ὁ
θεό ς σου ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ
καὶ ἐλεύ σῃ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα ὃ ς ἐὰ ν ᾖ ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν
ἀ ναγγέλλω σή μερον κυρίῳ τῷ θεῷ μου ὅ τι εἰσελή λυθα εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν
κύ ριος τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν δοῦ ναι ἡ μῖν
καὶ λή μψεται ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν κά ρταλλον ἐκ τῶ ν χειρῶ ν σου καὶ θή σει αὐ τὸ ν ἀ πέναντι
τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ σου
καὶ ἀ ποκριθή σῃ καὶ ἐρεῖς ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου συρίαν ἀ πέβαλεν ὁ πατή ρ
μου καὶ κατέβη εἰς αἴγυπτον καὶ παρῴ κησεν ἐκεῖ ἐν ἀ ριθμῷ βραχεῖ καὶ ἐγένετο ἐκεῖ
εἰς ἔθνος μέγα καὶ πλῆ θος πολὺ καὶ μέγα
καὶ ἐκά κωσαν ἡ μᾶ ς οἱ αἰγύ πτιοι καὶ ἐταπείνωσαν ἡ μᾶ ς καὶ ἐπέθηκαν ἡ μῖν ἔργα
σκληρά
καὶ ἀ νεβοή σαμεν πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν καὶ εἰσή κουσεν κύ ριος
τῆ ς φωνῆ ς ἡ μῶ ν καὶ εἶδεν τὴ ν ταπείνωσιν ἡ μῶ ν καὶ τὸ ν μό χθον ἡ μῶ ν καὶ τὸ ν
θλιμμὸ ν ἡ μῶ ν
280

καὶ ἐξή γαγεν ἡ μᾶ ς κύ ριος ἐξ αἰγύ πτου αὐ τὸ ς ἐν ἰσχύ ι μεγά λῃ καὶ ἐν χειρὶ κραταιᾷ
καὶ ἐν βραχίονι αὐ τοῦ τῷ ὑ ψηλῷ καὶ ἐν ὁ ρά μασιν μεγά λοις καὶ ἐν σημείοις καὶ ἐν
τέρασιν
καὶ εἰσή γαγεν ἡ μᾶ ς εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἔδωκεν ἡ μῖν τὴ ν γῆ ν ταύ την γῆ ν
ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἐνή νοχα τὴ ν ἀ παρχὴ ν τῶ ν γενημά των τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκά ς μοι κύ ριε γῆ ν
ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι καὶ ἀ φή σεις αὐ τὰ ἀ πέναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ
προσκυνή σεις ἐκεῖ ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ σου
καὶ εὐ φρανθή σῃ ἐν πᾶ σιν τοῖς ἀ γαθοῖς οἷς ἔδωκέν σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου καὶ τῇ
οἰκίᾳ σου σὺ καὶ ὁ λευίτης καὶ ὁ προσή λυτος ὁ ἐν σοί
ἐὰ ν δὲ συντελέσῃς ἀ ποδεκατῶ σαι πᾶ ν τὸ ἐπιδέκατον τῶ ν γενημά των τῆ ς γῆ ς σου
ἐν τῷ ἔτει τῷ τρίτῳ τὸ δεύ τερον ἐπιδέκατον δώ σεις τῷ λευίτῃ καὶ τῷ προσηλύ τῳ
καὶ τῷ ὀ ρφανῷ καὶ τῇ χή ρᾳ καὶ φά γονται ἐν ταῖς πό λεσίν σου καὶ ἐμπλησθή σονται
καὶ ἐρεῖς ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐξεκά θαρα τὰ ἅ για ἐκ τῆ ς οἰκίας μου καὶ
ἔδωκα αὐ τὰ τῷ λευίτῃ καὶ τῷ προσηλύ τῳ καὶ τῷ ὀ ρφανῷ καὶ τῇ χή ρᾳ κατὰ πά σας
τὰ ς ἐντολά ς ἃ ς ἐνετείλω μοι οὐ παρῆ λθον τὴ ν ἐντολή ν σου καὶ οὐ κ ἐπελαθό μην
καὶ οὐ κ ἔφαγον ἐν ὀ δύ νῃ μου ἀ π' αὐ τῶ ν οὐ κ ἐκά ρπωσα ἀ π' αὐ τῶ ν εἰς ἀ κά θαρτον
οὐ κ ἔδωκα ἀ π' αὐ τῶ ν τῷ τεθνηκό τι ὑ πή κουσα τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ μου
ἐποίησα καθὰ ἐνετείλω μοι
κά τιδε ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁ γίου σου ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ εὐ λό γησον τὸ ν λαό ν σου τὸ ν
ισραηλ καὶ τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἔδωκας αὐ τοῖς καθὰ ὤ μοσας τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν δοῦ ναι ἡ μῖν
γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐνετείλατό σοι ποιῆ σαι πά ντα τὰ δικαιώ ματα
ταῦ τα καὶ τὰ κρίματα καὶ φυλά ξεσθε καὶ ποιή σετε αὐ τὰ ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας ὑ μῶ ν
καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς ὑ μῶ ν
τὸ ν θεὸ ν εἵλου σή μερον εἶναί σου θεὸ ν καὶ πορεύ εσθαι ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ καὶ
φυλά σσεσθαι τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα αὐ τοῦ καὶ ὑ πακού ειν τῆ ς φωνῆ ς
αὐ τοῦ
καὶ κύ ριος εἵλατό σε σή μερον γενέσθαι σε αὐ τῷ λαὸ ν περιού σιον καθά περ εἶπέν σοι
φυλά σσειν πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶναί σε ὑ περά νω πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν ὡ ς ἐποίησέν σε ὀ νομαστὸ ν καὶ καύ χημα
καὶ δό ξαστό ν εἶναί σε λαὸ ν ἅ γιον κυρίῳ τῷ θεῷ σου καθὼ ς ἐλά λησεν
καὶ προσέταξεν μωυσῆ ς καὶ ἡ γερουσία ισραηλ λέγων φυλά σσεσθε πά σας τὰ ς
ἐντολὰ ς ταύ τας ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑ μῖν σή μερον
καὶ ἔσται ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ διαβῆ τε τὸ ν ιορδά νην εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν
σοι καὶ στή σεις σεαυτῷ λίθους μεγά λους καὶ κονιά σεις αὐ τοὺ ς κονίᾳ
καὶ γρά ψεις ἐπὶ τῶ ν λίθων πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου τού του ὡ ς ἂ ν διαβῆ τε
τὸ ν ιορδά νην ἡ νίκα ἐὰ ν εἰσέλθητε εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων σου
δίδωσίν σοι γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι ὃ ν τρό πον εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων
σού σοι
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν διαβῆ τε τὸ ν ιορδά νην στή σετε τοὺ ς λίθους τού τους οὓ ς ἐγὼ
ἐντέλλομαί σοι σή μερον ἐν ὄ ρει γαιβαλ καὶ κονιά σεις αὐ τοὺ ς κονίᾳ
281

καὶ οἰκοδομή σεις ἐκεῖ θυσιαστή ριον κυρίῳ τῷ θεῷ σου θυσιαστή ριον ἐκ λίθων οὐ κ
ἐπιβαλεῖς ἐπ' αὐ τοὺ ς σίδηρον
λίθους ὁ λοκλή ρους οἰκοδομή σεις θυσιαστή ριον κυρίῳ τῷ θεῷ σου καὶ ἀ νοίσεις ἐπ'
αὐ τὸ ὁ λοκαυτώ ματα κυρίῳ τῷ θεῷ σου
καὶ θύ σεις ἐκεῖ θυσίαν σωτηρίου κυρίῳ τῷ θεῷ σου καὶ φά γῃ καὶ ἐμπλησθή σῃ καὶ
εὐ φρανθή σῃ ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ σου
καὶ γρά ψεις ἐπὶ τῶ ν λίθων πά ντα τὸ ν νό μον τοῦ τον σαφῶ ς σφό δρα
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται παντὶ ισραηλ λέγοντες σιώ πα καὶ
ἄ κουε ισραηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ γέγονας εἰς λαὸ ν κυρίῳ τῷ θεῷ σου
καὶ εἰσακού σῃ τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ποιή σεις πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς
αὐ τοῦ καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον
καὶ ἐνετείλατο μωυσῆ ς τῷ λαῷ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων
οὗ τοι στή σονται εὐ λογεῖν τὸ ν λαὸ ν ἐν ὄ ρει γαριζιν διαβά ντες τὸ ν ιορδά νην συμεων
λευι ιουδας ισσαχαρ ιωσηφ καὶ βενιαμιν
καὶ οὗ τοι στή σονται ἐπὶ τῆ ς κατά ρας ἐν ὄ ρει γαιβαλ ρουβην γαδ καὶ ασηρ
ζαβουλων δαν καὶ νεφθαλι
καὶ ἀ ποκριθέντες οἱ λευῖται ἐροῦ σιν παντὶ ισραηλ φωνῇ μεγά λῃ
ἐπικατά ρατος ἄ νθρωπος ὅ στις ποιή σει γλυπτὸ ν καὶ χωνευτό ν βδέλυγμα κυρίῳ
ἔργον χειρῶ ν τεχνίτου καὶ θή σει αὐ τὸ ἐν ἀ ποκρύ φῳ καὶ ἀ ποκριθεὶς πᾶ ς ὁ λαὸ ς
ἐροῦ σιν γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ ἀ τιμά ζων πατέρα αὐ τοῦ ἢ μητέρα αὐ τοῦ καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς
γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ μετατιθεὶς ὅ ρια τοῦ πλησίον καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ πλανῶ ν τυφλὸ ν ἐν ὁ δῷ καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὃ ς ἂ ν ἐκκλίνῃ κρίσιν προσηλύ του καὶ ὀ ρφανοῦ καὶ χή ρας καὶ ἐροῦ σιν
πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ κοιμώ μενος μετὰ γυναικὸ ς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἀ πεκά λυψεν
συγκά λυμμα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ κοιμώ μενος μετὰ παντὸ ς κτή νους καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ κοιμώ μενος μετὰ ἀ δελφῆ ς ἐκ πατρὸ ς ἢ ἐκ μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ κοιμώ μενος μετὰ πενθερᾶ ς αὐ τοῦ καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ κοιμώ μενος μετὰ ἀ δελφῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς
γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὁ τύ πτων τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ δό λῳ καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος ὃ ς ἂ ν λά βῃ δῶ ρα πατά ξαι ψυχὴ ν αἵματος ἀ θῴ ου καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ
λαό ς γένοιτο
ἐπικατά ρατος πᾶ ς ἄ νθρωπος ὃ ς οὐ κ ἐμμενεῖ ἐν πᾶ σιν τοῖς λό γοις τοῦ νό μου τού του
τοῦ ποιῆ σαι αὐ τού ς καὶ ἐροῦ σιν πᾶ ς ὁ λαό ς γένοιτο
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν διαβῆ τε τὸ ν ιορδά νην εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν δίδωσιν
ὑ μῖν ἐὰ ν ἀ κοῇ εἰσακού σητε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν φυλά σσειν καὶ ποιεῖν
282

πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ἃ ς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον καὶ δώ σει σε κύ ριος ὁ
θεό ς σου ὑ περά νω πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν τῆ ς γῆ ς
καὶ ἥ ξουσιν ἐπὶ σὲ πᾶ σαι αἱ εὐ λογίαι αὗ ται καὶ εὑ ρή σουσίν σε ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σῃς
τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου
εὐ λογημένος σὺ ἐν πό λει καὶ εὐ λογημένος σὺ ἐν ἀ γρῷ
εὐ λογημένα τὰ ἔκγονα τῆ ς κοιλίας σου καὶ τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς σου τὰ βουκό λια
τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶ ν προβά των σου
εὐ λογημέναι αἱ ἀ ποθῆ καί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου
εὐ λογημένος σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαί σε καὶ εὐ λογημένος σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύ εσθαί σε
παραδῷ κύ ριος ὁ θεό ς σου τοὺ ς ἐχθρού ς σου τοὺ ς ἀ νθεστηκό τας σοι
συντετριμμένους πρὸ προσώ που σου ὁ δῷ μιᾷ ἐξελεύ σονται πρὸ ς σὲ καὶ ἐν ἑπτὰ
ὁ δοῖς φεύ ξονται ἀ πὸ προσώ που σου
ἀ ποστείλαι κύ ριος ἐπὶ σὲ τὴ ν εὐ λογίαν ἐν τοῖς ταμιείοις σου καὶ ἐν πᾶ σιν οὗ ἂ ν
ἐπιβά λῃς τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι
ἀ ναστή σαι σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἑαυτῷ λαὸ ν ἅ γιον ὃ ν τρό πον ὤ μοσεν τοῖς
πατρά σιν σου ἐὰ ν εἰσακού σῃς τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ πορευθῇ ς ἐν ταῖς
ὁ δοῖς αὐ τοῦ
καὶ ὄ ψονταί σε πά ντα τὰ ἔθνη τῆ ς γῆ ς ὅ τι τὸ ὄ νομα κυρίου ἐπικέκληταί σοι καὶ
φοβηθή σονταί σε
καὶ πληθυνεῖ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς ἀ γαθὰ ἐπὶ τοῖς ἐκγό νοις τῆ ς κοιλίας σου καὶ
ἐπὶ τοῖς γενή μασιν τῆ ς γῆ ς σου καὶ ἐπὶ τοῖς ἐκγό νοις τῶ ν κτηνῶ ν σου ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς
ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν σου δοῦ ναί σοι
ἀ νοίξαι σοι κύ ριος τὸ ν θησαυρὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν ἀ γαθό ν τὸ ν οὐ ρανό ν δοῦ ναι τὸ ν ὑ ετὸ ν
τῇ γῇ σου ἐπὶ καιροῦ αὐ τοῦ εὐ λογῆ σαι πά ντα τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν σου καὶ δανιεῖς
ἔθνεσιν πολλοῖς σὺ δὲ οὐ δανιῇ καὶ ἄ ρξεις σὺ ἐθνῶ ν πολλῶ ν σοῦ δὲ οὐ κ ἄ ρξουσιν
καταστή σαι σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς κεφαλὴ ν καὶ μὴ εἰς οὐ ρά ν καὶ ἔσῃ τό τε ἐπά νω
καὶ οὐ κ ἔσῃ ὑ ποκά τω ἐὰ ν ἀ κού σῃς τῶ ν ἐντολῶ ν κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὅ σα ἐγὼ
ἐντέλλομαί σοι σή μερον φυλά σσειν καὶ ποιεῖν
οὐ παραβή σῃ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν λό γων ὧ ν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον δεξιὰ οὐ δὲ
ἀ ριστερὰ πορεύ εσθαι ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων λατρεύ ειν αὐ τοῖς
καὶ ἔσται ἐὰ ν μὴ εἰσακού σῃς τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλά σσειν καὶ ποιεῖν
πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον καὶ ἐλεύ σονται ἐπὶ σὲ
πᾶ σαι αἱ κατά ραι αὗ ται καὶ καταλή μψονταί σε
ἐπικατά ρατος σὺ ἐν πό λει καὶ ἐπικατά ρατος σὺ ἐν ἀ γρῷ
ἐπικατά ρατοι αἱ ἀ ποθῆ καί σου καὶ τὰ ἐγκαταλείμματά σου
ἐπικατά ρατα τὰ ἔκγονα τῆ ς κοιλίας σου καὶ τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς σου τὰ βουκό λια
τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶ ν προβά των σου
ἐπικατά ρατος σὺ ἐν τῷ ἐκπορεύ εσθαί σε καὶ ἐπικατά ρατος σὺ ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαί
σε
ἐξαποστείλαι κύ ριό ς σοι τὴ ν ἔνδειαν καὶ τὴ ν ἐκλιμίαν καὶ τὴ ν ἀ νά λωσιν ἐπὶ πά ντα
οὗ ἂ ν ἐπιβά λῃς τὴ ν χεῖρά σου ὅ σα ἐὰ ν ποιή σῃς ἕως ἂ ν ἐξολεθρεύ σῃ σε καὶ ἕως ἂ ν
ἀ πολέσῃ σε ἐν τά χει διὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύ ματά σου διό τι ἐγκατέλιπές με
283

προσκολλή σαι κύ ριος εἰς σὲ τὸ ν θά νατον ἕως ἂ ν ἐξαναλώ σῃ σε ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν

σὺ εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
πατά ξαι σε κύ ριος ἀ πορίᾳ καὶ πυρετῷ καὶ ῥ ίγει καὶ ἐρεθισμῷ καὶ φό νῳ καὶ
ἀ νεμοφθορίᾳ καὶ τῇ ὤ χρᾳ καὶ καταδιώ ξονταί σε ἕως ἂ ν ἀ πολέσωσίν σε
καὶ ἔσται σοι ὁ οὐ ρανὸ ς ὁ ὑ πὲρ κεφαλῆ ς σου χαλκοῦ ς καὶ ἡ γῆ ἡ ὑ ποκά τω σου
σιδηρᾶ
δῴ η κύ ριος τὸ ν ὑ ετὸ ν τῇ γῇ σου κονιορτό ν καὶ χοῦ ς ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καταβή σεται
ἐπὶ σέ ἕως ἂ ν ἐκτρίψῃ σε καὶ ἕως ἂ ν ἀ πολέσῃ σε
δῴ η σε κύ ριος ἐπικοπὴ ν ἐναντίον τῶ ν ἐχθρῶ ν σου ἐν ὁ δῷ μιᾷ ἐξελεύ σῃ πρὸ ς
αὐ τοὺ ς καὶ ἐν ἑπτὰ ὁ δοῖς φεύ ξῃ ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ ἔσῃ ἐν διασπορᾷ ἐν
πά σαις ταῖς βασιλείαις τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ ὑ μῶ ν κατά βρωμα τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις
τῆ ς γῆ ς καὶ οὐ κ ἔσται ὁ ἀ ποσοβῶ ν
πατά ξαι σε κύ ριος ἐν ἕλκει αἰγυπτίῳ ἐν ταῖς ἕδραις καὶ ψώ ρᾳ ἀ γρίᾳ καὶ κνή φῃ ὥ στε
μὴ δύ νασθαί σε ἰαθῆ ναι
πατά ξαι σε κύ ριος παραπληξίᾳ καὶ ἀ ορασίᾳ καὶ ἐκστά σει διανοίας
καὶ ἔσῃ ψηλαφῶ ν μεσημβρίας ὡ σεὶ ψηλαφή σαι ὁ τυφλὸ ς ἐν τῷ σκό τει καὶ οὐ κ
εὐ οδώ σει τὰ ς ὁ δού ς σου καὶ ἔσῃ τό τε ἀ δικού μενος καὶ διαρπαζό μενος πά σας τὰ ς
ἡ μέρας καὶ οὐ κ ἔσται σοι ὁ βοηθῶ ν
γυναῖκα λή μψῃ καὶ ἀ νὴ ρ ἕτερος ἕξει αὐ τή ν οἰκίαν οἰκοδομή σεις καὶ οὐ κ οἰκή σεις ἐν
αὐ τῇ ἀ μπελῶ να φυτεύ σεις καὶ οὐ τρυγή σεις αὐ τό ν
ὁ μό σχος σου ἐσφαγμένος ἐναντίον σου καὶ οὐ φά γῃ ἐξ αὐ τοῦ ὁ ὄ νος σου
ἡ ρπασμένος ἀ πὸ σοῦ καὶ οὐ κ ἀ ποδοθή σεταί σοι τὰ πρό βατά σου δεδομένα τοῖς
ἐχθροῖς σου καὶ οὐ κ ἔσται σοι ὁ βοηθῶ ν
οἱ υἱοί σου καὶ αἱ θυγατέρες σου δεδομέναι ἔθνει ἑτέρῳ καὶ οἱ ὀ φθαλμοί σου
βλέψονται σφακελίζοντες εἰς αὐ τά καὶ οὐ κ ἰσχύ σει ἡ χείρ σου
τὰ ἐκφό ρια τῆ ς γῆ ς σου καὶ πά ντας τοὺ ς πό νους σου φά γεται ἔθνος ὃ οὐ κ
ἐπίστασαι καὶ ἔσῃ ἀ δικού μενος καὶ τεθραυσμένος πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἔσῃ παρά πληκτος διὰ τὰ ὁ ρά ματα τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν σου ἃ βλέψῃ
πατά ξαι σε κύ ριος ἐν ἕλκει πονηρῷ ἐπὶ τὰ γό νατα καὶ ἐπὶ τὰ ς κνή μας ὥ στε μὴ
δύ νασθαί σε ἰαθῆ ναι ἀ πὸ ἴχνους τῶ ν ποδῶ ν σου ἕως τῆ ς κορυφῆ ς σου
ἀ παγά γοι κύ ριό ς σε καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντά ς σου οὓ ς ἐὰ ν καταστή σῃς ἐπὶ σεαυτό ν εἰς
ἔθνος ὃ οὐ κ ἐπίστασαι σὺ καὶ οἱ πατέρες σου καὶ λατρεύ σεις ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις
ξύ λοις καὶ λίθοις
καὶ ἔσῃ ἐκεῖ ἐν αἰνίγματι καὶ παραβολῇ καὶ διηγή ματι ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν εἰς οὓ ς
ἂ ν ἀ παγά γῃ σε κύ ριος ἐκεῖ
σπέρμα πολὺ ἐξοίσεις εἰς τὸ πεδίον καὶ ὀ λίγα εἰσοίσεις ὅ τι κατέδεται αὐ τὰ ἡ ἀ κρίς
ἀ μπελῶ να φυτεύ σεις καὶ κατεργᾷ καὶ οἶνον οὐ πίεσαι οὐ δὲ εὐ φρανθή σῃ ἐξ αὐ τοῦ
ὅ τι καταφά γεται αὐ τὰ ὁ σκώ ληξ
ἐλαῖαι ἔσονταί σοι ἐν πᾶ σι τοῖς ὁ ρίοις σου καὶ ἔλαιον οὐ χρίσῃ ὅ τι ἐκρυή σεται ἡ
ἐλαία σου
284

υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας γεννή σεις καὶ οὐ κ ἔσονταί σοι ἀ πελεύ σονται γὰ ρ ἐν
αἰχμαλωσίᾳ
πά ντα τὰ ξύ λινά σου καὶ τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς σου ἐξαναλώ σει ἡ ἐρυσίβη
ὁ προσή λυτος ὅ ς ἐστιν ἐν σοί ἀ ναβή σεται ἐπὶ σὲ ἄ νω ἄ νω σὺ δὲ καταβή σῃ κά τω
κά τω
οὗ τος δανιεῖ σοι σὺ δὲ τού τῳ οὐ δανιεῖς οὗ τος ἔσται κεφαλή σὺ δὲ ἔσῃ οὐ ρά
καὶ ἐλεύ σονται ἐπὶ σὲ πᾶ σαι αἱ κατά ραι αὗ ται καὶ καταδιώ ξονταί σε καὶ
καταλή μψονταί σε ἕως ἂ ν ἐξολεθρεύ σῃ σε καὶ ἕως ἂ ν ἀ πολέσῃ σε ὅ τι οὐ κ
εἰσή κουσας τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλά ξαι τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ
δικαιώ ματα αὐ τοῦ ὅ σα ἐνετείλατό σοι
καὶ ἔσται ἐν σοὶ σημεῖα καὶ τέρατα καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου ἕως τοῦ αἰῶ νος
ἀ νθ' ὧ ν οὐ κ ἐλά τρευσας κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐν εὐ φροσύ νῃ καὶ ἀ γαθῇ καρδίᾳ διὰ τὸ
πλῆ θος πά ντων
καὶ λατρεύ σεις τοῖς ἐχθροῖς σου οὓ ς ἐπαποστελεῖ κύ ριος ἐπὶ σέ ἐν λιμῷ καὶ ἐν δίψει
καὶ ἐν γυμνό τητι καὶ ἐν ἐκλείψει πά ντων καὶ ἐπιθή σει κλοιὸ ν σιδηροῦ ν ἐπὶ τὸ ν
τρά χηλό ν σου ἕως ἂ ν ἐξολεθρεύ σῃ σε
ἐπά ξει κύ ριος ἐπὶ σὲ ἔθνος μακρό θεν ἀ π' ἐσχά του τῆ ς γῆ ς ὡ σεὶ ὅ ρμημα ἀ ετοῦ ἔθνος
ὃ οὐ κ ἀ κού σῃ τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ
ἔθνος ἀ ναιδὲς προσώ πῳ ὅ στις οὐ θαυμά σει πρό σωπον πρεσβύ του καὶ νέον οὐ κ
ἐλεή σει
καὶ κατέδεται τὰ ἔκγονα τῶ ν κτηνῶ ν σου καὶ τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς σου ὥ στε μὴ
καταλιπεῖν σοι σῖτον οἶνον ἔλαιον τὰ βουκό λια τῶ ν βοῶ ν σου καὶ τὰ ποίμνια τῶ ν
προβά των σου ἕως ἂ ν ἀ πολέσῃ σε
καὶ ἐκτρίψῃ σε ἐν πά σαις ταῖς πό λεσίν σου ἕως ἂ ν καθαιρεθῶ σιν τὰ τείχη σου τὰ
ὑ ψηλὰ καὶ τὰ ὀ χυρά ἐφ' οἷς σὺ πέποιθας ἐπ' αὐ τοῖς ἐν πά σῃ τῇ γῇ σου καὶ θλίψει σε
ἐν πά σαις ταῖς πό λεσίν σου αἷς ἔδωκέν σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου
καὶ φά γῃ τὰ ἔκγονα τῆ ς κοιλίας σου κρέα υἱῶ ν σου καὶ θυγατέρων σου ὅ σα ἔδωκέν
σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ θλίψει σε ὁ
ἐχθρό ς σου
ὁ ἁ παλὸ ς ἐν σοὶ καὶ ὁ τρυφερὸ ς σφό δρα βασκανεῖ τῷ ὀ φθαλμῷ τὸ ν ἀ δελφὸ ν καὶ
τὴ ν γυναῖκα τὴ ν ἐν τῷ κό λπῳ αὐ τοῦ καὶ τὰ καταλελειμμένα τέκνα ἃ ἂ ν καταλειφθῇ
ὥ στε δοῦ ναι ἑνὶ αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῶ ν σαρκῶ ν τῶ ν τέκνων αὐ τοῦ ὧ ν ἂ ν κατέσθῃ διὰ τὸ
μὴ καταλειφθῆ ναι αὐ τῷ μηθὲν ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν τῇ θλίψει σου ᾗ ἂ ν
θλίψωσίν σε οἱ ἐχθροί σου ἐν πά σαις ταῖς πό λεσίν σου
καὶ ἡ ἁ παλὴ ἐν ὑ μῖν καὶ ἡ τρυφερὰ σφό δρα ἧ ς οὐ χὶ πεῖραν ἔλαβεν ὁ ποὺ ς αὐ τῆ ς
βαίνειν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς διὰ τὴ ν τρυφερό τητα καὶ διὰ τὴ ν ἁ παλό τητα βασκανεῖ τῷ
ὀ φθαλμῷ αὐ τῆ ς τὸ ν ἄ νδρα αὐ τῆ ς τὸ ν ἐν τῷ κό λπῳ αὐ τῆ ς καὶ τὸ ν υἱὸ ν καὶ τὴ ν
θυγατέρα αὐ τῆ ς
καὶ τὸ χό ριον αὐ τῆ ς τὸ ἐξελθὸ ν διὰ τῶ ν μηρῶ ν αὐ τῆ ς καὶ τὸ τέκνον ὃ ἂ ν τέκῃ
καταφά γεται γὰ ρ αὐ τὰ διὰ τὴ ν ἔνδειαν πά ντων κρυφῇ ἐν τῇ στενοχωρίᾳ σου καὶ ἐν
τῇ θλίψει σου ᾗ θλίψει σε ὁ ἐχθρό ς σου ἐν πά σαις ταῖς πό λεσίν σου
285

ἐὰ ν μὴ εἰσακού σητε ποιεῖν πά ντα τὰ ῥ ή ματα τοῦ νό μου τού του τὰ γεγραμμένα ἐν
τῷ βιβλίῳ τού τῳ φοβεῖσθαι τὸ ὄ νομα τὸ ἔντιμον καὶ τὸ θαυμαστὸ ν τοῦ το κύ ριον
τὸ ν θεό ν σου
καὶ παραδοξά σει κύ ριος τὰ ς πληγά ς σου καὶ τὰ ς πληγὰ ς τοῦ σπέρματό ς σου πληγὰ ς
μεγά λας καὶ θαυμαστά ς καὶ νό σους πονηρὰ ς καὶ πιστὰ ς
καὶ ἐπιστρέψει ἐπὶ σὲ πᾶ σαν τὴ ν ὀ δύ νην αἰγύ πτου τὴ ν πονηρά ν ἣ ν διευλαβοῦ ἀ πὸ
προσώ που αὐ τῶ ν καὶ κολληθή σονται ἐν σοί
καὶ πᾶ σαν μαλακίαν καὶ πᾶ σαν πληγὴ ν τὴ ν μὴ γεγραμμένην ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νό μου
τού του ἐπά ξει κύ ριος ἐπὶ σέ ἕως ἂ ν ἐξολεθρεύ σῃ σε
καὶ καταλειφθή σεσθε ἐν ἀ ριθμῷ βραχεῖ ἀ νθ' ὧ ν ὅ τι ἦ τε ὡ σεὶ τὰ ἄ στρα τοῦ οὐ ρανοῦ
τῷ πλή θει ὅ τι οὐ κ εἰσηκού σατε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν
καὶ ἔσται ὃ ν τρό πον εὐ φρά νθη κύ ριος ἐφ' ὑ μῖν εὖ ποιῆ σαι ὑ μᾶ ς καὶ πληθῦ ναι ὑ μᾶ ς
οὕ τως εὐ φρανθή σεται κύ ριος ἐφ' ὑ μῖν ἐξολεθρεῦ σαι ὑ μᾶ ς καὶ ἐξαρθή σεσθε ἀ πὸ τῆ ς
γῆ ς εἰς ἣ ν ὑ μεῖς εἰσπορεύ εσθε ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
καὶ διασπερεῖ σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς πά ντα τὰ ἔθνη ἀ π' ἄ κρου τῆ ς γῆ ς ἕως ἄ κρου
τῆ ς γῆ ς καὶ δουλεύ σεις ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις ξύ λοις καὶ λίθοις οὓ ς οὐ κ ἠ πίστω σὺ καὶ οἱ
πατέρες σου
ἀ λλὰ καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐκείνοις οὐ κ ἀ ναπαύ σει σε οὐ δ' οὐ μὴ γένηται στά σις τῷ
ἴχνει τοῦ ποδό ς σου καὶ δώ σει σοι κύ ριος ἐκεῖ καρδίαν ἀ θυμοῦ σαν καὶ ἐκλείποντας
ὀ φθαλμοὺ ς καὶ τηκομένην ψυχή ν
καὶ ἔσται ἡ ζωή σου κρεμαμένη ἀ πέναντι τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν σου καὶ φοβηθή σῃ ἡ μέρας
καὶ νυκτὸ ς καὶ οὐ πιστεύ σεις τῇ ζωῇ σου
τὸ πρωὶ ἐρεῖς πῶ ς ἂ ν γένοιτο ἑσπέρα καὶ τὸ ἑσπέρας ἐρεῖς πῶ ς ἂ ν γένοιτο πρωί ἀ πὸ
τοῦ φό βου τῆ ς καρδίας σου ἃ φοβηθή σῃ καὶ ἀ πὸ τῶ ν ὁ ραμά των τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν
σου ὧ ν ὄ ψῃ
καὶ ἀ ποστρέψει σε κύ ριος εἰς αἴγυπτον ἐν πλοίοις καὶ ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ εἶπα οὐ
προσθή σεσθε ἔτι ἰδεῖν αὐ τή ν καὶ πραθή σεσθε ἐκεῖ τοῖς ἐχθροῖς ὑ μῶ ν εἰς παῖδας καὶ
παιδίσκας καὶ οὐ κ ἔσται ὁ κτώ μενος
οὗ τοι οἱ λό γοι τῆ ς διαθή κης οὓ ς ἐνετείλατο κύ ριος μωυσῇ στῆ σαι τοῖς υἱοῖς ισραηλ
ἐν γῇ μωαβ πλὴ ν τῆ ς διαθή κης ἧ ς διέθετο αὐ τοῖς ἐν χωρηβ
καὶ ἐκά λεσεν μωυσῆ ς πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς
ἑωρά κατε πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐνώ πιον ὑ μῶ ν φαραω καὶ τοῖς
θερά πουσιν αὐ τοῦ καὶ πά σῃ τῇ γῇ αὐ τοῦ
τοὺ ς πειρασμοὺ ς τοὺ ς μεγά λους οὓ ς ἑωρά κασιν οἱ ὀ φθαλμοί σου τὰ σημεῖα καὶ τὰ
τέρατα τὰ μεγά λα ἐκεῖνα
καὶ οὐ κ ἔδωκεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῖν καρδίαν εἰδέναι καὶ ὀ φθαλμοὺ ς βλέπειν καὶ ὦ τα
ἀ κού ειν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἤ γαγεν ὑ μᾶ ς τεσσαρά κοντα ἔτη ἐν τῇ ἐρή μῳ οὐ κ ἐπαλαιώ θη τὰ ἱμά τια ὑ μῶ ν καὶ
τὰ ὑ ποδή ματα ὑ μῶ ν οὐ κατετρίβη ἀ πὸ τῶ ν ποδῶ ν ὑ μῶ ν
ἄ ρτον οὐ κ ἐφά γετε οἶνον καὶ σικερα οὐ κ ἐπίετε ἵνα γνῶ τε ὅ τι οὗ τος κύ ριος ὁ θεὸ ς
ὑ μῶ ν
286

καὶ ἤ λθετε ἕως τοῦ τό που τού του καὶ ἐξῆ λθεν σηων βασιλεὺ ς εσεβων καὶ ωγ
βασιλεὺ ς τῆ ς βασαν εἰς συνά ντησιν ἡ μῖν ἐν πολέμῳ καὶ ἐπατά ξαμεν αὐ τοὺ ς
καὶ ἐλά βομεν τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔδωκα αὐ τὴ ν ἐν κλή ρῳ τῷ ρουβην καὶ τῷ γαδδι
καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση
καὶ φυλά ξεσθε ποιεῖν πά ντας τοὺ ς λό γους τῆ ς διαθή κης ταύ της ἵνα συνῆ τε πά ντα
ὅ σα ποιή σετε
ὑ μεῖς ἑστή κατε πά ντες σή μερον ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν οἱ ἀ ρχίφυλοι ὑ μῶ ν
καὶ ἡ γερουσία ὑ μῶ ν καὶ οἱ κριταὶ ὑ μῶ ν καὶ οἱ γραμματοεισαγωγεῖς ὑ μῶ ν πᾶ ς ἀ νὴ ρ
ισραηλ
αἱ γυναῖκες ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἔκγονα ὑ μῶ ν καὶ ὁ προσή λυτος ὁ ἐν μέσῳ τῆ ς παρεμβολῆ ς
ὑ μῶ ν ἀ πὸ ξυλοκό που ὑ μῶ ν καὶ ἕως ὑ δροφό ρου ὑ μῶ ν
παρελθεῖν ἐν τῇ διαθή κῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ἐν ταῖς ἀ ραῖς αὐ τοῦ ὅ σα κύ ριος ὁ
θεό ς σου διατίθεται πρὸ ς σὲ σή μερον
ἵνα στή σῃ σε αὐ τῷ εἰς λαό ν καὶ αὐ τὸ ς ἔσται σου θεό ς ὃ ν τρό πον εἶπέν σοι καὶ ὃ ν
τρό πον ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν σου αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ
καὶ οὐ χ ὑ μῖν μό νοις ἐγὼ διατίθεμαι τὴ ν διαθή κην ταύ την καὶ τὴ ν ἀ ρὰ ν ταύ την
ἀ λλὰ καὶ τοῖς ὧ δε οὖ σι μεθ' ἡ μῶ ν σή μερον ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν καὶ τοῖς
μὴ οὖ σιν μεθ' ἡ μῶ ν ὧ δε σή μερον
ὅ τι ὑ μεῖς οἴδατε ὡ ς κατῳ κή σαμεν ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ παρή λθομεν ἐν μέσῳ τῶ ν
ἐθνῶ ν οὓ ς παρή λθετε
καὶ εἴδετε τὰ βδελύ γματα αὐ τῶ ν καὶ τὰ εἴδωλα αὐ τῶ ν ξύ λον καὶ λίθον ἀ ργύ ριον καὶ
χρυσίον ἅ ἐστιν παρ' αὐ τοῖς
μή τίς ἐστιν ἐν ὑ μῖν ἀ νὴ ρ ἢ γυνὴ ἢ πατριὰ ἢ φυλή τίνος ἡ διά νοια ἐξέκλινεν ἀ πὸ
κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν πορεύ εσθαι λατρεύ ειν τοῖς θεοῖς τῶ ν ἐθνῶ ν ἐκείνων μή τίς
ἐστιν ἐν ὑ μῖν ῥ ίζα ἄ νω φύ ουσα ἐν χολῇ καὶ πικρίᾳ
καὶ ἔσται ἐὰ ν ἀ κού σῃ τὰ ῥ ή ματα τῆ ς ἀ ρᾶ ς ταύ της καὶ ἐπιφημίσηται ἐν τῇ καρδίᾳ
αὐ τοῦ λέγων ὅ σιά μοι γένοιτο ὅ τι ἐν τῇ ἀ ποπλανή σει τῆ ς καρδίας μου πορεύ σομαι
ἵνα μὴ συναπολέσῃ ὁ ἁ μαρτωλὸ ς τὸ ν ἀ ναμά ρτητον
οὐ μὴ θελή σῃ ὁ θεὸ ς εὐ ιλατεῦ σαι αὐ τῷ ἀ λλ' ἢ τό τε ἐκκαυθή σεται ὀ ργὴ κυρίου καὶ ὁ
ζῆ λος αὐ τοῦ ἐν τῷ ἀ νθρώ πῳ ἐκείνῳ καὶ κολληθή σονται ἐν αὐ τῷ πᾶ σαι αἱ ἀ ραὶ τῆ ς
διαθή κης ταύ της αἱ γεγραμμέναι ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νό μου τού του καὶ ἐξαλείψει
κύ ριος τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκ τῆ ς ὑ πὸ τὸ ν οὐ ρανό ν
καὶ διαστελεῖ αὐ τὸ ν κύ ριος εἰς κακὰ ἐκ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ κατὰ πά σας τὰ ς
ἀ ρὰ ς τῆ ς διαθή κης τὰ ς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νό μου τού του
καὶ ἐροῦ σιν ἡ γενεὰ ἡ ἑτέρα οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν οἳ ἀ ναστή σονται μεθ' ὑ μᾶ ς καὶ ὁ ἀ λλό τριος
ὃ ς ἂ ν ἔλθῃ ἐκ γῆ ς μακρό θεν καὶ ὄ ψονται τὰ ς πληγὰ ς τῆ ς γῆ ς ἐκείνης καὶ τὰ ς νό σους
αὐ τῆ ς ἃ ς ἀ πέστειλεν κύ ριος ἐπ' αὐ τή ν
θεῖον καὶ ἅ λα κατακεκαυμένον πᾶ σα ἡ γῆ αὐ τῆ ς οὐ σπαρή σεται οὐ δὲ ἀ νατελεῖ οὐ δὲ
μὴ ἀ ναβῇ ἐπ' αὐ τὴ ν πᾶ ν χλωρό ν ὥ σπερ κατεστρά φη σοδομα καὶ γομορρα αδαμα
καὶ σεβωιμ ἃ ς κατέστρεψεν κύ ριος ἐν θυμῷ καὶ ὀ ργῇ
καὶ ἐροῦ σιν πά ντα τὰ ἔθνη διὰ τί ἐποίησεν κύ ριος οὕ τως τῇ γῇ ταύ τῃ τίς ὁ θυμὸ ς
τῆ ς ὀ ργῆ ς ὁ μέγας οὗ τος
287

καὶ ἐροῦ σιν ὅ τι κατελίποσαν τὴ ν διαθή κην κυρίου τοῦ θεοῦ τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν ἃ
διέθετο τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν ὅ τε ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ πορευθέντες ἐλά τρευσαν θεοῖς ἑτέροις καὶ προσεκύ νησαν αὐ τοῖς οἷς οὐ κ
ἠ πίσταντο οὐ δὲ διένειμεν αὐ τοῖς
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκείνην ἐπαγαγεῖν ἐπ' αὐ τὴ ν κατὰ πά σας τὰ ς
κατά ρας τὰ ς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νό μου τού του
καὶ ἐξῆ ρεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς αὐ τῶ ν ἐν θυμῷ καὶ ὀ ργῇ καὶ παροξυσμῷ
μεγά λῳ σφό δρα καὶ ἐξέβαλεν αὐ τοὺ ς εἰς γῆ ν ἑτέραν ὡ σεὶ νῦ ν
τὰ κρυπτὰ κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν τὰ δὲ φανερὰ ἡ μῖν καὶ τοῖς τέκνοις ἡ μῶ ν εἰς τὸ ν
αἰῶ να ποιεῖν πά ντα τὰ ῥ ή ματα τοῦ νό μου τού του
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν ἔλθωσιν ἐπὶ σὲ πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἡ εὐ λογία καὶ ἡ κατά ρα ἣ ν
ἔδωκα πρὸ προσώ που σου καὶ δέξῃ εἰς τὴ ν καρδίαν σου ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν οὗ
ἐά ν σε διασκορπίσῃ κύ ριος ἐκεῖ
καὶ ἐπιστραφή σῃ ἐπὶ κύ ριον τὸ ν θεό ν σου καὶ ὑ πακού σῃ τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ κατὰ
πά ντα ὅ σα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς
ψυχῆ ς σου
καὶ ἰά σεται κύ ριος τὰ ς ἁ μαρτίας σου καὶ ἐλεή σει σε καὶ πά λιν συνά ξει σε ἐκ πά ντων
τῶ ν ἐθνῶ ν εἰς οὓ ς διεσκό ρπισέν σε κύ ριος ἐκεῖ
ἐὰ ν ᾖ ἡ διασπορά σου ἀ π' ἄ κρου τοῦ οὐ ρανοῦ ἕως ἄ κρου τοῦ οὐ ρανοῦ ἐκεῖθεν
συνά ξει σε κύ ριος ὁ θεό ς σου καὶ ἐκεῖθεν λή μψεταί σε κύ ριος ὁ θεό ς σου
καὶ εἰσά ξει σε κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἐκληρονό μησαν οἱ πατέρες σου καὶ
κληρονομή σεις αὐ τή ν καὶ εὖ σε ποιή σει καὶ πλεοναστό ν σε ποιή σει ὑ πὲρ τοὺ ς
πατέρας σου
καὶ περικαθαριεῖ κύ ριος τὴ ν καρδίαν σου καὶ τὴ ν καρδίαν τοῦ σπέρματό ς σου
ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐξ ὅ λης τῆ ς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς σου ἵνα
ζῇ ς σύ
καὶ δώ σει κύ ριος ὁ θεό ς σου τὰ ς ἀ ρὰ ς ταύ τας ἐπὶ τοὺ ς ἐχθρού ς σου καὶ ἐπὶ τοὺ ς
μισοῦ ντά ς σε οἳ ἐδίωξά ν σε
καὶ σὺ ἐπιστραφή σῃ καὶ εἰσακού σῃ τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ποιή σεις
τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον
καὶ πολυωρή σει σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν παντὶ ἔργῳ τῶ ν χειρῶ ν σου ἐν τοῖς
ἐκγό νοις τῆ ς κοιλίας σου καὶ ἐν τοῖς γενή μασιν τῆ ς γῆ ς σου καὶ ἐν τοῖς ἐκγό νοις τῶ ν
κτηνῶ ν σου ὅ τι ἐπιστρέψει κύ ριος ὁ θεό ς σου εὐ φρανθῆ ναι ἐπὶ σὲ εἰς ἀ γαθά καθό τι
ηὐ φρά νθη ἐπὶ τοῖς πατρά σιν σου
ἐὰ ν εἰσακού σῃς τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλά σσεσθαι καὶ ποιεῖν πά σας τὰ ς
ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς κρίσεις αὐ τοῦ τὰ ς γεγραμμένας ἐν
τῷ βιβλίῳ τοῦ νό μου τού του ἐὰ ν ἐπιστραφῇ ς ἐπὶ κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἐξ ὅ λης τῆ ς
καρδίας σου καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς σου
ὅ τι ἡ ἐντολὴ αὕ τη ἣ ν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον οὐ χ ὑ πέρογκό ς ἐστιν οὐ δὲ
μακρὰ ν ἀ πὸ σοῦ
οὐ κ ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἄ νω ἐστὶν λέγων τίς ἀ ναβή σεται ἡ μῖν εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ
λή μψεται αὐ τὴ ν ἡ μῖν καὶ ἀ κού σαντες αὐ τὴ ν ποιή σομεν
288

οὐ δὲ πέραν τῆ ς θαλά σσης ἐστὶν λέγων τίς διαπερά σει ἡ μῖν εἰς τὸ πέραν τῆ ς
θαλά σσης καὶ λή μψεται ἡ μῖν αὐ τή ν καὶ ἀ κουστὴ ν ἡ μῖν ποιή σει αὐ τή ν καὶ ποιή σομεν
ἔστιν σου ἐγγὺ ς τὸ ῥ ῆ μα σφό δρα ἐν τῷ στό ματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν
ταῖς χερσίν σου αὐ τὸ ποιεῖν
ἰδοὺ δέδωκα πρὸ προσώ που σου σή μερον τὴ ν ζωὴ ν καὶ τὸ ν θά νατον τὸ ἀ γαθὸ ν καὶ
τὸ κακό ν
ἐὰ ν εἰσακού σῃς τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἃ ς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σή μερον
ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεό ν σου πορεύ εσθαι ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ φυλά σσεσθαι
τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ καὶ τὰ ς κρίσεις αὐ τοῦ καὶ ζή σεσθε καὶ πολλοὶ ἔσεσθε καὶ
εὐ λογή σει σε κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐν πά σῃ τῇ γῇ εἰς ἣ ν εἰσπορεύ ῃ ἐκεῖ κληρονομῆ σαι
αὐ τή ν
καὶ ἐὰ ν μεταστῇ ἡ καρδία σου καὶ μὴ εἰσακού σῃς καὶ πλανηθεὶς προσκυνή σῃς θεοῖς
ἑτέροις καὶ λατρεύ σῃς αὐ τοῖς
ἀ ναγγέλλω σοι σή μερον ὅ τι ἀ πωλείᾳ ἀ πολεῖσθε καὶ οὐ μὴ πολυή μεροι γένησθε ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς ἧ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου δίδωσίν σοι εἰς ἣ ν ὑ μεῖς διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην ἐκεῖ
κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
διαμαρτύ ρομαι ὑ μῖν σή μερον τό ν τε οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν τὴ ν ζωὴ ν καὶ τὸ ν θά νατον
δέδωκα πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν τὴ ν εὐ λογίαν καὶ τὴ ν κατά ραν ἔκλεξαι τὴ ν ζωή ν ἵνα
ζῇ ς σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου
ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεό ν σου εἰσακού ειν τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἔχεσθαι αὐ τοῦ ὅ τι
τοῦ το ἡ ζωή σου καὶ ἡ μακρό της τῶ ν ἡ μερῶ ν σου κατοικεῖν σε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς
ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν σου αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ δοῦ ναι αὐ τοῖς
καὶ συνετέλεσεν μωυσῆ ς λαλῶ ν πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς
ισραηλ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἑκατὸ ν καὶ εἴκοσι ἐτῶ ν ἐγώ εἰμι σή μερον οὐ δυνή σομαι ἔτι
εἰσπορεύ εσθαι καὶ ἐκπορεύ εσθαι κύ ριος δὲ εἶπεν πρό ς με οὐ διαβή σῃ τὸ ν ιορδά νην
τοῦ τον
κύ ριος ὁ θεό ς σου ὁ προπορευό μενος πρὸ προσώ που σου αὐ τὸ ς ἐξολεθρεύ σει τὰ
ἔθνη ταῦ τα ἀ πὸ προσώ που σου καὶ κατακληρονομή σεις αὐ τού ς καὶ ἰησοῦ ς ὁ
προπορευό μενος πρὸ προσώ που σου καθὰ ἐλά λησεν κύ ριος
καὶ ποιή σει κύ ριος αὐ τοῖς καθὰ ἐποίησεν σηων καὶ ωγ τοῖς δυσὶ βασιλεῦ σιν τῶ ν
αμορραίων οἳ ἦ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ τῇ γῇ αὐ τῶ ν καθό τι ἐξωλέθρευσεν
αὐ τού ς
καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ὑ μῖν καὶ ποιή σετε αὐ τοῖς καθό τι ἐνετειλά μην ὑ μῖν
ἀ νδρίζου καὶ ἴσχυε μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλία μηδὲ πτοηθῇ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν ὅ τι
κύ ριος ὁ θεό ς σου ὁ προπορευό μενος μεθ' ὑ μῶ ν ἐν ὑ μῖν οὐ μή σε ἀ νῇ οὔ τε μή σε
ἐγκαταλίπῃ
καὶ ἐκά λεσεν μωυσῆ ς ἰησοῦ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἔναντι παντὸ ς ισραηλ ἀ νδρίζου καὶ
ἴσχυε σὺ γὰ ρ εἰσελεύ σῃ πρὸ προσώ που τοῦ λαοῦ τού του εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν
κύ ριος τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν δοῦ ναι αὐ τοῖς καὶ σὺ κατακληρονομή σεις αὐ τὴ ν αὐ τοῖς
καὶ κύ ριος ὁ συμπορευό μενος μετὰ σοῦ οὐ κ ἀ νή σει σε οὐ δὲ μὴ ἐγκαταλίπῃ σε μὴ
φοβοῦ μηδὲ δειλία
289

καὶ ἔγραψεν μωυσῆ ς τὰ ῥ ή ματα τοῦ νό μου τού του εἰς βιβλίον καὶ ἔδωκεν τοῖς
ἱερεῦ σιν τοῖς υἱοῖς λευι τοῖς αἴρουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου καὶ τοῖς
πρεσβυτέροις τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐνετείλατο αὐ τοῖς μωυσῆ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων μετὰ ἑπτὰ ἔτη ἐν καιρῷ
ἐνιαυτοῦ ἀ φέσεως ἐν ἑορτῇ σκηνοπηγίας
ἐν τῷ συμπορεύ εσθαι πά ντα ισραηλ ὀ φθῆ ναι ἐνώ πιον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν τῷ
τό πῳ ᾧ ἂ ν ἐκλέξηται κύ ριος ἀ ναγνώ σεσθε τὸ ν νό μον τοῦ τον ἐναντίον παντὸ ς
ισραηλ εἰς τὰ ὦ τα αὐ τῶ ν
ἐκκλησιά σας τὸ ν λαό ν τοὺ ς ἄ νδρας καὶ τὰ ς γυναῖκας καὶ τὰ ἔκγονα καὶ τὸ ν
προσή λυτον τὸ ν ἐν ταῖς πό λεσιν ὑ μῶ ν ἵνα ἀ κού σωσιν καὶ ἵνα μά θωσιν φοβεῖσθαι
κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν καὶ ἀ κού σονται ποιεῖν πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου τού του
καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν οἳ οὐ κ οἴδασιν ἀ κού σονται καὶ μαθή σονται φοβεῖσθαι κύ ριον τὸ ν
θεὸ ν ὑ μῶ ν πά σας τὰ ς ἡ μέρας ὅ σας αὐ τοὶ ζῶ σιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν ὑ μεῖς διαβαίνετε
τὸ ν ιορδά νην ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἰδοὺ ἠ γγίκασιν αἱ ἡ μέραι τοῦ θανά του σου κά λεσον
ἰησοῦ ν καὶ στῆ τε παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐντελοῦ μαι αὐ τῷ
καὶ ἐπορεύ θη μωυσῆ ς καὶ ἰησοῦ ς εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔστησαν παρὰ
τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ κατέβη κύ ριος ἐν νεφέλῃ καὶ ἔστη παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
καὶ ἔστη ὁ στῦ λος τῆ ς νεφέλης παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἰδοὺ σὺ κοιμᾷ μετὰ τῶ ν πατέρων σου καὶ ἀ ναστὰ ς ὁ
λαὸ ς οὗ τος ἐκπορνεύ σει ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν οὗ τος εἰσπορεύ εται
ἐκεῖ εἰς αὐ τή ν καὶ ἐγκαταλείψουσίν με καὶ διασκεδά σουσιν τὴ ν διαθή κην μου ἣ ν
διεθέμην αὐ τοῖς
καὶ ὀ ργισθή σομαι θυμῷ εἰς αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ καταλείψω αὐ τοὺ ς καὶ
ἀ ποστρέψω τὸ πρό σωπό ν μου ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ ἔσται κατά βρωμα καὶ εὑ ρή σουσιν
αὐ τὸ ν κακὰ πολλὰ καὶ θλίψεις καὶ ἐρεῖ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ διό τι οὐ κ ἔστιν κύ ριος ὁ
θεό ς μου ἐν ἐμοί εὕ ροσά ν με τὰ κακὰ ταῦ τα
ἐγὼ δὲ ἀ ποστροφῇ ἀ ποστρέψω τὸ πρό σωπό ν μου ἀ π' αὐ τῶ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ διὰ
πά σας τὰ ς κακίας ἃ ς ἐποίησαν ὅ τι ἐπέστρεψαν ἐπὶ θεοὺ ς ἀ λλοτρίους
καὶ νῦ ν γρά ψατε τὰ ῥ ή ματα τῆ ς ᾠ δῆ ς ταύ της καὶ διδά ξετε αὐ τὴ ν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
καὶ ἐμβαλεῖτε αὐ τὴ ν εἰς τὸ στό μα αὐ τῶ ν ἵνα γένηταί μοι ἡ ᾠ δὴ αὕ τη εἰς μαρτύ ριον
ἐν υἱοῖς ισραηλ
εἰσά ξω γὰ ρ αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθή ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν δοῦ ναι
αὐ τοῖς γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι καὶ φά γονται καὶ ἐμπλησθέντες κορή σουσιν καὶ
ἐπιστραφή σονται ἐπὶ θεοὺ ς ἀ λλοτρίους καὶ λατρεύ σουσιν αὐ τοῖς καὶ παροξυνοῦ σίν
με καὶ διασκεδά σουσιν τὴ ν διαθή κην μου
καὶ ἀ ντικαταστή σεται ἡ ᾠ δὴ αὕ τη κατὰ πρό σωπον μαρτυροῦ σα οὐ γὰ ρ μὴ
ἐπιλησθῇ ἀ πὸ στό ματος αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ στό ματος τοῦ σπέρματος αὐ τῶ ν ἐγὼ γὰ ρ
οἶδα τὴ ν πονηρίαν αὐ τῶ ν ὅ σα ποιοῦ σιν ὧ δε σή μερον πρὸ τοῦ εἰσαγαγεῖν με αὐ τοὺ ς
εἰς τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθή ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν
290

καὶ ἔγραψεν μωυσῆ ς τὴ ν ᾠ δὴ ν ταύ την ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ καὶ ἐδίδαξεν αὐ τὴ ν τοὺ ς
υἱοὺ ς ισραηλ
καὶ ἐνετείλατο μωυσῆ ς ἰησοῖ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἀ νδρίζου καὶ ἴσχυε σὺ γὰ ρ εἰσά ξεις
τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν κύ ριος αὐ τοῖς καὶ αὐ τὸ ς ἔσται μετὰ σοῦ
ἡ νίκα δὲ συνετέλεσεν μωυσῆ ς γρά φων πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου τού του εἰς
βιβλίον ἕως εἰς τέλος
καὶ ἐνετείλατο τοῖς λευίταις τοῖς αἴρουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου λέγων
λαβό ντες τὸ βιβλίον τοῦ νό μου τού του θή σετε αὐ τὸ ἐκ πλαγίων τῆ ς κιβωτοῦ τῆ ς
διαθή κης κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν καὶ ἔσται ἐκεῖ ἐν σοὶ εἰς μαρτύ ριον
ὅ τι ἐγὼ ἐπίσταμαι τὸ ν ἐρεθισμό ν σου καὶ τὸ ν τρά χηλό ν σου τὸ ν σκληρό ν ἔτι γὰ ρ
ἐμοῦ ζῶ ντος μεθ' ὑ μῶ ν σή μερον παραπικραίνοντες ἦ τε τὰ πρὸ ς τὸ ν θεό ν πῶ ς οὐ χὶ
καὶ ἔσχατον τοῦ θανά του μου
ἐκκλησιά σατε πρό ς με τοὺ ς φυλά ρχους ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς πρεσβυτέρους ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς
κριτὰ ς ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς γραμματοεισαγωγεῖς ὑ μῶ ν ἵνα λαλή σω εἰς τὰ ὦ τα αὐ τῶ ν
πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους καὶ διαμαρτύ ρωμαι αὐ τοῖς τό ν τε οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
οἶδα γὰ ρ ὅ τι ἔσχατον τῆ ς τελευτῆ ς μου ἀ νομίᾳ ἀ νομή σετε καὶ ἐκκλινεῖτε ἐκ τῆ ς
ὁ δοῦ ἧ ς ἐνετειλά μην ὑ μῖν καὶ συναντή σεται ὑ μῖν τὰ κακὰ ἔσχατον τῶ ν ἡ μερῶ ν ὅ τι
ποιή σετε τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου παροργίσαι αὐ τὸ ν ἐν τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν
ὑ μῶ ν
καὶ ἐλά λησεν μωυσῆ ς εἰς τὰ ὦ τα πά σης ἐκκλησίας ισραηλ τὰ ῥ ή ματα τῆ ς ᾠ δῆ ς
ταύ της ἕως εἰς τέλος
πρό σεχε οὐ ρανέ καὶ λαλή σω καὶ ἀ κουέτω γῆ ῥ ή ματα ἐκ στό ματό ς μου
προσδοκά σθω ὡ ς ὑ ετὸ ς τὸ ἀ πό φθεγμά μου καὶ καταβή τω ὡ ς δρό σος τὰ ῥ ή ματά
μου ὡ σεὶ ὄ μβρος ἐπ' ἄ γρωστιν καὶ ὡ σεὶ νιφετὸ ς ἐπὶ χό ρτον
ὅ τι ὄ νομα κυρίου ἐκά λεσα δό τε μεγαλωσύ νην τῷ θεῷ ἡ μῶ ν
θεό ς ἀ ληθινὰ τὰ ἔργα αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαι αἱ ὁ δοὶ αὐ τοῦ κρίσεις θεὸ ς πιστό ς καὶ οὐ κ
ἔστιν ἀ δικία δίκαιος καὶ ὅ σιος κύ ριος
ἡ μά ρτοσαν οὐ κ αὐ τῷ τέκνα μωμητά γενεὰ σκολιὰ καὶ διεστραμμένη
ταῦ τα κυρίῳ ἀ νταποδίδοτε οὕ τω λαὸ ς μωρὸ ς καὶ οὐ χὶ σοφό ς οὐ κ αὐ τὸ ς οὗ τό ς σου
πατὴ ρ ἐκτή σατό σε καὶ ἐποίησέν σε καὶ ἔκτισέν σε
μνή σθητε ἡ μέρας αἰῶ νος σύ νετε ἔτη γενεᾶ ς γενεῶ ν ἐπερώ τησον τὸ ν πατέρα σου
καὶ ἀ ναγγελεῖ σοι τοὺ ς πρεσβυτέρους σου καὶ ἐροῦ σίν σοι
ὅ τε διεμέριζεν ὁ ὕ ψιστος ἔθνη ὡ ς διέσπειρεν υἱοὺ ς αδαμ ἔστησεν ὅ ρια ἐθνῶ ν κατὰ
ἀ ριθμὸ ν ἀ γγέλων θεοῦ
καὶ ἐγενή θη μερὶς κυρίου λαὸ ς αὐ τοῦ ιακωβ σχοίνισμα κληρονομίας αὐ τοῦ ισραηλ
αὐ τά ρκησεν αὐ τὸ ν ἐν γῇ ἐρή μῳ ἐν δίψει καύ ματος ἐν ἀ νύ δρῳ ἐκύ κλωσεν αὐ τὸ ν καὶ
ἐπαίδευσεν αὐ τὸ ν καὶ διεφύ λαξεν αὐ τὸ ν ὡ ς κό ραν ὀ φθαλμοῦ
ὡ ς ἀ ετὸ ς σκεπά σαι νοσσιὰ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοῖς νεοσσοῖς αὐ τοῦ ἐπεπό θησεν διεὶς
τὰ ς πτέρυγας αὐ τοῦ ἐδέξατο αὐ τοὺ ς καὶ ἀ νέλαβεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ τῶ ν μεταφρένων
αὐ τοῦ
κύ ριος μό νος ἦ γεν αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἦ ν μετ' αὐ τῶ ν θεὸ ς ἀ λλό τριος
291

ἀ νεβίβασεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ τὴ ν ἰσχὺ ν τῆ ς γῆ ς ἐψώ μισεν αὐ τοὺ ς γενή ματα ἀ γρῶ ν
ἐθή λασαν μέλι ἐκ πέτρας καὶ ἔλαιον ἐκ στερεᾶ ς πέτρας
βού τυρον βοῶ ν καὶ γά λα προβά των μετὰ στέατος ἀ ρνῶ ν καὶ κριῶ ν υἱῶ ν ταύ ρων
καὶ τρά γων μετὰ στέατος νεφρῶ ν πυροῦ καὶ αἷμα σταφυλῆ ς ἔπιον οἶνον
καὶ ἔφαγεν ιακωβ καὶ ἐνεπλή σθη καὶ ἀ πελά κτισεν ὁ ἠ γαπημένος ἐλιπά νθη
ἐπαχύ νθη ἐπλατύ νθη καὶ ἐγκατέλιπεν θεὸ ν τὸ ν ποιή σαντα αὐ τὸ ν καὶ ἀ πέστη ἀ πὸ
θεοῦ σωτῆ ρος αὐ τοῦ
παρώ ξυνά ν με ἐπ' ἀ λλοτρίοις ἐν βδελύ γμασιν αὐ τῶ ν ἐξεπίκρανά ν με
ἔθυσαν δαιμονίοις καὶ οὐ θεῷ θεοῖς οἷς οὐ κ ᾔ δεισαν καινοὶ πρό σφατοι ἥ κασιν οὓ ς
οὐ κ ᾔ δεισαν οἱ πατέρες αὐ τῶ ν
θεὸ ν τὸ ν γεννή σαντά σε ἐγκατέλιπες καὶ ἐπελά θου θεοῦ τοῦ τρέφοντό ς σε
καὶ εἶδεν κύ ριος καὶ ἐζή λωσεν καὶ παρωξύ νθη δι' ὀ ργὴ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ θυγατέρων
καὶ εἶπεν ἀ ποστρέψω τὸ πρό σωπό ν μου ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ δείξω τί ἔσται αὐ τοῖς ἐπ'
ἐσχά των ὅ τι γενεὰ ἐξεστραμμένη ἐστίν υἱοί οἷς οὐ κ ἔστιν πίστις ἐν αὐ τοῖς
αὐ τοὶ παρεζή λωσά ν με ἐπ' οὐ θεῷ παρώ ργισά ν με ἐν τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν κἀ γὼ
παραζηλώ σω αὐ τοὺ ς ἐπ' οὐ κ ἔθνει ἐπ' ἔθνει ἀ συνέτῳ παροργιῶ αὐ τού ς
ὅ τι πῦ ρ ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου καυθή σεται ἕως ᾅ δου κά τω καταφά γεται γῆ ν
καὶ τὰ γενή ματα αὐ τῆ ς φλέξει θεμέλια ὀ ρέων
συνά ξω εἰς αὐ τοὺ ς κακὰ καὶ τὰ βέλη μου συντελέσω εἰς αὐ τού ς
τηκό μενοι λιμῷ καὶ βρώ σει ὀ ρνέων καὶ ὀ πισθό τονος ἀ νίατος ὀ δό ντας θηρίων
ἀ ποστελῶ εἰς αὐ τοὺ ς μετὰ θυμοῦ συρό ντων ἐπὶ γῆ ς
ἔξωθεν ἀ τεκνώ σει αὐ τοὺ ς μά χαιρα καὶ ἐκ τῶ ν ταμιείων φό βος νεανίσκος σὺ ν
παρθένῳ θηλά ζων μετὰ καθεστηκό τος πρεσβύ του
εἶπα διασπερῶ αὐ τού ς παύ σω δὴ ἐξ ἀ νθρώ πων τὸ μνημό συνον αὐ τῶ ν
εἰ μὴ δι' ὀ ργὴ ν ἐχθρῶ ν ἵνα μὴ μακροχρονίσωσιν καὶ ἵνα μὴ συνεπιθῶ νται οἱ
ὑ πεναντίοι μὴ εἴπωσιν ἡ χεὶρ ἡ μῶ ν ἡ ὑ ψηλὴ καὶ οὐ χὶ κύ ριος ἐποίησεν ταῦ τα πά ντα
ὅ τι ἔθνος ἀ πολωλεκὸ ς βουλή ν ἐστιν καὶ οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ τοῖς ἐπιστή μη
οὐ κ ἐφρό νησαν συνιέναι ταῦ τα καταδεξά σθωσαν εἰς τὸ ν ἐπιό ντα χρό νον
πῶ ς διώ ξεται εἷς χιλίους καὶ δύ ο μετακινή σουσιν μυριά δας εἰ μὴ ὁ θεὸ ς ἀ πέδοτο
αὐ τοὺ ς καὶ κύ ριος παρέδωκεν αὐ τού ς
ὅ τι οὐ κ ἔστιν ὡ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν οἱ θεοὶ αὐ τῶ ν οἱ δὲ ἐχθροὶ ἡ μῶ ν ἀ νό ητοι
ἐκ γὰ ρ ἀ μπέλου σοδομων ἡ ἄ μπελος αὐ τῶ ν καὶ ἡ κληματὶς αὐ τῶ ν ἐκ γομορρας ἡ
σταφυλὴ αὐ τῶ ν σταφυλὴ χολῆ ς βό τρυς πικρίας αὐ τοῖς
θυμὸ ς δρακό ντων ὁ οἶνος αὐ τῶ ν καὶ θυμὸ ς ἀ σπίδων ἀ νίατος
οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα συνῆ κται παρ' ἐμοὶ καὶ ἐσφρά γισται ἐν τοῖς θησαυροῖς μου
ἐν ἡ μέρᾳ ἐκδική σεως ἀ νταποδώ σω ἐν καιρῷ ὅ ταν σφαλῇ ὁ ποὺ ς αὐ τῶ ν ὅ τι ἐγγὺ ς
ἡ μέρα ἀ πωλείας αὐ τῶ ν καὶ πά ρεστιν ἕτοιμα ὑ μῖν
ὅ τι κρινεῖ κύ ριος τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοῖς δού λοις αὐ τοῦ παρακληθή σεται εἶδεν
γὰ ρ παραλελυμένους αὐ τοὺ ς καὶ ἐκλελοιπό τας ἐν ἐπαγωγῇ καὶ παρειμένους
καὶ εἶπεν κύ ριος ποῦ εἰσιν οἱ θεοὶ αὐ τῶ ν ἐφ' οἷς ἐπεποίθεισαν ἐπ' αὐ τοῖς
ὧ ν τὸ στέαρ τῶ ν θυσιῶ ν αὐ τῶ ν ἠ σθίετε καὶ ἐπίνετε τὸ ν οἶνον τῶ ν σπονδῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ ναστή τωσαν καὶ βοηθησά τωσαν ὑ μῖν καὶ γενηθή τωσαν ὑ μῖν σκεπασταί
292

ἴδετε ἴδετε ὅ τι ἐγώ εἰμι καὶ οὐ κ ἔστιν θεὸ ς πλὴ ν ἐμοῦ ἐγὼ ἀ ποκτενῶ καὶ ζῆ ν ποιή σω
πατά ξω κἀ γὼ ἰά σομαι καὶ οὐ κ ἔστιν ὃ ς ἐξελεῖται ἐκ τῶ ν χειρῶ ν μου
ὅ τι ἀ ρῶ εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν τὴ ν χεῖρά μου καὶ ὀ μοῦ μαι τῇ δεξιᾷ μου καὶ ἐρῶ ζῶ ἐγὼ εἰς
τὸ ν αἰῶ να
ὅ τι παροξυνῶ ὡ ς ἀ στραπὴ ν τὴ ν μά χαιρά ν μου καὶ ἀ νθέξεται κρίματος ἡ χείρ μου
καὶ ἀ νταποδώ σω δίκην τοῖς ἐχθροῖς καὶ τοῖς μισοῦ σίν με ἀ νταποδώ σω
μεθύ σω τὰ βέλη μου ἀ φ' αἵματος καὶ ἡ μά χαιρά μου καταφά γεται κρέα ἀ φ' αἵματος
τραυματιῶ ν καὶ αἰχμαλωσίας ἀ πὸ κεφαλῆ ς ἀ ρχό ντων ἐχθρῶ ν
εὐ φρά νθητε οὐ ρανοί ἅ μα αὐ τῷ καὶ προσκυνησά τωσαν αὐ τῷ πά ντες υἱοὶ θεοῦ
εὐ φρά νθητε ἔθνη μετὰ τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ ἐνισχυσά τωσαν αὐ τῷ πά ντες ἄ γγελοι
θεοῦ ὅ τι τὸ αἷμα τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ἐκδικᾶ ται καὶ ἐκδική σει καὶ ἀ νταποδώ σει δίκην
τοῖς ἐχθροῖς καὶ τοῖς μισοῦ σιν ἀ νταποδώ σει καὶ ἐκκαθαριεῖ κύ ριος τὴ ν γῆ ν τοῦ
λαοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἔγραψεν μωυσῆ ς τὴ ν ᾠ δὴ ν ταύ την ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ καὶ ἐδίδαξεν αὐ τὴ ν τοὺ ς
υἱοὺ ς ισραηλ καὶ εἰσῆ λθεν μωυσῆ ς καὶ ἐλά λησεν πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου
τού του εἰς τὰ ὦ τα τοῦ λαοῦ αὐ τὸ ς καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη
καὶ συνετέλεσεν μωυσῆ ς λαλῶ ν παντὶ ισραηλ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς προσέχετε τῇ καρδίᾳ ἐπὶ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους οὓ ς
ἐγὼ διαμαρτύ ρομαι ὑ μῖν σή μερον ἃ ἐντελεῖσθε τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν φυλά σσειν καὶ
ποιεῖν πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου τού του
ὅ τι οὐ χὶ λό γος κενὸ ς οὗ τος ὑ μῖν ὅ τι αὕ τη ἡ ζωὴ ὑ μῶ ν καὶ ἕνεκεν τοῦ λό γου τού του
μακροημερεύ σετε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν ὑ μεῖς διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην ἐκεῖ
κληρονομῆ σαι αὐ τή ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ λέγων
ἀ νά βηθι εἰς τὸ ὄ ρος τὸ αβαριν τοῦ το ὄ ρος ναβαυ ὅ ἐστιν ἐν γῇ μωαβ κατὰ
πρό σωπον ιεριχω καὶ ἰδὲ τὴ ν γῆ ν χανααν ἣ ν ἐγὼ δίδωμι τοῖς υἱοῖς ισραηλ εἰς
κατά σχεσιν
καὶ τελεύ τα ἐν τῷ ὄ ρει εἰς ὃ ἀ ναβαίνεις ἐκεῖ καὶ προστέθητι πρὸ ς τὸ ν λαό ν σου ὃ ν
τρό πον ἀ πέθανεν ααρων ὁ ἀ δελφό ς σου ἐν ωρ τῷ ὄ ρει καὶ προσετέθη πρὸ ς τὸ ν
λαὸ ν αὐ τοῦ
διό τι ἠ πειθή σατε τῷ ῥ ή ματί μου ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐπὶ τοῦ ὕ δατος ἀ ντιλογίας
καδης ἐν τῇ ἐρή μῳ σιν διό τι οὐ χ ἡ γιά σατέ με ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ
ὅ τι ἀ πέναντι ὄ ψῃ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐκεῖ οὐ κ εἰσελεύ σῃ
καὶ αὕ τη ἡ εὐ λογία ἣ ν εὐ λό γησεν μωυσῆ ς ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
πρὸ τῆ ς τελευτῆ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος ἐκ σινα ἥ κει καὶ ἐπέφανεν ἐκ σηιρ ἡ μῖν καὶ κατέσπευσεν ἐξ ὄ ρους
φαραν σὺ ν μυριά σιν καδης ἐκ δεξιῶ ν αὐ τοῦ ἄ γγελοι μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐφείσατο τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ ἡ γιασμένοι ὑ πὸ τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ
οὗ τοι ὑ πὸ σέ εἰσιν καὶ ἐδέξατο ἀ πὸ τῶ ν λό γων αὐ τοῦ
νό μον ὃ ν ἐνετείλατο ἡ μῖν μωυσῆ ς κληρονομίαν συναγωγαῖς ιακωβ
καὶ ἔσται ἐν τῷ ἠ γαπημένῳ ἄ ρχων συναχθέντων ἀ ρχό ντων λαῶ ν ἅ μα φυλαῖς
ισραηλ
293

ζή τω ρουβην καὶ μὴ ἀ ποθανέτω καὶ ἔστω πολὺ ς ἐν ἀ ριθμῷ

καὶ αὕ τη ιουδα εἰσά κουσον κύ ριε φωνῆ ς ιουδα καὶ εἰς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ εἰσέλθοισαν
αἱ χεῖρες αὐ τοῦ διακρινοῦ σιν αὐ τῷ καὶ βοηθὸ ς ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ ἔσῃ
καὶ τῷ λευι εἶπεν δό τε λευι δή λους αὐ τοῦ καὶ ἀ λή θειαν αὐ τοῦ τῷ ἀ νδρὶ τῷ ὁ σίῳ ὃ ν
ἐπείρασαν αὐ τὸ ν ἐν πείρᾳ ἐλοιδό ρησαν αὐ τὸ ν ἐπὶ ὕ δατος ἀ ντιλογίας
ὁ λέγων τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρί οὐ χ ἑό ρακά σε καὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ οὐ κ ἐπέγνω
καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἀ πέγνω ἐφύ λαξεν τὰ λό γιά σου καὶ τὴ ν διαθή κην σου
διετή ρησεν
δηλώ σουσιν τὰ δικαιώ ματά σου τῷ ιακωβ καὶ τὸ ν νό μον σου τῷ ισραηλ
ἐπιθή σουσιν θυμίαμα ἐν ὀ ργῇ σου διὰ παντὸ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριό ν σου
εὐ λό γησον κύ ριε τὴ ν ἰσχὺ ν αὐ τοῦ καὶ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ δέξαι κά ταξον
ὀ σφὺ ν ἐχθρῶ ν ἐπανεστηκό των αὐ τῷ καὶ οἱ μισοῦ ντες αὐ τὸ ν μὴ ἀ ναστή τωσαν
καὶ τῷ βενιαμιν εἶπεν ἠ γαπημένος ὑ πὸ κυρίου κατασκηνώ σει πεποιθώ ς καὶ ὁ θεὸ ς
σκιά ζει ἐπ' αὐ τῷ πά σας τὰ ς ἡ μέρας καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν ὤ μων αὐ τοῦ κατέπαυσεν
καὶ τῷ ιωσηφ εἶπεν ἀ π' εὐ λογίας κυρίου ἡ γῆ αὐ τοῦ ἀ πὸ ὡ ρῶ ν οὐ ρανοῦ καὶ δρό σου
καὶ ἀ πὸ ἀ βύ σσων πηγῶ ν κά τωθεν
καὶ καθ' ὥ ραν γενημά των ἡ λίου τροπῶ ν καὶ ἀ πὸ συνό δων μηνῶ ν
καὶ ἀ πὸ κορυφῆ ς ὀ ρέων ἀ ρχῆ ς καὶ ἀ πὸ κορυφῆ ς βουνῶ ν ἀ ενά ων
καὶ καθ' ὥ ραν γῆ ς πληρώ σεως καὶ τὰ δεκτὰ τῷ ὀ φθέντι ἐν τῷ βά τῳ ἔλθοισαν ἐπὶ
κεφαλὴ ν ιωσηφ καὶ ἐπὶ κορυφῆ ς δοξασθεὶς ἐν ἀ δελφοῖς
πρωτό τοκος ταύ ρου τὸ κά λλος αὐ τοῦ κέρατα μονοκέρωτος τὰ κέρατα αὐ τοῦ ἐν
αὐ τοῖς ἔθνη κερατιεῖ ἅ μα ἕως ἐπ' ἄ κρου γῆ ς αὗ ται μυριά δες εφραιμ καὶ αὗ ται
χιλιά δες μανασση
καὶ τῷ ζαβουλων εἶπεν εὐ φρά νθητι ζαβουλων ἐν ἐξοδίᾳ σου καί ισσαχαρ ἐν τοῖς
σκηνώ μασιν αὐ τοῦ
ἔθνη ἐξολεθρεύ σουσιν καὶ ἐπικαλέσεσθε ἐκεῖ καὶ θύ σετε θυσίαν δικαιοσύ νης ὅ τι
πλοῦ τος θαλά σσης θηλά σει σε καὶ ἐμπό ρια παρά λιον κατοικού ντων
καὶ τῷ γαδ εἶπεν εὐ λογημένος ἐμπλατύ νων γαδ ὡ ς λέων ἀ νεπαύ σατο συντρίψας
βραχίονα καὶ ἄ ρχοντα
καὶ εἶδεν ἀ παρχὴ ν αὐ τοῦ ὅ τι ἐκεῖ ἐμερίσθη γῆ ἀ ρχό ντων συνηγμένων ἅ μα ἀ ρχηγοῖς
λαῶ ν δικαιοσύ νην κύ ριος ἐποίησεν καὶ κρίσιν αὐ τοῦ μετὰ ισραηλ
καὶ τῷ δαν εἶπεν δαν σκύ μνος λέοντος καὶ ἐκπηδή σεται ἐκ τοῦ βασαν
καὶ τῷ νεφθαλι εἶπεν νεφθαλι πλησμονὴ δεκτῶ ν καὶ ἐμπλησθή τω εὐ λογίαν παρὰ
κυρίου θά λασσαν καὶ λίβα κληρονομή σει
καὶ τῷ ασηρ εἶπεν εὐ λογητὸ ς ἀ πὸ τέκνων ασηρ καὶ ἔσται δεκτὸ ς τοῖς ἀ δελφοῖς
αὐ τοῦ βά ψει ἐν ἐλαίῳ τὸ ν πό δα αὐ τοῦ
σίδηρος καὶ χαλκὸ ς τὸ ὑ πό δημα αὐ τοῦ ἔσται καὶ ὡ ς αἱ ἡ μέραι σου ἡ ἰσχύ ς σου
οὐ κ ἔστιν ὥ σπερ ὁ θεὸ ς τοῦ ἠ γαπημένου ὁ ἐπιβαίνων ἐπὶ τὸ ν οὐ ρανὸ ν βοηθό ς σου
καὶ ὁ μεγαλοπρεπὴ ς τοῦ στερεώ ματος
καὶ σκέπασις θεοῦ ἀ ρχῆ ς καὶ ὑ πὸ ἰσχὺ ν βραχιό νων ἀ ενά ων καὶ ἐκβαλεῖ ἀ πὸ
προσώ που σου ἐχθρὸ ν λέγων ἀ πό λοιο
294

καὶ κατασκηνώ σει ισραηλ πεποιθὼ ς μό νος ἐπὶ γῆ ς ιακωβ ἐπὶ σίτῳ καὶ οἴνῳ καὶ ὁ
οὐ ρανὸ ς αὐ τῷ συννεφὴ ς δρό σῳ
μακά ριος σύ ισραηλ τίς ὅ μοιό ς σοι λαὸ ς σῳ ζό μενος ὑ πὸ κυρίου ὑ περασπιεῖ ὁ
βοηθό ς σου καὶ ἡ μά χαιρα καύ χημά σου καὶ ψεύ σονταί σε οἱ ἐχθροί σου καὶ σὺ ἐπὶ
τὸ ν τρά χηλον αὐ τῶ ν ἐπιβή σῃ
καὶ ἀ νέβη μωυσῆ ς ἀ πὸ αραβωθ μωαβ ἐπὶ τὸ ὄ ρος ναβαυ ἐπὶ κορυφὴ ν φασγα ἥ
ἐστιν ἐπὶ προσώ που ιεριχω καὶ ἔδειξεν αὐ τῷ κύ ριος πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν γαλααδ ἕως δαν
καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν νεφθαλι καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν εφραιμ καὶ μανασση καὶ πᾶ σαν τὴ ν
γῆ ν ιουδα ἕως τῆ ς θαλά σσης τῆ ς ἐσχά της
καὶ τὴ ν ἔρημον καὶ τὰ περίχωρα ιεριχω πό λιν φοινίκων ἕως σηγωρ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν αὕ τη ἡ γῆ ἣ ν ὤ μοσα αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ
λέγων τῷ σπέρματι ὑ μῶ ν δώ σω αὐ τή ν καὶ ἔδειξα αὐ τὴ ν τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου καὶ
ἐκεῖ οὐ κ εἰσελεύ σῃ
καὶ ἐτελεύ τησεν μωυσῆ ς οἰκέτης κυρίου ἐν γῇ μωαβ διὰ ῥ ή ματος κυρίου
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν γαι ἐν γῇ μωαβ ἐγγὺ ς οἴκου φογωρ καὶ οὐ κ οἶδεν οὐ δεὶς τὴ ν
ταφὴ ν αὐ τοῦ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
μωυσῆ ς δὲ ἦ ν ἑκατὸ ν καὶ εἴκοσι ἐτῶ ν ἐν τῷ τελευτᾶ ν αὐ τό ν οὐ κ ἠ μαυρώ θησαν οἱ
ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ οὐ δὲ ἐφθά ρησαν τὰ χελύ νια αὐ τοῦ
καὶ ἔκλαυσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ ν μωυσῆ ν ἐν αραβωθ μωαβ ἐπὶ τοῦ ιορδά νου κατὰ
ιεριχω τριά κοντα ἡ μέρας καὶ συνετελέσθησαν αἱ ἡ μέραι πένθους κλαυθμοῦ μωυσῆ
καὶ ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη ἐνεπλή σθη πνεύ ματος συνέσεως ἐπέθηκεν γὰ ρ μωυσῆ ς τὰ ς
χεῖρας αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τό ν καὶ εἰσή κουσαν αὐ τοῦ οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἐποίησαν καθό τι
ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ
καὶ οὐ κ ἀ νέστη ἔτι προφή της ἐν ισραηλ ὡ ς μωυσῆ ς ὃ ν ἔγνω κύ ριος αὐ τὸ ν
πρό σωπον κατὰ πρό σωπον
ἐν πᾶ σι τοῖς σημείοις καὶ τέρασιν ὃ ν ἀ πέστειλεν αὐ τὸ ν κύ ριος ποιῆ σαι αὐ τὰ ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ φαραω καὶ τοῖς θερά πουσιν αὐ τοῦ καὶ πά σῃ τῇ γῇ αὐ τοῦ
τὰ θαυμά σια τὰ μεγά λα καὶ τὴ ν χεῖρα τὴ ν κραταιά ν ἃ ἐποίησεν μωυσῆ ς ἔναντι
παντὸ ς ισραηλ
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν τελευτὴ ν μωυσῆ εἶπεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ υἱῷ ναυη τῷ ὑ πουργῷ
μωυσῆ λέγων
μωυσῆ ς ὁ θερά πων μου τετελεύ τηκεν νῦ ν οὖ ν ἀ ναστὰ ς διά βηθι τὸ ν ιορδά νην σὺ καὶ
πᾶ ς ὁ λαὸ ς οὗ τος εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἐγὼ δίδωμι αὐ τοῖς
πᾶ ς ὁ τό πος ἐφ' ὃ ν ἂ ν ἐπιβῆ τε τῷ ἴχνει τῶ ν ποδῶ ν ὑ μῶ ν ὑ μῖν δώ σω αὐ τό ν ὃ ν
τρό πον εἴρηκα τῷ μωυσῇ
τὴ ν ἔρημον καὶ τὸ ν ἀ ντιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγά λου ποταμοῦ εὐ φρά του
καὶ ἕως τῆ ς θαλά σσης τῆ ς ἐσχά της ἀ φ' ἡ λίου δυσμῶ ν ἔσται τὰ ὅ ρια ὑ μῶ ν
οὐ κ ἀ ντιστή σεται ἄ νθρωπος κατενώ πιον ὑ μῶ ν πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς σου καὶ
ὥ σπερ ἤ μην μετὰ μωυσῆ οὕ τως ἔσομαι καὶ μετὰ σοῦ καὶ οὐ κ ἐγκαταλείψω σε οὐ δὲ
ὑ περό ψομαί σε
ἴσχυε καὶ ἀ νδρίζου σὺ γὰ ρ ἀ ποδιαστελεῖς τῷ λαῷ τού τῳ τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς
πατρά σιν ὑ μῶ ν δοῦ ναι αὐ τοῖς
295

ἴσχυε οὖ ν καὶ ἀ νδρίζου φυλά σσεσθαι καὶ ποιεῖν καθό τι ἐνετείλατό σοι μωυσῆ ς ὁ
παῖς μου καὶ οὐ κ ἐκκλινεῖς ἀ π' αὐ τῶ ν εἰς δεξιὰ οὐ δὲ εἰς ἀ ριστερά ἵνα συνῇ ς ἐν πᾶ σιν
οἷς ἐὰ ν πρά σσῃς
καὶ οὐ κ ἀ ποστή σεται ἡ βίβλος τοῦ νό μου τού του ἐκ τοῦ στό ματό ς σου καὶ
μελετή σεις ἐν αὐ τῷ ἡ μέρας καὶ νυκτό ς ἵνα συνῇ ς ποιεῖν πά ντα τὰ γεγραμμένα τό τε
εὐ οδωθή σῃ καὶ εὐ οδώ σεις τὰ ς ὁ δού ς σου καὶ τό τε συνή σεις
ἰδοὺ ἐντέταλμαί σοι ἴσχυε καὶ ἀ νδρίζου μὴ δειλιά σῃς μηδὲ φοβηθῇ ς ὅ τι μετὰ σοῦ
κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰς πά ντα οὗ ἐὰ ν πορεύ ῃ
καὶ ἐνετείλατο ἰησοῦ ς τοῖς γραμματεῦ σιν τοῦ λαοῦ λέγων
εἰσέλθατε κατὰ μέσον τῆ ς παρεμβολῆ ς τοῦ λαοῦ καὶ ἐντείλασθε τῷ λαῷ λέγοντες
ἑτοιμά ζεσθε ἐπισιτισμό ν ὅ τι ἔτι τρεῖς ἡ μέραι καὶ ὑ μεῖς διαβαίνετε τὸ ν ιορδά νην
τοῦ τον εἰσελθό ντες κατασχεῖν τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν δίδωσιν
ὑ μῖν
καὶ τῷ ρουβην καὶ τῷ γαδ καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση εἶπεν ἰησοῦ ς
μνή σθητε τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐνετείλατο ὑ μῖν μωυσῆ ς ὁ παῖς κυρίου λέγων κύ ριος ὁ
θεὸ ς ὑ μῶ ν κατέπαυσεν ὑ μᾶ ς καὶ ἔδωκεν ὑ μῖν τὴ ν γῆ ν ταύ την
αἱ γυναῖκες ὑ μῶ ν καὶ τὰ παιδία ὑ μῶ ν καὶ τὰ κτή νη ὑ μῶ ν κατοικείτωσαν ἐν τῇ γῇ ᾗ
ἔδωκεν ὑ μῖν ὑ μεῖς δὲ διαβή σεσθε εὔ ζωνοι πρό τεροι τῶ ν ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν πᾶ ς ὁ
ἰσχύ ων καὶ συμμαχή σετε αὐ τοῖς
ἕως ἂ ν καταπαύ σῃ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν ὥ σπερ καὶ ὑ μᾶ ς καὶ
κληρονομή σωσιν καὶ οὗ τοι τὴ ν γῆ ν ἣ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν δίδωσιν αὐ τοῖς καὶ
ἀ πελεύ σεσθε ἕκαστος εἰς τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ ἣ ν δέδωκεν ὑ μῖν μωυσῆ ς εἰς τὸ
πέραν τοῦ ιορδά νου ἀ π' ἀ νατολῶ ν ἡ λίου
καὶ ἀ ποκριθέντες τῷ ἰησοῖ εἶπαν πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐντείλῃ ἡ μῖν ποιή σομεν καὶ εἰς
πά ντα τό πον οὗ ἐὰ ν ἀ ποστείλῃς ἡ μᾶ ς πορευσό μεθα
κατὰ πά ντα ὅ σα ἠ κού σαμεν μωυσῆ ἀ κουσό μεθα σοῦ πλὴ ν ἔστω κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
μετὰ σοῦ ὃ ν τρό πον ἦ ν μετὰ μωυσῆ
ὁ δὲ ἄ νθρωπος ὃ ς ἐὰ ν ἀ πειθή σῃ σοι καὶ ὅ στις μὴ ἀ κού σῃ τῶ ν ῥ ημά των σου καθό τι
ἂ ν αὐ τῷ ἐντείλῃ ἀ ποθανέτω ἀ λλὰ ἴσχυε καὶ ἀ νδρίζου
καὶ ἀ πέστειλεν ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη ἐκ σαττιν δύ ο νεανίσκους κατασκοπεῦ σαι λέγων
ἀ νά βητε καὶ ἴδετε τὴ ν γῆ ν καὶ τὴ ν ιεριχω καὶ πορευθέντες εἰσή λθοσαν οἱ δύ ο
νεανίσκοι εἰς ιεριχω καὶ εἰσή λθοσαν εἰς οἰκίαν γυναικὸ ς πό ρνης ᾗ ὄ νομα ρααβ καὶ
κατέλυσαν ἐκεῖ
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ βασιλεῖ ιεριχω λέγοντες εἰσπεπό ρευνται ὧ δε ἄ νδρες τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ κατασκοπεῦ σαι τὴ ν γῆ ν
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς ιεριχω καὶ εἶπεν πρὸ ς ρααβ λέγων ἐξά γαγε τοὺ ς ἄ νδρας
τοὺ ς εἰσπεπορευμένους εἰς τὴ ν οἰκίαν σου τὴ ν νύ κτα κατασκοπεῦ σαι γὰ ρ τὴ ν γῆ ν
ἥ κασιν
καὶ λαβοῦ σα ἡ γυνὴ τοὺ ς ἄ νδρας ἔκρυψεν αὐ τοὺ ς καὶ εἶπεν αὐ τοῖς λέγουσα
εἰσεληλύ θασιν πρό ς με οἱ ἄ νδρες
ὡ ς δὲ ἡ πύ λη ἐκλείετο ἐν τῷ σκό τει καὶ οἱ ἄ νδρες ἐξῆ λθον οὐ κ ἐπίσταμαι ποῦ
πεπό ρευνται καταδιώ ξατε ὀ πίσω αὐ τῶ ν εἰ καταλή μψεσθε αὐ τού ς
296

αὐ τὴ δὲ ἀ νεβίβασεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ τὸ δῶ μα καὶ ἔκρυψεν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ λινοκαλά μῃ τῇ

ἐστοιβασμένῃ αὐ τῇ ἐπὶ τοῦ δώ ματος
καὶ οἱ ἄ νδρες κατεδίωξαν ὀ πίσω αὐ τῶ ν ὁ δὸ ν τὴ ν ἐπὶ τοῦ ιορδά νου ἐπὶ τὰ ς
διαβά σεις καὶ ἡ πύ λη ἐκλείσθη καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐξή λθοσαν οἱ διώ κοντες ὀ πίσω
αὐ τῶ ν
καὶ αὐ τοὶ δὲ πρὶν ἢ κοιμηθῆ ναι αὐ τού ς καὶ αὐ τὴ ἀ νέβη ἐπὶ τὸ δῶ μα πρὸ ς αὐ τοὺ ς
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἐπίσταμαι ὅ τι δέδωκεν ὑ μῖν κύ ριος τὴ ν γῆ ν ἐπιπέπτωκεν γὰ ρ
ὁ φό βος ὑ μῶ ν ἐφ' ἡ μᾶ ς
ἀ κηκό αμεν γὰ ρ ὅ τι κατεξή ρανεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τὴ ν ἐρυθρὰ ν θά λασσαν ἀ πὸ
προσώ που ὑ μῶ ν ὅ τε ἐξεπορεύ εσθε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ὅ σα ἐποίησεν τοῖς δυσὶ
βασιλεῦ σιν τῶ ν αμορραίων οἳ ἦ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου τῷ σηων καὶ ωγ οὓ ς
ἐξωλεθρεύ σατε αὐ τού ς
καὶ ἀ κού σαντες ἡ μεῖς ἐξέστημεν τῇ καρδίᾳ ἡ μῶ ν καὶ οὐ κ ἔστη ἔτι πνεῦ μα ἐν οὐ δενὶ
ἡ μῶ ν ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν θεὸ ς ἐν οὐ ρανῷ ἄ νω καὶ ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς κά τω
καὶ νῦ ν ὀ μό σατέ μοι κύ ριον τὸ ν θεό ν ὅ τι ποιῶ ὑ μῖν ἔλεος καὶ ποιή σετε καὶ ὑ μεῖς
ἔλεος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς μου
καὶ ζωγρή σετε τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου καὶ τὴ ν μητέρα μου καὶ τοὺ ς ἀ δελφού ς
μου καὶ πά ντα τὸ ν οἶκό ν μου καὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν αὐ τοῖς καὶ ἐξελεῖσθε τὴ ν ψυχή ν
μου ἐκ θανά του
καὶ εἶπαν αὐ τῇ οἱ ἄ νδρες ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν ἀ νθ' ὑ μῶ ν εἰς θά νατον καὶ αὐ τὴ εἶπεν ὡ ς ἂ ν
παραδῷ κύ ριος ὑ μῖν τὴ ν πό λιν ποιή σετε εἰς ἐμὲ ἔλεος καὶ ἀ λή θειαν
καὶ κατεχά λασεν αὐ τοὺ ς διὰ τῆ ς θυρίδος
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς εἰς τὴ ν ὀ ρεινὴ ν ἀ πέλθετε μὴ συναντή σωσιν ὑ μῖν οἱ καταδιώ κοντες
καὶ κρυβή σεσθε ἐκεῖ τρεῖς ἡ μέρας ἕως ἂ ν ἀ ποστρέψωσιν οἱ καταδιώ κοντες ὀ πίσω
ὑ μῶ ν καὶ μετὰ ταῦ τα ἀ πελεύ σεσθε εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν ὑ μῶ ν
καὶ εἶπαν οἱ ἄ νδρες πρὸ ς αὐ τή ν ἀ θῷ οί ἐσμεν τῷ ὅ ρκῳ σου τού τῳ
ἰδοὺ ἡ μεῖς εἰσπορευό μεθα εἰς μέρος τῆ ς πό λεως καὶ θή σεις τὸ σημεῖον τὸ σπαρτίον
τὸ κό κκινον τοῦ το ἐκδή σεις εἰς τὴ ν θυρίδα δι' ἧ ς κατεβίβασας ἡ μᾶ ς δι' αὐ τῆ ς τὸ ν δὲ
πατέρα σου καὶ τὴ ν μητέρα σου καὶ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου καὶ πά ντα τὸ ν οἶκον τοῦ
πατρό ς σου συνά ξεις πρὸ ς σεαυτὴ ν εἰς τὴ ν οἰκίαν σου
καὶ ἔσται πᾶ ς ὃ ς ἂ ν ἐξέλθῃ τὴ ν θύ ραν τῆ ς οἰκίας σου ἔξω ἔνοχος ἑαυτῷ ἔσται ἡ μεῖς
δὲ ἀ θῷ οι τῷ ὅ ρκῳ σου τού τῳ καὶ ὅ σοι ἐὰ ν γένωνται μετὰ σοῦ ἐν τῇ οἰκίᾳ σου ἡ μεῖς
ἔνοχοι ἐσό μεθα
ἐὰ ν δέ τις ἡ μᾶ ς ἀ δική σῃ ἢ καὶ ἀ ποκαλύ ψῃ τοὺ ς λό γους ἡ μῶ ν τού τους ἐσό μεθα
ἀ θῷ οι τῷ ὅ ρκῳ σου τού τῳ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ὑ μῶ ν οὕ τως ἔστω καὶ ἐξαπέστειλεν αὐ τού ς
καὶ ἐπορεύ θησαν καὶ ἤ λθοσαν εἰς τὴ ν ὀ ρεινὴ ν καὶ κατέμειναν ἐκεῖ τρεῖς ἡ μέρας καὶ
ἐξεζή τησαν οἱ καταδιώ κοντες πά σας τὰ ς ὁ δοὺ ς καὶ οὐ χ εὕ ροσαν
καὶ ὑ πέστρεψαν οἱ δύ ο νεανίσκοι καὶ κατέβησαν ἐκ τοῦ ὄ ρους καὶ διέβησαν πρὸ ς
ἰησοῦ ν υἱὸ ν ναυη καὶ διηγή σαντο αὐ τῷ πά ντα τὰ συμβεβηκό τα αὐ τοῖς
297

καὶ εἶπαν πρὸ ς ἰησοῦ ν ὅ τι παρέδωκεν κύ ριος πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἐν χειρὶ ἡ μῶ ν καὶ

κατέπτηκεν πᾶ ς ὁ κατοικῶ ν τὴ ν γῆ ν ἐκείνην ἀ φ' ἡ μῶ ν
καὶ ὤ ρθρισεν ἰησοῦ ς τὸ πρωί καὶ ἀ πῆ ραν ἐκ σαττιν καὶ ἤ λθοσαν ἕως τοῦ ιορδά νου
καὶ κατέλυσαν ἐκεῖ πρὸ τοῦ διαβῆ ναι
καὶ ἐγένετο μετὰ τρεῖς ἡ μέρας διῆ λθον οἱ γραμματεῖς διὰ τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ ἐνετείλαντο τῷ λαῷ λέγοντες ὅ ταν ἴδητε τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου τοῦ
θεοῦ ἡ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἱερεῖς ἡ μῶ ν καὶ τοὺ ς λευίτας αἴροντας αὐ τή ν ἀ παρεῖτε ἀ πὸ τῶ ν
τό πων ὑ μῶ ν καὶ πορεύ εσθε ὀ πίσω αὐ τῆ ς
ἀ λλὰ μακρὰ ν ἔστω ἀ νὰ μέσον ὑ μῶ ν καὶ ἐκείνης ὅ σον δισχιλίους πή χεις στή σεσθε μὴ
προσεγγίσητε αὐ τῇ ἵν' ἐπίστησθε τὴ ν ὁ δό ν ἣ ν πορεύ εσθε αὐ τή ν οὐ γὰ ρ πεπό ρευσθε
τὴ ν ὁ δὸ ν ἀ π' ἐχθὲς καὶ τρίτης ἡ μέρας
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τῷ λαῷ ἁ γνίσασθε εἰς αὔ ριον ὅ τι αὔ ριον ποιή σει ἐν ὑ μῖν κύ ριος
θαυμαστά
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τοῖς ἱερεῦ σιν ἄ ρατε τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου καὶ
προπορεύ εσθε τοῦ λαοῦ καὶ ἦ ραν οἱ ἱερεῖς τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου καὶ
ἐπορεύ οντο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἄ ρχομαι ὑ ψῶ σαί σε κατενώ πιον
πά ντων υἱῶ ν ισραηλ ἵνα γνῶ σιν καθό τι ἤ μην μετὰ μωυσῆ οὕ τως ἔσομαι καὶ μετὰ
σοῦ
καὶ νῦ ν ἔντειλαι τοῖς ἱερεῦ σιν τοῖς αἴρουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης λέγων ὡ ς ἂ ν
εἰσέλθητε ἐπὶ μέρους τοῦ ὕ δατος τοῦ ιορδά νου καὶ ἐν τῷ ιορδά νῃ στή σεσθε
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ προσαγά γετε ὧ δε καὶ ἀ κού σατε τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
ἐν τού τῳ γνώ σεσθε ὅ τι θεὸ ς ζῶ ν ἐν ὑ μῖν καὶ ὀ λεθρεύ ων ὀ λεθρεύ σει ἀ πὸ προσώ που
ἡ μῶ ν τὸ ν χαναναῖον καὶ τὸ ν χετταῖον καὶ τὸ ν φερεζαῖον καὶ τὸ ν ευαῖον καὶ τὸ ν
αμορραῖον καὶ τὸ ν γεργεσαῖον καὶ τὸ ν ιεβουσαῖον
ἰδοὺ ἡ κιβωτὸ ς διαθή κης κυρίου πά σης τῆ ς γῆ ς διαβαίνει τὸ ν ιορδά νην
προχειρίσασθε ὑ μῖν δώ δεκα ἄ νδρας ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἕνα ἀ φ' ἑκά στης φυλῆ ς
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν καταπαύ σωσιν οἱ πό δες τῶ ν ἱερέων τῶ ν αἰρό ντων τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς
διαθή κης κυρίου πά σης τῆ ς γῆ ς ἐν τῷ ὕ δατι τοῦ ιορδά νου τὸ ὕ δωρ τοῦ ιορδά νου
ἐκλείψει τὸ δὲ ὕ δωρ τὸ καταβαῖνον στή σεται
καὶ ἀ πῆ ρεν ὁ λαὸ ς ἐκ τῶ ν σκηνωμά των αὐ τῶ ν διαβῆ ναι τὸ ν ιορδά νην οἱ δὲ ἱερεῖς
ἤ ροσαν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου πρό τεροι τοῦ λαοῦ
ὡ ς δὲ εἰσεπορεύ οντο οἱ ἱερεῖς οἱ αἴροντες τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης ἐπὶ τὸ ν
ιορδά νην καὶ οἱ πό δες τῶ ν ἱερέων τῶ ν αἰρό ντων τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου
ἐβά φησαν εἰς μέρος τοῦ ὕ δατος τοῦ ιορδά νου ὁ δὲ ιορδά νης ἐπλή ρου καθ' ὅ λην τὴ ν
κρηπῖδα αὐ τοῦ ὡ σεὶ ἡ μέραι θερισμοῦ πυρῶ ν
καὶ ἔστη τὰ ὕ δατα τὰ καταβαίνοντα ἄ νωθεν ἔστη πῆ γμα ἓν ἀ φεστηκὸ ς μακρὰ ν
σφό δρα σφοδρῶ ς ἕως μέρους καριαθιαριμ τὸ δὲ καταβαῖνον κατέβη εἰς τὴ ν
θά λασσαν αραβα θά λασσαν ἁ λό ς ἕως εἰς τὸ τέλος ἐξέλιπεν καὶ ὁ λαὸ ς εἱστή κει
ἀ πέναντι ιεριχω
298

καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς οἱ αἴροντες τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου ἐπὶ ξηρᾶ ς ἐν
μέσῳ τοῦ ιορδά νου καὶ πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ διέβαινον διὰ ξηρᾶ ς ἕως συνετέλεσεν
πᾶ ς ὁ λαὸ ς διαβαίνων τὸ ν ιορδά νην
καὶ ἐπεὶ συνετέλεσεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς διαβαίνων τὸ ν ιορδά νην καὶ εἶπεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ
λέγων
παραλαβὼ ν ἄ νδρας ἀ πὸ τοῦ λαοῦ ἕνα ἀ φ' ἑκά στης φυλῆ ς
σύ νταξον αὐ τοῖς λέγων ἀ νέλεσθε ἐκ μέσου τοῦ ιορδά νου ἑτοίμους δώ δεκα λίθους
καὶ τού τους διακομίσαντες ἅ μα ὑ μῖν αὐ τοῖς θέτε αὐ τοὺ ς ἐν τῇ στρατοπεδείᾳ ὑ μῶ ν
οὗ ἐὰ ν παρεμβά λητε ἐκεῖ τὴ ν νύ κτα
καὶ ἀ νακαλεσά μενος ἰησοῦ ς δώ δεκα ἄ νδρας τῶ ν ἐνδό ξων ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἕνα
ἀ φ' ἑκά στης φυλῆ ς
εἶπεν αὐ τοῖς προσαγά γετε ἔμπροσθέν μου πρὸ προσώ που κυρίου εἰς μέσον τοῦ
ιορδά νου καὶ ἀ νελό μενος ἐκεῖθεν ἕκαστος λίθον ἀ ρά τω ἐπὶ τῶ ν ὤ μων αὐ τοῦ κατὰ
τὸ ν ἀ ριθμὸ ν τῶ ν δώ δεκα φυλῶ ν τοῦ ισραηλ
ἵνα ὑ πά ρχωσιν ὑ μῖν οὗ τοι εἰς σημεῖον κείμενον διὰ παντό ς ἵνα ὅ ταν ἐρωτᾷ σε ὁ υἱό ς
σου αὔ ριον λέγων τί εἰσιν οἱ λίθοι οὗ τοι ὑ μῖν
καὶ σὺ δηλώ σεις τῷ υἱῷ σου λέγων ὅ τι ἐξέλιπεν ὁ ιορδά νης ποταμὸ ς ἀ πὸ προσώ που
κιβωτοῦ διαθή κης κυρίου πά σης τῆ ς γῆ ς ὡ ς διέβαινεν αὐ τό ν καὶ ἔσονται οἱ λίθοι
οὗ τοι ὑ μῖν μνημό συνον τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἕως τοῦ αἰῶ νος
καὶ ἐποίησαν οὕ τως οἱ υἱοὶ ισραηλ καθό τι ἐνετείλατο κύ ριος τῷ ἰησοῖ καὶ λαβό ντες
δώ δεκα λίθους ἐκ μέσου τοῦ ιορδά νου καθά περ συνέταξεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ ἐν τῇ
συντελείᾳ τῆ ς διαβά σεως τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ διεκό μισαν ἅ μα ἑαυτοῖς εἰς τὴ ν
παρεμβολὴ ν καὶ ἀ πέθηκαν ἐκεῖ
ἔστησεν δὲ ἰησοῦ ς καὶ ἄ λλους δώ δεκα λίθους ἐν αὐ τῷ τῷ ιορδά νῃ ἐν τῷ γενομένῳ
τό πῳ ὑ πὸ τοὺ ς πό δας τῶ ν ἱερέων τῶ ν αἰρό ντων τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου
καί εἰσιν ἐκεῖ ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
εἱστή κεισαν δὲ οἱ ἱερεῖς οἱ αἴροντες τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης ἐν τῷ ιορδά νῃ ἕως οὗ
συνετέλεσεν ἰησοῦ ς πά ντα ἃ ἐνετείλατο κύ ριος ἀ ναγγεῖλαι τῷ λαῷ καὶ ἔσπευσεν ὁ
λαὸ ς καὶ διέβησαν
καὶ ἐγένετο ὡ ς συνετέλεσεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς διαβῆ ναι καὶ διέβη ἡ κιβωτὸ ς τῆ ς διαθή κης
κυρίου καὶ οἱ λίθοι ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν
καὶ διέβησαν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ καὶ οἱ ἡ μίσεις φυλῆ ς μανασση
διεσκευασμένοι ἔμπροσθεν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καθά περ ἐνετείλατο αὐ τοῖς μωυσῆ ς
τετρακισμύ ριοι εὔ ζωνοι εἰς μά χην διέβησαν ἐναντίον κυρίου εἰς πό λεμον πρὸ ς τὴ ν
ιεριχω πό λιν
ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ ηὔ ξησεν κύ ριος τὸ ν ἰησοῦ ν ἐναντίον παντὸ ς τοῦ γένους ισραηλ
καὶ ἐφοβοῦ ντο αὐ τὸ ν ὥ σπερ μωυσῆ ν ὅ σον χρό νον ἔζη
καὶ εἶπεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ λέγων
ἔντειλαι τοῖς ἱερεῦ σιν τοῖς αἴρουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης τοῦ μαρτυρίου
κυρίου ἐκβῆ ναι ἐκ τοῦ ιορδά νου
καὶ ἐνετείλατο ἰησοῦ ς τοῖς ἱερεῦ σιν λέγων ἔκβητε ἐκ τοῦ ιορδά νου
299

καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐξέβησαν οἱ ἱερεῖς οἱ αἴροντες τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου ἐκ

τοῦ ιορδά νου καὶ ἔθηκαν τοὺ ς πό δας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὥ ρμησεν τὸ ὕ δωρ τοῦ ιορδά νου
κατὰ χώ ραν καὶ ἐπορεύ ετο καθὰ ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡ μέραν δι' ὅ λης τῆ ς κρηπῖδος
καὶ ὁ λαὸ ς ἀ νέβη ἐκ τοῦ ιορδά νου δεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του καὶ
κατεστρατοπέδευσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν γαλγαλοις κατὰ μέρος τὸ πρὸ ς ἡ λίου
ἀ νατολὰ ς ἀ πὸ τῆ ς ιεριχω
καὶ τοὺ ς δώ δεκα λίθους τού τους οὓ ς ἔλαβεν ἐκ τοῦ ιορδά νου ἔστησεν ἰησοῦ ς ἐν
γαλγαλοις
λέγων ὅ ταν ἐρωτῶ σιν ὑ μᾶ ς οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν λέγοντες τί εἰσιν οἱ λίθοι οὗ τοι
ἀ ναγγείλατε τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν ὅ τι ἐπὶ ξηρᾶ ς διέβη ισραηλ τὸ ν ιορδά νην
ἀ ποξηρά ναντος κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν τὸ ὕ δωρ τοῦ ιορδά νου ἐκ τοῦ ἔμπροσθεν
αὐ τῶ ν μέχρι οὗ διέβησαν καθά περ ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τὴ ν ἐρυθρὰ ν
θά λασσαν ἣ ν ἀ πεξή ρανεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἔμπροσθεν ἡ μῶ ν ἕως παρή λθομεν
ὅ πως γνῶ σιν πά ντα τὰ ἔθνη τῆ ς γῆ ς ὅ τι ἡ δύ ναμις τοῦ κυρίου ἰσχυρά ἐστιν καὶ ἵνα
ὑ μεῖς σέβησθε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν ἐν παντὶ χρό νῳ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσαν οἱ βασιλεῖς τῶ ν αμορραίων οἳ ἦ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου
καὶ οἱ βασιλεῖς τῆ ς φοινίκης οἱ παρὰ τὴ ν θά λασσαν ὅ τι ἀ πεξή ρανεν κύ ριος ὁ θεὸ ς
τὸ ν ιορδά νην ποταμὸ ν ἐκ τῶ ν ἔμπροσθεν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῷ διαβαίνειν αὐ τού ς
καὶ ἐτά κησαν αὐ τῶ ν αἱ διά νοιαι καὶ κατεπλά γησαν καὶ οὐ κ ἦ ν ἐν αὐ τοῖς φρό νησις
οὐ δεμία ἀ πὸ προσώ που τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
ὑ πὸ δὲ τοῦ τον τὸ ν καιρὸ ν εἶπεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ ποίησον σεαυτῷ μαχαίρας
πετρίνας ἐκ πέτρας ἀ κροτό μου καὶ καθίσας περίτεμε τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
καὶ ἐποίησεν ἰησοῦ ς μαχαίρας πετρίνας ἀ κροτό μους καὶ περιέτεμεν τοὺ ς υἱοὺ ς
ισραηλ ἐπὶ τοῦ καλουμένου τό που βουνὸ ς τῶ ν ἀ κροβυστιῶ ν
ὃ ν δὲ τρό πον περιεκά θαρεν ἰησοῦ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ὅ σοι ποτὲ ἐγένοντο ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ὅ σοι ποτὲ ἀ περίτμητοι ἦ σαν τῶ ν ἐξεληλυθό των ἐξ αἰγύ πτου
πά ντας τού τους περιέτεμεν ἰησοῦ ς
τεσσαρά κοντα γὰ ρ καὶ δύ ο ἔτη ἀ νέστραπται ισραηλ ἐν τῇ ἐρή μῳ τῇ μαδβαρίτιδι διὸ
ἀ περίτμητοι ἦ σαν οἱ πλεῖστοι αὐ τῶ ν τῶ ν μαχίμων τῶ ν ἐξεληλυθό των ἐκ γῆ ς
αἰγύ πτου οἱ ἀ πειθή σαντες τῶ ν ἐντολῶ ν τοῦ θεοῦ οἷς καὶ διώ ρισεν μὴ ἰδεῖν αὐ τοὺ ς
τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν κύ ριος τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν δοῦ ναι ἡ μῖν γῆ ν ῥ έουσαν γά λα καὶ
μέλι
ἀ ντὶ δὲ τού των ἀ ντικατέστησεν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν οὓ ς ἰησοῦ ς περιέτεμεν διὰ τὸ
αὐ τοὺ ς γεγενῆ σθαι κατὰ τὴ ν ὁ δὸ ν ἀ περιτμή τους
περιτμηθέντες δὲ ἡ συχίαν εἶχον αὐ τό θι καθή μενοι ἐν τῇ παρεμβολῇ ἕως
ὑ γιά σθησαν
καὶ εἶπεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ υἱῷ ναυη ἐν τῇ σή μερον ἡ μέρᾳ ἀ φεῖλον τὸ ν ὀ νειδισμὸ ν
αἰγύ πτου ἀ φ' ὑ μῶ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου γαλγαλα
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πασχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ τοῦ μηνὸ ς ἀ πὸ
ἑσπέρας ἐπὶ δυσμῶ ν ιεριχω ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν τῷ πεδίῳ
καὶ ἐφά γοσαν ἀ πὸ τοῦ σίτου τῆ ς γῆ ς ἄ ζυμα καὶ νέα ἐν ταύ τῃ τῇ ἡ μέρᾳ
300

ἐξέλιπεν τὸ μαννα μετὰ τὸ βεβρωκέναι αὐ τοὺ ς ἐκ τοῦ σίτου τῆ ς γῆ ς καὶ οὐ κέτι

ὑ πῆ ρχεν τοῖς υἱοῖς ισραηλ μαννα ἐκαρπίσαντο δὲ τὴ ν χώ ραν τῶ ν φοινίκων ἐν τῷ
ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἦ ν ἰησοῦ ς ἐν ιεριχω καὶ ἀ ναβλέψας τοῖς ὀ φθαλμοῖς εἶδεν ἄ νθρωπον
ἑστηκό τα ἐναντίον αὐ τοῦ καὶ ἡ ῥ ομφαία ἐσπασμένη ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ
προσελθὼ ν ἰησοῦ ς εἶπεν αὐ τῷ ἡ μέτερος εἶ ἢ τῶ ν ὑ πεναντίων
ὁ δὲ εἶπεν αὐ τῷ ἐγὼ ἀ ρχιστρά τηγος δυνά μεως κυρίου νυνὶ παραγέγονα καὶ ἰησοῦ ς
ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ δέσποτα τί προστά σσεις τῷ σῷ
οἰκέτῃ
καὶ λέγει ὁ ἀ ρχιστρά τηγος κυρίου πρὸ ς ἰησοῦ ν λῦ σαι τὸ ὑ πό δημα ἐκ τῶ ν ποδῶ ν
σου ὁ γὰ ρ τό πος ἐφ' ᾧ σὺ ἕστηκας ἅ γιό ς ἐστιν
καὶ ιεριχω συγκεκλεισμένη καὶ ὠ χυρωμένη καὶ οὐ θεὶς ἐξεπορεύ ετο ἐξ αὐ τῆ ς οὐ δὲ
εἰσεπορεύ ετο
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν ἰδοὺ ἐγὼ παραδίδωμι ὑ ποχείριό ν σου τὴ ν ιεριχω καὶ
τὸ ν βασιλέα αὐ τῆ ς τὸ ν ἐν αὐ τῇ δυνατοὺ ς ὄ ντας ἐν ἰσχύ ι
σὺ δὲ περίστησον αὐ τῇ τοὺ ς μαχίμους κύ κλῳ
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν σαλπίσητε τῇ σά λπιγγι ἀ νακραγέτω πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἅ μα καὶ
ἀ νακραγό ντων αὐ τῶ ν πεσεῖται αὐ τό ματα τὰ τείχη τῆ ς πό λεως καὶ εἰσελεύ σεται
πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ ρμή σας ἕκαστος κατὰ πρό σωπον εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ εἰσῆ λθεν ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη πρὸ ς τοὺ ς ἱερεῖς
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς λέγων παραγγείλατε τῷ λαῷ περιελθεῖν καὶ κυκλῶ σαι τὴ ν πό λιν
καὶ οἱ μά χιμοι παραπορευέσθωσαν ἐνωπλισμένοι ἐναντίον κυρίου
καὶ ἑπτὰ ἱερεῖς ἔχοντες ἑπτὰ σά λπιγγας ἱερὰ ς παρελθέτωσαν ὡ σαύ τως ἐναντίον
τοῦ κυρίου καὶ σημαινέτωσαν εὐ τό νως καὶ ἡ κιβωτὸ ς τῆ ς διαθή κης κυρίου
ἐπακολουθείτω
οἱ δὲ μά χιμοι ἔμπροσθεν παραπορευέσθωσαν καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ οὐ ραγοῦ ντες ὀ πίσω
τῆ ς κιβωτοῦ τῆ ς διαθή κης κυρίου πορευό μενοι καὶ σαλπίζοντες
τῷ δὲ λαῷ ἐνετείλατο ἰησοῦ ς λέγων μὴ βοᾶ τε μηδὲ ἀ κουσά τω μηθεὶς ὑ μῶ ν τὴ ν
φωνή ν ἕως ἂ ν ἡ μέραν αὐ τὸ ς διαγγείλῃ ἀ ναβοῆ σαι καὶ τό τε ἀ ναβοή σετε
καὶ περιελθοῦ σα ἡ κιβωτὸ ς τῆ ς διαθή κης τοῦ θεοῦ τὴ ν πό λιν εὐ θέως ἀ πῆ λθεν εἰς
τὴ ν παρεμβολὴ ν καὶ ἐκοιμή θη ἐκεῖ
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ἀ νέστη ἰησοῦ ς τὸ πρωί καὶ ἦ ραν οἱ ἱερεῖς τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς
διαθή κης κυρίου
καὶ οἱ ἑπτὰ ἱερεῖς οἱ φέροντες τὰ ς σά λπιγγας τὰ ς ἑπτὰ προεπορεύ οντο ἐναντίον
κυρίου καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσεπορεύ οντο οἱ μά χιμοι καὶ ὁ λοιπὸ ς ὄ χλος ὄ πισθε τῆ ς
κιβωτοῦ τῆ ς διαθή κης κυρίου καὶ οἱ ἱερεῖς ἐσά λπισαν ταῖς σά λπιγξι καὶ ὁ λοιπὸ ς
ὄ χλος ἅ πας περιεκύ κλωσε τὴ ν πό λιν ἐγγύ θεν
καὶ ἀ πῆ λθεν πά λιν εἰς τὴ ν παρεμβολή ν οὕ τως ἐποίει ἐπὶ ἓξ ἡ μέρας
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἀ νέστησαν ὄ ρθρου καὶ περιή λθοσαν τὴ ν πό λιν ἑξά κις
καὶ τῇ περιό δῳ τῇ ἑβδό μῃ ἐσά λπισαν οἱ ἱερεῖς καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ
κεκρά ξατε παρέδωκεν γὰ ρ κύ ριος ὑ μῖν τὴ ν πό λιν
301

καὶ ἔσται ἡ πό λις ἀ νά θεμα αὐ τὴ καὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν ἐν αὐ τῇ κυρίῳ σαβαωθ πλὴ ν
ρααβ τὴ ν πό ρνην περιποιή σασθε αὐ τὴ ν καὶ ὅ σα ἐστὶν ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τῆ ς
ἀ λλὰ ὑ μεῖς φυλά ξασθε σφό δρα ἀ πὸ τοῦ ἀ ναθέματος μή ποτε ἐνθυμηθέντες ὑ μεῖς
αὐ τοὶ λά βητε ἀ πὸ τοῦ ἀ ναθέματος καὶ ποιή σητε τὴ ν παρεμβολὴ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
ἀ νά θεμα καὶ ἐκτρίψητε ἡ μᾶ ς
καὶ πᾶ ν ἀ ργύ ριον ἢ χρυσίον ἢ χαλκὸ ς ἢ σίδηρος ἅ γιον ἔσται τῷ κυρίῳ εἰς θησαυρὸ ν
κυρίου εἰσενεχθή σεται
καὶ ἐσά λπισαν ταῖς σά λπιγξιν οἱ ἱερεῖς ὡ ς δὲ ἤ κουσεν ὁ λαὸ ς τὴ ν φωνὴ ν τῶ ν
σαλπίγγων ἠ λά λαξεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἅ μα ἀ λαλαγμῷ μεγά λῳ καὶ ἰσχυρῷ καὶ ἔπεσεν
ἅ παν τὸ τεῖχος κύ κλῳ καὶ ἀ νέβη πᾶ ς ὁ λαὸ ς εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ ἀ νεθεμά τισεν αὐ τὴ ν ἰησοῦ ς καὶ ὅ σα ἦ ν ἐν τῇ πό λει ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς καὶ ἕως γυναικό ς
ἀ πὸ νεανίσκου καὶ ἕως πρεσβύ του καὶ ἕως μό σχου καὶ ὑ ποζυγίου ἐν στό ματι
ῥ ομφαίας
καὶ τοῖς δυσὶν νεανίσκοις τοῖς κατασκοπεύ σασιν εἶπεν ἰησοῦ ς εἰσέλθατε εἰς τὴ ν
οἰκίαν τῆ ς γυναικὸ ς καὶ ἐξαγά γετε αὐ τὴ ν ἐκεῖθεν καὶ ὅ σα ἐστὶν αὐ τῇ
καὶ εἰσῆ λθον οἱ δύ ο νεανίσκοι οἱ κατασκοπεύ σαντες τὴ ν πό λιν εἰς τὴ ν οἰκίαν τῆ ς
γυναικὸ ς καὶ ἐξηγά γοσαν ρααβ τὴ ν πό ρνην καὶ τὸ ν πατέρα αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν μητέρα
αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῆ ς καὶ πά ντα ὅ σα ἦ ν αὐ τῇ καὶ πᾶ σαν τὴ ν συγγένειαν
αὐ τῆ ς καὶ κατέστησαν αὐ τὴ ν ἔξω τῆ ς παρεμβολῆ ς ισραηλ
καὶ ἡ πό λις ἐνεπρή σθη ἐμπυρισμῷ σὺ ν πᾶ σιν τοῖς ἐν αὐ τῇ πλὴ ν ἀ ργυρίου καὶ
χρυσίου καὶ χαλκοῦ καὶ σιδή ρου ἔδωκαν εἰς θησαυρὸ ν κυρίου εἰσενεχθῆ ναι
καὶ ρααβ τὴ ν πό ρνην καὶ πά ντα τὸ ν οἶκον τὸ ν πατρικὸ ν αὐ τῆ ς ἐζώ γρησεν ἰησοῦ ς
καὶ κατῴ κησεν ἐν τῷ ισραηλ ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας διό τι ἔκρυψεν τοὺ ς
κατασκοπεύ σαντας οὓ ς ἀ πέστειλεν ἰησοῦ ς κατασκοπεῦ σαι τὴ ν ιεριχω
καὶ ὥ ρκισεν ἰησοῦ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐναντίον κυρίου λέγων ἐπικατά ρατος ὁ
ἄ νθρωπος ὃ ς οἰκοδομή σει τὴ ν πό λιν ἐκείνην ἐν τῷ πρωτοτό κῳ αὐ τοῦ θεμελιώ σει
αὐ τὴ ν καὶ ἐν τῷ ἐλαχίστῳ αὐ τοῦ ἐπιστή σει τὰ ς πύ λας αὐ τῆ ς καὶ οὕ τως ἐποίησεν
οζαν ὁ ἐκ βαιθηλ ἐν τῷ αβιρων τῷ πρωτοτό κῳ ἐθεμελίωσεν αὐ τὴ ν καὶ ἐν τῷ
ἐλαχίστῳ διασωθέντι ἐπέστησεν τὰ ς πύ λας αὐ τῆ ς
καὶ ἦ ν κύ ριος μετὰ ἰησοῦ καὶ ἦ ν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ κατὰ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
καὶ ἐπλημμέλησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πλημμέλειαν μεγά λην καὶ ἐνοσφίσαντο ἀ πὸ τοῦ
ἀ ναθέματος καὶ ἔλαβεν αχαρ υἱὸ ς χαρμι υἱοῦ ζαμβρι υἱοῦ ζαρα ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ιουδα
ἀ πὸ τοῦ ἀ ναθέματος καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ κύ ριος τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ ἀ πέστειλεν ἰησοῦ ς ἄ νδρας εἰς γαι ἥ ἐστιν κατὰ βαιθηλ λέγων κατασκέψασθε
τὴ ν γαι καὶ ἀ νέβησαν οἱ ἄ νδρες καὶ κατεσκέψαντο τὴ ν γαι
καὶ ἀ νέστρεψαν πρὸ ς ἰησοῦ ν καὶ εἶπαν πρὸ ς αὐ τό ν μὴ ἀ ναβή τω πᾶ ς ὁ λαό ς ἀ λλ' ὡ ς
δισχίλιοι ἢ τρισχίλιοι ἄ νδρες ἀ ναβή τωσαν καὶ ἐκπολιορκησά τωσαν τὴ ν πό λιν μὴ
ἀ ναγά γῃς ἐκεῖ τὸ ν λαὸ ν πά ντα ὀ λίγοι γά ρ εἰσιν
καὶ ἀ νέβησαν ὡ σεὶ τρισχίλιοι ἄ νδρες καὶ ἔφυγον ἀ πὸ προσώ που τῶ ν ἀ νδρῶ ν γαι
καὶ ἀ πέκτειναν ἀ π' αὐ τῶ ν ἄ νδρες γαι εἰς τριά κοντα καὶ ἓξ ἄ νδρας καὶ κατεδίωξαν
αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς πύ λης καὶ συνέτριψαν αὐ τοὺ ς ἐπὶ τοῦ καταφεροῦ ς καὶ ἐπτοή θη ἡ
καρδία τοῦ λαοῦ καὶ ἐγένετο ὥ σπερ ὕ δωρ
302

καὶ διέρρηξεν ἰησοῦ ς τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἔπεσεν ἰησοῦ ς ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐπὶ πρό σωπον
ἐναντίον κυρίου ἕως ἑσπέρας αὐ τὸ ς καὶ οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ καὶ ἐπεβά λοντο
χοῦ ν ἐπὶ τὰ ς κεφαλὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς δέομαι κύ ριε ἵνα τί διεβίβασεν ὁ παῖς σου τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον τὸ ν
ιορδά νην παραδοῦ ναι αὐ τὸ ν τῷ αμορραίῳ ἀ πολέσαι ἡ μᾶ ς καὶ εἰ κατεμείναμεν καὶ
κατῳ κίσθημεν παρὰ τὸ ν ιορδά νην
καὶ τί ἐρῶ ἐπεὶ μετέβαλεν ισραηλ αὐ χένα ἀ πέναντι τοῦ ἐχθροῦ αὐ τοῦ
καὶ ἀ κού σας ὁ χαναναῖος καὶ πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες τὴ ν γῆ ν περικυκλώ σουσιν
ἡ μᾶ ς καὶ ἐκτρίψουσιν ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ τί ποιή σεις τὸ ὄ νομά σου τὸ μέγα
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν ἀ νά στηθι ἵνα τί τοῦ το σὺ πέπτωκας ἐπὶ πρό σωπό ν
σου
ἡ μά ρτηκεν ὁ λαὸ ς καὶ παρέβη τὴ ν διαθή κην ἣ ν διεθέμην πρὸ ς αὐ τού ς καὶ
κλέψαντες ἀ πὸ τοῦ ἀ ναθέματος ἐνέβαλον εἰς τὰ σκεύ η αὐ τῶ ν
οὐ μὴ δύ νωνται οἱ υἱοὶ ισραηλ ὑ ποστῆ ναι κατὰ πρό σωπον τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν
αὐ χένα ἐπιστρέψουσιν ἔναντι τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν ὅ τι ἐγενή θησαν ἀ νά θεμα οὐ
προσθή σω ἔτι εἶναι μεθ' ὑ μῶ ν ἐὰ ν μὴ ἐξά ρητε τὸ ἀ νά θεμα ἐξ ὑ μῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ ναστὰ ς ἁ γίασον τὸ ν λαὸ ν καὶ εἰπὸ ν ἁ γιασθῆ ναι εἰς αὔ ριον τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς
ισραηλ τὸ ἀ νά θεμα ἐν ὑ μῖν ἐστιν οὐ δυνή σεσθε ἀ ντιστῆ ναι ἀ πέναντι τῶ ν ἐχθρῶ ν
ὑ μῶ ν ἕως ἂ ν ἐξά ρητε τὸ ἀ νά θεμα ἐξ ὑ μῶ ν
καὶ συναχθή σεσθε πά ντες τὸ πρωὶ κατὰ φυλά ς καὶ ἔσται ἡ φυλή ἣ ν ἂ ν δείξῃ κύ ριος
προσά ξετε κατὰ δή μους καὶ τὸ ν δῆ μον ὃ ν ἐὰ ν δείξῃ κύ ριος προσά ξετε κατ' οἶκον καὶ
τὸ ν οἶκον ὃ ν ἐὰ ν δείξῃ κύ ριος προσά ξετε κατ' ἄ νδρα
καὶ ὃ ς ἂ ν ἐνδειχθῇ κατακαυθή σεται ἐν πυρὶ καὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν αὐ τῷ ὅ τι παρέβη
τὴ ν διαθή κην κυρίου καὶ ἐποίησεν ἀ νό μημα ἐν ισραηλ
καὶ ὤ ρθρισεν ἰησοῦ ς καὶ προσή γαγεν τὸ ν λαὸ ν κατὰ φυλά ς καὶ ἐνεδείχθη ἡ φυλὴ
ιουδα
καὶ προσή χθη κατὰ δή μους καὶ ἐνεδείχθη δῆ μος ὁ ζαραϊ καὶ προσή χθη κατὰ ἄ νδρα
καὶ ἐνεδείχθη αχαρ υἱὸ ς ζαμβρι υἱοῦ ζαρα
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τῷ αχαρ δὸ ς δό ξαν σή μερον τῷ κυρίῳ θεῷ ισραηλ καὶ δὸ ς τὴ ν
ἐξομολό γησιν καὶ ἀ νά γγειλό ν μοι τί ἐποίησας καὶ μὴ κρύ ψῃς ἀ π' ἐμοῦ
καὶ ἀ πεκρίθη αχαρ τῷ ἰησοῖ καὶ εἶπεν ἀ ληθῶ ς ἥ μαρτον ἐναντίον κυρίου θεοῦ
ισραηλ οὕ τως καὶ οὕ τως ἐποίησα
εἶδον ἐν τῇ προνομῇ ψιλὴ ν ποικίλην καλὴ ν καὶ διακό σια δίδραχμα ἀ ργυρίου καὶ
γλῶ σσαν μίαν χρυσῆ ν πεντή κοντα διδρά χμων καὶ ἐνθυμηθεὶς αὐ τῶ ν ἔλαβον καὶ
ἰδοὺ αὐ τὰ ἐγκέκρυπται ἐν τῇ γῇ ἐν τῇ σκηνῇ μου καὶ τὸ ἀ ργύ ριον κέκρυπται
ὑ ποκά τω αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πέστειλεν ἰησοῦ ς ἀ γγέλους καὶ ἔδραμον εἰς τὴ ν σκηνὴ ν εἰς τὴ ν παρεμβολή ν καὶ
ταῦ τα ἦ ν ἐγκεκρυμμένα εἰς τὴ ν σκηνή ν καὶ τὸ ἀ ργύ ριον ὑ ποκά τω αὐ τῶ ν
καὶ ἐξή νεγκαν αὐ τὰ ἐκ τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἤ νεγκαν πρὸ ς ἰησοῦ ν καὶ τοὺ ς πρεσβυτέρους
ισραηλ καὶ ἔθηκαν αὐ τὰ ἔναντι κυρίου
καὶ ἔλαβεν ἰησοῦ ς τὸ ν αχαρ υἱὸ ν ζαρα καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τὸ ν εἰς φά ραγγα αχωρ καὶ
τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς μό σχους αὐ τοῦ καὶ τὰ
303

ὑ ποζύ για αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὰ πρό βατα αὐ τοῦ καὶ τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὰ
ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς μετ' αὐ τοῦ καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς εμεκαχωρ
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τῷ αχαρ τί ὠ λέθρευσας ἡ μᾶ ς ἐξολεθρεύ σαι σε κύ ριος καθὰ καὶ
σή μερον καὶ ἐλιθοβό λησαν αὐ τὸ ν λίθοις πᾶ ς ισραηλ
καὶ ἐπέστησαν αὐ τῷ σωρὸ ν λίθων μέγαν καὶ ἐπαύ σατο κύ ριος τοῦ θυμοῦ τῆ ς ὀ ργῆ ς
διὰ τοῦ το ἐπωνό μασεν αὐ τὸ εμεκαχωρ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν μὴ φοβηθῇ ς μηδὲ δειλιά σῃς λαβὲ μετὰ σοῦ τοὺ ς
ἄ νδρας πά ντας τοὺ ς πολεμιστὰ ς καὶ ἀ ναστὰ ς ἀ νά βηθι εἰς γαι ἰδοὺ δέδωκα εἰς τὰ ς
χεῖρά ς σου τὸ ν βασιλέα γαι καὶ τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ
καὶ ποιή σεις τὴ ν γαι ὃ ν τρό πον ἐποίησας τὴ ν ιεριχω καὶ τὸ ν βασιλέα αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν
προνομὴ ν τῶ ν κτηνῶ ν προνομεύ σεις σεαυτῷ κατά στησον δὲ σεαυτῷ ἔνεδρα τῇ
πό λει εἰς τὰ ὀ πίσω
καὶ ἀ νέστη ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ πολεμιστὴ ς ὥ στε ἀ ναβῆ ναι εἰς γαι ἐπέλεξεν δὲ
ἰησοῦ ς τριά κοντα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν δυνατοὺ ς ἐν ἰσχύ ι καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τοὺ ς
νυκτό ς
καὶ ἐνετείλατο αὐ τοῖς λέγων ὑ μεῖς ἐνεδρεύ σατε ὀ πίσω τῆ ς πό λεως μὴ μακρὰ ν
γίνεσθε ἀ πὸ τῆ ς πό λεως καὶ ἔσεσθε πά ντες ἕτοιμοι
καὶ ἐγὼ καὶ πά ντες οἱ μετ' ἐμοῦ προσά ξομεν πρὸ ς τὴ ν πό λιν καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν
ἐξέλθωσιν οἱ κατοικοῦ ντες γαι εἰς συνά ντησιν ἡ μῖν καθά περ καὶ πρῴ ην καὶ
φευξό μεθα ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
καὶ ὡ ς ἂ ν ἐξέλθωσιν ὀ πίσω ἡ μῶ ν ἀ ποσπά σομεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς πό λεως καὶ
ἐροῦ σιν φεύ γουσιν οὗ τοι ἀ πὸ προσώ που ἡ μῶ ν ὃ ν τρό πον καὶ ἔμπροσθεν
ὑ μεῖς δὲ ἐξαναστή σεσθε ἐκ τῆ ς ἐνέδρας καὶ πορεύ σεσθε εἰς τὴ ν πό λιν
κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ποιή σετε ἰδοὺ ἐντέταλμαι ὑ μῖν
καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς καὶ ἐπορεύ θησαν εἰς τὴ ν ἐνέδραν καὶ ἐνεκά θισαν ἀ νὰ
μέσον βαιθηλ καὶ ἀ νὰ μέσον γαι ἀ πὸ θαλά σσης τῆ ς γαι
καὶ ὀ ρθρίσας ἰησοῦ ς τὸ πρωὶ ἐπεσκέψατο τὸ ν λαό ν καὶ ἀ νέβησαν αὐ τὸ ς καὶ οἱ
πρεσβύ τεροι κατὰ πρό σωπον τοῦ λαοῦ ἐπὶ γαι
καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ πολεμιστὴ ς μετ' αὐ τοῦ ἀ νέβησαν καὶ πορευό μενοι ἦ λθον ἐξ
ἐναντίας τῆ ς πό λεως ἀ π' ἀ νατολῶ ν
καὶ τὰ ἔνεδρα τῆ ς πό λεως ἀ πὸ θαλά σσης
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδεν βασιλεὺ ς γαι ἔσπευσεν καὶ ἐξῆ λθεν εἰς συνά ντησιν αὐ τοῖς ἐπ'
εὐ θείας εἰς τὸ ν πό λεμον αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς οὐ κ ᾔ δει ὅ τι
ἔνεδρα αὐ τῷ ἐστιν ὀ πίσω τῆ ς πό λεως
καὶ εἶδεν καὶ ἀ νεχώ ρησεν ἰησοῦ ς καὶ ισραηλ ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
καὶ κατεδίωξαν ὀ πίσω τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ αὐ τοὶ ἀ πέστησαν ἀ πὸ τῆ ς πό λεως
οὐ κατελείφθη οὐ θεὶς ἐν τῇ γαι ὃ ς οὐ κατεδίωξεν ὀ πίσω ισραηλ καὶ κατέλιπον τὴ ν
πό λιν ἀ νεῳ γμένην καὶ κατεδίωξαν ὀ πίσω ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν ἔκτεινον τὴ ν χεῖρά σου ἐν τῷ γαίσῳ τῷ ἐν τῇ χειρί σου
ἐπὶ τὴ ν πό λιν εἰς γὰ ρ τὰ ς χεῖρά ς σου παραδέδωκα αὐ τή ν καὶ τὰ ἔνεδρα
ἐξαναστή σονται ἐν τά χει ἐκ τοῦ τό που αὐ τῶ ν καὶ ἐξέτεινεν ἰησοῦ ς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ
304

τὸ ν γαῖσον ἐπὶ τὴ ν πό λιν

καὶ τὰ ἔνεδρα ἐξανέστησαν ἐν τά χει ἐκ τοῦ τό που αὐ τῶ ν καὶ ἐξή λθοσαν ὅ τε

ἐξέτεινεν τὴ ν χεῖρα καὶ ἤ λθοσαν ἐπὶ τὴ ν πό λιν καὶ κατελά βοντο αὐ τὴ ν καὶ
σπεύ σαντες ἐνέπρησαν τὴ ν πό λιν ἐν πυρί
καὶ περιβλέψαντες οἱ κά τοικοι γαι εἰς τὰ ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ ἐθεώ ρουν καπνὸ ν
ἀ ναβαίνοντα ἐκ τῆ ς πό λεως εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ οὐ κέτι εἶχον ποῦ φύ γωσιν ὧ δε ἢ
ὧ δε
καὶ ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ εἶδον ὅ τι ἔλαβον τὰ ἔνεδρα τὴ ν πό λιν καὶ ὅ τι ἀ νέβη ὁ
καπνὸ ς τῆ ς πό λεως εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ μεταβαλό μενοι ἐπά ταξαν τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς
γαι
καὶ οὗ τοι ἐξή λθοσαν ἐκ τῆ ς πό λεως εἰς συνά ντησιν καὶ ἐγενή θησαν ἀ νὰ μέσον τῆ ς
παρεμβολῆ ς οὗ τοι ἐντεῦ θεν καὶ οὗ τοι ἐντεῦ θεν καὶ ἐπά ταξαν ἕως τοῦ μὴ
καταλειφθῆ ναι αὐ τῶ ν σεσωσμένον καὶ διαπεφευγό τα
καὶ τὸ ν βασιλέα τῆ ς γαι συνέλαβον ζῶ ντα καὶ προσή γαγον αὐ τὸ ν πρὸ ς ἰησοῦ ν
καὶ ὡ ς ἐπαύ σαντο οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ ποκτέννοντες πά ντας τοὺ ς ἐν τῇ γαι τοὺ ς ἐν τοῖς
πεδίοις καὶ ἐν τῷ ὄ ρει ἐπὶ τῆ ς καταβά σεως οὗ κατεδίωξαν αὐ τοὺ ς ἀ π' αὐ τῆ ς εἰς
τέλος καὶ ἀ πέστρεψεν ἰησοῦ ς εἰς γαι καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι ῥ ομφαίας
καὶ ἐγενή θησαν οἱ πεσό ντες ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς καὶ ἕως γυναικὸ ς
δώ δεκα χιλιά δες πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας γαι
πλὴ ν τῶ ν κτηνῶ ν καὶ τῶ ν σκύ λων τῶ ν ἐν τῇ πό λει πά ντα ἃ ἐπρονό μευσαν οἱ υἱοὶ
ισραηλ κατὰ πρό σταγμα κυρίου ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ
καὶ ἐνεπύ ρισεν ἰησοῦ ς τὴ ν πό λιν ἐν πυρί χῶ μα ἀ οίκητον εἰς τὸ ν αἰῶ να ἔθηκεν αὐ τὴ ν
ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ τὸ ν βασιλέα τῆ ς γαι ἐκρέμασεν ἐπὶ ξύ λου διδύ μου καὶ ἦ ν ἐπὶ τοῦ ξύ λου ἕως
ἑσπέρας καὶ ἐπιδύ νοντος τοῦ ἡ λίου συνέταξεν ἰησοῦ ς καὶ καθείλοσαν αὐ τοῦ τὸ
σῶ μα ἀ πὸ τοῦ ξύ λου καὶ ἔρριψαν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν βό θρον καὶ ἐπέστησαν αὐ τῷ σωρὸ ν
λίθων ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
ὡ ς δ' ἤ κουσαν οἱ βασιλεῖς τῶ ν αμορραίων οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου οἱ ἐν τῇ
ὀ ρεινῇ καὶ οἱ ἐν τῇ πεδινῇ καὶ οἱ ἐν πά σῃ τῇ παραλίᾳ τῆ ς θαλά σσης τῆ ς μεγά λης καὶ
οἱ πρὸ ς τῷ ἀ ντιλιβά νῳ καὶ οἱ χετταῖοι καὶ οἱ χαναναῖοι καὶ οἱ φερεζαῖοι καὶ οἱ ευαῖοι
καὶ οἱ αμορραῖοι καὶ οἱ γεργεσαῖοι καὶ οἱ ιεβουσαῖοι
συνή λθοσαν ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἐκπολεμῆ σαι ἰησοῦ ν καὶ ισραηλ ἅ μα πά ντες
O a τό τε ᾠ κοδό μησεν ἰησοῦ ς θυσιαστή ριον κυρίῳ τῷ
θεῷ ισραηλ ἐν ὄ ρει γαιβαλ
O b καθό τι ἐνετείλατο μωυσῆ ς ὁ θερά πων κυρίου τοῖς
υἱοῖς ισραηλ καθὰ γέγραπται ἐν τῷ νό μῳ μωυσῆ θυσιαστή ριον λίθων ὁ λοκλή ρων
ἐφ' οὓ ς οὐ κ ἐπεβλή θη σίδηρος καὶ ἀ νεβίβασεν ἐκεῖ ὁ λοκαυτώ ματα κυρίῳ καὶ
θυσίαν σωτηρίου
O c καὶ ἔγραψεν ἰησοῦ ς ἐπὶ τῶ ν λίθων τὸ
δευτερονό μιον νό μον μωυσῆ ὃ ν ἔγραψεν ἐνώ πιον υἱῶ ν ισραηλ
305

O d καὶ πᾶ ς ισραηλ καὶ οἱ πρεσβύ τεροι αὐ τῶ ν καὶ οἱ

δικασταὶ καὶ οἱ γραμματεῖς αὐ τῶ ν παρεπορεύ οντο ἔνθεν καὶ ἔνθεν τῆ ς κιβωτοῦ
ἀ πέναντι καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται ἦ ραν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου καὶ ὁ
προσή λυτος καὶ ὁ αὐ τό χθων οἳ ἦ σαν ἥ μισυ πλησίον ὄ ρους γαριζιν καὶ οἳ ἦ σαν ἥ μισυ
πλησίον ὄ ρους γαιβαλ καθό τι ἐνετείλατο μωυσῆ ς ὁ θερά πων κυρίου εὐ λογῆ σαι τὸ ν
λαὸ ν ἐν πρώ τοις
O e καὶ μετὰ ταῦ τα οὕ τως ἀ νέγνω ἰησοῦ ς πά ντα τὰ
ῥ ή ματα τοῦ νό μου τού του τὰ ς εὐ λογίας καὶ τὰ ς κατά ρας κατὰ πά ντα τὰ
γεγραμμένα ἐν τῷ νό μῳ μωυσῆ
O f οὐ κ ἦ ν ῥ ῆ μα ἀ πὸ πά ντων ὧ ν ἐνετείλατο μωυσῆ ς τῷ
ἰησοῖ ὃ οὐ κ ἀ νέγνω ἰησοῦ ς εἰς τὰ ὦ τα πά σης ἐκκλησίας υἱῶ ν ισραηλ τοῖς ἀ νδρά σιν
καὶ ταῖς γυναιξὶν καὶ τοῖς παιδίοις καὶ τοῖς προσηλύ τοις τοῖς προσπορευομένοις τῷ
ισραηλ
καὶ οἱ κατοικοῦ ντες γαβαων ἤ κουσαν πά ντα ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος τῇ ιεριχω καὶ τῇ
γαι
καὶ ἐποίησαν καί γε αὐ τοὶ μετὰ πανουργίας καὶ ἐλθό ντες ἐπεσιτίσαντο καὶ
ἡ τοιμά σαντο καὶ λαβό ντες σά κκους παλαιοὺ ς ἐπὶ τῶ ν ὄ νων αὐ τῶ ν καὶ ἀ σκοὺ ς
οἴνου παλαιοὺ ς καὶ κατερρωγό τας ἀ ποδεδεμένους
καὶ τὰ κοῖλα τῶ ν ὑ ποδημά των αὐ τῶ ν καὶ τὰ σανδά λια αὐ τῶ ν παλαιὰ καὶ
καταπεπελματωμένα ἐν τοῖς ποσὶν αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν πεπαλαιωμένα
ἐπά νω αὐ τῶ ν καὶ ὁ ἄ ρτος αὐ τῶ ν τοῦ ἐπισιτισμοῦ ξηρὸ ς καὶ εὐ ρωτιῶ ν καὶ
βεβρωμένος
καὶ ἤ λθοσαν πρὸ ς ἰησοῦ ν εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν ισραηλ εἰς γαλγαλα καὶ εἶπαν πρὸ ς
ἰησοῦ ν καὶ ισραηλ ἐκ γῆ ς μακρό θεν ἥ καμεν καὶ νῦ ν διά θεσθε ἡ μῖν διαθή κην
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς τὸ ν χορραῖον ὅ ρα μὴ ἐν ἐμοὶ κατοικεῖς καὶ πῶ ς σοι
διαθῶ μαι διαθή κην
καὶ εἶπαν πρὸ ς ἰησοῦ ν οἰκέται σού ἐσμεν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς πό θεν ἐστὲ
καὶ πό θεν παραγεγό νατε
καὶ εἶπαν ἐκ γῆ ς μακρό θεν σφό δρα ἥ κασιν οἱ παῖδές σου ἐν ὀ νό ματι κυρίου τοῦ
θεοῦ σου ἀ κηκό αμεν γὰ ρ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ καὶ ὅ σα ἐποίησεν ἐν αἰγύ πτῳ
καὶ ὅ σα ἐποίησεν τοῖς βασιλεῦ σιν τῶ ν αμορραίων οἳ ἦ σαν πέραν τοῦ ιορδά νου τῷ
σηων βασιλεῖ εσεβων καὶ τῷ ωγ βασιλεῖ τῆ ς βασαν ὃ ς κατῴ κει ἐν ασταρωθ καὶ ἐν
εδραϊν
καὶ ἀ κού σαντες εἶπαν πρὸ ς ἡ μᾶ ς οἱ πρεσβύ τεροι ἡ μῶ ν καὶ πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες
τὴ ν γῆ ν ἡ μῶ ν λέγοντες λά βετε ἑαυτοῖς ἐπισιτισμὸ ν εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν καὶ πορεύ θητε εἰς
συνά ντησιν αὐ τῶ ν καὶ ἐρεῖτε πρὸ ς αὐ τού ς οἰκέται σού ἐσμεν καὶ νῦ ν διά θεσθε ἡ μῖν
διαθή κην
οὗ τοι οἱ ἄ ρτοι θερμοὺ ς ἐφωδιά σθημεν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἐξή λθομεν
παραγενέσθαι πρὸ ς ὑ μᾶ ς νῦ ν δὲ ἐξηρά νθησαν καὶ γεγό νασιν βεβρωμένοι
καὶ οὗ τοι οἱ ἀ σκοὶ τοῦ οἴνου οὓ ς ἐπλή σαμεν καινού ς καὶ οὗ τοι ἐρρώ γασιν καὶ τὰ
ἱμά τια ἡ μῶ ν καὶ τὰ ὑ ποδή ματα ἡ μῶ ν πεπαλαίωται ἀ πὸ τῆ ς πολλῆ ς ὁ δοῦ σφό δρα
καὶ ἔλαβον οἱ ἄ ρχοντες τοῦ ἐπισιτισμοῦ αὐ τῶ ν καὶ κύ ριον οὐ κ ἐπηρώ τησαν
306

καὶ ἐποίησεν ἰησοῦ ς πρὸ ς αὐ τοὺ ς εἰρή νην καὶ διέθετο πρὸ ς αὐ τοὺ ς διαθή κην τοῦ
διασῶ σαι αὐ τού ς καὶ ὤ μοσαν αὐ τοῖς οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς συναγωγῆ ς
καὶ ἐγένετο μετὰ τρεῖς ἡ μέρας μετὰ τὸ διαθέσθαι πρὸ ς αὐ τοὺ ς διαθή κην ἤ κουσαν
ὅ τι ἐγγύ θεν αὐ τῶ ν εἰσιν καὶ ὅ τι ἐν αὐ τοῖς κατοικοῦ σιν
καὶ ἀ πῆ ραν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἦ λθον εἰς τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν αἱ δὲ πό λεις αὐ τῶ ν
γαβαων καὶ κεφιρα καὶ βηρωθ καὶ πό λις ιαριν
καὶ οὐ κ ἐμαχέσαντο αὐ τοῖς οἱ υἱοὶ ισραηλ ὅ τι ὤ μοσαν αὐ τοῖς πά ντες οἱ ἄ ρχοντες
κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ισραηλ καὶ διεγό γγυσαν πᾶ σα ἡ συναγωγὴ ἐπὶ τοῖς ἄ ρχουσιν
καὶ εἶπαν οἱ ἄ ρχοντες πά σῃ τῇ συναγωγῇ ἡ μεῖς ὠ μό σαμεν αὐ τοῖς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν
ισραηλ καὶ νῦ ν οὐ δυνησό μεθα ἅ ψασθαι αὐ τῶ ν
τοῦ το ποιή σομεν ζωγρῆ σαι αὐ τού ς καὶ περιποιησό μεθα αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἔσται καθ'
ἡ μῶ ν ὀ ργὴ διὰ τὸ ν ὅ ρκον ὃ ν ὠ μό σαμεν αὐ τοῖς
ζή σονται καὶ ἔσονται ξυλοκό ποι καὶ ὑ δροφό ροι πά σῃ τῇ συναγωγῇ καθά περ εἶπαν
αὐ τοῖς οἱ ἄ ρχοντες
καὶ συνεκά λεσεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς καὶ εἶπεν αὐ τοῖς διὰ τί παρελογίσασθέ με λέγοντες
μακρὰ ν ἀ πὸ σοῦ ἐσμεν σφό δρα ὑ μεῖς δὲ ἐγχώ ριοί ἐστε τῶ ν κατοικού ντων ἐν ἡ μῖν
καὶ νῦ ν ἐπικατά ρατοί ἐστε οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐξ ὑ μῶ ν δοῦ λος οὐ δὲ ξυλοκό πος ἐμοὶ καὶ
τῷ θεῷ μου
καὶ ἀ πεκρίθησαν τῷ ἰησοῖ λέγοντες ἀ νηγγέλη ἡ μῖν ὅ σα συνέταξεν κύ ριος ὁ θεό ς σου
μωυσῇ τῷ παιδὶ αὐ τοῦ δοῦ ναι ὑ μῖν τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ ἐξολεθρεῦ σαι ἡ μᾶ ς καὶ
πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐπ' αὐ τῆ ς ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἐφοβή θημεν
σφό δρα περὶ τῶ ν ψυχῶ ν ἡ μῶ ν ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἐποιή σαμεν τὸ πρᾶ γμα
τοῦ το
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἡ μεῖς ὑ ποχείριοι ὑ μῖν ὡ ς ἀ ρέσκει ὑ μῖν καὶ ὡ ς δοκεῖ ὑ μῖν ποιή σατε ἡ μῖν
καὶ ἐποίησαν αὐ τοῖς οὕ τως καὶ ἐξείλατο αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ
χειρῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ οὐ κ ἀ νεῖλον αὐ τού ς
καὶ κατέστησεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ξυλοκό πους καὶ ὑ δροφό ρους
πά σῃ τῇ συναγωγῇ καὶ τῷ θυσιαστηρίῳ τοῦ θεοῦ διὰ τοῦ το ἐγένοντο οἱ
κατοικοῦ ντες γαβαων ξυλοκό ποι καὶ ὑ δροφό ροι τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θεοῦ ἕως
τῆ ς σή μερον ἡ μέρας καὶ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἐὰ ν ἐκλέξηται κύ ριος
ὡ ς δὲ ἤ κουσεν αδωνιβεζεκ βασιλεὺ ς ιερουσαλημ ὅ τι ἔλαβεν ἰησοῦ ς τὴ ν γαι καὶ
ἐξωλέθρευσεν αὐ τή ν ὃ ν τρό πον ἐποίησαν τὴ ν ιεριχω καὶ τὸ ν βασιλέα αὐ τῆ ς οὕ τως
ἐποίησαν τὴ ν γαι καὶ τὸ ν βασιλέα αὐ τῆ ς καὶ ὅ τι αὐ τομό λησαν οἱ κατοικοῦ ντες
γαβαων πρὸ ς ἰησοῦ ν καὶ πρὸ ς ισραηλ
καὶ ἐφοβή θησαν ἐν αὐ τοῖς σφό δρα ᾔ δει γὰ ρ ὅ τι μεγά λη πό λις γαβαων ὡ σεὶ μία τῶ ν
μητροπό λεων καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες αὐ τῆ ς ἰσχυροί
καὶ ἀ πέστειλεν αδωνιβεζεκ βασιλεὺ ς ιερουσαλημ πρὸ ς αιλαμ βασιλέα χεβρων καὶ
πρὸ ς φιδων βασιλέα ιεριμουθ καὶ πρὸ ς ιεφθα βασιλέα λαχις καὶ πρὸ ς δαβιρ βασιλέα
οδολλαμ λέγων
δεῦ τε ἀ νά βητε πρό ς με καὶ βοηθή σατέ μοι καὶ ἐκπολεμή σωμεν γαβαων
αὐ τομό λησαν γὰ ρ πρὸ ς ἰησοῦ ν καὶ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
307

καὶ ἀ νέβησαν οἱ πέντε βασιλεῖς τῶ ν ιεβουσαίων βασιλεὺ ς ιερουσαλημ καὶ βασιλεὺ ς

χεβρων καὶ βασιλεὺ ς ιεριμουθ καὶ βασιλεὺ ς λαχις καὶ βασιλεὺ ς οδολλαμ αὐ τοὶ καὶ
πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τῶ ν καὶ περιεκά θισαν τὴ ν γαβαων καὶ ἐξεπολιό ρκουν αὐ τή ν
καὶ ἀ πέστειλαν οἱ κατοικοῦ ντες γαβαων πρὸ ς ἰησοῦ ν εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν ισραηλ εἰς
γαλγαλα λέγοντες μὴ ἐκλύ σῃς τὰ ς χεῖρά ς σου ἀ πὸ τῶ ν παίδων σου ἀ νά βηθι πρὸ ς
ἡ μᾶ ς τὸ τά χος καὶ ἐξελοῦ ἡ μᾶ ς καὶ βοή θησον ἡ μῖν ὅ τι συνηγμένοι εἰσὶν ἐφ' ἡ μᾶ ς
πά ντες οἱ βασιλεῖς τῶ ν αμορραίων οἱ κατοικοῦ ντες τὴ ν ὀ ρεινή ν
καὶ ἀ νέβη ἰησοῦ ς ἐκ γαλγαλων αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ πολεμιστὴ ς μετ' αὐ τοῦ πᾶ ς
δυνατὸ ς ἐν ἰσχύ ι
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν μὴ φοβηθῇ ς αὐ τού ς εἰς γὰ ρ τὰ ς χεῖρά ς σου
παραδέδωκα αὐ τού ς οὐ χ ὑ πολειφθή σεται ἐξ αὐ τῶ ν οὐ θεὶς ἐνώ πιον ὑ μῶ ν
καὶ ἐπιπαρεγένετο ἐπ' αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς ἄ φνω ὅ λην τὴ ν νύ κτα εἰσεπορεύ θη ἐκ
γαλγαλων
καὶ ἐξέστησεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἀ πὸ προσώ που τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ συνέτριψεν
αὐ τοὺ ς κύ ριος σύ ντριψιν μεγά λην ἐν γαβαων καὶ κατεδίωξαν αὐ τοὺ ς ὁ δὸ ν
ἀ ναβά σεως ωρωνιν καὶ κατέκοπτον αὐ τοὺ ς ἕως αζηκα καὶ ἕως μακηδα
ἐν τῷ δὲ φεύ γειν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐπὶ τῆ ς καταβά σεως
ωρωνιν καὶ κύ ριος ἐπέρριψεν αὐ τοῖς λίθους χαλά ζης ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἕως αζηκα καὶ
ἐγένοντο πλείους οἱ ἀ ποθανό ντες διὰ τοὺ ς λίθους τῆ ς χαλά ζης ἢ οὓ ς ἀ πέκτειναν οἱ
υἱοὶ ισραηλ μαχαίρᾳ ἐν τῷ πολέμῳ
τό τε ἐλά λησεν ἰησοῦ ς πρὸ ς κύ ριον ᾗ ἡ μέρᾳ παρέδωκεν ὁ θεὸ ς τὸ ν αμορραῖον
ὑ ποχείριον ισραηλ ἡ νίκα συνέτριψεν αὐ τοὺ ς ἐν γαβαων καὶ συνετρίβησαν ἀ πὸ
προσώ που υἱῶ ν ισραηλ καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς στή τω ὁ ἥ λιος κατὰ γαβαων καὶ ἡ σελή νη
κατὰ φά ραγγα αιλων
καὶ ἔστη ὁ ἥ λιος καὶ ἡ σελή νη ἐν στά σει ἕως ἠ μύ νατο ὁ θεὸ ς τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἔστη ὁ ἥ λιος κατὰ μέσον τοῦ οὐ ρανοῦ οὐ προεπορεύ ετο εἰς δυσμὰ ς εἰς τέλος
ἡ μέρας μιᾶ ς
καὶ οὐ κ ἐγένετο ἡ μέρα τοιαύ τη οὐ δὲ τὸ πρό τερον οὐ δὲ τὸ ἔσχατον ὥ στε ἐπακοῦ σαι
θεὸ ν ἀ νθρώ που ὅ τι κύ ριος συνεπολέμησεν τῷ ισραηλ
καὶ ἔφυγον οἱ πέντε βασιλεῖς οὗ τοι καὶ κατεκρύ βησαν εἰς τὸ σπή λαιον τὸ ἐν μακηδα
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ ἰησοῦ λέγοντες εὕ ρηνται οἱ πέντε βασιλεῖς κεκρυμμένοι ἐν τῷ
σπηλαίῳ τῷ ἐν μακηδα
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς κυλίσατε λίθους ἐπὶ τὸ στό μα τοῦ σπηλαίου καὶ καταστή σατε
ἄ νδρας φυλά σσειν ἐπ' αὐ τού ς
ὑ μεῖς δὲ μὴ ἑστή κατε καταδιώ κοντες ὀ πίσω τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν καὶ καταλά βετε τὴ ν
οὐ ραγίαν αὐ τῶ ν καὶ μὴ ἀ φῆ τε εἰσελθεῖν εἰς τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν παρέδωκεν γὰ ρ
αὐ τοὺ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἰς τὰ ς χεῖρας ἡ μῶ ν
καὶ ἐγένετο ὡ ς κατέπαυσεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς υἱὸ ς ισραηλ κό πτοντες αὐ τοὺ ς κοπὴ ν
μεγά λην σφό δρα ἕως εἰς τέλος καὶ οἱ διασῳ ζό μενοι διεσώ θησαν εἰς τὰ ς πό λεις τὰ ς
ὀ χυρά ς
καὶ ἀ πεστρά φη πᾶ ς ὁ λαὸ ς πρὸ ς ἰησοῦ ν εἰς μακηδα ὑ γιεῖς καὶ οὐ κ ἔγρυξεν οὐ θεὶς
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ τῇ γλώ σσῃ αὐ τοῦ
308

καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς ἀ νοίξατε τὸ σπή λαιον καὶ ἐξαγά γετε τοὺ ς πέντε βασιλεῖς τού τους
ἐκ τοῦ σπηλαίου
καὶ ἐξηγά γοσαν τοὺ ς πέντε βασιλεῖς ἐκ τοῦ σπηλαίου τὸ ν βασιλέα ιερουσαλημ καὶ
τὸ ν βασιλέα χεβρων καὶ τὸ ν βασιλέα ιεριμουθ καὶ τὸ ν βασιλέα λαχις καὶ τὸ ν
βασιλέα οδολλαμ
καὶ ἐπεὶ ἐξή γαγον αὐ τοὺ ς πρὸ ς ἰησοῦ ν καὶ συνεκά λεσεν ἰησοῦ ς πά ντα ισραηλ καὶ
τοὺ ς ἐναρχομένους τοῦ πολέμου τοὺ ς συμπορευομένους αὐ τῷ λέγων αὐ τοῖς
προπορεύ εσθε καὶ ἐπίθετε τοὺ ς πό δας ὑ μῶ ν ἐπὶ τοὺ ς τραχή λους αὐ τῶ ν καὶ
προσελθό ντες ἐπέθηκαν τοὺ ς πό δας αὐ τῶ ν ἐπὶ τοὺ ς τραχή λους αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς μὴ φοβηθῆ τε αὐ τοὺ ς μηδὲ δειλιά σητε ἀ νδρίζεσθε καὶ
ἰσχύ ετε ὅ τι οὕ τως ποιή σει κύ ριος πᾶ σι τοῖς ἐχθροῖς ὑ μῶ ν οὓ ς ὑ μεῖς καταπολεμεῖτε
αὐ τού ς
καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς καὶ ἐκρέμασεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ πέντε ξύ λων καὶ ἦ σαν
κρεμά μενοι ἐπὶ τῶ ν ξύ λων ἕως ἑσπέρας
καὶ ἐγενή θη πρὸ ς ἡ λίου δυσμὰ ς ἐνετείλατο ἰησοῦ ς καὶ καθεῖλον αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῶ ν
ξύ λων καὶ ἔρριψαν αὐ τοὺ ς εἰς τὸ σπή λαιον εἰς ὃ κατεφύ γοσαν ἐκεῖ καὶ ἐπεκύ λισαν
λίθους ἐπὶ τὸ σπή λαιον ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
καὶ τὴ ν μακηδα ἐλά βοσαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐφό νευσαν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι
ξίφους καὶ ἐξωλέθρευσαν πᾶ ν ἐμπνέον ἐν αὐ τῇ καὶ οὐ κατελείφθη ἐν αὐ τῇ οὐ δεὶς
διασεσῳ σμένος καὶ διαπεφευγώ ς καὶ ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ μακηδα ὃ ν τρό πον
ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ ιεριχω
καὶ ἀ πῆ λθεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ ἐκ μακηδα εἰς λεβνα καὶ ἐπολιό ρκει
λεβνα
καὶ παρέδωκεν αὐ τὴ ν κύ ριος εἰς χεῖρας ισραηλ καὶ ἔλαβον αὐ τὴ ν καὶ τὸ ν βασιλέα
αὐ τῆ ς καὶ ἐφό νευσαν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι ξίφους καὶ πᾶ ν ἐμπνέον ἐν αὐ τῇ καὶ οὐ
κατελείφθη ἐν αὐ τῇ οὐ δὲ εἷς διασεσῳ σμένος καὶ διαπεφευγώ ς καὶ ἐποίησαν τῷ
βασιλεῖ αὐ τῆ ς ὃ ν τρό πον ἐποίησαν τῷ βασιλεῖ ιεριχω
καὶ ἀ πῆ λθεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ ἐκ λεβνα εἰς λαχις καὶ περιεκά θισεν
αὐ τὴ ν καὶ ἐπολιό ρκει αὐ τή ν
καὶ παρέδωκεν κύ ριος τὴ ν λαχις εἰς τὰ ς χεῖρας ισραηλ καὶ ἔλαβεν αὐ τὴ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
τῇ δευτέρᾳ καὶ ἐφό νευσαν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι ξίφους καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐ τή ν ὃ ν
τρό πον ἐποίησαν τὴ ν λεβνα
τό τε ἀ νέβη αιλαμ βασιλεὺ ς γαζερ βοηθή σων τῇ λαχις καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ἰησοῦ ς ἐν
στό ματι ξίφους καὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆ ναι αὐ τῶ ν σεσῳ σμένον
καὶ διαπεφευγό τα
καὶ ἀ πῆ λθεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ ἐκ λαχις εἰς οδολλαμ καὶ
περιεκά θισεν αὐ τὴ ν καὶ ἐπολιό ρκησεν αὐ τή ν
καὶ παρέδωκεν αὐ τὴ ν κύ ριος ἐν χειρὶ ισραηλ καὶ ἔλαβεν αὐ τὴ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ ἐφό νευσεν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι ξίφους καὶ πᾶ ν ἐμπνέον ἐν αὐ τῇ ἐφό νευσαν ὃ ν
τρό πον ἐποίησαν τῇ λαχις
καὶ ἀ πῆ λθεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ εἰς χεβρων καὶ περιεκά θισεν αὐ τή ν
309

καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι ξίφους καὶ πᾶ ν ἐμπνέον ὅ σα ἦ ν ἐν αὐ τῇ οὐ κ ἦ ν

διασεσῳ σμένος ὃ ν τρό πον ἐποίησαν τὴ ν οδολλαμ ἐξωλέθρευσαν αὐ τὴ ν καὶ ὅ σα ἦ ν
ἐν αὐ τῇ
καὶ ἀ πέστρεψεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ εἰς δαβιρ καὶ περικαθίσαντες αὐ τὴ ν
ἔλαβον αὐ τὴ ν καὶ τὸ ν βασιλέα αὐ τῆ ς καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ ἐπά ταξαν αὐ τὴ ν ἐν
στό ματι ξίφους καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐ τὴ ν καὶ πᾶ ν ἐμπνέον ἐν αὐ τῇ καὶ οὐ κατέλιπον
αὐ τῇ οὐ δένα διασεσῳ σμένον ὃ ν τρό πον ἐποίησαν τὴ ν χεβρων καὶ τῷ βασιλεῖ αὐ τῆ ς
οὕ τως ἐποίησαν τῇ δαβιρ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐ τῆ ς
καὶ ἐπά ταξεν ἰησοῦ ς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν τῆ ς ὀ ρεινῆ ς καὶ τὴ ν ναγεβ καὶ τὴ ν πεδινὴ ν καὶ
τὴ ν ασηδωθ καὶ τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῆ ς οὐ κατέλιπον αὐ τῶ ν σεσῳ σμένον καὶ πᾶ ν
ἐμπνέον ζωῆ ς ἐξωλέθρευσεν ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ
ἀ πὸ καδης βαρνη ἕως γά ζης πᾶ σαν τὴ ν γοσομ ἕως τῆ ς γαβαων
καὶ πά ντας τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν ἐπά ταξεν ἰησοῦ ς εἰς ἅ παξ ὅ τι
κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ συνεπολέμει τῷ ισραηλ
ὡ ς δὲ ἤ κουσεν ιαβιν βασιλεὺ ς ασωρ ἀ πέστειλεν πρὸ ς ιωβαβ βασιλέα μαρρων καὶ
πρὸ ς βασιλέα συμοων καὶ πρὸ ς βασιλέα αζιφ
καὶ πρὸ ς τοὺ ς βασιλεῖς τοὺ ς κατὰ σιδῶ να τὴ ν μεγά λην εἰς τὴ ν ὀ ρεινὴ ν καὶ εἰς τὴ ν
ραβα ἀ πέναντι κενερωθ καὶ εἰς τὸ πεδίον καὶ εἰς ναφεδδωρ
καὶ εἰς τοὺ ς παραλίους χαναναίους ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν καὶ εἰς τοὺ ς παραλίους
αμορραίους καὶ ευαίους καὶ ιεβουσαίους καὶ φερεζαίους τοὺ ς ἐν τῷ ὄ ρει καὶ τοὺ ς
χετταίους τοὺ ς ὑ πὸ τὴ ν αερμων εἰς γῆ ν μασσηφα
καὶ ἐξῆ λθον αὐ τοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς αὐ τῶ ν μετ' αὐ τῶ ν ὥ σπερ ἡ ἄ μμος τῆ ς θαλά σσης
τῷ πλή θει καὶ ἵπποι καὶ ἅ ρματα πολλὰ σφό δρα
καὶ συνῆ λθον πά ντες οἱ βασιλεῖς οὗ τοι καὶ παρεγένοντο ἐπὶ τὸ αὐ τὸ καὶ
παρενέβαλον ἐπὶ τοῦ ὕ δατος μαρρων πολεμῆ σαι τὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν μὴ φοβηθῇ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν ὅ τι αὔ ριον ταύ την
τὴ ν ὥ ραν ἐγὼ παραδίδωμι τετροπωμένους αὐ τοὺ ς ἐναντίον τοῦ ισραηλ τοὺ ς
ἵππους αὐ τῶ ν νευροκοπή σεις καὶ τὰ ἅ ρματα αὐ τῶ ν κατακαύ σεις ἐν πυρί
καὶ ἦ λθεν ἰησοῦ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ πολεμιστὴ ς ἐπ' αὐ τοὺ ς ἐπὶ τὸ ὕ δωρ μαρρων
ἐξά πινα καὶ ἐπέπεσαν ἐπ' αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ὀ ρεινῇ
καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ὑ ποχειρίους ισραηλ καὶ κό πτοντες αὐ τοὺ ς
κατεδίωκον ἕως σιδῶ νος τῆ ς μεγά λης καὶ ἕως μασερων καὶ ἕως τῶ ν πεδίων
μασσωχ κατ' ἀ νατολὰ ς καὶ κατέκοψαν αὐ τοὺ ς ἕως τοῦ μὴ καταλειφθῆ ναι αὐ τῶ ν
διασεσῳ σμένον
καὶ ἐποίησεν αὐ τοῖς ἰησοῦ ς ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος τοὺ ς ἵππους αὐ τῶ ν
ἐνευροκό πησεν καὶ τὰ ἅ ρματα αὐ τῶ ν ἐνέπρησεν ἐν πυρί
καὶ ἀ πεστρά φη ἰησοῦ ς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ κατελά βετο ασωρ καὶ τὸ ν βασιλέα
αὐ τῆ ς ἦ ν δὲ ασωρ τὸ πρό τερον ἄ ρχουσα πασῶ ν τῶ ν βασιλειῶ ν τού των
καὶ ἀ πέκτειναν πᾶ ν ἐμπνέον ἐν αὐ τῇ ἐν ξίφει καὶ ἐξωλέθρευσαν πά ντας καὶ οὐ
κατελείφθη ἐν αὐ τῇ ἐμπνέον καὶ τὴ ν ασωρ ἐνέπρησαν ἐν πυρί
310

καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τῶ ν βασιλέων καὶ τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν ἔλαβεν ἰησοῦ ς καὶ
ἀ νεῖλεν αὐ τοὺ ς ἐν στό ματι ξίφους καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐ τού ς ὃ ν τρό πον συνέταξεν
μωυσῆ ς ὁ παῖς κυρίου
ἀ λλὰ πά σας τὰ ς πό λεις τὰ ς κεχωματισμένας οὐ κ ἐνέπρησεν ισραηλ πλὴ ν ασωρ
μό νην ἐνέπρησεν ἰησοῦ ς
καὶ πά ντα τὰ σκῦ λα αὐ τῆ ς ἐπρονό μευσαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ ισραηλ αὐ τοὺ ς δὲ πά ντας
ἐξωλέθρευσαν ἐν στό ματι ξίφους ἕως ἀ πώ λεσεν αὐ τού ς οὐ κατέλιπον ἐξ αὐ τῶ ν
οὐ δὲ ἓν ἐμπνέον
ὃ ν τρό πον συνέταξεν κύ ριος τῷ μωυσῇ τῷ παιδὶ αὐ τοῦ καὶ μωυσῆ ς ὡ σαύ τως
ἐνετείλατο τῷ ἰησοῖ καὶ οὕ τως ἐποίησεν ἰησοῦ ς οὐ παρέβη οὐ δὲν ἀ πὸ πά ντων ὧ ν
συνέταξεν αὐ τῷ μωυσῆ ς
καὶ ἔλαβεν ἰησοῦ ς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν τὴ ν ὀ ρεινὴ ν καὶ πᾶ σαν τὴ ν ναγεβ καὶ πᾶ σαν τὴ ν
γῆ ν γοσομ καὶ τὴ ν πεδινὴ ν καὶ τὴ ν πρὸ ς δυσμαῖς καὶ τὸ ὄ ρος ισραηλ καὶ τὰ ταπεινά
τὰ πρὸ ς τῷ ὄ ρει ἀ πὸ ὄ ρους αχελ καὶ ὃ προσαναβαίνει εἰς σηιρ καὶ ἕως βααλγαδ καὶ
τὰ πεδία τοῦ λιβά νου ὑ πὸ τὸ ὄ ρος τὸ αερμων καὶ πά ντας τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν
ἔλαβεν καὶ ἀ νεῖλεν αὐ τοὺ ς καὶ ἀ πέκτεινεν
καὶ πλείους ἡ μέρας ἐποίησεν ἰησοῦ ς πρὸ ς τοὺ ς βασιλεῖς τού τους τὸ ν πό λεμον
καὶ οὐ κ ἦ ν πό λις ἣ ν οὐ κ ἔλαβεν ισραηλ πά ντα ἐλά βοσαν ἐν πολέμῳ
ὅ τι διὰ κυρίου ἐγένετο κατισχῦ σαι αὐ τῶ ν τὴ ν καρδίαν συναντᾶ ν εἰς πό λεμον πρὸ ς
ισραηλ ἵνα ἐξολεθρευθῶ σιν ὅ πως μὴ δοθῇ αὐ τοῖς ἔλεος ἀ λλ' ἵνα ἐξολεθρευθῶ σιν ὃ ν
τρό πον εἶπεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν
καὶ ἦ λθεν ἰησοῦ ς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐξωλέθρευσεν τοὺ ς ενακιμ ἐκ τῆ ς ὀ ρεινῆ ς
ἐκ χεβρων καὶ ἐκ δαβιρ καὶ ἐξ αναβωθ καὶ ἐκ παντὸ ς γένους ισραηλ καὶ ἐκ παντὸ ς
ὄ ρους ιουδα σὺ ν ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν καὶ ἐξωλέθρευσεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς
οὐ κατελείφθη τῶ ν ενακιμ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἀ λλὰ πλὴ ν ἐν γά ζῃ καὶ ἐν γεθ καὶ ἐν
ασεδωθ κατελείφθη
καὶ ἔλαβεν ἰησοῦ ς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν καθό τι ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ καὶ ἔδωκεν
αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς ἐν κληρονομίᾳ ισραηλ ἐν μερισμῷ κατὰ φυλὰ ς αὐ τῶ ν καὶ ἡ γῆ
κατέπαυσεν πολεμουμένη
καὶ οὗ τοι οἱ βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς οὓ ς ἀ νεῖλον οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ κατεκληρονό μησαν τὴ ν
γῆ ν αὐ τῶ ν πέραν τοῦ ιορδά νου ἀ φ' ἡ λίου ἀ νατολῶ ν ἀ πὸ φά ραγγος αρνων ἕως τοῦ
ὄ ρους αερμων καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν αραβα ἀ π' ἀ νατολῶ ν
σηων τὸ ν βασιλέα τῶ ν αμορραίων ὃ ς κατῴ κει ἐν εσεβων κυριεύ ων ἀ πὸ αροηρ ἥ
ἐστιν ἐν τῇ φά ραγγι κατὰ μέρος τῆ ς φά ραγγος καὶ τὸ ἥ μισυ τῆ ς γαλααδ ἕως ιαβοκ
ὅ ρια υἱῶ ν αμμων
καὶ αραβα ἕως τῆ ς θαλά σσης χενερεθ κατ' ἀ νατολὰ ς καὶ ἕως τῆ ς θαλά σσης αραβα
θά λασσαν τῶ ν ἁ λῶ ν ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ὁ δὸ ν τὴ ν κατὰ ασιμωθ ἀ πὸ θαιμαν τὴ ν ὑ πὸ
ασηδωθ φασγα
καὶ ωγ βασιλεὺ ς βασαν ὑ πελείφθη ἐκ τῶ ν γιγά ντων ὁ κατοικῶ ν ἐν ασταρωθ καὶ ἐν
εδραϊν
ἄ ρχων ἀ πὸ ὄ ρους αερμων καὶ ἀ πὸ σελχα καὶ πᾶ σαν τὴ ν βασαν ἕως ὁ ρίων γεσουρι
καὶ τὴ ν μαχατι καὶ τὸ ἥ μισυ γαλααδ ὁ ρίων σηων βασιλέως εσεβων
311

μωυσῆ ς ὁ παῖς κυρίου καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐπά ταξαν αὐ τού ς καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν
μωυσῆ ς ἐν κληρονομίᾳ ρουβην καὶ γαδ καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση
καὶ οὗ τοι οἱ βασιλεῖς τῶ ν αμορραίων οὓ ς ἀ νεῖλεν ἰησοῦ ς καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν τῷ
πέραν τοῦ ιορδά νου παρὰ θά λασσαν βααλγαδ ἐν τῷ πεδίῳ τοῦ λιβά νου καὶ ἕως τοῦ
ὄ ρους χελχα ἀ ναβαινό ντων εἰς σηιρ καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν ἰησοῦ ς ταῖς φυλαῖς ισραηλ
κληρονομεῖν κατὰ κλῆ ρον αὐ τῶ ν
ἐν τῷ ὄ ρει καὶ ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ἐν αραβα καὶ ἐν ασηδωθ καὶ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἐν
ναγεβ τὸ ν χετταῖον καὶ τὸ ν αμορραῖον καὶ τὸ ν χαναναῖον καὶ τὸ ν φερεζαῖον καὶ τὸ ν
ευαῖον καὶ τὸ ν ιεβουσαῖον
τὸ ν βασιλέα ιεριχω καὶ τὸ ν βασιλέα τῆ ς γαι ἥ ἐστιν πλησίον βαιθηλ
βασιλέα ιερουσαλημ βασιλέα χεβρων
βασιλέα ιεριμουθ βασιλέα λαχις
βασιλέα αιλαμ βασιλέα γαζερ
βασιλέα δαβιρ βασιλέα γαδερ
βασιλέα ερμαθ βασιλέα αραθ
βασιλέα λεβνα βασιλέα οδολλαμ
βασιλέα μακηδα
βασιλέα ταφουγ βασιλέα οφερ
βασιλέα αφεκ τῆ ς σαρων
βασιλέα ασωρ
βασιλέα συμοων βασιλέα μαρρων βασιλέα αζιφ
βασιλέα καδης βασιλέα ταναχ
βασιλέα μαγεδων βασιλέα ιεκοναμ τοῦ χερμελ
βασιλέα δωρ τοῦ ναφεδδωρ βασιλέα γωιμ τῆ ς γαλιλαίας
βασιλέα θαρσα πά ντες οὗ τοι βασιλεῖς εἴκοσι ἐννέα
καὶ ἰησοῦ ς πρεσβύ τερος προβεβηκὼ ς τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ἰησοῦ ν σὺ
προβέβηκας τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἡ γῆ ὑ πολέλειπται πολλὴ εἰς κληρονομίαν
καὶ αὕ τη ἡ γῆ ἡ καταλελειμμένη ὅ ρια φυλιστιιμ ὁ γεσιρι καὶ ὁ χαναναῖος
ἀ πὸ τῆ ς ἀ οική του τῆ ς κατὰ πρό σωπον αἰγύ πτου ἕως τῶ ν ὁ ρίων ακκαρων ἐξ
εὐ ωνύ μων τῶ ν χαναναίων προσλογίζεται ταῖς πέντε σατραπείαις τῶ ν φυλιστιιμ τῷ
γαζαίῳ καὶ τῷ ἀ ζωτίῳ καὶ τῷ ἀ σκαλωνίτῃ καὶ τῷ γεθθαίῳ καὶ τῷ ακκαρωνίτῃ καὶ
τῷ ευαίῳ
ἐκ θαιμαν καὶ πά σῃ γῇ χανααν ἐναντίον γά ζης καὶ οἱ σιδώ νιοι ἕως αφεκ ἕως τῶ ν
ὁ ρίων τῶ ν αμορραίων
καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν γαβλι φυλιστιιμ καὶ πά ντα τὸ ν λίβανον ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἡ λίου ἀ πὸ
γαλγαλ ὑ πὸ τὸ ὄ ρος τὸ αερμων ἕως τῆ ς εἰσό δου εμαθ
πᾶ ς ὁ κατοικῶ ν τὴ ν ὀ ρεινὴ ν ἀ πὸ τοῦ λιβά νου ἕως τῆ ς μασερεφωθμαιμ πά ντας τοὺ ς
σιδωνίους ἐγὼ αὐ τοὺ ς ἐξολεθρεύ σω ἀ πὸ προσώ που ισραηλ ἀ λλὰ διά δος αὐ τὴ ν ἐν
κλή ρῳ τῷ ισραηλ ὃ ν τρό πον σοι ἐνετειλά μην
καὶ νῦ ν μέρισον τὴ ν γῆ ν ταύ την ἐν κληρονομίᾳ ταῖς ἐννέα φυλαῖς καὶ τῷ ἡ μίσει
φυλῆ ς μανασση ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου ἕως τῆ ς θαλά σσης τῆ ς μεγά λης κατὰ δυσμὰ ς
ἡ λίου δώ σεις αὐ τή ν ἡ θά λασσα ἡ μεγά λη ὁ ριεῖ
312

ταῖς δὲ δύ ο φυλαῖς καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση τῷ ρουβην καὶ τῷ γαδ ἔδωκεν
μωυσῆ ς ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου κατ' ἀ νατολὰ ς ἡ λίου δέδωκεν αὐ τὴ ν μωυσῆ ς ὁ
παῖς κυρίου
ἀ πὸ αροηρ ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμά ρρου αρνων καὶ τὴ ν πό λιν τὴ ν ἐν μέσῳ τῆ ς
φά ραγγος καὶ πᾶ σαν τὴ ν μισωρ ἀ πὸ μαιδαβα ἕως δαιβαν
πά σας τὰ ς πό λεις σηων βασιλέως αμορραίων ὃ ς ἐβασίλευσεν ἐν εσεβων ἕως τῶ ν
ὁ ρίων υἱῶ ν αμμων
καὶ τὴ ν γαλααδίτιδα καὶ τὰ ὅ ρια γεσιρι καὶ τοῦ μαχατι πᾶ ν ὄ ρος αερμων καὶ πᾶ σαν
τὴ ν βασανῖτιν ἕως σελχα
πᾶ σαν τὴ ν βασιλείαν ωγ ἐν τῇ βασανίτιδι ὃ ς ἐβασίλευσεν ἐν ασταρωθ καὶ ἐν εδραϊν
οὗ τος κατελείφθη ἀ πὸ τῶ ν γιγά ντων καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν μωυσῆ ς καὶ
ἐξωλέθρευσεν
καὶ οὐ κ ἐξωλέθρευσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ ν γεσιρι καὶ τὸ ν μαχατι καὶ τὸ ν χαναναῖον
καὶ κατῴ κει βασιλεὺ ς γεσιρι καὶ ὁ μαχατι ἐν τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἕως τῆ ς σή μερον
ἡ μέρας
πλὴ ν τῆ ς φυλῆ ς λευι οὐ κ ἐδό θη κληρονομία κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ οὗ τος αὐ τῶ ν
κληρονομία καθὰ εἶπεν αὐ τοῖς κύ ριος καὶ οὗ τος ὁ καταμερισμό ς ὃ ν κατεμέρισεν
μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐν αραβωθ μωαβ ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου κατὰ ιεριχω
καὶ ἔδωκεν μωυσῆ ς τῇ φυλῇ ρουβην κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ ἐγενή θη αὐ τῶ ν τὰ ὅ ρια ἀ πὸ αροηρ ἥ ἐστιν κατὰ πρό σωπον φά ραγγος αρνων
καὶ ἡ πό λις ἡ ἐν τῇ φά ραγγι αρνων καὶ πᾶ σαν τὴ ν μισωρ
ἕως εσεβων καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τὰ ς οὔ σας ἐν τῇ μισωρ καὶ δαιβων καὶ
βαμωθβααλ καὶ οἴκου βεελμων
καὶ ιασσα καὶ κεδημωθ καὶ μεφααθ
καὶ καριαθαιμ καὶ σεβαμα καὶ σεραδα καὶ σιωρ ἐν τῷ ὄ ρει εμακ
καὶ βαιθφογωρ καὶ ασηδωθ φασγα καὶ βαιθασιμωθ
καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τοῦ μισωρ καὶ πᾶ σαν τὴ ν βασιλείαν τοῦ σηων βασιλέως τῶ ν
αμορραίων ὃ ν ἐπά ταξεν μωυσῆ ς αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς ἡ γουμένους μαδιαμ καὶ τὸ ν ευι καὶ
τὸ ν ροκομ καὶ τὸ ν σουρ καὶ τὸ ν ουρ καὶ τὸ ν ροβε ἄ ρχοντας παρὰ σηων καὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν
καὶ τὸ ν βαλααμ τὸ ν τοῦ βεωρ τὸ ν μά ντιν ἀ πέκτειναν ἐν τῇ ῥ οπῇ
ἐγένετο δὲ τὰ ὅ ρια ρουβην ιορδά νης ὅ ριον αὕ τη ἡ κληρονομία υἱῶ ν ρουβην κατὰ
δή μους αὐ τῶ ν αἱ πό λεις αὐ τῶ ν καὶ αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν
ἔδωκεν δὲ μωυσῆ ς τοῖς υἱοῖς γαδ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν ιαζηρ πᾶ σαι αἱ πό λεις γαλααδ καὶ τὸ ἥ μισυ γῆ ς υἱῶ ν
αμμων ἕως αροηρ ἥ ἐστιν κατὰ πρό σωπον ραββα
καὶ ἀ πὸ εσεβων ἕως ραμωθ κατὰ τὴ ν μασσηφα καὶ βοτανιν καὶ μααναιν ἕως τῶ ν
ὁ ρίων δαβιρ
καὶ ἐν εμεκ βαιθαραμ καὶ βαιθαναβρα καὶ σοκχωθα καὶ σαφαν καὶ τὴ ν λοιπὴ ν
βασιλείαν σηων βασιλέως εσεβων καὶ ὁ ιορδά νης ὁ ριεῖ ἕως μέρους τῆ ς θαλά σσης
χενερεθ πέραν τοῦ ιορδά νου ἀ π' ἀ νατολῶ ν
313

αὕ τη ἡ κληρονομία υἱῶ ν γαδ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν αἱ πό λεις αὐ τῶ ν καὶ αἱ ἐπαύ λεις

αὐ τῶ ν
καὶ ἔδωκεν μωυσῆ ς τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν ἀ πὸ μααναιμ καὶ πᾶ σα βασιλεία βασανι καὶ πᾶ σα
βασιλεία ωγ βασιλέως βασαν καὶ πά σας τὰ ς κώ μας ιαϊρ αἵ εἰσιν ἐν τῇ βασανίτιδι
ἑξή κοντα πό λεις
καὶ τὸ ἥ μισυ τῆ ς γαλααδ καὶ ἐν ασταρωθ καὶ ἐν εδραϊν πό λεις βασιλείας ωγ ἐν
βασανίτιδι καὶ ἐδό θησαν τοῖς υἱοῖς μαχιρ υἱοῦ μανασση καὶ τοῖς ἡ μίσεσιν υἱοῖς
μαχιρ υἱοῦ μανασση κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
οὗ τοι οὓ ς κατεκληρονό μησεν μωυσῆ ς πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν αραβωθ μωαβ ἐν τῷ
πέραν τοῦ ιορδά νου κατὰ ιεριχω ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν
καὶ οὗ τοι οἱ κατακληρονομή σαντες υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῇ γῇ χανααν οἷς
κατεκληρονό μησεν αὐ τοῖς ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη καὶ οἱ ἄ ρχοντες
πατριῶ ν φυλῶ ν τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
κατὰ κλή ρους ἐκληρονό μησαν ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος ἐν χειρὶ ἰησοῦ ταῖς
ἐννέα φυλαῖς καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς
ἀ πὸ τοῦ πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ τοῖς λευίταις οὐ κ ἔδωκεν κλῆ ρον ἐν αὐ τοῖς
ὅ τι ἦ σαν οἱ υἱοὶ ιωσηφ δύ ο φυλαί μανασση καὶ εφραιμ καὶ οὐ κ ἐδό θη μερὶς ἐν τῇ γῇ
τοῖς λευίταις ἀ λλ' ἢ πό λεις κατοικεῖν καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῶ ν τοῖς κτή νεσιν καὶ
τὰ κτή νη αὐ τῶ ν
ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ οὕ τως ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἐμέρισαν
τὴ ν γῆ ν
καὶ προσή λθοσαν οἱ υἱοὶ ιουδα πρὸ ς ἰησοῦ ν ἐν γαλγαλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν χαλεβ ὁ
τοῦ ιεφοννη ὁ κενεζαῖος σὺ ἐπίστῃ τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς μωυσῆ ν
ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ περὶ ἐμοῦ καὶ σοῦ ἐν καδης βαρνη
τεσσαρά κοντα γὰ ρ ἐτῶ ν ἤ μην ὅ τε ἀ πέστειλέν με μωυσῆ ς ὁ παῖς τοῦ θεοῦ ἐκ καδης
βαρνη κατασκοπεῦ σαι τὴ ν γῆ ν καὶ ἀ πεκρίθην αὐ τῷ λό γον κατὰ τὸ ν νοῦ ν αὐ τοῦ
οἱ δὲ ἀ δελφοί μου οἱ ἀ ναβά ντες μετ' ἐμοῦ μετέστησαν τὴ ν καρδίαν τοῦ λαοῦ ἐγὼ δὲ
προσετέθην ἐπακολουθῆ σαι κυρίῳ τῷ θεῷ μου
καὶ ὤ μοσεν μωυσῆ ς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ λέγων ἡ γῆ ἐφ' ἣ ν ἐπέβης σοὶ ἔσται ἐν
κλή ρῳ καὶ τοῖς τέκνοις σου εἰς τὸ ν αἰῶ να ὅ τι προσετέθης ἐπακολουθῆ σαι ὀ πίσω
κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ νῦ ν διέθρεψέν με κύ ριος ὃ ν τρό πον εἶπεν τοῦ το τεσσαρακοστὸ ν καὶ πέμπτον
ἔτος ἀ φ' οὗ ἐλά λησεν κύ ριος τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το πρὸ ς μωυσῆ ν καὶ ἐπορεύ θη ισραηλ ἐν
τῇ ἐρή μῳ καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἐγὼ σή μερον ὀ γδοή κοντα καὶ πέντε ἐτῶ ν
ἔτι εἰμὶ σή μερον ἰσχύ ων ὡ σεὶ ὅ τε ἀ πέστειλέν με μωυσῆ ς ὡ σαύ τως ἰσχύ ω νῦ ν
ἐξελθεῖν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὸ ν πό λεμον
καὶ νῦ ν αἰτοῦ μαί σε τὸ ὄ ρος τοῦ το καθὰ εἶπεν κύ ριος τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ τι σὺ
ἀ κή κοας τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ νυνὶ δὲ οἱ ενακιμ ἐκεῖ εἰσιν πό λεις ὀ χυραὶ
καὶ μεγά λαι ἐὰ ν οὖ ν κύ ριος μετ' ἐμοῦ ᾖ ἐξολεθρεύ σω αὐ τού ς ὃ ν τρό πον εἶπέν μοι
κύ ριος
314

καὶ εὐ λό γησεν αὐ τὸ ν ἰησοῦ ς καὶ ἔδωκεν τὴ ν χεβρων τῷ χαλεβ υἱῷ ιεφοννη υἱοῦ
κενεζ ἐν κλή ρῳ
διὰ τοῦ το ἐγενή θη ἡ χεβρων τῷ χαλεβ τῷ τοῦ ιεφοννη τοῦ κενεζαίου ἐν κλή ρῳ ἕως
τῆ ς ἡ μέρας ταύ της διὰ τὸ αὐ τὸ ν ἐπακολουθῆ σαι τῷ προστά γματι κυρίου θεοῦ
ισραηλ
τὸ δὲ ὄ νομα τῆ ς χεβρων ἦ ν τὸ πρό τερον πό λις αρβοκ μητρό πολις τῶ ν ενακιμ αὕ τη
καὶ ἡ γῆ ἐκό πασεν τοῦ πολέμου
καὶ ἐγένετο τὰ ὅ ρια φυλῆ ς ιουδα κατὰ δή μους αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῶ ν ὁ ρίων τῆ ς ιδουμαίας
ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου σιν ἕως καδης πρὸ ς λίβα
καὶ ἐγενή θη αὐ τῶ ν τὰ ὅ ρια ἀ πὸ λιβὸ ς ἕως μέρους τῆ ς θαλά σσης τῆ ς ἁ λυκῆ ς ἀ πὸ τῆ ς
λοφιᾶ ς τῆ ς φερού σης ἐπὶ λίβα
καὶ διαπορεύ εται ἀ πέναντι τῆ ς προσαναβά σεως ακραβιν καὶ ἐκπεριπορεύ εται
σεννα καὶ ἀ ναβαίνει ἀ πὸ λιβὸ ς ἐπὶ καδης βαρνη καὶ ἐκπορεύ εται ασωρων καὶ
προσαναβαίνει εἰς αδδαρα καὶ περιπορεύ εται τὴ ν κατὰ δυσμὰ ς καδης
καὶ πορεύ εται ἐπὶ ασεμωνα καὶ διεκβαλεῖ ἕως φά ραγγος αἰγύ πτου καὶ ἔσται αὐ τοῦ
ἡ διέξοδος τῶ ν ὁ ρίων ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν τοῦ τό ἐστιν αὐ τῶ ν ὅ ρια ἀ πὸ λιβό ς
καὶ τὰ ὅ ρια ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν πᾶ σα ἡ θά λασσα ἡ ἁ λυκὴ ἕως τοῦ ιορδά νου καὶ τὰ ὅ ρια
αὐ τῶ ν ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἀ πὸ τῆ ς λοφιᾶ ς τῆ ς θαλά σσης καὶ ἀ πὸ τοῦ μέρους τοῦ
ιορδά νου
ἐπιβαίνει τὰ ὅ ρια ἐπὶ βαιθαγλα καὶ παραπορεύ εται ἀ πὸ βορρᾶ ἐπὶ βαιθαραβα καὶ
προσαναβαίνει τὰ ὅ ρια ἐπὶ λίθον βαιων υἱοῦ ρουβην
καὶ προσαναβαίνει τὰ ὅ ρια ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆ ς φά ραγγος αχωρ καὶ καταβαίνει ἐπὶ
γαλγαλ ἥ ἐστιν ἀ πέναντι τῆ ς προσβά σεως αδδαμιν ἥ ἐστιν κατὰ λίβα τῇ φά ραγγι
καὶ διεκβαλεῖ ἐπὶ τὸ ὕ δωρ πηγῆ ς ἡ λίου καὶ ἔσται αὐ τοῦ ἡ διέξοδος πηγὴ ρωγηλ
καὶ ἀ ναβαίνει τὰ ὅ ρια εἰς φά ραγγα ονομ ἐπὶ νώ του ιεβους ἀ πὸ λιβό ς αὕ τη ἐστὶν
ιερουσαλημ καὶ διεκβά λλει τὰ ὅ ρια ἐπὶ κορυφὴ ν ὄ ρους ἥ ἐστιν κατὰ πρό σωπον
φά ραγγος ονομ πρὸ ς θαλά σσης ἥ ἐστιν ἐκ μέρους γῆ ς ραφαϊν ἐπὶ βορρᾶ
καὶ διεκβά λλει τὸ ὅ ριον ἀ πὸ κορυφῆ ς τοῦ ὄ ρους ἐπὶ πηγὴ ν ὕ δατος ναφθω καὶ
διεκβά λλει εἰς τὸ ὄ ρος εφρων καὶ ἐξά ξει τὸ ὅ ριον εἰς βααλ αὕ τη ἐστὶν πό λις ιαριμ
καὶ περιελεύ σεται ὅ ριον ἀ πὸ βααλ ἐπὶ θά λασσαν καὶ παρελεύ σεται εἰς ὄ ρος
ασσαρες ἐπὶ νώ του πό λιν ιαριμ ἀ πὸ βορρᾶ αὕ τη ἐστὶν χασλων καὶ καταβή σεται ἐπὶ
πό λιν ἡ λίου καὶ παρελεύ σεται ἐπὶ λίβα
καὶ διεκβαλεῖ τὸ ὅ ριον κατὰ νώ του ακκαρων ἐπὶ βορρᾶ ν καὶ διεκβαλεῖ τὰ ὅ ρια εἰς
σακχαρωνα καὶ παρελεύ σεται ὄ ρος τῆ ς βαλα καὶ διεκβαλεῖ ἐπὶ ιαβνηλ καὶ ἔσται ἡ
διέξοδος τῶ ν ὁ ρίων ἐπὶ θά λασσαν
καὶ τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν ἀ πὸ θαλά σσης ἡ θά λασσα ἡ μεγά λη ὁ ριεῖ ταῦ τα τὰ ὅ ρια υἱῶ ν
ιουδα κύ κλῳ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ τῷ χαλεβ υἱῷ ιεφοννη ἔδωκεν μερίδα ἐν μέσῳ υἱῶ ν ιουδα διὰ προστά γματος
τοῦ θεοῦ καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ ἰησοῦ ς τὴ ν πό λιν αρβοκ μητρό πολιν ενακ αὕ τη ἐστὶν
χεβρων
καὶ ἐξωλέθρευσεν ἐκεῖθεν χαλεβ υἱὸ ς ιεφοννη τοὺ ς τρεῖς υἱοὺ ς ενακ τὸ ν σουσι καὶ
τὸ ν θολμι καὶ τὸ ν αχιμα
315

καὶ ἀ νέβη ἐκεῖθεν χαλεβ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας δαβιρ τὸ δὲ ὄ νομα δαβιρ ἦ ν τὸ
πρό τερον πό λις γραμμά των
καὶ εἶπεν χαλεβ ὃ ς ἐὰ ν λά βῃ καὶ ἐκκό ψῃ τὴ ν πό λιν τῶ ν γραμμά των καὶ κυριεύ σῃ
αὐ τῆ ς δώ σω αὐ τῷ τὴ ν αχσαν θυγατέρα μου εἰς γυναῖκα
καὶ ἔλαβεν αὐ τὴ ν γοθονιηλ υἱὸ ς κενεζ ἀ δελφὸ ς χαλεβ ὁ νεώ τερος καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ
τὴ ν αχσαν θυγατέρα αὐ τοῦ αὐ τῷ γυναῖκα
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι αὐ τὴ ν καὶ συνεβουλεύ σατο αὐ τῷ λέγουσα
αἰτή σομαι τὸ ν πατέρα μου ἀ γρό ν καὶ ἐβό ησεν ἐκ τοῦ ὄ νου καὶ εἶπεν αὐ τῇ χαλεβ τί
ἐστίν σοι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δό ς μοι εὐ λογίαν ὅ τι εἰς γῆ ν ναγεβ δέδωκά ς με δό ς μοι τὴ ν
γολαθμαιν καὶ ἔδωκεν αὐ τῇ χαλεβ τὴ ν γολαθμαιν τὴ ν ἄ νω καὶ τὴ ν γολαθμαιν τὴ ν
κά τω
αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν ιουδα
ἐγενή θησαν δὲ αἱ πό λεις αὐ τῶ ν πό λις πρώ τη φυλῆ ς υἱῶ ν ιουδα ἐφ' ὁ ρίων εδωμ ἐπὶ
τῆ ς ἐρή μου καιβαισελεηλ καὶ αρα καὶ ασωρ
καὶ ικαμ καὶ ρεγμα καὶ αρουηλ
καὶ καδης καὶ ασοριωναιν
καὶ μαιναμ καὶ βαλμαιναν καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
καὶ αἱ πό λεις ασερων αὕ τη ασωρ
καὶ σην καὶ σαλμαα καὶ μωλαδα
καὶ σερι καὶ βαιφαλαδ
καὶ χολασεωλα καὶ βηρσαβεε καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν καὶ αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν
βαλα καὶ βακωκ καὶ ασομ
καὶ ελβωυδαδ καὶ βαιθηλ καὶ ερμα
καὶ σεκελακ καὶ μαχαριμ καὶ σεθεννακ
καὶ λαβως καὶ σαλη καὶ ερωμωθ πό λεις καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
ἐν τῇ πεδινῇ ασταωλ καὶ ραα καὶ ασσα
καὶ ραμεν καὶ τανω καὶ ιλουθωθ καὶ μαιανι
καὶ ιερμουθ καὶ οδολλαμ καὶ μεμβρα καὶ σαωχω καὶ αζηκα
καὶ σακαριμ καὶ γαδηρα καὶ αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῆ ς πό λεις δέκα τέσσαρες καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῶ ν
σεννα καὶ αδασαν καὶ μαγαδαγαδ
καὶ δαλαλ καὶ μασφα καὶ ιακαρεηλ
καὶ λαχης καὶ βασηδωθ καὶ ιδεαδαλεα
καὶ χαβρα καὶ μαχες καὶ μααχως
καὶ γεδδωρ καὶ βαγαδιηλ καὶ νωμαν καὶ μακηδαν πό λεις δεκαὲξ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
λεμνα καὶ ιθακ
καὶ ανωχ καὶ ιανα καὶ νασιβ
καὶ κεϊλαμ καὶ ακιεζι καὶ κεζιβ καὶ βαθησαρ καὶ αιλων πό λεις δέκα καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῶ ν
ακκαρων καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς καὶ αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν
ἀ πὸ ακκαρων γεμνα καὶ πᾶ σαι ὅ σαι εἰσὶν πλησίον ασηδωθ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
316

ασιεδωθ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς καὶ αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῆ ς γά ζα καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς καὶ αἱ

ἐπαύ λεις αὐ τῆ ς ἕως τοῦ χειμά ρρου αἰγύ πτου καὶ ἡ θά λασσα ἡ μεγά λη διορίζει
καὶ ἐν τῇ ὀ ρεινῇ σαμιρ καὶ ιεθερ καὶ σωχα
καὶ ρεννα καὶ πό λις γραμμά των αὕ τη δαβιρ
καὶ ανων καὶ εσκαιμαν καὶ αισαμ
καὶ γοσομ καὶ χαλου καὶ χαννα πό λεις ἕνδεκα καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
αιρεμ καὶ ρεμνα καὶ σομα
καὶ ιεμαϊν καὶ βαιθαχου καὶ φακουα
καὶ ευμα καὶ πό λις αρβοκ αὕ τη ἐστὶν χεβρων καὶ σωρθ πό λεις ἐννέα καὶ αἱ ἐπαύ λεις
αὐ τῶ ν
μαωρ καὶ χερμελ καὶ οζιβ καὶ ιταν
καὶ ιαριηλ καὶ ιαρικαμ καὶ ζακαναϊμ
καὶ γαβαα καὶ θαμναθα πό λεις ἐννέα καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
αλουα καὶ βαιθσουρ καὶ γεδδων
καὶ μαγαρωθ καὶ βαιθαναμ καὶ θεκουμ πό λεις ἓξ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
O a θεκω καὶ εφραθα αὕ τη ἐστὶν βαιθλεεμ καὶ φαγωρ
καὶ αιταν καὶ κουλον καὶ ταταμ καὶ εωβης καὶ καρεμ καὶ γαλεμ καὶ θεθηρ καὶ
μανοχω πό λεις ἕνδεκα καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
καριαθβααλ αὕ τη ἡ πό λις ιαριμ καὶ σωθηβα πό λεις δύ ο καὶ αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν
καὶ βαδδαργις καὶ θαραβααμ καὶ αινων καὶ αιχιοζα
καὶ ναφλαζων καὶ αἱ πό λεις σαδωμ καὶ ανκαδης πό λεις ἑπτὰ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
καὶ ὁ ιεβουσαῖος κατῴ κει ἐν ιερουσαλημ καὶ οὐ κ ἠ δυνά σθησαν οἱ υἱοὶ ιουδα
ἀ πολέσαι αὐ τού ς καὶ κατῴ κησαν οἱ ιεβουσαῖοι ἐν ιερουσαλημ ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ἐκείνης
καὶ ἐγένετο τὰ ὅ ρια υἱῶ ν ιωσηφ ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου τοῦ κατὰ ιεριχω ἀ π' ἀ νατολῶ ν
καὶ ἀ ναβή σεται ἀ πὸ ιεριχω εἰς τὴ ν ὀ ρεινὴ ν τὴ ν ἔρημον εἰς βαιθηλ λουζα
καὶ ἐξελεύ σεται εἰς βαιθηλ καὶ παρελεύ σεται ἐπὶ τὰ ὅ ρια τοῦ χαταρωθι
καὶ διελεύ σεται ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν ἐπὶ τὰ ὅ ρια απταλιμ ἕως τῶ ν ὁ ρίων βαιθωρων
τὴ ν κά τω καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν
καὶ ἐκληρονό μησαν οἱ υἱοὶ ιωσηφ εφραιμ καὶ μανασση
καὶ ἐγενή θη ὅ ρια υἱῶ ν εφραιμ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν καὶ ἐγενή θη τὰ ὅ ρια τῆ ς
κληρονομίας αὐ τῶ ν ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν αταρωθ καὶ εροκ ἕως βαιθωρων τὴ ν ἄ νω καὶ
γαζαρα
καὶ διελεύ σεται τὰ ὅ ρια ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν εἰς ικασμων ἀ πὸ βορρᾶ θερμα
περιελεύ σεται ἐπὶ ἀ νατολὰ ς εἰς θηνασα καὶ σελλησα καὶ παρελεύ σεται ἀ π'
ἀ νατολῶ ν εἰς ιανωκα
καὶ εἰς μαχω καὶ αταρωθ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν καὶ ἐλεύ σεται ἐπὶ ιεριχω καὶ διεκβαλεῖ
ἐπὶ τὸ ν ιορδά νην
καὶ ἀ πὸ ταφου πορεύ σεται τὰ ὅ ρια ἐπὶ θά λασσαν ἐπὶ χελκανα καὶ ἔσται ἡ διέξοδος
αὐ τῶ ν ἐπὶ θά λασσαν αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς εφραιμ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ αἱ πό λεις αἱ ἀ φορισθεῖσαι τοῖς υἱοῖς εφραιμ ἀ νὰ μέσον τῆ ς κληρονομίας υἱῶ ν
μανασση πᾶ σαι αἱ πό λεις καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
317

καὶ οὐ κ ἀ πώ λεσεν εφραιμ τὸ ν χαναναῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐν γαζερ καὶ κατῴ κει ὁ
χαναναῖος ἐν τῷ εφραιμ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ἕως ἀ νέβη φαραω βασιλεὺ ς
αἰγύ πτου καὶ ἔλαβεν αὐ τὴ ν καὶ ἐνέπρησεν αὐ τὴ ν ἐν πυρί καὶ τοὺ ς χαναναίους καὶ
τοὺ ς φερεζαίους καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν γαζερ ἐξεκέντησαν καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν
φαραω ἐν φερνῇ τῇ θυγατρὶ αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο τὰ ὅ ρια φυλῆ ς υἱῶ ν μανασση ὅ τι οὗ τος πρωτό τοκος τῷ ιωσηφ τῷ
μαχιρ πρωτοτό κῳ μανασση πατρὶ γαλααδ ἀ νὴ ρ γὰ ρ πολεμιστὴ ς ἦ ν ἐν τῇ
γαλααδίτιδι καὶ ἐν τῇ βασανίτιδι
καὶ ἐγενή θη τοῖς υἱοῖς μανασση τοῖς λοιποῖς κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τοῖς υἱοῖς ιεζερ καὶ
τοῖς υἱοῖς κελεζ καὶ τοῖς υἱοῖς ιεζιηλ καὶ τοῖς υἱοῖς συχεμ καὶ τοῖς υἱοῖς συμαριμ καὶ
τοῖς υἱοῖς οφερ οὗ τοι οἱ ἄ ρσενες κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ τῷ σαλπααδ υἱῷ οφερ οὐ κ ἦ σαν αὐ τῷ υἱοὶ ἀ λλ' ἢ θυγατέρες καὶ ταῦ τα τὰ
ὀ νό ματα τῶ ν θυγατέρων σαλπααδ μααλα καὶ νουα καὶ εγλα καὶ μελχα καὶ θερσα
καὶ ἔστησαν ἐναντίον ελεαζαρ τοῦ ἱερέως καὶ ἐναντίον ἰησοῦ καὶ ἐναντίον τῶ ν
ἀ ρχό ντων λέγουσαι ὁ θεὸ ς ἐνετείλατο διὰ χειρὸ ς μωυσῆ δοῦ ναι ἡ μῖν κληρονομίαν
ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δελφῶ ν ἡ μῶ ν καὶ ἐδό θη αὐ ταῖς διὰ προστά γματος κυρίου κλῆ ρος ἐν
τοῖς ἀ δελφοῖς τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἔπεσεν ὁ σχοινισμὸ ς αὐ τῶ ν ἀ πὸ ανασσα καὶ πεδίον λαβεκ ἐκ τῆ ς γαλααδ ἥ ἐστιν
πέραν τοῦ ιορδά νου
ὅ τι θυγατέρες υἱῶ ν μανασση ἐκληρονό μησαν κλῆ ρον ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
ἡ δὲ γῆ γαλααδ ἐγενή θη τοῖς υἱοῖς μανασση τοῖς καταλελειμμένοις
καὶ ἐγενή θη ὅ ρια υἱῶ ν μανασση δηλαναθ ἥ ἐστιν κατὰ πρό σωπον υἱῶ ν αναθ καὶ
πορεύ εται ἐπὶ τὰ ὅ ρια ἐπὶ ιαμιν καὶ ιασσιβ ἐπὶ πηγὴ ν θαφθωθ
τῷ μανασση ἔσται καὶ θαφεθ ἐπὶ τῶ ν ὁ ρίων μανασση τοῖς υἱοῖς εφραιμ
καὶ καταβή σεται τὰ ὅ ρια ἐπὶ φά ραγγα καρανα ἐπὶ λίβα κατὰ φά ραγγα ιαριηλ
τερέμινθος τῷ εφραιμ ἀ νὰ μέσον πό λεως μανασση καὶ ὅ ρια μανασση ἐπὶ τὸ ν
βορρᾶ ν εἰς τὸ ν χειμά ρρουν καὶ ἔσται αὐ τοῦ ἡ διέξοδος θά λασσα
ἀ πὸ λιβὸ ς τῷ εφραιμ καὶ ἐπὶ βορρᾶ ν μανασση καὶ ἔσται ἡ θά λασσα ὅ ρια αὐ τοῖς καὶ
ἐπὶ ασηρ συνά ψουσιν ἐπὶ βορρᾶ ν καὶ τῷ ισσαχαρ ἀ π' ἀ νατολῶ ν
καὶ ἔσται μανασση ἐν ισσαχαρ καὶ ἐν ασηρ βαιθσαν καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας δωρ καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας μαγεδδω καὶ τὰ ς
κώ μας αὐ τῆ ς καὶ τὸ τρίτον τῆ ς ναφετα καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς
καὶ οὐ κ ἠ δυνά σθησαν οἱ υἱοὶ μανασση ἐξολεθρεῦ σαι τὰ ς πό λεις ταύ τας καὶ ἤ ρχετο ὁ
χαναναῖος κατοικεῖν ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ
καὶ ἐγενή θη καὶ ἐπεὶ κατίσχυσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἐποίησαν τοὺ ς χαναναίους
ὑ πηκό ους ἐξολεθρεῦ σαι δὲ αὐ τοὺ ς οὐ κ ἐξωλέθρευσαν
ἀ ντεῖπαν δὲ οἱ υἱοὶ ιωσηφ τῷ ἰησοῦ λέγοντες διὰ τί ἐκληρονό μησας ἡ μᾶ ς κλῆ ρον
ἕνα καὶ σχοίνισμα ἕν ἐγὼ δὲ λαὸ ς πολύ ς εἰμι καὶ ὁ θεὸ ς εὐ λό γησέν με
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἰησοῦ ς εἰ λαὸ ς πολὺ ς εἶ ἀ νά βηθι εἰς τὸ ν δρυμὸ ν καὶ ἐκκά θαρον
σεαυτῷ εἰ στενοχωρεῖ σε τὸ ὄ ρος τὸ εφραιμ
318

καὶ εἶπαν οὐ κ ἀ ρκέσει ἡ μῖν τὸ ὄ ρος τὸ εφραιμ καὶ ἵππος ἐπίλεκτος καὶ σίδηρος τῷ
χαναναίῳ τῷ κατοικοῦ ντι ἐν αὐ τῷ ἐν βαιθσαν καὶ ἐν ταῖς κώ μαις αὐ τῆ ς ἐν τῇ
κοιλά δι ιεζραελ
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τοῖς υἱοῖς ιωσηφ εἰ λαὸ ς πολὺ ς εἶ καὶ ἰσχὺ ν μεγά λην ἔχεις οὐ κ ἔσται
σοι κλῆ ρος εἷς
ὁ γὰ ρ δρυμὸ ς ἔσται σοι ὅ τι δρυμό ς ἐστιν καὶ ἐκκαθαριεῖς αὐ τὸ ν καὶ ἔσται σοι καὶ
ὅ ταν ἐξολεθρεύ σῃς τὸ ν χαναναῖον ὅ τι ἵππος ἐπίλεκτό ς ἐστιν αὐ τῷ σὺ γὰ ρ
ὑ περισχύ εις αὐ τοῦ
καὶ ἐξεκκλησιά σθη πᾶ σα συναγωγὴ υἱῶ ν ισραηλ εἰς σηλω καὶ ἔπηξαν ἐκεῖ τὴ ν
σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἡ γῆ ἐκρατή θη ὑ π' αὐ τῶ ν
καὶ κατελείφθησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ οἳ οὐ κ ἐκληρονό μησαν ἑπτὰ φυλαί
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἕως τίνος ἐκλυθή σεσθε κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν ἣ ν
ἔδωκεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
δό τε ἐξ ὑ μῶ ν τρεῖς ἄ νδρας ἐκ φυλῆ ς καὶ ἀ ναστά ντες διελθέτωσαν τὴ ν γῆ ν καὶ
διαγραψά τωσαν αὐ τὴ ν ἐναντίον μου καθὰ δεή σει διελεῖν αὐ τή ν καὶ ἤ λθοσαν πρὸ ς
αὐ τό ν
καὶ διεῖλεν αὐ τοῖς ἑπτὰ μερίδας ιουδας στή σεται αὐ τοῖς ὅ ριον ἀ πὸ λιβό ς καὶ οἱ υἱοὶ
ιωσηφ στή σονται αὐ τοῖς ἀ πὸ βορρᾶ
ὑ μεῖς δὲ μερίσατε τὴ ν γῆ ν ἑπτὰ μερίδας καὶ ἐνέγκατε πρό ς με ὧ δε καὶ ἐξοίσω ὑ μῖν
κλῆ ρον ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
οὐ γά ρ ἐστιν μερὶς τοῖς υἱοῖς λευι ἐν ὑ μῖν ἱερατεία γὰ ρ κυρίου μερὶς αὐ τοῦ καὶ γαδ
καὶ ρουβην καὶ τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση ἐλά βοσαν τὴ ν κληρονομίαν αὐ τῶ ν πέραν
τοῦ ιορδά νου ἐπ' ἀ νατολά ς ἣ ν ἔδωκεν αὐ τοῖς μωυσῆ ς ὁ παῖς κυρίου
καὶ ἀ ναστά ντες οἱ ἄ νδρες ἐπορεύ θησαν καὶ ἐνετείλατο ἰησοῦ ς τοῖς ἀ νδρά σιν τοῖς
πορευομένοις χωροβατῆ σαι τὴ ν γῆ ν λέγων πορεύ εσθε καὶ χωροβατή σατε τὴ ν γῆ ν
καὶ παραγενή θητε πρό ς με καὶ ὧ δε ἐξοίσω ὑ μῖν κλῆ ρον ἔναντι κυρίου ἐν σηλω
καὶ ἐπορεύ θησαν καὶ ἐχωροβά τησαν τὴ ν γῆ ν καὶ εἴδοσαν αὐ τὴ ν καὶ ἔγραψαν αὐ τὴ ν
κατὰ πό λεις αὐ τῆ ς ἑπτὰ μερίδας εἰς βιβλίον καὶ ἤ νεγκαν πρὸ ς ἰησοῦ ν
καὶ ἐνέβαλεν αὐ τοῖς ἰησοῦ ς κλῆ ρον ἐν σηλω ἔναντι κυρίου
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος φυλῆ ς βενιαμιν πρῶ τος κατὰ δή μους αὐ τῶ ν καὶ ἐξῆ λθεν ὅ ρια
τοῦ κλή ρου αὐ τῶ ν ἀ νὰ μέσον ιουδα καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν υἱῶ ν ιωσηφ
καὶ ἐγενή θη αὐ τῶ ν τὰ ὅ ρια ἀ πὸ βορρᾶ ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου προσαναβή σεται τὰ ὅ ρια
κατὰ νώ του ιεριχω ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἀ ναβή σεται ἐπὶ τὸ ὄ ρος ἐπὶ τὴ ν θά λασσαν καὶ
ἔσται αὐ τοῦ ἡ διέξοδος ἡ μαδβαρῖτις βαιθων
καὶ διελεύ σεται ἐκεῖθεν τὰ ὅ ρια λουζα ἐπὶ νώ του λουζα ἀ πὸ λιβό ς αὕ τη ἐστὶν
βαιθηλ καὶ καταβή σεται τὰ ὅ ρια μααταρωθορεχ ἐπὶ τὴ ν ὀ ρεινή ν ἥ ἐστιν πρὸ ς λίβα
βαιθωρων ἡ κά τω
καὶ διελεύ σεται τὰ ὅ ρια καὶ περιελεύ σεται ἐπὶ τὸ μέρος τὸ βλέπον παρὰ θά λασσαν
ἀ πὸ λιβὸ ς ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους ἐπὶ πρό σωπον βαιθωρων λίβα καὶ ἔσται αὐ τοῦ ἡ διέξοδος
εἰς καριαθβααλ αὕ τη ἐστὶν καριαθιαριν πό λις υἱῶ ν ιουδα τοῦ τό ἐστιν τὸ μέρος τὸ
πρὸ ς θά λασσαν
319

καὶ μέρος τὸ πρὸ ς λίβα ἀ πὸ μέρους καριαθβααλ καὶ διελεύ σεται ὅ ρια εἰς γασιν ἐπὶ
πηγὴ ν ὕ δατος ναφθω
καὶ καταβή σεται τὰ ὅ ρια ἐπὶ μέρους τοῦ ὄ ρους ὅ ἐστιν κατὰ πρό σωπον νά πης
ονναμ ὅ ἐστιν ἐκ μέρους εμεκραφαϊν ἀ πὸ βορρᾶ καὶ καταβή σεται γαιεννα ἐπὶ
νώ του ιεβουσαι ἀ πὸ λιβὸ ς καὶ καταβή σεται ἐπὶ πηγὴ ν ρωγηλ
καὶ διελεύ σεται ἐπὶ πηγὴ ν βαιθσαμυς καὶ παρελεύ σεται ἐπὶ γαλιλωθ ἥ ἐστιν
ἀ πέναντι πρὸ ς ἀ νά βασιν αιθαμιν καὶ καταβή σεται ἐπὶ λίθον βαιων υἱῶ ν ρουβην
καὶ διελεύ σεται κατὰ νώ του βαιθαραβα ἀ πὸ βορρᾶ καὶ καταβή σεται
ἐπὶ τὰ ὅ ρια ἐπὶ νώ του βαιθαγλα ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἔσται ἡ διέξοδος τῶ ν ὁ ρίων ἐπὶ
λοφιὰ ν τῆ ς θαλά σσης τῶ ν ἁ λῶ ν ἐπὶ βορρᾶ ν εἰς μέρος τοῦ ιορδά νου ἀ πὸ λιβό ς
ταῦ τα τὰ ὅ ριά ἐστιν ἀ πὸ λιβό ς
καὶ ὁ ιορδά νης ὁ ριεῖ ἀ πὸ μέρους ἀ νατολῶ ν αὕ τη ἡ κληρονομία υἱῶ ν βενιαμιν τὰ
ὅ ρια αὐ τῆ ς κύ κλῳ κατὰ δή μους
καὶ ἐγενή θησαν αἱ πό λεις τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν ιεριχω καὶ
βαιθεγλιω καὶ αμεκασις
καὶ βαιθαβαρα καὶ σαρα καὶ βησανα
καὶ αιιν καὶ φαρα καὶ εφραθα
καὶ καραφα καὶ κεφιρα καὶ μονι καὶ γαβαα πό λεις δέκα δύ ο καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
γαβαων καὶ ραμα καὶ βεηρωθα
καὶ μασσημα καὶ μιρων καὶ αμωκη
καὶ φιρα καὶ καφαν καὶ νακαν καὶ σεληκαν καὶ θαρεηλα
καὶ ιεβους αὕ τη ἐστὶν ιερουσαλημ καὶ πό λεις καὶ γαβαωθιαριμ πό λεις τρεῖς καὶ δέκα
καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν αὕ τη ἡ κληρονομία υἱῶ ν βενιαμιν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ δεύ τερος κλῆ ρος τῶ ν υἱῶ ν συμεων καὶ ἐγενή θη ἡ κληρονομία αὐ τῶ ν
ἀ νὰ μέσον κλή ρων υἱῶ ν ιουδα
καὶ ἐγενή θη ὁ κλῆ ρος αὐ τῶ ν βηρσαβεε καὶ σαμαα καὶ κωλαδαμ
καὶ αρσωλα καὶ βωλα καὶ ασομ
καὶ ελθουλα καὶ βουλα καὶ ερμα
καὶ σικελακ καὶ βαιθμαχερεβ καὶ σαρσουσιν
καὶ βαθαρωθ καὶ οἱ ἀ γροὶ αὐ τῶ ν πό λεις δέκα τρεῖς καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
ερεμμων καὶ θαλχα καὶ εθερ καὶ ασαν πό λεις τέσσαρες καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῶ ν
κύ κλῳ τῶ ν πό λεων αὐ τῶ ν ἕως βαρεκ πορευομένων βαμεθ κατὰ λίβα αὕ τη ἡ
κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν συμεων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν
ἀ πὸ τοῦ κλή ρου ιουδα ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν συμεων ὅ τι ἐγενή θη ἡ μερὶς υἱῶ ν
ιουδα μείζων τῆ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐκληρονό μησαν οἱ υἱοὶ συμεων ἐν μέσῳ τοῦ κλή ρου
αὐ τῶ ν
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ τρίτος τῷ ζαβουλων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν ἔσται τὰ ὅ ρια τῆ ς
κληρονομίας αὐ τῶ ν εσεδεκ
γωλα ὅ ρια αὐ τῶ ν ἡ θά λασσα καὶ μαραγελλα καὶ συνά ψει ἐπὶ βαιθαραβα εἰς τὴ ν
φά ραγγα ἥ ἐστιν κατὰ πρό σωπον ιεκμαν
καὶ ἀ νέστρεψεν ἀ πὸ σεδδουκ ἐξ ἐναντίας ἀ π' ἀ νατολῶ ν βαιθσαμυς ἐπὶ τὰ ὅ ρια
χασελωθαιθ καὶ διελεύ σεται ἐπὶ δαβιρωθ καὶ προσαναβή σεται ἐπὶ φαγγαι
320

καὶ ἐκεῖθεν περιελεύ σεται ἐξ ἐναντίας ἐπ' ἀ νατολὰ ς ἐπὶ γεβερε ἐπὶ πό λιν κατασεμ
καὶ διελεύ σεται ἐπὶ ρεμμωνα αμαθαρ αοζα
καὶ περιελεύ σεται ὅ ρια ἐπὶ βορρᾶ ν ἐπὶ αμωθ καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐ τῶ ν ἐπὶ
γαιφαηλ
καὶ καταναθ καὶ ναβααλ καὶ συμοων καὶ ιεριχω καὶ βαιθμαν
αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν ζαβουλων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν πό λεις καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῶ ν
καὶ τῷ ισσαχαρ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ τέταρτος
καὶ ἐγενή θη τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν ιαζηλ καὶ χασαλωθ καὶ σουναν
καὶ αγιν καὶ σιωνα καὶ ρεηρωθ καὶ αναχερεθ
καὶ δαβιρων καὶ κισων καὶ ρεβες
καὶ ρεμμας καὶ ιεων καὶ τομμαν καὶ αιμαρεκ καὶ βηρσαφης
καὶ συνά ψει τὰ ὅ ρια ἐπὶ γαιθβωρ καὶ ἐπὶ σαλιμ κατὰ θά λασσαν καὶ βαιθσαμυς καὶ
ἔσται αὐ τοῦ ἡ διέξοδος τῶ ν ὁ ρίων ὁ ιορδά νης
αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν ισσαχαρ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν αἱ πό λεις καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῶ ν
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ πέμπτος ασηρ
καὶ ἐγενή θη τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν ἐξ ελεκεθ καὶ αλεφ καὶ βαιθοκ καὶ κεαφ
καὶ ελιμελεκ καὶ αμιηλ καὶ μαασα καὶ συνά ψει τῷ καρμή λῳ κατὰ θά λασσαν καὶ τῷ
σιων καὶ λαβαναθ
καὶ ἐπιστρέψει ἀ π' ἀ νατολῶ ν ἡ λίου καὶ βαιθεγενεθ καὶ συνά ψει τῷ ζαβουλων καὶ
ἐκ γαι καὶ φθαιηλ κατὰ βορρᾶ ν καὶ εἰσελεύ σεται ὅ ρια σαφθαιβαιθμε καὶ ιναηλ καὶ
διελεύ σεται εἰς χωβα μασομελ
καὶ ελβων καὶ ρααβ καὶ εμεμαων καὶ κανθαν ἕως σιδῶ νος τῆ ς μεγά λης
καὶ ἀ ναστρέψει τὰ ὅ ρια εἰς ραμα καὶ ἕως πηγῆ ς μασφασσατ καὶ τῶ ν τυρίων καὶ
ἀ ναστρέψει τὰ ὅ ρια ἐπὶ ιασιφ καὶ ἔσται ἡ διέξοδος αὐ τοῦ ἡ θά λασσα καὶ ἀ πὸ λεβ
καὶ εχοζοβ
καὶ αρχωβ καὶ αφεκ καὶ ρααυ
αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν ασηρ κατὰ δή μους αὐ τῶ ν πό λεις καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῶ ν
καὶ τῷ νεφθαλι ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ ἕκτος
καὶ ἐγενή θη τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν μοολαμ καὶ μωλα καὶ βεσεμιιν καὶ αρμε καὶ ναβωκ καὶ
ιεφθαμαι ἕως δωδαμ καὶ ἐγενή θησαν αἱ διέξοδοι αὐ τοῦ ὁ ιορδά νης
καὶ ἐπιστρέψει τὰ ὅ ρια ἐπὶ θά λασσαν εναθ θαβωρ καὶ διελεύ σεται ἐκεῖθεν ιακανα
καὶ συνά ψει τῷ ζαβουλων ἀ πὸ νό του καὶ ασηρ συνά ψει κατὰ θά λασσαν καὶ ὁ
ιορδά νης ἀ π' ἀ νατολῶ ν ἡ λίου
καὶ αἱ πό λεις τειχή ρεις τῶ ν τυρίων τύ ρος καὶ ωμαθα δακεθ καὶ κενερεθ
καὶ αρμαιθ καὶ αραηλ καὶ ασωρ
καὶ καδες καὶ ασσαρι καὶ πηγὴ ασορ
καὶ κερωε καὶ μεγαλα αριμ καὶ βαιθθαμε καὶ θεσσαμυς
αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν νεφθαλι
καὶ τῷ δαν ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ ἕβδομος
321

καὶ ἐγενή θη τὰ ὅ ρια αὐ τῶ ν σαραθ καὶ ασα πό λεις σαμμαυς

καὶ σαλαβιν καὶ αμμων καὶ σιλαθα
καὶ αιλων καὶ θαμναθα καὶ ακκαρων
καὶ αλκαθα καὶ βεγεθων καὶ γεβεελαν
καὶ αζωρ καὶ βαναιβακατ καὶ γεθρεμμων
καὶ ἀ πὸ θαλά σσης ιερακων ὅ ριον πλησίον ιό ππης
αὕ τη ἡ κληρονομία φυλῆ ς υἱῶ ν δαν κατὰ δή μους αὐ τῶ ν αἱ πό λεις αὐ τῶ ν καὶ αἱ
κῶ μαι αὐ τῶ ν
O a καὶ οὐ κ ἐξέθλιψαν οἱ υἱοὶ δαν τὸ ν αμορραῖον τὸ ν
θλίβοντα αὐ τοὺ ς ἐν τῷ ὄ ρει καὶ οὐ κ εἴων αὐ τοὺ ς οἱ αμορραῖοι καταβῆ ναι εἰς τὴ ν
κοιλά δα καὶ ἔθλιψαν ἀ π' αὐ τῶ ν τὸ ὅ ριον τῆ ς μερίδος αὐ τῶ ν
καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ υἱοὶ ιουδα καὶ ἐπολέμησαν τὴ ν λαχις καὶ κατελά βοντο αὐ τὴ ν
καὶ ἐπά ταξαν αὐ τὴ ν ἐν στό ματι μαχαίρας καὶ κατῴ κησαν αὐ τὴ ν καὶ ἐκά λεσαν τὸ
ὄ νομα αὐ τῆ ς λασενδακ
O a καὶ ὁ αμορραῖος ὑ πέμεινεν τοῦ κατοικεῖν ἐν ελωμ
καὶ ἐν σαλαμιν καὶ ἐβαρύ νθη ἡ χεὶρ τοῦ εφραιμ ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἐγένοντο αὐ τοῖς εἰς
φό ρον
καὶ ἐπορεύ θησαν ἐμβατεῦ σαι τὴ ν γῆ ν κατὰ τὸ ὅ ριον αὐ τῶ ν καὶ ἔδωκαν οἱ υἱοὶ
ισραηλ κλῆ ρον ἰησοῖ τῷ υἱῷ ναυη ἐν αὐ τοῖς
διὰ προστά γματος τοῦ θεοῦ καὶ ἔδωκαν αὐ τῷ τὴ ν πό λιν ἣ ν ᾐ τή σατο θαμνασαραχ ἥ
ἐστιν ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν πό λιν καὶ κατῴ κει ἐν αὐ τῇ
αὗ ται αἱ διαιρέσεις ἃ ς κατεκληρονό μησεν ελεαζαρ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ναυη
καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν ἐν ταῖς φυλαῖς ισραηλ κατὰ κλή ρους ἐν σηλω ἐναντίον
κυρίου παρὰ τὰ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐπορεύ θησαν ἐμβατεῦ σαι
τὴ ν γῆ ν
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος τῷ ἰησοῖ λέγων
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ λέγων δό τε τὰ ς πό λεις τῶ ν φυγαδευτηρίων ἃ ς εἶπα πρὸ ς
ὑ μᾶ ς διὰ μωυσῆ
φυγαδευτή ριον τῷ φονευτῇ τῷ πατά ξαντι ψυχὴ ν ἀ κουσίως καὶ ἔσονται ὑ μῖν αἱ
πό λεις φυγαδευτή ριον καὶ οὐ κ ἀ ποθανεῖται ὁ φονευτὴ ς ὑ πὸ τοῦ ἀ γχιστεύ οντος τὸ
αἷμα ἕως ἂ ν καταστῇ ἐναντίον τῆ ς συναγωγῆ ς εἰς κρίσιν
καὶ διέστειλεν τὴ ν καδης ἐν τῇ γαλιλαίᾳ ἐν τῷ ὄ ρει τῷ νεφθαλι καὶ συχεμ ἐν τῷ ὄ ρει
τῷ εφραιμ καὶ τὴ ν πό λιν αρβοκ αὕ τη ἐστὶν χεβρων ἐν τῷ ὄ ρει τῷ ιουδα
καὶ ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἔδωκεν βοσορ ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐν τῷ πεδίῳ ἀ πὸ τῆ ς
φυλῆ ς ρουβην καὶ αρημωθ ἐν τῇ γαλααδ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς γαδ καὶ τὴ ν γαυλων ἐν τῇ
βασανίτιδι ἐκ τῆ ς φυλῆ ς μανασση
αὗ ται αἱ πό λεις αἱ ἐπίκλητοι τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ τῷ προσηλύ τῳ τῷ προσκειμένῳ
ἐν αὐ τοῖς καταφυγεῖν ἐκεῖ παντὶ παίοντι ψυχὴ ν ἀ κουσίως ἵνα μὴ ἀ ποθά νῃ ἐν χειρὶ
τοῦ ἀ γχιστεύ οντος τὸ αἷμα ἕως ἂ ν καταστῇ ἔναντι τῆ ς συναγωγῆ ς εἰς κρίσιν
καὶ προσή λθοσαν οἱ ἀ ρχιπατριῶ ται τῶ ν υἱῶ ν λευι πρὸ ς ελεαζαρ τὸ ν ἱερέα καὶ πρὸ ς
ἰησοῦ ν τὸ ν τοῦ ναυη καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἀ ρχιφύ λους πατριῶ ν ἐκ τῶ ν φυλῶ ν ισραηλ
322

καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἐν σηλω ἐν γῇ χανααν λέγοντες ἐνετείλατο κύ ριος ἐν χειρὶ
μωυσῆ δοῦ ναι ἡ μῖν πό λεις κατοικεῖν καὶ τὰ περισπό ρια τοῖς κτή νεσιν ἡ μῶ ν
καὶ ἔδωκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τοῖς λευίταις ἐν τῷ κατακληρονομεῖν διὰ προστά γματος
κυρίου τὰ ς πό λεις καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῶ ν
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος τῷ δή μῳ κααθ καὶ ἐγένετο τοῖς υἱοῖς ααρων τοῖς ἱερεῦ σιν τοῖς
λευίταις ἀ πὸ φυλῆ ς ιουδα καὶ ἀ πὸ φυλῆ ς συμεων καὶ ἀ πὸ φυλῆ ς βενιαμιν κληρωτὶ
πό λεις δέκα τρεῖς
καὶ τοῖς υἱοῖς κααθ τοῖς καταλελειμμένοις ἐκ τῆ ς φυλῆ ς εφραιμ καὶ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς
δαν καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση κληρωτὶ πό λεις δέκα
καὶ τοῖς υἱοῖς γεδσων ἀ πὸ τῆ ς φυλῆ ς ισσαχαρ καὶ ἀ πὸ τῆ ς φυλῆ ς ασηρ καὶ ἀ πὸ τῆ ς
φυλῆ ς νεφθαλι καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση ἐν τῷ βασαν πό λεις δέκα τρεῖς
καὶ τοῖς υἱοῖς μεραρι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν ἀ πὸ φυλῆ ς ρουβην καὶ ἀ πὸ φυλῆ ς γαδ καὶ
ἀ πὸ φυλῆ ς ζαβουλων κληρωτὶ πό λεις δώ δεκα
καὶ ἔδωκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τοῖς λευίταις τὰ ς πό λεις καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῶ ν ὃ ν
τρό πον ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ κληρωτί
καὶ ἔδωκεν ἡ φυλὴ υἱῶ ν ιουδα καὶ ἡ φυλὴ υἱῶ ν συμεων καὶ ἀ πὸ τῆ ς φυλῆ ς υἱῶ ν
βενιαμιν τὰ ς πό λεις καὶ ἐπεκλή θησαν
τοῖς υἱοῖς ααρων ἀ πὸ τοῦ δή μου τοῦ κααθ τῶ ν υἱῶ ν λευι ὅ τι τού τοις ἐγενή θη ὁ
κλῆ ρος
καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς τὴ ν καριαθαρβοκ μητρό πολιν τῶ ν ενακ αὕ τη ἐστὶν χεβρων ἐν τῷ
ὄ ρει ιουδα τὰ δὲ περισπό ρια κύ κλῳ αὐ τῆ ς
καὶ τοὺ ς ἀ γροὺ ς τῆ ς πό λεως καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς ἔδωκεν ἰησοῦ ς τοῖς υἱοῖς χαλεβ
υἱοῦ ιεφοννη ἐν κατασχέσει
καὶ τοῖς υἱοῖς ααρων τὴ ν πό λιν φυγαδευτή ριον τῷ φονεύ σαντι τὴ ν χεβρων καὶ τὰ
ἀ φωρισμένα τὰ σὺ ν αὐ τῇ καὶ τὴ ν λεμνα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα τὰ πρὸ ς αὐ τῇ
καὶ τὴ ν αιλωμ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ τὴ ν τεμα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
καὶ τὴ ν γελλα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ τὴ ν δαβιρ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
καὶ ασα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ τανυ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ βαιθσαμυς
καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις ἐννέα παρὰ τῶ ν δύ ο φυλῶ ν τού των
καὶ παρὰ τῆ ς φυλῆ ς βενιαμιν τὴ ν γαβαων καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ γαθεθ καὶ
τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
καὶ αναθωθ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ γαμαλα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις
τέσσαρες
πᾶ σαι αἱ πό λεις υἱῶ ν ααρων τῶ ν ἱερέων δέκα τρεῖς
καὶ τοῖς δή μοις υἱοῖς κααθ τοῖς λευίταις τοῖς καταλελειμμένοις ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν κααθ
καὶ ἐγενή θη πό λις τῶ ν ὁ ρίων αὐ τῶ ν ἀ πὸ φυλῆ ς εφραιμ
καὶ ἔδωκαν αὐ τοῖς τὴ ν πό λιν τοῦ φυγαδευτηρίου τὴ ν τοῦ φονεύ σαντος τὴ ν συχεμ
καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ γαζαρα καὶ τὰ πρὸ ς αὐ τὴ ν καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
καὶ τὴ ν καβσαϊμ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα τὰ πρὸ ς αὐ τῇ καὶ τὴ ν ἄ νω βαιθωρων καὶ τὰ
ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις τέσσαρες
καὶ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς δαν τὴ ν ελκωθαιμ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ τὴ ν γεθεδαν καὶ τὰ
ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
323

καὶ αιλων καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ γεθερεμμων καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ

πό λεις τέσσαρες
καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση τὴ ν ταναχ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ τὴ ν
ιεβαθα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις δύ ο
πᾶ σαι πό λεις δέκα καὶ τὰ ἀ φωρισμένα τὰ πρὸ ς αὐ ταῖς τοῖς δή μοις υἱῶ ν κααθ τοῖς
ὑ πολελειμμένοις
καὶ τοῖς υἱοῖς γεδσων τοῖς λευίταις ἐκ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση τὰ ς πό λεις τὰ ς
ἀ φωρισμένας τοῖς φονεύ σασι τὴ ν γαυλων ἐν τῇ βασανίτιδι καὶ τὰ ἀ φωρισμένα
αὐ τῇ καὶ τὴ ν βοσοραν καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις δύ ο
καὶ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ισσαχαρ τὴ ν κισων καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ δεββα καὶ τὰ
ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
καὶ τὴ ν ρεμμαθ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ πηγὴ ν γραμμά των καὶ τὰ ἀ φωρισμένα
αὐ τῇ πό λεις τέσσαρες
καὶ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ασηρ τὴ ν βασελλαν καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ δαββων καὶ τὰ
ἀ φωρισμένα αὐ τῇ
καὶ χελκατ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ ρααβ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις
τέσσαρες
καὶ ἐκ τῆ ς φυλῆ ς νεφθαλι τὴ ν πό λιν τὴ ν ἀ φωρισμένην τῷ φονεύ σαντι τὴ ν καδες ἐν
τῇ γαλιλαίᾳ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ τὴ ν εμμαθ καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ καὶ
θεμμων καὶ τὰ ἀ φωρισμένα αὐ τῇ πό λεις τρεῖς
πᾶ σαι αἱ πό λεις τοῦ γεδσων κατὰ δή μους αὐ τῶ ν πό λεις δέκα τρεῖς
καὶ τῷ δή μῳ υἱῶ ν μεραρι τοῖς λευίταις τοῖς λοιποῖς ἐκ τῆ ς φυλῆ ς υἱῶ ν ζαβουλων
τὴ ν μααν καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν καδης καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ δεμνα καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ σελλα καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς πό λεις
τέσσαρες
καὶ πέραν τοῦ ιορδά νου τοῦ κατὰ ιεριχω ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ρουβην τὴ ν πό λιν τὸ
φυγαδευτή ριον τοῦ φονεύ σαντος τὴ ν βοσορ ἐν τῇ ἐρή μῳ τῇ μισωρ καὶ τὰ
περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ιαζηρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν δεκμων καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν μαφα καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
πό λεις τέσσαρες
καὶ ἀ πὸ τῆ ς φυλῆ ς γαδ τὴ ν πό λιν τὸ φυγαδευτή ριον τοῦ φονεύ σαντος τὴ ν ραμωθ
ἐν τῇ γαλααδ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν καμιν καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν εσεβων καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ιαζηρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς αἱ
πᾶ σαι πό λεις τέσσαρες
πᾶ σαι πό λεις τοῖς υἱοῖς μεραρι κατὰ δή μους αὐ τῶ ν τῶ ν καταλελειμμένων ἀ πὸ τῆ ς
φυλῆ ς λευι καὶ ἐγενή θη τὰ ὅ ρια πό λεις δέκα δύ ο
πᾶ σαι αἱ πό λεις τῶ ν λευιτῶ ν ἐν μέσῳ κατασχέσεως υἱῶ ν ισραηλ τεσσαρά κοντα
ὀ κτὼ πό λεις καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῶ ν
κύ κλῳ τῶ ν πό λεων τού των πό λις καὶ τὰ περισπό ρια κύ κλῳ τῆ ς πό λεως πά σαις ταῖς
πό λεσιν ταύ ταις
O a καὶ συνετέλεσεν ἰησοῦ ς διαμερίσας τὴ ν γῆ ν ἐν τοῖς
ὁ ρίοις αὐ τῶ ν
324

O b καὶ ἔδωκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ μερίδα τῷ ἰησοῖ κατὰ

πρό σταγμα κυρίου ἔδωκαν αὐ τῷ τὴ ν πό λιν ἣ ν ᾐ τή σατο τὴ ν θαμνασαραχ ἔδωκαν
αὐ τῷ ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ
O c καὶ ᾠ κοδό μησεν ἰησοῦ ς τὴ ν πό λιν καὶ ὤ |κησεν ἐν
αὐ τῇ
O d καὶ ἔλαβεν ἰησοῦ ς τὰ ς μαχαίρας τὰ ς πετρίνας ἐν αἷς
περιέτεμεν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ τοὺ ς γενομένους ἐν τῇ ὁ δῷ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἔθηκεν
αὐ τὰ ς ἐν θαμνασαραχ
καὶ ἔδωκεν κύ ριος τῷ ισραηλ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσεν δοῦ ναι τοῖς πατρά σιν
αὐ τῶ ν καὶ κατεκληρονό μησαν αὐ τὴ ν καὶ κατῴ κησαν ἐν αὐ τῇ
καὶ κατέπαυσεν αὐ τοὺ ς κύ ριος κυκλό θεν καθό τι ὤ μοσεν τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν οὐ κ
ἀ νέστη οὐ θεὶς κατενώ πιον αὐ τῶ ν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν πά ντας τοὺ ς
ἐχθροὺ ς αὐ τῶ ν παρέδωκεν κύ ριος εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν
οὐ διέπεσεν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ῥ ημά των τῶ ν καλῶ ν ὧ ν ἐλά λησεν κύ ριος τοῖς υἱοῖς
ισραηλ πά ντα παρεγένετο
τό τε συνεκά λεσεν ἰησοῦ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ρουβην καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς γαδ καὶ τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς
μανασση
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ὑ μεῖς ἀ κηκό ατε πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο ὑ μῖν μωυσῆ ς ὁ παῖς κυρίου
καὶ ἐπηκού σατε τῆ ς φωνῆ ς μου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετειλά μην ὑ μῖν
οὐ κ ἐγκαταλελοίπατε τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν ταύ τας τὰ ς ἡ μέρας καὶ πλείους ἕως τῆ ς
σή μερον ἡ μέρας ἐφυλά ξασθε τὴ ν ἐντολὴ ν κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν
νῦ ν δὲ κατέπαυσεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ἡ μῶ ν ὃ ν τρό πον εἶπεν
αὐ τοῖς νῦ ν οὖ ν ἀ ποστραφέντες ἀ πέλθατε εἰς τοὺ ς οἴκους ὑ μῶ ν καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν τῆ ς
κατασχέσεως ὑ μῶ ν ἣ ν ἔδωκεν ὑ μῖν μωυσῆ ς ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου
ἀ λλὰ φυλά ξασθε ποιεῖν σφό δρα τὰ ς ἐντολὰ ς καὶ τὸ ν νό μον ὃ ν ἐνετείλατο ἡ μῖν
ποιεῖν μωυσῆ ς ὁ παῖς κυρίου ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν πορεύ εσθαι πά σαις ταῖς
ὁ δοῖς αὐ τοῦ φυλά ξασθαι τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ προσκεῖσθαι αὐ τῷ καὶ λατρεύ ειν
αὐ τῷ ἐξ ὅ λης τῆ ς διανοίας ὑ μῶ ν καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς ὑ μῶ ν
καὶ ηὐ λό γησεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς καὶ ἐξαπέστειλεν αὐ τού ς καὶ ἐπορεύ θησαν εἰς τοὺ ς
οἴκους αὐ τῶ ν
καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση ἔδωκεν μωυσῆ ς ἐν τῇ βασανίτιδι καὶ τῷ ἡ μίσει
ἔδωκεν ἰησοῦ ς μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου παρὰ
θά λασσαν καὶ ἡ νίκα ἐξαπέστειλεν αὐ τοὺ ς ἰησοῦ ς εἰς τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν καὶ
εὐ λό γησεν αὐ τού ς
καὶ ἐν χρή μασιν πολλοῖς ἀ πή λθοσαν εἰς τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν καὶ κτή νη πολλὰ
σφό δρα καὶ ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον καὶ σίδηρον καὶ ἱματισμὸ ν πολύ ν καὶ διείλαντο
τὴ ν προνομὴ ν τῶ ν ἐχθρῶ ν μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ καὶ τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς υἱῶ ν μανασση
ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐκ σηλω ἐν γῇ χανααν ἀ πελθεῖν εἰς γὴ ν γαλααδ εἰς γῆ ν
κατασχέσεως αὐ τῶ ν ἣ ν ἐκληρονό μησαν αὐ τὴ ν διὰ προστά γματος κυρίου ἐν χειρὶ
μωυσῆ
325

καὶ ἦ λθον εἰς γαλγαλα τοῦ ιορδά νου ἥ ἐστιν ἐν γῇ χανααν καὶ ᾠ κοδό μησαν οἱ υἱοὶ
γαδ καὶ οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση ἐκεῖ βωμὸ ν ἐπὶ τοῦ ιορδά νου
βωμὸ ν μέγαν τοῦ ἰδεῖν
καὶ ἤ κουσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ λεγό ντων ἰδοὺ ᾠ κοδό μησαν οἱ υἱοὶ γαδ καὶ οἱ υἱοὶ
ρουβην καὶ τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση βωμὸ ν ἐφ' ὁ ρίων γῆ ς χανααν ἐπὶ τοῦ γαλααδ
τοῦ ιορδά νου ἐν τῷ πέραν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ συνηθροίσθησαν πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς σηλω ὥ στε ἀ ναβά ντες ἐκπολεμῆ σαι
αὐ τού ς
καὶ ἀ πέστειλαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ρουβην καὶ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς γαδ καὶ
πρὸ ς τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση εἰς γῆ ν γαλααδ τό ν τε φινεες υἱὸ ν ελεαζαρ υἱοῦ
ααρων τοῦ ἀ ρχιερέως
καὶ δέκα τῶ ν ἀ ρχό ντων μετ' αὐ τοῦ ἄ ρχων εἷς ἀ πὸ οἴκου πατριᾶ ς ἀ πὸ πασῶ ν φυλῶ ν
ισραηλ ἄ ρχοντες οἴκων πατριῶ ν εἰσιν χιλίαρχοι ισραηλ
καὶ παρεγένοντο πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς γαδ καὶ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ρουβην καὶ πρὸ ς τοὺ ς
ἡ μίσεις φυλῆ ς μανασση εἰς γῆ ν γαλααδ καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς αὐ τοὺ ς λέγοντες
τά δε λέγει πᾶ σα ἡ συναγωγὴ κυρίου τίς ἡ πλημμέλεια αὕ τη ἣ ν ἐπλημμελή σατε
ἐναντίον τοῦ θεοῦ ισραηλ ἀ ποστραφῆ ναι σή μερον ἀ πὸ κυρίου οἰκοδομή σαντες ὑ μῖν
ἑαυτοῖς βωμὸ ν ἀ ποστά τας ὑ μᾶ ς γενέσθαι ἀ πὸ κυρίου
μὴ μικρὸ ν ἡ μῖν τὸ ἁ μά ρτημα φογωρ ὅ τι οὐ κ ἐκαθαρίσθημεν ἀ π' αὐ τοῦ ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ταύ της καὶ ἐγενή θη πληγὴ ἐν τῇ συναγωγῇ κυρίου
καὶ ὑ μεῖς ἀ ποστραφή σεσθε σή μερον ἀ πὸ κυρίου καὶ ἔσται ἐὰ ν ἀ ποστῆ τε σή μερον
ἀ πὸ κυρίου καὶ αὔ ριον ἐπὶ πά ντα ισραηλ ἔσται ἡ ὀ ργή
καὶ νῦ ν εἰ μικρὰ ὑ μῖν ἡ γῆ τῆ ς κατασχέσεως ὑ μῶ ν διά βητε εἰς τὴ ν γῆ ν τῆ ς
κατασχέσεως κυρίου οὗ κατασκηνοῖ ἐκεῖ ἡ σκηνὴ κυρίου καὶ κατακληρονομή σατε
ἐν ἡ μῖν καὶ μὴ ἀ ποστά ται ἀ πὸ θεοῦ γενή θητε καὶ μὴ ἀ πό στητε ἀ πὸ κυρίου διὰ τὸ
οἰκοδομῆ σαι ὑ μᾶ ς βωμὸ ν ἔξω τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
οὐ κ ἰδοὺ αχαρ ὁ τοῦ ζαρα πλημμελείᾳ ἐπλημμέλησεν ἀ πὸ τοῦ ἀ ναθέματος καὶ ἐπὶ
πᾶ σαν συναγωγὴ ν ισραηλ ἐγενή θη ὀ ργή καὶ οὗ τος εἷς μό νος ἦ ν μὴ μό νος οὗ τος
ἀ πέθανεν τῇ ἑαυτοῦ ἁ μαρτίᾳ
καὶ ἀ πεκρίθησαν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ καὶ τὸ ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση καὶ
ἐλά λησαν τοῖς χιλιά ρχοις ισραηλ λέγοντες
ὁ θεὸ ς θεό ς ἐστιν κύ ριος καὶ ὁ θεὸ ς θεὸ ς κύ ριος αὐ τὸ ς οἶδεν καὶ ισραηλ αὐ τὸ ς
γνώ σεται εἰ ἐν ἀ ποστασίᾳ ἐπλημμελή σαμεν ἔναντι τοῦ κυρίου μὴ ῥ ύ σαιτο ἡ μᾶ ς ἐν
ταύ τῃ
καὶ εἰ ᾠ κοδομή σαμεν αὑ τοῖς βωμὸ ν ὥ στε ἀ ποστῆ ναι ἀ πὸ κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
ὥ στε ἀ ναβιβά σαι ἐπ' αὐ τὸ ν θυσίαν ὁ λοκαυτωμά των ἢ ὥ στε ποιῆ σαι ἐπ' αὐ τοῦ
θυσίαν σωτηρίου κύ ριος ἐκζητή σει
ἀ λλ' ἕνεκεν εὐ λαβείας ῥ ή ματος ἐποιή σαμεν τοῦ το λέγοντες ἵνα μὴ εἴπωσιν αὔ ριον
τὰ τέκνα ὑ μῶ ν τοῖς τέκνοις ἡ μῶ ν τί ὑ μῖν κυρίῳ τῷ θεῷ ισραηλ
καὶ ὅ ρια ἔθηκεν κύ ριος ἀ νὰ μέσον ἡ μῶ ν καὶ ὑ μῶ ν τὸ ν ιορδά νην καὶ οὐ κ ἔστιν ὑ μῖν
μερὶς κυρίου καὶ ἀ παλλοτριώ σουσιν οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν τοὺ ς υἱοὺ ς ἡ μῶ ν ἵνα μὴ σέβωνται
κύ ριον
326

καὶ εἴπαμεν ποιῆ σαι οὕ τως τοῦ οἰκοδομῆ σαι τὸ ν βωμὸ ν τοῦ τον οὐ χ ἕνεκεν
καρπωμά των οὐ δὲ ἕνεκεν θυσιῶ ν
ἀ λλ' ἵνα ᾖ τοῦ το μαρτύ ριον ἀ νὰ μέσον ἡ μῶ ν καὶ ὑ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν γενεῶ ν
ἡ μῶ ν μεθ' ἡ μᾶ ς τοῦ λατρεύ ειν λατρείαν κυρίῳ ἐναντίον αὐ τοῦ ἐν τοῖς καρπώ μασιν
ἡ μῶ ν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις ἡ μῶ ν καὶ ἐν ταῖς θυσίαις τῶ ν σωτηρίων ἡ μῶ ν καὶ οὐ κ
ἐροῦ σιν τὰ τέκνα ὑ μῶ ν τοῖς τέκνοις ἡ μῶ ν αὔ ριον οὐ κ ἔστιν ὑ μῖν μερὶς κυρίου
καὶ εἴπαμεν ἐὰ ν γένηταί ποτε καὶ λαλή σωσιν πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ ταῖς γενεαῖς ἡ μῶ ν
αὔ ριον καὶ ἐροῦ σιν ἴδετε ὁ μοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου ὃ ἐποίησαν οἱ πατέρες
ἡ μῶ ν οὐ χ ἕνεκεν καρπωμά των οὐ δὲ ἕνεκεν θυσιῶ ν ἀ λλὰ μαρτύ ριό ν ἐστιν ἀ νὰ
μέσον ὑ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον ἡ μῶ ν καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν υἱῶ ν ἡ μῶ ν
μὴ γένοιτο οὖ ν ἡ μᾶ ς ἀ ποστραφῆ ναι ἀ πὸ κυρίου ἐν ταῖς σή μερον ἡ μέραις ἀ ποστῆ ναι
ἀ πὸ κυρίου ὥ στε οἰκοδομῆ σαι ἡ μᾶ ς θυσιαστή ριον τοῖς καρπώ μασιν καὶ ταῖς
θυσίαις σαλαμιν καὶ τῇ θυσίᾳ τοῦ σωτηρίου πλὴ ν τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου ὅ ἐστιν
ἐναντίον τῆ ς σκηνῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἀ κού σας φινεες ὁ ἱερεὺ ς καὶ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς συναγωγῆ ς ισραηλ οἳ ἦ σαν
μετ' αὐ τοῦ τοὺ ς λό γους οὓ ς ἐλά λησαν οἱ υἱοὶ ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ γαδ καὶ τὸ ἥ μισυ
φυλῆ ς μανασση καὶ ἤ ρεσεν αὐ τοῖς
καὶ εἶπεν φινεες ὁ ἱερεὺ ς τοῖς υἱοῖς ρουβην καὶ τοῖς υἱοῖς γαδ καὶ τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς
μανασση σή μερον ἐγνώ καμεν ὅ τι μεθ' ἡ μῶ ν κύ ριος διό τι οὐ κ ἐπλημμελή σατε
ἐναντίον κυρίου πλημμέλειαν καὶ ὅ τι ἐρρύ σασθε τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ χειρὸ ς κυρίου
καὶ ἀ πέστρεψεν φινεες ὁ ἱερεὺ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ρουβην καὶ ἀ πὸ τῶ ν
υἱῶ ν γαδ καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση ἐκ γῆ ς γαλααδ εἰς γῆ ν χανααν πρὸ ς
τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ ἀ πεκρίθησαν αὐ τοῖς τοὺ ς λό γους
καὶ ἤ ρεσεν τοῖς υἱοῖς ισραηλ καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ εὐ λό γησαν
τὸ ν θεὸ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ εἶπαν μηκέτι ἀ ναβῆ ναι πρὸ ς αὐ τοὺ ς εἰς πό λεμον
ἐξολεθρεῦ σαι τὴ ν γῆ ν τῶ ν υἱῶ ν ρουβην καὶ τῶ ν υἱῶ ν γαδ καὶ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς
μανασση καὶ κατῴ κησαν ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ ἐπωνό μασεν ἰησοῦ ς τὸ ν βωμὸ ν τῶ ν ρουβην καὶ τῶ ν γαδ καὶ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς
μανασση καὶ εἶπεν ὅ τι μαρτύ ριό ν ἐστιν ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τῶ ν
ἐστιν
καὶ ἐγένετο μεθ' ἡ μέρας πλείους μετὰ τὸ καταπαῦ σαι κύ ριον τὸ ν ισραηλ ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν κυκλό θεν καὶ ἰησοῦ ς πρεσβύ τερος προβεβηκὼ ς ταῖς
ἡ μέραις
καὶ συνεκά λεσεν ἰησοῦ ς πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ τὴ ν γερουσίαν αὐ τῶ ν καὶ
τοὺ ς ἄ ρχοντας αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς γραμματεῖς αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς δικαστὰ ς αὐ τῶ ν καὶ
εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἐγὼ γεγή ρακα καὶ προβέβηκα ταῖς ἡ μέραις
ὑ μεῖς δὲ ἑωρά κατε ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν τού τοις
ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὁ ἐκπολεμή σας ὑ μῖν
ἴδετε ὅ τι ἐπέρριφα ὑ μῖν τὰ ἔθνη τὰ καταλελειμμένα ὑ μῖν ταῦ τα ἐν τοῖς κλή ροις εἰς
τὰ ς φυλὰ ς ὑ μῶ ν ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου πά ντα τὰ ἔθνη ἃ ἐξωλέθρευσα καὶ ἀ πὸ τῆ ς
θαλά σσης τῆ ς μεγά λης ὁ ριεῖ ἐπὶ δυσμὰ ς ἡ λίου
327

κύ ριος δὲ ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν οὗ τος ἐξολεθρεύ σει αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν ἕως ἂ ν

ἀ πό λωνται καὶ ἀ ποστελεῖ αὐ τοῖς τὰ θηρία τὰ ἄ γρια ἕως ἂ ν ἐξολεθρεύ σῃ αὐ τοὺ ς καὶ
τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ κατακληρονομή σατε τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν
καθὰ ἐλά λησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ὑ μῖν
κατισχύ σατε οὖ ν σφό δρα φυλά σσειν καὶ ποιεῖν πά ντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ
τοῦ νό μου μωυσῆ ἵνα μὴ ἐκκλίνητε εἰς δεξιὰ ν ἢ εὐ ώ νυμα
ὅ πως μὴ εἰσέλθητε εἰς τὰ ἔθνη τὰ καταλελειμμένα ταῦ τα καὶ τὰ ὀ νό ματα τῶ ν θεῶ ν
αὐ τῶ ν οὐ κ ὀ νομασθή σεται ἐν ὑ μῖν οὐ δὲ μὴ προσκυνή σητε αὐ τοῖς οὐ δὲ μὴ
λατρεύ σητε αὐ τοῖς
ἀ λλὰ κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν προσκολληθή σεσθε καθά περ ἐποιή σατε ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ταύ της
καὶ ἐξωλέθρευσεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἀ πὸ προσώ που ὑ μῶ ν ἔθνη μεγά λα καὶ ἰσχυρά καὶ
ὑ μῖν οὐ θεὶς ἀ ντέστη κατενώ πιον ὑ μῶ ν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
εἷς ὑ μῶ ν ἐδίωξεν χιλίους ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ἐξεπολέμει ὑ μῖν καθά περ εἶπεν
ὑ μῖν
καὶ φυλά ξασθε σφό δρα τοῦ ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν
ἐὰ ν γὰ ρ ἀ ποστραφῆ τε καὶ προσθῆ σθε τοῖς ὑ πολειφθεῖσιν ἔθνεσιν τού τοις τοῖς μεθ'
ὑ μῶ ν καὶ ἐπιγαμίας ποιή σητε πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ συγκαταμιγῆ τε αὐ τοῖς καὶ αὐ τοὶ
ὑ μῖν
γινώ σκετε ὅ τι οὐ μὴ προσθῇ κύ ριος τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι τὰ ἔθνη ταῦ τα ἀ πὸ
προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἔσονται ὑ μῖν εἰς παγίδας καὶ εἰς σκά νδαλα καὶ εἰς ἥ λους ἐν ταῖς
πτέρναις ὑ μῶ ν καὶ εἰς βολίδας ἐν τοῖς ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν ἕως ἂ ν ἀ πό λησθε ἀ πὸ τῆ ς
γῆ ς τῆ ς ἀ γαθῆ ς ταύ της ἣ ν ἔδωκεν ὑ μῖν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἐγὼ δὲ ἀ ποτρέχω τὴ ν ὁ δὸ ν καθὰ καὶ πά ντες οἱ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ γνώ σεσθε τῇ καρδίᾳ
ὑ μῶ ν καὶ τῇ ψυχῇ ὑ μῶ ν διό τι οὐ διέπεσεν εἷς λό γος ἀ πὸ πά ντων τῶ ν λό γων ὧ ν
εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν πρὸ ς πά ντα τὰ ἀ νή κοντα ὑ μῖν οὐ διεφώ νησεν ἐξ αὐ τῶ ν
καὶ ἔσται ὃ ν τρό πον ἥ κει ἐφ' ὑ μᾶ ς πά ντα τὰ ῥ ή ματα τὰ καλά ἃ ἐλά λησεν κύ ριος
πρὸ ς ὑ μᾶ ς οὕ τως ἐπά ξει κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐφ' ὑ μᾶ ς πά ντα τὰ ῥ ή ματα τὰ πονηρά ἕως ἂ ν
ἐξολεθρεύ σῃ ὑ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς τῆ ς ἀ γαθῆ ς ταύ της ἧ ς ἔδωκεν κύ ριος ὑ μῖν
ἐν τῷ παραβῆ ναι ὑ μᾶ ς τὴ ν διαθή κην κυρίου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν ἣ ν ἐνετείλατο ὑ μῖν καὶ
πορευθέντες λατρεύ σητε θεοῖς ἑτέροις καὶ προσκυνή σητε αὐ τοῖς
καὶ συνή γαγεν ἰησοῦ ς πά σας φυλὰ ς ισραηλ εἰς σηλω καὶ συνεκά λεσεν τοὺ ς
πρεσβυτέρους αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς γραμματεῖς αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς δικαστὰ ς αὐ τῶ ν καὶ
ἔστησεν αὐ τοὺ ς ἀ πέναντι τοῦ θεοῦ
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς πρὸ ς πά ντα τὸ ν λαό ν τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ πέραν τοῦ
ποταμοῦ κατῴ κησαν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν τὸ ἀ π' ἀ ρχῆ ς θαρα ὁ πατὴ ρ αβρααμ καὶ ὁ
πατὴ ρ ναχωρ καὶ ἐλά τρευσαν θεοῖς ἑτέροις
καὶ ἔλαβον τὸ ν πατέρα ὑ μῶ ν τὸ ν αβρααμ ἐκ τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ὡ δή γησα
αὐ τὸ ν ἐν πά σῃ τῇ γῇ καὶ ἐπλή θυνα αὐ τοῦ σπέρμα καὶ ἔδωκα αὐ τῷ τὸ ν ισαακ
καὶ τῷ ισαακ τὸ ν ιακωβ καὶ τὸ ν ησαυ καὶ ἔδωκα τῷ ησαυ τὸ ὄ ρος τὸ σηιρ
κληρονομῆ σαι αὐ τῷ καὶ ιακωβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ κατέβησαν εἰς αἴγυπτον καὶ
ἐγένοντο ἐκεῖ εἰς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ κραταιό ν
328

καὶ ἐκά κωσαν αὐ τοὺ ς οἱ αἰγύ πτιοι καὶ ἐπά ταξεν κύ ριος τὴ ν αἴγυπτον ἐν οἷς
ἐποίησεν αὐ τοῖς καὶ μετὰ ταῦ τα ἐξή γαγεν ὑ μᾶ ς
ἐξ αἰγύ πτου καὶ εἰσή λθατε εἰς τὴ ν θά λασσαν τὴ ν ἐρυθρά ν καὶ κατεδίωξαν οἱ
αἰγύ πτιοι ὀ πίσω τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν ἐν ἅ ρμασιν καὶ ἐν ἵπποις εἰς τὴ ν θά λασσαν τὴ ν
ἐρυθρά ν
καὶ ἀ νεβοή σαμεν πρὸ ς κύ ριον καὶ ἔδωκεν νεφέλην καὶ γνό φον ἀ νὰ μέσον ἡ μῶ ν καὶ
ἀ νὰ μέσον τῶ ν αἰγυπτίων καὶ ἐπή γαγεν ἐπ' αὐ τοὺ ς τὴ ν θά λασσαν καὶ ἐκά λυψεν
αὐ τού ς καὶ εἴδοσαν οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν ὅ σα ἐποίησεν κύ ριος ἐν γῇ αἰγύ πτῳ καὶ ἦ τε
ἐν τῇ ἐρή μῳ ἡ μέρας πλείους

καὶ ἤ γαγεν ὑ μᾶ ς εἰς γῆ ν αμορραίων τῶ ν κατοικού ντων πέραν τοῦ ιορδά νου καὶ
παρετά ξαντο ὑ μῖν καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος εἰς τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν καὶ
κατεκληρονομή σατε τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐξωλεθρεύ σατε αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που
ὑ μῶ ν
καὶ ἀ νέστη βαλακ ὁ τοῦ σεπφωρ βασιλεὺ ς μωαβ καὶ παρετά ξατο τῷ ισραηλ καὶ
ἀ ποστείλας ἐκά λεσεν τὸ ν βαλααμ ἀ ρά σασθαι ὑ μῖν
καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν κύ ριος ὁ θεό ς σου ἀ πολέσαι σε καὶ εὐ λογίαν εὐ λό γησεν ὑ μᾶ ς καὶ
ἐξείλατο ὑ μᾶ ς ἐκ χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ παρέδωκεν αὐ τού ς
καὶ διέβητε τὸ ν ιορδά νην καὶ παρεγενή θητε εἰς ιεριχω καὶ ἐπολέμησαν πρὸ ς ὑ μᾶ ς οἱ
κατοικοῦ ντες ιεριχω ὁ αμορραῖος καὶ ὁ χαναναῖος καὶ ὁ φερεζαῖος καὶ ὁ ευαῖος καὶ
ὁ ιεβουσαῖος καὶ ὁ χετταῖος καὶ ὁ γεργεσαῖος καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος εἰς τὰ ς
χεῖρας ὑ μῶ ν
καὶ ἐξαπέστειλεν προτέραν ὑ μῶ ν τὴ ν σφηκιά ν καὶ ἐξέβαλεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ προσώ που
ὑ μῶ ν δώ δεκα βασιλεῖς τῶ ν αμορραίων οὐ κ ἐν τῇ ῥ ομφαίᾳ σου οὐ δὲ ἐν τῷ τό ξῳ σου
καὶ ἔδωκεν ὑ μῖν γῆ ν ἐφ' ἣ ν οὐ κ ἐκοπιά σατε ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ πό λεις ἃ ς οὐ κ
ᾠ κοδομή σατε καὶ κατῳ κίσθητε ἐν αὐ ταῖς καὶ ἀ μπελῶ νας καὶ ἐλαιῶ νας οὓ ς οὐ κ
ἐφυτεύ σατε ὑ μεῖς ἔδεσθε
καὶ νῦ ν φοβή θητε κύ ριον καὶ λατρεύ σατε αὐ τῷ ἐν εὐ θύ τητι καὶ ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ
περιέλεσθε τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς ἀ λλοτρίους οἷς ἐλά τρευσαν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν ἐν τῷ
πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐν αἰγύ πτῳ καὶ λατρεύ ετε κυρίῳ
εἰ δὲ μὴ ἀ ρέσκει ὑ μῖν λατρεύ ειν κυρίῳ ἕλεσθε ὑ μῖν ἑαυτοῖς σή μερον τίνι λατρεύ σητε
εἴτε τοῖς θεοῖς τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν τοῖς ἐν τῷ πέραν τοῦ ποταμοῦ εἴτε τοῖς θεοῖς
τῶ ν αμορραίων ἐν οἷς ὑ μεῖς κατοικεῖτε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς αὐ τῶ ν ἐγὼ δὲ καὶ ἡ οἰκία μου
λατρεύ σομεν κυρίῳ ὅ τι ἅ γιό ς ἐστιν
καὶ ἀ ποκριθεὶς ὁ λαὸ ς εἶπεν μὴ γένοιτο ἡ μῖν καταλιπεῖν κύ ριον ὥ στε λατρεύ ειν
θεοῖς ἑτέροις
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν αὐ τὸ ς θεό ς ἐστιν αὐ τὸ ς ἀ νή γαγεν ἡ μᾶ ς καὶ τοὺ ς πατέρας ἡ μῶ ν
ἐξ αἰγύ πτου καὶ διεφύ λαξεν ἡ μᾶ ς ἐν πά σῃ τῇ ὁ δῷ ᾗ ἐπορεύ θημεν ἐν αὐ τῇ καὶ ἐν
πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν οὓ ς παρή λθομεν δι' αὐ τῶ ν
καὶ ἐξέβαλεν κύ ριος τὸ ν αμορραῖον καὶ πά ντα τὰ ἔθνη τὰ κατοικοῦ ντα τὴ ν γῆ ν ἀ πὸ
προσώ που ἡ μῶ ν ἀ λλὰ καὶ ἡ μεῖς λατρεύ σομεν κυρίῳ οὗ τος γὰ ρ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐστιν
329

καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς πρὸ ς τὸ ν λαό ν οὐ μὴ δύ νησθε λατρεύ ειν κυρίῳ ὅ τι θεὸ ς ἅ γιό ς ἐστιν
καὶ ζηλώ σας οὗ τος οὐ κ ἀ νή σει ὑ μῶ ν τὰ ἁ μαρτή ματα καὶ τὰ ἀ νομή ματα ὑ μῶ ν
ἡ νίκα ἐὰ ν ἐγκαταλίπητε κύ ριον καὶ λατρεύ σητε θεοῖς ἑτέροις καὶ ἐπελθὼ ν κακώ σει
ὑ μᾶ ς καὶ ἐξαναλώ σει ὑ μᾶ ς ἀ νθ' ὧ ν εὖ ἐποίησεν ὑ μᾶ ς
καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς ἰησοῦ ν οὐ χί ἀ λλὰ κυρίῳ λατρεύ σομεν
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς πρὸ ς τὸ ν λαό ν μά ρτυρες ὑ μεῖς καθ' ὑ μῶ ν ὅ τι ὑ μεῖς ἐξελέξασθε
κύ ριον λατρεύ ειν αὐ τῷ
καὶ νῦ ν περιέλεσθε τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς ἀ λλοτρίους τοὺ ς ἐν ὑ μῖν καὶ εὐ θύ νατε τὴ ν
καρδίαν ὑ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον θεὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς ἰησοῦ ν κυρίῳ λατρεύ σομεν καὶ τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ ἀ κουσό μεθα
καὶ διέθετο ἰησοῦ ς διαθή κην πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ
νό μον καὶ κρίσιν ἐν σηλω ἐνώ πιον τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ θεοῦ ισραηλ
καὶ ἔγραψεν τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα εἰς βιβλίον νό μον τοῦ θεοῦ καὶ ἔλαβεν λίθον μέγαν
καὶ ἔστησεν αὐ τὸ ν ἰησοῦ ς ὑ πὸ τὴ ν τερέμινθον ἀ πέναντι κυρίου
καὶ εἶπεν ἰησοῦ ς πρὸ ς τὸ ν λαό ν ἰδοὺ ὁ λίθος οὗ τος ἔσται ἐν ὑ μῖν εἰς μαρτύ ριον ὅ τι
αὐ τὸ ς ἀ κή κοεν πά ντα τὰ λεχθέντα αὐ τῷ ὑ πὸ κυρίου ὅ τι ἐλά λησεν πρὸ ς ἡ μᾶ ς
σή μερον καὶ ἔσται οὗ τος ἐν ὑ μῖν εἰς μαρτύ ριον ἐπ' ἐσχά των τῶ ν ἡ μερῶ ν ἡ νίκα ἐὰ ν
ψεύ σησθε κυρίῳ τῷ θεῷ μου
καὶ ἀ πέστειλεν ἰησοῦ ς τὸ ν λαό ν καὶ ἐπορεύ θησαν ἕκαστος εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ ἐλά τρευσεν ισραηλ τῷ κυρίῳ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἰησοῦ καὶ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
τῶ ν πρεσβυτέρων ὅ σοι ἐφείλκυσαν τὸ ν χρό νον μετὰ ἰησοῦ καὶ ὅ σοι εἴδοσαν πά ντα
τὰ ἔργα κυρίου ὅ σα ἐποίησεν τῷ ισραηλ
καὶ ἐγένετο μετ' ἐκεῖνα καὶ ἀ πέθανεν ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη δοῦ λος κυρίου ἑκατὸ ν δέκα
ἐτῶ ν
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν πρὸ ς τοῖς ὁ ρίοις τοῦ κλή ρου αὐ τοῦ ἐν θαμναθασαχαρα ἐν τῷ
ὄ ρει τῷ εφραιμ ἀ πὸ βορρᾶ τοῦ ὄ ρους γαας
O a ἐκεῖ ἔθηκαν μετ' αὐ τοῦ εἰς τὸ μνῆ μα εἰς ὃ ἔθαψαν
αὐ τὸ ν ἐκεῖ τὰ ς μαχαίρας τὰ ς πετρίνας ἐν αἷς περιέτεμεν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐν
γαλγαλοις ὅ τε ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς ἐξ αἰγύ πτου καθὰ συνέταξεν αὐ τοῖς κύ ριος καὶ ἐκεῖ
εἰσιν ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
καὶ τὰ ὀ στᾶ ιωσηφ ἀ νή γαγον οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐξ αἰγύ πτου καὶ κατώ ρυξαν ἐν σικιμοις
ἐν τῇ μερίδι τοῦ ἀ γροῦ οὗ ἐκτή σατο ιακωβ παρὰ τῶ ν αμορραίων τῶ ν
κατοικού ντων ἐν σικιμοις ἀ μνά δων ἑκατὸ ν καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν ιωσηφ ἐν μερίδι
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ελεαζαρ υἱὸ ς ααρων ὁ ἀ ρχιερεὺ ς ἐτελεύ τησεν καὶ ἐτά φη
ἐν γαβααθ φινεες τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ἣ ν ἔδωκεν αὐ τῷ ἐν τῷ ὄ ρει τῷ εφραιμ
O a ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ λαβό ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ τὴ ν
κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ περιεφέροσαν ἐν ἑαυτοῖς καὶ φινεες ἱερά τευσεν ἀ ντὶ ελεαζαρ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ ἕως ἀ πέθανεν καὶ κατωρύ γη ἐν γαβααθ τῇ ἑαυτοῦ
O b οἱ δὲ υἱοὶ ισραηλ ἀ πή λθοσαν ἕκαστος εἰς τὸ ν τό πον
αὐ τῶ ν καὶ εἰς τὴ ν ἑαυτῶ ν πό λιν καὶ ἐσέβοντο οἱ υἱοὶ ισραηλ τὴ ν ἀ στά ρτην καὶ
ασταρωθ καὶ τοὺ ς θεοὺ ς τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν κύ κλῳ αὐ τῶ ν καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς
κύ ριος εἰς χεῖρας εγλωμ τῷ βασιλεῖ μωαβ καὶ ἐκυρίευσεν αὐ τῶ ν ἔτη δέκα ὀ κτώ
330

καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν τελευτὴ ν ἰησοῦ καὶ ἐπηρώ των οἱ υἱοὶ ισραηλ διὰ τοῦ κυρίου
λέγοντες τίς ἀ ναβή σεται ἡ μῖν πρὸ ς τοὺ ς χαναναίους ἀ φηγού μενος τοῦ πολεμῆ σαι
πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ εἶπεν κύ ριος ιουδας ἀ ναβή σεται ἰδοὺ δέδωκα τὴ ν γῆ ν ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ιουδας τῷ συμεων ἀ δελφῷ αὐ τοῦ ἀ νά βηθι μετ' ἐμοῦ ἐν τῷ κλή ρῳ μου καὶ
παραταξώ μεθα πρὸ ς τοὺ ς χαναναίους καὶ πορεύ σομαι κἀ γὼ μετὰ σοῦ ἐν τῷ κλή ρῳ
σου καὶ ἐπορεύ θη μετ' αὐ τοῦ συμεων
καὶ ἀ νέβη ιουδας καὶ παρέδωκεν κύ ριος τὸ ν χαναναῖον καὶ τὸ ν φερεζαῖον εἰς τὰ ς
χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ ἔκοψαν αὐ τοὺ ς ἐν βεζεκ εἰς δέκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν
καὶ κατέλαβον τὸ ν αδωνιβεζεκ ἐν τῇ βεζεκ καὶ παρετά ξαντο πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ ἔκοψαν
τὸ ν χαναναῖον καὶ τὸ ν φερεζαῖον
καὶ ἔφυγεν αδωνιβεζεκ καὶ κατέδραμον ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ κατελά βοσαν αὐ τὸ ν καὶ
ἀ πέκοψαν τὰ ἄ κρα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ καὶ τὰ ἄ κρα τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αδωνιβεζεκ ἑβδομή κοντα βασιλεῖς τὰ ἄ κρα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ
ἄ κρα τῶ ν ποδῶ ν αὐ τῶ ν ἀ ποκεκομμένοι ἦ σαν συλλέγοντες τὰ ὑ ποκά τω τῆ ς
τραπέζης μου καθὼ ς οὖ ν ἐποίησα οὕ τως ἀ νταπέδωκέν μοι ὁ θεό ς καὶ ἄ γουσιν
αὐ τὸ ν εἰς ιερουσαλημ καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ
καὶ ἐπολέμουν οἱ υἱοὶ ιουδα τὴ ν ιερουσαλημ καὶ κατελά βοντο αὐ τὴ ν καὶ ἐπά ταξαν
αὐ τὴ ν ἐν στό ματι ῥ ομφαίας καὶ τὴ ν πό λιν ἐνέπρησαν ἐν πυρί
καὶ μετὰ ταῦ τα κατέβησαν οἱ υἱοὶ ιουδα τοῦ πολεμῆ σαι πρὸ ς τὸ ν χαναναῖον τὸ ν
κατοικοῦ ντα τὴ ν ὀ ρεινὴ ν καὶ τὸ ν νό τον καὶ τὴ ν πεδινή ν
καὶ ἐπορεύ θη ιουδας πρὸ ς τὸ ν χαναναῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐν χεβρων καὶ ἐξῆ λθεν
χεβρων ἐξ ἐναντίας καὶ τὸ ὄ νομα ἦ ν χεβρων τὸ πρό τερον καριαθαρβοξεφερ καὶ
ἐπά ταξαν τὸ ν σεσσι καὶ αχινααν καὶ θολμιν γεννή ματα τοῦ ενακ
καὶ ἀ νέβησαν ἐκεῖθεν πρὸ ς τοὺ ς κατοικοῦ ντας δαβιρ τὸ δὲ ὄ νομα τῆ ς δαβιρ ἦ ν
ἔμπροσθεν καριαθσωφαρ πό λις γραμμά των
καὶ εἶπεν χαλεβ ὃ ς ἐὰ ν πατά ξῃ τὴ ν πό λιν τῶ ν γραμμά των καὶ προκαταλά βηται
αὐ τή ν δώ σω αὐ τῷ τὴ ν ασχα θυγατέρα μου εἰς γυναῖκα
καὶ προκατελά βετο αὐ τὴ ν γοθονιηλ υἱὸ ς κενεζ ἀ δελφοῦ χαλεβ ὁ νεώ τερος καὶ
ἔδωκεν αὐ τῷ χαλεβ τὴ ν ασχα θυγατέρα αὐ τοῦ εἰς γυναῖκα
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ εἰσό δῳ αὐ τῆ ς καὶ ἐπέσεισεν αὐ τὴ ν γοθονιηλ τοῦ αἰτῆ σαι παρὰ
τοῦ πατρὸ ς αὐ τῆ ς ἀ γρό ν καὶ ἐγό γγυζεν καὶ ἔκραξεν ἀ πὸ τοῦ ὑ ποζυγίου εἰς γῆ ν
νό του ἐκδέδοσαί με καὶ εἶπεν αὐ τῇ χαλεβ τί ἐστίν σοι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ασχα δὸ ς δή μοι εὐ λογίαν ὅ τι εἰς γῆ ν νό του ἐκδέδοσαί με καὶ δώ σεις
μοι λύ τρωσιν ὕ δατος καὶ ἔδωκεν αὐ τῇ χαλεβ κατὰ τὴ ν καρδίαν αὐ τῆ ς λύ τρωσιν
μετεώ ρων καὶ λύ τρωσιν ταπεινῶ ν
καὶ οἱ υἱοὶ ιοθορ τοῦ κιναιου τοῦ γαμβροῦ μωυσέως ἀ νέβησαν ἐκ πό λεως τῶ ν
φοινίκων μετὰ τῶ ν υἱῶ ν ιουδα εἰς τὴ ν ἔρημον τὴ ν οὖ σαν ἐν τῷ νό τῳ ιουδα ἥ ἐστιν
ἐπὶ καταβά σεως αραδ καὶ κατῴ κησαν μετὰ τοῦ λαοῦ
καὶ ἐπορεύ θη ιουδας μετὰ συμεων τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ ἔκοψεν τὸ ν χαναναῖον
τὸ ν κατοικοῦ ντα σεφεκ καὶ ἐξωλέθρευσαν αὐ τού ς καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τῆ ς
πό λεως ἀ νά θεμα
331

καὶ οὐ κ ἐκληρονό μησεν ιουδας τὴ ν γά ζαν οὐ δὲ τὰ ὅ ρια αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὴ ν ἀ σκαλῶ να

οὐ δὲ τὰ ὅ ρια αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὴ ν ακκαρων οὐ δὲ τὰ ὅ ρια αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὴ ν ἄ ζωτον οὐ δὲ τὰ
περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἦ ν κύ ριος μετὰ ιουδα καὶ ἐκληρονό μησεν τὸ ὄ ρος ὅ τι οὐ κ ἠ δυνά σθησαν
ἐξολεθρεῦ σαι τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν κοιλά δα ὅ τι ρηχαβ διεστείλατο αὐ τοῖς
καὶ ἔδωκαν τῷ χαλεβ τὴ ν χεβρων καθὼ ς ἐλά λησεν μωυσῆ ς καὶ ἐκληρονό μησεν
ἐκεῖθεν τὰ ς τρεῖς πό λεις τῶ ν υἱῶ ν ενακ
καὶ τὸ ν ιεβουσαῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐν ιερουσαλημ οὐ κ ἐκληρονό μησαν οἱ υἱοὶ
βενιαμιν καὶ κατῴ κησεν ὁ ιεβουσαῖος μετὰ τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν ἐν ιερουσαλημ ἕως
τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἀ νέβησαν οἱ υἱοὶ ιωσηφ καί γε αὐ τοὶ εἰς βαιθηλ καὶ κύ ριος ἦ ν μετ' αὐ τῶ ν
καὶ παρενέβαλον καὶ κατεσκέψαντο βαιθηλ τὸ δὲ ὄ νομα τῆ ς πό λεως αὐ τῶ ν ἦ ν
ἔμπροσθεν λουζα
καὶ εἶδον οἱ φυλά σσοντες καὶ ἰδοὺ ἀ νὴ ρ ἐξεπορεύ ετο ἐκ τῆ ς πό λεως καὶ ἔλαβον
αὐ τὸ ν καὶ εἶπον αὐ τῷ δεῖξον ἡ μῖν τῆ ς πό λεως τὴ ν εἴσοδον καὶ ποιή σομεν μετὰ σοῦ
ἔλεος
καὶ ἔδειξεν αὐ τοῖς τὴ ν εἴσοδον τῆ ς πό λεως καὶ ἐπά ταξαν τὴ ν πό λιν ἐν στό ματι
ῥ ομφαίας τὸ ν δὲ ἄ νδρα καὶ τὴ ν συγγένειαν αὐ τοῦ ἐξαπέστειλαν
καὶ ἐπορεύ θη ὁ ἀ νὴ ρ εἰς γῆ ν χεττιιν καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ πό λιν καὶ ἐκά λεσεν τὸ
ὄ νομα αὐ τῆ ς λουζα τοῦ το τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ οὐ κ ἐξῆ ρεν μανασση τὴ ν βαιθσαν ἥ ἐστιν σκυθῶ ν πό λις οὐ δὲ τὰ ς θυγατέρας
αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὰ περίοικα αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὴ ν θανακ οὐ δὲ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῆ ς οὐ δὲ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας δωρ οὐ δὲ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὸ ν κατοικοῦ ντα βαλακ οὐ δὲ τὰ
περίοικα αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῆ ς οὐ δὲ τοὺ ς κατοικοῦ ντας μαγεδω οὐ δὲ τὰ
περίοικα αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῆ ς οὐ δὲ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ιεβλααμ οὐ δὲ
τὰ περίοικα αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῆ ς καὶ ἤ ρξατο ὁ χαναναῖος κατοικεῖν ἐν
τῇ γῇ ταύ τῃ
καὶ ἐγένετο ὅ τε ἐνίσχυσεν ισραηλ καὶ ἐποίησεν τὸ ν χαναναῖον εἰς φό ρον καὶ
ἐξαίρων οὐ κ ἐξῆ ρεν αὐ τό ν
καὶ εφραιμ οὐ κ ἐξῆ ρεν τὸ ν χαναναῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐν γαζερ καὶ κατῴ κησεν ὁ
χαναναῖος ἐν μέσῳ αὐ τοῦ ἐν γαζερ καὶ ἐγένετο εἰς φό ρον
καὶ ζαβουλων οὐ κ ἐξῆ ρεν τοὺ ς κατοικοῦ ντας κεδρων οὐ δὲ τοὺ ς κατοικοῦ ντας
δωμανα καὶ κατῴ κησεν ὁ χαναναῖος ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν καὶ ἐγένετο αὐ τῷ εἰς φό ρον
καὶ ασηρ οὐ κ ἐξῆ ρεν τοὺ ς κατοικοῦ ντας ακχω καὶ ἐγένετο αὐ τῷ εἰς φό ρον καὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας δωρ καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας σιδῶ να καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ααλαφ
καὶ τὸ ν ασχαζι καὶ τὸ ν χελβα καὶ τὸ ν ναϊ καὶ τὸ ν ερεω
καὶ κατῴ κησεν ὁ ασηρ ἐν μέσῳ τοῦ χαναναίου τοῦ κατοικοῦ ντος τὴ ν γῆ ν ὅ τι οὐ κ
ἠ δυνή θη ἐξᾶ ραι αὐ τό ν
καὶ νεφθαλι οὐ κ ἐξῆ ρεν τοὺ ς κατοικοῦ ντας βαιθσαμυς καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας
βαιθαναθ καὶ κατῴ κησεν νεφθαλι ἐν μέσῳ τοῦ χαναναίου τοῦ κατοικοῦ ντος τὴ ν
γῆ ν οἱ δὲ κατοικοῦ ντες βαιθσαμυς καὶ τὴ ν βαιθενεθ ἐγένοντο αὐ τοῖς εἰς φό ρον
332

καὶ ἐξέθλιψεν ὁ αμορραῖος τοὺ ς υἱοὺ ς δαν εἰς τὸ ὄ ρος ὅ τι οὐ κ ἀ φῆ καν αὐ τὸ ν

καταβῆ ναι εἰς τὴ ν κοιλά δα
καὶ ἤ ρξατο ὁ αμορραῖος κατοικεῖν ἐν τῷ ὄ ρει τῷ ὀ στρακώ δει ἐν ᾧ αἱ ἄ ρκοι καὶ ἐν ᾧ
αἱ ἀ λώ πεκες ἐν τῷ μυρσινῶ νι καὶ ἐν θαλαβιν καὶ ἐβαρύ νθη χεὶρ οἴκου ιωσηφ ἐπὶ
τὸ ν αμορραῖον καὶ ἐγενή θη αὐ τοῖς εἰς φό ρον
καὶ τὸ ὅ ριον τοῦ αμορραίου ἀ πὸ τῆ ς ἀ ναβά σεως ακραβιν ἀ πὸ τῆ ς πέτρας καὶ ἐπά νω
καὶ ἀ νέβη ἄ γγελος κυρίου ἀ πὸ γαλγαλ ἐπὶ τὸ ν κλαυθμῶ να καὶ ἐπὶ βαιθηλ καὶ ἐπὶ
τὸ ν οἶκον ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος ἀ νεβίβασα ὑ μᾶ ς ἐξ
αἰγύ πτου καὶ εἰσή γαγον ὑ μᾶ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν καὶ εἶπα οὐ
διασκεδά σω τὴ ν διαθή κην μου τὴ ν μεθ' ὑ μῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ὑ μεῖς οὐ διαθή σεσθε διαθή κην τοῖς ἐγκαθημένοις εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την οὐ δὲ τοῖς
θεοῖς αὐ τῶ ν προσκυνή σετε ἀ λλὰ τὰ γλυπτὰ αὐ τῶ ν συντρίψετε καὶ τὰ θυσιαστή ρια
αὐ τῶ ν καθελεῖτε καὶ οὐ κ εἰσηκού σατε τῆ ς φωνῆ ς μου ὅ τι ταῦ τα ἐποιή σατε
κἀ γὼ εἶπον οὐ μὴ ἐξαρῶ αὐ τοὺ ς ἐκ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἔσονται ὑ μῖν εἰς συνοχά ς
καὶ οἱ θεοὶ αὐ τῶ ν ἔσονται ὑ μῖν εἰς σκά νδαλον
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐλά λησεν ὁ ἄ γγελος κυρίου τοὺ ς λό γους τού τους πρὸ ς πά ντας υἱοὺ ς
ισραηλ καὶ ἐπῆ ραν ὁ λαὸ ς τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν
καὶ ἐπωνό μασαν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου κλαυθμῶ νες καὶ ἐθυσίασαν ἐκεῖ τῷ
κυρίῳ
καὶ ἐξαπέστειλεν ἰησοῦ ς τὸ ν λαό ν καὶ ἦ λθεν ἀ νὴ ρ εἰς τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ
κατακληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν
καὶ ἐδού λευσεν ὁ λαὸ ς τῷ κυρίῳ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἰησοῦ καὶ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
τῶ ν πρεσβυτέρων ὅ σοι ἐμακροημέρευσαν μετὰ ἰησοῦ ὅ σοι ἔγνωσαν πᾶ ν τὸ ἔργον
κυρίου τὸ μέγα ὃ ἐποίησεν ἐν τῷ ισραηλ
καὶ ἐτελεύ τησεν ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη δοῦ λος κυρίου υἱὸ ς ἑκατὸ ν δέκα ἐτῶ ν
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν ὁ ρίῳ τῆ ς κληρονομίας αὐ τοῦ ἐν θαμναθαρες ἐν ὄ ρει εφραιμ
ἀ πὸ βορρᾶ τοῦ ὄ ρους γαας
καί γε πᾶ σα ἡ γενεὰ ἐκείνη προσετέθησαν πρὸ ς τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν καὶ ἀ νέστη
γενεὰ ἑτέρα μετ' αὐ τού ς οἳ οὐ κ ἔγνωσαν τὸ ν κύ ριον καί γε τὸ ἔργον ὃ ἐποίησεν ἐν
τῷ ισραηλ
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐλά τρευσαν τοῖς
βααλιμ
καὶ ἐγκατέλιπον τὸ ν κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν τὸ ν ἐξαγαγό ντα αὐ τοὺ ς
ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων ἀ πὸ τῶ ν θεῶ ν τῶ ν ἐθνῶ ν
τῶ ν περικύ κλῳ αὐ τῶ ν καὶ προσεκύ νησαν αὐ τοῖς καὶ παρώ ργισαν τὸ ν κύ ριον
καὶ ἐγκατέλιπον αὐ τὸ ν καὶ ἐλά τρευσαν τῷ βααλ καὶ ταῖς ἀ στά ρταις
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν τῷ ισραηλ καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας
προνομευό ντων καὶ κατεπρονό μευσαν αὐ τού ς καὶ ἀ πέδοτο αὐ τοὺ ς ἐν χερσὶ τῶ ν
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν κυκλό θεν καὶ οὐ κ ἠ δυνή θησαν ἔτι ἀ ντιστῆ ναι κατὰ πρό σωπον τῶ ν
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν
ἐν πᾶ σιν οἷς ἐξεπορεύ οντο καὶ χεὶρ κυρίου ἦ ν ἐπ' αὐ τοὺ ς εἰς κακά καθὼ ς ἐλά λησεν
κύ ριος καὶ καθὼ ς ὤ μοσεν κύ ριος αὐ τοῖς καὶ ἐξέθλιψεν αὐ τοὺ ς σφό δρα
333

καὶ ἤ γειρεν κύ ριος κριτά ς καὶ ἔσωσεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐκ χειρὸ ς τῶ ν προνομευό ντων
αὐ τού ς
καί γε τῶ ν κριτῶ ν οὐ χ ὑ πή κουσαν ὅ τι ἐξεπό ρνευσαν ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων καὶ
προσεκύ νησαν αὐ τοῖς καὶ ἐξέκλιναν ταχὺ ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ ἧ ς ἐπορεύ θησαν οἱ πατέρες
αὐ τῶ ν τοῦ εἰσακού ειν τῶ ν λό γων κυρίου οὐ κ ἐποίησαν οὕ τως
καὶ ὅ τι ἤ γειρεν κύ ριος κριτὰ ς αὐ τοῖς καὶ ἦ ν κύ ριος μετὰ τοῦ κριτοῦ καὶ ἔσωσεν
αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν πά σας τὰ ς ἡ μέρας τοῦ κριτοῦ ὅ τι παρεκλή θη
κύ ριος ἀ πὸ τοῦ στεναγμοῦ αὐ τῶ ν ἀ πὸ προσώ που τῶ ν πολιορκού ντων αὐ τοὺ ς καὶ
ἐκθλιβό ντων αὐ τού ς
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἀ πέθνῃσκεν ὁ κριτή ς καὶ ἀ πέστρεψαν καὶ πά λιν διέφθειραν ὑ πὲρ
τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν πορεύ εσθαι ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων λατρεύ ειν αὐ τοῖς καὶ
προσκυνεῖν αὐ τοῖς οὐ κ ἀ πέρριψαν τὰ ἐπιτηδεύ ματα αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν
τὰ ς σκληρά ς
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν τῷ ισραηλ καὶ εἶπεν ἀ νθ' ὧ ν ὅ σα ἐγκατέλιπον τὸ ἔθνος
τοῦ το τὴ ν διαθή κην μου ἣ ν ἐνετειλά μην τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ εἰσή κουσαν
τῆ ς φωνῆ ς μου
καί γε ἐγὼ οὐ προσθή σω τοῦ ἐξᾶ ραι ἄ νδρα ἐκ προσώ που αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῶ ν ἐθνῶ ν ὧ ν
κατέλιπεν ἰησοῦ ς υἱὸ ς ναυη ἐν τῇ γῇ καὶ ἀ φῆ κεν
τοῦ πειρά σαι ἐν αὐ τοῖς τὸ ν ισραηλ εἰ φυλά σσονται τὴ ν ὁ δὸ ν κυρίου πορεύ εσθαι ἐν
αὐ τῇ ὃ ν τρό πον ἐφύ λαξαν οἱ πατέρες αὐ τῶ ν ἢ οὔ
καὶ ἀ φῆ κεν κύ ριος τὰ ἔθνη ταῦ τα τοῦ μὴ ἐξᾶ ραι αὐ τὰ τὸ τά χος καὶ οὐ παρέδωκεν
αὐ τὰ ἐν χειρὶ ἰησοῦ
καὶ ταῦ τα τὰ ἔθνη ἃ ἀ φῆ κεν κύ ριος αὐ τὰ ὥ στε πειρά σαι ἐν αὐ τοῖς τὸ ν ισραηλ
πά ντας τοὺ ς μὴ ἐγνωκό τας τοὺ ς πολέμους χανααν
πλὴ ν διὰ τὰ ς γενεὰ ς υἱῶ ν ισραηλ τοῦ διδά ξαι αὐ τοὺ ς πό λεμον πλὴ ν οἱ ἔμπροσθεν
αὐ τῶ ν οὐ κ ἔγνωσαν αὐ τά
τὰ ς πέντε σατραπείας τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ πά ντα τὸ ν χαναναῖον καὶ τὸ ν σιδώ νιον
καὶ τὸ ν ευαῖον τὸ ν κατοικοῦ ντα τὸ ν λίβανον ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους τοῦ αερμων ἕως
λαβωεμαθ
καὶ ἐγένετο ὥ στε πειρά σαι ἐν αὐ τοῖς τὸ ν ισραηλ γνῶ ναι εἰ ἀ κού σονται τὰ ς ἐντολὰ ς
κυρίου ἃ ς ἐνετείλατο τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ κατῴ κησαν ἐν μέσῳ τοῦ χαναναίου καὶ τοῦ χετταίου καὶ τοῦ
αμορραίου καὶ τοῦ φερεζαίου καὶ τοῦ ευαίου καὶ τοῦ ιεβουσαίου
καὶ ἔλαβον τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν ἑαυτοῖς εἰς γυναῖκας καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν
ἔδωκαν τοῖς υἱοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐλά τρευσαν τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου καὶ ἐπελά θοντο κυρίου τοῦ
θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ ἐλά τρευσαν τοῖς βααλιμ καὶ τοῖς ἄ λσεσιν
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν τῷ ισραηλ καὶ ἀ πέδοτο αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ χουσαρσαθαιμ
βασιλέως συρίας ποταμῶ ν καὶ ἐδού λευσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τῷ χουσαρσαθαιμ ἔτη
ὀ κτώ
καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς κύ ριον καὶ ἤ γειρεν κύ ριος σωτῆ ρα τῷ ισραηλ καὶ
ἔσωσεν αὐ τού ς τὸ ν γοθονιηλ υἱὸ ν κενεζ ἀ δελφοῦ χαλεβ τὸ ν νεώ τερον ὑ πὲρ αὐ τό ν
334

καὶ ἐγένετο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα κυρίου καὶ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ καὶ ἐξῆ λθεν εἰς
πό λεμον πρὸ ς χουσαρσαθαιμ καὶ παρέδωκεν κύ ριος ἐν χειρὶ αὐ τοῦ τὸ ν
χουσαρσαθαιμ βασιλέα συρίας ποταμῶ ν καὶ ἐκραταιώ θη ἡ χεὶρ αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν
χουσαρσαθαιμ
καὶ ἡ σύ χασεν ἡ γῆ τεσσαρά κοντα ἔτη καὶ ἀ πέθανεν γοθονιηλ υἱὸ ς κενεζ
καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ ισραηλ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐνίσχυσεν
κύ ριος τὸ ν εγλωμ βασιλέα μωαβ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ διὰ τὸ πεποιηκέναι αὐ τοὺ ς τὸ
πονηρὸ ν ἔναντι κυρίου
καὶ συνή γαγεν πρὸ ς ἑαυτὸ ν πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων καὶ αμαληκ καὶ ἐπορεύ θη καὶ
ἐπά ταξεν τὸ ν ισραηλ καὶ ἐκληρονό μησεν τὴ ν πό λιν τῶ ν φοινίκων
καὶ ἐδού λευσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τῷ εγλωμ βασιλεῖ μωαβ ἔτη δέκα ὀ κτώ
καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς κύ ριον καὶ ἤ γειρεν αὐ τοῖς σωτῆ ρα τὸ ν αωδ υἱὸ ν
γηρα υἱὸ ν τοῦ ιεμενι ἄ νδρα ἀ μφοτεροδέξιον καὶ ἐξαπέστειλαν οἱ υἱοὶ ισραηλ δῶ ρα
ἐν χειρὶ αὐ τοῦ τῷ εγλωμ βασιλεῖ μωαβ
καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ αωδ μά χαιραν δίστομον σπιθαμῆ ς τὸ μῆ κος αὐ τῆ ς καὶ
περιεζώ σατο αὐ τὴ ν ὑ πὸ τὸ ν μανδύ αν ἐπὶ τὸ ν μηρὸ ν τὸ ν δεξιὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ θη καὶ προσή νεγκεν τὰ δῶ ρα τῷ εγλωμ βασιλεῖ μωαβ καὶ εγλωμ ἀ νὴ ρ
ἀ στεῖος σφό δρα
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα συνετέλεσεν αωδ προσφέρων τὰ δῶ ρα καὶ ἐξαπέστειλεν τοὺ ς
φέροντας τὰ δῶ ρα
καὶ αὐ τὸ ς ὑ πέστρεψεν ἀ πὸ τῶ ν γλυπτῶ ν τῶ ν μετὰ τῆ ς γαλγαλ καὶ εἶπεν αωδ λό γος
μοι κρύ φιος πρὸ ς σέ βασιλεῦ καὶ εἶπεν εγλωμ πρὸ ς αὐ τό ν σιώ πα καὶ ἐξαπέστειλεν
ἀ φ' ἑαυτοῦ πά ντας τοὺ ς ἐφεστῶ τας ἐπ' αὐ τό ν
καὶ αωδ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς ἐκά θητο ἐν τῷ ὑ περῴ ῳ τῷ θερινῷ τῷ
ἑαυτοῦ μονώ τατος καὶ εἶπεν αωδ λό γος θεοῦ μοι πρὸ ς σέ βασιλεῦ καὶ ἐξανέστη ἀ πὸ
τοῦ θρό νου εγλωμ ἐγγὺ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἅ μα τῷ ἀ ναστῆ ναι αὐ τὸ ν καὶ ἐξέτεινεν αωδ τὴ ν χεῖρα τὴ ν ἀ ριστερὰ ν
αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν τὴ ν μά χαιραν ἐπά νωθεν τοῦ μηροῦ αὐ τοῦ τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐνέπηξεν
αὐ τὴ ν ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐ τοῦ
καὶ ἐπεισή νεγκεν καί γε τὴ ν λαβὴ ν ὀ πίσω τῆ ς φλογό ς καὶ ἀ πέκλεισεν τὸ στέαρ κατὰ
τῆ ς φλογό ς ὅ τι οὐ κ ἐξέσπασεν τὴ ν μά χαιραν ἐκ τῆ ς κοιλίας αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθεν αωδ
τὴ ν προστά δα
καὶ ἐξῆ λθεν τοὺ ς διατεταγμένους καὶ ἀ πέκλεισεν τὰ ς θύ ρας τοῦ ὑ περῴ ου κατ'
αὐ τοῦ καὶ ἐσφή νωσεν
καὶ αὐ τὸ ς ἐξῆ λθεν καὶ οἱ παῖδες αὐ τοῦ εἰσῆ λθον καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ αἱ θύ ραι τοῦ
ὑ περῴ ου ἐσφηνωμέναι καὶ εἶπαν μή ποτε ἀ ποκενοῖ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ ἐν τῷ ταμιείῳ
τῷ θερινῷ
καὶ ὑ πέμειναν ἕως ᾐ σχύ νοντο καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν ὁ ἀ νοίγων τὰ ς θύ ρας τοῦ ὑ περῴ ου
καὶ ἔλαβον τὴ ν κλεῖδα καὶ ἤ νοιξαν καὶ ἰδοὺ ὁ κύ ριος αὐ τῶ ν πεπτωκὼ ς ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
τεθνηκώ ς
καὶ αωδ διεσώ θη ἕως ἐθορυβοῦ ντο καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ προσνοῶ ν αὐ τῷ καὶ αὐ τὸ ς
παρῆ λθεν τὰ γλυπτὰ καὶ διεσώ θη εἰς σετιρωθα
335

καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἦ λθεν αωδ εἰς γῆ ν ισραηλ καὶ ἐσά λπισεν ἐν κερατίνῃ ἐν τῷ ὄ ρει
εφραιμ καὶ κατέβησαν σὺ ν αὐ τῷ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους καὶ αὐ τὸ ς ἔμπροσθεν
αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς κατά βητε ὀ πίσω μου ὅ τι παρέδωκεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τοὺ ς
ἐχθροὺ ς ἡ μῶ ν τὴ ν μωαβ ἐν χειρὶ ἡ μῶ ν καὶ κατέβησαν ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ
προκατελά βοντο τὰ ς διαβά σεις τοῦ ιορδά νου τῆ ς μωαβ καὶ οὐ κ ἀ φῆ κεν ἄ νδρα
διαβῆ ναι
καὶ ἐπά ταξαν τὴ ν μωαβ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὡ σεὶ δέκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν πᾶ ν λιπαρὸ ν
καὶ πά ντα ἄ νδρα δυνά μεως καὶ οὐ διεσώ θη ἀ νή ρ
καὶ ἐνετρά πη μωαβ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὑ πὸ χεῖρα ισραηλ καὶ ἡ σύ χασεν ἡ γῆ
ὀ γδοή κοντα ἔτη καὶ ἔκρινεν αὐ τοὺ ς αωδ ἕως οὗ ἀ πέθανεν
καὶ μετ' αὐ τὸ ν ἀ νέστη σαμεγαρ υἱὸ ς διναχ καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους εἰς
ἑξακοσίους ἄ νδρας ἐν τῷ ἀ ροτρό ποδι τῶ ν βοῶ ν καὶ ἔσωσεν καί γε αὐ τὸ ς τὸ ν
ισραηλ
καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ ισραηλ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ αωδ
ἀ πέθανεν
καὶ ἀ πέδοτο αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐν χειρὶ ιαβιν βασιλέως χανααν ὃ ς ἐβασίλευσεν ἐν ασωρ
καὶ ὁ ἄ ρχων τῆ ς δυνά μεως αὐ τοῦ σισαρα καὶ αὐ τὸ ς κατῴ κει ἐν αρισωθ τῶ ν ἐθνῶ ν
καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς κύ ριον ὅ τι ἐννακό σια ἅ ρματα σιδηρᾶ ἦ ν αὐ τῷ
καὶ αὐ τὸ ς ἔθλιψεν τὸ ν ισραηλ κατὰ κρά τος εἴκοσι ἔτη
καὶ δεββωρα γυνὴ προφῆ τις γυνὴ λαφιδωθ αὐ τὴ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ ἐν τῷ καιρῷ
ἐκείνῳ
καὶ αὐ τὴ ἐκά θητο ὑ πὸ φοίνικα δεββωρα ἀ νὰ μέσον τῆ ς ραμα καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς
βαιθηλ ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ καὶ ἀ νέβαινον πρὸ ς αὐ τὴ ν οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς κρίσιν
καὶ ἀ πέστειλεν δεββωρα καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν βαρακ υἱὸ ν αβινεεμ ἐκ καδης νεφθαλι
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν οὐ χὶ ἐνετείλατο κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ σοὶ καὶ ἀ πελεύ σῃ εἰς
ὄ ρος θαβωρ καὶ λή μψῃ μετὰ σεαυτοῦ δέκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν ἐκ τῶ ν υἱῶ ν νεφθαλι
καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ζαβουλων
καὶ ἐπά ξω πρὸ ς σὲ εἰς τὸ ν χειμά ρρουν κισων τὸ ν σισαρα ἄ ρχοντα τῆ ς δυνά μεως
ιαβιν καὶ τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ καὶ τὸ πλῆ θος αὐ τοῦ καὶ παραδώ σω αὐ τὸ ν εἰς τὰ ς
χεῖρά ς σου
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὴ ν βαρακ ἐὰ ν πορευθῇ ς μετ' ἐμοῦ πορεύ σομαι καὶ ἐὰ ν μὴ
πορευθῇ ς οὐ πορεύ σομαι ὅ τι οὐ κ οἶδα τὴ ν ἡ μέραν ἐν ᾗ εὐ οδοῖ τὸ ν ἄ γγελον κύ ριος
μετ' ἐμοῦ
καὶ εἶπεν πορευομένη πορεύ σομαι μετὰ σοῦ πλὴ ν γίνωσκε ὅ τι οὐ κ ἔσται τὸ
προτέρημά σου ἐπὶ τὴ ν ὁ δό ν ἣ ν σὺ πορεύ ῃ ὅ τι ἐν χειρὶ γυναικὸ ς ἀ ποδώ σεται κύ ριος
τὸ ν σισαρα καὶ ἀ νέστη δεββωρα καὶ ἐπορεύ θη μετὰ βαρακ ἐκ καδης
καὶ ἐβό ησεν βαρακ τὸ ν ζαβουλων καὶ τὸ ν νεφθαλι ἐκ καδης καὶ ἀ νέβησαν κατὰ
πό δας αὐ τοῦ δέκα χιλιά δες ἀ νδρῶ ν καὶ ἀ νέβη μετ' αὐ τοῦ δεββωρα
καὶ χαβερ ὁ κιναῖος ἐχωρίσθη ἀ πὸ καινα ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ιωβαβ γαμβροῦ μωυσῆ καὶ
ἔπηξεν τὴ ν σκηνὴ ν αὐ τοῦ ἕως δρυὸ ς πλεονεκτού ντων ἥ ἐστιν ἐχό μενα κεδες
καὶ ἀ νηγγέλη σισαρα ὅ τι ἀ νέβη βαρακ υἱὸ ς αβινεεμ εἰς ὄ ρος θαβωρ
336

καὶ ἐκά λεσεν σισαρα πά ντα τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ ἐννακό σια ἅ ρματα σιδηρᾶ καὶ πά ντα
τὸ ν λαὸ ν τὸ ν μετ' αὐ τοῦ ἀ πὸ αρισωθ τῶ ν ἐθνῶ ν εἰς τὸ ν χειμά ρρουν κισων
καὶ εἶπεν δεββωρα πρὸ ς βαρακ ἀ νά στηθι ὅ τι αὕ τη ἡ ἡ μέρα ἐν ᾗ παρέδωκεν κύ ριος
τὸ ν σισαρα ἐν τῇ χειρί σου ὅ τι κύ ριος ἐξελεύ σεται ἔμπροσθέν σου καὶ κατέβη βαρακ
ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους θαβωρ καὶ δέκα χιλιά δες ἀ νδρῶ ν ὀ πίσω αὐ τοῦ
καὶ ἐξέστησεν κύ ριος τὸ ν σισαρα καὶ πά ντα τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαν τὴ ν
παρεμβολὴ ν αὐ τοῦ ἐν στό ματι ῥ ομφαίας ἐνώ πιον βαρακ καὶ κατέβη σισαρα
ἐπά νωθεν τοῦ ἅ ρματος αὐ τοῦ καὶ ἔφυγεν τοῖς ποσὶν αὐ τοῦ
καὶ βαρακ διώ κων ὀ πίσω τῶ ν ἁ ρμά των καὶ ὀ πίσω τῆ ς παρεμβολῆ ς ἕως αρισωθ τῶ ν
ἐθνῶ ν καὶ ἔπεσεν πᾶ σα παρεμβολὴ σισαρα ἐν στό ματι ῥ ομφαίας οὐ κατελείφθη
ἕως ἑνό ς
καὶ σισαρα ἔφυγεν τοῖς ποσὶν αὐ τοῦ εἰς σκηνὴ ν ιαηλ γυναικὸ ς χαβερ ἑταίρου τοῦ
κιναίου ὅ τι εἰρή νη ἦ ν ἀ νὰ μέσον ιαβιν βασιλέως ασωρ καὶ ἀ νὰ μέσον οἴκου χαβερ
τοῦ κιναίου
καὶ ἐξῆ λθεν ιαηλ εἰς συνά ντησιν σισαρα καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἔκκλινον κύ ριέ μου
ἔκκλινον πρό ς με μὴ φοβοῦ καὶ ἐξέκλινεν πρὸ ς αὐ τὴ ν εἰς τὴ ν σκηνή ν καὶ περιέβαλεν
αὐ τὸ ν ἐπιβολαίῳ
καὶ εἶπεν σισαρα πρὸ ς αὐ τή ν πό τισό ν με δὴ μικρὸ ν ὕ δωρ ὅ τι ἐδίψησα καὶ ἤ νοιξεν
τὸ ν ἀ σκὸ ν τοῦ γά λακτος καὶ ἐπό τισεν αὐ τὸ ν καὶ περιέβαλεν αὐ τό ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὴ ν σισαρα στῆ θι δὴ ἐπὶ τὴ ν θύ ραν τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἔσται ἐὰ ν ἀ νὴ ρ
ἔλθῃ πρὸ ς σὲ καὶ ἐρωτή σῃ σε καὶ εἴπῃ εἰ ἔστιν ὧ δε ἀ νή ρ καὶ ἐρεῖς οὐ κ ἔστιν
καὶ ἔλαβεν ιαηλ γυνὴ χαβερ τὸ ν πά σσαλον τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἔθηκεν τὴ ν σφῦ ραν ἐν τῇ
χειρὶ αὐ τῆ ς καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐν κρυφῇ καὶ ἔπηξεν τὸ ν πά σσαλον ἐν τῷ
κροτά φῳ αὐ τοῦ καὶ διεξῆ λθεν ἐν τῇ γῇ καὶ αὐ τὸ ς ἐξεστὼ ς ἐσκοτώ θη καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἰδοὺ βαρακ διώ κων τὸ ν σισαρα καὶ ἐξῆ λθεν ιαηλ εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ καὶ εἶπεν
αὐ τῷ δεῦ ρο καὶ δείξω σοι τὸ ν ἄ νδρα ὃ ν σὺ ζητεῖς καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τή ν καὶ ἰδοὺ
σισαρα ῥ εριμμένος νεκρό ς καὶ ὁ πά σσαλος ἐν τῷ κροτά φῳ αὐ τοῦ
καὶ ἐτρό πωσεν ὁ θεὸ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τὸ ν ιαβιν βασιλέα χανααν ἔμπροσθεν τῶ ν
υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπορεύ ετο χεὶρ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ πορευομένη καὶ σκληρυνομένη ἐπὶ ιαβιν
βασιλέα χανααν ἕως οὗ ἐξωλέθρευσαν τὸ ν ιαβιν βασιλέα χανααν
καὶ ᾖ σαν δεββωρα καὶ βαρακ υἱὸ ς αβινεεμ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγοντες
ἀ πεκαλύ φθη ἀ ποκά λυμμα ἐν ισραηλ ἐν τῷ ἑκουσιασθῆ ναι λαὸ ν εὐ λογεῖτε κύ ριον
ἀ κού σατε βασιλεῖς καὶ ἐνωτίσασθε σατρά παι ἐγώ εἰμι τῷ κυρίῳ ἐγώ εἰμι ᾄ σομαι
ψαλῶ τῷ κυρίῳ τῷ θεῷ ισραηλ
κύ ριε ἐν τῇ ἐξό δῳ σου ἐν σηιρ ἐν τῷ ἀ παίρειν σε ἐξ ἀ γροῦ εδωμ γῆ ἐσείσθη καὶ ὁ
οὐ ρανὸ ς ἔσταξεν δρό σους καὶ αἱ νεφέλαι ἔσταξαν ὕ δωρ
ὄ ρη ἐσαλεύ θησαν ἀ πὸ προσώ που κυρίου ελωι τοῦ το σινα ἀ πὸ προσώ που κυρίου
θεοῦ ισραηλ
ἐν ἡ μέραις σαμεγαρ υἱοῦ αναθ ἐν ἡ μέραις ιαηλ ἐξέλιπον ὁ δοὺ ς καὶ ἐπορεύ θησαν
ἀ τραπού ς ἐπορεύ θησαν ὁ δοὺ ς διεστραμμένας
337

ἐξέλιπον δυνατοὶ ἐν ισραηλ ἐξέλιπον ἕως οὗ ἀ ναστῇ δεββωρα ἕως οὗ ἀ ναστῇ μή τηρ
ἐν ισραηλ
ἐξελέξαντο θεοὺ ς καινού ς τό τε ἐπολέμησαν πό λεις ἀ ρχό ντων θυρεὸ ς ἐὰ ν ὀ φθῇ καὶ
λό γχη ἐν τεσσαρά κοντα χιλιά σιν ἐν ισραηλ
ἡ καρδία μου εἰς τὰ διατεταγμένα τῷ ισραηλ οἱ ἑκουσιαζό μενοι ἐν λαῷ εὐ λογεῖτε
κύ ριον
ἐπιβεβηκό τες ἐπὶ ὄ νου θηλείας μεσημβρίας καθή μενοι ἐπὶ κριτηρίου καὶ
πορευό μενοι ἐπὶ ὁ δοὺ ς συνέδρων ἐφ' ὁ δῷ
διηγεῖσθε ἀ πὸ φωνῆ ς ἀ νακρουομένων ἀ νὰ μέσον ὑ δρευομένων ἐκεῖ δώ σουσιν
δικαιοσύ νας κυρίῳ δικαιοσύ νας αὔ ξησον ἐν ισραηλ τό τε κατέβη εἰς τὰ ς πό λεις λαὸ ς
κυρίου
ἐξεγείρου ἐξεγείρου δεββωρα ἐξεγείρου ἐξεγείρου λά λησον ᾠ δή ν ἀ νά στα βαρακ καὶ
αἰχμαλώ τισον αἰχμαλωσίαν σου υἱὸ ς αβινεεμ
τό τε κατέβη κατά λειμμα τοῖς ἰσχυροῖς λαὸ ς κυρίου κατέβη αὐ τῷ ἐν τοῖς κραταιοῖς
ἐξ ἐμοῦ εφραιμ ἐξερρίζωσεν αὐ τοὺ ς ἐν τῷ αμαληκ ὀ πίσω σου βενιαμιν ἐν τοῖς λαοῖς
σου ἐν ἐμοὶ μαχιρ κατέβησαν ἐξερευνῶ ντες καὶ ἀ πὸ ζαβουλων ἕλκοντες ἐν ῥ ά βδῳ
διηγή σεως γραμματέως
καὶ ἀ ρχηγοὶ ἐν ισσαχαρ μετὰ δεββωρας καὶ βαρακ οὕ τως βαρακ ἐν κοιλά σιν
ἀ πέστειλεν ἐν ποσὶν αὐ τοῦ εἰς τὰ ς μερίδας ρουβην μεγά λοι ἐξικνού μενοι καρδίαν
εἰς τί ἐκά θισαν ἀ νὰ μέσον τῆ ς διγομίας τοῦ ἀ κοῦ σαι συρισμοῦ ἀ γγέλων εἰς
διαιρέσεις ρουβην μεγά λοι ἐξετασμοὶ καρδίας
γαλααδ ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐσκή νωσεν καὶ δαν εἰς τί παροικεῖ πλοίοις ασηρ
ἐκά θισεν παραλίαν θαλασσῶ ν καὶ ἐπὶ διεξό δοις αὐ τοῦ σκηνώ σει
ζαβουλων λαὸ ς ὠ νείδισεν ψυχὴ ν αὐ τοῦ εἰς θά νατον καὶ νεφθαλι ἐπὶ ὕ ψη ἀ γροῦ
ἦ λθον αὐ τῶ ν βασιλεῖς παρετά ξαντο τό τε ἐπολέμησαν βασιλεῖς χανααν ἐν θανααχ
ἐπὶ ὕ δατι μεγεδδω δῶ ρον ἀ ργυρίου οὐ κ ἔλαβον
ἐξ οὐ ρανοῦ παρετά ξαντο οἱ ἀ στέρες ἐκ τρίβων αὐ τῶ ν παρετά ξαντο μετὰ σισαρα
χειμά ρρους κισων ἐξέσυρεν αὐ τού ς χειμά ρρους ἀ ρχαίων χειμά ρρους κισων
καταπατή σει αὐ τὸ ν ψυχή μου δυνατή
τό τε ἐνεποδίσθησαν πτέρναι ἵππου σπουδῇ ἔσπευσαν ἰσχυροὶ αὐ τοῦ
καταρᾶ σθε μηρωζ εἶπεν ἄ γγελος κυρίου καταρᾶ σθε ἐπικατά ρατος πᾶ ς ὁ κατοικῶ ν
αὐ τή ν ὅ τι οὐ κ ἤ λθοσαν εἰς βοή θειαν κυρίου εἰς βοή θειαν ἐν δυνατοῖς
εὐ λογηθείη ἐν γυναιξὶν ιαηλ γυνὴ χαβερ τοῦ κιναίου ἀ πὸ γυναικῶ ν ἐν σκηναῖς
εὐ λογηθείη
ὕ δωρ ᾔ τησεν γά λα ἔδωκεν ἐν λεκά νῃ ὑ περεχό ντων προσή νεγκεν βού τυρον
χεῖρα αὐ τῆ ς ἀ ριστερὰ ν εἰς πά σσαλον ἐξέτεινεν καὶ δεξιὰ ν αὐ τῆ ς εἰς σφῦ ραν
κοπιώ ντων καὶ ἐσφυροκό πησεν σισαρα διή λωσεν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν
διή λωσεν κρό ταφον αὐ τοῦ
ἀ νὰ μέσον τῶ ν ποδῶ ν αὐ τῆ ς κατεκυλίσθη ἔπεσεν καὶ ἐκοιμή θη ἀ νὰ μέσον τῶ ν
ποδῶ ν αὐ τῆ ς κατακλιθεὶς ἔπεσεν καθὼ ς κατεκλίθη ἐκεῖ ἔπεσεν ἐξοδευθείς
διὰ τῆ ς θυρίδος παρέκυψεν μή τηρ σισαρα ἐκτὸ ς τοῦ τοξικοῦ διό τι ᾐ σχύ νθη ἅ ρμα
αὐ τοῦ διό τι ἐχρό νισαν πό δες ἁ ρμά των αὐ τοῦ
338

αἱ σοφαὶ ἄ ρχουσαι αὐ τῆ ς ἀ πεκρίθησαν πρὸ ς αὐ τή ν καὶ αὐ τὴ ἀ πέστρεψεν λό γους

αὐ τῆ ς ἑαυτῇ
οὐ χ εὑ ρή σουσιν αὐ τὸ ν διαμερίζοντα σκῦ λα οἰκτίρμων οἰκτιρή σει εἰς κεφαλὴ ν
ἀ νδρό ς σκῦ λα βαμμά των τῷ σισαρα σκῦ λα βαμμά των ποικιλίας βά μματα
ποικιλτῶ ν αὐ τά τῷ τραχή λῳ αὐ τοῦ σκῦ λα
οὕ τως ἀ πό λοιντο πά ντες οἱ ἐχθροί σου κύ ριε καὶ οἱ ἀ γαπῶ ντες αὐ τὸ ν ὡ ς ἔξοδος
ἡ λίου ἐν δυνά μει αὐ τοῦ καὶ ἡ σύ χασεν ἡ γῆ τεσσαρά κοντα ἔτη
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἔδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος
ἐν χειρὶ μαδιαμ ἑπτὰ ἔτη
καὶ ἴσχυσεν χεὶρ μαδιαμ ἐπὶ ισραηλ καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πὸ
προσώ που μαδιαμ τὰ ς τρυμαλιὰ ς τὰ ς ἐν τοῖς ὄ ρεσιν καὶ τὰ σπή λαια καὶ τὰ
κρεμαστά
καὶ ἐγένετο ἐὰ ν ἔσπειραν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἀ νέβαιναν μαδιαμ καὶ αμαληκ καὶ οἱ
υἱοὶ ἀ νατολῶ ν συνανέβαινον αὐ τοῖς
καὶ παρενέβαλον εἰς αὐ τοὺ ς καὶ κατέφθειραν τοὺ ς καρποὺ ς αὐ τῶ ν ἕως ἐλθεῖν εἰς
γά ζαν καὶ οὐ κατέλιπον ὑ πό στασιν ζωῆ ς ἐν τῇ γῇ ισραηλ οὐ δὲ ἐν τοῖς ποιμνίοις
ταῦ ρον καὶ ὄ νον
ὅ τι αὐ τοὶ καὶ αἱ κτή σεις αὐ τῶ ν ἀ νέβαινον καὶ αἱ σκηναὶ αὐ τῶ ν παρεγίνοντο καθὼ ς
ἀ κρὶς εἰς πλῆ θος καὶ αὐ τοῖς καὶ τοῖς καμή λοις αὐ τῶ ν οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμό ς καὶ ἤ ρχοντο
εἰς τὴ ν γῆ ν ισραηλ καὶ διέφθειρον αὐ τή ν
καὶ ἐπτώ χευσεν ισραηλ σφό δρα ἀ πὸ προσώ που μαδιαμ καὶ ἐβό ησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ
πρὸ ς κύ ριον
ἀ πὸ προσώ που μαδιαμ
καὶ ἐξαπέστειλεν κύ ριος ἄ νδρα προφή την πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς
τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐγώ εἰμι ὃ ς ἀ νή γαγον ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ
ἐξή γαγον ὑ μᾶ ς ἐξ οἴκου δουλείας ὑ μῶ ν
καὶ ἐρρυσά μην ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς αἰγύ πτου καὶ ἐκ χειρὸ ς πά ντων τῶ ν θλιβό ντων ὑ μᾶ ς
καὶ ἐξέβαλον αὐ τοὺ ς ἐκ προσώ που ὑ μῶ ν καὶ ἔδωκα ὑ μῖν τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν
καὶ εἶπα ὑ μῖν ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν οὐ φοβηθή σεσθε τοὺ ς θεοὺ ς τοῦ αμορραίου
ἐν οἷς ὑ μεῖς καθή σεσθε ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ εἰσηκού σατε τῆ ς φωνῆ ς μου
καὶ ἦ λθεν ἄ γγελος κυρίου καὶ ἐκά θισεν ὑ πὸ τὴ ν τερέμινθον τὴ ν ἐν εφραθα τὴ ν ιωας
πατρὸ ς τοῦ εσδρι καὶ γεδεων υἱὸ ς αὐ τοῦ ῥ αβδίζων σῖτον ἐν ληνῷ εἰς ἐκφυγεῖν ἀ πὸ
προσώ που τοῦ μαδιαμ
καὶ ὤ φθη αὐ τῷ ὁ ἄ γγελος κυρίου καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν κύ ριος μετὰ σοῦ ἰσχυρὸ ς
τῶ ν δυνά μεων
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν γεδεων ἐν ἐμοί κύ ριέ μου καὶ εἰ ἔστιν κύ ριος μεθ' ἡ μῶ ν εἰς τί
εὗ ρεν ἡ μᾶ ς τὰ κακὰ ταῦ τα καὶ ποῦ ἐστιν πά ντα τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ ἃ διηγή σαντο
ἡ μῖν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν λέγοντες μὴ οὐ χὶ ἐξ αἰγύ πτου ἀ νή γαγεν ἡ μᾶ ς κύ ριος καὶ νῦ ν
ἐξέρριψεν ἡ μᾶ ς καὶ ἔδωκεν ἡ μᾶ ς ἐν χειρὶ μαδιαμ
καὶ ἐπέστρεψεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ ἄ γγελος κυρίου καὶ εἶπεν πορεύ ου ἐν ἰσχύ ι σου ταύ τῃ
καὶ σώ σεις τὸ ν ισραηλ ἐκ χειρὸ ς μαδιαμ ἰδοὺ ἐξαπέστειλά σε
339

καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν γεδεων ἐν ἐμοί κύ ριέ μου ἐν τίνι σώ σω τὸ ν ισραηλ ἰδοὺ ἡ
χιλιά ς μου ἠ σθένησεν ἐν μανασση καὶ ἐγώ εἰμι ὁ μικρό τερος ἐν οἴκῳ πατρό ς μου
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ ἄ γγελος κυρίου κύ ριος ἔσται μετὰ σοῦ καὶ πατά ξεις τὴ ν
μαδιαμ ὡ σεὶ ἄ νδρα ἕνα
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν γεδεων εἰ δὲ εὗ ρον ἔλεος ἐν ὀ φθαλμοῖς σου καὶ ποιή σεις μοι
σή μερον πᾶ ν ὅ τι ἐλά λησας μετ' ἐμοῦ
μὴ χωρισθῇ ς ἐντεῦ θεν ἕως τοῦ ἐλθεῖν με πρὸ ς σέ καὶ ἐξοίσω τὴ ν θυσίαν καὶ θή σω
ἐνώ πιό ν σου καὶ εἶπεν ἐγώ εἰμι καθίομαι ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι σε
καὶ γεδεων εἰσῆ λθεν καὶ ἐποίησεν ἔριφον αἰγῶ ν καὶ οιφι ἀ λεύ ρου ἄ ζυμα καὶ τὰ
κρέα ἔθηκεν ἐν τῷ κοφίνῳ καὶ τὸ ν ζωμὸ ν ἔβαλεν ἐν τῇ χύ τρᾳ καὶ ἐξή νεγκεν αὐ τὰ
πρὸ ς αὐ τὸ ν ὑ πὸ τὴ ν τερέμινθον καὶ προσή γγισεν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ λαβὲ τὰ κρέα καὶ τὰ ἄ ζυμα καὶ θὲς πρὸ ς
τὴ ν πέτραν ἐκείνην καὶ τὸ ν ζωμὸ ν ἐχό μενα ἔκχεε καὶ ἐποίησεν οὕ τως
καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄ γγελος κυρίου τὸ ἄ κρον τῆ ς ῥ ά βδου τῆ ς ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἥ ψατο
τῶ ν κρεῶ ν καὶ τῶ ν ἀ ζύ μων καὶ ἀ νέβη πῦ ρ ἐκ τῆ ς πέτρας καὶ κατέφαγεν τὰ κρέα καὶ
τοὺ ς ἀ ζύ μους καὶ ὁ ἄ γγελος κυρίου ἐπορεύ θη ἀ πὸ ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶδεν γεδεων ὅ τι ἄ γγελος κυρίου οὗ τό ς ἐστιν καὶ εἶπεν γεδεων ἆ ἆ κύ ριέ μου
κύ ριε ὅ τι εἶδον ἄ γγελον κυρίου πρό σωπον πρὸ ς πρό σωπον
καὶ εἶπεν αὐ τῷ κύ ριος εἰρή νη σοι μὴ φοβοῦ οὐ μὴ ἀ ποθά νῃς
καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ γεδεων θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ καὶ ἐπεκά λεσεν αὐ τῷ εἰρή νη
κυρίου ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ἔτι αὐ τοῦ ὄ ντος ἐν εφραθα πατρὸ ς τοῦ εσδρι
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν αὐ τῷ κύ ριος λαβὲ τὸ ν μό σχον τὸ ν ταῦ ρον
ὅ ς ἐστιν τῷ πατρί σου καὶ μό σχον δεύ τερον ἑπταετῆ καὶ καθελεῖς τὸ θυσιαστή ριον
τοῦ βααλ ὅ ἐστιν τῷ πατρί σου καὶ τὸ ἄ λσος τὸ ἐπ' αὐ τὸ ὀ λεθρεύ σεις
καὶ οἰκοδομή σεις θυσιαστή ριον κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐπὶ κορυφὴ ν τοῦ μαουεκ τού του
ἐν τῇ παρατά ξει καὶ λή μψῃ τὸ ν μό σχον τὸ ν δεύ τερον καὶ ἀ νοίσεις ὁ λοκαύ τωμα ἐν
τοῖς ξύ λοις τοῦ ἄ λσους οὗ ἐξολεθρεύ σεις
καὶ ἔλαβεν γεδεων δέκα ἄ νδρας ἀ πὸ τῶ ν δού λων ἑαυτοῦ καὶ ἐποίησεν ὃ ν τρό πον
ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τὸ ν κύ ριος καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἐφοβή θη τὸ ν οἶκον τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς πό λεως τοῦ ποιῆ σαι ἡ μέρας καὶ ἐποίησεν νυκτό ς
καὶ ὤ ρθρισαν οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως τὸ πρωί καὶ ἰδοὺ καθῄ ρητο τὸ θυσιαστή ριον
τοῦ βααλ καὶ τὸ ἄ λσος τὸ ἐπ' αὐ τῷ ὠ λέθρευτο καὶ εἶδαν τὸ ν μό σχον τὸ ν δεύ τερον
ὃ ν ἀ νή νεγκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ ᾠ κοδομημένον
καὶ εἶπεν ἀ νὴ ρ πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ τίς ἐποίησεν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ ἐπεζή τησαν
καὶ ἠ ρεύ νησαν καὶ ἔγνωσαν ὅ τι γεδεων υἱὸ ς ιωας ἐποίησεν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καὶ εἶπον οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως πρὸ ς ιωας ἐξένεγκε τὸ ν υἱό ν σου καὶ ἀ ποθανέτω ὅ τι
καθεῖλεν τὸ θυσιαστή ριον τοῦ βααλ καὶ ὅ τι ὠ λέθρευσεν τὸ ἄ λσος τὸ ἐπ' αὐ τῷ
καὶ εἶπεν ιωας τοῖς ἀ νδρά σιν πᾶ σιν οἳ ἐπανέστησαν αὐ τῷ μὴ ὑ μεῖς νῦ ν δικά ζεσθε
ὑ πὲρ τοῦ βααλ ἢ ὑ μεῖς σώ σετε αὐ τό ν ὃ ς ἐὰ ν δικά σηται αὐ τῷ θανατωθή τω ἕως
πρωί εἰ θεό ς ἐστιν δικαζέσθω αὐ τῷ ὅ τι καθεῖλεν τὸ θυσιαστή ριον αὐ τοῦ
καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ιαρβααλ λέγων δικασά σθω ἐν αὐ τῷ ὁ βααλ
ὅ τι καθῃρέθη τὸ θυσιαστή ριον αὐ τοῦ
340

καὶ πᾶ σα μαδιαμ καὶ αμαληκ καὶ υἱοὶ ἀ νατολῶ ν συνή χθησαν ἐπὶ τὸ αὐ τὸ καὶ
παρενέβαλον ἐν κοιλά δι εζερεελ
καὶ πνεῦ μα κυρίου ἐνεδυνά μωσεν τὸ ν γεδεων καὶ ἐσά λπισεν ἐν κερατίνῃ καὶ
ἐφοβή θη αβιεζερ ὀ πίσω αὐ τοῦ
καὶ ἀ γγέλους ἀ πέστειλεν εἰς πά ντα μανασση καὶ ἐν ασηρ καὶ ἐν ζαβουλων καὶ
νεφθαλι καὶ ἀ νέβη εἰς συνά ντησιν αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν γεδεων πρὸ ς τὸ ν θεό ν εἰ σὺ σῴ ζεις ἐν χειρί μου τὸ ν ισραηλ καθὼ ς
ἐλά λησας
ἰδοὺ ἐγὼ τίθημι τὸ ν πό κον τοῦ ἐρίου ἐν τῇ ἅ λωνι ἐὰ ν δρό σος γένηται ἐπὶ τὸ ν πό κον
μό νον καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ξηρασία γνώ σομαι ὅ τι σώ σεις ἐν χειρί μου τὸ ν ισραηλ
καθὼ ς ἐλά λησας
καὶ ἐγένετο οὕ τως καὶ ὤ ρθρισεν τῇ ἐπαύ ριον καὶ ἐξεπίασεν τὸ ν πό κον καὶ ἔσταξεν
δρό σος ἀ πὸ τοῦ πό κου πλή ρης λεκά νη ὕ δατος
καὶ εἶπεν γεδεων πρὸ ς τὸ ν θεό ν μὴ δὴ ὀ ργισθή τω ὁ θυμό ς σου ἐν ἐμοί καὶ λαλή σω
ἔτι ἅ παξ πειρά σω δὲ καί γε ἔτι ἅ παξ ἐν τῷ πό κῳ καὶ γενέσθω ἡ ξηρασία ἐπὶ τὸ ν
πό κον μό νον καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν γενηθή τω δρό σος
καὶ ἐποίησεν οὕ τως ὁ θεὸ ς ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ ἐγένετο ξηρασία ἐπὶ τὸ ν πό κον
μό νον καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἐγενή θη δρό σος
καὶ ὤ ρθρισεν ιαρβαλ αὐ τό ς ἐστιν γεδεων καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς μετ' αὐ τοῦ καὶ
παρενέβαλον ἐπὶ πηγὴ ν αραδ καὶ παρεμβολὴ μαδιαμ ἦ ν αὐ τῷ ἀ πὸ βορρᾶ ἀ πὸ
γαβααθ αμωρα ἐν κοιλά δι
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς γεδεων πολὺ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετὰ σοῦ ὥ στε μὴ παραδοῦ ναί με τὴ ν
μαδιαμ ἐν χειρὶ αὐ τῶ ν μή ποτε καυχή σηται ισραηλ ἐπ' ἐμὲ λέγων ἡ χείρ μου ἔσωσέν
με
καὶ νῦ ν λά λησον δὴ ἐν ὠ σὶν τοῦ λαοῦ λέγων τίς ὁ φοβού μενος καὶ δειλό ς
ἐπιστρεφέτω καὶ ἐκχωρείτω ἀ πὸ ὄ ρους γαλααδ καὶ ἐπέστρεψεν ἀ πὸ τοῦ λαοῦ
εἴκοσι καὶ δύ ο χιλιά δες καὶ δέκα χιλιά δες ὑ πελείφθησαν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς γεδεων ἔτι ὁ λαὸ ς πολύ ς κατένεγκον αὐ τοὺ ς πρὸ ς τὸ ὕ δωρ
καὶ ἐκκαθαρῶ σοι αὐ τὸ ν ἐκεῖ καὶ ἔσται ὃ ν ἐὰ ν εἴπω πρὸ ς σέ οὗ τος πορεύ σεται σὺ ν
σοί αὐ τὸ ς πορεύ σεται σὺ ν σοί καὶ πᾶ ν ὃ ν ἐὰ ν εἴπω πρὸ ς σέ οὗ τος οὐ πορεύ σεται
μετὰ σοῦ αὐ τὸ ς οὐ πορεύ σεται μετὰ σοῦ
καὶ κατή νεγκεν τὸ ν λαὸ ν πρὸ ς τὸ ὕ δωρ καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς γεδεων πᾶ ς ὃ ς ἂ ν
λά ψῃ τῇ γλώ σσῃ αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ ὕ δατος ὡ ς ἐὰ ν λά ψῃ ὁ κύ ων στή σεις αὐ τὸ ν κατὰ
μό νας καὶ πᾶ ς ὃ ς ἐὰ ν κλίνῃ ἐπὶ τὰ γό νατα αὐ τοῦ πιεῖν
καὶ ἐγένετο ὁ ἀ ριθμὸ ς τῶ ν λαψά ντων ἐν χειρὶ αὐ τῶ ν πρὸ ς τὸ στό μα αὐ τῶ ν
τριακό σιοι ἄ νδρες καὶ πᾶ ν τὸ κατά λοιπον τοῦ λαοῦ ἔκλιναν ἐπὶ τὰ γό νατα αὐ τῶ ν
πιεῖν ὕ δωρ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς γεδεων ἐν τοῖς τριακοσίοις ἀ νδρά σιν τοῖς λά ψασιν σώ σω
ὑ μᾶ ς καὶ δώ σω τὴ ν μαδιαμ ἐν χειρί σου καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς πορεύ σονται ἀ νὴ ρ εἰς τὸ ν
τό πον αὐ τοῦ
καὶ ἔλαβον τὸ ν ἐπισιτισμὸ ν τοῦ λαοῦ ἐν χειρὶ αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς κερατίνας αὐ τῶ ν καὶ
τὸ ν πά ντα ἄ νδρα ισραηλ ἐξαπέστειλεν ἄ νδρα εἰς σκηνὴ ν αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς
341

τριακοσίους ἄ νδρας κατίσχυσεν καὶ ἡ παρεμβολὴ μαδιαμ ἦ σαν αὐ τοῦ ὑ ποκά τω ἐν

τῇ κοιλά δι
καὶ ἐγενή θη ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν κύ ριος ἀ ναστὰ ς κατά βηθι ἐν τῇ
παρεμβολῇ ὅ τι παρέδωκα αὐ τὴ ν ἐν τῇ χειρί σου
καὶ εἰ φοβῇ σὺ καταβῆ ναι κατά βηθι σὺ καὶ φαρα τὸ παιδά ριό ν σου εἰς τὴ ν
παρεμβολὴ ν
καὶ ἀ κού σῃ τί λαλή σουσιν καὶ μετὰ τοῦ το ἰσχύ σουσιν αἱ χεῖρές σου καὶ καταβή σῃ
ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ κατέβη αὐ τὸ ς καὶ φαρα τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ πρὸ ς ἀ ρχὴ ν τῶ ν
πεντή κοντα οἳ ἦ σαν ἐν τῇ παρεμβολῇ
καὶ μαδιαμ καὶ αμαληκ καὶ πά ντες υἱοὶ ἀ νατολῶ ν βεβλημένοι ἐν τῇ κοιλά δι ὡ σεὶ
ἀ κρὶς εἰς πλῆ θος καὶ ταῖς καμή λοις αὐ τῶ ν οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμό ς ἀ λλὰ ἦ σαν ὡ ς ἡ ἄ μμος ἡ
ἐπὶ χείλους τῆ ς θαλά σσης εἰς πλῆ θος
καὶ ἦ λθεν γεδεων καὶ ἰδοὺ ἀ νὴ ρ ἐξηγού μενος τῷ πλησίον αὐ τοῦ ἐνύ πνιον καὶ εἶπεν
ἐνύ πνιον ἰδοὺ ἐνυπνιασά μην καὶ ἰδοὺ μαγὶς ἄ ρτου κριθίνου στρεφομένη ἐν τῇ
παρεμβολῇ μαδιαμ καὶ ἦ λθεν ἕως τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἐπά ταξεν αὐ τή ν καὶ ἔπεσεν καὶ
ἀ νέστρεψεν αὐ τὴ ν ἄ νω καὶ ἔπεσεν ἡ σκηνή
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ πλησίον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν οὐ κ ἔστιν αὕ τη εἰ μὴ ῥ ομφαία γεδεων υἱοῦ
ιωας ἀ νδρὸ ς ισραηλ παρέδωκεν ὁ θεὸ ς ἐν χειρὶ αὐ τοῦ τὴ ν μαδιαμ καὶ πᾶ σαν τὴ ν
παρεμβολή ν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν γεδεων τὴ ν ἐξή γησιν τοῦ ἐνυπνίου καὶ τὴ ν σύ γκρισιν αὐ τοῦ
καὶ προσεκύ νησεν κυρίῳ καὶ ὑ πέστρεψεν εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν ισραηλ καὶ εἶπεν
ἀ νά στητε ὅ τι παρέδωκεν κύ ριος ἐν χειρὶ ἡ μῶ ν τὴ ν παρεμβολὴ ν μαδιαμ
καὶ διεῖλεν τοὺ ς τριακοσίους ἄ νδρας εἰς τρεῖς ἀ ρχὰ ς καὶ ἔδωκεν κερατίνας ἐν χειρὶ
πά ντων καὶ ὑ δρίας κενὰ ς καὶ λαμπά δας ἐν ταῖς ὑ δρίαις
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἀ π' ἐμοῦ ὄ ψεσθε καὶ οὕ τως ποιή σετε καὶ ἰδοὺ ἐγὼ
εἰσπορεύ ομαι ἐν ἀ ρχῇ τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ἔσται καθὼ ς ἂ ν ποιή σω οὕ τως ποιή σετε
καὶ σαλπιῶ ἐν τῇ κερατίνῃ ἐγώ καὶ πά ντες μετ' ἐμοῦ σαλπιεῖτε ἐν ταῖς κερατίναις
κύ κλῳ ὅ λης τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ἐρεῖτε τῷ κυρίῳ καὶ τῷ γεδεων
καὶ εἰσῆ λθεν γεδεων καὶ οἱ ἑκατὸ ν ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ ἐν ἀ ρχῇ τῆ ς παρεμβολῆ ς ἐν
ἀ ρχῇ τῆ ς φυλακῆ ς μέσης καὶ ἐγείροντες ἤ γειραν τοὺ ς φυλά σσοντας καὶ ἐσά λπισαν
ἐν ταῖς κερατίναις καὶ ἐξετίναξαν τὰ ς ὑ δρίας τὰ ς ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν
καὶ ἐσά λπισαν αἱ τρεῖς ἀ ρχαὶ ἐν ταῖς κερατίναις καὶ συνέτριψαν τὰ ς ὑ δρίας καὶ
ἐκρά τησαν ἐν χερσὶν ἀ ριστεραῖς αὐ τῶ ν τὰ ς λαμπά δας καὶ ἐν χερσὶν δεξιαῖς αὐ τῶ ν
τὰ ς κερατίνας τοῦ σαλπίζειν καὶ ἀ νέκραξαν ῥ ομφαία τῷ κυρίῳ καὶ τῷ γεδεων
καὶ ἔστησαν ἀ νὴ ρ ἐφ' ἑαυτῷ κύ κλῳ τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ ἔδραμεν πᾶ σα ἡ
παρεμβολὴ καὶ ἐσή μαναν καὶ ἔφυγαν
καὶ ἐσά λπισαν ἐν ταῖς τριακοσίαις κερατίναις καὶ ἔθηκεν κύ ριος τὴ ν ῥ ομφαίαν
ἀ νδρὸ ς ἐν τῷ πλησίον αὐ τοῦ ἐν πά σῃ τῇ παρεμβολῇ καὶ ἔφυγεν ἡ παρεμβολὴ ἕως
βηθσεεδτα γαραγαθα ἕως χείλους αβωμεουλα ἐπὶ ταβαθ
καὶ ἐβό ησαν ἀ νὴ ρ ισραηλ ἀ πὸ νεφθαλι καὶ ἀ πὸ ασηρ καὶ ἀ πὸ παντὸ ς μανασση καὶ
ἐδίωξαν ὀ πίσω μαδιαμ
342

καὶ ἀ γγέλους ἀ πέστειλεν γεδεων ἐν παντὶ ὄ ρει εφραιμ λέγων κατά βητε εἰς
συνά ντησιν μαδιαμ καὶ καταλά βετε ἑαυτοῖς τὸ ὕ δωρ ἕως βαιθηρα καὶ τὸ ν ιορδά νην
καὶ ἐβό ησεν πᾶ ς ἀ νὴ ρ εφραιμ καὶ προκατελά βοντο τὸ ὕ δωρ ἕως βαιθηρα καὶ τὸ ν
ιορδά νην
καὶ συνέλαβον τοὺ ς ἄ ρχοντας μαδιαμ καὶ τὸ ν ωρηβ καὶ τὸ ν ζηβ καὶ ἀ πέκτειναν τὸ ν
ωρηβ ἐν σουρ καὶ τὸ ν ζηβ ἀ πέκτειναν ἐν ιακεφζηφ καὶ κατεδίωξαν μαδιαμ καὶ τὴ ν
κεφαλὴ ν ωρηβ καὶ ζηβ ἤ νεγκαν πρὸ ς γεδεων ἀ πὸ πέραν τοῦ ιορδά νου
καὶ εἶπαν πρὸ ς γεδεων ἀ νὴ ρ εφραιμ τί τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐποίησας ἡ μῖν τοῦ μὴ καλέσαι
ἡ μᾶ ς ὅ τε ἐπορεύ θης παρατά ξασθαι ἐν μαδιαμ καὶ διελέξαντο πρὸ ς αὐ τὸ ν ἰσχυρῶ ς
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς τί ἐποίησα νῦ ν καθὼ ς ὑ μεῖς ἢ οὐ χὶ κρεῖσσον ἐπιφυλλὶς
εφραιμ ἢ τρυγητὸ ς αβιεζερ
ἐν χειρὶ ὑ μῶ ν παρέδωκεν κύ ριος τοὺ ς ἄ ρχοντας μαδιαμ τὸ ν ωρηβ καὶ τὸ ν ζηβ καὶ τί
ἠ δυνή θην ποιῆ σαι ὡ ς ὑ μεῖς τό τε ἀ νέθη τὸ πνεῦ μα αὐ τῶ ν ἀ π' αὐ τοῦ ἐν τῷ λαλῆ σαι
αὐ τὸ ν τὸ ν λό γον τοῦ τον
καὶ ἦ λθεν γεδεων ἐπὶ τὸ ν ιορδά νην καὶ διέβη αὐ τὸ ς καὶ οἱ τριακό σιοι ἄ νδρες οἱ μετ'
αὐ τοῦ πεινῶ ντες καὶ διώ κοντες
καὶ εἶπεν τοῖς ἀ νδρά σιν σοκχωθ δό τε δὴ ἄ ρτους εἰς τροφὴ ν τῷ λαῷ τού τῳ τῷ ἐν
ποσίν μου ὅ τι ἐκλείπουσιν καὶ ἰδοὺ ἐγώ εἰμι διώ κων ὀ πίσω τοῦ ζεβεε καὶ σελμανα
βασιλέων μαδιαμ
καὶ εἶπον οἱ ἄ ρχοντες σοκχωθ μὴ χεὶρ ζεβεε καὶ σελμανα νῦ ν ἐν χειρί σου οὐ
δώ σομεν τῇ δυνά μει σου ἄ ρτους
καὶ εἶπεν γεδεων διὰ τοῦ το ἐν τῷ δοῦ ναι κύ ριον τὸ ν ζεβεε καὶ σελμανα ἐν χειρί μου
καὶ ἐγὼ ἀ λοή σω τὰ ς σά ρκας ὑ μῶ ν ἐν ταῖς ἀ κά νθαις τῆ ς ἐρή μου καὶ ἐν ταῖς
αβαρκηνιν
καὶ ἀ νέβη ἐκεῖθεν εἰς φανουηλ καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὡ σαύ τως καὶ
ἀ πεκρίθησαν αὐ τῷ οἱ ἄ νδρες φανουηλ ὃ ν τρό πον ἀ πεκρίθησαν ἄ νδρες σοκχωθ
καὶ εἶπεν γεδεων πρὸ ς ἄ νδρας φανουηλ ἐν ἐπιστροφῇ μου μετ' εἰρή νης τὸ ν πύ ργον
τοῦ τον κατασκά ψω
καὶ ζεβεε καὶ σελμανα ἐν καρκαρ καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐ τῶ ν μετ' αὐ τῶ ν ὡ σεὶ δέκα
πέντε χιλιά δες πά ντες οἱ καταλελειμμένοι ἀ πὸ πά σης παρεμβολῆ ς ἀ λλοφύ λων καὶ
οἱ πεπτωκό τες ἑκατὸ ν εἴκοσι χιλιά δες ἀ νδρῶ ν σπωμένων ῥ ομφαίαν
καὶ ἀ νέβη γεδεων ὁ δὸ ν τῶ ν σκηνού ντων ἐν σκηναῖς ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν τῆ ς ναβαι καὶ
ιεγεβαλ καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν παρεμβολή ν καὶ ἡ παρεμβολὴ ἦ ν πεποιθυῖα
καὶ ἔφυγον ζεβεε καὶ σελμανα καὶ ἐδίωξεν ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ ἐκρά τησεν τοὺ ς δύ ο
βασιλεῖς μαδιαμ τὸ ν ζεβεε καὶ τὸ ν σελμανα καὶ πᾶ σαν τὴ ν παρεμβολὴ ν ἐξέστησεν
καὶ ἐπέστρεψεν γεδεων υἱὸ ς ιωας ἀ πὸ τῆ ς παρατά ξεως ἀ πὸ ἐπά νωθεν τῆ ς
παρατά ξεως αρες
καὶ συνέλαβεν παιδά ριον ἀ πὸ τῶ ν ἀ νδρῶ ν σοκχωθ καὶ ἐπηρώ τησεν αὐ τό ν καὶ
ἔγραψεν πρὸ ς αὐ τὸ ν τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ ρχό ντων σοκχωθ καὶ τῶ ν πρεσβυτέρων
αὐ τῶ ν ἑβδομή κοντα καὶ ἑπτὰ ἄ νδρας
343

καὶ παρεγένετο γεδεων πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας σοκχωθ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ζεβεε καὶ
σελμανα ἐν οἷς ὠ νειδίσατέ με λέγοντες μὴ χεὶρ ζεβεε καὶ σελμανα νῦ ν ἐν χειρί σου
ὅ τι δώ σομεν τοῖς ἀ νδρά σιν τοῖς ἐκλείπουσιν ἄ ρτους
καὶ ἔλαβεν τοὺ ς πρεσβυτέρους τῆ ς πό λεως ἐν ταῖς ἀ κά νθαις τῆ ς ἐρή μου καὶ ταῖς
βαρακηνιμ καὶ ἠ λό ησεν ἐν αὐ τοῖς τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς πό λεως
καὶ τὸ ν πύ ργον φανουηλ κατέστρεψεν καὶ ἀ πέκτεινεν τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς πό λεως
καὶ εἶπεν πρὸ ς ζεβεε καὶ σελμανα ποῦ οἱ ἄ νδρες οὓ ς ἀ πεκτείνατε ἐν θαβωρ καὶ
εἶπαν ὡ ς σύ ὡ \ς αὐ τοὶ εἰς ὁ μοίωμα υἱοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν γεδεων ἀ δελφοί μου καὶ υἱοὶ τῆ ς μητρό ς μου ἦ σαν ζῇ κύ ριος εἰ
ἐζωογονή κειτε αὐ τού ς οὐ κ ἂ ν ἀ πέκτεινα ὑ μᾶ ς
καὶ εἶπεν ιεθερ τῷ πρωτοτό κῳ αὐ τοῦ ἀ ναστὰ ς ἀ πό κτεινον αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἔσπασεν
τὸ παιδά ριον τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ ὅ τι ἐφοβή θη ὅ τι ἔτι νεώ τερος ἦ ν
καὶ εἶπεν ζεβεε καὶ σελμανα ἀ νά στα σὺ καὶ συνά ντησον ἡ μῖν ὅ τι ὡ ς ἀ νδρὸ ς ἡ
δύ ναμίς σου καὶ ἀ νέστη γεδεων καὶ ἀ πέκτεινεν τὸ ν ζεβεε καὶ τὸ ν σελμανα καὶ
ἔλαβεν τοὺ ς μηνίσκους τοὺ ς ἐν τοῖς τραχή λοις τῶ ν καμή λων αὐ τῶ ν
καὶ εἶπον ἀ νὴ ρ ισραηλ πρὸ ς γεδεων κύ ριε ἄ ρξον ἡ μῶ ν καὶ σὺ καὶ ὁ υἱό ς σου ὅ τι σὺ
ἔσωσας ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς μαδιαμ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς γεδεων οὐ κ ἄ ρξω ἐγώ καὶ οὐ κ ἄ ρξει ὁ υἱό ς μου ἐν ὑ μῖν κύ ριος
ἄ ρξει ὑ μῶ ν
καὶ εἶπεν γεδεων πρὸ ς αὐ τού ς αἰτή σομαι παρ' ὑ μῶ ν αἴτημα καὶ δό τε μοι ἀ νὴ ρ
ἐνώ τιον ἐκ σκύ λων αὐ τοῦ ὅ τι ἐνώ τια χρυσᾶ αὐ τοῖς ὅ τι ισμαηλῖται ἦ σαν
καὶ εἶπαν διδό ντες δώ σομεν καὶ ἀ νέπτυξεν τὸ ἱμά τιον αὐ τοῦ καὶ ἔβαλεν ἐκεῖ ἀ νὴ ρ
ἐνώ τιον σκύ λων αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὁ σταθμὸ ς τῶ ν ἐνωτίων τῶ ν χρυσῶ ν ὧ ν ᾔ τησεν χίλιοι καὶ πεντακό σιοι
χρυσοῖ πά ρεξ τῶ ν μηνίσκων καὶ τῶ ν στραγγαλίδων καὶ τῶ ν ἱματίων καὶ
πορφυρίδων τῶ ν ἐπὶ βασιλεῦ σι μαδιαμ καὶ ἐκτὸ ς τῶ ν περιθεμά των ἃ ἦ ν ἐν τοῖς
τραχή λοις τῶ ν καμή λων αὐ τῶ ν
καὶ ἐποίησεν αὐ τὸ γεδεων εἰς εφωθ καὶ ἔστησεν αὐ τὸ ἐν πό λει αὐ τοῦ εφραθα καὶ
ἐξεπό ρνευσεν πᾶ ς ισραηλ ὀ πίσω αὐ τοῦ ἐκεῖ καὶ ἐγένετο τῷ γεδεων καὶ τῷ οἴκῳ
αὐ τοῦ εἰς σκῶ λον
καὶ συνεστά λη μαδιαμ ἐνώ πιον υἱῶ ν ισραηλ καὶ οὐ προσέθηκαν ἆ ραι κεφαλὴ ν
αὐ τῶ ν καὶ ἡ σύ χασεν ἡ γῆ τεσσαρά κοντα ἔτη ἐν ἡ μέραις γεδεων
καὶ ἐπορεύ θη ιεροβααλ υἱὸ ς ιωας καὶ ἐκά θισεν ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ
καὶ τῷ γεδεων ἦ σαν ἑβδομή κοντα υἱοὶ ἐκπεπορευμένοι ἐκ μηρῶ ν αὐ τοῦ ὅ τι
γυναῖκες πολλαὶ ἦ σαν αὐ τῷ
καὶ παλλακὴ αὐ τοῦ ἦ ν ἐν συχεμ καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ καί γε αὐ τὴ υἱό ν καὶ ἔθηκεν τὸ
ὄ νομα αὐ τοῦ αβιμελεχ
καὶ ἀ πέθανεν γεδεων υἱὸ ς ιωας ἐν πό λει αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν τῷ τά φῳ ιωας τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν εφραθα αβιεσδρι
καὶ ἐγένετο καθὼ ς ἀ πέθανεν γεδεων καὶ ἐπέστρεψαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ
ἐξεπό ρνευσαν ὀ πίσω τῶ ν βααλιμ καὶ ἔθηκαν ἑαυτοῖς τῷ βααλ διαθή κην τοῦ εἶναι
αὐ τοῖς αὐ τὸ ν εἰς θεό ν
344

καὶ οὐ κ ἐμνή σθησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ κυρίου τοῦ θεοῦ τοῦ ῥ υσαμένου αὐ τοὺ ς ἐκ
χειρὸ ς πά ντων τῶ ν θλιβό ντων αὐ τοὺ ς κυκλό θεν
καὶ οὐ κ ἐποίησαν ἔλεος μετὰ τοῦ οἴκου ιεροβααλ αὐ τό ς ἐστιν γεδεων κατὰ πά ντα
τὰ ἀ γαθά ἃ ἐποίησεν μετὰ ισραηλ
καὶ ἐπορεύ θη αβιμελεχ υἱὸ ς ιεροβααλ εἰς συχεμ πρὸ ς ἀ δελφοὺ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ πρὸ ς πᾶ σαν συγγένειαν οἴκου πατρὸ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ
λέγων
λαλή σατε δὴ ἐν τοῖς ὠ σὶν πά ντων τῶ ν ἀ νδρῶ ν συχεμ τί τὸ ἀ γαθὸ ν ὑ μῖν κυριεῦ σαι
ὑ μῶ ν ἑβδομή κοντα ἄ νδρας πά ντας υἱοὺ ς ιεροβααλ ἢ κυριεύ ειν ὑ μῶ ν ἄ νδρα ἕνα καὶ
μνή σθητε ὅ τι ὀ στοῦ ν ὑ μῶ ν καὶ σὰ ρξ ὑ μῶ ν εἰμι
καὶ ἐλά λησαν περὶ αὐ τοῦ οἱ ἀ δελφοὶ τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ ἐν τοῖς ὠ σὶν πά ντων τῶ ν
ἀ νδρῶ ν συχεμ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους καὶ ἔκλινεν ἡ καρδία αὐ τῶ ν ὀ πίσω
αβιμελεχ ὅ τι εἶπαν ἀ δελφὸ ς ἡ μῶ ν ἐστιν
καὶ ἔδωκαν αὐ τῷ ἑβδομή κοντα ἀ ργυρίου ἐξ οἴκου βααλβεριθ καὶ ἐμισθώ σατο
ἑαυτῷ αβιμελεχ ἄ νδρας κενοὺ ς καὶ δειλού ς καὶ ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω αὐ τοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ εἰς εφραθα καὶ ἀ πέκτεινεν τοὺ ς
ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ υἱοὺ ς ιεροβααλ ἑβδομή κοντα ἄ νδρας ἐπὶ λίθον ἕνα καὶ κατελείφθη
ιωαθαν υἱὸ ς ιεροβααλ ὁ νεώ τερος ὅ τι ἐκρύ βη
καὶ συνή χθησαν πά ντες ἄ νδρες σικιμων καὶ πᾶ ς οἶκος βηθμααλων καὶ ἐπορεύ θησαν
καὶ ἐβασίλευσαν τὸ ν αβιμελεχ πρὸ ς τῇ βαλά νῳ τῇ εὑ ρετῇ τῆ ς στά σεως τῆ ς ἐν
σικιμοις
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ ιωαθαν καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἔστη ἐπὶ κορυφὴ ν ὄ ρους γαριζιν καὶ
ἐπῆ ρεν τὴ ν φωνὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἔκλαυσεν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἀ κού σατέ μου ἄ νδρες
σικιμων καὶ ἀ κού σεται ὑ μῶ ν ὁ θεό ς
πορευό μενα ἐπορεύ θη τὰ ξύ λα τοῦ χρῖσαι ἐφ' ἑαυτὰ βασιλέα καὶ εἶπον τῇ ἐλαίᾳ
βασίλευσον ἐφ' ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἡ ἐλαία μὴ ἀ πολείψασα τὴ ν πιό τητά μου ἐν ᾗ δοξά σουσι τὸ ν θεὸ ν
ἄ νδρες πορεύ σομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶ ν ξύ λων
καὶ εἶπον τὰ ξύ λα τῇ συκῇ δεῦ ρο βασίλευσον ἐφ' ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἡ συκῆ μὴ ἀ πολείψασα ἐγὼ τὴ ν γλυκύ τητά μου καὶ τὰ γενή ματά
μου τὰ ἀ γαθὰ πορεύ σομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶ ν ξύ λων
καὶ εἶπαν τὰ ξύ λα πρὸ ς τὴ ν ἄ μπελον δεῦ ρο σὺ βασίλευσον ἐφ' ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἡ ἄ μπελος μὴ ἀ πολείψασα τὸ ν οἶνό ν μου τὸ ν εὐ φραίνοντα θεὸ ν καὶ
ἀ νθρώ πους πορεύ σομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶ ν ξύ λων
καὶ εἶπαν πά ντα τὰ ξύ λα τῇ ῥ ά μνῳ δεῦ ρο σὺ βασίλευσον ἐφ' ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν ἡ ῥ ά μνος πρὸ ς τὰ ξύ λα εἰ ἐν ἀ ληθείᾳ χρίετέ με ὑ μεῖς τοῦ βασιλεύ ειν ἐφ'
ὑ μᾶ ς δεῦ τε ὑ πό στητε ἐν τῇ σκιᾷ μου καὶ εἰ μή ἐξέλθῃ πῦ ρ ἀ π' ἐμοῦ καὶ καταφά γῃ
τὰ ς κέδρους τοῦ λιβά νου
καὶ νῦ ν εἰ ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ τελειό τητι ἐποιή σατε καὶ ἐβασιλεύ σατε τὸ ν αβιμελεχ καὶ εἰ
ἀ γαθωσύ νην ἐποιή σατε μετὰ ιεροβααλ καὶ μετὰ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ εἰ ὡ ς
ἀ νταπό δοσις χειρὸ ς αὐ τοῦ ἐποιή σατε αὐ τῷ
345

ὡ ς παρετά ξατο ὁ πατή ρ μου ὑ πὲρ ὑ μῶ ν καὶ ἐξέρριψεν τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ ἐξ ἐναντίας
καὶ ἐρρύ σατο ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς μαδιαμ
καὶ ὑ μεῖς ἐπανέστητε ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου σή μερον καὶ ἀ πεκτείνατε τοὺ ς
υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἑβδομή κοντα ἄ νδρας ἐπὶ λίθον ἕνα καὶ ἐβασιλεύ σατε τὸ ν αβιμελεχ υἱὸ ν
παιδίσκης αὐ τοῦ ἐπὶ τοὺ ς ἄ νδρας σικιμων ὅ τι ἀ δελφὸ ς ὑ μῶ ν ἐστιν
καὶ εἰ ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ τελειό τητι ἐποιή σατε μετὰ ιεροβααλ καὶ μετὰ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ εὐ φρανθείητε ἐν αβιμελεχ καὶ εὐ φρανθείη καί γε αὐ τὸ ς ἐφ' ὑ μῖν
εἰ δὲ οὐ ἐξέλθοι πῦ ρ ἀ πὸ αβιμελεχ καὶ φά γοι τοὺ ς ἄ νδρας σικιμων καὶ τὸ ν οἶκον
βηθμααλλων καὶ ἐξέλθοι πῦ ρ ἀ πὸ ἀ νδρῶ ν σικιμων καὶ ἐκ τοῦ οἴκου βηθμααλλων
καὶ καταφά γοι τὸ ν αβιμελεχ
καὶ ἔφυγεν ιωαθαν καὶ ἀ πέδρα καὶ ἐπορεύ θη ἕως βαιηρ καὶ ὤ |κησεν ἐκεῖ ἀ πὸ
προσώ που αβιμελεχ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἦ ρξεν αβιμελεχ ἐπὶ ισραηλ τρία ἔτη
καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸ ς πνεῦ μα πονηρὸ ν ἀ νὰ μέσον αβιμελεχ καὶ ἀ νὰ μέσον τῶ ν
ἀ νδρῶ ν σικιμων καὶ ἠ θέτησαν ἄ νδρες σικιμων ἐν τῷ οἴκῳ αβιμελεχ
τοῦ ἐπαγαγεῖν τὴ ν ἀ δικίαν τῶ ν ἑβδομή κοντα υἱῶ ν ιεροβααλ καὶ τὰ αἵματα αὐ τῶ ν
τοῦ θεῖναι ἐπὶ αβιμελεχ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τῶ ν ὃ ς ἀ πέκτεινεν αὐ τού ς καὶ ἐπὶ ἄ νδρας
σικιμων ὅ τι ἐνίσχυσαν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ἀ ποκτεῖναι τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ
καὶ ἔθηκαν αὐ τῷ οἱ ἄ νδρες σικιμων ἐνεδρεύ οντας ἐπὶ τὰ ς κεφαλὰ ς τῶ ν ὀ ρέων καὶ
διή ρπαζον πά ντα ὃ ς παρεπορεύ ετο ἐπ' αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ἀ πηγγέλη τῷ βασιλεῖ
αβιμελεχ
καὶ ἦ λθεν γααλ υἱὸ ς ιωβηλ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ παρῆ λθον ἐν σικιμοις καὶ
ἦ λπισαν ἐν αὐ τῷ οἱ ἄ νδρες σικιμων
καὶ ἐξῆ λθον εἰς ἀ γρὸ ν καὶ ἐτρύ γησαν τοὺ ς ἀ μπελῶ νας αὐ τῶ ν καὶ ἐπά τησαν καὶ
ἐποίησαν ελλουλιμ καὶ εἰσή νεγκαν εἰς οἶκον θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ
κατηρά σαντο τὸ ν αβιμελεχ
καὶ εἶπεν γααλ υἱὸ ς ιωβηλ τίς ἐστιν αβιμελεχ καὶ τίς ἐστιν υἱὸ ς συχεμ ὅ τι
δουλεύ σομεν αὐ τῷ οὐ χ υἱὸ ς ιεροβααλ καὶ ζεβουλ ἐπίσκοπος αὐ τοῦ δοῦ λος αὐ τοῦ
σὺ ν τοῖς ἀ νδρά σιν εμμωρ πατρὸ ς συχεμ καὶ τί ὅ τι δουλεύ σομεν αὐ τῷ ἡ μεῖς
καὶ τίς δῴ η τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ἐν χειρί μου καὶ μεταστή σω τὸ ν αβιμελεχ καὶ ἐρῶ πρὸ ς
αὐ τό ν πλή θυνον τὴ ν δύ ναμίν σου καὶ ἔξελθε
καὶ ἤ κουσεν ζεβουλ ἄ ρχων τῆ ς πό λεως τοὺ ς λό γους γααλ υἱοῦ ιωβηλ καὶ ὠ ργίσθη
θυμῷ αὐ τό ς
καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους πρὸ ς αβιμελεχ ἐν κρυφῇ λέγων ἰδοὺ γααλ υἱὸ ς ιωβηλ καὶ
οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἔρχονται εἰς συχεμ καὶ ἰδοὺ αὐ τοὶ περικά θηνται τὴ ν πό λιν ἐπὶ σέ
καὶ νῦ ν ἀ ναστὰ ς νυκτὸ ς σὺ καὶ ὁ λαὸ ς ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἐνέδρευσον ἐν τῷ ἀ γρῷ
καὶ ἔσται τὸ πρωὶ ἅ μα τῷ ἀ νατεῖλαι τὸ ν ἥ λιον ὀ ρθριεῖς καὶ ἐκτενεῖς ἐπὶ τὴ ν πό λιν
καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς καὶ ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ ἐκπορεύ ονται πρὸ ς σέ καὶ ποιή σεις αὐ τῷ
ὅ σα ἂ ν εὕ ρῃ ἡ χείρ σου
καὶ ἀ νέστη αβιμελεχ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς μετ' αὐ τοῦ νυκτὸ ς καὶ ἐνή δρευσαν ἐπὶ συχεμ
τέτρασιν ἀ ρχαῖς
346

καὶ ἐξῆ λθεν γααλ υἱὸ ς ιωβηλ καὶ ἔστη πρὸ ς τῇ θύ ρᾳ τῆ ς πύ λης τῆ ς πό λεως καὶ
ἀ νέστη αβιμελεχ καὶ ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ ἐνέδρου
καὶ εἶδεν γααλ υἱὸ ς ιωβηλ τὸ ν λαὸ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς ζεβουλ ἰδοὺ λαὸ ς καταβαίνει ἀ πὸ
κεφαλῶ ν τῶ ν ὀ ρέων καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ζεβουλ τὴ ν σκιὰ ν τῶ ν ὀ ρέων σὺ βλέπεις
ὡ ς ἄ νδρας
καὶ προσέθετο ἔτι γααλ τοῦ λαλῆ σαι καὶ εἶπεν ἰδοὺ λαὸ ς καταβαίνων κατὰ
θά λασσαν ἀ πὸ τοῦ ἐχό μενα ὀ μφαλοῦ τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ ρχὴ ἑτέρα ἔρχεται διὰ ὁ δοῦ
ηλωνμαωνενιμ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ζεβουλ καὶ ποῦ ἐστιν τὸ στό μα σου ὡ ς ἐλά λησας τίς ἐστιν
αβιμελεχ ὅ τι δουλεύ σομεν αὐ τῷ μὴ οὐ χὶ οὗ τος ὁ λαό ς ὃ ν ἐξουδένωσας ἔξελθε δὴ
νῦ ν καὶ παρά ταξαι αὐ τῷ
καὶ ἐξῆ λθεν γααλ ἐνώ πιον ἀ νδρῶ ν συχεμ καὶ παρετά ξατο πρὸ ς αβιμελεχ
καὶ ἐδίωξεν αὐ τὸ ν αβιμελεχ καὶ ἔφυγεν ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἔπεσαν
τραυματίαι πολλοὶ ἕως τῆ ς θύ ρας τῆ ς πύ λης
καὶ εἰσῆ λθεν αβιμελεχ ἐν αρημα καὶ ἐξέβαλεν ζεβουλ τὸ ν γααλ καὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς
αὐ τοῦ μὴ οἰκεῖν ἐν συχεμ
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύ ριον καὶ ἐξῆ λθεν ὁ λαὸ ς εἰς τὸ ν ἀ γρό ν καὶ ἀ νή γγειλεν τῷ
αβιμελεχ
καὶ ἔλαβεν τὸ ν λαὸ ν καὶ διεῖλεν αὐ τοὺ ς εἰς τρεῖς ἀ ρχὰ ς καὶ ἐνή δρευσεν ἐν ἀ γρῷ καὶ
εἶδεν καὶ ἰδοὺ ὁ λαὸ ς ἐξῆ λθεν ἐκ τῆ ς πό λεως καὶ ἀ νέστη ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἐπά ταξεν
αὐ τού ς
καὶ αβιμελεχ καὶ οἱ ἀ ρχηγοὶ οἱ μετ' αὐ τοῦ ἐξέτειναν καὶ ἔστησαν παρὰ τὴ ν θύ ραν
τῆ ς πύ λης τῆ ς πό λεως καὶ αἱ δύ ο ἀ ρχαὶ ἐξέτειναν ἐπὶ πά ντας τοὺ ς ἐν τῷ ἀ γρῷ καὶ
ἐπά ταξαν αὐ τού ς
καὶ αβιμελεχ παρετά σσετο ἐν τῇ πό λει ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐκείνην καὶ κατελά βετο τὴ ν
πό λιν καὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ἐν αὐ τῇ ἀ πέκτεινεν καὶ καθεῖλεν τὴ ν πό λιν καὶ ἔσπειρεν εἰς
ἅ λας
καὶ ἤ κουσαν πά ντες οἱ ἄ νδρες πύ ργων συχεμ καὶ ἦ λθον εἰς συνέλευσιν βαιθηλβεριθ
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ αβιμελεχ ὅ τι συνή χθησαν πά ντες οἱ ἄ νδρες πύ ργων συχεμ
καὶ ἀ νέβη αβιμελεχ εἰς ὄ ρος ερμων καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν αβιμελεχ
τὰ ς ἀ ξίνας ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἔκοψεν κλά δον ξύ λου καὶ ἦ ρεν καὶ ἔθηκεν ἐπ' ὤ μων
αὐ τοῦ καὶ εἶπεν τῷ λαῷ τῷ μετ' αὐ τοῦ ὃ εἴδετέ με ποιοῦ ντα ταχέως ποιή σατε ὡ ς
ἐγώ
καὶ ἔκοψαν καί γε ἀ νὴ ρ κλά δον πᾶ ς ἀ νὴ ρ καὶ ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω αβιμελεχ καὶ
ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴ ν συνέλευσιν καὶ ἐνεπύ ρισαν ἐπ' αὐ τοὺ ς τὴ ν συνέλευσιν ἐν πυρί καὶ
ἀ πέθανον καί γε πά ντες οἱ ἄ νδρες πύ ργου σικιμων ὡ ς χίλιοι ἄ νδρες καὶ γυναῖκες
καὶ ἐπορεύ θη αβιμελεχ ἐκ βαιθηλβεριθ καὶ παρενέβαλεν ἐν θηβης καὶ κατέλαβεν
αὐ τή ν
καὶ πύ ργος ἰσχυρὸ ς ἦ ν ἐν μέσῳ τῆ ς πό λεως καὶ ἔφυγον ἐκεῖ πά ντες οἱ ἄ νδρες καὶ αἱ
γυναῖκες τῆ ς πό λεως καὶ ἔκλεισαν ἔξωθεν αὐ τῶ ν καὶ ἀ νέβησαν ἐπὶ τὸ δῶ μα τοῦ
πύ ργου
347

καὶ ἦ λθεν αβιμελεχ ἕως τοῦ πύ ργου καὶ παρετά ξαντο αὐ τῷ καὶ ἤ γγισεν αβιμελεχ
ἕως τῆ ς θύ ρας τοῦ πύ ργου τοῦ ἐμπρῆ σαι αὐ τὸ ν ἐν πυρί
καὶ ἔρριψεν γυνὴ μία κλά σμα ἐπιμυλίου ἐπὶ κεφαλὴ ν αβιμελεχ καὶ ἔκλασεν τὸ
κρανίον αὐ τοῦ
καὶ ἐβό ησεν ταχὺ πρὸ ς τὸ παιδά ριον τὸ αἶρον τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ
σπά σον τὴ ν ῥ ομφαίαν μου καὶ θανά τωσό ν με μή ποτε εἴπωσιν γυνὴ ἀ πέκτεινεν
αὐ τό ν καὶ ἐξεκέντησεν αὐ τὸ ν τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ καὶ ἀ πέθανεν
καὶ εἶδεν ἀ νὴ ρ ισραηλ ὅ τι ἀ πέθανεν αβιμελεχ καὶ ἐπορεύ θησαν ἀ νὴ ρ εἰς τὸ ν τό πον
αὐ τοῦ
καὶ ἐπέστρεψεν ὁ θεὸ ς τὴ ν πονηρίαν αβιμελεχ ἣ ν ἐποίησεν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ
ἀ ποκτεῖναι τοὺ ς ἑβδομή κοντα ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ
καὶ τὴ ν πᾶ σαν πονηρίαν ἀ νδρῶ ν συχεμ ἐπέστρεψεν ὁ θεὸ ς εἰς κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν καὶ
ἐπῆ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ἡ κατά ρα ιωαθαν υἱοῦ ιεροβααλ
καὶ ἀ νέστη μετὰ αβιμελεχ τοῦ σῶ σαι τὸ ν ισραηλ θωλα υἱὸ ς φουα υἱὸ ς
πατραδέλφου αὐ τοῦ ἀ νὴ ρ ισσαχαρ καὶ αὐ τὸ ς ὤ |κει ἐν σαμιρ ἐν ὄ ρει εφραιμ
καὶ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ εἴκοσι τρία ἔτη καὶ ἀ πέθανεν καὶ ἐτά φη ἐν σαμιρ
καὶ ἀ νέστη μετ' αὐ τὸ ν ιαϊρ ὁ γαλααδ καὶ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ εἴκοσι δύ ο ἔτη
καὶ ἦ σαν αὐ τῷ τριά κοντα καὶ δύ ο υἱοὶ ἐπιβαίνοντες ἐπὶ τριά κοντα δύ ο πώ λους καὶ
τριά κοντα δύ ο πό λεις αὐ τοῖς καὶ ἐκά λουν αὐ τὰ ς ἐπαύ λεις ιαϊρ ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ταύ της ἐν γῇ γαλααδ
καὶ ἀ πέθανεν ιαϊρ καὶ ἐτά φη ἐν ραμνων
καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ ισραηλ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐδού λευσαν
τοῖς βααλιμ καὶ ταῖς ασταρωθ καὶ τοῖς θεοῖς αραδ καὶ τοῖς θεοῖς σιδῶ νος καὶ τοῖς
θεοῖς μωαβ καὶ τοῖς θεοῖς υἱῶ ν αμμων καὶ τοῖς θεοῖς φυλιστιιμ καὶ ἐγκατέλιπον τὸ ν
κύ ριον καὶ οὐ κ ἐδού λευσαν αὐ τῷ
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν ισραηλ καὶ ἀ πέδοτο αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ φυλιστιιμ καὶ ἐν
χειρὶ υἱῶ ν αμμων
καὶ ἔθλιψαν καὶ ἔθλασαν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ δέκα ὀ κτὼ ἔτη τοὺ ς
πά ντας υἱοὺ ς ισραηλ τοὺ ς ἐν τῷ πέραν τοῦ ιορδά νου ἐν γῇ τοῦ αμορρι τοῦ ἐν
γαλααδ
καὶ διέβησαν οἱ υἱοὶ αμμων τὸ ν ιορδά νην παρατά ξασθαι πρὸ ς ιουδαν καὶ βενιαμιν
καὶ πρὸ ς εφραιμ καὶ ἐθλίβη ισραηλ σφό δρα
καὶ ἐβό ησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς κύ ριον λέγοντες ἡ μά ρτομέν σοι ὅ τι ἐγκατελίπομεν
τὸ ν θεὸ ν καὶ ἐδουλεύ σαμεν τῷ βααλιμ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ μὴ οὐ χὶ ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἀ πὸ τοῦ
αμορραίου καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν αμμων καὶ ἀ πὸ φυλιστιιμ
καὶ σιδωνίων καὶ αμαληκ καὶ μαδιαμ οἳ ἔθλιψαν ὑ μᾶ ς καὶ ἐβοή σατε πρό ς με καὶ
ἔσωσα ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ ὑ μεῖς ἐγκατελίπετέ με καὶ ἐδουλεύ σατε θεοῖς ἑτέροις διὰ τοῦ το οὐ προσθή σω
τοῦ σῶ σαι ὑ μᾶ ς
πορεύ εσθε καὶ βοή σατε πρὸ ς τοὺ ς θεού ς οὓ ς ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς καὶ αὐ τοὶ
σωσά τωσαν ὑ μᾶ ς ἐν καιρῷ θλίψεως ὑ μῶ ν
348

καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς κύ ριον ἡ μά ρτομεν ποίησον σὺ ἡ μῖν κατὰ πᾶ ν τὸ
ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου πλὴ ν ἐξελοῦ ἡ μᾶ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ ἐξέκλιναν τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς ἀ λλοτρίους ἐκ μέσου αὐ τῶ ν καὶ ἐδού λευσαν τῷ
κυρίῳ μό νῳ καὶ ὠ λιγώ θη ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ ἐν κό πῳ ισραηλ
καὶ ἀ νέβησαν οἱ υἱοὶ αμμων καὶ παρενέβαλον ἐν γαλααδ καὶ συνή χθησαν οἱ υἱοὶ
ισραηλ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ σκοπιᾷ
καὶ εἶπον ὁ λαὸ ς οἱ ἄ ρχοντες γαλααδ ἀ νὴ ρ πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ τίς ὁ ἀ νή ρ ὅ στις
ἂ ν ἄ ρξηται παρατά ξασθαι πρὸ ς υἱοὺ ς αμμων καὶ ἔσται εἰς ἄ ρχοντα πᾶ σιν τοῖς
κατοικοῦ σιν γαλααδ
καὶ ιεφθαε ὁ γαλααδίτης ἐπηρμένος δυνά μει καὶ αὐ τὸ ς υἱὸ ς γυναικὸ ς πό ρνης ἣ
ἐγέννησεν τῷ γαλααδ τὸ ν ιεφθαε
καὶ ἔτεκεν ἡ γυνὴ γαλααδ αὐ τῷ υἱού ς καὶ ἡ δρύ νθησαν οἱ υἱοὶ τῆ ς γυναικὸ ς καὶ
ἐξέβαλον τὸ ν ιεφθαε καὶ εἶπαν αὐ τῷ οὐ κληρονομή σεις ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸ ς
ἡ μῶ ν ὅ τι υἱὸ ς γυναικὸ ς ἑταίρας σύ
καὶ ἔφυγεν ιεφθαε ἀ πὸ προσώ που ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ καὶ ὤ |κησεν ἐν γῇ τωβ καὶ
συνεστρά φησαν πρὸ ς ιεφθαε ἄ νδρες κενοὶ καὶ ἐξῆ λθον μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα παρετά ξαντο οἱ υἱοὶ αμμων μετὰ ισραηλ καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ
πρεσβύ τεροι γαλααδ λαβεῖν τὸ ν ιεφθαε ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς τωβ
καὶ εἶπαν τῷ ιεφθαε δεῦ ρο καὶ ἔσῃ ἡ μῖν εἰς ἀ ρχηγό ν καὶ παραταξώ μεθα πρὸ ς υἱοὺ ς
αμμων
καὶ εἶπεν ιεφθαε τοῖς πρεσβυτέροις γαλααδ οὐ χὶ ὑ μεῖς ἐμισή σατέ με καὶ ἐξεβά λετέ
με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς μου καὶ ἐξαπεστείλατέ με ἀ φ' ὑ μῶ ν καὶ διὰ τί ἤ λθατε
πρό ς με νῦ ν ἡ νίκα χρῄ ζετε
καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύ τεροι γαλααδ πρὸ ς ιεφθαε διὰ τοῦ το νῦ ν ἐπεστρέψαμεν πρὸ ς σέ
καὶ πορεύ σῃ μεθ' ἡ μῶ ν καὶ παρατά ξῃ πρὸ ς υἱοὺ ς αμμων καὶ ἔσῃ ἡ μῖν εἰς ἄ ρχοντα
πᾶ σιν τοῖς οἰκοῦ σιν γαλααδ
καὶ εἶπεν ιεφθαε πρὸ ς τοὺ ς πρεσβυτέρους γαλααδ εἰ ἐπιστρέφετέ με ὑ μεῖς
παρατά ξασθαι ἐν υἱοῖς αμμων καὶ παραδῷ κύ ριος αὐ τοὺ ς ἐνώ πιον ἐμοῦ καὶ ἐγὼ
ἔσομαι ὑ μῖν εἰς ἄ ρχοντα
καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύ τεροι γαλααδ πρὸ ς ιεφθαε κύ ριος ἔστω ἀ κού ων ἀ νὰ μέσον
ἡ μῶ ν εἰ μὴ κατὰ τὸ ῥ ῆ μά σου οὕ τως ποιή σομεν
καὶ ἐπορεύ θη ιεφθαε μετὰ τῶ ν πρεσβυτέρων γαλααδ καὶ ἔθηκαν αὐ τὸ ν ὁ λαὸ ς ἐπ'
αὐ τοὺ ς εἰς κεφαλὴ ν καὶ εἰς ἀ ρχηγό ν καὶ ἐλά λησεν ιεφθαε τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ
πά ντας ἐνώ πιον κυρίου ἐν μασσηφα
καὶ ἀ πέστειλεν ιεφθαε ἀ γγέλους πρὸ ς βασιλέα υἱῶ ν αμμων λέγων τί ἐμοὶ καὶ σοί ὅ τι
ἦ λθες πρό ς με τοῦ παρατά ξασθαι ἐν τῇ γῇ μου
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς υἱῶ ν αμμων πρὸ ς τοὺ ς ἀ γγέλους ιεφθαε ὅ τι ἔλαβεν ισραηλ τὴ ν
γῆ ν μου ἐν τῷ ἀ ναβαίνειν αὐ τὸ ν ἐξ αἰγύ πτου ἀ πὸ αρνων καὶ ἕως ιαβοκ καὶ ἕως τοῦ
ιορδά νου καὶ νῦ ν ἐπίστρεψον αὐ τὰ ς ἐν εἰρή νῃ καὶ πορεύ σομαι
καὶ προσέθηκεν ἔτι ιεφθαε καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους πρὸ ς βασιλέα υἱῶ ν αμμων
καὶ εἶπεν αὐ τῷ οὕ τω λέγει ιεφθαε οὐ κ ἔλαβεν ισραηλ τὴ ν γῆ ν μωαβ καὶ τὴ ν γῆ ν
υἱῶ ν αμμων
349

ὅ τι ἐν τῷ ἀ ναβαίνειν αὐ τοὺ ς ἐξ αἰγύ πτου ἐπορεύ θη ισραηλ ἐν τῇ ἐρή μῳ ἕως

θαλά σσης σιφ καὶ ἦ λθεν εἰς καδης
καὶ ἀ πέστειλεν ισραηλ ἀ γγέλους πρὸ ς βασιλέα εδωμ λέγων παρελεύ σομαι δὴ ἐν τῇ
γῇ σου καὶ οὐ κ ἤ κουσεν βασιλεὺ ς εδωμ καὶ πρὸ ς βασιλέα μωαβ ἀ πέστειλεν καὶ οὐ κ
εὐ δό κησεν καὶ ἐκά θισεν ισραηλ ἐν καδης
καὶ ἐπορεύ θη ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἐκύ κλωσεν τὴ ν γῆ ν εδωμ καὶ τὴ ν γῆ ν μωαβ καὶ ἦ λθεν
ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἡ λίου τῇ γῇ μωαβ καὶ παρενέβαλον ἐν πέραν αρνων καὶ οὐ κ
εἰσῆ λθεν ἐν ὁ ρίοις μωαβ ὅ τι αρνων ὅ ριον μωαβ
καὶ ἀ πέστειλεν ισραηλ ἀ γγέλους πρὸ ς σηων βασιλέα τοῦ αμορραίου βασιλέα
εσεβων καὶ εἶπεν αὐ τῷ ισραηλ παρέλθωμεν δὴ ἐν τῇ γῇ σου ἕως τοῦ τό που ἡ μῶ ν
καὶ οὐ κ ἐνεπίστευσεν σηων τῷ ισραηλ παρελθεῖν ἐν ὁ ρίῳ αὐ τοῦ καὶ συνῆ ξεν σηων
τὸ ν πά ντα λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ παρενέβαλον εἰς ιασα καὶ παρετά ξατο πρὸ ς ισραηλ
καὶ παρέδωκεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ τὸ ν σηων καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐν χειρὶ
ισραηλ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τό ν καὶ ἐκληρονό μησεν ισραηλ τὴ ν πᾶ σαν γῆ ν τοῦ
αμορραίου τοῦ κατοικοῦ ντος τὴ ν γῆ ν ἐκείνην
ἀ πὸ αρνων καὶ ἕως τοῦ ιαβοκ καὶ ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου ἕως τοῦ ιορδά νου
καὶ νῦ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐξῆ ρεν τὸ ν αμορραῖον ἀ πὸ προσώ που λαοῦ αὐ τοῦ
ισραηλ καὶ σὺ κληρονομή σεις αὐ τό ν
οὐ χὶ ἃ ἐὰ ν κληρονομή σει σε χαμως ὁ θεό ς σου αὐ τὰ κληρονομή σεις καὶ τοὺ ς πά ντας
οὓ ς ἐξῆ ρεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἀ πὸ προσώ που ἡ μῶ ν αὐ τοὺ ς κληρονομή σομεν
καὶ νῦ ν μὴ ἐν ἀ γαθῷ ἀ γαθώ τερος σὺ ὑ πὲρ βαλακ υἱὸ ν σεπφωρ βασιλέα μωαβ μὴ
μαχό μενος ἐμαχέσατο μετὰ ισραηλ ἢ πολεμῶ ν ἐπολέμησεν αὐ τό ν
ἐν τῷ οἰκῆ σαι ἐν εσεβων καὶ ἐν τοῖς ὁ ρίοις αὐ τῆ ς καὶ ἐν γῇ αροηρ καὶ ἐν τοῖς ὁ ρίοις
αὐ τῆ ς καὶ ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν ταῖς παρὰ τὸ ν ιορδά νην τριακό σια ἔτη καὶ διὰ τί
οὐ κ ἐρρύ σω αὐ τοὺ ς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
καὶ νῦ ν ἐγώ εἰμι οὐ χ ἥ μαρτό ν σοι καὶ σὺ ποιεῖς μετ' ἐμοῦ πονηρίαν τοῦ
παρατά ξασθαι ἐν ἐμοί κρίναι κύ ριος κρίνων σή μερον ἀ νὰ μέσον υἱῶ ν ισραηλ καὶ
ἀ νὰ μέσον υἱῶ ν αμμων
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν βασιλεὺ ς υἱῶ ν αμμων τῶ ν λό γων ιεφθαε ὧ ν ἀ πέστειλεν πρὸ ς
αὐ τό ν
καὶ ἐγένετο ἐπὶ ιεφθαε πνεῦ μα κυρίου καὶ παρῆ λθεν τὸ ν γαλααδ καὶ τὸ ν μανασση
καὶ παρῆ λθεν τὴ ν σκοπιὰ ν γαλααδ εἰς τὸ πέραν υἱῶ ν αμμων
καὶ ηὔ ξατο ιεφθαε εὐ χὴ ν τῷ κυρίῳ καὶ εἶπεν ἐὰ ν διδοὺ ς δῷ ς τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων ἐν τῇ
χειρί μου
καὶ ἔσται ὁ ἐκπορευό μενος ὃ ς ἐὰ ν ἐξέλθῃ ἀ πὸ τῆ ς θύ ρας τοῦ οἴκου μου εἰς
συνά ντησίν μου ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με ἐν εἰρή νῃ ἀ πὸ υἱῶ ν αμμων καὶ ἔσται τῷ
κυρίῳ ἀ νοίσω αὐ τὸ ν ὁ λοκαύ τωμα
καὶ παρῆ λθεν ιεφθαε πρὸ ς υἱοὺ ς αμμων παρατά ξασθαι πρὸ ς αὐ τού ς καὶ παρέδωκεν
αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐν χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ αροηρ ἕως ἐλθεῖν ἄ χρις αρνων ἐν ἀ ριθμῷ εἴκοσι πό λεις
καὶ ἕως εβελχαρμιν πληγὴ ν μεγά λην σφό δρα καὶ συνεστά λησαν οἱ υἱοὶ αμμων ἀ πὸ
προσώ που υἱῶ ν ισραηλ
350

καὶ ἦ λθεν ιεφθαε εἰς μασσηφα εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ ἰδοὺ ἡ θυγά τηρ αὐ τοῦ
ἐξεπορεύ ετο εἰς ὑ πά ντησιν ἐν τυμπά νοις καὶ χοροῖς καὶ ἦ ν αὕ τη μονογενή ς οὐ κ ἦ ν
αὐ τῷ ἕτερος υἱὸ ς ἢ θυγά τηρ
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδεν αὐ τὴ ν αὐ τό ς διέρρηξεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἆ ἆ θυγά τηρ
μου ταραχῇ ἐτά ραξά ς με καὶ σὺ ἦ ς ἐν τῷ ταρά χῳ μου καὶ ἐγώ εἰμι ἤ νοιξα κατὰ σοῦ
τὸ στό μα μου πρὸ ς κύ ριον καὶ οὐ δυνή σομαι ἐπιστρέψαι
ἡ δὲ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν πά τερ ἤ νοιξας τὸ στό μα σου πρὸ ς κύ ριον ποίησό ν μοι ὃ ν
τρό πον ἐξῆ λθεν ἐκ στό ματό ς σου ἐν τῷ ποιῆ σαί σοι κύ ριον ἐκδίκησιν ἀ πὸ τῶ ν
ἐχθρῶ ν σου ἀ πὸ υἱῶ ν αμμων
καὶ ἥ δε εἶπεν πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τῆ ς ποιησά τω δὴ ὁ πατή ρ μου τὸ ν λό γον τοῦ τον
ἔασό ν με δύ ο μῆ νας καὶ πορεύ σομαι καὶ καταβή σομαι ἐπὶ τὰ ὄ ρη καὶ κλαύ σομαι ἐπὶ
τὰ παρθένιά μου ἐγώ εἰμι καὶ αἱ συνεταιρίδες μου
καὶ εἶπεν πορεύ ου καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τὴ ν δύ ο μῆ νας καὶ ἐπορεύ θη αὐ τὴ καὶ αἱ
συνεταιρίδες αὐ τῆ ς καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τὰ παρθένια αὐ τῆ ς ἐπὶ τὰ ὄ ρη
καὶ ἐγένετο ἐν τέλει τῶ ν δύ ο μηνῶ ν καὶ ἐπέστρεψεν πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τῆ ς καὶ
ἐποίησεν ἐν αὐ τῇ τὴ ν εὐ χὴ ν αὐ τοῦ ἣ ν ηὔ ξατο καὶ αὐ τὴ οὐ κ ἔγνω ἄ νδρα καὶ ἐγένετο
εἰς πρό σταγμα ἐν ισραηλ
ἀ πὸ ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας ἐπορεύ οντο θυγατέρες ισραηλ θρηνεῖν τὴ ν θυγατέρα
ιεφθαε γαλααδ ἐπὶ τέσσαρας ἡ μέρας ἐν τῷ ἐνιαυτῷ
καὶ ἐβό ησεν ἀ νὴ ρ εφραιμ καὶ παρῆ λθαν εἰς βορρᾶ ν καὶ εἶπαν πρὸ ς ιεφθαε διὰ τί
παρῆ λθες παρατά ξασθαι ἐν υἱοῖς αμμων καὶ ἡ μᾶ ς οὐ κέκληκας πορευθῆ ναι μετὰ
σοῦ τὸ ν οἶκό ν σου ἐμπρή σομεν ἐπὶ σὲ ἐν πυρί
καὶ εἶπεν ιεφθαε πρὸ ς αὐ τού ς ἀ νὴ ρ μαχητὴ ς ἤ μην ἐγὼ καὶ ὁ λαό ς μου καὶ οἱ υἱοὶ
αμμων σφό δρα καὶ ἐβό ησα ὑ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἐσώ σατέ με ἐκ χειρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ εἶδον ὅ τι οὐ κ εἶ σωτή ρ καὶ ἔθηκα τὴ ν ψυχή ν μου ἐν χειρί μου καὶ παρῆ λθον πρὸ ς
υἱοὺ ς αμμων καὶ ἔδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐν χειρί μου καὶ εἰς τί ἀ νέβητε ἐπ' ἐμὲ ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ ταύ τῃ παρατά ξασθαι ἐν ἐμοί
καὶ συνέστρεψεν ιεφθαε τοὺ ς πά ντας ἄ νδρας γαλααδ καὶ παρετά ξατο τῷ εφραιμ
καὶ ἐπά ταξαν ἄ νδρες γαλααδ τὸ ν εφραιμ ὅ τι εἶπαν οἱ διασῳ ζό μενοι τοῦ εφραιμ
ὑ μεῖς γαλααδ ἐν μέσῳ τοῦ εφραιμ καὶ ἐν μέσῳ τοῦ μανασση
καὶ προκατελά βετο γαλααδ τὰ ς διαβά σεις τοῦ ιορδά νου τοῦ εφραιμ καὶ εἶπαν
αὐ τοῖς οἱ διασῳ ζό μενοι εφραιμ διαβῶ μεν καὶ εἶπαν αὐ τοῖς οἱ ἄ νδρες γαλααδ μὴ
εφραθίτης εἶ καὶ εἶπεν οὔ
καὶ εἶπαν αὐ τῷ εἰπὸ ν δὴ στά χυς καὶ οὐ κατεύ θυνεν τοῦ λαλῆ σαι οὕ τως καὶ
ἐπελά βοντο αὐ τοῦ καὶ ἔθυσαν αὐ τὸ ν πρὸ ς τὰ ς διαβά σεις τοῦ ιορδά νου καὶ ἔπεσαν
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ πὸ εφραιμ τεσσαρά κοντα δύ ο χιλιά δες
καὶ ἔκρινεν ιεφθαε τὸ ν ισραηλ ἑξή κοντα ἔτη καὶ ἀ πέθανεν ιεφθαε ὁ γαλααδίτης καὶ
ἐτά φη ἐν πό λει αὐ τοῦ ἐν γαλααδ
καὶ ἔκρινεν μετ' αὐ τὸ ν τὸ ν ισραηλ αβαισαν ἀ πὸ βαιθλεεμ
καὶ ἦ σαν αὐ τῷ τριά κοντα υἱοὶ καὶ τριά κοντα θυγατέρες ἃ ς ἐξαπέστειλεν ἔξω καὶ
τριά κοντα θυγατέρας εἰσή νεγκεν τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἔξωθεν καὶ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ
ἑπτὰ ἔτη
351

καὶ ἀ πέθανεν αβαισαν καὶ ἐτά φη ἐν βαιθλεεμ

καὶ ἔκρινεν μετ' αὐ τὸ ν τὸ ν ισραηλ αιλωμ ὁ ζαβουλωνίτης δέκα ἔτη
καὶ ἀ πέθανεν αιλωμ ὁ ζαβουλωνίτης καὶ ἐτά φη ἐν αιλωμ ἐν γῇ ζαβουλων
καὶ ἔκρινεν μετ' αὐ τὸ ν τὸ ν ισραηλ αβδων υἱὸ ς ελληλ ὁ φαραθωνίτης
καὶ ἦ σαν αὐ τῷ τεσσαρά κοντα υἱοὶ καὶ τριά κοντα υἱῶ ν υἱοὶ ἐπιβαίνοντες ἐπὶ
ἑβδομή κοντα πώ λους καὶ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ ὀ κτὼ ἔτη
καὶ ἀ πέθανεν αβδων υἱὸ ς ελληλ ὁ φαραθωνίτης καὶ ἐτά φη ἐν φαραθωμ ἐν γῇ
εφραιμ ἐν ὄ ρει τοῦ αμαληκ
καὶ προσέθηκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ παρέδωκεν
αὐ τοὺ ς κύ ριος ἐν χειρὶ φυλιστιιμ τεσσαρά κοντα ἔτη
καὶ ἦ ν ἀ νὴ ρ εἷς ἀ πὸ σαραα ἀ πὸ δή μου συγγενείας τοῦ δανι καὶ ὄ νομα αὐ τῷ μανωε
καὶ γυνὴ αὐ τῷ στεῖρα καὶ οὐ κ ἔτεκεν
καὶ ὤ φθη ἄ γγελος κυρίου πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τή ν ἰδοὺ σὺ στεῖρα
καὶ οὐ τέτοκας καὶ συλλή μψῃ υἱό ν
καὶ νῦ ν φύ λαξαι δὴ καὶ μὴ πίῃς οἶνον καὶ μέθυσμα καὶ μὴ φά γῃς πᾶ ν ἀ κά θαρτον
ὅ τι ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱό ν καὶ σίδηρος οὐ κ ἀ ναβή σεται ἐπὶ τὴ ν
κεφαλὴ ν αὐ τοῦ ὅ τι ναζιρ θεοῦ ἔσται τὸ παιδά ριον ἀ πὸ τῆ ς κοιλίας καὶ αὐ τὸ ς
ἄ ρξεται τοῦ σῶ σαι τὸ ν ισραηλ ἐκ χειρὸ ς φυλιστιιμ
καὶ εἰσῆ λθεν ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς λέγουσα ἄ νθρωπος θεοῦ ἦ λθεν πρό ς
με καὶ εἶδος αὐ τοῦ ὡ ς εἶδος ἀ γγέλου θεοῦ φοβερὸ ν σφό δρα καὶ οὐ κ ἠ ρώ τησα αὐ τό ν
πό θεν ἐστίν καὶ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ οὐ κ ἀ πή γγειλέν μοι
καὶ εἶπέν μοι ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱό ν καὶ νῦ ν μὴ πίῃς οἶνον καὶ
μέθυσμα καὶ μὴ φά γῃς πᾶ ν ἀ κά θαρτον ὅ τι ἅ γιον θεοῦ ἔσται τὸ παιδά ριον ἀ πὸ
γαστρὸ ς ἕως ἡ μέρας θανά του αὐ τοῦ
καὶ προσηύ ξατο μανωε πρὸ ς κύ ριον καὶ εἶπεν ἐν ἐμοί κύ ριε αδωναιε τὸ ν ἄ νθρωπον
τοῦ θεοῦ ὃ ν ἀ πέστειλας ἐλθέτω δὴ ἔτι πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ συμβιβασά τω ἡ μᾶ ς τί
ποιή σωμεν τῷ παιδίῳ τῷ τικτομένῳ
καὶ εἰσή κουσεν ὁ θεὸ ς τῆ ς φωνῆ ς μανωε καὶ ἦ λθεν ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ ἔτι πρὸ ς τὴ ν
γυναῖκα καὶ αὕ τη ἐκά θητο ἐν ἀ γρῷ καὶ μανωε ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς οὐ κ ἦ ν μετ' αὐ τῆ ς
καὶ ἐτά χυνεν ἡ γυνὴ καὶ ἔδραμεν καὶ ἀ νή γγειλεν τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν πρὸ ς
αὐ τό ν ἰδοὺ ὦ πται πρό ς με ὁ ἀ νή ρ ὃ ς ἦ λθεν ἐν ἡ μέρᾳ πρό ς με
καὶ ἀ νέστη καὶ ἐπορεύ θη μανωε ὀ πίσω τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἦ λθεν πρὸ ς τὸ ν
ἄ νδρα καὶ εἶπεν αὐ τῷ εἰ σὺ εἶ ὁ ἀ νὴ ρ ὁ λαλή σας πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα καὶ εἶπεν ὁ
ἄ γγελος ἐγώ
καὶ εἶπεν μανωε νῦ ν ἐλεύ σεται ὁ λό γος σου τίς ἔσται κρίσις τοῦ παιδίου καὶ τὰ
ποιή ματα αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ὁ ἄ γγελος κυρίου πρὸ ς μανωε ἀ πὸ πά ντων ὧ ν εἴρηκα πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα
φυλά ξεται
ἀ πὸ παντό ς ὃ ἐκπορεύ εται ἐξ ἀ μπέλου τοῦ οἴνου οὐ φά γεται καὶ οἶνον καὶ σικερα
μέθυσμα μὴ πιέτω καὶ πᾶ ν ἀ κά θαρτον μὴ φαγέτω πά ντα ὅ σα ἐνετειλά μην αὐ τῇ
φυλά ξεται
352

καὶ εἶπεν μανωε πρὸ ς τὸ ν ἄ γγελον κυρίου κατά σχωμεν ὧ δέ σε καὶ ποιή σωμεν
ἐνώ πιό ν σου ἔριφον αἰγῶ ν
καὶ εἶπεν ὁ ἄ γγελος κυρίου πρὸ ς μανωε ἐὰ ν κατά σχῃς με οὐ φά γομαι ἀ πὸ τῶ ν
ἄ ρτων σου καὶ ἐὰ ν ποιή σῃς ὁ λοκαύ τωμα τῷ κυρίῳ ἀ νοίσεις αὐ τό ὅ τι οὐ κ ἔγνω
μανωε ὅ τι ἄ γγελος κυρίου αὐ τό ς
καὶ εἶπεν μανωε πρὸ ς τὸ ν ἄ γγελον κυρίου τί τὸ ὄ νομά σοι ὅ τι ἔλθοι τὸ ῥ ῆ μά σου καὶ
δοξά σομέν σε
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ ἄ γγελος κυρίου εἰς τί τοῦ το ἐρωτᾷ ς τὸ ὄ νομά μου καὶ αὐ τό ἐστιν
θαυμαστό ν
καὶ ἔλαβεν μανωε τὸ ν ἔριφον τῶ ν αἰγῶ ν καὶ τὴ ν θυσίαν καὶ ἀ νή νεγκεν ἐπὶ τὴ ν
πέτραν τῷ κυρίῳ καὶ διεχώ ρισεν ποιῆ σαι καὶ μανωε καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ βλέποντες
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀ ναβῆ ναι τὴ ν φλό γα ἐπά νω τοῦ θυσιαστηρίου ἕως τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ ἀ νέβη ὁ ἄ γγελος κυρίου ἐν τῇ φλογὶ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ μανωε καὶ ἡ γυνὴ
αὐ τοῦ βλέποντες καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ οὐ προσέθηκεν ἔτι ὁ ἄ γγελος κυρίου ὀ φθῆ ναι πρὸ ς μανωε καὶ πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα
αὐ τοῦ τό τε ἔγνω μανωε ὅ τι ἄ γγελος κυρίου οὗ τος
καὶ εἶπεν μανωε πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ θανά τῳ ἀ ποθανού μεθα ὅ τι θεὸ ν εἴδομεν
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ εἰ ἤ θελεν ὁ κύ ριος θανατῶ σαι ἡ μᾶ ς οὐ κ ἂ ν ἔλαβεν ἐκ
χειρὸ ς ἡ μῶ ν ὁ λοκαύ τωμα καὶ θυσίαν καὶ οὐ κ ἂ ν ἔδειξεν ἡ μῖν ταῦ τα πά ντα καὶ
καθὼ ς καιρὸ ς οὐ κ ἂ ν ἠ κού τισεν ἡ μᾶ ς ταῦ τα
καὶ ἔτεκεν ἡ γυνὴ υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ σαμψων καὶ ἡ δρύ νθη τὸ
παιδά ριον καὶ εὐ λό γησεν αὐ τὸ κύ ριος
καὶ ἤ ρξατο πνεῦ μα κυρίου συνεκπορεύ εσθαι αὐ τῷ ἐν παρεμβολῇ δαν καὶ ἀ νὰ μέσον
σαραα καὶ ἀ νὰ μέσον εσθαολ
καὶ κατέβη σαμψων εἰς θαμναθα καὶ εἶδεν γυναῖκα εἰς θαμναθα ἀ πὸ τῶ ν
θυγατέρων τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ ἀ νέβη καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ καὶ τῇ μητρὶ αὐ τοῦ καὶ εἶπεν γυναῖκα
ἑό ρακα ἐν θαμναθα ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων φυλιστιιμ καὶ νῦ ν λά βετε αὐ τὴ ν ἐμοὶ εἰς
γυναῖκα
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ μὴ οὔ κ εἰσιν θυγατέρες τῶ ν
ἀ δελφῶ ν σου καὶ ἐκ παντὸ ς τοῦ λαοῦ μου γυνή ὅ τι σὺ πορεύ ῃ λαβεῖν γυναῖκα ἀ πὸ
τῶ ν ἀ λλοφύ λων τῶ ν ἀ περιτμή των καὶ εἶπεν σαμψων πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ
ταύ την λαβέ μοι ὅ τι αὕ τη εὐ θεῖα ἐν ὀ φθαλμοῖς μου
καὶ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ οὐ κ ἔγνωσαν ὅ τι παρὰ κυρίου ἐστίν ὅ τι
ἐκδίκησιν αὐ τὸ ς ζητεῖ ἐκ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ οἱ ἀ λλό φυλοι
κυριεύ οντες ἐν ισραηλ
καὶ κατέβη σαμψων καὶ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ εἰς θαμναθα καὶ ἦ λθεν
ἕως τοῦ ἀ μπελῶ νος θαμναθα καὶ ἰδοὺ σκύ μνος λέοντος ὠ ρυό μενος εἰς συνά ντησιν
αὐ τοῦ
καὶ ἥ λατο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα κυρίου καὶ συνέτριψεν αὐ τό ν ὡ σεὶ συντρίψει ἔριφον
καὶ οὐ δὲν ἦ ν ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ πή γγειλεν τῷ πατρὶ αὐ τοῦ καὶ τῇ μητρὶ
αὐ τοῦ ὃ ἐποίησεν
353

καὶ κατέβησαν καὶ ἐλά λησαν τῇ γυναικί καὶ ηὐ θύ νθη ἐν ὀ φθαλμοῖς σαμψων
καὶ ὑ πέστρεψεν μεθ' ἡ μέρας λαβεῖν αὐ τὴ ν καὶ ἐξέκλινεν ἰδεῖν τὸ πτῶ μα τοῦ λέοντος
καὶ ἰδοὺ συναγωγὴ μελισσῶ ν ἐν τῷ στό ματι τοῦ λέοντος καὶ μέλι
καὶ ἐξεῖλεν αὐ τὸ εἰς χεῖρας αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ ετο πορευό μενος καὶ ἐσθίων καὶ
ἐπορεύ θη πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς καὶ
ἔφαγον καὶ οὐ κ ἀ πή γγειλεν αὐ τοῖς ὅ τι ἀ πὸ τοῦ στό ματος τοῦ λέοντος ἐξεῖλεν τὸ
μέλι
καὶ κατέβη ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα καὶ ἐποίησεν ἐκεῖ σαμψων πό τον ἑπτὰ
ἡ μέρας ὅ τι οὕ τως ποιοῦ σιν οἱ νεανίσκοι
καὶ ἐγένετο ὅ τε εἶδον αὐ τό ν καὶ ἔλαβον τριά κοντα κλητού ς καὶ ἦ σαν μετ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σαμψων πρό βλημα ὑ μῖν προβά λλομαι ἐὰ ν ἀ παγγέλλοντες
ἀ παγγείλητε αὐ τὸ ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡ μέραις τοῦ πό του καὶ εὕ ρητε δώ σω ὑ μῖν τριά κοντα
σινδό νας καὶ τριά κοντα στολὰ ς ἱματίων
καὶ ἐὰ ν μὴ δύ νησθε ἀ παγγεῖλαί μοι δώ σετε ὑ μεῖς ἐμοὶ τριά κοντα ὀ θό νια καὶ
τριά κοντα ἀ λλασσομένας στολὰ ς ἱματίων καὶ εἶπαν αὐ τῷ προβαλοῦ τὸ πρό βλημα
καὶ ἀ κουσό μεθα αὐ τό
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς τί βρωτὸ ν ἐξῆ λθεν ἐκ βιβρώ σκοντος καὶ ἀ πὸ ἰσχυροῦ γλυκύ καὶ
οὐ κ ἠ δύ ναντο ἀ παγγεῖλαι τὸ πρό βλημα ἐπὶ τρεῖς ἡ μέρας
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τετά ρτῃ καὶ εἶπαν τῇ γυναικὶ σαμψων ἀ πά τησον δὴ τὸ ν
ἄ νδρα σου καὶ ἀ παγγειλά τω σοι τὸ πρό βλημα μή ποτε κατακαύ σωμέν σε καὶ τὸ ν
οἶκον τοῦ πατρό ς σου ἐν πυρί ἦ ἐκβιά σαι ἡ μᾶ ς κεκλή κατε
καὶ ἔκλαυσεν ἡ γυνὴ σαμψων πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν πλὴ ν μεμίσηκά ς με καὶ οὐ κ
ἠ γά πησά ς με ὅ τι τὸ πρό βλημα ὃ προεβά λου τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ μου οὐ κ ἀ πή γγειλά ς
μοι καὶ εἶπεν αὐ τῇ σαμψων εἰ τῷ πατρί μου καὶ τῇ μητρί μου οὐ κ ἀ πή γγελκα σοὶ
ἀ παγγείλω
καὶ ἔκλαυσεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐπὶ τὰ ς ἑπτὰ ἡ μέρας ἃ ς ἦ ν αὐ τοῖς ὁ πό τος καὶ ἐγένετο ἐν
τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῇ ὅ τι παρενώ χλησεν αὐ τῷ καὶ αὐ τὴ
ἀ πή γγειλεν τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ αὐ τῆ ς
καὶ εἶπαν αὐ τῷ οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ πρὸ τοῦ ἀ νατεῖλαι τὸ ν
ἥ λιον τί γλυκύ τερον μέλιτος καὶ τί ἰσχυρό τερον λέοντος καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σαμψων εἰ
μὴ ἠ ροτριά σατε ἐν τῇ δαμά λει μου οὐ κ ἂ ν ἔγνωτε τὸ πρό βλημά μου
καὶ ἥ λατο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα κυρίου καὶ κατέβη εἰς ἀ σκαλῶ να καὶ ἐπά ταξεν ἐξ
αὐ τῶ ν τριά κοντα ἄ νδρας καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν καὶ ἔδωκεν τὰ ς στολὰ ς τοῖς
ἀ παγγείλασιν τὸ πρό βλημα καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ σαμψων καὶ ἀ νέβη εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἡ γυνὴ σαμψων ἑνὶ τῶ ν φίλων αὐ τοῦ ὧ ν ἐφιλίασεν
καὶ ἐγένετο μεθ' ἡ μέρας ἐν ἡ μέραις θερισμοῦ πυρῶ ν καὶ ἐπεσκέψατο σαμψων τὴ ν
γυναῖκα αὐ τοῦ ἐν ἐρίφῳ αἰγῶ ν καὶ εἶπεν εἰσελεύ σομαι πρὸ ς τὴ ν γυναῖκά μου εἰς τὸ
ταμιεῖον καὶ οὐ κ ἔδωκεν αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς εἰσελθεῖν
καὶ εἶπεν ὁ πατὴ ρ αὐ τῆ ς λέγων εἶπα ὅ τι μισῶ ν ἐμίσησας αὐ τή ν καὶ ἔδωκα αὐ τὴ ν ἑνὶ
τῶ ν ἐκ τῶ ν φίλων σου μὴ οὐ χὶ ἡ ἀ δελφὴ αὐ τῆ ς ἡ νεωτέρα αὐ τῆ ς ἀ γαθωτέρα ὑ πὲρ
αὐ τή ν ἔστω δή σοι ἀ ντὶ αὐ τῆ ς
354

καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σαμψων ἠ θῴ ωμαι καὶ τὸ ἅ παξ ἀ πὸ ἀ λλοφύ λων ὅ τι ποιῶ ἐγὼ μετ'
αὐ τῶ ν πονηρίαν
καὶ ἐπορεύ θη σαμψων καὶ συνέλαβεν τριακοσίας ἀ λώ πεκας καὶ ἔλαβεν λαμπά δας
καὶ ἐπέστρεψεν κέρκον πρὸ ς κέρκον καὶ ἔθηκεν λαμπά δα μίαν ἀ νὰ μέσον τῶ ν δύ ο
κέρκων καὶ ἔδησεν
καὶ ἐξέκαυσεν πῦ ρ ἐν ταῖς λαμπά σιν καὶ ἐξαπέστειλεν ἐν τοῖς στά χυσιν τῶ ν
ἀ λλοφύ λων καὶ ἐκά ησαν ἀ πὸ ἅ λωνος καὶ ἕως σταχύ ων ὀ ρθῶ ν καὶ ἕως ἀ μπελῶ νος
καὶ ἐλαίας
καὶ εἶπαν οἱ ἀ λλό φυλοι τίς ἐποίησεν ταῦ τα καὶ εἶπαν σαμψων ὁ νυμφίος τοῦ θαμνι
ὅ τι ἔλαβεν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν τῷ ἐκ τῶ ν φίλων αὐ τοῦ καὶ
ἀ νέβησαν οἱ ἀ λλό φυλοι καὶ ἐνέπρησαν αὐ τὴ ν καὶ τὸ ν πατέρα αὐ τῆ ς ἐν πυρί
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σαμψων ἐὰ ν ποιή σητε οὕ τως ταύ την ὅ τι εἰ μὴ ν ἐκδική σω ἐν ὑ μῖν
καὶ ἔσχατον κοπά σω
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς κνή μην ἐπὶ μηρὸ ν πληγὴ ν μεγά λην καὶ κατέβη καὶ ἐκά θισεν ἐν
τρυμαλιᾷ τῆ ς πέτρας ηταμ
καὶ ἀ νέβησαν οἱ ἀ λλό φυλοι καὶ παρενέβαλον ἐν ιουδα καὶ ἐξερρίφησαν ἐν λευι
καὶ εἶπαν ἀ νὴ ρ ιουδα εἰς τί ἀ νέβητε ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ εἶπον οἱ ἀ λλό φυλοι δῆ σαι τὸ ν
σαμψων ἀ νέβημεν καὶ ποιῆ σαι αὐ τῷ ὃ ν τρό πον ἐποίησεν ἡ μῖν
καὶ κατέβησαν τρισχίλιοι ἄ νδρες ἀ πὸ ιουδα εἰς τρυμαλιὰ ν πέτρας ηταμ καὶ εἶπαν
τῷ σαμψων οὐ κ οἶδας ὅ τι κυριεύ ουσιν οἱ ἀ λλό φυλοι ἡ μῶ ν καὶ τί τοῦ το ἐποίησας
ἡ μῖν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σαμψων ὃ ν τρό πον ἐποίησά ν μοι οὕ τως ἐποίησα αὐ τοῖς
καὶ εἶπαν αὐ τῷ δῆ σαί σε κατέβημεν τοῦ δοῦ ναί σε ἐν χειρὶ ἀ λλοφύ λων καὶ εἶπεν
αὐ τοῖς σαμψων ὀ μό σατέ μοι μή ποτε συναντή σητε ἐν ἐμοὶ ὑ μεῖς
καὶ εἶπον αὐ τῷ λέγοντες οὐ χί ὅ τι ἀ λλ' ἢ δεσμῷ δή σομέν σε καὶ παραδώ σομέν σε ἐν
χειρὶ αὐ τῶ ν καὶ θανά τῳ οὐ θανατώ σομέν σε καὶ ἔδησαν αὐ τὸ ν ἐν δυσὶ καλωδίοις
καινοῖς καὶ ἀ νή νεγκαν αὐ τὸ ν ἀ πὸ τῆ ς πέτρας ἐκείνης
καὶ ἦ λθον ἕως σιαγό νος καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι ἠ λά λαξαν καὶ ἔδραμον εἰς συνά ντησιν
αὐ τοῦ καὶ ἥ λατο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα κυρίου καὶ ἐγενή θη τὰ καλώ δια τὰ ἐπὶ βραχίοσιν
αὐ τοῦ ὡ σεὶ στιππύ ον ὃ ἐξεκαύ θη ἐν πυρί καὶ ἐτά κησαν δεσμοὶ αὐ τοῦ ἀ πὸ χειρῶ ν
αὐ τοῦ
καὶ εὗ ρεν σιαγό να ὄ νου ἐκρεριμμένην καὶ ἐξέτεινεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν
αὐ τὴ ν καὶ ἐπά ταξεν ἐν αὐ τῇ χιλίους ἄ νδρας
καὶ εἶπεν σαμψων ἐν σιαγό νι ὄ νου ἐξαλείφων ἐξή λειψα αὐ τού ς ὅ τι ἐν τῇ σιαγό νι τοῦ
ὄ νου ἐπά ταξα χιλίους ἄ νδρας
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐπαύ σατο λαλῶ ν καὶ ἔρριψεν τὴ ν σιαγό να ἐκ τῆ ς χειρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐκά λεσεν τὸ ν τό πον ἐκεῖνον ἀ ναίρεσις σιαγό νος
καὶ ἐδίψησεν σφό δρα καὶ ἔκλαυσεν πρὸ ς κύ ριον καὶ εἶπεν σὺ εὐ δό κησας ἐν χειρὶ
δού λου σου τὴ ν σωτηρίαν τὴ ν μεγά λην ταύ την καὶ νῦ ν ἀ ποθανοῦ μαι τῷ δίψει καὶ
ἐμπεσοῦ μαι ἐν χειρὶ τῶ ν ἀ περιτμή των
καὶ ἔρρηξεν ὁ θεὸ ς τὸ ν λά κκον τὸ ν ἐν τῇ σιαγό νι καὶ ἐξῆ λθεν ἐξ αὐ τοῦ ὕ δωρ καὶ
ἔπιεν καὶ ἐπέστρεψεν τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ καὶ ἔζησεν διὰ τοῦ το ἐκλή θη τὸ ὄ νομα
αὐ τῆ ς πηγὴ τοῦ ἐπικαλουμένου ἥ ἐστιν ἐν σιαγό νι ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
355

καὶ ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ ἐν ἡ μέραις ἀ λλοφύ λων εἴκοσι ἔτη

καὶ ἐπορεύ θη σαμψων εἰς γά ζαν καὶ εἶδεν ἐκεῖ γυναῖκα πό ρνην καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς
αὐ τή ν
καὶ ἀ νηγγέλη τοῖς γαζαίοις λέγοντες ἥ κει σαμψων ὧ δε καὶ ἐκύ κλωσαν καὶ
ἐνή δρευσαν ἐπ' αὐ τὸ ν ὅ λην τὴ ν νύ κτα ἐν τῇ πύ λῃ τῆ ς πό λεως καὶ ἐκώ φευσαν ὅ λην
τὴ ν νύ κτα λέγοντες ἕως διαφαύ σῃ ὁ ὄ ρθρος καὶ φονεύ σωμεν αὐ τό ν
καὶ ἐκοιμή θη σαμψων ἕως μεσονυκτίου καὶ ἀ νέστη ἐν ἡ μίσει τῆ ς νυκτὸ ς καὶ
ἐπελά βετο τῶ ν θυρῶ ν τῆ ς πύ λης τῆ ς πό λεως σὺ ν τοῖς δυσὶ σταθμοῖς καὶ
ἀ νεβά στασεν αὐ τὰ ς σὺ ν τῷ μοχλῷ καὶ ἔθηκεν ἐπ' ὤ μων αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβη ἐπὶ τὴ ν
κορυφὴ ν τοῦ ὄ ρους τοῦ ἐπὶ προσώ που χεβρων καὶ ἔθηκεν αὐ τὰ ἐκεῖ
καὶ ἐγένετο μετὰ τοῦ το καὶ ἠ γά πησεν γυναῖκα ἐν αλσωρηχ καὶ ὄ νομα αὐ τῇ δαλιδα
καὶ ἀ νέβησαν πρὸ ς αὐ τὴ ν οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ εἶπαν αὐ τῇ ἀ πά τησον
αὐ τὸ ν καὶ ἰδὲ ἐν τίνι ἡ ἰσχὺ ς αὐ τοῦ ἡ μεγά λη καὶ ἐν τίνι δυνησό μεθα αὐ τῷ καὶ
δή σομεν αὐ τὸ ν τοῦ ταπεινῶ σαι αὐ τό ν καὶ ἡ μεῖς δώ σομέν σοι ἀ νὴ ρ χιλίους καὶ
ἑκατὸ ν ἀ ργυρίου
καὶ εἶπεν δαλιδα πρὸ ς σαμψων ἀ πά γγειλον δή μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύ ς σου ἡ μεγά λη καὶ
ἐν τίνι δεθή σῃ τοῦ ταπεινωθῆ ναί σε
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὴ ν σαμψων ἐὰ ν δή σωσίν με ἐν ἑπτὰ νευρέαις ὑ γραῖς μὴ
διεφθαρμέναις καὶ ἀ σθενή σω καὶ ἔσομαι ὡ ς εἷς τῶ ν ἀ νθρώ πων
καὶ ἀ νή νεγκαν αὐ τῇ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἀ λλοφύ λων ἑπτὰ νευρὰ ς ὑ γρὰ ς μὴ
διεφθαρμένας καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐν αὐ ταῖς
καὶ τὸ ἔνεδρον αὐ τῇ ἐκά θητο ἐν τῷ ταμιείῳ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἀ λλό φυλοι ἐπὶ σέ
σαμψων καὶ διέσπασεν τὰ ς νευρέας ὡ ς εἴ τις ἀ ποσπά σοι στρέμμα στιππύ ου ἐν τῷ
ὀ σφρανθῆ ναι αὐ τὸ πυρό ς καὶ οὐ κ ἐγνώ σθη ἡ ἰσχὺ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαλιδα πρὸ ς σαμψων ἰδοὺ ἐπλά νησά ς με καὶ ἐλά λησας πρό ς με ψευδῆ νῦ ν
οὖ ν ἀ νά γγειλό ν μοι ἐν τίνι δεθή σῃ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τή ν ἐὰ ν δεσμεύ οντες δή σωσίν με ἐν καλωδίοις καινοῖς οἷς οὐ κ
ἐγένετο ἐν αὐ τοῖς ἔργον καὶ ἀ σθενή σω καὶ ἔσομαι ὡ ς εἷς τῶ ν ἀ νθρώ πων
καὶ ἔλαβεν δαλιδα καλώ δια καινὰ καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐν αὐ τοῖς καὶ τὰ ἔνεδρα ἐξῆ λθεν
ἐκ τοῦ ταμιείου καὶ εἶπεν ἀ λλό φυλοι ἐπὶ σέ σαμψων καὶ διέσπασεν αὐ τὰ ἀ πὸ
βραχιό νων αὐ τοῦ ὡ ς σπαρτίον
καὶ εἶπεν δαλιδα πρὸ ς σαμψων ἰδοὺ ἐπλά νησά ς με καὶ ἐλά λησας πρὸ ς ἐμὲ ψευδῆ
ἀ πά γγειλον δή μοι ἐν τίνι δεθή σῃ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τή ν ἐὰ ν ὑ φά νῃς τὰ ς ἑπτὰ σειρὰ ς
τῆ ς κεφαλῆ ς μου σὺ ν τῷ διά σματι καὶ ἐγκρού σῃς τῷ πασσά λῳ εἰς τὸ ν τοῖχον καὶ
ἔσομαι ὡ ς εἷς τῶ ν ἀ νθρώ πων ἀ σθενή ς
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κοιμᾶ σθαι αὐ τὸ ν καὶ ἔλαβεν δαλιδα τὰ ς ἑπτὰ σειρὰ ς τῆ ς κεφαλῆ ς
αὐ τοῦ καὶ ὕ φανεν ἐν τῷ διά σματι καὶ ἔπηξεν τῷ πασσά λῳ εἰς τὸ ν τοῖχον καὶ εἶπεν
ἀ λλό φυλοι ἐπὶ σέ σαμψων καὶ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕ πνου αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ ρεν τὸ ν
πά σσαλον τοῦ ὑ φά σματος ἐκ τοῦ τοίχου
καὶ εἶπεν δαλιδα πρὸ ς σαμψων πῶ ς λέγεις ἠ γά πηκά σε καὶ οὐ κ ἔστιν ἡ καρδία σου
μετ' ἐμοῦ τοῦ το τρίτον ἐπλά νησά ς με καὶ οὐ κ ἀ πή γγειλά ς μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύ ς σου ἡ
μεγά λη
356

καὶ ἐγένετο ὅ τε ἐξέθλιψεν αὐ τὸ ν ἐν λό γοις αὐ τῆ ς πά σας τὰ ς ἡ μέρας καὶ

ἐστενοχώ ρησεν αὐ τό ν καὶ ὠ λιγοψύ χησεν ἕως τοῦ ἀ ποθανεῖν
καὶ ἀ νή γγειλεν αὐ τῇ τὴ ν πᾶ σαν καρδίαν αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῇ σίδηρος οὐ κ ἀ νέβη
ἐπὶ τὴ ν κεφαλή ν μου ὅ τι ἅ γιος θεοῦ ἐγώ εἰμι ἀ πὸ κοιλίας μητρό ς μου ἐὰ ν οὖ ν
ξυρή σωμαι ἀ ποστή σεται ἀ π' ἐμοῦ ἡ ἰσχύ ς μου καὶ ἀ σθενή σω καὶ ἔσομαι ὡ ς πά ντες
οἱ ἄ νθρωποι
καὶ εἶδεν δαλιδα ὅ τι ἀ πή γγειλεν αὐ τῇ πᾶ σαν τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ καὶ ἀ πέστειλεν καὶ
ἐκά λεσεν τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν ἀ λλοφύ λων λέγουσα ἀ νά βητε ἔτι τὸ ἅ παξ τοῦ το ὅ τι
ἀ πή γγειλέν μοι τὴ ν πᾶ σαν καρδίαν αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβησαν πρὸ ς αὐ τὴ ν οἱ ἄ ρχοντες
τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἀ νή νεγκαν τὸ ἀ ργύ ριον ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν
καὶ ἐκοίμισεν δαλιδα τὸ ν σαμψων ἐπὶ τὰ γό νατα αὐ τῆ ς καὶ ἐκά λεσεν ἄ νδρα καὶ
ἐξύ ρησεν τὰ ς ἑπτὰ σειρὰ ς τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἤ ρξατο ταπεινῶ σαι αὐ τό ν καὶ
ἀ πέστη ἡ ἰσχὺ ς αὐ τοῦ ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαλιδα ἀ λλό φυλοι ἐπὶ σέ σαμψων καὶ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕ πνου αὐ τοῦ καὶ
εἶπεν ἐξελεύ σομαι ὡ ς ἅ παξ καὶ ἅ παξ καὶ ἐκτιναχθή σομαι καὶ αὐ τὸ ς οὐ κ ἔγνω ὅ τι
ἀ πέστη ὁ κύ ριος ἀ πά νωθεν αὐ τοῦ
καὶ ἐκρά τησαν αὐ τὸ ν οἱ ἀ λλό φυλοι καὶ ἐξέκοψαν τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ
κατή νεγκαν αὐ τὸ ν εἰς γά ζαν καὶ ἐπέδησαν αὐ τὸ ν ἐν πέδαις χαλκείαις καὶ ἦ ν ἀ λή θων
ἐν οἴκῳ τοῦ δεσμωτηρίου
καὶ ἤ ρξατο θρὶξ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ βλαστά νειν καθὼ ς ἐξυρή σατο
καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἀ λλοφύ λων συνή χθησαν θῦ σαι θυσίασμα μέγα τῷ δαγων θεῷ
αὐ τῶ ν καὶ εὐ φρανθῆ ναι καὶ εἶπαν ἔδωκεν ὁ θεὸ ς ἐν χειρὶ ἡ μῶ ν τὸ ν σαμψων τὸ ν
ἐχθρὸ ν ἡ μῶ ν
καὶ εἶδαν αὐ τὸ ν ὁ λαὸ ς καὶ ὕ μνησαν τὸ ν θεὸ ν αὐ τῶ ν ὅ τι παρέδωκεν ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
τὸ ν ἐχθρὸ ν ἡ μῶ ν ἐν χειρὶ ἡ μῶ ν τὸ ν ἐρημοῦ ντα τὴ ν γῆ ν ἡ μῶ ν καὶ ὃ ς ἐπλή θυνεν τοὺ ς
τραυματίας ἡ μῶ ν
καὶ ὅ τε ἠ γαθύ νθη ἡ καρδία αὐ τῶ ν καὶ εἶπαν καλέσατε τὸ ν σαμψων ἐξ οἴκου
φυλακῆ ς καὶ παιξά τω ἐνώ πιον ἡ μῶ ν καὶ ἐκά λεσαν τὸ ν σαμψων ἀ πὸ οἴκου
δεσμωτηρίου καὶ ἔπαιζεν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν καὶ ἐρρά πιζον αὐ τὸ ν καὶ ἔστησαν αὐ τὸ ν
ἀ νὰ μέσον τῶ ν κιό νων
καὶ εἶπεν σαμψων πρὸ ς τὸ ν νεανίαν τὸ ν κρατοῦ ντα τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἄ φες με καὶ
ψηλαφή σω τοὺ ς κίονας ἐφ' οἷς ὁ οἶκος στή κει ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἐπιστηριχθή σομαι ἐπ'
αὐ τού ς
καὶ ὁ οἶκος πλή ρης τῶ ν ἀ νδρῶ ν καὶ τῶ ν γυναικῶ ν καὶ ἐκεῖ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν
ἀ λλοφύ λων καὶ ἐπὶ τὸ δῶ μα ὡ ς ἑπτακό σιοι ἄ νδρες καὶ γυναῖκες οἱ θεωροῦ ντες ἐν
παιγνίαις σαμψων
καὶ ἔκλαυσεν σαμψων πρὸ ς κύ ριον καὶ εἶπεν αδωναιε κύ ριε μνή σθητι δή μου νῦ ν
καὶ ἐνίσχυσό ν με ἔτι τὸ ἅ παξ τοῦ το θεέ καὶ ἀ νταποδώ σω ἀ νταπό δοσιν μίαν περὶ
τῶ ν δύ ο ὀ φθαλμῶ ν μου τοῖς ἀ λλοφύ λοις
καὶ περιέλαβεν σαμψων τοὺ ς δύ ο κίονας τοῦ οἴκου ἐφ' οὓ ς ὁ οἶκος εἱστή κει καὶ
ἐπεστηρίχθη ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἐκρά τησεν ἕνα τῇ δεξιᾷ αὐ τοῦ καὶ ἕνα τῇ ἀ ριστερᾷ
αὐ τοῦ
357

καὶ εἶπεν σαμψων ἀ ποθανέτω ψυχή μου μετὰ ἀ λλοφύ λων καὶ ἐβά σταξεν ἐν ἰσχύ ι
καὶ ἔπεσεν ὁ οἶκος ἐπὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ ἐπὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ἐν αὐ τῷ καὶ ἦ σαν
οἱ τεθνηκό τες οὓ ς ἐθανά τωσεν σαμψων ἐν τῷ θανά τῳ αὐ τοῦ πλείους ἢ οὓ ς
ἐθανά τωσεν ἐν τῇ ζωῇ αὐ τοῦ
καὶ κατέβησαν οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἔλαβον αὐ τὸ ν
καὶ ἀ νέβησαν καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἀ νὰ μέσον σαραα καὶ ἀ νὰ μέσον εσθαολ ἐν τῷ
τά φῳ μανωε τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ εἴκοσι ἔτη
καὶ ἐγένετο ἀ νὴ ρ ἀ πὸ ὄ ρους εφραιμ καὶ ὄ νομα αὐ τῷ μιχαιας
καὶ εἶπεν τῇ μητρὶ αὐ τοῦ οἱ χίλιοι καὶ ἑκατό ν οὓ ς ἔλαβες ἀ ργυρίου σεαυτῇ καί με
ἠ ρά σω καὶ προσεῖπας ἐν ὠ σί μου ἰδοὺ τὸ ἀ ργύ ριον παρ' ἐμοί ἐγὼ ἔλαβον αὐ τό καὶ
εἶπεν ἡ μή τηρ αὐ τοῦ εὐ λογητὸ ς ὁ υἱό ς μου τῷ κυρίῳ
καὶ ἀ πέδωκεν τοὺ ς χιλίους καὶ ἑκατὸ ν τοῦ ἀ ργυρίου τῇ μητρὶ αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἡ
μή τηρ αὐ τοῦ ἁ γιά ζουσα ἡ γίακα τὸ ἀ ργύ ριον τῷ κυρίῳ ἐκ χειρό ς μου τῷ υἱῷ μου
τοῦ ποιῆ σαι γλυπτὸ ν καὶ χωνευτό ν καὶ νῦ ν ἀ ποδώ σω σοι αὐ τό
καὶ ἀ πέδωκεν τὸ ἀ ργύ ριον τῇ μητρὶ αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν ἡ μή τηρ αὐ τοῦ διακοσίους
ἀ ργυρίου καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ἀ ργυροκό πῳ καὶ ἐποίησεν αὐ τὸ γλυπτὸ ν καὶ χωνευτό ν
καὶ ἐγενή θη ἐν οἴκῳ μιχαια
καὶ ὁ οἶκος μιχαια αὐ τῷ οἶκος θεοῦ καὶ ἐποίησεν εφωδ καὶ θαραφιν καὶ ἐπλή ρωσεν
τὴ ν χεῖρα ἀ πὸ ἑνὸ ς υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο αὐ τῷ εἰς ἱερέα
ἐν δὲ ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις οὐ κ ἦ ν βασιλεὺ ς ἐν ισραηλ ἀ νὴ ρ τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς
αὐ τοῦ ἐποίει
καὶ ἐγενή θη νεανίας ἐκ βηθλεεμ δή μου ιουδα καὶ αὐ τὸ ς λευίτης καὶ οὗ τος παρῴ κει
ἐκεῖ
καὶ ἐπορεύ θη ὁ ἀ νὴ ρ ἀ πὸ βηθλεεμ τῆ ς πό λεως ιουδα παροικῆ σαι ἐν ᾧ ἐὰ ν εὕ ρῃ
τό πῳ καὶ ἦ λθεν ἕως ὄ ρους εφραιμ καὶ ἕως οἴκου μιχαια τοῦ ποιῆ σαι ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ μιχαιας πό θεν ἔρχῃ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν λευίτης εἰμὶ ἀ πὸ βαιθλεεμ
ιουδα καὶ ἐγὼ πορεύ ομαι παροικῆ σαι ἐν ᾧ ἐὰ ν εὕ ρω τό πῳ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ μιχαιας κά θου μετ' ἐμοῦ καὶ γίνου μοι εἰς πατέρα καὶ εἰς ἱερέα καὶ
ἐγὼ δώ σω σοι δέκα ἀ ργυρίου εἰς ἡ μέραν καὶ στολὴ ν ἱματίων καὶ τὰ πρὸ ς ζωή ν σου
καὶ ἐπορεύ θη ὁ λευίτης
καὶ ἤ ρξατο παροικεῖν παρὰ τῷ ἀ νδρί καὶ ἐγενή θη ὁ νεανίας παρ' αὐ τῷ ὡ ς εἷς ἀ πὸ
υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐπλή ρωσεν μιχαιας τὴ ν χεῖρα τοῦ λευίτου καὶ ἐγένετο αὐ τῷ εἰς ἱερέα καὶ
ἐγένετο ἐν οἴκῳ μιχαια
καὶ εἶπεν μιχαιας νῦ ν ἔγνων ὅ τι ἀ γαθυνεῖ κύ ριος ἐμοί ὅ τι ἐγένετό μοι ὁ λευίτης εἰς
ἱερέα
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις οὐ κ ἦ ν βασιλεὺ ς ἐν ισραηλ καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἡ
φυλὴ δαν ἐζή τει αὑ τῇ κληρονομίαν κατοικῆ σαι ὅ τι οὐ κ ἐνέπεσεν αὐ τῇ ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ἐκείνης ἐν μέσῳ φυλῶ ν ισραηλ κληρονομία
καὶ ἀ πέστειλαν οἱ υἱοὶ δαν ἀ πὸ δή μων αὐ τῶ ν πέντε ἄ νδρας υἱοὺ ς δυνά μεως ἀ πὸ
σαραα καὶ ἀ πὸ εσθαολ τοῦ κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν καὶ ἐξιχνιά σαι αὐ τὴ ν καὶ εἶπαν
358

πρὸ ς αὐ τού ς πορεύ εσθε καὶ ἐξιχνιά σατε τὴ ν γῆ ν καὶ ἦ λθον ἕως ὄ ρους εφραιμ ἕως
οἴκου μιχαια καὶ ηὐ λίσθησαν ἐκεῖ
αὐ τοὶ ἐν οἴκῳ μιχαια καὶ αὐ τοὶ ἐπέγνωσαν τὴ ν φωνὴ ν τοῦ νεανίσκου τοῦ λευίτου
καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ καὶ εἶπαν αὐ τῷ τίς ἤ νεγκέν σε ὧ δε καὶ τί σὺ ποιεῖς ἐν τῷ τό πῳ
τού τῳ καὶ τί σοι ὧ δε
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς οὕ τως καὶ οὕ τως ἐποίησέν μοι μιχαιας καὶ ἐμισθώ σατό με
καὶ ἐγενό μην αὐ τῷ εἰς ἱερέα
καὶ εἶπαν αὐ τῷ ἐρώ τησον δὴ ἐν τῷ θεῷ καὶ γνωσό μεθα εἰ εὐ οδωθή σεται ἡ ὁ δὸ ς
ἡ μῶ ν ἐν ᾗ ἡ μεῖς πορευό μεθα ἐν αὐ τῇ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ὁ ἱερεύ ς πορεύ εσθε ἐν εἰρή νῃ ἐνώ πιον κυρίου ἡ ὁ δὸ ς ὑ μῶ ν ἐν ᾗ
πορεύ εσθε ἐν αὐ τῇ
καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ πέντε ἄ νδρες καὶ ἦ λθον εἰς λαισα καὶ εἶδαν τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ἐν
μέσῳ αὐ τῆ ς καθή μενον ἐπ' ἐλπίδι ὡ ς κρίσις σιδωνίων ἡ συχά ζουσα καὶ οὐ κ ἔστιν
διατρέπων ἢ καταισχύ νων λό γον ἐν τῇ γῇ κληρονό μος ἐκπιέζων θησαυροῦ καὶ
μακρά ν εἰσιν σιδωνίων καὶ λό γον οὐ κ ἔχουσιν πρὸ ς ἄ νθρωπον
καὶ ἦ λθον οἱ πέντε ἄ νδρες πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν εἰς σαραα καὶ εσθαολ καὶ
εἶπον τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν τί ὑ μεῖς κά θησθε
καὶ εἶπαν ἀ νά στητε καὶ ἀ ναβῶ μεν ἐπ' αὐ τού ς ὅ τι εἴδομεν τὴ ν γῆ ν καὶ ἰδοὺ ἀ γαθὴ
σφό δρα καὶ ὑ μεῖς ἡ συχά ζετε μὴ ὀ κνή σητε τοῦ πορευθῆ ναι καὶ εἰσελθεῖν τοῦ
κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν
καὶ ἡ νίκα ἂ ν ἔλθητε εἰσελεύ σεσθε πρὸ ς λαὸ ν ἐπ' ἐλπίδι καὶ ἡ γῆ πλατεῖα ὅ τι ἔδωκεν
αὐ τὴ ν ὁ θεὸ ς ἐν χειρὶ ὑ μῶ ν τό πος ὅ που οὐ κ ἔστιν ἐκεῖ ὑ στέρημα παντὸ ς ῥ ή ματος
τῶ ν ἐν τῇ γῇ
καὶ ἀ πῆ ραν ἐκεῖθεν ἀ πὸ δή μων τοῦ δαν ἀ πὸ σαραα καὶ ἀ πὸ εσθαολ ἑξακό σιοι
ἄ νδρες ἐζωσμένοι σκεύ η παρατά ξεως
καὶ ἀ νέβησαν καὶ παρενέβαλον ἐν καριαθιαριμ ἐν ιουδα διὰ τοῦ το ἐκλή θη ἐν ἐκείνῳ
τῷ τό πῳ παρεμβολὴ δαν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ἰδοὺ ὀ πίσω καριαθιαριμ
καὶ παρῆ λθον ἐκεῖθεν ὄ ρος εφραιμ καὶ ἦ λθον ἕως οἴκου μιχαια
καὶ ἀ πεκρίθησαν οἱ πέντε ἄ νδρες οἱ πεπορευμένοι κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν λαισα
καὶ εἶπαν πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν ἔγνωτε ὅ τι ἔστιν ἐν τῷ οἴκῳ τού τῳ εφωδ καὶ
θεραφιν καὶ γλυπτὸ ν καὶ χωνευτό ν καὶ νῦ ν γνῶ τε ὅ τι ποιή σετε
καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ νεανίσκου τοῦ λευίτου οἶκον
μιχαια καὶ ἠ ρώ τησαν αὐ τὸ ν εἰς εἰρή νην
καὶ οἱ ἑξακό σιοι ἄ νδρες οἱ ἀ νεζωσμένοι τὰ σκεύ η τῆ ς παρατά ξεως αὐ τῶ ν ἑστῶ τες
παρὰ θύ ρας τῆ ς πύ λης οἱ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν δαν
καὶ ἀ νέβησαν οἱ πέντε ἄ νδρες οἱ πορευθέντες κατασκέψασθαι τὴ ν γῆ ν
καὶ εἰσῆ λθον ἐκεῖ εἰς οἶκον μιχαια καὶ ὁ ἱερεὺ ς ἑστώ ς καὶ ἔλαβον τὸ γλυπτὸ ν καὶ τὸ
εφωδ καὶ τὸ θεραφιν καὶ τὸ χωνευτό ν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὁ ἱερεύ ς τί ὑ μεῖς
ποιεῖτε
καὶ εἶπαν αὐ τῷ κώ φευσον ἐπίθες τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ στό μα σου καὶ δεῦ ρο μεθ'
ἡ μῶ ν καὶ γενοῦ ἡ μῖν εἰς πατέρα καὶ εἰς ἱερέα μὴ ἀ γαθὸ ν εἶναί σε ἱερέα οἴκου ἀ νδρὸ ς
ἑνὸ ς ἢ γενέσθαι σε ἱερέα φυλῆ ς καὶ οἴκου εἰς δῆ μον ισραηλ
359

καὶ ἠ γαθύ νθη ἡ καρδία τοῦ ἱερέως καὶ ἔλαβεν τὸ εφωδ καὶ τὸ θεραφιν καὶ τὸ
γλυπτὸ ν καὶ τὸ χωνευτὸ ν καὶ ἦ λθεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ
καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀ πῆ λθαν καὶ ἔθηκαν τὰ τέκνα καὶ τὴ ν κτῆ σιν καὶ τὸ βά ρος
ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν
αὐ τοὶ ἐμά κρυναν ἀ πὸ οἴκου μιχαια καὶ ἰδοὺ μιχαιας καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ ἐν ταῖς οἰκίαις
ταῖς μετὰ οἴκου μιχαια ἐβό ησαν καὶ κατελά βοντο τοὺ ς υἱοὺ ς δαν
καὶ ἐπέστρεψαν τὸ πρό σωπον αὐ τῶ ν υἱοὶ δαν καὶ εἶπαν τῷ μιχαια τί ἐστίν σοι ὅ τι
ἐβό ησας
καὶ εἶπεν μιχαιας ὅ τι τὸ γλυπτό ν μου ὃ ἐποίησα ἐλά βετε καὶ τὸ ν ἱερέα καὶ
ἐπορεύ θητε καὶ τί ἐμοὶ ἔτι καὶ τί τοῦ το λέγετε πρό ς με τί κρά ζεις
καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τὸ ν οἱ υἱοὶ δαν μὴ ἀ κουσθή τω δὴ φωνή σου μεθ' ἡ μῶ ν μή ποτε
συναντή σωσιν ἐν ἡ μῖν ἄ νδρες πικροὶ ψυχῇ καὶ προσθή σουσιν ψυχὴ ν καὶ τὴ ν ψυχὴ ν
τοῦ οἴκου σου
καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ υἱοὶ δαν εἰς ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν καὶ εἶδεν μιχαιας ὅ τι δυνατώ τεροί εἰσιν
ὑ πὲρ αὐ τό ν καὶ ἐπό στρεψεν εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ οἱ υἱοὶ δαν ἔλαβον ὃ ἐποίησεν μιχαιας καὶ τὸ ν ἱερέα ὃ ς ἦ ν αὐ τῷ καὶ ἦ λθον ἐπὶ
λαισα ἐπὶ λαὸ ν ἡ συχά ζοντα καὶ πεποιθό τα ἐπ' ἐλπίδι καὶ ἐπά ταξαν αὐ τοὺ ς ἐν
στό ματι ῥ ομφαίας καὶ τὴ ν πό λιν ἐνέπρησαν ἐν πυρί
καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ῥ υό μενος ὅ τι μακρά ν ἐστιν ἀ πὸ σιδωνίων καὶ λό γος οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς
μετὰ ἀ νθρώ που καὶ αὐ τὴ ἐν τῇ κοιλά δι τοῦ οἴκου ρααβ καὶ ᾠ κοδό μησαν τὴ ν πό λιν
καὶ κατεσκή νωσαν ἐν αὐ τῇ
καὶ ἐκά λεσαν τὸ ὄ νομα τῆ ς πό λεως δαν ἐν ὀ νό ματι δαν πατρὸ ς αὐ τῶ ν ὃ ς ἐτέχθη τῷ
ισραηλ καὶ ουλαμαις τὸ ὄ νομα τῆ ς πό λεως τὸ πρό τερον
καὶ ἔστησαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ δαν τὸ γλυπτό ν καὶ ιωναθαμ υἱὸ ς γηρσομ υἱὸ ς μανασση
αὐ τὸ ς καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἦ σαν ἱερεῖς τῇ φυλῇ δαν ἕως ἡ μέρας ἀ ποικίας τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔθηκαν αὐ τοῖς τὸ γλυπτό ν ὃ ἐποίησεν μιχαιας πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἦ ν ὁ οἶκος
τοῦ θεοῦ ἐν σηλωμ
καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ οὐ κ ἦ ν βασιλεὺ ς ἐν ισραηλ καὶ ἐγένετο ἀ νὴ ρ
λευίτης παροικῶ ν ἐν μηροῖς ὄ ρους εφραιμ καὶ ἔλαβεν αὐ τῷ γυναῖκα παλλακὴ ν ἀ πὸ
βηθλεεμ ιουδα
καὶ ἐπορεύ θη ἀ π' αὐ τοῦ ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ καὶ ἀ πῆ λθεν παρ' αὐ τοῦ εἰς οἶκον πατρὸ ς
αὐ τῆ ς εἰς βηθλεεμ ιουδα καὶ ἦ ν ἐκεῖ ἡ μέρας τεσσά ρων μηνῶ ν
καὶ ἀ νέστη ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς καὶ ἐπορεύ θη ὀ πίσω αὐ τῆ ς τοῦ λαλῆ σαι ἐπὶ καρδίαν αὐ τῆ ς
τοῦ ἐπιστρέψαι αὐ τὴ ν αὐ τῷ καὶ νεανίας αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ζεῦ γος ὄ νων καὶ ἥ δε
εἰσή νεγκεν αὐ τὸ ν εἰς οἶκον πατρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ εἶδεν αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ τῆ ς νεά νιδος καὶ
ηὐ φρά νθη εἰς συνά ντησιν αὐ τοῦ
καὶ κατέσχεν αὐ τὸ ν ὁ γαμβρὸ ς αὐ τοῦ ὁ πατὴ ρ τῆ ς νεά νιδος καὶ ἐκά θισεν μετ' αὐ τοῦ
ἐπὶ τρεῖς ἡ μέρας καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ ηὐ λίσθησαν ἐκεῖ
καὶ ἐγένετο τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τετά ρτῃ καὶ ὤ ρθρισαν τὸ πρωί καὶ ἀ νέστη τοῦ πορευθῆ ναι
καὶ εἶπεν ὁ πατὴ ρ τῆ ς νεά νιδος πρὸ ς τὸ ν νυμφίον αὐ τοῦ στή ρισό ν σου τὴ ν καρδίαν
ψωμῷ ἄ ρτου καὶ μετὰ τοῦ το πορεύ σεσθε
360

καὶ ἐκά θισεν καὶ ἔφαγον οἱ δύ ο ἐπὶ τὸ αὐ τὸ καὶ ἔπιον καὶ εἶπεν ὁ πατὴ ρ τῆ ς
νεά νιδος πρὸ ς τὸ ν ἄ νδρα ἄ γε δὴ αὐ λίσθητι καὶ ἀ γαθυνθή σεται ἡ καρδία σου
καὶ ἀ νέστη ὁ ἀ νὴ ρ τοῦ πορεύ εσθαι καὶ ἐβιά σατο αὐ τὸ ν ὁ γαμβρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐκά θισεν καὶ ηὐ λίσθη ἐκεῖ
καὶ ὤ ρθρισεν τὸ πρωὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πέμπτῃ τοῦ πορευθῆ ναι καὶ εἶπεν ὁ πατὴ ρ τῆ ς
νεά νιδος στή ρισον δὴ τὴ ν καρδίαν σου καὶ στρά τευσον ἕως κλῖναι τὴ ν ἡ μέραν καὶ
ἔφαγον οἱ δύ ο
καὶ ἀ νέστη ὁ ἀ νὴ ρ τοῦ πορευθῆ ναι αὐ τὸ ς καὶ ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ καὶ ὁ νεανίας αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ γαμβρὸ ς αὐ τοῦ ὁ πατὴ ρ τῆ ς νεά νιδος ἰδοὺ δὴ ἠ σθένησεν ἡ ἡ μέρα
εἰς τὴ ν ἑσπέραν αὐ λίσθητι ὧ δε καὶ ἀ γαθυνθή σεται ἡ καρδία σου καὶ ὀ ρθριεῖτε
αὔ ριον εἰς ὁ δὸ ν ὑ μῶ ν καὶ πορεύ σῃ εἰς τὸ σκή νωμά σου
καὶ οὐ κ εὐ δό κησεν ὁ ἀ νὴ ρ αὐ λισθῆ ναι καὶ ἀ νέστη καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ ἦ λθεν ἕως
ἀ πέναντι ιεβους αὕ τη ἐστὶν ιερουσαλημ καὶ μετ' αὐ τοῦ ζεῦ γος ὄ νων ἐπισεσαγμένων
καὶ ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἤ λθοσαν ἕως ιεβους καὶ ἡ ἡ μέρα προβεβή κει σφό δρα καὶ εἶπεν ὁ νεανίας πρὸ ς
τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ δεῦ ρο δὴ καὶ ἐκκλίνωμεν εἰς πό λιν τοῦ ιεβουσι ταύ την καὶ
αὐ λισθῶ μεν ἐν αὐ τῇ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ κύ ριος αὐ τοῦ οὐ κ ἐκκλινοῦ μεν εἰς πό λιν ἀ λλοτρίαν ἐν ᾗ οὐ κ
ἔστιν ἀ πὸ υἱῶ ν ισραηλ ὧ δε καὶ παρελευσό μεθα ἕως γαβαα
καὶ εἶπεν τῷ νεανίᾳ αὐ τοῦ δεῦ ρο καὶ ἐγγίσωμεν ἑνὶ τῶ ν τό πων καὶ αὐ λισθησό μεθα
ἐν γαβαα ἢ ἐν ραμα
καὶ παρῆ λθον καὶ ἐπορεύ θησαν καὶ ἔδυ ὁ ἥ λιος αὐ τοῖς ἐχό μενα τῆ ς γαβαα ἥ ἐστιν
τῷ βενιαμιν
καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ τοῦ εἰσελθεῖν αὐ λισθῆ ναι ἐν γαβαα καὶ εἰσῆ λθον καὶ ἐκά θισαν ἐν
τῇ πλατείᾳ τῆ ς πό λεως καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ νὴ ρ συνά γων αὐ τοὺ ς εἰς οἰκίαν αὐ λισθῆ ναι
καὶ ἰδοὺ ἀ νὴ ρ πρεσβύ της ἤ ρχετο ἐξ ἔργων αὐ τοῦ ἐξ ἀ γροῦ ἐν ἑσπέρᾳ καὶ ὁ ἀ νὴ ρ ἦ ν
ἐξ ὄ ρους εφραιμ καὶ αὐ τὸ ς παρῴ κει ἐν γαβαα καὶ οἱ ἄ νδρες τοῦ τό που υἱοὶ βενιαμιν
καὶ ἦ ρεν τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶδεν τὸ ν ὁ δοιπό ρον ἄ νδρα ἐν τῇ πλατείᾳ τῆ ς
πό λεως καὶ εἶπεν ὁ ἀ νὴ ρ ὁ πρεσβύ της ποῦ πορεύ ῃ καὶ πό θεν ἔρχῃ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν παραπορευό μεθα ἡ μεῖς ἀ πὸ βηθλεεμ ιουδα ἕως μηρῶ ν ὄ ρους
εφραιμ ἐκεῖθεν ἐγώ εἰμι καὶ ἐπορεύ θην ἕως βηθλεεμ ιουδα καὶ εἰς τὸ ν οἶκό ν μου
ἐγὼ πορεύ ομαι καὶ οὐ κ ἔστιν ἀ νὴ ρ συνά γων με εἰς τὴ ν οἰκίαν
καί γε ἄ χυρα καὶ χορτά σματά ἐστιν τοῖς ὄ νοις ἡ μῶ ν καὶ ἄ ρτοι καὶ οἶνό ς ἐστιν ἐμοὶ
καὶ τῇ παιδίσκῃ καὶ τῷ νεανίσκῳ μετὰ τῶ ν παιδίων σου οὐ κ ἔστιν ὑ στέρημα
παντὸ ς πρά γματος
καὶ εἶπεν ὁ ἀ νὴ ρ ὁ πρεσβύ της εἰρή νη σοι πλὴ ν πᾶ ν ὑ στέρημά σου ἐπ' ἐμέ πλὴ ν ἐν τῇ
πλατείᾳ οὐ μὴ αὐ λισθή σῃ
καὶ εἰσή νεγκεν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ τό πον ἐποίησεν τοῖς ὄ νοις καὶ αὐ τοὶ
ἐνίψαντο τοὺ ς πό δας αὐ τῶ ν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον
αὐ τοὶ δ' ἀ γαθύ νοντες καρδίαν αὐ τῶ ν καὶ ἰδοὺ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως υἱοὶ παρανό μων
ἐκύ κλωσαν τὴ ν οἰκίαν κρού οντες ἐπὶ τὴ ν θύ ραν καὶ εἶπον πρὸ ς τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν
361

κύ ριον τοῦ οἴκου τὸ ν πρεσβύ την λέγοντες ἐξένεγκε τὸ ν ἄ νδρα ὃ ς εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν
οἰκίαν σου ἵνα γνῶ μεν αὐ τό ν
καὶ ἐξῆ λθεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὁ ἀ νὴ ρ ὁ κύ ριος τοῦ οἴκου καὶ εἶπεν μή ἀ δελφοί μὴ
κακοποιή σητε δή μετὰ τὸ εἰσελθεῖν τὸ ν ἄ νδρα τοῦ τον εἰς τὴ ν οἰκίαν μου μὴ
ποιή σητε τὴ ν ἀ φροσύ νην ταύ την
ἰδὲ ἡ θυγά τηρ μου ἡ παρθένος καὶ ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ ἐξά ξω αὐ τά ς καὶ ταπεινώ σατε
αὐ τὰ ς καὶ ποιή σατε αὐ ταῖς τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν καὶ τῷ ἀ νδρὶ τού τῳ οὐ
ποιή σετε τὸ ῥ ῆ μα τῆ ς ἀ φροσύ νης ταύ της
καὶ οὐ κ εὐ δό κησαν οἱ ἄ νδρες τοῦ εἰσακοῦ σαι αὐ τοῦ καὶ ἐπελά βετο ὁ ἀ νὴ ρ τῆ ς
παλλακῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐξή γαγεν αὐ τὴ ν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἔξω καὶ ἔγνωσαν αὐ τὴ ν καὶ
ἐνέπαιζον ἐν αὐ τῇ ὅ λην τὴ ν νύ κτα ἕως πρωί καὶ ἐξαπέστειλαν αὐ τή ν ὡ ς ἀ νέβη τὸ
πρωί
καὶ ἦ λθεν ἡ γυνὴ πρὸ ς τὸ ν ὄ ρθρον καὶ ἔπεσεν παρὰ τὴ ν θύ ραν τοῦ οἴκου οὗ ἦ ν
αὐ τῆ ς ἐκεῖ ὁ ἀ νή ρ ἕως τοῦ διαφῶ σαι
καὶ ἀ νέστη ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς τὸ πρωὶ καὶ ἤ νοιξεν τὰ ς θύ ρας τοῦ οἴκου καὶ ἐξῆ λθεν τοῦ
πορευθῆ ναι τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἰδοὺ ἡ γυνὴ ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ πεπτωκυῖα παρὰ τὰ ς
θύ ρας τοῦ οἴκου καὶ αἱ χεῖρες αὐ τῆ ς ἐπὶ τὸ πρό θυρον
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τή ν ἀ νά στα καὶ ἀ πέλθωμεν καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθη ὅ τι ἦ ν νεκρά καὶ
ἔλαβεν αὐ τὴ ν ἐπὶ τὸ ν ὄ νον καὶ ἐπορεύ θη εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ ἔλαβεν τὴ ν ῥ ομφαίαν καὶ ἐκρά τησεν τὴ ν παλλακὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐμέλισεν αὐ τὴ ν
εἰς δώ δεκα μέλη καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τὰ ἐν παντὶ ὁ ρίῳ ισραηλ
καὶ ἐγένετο πᾶ ς ὁ βλέπων ἔλεγεν οὐ κ ἐγένετο καὶ οὐ χ ἑό ραται ὡ ς αὕ τη ἀ πὸ ἡ μέρας
ἀ ναβά σεως υἱῶ ν ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της θέσθε ὑ μῖν
αὐ τοὶ ἐπ' αὐ τὴ ν βουλὴ ν καὶ λαλή σατε
καὶ ἐξῆ λθον πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἐξεκκλησιά σθη ἡ συναγωγὴ ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς ἀ πὸ
δαν καὶ ἕως βηρσαβεε καὶ γῆ τοῦ γαλααδ πρὸ ς κύ ριον εἰς μασσηφα
καὶ ἐστά θησαν κατὰ πρό σωπον κυρίου πᾶ σαι αἱ φυλαὶ τοῦ ισραηλ ἐν ἐκκλησίᾳ τοῦ
λαοῦ τοῦ θεοῦ τετρακό σιαι χιλιά δες ἀ νδρῶ ν πεζῶ ν ἕλκοντες ῥ ομφαίαν
καὶ ἤ κουσαν οἱ υἱοὶ βενιαμιν ὅ τι ἀ νέβησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς μασσηφα καὶ ἐλθό ντες
εἶπαν οἱ υἱοὶ ισραηλ λαλή σατε ποῦ ἐγένετο ἡ πονηρία αὕ τη
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ ἀ νὴ ρ ὁ λευίτης ὁ ἀ νὴ ρ τῆ ς γυναικὸ ς τῆ ς φονευθείσης καὶ εἶπεν εἰς
γαβαα τῆ ς βενιαμιν ἦ λθον ἐγὼ καὶ ἡ παλλακή μου τοῦ αὐ λισθῆ ναι
καὶ ἀ νέστησαν ἐπ' ἐμὲ οἱ ἄ νδρες τῆ ς γαβαα καὶ ἐκύ κλωσαν ἐπ' ἐμὲ ἐπὶ τὴ ν οἰκίαν
νυκτό ς ἐμὲ ἠ θέλησαν φονεῦ σαι καὶ τὴ ν παλλακή ν μου ἐταπείνωσαν καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἐκρά τησα τὴ ν παλλακή ν μου καὶ ἐμέλισα αὐ τὴ ν καὶ ἀ πέστειλα ἐν παντὶ ὁ ρίῳ
κληρονομίας υἱῶ ν ισραηλ ὅ τι ἐποίησαν ζεμα καὶ ἀ πό πτωμα ἐν ισραηλ
ἰδοὺ πά ντες ὑ μεῖς υἱοὶ ισραηλ δό τε ἑαυτοῖς λό γον καὶ βουλὴ ν ἐκεῖ
καὶ ἀ νέστη πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς λέγοντες οὐ κ ἀ πελευσό μεθα ἀ νὴ ρ εἰς σκή νωμα
αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐπιστρέψομεν ἀ νὴ ρ εἰς οἶκον αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ ποιηθή σεται τῇ γαβαα ἀ ναβησό μεθα ἐπ' αὐ τὴ ν ἐν κλή ρῳ
362

πλὴ ν λημψό μεθα δέκα ἄ νδρας τοῖς ἑκατὸ ν εἰς πά σας φυλὰ ς ισραηλ καὶ ἑκατὸ ν τοῖς
χιλίοις καὶ χιλίους τοῖς μυρίοις λαβεῖν ἐπισιτισμὸ ν τοῦ ποιῆ σαι ἐλθεῖν αὐ τοὺ ς εἰς
γαβαα βενιαμιν ποιῆ σαι αὐ τῇ κατὰ πᾶ ν τὸ ἀ πό πτωμα ὃ ἐποίησεν ἐν ισραηλ
καὶ συνή χθη πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ εἰς τὴ ν πό λιν ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς
καὶ ἀ πέστειλαν αἱ φυλαὶ ισραηλ ἄ νδρας ἐν πά σῃ φυλῇ βενιαμιν λέγοντες τίς ἡ
πονηρία αὕ τη ἡ γενομένη ἐν ὑ μῖν
καὶ νῦ ν δό τε τοὺ ς ἄ νδρας υἱοὺ ς παρανό μων τοὺ ς ἐν γαβαα καὶ θανατώ σομεν
αὐ τοὺ ς καὶ ἐκκαθαριοῦ μεν πονηρίαν ἀ πὸ ισραηλ καὶ οὐ κ εὐ δό κησαν οἱ υἱοὶ
βενιαμιν ἀ κοῦ σαι τῆ ς φωνῆ ς τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ συνή χθησαν οἱ υἱοὶ βενιαμιν ἀ πὸ τῶ ν πό λεων αὐ τῶ ν εἰς γαβαα ἐξελθεῖν εἰς
παρά ταξιν πρὸ ς υἱοὺ ς ισραηλ
καὶ ἐπεσκέπησαν οἱ υἱοὶ βενιαμιν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ πὸ τῶ ν πό λεων εἴκοσι τρεῖς
χιλιά δες ἀ νὴ ρ ἕλκων ῥ ομφαίαν ἐκτὸ ς τῶ ν οἰκού ντων τὴ ν γαβαα οἳ ἐπεσκέπησαν
ἑπτακό σιοι ἄ νδρες ἐκλεκτοὶ
ἐκ παντὸ ς λαοῦ ἀ μφοτεροδέξιοι πά ντες οὗ τοι σφενδονῆ ται ἐν λίθοις πρὸ ς τρίχα καὶ
οὐ κ ἐξαμαρτά νοντες
καὶ ἀ νὴ ρ ισραηλ ἐπεσκέπησαν ἐκτὸ ς τοῦ βενιαμιν τετρακό σιαι χιλιά δες ἀ νδρῶ ν
ἑλκό ντων ῥ ομφαίαν πά ντες οὗ τοι ἄ νδρες παρατά ξεως
καὶ ἀ νέστησαν καὶ ἀ νέβησαν εἰς βαιθηλ καὶ ἠ ρώ τησαν ἐν τῷ θεῷ καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ
ισραηλ τίς ἀ ναβή σεται ἡ μῖν ἐν ἀ ρχῇ εἰς παρά ταξιν πρὸ ς υἱοὺ ς βενιαμιν καὶ εἶπεν
κύ ριος ιουδας ἐν ἀ ρχῇ ἀ ναβή σεται ἀ φηγού μενος
καὶ ἀ νέστησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πρωὶ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ γαβαα
καὶ ἐξῆ λθον πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ εἰς παρά ταξιν πρὸ ς βενιαμιν καὶ συνῆ ψαν αὐ τοῖς ἐπὶ
γαβαα
καὶ ἐξῆ λθον οἱ υἱοὶ βενιαμιν ἀ πὸ τῆ ς γαβαα καὶ διέφθειραν ἐν ισραηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ δύ ο καὶ εἴκοσι χιλιά δας ἀ νδρῶ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ ἐνίσχυσαν ἀ νὴ ρ ισραηλ καὶ προσέθηκαν συνά ψαι παρά ταξιν ἐν τῷ τό πῳ ὅ που
συνῆ ψαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πρώ τῃ
καὶ ἀ νέβησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἔκλαυσαν ἐνώ πιον κυρίου ἕως ἑσπέρας καὶ
ἠ ρώ τησαν ἐν κυρίῳ λέγοντες εἰ προσθῶ μεν ἐγγίσαι εἰς παρά ταξιν πρὸ ς υἱοὺ ς
βενιαμιν ἀ δελφοὺ ς ἡ μῶ ν καὶ εἶπεν κύ ριος ἀ νά βητε πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ προσῆ λθον οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς υἱοὺ ς βενιαμιν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ
καὶ ἐξῆ λθον οἱ υἱοὶ βενιαμιν εἰς συνά ντησιν αὐ τοῖς ἀ πὸ τῆ ς γαβαα ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ
δευτέρᾳ καὶ διέφθειραν ἀ πὸ υἱῶ ν ισραηλ ἔτι ὀ κτωκαίδεκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν ἐπὶ τὴ ν
γῆ ν πά ντες οὗ τοι ἕλκοντες ῥ ομφαίαν
καὶ ἀ νέβησαν πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ ἦ λθον εἰς βαιθηλ καὶ
ἔκλαυσαν καὶ ἐκά θισαν ἐκεῖ ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐνή στευσαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἕως
ἑσπέρας καὶ ἀ νή νεγκαν ὁ λοκαυτώ σεις καὶ τελείας ἐνώ πιον κυρίου
ὅ τι ἐκεῖ κιβωτὸ ς διαθή κης κυρίου τοῦ θεοῦ
καὶ φινεες υἱὸ ς ελεαζαρ υἱοῦ ααρων παρεστηκὼ ς ἐνώ πιον αὐ τῆ ς ἐν ταῖς ἡ μέραις
ἐκείναις καὶ ἐπηρώ τησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν κυρίῳ λέγοντες εἰ προσθῶ μεν ἔτι
363

ἐξελθεῖν εἰς παρά ταξιν πρὸ ς υἱοὺ ς βενιαμιν ἀ δελφοὺ ς ἡ μῶ ν ἢ ἐπίσχωμεν καὶ εἶπεν
κύ ριος ἀ νά βητε ὅ τι αὔ ριον δώ σω αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν
καὶ ἔθηκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἔνεδρα τῇ γαβαα κύ κλῳ
καὶ ἀ νέβησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς υἱοὺ ς βενιαμιν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ συνῆ ψαν
πρὸ ς τὴ ν γαβαα ὡ ς ἅ παξ καὶ ἅ παξ
καὶ ἐξῆ λθον οἱ υἱοὶ βενιαμιν εἰς συνά ντησιν τοῦ λαοῦ καὶ ἐξεκενώ θησαν τῆ ς πό λεως
καὶ ἤ ρξαντο πατά σσειν ἀ πὸ τοῦ λαοῦ τραυματίας ὡ ς ἅ παξ καὶ ἅ παξ ἐν ταῖς ὁ δοῖς ἥ
ἐστιν μία ἀ ναβαίνουσα εἰς βαιθηλ καὶ μία εἰς γαβαα ἐν ἀ γρῷ ὡ ς τριά κοντα ἄ νδρας
ἐν ισραηλ
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ βενιαμιν πίπτουσιν ἐνώ πιον ἡ μῶ ν ὡ ς τὸ πρῶ τον καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ
εἶπον φύ γωμεν καὶ ἐκκενώ σωμεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς πό λεως εἰς τὰ ς ὁ δού ς καὶ
ἐποίησαν οὕ τως
καὶ πᾶ ς ἀ νὴ ρ ἀ νέστη ἐκ τοῦ τό που αὐ τοῦ καὶ συνῆ ψαν ἐν βααλθαμαρ καὶ τὸ
ἔνεδρον ισραηλ ἐπή ρχετο ἐκ τοῦ τό που αὐ τοῦ ἀ πὸ μααραγαβε
καὶ ἦ λθον ἐξ ἐναντίας γαβαα δέκα χιλιά δες ἀ νδρῶ ν ἐκλεκτῶ ν ἐκ παντὸ ς ισραηλ καὶ
παρά ταξις βαρεῖα καὶ αὐ τοὶ οὐ κ ἔγνωσαν ὅ τι φθά νει ἐπ' αὐ τοὺ ς ἡ κακία
καὶ ἐπά ταξεν κύ ριος τὸ ν βενιαμιν ἐνώ πιον υἱῶ ν ισραηλ καὶ διέφθειραν οἱ υἱοὶ
ισραηλ ἐκ τοῦ βενιαμιν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εἴκοσι καὶ πέντε χιλιά δας καὶ ἑκατὸ ν
ἄ νδρας πά ντες οὗ τοι εἷλκον ῥ ομφαίαν
καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ βενιαμιν ὅ τι ἐπλή γησαν καὶ ἔδωκεν ἀ νὴ ρ ισραηλ τό πον τῷ βενιαμιν
ὅ τι ἤ λπισαν πρὸ ς τὸ ἔνεδρον ὃ ἔθηκαν ἐπὶ τὴ ν γαβαα
καὶ ἐν τῷ αὐ τοὺ ς ὑ ποχωρῆ σαι καὶ τὸ ἔνεδρον ἐκινή θη καὶ ἐξέτειναν ἐπὶ τὴ ν γαβαα
καὶ ἐξεχύ θη τὸ ἔνεδρον καὶ ἐπά ταξαν τὴ ν πό λιν ἐν στό ματι ῥ ομφαίας
καὶ σημεῖον ἦ ν τοῖς υἱοῖς ισραηλ μετὰ τοῦ ἐνέδρου τῆ ς μά χης ἀ νενέγκαι αὐ τοὺ ς
σύ σσημον καπνοῦ ἀ πὸ τῆ ς πό λεως
καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ ισραηλ ὅ τι προκατελά βετο τὸ ἔνεδρον τὴ ν γαβαα καὶ ἔστησαν ἐν τῇ
παρατά ξει καὶ βενιαμιν ἤ ρξατο πατά σσειν τραυματίας ἐν ἀ νδρά σιν ισραηλ ὡ ς
τριά κοντα ἄ νδρας ὅ τι εἶπαν πά λιν πτώ σει πίπτουσιν ἐνώ πιον ἡ μῶ ν ὡ ς ἡ παρά ταξις
ἡ πρώ τη
καὶ τὸ σύ σσημον ἀ νέβη ἐπὶ πλεῖον ἐπὶ τῆ ς πό λεως ὡ ς στῦ λος καπνοῦ καὶ ἐπέβλεψεν
βενιαμιν ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ ἰδοὺ ἀ νέβη ἡ συντέλεια τῆ ς πό λεως ἕως οὐ ρανοῦ
καὶ ἀ νὴ ρ ισραηλ ἐπέστρεψεν καὶ ἔσπευσαν ἄ νδρες βενιαμιν ὅ τι εἶδον ὅ τι
συνή ντησεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ἡ πονηρία
καὶ ἐπέβλεψαν ἐνώ πιον υἱῶ ν ισραηλ εἰς ὁ δὸ ν τῆ ς ἐρή μου καὶ ἔφυγον καὶ ἡ
παρά ταξις ἔφθασεν ἐπ' αὐ τού ς καὶ οἱ ἀ πὸ τῶ ν πό λεων διέφθειρον αὐ τοὺ ς ἐν μέσῳ
αὐ τῶ ν
καὶ κατέκοπτον τὸ ν βενιαμιν καὶ ἐδίωξαν αὐ τὸ ν ἀ πὸ νουα κατὰ πό δα αὐ τοῦ ἕως
ἀ πέναντι γαβαα πρὸ ς ἀ νατολὰ ς ἡ λίου
καὶ ἔπεσαν ἀ πὸ βενιαμιν δέκα ὀ κτὼ χιλιά δες ἀ νδρῶ ν οἱ πά ντες οὗ τοι ἄ νδρες
δυνά μεως
364

καὶ ἐπέβλεψαν οἱ λοιποὶ καὶ ἔφευγον εἰς τὴ ν ἔρημον πρὸ ς τὴ ν πέτραν τοῦ ρεμμων
καὶ ἐκαλαμή σαντο ἐξ αὐ τῶ ν οἱ υἱοὶ ισραηλ πεντακισχιλίους ἄ νδρας καὶ κατέβησαν
ὀ πίσω αὐ τῶ ν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἕως γεδαν καὶ ἐπά ταξαν ἐξ αὐ τῶ ν δισχιλίους ἄ νδρας
καὶ ἐγένοντο πά ντες οἱ πίπτοντες ἀ πὸ βενιαμιν εἴκοσι πέντε χιλιά δες ἀ νδρῶ ν
ἑλκό ντων ῥ ομφαίαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ οἱ πά ντες οὗ τοι ἄ νδρες δυνά μεως
καὶ ἐπέβλεψαν οἱ λοιποὶ καὶ ἔφυγον εἰς τὴ ν ἔρημον πρὸ ς τὴ ν πέτραν τοῦ ρεμμων
ἑξακό σιοι ἄ νδρες καὶ ἐκά θισαν ἐν πέτρᾳ ρεμμων τέσσαρας μῆ νας
καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐπέστρεψαν πρὸ ς υἱοὺ ς βενιαμιν καὶ ἐπά ταξαν αὐ τοὺ ς ἐν στό ματι
ῥ ομφαίας ἀ πὸ πό λεως μεθλα καὶ ἕως κτή νους καὶ ἕως παντὸ ς τοῦ εὑ ρισκομένου εἰς
πά σας τὰ ς πό λεις καὶ τὰ ς πό λεις τὰ ς εὑ ρεθείσας ἐνέπρησαν ἐν πυρί
καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ὤ μοσαν ἐν μασσηφα λέγοντες ἀ νὴ ρ ἐξ ἡ μῶ ν οὐ δώ σει θυγατέρα
αὐ τοῦ τῷ βενιαμιν εἰς γυναῖκα
καὶ ἦ λθεν ὁ λαὸ ς εἰς βαιθηλ καὶ ἐκά θισαν ἐκεῖ ἕως ἑσπέρας ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ καὶ
ἦ ραν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν κλαυθμὸ ν μέγαν
καὶ εἶπαν εἰς τί κύ ριε θεὲ ισραηλ ἐγενή θη αὕ τη τοῦ ἐπισκεπῆ ναι σή μερον ἀ πὸ
ισραηλ φυλὴ ν μίαν
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύ ριον καὶ ὤ ρθρισεν ὁ λαὸ ς καὶ ᾠ κοδό μησαν ἐκεῖ θυσιαστή ριον
καὶ ἀ νή νεγκαν ὁ λοκαυτώ σεις καὶ τελείας
καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ ισραηλ τίς οὐ κ ἀ νέβη ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἀ πὸ πασῶ ν φυλῶ ν ισραηλ
πρὸ ς κύ ριον ὅ τι ὁ ὅ ρκος μέγας ἦ ν τοῖς οὐ κ ἀ ναβεβηκό σιν πρὸ ς κύ ριον εἰς μασσηφα
λέγοντες θανά τῳ θανατωθή σεται
καὶ παρεκλή θησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς βενιαμιν ἀ δελφὸ ν αὐ τῶ ν καὶ εἶπαν ἐξεκό πη
σή μερον φυλὴ μία ἀ πὸ ισραηλ
τί ποιή σωμεν αὐ τοῖς τοῖς περισσοῖς τοῖς ὑ πολειφθεῖσιν εἰς γυναῖκας καὶ ἡ μεῖς
ὠ μό σαμεν ἐν κυρίῳ τοῦ μὴ δοῦ ναι αὐ τοῖς ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων ἡ μῶ ν εἰς γυναῖκας
καὶ εἶπαν τίς εἷς ἀ πὸ φυλῶ ν ισραηλ ὃ ς οὐ κ ἀ νέβη πρὸ ς κύ ριον εἰς μασσηφα καὶ ἰδοὺ
οὐ κ ἦ λθεν ἀ νὴ ρ εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν ἀ πὸ ιαβις γαλααδ εἰς τὴ ν ἐκκλησίαν
καὶ ἐπεσκέπη ὁ λαό ς καὶ οὐ κ ἦ ν ἐκεῖ ἀ νὴ ρ ἀ πὸ οἰκού ντων ιαβις γαλααδ
καὶ ἀ πέστειλεν ἐκεῖ ἡ συναγωγὴ δώ δεκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν ἀ πὸ υἱῶ ν τῆ ς δυνά μεως
καὶ ἐνετείλαντο αὐ τοῖς λέγοντες πορεύ εσθε καὶ πατά ξατε τοὺ ς οἰκοῦ ντας ιαβις
γαλααδ ἐν στό ματι ῥ ομφαίας
καὶ τοῦ το ποιή σετε πᾶ ν ἄ ρσεν καὶ πᾶ σαν γυναῖκα εἰδυῖαν κοίτην ἄ ρσενος
ἀ ναθεματιεῖτε τὰ ς δὲ παρθένους περιποιή σεσθε καὶ ἐποίησαν οὕ τως
καὶ εὗ ρον ἀ πὸ οἰκού ντων ιαβις γαλααδ τετρακοσίας νεά νιδας παρθένους αἵτινες
οὐ κ ἔγνωσαν ἄ νδρα εἰς κοίτην ἄ ρσενος καὶ ἤ νεγκαν αὐ τὰ ς εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν εἰς
σηλων τὴ ν ἐν γῇ χανααν
καὶ ἀ πέστειλεν πᾶ σα ἡ συναγωγὴ καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς βενιαμιν ἐν τῇ
πέτρᾳ ρεμμων καὶ ἐκά λεσαν αὐ τοὺ ς εἰς εἰρή νην
καὶ ἐπέστρεψεν βενιαμιν πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἔδωκαν
αὐ τοῖς οἱ υἱοὶ ισραηλ τὰ ς γυναῖκας ἃ ς ἐζωοποίησαν ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων ιαβις
γαλααδ καὶ ἤ ρεσεν αὐ τοῖς οὕ τως
365

καὶ ὁ λαὸ ς παρεκλή θη ἐπὶ τῷ βενιαμιν ὅ τι ἐποίησεν κύ ριος διακοπὴ ν ἐν ταῖς φυλαῖς
ισραηλ
καὶ εἶπον οἱ πρεσβύ τεροι τῆ ς συναγωγῆ ς τί ποιή σωμεν τοῖς περισσοῖς εἰς γυναῖκας
ὅ τι ἠ φανίσθη ἀ πὸ βενιαμιν γυνή
καὶ εἶπαν κληρονομία διασῳ ζομένων τῷ βενιαμιν καὶ οὐ κ ἐξαλειφθή σεται φυλὴ
ἀ πὸ ισραηλ
ὅ τι ἡ μεῖς οὐ δυνησό μεθα δοῦ ναι αὐ τοῖς γυναῖκας ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων ἡ μῶ ν ὅ τι
ὠ μό σαμεν ἐν υἱοῖς ισραηλ λέγοντες ἐπικατά ρατος ὁ διδοὺ ς γυναῖκα τῷ βενιαμιν
καὶ εἶπαν ἰδοὺ δὴ ἑορτὴ κυρίου ἐν σηλων ἀ φ' ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας ἥ ἐστιν ἀ πὸ βορρᾶ
τῆ ς βαιθηλ κατ' ἀ νατολὰ ς ἡ λίου ἐπὶ τῆ ς ὁ δοῦ τῆ ς ἀ ναβαινού σης ἀ πὸ βαιθηλ εἰς
συχεμ καὶ ἀ πὸ νό του τῆ ς λεβωνα
καὶ ἐνετείλαντο τοῖς υἱοῖς βενιαμιν λέγοντες πορεύ εσθε ἐνεδρεύ σατε ἐν τοῖς
ἀ μπελῶ σιν
καὶ ὄ ψεσθε καὶ ἰδοὺ ἐὰ ν ἐξέλθωσιν αἱ θυγατέρες τῶ ν οἰκού ντων σηλων χορεύ ειν ἐν
τοῖς χοροῖς καὶ ἐξελεύ σεσθε ἐκ τῶ ν ἀ μπελώ νων καὶ ἁ ρπά σατε ἑαυτοῖς ἀ νὴ ρ
γυναῖκα ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων σηλων καὶ πορεύ εσθε εἰς γῆ ν βενιαμιν
καὶ ἔσται ὅ ταν ἔλθωσιν οἱ πατέρες αὐ τῶ ν ἢ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν κρίνεσθαι πρὸ ς ὑ μᾶ ς
καὶ ἐροῦ μεν αὐ τοῖς ἔλεος ποιή σατε ἡ μῖν αὐ τά ς ὅ τι οὐ κ ἐλά βομεν ἀ νὴ ρ γυναῖκα
αὐ τοῦ ἐν τῇ παρατά ξει ὅ τι οὐ χ ὑ μεῖς ἐδώ κατε αὐ τοῖς ὡ ς καιρὸ ς πλημμελή σατε
καὶ ἐποίησαν οὕ τως οἱ υἱοὶ βενιαμιν καὶ ἔλαβον γυναῖκας εἰς ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν ἀ πὸ
τῶ ν χορευουσῶ ν ὧ ν ἥ ρπασαν καὶ ἐπορεύ θησαν καὶ ὑ πέστρεψαν εἰς τὴ ν
κληρονομίαν αὐ τῶ ν καὶ ᾠ κοδό μησαν τὰ ς πό λεις καὶ ἐκά θισαν ἐν αὐ ταῖς
καὶ περιεπά τησαν ἐκεῖθεν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ νὴ ρ εἰς φυλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ εἰς συγγένειαν αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθον ἐκεῖθεν ἀ νὴ ρ εἰς κληρονομίαν αὐ τοῦ
ἐν δὲ ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις οὐ κ ἦ ν βασιλεὺ ς ἐν ισραηλ ἀ νὴ ρ τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον αὐ τοῦ
ἐποίει
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κρίνειν τοὺ ς κριτὰ ς καὶ ἐγένετο λιμὸ ς ἐν τῇ γῇ καὶ ἐπορεύ θη ἀ νὴ ρ
ἀ πὸ βαιθλεεμ τῆ ς ιουδα τοῦ παροικῆ σαι ἐν ἀ γρῷ μωαβ αὐ τὸ ς καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ καὶ
οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ
καὶ ὄ νομα τῷ ἀ νδρὶ αβιμελεχ καὶ ὄ νομα τῇ γυναικὶ αὐ τοῦ νωεμιν καὶ ὄ νομα τοῖς
δυσὶν υἱοῖς αὐ τοῦ μααλων καὶ χελαιων εφραθαῖοι ἐκ βαιθλεεμ τῆ ς ιουδα καὶ
ἤ λθοσαν εἰς ἀ γρὸ ν μωαβ καὶ ἦ σαν ἐκεῖ
καὶ ἀ πέθανεν αβιμελεχ ὁ ἀ νὴ ρ τῆ ς νωεμιν καὶ κατελείφθη αὐ τὴ καὶ οἱ δύ ο υἱοὶ
αὐ τῆ ς
καὶ ἐλά βοσαν ἑαυτοῖς γυναῖκας μωαβίτιδας ὄ νομα τῇ μιᾷ ορφα καὶ ὄ νομα τῇ
δευτέρᾳ ρουθ καὶ κατῴ κησαν ἐκεῖ ὡ ς δέκα ἔτη
καὶ ἀ πέθανον καί γε ἀ μφό τεροι μααλων καὶ χελαιων καὶ κατελείφθη ἡ γυνὴ ἀ πὸ
τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ ἀ πὸ τῶ ν δύ ο υἱῶ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἀ νέστη αὐ τὴ καὶ αἱ δύ ο νύ μφαι αὐ τῆ ς καὶ ἀ πέστρεψαν ἐξ ἀ γροῦ μωαβ ὅ τι
ἤ κουσαν ἐν ἀ γρῷ μωαβ ὅ τι ἐπέσκεπται κύ ριος τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ δοῦ ναι αὐ τοῖς
ἄ ρτους
366

καὶ ἐξῆ λθεν ἐκ τοῦ τό που οὗ ἦ ν ἐκεῖ καὶ αἱ δύ ο νύ μφαι αὐ τῆ ς μετ' αὐ τῆ ς καὶ
ἐπορεύ οντο ἐν τῇ ὁ δῷ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰς τὴ ν γῆ ν ιουδα
καὶ εἶπεν νωεμιν ταῖς νύ μφαις αὐ τῆ ς πορεύ εσθε δὴ ἀ ποστρά φητε ἑκά στη εἰς οἶκον
μητρὸ ς αὐ τῆ ς ποιή σαι κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν ἔλεος καθὼ ς ἐποιή σατε μετὰ τῶ ν
τεθνηκό των καὶ μετ' ἐμοῦ
δῴ η κύ ριος ὑ μῖν καὶ εὕ ροιτε ἀ νά παυσιν ἑκά στη ἐν οἴκῳ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς καὶ
κατεφίλησεν αὐ τά ς καὶ ἐπῆ ραν τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν
καὶ εἶπαν αὐ τῇ μετὰ σοῦ ἐπιστρέφομεν εἰς τὸ ν λαό ν σου
καὶ εἶπεν νωεμιν ἐπιστρά φητε δή θυγατέρες μου καὶ ἵνα τί πορεύ εσθε μετ' ἐμοῦ μὴ
ἔτι μοι υἱοὶ ἐν τῇ κοιλίᾳ μου καὶ ἔσονται ὑ μῖν εἰς ἄ νδρας
ἐπιστρά φητε δή θυγατέρες μου διό τι γεγή ρακα τοῦ μὴ εἶναι ἀ νδρί ὅ τι εἶπα ὅ τι ἔστιν
μοι ὑ πό στασις τοῦ γενηθῆ ναί με ἀ νδρὶ καὶ τέξομαι υἱού ς
μὴ αὐ τοὺ ς προσδέξεσθε ἕως οὗ ἁ δρυνθῶ σιν ἢ αὐ τοῖς κατασχεθή σεσθε τοῦ μὴ
γενέσθαι ἀ νδρί μὴ δή θυγατέρες μου ὅ τι ἐπικρά νθη μοι ὑ πὲρ ὑ μᾶ ς ὅ τι ἐξῆ λθεν ἐν
ἐμοὶ χεὶρ κυρίου
καὶ ἐπῆ ραν τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν ἔτι καὶ κατεφίλησεν ορφα τὴ ν
πενθερὰ ν αὐ τῆ ς καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ ν λαὸ ν αὐ τῆ ς ρουθ δὲ ἠ κολού θησεν αὐ τῇ
καὶ εἶπεν νωεμιν πρὸ ς ρουθ ἰδοὺ ἀ νέστρεψεν ἡ σύ ννυμφό ς σου πρὸ ς λαὸ ν αὐ τῆ ς καὶ
πρὸ ς τοὺ ς θεοὺ ς αὐ τῆ ς ἐπιστρά φητι δὴ καὶ σὺ ὀ πίσω τῆ ς συννύ μφου σου
εἶπεν δὲ ρουθ μὴ ἀ παντή σαι ἐμοὶ τοῦ καταλιπεῖν σε ἢ ἀ ποστρέψαι ὄ πισθέν σου ὅ τι
σὺ ὅ που ἐὰ ν πορευθῇ ς πορεύ σομαι καὶ οὗ ἐὰ ν αὐ λισθῇ ς αὐ λισθή σομαι ὁ λαό ς σου
λαό ς μου καὶ ὁ θεό ς σου θεό ς μου
καὶ οὗ ἐὰ ν ἀ ποθά νῃς ἀ ποθανοῦ μαι κἀ κεῖ ταφή σομαι τά δε ποιή σαι μοι κύ ριος καὶ
τά δε προσθείη ὅ τι θά νατος διαστελεῖ ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ
ἰδοῦ σα δὲ νωεμιν ὅ τι κραταιοῦ ται αὐ τὴ τοῦ πορεύ εσθαι μετ' αὐ τῆ ς ἐκό πασεν τοῦ
λαλῆ σαι πρὸ ς αὐ τὴ ν ἔτι
ἐπορεύ θησαν δὲ ἀ μφό τεραι ἕως τοῦ παραγενέσθαι αὐ τὰ ς εἰς βαιθλεεμ καὶ ἤ χησεν
πᾶ σα ἡ πό λις ἐπ' αὐ ταῖς καὶ εἶπον αὕ τη ἐστὶν νωεμιν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τά ς μὴ δὴ καλεῖτέ με νωεμιν καλέσατέ με πικρά ν ὅ τι ἐπικρά νθη ἐν
ἐμοὶ ὁ ἱκανὸ ς σφό δρα
ἐγὼ πλή ρης ἐπορεύ θην καὶ κενὴ ν ἀ πέστρεψέν με ὁ κύ ριος καὶ ἵνα τί καλεῖτέ με
νωεμιν καὶ κύ ριος ἐταπείνωσέν με καὶ ὁ ἱκανὸ ς ἐκά κωσέν με
καὶ ἐπέστρεψεν νωεμιν καὶ ρουθ ἡ μωαβῖτις ἡ νύ μφη αὐ τῆ ς ἐπιστρέφουσα ἐξ ἀ γροῦ
μωαβ αὐ ταὶ δὲ παρεγενή θησαν εἰς βαιθλεεμ ἐν ἀ ρχῇ θερισμοῦ κριθῶ ν
καὶ τῇ νωεμιν ἀ νὴ ρ γνώ ριμος τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς ὁ δὲ ἀ νὴ ρ δυνατὸ ς ἰσχύ ι ἐκ τῆ ς
συγγενείας αβιμελεχ καὶ ὄ νομα αὐ τῷ βοος
καὶ εἶπεν ρουθ ἡ μωαβῖτις πρὸ ς νωεμιν πορευθῶ δὴ εἰς ἀ γρὸ ν καὶ συνά ξω ἐν τοῖς
στά χυσιν κατό πισθεν οὗ ἐὰ ν εὕ ρω χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ εἶπεν δὲ αὐ τῇ
πορεύ ου θύ γατερ
καὶ ἐπορεύ θη καὶ συνέλεξεν ἐν τῷ ἀ γρῷ κατό πισθεν τῶ ν θεριζό ντων καὶ
περιέπεσεν περιπτώ ματι τῇ μερίδι τοῦ ἀ γροῦ βοος τοῦ ἐκ συγγενείας αβιμελεχ
367

καὶ ἰδοὺ βοος ἦ λθεν ἐκ βαιθλεεμ καὶ εἶπεν τοῖς θερίζουσιν κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν καὶ
εἶπον αὐ τῷ εὐ λογή σαι σε κύ ριος
καὶ εἶπεν βοος τῷ παιδαρίῳ αὐ τοῦ τῷ ἐφεστῶ τι ἐπὶ τοὺ ς θερίζοντας τίνος ἡ νεᾶ νις
αὕ τη
καὶ ἀ πεκρίθη τὸ παιδά ριον τὸ ἐφεστὸ ς ἐπὶ τοὺ ς θερίζοντας καὶ εἶπεν ἡ παῖς ἡ
μωαβῖτίς ἐστιν ἡ ἀ ποστραφεῖσα μετὰ νωεμιν ἐξ ἀ γροῦ μωαβ
καὶ εἶπεν συλλέξω δὴ καὶ συνά ξω ἐν τοῖς δρά γμασιν ὄ πισθεν τῶ ν θεριζό ντων καὶ
ἦ λθεν καὶ ἔστη ἀ πὸ πρωίθεν καὶ ἕως ἑσπέρας οὐ κατέπαυσεν ἐν τῷ ἀ γρῷ μικρό ν
καὶ εἶπεν βοος πρὸ ς ρουθ οὐ κ ἤ κουσας θύ γατερ μὴ πορευθῇ ς ἐν ἀ γρῷ συλλέξαι
ἑτέρῳ καὶ σὺ οὐ πορεύ σῃ ἐντεῦ θεν ὧ δε κολλή θητι μετὰ τῶ ν κορασίων μου
οἱ ὀ φθαλμοί σου εἰς τὸ ν ἀ γρό ν οὗ ἐὰ ν θερίζωσιν καὶ πορεύ σῃ κατό πισθεν αὐ τῶ ν
ἰδοὺ ἐνετειλά μην τοῖς παιδαρίοις τοῦ μὴ ἅ ψασθαί σου καὶ ὅ τι διψή σεις καὶ
πορευθή σῃ εἰς τὰ σκεύ η καὶ πίεσαι ὅ θεν ἂ ν ὑ δρεύ ωνται τὰ παιδά ρια
καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῆ ς καὶ προσεκύ νησεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς
αὐ τό ν τί ὅ τι εὗ ρον χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου τοῦ ἐπιγνῶ ναί με καὶ ἐγώ εἰμι ξένη
καὶ ἀ πεκρίθη βοος καὶ εἶπεν αὐ τῇ ἀ παγγελίᾳ ἀ πηγγέλη μοι ὅ σα πεποίηκας μετὰ τῆ ς
πενθερᾶ ς σου μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν τὸ ν ἄ νδρα σου καὶ πῶ ς κατέλιπες τὸ ν πατέρα σου
καὶ τὴ ν μητέρα σου καὶ τὴ ν γῆ ν γενέσεώ ς σου καὶ ἐπορεύ θης πρὸ ς λαὸ ν ὃ ν οὐ κ
ᾔ δεις ἐχθὲς καὶ τρίτης
ἀ ποτείσαι κύ ριος τὴ ν ἐργασίαν σου καὶ γένοιτο ὁ μισθό ς σου πλή ρης παρὰ κυρίου
θεοῦ ισραηλ πρὸ ς ὃ ν ἦ λθες πεποιθέναι ὑ πὸ τὰ ς πτέρυγας αὐ τοῦ
ἡ δὲ εἶπεν εὕ ροιμι χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου κύ ριε ὅ τι παρεκά λεσά ς με καὶ ὅ τι
ἐλά λησας ἐπὶ καρδίαν τῆ ς δού λης σου καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἔσομαι ὡ ς μία τῶ ν παιδισκῶ ν
σου
καὶ εἶπεν αὐ τῇ βοος ἤ δη ὥ ρᾳ τοῦ φαγεῖν πρό σελθε ὧ δε καὶ φά γεσαι τῶ ν ἄ ρτων καὶ
βά ψεις τὸ ν ψωμό ν σου ἐν τῷ ὄ ξει καὶ ἐκά θισεν ρουθ ἐκ πλαγίων τῶ ν θεριζό ντων
καὶ ἐβού νισεν αὐ τῇ βοος ἄ λφιτον καὶ ἔφαγεν καὶ ἐνεπλή σθη καὶ κατέλιπεν
καὶ ἀ νέστη τοῦ συλλέγειν καὶ ἐνετείλατο βοος τοῖς παιδαρίοις αὐ τοῦ λέγων καί γε
ἀ νὰ μέσον τῶ ν δραγμά των συλλεγέτω καὶ μὴ καταισχύ νητε αὐ τή ν
καὶ βαστά ζοντες βαστά ξατε αὐ τῇ καί γε παραβά λλοντες παραβαλεῖτε αὐ τῇ ἐκ τῶ ν
βεβουνισμένων καὶ ἄ φετε καὶ συλλέξει καὶ οὐ κ ἐπιτιμή σετε αὐ τῇ
καὶ συνέλεξεν ἐν τῷ ἀ γρῷ ἕως ἑσπέρας καὶ ἐρρά βδισεν ἃ συνέλεξεν καὶ ἐγενή θη ὡ ς
οιφι κριθῶ ν
καὶ ἦ ρεν καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν πό λιν καὶ εἶδεν ἡ πενθερὰ αὐ τῆ ς ἃ συνέλεξεν καὶ
ἐξενέγκασα ρουθ ἔδωκεν αὐ τῇ ἃ κατέλιπεν ἐξ ὧ ν ἐνεπλή σθη
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ἡ πενθερὰ αὐ τῆ ς ποῦ συνέλεξας σή μερον καὶ ποῦ ἐποίησας εἴη ὁ
ἐπιγνού ς σε εὐ λογημένος καὶ ἀ πή γγειλεν ρουθ τῇ πενθερᾷ αὐ τῆ ς ποῦ ἐποίησεν καὶ
εἶπεν τὸ ὄ νομα τοῦ ἀ νδρό ς μεθ' οὗ ἐποίησα σή μερον βοος
καὶ εἶπεν νωεμιν τῇ νύ μφῃ αὐ τῆ ς εὐ λογητό ς ἐστιν τῷ κυρίῳ ὅ τι οὐ κ ἐγκατέλιπεν τὸ
ἔλεος αὐ τοῦ μετὰ τῶ ν ζώ ντων καὶ μετὰ τῶ ν τεθνηκό των καὶ εἶπεν αὐ τῇ νωεμιν
ἐγγίζει ἡ μῖν ὁ ἀ νὴ ρ ἐκ τῶ ν ἀ γχιστευό ντων ἡ μᾶ ς ἐστιν
368

καὶ εἶπεν ρουθ πρὸ ς τὴ ν πενθερὰ ν αὐ τῆ ς καί γε ὅ τι εἶπεν πρό ς με μετὰ τῶ ν

παιδαρίων μου προσκολλή θητι ἕως ἂ ν τελέσωσιν ὅ λον τὸ ν ἀ μητό ν ὃ ς ὑ πά ρχει μοι
καὶ εἶπεν νωεμιν πρὸ ς ρουθ τὴ ν νύ μφην αὐ τῆ ς ἀ γαθό ν θύ γατερ ὅ τι ἐπορεύ θης μετὰ
τῶ ν κορασίων αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ παντή σονταί σοι ἐν ἀ γρῷ ἑτέρῳ
καὶ προσεκολλή θη ρουθ τοῖς κορασίοις βοος συλλέγειν ἕως οὗ συνετέλεσεν τὸ ν
θερισμὸ ν τῶ ν κριθῶ ν καὶ τῶ ν πυρῶ ν καὶ ἐκά θισεν μετὰ τῆ ς πενθερᾶ ς αὐ τῆ ς
εἶπεν δὲ αὐ τῇ νωεμιν ἡ πενθερὰ αὐ τῆ ς θύ γατερ οὐ μὴ ζητή σω σοι ἀ νά παυσιν ἵνα εὖ
γένηταί σοι
καὶ νῦ ν οὐ χὶ βοος γνώ ριμος ἡ μῶ ν οὗ ἦ ς μετὰ τῶ ν κορασίων αὐ τοῦ ἰδοὺ αὐ τὸ ς λικμᾷ
τὸ ν ἅ λωνα τῶ ν κριθῶ ν ταύ τῃ τῇ νυκτί
σὺ δὲ λού σῃ καὶ ἀ λείψῃ καὶ περιθή σεις τὸ ν ἱματισμό ν σου ἐπὶ σεαυτῇ καὶ ἀ ναβή σῃ
ἐπὶ τὸ ν ἅ λω μὴ γνωρισθῇ ς τῷ ἀ νδρὶ ἕως οὗ συντελέσαι αὐ τὸ ν πιεῖν καὶ φαγεῖν
καὶ ἔσται ἐν τῷ κοιμηθῆ ναι αὐ τό ν καὶ γνώ σῃ τὸ ν τό πον ὅ που κοιμᾶ ται ἐκεῖ καὶ
ἐλεύ σῃ καὶ ἀ ποκαλύ ψεις τὰ πρὸ ς ποδῶ ν αὐ τοῦ καὶ κοιμηθή σῃ καὶ αὐ τὸ ς ἀ παγγελεῖ
σοι ἃ ποιή σεις
εἶπεν δὲ ρουθ πρὸ ς αὐ τή ν πά ντα ὅ σα ἐὰ ν εἴπῃς ποιή σω
καὶ κατέβη εἰς τὸ ν ἅ λω καὶ ἐποίησεν κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο αὐ τῇ ἡ πενθερὰ
αὐ τῆ ς
καὶ ἔφαγεν βοος καὶ ἠ γαθύ νθη ἡ καρδία αὐ τοῦ καὶ ἦ λθεν κοιμηθῆ ναι ἐν μερίδι τῆ ς
στοιβῆ ς ἡ δὲ ἦ λθεν κρυφῇ καὶ ἀ πεκά λυψεν τὰ πρὸ ς ποδῶ ν αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ μεσονυκτίῳ καὶ ἐξέστη ὁ ἀ νὴ ρ καὶ ἐταρά χθη καὶ ἰδοὺ γυνὴ
κοιμᾶ ται πρὸ ς ποδῶ ν αὐ τοῦ
εἶπεν δέ τίς εἶ σύ ἡ δὲ εἶπεν ἐγώ εἰμι ρουθ ἡ δού λη σου καὶ περιβαλεῖς τὸ πτερύ γιό ν
σου ἐπὶ τὴ ν δού λην σου ὅ τι ἀ γχιστεὺ ς εἶ σύ
καὶ εἶπεν βοος εὐ λογημένη σὺ τῷ κυρίῳ θεῷ θύ γατερ ὅ τι ἠ γά θυνας τὸ ἔλεό ς σου τὸ
ἔσχατον ὑ πὲρ τὸ πρῶ τον τὸ μὴ πορευθῆ ναί σε ὀ πίσω νεανιῶ ν εἴτοι πτωχὸ ς εἴτοι
πλού σιος
καὶ νῦ ν θύ γατερ μὴ φοβοῦ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν εἴπῃς ποιή σω σοι οἶδεν γὰ ρ πᾶ σα φυλὴ
λαοῦ μου ὅ τι γυνὴ δυνά μεως εἶ σύ
καὶ ὅ τι ἀ ληθῶ ς ἀ γχιστεὺ ς ἐγώ εἰμι καί γε ἔστιν ἀ γχιστεὺ ς ἐγγίων ὑ πὲρ ἐμέ
αὐ λίσθητι τὴ ν νύ κτα καὶ ἔσται τὸ πρωί ἐὰ ν ἀ γχιστεύ σῃ σε ἀ γαθό ν ἀ γχιστευέτω ἐὰ ν
δὲ μὴ βού ληται ἀ γχιστεῦ σαί σε ἀ γχιστεύ σω σε ἐγώ ζῇ κύ ριος κοιμή θητι ἕως πρωί
καὶ ἐκοιμή θη πρὸ ς ποδῶ ν αὐ τοῦ ἕως πρωί ἡ δὲ ἀ νέστη πρὸ τοῦ ἐπιγνῶ ναι ἄ νδρα
τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν βοος μὴ γνωσθή τω ὅ τι ἦ λθεν γυνὴ εἰς τὸ ν ἅ λωνα
καὶ εἶπεν αὐ τῇ φέρε τὸ περίζωμα τὸ ἐπά νω σου καὶ ἐκρά τησεν αὐ τό καὶ ἐμέτρησεν
ἓξ κριθῶ ν καὶ ἐπέθηκεν ἐπ' αὐ τή ν καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ ρουθ εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὴ ν πενθερὰ ν αὐ τῆ ς ἡ δὲ εἶπεν τίς εἶ θύ γατερ καὶ εἶπεν
αὐ τῇ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν αὐ τῇ ὁ ἀ νή ρ
καὶ εἶπεν αὐ τῇ τὰ ἓξ τῶ ν κριθῶ ν ταῦ τα ἔδωκέν μοι ὅ τι εἶπεν πρό ς με μὴ εἰσέλθῃς
κενὴ πρὸ ς τὴ ν πενθερά ν σου
ἡ δὲ εἶπεν κά θου θύ γατερ ἕως τοῦ ἐπιγνῶ ναί σε πῶ ς οὐ πεσεῖται ῥ ῆ μα οὐ γὰ ρ μὴ
ἡ συχά σῃ ὁ ἀ νή ρ ἕως ἂ ν τελέσῃ τὸ ῥ ῆ μα σή μερον
369

καὶ βοος ἀ νέβη ἐπὶ τὴ ν πύ λην καὶ ἐκά θισεν ἐκεῖ καὶ ἰδοὺ ὁ ἀ γχιστευτὴ ς
παρεπορεύ ετο ὃ ν εἶπεν βοος καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν βοος ἐκκλίνας κά θισον ὧ δε
κρύ φιε καὶ ἐξέκλινεν καὶ ἐκά θισεν
καὶ ἔλαβεν βοος δέκα ἄ νδρας ἀ πὸ τῶ ν πρεσβυτέρων τῆ ς πό λεως καὶ εἶπεν καθίσατε
ὧ δε καὶ ἐκά θισαν
καὶ εἶπεν βοος τῷ ἀ γχιστεῖ τὴ ν μερίδα τοῦ ἀ γροῦ ἥ ἐστιν τοῦ ἀ δελφοῦ ἡ μῶ ν τοῦ
αβιμελεχ ἣ δέδοται νωεμιν τῇ ἐπιστρεφού σῃ ἐξ ἀ γροῦ μωαβ
κἀ γὼ εἶπα ἀ ποκαλύ ψω τὸ οὖ ς σου λέγων κτῆ σαι ἐναντίον τῶ ν καθημένων καὶ
ἐναντίον τῶ ν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ μου εἰ ἀ γχιστεύ εις ἀ γχίστευε εἰ δὲ μὴ
ἀ γχιστεύ εις ἀ νά γγειλό ν μοι καὶ γνώ σομαι ὅ τι οὐ κ ἔστιν πά ρεξ σοῦ τοῦ ἀ γχιστεῦ σαι
κἀ γώ εἰμι μετὰ σέ ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ εἰμι ἀ γχιστεύ σω
καὶ εἶπεν βοος ἐν ἡ μέρᾳ τοῦ κτή σασθαί σε τὸ ν ἀ γρὸ ν ἐκ χειρὸ ς νωεμιν καὶ παρὰ
ρουθ τῆ ς μωαβίτιδος γυναικὸ ς τοῦ τεθνηκό τος καὶ αὐ τὴ ν κτή σασθαί σε δεῖ ὥ στε
ἀ ναστῆ σαι τὸ ὄ νομα τοῦ τεθνηκό τος ἐπὶ τῆ ς κληρονομίας αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ὁ ἀ γχιστεύ ς οὐ δυνή σομαι ἀ γχιστεῦ σαι ἐμαυτῷ μή ποτε διαφθείρω τὴ ν
κληρονομίαν μου ἀ γχίστευσον σεαυτῷ τὴ ν ἀ γχιστείαν μου ὅ τι οὐ δυνή σομαι
ἀ γχιστεῦ σαι
καὶ τοῦ το τὸ δικαίωμα ἔμπροσθεν ἐν τῷ ισραηλ ἐπὶ τὴ ν ἀ γχιστείαν καὶ ἐπὶ τὸ
ἀ ντά λλαγμα τοῦ στῆ σαι πᾶ ν λό γον καὶ ὑ πελύ ετο ὁ ἀ νὴ ρ τὸ ὑ πό δημα αὐ τοῦ καὶ
ἐδίδου τῷ πλησίον αὐ τοῦ τῷ ἀ γχιστεύ οντι τὴ ν ἀ γχιστείαν αὐ τοῦ καὶ τοῦ το ἦ ν
μαρτύ ριον ἐν ισραηλ
καὶ εἶπεν ὁ ἀ γχιστεὺ ς τῷ βοος κτῆ σαι σεαυτῷ τὴ ν ἀ γχιστείαν μου καὶ ὑ πελύ σατο τὸ
ὑ πό δημα αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ
καὶ εἶπεν βοος τοῖς πρεσβυτέροις καὶ παντὶ τῷ λαῷ μά ρτυρες ὑ μεῖς σή μερον ὅ τι
κέκτημαι πά ντα τὰ τοῦ αβιμελεχ καὶ πά ντα ὅ σα ὑ πά ρχει τῷ χελαιων καὶ τῷ μααλων
ἐκ χειρὸ ς νωεμιν
καί γε ρουθ τὴ ν μωαβῖτιν τὴ ν γυναῖκα μααλων κέκτημαι ἐμαυτῷ εἰς γυναῖκα τοῦ
ἀ ναστῆ σαι τὸ ὄ νομα τοῦ τεθνηκό τος ἐπὶ τῆ ς κληρονομίας αὐ τοῦ καὶ οὐ κ
ἐξολεθρευθή σεται τὸ ὄ νομα τοῦ τεθνηκό τος ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐκ τῆ ς
φυλῆ ς λαοῦ αὐ τοῦ μά ρτυρες ὑ μεῖς σή μερον
καὶ εἴποσαν πᾶ ς ὁ λαὸ ς οἱ ἐν τῇ πύ λῃ μά ρτυρες καὶ οἱ πρεσβύ τεροι εἴποσαν δῴ η
κύ ριος τὴ ν γυναῖκά σου τὴ ν εἰσπορευομένην εἰς τὸ ν οἶκό ν σου ὡ ς ραχηλ καὶ ὡ ς
λειαν αἳ ᾠ κοδό μησαν ἀ μφό τεραι τὸ ν οἶκον ισραηλ καὶ ἐποίησαν δύ ναμιν ἐν εφραθα
καὶ ἔσται ὄ νομα ἐν βαιθλεεμ
καὶ γένοιτο ὁ οἶκό ς σου ὡ ς ὁ οἶκος φαρες ὃ ν ἔτεκεν θαμαρ τῷ ιουδα ἐκ τοῦ
σπέρματος οὗ δώ σει κύ ριό ς σοι ἐκ τῆ ς παιδίσκης ταύ της
καὶ ἔλαβεν βοος τὴ ν ρουθ καὶ ἐγενή θη αὐ τῷ εἰς γυναῖκα καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τή ν
καὶ ἔδωκεν αὐ τῇ κύ ριος κύ ησιν καὶ ἔτεκεν υἱό ν
καὶ εἶπαν αἱ γυναῖκες πρὸ ς νωεμιν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὃ ς οὐ κατέλυσέ σοι σή μερον
τὸ ν ἀ γχιστέα καὶ καλέσαι τὸ ὄ νομά σου ἐν ισραηλ
καὶ ἔσται σοι εἰς ἐπιστρέφοντα ψυχὴ ν καὶ τοῦ διαθρέψαι τὴ ν πολιά ν σου ὅ τι ἡ
νύ μφη σου ἡ ἀ γαπή σασά σε ἔτεκεν αὐ τό ν ἥ ἐστιν ἀ γαθή σοι ὑ πὲρ ἑπτὰ υἱού ς
370

καὶ ἔλαβεν νωεμιν τὸ παιδίον καὶ ἔθηκεν εἰς τὸ ν κό λπον αὐ τῆ ς καὶ ἐγενή θη αὐ τῷ εἰς
τιθηνό ν
καὶ ἐκά λεσαν αὐ τοῦ αἱ γείτονες ὄ νομα λέγουσαι ἐτέχθη υἱὸ ς τῇ νωεμιν καὶ
ἐκά λεσαν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ωβηδ οὗ τος πατὴ ρ ιεσσαι πατρὸ ς δαυιδ
καὶ αὗ ται αἱ γενέσεις φαρες φαρες ἐγέννησεν τὸ ν εσρων
εσρων δὲ ἐγέννησεν τὸ ν αρραν καὶ αρραν ἐγέννησεν τὸ ν αμιναδαβ
καὶ αμιναδαβ ἐγέννησεν τὸ ν ναασσων καὶ ναασσων ἐγέννησεν τὸ ν σαλμαν
καὶ σαλμαν ἐγέννησεν τὸ ν βοος καὶ βοος ἐγέννησεν τὸ ν ωβηδ
καὶ ωβηδ ἐγέννησεν τὸ ν ιεσσαι καὶ ιεσσαι ἐγέννησεν τὸ ν δαυιδ
ἄ νθρωπος ἦ ν ἐξ αρμαθαιμ σιφα ἐξ ὄ ρους εφραιμ καὶ ὄ νομα αὐ τῷ ελκανα υἱὸ ς
ιερεμεηλ υἱοῦ ηλιου υἱοῦ θοκε ἐν νασιβ εφραιμ
καὶ τού τῳ δύ ο γυναῖκες ὄ νομα τῇ μιᾷ αννα καὶ ὄ νομα τῇ δευτέρᾳ φεννανα καὶ ἦ ν τῇ
φεννανα παιδία καὶ τῇ αννα οὐ κ ἦ ν παιδίον
καὶ ἀ νέβαινεν ὁ ἄ νθρωπος ἐξ ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας ἐκ πό λεως αὐ τοῦ ἐξ αρμαθαιμ
προσκυνεῖν καὶ θύ ειν τῷ κυρίῳ θεῷ σαβαωθ εἰς σηλω καὶ ἐκεῖ ηλι καὶ οἱ δύ ο υἱοὶ
αὐ τοῦ οφνι καὶ φινεες ἱερεῖς τοῦ κυρίου
καὶ ἐγενή θη ἡ μέρᾳ καὶ ἔθυσεν ελκανα καὶ ἔδωκεν τῇ φεννανα γυναικὶ αὐ τοῦ καὶ
τοῖς υἱοῖς αὐ τῆ ς καὶ ταῖς θυγατρά σιν αὐ τῆ ς μερίδας
καὶ τῇ αννα ἔδωκεν μερίδα μίαν ὅ τι οὐ κ ἦ ν αὐ τῇ παιδίον πλὴ ν ὅ τι τὴ ν ανναν ἠ γά πα
ελκανα ὑ πὲρ ταύ την καὶ κύ ριος ἀ πέκλεισεν τὰ περὶ τὴ ν μή τραν αὐ τῆ ς
ὅ τι οὐ κ ἔδωκεν αὐ τῇ κύ ριος παιδίον κατὰ τὴ ν θλῖψιν αὐ τῆ ς καὶ κατὰ τὴ ν ἀ θυμίαν
τῆ ς θλίψεως αὐ τῆ ς καὶ ἠ θύ μει διὰ τοῦ το ὅ τι συνέκλεισεν κύ ριος τὰ περὶ τὴ ν μή τραν
αὐ τῆ ς τοῦ μὴ δοῦ ναι αὐ τῇ παιδίον
οὕ τως ἐποίει ἐνιαυτὸ ν κατ' ἐνιαυτὸ ν ἐν τῷ ἀ ναβαίνειν αὐ τὴ ν εἰς οἶκον κυρίου καὶ
ἠ θύ μει καὶ ἔκλαιεν καὶ οὐ κ ἤ σθιεν
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ελκανα ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς αννα καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἰδοὺ ἐγώ κύ ριε καὶ εἶπεν
αὐ τῇ τί ἐστίν σοι ὅ τι κλαίεις καὶ ἵνα τί οὐ κ ἐσθίεις καὶ ἵνα τί τύ πτει σε ἡ καρδία σου
οὐ κ ἀ γαθὸ ς ἐγώ σοι ὑ πὲρ δέκα τέκνα
καὶ ἀ νέστη αννα μετὰ τὸ φαγεῖν αὐ τοὺ ς ἐν σηλω καὶ κατέστη ἐνώ πιον κυρίου καὶ
ηλι ὁ ἱερεὺ ς ἐκά θητο ἐπὶ τοῦ δίφρου ἐπὶ τῶ ν φλιῶ ν ναοῦ κυρίου
καὶ αὐ τὴ κατώ δυνος ψυχῇ καὶ προσηύ ξατο πρὸ ς κύ ριον καὶ κλαίουσα ἔκλαυσεν
καὶ ηὔ ξατο εὐ χὴ ν κυρίῳ λέγουσα αδωναι κύ ριε ελωαι σαβαωθ ἐὰ ν ἐπιβλέπων
ἐπιβλέψῃς ἐπὶ τὴ ν ταπείνωσιν τῆ ς δού λης σου καὶ μνησθῇ ς μου καὶ δῷ ς τῇ δού λῃ
σου σπέρμα ἀ νδρῶ ν καὶ δώ σω αὐ τὸ ν ἐνώ πιό ν σου δοτὸ ν ἕως ἡ μέρας θανά του
αὐ τοῦ καὶ οἶνον καὶ μέθυσμα οὐ πίεται καὶ σίδηρος οὐ κ ἀ ναβή σεται ἐπὶ τὴ ν
κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ὅ τε ἐπλή θυνεν προσευχομένη ἐνώ πιον κυρίου καὶ ηλι ὁ ἱερεὺ ς
ἐφύ λαξεν τὸ στό μα αὐ τῆ ς
καὶ αὐ τὴ ἐλά λει ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τῆ ς καὶ τὰ χείλη αὐ τῆ ς ἐκινεῖτο καὶ φωνὴ αὐ τῆ ς οὐ κ
ἠ κού ετο καὶ ἐλογίσατο αὐ τὴ ν ηλι εἰς μεθύ ουσαν
καὶ εἶπεν αὐ τῇ τὸ παιδά ριον ηλι ἕως πό τε μεθυσθή σῃ περιελοῦ τὸ ν οἶνό ν σου καὶ
πορεύ ου ἐκ προσώ που κυρίου
371

καὶ ἀ πεκρίθη αννα καὶ εἶπεν οὐ χί κύ ριε γυνή ᾗ σκληρὰ ἡ μέρα ἐγώ εἰμι καὶ οἶνον καὶ
μέθυσμα οὐ πέπωκα καὶ ἐκχέω τὴ ν ψυχή ν μου ἐνώ πιον κυρίου
μὴ δῷ ς τὴ ν δού λην σου εἰς θυγατέρα λοιμή ν ὅ τι ἐκ πλή θους ἀ δολεσχίας μου
ἐκτέτακα ἕως νῦ ν
καὶ ἀ πεκρίθη ηλι καὶ εἶπεν αὐ τῇ πορεύ ου εἰς εἰρή νην ὁ θεὸ ς ισραηλ δῴ η σοι πᾶ ν
αἴτημά σου ὃ ᾐ τή σω παρ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν εὗ ρεν ἡ δού λη σου χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου καὶ ἐπορεύ θη ἡ γυνὴ εἰς τὴ ν
ὁ δὸ ν αὐ τῆ ς καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ κατά λυμα αὐ τῆ ς καὶ ἔφαγεν μετὰ τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἔπιεν καὶ τὸ πρό σωπον αὐ τῆ ς οὐ συνέπεσεν ἔτι
καὶ ὀ ρθρίζουσιν τὸ πρωὶ καὶ προσκυνοῦ σιν τῷ κυρίῳ καὶ πορεύ ονται τὴ ν ὁ δὸ ν
αὐ τῶ ν καὶ εἰσῆ λθεν ελκανα εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ αρμαθαιμ καὶ ἔγνω τὴ ν ανναν
γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ ἐμνή σθη αὐ τῆ ς κύ ριος
καὶ συνέλαβεν καὶ ἐγενή θη τῷ καιρῷ τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἔτεκεν υἱό ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ
ὄ νομα αὐ τοῦ σαμουηλ καὶ εἶπεν ὅ τι παρὰ κυρίου θεοῦ σαβαωθ ᾐ τησά μην αὐ τό ν
καὶ ἀ νέβη ὁ ἄ νθρωπος ελκανα καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος αὐ τοῦ θῦ σαι ἐν σηλωμ τὴ ν θυσίαν
τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ τὰ ς εὐ χὰ ς αὐ τοῦ καὶ πά σας τὰ ς δεκά τας τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ
καὶ αννα οὐ κ ἀ νέβη μετ' αὐ τοῦ ὅ τι εἶπεν τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς ἕως τοῦ ἀ ναβῆ ναι τὸ
παιδά ριον ἐὰ ν ἀ πογαλακτίσω αὐ τό καὶ ὀ φθή σεται τῷ προσώ πῳ κυρίου καὶ
καθή σεται ἐκεῖ ἕως αἰῶ νος
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ελκανα ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς ποίει τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου κά θου ἕως
ἂ ν ἀ πογαλακτίσῃς αὐ τό ἀ λλὰ στή σαι κύ ριος τὸ ἐξελθὸ ν ἐκ τοῦ στό ματό ς σου καὶ
ἐκά θισεν ἡ γυνὴ καὶ ἐθή λασεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς ἕως ἂ ν ἀ πογαλακτίσῃ αὐ τό ν
καὶ ἀ νέβη μετ' αὐ τοῦ εἰς σηλωμ ἐν μό σχῳ τριετίζοντι καὶ ἄ ρτοις καὶ οιφι
σεμιδά λεως καὶ νεβελ οἴνου καὶ εἰσῆ λθεν εἰς οἶκον κυρίου ἐν σηλωμ καὶ τὸ
παιδά ριον μετ' αὐ τῶ ν
καὶ προσή γαγον ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἔσφαξεν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ τὴ ν θυσίαν ἣ ν ἐποίει
ἐξ ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας τῷ κυρίῳ καὶ προσή γαγεν τὸ παιδά ριον καὶ ἔσφαξεν τὸ ν
μό σχον καὶ προσή γαγεν αννα ἡ μή τηρ τοῦ παιδαρίου πρὸ ς ηλι
καὶ εἶπεν ἐν ἐμοί κύ ριε ζῇ ἡ ψυχή σου ἐγὼ ἡ γυνὴ ἡ καταστᾶ σα ἐνώ πιό ν σου ἐν τῷ
προσεύ ξασθαι πρὸ ς κύ ριον
ὑ πὲρ τοῦ παιδαρίου τού του προσηυξά μην καὶ ἔδωκέν μοι κύ ριος τὸ αἴτημά μου ὃ
ᾐ τησά μην παρ' αὐ τοῦ
κἀ γὼ κιχρῶ αὐ τὸ ν τῷ κυρίῳ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ζῇ αὐ τό ς χρῆ σιν τῷ κυρίῳ
καὶ εἶπεν ἐστερεώ θη ἡ καρδία μου ἐν κυρίῳ ὑ ψώ θη κέρας μου ἐν θεῷ μου
ἐπλατύ νθη ἐπὶ ἐχθροὺ ς τὸ στό μα μου εὐ φρά νθην ἐν σωτηρίᾳ σου
ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἅ γιος ὡ ς κύ ριος καὶ οὐ κ ἔστιν δίκαιος ὡ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν οὐ κ ἔστιν ἅ γιος
πλὴ ν σοῦ
μὴ καυχᾶ σθε καὶ μὴ λαλεῖτε ὑ ψηλά μὴ ἐξελθά τω μεγαλορρημοσύ νη ἐκ τοῦ
στό ματος ὑ μῶ ν ὅ τι θεὸ ς γνώ σεων κύ ριος καὶ θεὸ ς ἑτοιμά ζων ἐπιτηδεύ ματα αὐ τοῦ
τό ξον δυνατῶ ν ἠ σθένησεν καὶ ἀ σθενοῦ ντες περιεζώ σαντο δύ ναμιν
πλή ρεις ἄ ρτων ἠ λαττώ θησαν καὶ οἱ πεινῶ ντες παρῆ καν γῆ ν ὅ τι στεῖρα ἔτεκεν ἑπτά
καὶ ἡ πολλὴ ἐν τέκνοις ἠ σθένησεν
372

κύ ριος θανατοῖ καὶ ζωογονεῖ κατά γει εἰς ᾅ δου καὶ ἀ νά γει
κύ ριος πτωχίζει καὶ πλουτίζει ταπεινοῖ καὶ ἀ νυψοῖ
ἀ νιστᾷ ἀ πὸ γῆ ς πένητα καὶ ἀ πὸ κοπρίας ἐγείρει πτωχὸ ν καθίσαι μετὰ δυναστῶ ν
λαῶ ν καὶ θρό νον δό ξης κατακληρονομῶ ν αὐ τοῖς
διδοὺ ς εὐ χὴ ν τῷ εὐ χομένῳ καὶ εὐ λό γησεν ἔτη δικαίου ὅ τι οὐ κ ἐν ἰσχύ ι δυνατὸ ς ἀ νή ρ
κύ ριος ἀ σθενῆ ποιή σει ἀ ντίδικον αὐ τοῦ κύ ριος ἅ γιος μὴ καυχά σθω ὁ φρό νιμος ἐν
τῇ φρονή σει αὐ τοῦ καὶ μὴ καυχά σθω ὁ δυνατὸ ς ἐν τῇ δυνά μει αὐ τοῦ καὶ μὴ
καυχά σθω ὁ πλού σιος ἐν τῷ πλού τῳ αὐ τοῦ ἀ λλ' ἢ ἐν τού τῳ καυχά σθω ὁ
καυχώ μενος συνίειν καὶ γινώ σκειν τὸ ν κύ ριον καὶ ποιεῖν κρίμα καὶ δικαιοσύ νην ἐν
μέσῳ τῆ ς γῆ ς κύ ριος ἀ νέβη εἰς οὐ ρανοὺ ς καὶ ἐβρό ντησεν αὐ τὸ ς κρινεῖ ἄ κρα γῆ ς καὶ
δίδωσιν ἰσχὺ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ἡ μῶ ν καὶ ὑ ψώ σει κέρας χριστοῦ αὐ τοῦ
καὶ κατέλιπον αὐ τὸ ν ἐκεῖ ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἀ πῆ λθον εἰς αρμαθαιμ καὶ τὸ
παιδά ριον ἦ ν λειτουργῶ ν τῷ προσώ πῳ κυρίου ἐνώ πιον ηλι τοῦ ἱερέως
καὶ οἱ υἱοὶ ηλι τοῦ ἱερέως υἱοὶ λοιμοὶ οὐ κ εἰδό τες τὸ ν κύ ριον
καὶ τὸ δικαίωμα τοῦ ἱερέως παρὰ τοῦ λαοῦ παντὸ ς τοῦ θύ οντος καὶ ἤ ρχετο τὸ
παιδά ριον τοῦ ἱερέως ὡ ς ἂ ν ἡ ψή θη τὸ κρέας καὶ κρεά γρα τριό δους ἐν τῇ χειρὶ
αὐ τοῦ
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν λέβητα τὸ ν μέγαν ἢ εἰς τὸ χαλκίον ἢ εἰς τὴ ν κύ θραν πᾶ ν
ὃ ἐὰ ν ἀ νέβη ἐν τῇ κρεά γρᾳ ἐλά μβανεν ἑαυτῷ ὁ ἱερεύ ς κατὰ τά δε ἐποίουν παντὶ
ισραηλ τοῖς ἐρχομένοις θῦ σαι κυρίῳ ἐν σηλωμ
καὶ πρὶν θυμιαθῆ ναι τὸ στέαρ ἤ ρχετο τὸ παιδά ριον τοῦ ἱερέως καὶ ἔλεγεν τῷ ἀ νδρὶ
τῷ θύ οντι δὸ ς κρέας ὀ πτῆ σαι τῷ ἱερεῖ καὶ οὐ μὴ λά βω παρὰ σοῦ ἑφθὸ ν ἐκ τοῦ
λέβητος
καὶ ἔλεγεν ὁ ἀ νὴ ρ ὁ θύ ων θυμιαθή τω πρῶ τον ὡ ς καθή κει τὸ στέαρ καὶ λαβὲ
σεαυτῷ ἐκ πά ντων ὧ ν ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου καὶ εἶπεν οὐ χί ὅ τι νῦ ν δώ σεις καὶ ἐὰ ν μή
λή μψομαι κραταιῶ ς
καὶ ἦ ν ἡ ἁ μαρτία τῶ ν παιδαρίων ἐνώ πιον κυρίου μεγά λη σφό δρα ὅ τι ἠ θέτουν τὴ ν
θυσίαν κυρίου
καὶ σαμουηλ ἦ ν λειτουργῶ ν ἐνώ πιον κυρίου παιδά ριον περιεζωσμένον εφουδ βαρ
καὶ διπλοΐδα μικρὰ ν ἐποίησεν αὐ τῷ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ καὶ ἀ νέφερεν αὐ τῷ ἐξ ἡ μερῶ ν
εἰς ἡ μέρας ἐν τῷ ἀ ναβαίνειν αὐ τὴ ν μετὰ τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς θῦ σαι τὴ ν θυσίαν τῶ ν
ἡ μερῶ ν
καὶ εὐ λό γησεν ηλι τὸ ν ελκανα καὶ τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ λέγων ἀ ποτείσαι σοι κύ ριος
σπέρμα ἐκ τῆ ς γυναικὸ ς ταύ της ἀ ντὶ τοῦ χρέους οὗ ἔχρησας τῷ κυρίῳ καὶ ἀ πῆ λθεν
ὁ ἄ νθρωπος εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ ἐπεσκέψατο κύ ριος τὴ ν ανναν καὶ ἔτεκεν ἔτι τρεῖς υἱοὺ ς καὶ δύ ο θυγατέρας καὶ
ἐμεγαλύ νθη τὸ παιδά ριον σαμουηλ ἐνώ πιον κυρίου
καὶ ηλι πρεσβύ της σφό δρα καὶ ἤ κουσεν ἃ ἐποίουν οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἵνα τί ποιεῖτε κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὃ ἐγὼ ἀ κού ω ἐκ στό ματος
παντὸ ς τοῦ λαοῦ κυρίου
μή τέκνα ὅ τι οὐ κ ἀ γαθὴ ἡ ἀ κοή ἣ ν ἐγὼ ἀ κού ω μὴ ποιεῖτε οὕ τως ὅ τι οὐ κ ἀ γαθαὶ αἱ
ἀ κοαί ἃ ς ἐγὼ ἀ κού ω τοῦ μὴ δουλεύ ειν λαὸ ν θεῷ
373

ἐὰ ν ἁ μαρτά νων ἁ μά ρτῃ ἀ νὴ ρ εἰς ἄ νδρα καὶ προσεύ ξονται ὑ πὲρ αὐ τοῦ πρὸ ς κύ ριον
καὶ ἐὰ ν τῷ κυρίῳ ἁ μά ρτῃ τίς προσεύ ξεται ὑ πὲρ αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἤ κουον τῆ ς φωνῆ ς
τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν ὅ τι βουλό μενος ἐβού λετο κύ ριος διαφθεῖραι αὐ τού ς
καὶ τὸ παιδά ριον σαμουηλ ἐπορεύ ετο καὶ ἐμεγαλύ νετο καὶ ἀ γαθὸ ν καὶ μετὰ κυρίου
καὶ μετὰ ἀ νθρώ πων
καὶ ἦ λθεν ἄ νθρωπος θεοῦ πρὸ ς ηλι καὶ εἶπεν τά δε λέγει κύ ριος ἀ ποκαλυφθεὶς
ἀ πεκαλύ φθην πρὸ ς οἶκον πατρό ς σου ὄ ντων αὐ τῶ ν ἐν γῇ αἰγύ πτῳ δού λων τῷ οἴκῳ
φαραω
καὶ ἐξελεξά μην τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς σου ἐκ πά ντων τῶ ν σκή πτρων ισραηλ ἐμοὶ
ἱερατεύ ειν καὶ ἀ ναβαίνειν ἐπὶ θυσιαστή ριό ν μου καὶ θυμιᾶ ν θυμίαμα καὶ αἴρειν
εφουδ καὶ ἔδωκα τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς σου τὰ πά ντα τοῦ πυρὸ ς υἱῶ ν ισραηλ εἰς
βρῶ σιν
καὶ ἵνα τί ἐπέβλεψας ἐπὶ τὸ θυμίαμά μου καὶ εἰς τὴ ν θυσίαν μου ἀ ναιδεῖ ὀ φθαλμῷ
καὶ ἐδό ξασας τοὺ ς υἱού ς σου ὑ πὲρ ἐμὲ ἐνευλογεῖσθαι ἀ παρχῆ ς πά σης θυσίας ισραηλ
ἔμπροσθέν μου
διὰ τοῦ το τά δε εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ εἶπα ὁ οἶκό ς σου καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρό ς
σου διελεύ σεται ἐνώ πιό ν μου ἕως αἰῶ νος καὶ νῦ ν φησιν κύ ριος μηδαμῶ ς ἐμοί ὅ τι
ἀ λλ' ἢ τοὺ ς δοξά ζοντά ς με δοξά σω καὶ ὁ ἐξουθενῶ ν με ἀ τιμωθή σεται
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται καὶ ἐξολεθρεύ σω τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ σπέρμα οἴκου πατρό ς
σου
καὶ οὐ κ ἔσται σου πρεσβύ της ἐν οἴκῳ μου πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἄ νδρα οὐ κ ἐξολεθρεύ σω σοι ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου μου ἐκλιπεῖν τοὺ ς
ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ καταρρεῖν τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς περισσεύ ων οἴκου σου
πεσοῦ νται ἐν ῥ ομφαίᾳ ἀ νδρῶ ν
καὶ τοῦ τό σοι τὸ σημεῖον ὃ ἥ ξει ἐπὶ τοὺ ς δύ ο υἱού ς σου τού τους οφνι καὶ φινεες ἐν
ἡ μέρᾳ μιᾷ ἀ ποθανοῦ νται ἀ μφό τεροι
καὶ ἀ ναστή σω ἐμαυτῷ ἱερέα πιστό ν ὃ ς πά ντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ μου καὶ τὰ ἐν τῇ
ψυχῇ μου ποιή σει καὶ οἰκοδομή σω αὐ τῷ οἶκον πιστό ν καὶ διελεύ σεται ἐνώ πιον
χριστοῦ μου πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἔσται ὁ περισσεύ ων ἐν οἴκῳ σου ἥ ξει προσκυνεῖν αὐ τῷ ὀ βολοῦ ἀ ργυρίου λέγων
παρά ρριψό ν με ἐπὶ μίαν τῶ ν ἱερατειῶ ν σου φαγεῖν ἄ ρτον
καὶ τὸ παιδά ριον σαμουηλ ἦ ν λειτουργῶ ν τῷ κυρίῳ ἐνώ πιον ηλι τοῦ ἱερέως καὶ
ῥ ῆ μα κυρίου ἦ ν τίμιον ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις οὐ κ ἦ ν ὅ ρασις διαστέλλουσα
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ηλι ἐκά θευδεν ἐν τῷ τό πῳ αὐ τοῦ καὶ οἱ
ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ἤ ρξαντο βαρύ νεσθαι καὶ οὐ κ ἠ δύ νατο βλέπειν
καὶ ὁ λύ χνος τοῦ θεοῦ πρὶν ἐπισκευασθῆ ναι καὶ σαμουηλ ἐκά θευδεν ἐν τῷ ναῷ οὗ ἡ
κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ
καὶ ἐκά λεσεν κύ ριος σαμουηλ σαμουηλ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ
καὶ ἔδραμεν πρὸ ς ηλι καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ ὅ τι κέκληκά ς με καὶ εἶπεν οὐ κέκληκά σε
ἀ νά στρεφε κά θευδε καὶ ἀ νέστρεψεν καὶ ἐκά θευδεν
374

καὶ προσέθετο κύ ριος καὶ ἐκά λεσεν σαμουηλ σαμουηλ καὶ ἐπορεύ θη πρὸ ς ηλι τὸ
δεύ τερον καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ ὅ τι κέκληκά ς με καὶ εἶπεν οὐ κέκληκά σε ἀ νά στρεφε
κά θευδε
καὶ σαμουηλ πρὶν ἢ γνῶ ναι θεὸ ν καὶ ἀ ποκαλυφθῆ ναι αὐ τῷ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ προσέθετο κύ ριος καλέσαι σαμουηλ ἐν τρίτῳ καὶ ἀ νέστη καὶ ἐπορεύ θη πρὸ ς ηλι
καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ ὅ τι κέκληκά ς με καὶ ἐσοφίσατο ηλι ὅ τι κύ ριος κέκληκεν τὸ
παιδά ριον
καὶ εἶπεν ἀ νά στρεφε κά θευδε τέκνον καὶ ἔσται ἐὰ ν καλέσῃ σε καὶ ἐρεῖς λά λει κύ ριε
ὅ τι ἀ κού ει ὁ δοῦ λό ς σου καὶ ἐπορεύ θη σαμουηλ καὶ ἐκοιμή θη ἐν τῷ τό πῳ αὐ τοῦ
καὶ ἦ λθεν κύ ριος καὶ κατέστη καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν ὡ ς ἅ παξ καὶ ἅ παξ καὶ εἶπεν
σαμουηλ λά λει ὅ τι ἀ κού ει ὁ δοῦ λό ς σου
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὰ ῥ ή ματά μου ἐν ισραηλ ὥ στε
παντὸ ς ἀ κού οντος αὐ τὰ ἠ χή σει ἀ μφό τερα τὰ ὦ τα αὐ τοῦ
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐπεγερῶ ἐπὶ ηλι πά ντα ὅ σα ἐλά λησα εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ἄ ρξομαι
καὶ ἐπιτελέσω
καὶ ἀ νή γγελκα αὐ τῷ ὅ τι ἐκδικῶ ἐγὼ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος ἐν ἀ δικίαις υἱῶ ν
αὐ τοῦ ὅ τι κακολογοῦ ντες θεὸ ν υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐνουθέτει αὐ τοὺ ς καὶ οὐ δ' οὕ τως
ὤ μοσα τῷ οἴκῳ ηλι εἰ ἐξιλασθή σεται ἀ δικία οἴκου ηλι ἐν θυμιά ματι καὶ ἐν θυσίαις
ἕως αἰῶ νος
καὶ κοιμᾶ ται σαμουηλ ἕως πρωὶ καὶ ὤ ρθρισεν τὸ πρωὶ καὶ ἤ νοιξεν τὰ ς θύ ρας οἴκου
κυρίου καὶ σαμουηλ ἐφοβή θη ἀ παγγεῖλαι τὴ ν ὅ ρασιν τῷ ηλι
καὶ εἶπεν ηλι πρὸ ς σαμουηλ σαμουηλ τέκνον καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ
καὶ εἶπεν τί τὸ ῥ ῆ μα τὸ λαληθὲν πρὸ ς σέ μὴ δὴ κρύ ψῃς ἀ π' ἐμοῦ τά δε ποιή σαι σοι ὁ
θεὸ ς καὶ τά δε προσθείη ἐὰ ν κρύ ψῃς ἀ π' ἐμοῦ ῥ ῆ μα ἐκ πά ντων τῶ ν λό γων τῶ ν
λαληθέντων σοι ἐν τοῖς ὠ σίν σου
καὶ ἀ πή γγειλεν σαμουηλ πά ντας τοὺ ς λό γους καὶ οὐ κ ἔκρυψεν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ εἶπεν
ηλι κύ ριος αὐ τό ς τὸ ἀ γαθὸ ν ἐνώ πιον αὐ τοῦ ποιή σει
καὶ ἐμεγαλύ νθη σαμουηλ καὶ ἦ ν κύ ριος μετ' αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔπεσεν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν
λό γων αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ ἔγνωσαν πᾶ ς ισραηλ ἀ πὸ δαν καὶ ἕως βηρσαβεε ὅ τι πιστὸ ς σαμουηλ εἰς
προφή την τῷ κυρίῳ
καὶ προσέθετο κύ ριος δηλωθῆ ναι ἐν σηλωμ ὅ τι ἀ πεκαλύ φθη κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ
καὶ ἐπιστεύ θη σαμουηλ προφή της γενέσθαι τῷ κυρίῳ εἰς πά ντα ισραηλ ἀ π' ἄ κρων
τῆ ς γῆ ς καὶ ἕως ἄ κρων καὶ ηλι πρεσβύ της σφό δρα καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ πορευό μενοι
ἐπορεύ οντο καὶ πονηρὰ ἡ ὁ δὸ ς αὐ τῶ ν ἐνώ πιον κυρίου
καὶ ἐγενή θη ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀ λλό φυλοι εἰς πό λεμον ἐπὶ
ισραηλ καὶ ἐξῆ λθεν ισραηλ εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τοῖς εἰς πό λεμον καὶ παρεμβά λλουσιν
ἐπὶ αβενεζερ καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι παρεμβά λλουσιν ἐν αφεκ
καὶ παρατά σσονται οἱ ἀ λλό φυλοι εἰς πό λεμον ἐπὶ ισραηλ καὶ ἔκλινεν ὁ πό λεμος καὶ
ἔπταισεν ἀ νὴ ρ ισραηλ ἐνώ πιον ἀ λλοφύ λων καὶ ἐπλή γησαν ἐν τῇ παρατά ξει ἐν ἀ γρῷ
τέσσαρες χιλιά δες ἀ νδρῶ ν
375

καὶ ἦ λθεν ὁ λαὸ ς εἰς τὴ ν παρεμβολή ν καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ κατὰ τί
ἔπταισεν ἡ μᾶ ς κύ ριος σή μερον ἐνώ πιον ἀ λλοφύ λων λά βωμεν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ
ἡ μῶ ν ἐκ σηλωμ καὶ ἐξελθέτω ἐν μέσῳ ἡ μῶ ν καὶ σώ σει ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς ἐχθρῶ ν ἡ μῶ ν
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ λαὸ ς εἰς σηλωμ καὶ αἴρουσιν ἐκεῖθεν τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου
καθημένου χερουβιμ καὶ ἀ μφό τεροι οἱ υἱοὶ ηλι μετὰ τῆ ς κιβωτοῦ οφνι καὶ φινεες
καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἦ λθεν κιβωτὸ ς κυρίου εἰς τὴ ν παρεμβολή ν καὶ ἀ νέκραξεν πᾶ ς
ισραηλ φωνῇ μεγά λῃ καὶ ἤ χησεν ἡ γῆ
καὶ ἤ κουσαν οἱ ἀ λλό φυλοι τῆ ς κραυγῆ ς καὶ εἶπον οἱ ἀ λλό φυλοι τίς ἡ κραυγὴ ἡ
μεγά λη αὕ τη ἐν παρεμβολῇ τῶ ν εβραίων καὶ ἔγνωσαν ὅ τι κιβωτὸ ς κυρίου ἥ κει εἰς
τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ ἐφοβή θησαν οἱ ἀ λλό φυλοι καὶ εἶπον οὗ τοι οἱ θεοὶ ἥ κασιν πρὸ ς αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν
παρεμβολή ν οὐ αὶ ἡ μῖν ἐξελοῦ ἡ μᾶ ς κύ ριε σή μερον ὅ τι οὐ γέγονεν τοιαύ τη ἐχθὲς καὶ
τρίτην
οὐ αὶ ἡ μῖν τίς ἐξελεῖται ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς τῶ ν θεῶ ν τῶ ν στερεῶ ν τού των οὗ τοι οἱ θεοὶ
οἱ πατά ξαντες τὴ ν αἴγυπτον ἐν πά σῃ πληγῇ καὶ ἐν τῇ ἐρή μῳ
κραταιοῦ σθε καὶ γίνεσθε εἰς ἄ νδρας ἀ λλό φυλοι μή ποτε δουλεύ σητε τοῖς εβραίοις
καθὼ ς ἐδού λευσαν ἡ μῖν καὶ ἔσεσθε εἰς ἄ νδρας καὶ πολεμή σατε αὐ τού ς
καὶ ἐπολέμησαν αὐ τού ς καὶ πταίει ἀ νὴ ρ ισραηλ καὶ ἔφυγεν ἕκαστος εἰς σκή νωμα
αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο πληγὴ μεγά λη σφό δρα καὶ ἔπεσαν ἐξ ισραηλ τριά κοντα χιλιά δες
ταγμά των
καὶ κιβωτὸ ς θεοῦ ἐλή μφθη καὶ ἀ μφό τεροι υἱοὶ ηλι ἀ πέθανον οφνι καὶ φινεες
καὶ ἔδραμεν ἀ νὴ ρ ιεμιναῖος ἐκ τῆ ς παρατά ξεως καὶ ἦ λθεν εἰς σηλωμ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ καὶ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ διερρηγό τα καὶ γῆ ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἦ λθεν καὶ ἰδοὺ ηλι ἐκά θητο ἐπὶ τοῦ δίφρου παρὰ τὴ ν πύ λην σκοπεύ ων τὴ ν ὁ δό ν
ὅ τι ἦ ν ἡ καρδία αὐ τοῦ ἐξεστηκυῖα περὶ τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ καὶ ὁ ἄ νθρωπος
εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν πό λιν ἀ παγγεῖλαι καὶ ἀ νεβό ησεν ἡ πό λις
καὶ ἤ κουσεν ηλι τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς βοῆ ς καὶ εἶπεν τίς ἡ βοὴ τῆ ς φωνῆ ς ταύ της καὶ ὁ
ἄ νθρωπος σπεύ σας εἰσῆ λθεν καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ ηλι
καὶ ηλι υἱὸ ς ἐνενή κοντα ἐτῶ ν καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ἐπανέστησαν καὶ οὐ κ ἔβλεπεν
καὶ εἶπεν ηλὶ τοῖς ἀ νδρά σιν τοῖς περιεστηκό σιν αὐ τῷ τίς ἡ φωνὴ τοῦ ἤ χους τού του
καὶ ὁ ἀ νὴ ρ σπεύ σας προσῆ λθεν πρὸ ς ηλι καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἐγώ εἰμι ὁ ἥ κων ἐκ τῆ ς
παρεμβολῆ ς κἀ γὼ πέφευγα ἐκ τῆ ς παρατά ξεως σή μερον καὶ εἶπεν τί τὸ γεγονὸ ς
ῥ ῆ μα τέκνον
καὶ ἀ πεκρίθη τὸ παιδά ριον καὶ εἶπεν πέφευγεν ἀ νὴ ρ ισραηλ ἐκ προσώ που
ἀ λλοφύ λων καὶ ἐγένετο πληγὴ μεγά λη ἐν τῷ λαῷ καὶ ἀ μφό τεροι οἱ υἱοί σου
τεθνή κασιν καὶ ἡ κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ ἐλή μφθη
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐμνή σθη τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ καὶ ἔπεσεν ἀ πὸ τοῦ δίφρου ὀ πισθίως
ἐχό μενος τῆ ς πύ λης καὶ συνετρίβη ὁ νῶ τος αὐ τοῦ καὶ ἀ πέθανεν ὅ τι πρεσβύ της ὁ
ἄ νθρωπος καὶ βαρύ ς καὶ αὐ τὸ ς ἔκρινεν τὸ ν ισραηλ εἴκοσι ἔτη
καὶ νύ μφη αὐ τοῦ γυνὴ φινεες συνειληφυῖα τοῦ τεκεῖν καὶ ἤ κουσεν τὴ ν ἀ γγελίαν ὅ τι
ἐλή μφθη ἡ κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ καὶ ὅ τι τέθνηκεν ὁ πενθερὸ ς αὐ τῆ ς καὶ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς
καὶ ὤ κλασεν καὶ ἔτεκεν ὅ τι ἐπεστρά φησαν ἐπ' αὐ τὴ ν ὠ δῖνες αὐ τῆ ς
376

καὶ ἐν τῷ καιρῷ αὐ τῆ ς ἀ ποθνῄ σκει καὶ εἶπον αὐ τῇ αἱ γυναῖκες αἱ παρεστηκυῖαι

αὐ τῇ μὴ φοβοῦ ὅ τι υἱὸ ν τέτοκας καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθη καὶ οὐ κ ἐνό ησεν ἡ καρδία αὐ τῆ ς
καὶ ἐκά λεσεν τὸ παιδά ριον οὐ αὶ βαρχαβωθ ὑ πὲρ τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ καὶ ὑ πὲρ
τοῦ πενθεροῦ αὐ τῆ ς καὶ ὑ πὲρ τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς
καὶ εἶπαν ἀ πῴ κισται δό ξα ισραηλ ἐν τῷ λημφθῆ ναι τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου
καὶ ἀ λλό φυλοι ἔλαβον τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ καὶ εἰσή νεγκαν αὐ τὴ ν ἐξ αβεννεζερ εἰς
ἄ ζωτον
καὶ ἔλαβον ἀ λλό φυλοι τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου καὶ εἰσή νεγκαν αὐ τὴ ν εἰς οἶκον δαγων
καὶ παρέστησαν αὐ τὴ ν παρὰ δαγων
καὶ ὤ ρθρισαν οἱ ἀ ζώ τιοι καὶ εἰσῆ λθον εἰς οἶκον δαγων καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ δαγων
πεπτωκὼ ς ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐνώ πιον κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ καὶ ἤ γειραν τὸ ν δαγων
καὶ κατέστησαν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ καὶ ἐβαρύ νθη χεὶρ κυρίου ἐπὶ τοὺ ς ἀ ζωτίους
καὶ ἐβασά νισεν αὐ τοὺ ς καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς ἕδρας αὐ τῶ ν τὴ ν ἄ ζωτον καὶ τὰ
ὅ ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἐγένετο ὅ τε ὤ ρθρισαν τὸ πρωί καὶ ἰδοὺ δαγων πεπτωκὼ ς ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ
ἐνώ πιον κιβωτοῦ διαθή κης κυρίου καὶ ἡ κεφαλὴ δαγων καὶ ἀ μφό τερα τὰ ἴχνη
χειρῶ ν αὐ τοῦ ἀ φῃρημένα ἐπὶ τὰ ἐμπρό σθια αμαφεθ ἕκαστον καὶ ἀ μφό τεροι οἱ
καρποὶ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ πεπτωκό τες ἐπὶ τὸ πρό θυρον πλὴ ν ἡ ῥ ά χις δαγων
ὑ πελείφθη
διὰ τοῦ το οὐ κ ἐπιβαίνουσιν οἱ ἱερεῖς δαγων καὶ πᾶ ς ὁ εἰσπορευό μενος εἰς οἶκον
δαγων ἐπὶ βαθμὸ ν οἴκου δαγων ἐν ἀ ζώ τῳ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ὅ τι
ὑ περβαίνοντες ὑ περβαίνουσιν
καὶ ἐβαρύ νθη χεὶρ κυρίου ἐπὶ ἄ ζωτον καὶ ἐπή γαγεν αὐ τοῖς καὶ ἐξέζεσεν αὐ τοῖς εἰς
τὰ ς ναῦ ς καὶ μέσον τῆ ς χώ ρας αὐ τῆ ς ἀ νεφύ ησαν μύ ες καὶ ἐγένετο σύ γχυσις
θανά του μεγά λη ἐν τῇ πό λει
καὶ εἶδον οἱ ἄ νδρες ἀ ζώ του ὅ τι οὕ τως καὶ λέγουσιν ὅ τι οὐ καθή σεται κιβωτὸ ς τοῦ
θεοῦ ισραηλ μεθ' ἡ μῶ ν ὅ τι σκληρὰ χεὶρ αὐ τοῦ ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ ἐπὶ δαγων θεὸ ν ἡ μῶ ν
καὶ ἀ ποστέλλουσιν καὶ συνά γουσιν τοὺ ς σατρά πας τῶ ν ἀ λλοφύ λων πρὸ ς αὐ τοὺ ς
καὶ λέγουσιν τί ποιή σωμεν κιβωτῷ θεοῦ ισραηλ καὶ λέγουσιν οἱ γεθθαῖοι μετελθέτω
κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ μετῆ λθεν κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ εἰς γεθθα
καὶ ἐγενή θη μετὰ τὸ μετελθεῖν αὐ τὴ ν καὶ γίνεται χεὶρ κυρίου ἐν τῇ πό λει τά ραχος
μέγας σφό δρα καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς πό λεως ἀ πὸ μικροῦ ἕως μεγά λου καὶ
ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς ἕδρας αὐ τῶ ν καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς οἱ γεθθαῖοι ἕδρας
καὶ ἐξαποστέλλουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ εἰς ἀ σκαλῶ να καὶ ἐγενή θη ὡ ς εἰσῆ λθεν
κιβωτὸ ς θεοῦ εἰς ἀ σκαλῶ να καὶ ἐβό ησαν οἱ ἀ σκαλωνῖται λέγοντες τί ἀ πεστρέψατε
πρὸ ς ἡ μᾶ ς τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ισραηλ θανατῶ σαι ἡ μᾶ ς καὶ τὸ ν λαὸ ν ἡ μῶ ν
καὶ ἐξαποστέλλουσιν καὶ συνά γουσιν τοὺ ς σατρά πας τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ εἶπον
ἐξαποστείλατε τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ισραηλ καὶ καθισά τω εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῆ ς καὶ
οὐ μὴ θανατώ σῃ ἡ μᾶ ς καὶ τὸ ν λαὸ ν ἡ μῶ ν ὅ τι ἐγενή θη σύ γχυσις θανά του ἐν ὅ λῃ τῇ
πό λει βαρεῖα σφό δρα ὡ ς εἰσῆ λθεν κιβωτὸ ς θεοῦ ισραηλ ἐκεῖ
καὶ οἱ ζῶ ντες καὶ οὐ κ ἀ ποθανό ντες ἐπλή γησαν εἰς τὰ ς ἕδρας καὶ ἀ νέβη ἡ κραυγὴ
τῆ ς πό λεως εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν
377

καὶ ἦ ν ἡ κιβωτὸ ς ἐν ἀ γρῷ τῶ ν ἀ λλοφύ λων ἑπτὰ μῆ νας καὶ ἐξέζεσεν ἡ γῆ αὐ τῶ ν

μύ ας
καὶ καλοῦ σιν ἀ λλό φυλοι τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τοὺ ς μά ντεις καὶ τοὺ ς ἐπαοιδοὺ ς αὐ τῶ ν
λέγοντες τί ποιή σωμεν τῇ κιβωτῷ κυρίου γνωρίσατε ἡ μῖν ἐν τίνι ἀ ποστελοῦ μεν
αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῆ ς
καὶ εἶπαν εἰ ἐξαπεστέλλετε ὑ μεῖς τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου θεοῦ ισραηλ μὴ δὴ
ἐξαποστείλητε αὐ τὴ ν κενή ν ἀ λλὰ ἀ ποδιδό ντες ἀ πό δοτε αὐ τῇ τῆ ς βασά νου καὶ τό τε
ἰαθή σεσθε καὶ ἐξιλασθή σεται ὑ μῖν μὴ οὐ κ ἀ ποστῇ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ ἀ φ' ὑ μῶ ν
καὶ λέγουσιν τί τὸ τῆ ς βασά νου ἀ ποδώ σομεν αὐ τῇ καὶ εἶπαν κατ' ἀ ριθμὸ ν τῶ ν
σατραπῶ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων πέντε ἕδρας χρυσᾶ ς ὅ τι πταῖσμα ἓν ὑ μῖν καὶ τοῖς
ἄ ρχουσιν ὑ μῶ ν καὶ τῷ λαῷ
καὶ μῦ ς χρυσοῦ ς ὁ μοίωμα τῶ ν μυῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν διαφθειρό ντων τὴ ν γῆ ν καὶ δώ σετε
τῷ κυρίῳ δό ξαν ὅ πως κουφίσῃ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἀ φ' ὑ μῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν θεῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἵνα τί βαρύ νετε τὰ ς καρδίας ὑ μῶ ν ὡ ς ἐβά ρυνεν αἴγυπτος καὶ φαραω τὴ ν
καρδίαν αὐ τῶ ν οὐ χὶ ὅ τε ἐνέπαιξεν αὐ τοῖς ἐξαπέστειλαν αὐ τού ς καὶ ἀ πῆ λθον
καὶ νῦ ν λά βετε καὶ ποιή σατε ἅ μαξαν καινὴ ν καὶ δύ ο βό ας πρωτοτοκού σας ἄ νευ τῶ ν
τέκνων καὶ ζεύ ξατε τὰ ς βό ας ἐν τῇ ἁ μά ξῃ καὶ ἀ παγά γετε τὰ τέκνα ἀ πὸ ὄ πισθεν
αὐ τῶ ν εἰς οἶκον
καὶ λή μψεσθε τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ θή σετε αὐ τὴ ν ἐπὶ τὴ ν ἅ μαξαν καὶ τὰ σκεύ η τὰ χρυσᾶ
ἀ ποδώ σετε αὐ τῇ τῆ ς βασά νου καὶ θή σετε ἐν θέματι βερσεχθαν ἐκ μέρους αὐ τῆ ς καὶ
ἐξαποστελεῖτε αὐ τὴ ν καὶ ἀ πελά σατε αὐ τή ν καὶ ἀ πελεύ σεται
καὶ ὄ ψεσθε εἰ εἰς ὁ δὸ ν ὁ ρίων αὐ τῆ ς πορεύ σεται κατὰ βαιθσαμυς αὐ τὸ ς πεποίηκεν
ἡ μῖν τὴ ν κακίαν ταύ την τὴ ν μεγά λην καὶ ἐὰ ν μή καὶ γνωσό μεθα ὅ τι οὐ χεὶρ αὐ τοῦ
ἧ πται ἡ μῶ ν ἀ λλὰ σύ μπτωμα τοῦ το γέγονεν ἡ μῖν
καὶ ἐποίησαν οἱ ἀ λλό φυλοι οὕ τως καὶ ἔλαβον δύ ο βό ας πρωτοτοκού σας καὶ ἔζευξαν
αὐ τὰ ς ἐν τῇ ἁ μά ξῃ καὶ τὰ τέκνα αὐ τῶ ν ἀ πεκώ λυσαν εἰς οἶκον
καὶ ἔθεντο τὴ ν κιβωτὸ ν ἐπὶ τὴ ν ἅ μαξαν καὶ τὸ θέμα εργαβ καὶ τοὺ ς μῦ ς τοὺ ς
χρυσοῦ ς
καὶ κατεύ θυναν αἱ βό ες ἐν τῇ ὁ δῷ εἰς ὁ δὸ ν βαιθσαμυς ἐν τρίβῳ ἑνὶ ἐπορεύ οντο καὶ
ἐκοπίων καὶ οὐ μεθίσταντο δεξιὰ οὐ δὲ ἀ ριστερά καὶ οἱ σατρά παι τῶ ν ἀ λλοφύ λων
ἐπορεύ οντο ὀ πίσω αὐ τῆ ς ἕως ὁ ρίων βαιθσαμυς
καὶ οἱ ἐν βαιθσαμυς ἐθέριζον θερισμὸ ν πυρῶ ν ἐν κοιλά δι καὶ ἦ ραν ὀ φθαλμοὺ ς
αὐ τῶ ν καὶ εἶδον κιβωτὸ ν κυρίου καὶ ηὐ φρά νθησαν εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τῆ ς
καὶ ἡ ἅ μαξα εἰσῆ λθεν εἰς ἀ γρὸ ν ωσηε τὸ ν ἐν βαιθσαμυς καὶ ἔστησαν ἐκεῖ παρ' αὐ τῇ
λίθον μέγαν καὶ σχίζουσιν τὰ ξύ λα τῆ ς ἁ μά ξης καὶ τὰ ς βό ας ἀ νή νεγκαν εἰς
ὁ λοκαύ τωσιν τῷ κυρίῳ
καὶ οἱ λευῖται ἀ νή νεγκαν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ κυρίου καὶ τὸ θέμα εργαβ μετ' αὐ τῆ ς καὶ
τὰ ἐπ' αὐ τῆ ς σκεύ η τὰ χρυσᾶ καὶ ἔθεντο ἐπὶ τοῦ λίθου τοῦ μεγά λου καὶ οἱ ἄ νδρες
βαιθσαμυς ἀ νή νεγκαν ὁ λοκαυτώ σεις καὶ θυσίας ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τῷ κυρίῳ
καὶ οἱ πέντε σατρά παι τῶ ν ἀ λλοφύ λων ἑώ ρων καὶ ἀ νέστρεψαν εἰς ἀ σκαλῶ να τῇ
ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
378

καὶ αὗ ται αἱ ἕδραι αἱ χρυσαῖ ἃ ς ἀ πέδωκαν οἱ ἀ λλό φυλοι τῆ ς βασά νου τῷ κυρίῳ τῆ ς
ἀ ζώ του μίαν τῆ ς γά ζης μίαν τῆ ς ἀ σκαλῶ νος μίαν τῆ ς γεθ μίαν τῆ ς ακκαρων μίαν
καὶ μῦ ς οἱ χρυσοῖ κατ' ἀ ριθμὸ ν πασῶ ν πό λεων τῶ ν ἀ λλοφύ λων τῶ ν πέντε
σατραπῶ ν ἐκ πό λεως ἐστερεωμένης καὶ ἕως κώ μης τοῦ φερεζαίου καὶ ἕως λίθου
τοῦ μεγά λου οὗ ἐπέθηκαν ἐπ' αὐ τοῦ τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου τοῦ ἐν ἀ γρῷ
ωσηε τοῦ βαιθσαμυσίτου
καὶ οὐ κ ἠ σμένισαν οἱ υἱοὶ ιεχονιου ἐν τοῖς ἀ νδρά σιν βαιθσαμυς ὅ τι εἶδαν κιβωτὸ ν
κυρίου καὶ ἐπά ταξεν ἐν αὐ τοῖς ἑβδομή κοντα ἄ νδρας καὶ πεντή κοντα χιλιά δας
ἀ νδρῶ ν καὶ ἐπένθησεν ὁ λαό ς ὅ τι ἐπά ταξεν κύ ριος ἐν τῷ λαῷ πληγὴ ν μεγά λην
σφό δρα
καὶ εἶπαν οἱ ἄ νδρες οἱ ἐκ βαιθσαμυς τίς δυνή σεται διελθεῖν ἐνώ πιον κυρίου τοῦ
ἁ γίου τού του καὶ πρὸ ς τίνα ἀ ναβή σεται κιβωτὸ ς κυρίου ἀ φ' ἡ μῶ ν
καὶ ἀ ποστέλλουσιν ἀ γγέλους πρὸ ς τοὺ ς κατοικοῦ ντας καριαθιαριμ λέγοντες
ἀ πεστρό φασιν ἀ λλό φυλοι τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου κατά βητε καὶ ἀ ναγά γετε αὐ τὴ ν πρὸ ς
ἑαυτού ς
καὶ ἔρχονται οἱ ἄ νδρες καριαθιαριμ καὶ ἀ νά γουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου
καὶ εἰσά γουσιν αὐ τὴ ν εἰς οἶκον αμιναδαβ τὸ ν ἐν τῷ βουνῷ καὶ τὸ ν ελεαζαρ υἱὸ ν
αὐ τοῦ ἡ γίασαν φυλά σσειν τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου
καὶ ἐγενή θη ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἦ ν ἡ κιβωτὸ ς ἐν καριαθιαριμ ἐπλή θυναν αἱ ἡ μέραι καὶ
ἐγένοντο εἴκοσι ἔτη καὶ ἐπέβλεψεν πᾶ ς οἶκος ισραηλ ὀ πίσω κυρίου
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς πά ντα οἶκον ισραηλ λέγων εἰ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ ὑ μῶ ν ὑ μεῖς
ἐπιστρέφετε πρὸ ς κύ ριον περιέλετε τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς ἀ λλοτρίους ἐκ μέσου ὑ μῶ ν καὶ
τὰ ἄ λση καὶ ἑτοιμά σατε τὰ ς καρδίας ὑ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον καὶ δουλεύ σατε αὐ τῷ μό νῳ
καὶ ἐξελεῖται ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς ἀ λλοφύ λων
καὶ περιεῖλον οἱ υἱοὶ ισραηλ τὰ ς βααλιμ καὶ τὰ ἄ λση ασταρωθ καὶ ἐδού λευσαν
κυρίῳ μό νῳ
καὶ εἶπεν σαμουηλ ἀ θροίσατε πά ντα ισραηλ εἰς μασσηφαθ καὶ προσεύ ξομαι περὶ
ὑ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον
καὶ συνή χθησαν εἰς μασσηφαθ καὶ ὑ δρεύ ονται ὕ δωρ καὶ ἐξέχεαν ἐνώ πιον κυρίου
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐνή στευσαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπαν ἡ μαρτή καμεν ἐνώ πιον
κυρίου καὶ ἐδίκαζεν σαμουηλ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ εἰς μασσηφαθ
καὶ ἤ κουσαν οἱ ἀ λλό φυλοι ὅ τι συνηθροίσθησαν πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ εἰς μασσηφαθ
καὶ ἀ νέβησαν σατρά παι ἀ λλοφύ λων ἐπὶ ισραηλ καὶ ἀ κού ουσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ
ἐφοβή θησαν ἀ πὸ προσώ που ἀ λλοφύ λων
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ ισραηλ πρὸ ς σαμουηλ μὴ παρασιωπή σῃς ἀ φ' ἡ μῶ ν τοῦ μὴ βοᾶ ν
πρὸ ς κύ ριον θεό ν σου καὶ σώ σει ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς ἀ λλοφύ λων
καὶ ἔλαβεν σαμουηλ ἄ ρνα γαλαθηνὸ ν ἕνα καὶ ἀ νή νεγκεν αὐ τὸ ν ὁ λοκαύ τωσιν σὺ ν
παντὶ τῷ λαῷ τῷ κυρίῳ καὶ ἐβό ησεν σαμουηλ πρὸ ς κύ ριον περὶ ισραηλ καὶ
ἐπή κουσεν αὐ τοῦ κύ ριος
καὶ ἦ ν σαμουηλ ἀ ναφέρων τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ ἀ λλό φυλοι προσῆ γον εἰς πό λεμον
ἐπὶ ισραηλ καὶ ἐβρό ντησεν κύ ριος ἐν φωνῇ μεγά λῃ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐπὶ τοὺ ς
ἀ λλοφύ λους καὶ συνεχύ θησαν καὶ ἔπταισαν ἐνώ πιον ισραηλ
379

καὶ ἐξῆ λθαν ἄ νδρες ισραηλ ἐκ μασσηφαθ καὶ κατεδίωξαν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ
ἐπά ταξαν αὐ τοὺ ς ἕως ὑ ποκά τω τοῦ βαιθχορ
καὶ ἔλαβεν σαμουηλ λίθον ἕνα καὶ ἔστησεν αὐ τὸ ν ἀ νὰ μέσον μασσηφαθ καὶ ἀ νὰ
μέσον τῆ ς παλαιᾶ ς καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ αβενεζερ λίθος τοῦ βοηθοῦ καὶ
εἶπεν ἕως ἐνταῦ θα ἐβοή θησεν ἡ μῖν κύ ριος
καὶ ἐταπείνωσεν κύ ριος τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι προσελθεῖν εἰς
ὅ ριον ισραηλ καὶ ἐγενή θη χεὶρ κυρίου ἐπὶ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους πά σας τὰ ς ἡ μέρας τοῦ
σαμουηλ
καὶ ἀ πεδό θησαν αἱ πό λεις ἃ ς ἔλαβον οἱ ἀ λλό φυλοι παρὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ
ἀ πέδωκαν αὐ τὰ ς τῷ ισραηλ ἀ πὸ ἀ σκαλῶ νος ἕως αζοβ καὶ τὸ ὅ ριον ισραηλ
ἀ φείλαντο ἐκ χειρὸ ς ἀ λλοφύ λων καὶ ἦ ν εἰρή νη ἀ νὰ μέσον ισραηλ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ
αμορραίου
καὶ ἐδίκαζεν σαμουηλ τὸ ν ισραηλ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ ετο κατ' ἐνιαυτὸ ν ἐνιαυτὸ ν καὶ ἐκύ κλου βαιθηλ καὶ τὴ ν γαλγαλα καὶ τὴ ν
μασσηφαθ καὶ ἐδίκαζεν τὸ ν ισραηλ ἐν πᾶ σι τοῖς ἡ γιασμένοις τού τοις
ἡ δὲ ἀ ποστροφὴ αὐ τοῦ εἰς αρμαθαιμ ὅ τι ἐκεῖ ἦ ν ὁ οἶκος αὐ τοῦ καὶ ἐδίκαζεν ἐκεῖ τὸ ν
ισραηλ καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐγή ρασεν σαμουηλ καὶ κατέστησεν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ δικαστὰ ς τῷ
ισραηλ
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ πρωτό τοκος ιωηλ καὶ ὄ νομα τοῦ δευτέρου
αβια δικασταὶ ἐν βηρσαβεε
καὶ οὐ κ ἐπορεύ θησαν οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἐν ὁ δῷ αὐ τοῦ καὶ ἐξέκλιναν ὀ πίσω τῆ ς
συντελείας καὶ ἐλά μβανον δῶ ρα καὶ ἐξέκλινον δικαιώ ματα
καὶ συναθροίζονται ἄ νδρες ισραηλ καὶ παραγίνονται εἰς αρμαθαιμ πρὸ ς σαμουηλ
καὶ εἶπαν αὐ τῷ ἰδοὺ σὺ γεγή ρακας καὶ οἱ υἱοί σου οὐ πορεύ ονται ἐν τῇ ὁ δῷ σου καὶ
νῦ ν κατά στησον ἐφ' ἡ μᾶ ς βασιλέα δικά ζειν ἡ μᾶ ς καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη
καὶ ἦ ν πονηρὸ ν τὸ ῥ ῆ μα ἐν ὀ φθαλμοῖς σαμουηλ ὡ ς εἶπαν δὸ ς ἡ μῖν βασιλέα δικά ζειν
ἡ μᾶ ς καὶ προσηύ ξατο σαμουηλ πρὸ ς κύ ριον
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ ἄ κουε τῆ ς φωνῆ ς τοῦ λαοῦ καθὰ ἂ ν λαλή σωσίν σοι
ὅ τι οὐ σὲ ἐξουθενή κασιν ἀ λλ' ἢ ἐμὲ ἐξουδενώ κασιν τοῦ μὴ βασιλεύ ειν ἐπ' αὐ τῶ ν
κατὰ πά ντα τὰ ποιή ματα ἃ ἐποίησά ν μοι ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἀ νή γαγον αὐ τοὺ ς ἐξ
αἰγύ πτου ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ ἐγκατέλιπό ν με καὶ ἐδού λευον θεοῖς ἑτέροις
οὕ τως αὐ τοὶ ποιοῦ σιν καὶ σοί
καὶ νῦ ν ἄ κουε τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν πλὴ ν ὅ τι διαμαρτυρό μενος διαμαρτύ ρῃ αὐ τοῖς καὶ
ἀ παγγελεῖς αὐ τοῖς τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως ὃ ς βασιλεύ σει ἐπ' αὐ τού ς
καὶ εἶπεν σαμουηλ πᾶ ν τὸ ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τοὺ ς αἰτοῦ ντας παρ' αὐ τοῦ
βασιλέα
καὶ εἶπεν τοῦ το ἔσται τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως ὃ ς βασιλεύ σει ἐφ' ὑ μᾶ ς τοὺ ς υἱοὺ ς
ὑ μῶ ν λή μψεται καὶ θή σεται αὐ τοὺ ς ἐν ἅ ρμασιν αὐ τοῦ καὶ ἱππεῦ σιν αὐ τοῦ καὶ
προτρέχοντας τῶ ν ἁ ρμά των αὐ τοῦ
380

καὶ θέσθαι αὐ τοὺ ς ἑαυτῷ χιλιά ρχους καὶ ἑκατοντά ρχους καὶ θερίζειν θερισμὸ ν
αὐ τοῦ καὶ τρυγᾶ ν τρυγητὸ ν αὐ τοῦ καὶ ποιεῖν σκεύ η πολεμικὰ αὐ τοῦ καὶ σκεύ η
ἁ ρμά των αὐ τοῦ
καὶ τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν λή μψεται εἰς μυρεψοὺ ς καὶ εἰς μαγειρίσσας καὶ εἰς
πεσσού σας
καὶ τοὺ ς ἀ γροὺ ς ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἀ μπελῶ νας ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἐλαιῶ νας ὑ μῶ ν τοὺ ς
ἀ γαθοὺ ς λή μψεται καὶ δώ σει τοῖς δού λοις αὐ τοῦ
καὶ τὰ σπέρματα ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἀ μπελῶ νας ὑ μῶ ν ἀ ποδεκατώ σει καὶ δώ σει τοῖς
εὐ νού χοις αὐ τοῦ καὶ τοῖς δού λοις αὐ τοῦ
καὶ τοὺ ς δού λους ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς δού λας ὑ μῶ ν καὶ τὰ βουκό λια ὑ μῶ ν τὰ ἀ γαθὰ καὶ
τοὺ ς ὄ νους ὑ μῶ ν λή μψεται καὶ ἀ ποδεκατώ σει εἰς τὰ ἔργα αὐ τοῦ
καὶ τὰ ποίμνια ὑ μῶ ν ἀ ποδεκατώ σει καὶ ὑ μεῖς ἔσεσθε αὐ τῷ δοῦ λοι
καὶ βοή σεσθε ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ προσώ που βασιλέως ὑ μῶ ν οὗ ἐξελέξασθε
ἑαυτοῖς καὶ οὐ κ ἐπακού σεται κύ ριος ὑ μῶ ν ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ὅ τι ὑ μεῖς
ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς βασιλέα
καὶ οὐ κ ἠ βού λετο ὁ λαὸ ς ἀ κοῦ σαι τοῦ σαμουηλ καὶ εἶπαν αὐ τῷ οὐ χί ἀ λλ' ἢ βασιλεὺ ς
ἔσται ἐφ' ἡ μᾶ ς
καὶ ἐσό μεθα καὶ ἡ μεῖς κατὰ πά ντα τὰ ἔθνη καὶ δικά σει ἡ μᾶ ς βασιλεὺ ς ἡ μῶ ν καὶ
ἐξελεύ σεται ἔμπροσθεν ἡ μῶ ν καὶ πολεμή σει τὸ ν πό λεμον ἡ μῶ ν
καὶ ἤ κουσεν σαμουηλ πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ λαοῦ καὶ ἐλά λησεν αὐ τοὺ ς εἰς τὰ
ὦ τα κυρίου
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ ἄ κουε τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν καὶ βασίλευσον αὐ τοῖς
βασιλέα καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς ἄ νδρας ισραηλ ἀ ποτρεχέτω ἕκαστος εἰς τὴ ν πό λιν
αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν ἀ νὴ ρ ἐξ υἱῶ ν βενιαμιν καὶ ὄ νομα αὐ τῷ κις υἱὸ ς αβιηλ υἱοῦ σαρεδ υἱοῦ βαχιρ
υἱοῦ αφεκ υἱοῦ ἀ νδρὸ ς ιεμιναίου ἀ νὴ ρ δυνατό ς
καὶ τού τῳ υἱό ς καὶ ὄ νομα αὐ τῷ σαουλ εὐ μεγέθης ἀ νὴ ρ ἀ γαθό ς καὶ οὐ κ ἦ ν ἐν υἱοῖς
ισραηλ ἀ γαθὸ ς ὑ πὲρ αὐ τό ν ὑ πὲρ ὠ μίαν καὶ ἐπά νω ὑ ψηλὸ ς ὑ πὲρ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
καὶ ἀ πώ λοντο αἱ ὄ νοι κις πατρὸ ς σαουλ καὶ εἶπεν κις πρὸ ς σαουλ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ
λαβὲ μετὰ σεαυτοῦ ἓν τῶ ν παιδαρίων καὶ ἀ νά στητε καὶ πορεύ θητε καὶ ζητή σατε
τὰ ς ὄ νους
καὶ διῆ λθον δι' ὄ ρους εφραιμ καὶ διῆ λθον διὰ τῆ ς γῆ ς σελχα καὶ οὐ χ εὗ ρον καὶ
διῆ λθον διὰ τῆ ς γῆ ς εασακεμ καὶ οὐ κ ἦ ν καὶ διῆ λθον διὰ τῆ ς γῆ ς ιακιμ καὶ οὐ χ εὗ ρον
αὐ τῶ ν ἐλθό ντων εἰς τὴ ν σιφ καὶ σαουλ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ αὐ τοῦ τῷ μετ' αὐ τοῦ
δεῦ ρο καὶ ἀ ναστρέψωμεν μὴ ἀ νεὶς ὁ πατή ρ μου τὰ ς ὄ νους φροντίζῃ περὶ ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν αὐ τῷ τὸ παιδά ριον ἰδοὺ δὴ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ καὶ ὁ
ἄ νθρωπος ἔνδοξος πᾶ ν ὃ ἐὰ ν λαλή σῃ παραγινό μενον παρέσται καὶ νῦ ν πορευθῶ μεν
ὅ πως ἀ παγγείλῃ ἡ μῖν τὴ ν ὁ δὸ ν ἡ μῶ ν ἐφ' ἣ ν ἐπορεύ θημεν ἐπ' αὐ τή ν
καὶ εἶπεν σαουλ τῷ παιδαρίῳ αὐ τοῦ τῷ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἰδοὺ πορευσό μεθα καὶ τί
οἴσομεν τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ ὅ τι οἱ ἄ ρτοι ἐκλελοίπασιν ἐκ τῶ ν ἀ γγείων ἡ μῶ ν καὶ
πλεῖον οὐ κ ἔστιν μεθ' ἡ μῶ ν εἰσενεγκεῖν τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ τὸ ὑ πά ρχον ἡ μῖν
381

καὶ προσέθετο τὸ παιδά ριον ἀ ποκριθῆ ναι τῷ σαουλ καὶ εἶπεν ἰδοὺ εὕ ρηται ἐν τῇ
χειρί μου τέταρτον σίκλου ἀ ργυρίου καὶ δώ σεις τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ καὶ
ἀ παγγελεῖ ἡ μῖν τὴ ν ὁ δὸ ν ἡ μῶ ν
καὶ ἔμπροσθεν ἐν ισραηλ τά δε ἔλεγεν ἕκαστος ἐν τῷ πορεύ εσθαι ἐπερωτᾶ ν τὸ ν
θεό ν δεῦ ρο πορευθῶ μεν πρὸ ς τὸ ν βλέποντα ὅ τι τὸ ν προφή την ἐκά λει ὁ λαὸ ς
ἔμπροσθεν ὁ βλέπων
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ ἀ γαθὸ ν τὸ ῥ ῆ μα δεῦ ρο καὶ πορευθῶ μεν
καὶ ἐπορεύ θησαν εἰς τὴ ν πό λιν οὗ ἦ ν ἐκεῖ ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ
αὐ τῶ ν ἀ ναβαινό ντων τὴ ν ἀ νά βασιν τῆ ς πό λεως καὶ αὐ τοὶ εὑ ρίσκουσιν τὰ κορά σια
ἐξεληλυθό τα ὑ δρεύ σασθαι ὕ δωρ καὶ λέγουσιν αὐ ταῖς εἰ ἔστιν ἐνταῦ θα ὁ βλέπων
καὶ ἀ πεκρίθη τὰ κορά σια αὐ τοῖς καὶ λέγουσιν αὐ τοῖς ἔστιν ἰδοὺ κατὰ πρό σωπον
ὑ μῶ ν νῦ ν διὰ τὴ ν ἡ μέραν ἥ κει εἰς τὴ ν πό λιν ὅ τι θυσία σή μερον τῷ λαῷ ἐν βαμα
ὡ ς ἂ ν εἰσέλθητε τὴ ν πό λιν οὕ τως εὑ ρή σετε αὐ τὸ ν ἐν τῇ πό λει πρὶν ἀ ναβῆ ναι αὐ τὸ ν
εἰς βαμα τοῦ φαγεῖν ὅ τι οὐ μὴ φά γῃ ὁ λαὸ ς ἕως τοῦ εἰσελθεῖν αὐ τό ν ὅ τι οὗ τος
εὐ λογεῖ τὴ ν θυσίαν καὶ μετὰ ταῦ τα ἐσθίουσιν οἱ ξένοι καὶ νῦ ν ἀ νά βητε ὅ τι διὰ τὴ ν
ἡ μέραν εὑ ρή σετε αὐ τό ν
καὶ ἀ ναβαίνουσιν τὴ ν πό λιν αὐ τῶ ν εἰσπορευομένων εἰς μέσον τῆ ς πό λεως καὶ ἰδοὺ
σαμουηλ ἐξῆ λθεν εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τῶ ν τοῦ ἀ ναβῆ ναι εἰς βαμα
καὶ κύ ριος ἀ πεκά λυψεν τὸ ὠ τίον σαμουηλ ἡ μέρᾳ μιᾷ ἔμπροσθεν τοῦ ἐλθεῖν πρὸ ς
αὐ τὸ ν σαουλ λέγων
ὡ ς ὁ καιρὸ ς αὔ ριον ἀ ποστελῶ πρὸ ς σὲ ἄ νδρα ἐκ γῆ ς βενιαμιν καὶ χρίσεις αὐ τὸ ν εἰς
ἄ ρχοντα ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου ισραηλ καὶ σώ σει τὸ ν λαό ν μου ἐκ χειρὸ ς ἀ λλοφύ λων ὅ τι
ἐπέβλεψα ἐπὶ τὴ ν ταπείνωσιν τοῦ λαοῦ μου ὅ τι ἦ λθεν βοὴ αὐ τῶ ν πρό ς με
καὶ σαμουηλ εἶδεν τὸ ν σαουλ καὶ κύ ριος ἀ πεκρίθη αὐ τῷ ἰδοὺ ὁ ἄ νθρωπος ὃ ν εἶπά
σοι οὗ τος ἄ ρξει ἐν τῷ λαῷ μου
καὶ προσή γαγεν σαουλ πρὸ ς σαμουηλ εἰς μέσον τῆ ς πό λεως καὶ εἶπεν ἀ πά γγειλον
δὴ ποῖος ὁ οἶκος τοῦ βλέποντος
καὶ ἀ πεκρίθη σαμουηλ τῷ σαουλ καὶ εἶπεν ἐγώ εἰμι αὐ τό ς ἀ νά βηθι ἔμπροσθέν μου
εἰς βαμα καὶ φά γε μετ' ἐμοῦ σή μερον καὶ ἐξαποστελῶ σε πρωὶ καὶ πά ντα τὰ ἐν τῇ
καρδίᾳ σου ἀ παγγελῶ σοι
καὶ περὶ τῶ ν ὄ νων σου τῶ ν ἀ πολωλυιῶ ν σή μερον τριταίων μὴ θῇ ς τὴ ν καρδίαν σου
αὐ ταῖς ὅ τι εὕ ρηνται καὶ τίνι τὰ ὡ ραῖα τοῦ ισραηλ οὐ σοὶ καὶ τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς
σου
καὶ ἀ πεκρίθη σαουλ καὶ εἶπεν οὐ χὶ ἀ νδρὸ ς υἱὸ ς ιεμιναίου ἐγώ εἰμι τοῦ μικροῦ
σκή πτρου φυλῆ ς ισραηλ καὶ τῆ ς φυλῆ ς τῆ ς ἐλαχίστης ἐξ ὅ λου σκή πτρου βενιαμιν
καὶ ἵνα τί ἐλά λησας πρὸ ς ἐμὲ κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καὶ ἔλαβεν σαμουηλ τὸ ν σαουλ καὶ τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ καὶ εἰσή γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς τὸ
κατά λυμα καὶ ἔθετο αὐ τοῖς τό πον ἐν πρώ τοις τῶ ν κεκλημένων ὡ σεὶ ἑβδομή κοντα
ἀ νδρῶ ν
καὶ εἶπεν σαμουηλ τῷ μαγείρῳ δό ς μοι τὴ ν μερίδα ἣ ν ἔδωκά σοι ἣ ν εἶπά σοι θεῖναι
αὐ τὴ ν παρὰ σοί
382

καὶ ὕ ψωσεν ὁ μά γειρος τὴ ν κωλέαν καὶ παρέθηκεν αὐ τὴ ν ἐνώ πιον σαουλ καὶ εἶπεν
σαμουηλ τῷ σαουλ ἰδοὺ ὑ πό λειμμα παρά θες αὐ τὸ ἐνώ πιό ν σου καὶ φά γε ὅ τι εἰς
μαρτύ ριον τέθειταί σοι παρὰ τοὺ ς ἄ λλους ἀ πό κνιζε καὶ ἔφαγεν σαουλ μετὰ
σαμουηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ κατέβη ἐκ τῆ ς βαμα ἐν τῇ πό λει καὶ διέστρωσαν τῷ σαουλ ἐπὶ τῷ δώ ματι
καὶ ἐκοιμή θη καὶ ἐγένετο ὡ ς ἀ νέβαινεν ὁ ὄ ρθρος καὶ ἐκά λεσεν σαμουηλ τὸ ν σαουλ
ἐπὶ τῷ δώ ματι λέγων ἀ νά στα καὶ ἐξαποστελῶ σε καὶ ἀ νέστη σαουλ καὶ ἐξῆ λθεν
αὐ τὸ ς καὶ σαμουηλ ἕως ἔξω
αὐ τῶ ν καταβαινό ντων εἰς μέρος τῆ ς πό λεως καὶ σαμουηλ εἶπεν τῷ σαουλ εἰπὸ ν τῷ
νεανίσκῳ καὶ διελθέτω ἔμπροσθεν ἡ μῶ ν καὶ σὺ στῆ θι ὡ ς σή μερον καὶ ἄ κουσον
ῥ ῆ μα θεοῦ
καὶ ἔλαβεν σαμουηλ τὸ ν φακὸ ν τοῦ ἐλαίου καὶ ἐπέχεεν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ
ἐφίλησεν αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ οὐ χὶ κέχρικέν σε κύ ριος εἰς ἄ ρχοντα ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν
αὐ τοῦ ἐπὶ ισραηλ καὶ σὺ ἄ ρξεις ἐν λαῷ κυρίου καὶ σὺ σώ σεις αὐ τὸ ν ἐκ χειρὸ ς
ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ κυκλό θεν καὶ τοῦ τό σοι τὸ σημεῖον ὅ τι ἔχρισέν σε κύ ριος ἐπὶ
κληρονομίαν αὐ τοῦ εἰς ἄ ρχοντα
ὡ ς ἂ ν ἀ πέλθῃς σή μερον ἀ π' ἐμοῦ καὶ εὑ ρή σεις δύ ο ἄ νδρας πρὸ ς τοῖς τά φοις ραχηλ
ἐν τῷ ὁ ρίῳ βενιαμιν ἁ λλομένους μεγά λα καὶ ἐροῦ σίν σοι εὕ ρηνται αἱ ὄ νοι ἃ ς
ἐπορεύ θητε ζητεῖν καὶ ἰδοὺ ὁ πατή ρ σου ἀ ποτετίνακται τὸ ῥ ῆ μα τῶ ν ὄ νων καὶ
ἐδαψιλεύ σατο δι' ὑ μᾶ ς λέγων τί ποιή σω ὑ πὲρ τοῦ υἱοῦ μου
καὶ ἀ πελεύ σει ἐκεῖθεν καὶ ἐπέκεινα ἥ ξεις ἕως τῆ ς δρυὸ ς θαβωρ καὶ εὑ ρή σεις ἐκεῖ
τρεῖς ἄ νδρας ἀ ναβαίνοντας πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν εἰς βαιθηλ ἕνα αἴροντα τρία αἰγίδια καὶ
ἕνα αἴροντα τρία ἀ γγεῖα ἄ ρτων καὶ ἕνα αἴροντα ἀ σκὸ ν οἴνου
καὶ ἐρωτή σουσίν σε τὰ εἰς εἰρή νην καὶ δώ σουσίν σοι δύ ο ἀ παρχὰ ς ἄ ρτων καὶ λή μψῃ
ἐκ τῆ ς χειρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσελεύ σῃ εἰς τὸ ν βουνὸ ν τοῦ θεοῦ οὗ ἐστιν ἐκεῖ τὸ ἀ νά στημα τῶ ν
ἀ λλοφύ λων ἐκεῖ νασιβ ὁ ἀ λλό φυλος καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν εἰσέλθητε ἐκεῖ εἰς τὴ ν πό λιν καὶ
ἀ παντή σεις χορῷ προφητῶ ν καταβαινό ντων ἐκ τῆ ς βαμα καὶ ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν
νά βλα καὶ τύ μπανον καὶ αὐ λὸ ς καὶ κινύ ρα καὶ αὐ τοὶ προφητεύ οντες
καὶ ἐφαλεῖται ἐπὶ σὲ πνεῦ μα κυρίου καὶ προφητεύ σεις μετ' αὐ τῶ ν καὶ στραφή σῃ εἰς
ἄ νδρα ἄ λλον
καὶ ἔσται ὅ ταν ἥ ξει τὰ σημεῖα ταῦ τα ἐπὶ σέ ποίει πά ντα ὅ σα ἐὰ ν εὕ ρῃ ἡ χείρ σου ὅ τι
θεὸ ς μετὰ σοῦ
καὶ καταβή σῃ ἔμπροσθεν τῆ ς γαλγαλα καὶ ἰδοὺ καταβαίνω πρὸ ς σὲ ἀ νενεγκεῖν
ὁ λοκαύ τωσιν καὶ θυσίας εἰρηνικά ς ἑπτὰ ἡ μέρας διαλείψεις ἕως τοῦ ἐλθεῖν με πρὸ ς
σέ καὶ γνωρίσω σοι ἃ ποιή σεις
καὶ ἐγενή θη ὥ στε ἐπιστραφῆ ναι τῷ ὤ μῳ αὐ τοῦ ἀ πελθεῖν ἀ πὸ σαμουηλ
μετέστρεψεν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς καρδίαν ἄ λλην καὶ ἦ λθεν πά ντα τὰ σημεῖα ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ
καὶ ἔρχεται ἐκεῖθεν εἰς τὸ ν βουνό ν καὶ ἰδοὺ χορὸ ς προφητῶ ν ἐξ ἐναντίας αὐ τοῦ καὶ
ἥ λατο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα θεοῦ καὶ ἐπροφή τευσεν ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
383

καὶ ἐγενή θησαν πά ντες οἱ εἰδό τες αὐ τὸ ν ἐχθὲς καὶ τρίτην καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς
ἐν μέσῳ τῶ ν προφητῶ ν καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ τί τοῦ το
τὸ γεγονὸ ς τῷ υἱῷ κις ἦ καὶ σαουλ ἐν προφή ταις
καὶ ἀ πεκρίθη τις αὐ τῶ ν καὶ εἶπεν καὶ τίς πατὴ ρ αὐ τοῦ διὰ τοῦ το ἐγενή θη εἰς
παραβολή ν ἦ καὶ σαουλ ἐν προφή ταις
καὶ συνετέλεσεν προφητεύ ων καὶ ἔρχεται εἰς τὸ ν βουνό ν
καὶ εἶπεν ὁ οἰκεῖος αὐ τοῦ πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ πρὸ ς τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ ποῦ ἐπορεύ θητε
καὶ εἶπαν ζητεῖν τὰ ς ὄ νους καὶ εἴδαμεν ὅ τι οὐ κ εἰσίν καὶ εἰσή λθομεν πρὸ ς σαμουηλ
καὶ εἶπεν ὁ οἰκεῖος πρὸ ς σαουλ ἀ πά γγειλον δή μοι τί εἶπέν σοι σαμουηλ
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τὸ ν οἰκεῖον αὐ τοῦ ἀ πή γγειλεν ἀ παγγέλλων μοι ὅ τι εὕ ρηνται
αἱ ὄ νοι τὸ δὲ ῥ ῆ μα τῆ ς βασιλείας οὐ κ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ
καὶ παρή γγειλεν σαμουηλ παντὶ τῷ λαῷ πρὸ ς κύ ριον εἰς μασσηφα
καὶ εἶπεν πρὸ ς υἱοὺ ς ισραηλ τά δε εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ λέγων ἐγὼ ἀ νή γαγον
τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἐξειλά μην ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς φαραω βασιλέως
αἰγύ πτου καὶ ἐκ πασῶ ν τῶ ν βασιλειῶ ν τῶ ν θλιβουσῶ ν ὑ μᾶ ς
καὶ ὑ μεῖς σή μερον ἐξουθενή κατε τὸ ν θεό ν ὃ ς αὐ τό ς ἐστιν ὑ μῶ ν σωτὴ ρ ἐκ πά ντων
τῶ ν κακῶ ν ὑ μῶ ν καὶ θλίψεων ὑ μῶ ν καὶ εἴπατε οὐ χί ἀ λλ' ἢ ὅ τι βασιλέα στή σεις ἐφ'
ἡ μῶ ν καὶ νῦ ν κατά στητε ἐνώ πιον κυρίου κατὰ τὰ σκῆ πτρα ὑ μῶ ν καὶ κατὰ τὰ ς
φυλὰ ς ὑ μῶ ν
καὶ προσή γαγεν σαμουηλ πά ντα τὰ σκῆ πτρα ισραηλ καὶ κατακληροῦ ται σκῆ πτρον
βενιαμιν
καὶ προσά γει σκῆ πτρον βενιαμιν εἰς φυλά ς καὶ κατακληροῦ ται φυλὴ ματταρι καὶ
προσά γουσιν τὴ ν φυλὴ ν ματταρι εἰς ἄ νδρας καὶ κατακληροῦ ται σαουλ υἱὸ ς κις καὶ
ἐζή τει αὐ τό ν καὶ οὐ χ εὑ ρίσκετο
καὶ ἐπηρώ τησεν σαμουηλ ἔτι ἐν κυρίῳ εἰ ἔρχεται ὁ ἀ νὴ ρ ἐνταῦ θα καὶ εἶπεν κύ ριος
ἰδοὺ αὐ τὸ ς κέκρυπται ἐν τοῖς σκεύ εσιν
καὶ ἔδραμεν καὶ λαμβά νει αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν καὶ κατέστησεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ καὶ
ὑ ψώ θη ὑ πὲρ πά ντα τὸ ν λαὸ ν ὑ πὲρ ὠ μίαν καὶ ἐπά νω
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς πά ντα τὸ ν λαό ν εἰ ἑορά κατε ὃ ν ἐκλέλεκται ἑαυτῷ κύ ριος
ὅ τι οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ ὅ μοιος ἐν πᾶ σιν ὑ μῖν καὶ ἔγνωσαν πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ εἶπαν ζή τω ὁ
βασιλεύ ς
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίῳ
καὶ ἔθηκεν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐξαπέστειλεν σαμουηλ πά ντα τὸ ν λαό ν καὶ ἀ πῆ λθεν
ἕκαστος εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ σαουλ ἀ πῆ λθεν εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ εἰς γαβαα καὶ ἐπορεύ θησαν υἱοὶ δυνά μεων
ὧ ν ἥ ψατο κύ ριος καρδίας αὐ τῶ ν μετὰ σαουλ
καὶ υἱοὶ λοιμοὶ εἶπαν τί σώ σει ἡ μᾶ ς οὗ τος καὶ ἠ τίμασαν αὐ τὸ ν καὶ οὐ κ ἤ νεγκαν
αὐ τῷ δῶ ρα
καὶ ἐγενή θη ὡ ς μετὰ μῆ να καὶ ἀ νέβη ναας ὁ αμμανίτης καὶ παρεμβά λλει ἐπὶ ιαβις
γαλααδ καὶ εἶπον πά ντες οἱ ἄ νδρες ιαβις πρὸ ς ναας τὸ ν αμμανίτην διά θου ἡ μῖν
διαθή κην καὶ δουλεύ σομέν σοι
384

καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ναας ὁ αμμανίτης ἐν ταύ τῃ διαθή σομαι ὑ μῖν διαθή κην ἐν τῷ
ἐξορύ ξαι ὑ μῶ ν πά ντα ὀ φθαλμὸ ν δεξιό ν καὶ θή σομαι ὄ νειδος ἐπὶ ισραηλ
καὶ λέγουσιν αὐ τῷ οἱ ἄ νδρες ιαβις ἄ νες ἡ μῖν ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ ἀ ποστελοῦ μεν
ἀ γγέλους εἰς πᾶ ν ὅ ριον ισραηλ ἐὰ ν μὴ ᾖ ὁ σῴ ζων ἡ μᾶ ς ἐξελευσό μεθα πρὸ ς ὑ μᾶ ς
καὶ ἔρχονται οἱ ἄ γγελοι εἰς γαβαα πρὸ ς σαουλ καὶ λαλοῦ σιν τοὺ ς λό γους εἰς τὰ ὦ τα
τοῦ λαοῦ καὶ ἦ ραν πᾶ ς ὁ λαὸ ς τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν
καὶ ἰδοὺ σαουλ ἤ ρχετο μετὰ τὸ πρωὶ ἐξ ἀ γροῦ καὶ εἶπεν σαουλ τί ὅ τι κλαίει ὁ λαό ς
καὶ διηγοῦ νται αὐ τῷ τὰ ῥ ή ματα τῶ ν υἱῶ ν ιαβις
καὶ ἐφή λατο πνεῦ μα κυρίου ἐπὶ σαουλ ὡ ς ἤ κουσεν τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ ἐθυμώ θη
ἐπ' αὐ τοὺ ς ὀ ργὴ αὐ τοῦ σφό δρα
καὶ ἔλαβεν δύ ο βό ας καὶ ἐμέλισεν αὐ τὰ ς καὶ ἀ πέστειλεν εἰς πᾶ ν ὅ ριον ισραηλ ἐν
χειρὶ ἀ γγέλων λέγων ὃ ς οὐ κ ἔστιν ἐκπορευό μενος ὀ πίσω σαουλ καὶ ὀ πίσω σαμουηλ
κατὰ τά δε ποιή σουσιν τοῖς βουσὶν αὐ τοῦ καὶ ἐπῆ λθεν ἔκστασις κυρίου ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν
ισραηλ καὶ ἐβό ησαν ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς
καὶ ἐπισκέπτεται αὐ τοὺ ς αβιεζεκ ἐν βαμα πᾶ ν ἄ νδρα ισραηλ ἑξακοσίας χιλιά δας καὶ
ἄ νδρας ιουδα ἑβδομή κοντα χιλιά δας
καὶ εἶπεν τοῖς ἀ γγέλοις τοῖς ἐρχομένοις τά δε ἐρεῖτε τοῖς ἀ νδρά σιν ιαβις αὔ ριον ὑ μῖν
ἡ σωτηρία διαθερμά ναντος τοῦ ἡ λίου καὶ ἦ λθον οἱ ἄ γγελοι εἰς τὴ ν πό λιν καὶ
ἀ παγγέλλουσιν τοῖς ἀ νδρά σιν ιαβις καὶ εὐ φρά νθησαν
καὶ εἶπαν οἱ ἄ νδρες ιαβις πρὸ ς ναας τὸ ν αμμανίτην αὔ ριον ἐξελευσό μεθα πρὸ ς ὑ μᾶ ς
καὶ ποιή σετε ἡ μῖν τὸ ἀ γαθὸ ν ἐνώ πιον ὑ μῶ ν
καὶ ἐγενή θη μετὰ τὴ ν αὔ ριον καὶ ἔθετο σαουλ τὸ ν λαὸ ν εἰς τρεῖς ἀ ρχά ς καὶ
εἰσπορεύ ονται μέσον τῆ ς παρεμβολῆ ς ἐν φυλακῇ τῇ πρωινῇ καὶ ἔτυπτον τοὺ ς υἱοὺ ς
αμμων ἕως διεθερμά νθη ἡ ἡ μέρα καὶ ἐγενή θησαν οἱ ὑ πολελειμμένοι διεσπά ρησαν
καὶ οὐ χ ὑ πελείφθησαν ἐν αὐ τοῖς δύ ο κατὰ τὸ αὐ τό
καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς σαμουηλ τίς ὁ εἴπας ὅ τι σαουλ οὐ βασιλεύ σει ἡ μῶ ν παρά δος
τοὺ ς ἄ νδρας καὶ θανατώ σομεν αὐ τού ς
καὶ εἶπεν σαουλ οὐ κ ἀ ποθανεῖται οὐ δεὶς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ὅ τι σή μερον κύ ριος
ἐποίησεν σωτηρίαν ἐν ισραηλ
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν λέγων πορευθῶ μεν εἰς γαλγαλα καὶ ἐγκαινίσωμεν
ἐκεῖ τὴ ν βασιλείαν
καὶ ἐπορεύ θη πᾶ ς ὁ λαὸ ς εἰς γαλγαλα καὶ ἔχρισεν σαμουηλ ἐκεῖ τὸ ν σαουλ εἰς
βασιλέα ἐνώ πιον κυρίου ἐν γαλγαλοις καὶ ἔθυσεν ἐκεῖ θυσίας καὶ εἰρηνικὰ ς ἐνώ πιον
κυρίου καὶ εὐ φρά νθη σαμουηλ καὶ πᾶ ς ισραηλ ὥ στε λίαν
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς πά ντα ἄ νδρα ισραηλ ἰδοὺ ἤ κουσα φωνῆ ς ὑ μῶ ν εἰς πά ντα
ὅ σα εἴπατέ μοι καὶ ἐβασίλευσα ἐφ' ὑ μᾶ ς βασιλέα
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺ ς διαπορεύ εται ἐνώ πιον ὑ μῶ ν κἀ γὼ γεγή ρακα καὶ καθή σομαι
καὶ οἱ υἱοί μου ἰδοὺ ἐν ὑ μῖν κἀ γὼ ἰδοὺ διελή λυθα ἐνώ πιον ὑ μῶ ν ἐκ νεό τητό ς μου καὶ
ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
ἰδοὺ ἐγώ ἀ ποκρίθητε κατ' ἐμοῦ ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐνώ πιον χριστοῦ αὐ τοῦ μό σχον
τίνος εἴληφα ἢ ὄ νον τίνος εἴληφα ἢ τίνα κατεδυνά στευσα ὑ μῶ ν ἢ τίνα ἐξεπίεσα ἢ ἐκ
385

χειρὸ ς τίνος εἴληφα ἐξίλασμα καὶ ὑ πό δημα ἀ ποκρίθητε κατ' ἐμοῦ καὶ ἀ ποδώ σω
ὑ μῖν
καὶ εἶπαν πρὸ ς σαμουηλ οὐ κ ἠ δίκησας ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κατεδυνά στευσας καὶ οὐ κ
ἔθλασας ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ εἴληφας ἐκ χειρὸ ς οὐ δενὸ ς οὐ δέν
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς τὸ ν λαό ν μά ρτυς κύ ριος ἐν ὑ μῖν καὶ μά ρτυς χριστὸ ς αὐ τοῦ
σή μερον ἐν ταύ τῃ τῇ ἡ μέρᾳ ὅ τι οὐ χ εὑ ρή κατε ἐν χειρί μου οὐ θέν καὶ εἶπαν μά ρτυς
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν λέγων μά ρτυς κύ ριος ὁ ποιή σας τὸ ν μωυσῆ ν καὶ
τὸ ν ααρων ὁ ἀ ναγαγὼ ν τοὺ ς πατέρας ἡ μῶ ν ἐξ αἰγύ πτου
καὶ νῦ ν κατά στητε καὶ δικά σω ὑ μᾶ ς ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἀ παγγελῶ ὑ μῖν τὴ ν πᾶ σαν
δικαιοσύ νην κυρίου ἃ ἐποίησεν ἐν ὑ μῖν καὶ ἐν τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν
ὡ ς εἰσῆ λθεν ιακωβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ εἰς αἴγυπτον καὶ ἐταπείνωσεν αὐ τοὺ ς αἴγυπτος
καὶ ἐβό ησαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον καὶ ἀ πέστειλεν κύ ριος τὸ ν μωυσῆ ν καὶ
τὸ ν ααρων καὶ ἐξή γαγεν τοὺ ς πατέρας ἡ μῶ ν ἐξ αἰγύ πτου καὶ κατῴ κισεν αὐ τοὺ ς ἐν
τῷ τό πῳ τού τῳ
καὶ ἐπελά θοντο κυρίου τοῦ θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ ἀ πέδοτο αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας σισαρα
ἀ ρχιστρατή γου ιαβιν βασιλέως ασωρ καὶ εἰς χεῖρας ἀ λλοφύ λων καὶ εἰς χεῖρας
βασιλέως μωαβ καὶ ἐπολέμησαν ἐν αὐ τοῖς
καὶ ἐβό ησαν πρὸ ς κύ ριον καὶ ἔλεγον ἡ μά ρτομεν ὅ τι ἐγκατελίπομεν τὸ ν κύ ριον καὶ
ἐδουλεύ σαμεν τοῖς βααλιμ καὶ τοῖς ἄ λσεσιν καὶ νῦ ν ἐξελοῦ ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς ἐχθρῶ ν
ἡ μῶ ν καὶ δουλεύ σομέν σοι
καὶ ἀ πέστειλεν κύ ριος τὸ ν ιεροβααλ καὶ τὸ ν βαρακ καὶ τὸ ν ιεφθαε καὶ τὸ ν σαμουηλ
καὶ ἐξείλατο ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν κυκλό θεν καὶ κατῳ κεῖτε πεποιθό τες
καὶ εἴδετε ὅ τι ναας βασιλεὺ ς υἱῶ ν αμμων ἦ λθεν ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ εἴπατε οὐ χί ἀ λλ' ἢ ὅ τι
βασιλεὺ ς βασιλεύ σει ἐφ' ἡ μῶ ν καὶ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν βασιλεὺ ς ἡ μῶ ν
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ὁ βασιλεύ ς ὃ ν ἐξελέξασθε καὶ ἰδοὺ δέδωκεν κύ ριος ἐφ' ὑ μᾶ ς βασιλέα
ἐὰ ν φοβηθῆ τε τὸ ν κύ ριον καὶ δουλεύ σητε αὐ τῷ καὶ ἀ κού σητε τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ καὶ
μὴ ἐρίσητε τῷ στό ματι κυρίου καὶ ἦ τε καὶ ὑ μεῖς καὶ ὁ βασιλεὺ ς ὁ βασιλεύ ων ἐφ'
ὑ μῶ ν ὀ πίσω κυρίου πορευό μενοι
ἐὰ ν δὲ μὴ ἀ κού σητε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου καὶ ἐρίσητε τῷ στό ματι κυρίου καὶ ἔσται χεὶρ
κυρίου ἐπὶ ὑ μᾶ ς καὶ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ὑ μῶ ν
καὶ νῦ ν κατά στητε καὶ ἴδετε τὸ ῥ ῆ μα τὸ μέγα τοῦ το ὃ ὁ κύ ριος ποιή σει ἐν
ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν
οὐ χὶ θερισμὸ ς πυρῶ ν σή μερον ἐπικαλέσομαι κύ ριον καὶ δώ σει φωνὰ ς καὶ ὑ ετό ν καὶ
γνῶ τε καὶ ἴδετε ὅ τι ἡ κακία ὑ μῶ ν μεγά λη ἣ ν ἐποιή σατε ἐνώ πιον κυρίου αἰτή σαντες
ἑαυτοῖς βασιλέα
καὶ ἐπεκαλέσατο σαμουηλ τὸ ν κύ ριον καὶ ἔδωκεν κύ ριος φωνὰ ς καὶ ὑ ετὸ ν ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἐφοβή θησαν πᾶ ς ὁ λαὸ ς τὸ ν κύ ριον σφό δρα καὶ τὸ ν σαμουηλ
καὶ εἶπαν πᾶ ς ὁ λαὸ ς πρὸ ς σαμουηλ πρό σευξαι ὑ πὲρ τῶ ν δού λων σου πρὸ ς κύ ριον
θεό ν σου καὶ οὐ μὴ ἀ ποθά νωμεν ὅ τι προστεθείκαμεν πρὸ ς πά σας τὰ ς ἁ μαρτίας
ἡ μῶ ν κακίαν αἰτή σαντες ἑαυτοῖς βασιλέα
386

καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς τὸ ν λαό ν μὴ φοβεῖσθε ὑ μεῖς πεποιή κατε τὴ ν πᾶ σαν κακίαν
ταύ την πλὴ ν μὴ ἐκκλίνητε ἀ πὸ ὄ πισθεν κυρίου καὶ δουλεύ σατε τῷ κυρίῳ ἐν ὅ λῃ
καρδίᾳ ὑ μῶ ν
καὶ μὴ παραβῆ τε ὀ πίσω τῶ ν μηθὲν ὄ ντων οἳ οὐ περανοῦ σιν οὐ θὲν καὶ οἳ οὐ κ
ἐξελοῦ νται ὅ τι οὐ θέν εἰσιν
ὅ τι οὐ κ ἀ πώ σεται κύ ριος τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ διὰ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ τὸ μέγα ὅ τι ἐπιεικέως
κύ ριος προσελά βετο ὑ μᾶ ς αὑ τῷ εἰς λαό ν
καὶ ἐμοὶ μηδαμῶ ς τοῦ ἁ μαρτεῖν τῷ κυρίῳ ἀ νιέναι τοῦ προσεύ χεσθαι περὶ ὑ μῶ ν καὶ
δουλεύ σω τῷ κυρίῳ καὶ δείξω ὑ μῖν τὴ ν ὁ δὸ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν καὶ τὴ ν εὐ θεῖαν
πλὴ ν φοβεῖσθε τὸ ν κύ ριον καὶ δουλεύ σατε αὐ τῷ ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ ὑ μῶ ν
ὅ τι εἴδετε ἃ ἐμεγά λυνεν μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ ἐὰ ν κακίᾳ κακοποιή σητε καὶ ὑ μεῖς καὶ ὁ βασιλεὺ ς ὑ μῶ ν προστεθή σεσθε
καὶ ἐκλέγεται σαουλ ἑαυτῷ τρεῖς χιλιά δας ἀ νδρῶ ν ἐκ τῶ ν ἀ νδρῶ ν ισραηλ καὶ ἦ σαν
μετὰ σαουλ δισχίλιοι ἐν μαχεμας καὶ ἐν τῷ ὄ ρει βαιθηλ χίλιοι ἦ σαν μετὰ ιωναθαν ἐν
γαβεε τοῦ βενιαμιν καὶ τὸ κατά λοιπον τοῦ λαοῦ ἐξαπέστειλεν ἕκαστον εἰς τὸ
σκή νωμα αὐ τοῦ
καὶ ἐπά ταξεν ιωναθαν τὸ ν νασιβ τὸ ν ἀ λλό φυλον τὸ ν ἐν τῷ βουνῷ καὶ ἀ κού ουσιν οἱ
ἀ λλό φυλοι καὶ σαουλ σά λπιγγι σαλπίζει εἰς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν λέγων ἠ θετή κασιν οἱ
δοῦ λοι
καὶ πᾶ ς ισραηλ ἤ κουσεν λεγό ντων πέπαικεν σαουλ τὸ ν νασιβ τὸ ν ἀ λλό φυλον καὶ
ᾐ σχύ νθησαν ισραηλ ἐν τοῖς ἀ λλοφύ λοις καὶ ἀ νεβό ησαν ὁ λαὸ ς ὀ πίσω σαουλ ἐν
γαλγαλοις
καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι συνά γονται εἰς πό λεμον ἐπὶ ισραηλ καὶ ἀ ναβαίνουσιν ἐπὶ ισραηλ
τριά κοντα χιλιά δες ἁ ρμά των καὶ ἓξ χιλιά δες ἱππέων καὶ λαὸ ς ὡ ς ἡ ἄ μμος ἡ παρὰ
τὴ ν θά λασσαν τῷ πλή θει καὶ ἀ ναβαίνουσιν καὶ παρεμβά λλουσιν ἐν μαχεμας ἐξ
ἐναντίας βαιθων κατὰ νό του

καὶ ἀ νὴ ρ ισραηλ εἶδεν ὅ τι στενῶ ς αὐ τῷ μὴ προσά γειν αὐ τό ν καὶ ἐκρύ βη ὁ λαὸ ς ἐν

τοῖς σπηλαίοις καὶ ἐν ταῖς μά νδραις καὶ ἐν ταῖς πέτραις καὶ ἐν τοῖς βό θροις καὶ ἐν
τοῖς λά κκοις
καὶ οἱ διαβαίνοντες διέβησαν τὸ ν ιορδά νην εἰς γῆ ν γαδ καὶ γαλααδ καὶ σαουλ ἔτι ἦ ν
ἐν γαλγαλοις καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐξέστη ὀ πίσω αὐ τοῦ
καὶ διέλιπεν ἑπτὰ ἡ μέρας τῷ μαρτυρίῳ ὡ ς εἶπεν σαμουηλ καὶ οὐ παρεγένετο
σαμουηλ εἰς γαλγαλα καὶ διεσπά ρη ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν σαουλ προσαγά γετε ὅ πως ποιή σω ὁ λοκαύ τωσιν καὶ εἰρηνικά ς καὶ
ἀ νή νεγκεν τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν
καὶ ἐγένετο ὡ ς συνετέλεσεν ἀ ναφέρων τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ σαμουηλ παραγίνεται
καὶ ἐξῆ λθεν σαουλ εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τῷ εὐ λογῆ σαι αὐ τό ν
καὶ εἶπεν σαμουηλ τί πεποίηκας καὶ εἶπεν σαουλ ὅ τι εἶδον ὡ ς διεσπά ρη ὁ λαὸ ς ἀ π'
ἐμοῦ καὶ σὺ οὐ παρεγένου ὡ ς διετά ξω ἐν τῷ μαρτυρίῳ τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ οἱ
ἀ λλό φυλοι συνή χθησαν εἰς μαχεμας
387

καὶ εἶπα νῦ ν καταβή σονται οἱ ἀ λλό φυλοι πρό ς με εἰς γαλγαλα καὶ τοῦ προσώ που
τοῦ κυρίου οὐ κ ἐδεή θην καὶ ἐνεκρατευσά μην καὶ ἀ νή νεγκα τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς σαουλ μεματαίωταί σοι ὅ τι οὐ κ ἐφύ λαξας τὴ ν ἐντολή ν μου
ἣ ν ἐνετείλατό σοι κύ ριος ὡ ς νῦ ν ἡ τοίμασεν κύ ριος τὴ ν βασιλείαν σου ἕως αἰῶ νος
ἐπὶ ισραηλ
καὶ νῦ ν ἡ βασιλεία σου οὐ στή σεται καὶ ζητή σει κύ ριος ἑαυτῷ ἄ νθρωπον κατὰ τὴ ν
καρδίαν αὐ τοῦ καὶ ἐντελεῖται κύ ριος αὐ τῷ εἰς ἄ ρχοντα ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ὅ τι οὐ κ
ἐφύ λαξας ὅ σα ἐνετείλατό σοι κύ ριος
καὶ ἀ νέστη σαμουηλ καὶ ἀ πῆ λθεν ἐκ γαλγαλων εἰς ὁ δὸ ν αὐ τοῦ καὶ τὸ κατά λειμμα
τοῦ λαοῦ ἀ νέβη ὀ πίσω σαουλ εἰς ἀ πά ντησιν ὀ πίσω τοῦ λαοῦ τοῦ πολεμιστοῦ αὐ τῶ ν
παραγενομένων ἐκ γαλγαλων εἰς γαβαα βενιαμιν καὶ ἐπεσκέψατο σαουλ τὸ ν λαὸ ν
τὸ ν εὑ ρεθέντα μετ' αὐ τοῦ ὡ ς ἑξακοσίους ἄ νδρας
καὶ σαουλ καὶ ιωναθαν υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ ὁ λαὸ ς οἱ εὑ ρεθέντες μετ' αὐ τῶ ν ἐκά θισαν ἐν
γαβεε βενιαμιν καὶ ἔκλαιον καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι παρεμβεβλή κεισαν εἰς μαχεμας
καὶ ἐξῆ λθεν διαφθείρων ἐξ ἀ γροῦ ἀ λλοφύ λων τρισὶν ἀ ρχαῖς ἡ ἀ ρχὴ ἡ μία
ἐπιβλέπουσα ὁ δὸ ν γοφερα ἐπὶ γῆ ν σωγαλ
καὶ ἡ μία ἀ ρχὴ ἐπιβλέπουσα ὁ δὸ ν βαιθωρων καὶ ἡ ἀ ρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁ δὸ ν
γαβεε τὴ ν εἰσκύ πτουσαν ἐπὶ γαι τὴ ν σαβιν
καὶ τέκτων σιδή ρου οὐ χ εὑ ρίσκετο ἐν πά σῃ γῇ ισραηλ ὅ τι εἶπον οἱ ἀ λλό φυλοι μὴ
ποιή σωσιν οἱ εβραῖοι ῥ ομφαίαν καὶ δό ρυ
καὶ κατέβαινον πᾶ ς ισραηλ εἰς γῆ ν ἀ λλοφύ λων χαλκεύ ειν ἕκαστος τὸ θέριστρον
αὐ τοῦ καὶ τὸ σκεῦ ος αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος τὴ ν ἀ ξίνην αὐ τοῦ καὶ τὸ δρέπανον αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν ὁ τρυγητὸ ς ἕτοιμος τοῦ θερίζειν τὰ δὲ σκεύ η ἦ ν τρεῖς σίκλοι εἰς τὸ ν ὀ δό ντα
καὶ τῇ ἀ ξίνῃ καὶ τῷ δρεπά νῳ ὑ πό στασις ἦ ν ἡ αὐ τή
καὶ ἐγενή θη ἐν ταῖς ἡ μέραις τοῦ πολέμου μαχεμας καὶ οὐ χ εὑ ρέθη ῥ ομφαία καὶ δό ρυ
ἐν χειρὶ παντὸ ς τοῦ λαοῦ τοῦ μετὰ σαουλ καὶ μετὰ ιωναθαν καὶ εὑ ρέθη τῷ σαουλ
καὶ τῷ ιωναθαν υἱῷ αὐ τοῦ
καὶ ἐξῆ λθεν ἐξ ὑ ποστά σεως τῶ ν ἀ λλοφύ λων τὴ ν ἐν τῷ πέραν μαχεμας
καὶ γίνεται ἡ μέρα καὶ εἶπεν ιωναθαν υἱὸ ς σαουλ τῷ παιδαρίῳ τῷ αἴροντι τὰ σκεύ η
αὐ τοῦ δεῦ ρο καὶ διαβῶ μεν εἰς μεσσαβ τῶ ν ἀ λλοφύ λων τὴ ν ἐν τῷ πέραν ἐκείνῳ καὶ
τῷ πατρὶ αὐ τοῦ οὐ κ ἀ πή γγειλεν
καὶ σαουλ ἐκά θητο ἐπ' ἄ κρου τοῦ βουνοῦ ὑ πὸ τὴ ν ῥ ό αν τὴ ν ἐν μαγδων καὶ ἦ σαν
μετ' αὐ τοῦ ὡ ς ἑξακό σιοι ἄ νδρες
καὶ αχια υἱὸ ς αχιτωβ ἀ δελφοῦ ιωχαβηδ υἱοῦ φινεες υἱοῦ ηλι ἱερεὺ ς τοῦ θεοῦ ἐν
σηλωμ αἴρων εφουδ καὶ ὁ λαὸ ς οὐ κ ᾔ δει ὅ τι πεπό ρευται ιωναθαν
καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς διαβά σεως οὗ ἐζή τει ιωναθαν διαβῆ ναι εἰς τὴ ν ὑ πό στασιν τῶ ν
ἀ λλοφύ λων καὶ ἀ κρωτή ριον πέτρας ἔνθεν καὶ ἀ κρωτή ριον πέτρας ἔνθεν ὄ νομα τῷ
ἑνὶ βαζες καὶ ὄ νομα τῷ ἄ λλῳ σεννα
ἡ ὁ δὸ ς ἡ μία ἀ πὸ βορρᾶ ἐρχομένῳ μαχμας καὶ ἡ ὁ δὸ ς ἡ ἄ λλη ἀ πὸ νό του ἐρχομένῳ
γαβεε
388

καὶ εἶπεν ιωναθαν πρὸ ς τὸ παιδά ριον τὸ αἶρον τὰ σκεύ η αὐ τοῦ δεῦ ρο διαβῶ μεν εἰς
μεσσαβ τῶ ν ἀ περιτμή των τού των εἴ τι ποιή σαι ἡ μῖν κύ ριος ὅ τι οὐ κ ἔστιν τῷ κυρίῳ
συνεχό μενον σῴ ζειν ἐν πολλοῖς ἢ ἐν ὀ λίγοις
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ποίει πᾶ ν ὃ ἐὰ ν ἡ καρδία σου ἐκκλίνῃ ἰδοὺ
ἐγὼ μετὰ σοῦ ὡ ς ἡ καρδία σοῦ καρδία μοῦ
καὶ εἶπεν ιωναθαν ἰδοὺ ἡ μεῖς διαβαίνομεν πρὸ ς τοὺ ς ἄ νδρας καὶ
κατακυλισθησό μεθα πρὸ ς αὐ τού ς
ἐὰ ν τά δε εἴπωσιν πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἀ πό στητε ἐκεῖ ἕως ἂ ν ἀ παγγείλωμεν ὑ μῖν καὶ
στησό μεθα ἐφ' ἑαυτοῖς καὶ οὐ μὴ ἀ ναβῶ μεν ἐπ' αὐ τού ς
καὶ ἐὰ ν τά δε εἴπωσιν πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἀ νά βητε πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ ἀ ναβησό μεθα ὅ τι
παραδέδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος εἰς τὰ ς χεῖρας ἡ μῶ ν τοῦ το ἡ μῖν τὸ σημεῖον
καὶ εἰσῆ λθον ἀ μφό τεροι εἰς μεσσαβ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ λέγουσιν οἱ ἀ λλό φυλοι
ἰδοὺ οἱ εβραῖοι ἐκπορεύ ονται ἐκ τῶ ν τρωγλῶ ν αὐ τῶ ν οὗ ἐκρύ βησαν ἐκεῖ
καὶ ἀ πεκρίθησαν οἱ ἄ νδρες μεσσαβ πρὸ ς ιωναθαν καὶ πρὸ ς τὸ ν αἴροντα τὰ σκεύ η
αὐ τοῦ καὶ λέγουσιν ἀ νά βητε πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ γνωριοῦ μεν ὑ μῖν ῥ ῆ μα καὶ εἶπεν
ιωναθαν πρὸ ς τὸ ν αἴροντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ἀ νά βηθι ὀ πίσω μου ὅ τι παρέδωκεν
αὐ τοὺ ς κύ ριος εἰς χεῖρας ισραηλ
καὶ ἀ νέβη ιωναθαν ἐπὶ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ καὶ ὁ αἴρων τὰ
σκεύ η αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐπέβλεψαν κατὰ πρό σωπον ιωναθαν καὶ ἐπά ταξεν
αὐ τού ς καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ἐπεδίδου ὀ πίσω αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ἡ πληγὴ ἡ πρώ τη ἣ ν ἐπά ταξεν ιωναθαν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ὡ ς
εἴκοσι ἄ νδρες ἐν βολίσι καὶ ἐν πετροβό λοις καὶ ἐν κό χλαξιν τοῦ πεδίου
καὶ ἐγενή θη ἔκστασις ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ἐν ἀ γρῷ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς οἱ ἐν μεσσαβ καὶ
οἱ διαφθείροντες ἐξέστησαν καὶ αὐ τοὶ οὐ κ ἤ θελον ποιεῖν καὶ ἐθά μβησεν ἡ γῆ καὶ
ἐγενή θη ἔκστασις παρὰ κυρίου
καὶ εἶδον οἱ σκοποὶ τοῦ σαουλ ἐν γαβεε βενιαμιν καὶ ἰδοὺ ἡ παρεμβολὴ τεταραγμένη
ἔνθεν καὶ ἔνθεν
καὶ εἶπεν σαουλ τῷ λαῷ τῷ μετ' αὐ τοῦ ἐπισκέψασθε δὴ καὶ ἴδετε τίς πεπό ρευται ἐξ
ὑ μῶ ν καὶ ἐπεσκέψαντο καὶ ἰδοὺ οὐ χ εὑ ρίσκετο ιωναθαν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύ η
αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν σαουλ τῷ αχια προσά γαγε τὸ εφουδ ὅ τι αὐ τὸ ς ἦ ρεν τὸ εφουδ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ ἐνώ πιον ισραηλ
καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἐλά λει σαουλ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα καὶ ὁ ἦ χος ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶ ν
ἀ λλοφύ λων ἐπορεύ ετο πορευό μενος καὶ ἐπλή θυνεν καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τὸ ν ἱερέα
συνά γαγε τὰ ς χεῖρά ς σου
καὶ ἀ νεβό ησεν σαουλ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ πολέμου καὶ
ἰδοὺ ἐγένετο ῥ ομφαία ἀ νδρὸ ς ἐπὶ τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ σύ γχυσις μεγά λη σφό δρα
καὶ οἱ δοῦ λοι οἱ ὄ ντες ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡ μέραν μετὰ τῶ ν ἀ λλοφύ λων οἱ ἀ ναβά ντες
εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν ἐπεστρά φησαν καὶ αὐ τοὶ εἶναι μετὰ ισραηλ τῶ ν μετὰ σαουλ καὶ
ιωναθαν
καὶ πᾶ ς ισραηλ οἱ κρυπτό μενοι ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ καὶ ἤ κουσαν ὅ τι πεφεύ γασιν οἱ
ἀ λλό φυλοι καὶ συνά πτουσιν καὶ αὐ τοὶ ὀ πίσω αὐ τῶ ν εἰς πό λεμον
389

καὶ ἔσωσεν κύ ριος ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τὸ ν ισραηλ καὶ ὁ πό λεμος διῆ λθεν τὴ ν βαιθων
καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἦ ν μετὰ σαουλ ὡ ς δέκα χιλιά δες ἀ νδρῶ ν καὶ ἦ ν ὁ πό λεμος
διεσπαρμένος εἰς ὅ λην τὴ ν πό λιν ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ
καὶ σαουλ ἠ γνό ησεν ἄ γνοιαν μεγά λην ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἀ ρᾶ ται τῷ λαῷ λέγων
ἐπικατά ρατος ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς φά γεται ἄ ρτον ἕως ἑσπέρας καὶ ἐκδική σω τὸ ν ἐχθρό ν
μου καὶ οὐ κ ἐγεύ σατο πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἄ ρτου
καὶ πᾶ σα ἡ γῆ ἠ ρίστα καὶ ιααρ δρυμὸ ς ἦ ν μελισσῶ νος κατὰ πρό σωπον τοῦ ἀ γροῦ
καὶ εἰσῆ λθεν ὁ λαὸ ς εἰς τὸ ν μελισσῶ να καὶ ἰδοὺ ἐπορεύ ετο λαλῶ ν καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἦ ν
ἐπιστρέφων τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ εἰς τὸ στό μα αὐ τοῦ ὅ τι ἐφοβή θη ὁ λαὸ ς τὸ ν ὅ ρκον
κυρίου
καὶ ιωναθαν οὐ κ ἀ κηκό ει ἐν τῷ ὁ ρκίζειν τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ τὸ ν λαό ν καὶ ἐξέτεινεν
τὸ ἄ κρον τοῦ σκή πτρου αὐ τοῦ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἔβαψεν αὐ τὸ εἰς τὸ κηρίον
τοῦ μέλιτος καὶ ἐπέστρεψεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ εἰς τὸ στό μα αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβλεψαν οἱ
ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πεκρίθη εἷς ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν ὁ ρκίσας ὥ ρκισεν ὁ πατή ρ σου τὸ ν λαὸ ν
λέγων ἐπικατά ρατος ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς φά γεται ἄ ρτον σή μερον καὶ ἐξελύ θη ὁ λαό ς
καὶ ἔγνω ιωναθαν καὶ εἶπεν ἀ πή λλαχεν ὁ πατή ρ μου τὴ ν γῆ ν ἰδὲ δὴ ὅ τι εἶδον οἱ
ὀ φθαλμοί μου ὅ τι ἐγευσά μην βραχὺ τοῦ μέλιτος τού του
ἀ λλ' ὅ τι εἰ ἔφαγεν ἔσθων ὁ λαὸ ς σή μερον τῶ ν σκύ λων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν ὧ ν εὗ ρεν
ὅ τι νῦ ν ἂ ν μείζων ἦ ν ἡ πληγὴ ἐν τοῖς ἀ λλοφύ λοις
καὶ ἐπά ταξεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ τῶ ν ἀ λλοφύ λων ἐν μαχεμας καὶ ἐκοπίασεν ὁ
λαὸ ς σφό δρα
καὶ ἐκλίθη ὁ λαὸ ς εἰς τὰ σκῦ λα καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸ ς ποίμνια καὶ βουκό λια καὶ τέκνα
βοῶ ν καὶ ἔσφαξεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἤ σθιεν ὁ λαὸ ς σὺ ν τῷ αἵματι
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σαουλ λέγοντες ἡ μά ρτηκεν ὁ λαὸ ς τῷ κυρίῳ φαγὼ ν σὺ ν τῷ αἵματι
καὶ εἶπεν σαουλ ἐν γεθθεμ κυλίσατέ μοι λίθον ἐνταῦ θα μέγαν
καὶ εἶπεν σαουλ διασπά ρητε ἐν τῷ λαῷ καὶ εἴπατε αὐ τοῖς προσαγαγεῖν ἐνταῦ θα
ἕκαστος τὸ ν μό σχον αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος τὸ πρό βατον αὐ τοῦ καὶ σφαζέτω ἐπὶ
τού του καὶ οὐ μὴ ἁ μά ρτητε τῷ κυρίῳ τοῦ ἐσθίειν σὺ ν τῷ αἵματι καὶ προσῆ γεν πᾶ ς ὁ
λαὸ ς ἕκαστος τὸ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἔσφαζον ἐκεῖ
καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ σαουλ θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ τοῦ το ἤ ρξατο σαουλ
οἰκοδομῆ σαι θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ
καὶ εἶπεν σαουλ καταβῶ μεν ὀ πίσω τῶ ν ἀ λλοφύ λων τὴ ν νύ κτα καὶ διαρπά σωμεν ἐν
αὐ τοῖς ἕως διαφαύ σῃ ἡ ἡ μέρα καὶ μὴ ὑ πολίπωμεν ἐν αὐ τοῖς ἄ νδρα καὶ εἶπαν πᾶ ν τὸ
ἀ γαθὸ ν ἐνώ πιό ν σου ποίει καὶ εἶπεν ὁ ἱερεύ ς προσέλθωμεν ἐνταῦ θα πρὸ ς τὸ ν θεό ν
καὶ ἐπηρώ τησεν σαουλ τὸ ν θεό ν εἰ καταβῶ ὀ πίσω τῶ ν ἀ λλοφύ λων εἰ παραδώ σεις
αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας ισραηλ καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθη αὐ τῷ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ εἶπεν σαουλ προσαγά γετε ἐνταῦ θα πά σας τὰ ς γωνίας τοῦ ισραηλ καὶ γνῶ τε καὶ
ἴδετε ἐν τίνι γέγονεν ἡ ἁ μαρτία αὕ τη σή μερον
ὅ τι ζῇ κύ ριος ὁ σώ σας τὸ ν ισραηλ ὅ τι ἐὰ ν ἀ ποκριθῇ κατὰ ιωναθαν τοῦ υἱοῦ μου
θανά τῳ ἀ ποθανεῖται καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ ποκρινό μενος ἐκ παντὸ ς τοῦ λαοῦ
390

καὶ εἶπεν παντὶ ισραηλ ὑ μεῖς ἔσεσθε εἰς δουλείαν καὶ ἐγὼ καὶ ιωναθαν ὁ υἱό ς μου
ἐσό μεθα εἰς δουλείαν καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς σαουλ τὸ ἀ γαθὸ ν ἐνώ πιό ν σου ποίει
καὶ εἶπεν σαουλ κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ τί ὅ τι οὐ κ ἀ πεκρίθης τῷ δού λῳ σου σή μερον εἰ
ἐν ἐμοὶ ἢ ἐν ιωναθαν τῷ υἱῷ μου ἡ ἀ δικία κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ δὸ ς δή λους καὶ ἐὰ ν
τά δε εἴπῃς ἐν τῷ λαῷ σου ισραηλ δὸ ς δὴ ὁ σιό τητα καὶ κληροῦ ται ιωναθαν καὶ
σαουλ καὶ ὁ λαὸ ς ἐξῆ λθεν
καὶ εἶπεν σαουλ βά λετε ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον ιωναθαν τοῦ υἱοῦ μου ὃ ν ἂ ν
κατακληρώ σηται κύ ριος ἀ ποθανέτω καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς σαουλ οὐ κ ἔστιν τὸ ῥ ῆ μα
τοῦ το καὶ κατεκρά τησεν σαουλ τοῦ λαοῦ καὶ βά λλουσιν ἀ νὰ μέσον αὐ τοῦ καὶ ἀ νὰ
μέσον ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ καὶ κατακληροῦ ται ιωναθαν
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς ιωναθαν ἀ πά γγειλό ν μοι τί πεποίηκας καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ
ιωναθαν καὶ εἶπεν γευσά μενος ἐγευσά μην ἐν ἄ κρῳ τῷ σκή πτρῳ τῷ ἐν τῇ χειρί μου
βραχὺ μέλι ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποθνῄ σκω
καὶ εἶπεν αὐ τῷ σαουλ τά δε ποιή σαι μοι ὁ θεὸ ς καὶ τά δε προσθείη ὅ τι θανά τῳ
ἀ ποθανῇ σή μερον
καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς σαουλ εἰ σή μερον θανατωθή σεται ὁ ποιή σας τὴ ν σωτηρίαν
τὴ ν μεγά λην ταύ την ἐν ισραηλ ζῇ κύ ριος εἰ πεσεῖται τῆ ς τριχὸ ς τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ὅ τι ὁ λαὸ ς τοῦ θεοῦ ἐποίησεν τὴ ν ἡ μέραν ταύ την καὶ προσηύ ξατο ὁ
λαὸ ς περὶ ιωναθαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ οὐ κ ἀ πέθανεν
καὶ ἀ νέβη σαουλ ἀ πὸ ὄ πισθεν τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι ἀ πῆ λθον εἰς τὸ ν
τό πον αὐ τῶ ν
καὶ σαουλ κατακληροῦ ται ἔργον ἐπὶ ισραηλ καὶ ἐπολέμει κύ κλῳ πά ντας τοὺ ς
ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ εἰς τὸ ν μωαβ καὶ εἰς τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων καὶ εἰς τοὺ ς υἱοὺ ς εδωμ καὶ
εἰς τὸ ν βαιθεωρ καὶ εἰς βασιλέα σουβα καὶ εἰς τοὺ ς ἀ λλοφύ λους οὗ ἂ ν ἐστρά φη
ἐσῴ ζετο
καὶ ἐποίησεν δύ ναμιν καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν αμαληκ καὶ ἐξείλατο τὸ ν ισραηλ ἐκ χειρὸ ς
τῶ ν καταπατού ντων αὐ τό ν
καὶ ἦ σαν υἱοὶ σαουλ ιωναθαν καὶ ιεσσιου καὶ μελχισα καὶ ὀ νό ματα τῶ ν δύ ο
θυγατέρων αὐ τοῦ ὄ νομα τῇ πρωτοτό κῳ μεροβ καὶ ὄ νομα τῇ δευτέρᾳ μελχολ
καὶ ὄ νομα τῇ γυναικὶ αὐ τοῦ αχινοομ θυγά τηρ αχιμαας καὶ ὄ νομα τῷ ἀ ρχιστρατή γῳ
αβεννηρ υἱὸ ς νηρ υἱοῦ οἰκείου σαουλ
καὶ κις πατὴ ρ σαουλ καὶ νηρ πατὴ ρ αβεννηρ υἱὸ ς ιαμιν υἱοῦ αβιηλ
καὶ ἦ ν ὁ πό λεμος κραταιὸ ς ἐπὶ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους πά σας τὰ ς ἡ μέρας σαουλ καὶ ἰδὼ ν
σαουλ πά ντα ἄ νδρα δυνατὸ ν καὶ πά ντα ἄ νδρα υἱὸ ν δυνά μεως καὶ συνή γαγεν
αὐ τοὺ ς πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς σαουλ ἐμὲ ἀ πέστειλεν κύ ριος χρῖσαί σε εἰς βασιλέα ἐπὶ
ισραηλ καὶ νῦ ν ἄ κουε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου
τά δε εἶπεν κύ ριος σαβαωθ νῦ ν ἐκδική σω ἃ ἐποίησεν αμαληκ τῷ ισραηλ ὡ ς
ἀ πή ντησεν αὐ τῷ ἐν τῇ ὁ δῷ ἀ ναβαίνοντος αὐ τοῦ ἐξ αἰγύ πτου
καὶ νῦ ν πορεύ ου καὶ πατά ξεις τὸ ν αμαληκ καὶ ιεριμ καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ καὶ οὐ
περιποιή σῃ ἐξ αὐ τοῦ καὶ ἐξολεθρεύ σεις αὐ τὸ ν καὶ ἀ ναθεματιεῖς αὐ τὸ ν καὶ πά ντα τὰ
391

αὐ τοῦ καὶ οὐ φείσῃ ἀ π' αὐ τοῦ καὶ ἀ ποκτενεῖς ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς καὶ ἕως γυναικὸ ς καὶ ἀ πὸ
νηπίου ἕως θηλά ζοντος καὶ ἀ πὸ μό σχου ἕως προβά του καὶ ἀ πὸ καμή λου ἕως ὄ νου
καὶ παρή γγειλεν σαουλ τῷ λαῷ καὶ ἐπισκέπτεται αὐ τοὺ ς ἐν γαλγαλοις τετρακοσίας
χιλιά δας ταγμά των καὶ τὸ ν ιουδαν τριά κοντα χιλιά δας ταγμά των
καὶ ἦ λθεν σαουλ ἕως τῶ ν πό λεων αμαληκ καὶ ἐνή δρευσεν ἐν τῷ χειμά ρρῳ
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τὸ ν κιναῖον ἄ πελθε καὶ ἔκκλινον ἐκ μέσου τοῦ αμαληκίτου μὴ
προσθῶ σε μετ' αὐ τοῦ καὶ σὺ ἐποίησας ἔλεος μετὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῷ
ἀ ναβαίνειν αὐ τοὺ ς ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἐξέκλινεν ὁ κιναῖος ἐκ μέσου αμαληκ
καὶ ἐπά ταξεν σαουλ τὸ ν αμαληκ ἀ πὸ ευιλατ ἕως σουρ ἐπὶ προσώ που αἰγύ πτου
καὶ συνέλαβεν τὸ ν αγαγ βασιλέα αμαληκ ζῶ ντα καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν ιεριμ
ἀ πέκτεινεν ἐν στό ματι ῥ ομφαίας
καὶ περιεποιή σατο σαουλ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς τὸ ν αγαγ ζῶ ντα καὶ τὰ ἀ γαθὰ τῶ ν
ποιμνίων καὶ τῶ ν βουκολίων καὶ τῶ ν ἐδεσμά των καὶ τῶ ν ἀ μπελώ νων καὶ πά ντων
τῶ ν ἀ γαθῶ ν καὶ οὐ κ ἐβού λετο αὐ τὰ ἐξολεθρεῦ σαι καὶ πᾶ ν ἔργον ἠ τιμωμένον καὶ
ἐξουδενωμένον ἐξωλέθρευσαν
καὶ ἐγενή θη ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς σαμουηλ λέγων
παρακέκλημαι ὅ τι ἐβασίλευσα τὸ ν σαουλ εἰς βασιλέα ὅ τι ἀ πέστρεψεν ἀ πὸ ὄ πισθέν
μου καὶ τοὺ ς λό γους μου οὐ κ ἐτή ρησεν καὶ ἠ θύ μησεν σαμουηλ καὶ ἐβό ησεν πρὸ ς
κύ ριον ὅ λην τὴ ν νύ κτα
καὶ ὤ ρθρισεν σαμουηλ καὶ ἐπορεύ θη εἰς ἀ πά ντησιν ισραηλ πρωί καὶ ἀ πηγγέλη τῷ
σαμουηλ λέγοντες ἥ κει σαουλ εἰς κά ρμηλον καὶ ἀ νέστακεν αὐ τῷ χεῖρα καὶ
ἐπέστρεψεν τὸ ἅ ρμα καὶ κατέβη εἰς γαλγαλα πρὸ ς σαουλ καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἀ νέφερεν
ὁ λοκαύ τωσιν τῷ κυρίῳ τὰ πρῶ τα τῶ ν σκύ λων ὧ ν ἤ νεγκεν ἐξ αμαληκ
καὶ παρεγένετο σαμουηλ πρὸ ς σαουλ καὶ εἶπεν αὐ τῷ σαουλ εὐ λογητὸ ς σὺ τῷ κυρίῳ
ἔστησα πά ντα ὅ σα ἐλά λησεν κύ ριος
καὶ εἶπεν σαμουηλ καὶ τίς ἡ φωνὴ τοῦ ποιμνίου τού του ἐν τοῖς ὠ σίν μου καὶ φωνὴ
τῶ ν βοῶ ν ὧ ν ἐγὼ ἀ κού ω
καὶ εἶπεν σαουλ ἐξ αμαληκ ἤ νεγκα αὐ τά ἃ περιεποιή σατο ὁ λαό ς τὰ κρά τιστα τοῦ
ποιμνίου καὶ τῶ ν βοῶ ν ὅ πως τυθῇ τῷ κυρίῳ θεῷ σου καὶ τὰ λοιπὰ ἐξωλέθρευσα
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς σαουλ ἄ νες καὶ ἀ παγγελῶ σοι ἃ ἐλά λησεν κύ ριος πρό ς με
τὴ ν νύ κτα καὶ εἶπεν αὐ τῷ λά λησον
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς σαουλ οὐ χὶ μικρὸ ς σὺ εἶ ἐνώ πιον αὐ τοῦ ἡ γού μενος
σκή πτρου φυλῆ ς ισραηλ καὶ ἔχρισέν σε κύ ριος εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ
καὶ ἀ πέστειλέν σε κύ ριος ἐν ὁ δῷ καὶ εἶπέν σοι πορεύ θητι καὶ ἐξολέθρευσον τοὺ ς
ἁ μαρτά νοντας εἰς ἐμέ τὸ ν αμαληκ καὶ πολεμή σεις αὐ τού ς ἕως συντελέσῃς αὐ τού ς
καὶ ἵνα τί οὐ κ ἤ κουσας τῆ ς φωνῆ ς κυρίου ἀ λλ' ὥ ρμησας τοῦ θέσθαι ἐπὶ τὰ σκῦ λα
καὶ ἐποίησας τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς σαμουηλ διὰ τὸ ἀ κοῦ σαί με τῆ ς φωνῆ ς τοῦ λαοῦ καὶ
ἐπορεύ θην ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ ἀ πέστειλέν με κύ ριος καὶ ἤ γαγον τὸ ν αγαγ βασιλέα αμαληκ
καὶ τὸ ν αμαληκ ἐξωλέθρευσα
καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸ ς τῶ ν σκύ λων ποίμνια καὶ βουκό λια τὰ πρῶ τα τοῦ ἐξολεθρεύ ματος
θῦ σαι ἐνώ πιον κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν ἐν γαλγαλοις
392

καὶ εἶπεν σαμουηλ εἰ θελητὸ ν τῷ κυρίῳ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ θυσίαι ὡ ς τὸ ἀ κοῦ σαι
φωνῆ ς κυρίου ἰδοὺ ἀ κοὴ ὑ πὲρ θυσίαν ἀ γαθὴ καὶ ἡ ἐπακρό ασις ὑ πὲρ στέαρ κριῶ ν
ὅ τι ἁ μαρτία οἰώ νισμά ἐστιν ὀ δύ νην καὶ πό νους θεραφιν ἐπά γουσιν ὅ τι
ἐξουδένωσας τὸ ῥ ῆ μα κυρίου καὶ ἐξουδενώ σει σε κύ ριος μὴ εἶναι βασιλέα ἐπὶ
ισραηλ
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς σαμουηλ ἡ μά ρτηκα ὅ τι παρέβην τὸ ν λό γον κυρίου καὶ τὸ
ῥ ῆ μά σου ὅ τι ἐφοβή θην τὸ ν λαὸ ν καὶ ἤ κουσα τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν
καὶ νῦ ν ἆ ρον δὴ τὸ ἁ μά ρτημά μου καὶ ἀ νά στρεψον μετ' ἐμοῦ καὶ προσκυνή σω
κυρίῳ τῷ θεῷ σου
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς σαουλ οὐ κ ἀ ναστρέφω μετὰ σοῦ ὅ τι ἐξουδένωσας τὸ ῥ ῆ μα
κυρίου καὶ ἐξουδενώ σει σε κύ ριος τοῦ μὴ εἶναι βασιλέα ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ ἀ πέστρεψεν σαμουηλ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ τοῦ ἀ πελθεῖν καὶ ἐκρά τησεν σαουλ
τοῦ πτερυγίου τῆ ς διπλοΐδος αὐ τοῦ καὶ διέρρηξεν αὐ τό
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν σαμουηλ διέρρηξεν κύ ριος τὴ ν βασιλείαν ισραηλ ἐκ χειρό ς σου
σή μερον καὶ δώ σει αὐ τὴ ν τῷ πλησίον σου τῷ ἀ γαθῷ ὑ πὲρ σέ
καὶ διαιρεθή σεται ισραηλ εἰς δύ ο καὶ οὐ κ ἀ ποστρέψει οὐ δὲ μετανοή σει ὅ τι οὐ χ ὡ ς
ἄ νθρωπό ς ἐστιν τοῦ μετανοῆ σαι αὐ τό ς
καὶ εἶπεν σαουλ ἡ μά ρτηκα ἀ λλὰ δό ξασό ν με δὴ ἐνώ πιον πρεσβυτέρων ισραηλ καὶ
ἐνώ πιον λαοῦ μου καὶ ἀ νά στρεψον μετ' ἐμοῦ καὶ προσκυνή σω τῷ κυρίῳ θεῷ σου
καὶ ἀ νέστρεψεν σαμουηλ ὀ πίσω σαουλ καὶ προσεκύ νησεν τῷ κυρίῳ
καὶ εἶπεν σαμουηλ προσαγά γετέ μοι τὸ ν αγαγ βασιλέα αμαληκ καὶ προσῆ λθεν πρὸ ς
αὐ τὸ ν αγαγ τρέμων καὶ εἶπεν αγαγ εἰ οὕ τως πικρὸ ς ὁ θά νατος
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς αγαγ καθό τι ἠ τέκνωσεν γυναῖκας ἡ ῥ ομφαία σου οὕ τως
ἀ τεκνωθή σεται ἐκ γυναικῶ ν ἡ μή τηρ σου καὶ ἔσφαξεν σαμουηλ τὸ ν αγαγ ἐνώ πιον
κυρίου ἐν γαλγαλ
καὶ ἀ πῆ λθεν σαμουηλ εἰς αρμαθαιμ καὶ σαουλ ἀ νέβη εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ εἰς γαβαα
καὶ οὐ προσέθετο σαμουηλ ἔτι ἰδεῖν τὸ ν σαουλ ἕως ἡ μέρας θανά του αὐ τοῦ ὅ τι
ἐπένθει σαμουηλ ἐπὶ σαουλ καὶ κύ ριος μετεμελή θη ὅ τι ἐβασίλευσεν τὸ ν σαουλ ἐπὶ
ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ ἕως πό τε σὺ πενθεῖς ἐπὶ σαουλ κἀ γὼ ἐξουδένωκα
αὐ τὸ ν μὴ βασιλεύ ειν ἐπὶ ισραηλ πλῆ σον τὸ κέρας σου ἐλαίου καὶ δεῦ ρο ἀ ποστείλω
σε πρὸ ς ιεσσαι ἕως εἰς βηθλεεμ ὅ τι ἑό ρακα ἐν τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἐμοὶ βασιλεύ ειν
καὶ εἶπεν σαμουηλ πῶ ς πορευθῶ καὶ ἀ κού σεται σαουλ καὶ ἀ ποκτενεῖ με καὶ εἶπεν
κύ ριος δά μαλιν βοῶ ν λαβὲ ἐν τῇ χειρί σου καὶ ἐρεῖς θῦ σαι τῷ κυρίῳ ἥ κω
καὶ καλέσεις τὸ ν ιεσσαι εἰς τὴ ν θυσίαν καὶ γνωριῶ σοι ἃ ποιή σεις καὶ χρίσεις ὃ ν ἐὰ ν
εἴπω πρὸ ς σέ
καὶ ἐποίησεν σαμουηλ πά ντα ἃ ἐλά λησεν αὐ τῷ κύ ριος καὶ ἦ λθεν εἰς βηθλεεμ καὶ
ἐξέστησαν οἱ πρεσβύ τεροι τῆ ς πό λεως τῇ ἀ παντή σει αὐ τοῦ καὶ εἶπαν εἰρή νη ἡ
εἴσοδό ς σου ὁ βλέπων
καὶ εἶπεν εἰρή νη θῦ σαι τῷ κυρίῳ ἥ κω ἁ γιά σθητε καὶ εὐ φρά νθητε μετ' ἐμοῦ σή μερον
καὶ ἡ γίασεν τὸ ν ιεσσαι καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἐκά λεσεν αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν θυσίαν
393

καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ αὐ τοὺ ς εἰσιέναι καὶ εἶδεν τὸ ν ελιαβ καὶ εἶπεν ἀ λλὰ καὶ ἐνώ πιον
κυρίου χριστὸ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ μὴ ἐπιβλέψῃς ἐπὶ τὴ ν ὄ ψιν αὐ τοῦ μηδὲ εἰς τὴ ν ἕξιν
μεγέθους αὐ τοῦ ὅ τι ἐξουδένωκα αὐ τό ν ὅ τι οὐ χ ὡ ς ἐμβλέψεται ἄ νθρωπος ὄ ψεται ὁ
θεό ς ὅ τι ἄ νθρωπος ὄ ψεται εἰς πρό σωπον ὁ δὲ θεὸ ς ὄ ψεται εἰς καρδίαν
καὶ ἐκά λεσεν ιεσσαι τὸ ν αμιναδαβ καὶ παρῆ λθεν κατὰ πρό σωπον σαμουηλ καὶ εἶπεν
οὐ δὲ τοῦ τον ἐξελέξατο κύ ριος
καὶ παρή γαγεν ιεσσαι τὸ ν σαμα καὶ εἶπεν καὶ ἐν τού τῳ οὐ κ ἐξελέξατο κύ ριος
καὶ παρή γαγεν ιεσσαι τοὺ ς ἑπτὰ υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἐνώ πιον σαμουηλ καὶ εἶπεν σαμουηλ
οὐ κ ἐξελέξατο κύ ριος ἐν τού τοις
καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς ιεσσαι ἐκλελοίπασιν τὰ παιδά ρια καὶ εἶπεν ἔτι ὁ μικρὸ ς ἰδοὺ
ποιμαίνει ἐν τῷ ποιμνίῳ καὶ εἶπεν σαμουηλ πρὸ ς ιεσσαι ἀ πό στειλον καὶ λαβὲ αὐ τό ν
ὅ τι οὐ μὴ κατακλιθῶ μεν ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐ τό ν
καὶ ἀ πέστειλεν καὶ εἰσή γαγεν αὐ τό ν καὶ οὗ τος πυρρά κης μετὰ κά λλους ὀ φθαλμῶ ν
καὶ ἀ γαθὸ ς ὁ ρά σει κυρίῳ καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαμουηλ ἀ νά στα καὶ χρῖσον τὸ ν
δαυιδ ὅ τι οὗ τος ἀ γαθό ς ἐστιν
καὶ ἔλαβεν σαμουηλ τὸ κέρας τοῦ ἐλαίου καὶ ἔχρισεν αὐ τὸ ν ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δελφῶ ν
αὐ τοῦ καὶ ἐφή λατο πνεῦ μα κυρίου ἐπὶ δαυιδ ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης καὶ ἐπά νω καὶ
ἀ νέστη σαμουηλ καὶ ἀ πῆ λθεν εἰς αρμαθαιμ
καὶ πνεῦ μα κυρίου ἀ πέστη ἀ πὸ σαουλ καὶ ἔπνιγεν αὐ τὸ ν πνεῦ μα πονηρὸ ν παρὰ
κυρίου
καὶ εἶπαν οἱ παῖδες σαουλ πρὸ ς αὐ τό ν ἰδοὺ δὴ πνεῦ μα κυρίου πονηρὸ ν πνίγει σε
εἰπά τωσαν δὴ οἱ δοῦ λοί σου ἐνώ πιό ν σου καὶ ζητησά τωσαν τῷ κυρίῳ ἡ μῶ ν ἄ νδρα
εἰδό τα ψά λλειν ἐν κινύ ρᾳ καὶ ἔσται ἐν τῷ εἶναι πνεῦ μα πονηρὸ ν ἐπὶ σοὶ καὶ ψαλεῖ ἐν
τῇ κινύ ρᾳ αὐ τοῦ καὶ ἀ γαθό ν σοι ἔσται καὶ ἀ ναπαύ σει σε
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ ἴδετε δή μοι ἄ νδρα ὀ ρθῶ ς ψά λλοντα καὶ
εἰσαγά γετε αὐ τὸ ν πρὸ ς ἐμέ
καὶ ἀ πεκρίθη εἷς τῶ ν παιδαρίων αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἑό ρακα υἱὸ ν τῷ ιεσσαι
βηθλεεμίτην καὶ αὐ τὸ ν εἰδό τα ψαλμό ν καὶ ὁ ἀ νὴ ρ συνετό ς καὶ ὁ ἀ νὴ ρ πολεμιστὴ ς
καὶ σοφὸ ς λό γῳ καὶ ἀ νὴ ρ ἀ γαθὸ ς τῷ εἴδει καὶ κύ ριος μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν σαουλ ἀ γγέλους πρὸ ς ιεσσαι λέγων ἀ πό στειλον πρό ς με τὸ ν υἱό ν
σου δαυιδ τὸ ν ἐν τῷ ποιμνίῳ σου
καὶ ἔλαβεν ιεσσαι γομορ ἄ ρτων καὶ ἀ σκὸ ν οἴνου καὶ ἔριφον αἰγῶ ν ἕνα καὶ
ἐξαπέστειλεν ἐν χειρὶ δαυιδ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ πρὸ ς σαουλ
καὶ εἰσῆ λθεν δαυιδ πρὸ ς σαουλ καὶ παρειστή κει ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ ἠ γά πησεν
αὐ τὸ ν σφό δρα καὶ ἐγενή θη αὐ τῷ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν σαουλ πρὸ ς ιεσσαι λέγων παριστά σθω δὴ δαυιδ ἐνώ πιον ἐμοῦ ὅ τι
εὗ ρεν χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς μου
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ εἶναι πνεῦ μα πονηρὸ ν ἐπὶ σαουλ καὶ ἐλά μβανεν δαυιδ τὴ ν
κινύ ραν καὶ ἔψαλλεν ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ νέψυχεν σαουλ καὶ ἀ γαθὸ ν αὐ τῷ καὶ
ἀ φίστατο ἀ π' αὐ τοῦ τὸ πνεῦ μα τὸ πονηρό ν
394

καὶ συνά γουσιν ἀ λλό φυλοι τὰ ς παρεμβολὰ ς αὐ τῶ ν εἰς πό λεμον καὶ συνά γονται εἰς
σοκχωθ τῆ ς ιουδαίας καὶ παρεμβά λλουσιν ἀ νὰ μέσον σοκχωθ καὶ ἀ νὰ μέσον αζηκα
ἐν εφερμεμ
καὶ σαουλ καὶ οἱ ἄ νδρες ισραηλ συνά γονται καὶ παρεμβά λλουσιν ἐν τῇ κοιλά δι
αὐ τοὶ παρατά σσονται εἰς πό λεμον ἐξ ἐναντίας ἀ λλοφύ λων
καὶ ἀ λλό φυλοι ἵστανται ἐπὶ τοῦ ὄ ρους ἐνταῦ θα καὶ ισραηλ ἵσταται ἐπὶ τοῦ ὄ ρους
ἐνταῦ θα καὶ ὁ αὐ λὼ ν ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν
καὶ ἐξῆ λθεν ἀ νὴ ρ δυνατὸ ς ἐκ τῆ ς παρατά ξεως τῶ ν ἀ λλοφύ λων γολιαθ ὄ νομα αὐ τῷ
ἐκ γεθ ὕ ψος αὐ τοῦ τεσσά ρων πή χεων καὶ σπιθαμῆ ς
καὶ περικεφαλαία ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ θώ ρακα ἁ λυσιδωτὸ ν αὐ τὸ ς
ἐνδεδυκώ ς καὶ ὁ σταθμὸ ς τοῦ θώ ρακος αὐ τοῦ πέντε χιλιά δες σίκλων χαλκοῦ καὶ
σιδή ρου
καὶ κνημῖδες χαλκαῖ ἐπά νω τῶ ν σκελῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ σπὶς χαλκῆ ἀ νὰ μέσον τῶ ν
ὤ μων αὐ τοῦ
καὶ ὁ κοντὸ ς τοῦ δό ρατος αὐ τοῦ ὡ σεὶ μέσακλον ὑ φαινό ντων καὶ ἡ λό γχη αὐ τοῦ
ἑξακοσίων σίκλων σιδή ρου καὶ ὁ αἴρων τὰ ὅ πλα αὐ τοῦ προεπορεύ ετο αὐ τοῦ
καὶ ἔστη καὶ ἀ νεβό ησεν εἰς τὴ ν παρά ταξιν ισραηλ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς τί ἐκπορεύ εσθε
παρατά ξασθαι πολέμῳ ἐξ ἐναντίας ἡ μῶ ν οὐ κ ἐγώ εἰμι ἀ λλό φυλος καὶ ὑ μεῖς εβραῖοι
τοῦ σαουλ ἐκλέξασθε ἑαυτοῖς ἄ νδρα καὶ καταβή τω πρό ς με
καὶ ἐὰ ν δυνηθῇ πρὸ ς ἐμὲ πολεμῆ σαι καὶ ἐὰ ν πατά ξῃ με καὶ ἐσό μεθα ὑ μῖν εἰς δού λους
ἐὰ ν δὲ ἐγὼ δυνηθῶ καὶ πατά ξω αὐ τό ν ἔσεσθε ἡ μῖν εἰς δού λους καὶ δουλεύ σετε ἡ μῖν
καὶ εἶπεν ὁ ἀ λλό φυλος ἰδοὺ ἐγὼ ὠ νείδισα τὴ ν παρά ταξιν ισραηλ σή μερον ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ ταύ τῃ δό τε μοι ἄ νδρα καὶ μονομαχή σομεν ἀ μφό τεροι
καὶ ἤ κουσεν σαουλ καὶ πᾶ ς ισραηλ τὰ ῥ ή ματα τοῦ ἀ λλοφύ λου ταῦ τα καὶ ἐξέστησαν
καὶ ἐφοβή θησαν σφό δρα
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς σαουλ μὴ δὴ συμπεσέτω ἡ καρδία τοῦ κυρίου μου ἐπ' αὐ τό ν ὁ
δοῦ λό ς σου πορεύ σεται καὶ πολεμή σει μετὰ τοῦ ἀ λλοφύ λου τού του
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς δαυιδ οὐ μὴ δυνή σῃ πορευθῆ ναι πρὸ ς τὸ ν ἀ λλό φυλον τοῦ
πολεμεῖν μετ' αὐ τοῦ ὅ τι παιδά ριον εἶ σύ καὶ αὐ τὸ ς ἀ νὴ ρ πολεμιστὴ ς ἐκ νεό τητος
αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς σαουλ ποιμαίνων ἦ ν ὁ δοῦ λό ς σου τῷ πατρὶ αὐ τοῦ ἐν τῷ
ποιμνίῳ καὶ ὅ ταν ἤ ρχετο ὁ λέων καὶ ἡ ἄ ρκος καὶ ἐλά μβανεν πρό βατον ἐκ τῆ ς ἀ γέλης
καὶ ἐξεπορευό μην ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξα αὐ τὸ ν καὶ ἐξέσπασα ἐκ τοῦ στό ματος
αὐ τοῦ καὶ εἰ ἐπανίστατο ἐπ' ἐμέ καὶ ἐκρά τησα τοῦ φά ρυγγος αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξα καὶ
ἐθανά τωσα αὐ τό ν
καὶ τὴ ν ἄ ρκον ἔτυπτεν ὁ δοῦ λό ς σου καὶ τὸ ν λέοντα καὶ ἔσται ὁ ἀ λλό φυλος ὁ
ἀ περίτμητος ὡ ς ἓν τού των οὐ χὶ πορεύ σομαι καὶ πατά ξω αὐ τὸ ν καὶ ἀ φελῶ σή μερον
ὄ νειδος ἐξ ισραηλ διό τι τίς ὁ ἀ περίτμητος οὗ τος ὃ ς ὠ νείδισεν παρά ταξιν θεοῦ
ζῶ ντος
κύ ριος ὃ ς ἐξείλατό με ἐκ χειρὸ ς τοῦ λέοντος καὶ ἐκ χειρὸ ς τῆ ς ἄ ρκου αὐ τὸ ς ἐξελεῖταί
με ἐκ χειρὸ ς τοῦ ἀ λλοφύ λου τοῦ ἀ περιτμή του τού του καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς δαυιδ
πορεύ ου καὶ ἔσται κύ ριος μετὰ σοῦ
395

καὶ ἐνέδυσεν σαουλ τὸ ν δαυιδ μανδύ αν καὶ περικεφαλαίαν χαλκῆ ν περὶ τὴ ν

κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἔζωσεν τὸ ν δαυιδ τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ ἐπά νω τοῦ μανδύ ου αὐ τοῦ καὶ
ἐκοπίασεν περιπατή σας ἅ παξ καὶ δίς καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς σαουλ οὐ μὴ δύ νωμαι
πορευθῆ ναι ἐν τού τοις ὅ τι οὐ πεπείραμαι καὶ ἀ φαιροῦ σιν αὐ τὰ ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἔλαβεν τὴ ν βακτηρίαν αὐ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ πέντε
λίθους λείους ἐκ τοῦ χειμά ρρου καὶ ἔθετο αὐ τοὺ ς ἐν τῷ καδίῳ τῷ ποιμενικῷ τῷ
ὄ ντι αὐ τῷ εἰς συλλογὴ ν καὶ σφενδό νην αὐ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ προσῆ λθεν πρὸ ς
τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν ἀ λλό φυλον
καὶ εἶδεν γολιαδ τὸ ν δαυιδ καὶ ἠ τίμασεν αὐ τό ν ὅ τι αὐ τὸ ς ἦ ν παιδά ριον καὶ αὐ τὸ ς
πυρρά κης μετὰ κά λλους ὀ φθαλμῶ ν
καὶ εἶπεν ὁ ἀ λλό φυλος πρὸ ς δαυιδ ὡ σεὶ κύ ων ἐγώ εἰμι ὅ τι σὺ ἔρχῃ ἐπ' ἐμὲ ἐν ῥ ά βδῳ
καὶ λίθοις καὶ εἶπεν δαυιδ οὐ χί ἀ λλ' ἢ χείρω κυνό ς καὶ κατηρά σατο ὁ ἀ λλό φυλος τὸ ν
δαυιδ ἐν τοῖς θεοῖς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ὁ ἀ λλό φυλος πρὸ ς δαυιδ δεῦ ρο πρό ς με καὶ δώ σω τὰ ς σά ρκας σου τοῖς
πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοῖς κτή νεσιν τῆ ς γῆ ς
καὶ εἰπεν δαυιδ πρὸ ς τὸ ν ἀ λλό φυλον σὺ ἔρχῃ πρό ς με ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν δό ρατι καὶ
ἐν ἀ σπίδι κἀ γὼ πορεύ ομαι πρὸ ς σὲ ἐν ὀ νό ματι κυρίου σαβαωθ θεοῦ παρατά ξεως
ισραηλ ἣ ν ὠ νείδισας σή μερον
καὶ ἀ ποκλείσει σε κύ ριος σή μερον εἰς τὴ ν χεῖρά μου καὶ ἀ ποκτενῶ σε καὶ ἀ φελῶ τὴ ν
κεφαλή ν σου ἀ πὸ σοῦ καὶ δώ σω τὰ κῶ λά σου καὶ τὰ κῶ λα παρεμβολῆ ς ἀ λλοφύ λων
ἐν ταύ τῃ τῇ ἡ μέρᾳ τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς καὶ γνώ σεται
πᾶ σα ἡ γῆ ὅ τι ἔστιν θεὸ ς ἐν ισραηλ
καὶ γνώ σεται πᾶ σα ἡ ἐκκλησία αὕ τη ὅ τι οὐ κ ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ δό ρατι σῴ ζει κύ ριος ὅ τι
τοῦ κυρίου ὁ πό λεμος καὶ παραδώ σει κύ ριος ὑ μᾶ ς εἰς χεῖρας ἡ μῶ ν
καὶ ἀ νέστη ὁ ἀ λλό φυλος καὶ ἐπορεύ θη εἰς συνά ντησιν δαυιδ
καὶ ἐξέτεινεν δαυιδ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ εἰς τὸ κά διον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν λίθον ἕνα καὶ
ἐσφενδό νησεν καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν ἀ λλό φυλον ἐπὶ τὸ μέτωπον αὐ τοῦ καὶ διέδυ ὁ λίθος
διὰ τῆ ς περικεφαλαίας εἰς τὸ μέτωπον αὐ τοῦ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ
τὴ ν γῆ ν
καὶ ἔδραμεν δαυιδ καὶ ἐπέστη ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ ἔλαβεν τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ καὶ
ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν καὶ ἀ φεῖλεν τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ εἶδον οἱ ἀ λλό φυλοι ὅ τι
τέθνηκεν ὁ δυνατὸ ς αὐ τῶ ν καὶ ἔφυγον
καὶ ἀ νίστανται ἄ νδρες ισραηλ καὶ ιουδα καὶ ἠ λά λαξαν καὶ κατεδίωξαν ὀ πίσω αὐ τῶ ν
ἕως εἰσό δου γεθ καὶ ἕως τῆ ς πύ λης ἀ σκαλῶ νος καὶ ἔπεσαν τραυματίαι τῶ ν
ἀ λλοφύ λων ἐν τῇ ὁ δῷ τῶ ν πυλῶ ν καὶ ἕως γεθ καὶ ἕως ακκαρων
καὶ ἀ νέστρεψαν ἄ νδρες ισραηλ ἐκκλίνοντες ὀ πίσω τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ κατεπά τουν
τὰ ς παρεμβολὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἔλαβεν δαυιδ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ ἀ λλοφύ λου καὶ ἤ νεγκεν αὐ τὴ ν εἰς ιερουσαλημ
καὶ τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ἔθηκεν ἐν τῷ σκηνώ ματι αὐ τοῦ
καὶ ἐξῆ λθον αἱ χορεύ ουσαι εἰς συνά ντησιν δαυιδ ἐκ πασῶ ν πό λεων ισραηλ ἐν
τυμπά νοις καὶ ἐν χαρμοσύ νῃ καὶ ἐν κυμβά λοις
396

καὶ ἐξῆ ρχον αἱ γυναῖκες καὶ ἔλεγον ἐπά ταξεν σαουλ ἐν χιλιά σιν αὐ τοῦ καὶ δαυιδ ἐν
μυριά σιν αὐ τοῦ
καὶ πονηρὸ ν ἐφά νη τὸ ῥ ῆ μα ἐν ὀ φθαλμοῖς σαουλ περὶ τοῦ λό γου τού του καὶ εἶπεν
τῷ δαυιδ ἔδωκαν τὰ ς μυριά δας καὶ ἐμοὶ ἔδωκαν τὰ ς χιλιά δας
καὶ ἦ ν σαουλ ὑ ποβλεπό μενος τὸ ν δαυιδ ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης καὶ ἐπέκεινα
καὶ ἐφοβή θη σαουλ ἀ πὸ προσώ που δαυιδ
καὶ ἀ πέστησεν αὐ τὸ ν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ κατέστησεν αὐ τὸ ν ἑαυτῷ χιλίαρχον καὶ
ἐξεπορεύ ετο καὶ εἰσεπορεύ ετο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ
καὶ ἦ ν δαυιδ ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ συνίων καὶ κύ ριος μετ' αὐ τοῦ
καὶ εἶδεν σαουλ ὡ ς αὐ τὸ ς συνίει σφό δρα καὶ εὐ λαβεῖτο ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
καὶ πᾶ ς ισραηλ καὶ ιουδας ἠ γά πα τὸ ν δαυιδ ὅ τι αὐ τὸ ς ἐξεπορεύ ετο καὶ
εἰσεπορεύ ετο πρὸ προσώ που τοῦ λαοῦ
καὶ ἠ γά πησεν μελχολ ἡ θυγά τηρ σαουλ τὸ ν δαυιδ καὶ ἀ πηγγέλη σαουλ καὶ ηὐ θύ νθη
ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν σαουλ δώ σω αὐ τὴ ν αὐ τῷ καὶ ἔσται αὐ τῷ εἰς σκά νδαλον καὶ ἦ ν ἐπὶ σαουλ
χεὶρ ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐνετείλατο σαουλ τοῖς παισὶν αὐ τοῦ λέγων λαλή σατε ὑ μεῖς λά θρᾳ τῷ δαυιδ
λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺ ς θέλει ἐν σοί καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ ἀ γαπῶ σίν σε καὶ
σὺ ἐπιγά μβρευσον τῷ βασιλεῖ
καὶ ἐλά λησαν οἱ παῖδες σαουλ εἰς τὰ ὦ τα δαυιδ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ εἶπεν δαυιδ εἰ
κοῦ φον ἐν ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν ἐπιγαμβρεῦ σαι βασιλεῖ κἀ γὼ ἀ νὴ ρ ταπεινὸ ς καὶ οὐ χὶ
ἔνδοξος
καὶ ἀ πή γγειλαν οἱ παῖδες σαουλ αὐ τῷ κατὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἃ ἐλά λησεν δαυιδ
καὶ εἶπεν σαουλ τά δε ἐρεῖτε τῷ δαυιδ οὐ βού λεται ὁ βασιλεὺ ς ἐν δό ματι ἀ λλ' ἢ ἐν
ἑκατὸ ν ἀ κροβυστίαις ἀ λλοφύ λων ἐκδικῆ σαι εἰς ἐχθροὺ ς τοῦ βασιλέως καὶ σαουλ
ἐλογίσατο αὐ τὸ ν ἐμβαλεῖν εἰς χεῖρας τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ ἀ παγγέλλουσιν οἱ παῖδες σαουλ τῷ δαυιδ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ εὐ θύ νθη ὁ λό γος
ἐν ὀ φθαλμοῖς δαυιδ ἐπιγαμβρεῦ σαι τῷ βασιλεῖ
καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ ἐπορεύ θη αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν ἐν τοῖς
ἀ λλοφύ λοις ἑκατὸ ν ἄ νδρας καὶ ἀ νή νεγκεν τὰ ς ἀ κροβυστίας αὐ τῶ ν τῷ βασιλεῖ καὶ
ἐπιγαμβρεύ εται τῷ βασιλεῖ καὶ δίδωσιν αὐ τῷ τὴ ν μελχολ θυγατέρα αὐ τοῦ αὐ τῷ εἰς
γυναῖκα
καὶ εἶδεν σαουλ ὅ τι κύ ριος μετὰ δαυιδ καὶ πᾶ ς ισραηλ ἠ γά πα αὐ τό ν
καὶ προσέθετο εὐ λαβεῖσθαι ἀ πὸ δαυιδ ἔτι
καὶ ἐλά λησεν σαουλ πρὸ ς ιωναθαν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ πρὸ ς πά ντας τοὺ ς παῖδας
αὐ τοῦ θανατῶ σαι τὸ ν δαυιδ καὶ ιωναθαν υἱὸ ς σαουλ ᾑ ρεῖτο τὸ ν δαυιδ σφό δρα
καὶ ἀ πή γγειλεν ιωναθαν τῷ δαυιδ λέγων σαουλ ζητεῖ θανατῶ σαί σε φύ λαξαι οὖ ν
αὔ ριον πρωὶ καὶ κρύ βηθι καὶ κά θισον κρυβῇ
καὶ ἐγὼ ἐξελεύ σομαι καὶ στή σομαι ἐχό μενος τοῦ πατρό ς μου ἐν ἀ γρῷ οὗ ἐὰ ν ᾖ ς ἐκεῖ
καὶ ἐγὼ λαλή σω περὶ σοῦ πρὸ ς τὸ ν πατέρα μου καὶ ὄ ψομαι ὅ τι ἐὰ ν ᾖ καὶ ἀ παγγελῶ
σοι
397

καὶ ἐλά λησεν ιωναθαν περὶ δαυιδ ἀ γαθὰ πρὸ ς σαουλ τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ καὶ εἶπεν
πρὸ ς αὐ τό ν μὴ ἁ μαρτησά τω ὁ βασιλεὺ ς εἰς τὸ ν δοῦ λό ν σου δαυιδ ὅ τι οὐ χ
ἡ μά ρτηκεν εἰς σέ καὶ τὰ ποιή ματα αὐ τοῦ ἀ γαθὰ σφό δρα
καὶ ἔθετο τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν ἀ λλό φυλον καὶ
ἐποίησεν κύ ριος σωτηρίαν μεγά λην καὶ πᾶ ς ισραηλ εἶδον καὶ ἐχά ρησαν καὶ ἵνα τί
ἁ μαρτά νεις εἰς αἷμα ἀ θῷ ον θανατῶ σαι τὸ ν δαυιδ δωρεά ν
καὶ ἤ κουσεν σαουλ τῆ ς φωνῆ ς ιωναθαν καὶ ὤ μοσεν σαουλ λέγων ζῇ κύ ριος εἰ
ἀ ποθανεῖται
καὶ ἐκά λεσεν ιωναθαν τὸ ν δαυιδ καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ
εἰσή γαγεν ιωναθαν τὸ ν δαυιδ πρὸ ς σαουλ καὶ ἦ ν ἐνώ πιον αὐ τοῦ ὡ σεὶ ἐχθὲς καὶ
τρίτην ἡ μέραν
καὶ προσέθετο ὁ πό λεμος γενέσθαι πρὸ ς σαουλ καὶ κατίσχυσεν δαυιδ καὶ
ἐπολέμησεν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ ἐπά ταξεν ἐν αὐ τοῖς πληγὴ ν μεγά λην σφό δρα καὶ
ἔφυγον ἐκ προσώ που αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο πνεῦ μα θεοῦ πονηρὸ ν ἐπὶ σαουλ καὶ αὐ τὸ ς ἐν οἴκῳ καθεύ δων καὶ δό ρυ
ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ δαυιδ ἔψαλλεν ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ
καὶ ἐζή τει σαουλ πατά ξαι τὸ δό ρυ εἰς δαυιδ καὶ ἀ πέστη δαυιδ ἐκ προσώ που σαουλ
καὶ ἐπά ταξεν τὸ δό ρυ εἰς τὸ ν τοῖχον καὶ δαυιδ ἀ νεχώ ρησεν καὶ διεσώ θη
καὶ ἐγενή θη ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ ἀ πέστειλεν σαουλ ἀ γγέλους εἰς οἶκον δαυιδ
φυλά ξαι αὐ τὸ ν τοῦ θανατῶ σαι αὐ τὸ ν πρωί καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ δαυιδ μελχολ ἡ γυνὴ
αὐ τοῦ λέγουσα ἐὰ ν μὴ σὺ σώ σῃς τὴ ν ψυχὴ ν σαυτοῦ τὴ ν νύ κτα ταύ την αὔ ριον
θανατωθή σῃ
καὶ κατά γει ἡ μελχολ τὸ ν δαυιδ διὰ τῆ ς θυρίδος καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ ἔφυγεν καὶ
σῴ ζεται
καὶ ἔλαβεν ἡ μελχολ τὰ κενοτά φια καὶ ἔθετο ἐπὶ τὴ ν κλίνην καὶ ἧ παρ τῶ ν αἰγῶ ν
ἔθετο πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐκά λυψεν αὐ τὰ ἱματίῳ
καὶ ἀ πέστειλεν σαουλ ἀ γγέλους λαβεῖν τὸ ν δαυιδ καὶ λέγουσιν ἐνοχλεῖσθαι αὐ τό ν
καὶ ἀ ποστέλλει ἐπὶ τὸ ν δαυιδ λέγων ἀ γά γετε αὐ τὸ ν ἐπὶ τῆ ς κλίνης πρό ς με τοῦ
θανατῶ σαι αὐ τό ν
καὶ ἔρχονται οἱ ἄ γγελοι καὶ ἰδοὺ τὰ κενοτά φια ἐπὶ τῆ ς κλίνης καὶ ἧ παρ τῶ ν αἰγῶ ν
πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν σαουλ τῇ μελχολ ἵνα τί οὕ τως παρελογίσω με καὶ ἐξαπέστειλας τὸ ν ἐχθρό ν
μου καὶ διεσώ θη καὶ εἶπεν μελχολ τῷ σαουλ αὐ τὸ ς εἶπεν ἐξαπό στειλό ν με εἰ δὲ μή
θανατώ σω σε
καὶ δαυιδ ἔφυγεν καὶ διεσώ θη καὶ παραγίνεται πρὸ ς σαμουηλ εἰς αρμαθαιμ καὶ
ἀ παγγέλλει αὐ τῷ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν αὐ τῷ σαουλ καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ
σαμουηλ καὶ ἐκά θισαν ἐν ναυαθ ἐν ραμα
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σαουλ λέγοντες ἰδοὺ δαυιδ ἐν ναυαθ ἐν ραμα
καὶ ἀ πέστειλεν σαουλ ἀ γγέλους λαβεῖν τὸ ν δαυιδ καὶ εἶδαν τὴ ν ἐκκλησίαν τῶ ν
προφητῶ ν καὶ σαμουηλ εἱστή κει καθεστηκὼ ς ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ ἐγενή θη ἐπὶ τοὺ ς
ἀ γγέλους τοῦ σαουλ πνεῦ μα θεοῦ καὶ προφητεύ ουσιν
398

καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σαουλ καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους ἑτέρους καὶ ἐπροφή τευσαν καὶ
αὐ τοί καὶ προσέθετο σαουλ ἀ ποστεῖλαι ἀ γγέλους τρίτους καὶ ἐπροφή τευσαν καὶ
αὐ τοί
καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ σαουλ καὶ ἐπορεύ θη καὶ αὐ τὸ ς εἰς αρμαθαιμ καὶ ἔρχεται ἕως τοῦ
φρέατος τοῦ ἅ λω τοῦ ἐν τῷ σεφι καὶ ἠ ρώ τησεν καὶ εἶπεν ποῦ σαμουηλ καὶ δαυιδ
καὶ εἶπαν ἰδοὺ ἐν ναυαθ ἐν ραμα
καὶ ἐπορεύ θη ἐκεῖθεν εἰς ναυαθ ἐν ραμα καὶ ἐγενή θη καὶ ἐπ' αὐ τῷ πνεῦ μα θεοῦ καὶ
ἐπορεύ ετο προφητεύ ων ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐ τὸ ν εἰς ναυαθ ἐν ραμα
καὶ ἐξεδύ σατο τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἐπροφή τευσεν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν καὶ ἔπεσεν
γυμνὸ ς ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐκείνην καὶ ὅ λην τὴ ν νύ κτα διὰ τοῦ το ἔλεγον εἰ καὶ σαουλ
ἐν προφή ταις
καὶ ἀ πέδρα δαυιδ ἐκ ναυαθ ἐν ραμα καὶ ἔρχεται ἐνώ πιον ιωναθαν καὶ εἶπεν τί
πεποίηκα καὶ τί τὸ ἀ δίκημά μου καὶ τί ἡ μά ρτηκα ἐνώ πιον τοῦ πατρό ς σου ὅ τι
ἐπιζητεῖ τὴ ν ψυχή ν μου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιωναθαν μηδαμῶ ς σοι οὐ μὴ ἀ ποθά νῃς ἰδοὺ οὐ μὴ ποιή σῃ ὁ πατή ρ
μου ῥ ῆ μα μέγα ἢ μικρὸ ν καὶ οὐ κ ἀ ποκαλύ ψει τὸ ὠ τίον μου καὶ τί ὅ τι κρύ ψει ὁ
πατή ρ μου τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το οὐ κ ἔστιν τοῦ το
καὶ ἀ πεκρίθη δαυιδ τῷ ιωναθαν καὶ εἶπεν γινώ σκων οἶδεν ὁ πατή ρ σου ὅ τι εὕ ρηκα
χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου καὶ εἶπεν μὴ γνώ τω τοῦ το ιωναθαν μὴ οὐ βού ληται ἀ λλὰ ζῇ
κύ ριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου ὅ τι καθὼ ς εἶπον ἐμπέπλησται ἀ νὰ μέσον μου καὶ τοῦ
θανά του
καὶ εἶπεν ιωναθαν πρὸ ς δαυιδ τί ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου καὶ τί ποιή σω σοι
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ιωναθαν ἰδοὺ δὴ νεομηνία αὔ ριον καὶ ἐγὼ καθίσας οὐ
καθή σομαι μετὰ τοῦ βασιλέως φαγεῖν καὶ ἐξαποστελεῖς με καὶ κρυβή σομαι ἐν τῷ
πεδίῳ ἕως δείλης
ἐὰ ν ἐπισκεπτό μενος ἐπισκέψηταί με ὁ πατή ρ σου καὶ ἐρεῖς παραιτού μενος
παρῃτή σατο ἀ π' ἐμοῦ δαυιδ δραμεῖν ἕως εἰς βηθλεεμ τὴ ν πό λιν αὐ τοῦ ὅ τι θυσία
τῶ ν ἡ μερῶ ν ἐκεῖ ὅ λῃ τῇ φυλῇ
ἐὰ ν τά δε εἴπῃ ἀ γαθῶ ς εἰρή νη τῷ δού λῳ σου καὶ ἐὰ ν σκληρῶ ς ἀ ποκριθῇ σοι γνῶ θι
ὅ τι συντετέλεσται ἡ κακία παρ' αὐ τοῦ
καὶ ποιή σεις ἔλεος μετὰ τοῦ δού λου σου ὅ τι εἰσή γαγες εἰς διαθή κην κυρίου τὸ ν
δοῦ λό ν σου μετὰ σεαυτοῦ καὶ εἰ ἔστιν ἀ δικία ἐν τῷ δού λῳ σου θανά τωσό ν με σύ
καὶ ἕως τοῦ πατρό ς σου ἵνα τί οὕ τως εἰσά γεις με
καὶ εἶπεν ιωναθαν μηδαμῶ ς σοι ὅ τι ἐὰ ν γινώ σκων γνῶ ὅ τι συντετέλεσται ἡ κακία
παρὰ τοῦ πατρό ς μου τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ σέ καὶ ἐὰ ν μή εἰς τὰ ς πό λεις σου ἐγὼ ἀ παγγελῶ
σοι
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ιωναθαν τίς ἀ παγγελεῖ μοι ἐὰ ν ἀ ποκριθῇ ὁ πατή ρ σου
σκληρῶ ς
καὶ εἶπεν ιωναθαν πρὸ ς δαυιδ πορεύ ου καὶ μένε εἰς ἀ γρό ν καὶ ἐκπορεύ ονται
ἀ μφό τεροι εἰς ἀ γρό ν
399

καὶ εἶπεν ιωναθαν πρὸ ς δαυιδ κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ οἶδεν ὅ τι ἀ νακρινῶ τὸ ν πατέρα
μου ὡ ς ἂ ν ὁ καιρὸ ς τρισσῶ ς καὶ ἰδοὺ ἀ γαθὸ ν ᾖ περὶ δαυιδ καὶ οὐ μὴ ἀ ποστείλω
πρὸ ς σὲ εἰς ἀ γρό ν
τά δε ποιή σαι ὁ θεὸ ς τῷ ιωναθαν καὶ τά δε προσθείη ὅ τι ἀ νοίσω τὰ κακὰ ἐπὶ σὲ καὶ
ἀ ποκαλύ ψω τὸ ὠ τίον σου καὶ ἐξαποστελῶ σε καὶ ἀ πελεύ σῃ εἰς εἰρή νην καὶ ἔσται
κύ ριος μετὰ σοῦ καθὼ ς ἦ ν μετὰ τοῦ πατρό ς μου
καὶ μὲν ἔτι μου ζῶ ντος καὶ ποιή σεις ἔλεος μετ' ἐμοῦ καὶ ἐὰ ν θανά τῳ ἀ ποθά νω
οὐ κ ἐξαρεῖς ἔλεό ς σου ἀ πὸ τοῦ οἴκου μου ἕως τοῦ αἰῶ νος καὶ εἰ μὴ ἐν τῷ ἐξαίρειν
κύ ριον τοὺ ς ἐχθροὺ ς δαυιδ ἕκαστον ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς
ἐξαρθῆ ναι τὸ ὄ νομα τοῦ ιωναθαν ἀ πὸ τοῦ οἴκου δαυιδ καὶ ἐκζητή σαι κύ ριος
ἐχθροὺ ς τοῦ δαυιδ
καὶ προσέθετο ἔτι ιωναθαν ὀ μό σαι τῷ δαυιδ ὅ τι ἠ γά πησεν ψυχὴ ν ἀ γαπῶ ντος αὐ τό ν
καὶ εἶπεν ιωναθαν αὔ ριον νουμηνία καὶ ἐπισκεπή σῃ ὅ τι ἐπισκεπή σεται καθέδρα
σου
καὶ τρισσεύ σεις καὶ ἐπισκέψῃ καὶ ἥ ξεις εἰς τὸ ν τό πον σου οὗ ἐκρύ βης ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
τῇ ἐργασίμῃ καὶ καθή σῃ παρὰ τὸ εργαβ ἐκεῖνο
καὶ ἐγὼ τρισσεύ σω ταῖς σχίζαις ἀ κοντίζων ἐκπέμπων εἰς τὴ ν αματταρι
καὶ ἰδοὺ ἀ ποστελῶ τὸ παιδά ριον λέγων δεῦ ρο εὑ ρέ μοι τὴ ν σχίζαν ἐὰ ν εἴπω λέγων
τῷ παιδαρίῳ ὧ δε ἡ σχίζα ἀ πὸ σοῦ καὶ ὧ δε λαβὲ αὐ τή ν παραγίνου ὅ τι εἰρή νη σοι καὶ
οὐ κ ἔστιν λό γος ζῇ κύ ριος
ἐὰ ν τά δε εἴπω τῷ νεανίσκῳ ὧ δε ἡ σχίζα ἀ πὸ σοῦ καὶ ἐπέκεινα πορεύ ου ὅ τι
ἐξαπέσταλκέν σε κύ ριος
καὶ τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλαλή σαμεν ἐγὼ καὶ σύ ἰδοὺ κύ ριος μά ρτυς ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ
ἕως αἰῶ νος
καὶ κρύ πτεται δαυιδ ἐν ἀ γρῷ καὶ παραγίνεται ὁ μή ν καὶ ἔρχεται ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τὴ ν
τρά πεζαν τοῦ φαγεῖν
καὶ ἐκά θισεν ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τὴ ν καθέδραν αὐ τοῦ ὡ ς ἅ παξ καὶ ἅ παξ ἐπὶ τῆ ς
καθέδρας παρὰ τοῖχον καὶ προέφθασεν τὸ ν ιωναθαν καὶ ἐκά θισεν αβεννηρ ἐκ
πλαγίων σαουλ καὶ ἐπεσκέπη ὁ τό πος δαυιδ
καὶ οὐ κ ἐλά λησεν σαουλ οὐ δὲν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ τι εἶπεν σύ μπτωμα φαίνεται μὴ
καθαρὸ ς εἶναι ὅ τι οὐ κεκαθά ρισται
καὶ ἐγενή θη τῇ ἐπαύ ριον τοῦ μηνὸ ς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ καὶ ἐπεσκέπη ὁ τό πος τοῦ
δαυιδ καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς ιωναθαν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ τί ὅ τι οὐ παραγέγονεν ὁ υἱὸ ς
ιεσσαι καὶ ἐχθὲς καὶ σή μερον ἐπὶ τὴ ν τρά πεζαν
καὶ ἀ πεκρίθη ιωναθαν τῷ σαουλ καὶ εἶπεν αὐ τῷ παρῄ τηται δαυιδ παρ' ἐμοῦ ἕως εἰς
βηθλεεμ τὴ ν πό λιν αὐ τοῦ πορευθῆ ναι
καὶ εἶπεν ἐξαπό στειλον δή με ὅ τι θυσία τῆ ς φυλῆ ς ἡ μῖν ἐν τῇ πό λει καὶ ἐνετείλαντο
πρό ς με οἱ ἀ δελφοί μου καὶ νῦ ν εἰ εὕ ρηκα χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου διασωθή σομαι δὴ
καὶ ὄ ψομαι τοὺ ς ἀ δελφού ς μου διὰ τοῦ το οὐ παραγέγονεν ἐπὶ τὴ ν τρά πεζαν τοῦ
βασιλέως
400

καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ σαουλ ἐπὶ ιωναθαν σφό δρα καὶ εἶπεν αὐ τῷ υἱὲ κορασίων
αὐ τομολού ντων οὐ γὰ ρ οἶδα ὅ τι μέτοχος εἶ σὺ τῷ υἱῷ ιεσσαι εἰς αἰσχύ νην σου καὶ
εἰς αἰσχύ νην ἀ ποκαλύ ψεως μητρό ς σου
ὅ τι πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ὁ υἱὸ ς ιεσσαι ζῇ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς οὐ χ ἑτοιμασθή σεται ἡ βασιλεία
σου νῦ ν οὖ ν ἀ ποστείλας λαβὲ τὸ ν νεανίαν ὅ τι υἱὸ ς θανά του οὗ τος
καὶ ἀ πεκρίθη ιωναθαν τῷ σαουλ ἵνα τί ἀ ποθνῄ σκει τί πεποίηκεν
καὶ ἐπῆ ρεν σαουλ τὸ δό ρυ ἐπὶ ιωναθαν τοῦ θανατῶ σαι αὐ τό ν καὶ ἔγνω ιωναθαν ὅ τι
συντετέλεσται ἡ κακία αὕ τη παρὰ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ θανατῶ σαι τὸ ν δαυιδ
καὶ ἀ νεπή δησεν ιωναθαν ἀ πὸ τῆ ς τραπέζης ἐν ὀ ργῇ θυμοῦ καὶ οὐ κ ἔφαγεν ἐν τῇ
δευτέρᾳ τοῦ μηνὸ ς ἄ ρτον ὅ τι ἐθραύ σθη ἐπὶ τὸ ν δαυιδ ὅ τι συνετέλεσεν ἐπ' αὐ τὸ ν ὁ
πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη πρωὶ καὶ ἐξῆ λθεν ιωναθαν εἰς ἀ γρό ν καθὼ ς ἐτά ξατο εἰς τὸ μαρτύ ριον
δαυιδ καὶ παιδά ριον μικρὸ ν μετ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ δρά με εὑ ρέ μοι τὰ ς σχίζας ἐν αἷς ἐγὼ ἀ κοντίζω καὶ τὸ
παιδά ριον ἔδραμε καὶ αὐ τὸ ς ἠ κό ντιζε τῇ σχίζῃ καὶ παρή γαγεν αὐ τή ν
καὶ ἦ λθεν τὸ παιδά ριον ἕως τοῦ τό που τῆ ς σχίζης οὗ ἠ κό ντιζεν ιωναθαν καὶ
ἀ νεβό ησεν ιωναθαν ὀ πίσω τοῦ νεανίου καὶ εἶπεν ἐκεῖ ἡ σχίζα ἀ πὸ σοῦ καὶ ἐπέκεινα
καὶ ἀ νεβό ησεν ιωναθαν ὀ πίσω τοῦ παιδαρίου αὐ τοῦ λέγων ταχύ νας σπεῦ σον καὶ μὴ
στῇ ς καὶ ἀ νέλεξεν τὸ παιδά ριον ιωναθαν τὰ ς σχίζας πρὸ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ
καὶ τὸ παιδά ριον οὐ κ ἔγνω οὐ θέν πά ρεξ ιωναθαν καὶ δαυιδ ἔγνωσαν τὸ ῥ ῆ μα
καὶ ιωναθαν ἔδωκεν τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ
αὐ τοῦ πορεύ ου εἴσελθε εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ ὡ ς εἰσῆ λθεν τὸ παιδά ριον καὶ δαυιδ ἀ νέστη ἀ πὸ τοῦ εργαβ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ
πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ τρίς καὶ κατεφίλησεν ἕκαστος τὸ ν
πλησίον αὐ τοῦ καὶ ἔκλαυσεν ἕκαστος τῷ πλησίον αὐ τοῦ ἕως συντελείας μεγά λης
καὶ εἶπεν ιωναθαν πορεύ ου εἰς εἰρή νην καὶ ὡ ς ὀ μωμό καμεν ἡ μεῖς ἀ μφό τεροι ἐν
ὀ νό ματι κυρίου λέγοντες κύ ριος ἔσται μά ρτυς ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀ νὰ
μέσον τοῦ σπέρματό ς μου καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ σπέρματό ς σου ἕως αἰῶ νος
καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ ιωναθαν εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ ἔρχεται δαυιδ εἰς νομβα πρὸ ς αβιμελεχ τὸ ν ἱερέα καὶ ἐξέστη αβιμελεχ τῇ
ἀ παντή σει αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τί ὅ τι σὺ μό νος καὶ οὐ θεὶς μετὰ σοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ τῷ ἱερεῖ ὁ βασιλεὺ ς ἐντέταλταί μοι ῥ ῆ μα σή μερον καὶ εἶπέν μοι
μηδεὶς γνώ τω τὸ ῥ ῆ μα περὶ οὗ ἐγὼ ἀ ποστέλλω σε καὶ ὑ πὲρ οὗ ἐντέταλμαί σοι καὶ
τοῖς παιδαρίοις διαμεμαρτύ ρημαι ἐν τῷ τό πῳ τῷ λεγομένῳ θεοῦ πίστις φελλανι
αλεμωνι
καὶ νῦ ν εἰ εἰσὶν ὑ πὸ τὴ ν χεῖρά σου πέντε ἄ ρτοι δὸ ς εἰς χεῖρά μου τὸ εὑ ρεθέν
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ ἱερεὺ ς τῷ δαυιδ καὶ εἶπεν οὐ κ εἰσὶν ἄ ρτοι βέβηλοι ὑ πὸ τὴ ν χεῖρά μου
ὅ τι ἀ λλ' ἢ ἄ ρτοι ἅ γιοι εἰσίν εἰ πεφυλαγμένα τὰ παιδά ριά ἐστιν ἀ πὸ γυναικό ς καὶ
φά γεται
καὶ ἀ πεκρίθη δαυιδ τῷ ἱερεῖ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἀ λλὰ ἀ πὸ γυναικὸ ς ἀ πεσχή μεθα ἐχθὲς
καὶ τρίτην ἡ μέραν ἐν τῷ ἐξελθεῖν με εἰς ὁ δὸ ν γέγονε πά ντα τὰ παιδά ρια ἡ γνισμένα
καὶ αὐ τὴ ἡ ὁ δὸ ς βέβηλος διό τι ἁ γιασθή σεται σή μερον διὰ τὰ σκεύ η μου
401

καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ αβιμελεχ ὁ ἱερεὺ ς τοὺ ς ἄ ρτους τῆ ς προθέσεως ὅ τι οὐ κ ἦ ν ἐκεῖ

ἄ ρτος ὅ τι ἀ λλ' ἢ ἄ ρτοι τοῦ προσώ που οἱ ἀ φῃρημένοι ἐκ προσώ που κυρίου
παρατεθῆ ναι ἄ ρτον θερμὸ ν ᾗ ἡ μέρᾳ ἔλαβεν αὐ τού ς
καὶ ἐκεῖ ἦ ν ἓν τῶ ν παιδαρίων τοῦ σαουλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ συνεχό μενος νεεσσαραν
ἐνώ πιον κυρίου καὶ ὄ νομα αὐ τῷ δωηκ ὁ σύ ρος νέμων τὰ ς ἡ μιό νους σαουλ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αβιμελεχ ἰδὲ εἰ ἔστιν ἐνταῦ θα ὑ πὸ τὴ ν χεῖρά σου δό ρυ ἢ
ῥ ομφαία ὅ τι τὴ ν ῥ ομφαίαν μου καὶ τὰ σκεύ η οὐ κ εἴληφα ἐν τῇ χειρί μου ὅ τι ἦ ν τὸ
ῥ ῆ μα τοῦ βασιλέως κατὰ σπουδή ν
καὶ εἶπεν ὁ ἱερεύ ς ἰδοὺ ἡ ῥ ομφαία γολιαθ τοῦ ἀ λλοφύ λου ὃ ν ἐπά ταξας ἐν τῇ κοιλά δι
ηλα καὶ αὐ τὴ ἐνειλημένη ἐν ἱματίῳ εἰ ταύ την λή μψῃ σεαυτῷ λαβέ ὅ τι οὐ κ ἔστιν
ἑτέρα πά ρεξ ταύ της ἐνταῦ θα καὶ εἶπεν δαυιδ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν ὥ σπερ αὐ τή δό ς μοι
αὐ τή ν
καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν αὐ τῷ καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ ἔφυγεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ
προσώ που σαουλ καὶ ἦ λθεν δαυιδ πρὸ ς αγχους βασιλέα γεθ
καὶ εἶπαν οἱ παῖδες αγχους πρὸ ς αὐ τό ν οὐ χὶ οὗ τος δαυιδ ὁ βασιλεὺ ς τῆ ς γῆ ς οὐ χὶ
τού τῳ ἐξῆ ρχον αἱ χορεύ ουσαι λέγουσαι ἐπά ταξεν σαουλ ἐν χιλιά σιν αὐ τοῦ καὶ
δαυιδ ἐν μυριά σιν αὐ τοῦ
καὶ ἔθετο δαυιδ τὰ ῥ ή ματα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ καὶ ἐφοβή θη σφό δρα ἀ πὸ
προσώ που αγχους βασιλέως γεθ
καὶ ἠ λλοίωσεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ προσεποιή σατο ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ καὶ ἐτυμπά νιζεν ἐπὶ ταῖς θύ ραις τῆ ς πό λεως καὶ παρεφέρετο ἐν ταῖς χερσὶν
αὐ τοῦ καὶ ἔπιπτεν ἐπὶ τὰ ς θύ ρας τῆ ς πύ λης καὶ τὰ σίελα αὐ τοῦ κατέρρει ἐπὶ τὸ ν
πώ γωνα αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αγχους πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ ἰδοὺ ἴδετε ἄ νδρα ἐπίλημπτον ἵνα τί
εἰσηγά γετε αὐ τὸ ν πρό ς με
ἦ ἐλαττοῦ μαι ἐπιλή μπτων ἐγώ ὅ τι εἰσαγειό χατε αὐ τὸ ν ἐπιλημπτεύ εσθαι πρό ς με
οὗ τος οὐ κ εἰσελεύ σεται εἰς οἰκίαν
καὶ ἀ πῆ λθεν ἐκεῖθεν δαυιδ καὶ διεσώ θη καὶ ἔρχεται εἰς τὸ σπή λαιον τὸ οδολλαμ καὶ
ἀ κού ουσιν οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ καταβαίνουσιν πρὸ ς
αὐ τὸ ν ἐκεῖ
καὶ συνή γοντο πρὸ ς αὐ τὸ ν πᾶ ς ἐν ἀ νά γκῃ καὶ πᾶ ς ὑ πό χρεως καὶ πᾶ ς κατώ δυνος
ψυχῇ καὶ ἦ ν ἐπ' αὐ τῶ ν ἡ γού μενος καὶ ἦ σαν μετ' αὐ τοῦ ὡ ς τετρακό σιοι ἄ νδρες
καὶ ἀ πῆ λθεν δαυιδ ἐκεῖθεν εἰς μασσηφα τῆ ς μωαβ καὶ εἶπεν πρὸ ς βασιλέα μωαβ
γινέσθωσαν δὴ ὁ πατή ρ μου καὶ ἡ μή τηρ μου παρὰ σοί ἕως ὅ του γνῶ τί ποιή σει μοι
ὁ θεό ς
καὶ παρεκά λεσεν τὸ πρό σωπον τοῦ βασιλέως μωαβ καὶ κατῴ κουν μετ' αὐ τοῦ
πά σας τὰ ς ἡ μέρας ὄ ντος τοῦ δαυιδ ἐν τῇ περιοχῇ
καὶ εἶπεν γαδ ὁ προφή της πρὸ ς δαυιδ μὴ κά θου ἐν τῇ περιοχῇ πορεύ ου καὶ ἥ ξεις εἰς
γῆ ν ιουδα καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ ἦ λθεν καὶ ἐκά θισεν ἐν πό λει σαριχ
καὶ ἤ κουσεν σαουλ ὅ τι ἔγνωσται δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ καὶ σαουλ
ἐκά θητο ἐν τῷ βουνῷ ὑ πὸ τὴ ν ἄ ρουραν τὴ ν ἐν ραμα καὶ τὸ δό ρυ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ παρειστή κεισαν αὐ τῷ
402

καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ τοὺ ς παρεστηκό τας αὐ τῷ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς
ἀ κού σατε δή υἱοὶ βενιαμιν εἰ ἀ ληθῶ ς πᾶ σιν ὑ μῖν δώ σει ὁ υἱὸ ς ιεσσαι ἀ γροὺ ς καὶ
ἀ μπελῶ νας καὶ πά ντας ὑ μᾶ ς τά ξει ἑκατοντά ρχους καὶ χιλιά ρχους
ὅ τι σύ γκεισθε πά ντες ὑ μεῖς ἐπ' ἐμέ καὶ οὐ κ ἔστιν ὁ ἀ ποκαλύ πτων τὸ ὠ τίον μου ἐν
τῷ διαθέσθαι τὸ ν υἱό ν μου διαθή κην μετὰ τοῦ υἱοῦ ιεσσαι καὶ οὐ κ ἔστιν πονῶ ν περὶ
ἐμοῦ ἐξ ὑ μῶ ν καὶ ἀ ποκαλύ πτων τὸ ὠ τίον μου ὅ τι ἐπή γειρεν ὁ υἱό ς μου τὸ ν δοῦ λό ν
μου ἐπ' ἐμὲ εἰς ἐχθρὸ ν ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ ἀ ποκρίνεται δωηκ ὁ σύ ρος ὁ καθεστηκὼ ς ἐπὶ τὰ ς ἡ μιό νους σαουλ καὶ εἶπεν
ἑό ρακα τὸ ν υἱὸ ν ιεσσαι παραγινό μενον εἰς νομβα πρὸ ς αβιμελεχ υἱὸ ν αχιτωβ τὸ ν
ἱερέα
καὶ ἠ ρώ τα αὐ τῷ διὰ τοῦ θεοῦ καὶ ἐπισιτισμὸ ν ἔδωκεν αὐ τῷ καὶ τὴ ν ῥ ομφαίαν
γολιαδ τοῦ ἀ λλοφύ λου ἔδωκεν αὐ τῷ
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς καλέσαι τὸ ν αβιμελεχ υἱὸ ν αχιτωβ καὶ πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς
τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ τοὺ ς ἱερεῖς τοὺ ς ἐν νομβα καὶ παρεγένοντο πά ντες πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα
καὶ εἶπεν σαουλ ἄ κουε δή υἱὲ αχιτωβ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ λά λει κύ ριε
καὶ εἶπεν αὐ τῷ σαουλ ἵνα τί συνέθου κατ' ἐμοῦ σὺ καὶ ὁ υἱὸ ς ιεσσαι δοῦ ναί σε αὐ τῷ
ἄ ρτον καὶ ῥ ομφαίαν καὶ ἐρωτᾶ ν αὐ τῷ διὰ τοῦ θεοῦ θέσθαι αὐ τὸ ν ἐπ' ἐμὲ εἰς ἐχθρὸ ν
ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ ἀ πεκρίθη τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν καὶ τίς ἐν πᾶ σιν τοῖς δού λοις σου ὡ ς δαυιδ
πιστὸ ς καὶ γαμβρὸ ς τοῦ βασιλέως καὶ ἄ ρχων παντὸ ς παραγγέλματό ς σου καὶ
ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ σου
ἦ σή μερον ἦ ργμαι ἐρωτᾶ ν αὐ τῷ διὰ τοῦ θεοῦ μηδαμῶ ς μὴ δό τω ὁ βασιλεὺ ς κατὰ
τοῦ δού λου αὐ τοῦ λό γον καὶ ἐφ' ὅ λον τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου ὅ τι οὐ κ ᾔ δει ὁ
δοῦ λος ὁ σὸ ς ἐν πᾶ σιν τού τοις ῥ ῆ μα μικρὸ ν ἢ μέγα
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς σαουλ θανά τῳ ἀ ποθανῇ αβιμελεχ σὺ καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος τοῦ
πατρό ς σου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τοῖς παρατρέχουσιν τοῖς ἐφεστηκό σιν ἐπ' αὐ τό ν προσαγά γετε
καὶ θανατοῦ τε τοὺ ς ἱερεῖς τοῦ κυρίου ὅ τι ἡ χεὶρ αὐ τῶ ν μετὰ δαυιδ καὶ ὅ τι ἔγνωσαν
ὅ τι φεύ γει αὐ τό ς καὶ οὐ κ ἀ πεκά λυψαν τὸ ὠ τίον μου καὶ οὐ κ ἐβουλή θησαν οἱ παῖδες
τοῦ βασιλέως ἐπενεγκεῖν τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἀ παντῆ σαι εἰς τοὺ ς ἱερεῖς κυρίου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ δωηκ ἐπιστρέφου σὺ καὶ ἀ πά ντα εἰς τοὺ ς ἱερεῖς καὶ
ἐπεστρά φη δωηκ ὁ σύ ρος καὶ ἐθανά τωσεν τοὺ ς ἱερεῖς κυρίου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
τριακοσίους καὶ πέντε ἄ νδρας πά ντας αἴροντας εφουδ
καὶ τὴ ν νομβα τὴ ν πό λιν τῶ ν ἱερέων ἐπά ταξεν ἐν στό ματι ῥ ομφαίας ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς ἕως
γυναικό ς ἀ πὸ νηπίου ἕως θηλά ζοντος καὶ μό σχου καὶ ὄ νου καὶ προβά του
καὶ διασῴ ζεται υἱὸ ς εἷς τῷ αβιμελεχ υἱῷ αχιτωβ καὶ ὄ νομα αὐ τῷ αβιαθαρ καὶ
ἔφυγεν ὀ πίσω δαυιδ
καὶ ἀ πή γγειλεν αβιαθαρ τῷ δαυιδ ὅ τι ἐθανά τωσεν σαουλ πά ντας τοὺ ς ἱερεῖς τοῦ
κυρίου
καὶ εἶπεν δαυιδ τῷ αβιαθαρ ἤ ιδειν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ τι δωηκ ὁ σύ ρος ὅ τι
ἀ παγγέλλων ἀ παγγελεῖ τῷ σαουλ ἐγώ εἰμι αἴτιος τῶ ν ψυχῶ ν οἴκου τοῦ πατρό ς σου
403

κά θου μετ' ἐμοῦ μὴ φοβοῦ ὅ τι οὗ ἐὰ ν ζητῶ τῇ ψυχῇ μου τό πον ζητή σω καὶ τῇ ψυχῇ
σου ὅ τι πεφύ λαξαι σὺ παρ' ἐμοί
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ δαυιδ λέγοντες ἰδοὺ οἱ ἀ λλό φυλοι πολεμοῦ σιν ἐν τῇ κεϊλα καὶ
αὐ τοὶ διαρπά ζουσιν καταπατοῦ σιν τοὺ ς ἅ λω
καὶ ἐπηρώ τησεν δαυιδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων εἰ πορευθῶ καὶ πατά ξω τοὺ ς
ἀ λλοφύ λους τού τους καὶ εἶπεν κύ ριος πορεύ ου καὶ πατά ξεις ἐν τοῖς ἀ λλοφύ λοις
τού τοις καὶ σώ σεις τὴ ν κεϊλα
καὶ εἶπαν οἱ ἄ νδρες τοῦ δαυιδ πρὸ ς αὐ τό ν ἰδοὺ ἡ μεῖς ἐνταῦ θα ἐν τῇ ιουδαίᾳ
φοβού μεθα καὶ πῶ ς ἔσται ἐὰ ν πορευθῶ μεν εἰς κεϊλα εἰς τὰ σκῦ λα τῶ ν ἀ λλοφύ λων
εἰσπορευσό μεθα
καὶ προσέθετο δαυιδ ἐρωτῆ σαι ἔτι διὰ τοῦ κυρίου καὶ ἀ πεκρίθη αὐ τῷ κύ ριος καὶ
εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν ἀ νά στηθι καὶ κατά βηθι εἰς κεϊλα ὅ τι ἐγὼ παραδίδωμι τοὺ ς
ἀ λλοφύ λους εἰς χεῖρά ς σου
καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ εἰς κεϊλα καὶ ἐπολέμησεν ἐν τοῖς
ἀ λλοφύ λοις καὶ ἔφυγον ἐκ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἀ πή γαγεν τὰ κτή νη αὐ τῶ ν καὶ
ἐπά ταξεν ἐν αὐ τοῖς πληγὴ ν μεγά λην καὶ ἔσωσεν δαυιδ τοὺ ς κατοικοῦ ντας κεϊλα
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ φυγεῖν αβιαθαρ υἱὸ ν αβιμελεχ πρὸ ς δαυιδ καὶ αὐ τὸ ς μετὰ δαυιδ
εἰς κεϊλα κατέβη ἔχων εφουδ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σαουλ ὅ τι ἥ κει δαυιδ εἰς κεϊλα καὶ εἶπεν σαουλ πέπρακεν αὐ τὸ ν ὁ
θεὸ ς εἰς χεῖρά ς μου ὅ τι ἀ ποκέκλεισται εἰσελθὼ ν εἰς πό λιν θυρῶ ν καὶ μοχλῶ ν
καὶ παρή γγειλεν σαουλ παντὶ τῷ λαῷ εἰς πό λεμον καταβαίνειν εἰς κεϊλα συνέχειν
τὸ ν δαυιδ καὶ τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ
καὶ ἔγνω δαυιδ ὅ τι οὐ παρασιωπᾷ σαουλ περὶ αὐ τοῦ τὴ ν κακίαν καὶ εἶπεν δαυιδ
πρὸ ς αβιαθαρ τὸ ν ἱερέα προσά γαγε τὸ εφουδ κυρίου
καὶ εἶπεν δαυιδ κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ ἀ κού ων ἀ κή κοεν ὁ δοῦ λό ς σου ὅ τι ζητεῖ σαουλ
ἐλθεῖν ἐπὶ κεϊλα διαφθεῖραι τὴ ν πό λιν δι' ἐμέ
εἰ ἀ ποκλεισθή σεται καὶ νῦ ν εἰ καταβή σεται σαουλ καθὼ ς ἤ κουσεν ὁ δοῦ λό ς σου
κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ ἀ πά γγειλον τῷ δού λῳ σου καὶ εἶπεν κύ ριος ἀ ποκλεισθή σεται
καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ ὡ ς τετρακό σιοι καὶ ἐξῆ λθον ἐκ κεϊλα
καὶ ἐπορεύ οντο οὗ ἐὰ ν ἐπορεύ θησαν καὶ τῷ σαουλ ἀ πηγγέλη ὅ τι διασέσωται δαυιδ
ἐκ κεϊλα καὶ ἀ νῆ κεν τοῦ ἐξελθεῖν
καὶ ἐκά θισεν δαυιδ ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐν μασερεμ ἐν τοῖς στενοῖς καὶ ἐκά θητο ἐν τῇ
ἐρή μῳ ἐν τῷ ὄ ρει ζιφ ἐν τῇ γῇ τῇ αὐ χμώ δει καὶ ἐζή τει αὐ τὸ ν σαουλ πά σας τὰ ς
ἡ μέρας καὶ οὐ παρέδωκεν αὐ τὸ ν κύ ριος εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ
καὶ εἶδεν δαυιδ ὅ τι ἐξέρχεται σαουλ τοῦ ζητεῖν τὸ ν δαυιδ καὶ δαυιδ ἐν τῷ ὄ ρει τῷ
αὐ χμώ δει ἐν τῇ καινῇ ζιφ
καὶ ἀ νέστη ιωναθαν υἱὸ ς σαουλ καὶ ἐπορεύ θη πρὸ ς δαυιδ εἰς καινὴ ν καὶ
ἐκραταίωσεν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ἐν κυρίῳ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν μὴ φοβοῦ ὅ τι οὐ μὴ εὕ ρῃ σε ἡ χεὶρ σαουλ τοῦ πατρό ς μου καὶ
σὺ βασιλεύ σεις ἐπὶ ισραηλ καὶ ἐγὼ ἔσομαί σοι εἰς δεύ τερον καὶ σαουλ ὁ πατή ρ μου
οἶδεν οὕ τως
404

καὶ διέθεντο ἀ μφό τεροι διαθή κην ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐκά θητο δαυιδ ἐν καινῇ καὶ
ιωναθαν ἀ πῆ λθεν εἰς οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέβησαν οἱ ζιφαῖοι ἐκ τῆ ς αὐ χμώ δους πρὸ ς σαουλ ἐπὶ τὸ ν βουνὸ ν λέγοντες οὐ κ
ἰδοὺ δαυιδ κέκρυπται παρ' ἡ μῖν ἐν μεσσαρα ἐν τοῖς στενοῖς ἐν τῇ καινῇ ἐν τῷ βουνῷ
τοῦ εχελα τοῦ ἐκ δεξιῶ ν τοῦ ιεσσαιμουν
καὶ νῦ ν πᾶ ν τὸ πρὸ ς ψυχὴ ν τοῦ βασιλέως εἰς κατά βασιν καταβαινέτω πρὸ ς ἡ μᾶ ς
κεκλείκασιν αὐ τὸ ν εἰς τὰ ς χεῖρας τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς σαουλ εὐ λογημένοι ὑ μεῖς τῷ κυρίῳ ὅ τι ἐπονέσατε περὶ ἐμοῦ
πορεύ θητε δὴ καὶ ἑτοιμά σατε ἔτι καὶ γνῶ τε τὸ ν τό πον αὐ τοῦ οὗ ἔσται ὁ ποὺ ς αὐ τοῦ
ἐν τά χει ἐκεῖ οὗ εἴπατε μή ποτε πανουργεύ σηται
καὶ ἴδετε καὶ γνῶ τε καὶ πορευσό μεθα μεθ' ὑ μῶ ν καὶ ἔσται εἰ ἔστιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ
ἐξερευνή σω αὐ τὸ ν ἐν πά σαις χιλιά σιν ιουδα
καὶ ἀ νέστησαν οἱ ζιφαῖοι καὶ ἐπορεύ θησαν ἔμπροσθεν σαουλ καὶ δαυιδ καὶ οἱ
ἄ νδρες αὐ τοῦ ἐν τῇ ἐρή μῳ τῇ μααν καθ' ἑσπέραν ἐκ δεξιῶ ν τοῦ ιεσσαιμουν
καὶ ἐπορεύ θη σαουλ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ζητεῖν αὐ τό ν καὶ ἀ πή γγειλαν τῷ δαυιδ καὶ
κατέβη εἰς τὴ ν πέτραν τὴ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ μααν καὶ ἤ κουσεν σαουλ καὶ κατεδίωξεν
ὀ πίσω δαυιδ εἰς τὴ ν ἔρημον μααν
καὶ πορεύ ονται σαουλ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἐκ μέρους τοῦ ὄ ρους τού του καὶ ἦ ν
δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἐκ μέρους τοῦ ὄ ρους τού του καὶ ἦ ν δαυιδ σκεπαζό μενος
πορεύ εσθαι ἀ πὸ προσώ που σαουλ καὶ σαουλ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ παρενέβαλον ἐπὶ
δαυιδ καὶ τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ συλλαβεῖν αὐ τού ς
καὶ ἄ γγελος πρὸ ς σαουλ ἦ λθεν λέγων σπεῦ δε καὶ δεῦ ρο ὅ τι ἐπέθεντο οἱ ἀ λλό φυλοι
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ ἀ νέστρεψεν σαουλ μὴ καταδιώ κειν ὀ πίσω δαυιδ καὶ ἐπορεύ θη εἰς συνά ντησιν
τῶ ν ἀ λλοφύ λων διὰ τοῦ το ἐπεκλή θη ὁ τό πος ἐκεῖνος πέτρα ἡ μερισθεῖσα
καὶ ἀ νέβη δαυιδ ἐκεῖθεν καὶ ἐκά θισεν ἐν τοῖς στενοῖς εγγαδδι
καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἀ νέστρεψεν σαουλ ἀ πὸ ὄ πισθεν τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἀ πηγγέλη
αὐ τῷ λεγό ντων ὅ τι δαυιδ ἐν τῇ ἐρή μῳ εγγαδδι
καὶ ἔλαβεν μεθ' ἑαυτοῦ τρεῖς χιλιά δας ἀ νδρῶ ν ἐκλεκτοὺ ς ἐκ παντὸ ς ισραηλ καὶ
ἐπορεύ θη ζητεῖν τὸ ν δαυιδ καὶ τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ ἐπὶ πρό σωπον σαδαιεμ
καὶ ἦ λθεν εἰς τὰ ς ἀ γέλας τῶ ν ποιμνίων τὰ ς ἐπὶ τῆ ς ὁ δοῦ καὶ ἦ ν ἐκεῖ σπή λαιον καὶ
σαουλ εἰσῆ λθεν παρασκευά σασθαι καὶ δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἐσώ τερον τοῦ
σπηλαίου ἐκά θηντο
καὶ εἶπον οἱ ἄ νδρες δαυιδ πρὸ ς αὐ τό ν ἰδοὺ ἡ ἡ μέρα αὕ τη ἣ ν εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σὲ
παραδοῦ ναι τὸ ν ἐχθρό ν σου εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ ποιή σεις αὐ τῷ ὡ ς ἀ γαθὸ ν ἐν
ὀ φθαλμοῖς σου καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ ἀ φεῖλεν τὸ πτερύ γιον τῆ ς διπλοΐδος τῆ ς σαουλ
λαθραίως
καὶ ἐγενή θη μετὰ ταῦ τα καὶ ἐπά ταξεν καρδία δαυιδ αὐ τό ν ὅ τι ἀ φεῖλεν τὸ πτερύ γιον
τῆ ς διπλοΐδος αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ μηδαμῶ ς μοι παρὰ κυρίου εἰ ποιή σω τὸ
ῥ ῆ μα τοῦ το τῷ κυρίῳ μου τῷ χριστῷ κυρίου ἐπενέγκαι χεῖρά μου ἐπ' αὐ τό ν ὅ τι
χριστὸ ς κυρίου ἐστὶν οὗ τος
405

καὶ ἔπεισεν δαυιδ τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ ἐν λό γοις καὶ οὐ κ ἔδωκεν αὐ τοῖς ἀ ναστά ντας
θανατῶ σαι τὸ ν σαουλ καὶ ἀ νέστη σαουλ καὶ κατέβη εἰς τὴ ν ὁ δό ν
καὶ ἀ νέστη δαυιδ ὀ πίσω αὐ τοῦ ἐκ τοῦ σπηλαίου καὶ ἐβό ησεν δαυιδ ὀ πίσω σαουλ
λέγων κύ ριε βασιλεῦ καὶ ἐπέβλεψεν σαουλ εἰς τὰ ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ ἔκυψεν δαυιδ ἐπὶ
πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς σαουλ ἵνα τί ἀ κού εις τῶ ν λό γων τοῦ λαοῦ λεγό ντων ἰδοὺ
δαυιδ ζητεῖ τὴ ν ψυχή ν σου
ἰδοὺ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἑορά κασιν οἱ ὀ φθαλμοί σου ὡ ς παρέδωκέν σε κύ ριος
σή μερον εἰς χεῖρά μου ἐν τῷ σπηλαίῳ καὶ οὐ κ ἠ βουλή θην ἀ ποκτεῖναί σε καὶ
ἐφεισά μην σου καὶ εἶπα οὐ κ ἐποίσω χεῖρά μου ἐπὶ κύ ριό ν μου ὅ τι χριστὸ ς κυρίου
οὗ τό ς ἐστιν
καὶ ἰδοὺ τὸ πτερύ γιον τῆ ς διπλοΐδος σου ἐν τῇ χειρί μου ἐγὼ ἀ φῄ ρηκα τὸ πτερύ γιον
καὶ οὐ κ ἀ πέκταγκά σε καὶ γνῶ θι καὶ ἰδὲ σή μερον ὅ τι οὐ κ ἔστιν κακία ἐν τῇ χειρί μου
οὐ δὲ ἀ σέβεια καὶ ἀ θέτησις καὶ οὐ χ ἡ μά ρτηκα εἰς σέ καὶ σὺ δεσμεύ εις τὴ ν ψυχή ν μου
λαβεῖν αὐ τή ν
δικά σαι κύ ριος ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἐκδική σαι με κύ ριος ἐκ σοῦ καὶ ἡ χείρ
μου οὐ κ ἔσται ἐπὶ σοί
καθὼ ς λέγεται ἡ παραβολὴ ἡ ἀ ρχαία ἐξ ἀ νό μων ἐξελεύ σεται πλημμέλεια καὶ ἡ χείρ
μου οὐ κ ἔσται ἐπὶ σέ
καὶ νῦ ν ὀ πίσω τίνος σὺ ἐκπορεύ ῃ βασιλεῦ ισραηλ ὀ πίσω τίνος καταδιώ κεις σύ
ὀ πίσω κυνὸ ς τεθνηκό τος καὶ ὀ πίσω ψύ λλου ἑνό ς
γένοιτο κύ ριος εἰς κριτὴ ν καὶ δικαστὴ ν ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον σοῦ ἴδοι
κύ ριος καὶ κρίναι τὴ ν κρίσιν μου καὶ δικά σαι μοι ἐκ χειρό ς σου
καὶ ἐγένετο ὡ ς συνετέλεσεν δαυιδ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα λαλῶ ν πρὸ ς σαουλ καὶ εἶπεν
σαουλ ἦ φωνή σου αὕ τη τέκνον δαυιδ καὶ ἦ ρεν τὴ ν φωνὴ ν αὐ τοῦ σαουλ καὶ
ἔκλαυσεν
καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς δαυιδ δίκαιος σὺ ὑ πὲρ ἐμέ ὅ τι σὺ ἀ νταπέδωκά ς μοι ἀ γαθά
ἐγὼ δὲ ἀ νταπέδωκά σοι κακά
καὶ σὺ ἀ πή γγειλά ς μοι σή μερον ἃ ἐποίησά ς μοι ἀ γαθά ὡ ς ἀ πέκλεισέν με κύ ριος
σή μερον εἰς χεῖρά ς σου καὶ οὐ κ ἀ πέκτεινά ς με
καὶ ὅ τι εἰ εὕ ροιτό τις τὸ ν ἐχθρὸ ν αὐ τοῦ ἐν θλίψει καὶ ἐκπέμψαι αὐ τὸ ν ἐν ὁ δῷ ἀ γαθῇ
καὶ κύ ριος ἀ νταποτείσει αὐ τῷ ἀ γαθά καθὼ ς πεποίηκας σή μερον
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἐγὼ γινώ σκω ὅ τι βασιλεύ ων βασιλεύ σεις καὶ στή σεται ἐν χερσίν σου
βασιλεία ισραηλ
καὶ νῦ ν ὄ μοσό ν μοι ἐν κυρίῳ ὅ τι οὐ κ ἐξολεθρεύ σεις τὸ σπέρμα μου ὀ πίσω μου καὶ
οὐ κ ἀ φανιεῖς τὸ ὄ νομά μου ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς μου
καὶ ὤ μοσεν δαυιδ τῷ σαουλ καὶ ἀ πῆ λθεν σαουλ εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ καὶ δαυιδ καὶ
οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἀ νέβησαν εἰς τὴ ν μεσσαρα στενή ν
καὶ ἀ πέθανεν σαμουηλ καὶ συναθροίζονται πᾶ ς ισραηλ καὶ κό πτονται αὐ τὸ ν καὶ
θά πτουσιν αὐ τὸ ν ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ ἐν αρμαθαιμ καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ κατέβη εἰς τὴ ν
ἔρημον μααν
406

καὶ ἦ ν ἄ νθρωπος ἐν τῇ μααν καὶ τὰ ποίμνια αὐ τοῦ ἐν τῷ καρμή λῳ καὶ ὁ ἄ νθρωπος

μέγας σφό δρα καὶ τού τῳ ποίμνια τρισχίλια καὶ αἶγες χίλιαι καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ
κείρειν τὸ ποίμνιον αὐ τοῦ ἐν τῷ καρμή λῳ
καὶ ὄ νομα τῷ ἀ νθρώ πῳ ναβαλ καὶ ὄ νομα τῇ γυναικὶ αὐ τοῦ αβιγαια καὶ ἡ γυνὴ
αὐ τοῦ ἀ γαθὴ συνέσει καὶ καλὴ τῷ εἴδει σφό δρα καὶ ὁ ἄ νθρωπος σκληρὸ ς καὶ
πονηρὸ ς ἐν ἐπιτηδεύ μασιν καὶ ὁ ἄ νθρωπος κυνικό ς
καὶ ἤ κουσεν δαυιδ ἐν τῇ ἐρή μῳ ὅ τι κείρει ναβαλ ὁ καρμή λιος τὸ ποίμνιον αὐ τοῦ
καὶ δαυιδ ἀ πέστειλεν δέκα παιδά ρια καὶ εἶπεν τοῖς παιδαρίοις ἀ νά βητε εἰς
κά ρμηλον καὶ ἀ πέλθατε πρὸ ς ναβαλ καὶ ἐρωτή σατε αὐ τὸ ν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί μου εἰς
εἰρή νην
καὶ ἐρεῖτε τά δε εἰς ὥ ρας καὶ σὺ ὑ γιαίνων καὶ ὁ οἶκό ς σου καὶ πά ντα τὰ σὰ
ὑ γιαίνοντα
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἀ κή κοα ὅ τι κείρουσίν σοι νῦ ν οἱ ποιμένες σου οἳ ἦ σαν μεθ' ἡ μῶ ν ἐν τῇ
ἐρή μῳ καὶ οὐ κ ἀ πεκωλύ σαμεν αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἐνετειλά μεθα αὐ τοῖς οὐ θὲν πά σας
τὰ ς ἡ μέρας ὄ ντων αὐ τῶ ν ἐν καρμή λῳ
ἐρώ τησον τὰ παιδά ριά σου καὶ ἀ παγγελοῦ σίν σοι καὶ εὑ ρέτωσαν τὰ παιδά ρια χά ριν
ἐν ὀ φθαλμοῖς σου ὅ τι ἐφ' ἡ μέραν ἀ γαθὴ ν ἥ κομεν δὸ ς δὴ ὃ ἐὰ ν εὕ ρῃ ἡ χείρ σου τῷ
υἱῷ σου τῷ δαυιδ
καὶ ἔρχονται τὰ παιδά ρια καὶ λαλοῦ σιν τοὺ ς λό γους τού τους πρὸ ς ναβαλ κατὰ
πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἐν τῷ ὀ νό ματι δαυιδ καὶ ἀ νεπή δησεν
καὶ ἀ πεκρίθη ναβαλ τοῖς παισὶν δαυιδ καὶ εἶπεν τίς ὁ δαυιδ καὶ τίς ὁ υἱὸ ς ιεσσαι
σή μερον πεπληθυμμένοι εἰσὶν οἱ δοῦ λοι ἀ ναχωροῦ ντες ἕκαστος ἐκ προσώ που τοῦ
κυρίου αὐ τοῦ
καὶ λή μψομαι τοὺ ς ἄ ρτους μου καὶ τὸ ν οἶνό ν μου καὶ τὰ θύ ματά μου ἃ τέθυκα τοῖς
κείρουσίν μου τὰ πρό βατα καὶ δώ σω αὐ τὰ ἀ νδρά σιν οἷς οὐ κ οἶδα πό θεν εἰσίν
καὶ ἀ πεστρά φησαν τὰ παιδά ρια δαυιδ εἰς ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν καὶ ἀ νέστρεψαν καὶ ἦ λθον
καὶ ἀ νή γγειλαν τῷ δαυιδ κατὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα
καὶ εἶπεν δαυιδ τοῖς ἀ νδρά σιν αὐ τοῦ ζώ σασθε ἕκαστος τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ καὶ
ἀ νέβησαν ὀ πίσω δαυιδ ὡ ς τετρακό σιοι ἄ νδρες καὶ οἱ διακό σιοι ἐκά θισαν μετὰ τῶ ν
σκευῶ ν
καὶ τῇ αβιγαια γυναικὶ ναβαλ ἀ πή γγειλεν ἓν τῶ ν παιδαρίων λέγων ἰδοὺ δαυιδ
ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους ἐκ τῆ ς ἐρή μου εὐ λογῆ σαι τὸ ν κύ ριον ἡ μῶ ν καὶ ἐξέκλινεν ἀ π'
αὐ τῶ ν
καὶ οἱ ἄ νδρες ἀ γαθοὶ ἡ μῖν σφό δρα οὐ κ ἀ πεκώ λυσαν ἡ μᾶ ς οὐ δὲ ἐνετείλαντο ἡ μῖν
πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἦ μεν παρ' αὐ τοῖς καὶ ἐν τῷ εἶναι ἡ μᾶ ς ἐν ἀ γρῷ
ὡ ς τεῖχος ἦ σαν περὶ ἡ μᾶ ς καὶ τὴ ν νύ κτα καὶ τὴ ν ἡ μέραν πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἤ μεθα
παρ' αὐ τοῖς ποιμαίνοντες τὸ ποίμνιον
καὶ νῦ ν γνῶ θι καὶ ἰδὲ τί σὺ ποιή σεις ὅ τι συντετέλεσται ἡ κακία εἰς τὸ ν κύ ριον ἡ μῶ ν
καὶ εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ οὗ τος υἱὸ ς λοιμό ς καὶ οὐ κ ἔστιν λαλῆ σαι πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἔσπευσεν αβιγαια καὶ ἔλαβεν διακοσίους ἄ ρτους καὶ δύ ο ἀ γγεῖα οἴνου καὶ πέντε
πρό βατα πεποιημένα καὶ πέντε οιφι ἀ λφίτου καὶ γομορ ἓν σταφίδος καὶ διακοσίας
παλά θας καὶ ἔθετο ἐπὶ τοὺ ς ὄ νους
407

καὶ εἶπεν τοῖς παιδαρίοις αὐ τῆ ς προπορεύ εσθε ἔμπροσθέν μου καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ὀ πίσω
ὑ μῶ ν παραγίνομαι καὶ τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς οὐ κ ἀ πή γγειλεν
καὶ ἐγενή θη αὐ τῆ ς ἐπιβεβηκυίης ἐπὶ τὴ ν ὄ νον καὶ καταβαινού σης ἐν σκέπῃ τοῦ
ὄ ρους καὶ ἰδοὺ δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ κατέβαινον εἰς συνά ντησιν αὐ τῆ ς καὶ
ἀ πή ντησεν αὐ τοῖς
καὶ δαυιδ εἶπεν ἴσως εἰς ἄ δικον πεφύ λακα πά ντα τὰ αὐ τοῦ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ οὐ κ
ἐνετειλά μεθα λαβεῖν ἐκ πά ντων τῶ ν αὐ τοῦ οὐ θέν καὶ ἀ νταπέδωκέν μοι πονηρὰ ἀ ντὶ
ἀ γαθῶ ν
τά δε ποιή σαι ὁ θεὸ ς τῷ δαυιδ καὶ τά δε προσθείη εἰ ὑ πολείψομαι ἐκ πά ντων τῶ ν τοῦ
ναβαλ ἕως πρωὶ οὐ ροῦ ντα πρὸ ς τοῖχον
καὶ εἶδεν αβιγαια τὸ ν δαυιδ καὶ ἔσπευσεν καὶ κατεπή δησεν ἀ πὸ τῆ ς ὄ νου καὶ ἔπεσεν
ἐνώ πιον δαυιδ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῆ ς καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἐπὶ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἐν ἐμοί κύ ριέ μου ἡ ἀ δικία λαλησά τω δὴ ἡ δού λη
σου εἰς τὰ ὦ τά σου καὶ ἄ κουσον τῆ ς δού λης σου λό γον
μὴ δὴ θέσθω ὁ κύ ριό ς μου καρδίαν αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν ἄ νθρωπον τὸ ν λοιμὸ ν τοῦ τον ὅ τι
κατὰ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ οὕ τως ἐστίν ναβαλ ὄ νομα αὐ τῷ καὶ ἀ φροσύ νη μετ' αὐ τοῦ καὶ
ἐγὼ ἡ δού λη σου οὐ κ εἶδον τὰ παιδά ριά σου ἃ ἀ πέστειλας
καὶ νῦ ν κύ ριε ζῇ κύ ριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου καθὼ ς ἐκώ λυσέν σε κύ ριος τοῦ μὴ ἐλθεῖν
εἰς αἷμα ἀ θῷ ον καὶ σῴ ζειν τὴ ν χεῖρά σού σοι καὶ νῦ ν γένοιντο ὡ ς ναβαλ οἱ ἐχθροί
σου καὶ οἱ ζητοῦ ντες τῷ κυρίῳ μου κακά
καὶ νῦ ν λαβὲ τὴ ν εὐ λογίαν ταύ την ἣ ν ἐνή νοχεν ἡ δού λη σου τῷ κυρίῳ μου καὶ
δώ σεις τοῖς παιδαρίοις τοῖς παρεστηκό σιν τῷ κυρίῳ μου
ἆ ρον δὴ τὸ ἀ νό μημα τῆ ς δού λης σου ὅ τι ποιῶ ν ποιή σει κύ ριος τῷ κυρίῳ μου οἶκον
πιστό ν ὅ τι πό λεμον κυρίου ὁ κύ ριό ς μου πολεμεῖ καὶ κακία οὐ χ εὑ ρεθή σεται ἐν σοὶ
πώ ποτε
καὶ ἀ ναστή σεται ἄ νθρωπος καταδιώ κων σε καὶ ζητῶ ν τὴ ν ψυχή ν σου καὶ ἔσται ἡ
ψυχὴ κυρίου μου ἐνδεδεμένη ἐν δεσμῷ τῆ ς ζωῆ ς παρὰ κυρίῳ τῷ θεῷ καὶ ψυχὴ ν
ἐχθρῶ ν σου σφενδονή σεις ἐν μέσῳ τῆ ς σφενδό νης
καὶ ἔσται ὅ τι ποιή σει κύ ριος τῷ κυρίῳ μου πά ντα ὅ σα ἐλά λησεν ἀ γαθὰ ἐπὶ σέ καὶ
ἐντελεῖταί σοι κύ ριος εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ ισραηλ
καὶ οὐ κ ἔσται σοι τοῦ το βδελυγμὸ ς καὶ σκά νδαλον τῷ κυρίῳ μου ἐκχέαι αἷμα ἀ θῷ ον
δωρεὰ ν καὶ σῶ σαι χεῖρα κυρίου μου αὐ τῷ καὶ ἀ γαθώ σει κύ ριος τῷ κυρίῳ μου καὶ
μνησθή σῃ τῆ ς δού λης σου ἀ γαθῶ σαι αὐ τῇ
καὶ εἶπεν δαυιδ τῇ αβιγαια εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὃ ς ἀ πέστειλέν σε
σή μερον ἐν ταύ τῃ εἰς ἀ πά ντησίν μου
καὶ εὐ λογητὸ ς ὁ τρό πος σου καὶ εὐ λογημένη σὺ ἡ ἀ ποκωλύ σασά με σή μερον ἐν
ταύ τῃ μὴ ἐλθεῖν εἰς αἵματα καὶ σῶ σαι χεῖρά μου ἐμοί
πλὴ ν ὅ τι ζῇ κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὃ ς ἀ πεκώ λυσέν με σή μερον τοῦ κακοποιῆ σαί σε
ὅ τι εἰ μὴ ἔσπευσας καὶ παρεγένου εἰς ἀ πά ντησίν μοι τό τε εἶπα εἰ ὑ πολειφθή σεται
τῷ ναβαλ ἕως φωτὸ ς τοῦ πρωὶ οὐ ρῶ ν πρὸ ς τοῖχον
καὶ ἔλαβεν δαυιδ ἐκ χειρὸ ς αὐ τῆ ς πά ντα ἃ ἔφερεν αὐ τῷ καὶ εἶπεν αὐ τῇ ἀ νά βηθι εἰς
εἰρή νην εἰς οἶκό ν σου βλέπε ἤ κουσα τῆ ς φωνῆ ς σου καὶ ᾑ ρέτισα τὸ πρό σωπό ν σου
408

καὶ παρεγενή θη αβιγαια πρὸ ς ναβαλ καὶ ἰδοὺ αὐ τῷ πό τος ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ ὡ ς πό τος
βασιλέως καὶ ἡ καρδία ναβαλ ἀ γαθὴ ἐπ' αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς μεθύ ων ἕως σφό δρα καὶ
οὐ κ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ ῥ ῆ μα μικρὸ ν ἢ μέγα ἕως φωτὸ ς τοῦ πρωί
καὶ ἐγένετο πρωί ὡ ς ἐξένηψεν ἀ πὸ τοῦ οἴνου ναβαλ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ
τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ ἐναπέθανεν ἡ καρδία αὐ τοῦ ἐν αὐ τῷ καὶ αὐ τὸ ς γίνεται ὡ ς
λίθος
καὶ ἐγένετο ὡ σεὶ δέκα ἡ μέραι καὶ ἐπά ταξεν κύ ριος τὸ ν ναβαλ καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἤ κουσεν δαυιδ καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὃ ς ἔκρινεν τὴ ν κρίσιν τοῦ ὀ νειδισμοῦ
μου ἐκ χειρὸ ς ναβαλ καὶ τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ περιεποιή σατο ἐκ χειρὸ ς κακῶ ν καὶ τὴ ν
κακίαν ναβαλ ἀ πέστρεψεν κύ ριος εἰς κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ καὶ
ἐλά λησεν περὶ αβιγαιας λαβεῖν αὐ τὴ ν ἑαυτῷ εἰς γυναῖκα
καὶ ἦ λθον οἱ παῖδες δαυιδ πρὸ ς αβιγαιαν εἰς κά ρμηλον καὶ ἐλά λησαν αὐ τῇ λέγοντες
δαυιδ ἀ πέστειλεν ἡ μᾶ ς πρὸ ς σὲ λαβεῖν σε αὐ τῷ εἰς γυναῖκα
καὶ ἀ νέστη καὶ προσεκύ νησεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐπὶ πρό σωπον καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἡ δού λη σου
εἰς παιδίσκην νίψαι πό δας τῶ ν παίδων σου
καὶ ἀ νέστη αβιγαια καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὴ ν ὄ νον καὶ πέντε κορά σια ἠ κολού θουν αὐ τῇ καὶ
ἐπορεύ θη ὀ πίσω τῶ ν παίδων δαυιδ καὶ γίνεται αὐ τῷ εἰς γυναῖκα
καὶ τὴ ν αχινααμ ἔλαβεν δαυιδ ἐξ ιεζραελ καὶ ἀ μφό τεραι ἦ σαν αὐ τῷ γυναῖκες
καὶ σαουλ ἔδωκεν μελχολ τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ τὴ ν γυναῖκα δαυιδ τῷ φαλτι υἱῷ
λαις τῷ ἐκ ρομμα
καὶ ἔρχονται οἱ ζιφαῖοι ἐκ τῆ ς αὐ χμώ δους πρὸ ς τὸ ν σαουλ εἰς τὸ ν βουνὸ ν λέγοντες
ἰδοὺ δαυιδ σκεπά ζεται μεθ' ἡ μῶ ν ἐν τῷ βουνῷ τοῦ εχελα τοῦ κατὰ πρό σωπον τοῦ
ιεσσαιμουν
καὶ ἀ νέστη σαουλ καὶ κατέβη εἰς τὴ ν ἔρημον ζιφ καὶ μετ' αὐ τοῦ τρεῖς χιλιά δες
ἀ νδρῶ ν ἐκλεκτοὶ ἐξ ισραηλ ζητεῖν τὸ ν δαυιδ ἐν τῇ ἐρή μῳ ζιφ
καὶ παρενέβαλεν σαουλ ἐν τῷ βουνῷ τοῦ εχελα ἐπὶ προσώ που τοῦ ιεσσαιμουν ἐπὶ
τῆ ς ὁ δοῦ καὶ δαυιδ ἐκά θισεν ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ εἶδεν δαυιδ ὅ τι ἥ κει σαουλ ὀ πίσω
αὐ τοῦ εἰς τὴ ν ἔρημον
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ κατασκό πους καὶ ἔγνω ὅ τι ἥ κει σαουλ ἕτοιμος ἐκ κεϊλα
καὶ ἀ νέστη δαυιδ λά θρᾳ καὶ εἰσπορεύ εται εἰς τὸ ν τό πον οὗ ἐκά θευδεν ἐκεῖ σαουλ
καὶ ἐκεῖ αβεννηρ υἱὸ ς νηρ ἀ ρχιστρά τηγος αὐ τοῦ καὶ σαουλ ἐκά θευδεν ἐν λαμπή νῃ
καὶ ὁ λαὸ ς παρεμβεβληκὼ ς κύ κλῳ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πεκρίθη δαυιδ καὶ εἶπεν πρὸ ς αχιμελεχ τὸ ν χετταῖον καὶ πρὸ ς αβεσσα υἱὸ ν
σαρουιας ἀ δελφὸ ν ιωαβ λέγων τίς εἰσελεύ σεται μετ' ἐμοῦ πρὸ ς σαουλ εἰς τὴ ν
παρεμβολή ν καὶ εἶπεν αβεσσα ἐγὼ εἰσελεύ σομαι μετὰ σοῦ
καὶ εἰσπορεύ εται δαυιδ καὶ αβεσσα εἰς τὸ ν λαὸ ν τὴ ν νύ κτα καὶ ἰδοὺ σαουλ
καθεύ δων ὕ πνῳ ἐν λαμπή νῃ καὶ τὸ δό ρυ ἐμπεπηγὸ ς εἰς τὴ ν γῆ ν πρὸ ς κεφαλῆ ς
αὐ τοῦ καὶ αβεννηρ καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ ἐκά θευδεν κύ κλῳ αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αβεσσα πρὸ ς δαυιδ ἀ πέκλεισεν σή μερον κύ ριος τὸ ν ἐχθρό ν σου εἰς τὰ ς
χεῖρά ς σου καὶ νῦ ν πατά ξω αὐ τὸ ν τῷ δό ρατι εἰς τὴ ν γῆ ν ἅ παξ καὶ οὐ δευτερώ σω
αὐ τῷ
409

καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αβεσσα μὴ ταπεινώ σῃς αὐ τό ν ὅ τι τίς ἐποίσει χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ
χριστὸ ν κυρίου καὶ ἀ θῳ ωθή σεται
καὶ εἶπεν δαυιδ ζῇ κύ ριος ἐὰ ν μὴ κύ ριος παίσῃ αὐ τό ν ἢ ἡ ἡ μέρα αὐ τοῦ ἔλθῃ καὶ
ἀ ποθά νῃ ἢ εἰς πό λεμον καταβῇ καὶ προστεθῇ
μηδαμῶ ς μοι παρὰ κυρίου ἐπενεγκεῖν χεῖρά μου ἐπὶ χριστὸ ν κυρίου καὶ νῦ ν λαβὲ δὴ
τὸ δό ρυ ἀ πὸ πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ τὸ ν φακὸ ν τοῦ ὕ δατος καὶ ἀ πέλθωμεν καθ'
ἑαυτού ς
καὶ ἔλαβεν δαυιδ τὸ δό ρυ καὶ τὸ ν φακὸ ν τοῦ ὕ δατος ἀ πὸ πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ
ἀ πῆ λθον καθ' ἑαυτού ς καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ βλέπων καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ γινώ σκων καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ
ἐξεγειρό μενος πά ντες ὑ πνοῦ ντες ὅ τι θά μβος κυρίου ἐπέπεσεν ἐπ' αὐ τού ς
καὶ διέβη δαυιδ εἰς τὸ πέραν καὶ ἔστη ἐπὶ τὴ ν κορυφὴ ν τοῦ ὄ ρους μακρό θεν καὶ
πολλὴ ἡ ὁ δὸ ς ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν
καὶ προσεκαλέσατο δαυιδ τὸ ν λαὸ ν καὶ τῷ αβεννηρ ἐλά λησεν λέγων οὐ κ
ἀ ποκριθή σει αβεννηρ καὶ ἀ πεκρίθη αβεννηρ καὶ εἶπεν τίς εἶ σὺ ὁ καλῶ ν με
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αβεννηρ οὐ κ ἀ νὴ ρ σύ καὶ τίς ὡ ς σὺ ἐν ισραηλ καὶ διὰ τί οὐ
φυλά σσεις τὸ ν κύ ριό ν σου τὸ ν βασιλέα ὅ τι εἰσῆ λθεν εἷς ἐκ τοῦ λαοῦ διαφθεῖραι τὸ ν
βασιλέα κύ ριό ν σου
καὶ οὐ κ ἀ γαθὸ ν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὃ πεποίηκας ζῇ κύ ριος ὅ τι υἱοὶ θανατώ σεως ὑ μεῖς οἱ
φυλά σσοντες τὸ ν βασιλέα κύ ριον ὑ μῶ ν τὸ ν χριστὸ ν κυρίου καὶ νῦ ν ἰδὲ δή τὸ δό ρυ
τοῦ βασιλέως καὶ ὁ φακὸ ς τοῦ ὕ δατος ποῦ ἐστιν τὰ πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐπέγνω σαουλ τὴ ν φωνὴ ν τοῦ δαυιδ καὶ εἶπεν ἦ φωνή σου αὕ τη τέκνον δαυιδ
καὶ εἶπεν δαυιδ δοῦ λό ς σου κύ ριε βασιλεῦ
καὶ εἶπεν ἵνα τί τοῦ το καταδιώ κει ὁ κύ ριό ς μου ὀ πίσω τοῦ δού λου αὐ τοῦ ὅ τι τί
ἡ μά ρτηκα καὶ τί εὑ ρέθη ἐν ἐμοὶ ἀ δίκημα
καὶ νῦ ν ἀ κουσά τω δὴ ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ δού λου αὐ τοῦ εἰ ὁ θεὸ ς
ἐπισείει σε ἐπ' ἐμέ ὀ σφρανθείη θυσίας σου καὶ εἰ υἱοὶ ἀ νθρώ πων ἐπικατά ρατοι
οὗ τοι ἐνώ πιον κυρίου ὅ τι ἐξέβαλό ν με σή μερον μὴ ἐστηρίσθαι ἐν κληρονομίᾳ
κυρίου λέγοντες πορεύ ου δού λευε θεοῖς ἑτέροις
καὶ νῦ ν μὴ πέσοι τὸ αἷμά μου ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐξ ἐναντίας προσώ που κυρίου ὅ τι
ἐξελή λυθεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ζητεῖν τὴ ν ψυχή ν μου καθὼ ς καταδιώ κει ὁ
νυκτικό ραξ ἐν τοῖς ὄ ρεσιν
καὶ εἶπεν σαουλ ἡ μά ρτηκα ἐπίστρεφε τέκνον δαυιδ ὅ τι οὐ κακοποιή σω σε ἀ νθ' ὧ ν
ἔντιμος ψυχή μου ἐν ὀ φθαλμοῖς σου ἐν τῇ σή μερον μεματαίωμαι καὶ ἠ γνό ηκα πολλὰ
σφό δρα
καὶ ἀ πεκρίθη δαυιδ καὶ εἶπεν ἰδοὺ τὸ δό ρυ τοῦ βασιλέως διελθέτω εἷς τῶ ν
παιδαρίων καὶ λαβέτω αὐ τό
καὶ κύ ριος ἐπιστρέψει ἑκά στῳ τὰ ς δικαιοσύ νας αὐ τοῦ καὶ τὴ ν πίστιν αὐ τοῦ ὡ ς
παρέδωκέν σε κύ ριος σή μερον εἰς χεῖρά ς μου καὶ οὐ κ ἠ θέλησα ἐπενεγκεῖν χεῖρά μου
ἐπὶ χριστὸ ν κυρίου
καὶ ἰδοὺ καθὼ ς ἐμεγαλύ νθη ἡ ψυχή σου σή μερον ἐν ταύ τῃ ἐν ὀ φθαλμοῖς μου οὕ τως
μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου ἐνώ πιον κυρίου καὶ σκεπά σαι με καὶ ἐξελεῖταί με ἐκ πά σης
θλίψεως
410

καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς δαυιδ εὐ λογημένος σύ τέκνον καὶ ποιῶ ν ποιή σεις καὶ
δυνά μενος δυνή σει καὶ ἀ πῆ λθεν δαυιδ εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ καὶ σαουλ ἀ νέστρεψεν εἰς
τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ λέγων νῦ ν προστεθή σομαι ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ εἰς
χεῖρας σαουλ καὶ οὐ κ ἔστιν μοι ἀ γαθό ν ἐὰ ν μὴ σωθῶ εἰς γῆ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἀ νῇ
σαουλ τοῦ ζητεῖν με εἰς πᾶ ν ὅ ριον ισραηλ καὶ σωθή σομαι ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ οἱ τετρακό σιοι ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θη πρὸ ς αγχους
υἱὸ ν αμμαχ βασιλέα γεθ
καὶ ἐκά θισεν δαυιδ μετὰ αγχους ἐν γεθ αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἕκαστος καὶ ὁ
οἶκος αὐ τοῦ καὶ δαυιδ καὶ ἀ μφό τεραι αἱ γυναῖκες αὐ τοῦ αχινααμ ἡ ιεζραηλῖτις καὶ
αβιγαια ἡ γυνὴ ναβαλ τοῦ καρμηλίου
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ σαουλ ὅ τι πέφευγεν δαυιδ εἰς γεθ καὶ οὐ προσέθετο ἔτι ζητεῖν
αὐ τό ν
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αγχους εἰ δὴ εὕ ρηκεν ὁ δοῦ λό ς σου χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου
δό τωσαν δή μοι τό πον ἐν μιᾷ τῶ ν πό λεων τῶ ν κατ' ἀ γρὸ ν καὶ καθή σομαι ἐκεῖ καὶ
ἵνα τί κά θηται ὁ δοῦ λό ς σου ἐν πό λει βασιλευομένῃ μετὰ σοῦ
καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τὴ ν σεκελακ διὰ τοῦ το ἐγενή θη σεκελακ τῷ
βασιλεῖ τῆ ς ιουδαίας ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐγενή θη ὁ ἀ ριθμὸ ς τῶ ν ἡ μερῶ ν ὧ ν ἐκά θισεν δαυιδ ἐν ἀ γρῷ τῶ ν ἀ λλοφύ λων
τέσσαρας μῆ νας
καὶ ἀ νέβαινεν δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ καὶ ἐπετίθεντο ἐπὶ πά ντα τὸ ν γεσιρι καὶ
ἐπὶ τὸ ν αμαληκίτην καὶ ἰδοὺ ἡ γῆ κατῳ κεῖτο ἀ πὸ ἀ νηκό ντων ἡ ἀ πὸ γελαμψουρ
τετειχισμένων καὶ ἕως γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἔτυπτε τὴ ν γῆ ν καὶ οὐ κ ἐζωογό νει ἄ νδρα καὶ γυναῖκα καὶ ἐλά μβανεν ποίμνια καὶ
βουκό λια καὶ ὄ νους καὶ καμή λους καὶ ἱματισμό ν καὶ ἀ νέστρεψαν καὶ ἤ ρχοντο πρὸ ς
αγχους
καὶ εἶπεν αγχους πρὸ ς δαυιδ ἐπὶ τίνα ἐπέθεσθε σή μερον καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς
αγχους κατὰ νό τον τῆ ς ιουδαίας καὶ κατὰ νό τον ιεσμεγα καὶ κατὰ νό τον τοῦ κενεζι
καὶ ἄ νδρα καὶ γυναῖκα οὐ κ ἐζωογό νησεν τοῦ εἰσαγαγεῖν εἰς γεθ λέγων μὴ
ἀ ναγγείλωσιν εἰς γεθ καθ' ἡ μῶ ν λέγοντες τά δε δαυιδ ποιεῖ καὶ τό δε τὸ δικαίωμα
αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἐκά θητο δαυιδ ἐν ἀ γρῷ τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐπιστεύ θη δαυιδ ἐν τῷ αγχους σφό δρα λέγων ᾔ σχυνται αἰσχυνό μενος ἐν τῷ
λαῷ αὐ τοῦ ἐν ισραηλ καὶ ἔσται μοι δοῦ λος εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐγενή θη ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀ λλό φυλοι ἐν ταῖς
παρεμβολαῖς αὐ τῶ ν ἐξελθεῖν πολεμεῖν μετὰ ισραηλ καὶ εἶπεν αγχους πρὸ ς δαυιδ
γινώ σκων γνώ σει ὅ τι μετ' ἐμοῦ ἐξελεύ σει εἰς πό λεμον σὺ καὶ οἱ ἄ νδρες σου
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αγχους οὕ τω νῦ ν γνώ σει ἃ ποιή σει ὁ δοῦ λό ς σου καὶ εἶπεν
αγχους πρὸ ς δαυιδ οὕ τως ἀ ρχισωματοφύ λακα θή σομαί σε πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ σαμουηλ ἀ πέθανεν καὶ ἐκό ψαντο αὐ τὸ ν πᾶ ς ισραηλ καὶ θά πτουσιν αὐ τὸ ν ἐν
αρμαθαιμ ἐν πό λει αὐ τοῦ καὶ σαουλ περιεῖλεν τοὺ ς ἐγγαστριμύ θους καὶ τοὺ ς
γνώ στας ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
411

καὶ συναθροίζονται οἱ ἀ λλό φυλοι καὶ ἔρχονται καὶ παρεμβά λλουσιν εἰς σωμαν καὶ
συναθροίζει σαουλ πά ντα ἄ νδρα ισραηλ καὶ παρεμβά λλουσιν εἰς γελβουε
καὶ εἶδεν σαουλ τὴ ν παρεμβολὴ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἐφοβή θη καὶ ἐξέστη ἡ καρδία
αὐ τοῦ σφό δρα
καὶ ἐπηρώ τησεν σαουλ διὰ κυρίου καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθη αὐ τῷ κύ ριος ἐν τοῖς ἐνυπνίοις
καὶ ἐν τοῖς δή λοις καὶ ἐν τοῖς προφή ταις
καὶ εἶπεν σαουλ τοῖς παισὶν αὐ τοῦ ζητή σατέ μοι γυναῖκα ἐγγαστρίμυθον καὶ
πορεύ σομαι πρὸ ς αὐ τὴ ν καὶ ζητή σω ἐν αὐ τῇ καὶ εἶπαν οἱ παῖδες αὐ τοῦ πρὸ ς αὐ τό ν
ἰδοὺ γυνὴ ἐγγαστρίμυθος ἐν αενδωρ
καὶ συνεκαλύ ψατο σαουλ καὶ περιεβά λετο ἱμά τια ἕτερα καὶ πορεύ εται αὐ τὸ ς καὶ
δύ ο ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ καὶ ἔρχονται πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα νυκτὸ ς καὶ εἶπεν αὐ τῇ
μά ντευσαι δή μοι ἐν τῷ ἐγγαστριμύ θῳ καὶ ἀ νά γαγέ μοι ὃ ν ἐὰ ν εἴπω σοι
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸ ς αὐ τό ν ἰδοὺ δὴ σὺ οἶδας ὅ σα ἐποίησεν σαουλ ὡ ς
ἐξωλέθρευσεν τοὺ ς ἐγγαστριμύ θους καὶ τοὺ ς γνώ στας ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἵνα τί σὺ
παγιδεύ εις τὴ ν ψυχή ν μου θανατῶ σαι αὐ τή ν
καὶ ὤ μοσεν αὐ τῇ σαουλ λέγων ζῇ κύ ριος εἰ ἀ παντή σεταί σοι ἀ δικία ἐν τῷ λό γῳ
τού τῳ
καὶ εἶπεν ἡ γυνή τίνα ἀ ναγά γω σοι καὶ εἶπεν τὸ ν σαμουηλ ἀ νά γαγέ μοι
καὶ εἶδεν ἡ γυνὴ τὸ ν σαμουηλ καὶ ἀ νεβό ησεν φωνῇ μεγά λῃ καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸ ς
σαουλ ἵνα τί παρελογίσω με καὶ σὺ εἶ σαουλ
καὶ εἶπεν αὐ τῇ ὁ βασιλεύ ς μὴ φοβοῦ εἰπὸ ν τίνα ἑό ρακας καὶ εἶπεν αὐ τῷ θεοὺ ς
ἑό ρακα ἀ ναβαίνοντας ἐκ τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν αὐ τῇ τί ἔγνως καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἄ νδρα ὄ ρθιον ἀ ναβαίνοντα ἐκ τῆ ς γῆ ς καὶ
οὗ τος διπλοΐδα ἀ ναβεβλημένος καὶ ἔγνω σαουλ ὅ τι σαμουηλ οὗ τος καὶ ἔκυψεν ἐπὶ
πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ
καὶ εἶπεν σαμουηλ ἵνα τί παρηνώ χλησά ς μοι ἀ ναβῆ ναί με καὶ εἶπεν σαουλ θλίβομαι
σφό δρα καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι πολεμοῦ σιν ἐν ἐμοί καὶ ὁ θεὸ ς ἀ φέστηκεν ἀ π' ἐμοῦ καὶ
οὐ κ ἐπακή κοέν μοι ἔτι καὶ ἐν χειρὶ τῶ ν προφητῶ ν καὶ ἐν τοῖς ἐνυπνίοις καὶ νῦ ν
κέκληκά σε γνωρίσαι μοι τί ποιή σω
καὶ εἶπεν σαμουηλ ἵνα τί ἐπερωτᾷ ς με καὶ κύ ριος ἀ φέστηκεν ἀ πὸ σοῦ καὶ γέγονεν
μετὰ τοῦ πλησίον σου
καὶ πεποίηκεν κύ ριό ς σοι καθὼ ς ἐλά λησεν ἐν χειρί μου καὶ διαρρή ξει κύ ριος τὴ ν
βασιλείαν σου ἐκ χειρό ς σου καὶ δώ σει αὐ τὴ ν τῷ πλησίον σου τῷ δαυιδ
διό τι οὐ κ ἤ κουσας φωνῆ ς κυρίου καὶ οὐ κ ἐποίησας θυμὸ ν ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ ἐν αμαληκ
διὰ τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ἐποίησεν κύ ριό ς σοι τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ παραδώ σει κύ ριος τὸ ν ισραηλ μετὰ σοῦ εἰς χεῖρας ἀ λλοφύ λων καὶ αὔ ριον σὺ καὶ
οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ πεσοῦ νται καὶ τὴ ν παρεμβολὴ ν ισραηλ δώ σει κύ ριος εἰς χεῖρας
ἀ λλοφύ λων
καὶ ἔσπευσεν σαουλ καὶ ἔπεσεν ἑστηκὼ ς ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐφοβή θη σφό δρα ἀ πὸ τῶ ν
λό γων σαμουηλ καὶ ἰσχὺ ς ἐν αὐ τῷ οὐ κ ἦ ν ἔτι οὐ γὰ ρ ἔφαγεν ἄ ρτον ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
καὶ ὅ λην τὴ ν νύ κτα ἐκείνην
412

καὶ εἰσῆ λθεν ἡ γυνὴ πρὸ ς σαουλ καὶ εἶδεν ὅ τι ἔσπευσεν σφό δρα καὶ εἶπεν πρὸ ς
αὐ τό ν ἰδοὺ δὴ ἤ κουσεν ἡ δού λη σου τῆ ς φωνῆ ς σου καὶ ἐθέμην τὴ ν ψυχή ν μου ἐν τῇ
χειρί μου καὶ ἤ κουσα τοὺ ς λό γους οὓ ς ἐλά λησά ς μοι
καὶ νῦ ν ἄ κουσον δὴ φωνῆ ς τῆ ς δού λης σου καὶ παραθή σω ἐνώ πιό ν σου ψωμὸ ν
ἄ ρτου καὶ φά γε καὶ ἔσται ἐν σοὶ ἰσχύ ς ὅ τι πορεύ σῃ ἐν ὁ δῷ
καὶ οὐ κ ἐβουλή θη φαγεῖν καὶ παρεβιά ζοντο αὐ τὸ ν οἱ παῖδες αὐ τοῦ καὶ ἡ γυνή καὶ
ἤ κουσεν τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν καὶ ἀ νέστη ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐκά θισεν ἐπὶ τὸ ν δίφρον
καὶ τῇ γυναικὶ ἦ ν δά μαλις νομὰ ς ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ ἔσπευσεν καὶ ἔθυσεν αὐ τὴ ν καὶ
ἔλαβεν ἄ λευρα καὶ ἐφύ ρασεν καὶ ἔπεψεν ἄ ζυμα
καὶ προσή γαγεν ἐνώ πιον σαουλ καὶ ἐνώ πιον τῶ ν παίδων αὐ τοῦ καὶ ἔφαγον καὶ
ἀ νέστησαν καὶ ἀ πῆ λθον τὴ ν νύ κτα ἐκείνην
καὶ συναθροίζουσιν ἀ λλό φυλοι πά σας τὰ ς παρεμβολὰ ς αὐ τῶ ν εἰς αφεκ καὶ ισραηλ
παρενέβαλεν ἐν αενδωρ τῇ ἐν ιεζραελ
καὶ σατρά παι ἀ λλοφύ λων παρεπορεύ οντο εἰς ἑκατοντά δας καὶ χιλιά δας καὶ δαυιδ
καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ παρεπορεύ οντο ἐπ' ἐσχά των μετὰ αγχους
καὶ εἶπον οἱ σατρά παι τῶ ν ἀ λλοφύ λων τίνες οἱ διαπορευό μενοι οὗ τοι καὶ εἶπεν
αγχους πρὸ ς τοὺ ς στρατηγοὺ ς τῶ ν ἀ λλοφύ λων οὐ χ οὗ τος δαυιδ ὁ δοῦ λος σαουλ
βασιλέως ισραηλ γέγονεν μεθ' ἡ μῶ ν ἡ μέρας τοῦ το δεύ τερον ἔτος καὶ οὐ χ εὕ ρηκα ἐν
αὐ τῷ οὐ θὲν ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἐνέπεσεν πρό ς με καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐλυπή θησαν ἐπ' αὐ τῷ οἱ στρατηγοὶ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ λέγουσιν αὐ τῷ
ἀ πό στρεψον τὸ ν ἄ νδρα εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ οὗ κατέστησας αὐ τὸ ν ἐκεῖ καὶ μὴ
ἐρχέσθω μεθ' ἡ μῶ ν εἰς τὸ ν πό λεμον καὶ μὴ γινέσθω ἐπίβουλος τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ
ἐν τίνι διαλλαγή σεται οὗ τος τῷ κυρίῳ αὐ τοῦ οὐ χὶ ἐν ταῖς κεφαλαῖς τῶ ν ἀ νδρῶ ν
ἐκείνων
οὐ χ οὗ τος δαυιδ ᾧ ἐξῆ ρχον ἐν χοροῖς λέγοντες ἐπά ταξεν σαουλ ἐν χιλιά σιν αὐ τοῦ
καὶ δαυιδ ἐν μυριά σιν αὐ τοῦ
καὶ ἐκά λεσεν αγχους τὸ ν δαυιδ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ζῇ κύ ριος ὅ τι εὐ θὴ ς σὺ καὶ ἀ γαθὸ ς ἐν
ὀ φθαλμοῖς μου καὶ ἡ ἔξοδό ς σου καὶ ἡ εἴσοδό ς σου μετ' ἐμοῦ ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ
ὅ τι οὐ χ εὕ ρηκα κατὰ σοῦ κακίαν ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἥ κεις πρό ς με ἕως τῆ ς σή μερον
ἡ μέρας καὶ ἐν ὀ φθαλμοῖς τῶ ν σατραπῶ ν οὐ κ ἀ γαθὸ ς σύ
καὶ νῦ ν ἀ νά στρεφε καὶ πορεύ ου εἰς εἰρή νην καὶ οὐ μὴ ποιή σεις κακίαν ἐν ὀ φθαλμοῖς
τῶ ν σατραπῶ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αγχους τί πεποίηκά σοι καὶ τί εὗ ρες ἐν τῷ δού λῳ σου ἀ φ' ἧ ς
ἡ μέρας ἤ μην ἐνώ πιό ν σου καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ὅ τι οὐ μὴ ἔλθω πολεμῆ σαι
τοὺ ς ἐχθροὺ ς τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως
καὶ ἀ πεκρίθη αγχους πρὸ ς δαυιδ οἶδα ὅ τι ἀ γαθὸ ς σὺ ἐν ὀ φθαλμοῖς μου ἀ λλ' οἱ
σατρά παι τῶ ν ἀ λλοφύ λων λέγουσιν οὐ χ ἥ ξει μεθ' ἡ μῶ ν εἰς πό λεμον
καὶ νῦ ν ὄ ρθρισον τὸ πρωί σὺ καὶ οἱ παῖδες τοῦ κυρίου σου οἱ ἥ κοντες μετὰ σοῦ καὶ
πορεύ εσθε εἰς τὸ ν τό πον οὗ κατέστησα ὑ μᾶ ς ἐκεῖ καὶ λό γον λοιμὸ ν μὴ θῇ ς ἐν καρδίᾳ
σου ὅ τι ἀ γαθὸ ς σὺ ἐνώ πιό ν μου καὶ ὀ ρθρίσατε ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ φωτισά τω ὑ μῖν καὶ
πορεύ θητε
413

καὶ ὤ ρθρισεν δαυιδ αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἀ πελθεῖν καὶ φυλά σσειν τὴ ν γῆ ν τῶ ν
ἀ λλοφύ λων καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι ἀ νέβησαν πολεμεῖν ἐπὶ ισραηλ
καὶ ἐγενή θη εἰσελθό ντος δαυιδ καὶ τῶ ν ἀ νδρῶ ν αὐ τοῦ εἰς σεκελακ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ
τρίτῃ καὶ αμαληκ ἐπέθετο ἐπὶ τὸ ν νό τον καὶ ἐπὶ σεκελακ καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν σεκελακ
καὶ ἐνεπύ ρισεν αὐ τὴ ν ἐν πυρί
καὶ τὰ ς γυναῖκας καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τῇ ἀ πὸ μικροῦ ἕως μεγά λου οὐ κ ἐθανά τωσαν
ἄ νδρα καὶ γυναῖκα ἀ λλ' ᾐ χμαλώ τευσαν καὶ ἀ πῆ λθον εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἦ λθεν δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ εἰς τὴ ν πό λιν καὶ ἰδοὺ ἐμπεπύ ρισται ἐν πυρί αἱ
δὲ γυναῖκες αὐ τῶ ν καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν καὶ αἱ θυγατέρες αὐ τῶ ν ᾐ χμαλωτευμένοι
καὶ ἦ ρεν δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν ἕως ὅ του οὐ κ
ἦ ν ἐν αὐ τοῖς ἰσχὺ ς ἔτι κλαίειν
καὶ ἀ μφό τεραι αἱ γυναῖκες δαυιδ ᾐ χμαλωτεύ θησαν αχινοομ ἡ ιεζραηλῖτις καὶ
αβιγαια ἡ γυνὴ ναβαλ τοῦ καρμηλίου
καὶ ἐθλίβη δαυιδ σφό δρα ὅ τι εἶπεν ὁ λαὸ ς λιθοβολῆ σαι αὐ τό ν ὅ τι κατώ δυνος ψυχὴ
παντὸ ς τοῦ λαοῦ ἑκά στου ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τοῦ καὶ
ἐκραταιώ θη δαυιδ ἐν κυρίῳ θεῷ αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αβιαθαρ τὸ ν ἱερέα υἱὸ ν αχιμελεχ προσά γαγε τὸ εφουδ
καὶ ἐπηρώ τησεν δαυιδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων εἰ καταδιώ ξω ὀ πίσω τοῦ γεδδουρ
τού του εἰ καταλή μψομαι αὐ τού ς καὶ εἶπεν αὐ τῷ καταδίωκε ὅ τι καταλαμβά νων
καταλή μψῃ καὶ ἐξαιρού μενος ἐξελῇ
καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ αὐ τὸ ς καὶ οἱ ἑξακό σιοι ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ
χειμά ρρου βοσορ καὶ οἱ περισσοὶ ἔστησαν
καὶ κατεδίωξεν ἐν τετρακοσίοις ἀ νδρά σιν ὑ πέστησαν δὲ διακό σιοι ἄ νδρες οἵτινες
ἐκά θισαν πέραν τοῦ χειμά ρρου τοῦ βοσορ
καὶ εὑ ρίσκουσιν ἄ νδρα αἰγύ πτιον ἐν ἀ γρῷ καὶ λαμβά νουσιν αὐ τὸ ν καὶ ἄ γουσιν
αὐ τὸ ν πρὸ ς δαυιδ ἐν ἀ γρῷ καὶ διδό ασιν αὐ τῷ ἄ ρτον καὶ ἔφαγεν καὶ ἐπό τισαν αὐ τὸ ν
ὕ δωρ
καὶ διδό ασιν αὐ τῷ κλά σμα παλά θης καὶ ἔφαγεν καὶ κατέστη τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ ἐν
αὐ τῷ ὅ τι οὐ βεβρώ κει ἄ ρτον καὶ οὐ πεπώ κει ὕ δωρ τρεῖς ἡ μέρας καὶ τρεῖς νύ κτας
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ τίνος σὺ εἶ καὶ πό θεν εἶ καὶ εἶπεν τὸ παιδά ριον τὸ αἰγύ πτιον
ἐγώ εἰμι δοῦ λος ἀ νδρὸ ς αμαληκίτου καὶ κατέλιπέν με ὁ κύ ριό ς μου ὅ τι ἠ νωχλή θην
ἐγὼ σή μερον τριταῖος
καὶ ἡ μεῖς ἐπεθέμεθα ἐπὶ νό τον τοῦ χολθι καὶ ἐπὶ τὰ τῆ ς ιουδαίας μέρη καὶ ἐπὶ νό τον
χελουβ καὶ τὴ ν σεκελακ ἐνεπυρίσαμεν ἐν πυρί
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν δαυιδ εἰ κατά ξεις με ἐπὶ τὸ γεδδουρ τοῦ το καὶ εἶπεν ὄ μοσον δή
μοι κατὰ τοῦ θεοῦ μὴ θανατώ σειν με καὶ μὴ παραδοῦ ναί με εἰς χεῖρας τοῦ κυρίου
μου καὶ κατά ξω σε ἐπὶ τὸ γεδδουρ τοῦ το
καὶ κατή γαγεν αὐ τὸ ν ἐκεῖ καὶ ἰδοὺ οὗ τοι διακεχυμένοι ἐπὶ πρό σωπον πά σης τῆ ς γῆ ς
ἐσθίοντες καὶ πίνοντες καὶ ἑορτά ζοντες ἐν πᾶ σι τοῖς σκύ λοις τοῖς μεγά λοις οἷς
ἔλαβον ἐκ γῆ ς ἀ λλοφύ λων καὶ ἐκ γῆ ς ιουδα
414

καὶ ἦ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς δαυιδ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ ἑωσφό ρου ἕως δείλης καὶ τῇ
ἐπαύ ριον καὶ οὐ κ ἐσώ θη ἐξ αὐ τῶ ν ἀ νὴ ρ ὅ τι ἀ λλ' ἢ τετρακό σια παιδά ρια ἃ ἦ ν
ἐπιβεβηκό τα ἐπὶ τὰ ς καμή λους καὶ ἔφυγον
καὶ ἀ φείλατο δαυιδ πά ντα ἃ ἔλαβον οἱ αμαληκῖται καὶ ἀ μφοτέρας τὰ ς γυναῖκας
αὐ τοῦ ἐξείλατο
καὶ οὐ διεφώ νησεν αὐ τοῖς ἀ πὸ μικροῦ ἕως μεγά λου καὶ ἀ πὸ τῶ ν σκύ λων καὶ ἕως
υἱῶ ν καὶ θυγατέρων καὶ ἕως πά ντων ὧ ν ἔλαβον αὐ τῶ ν τὰ πά ντα ἐπέστρεψεν δαυιδ
καὶ ἔλαβεν δαυιδ πά ντα τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκό λια καὶ ἀ πή γαγεν ἔμπροσθεν τῶ ν
σκύ λων καὶ τοῖς σκύ λοις ἐκείνοις ἐλέγετο ταῦ τα τὰ σκῦ λα δαυιδ
καὶ παραγίνεται δαυιδ πρὸ ς τοὺ ς διακοσίους ἄ νδρας τοὺ ς ἐκλυθέντας τοῦ
πορεύ εσθαι ὀ πίσω δαυιδ καὶ ἐκά θισεν αὐ τοὺ ς ἐν τῷ χειμά ρρῳ τῷ βοσορ καὶ
ἐξῆ λθον εἰς ἀ πά ντησιν δαυιδ καὶ εἰς ἀ πά ντησιν τοῦ λαοῦ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ
προσή γαγεν δαυιδ ἕως τοῦ λαοῦ καὶ ἠ ρώ τησαν αὐ τὸ ν τὰ εἰς εἰρή νην
καὶ ἀ πεκρίθη πᾶ ς ἀ νὴ ρ λοιμὸ ς καὶ πονηρὸ ς τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν πολεμιστῶ ν τῶ ν
πορευθέντων μετὰ δαυιδ καὶ εἶπαν ὅ τι οὐ κατεδίωξαν μεθ' ἡ μῶ ν οὐ δώ σομεν
αὐ τοῖς ἐκ τῶ ν σκύ λων ὧ ν ἐξειλά μεθα ὅ τι ἀ λλ' ἢ ἕκαστος τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ τὰ
τέκνα αὐ τοῦ ἀ παγέσθωσαν καὶ ἀ ποστρεφέτωσαν
καὶ εἶπεν δαυιδ οὐ ποιή σετε οὕ τως μετὰ τὸ παραδοῦ ναι τὸ ν κύ ριον ἡ μῖν καὶ
φυλά ξαι ἡ μᾶ ς καὶ παρέδωκεν κύ ριος τὸ ν γεδδουρ τὸ ν ἐπερχό μενον ἐφ' ἡ μᾶ ς εἰς
χεῖρας ἡ μῶ ν
καὶ τίς ὑ πακού σεται ὑ μῶ ν τῶ ν λό γων τού των ὅ τι οὐ χ ἧ ττον ὑ μῶ ν εἰσιν διό τι κατὰ
τὴ ν μερίδα τοῦ καταβαίνοντος εἰς πό λεμον οὕ τως ἔσται ἡ μερὶς τοῦ καθημένου ἐπὶ
τὰ σκεύ η κατὰ τὸ αὐ τὸ μεριοῦ νται
καὶ ἐγενή θη ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης καὶ ἐπά νω καὶ ἐγένετο εἰς πρό σταγμα καὶ εἰς
δικαίωμα τῷ ισραηλ ἕως τῆ ς σή μερον
καὶ ἦ λθεν δαυιδ εἰς σεκελακ καὶ ἀ πέστειλεν τοῖς πρεσβυτέροις ιουδα τῶ ν σκύ λων
καὶ τοῖς πλησίον αὐ τοῦ λέγων ἰδοὺ ἀ πὸ τῶ ν σκύ λων τῶ ν ἐχθρῶ ν κυρίου
τοῖς ἐν βαιθσουρ καὶ τοῖς ἐν ραμα νό του καὶ τοῖς ἐν ιεθθορ
καὶ τοῖς ἐν αροηρ καὶ τοῖς αμμαδι καὶ τοῖς ἐν σαφι καὶ τοῖς ἐν εσθιε
O a καὶ τοῖς ἐν γεθ καὶ τοῖς ἐν κιναν καὶ τοῖς ἐν σαφεκ
καὶ τοῖς ἐν θιμαθ
καὶ τοῖς ἐν καρμή λῳ καὶ τοῖς ἐν ταῖς πό λεσιν τοῦ ιεραμηλι καὶ τοῖς ἐν ταῖς πό λεσιν
τοῦ κενεζι
καὶ τοῖς ἐν ιεριμουθ καὶ τοῖς ἐν βηρσαβεε καὶ τοῖς ἐν νοο
καὶ τοῖς ἐν χεβρων καὶ εἰς πά ντας τοὺ ς τό πους οὓ ς διῆ λθεν δαυιδ ἐκεῖ αὐ τὸ ς καὶ οἱ
ἄ νδρες αὐ τοῦ
καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι ἐπολέμουν ἐπὶ ισραηλ καὶ ἔφυγον οἱ ἄ νδρες ισραηλ ἐκ προσώ που
τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ πίπτουσιν τραυματίαι ἐν τῷ ὄ ρει τῷ γελβουε
καὶ συνά πτουσιν ἀ λλό φυλοι τῷ σαουλ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ καὶ τύ πτουσιν
ἀ λλό φυλοι τὸ ν ιωναθαν καὶ τὸ ν αμιναδαβ καὶ τὸ ν μελχισα υἱοὺ ς σαουλ
καὶ βαρύ νεται ὁ πό λεμος ἐπὶ σαουλ καὶ εὑ ρίσκουσιν αὐ τὸ ν οἱ ἀ κοντισταί ἄ νδρες
τοξό ται καὶ ἐτραυματίσθη εἰς τὰ ὑ ποχό νδρια
415

καὶ εἶπεν σαουλ πρὸ ς τὸ ν αἴροντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ σπά σαι τὴ ν ῥ ομφαίαν σου καὶ
ἀ ποκέντησό ν με ἐν αὐ τῇ μὴ ἔλθωσιν οἱ ἀ περίτμητοι οὗ τοι καὶ ἀ ποκεντή σωσίν με
καὶ ἐμπαίξωσίν μοι καὶ οὐ κ ἐβού λετο ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ὅ τι ἐφοβή θη σφό δρα
καὶ ἔλαβεν σαουλ τὴ ν ῥ ομφαίαν καὶ ἐπέπεσεν ἐπ' αὐ τή ν
καὶ εἶδεν ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ὅ τι τέθνηκεν σαουλ καὶ ἐπέπεσεν καὶ αὐ τὸ ς ἐπὶ
τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ καὶ ἀ πέθανεν μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέθανεν σαουλ καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ κατὰ τὸ αὐ τό
καὶ εἶδον οἱ ἄ νδρες ισραηλ οἱ ἐν τῷ πέραν τῆ ς κοιλά δος καὶ οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ
ιορδά νου ὅ τι ἔφυγον οἱ ἄ νδρες ισραηλ καὶ ὅ τι τέθνηκεν σαουλ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ
καταλείπουσιν τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν καὶ φεύ γουσιν καὶ ἔρχονται οἱ ἀ λλό φυλοι καὶ
κατοικοῦ σιν ἐν αὐ ταῖς
καὶ ἐγενή θη τῇ ἐπαύ ριον καὶ ἔρχονται οἱ ἀ λλό φυλοι ἐκδιδύ σκειν τοὺ ς νεκροὺ ς καὶ
εὑ ρίσκουσιν τὸ ν σαουλ καὶ τοὺ ς τρεῖς υἱοὺ ς αὐ τοῦ πεπτωκό τας ἐπὶ τὰ ὄ ρη γελβουε
καὶ ἀ ποστρέφουσιν αὐ τὸ ν καὶ ἐξέδυσαν τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ ἀ ποστέλλουσιν αὐ τὰ
εἰς γῆ ν ἀ λλοφύ λων κύ κλῳ εὐ αγγελίζοντες τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν καὶ τῷ λαῷ αὐ τῶ ν
καὶ ἀ νέθηκαν τὰ σκεύ η αὐ τοῦ εἰς τὸ ἀ σταρτεῖον καὶ τὸ σῶ μα αὐ τοῦ κατέπηξαν ἐν
τῷ τείχει βαιθσαν
καὶ ἀ κού ουσιν οἱ κατοικοῦ ντες ιαβις τῆ ς γαλααδίτιδος ἃ ἐποίησαν οἱ ἀ λλό φυλοι τῷ
σαουλ
καὶ ἀ νέστησαν πᾶ ς ἀ νὴ ρ δυνά μεως καὶ ἐπορεύ θησαν ὅ λην τὴ ν νύ κτα καὶ ἔλαβον τὸ
σῶ μα σαουλ καὶ τὸ σῶ μα ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ἀ πὸ τείχους βαιθσαν καὶ
φέρουσιν αὐ τοὺ ς εἰς ιαβις καὶ κατακαίουσιν αὐ τοὺ ς ἐκεῖ
καὶ λαμβά νουσιν τὰ ὀ στᾶ αὐ τῶ ν καὶ θά πτουσιν ὑ πὸ τὴ ν ἄ ρουραν τὴ ν ιαβις καὶ
νηστεύ ουσιν ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν σαουλ καὶ δαυιδ ἀ νέστρεψεν τύ πτων τὸ ν αμαληκ
καὶ ἐκά θισεν δαυιδ ἐν σεκελακ ἡ μέρας δύ ο
καὶ ἐγενή θη τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἰδοὺ ἀ νὴ ρ ἦ λθεν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς ἐκ τοῦ λαοῦ
σαουλ καὶ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ διερρωγό τα καὶ γῆ ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο
ἐν τῷ εἰσελθεῖν αὐ τὸ ν πρὸ ς δαυιδ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ πό θεν σὺ παραγίνῃ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς
ισραηλ ἐγὼ διασέσῳ σμαι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ τίς ὁ λό γος οὗ τος ἀ πά γγειλό ν μοι καὶ εἶπεν ὅ τι ἔφυγεν ὁ λαὸ ς
ἐκ τοῦ πολέμου καὶ πεπτώ κασι πολλοὶ ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ ἀ πέθανον καὶ ἀ πέθανεν καὶ
σαουλ καὶ ιωναθαν ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ πέθανεν
καὶ εἶπεν δαυιδ τῷ παιδαρίῳ τῷ ἀ παγγέλλοντι αὐ τῷ πῶ ς οἶδας ὅ τι τέθνηκεν σαουλ
καὶ ιωναθαν ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν τὸ παιδά ριον τὸ ἀ παγγέλλον αὐ τῷ περιπτώ ματι περιέπεσον ἐν τῷ ὄ ρει τῷ
γελβουε καὶ ἰδοὺ σαουλ ἐπεστή ρικτο ἐπὶ τὸ δό ρυ αὐ τοῦ καὶ ἰδοὺ τὰ ἅ ρματα καὶ οἱ
ἱππά ρχαι συνῆ ψαν αὐ τῷ
καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὰ ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ εἶδέν με καὶ ἐκά λεσέν με καὶ εἶπα ἰδοὺ ἐγώ
καὶ εἶπέν μοι τίς εἶ σύ καὶ εἶπα αμαληκίτης ἐγώ εἰμι
416

καὶ εἶπεν πρό ς με στῆ θι δὴ ἐπά νω μου καὶ θανά τωσό ν με ὅ τι κατέσχεν με σκό τος
δεινό ν ὅ τι πᾶ σα ἡ ψυχή μου ἐν ἐμοί
καὶ ἐπέστην ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ ἐθανά τωσα αὐ τό ν ὅ τι ᾔ δειν ὅ τι οὐ ζή σεται μετὰ τὸ
πεσεῖν αὐ τό ν καὶ ἔλαβον τὸ βασίλειον τὸ ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ τὸ ν χλιδῶ να
τὸ ν ἐπὶ τοῦ βραχίονος αὐ τοῦ καὶ ἐνή νοχα αὐ τὰ τῷ κυρίῳ μου ὧ δε
καὶ ἐκρά τησεν δαυιδ τῶ ν ἱματίων αὐ τοῦ καὶ διέρρηξεν αὐ τά καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ
μετ' αὐ τοῦ διέρρηξαν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν
καὶ ἐκό ψαντο καὶ ἔκλαυσαν καὶ ἐνή στευσαν ἕως δείλης ἐπὶ σαουλ καὶ ἐπὶ ιωναθαν
τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν ιουδα καὶ ἐπὶ τὸ ν οἶκον ισραηλ ὅ τι ἐπλή γησαν ἐν
ῥ ομφαίᾳ
καὶ εἶπεν δαυιδ τῷ παιδαρίῳ τῷ ἀ παγγέλλοντι αὐ τῷ πό θεν εἶ σύ καὶ εἶπεν υἱὸ ς
ἀ νδρὸ ς παροίκου αμαληκίτου ἐγώ εἰμι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ πῶ ς οὐ κ ἐφοβή θης ἐπενεγκεῖν χεῖρά σου διαφθεῖραι τὸ ν
χριστὸ ν κυρίου
καὶ ἐκά λεσεν δαυιδ ἓν τῶ ν παιδαρίων αὐ τοῦ καὶ εἶπεν προσελθὼ ν ἀ πά ντησον αὐ τῷ
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τό ν καὶ ἀ πέθανεν
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αὐ τό ν τὸ αἷμά σου ἐπὶ τὴ ν κεφαλή ν σου ὅ τι τὸ στό μα σου
ἀ πεκρίθη κατὰ σοῦ λέγων ὅ τι ἐγὼ ἐθανά τωσα τὸ ν χριστὸ ν κυρίου
καὶ ἐθρή νησεν δαυιδ τὸ ν θρῆ νον τοῦ τον ἐπὶ σαουλ καὶ ἐπὶ ιωναθαν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν τοῦ διδά ξαι τοὺ ς υἱοὺ ς ιουδα ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ βιβλίου τοῦ εὐ θοῦ ς
στή λωσον ισραηλ ὑ πὲρ τῶ ν τεθνηκό των ἐπὶ τὰ ὕ ψη σου τραυματιῶ ν πῶ ς ἔπεσαν
δυνατοί
μὴ ἀ ναγγείλητε ἐν γεθ καὶ μὴ εὐ αγγελίσησθε ἐν ταῖς ἐξό δοις ἀ σκαλῶ νος μή ποτε
εὐ φρανθῶ σιν θυγατέρες ἀ λλοφύ λων μή ποτε ἀ γαλλιά σωνται θυγατέρες τῶ ν
ἀ περιτμή των
ὄ ρη τὰ ἐν γελβουε μὴ καταβῇ δρό σος καὶ μὴ ὑ ετὸ ς ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ ἀ γροὶ ἀ παρχῶ ν ὅ τι
ἐκεῖ προσωχθίσθη θυρεὸ ς δυνατῶ ν θυρεὸ ς σαουλ οὐ κ ἐχρίσθη ἐν ἐλαίῳ
ἀ φ' αἵματος τραυματιῶ ν ἀ πὸ στέατος δυνατῶ ν τό ξον ιωναθαν οὐ κ ἀ πεστρά φη
κενὸ ν εἰς τὰ ὀ πίσω καὶ ῥ ομφαία σαουλ οὐ κ ἀ νέκαμψεν κενή
σαουλ καὶ ιωναθαν οἱ ἠ γαπημένοι καὶ ὡ ραῖοι οὐ διακεχωρισμένοι εὐ πρεπεῖς ἐν τῇ
ζωῇ αὐ τῶ ν καὶ ἐν τῷ θανά τῳ αὐ τῶ ν οὐ διεχωρίσθησαν ὑ πὲρ ἀ ετοὺ ς κοῦ φοι καὶ
ὑ πὲρ λέοντας ἐκραταιώ θησαν
θυγατέρες ισραηλ ἐπὶ σαουλ κλαύ σατε τὸ ν ἐνδιδύ σκοντα ὑ μᾶ ς κό κκινα μετὰ
κό σμου ὑ μῶ ν τὸ ν ἀ ναφέροντα κό σμον χρυσοῦ ν ἐπὶ τὰ ἐνδύ ματα ὑ μῶ ν
πῶ ς ἔπεσαν δυνατοὶ ἐν μέσῳ τοῦ πολέμου ιωναθαν ἐπὶ τὰ ὕ ψη σου τραυματίας
ἀ λγῶ ἐπὶ σοί ἄ δελφέ μου ιωναθαν ὡ ραιώ θης μοι σφό δρα ἐθαυμαστώ θη ἡ ἀ γά πησίς
σου ἐμοὶ ὑ πὲρ ἀ γά πησιν γυναικῶ ν
πῶ ς ἔπεσαν δυνατοὶ καὶ ἀ πώ λοντο σκεύ η πολεμικά
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἐπηρώ τησεν δαυιδ ἐν κυρίῳ λέγων εἰ ἀ ναβῶ εἰς μίαν
τῶ ν πό λεων ιουδα καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς αὐ τό ν ἀ νά βηθι καὶ εἶπεν δαυιδ ποῦ ἀ ναβῶ
καὶ εἶπεν εἰς χεβρων
417

καὶ ἀ νέβη ἐκεῖ δαυιδ εἰς χεβρων καὶ ἀ μφό τεραι αἱ γυναῖκες αὐ τοῦ αχινοομ ἡ
ιεζραηλῖτις καὶ αβιγαια ἡ γυνὴ ναβαλ τοῦ καρμηλίου
καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ ἕκαστος καὶ ὁ οἶκος αὐ τοῦ καὶ κατῴ κουν ἐν ταῖς
πό λεσιν χεβρων
καὶ ἔρχονται ἄ νδρες τῆ ς ιουδαίας καὶ χρίουσιν τὸ ν δαυιδ ἐκεῖ τοῦ βασιλεύ ειν ἐπὶ
τὸ ν οἶκον ιουδα καὶ ἀ πή γγειλαν τῷ δαυιδ λέγοντες ὅ τι οἱ ἄ νδρες ιαβις τῆ ς
γαλααδίτιδος ἔθαψαν τὸ ν σαουλ
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ ἀ γγέλους πρὸ ς τοὺ ς ἡ γουμένους ιαβις τῆ ς γαλααδίτιδος καὶ
εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς εὐ λογημένοι ὑ μεῖς τῷ κυρίῳ ὅ τι πεποιή κατε τὸ ἔλεος τοῦ το ἐπὶ
τὸ ν κύ ριον ὑ μῶ ν ἐπὶ σαουλ τὸ ν χριστὸ ν κυρίου καὶ ἐθά ψατε αὐ τὸ ν καὶ ιωναθαν τὸ ν
υἱὸ ν αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν ποιή σαι κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν ἔλεος καὶ ἀ λή θειαν καί γε ἐγὼ ποιή σω μεθ' ὑ μῶ ν
τὰ ἀ γαθὰ ταῦ τα ὅ τι ἐποιή σατε τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καὶ νῦ ν κραταιού σθωσαν αἱ χεῖρες ὑ μῶ ν καὶ γίνεσθε εἰς υἱοὺ ς δυνατού ς ὅ τι
τέθνηκεν ὁ κύ ριος ὑ μῶ ν σαουλ καί γε ἐμὲ κέχρικεν ὁ οἶκος ιουδα ἐφ' ἑαυτοὺ ς εἰς
βασιλέα
καὶ αβεννηρ υἱὸ ς νηρ ἀ ρχιστρά τηγος τοῦ σαουλ ἔλαβεν τὸ ν ιεβοσθε υἱὸ ν σαουλ καὶ
ἀ νεβίβασεν αὐ τὸ ν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς εἰς μαναεμ
καὶ ἐβασίλευσεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν γαλααδῖτιν καὶ ἐπὶ τὸ ν θασιρι καὶ ἐπὶ τὸ ν ιεζραελ καὶ
ἐπὶ τὸ ν εφραιμ καὶ ἐπὶ τὸ ν βενιαμιν καὶ ἐπὶ πά ντα ισραηλ
τεσσαρά κοντα ἐτῶ ν ιεβοσθε υἱὸ ς σαουλ ὅ τε ἐβασίλευσεν ἐπὶ τὸ ν ισραηλ καὶ δύ ο
ἔτη ἐβασίλευσεν πλὴ ν τοῦ οἴκου ιουδα οἳ ἦ σαν ὀ πίσω δαυιδ
καὶ ἐγένοντο αἱ ἡ μέραι ἃ ς δαυιδ ἐβασίλευσεν ἐν χεβρων ἐπὶ τὸ ν οἶκον ιουδα ἑπτὰ
ἔτη καὶ ἓξ μῆ νας
καὶ ἐξῆ λθεν αβεννηρ υἱὸ ς νηρ καὶ οἱ παῖδες ιεβοσθε υἱοῦ σαουλ ἐκ μαναεμ εἰς
γαβαων
καὶ ιωαβ υἱὸ ς σαρουιας καὶ οἱ παῖδες δαυιδ ἐξή λθοσαν ἐκ χεβρων καὶ συναντῶ σιν
αὐ τοῖς ἐπὶ τὴ ν κρή νην τὴ ν γαβαων ἐπὶ τὸ αὐ τό καὶ ἐκά θισαν οὗ τοι ἐπὶ τὴ ν κρή νην
τὴ ν γαβαων ἐντεῦ θεν καὶ οὗ τοι ἐπὶ τὴ ν κρή νην ἐντεῦ θεν
καὶ εἶπεν αβεννερ πρὸ ς ιωαβ ἀ ναστή τωσαν δὴ τὰ παιδά ρια καὶ παιξά τωσαν
ἐνώ πιον ἡ μῶ ν καὶ εἶπεν ιωαβ ἀ ναστή τωσαν
καὶ ἀ νέστησαν καὶ παρῆ λθον ἐν ἀ ριθμῷ τῶ ν παίδων βενιαμιν δώ δεκα τῶ ν ιεβοσθε
υἱοῦ σαουλ καὶ δώ δεκα ἐκ τῶ ν παίδων δαυιδ
καὶ ἐκρά τησαν ἕκαστος τῇ χειρὶ τὴ ν κεφαλὴ ν τοῦ πλησίον αὐ τοῦ καὶ μά χαιρα αὐ τοῦ
εἰς πλευρὰ ν τοῦ πλησίον αὐ τοῦ καὶ πίπτουσιν κατὰ τὸ αὐ τό καὶ ἐκλή θη τὸ ὄ νομα
τοῦ τό που ἐκείνου μερὶς τῶ ν ἐπιβού λων ἥ ἐστιν ἐν γαβαων
καὶ ἐγένετο ὁ πό λεμος σκληρὸ ς ὥ στε λίαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἔπταισεν αβεννηρ
καὶ ἄ νδρες ισραηλ ἐνώ πιον παίδων δαυιδ
καὶ ἐγένοντο ἐκεῖ τρεῖς υἱοὶ σαρουιας ιωαβ καὶ αβεσσα καὶ ασαηλ καὶ ασαηλ
κοῦ φος τοῖς ποσὶν αὐ τοῦ ὡ σεὶ μία δορκὰ ς ἐν ἀ γρῷ
καὶ κατεδίωξεν ασαηλ ὀ πίσω αβεννηρ καὶ οὐ κ ἐξέκλινεν τοῦ πορεύ εσθαι εἰς δεξιὰ
οὐ δὲ εἰς ἀ ριστερὰ κατό πισθεν αβεννηρ
418

καὶ ἐπέβλεψεν αβεννηρ εἰς τὰ ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ εἶπεν εἰ σὺ εἶ αὐ τὸ ς ασαηλ καὶ εἶπεν
ἐγώ εἰμι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ αβεννηρ ἔκκλινον σὺ εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀ ριστερὰ καὶ κά τασχε
σαυτῷ ἓν τῶ ν παιδαρίων καὶ λαβὲ σεαυτῷ τὴ ν πανοπλίαν αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν
ασαηλ ἐκκλῖναι ἐκ τῶ ν ὄ πισθεν αὐ τοῦ
καὶ προσέθετο ἔτι αβεννηρ λέγων τῷ ασαηλ ἀ πό στηθι ἀ π' ἐμοῦ ἵνα μὴ πατά ξω σε
εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ πῶ ς ἀ ρῶ τὸ πρό σωπό ν μου πρὸ ς ιωαβ καὶ ποῦ ἐστιν ταῦ τα
ἐπίστρεφε πρὸ ς ιωαβ τὸ ν ἀ δελφό ν σου
καὶ οὐ κ ἐβού λετο τοῦ ἀ ποστῆ ναι καὶ τύ πτει αὐ τὸ ν αβεννηρ ἐν τῷ ὀ πίσω τοῦ
δό ρατος ἐπὶ τὴ ν ψό αν καὶ διεξῆ λθεν τὸ δό ρυ ἐκ τῶ ν ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ πίπτει ἐκεῖ καὶ
ἀ ποθνῄ σκει ὑ ποκά τω αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο πᾶ ς ὁ ἐρχό μενος ἕως τοῦ τό που οὗ ἔπεσεν
ἐκεῖ ασαηλ καὶ ἀ πέθανεν καὶ ὑ φίστατο
καὶ κατεδίωξεν ιωαβ καὶ αβεσσα ὀ πίσω αβεννηρ καὶ ὁ ἥ λιος ἔδυνεν καὶ αὐ τοὶ
εἰσῆ λθον ἕως τοῦ βουνοῦ αμμαν ὅ ἐστιν ἐπὶ προσώ που γαι ὁ δὸ ν ἔρημον γαβαων
καὶ συναθροίζονται υἱοὶ βενιαμιν οἱ ὀ πίσω αβεννηρ καὶ ἐγενή θησαν εἰς συνά ντησιν
μίαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ κεφαλὴ ν βουνοῦ ἑνό ς
καὶ ἐκά λεσεν αβεννηρ ιωαβ καὶ εἶπεν μὴ εἰς νῖκος καταφά γεται ἡ ῥ ομφαία ἦ οὐ κ
οἶδας ὅ τι πικρὰ ἔσται εἰς τὰ ἔσχατα καὶ ἕως πό τε οὐ μὴ εἴπῃς τῷ λαῷ ἀ ναστρέφειν
ἀ πὸ ὄ πισθεν τῶ ν ἀ δελφῶ ν ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν ιωαβ ζῇ κύ ριος ὅ τι εἰ μὴ ἐλά λησας διό τι τό τε ἐκ πρωίθεν ἀ νέβη ὁ λαὸ ς
ἕκαστος κατό πισθεν τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἐσά λπισεν ιωαβ τῇ σά λπιγγι καὶ ἀ πέστησαν πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ οὐ κατεδίωξαν
ὀ πίσω τοῦ ισραηλ καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι τοῦ πολεμεῖν
καὶ αβεννηρ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἀ πῆ λθον εἰς δυσμὰ ς ὅ λην τὴ ν νύ κτα ἐκείνην καὶ
διέβαιναν τὸ ν ιορδά νην καὶ ἐπορεύ θησαν ὅ λην τὴ ν παρατείνουσαν καὶ ἔρχονται εἰς
τὴ ν παρεμβολή ν
καὶ ιωαβ ἀ νέστρεψεν ὄ πισθεν ἀ πὸ τοῦ αβεννηρ καὶ συνή θροισεν πά ντα τὸ ν λαό ν
καὶ ἐπεσκέπησαν τῶ ν παίδων δαυιδ ἐννεακαίδεκα ἄ νδρες καὶ ασαηλ
καὶ οἱ παῖδες δαυιδ ἐπά ταξαν τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν τῶ ν ἀ νδρῶ ν αβεννηρ τριακοσίους
ἑξή κοντα ἄ νδρας παρ' αὐ τοῦ
καὶ αἴρουσιν τὸ ν ασαηλ καὶ θά πτουσιν αὐ τὸ ν ἐν τῷ τά φῳ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν
βαιθλεεμ καὶ ἐπορεύ θη ιωαβ καὶ οἱ ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ ὅ λην τὴ ν νύ κτα καὶ
διέφαυσεν αὐ τοῖς ἐν χεβρων
καὶ ἐγένετο ὁ πό λεμος ἐπὶ πολὺ ἀ νὰ μέσον τοῦ οἴκου σαουλ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ
οἴκου δαυιδ καὶ ὁ οἶκος δαυιδ ἐπορεύ ετο καὶ ἐκραταιοῦ το καὶ ὁ οἶκος σαουλ
ἐπορεύ ετο καὶ ἠ σθένει
καὶ ἐτέχθησαν τῷ δαυιδ υἱοὶ ἐν χεβρων καὶ ἦ ν ὁ πρωτό τοκος αὐ τοῦ αμνων τῆ ς
αχινοομ τῆ ς ιεζραηλίτιδος
καὶ ὁ δεύ τερος αὐ τοῦ δαλουια τῆ ς αβιγαιας τῆ ς καρμηλίας καὶ ὁ τρίτος αβεσσαλωμ
υἱὸ ς μααχα θυγατρὸ ς θολμι βασιλέως γεσιρ
καὶ ὁ τέταρτος ορνια υἱὸ ς φεγγιθ καὶ ὁ πέμπτος σαβατια τῆ ς αβιταλ
419

καὶ ὁ ἕκτος ιεθερααμ τῆ ς αιγλα γυναικὸ ς δαυιδ οὗ τοι ἐτέχθησαν τῷ δαυιδ ἐν

χεβρων
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι τὸ ν πό λεμον ἀ νὰ μέσον τοῦ οἴκου σαουλ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ
οἴκου δαυιδ καὶ αβεννηρ ἦ ν κρατῶ ν τοῦ οἶκου σαουλ
καὶ τῷ σαουλ παλλακὴ ρεσφα θυγά τηρ ιαλ καὶ εἶπεν μεμφιβοσθε υἱὸ ς σαουλ πρὸ ς
αβεννηρ τί ὅ τι εἰσῆ λθες πρὸ ς τὴ ν παλλακὴ ν τοῦ πατρό ς μου
καὶ ἐθυμώ θη σφό δρα αβεννηρ περὶ τοῦ λό γου μεμφιβοσθε καὶ εἶπεν αβεννηρ πρὸ ς
αὐ τό ν μὴ κεφαλὴ κυνὸ ς ἐγώ εἰμι ἐποίησα ἔλεος σή μερον μετὰ τοῦ οἴκου σαουλ τοῦ
πατρό ς σου καὶ περὶ ἀ δελφῶ ν καὶ γνωρίμων καὶ οὐ κ ηὐ τομό λησα εἰς τὸ ν οἶκον
δαυιδ καὶ ἐπιζητεῖς ἐπ' ἐμὲ ὑ πὲρ ἀ δικίας γυναικὸ ς σή μερον
τά δε ποιή σαι ὁ θεὸ ς τῷ αβεννηρ καὶ τά δε προσθείη αὐ τῷ ὅ τι καθὼ ς ὤ μοσεν κύ ριος
τῷ δαυιδ ὅ τι οὕ τως ποιή σω αὐ τῷ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
περιελεῖν τὴ ν βασιλείαν ἀ πὸ τοῦ οἴκου σαουλ καὶ τοῦ ἀ ναστῆ σαι τὸ ν θρό νον δαυιδ
ἐπὶ ισραηλ καὶ ἐπὶ τὸ ν ιουδαν ἀ πὸ δαν ἕως βηρσαβεε
καὶ οὐ κ ἠ δυνά σθη ἔτι μεμφιβοσθε ἀ ποκριθῆ ναι τῷ αβεννηρ ῥ ῆ μα ἀ πὸ τοῦ
φοβεῖσθαι αὐ τό ν
καὶ ἀ πέστειλεν αβεννηρ ἀ γγέλους πρὸ ς δαυιδ εἰς θαιλαμ οὗ ἦ ν παραχρῆ μα λέγων
διά θου διαθή κην σου μετ' ἐμοῦ καὶ ἰδοὺ ἡ χείρ μου μετὰ σοῦ τοῦ ἐπιστρέψαι πρὸ ς
σὲ πά ντα τὸ ν οἶκον ισραηλ
καὶ εἶπεν δαυιδ ἐγὼ καλῶ ς διαθή σομαι πρὸ ς σὲ διαθή κην πλὴ ν λό γον ἕνα ἐγὼ
αἰτοῦ μαι παρὰ σοῦ λέγων οὐ κ ὄ ψει τὸ πρό σωπό ν μου ἐὰ ν μὴ ἀ γά γῃς τὴ ν μελχολ
θυγατέρα σαουλ παραγινομένου σου ἰδεῖν τὸ πρό σωπό ν μου
καὶ ἐξαπέστειλεν δαυιδ πρὸ ς μεμφιβοσθε υἱὸ ν σαουλ ἀ γγέλους λέγων ἀ πό δος μοι
τὴ ν γυναῖκά μου τὴ ν μελχολ ἣ ν ἔλαβον ἐν ἑκατὸ ν ἀ κροβυστίαις ἀ λλοφύ λων
καὶ ἀ πέστειλεν μεμφιβοσθε καὶ ἔλαβεν αὐ τὴ ν παρὰ τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς παρὰ
φαλτιηλ υἱοῦ σελλης
καὶ ἐπορεύ ετο ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς μετ' αὐ τῆ ς κλαίων ὀ πίσω αὐ τῆ ς ἕως βαρακιμ καὶ εἶπεν
πρὸ ς αὐ τὸ ν αβεννηρ πορεύ ου ἀ νά στρεφε καὶ ἀ νέστρεψεν
καὶ εἶπεν αβεννηρ πρὸ ς τοὺ ς πρεσβυτέρους ισραηλ λέγων ἐχθὲς καὶ τρίτην ἐζητεῖτε
τὸ ν δαυιδ βασιλεύ ειν ἐφ' ὑ μῶ ν
καὶ νῦ ν ποιή σατε ὅ τι κύ ριος ἐλά λησεν περὶ δαυιδ λέγων ἐν χειρὶ τοῦ δού λου μου
δαυιδ σώ σω τὸ ν ισραηλ ἐκ χειρὸ ς ἀ λλοφύ λων καὶ ἐκ χειρὸ ς πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν
αὐ τῶ ν
καὶ ἐλά λησεν αβεννηρ ἐν τοῖς ὠ σὶν βενιαμιν καὶ ἐπορεύ θη αβεννηρ τοῦ λαλῆ σαι εἰς
τὰ ὦ τα τοῦ δαυιδ εἰς χεβρων πά ντα ὅ σα ἤ ρεσεν ἐν ὀ φθαλμοῖς ισραηλ καὶ ἐν
ὀ φθαλμοῖς παντὸ ς οἴκου βενιαμιν
καὶ ἦ λθεν αβεννηρ πρὸ ς δαυιδ εἰς χεβρων καὶ μετ' αὐ τοῦ εἴκοσι ἄ νδρες καὶ ἐποίησεν
δαυιδ τῷ αβεννηρ καὶ τοῖς ἀ νδρά σιν τοῖς μετ' αὐ τοῦ πό τον
καὶ εἶπεν αβεννηρ πρὸ ς δαυιδ ἀ ναστή σομαι δὴ καὶ πορεύ σομαι καὶ συναθροίσω
πρὸ ς κύ ριό ν μου τὸ ν βασιλέα πά ντα ισραηλ καὶ διαθή σομαι μετὰ σοῦ διαθή κην καὶ
βασιλεύ σεις ἐπὶ πᾶ σιν οἷς ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ τὸ ν αβεννηρ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν εἰρή νῃ
420

καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδες δαυιδ καὶ ιωαβ παρεγίνοντο ἐκ τῆ ς ἐξοδίας καὶ σκῦ λα πολλὰ
ἔφερον μετ' αὐ τῶ ν καὶ αβεννηρ οὐ κ ἦ ν μετὰ δαυιδ εἰς χεβρων ὅ τι ἀ πεστά λκει αὐ τὸ ν
καὶ ἀ πεληλύ θει ἐν εἰρή νῃ
καὶ ιωαβ καὶ πᾶ σα ἡ στρατιὰ αὐ τοῦ ἤ χθησαν καὶ ἀ πηγγέλη τῷ ιωαβ λέγοντες ἥ κει
αβεννηρ υἱὸ ς νηρ πρὸ ς δαυιδ καὶ ἀ πέσταλκεν αὐ τὸ ν καὶ ἀ πῆ λθεν ἐν εἰρή νῃ
καὶ εἰσῆ λθεν ιωαβ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπεν τί τοῦ το ἐποίησας ἰδοὺ ἦ λθεν
αβεννηρ πρὸ ς σέ καὶ ἵνα τί ἐξαπέσταλκας αὐ τὸ ν καὶ ἀ πελή λυθεν ἐν εἰρή νῃ
ἦ οὐ κ οἶδας τὴ ν κακίαν αβεννηρ υἱοῦ νηρ ὅ τι ἀ πατῆ σαί σε παρεγένετο καὶ γνῶ ναι
τὴ ν ἔξοδό ν σου καὶ τὴ ν εἴσοδό ν σου καὶ γνῶ ναι ἅ παντα ὅ σα σὺ ποιεῖς
καὶ ἀ νέστρεψεν ιωαβ ἀ πὸ τοῦ δαυιδ καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους ὀ πίσω αβεννηρ καὶ
ἐπιστρέφουσιν αὐ τὸ ν ἀ πὸ τοῦ φρέατος τοῦ σεϊραμ καὶ δαυιδ οὐ κ ᾔ δει
καὶ ἐπέστρεψεν αβεννηρ εἰς χεβρων καὶ ἐξέκλινεν αὐ τὸ ν ιωαβ ἐκ πλαγίων τῆ ς
πύ λης λαλῆ σαι πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐνεδρεύ ων καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ἐκεῖ ἐπὶ τὴ ν ψό αν καὶ
ἀ πέθανεν ἐν τῷ αἵματι ασαηλ τοῦ ἀ δελφοῦ ιωαβ
καὶ ἤ κουσεν δαυιδ μετὰ ταῦ τα καὶ εἶπεν ἀ θῷ ό ς εἰμι ἐγὼ καὶ ἡ βασιλεία μου ἀ πὸ
κυρίου ἕως αἰῶ νος ἀ πὸ τῶ ν αἱμά των αβεννηρ υἱοῦ νηρ
καταντησά τωσαν ἐπὶ κεφαλὴ ν ιωαβ καὶ ἐπὶ πά ντα τὸ ν οἶκον τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
μὴ ἐκλίποι ἐκ τοῦ οἴκου ιωαβ γονορρυὴ ς καὶ λεπρὸ ς καὶ κρατῶ ν σκυτά λης καὶ
πίπτων ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐλασσού μενος ἄ ρτοις
ιωαβ δὲ καὶ αβεσσα ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ διεπαρετηροῦ ντο τὸ ν αβεννηρ ἀ νθ' ὧ ν
ἐθανά τωσεν τὸ ν ασαηλ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τῶ ν ἐν γαβαων ἐν τῷ πολέμῳ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ιωαβ καὶ πρὸ ς πά ντα τὸ ν λαὸ ν τὸ ν μετ' αὐ τοῦ διαρρή ξατε τὰ
ἱμά τια ὑ μῶ ν καὶ περιζώ σασθε σά κκους καὶ κό πτεσθε ἔμπροσθεν αβεννηρ καὶ ὁ
βασιλεὺ ς δαυιδ ἐπορεύ ετο ὀ πίσω τῆ ς κλίνης
καὶ θά πτουσιν τὸ ν αβεννηρ εἰς χεβρων καὶ ἦ ρεν ὁ βασιλεὺ ς τὴ ν φωνὴ ν αὐ τοῦ καὶ
ἔκλαυσεν ἐπὶ τοῦ τά φου αὐ τοῦ καὶ ἔκλαυσεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐπὶ αβεννηρ
καὶ ἐθρή νησεν ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ αβεννηρ καὶ εἶπεν εἰ κατὰ τὸ ν θά νατον ναβαλ
ἀ ποθανεῖται αβεννηρ
αἱ χεῖρές σου οὐ κ ἐδέθησαν οἱ πό δες σου οὐ κ ἐν πέδαις οὐ προσή γαγεν ὡ ς ναβαλ
ἐνώ πιον υἱῶ ν ἀ δικίας ἔπεσας καὶ συνή χθη πᾶ ς ὁ λαὸ ς τοῦ κλαῦ σαι αὐ τό ν
καὶ ἦ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς περιδειπνῆ σαι τὸ ν δαυιδ ἄ ρτοις ἔτι οὔ σης ἡ μέρας καὶ ὤ μοσεν
δαυιδ λέγων τά δε ποιή σαι μοι ὁ θεὸ ς καὶ τά δε προσθείη ὅ τι ἐὰ ν μὴ δύ ῃ ὁ ἥ λιος οὐ
μὴ γεύ σωμαι ἄ ρτου ἢ ἀ πὸ παντό ς τινος
καὶ ἔγνω πᾶ ς ὁ λαό ς καὶ ἤ ρεσεν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς
ἐνώ πιον τοῦ λαοῦ
καὶ ἔγνω πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ τι οὐ κ ἐγένετο παρὰ τοῦ
βασιλέως θανατῶ σαι τὸ ν αβεννηρ υἱὸ ν νηρ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ οὐ κ οἴδατε ὅ τι ἡ γού μενος μέγας
πέπτωκεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἐν τῷ ισραηλ
καὶ ὅ τι ἐγώ εἰμι σή μερον συγγενὴ ς καὶ καθεσταμένος ὑ πὸ βασιλέως οἱ δὲ ἄ νδρες
οὗ τοι υἱοὶ σαρουιας σκληρό τεροί μού εἰσιν ἀ νταποδῷ κύ ριος τῷ ποιοῦ ντι πονηρὰ
κατὰ τὴ ν κακίαν αὐ τοῦ
421

καὶ ἤ κουσεν μεμφιβοσθε υἱὸ ς σαουλ ὅ τι τέθνηκεν αβεννηρ ἐν χεβρων καὶ

ἐξελύ θησαν αἱ χεῖρες αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες ισραηλ παρείθησαν
καὶ δύ ο ἄ νδρες ἡ γού μενοι συστρεμμά των τῷ μεμφιβοσθε υἱῷ σαουλ ὄ νομα τῷ ἑνὶ
βαανα καὶ ὄ νομα τῷ δευτέρῳ ρηχαβ υἱοὶ ρεμμων τοῦ βηρωθαίου ἐκ τῶ ν υἱῶ ν
βενιαμιν ὅ τι βηρωθ ἐλογίζετο τοῖς υἱοῖς βενιαμιν
καὶ ἀ πέδρασαν οἱ βηρωθαῖοι εἰς γεθθαιμ καὶ ἦ σαν ἐκεῖ παροικοῦ ντες ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ταύ της
καὶ τῷ ιωναθαν υἱῷ σαουλ υἱὸ ς πεπληγὼ ς τοὺ ς πό δας υἱὸ ς ἐτῶ ν πέντε οὗ τος ἐν τῷ
ἐλθεῖν τὴ ν ἀ γγελίαν σαουλ καὶ ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ἐξ ιεζραελ καὶ ἦ ρεν αὐ τὸ ν ἡ
τιθηνὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἔφυγεν καὶ ἐγένετο ἐν τῷ σπεύ δειν αὐ τὴ ν καὶ ἀ ναχωρεῖν καὶ
ἔπεσεν καὶ ἐχωλά νθη καὶ ὄ νομα αὐ τῷ μεμφιβοσθε
καὶ ἐπορεύ θησαν υἱοὶ ρεμμων τοῦ βηρωθαίου ρεκχα καὶ βαανα καὶ εἰσῆ λθον ἐν τῷ
καύ ματι τῆ ς ἡ μέρας εἰς οἶκον μεμφιβοσθε καὶ αὐ τὸ ς ἐκά θευδεν ἐν τῇ κοίτῃ τῆ ς
μεσημβρίας
καὶ ἰδοὺ ἡ θυρωρὸ ς τοῦ οἴκου ἐκά θαιρεν πυροὺ ς καὶ ἐνύ σταξεν καὶ ἐκά θευδεν καὶ
ρεκχα καὶ βαανα οἱ ἀ δελφοὶ διέλαθον
καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὸ ν οἶκον καὶ μεμφιβοσθε ἐκά θευδεν ἐπὶ τῆ ς κλίνης αὐ τοῦ ἐν τῷ
κοιτῶ νι αὐ τοῦ καὶ τύ πτουσιν αὐ τὸ ν καὶ θανατοῦ σιν καὶ ἀ φαιροῦ σιν τὴ ν κεφαλὴ ν
αὐ τοῦ καὶ ἔλαβον τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ πῆ λθον ὁ δὸ ν τὴ ν κατὰ δυσμὰ ς ὅ λην τὴ ν
νύ κτα
καὶ ἤ νεγκαν τὴ ν κεφαλὴ ν μεμφιβοσθε τῷ δαυιδ εἰς χεβρων καὶ εἶπαν πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ μεμφιβοσθε υἱοῦ σαουλ τοῦ ἐχθροῦ σου ὃ ς ἐζή τει τὴ ν ψυχή ν
σου καὶ ἔδωκεν κύ ριος τῷ κυρίῳ βασιλεῖ ἐκδίκησιν τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ ὡ ς ἡ ἡ μέρα
αὕ τη ἐκ σαουλ τοῦ ἐχθροῦ σου καὶ ἐκ τοῦ σπέρματος αὐ τοῦ
καὶ ἀ πεκρίθη δαυιδ τῷ ρεκχα καὶ τῷ βαανα ἀ δελφῷ αὐ τοῦ υἱοῖς ρεμμων τοῦ
βηρωθαίου καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ζῇ κύ ριος ὃ ς ἐλυτρώ σατο τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ πά σης
θλίψεως
ὅ τι ὁ ἀ παγγείλας μοι ὅ τι τέθνηκεν σαουλ καὶ αὐ τὸ ς ἦ ν ὡ ς εὐ αγγελιζό μενος ἐνώ πιό ν
μου καὶ κατέσχον αὐ τὸ ν καὶ ἀ πέκτεινα ἐν σεκελακ ᾧ ἔδει με δοῦ ναι εὐ αγγέλια
καὶ νῦ ν ἄ νδρες πονηροὶ ἀ πεκτά γκασιν ἄ νδρα δίκαιον ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς
κοίτης αὐ τοῦ καὶ νῦ ν ἐκζητή σω τὸ αἷμα αὐ τοῦ ἐκ χειρὸ ς ὑ μῶ ν καὶ ἐξολεθρεύ σω
ὑ μᾶ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐνετείλατο δαυιδ τοῖς παιδαρίοις αὐ τοῦ καὶ ἀ ποκτέννουσιν αὐ τοὺ ς καὶ
κολοβοῦ σιν τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς πό δας αὐ τῶ ν καὶ ἐκρέμασαν αὐ τοὺ ς ἐπὶ τῆ ς
κρή νης ἐν χεβρων καὶ τὴ ν κεφαλὴ ν μεμφιβοσθε ἔθαψαν ἐν τῷ τά φῳ αβεννηρ υἱοῦ
νηρ
καὶ παραγίνονται πᾶ σαι αἱ φυλαὶ ισραηλ πρὸ ς δαυιδ εἰς χεβρων καὶ εἶπαν αὐ τῷ
ἰδοὺ ὀ στᾶ σου καὶ σά ρκες σου ἡ μεῖς
καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄ ντος σαουλ βασιλέως ἐφ' ἡ μῖν σὺ ἦ σθα ὁ ἐξά γων καὶ εἰσά γων
τὸ ν ισραηλ καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σέ σὺ ποιμανεῖς τὸ ν λαό ν μου τὸ ν ισραηλ καὶ σὺ
ἔσει εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
422

καὶ ἔρχονται πά ντες οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς χεβρων καὶ
διέθετο αὐ τοῖς ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ διαθή κην ἐν χεβρων ἐνώ πιον κυρίου καὶ χρίουσιν
τὸ ν δαυιδ εἰς βασιλέα ἐπὶ πά ντα ισραηλ
υἱὸ ς τριά κοντα ἐτῶ ν δαυιδ ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ τεσσαρά κοντα ἔτη
ἐβασίλευσεν
ἑπτὰ ἔτη καὶ ἓξ μῆ νας ἐβασίλευσεν ἐν χεβρων ἐπὶ τὸ ν ιουδαν καὶ τριά κοντα τρία ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐπὶ πά ντα ισραηλ καὶ ιουδαν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἀ πῆ λθεν δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ εἰς ιερουσαλημ πρὸ ς τὸ ν ιεβουσαῖον τὸ ν
κατοικοῦ ντα τὴ ν γῆ ν καὶ ἐρρέθη τῷ δαυιδ οὐ κ εἰσελεύ σει ὧ δε ὅ τι ἀ ντέστησαν οἱ
τυφλοὶ καὶ οἱ χωλοί λέγοντες ὅ τι οὐ κ εἰσελεύ σεται δαυιδ ὧ δε
καὶ κατελά βετο δαυιδ τὴ ν περιοχὴ ν σιων αὕ τη ἡ πό λις τοῦ δαυιδ
καὶ εἶπεν δαυιδ τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ πᾶ ς τύ πτων ιεβουσαῖον ἁ πτέσθω ἐν παραξιφίδι καὶ
τοὺ ς χωλοὺ ς καὶ τοὺ ς τυφλοὺ ς καὶ τοὺ ς μισοῦ ντας τὴ ν ψυχὴ ν δαυιδ διὰ τοῦ το
ἐροῦ σιν τυφλοὶ καὶ χωλοὶ οὐ κ εἰσελεύ σονται εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἐκά θισεν δαυιδ ἐν τῇ περιοχῇ καὶ ἐκλή θη αὕ τη ἡ πό λις δαυιδ καὶ ᾠ κοδό μησεν
τὴ ν πό λιν κύ κλῳ ἀ πὸ τῆ ς ἄ κρας καὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ ετο δαυιδ πορευό μενος καὶ μεγαλυνό μενος καὶ κύ ριος παντοκρά τωρ μετ'
αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν χιραμ βασιλεὺ ς τύ ρου ἀ γγέλους πρὸ ς δαυιδ καὶ ξύ λα κέδρινα καὶ
τέκτονας ξύ λων καὶ τέκτονας λίθων καὶ ᾠ κοδό μησαν οἶκον τῷ δαυιδ
καὶ ἔγνω δαυιδ ὅ τι ἡ τοίμασεν αὐ τὸ ν κύ ριος εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ καὶ ὅ τι ἐπή ρθη ἡ
βασιλεία αὐ τοῦ διὰ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ισραηλ
καὶ ἔλαβεν δαυιδ ἔτι γυναῖκας καὶ παλλακὰ ς ἐξ ιερουσαλημ μετὰ τὸ ἐλθεῖν αὐ τὸ ν ἐκ
χεβρων καὶ ἐγένοντο τῷ δαυιδ ἔτι υἱοὶ καὶ θυγατέρες
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν γεννηθέντων αὐ τῷ ἐν ιερουσαλημ σαμμους καὶ σωβαβ
καὶ ναθαν καὶ σαλωμων
καὶ εβεαρ καὶ ελισους καὶ ναφεκ καὶ ιεφιες
καὶ ελισαμα καὶ ελιδαε καὶ ελιφαλαθ
O a σαμαε ιεσσιβαθ ναθαν γαλαμααν ιεβααρ θεησους
ελφαλατ ναγεδ ναφεκ ιαναθα λεασαμυς βααλιμαθ ελιφαλαθ
καὶ ἤ κουσαν ἀ λλό φυλοι ὅ τι κέχρισται δαυιδ βασιλεὺ ς ἐπὶ ισραηλ καὶ ἀ νέβησαν
πά ντες οἱ ἀ λλό φυλοι ζητεῖν τὸ ν δαυιδ καὶ ἤ κουσεν δαυιδ καὶ κατέβη εἰς τὴ ν
περιοχή ν
καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι παραγίνονται καὶ συνέπεσαν εἰς τὴ ν κοιλά δα τῶ ν τιτά νων
καὶ ἠ ρώ τησεν δαυιδ διὰ κυρίου λέγων εἰ ἀ ναβῶ πρὸ ς τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ
παραδώ σεις αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς χεῖρά ς μου καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς δαυιδ ἀ νά βαινε ὅ τι
παραδιδοὺ ς παραδώ σω τοὺ ς ἀ λλοφύ λους εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου
καὶ ἦ λθεν δαυιδ ἐκ τῶ ν ἐπά νω διακοπῶ ν καὶ ἔκοψεν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους ἐκεῖ καὶ
εἶπεν δαυιδ διέκοψεν κύ ριος τοὺ ς ἐχθρού ς μου τοὺ ς ἀ λλοφύ λους ἐνώ πιον ἐμοῦ ὡ ς
διακό πτεται ὕ δατα διὰ τοῦ το ἐκλή θη τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου ἐπά νω διακοπῶ ν
καὶ καταλιμπά νουσιν ἐκεῖ τοὺ ς θεοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐλά βοσαν αὐ τοὺ ς δαυιδ καὶ οἱ
ἄ νδρες οἱ μετ' αὐ τοῦ
423

καὶ προσέθεντο ἔτι ἀ λλό φυλοι τοῦ ἀ ναβῆ ναι καὶ συνέπεσαν ἐν τῇ κοιλά δι τῶ ν
τιτά νων
καὶ ἐπηρώ τησεν δαυιδ διὰ κυρίου καὶ εἶπεν κύ ριος οὐ κ ἀ ναβή σει εἰς συνά ντησιν
αὐ τῶ ν ἀ ποστρέφου ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ παρέσει αὐ τοῖς πλησίον τοῦ κλαυθμῶ νος
καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀ κοῦ σαί σε τὴ ν φωνὴ ν τοῦ συγκλεισμοῦ τοῦ ἄ λσους τοῦ
κλαυθμῶ νος τό τε καταβή σει πρὸ ς αὐ τού ς ὅ τι τό τε ἐξελεύ σεται κύ ριος ἔμπροσθέν
σου κό πτειν ἐν τῷ πολέμῳ τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐποίησεν δαυιδ καθὼ ς ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους
ἀ πὸ γαβαων ἕως τῆ ς γῆ ς γαζηρα
καὶ συνή γαγεν ἔτι δαυιδ πά ντα νεανίαν ἐξ ισραηλ ὡ ς ἑβδομή κοντα χιλιά δας
καὶ ἀ νέστη καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ ἀ πὸ τῶ ν ἀ ρχό ντων
ιουδα ἐν ἀ ναβά σει τοῦ ἀ ναγαγεῖν ἐκεῖθεν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ἐφ' ἣ ν ἐπεκλή θη τὸ
ὄ νομα κυρίου τῶ ν δυνά μεων καθημένου ἐπὶ τῶ ν χερουβιν ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ ἐπεβίβασεν τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου ἐφ' ἅ μαξαν καινὴ ν καὶ ἦ ρεν αὐ τὴ ν ἐξ οἴκου
αμιναδαβ τοῦ ἐν τῷ βουνῷ καὶ οζα καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ υἱοὶ αμιναδαβ ἦ γον τὴ ν
ἅ μαξαν
σὺ ν τῇ κιβωτῷ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἐπορεύ οντο ἔμπροσθεν τῆ ς κιβωτοῦ
καὶ δαυιδ καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ παίζοντες ἐνώ πιον κυρίου ἐν ὀ ργά νοις ἡ ρμοσμένοις ἐν
ἰσχύ ι καὶ ἐν ᾠ δαῖς καὶ ἐν κινύ ραις καὶ ἐν νά βλαις καὶ ἐν τυμπά νοις καὶ ἐν κυμβά λοις
καὶ ἐν αὐ λοῖς
καὶ παραγίνονται ἕως ἅ λω νωδαβ καὶ ἐξέτεινεν οζα τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν
κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ κατασχεῖν αὐ τὴ ν καὶ ἐκρά τησεν αὐ τή ν ὅ τι περιέσπασεν αὐ τὴ ν ὁ
μό σχος τοῦ κατασχεῖν αὐ τή ν
καὶ ἐθυμώ θη κύ ριος τῷ οζα καὶ ἔπαισεν αὐ τὸ ν ἐκεῖ ὁ θεό ς καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ παρὰ
τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ κυρίου ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ
καὶ ἠ θύ μησεν δαυιδ ὑ πὲρ οὗ διέκοψεν κύ ριος διακοπὴ ν ἐν τῷ οζα καὶ ἐκλή θη ὁ
τό πος ἐκεῖνος διακοπὴ οζα ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐφοβή θη δαυιδ τὸ ν κύ ριον ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων πῶ ς εἰσελεύ σεται πρό ς με
ἡ κιβωτὸ ς κυρίου
καὶ οὐ κ ἐβού λετο δαυιδ τοῦ ἐκκλῖναι πρὸ ς αὑ τὸ ν τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου εἰς
τὴ ν πό λιν δαυιδ καὶ ἀ πέκλινεν αὐ τὴ ν δαυιδ εἰς οἶκον αβεδδαρα τοῦ γεθθαίου
καὶ ἐκά θισεν ἡ κιβωτὸ ς τοῦ κυρίου εἰς οἶκον αβεδδαρα τοῦ γεθθαίου μῆ νας τρεῖς
καὶ εὐ λό γησεν κύ ριος ὅ λον τὸ ν οἶκον αβεδδαρα καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ βασιλεῖ δαυιδ λέγοντες ηὐ λό γησεν κύ ριος τὸ ν οἶκον αβεδδαρα καὶ
πά ντα τὰ αὐ τοῦ ἕνεκεν τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ ἀ νή γαγεν τὴ ν
κιβωτὸ ν τοῦ κυρίου ἐκ τοῦ οἴκου αβεδδαρα εἰς τὴ ν πό λιν δαυιδ ἐν εὐ φροσύ νῃ
καὶ ἦ σαν μετ' αὐ τῶ ν αἴροντες τὴ ν κιβωτὸ ν ἑπτὰ χοροὶ καὶ θῦ μα μό σχος καὶ ἄ ρνα
καὶ δαυιδ ἀ νεκρού ετο ἐν ὀ ργά νοις ἡ ρμοσμένοις ἐνώ πιον κυρίου καὶ ὁ δαυιδ
ἐνδεδυκὼ ς στολὴ ν ἔξαλλον
καὶ δαυιδ καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος ισραηλ ἀ νή γαγον τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου μετὰ κραυγῆ ς καὶ
μετὰ φωνῆ ς σά λπιγγος
424

καὶ ἐγένετο τῆ ς κιβωτοῦ παραγινομένης ἕως πό λεως δαυιδ καὶ μελχολ ἡ θυγά τηρ
σαουλ διέκυπτεν διὰ τῆ ς θυρίδος καὶ εἶδεν τὸ ν βασιλέα δαυιδ ὀ ρχού μενον καὶ
ἀ νακρουό μενον ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐξουδένωσεν αὐ τὸ ν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τῆ ς
καὶ φέρουσιν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ κυρίου καὶ ἀ νέθηκαν αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῆ ς εἰς
μέσον τῆ ς σκηνῆ ς ἧ ς ἔπηξεν αὐ τῇ δαυιδ καὶ ἀ νή νεγκεν δαυιδ ὁ λοκαυτώ ματα
ἐνώ πιον κυρίου καὶ εἰρηνικά ς
καὶ συνετέλεσεν δαυιδ συναναφέρων τὰ ς ὁ λοκαυτώ σεις καὶ τὰ ς εἰρηνικὰ ς καὶ
εὐ λό γησεν τὸ ν λαὸ ν ἐν ὀ νό ματι κυρίου τῶ ν δυνά μεων
καὶ διεμέρισεν παντὶ τῷ λαῷ εἰς πᾶ σαν τὴ ν δύ ναμιν τοῦ ισραηλ ἀ πὸ δαν ἕως
βηρσαβεε ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς ἕως γυναικὸ ς ἑκά στῳ κολλυρίδα ἄ ρτου καὶ ἐσχαρίτην καὶ
λά γανον ἀ πὸ τηγά νου καὶ ἀ πῆ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἕκαστος εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἐπέστρεψεν δαυιδ εὐ λογῆ σαι τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθεν μελχολ ἡ θυγά τηρ
σαουλ εἰς ἀ πά ντησιν δαυιδ καὶ εὐ λό γησεν αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν τί δεδό ξασται σή μερον ὁ
βασιλεὺ ς ισραηλ ὃ ς ἀ πεκαλύ φθη σή μερον ἐν ὀ φθαλμοῖς παιδισκῶ ν τῶ ν δού λων
ἑαυτοῦ καθὼ ς ἀ ποκαλύ πτεται ἀ ποκαλυφθεὶς εἷς τῶ ν ὀ ρχουμένων
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς μελχολ ἐνώ πιον κυρίου ὀ ρχή σομαι εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὃ ς
ἐξελέξατό με ὑ πὲρ τὸ ν πατέρα σου καὶ ὑ πὲρ πά ντα τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ τοῦ καταστῆ σαί
με εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ καὶ παίξομαι καὶ ὀ ρχή σομαι
ἐνώ πιον κυρίου
καὶ ἀ ποκαλυφθή σομαι ἔτι οὕ τως καὶ ἔσομαι ἀ χρεῖος ἐν ὀ φθαλμοῖς σου καὶ μετὰ
τῶ ν παιδισκῶ ν ὧ ν εἶπά ς με δοξασθῆ ναι
καὶ τῇ μελχολ θυγατρὶ σαουλ οὐ κ ἐγένετο παιδίον ἕως τῆ ς ἡ μέρας τοῦ ἀ ποθανεῖν
αὐ τή ν
καὶ ἐγένετο ὅ τε ἐκά θισεν ὁ βασιλεὺ ς ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ κύ ριος
κατεκληρονό μησεν αὐ τὸ ν κύ κλῳ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ τῶ ν κύ κλῳ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς ναθαν τὸ ν προφή την ἰδοὺ δὴ ἐγὼ κατοικῶ ἐν οἴκῳ
κεδρίνῳ καὶ ἡ κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ κά θηται ἐν μέσῳ τῆ ς σκηνῆ ς
καὶ εἶπεν ναθαν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐν τῇ καρδίᾳ σου βά διζε καὶ ποίει
ὅ τι κύ ριος μετὰ σοῦ
καὶ ἐγένετο τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ ἐγένετο ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς ναθαν λέγων
πορεύ ου καὶ εἰπὸ ν πρὸ ς τὸ ν δοῦ λό ν μου δαυιδ τά δε λέγει κύ ριος οὐ σὺ
οἰκοδομή σεις μοι οἶκον τοῦ κατοικῆ σαί με
ὅ τι οὐ κατῴ κηκα ἐν οἴκῳ ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἀ νή γαγον ἐξ αἰγύ πτου τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ ἤ μην ἐμπεριπατῶ ν ἐν καταλύ ματι καὶ ἐν σκηνῇ
ἐν πᾶ σιν οἷς διῆ λθον ἐν παντὶ ισραηλ εἰ λαλῶ ν ἐλά λησα πρὸ ς μίαν φυλὴ ν τοῦ ισραηλ
ᾧ ἐνετειλά μην ποιμαίνειν τὸ ν λαό ν μου ισραηλ λέγων τί ὅ τι οὐ κ ᾠ κοδομή κατέ μοι
οἶκον κέδρινον
καὶ νῦ ν τά δε ἐρεῖς τῷ δού λῳ μου δαυιδ τά δε λέγει κύ ριος παντοκρά τωρ ἔλαβό ν σε
ἐκ τῆ ς μά νδρας τῶ ν προβά των τοῦ εἶναί σε εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου ἐπὶ τὸ ν
ισραηλ
425

καὶ ἤ μην μετὰ σοῦ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐπορεύ ου καὶ ἐξωλέθρευσα πά ντας τοὺ ς ἐχθρού ς
σου ἀ πὸ προσώ που σου καὶ ἐποίησά σε ὀ νομαστὸ ν κατὰ τὸ ὄ νομα τῶ ν μεγά λων
τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ θή σομαι τό πον τῷ λαῷ μου τῷ ισραηλ καὶ καταφυτεύ σω αὐ τό ν καὶ
κατασκηνώ σει καθ' ἑαυτὸ ν καὶ οὐ μεριμνή σει οὐ κέτι καὶ οὐ προσθή σει υἱὸ ς ἀ δικίας
τοῦ ταπεινῶ σαι αὐ τὸ ν καθὼ ς ἀ π' ἀ ρχῆ ς
ἀ πὸ τῶ ν ἡ μερῶ ν ὧ ν ἔταξα κριτὰ ς ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου ισραηλ καὶ ἀ ναπαύ σω σε ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν σου καὶ ἀ παγγελεῖ σοι κύ ριος ὅ τι οἶκον οἰκοδομή σεις αὐ τῷ
καὶ ἔσται ἐὰ ν πληρωθῶ σιν αἱ ἡ μέραι σου καὶ κοιμηθή σῃ μετὰ τῶ ν πατέρων σου καὶ
ἀ ναστή σω τὸ σπέρμα σου μετὰ σέ ὃ ς ἔσται ἐκ τῆ ς κοιλίας σου καὶ ἑτοιμά σω τὴ ν
βασιλείαν αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς οἰκοδομή σει μοι οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου καὶ ἀ νορθώ σω τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ἕως
εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐγὼ ἔσομαι αὐ τῷ εἰς πατέρα καὶ αὐ τὸ ς ἔσται μοι εἰς υἱό ν καὶ ἐὰ ν ἔλθῃ ἡ ἀ δικία
αὐ τοῦ καὶ ἐλέγξω αὐ τὸ ν ἐν ῥ ά βδῳ ἀ νδρῶ ν καὶ ἐν ἁ φαῖς υἱῶ ν ἀ νθρώ πων
τὸ δὲ ἔλεό ς μου οὐ κ ἀ ποστή σω ἀ π' αὐ τοῦ καθὼ ς ἀ πέστησα ἀ φ' ὧ ν ἀ πέστησα ἐκ
προσώ που μου
καὶ πιστωθή σεται ὁ οἶκος αὐ τοῦ καὶ ἡ βασιλεία αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος ἐνώ πιον ἐμοῦ καὶ
ὁ θρό νος αὐ τοῦ ἔσται ἀ νωρθωμένος εἰς τὸ ν αἰῶ να
κατὰ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους καὶ κατὰ πᾶ σαν τὴ ν ὅ ρασιν ταύ την οὕ τως
ἐλά λησεν ναθαν πρὸ ς δαυιδ
καὶ εἰσῆ λθεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ καὶ ἐκά θισεν ἐνώ πιον κυρίου καὶ εἶπεν τίς εἰμι ἐγώ
κύ ριέ μου κύ ριε καὶ τίς ὁ οἶκό ς μου ὅ τι ἠ γά πηκά ς με ἕως τού των
καὶ κατεσμικρύ νθη μικρὸ ν ἐνώ πιό ν σου κύ ριέ μου κύ ριε καὶ ἐλά λησας ὑ πὲρ τοῦ
οἴκου τοῦ δού λου σου εἰς μακρά ν οὗ τος δὲ ὁ νό μος τοῦ ἀ νθρώ που κύ ριέ μου κύ ριε
καὶ τί προσθή σει δαυιδ ἔτι τοῦ λαλῆ σαι πρὸ ς σέ καὶ νῦ ν σὺ οἶδας τὸ ν δοῦ λό ν σου
κύ ριέ μου κύ ριε
διὰ τὸ ν λό γον σου πεποίηκας καὶ κατὰ τὴ ν καρδίαν σου ἐποίησας πᾶ σαν τὴ ν
μεγαλωσύ νην ταύ την γνωρίσαι τῷ δού λῳ σου
ἕνεκεν τοῦ μεγαλῦ ναί σε κύ ριέ μου κύ ριε ὅ τι οὐ κ ἔστιν ὡ ς σὺ καὶ οὐ κ ἔστιν θεὸ ς
πλὴ ν σοῦ ἐν πᾶ σιν οἷς ἠ κού σαμεν ἐν τοῖς ὠ σὶν ἡ μῶ ν
καὶ τίς ὡ ς ὁ λαό ς σου ισραηλ ἔθνος ἄ λλο ἐν τῇ γῇ ὡ ς ὡ δή γησεν αὐ τὸ ν ὁ θεὸ ς τοῦ
λυτρώ σασθαι αὐ τῷ λαὸ ν τοῦ θέσθαι σε ὄ νομα τοῦ ποιῆ σαι μεγαλωσύ νην καὶ
ἐπιφά νειαν τοῦ ἐκβαλεῖν σε ἐκ προσώ που τοῦ λαοῦ σου οὗ ἐλυτρώ σω σεαυτῷ ἐξ
αἰγύ πτου ἔθνη καὶ σκηνώ ματα
καὶ ἡ τοίμασας σεαυτῷ τὸ ν λαό ν σου ισραηλ λαὸ ν ἕως αἰῶ νος καὶ σύ κύ ριε ἐγένου
αὐ τοῖς εἰς θεό ν
καὶ νῦ ν κύ ριέ μου κύ ριε τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησας περὶ τοῦ δού λου σου καὶ τοῦ οἴκου
αὐ τοῦ πίστωσον ἕως αἰῶ νος κύ ριε παντοκρά τωρ θεὲ τοῦ ισραηλ καὶ νῦ ν καθὼ ς
ἐλά λησας
μεγαλυνθείη τὸ ὄ νομά σου ἕως αἰῶ νος
426

κύ ριε παντοκρά τωρ θεὸ ς ισραηλ ἀ πεκά λυψας τὸ ὠ τίον τοῦ δού λου σου λέγων
οἶκον οἰκοδομή σω σοι διὰ τοῦ το εὗ ρεν ὁ δοῦ λό ς σου τὴ ν καρδίαν ἑαυτοῦ τοῦ
προσεύ ξασθαι πρὸ ς σὲ τὴ ν προσευχὴ ν ταύ την
καὶ νῦ ν κύ ριέ μου κύ ριε σὺ εἶ ὁ θεό ς καὶ οἱ λό γοι σου ἔσονται ἀ ληθινοί καὶ ἐλά λησας
ὑ πὲρ τοῦ δού λου σου τὰ ἀ γαθὰ ταῦ τα
καὶ νῦ ν ἄ ρξαι καὶ εὐ λό γησον τὸ ν οἶκον τοῦ δού λου σου τοῦ εἶναι εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐνώ πιό ν σου ὅ τι σὺ εἶ κύ ριέ μου κύ ριε ἐλά λησας καὶ ἀ πὸ τῆ ς εὐ λογίας σου
εὐ λογηθή σεται ὁ οἶκος τοῦ δού λου σου εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἐπά ταξεν δαυιδ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ ἐτροπώ σατο
αὐ τού ς καὶ ἔλαβεν δαυιδ τὴ ν ἀ φωρισμένην ἐκ χειρὸ ς τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐπά ταξεν δαυιδ τὴ ν μωαβ καὶ διεμέτρησεν αὐ τοὺ ς ἐν σχοινίοις κοιμίσας αὐ τοὺ ς
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐγένετο τὰ δύ ο σχοινίσματα τοῦ θανατῶ σαι καὶ τὰ δύ ο σχοινίσματα
ἐζώ γρησεν καὶ ἐγένετο μωαβ τῷ δαυιδ εἰς δού λους φέροντας ξένια
καὶ ἐπά ταξεν δαυιδ τὸ ν αδρααζαρ υἱὸ ν ρααβ βασιλέα σουβα πορευομένου αὐ τοῦ
ἐπιστῆ σαι τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν ποταμὸ ν εὐ φρά την
καὶ προκατελά βετο δαυιδ τῶ ν αὐ τοῦ χίλια ἅ ρματα καὶ ἑπτὰ χιλιά δας ἱππέων καὶ
εἴκοσι χιλιά δας ἀ νδρῶ ν πεζῶ ν καὶ παρέλυσεν δαυιδ πά ντα τὰ ἅ ρματα καὶ
ὑ πελίπετο ἐξ αὐ τῶ ν ἑκατὸ ν ἅ ρματα
καὶ παραγίνεται συρία δαμασκοῦ βοηθῆ σαι τῷ αδρααζαρ βασιλεῖ σουβα καὶ
ἐπά ταξεν δαυιδ ἐν τῷ σύ ρῳ εἴκοσι δύ ο χιλιά δας ἀ νδρῶ ν
καὶ ἔθετο δαυιδ φρουρὰ ν ἐν συρίᾳ τῇ κατὰ δαμασκό ν καὶ ἐγένετο ὁ σύ ρος τῷ δαυιδ
εἰς δού λους φέροντας ξένια καὶ ἔσωσεν κύ ριος τὸ ν δαυιδ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐπορεύ ετο
καὶ ἔλαβεν δαυιδ τοὺ ς χλιδῶ νας τοὺ ς χρυσοῦ ς οἳ ἦ σαν ἐπὶ τῶ ν παίδων τῶ ν
αδρααζαρ βασιλέως σουβα καὶ ἤ νεγκεν αὐ τὰ εἰς ιερουσαλημ καὶ ἔλαβεν αὐ τὰ
σουσακιμ βασιλεὺ ς αἰγύ πτου ἐν τῷ ἀ ναβῆ ναι αὐ τὸ ν εἰς ιερουσαλημ ἐν ἡ μέραις
ροβοαμ υἱοῦ σολομῶ ντος
καὶ ἐκ τῆ ς μασβακ ἐκ τῶ ν ἐκλεκτῶ ν πό λεων τοῦ αδρααζαρ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ
χαλκὸ ν πολὺ ν σφό δρα ἐν αὐ τῷ ἐποίησεν σαλωμων τὴ ν θά λασσαν τὴ ν χαλκῆ ν καὶ
τοὺ ς στύ λους καὶ τοὺ ς λουτῆ ρας καὶ πά ντα τὰ σκεύ η
καὶ ἤ κουσεν θοου ὁ βασιλεὺ ς ημαθ ὅ τι ἐπά ταξεν δαυιδ πᾶ σαν τὴ ν δύ ναμιν
αδρααζαρ
καὶ ἀ πέστειλεν θοου ιεδδουραν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ πρὸ ς βασιλέα δαυιδ ἐρωτῆ σαι
αὐ τὸ ν τὰ εἰς εἰρή νην καὶ εὐ λογῆ σαι αὐ τὸ ν ὑ πὲρ οὗ ἐπολέμησεν τὸ ν αδρααζαρ καὶ
ἐπά ταξεν αὐ τό ν ὅ τι ἀ ντικείμενος ἦ ν τῷ αδρααζαρ καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ ἦ σαν
σκεύ η ἀ ργυρᾶ καὶ σκεύ η χρυσᾶ καὶ σκεύ η χαλκᾶ
καὶ ταῦ τα ἡ γίασεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ τῷ κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ μετὰ τοῦ
χρυσίου οὗ ἡ γίασεν ἐκ πασῶ ν τῶ ν πό λεων ὧ ν κατεδυνά στευσεν
ἐκ τῆ ς ιδουμαίας καὶ ἐκ τῆ ς γῆ ς μωαβ καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν αμμων καὶ ἐκ τῶ ν
ἀ λλοφύ λων καὶ ἐξ αμαληκ καὶ ἐκ τῶ ν σκύ λων αδρααζαρ υἱοῦ ρααβ βασιλέως σουβα
καὶ ἐποίησεν δαυιδ ὄ νομα καὶ ἐν τῷ ἀ νακά μπτειν αὐ τὸ ν ἐπά ταξεν τὴ ν ιδουμαίαν ἐν
γαιμελε εἰς ὀ κτωκαίδεκα χιλιά δας
427

καὶ ἔθετο ἐν τῇ ιδουμαίᾳ φρουρά ν ἐν πά σῃ τῇ ιδουμαίᾳ καὶ ἐγένοντο πά ντες οἱ

ιδουμαῖοι δοῦ λοι τῷ βασιλεῖ καὶ ἔσωσεν κύ ριος τὸ ν δαυιδ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐπορεύ ετο
καὶ ἐβασίλευσεν δαυιδ ἐπὶ ισραηλ καὶ ἦ ν δαυιδ ποιῶ ν κρίμα καὶ δικαιοσύ νην ἐπὶ
πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ιωαβ υἱὸ ς σαρουιας ἐπὶ τῆ ς στρατιᾶ ς καὶ ιωσαφατ υἱὸ ς αχια ἐπὶ τῶ ν
ὑ πομνημά των
καὶ σαδδουκ υἱὸ ς αχιτωβ καὶ αχιμελεχ υἱὸ ς αβιαθαρ ἱερεῖς καὶ ασα ὁ γραμματεύ ς
καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε σύ μβουλος καὶ ὁ χελεθθι καὶ ὁ φελεττι καὶ υἱοὶ δαυιδ
αὐ λά ρχαι ἦ σαν
καὶ εἶπεν δαυιδ εἰ ἔστιν ἔτι ὑ πολελειμμένος τῷ οἴκῳ σαουλ καὶ ποιή σω μετ' αὐ τοῦ
ἔλεος ἕνεκεν ιωναθαν
καὶ ἐκ τοῦ οἴκου σαουλ παῖς ἦ ν καὶ ὄ νομα αὐ τῷ σιβα καὶ καλοῦ σιν αὐ τὸ ν πρὸ ς
δαυιδ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ βασιλεύ ς εἰ σὺ εἶ σιβα καὶ εἶπεν ἐγὼ δοῦ λος σό ς
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς εἰ ὑ πολέλειπται ἐκ τοῦ οἴκου σαουλ ἔτι ἀ νὴ ρ καὶ ποιή σω μετ'
αὐ τοῦ ἔλεος θεοῦ καὶ εἶπεν σιβα πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἔτι ἔστιν υἱὸ ς τῷ ιωναθαν
πεπληγὼ ς τοὺ ς πό δας
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ποῦ οὗ τος καὶ εἶπεν σιβα πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἰδοὺ ἐν οἴκῳ μαχιρ
υἱοῦ αμιηλ ἐκ τῆ ς λαδαβαρ
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ καὶ ἔλαβεν αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ οἴκου μαχιρ υἱοῦ αμιηλ ἐκ
τῆ ς λαδαβαρ
καὶ παραγίνεται μεμφιβοσθε υἱὸ ς ιωναθαν υἱοῦ σαουλ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα δαυιδ καὶ
ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ
μεμφιβοσθε καὶ εἶπεν ἰδοὺ ὁ δοῦ λό ς σου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ μὴ φοβοῦ ὅ τι ποιῶ ν ποιή σω μετὰ σοῦ ἔλεος διὰ ιωναθαν τὸ ν
πατέρα σου καὶ ἀ ποκαταστή σω σοι πά ντα ἀ γρὸ ν σαουλ πατρὸ ς τοῦ πατρό ς σου καὶ
σὺ φά γῃ ἄ ρτον ἐπὶ τῆ ς τραπέζης μου διὰ παντό ς
καὶ προσεκύ νησεν μεμφιβοσθε καὶ εἶπεν τίς εἰμι ὁ δοῦ λό ς σου ὅ τι ἐπέβλεψας ἐπὶ
τὸ ν κύ να τὸ ν τεθνηκό τα τὸ ν ὅ μοιον ἐμοί
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς σιβα τὸ παιδά ριον σαουλ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν πά ντα ὅ σα
ἐστὶν τῷ σαουλ καὶ ὅ λῳ τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ δέδωκα τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου
καὶ ἐργᾷ αὐ τῷ τὴ ν γῆ ν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ δοῦ λοί σου καὶ εἰσοίσεις τῷ υἱῷ τοῦ
κυρίου σου ἄ ρτους καὶ ἔδεται αὐ τού ς καὶ μεμφιβοσθε υἱὸ ς τοῦ κυρίου σου φά γεται
διὰ παντὸ ς ἄ ρτον ἐπὶ τῆ ς τραπέζης μου καὶ τῷ σιβα ἦ σαν πεντεκαίδεκα υἱοὶ καὶ
εἴκοσι δοῦ λοι
καὶ εἶπεν σιβα πρὸ ς τὸ ν βασιλέα κατὰ πά ντα ὅ σα ἐντέταλται ὁ κύ ριό ς μου ὁ
βασιλεὺ ς τῷ δού λῳ αὐ τοῦ οὕ τως ποιή σει ὁ δοῦ λό ς σου καὶ μεμφιβοσθε ἤ σθιεν ἐπὶ
τῆ ς τραπέζης δαυιδ καθὼ ς εἷς τῶ ν υἱῶ ν τοῦ βασιλέως
καὶ τῷ μεμφιβοσθε υἱὸ ς μικρὸ ς καὶ ὄ νομα αὐ τῷ μιχα καὶ πᾶ σα ἡ κατοίκησις τοῦ
οἴκου σιβα δοῦ λοι τοῦ μεμφιβοσθε
καὶ μεμφιβοσθε κατῴ κει ἐν ιερουσαλημ ὅ τι ἐπὶ τῆ ς τραπέζης τοῦ βασιλέως διὰ
παντὸ ς ἤ σθιεν καὶ αὐ τὸ ς ἦ ν χωλὸ ς ἀ μφοτέροις τοῖς ποσὶν αὐ τοῦ
428

καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἀ πέθανεν βασιλεὺ ς υἱῶ ν αμμων καὶ ἐβασίλευσεν αννων
υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ ποιή σω ἔλεος μετὰ αννων υἱοῦ ναας ὃ ν τρό πον ἐποίησεν ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ μετ' ἐμοῦ ἔλεος καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ παρακαλέσαι αὐ τὸ ν ἐν χειρὶ τῶ ν
δού λων αὐ τοῦ περὶ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ παρεγένοντο οἱ παῖδες δαυιδ εἰς τὴ ν γῆ ν
υἱῶ ν αμμων
καὶ εἶπον οἱ ἄ ρχοντες υἱῶ ν αμμων πρὸ ς αννων τὸ ν κύ ριον αὐ τῶ ν μὴ παρὰ τὸ
δοξά ζειν δαυιδ τὸ ν πατέρα σου ἐνώ πιό ν σου ὅ τι ἀ πέστειλέν σοι παρακαλοῦ ντας
ἀ λλ' οὐ χὶ ὅ πως ἐρευνή σωσιν τὴ ν πό λιν καὶ κατασκοπή σωσιν αὐ τὴ ν καὶ τοῦ
κατασκέψασθαι αὐ τὴ ν ἀ πέστειλεν δαυιδ τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ πρὸ ς σέ
καὶ ἔλαβεν αννων τοὺ ς παῖδας δαυιδ καὶ ἐξύ ρησεν τοὺ ς πώ γωνας αὐ τῶ ν καὶ
ἀ πέκοψεν τοὺ ς μανδύ ας αὐ τῶ ν ἐν τῷ ἡ μίσει ἕως τῶ ν ἰσχίων αὐ τῶ ν καὶ
ἐξαπέστειλεν αὐ τού ς
καὶ ἀ νή γγειλαν τῷ δαυιδ ὑ πὲρ τῶ ν ἀ νδρῶ ν καὶ ἀ πέστειλεν εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τῶ ν ὅ τι
ἦ σαν οἱ ἄ νδρες ἠ τιμασμένοι σφό δρα καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς καθίσατε ἐν ιεριχω ἕως
τοῦ ἀ νατεῖλαι τοὺ ς πώ γωνας ὑ μῶ ν καὶ ἐπιστραφή σεσθε
καὶ εἶδαν οἱ υἱοὶ αμμων ὅ τι κατῃσχύ νθησαν ὁ λαὸ ς δαυιδ καὶ ἀ πέστειλαν οἱ υἱοὶ
αμμων καὶ ἐμισθώ σαντο τὴ ν συρίαν βαιθροωβ εἴκοσι χιλιά δας πεζῶ ν καὶ τὸ ν
βασιλέα μααχα χιλίους ἄ νδρας καὶ ιστωβ δώ δεκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν
καὶ ἤ κουσεν δαυιδ καὶ ἀ πέστειλεν τὸ ν ιωαβ καὶ πᾶ σαν τὴ ν δύ ναμιν τοὺ ς δυνατού ς
καὶ ἐξῆ λθαν οἱ υἱοὶ αμμων καὶ παρετά ξαντο πό λεμον παρὰ τῇ θύ ρᾳ τῆ ς πύ λης καὶ
συρία σουβα καὶ ροωβ καὶ ιστωβ καὶ μααχα μό νοι ἐν ἀ γρῷ
καὶ εἶδεν ιωαβ ὅ τι ἐγενή θη πρὸ ς αὐ τὸ ν ἀ ντιπρό σωπον τοῦ πολέμου ἐκ τοῦ κατὰ
πρό σωπον ἐξ ἐναντίας καὶ ἐκ τοῦ ὄ πισθεν καὶ ἐπέλεξεν ἐκ πά ντων τῶ ν νεανίσκων
ισραηλ καὶ παρετά ξαντο ἐξ ἐναντίας συρίας
καὶ τὸ κατά λοιπον τοῦ λαοῦ ἔδωκεν ἐν χειρὶ αβεσσα τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ
παρετά ξαντο ἐξ ἐναντίας υἱῶ ν αμμων
καὶ εἶπεν ἐὰ ν κραταιωθῇ συρία ὑ πὲρ ἐμέ καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς σωτηρίαν καὶ ἐὰ ν υἱοὶ
αμμων κραταιωθῶ σιν ὑ πὲρ σέ καὶ ἐσό μεθα τοῦ σῶ σαί σε
ἀ νδρίζου καὶ κραταιωθῶ μεν ὑ πὲρ τοῦ λαοῦ ἡ μῶ ν καὶ περὶ τῶ ν πό λεων τοῦ θεοῦ
ἡ μῶ ν καὶ κύ ριος ποιή σει τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ
καὶ προσῆ λθεν ιωαβ καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ εἰς πό λεμον πρὸ ς συρίαν καὶ
ἔφυγαν ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
καὶ οἱ υἱοὶ αμμων εἶδαν ὅ τι ἔφυγεν συρία καὶ ἔφυγαν ἀ πὸ προσώ που αβεσσα καὶ
εἰσῆ λθαν εἰς τὴ ν πό λιν καὶ ἀ νέστρεψεν ιωαβ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν αμμων καὶ παρεγένοντο
εἰς ιερουσαλημ
καὶ εἶδεν συρία ὅ τι ἔπταισεν ἔμπροσθεν ισραηλ καὶ συνή χθησαν ἐπὶ τὸ αὐ τό
καὶ ἀ πέστειλεν αδρααζαρ καὶ συνή γαγεν τὴ ν συρίαν τὴ ν ἐκ τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ
χαλαμακ καὶ παρεγένοντο αιλαμ καὶ σωβακ ἄ ρχων τῆ ς δυνά μεως αδρααζαρ
ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν
429

καὶ ἀ νηγγέλη τῷ δαυιδ καὶ συνή γαγεν τὸ ν πά ντα ισραηλ καὶ διέβη τὸ ν ιορδά νην καὶ
παρεγένοντο εἰς αιλαμ καὶ παρετά ξατο συρία ἀ πέναντι δαυιδ καὶ ἐπολέμησαν μετ'
αὐ τοῦ
καὶ ἔφυγεν συρία ἀ πὸ προσώ που ισραηλ καὶ ἀ νεῖλεν δαυιδ ἐκ τῆ ς συρίας
ἑπτακό σια ἅ ρματα καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δας ἱππέων καὶ τὸ ν σωβακ τὸ ν ἄ ρχοντα
τῆ ς δυνά μεως αὐ τοῦ ἐπά ταξεν καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ
καὶ εἶδαν πά ντες οἱ βασιλεῖς οἱ δοῦ λοι αδρααζαρ ὅ τι ἔπταισαν ἔμπροσθεν ισραηλ
καὶ ηὐ τομό λησαν μετὰ ισραηλ καὶ ἐδού λευσαν αὐ τοῖς καὶ ἐφοβή θη συρία τοῦ
σῶ σαι ἔτι τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων
καὶ ἐγένετο ἐπιστρέψαντος τοῦ ἐνιαυτοῦ εἰς τὸ ν καιρὸ ν τῆ ς ἐξοδίας τῶ ν βασιλέων
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ τὸ ν ιωαβ καὶ τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ τὸ ν πά ντα
ισραηλ καὶ διέφθειραν τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων καὶ διεκά θισαν ἐπὶ ραββαθ καὶ δαυιδ
ἐκά θισεν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐγένετο πρὸ ς ἑσπέραν καὶ ἀ νέστη δαυιδ ἀ πὸ τῆ ς κοίτης αὐ τοῦ καὶ περιεπά τει
ἐπὶ τοῦ δώ ματος τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ εἶδεν γυναῖκα λουομένην ἀ πὸ τοῦ
δώ ματος καὶ ἡ γυνὴ καλὴ τῷ εἴδει σφό δρα
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ καὶ ἐζή τησεν τὴ ν γυναῖκα καὶ εἶπεν οὐ χὶ αὕ τη βηρσαβεε
θυγά τηρ ελιαβ γυνὴ ουριου τοῦ χετταίου
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ ἀ γγέλους καὶ ἔλαβεν αὐ τή ν καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ
ἐκοιμή θη μετ' αὐ τῆ ς καὶ αὐ τὴ ἁ γιαζομένη ἀ πὸ ἀ καθαρσίας αὐ τῆ ς καὶ ἀ πέστρεψεν
εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τῆ ς
καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνή καὶ ἀ ποστείλασα ἀ πή γγειλεν τῷ δαυιδ καὶ εἶπεν ἐγώ
εἰμι ἐν γαστρὶ ἔχω
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ πρὸ ς ιωαβ λέγων ἀ πό στειλον πρό ς με τὸ ν ουριαν τὸ ν χετταῖον
καὶ ἀ πέστειλεν ιωαβ τὸ ν ουριαν πρὸ ς δαυιδ
καὶ παραγίνεται ουριας καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἐπηρώ τησεν δαυιδ εἰς εἰρή νην
ιωαβ καὶ εἰς εἰρή νην τοῦ λαοῦ καὶ εἰς εἰρή νην τοῦ πολέμου
καὶ εἶπεν δαυιδ τῷ ουρια κατά βηθι εἰς τὸ ν οἶκό ν σου καὶ νίψαι τοὺ ς πό δας σου καὶ
ἐξῆ λθεν ουριας ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἐξῆ λθεν ὀ πίσω αὐ τοῦ ἄ ρσις τοῦ βασιλέως
καὶ ἐκοιμή θη ουριας παρὰ τῇ θύ ρᾳ τοῦ βασιλέως μετὰ τῶ ν δού λων τοῦ κυρίου
αὐ τοῦ καὶ οὐ κατέβη εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἀ νή γγειλαν τῷ δαυιδ λέγοντες ὅ τι οὐ κατέβη ουριας εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ
εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ουριαν οὐ χὶ ἐξ ὁ δοῦ σὺ ἔρχῃ τί ὅ τι οὐ κατέβης εἰς τὸ ν οἶκό ν σου
καὶ εἶπεν ουριας πρὸ ς δαυιδ ἡ κιβωτὸ ς καὶ ισραηλ καὶ ιουδας κατοικοῦ σιν ἐν
σκηναῖς καὶ ὁ κύ ριό ς μου ιωαβ καὶ οἱ δοῦ λοι τοῦ κυρίου μου ἐπὶ πρό σωπον τοῦ
ἀ γροῦ παρεμβά λλουσιν καὶ ἐγὼ εἰσελεύ σομαι εἰς τὸ ν οἶκό ν μου φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ
κοιμηθῆ ναι μετὰ τῆ ς γυναικό ς μου πῶ ς ζῇ ἡ ψυχή σου εἰ ποιή σω τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ουριαν κά θισον ἐνταῦ θα καί γε σή μερον καὶ αὔ ριον
ἐξαποστελῶ σε καὶ ἐκά θισεν ουριας ἐν ιερουσαλημ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ τῇ
ἐπαύ ριον
430

καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν δαυιδ καὶ ἔφαγεν ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ ἔπιεν καὶ ἐμέθυσεν αὐ τό ν
καὶ ἐξῆ λθεν ἑσπέρας τοῦ κοιμηθῆ ναι ἐπὶ τῆ ς κοίτης αὐ τοῦ μετὰ τῶ ν δού λων τοῦ
κυρίου αὐ τοῦ καὶ εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ οὐ κατέβη
καὶ ἐγένετο πρωὶ καὶ ἔγραψεν δαυιδ βιβλίον πρὸ ς ιωαβ καὶ ἀ πέστειλεν ἐν χειρὶ
ουριου
καὶ ἔγραψεν ἐν τῷ βιβλίῳ λέγων εἰσά γαγε τὸ ν ουριαν ἐξ ἐναντίας τοῦ πολέμου τοῦ
κραταιοῦ καὶ ἀ ποστραφή σεσθε ἀ πὸ ὄ πισθεν αὐ τοῦ καὶ πληγή σεται καὶ
ἀ ποθανεῖται
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ φυλά σσειν ιωαβ ἐπὶ τὴ ν πό λιν καὶ ἔθηκεν τὸ ν ουριαν εἰς τὸ ν
τό πον οὗ ᾔ δει ὅ τι ἄ νδρες δυνά μεως ἐκεῖ
καὶ ἐξῆ λθον οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως καὶ ἐπολέμουν μετὰ ιωαβ καὶ ἔπεσαν ἐκ τοῦ λαοῦ
ἐκ τῶ ν δού λων δαυιδ καὶ ἀ πέθανεν καί γε ουριας ὁ χετταῖος
καὶ ἀ πέστειλεν ιωαβ καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ βασιλεῖ πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ πολέμου
καὶ ἐνετείλατο τῷ ἀ γγέλῳ λέγων ἐν τῷ συντελέσαι σε πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ
πολέμου λαλῆ σαι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα
καὶ ἔσται ἐὰ ν ἀ ναβῇ ὁ θυμὸ ς τοῦ βασιλέως καὶ εἴπῃ σοι τί ὅ τι ἠ γγίσατε πρὸ ς τὴ ν
πό λιν πολεμῆ σαι οὐ κ ᾔ δειτε ὅ τι τοξεύ σουσιν ἀ πά νωθεν τοῦ τείχους
τίς ἐπά ταξεν τὸ ν αβιμελεχ υἱὸ ν ιεροβααλ οὐ χὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ' αὐ τὸ ν κλά σμα
μύ λου ἐπά νωθεν τοῦ τείχους καὶ ἀ πέθανεν ἐν θαμασι ἵνα τί προσηγά γετε πρὸ ς τὸ
τεῖχος καὶ ἐρεῖς καί γε ουριας ὁ δοῦ λό ς σου ὁ χετταῖος ἀ πέθανεν
καὶ ἐπορεύ θη ὁ ἄ γγελος ιωαβ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς ιερουσαλημ καὶ παρεγένετο καὶ
ἀ πή γγειλεν τῷ δαυιδ πά ντα ὅ σα ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ ιωαβ πά ντα τὰ ῥ ή ματα τοῦ
πολέμου καὶ ἐθυμώ θη δαυιδ πρὸ ς ιωαβ καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν ἄ γγελον ἵνα τί
προσηγά γετε πρὸ ς τὴ ν πό λιν τοῦ πολεμῆ σαι οὐ κ ᾔ δειτε ὅ τι πληγή σεσθε ἀ πὸ τοῦ
τείχους τίς ἐπά ταξεν τὸ ν αβιμελεχ υἱὸ ν ιεροβααλ οὐ χὶ γυνὴ ἔρριψεν ἐπ' αὐ τὸ ν
κλά σμα μύ λου ἀ πὸ τοῦ τείχους καὶ ἀ πέθανεν ἐν θαμασι ἵνα τί προσηγά γετε πρὸ ς τὸ
τεῖχος
καὶ εἶπεν ὁ ἄ γγελος πρὸ ς δαυιδ ὅ τι ἐκραταίωσαν ἐφ' ἡ μᾶ ς οἱ ἄ νδρες καὶ ἐξῆ λθαν ἐφ'
ἡ μᾶ ς εἰς τὸ ν ἀ γρό ν καὶ ἐγενή θημεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ἕως τῆ ς θύ ρας τῆ ς πύ λης
καὶ ἐτό ξευσαν οἱ τοξεύ οντες πρὸ ς τοὺ ς παῖδά ς σου ἀ πά νωθεν τοῦ τείχους καὶ
ἀ πέθαναν τῶ ν παίδων τοῦ βασιλέως καί γε ὁ δοῦ λό ς σου ουριας ὁ χετταῖος
ἀ πέθανεν
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς τὸ ν ἄ γγελον τά δε ἐρεῖς πρὸ ς ιωαβ μὴ πονηρὸ ν ἔστω ἐν
ὀ φθαλμοῖς σου τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὅ τι ποτὲ μὲν οὕ τως καὶ ποτὲ οὕ τως φά γεται ἡ
μά χαιρα κραταίωσον τὸ ν πό λεμό ν σου πρὸ ς τὴ ν πό λιν καὶ κατά σπασον αὐ τὴ ν καὶ
κραταίωσον αὐ τό ν
καὶ ἤ κουσεν ἡ γυνὴ ουριου ὅ τι ἀ πέθανεν ουριας ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς καὶ ἐκό ψατο τὸ ν
ἄ νδρα αὐ τῆ ς
καὶ διῆ λθεν τὸ πένθος καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ καὶ συνή γαγεν αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν οἶκον
αὐ τοῦ καὶ ἐγενή θη αὐ τῷ εἰς γυναῖκα καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ υἱό ν καὶ πονηρὸ ν ἐφά νη τὸ
ῥ ῆ μα ὃ ἐποίησεν δαυιδ ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου
431

καὶ ἀ πέστειλεν κύ ριος τὸ ν ναθαν τὸ ν προφή την πρὸ ς δαυιδ καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς
αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ δύ ο ἦ σαν ἄ νδρες ἐν πό λει μιᾷ εἷς πλού σιος καὶ εἷς πένης
καὶ τῷ πλουσίῳ ἦ ν ποίμνια καὶ βουκό λια πολλὰ σφό δρα
καὶ τῷ πένητι οὐ δὲν ἀ λλ' ἢ ἀ μνὰ ς μία μικρά ἣ ν ἐκτή σατο καὶ περιεποιή σατο καὶ
ἐξέθρεψεν αὐ τή ν καὶ ἡ δρύ νθη μετ' αὐ τοῦ καὶ μετὰ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ αὐ τό ἐκ
τοῦ ἄ ρτου αὐ τοῦ ἤ σθιεν καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου αὐ τοῦ ἔπινεν καὶ ἐν τῷ κό λπῳ αὐ τοῦ
ἐκά θευδεν καὶ ἦ ν αὐ τῷ ὡ ς θυγά τηρ
καὶ ἦ λθεν πά ροδος τῷ ἀ νδρὶ τῷ πλουσίῳ καὶ ἐφείσατο λαβεῖν ἐκ τῶ ν ποιμνίων
αὐ τοῦ καὶ ἐκ τῶ ν βουκολίων αὐ τοῦ τοῦ ποιῆ σαι τῷ ξένῳ ὁ δοιπό ρῳ ἐλθό ντι πρὸ ς
αὐ τὸ ν καὶ ἔλαβεν τὴ ν ἀ μνά δα τοῦ πένητος καὶ ἐποίησεν αὐ τὴ ν τῷ ἀ νδρὶ τῷ ἐλθό ντι
πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ δαυιδ σφό δρα τῷ ἀ νδρί καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ναθαν ζῇ κύ ριος ὅ τι
υἱὸ ς θανά του ὁ ἀ νὴ ρ ὁ ποιή σας τοῦ το
καὶ τὴ ν ἀ μνά δα ἀ ποτείσει ἑπταπλασίονα ἀ νθ' ὧ ν ὅ τι ἐποίησεν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ
περὶ οὗ οὐ κ ἐφείσατο
καὶ εἶπεν ναθαν πρὸ ς δαυιδ σὺ εἶ ὁ ἀ νὴ ρ ὁ ποιή σας τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς
ισραηλ ἐγώ εἰμι ἔχρισά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ καὶ ἐγώ εἰμι ἐρρυσά μην σε ἐκ
χειρὸ ς σαουλ
καὶ ἔδωκά σοι τὸ ν οἶκον τοῦ κυρίου σου καὶ τὰ ς γυναῖκας τοῦ κυρίου σου ἐν τῷ
κό λπῳ σου καὶ ἔδωκά σοι τὸ ν οἶκον ισραηλ καὶ ιουδα καὶ εἰ μικρό ν ἐστιν προσθή σω
σοι κατὰ ταῦ τα
τί ὅ τι ἐφαύ λισας τὸ ν λό γον κυρίου τοῦ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ τὸ ν
ουριαν τὸ ν χετταῖον ἐπά ταξας ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἔλαβες σεαυτῷ
εἰς γυναῖκα καὶ αὐ τὸ ν ἀ πέκτεινας ἐν ῥ ομφαίᾳ υἱῶ ν αμμων
καὶ νῦ ν οὐ κ ἀ ποστή σεται ῥ ομφαία ἐκ τοῦ οἴκου σου ἕως αἰῶ νος ἀ νθ' ὧ ν ὅ τι
ἐξουδένωσά ς με καὶ ἔλαβες τὴ ν γυναῖκα τοῦ ουριου τοῦ χετταίου τοῦ εἶναί σοι εἰς
γυναῖκα
τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ σὲ κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου σου καὶ λή μψομαι τὰ ς
γυναῖκά ς σου κατ' ὀ φθαλμού ς σου καὶ δώ σω τῷ πλησίον σου καὶ κοιμηθή σεται
μετὰ τῶ ν γυναικῶ ν σου ἐναντίον τοῦ ἡ λίου τού του
ὅ τι σὺ ἐποίησας κρυβῇ κἀ γὼ ποιή σω τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐναντίον παντὸ ς ισραηλ καὶ
ἀ πέναντι τού του τοῦ ἡ λίου
καὶ εἶπεν δαυιδ τῷ ναθαν ἡ μά ρτηκα τῷ κυρίῳ καὶ εἶπεν ναθαν πρὸ ς δαυιδ καὶ
κύ ριος παρεβίβασεν τὸ ἁ μά ρτημά σου οὐ μὴ ἀ ποθά νῃς
πλὴ ν ὅ τι παροξύ νων παρώ ξυνας τοὺ ς ἐχθροὺ ς κυρίου ἐν τῷ ῥ ή ματι τού τῳ καί γε ὁ
υἱό ς σου ὁ τεχθείς σοι θανά τῳ ἀ ποθανεῖται
καὶ ἀ πῆ λθεν ναθαν εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ ἔθραυσεν κύ ριος τὸ παιδίον ὃ ἔτεκεν ἡ
γυνὴ ουριου τῷ δαυιδ καὶ ἠ ρρώ στησεν
καὶ ἐζή τησεν δαυιδ τὸ ν θεὸ ν περὶ τοῦ παιδαρίου καὶ ἐνή στευσεν δαυιδ νηστείαν καὶ
εἰσῆ λθεν καὶ ηὐ λίσθη ἐν σά κκῳ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ νέστησαν ἐπ' αὐ τὸ ν οἱ πρεσβύ τεροι τοῦ οἴκου αὐ τοῦ τοῦ ἐγεῖραι αὐ τὸ ν ἀ πὸ
τῆ ς γῆ ς καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν καὶ οὐ συνέφαγεν αὐ τοῖς ἄ ρτον
432

καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ καὶ ἀ πέθανε τὸ παιδά ριον καὶ ἐφοβή θησαν οἱ
δοῦ λοι δαυιδ ἀ ναγγεῖλαι αὐ τῷ ὅ τι τέθνηκεν τὸ παιδά ριον ὅ τι εἶπαν ἰδοὺ ἐν τῷ ἔτι
τὸ παιδά ριον ζῆ ν ἐλαλή σαμεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν τῆ ς φωνῆ ς ἡ μῶ ν καὶ
πῶ ς εἴπωμεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὅ τι τέθνηκεν τὸ παιδά ριον καὶ ποιή σει κακά
καὶ συνῆ κεν δαυιδ ὅ τι οἱ παῖδες αὐ τοῦ ψιθυρίζουσιν καὶ ἐνό ησεν δαυιδ ὅ τι τέθνηκεν
τὸ παιδά ριον καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ εἰ τέθνηκεν τὸ παιδά ριον καὶ
εἶπαν τέθνηκεν
καὶ ἀ νέστη δαυιδ ἐκ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐλού σατο καὶ ἠ λείψατο καὶ ἤ λλαξεν τὰ ἱμά τια
αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ καὶ εἰσῆ λθεν εἰς
τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ ᾔ τησεν ἄ ρτον φαγεῖν καὶ παρέθηκαν αὐ τῷ ἄ ρτον καὶ ἔφαγεν
καὶ εἶπαν οἱ παῖδες αὐ τοῦ πρὸ ς αὐ τό ν τί τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὃ ἐποίησας ἕνεκα τοῦ
παιδαρίου ἔτι ζῶ ντος ἐνή στευες καὶ ἔκλαιες καὶ ἠ γρύ πνεις καὶ ἡ νίκα ἀ πέθανεν τὸ
παιδά ριον ἀ νέστης καὶ ἔφαγες ἄ ρτον καὶ πέπωκας
καὶ εἶπεν δαυιδ ἐν τῷ τὸ παιδά ριον ἔτι ζῆ ν ἐνή στευσα καὶ ἔκλαυσα ὅ τι εἶπα τίς οἶδεν
εἰ ἐλεή σει με κύ ριος καὶ ζή σεται τὸ παιδά ριον
καὶ νῦ ν τέθνηκεν ἵνα τί τοῦ το ἐγὼ νηστεύ ω μὴ δυνή σομαι ἐπιστρέψαι αὐ τὸ ἔτι ἐγὼ
πορεύ σομαι πρὸ ς αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς οὐ κ ἀ ναστρέψει πρό ς με
καὶ παρεκά λεσεν δαυιδ βηρσαβεε τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὴ ν καὶ
ἐκοιμή θη μετ' αὐ τῆ ς καὶ συνέλαβεν καὶ ἔτεκεν υἱό ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
σαλωμων καὶ κύ ριος ἠ γά πησεν αὐ τό ν
καὶ ἀ πέστειλεν ἐν χειρὶ ναθαν τοῦ προφή του καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιδεδι
ἕνεκεν κυρίου
καὶ ἐπολέμησεν ιωαβ ἐν ραββαθ υἱῶ ν αμμων καὶ κατέλαβεν τὴ ν πό λιν τῆ ς
βασιλείας
καὶ ἀ πέστειλεν ιωαβ ἀ γγέλους πρὸ ς δαυιδ καὶ εἶπεν ἐπολέμησα ἐν ραββαθ καὶ
κατελαβό μην τὴ ν πό λιν τῶ ν ὑ δά των
καὶ νῦ ν συνά γαγε τὸ κατά λοιπον τοῦ λαοῦ καὶ παρέμβαλε ἐπὶ τὴ ν πό λιν καὶ
προκαταλαβοῦ αὐ τή ν ἵνα μὴ προκαταλά βωμαι ἐγὼ τὴ ν πό λιν καὶ κληθῇ τὸ ὄ νομά
μου ἐπ' αὐ τή ν
καὶ συνή γαγεν δαυιδ πά ντα τὸ ν λαὸ ν καὶ ἐπορεύ θη εἰς ραββαθ καὶ ἐπολέμησεν ἐν
αὐ τῇ καὶ κατελά βετο αὐ τή ν
καὶ ἔλαβεν τὸ ν στέφανον μελχολ τοῦ βασιλέως αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ καὶ ὁ
σταθμὸ ς αὐ τοῦ τά λαντον χρυσίου καὶ λίθου τιμίου καὶ ἦ ν ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς δαυιδ καὶ
σκῦ λα τῆ ς πό λεως ἐξή νεγκεν πολλὰ σφό δρα
καὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ὄ ντα ἐν αὐ τῇ ἐξή γαγεν καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ πρίονι καὶ ἐν τοῖς
τριβό λοις τοῖς σιδηροῖς καὶ διή γαγεν αὐ τοὺ ς διὰ τοῦ πλινθείου καὶ οὕ τως ἐποίησεν
πά σαις ταῖς πό λεσιν υἱῶ ν αμμων καὶ ἐπέστρεψεν δαυιδ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς εἰς
ιερουσαλημ
καὶ ἐγενή θη μετὰ ταῦ τα καὶ τῷ αβεσσαλωμ υἱῷ δαυιδ ἀ δελφὴ καλὴ τῷ εἴδει
σφό δρα καὶ ὄ νομα αὐ τῇ θημαρ καὶ ἠ γά πησεν αὐ τὴ ν αμνων υἱὸ ς δαυιδ
καὶ ἐθλίβετο αμνων ὥ στε ἀ ρρωστεῖν διὰ θημαρ τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τοῦ ὅ τι παρθένος
ἦ ν αὐ τή καὶ ὑ πέρογκον ἐν ὀ φθαλμοῖς αμνων τοῦ ποιῆ σαί τι αὐ τῇ
433

καὶ ἦ ν τῷ αμνων ἑταῖρος καὶ ὄ νομα αὐ τῷ ιωναδαβ υἱὸ ς σαμαα τοῦ ἀ δελφοῦ δαυιδ
καὶ ιωναδαβ ἀ νὴ ρ σοφὸ ς σφό δρα
καὶ εἶπεν αὐ τῷ τί σοι ὅ τι σὺ οὕ τως ἀ σθενή ς υἱὲ τοῦ βασιλέως τὸ πρωὶ πρωί οὐ κ
ἀ παγγελεῖς μοι καὶ εἶπεν αὐ τῷ αμνων θημαρ τὴ ν ἀ δελφὴ ν αβεσσαλωμ τοῦ ἀ δελφοῦ
μου ἐγὼ ἀ γαπῶ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιωναδαβ κοιμή θητι ἐπὶ τῆ ς κοίτης σου καὶ μαλακίσθητι καὶ
εἰσελεύ σεται ὁ πατή ρ σου τοῦ ἰδεῖν σε καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τό ν ἐλθέτω δὴ θημαρ ἡ
ἀ δελφή μου καὶ ψωμισά τω με καὶ ποιησά τω κατ' ὀ φθαλμού ς μου βρῶ μα ὅ πως ἴδω
καὶ φά γω ἐκ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἐκοιμή θη αμνων καὶ ἠ ρρώ στησεν καὶ εἰσῆ λθεν ὁ βασιλεὺ ς ἰδεῖν αὐ τό ν καὶ εἶπεν
αμνων πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἐλθέτω δὴ θημαρ ἡ ἀ δελφή μου πρό ς με καὶ κολλυρισά τω
ἐν ὀ φθαλμοῖς μου δύ ο κολλυρίδας καὶ φά γομαι ἐκ τῆ ς χειρὸ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ πρὸ ς θημαρ εἰς τὸ ν οἶκον λέγων πορεύ θητι δὴ εἰς τὸ ν οἶκον
αμνων τοῦ ἀ δελφοῦ σου καὶ ποίησον αὐ τῷ βρῶ μα
καὶ ἐπορεύ θη θημαρ εἰς τὸ ν οἶκον αμνων ἀ δελφοῦ αὐ τῆ ς καὶ αὐ τὸ ς κοιμώ μενος καὶ
ἔλαβεν τὸ σταῖς καὶ ἐφύ ρασεν καὶ ἐκολλύ ρισεν κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἥ ψησεν
τὰ ς κολλυρίδας
καὶ ἔλαβεν τὸ τή γανον καὶ κατεκένωσεν ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν φαγεῖν
καὶ εἶπεν αμνων ἐξαγά γετε πά ντα ἄ νδρα ἐπά νωθέν μου καὶ ἐξή γαγον πά ντα ἄ νδρα
ἀ πὸ ἐπά νωθεν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αμνων πρὸ ς θημαρ εἰσένεγκε τὸ βρῶ μα εἰς τὸ ταμίειον καὶ φά γομαι ἐκ τῆ ς
χειρό ς σου καὶ ἔλαβεν θημαρ τὰ ς κολλυρίδας ἃ ς ἐποίησεν καὶ εἰσή νεγκεν τῷ αμνων
ἀ δελφῷ αὐ τῆ ς εἰς τὸ ν κοιτῶ να
καὶ προσή γαγεν αὐ τῷ τοῦ φαγεῖν καὶ ἐπελά βετο αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν αὐ τῇ δεῦ ρο
κοιμή θητι μετ' ἐμοῦ ἀ δελφή μου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ μή ἄ δελφέ μου μὴ ταπεινώ σῃς με διό τι οὐ ποιηθή σεται οὕ τως ἐν
ισραηλ μὴ ποιή σῃς τὴ ν ἀ φροσύ νην ταύ την
καὶ ἐγὼ ποῦ ἀ ποίσω τὸ ὄ νειδό ς μου καὶ σὺ ἔσῃ ὡ ς εἷς τῶ ν ἀ φρό νων ἐν ισραηλ καὶ
νῦ ν λά λησον δὴ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ὅ τι οὐ μὴ κωλύ σῃ με ἀ πὸ σοῦ
καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν αμνων τοῦ ἀ κοῦ σαι τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῆ ς καὶ ἐκραταίωσεν ὑ πὲρ
αὐ τὴ ν καὶ ἐταπείνωσεν αὐ τὴ ν καὶ ἐκοιμή θη μετ' αὐ τῆ ς
καὶ ἐμίσησεν αὐ τὴ ν αμνων μῖσος μέγα σφό δρα ὅ τι μέγα τὸ μῖσος ὃ ἐμίσησεν αὐ τή ν
ὑ πὲρ τὴ ν ἀ γά πην ἣ ν ἠ γά πησεν αὐ τή ν καὶ εἶπεν αὐ τῇ αμνων ἀ νά στηθι καὶ πορεύ ου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ θημαρ μή ἄ δελφε ὅ τι μεγά λη ἡ κακία ἡ ἐσχά τη ὑ πὲρ τὴ ν πρώ την ἣ ν
ἐποίησας μετ' ἐμοῦ τοῦ ἐξαποστεῖλαί με καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν αμνων ἀ κοῦ σαι τῆ ς
φωνῆ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἐκά λεσεν τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ τὸ ν προεστηκό τα τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ
ἐξαποστείλατε δὴ ταύ την ἀ π' ἐμοῦ ἔξω καὶ ἀ πό κλεισον τὴ ν θύ ραν ὀ πίσω αὐ τῆ ς
καὶ ἐπ' αὐ τῆ ς ἦ ν χιτὼ ν καρπωτό ς ὅ τι οὕ τως ἐνεδιδύ σκοντο αἱ θυγατέρες τοῦ
βασιλέως αἱ παρθένοι τοὺ ς ἐπενδύ τας αὐ τῶ ν καὶ ἐξή γαγεν αὐ τὴ ν ὁ λειτουργὸ ς
αὐ τοῦ ἔξω καὶ ἀ πέκλεισεν τὴ ν θύ ραν ὀ πίσω αὐ τῆ ς
434

καὶ ἔλαβεν θημαρ σποδὸ ν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῆ ς καὶ τὸ ν χιτῶ να τὸ ν
καρπωτὸ ν τὸ ν ἐπ' αὐ τῆ ς διέρρηξεν καὶ ἐπέθηκεν τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν
αὐ τῆ ς καὶ ἐπορεύ θη πορευομένη καὶ κρά ζουσα
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὴ ν αβεσσαλωμ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τῆ ς μὴ αμνων ὁ ἀ δελφό ς σου
ἐγένετο μετὰ σοῦ καὶ νῦ ν ἀ δελφή μου κώ φευσον ὅ τι ἀ δελφό ς σού ἐστιν μὴ θῇ ς τὴ ν
καρδίαν σου τοῦ λαλῆ σαι εἰς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ ἐκά θισεν θημαρ χηρεύ ουσα ἐν οἴκῳ
αβεσσαλωμ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τῆ ς
καὶ ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους καὶ ἐθυμώ θη σφό δρα
καὶ οὐ κ ἐλύ πησεν τὸ πνεῦ μα αμνων τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ὅ τι ἠ γά πα αὐ τό ν ὅ τι
πρωτό τοκος αὐ τοῦ ἦ ν
καὶ οὐ κ ἐλά λησεν αβεσσαλωμ μετὰ αμνων ἀ πὸ πονηροῦ ἕως ἀ γαθοῦ ὅ τι ἐμίσει
αβεσσαλωμ τὸ ν αμνων ἐπὶ λό γου οὗ ἐταπείνωσεν θημαρ τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο εἰς διετηρίδα ἡ μερῶ ν καὶ ἦ σαν κείροντες τῷ αβεσσαλωμ ἐν βελασωρ τῇ
ἐχό μενα εφραιμ καὶ ἐκά λεσεν αβεσσαλωμ πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως
καὶ ἦ λθεν αβεσσαλωμ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπεν ἰδοὺ δὴ κείρουσιν τῷ δού λῳ σου
πορευθή τω δὴ ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ παῖδες αὐ τοῦ μετὰ τοῦ δού λου σου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς αβεσσαλωμ μὴ δή υἱέ μου μὴ πορευθῶ μεν πά ντες ἡ μεῖς
καὶ οὐ μὴ καταβαρυνθῶ μεν ἐπὶ σέ καὶ ἐβιά σατο αὐ τό ν καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν τοῦ
πορευθῆ ναι καὶ εὐ λό γησεν αὐ τό ν
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ καὶ εἰ μή πορευθή τω δὴ μεθ' ἡ μῶ ν αμνων ὁ ἀ δελφό ς μου καὶ
εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ἵνα τί πορευθῇ μετὰ σοῦ
καὶ ἐβιά σατο αὐ τὸ ν αβεσσαλωμ καὶ ἀ πέστειλεν μετ' αὐ τοῦ τὸ ν αμνων καὶ πά ντας
τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως καὶ ἐποίησεν αβεσσαλωμ πό τον κατὰ τὸ ν πό τον τοῦ
βασιλέως
καὶ ἐνετείλατο αβεσσαλωμ τοῖς παιδαρίοις αὐ τοῦ λέγων ἴδετε ὡ ς ἂ ν ἀ γαθυνθῇ ἡ
καρδία αμνων ἐν τῷ οἴνῳ καὶ εἴπω πρὸ ς ὑ μᾶ ς πατά ξατε τὸ ν αμνων καὶ θανατώ σατε
αὐ τό ν μὴ φοβηθῆ τε ὅ τι οὐ χὶ ἐγώ εἰμι ἐντέλλομαι ὑ μῖν ἀ νδρίζεσθε καὶ γίνεσθε εἰς
υἱοὺ ς δυνά μεως
καὶ ἐποίησαν τὰ παιδά ρια αβεσσαλωμ τῷ αμνων καθὰ ἐνετείλατο αὐ τοῖς
αβεσσαλωμ καὶ ἀ νέστησαν πά ντες οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως καὶ ἐπεκά θισαν ἀ νὴ ρ ἐπὶ
τὴ ν ἡ μίονον αὐ τοῦ καὶ ἔφυγαν
καὶ ἐγένετο αὐ τῶ ν ὄ ντων ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ἡ ἀ κοὴ ἦ λθεν πρὸ ς δαυιδ λέγων ἐπά ταξεν
αβεσσαλωμ πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως καὶ οὐ κατελείφθη ἐξ αὐ τῶ ν οὐ δὲ εἷς
καὶ ἀ νέστη ὁ βασιλεὺ ς καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἐκοιμή θη ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ
πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ οἱ περιεστῶ τες αὐ τῷ διέρρηξαν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πεκρίθη ιωναδαβ υἱὸ ς σαμαα ἀ δελφοῦ δαυιδ καὶ εἶπεν μὴ εἰπά τω ὁ κύ ριό ς μου
ὁ βασιλεὺ ς ὅ τι πά ντα τὰ παιδά ρια τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως ἐθανά τωσεν ὅ τι αμνων
μονώ τατος ἀ πέθανεν ὅ τι ἐπὶ στό ματος αβεσσαλωμ ἦ ν κείμενος ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς
ἐταπείνωσεν θημαρ τὴ ν ἀ δελφὴ ν αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν μὴ θέσθω ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ ῥ ῆ μα λέγων
πά ντες οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἀ πέθαναν ὅ τι ἀ λλ' ἢ αμνων μονώ τατος ἀ πέθανεν
435

καὶ ἀ πέδρα αβεσσαλωμ καὶ ἦ ρεν τὸ παιδά ριον ὁ σκοπὸ ς τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ
εἶδεν καὶ ἰδοὺ λαὸ ς πολὺ ς πορευό μενος ἐν τῇ ὁ δῷ ὄ πισθεν αὐ τοῦ ἐκ πλευρᾶ ς τοῦ
ὄ ρους ἐν τῇ καταβά σει καὶ παρεγένετο ὁ σκοπὸ ς καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ βασιλεῖ καὶ
εἶπεν ἄ νδρας ἑώ ρακα ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ τῆ ς ωρωνην ἐκ μέρους τοῦ ὄ ρους
καὶ εἶπεν ιωναδαβ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως πά ρεισιν κατὰ τὸ ν
λό γον τοῦ δού λου σου οὕ τως ἐγένετο
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα συνετέλεσεν λαλῶ ν καὶ ἰδοὺ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἦ λθαν καὶ
ἐπῆ ραν τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔκλαυσαν καί γε ὁ βασιλεὺ ς καὶ πά ντες οἱ παῖδες
αὐ τοῦ ἔκλαυσαν κλαυθμὸ ν μέγαν σφό δρα
καὶ αβεσσαλωμ ἔφυγεν καὶ ἐπορεύ θη πρὸ ς θολμαι υἱὸ ν εμιουδ βασιλέα γεδσουρ εἰς
γῆ ν μαχαδ καὶ ἐπένθησεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ ἐπὶ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ αβεσσαλωμ ἀ πέδρα καὶ ἐπορεύ θη εἰς γεδσουρ καὶ ἦ ν ἐκεῖ ἔτη τρία
καὶ ἐκό πασεν τὸ πνεῦ μα τοῦ βασιλέως τοῦ ἐξελθεῖν ὀ πίσω αβεσσαλωμ ὅ τι
παρεκλή θη ἐπὶ αμνων ὅ τι ἀ πέθανεν
καὶ ἔγνω ιωαβ υἱὸ ς σαρουιας ὅ τι ἡ καρδία τοῦ βασιλέως ἐπὶ αβεσσαλωμ
καὶ ἀ πέστειλεν ιωαβ εἰς θεκωε καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν γυναῖκα σοφὴ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς
αὐ τή ν πένθησον δὴ καὶ ἔνδυσαι ἱμά τια πενθικὰ καὶ μὴ ἀ λείψῃ ἔλαιον καὶ ἔσῃ ὡ ς
γυνὴ πενθοῦ σα ἐπὶ τεθνηκό τι τοῦ το ἡ μέρας πολλὰ ς
καὶ ἐλεύ σῃ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ λαλή σεις πρὸ ς αὐ τὸ ν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ
ἔθηκεν ιωαβ τοὺ ς λό γους ἐν τῷ στό ματι αὐ τῆ ς
καὶ εἰσῆ λθεν ἡ γυνὴ ἡ θεκωῖτις πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῆ ς
εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ καὶ εἶπεν σῶ σον βασιλεῦ σῶ σον
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὴ ν ὁ βασιλεύ ς τί ἐστίν σοι ἡ δὲ εἶπεν καὶ μά λα γυνὴ χή ρα ἐγώ εἰμι
καὶ ἀ πέθανεν ὁ ἀ νή ρ μου
καί γε τῇ δού λῃ σου δύ ο υἱοί καὶ ἐμαχέσαντο ἀ μφό τεροι ἐν τῷ ἀ γρῷ καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ
ἐξαιρού μενος ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν καὶ ἔπαισεν ὁ εἷς τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ἐθανά τωσεν αὐ τό ν
καὶ ἰδοὺ ἐπανέστη ὅ λη ἡ πατριὰ πρὸ ς τὴ ν δού λην σου καὶ εἶπαν δὸ ς τὸ ν παίσαντα
τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ θανατώ σομεν αὐ τὸ ν ἀ ντὶ τῆ ς ψυχῆ ς τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ οὗ
ἀ πέκτεινεν καὶ ἐξαροῦ μεν καί γε τὸ ν κληρονό μον ὑ μῶ ν καὶ σβέσουσιν τὸ ν ἄ νθρακά
μου τὸ ν καταλειφθέντα ὥ στε μὴ θέσθαι τῷ ἀ νδρί μου κατά λειμμα καὶ ὄ νομα ἐπὶ
προσώ που τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ὑ γιαίνουσα βά διζε εἰς τὸ ν οἶκό ν σου κἀ γὼ ἐντελοῦ μαι περὶ σοῦ
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ θεκωῖτις πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἐπ' ἐμέ κύ ριέ μου βασιλεῦ ἡ ἀ νομία
καὶ ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου καὶ ὁ βασιλεὺ ς καὶ ὁ θρό νος αὐ τοῦ ἀ θῷ ος
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς τίς ὁ λαλῶ ν πρὸ ς σέ καὶ ἄ ξεις αὐ τὸ ν πρὸ ς ἐμέ καὶ οὐ προσθή σει
ἔτι ἅ ψασθαι αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν μνημονευσά τω δὴ ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν κύ ριον θεὸ ν αὐ τοῦ πληθυνθῆ ναι
ἀ γχιστέα τοῦ αἵματος τοῦ διαφθεῖραι καὶ οὐ μὴ ἐξά ρωσιν τὸ ν υἱό ν μου καὶ εἶπεν ζῇ
κύ ριος εἰ πεσεῖται ἀ πὸ τῆ ς τριχὸ ς τοῦ υἱοῦ σου ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν ἡ γυνή λαλησά τω δὴ ἡ δού λη σου πρὸ ς τὸ ν κύ ριό ν μου τὸ ν βασιλέα ῥ ῆ μα
καὶ εἶπεν λά λησον
436

καὶ εἶπεν ἡ γυνή ἵνα τί ἐλογίσω τοιοῦ το ἐπὶ λαὸ ν θεοῦ ἦ ἐκ στό ματος τοῦ βασιλέως
ὁ λό γος οὗ τος ὡ ς πλημμέλεια τοῦ μὴ ἐπιστρέψαι τὸ ν βασιλέα τὸ ν ἐξωσμένον αὐ τοῦ
ὅ τι θανά τῳ ἀ ποθανού μεθα καὶ ὥ σπερ τὸ ὕ δωρ τὸ καταφερό μενον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὃ οὐ
συναχθή σεται καὶ λή μψεται ὁ θεὸ ς ψυχή ν καὶ λογιζό μενος τοῦ ἐξῶ σαι ἀ π' αὐ τοῦ
ἐξωσμένον
καὶ νῦ ν ὃ ἦ λθον λαλῆ σαι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα τὸ ν κύ ριό ν μου τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὅ τι
ὄ ψεταί με ὁ λαό ς καὶ ἐρεῖ ἡ δού λη σου λαλησά τω δὴ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἴ πως
ποιή σει ὁ βασιλεὺ ς τὸ ῥ ῆ μα τῆ ς δού λης αὐ τοῦ
ὅ τι ἀ κού σει ὁ βασιλεὺ ς ῥ ύ σασθαι τὴ ν δού λην αὐ τοῦ ἐκ χειρὸ ς τοῦ ἀ νδρὸ ς τοῦ
ζητοῦ ντος ἐξᾶ ραί με καὶ τὸ ν υἱό ν μου ἀ πὸ κληρονομίας θεοῦ
καὶ εἶπεν ἡ γυνή εἴη δὴ ὁ λό γος τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως εἰς θυσίαν ὅ τι καθὼ ς
ἄ γγελος θεοῦ οὕ τως ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς τοῦ ἀ κού ειν τὸ ἀ γαθὸ ν καὶ τὸ
πονηρό ν καὶ κύ ριος ὁ θεό ς σου ἔσται μετὰ σοῦ
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ βασιλεὺ ς καὶ εἶπεν πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα μὴ δὴ κρύ ψῃς ἀ π' ἐμοῦ ῥ ῆ μα ὃ
ἐγὼ ἐπερωτῶ σε καὶ εἶπεν ἡ γυνή λαλησά τω δὴ ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεύ ς
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς μὴ ἡ χεὶρ ιωαβ ἐν παντὶ τού τῳ μετὰ σοῦ καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ
βασιλεῖ ζῇ ἡ ψυχή σου κύ ριέ μου βασιλεῦ εἰ ἔστιν εἰς τὰ δεξιὰ ἢ εἰς τὰ ἀ ριστερὰ ἐκ
πά ντων ὧ ν ἐλά λησεν ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεύ ς ὅ τι ὁ δοῦ λό ς σου ιωαβ αὐ τὸ ς
ἐνετείλατό μοι καὶ αὐ τὸ ς ἔθετο ἐν τῷ στό ματι τῆ ς δού λης σου πά ντας τοὺ ς λό γους
τού τους
ἕνεκεν τοῦ περιελθεῖν τὸ πρό σωπον τοῦ ῥ ή ματος τού του ἐποίησεν ὁ δοῦ λό ς σου
ιωαβ τὸ ν λό γον τοῦ τον καὶ ὁ κύ ριό ς μου σοφὸ ς καθὼ ς σοφία ἀ γγέλου τοῦ θεοῦ τοῦ
γνῶ ναι πά ντα τὰ ἐν τῇ γῇ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς ιωαβ ἰδοὺ δὴ ἐποίησά σοι κατὰ τὸ ν λό γον σου τοῦ τον
πορεύ ου ἐπίστρεψον τὸ παιδά ριον τὸ ν αβεσσαλωμ
καὶ ἔπεσεν ιωαβ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ προσεκύ νησεν καὶ εὐ λό γησεν
τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπεν ιωαβ σή μερον ἔγνω ὁ δοῦ λό ς σου ὅ τι εὗ ρον χά ριν ἐν
ὀ φθαλμοῖς σου κύ ριέ μου βασιλεῦ ὅ τι ἐποίησεν ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν λό γον
τοῦ δού λου αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέστη ιωαβ καὶ ἐπορεύ θη εἰς γεδσουρ καὶ ἤ γαγεν τὸ ν αβεσσαλωμ εἰς
ιερουσαλημ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἀ ποστραφή τω εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ τὸ πρό σωπό ν μου μὴ
βλεπέτω καὶ ἀ πέστρεψεν αβεσσαλωμ εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ τὸ πρό σωπον τοῦ
βασιλέως οὐ κ εἶδεν
καὶ ὡ ς αβεσσαλωμ οὐ κ ἦ ν ἀ νὴ ρ ἐν παντὶ ισραηλ αἰνετὸ ς σφό δρα ἀ πὸ ἴχνους ποδὸ ς
αὐ τοῦ καὶ ἕως κορυφῆ ς αὐ τοῦ οὐ κ ἦ ν ἐν αὐ τῷ μῶ μος
καὶ ἐν τῷ κείρεσθαι αὐ τὸ ν τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἡ μερῶ ν εἰς
ἡ μέρας ὡ ς ἂ ν ἐκείρετο ὅ τι κατεβαρύ νετο ἐπ' αὐ τό ν καὶ κειρό μενος αὐ τὴ ν ἔστησεν
τὴ ν τρίχα τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ διακοσίους σίκλους ἐν τῷ σίκλῳ τῷ βασιλικῷ
καὶ ἐτέχθησαν τῷ αβεσσαλωμ τρεῖς υἱοὶ καὶ θυγά τηρ μία καὶ ὄ νομα αὐ τῇ θημαρ
αὕ τη ἦ ν γυνὴ καλὴ σφό δρα καὶ γίνεται γυνὴ τῷ ροβοαμ υἱῷ σαλωμων καὶ τίκτει
αὐ τῷ τὸ ν αβια
437

καὶ ἐκά θισεν αβεσσαλωμ ἐν ιερουσαλημ δύ ο ἔτη ἡ μερῶ ν καὶ τὸ πρό σωπον τοῦ
βασιλέως οὐ κ εἶδεν
καὶ ἀ πέστειλεν αβεσσαλωμ πρὸ ς ιωαβ τοῦ ἀ ποστεῖλαι αὐ τὸ ν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ
οὐ κ ἠ θέλησεν ἐλθεῖν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἀ πέστειλεν ἐκ δευτέρου πρὸ ς αὐ τό ν καὶ οὐ κ
ἠ θέλησεν παραγενέσθαι
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ ἴδετε ἡ μερὶς ἐν ἀ γρῷ τοῦ ιωαβ
ἐχό μενά μου καὶ αὐ τῷ κριθαὶ ἐκεῖ πορεύ εσθε καὶ ἐμπρή σατε αὐ τὴ ν ἐν πυρί καὶ
ἐνέπρησαν αὐ τὰ ς οἱ παῖδες αβεσσαλωμ καὶ παραγίνονται οἱ δοῦ λοι ιωαβ πρὸ ς
αὐ τὸ ν διερρηχό τες τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν καὶ εἶπαν ἐνεπύ ρισαν οἱ δοῦ λοι αβεσσαλωμ τὴ ν
μερίδα ἐν πυρί
καὶ ἀ νέστη ιωαβ καὶ ἦ λθεν πρὸ ς αβεσσαλωμ εἰς τὸ ν οἶκον καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν ἵνα
τί οἱ παῖδές σου ἐνεπύ ρισαν τὴ ν μερίδα τὴ ν ἐμὴ ν ἐν πυρί
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ πρὸ ς ιωαβ ἰδοὺ ἀ πέστειλα πρὸ ς σὲ λέγων ἧ κε ὧ δε καὶ
ἀ ποστελῶ σε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα λέγων ἵνα τί ἦ λθον ἐκ γεδσουρ ἀ γαθό ν μοι ἦ ν τοῦ
ἔτι εἶναί με ἐκεῖ καὶ νῦ ν ἰδοὺ τὸ πρό σωπον τοῦ βασιλέως οὐ κ εἶδον εἰ δέ ἐστιν ἐν
ἐμοὶ ἀ δικία καὶ θανά τωσό ν με
καὶ εἰσῆ λθεν ιωαβ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν
αβεσσαλωμ καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ
πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν κατὰ πρό σωπον τοῦ βασιλέως καὶ κατεφίλησεν ὁ
βασιλεὺ ς τὸ ν αβεσσαλωμ
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ αβεσσαλωμ ἅ ρματα καὶ ἵππους καὶ
πεντή κοντα ἄ νδρας παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ ὤ ρθρισεν αβεσσαλωμ καὶ ἔστη ἀ νὰ χεῖρα τῆ ς ὁ δοῦ τῆ ς πύ λης καὶ ἐγένετο πᾶ ς
ἀ νή ρ ᾧ ἐγένετο κρίσις ἦ λθεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς κρίσιν καὶ ἐβό ησεν πρὸ ς αὐ τὸ ν
αβεσσαλωμ καὶ ἔλεγεν αὐ τῷ ἐκ ποίας πό λεως σὺ εἶ καὶ εἶπεν ὁ ἀ νή ρ ἐκ μιᾶ ς φυλῶ ν
ισραηλ ὁ δοῦ λό ς σου
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν αβεσσαλωμ ἰδοὺ οἱ λό γοι σου ἀ γαθοὶ καὶ εὔ κολοι καὶ ἀ κού ων
οὐ κ ἔστιν σοι παρὰ τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ τίς με καταστή σει κριτὴ ν ἐν τῇ γῇ καὶ ἐπ' ἐμὲ ἐλεύ σεται πᾶ ς
ἀ νή ρ ᾧ ἐὰ ν ᾖ ἀ ντιλογία καὶ κρίσις καὶ δικαιώ σω αὐ τό ν
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐγγίζειν ἄ νδρα τοῦ προσκυνῆ σαι αὐ τῷ καὶ ἐξέτεινεν τὴ ν χεῖρα
αὐ τοῦ καὶ ἐπελαμβά νετο αὐ τοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐ τό ν
καὶ ἐποίησεν αβεσσαλωμ κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το παντὶ ισραηλ τοῖς παραγινομένοις εἰς
κρίσιν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ ἰδιοποιεῖτο αβεσσαλωμ τὴ ν καρδίαν ἀ νδρῶ ν ισραηλ
καὶ ἐγένετο ἀ πὸ τέλους τεσσαρά κοντα ἐτῶ ν καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ πρὸ ς τὸ ν πατέρα
αὐ τοῦ πορεύ σομαι δὴ καὶ ἀ ποτείσω τὰ ς εὐ χά ς μου ἃ ς ηὐ ξά μην τῷ κυρίῳ ἐν χεβρων
ὅ τι εὐ χὴ ν ηὔ ξατο ὁ δοῦ λό ς σου ἐν τῷ οἰκεῖν με ἐν γεδσουρ ἐν συρίᾳ λέγων ἐὰ ν
ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃ με κύ ριος εἰς ιερουσαλημ καὶ λατρεύ σω τῷ κυρίῳ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς βά διζε εἰς εἰρή νην καὶ ἀ ναστὰ ς ἐπορεύ θη εἰς χεβρων
καὶ ἀ πέστειλεν αβεσσαλωμ κατασκό πους ἐν πά σαις φυλαῖς ισραηλ λέγων ἐν τῷ
ἀ κοῦ σαι ὑ μᾶ ς τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς κερατίνης καὶ ἐρεῖτε βεβασίλευκεν βασιλεὺ ς
αβεσσαλωμ ἐν χεβρων
438

καὶ μετὰ αβεσσαλωμ ἐπορεύ θησαν διακό σιοι ἄ νδρες ἐξ ιερουσαλημ κλητοὶ καὶ
πορευό μενοι τῇ ἁ πλό τητι αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἔγνωσαν πᾶ ν ῥ ῆ μα
καὶ ἀ πέστειλεν αβεσσαλωμ καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν αχιτοφελ τὸ ν γελμωναῖον τὸ ν
σύ μβουλον δαυιδ ἐκ τῆ ς πό λεως αὐ τοῦ ἐκ γωλα ἐν τῷ θυσιά ζειν αὐ τό ν καὶ ἐγένετο
σύ στρεμμα ἰσχυρό ν καὶ ὁ λαὸ ς πορευό μενος καὶ πολὺ ς μετὰ αβεσσαλωμ
καὶ παρεγένετο ὁ ἀ παγγέλλων πρὸ ς δαυιδ λέγων ἐγενή θη ἡ καρδία ἀ νδρῶ ν ισραηλ
ὀ πίσω αβεσσαλωμ
καὶ εἶπεν δαυιδ πᾶ σιν τοῖς παισὶν αὐ τοῦ τοῖς μετ' αὐ τοῦ τοῖς ἐν ιερουσαλημ
ἀ νά στητε καὶ φύ γωμεν ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν σωτηρία ἀ πὸ προσώ που αβεσσαλωμ
ταχύ νατε τοῦ πορευθῆ ναι ἵνα μὴ ταχύ νῃ καὶ καταλά βῃ ἡ μᾶ ς καὶ ἐξώ σῃ ἐφ' ἡ μᾶ ς τὴ ν
κακίαν καὶ πατά ξῃ τὴ ν πό λιν στό ματι μαχαίρης
καὶ εἶπον οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως πρὸ ς τὸ ν βασιλέα κατὰ πά ντα ὅ σα αἱρεῖται ὁ
κύ ριος ἡ μῶ ν ὁ βασιλεύ ς ἰδοὺ οἱ παῖδές σου
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος αὐ τοῦ τοῖς ποσὶν αὐ τῶ ν καὶ ἀ φῆ κεν ὁ
βασιλεὺ ς δέκα γυναῖκας τῶ ν παλλακῶ ν αὐ τοῦ φυλά σσειν τὸ ν οἶκον
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ πεζῇ καὶ ἔστησαν ἐν οἴκῳ τῷ
μακρά ν
καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ ἀ νὰ χεῖρα αὐ τοῦ παρῆ γον καὶ πᾶ ς ὁ χεττι καὶ πᾶ ς ὁ
φελετθι καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῆ ς ἐλαίας ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς παρεπορεύ ετο
ἐχό μενος αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ περὶ αὐ τὸ ν καὶ πά ντες οἱ ἁ δροὶ καὶ πά ντες οἱ μαχηταί
ἑξακό σιοι ἄ νδρες καὶ παρῆ σαν ἐπὶ χεῖρα αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ὁ χερεθθι καὶ πᾶ ς ὁ φελεθθι
καὶ πά ντες οἱ γεθθαῖοι ἑξακό σιοι ἄ νδρες οἱ ἐλθό ντες τοῖς ποσὶν αὐ τῶ ν ἐκ γεθ
πορευό μενοι ἐπὶ πρό σωπον τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς εθθι τὸ ν γεθθαῖον ἵνα τί πορεύ ῃ καὶ σὺ μεθ' ἡ μῶ ν
ἐπίστρεφε καὶ οἴκει μετὰ τοῦ βασιλέως ὅ τι ξένος εἶ σὺ καὶ ὅ τι μετῴ κηκας σὺ ἐκ τοῦ
τό που σου
εἰ ἐχθὲς παραγέγονας καὶ σή μερον κινή σω σε μεθ' ἡ μῶ ν καί γε μεταναστή σεις τὸ ν
τό πον σου ἐχθὲς ἡ ἐξέλευσίς σου καὶ σή μερον μετακινή σω σε μεθ' ἡ μῶ ν τοῦ
πορευθῆ ναι καὶ ἐγὼ πορεύ σομαι οὗ ἂ ν ἐγὼ πορευθῶ ἐπιστρέφου καὶ ἐπίστρεψον
τοὺ ς ἀ δελφού ς σου μετὰ σοῦ καὶ κύ ριος ποιή σει μετὰ σοῦ ἔλεος καὶ ἀ λή θειαν
καὶ ἀ πεκρίθη εθθι τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν ζῇ κύ ριος καὶ ζῇ ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεύ ς ὅ τι
εἰς τὸ ν τό πον οὗ ἐὰ ν ᾖ ὁ κύ ριό ς μου καὶ ἐὰ ν εἰς θά νατον καὶ ἐὰ ν εἰς ζωή ν ὅ τι ἐκεῖ
ἔσται ὁ δοῦ λό ς σου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς εθθι δεῦ ρο καὶ διά βαινε μετ' ἐμοῦ καὶ παρῆ λθεν εθθι ὁ
γεθθαῖος καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ὁ ὄ χλος ὁ μετ' αὐ τοῦ
καὶ πᾶ σα ἡ γῆ ἔκλαιεν φωνῇ μεγά λῃ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς παρεπορεύ οντο ἐν τῷ χειμά ρρῳ
κεδρων καὶ ὁ βασιλεὺ ς διέβη τὸ ν χειμά ρρουν κεδρων καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ ὁ βασιλεὺ ς
παρεπορεύ οντο ἐπὶ πρό σωπον ὁ δοῦ τὴ ν ἔρημον
καὶ ἰδοὺ καί γε σαδωκ καὶ πά ντες οἱ λευῖται μετ' αὐ τοῦ αἴροντες τὴ ν κιβωτὸ ν
διαθή κης κυρίου ἀ πὸ βαιθαρ καὶ ἔστησαν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ καὶ ἀ νέβη αβιαθαρ
ἕως ἐπαύ σατο πᾶ ς ὁ λαὸ ς παρελθεῖν ἐκ τῆ ς πό λεως
439

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ σαδωκ ἀ πό στρεψον τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ εἰς τὴ ν πό λιν
ἐὰ ν εὕ ρω χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου καὶ ἐπιστρέψει με καὶ δείξει μοι αὐ τὴ ν καὶ τὴ ν
εὐ πρέπειαν αὐ τῆ ς
καὶ ἐὰ ν εἴπῃ οὕ τως οὐ κ ἠ θέληκα ἐν σοί ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ποιείτω μοι κατὰ τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν
ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ σαδωκ τῷ ἱερεῖ ἴδετε σὺ ἐπιστρέφεις εἰς τὴ ν πό λιν ἐν
εἰρή νῃ καὶ αχιμαας ὁ υἱό ς σου καὶ ιωναθαν ὁ υἱὸ ς αβιαθαρ οἱ δύ ο υἱοὶ ὑ μῶ ν μεθ'
ὑ μῶ ν
ἴδετε ἐγώ εἰμι στρατεύ ομαι ἐν αραβωθ τῆ ς ἐρή μου ἕως τοῦ ἐλθεῖν ῥ ῆ μα παρ' ὑ μῶ ν
τοῦ ἀ παγγεῖλαί μοι
καὶ ἀ πέστρεψεν σαδωκ καὶ αβιαθαρ τὴ ν κιβωτὸ ν εἰς ιερουσαλημ καὶ ἐκά θισεν ἐκεῖ
καὶ δαυιδ ἀ νέβαινεν ἐν τῇ ἀ ναβά σει τῶ ν ἐλαιῶ ν ἀ ναβαίνων καὶ κλαίων καὶ τὴ ν
κεφαλὴ ν ἐπικεκαλυμμένος καὶ αὐ τὸ ς ἐπορεύ ετο ἀ νυπό δετος καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ'
αὐ τοῦ ἐπεκά λυψεν ἀ νὴ ρ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβαινον ἀ ναβαίνοντες καὶ
κλαίοντες
καὶ ἀ νηγγέλη δαυιδ λέγοντες καὶ αχιτοφελ ἐν τοῖς συστρεφομένοις μετὰ
αβεσσαλωμ καὶ εἶπεν δαυιδ διασκέδασον δὴ τὴ ν βουλὴ ν αχιτοφελ κύ ριε ὁ θεό ς μου
καὶ ἦ ν δαυιδ ἐρχό μενος ἕως τοῦ ροως οὗ προσεκύ νησεν ἐκεῖ τῷ θεῷ καὶ ἰδοὺ εἰς
ἀ παντὴ ν αὐ τῷ χουσι ὁ αρχι ἑταῖρος δαυιδ διερρηχὼ ς τὸ ν χιτῶ να αὐ τοῦ καὶ γῆ ἐπὶ
τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δαυιδ ἐὰ ν μὲν διαβῇ ς μετ' ἐμοῦ καὶ ἔσῃ ἐπ' ἐμὲ εἴς βά σταγμα
καὶ ἐὰ ν εἰς τὴ ν πό λιν ἐπιστρέψῃς καὶ ἐρεῖς τῷ αβεσσαλωμ διεληλύ θασιν οἱ ἀ δελφοί
σου καὶ ὁ βασιλεὺ ς κατό πισθέν μου διελή λυθεν ὁ πατή ρ σου καὶ νῦ ν παῖς σού εἰμι
βασιλεῦ ἔασό ν με ζῆ σαι παῖς τοῦ πατρό ς σου ἤ μην τό τε καὶ ἀ ρτίως καὶ νῦ ν ἐγὼ
δοῦ λος σό ς καὶ διασκεδά σεις μοι τὴ ν βουλὴ ν αχιτοφελ
καὶ ἰδοὺ μετὰ σοῦ ἐκεῖ σαδωκ καὶ αβιαθαρ οἱ ἱερεῖς καὶ ἔσται πᾶ ν ῥ ῆ μα ὃ ἐὰ ν
ἀ κού σῃς ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἀ ναγγελεῖς τῷ σαδωκ καὶ τῷ αβιαθαρ τοῖς
ἱερεῦ σιν
ἰδοὺ ἐκεῖ μετ' αὐ τῶ ν δύ ο υἱοὶ αὐ τῶ ν αχιμαας υἱὸ ς τῷ σαδωκ καὶ ιωναθαν υἱὸ ς τῷ
αβιαθαρ καὶ ἀ ποστελεῖτε ἐν χειρὶ αὐ τῶ ν πρό ς με πᾶ ν ῥ ῆ μα ὃ ἐὰ ν ἀ κού σητε
καὶ εἰσῆ λθεν χουσι ὁ ἑταῖρος δαυιδ εἰς τὴ ν πό λιν καὶ αβεσσαλωμ εἰσεπορεύ ετο εἰς
ιερουσαλημ
καὶ δαυιδ παρῆ λθεν βραχύ τι ἀ πὸ τῆ ς ροως καὶ ἰδοὺ σιβα τὸ παιδά ριον μεμφιβοσθε
εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τοῦ καὶ ζεῦ γος ὄ νων ἐπισεσαγμένων καὶ ἐπ' αὐ τοῖς διακό σιοι ἄ ρτοι
καὶ ἑκατὸ ν σταφίδες καὶ ἑκατὸ ν φοίνικες καὶ νεβελ οἴνου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς σιβα τί ταῦ τά σοι καὶ εἶπεν σιβα τὰ ὑ ποζύ για τῇ οἰκίᾳ τοῦ
βασιλέως τοῦ ἐπικαθῆ σθαι καὶ οἱ ἄ ρτοι καὶ οἱ φοίνικες εἰς βρῶ σιν τοῖς παιδαρίοις
καὶ ὁ οἶνος πιεῖν τοῖς ἐκλελυμένοις ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς καὶ ποῦ ὁ υἱὸ ς τοῦ κυρίου σου καὶ εἶπεν σιβα πρὸ ς τὸ ν βασιλέα
ἰδοὺ κά θηται ἐν ιερουσαλημ ὅ τι εἶπεν σή μερον ἐπιστρέψουσίν μοι ὁ οἶκος ισραηλ
τὴ ν βασιλείαν τοῦ πατρό ς μου
440

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ σιβα ιδοὺ σοὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν τῷ μεμφιβοσθε καὶ εἶπεν
σιβα προσκυνή σας εὕ ροιμι χά ριν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου κύ ριέ μου βασιλεῦ
καὶ ἦ λθεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ ἕως βαουριμ καὶ ἰδοὺ ἐκεῖθεν ἀ νὴ ρ ἐξεπορεύ ετο ἐκ
συγγενείας οἴκου σαουλ καὶ ὄ νομα αὐ τῷ σεμεϊ υἱὸ ς γηρα ἐξῆ λθεν ἐκπορευό μενος
καὶ καταρώ μενος
καὶ λιθά ζων ἐν λίθοις τὸ ν δαυιδ καὶ πά ντας τοὺ ς παῖδας τοῦ βασιλέως δαυιδ καὶ
πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἦ ν καὶ πά ντες οἱ δυνατοὶ ἐκ δεξιῶ ν καὶ ἐξ εὐ ωνύ μων τοῦ βασιλέως
καὶ οὕ τως ἔλεγεν σεμεϊ ἐν τῷ καταρᾶ σθαι αὐ τό ν ἔξελθε ἔξελθε ἀ νὴ ρ αἱμά των καὶ
ἀ νὴ ρ ὁ παρά νομος
ἐπέστρεψεν ἐπὶ σὲ κύ ριος πά ντα τὰ αἵματα τοῦ οἴκου σαουλ ὅ τι ἐβασίλευσας ἀ ντ'
αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν κύ ριος τὴ ν βασιλείαν ἐν χειρὶ αβεσσαλωμ τοῦ υἱοῦ σου καὶ ἰδοὺ
σὺ ἐν τῇ κακίᾳ σου ὅ τι ἀ νὴ ρ αἱμά των σύ
καὶ εἶπεν αβεσσα υἱὸ ς σαρουιας πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἵνα τί καταρᾶ ται ὁ κύ ων ὁ
τεθνηκὼ ς οὗ τος τὸ ν κύ ριό ν μου τὸ ν βασιλέα διαβή σομαι δὴ καὶ ἀ φελῶ τὴ ν
κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς τί ἐμοὶ καὶ ὑ μῖν υἱοὶ σαρουιας ἄ φετε αὐ τὸ ν καὶ οὕ τως
καταρά σθω ὅ τι κύ ριος εἶπεν αὐ τῷ καταρᾶ σθαι τὸ ν δαυιδ καὶ τίς ἐρεῖ ὡ ς τί
ἐποίησας οὕ τως
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αβεσσα καὶ πρὸ ς πά ντας τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ ἰδοὺ ὁ υἱό ς μου ὁ
ἐξελθὼ ν ἐκ τῆ ς κοιλίας μου ζητεῖ τὴ ν ψυχή ν μου καὶ προσέτι νῦ ν ὁ υἱὸ ς τοῦ ιεμινι
ἄ φετε αὐ τὸ ν καταρᾶ σθαι ὅ τι εἶπεν αὐ τῷ κύ ριος
εἴ πως ἴδοι κύ ριος ἐν τῇ ταπεινώ σει μου καὶ ἐπιστρέψει μοι ἀ γαθὰ ἀ ντὶ τῆ ς κατά ρας
αὐ τοῦ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τοῦ ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ σεμεϊ ἐπορεύ ετο ἐκ πλευρᾶ ς
τοῦ ὄ ρους ἐχό μενα αὐ τοῦ πορευό μενος καὶ καταρώ μενος καὶ λιθά ζων ἐν λίθοις ἐκ
πλαγίων αὐ τοῦ καὶ τῷ χοῒ πά σσων
καὶ ἦ λθεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ ἐκλελυμένοι καὶ ἀ νέψυξαν ἐκεῖ
καὶ αβεσσαλωμ καὶ πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ εἰσῆ λθον εἰς ιερουσαλημ καὶ αχιτοφελ μετ'
αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ἡ νίκα ἦ λθεν χουσι ὁ αρχι ἑταῖρος δαυιδ πρὸ ς αβεσσαλωμ καὶ εἶπεν
χουσι πρὸ ς αβεσσαλωμ ζή τω ὁ βασιλεύ ς
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ πρὸ ς χουσι τοῦ το τὸ ἔλεό ς σου μετὰ τοῦ ἑταίρου σου ἵνα τί
οὐ κ ἀ πῆ λθες μετὰ τοῦ ἑταίρου σου
καὶ εἶπεν χουσι πρὸ ς αβεσσαλωμ οὐ χί ἀ λλὰ κατό πισθεν οὗ ἐξελέξατο κύ ριος καὶ ὁ
λαὸ ς οὗ τος καὶ πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ αὐ τῷ ἔσομαι καὶ μετ' αὐ τοῦ καθή σομαι
καὶ τὸ δεύ τερον τίνι ἐγὼ δουλεύ σω οὐ χὶ ἐνώ πιον τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ καθά περ
ἐδού λευσα ἐνώ πιον τοῦ πατρό ς σου οὕ τως ἔσομαι ἐνώ πιό ν σου
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ πρὸ ς αχιτοφελ φέρετε ἑαυτοῖς βουλὴ ν τί ποιή σωμεν
καὶ εἶπεν αχιτοφελ πρὸ ς αβεσσαλωμ εἴσελθε πρὸ ς τὰ ς παλλακὰ ς τοῦ πατρό ς σου ἃ ς
κατέλιπεν φυλά σσειν τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ ἀ κού σεται πᾶ ς ισραηλ ὅ τι κατῄ σχυνας
τὸ ν πατέρα σου καὶ ἐνισχύ σουσιν αἱ χεῖρες πά ντων τῶ ν μετὰ σοῦ
441

καὶ ἔπηξαν τὴ ν σκηνὴ ν τῷ αβεσσαλωμ ἐπὶ τὸ δῶ μα καὶ εἰσῆ λθεν αβεσσαλωμ πρὸ ς
τὰ ς παλλακὰ ς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ κατ' ὀ φθαλμοὺ ς παντὸ ς ισραηλ
καὶ ἡ βουλὴ αχιτοφελ ἣ ν ἐβουλεύ σατο ἐν ταῖς ἡ μέραις ταῖς πρώ ταις ὃ ν τρό πον
ἐπερωτή σῃ ἐν λό γῳ τοῦ θεοῦ οὕ τως πᾶ σα ἡ βουλὴ τοῦ αχιτοφελ καί γε τῷ δαυιδ
καί γε τῷ αβεσσαλωμ
καὶ εἶπεν αχιτοφελ πρὸ ς αβεσσαλωμ ἐπιλέξω δὴ ἐμαυτῷ δώ δεκα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν
καὶ ἀ ναστή σομαι καὶ καταδιώ ξω ὀ πίσω δαυιδ τὴ ν νύ κτα
καὶ ἐπελεύ σομαι ἐπ' αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς κοπιῶ ν καὶ ἐκλελυμένος χερσίν καὶ ἐκστή σω
αὐ τό ν καὶ φεύ ξεται πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ καὶ πατά ξω τὸ ν βασιλέα μονώ τατον
καὶ ἐπιστρέψω πά ντα τὸ ν λαὸ ν πρὸ ς σέ ὃ ν τρό πον ἐπιστρέφει ἡ νύ μφη πρὸ ς τὸ ν
ἄ νδρα αὐ τῆ ς πλὴ ν ψυχὴ ν ἑνὸ ς ἀ νδρὸ ς σὺ ζητεῖς καὶ παντὶ τῷ λαῷ ἔσται εἰρή νη
καὶ εὐ θὴ ς ὁ λό γος ἐν ὀ φθαλμοῖς αβεσσαλωμ καὶ ἐν ὀ φθαλμοῖς πά ντων τῶ ν
πρεσβυτέρων ισραηλ
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ καλέσατε δὴ καί γε τὸ ν χουσι τὸ ν αραχι καὶ ἀ κού σωμεν τί ἐν
τῷ στό ματι αὐ τοῦ καί γε αὐ τοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν χουσι πρὸ ς αβεσσαλωμ καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων κατὰ
τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐλά λησεν αχιτοφελ εἰ ποιή σομεν κατὰ τὸ ν λό γον αὐ τοῦ εἰ δὲ μή σὺ
λά λησον
καὶ εἶπεν χουσι πρὸ ς αβεσσαλωμ οὐ κ ἀ γαθὴ αὕ τη ἡ βουλή ἣ ν ἐβουλεύ σατο
αχιτοφελ τὸ ἅ παξ τοῦ το
καὶ εἶπεν χουσι σὺ οἶδας τὸ ν πατέρα σου καὶ τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ ὅ τι δυνατοί εἰσιν
σφό δρα καὶ κατά πικροι τῇ ψυχῇ αὐ τῶ ν ὡ ς ἄ ρκος ἠ τεκνωμένη ἐν ἀ γρῷ καὶ ὡ ς ὗ ς
τραχεῖα ἐν τῷ πεδίῳ καὶ ὁ πατή ρ σου ἀ νὴ ρ πολεμιστὴ ς καὶ οὐ μὴ καταλύ σῃ τὸ ν
λαό ν
ἰδοὺ γὰ ρ αὐ τὸ ς νῦ ν κέκρυπται ἐν ἑνὶ τῶ ν βουνῶ ν ἢ ἐν ἑνὶ τῶ ν τό πων καὶ ἔσται ἐν
τῷ ἐπιπεσεῖν αὐ τοῖς ἐν ἀ ρχῇ καὶ ἀ κού σῃ ὁ ἀ κού ων καὶ εἴπῃ ἐγενή θη θραῦ σις ἐν τῷ
λαῷ τῷ ὀ πίσω αβεσσαλωμ
καί γε αὐ τὸ ς υἱὸ ς δυνά μεως οὗ ἡ καρδία καθὼ ς ἡ καρδία τοῦ λέοντος τηκομένη
τακή σεται ὅ τι οἶδεν πᾶ ς ισραηλ ὅ τι δυνατὸ ς ὁ πατή ρ σου καὶ υἱοὶ δυνά μεως οἱ μετ'
αὐ τοῦ
ὅ τι οὕ τως συμβουλεύ ων ἐγὼ συνεβού λευσα καὶ συναγό μενος συναχθή σεται ἐπὶ σὲ
πᾶ ς ισραηλ ἀ πὸ δαν καὶ ἕως βηρσαβεε ὡ ς ἡ ἄ μμος ἡ ἐπὶ τῆ ς θαλά σσης εἰς πλῆ θος
καὶ τὸ πρό σωπό ν σου πορευό μενον ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
καὶ ἥ ξομεν πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰς ἕνα τῶ ν τό πων οὗ ἐὰ ν εὕ ρωμεν αὐ τὸ ν ἐκεῖ καὶ
παρεμβαλοῦ μεν ἐπ' αὐ τό ν ὡ ς πίπτει ἡ δρό σος ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ οὐ χ ὑ πολειψό μεθα ἐν
αὐ τῷ καὶ τοῖς ἀ νδρά σιν τοῖς μετ' αὐ τοῦ καί γε ἕνα
καὶ ἐὰ ν εἰς πό λιν συναχθῇ καὶ λή μψεται πᾶ ς ισραηλ πρὸ ς τὴ ν πό λιν ἐκείνην σχοινία
καὶ συροῦ μεν αὐ τὴ ν ἕως εἰς τὸ ν χειμά ρρουν ὅ πως μὴ καταλειφθῇ ἐκεῖ μηδὲ λίθος
καὶ εἶπεν αβεσσαλωμ καὶ πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ ἀ γαθὴ ἡ βουλὴ χουσι τοῦ αραχι ὑ πὲρ τὴ ν
βουλὴ ν αχιτοφελ καὶ κύ ριος ἐνετείλατο διασκεδά σαι τὴ ν βουλὴ ν αχιτοφελ τὴ ν
ἀ γαθή ν ὅ πως ἂ ν ἐπαγά γῃ κύ ριος ἐπὶ αβεσσαλωμ τὰ κακὰ πά ντα
442

καὶ εἶπεν χουσι ὁ τοῦ αραχι πρὸ ς σαδωκ καὶ αβιαθαρ τοὺ ς ἱερεῖς οὕ τως καὶ οὕ τως
συνεβού λευσεν αχιτοφελ τῷ αβεσσαλωμ καὶ τοῖς πρεσβυτέροις ισραηλ καὶ οὕ τως
καὶ οὕ τως συνεβού λευσα ἐγώ
καὶ νῦ ν ἀ ποστείλατε ταχὺ καὶ ἀ ναγγείλατε τῷ δαυιδ λέγοντες μὴ αὐ λισθῇ ς τὴ ν
νύ κτα ἐν αραβωθ τῆ ς ἐρή μου καί γε διαβαίνων σπεῦ σον μή ποτε καταπίῃ τὸ ν
βασιλέα καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν τὸ ν μετ' αὐ τοῦ
καὶ ιωναθαν καὶ αχιμαας εἱστή κεισαν ἐν τῇ πηγῇ ρωγηλ καὶ ἐπορεύ θη ἡ παιδίσκη
καὶ ἀ νή γγειλεν αὐ τοῖς καὶ αὐ τοὶ πορεύ ονται καὶ ἀ ναγγέλλουσιν τῷ βασιλεῖ δαυιδ
ὅ τι οὐ κ ἐδύ ναντο ὀ φθῆ ναι τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ εἶδεν αὐ τοὺ ς παιδά ριον καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ αβεσσαλωμ καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ δύ ο
ταχέως καὶ εἰσῆ λθαν εἰς οἰκίαν ἀ νδρὸ ς ἐν βαουριμ καὶ αὐ τῷ λά κκος ἐν τῇ αὐ λῇ καὶ
κατέβησαν ἐκεῖ
καὶ ἔλαβεν ἡ γυνὴ καὶ διεπέτασεν τὸ ἐπικά λυμμα ἐπὶ πρό σωπον τοῦ λά κκου καὶ
ἔψυξεν ἐπ' αὐ τῷ αραφωθ καὶ οὐ κ ἐγνώ σθη ῥ ῆ μα
καὶ ἦ λθαν οἱ παῖδες αβεσσαλωμ πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα εἰς τὴ ν οἰκίαν καὶ εἶπαν ποῦ
αχιμαας καὶ ιωναθαν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἡ γυνή παρῆ λθαν μικρὸ ν τοῦ ὕ δατος καὶ
ἐζή τησαν καὶ οὐ χ εὗ ραν καὶ ἀ νέστρεψαν εἰς ιερουσαλημ
ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ ἀ πελθεῖν αὐ τοὺ ς καὶ ἀ νέβησαν ἐκ τοῦ λά κκου καὶ ἐπορεύ θησαν
καὶ ἀ νή γγειλαν τῷ βασιλεῖ δαυιδ καὶ εἶπαν πρὸ ς δαυιδ ἀ νά στητε καὶ διά βητε
ταχέως τὸ ὕ δωρ ὅ τι οὕ τως ἐβουλεύ σατο περὶ ὑ μῶ ν αχιτοφελ
καὶ ἀ νέστη δαυιδ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ καὶ διέβησαν τὸ ν ιορδά νην ἕως τοῦ
φωτὸ ς τοῦ πρωί ἕως ἑνὸ ς οὐ κ ἔλαθεν ὃ ς οὐ διῆ λθεν τὸ ν ιορδά νην
καὶ αχιτοφελ εἶδεν ὅ τι οὐ κ ἐγενή θη ἡ βουλὴ αὐ τοῦ καὶ ἐπέσαξεν τὴ ν ὄ νον αὐ τοῦ καὶ
ἀ νέστη καὶ ἀ πῆ λθεν εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ εἰς τὴ ν πό λιν αὐ τοῦ καὶ ἐνετείλατο τῷ οἴκῳ
αὐ τοῦ καὶ ἀ πή γξατο καὶ ἀ πέθανεν καὶ ἐτά φη ἐν τῷ τά φῳ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ δαυιδ διῆ λθεν εἰς μαναϊμ καὶ αβεσσαλωμ διέβη τὸ ν ιορδά νην αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς
ἀ νὴ ρ ισραηλ μετ' αὐ τοῦ
καὶ τὸ ν αμεσσαϊ κατέστησεν αβεσσαλωμ ἀ ντὶ ιωαβ ἐπὶ τῆ ς δυνά μεως καὶ αμεσσαϊ
υἱὸ ς ἀ νδρὸ ς καὶ ὄ νομα αὐ τῷ ιοθορ ὁ ισραηλίτης οὗ τος εἰσῆ λθεν πρὸ ς αβιγαιαν
θυγατέρα ναας ἀ δελφὴ ν σαρουιας μητρὸ ς ιωαβ
καὶ παρενέβαλεν πᾶ ς ισραηλ καὶ αβεσσαλωμ εἰς τὴ ν γῆ ν γαλααδ
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἦ λθεν δαυιδ εἰς μαναϊμ ουεσβι υἱὸ ς ναας ἐκ ραββαθ υἱῶ ν αμμων
καὶ μαχιρ υἱὸ ς αμιηλ ἐκ λωδαβαρ καὶ βερζελλι ὁ γαλααδίτης ἐκ ρωγελλιμ
ἤ νεγκαν δέκα κοίτας καὶ ἀ μφιτά πους καὶ λέβητας δέκα καὶ σκεύ η κερά μου καὶ
πυροὺ ς καὶ κριθὰ ς καὶ ἄ λευρον καὶ ἄ λφιτον καὶ κύ αμον καὶ φακὸ ν
καὶ μέλι καὶ βού τυρον καὶ πρό βατα καὶ σαφφωθ βοῶ ν καὶ προσή νεγκαν τῷ δαυιδ
καὶ τῷ λαῷ τῷ μετ' αὐ τοῦ φαγεῖν ὅ τι εἶπαν ὁ λαὸ ς πεινῶ ν καὶ ἐκλελυμένος καὶ
διψῶ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ ἐπεσκέψατο δαυιδ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν μετ' αὐ τοῦ καὶ κατέστησεν ἐπ' αὐ τῶ ν
χιλιά ρχους καὶ ἑκατοντά ρχους
443

καὶ ἀ πέστειλεν δαυιδ τὸ ν λαό ν τὸ τρίτον ἐν χειρὶ ιωαβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ αβεσσα
υἱοῦ σαρουιας ἀ δελφοῦ ιωαβ καὶ τὸ τρίτον ἐν χειρὶ εθθι τοῦ γεθθαίου καὶ εἶπεν
δαυιδ πρὸ ς τὸ ν λαό ν ἐξελθὼ ν ἐξελεύ σομαι καί γε ἐγὼ μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ εἶπαν οὐ κ ἐξελεύ σῃ ὅ τι ἐὰ ν φυγῇ φύ γωμεν οὐ θή σουσιν ἐφ' ἡ μᾶ ς καρδίαν καὶ
ἐὰ ν ἀ ποθά νωμεν τὸ ἥ μισυ ἡ μῶ ν οὐ θή σουσιν ἐφ' ἡ μᾶ ς καρδίαν ὅ τι σὺ ὡ ς ἡ μεῖς δέκα
χιλιά δες καὶ νῦ ν ἀ γαθὸ ν ὅ τι ἔσῃ ἡ μῖν ἐν τῇ πό λει βοή θεια τοῦ βοηθεῖν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὁ βασιλεύ ς ὃ ἐὰ ν ἀ ρέσῃ ἐν ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν ποιή σω καὶ ἔστη
ὁ βασιλεὺ ς ἀ νὰ χεῖρα τῆ ς πύ λης καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐξεπορεύ ετο εἰς ἑκατοντά δας καὶ εἰς
χιλιά δας
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς τῷ ιωαβ καὶ τῷ αβεσσα καὶ τῷ εθθι λέγων φείσασθέ μοι
τοῦ παιδαρίου τοῦ αβεσσαλωμ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἤ κουσεν ἐντελλομένου τοῦ βασιλέως
πᾶ σιν τοῖς ἄ ρχουσιν ὑ πὲρ αβεσσαλωμ
καὶ ἐξῆ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς εἰς τὸ ν δρυμὸ ν ἐξ ἐναντίας ισραηλ καὶ ἐγένετο ὁ πό λεμος ἐν
τῷ δρυμῷ εφραιμ
καὶ ἔπταισεν ἐκεῖ ὁ λαὸ ς ισραηλ ἐνώ πιον τῶ ν παίδων δαυιδ καὶ ἐγένετο ἡ θραῦ σις
μεγά λη ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εἴκοσι χιλιά δες ἀ νδρῶ ν
καὶ ἐγένετο ἐκεῖ ὁ πό λεμος διεσπαρμένος ἐπὶ πρό σωπον πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ
ἐπλεό νασεν ὁ δρυμὸ ς τοῦ καταφαγεῖν ἐκ τοῦ λαοῦ ὑ πὲρ οὓ ς κατέφαγεν ἐν τῷ λαῷ
ἡ μά χαιρα ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ συνή ντησεν αβεσσαλωμ ἐνώ πιον τῶ ν παίδων δαυιδ καὶ αβεσσαλωμ
ἐπιβεβηκὼ ς ἐπὶ τοῦ ἡ μιό νου αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθεν ὁ ἡ μίονος ὑ πὸ τὸ δά σος τῆ ς δρυὸ ς
τῆ ς μεγά λης καὶ ἐκρεμά σθη ἡ κεφαλὴ αὐ τοῦ ἐν τῇ δρυί καὶ ἐκρεμά σθη ἀ νὰ μέσον
τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς γῆ ς καὶ ὁ ἡ μίονος ὑ ποκά τω αὐ τοῦ παρῆ λθεν
καὶ εἶδεν ἀ νὴ ρ εἷς καὶ ἀ νή γγειλεν ιωαβ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἑώ ρακα τὸ ν αβεσσαλωμ
κρεμά μενον ἐν τῇ δρυί
καὶ εἶπεν ιωαβ τῷ ἀ νδρὶ τῷ ἀ παγγέλλοντι καὶ ἰδοὺ ἑό ρακας τί ὅ τι οὐ κ ἐπά ταξας
αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ ἐγὼ ἂ ν δεδώ κειν σοι δέκα ἀ ργυρίου καὶ παραζώ νην μίαν
εἶπεν δὲ ὁ ἀ νὴ ρ πρὸ ς ιωαβ καὶ ἐγώ εἰμι ἵστημι ἐπὶ τὰ ς χεῖρά ς μου χιλίους σίκλους
ἀ ργυρίου οὐ μὴ ἐπιβά λω χεῖρά μου ἐπὶ τὸ ν υἱὸ ν τοῦ βασιλέως ὅ τι ἐν τοῖς ὠ σὶν ἡ μῶ ν
ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς σοὶ καὶ αβεσσα καὶ τῷ εθθι λέγων φυλά ξατέ μοι τὸ
παιδά ριον τὸ ν αβεσσαλωμ
μὴ ποιῆ σαι ἐν τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ ἄ δικον καὶ πᾶ ς ὁ λό γος οὐ λή σεται ἀ πὸ τοῦ βασιλέως
καὶ σὺ στή σῃ ἐξ ἐναντίας
καὶ εἶπεν ιωαβ τοῦ το ἐγὼ ἄ ρξομαι οὐ χ οὕ τως μενῶ ἐνώ πιό ν σου καὶ ἔλαβεν ιωαβ
τρία βέλη ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐ τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ αβεσσαλωμ ἔτι αὐ τοῦ
ζῶ ντος ἐν τῇ καρδίᾳ τῆ ς δρυὸ ς
καὶ ἐκύ κλωσαν δέκα παιδά ρια αἴροντα τὰ σκεύ η ιωαβ καὶ ἐπά ταξαν τὸ ν
αβεσσαλωμ καὶ ἐθανά τωσαν αὐ τό ν
καὶ ἐσά λπισεν ιωαβ ἐν κερατίνῃ καὶ ἀ πέστρεψεν ὁ λαὸ ς τοῦ μὴ διώ κειν ὀ πίσω
ισραηλ ὅ τι ἐφείδετο ιωαβ τοῦ λαοῦ
444

καὶ ἔλαβεν τὸ ν αβεσσαλωμ καὶ ἔρριψεν αὐ τὸ ν εἰς χά σμα μέγα ἐν τῷ δρυμῷ εἰς τὸ ν
βό θυνον τὸ ν μέγαν καὶ ἐστή λωσεν ἐπ' αὐ τὸ ν σωρὸ ν λίθων μέγαν σφό δρα καὶ πᾶ ς
ισραηλ ἔφυγεν ἀ νὴ ρ εἰς τὸ σκή νωμα αὐ τοῦ
καὶ αβεσσαλωμ ἔτι ζῶ ν καὶ ἔστησεν ἑαυτῷ τὴ ν στή λην ἐν ᾗ ἐλή μφθη καὶ ἐστή λωσεν
αὐ τὴ ν λαβεῖν τὴ ν στή λην τὴ ν ἐν τῇ κοιλά δι τοῦ βασιλέως ὅ τι εἶπεν οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ
υἱὸ ς ἕνεκεν τοῦ ἀ ναμνῆ σαι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ καὶ ἐκά λεσεν τὴ ν στή λην χεὶρ
αβεσσαλωμ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ αχιμαας υἱὸ ς σαδωκ εἶπεν δρά μω δὴ καὶ εὐ αγγελιῶ τῷ βασιλεῖ ὅ τι ἔκρινεν αὐ τῷ
κύ ριος ἐκ χειρὸ ς τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιωαβ οὐ κ ἀ νὴ ρ εὐ αγγελίας σὺ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ καὶ εὐ αγγελιῇ ἐν
ἡ μέρᾳ ἄ λλῃ ἐν δὲ τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ οὐ κ εὐ αγγελιῇ οὗ εἵνεκεν ὁ υἱὸ ς τοῦ βασιλέως
ἀ πέθανεν
καὶ εἶπεν ιωαβ τῷ χουσι βαδίσας ἀ νά γγειλον τῷ βασιλεῖ ὅ σα εἶδες καὶ
προσεκύ νησεν χουσι τῷ ιωαβ καὶ ἐξῆ λθεν
καὶ προσέθετο ἔτι αχιμαας υἱὸ ς σαδωκ καὶ εἶπεν πρὸ ς ιωαβ καὶ ἔστω ὅ τι δρά μω καί
γε ἐγὼ ὀ πίσω τοῦ χουσι καὶ εἶπεν ιωαβ ἵνα τί τοῦ το τρέχεις υἱέ μου δεῦ ρο οὐ κ ἔστιν
σοι εὐ αγγελία εἰς ὠ φέλειαν πορευομένῳ
καὶ εἶπεν τί γὰ ρ ἐὰ ν δραμοῦ μαι καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιωαβ δρά με καὶ ἔδραμεν αχιμαας
ὁ δὸ ν τὴ ν τοῦ κεχαρ καὶ ὑ περέβη τὸ ν χουσι
καὶ δαυιδ ἐκά θητο ἀ νὰ μέσον τῶ ν δύ ο πυλῶ ν καὶ ἐπορεύ θη ὁ σκοπὸ ς εἰς τὸ δῶ μα
τῆ ς πύ λης πρὸ ς τὸ τεῖχος καὶ ἐπῆ ρεν τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ ἀ νὴ ρ
τρέχων μό νος ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ ἀ νεβό ησεν ὁ σκοπὸ ς καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς εἰ μό νος
ἐστίν εὐ αγγελία ἐν τῷ στό ματι αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ ετο πορευό μενος καὶ ἐγγίζων
καὶ εἶδεν ὁ σκοπὸ ς ἄ νδρα ἕτερον τρέχοντα καὶ ἐβό ησεν ὁ σκοπὸ ς πρὸ ς τῇ πύ λῃ καὶ
εἶπεν ἰδοὺ ἀ νὴ ρ ἕτερος τρέχων μό νος καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς καί γε οὗ τος
εὐ αγγελιζό μενος
καὶ εἶπεν ὁ σκοπό ς ἐγὼ ὁ ρῶ τὸ ν δρό μον τοῦ πρώ του ὡ ς δρό μον αχιμαας υἱοῦ
σαδωκ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἀ νὴ ρ ἀ γαθὸ ς οὗ τος καί γε εἰς εὐ αγγελίαν ἀ γαθὴ ν
ἐλεύ σεται
καὶ ἐβό ησεν αχιμαας καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰρή νη καὶ προσεκύ νησεν τῷ
βασιλεῖ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεό ς σου ὃ ς
ἀ πέκλεισεν τοὺ ς ἄ νδρας τοὺ ς μισοῦ ντας τὴ ν χεῖρα αὐ τῶ ν ἐν τῷ κυρίῳ μου τῷ
βασιλεῖ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς εἰρή νη τῷ παιδαρίῳ τῷ αβεσσαλωμ καὶ εἶπεν αχιμαας εἶδον τὸ
πλῆ θος τὸ μέγα τοῦ ἀ ποστεῖλαι τὸ ν δοῦ λον τοῦ βασιλέως ιωαβ καὶ τὸ ν δοῦ λό ν σου
καὶ οὐ κ ἔγνων τί ἐκεῖ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἐπίστρεψον στηλώ θητι ὧ δε καὶ ἐπεστρά φη καὶ ἔστη
καὶ ἰδοὺ ὁ χουσι παρεγένετο καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ εὐ αγγελισθή τω ὁ κύ ριό ς μου ὁ
βασιλεύ ς ὅ τι ἔκρινέν σοι κύ ριος σή μερον ἐκ χειρὸ ς πά ντων τῶ ν ἐπεγειρομένων ἐπὶ
σέ
445

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς τὸ ν χουσι εἰ εἰρή νη τῷ παιδαρίῳ τῷ αβεσσαλωμ καὶ

εἶπεν ὁ χουσι γένοιντο ὡ ς τὸ παιδά ριον οἱ ἐχθροὶ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως καὶ
πά ντες ὅ σοι ἐπανέστησαν ἐπ' αὐ τὸ ν εἰς κακά
καὶ ἐταρά χθη ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἀ νέβη εἰς τὸ ὑ περῷ ον τῆ ς πύ λης καὶ ἔκλαυσεν καὶ
οὕ τως εἶπεν ἐν τῷ πορεύ εσθαι αὐ τό ν υἱέ μου αβεσσαλωμ υἱέ μου υἱέ μου
αβεσσαλωμ τίς δῴ η τὸ ν θά νατό ν μου ἀ ντὶ σοῦ ἐγὼ ἀ ντὶ σοῦ αβεσσαλωμ υἱέ μου υἱέ
μου
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ ιωαβ λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺ ς κλαίει καὶ πενθεῖ ἐπὶ αβεσσαλωμ
καὶ ἐγένετο ἡ σωτηρία ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εἰς πένθος παντὶ τῷ λαῷ ὅ τι ἤ κουσεν ὁ
λαὸ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων ὅ τι λυπεῖται ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τῷ υἱῷ αὐ τοῦ
καὶ διεκλέπτετο ὁ λαὸ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὴ ν πό λιν καθὼ ς
διακλέπτεται ὁ λαὸ ς οἱ αἰσχυνό μενοι ἐν τῷ αὐ τοὺ ς φεύ γειν ἐν τῷ πολέμῳ
καὶ ὁ βασιλεὺ ς ἔκρυψεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ ἔκραξεν ὁ βασιλεὺ ς φωνῇ μεγά λῃ
λέγων υἱέ μου αβεσσαλωμ αβεσσαλωμ υἱέ μου
καὶ εἰσῆ λθεν ιωαβ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς τὸ ν οἶκον καὶ εἶπεν κατῄ σχυνας σή μερον τὸ
πρό σωπον πά ντων τῶ ν δού λων σου τῶ ν ἐξαιρουμένων σε σή μερον καὶ τὴ ν ψυχὴ ν
τῶ ν υἱῶ ν σου καὶ τῶ ν θυγατέρων σου καὶ τὴ ν ψυχὴ ν τῶ ν γυναικῶ ν σου καὶ τῶ ν
παλλακῶ ν σου
τοῦ ἀ γαπᾶ ν τοὺ ς μισοῦ ντά ς σε καὶ μισεῖν τοὺ ς ἀ γαπῶ ντά ς σε καὶ ἀ νή γγειλας
σή μερον ὅ τι οὔ κ εἰσιν οἱ ἄ ρχοντές σου οὐ δὲ παῖδες ὅ τι ἔγνωκα σή μερον ὅ τι εἰ
αβεσσαλωμ ἔζη πά ντες ἡ μεῖς σή μερον νεκροί ὅ τι τό τε τὸ εὐ θὲς ἦ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου
καὶ νῦ ν ἀ ναστὰ ς ἔξελθε καὶ λά λησον εἰς τὴ ν καρδίαν τῶ ν δού λων σου ὅ τι ἐν κυρίῳ
ὤ μοσα ὅ τι εἰ μὴ ἐκπορεύ σῃ σή μερον εἰ αὐ λισθή σεται ἀ νὴ ρ μετὰ σοῦ τὴ ν νύ κτα
ταύ την καὶ ἐπίγνωθι σεαυτῷ καὶ κακό ν σοι τοῦ το ὑ πὲρ πᾶ ν τὸ κακὸ ν τὸ ἐπελθό ν
σοι ἐκ νεό τητό ς σου ἕως τοῦ νῦ ν
καὶ ἀ νέστη ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἐκά θισεν ἐν τῇ πύ λῃ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἀ νή γγειλαν λέγοντες
ἰδοὺ ὁ βασιλεὺ ς κά θηται ἐν τῇ πύ λῃ καὶ εἰσῆ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς κατὰ πρό σωπον τοῦ
βασιλέως καὶ ισραηλ ἔφυγεν ἀ νὴ ρ εἰς τὰ σκηνώ ματα αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν πᾶ ς ὁ λαὸ ς κρινό μενος ἐν πά σαις φυλαῖς ισραηλ λέγοντες ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ
ἐρρύ σατο ἡ μᾶ ς ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν ἡ μῶ ν καὶ αὐ τὸ ς ἐξείλατο ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς
ἀ λλοφύ λων καὶ νῦ ν πέφευγεν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ πὸ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ ἀ πὸ
αβεσσαλωμ
καὶ αβεσσαλωμ ὃ ν ἐχρίσαμεν ἐφ' ἡ μῶ ν ἀ πέθανεν ἐν τῷ πολέμῳ καὶ νῦ ν ἵνα τί ὑ μεῖς
κωφεύ ετε τοῦ ἐπιστρέψαι τὸ ν βασιλέα καὶ τὸ ῥ ῆ μα παντὸ ς ισραηλ ἦ λθεν πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα
καὶ ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ ἀ πέστειλεν πρὸ ς σαδωκ καὶ πρὸ ς αβιαθαρ τοὺ ς ἱερεῖς λέγων
λαλή σατε πρὸ ς τοὺ ς πρεσβυτέρους ιουδα λέγοντες ἵνα τί γίνεσθε ἔσχατοι τοῦ
ἐπιστρέψαι τὸ ν βασιλέα εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ λό γος παντὸ ς ισραηλ ἦ λθεν πρὸ ς
τὸ ν βασιλέα
ἀ δελφοί μου ὑ μεῖς ὀ στᾶ μου καὶ σά ρκες μου ὑ μεῖς καὶ ἵνα τί γίνεσθε ἔσχατοι τοῦ
ἐπιστρέψαι τὸ ν βασιλέα εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
446

καὶ τῷ αμεσσαϊ ἐρεῖτε οὐ χὶ ὀ στοῦ ν μου καὶ σά ρξ μου σύ καὶ νῦ ν τά δε ποιή σαι μοι ὁ
θεὸ ς καὶ τά δε προσθείη εἰ μὴ ἄ ρχων δυνά μεως ἔσῃ ἐνώ πιον ἐμοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
ἀ ντὶ ιωαβ
καὶ ἔκλινεν τὴ ν καρδίαν παντὸ ς ἀ νδρὸ ς ιουδα ὡ ς ἀ νδρὸ ς ἑνό ς καὶ ἀ πέστειλαν πρὸ ς
τὸ ν βασιλέα λέγοντες ἐπιστρά φητι σὺ καὶ πά ντες οἱ δοῦ λοί σου
καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἦ λθεν ἕως τοῦ ιορδά νου καὶ ἄ νδρες ιουδα ἦ λθαν εἰς
γαλγαλα τοῦ πορεύ εσθαι εἰς ἀ παντὴ ν τοῦ βασιλέως διαβιβά σαι τὸ ν βασιλέα τὸ ν
ιορδά νην
καὶ ἐτά χυνεν σεμεϊ υἱὸ ς γηρα υἱοῦ τοῦ ιεμενι ἐκ βαουριμ καὶ κατέβη μετὰ ἀ νδρὸ ς
ιουδα εἰς ἀ παντὴ ν τοῦ βασιλέως δαυιδ
καὶ χίλιοι ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ ἐκ τοῦ βενιαμιν καὶ σιβα τὸ παιδά ριον τοῦ οἴκου σαουλ
καὶ δέκα πέντε υἱοὶ αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ εἴκοσι δοῦ λοι αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ
κατεύ θυναν τὸ ν ιορδά νην ἔμπροσθεν τοῦ βασιλέως
καὶ ἐλειτού ργησαν τὴ ν λειτουργίαν τοῦ διαβιβά σαι τὸ ν βασιλέα καὶ διέβη ἡ
διά βασις ἐξεγεῖραι τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ ποιῆ σαι τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς
αὐ τοῦ καὶ σεμεϊ υἱὸ ς γηρα ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως
διαβαίνοντος αὐ τοῦ τὸ ν ιορδά νην
καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα μὴ διαλογισά σθω ὁ κύ ριό ς μου ἀ νομίαν καὶ μὴ μνησθῇ ς
ὅ σα ἠ δίκησεν ὁ παῖς σου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς ἐξεπορεύ ετο ἐξ
ιερουσαλημ τοῦ θέσθαι τὸ ν βασιλέα εἰς τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ
ὅ τι ἔγνω ὁ δοῦ λό ς σου ὅ τι ἐγὼ ἥ μαρτον καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἦ λθον σή μερον πρό τερος
παντὸ ς οἴκου ιωσηφ τοῦ καταβῆ ναι εἰς ἀ παντὴ ν τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως
καὶ ἀ πεκρίθη αβεσσα υἱὸ ς σαρουιας καὶ εἶπεν μὴ ἀ ντὶ τού του οὐ θανατωθή σεται
σεμεϊ ὅ τι κατηρά σατο τὸ ν χριστὸ ν κυρίου
καὶ εἶπεν δαυιδ τί ἐμοὶ καὶ ὑ μῖν υἱοὶ σαρουιας ὅ τι γίνεσθέ μοι σή μερον εἰς ἐπίβουλον
σή μερον οὐ θανατωθή σεταί τις ἀ νὴ ρ ἐξ ισραηλ ὅ τι οὐ κ οἶδα εἰ σή μερον βασιλεύ ω
ἐγὼ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς σεμεϊ οὐ μὴ ἀ ποθά νῃς καὶ ὤ μοσεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς
καὶ μεμφιβοσθε υἱὸ ς ιωναθαν υἱοῦ σαουλ κατέβη εἰς ἀ παντὴ ν τοῦ βασιλέως καὶ οὐ κ
ἐθερά πευσεν τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ οὐ δὲ ὠ νυχίσατο οὐ δὲ ἐποίησεν τὸ ν μύ στακα αὐ τοῦ
καὶ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ οὐ κ ἔπλυνεν ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἀ πῆ λθεν ὁ βασιλεύ ς ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ἧ ς αὐ τὸ ς παρεγένετο ἐν εἰρή νῃ
καὶ ἐγένετο ὅ τε εἰσῆ λθεν εἰς ιερουσαλημ εἰς ἀ πά ντησιν τοῦ βασιλέως καὶ εἶπεν
αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς τί ὅ τι οὐ κ ἐπορεύ θης μετ' ἐμοῦ μεμφιβοσθε
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν μεμφιβοσθε κύ ριέ μου βασιλεῦ ὁ δοῦ λό ς μου παρελογίσατό με
ὅ τι εἶπεν ὁ παῖς σου αὐ τῷ ἐπίσαξό ν μοι τὴ ν ὄ νον καὶ ἐπιβῶ ἐπ' αὐ τὴ ν καὶ
πορεύ σομαι μετὰ τοῦ βασιλέως ὅ τι χωλὸ ς ὁ δοῦ λό ς σου
καὶ μεθώ δευσεν ἐν τῷ δού λῳ σου πρὸ ς τὸ ν κύ ριό ν μου τὸ ν βασιλέα καὶ ὁ κύ ριό ς
μου ὁ βασιλεὺ ς ὡ ς ἄ γγελος τοῦ θεοῦ καὶ ποίησον τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου
ὅ τι οὐ κ ἦ ν πᾶ ς ὁ οἶκος τοῦ πατρό ς μου ἀ λλ' ἢ ὅ τι ἄ νδρες θανά του τῷ κυρίῳ μου τῷ
βασιλεῖ καὶ ἔθηκας τὸ ν δοῦ λό ν σου ἐν τοῖς ἐσθίουσιν τὴ ν τρά πεζά ν σου καὶ τί ἐστίν
μοι ἔτι δικαίωμα καὶ τοῦ κεκραγέναι με ἔτι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα
447

καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ἵνα τί λαλεῖς ἔτι τοὺ ς λό γους σου εἶπον σὺ καὶ σιβα
διελεῖσθε τὸ ν ἀ γρό ν
καὶ εἶπεν μεμφιβοσθε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καί γε τὰ πά ντα λαβέτω μετὰ τὸ
παραγενέσθαι τὸ ν κύ ριό ν μου τὸ ν βασιλέα ἐν εἰρή νῃ εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ βερζελλι ὁ γαλααδίτης κατέβη ἐκ ρωγελλιμ καὶ διέβη μετὰ τοῦ βασιλέως τὸ ν
ιορδά νην ἐκπέμψαι αὐ τὸ ν τὸ ν ιορδά νην
καὶ βερζελλι ἀ νὴ ρ πρεσβύ τερος σφό δρα υἱὸ ς ὀ γδοή κοντα ἐτῶ ν καὶ αὐ τὸ ς διέθρεψεν
τὸ ν βασιλέα ἐν τῷ οἰκεῖν αὐ τὸ ν ἐν μαναϊμ ὅ τι ἀ νὴ ρ μέγας ἐστὶν σφό δρα
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς βερζελλι σὺ διαβή σῃ μετ' ἐμοῦ καὶ διαθρέψω τὸ γῆ ρά ς
σου μετ' ἐμοῦ ἐν ιερουσαλημ
καὶ εἶπεν βερζελλι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα πό σαι ἡ μέραι ἐτῶ ν ζωῆ ς μου ὅ τι ἀ ναβή σομαι
μετὰ τοῦ βασιλέως εἰς ιερουσαλημ
υἱὸ ς ὀ γδοή κοντα ἐτῶ ν ἐγώ εἰμι σή μερον μὴ γνώ σομαι ἀ νὰ μέσον ἀ γαθοῦ καὶ κακοῦ
ἢ γεύ σεται ὁ δοῦ λό ς σου ἔτι ὃ φά γομαι ἢ πίομαι ἢ ἀ κού σομαι ἔτι φωνὴ ν ἀ |δό ντων
καὶ ἀ |δουσῶ ν ἵνα τί ἔσται ἔτι ὁ δοῦ λό ς σου εἰς φορτίον ἐπὶ τὸ ν κύ ριό ν μου τὸ ν
βασιλέα
ὡ ς βραχὺ διαβή σεται ὁ δοῦ λό ς σου τὸ ν ιορδά νην μετὰ τοῦ βασιλέως καὶ ἵνα τί
ἀ νταποδίδωσίν μοι ὁ βασιλεὺ ς τὴ ν ἀ νταπό δοσιν ταύ την
καθισά τω δὴ ὁ δοῦ λό ς σου καὶ ἀ ποθανοῦ μαι ἐν τῇ πό λει μου παρὰ τῷ τά φῳ τοῦ
πατρό ς μου καὶ τῆ ς μητρό ς μου καὶ ἰδοὺ ὁ δοῦ λό ς σου χαμααμ διαβή σεται μετὰ τοῦ
κυρίου μου τοῦ βασιλέως καὶ ποίησον αὐ τῷ τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς μετ' ἐμοῦ διαβή τω χαμααμ κἀ γὼ ποιή σω αὐ τῷ τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν
ὀ φθαλμοῖς σου καὶ πά ντα ὅ σα ἐκλέξῃ ἐπ' ἐμοί ποιή σω σοι
καὶ διέβη πᾶ ς ὁ λαὸ ς τὸ ν ιορδά νην καὶ ὁ βασιλεὺ ς διέβη καὶ κατεφίλησεν ὁ βασιλεὺ ς
τὸ ν βερζελλι καὶ εὐ λό γησεν αὐ τό ν καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ
καὶ διέβη ὁ βασιλεὺ ς εἰς γαλγαλα καὶ χαμααμ διέβη μετ' αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ιουδα
διαβαίνοντες μετὰ τοῦ βασιλέως καί γε τὸ ἥ μισυ τοῦ λαοῦ ισραηλ
καὶ ἰδοὺ πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ παρεγένοντο πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπον πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα τί ὅ τι ἔκλεψά ν σε οἱ ἀ δελφοὶ ἡ μῶ ν ἀ νὴ ρ ιουδα καὶ διεβίβασαν τὸ ν βασιλέα
καὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ τὸ ν ιορδά νην καὶ πά ντες ἄ νδρες δαυιδ μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἀ πεκρίθη πᾶ ς ἀ νὴ ρ ιουδα πρὸ ς ἄ νδρα ισραηλ καὶ εἶπαν διό τι ἐγγίζει πρό ς με ὁ
βασιλεύ ς καὶ ἵνα τί οὕ τως ἐθυμώ θης περὶ τοῦ λό γου τού του μὴ βρώ σει ἐφά γαμεν ἐκ
τοῦ βασιλέως ἢ δό μα ἔδωκεν ἢ ἄ ρσιν ἦ ρεν ἡ μῖν
καὶ ἀ πεκρίθη ἀ νὴ ρ ισραηλ τῷ ἀ νδρὶ ιουδα καὶ εἶπεν δέκα χεῖρές μοι ἐν τῷ βασιλεῖ
καὶ πρωτό τοκος ἐγὼ ἢ σύ καί γε ἐν τῷ δαυιδ εἰμὶ ὑ πὲρ σέ καὶ ἵνα τί τοῦ το ὕ βρισά ς
με καὶ οὐ κ ἐλογίσθη ὁ λό γος μου πρῶ τό ς μοι τοῦ ἐπιστρέψαι τὸ ν βασιλέα ἐμοί καὶ
ἐσκληρύ νθη ὁ λό γος ἀ νδρὸ ς ιουδα ὑ πὲρ τὸ ν λό γον ἀ νδρὸ ς ισραηλ
καὶ ἐκεῖ ἐπικαλού μενος υἱὸ ς παρά νομος καὶ ὄ νομα αὐ τῷ σαβεε υἱὸ ς βοχορι ἀ νὴ ρ ὁ
ιεμενι καὶ ἐσά λπισεν ἐν τῇ κερατίνῃ καὶ εἶπεν οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν μερὶς ἐν δαυιδ οὐ δὲ
κληρονομία ἡ μῖν ἐν τῷ υἱῷ ιεσσαι ἀ νὴ ρ εἰς τὰ σκηνώ ματά σου ισραηλ
καὶ ἀ νέβη πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ ἀ πὸ ὄ πισθεν δαυιδ ὀ πίσω σαβεε υἱοῦ βοχορι καὶ ἀ νὴ ρ
ιουδα ἐκολλή θη τῷ βασιλεῖ αὐ τῶ ν ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου καὶ ἕως ιερουσαλημ
448

καὶ εἰσῆ λθεν δαυιδ εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ εἰς ιερουσαλημ καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺ ς τὰ ς
δέκα γυναῖκας τὰ ς παλλακὰ ς αὐ τοῦ ἃ ς ἀ φῆ κεν φυλά σσειν τὸ ν οἶκον καὶ ἔδωκεν
αὐ τὰ ς ἐν οἴκῳ φυλακῆ ς καὶ διέθρεψεν αὐ τὰ ς καὶ πρὸ ς αὐ τὰ ς οὐ κ εἰσῆ λθεν καὶ ἦ σαν
συνεχό μεναι ἕως ἡ μέρας θανά του αὐ τῶ ν χῆ ραι ζῶ σαι
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς αμεσσαϊ βό ησό ν μοι τὸ ν ἄ νδρα ιουδα τρεῖς ἡ μέρας σὺ δὲ
αὐ τοῦ στῆ θι
καὶ ἐπορεύ θη αμεσσαϊ τοῦ βοῆ σαι τὸ ν ιουδαν καὶ ἐχρό νισεν ἀ πὸ τοῦ καιροῦ οὗ
ἐτά ξατο αὐ τῷ δαυιδ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς αβεσσα νῦ ν κακοποιή σει ἡ μᾶ ς σαβεε υἱὸ ς βοχορι ὑ πὲρ
αβεσσαλωμ καὶ νῦ ν σὺ λαβὲ μετὰ σεαυτοῦ τοὺ ς παῖδας τοῦ κυρίου σου καὶ
καταδίωξον ὀ πίσω αὐ τοῦ μή ποτε ἑαυτῷ εὕ ρῃ πό λεις ὀ χυρὰ ς καὶ σκιά σει τοὺ ς
ὀ φθαλμοὺ ς ἡ μῶ ν
καὶ ἐξῆ λθον ὀ πίσω αὐ τοῦ οἱ ἄ νδρες ιωαβ καὶ ὁ χερεθθι καὶ ὁ φελεθθι καὶ πά ντες οἱ
δυνατοὶ καὶ ἐξῆ λθαν ἐξ ιερουσαλημ διῶ ξαι ὀ πίσω σαβεε υἱοῦ βοχορι
καὶ αὐ τοὶ παρὰ τῷ λίθῳ τῷ μεγά λῳ τῷ ἐν γαβαων καὶ αμεσσαϊ εἰσῆ λθεν ἔμπροσθεν
αὐ τῶ ν καὶ ιωαβ περιεζωσμένος μανδύ αν τὸ ἔνδυμα αὐ τοῦ καὶ ἐπ' αὐ τῷ
περιεζωσμένος μά χαιραν ἐζευγμένην ἐπὶ τῆ ς ὀ σφύ ος αὐ τοῦ ἐν κολεῷ αὐ τῆ ς καὶ ἡ
μά χαιρα ἐξῆ λθεν καὶ ἔπεσεν
καὶ εἶπεν ιωαβ τῷ αμεσσαϊ εἰ ὑ γιαίνεις σύ ἀ δελφέ καὶ ἐκρά τησεν ἡ χεὶρ ἡ δεξιὰ ιωαβ
τοῦ πώ γωνος αμεσσαϊ τοῦ καταφιλῆ σαι αὐ τό ν
καὶ αμεσσαϊ οὐ κ ἐφυλά ξατο τὴ ν μά χαιραν τὴ ν ἐν τῇ χειρὶ ιωαβ καὶ ἔπαισεν αὐ τὸ ν ἐν
αὐ τῇ ιωαβ εἰς τὴ ν ψό αν καὶ ἐξεχύ θη ἡ κοιλία αὐ τοῦ εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ οὐ κ
ἐδευτέρωσεν αὐ τῷ καὶ ἀ πέθανεν καὶ ιωαβ καὶ αβεσσα ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἐδίωξεν
ὀ πίσω σαβεε υἱοῦ βοχορι
καὶ ἀ νὴ ρ ἔστη ἐπ' αὐ τὸ ν τῶ ν παιδαρίων ιωαβ καὶ εἶπεν τίς ὁ βουλό μενος ιωαβ καὶ
τίς τοῦ δαυιδ ὀ πίσω ιωαβ
καὶ αμεσσαϊ πεφυρμένος ἐν τῷ αἵματι ἐν μέσῳ τῆ ς τρίβου καὶ εἶδεν ὁ ἀ νὴ ρ ὅ τι
εἱστή κει πᾶ ς ὁ λαό ς καὶ ἀ πέστρεψεν τὸ ν αμεσσαϊ ἐκ τῆ ς τρίβου εἰς ἀ γρὸ ν καὶ
ἐπέρριψεν ἐπ' αὐ τὸ ν ἱμά τιον καθό τι εἶδεν πά ντα τὸ ν ἐρχό μενον ἐπ' αὐ τὸ ν ἑστηκό τα
ἡ νίκα δὲ ἔφθασεν ἐκ τῆ ς τρίβου παρῆ λθεν πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ ὀ πίσω ιωαβ τοῦ διῶ ξαι
ὀ πίσω σαβεε υἱοῦ βοχορι
καὶ διῆ λθεν ἐν πά σαις φυλαῖς ισραηλ εἰς αβελ καὶ εἰς βαιθμαχα καὶ πά ντες ἐν χαρρι
καὶ ἐξεκκλησιά σθησαν καὶ ἦ λθον κατό πισθεν αὐ τοῦ
καὶ παρεγενή θησαν καὶ ἐπολιό ρκουν ἐπ' αὐ τὸ ν τὴ ν αβελ καὶ τὴ ν βαιθμαχα καὶ
ἐξέχεαν πρό σχωμα πρὸ ς τὴ ν πό λιν καὶ ἔστη ἐν τῷ προτειχίσματι καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ
μετὰ ιωαβ ἐνοοῦ σαν καταβαλεῖν τὸ τεῖχος
καὶ ἐβό ησεν γυνὴ σοφὴ ἐκ τοῦ τείχους καὶ εἶπεν ἀ κού σατε ἀ κού σατε εἴπατε δὴ
πρὸ ς ιωαβ ἔγγισον ἕως ὧ δε καὶ λαλή σω πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ προσή γγισεν πρὸ ς αὐ τή ν καὶ εἶπεν ἡ γυνή εἰ σὺ εἶ ιωαβ ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ εἶπεν δὲ
αὐ τῷ ἄ κουσον τοὺ ς λό γους τῆ ς δού λης σου καὶ εἶπεν ιωαβ ἀ κού ω ἐγώ εἰμι
449

καὶ εἶπεν λέγουσα λό γον ἐλά λησαν ἐν πρώ τοις λέγοντες ἠ ρωτημένος ἠ ρωτή θη ἐν τῇ
αβελ καὶ ἐν δαν εἰ ἐξέλιπον ἃ ἔθεντο οἱ πιστοὶ τοῦ ισραηλ ἐρωτῶ ντες
ἐπερωτή σουσιν ἐν αβελ καὶ οὕ τως εἰ ἐξέλιπον
ἐγώ εἰμι εἰρηνικὰ τῶ ν στηριγμά των ισραηλ σὺ δὲ ζητεῖς θανατῶ σαι πό λιν καὶ
μητρό πολιν ἐν ισραηλ ἵνα τί καταποντίζεις κληρονομίαν κυρίου
καὶ ἀ πεκρίθη ιωαβ καὶ εἶπεν ἵλεώ ς μοι ἵλεώ ς μοι εἰ καταποντιῶ καὶ εἰ διαφθερῶ
οὐ χ οὗ τος ὁ λό γος ὅ τι ἀ νὴ ρ ἐξ ὄ ρους εφραιμ σαβεε υἱὸ ς βοχορι ὄ νομα αὐ τοῦ καὶ
ἐπῆ ρεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα δαυιδ δό τε αὐ τό ν μοι μό νον καὶ
ἀ πελεύ σομαι ἀ πά νωθεν τῆ ς πό λεως καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸ ς ιωαβ ἰδοὺ ἡ κεφαλὴ
αὐ τοῦ ῥ ιφή σεται πρὸ ς σὲ διὰ τοῦ τείχους
καὶ εἰσῆ λθεν ἡ γυνὴ πρὸ ς πά ντα τὸ ν λαὸ ν καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς πᾶ σαν τὴ ν πό λιν ἐν τῇ
σοφίᾳ αὐ τῆ ς καὶ ἀ φεῖλεν τὴ ν κεφαλὴ ν σαβεε υἱοῦ βοχορι καὶ ἔβαλεν πρὸ ς ιωαβ καὶ
ἐσά λπισεν ἐν κερατίνῃ καὶ διεσπά ρησαν ἀ πὸ τῆ ς πό λεως ἀ νὴ ρ εἰς τὰ σκηνώ ματα
αὐ τοῦ καὶ ιωαβ ἀ πέστρεψεν εἰς ιερουσαλημ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα
καὶ ιωαβ πρὸ ς πά σῃ τῇ δυνά μει ισραηλ καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε ἐπὶ τοῦ χερεθθι καὶ
ἐπὶ τοῦ φελεθθι
καὶ αδωνιραμ ἐπὶ τοῦ φό ρου καὶ ιωσαφατ υἱὸ ς αχιλουθ ἀ ναμιμνῄ σκων
καὶ σουσα γραμματεύ ς καὶ σαδωκ καὶ αβιαθαρ ἱερεῖς
καί γε ιρας ὁ ιαριν ἦ ν ἱερεὺ ς τοῦ δαυιδ
καὶ ἐγένετο λιμὸ ς ἐν ταῖς ἡ μέραις δαυιδ τρία ἔτη ἐνιαυτὸ ς ἐχό μενος ἐνιαυτοῦ καὶ
ἐζή τησεν δαυιδ τὸ πρό σωπον τοῦ κυρίου καὶ εἶπεν κύ ριος ἐπὶ σαουλ καὶ ἐπὶ τὸ ν
οἶκον αὐ τοῦ ἀ δικία διὰ τὸ αὐ τὸ ν θανά τῳ αἱμά των περὶ οὗ ἐθανά τωσεν τοὺ ς
γαβαωνίτας
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ τοὺ ς γαβαωνίτας καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς καὶ οἱ
γαβαωνῖται οὐ χ υἱοὶ ισραηλ εἰσίν ὅ τι ἀ λλ' ἢ ἐκ τοῦ λείμματος τοῦ αμορραίου καὶ οἱ
υἱοὶ ισραηλ ὤ μοσαν αὐ τοῖς καὶ ἐζή τησεν σαουλ πατά ξαι αὐ τοὺ ς ἐν τῷ ζηλῶ σαι
αὐ τὸ ν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ καὶ ιουδα
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς τοὺ ς γαβαωνίτας τί ποιή σω ὑ μῖν καὶ ἐν τίνι ἐξιλά σομαι καὶ
εὐ λογή σετε τὴ ν κληρονομίαν κυρίου
καὶ εἶπαν αὐ τῷ οἱ γαβαωνῖται οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον μετὰ σαουλ καὶ
μετὰ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν ἀ νὴ ρ θανατῶ σαι ἐν ισραηλ καὶ εἶπεν τί
ὑ μεῖς λέγετε καὶ ποιή σω ὑ μῖν
καὶ εἶπαν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ὁ ἀ νὴ ρ συνετέλεσεν ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ ἐδίωξεν ἡ μᾶ ς ὃ ς
παρελογίσατο ἐξολεθρεῦ σαι ἡ μᾶ ς ἀ φανίσωμεν αὐ τὸ ν τοῦ μὴ ἑστά ναι αὐ τὸ ν ἐν
παντὶ ὁ ρίῳ ισραηλ
δό τω ἡ μῖν ἑπτὰ ἄ νδρας ἐκ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐξηλιά σωμεν αὐ τοὺ ς τῷ κυρίῳ ἐν
γαβαων σαουλ ἐκλεκτοὺ ς κυρίου καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἐγὼ δώ σω
καὶ ἐφείσατο ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ μεμφιβοσθε υἱὸ ν ιωναθαν υἱοῦ σαουλ διὰ τὸ ν ὅ ρκον
κυρίου τὸ ν ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν ἀ νὰ μέσον δαυιδ καὶ ἀ νὰ μέσον ιωναθαν υἱοῦ σαουλ
καὶ ἔλαβεν ὁ βασιλεὺ ς τοὺ ς δύ ο υἱοὺ ς ρεσφα θυγατρὸ ς αια οὓ ς ἔτεκεν τῷ σαουλ τὸ ν
ερμωνι καὶ τὸ ν μεμφιβοσθε καὶ τοὺ ς πέντε υἱοὺ ς μιχολ θυγατρὸ ς σαουλ οὓ ς ἔτεκεν
τῷ εσριηλ υἱῷ βερζελλι τῷ μοουλαθι
450

καὶ ἔδωκεν αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ τῶ ν γαβαωνιτῶ ν καὶ ἐξηλίασαν αὐ τοὺ ς ἐν τῷ ὄ ρει

ἔναντι κυρίου καὶ ἔπεσαν οἱ ἑπτὰ αὐ τοὶ ἐπὶ τὸ αὐ τό καὶ αὐ τοὶ δὲ ἐθανατώ θησαν ἐν
ἡ μέραις θερισμοῦ ἐν πρώ τοις ἐν ἀ ρχῇ θερισμοῦ κριθῶ ν
καὶ ἔλαβεν ρεσφα θυγά τηρ αια τὸ ν σά κκον καὶ ἔπηξεν αὑ τῇ πρὸ ς τὴ ν πέτραν ἐν
ἀ ρχῇ θερισμοῦ κριθῶ ν ἕως ἔσταξεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ὕ δωρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ οὐ κ
ἔδωκεν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ καταπαῦ σαι ἐπ' αὐ τοὺ ς ἡ μέρας καὶ τὰ θηρία τοῦ
ἀ γροῦ νυκτό ς
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ δαυιδ ὅ σα ἐποίησεν ρεσφα θυγά τηρ αια παλλακὴ σαουλ καὶ
ἐξελύ θησαν καὶ κατέλαβεν αὐ τοὺ ς δαν υἱὸ ς ιωα ἐκ τῶ ν ἀ πογό νων τῶ ν γιγά ντων
καὶ ἐπορεύ θη δαυιδ καὶ ἔλαβεν τὰ ὀ στᾶ σαουλ καὶ τὰ ὀ στᾶ ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ
παρὰ τῶ ν ἀ νδρῶ ν υἱῶ ν ιαβις γαλααδ οἳ ἔκλεψαν αὐ τοὺ ς ἐκ τῆ ς πλατείας βαιθσαν
ὅ τι ἔστησαν αὐ τοὺ ς ἐκεῖ οἱ ἀ λλό φυλοι ἐν ἡ μέρᾳ ᾗ ἐπά ταξαν οἱ ἀ λλό φυλοι τὸ ν σαουλ
ἐν γελβουε
καὶ ἀ νή νεγκεν ἐκεῖθεν τὰ ὀ στᾶ σαουλ καὶ τὰ ὀ στᾶ ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ καὶ
συνή γαγεν τὰ ὀ στᾶ τῶ ν ἐξηλιασμένων
καὶ ἔθαψαν τὰ ὀ στᾶ σαουλ καὶ τὰ ὀ στᾶ ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ καὶ τῶ ν
ἡ λιασθέντων ἐν γῇ βενιαμιν ἐν τῇ πλευρᾷ ἐν τῷ τά φῳ κις τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐποίησαν πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο ὁ βασιλεύ ς καὶ ἐπή κουσεν ὁ θεὸ ς τῇ γῇ μετὰ ταῦ τα
καὶ ἐγενή θη ἔτι πό λεμος τοῖς ἀ λλοφύ λοις μετὰ ισραηλ καὶ κατέβη δαυιδ καὶ οἱ
παῖδες αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐπολέμησαν μετὰ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἐξελύ θη δαυιδ
καὶ ιεσβι ὃ ς ἦ ν ἐν τοῖς ἐκγό νοις τοῦ ραφα καὶ ὁ σταθμὸ ς τοῦ δό ρατος αὐ τοῦ
τριακοσίων σίκλων ὁ λκὴ χαλκοῦ καὶ αὐ τὸ ς περιεζωσμένος κορύ νην καὶ διενοεῖτο
πατά ξαι τὸ ν δαυιδ
καὶ ἐβοή θησεν αὐ τῷ αβεσσα υἱὸ ς σαρουιας καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν ἀ λλό φυλον καὶ
ἐθανά τωσεν αὐ τό ν τό τε ὤ μοσαν οἱ ἄ νδρες δαυιδ λέγοντες οὐ κ ἐξελεύ σῃ ἔτι μεθ'
ἡ μῶ ν εἰς πό λεμον καὶ οὐ μὴ σβέσῃς τὸ ν λύ χνον ισραηλ
καὶ ἐγενή θη μετὰ ταῦ τα ἔτι πό λεμος ἐν γεθ μετὰ τῶ ν ἀ λλοφύ λων τό τε ἐπά ταξεν
σεβοχα ὁ αστατωθι τὸ ν σεφ τὸ ν ἐν τοῖς ἐκγό νοις τοῦ ραφα
καὶ ἐγένετο ὁ πό λεμος ἐν γοβ μετὰ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἐπά ταξεν ελεαναν υἱὸ ς
αριωργιμ ὁ βαιθλεεμίτης τὸ ν γολιαθ τὸ ν γεθθαῖον καὶ τὸ ξύ λον τοῦ δό ρατος αὐ τοῦ
ὡ ς ἀ ντίον ὑ φαινό ντων
καὶ ἐγένετο ἔτι πό λεμος ἐν γεθ καὶ ἦ ν ἀ νὴ ρ μαδων καὶ οἱ δά κτυλοι τῶ ν χειρῶ ν
αὐ τοῦ καὶ οἱ δά κτυλοι τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ ἓξ καὶ ἕξ εἴκοσι τέσσαρες ἀ ριθμῷ καί γε
αὐ τὸ ς ἐτέχθη τῷ ραφα
καὶ ὠ νείδισεν τὸ ν ισραηλ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ιωναθαν υἱὸ ς σεμεϊ ἀ δελφοῦ δαυιδ
οἱ τέσσαρες οὗ τοι ἐτέχθησαν ἀ πό γονοι τῶ ν γιγά ντων ἐν γεθ τῷ ραφα οἶκος καὶ
ἔπεσαν ἐν χειρὶ δαυιδ καὶ ἐν χειρὶ τῶ ν δού λων αὐ τοῦ
καὶ ἐλά λησεν δαυιδ τῷ κυρίῳ τοὺ ς λό γους τῆ ς ᾠ δῆ ς ταύ της ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ ἐξείλατο
αὐ τὸ ν κύ ριος ἐκ χειρὸ ς πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐκ χειρὸ ς σαουλ
καὶ εἶπεν κύ ριε πέτρα μου καὶ ὀ χύ ρωμά μου καὶ ἐξαιρού μενό ς με ἐμοί
451

ὁ θεό ς μου φύ λαξ ἔσται μου πεποιθὼ ς ἔσομαι ἐπ' αὐ τῷ ὑ περασπιστή ς μου καὶ
κέρας σωτηρίας μου ἀ ντιλή μπτωρ μου καὶ καταφυγή μου σωτηρίας μου ἐξ ἀ δίκου
σώ σεις με
αἰνετὸ ν ἐπικαλέσομαι κύ ριον καὶ ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου σωθή σομαι
ὅ τι περιέσχον με συντριμμοὶ θανά του χείμαρροι ἀ νομίας ἐθά μβησά ν με
ὠ δῖνες θανά του ἐκύ κλωσά ν με προέφθασά ν με σκληρό τητες θανά του
ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπικαλέσομαι κύ ριον καὶ πρὸ ς τὸ ν θεό ν μου βοή σομαι καὶ
ἐπακού σεται ἐκ ναοῦ αὐ τοῦ φωνῆ ς μου καὶ ἡ κραυγή μου ἐν τοῖς ὠ σὶν αὐ τοῦ
καὶ ἐταρά χθη καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐ ρανοῦ συνεταρά χθησαν καὶ
ἐσπαρά χθησαν ὅ τι ἐθυμώ θη κύ ριος αὐ τοῖς
ἀ νέβη καπνὸ ς ἐν τῇ ὀ ργῇ αὐ τοῦ καὶ πῦ ρ ἐκ στό ματος αὐ τοῦ κατέδεται ἄ νθρακες
ἐξεκαύ θησαν ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἔκλινεν οὐ ρανοὺ ς καὶ κατέβη καὶ γνό φος ὑ ποκά τω τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐπεκά θισεν ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετά σθη καὶ ὤ φθη ἐπὶ πτερύ γων ἀ νέμου
καὶ ἔθετο σκό τος ἀ ποκρυφὴ ν αὐ τοῦ κύ κλῳ αὐ τοῦ ἡ σκηνὴ αὐ τοῦ σκό τος ὑ δά των
ἐπά χυνεν ἐν νεφέλαις ἀ έρος
ἀ πὸ τοῦ φέγγους ἐναντίον αὐ τοῦ ἐξεκαύ θησαν ἄ νθρακες πυρό ς
ἐβρό ντησεν ἐξ οὐ ρανοῦ κύ ριος καὶ ὁ ὕ ψιστος ἔδωκεν φωνὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν βέλη καὶ ἐσκό ρπισεν αὐ τού ς ἀ στραπὴ ν καὶ ἐξέστησεν αὐ τού ς
καὶ ὤ φθησαν ἀ φέσεις θαλά σσης καὶ ἀ πεκαλύ φθη θεμέλια τῆ ς οἰκουμένης ἐν τῇ
ἐπιτιμή σει κυρίου ἀ πὸ πνοῆ ς πνεύ ματος θυμοῦ αὐ τοῦ
ἀ πέστειλεν ἐξ ὕ ψους καὶ ἔλαβέν με εἵλκυσέν με ἐξ ὑ δά των πολλῶ ν
ἐρρύ σατό με ἐξ ἐχθρῶ ν μου ἰσχύ ος ἐκ τῶ ν μισού ντων με ὅ τι ἐκραταιώ θησαν ὑ πὲρ
ἐμέ
προέφθασά ν με ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεώ ς μου καὶ ἐγένετο κύ ριος ἐπιστή ριγμά μου
καὶ ἐξή γαγέν με εἰς πλατυσμὸ ν καὶ ἐξείλατό με ὅ τι εὐ δό κησεν ἐν ἐμοί
καὶ ἀ νταπέδωκέν μοι κύ ριος κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην μου κατὰ τὴ ν καθαριό τητα τῶ ν
χειρῶ ν μου ἀ νταπέδωκέν μοι
ὅ τι ἐφύ λαξα ὁ δοὺ ς κυρίου καὶ οὐ κ ἠ σέβησα ἀ πὸ τοῦ θεοῦ μου
ὅ τι πά ντα τὰ κρίματα αὐ τοῦ κατεναντίον μου καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ οὐ κ
ἀ πέστην ἀ π' αὐ τῶ ν
καὶ ἔσομαι ἄ μωμος αὐ τῷ καὶ προφυλά ξομαι ἀ πὸ τῆ ς ἀ νομίας μου
καὶ ἀ ποδώ σει μοι κύ ριος κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ κατὰ τὴ ν καθαριό τητα τῶ ν
χειρῶ ν μου ἐνώ πιον τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ
μετὰ ὁ σίου ὁ σιωθή σῃ καὶ μετὰ ἀ νδρὸ ς τελείου τελειωθή σῃ
καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸ ς ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ στρεβλωθή σῃ
καὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν πτωχὸ ν σώ σεις καὶ ὀ φθαλμοὺ ς ἐπὶ μετεώ ρων ταπεινώ σεις
ὅ τι σὺ ὁ λύ χνος μου κύ ριε καὶ κύ ριος ἐκλά μψει μοι τὸ σκό τος μου
ὅ τι ἐν σοὶ δραμοῦ μαι μονό ζωνος καὶ ἐν τῷ θεῷ μου ὑ περβή σομαι τεῖχος
ὁ ἰσχυρό ς ἄ μωμος ἡ ὁ δὸ ς αὐ τοῦ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου κραταιό ν πεπυρωμένον
ὑ περασπιστή ς ἐστιν πᾶ σιν τοῖς πεποιθό σιν ἐπ' αὐ τῷ
τίς ἰσχυρὸ ς πλὴ ν κυρίου καὶ τίς κτίστης ἔσται πλὴ ν τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
452

ὁ ἰσχυρὸ ς ὁ κραταιῶ ν με δυνά μει καὶ ἐξετίναξεν ἄ μωμον τὴ ν ὁ δό ν μου

τιθεὶς τοὺ ς πό δας μου ὡ ς ἐλά φων καὶ ἐπὶ τὰ ὕ ψη ἱστῶ ν με
διδά σκων χεῖρά ς μου εἰς πό λεμον καὶ κατά ξας τό ξον χαλκοῦ ν ἐν βραχίονί μου
καὶ ἔδωκά ς μοι ὑ περασπισμὸ ν σωτηρίας μου καὶ ἡ ὑ πακοή σου ἐπλή θυνέν με
εἰς πλατυσμὸ ν εἰς τὰ διαβή ματά μου ὑ ποκά τω μου καὶ οὐ κ ἐσαλεύ θησαν τὰ σκέλη
μου
διώ ξω ἐχθρού ς μου καὶ ἀ φανιῶ αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἀ ναστρέψω ἕως συντελέσω αὐ τού ς
καὶ θλά σω αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἀ ναστή σονται καὶ πεσοῦ νται ὑ πὸ τοὺ ς πό δας μου
καὶ ἐνισχύ σεις με δυνά μει εἰς πό λεμον κά μψεις τοὺ ς ἐπανιστανομένους μοι
ὑ ποκά τω μου
καὶ τοὺ ς ἐχθρού ς μου ἔδωκά ς μοι νῶ τον τοὺ ς μισοῦ ντά ς με καὶ ἐθανά τωσας αὐ τού ς
βοή σονται καὶ οὐ κ ἔστιν βοηθό ς πρὸ ς κύ ριον καὶ οὐ χ ὑ πή κουσεν αὐ τῶ ν
καὶ ἐλέανα αὐ τοὺ ς ὡ ς χοῦ ν γῆ ς ὡ ς πηλὸ ν ἐξό δων ἐλέπτυνα αὐ τού ς
καὶ ῥ ύ σῃ με ἐκ μά χης λαῶ ν φυλά ξεις με εἰς κεφαλὴ ν ἐθνῶ ν λαό ς ὃ ν οὐ κ ἔγνων
ἐδού λευσά ν μοι
υἱοὶ ἀ λλό τριοι ἐψεύ σαντό μοι εἰς ἀ κοὴ ν ὠ τίου ἤ κουσά ν μου
υἱοὶ ἀ λλό τριοι ἀ πορριφή σονται καὶ σφαλοῦ σιν ἐκ τῶ ν συγκλεισμῶ ν αὐ τῶ ν
ζῇ κύ ριος καὶ εὐ λογητὸ ς ὁ φύ λαξ μου καὶ ὑ ψωθή σεται ὁ θεό ς μου ὁ φύ λαξ τῆ ς
σωτηρίας μου
ἰσχυρὸ ς κύ ριος ὁ διδοὺ ς ἐκδική σεις ἐμοί παιδεύ ων λαοὺ ς ὑ ποκά τω μου
καὶ ἐξά γων με ἐξ ἐχθρῶ ν μου καὶ ἐκ τῶ ν ἐπεγειρομένων μοι ὑ ψώ σεις με ἐξ ἀ νδρὸ ς
ἀ δικημά των ῥ ύ σῃ με
διὰ τοῦ το ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐν τῷ ὀ νό ματί σου ψαλῶ
μεγαλύ νων σωτηρίας βασιλέως αὐ τοῦ καὶ ποιῶ ν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐ τοῦ τῷ δαυιδ
καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος
καὶ οὗ τοι οἱ λό γοι δαυιδ οἱ ἔσχατοι πιστὸ ς δαυιδ υἱὸ ς ιεσσαι καὶ πιστὸ ς ἀ νή ρ ὃ ν
ἀ νέστησεν κύ ριος ἐπὶ χριστὸ ν θεοῦ ιακωβ καὶ εὐ πρεπεῖς ψαλμοὶ ισραηλ
πνεῦ μα κυρίου ἐλά λησεν ἐν ἐμοί καὶ ὁ λό γος αὐ τοῦ ἐπὶ γλώ σσης μου
λέγει ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐμοὶ ἐλά λησεν φύ λαξ ισραηλ παραβολὴ ν εἰπό ν ἐν ἀ νθρώ πῳ
πῶ ς κραταιώ σητε φό βον θεοῦ
καὶ ἐν θεῷ φωτὶ πρωίας ἀ νατείλαι ἥ λιος τὸ πρωὶ οὐ παρῆ λθεν ἐκ φέγγους καὶ ὡ ς ἐξ
ὑ ετοῦ χλό ης ἀ πὸ γῆ ς
οὐ γὰ ρ οὕ τως ὁ οἶκό ς μου μετὰ ἰσχυροῦ διαθή κην γὰ ρ αἰώ νιον ἔθετό μοι ἑτοίμην ἐν
παντὶ καιρῷ πεφυλαγμένην ὅ τι πᾶ σα σωτηρία μου καὶ πᾶ ν θέλημα ὅ τι οὐ μὴ
βλαστή σῃ ὁ παρά νομος
ὥ σπερ ἄ κανθα ἐξωσμένη πά ντες αὐ τοί ὅ τι οὐ χειρὶ λημφθή σονται
καὶ ἀ νὴ ρ οὐ κοπιά σει ἐν αὐ τοῖς καὶ πλῆ ρες σιδή ρου καὶ ξύ λον δό ρατος καὶ ἐν πυρὶ
καύ σει καυθή σονται αἰσχύ νῃ αὐ τῶ ν
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν δυνατῶ ν δαυιδ ιεβοσθε ὁ χαναναῖος ἄ ρχων τοῦ τρίτου ἐστίν
αδινων ὁ ασωναῖος οὗ τος ἐσπά σατο τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ ἐπὶ ὀ κτακοσίους
τραυματίας εἰς ἅ παξ
453

καὶ μετ' αὐ τὸ ν ελεαζαρ υἱὸ ς πατραδέλφου αὐ τοῦ υἱὸ ς σουσίτου ἐν τοῖς τρισὶν
δυνατοῖς οὗ τος ἦ ν μετὰ δαυιδ ἐν σερραν καὶ ἐν τῷ ὀ νειδίσαι αὐ τὸ ν ἐν τοῖς
ἀ λλοφύ λοις συνή χθησαν ἐκεῖ εἰς πό λεμον καὶ ἀ νέβησαν ἀ νὴ ρ ισραηλ
αὐ τὸ ς ἀ νέστη καὶ ἐπά ταξεν ἐν τοῖς ἀ λλοφύ λοις ἕως οὗ ἐκοπίασεν ἡ χεὶρ αὐ τοῦ καὶ
προσεκολλή θη ἡ χεὶρ αὐ τοῦ πρὸ ς τὴ ν μά χαιραν καὶ ἐποίησεν κύ ριος σωτηρίαν
μεγά λην ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ὁ λαὸ ς ἐκά θητο ὀ πίσω αὐ τοῦ πλὴ ν ἐκδιδύ σκειν
καὶ μετ' αὐ τὸ ν σαμαια υἱὸ ς ασα ὁ αρουχαῖος καὶ συνή χθησαν οἱ ἀ λλό φυλοι εἰς
θηρία καὶ ἦ ν ἐκεῖ μερὶς τοῦ ἀ γροῦ πλή ρης φακοῦ καὶ ὁ λαὸ ς ἔφυγεν ἐκ προσώ που
ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐστηλώ θη ἐν μέσῳ τῆ ς μερίδος καὶ ἐξείλατο αὐ τὴ ν καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς
ἀ λλοφύ λους καὶ ἐποίησεν κύ ριος σωτηρίαν μεγά λην
καὶ κατέβησαν τρεῖς ἀ πὸ τῶ ν τριά κοντα καὶ ἦ λθον εἰς κασων πρὸ ς δαυιδ εἰς τὸ
σπή λαιον οδολλαμ καὶ τά γμα τῶ ν ἀ λλοφύ λων παρενέβαλον ἐν τῇ κοιλά δι ραφαϊμ
καὶ δαυιδ τό τε ἐν τῇ περιοχῇ καὶ τὸ ὑ πό στημα τῶ ν ἀ λλοφύ λων τό τε ἐν βαιθλεεμ
καὶ ἐπεθύ μησεν δαυιδ καὶ εἶπεν τίς ποτιεῖ με ὕ δωρ ἐκ τοῦ λά κκου τοῦ ἐν βαιθλεεμ
τοῦ ἐν τῇ πύ λῃ τὸ δὲ σύ στημα τῶ ν ἀ λλοφύ λων τό τε ἐν βαιθλεεμ
καὶ διέρρηξαν οἱ τρεῖς δυνατοὶ ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ὑ δρεύ σαντο
ὕ δωρ ἐκ τοῦ λά κκου τοῦ ἐν βαιθλεεμ τοῦ ἐν τῇ πύ λῃ καὶ ἔλαβαν καὶ παρεγένοντο
πρὸ ς δαυιδ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν πιεῖν αὐ τὸ καὶ ἔσπεισεν αὐ τὸ τῷ κυρίῳ
καὶ εἶπεν ἵλεώ ς μοι κύ ριε τοῦ ποιῆ σαι τοῦ το εἰ αἷμα τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν πορευθέντων
ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐ τῶ ν πίομαι καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν πιεῖν αὐ τό ταῦ τα ἐποίησαν οἱ τρεῖς
δυνατοί
καὶ αβεσσα ἀ δελφὸ ς ιωαβ υἱὸ ς σαρουιας αὐ τὸ ς ἄ ρχων ἐν τοῖς τρισίν καὶ αὐ τὸ ς
ἐξή γειρεν τὸ δό ρυ αὐ τοῦ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας καὶ αὐ τῷ ὄ νομα ἐν τοῖς τρισίν
ἐκ τῶ ν τριῶ ν ἐκείνων ἔνδοξος καὶ ἐγένετο αὐ τοῖς εἰς ἄ ρχοντα καὶ ἕως τῶ ν τριῶ ν
οὐ κ ἦ λθεν
καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε ἀ νὴ ρ αὐ τὸ ς πολλοστὸ ς ἔργοις ἀ πὸ καβεσεηλ καὶ αὐ τὸ ς
ἐπά ταξεν τοὺ ς δύ ο υἱοὺ ς αριηλ τοῦ μωαβ καὶ αὐ τὸ ς κατέβη καὶ ἐπά ταξε τὸ ν λέοντα
ἐν μέσῳ τοῦ λά κκου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῆ ς χιό νος
αὐ τὸ ς ἐπά ταξεν τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν αἰγύ πτιον ἄ νδρα ὁ ρατό ν ἐν δὲ τῇ χειρὶ τοῦ
αἰγυπτίου δό ρυ ὡ ς ξύ λον διαβά θρας καὶ κατέβη πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐν ῥ ά βδῳ καὶ ἥ ρπασεν
τὸ δό ρυ ἐκ τῆ ς χειρὸ ς τοῦ αἰγυπτίου καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ δό ρατι αὐ τοῦ
ταῦ τα ἐποίησεν βαναιας υἱὸ ς ιωδαε καὶ αὐ τῷ ὄ νομα ἐν τοῖς τρισὶν τοῖς δυνατοῖς
ἐκ τῶ ν τριῶ ν ἔνδοξος καὶ πρὸ ς τοὺ ς τρεῖς οὐ κ ἦ λθεν καὶ ἔταξεν αὐ τὸ ν δαυιδ εἰς τὰ ς
ἀ κοὰ ς αὐ τοῦ
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν δυνατῶ ν δαυιδ βασιλέως ασαηλ ἀ δελφὸ ς ιωαβ οὗ τος ἐν
τοῖς τριά κοντα ελεαναν υἱὸ ς δουδι πατραδέλφου αὐ τοῦ ἐν βαιθλεεμ
σαμαι ὁ αρουδαῖος ελικα ὁ αρωδαῖος
ελλης ὁ φελωθι ιρας υἱὸ ς εκκας ὁ θεκωίτης
αβιεζερ ὁ αναθωθίτης ἐκ τῶ ν υἱῶ ν τοῦ ασωθίτου
σελμων ὁ αωίτης μοορε ὁ νετωφαθίτης
ελα υἱὸ ς βαανα ὁ νετωφαθίτης εθθι υἱὸ ς ριβα ἐκ γαβαεθ υἱὸ ς βενιαμιν
454

βαναιας ὁ φαραθωνίτης ουρι ἐκ ναχαλιγαιας

αβιηλ υἱὸ ς τοῦ αραβωθίτου αζμωθ ὁ βαρσαμίτης
ελιασου ὁ σαλαβωνίτης υἱοὶ ιασαν ιωναθαν
σαμμα ὁ αρωδίτης αχιαν υἱὸ ς σαραδ ὁ αραουρίτης
αλιφαλεθ υἱὸ ς τοῦ ασβίτου υἱὸ ς τοῦ μααχατι ελιαβ υἱὸ ς αχιτοφελ τοῦ γελωνίτου
ασαραι ὁ καρμή λιος φαραϊ ὁ ερχι
ιγααλ υἱὸ ς ναθαν ἀ πὸ δυνά μεως υἱὸ ς γαδδι
ελιε ὁ αμμανίτης γελωραι ὁ βηρωθαῖος αἴρων τὰ σκεύ η ιωαβ υἱοῦ σαρουιας
ιρας ὁ ιεθιραῖος γαρηβ ὁ ιεθιραῖος
ουριας ὁ χετταῖος πά ντες τριά κοντα καὶ ἑπτά
καὶ προσέθετο ὀ ργὴ κυρίου ἐκκαῆ ναι ἐν ισραηλ καὶ ἐπέσεισεν τὸ ν δαυιδ ἐν αὐ τοῖς
λέγων βά διζε ἀ ρίθμησον τὸ ν ισραηλ καὶ τὸ ν ιουδα
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς ιωαβ ἄ ρχοντα τῆ ς ἰσχύ ος τὸ ν μετ' αὐ τοῦ δίελθε δὴ πά σας
φυλὰ ς ισραηλ ἀ πὸ δαν καὶ ἕως βηρσαβεε καὶ ἐπίσκεψαι τὸ ν λαό ν καὶ γνώ σομαι τὸ ν
ἀ ριθμὸ ν τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν ιωαβ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ προσθείη κύ ριος ὁ θεό ς σου πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν
ὥ σπερ αὐ τοὺ ς καὶ ὥ σπερ αὐ τοὺ ς ἑκατονταπλασίονα καὶ ὀ φθαλμοὶ τοῦ κυρίου μου
τοῦ βασιλέως ὁ ρῶ ντες καὶ ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς ἵνα τί βού λεται ἐν τῷ λό γῳ
τού τῳ
καὶ ὑ περίσχυσεν ὁ λό γος τοῦ βασιλέως πρὸ ς ιωαβ καὶ εἰς τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς
δυνά μεως καὶ ἐξῆ λθεν ιωαβ καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς ἰσχύ ος ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως
ἐπισκέψασθαι τὸ ν λαὸ ν ισραηλ
καὶ διέβησαν τὸ ν ιορδά νην καὶ παρενέβαλον ἐν αροηρ ἐκ δεξιῶ ν τῆ ς πό λεως τῆ ς ἐν
μέσῳ τῆ ς φά ραγγος γαδ καὶ ελιεζερ
καὶ ἦ λθον εἰς τὴ ν γαλααδ καὶ εἰς γῆ ν θαβασων ἥ ἐστιν αδασαι καὶ παρεγένοντο εἰς
δανιδαν καὶ ουδαν καὶ ἐκύ κλωσαν εἰς σιδῶ να
καὶ ἦ λθαν εἰς μαψαρ τύ ρου καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τοῦ ευαίου καὶ τοῦ χαναναίου καὶ
ἦ λθαν κατὰ νό τον ιουδα εἰς βηρσαβεε
καὶ περιώ δευσαν ἐν πά σῃ τῇ γῇ καὶ παρεγένοντο ἀ πὸ τέλους ἐννέα μηνῶ ν καὶ
εἴκοσι ἡ μερῶ ν εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἔδωκεν ιωαβ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν τῆ ς ἐπισκέψεως τοῦ λαοῦ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ
ἐγένετο ισραηλ ὀ κτακό σιαι χιλιά δες ἀ νδρῶ ν δυνά μεως σπωμένων ῥ ομφαίαν καὶ
ἀ νὴ ρ ιουδα πεντακό σιαι χιλιά δες ἀ νδρῶ ν μαχητῶ ν
καὶ ἐπά ταξεν καρδία δαυιδ αὐ τὸ ν μετὰ τὸ ἀ ριθμῆ σαι τὸ ν λαό ν καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς
κύ ριον ἥ μαρτον σφό δρα ὃ ἐποίησα νῦ ν κύ ριε παραβίβασον δὴ τὴ ν ἀ νομίαν τοῦ
δού λου σου ὅ τι ἐμωρά νθην σφό δρα
καὶ ἀ νέστη δαυιδ τὸ πρωί καὶ λό γος κυρίου ἐγένετο πρὸ ς γαδ τὸ ν προφή την τὸ ν
ὁ ρῶ ντα δαυιδ λέγων
πορεύ θητι καὶ λά λησον πρὸ ς δαυιδ λέγων τά δε λέγει κύ ριος τρία ἐγώ εἰμι αἴρω ἐπὶ
σέ καὶ ἔκλεξαι σεαυτῷ ἓν ἐξ αὐ τῶ ν καὶ ποιή σω σοι
καὶ εἰσῆ λθεν γαδ πρὸ ς δαυιδ καὶ ἀ νή γγειλεν αὐ τῷ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἔκλεξαι σεαυτῷ
γενέσθαι εἰ ἔλθῃ σοι τρία ἔτη λιμὸ ς ἐν τῇ γῇ σου ἢ τρεῖς μῆ νας φεύ γειν σε
455

ἔμπροσθεν τῶ ν ἐχθρῶ ν σου καὶ ἔσονται διώ κοντές σε ἢ γενέσθαι τρεῖς ἡ μέρας
θά νατον ἐν τῇ γῇ σου νῦ ν οὖ ν γνῶ θι καὶ ἰδὲ τί ἀ ποκριθῶ τῷ ἀ ποστείλαντί με ῥ ῆ μα
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς γαδ στενά μοι πά ντοθεν σφό δρα ἐστίν ἐμπεσοῦ μαι δὴ ἐν χειρὶ
κυρίου ὅ τι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐ τοῦ σφό δρα εἰς δὲ χεῖρας ἀ νθρώ που οὐ μὴ ἐμπέσω
καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ δαυιδ τὸ ν θά νατον
καὶ ἡ μέραι θερισμοῦ πυρῶ ν καὶ ἔδωκεν κύ ριος ἐν ισραηλ θά νατον ἀ πὸ πρωίθεν ἕως
ὥ ρας ἀ ρίστου καὶ ἤ ρξατο ἡ θραῦ σις ἐν τῷ λαῷ καὶ ἀ πέθανεν ἐκ τοῦ λαοῦ ἀ πὸ δαν
καὶ ἕως βηρσαβεε ἑβδομή κοντα χιλιά δες ἀ νδρῶ ν
καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄ γγελος τοῦ θεοῦ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ εἰς ιερουσαλημ τοῦ διαφθεῖραι
αὐ τή ν καὶ παρεκλή θη κύ ριος ἐπὶ τῇ κακίᾳ καὶ εἶπεν τῷ ἀ γγέλῳ τῷ διαφθείροντι ἐν
τῷ λαῷ πολὺ νῦ ν ἄ νες τὴ ν χεῖρά σου καὶ ὁ ἄ γγελος κυρίου ἦ ν παρὰ τῷ ἅ λῳ ορνα
τοῦ ιεβουσαίου
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς κύ ριον ἐν τῷ ἰδεῖν αὐ τὸ ν τὸ ν ἄ γγελον τύ πτοντα ἐν τῷ λαῷ καὶ
εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ εἰμι ἠ δίκησα καὶ ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴ ν ἐκακοποίησα καὶ οὗ τοι τὰ
πρό βατα τί ἐποίησαν γενέσθω δὴ ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς μου
καὶ ἦ λθεν γαδ πρὸ ς δαυιδ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἀ νά βηθι καὶ στῆ σον τῷ
κυρίῳ θυσιαστή ριον ἐν τῷ ἅ λωνι ορνα τοῦ ιεβουσαίου
καὶ ἀ νέβη δαυιδ κατὰ τὸ ν λό γον γαδ καθ' ὃ ν τρό πον ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος
καὶ διέκυψεν ορνα καὶ εἶδεν τὸ ν βασιλέα καὶ τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ παραπορευομένους
ἐπά νω αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθεν ορνα καὶ προσεκύ νησεν τῷ βασιλεῖ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν ορνα τί ὅ τι ἦ λθεν ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ καὶ
εἶπεν δαυιδ κτή σασθαι παρὰ σοῦ τὸ ν ἅ λωνα τοῦ οἰκοδομῆ σαι θυσιαστή ριον τῷ
κυρίῳ καὶ συσχεθῇ ἡ θραῦ σις ἐπά νω τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν ορνα πρὸ ς δαυιδ λαβέτω καὶ ἀ νενεγκέτω ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς τῷ
κυρίῳ τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ ἰδοὺ οἱ βό ες εἰς ὁ λοκαύ τωμα καὶ οἱ τροχοὶ καὶ
τὰ σκεύ η τῶ ν βοῶ ν εἰς ξύ λα
τὰ πά ντα ἔδωκεν ορνα τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν ορνα πρὸ ς τὸ ν βασιλέα κύ ριος ὁ θεό ς
σου εὐ λογή σαι σε
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς ορνα οὐ χί ὅ τι ἀ λλὰ κτώ μενος κτή σομαι παρὰ σοῦ ἐν
ἀ λλά γματι καὶ οὐ κ ἀ νοίσω τῷ κυρίῳ θεῷ μου ὁ λοκαύ τωμα δωρεά ν καὶ ἐκτή σατο
δαυιδ τὸ ν ἅ λωνα καὶ τοὺ ς βό ας ἐν ἀ ργυρίῳ σίκλων πεντή κοντα
καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐκεῖ δαυιδ θυσιαστή ριον κυρίῳ καὶ ἀ νή νεγκεν ὁ λοκαυτώ σεις καὶ
εἰρηνικά ς καὶ προσέθηκεν σαλωμων ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐπ' ἐσχά τῳ ὅ τι μικρὸ ν ἦ ν
ἐν πρώ τοις καὶ ἐπή κουσεν κύ ριος τῇ γῇ καὶ συνεσχέθη ἡ θραῦ σις ἐπά νωθεν ισραηλ
καὶ ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ πρεσβύ τερος προβεβηκὼ ς ἡ μέραις καὶ περιέβαλλον αὐ τὸ ν
ἱματίοις καὶ οὐ κ ἐθερμαίνετο
καὶ εἶπον οἱ παῖδες αὐ τοῦ ζητησά τωσαν τῷ κυρίῳ ἡ μῶ ν τῷ βασιλεῖ παρθένον
νεά νιδα καὶ παραστή σεται τῷ βασιλεῖ καὶ ἔσται αὐ τὸ ν θά λπουσα καὶ κοιμηθή σεται
μετ' αὐ τοῦ καὶ θερμανθή σεται ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν ὁ βασιλεύ ς
καὶ ἐζή τησαν νεά νιδα καλὴ ν ἐκ παντὸ ς ὁ ρίου ισραηλ καὶ εὗ ρον τὴ ν αβισακ τὴ ν
σωμανῖτιν καὶ ἤ νεγκαν αὐ τὴ ν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα
456

καὶ ἡ νεᾶ νις καλὴ ἕως σφό δρα καὶ ἦ ν θά λπουσα τὸ ν βασιλέα καὶ ἐλειτού ργει αὐ τῷ
καὶ ὁ βασιλεὺ ς οὐ κ ἔγνω αὐ τή ν
καὶ αδωνιας υἱὸ ς αγγιθ ἐπῄ ρετο λέγων ἐγὼ βασιλεύ σω καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἅ ρματα
καὶ ἱππεῖς καὶ πεντή κοντα ἄ νδρας παρατρέχειν ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ἀ πεκώ λυσεν αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ οὐ δέποτε λέγων διὰ τί σὺ ἐποίησας καί
γε αὐ τὸ ς ὡ ραῖος τῇ ὄ ψει σφό δρα καὶ αὐ τὸ ν ἔτεκεν ὀ πίσω αβεσσαλωμ
καὶ ἐγένοντο οἱ λό γοι αὐ τοῦ μετὰ ιωαβ τοῦ υἱοῦ σαρουιας καὶ μετὰ αβιαθαρ τοῦ
ἱερέως καὶ ἐβοή θουν ὀ πίσω αδωνιου
καὶ σαδωκ ὁ ἱερεὺ ς καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε καὶ ναθαν ὁ προφή της καὶ σεμεϊ καὶ ρηι
καὶ οἱ δυνατοὶ τοῦ δαυιδ οὐ κ ἦ σαν ὀ πίσω αδωνιου
καὶ ἐθυσίασεν αδωνιας πρό βατα καὶ μό σχους καὶ ἄ ρνας μετὰ λίθου τοῦ ζωελεθ ὃ ς
ἦ ν ἐχό μενα τῆ ς πηγῆ ς ρωγηλ καὶ ἐκά λεσεν πά ντας τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πά ντας
τοὺ ς ἁ δροὺ ς ιουδα παῖδας τοῦ βασιλέως
καὶ τὸ ν ναθαν τὸ ν προφή την καὶ βαναιαν καὶ τοὺ ς δυνατοὺ ς καὶ τὸ ν σαλωμων
ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ οὐ κ ἐκά λεσεν
καὶ εἶπεν ναθαν πρὸ ς βηρσαβεε μητέρα σαλωμων λέγων οὐ κ ἤ κουσας ὅ τι
ἐβασίλευσεν αδωνιας υἱὸ ς αγγιθ καὶ ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν δαυιδ οὐ κ ἔγνω
καὶ νῦ ν δεῦ ρο συμβουλεύ σω σοι δὴ συμβουλίαν καὶ ἐξελοῦ τὴ ν ψυχή ν σου καὶ τὴ ν
ψυχὴ ν τοῦ υἱοῦ σου σαλωμων
δεῦ ρο εἴσελθε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα δαυιδ καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγουσα οὐ χὶ σύ κύ ριέ
μου βασιλεῦ ὤ μοσας τῇ δού λῃ σου λέγων ὅ τι σαλωμων ὁ υἱό ς σου βασιλεύ σει μετ'
ἐμὲ καὶ αὐ τὸ ς καθιεῖται ἐπὶ τοῦ θρό νου μου καὶ τί ὅ τι ἐβασίλευσεν αδωνιας
καὶ ἰδοὺ ἔτι λαλού σης σου ἐκεῖ μετὰ τοῦ βασιλέως καὶ ἐγὼ εἰσελεύ σομαι ὀ πίσω σου
καὶ πληρώ σω τοὺ ς λό γους σου
καὶ εἰσῆ λθεν βηρσαβεε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς τὸ ταμίειον καὶ ὁ βασιλεὺ ς πρεσβύ της
σφό δρα καὶ αβισακ ἡ σωμανῖτις ἦ ν λειτουργοῦ σα τῷ βασιλεῖ
καὶ ἔκυψεν βηρσαβεε καὶ προσεκύ νησεν τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς τί ἐστίν
σοι
ἡ δὲ εἶπεν κύ ριέ μου βασιλεῦ σὺ ὤ μοσας ἐν κυρίῳ τῷ θεῷ σου τῇ δού λῃ σου λέγων
ὅ τι σαλωμων ὁ υἱό ς σου βασιλεύ σει μετ' ἐμὲ καὶ αὐ τὸ ς καθή σεται ἐπὶ τοῦ θρό νου
μου
καὶ νῦ ν ἰδοὺ αδωνιας ἐβασίλευσεν καὶ σύ κύ ριέ μου βασιλεῦ οὐ κ ἔγνως
καὶ ἐθυσίασεν μό σχους καὶ ἄ ρνας καὶ πρό βατα εἰς πλῆ θος καὶ ἐκά λεσεν πά ντας
τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως καὶ αβιαθαρ τὸ ν ἱερέα καὶ ιωαβ τὸ ν ἄ ρχοντα τῆ ς
δυνά μεως καὶ τὸ ν σαλωμων τὸ ν δοῦ λό ν σου οὐ κ ἐκά λεσεν
καὶ σύ κύ ριέ μου βασιλεῦ οἱ ὀ φθαλμοὶ παντὸ ς ισραηλ πρὸ ς σὲ ἀ παγγεῖλαι αὐ τοῖς τίς
καθή σεται ἐπὶ τοῦ θρό νου τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως μετ' αὐ τό ν
καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν κοιμηθῇ ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ
ἔσομαι ἐγὼ καὶ ὁ υἱό ς μου σαλωμων ἁ μαρτωλοί
καὶ ἰδοὺ ἔτι αὐ τῆ ς λαλού σης μετὰ τοῦ βασιλέως καὶ ναθαν ὁ προφή της ἦ λθεν
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ βασιλεῖ ἰδοὺ ναθαν ὁ προφή της καὶ εἰσῆ λθεν κατὰ πρό σωπον τοῦ
βασιλέως καὶ προσεκύ νησεν τῷ βασιλεῖ κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
457

καὶ εἶπεν ναθαν κύ ριέ μου βασιλεῦ σὺ εἶπας αδωνιας βασιλεύ σει ὀ πίσω μου καὶ
αὐ τὸ ς καθή σεται ἐπὶ τοῦ θρό νου μου
ὅ τι κατέβη σή μερον καὶ ἐθυσίασεν μό σχους καὶ ἄ ρνας καὶ πρό βατα εἰς πλῆ θος καὶ
ἐκά λεσεν πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς δυνά μεως καὶ
αβιαθαρ τὸ ν ἱερέα καὶ ἰδού εἰσιν ἐσθίοντες καὶ πίνοντες ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ εἶπαν
ζή τω ὁ βασιλεὺ ς αδωνιας
καὶ ἐμὲ αὐ τὸ ν τὸ ν δοῦ λό ν σου καὶ σαδωκ τὸ ν ἱερέα καὶ βαναιαν υἱὸ ν ιωδαε καὶ
σαλωμων τὸ ν δοῦ λό ν σου οὐ κ ἐκά λεσεν
εἰ διὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως γέγονεν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ οὐ κ ἐγνώ ρισας τῷ
δού λῳ σου τίς καθή σεται ἐπὶ τὸ ν θρό νον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως μετ' αὐ τό ν
καὶ ἀ πεκρίθη δαυιδ καὶ εἶπεν καλέσατέ μοι τὴ ν βηρσαβεε καὶ εἰσῆ λθεν ἐνώ πιον τοῦ
βασιλέως καὶ ἔστη ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ ὤ μοσεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ εἶπεν ζῇ κύ ριος ὃ ς ἐλυτρώ σατο τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ πά σης
θλίψεως
ὅ τι καθὼ ς ὤ μοσά σοι ἐν κυρίῳ τῷ θεῷ ισραηλ λέγων ὅ τι σαλωμων ὁ υἱό ς σου
βασιλεύ σει μετ' ἐμὲ καὶ αὐ τὸ ς καθή σεται ἐπὶ τοῦ θρό νου μου ἀ ντ' ἐμοῦ ὅ τι οὕ τως
ποιή σω τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ ἔκυψεν βηρσαβεε ἐπὶ πρό σωπον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ προσεκύ νησεν τῷ βασιλεῖ καὶ
εἶπεν ζή τω ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ καλέσατέ μοι σαδωκ τὸ ν ἱερέα καὶ ναθαν τὸ ν προφή την
καὶ βαναιαν υἱὸ ν ιωδαε καὶ εἰσῆ λθον ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς αὐ τοῖς λά βετε τοὺ ς δού λους τοῦ κυρίου ὑ μῶ ν μεθ' ὑ μῶ ν καὶ
ἐπιβιβά σατε τὸ ν υἱό ν μου σαλωμων ἐπὶ τὴ ν ἡ μίονον τὴ ν ἐμὴ ν καὶ καταγά γετε αὐ τὸ ν
εἰς τὸ ν γιων
καὶ χρισά τω αὐ τὸ ν ἐκεῖ σαδωκ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ναθαν ὁ προφή της εἰς βασιλέα ἐπὶ
ισραηλ καὶ σαλπίσατε κερατίνῃ καὶ ἐρεῖτε ζή τω ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων
καὶ καθή σεται ἐπὶ τοῦ θρό νου μου καὶ αὐ τὸ ς βασιλεύ σει ἀ ντ' ἐμοῦ καὶ ἐγὼ
ἐνετειλά μην τοῦ εἶναι εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ ισραηλ καὶ ιουδα
καὶ ἀ πεκρίθη βαναιας υἱὸ ς ιωδαε τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν γένοιτο οὕ τως πιστώ σαι
κύ ριος ὁ θεὸ ς τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως
καθὼ ς ἦ ν κύ ριος μετὰ τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως οὕ τως εἴη μετὰ σαλωμων καὶ
μεγαλύ ναι τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ὑ πὲρ τὸ ν θρό νον τοῦ κυρίου μου τοῦ βασιλέως δαυιδ
καὶ κατέβη σαδωκ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ναθαν ὁ προφή της καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε καὶ ὁ
χερεθθι καὶ ὁ φελεθθι καὶ ἐπεκά θισαν τὸ ν σαλωμων ἐπὶ τὴ ν ἡ μίονον τοῦ βασιλέως
δαυιδ καὶ ἀ πή γαγον αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν γιων
καὶ ἔλαβεν σαδωκ ὁ ἱερεὺ ς τὸ κέρας τοῦ ἐλαίου ἐκ τῆ ς σκηνῆ ς καὶ ἔχρισεν τὸ ν
σαλωμων καὶ ἐσά λπισεν τῇ κερατίνῃ καὶ εἶπεν πᾶ ς ὁ λαό ς ζή τω ὁ βασιλεὺ ς
σαλωμων
καὶ ἀ νέβη πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ ἐχό ρευον ἐν χοροῖς καὶ εὐ φραινό μενοι
εὐ φροσύ νην μεγά λην καὶ ἐρρά γη ἡ γῆ ἐν τῇ φωνῇ αὐ τῶ ν
καὶ ἤ κουσεν αδωνιας καὶ πά ντες οἱ κλητοὶ αὐ τοῦ καὶ αὐ τοὶ συνετέλεσαν φαγεῖν καὶ
ἤ κουσεν ιωαβ τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς κερατίνης καὶ εἶπεν τίς ἡ φωνὴ τῆ ς πό λεως ἠ χού σης
458

ἔτι αὐ τοῦ λαλοῦ ντος καὶ ἰδοὺ ιωναθαν υἱὸ ς αβιαθαρ τοῦ ἱερέως ἦ λθεν καὶ εἶπεν
αδωνιας εἴσελθε ὅ τι ἀ νὴ ρ δυνά μεως εἶ σύ καὶ ἀ γαθὰ εὐ αγγέλισαι
καὶ ἀ πεκρίθη ιωναθαν καὶ εἶπεν καὶ μά λα ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ
ἐβασίλευσεν τὸ ν σαλωμων
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς μετ' αὐ τοῦ τὸ ν σαδωκ τὸ ν ἱερέα καὶ ναθαν τὸ ν
προφή την καὶ βαναιαν υἱὸ ν ιωδαε καὶ τὸ ν χερεθθι καὶ τὸ ν φελεθθι καὶ ἐπεκά θισαν
αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν ἡ μίονον τοῦ βασιλέως
καὶ ἔχρισαν αὐ τὸ ν σαδωκ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ναθαν ὁ προφή της εἰς βασιλέα ἐν τῷ γιων καὶ
ἀ νέβησαν ἐκεῖθεν εὐ φραινό μενοι καὶ ἤ χησεν ἡ πό λις αὕ τη ἡ φωνή ἣ ν ἠ κού σατε
καὶ ἐκά θισεν σαλωμων ἐπὶ θρό νον τῆ ς βασιλείας
καὶ εἰσῆ λθον οἱ δοῦ λοι τοῦ βασιλέως εὐ λογῆ σαι τὸ ν κύ ριον ἡ μῶ ν τὸ ν βασιλέα δαυιδ
λέγοντες ἀ γαθύ ναι ὁ θεὸ ς τὸ ὄ νομα σαλωμων τοῦ υἱοῦ σου ὑ πὲρ τὸ ὄ νομά σου καὶ
μεγαλύ ναι τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ὑ πὲρ τὸ ν θρό νον σου καὶ προσεκύ νησεν ὁ βασιλεὺ ς
ἐπὶ τὴ ν κοίτην αὐ τοῦ
καί γε οὕ τως εἶπεν ὁ βασιλεύ ς εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὃ ς ἔδωκεν σή μερον
ἐκ τοῦ σπέρματό ς μου καθή μενον ἐπὶ τοῦ θρό νου μου καὶ οἱ ὀ φθαλμοί μου
βλέπουσιν
καὶ ἐξέστησαν καὶ ἐξανέστησαν πά ντες οἱ κλητοὶ τοῦ αδωνιου καὶ ἀ πῆ λθον ἀ νὴ ρ εἰς
τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
καὶ αδωνιας ἐφοβή θη ἀ πὸ προσώ που σαλωμων καὶ ἀ νέστη καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ
ἐπελά βετο τῶ ν κερά των τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ἀ νηγγέλη τῷ σαλωμων λέγοντες ἰδοὺ αδωνιας ἐφοβή θη τὸ ν βασιλέα σαλωμων
καὶ κατέχει τῶ ν κερά των τοῦ θυσιαστηρίου λέγων ὀ μοσά τω μοι σή μερον ὁ
βασιλεὺ ς σαλωμων εἰ οὐ θανατώ σει τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ ἐν ῥ ομφαίᾳ
καὶ εἶπεν σαλωμων ἐὰ ν γένηται εἰς υἱὸ ν δυνά μεως εἰ πεσεῖται τῶ ν τριχῶ ν αὐ τοῦ ἐπὶ
τὴ ν γῆ ν καὶ ἐὰ ν κακία εὑ ρεθῇ ἐν αὐ τῷ θανατωθή σεται
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων καὶ κατή νεγκεν αὐ τὸ ν ἀ πά νωθεν τοῦ
θυσιαστηρίου καὶ εἰσῆ λθεν καὶ προσεκύ νησεν τῷ βασιλεῖ σαλωμων καὶ εἶπεν αὐ τῷ
σαλωμων δεῦ ρο εἰς τὸ ν οἶκό ν σου
καὶ ἤ γγισαν αἱ ἡ μέραι δαυιδ ἀ ποθανεῖν αὐ τό ν καὶ ἐνετείλατο τῷ σαλωμων υἱῷ
αὐ τοῦ λέγων
ἐγώ εἰμι πορεύ ομαι ἐν ὁ δῷ πά σης τῆ ς γῆ ς καὶ ἰσχύ σεις καὶ ἔσῃ εἰς ἄ νδρα
καὶ φυλά ξεις τὴ ν φυλακὴ ν κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ πορεύ εσθαι ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ
φυλά σσειν τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα τὰ γεγραμμένα ἐν
νό μῳ μωυσέως ἵνα συνίῃς ἃ ποιή σεις κατὰ πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐντείλωμαί σοι
ἵνα στή σῃ κύ ριος τὸ ν λό γον αὐ τοῦ ὃ ν ἐλά λησεν λέγων ἐὰ ν φυλά ξωσιν οἱ υἱοί σου
τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν πορεύ εσθαι ἐνώ πιον ἐμοῦ ἐν ἀ ληθείᾳ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ αὐ τῶ ν καὶ ἐν
ὅ λῃ ψυχῇ αὐ τῶ ν λέγων οὐ κ ἐξολεθρευθή σεταί σοι ἀ νὴ ρ ἐπά νωθεν θρό νου ισραηλ
καί γε σὺ ἔγνως ὅ σα ἐποίησέν μοι ιωαβ υἱὸ ς σαρουιας ὅ σα ἐποίησεν τοῖς δυσὶν
ἄ ρχουσιν τῶ ν δυνά μεων ισραηλ τῷ αβεννηρ υἱῷ νηρ καὶ τῷ αμεσσαϊ υἱῷ ιεθερ καὶ
ἀ πέκτεινεν αὐ τοὺ ς καὶ ἔταξεν τὰ αἵματα πολέμου ἐν εἰρή νῃ καὶ ἔδωκεν αἷμα ἀ θῷ ον
459

ἐν τῇ ζώ νῃ αὐ τοῦ τῇ ἐν τῇ ὀ σφύ ι αὐ τοῦ καὶ ἐν τῷ ὑ ποδή ματι αὐ τοῦ τῷ ἐν τῷ ποδὶ

αὐ τοῦ
καὶ ποιή σεις κατὰ τὴ ν σοφίαν σου καὶ οὐ κατά ξεις τὴ ν πολιὰ ν αὐ τοῦ ἐν εἰρή νῃ εἰς
ᾅ δου
καὶ τοῖς υἱοῖς βερζελλι τοῦ γαλααδίτου ποιή σεις ἔλεος καὶ ἔσονται ἐν τοῖς ἐσθίουσιν
τὴ ν τρά πεζά ν σου ὅ τι οὕ τως ἤ γγισά ν μοι ἐν τῷ με ἀ ποδιδρά σκειν ἀ πὸ προσώ που
αβεσσαλωμ τοῦ ἀ δελφοῦ σου
καὶ ἰδοὺ μετὰ σοῦ σεμεϊ υἱὸ ς γηρα υἱὸ ς τοῦ ιεμενι ἐκ βαουριμ καὶ αὐ τὸ ς κατηρά σατό
με κατά ραν ὀ δυνηρὰ ν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἐπορευό μην εἰς παρεμβολά ς καὶ αὐ τὸ ς κατέβη εἰς
ἀ παντή ν μου εἰς τὸ ν ιορδά νην καὶ ὤ μοσα αὐ τῷ ἐν κυρίῳ λέγων εἰ θανατώ σω σε ἐν
ῥ ομφαίᾳ
καὶ οὐ μὴ ἀ θῳ ώ σῃς αὐ τό ν ὅ τι ἀ νὴ ρ σοφὸ ς εἶ σὺ καὶ γνώ σῃ ἃ ποιή σεις αὐ τῷ καὶ
κατά ξεις τὴ ν πολιὰ ν αὐ τοῦ ἐν αἵματι εἰς ᾅ δου
καὶ ἐκοιμή θη δαυιδ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ
καὶ αἱ ἡ μέραι ἃ ς ἐβασίλευσεν δαυιδ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ τεσσαρά κοντα ἔτη ἐν χεβρων
ἐβασίλευσεν ἔτη ἑπτὰ καὶ ἐν ιερουσαλημ τριά κοντα τρία ἔτη
καὶ σαλωμων ἐκά θισεν ἐπὶ τοῦ θρό νου δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ υἱὸ ς ἐτῶ ν δώ δεκα
καὶ ἡ τοιμά σθη ἡ βασιλεία αὐ τοῦ σφό δρα
καὶ εἰσῆ λθεν αδωνιας υἱὸ ς αγγιθ πρὸ ς βηρσαβεε μητέρα σαλωμων καὶ
προσεκύ νησεν αὐ τῇ ἡ δὲ εἶπεν εἰρή νη ἡ εἴσοδό ς σου καὶ εἶπεν εἰρή νη
λό γος μοι πρὸ ς σέ καὶ εἶπεν αὐ τῷ λά λησον
καὶ εἶπεν αὐ τῇ σὺ οἶδας ὅ τι ἐμοὶ ἦ ν ἡ βασιλεία καὶ ἐπ' ἐμὲ ἔθετο πᾶ ς ισραηλ τὸ
πρό σωπον αὐ τοῦ εἰς βασιλέα καὶ ἐστρά φη ἡ βασιλεία καὶ ἐγενή θη τῷ ἀ δελφῷ μου
ὅ τι παρὰ κυρίου ἐγένετο αὐ τῷ
καὶ νῦ ν αἴτησιν μίαν ἐγὼ αἰτοῦ μαι παρὰ σοῦ μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπό ν σου καὶ
εἶπεν αὐ τῷ βηρσαβεε λά λει
καὶ εἶπεν αὐ τῇ εἰπὸ ν δὴ πρὸ ς σαλωμων τὸ ν βασιλέα ὅ τι οὐ κ ἀ ποστρέψει τὸ
πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ πὸ σοῦ καὶ δώ σει μοι τὴ ν αβισακ τὴ ν σωμανῖτιν εἰς γυναῖκα
καὶ εἶπεν βηρσαβεε καλῶ ς ἐγὼ λαλή σω περὶ σοῦ τῷ βασιλεῖ
καὶ εἰσῆ λθεν βηρσαβεε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα σαλωμων λαλῆ σαι αὐ τῷ περὶ αδωνιου καὶ
ἐξανέστη ὁ βασιλεὺ ς εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τῇ καὶ κατεφίλησεν αὐ τὴ ν καὶ ἐκά θισεν ἐπὶ τοῦ
θρό νου αὐ τοῦ καὶ ἐτέθη θρό νος τῇ μητρὶ τοῦ βασιλέως καὶ ἐκά θισεν ἐκ δεξιῶ ν
αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ αἴτησιν μίαν μικρὰ ν ἐγὼ αἰτοῦ μαι παρὰ σοῦ μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ
πρό σωπό ν σου καὶ εἶπεν αὐ τῇ ὁ βασιλεύ ς αἴτησαι μῆ τερ ἐμή ὅ τι οὐ κ ἀ ποστρέψω σε
καὶ εἶπεν δοθή τω δὲ αβισακ ἡ σωμανῖτις τῷ αδωνια τῷ ἀ δελφῷ σου εἰς γυναῖκα
καὶ ἀ πεκρίθη σαλωμων ὁ βασιλεὺ ς καὶ εἶπεν τῇ μητρὶ αὐ τοῦ καὶ ἵνα τί σὺ ᾔ τησαι
τὴ ν αβισακ τῷ αδωνια καὶ αἴτησαι αὐ τῷ τὴ ν βασιλείαν ὅ τι οὗ τος ἀ δελφό ς μου ὁ
μέγας ὑ πὲρ ἐμέ καὶ αὐ τῷ αβιαθαρ ὁ ἱερεὺ ς καὶ αὐ τῷ ιωαβ ὁ υἱὸ ς σαρουιας ὁ
ἀ ρχιστρά τηγος ἑταῖρος
καὶ ὤ μοσεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων κατὰ τοῦ κυρίου λέγων τά δε ποιή σαι μοι ὁ θεὸ ς
καὶ τά δε προσθείη ὅ τι κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ἐλά λησεν αδωνιας τὸ ν λό γον τοῦ τον
460

καὶ νῦ ν ζῇ κύ ριος ὃ ς ἡ τοίμασέν με καὶ ἔθετό με ἐπὶ τὸ ν θρό νον δαυιδ τοῦ πατρό ς
μου καὶ αὐ τὸ ς ἐποίησέν μοι οἶκον καθὼ ς ἐλά λησεν κύ ριος ὅ τι σή μερον
θανατωθή σεται αδωνιας
καὶ ἐξαπέστειλεν σαλωμων ὁ βασιλεὺ ς ἐν χειρὶ βαναιου υἱοῦ ιωδαε καὶ ἀ νεῖλεν
αὐ τό ν καὶ ἀ πέθανεν αδωνιας ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ τῷ αβιαθαρ τῷ ἱερεῖ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἀ πό τρεχε σὺ εἰς αναθωθ εἰς ἀ γρό ν σου
ὅ τι ἀ νὴ ρ θανά του εἶ σὺ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ καὶ οὐ θανατώ σω σε ὅ τι ἦ ρας τὴ ν
κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου ἐνώ πιον τοῦ πατρό ς μου καὶ ὅ τι ἐκακουχή θης ἐν
ἅ πασιν οἷς ἐκακουχή θη ὁ πατή ρ μου
καὶ ἐξέβαλεν σαλωμων τὸ ν αβιαθαρ τοῦ μὴ εἶναι ἱερέα τοῦ κυρίου πληρωθῆ ναι τὸ
ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν ἐπὶ τὸ ν οἶκον ηλι ἐν σηλωμ
καὶ ἡ ἀ κοὴ ἦ λθεν ἕως ιωαβ τοῦ υἱοῦ σαρουιας ὅ τι ιωαβ ἦ ν κεκλικὼ ς ὀ πίσω αδωνιου
καὶ ὀ πίσω σαλωμων οὐ κ ἔκλινεν καὶ ἔφυγεν ιωαβ εἰς τὸ σκή νωμα τοῦ κυρίου καὶ
κατέσχεν τῶ ν κερά των τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σαλωμων λέγοντες ὅ τι ἔφυγεν ιωαβ εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ κυρίου καὶ
ἰδοὺ κατέχει τῶ ν κερά των τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀ πέστειλεν σαλωμων πρὸ ς ιωαβ
λέγων τί γέγονέν σοι ὅ τι πέφευγας εἰς τὸ θυσιαστή ριον καὶ εἶπεν ιωαβ ὅ τι
ἐφοβή θην ἀ πὸ προσώ που σου καὶ ἔφυγον πρὸ ς κύ ριον καὶ ἀ πέστειλεν σαλωμων ὁ
βασιλεὺ ς τὸ ν βαναιου υἱὸ ν ιωδαε λέγων πορεύ ου καὶ ἄ νελε αὐ τὸ ν καὶ θά ψον αὐ τό ν
καὶ ἦ λθεν βαναιου υἱὸ ς ιωδαε πρὸ ς ιωαβ εἰς τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ κυρίου καὶ εἶπεν αὐ τῷ
τά δε λέγει ὁ βασιλεύ ς ἔξελθε καὶ εἶπεν ιωαβ οὐ κ ἐκπορεύ ομαι ὅ τι ὧ δε ἀ ποθανοῦ μαι
καὶ ἀ πέστρεψεν βαναιας υἱὸ ς ιωδαε καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ λέγων τά δε λελά ληκεν
ιωαβ καὶ τά δε ἀ ποκέκριταί μοι
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς πορεύ ου καὶ ποίησον αὐ τῷ καθὼ ς εἴρηκεν καὶ ἄ νελε
αὐ τὸ ν καὶ θά ψεις αὐ τὸ ν καὶ ἐξαρεῖς σή μερον τὸ αἷμα ὃ δωρεὰ ν ἐξέχεεν ιωαβ ἀ π'
ἐμοῦ καὶ ἀ πὸ τοῦ οἴκου τοῦ πατρό ς μου
καὶ ἀ πέστρεψεν κύ ριος τὸ αἷμα τῆ ς ἀ δικίας αὐ τοῦ εἰς κεφαλὴ ν αὐ τοῦ ὡ ς ἀ πή ντησεν
τοῖς δυσὶν ἀ νθρώ ποις τοῖς δικαίοις καὶ ἀ γαθοῖς ὑ πὲρ αὐ τὸ ν καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τοὺ ς
ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ὁ πατή ρ μου δαυιδ οὐ κ ἔγνω τὸ αἷμα αὐ τῶ ν τὸ ν αβεννηρ υἱὸ ν νηρ
ἀ ρχιστρά τηγον ισραηλ καὶ τὸ ν αμεσσα υἱὸ ν ιεθερ ἀ ρχιστρά τηγον ιουδα
καὶ ἐπεστρά φη τὰ αἵματα αὐ τῶ ν εἰς κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ εἰς κεφαλὴ ν τοῦ
σπέρματος αὐ τοῦ εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ τῷ δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ καὶ τῷ οἴκῳ
αὐ τοῦ καὶ τῷ θρό νῳ αὐ τοῦ γένοιτο εἰρή νη ἕως αἰῶ νος παρὰ κυρίου
καὶ ἀ πή ντησεν βαναιου υἱὸ ς ιωδαε τῷ ιωαβ καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν καὶ ἔθαψεν
αὐ τὸ ν ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν βαναιου υἱὸ ν ιωδαε ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν στρατηγίαν καὶ ἡ
βασιλεία κατωρθοῦ το ἐν ιερουσαλημ καὶ τὸ ν σαδωκ τὸ ν ἱερέα ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς
εἰς ἱερέα πρῶ τον ἀ ντὶ αβιαθαρ
O a καὶ ἔδωκεν κύ ριος φρό νησιν τῷ σαλωμων καὶ
σοφίαν πολλὴ ν σφό δρα καὶ πλά τος καρδίας ὡ ς ἡ ἄ μμος ἡ παρὰ τὴ ν θά λασσαν
O b καὶ ἐπληθύ νθη ἡ φρό νησις σαλωμων σφό δρα ὑ πὲρ
τὴ ν φρό νησιν πά ντων ἀ ρχαίων υἱῶ ν καὶ ὑ πὲρ πά ντας φρονίμους αἰγύ πτου
461

O c καὶ ἔλαβεν τὴ ν θυγατέρα φαραω καὶ εἰσή γαγεν

αὐ τὴ ν εἰς τὴ ν πό λιν δαυιδ ἕως συντελέσαι αὐ τὸ ν τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ τὸ ν οἶκον
κυρίου ἐν πρώ τοις καὶ τὸ τεῖχος ιερουσαλημ κυκλό θεν ἐν ἑπτὰ ἔτεσιν ἐποίησεν καὶ
συνετέλεσεν
O d καὶ ἦ ν τῷ σαλωμων ἑβδομή κοντα χιλιά δες αἴροντες
ἄ ρσιν καὶ ὀ γδοή κοντα χιλιά δες λατό μων ἐν τῷ ὄ ρει
O e καὶ ἐποίησεν σαλωμων τὴ ν θά λασσαν καὶ τὰ
ὑ ποστηρίγματα καὶ τοὺ ς λουτῆ ρας τοὺ ς μεγά λους καὶ τοὺ ς στύ λους καὶ τὴ ν κρή νην
τῆ ς αὐ λῆ ς καὶ τὴ ν θά λασσαν τὴ ν χαλκῆ ν
O f καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ἄ κραν καὶ τὰ ς ἐπά λξεις αὐ τῆ ς
καὶ διέκοψεν τὴ ν πό λιν δαυιδ οὕ τως θυγά τηρ φαραω ἀ νέβαινεν ἐκ τῆ ς πό λεως
δαυιδ εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τῆ ς ὃ ν ᾠ κοδό μησεν αὐ τῇ τό τε ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ἄ κραν
O g καὶ σαλωμων ἀ νέφερεν τρεῖς ἐν τῷ ἐνιαυτῷ
ὁ λοκαυτώ σεις καὶ εἰρηνικὰ ς ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὃ ᾠ κοδό μησεν τῷ κυρίῳ καὶ
ἐθυμία ἐνώ πιον κυρίου καὶ συνετέλεσεν τὸ ν οἶκον
O h καὶ οὗ τοι οἱ ἄ ρχοντες οἱ καθεσταμένοι ἐπὶ τὰ ἔργα
τοῦ σαλωμων τρεῖς χιλιά δες καὶ ἑξακό σιοι ἐπιστά ται τοῦ λαοῦ τῶ ν ποιού ντων τὰ
ἔργα
O i καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ασσουρ καὶ τὴ ν μαγδω καὶ τὴ ν
γαζερ καὶ τὴ ν βαιθωρων τὴ ν ἐπά νω καὶ τὰ βααλαθ
O k πλὴ ν μετὰ τὸ οἰκοδομῆ σαι αὐ τὸ ν τὸ ν οἶκον τοῦ
κυρίου καὶ τὸ τεῖχος ιερουσαλημ κύ κλῳ μετὰ ταῦ τα ᾠ κοδό μησεν τὰ ς πό λεις ταύ τας
O l καὶ ἐν τῷ ἔτι δαυιδ ζῆ ν ἐνετείλατο τῷ σαλωμων
λέγων ἰδοὺ μετὰ σοῦ σεμεϊ υἱὸ ς γηρα υἱὸ ς σπέρματος τοῦ ιεμινι ἐκ χεβρων
O m οὗ τος κατηρά σατό με κατά ραν ὀ δυνηρὰ ν ἐν ᾗ
ἡ μέρᾳ ἐπορευό μην εἰς παρεμβολά ς
O n καὶ αὐ τὸ ς κατέβαινεν εἰς ἀ παντή ν μοι ἐπὶ τὸ ν
ιορδά νην καὶ ὤ μοσα αὐ τῷ κατὰ τοῦ κυρίου λέγων εἰ θανατωθή σεται ἐν ῥ ομφαίᾳ
O o καὶ νῦ ν μὴ ἀ θῳ ώ σῃς αὐ τό ν ὅ τι ἀ νὴ ρ φρό νιμος σὺ
καὶ γνώ σῃ ἃ ποιή σεις αὐ τῷ καὶ κατά ξεις τὴ ν πολιὰ ν αὐ τοῦ ἐν αἵματι εἰς ᾅ δου
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν σεμεϊ καὶ εἶπεν αὐ τῷ οἰκοδό μησον σεαυτῷ οἶκον ἐν
ιερουσαλημ καὶ κά θου ἐκεῖ καὶ οὐ κ ἐξελεύ σῃ ἐκεῖθεν οὐ δαμοῦ
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῆ ς ἐξό δου σου καὶ διαβή σῃ τὸ ν χειμά ρρουν κεδρων
γινώ σκων γνώ σῃ ὅ τι θανά τῳ ἀ ποθανῇ τὸ αἷμά σου ἔσται ἐπὶ τὴ ν κεφαλή ν σου καὶ
ὥ ρκισεν αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ εἶπεν σεμεϊ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἀ γαθὸ ν τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησας κύ ριέ μου βασιλεῦ
οὕ τω ποιή σει ὁ δοῦ λό ς σου καὶ ἐκά θισεν σεμεϊ ἐν ιερουσαλημ τρία ἔτη
καὶ ἐγενή θη μετὰ τρία ἔτη καὶ ἀ πέδρασαν δύ ο δοῦ λοι τοῦ σεμεϊ πρὸ ς αγχους υἱὸ ν
μααχα βασιλέα γεθ καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σεμεϊ λέγοντες ἰδοὺ οἱ δοῦ λοί σου ἐν γεθ
καὶ ἀ νέστη σεμεϊ καὶ ἐπέσαξε τὴ ν ὄ νον αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θη εἰς γεθ πρὸ ς αγχους τοῦ
ἐκζητῆ σαι τοὺ ς δού λους αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θη σεμεϊ καὶ ἤ γαγεν τοὺ ς δού λους αὐ τοῦ
ἐκ γεθ
462

καὶ ἀ πηγγέλη τῷ σαλωμων λέγοντες ὅ τι ἐπορεύ θη σεμεϊ ἐξ ιερουσαλημ εἰς γεθ καὶ
ἀ πέστρεψεν τοὺ ς δού λους αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν σεμεϊ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν οὐ χὶ
ὥ ρκισά σε κατὰ τοῦ κυρίου καὶ ἐπεμαρτυρά μην σοι λέγων ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἐξέλθῃς ἐξ
ιερουσαλημ καὶ πορευθῇ ς εἰς δεξιὰ ἢ εἰς ἀ ριστερά γινώ σκων γνώ σῃ ὅ τι θανά τῳ
ἀ ποθανῇ
καὶ τί ὅ τι οὐ κ ἐφύ λαξας τὸ ν ὅ ρκον κυρίου καὶ τὴ ν ἐντολή ν ἣ ν ἐνετειλά μην κατὰ σοῦ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς σεμεϊ σὺ οἶδας πᾶ σαν τὴ ν κακίαν σου ἣ ν ἔγνω ἡ καρδία
σου ἃ ἐποίησας τῷ δαυιδ τῷ πατρί μου καὶ ἀ νταπέδωκεν κύ ριος τὴ ν κακίαν σου εἰς
κεφαλή ν σου
καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ηὐ λογημένος καὶ ὁ θρό νος δαυιδ ἔσται ἕτοιμος ἐνώ πιον
κυρίου εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων τῷ βαναια υἱῷ ιωδαε καὶ ἐξῆ λθεν καὶ ἀ νεῖλεν
αὐ τό ν καὶ ἀ πέθανεν
O a καὶ ἦ ν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων φρό νιμος σφό δρα καὶ
σοφό ς καὶ ιουδα καὶ ισραηλ πολλοὶ σφό δρα ὡ ς ἡ ἄ μμος ἡ ἐπὶ τῆ ς θαλά σσης εἰς
πλῆ θος ἐσθίοντες καὶ πίνοντες καὶ χαίροντες
O b καὶ σαλωμων ἦ ν ἄ ρχων ἐν πά σαις ταῖς βασιλείαις
καὶ ἦ σαν προσφέροντες δῶ ρα καὶ ἐδού λευον τῷ σαλωμων πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς
ζωῆ ς αὐ τοῦ
O c καὶ σαλωμων ἤ ρξατο διανοίγειν τὰ δυναστεύ ματα
τοῦ λιβά νου
O d καὶ αὐ τὸ ς ᾠ κοδό μησεν τὴ ν θερμαι ἐν τῇ ἐρή μῳ
O e καὶ τοῦ το τὸ ἄ ριστον τῷ σαλωμων τριά κοντα
κό ροι σεμιδά λεως καὶ ἑξή κοντα κό ροι ἀ λεύ ρου κεκοπανισμένου δέκα μό σχοι
ἐκλεκτοὶ καὶ εἴκοσι βό ες νομά δες καὶ ἑκατὸ ν πρό βατα ἐκτὸ ς ἐλά φων καὶ δορκά δων
καὶ ὀ ρνίθων ἐκλεκτῶ ν νομά δων
O f ὅ τι ἦ ν ἄ ρχων ἐν παντὶ πέραν τοῦ ποταμοῦ ἀ πὸ
ραφι ἕως γά ζης ἐν πᾶ σιν τοῖς βασιλεῦ σιν πέραν τοῦ ποταμοῦ
O g καὶ ἦ ν αὐ τῷ εἰρή νη ἐκ πά ντων τῶ ν μερῶ ν αὐ τοῦ
κυκλό θεν καὶ κατῴ κει ιουδα καὶ ισραηλ πεποιθό τες ἕκαστος ὑ πὸ τὴ ν ἄ μπελον
αὐ τοῦ καὶ ὑ πὸ τὴ ν συκῆ ν αὐ τοῦ ἐσθίοντες καὶ πίνοντες ἀ πὸ δαν καὶ ἕως βηρσαβεε
πά σας τὰ ς ἡ μέρας σαλωμων
O h καὶ οὗ τοι οἱ ἄ ρχοντες τοῦ σαλωμων αζαριον υἱὸ ς
σαδωκ τοῦ ἱερέως καὶ ορνιου υἱὸ ς ναθαν ἄ ρχων τῶ ν ἐφεστηκό των καὶ εδραμ ἐπὶ
τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ σουβα γραμματεὺ ς καὶ βασα υἱὸ ς αχιθαλαμ ἀ ναμιμνῄ σκων καὶ
αβι υἱὸ ς ιωαβ ἀ ρχιστρά τηγος καὶ αχιρε υἱὸ ς εδραϊ ἐπὶ τὰ ς ἄ ρσεις καὶ βαναια υἱὸ ς
ιωδαε ἐπὶ τῆ ς αὐ λαρχίας καὶ ἐπὶ τοῦ πλινθείου καὶ ζαχουρ υἱὸ ς ναθαν ὁ σύ μβουλος
O i καὶ ἦ σαν τῷ σαλωμων τεσσαρά κοντα χιλιά δες
τοκά δες ἵπποι εἰς ἅ ρματα καὶ δώ δεκα χιλιά δες ἱππέων
O k καὶ ἦ ν ἄ ρχων ἐν πᾶ σιν τοῖς βασιλεῦ σιν ἀ πὸ τοῦ
ποταμοῦ καὶ ἕως γῆ ς ἀ λλοφύ λων καὶ ἕως ὁ ρίων αἰγύ πτου
463

O l σαλωμων υἱὸ ς δαυιδ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ καὶ

ιουδα ἐν ιερουσαλημ
πλὴ ν ὁ λαὸ ς ἦ σαν θυμιῶ ντες ἐπὶ τοῖς ὑ ψηλοῖς ὅ τι οὐ κ ᾠ κοδομή θη οἶκος τῷ ὀ νό ματι
κυρίου ἕως νῦ ν
καὶ ἠ γά πησεν σαλωμων τὸ ν κύ ριον πορεύ εσθαι ἐν τοῖς προστά γμασιν δαυιδ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ πλὴ ν ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς ἔθυεν καὶ ἐθυμία
καὶ ἀ νέστη καὶ ἐπορεύ θη εἰς γαβαων θῦ σαι ἐκεῖ ὅ τι αὐ τὴ ὑ ψηλοτά τη καὶ μεγά λη
χιλίαν ὁ λοκαύ τωσιν ἀ νή νεγκεν σαλωμων ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐν γαβαων
καὶ ὤ φθη κύ ριος τῷ σαλωμων ἐν ὕ πνῳ τὴ ν νύ κτα καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαλωμων
αἴτησαί τι αἴτημα σαυτῷ
καὶ εἶπεν σαλωμων σὺ ἐποίησας μετὰ τοῦ δού λου σου δαυιδ τοῦ πατρό ς μου ἔλεος
μέγα καθὼ ς διῆ λθεν ἐνώ πιό ν σου ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ ἐν εὐ θύ τητι
καρδίας μετὰ σοῦ καὶ ἐφύ λαξας αὐ τῷ τὸ ἔλεος τὸ μέγα τοῦ το δοῦ ναι τὸ ν υἱὸ ν
αὐ τοῦ ἐπὶ τοῦ θρό νου αὐ τοῦ ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεό ς μου σὺ ἔδωκας τὸ ν δοῦ λό ν σου ἀ ντὶ δαυιδ τοῦ πατρό ς μου καὶ
ἐγώ εἰμι παιδά ριον μικρὸ ν καὶ οὐ κ οἶδα τὴ ν ἔξοδό ν μου καὶ τὴ ν εἴσοδό ν μου
ὁ δὲ δοῦ λό ς σου ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ σου ὃ ν ἐξελέξω λαὸ ν πολύ ν ὃ ς οὐ κ
ἀ ριθμηθή σεται
καὶ δώ σεις τῷ δού λῳ σου καρδίαν ἀ κού ειν καὶ διακρίνειν τὸ ν λαό ν σου ἐν
δικαιοσύ νῃ τοῦ συνίειν ἀ νὰ μέσον ἀ γαθοῦ καὶ κακοῦ ὅ τι τίς δυνή σεται κρίνειν τὸ ν
λαό ν σου τὸ ν βαρὺ ν τοῦ τον
καὶ ἤ ρεσεν ἐνώ πιον κυρίου ὅ τι ᾐ τή σατο σαλωμων τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς αὐ τό ν ἀ νθ' ὧ ν ᾐ τή σω παρ' ἐμοῦ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ οὐ κ
ᾐ τή σω σαυτῷ ἡ μέρας πολλὰ ς καὶ οὐ κ ᾐ τή σω πλοῦ τον οὐ δὲ ᾐ τή σω ψυχὰ ς ἐχθρῶ ν
σου ἀ λλ' ᾐ τή σω σαυτῷ σύ νεσιν τοῦ εἰσακού ειν κρίμα
ἰδοὺ πεποίηκα κατὰ τὸ ῥ ῆ μά σου ἰδοὺ δέδωκά σοι καρδίαν φρονίμην καὶ σοφή ν ὡ ς
σὺ οὐ γέγονεν ἔμπροσθέν σου καὶ μετὰ σὲ οὐ κ ἀ ναστή σεται ὅ μοιό ς σοι
καὶ ἃ οὐ κ ᾐ τή σω δέδωκά σοι καὶ πλοῦ τον καὶ δό ξαν ὡ ς οὐ γέγονεν ἀ νὴ ρ ὅ μοιό ς σοι
ἐν βασιλεῦ σιν
καὶ ἐὰ ν πορευθῇ ς ἐν τῇ ὁ δῷ μου φυλά σσειν τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ τὰ προστά γματά
μου ὡ ς ἐπορεύ θη δαυιδ ὁ πατή ρ σου καὶ πληθυνῶ τὰ ς ἡ μέρας σου
καὶ ἐξυπνίσθη σαλωμων καὶ ἰδοὺ ἐνύ πνιον καὶ ἀ νέστη καὶ παραγίνεται εἰς
ιερουσαλημ καὶ ἔστη κατὰ πρό σωπον τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ κατὰ πρό σωπον
κιβωτοῦ διαθή κης κυρίου ἐν σιων καὶ ἀ νή γαγεν ὁ λοκαυτώ σεις καὶ ἐποίησεν
εἰρηνικὰ ς καὶ ἐποίησεν πό τον μέγαν ἑαυτῷ καὶ πᾶ σιν τοῖς παισὶν αὐ τοῦ
τό τε ὤ φθησαν δύ ο γυναῖκες πό ρναι τῷ βασιλεῖ καὶ ἔστησαν ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ μία ἐν ἐμοί κύ ριε ἐγὼ καὶ ἡ γυνὴ αὕ τη οἰκοῦ μεν ἐν οἴκῳ ἑνὶ καὶ
ἐτέκομεν ἐν τῷ οἴκῳ
καὶ ἐγενή θη ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ τεκού σης μου καὶ ἔτεκεν καὶ ἡ γυνὴ αὕ τη καὶ
ἡ μεῖς κατὰ τὸ αὐ τό καὶ οὐ κ ἔστιν οὐ θεὶς μεθ' ἡ μῶ ν πά ρεξ ἀ μφοτέρων ἡ μῶ ν ἐν τῷ
οἴκῳ
καὶ ἀ πέθανεν ὁ υἱὸ ς τῆ ς γυναικὸ ς ταύ της τὴ ν νύ κτα ὡ ς ἐπεκοιμή θη ἐπ' αὐ τό ν
464

καὶ ἀ νέστη μέσης τῆ ς νυκτὸ ς καὶ ἔλαβεν τὸ ν υἱό ν μου ἐκ τῶ ν ἀ γκαλῶ ν μου καὶ
ἐκοίμισεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ κό λπῳ αὐ τῆ ς καὶ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς τὸ ν τεθνηκό τα ἐκοίμισεν ἐν
τῷ κό λπῳ μου
καὶ ἀ νέστην τὸ πρωὶ θηλά σαι τὸ ν υἱό ν μου καὶ ἐκεῖνος ἦ ν τεθνηκώ ς καὶ ἰδοὺ
κατενό ησα αὐ τὸ ν πρωί καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἦ ν ὁ υἱό ς μου ὃ ν ἔτεκον
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ ἡ ἑτέρα οὐ χί ἀ λλὰ ὁ υἱό ς μου ὁ ζῶ ν ὁ δὲ υἱό ς σου ὁ τεθνηκώ ς καὶ
ἐλά λησαν ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς αὐ ταῖς σὺ λέγεις οὗ τος ὁ υἱό ς μου ὁ ζῶ ν καὶ ὁ υἱὸ ς ταύ της ὁ
τεθνηκώ ς καὶ σὺ λέγεις οὐ χί ἀ λλὰ ὁ υἱό ς μου ὁ ζῶ ν καὶ ὁ υἱό ς σου ὁ τεθνηκώ ς
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς λά βετέ μοι μά χαιραν καὶ προσή νεγκαν τὴ ν μά χαιραν ἐνώ πιον
τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς διέλετε τὸ παιδίον τὸ θηλά ζον τὸ ζῶ ν εἰς δύ ο καὶ δό τε τὸ ἥ μισυ
αὐ τοῦ ταύ τῃ καὶ τὸ ἥ μισυ αὐ τοῦ ταύ τῃ
καὶ ἀ πεκρίθη ἡ γυνή ἧ ς ἦ ν ὁ υἱὸ ς ὁ ζῶ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ὅ τι ἐταρά χθη ἡ
μή τρα αὐ τῆ ς ἐπὶ τῷ υἱῷ αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν ἐν ἐμοί κύ ριε δό τε αὐ τῇ τὸ παιδίον καὶ
θανά τῳ μὴ θανατώ σητε αὐ τό ν καὶ αὕ τη εἶπεν μή τε ἐμοὶ μή τε αὐ τῇ ἔστω διέλετε
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ βασιλεὺ ς καὶ εἶπεν δό τε τὸ παιδίον τῇ εἰπού σῃ δό τε αὐ τῇ αὐ τὸ καὶ
θανά τῳ μὴ θανατώ σητε αὐ τό ν αὐ τὴ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ
καὶ ἤ κουσαν πᾶ ς ισραηλ τὸ κρίμα τοῦ το ὃ ἔκρινεν ὁ βασιλεύ ς καὶ ἐφοβή θησαν ἀ πὸ
προσώ που τοῦ βασιλέως ὅ τι εἶδον ὅ τι φρό νησις θεοῦ ἐν αὐ τῷ τοῦ ποιεῖν δικαίωμα
καὶ ἦ ν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων βασιλεύ ων ἐπὶ ισραηλ
καὶ οὗ τοι οἱ ἄ ρχοντες οἳ ἦ σαν αὐ τοῦ αζαριου υἱὸ ς σαδωκ
καὶ ελιαρεφ καὶ αχια υἱὸ ς σαβα γραμματεῖς καὶ ιωσαφατ υἱὸ ς αχιλιδ ὑ πομιμνῄ σκων
καὶ σαδουχ καὶ αβιαθαρ ἱερεῖς
καὶ ορνια υἱὸ ς ναθαν ἐπὶ τῶ ν καθεσταμένων καὶ ζαβουθ υἱὸ ς ναθαν ἑταῖρος τοῦ
βασιλέως
καὶ αχιηλ οἰκονό μος καὶ ελιαβ υἱὸ ς σαφ ἐπὶ τῆ ς πατριᾶ ς καὶ αδωνιραμ υἱὸ ς εφρα ἐπὶ
τῶ ν φό ρων
καὶ τῷ σαλωμων δώ δεκα καθεσταμένοι ἐπὶ πά ντα ισραηλ χορηγεῖν τῷ βασιλεῖ καὶ
τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ μῆ να ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐγίνετο ἐπὶ τὸ ν ἕνα χορηγεῖν
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν βενωρ ἐν ὄ ρει εφραιμ εἷς
υἱὸ ς ρηχαβ ἐν μαχεμας καὶ βηθαλαμιν καὶ βαιθσαμυς καὶ αιλων ἕως βαιθαναν εἷς
υἱὸ ς εσωθ βηρβηθνεμα λουσαμηνχα καὶ ρησφαρα
χιναναδαβ καὶ αναφαθι ἀ νὴ ρ ταβληθ θυγά τηρ σαλωμων ἦ ν αὐ τῷ εἰς γυναῖκα εἷς
βακχα υἱὸ ς αχιλιδ θααναχ καὶ μεκεδω καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος σαν ὁ παρὰ σεσαθαν
ὑ ποκά τω τοῦ εσραε καὶ ἐκ βαισαφουδ εβελμαωλα ἕως μαεβερ λουκαμ εἷς
υἱὸ ς γαβερ ἐν ρεμαθ γαλααδ τού τῳ σχοίνισμα ερεγαβα ἣ ἐν τῇ βασαν ἑξή κοντα
πό λεις μεγά λαι τειχή ρεις καὶ μοχλοὶ χαλκοῖ εἷς
αχιναδαβ υἱὸ ς αχελ μααναιν εἷς
αχιμαας ἐν νεφθαλι καὶ οὗ τος ἔλαβεν τὴ ν βασεμμαθ θυγατέρα σαλωμων εἰς
γυναῖκα εἷς
βαανα υἱὸ ς χουσι ἐν τῇ μααλαθ εἷς
465

σαμαα υἱὸ ς ηλα ἐν τῷ βενιαμιν

γαβερ υἱὸ ς αδαι ἐν τῇ γῇ γαδ γῇ σηων βασιλέως τοῦ εσεβων καὶ ωγ βασιλέως τοῦ
βασαν καὶ νασιφ εἷς ἐν γῇ ιουδα
ιωσαφατ υἱὸ ς φουασουδ ἐν ισσαχαρ
καὶ ἐχορή γουν οἱ καθεσταμένοι οὕ τως τῷ βασιλεῖ σαλωμων καὶ πά ντα τὰ
διαγγέλματα ἐπὶ τὴ ν τρά πεζαν τοῦ βασιλέως ἕκαστος μῆ να αὐ τοῦ οὐ
παραλλά σσουσιν λό γον καὶ τὰ ς κριθὰ ς καὶ τὸ ἄ χυρον τοῖς ἵπποις καὶ τοῖς ἅ ρμασιν
ᾖ ρον εἰς τὸ ν τό πον οὗ ἂ ν ᾖ ὁ βασιλεύ ς ἕκαστος κατὰ τὴ ν σύ νταξιν αὐ τοῦ
καὶ ταῦ τα τὰ δέοντα τῷ σαλωμων ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ τριά κοντα κό ροι σεμιδά λεως καὶ
ἑξή κοντα κό ροι ἀ λεύ ρου κεκοπανισμένου
καὶ δέκα μό σχοι ἐκλεκτοὶ καὶ εἴκοσι βό ες νομά δες καὶ ἑκατὸ ν πρό βατα ἐκτὸ ς
ἐλά φων καὶ δορκά δων καὶ ὀ ρνίθων ἐκλεκτῶ ν σιτευτά
ὅ τι ἦ ν ἄ ρχων πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἦ ν αὐ τῷ εἰρή νη ἐκ πά ντων τῶ ν μερῶ ν
κυκλό θεν
καὶ ἔδωκεν κύ ριος φρό νησιν τῷ σαλωμων καὶ σοφίαν πολλὴ ν σφό δρα καὶ χύ μα
καρδίας ὡ ς ἡ ἄ μμος ἡ παρὰ τὴ ν θά λασσαν
καὶ ἐπληθύ νθη σαλωμων σφό δρα ὑ πὲρ τὴ ν φρό νησιν πά ντων ἀ ρχαίων ἀ νθρώ πων
καὶ ὑ πὲρ πά ντας φρονίμους αἰγύ πτου
καὶ ἐσοφίσατο ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς ἀ νθρώ πους καὶ ἐσοφίσατο ὑ πὲρ γαιθαν τὸ ν
εζραΐτην καὶ τὸ ν αιμαν καὶ τὸ ν χαλκαλ καὶ δαρδα υἱοὺ ς μαλ
καὶ ἐλά λησεν σαλωμων τρισχιλίας παραβολά ς καὶ ἦ σαν ᾠ δαὶ αὐ τοῦ πεντακισχίλιαι
καὶ ἐλά λησεν περὶ τῶ ν ξύ λων ἀ πὸ τῆ ς κέδρου τῆ ς ἐν τῷ λιβά νῳ καὶ ἕως τῆ ς
ὑ σσώ που τῆ ς ἐκπορευομένης διὰ τοῦ τοίχου καὶ ἐλά λησεν περὶ τῶ ν κτηνῶ ν καὶ
περὶ τῶ ν πετεινῶ ν καὶ περὶ τῶ ν ἑρπετῶ ν καὶ περὶ τῶ ν ἰχθύ ων
καὶ παρεγίνοντο πά ντες οἱ λαοὶ ἀ κοῦ σαι τῆ ς σοφίας σαλωμων καὶ ἐλά μβανεν δῶ ρα
παρὰ πά ντων τῶ ν βασιλέων τῆ ς γῆ ς ὅ σοι ἤ κουον τῆ ς σοφίας αὐ τοῦ
O a καὶ ἔλαβεν σαλωμων τὴ ν θυγατέρα φαραω ἑαυτῷ
εἰς γυναῖκα καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὴ ν εἰς τὴ ν πό λιν δαυιδ ἕως συντελέσαι αὐ τὸ ν τὸ ν
οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν οἶκον ἑαυτοῦ καὶ τὸ τεῖχος ιερουσαλημ
O b τό τε ἀ νέβη φαραω βασιλεὺ ς αἰγύ πτου καὶ
προκατελά βετο τὴ ν γαζερ καὶ ἐνεπύ ρισεν αὐ τὴ ν καὶ τὸ ν χανανίτην τὸ ν
κατοικοῦ ντα ἐν μεργαβ καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ ς φαραω ἀ ποστολὰ ς θυγατρὶ αὐ τοῦ
γυναικὶ σαλωμων καὶ σαλωμων ᾠ κοδό μησεν τὴ ν γαζερ
καὶ ἀ πέστειλεν χιραμ βασιλεὺ ς τύ ρου τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ χρῖσαι τὸ ν σαλωμων ἀ ντὶ
δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἀ γαπῶ ν ἦ ν χιραμ τὸ ν δαυιδ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἀ πέστειλεν σαλωμων πρὸ ς χιραμ λέγων
σὺ οἶδας δαυιδ τὸ ν πατέρα μου ὅ τι οὐ κ ἐδύ νατο οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματι
κυρίου θεοῦ μου ἀ πὸ προσώ που τῶ ν πολέμων τῶ ν κυκλωσά ντων αὐ τὸ ν ἕως τοῦ
δοῦ ναι κύ ριον αὐ τοὺ ς ὑ πὸ τὰ ἴχνη τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν ἀ νέπαυσε κύ ριος ὁ θεό ς μου ἐμοὶ κυκλό θεν οὐ κ ἔστιν ἐπίβουλος καὶ οὐ κ
ἔστιν ἀ πά ντημα πονηρό ν
466

καὶ ἰδοὺ ἐγὼ λέγω οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ μου καθὼ ς ἐλά λησεν
κύ ριος ὁ θεὸ ς πρὸ ς δαυιδ τὸ ν πατέρα μου λέγων ὁ υἱό ς σου ὃ ν δώ σω ἀ ντὶ σοῦ ἐπὶ
τὸ ν θρό νον σου οὗ τος οἰκοδομή σει τὸ ν οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου
καὶ νῦ ν ἔντειλαι καὶ κοψά τωσά ν μοι ξύ λα ἐκ τοῦ λιβά νου καὶ ἰδοὺ οἱ δοῦ λοί μου
μετὰ τῶ ν δού λων σου καὶ τὸ ν μισθὸ ν δουλείας σου δώ σω σοι κατὰ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν
εἴπῃς ὅ τι σὺ οἶδας ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν εἰδὼ ς ξύ λα κό πτειν καθὼ ς οἱ σιδώ νιοι
καὶ ἐγενή θη καθὼ ς ἤ κουσεν χιραμ τῶ ν λό γων σαλωμων ἐχά ρη σφό δρα καὶ εἶπεν
εὐ λογητὸ ς ὁ θεὸ ς σή μερον ὃ ς ἔδωκεν τῷ δαυιδ υἱὸ ν φρό νιμον ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν
πολὺ ν τοῦ τον
καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς σαλωμων λέγων ἀ κή κοα περὶ πά ντων ὧ ν ἀ πέσταλκας πρό ς με
ἐγὼ ποιή σω πᾶ ν θέλημά σου ξύ λα κέδρινα καὶ πεύ κινα
οἱ δοῦ λοί μου κατά ξουσιν αὐ τὰ ἐκ τοῦ λιβά νου εἰς τὴ ν θά λασσαν ἐγὼ θή σομαι αὐ τὰ
σχεδίας ἕως τοῦ τό που οὗ ἐὰ ν ἀ ποστείλῃς πρό ς με καὶ ἐκτινά ξω αὐ τὰ ἐκεῖ καὶ σὺ
ἀ ρεῖς καὶ ποιή σεις τὸ θέλημά μου τοῦ δοῦ ναι ἄ ρτους τῷ οἴκῳ μου
καὶ ἦ ν χιραμ διδοὺ ς τῷ σαλωμων κέδρους καὶ πᾶ ν θέλημα αὐ τοῦ
καὶ σαλωμων ἔδωκεν τῷ χιραμ εἴκοσι χιλιά δας κό ρους πυροῦ καὶ μαχιρ τῷ οἴκῳ
αὐ τοῦ καὶ εἴκοσι χιλιά δας βεθ ἐλαίου κεκομμένου κατὰ τοῦ το ἐδίδου σαλωμων τῷ
χιραμ κατ' ἐνιαυτό ν
καὶ κύ ριος ἔδωκεν σοφίαν τῷ σαλωμων καθὼ ς ἐλά λησεν αὐ τῷ καὶ ἦ ν εἰρή νη ἀ νὰ
μέσον χιραμ καὶ ἀ νὰ μέσον σαλωμων καὶ διέθεντο διαθή κην ἀ νὰ μέσον ἑαυτῶ ν
καὶ ἀ νή νεγκεν ὁ βασιλεὺ ς φό ρον ἐκ παντὸ ς ισραηλ καὶ ἦ ν ὁ φό ρος τριά κοντα
χιλιά δες ἀ νδρῶ ν
καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ν λίβανον δέκα χιλιά δες ἐν τῷ μηνί ἀ λλασσό μενοι μῆ να
ἦ σαν ἐν τῷ λιβά νῳ καὶ δύ ο μῆ νας ἐν οἴκῳ αὐ τῶ ν καὶ αδωνιραμ ἐπὶ τοῦ φό ρου
καὶ ἦ ν τῷ σαλωμων ἑβδομή κοντα χιλιά δες αἴροντες ἄ ρσιν καὶ ὀ γδοή κοντα χιλιά δες
λατό μων ἐν τῷ ὄ ρει
χωρὶς ἀ ρχό ντων τῶ ν καθεσταμένων ἐπὶ τῶ ν ἔργων τῶ ν σαλωμων τρεῖς χιλιά δες
καὶ ἑξακό σιοι ἐπιστά ται οἱ ποιοῦ ντες τὰ ἔργα
καὶ ἡ τοίμασαν τοὺ ς λίθους καὶ τὰ ξύ λα τρία ἔτη
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ καὶ τετρακοσιοστῷ ἔτει τῆ ς ἐξό δου υἱῶ ν ισραηλ
ἐξ αἰγύ πτου τῷ ἔτει τῷ τετά ρτῳ ἐν μηνὶ τῷ δευτέρῳ βασιλεύ οντος τοῦ βασιλέως
σαλωμων ἐπὶ ισραηλ
O a καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς καὶ αἴρουσιν λίθους
μεγά λους τιμίους εἰς τὸ ν θεμέλιον τοῦ οἴκου καὶ λίθους ἀ πελεκή τους
O b καὶ ἐπελέκησαν οἱ υἱοὶ σαλωμων καὶ οἱ υἱοὶ χιραμ
καὶ ἔβαλαν αὐ τού ς
O c ἐν τῷ ἔτει τῷ τετά ρτῳ ἐθεμελίωσεν τὸ ν οἶκον
κυρίου ἐν μηνὶ νισω τῷ δευτέρῳ μηνί
O d ἐν ἑνδεκά τῳ ἐνιαυτῷ ἐν μηνὶ βααλ οὗ τος ὁ μὴ ν ὁ
ὄ γδοος συνετελέσθη ὁ οἶκος εἰς πά ντα λό γον αὐ τοῦ καὶ εἰς πᾶ σαν διά ταξιν αὐ τοῦ
467

καὶ ὁ οἶκος ὃ ν ᾠ κοδό μησεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων τῷ κυρίῳ τεσσαρά κοντα πή χεων
μῆ κος αὐ τοῦ καὶ εἴκοσι ἐν πή χει πλά τος αὐ τοῦ καὶ πέντε καὶ εἴκοσι ἐν πή χει τὸ
ὕ ψος αὐ τοῦ
καὶ τὸ αιλαμ κατὰ πρό σωπον τοῦ ναοῦ εἴκοσι ἐν πή χει μῆ κος αὐ τοῦ εἰς τὸ πλά τος
τοῦ οἴκου καὶ δέκα ἐν πή χει τὸ πλά τος αὐ τοῦ κατὰ πρό σωπον τοῦ οἴκου καὶ
ᾠ κοδό μησεν τὸ ν οἶκον καὶ συνετέλεσεν αὐ τό ν
καὶ ἐποίησεν τῷ οἴκῳ θυρίδας παρακυπτομένας κρυπτά ς
καὶ ἔδωκεν ἐπὶ τὸ ν τοῖχον τοῦ οἴκου μέλαθρα κυκλό θεν τῷ ναῷ καὶ τῷ δαβιρ καὶ
ἐποίησεν πλευρὰ ς κυκλό θεν
ἡ πλευρὰ ἡ ὑ ποκά τω πέντε πή χεων τὸ πλά τος αὐ τῆ ς καὶ τὸ μέσον ἕξ καὶ ἡ τρίτη
ἑπτὰ ἐν πή χει τὸ πλά τος αὐ τῆ ς ὅ τι διά στημα ἔδωκεν τῷ οἴκῳ κυκλό θεν ἔξωθεν τοῦ
οἴκου ὅ πως μὴ ἐπιλαμβά νωνται τῶ ν τοίχων τοῦ οἴκου
καὶ ὁ οἶκος ἐν τῷ οἰκοδομεῖσθαι αὐ τὸ ν λίθοις ἀ κροτό μοις ἀ ργοῖς ᾠ κοδομή θη καὶ
σφῦ ρα καὶ πέλεκυς καὶ πᾶ ν σκεῦ ος σιδηροῦ ν οὐ κ ἠ κού σθη ἐν τῷ οἴκῳ ἐν τῷ
οἰκοδομεῖσθαι αὐ τό ν
καὶ ὁ πυλὼ ν τῆ ς πλευρᾶ ς τῆ ς ὑ ποκά τωθεν ὑ πὸ τὴ ν ὠ μίαν τοῦ οἴκου τὴ ν δεξιά ν καὶ
ἑλικτὴ ἀ νά βασις εἰς τὸ μέσον καὶ ἐκ τῆ ς μέσης ἐπὶ τὰ τριώ ροφα
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὸ ν οἶκον καὶ συνετέλεσεν αὐ τό ν καὶ ἐκοιλοστά θμησεν τὸ ν οἶκον
κέδροις
καὶ ᾠ κοδό μησεν τοὺ ς ἐνδέσμους δι' ὅ λου τοῦ οἴκου πέντε ἐν πή χει τὸ ὕ ψος αὐ τοῦ
καὶ συνέσχεν τὸ ν ἔνδεσμον ἐν ξύ λοις κεδρίνοις
καὶ ᾠ κοδό μησεν τοὺ ς τοίχους τοῦ οἴκου διὰ ξύ λων κεδρίνων ἀ πὸ τοῦ ἐδά φους τοῦ
οἴκου καὶ ἕως τῶ ν δοκῶ ν καὶ ἕως τῶ ν τοίχων ἐκοιλοστά θμησεν συνεχό μενα ξύ λοις
ἔσωθεν καὶ περιέσχεν τὸ ἔσω τοῦ οἴκου ἐν πλευραῖς πευκίναις
καὶ ᾠ κοδό μησεν τοὺ ς εἴκοσι πή χεις ἀ π' ἄ κρου τοῦ οἴκου τὸ πλευρὸ ν τὸ ἓν ἀ πὸ τοῦ
ἐδά φους ἕως τῶ ν δοκῶ ν καὶ ἐποίησεν ἐκ τοῦ δαβιρ εἰς τὸ ἅ γιον τῶ ν ἁ γίων
καὶ τεσσαρά κοντα πηχῶ ν ἦ ν ὁ ναὸ ς κατὰ πρό σωπον
τοῦ δαβιρ ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου ἔσωθεν δοῦ ναι ἐκεῖ τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου
εἴκοσι πή χεις μῆ κος καὶ εἴκοσι πή χεις πλά τος καὶ εἴκοσι πή χεις τὸ ὕ ψος αὐ τοῦ καὶ
περιέσχεν αὐ τὸ ν χρυσίῳ συγκεκλεισμένῳ καὶ ἐποίησεν θυσιαστή ριον
κατὰ πρό σωπον τοῦ δαβιρ καὶ περιέσχεν αὐ τὸ χρυσίῳ
καὶ ὅ λον τὸ ν οἶκον περιέσχεν χρυσίῳ ἕως συντελείας παντὸ ς τοῦ οἴκου
καὶ ἐποίησεν ἐν τῷ δαβιρ δύ ο χερουβιν δέκα πή χεων μέγεθος ἐσταθμωμένον
καὶ πέντε πή χεων πτερύ γιον τοῦ χερουβ τοῦ ἑνό ς καὶ πέντε πή χεων πτερύ γιον
αὐ τοῦ τὸ δεύ τερον ἐν πή χει δέκα ἀ πὸ μέρους πτερυγίου αὐ τοῦ εἰς μέρος πτερυγίου
αὐ τοῦ
οὕ τως τῷ χερουβ τῷ δευτέρῳ ἐν μέτρῳ ἑνὶ συντέλεια μία ἀ μφοτέροις
καὶ τὸ ὕ ψος τοῦ χερουβ τοῦ ἑνὸ ς δέκα ἐν πή χει καὶ οὕ τως τὸ χερουβ τὸ δεύ τερον
καὶ ἀ μφό τερα τὰ χερουβιν ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου τοῦ ἐσωτά του καὶ διεπέτασεν τὰ ς
πτέρυγας αὐ τῶ ν καὶ ἥ πτετο πτέρυξ μία τοῦ τοίχου καὶ πτέρυξ ἥ πτετο τοῦ τοίχου
τοῦ δευτέρου καὶ αἱ πτέρυγες αὐ τῶ ν αἱ ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου ἥ πτοντο πτέρυξ
πτέρυγος
468

καὶ περιέσχεν τὰ χερουβιν χρυσίῳ

καὶ πά ντας τοὺ ς τοίχους τοῦ οἴκου κύ κλῳ ἐγκολαπτὰ ἔγραψεν γραφίδι χερουβιν
καὶ φοίνικες τῷ ἐσωτέρῳ καὶ τῷ ἐξωτέρῳ
καὶ τὸ ἔδαφος τοῦ οἴκου περιέσχεν χρυσίῳ τοῦ ἐσωτά του καὶ τοῦ ἐξωτά του
καὶ τῷ θυρώ ματι τοῦ δαβιρ ἐποίησεν θύ ρας ξύ λων ἀ ρκευθίνων καὶ φλιὰ ς
πενταπλᾶ ς
καὶ δύ ο θύ ρας ξύ λων πευκίνων καὶ ἐγκολαπτὰ ἐπ' αὐ τῶ ν ἐγκεκολαμμένα χερουβιν
καὶ φοίνικας καὶ πέταλα διαπεπετασμένα καὶ περιέσχεν χρυσίῳ καὶ κατέβαινεν ἐπὶ
τὰ χερουβιν καὶ ἐπὶ τοὺ ς φοίνικας τὸ χρυσίον
καὶ οὕ τως ἐποίησεν τῷ πυλῶ νι τοῦ ναοῦ φλιαὶ ξύ λων ἀ ρκευθίνων στοαὶ τετραπλῶ ς
καὶ ἐν ἀ μφοτέραις ταῖς θύ ραις ξύ λα πεύ κινα δύ ο πτυχαὶ ἡ θύ ρα ἡ μία καὶ στροφεῖς
αὐ τῶ ν καὶ δύ ο πτυχαὶ ἡ θύ ρα ἡ δευτέρα στρεφό μενα
ἐγκεκολαμμένα χερουβιν καὶ φοίνικες καὶ διαπεπετασμένα πέταλα καὶ περιεχό μενα
χρυσίῳ καταγομένῳ ἐπὶ τὴ ν ἐκτύ πωσιν
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν αὐ λὴ ν τὴ ν ἐσωτά την τρεῖς στίχους ἀ πελεκή των καὶ στίχος
κατειργασμένης κέδρου κυκλό θεν
O a καὶ ᾠ κοδό μησε καταπέτασμα τῆ ς αὐ λῆ ς τοῦ αιλαμ
τοῦ οἴκου τοῦ κατὰ πρό σωπον τοῦ ναοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων καὶ ἔλαβεν τὸ ν χιραμ ἐκ τύ ρου
υἱὸ ν γυναικὸ ς χή ρας καὶ οὗ τος ἀ πὸ τῆ ς φυλῆ ς νεφθαλι καὶ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἀ νὴ ρ
τύ ριος τέκτων χαλκοῦ καὶ πεπληρωμένος τῆ ς τέχνης καὶ συνέσεως καὶ ἐπιγνώ σεως
τοῦ ποιεῖν πᾶ ν ἔργον ἐν χαλκῷ καὶ εἰσή χθη πρὸ ς τὸ ν βασιλέα σαλωμων καὶ
ἐποίησεν πά ντα τὰ ἔργα
καὶ ἐχώ νευσεν τοὺ ς δύ ο στύ λους τῷ αιλαμ τοῦ οἴκου ὀ κτωκαίδεκα πή χεις ὕ ψος τοῦ
στύ λου καὶ περίμετρον τέσσαρες καὶ δέκα πή χεις ἐκύ κλου αὐ τό ν καὶ τὸ πά χος τοῦ
στύ λου τεσσά ρων δακτύ λων τὰ κοιλώ ματα καὶ οὕ τως ὁ στῦ λος ὁ δεύ τερος
καὶ δύ ο ἐπιθέματα ἐποίησεν δοῦ ναι ἐπὶ τὰ ς κεφαλὰ ς τῶ ν στύ λων χωνευτὰ χαλκᾶ
πέντε πή χεις τὸ ὕ ψος τοῦ ἐπιθέματος τοῦ ἑνό ς καὶ πέντε πή χεις τὸ ὕ ψος τοῦ
ἐπιθέματος τοῦ δευτέρου
καὶ ἐποίησεν δύ ο δίκτυα περικαλύ ψαι τὸ ἐπίθεμα τῶ ν στύ λων καὶ δίκτυον τῷ
ἐπιθέματι τῷ ἑνί καὶ δίκτυον τῷ ἐπιθέματι τῷ δευτέρῳ
καὶ ἔργον κρεμαστό ν δύ ο στίχοι ῥ οῶ ν χαλκῶ ν δεδικτυωμένοι ἔργον κρεμαστό ν
στίχος ἐπὶ στίχον καὶ οὕ τως ἐποίησεν τῷ ἐπιθέματι τῷ δευτέρῳ
καὶ ἔστησεν τοὺ ς στύ λους τοῦ αιλαμ τοῦ ναοῦ καὶ ἔστησεν τὸ ν στῦ λον τὸ ν ἕνα καὶ
ἐπεκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιαχουμ καὶ ἔστησεν τὸ ν στῦ λον τὸ ν δεύ τερον καὶ
ἐπεκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ βααζ
καὶ ἐπὶ τῶ ν κεφαλῶ ν τῶ ν στύ λων ἔργον κρίνου κατὰ τὸ αιλαμ τεσσά ρων πηχῶ ν
καὶ μέλαθρον ἐπ' ἀ μφοτέρων τῶ ν στύ λων καὶ ἐπά νωθεν τῶ ν πλευρῶ ν ἐπίθεμα τὸ
μέλαθρον τῷ πά χει
καὶ ἐποίησεν τὴ ν θά λασσαν δέκα ἐν πή χει ἀ πὸ τοῦ χείλους αὐ τῆ ς ἕως τοῦ χείλους
αὐ τῆ ς στρογγύ λον κύ κλῳ τὸ αὐ τό πέντε ἐν πή χει τὸ ὕ ψος αὐ τῆ ς καὶ συνηγμένοι
τρεῖς καὶ τριά κοντα ἐν πή χει ἐκύ κλουν αὐ τή ν
469

καὶ ὑ ποστηρίγματα ὑ ποκά τωθεν τοῦ χείλους αὐ τῆ ς κυκλό θεν ἐκύ κλουν αὐ τή ν δέκα
ἐν πή χει κυκλό θεν ἀ νιστᾶ ν τὴ ν θά λασσαν
καὶ τὸ χεῖλος αὐ τῆ ς ὡ ς ἔργον χείλους ποτηρίου βλαστὸ ς κρίνου καὶ τὸ πά χος αὐ τοῦ
παλαιστή ς
καὶ δώ δεκα βό ες ὑ ποκά τω τῆ ς θαλά σσης οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες βορρᾶ ν καὶ οἱ τρεῖς
ἐπιβλέποντες θά λασσαν καὶ οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες νό τον καὶ οἱ τρεῖς ἐπιβλέποντες
ἀ νατολή ν καὶ πά ντα τὰ ὀ πίσθια εἰς τὸ ν οἶκον καὶ ἡ θά λασσα ἐπ' αὐ τῶ ν ἐπά νωθεν
καὶ ἐποίησεν δέκα μεχωνωθ χαλκᾶ ς πέντε πή χεις μῆ κος τῆ ς μεχωνωθ τῆ ς μιᾶ ς καὶ
τέσσαρες πή χεις πλά τος αὐ τῆ ς καὶ ἓξ ἐν πή χει ὕ ψος αὐ τῆ ς
καὶ τοῦ το τὸ ἔργον τῶ ν μεχωνωθ σύ γκλειστον αὐ τοῖς καὶ σύ γκλειστον ἀ νὰ μέσον
τῶ ν ἐξεχομένων
καὶ ἐπὶ τὰ συγκλείσματα αὐ τῶ ν ἀ νὰ μέσον τῶ ν ἐξεχομένων λέοντες καὶ βό ες καὶ
χερουβιν καὶ ἐπὶ τῶ ν ἐξεχομένων οὕ τως καὶ ἐπά νωθεν καὶ ὑ ποκά τωθεν τῶ ν
λεό ντων καὶ τῶ ν βοῶ ν χῶ ραι ἔργον καταβά σεως
καὶ τέσσαρες τροχοὶ χαλκοῖ τῇ μεχωνωθ τῇ μιᾷ καὶ τὰ προσέχοντα χαλκᾶ καὶ
τέσσαρα μέρη αὐ τῶ ν ὠ μίαι ὑ ποκά τω τῶ ν λουτή ρων
καὶ χεῖρες ἐν τοῖς τροχοῖς ἐν τῇ μεχωνωθ καὶ τὸ ὕ ψος τοῦ τροχοῦ τοῦ ἑνὸ ς πή χεος
καὶ ἡ μίσους
καὶ τὸ ἔργον τῶ ν τροχῶ ν ἔργον τροχῶ ν ἅ ρματος αἱ χεῖρες αὐ τῶ ν καὶ οἱ νῶ τοι
αὐ τῶ ν καὶ ἡ πραγματεία αὐ τῶ ν τὰ πά ντα χωνευτά
αἱ τέσσαρες ὠ μίαι ἐπὶ τῶ ν τεσσά ρων γωνιῶ ν τῆ ς μεχωνωθ τῆ ς μιᾶ ς ἐκ τῆ ς
μεχωνωθ οἱ ὦ μοι αὐ τῆ ς
καὶ ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς τῆ ς μεχωνωθ ἥ μισυ τοῦ πή χεος μέγεθος στρογγύ λον κύ κλῳ ἐπὶ
τῆ ς κεφαλῆ ς τῆ ς μεχωνωθ καὶ ἀ ρχὴ χειρῶ ν αὐ τῆ ς καὶ τὰ συγκλείσματα αὐ τῆ ς καὶ
ἠ νοίγετο ἐπὶ τὰ ς ἀ ρχὰ ς τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῆ ς
καὶ τὰ συγκλείσματα αὐ τῆ ς χερουβιν καὶ λέοντες καὶ φοίνικες ἑστῶ τα ἐχό μενον
ἕκαστον κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ ἔσω καὶ τὰ κυκλό θεν
κατ' αὐ τὴ ν ἐποίησεν πά σας τὰ ς δέκα μεχωνωθ τά ξιν μίαν καὶ μέτρον ἓν πά σαις
καὶ ἐποίησεν δέκα χυτροκαύ λους χαλκοῦ ς τεσσαρά κοντα χοεῖς χωροῦ ντα τὸ ν
χυτρό καυλον τὸ ν ἕνα μετρή σει ὁ χυτρό καυλος ὁ εἷς ἐπὶ τῆ ς μεχωνωθ τῆ ς μιᾶ ς ταῖς
δέκα μεχωνωθ
καὶ ἔθετο τὰ ς δέκα μεχωνωθ πέντε ἀ πὸ τῆ ς ὠ μίας τοῦ οἴκου ἐκ δεξιῶ ν καὶ πέντε
ἀ πὸ τῆ ς ὠ μίας τοῦ οἴκου ἐξ ἀ ριστερῶ ν καὶ ἡ θά λασσα ἀ πὸ τῆ ς ὠ μίας τοῦ οἴκου ἐκ
δεξιῶ ν κατ' ἀ νατολὰ ς ἀ πὸ τοῦ κλίτους τοῦ νό του
καὶ ἐποίησεν χιραμ τοὺ ς λέβητας καὶ τὰ ς θερμά στρεις καὶ τὰ ς φιά λας καὶ
συνετέλεσεν χιραμ ποιῶ ν πά ντα τὰ ἔργα ἃ ἐποίησεν τῷ βασιλεῖ σαλωμων ἐν οἴκῳ
κυρίου
στύ λους δύ ο καὶ τὰ στρεπτὰ τῶ ν στύ λων ἐπὶ τῶ ν κεφαλῶ ν τῶ ν στύ λων δύ ο καὶ τὰ
δίκτυα δύ ο τοῦ καλύ πτειν ἀ μφό τερα τὰ στρεπτὰ τῶ ν γλυφῶ ν τὰ ὄ ντα ἐπὶ τῶ ν
στύ λων
τὰ ς ῥ ό ας τετρακοσίας ἀ μφοτέροις τοῖς δικτύ οις δύ ο στίχοι ῥ οῶ ν τῷ δικτύ ῳ τῷ ἑνὶ
περικαλύ πτειν ἀ μφό τερα τὰ στρεπτὰ ἐπ' ἀ μφοτέροις τοῖς στύ λοις
470

καὶ τὰ ς μεχωνωθ δέκα καὶ τοὺ ς χυτροκαύ λους δέκα ἐπὶ τῶ ν μεχωνωθ
καὶ τὴ ν θά λασσαν μίαν καὶ τοὺ ς βό ας δώ δεκα ὑ ποκά τω τῆ ς θαλά σσης
καὶ τοὺ ς λέβητας καὶ τὰ ς θερμά στρεις καὶ τὰ ς φιά λας καὶ πά ντα τὰ σκεύ η ἃ
ἐποίησεν χιραμ τῷ βασιλεῖ σαλωμων τῷ οἴκῳ κυρίου καὶ οἱ στῦ λοι τεσσαρά κοντα
καὶ ὀ κτὼ τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ τοῦ οἴκου κυρίου πά ντα τὰ ἔργα τοῦ
βασιλέως ἃ ἐποίησεν χιραμ χαλκᾶ ἄ ρδην
οὐ κ ἦ ν σταθμὸ ς τοῦ χαλκοῦ οὗ ἐποίησεν πά ντα τὰ ἔργα ταῦ τα ἐκ πλή θους σφό δρα
οὐ κ ἦ ν τέρμα τῷ σταθμῷ τοῦ χαλκοῦ
ἐν τῷ περιοίκῳ τοῦ ιορδά νου ἐχώ νευσεν αὐ τὰ ὁ βασιλεὺ ς ἐν τῷ πά χει τῆ ς γῆ ς ἀ νὰ
μέσον σοκχωθ καὶ ἀ νὰ μέσον σιρα
καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων τὰ σκεύ η ἃ ἐποίησεν ἐν οἴκῳ κυρίου τὸ
θυσιαστή ριον τὸ χρυσοῦ ν καὶ τὴ ν τρά πεζαν ἐφ' ἧ ς οἱ ἄ ρτοι τῆ ς προσφορᾶ ς χρυσῆ ν
καὶ τὰ ς λυχνίας πέντε ἐκ δεξιῶ ν καὶ πέντε ἐξ ἀ ριστερῶ ν κατὰ πρό σωπον τοῦ δαβιρ
χρυσᾶ ς συγκλειομένας καὶ τὰ λαμπά δια καὶ τοὺ ς λύ χνους καὶ τὰ ς ἐπαρυστρίδας
χρυσᾶ ς
καὶ τὰ πρό θυρα καὶ οἱ ἧ λοι καὶ αἱ φιά λαι καὶ τὰ τρύ βλια καὶ αἱ θυίσκαι χρυσαῖ
σύ γκλειστα καὶ τὰ θυρώ ματα τῶ ν θυρῶ ν τοῦ οἴκου τοῦ ἐσωτά του ἁ γίου τῶ ν ἁ γίων
καὶ τὰ ς θύ ρας τοῦ οἴκου τοῦ ναοῦ χρυσᾶ ς
καὶ ἀ νεπληρώ θη πᾶ ν τὸ ἔργον ὃ ἐποίησεν σαλωμων οἴκου κυρίου καὶ εἰσή νεγκεν
σαλωμων τὰ ἅ για δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὰ ἅ για σαλωμων τὸ
ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύ η ἔδωκεν εἰς τοὺ ς θησαυροὺ ς οἴκου κυρίου
καὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ᾠ κοδό μησεν σαλωμων τρισκαίδεκα ἔτεσιν
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὸ ν οἶκον δρυμῷ τοῦ λιβά νου ἑκατὸ ν πή χεις μῆ κος αὐ τοῦ καὶ
πεντή κοντα πή χεις πλά τος αὐ τοῦ καὶ τριά κοντα πηχῶ ν ὕ ψος αὐ τοῦ καὶ τριῶ ν
στίχων στύ λων κεδρίνων καὶ ὠ μίαι κέδριναι τοῖς στύ λοις
καὶ ἐφά τνωσεν τὸ ν οἶκον ἄ νωθεν ἐπὶ τῶ ν πλευρῶ ν τῶ ν στύ λων καὶ ἀ ριθμὸ ς τῶ ν
στύ λων τεσσαρά κοντα καὶ πέντε δέκα καὶ πέντε ὁ στίχος
καὶ μέλαθρα τρία καὶ χώ ρα ἐπὶ χώ ραν τρισσῶ ς
καὶ πά ντα τὰ θυρώ ματα καὶ αἱ χῶ ραι τετρά γωνοι μεμελαθρωμέναι καὶ ἀ πὸ τοῦ
θυρώ ματος ἐπὶ θύ ραν τρισσῶ ς
καὶ τὸ αιλαμ τῶ ν στύ λων πεντή κοντα πηχῶ ν μῆ κος καὶ τριά κοντα ἐν πλά τει
ἐζυγωμένα αιλαμ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῶ ν καὶ στῦ λοι καὶ πά χος ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῆ ς
τοῖς αιλαμμιν
καὶ τὸ αιλαμ τῶ ν θρό νων οὗ κρινεῖ ἐκεῖ αιλαμ τοῦ κριτηρίου
καὶ οἶκος αὐ τῷ ἐν ᾧ καθή σεται ἐκεῖ αὐ λὴ μία ἐξελισσομένη τού τοις κατὰ τὸ ἔργον
τοῦ το καὶ οἶκον τῇ θυγατρὶ φαραω ἣ ν ἔλαβεν σαλωμων κατὰ τὸ αιλαμ τοῦ το
πά ντα ταῦ τα ἐκ λίθων τιμίων κεκολαμμένα ἐκ διαστή ματος ἔσωθεν καὶ ἐκ τοῦ
θεμελίου ἕως τῶ ν γεισῶ ν καὶ ἔξωθεν εἰς τὴ ν αὐ λὴ ν τὴ ν μεγά λην
τὴ ν τεθεμελιωμένην ἐν τιμίοις λίθοις μεγά λοις λίθοις δεκαπή χεσιν καὶ τοῖς
ὀ κταπή χεσιν
καὶ ἐπά νωθεν τιμίοις κατὰ τὸ μέτρον ἀ πελεκή των καὶ κέδροις
471

τῆ ς αὐ λῆ ς τῆ ς μεγά λης κύ κλῳ τρεῖς στίχοι ἀ πελεκή των καὶ στίχος κεκολαμμένης
κέδρου
καὶ συνετέλεσεν σαλωμων ὅ λον τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ συντελέσαι σαλωμων τοῦ οἰκοδομῆ σαι τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν
οἶκον ἑαυτοῦ μετὰ εἴκοσι ἔτη τό τε ἐξεκκλησίασεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων πά ντας τοὺ ς
πρεσβυτέρους ισραηλ ἐν σιων τοῦ ἀ νενεγκεῖν τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου ἐκ
πό λεως δαυιδ αὕ τη ἐστὶν σιων
ἐν μηνὶ αθανιν
καὶ ἦ ραν οἱ ἱερεῖς τὴ ν κιβωτὸ ν
καὶ τὸ σκή νωμα τοῦ μαρτυρίου καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τὰ ἅ για τὰ ἐν τῷ σκηνώ ματι
τοῦ μαρτυρίου
καὶ ὁ βασιλεὺ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ ἔμπροσθεν τῆ ς κιβωτοῦ θύ οντες πρό βατα καὶ βό ας
ἀ ναρίθμητα
καὶ εἰσφέρουσιν οἱ ἱερεῖς τὴ ν κιβωτὸ ν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῆ ς εἰς τὸ δαβιρ τοῦ οἴκου
εἰς τὰ ἅ για τῶ ν ἁ γίων ὑ πὸ τὰ ς πτέρυγας τῶ ν χερουβιν
ὅ τι τὰ χερουβιν διαπεπετασμένα ταῖς πτέρυξιν ἐπὶ τὸ ν τό πον τῆ ς κιβωτοῦ καὶ
περιεκά λυπτον τὰ χερουβιν ἐπὶ τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ ἐπὶ τὰ ἅ για αὐ τῆ ς ἐπά νωθεν
καὶ ὑ περεῖχον τὰ ἡ γιασμένα καὶ ἐνεβλέποντο αἱ κεφαλαὶ τῶ ν ἡ γιασμένων ἐκ τῶ ν
ἁ γίων εἰς πρό σωπον τοῦ δαβιρ καὶ οὐ κ ὠ πτά νοντο ἔξω
οὐ κ ἦ ν ἐν τῇ κιβωτῷ πλὴ ν δύ ο πλά κες λίθιναι πλά κες τῆ ς διαθή κης ἃ ς ἔθηκεν ἐκεῖ
μωυσῆ ς ἐν χωρηβ ἃ διέθετο κύ ριος μετὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῷ ἐκπορεύ εσθαι
αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐξῆ λθον οἱ ἱερεῖς ἐκ τοῦ ἁ γίου καὶ ἡ νεφέλη ἔπλησεν τὸ ν οἶκον
καὶ οὐ κ ἠ δύ ναντο οἱ ἱερεῖς στῆ ναι λειτουργεῖν ἀ πὸ προσώ που τῆ ς νεφέλης ὅ τι
ἔπλησεν δό ξα κυρίου τὸ ν οἶκον
καὶ ἀ πέστρεψεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ εὐ λό γησεν ὁ βασιλεὺ ς πά ντα
ισραηλ καὶ πᾶ σα ἐκκλησία ισραηλ εἱστή κει
καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ σή μερον ὃ ς ἐλά λησεν ἐν τῷ στό ματι
αὐ τοῦ περὶ δαυιδ τοῦ πατρό ς μου καὶ ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ ἐπλή ρωσεν λέγων
ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἐξή γαγον τὸ ν λαό ν μου τὸ ν ισραηλ ἐξ αἰγύ πτου οὐ κ ἐξελεξά μην ἐν
πό λει ἐν ἑνὶ σκή πτρῳ ισραηλ τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τοῦ εἶναι τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ καὶ
ἐξελεξά μην ἐν ιερουσαλημ εἶναι τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ καὶ ἐξελεξά μην τὸ ν δαυιδ τοῦ
εἶναι ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου τὸ ν ισραηλ
καὶ ἐγένετο ἐπὶ τῆ ς καρδίας δαυιδ τοῦ πατρό ς μου οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματι
κυρίου θεοῦ ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς δαυιδ τὸ ν πατέρα μου ἀ νθ' ὧ ν ἦ λθεν ἐπὶ τὴ ν καρδίαν σου τοῦ
οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου καλῶ ς ἐποίησας ὅ τι ἐγενή θη ἐπὶ τὴ ν καρδίαν
σου
πλὴ ν σὺ οὐ κ οἰκοδομή σεις τὸ ν οἶκον ἀ λλ' ἣ ὁ υἱό ς σου ὁ ἐξελθὼ ν ἐκ τῶ ν πλευρῶ ν
σου οὗ τος οἰκοδομή σει τὸ ν οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου
472

καὶ ἀ νέστησεν κύ ριος τὸ ῥ ῆ μα αὐ τοῦ ὃ ἐλά λησεν καὶ ἀ νέστην ἀ ντὶ δαυιδ τοῦ
πατρό ς μου καὶ ἐκά θισα ἐπὶ τοῦ θρό νου ισραηλ καθὼ ς ἐλά λησεν κύ ριος καὶ
ᾠ κοδό μησα τὸ ν οἶκον τῷ ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ ισραηλ
καὶ ἐθέμην ἐκεῖ τό πον τῇ κιβωτῷ ἐν ᾗ ἐστιν ἐκεῖ διαθή κη κυρίου ἣ ν διέθετο κύ ριος
μετὰ τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν αὐ τὸ ν αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἔστη σαλωμων κατὰ πρό σωπον τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου ἐνώ πιον πά σης
ἐκκλησίας ισραηλ καὶ διεπέτασεν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν
καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ οὐ κ ἔστιν ὡ ς σὺ θεὸ ς ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἄ νω καὶ ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς κά τω φυλά σσων διαθή κην καὶ ἔλεος τῷ δού λῳ σου τῷ πορευομένῳ ἐνώ πιό ν
σου ἐν ὅ λῃ τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ
ἃ ἐφύ λαξας τῷ δού λῳ σου δαυιδ τῷ πατρί μου καὶ ἐλά λησας ἐν τῷ στό ματί σου καὶ
ἐν χερσίν σου ἐπλή ρωσας ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ φύ λαξον τῷ δού λῳ σου τῷ δαυιδ τῷ πατρί μου ἃ
ἐλά λησας αὐ τῷ λέγων οὐ κ ἐξαρθή σεταί σου ἀ νὴ ρ ἐκ προσώ που μου καθή μενος ἐπὶ
θρό νου ισραηλ πλὴ ν ἐὰ ν φυλά ξωνται τὰ τέκνα σου τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν τοῦ
πορεύ εσθαι ἐνώ πιον ἐμοῦ καθὼ ς ἐπορεύ θης ἐνώ πιον ἐμοῦ
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ πιστωθή τω δὴ τὸ ῥ ῆ μά σου τῷ δαυιδ τῷ πατρί μου
ὅ τι εἰ ἀ ληθῶ ς κατοική σει ὁ θεὸ ς μετὰ ἀ νθρώ πων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰ ὁ οὐ ρανὸ ς καὶ ὁ
οὐ ρανὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ οὐ κ ἀ ρκέσουσίν σοι πλὴ ν καὶ ὁ οἶκος οὗ τος ὃ ν ᾠ κοδό μησα
τῷ ὀ νό ματί σου
καὶ ἐπιβλέψῃ ἐπὶ τὴ ν δέησίν μου κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ ἀ κού ειν τῆ ς τέρψεως ἧ ς ὁ
δοῦ λό ς σου προσεύ χεται ἐνώ πιό ν σου πρὸ ς σὲ σή μερον
τοῦ εἶναι ὀ φθαλμού ς σου ἠ νεῳ γμένους εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ τον ἡ μέρας καὶ νυκτό ς εἰς
τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπας ἔσται τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ τοῦ εἰσακού ειν τῆ ς προσευχῆ ς ἧ ς
προσεύ χεται ὁ δοῦ λό ς σου εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον ἡ μέρας καὶ νυκτό ς
καὶ εἰσακού σῃ τῆ ς δεή σεως τοῦ δού λου σου καὶ τοῦ λαοῦ σου ισραηλ ἃ ἂ ν
προσεύ ξωνται εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐν τῷ τό πῳ τῆ ς κατοική σεώ ς
σου ἐν οὐ ρανῷ καὶ ποιή σεις καὶ ἵλεως ἔσῃ
ὅ σα ἂ ν ἁ μά ρτῃ ἕκαστος τῷ πλησίον αὐ τοῦ καὶ ἐὰ ν λά βῃ ἐπ' αὐ τὸ ν ἀ ρὰ ν τοῦ
ἀ ρᾶ σθαι αὐ τό ν καὶ ἔλθῃ καὶ ἐξαγορεύ σῃ κατὰ πρό σωπον τοῦ θυσιαστηρίου σου ἐν
τῷ οἴκῳ τού τῳ
καὶ σὺ εἰσακού σει ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ποιή σεις καὶ κρινεῖς τὸ ν λαό ν σου ισραηλ
ἀ νομηθῆ ναι ἄ νομον δοῦ ναι τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ εἰς κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ τοῦ δικαιῶ σαι
δίκαιον δοῦ ναι αὐ τῷ κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην αὐ τοῦ
ἐν τῷ πταῖσαι τὸ ν λαό ν σου ισραηλ ἐνώ πιον ἐχθρῶ ν ὅ τι ἁ μαρτή σονταί σοι καὶ
ἐπιστρέψουσιν καὶ ἐξομολογή σονται τῷ ὀ νό ματί σου καὶ προσεύ ξονται καὶ
δεηθή σονται ἐν τῷ οἴκῳ τού τῳ
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἵλεως ἔσῃ ταῖς ἁ μαρτίαις τοῦ λαοῦ σου
ισραηλ καὶ ἀ ποστρέψεις αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἔδωκας τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν
ἐν τῷ συσχεθῆ ναι τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ μὴ γενέσθαι ὑ ετό ν ὅ τι ἁ μαρτή σονταί σοι καὶ
προσεύ ξονται εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐξομολογή σονται τῷ ὀ νό ματί σου καὶ ἀ πὸ
τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν ἀ ποστρέψουσιν ὅ ταν ταπεινώ σῃς αὐ τού ς
473

καὶ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἵλεως ἔσῃ ταῖς ἁ μαρτίαις τοῦ δού λου σου καὶ τοῦ
λαοῦ σου ισραηλ ὅ τι δηλώ σεις αὐ τοῖς τὴ ν ὁ δὸ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν πορεύ εσθαι ἐν αὐ τῇ καὶ
δώ σεις ὑ ετὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἔδωκας τῷ λαῷ σου ἐν κληρονομίᾳ
λιμὸ ς ἐὰ ν γένηται θά νατος ἐὰ ν γένηται ὅ τι ἔσται ἐμπυρισμό ς βροῦ χος ἐρυσίβη ἐὰ ν
γένηται καὶ ἐὰ ν θλίψῃ αὐ τὸ ν ἐχθρὸ ς αὐ τοῦ ἐν μιᾷ τῶ ν πό λεων αὐ τοῦ πᾶ ν
συνά ντημα πᾶ ν πό νον
πᾶ σαν προσευχή ν πᾶ σαν δέησιν ἐὰ ν γένηται παντὶ ἀ νθρώ πῳ ὡ ς ἂ ν γνῶ σιν ἕκαστος
ἁ φὴ ν καρδίας αὐ τοῦ καὶ διαπετά σῃ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ τον
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ἵλεως ἔσῃ καὶ
ποιή σεις καὶ δώ σεις ἀ νδρὶ κατὰ τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ καθὼ ς ἂ ν γνῷ ς τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ
ὅ τι σὺ μονώ τατος οἶδας τὴ ν καρδίαν πά ντων υἱῶ ν ἀ νθρώ πων
ὅ πως φοβῶ νταί σε πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς αὐ τοὶ ζῶ σιν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκας τοῖς
πατρά σιν ἡ μῶ ν
καὶ τῷ ἀ λλοτρίῳ ὃ ς οὐ κ ἔστιν ἀ πὸ λαοῦ σου οὗ τος
καὶ ἥ ξουσιν καὶ προσεύ ξονται εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ποιή σεις κατὰ
πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐπικαλέσηταί σε ὁ ἀ λλό τριος ὅ πως γνῶ σιν πά ντες οἱ λαοὶ τὸ ὄ νομά
σου καὶ φοβῶ νταί σε καθὼ ς ὁ λαό ς σου ισραηλ καὶ γνῶ σιν ὅ τι τὸ ὄ νομά σου
ἐπικέκληται ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ τον ὃ ν ᾠ κοδό μησα
ὅ τι ἐξελεύ σεται ὁ λαό ς σου εἰς πό λεμον ἐπὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ ἐν ὁ δῷ ᾗ
ἐπιστρέψεις αὐ τού ς καὶ προσεύ ξονται ἐν ὀ νό ματι κυρίου ὁ δὸ ν τῆ ς πό λεως ἧ ς
ἐξελέξω ἐν αὐ τῇ καὶ τοῦ οἴκου οὗ ᾠ κοδό μησα τῷ ὀ νό ματί σου
καὶ εἰσακού σει ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ τῆ ς δεή σεως αὐ τῶ ν καὶ τῆ ς προσευχῆ ς αὐ τῶ ν καὶ
ποιή σεις τὸ δικαίωμα αὐ τοῖς
ὅ τι ἁ μαρτή σονταί σοι ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἄ νθρωπος ὃ ς οὐ χ ἁ μαρτή σεται καὶ ἐπά ξεις ἐπ'
αὐ τοὺ ς καὶ παραδώ σεις αὐ τοὺ ς ἐνώ πιον ἐχθρῶ ν καὶ αἰχμαλωτιοῦ σιν αὐ τοὺ ς οἱ
αἰχμαλωτίζοντες εἰς γῆ ν μακρὰ ν καὶ ἐγγύ ς
καὶ ἐπιστρέψουσιν καρδίας αὐ τῶ ν ἐν τῇ γῇ οὗ μετή χθησαν ἐκεῖ καὶ ἐπιστρέψωσιν
καὶ δεηθῶ σίν σου ἐν γῇ μετοικίας αὐ τῶ ν λέγοντες ἡ μά ρτομεν ἠ νομή σαμεν
ἠ δική σαμεν
καὶ ἐπιστρέψωσιν πρὸ ς σὲ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ αὐ τῶ ν καὶ ἐν ὅ λῃ ψυχῇ αὐ τῶ ν ἐν τῇ γῇ
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν οὗ μετή γαγες αὐ τού ς καὶ προσεύ ξονται πρὸ ς σὲ ὁ δὸ ν γῆ ς αὐ τῶ ν ἧ ς
ἔδωκας τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν τῆ ς πό λεως ἧ ς ἐξελέξω καὶ τοῦ οἴκου οὗ ᾠ κοδό μηκα
τῷ ὀ νό ματί σου
καὶ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου
καὶ ἵλεως ἔσῃ ταῖς ἀ δικίαις αὐ τῶ ν αἷς ἥ μαρτό ν σοι καὶ κατὰ πά ντα τὰ ἀ θετή ματα
αὐ τῶ ν ἃ ἠ θέτησά ν σοι καὶ δώ σεις αὐ τοὺ ς εἰς οἰκτιρμοὺ ς ἐνώ πιον αἰχμαλωτευό ντων
αὐ τού ς καὶ οἰκτιρή σουσιν αὐ τού ς
ὅ τι λαό ς σου καὶ κληρονομία σου οὓ ς ἐξή γαγες ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐκ μέσου
χωνευτηρίου σιδή ρου
474

καὶ ἔστωσαν οἱ ὀ φθαλμοί σου καὶ τὰ ὦ τά σου ἠ νεῳ γμένα εἰς τὴ ν δέησιν τοῦ δού λου
σου καὶ εἰς τὴ ν δέησιν τοῦ λαοῦ σου ισραηλ εἰσακού ειν αὐ τῶ ν ἐν πᾶ σιν οἷς ἂ ν
ἐπικαλέσωνταί σε
ὅ τι σὺ διέστειλας αὐ τοὺ ς σαυτῷ εἰς κληρονομίαν ἐκ πά ντων τῶ ν λαῶ ν τῆ ς γῆ ς
καθὼ ς ἐλά λησας ἐν χειρὶ δού λου σου μωυσῆ ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τοὺ ς πατέρας ἡ μῶ ν
ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου κύ ριε κύ ριε
O a τό τε ἐλά λησεν σαλωμων ὑ πὲρ τοῦ οἴκου ὡ ς
συνετέλεσεν τοῦ οἰκοδομῆ σαι αὐ τό ν ἥ λιον ἐγνώ ρισεν ἐν οὐ ρανῷ κύ ριος εἶπεν τοῦ
κατοικεῖν ἐν γνό φῳ οἰκοδό μησον οἶκό ν μου οἶκον ἐκπρεπῆ σαυτῷ τοῦ κατοικεῖν
ἐπὶ καινό τητος οὐ κ ἰδοὺ αὕ τη γέγραπται ἐν βιβλίῳ τῆ ς ᾠ δῆ ς
καὶ ἐγένετο ὡ ς συνετέλεσεν σαλωμων προσευχό μενος πρὸ ς κύ ριον ὅ λην τὴ ν
προσευχὴ ν καὶ τὴ ν δέησιν ταύ την καὶ ἀ νέστη ἀ πὸ προσώ που τοῦ θυσιαστηρίου
κυρίου ὀ κλακὼ ς ἐπὶ τὰ γό νατα αὐ τοῦ καὶ αἱ χεῖρες αὐ τοῦ διαπεπετασμέναι εἰς τὸ ν
οὐ ρανό ν
καὶ ἔστη καὶ εὐ λό γησεν πᾶ σαν ἐκκλησίαν ισραηλ φωνῇ μεγά λῃ λέγων
εὐ λογητὸ ς κύ ριος σή μερον ὃ ς ἔδωκεν κατά παυσιν τῷ λαῷ αὐ τοῦ ισραηλ κατὰ
πά ντα ὅ σα ἐλά λησεν οὐ διεφώ νησεν λό γος εἷς ἐν πᾶ σιν τοῖς λό γοις αὐ τοῦ τοῖς
ἀ γαθοῖς οἷς ἐλά λησεν ἐν χειρὶ μωυσῆ δού λου αὐ τοῦ
γένοιτο κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν μεθ' ἡ μῶ ν καθὼ ς ἦ ν μετὰ τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν μὴ
ἐγκαταλίποιτο ἡ μᾶ ς μηδὲ ἀ ποστρέψοιτο ἡ μᾶ ς
ἐπικλῖναι καρδίας ἡ μῶ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν τοῦ πορεύ εσθαι ἐν πά σαις ὁ δοῖς αὐ τοῦ καὶ
φυλά σσειν πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ προστά γματα αὐ τοῦ ἃ ἐνετείλατο τοῖς
πατρά σιν ἡ μῶ ν
καὶ ἔστωσαν οἱ λό γοι οὗ τοι οὓ ς δεδέημαι ἐνώ πιον κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν ἐγγίζοντες
πρὸ ς κύ ριον θεὸ ν ἡ μῶ ν ἡ μέρας καὶ νυκτὸ ς τοῦ ποιεῖν τὸ δικαίωμα τοῦ δού λου σου
καὶ τὸ δικαίωμα λαοῦ σου ισραηλ ῥ ῆ μα ἡ μέρας ἐν ἡ μέρᾳ αὐ τοῦ
ὅ πως γνῶ σιν πά ντες οἱ λαοὶ τῆ ς γῆ ς ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς αὐ τὸ ς θεὸ ς καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι
καὶ ἔστωσαν αἱ καρδίαι ἡ μῶ ν τέλειαι πρὸ ς κύ ριον θεὸ ν ἡ μῶ ν καὶ ὁ σίως πορεύ εσθαι
ἐν τοῖς προστά γμασιν αὐ τοῦ καὶ φυλά σσειν ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ ὁ βασιλεὺ ς καὶ πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ ἔθυσαν θυσίαν ἐνώ πιον κυρίου
καὶ ἔθυσεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων τὰ ς θυσίας τῶ ν εἰρηνικῶ ν ἃ ς ἔθυσεν τῷ κυρίῳ
βοῶ ν δύ ο καὶ εἴκοσι χιλιά δας καὶ προβά των ἑκατὸ ν εἴκοσι χιλιά δας καὶ ἐνεκαίνισεν
τὸ ν οἶκον κυρίου ὁ βασιλεὺ ς καὶ πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἡ γίασεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ μέσον τῆ ς αὐ λῆ ς τὸ κατὰ πρό σωπον τοῦ
οἴκου κυρίου ὅ τι ἐποίησεν ἐκεῖ τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ τὰ ς θυσίας καὶ τὰ στέατα τῶ ν
εἰρηνικῶ ν ὅ τι τὸ θυσιαστή ριον τὸ χαλκοῦ ν τὸ ἐνώ πιον κυρίου μικρὸ ν τοῦ μὴ
δύ νασθαι τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ τὰ ς θυσίας τῶ ν εἰρηνικῶ ν ὑ πενεγκεῖν
καὶ ἐποίησεν σαλωμων τὴ ν ἑορτὴ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ
ἐκκλησία μεγά λη ἀ πὸ τῆ ς εἰσό δου ημαθ ἕως ποταμοῦ αἰγύ πτου ἐνώ πιον κυρίου
θεοῦ ἡ μῶ ν ἐν τῷ οἴκῳ ᾧ ᾠ κοδό μησεν ἐσθίων καὶ πίνων καὶ εὐ φραινό μενος
ἐνώ πιον κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν ἑπτὰ ἡ μέρας
475

καὶ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἐξαπέστειλεν τὸ ν λαὸ ν καὶ εὐ λό γησεν αὐ τό ν καὶ ἀ πῆ λθον

ἕκαστος εἰς τὰ σκηνώ ματα αὐ τοῦ χαίροντες καὶ ἀ γαθῇ καρδίᾳ ἐπὶ τοῖς ἀ γαθοῖς οἷς
ἐποίησεν κύ ριος τῷ δαυιδ δού λῳ αὐ τοῦ καὶ τῷ ισραηλ λαῷ αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ὡ ς συνετέλεσεν σαλωμων οἰκοδομεῖν τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν οἶκον
τοῦ βασιλέως καὶ πᾶ σαν τὴ ν πραγματείαν σαλωμων ὅ σα ἠ θέλησεν ποιῆ σαι
καὶ ὤ φθη κύ ριος τῷ σαλωμων δεύ τερον καθὼ ς ὤ φθη ἐν γαβαων
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν κύ ριος ἤ κουσα τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς προσευχῆ ς σου καὶ τῆ ς
δεή σεώ ς σου ἧ ς ἐδεή θης ἐνώ πιον ἐμοῦ πεποίηκά σοι κατὰ πᾶ σαν τὴ ν προσευχή ν
σου ἡ γίακα τὸ ν οἶκον τοῦ τον ὃ ν ᾠ κοδό μησας τοῦ θέσθαι τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ εἰς τὸ ν
αἰῶ να καὶ ἔσονται οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία μου πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ σὺ ἐὰ ν πορευθῇ ς ἐνώ πιον ἐμοῦ καθὼ ς ἐπορεύ θη δαυιδ ὁ πατή ρ σου ἐν ὁ σιό τητι
καρδίας καὶ ἐν εὐ θύ τητι καὶ τοῦ ποιεῖν κατὰ πά ντα ἃ ἐνετειλά μην αὐ τῷ καὶ τὰ
προστά γματά μου καὶ τὰ ς ἐντολά ς μου φυλά ξῃς
καὶ ἀ ναστή σω τὸ ν θρό νον τῆ ς βασιλείας σου ἐπὶ ισραηλ εἰς τὸ ν αἰῶ να καθὼ ς
ἐλά λησα τῷ δαυιδ πατρί σου λέγων οὐ κ ἐξαρθή σεταί σοι ἀ νὴ ρ ἡ γού μενος ἐν ισραηλ
ἐὰ ν δὲ ἀ ποστραφέντες ἀ ποστραφῆ τε ὑ μεῖς καὶ τὰ τέκνα ὑ μῶ ν ἀ π' ἐμοῦ καὶ μὴ
φυλά ξητε τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ τὰ προστά γματά μου ἃ ἔδωκεν μωυσῆ ς ἐνώ πιον
ὑ μῶ ν καὶ πορευθῆ τε καὶ δουλεύ σητε θεοῖς ἑτέροις καὶ προσκυνή σητε αὐ τοῖς
καὶ ἐξαρῶ τὸ ν ισραηλ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα αὐ τοῖς καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ τον ὃ ν ἡ γίασα
τῷ ὀ νό ματί μου ἀ πορρίψω ἐκ προσώ που μου καὶ ἔσται ισραηλ εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ
εἰς λά λημα εἰς πά ντας τοὺ ς λαού ς
καὶ ὁ οἶκος οὗ τος ὁ ὑ ψηλό ς πᾶ ς ὁ διαπορευό μενος δι' αὐ τοῦ ἐκστή σεται καὶ συριεῖ
καὶ ἐροῦ σιν ἕνεκα τίνος ἐποίησεν κύ ριος οὕ τως τῇ γῇ ταύ τῃ καὶ τῷ οἴκῳ τού τῳ
καὶ ἐροῦ σιν ἀ νθ' ὧ ν ἐγκατέλιπον κύ ριον θεὸ ν αὐ τῶ ν ὃ ς ἐξή γαγεν τοὺ ς πατέρας
αὐ τῶ ν ἐξ αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας καὶ ἀ ντελά βοντο θεῶ ν ἀ λλοτρίων καὶ
προσεκύ νησαν αὐ τοῖς καὶ ἐδού λευσαν αὐ τοῖς διὰ τοῦ το ἐπή γαγεν κύ ριος ἐπ'
αὐ τοὺ ς τὴ ν κακίαν ταύ την
O a τό τε ἀ νή γαγεν σαλωμων τὴ ν θυγατέρα φαραω ἐκ
πό λεως δαυιδ εἰς οἶκον αὐ τοῦ ὃ ν ᾠ κοδό μησεν ἑαυτῷ ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις
εἴκοσι ἔτη ἐν οἷς ᾠ κοδό μησεν σαλωμων τοὺ ς δύ ο οἴκους τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν
οἶκον τοῦ βασιλέως
χιραμ βασιλεὺ ς τύ ρου ἀ ντελά βετο τοῦ σαλωμων ἐν ξύ λοις κεδρίνοις καὶ ἐν ξύ λοις
πευκίνοις καὶ ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν παντὶ θελή ματι αὐ τοῦ τό τε ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ
χιραμ εἴκοσι πό λεις ἐν τῇ γῇ τῇ γαλιλαίᾳ
καὶ ἐξῆ λθεν χιραμ ἐκ τύ ρου καὶ ἐπορεύ θη εἰς τὴ ν γαλιλαίαν τοῦ ἰδεῖν τὰ ς πό λεις ἃ ς
ἔδωκεν αὐ τῷ σαλωμων καὶ οὐ κ ἤ ρεσαν αὐ τῷ
καὶ εἶπεν τί αἱ πό λεις αὗ ται ἃ ς ἔδωκά ς μοι ἀ δελφέ καὶ ἐκά λεσεν αὐ τά ς ὅ ριον ἕως
τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἤ νεγκεν χιραμ τῷ σαλωμων ἑκατὸ ν καὶ εἴκοσι τά λαντα χρυσίου
καὶ ναῦ ν ὑ πὲρ οὗ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ἐν γασιωνγαβερ τὴ ν οὖ σαν
ἐχομένην αιλαθ ἐπὶ τοῦ χείλους τῆ ς ἐσχά της θαλά σσης ἐν γῇ εδωμ
476

καὶ ἀ πέστειλεν χιραμ ἐν τῇ νηὶ τῶ ν παίδων αὐ τοῦ ἄ νδρας ναυτικοὺ ς ἐλαύ νειν
εἰδό τας θά λασσαν μετὰ τῶ ν παίδων σαλωμων
καὶ ἦ λθον εἰς σωφηρα καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν χρυσίου ἑκατὸ ν καὶ εἴκοσι τά λαντα καὶ
ἤ νεγκαν τῷ βασιλεῖ σαλωμων
καὶ βασίλισσα σαβα ἤ κουσεν τὸ ὄ νομα σαλωμων καὶ τὸ ὄ νομα κυρίου καὶ ἦ λθεν
πειρά σαι αὐ τὸ ν ἐν αἰνίγμασιν
καὶ ἦ λθεν εἰς ιερουσαλημ ἐν δυνά μει βαρείᾳ σφό δρα καὶ κά μηλοι αἴρουσαι
ἡ δύ σματα καὶ χρυσὸ ν πολὺ ν σφό δρα καὶ λίθον τίμιον καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς σαλωμων
καὶ ἐλά λησεν αὐ τῷ πά ντα ὅ σα ἦ ν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τῆ ς
καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῇ σαλωμων πά ντας τοὺ ς λό γους αὐ τῆ ς οὐ κ ἦ ν λό γος
παρεωραμένος παρὰ τοῦ βασιλέως ὃ ν οὐ κ ἀ πή γγειλεν αὐ τῇ
καὶ εἶδεν βασίλισσα σαβα πᾶ σαν φρό νησιν σαλωμων καὶ τὸ ν οἶκον ὃ ν ᾠ κοδό μησεν
καὶ τὰ βρώ ματα σαλωμων καὶ τὴ ν καθέδραν παίδων αὐ τοῦ καὶ τὴ ν στά σιν
λειτουργῶ ν αὐ τοῦ καὶ τὸ ν ἱματισμὸ ν αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς οἰνοχό ους αὐ τοῦ καὶ τὴ ν
ὁ λοκαύ τωσιν αὐ τοῦ ἣ ν ἀ νέφερεν ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἐξ ἑαυτῆ ς ἐγένετο
καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα σαλωμων ἀ ληθινὸ ς ὁ λό γος ὃ ν ἤ κουσα ἐν τῇ γῇ μου περὶ
τοῦ λό γου σου καὶ περὶ τῆ ς φρονή σεώ ς σου
καὶ οὐ κ ἐπίστευσα τοῖς λαλοῦ σίν μοι ἕως ὅ του παρεγενό μην καὶ ἑωρά κασιν οἱ
ὀ φθαλμοί μου καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν τὸ ἥ μισυ καθὼ ς ἀ πή γγειλά ν μοι προστέθεικας
ἀ γαθὰ πρὸ ς αὐ τὰ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν ἀ κοή ν ἣ ν ἤ κουσα ἐν τῇ γῇ μου
μακά ριαι αἱ γυναῖκές σου μακά ριοι οἱ παῖδές σου οὗ τοι οἱ παρεστηκό τες ἐνώ πιό ν
σου δι' ὅ λου οἱ ἀ κού οντες πᾶ σαν τὴ ν φρό νησίν σου
γένοιτο κύ ριος ὁ θεό ς σου εὐ λογημένος ὃ ς ἠ θέλησεν ἐν σοὶ δοῦ ναί σε ἐπὶ θρό νου
ισραηλ διὰ τὸ ἀ γαπᾶ ν κύ ριον τὸ ν ισραηλ στῆ σαι εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ ἔθετό σε βασιλέα
ἐπ' αὐ τοὺ ς τοῦ ποιεῖν κρίμα ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ ἐν κρίμασιν αὐ τῶ ν
καὶ ἔδωκεν τῷ σαλωμων ἑκατὸ ν εἴκοσι τά λαντα χρυσίου καὶ ἡ δύ σματα πολλὰ
σφό δρα καὶ λίθον τίμιον οὐ κ ἐληλύ θει κατὰ τὰ ἡ δύ σματα ἐκεῖνα ἔτι εἰς πλῆ θος ἃ
ἔδωκεν βασίλισσα σαβα τῷ βασιλεῖ σαλωμων
καὶ ἡ ναῦ ς χιραμ ἡ αἴρουσα τὸ χρυσίον ἐκ σουφιρ ἤ νεγκεν ξύ λα ἀ πελέκητα πολλὰ
σφό δρα καὶ λίθον τίμιον
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς τὰ ξύ λα τὰ ἀ πελέκητα ὑ ποστηρίγματα τοῦ οἴκου κυρίου
καὶ τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ νά βλας καὶ κινύ ρας τοῖς ᾠ δοῖς οὐ κ ἐληλύ θει
τοιαῦ τα ξύ λα ἀ πελέκητα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς οὐ δὲ ὤ φθησά ν που ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ἔδωκεν τῇ βασιλίσσῃ σαβα πά ντα ὅ σα ἠ θέλησεν ὅ σα
ᾐ τή σατο ἐκτὸ ς πά ντων ὧ ν δεδώ κει αὐ τῇ διὰ χειρὸ ς τοῦ βασιλέως σαλωμων καὶ
ἀ πεστρά φη καὶ ἦ λθεν εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τῆ ς αὐ τὴ καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τῆ ς
καὶ ἦ ν ὁ σταθμὸ ς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐληλυθό τος τῷ σαλωμων ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ
ἑξακό σια καὶ ἑξή κοντα ἓξ τά λαντα χρυσίου
χωρὶς τῶ ν φό ρων τῶ ν ὑ ποτεταγμένων καὶ τῶ ν ἐμπό ρων καὶ πά ντων τῶ ν βασιλέων
τοῦ πέραν καὶ τῶ ν σατραπῶ ν τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐποίησεν σαλωμων τριακό σια δό ρατα χρυσᾶ ἐλατά τριακό σιοι χρυσοῖ ἐπῆ σαν
ἐπὶ τὸ δό ρυ τὸ ἕν
477

καὶ τριακό σια ὅ πλα χρυσᾶ ἐλατά τρεῖς μναῖ χρυσίου ἐνῆ σαν εἰς τὸ ὅ πλον τὸ ἕν καὶ
ἔδωκεν αὐ τὰ εἰς οἶκον δρυμοῦ τοῦ λιβά νου
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς θρό νον ἐλεφά ντινον μέγαν καὶ περιεχρύ σωσεν αὐ τὸ ν
χρυσίῳ δοκίμῳ
ἓξ ἀ ναβαθμοὶ τῷ θρό νῳ καὶ προτομαὶ μό σχων τῷ θρό νῳ ἐκ τῶ ν ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ
χεῖρες ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ τό που τῆ ς καθέδρας καὶ δύ ο λέοντες ἑστηκό τες παρὰ
τὰ ς χεῖρας
καὶ δώ δεκα λέοντες ἑστῶ τες ἐπὶ τῶ ν ἓξ ἀ ναβαθμῶ ν ἔνθεν καὶ ἔνθεν οὐ γέγονεν
οὕ τως πά σῃ βασιλείᾳ
καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τοῦ πό του σαλωμων χρυσᾶ καὶ λουτῆ ρες χρυσοῖ πά ντα τὰ
σκεύ η οἴκου δρυμοῦ τοῦ λιβά νου χρυσίῳ συγκεκλεισμένα οὐ κ ἦ ν ἀ ργύ ριον ὅ τι οὐ κ
ἦ ν λογιζό μενον ἐν ταῖς ἡ μέραις σαλωμων
ὅ τι ναῦ ς θαρσις τῷ βασιλεῖ ἐν τῇ θαλά σσῃ μετὰ τῶ ν νηῶ ν χιραμ μία διὰ τριῶ ν ἐτῶ ν
ἤ ρχετο τῷ βασιλεῖ ναῦ ς ἐκ θαρσις χρυσίου καὶ ἀ ργυρίου καὶ λίθων τορευτῶ ν καὶ
πελεκητῶ ν
O a αὕ τη ἦ ν ἡ πραγματεία τῆ ς προνομῆ ς ἧ ς ἀ νή νεγκεν
ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων οἰκοδομῆ σαι τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ
τὸ τεῖχος ιερουσαλημ καὶ τὴ ν ἄ κραν τοῦ περιφρά ξαι τὸ ν φραγμὸ ν τῆ ς πό λεως δαυιδ
καὶ τὴ ν ασσουρ καὶ τὴ ν μαγδαν καὶ τὴ ν γαζερ καὶ τὴ ν βαιθωρων τὴ ν ἀ νωτέρω καὶ
τὴ ν ιεθερμαθ καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τῶ ν ἁ ρμά των καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τῶ ν ἱππέων
καὶ τὴ ν πραγματείαν σαλωμων ἣ ν ἐπραγματεύ σατο οἰκοδομῆ σαι ἐν ιερουσαλημ καὶ
ἐν πά σῃ τῇ γῇ τοῦ μὴ κατά ρξαι αὐ τοῦ
O b πά ντα τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ὑ πολελειμμένον ἀ πὸ τοῦ
χετταίου καὶ τοῦ αμορραίου καὶ τοῦ φερεζαίου καὶ τοῦ χαναναίου καὶ τοῦ ευαίου
καὶ τοῦ ιεβουσαίου καὶ τοῦ γεργεσαίου τῶ ν μὴ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ὄ ντων τὰ τέκνα
αὐ τῶ ν τὰ ὑ πολελειμμένα μετ' αὐ τοὺ ς ἐν τῇ γῇ οὓ ς οὐ κ ἐδύ ναντο οἱ υἱοὶ ισραηλ
ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τού ς καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τοὺ ς σαλωμων εἰς φό ρον ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ταύ της
O c καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οὐ κ ἔδωκε σαλωμων εἰς
πρᾶ γμα ὅ τι αὐ τοὶ ἦ σαν ἄ νδρες οἱ πολεμισταὶ καὶ παῖδες αὐ τοῦ καὶ ἄ ρχοντες τῶ ν
ἁ ρμά των αὐ τοῦ καὶ ἱππεῖς αὐ τοῦ
καὶ ἐμεγαλύ νθη σαλωμων ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς πλού τῳ καὶ φρονή σει
καὶ πά ντες βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς ἐζή τουν τὸ πρό σωπον σαλωμων τοῦ ἀ κοῦ σαι τῆ ς
φρονή σεως αὐ τοῦ ἧ ς ἔδωκεν κύ ριος ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ
καὶ αὐ τοὶ ἔφερον ἕκαστος τὰ δῶ ρα αὐ τοῦ σκεύ η χρυσᾶ καὶ ἱματισμό ν στακτὴ ν καὶ
ἡ δύ σματα καὶ ἵππους καὶ ἡ μιό νους τὸ κατ' ἐνιαυτὸ ν ἐνιαυτό ν
καὶ ἦ σαν τῷ σαλωμων τέσσαρες χιλιά δες θή λειαι ἵπποι εἰς ἅ ρματα καὶ δώ δεκα
χιλιά δες ἱππέων καὶ ἔθετο αὐ τὰ ς ἐν ταῖς πό λεσι τῶ ν ἁ ρμά των καὶ μετὰ τοῦ
βασιλέως ἐν ιερουσαλημ
O a καὶ ἦ ν ἡ γού μενος πά ντων τῶ ν βασιλέων ἀ πὸ τοῦ
ποταμοῦ καὶ ἕως γῆ ς ἀ λλοφύ λων καὶ ἕως ὁ ρίων αἰγύ πτου
478

καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀ ργύ ριον ἐν ιερουσαλημ ὡ ς λίθους καὶ τὰ ς
κέδρους ἔδωκεν ὡ ς συκαμίνους τὰ ς ἐν τῇ πεδινῇ εἰς πλῆ θος
καὶ ἡ ἔξοδος τῶ ν ἵππων σαλωμων ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἐκ θεκουε ἔμποροι τοῦ βασιλέως
ἐλά μβανον ἐκ θεκουε ἐν ἀ λλά γματι
καὶ ἀ νέβαινεν ἡ ἔξοδος ἐξ αἰγύ πτου ἅ ρμα ἀ ντὶ ἑκατὸ ν ἀ ργυρίου καὶ ἵππος ἀ ντὶ
πεντή κοντα ἀ ργυρίου καὶ οὕ τω πᾶ σιν τοῖς βασιλεῦ σιν χεττιιν καὶ βασιλεῦ σιν
συρίας κατὰ θά λασσαν ἐξεπορεύ οντο
καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ἦ ν φιλογύ ναιος καὶ ἦ σαν αὐ τῷ ἄ ρχουσαι ἑπτακό σιαι καὶ
παλλακαὶ τριακό σιαι καὶ ἔλαβεν γυναῖκας ἀ λλοτρίας καὶ τὴ ν θυγατέρα φαραω
μωαβίτιδας αμμανίτιδας σύ ρας καὶ ιδουμαίας χετταίας καὶ αμορραίας
ἐκ τῶ ν ἐθνῶ ν ὧ ν ἀ πεῖπεν κύ ριος τοῖς υἱοῖς ισραηλ οὐ κ εἰσελεύ σεσθε εἰς αὐ τού ς καὶ
αὐ τοὶ οὐ κ εἰσελεύ σονται εἰς ὑ μᾶ ς μὴ ἐκκλίνωσιν τὰ ς καρδίας ὑ μῶ ν ὀ πίσω εἰδώ λων
αὐ τῶ ν εἰς αὐ τοὺ ς ἐκολλή θη σαλωμων τοῦ ἀ γαπῆ σαι
καὶ ἐγενή θη ἐν καιρῷ γή ρους σαλωμων καὶ οὐ κ ἦ ν ἡ καρδία αὐ τοῦ τελεία μετὰ
κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ καθὼ ς ἡ καρδία δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐξέκλιναν αἱ
γυναῖκες αἱ ἀ λλό τριαι τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ ὀ πίσω θεῶ ν αὐ τῶ ν
τό τε ᾠ κοδό μησεν σαλωμων ὑ ψηλὸ ν τῷ χαμως εἰδώ λῳ μωαβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐ τῶ ν
εἰδώ λῳ υἱῶ ν αμμων
καὶ τῇ ἀ στά ρτῃ βδελύ γματι σιδωνίων
καὶ οὕ τως ἐποίησεν πά σαις ταῖς γυναιξὶν αὐ τοῦ ταῖς ἀ λλοτρίαις ἐθυμίων καὶ ἔθυον
τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν
καὶ ἐποίησεν σαλωμων τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου οὐ κ ἐπορεύ θη ὀ πίσω κυρίου ὡ ς
δαυιδ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ὠ ργίσθη κύ ριος ἐπὶ σαλωμων ὅ τι ἐξέκλινεν καρδίαν αὐ τοῦ ἀ πὸ κυρίου θεοῦ
ισραηλ τοῦ ὀ φθέντος αὐ τῷ δὶς
καὶ ἐντειλαμένου αὐ τῷ ὑ πὲρ τοῦ λό γου τού του τὸ παρά παν μὴ πορευθῆ ναι ὀ πίσω
θεῶ ν ἑτέρων καὶ φυλά ξασθαι ποιῆ σαι ἃ ἐνετείλατο αὐ τῷ κύ ριος ὁ θεό ς
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς σαλωμων ἀ νθ' ὧ ν ἐγένετο ταῦ τα μετὰ σοῦ καὶ οὐ κ ἐφύ λαξας
τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ τὰ προστά γματά μου ἃ ἐνετειλά μην σοι διαρρή σσων διαρρή ξω
τὴ ν βασιλείαν σου ἐκ χειρό ς σου καὶ δώ σω αὐ τὴ ν τῷ δού λῳ σου
πλὴ ν ἐν ταῖς ἡ μέραις σου οὐ ποιή σω αὐ τὰ διὰ δαυιδ τὸ ν πατέρα σου ἐκ χειρὸ ς υἱοῦ
σου λή μψομαι αὐ τή ν
πλὴ ν ὅ λην τὴ ν βασιλείαν οὐ μὴ λά βω σκῆ πτρον ἓν δώ σω τῷ υἱῷ σου διὰ δαυιδ τὸ ν
δοῦ λό ν μου καὶ διὰ ιερουσαλημ τὴ ν πό λιν ἣ ν ἐξελεξά μην
καὶ ἤ γειρεν κύ ριος σαταν τῷ σαλωμων τὸ ν αδερ τὸ ν ιδουμαῖον καὶ τὸ ν εσρωμ υἱὸ ν
ελιαδαε τὸ ν ἐν ραεμμαθ αδραζαρ βασιλέα σουβα κύ ριον αὐ τοῦ καὶ συνηθροίσθησαν
ἐπ' αὐ τὸ ν ἄ νδρες καὶ ἦ ν ἄ ρχων συστρέμματος καὶ προκατελά βετο τὴ ν δαμασεκ καὶ
ἦ σαν σαταν τῷ ισραηλ πά σας τὰ ς ἡ μέρας σαλωμων καὶ αδερ ὁ ιδουμαῖος ἐκ τοῦ
σπέρματος τῆ ς βασιλείας ἐν ιδουμαίᾳ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξολεθρεῦ σαι δαυιδ τὸ ν εδωμ ἐν τῷ πορευθῆ ναι ιωαβ ἄ ρχοντα
τῆ ς στρατιᾶ ς θά πτειν τοὺ ς τραυματίας ἔκοψαν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἐν τῇ ιδουμαίᾳ
479

ὅ τι ἓξ μῆ νας ἐνεκά θητο ἐκεῖ ιωαβ καὶ πᾶ ς ισραηλ ἐν τῇ ιδουμαίᾳ ἕως ὅ του
ἐξωλέθρευσεν πᾶ ν ἀ ρσενικὸ ν ἐκ τῆ ς ιδουμαίας
καὶ ἀ πέδρα αδερ αὐ τὸ ς καὶ πά ντες ἄ νδρες ιδουμαῖοι τῶ ν παίδων τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθον εἰς αἴγυπτον καὶ αδερ παιδά ριον μικρό ν
καὶ ἀ νίστανται ἄ νδρες ἐκ τῆ ς πό λεως μαδιαμ καὶ ἔρχονται εἰς φαραν καὶ
λαμβά νουσιν ἄ νδρας μετ' αὐ τῶ ν καὶ ἔρχονται πρὸ ς φαραω βασιλέα αἰγύ πτου καὶ
εἰσῆ λθεν αδερ πρὸ ς φαραω καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ οἶκον καὶ ἄ ρτους διέταξεν αὐ τῷ
καὶ εὗ ρεν αδερ χά ριν ἐναντίον φαραω σφό δρα καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ γυναῖκα ἀ δελφὴ ν
τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ ἀ δελφὴ ν θεκεμινας τὴ ν μείζω
καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ ἡ ἀ δελφὴ θεκεμινας τῷ αδερ τὸ ν γανηβαθ υἱὸ ν αὐ τῆ ς καὶ
ἐξέθρεψεν αὐ τὸ ν θεκεμινα ἐν μέσῳ υἱῶ ν φαραω καὶ ἦ ν γανηβαθ ἐν μέσῳ υἱῶ ν
φαραω
καὶ αδερ ἤ κουσεν ἐν αἰγύ πτῳ ὅ τι κεκοίμηται δαυιδ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ
ὅ τι τέθνηκεν ιωαβ ὁ ἄ ρχων τῆ ς στρατιᾶ ς καὶ εἶπεν αδερ πρὸ ς φαραω ἐξαπό στειλό ν
με καὶ ἀ ποστρέψω εἰς τὴ ν γῆ ν μου
καὶ εἶπεν φαραω τῷ αδερ τίνι σὺ ἐλαττονῇ μετ' ἐμοῦ καὶ ἰδοὺ σὺ ζητεῖς ἀ πελθεῖν εἰς
τὴ ν γῆ ν σου καὶ εἶπεν αὐ τῷ αδερ ὅ τι ἐξαποστέλλων ἐξαποστελεῖς με καὶ
ἀ νέστρεψεν αδερ εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ
αὕ τη ἡ κακία ἣ ν ἐποίησεν αδερ καὶ ἐβαρυθύ μησεν ἐν ισραηλ καὶ ἐβασίλευσεν ἐν γῇ
εδωμ
καὶ ιεροβοαμ υἱὸ ς ναβατ ὁ εφραθι ἐκ τῆ ς σαριρα υἱὸ ς γυναικὸ ς χή ρας δοῦ λος
σαλωμων
καὶ τοῦ το τὸ πρᾶ γμα ὡ ς ἐπή ρατο χεῖρας ἐπὶ βασιλέα σαλωμων ᾠ κοδό μησεν τὴ ν
ἄ κραν συνέκλεισεν τὸ ν φραγμὸ ν τῆ ς πό λεως δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ὁ ἄ νθρωπος ιεροβοαμ ἰσχυρὸ ς δυνά μει καὶ εἶδεν σαλωμων τὸ παιδά ριον ὅ τι
ἀ νὴ ρ ἔργων ἐστίν καὶ κατέστησεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὰ ς ἄ ρσεις οἴκου ιωσηφ
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ιεροβοαμ ἐξῆ λθεν ἐξ ιερουσαλημ καὶ εὗ ρεν
αὐ τὸ ν αχιας ὁ σηλωνίτης ὁ προφή της ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ἀ πέστησεν αὐ τὸ ν ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ
καὶ ὁ αχιας περιβεβλημένος ἱματίῳ καινῷ καὶ ἀ μφό τεροι ἐν τῷ πεδίῳ
καὶ ἐπελά βετο αχια τοῦ ἱματίου αὐ τοῦ τοῦ καινοῦ τοῦ ἐπ' αὐ τῷ καὶ διέρρηξεν αὐ τὸ
δώ δεκα ῥ ή γματα
καὶ εἶπεν τῷ ιεροβοαμ λαβὲ σεαυτῷ δέκα ῥ ή γματα ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς
ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ ῥ ή σσω τὴ ν βασιλείαν ἐκ χειρὸ ς σαλωμων καὶ δώ σω σοι δέκα
σκῆ πτρα
καὶ δύ ο σκῆ πτρα ἔσονται αὐ τῷ διὰ τὸ ν δοῦ λό ν μου δαυιδ καὶ διὰ ιερουσαλημ τὴ ν
πό λιν ἣ ν ἐξελεξά μην ἐν αὐ τῇ ἐκ πασῶ ν φυλῶ ν ισραηλ
ἀ νθ' ὧ ν κατέλιπέν με καὶ ἐποίησεν τῇ ἀ στά ρτῃ βδελύ γματι σιδωνίων καὶ τῷ χαμως
καὶ τοῖς εἰδώ λοις μωαβ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐ τῶ ν προσοχθίσματι υἱῶ ν αμμων καὶ οὐ κ
ἐπορεύ θη ἐν ταῖς ὁ δοῖς μου τοῦ ποιῆ σαι τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον ἐμοῦ ὡ ς δαυιδ ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ
480

καὶ οὐ μὴ λά βω ὅ λην τὴ ν βασιλείαν ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ διό τι ἀ ντιτασσό μενος

ἀ ντιτά ξομαι αὐ τῷ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ διὰ δαυιδ τὸ ν δοῦ λό ν μου ὃ ν
ἐξελεξά μην αὐ τό ν
καὶ λή μψομαι τὴ ν βασιλείαν ἐκ χειρὸ ς τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ καὶ δώ σω σοι τὰ δέκα
σκῆ πτρα
τῷ δὲ υἱῷ αὐ τοῦ δώ σω τὰ δύ ο σκῆ πτρα ὅ πως ᾖ θέσις τῷ δού λῳ μου δαυιδ πά σας
τὰ ς ἡ μέρας ἐνώ πιον ἐμοῦ ἐν ιερουσαλημ τῇ πό λει ἣ ν ἐξελεξά μην ἐμαυτῷ τοῦ θέσθαι
ὄ νομά μου ἐκεῖ
καὶ σὲ λή μψομαι καὶ βασιλεύ σεις ἐν οἷς ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου καὶ σὺ ἔσῃ βασιλεὺ ς
ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ ἔσται ἐὰ ν φυλά ξῃς πά ντα ὅ σα ἂ ν ἐντείλωμαί σοι καὶ πορευθῇ ς ἐν ταῖς ὁ δοῖς μου
καὶ ποιή σῃς τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον ἐμοῦ τοῦ φυλά ξασθαι τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ τὰ
προστά γματά μου καθὼ ς ἐποίησεν δαυιδ ὁ δοῦ λό ς μου καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ
οἰκοδομή σω σοι οἶκον πιστό ν καθὼ ς ᾠ κοδό μησα τῷ δαυιδ
καὶ ἐζή τησεν σαλωμων θανατῶ σαι τὸ ν ιεροβοαμ καὶ ἀ νέστη καὶ ἀ πέδρα εἰς
αἴγυπτον πρὸ ς σουσακιμ βασιλέα αἰγύ πτου καὶ ἦ ν ἐν αἰγύ πτῳ ἕως οὗ ἀ πέθανεν
σαλωμων
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν ῥ ημά των σαλωμων καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ πᾶ σαν τὴ ν
φρό νησιν αὐ τοῦ οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γέγραπται ἐν βιβλίῳ ῥ ημά των σαλωμων
καὶ αἱ ἡ μέραι ἃ ς ἐβασίλευσεν σαλωμων ἐν ιερουσαλημ τεσσαρά κοντα ἔτη
καὶ ἐκοιμή θη σαλωμων μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν πό λει δαυιδ
τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἤ κουσεν ιεροβοαμ υἱὸ ς ναβατ καὶ αὐ τοῦ ἔτι
ὄ ντος ἐν αἰγύ πτῳ ὡ ς ἔφυγεν ἐκ προσώ που σαλωμων καὶ ἐκά θητο ἐν αἰγύ πτῳ
κατευθύ νει καὶ ἔρχεται εἰς τὴ ν πό λιν αὐ τοῦ εἰς τὴ ν γῆ ν σαριρα τὴ ν ἐν ὄ ρει εφραιμ
καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ἐκοιμή θη μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν
ροβοαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ πορεύ εται βασιλεὺ ς ροβοαμ εἰς σικιμα ὅ τι εἰς σικιμα ἤ ρχοντο πᾶ ς ισραηλ
βασιλεῦ σαι αὐ τό ν
καὶ ἐλά λησεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ροβοαμ λέγοντες
ὁ πατή ρ σου ἐβά ρυνεν τὸ ν κλοιὸ ν ἡ μῶ ν καὶ σὺ νῦ ν κού φισον ἀ πὸ τῆ ς δουλείας τοῦ
πατρό ς σου τῆ ς σκληρᾶ ς καὶ ἀ πὸ τοῦ κλοιοῦ αὐ τοῦ τοῦ βαρέος οὗ ἔδωκεν ἐφ' ἡ μᾶ ς
καὶ δουλεύ σομέν σοι
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἀ πέλθετε ἕως ἡ μερῶ ν τριῶ ν καὶ ἀ ναστρέψατε πρό ς με καὶ
ἀ πῆ λθον
καὶ παρή γγειλεν ὁ βασιλεὺ ς τοῖς πρεσβυτέροις οἳ ἦ σαν παρεστῶ τες ἐνώ πιον
σαλωμων τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἔτι ζῶ ντος αὐ τοῦ λέγων πῶ ς ὑ μεῖς βουλεύ εσθε καὶ
ἀ ποκριθῶ τῷ λαῷ τού τῳ λό γον
καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγοντες εἰ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ ἔσῃ δοῦ λος τῷ λαῷ τού τῳ
καὶ δουλεύ σῃς αὐ τοῖς καὶ λαλή σῃς αὐ τοῖς λό γους ἀ γαθού ς καὶ ἔσονταί σοι δοῦ λοι
πά σας τὰ ς ἡ μέρας
481

καὶ ἐγκατέλιπεν τὴ ν βουλὴ ν τῶ ν πρεσβυτέρων ἃ συνεβουλεύ σαντο αὐ τῷ καὶ

συνεβουλεύ σατο μετὰ τῶ ν παιδαρίων τῶ ν ἐκτραφέντων μετ' αὐ τοῦ τῶ ν
παρεστηκό των πρὸ προσώ που αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς τί ὑ μεῖς συμβουλεύ ετε καὶ τί ἀ ποκριθῶ τῷ λαῷ τού τῳ τοῖς
λαλή σασιν πρό ς με λεγό ντων κού φισον ἀ πὸ τοῦ κλοιοῦ οὗ ἔδωκεν ὁ πατή ρ σου ἐφ'
ἡ μᾶ ς
καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν τὰ παιδά ρια τὰ ἐκτραφέντα μετ' αὐ τοῦ οἱ παρεστηκό τες
πρὸ προσώ που αὐ τοῦ λέγοντες τά δε λαλή σεις τῷ λαῷ τού τῳ τοῖς λαλή σασι πρὸ ς
σὲ λέγοντες ὁ πατή ρ σου ἐβά ρυνεν τὸ ν κλοιὸ ν ἡ μῶ ν καὶ σὺ νῦ ν κού φισον ἀ φ' ἡ μῶ ν
τά δε λαλή σεις πρὸ ς αὐ τού ς ἡ μικρό της μου παχυτέρα τῆ ς ὀ σφύ ος τοῦ πατρό ς μου
καὶ νῦ ν ὁ πατή ρ μου ἐπεσά σσετο ὑ μᾶ ς κλοιῷ βαρεῖ κἀ γὼ προσθή σω ἐπὶ τὸ ν κλοιὸ ν
ὑ μῶ ν ὁ πατή ρ μου ἐπαίδευσεν ὑ μᾶ ς ἐν μά στιγξιν ἐγὼ δὲ παιδεύ σω ὑ μᾶ ς ἐν
σκορπίοις
καὶ παρεγένοντο πᾶ ς ισραηλ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ροβοαμ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καθό τι
ἐλά λησεν αὐ τοῖς ὁ βασιλεὺ ς λέγων ἀ ναστρά φητε πρό ς με τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν σκληρά καὶ ἐγκατέλιπεν ροβοαμ τὴ ν βουλὴ ν
τῶ ν πρεσβυτέρων ἃ συνεβουλεύ σαντο αὐ τῷ
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς κατὰ τὴ ν βουλὴ ν τῶ ν παιδαρίων λέγων ὁ πατή ρ μου
ἐβά ρυνεν τὸ ν κλοιὸ ν ὑ μῶ ν κἀ γὼ προσθή σω ἐπὶ τὸ ν κλοιὸ ν ὑ μῶ ν ὁ πατή ρ μου
ἐπαίδευσεν ὑ μᾶ ς ἐν μά στιγξιν κἀ γὼ παιδεύ σω ὑ μᾶ ς ἐν σκορπίοις
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς τοῦ λαοῦ ὅ τι ἦ ν μεταστροφὴ παρὰ κυρίου ὅ πως στή σῃ
τὸ ῥ ῆ μα αὐ τοῦ ὃ ἐλά λησεν ἐν χειρὶ αχια τοῦ σηλωνίτου περὶ ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ
καὶ εἶδον πᾶ ς ισραηλ ὅ τι οὐ κ ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἀ πεκρίθη ὁ λαὸ ς τῷ
βασιλεῖ λέγων τίς ἡ μῖν μερὶς ἐν δαυιδ καὶ οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν κληρονομία ἐν υἱῷ ιεσσαι
ἀ πό τρεχε ισραηλ εἰς τὰ σκηνώ ματά σου νῦ ν βό σκε τὸ ν οἶκό ν σου δαυιδ καὶ ἀ πῆ λθεν
ισραηλ εἰς τὰ σκηνώ ματα αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν αδωνιραμ τὸ ν ἐπὶ τοῦ φό ρου καὶ ἐλιθοβό λησαν
αὐ τὸ ν πᾶ ς ισραηλ ἐν λίθοις καὶ ἀ πέθανεν καὶ ὁ βασιλεὺ ς ροβοαμ ἔφθασεν ἀ ναβῆ ναι
τοῦ φυγεῖν εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἠ θέτησεν ισραηλ εἰς τὸ ν οἶκον δαυιδ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν πᾶ ς ισραηλ ὅ τι ἀ νέκαμψεν ιεροβοαμ ἐξ αἰγύ πτου καὶ
ἀ πέστειλαν καὶ ἐκά λεσαν αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν συναγωγὴ ν καὶ ἐβασίλευσαν αὐ τὸ ν ἐπὶ
ισραηλ καὶ οὐ κ ἦ ν ὀ πίσω οἴκου δαυιδ πά ρεξ σκή πτρου ιουδα καὶ βενιαμιν μό νοι
καὶ ροβοαμ εἰσῆ λθεν εἰς ιερουσαλημ καὶ ἐξεκκλησίασεν τὴ ν συναγωγὴ ν ιουδα καὶ
σκῆ πτρον βενιαμιν ἑκατὸ ν καὶ εἴκοσι χιλιά δες νεανιῶ ν ποιού ντων πό λεμον τοῦ
πολεμεῖν πρὸ ς οἶκον ισραηλ ἐπιστρέψαι τὴ ν βασιλείαν ροβοαμ υἱῷ σαλωμων
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς σαμαιαν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ λέγων
εἰπὸ ν τῷ ροβοαμ υἱῷ σαλωμων βασιλεῖ ιουδα καὶ πρὸ ς πά ντα οἶκον ιουδα καὶ
βενιαμιν καὶ τῷ καταλοίπῳ τοῦ λαοῦ λέγων
τά δε λέγει κύ ριος οὐ κ ἀ ναβή σεσθε οὐ δὲ πολεμή σετε μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ ἀ ναστρεφέτω ἕκαστος εἰς τὸ ν οἶκον ἑαυτοῦ ὅ τι παρ' ἐμοῦ γέγονεν τὸ ῥ ῆ μα
482

τοῦ το καὶ ἤ κουσαν τοῦ λό γου κυρίου καὶ κατέπαυσαν τοῦ πορευθῆ ναι κατὰ τὸ
ῥ ῆ μα κυρίου
O a καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων κοιμᾶ ται μετὰ τῶ ν
πατέρων αὐ τοῦ καὶ θά πτεται μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ
ἐβασίλευσεν ροβοαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐν ιερουσαλημ υἱὸ ς ὢ ν ἑκκαίδεκα ἐτῶ ν
ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ δώ δεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς
μητρὸ ς αὐ τοῦ νααναν θυγά τηρ αναν υἱοῦ ναας βασιλέως υἱῶ ν αμμων καὶ ἐποίησεν
τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ οὐ κ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
O b καὶ ἦ ν ἄ νθρωπος ἐξ ὄ ρους εφραιμ δοῦ λος τῷ
σαλωμων καὶ ὄ νομα αὐ τῷ ιεροβοαμ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ σαριρα γυνὴ
πό ρνη καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ν σαλωμων εἰς ἄ ρχοντα σκυτά λης ἐπὶ τὰ ς ἄ ρσεις οἴκου
ιωσηφ καὶ ᾠ κοδό μησεν τῷ σαλωμων τὴ ν σαριρα τὴ ν ἐν ὄ ρει εφραιμ καὶ ἦ σαν αὐ τῷ
ἅ ρματα τριακό σια ἵππων οὗ τος ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ἄ κραν ἐν ταῖς ἄ ρσεσιν οἴκου
εφραιμ οὗ τος συνέκλεισεν τὴ ν πό λιν δαυιδ καὶ ἦ ν ἐπαιρό μενος ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν
O c καὶ ἐζή τει σαλωμων θανατῶ σαι αὐ τό ν καὶ
ἐφοβή θη καὶ ἀ πέδρα αὐ τὸ ς πρὸ ς σουσακιμ βασιλέα αἰγύ πτου καὶ ἦ ν μετ' αὐ τοῦ ἕως
ἀ πέθανεν σαλωμων
O d καὶ ἤ κουσεν ιεροβοαμ ἐν αἰγύ πτῳ ὅ τι τέθνηκεν
σαλωμων καὶ ἐλά λησεν εἰς τὰ ὦ τα σουσακιμ βασιλέως αἰγύ πτου λέγων
ἐξαπό στειλό ν με καὶ ἀ πελεύ σομαι ἐγὼ εἰς τὴ ν γῆ ν μου καὶ εἶπεν αὐ τῷ σουσακιμ
αἴτησαί τι αἴτημα καὶ δώ σω σοι
O e καὶ σουσακιμ ἔδωκεν τῷ ιεροβοαμ τὴ ν ανω
ἀ δελφὴ ν θεκεμινας τὴ ν πρεσβυτέραν τῆ ς γυναικὸ ς αὐ τοῦ αὐ τῷ εἰς γυναῖκα αὕ τη ἦ ν
μεγά λη ἐν μέσῳ τῶ ν θυγατέρων τοῦ βασιλέως καὶ ἔτεκεν τῷ ιεροβοαμ τὸ ν αβια
υἱὸ ν αὐ τοῦ
O f καὶ εἶπεν ιεροβοαμ πρὸ ς σουσακιμ ὄ ντως
ἐξαπό στειλό ν με καὶ ἀ πελεύ σομαι καὶ ἐξῆ λθεν ιεροβοαμ ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἦ λθεν εἰς
γῆ ν σαριρα τὴ ν ἐν ὄ ρει εφραιμ καὶ συνά γεται ἐκεῖ πᾶ ν σκῆ πτρον εφραιμ καὶ
ᾠ κοδό μησεν ιεροβοαμ ἐκεῖ χά ρακα
O g καὶ ἠ ρρώ στησε τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ ἀ ρρωστίαν
κραταιὰ ν σφό δρα καὶ ἐπορεύ θη ιεροβοαμ ἐπερωτῆ σαι ὑ πὲρ τοῦ παιδαρίου καὶ εἶπε
πρὸ ς ανω τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἀ νά στηθι καὶ πορεύ ου ἐπερώ τησον τὸ ν θεὸ ν ὑ πὲρ τοῦ
παιδαρίου εἰ ζή σεται ἐκ τῆ ς ἀ ρρωστίας αὐ τοῦ
O h καὶ ἄ νθρωπος ἦ ν ἐν σηλω καὶ ὄ νομα αὐ τῷ αχια καὶ
οὗ τος ἦ ν υἱὸ ς ἑξή κοντα ἐτῶ ν καὶ ῥ ῆ μα κυρίου μετ' αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ιεροβοαμ πρὸ ς
τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ ἀ νά στηθι καὶ λαβὲ εἰς τὴ ν χεῖρά σου τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ
ἄ ρτους καὶ κολλύ ρια τοῖς τέκνοις αὐ τοῦ καὶ σταφυλὴ ν καὶ στά μνον μέλιτος
O i καὶ ἀ νέστη ἡ γυνὴ καὶ ἔλαβεν εἰς τὴ ν χεῖρα αὐ τῆ ς
ἄ ρτους καὶ δύ ο κολλύ ρια καὶ σταφυλὴ ν καὶ στά μνον μέλιτος τῷ αχια καὶ ὁ
ἄ νθρωπος πρεσβύ τερος καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ἠ μβλυώ πουν τοῦ βλέπειν
O k καὶ ἀ νέστη ἐκ σαριρα καὶ πορεύ εται καὶ ἐγένετο
εἰσελθού σης αὐ τῆ ς εἰς τὴ ν πό λιν πρὸ ς αχια τὸ ν σηλωνίτην καὶ εἶπεν αχια τῷ
483

παιδαρίῳ αὐ τοῦ ἔξελθε δὴ εἰς ἀ παντὴ ν ανω τῇ γυναικὶ ιεροβοαμ καὶ ἐρεῖς αὐ τῇ
εἴσελθε καὶ μὴ στῇ ς ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος σκληρὰ ἐγὼ ἐπαποστελῶ ἐπὶ σέ
O l καὶ εἰσῆ λθεν ανω πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ καὶ
εἶπεν αὐ τῇ αχια ἵνα τί μοι ἐνή νοχας ἄ ρτους καὶ σταφυλὴ ν καὶ κολλύ ρια καὶ στά μνον
μέλιτος τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ σὺ ἀ πελεύ σῃ ἀ π' ἐμοῦ καὶ ἔσται εἰσελθού σης σου
τὴ ν πύ λην εἰς σαριρα καὶ τὰ κορά σιά σου ἐξελεύ σονταί σοι εἰς συνά ντησιν καὶ
ἐροῦ σίν σοι τὸ παιδά ριον τέθνηκεν
O m ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐξολεθρεύ σω τοῦ
ιεροβοαμ οὐ ροῦ ντα πρὸ ς τοῖχον καὶ ἔσονται οἱ τεθνηκό τες τοῦ ιεροβοαμ ἐν τῇ
πό λει καταφά γονται οἱ κύ νες καὶ τὸ ν τεθνηκό τα ἐν τῷ ἀ γρῷ καταφά γεται τὰ
πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τὸ παιδά ριον κό ψονται οὐ αὶ κύ ριε ὅ τι εὑ ρέθη ἐν αὐ τῷ
ῥ ῆ μα καλὸ ν περὶ τοῦ κυρίου
O n καὶ ἀ πῆ λθεν ἡ γυνή ὡ ς ἤ κουσεν καὶ ἐγένετο ὡ ς
εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν σαριρα καὶ τὸ παιδά ριον ἀ πέθανεν καὶ ἐξῆ λθεν ἡ κραυγὴ εἰς
ἀ παντή ν
O o καὶ ἐπορεύ θη ιεροβοαμ εἰς σικιμα τὴ ν ἐν ὄ ρει
εφραιμ καὶ συνή θροισεν ἐκεῖ τὰ ς φυλὰ ς τοῦ ισραηλ καὶ ἀ νέβη ἐκεῖ ροβοαμ υἱὸ ς
σαλωμων καὶ λό γος κυρίου ἐγένετο πρὸ ς σαμαιαν τὸ ν ελαμι λέγων λαβὲ σεαυτῷ
ἱμά τιον καινὸ ν τὸ οὐ κ εἰσεληλυθὸ ς εἰς ὕ δωρ καὶ ῥ ῆ ξον αὐ τὸ δώ δεκα ῥ ή γματα καὶ
δώ σεις τῷ ιεροβοαμ καὶ ἐρεῖς αὐ τῷ τά δε λέγει κύ ριος λαβὲ σεαυτῷ δέκα ῥ ή γματα
τοῦ περιβαλέσθαι σε καὶ ἔλαβεν ιεροβοαμ καὶ εἶπεν σαμαιας τά δε λέγει κύ ριος ἐπὶ
τὰ ς δέκα φυλὰ ς τοῦ ισραηλ
O p καὶ εἶπεν ὁ λαὸ ς πρὸ ς ροβοαμ υἱὸ ν σαλωμων ὁ
πατή ρ σου ἐβά ρυνεν τὸ ν κλοιὸ ν αὐ τοῦ ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ ἐβά ρυνεν τὰ βρώ ματα τῆ ς
τραπέζης αὐ τοῦ καὶ νῦ ν εἰ κουφιεῖς σὺ ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ δουλεύ σομέν σοι καὶ εἶπεν
ροβοαμ πρὸ ς τὸ ν λαό ν ἔτι τριῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἀ ποκριθή σομαι ὑ μῖν ῥ ῆ μα
O q καὶ εἶπεν ροβοαμ εἰσαγά γετέ μοι τοὺ ς
πρεσβυτέρους καὶ συμβουλεύ σομαι μετ' αὐ τῶ ν τί ἀ ποκριθῶ τῷ λαῷ ῥ ῆ μα ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ καὶ ἐλά λησεν ροβοαμ εἰς τὰ ὦ τα αὐ τῶ ν καθὼ ς ἀ πέστειλεν ὁ λαὸ ς
πρὸ ς αὐ τό ν καὶ εἶπον οἱ πρεσβύ τεροι τοῦ λαοῦ οὕ τως ἐλά λησεν πρὸ ς σὲ ὁ λαό ς
O r καὶ διεσκέδασεν ροβοαμ τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ
ἤ ρεσεν ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ ἀ πέστειλεν καὶ εἰσή γαγεν τοὺ ς συντρό φους αὐ τοῦ καὶ
ἐλά λησεν αὐ τοῖς τὰ αὐ τά καὶ ταῦ τα ἀ πέστειλεν πρό ς με λέγων ὁ λαό ς καὶ εἶπαν οἱ
σύ ντροφοι αὐ τοῦ οὕ τως λαλή σεις πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν λέγων ἡ μικρό της μου παχυτέρα
ὑ πὲρ τὴ ν ὀ σφὺ ν τοῦ πατρό ς μου ὁ πατή ρ μου ἐμαστίγου ὑ μᾶ ς μά στιγξιν ἐγὼ δὲ
κατά ρξω ὑ μῶ ν ἐν σκορπίοις
O s καὶ ἤ ρεσεν τὸ ῥ ῆ μα ἐνώ πιον ροβοαμ καὶ ἀ πεκρίθη
τῷ λαῷ καθὼ ς συνεβού λευσαν αὐ τῷ οἱ σύ ντροφοι αὐ τοῦ τὰ παιδά ρια
O t καὶ εἶπεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς ἕκαστος τῷ
πλησίον αὐ τοῦ καὶ ἀ νέκραξαν ἅ παντες λέγοντες οὐ μερὶς ἡ μῖν ἐν δαυιδ οὐ δὲ
κληρονομία ἐν υἱῷ ιεσσαι εἰς τὰ σκηνώ ματά σου ισραηλ ὅ τι οὗ τος ὁ ἄ νθρωπος οὐ κ
εἰς ἄ ρχοντα οὐ δὲ εἰς ἡ γού μενον
484

O u καὶ διεσπά ρη πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐκ σικιμων καὶ ἀ πῆ λθεν

ἕκαστος εἰς τὸ σκή νωμα αὐ τοῦ καὶ κατεκρά τησεν ροβοαμ καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ ἀ νέβη
ἐπὶ τὸ ἅ ρμα αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθεν εἰς ιερουσαλημ καὶ πορεύ ονται ὀ πίσω αὐ τοῦ πᾶ ν
σκῆ πτρον ιουδα καὶ πᾶ ν σκῆ πτρον βενιαμιν
O x καὶ ἐγένετο ἐνισταμένου τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ
συνή θροισεν ροβοαμ πά ντα ἄ νδρα ιουδα καὶ βενιαμιν καὶ ἀ νέβη τοῦ πολεμεῖν πρὸ ς
ιεροβοαμ εἰς σικιμα
O y καὶ ἐγένετο ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς σαμαιαν ἄ νθρωπον
τοῦ θεοῦ λέγων εἰπὸ ν τῷ ροβοαμ βασιλεῖ ιουδα καὶ πρὸ ς πά ντα οἶκον ιουδα καὶ
βενιαμιν καὶ πρὸ ς τὸ κατά λειμμα τοῦ λαοῦ λέγων τά δε λέγει κύ ριος οὐ κ
ἀ ναβή σεσθε οὐ δὲ πολεμή σετε πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν υἱοὺ ς ισραηλ
ἀ ναστρέφετε ἕκαστος εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ὅ τι παρ' ἐμοῦ γέγονεν τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
O z καὶ ἤ κουσαν τοῦ λό γου κυρίου καὶ ἀ νέσχον τοῦ
πορευθῆ ναι κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ ᾠ κοδό μησεν ιεροβοαμ τὴ ν σικιμα τὴ ν ἐν ὄ ρει εφραιμ καὶ κατῴ κει ἐν αὐ τῇ καὶ
ἐξῆ λθεν ἐκεῖθεν καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν φανουηλ
καὶ εἶπεν ιεροβοαμ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ ἰδοὺ νῦ ν ἐπιστρέψει ἡ βασιλεία εἰς οἶκον
δαυιδ
ἐὰ ν ἀ ναβῇ ὁ λαὸ ς οὗ τος ἀ ναφέρειν θυσίας ἐν οἴκῳ κυρίου εἰς ιερουσαλημ καὶ
ἐπιστραφή σεται καρδία τοῦ λαοῦ πρὸ ς κύ ριον καὶ κύ ριον αὐ τῶ ν πρὸ ς ροβοαμ
βασιλέα ιουδα καὶ ἀ ποκτενοῦ σίν με
καὶ ἐβουλεύ σατο ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἐποίησεν δύ ο δαμά λεις χρυσᾶ ς καὶ
εἶπεν πρὸ ς τὸ ν λαό ν ἱκανού σθω ὑ μῖν ἀ ναβαίνειν εἰς ιερουσαλημ ἰδοὺ θεοί σου
ισραηλ οἱ ἀ ναγαγό ντες σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἔθετο τὴ ν μίαν ἐν βαιθηλ καὶ τὴ ν μίαν ἔδωκεν ἐν δαν
καὶ ἐγένετο ὁ λό γος οὗ τος εἰς ἁ μαρτίαν καὶ ἐπορεύ ετο ὁ λαὸ ς πρὸ προσώ που τῆ ς
μιᾶ ς ἕως δαν
καὶ ἐποίησεν οἴκους ἐφ' ὑ ψηλῶ ν καὶ ἐποίησεν ἱερεῖς μέρος τι ἐκ τοῦ λαοῦ οἳ οὐ κ
ἦ σαν ἐκ τῶ ν υἱῶ ν λευι
καὶ ἐποίησεν ιεροβοαμ ἑορτὴ ν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ὀ γδό ῳ ἐν τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ
τοῦ μηνὸ ς κατὰ τὴ ν ἑορτὴ ν τὴ ν ἐν γῇ ιουδα καὶ ἀ νέβη ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὃ
ἐποίησεν ἐν βαιθηλ τοῦ θύ ειν ταῖς δαμά λεσιν αἷς ἐποίησεν καὶ παρέστησεν ἐν
βαιθηλ τοὺ ς ἱερεῖς τῶ ν ὑ ψηλῶ ν ὧ ν ἐποίησεν
καὶ ἀ νέβη ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὃ ἐποίησεν τῇ πεντεκαιδεκά τῃ ἡ μέρᾳ ἐν τῷ μηνὶ τῷ
ὀ γδό ῳ ἐν τῇ ἑορτῇ ᾗ ἐπλά σατο ἀ πὸ καρδίας αὐ τοῦ καὶ ἐποίησεν ἑορτὴ ν τοῖς υἱοῖς
ισραηλ καὶ ἀ νέβη ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τοῦ ἐπιθῦ σαι
καὶ ἰδοὺ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐξ ιουδα παρεγένετο ἐν λό γῳ κυρίου εἰς βαιθηλ καὶ
ιεροβοαμ εἱστή κει ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τοῦ ἐπιθῦ σαι
καὶ ἐπεκά λεσεν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον ἐν λό γῳ κυρίου καὶ εἶπεν θυσιαστή ριον
θυσιαστή ριον τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ υἱὸ ς τίκτεται τῷ οἴκῳ δαυιδ ιωσιας ὄ νομα
αὐ τῷ καὶ θύ σει ἐπὶ σὲ τοὺ ς ἱερεῖς τῶ ν ὑ ψηλῶ ν τοὺ ς ἐπιθύ οντας ἐπὶ σὲ καὶ ὀ στᾶ
ἀ νθρώ πων καύ σει ἐπὶ σέ
485

καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τέρας λέγων τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησεν κύ ριος λέγων
ἰδοὺ τὸ θυσιαστή ριον ῥ ή γνυται καὶ ἐκχυθή σεται ἡ πιό της ἡ ἐπ' αὐ τῷ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς ιεροβοαμ τῶ ν λό γων τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ
τοῦ ἐπικαλεσαμένου ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ ἐν βαιθηλ καὶ ἐξέτεινεν ὁ βασιλεὺ ς τὴ ν
χεῖρα αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου λέγων συλλά βετε αὐ τό ν καὶ ἰδοὺ ἐξηρά νθη ἡ
χεὶρ αὐ τοῦ ἣ ν ἐξέτεινεν ἐπ' αὐ τό ν καὶ οὐ κ ἠ δυνή θη ἐπιστρέψαι αὐ τὴ ν πρὸ ς ἑαυτό ν
καὶ τὸ θυσιαστή ριον ἐρρά γη καὶ ἐξεχύ θη ἡ πιό της ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ τὸ
τέρας ὃ ἔδωκεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν λό γῳ κυρίου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ιεροβοαμ τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ δεή θητι τοῦ προσώ που
κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ἐπιστρεψά τω ἡ χείρ μου πρό ς με καὶ ἐδεή θη ὁ ἄ νθρωπος
τοῦ θεοῦ τοῦ προσώ που κυρίου καὶ ἐπέστρεψεν τὴ ν χεῖρα τοῦ βασιλέως πρὸ ς
αὐ τό ν καὶ ἐγένετο καθὼ ς τὸ πρό τερον

καὶ ἐλά λησεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ εἴσελθε μετ' ἐμοῦ εἰς οἶκον
καὶ ἀ ρίστησον καὶ δώ σω σοι δό μα
καὶ εἶπεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἐά ν μοι δῷ ς τὸ ἥ μισυ τοῦ οἴκου
σου οὐ κ εἰσελεύ σομαι μετὰ σοῦ οὐ δὲ μὴ φά γω ἄ ρτον οὐ δὲ μὴ πίω ὕ δωρ ἐν τῷ τό πῳ
τού τῳ
ὅ τι οὕ τως ἐνετείλατό μοι ἐν λό γῳ κύ ριος λέγων μὴ φά γῃς ἄ ρτον καὶ μὴ πίῃς ὕ δωρ
καὶ μὴ ἐπιστρέψῃς ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ ἐπορεύ θης ἐν αὐ τῇ
καὶ ἀ πῆ λθεν ἐν ὁ δῷ ἄ λλῃ καὶ οὐ κ ἀ νέστρεψεν ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ ἦ λθεν ἐν αὐ τῇ εἰς βαιθηλ
καὶ προφή της εἷς πρεσβύ της κατῴ κει ἐν βαιθηλ καὶ ἔρχονται οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ
διηγή σαντο αὐ τῷ ἅ παντα τὰ ἔργα ἃ ἐποίησεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ ἐν βαιθηλ καὶ τοὺ ς λό γους οὓ ς ἐλά λησεν τῷ βασιλεῖ καὶ ἐπέστρεψαν τὸ
πρό σωπον τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν λέγων ποίᾳ ὁ δῷ πεπό ρευται καὶ
δεικνύ ουσιν αὐ τῷ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὴ ν ὁ δὸ ν ἐν ᾗ ἀ νῆ λθεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ὁ
ἐλθὼ ν ἐξ ιουδα
καὶ εἶπεν τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ ἐπισά ξατέ μοι τὸ ν ὄ νον καὶ ἐπέσαξαν αὐ τῷ τὸ ν ὄ νον καὶ
ἐπέβη ἐπ' αὐ τό ν
καὶ ἐπορεύ θη κατό πισθεν τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ καὶ εὗ ρεν αὐ τὸ ν καθή μενον ὑ πὸ
δρῦ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ εἰ σὺ εἶ ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ὁ ἐληλυθὼ ς ἐξ ιουδα καὶ εἶπεν
αὐ τῷ ἐγώ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ δεῦ ρο μετ' ἐμοῦ καὶ φά γε ἄ ρτον
καὶ εἶπεν οὐ μὴ δύ νωμαι τοῦ ἐπιστρέψαι μετὰ σοῦ οὐ δὲ μὴ φά γομαι ἄ ρτον οὐ δὲ
πίομαι ὕ δωρ ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ
ὅ τι οὕ τως ἐντέταλταί μοι ἐν λό γῳ κύ ριος λέγων μὴ φά γῃς ἄ ρτον ἐκεῖ καὶ μὴ πίῃς
ὕ δωρ ἐκεῖ καὶ μὴ ἐπιστρέψῃς ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ ἐπορεύ θης ἐν αὐ τῇ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν κἀ γὼ προφή της εἰμὶ καθὼ ς σύ καὶ ἄ γγελος λελά ληκεν πρό ς με
ἐν ῥ ή ματι κυρίου λέγων ἐπίστρεψον αὐ τὸ ν πρὸ ς σεαυτὸ ν εἰς τὸ ν οἶκό ν σου καὶ
φαγέτω ἄ ρτον καὶ πιέτω ὕ δωρ καὶ ἐψεύ σατο αὐ τῷ
καὶ ἐπέστρεψεν αὐ τό ν καὶ ἔφαγεν ἄ ρτον καὶ ἔπιεν ὕ δωρ ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ
486

καὶ ἐγένετο αὐ τῶ ν καθημένων ἐπὶ τῆ ς τραπέζης καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς τὸ ν
προφή την τὸ ν ἐπιστρέψαντα αὐ τὸ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ τὸ ν ἥ κοντα ἐξ ιουδα λέγων τά δε λέγει
κύ ριος ἀ νθ' ὧ ν παρεπίκρανας τὸ ῥ ῆ μα κυρίου καὶ οὐ κ ἐφύ λαξας τὴ ν ἐντολή ν ἣ ν
ἐνετείλατό σοι κύ ριος ὁ θεό ς σου
καὶ ἐπέστρεψας καὶ ἔφαγες ἄ ρτον καὶ ἔπιες ὕ δωρ ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ ᾧ ἐλά λησεν
πρὸ ς σὲ λέγων μὴ φά γῃς ἄ ρτον καὶ μὴ πίῃς ὕ δωρ οὐ μὴ εἰσέλθῃ τὸ σῶ μά σου εἰς τὸ ν
τά φον τῶ ν πατέρων σου
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ φαγεῖν ἄ ρτον καὶ πιεῖν ὕ δωρ καὶ ἐπέσαξεν αὐ τῷ τὸ ν ὄ νον καὶ
ἐπέστρεψεν
καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ εὗ ρεν αὐ τὸ ν λέων ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τό ν καὶ ἦ ν τὸ σῶ μα
αὐ τοῦ ἐρριμμένον ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ὁ ὄ νος εἱστή κει παρ' αὐ τό καὶ ὁ λέων εἱστή κει
παρὰ τὸ σῶ μα
καὶ ἰδοὺ ἄ νδρες παραπορευό μενοι καὶ εἶδον τὸ θνησιμαῖον ἐρριμμένον ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ὁ λέων εἱστή κει ἐχό μενα τοῦ θνησιμαίου καὶ εἰσῆ λθον καὶ ἐλά λησαν ἐν τῇ πό λει
οὗ ὁ προφή της ὁ πρεσβύ της κατῴ κει ἐν αὐ τῇ
καὶ ἤ κουσεν ὁ ἐπιστρέψας αὐ τὸ ν ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ καὶ εἶπεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ οὗ τό ς
ἐστιν ὃ ς παρεπίκρανε τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ ἐπορεύ θη καὶ εὗ ρεν τὸ σῶ μα αὐ τοῦ ἐρριμμένον ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ὁ ὄ νος καὶ ὁ λέων
εἱστή κεισαν παρὰ τὸ σῶ μα καὶ οὐ κ ἔφαγεν ὁ λέων τὸ σῶ μα τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ
θεοῦ καὶ οὐ συνέτριψεν τὸ ν ὄ νον
καὶ ἦ ρεν ὁ προφή της τὸ σῶ μα τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ καὶ ἐπέθηκεν αὐ τὸ ἐπὶ τὸ ν
ὄ νον καὶ ἐπέστρεψεν αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν πό λιν ὁ προφή της τοῦ θά ψαι αὐ τὸ ν
ἐν τῷ τά φῳ ἑαυτοῦ καὶ ἐκό ψαντο αὐ τό ν οὐ αὶ ἀ δελφέ
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ κό ψασθαι αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ λέγων ἐὰ ν ἀ ποθά νω
θά ψατέ με ἐν τῷ τά φῳ τού τῳ οὗ ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ τέθαπται ἐν αὐ τῷ παρὰ τὰ
ὀ στᾶ αὐ τοῦ θέτε με ἵνα σωθῶ σι τὰ ὀ στᾶ μου μετὰ τῶ ν ὀ στῶ ν αὐ τοῦ
ὅ τι γινό μενον ἔσται τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησεν ἐν λό γῳ κυρίου ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ
ἐν βαιθηλ καὶ ἐπὶ τοὺ ς οἴκους τοὺ ς ὑ ψηλοὺ ς τοὺ ς ἐν σαμαρείᾳ
καὶ μετὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το οὐ κ ἐπέστρεψεν ιεροβοαμ ἀ πὸ τῆ ς κακίας αὐ τοῦ καὶ
ἐπέστρεψεν καὶ ἐποίησεν ἐκ μέρους τοῦ λαοῦ ἱερεῖς ὑ ψηλῶ ν ὁ βουλό μενος ἐπλή ρου
τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ καὶ ἐγίνετο ἱερεὺ ς εἰς τὰ ὑ ψηλά
καὶ ἐγένετο τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το εἰς ἁ μαρτίαν τῷ οἴκῳ ιεροβοαμ καὶ εἰς ὄ λεθρον καὶ εἰς
ἀ φανισμὸ ν ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς
καὶ ροβοαμ υἱὸ ς σαλωμων ἐβασίλευσεν ἐπὶ ιουδα υἱὸ ς τεσσαρά κοντα καὶ ἑνὸ ς
ἐνιαυτῶ ν ροβοαμ ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ δέκα ἑπτὰ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ τῇ πό λει ἣ ν ἐξελέξατο κύ ριος θέσθαι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ ἐκ πασῶ ν
φυλῶ ν τοῦ ισραηλ καὶ τὸ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ νααμα ἡ αμμανῖτις
καὶ ἐποίησεν ροβοαμ τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ παρεζή λωσεν αὐ τὸ ν ἐν πᾶ σιν
οἷς ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐ τοῦ καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τῶ ν αἷς ἥ μαρτον
καὶ ᾠ κοδό μησαν ἑαυτοῖς ὑ ψηλὰ καὶ στή λας καὶ ἄ λση ἐπὶ πά ντα βουνὸ ν ὑ ψηλὸ ν καὶ
ὑ ποκά τω παντὸ ς ξύ λου συσκίου
487

καὶ σύ νδεσμος ἐγενή θη ἐν τῇ γῇ καὶ ἐποίησαν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν βδελυγμά των τῶ ν

ἐθνῶ ν ὧ ν ἐξῆ ρεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ πέμπτῳ βασιλεύ οντος ροβοαμ ἀ νέβη σουσακιμ
βασιλεὺ ς αἰγύ πτου ἐπὶ ιερουσαλημ
καὶ ἔλαβεν πά ντας τοὺ ς θησαυροὺ ς οἴκου κυρίου καὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς οἴκου τοῦ
βασιλέως καὶ τὰ δό ρατα τὰ χρυσᾶ ἃ ἔλαβεν δαυιδ ἐκ χειρὸ ς τῶ ν παίδων αδρααζαρ
βασιλέως σουβα καὶ εἰσή νεγκεν αὐ τὰ εἰς ιερουσαλημ τὰ πά ντα ἔλαβεν ὅ πλα τὰ
χρυσᾶ
καὶ ἐποίησεν ροβοαμ ὁ βασιλεὺ ς ὅ πλα χαλκᾶ ἀ ντ' αὐ τῶ ν καὶ ἐπέθεντο ἐπ' αὐ τὸ ν οἱ
ἡ γού μενοι τῶ ν παρατρεχό ντων οἱ φυλά σσοντες τὸ ν πυλῶ να οἴκου τοῦ βασιλέως
καὶ ἐγένετο ὅ τε εἰσεπορεύ ετο ὁ βασιλεὺ ς εἰς οἶκον κυρίου καὶ ᾖ ρον αὐ τὰ οἱ
παρατρέχοντες καὶ ἀ πηρείδοντο αὐ τὰ εἰς τὸ θεε τῶ ν παρατρεχό ντων
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ροβοαμ καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα
ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ πό λεμος ἦ ν ἀ νὰ μέσον ροβοαμ καὶ ἀ νὰ μέσον ιεροβοαμ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἐκοιμή θη ροβοαμ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ θά πτεται μετὰ τῶ ν πατέρων
αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἐβασίλευσεν αβιου υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ ἐν τῷ ὀ κτωκαιδεκά τῳ ἔτει βασιλεύ οντος ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ βασιλεύ ει αβιου
υἱὸ ς ροβοαμ ἐπὶ ιουδα
καὶ ἓξ ἔτη ἐβασίλευσεν καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ μααχα θυγά τηρ αβεσσαλωμ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ αἷς ἐποίησεν ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ
οὐ κ ἦ ν ἡ καρδία αὐ τοῦ τελεία μετὰ κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ ὡ ς ἡ καρδία δαυιδ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ
ὅ τι διὰ δαυιδ ἔδωκεν αὐ τῷ κύ ριος κατά λειμμα ἵνα στή σῃ τέκνα αὐ τοῦ μετ' αὐ τὸ ν
καὶ στή σῃ τὴ ν ιερουσαλημ
ὡ ς ἐποίησεν δαυιδ τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου οὐ κ ἐξέκλινεν ἀ πὸ πά ντων ὧ ν
ἐνετείλατο αὐ τῷ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αβιου καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα
ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα καὶ πό λεμος ἦ ν ἀ νὰ μέσον
αβιου καὶ ἀ νὰ μέσον ιεροβοαμ
καὶ ἐκοιμή θη αβιου μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν τῷ εἰκοστῷ καὶ τετά ρτῳ ἔτει τοῦ
ιεροβοαμ καὶ θά πτεται μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ βασιλεύ ει ασα
υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετά ρτῳ καὶ εἰκοστῷ τοῦ ιεροβοαμ βασιλέως ισραηλ βασιλεύ ει
ασα ἐπὶ ιουδαν
καὶ τεσσαρά κοντα καὶ ἓν ἔτος ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς
αὐ τοῦ ανα θυγά τηρ αβεσσαλωμ
καὶ ἐποίησεν ασα τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου ὡ ς δαυιδ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἀ φεῖλεν τὰ ς τελετὰ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐξαπέστειλεν πά ντα τὰ ἐπιτηδεύ ματα ἃ
ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐ τοῦ
488

καὶ τὴ ν ανα τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ μετέστησεν τοῦ μὴ εἶναι ἡ γουμένην καθὼ ς ἐποίησεν
σύ νοδον ἐν τῷ ἄ λσει αὐ τῆ ς καὶ ἐξέκοψεν ασα τὰ ς καταδύ σεις αὐ τῆ ς καὶ ἐνέπρησεν
πυρὶ ἐν τῷ χειμά ρρῳ κεδρων
τὰ δὲ ὑ ψηλὰ οὐ κ ἐξῆ ρεν πλὴ ν ἡ καρδία ασα ἦ ν τελεία μετὰ κυρίου πά σας τὰ ς
ἡ μέρας αὐ τοῦ
καὶ εἰσή νεγκεν τοὺ ς κίονας τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς κίονας αὐ τοῦ εἰσή νεγκεν εἰς
τὸ ν οἶκον κυρίου ἀ ργυροῦ ς καὶ χρυσοῦ ς καὶ σκεύ η
καὶ πό λεμος ἦ ν ἀ νὰ μέσον ασα καὶ ἀ νὰ μέσον βαασα βασιλέως ισραηλ πά σας τὰ ς
ἡ μέρας
καὶ ἀ νέβη βαασα βασιλεὺ ς ισραηλ ἐπὶ ιουδαν καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ραμα τοῦ μὴ
εἶναι ἐκπορευό μενον καὶ εἰσπορευό μενον τῷ ασα βασιλεῖ ιουδα
καὶ ἔλαβεν ασα τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν τοῖς θησαυροῖς τοῦ οἴκου
τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ εἰς χεῖρας παίδων αὐ τοῦ καὶ ἐξαπέστειλεν αὐ τοὺ ς ὁ
βασιλεὺ ς ασα πρὸ ς υἱὸ ν αδερ υἱὸ ν ταβερεμμαν υἱοῦ αζιν βασιλέως συρίας τοῦ
κατοικοῦ ντος ἐν δαμασκῷ λέγων
διά θου διαθή κην ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον σοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ πατρό ς μου
καὶ τοῦ πατρό ς σου ἰδοὺ ἐξαπέσταλκά σοι δῶ ρα ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον δεῦ ρο
διασκέδασον τὴ ν διαθή κην σου τὴ ν πρὸ ς βαασα βασιλέα ισραηλ καὶ ἀ ναβή σεται
ἀ π' ἐμοῦ
καὶ ἤ κουσεν υἱὸ ς αδερ τοῦ βασιλέως ασα καὶ ἀ πέστειλεν τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν
δυνά μεων τῶ ν αὐ τοῦ ταῖς πό λεσιν τοῦ ισραηλ καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν αιν καὶ τὴ ν δαν καὶ
τὴ ν αβελμαα καὶ πᾶ σαν τὴ ν χεζραθ ἕως πά σης τῆ ς γῆ ς νεφθαλι
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν βαασα καὶ διέλιπεν τοῦ οἰκοδομεῖν τὴ ν ραμα καὶ
ἀ νέστρεψεν εἰς θερσα
καὶ ὁ βασιλεὺ ς ασα παρή γγειλεν παντὶ ιουδα εἰς αινακιμ καὶ αἴρουσιν τοὺ ς λίθους
τῆ ς ραμα καὶ τὰ ξύ λα αὐ τῆ ς ἃ ᾠ κοδό μησεν βαασα καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐν αὐ τοῖς ὁ
βασιλεὺ ς ασα πᾶ ν βουνὸ ν βενιαμιν καὶ τὴ ν σκοπιά ν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ασα καὶ πᾶ σα ἡ δυναστεία αὐ τοῦ ἣ ν ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ
ταῦ τα γεγραμμένα ἐστὶν ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα πλὴ ν
ἐν τῷ καιρῷ τοῦ γή ρως αὐ τοῦ ἐπό νεσεν τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ
καὶ ἐκοιμή θη ασα καὶ θά πτεται μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ
βασιλεύ ει ιωσαφατ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ ναδαβ υἱὸ ς ιεροβοαμ βασιλεύ ει ἐπὶ ισραηλ ἐν ἔτει δευτέρῳ τοῦ ασα βασιλέως
ιουδα καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ ἔτη δύ ο
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τοῦ αἷς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
καὶ περιεκά θισεν αὐ τὸ ν βαασα υἱὸ ς αχια ἐπὶ τὸ ν οἶκον βελααν καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν
ἐν γαβαθων τῇ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ναδαβ καὶ πᾶ ς ισραηλ περιεκά θητο ἐπὶ
γαβαθων
καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν βαασα ἐν ἔτει τρίτῳ τοῦ ασα υἱοῦ αβιου βασιλέως ιουδα καὶ
ἐβασίλευσεν
489

καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐβασίλευσεν καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν οἶκον ιεροβοαμ καὶ οὐ χ ὑ πελίπετο
πᾶ σαν πνοὴ ν τοῦ ιεροβοαμ ἕως τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τὸ ν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ
ἐλά λησεν ἐν χειρὶ δού λου αὐ τοῦ αχια τοῦ σηλωνίτου
περὶ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν ιεροβοαμ ὡ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ καὶ ἐν τῷ παροργισμῷ
αὐ τοῦ ᾧ παρώ ργισεν τὸ ν κύ ριον θεὸ ν τοῦ ισραηλ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ναδαβ καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα
ἐστὶν ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ τρίτῳ τοῦ ασα βασιλέως ιουδα βασιλεύ ει βαασα υἱὸ ς αχια ἐπὶ
ισραηλ ἐν θερσα εἴκοσι καὶ τέσσαρα ἔτη
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ ιεροβοαμ υἱοῦ
ναβατ καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τοῦ ὡ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου ἐν χειρὶ ιου υἱοῦ ανανι πρὸ ς βαασα
ἀ νθ' ὧ ν ὕ ψωσά σε ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἔδωκά σε ἡ γού μενον ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου ισραηλ
καὶ ἐπορεύ θης ἐν τῇ ὁ δῷ ιεροβοαμ καὶ ἐξή μαρτες τὸ ν λαό ν μου τὸ ν ισραηλ τοῦ
παροργίσαι με ἐν τοῖς ματαίοις αὐ τῶ ν
ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ὀ πίσω βαασα καὶ ὄ πισθεν τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ δώ σω τὸ ν οἶκό ν
σου ὡ ς τὸ ν οἶκον ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ
τὸ ν τεθνηκό τα τοῦ βαασα ἐν τῇ πό λει καταφά γονται αὐ τὸ ν οἱ κύ νες καὶ τὸ ν
τεθνηκό τα αὐ τοῦ ἐν τῷ πεδίῳ καταφά γονται αὐ τὸ ν τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων βαασα καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐ τοῦ οὐ κ
ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη βαασα μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ θά πτεται ἐν θερσα καὶ βασιλεύ ει
ηλα υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐν τῷ εἰκοστῷ ἔτει βασιλέως ασα
καὶ ἐν χειρὶ ιου υἱοῦ ανανι ἐλά λησεν κύ ριος ἐπὶ βαασα καὶ ἐπὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
πᾶ σαν τὴ ν κακίαν ἣ ν ἐποίησεν ἐνώ πιον κυρίου τοῦ παροργίσαι αὐ τὸ ν ἐν τοῖς ἔργοις
τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ τοῦ εἶναι κατὰ τὸ ν οἶκον ιεροβοαμ καὶ ὑ πὲρ τοῦ πατά ξαι αὐ τό ν
καὶ ηλα υἱὸ ς βαασα ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ δύ ο ἔτη ἐν θερσα
καὶ συνέστρεψεν ἐπ' αὐ τὸ ν ζαμβρι ὁ ἄ ρχων τῆ ς ἡ μίσους τῆ ς ἵππου καὶ αὐ τὸ ς ἦ ν ἐν
θερσα πίνων μεθύ ων ἐν τῷ οἴκῳ ωσα τοῦ οἰκονό μου ἐν θερσα
καὶ εἰσῆ λθεν ζαμβρι καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν καὶ ἐβασίλευσεν
ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν ἐν τῷ καθίσαι αὐ τὸ ν ἐπὶ τοῦ θρό νου αὐ τοῦ καὶ
ἐπά ταξεν ὅ λον τὸ ν οἶκον βαασα
κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησεν κύ ριος ἐπὶ τὸ ν οἶκον βαασα πρὸ ς ιου τὸ ν προφή την
περὶ πασῶ ν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν βαασα καὶ ηλα τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ὡ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
τοῦ παροργίσαι κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ισραηλ ἐν τοῖς ματαίοις αὐ τῶ ν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ηλα καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα ἐν
βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ισραηλ
καὶ ζαμβρι ἐβασίλευσεν ἑπτὰ ἡ μέρας ἐν θερσα καὶ ἡ παρεμβολὴ ισραηλ ἐπὶ
γαβαθων τὴ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων
490

καὶ ἤ κουσεν ὁ λαὸ ς ἐν τῇ παρεμβολῇ λεγό ντων συνεστρά φη ζαμβρι καὶ ἔπαισεν τὸ ν
βασιλέα καὶ ἐβασίλευσαν ἐν ισραηλ τὸ ν αμβρι τὸ ν ἡ γού μενον τῆ ς στρατιᾶ ς ἐπὶ
ισραηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐν τῇ παρεμβολῇ
καὶ ἀ νέβη αμβρι καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ ἐκ γαβαθων καὶ περιεκά θισαν ἐπὶ θερσα
καὶ ἐγενή θη ὡ ς εἶδεν ζαμβρι ὅ τι προκατείλημπται αὐ τοῦ ἡ πό λις καὶ εἰσπορεύ εται
εἰς ἄ ντρον τοῦ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἐνεπύ ρισεν ἐπ' αὐ τὸ ν τὸ ν οἶκον τοῦ
βασιλέως ἐν πυρὶ καὶ ἀ πέθανεν
ὑ πὲρ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τοῦ ὧ ν ἐποίησεν τοῦ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου
πορευθῆ ναι ἐν ὁ δῷ ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τοῦ ὡ ς ἐξή μαρτεν
τὸ ν ισραηλ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ζαμβρι καὶ τὰ ς συνά ψεις αὐ τοῦ ἃ ς συνῆ ψεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα
γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ισραηλ
τό τε μερίζεται ὁ λαὸ ς ισραηλ ἥ μισυ τοῦ λαοῦ γίνεται ὀ πίσω θαμνι υἱοῦ γωναθ τοῦ
βασιλεῦ σαι αὐ τό ν καὶ τὸ ἥ μισυ τοῦ λαοῦ γίνεται ὀ πίσω αμβρι
ὁ λαὸ ς ὁ ὢ ν ὀ πίσω αμβρι ὑ περεκρά τησεν τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ὀ πίσω θαμνι υἱοῦ γωναθ καὶ
ἀ πέθανεν θαμνι καὶ ιωραμ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐβασίλευσεν
αμβρι μετὰ θαμνι
ἐν τῷ ἔτει τῷ τριακοστῷ καὶ πρώ τῳ τοῦ βασιλέως ασα βασιλεύ ει αμβρι ἐπὶ ισραηλ
δώ δεκα ἔτη ἐν θερσα βασιλεύ ει ἓξ ἔτη
καὶ ἐκτή σατο αμβρι τὸ ὄ ρος τὸ σεμερων παρὰ σεμηρ τοῦ κυρίου τοῦ ὄ ρους δύ ο
ταλά ντων ἀ ργυρίου καὶ ᾠ κοδό μησεν τὸ ὄ ρος καὶ ἐπεκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ ὄ ρους
οὗ ᾠ κοδό μεσεν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι σεμηρ τοῦ κυρίου τοῦ ὄ ρους σαεμηρων
καὶ ἐποίησεν αμβρι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐπονηρεύ σατο ὑ πὲρ πά ντας
τοὺ ς γενομένους ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν πά σῃ ὁ δῷ ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τοῦ αἷς
ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ τοῦ παροργίσαι τὸ ν κύ ριον θεὸ ν ισραηλ ἐν τοῖς ματαίοις
αὐ τῶ ν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αμβρι καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν καὶ ἡ δυναστεία αὐ τοῦ οὐ κ
ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη αμβρι μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ θά πτεται ἐν σαμαρείᾳ καὶ
βασιλεύ ει αχααβ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
O a καὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑνδεκά τῳ τοῦ αμβρι
βασιλεύ ει ιωσαφατ υἱὸ ς ασα ἐτῶ ν τριά κοντα καὶ πέντε ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ καὶ
εἴκοσι πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ γαζουβα
θυγά τηρ σελεϊ
O b καὶ ἐπορεύ θη ἐν τῇ ὁ δῷ ασα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
οὐ κ ἐξέκλινεν ἀ π' αὐ τῆ ς τοῦ ποιεῖν τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου πλὴ ν τῶ ν ὑ ψηλῶ ν οὐ κ
ἐξῆ ραν ἔθυον ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς καὶ ἐθυμίων
O c καὶ ἃ συνέθετο ιωσαφατ καὶ πᾶ σα ἡ δυναστεία ἣ ν
ἐποίησεν καὶ οὓ ς ἐπολέμησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν
ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ιουδα
491

O d καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν συμπλοκῶ ν ἃ ς ἐπέθεντο ἐν ταῖς

ἡ μέραις ασα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐξῆ ρεν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
O e καὶ βασιλεὺ ς οὐ κ ἦ ν ἐν συρίᾳ νασιβ
O f καὶ ὁ βασιλεὺ ς ιωσαφατ ἐποίησεν ναῦ ν εἰς θαρσις
πορεύ εσθαι εἰς σωφιρ ἐπὶ τὸ χρυσίον καὶ οὐ κ ἐπορεύ θη ὅ τι συνετρίβη ἡ ναῦ ς ἐν
γασιωνγαβερ
O g τό τε εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ
ἐξαποστελῶ τοὺ ς παῖδά ς σου καὶ τὰ παιδά ριά μου ἐν τῇ νηί καὶ οὐ κ ἐβού λετο
ιωσαφατ
O h καὶ ἐκοιμή θη ιωσαφατ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
καὶ θά πτεται μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἐβασίλευσεν ιωραμ υἱὸ ς
αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει δευτέρῳ τῷ ιωσαφατ βασιλεύ ει αχααβ υἱὸ ς αμβρι ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ ἐν
σαμαρείᾳ εἴκοσι καὶ δύ ο ἔτη
καὶ ἐποίησεν αχααβ τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου ἐπονηρεύ σατο ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς
ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ἦ ν αὐ τῷ ἱκανὸ ν τοῦ πορεύ εσθαι ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ καὶ
ἔλαβεν γυναῖκα τὴ ν ιεζαβελ θυγατέρα ιεθεβααλ βασιλέως σιδωνίων καὶ ἐπορεύ θη
καὶ ἐδού λευσεν τῷ βααλ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τῷ
καὶ ἔστησεν θυσιαστή ριον τῷ βααλ ἐν οἴκῳ τῶ ν προσοχθισμά των αὐ τοῦ ὃ ν
ᾠ κοδό μησεν ἐν σαμαρείᾳ
καὶ ἐποίησεν αχααβ ἄ λσος καὶ προσέθηκεν αχααβ τοῦ ποιῆ σαι παροργίσματα τοῦ
παροργίσαι τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ τοῦ ἐξολεθρευθῆ ναι ἐκακοποίησεν ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς
βασιλεῖς ισραηλ τοὺ ς γενομένους ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ᾠ κοδό μησεν αχιηλ ὁ βαιθηλίτης τὴ ν ιεριχω ἐν τῷ αβιρων τῷ
πρωτοτό κῳ αὐ τοῦ ἐθεμελίωσεν αὐ τὴ ν καὶ τῷ σεγουβ τῷ νεωτέρῳ αὐ τοῦ
ἐπέστησεν θύ ρας αὐ τῆ ς κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν ἐν χειρὶ ιησου υἱοῦ ναυη
καὶ εἶπεν ηλιου ὁ προφή της ὁ θεσβίτης ἐκ θεσβων τῆ ς γαλααδ πρὸ ς αχααβ ζῇ
κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ὁ θεὸ ς ισραηλ ᾧ παρέστην ἐνώ πιον αὐ τοῦ εἰ ἔσται τὰ
ἔτη ταῦ τα δρό σος καὶ ὑ ετὸ ς ὅ τι εἰ μὴ διὰ στό ματος λό γου μου
καὶ ἐγένετο ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς ηλιου
πορεύ ου ἐντεῦ θεν κατὰ ἀ νατολὰ ς καὶ κρύ βηθι ἐν τῷ χειμά ρρῳ χορραθ τοῦ ἐπὶ
προσώ που τοῦ ιορδά νου
καὶ ἔσται ἐκ τοῦ χειμά ρρου πίεσαι ὕ δωρ καὶ τοῖς κό ραξιν ἐντελοῦ μαι διατρέφειν σε
ἐκεῖ
καὶ ἐποίησεν ηλιου κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου καὶ ἐκά θισεν ἐν τῷ χειμά ρρῳ χορραθ ἐπὶ
προσώ που τοῦ ιορδά νου
καὶ οἱ κό ρακες ἔφερον αὐ τῷ ἄ ρτους τὸ πρωὶ καὶ κρέα τὸ δείλης καὶ ἐκ τοῦ
χειμά ρρου ἔπινεν ὕ δωρ
καὶ ἐγένετο μετὰ ἡ μέρας καὶ ἐξηρά νθη ὁ χειμά ρρους ὅ τι οὐ κ ἐγένετο ὑ ετὸ ς ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
καὶ ἐγένετο ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς ηλιου
492

ἀ νά στηθι καὶ πορεύ ου εἰς σαρεπτα τῆ ς σιδωνίας ἰδοὺ ἐντέταλμαι ἐκεῖ γυναικὶ χή ρᾳ
τοῦ διατρέφειν σε
καὶ ἀ νέστη καὶ ἐπορεύ θη εἰς σαρεπτα εἰς τὸ ν πυλῶ να τῆ ς πό λεως καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ γυνὴ
χή ρα συνέλεγεν ξύ λα καὶ ἐβό ησεν ὀ πίσω αὐ τῆ ς ηλιου καὶ εἶπεν αὐ τῇ λαβὲ δή μοι
ὀ λίγον ὕ δωρ εἰς ἄ γγος καὶ πίομαι
καὶ ἐπορεύ θη λαβεῖν καὶ ἐβό ησεν ὀ πίσω αὐ τῆ ς ηλιου καὶ εἶπεν λή μψῃ δή μοι ψωμὸ ν
ἄ ρτου ἐν τῇ χειρί σου
καὶ εἶπεν ἡ γυνή ζῇ κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰ ἔστιν μοι ἐγκρυφίας ἀ λλ' ἢ ὅ σον δρὰ ξ
ἀ λεύ ρου ἐν τῇ ὑ δρίᾳ καὶ ὀ λίγον ἔλαιον ἐν τῷ καψά κῃ καὶ ἰδοὺ ἐγὼ συλλέγω δύ ο
ξυλά ρια καὶ εἰσελεύ σομαι καὶ ποιή σω αὐ τὸ ἐμαυτῇ καὶ τοῖς τέκνοις μου καὶ
φαγό μεθα καὶ ἀ ποθανού μεθα
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὴ ν ηλιου θά ρσει εἴσελθε καὶ ποίησον κατὰ τὸ ῥ ῆ μά σου ἀ λλὰ
ποίησον ἐμοὶ ἐκεῖθεν ἐγκρυφίαν μικρὸ ν ἐν πρώ τοις καὶ ἐξοίσεις μοι σαυτῇ δὲ καὶ
τοῖς τέκνοις σου ποιή σεις ἐπ' ἐσχά του
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ἡ ὑ δρία τοῦ ἀ λεύ ρου οὐ κ ἐκλείψει καὶ ὁ καψά κης τοῦ ἐλαίου
οὐ κ ἐλαττονή σει ἕως ἡ μέρας τοῦ δοῦ ναι κύ ριον τὸ ν ὑ ετὸ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπορεύ θη ἡ γυνὴ καὶ ἐποίησεν καὶ ἤ σθιεν αὐ τὴ καὶ αὐ τὸ ς καὶ τὰ τέκνα αὐ τῆ ς
καὶ ἡ ὑ δρία τοῦ ἀ λεύ ρου οὐ κ ἐξέλιπεν καὶ ὁ καψά κης τοῦ ἐλαίου οὐ κ ἐλαττονώ θη
κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν ἐν χειρὶ ηλιου
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἠ ρρώ στησεν ὁ υἱὸ ς τῆ ς γυναικὸ ς τῆ ς κυρίας τοῦ οἴκου
καὶ ἦ ν ἡ ἀ ρρωστία αὐ τοῦ κραταιὰ σφό δρα ἕως οὗ οὐ χ ὑ πελείφθη ἐν αὐ τῷ πνεῦ μα
καὶ εἶπεν πρὸ ς ηλιου τί ἐμοὶ καὶ σοί ἄ νθρωπε τοῦ θεοῦ εἰσῆ λθες πρό ς με τοῦ
ἀ ναμνῆ σαι τὰ ς ἀ δικίας μου καὶ θανατῶ σαι τὸ ν υἱό ν μου
καὶ εἶπεν ηλιου πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα δό ς μοι τὸ ν υἱό ν σου καὶ ἔλαβεν αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ
κό λπου αὐ τῆ ς καὶ ἀ νή νεγκεν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ὑ περῷ ον ἐν ᾧ αὐ τὸ ς ἐκά θητο ἐκεῖ καὶ
ἐκοίμισεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τῆ ς κλίνης αὐ τοῦ
καὶ ἀ νεβό ησεν ηλιου καὶ εἶπεν οἴμμοι κύ ριε ὁ μά ρτυς τῆ ς χή ρας μεθ' ἧ ς ἐγὼ κατοικῶ
μετ' αὐ τῆ ς σὺ κεκά κωκας τοῦ θανατῶ σαι τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἐνεφύ σησεν τῷ παιδαρίῳ τρὶς καὶ ἐπεκαλέσατο τὸ ν κύ ριον καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ
θεό ς μου ἐπιστραφή τω δὴ ἡ ψυχὴ τοῦ παιδαρίου τού του εἰς αὐ τό ν
καὶ ἐγένετο οὕ τως καὶ ἀ νεβό ησεν τὸ παιδά ριον
καὶ κατή γαγεν αὐ τὸ ν ἀ πὸ τοῦ ὑ περῴ ου εἰς τὸ ν οἶκον καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ν τῇ μητρὶ
αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ηλιου βλέπε ζῇ ὁ υἱό ς σου
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸ ς ηλιου ἰδοὺ ἔγνωκα ὅ τι ἄ νθρωπος θεοῦ εἶ σὺ καὶ ῥ ῆ μα κυρίου
ἐν στό ματί σου ἀ ληθινό ν
καὶ ἐγένετο μεθ' ἡ μέρας πολλὰ ς καὶ ῥ ῆ μα κυρίου ἐγένετο πρὸ ς ηλιου ἐν τῷ ἐνιαυτῷ
τῷ τρίτῳ λέγων πορεύ θητι καὶ ὄ φθητι τῷ αχααβ καὶ δώ σω ὑ ετὸ ν ἐπὶ πρό σωπον
τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐπορεύ θη ηλιου τοῦ ὀ φθῆ ναι τῷ αχααβ καὶ ἡ λιμὸ ς κραταιὰ ἐν σαμαρείᾳ
καὶ ἐκά λεσεν αχααβ τὸ ν αβδιου τὸ ν οἰκονό μον καὶ αβδιου ἦ ν φοβού μενος τὸ ν
κύ ριον σφό δρα
493

καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τύ πτειν τὴ ν ιεζαβελ τοὺ ς προφή τας κυρίου καὶ ἔλαβεν αβδιου
ἑκατὸ ν ἄ νδρας προφή τας καὶ ἔκρυψεν αὐ τοὺ ς κατὰ πεντή κοντα ἐν σπηλαίῳ καὶ
διέτρεφεν αὐ τοὺ ς ἐν ἄ ρτῳ καὶ ὕ δατι
καὶ εἶπεν αχααβ πρὸ ς αβδιου δεῦ ρο καὶ διέλθωμεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐπὶ πηγὰ ς τῶ ν
ὑ δά των καὶ ἐπὶ χειμά ρρους ἐά ν πως εὕ ρωμεν βοτά νην καὶ περιποιησώ μεθα ἵππους
καὶ ἡ μιό νους καὶ οὐ κ ἐξολοθρευθή σονται ἀ πὸ τῶ ν κτηνῶ ν
καὶ ἐμέρισαν ἑαυτοῖς τὴ ν ὁ δὸ ν τοῦ διελθεῖν αὐ τή ν αχααβ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ μιᾷ
μό νος καὶ αβδιου ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ ἄ λλῃ μό νος
καὶ ἦ ν αβδιου ἐν τῇ ὁ δῷ μό νος καὶ ἦ λθεν ηλιου εἰς συνά ντησιν αὐ τοῦ μό νος καὶ
αβδιου ἔσπευσεν καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν εἰ σὺ εἶ αὐ τό ς κύ ριέ μου
ηλιου
καὶ εἶπεν ηλιου αὐ τῷ ἐγώ πορεύ ου λέγε τῷ κυρίῳ σου ἰδοὺ ηλιου
καὶ εἶπεν αβδιου τί ἡ μά ρτηκα ὅ τι δίδως τὸ ν δοῦ λό ν σου εἰς χεῖρα αχααβ τοῦ
θανατῶ σαί με
ζῇ κύ ριος ὁ θεό ς σου εἰ ἔστιν ἔθνος ἢ βασιλεία οὗ οὐ κ ἀ πέσταλκεν ὁ κύ ριό ς μου
ζητεῖν σε καὶ εἶπον οὐ κ ἔστιν καὶ ἐνέπρησεν τὴ ν βασιλείαν καὶ τὰ ς χώ ρας αὐ τῆ ς ὅ τι
οὐ χ εὕ ρηκέν σε
καὶ νῦ ν σὺ λέγεις πορεύ ου ἀ νά γγελλε τῷ κυρίῳ σου ἰδοὺ ηλιου
καὶ ἔσται ἐὰ ν ἐγὼ ἀ πέλθω ἀ πὸ σοῦ καὶ πνεῦ μα κυρίου ἀ ρεῖ σε εἰς γῆ ν ἣ ν οὐ κ οἶδα
καὶ εἰσελεύ σομαι ἀ παγγεῖλαι τῷ αχααβ καὶ ἀ ποκτενεῖ με καὶ ὁ δοῦ λό ς σού ἐστιν
φοβού μενος τὸ ν κύ ριον ἐκ νεό τητος αὐ τοῦ
ἦ οὐ κ ἀ πηγγέλη σοι τῷ κυρίῳ μου οἷα πεποίηκα ἐν τῷ ἀ ποκτείνειν ιεζαβελ τοὺ ς
προφή τας κυρίου καὶ ἔκρυψα ἀ πὸ τῶ ν προφητῶ ν κυρίου ἑκατὸ ν ἄ νδρας ἀ νὰ
πεντή κοντα ἐν σπηλαίῳ καὶ ἔθρεψα ἐν ἄ ρτοις καὶ ὕ δατι
καὶ νῦ ν σὺ λέγεις μοι πορεύ ου λέγε τῷ κυρίῳ σου ἰδοὺ ηλιου καὶ ἀ ποκτενεῖ με
καὶ εἶπεν ηλιου ζῇ κύ ριος τῶ ν δυνά μεων ᾧ παρέστην ἐνώ πιον αὐ τοῦ ὅ τι σή μερον
ὀ φθή σομαι αὐ τῷ
καὶ ἐπορεύ θη αβδιου εἰς συναντὴ ν τῷ αχααβ καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ καὶ ἐξέδραμεν
αχααβ καὶ ἐπορεύ θη εἰς συνά ντησιν ηλιου
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδεν αχααβ τὸ ν ηλιου καὶ εἶπεν αχααβ πρὸ ς ηλιου εἰ σὺ εἶ αὐ τὸ ς ὁ
διαστρέφων τὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν ηλιου οὐ διαστρέφω τὸ ν ισραηλ ὅ τι ἀ λλ' ἢ σὺ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρό ς σου
ἐν τῷ καταλιμπά νειν ὑ μᾶ ς τὸ ν κύ ριον θεὸ ν ὑ μῶ ν καὶ ἐπορεύ θης ὀ πίσω τῶ ν βααλιμ
καὶ νῦ ν ἀ πό στειλον συνά θροισον πρό ς με πά ντα ισραηλ εἰς ὄ ρος τὸ καρμή λιον καὶ
τοὺ ς προφή τας τῆ ς αἰσχύ νης τετρακοσίους καὶ πεντή κοντα καὶ τοὺ ς προφή τας τῶ ν
ἀ λσῶ ν τετρακοσίους ἐσθίοντας τρά πεζαν ιεζαβελ
καὶ ἀ πέστειλεν αχααβ εἰς πά ντα ισραηλ καὶ ἐπισυνή γαγεν πά ντας τοὺ ς προφή τας
εἰς ὄ ρος τὸ καρμή λιον
καὶ προσή γαγεν ηλιου πρὸ ς πά ντας καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ηλιου ἕως πό τε ὑ μεῖς
χωλανεῖτε ἐπ' ἀ μφοτέραις ταῖς ἰγνύ αις εἰ ἔστιν κύ ριος ὁ θεό ς πορεύ εσθε ὀ πίσω
αὐ τοῦ εἰ δὲ ὁ βααλ αὐ τό ς πορεύ εσθε ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθη ὁ λαὸ ς λό γον
494

καὶ εἶπεν ηλιου πρὸ ς τὸ ν λαό ν ἐγὼ ὑ πολέλειμμαι προφή της τοῦ κυρίου μονώ τατος
καὶ οἱ προφῆ ται τοῦ βααλ τετρακό σιοι καὶ πεντή κοντα ἄ νδρες καὶ οἱ προφῆ ται τοῦ
ἄ λσους τετρακό σιοι
δό τωσαν ἡ μῖν δύ ο βό ας καὶ ἐκλεξά σθωσαν ἑαυτοῖς τὸ ν ἕνα καὶ μελισά τωσαν καὶ
ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τῶ ν ξύ λων καὶ πῦ ρ μὴ ἐπιθέτωσαν καὶ ἐγὼ ποιή σω τὸ ν βοῦ ν τὸ ν
ἄ λλον καὶ πῦ ρ οὐ μὴ ἐπιθῶ
καὶ βοᾶ τε ἐν ὀ νό ματι θεῶ ν ὑ μῶ ν καὶ ἐγὼ ἐπικαλέσομαι ἐν ὀ νό ματι κυρίου τοῦ θεοῦ
μου καὶ ἔσται ὁ θεό ς ὃ ς ἐὰ ν ἐπακού σῃ ἐν πυρί οὗ τος θεό ς καὶ ἀ πεκρίθησαν πᾶ ς ὁ
λαὸ ς καὶ εἶπον καλὸ ν τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησας
καὶ εἶπεν ηλιου τοῖς προφή ταις τῆ ς αἰσχύ νης ἐκλέξασθε ἑαυτοῖς τὸ ν μό σχον τὸ ν ἕνα
καὶ ποιή σατε πρῶ τοι ὅ τι πολλοὶ ὑ μεῖς καὶ ἐπικαλέσασθε ἐν ὀ νό ματι θεοῦ ὑ μῶ ν καὶ
πῦ ρ μὴ ἐπιθῆ τε
καὶ ἔλαβον τὸ ν μό σχον καὶ ἐποίησαν καὶ ἐπεκαλοῦ ντο ἐν ὀ νό ματι τοῦ βααλ ἐκ
πρωίθεν ἕως μεσημβρίας καὶ εἶπον ἐπά κουσον ἡ μῶ ν ὁ βααλ ἐπά κουσον ἡ μῶ ν καὶ
οὐ κ ἦ ν φωνὴ καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ κρό ασις καὶ διέτρεχον ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου οὗ ἐποίησαν
καὶ ἐγένετο μεσημβρίᾳ καὶ ἐμυκτή ρισεν αὐ τοὺ ς ηλιου ὁ θεσβίτης καὶ εἶπεν
ἐπικαλεῖσθε ἐν φωνῇ μεγά λῃ ὅ τι θεό ς ἐστιν ὅ τι ἀ δολεσχία αὐ τῷ ἐστιν καὶ ἅ μα
μή ποτε χρηματίζει αὐ τό ς ἢ μή ποτε καθεύ δει αὐ τό ς καὶ ἐξαναστή σεται
καὶ ἐπεκαλοῦ ντο ἐν φωνῇ μεγά λῃ καὶ κατετέμνοντο κατὰ τὸ ν ἐθισμὸ ν αὐ τῶ ν ἐν
μαχαίραις καὶ σειρομά σταις ἕως ἐκχύ σεως αἵματος ἐπ' αὐ τού ς
καὶ ἐπροφή τευον ἕως οὗ παρῆ λθεν τὸ δειλινό ν καὶ ἐγένετο ὡ ς ὁ καιρὸ ς τοῦ
ἀ ναβῆ ναι τὴ ν θυσίαν καὶ οὐ κ ἦ ν φωνή καὶ ἐλά λησεν ηλιου ὁ θεσβίτης πρὸ ς τοὺ ς
προφή τας τῶ ν προσοχθισμά των λέγων μετά στητε ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ ἐγὼ ποιή σω τὸ
ὁ λοκαύ τωμά μου καὶ μετέστησαν καὶ ἀ πῆ λθον
καὶ εἶπεν ηλιου πρὸ ς τὸ ν λαό ν προσαγά γετε πρό ς με καὶ προσή γαγεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς
πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἔλαβεν ηλιου δώ δεκα λίθους κατ' ἀ ριθμὸ ν φυλῶ ν τοῦ ισραηλ ὡ ς ἐλά λησεν
κύ ριος πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων ισραηλ ἔσται τὸ ὄ νομά σου
καὶ ᾠ κοδό μησεν τοὺ ς λίθους ἐν ὀ νό ματι κυρίου καὶ ἰά σατο τὸ θυσιαστή ριον τὸ
κατεσκαμμένον καὶ ἐποίησεν θααλα χωροῦ σαν δύ ο μετρητὰ ς σπέρματος κυκλό θεν
τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ ἐστοίβασεν τὰ ς σχίδακας ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὃ ἐποίησεν καὶ ἐμέλισεν τὸ
ὁ λοκαύ τωμα καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὰ ς σχίδακας καὶ ἐστοίβασεν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ εἶπεν λά βετέ μοι τέσσαρας ὑ δρίας ὕ δατος καὶ ἐπιχέετε ἐπὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμα καὶ
ἐπὶ τὰ ς σχίδακας καὶ ἐποίησαν οὕ τως καὶ εἶπεν δευτερώ σατε καὶ ἐδευτέρωσαν καὶ
εἶπεν τρισσώ σατε καὶ ἐτρίσσευσαν
καὶ διεπορεύ ετο τὸ ὕ δωρ κύ κλῳ τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὴ ν θααλα ἔπλησαν ὕ δατος
καὶ ἀ νεβό ησεν ηλιου εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ θεὸ ς αβρααμ καὶ ισαακ καὶ
ισραηλ ἐπά κουσό ν μου κύ ριε ἐπά κουσό ν μου σή μερον ἐν πυρί καὶ γνώ τωσαν πᾶ ς ὁ
λαὸ ς οὗ τος ὅ τι σὺ εἶ κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ κἀ γὼ δοῦ λό ς σου καὶ διὰ σὲ πεποίηκα τὰ
ἔργα ταῦ τα
495

ἐπά κουσό ν μου κύ ριε ἐπά κουσό ν μου ἐν πυρί καὶ γνώ τω ὁ λαὸ ς οὗ τος ὅ τι σὺ εἶ
κύ ριος ὁ θεὸ ς καὶ σὺ ἔστρεψας τὴ ν καρδίαν τοῦ λαοῦ τού του ὀ πίσω
καὶ ἔπεσεν πῦ ρ παρὰ κυρίου ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ κατέφαγεν τὸ ὁ λοκαύ τωμα καὶ τὰ ς
σχίδακας καὶ τὸ ὕ δωρ τὸ ἐν τῇ θααλα καὶ τοὺ ς λίθους καὶ τὸ ν χοῦ ν ἐξέλιξεν τὸ πῦ ρ
καὶ ἔπεσεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῶ ν καὶ εἶπον ἀ ληθῶ ς κύ ριό ς ἐστιν ὁ θεό ς
αὐ τὸ ς ὁ θεό ς
καὶ εἶπεν ηλιου πρὸ ς τὸ ν λαό ν συλλά βετε τοὺ ς προφή τας τοῦ βααλ μηθεὶς σωθή τω
ἐξ αὐ τῶ ν καὶ συνέλαβον αὐ τού ς καὶ κατά γει αὐ τοὺ ς ηλιου εἰς τὸ ν χειμά ρρουν κισων
καὶ ἔσφαξεν αὐ τοὺ ς ἐκεῖ
καὶ εἶπεν ηλιου τῷ αχααβ ἀ νά βηθι καὶ φά γε καὶ πίε ὅ τι φωνὴ τῶ ν ποδῶ ν τοῦ ὑ ετοῦ
καὶ ἀ νέβη αχααβ τοῦ φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ηλιου ἀ νέβη ἐπὶ τὸ ν κά ρμηλον καὶ ἔκυψεν
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἔθηκεν τὸ πρό σωπον ἑαυτοῦ ἀ νὰ μέσον τῶ ν γονά των ἑαυτοῦ
καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ αὑ τοῦ ἀ νά βηθι καὶ ἐπίβλεψον ὁ δὸ ν τῆ ς θαλά σσης καὶ
ἐπέβλεψεν τὸ παιδά ριον καὶ εἶπεν οὐ κ ἔστιν οὐ θέν καὶ εἶπεν ηλιου καὶ σὺ
ἐπίστρεψον ἑπτά κι καὶ ἐπέστρεψεν τὸ παιδά ριον ἑπτά κι
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑβδό μῳ καὶ ἰδοὺ νεφέλη μικρὰ ὡ ς ἴχνος ἀ νδρὸ ς ἀ νά γουσα ὕ δωρ
καὶ εἶπεν ἀ νά βηθι καὶ εἰπὸ ν τῷ αχααβ ζεῦ ξον τὸ ἅ ρμα σου καὶ κατά βηθι μὴ
καταλά βῃ σε ὁ ὑ ετό ς
καὶ ἐγένετο ἕως ὧ δε καὶ ὧ δε καὶ ὁ οὐ ρανὸ ς συνεσκό τασεν νεφέλαις καὶ πνεύ ματι
καὶ ἐγένετο ὑ ετὸ ς μέγας καὶ ἔκλαιεν καὶ ἐπορεύ ετο αχααβ εἰς ιεζραελ
καὶ χεὶρ κυρίου ἐπὶ τὸ ν ηλιου καὶ συνέσφιγξεν τὴ ν ὀ σφὺ ν αὐ τοῦ καὶ ἔτρεχεν
ἔμπροσθεν αχααβ ἕως ιεζραελ
καὶ ἀ νή γγειλεν αχααβ τῇ ιεζαβελ γυναικὶ αὐ τοῦ πά ντα ἃ ἐποίησεν ηλιου καὶ ὡ ς
ἀ πέκτεινεν τοὺ ς προφή τας ἐν ῥ ομφαίᾳ
καὶ ἀ πέστειλεν ιεζαβελ πρὸ ς ηλιου καὶ εἶπεν εἰ σὺ εἶ ηλιου καὶ ἐγὼ ιεζαβελ τά δε
ποιή σαι μοι ὁ θεὸ ς καὶ τά δε προσθείη ὅ τι ταύ την τὴ ν ὥ ραν αὔ ριον θή σομαι τὴ ν
ψυχή ν σου καθὼ ς ψυχὴ ν ἑνὸ ς ἐξ αὐ τῶ ν
καὶ ἐφοβή θη ηλιου καὶ ἀ νέστη καὶ ἀ πῆ λθεν κατὰ τὴ ν ψυχὴ ν ἑαυτοῦ καὶ ἔρχεται εἰς
βηρσαβεε τὴ ν ιουδα καὶ ἀ φῆ κεν τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ ἐκεῖ
καὶ αὐ τὸ ς ἐπορεύ θη ἐν τῇ ἐρή μῳ ὁ δὸ ν ἡ μέρας καὶ ἦ λθεν καὶ ἐκά θισεν ὑ πὸ ραθμ ἓν
καὶ ᾐ τή σατο τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ ἀ ποθανεῖν καὶ εἶπεν ἱκανού σθω νῦ ν λαβὲ δὴ τὴ ν
ψυχή ν μου ἀ π' ἐμοῦ κύ ριε ὅ τι οὐ κρείσσων ἐγώ εἰμι ὑ πὲρ τοὺ ς πατέρας μου
καὶ ἐκοιμή θη καὶ ὕ πνωσεν ἐκεῖ ὑ πὸ φυτό ν καὶ ἰδού τις ἥ ψατο αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ
ἀ νά στηθι καὶ φά γε
καὶ ἐπέβλεψεν ηλιου καὶ ἰδοὺ πρὸ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ ἐγκρυφίας ὀ λυρίτης καὶ
καψά κης ὕ δατος καὶ ἀ νέστη καὶ ἔφαγεν καὶ ἔπιεν καὶ ἐπιστρέψας ἐκοιμή θη
καὶ ἐπέστρεψεν ὁ ἄ γγελος κυρίου ἐκ δευτέρου καὶ ἥ ψατο αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ
ἀ νά στα φά γε ὅ τι πολλὴ ἀ πὸ σοῦ ἡ ὁ δό ς
καὶ ἀ νέστη καὶ ἔφαγεν καὶ ἔπιεν καὶ ἐπορεύ θη ἐν τῇ ἰσχύ ι τῆ ς βρώ σεως ἐκείνης
τεσσαρά κοντα ἡ μέρας καὶ τεσσαρά κοντα νύ κτας ἕως ὄ ρους χωρηβ
καὶ εἰσῆ λθεν ἐκεῖ εἰς τὸ σπή λαιον καὶ κατέλυσεν ἐκεῖ καὶ ἰδοὺ ῥ ῆ μα κυρίου πρὸ ς
αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν τί σὺ ἐνταῦ θα ηλιου
496

καὶ εἶπεν ηλιου ζηλῶ ν ἐζή λωκα τῷ κυρίῳ παντοκρά τορι ὅ τι ἐγκατέλιπό ν σε οἱ υἱοὶ
ισραηλ τὰ θυσιαστή ριά σου κατέσκαψαν καὶ τοὺ ς προφή τας σου ἀ πέκτειναν ἐν
ῥ ομφαίᾳ καὶ ὑ πολέλειμμαι ἐγὼ μονώ τατος καὶ ζητοῦ σι τὴ ν ψυχή ν μου λαβεῖν αὐ τή ν
καὶ εἶπεν ἐξελεύ σῃ αὔ ριον καὶ στή σῃ ἐνώ πιον κυρίου ἐν τῷ ὄ ρει ἰδοὺ παρελεύ σεται
κύ ριος καὶ πνεῦ μα μέγα κραταιὸ ν διαλῦ ον ὄ ρη καὶ συντρῖβον πέτρας ἐνώ πιον
κυρίου οὐ κ ἐν τῷ πνεύ ματι κύ ριος καὶ μετὰ τὸ πνεῦ μα συσσεισμό ς οὐ κ ἐν τῷ
συσσεισμῷ κύ ριος
καὶ μετὰ τὸ ν συσσεισμὸ ν πῦ ρ οὐ κ ἐν τῷ πυρὶ κύ ριος καὶ μετὰ τὸ πῦ ρ φωνὴ αὔ ρας
λεπτῆ ς κἀ κεῖ κύ ριος
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ηλιου καὶ ἐπεκά λυψεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐν τῇ μηλωτῇ
ἑαυτοῦ καὶ ἐξῆ λθεν καὶ ἔστη ὑ πὸ τὸ σπή λαιον καὶ ἰδοὺ πρὸ ς αὐ τὸ ν φωνὴ καὶ εἶπεν
τί σὺ ἐνταῦ θα ηλιου
καὶ εἶπεν ηλιου ζηλῶ ν ἐζή λωκα τῷ κυρίῳ παντοκρά τορι ὅ τι ἐγκατέλιπον τὴ ν
διαθή κην σου οἱ υἱοὶ ισραηλ τὰ θυσιαστή ριά σου καθεῖλαν καὶ τοὺ ς προφή τας σου
ἀ πέκτειναν ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ὑ πολέλειμμαι ἐγὼ μονώ τατος καὶ ζητοῦ σι τὴ ν ψυχή ν
μου λαβεῖν αὐ τή ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς αὐ τό ν πορεύ ου ἀ νά στρεφε εἰς τὴ ν ὁ δό ν σου καὶ ἥ ξεις εἰς τὴ ν
ὁ δὸ ν ἐρή μου δαμασκοῦ καὶ χρίσεις τὸ ν αζαηλ εἰς βασιλέα τῆ ς συρίας
καὶ τὸ ν ιου υἱὸ ν ναμεσσι χρίσεις εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ καὶ τὸ ν ελισαιε υἱὸ ν σαφατ
ἀ πὸ αβελμαουλα χρίσεις εἰς προφή την ἀ ντὶ σοῦ
καὶ ἔσται τὸ ν σῳ ζό μενον ἐκ ῥ ομφαίας αζαηλ θανατώ σει ιου καὶ τὸ ν σῳ ζό μενον ἐκ
ῥ ομφαίας ιου θανατώ σει ελισαιε
καὶ καταλείψεις ἐν ισραηλ ἑπτὰ χιλιά δας ἀ νδρῶ ν πά ντα γό νατα ἃ οὐ κ ὤ κλασαν
γό νυ τῷ βααλ καὶ πᾶ ν στό μα ὃ οὐ προσεκύ νησεν αὐ τῷ
καὶ ἀ πῆ λθεν ἐκεῖθεν καὶ εὑ ρίσκει τὸ ν ελισαιε υἱὸ ν σαφατ καὶ αὐ τὸ ς ἠ ροτρία ἐν
βουσίν δώ δεκα ζεύ γη βοῶ ν ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς ἐν τοῖς δώ δεκα καὶ ἐπῆ λθεν
ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ ἐπέρριψε τὴ ν μηλωτὴ ν αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τό ν
καὶ κατέλιπεν ελισαιε τὰ ς βό ας καὶ κατέδραμεν ὀ πίσω ηλιου καὶ εἶπεν καταφιλή σω
τὸ ν πατέρα μου καὶ ἀ κολουθή σω ὀ πίσω σου καὶ εἶπεν ηλιου ἀ νά στρεφε ὅ τι
πεποίηκά σοι
καὶ ἀ νέστρεψεν ἐξό πισθεν αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν τὰ ζεύ γη τῶ ν βοῶ ν καὶ ἔθυσεν καὶ
ἥ ψησεν αὐ τὰ ἐν τοῖς σκεύ εσι τῶ ν βοῶ ν καὶ ἔδωκεν τῷ λαῷ καὶ ἔφαγον καὶ ἀ νέστη
καὶ ἐπορεύ θη ὀ πίσω ηλιου καὶ ἐλειτού ργει αὐ τῷ
καὶ ἀ μπελὼ ν εἷς ἦ ν τῷ ναβουθαι τῷ ιεζραηλίτῃ παρὰ τῷ ἅ λῳ αχααβ βασιλέως
σαμαρείας
καὶ ἐλά λησεν αχααβ πρὸ ς ναβουθαι λέγων δό ς μοι τὸ ν ἀ μπελῶ νά σου καὶ ἔσται μοι
εἰς κῆ πον λαχά νων ὅ τι ἐγγίων οὗ τος τῷ οἴκῳ μου καὶ δώ σω σοι ἀ μπελῶ να ἄ λλον
ἀ γαθὸ ν ὑ πὲρ αὐ τό ν εἰ δὲ ἀ ρέσκει ἐνώ πιό ν σου δώ σω σοι ἀ ργύ ριον ἀ ντά λλαγμα τοῦ
ἀ μπελῶ νό ς σου τού του καὶ ἔσται μοι εἰς κῆ πον λαχά νων
καὶ εἶπεν ναβουθαι πρὸ ς αχααβ μή μοι γένοιτο παρὰ θεοῦ μου δοῦ ναι κληρονομίαν
πατέρων μου σοί
497

καὶ ἐγένετο τὸ πνεῦ μα αχααβ τεταραγμένον καὶ ἐκοιμή θη ἐπὶ τῆ ς κλίνης αὐ τοῦ καὶ
συνεκά λυψεν τὸ πρώ σωπον αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔφαγεν ἄ ρτον
καὶ εἰσῆ λθεν ιεζαβελ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τό ν τί τὸ
πνεῦ μά σου τεταραγμένον καὶ οὐ κ εἶ σὺ ἐσθίων ἄ ρτον
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τή ν ὅ τι ἐλά λησα πρὸ ς ναβουθαι τὸ ν ιεζραηλίτην λέγων δό ς μοι τὸ ν
ἀ μπελῶ νά σου ἀ ργυρίου εἰ δὲ βού λει δώ σω σοι ἀ μπελῶ να ἄ λλον ἀ ντ' αὐ τοῦ καὶ
εἶπεν οὐ δώ σω σοι κληρονομίαν πατέρων μου
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ιεζαβελ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ σὺ νῦ ν οὕ τως ποιεῖς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ
ἀ νά στηθι φά γε ἄ ρτον καὶ σαυτοῦ γενοῦ ἐγὼ δώ σω σοι τὸ ν ἀ μπελῶ να ναβουθαι τοῦ
ιεζραηλίτου
καὶ ἔγραψεν βιβλίον ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι αχααβ καὶ ἐσφραγίσατο τῇ σφραγῖδι αὐ τοῦ καὶ
ἀ πέστειλεν τὸ βιβλίον πρὸ ς τοὺ ς πρεσβυτέρους καὶ τοὺ ς ἐλευθέρους τοὺ ς
κατοικοῦ ντας μετὰ ναβουθαι
καὶ ἐγέγραπτο ἐν τοῖς βιβλίοις λέγων νηστεύ σατε νηστείαν καὶ καθίσατε τὸ ν
ναβουθαι ἐν ἀ ρχῇ τοῦ λαοῦ
καὶ ἐγκαθίσατε δύ ο ἄ νδρας υἱοὺ ς παρανό μων ἐξ ἐναντίας αὐ τοῦ καὶ
καταμαρτυρησά τωσαν αὐ τοῦ λέγοντες ηὐ λό γησεν θεὸ ν καὶ βασιλέα καὶ
ἐξαγαγέτωσαν αὐ τὸ ν καὶ λιθοβολησά τωσαν αὐ τό ν καὶ ἀ ποθανέτω
καὶ ἐποίησαν οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως αὐ τοῦ οἱ πρεσβύ τεροι καὶ οἱ ἐλεύ θεροι οἱ
κατοικοῦ ντες ἐν τῇ πό λει αὐ τοῦ καθὰ ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ιεζαβελ καθὰ
γέγραπται ἐν τοῖς βιβλίοις οἷς ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τού ς
ἐκά λεσαν νηστείαν καὶ ἐκά θισαν τὸ ν ναβουθαι ἐν ἀ ρχῇ τοῦ λαοῦ
καὶ ἦ λθον δύ ο ἄ νδρες υἱοὶ παρανό μων καὶ ἐκά θισαν ἐξ ἐναντίας αὐ τοῦ καὶ
κατεμαρτύ ρησαν αὐ τοῦ λέγοντες ηὐ λό γηκας θεὸ ν καὶ βασιλέα καὶ ἐξή γαγον αὐ τὸ ν
ἔξω τῆ ς πό λεως καὶ ἐλιθοβό λησαν αὐ τὸ ν λίθοις καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἀ πέστειλαν πρὸ ς ιεζαβελ λέγοντες λελιθοβό ληται ναβουθαι καὶ τέθνηκεν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ιεζαβελ καὶ εἶπεν πρὸ ς αχααβ ἀ νά στα κληρονό μει τὸ ν
ἀ μπελῶ να ναβουθαι τοῦ ιεζραηλίτου ὃ ς οὐ κ ἔδωκέν σοι ἀ ργυρίου ὅ τι οὐ κ ἔστιν
ναβουθαι ζῶ ν ὅ τι τέθνηκεν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν αχααβ ὅ τι τέθνηκεν ναβουθαι ὁ ιεζραηλίτης καὶ διέρρηξεν
τὰ ἱμά τια ἑαυτοῦ καὶ περιεβά λετο σά κκον καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἀ νέστη καὶ
κατέβη αχααβ εἰς τὸ ν ἀ μπελῶ να ναβουθαι τοῦ ιεζραηλίτου κληρονομῆ σαι αὐ τό ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ηλιου τὸ ν θεσβίτην λέγων
ἀ νά στηθι καὶ κατά βηθι εἰς ἀ παντὴ ν αχααβ βασιλέως ισραηλ τοῦ ἐν σαμαρείᾳ ἰδοὺ
οὗ τος ἐν ἀ μπελῶ νι ναβουθαι ὅ τι καταβέβηκεν ἐκεῖ κληρονομῆ σαι αὐ τό ν
καὶ λαλή σεις πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων τά δε λέγει κύ ριος ὡ ς σὺ ἐφό νευσας καὶ
ἐκληρονό μησας διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐν παντὶ τό πῳ ᾧ ἔλειξαν αἱ ὕ ες καὶ οἱ
κύ νες τὸ αἷμα ναβουθαι ἐκεῖ λείξουσιν οἱ κύ νες τὸ αἷμά σου καὶ αἱ πό ρναι λού σονται
ἐν τῷ αἵματί σου
καὶ εἶπεν αχααβ πρὸ ς ηλιου εἰ εὕ ρηκά ς με ὁ ἐχθρό ς μου καὶ εἶπεν εὕ ρηκα διό τι
μά την πέπρασαι ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου παροργίσαι αὐ τό ν
498

τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ σὲ κακὰ καὶ ἐκκαύ σω ὀ πίσω σου καὶ
ἐξολεθρεύ σω τοῦ αχααβ οὐ ροῦ ντα πρὸ ς τοῖχον καὶ συνεχό μενον καὶ
ἐγκαταλελειμμένον ἐν ισραηλ
καὶ δώ σω τὸ ν οἶκό ν σου ὡ ς τὸ ν οἶκον ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ καὶ ὡ ς τὸ ν οἶκον βαασα
υἱοῦ αχια περὶ τῶ ν παροργισμά των ὧ ν παρώ ργισας καὶ ἐξή μαρτες τὸ ν ισραηλ
καὶ τῇ ιεζαβελ ἐλά λησεν κύ ριος λέγων οἱ κύ νες καταφά γονται αὐ τὴ ν ἐν τῷ
προτειχίσματι ιεζραελ
τὸ ν τεθνηκό τα τοῦ αχααβ ἐν τῇ πό λει φά γονται οἱ κύ νες καὶ τὸ ν τεθνηκό τα αὐ τοῦ
ἐν τῷ πεδίῳ φά γονται τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ
πλὴ ν ματαίως αχααβ ὡ ς ἐπρά θη ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου ὡ ς μετέθηκεν
αὐ τὸ ν ιεζαβελ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ
καὶ ἐβδελύ χθη σφό δρα πορεύ εσθαι ὀ πίσω τῶ ν βδελυγμά των κατὰ πά ντα ἃ
ἐποίησεν ὁ αμορραῖος ὃ ν ἐξωλέθρευσεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ὑ πὲρ τοῦ λό γου ὡ ς κατενύ γη αχααβ ἀ πὸ προσώ που τοῦ κυρίου καὶ ἐπορεύ ετο
κλαίων καὶ διέρρηξεν τὸ ν χιτῶ να αὐ τοῦ καὶ ἐζώ σατο σά κκον ἐπὶ τὸ σῶ μα αὐ τοῦ καὶ
ἐνή στευσεν καὶ περιεβά λετο σά κκον ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἐπά ταξεν ναβουθαι τὸ ν
ιεζραηλίτην
καὶ ἐγένετο ῥ ῆ μα κυρίου ἐν χειρὶ δού λου αὐ τοῦ ηλιου περὶ αχααβ καὶ εἶπεν κύ ριος
ἑώ ρακας ὡ ς κατενύ γη αχααβ ἀ πὸ προσώ που μου οὐ κ ἐπά ξω τὴ ν κακίαν ἐν ταῖς
ἡ μέραις αὐ τοῦ ἀ λλ' ἐν ταῖς ἡ μέραις τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ ἐπά ξω τὴ ν κακίαν
καὶ συνή θροισεν υἱὸ ς αδερ πᾶ σαν τὴ ν δύ ναμιν αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβη καὶ περιεκά θισεν
ἐπὶ σαμά ρειαν καὶ τριά κοντα καὶ δύ ο βασιλεῖς μετ' αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ἵππος καὶ ἅ ρμα
καὶ ἀ νέβησαν καὶ περιεκά θισαν ἐπὶ σαμά ρειαν καὶ ἐπολέμησαν ἐπ' αὐ τή ν
καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς αχααβ βασιλέα ισραηλ εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει υἱὸ ς αδερ τὸ ἀ ργύ ριό ν σου καὶ τὸ χρυσίον σου ἐμό ν
ἐστιν καὶ αἱ γυναῖκές σου καὶ τὰ τέκνα σου ἐμά ἐστιν
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ εἶπεν καθὼ ς ἐλά λησας κύ ριε βασιλεῦ σὸ ς ἐγώ
εἰμι καὶ πά ντα τὰ ἐμά
καὶ ἀ νέστρεψαν οἱ ἄ γγελοι καὶ εἶπον τά δε λέγει υἱὸ ς αδερ ἐγὼ ἀ πέσταλκα πρὸ ς σὲ
λέγων τὸ ἀ ργύ ριό ν σου καὶ τὸ χρυσίον σου καὶ τὰ ς γυναῖκά ς σου καὶ τὰ τέκνα σου
δώ σεις ἐμοί
ὅ τι ταύ την τὴ ν ὥ ραν αὔ ριον ἀ ποστελῶ τοὺ ς παῖδά ς μου πρὸ ς σέ καὶ ἐρευνή σουσιν
τὸ ν οἶκό ν σου καὶ τοὺ ς οἴκους τῶ ν παίδων σου καὶ ἔσται τὰ ἐπιθυμή ματα
ὀ φθαλμῶ ν αὐ τῶ ν ἐφ' ἃ ἂ ν ἐπιβά λωσι τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ λή μψονται
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ πά ντας τοὺ ς πρεσβυτέρους καὶ εἶπεν γνῶ τε δὴ καὶ
ἴδετε ὅ τι κακίαν οὗ τος ζητεῖ ὅ τι ἀ πέσταλκεν πρό ς με περὶ τῶ ν γυναικῶ ν μου καὶ
περὶ τῶ ν υἱῶ ν μου καὶ περὶ τῶ ν θυγατέρων μου τὸ ἀ ργύ ριό ν μου καὶ τὸ χρυσίον
μου οὐ κ ἀ πεκώ λυσα ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ εἶπαν αὐ τῷ οἱ πρεσβύ τεροι καὶ πᾶ ς ὁ λαό ς μὴ ἀ κού σῃς καὶ μὴ θελή σῃς
καὶ εἶπεν τοῖς ἀ γγέλοις υἱοῦ αδερ λέγετε τῷ κυρίῳ ὑ μῶ ν πά ντα ὅ σα ἀ πέσταλκας
πρὸ ς τὸ ν δοῦ λό ν σου ἐν πρώ τοις ποιή σω τὸ δὲ ῥ ῆ μα τοῦ το οὐ δυνή σομαι ποιῆ σαι
καὶ ἀ πῆ ραν οἱ ἄ νδρες καὶ ἐπέστρεψαν αὐ τῷ λό γον
499

καὶ ἀ νταπέστειλεν πρὸ ς αὐ τὸ ν υἱὸ ς αδερ λέγων τά δε ποιή σαι μοι ὁ θεὸ ς καὶ τά δε
προσθείη εἰ ἐκποιή σει ὁ χοῦ ς σαμαρείας ταῖς ἀ λώ πεξιν παντὶ τῷ λαῷ τοῖς πεζοῖς
μου
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ εἶπεν ἱκανού σθω μὴ καυχά σθω ὁ κυρτὸ ς ὡ ς ὁ
ὀ ρθό ς
καὶ ἐγένετο ὅ τε ἀ πεκρίθη αὐ τῷ τὸ ν λό γον τοῦ τον πίνων ἦ ν αὐ τὸ ς καὶ πά ντες οἱ
βασιλεῖς μετ' αὐ τοῦ ἐν σκηναῖς καὶ εἶπεν τοῖς παισὶν αὐ τοῦ οἰκοδομή σατε χά ρακα
καὶ ἔθεντο χά ρακα ἐπὶ τὴ ν πό λιν
καὶ ἰδοὺ προφή της εἷς προσῆ λθεν τῷ βασιλεῖ ισραηλ καὶ εἶπεν τά δε λέγει κύ ριος εἰ
ἑό ρακας πά ντα τὸ ν ὄ χλον τὸ ν μέγαν τοῦ τον ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐ τὸ ν σή μερον εἰς
χεῖρας σά ς καὶ γνώ σῃ ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ εἶπεν αχααβ ἐν τίνι καὶ εἶπεν τά δε λέγει κύ ριος ἐν τοῖς παιδαρίοις τῶ ν ἀ ρχό ντων
τῶ ν χωρῶ ν καὶ εἶπεν αχααβ τίς συνά ψει τὸ ν πό λεμον καὶ εἶπεν σύ
καὶ ἐπεσκέψατο αχααβ τὰ παιδά ρια τῶ ν ἀ ρχό ντων τῶ ν χωρῶ ν καὶ ἐγένοντο
διακό σιοι καὶ τριά κοντα καὶ μετὰ ταῦ τα ἐπεσκέψατο τὸ ν λαό ν πᾶ ν υἱὸ ν δυνά μεως
ἑξή κοντα χιλιά δας
καὶ ἐξῆ λθεν μεσημβρίας καὶ υἱὸ ς αδερ πίνων μεθύ ων ἐν σοκχωθ αὐ τὸ ς καὶ οἱ
βασιλεῖς τριά κοντα καὶ δύ ο βασιλεῖς συμβοηθοὶ μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐξῆ λθον παιδά ρια ἀ ρχό ντων τῶ ν χωρῶ ν ἐν πρώ τοις καὶ ἀ ποστέλλουσιν καὶ
ἀ παγγέλλουσιν τῷ βασιλεῖ συρίας λέγοντες ἄ νδρες ἐξεληλύ θασιν ἐκ σαμαρείας
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς εἰ εἰς εἰρή νην οὗ τοι ἐκπορεύ ονται συλλά βετε αὐ τοὺ ς ζῶ ντας καὶ εἰ
εἰς πό λεμον ζῶ ντας συλλά βετε αὐ τού ς
καὶ μὴ ἐξελθά τωσαν ἐκ τῆ ς πό λεως τὰ παιδά ρια ἀ ρχό ντων τῶ ν χωρῶ ν καὶ ἡ
δύ ναμις ὀ πίσω αὐ τῶ ν
ἐπά ταξεν ἕκαστος τὸ ν παρ' αὐ τοῦ καὶ ἐδευτέρωσεν ἕκαστος τὸ ν παρ' αὐ τοῦ καὶ
ἔφυγεν συρία καὶ κατεδίωξεν αὐ τοὺ ς ισραηλ καὶ σῴ ζεται υἱὸ ς αδερ βασιλεὺ ς
συρίας ἐφ' ἵππου ἱππέως
καὶ ἐξῆ λθεν βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ἔλαβεν πά ντας τοὺ ς ἵππους καὶ τὰ ἅ ρματα καὶ
ἐπά ταξεν πληγὴ ν μεγά λην ἐν συρίᾳ
καὶ προσῆ λθεν ὁ προφή της πρὸ ς βασιλέα ισραηλ καὶ εἶπεν κραταιοῦ καὶ γνῶ θι καὶ
ἰδὲ τί ποιή σεις ὅ τι ἐπιστρέφοντος τοῦ ἐνιαυτοῦ υἱὸ ς αδερ βασιλεὺ ς συρίας
ἀ ναβαίνει ἐπὶ σέ
καὶ οἱ παῖδες βασιλέως συρίας εἶπον θεὸ ς ὀ ρέων θεὸ ς ισραηλ καὶ οὐ θεὸ ς κοιλά δων
διὰ τοῦ το ἐκραταίωσεν ὑ πὲρ ἡ μᾶ ς ἐὰ ν δὲ πολεμή σωμεν αὐ τοὺ ς κατ' εὐ θύ εἰ μὴ
κραταιώ σομεν ὑ πὲρ αὐ τού ς
καὶ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ποίησον ἀ πό στησον τοὺ ς βασιλεῖς ἕκαστον εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῶ ν
καὶ θοῦ ἀ ντ' αὐ τῶ ν σατρά πας
καὶ ἀ λλά ξομέν σοι δύ ναμιν κατὰ τὴ ν δύ ναμιν τὴ ν πεσοῦ σαν ἀ πὸ σοῦ καὶ ἵππον κατὰ
τὴ ν ἵππον καὶ ἅ ρματα κατὰ τὰ ἅ ρματα καὶ πολεμή σομεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς κατ' εὐ θὺ καὶ
κραταιώ σομεν ὑ πὲρ αὐ τού ς καὶ ἤ κουσεν τῆ ς φωνῆ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐποίησεν οὕ τως
καὶ ἐγένετο ἐπιστρέψαντος τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ ἐπεσκέψατο υἱὸ ς αδερ τὴ ν συρίαν καὶ
ἀ νέβη εἰς αφεκα εἰς πό λεμον ἐπὶ ισραηλ
500

καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐπεσκέπησαν καὶ παρεγένοντο εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τῶ ν καὶ

παρενέβαλεν ισραηλ ἐξ ἐναντίας αὐ τῶ ν ὡ σεὶ δύ ο ποίμνια αἰγῶ ν καὶ συρία ἔπλησεν
τὴ ν γῆ ν
καὶ προσῆ λθεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ ισραηλ τά δε λέγει κύ ριος
ἀ νθ' ὧ ν εἶπεν συρία θεὸ ς ὀ ρέων κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ καὶ οὐ θεὸ ς κοιλά δων αὐ τό ς
καὶ δώ σω τὴ ν δύ ναμιν τὴ ν μεγά λην ταύ την εἰς χεῖρα σή ν καὶ γνώ σῃ ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ παρεμβά λλουσιν οὗ τοι ἀ πέναντι τού των ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
τῇ ἑβδό μῃ καὶ προσή γαγεν ὁ πό λεμος καὶ ἐπά ταξεν ισραηλ τὴ ν συρίαν ἑκατὸ ν
χιλιά δας πεζῶ ν μιᾷ ἡ μέρᾳ
καὶ ἔφυγον οἱ κατά λοιποι εἰς αφεκα εἰς τὴ ν πό λιν καὶ ἔπεσεν τὸ τεῖχος ἐπὶ εἴκοσι
καὶ ἑπτὰ χιλιά δας ἀ νδρῶ ν τῶ ν καταλοίπων καὶ υἱὸ ς αδερ ἔφυγεν καὶ εἰσῆ λθεν εἰς
τὸ ν οἶκον τοῦ κοιτῶ νος εἰς τὸ ταμίειον
καὶ εἶπεν τοῖς παισὶν αὐ τοῦ οἶδα ὅ τι βασιλεῖς ισραηλ βασιλεῖς ἐλέους εἰσίν
ἐπιθώ μεθα δὴ σά κκους ἐπὶ τὰ ς ὀ σφύ ας ἡ μῶ ν καὶ σχοινία ἐπὶ τὰ ς κεφαλὰ ς ἡ μῶ ν καὶ
ἐξέλθωμεν πρὸ ς βασιλέα ισραηλ εἴ πως ζωογονή σει τὰ ς ψυχὰ ς ἡ μῶ ν
καὶ περιεζώ σαντο σά κκους ἐπὶ τὰ ς ὀ σφύ ας αὐ τῶ ν καὶ ἔθεσαν σχοινία ἐπὶ τὰ ς
κεφαλὰ ς αὐ τῶ ν καὶ εἶπον τῷ βασιλεῖ ισραηλ δοῦ λό ς σου υἱὸ ς αδερ λέγει ζησά τω δὴ
ἡ ψυχή μου καὶ εἶπεν εἰ ἔτι ζῇ ἀ δελφό ς μού ἐστιν
καὶ οἱ ἄ νδρες οἰωνίσαντο καὶ ἔσπευσαν καὶ ἀ νέλεξαν τὸ ν λό γον ἐκ τοῦ στό ματος
αὐ τοῦ καὶ εἶπον ἀ δελφό ς σου υἱὸ ς αδερ καὶ εἶπεν εἰσέλθατε καὶ λά βετε αὐ τό ν καὶ
ἐξῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν υἱὸ ς αδερ καὶ ἀ ναβιβά ζουσιν αὐ τὸ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ἅ ρμα
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τὰ ς πό λεις ἃ ς ἔλαβεν ὁ πατή ρ μου παρὰ τοῦ πατρό ς σου
ἀ ποδώ σω σοι καὶ ἐξό δους θή σεις σαυτῷ ἐν δαμασκῷ καθὼ ς ἔθετο ὁ πατή ρ μου ἐν
σαμαρείᾳ καὶ ἐγὼ ἐν διαθή κῃ ἐξαποστελῶ σε καὶ διέθετο αὐ τῷ διαθή κην καὶ
ἐξαπέστειλεν αὐ τό ν
καὶ ἄ νθρωπος εἷς ἐκ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν προφητῶ ν εἶπεν πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ ἐν
λό γῳ κυρίου πά ταξον δή με καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν ὁ ἄ νθρωπος πατά ξαι αὐ τό ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν ἀ νθ' ὧ ν οὐ κ ἤ κουσας τῆ ς φωνῆ ς κυρίου ἰδοὺ σὺ ἀ ποτρέχεις
ἀ π' ἐμοῦ καὶ πατά ξει σε λέων καὶ ἀ πῆ λθεν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ εὑ ρίσκει αὐ τὸ ν λέων καὶ
ἐπά ταξεν αὐ τό ν
καὶ εὑ ρίσκει ἄ νθρωπον ἄ λλον καὶ εἶπεν πά ταξό ν με δή καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ὁ
ἄ νθρωπος πατά ξας καὶ συνέτριψεν
καὶ ἐπορεύ θη ὁ προφή της καὶ ἔστη τῷ βασιλεῖ ισραηλ ἐπὶ τῆ ς ὁ δοῦ καὶ κατεδή σατο
τελαμῶ νι τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ὁ βασιλεὺ ς παρεπορεύ ετο καὶ οὗ τος ἐβό α πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ
εἶπεν ὁ δοῦ λό ς σου ἐξῆ λθεν ἐπὶ τὴ ν στρατιὰ ν τοῦ πολέμου καὶ ἰδοὺ ἀ νὴ ρ εἰσή γαγεν
πρό ς με ἄ νδρα καὶ εἶπεν πρό ς με φύ λαξον τοῦ τον τὸ ν ἄ νδρα ἐὰ ν δὲ ἐκπηδῶ ν
ἐκπηδή σῃ καὶ ἔσται ἡ ψυχή σου ἀ ντὶ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ἢ τά λαντον ἀ ργυρίου
στή σεις
καὶ ἐγενή θη περιεβλέψατο ὁ δοῦ λό ς σου ὧ δε καὶ ὧ δε καὶ οὗ τος οὐ κ ἦ ν καὶ εἶπεν
πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ἰδοὺ καὶ τὰ ἔνεδρα παρ' ἐμοὶ ἐφό νευσας
501

καὶ ἔσπευσεν καὶ ἀ φεῖλεν τὸ ν τελαμῶ να ἀ πὸ τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπέγνω

αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ὅ τι ἐκ τῶ ν προφητῶ ν οὗ τος
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει κύ ριος διό τι ἐξή νεγκας σὺ ἄ νδρα ὀ λέθριον ἐκ
χειρό ς σου καὶ ἔσται ἡ ψυχή σου ἀ ντὶ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ καὶ ὁ λαό ς σου ἀ ντὶ τοῦ
λαοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πῆ λθεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ συγκεχυμένος καὶ ἐκλελυμένος καὶ ἔρχεται εἰς
σαμά ρειαν
καὶ ἐκά θισεν τρία ἔτη καὶ οὐ κ ἦ ν πό λεμος ἀ νὰ μέσον συρίας καὶ ἀ νὰ μέσον ισραηλ
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τρίτῳ καὶ κατέβη ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα πρὸ ς
βασιλέα ισραηλ
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ εἰ οἴδατε ὅ τι ἡ μῖν ρεμμαθ
γαλααδ καὶ ἡ μεῖς σιωπῶ μεν λαβεῖν αὐ τὴ ν ἐκ χειρὸ ς βασιλέως συρίας
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ ἀ ναβή σῃ μεθ' ἡ μῶ ν εἰς ρεμμαθ γαλααδ εἰς
πό λεμον καὶ εἶπεν ιωσαφατ καθὼ ς ἐγὼ οὕ τως καὶ σύ καθὼ ς ὁ λαό ς μου ὁ λαό ς σου
καθὼ ς οἱ ἵπποι μου οἱ ἵπποι σου
καὶ εἶπεν ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα πρὸ ς βασιλέα ισραηλ ἐπερωτή σατε δὴ σή μερον
τὸ ν κύ ριον
καὶ συνή θροισεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ πά ντας τοὺ ς προφή τας ὡ ς τετρακοσίους
ἄ νδρας καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ὁ βασιλεύ ς εἰ πορευθῶ εἰς ρεμμαθ γαλααδ εἰς πό λεμον ἢ
ἐπίσχω καὶ εἶπαν ἀ νά βαινε καὶ διδοὺ ς δώ σει κύ ριος εἰς χεῖρας τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ιωσαφατ πρὸ ς βασιλέα ισραηλ οὐ κ ἔστιν ὧ δε προφή της τοῦ κυρίου καὶ
ἐπερωτή σομεν τὸ ν κύ ριον δι' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ ἔτι ἔστιν ἀ νὴ ρ εἷς τοῦ ἐπερωτῆ σαι τὸ ν
κύ ριον δι' αὐ τοῦ καὶ ἐγὼ μεμίσηκα αὐ τό ν ὅ τι οὐ λαλεῖ περὶ ἐμοῦ καλά ἀ λλ' ἢ κακά
μιχαιας υἱὸ ς ιεμλα καὶ εἶπεν ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα μὴ λεγέτω ὁ βασιλεὺ ς οὕ τως
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ εὐ νοῦ χον ἕνα καὶ εἶπεν τά χος μιχαιαν υἱὸ ν ιεμλα
καὶ ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα ἐκά θηντο ἀ νὴ ρ ἐπὶ τοῦ θρό νου
αὐ τοῦ ἔνοπλοι ἐν ταῖς πύ λαις σαμαρείας καὶ πά ντες οἱ προφῆ ται ἐπροφή τευον
ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ σεδεκιας υἱὸ ς χανανα κέρατα σιδηρᾶ καὶ εἶπεν τά δε λέγει
κύ ριος ἐν τού τοις κερατιεῖς τὴ ν συρίαν ἕως συντελεσθῇ
καὶ πά ντες οἱ προφῆ ται ἐπροφή τευον οὕ τως λέγοντες ἀ νά βαινε εἰς ρεμμαθ γαλααδ
καὶ εὐ οδώ σει καὶ δώ σει κύ ριος εἰς χεῖρά ς σου καὶ τὸ ν βασιλέα συρίας
καὶ ὁ ἄ γγελος ὁ πορευθεὶς καλέσαι τὸ ν μιχαιαν ἐλά λησεν αὐ τῷ λέγων ἰδοὺ δὴ
λαλοῦ σιν πά ντες οἱ προφῆ ται ἐν στό ματι ἑνὶ καλὰ περὶ τοῦ βασιλέως γίνου δὴ καὶ
σὺ εἰς λό γους σου κατὰ τοὺ ς λό γους ἑνὸ ς τού των καὶ λά λησον καλά
καὶ εἶπεν μιχαιας ζῇ κύ ριος ὅ τι ἃ ἂ ν εἴπῃ κύ ριος πρό ς με ταῦ τα λαλή σω
καὶ ἦ λθεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς μιχαια εἰ ἀ ναβῶ εἰς ρεμμαθ
γαλααδ εἰς πό λεμον ἢ ἐπίσχω καὶ εἶπεν ἀ νά βαινε καὶ εὐ οδώ σει καὶ δώ σει κύ ριος εἰς
χεῖρα τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ποσά κις ἐγὼ ὁ ρκίζω σε ὅ πως λαλή σῃς πρό ς με ἀ λή θειαν
ἐν ὀ νό ματι κυρίου
502

καὶ εἶπεν μιχαιας οὐ χ οὕ τως ἑώ ρακα πά ντα τὸ ν ισραηλ διεσπαρμένον ἐν τοῖς ὄ ρεσιν
ὡ ς ποίμνιον ᾧ οὐ κ ἔστιν ποιμή ν καὶ εἶπεν κύ ριος οὐ κύ ριος τού τοις ἀ ναστρεφέτω
ἕκαστος εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ἐν εἰρή νῃ
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ βασιλέα ιουδα οὐ κ εἶπα πρὸ ς σέ οὐ
προφητεύ ει οὗ τό ς μοι καλά διό τι ἀ λλ' ἢ κακά
καὶ εἶπεν μιχαιας οὐ χ οὕ τως οὐ κ ἐγώ ἄ κουε ῥ ῆ μα κυρίου οὐ χ οὕ τως εἶδον τὸ ν
κύ ριον θεὸ ν ισραηλ καθή μενον ἐπὶ θρό νου αὐ τοῦ καὶ πᾶ σα ἡ στρατιὰ τοῦ οὐ ρανοῦ
εἱστή κει περὶ αὐ τὸ ν ἐκ δεξιῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐξ εὐ ωνύ μων αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος τίς ἀ πατή σει τὸ ν αχααβ βασιλέα ισραηλ καὶ ἀ ναβή σεται καὶ
πεσεῖται ἐν ρεμμαθ γαλααδ καὶ εἶπεν οὗ τος οὕ τως καὶ οὗ τος οὕ τως
καὶ ἐξῆ λθεν πνεῦ μα καὶ ἔστη ἐνώ πιον κυρίου καὶ εἶπεν ἐγὼ ἀ πατή σω αὐ τό ν καὶ
εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν κύ ριος ἐν τίνι
καὶ εἶπεν ἐξελεύ σομαι καὶ ἔσομαι πνεῦ μα ψευδὲς ἐν στό ματι πά ντων τῶ ν
προφητῶ ν αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἀ πατή σεις καί γε δυνή σει ἔξελθε καὶ ποίησον οὕ τως
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἔδωκεν κύ ριος πνεῦ μα ψευδὲς ἐν στό ματι πά ντων τῶ ν προφητῶ ν σου
τού των καὶ κύ ριος ἐλά λησεν ἐπὶ σὲ κακά
καὶ προσῆ λθεν σεδεκιου υἱὸ ς χανανα καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν μιχαιαν ἐπὶ τὴ ν σιαγό να καὶ
εἶπεν ποῖον πνεῦ μα κυρίου τὸ λαλῆ σαν ἐν σοί
καὶ εἶπεν μιχαιας ἰδοὺ σὺ ὄ ψῃ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ ταν εἰσέλθῃς ταμίειον τοῦ
ταμιείου τοῦ κρυβῆ ναι
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ λά βετε τὸ ν μιχαιαν καὶ ἀ ποστρέψατε αὐ τὸ ν πρὸ ς εμηρ
τὸ ν ἄ ρχοντα τῆ ς πό λεως καὶ τῷ ιωας υἱῷ τοῦ βασιλέως
εἰπὸ ν θέσθαι τοῦ τον ἐν φυλακῇ καὶ ἐσθίειν αὐ τὸ ν ἄ ρτον θλίψεως καὶ ὕ δωρ
θλίψεως ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι με ἐν εἰρή νῃ
καὶ εἶπεν μιχαιας ἐὰ ν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃς ἐν εἰρή νῃ οὐ κ ἐλά λησεν κύ ριος ἐν
ἐμοί
καὶ ἀ νέβη βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα μετ' αὐ τοῦ εἰς ρεμμαθ
γαλααδ
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ βασιλέα ιουδα συγκαλύ ψομαι καὶ
εἰσελεύ σομαι εἰς τὸ ν πό λεμον καὶ σὺ ἔνδυσαι τὸ ν ἱματισμό ν μου καὶ συνεκαλύ ψατο
ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν πό λεμον
καὶ βασιλεὺ ς συρίας ἐνετείλατο τοῖς ἄ ρχουσι τῶ ν ἁ ρμά των αὐ τοῦ τριά κοντα καὶ
δυσὶν λέγων μὴ πολεμεῖτε μικρὸ ν καὶ μέγαν ἀ λλ' ἢ τὸ ν βασιλέα ισραηλ μονώ τατον
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδον οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἁ ρμά των τὸ ν ιωσαφατ βασιλέα ιουδα καὶ
αὐ τοὶ εἶπον φαίνεται βασιλεὺ ς ισραηλ οὗ τος καὶ ἐκύ κλωσαν αὐ τὸ ν πολεμῆ σαι καὶ
ἀ νέκραξεν ιωσαφατ
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδον οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἁ ρμά των ὅ τι οὐ κ ἔστιν βασιλεὺ ς ισραηλ οὗ τος
καὶ ἀ πέστρεψαν ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἐνέτεινεν εἷς τὸ τό ξον εὐ στό χως καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν βασιλέα ισραηλ ἀ νὰ μέσον
τοῦ πνεύ μονος καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ θώ ρακος καὶ εἶπεν τῷ ἡ νιό χῳ αὐ τοῦ ἐπίστρεψον
τὰ ς χεῖρά ς σου καὶ ἐξά γαγέ με ἐκ τοῦ πολέμου ὅ τι τέτρωμαι
503

καὶ ἐτροπώ θη ὁ πό λεμος ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ὁ βασιλεὺ ς ἦ ν ἑστηκὼ ς ἐπὶ τοῦ
ἅ ρματος ἐξ ἐναντίας συρίας ἀ πὸ πρωὶ ἕως ἑσπέρας καὶ ἀ πέχυννε τὸ αἷμα ἐκ τῆ ς
πληγῆ ς εἰς τὸ ν κό λπον τοῦ ἅ ρματος καὶ ἀ πέθανεν ἑσπέρας καὶ ἐξεπορεύ ετο τὸ αἷμα
τῆ ς τροπῆ ς ἕως τοῦ κό λπου τοῦ ἅ ρματος
καὶ ἔστη ὁ στρατοκῆ ρυξ δύ νοντος τοῦ ἡ λίου λέγων ἕκαστος εἰς τὴ ν ἑαυτοῦ πό λιν
καὶ εἰς τὴ ν ἑαυτοῦ γῆ ν
ὅ τι τέθνηκεν ὁ βασιλεύ ς καὶ ἦ λθον εἰς σαμά ρειαν καὶ ἔθαψαν τὸ ν βασιλέα ἐν
σαμαρείᾳ
καὶ ἀ πένιψαν τὸ ἅ ρμα ἐπὶ τὴ ν κρή νην σαμαρείας καὶ ἐξέλειξαν αἱ ὕ ες καὶ οἱ κύ νες τὸ
αἷμα καὶ αἱ πό ρναι ἐλού σαντο ἐν τῷ αἵματι κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αχααβ καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν καὶ οἶκον ἐλεφά ντινον ὃ ν
ᾠ κοδό μησεν καὶ πά σας τὰ ς πό λεις ἃ ς ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γέγραπται ἐν βιβλίῳ
λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη αχααβ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν οχοζιας υἱὸ ς αὐ τοῦ
ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ ιωσαφατ υἱὸ ς ασα ἐβασίλευσεν ἐπὶ ιουδα ἔτει τετά ρτῳ τῷ αχααβ βασιλέως
ισραηλ ἐβασίλευσεν
ιωσαφατ υἱὸ ς τριά κοντα καὶ πέντε ἐτῶ ν ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ εἴκοσι καὶ
πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ αζουβα θυγά τηρ
σελεϊ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν πά σῃ ὁ δῷ ασα τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ οὐ κ ἐξέκλινεν ἀ π' αὐ τῆ ς τοῦ
ποιῆ σαι τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου
πλὴ ν τῶ ν ὑ ψηλῶ ν οὐ κ ἐξῆ ρεν ἔτι ὁ λαὸ ς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς
καὶ εἰρή νευσεν ιωσαφατ μετὰ βασιλέως ισραηλ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωσαφατ καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐ τοῦ ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ
ταῦ τα γεγραμμένα ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τῶ ν βασιλέων ιουδα
καὶ ἐκοιμή θη ιωσαφατ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη παρὰ τοῖς πατρά σιν
αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν ιωραμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ'
αὐ τοῦ
καὶ οχοζιας υἱὸ ς αχααβ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ ἐν σαμαρείᾳ ἐν ἔτει ἑπτακαιδεκά τῳ
ιωσαφατ βασιλεῖ ιουδα καὶ ἐβασίλευσεν ἐν ισραηλ ἔτη δύ ο
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ αχααβ τοῦ πατρὸ ς
αὐ τοῦ καὶ ἐν ὁ δῷ ιεζαβελ τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις οἴκου ιεροβοαμ
υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
καὶ ἐδού λευσεν τοῖς βααλιμ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τοῖς καὶ παρώ ργισεν τὸ ν κύ ριον
θεὸ ν ισραηλ κατὰ πά ντα τὰ γενό μενα ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ ἠ θέτησεν μωαβ ἐν ισραηλ μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν αχααβ
καὶ ἔπεσεν οχοζιας διὰ τοῦ δικτυωτοῦ τοῦ ἐν τῷ ὑ περῴ ῳ αὐ τοῦ τῷ ἐν σαμαρείᾳ καὶ
ἠ ρρώ στησεν καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς δεῦ τε καὶ ἐπιζητή σατε
ἐν τῇ βααλ μυῖαν θεὸ ν ακκαρων εἰ ζή σομαι ἐκ τῆ ς ἀ ρρωστίας μου ταύ της καὶ
ἐπορεύ θησαν ἐπερωτῆ σαι δι' αὐ τοῦ
504

καὶ ἄ γγελος κυρίου ἐλά λησεν πρὸ ς ηλιου τὸ ν θεσβίτην λέγων ἀ ναστὰ ς δεῦ ρο εἰς
συνά ντησιν τῶ ν ἀ γγέλων οχοζιου βασιλέως σαμαρείας καὶ λαλή σεις πρὸ ς αὐ τού ς εἰ
παρὰ τὸ μὴ εἶναι θεὸ ν ἐν ισραηλ ὑ μεῖς πορεύ εσθε ἐπιζητῆ σαι ἐν τῇ βααλ μυῖαν θεὸ ν
ακκαρων
καὶ οὐ χ οὕ τως ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ἡ κλίνη ἐφ' ἧ ς ἀ νέβης ἐκεῖ οὐ καταβή σῃ ἀ π'
αὐ τῆ ς ὅ τι ἐκεῖ θανά τῳ ἀ ποθανῇ καὶ ἐπορεύ θη ηλιου καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ ἐπεστρά φησαν οἱ ἄ γγελοι πρὸ ς αὐ τό ν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς τί ὅ τι
ἐπεστρέψατε
καὶ εἶπαν πρὸ ς αὐ τό ν ἀ νὴ ρ ἀ νέβη εἰς συνά ντησιν ἡ μῶ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς ἡ μᾶ ς δεῦ τε
ἐπιστρά φητε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα τὸ ν ἀ ποστείλαντα ὑ μᾶ ς καὶ λαλή σατε πρὸ ς αὐ τό ν
τά δε λέγει κύ ριος εἰ παρὰ τὸ μὴ εἶναι θεὸ ν ἐν ισραηλ σὺ πορεύ ῃ ζητῆ σαι ἐν τῇ βααλ
μυῖαν θεὸ ν ακκαρων οὐ χ οὕ τως ἡ κλίνη ἐφ' ἧ ς ἀ νέβης ἐκεῖ οὐ καταβή σῃ ἀ π' αὐ τῆ ς
ὅ τι θανά τῳ ἀ ποθανῇ
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς λέγων τίς ἡ κρίσις τοῦ ἀ νδρὸ ς τοῦ ἀ ναβά ντος εἰς
συνά ντησιν ὑ μῖν καὶ λαλή σαντος πρὸ ς ὑ μᾶ ς τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τό ν ἀ νὴ ρ δασὺ ς καὶ ζώ νην δερματίνην περιεζωσμένος τὴ ν ὀ σφὺ ν
αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ηλιου ὁ θεσβίτης οὗ τό ς ἐστιν
καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἡ γού μενον πεντηκό νταρχον καὶ τοὺ ς πεντή κοντα αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέβη καὶ ἦ λθεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἰδοὺ ηλιου ἐκά θητο ἐπὶ τῆ ς κορυφῆ ς τοῦ ὄ ρους
καὶ ἐλά λησεν ὁ πεντηκό νταρχος πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ἄ νθρωπε τοῦ θεοῦ ὁ
βασιλεὺ ς ἐκά λεσέν σε κατά βηθι
καὶ ἀ πεκρίθη ηλιου καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν πεντηκό νταρχον καὶ εἰ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ
ἐγώ καταβή σεται πῦ ρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ καταφά γεταί σε καὶ τοὺ ς πεντή κοντά
σου καὶ κατέβη πῦ ρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς πεντή κοντα
αὐ τοῦ
καὶ προσέθετο ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἄ λλον πεντηκό νταρχον καὶ
τοὺ ς πεντή κοντα αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβη καὶ ἐλά λησεν ὁ πεντηκό νταρχος πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ
εἶπεν ἄ νθρωπε τοῦ θεοῦ τά δε λέγει ὁ βασιλεύ ς ταχέως κατά βηθι
καὶ ἀ πεκρίθη ηλιου καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν εἰ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐγώ
εἰμι καταβή σεται πῦ ρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ καταφά γεταί σε καὶ τοὺ ς πεντή κοντά
σου καὶ κατέβη πῦ ρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς πεντή κοντα
αὐ τοῦ
καὶ προσέθετο ὁ βασιλεὺ ς ἔτι ἀ ποστεῖλαι ἡ γού μενον πεντηκό νταρχον τρίτον καὶ
τοὺ ς πεντή κοντα αὐ τοῦ καὶ ἦ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ πεντηκό νταρχος ὁ τρίτος καὶ
ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ γό νατα αὐ τοῦ κατέναντι ηλιου καὶ ἐδεή θη αὐ τοῦ καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς
αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ἄ νθρωπε τοῦ θεοῦ ἐντιμωθή τω δὴ ἡ ψυχή μου καὶ ἡ ψυχὴ τῶ ν
δού λων σου τού των τῶ ν πεντή κοντα ἐν ὀ φθαλμοῖς σου
ἰδοὺ κατέβη πῦ ρ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ κατέφαγεν τοὺ ς δύ ο πεντηκοντά ρχους τοὺ ς
πρώ τους καὶ τοὺ ς πεντή κοντα αὐ τῶ ν καὶ νῦ ν ἐντιμωθή τω δὴ ἡ ψυχὴ τῶ ν δού λων
σου ἐν ὀ φθαλμοῖς σου
505

καὶ ἐλά λησεν ἄ γγελος κυρίου πρὸ ς ηλιου καὶ εἶπεν κατά βηθι μετ' αὐ τοῦ μὴ
φοβηθῇ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ ἀ νέστη ηλιου καὶ κατέβη μετ' αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ηλιου τά δε λέγει κύ ριος τί ὅ τι ἀ πέστειλας
ἀ γγέλους ζητῆ σαι ἐν τῇ βααλ μυῖαν θεὸ ν ακκαρων οὐ χ οὕ τως ἡ κλίνη ἐφ' ἧ ς ἀ νέβης
ἐκεῖ οὐ καταβή σῃ ἀ π' αὐ τῆ ς ὅ τι θανά τῳ ἀ ποθανῇ
καὶ ἀ πέθανεν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν ηλιου
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων οχοζιου ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ
βιβλίου λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
O a καὶ ιωραμ υἱὸ ς αχααβ βασιλεύ ει ἐπὶ ισραηλ ἐν
σαμαρείᾳ ἔτη δέκα δύ ο ἐν ἔτει ὀ κτωκαιδεκά τῳ ιωσαφατ βασιλέως ιουδα
O b καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου πλὴ ν οὐ χ
ὡ ς οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ οὐ δὲ ὡ ς ἡ μή τηρ αὐ τοῦ
O c καὶ ἀ πέστησεν τὰ ς στή λας τοῦ βααλ ἃ ς ἐποίησεν ὁ
πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ συνέτριψεν αὐ τά ς πλὴ ν ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις οἴκου ιεροβοαμ ὃ ς
ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ ἐκολλή θη οὐ κ ἀ πέστη ἀ π' αὐ τῶ ν
O d καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ κύ ριος εἰς τὸ ν οἶκον αχααβ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀ νά γειν κύ ριον τὸ ν ηλιου ἐν συσσεισμῷ ὡ ς εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ
ἐπορεύ θη ηλιου καὶ ελισαιε ἐκ γαλγαλων
καὶ εἶπεν ηλιου πρὸ ς ελισαιε κά θου δὴ ἐνταῦ θα ὅ τι κύ ριος ἀ πέσταλκέν με ἕως
βαιθηλ καὶ εἶπεν ελισαιε ζῇ κύ ριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου εἰ καταλείψω σε καὶ ἦ λθον εἰς
βαιθηλ
καὶ ἦ λθον οἱ υἱοὶ τῶ ν προφητῶ ν οἱ ἐν βαιθηλ πρὸ ς ελισαιε καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τό ν εἰ
ἔγνως ὅ τι κύ ριος σή μερον λαμβά νει τὸ ν κύ ριό ν σου ἐπά νωθεν τῆ ς κεφαλῆ ς σου καὶ
εἶπεν κἀ γὼ ἔγνωκα σιωπᾶ τε
καὶ εἶπεν ηλιου πρὸ ς ελισαιε κά θου δὴ ἐνταῦ θα ὅ τι κύ ριος ἀ πέσταλκέν με εἰς ιεριχω
καὶ εἶπεν ελισαιε ζῇ κύ ριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου εἰ ἐγκαταλείψω σε καὶ ἦ λθον εἰς
ιεριχω
καὶ ἤ γγισαν οἱ υἱοὶ τῶ ν προφητῶ ν οἱ ἐν ιεριχω πρὸ ς ελισαιε καὶ εἶπαν πρὸ ς αὐ τό ν εἰ
ἔγνως ὅ τι σή μερον λαμβά νει κύ ριος τὸ ν κύ ριό ν σου ἐπά νωθεν τῆ ς κεφαλῆ ς σου καὶ
εἶπεν καί γε ἐγὼ ἔγνων σιωπᾶ τε
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ηλιου κά θου δὴ ὧ δε ὅ τι κύ ριος ἀ πέσταλκέν με ἕως τοῦ ιορδά νου καὶ
εἶπεν ελισαιε ζῇ κύ ριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου εἰ ἐγκαταλείψω σε καὶ ἐπορεύ θησαν
ἀ μφό τεροι
καὶ πεντή κοντα ἄ νδρες υἱοὶ τῶ ν προφητῶ ν καὶ ἔστησαν ἐξ ἐναντίας μακρό θεν καὶ
ἀ μφό τεροι ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ιορδά νου
καὶ ἔλαβεν ηλιου τὴ ν μηλωτὴ ν αὐ τοῦ καὶ εἵλησεν καὶ ἐπά ταξεν τὸ ὕ δωρ καὶ διῃρέθη
τὸ ὕ δωρ ἔνθα καὶ ἔνθα καὶ διέβησαν ἀ μφό τεροι ἐν ἐρή μῳ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ διαβῆ ναι αὐ τοὺ ς καὶ ηλιου εἶπεν πρὸ ς ελισαιε αἴτησαι τί ποιή σω
σοι πρὶν ἢ ἀ ναλημφθῆ ναί με ἀ πὸ σοῦ καὶ εἶπεν ελισαιε γενηθή τω δὴ διπλᾶ ἐν
πνεύ ματί σου ἐπ' ἐμέ
506

καὶ εἶπεν ηλιου ἐσκλή ρυνας τοῦ αἰτή σασθαι ἐὰ ν ἴδῃς με ἀ ναλαμβανό μενον ἀ πὸ σοῦ
καὶ ἔσται σοι οὕ τως καὶ ἐὰ ν μή οὐ μὴ γένηται
καὶ ἐγένετο αὐ τῶ ν πορευομένων ἐπορεύ οντο καὶ ἐλά λουν καὶ ἰδοὺ ἅ ρμα πυρὸ ς καὶ
ἵπποι πυρὸ ς καὶ διέστειλαν ἀ νὰ μέσον ἀ μφοτέρων καὶ ἀ νελή μφθη ηλιου ἐν
συσσεισμῷ ὡ ς εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν
καὶ ελισαιε ἑώ ρα καὶ ἐβό α πά τερ πά τερ ἅ ρμα ισραηλ καὶ ἱππεὺ ς αὐ τοῦ καὶ οὐ κ εἶδεν
αὐ τὸ ν ἔτι καὶ ἐπελά βετο τῶ ν ἱματίων αὐ τοῦ καὶ διέρρηξεν αὐ τὰ εἰς δύ ο ῥ ή γματα
καὶ ὕ ψωσεν τὴ ν μηλωτὴ ν ηλιου ἣ ἔπεσεν ἐπά νωθεν ελισαιε καὶ ἐπέστρεψεν ελισαιε
καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ χείλους τοῦ ιορδά νου
καὶ ἔλαβεν τὴ ν μηλωτὴ ν ηλιου ἣ ἔπεσεν ἐπά νωθεν αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν τὸ ὕ δωρ καὶ
οὐ διέστη καὶ εἶπεν ποῦ ὁ θεὸ ς ηλιου αφφω καὶ ἐπά ταξεν τὰ ὕ δατα καὶ
διερρά γησαν ἔνθα καὶ ἔνθα καὶ διέβη ελισαιε
καὶ εἶδον αὐ τὸ ν οἱ υἱοὶ τῶ ν προφητῶ ν οἱ ἐν ιεριχω ἐξ ἐναντίας καὶ εἶπον
ἐπαναπέπαυται τὸ πνεῦ μα ηλιου ἐπὶ ελισαιε καὶ ἦ λθον εἰς συναντὴ ν αὐ τοῦ καὶ
προσεκύ νησαν αὐ τῷ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τό ν ἰδοὺ δὴ μετὰ τῶ ν παίδων σου πεντή κοντα ἄ νδρες υἱοὶ
δυνά μεως πορευθέντες δὴ ζητησά τωσαν τὸ ν κύ ριό ν σου μή ποτε ἦ ρεν αὐ τὸ ν πνεῦ μα
κυρίου καὶ ἔρριψεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ ιορδά νῃ ἢ ἐφ' ἓν τῶ ν ὀ ρέων ἢ ἐφ' ἕνα τῶ ν βουνῶ ν
καὶ εἶπεν ελισαιε οὐ κ ἀ ποστελεῖτε
καὶ παρεβιά σαντο αὐ τὸ ν ἕως ὅ του ᾐ σχύ νετο καὶ εἶπεν ἀ ποστείλατε καὶ ἀ πέστειλαν
πεντή κοντα ἄ νδρας καὶ ἐζή τησαν τρεῖς ἡ μέρας καὶ οὐ χ εὗ ρον αὐ τό ν
καὶ ἀ νέστρεψαν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς ἐκά θητο ἐν ιεριχω καὶ εἶπεν ελισαιε οὐ κ
εἶπον πρὸ ς ὑ μᾶ ς μὴ πορευθῆ τε
καὶ εἶπον οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως πρὸ ς ελισαιε ἰδοὺ ἡ κατοίκησις τῆ ς πό λεως ἀ γαθή
καθὼ ς ὁ κύ ριος βλέπει καὶ τὰ ὕ δατα πονηρὰ καὶ ἡ γῆ ἀ τεκνουμένη
καὶ εἶπεν ελισαιε λά βετέ μοι ὑ δρίσκην καινὴ ν καὶ θέτε ἐκεῖ ἅ λα καὶ ἔλαβον πρὸ ς
αὐ τό ν
καὶ ἐξῆ λθεν ελισαιε εἰς τὴ ν διέξοδον τῶ ν ὑ δά των καὶ ἔρριψεν ἐκεῖ ἅ λα καὶ εἶπεν
τά δε λέγει κύ ριος ἴαμαι τὰ ὕ δατα ταῦ τα οὐ κ ἔσται ἔτι ἐκεῖθεν θά νατος καὶ
ἀ τεκνουμένη
καὶ ἰά θησαν τὰ ὕ δατα ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ελισαιε ὃ ἐλά λησεν
καὶ ἀ νέβη ἐκεῖθεν εἰς βαιθηλ καὶ ἀ ναβαίνοντος αὐ τοῦ ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ παιδά ρια μικρὰ
ἐξῆ λθον ἐκ τῆ ς πό λεως καὶ κατέπαιζον αὐ τοῦ καὶ εἶπον αὐ τῷ ἀ νά βαινε φαλακρέ
ἀ νά βαινε
καὶ ἐξένευσεν ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ εἶδεν αὐ τὰ καὶ κατηρά σατο αὐ τοῖς ἐν ὀ νό ματι
κυρίου καὶ ἰδοὺ ἐξῆ λθον δύ ο ἄ ρκοι ἐκ τοῦ δρυμοῦ καὶ ἀ νέρρηξαν ἐξ αὐ τῶ ν
τεσσαρά κοντα καὶ δύ ο παῖδας
καὶ ἐπορεύ θη ἐκεῖθεν εἰς τὸ ὄ ρος τὸ καρμή λιον καὶ ἐκεῖθεν ἐπέστρεψεν εἰς
σαμά ρειαν
καὶ ιωραμ υἱὸ ς αχααβ ἐβασίλευσεν ἐν ισραηλ ἐν ἔτει ὀ κτωκαιδεκά τῳ ιωσαφατ
βασιλεῖ ιουδα καὶ ἐβασίλευσεν δώ δεκα ἔτη
507

καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου πλὴ ν οὐ χ ὡ ς ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ οὐ χ

ὡ ς ἡ μή τηρ αὐ τοῦ καὶ μετέστησεν τὰ ς στή λας τοῦ βααλ ἃ ς ἐποίησεν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
πλὴ ν ἐν τῇ ἁ μαρτίᾳ ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ ἐκολλή θη οὐ κ
ἀ πέστη ἀ π' αὐ τῆ ς
καὶ μωσα βασιλεὺ ς μωαβ ἦ ν νωκηδ καὶ ἐπέστρεφεν τῷ βασιλεῖ ισραηλ ἐν τῇ
ἐπαναστά σει ἑκατὸ ν χιλιά δας ἀ ρνῶ ν καὶ ἑκατὸ ν χιλιά δας κριῶ ν ἐπὶ πό κων
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν αχααβ καὶ ἠ θέτησεν βασιλεὺ ς μωαβ ἐν βασιλεῖ
ισραηλ
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ βασιλεὺ ς ιωραμ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ σαμαρείας καὶ ἐπεσκέψατο τὸ ν
ισραηλ
καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἐξαπέστειλεν πρὸ ς ιωσαφατ βασιλέα ιουδα λέγων βασιλεὺ ς μωαβ
ἠ θέτησεν ἐν ἐμοί εἰ πορεύ σῃ μετ' ἐμοῦ εἰς μωαβ εἰς πό λεμον καὶ εἶπεν ἀ ναβή σομαι
ὅ μοιό ς μοι ὅ μοιό ς σοι ὡ ς ὁ λαό ς μου ὁ λαό ς σου ὡ ς οἱ ἵπποι μου οἱ ἵπποι σου
καὶ εἶπεν ποίᾳ ὁ δῷ ἀ ναβῶ καὶ εἶπεν ὁ δὸ ν ἔρημον εδωμ
καὶ ἐπορεύ θη ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ὁ βασιλεὺ ς ιουδα καὶ ὁ βασιλεὺ ς εδωμ καὶ
ἐκύ κλωσαν ὁ δὸ ν ἑπτὰ ἡ μερῶ ν καὶ οὐ κ ἦ ν ὕ δωρ τῇ παρεμβολῇ καὶ τοῖς κτή νεσιν
τοῖς ἐν τοῖς ποσὶν αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ὦ ὅ τι κέκληκεν κύ ριος τοὺ ς τρεῖς βασιλεῖς
παρερχομένους δοῦ ναι αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ μωαβ
καὶ εἶπεν ιωσαφατ οὐ κ ἔστιν ὧ δε προφή της τοῦ κυρίου καὶ ἐπιζητή σωμεν τὸ ν
κύ ριον παρ' αὐ τοῦ καὶ ἀ πεκρίθη εἷς τῶ ν παίδων βασιλέως ισραηλ καὶ εἶπεν ὧ δε
ελισαιε υἱὸ ς σαφατ ὃ ς ἐπέχεεν ὕ δωρ ἐπὶ χεῖρας ηλιου
καὶ εἶπεν ιωσαφατ ἔστιν αὐ τῷ ῥ ῆ μα κυρίου καὶ κατέβη πρὸ ς αὐ τὸ ν βασιλεὺ ς
ισραηλ καὶ ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα καὶ βασιλεὺ ς εδωμ
καὶ εἶπεν ελισαιε πρὸ ς βασιλέα ισραηλ τί ἐμοὶ καὶ σοί δεῦ ρο πρὸ ς τοὺ ς προφή τας
τοῦ πατρό ς σου καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ μή ὅ τι κέκληκεν κύ ριος τοὺ ς
τρεῖς βασιλεῖς τοῦ παραδοῦ ναι αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας μωαβ
καὶ εἶπεν ελισαιε ζῇ κύ ριος τῶ ν δυνά μεων ᾧ παρέστην ἐνώ πιον αὐ τοῦ ὅ τι εἰ μὴ
πρό σωπον ιωσαφατ βασιλέως ιουδα ἐγὼ λαμβά νω εἰ ἐπέβλεψα πρὸ ς σὲ καὶ εἶδό ν
σε
καὶ νυνὶ δὲ λαβέ μοι ψά λλοντα καὶ ἐγένετο ὡ ς ἔψαλλεν ὁ ψά λλων καὶ ἐγένετο ἐπ'
αὐ τὸ ν χεὶρ κυρίου
καὶ εἶπεν τά δε λέγει κύ ριος ποιή σατε τὸ ν χειμά ρρουν τοῦ τον βοθύ νους βοθύ νους
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος οὐ κ ὄ ψεσθε πνεῦ μα καὶ οὐ κ ὄ ψεσθε ὑ ετό ν καὶ ὁ χειμά ρρους
οὗ τος πλησθή σεται ὕ δατος καὶ πίεσθε ὑ μεῖς καὶ αἱ κτή σεις ὑ μῶ ν καὶ τὰ κτή νη ὑ μῶ ν
καὶ κού φη αὕ τη ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου καὶ παραδώ σω τὴ ν μωαβ ἐν χειρὶ ὑ μῶ ν
καὶ πατά ξετε πᾶ σαν πό λιν ὀ χυρὰ ν καὶ πᾶ ν ξύ λον ἀ γαθὸ ν καταβαλεῖτε καὶ πά σας
πηγὰ ς ὕ δατος ἐμφρά ξετε καὶ πᾶ σαν μερίδα ἀ γαθὴ ν ἀ χρειώ σετε ἐν λίθοις
καὶ ἐγένετο τὸ πρωὶ ἀ ναβαινού σης τῆ ς θυσίας καὶ ἰδοὺ ὕ δατα ἤ ρχοντο ἐξ ὁ δοῦ
εδωμ καὶ ἐπλή σθη ἡ γῆ ὕ δατος
καὶ πᾶ σα μωαβ ἤ κουσαν ὅ τι ἀ νέβησαν οἱ βασιλεῖς πολεμεῖν αὐ τού ς καὶ ἀ νεβό ησαν
ἐκ παντὸ ς περιεζωσμένου ζώ νην καὶ ἐπά νω καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ὁ ρίου
508

καὶ ὤ ρθρισαν τὸ πρωί καὶ ὁ ἥ λιος ἀ νέτειλεν ἐπὶ τὰ ὕ δατα καὶ εἶδεν μωαβ ἐξ
ἐναντίας τὰ ὕ δατα πυρρὰ ὡ σεὶ αἷμα
καὶ εἶπαν αἷμα τοῦ το τῆ ς ῥ ομφαίας ἐμαχέσαντο οἱ βασιλεῖς καὶ ἐπά ταξαν ἀ νὴ ρ τὸ ν
πλησίον αὐ τοῦ καὶ νῦ ν ἐπὶ τὰ σκῦ λα μωαβ
καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν ισραηλ καὶ ισραηλ ἀ νέστησαν καὶ ἐπά ταξαν τὴ ν
μωαβ καὶ ἔφυγον ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ εἰσῆ λθον εἰσπορευό μενοι καὶ
τύ πτοντες τὴ ν μωαβ
καὶ τὰ ς πό λεις καθεῖλον καὶ πᾶ σαν μερίδα ἀ γαθὴ ν ἔρριψαν ἀ νὴ ρ τὸ ν λίθον καὶ
ἐνέπλησαν αὐ τὴ ν καὶ πᾶ σαν πηγὴ ν ὕ δατος ἐνέφραξαν καὶ πᾶ ν ξύ λον ἀ γαθὸ ν
κατέβαλον ἕως τοῦ καταλιπεῖν τοὺ ς λίθους τοῦ τοίχου καθῃρημένους καὶ
ἐκύ κλευσαν οἱ σφενδονῆ ται καὶ ἐπά ταξαν αὐ τή ν
καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺ ς μωαβ ὅ τι ἐκραταίωσεν ὑ πὲρ αὐ τὸ ν ὁ πό λεμος καὶ ἔλαβεν μεθ'
ἑαυτοῦ ἑπτακοσίους ἄ νδρας ἐσπασμένους ῥ ομφαίαν διακό ψαι πρὸ ς βασιλέα εδωμ
καὶ οὐ κ ἠ δυνή θησαν
καὶ ἔλαβεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν πρωτό τοκον ὃ ς ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ καὶ
ἀ νή νεγκεν αὐ τὸ ν ὁ λοκαύ τωμα ἐπὶ τοῦ τείχους καὶ ἐγένετο μετά μελος μέγας ἐπὶ
ισραηλ καὶ ἀ πῆ ραν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴ ν γῆ ν
καὶ γυνὴ μία ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν προφητῶ ν ἐβό α πρὸ ς ελισαιε λέγουσα ὁ δοῦ λό ς σου
ὁ ἀ νή ρ μου ἀ πέθανεν καὶ σὺ ἔγνως ὅ τι δοῦ λος ἦ ν φοβού μενος τὸ ν κύ ριον καὶ ὁ
δανιστὴ ς ἦ λθεν λαβεῖν τοὺ ς δύ ο υἱού ς μου ἑαυτῷ εἰς δού λους
καὶ εἶπεν ελισαιε τί ποιή σω σοι ἀ νά γγειλό ν μοι τί ἐστίν σοι ἐν τῷ οἴκῳ ἡ δὲ εἶπεν
οὐ κ ἔστιν τῇ δού λῃ σου οὐ θὲν ἐν τῷ οἴκῳ ὅ τι ἀ λλ' ἢ ὃ ἀ λείψομαι ἔλαιον
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τή ν δεῦ ρο αἴτησον σαυτῇ σκεύ η ἔξωθεν παρὰ πά ντων τῶ ν
γειτό νων σου σκεύ η κενά μὴ ὀ λιγώ σῃς
καὶ εἰσελεύ σῃ καὶ ἀ ποκλείσεις τὴ ν θύ ραν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ τῶ ν υἱῶ ν σου καὶ
ἀ ποχεεῖς εἰς τὰ σκεύ η ταῦ τα καὶ τὸ πληρωθὲν ἀ ρεῖς
καὶ ἀ πῆ λθεν παρ' αὐ τοῦ καὶ ἐποίησεν οὕ τως καὶ ἀ πέκλεισεν τὴ ν θύ ραν κατ' αὐ τῆ ς
καὶ κατὰ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τῆ ς αὐ τοὶ προσή γγιζον πρὸ ς αὐ τή ν καὶ αὐ τὴ ἐπέχεεν
ἕως ἐπλή σθησαν τὰ σκεύ η καὶ εἶπεν πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῆ ς ἐγγίσατε ἔτι πρό ς με
σκεῦ ος καὶ εἶπον αὐ τῇ οὐ κ ἔστιν ἔτι σκεῦ ος καὶ ἔστη τὸ ἔλαιον
καὶ ἦ λθεν καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν ελισαιε δεῦ ρο καὶ
ἀ πό δου τὸ ἔλαιον καὶ ἀ ποτείσεις τοὺ ς τό κους σου καὶ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου ζή σεσθε ἐν
τῷ ἐπιλοίπῳ ἐλαίῳ
καὶ ἐγένετο ἡ μέρα καὶ διέβη ελισαιε εἰς σουμαν καὶ ἐκεῖ γυνὴ μεγά λη καὶ ἐκρά τησεν
αὐ τὸ ν φαγεῖν ἄ ρτον καὶ ἐγένετο ἀ φ' ἱκανοῦ τοῦ εἰσπορεύ εσθαι αὐ τὸ ν ἐξέκλινεν τοῦ
ἐκεῖ φαγεῖν
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸ ς τὸ ν ἄ νδρα αὐ τῆ ς ἰδοὺ δὴ ἔγνων ὅ τι ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἅ γιος
οὗ τος διαπορεύ εται ἐφ' ἡ μᾶ ς διὰ παντό ς
ποιή σωμεν δὴ αὐ τῷ ὑ περῷ ον τό πον μικρὸ ν καὶ θῶ μεν αὐ τῷ ἐκεῖ κλίνην καὶ
τρά πεζαν καὶ δίφρον καὶ λυχνίαν καὶ ἔσται ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ
ἐκκλινεῖ ἐκεῖ
καὶ ἐγένετο ἡ μέρα καὶ εἰσῆ λθεν ἐκεῖ καὶ ἐξέκλινεν εἰς τὸ ὑ περῷ ον καὶ ἐκοιμή θη ἐκεῖ
509

καὶ εἶπεν πρὸ ς γιεζι τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ κά λεσό ν μοι τὴ ν σωμανῖτιν ταύ την καὶ
ἐκά λεσεν αὐ τή ν καὶ ἔστη ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ εἰπὸ ν δὴ πρὸ ς αὐ τή ν ἰδοὺ ἐξέστησας ἡ μῖν πᾶ σαν τὴ ν ἔκστασιν
ταύ την τί δεῖ ποιῆ σαί σοι εἰ ἔστιν λό γος σοι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἢ πρὸ ς τὸ ν ἄ ρχοντα
τῆ ς δυνά μεως ἡ δὲ εἶπεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ μου ἐγώ εἰμι οἰκῶ
καὶ εἶπεν τί δεῖ ποιῆ σαι αὐ τῇ καὶ εἶπεν γιεζι τὸ παιδά ριον αὐ τοῦ καὶ μά λα υἱὸ ς οὐ κ
ἔστιν αὐ τῇ καὶ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς πρεσβύ της
καὶ ἐκά λεσεν αὐ τή ν καὶ ἔστη παρὰ τὴ ν θύ ραν
καὶ εἶπεν ελισαιε πρὸ ς αὐ τή ν εἰς τὸ ν καιρὸ ν τοῦ τον ὡ ς ἡ ὥ ρα ζῶ σα σὺ περιειληφυῖα
υἱό ν ἡ δὲ εἶπεν μή κύ ριέ μου μὴ διαψεύ σῃ τὴ ν δού λην σου
καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἡ γυνὴ καὶ ἔτεκεν υἱὸ ν εἰς τὸ ν καιρὸ ν τοῦ τον ὡ ς ἡ ὥ ρα ζῶ σα
ὡ ς ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τὴ ν ελισαιε
καὶ ἡ δρύ νθη τὸ παιδά ριον καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἐξῆ λθεν τὸ παιδά ριον πρὸ ς τὸ ν πατέρα
αὐ τοῦ πρὸ ς τοὺ ς θερίζοντας
καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ τὴ ν κεφαλή ν μου τὴ ν κεφαλή ν μου καὶ εἶπεν τῷ
παιδαρίῳ ἆ ρον αὐ τὸ ν πρὸ ς τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ
καὶ ἦ ρεν αὐ τὸ ν πρὸ ς τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ καὶ ἐκοιμή θη ἐπὶ τῶ ν γονά των αὐ τῆ ς ἕως
μεσημβρίας καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἀ νή νεγκεν αὐ τὸ ν καὶ ἐκοίμισεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν κλίνην τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ
καὶ ἀ πέκλεισεν κατ' αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθεν
καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν ἄ νδρα αὐ τῆ ς καὶ εἶπεν ἀ πό στειλον δή μοι ἓν τῶ ν παιδαρίων καὶ
μίαν τῶ ν ὄ νων καὶ δραμοῦ μαι ἕως τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ καὶ ἐπιστρέψω
καὶ εἶπεν τί ὅ τι σὺ πορεύ ῃ πρὸ ς αὐ τὸ ν σή μερον οὐ νεομηνία οὐ δὲ σά ββατον ἡ δὲ
εἶπεν εἰρή νη
καὶ ἐπέσαξεν τὴ ν ὄ νον καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ παιδά ριον αὐ τῆ ς ἄ γε πορεύ ου μὴ ἐπίσχῃς
μοι τοῦ ἐπιβῆ ναι ὅ τι ἐὰ ν εἴπω σοι
δεῦ ρο καὶ πορεύ σῃ καὶ ἐλεύ σῃ πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ εἰς τὸ ὄ ρος τὸ
καρμή λιον καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδεν ελισαιε ἐρχομένην αὐ τή ν καὶ εἶπεν πρὸ ς γιεζι τὸ
παιδά ριον αὐ τοῦ ἰδοὺ δὴ ἡ σωμανῖτις ἐκείνη
νῦ ν δρά με εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τῆ ς καὶ ἐρεῖς εἰ εἰρή νη σοι εἰ εἰρή νη τῷ ἀ νδρί σου εἰ εἰρή νη
τῷ παιδαρίῳ ἡ δὲ εἶπεν εἰρή νη
καὶ ἦ λθεν πρὸ ς ελισαιε εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ἐπελά βετο τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἤ γγισεν
γιεζι ἀ πώ σασθαι αὐ τή ν καὶ εἶπεν ελισαιε ἄ φες αὐ τή ν ὅ τι ἡ ψυχὴ αὐ τῆ ς κατώ δυνος
αὐ τῇ καὶ κύ ριος ἀ πέκρυψεν ἀ π' ἐμοῦ καὶ οὐ κ ἀ νή γγειλέν μοι
ἡ δὲ εἶπεν μὴ ᾐ τησά μην υἱὸ ν παρὰ τοῦ κυρίου μου οὐ κ εἶπα οὐ πλανή σεις μετ' ἐμοῦ
καὶ εἶπεν ελισαιε τῷ γιεζι ζῶ σαι τὴ ν ὀ σφύ ν σου καὶ λαβὲ τὴ ν βακτηρίαν μου ἐν τῇ
χειρί σου καὶ δεῦ ρο ὅ τι ἐὰ ν εὕ ρῃς ἄ νδρα οὐ κ εὐ λογή σεις αὐ τό ν καὶ ἐὰ ν εὐ λογή σῃ σε
ἀ νή ρ οὐ κ ἀ ποκριθή σῃ αὐ τῷ καὶ ἐπιθή σεις τὴ ν βακτηρίαν μου ἐπὶ πρό σωπον τοῦ
παιδαρίου
καὶ εἶπεν ἡ μή τηρ τοῦ παιδαρίου ζῇ κύ ριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου εἰ ἐγκαταλείψω σε καὶ
ἀ νέστη ελισαιε καὶ ἐπορεύ θη ὀ πίσω αὐ τῆ ς
510

καὶ γιεζι διῆ λθεν ἔμπροσθεν αὐ τῆ ς καὶ ἐπέθηκεν τὴ ν βακτηρίαν ἐπὶ πρό σωπον τοῦ
παιδαρίου καὶ οὐ κ ἦ ν φωνὴ καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ κρό ασις καὶ ἐπέστρεψεν εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἀ πή γγειλεν αὐ τῷ λέγων οὐ κ ἠ γέρθη τὸ παιδά ριον
καὶ εἰσῆ λθεν ελισαιε εἰς τὸ ν οἶκον καὶ ἰδοὺ τὸ παιδά ριον τεθνηκὸ ς κεκοιμισμένον
ἐπὶ τὴ ν κλίνην αὐ τοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν ελισαιε εἰς τὸ ν οἶκον καὶ ἀ πέκλεισεν τὴ ν θύ ραν κατὰ τῶ ν δύ ο ἑαυτῶ ν
καὶ προσηύ ξατο πρὸ ς κύ ριον
καὶ ἀ νέβη καὶ ἐκοιμή θη ἐπὶ τὸ παιδά ριον καὶ ἔθηκεν τὸ στό μα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ στό μα
αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ ἐπὶ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ
ἐπὶ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ καὶ διέκαμψεν ἐπ' αὐ τό ν καὶ διεθερμά νθη ἡ σὰ ρξ τοῦ
παιδαρίου
καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ἐπορεύ θη ἐν τῇ οἰκίᾳ ἔνθεν καὶ ἔνθεν καὶ ἀ νέβη καὶ
συνέκαμψεν ἐπὶ τὸ παιδά ριον ἕως ἑπτά κις καὶ ἤ νοιξεν τὸ παιδά ριον τοὺ ς
ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐξεβό ησεν ελισαιε πρὸ ς γιεζι καὶ εἶπεν κά λεσον τὴ ν σωμανῖτιν ταύ την καὶ
ἐκά λεσεν καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ εἶπεν ελισαιε λαβὲ τὸ ν υἱό ν σου
καὶ εἰσῆ λθεν ἡ γυνὴ καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ ἔλαβεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς καὶ ἐξῆ λθεν
καὶ ελισαιε ἐπέστρεψεν εἰς γαλγαλα καὶ ὁ λιμὸ ς ἐν τῇ γῇ καὶ οἱ υἱοὶ τῶ ν προφητῶ ν
ἐκά θηντο ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ελισαιε τῷ παιδαρίῳ αὐ τοῦ ἐπίστησον τὸ ν
λέβητα τὸ ν μέγαν καὶ ἕψε ἕψεμα τοῖς υἱοῖς τῶ ν προφητῶ ν
καὶ ἐξῆ λθεν εἷς εἰς τὸ ν ἀ γρὸ ν συλλέξαι αριωθ καὶ εὗ ρεν ἄ μπελον ἐν τῷ ἀ γρῷ καὶ
συνέλεξεν ἀ π' αὐ τῆ ς τολύ πην ἀ γρίαν πλῆ ρες τὸ ἱμά τιον αὐ τοῦ καὶ ἐνέβαλεν εἰς τὸ ν
λέβητα τοῦ ἑψέματος ὅ τι οὐ κ ἔγνωσαν
καὶ ἐνέχει τοῖς ἀ νδρά σιν φαγεῖν καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐσθίειν αὐ τοὺ ς ἐκ τοῦ ἑψή ματος
καὶ ἰδοὺ ἀ νεβό ησαν καὶ εἶπον θά νατος ἐν τῷ λέβητι ἄ νθρωπε τοῦ θεοῦ καὶ οὐ κ
ἠ δύ ναντο φαγεῖν
καὶ εἶπεν λά βετε ἄ λευρον καὶ ἐμβά λετε εἰς τὸ ν λέβητα καὶ εἶπεν ελισαιε πρὸ ς γιεζι
τὸ παιδά ριον ἔγχει τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν καὶ οὐ κ ἐγενή θη ἔτι ἐκεῖ ῥ ῆ μα πονηρὸ ν
ἐν τῷ λέβητι
καὶ ἀ νὴ ρ διῆ λθεν ἐκ βαιθσαρισα καὶ ἤ νεγκεν πρὸ ς τὸ ν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ
πρωτογενημά των εἴκοσι ἄ ρτους κριθίνους καὶ παλά θας καὶ εἶπεν δό τε τῷ λαῷ καὶ
ἐσθιέτωσαν
καὶ εἶπεν ὁ λειτουργὸ ς αὐ τοῦ τί δῶ τοῦ το ἐνώ πιον ἑκατὸ ν ἀ νδρῶ ν καὶ εἶπεν δὸ ς τῷ
λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος φά γονται καὶ καταλείψουσιν
καὶ ἔφαγον καὶ κατέλιπον κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ ναιμαν ὁ ἄ ρχων τῆ ς δυνά μεως συρίας ἦ ν ἀ νὴ ρ μέγας ἐνώ πιον τοῦ κυρίου αὐ τοῦ
καὶ τεθαυμασμένος προσώ πῳ ὅ τι ἐν αὐ τῷ ἔδωκεν κύ ριος σωτηρίαν συρίᾳ καὶ ὁ
ἀ νὴ ρ ἦ ν δυνατὸ ς ἰσχύ ι λελεπρωμένος
καὶ συρία ἐξῆ λθον μονό ζωνοι καὶ ᾐ χμαλώ τευσαν ἐκ γῆ ς ισραηλ νεά νιδα μικρά ν καὶ
ἦ ν ἐνώ πιον τῆ ς γυναικὸ ς ναιμαν
511

ἡ δὲ εἶπεν τῇ κυρίᾳ αὐ τῆ ς ὄ φελον ὁ κύ ριό ς μου ἐνώ πιον τοῦ προφή του τοῦ θεοῦ
τοῦ ἐν σαμαρείᾳ τό τε ἀ ποσυνά ξει αὐ τὸ ν ἀ πὸ τῆ ς λέπρας αὐ τοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν καὶ ἀ πή γγειλεν τῷ κυρίῳ ἑαυτῆ ς καὶ εἶπεν οὕ τως καὶ οὕ τως ἐλά λησεν
ἡ νεᾶ νις ἡ ἐκ γῆ ς ισραηλ
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς συρίας πρὸ ς ναιμαν δεῦ ρο εἴσελθε καὶ ἐξαποστελῶ βιβλίον πρὸ ς
βασιλέα ισραηλ καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἔλαβεν ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ δέκα τά λαντα ἀ ργυρίου
καὶ ἑξακισχιλίους χρυσοῦ ς καὶ δέκα ἀ λλασσομένας στολά ς
καὶ ἤ νεγκεν τὸ βιβλίον πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ισραηλ λέγων καὶ νῦ ν ὡ ς ἂ ν ἔλθῃ τὸ
βιβλίον τοῦ το πρὸ ς σέ ἰδοὺ ἀ πέστειλα πρὸ ς σὲ ναιμαν τὸ ν δοῦ λό ν μου καὶ
ἀ ποσυνά ξεις αὐ τὸ ν ἀ πὸ τῆ ς λέπρας αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἀ νέγνω βασιλεὺ ς ισραηλ τὸ βιβλίον διέρρηξεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ
εἶπεν μὴ θεὸ ς ἐγὼ τοῦ θανατῶ σαι καὶ ζωοποιῆ σαι ὅ τι οὗ τος ἀ ποστέλλει πρό ς με
ἀ ποσυνά ξαι ἄ νδρα ἀ πὸ τῆ ς λέπρας αὐ τοῦ ὅ τι πλὴ ν γνῶ τε δὴ καὶ ἴδετε ὅ τι
προφασίζεται οὗ τό ς με
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ελισαιε ὅ τι διέρρηξεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ τὰ ἱμά τια ἑαυτοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ισραηλ λέγων ἵνα τί διέρρηξας τὰ ἱμά τιά σου
ἐλθέτω δὴ πρό ς με ναιμαν καὶ γνώ τω ὅ τι ἔστιν προφή της ἐν ισραηλ
καὶ ἦ λθεν ναιμαν ἐν ἵππῳ καὶ ἅ ρματι καὶ ἔστη ἐπὶ θύ ρας οἴκου ελισαιε
καὶ ἀ πέστειλεν ελισαιε ἄ γγελον πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων πορευθεὶς λοῦ σαι ἑπτά κις ἐν τῷ
ιορδά νῃ καὶ ἐπιστρέψει ἡ σά ρξ σού σοι καὶ καθαρισθή σῃ
καὶ ἐθυμώ θη ναιμαν καὶ ἀ πῆ λθεν καὶ εἶπεν ἰδοὺ δὴ ἔλεγον ὅ τι ἐξελεύ σεται πρό ς με
καὶ στή σεται καὶ ἐπικαλέσεται ἐν ὀ νό ματι θεοῦ αὐ τοῦ καὶ ἐπιθή σει τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ
ἐπὶ τὸ ν τό πον καὶ ἀ ποσυνά ξει τὸ λεπρό ν
οὐ χὶ ἀ γαθὸ ς αβανα καὶ φαρφαρ ποταμοὶ δαμασκοῦ ὑ πὲρ ιορδά νην καὶ πά ντα τὰ
ὕ δατα ισραηλ οὐ χὶ πορευθεὶς λού σομαι ἐν αὐ τοῖς καὶ καθαρισθή σομαι καὶ ἐξέκλινεν
καὶ ἀ πῆ λθεν ἐν θυμῷ
καὶ ἤ γγισαν οἱ παῖδες αὐ τοῦ καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς αὐ τό ν μέγαν λό γον ἐλά λησεν ὁ
προφή της πρὸ ς σέ οὐ χὶ ποιή σεις καὶ ὅ τι εἶπεν πρὸ ς σέ λοῦ σαι καὶ καθαρίσθητι
καὶ κατέβη ναιμαν καὶ ἐβαπτίσατο ἐν τῷ ιορδά νῃ ἑπτά κι κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ελισαιε καὶ
ἐπέστρεψεν ἡ σὰ ρξ αὐ τοῦ ὡ ς σὰ ρξ παιδαρίου μικροῦ καὶ ἐκαθαρίσθη
καὶ ἐπέστρεψεν πρὸ ς ελισαιε αὐ τὸ ς καὶ πᾶ σα ἡ παρεμβολὴ αὐ τοῦ καὶ ἦ λθεν καὶ
ἔστη καὶ εἶπεν ἰδοὺ δὴ ἔγνωκα ὅ τι οὐ κ ἔστιν θεὸ ς ἐν πά σῃ τῇ γῇ ὅ τι ἀ λλ' ἢ ἐν τῷ
ισραηλ καὶ νῦ ν λαβὲ τὴ ν εὐ λογίαν παρὰ τοῦ δού λου σου
καὶ εἶπεν ελισαιε ζῇ κύ ριος ᾧ παρέστην ἐνώ πιον αὐ τοῦ εἰ λή μψομαι καὶ
παρεβιά σατο αὐ τὸ ν λαβεῖν καὶ ἠ πείθησεν
καὶ εἶπεν ναιμαν καὶ εἰ μή δοθή τω δὴ τῷ δού λῳ σου γό μος ζεύ γους ἡ μιό νων καὶ σύ
μοι δώ σεις ἐκ τῆ ς γῆ ς τῆ ς πυρρᾶ ς ὅ τι οὐ ποιή σει ἔτι ὁ δοῦ λό ς σου ὁ λοκαύ τωμα καὶ
θυσίασμα θεοῖς ἑτέροις ἀ λλ' ἢ τῷ κυρίῳ μό νῳ
καὶ ἱλά σεται κύ ριος τῷ δού λῳ σου ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι τὸ ν κύ ριό ν μου εἰς οἶκον
ρεμμαν προσκυνῆ σαι αὐ τὸ ν καὶ ἐπαναπαύ σεται ἐπὶ τῆ ς χειρό ς μου καὶ προσκυνή σω
ἐν οἴκῳ ρεμμαν ἐν τῷ προσκυνεῖν αὐ τὸ ν ἐν οἴκῳ ρεμμαν καὶ ἱλά σεται δὴ κύ ριος τῷ
δού λῳ σου ἐν τῷ λό γῳ τού τῳ
512

καὶ εἶπεν ελισαιε πρὸ ς ναιμαν δεῦ ρο εἰς εἰρή νην καὶ ἀ πῆ λθεν ἀ π' αὐ τοῦ εἰς δεβραθα
τῆ ς γῆ ς
καὶ εἶπεν γιεζι τὸ παιδά ριον ελισαιε ἰδοὺ ἐφείσατο ὁ κύ ριό ς μου τοῦ ναιμαν τοῦ
σύ ρου τού του τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ ἃ ἐνή νοχεν ζῇ κύ ριος ὅ τι εἰ μὴ
δραμοῦ μαι ὀ πίσω αὐ τοῦ καὶ λή μψομαι παρ' αὐ τοῦ τι
καὶ ἐδίωξε γιεζι ὀ πίσω τοῦ ναιμαν καὶ εἶδεν αὐ τὸ ν ναιμαν τρέχοντα ὀ πίσω αὐ τοῦ
καὶ ἐπέστρεψεν ἀ πὸ τοῦ ἅ ρματος εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν εἰρή νη ὁ κύ ριό ς μου ἀ πέστειλέν με λέγων ἰδοὺ νῦ ν ἦ λθον πρό ς με δύ ο
παιδά ρια ἐξ ὄ ρους εφραιμ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν προφητῶ ν δὸ ς δὴ αὐ τοῖς τά λαντον
ἀ ργυρίου καὶ δύ ο ἀ λλασσομένας στολά ς
καὶ εἶπεν ναιμαν λαβὲ διτά λαντον ἀ ργυρίου καὶ ἔλαβεν ἐν δυσὶ θυλά κοις καὶ δύ ο
ἀ λλασσομένας στολὰ ς καὶ ἔδωκεν ἐπὶ δύ ο παιδά ρια αὐ τοῦ καὶ ἦ ραν ἔμπροσθεν
αὐ τοῦ
καὶ ἦ λθον εἰς τὸ σκοτεινό ν καὶ ἔλαβεν ἐκ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ παρέθετο ἐν οἴκῳ
καὶ ἐξαπέστειλεν τοὺ ς ἄ νδρας
καὶ αὐ τὸ ς εἰσῆ λθεν καὶ παρειστή κει πρὸ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν
ελισαιε πό θεν γιεζι καὶ εἶπεν γιεζι οὐ πεπό ρευται ὁ δοῦ λό ς σου ἔνθα καὶ ἔνθα
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ελισαιε οὐ χὶ ἡ καρδία μου ἐπορεύ θη μετὰ σοῦ ὅ τε ἐπέστρεψεν
ὁ ἀ νὴ ρ ἀ πὸ τοῦ ἅ ρματος εἰς συναντή ν σοι καὶ νῦ ν ἔλαβες τὸ ἀ ργύ ριον καὶ νῦ ν
ἔλαβες τὰ ἱμά τια καὶ λή μψῃ ἐν αὐ τῷ κή πους καὶ ἐλαιῶ νας καὶ ἀ μπελῶ νας καὶ
πρό βατα καὶ βό ας καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας
καὶ ἡ λέπρα ναιμαν κολληθή σεται ἐν σοὶ καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ
ἐξῆ λθεν ἐκ προσώ που αὐ τοῦ λελεπρωμένος ὡ σεὶ χιώ ν
καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ τῶ ν προφητῶ ν πρὸ ς ελισαιε ἰδοὺ δὴ ὁ τό πος ἐν ᾧ ἡ μεῖς οἰκοῦ μεν
ἐνώ πιό ν σου στενὸ ς ἀ φ' ἡ μῶ ν
πορευθῶ μεν δὴ ἕως τοῦ ιορδά νου καὶ λά βωμεν ἐκεῖθεν ἀ νὴ ρ εἷς δοκὸ ν μίαν καὶ
ποιή σωμεν ἑαυτοῖς ἐκεῖ τοῦ οἰκεῖν ἐκεῖ καὶ εἶπεν δεῦ τε
καὶ εἶπεν ὁ εἷς ἐπιεικέως δεῦ ρο μετὰ τῶ ν δού λων σου καὶ εἶπεν ἐγὼ πορεύ σομαι
καὶ ἐπορεύ θη μετ' αὐ τῶ ν καὶ ἦ λθον εἰς τὸ ν ιορδά νην καὶ ἔτεμνον τὰ ξύ λα
καὶ ἰδοὺ ὁ εἷς καταβά λλων τὴ ν δοκό ν καὶ τὸ σιδή ριον ἐξέπεσεν εἰς τὸ ὕ δωρ καὶ
ἐβό ησεν ὦ κύ ριε καὶ αὐ τὸ κεχρημένον
καὶ εἶπεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ποῦ ἔπεσεν καὶ ἔδειξεν αὐ τῷ τὸ ν τό πον καὶ
ἀ πέκνισεν ξύ λον καὶ ἔρριψεν ἐκεῖ καὶ ἐπεπό λασεν τὸ σιδή ριον
καὶ εἶπεν ὕ ψωσον σαυτῷ καὶ ἐξέτεινεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν αὐ τό
καὶ βασιλεὺ ς συρίας ἦ ν πολεμῶ ν ἐν ισραηλ καὶ ἐβουλεύ σατο πρὸ ς τοὺ ς παῖδας
αὐ τοῦ λέγων εἰς τὸ ν τό πον τό νδε τινὰ ελμωνι παρεμβαλῶ
καὶ ἀ πέστειλεν ελισαιε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ισραηλ λέγων φύ λαξαι μὴ παρελθεῖν ἐν τῷ
τό πῳ τού τῳ ὅ τι ἐκεῖ συρία κέκρυπται
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν εἶπεν αὐ τῷ ελισαιε καὶ
ἐφυλά ξατο ἐκεῖθεν οὐ μίαν οὐ δὲ δύ ο
513

καὶ ἐξεκινή θη ἡ ψυχὴ βασιλέως συρίας περὶ τοῦ λό γου τού του καὶ ἐκά λεσεν τοὺ ς
παῖδας αὐ τοῦ καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς οὐ κ ἀ ναγγελεῖτέ μοι τίς προδίδωσίν με βασιλεῖ
ισραηλ
καὶ εἶπεν εἷς τῶ ν παίδων αὐ τοῦ οὐ χί κύ ριέ μου βασιλεῦ ὅ τι ελισαιε ὁ προφή της ὁ ἐν
ισραηλ ἀ ναγγέλλει τῷ βασιλεῖ ισραηλ πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς ἐὰ ν λαλή σῃς ἐν τῷ
ταμιείῳ τοῦ κοιτῶ νό ς σου
καὶ εἶπεν δεῦ τε ἴδετε ποῦ οὗ τος καὶ ἀ ποστείλας λή μψομαι αὐ τό ν καὶ ἀ νή γγειλαν
αὐ τῷ λέγοντες ἰδοὺ ἐν δωθαϊμ
καὶ ἀ πέστειλεν ἐκεῖ ἵππον καὶ ἅ ρμα καὶ δύ ναμιν βαρεῖαν καὶ ἦ λθον νυκτὸ ς καὶ
περιεκύ κλωσαν τὴ ν πό λιν
καὶ ὤ ρθρισεν ὁ λειτουργὸ ς ελισαιε ἀ ναστῆ ναι καὶ ἐξῆ λθεν καὶ ἰδοὺ δύ ναμις
κυκλοῦ σα τὴ ν πό λιν καὶ ἵππος καὶ ἅ ρμα καὶ εἶπεν τὸ παιδά ριον πρὸ ς αὐ τό ν ὦ κύ ριε
πῶ ς ποιή σωμεν
καὶ εἶπεν ελισαιε μὴ φοβοῦ ὅ τι πλείους οἱ μεθ' ἡ μῶ ν ὑ πὲρ τοὺ ς μετ' αὐ τῶ ν
καὶ προσεύ ξατο ελισαιε καὶ εἶπεν κύ ριε διά νοιξον τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς τοῦ παιδαρίου
καὶ ἰδέτω καὶ διή νοιξεν κύ ριος τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ τὸ ὄ ρος
πλῆ ρες ἵππων καὶ ἅ ρμα πυρὸ ς περικύ κλῳ ελισαιε
καὶ κατέβησαν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ προσηύ ξατο ελισαιε πρὸ ς κύ ριον καὶ εἶπεν πά ταξον
δὴ τοῦ το τὸ ἔθνος ἀ ορασίᾳ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς ἀ ορασίᾳ κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ελισαιε
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ελισαιε οὐ χ αὕ τη ἡ πό λις καὶ αὕ τη ἡ ὁ δό ς δεῦ τε ὀ πίσω μου
καὶ ἀ πά ξω ὑ μᾶ ς πρὸ ς τὸ ν ἄ νδρα ὃ ν ζητεῖτε καὶ ἀ πή γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς σαμά ρειαν
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἰσῆ λθον εἰς σαμά ρειαν καὶ εἶπεν ελισαιε ἄ νοιξον δή κύ ριε τοὺ ς
ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἰδέτωσαν καὶ διή νοιξεν κύ ριος τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ
εἶδον καὶ ἰδοὺ ἦ σαν ἐν μέσῳ σαμαρείας
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ὡ ς εἶδεν αὐ τού ς εἰ πατά ξας πατά ξω πά τερ
καὶ εἶπεν οὐ πατά ξεις εἰ μὴ οὓ ς ᾐ χμαλώ τευσας ἐν ῥ ομφαίᾳ σου καὶ τό ξῳ σου σὺ
τύ πτεις παρά θες ἄ ρτους καὶ ὕ δωρ ἐνώ πιον αὐ τῶ ν καὶ φαγέτωσαν καὶ πιέτωσαν
καὶ ἀ πελθέτωσαν πρὸ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τῶ ν
καὶ παρέθηκεν αὐ τοῖς παρά θεσιν μεγά λην καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ ἀ πέστειλεν
αὐ τού ς καὶ ἀ πῆ λθον πρὸ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τῶ ν καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι μονό ζωνοι
συρίας τοῦ ἐλθεῖν εἰς γῆ ν ισραηλ
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἤ θροισεν υἱὸ ς αδερ βασιλεὺ ς συρίας πᾶ σαν τὴ ν
παρεμβολὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ νέβη καὶ περιεκά θισεν σαμά ρειαν
καὶ ἐγένετο λιμὸ ς μέγας ἐν σαμαρείᾳ καὶ ἰδοὺ περιεκά θηντο ἐπ' αὐ τή ν ἕως οὗ
ἐγενή θη κεφαλὴ ὄ νου πεντή κοντα σίκλων ἀ ργυρίου καὶ τέταρτον τοῦ κά βου
κό πρου περιστερῶ ν πέντε σίκλων ἀ ργυρίου
καὶ ἦ ν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ διαπορευό μενος ἐπὶ τοῦ τείχους καὶ γυνὴ ἐβό ησεν πρὸ ς
αὐ τὸ ν λέγουσα σῶ σον κύ ριε βασιλεῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῇ μή σε σώ σαι κύ ριος πό θεν σώ σω σε μὴ ἀ πὸ τῆ ς ἅ λωνος ἢ ἀ πὸ τῆ ς
ληνοῦ
514

καὶ εἶπεν αὐ τῇ ὁ βασιλεύ ς τί ἐστίν σοι καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ αὕ τη εἶπεν πρό ς με δὸ ς τὸ ν
υἱό ν σου καὶ φαγό μεθα αὐ τὸ ν σή μερον καὶ τὸ ν υἱό ν μου καὶ φαγό μεθα αὐ τὸ ν
αὔ ριον
καὶ ἡ ψή σαμεν τὸ ν υἱό ν μου καὶ ἐφά γομεν αὐ τό ν καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τὴ ν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ
δευτέρᾳ δὸ ς τὸ ν υἱό ν σου καὶ φά γωμεν αὐ τό ν καὶ ἔκρυψεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ τοὺ ς λό γους τῆ ς γυναικό ς διέρρηξεν τὰ
ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς διεπορεύ ετο ἐπὶ τοῦ τείχους καὶ εἶδεν ὁ λαὸ ς τὸ ν σά κκον
ἐπὶ τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τοῦ ἔσωθεν
καὶ εἶπεν τά δε ποιή σαι μοι ὁ θεὸ ς καὶ τά δε προσθείη εἰ στή σεται ἡ κεφαλὴ ελισαιε
ἐπ' αὐ τῷ σή μερον
καὶ ελισαιε ἐκά θητο ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ οἱ πρεσβύ τεροι ἐκά θηντο μετ' αὐ τοῦ καὶ
ἀ πέστειλεν ἄ νδρα πρὸ προσώ που αὐ τοῦ πρὶν ἐλθεῖν τὸ ν ἄ γγελον πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ
αὐ τὸ ς εἶπεν πρὸ ς τοὺ ς πρεσβυτέρους εἰ οἴδατε ὅ τι ἀ πέστειλεν ὁ υἱὸ ς τοῦ φονευτοῦ
οὗ τος ἀ φελεῖν τὴ ν κεφαλή ν μου ἴδετε ὡ ς ἂ ν ἔλθῃ ὁ ἄ γγελος ἀ ποκλείσατε τὴ ν θύ ραν
καὶ παραθλίψατε αὐ τὸ ν ἐν τῇ θύ ρᾳ οὐ χὶ φωνὴ τῶ ν ποδῶ ν τοῦ κυρίου αὐ τοῦ
κατό πισθεν αὐ τοῦ
ἔτι αὐ τοῦ λαλοῦ ντος μετ' αὐ τῶ ν καὶ ἰδοὺ ἄ γγελος κατέβη πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν ἰδοὺ
αὕ τη ἡ κακία παρὰ κυρίου τί ὑ πομείνω τῷ κυρίῳ ἔτι
καὶ εἶπεν ελισαιε ἄ κουσον λό γον κυρίου τά δε λέγει κύ ριος ὡ ς ἡ ὥ ρα αὕ τη αὔ ριον
μέτρον σεμιδά λεως σίκλου καὶ δίμετρον κριθῶ ν σίκλου ἐν ταῖς πύ λαις σαμαρείας
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ τριστά της ἐφ' ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς ἐπανεπαύ ετο ἐπὶ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ τῷ
ελισαιε καὶ εἶπεν ἰδοὺ ποιή σει κύ ριος καταρρά κτας ἐν οὐ ρανῷ μὴ ἔσται τὸ ῥ ῆ μα
τοῦ το καὶ ελισαιε εἶπεν ἰδοὺ σὺ ὄ ψῃ τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου καὶ ἐκεῖθεν οὐ φά γῃ
καὶ τέσσαρες ἄ νδρες ἦ σαν λεπροὶ παρὰ τὴ ν θύ ραν τῆ ς πό λεως καὶ εἶπεν ἀ νὴ ρ πρὸ ς
τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ τί ἡ μεῖς καθή μεθα ὧ δε ἕως ἀ ποθά νωμεν
ἐὰ ν εἴπωμεν εἰσέλθωμεν εἰς τὴ ν πό λιν καὶ ὁ λιμὸ ς ἐν τῇ πό λει καὶ ἀ ποθανού μεθα
ἐκεῖ καὶ ἐὰ ν καθίσωμεν ὧ δε καὶ ἀ ποθανού μεθα καὶ νῦ ν δεῦ τε καὶ ἐμπέσωμεν εἰς τὴ ν
παρεμβολὴ ν συρίας ἐὰ ν ζωογονή σωσιν ἡ μᾶ ς καὶ ζησό μεθα καὶ ἐὰ ν θανατώ σωσιν
ἡ μᾶ ς καὶ ἀ ποθανού μεθα
καὶ ἀ νέστησαν ἐν τῷ σκό τει εἰσελθεῖν εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν συρίας καὶ ἦ λθον εἰς
μέρος τῆ ς παρεμβολῆ ς συρίας καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν ἀ νὴ ρ ἐκεῖ
καὶ κύ ριος ἀ κουστὴ ν ἐποίησεν τὴ ν παρεμβολὴ ν συρίας φωνὴ ν ἅ ρματος καὶ φωνὴ ν
ἵππου καὶ φωνὴ ν δυνά μεως μεγά λης καὶ εἶπεν ἀ νὴ ρ πρὸ ς τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ νῦ ν
ἐμισθώ σατο ἐφ' ἡ μᾶ ς βασιλεὺ ς ισραηλ τοὺ ς βασιλέας τῶ ν χετταίων καὶ τοὺ ς
βασιλέας αἰγύ πτου τοῦ ἐλθεῖν ἐφ' ἡ μᾶ ς
καὶ ἀ νέστησαν καὶ ἀ πέδρασαν ἐν τῷ σκό τει καὶ ἐγκατέλιπαν τὰ ς σκηνὰ ς αὐ τῶ ν καὶ
τοὺ ς ἵππους αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς ὄ νους αὐ τῶ ν ἐν τῇ παρεμβολῇ ὡ ς ἔστιν καὶ ἔφυγον
πρὸ ς τὴ ν ψυχὴ ν ἑαυτῶ ν
καὶ εἰσῆ λθον οἱ λεπροὶ οὗ τοι ἕως μέρους τῆ ς παρεμβολῆ ς καὶ εἰσῆ λθον εἰς σκηνὴ ν
μίαν καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ ἦ ραν ἐκεῖθεν ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον καὶ ἱματισμὸ ν καὶ
ἐπορεύ θησαν καὶ ἐπέστρεψαν καὶ εἰσῆ λθον εἰς σκηνὴ ν ἄ λλην καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν
καὶ ἐπορεύ θησαν καὶ κατέκρυψαν
515

καὶ εἶπεν ἀ νὴ ρ πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ οὐ χ οὕ τως ἡ μεῖς ποιοῦ μεν ἡ ἡ μέρα αὕ τη
ἡ μέρα εὐ αγγελίας ἐστίν καὶ ἡ μεῖς σιωπῶ μεν καὶ μένομεν ἕως φωτὸ ς τοῦ πρωὶ καὶ
εὑ ρή σομεν ἀ νομίαν καὶ νῦ ν δεῦ ρο καὶ εἰσέλθωμεν καὶ ἀ ναγγείλωμεν εἰς τὸ ν οἶκον
τοῦ βασιλέως
καὶ εἰσῆ λθον καὶ ἐβό ησαν πρὸ ς τὴ ν πύ λην τῆ ς πό λεως καὶ ἀ νή γγειλαν αὐ τοῖς
λέγοντες εἰσή λθομεν εἰς τὴ ν παρεμβολὴ ν συρίας καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἔστιν ἐκεῖ ἀ νὴ ρ καὶ
φωνὴ ἀ νθρώ που ὅ τι εἰ μὴ ἵππος δεδεμένος καὶ ὄ νος καὶ αἱ σκηναὶ αὐ τῶ ν ὡ ς εἰσίν
καὶ ἐβό ησαν οἱ θυρωροὶ καὶ ἀ νή γγειλαν εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως ἔσω
καὶ ἀ νέστη ὁ βασιλεὺ ς νυκτὸ ς καὶ εἶπεν πρὸ ς τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ ἀ ναγγελῶ δὴ ὑ μῖν
ἃ ἐποίησεν ἡ μῖν συρία ἔγνωσαν ὅ τι πεινῶ μεν ἡ μεῖς καὶ ἐξῆ λθαν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς
καὶ ἐκρύ βησαν ἐν τῷ ἀ γρῷ λέγοντες ὅ τι ἐξελεύ σονται ἐκ τῆ ς πό λεως καὶ
συλλημψό μεθα αὐ τοὺ ς ζῶ ντας καὶ εἰς τὴ ν πό λιν εἰσελευσό μεθα
καὶ ἀ πεκρίθη εἷς τῶ ν παίδων αὐ τοῦ καὶ εἶπεν λαβέτωσαν δὴ πέντε τῶ ν ἵππων τῶ ν
ὑ πολελειμμένων οἳ κατελείφθησαν ὧ δε ἰδού εἰσιν πρὸ ς πᾶ ν τὸ πλῆ θος ισραηλ τὸ
ἐκλεῖπον καὶ ἀ ποστελοῦ μεν ἐκεῖ καὶ ὀ ψό μεθα
καὶ ἔλαβον δύ ο ἐπιβά τας ἵππων καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ὀ πίσω τοῦ
βασιλέως συρίας λέγων δεῦ τε καὶ ἴδετε
καὶ ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω αὐ τῶ ν ἕως τοῦ ιορδά νου καὶ ἰδοὺ πᾶ σα ἡ ὁ δὸ ς πλή ρης
ἱματίων καὶ σκευῶ ν ὧ ν ἔρριψεν συρία ἐν τῷ θαμβεῖσθαι αὐ τού ς καὶ ἐπέστρεψαν οἱ
ἄ γγελοι καὶ ἀ νή γγειλαν τῷ βασιλεῖ
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ λαὸ ς καὶ διή ρπασεν τὴ ν παρεμβολὴ ν συρίας καὶ ἐγένετο μέτρον
σεμιδά λεως σίκλου καὶ δίμετρον κριθῶ ν σίκλου κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ ὁ βασιλεὺ ς κατέστησεν τὸ ν τριστά την ἐφ' ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς ἐπανεπαύ ετο ἐπὶ τῇ
χειρὶ αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς πύ λης καὶ συνεπά τησεν αὐ τὸ ν ὁ λαὸ ς ἐν τῇ πύ λῃ καὶ ἀ πέθανεν
καθὰ ἐλά λησεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ὃ ς ἐλά λησεν ἐν τῷ καταβῆ ναι τὸ ν ἄ γγελον
πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἐγένετο καθὰ ἐλά λησεν ελισαιε πρὸ ς τὸ ν βασιλέα λέγων δίμετρον κριθῆ ς σίκλου
καὶ μέτρον σεμιδά λεως σίκλου καὶ ἔσται ὡ ς ἡ ὥ ρα αὕ τη αὔ ριον ἐν τῇ πύ λῃ
σαμαρείας
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ τριστά της τῷ ελισαιε καὶ εἶπεν ἰδοὺ κύ ριος ποιεῖ καταρρά κτας ἐν τῷ
οὐ ρανῷ μὴ ἔσται τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ εἶπεν ελισαιε ἰδοὺ ὄ ψῃ τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου καὶ
ἐκεῖθεν οὐ φά γῃ
καὶ ἐγένετο οὕ τως καὶ συνεπά τησεν αὐ τὸ ν ὁ λαὸ ς ἐν τῇ πύ λῃ καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ελισαιε ἐλά λησεν πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα ἧ ς ἐζωπύ ρησεν τὸ ν υἱό ν λέγων ἀ νά στηθι καὶ
δεῦ ρο σὺ καὶ ὁ οἶκό ς σου καὶ παροίκει οὗ ἐὰ ν παροική σῃς ὅ τι κέκληκεν κύ ριος λιμὸ ν
ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καί γε ἦ λθεν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἑπτὰ ἔτη
καὶ ἀ νέστη ἡ γυνὴ καὶ ἐποίησεν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα ελισαιε καὶ ἐπορεύ θη αὐ τὴ καὶ ὁ
οἶκος αὐ τῆ ς καὶ παρῴ κει ἐν γῇ ἀ λλοφύ λων ἑπτὰ ἔτη
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ τέλος τῶ ν ἑπτὰ ἐτῶ ν καὶ ἐπέστρεψεν ἡ γυνὴ ἐκ γῆ ς ἀ λλοφύ λων
εἰς τὴ ν πό λιν καὶ ἦ λθεν βοῆ σαι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα περὶ τοῦ οἴκου ἑαυτῆ ς καὶ περὶ
τῶ ν ἀ γρῶ ν ἑαυτῆ ς
516

καὶ ὁ βασιλεὺ ς ἐλά λει πρὸ ς γιεζι τὸ παιδά ριον ελισαιε τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ
λέγων διή γησαι δή μοι πά ντα τὰ μεγά λα ἃ ἐποίησεν ελισαιε
καὶ ἐγένετο αὐ τοῦ ἐξηγουμένου τῷ βασιλεῖ ὡ ς ἐζωπύ ρησεν υἱὸ ν τεθνηκό τα καὶ ἰδοὺ
ἡ γυνή ἧ ς ἐζωπύ ρησεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς ελισαιε βοῶ σα πρὸ ς τὸ ν βασιλέα περὶ τοῦ
οἴκου ἑαυτῆ ς καὶ περὶ τῶ ν ἀ γρῶ ν ἑαυτῆ ς καὶ εἶπεν γιεζι κύ ριε βασιλεῦ αὕ τη ἡ γυνή
καὶ οὗ τος ὁ υἱὸ ς αὐ τῆ ς ὃ ν ἐζωπύ ρησεν ελισαιε
καὶ ἐπηρώ τησεν ὁ βασιλεὺ ς τὴ ν γυναῖκα καὶ διηγή σατο αὐ τῷ καὶ ἔδωκεν αὐ τῇ ὁ
βασιλεὺ ς εὐ νοῦ χον ἕνα λέγων ἐπίστρεψον πά ντα τὰ αὐ τῆ ς καὶ πά ντα τὰ γενή ματα
τοῦ ἀ γροῦ αὐ τῆ ς ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς κατέλιπεν τὴ ν γῆ ν ἕως τοῦ νῦ ν
καὶ ἦ λθεν ελισαιε εἰς δαμασκό ν καὶ υἱὸ ς αδερ βασιλεὺ ς συρίας ἠ ρρώ στει καὶ
ἀ νή γγειλαν αὐ τῷ λέγοντες ἥ κει ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἕως ὧ δε
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς αζαηλ λαβὲ ἐν τῇ χειρί σου μαναα καὶ δεῦ ρο εἰς ἀ παντὴ ν
τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ καὶ ἐπιζή τησον τὸ ν κύ ριον παρ' αὐ τοῦ λέγων εἰ ζή σομαι ἐκ
τῆ ς ἀ ρρωστίας μου ταύ της
καὶ ἐπορεύ θη αζαηλ εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν μαναα ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ
πά ντα τὰ ἀ γαθὰ δαμασκοῦ ἄ ρσιν τεσσαρά κοντα καμή λων καὶ ἦ λθεν καὶ ἔστη
ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν πρὸ ς ελισαιε ὁ υἱό ς σου υἱὸ ς αδερ βασιλεὺ ς συρίας
ἀ πέστειλέν με πρὸ ς σὲ λέγων εἰ ζή σομαι ἐκ τῆ ς ἀ ρρωστίας μου ταύ της
καὶ εἶπεν ελισαιε δεῦ ρο εἰπὸ ν αὐ τῷ ζωῇ ζή σῃ καὶ ἔδειξέν μοι κύ ριος ὅ τι θανά τῳ
ἀ ποθανῇ
καὶ παρέστη τῷ προσώ πῳ αὐ τοῦ καὶ ἔθηκεν ἕως αἰσχύ νης καὶ ἔκλαυσεν ὁ
ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ
καὶ εἶπεν αζαηλ τί ὅ τι ὁ κύ ριό ς μου κλαίει καὶ εἶπεν ὅ τι οἶδα ὅ σα ποιή σεις τοῖς υἱοῖς
ισραηλ κακά τὰ ὀ χυρώ ματα αὐ τῶ ν ἐξαποστελεῖς ἐν πυρὶ καὶ τοὺ ς ἐκλεκτοὺ ς αὐ τῶ ν
ἐν ῥ ομφαίᾳ ἀ ποκτενεῖς καὶ τὰ νή πια αὐ τῶ ν ἐνσείσεις καὶ τὰ ς ἐν γαστρὶ ἐχού σας
αὐ τῶ ν ἀ ναρρή ξεις
καὶ εἶπεν αζαηλ τίς ἐστιν ὁ δοῦ λό ς σου ὁ κύ ων ὁ τεθνηκώ ς ὅ τι ποιή σει τὸ ῥ ῆ μα
τοῦ το καὶ εἶπεν ελισαιε ἔδειξέν μοι κύ ριό ς σε βασιλεύ οντα ἐπὶ συρίαν
καὶ ἀ πῆ λθεν ἀ πὸ ελισαιε καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τί
εἶπέν σοι ελισαιε καὶ εἶπεν εἶπέν μοι ζωῇ ζή σῃ
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύ ριον καὶ ἔλαβεν τὸ μαχμα καὶ ἔβαψεν ἐν τῷ ὕ δατι καὶ
περιέβαλεν ἐπὶ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ ἀ πέθανεν καὶ ἐβασίλευσεν αζαηλ ἀ ντ'
αὐ τοῦ
ἐν ἔτει πέμπτῳ τῷ ιωραμ υἱῷ αχααβ βασιλεῖ ισραηλ ἐβασίλευσεν ιωραμ υἱὸ ς
ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα
υἱὸ ς τριά κοντα καὶ δύ ο ἐτῶ ν ἦ ν ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ὀ κτὼ ἔτη ἐβασίλευσεν
ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ βασιλέων ισραηλ καθὼ ς ἐποίησεν οἶκος αχααβ ὅ τι θυγά τηρ
αχααβ ἦ ν αὐ τῷ εἰς γυναῖκα καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου
καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν κύ ριος διαφθεῖραι τὸ ν ιουδαν διὰ δαυιδ τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ καθὼ ς
εἶπεν δοῦ ναι αὐ τῷ λύ χνον καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
517

ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ἠ θέτησεν εδωμ ὑ ποκά τωθεν χειρὸ ς ιουδα καὶ ἐβασίλευσαν
ἐφ' ἑαυτοὺ ς βασιλέα
καὶ ἀ νέβη ιωραμ εἰς σιωρ καὶ πά ντα τὰ ἅ ρματα μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο αὐ τοῦ
ἀ ναστά ντος καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν εδωμ τὸ ν κυκλώ σαντα ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας
τῶ ν ἁ ρμά των καὶ ἔφυγεν ὁ λαὸ ς εἰς τὰ σκηνώ ματα αὐ τῶ ν
καὶ ἠ θέτησεν εδωμ ὑ ποκά τωθεν χειρὸ ς ιουδα ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της τό τε ἠ θέτησεν
λοβενα ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωραμ καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γέγραπται
ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ ἐκοιμή θη ιωραμ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
ἐν πό λει δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν οχοζιας υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει δωδεκά τῳ τῷ ιωραμ υἱῷ αχααβ βασιλεῖ ισραηλ ἐβασίλευσεν οχοζιας υἱὸ ς
ιωραμ
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ δύ ο ἐτῶ ν οχοζιας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἐνιαυτὸ ν ἕνα
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ γοθολια θυγά τηρ αμβρι
βασιλέως ισραηλ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ οἴκου αχααβ καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου καθὼ ς
ὁ οἶκος αχααβ
καὶ ἐπορεύ θη μετὰ ιωραμ υἱοῦ αχααβ εἰς πό λεμον μετὰ αζαηλ βασιλέως ἀ λλοφύ λων
ἐν ρεμμωθ γαλααδ καὶ ἐπά ταξαν οἱ σύ ροι τὸ ν ιωραμ
καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺ ς ιωραμ τοῦ ἰατρευθῆ ναι ἐν ιεζραελ ἀ πὸ τῶ ν πληγῶ ν ὧ ν
ἐπά ταξαν αὐ τὸ ν ἐν ρεμμωθ ἐν τῷ πολεμεῖν αὐ τὸ ν μετὰ αζαηλ βασιλέως συρίας καὶ
οχοζιας υἱὸ ς ιωραμ κατέβη τοῦ ἰδεῖν τὸ ν ιωραμ υἱὸ ν αχααβ ἐν ιεζραελ ὅ τι ἠ ρρώ στει
αὐ τό ς
καὶ ελισαιε ὁ προφή της ἐκά λεσεν ἕνα τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν προφητῶ ν καὶ εἶπεν αὐ τῷ
ζῶ σαι τὴ ν ὀ σφύ ν σου καὶ λαβὲ τὸ ν φακὸ ν τοῦ ἐλαίου τού του ἐν τῇ χειρί σου καὶ
δεῦ ρο εἰς ρεμμωθ γαλααδ
καὶ εἰσελεύ σῃ ἐκεῖ καὶ ὄ ψῃ ἐκεῖ ιου υἱὸ ν ιωσαφατ υἱοῦ ναμεσσι καὶ εἰσελεύ σῃ καὶ
ἀ ναστή σεις αὐ τὸ ν ἐκ μέσου τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ καὶ εἰσά ξεις αὐ τὸ ν εἰς τὸ ταμίειον
ἐν τῷ ταμιείῳ
καὶ λή μψῃ τὸ ν φακὸ ν τοῦ ἐλαίου καὶ ἐπιχεεῖς ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ εἰπό ν τά δε
λέγει κύ ριος κέχρικά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ καὶ ἀ νοίξεις τὴ ν θύ ραν καὶ φεύ ξῃ καὶ
οὐ μενεῖς
καὶ ἐπορεύ θη τὸ παιδά ριον ὁ προφή της εἰς ρεμμωθ γαλααδ
καὶ εἰσῆ λθεν καὶ ἰδοὺ οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς δυνά μεως ἐκά θηντο καὶ εἶπεν λό γος μοι πρὸ ς
σέ ὁ ἄ ρχων καὶ εἶπεν ιου πρὸ ς τίνα ἐκ πά ντων ἡ μῶ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς σέ ὁ ἄ ρχων
καὶ ἀ νέστη καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν οἶκον καὶ ἐπέχεεν τὸ ἔλαιον ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ κέχρικά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ λαὸ ν
κυρίου ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ ἐξολεθρεύ σεις τὸ ν οἶκον αχααβ τοῦ κυρίου σου ἐκ προσώ που μου καὶ
ἐκδική σεις τὰ αἵματα τῶ ν δού λων μου τῶ ν προφητῶ ν καὶ τὰ αἵματα πά ντων τῶ ν
δού λων κυρίου ἐκ χειρὸ ς ιεζαβελ
518

καὶ ἐκ χειρὸ ς ὅ λου τοῦ οἴκου αχααβ καὶ ἐξολεθρεύ σεις τῷ οἴκῳ αχααβ οὐ ροῦ ντα
πρὸ ς τοῖχον καὶ συνεχό μενον καὶ ἐγκαταλελειμμένον ἐν ισραηλ
καὶ δώ σω τὸ ν οἶκον αχααβ ὡ ς τὸ ν οἶκον ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ καὶ ὡ ς τὸ ν οἶκον
βαασα υἱοῦ αχια
καὶ τὴ ν ιεζαβελ καταφά γονται οἱ κύ νες ἐν τῇ μερίδι ιεζραελ καὶ οὐ κ ἔστιν ὁ θά πτων
καὶ ἤ νοιξεν τὴ ν θύ ραν καὶ ἔφυγεν
καὶ ιου ἐξῆ λθεν πρὸ ς τοὺ ς παῖδας τοῦ κυρίου αὐ τοῦ καὶ εἶπον αὐ τῷ εἰ εἰρή νη τί ὅ τι
εἰσῆ λθεν ὁ ἐπίλημπτος οὗ τος πρὸ ς σέ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ὑ μεῖς οἴδατε τὸ ν ἄ νδρα καὶ
τὴ ν ἀ δολεσχίαν αὐ τοῦ
καὶ εἶπον ἄ δικον ἀ πά γγειλον δὴ ἡ μῖν καὶ εἶπεν ιου πρὸ ς αὐ τού ς οὕ τως καὶ οὕ τως
ἐλά λησεν πρό ς με λέγων τά δε λέγει κύ ριος κέχρικά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ
καὶ ἀ κού σαντες ἔσπευσαν καὶ ἔλαβον ἕκαστος τὸ ἱμά τιον αὐ τοῦ καὶ ἔθηκαν
ὑ ποκά τω αὐ τοῦ ἐπὶ γαρεμ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν καὶ ἐσά λπισαν ἐν κερατίνῃ καὶ εἶπον
ἐβασίλευσεν ιου
καὶ συνεστρά φη ιου υἱὸ ς ιωσαφατ υἱοῦ ναμεσσι πρὸ ς ιωραμ καὶ ιωραμ αὐ τὸ ς
ἐφύ λασσεν ἐν ρεμμωθ γαλααδ αὐ τὸ ς καὶ πᾶ ς ισραηλ ἀ πὸ προσώ που αζαηλ
βασιλέως συρίας
καὶ ἀ πέστρεψεν ιωραμ ὁ βασιλεὺ ς ἰατρευθῆ ναι ἐν ιεζραελ ἀ πὸ τῶ ν πληγῶ ν ὧ ν
ἔπαισαν αὐ τὸ ν οἱ σύ ροι ἐν τῷ πολεμεῖν αὐ τὸ ν μετὰ αζαηλ βασιλέως συρίας καὶ
εἶπεν ιου εἰ ἔστιν ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν μετ' ἐμοῦ μὴ ἐξελθέτω ἐκ τῆ ς πό λεως διαπεφευγὼ ς
τοῦ πορευθῆ ναι καὶ ἀ παγγεῖλαι ἐν ιεζραελ
καὶ ἵππευσεν καὶ ἐπορεύ θη ιου καὶ κατέβη εἰς ιεζραελ ὅ τι ιωραμ βασιλεὺ ς ισραηλ
ἐθεραπεύ ετο ἐν ιεζραελ ἀ πὸ τῶ ν τοξευμά των ὧ ν κατετό ξευσαν αὐ τὸ ν οἱ αραμιν ἐν
τῇ ραμμαθ ἐν τῷ πολέμῳ μετὰ αζαηλ βασιλέως συρίας ὅ τι αὐ τὸ ς δυνατὸ ς καὶ ἀ νὴ ρ
δυνά μεως καὶ οχοζιας βασιλεὺ ς ιουδα κατέβη ἰδεῖν τὸ ν ιωραμ
καὶ ὁ σκοπὸ ς ἀ νέβη ἐπὶ τὸ ν πύ ργον ἐν ιεζραελ καὶ εἶδεν τὸ ν κονιορτὸ ν ιου ἐν τῷ
παραγίνεσθαι αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν κονιορτὸ ν ἐγὼ βλέπω καὶ εἶπεν ιωραμ λαβὲ ἐπιβά την
καὶ ἀ πό στειλον ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν καὶ εἰπά τω εἰ εἰρή νη
καὶ ἐπορεύ θη ἐπιβά της ἵππου εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τῶ ν καὶ εἶπεν τά δε λέγει ὁ βασιλεύ ς εἰ
εἰρή νη καὶ εἶπεν ιου τί σοι καὶ εἰρή νῃ ἐπίστρεφε εἰς τὰ ὀ πίσω μου καὶ ἀ πή γγειλεν ὁ
σκοπὸ ς λέγων ἦ λθεν ὁ ἄ γγελος ἕως αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἀ νέστρεψεν
καὶ ἀ πέστειλεν ἐπιβά την ἵππου δεύ τερον καὶ ἦ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ εἶπεν τά δε λέγει
ὁ βασιλεύ ς εἰ εἰρή νη καὶ εἶπεν ιου τί σοι καὶ εἰρή νῃ ἐπιστρέφου εἰς τὰ ὀ πίσω μου
καὶ ἀ πή γγειλεν ὁ σκοπὸ ς λέγων ἦ λθεν ἕως αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἀ νέστρεψεν καὶ ὁ ἄ γων
ἦ γεν τὸ ν ιου υἱὸ ν ναμεσσιου ὅ τι ἐν παραλλαγῇ ἐγένετο
καὶ εἶπεν ιωραμ ζεῦ ξον καὶ ἔζευξεν ἅ ρμα καὶ ἐξῆ λθεν ιωραμ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ
οχοζιας βασιλεὺ ς ιουδα ἀ νὴ ρ ἐν τῷ ἅ ρματι αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθον εἰς ἀ παντὴ ν ιου καὶ
εὗ ρον αὐ τὸ ν ἐν τῇ μερίδι ναβουθαι τοῦ ιεζραηλίτου
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδεν ιωραμ τὸ ν ιου καὶ εἶπεν εἰ εἰρή νη ιου καὶ εἶπεν ιου τί εἰρή νη ἔτι
αἱ πορνεῖαι ιεζαβελ τῆ ς μητρό ς σου καὶ τὰ φά ρμακα αὐ τῆ ς τὰ πολλά
καὶ ἐπέστρεψεν ιωραμ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ τοῦ φυγεῖν καὶ εἶπεν πρὸ ς οχοζιαν δό λος
οχοζια
519

καὶ ἔπλησεν ιου τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐν τῷ τό ξῳ καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν ιωραμ ἀ νὰ μέσον τῶ ν
βραχιό νων αὐ τοῦ καὶ ἐξῆ λθεν τὸ βέλος διὰ τῆ ς καρδίας αὐ τοῦ καὶ ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ
γό νατα αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν ιου πρὸ ς βαδεκαρ τὸ ν τριστά την αὐ τοῦ ῥ ῖψον αὐ τὸ ν ἐν τῇ μερίδι ἀ γροῦ
ναβουθαι τοῦ ιεζραηλίτου ὅ τι μνημονεύ ω ἐγὼ καὶ σὺ ἐπιβεβηκό τες ἐπὶ ζεύ γη ὀ πίσω
αχααβ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ κύ ριος ἔλαβεν ἐπ' αὐ τὸ ν τὸ λῆ μμα τοῦ το λέγων
εἰ μὴ μετὰ τῶ ν αἱμά των ναβουθαι καὶ τὰ αἵματα τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ εἶδον ἐχθές φησὶν
κύ ριος καὶ ἀ νταποδώ σω αὐ τῷ ἐν τῇ μερίδι ταύ τῃ φησὶν κύ ριος καὶ νῦ ν ἄ ρας δὴ
ῥ ῖψον αὐ τὸ ν ἐν τῇ μερίδι κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ οχοζιας βασιλεὺ ς ιουδα εἶδεν καὶ ἔφυγεν ὁ δὸ ν βαιθαγγαν καὶ ἐδίωξεν ὀ πίσω
αὐ τοῦ ιου καὶ εἶπεν καί γε αὐ τό ν καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ ἅ ρματι ἐν τῷ ἀ ναβαίνειν
γαι ἥ ἐστιν ιεβλααμ καὶ ἔφυγεν εἰς μαγεδδων καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ
καὶ ἐπεβίβασαν αὐ τὸ ν οἱ παῖδες αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ἅ ρμα καὶ ἤ γαγον αὐ τὸ ν εἰς
ιερουσαλημ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν τῷ τά φῳ αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ
καὶ ἐν ἔτει ἑνδεκά τῳ ιωραμ βασιλέως ισραηλ ἐβασίλευσεν οχοζιας ἐπὶ ιουδαν
καὶ ἦ λθεν ιου εἰς ιεζραελ καὶ ιεζαβελ ἤ κουσεν καὶ ἐστιμίσατο τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς
αὐ τῆ ς καὶ ἠ γά θυνεν τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῆ ς καὶ διέκυψεν διὰ τῆ ς θυρίδος
καὶ ιου εἰσεπορεύ ετο ἐν τῇ πό λει καὶ εἶπεν εἰ εἰρή νη ζαμβρι ὁ φονευτὴ ς τοῦ κυρίου
αὐ τοῦ
καὶ ἐπῆ ρεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ εἰς τὴ ν θυρίδα καὶ εἶδεν αὐ τὴ ν καὶ εἶπεν τίς εἶ σύ
κατά βηθι μετ' ἐμοῦ καὶ κατέκυψαν πρὸ ς αὐ τὸ ν δύ ο εὐ νοῦ χοι
καὶ εἶπεν κυλίσατε αὐ τή ν καὶ ἐκύ λισαν αὐ τή ν καὶ ἐρραντίσθη τοῦ αἵματος αὐ τῆ ς
πρὸ ς τὸ ν τοῖχον καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἵππους καὶ συνεπά τησαν αὐ τή ν
καὶ εἰσῆ λθεν ιου καὶ ἔφαγεν καὶ ἔπιεν καὶ εἶπεν ἐπισκέψασθε δὴ τὴ ν κατηραμένην
ταύ την καὶ θά ψατε αὐ τή ν ὅ τι θυγά τηρ βασιλέως ἐστίν
καὶ ἐπορεύ θησαν θά ψαι αὐ τὴ ν καὶ οὐ χ εὗ ρον ἐν αὐ τῇ ἄ λλο τι ἢ τὸ κρανίον καὶ οἱ
πό δες καὶ τὰ ἴχνη τῶ ν χειρῶ ν
καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀ νή γγειλαν αὐ τῷ καὶ εἶπεν λό γος κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν ἐν χειρὶ
δού λου αὐ τοῦ ηλιου τοῦ θεσβίτου λέγων ἐν τῇ μερίδι ιεζραελ καταφά γονται οἱ
κύ νες τὰ ς σά ρκας ιεζαβελ
καὶ ἔσται τὸ θνησιμαῖον ιεζαβελ ὡ ς κοπρία ἐπὶ προσώ που τοῦ ἀ γροῦ ἐν τῇ μερίδι
ιεζραελ ὥ στε μὴ εἰπεῖν αὐ τού ς ιεζαβελ
καὶ τῷ αχααβ ἑβδομή κοντα υἱοὶ ἐν σαμαρείᾳ καὶ ἔγραψεν ιου βιβλίον καὶ
ἀ πέστειλεν ἐν σαμαρείᾳ πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας σαμαρείας καὶ πρὸ ς τοὺ ς
πρεσβυτέρους καὶ πρὸ ς τοὺ ς τιθηνοὺ ς υἱῶ ν αχααβ λέγων
καὶ νῦ ν ὡ ς ἐὰ ν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦ το πρὸ ς ὑ μᾶ ς μεθ' ὑ μῶ ν οἱ υἱοὶ τοῦ κυρίου ὑ μῶ ν
καὶ μεθ' ὑ μῶ ν τὸ ἅ ρμα καὶ οἱ ἵπποι καὶ πό λεις ὀ χυραὶ καὶ τὰ ὅ πλα
καὶ ὄ ψεσθε τὸ ν ἀ γαθὸ ν καὶ τὸ ν εὐ θῆ ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ κυρίου ὑ μῶ ν καὶ
καταστή σετε αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ν θρό νον τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ πολεμεῖτε ὑ πὲρ τοῦ οἴκου
τοῦ κυρίου ὑ μῶ ν
καὶ ἐφοβή θησαν σφό δρα καὶ εἶπον ἰδοὺ οἱ δύ ο βασιλεῖς οὐ κ ἔστησαν κατὰ
πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ πῶ ς στησό μεθα ἡ μεῖς
520

καὶ ἀ πέστειλαν οἱ ἐπὶ τοῦ οἴκου καὶ οἱ ἐπὶ τῆ ς πό λεως καὶ οἱ πρεσβύ τεροι καὶ οἱ
τιθηνοὶ πρὸ ς ιου λέγοντες παῖδές σου ἡ μεῖς καὶ ὅ σα ἐὰ ν εἴπῃς πρὸ ς ἡ μᾶ ς ποιή σομεν
οὐ βασιλεύ σομεν ἄ νδρα τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου ποιή σομεν
καὶ ἔγραψεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς βιβλίον δεύ τερον λέγων εἰ ἐμοὶ ὑ μεῖς καὶ τῆ ς φωνῆ ς μου
ὑ μεῖς εἰσακού ετε λά βετε τὴ ν κεφαλὴ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν υἱῶ ν τοῦ κυρίου ὑ μῶ ν καὶ
ἐνέγκατε πρό ς με ὡ ς ἡ ὥ ρα αὔ ριον εἰς ιεζραελ καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ βασιλέως ἦ σαν
ἑβδομή κοντα ἄ νδρες οὗ τοι ἁ δροὶ τῆ ς πό λεως ἐξέτρεφον αὐ τού ς
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἦ λθεν τὸ βιβλίον πρὸ ς αὐ τού ς καὶ ἔλαβον τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ βασιλέως
καὶ ἔσφαξαν αὐ τού ς ἑβδομή κοντα ἄ νδρας καὶ ἔθηκαν τὰ ς κεφαλὰ ς αὐ τῶ ν ἐν
καρτά λλοις καὶ ἀ πέστειλαν αὐ τὰ ς πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰς ιεζραελ
καὶ ἦ λθεν ὁ ἄ γγελος καὶ ἀ πή γγειλεν λέγων ἤ νεγκαν τὰ ς κεφαλὰ ς τῶ ν υἱῶ ν τοῦ
βασιλέως καὶ εἶπεν θέτε αὐ τὰ ς βουνοὺ ς δύ ο παρὰ τὴ ν θύ ραν τῆ ς πύ λης εἰς πρωί
καὶ ἐγένετο πρωὶ καὶ ἐξῆ λθεν καὶ ἔστη ἐν τῷ πυλῶ νι τῆ ς πό λεως καὶ εἶπεν πρὸ ς
πά ντα τὸ ν λαό ν δίκαιοι ὑ μεῖς ἰδοὺ ἐγώ εἰμι συνεστρά φην ἐπὶ τὸ ν κύ ριό ν μου καὶ
ἀ πέκτεινα αὐ τό ν καὶ τίς ἐπά ταξεν πά ντας τού τους
ἴδετε αφφω ὅ τι οὐ πεσεῖται ἀ πὸ τοῦ ῥ ή ματος κυρίου εἰς τὴ ν γῆ ν οὗ ἐλά λησεν
κύ ριος ἐπὶ τὸ ν οἶκον αχααβ καὶ κύ ριος ἐποίησεν ὅ σα ἐλά λησεν ἐν χειρὶ δού λου
αὐ τοῦ ηλιου
καὶ ἐπά ταξεν ιου πά ντας τοὺ ς καταλειφθέντας ἐν τῷ οἴκῳ αχααβ ἐν ιεζραελ καὶ
πά ντας τοὺ ς ἁ δροὺ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς γνωστοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ἱερεῖς αὐ τοῦ ὥ στε μὴ
καταλιπεῖν αὐ τοῦ κατά λειμμα
καὶ ἀ νέστη καὶ ἐπορεύ θη εἰς σαμά ρειαν αὐ τὸ ς ἐν βαιθακαδ τῶ ν ποιμένων ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ιου εὗ ρεν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς οχοζιου βασιλέως ιουδα καὶ εἶπεν τίνες ὑ μεῖς καὶ εἶπον
οἱ ἀ δελφοὶ οχοζιου ἡ μεῖς καὶ κατέβημεν εἰς εἰρή νην τῶ ν υἱῶ ν τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν
υἱῶ ν τῆ ς δυναστευού σης
καὶ εἶπεν συλλά βετε αὐ τοὺ ς ζῶ ντας καὶ συνέλαβον αὐ τοὺ ς ζῶ ντας καὶ ἔσφαξαν
αὐ τοὺ ς εἰς βαιθακαδ τεσσαρά κοντα καὶ δύ ο ἄ νδρας οὐ κατέλιπεν ἄ νδρα ἐξ αὐ τῶ ν
καὶ ἐπορεύ θη ἐκεῖθεν καὶ εὗ ρεν τὸ ν ιωναδαβ υἱὸ ν ρηχαβ ἐν τῇ ὁ δῷ εἰς ἀ παντὴ ν
αὐ τοῦ καὶ εὐ λό γησεν αὐ τό ν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ιου εἰ ἔστιν καρδία σου μετὰ
καρδίας μου εὐ θεῖα καθὼ ς ἡ καρδία μου μετὰ τῆ ς καρδίας σου καὶ εἶπεν ιωναδαβ
ἔστιν καὶ εἶπεν ιου καὶ εἰ ἔστιν δὸ ς τὴ ν χεῖρά σου καὶ ἔδωκεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ καὶ
ἀ νεβίβασεν αὐ τὸ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ἅ ρμα
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν δεῦ ρο μετ' ἐμοῦ καὶ ἰδὲ ἐν τῷ ζηλῶ σαί με τῷ κυρίῳ σαβαωθ
καὶ ἐπεκά θισεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ ἅ ρματι αὐ τοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν εἰς σαμά ρειαν καὶ ἐπά ταξεν πά ντας τοὺ ς καταλειφθέντας τοῦ αχααβ
ἐν σαμαρείᾳ ἕως τοῦ ἀ φανίσαι αὐ τὸ ν κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν πρὸ ς ηλιου
καὶ συνή θροισεν ιου πά ντα τὸ ν λαὸ ν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς αχααβ ἐδού λευσεν τῷ
βααλ ὀ λίγα καί γε ιου δουλεύ σει αὐ τῷ πολλά
καὶ νῦ ν πά ντες οἱ προφῆ ται τοῦ βααλ πά ντας τοὺ ς δού λους αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ἱερεῖς
αὐ τοῦ καλέσατε πρό ς με ἀ νὴ ρ μὴ ἐπισκεπή τω ὅ τι θυσία μεγά λη μοι τῷ βααλ πᾶ ς ὃ ς
ἐὰ ν ἐπισκεπῇ οὐ ζή σεται καὶ ιου ἐποίησεν ἐν πτερνισμῷ ἵνα ἀ πολέσῃ τοὺ ς δού λους
τοῦ βααλ
521

καὶ εἶπεν ιου ἁ γιά σατε ἱερείαν τῷ βααλ καὶ ἐκή ρυξαν
καὶ ἀ πέστειλεν ιου ἐν παντὶ ισραηλ λέγων καὶ νῦ ν πά ντες οἱ δοῦ λοι τοῦ βααλ καὶ
πά ντες οἱ ἱερεῖς αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ προφῆ ται αὐ τοῦ μηδεὶς ἀ πολειπέσθω ὅ τι
θυσίαν μεγά λην ποιῶ ὃ ς ἂ ν ἀ πολειφθῇ οὐ ζή σεται καὶ ἦ λθον πά ντες οἱ δοῦ λοι τοῦ
βααλ καὶ πά ντες οἱ ἱερεῖς αὐ τοῦ καὶ πά ντες οἱ προφῆ ται αὐ τοῦ οὐ κατελείφθη ἀ νή ρ
ὃ ς οὐ παρεγένετο καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ βααλ καὶ ἐπλή σθη ὁ οἶκος τοῦ
βααλ στό μα εἰς στό μα
καὶ εἶπεν ιου τῷ ἐπὶ τοῦ οἴκου μεσθααλ ἐξά γαγε ἐνδύ ματα πᾶ σι τοῖς δού λοις τοῦ
βααλ καὶ ἐξή νεγκεν αὐ τοῖς ὁ στολιστή ς
καὶ εἰσῆ λθεν ιου καὶ ιωναδαβ υἱὸ ς ρηχαβ εἰς οἶκον τοῦ βααλ καὶ εἶπεν τοῖς δού λοις
τοῦ βααλ ἐρευνή σατε καὶ ἴδετε εἰ ἔστιν μεθ' ὑ μῶ ν τῶ ν δού λων κυρίου ὅ τι ἀ λλ' ἢ οἱ
δοῦ λοι τοῦ βααλ μονώ τατοι
καὶ εἰσῆ λθεν τοῦ ποιῆ σαι τὰ θύ ματα καὶ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ ιου ἔταξεν ἑαυτῷ
ἔξω ὀ γδοή κοντα ἄ νδρας καὶ εἶπεν ἀ νή ρ ὃ ς ἐὰ ν διασωθῇ ἀ πὸ τῶ ν ἀ νδρῶ ν ὧ ν ἐγὼ
ἀ νά γω ἐπὶ χεῖρας ὑ μῶ ν ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ ἀ ντὶ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὡ ς συνετέλεσεν ποιῶ ν τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ εἶπεν ιου τοῖς
παρατρέχουσιν καὶ τοῖς τριστά ταις εἰσελθό ντες πατά ξατε αὐ τού ς ἀ νὴ ρ μὴ
ἐξελθά τω ἐξ αὐ τῶ ν καὶ ἐπά ταξαν αὐ τοὺ ς ἐν στό ματι ῥ ομφαίας καὶ ἔρριψαν οἱ
παρατρέχοντες καὶ οἱ τριστά ται καὶ ἐπορεύ θησαν ἕως πό λεως οἴκου τοῦ βααλ
καὶ ἐξή νεγκαν τὴ ν στή λην τοῦ βααλ καὶ ἐνέπρησαν αὐ τή ν
καὶ κατέσπασαν τὰ ς στή λας τοῦ βααλ καὶ καθεῖλον τὸ ν οἶκον τοῦ βααλ καὶ ἔταξαν
αὐ τὸ ν εἰς λυτρῶ νας ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἠ φά νισεν ιου τὸ ν βααλ ἐξ ισραηλ
πλὴ ν ἁ μαρτιῶ ν ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ οὐ κ ἀ πέστη ιου ἀ πὸ
ὄ πισθεν αὐ τῶ ν αἱ δαμά λεις αἱ χρυσαῖ ἐν βαιθηλ καὶ ἐν δαν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ιου ἀ νθ' ὧ ν ὅ σα ἠ γά θυνας ποιῆ σαι τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς μου
καὶ πά ντα ὅ σα ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἐποίησας τῷ οἴκῳ αχααβ υἱοὶ τέταρτοι καθή σονταί
σοι ἐπὶ θρό νου ισραηλ
καὶ ιου οὐ κ ἐφύ λαξεν πορεύ εσθαι ἐν νό μῳ κυρίου θεοῦ ισραηλ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ αὐ τοῦ
οὐ κ ἀ πέστη ἐπά νωθεν ἁ μαρτιῶ ν ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἤ ρξατο κύ ριος συγκό πτειν ἐν τῷ ισραηλ καὶ ἐπά ταξεν
αὐ τοὺ ς αζαηλ ἐν παντὶ ὁ ρίῳ ισραηλ
ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου κατ' ἀ νατολὰ ς ἡ λίου πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν γαλααδ τοῦ γαδδι καὶ τοῦ
ρουβην καὶ τοῦ μανασση ἀ πὸ αροηρ ἥ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλους χειμά ρρου αρνων καὶ
τὴ ν γαλααδ καὶ τὴ ν βασαν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιου καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ πᾶ σα ἡ δυναστεία αὐ τοῦ
καὶ τὰ ς συνά ψεις ἃ ς συνῆ ψεν οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν
ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη ιου μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν σαμαρείᾳ καὶ
ἐβασίλευσεν ιωαχας υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ αἱ ἡ μέραι ἃ ς ἐβασίλευσεν ιου ἐπὶ ισραηλ εἴκοσι ὀ κτὼ ἔτη ἐν σαμαρείᾳ
522

καὶ γοθολια ἡ μή τηρ οχοζιου εἶδεν ὅ τι ἀ πέθανον οἱ υἱοὶ αὐ τῆ ς καὶ ἀ πώ λεσεν πᾶ ν τὸ

σπέρμα τῆ ς βασιλείας
καὶ ἔλαβεν ιωσαβεε θυγά τηρ τοῦ βασιλέως ιωραμ ἀ δελφὴ οχοζιου τὸ ν ιωας υἱὸ ν
ἀ δελφοῦ αὐ τῆ ς καὶ ἔκλεψεν αὐ τὸ ν ἐκ μέσου τῶ ν υἱῶ ν τοῦ βασιλέως τῶ ν
θανατουμένων αὐ τὸ ν καὶ τὴ ν τροφὸ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ ταμιείῳ τῶ ν κλινῶ ν καὶ ἔκρυψεν
αὐ τὸ ν ἀ πὸ προσώ που γοθολιας καὶ οὐ κ ἐθανατώ θη
καὶ ἦ ν μετ' αὐ τῆ ς ἐν οἴκῳ κυρίου κρυβό μενος ἓξ ἔτη καὶ γοθολια βασιλεύ ουσα ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδό μῳ ἀ πέστειλεν ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἔλαβεν τοὺ ς
ἑκατοντά ρχους τὸ ν χορρι καὶ τὸ ν ρασιμ καὶ ἀ πή γαγεν αὐ τοὺ ς πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰς οἶκον
κυρίου καὶ διέθετο αὐ τοῖς διαθή κην κυρίου καὶ ὥ ρκισεν αὐ τοὺ ς ἐνώ πιον κυρίου καὶ
ἔδειξεν αὐ τοῖς ιωδαε τὸ ν υἱὸ ν τοῦ βασιλέως
καὶ ἐνετείλατο αὐ τοῖς λέγων οὗ τος ὁ λό γος ὃ ν ποιή σετε τὸ τρίτον ἐξ ὑ μῶ ν
εἰσελθέτω τὸ σά ββατον καὶ φυλά ξετε φυλακὴ ν οἴκου τοῦ βασιλέως ἐν τῷ πυλῶ νι
καὶ τὸ τρίτον ἐν τῇ πύ λῃ τῶ ν ὁ δῶ ν καὶ τὸ τρίτον τῆ ς πύ λης ὀ πίσω τῶ ν
παρατρεχό ντων καὶ φυλά ξετε τὴ ν φυλακὴ ν τοῦ οἴκου
καὶ δύ ο χεῖρες ἐν ὑ μῖν πᾶ ς ὁ ἐκπορευό μενος τὸ σά ββατον καὶ φυλά ξουσιν τὴ ν
φυλακὴ ν οἴκου κυρίου πρὸ ς τὸ ν βασιλέα
καὶ κυκλώ σατε ἐπὶ τὸ ν βασιλέα κύ κλῳ ἀ νὴ ρ καὶ τὸ σκεῦ ος αὐ τοῦ ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ
ὁ εἰσπορευό μενος εἰς τὰ σαδηρωθ ἀ ποθανεῖται καὶ ἐγένετο μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν
τῷ ἐκπορεύ εσθαι αὐ τὸ ν καὶ ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι αὐ τό ν
καὶ ἐποίησαν οἱ ἑκατό νταρχοι πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο ιωδαε ὁ συνετό ς καὶ ἔλαβεν
ἀ νὴ ρ τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ τοὺ ς εἰσπορευομένους τὸ σά ββατον μετὰ τῶ ν
ἐκπορευομένων τὸ σά ββατον καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς ιωδαε τὸ ν ἱερέα
καὶ ἔδωκεν ὁ ἱερεὺ ς τοῖς ἑκατοντά ρχαις τοὺ ς σειρομά στας καὶ τοὺ ς τρισσοὺ ς τοῦ
βασιλέως δαυιδ τοὺ ς ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔστησαν οἱ παρατρέχοντες ἀ νὴ ρ καὶ τὸ σκεῦ ος αὐ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ ἀ πὸ τῆ ς
ὠ μίας τοῦ οἴκου τῆ ς δεξιᾶ ς ἕως τῆ ς ὠ μίας τοῦ οἴκου τῆ ς εὐ ωνύ μου τοῦ
θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου ἐπὶ τὸ ν βασιλέα κύ κλῳ
καὶ ἐξαπέστειλεν τὸ ν υἱὸ ν τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν ἐπ' αὐ τὸ ν τὸ νεζερ καὶ τὸ
μαρτύ ριον καὶ ἐβασίλευσεν αὐ τὸ ν καὶ ἔχρισεν αὐ τό ν καὶ ἐκρό τησαν τῇ χειρὶ καὶ
εἶπαν ζή τω ὁ βασιλεύ ς
καὶ ἤ κουσεν γοθολια τὴ ν φωνὴ ν τῶ ν τρεχό ντων τοῦ λαοῦ καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὸ ν
λαὸ ν εἰς οἶκον κυρίου
καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ ὁ βασιλεὺ ς εἱστή κει ἐπὶ τοῦ στύ λου κατὰ τὸ κρίμα καὶ οἱ ᾠ δοὶ καὶ
αἱ σά λπιγγες πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς χαίρων καὶ σαλπίζων ἐν
σά λπιγξιν καὶ διέρρηξεν γοθολια τὰ ἱμά τια ἑαυτῆ ς καὶ ἐβό ησεν σύ νδεσμος
σύ νδεσμος
καὶ ἐνετείλατο ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς τοῖς ἑκατοντά ρχαις τοῖς ἐπισκό ποις τῆ ς δυνά μεως
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ἐξαγά γετε αὐ τὴ ν ἔσωθεν τῶ ν σαδηρωθ καὶ ὁ
εἰσπορευό μενος ὀ πίσω αὐ τῆ ς θανά τῳ θανατωθή σεται ῥ ομφαίᾳ ὅ τι εἶπεν ὁ ἱερεύ ς
καὶ μὴ ἀ ποθά νῃ ἐν οἴκῳ κυρίου
523

καὶ ἐπέθηκαν αὐ τῇ χεῖρας καὶ εἰσῆ λθεν ὁ δὸ ν εἰσό δου τῶ ν ἵππων οἴκου τοῦ
βασιλέως καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ
καὶ διέθετο ιωδαε διαθή κην ἀ νὰ μέσον κυρίου καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ βασιλέως καὶ ἀ νὰ
μέσον τοῦ λαοῦ τοῦ εἶναι εἰς λαὸ ν τῷ κυρίῳ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ βασιλέως καὶ ἀ νὰ
μέσον τοῦ λαοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς εἰς οἶκον τοῦ βααλ καὶ κατέσπασαν αὐ τὸ ν καὶ τὰ
θυσιαστή ρια αὐ τοῦ καὶ τὰ ς εἰκό νας αὐ τοῦ συνέτριψαν ἀ γαθῶ ς καὶ τὸ ν ματθαν τὸ ν
ἱερέα τοῦ βααλ ἀ πέκτειναν κατὰ πρό σωπον τῶ ν θυσιαστηρίων καὶ ἔθηκεν ὁ ἱερεὺ ς
ἐπισκό πους εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου
καὶ ἔλαβεν τοὺ ς ἑκατοντά ρχους καὶ τὸ ν χορρι καὶ τὸ ν ρασιμ καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν τῆ ς
γῆ ς καὶ κατή γαγον τὸ ν βασιλέα ἐξ οἴκου κυρίου καὶ εἰσῆ λθεν ὁ δὸ ν πύ λης τῶ ν
παρατρεχό ντων οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἐκά θισαν αὐ τὸ ν ἐπὶ τοῦ θρό νου τῶ ν
βασιλέων
καὶ ἐχά ρη πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς καὶ ἡ πό λις ἡ σύ χασεν καὶ τὴ ν γοθολιαν ἐθανά τωσαν
ἐν ῥ ομφαίᾳ ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως
υἱὸ ς ἐτῶ ν ἑπτὰ ιωας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τό ν
ἐν ἔτει ἑβδό μῳ τῷ ιου ἐβασίλευσεν ιωας καὶ τεσσαρά κοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ αβια ἐκ τῆ ς βηρσαβεε
καὶ ἐποίησεν ιωας τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἐφώ τισεν αὐ τὸ ν
ιωδαε ὁ ἱερεύ ς
πλὴ ν τῶ ν ὑ ψηλῶ ν οὐ μετεστά θησαν καὶ ἐκεῖ ἔτι ὁ λαὸ ς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμίων ἐν
τοῖς ὑ ψηλοῖς
καὶ εἶπεν ιωας πρὸ ς τοὺ ς ἱερεῖς πᾶ ν τὸ ἀ ργύ ριον τῶ ν ἁ γίων τὸ εἰσοδιαζό μενον ἐν
τῷ οἴκῳ κυρίου ἀ ργύ ριον συντιμή σεως ἀ νὴ ρ ἀ ργύ ριον λαβὼ ν συντιμή σεως πᾶ ν
ἀ ργύ ριον ὃ ἐὰ ν ἀ ναβῇ ἐπὶ καρδίαν ἀ νδρὸ ς ἐνεγκεῖν ἐν οἴκῳ κυρίου
λαβέτωσαν ἑαυτοῖς οἱ ἱερεῖς ἀ νὴ ρ ἀ πὸ τῆ ς πρά σεως αὐ τῶ ν καὶ αὐ τοὶ κρατή σουσιν
τὸ βεδεκ τοῦ οἴκου εἰς πά ντα οὗ ἐὰ ν εὑ ρεθῇ ἐκεῖ βεδεκ
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ ιωας οὐ κ ἐκραταίωσαν οἱ
ἱερεῖς τὸ βεδεκ τοῦ οἴκου
καὶ ἐκά λεσεν ιωας ὁ βασιλεὺ ς ιωδαε τὸ ν ἱερέα καὶ τοὺ ς ἱερεῖς καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς
τί ὅ τι οὐ κ ἐκραταιοῦ τε τὸ βεδεκ τοῦ οἴκου καὶ νῦ ν μὴ λά βητε ἀ ργύ ριον ἀ πὸ τῶ ν
πρά σεων ὑ μῶ ν ὅ τι εἰς τὸ βεδεκ τοῦ οἴκου δώ σετε αὐ τό
καὶ συνεφώ νησαν οἱ ἱερεῖς τοῦ μὴ λαβεῖν ἀ ργύ ριον παρὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ μὴ
ἐνισχῦ σαι τὸ βεδεκ τοῦ οἴκου
καὶ ἔλαβεν ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς κιβωτὸ ν μίαν καὶ ἔτρησεν τρώ γλην ἐπὶ τῆ ς σανίδος αὐ τῆ ς
καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν παρὰ ιαμιβιν ἐν τῷ οἴκῳ ἀ νδρὸ ς οἴκου κυρίου καὶ ἔδωκαν οἱ
ἱερεῖς οἱ φυλά σσοντες τὸ ν σταθμὸ ν πᾶ ν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδον ὅ τι πολὺ τὸ ἀ ργύ ριον ἐν τῇ κιβωτῷ καὶ ἀ νέβη ὁ γραμματεὺ ς
τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας καὶ ἔσφιγξαν καὶ ἠ ρίθμησαν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ
εὑ ρεθὲν ἐν οἴκῳ κυρίου
524

καὶ ἔδωκαν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ ἑτοιμασθὲν ἐπὶ χεῖρας ποιού ντων τὰ ἔργα τῶ ν
ἐπισκό πων οἴκου κυρίου καὶ ἐξέδοσαν τοῖς τέκτοσιν τῶ ν ξύ λων καὶ τοῖς οἰκοδό μοις
τοῖς ποιοῦ σιν ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῖς λατό μοις τῶ ν λίθων τοῦ κτή σασθαι ξύ λα καὶ λίθους
λατομητοὺ ς τοῦ κατασχεῖν τὸ βεδεκ οἴκου κυρίου εἰς πά ντα ὅ σα ἐξωδιά σθη ἐπὶ τὸ ν
οἶκον τοῦ κραταιῶ σαι
πλὴ ν οὐ ποιηθή σεται οἴκῳ κυρίου θύ ραι ἀ ργυραῖ ἧ λοι φιά λαι καὶ σά λπιγγες πᾶ ν
σκεῦ ος χρυσοῦ ν καὶ σκεῦ ος ἀ ργυροῦ ν ἐκ τοῦ ἀ ργυρίου τοῦ εἰσενεχθέντος ἐν οἴκῳ
κυρίου
ὅ τι τοῖς ποιοῦ σιν τὰ ἔργα δώ σουσιν αὐ τό καὶ ἐκραταίωσαν ἐν αὐ τῷ τὸ ν οἶκον
κυρίου
καὶ οὐ κ ἐξελογίζοντο τοὺ ς ἄ νδρας οἷς ἐδίδουν τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ χεῖρας αὐ τῶ ν δοῦ ναι
τοῖς ποιοῦ σιν τὰ ἔργα ὅ τι ἐν πίστει αὐ τῶ ν ποιοῦ σιν
ἀ ργύ ριον περὶ ἁ μαρτίας καὶ ἀ ργύ ριον περὶ πλημμελείας ὅ τι εἰσηνέχθη ἐν οἴκῳ
κυρίου τοῖς ἱερεῦ σιν ἐγένετο
τό τε ἀ νέβη αζαηλ βασιλεὺ ς συρίας καὶ ἐπολέμησεν ἐπὶ γεθ καὶ προκατελά βετο
αὐ τή ν καὶ ἔταξεν αζαηλ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ ναβῆ ναι ἐπὶ ιερουσαλημ
καὶ ἔλαβεν ιωας βασιλεὺ ς ιουδα πά ντα τὰ ἅ για ὅ σα ἡ γίασεν ιωσαφατ καὶ ιωραμ καὶ
οχοζιας οἱ πατέρες αὐ τοῦ καὶ βασιλεῖς ιουδα καὶ τὰ ἅ για αὐ τοῦ καὶ πᾶ ν τὸ χρυσίον
τὸ εὑ ρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου κυρίου καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἀ πέστειλεν τῷ
αζαηλ βασιλεῖ συρίας καὶ ἀ νέβη ἀ πὸ ιερουσαλημ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωας καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα
ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ ἀ νέστησαν οἱ δοῦ λοι αὐ τοῦ καὶ ἔδησαν πά ντα σύ νδεσμον καὶ ἐπά ταξαν τὸ ν
ιωας ἐν οἴκῳ μαλλω τῷ ἐν γααλλα
καὶ ιεζιχαρ υἱὸ ς ιεμουαθ καὶ ιεζεβουθ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ σωμηρ οἱ δοῦ λοι αὐ τοῦ
ἐπά ταξαν αὐ τό ν καὶ ἀ πέθανεν καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν πό λει
δαυιδ καὶ ἐβασίλευσεν αμεσσιας υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ ιωας υἱῷ οχοζιου βασιλεῖ ιουδα ἐβασίλευσεν
ιωαχας υἱὸ ς ιου ἐν σαμαρείᾳ ἑπτακαίδεκα ἔτη
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου καὶ ἐπορεύ θη ὀ πίσω ἁ μαρτιῶ ν
ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ οὐ κ ἀ πέστη ἀ π' αὐ τῶ ν
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν τῷ ισραηλ καὶ ἔδωκεν αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ αζαηλ βασιλέως
συρίας καὶ ἐν χειρὶ υἱοῦ αδερ υἱοῦ αζαηλ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἐδεή θη ιωαχας τοῦ προσώ που κυρίου καὶ ἐπή κουσεν αὐ τοῦ κύ ριος ὅ τι εἶδεν τὴ ν
θλῖψιν ισραηλ ὅ τι ἔθλιψεν αὐ τοὺ ς βασιλεὺ ς συρίας
καὶ ἔδωκεν κύ ριος σωτηρίαν τῷ ισραηλ καὶ ἐξῆ λθεν ὑ ποκά τωθεν χειρὸ ς συρίας καὶ
ἐκά θισαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν τοῖς σκηνώ μασιν αὐ τῶ ν καθὼ ς ἐχθὲς καὶ τρίτης
πλὴ ν οὐ κ ἀ πέστησαν ἀ πὸ ἁ μαρτιῶ ν οἴκου ιεροβοαμ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ ἐν
αὐ ταῖς ἐπορεύ θησαν καί γε τὸ ἄ λσος ἐστά θη ἐν σαμαρείᾳ
525

ὅ τι οὐ χ ὑ πελείφθη τῷ ιωαχας λαὸ ς ἀ λλ' ἢ πεντή κοντα ἱππεῖς καὶ δέκα ἅ ρματα καὶ
δέκα χιλιά δες πεζῶ ν ὅ τι ἀ πώ λεσεν αὐ τοὺ ς βασιλεὺ ς συρίας καὶ ἔθεντο αὐ τοὺ ς ὡ ς
χοῦ ν εἰς καταπά τησιν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωαχας καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐ τοῦ
οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη ιωαχας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν μετὰ τῶ ν
πατέρων αὐ τοῦ ἐν σαμαρείᾳ καὶ ἐβασίλευσεν ιωας υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἑβδό μῳ ἔτει τῷ ιωας βασιλεῖ ιουδα ἐβασίλευσεν ιωας υἱὸ ς
ιωαχας ἐπὶ ισραηλ ἐν σαμαρείᾳ ἑκκαίδεκα ἔτη
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου οὐ κ ἀ πέστη ἀ πὸ πά σης ἁ μαρτίας
ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ ἐν αὐ ταῖς ἐπορεύ θη
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωας καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐ τοῦ ἃ ς
ἐποίησεν μετὰ αμεσσιου βασιλέως ιουδα οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων
τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη ιωας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ιεροβοαμ ἐκά θισεν ἐπὶ τοῦ θρό νου
αὐ τοῦ ἐν σαμαρείᾳ μετὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ελισαιε ἠ ρρώ στησεν τὴ ν ἀ ρρωστίαν αὐ τοῦ δι' ἣ ν ἀ πέθανεν καὶ κατέβη πρὸ ς
αὐ τὸ ν ιωας βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ προσώ που αὐ τοῦ καὶ εἶπεν πά τερ
πά τερ ἅ ρμα ισραηλ καὶ ἱππεὺ ς αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ελισαιε λαβὲ τό ξον καὶ βέλη καὶ ἔλαβεν πρὸ ς αὐ τὸ ν τό ξον καὶ βέλη
καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ ἐπιβίβασον τὴ ν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ τό ξον καὶ ἐπεβίβασεν ιωας
τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ τό ξον καὶ ἐπέθηκεν ελισαιε τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ἐπὶ τὰ ς χεῖρας
τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ἄ νοιξον τὴ ν θυρίδα κατ' ἀ νατολά ς καὶ ἤ νοιξεν καὶ εἶπεν ελισαιε τό ξευσον
καὶ ἐτό ξευσεν καὶ εἶπεν βέλος σωτηρίας τῷ κυρίῳ καὶ βέλος σωτηρίας ἐν συρίᾳ καὶ
πατά ξεις τὴ ν συρίαν ἐν αφεκ ἕως συντελείας
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ελισαιε λαβὲ τό ξα καὶ ἔλαβεν καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ ισραηλ πά ταξον
εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ ἐπά ταξεν ὁ βασιλεὺ ς τρὶς καὶ ἔστη
καὶ ἐλυπή θη ἐπ' αὐ τῷ ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ καὶ εἶπεν εἰ ἐπά ταξας πεντά κις ἢ ἑξά κις
τό τε ἂ ν ἐπά ταξας τὴ ν συρίαν ἕως συντελείας καὶ νῦ ν τρὶς πατά ξεις τὴ ν συρίαν
καὶ ἀ πέθανεν ελισαιε καὶ ἔθαψαν αὐ τό ν καὶ μονό ζωνοι μωαβ ἦ λθον ἐν τῇ γῇ
ἐλθό ντος τοῦ ἐνιαυτοῦ
καὶ ἐγένετο αὐ τῶ ν θαπτό ντων τὸ ν ἄ νδρα καὶ ἰδοὺ εἶδον τὸ ν μονό ζωνον καὶ
ἔρριψαν τὸ ν ἄ νδρα ἐν τῷ τά φῳ ελισαιε καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἥ ψατο τῶ ν ὀ στέων
ελισαιε καὶ ἔζησεν καὶ ἀ νέστη ἐπὶ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ
καὶ αζαηλ ἐξέθλιψεν τὸ ν ισραηλ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ιωαχας
καὶ ἠ λέησεν κύ ριος αὐ τοὺ ς καὶ οἰκτίρησεν αὐ τοὺ ς καὶ ἐπέβλεψεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς διὰ
τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ τὴ ν μετὰ αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ιακωβ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν κύ ριος
διαφθεῖραι αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἀ πέρριψεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τοῦ προσώ που αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέθανεν αζαηλ βασιλεὺ ς συρίας καὶ ἐβασίλευσεν υἱὸ ς αδερ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ'
αὐ τοῦ
526

καὶ ἐπέστρεψεν ιωας υἱὸ ς ιωαχας καὶ ἔλαβεν τὰ ς πό λεις ἐκ χειρὸ ς υἱοῦ αδερ υἱοῦ
αζαηλ ἃ ς ἔλαβεν ἐκ χειρὸ ς ιωαχας τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν τῷ πολέμῳ τρὶς ἐπά ταξεν
αὐ τὸ ν ιωας καὶ ἐπέστρεψεν τὰ ς πό λεις ισραηλ
ἐν ἔτει δευτέρῳ τῷ ιωας υἱῷ ιωαχας βασιλεῖ ισραηλ καὶ ἐβασίλευσεν αμεσσιας υἱὸ ς
ιωας βασιλεὺ ς ιουδα
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν ἦ ν ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ ιωαδιν ἐξ ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου πλὴ ν οὐ χ ὡ ς δαυιδ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ κατὰ
πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ιωας ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἐποίησεν
πλὴ ν τὰ ὑ ψηλὰ οὐ κ ἐξῆ ρεν ἔτι ὁ λαὸ ς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς
καὶ ἐγένετο ὅ τε κατίσχυσεν ἡ βασιλεία ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς δού λους
αὐ τοῦ τοὺ ς πατά ξαντας τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ
καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν παταξά ντων οὐ κ ἐθανά τωσεν καθὼ ς γέγραπται ἐν βιβλίῳ
νό μων μωυσῆ ὡ ς ἐνετείλατο κύ ριος λέγων οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται πατέρες ὑ πὲρ υἱῶ ν
καὶ υἱοὶ οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται ὑ πὲρ πατέρων ὅ τι ἀ λλ' ἢ ἕκαστος ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις
αὐ τοῦ ἀ ποθανεῖται
αὐ τὸ ς ἐπά ταξεν τὸ ν εδωμ ἐν γαιμελε δέκα χιλιά δας καὶ συνέλαβε τὴ ν πέτραν ἐν τῷ
πολέμῳ καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τῆ ς καθοηλ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
τό τε ἀ πέστειλεν αμεσσιας ἀ γγέλους πρὸ ς ιωας υἱὸ ν ιωαχας υἱοῦ ιου βασιλέως
ισραηλ λέγων δεῦ ρο ὀ φθῶ μεν προσώ ποις
καὶ ἀ πέστειλεν ιωας βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς αμεσσιαν βασιλέα ιουδα λέγων ὁ ακαν ὁ
ἐν τῷ λιβά νῳ ἀ πέστειλεν πρὸ ς τὴ ν κέδρον τὴ ν ἐν τῷ λιβά νῳ λέγων δὸ ς τὴ ν
θυγατέρα σου τῷ υἱῷ μου εἰς γυναῖκα καὶ διῆ λθον τὰ θηρία τοῦ ἀ γροῦ τὰ ἐν τῷ
λιβά νῳ καὶ συνεπά τησαν τὸ ν ακανα
τύ πτων ἐπά ταξας τὴ ν ιδουμαίαν καὶ ἐπῆ ρέν σε ἡ καρδία σου ἐνδοξά σθητι
καθή μενος ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ ἵνα τί ἐρίζεις ἐν κακίᾳ σου καὶ πεσῇ σὺ καὶ ιουδας
μετὰ σοῦ
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν αμεσσιας καὶ ἀ νέβη ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ὤ φθησαν προσώ ποις
αὐ τὸ ς καὶ αμεσσιας βασιλεὺ ς ιουδα ἐν βαιθσαμυς τῇ τοῦ ιουδα
καὶ ἔπταισεν ιουδας ἀ πὸ προσώ που ισραηλ καὶ ἔφυγεν ἀ νὴ ρ εἰς τὸ σκή νωμα αὐ τοῦ
καὶ τὸ ν αμεσσιαν υἱὸ ν ιωας υἱοῦ οχοζιου βασιλέα ιουδα συνέλαβεν ιωας υἱὸ ς
ιωαχας βασιλεὺ ς ισραηλ ἐν βαιθσαμυς καὶ ἦ λθεν εἰς ιερουσαλημ καὶ καθεῖλεν ἐν τῷ
τείχει ιερουσαλημ ἐν τῇ πύ λῃ εφραιμ ἕως πύ λης τῆ ς γωνίας τετρακοσίους πή χεις
καὶ ἔλαβεν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τὰ εὑ ρεθέντα ἐν οἴκῳ
κυρίου καὶ ἐν θησαυροῖς οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν συμμίξεων καὶ
ἀ πέστρεψεν εἰς σαμά ρειαν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωας ὅ σα ἐποίησεν ἐν δυναστείᾳ αὐ τοῦ ἃ ἐπολέμησεν μετὰ
αμεσσιου βασιλέως ιουδα οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν
τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη ιωας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν σαμαρείᾳ μετὰ τῶ ν
βασιλέων ισραηλ καὶ ἐβασίλευσεν ιεροβοαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
527

καὶ ἔζησεν αμεσσιας υἱὸ ς ιωας βασιλεὺ ς ιουδα μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν ιωας υἱὸ ν ιωαχας
βασιλέα ισραηλ πεντεκαίδεκα ἔτη
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αμεσσιου καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ
βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ συνεστρά φησαν ἐπ' αὐ τὸ ν σύ στρεμμα ἐν ιερουσαλημ καὶ ἔφυγεν εἰς λαχις καὶ
ἀ πέστειλαν ὀ πίσω αὐ τοῦ εἰς λαχις καὶ ἐθανά τωσαν αὐ τὸ ν ἐκεῖ
καὶ ἦ ραν αὐ τὸ ν ἐφ' ἵππων καὶ ἐτά φη ἐν ιερουσαλημ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν
πό λει δαυιδ
καὶ ἔλαβεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ιουδα τὸ ν αζαριαν καὶ αὐ τὸ ς υἱὸ ς ἑκκαίδεκα ἐτῶ ν καὶ
ἐβασίλευσαν αὐ τὸ ν ἀ ντὶ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ αμεσσιου
αὐ τὸ ς ᾠ κοδό μησεν τὴ ν αιλωθ καὶ ἐπέστρεψεν αὐ τὴ ν τῷ ιουδα μετὰ τὸ κοιμηθῆ ναι
τὸ ν βασιλέα μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
ἐν ἔτει πεντεκαιδεκά τῳ τοῦ αμεσσιου υἱοῦ ιωας βασιλέως ιουδα ἐβασίλευσεν
ιεροβοαμ υἱὸ ς ιωας ἐπὶ ισραηλ ἐν σαμαρείᾳ τεσσαρά κοντα καὶ ἓν ἔτος
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου οὐ κ ἀ πέστη ἀ πὸ πασῶ ν ἁ μαρτιῶ ν
ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
αὐ τὸ ς ἀ πέστησεν τὸ ὅ ριον ισραηλ ἀ πὸ εἰσό δου αιμαθ ἕως τῆ ς θαλά σσης τῆ ς αραβα
κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου θεοῦ ισραηλ ὃ ἐλά λησεν ἐν χειρὶ δού λου αὐ τοῦ ιωνα υἱοῦ
αμαθι τοῦ προφή του τοῦ ἐκ γεθχοβερ
ὅ τι εἶδεν κύ ριος τὴ ν ταπείνωσιν ισραηλ πικρὰ ν σφό δρα καὶ ὀ λιγοστοὺ ς
συνεχομένους καὶ ἐσπανισμένους καὶ ἐγκαταλελειμμένους καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ βοηθῶ ν τῷ
ισραηλ
καὶ οὐ κ ἐλά λησεν κύ ριος ἐξαλεῖψαι τὸ σπέρμα ισραηλ ὑ ποκά τωθεν τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ
ἔσωσεν αὐ τοὺ ς διὰ χειρὸ ς ιεροβοαμ υἱοῦ ιωας
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιεροβοαμ καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐ τοῦ
ὅ σα ἐπολέμησεν καὶ ὅ σα ἐπέστρεψεν τὴ ν δαμασκὸ ν καὶ τὴ ν αιμαθ τῷ ιουδα ἐν
ισραηλ οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν
ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη ιεροβοαμ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ μετὰ βασιλέων ισραηλ καὶ
ἐβασίλευσεν αζαριας υἱὸ ς αμεσσιου ἀ ντὶ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
ἐν ἔτει εἰκοστῷ καὶ ἑβδό μῳ τῷ ιεροβοαμ βασιλεῖ ισραηλ ἐβασίλευσεν αζαριας υἱὸ ς
αμεσσιου βασιλέως ιουδα
υἱὸ ς ἑκκαίδεκα ἐτῶ ν ἦ ν ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ πεντή κοντα καὶ δύ ο ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ χαλια ἐξ ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν αμεσσιας ὁ
πατὴ ρ αὐ τοῦ
πλὴ ν τῶ ν ὑ ψηλῶ ν οὐ κ ἐξῆ ρεν ἔτι ὁ λαὸ ς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς
καὶ ἥ ψατο κύ ριος τοῦ βασιλέως καὶ ἦ ν λελεπρωμένος ἕως ἡ μέρας θανά του αὐ τοῦ
καὶ ἐβασίλευσεν ἐν οἴκῳ αφφουσωθ καὶ ιωαθαμ υἱὸ ς τοῦ βασιλέως ἐπὶ τῷ οἴκῳ
κρίνων τὸ ν λαὸ ν τῆ ς γῆ ς
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αζαριου καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα
γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίου λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
528

καὶ ἐκοιμή θη αζαριας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν μετὰ τῶ ν

πατέρων αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἐβασίλευσεν ιωαθαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ὀ γδό ῳ τῷ αζαρια βασιλεῖ ιουδα ἐβασίλευσεν ζαχαριας υἱὸ ς
ιεροβοαμ ἐπὶ ισραηλ ἐν σαμαρείᾳ ἑξά μηνον
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου καθὰ ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐ τοῦ
οὐ κ ἀ πέστη ἀ πὸ ἁ μαρτιῶ ν ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
καὶ συνεστρά φησαν ἐπ' αὐ τὸ ν σελλουμ υἱὸ ς ιαβις καὶ κεβλααμ καὶ ἐπά ταξαν αὐ τὸ ν
καὶ ἐθανά τωσαν αὐ τό ν καὶ σελλουμ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ζαχαριου ἰδού ἐστιν γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν
ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
ὁ λό γος κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν πρὸ ς ιου λέγων υἱοὶ τέταρτοι καθή σονταί σοι ἐπὶ
θρό νου ισραηλ καὶ ἐγένετο οὕ τως
καὶ σελλουμ υἱὸ ς ιαβις ἐβασίλευσεν καὶ ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἐνά τῳ αζαρια βασιλεῖ
ιουδα ἐβασίλευσεν σελλουμ μῆ να ἡ μερῶ ν ἐν σαμαρείᾳ
καὶ ἀ νέβη μαναημ υἱὸ ς γαδδι ἐκ θαρσιλα καὶ ἦ λθεν εἰς σαμά ρειαν καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν
σελλουμ υἱὸ ν ιαβις ἐν σαμαρείᾳ καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τό ν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων σελλουμ καὶ ἡ συστροφὴ αὐ τοῦ ἣ ν συνεστρά φη ἰδού εἰσιν
γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
τό τε ἐπά ταξεν μαναημ τὴ ν θερσα καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τῇ καὶ τὰ ὅ ρια αὐ τῆ ς ἀ πὸ
θερσα ὅ τι οὐ κ ἤ νοιξαν αὐ τῷ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὴ ν καὶ τὰ ς ἐν γαστρὶ ἐχού σας
ἀ νέρρηξεν
ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἐνά τῳ αζαρια βασιλεῖ ιουδα καὶ ἐβασίλευσεν μαναημ υἱὸ ς
γαδδι ἐπὶ ισραηλ δέκα ἔτη ἐν σαμαρείᾳ
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου οὐ κ ἀ πέστη ἀ πὸ πασῶ ν ἁ μαρτιῶ ν
ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ἀ νέβη φουλ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ μαναημ
ἔδωκεν τῷ φουλ χίλια τά λαντα ἀ ργυρίου εἶναι τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐξή νεγκεν μαναημ τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ τὸ ν ισραηλ ἐπὶ πᾶ ν δυνατὸ ν ἰσχύ ι δοῦ ναι τῷ
βασιλεῖ τῶ ν ἀ σσυρίων πεντή κοντα σίκλους τῷ ἀ νδρὶ τῷ ἑνί καὶ ἀ πέστρεψεν
βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων καὶ οὐ κ ἔστη ἐκεῖ ἐν τῇ γῇ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων μαναημ καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα
γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη μαναημ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν φακεϊας υἱὸ ς
αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει πεντηκοστῷ τοῦ αζαριου βασιλέως ιουδα ἐβασίλευσεν φακεϊας υἱὸ ς μαναημ
ἐπὶ ισραηλ ἐν σαμαρείᾳ δύ ο ἔτη
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου οὐ κ ἀ πέστη ἀ πὸ ἁ μαρτιῶ ν ιεροβοαμ
υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
καὶ συνεστρά φη ἐπ' αὐ τὸ ν φακεε υἱὸ ς ρομελιου ὁ τριστά της αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν
αὐ τὸ ν ἐν σαμαρείᾳ ἐναντίον οἴκου τοῦ βασιλέως μετὰ τοῦ αργοβ καὶ μετὰ τοῦ αρια
καὶ μετ' αὐ τοῦ πεντή κοντα ἄ νδρες ἀ πὸ τῶ ν τετρακοσίων καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν
529

καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ

καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων φακεϊου καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ἰδού εἰσιν γεγραμμένα ἐπὶ
βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
ἐν ἔτει πεντηκοστῷ καὶ δευτέρῳ τοῦ αζαριου βασιλέως ιουδα ἐβασίλευσεν φακεε
υἱὸ ς ρομελιου ἐπὶ ισραηλ ἐν σαμαρείᾳ εἴκοσι ἔτη
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου οὐ κ ἀ πέστη ἀ πὸ πασῶ ν ἁ μαρτιῶ ν
ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ ὃ ς ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ
ἐν ταῖς ἡ μέραις φακεε βασιλέως ισραηλ ἦ λθεν θαγλαθφελλασαρ βασιλεὺ ς
ἀ σσυρίων καὶ ἔλαβεν τὴ ν αιν καὶ τὴ ν αβελβαιθαμααχα καὶ τὴ ν ιανωχ καὶ τὴ ν κενεζ
καὶ τὴ ν ασωρ καὶ τὴ ν γαλααδ καὶ τὴ ν γαλιλαίαν πᾶ σαν γῆ ν νεφθαλι καὶ ἀ πῴ κισεν
αὐ τοὺ ς εἰς ἀ σσυρίους
καὶ συνέστρεψεν σύ στρεμμα ωσηε υἱὸ ς ηλα ἐπὶ φακεε υἱὸ ν ρομελιου καὶ ἐπά ταξεν
αὐ τὸ ν καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐν ἔτει εἰκοστῷ ιωαθαμ
υἱοῦ αζαριου
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων φακεε καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ἰδού ἐστιν γεγραμμένα ἐπὶ
βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ισραηλ
ἐν ἔτει δευτέρῳ φακεε υἱοῦ ρομελιου βασιλέως ισραηλ ἐβασίλευσεν ιωαθαμ υἱὸ ς
αζαριου βασιλέως ιουδα
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν ἦ ν ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ ιερουσα θυγά τηρ σαδωκ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οζιας ὁ
πατὴ ρ αὐ τοῦ
πλὴ ν τὰ ὑ ψηλὰ οὐ κ ἐξῆ ρεν ἔτι ὁ λαὸ ς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμία ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς αὐ τὸ ς
ᾠ κοδό μησεν τὴ ν πύ λην οἴκου κυρίου τὴ ν ἐπά νω
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωαθαμ καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα
ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἤ ρξατο κύ ριος ἐξαποστέλλειν ἐν ιουδα τὸ ν ραασσων
βασιλέα συρίας καὶ τὸ ν φακεε υἱὸ ν ρομελιου
καὶ ἐκοιμή θη ιωαθαμ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
ἐν πό λει δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν αχαζ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει ἑπτακαιδεκά τῳ φακεε υἱοῦ ρομελιου ἐβασίλευσεν αχαζ υἱὸ ς ιωαθαμ
βασιλέως ιουδα
υἱὸ ς εἴκοσι ἐτῶ ν ἦ ν αχαζ ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ οὐ κ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ πιστῶ ς ὡ ς
δαυιδ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ βασιλέως ισραηλ καί γε τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ
διῆ γεν ἐν πυρὶ κατὰ τὰ βδελύ γματα τῶ ν ἐθνῶ ν ὧ ν ἐξῆ ρεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που
τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμία ἐν τοῖς ὑ ψηλοῖς καὶ ἐπὶ τῶ ν βουνῶ ν καὶ ὑ ποκά τω παντὸ ς
ξύ λου ἀ λσώ δους
530

τό τε ἀ νέβη ραασσων βασιλεὺ ς συρίας καὶ φακεε υἱὸ ς ρομελιου βασιλεὺ ς ισραηλ εἰς
ιερουσαλημ εἰς πό λεμον καὶ ἐπολιό ρκουν ἐπὶ αχαζ καὶ οὐ κ ἐδύ ναντο πολεμεῖν
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐπέστρεψεν ραασσων βασιλεὺ ς συρίας τὴ ν αιλαθ τῇ συρίᾳ καὶ
ἐξέβαλεν τοὺ ς ιουδαίους ἐξ αιλαθ καὶ ιδουμαῖοι ἦ λθον εἰς αιλαθ καὶ κατῴ κησαν ἐκεῖ
ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἀ πέστειλεν αχαζ ἀ γγέλους πρὸ ς θαγλαθφελλασαρ βασιλέα ἀ σσυρίων λέγων
δοῦ λό ς σου καὶ υἱό ς σου ἐγώ ἀ νά βηθι καὶ σῶ σό ν με ἐκ χειρὸ ς βασιλέως συρίας καὶ
ἐκ χειρὸ ς βασιλέως ισραηλ τῶ ν ἐπανισταμένων ἐπ' ἐμέ
καὶ ἔλαβεν αχαζ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου κυρίου
καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἀ πέστειλεν τῷ βασιλεῖ δῶ ρα
καὶ ἤ κουσεν αὐ τοῦ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων καὶ ἀ νέβη βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων εἰς δαμασκὸ ν
καὶ συνέλαβεν αὐ τὴ ν καὶ ἀ πῴ κισεν αὐ τὴ ν καὶ τὸ ν ραασσων ἐθανά τωσεν
καὶ ἐπορεύ θη βασιλεὺ ς αχαζ εἰς ἀ παντὴ ν τῷ θαγλαθφελλασαρ βασιλεῖ ἀ σσυρίων
εἰς δαμασκό ν καὶ εἶδεν τὸ θυσιαστή ριον ἐν δαμασκῷ καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς
αχαζ πρὸ ς ουριαν τὸ ν ἱερέα τὸ ὁ μοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τὸ ν ῥ υθμὸ ν αὐ τοῦ εἰς
πᾶ σαν ποίησιν αὐ τοῦ
καὶ ᾠ κοδό μησεν ουριας ὁ ἱερεὺ ς τὸ θυσιαστή ριον κατὰ πά ντα ὅ σα ἀ πέστειλεν ὁ
βασιλεὺ ς αχαζ ἐκ δαμασκοῦ
καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἀ νέβη ἐπ' αὐ τὸ
καὶ ἐθυμίασεν τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν θυσίαν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν σπονδὴ ν
αὐ τοῦ καὶ προσέχεεν τὸ αἷμα τῶ ν εἰρηνικῶ ν τῶ ν αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ χαλκοῦ ν τὸ ἀ πέναντι κυρίου καὶ προσή γαγεν ἀ πὸ
προσώ που τοῦ οἴκου κυρίου ἀ πὸ τοῦ ἀ νὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀ πὸ τοῦ ἀ νὰ
μέσον τοῦ οἴκου κυρίου καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ἐπὶ μηρὸ ν τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ βορρᾶ ν
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς αχαζ τῷ ουρια τῷ ἱερεῖ λέγων ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ
μέγα πρό σφερε τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν τὴ ν πρωινὴ ν καὶ τὴ ν θυσίαν τὴ ν ἑσπερινὴ ν καὶ
τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν τοῦ βασιλέως καὶ τὴ ν θυσίαν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν παντὸ ς
τοῦ λαοῦ καὶ τὴ ν θυσίαν αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν σπονδὴ ν αὐ τῶ ν καὶ πᾶ ν αἷμα
ὁ λοκαυτώ σεως καὶ πᾶ ν αἷμα θυσίας ἐπ' αὐ τὸ προσχεεῖς καὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ
χαλκοῦ ν ἔσται μοι εἰς τὸ πρωί
καὶ ἐποίησεν ουριας ὁ ἱερεὺ ς κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο αὐ τῷ ὁ βασιλεὺ ς αχαζ
καὶ συνέκοψεν ὁ βασιλεὺ ς αχαζ τὰ συγκλείσματα τῶ ν μεχωνωθ καὶ μετῆ ρεν ἀ π'
αὐ τῶ ν τὸ ν λουτῆ ρα καὶ τὴ ν θά λασσαν καθεῖλεν ἀ πὸ τῶ ν βοῶ ν τῶ ν χαλκῶ ν τῶ ν
ὑ ποκά τω αὐ τῆ ς καὶ ἔδωκεν αὐ τὴ ν ἐπὶ βά σιν λιθίνην
καὶ τὸ ν θεμέλιον τῆ ς καθέδρας ᾠ κοδό μησεν ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ τὴ ν εἴσοδον τοῦ
βασιλέως τὴ ν ἔξω ἐπέστρεψεν ἐν οἴκῳ κυρίου ἀ πὸ προσώ που βασιλέως ἀ σσυρίων
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αχαζ ὅ σα ἐποίησεν οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ
λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ ἐκοιμή θη αχαζ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ καὶ
ἐβασίλευσεν εζεκιας υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ἔτει δωδεκά τῳ τῷ αχαζ βασιλεῖ ιουδα ἐβασίλευσεν ωσηε υἱὸ ς ηλα ἐν σαμαρείᾳ
ἐπὶ ισραηλ ἐννέα ἔτη
531

καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου πλὴ ν οὐ χ ὡ ς οἱ βασιλεῖς ισραηλ οἳ

ἦ σαν ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
ἐπ' αὐ τὸ ν ἀ νέβη σαλαμανασαρ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων καὶ ἐγενή θη αὐ τῷ ωσηε δοῦ λος
καὶ ἐπέστρεψεν αὐ τῷ μαναα
καὶ εὗ ρεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐν τῷ ωσηε ἀ δικίαν ὅ τι ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους πρὸ ς
σηγωρ βασιλέα αἰγύ πτου καὶ οὐ κ ἤ νεγκεν μαναα τῷ βασιλεῖ ἀ σσυρίων ἐν τῷ
ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ καὶ ἐπολιό ρκησεν αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐν
οἴκῳ φυλακῆ ς
καὶ ἀ νέβη ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐν πά σῃ τῇ γῇ καὶ ἀ νέβη εἰς σαμά ρειαν καὶ
ἐπολιό ρκησεν ἐπ' αὐ τὴ ν τρία ἔτη
ἐν ἔτει ἐνά τῳ ωσηε συνέλαβεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων τὴ ν σαμά ρειαν καὶ ἀ πῴ κισεν
τὸ ν ισραηλ εἰς ἀ σσυρίους καὶ κατῴ κισεν αὐ τοὺ ς ἐν αλαε καὶ ἐν αβωρ ποταμοῖς
γωζαν καὶ ορη μή δων
καὶ ἐγένετο ὅ τι ἥ μαρτον οἱ υἱοὶ ισραηλ τῷ κυρίῳ θεῷ αὐ τῶ ν τῷ ἀ ναγαγό ντι αὐ τοὺ ς
ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ὑ ποκά τωθεν χειρὸ ς φαραω βασιλέως αἰγύ πτου καὶ ἐφοβή θησαν
θεοὺ ς ἑτέρους
καὶ ἐπορεύ θησαν τοῖς δικαιώ μασιν τῶ ν ἐθνῶ ν ὧ ν ἐξῆ ρεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που
υἱῶ ν ισραηλ καὶ οἱ βασιλεῖς ισραηλ ὅ σοι ἐποίησαν
καὶ ὅ σοι ἠ μφιέσαντο οἱ υἱοὶ ισραηλ λό γους οὐ χ οὕ τως κατὰ κυρίου θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ
ᾠ κοδό μησαν ἑαυτοῖς ὑ ψηλὰ ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν ἀ πὸ πύ ργου
φυλασσό ντων ἕως πό λεως ὀ χυρᾶ ς
καὶ ἐστή λωσαν ἑαυτοῖς στή λας καὶ ἄ λση ἐπὶ παντὶ βουνῷ ὑ ψηλῷ καὶ ὑ ποκά τω
παντὸ ς ξύ λου ἀ λσώ δους
καὶ ἐθυμίασαν ἐκεῖ ἐν πᾶ σιν ὑ ψηλοῖς καθὼ ς τὰ ἔθνη ἃ ἀ πῴ κισεν κύ ριος ἐκ
προσώ που αὐ τῶ ν καὶ ἐποίησαν κοινωνοὺ ς καὶ ἐχά ραξαν τοῦ παροργίσαι τὸ ν
κύ ριον
καὶ ἐλά τρευσαν τοῖς εἰδώ λοις οἷς εἶπεν κύ ριος αὐ τοῖς οὐ ποιή σετε τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
κυρίῳ
καὶ διεμαρτύ ρατο κύ ριος ἐν τῷ ισραηλ καὶ ἐν τῷ ιουδα ἐν χειρὶ πά ντων τῶ ν
προφητῶ ν αὐ τοῦ παντὸ ς ὁ ρῶ ντος λέγων ἀ ποστρά φητε ἀ πὸ τῶ ν ὁ δῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν
πονηρῶ ν καὶ φυλά ξατε τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ τὰ δικαιώ ματά μου καὶ πά ντα τὸ ν
νό μον ὃ ν ἐνετειλά μην τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν ὅ σα ἀ πέστειλα αὐ τοῖς ἐν χειρὶ τῶ ν
δού λων μου τῶ ν προφητῶ ν
καὶ οὐ κ ἤ κουσαν καὶ ἐσκλή ρυναν τὸ ν νῶ τον αὐ τῶ ν ὑ πὲρ τὸ ν νῶ τον τῶ ν πατέρων
αὐ τῶ ν
καὶ τὰ μαρτύ ρια αὐ τοῦ ὅ σα διεμαρτύ ρατο αὐ τοῖς οὐ κ ἐφύ λαξαν καὶ ἐπορεύ θησαν
ὀ πίσω τῶ ν ματαίων καὶ ἐματαιώ θησαν καὶ ὀ πίσω τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν περικύ κλῳ
αὐ τῶ ν ὧ ν ἐνετείλατο αὐ τοῖς τοῦ μὴ ποιῆ σαι κατὰ ταῦ τα
ἐγκατέλιπον τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς χώ νευμα δύ ο
δαμά λεις καὶ ἐποίησαν ἄ λση καὶ προσεκύ νησαν πά σῃ τῇ δυνά μει τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ
ἐλά τρευσαν τῷ βααλ
532

καὶ διῆ γον τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν ἐν πυρὶ καὶ ἐμαντεύ οντο
μαντείας καὶ οἰωνίζοντο καὶ ἐπρά θησαν τοῦ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς
κυρίου παροργίσαι αὐ τό ν
καὶ ἐθυμώ θη κύ ριος σφό δρα ἐν τῷ ισραηλ καὶ ἀ πέστησεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τοῦ
προσώ που αὐ τοῦ καὶ οὐ χ ὑ πελείφθη πλὴ ν φυλὴ ιουδα μονωτά τη
καί γε ιουδας οὐ κ ἐφύ λαξεν τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ ἐπορεύ θησαν
ἐν τοῖς δικαιώ μασιν ισραηλ οἷς ἐποίησαν
καὶ ἀ πεώ σαντο τὸ ν κύ ριον ἐν παντὶ σπέρματι ισραηλ καὶ ἐσά λευσεν αὐ τοὺ ς καὶ
ἔδωκεν αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ διαρπαζό ντων αὐ τού ς ἕως οὗ ἀ πέρριψεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ
προσώ που αὐ τοῦ
ὅ τι πλὴ ν ισραηλ ἐπά νωθεν οἴκου δαυιδ καὶ ἐβασίλευσαν τὸ ν ιεροβοαμ υἱὸ ν ναβατ
καὶ ἐξέωσεν ιεροβοαμ τὸ ν ισραηλ ἐξό πισθεν κυρίου καὶ ἐξή μαρτεν αὐ τοὺ ς ἁ μαρτίαν
μεγά λην
καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν πά σῃ ἁ μαρτίᾳ ιεροβοαμ ᾗ ἐποίησεν οὐ κ
ἀ πέστησαν ἀ π' αὐ τῆ ς
ἕως οὗ μετέστησεν κύ ριος τὸ ν ισραηλ ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ καθὼ ς ἐλά λησεν
κύ ριος ἐν χειρὶ πά ντων τῶ ν δού λων αὐ τοῦ τῶ ν προφητῶ ν καὶ ἀ πῳ κίσθη ισραηλ
ἐπά νωθεν τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ εἰς ἀ σσυρίους ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἤ γαγεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐκ βαβυλῶ νος τὸ ν ἐκ χουνθα καὶ ἀ πὸ αια καὶ ἀ πὸ
αιμαθ καὶ σεπφαρουαιν καὶ κατῳ κίσθησαν ἐν πό λεσιν σαμαρείας ἀ ντὶ τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ καὶ ἐκληρονό μησαν τὴ ν σαμά ρειαν καὶ κατῴ κησαν ἐν ταῖς πό λεσιν αὐ τῆ ς
καὶ ἐγένετο ἐν ἀ ρχῇ τῆ ς καθέδρας αὐ τῶ ν οὐ κ ἐφοβή θησαν τὸ ν κύ ριον καὶ
ἀ πέστειλεν κύ ριος ἐν αὐ τοῖς τοὺ ς λέοντας καὶ ἦ σαν ἀ ποκτέννοντες ἐν αὐ τοῖς
καὶ εἶπον τῷ βασιλεῖ ἀ σσυρίων λέγοντες τὰ ἔθνη ἃ ἀ πῴ κισας καὶ ἀ ντεκά θισας ἐν
πό λεσιν σαμαρείας οὐ κ ἔγνωσαν τὸ κρίμα τοῦ θεοῦ τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ πέστειλεν εἰς
αὐ τοὺ ς τοὺ ς λέοντας καὶ ἰδού εἰσιν θανατοῦ ντες αὐ τού ς καθό τι οὐ κ οἴδασιν τὸ
κρίμα τοῦ θεοῦ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων λέγων ἀ πά γετε ἐκεῖθεν καὶ πορευέσθωσαν καὶ
κατοικείτωσαν ἐκεῖ καὶ φωτιοῦ σιν αὐ τοὺ ς τὸ κρίμα τοῦ θεοῦ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἤ γαγον ἕνα τῶ ν ἱερέων ὧ ν ἀ πῴ κισαν ἀ πὸ σαμαρείας καὶ ἐκά θισεν ἐν βαιθηλ καὶ
ἦ ν φωτίζων αὐ τοὺ ς πῶ ς φοβηθῶ σιν τὸ ν κύ ριον
καὶ ἦ σαν ποιοῦ ντες ἔθνη ἔθνη θεοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἔθηκαν ἐν οἴκῳ τῶ ν ὑ ψηλῶ ν ὧ ν
ἐποίησαν οἱ σαμαρῖται ἔθνη ἐν ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν ἐν αἷς κατῴ κουν ἐν αὐ ταῖς
καὶ οἱ ἄ νδρες βαβυλῶ νος ἐποίησαν τὴ ν σοκχωθβαινιθ καὶ οἱ ἄ νδρες χουθ ἐποίησαν
τὴ ν νηριγελ καὶ οἱ ἄ νδρες αιμαθ ἐποίησαν τὴ ν ασιμαθ
καὶ οἱ ευαῖοι ἐποίησαν τὴ ν εβλαζερ καὶ τὴ ν θαρθακ καὶ οἱ σεπφαρουαιν κατέκαιον
τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν ἐν πυρὶ τῷ αδραμελεχ καὶ ανημελεχ θεοῖς σεπφαρουαιν
καὶ ἦ σαν φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον καὶ κατῴ κισαν τὰ βδελύ γματα αὐ τῶ ν ἐν τοῖς
οἴκοις τῶ ν ὑ ψηλῶ ν ἃ ἐποίησαν ἐν σαμαρείᾳ ἔθνος ἔθνος ἐν πό λει ἐν ᾗ κατῴ κουν ἐν
αὐ τῇ καὶ ἦ σαν φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἱερεῖς τῶ ν ὑ ψηλῶ ν καὶ
ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἐν οἴκῳ τῶ ν ὑ ψηλῶ ν
533

τὸ ν κύ ριον ἐφοβοῦ ντο καὶ τοῖς θεοῖς αὐ τῶ ν ἐλά τρευον κατὰ τὸ κρίμα τῶ ν ἐθνῶ ν
ὅ θεν ἀ πῴ κισεν αὐ τοὺ ς ἐκεῖθεν
ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της αὐ τοὶ ἐποίουν κατὰ τὸ κρίμα αὐ τῶ ν αὐ τοὶ φοβοῦ νται καὶ
αὐ τοὶ ποιοῦ σιν κατὰ τὰ δικαιώ ματα αὐ τῶ ν καὶ κατὰ τὴ ν κρίσιν αὐ τῶ ν καὶ κατὰ τὸ ν
νό μον καὶ κατὰ τὴ ν ἐντολή ν ἣ ν ἐνετείλατο κύ ριος τοῖς υἱοῖς ιακωβ οὗ ἔθηκεν τὸ
ὄ νομα αὐ τοῦ ισραηλ
καὶ διέθετο κύ ριος μετ' αὐ τῶ ν διαθή κην καὶ ἐνετείλατο αὐ τοῖς λέγων οὐ
φοβηθή σεσθε θεοὺ ς ἑτέρους καὶ οὐ προσκυνή σετε αὐ τοῖς καὶ οὐ λατρεύ σετε αὐ τοῖς
καὶ οὐ θυσιά σετε αὐ τοῖς
ὅ τι ἀ λλ' ἢ τῷ κυρίῳ ὃ ς ἀ νή γαγεν ὑ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐν ἰσχύ ι μεγά λῃ καὶ ἐν
βραχίονι ὑ ψηλῷ αὐ τὸ ν φοβηθή σεσθε καὶ αὐ τῷ προσκυνή σετε καὶ αὐ τῷ θύ σετε
καὶ τὰ δικαιώ ματα καὶ τὰ κρίματα καὶ τὸ ν νό μον καὶ τὰ ς ἐντολά ς ἃ ς ἔγραψεν ὑ μῖν
φυλά σσεσθε ποιεῖν πά σας τὰ ς ἡ μέρας καὶ οὐ φοβηθή σεσθε θεοὺ ς ἑτέρους
καὶ τὴ ν διαθή κην ἣ ν διέθετο μεθ' ὑ μῶ ν οὐ κ ἐπιλή σεσθε καὶ οὐ φοβηθή σεσθε θεοὺ ς
ἑτέρους
ὅ τι ἀ λλ' ἢ τὸ ν κύ ριον θεὸ ν ὑ μῶ ν φοβηθή σεσθε καὶ αὐ τὸ ς ἐξελεῖται ὑ μᾶ ς ἐκ πά ντων
τῶ ν ἐχθρῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ οὐ κ ἀ κού σεσθε ἐπὶ τῷ κρίματι αὐ τῶ ν ὃ αὐ τοὶ ποιοῦ σιν
καὶ ἦ σαν τὰ ἔθνη ταῦ τα φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον καὶ τοῖς γλυπτοῖς αὐ τῶ ν ἦ σαν
δουλεύ οντες καί γε οἱ υἱοὶ καὶ οἱ υἱοὶ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τῶ ν καθὰ ἐποίησαν οἱ πατέρες
αὐ τῶ ν ποιοῦ σιν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐγένετο ἐν ἔτει τρίτῳ τῷ ωσηε υἱῷ ηλα βασιλεῖ ισραηλ ἐβασίλευσεν εζεκιας υἱὸ ς
αχαζ βασιλέως ιουδα
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν ἦ ν ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ αβου θυγά τηρ ζαχαριου
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν δαυιδ ὁ
πατὴ ρ αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς ἐξῆ ρεν τὰ ὑ ψηλὰ καὶ συνέτριψεν πά σας τὰ ς στή λας καὶ ἐξωλέθρευσεν τὰ
ἄ λση καὶ τὸ ν ὄ φιν τὸ ν χαλκοῦ ν ὃ ν ἐποίησεν μωυσῆ ς ὅ τι ἕως τῶ ν ἡ μερῶ ν ἐκείνων
ἦ σαν οἱ υἱοὶ ισραηλ θυμιῶ ντες αὐ τῷ καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν νεεσθαν
ἐν κυρίῳ θεῷ ισραηλ ἤ λπισεν καὶ μετ' αὐ τὸ ν οὐ κ ἐγενή θη ὅ μοιος αὐ τῷ ἐν
βασιλεῦ σιν ιουδα καὶ ἐν τοῖς γενομένοις ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ ἐκολλή θη τῷ κυρίῳ οὐ κ ἀ πέστη ὄ πισθεν αὐ τοῦ καὶ ἐφύ λαξεν τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ
ὅ σας ἐνετείλατο μωυσῇ
καὶ ἦ ν κύ ριος μετ' αὐ τοῦ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐποίει συνῆ κεν καὶ ἠ θέτησεν ἐν τῷ βασιλεῖ
ἀ σσυρίων καὶ οὐ κ ἐδού λευσεν αὐ τῷ
αὐ τὸ ς ἐπά ταξεν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους ἕως γά ζης καὶ ἕως ὁ ρίου αὐ τῆ ς ἀ πὸ πύ ργου
φυλασσό ντων καὶ ἕως πό λεως ὀ χυρᾶ ς
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ τετά ρτῳ βασιλεῖ εζεκια αὐ τὸ ς ἐνιαυτὸ ς ὁ ἕβδομος τῷ
ωσηε υἱῷ ηλα βασιλεῖ ισραηλ ἀ νέβη σαλαμανασσαρ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐπὶ
σαμά ρειαν καὶ ἐπολιό ρκει ἐπ' αὐ τή ν
534

καὶ κατελά βετο αὐ τὴ ν ἀ πὸ τέλους τριῶ ν ἐτῶ ν ἐν ἔτει ἕκτῳ τῷ εζεκια αὐ τὸ ς

ἐνιαυτὸ ς ἔνατος τῷ ωσηε βασιλεῖ ισραηλ καὶ συνελή μφθη σαμά ρεια
καὶ ἀ πῴ κισεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων τὴ ν σαμά ρειαν εἰς ἀ σσυρίους καὶ ἔθηκεν αὐ τοὺ ς
ἐν αλαε καὶ ἐν αβωρ ποταμῷ γωζαν καὶ ορη μή δων
ἀ νθ' ὧ ν ὅ τι οὐ κ ἤ κουσαν τῆ ς φωνῆ ς κυρίου θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ παρέβησαν τὴ ν
διαθή κην αὐ τοῦ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο μωυσῆ ς ὁ δοῦ λος κυρίου καὶ οὐ κ ἤ κουσαν
καὶ οὐ κ ἐποίησαν
καὶ τῷ τεσσαρεσκαιδεκά τῳ ἔτει βασιλεῖ εζεκιου ἀ νέβη σενναχηριμ βασιλεὺ ς
ἀ σσυρίων ἐπὶ τὰ ς πό λεις ιουδα τὰ ς ὀ χυρὰ ς καὶ συνέλαβεν αὐ τά ς
καὶ ἀ πέστειλεν εζεκιας βασιλεὺ ς ιουδα ἀ γγέλους πρὸ ς βασιλέα ἀ σσυρίων εἰς λαχις
λέγων ἡ μά ρτηκα ἀ ποστρά φητι ἀ π' ἐμοῦ ὃ ἐὰ ν ἐπιθῇ ς ἐπ' ἐμέ βαστά σω καὶ
ἐπέθηκεν ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐπὶ εζεκιαν βασιλέα ιουδα τριακό σια τά λαντα
ἀ ργυρίου καὶ τριά κοντα τά λαντα χρυσίου
καὶ ἔδωκεν εζεκιας πᾶ ν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἐν θησαυροῖς
οἴκου τοῦ βασιλέως
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ συνέκοψεν εζεκιας τὰ ς θύ ρας ναοῦ κυρίου καὶ τὰ ἐστηριγμένα
ἃ ἐχρύ σωσεν εζεκιας βασιλεὺ ς ιουδα καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ βασιλεῖ ἀ σσυρίων
καὶ ἀ πέστειλεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων τὸ ν θαρθαν καὶ τὸ ν ραφις καὶ τὸ ν ραψακην ἐκ
λαχις πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εζεκιαν ἐν δυνά μει βαρείᾳ ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἀ νέβησαν καὶ
ἦ λθον εἰς ιερουσαλημ καὶ ἔστησαν ἐν τῷ ὑ δραγωγῷ τῆ ς κολυμβή θρας τῆ ς ἄ νω ἥ
ἐστιν ἐν τῇ ὁ δῷ τοῦ ἀ γροῦ τοῦ γναφέως
καὶ ἐβό ησαν πρὸ ς εζεκιαν καὶ ἐξῆ λθον πρὸ ς αὐ τὸ ν ελιακιμ υἱὸ ς χελκιου ὁ οἰκονό μος
καὶ σομνας ὁ γραμματεὺ ς καὶ ιωας υἱὸ ς ασαφ ὁ ἀ ναμιμνῄ σκων
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ραψακης εἴπατε δὴ πρὸ ς εζεκιαν τά δε λέγει ὁ βασιλεὺ ς ὁ
μέγας βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων τίς ἡ πεποίθησις αὕ τη ἣ ν πέποιθας
εἶπας πλὴ ν λό γοι χειλέων βουλὴ καὶ δύ ναμις εἰς πό λεμον νῦ ν οὖ ν τίνι πεποιθὼ ς
ἠ θέτησας ἐν ἐμοί
νῦ ν ἰδοὺ πέποιθας σαυτῷ ἐπὶ τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν καλαμίνην τὴ ν τεθλασμένην ταύ την
ἐπ' αἴγυπτον ὃ ς ἂ ν στηριχθῇ ἀ νὴ ρ ἐπ' αὐ τή ν καὶ εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ
καὶ τρή σει αὐ τή ν οὕ τως φαραω βασιλεὺ ς αἰγύ πτου πᾶ σιν τοῖς πεποιθό σιν ἐπ'
αὐ τό ν
καὶ ὅ τι εἶπας πρό ς με ἐπὶ κύ ριον θεὸ ν πεποίθαμεν οὐ χὶ αὐ τὸ ς οὗ τος οὗ ἀ πέστησεν
εζεκιας τὰ ὑ ψηλὰ αὐ τοῦ καὶ τὰ θυσιαστή ρια αὐ τοῦ καὶ εἶπεν τῷ ιουδα καὶ τῇ
ιερουσαλημ ἐνώ πιον τοῦ θυσιαστηρίου τού του προσκυνή σετε ἐν ιερουσαλημ
καὶ νῦ ν μίχθητε δὴ τῷ κυρίῳ μου βασιλεῖ ἀ σσυρίων καὶ δώ σω σοι δισχιλίους ἵππους
εἰ δυνή σῃ δοῦ ναι σεαυτῷ ἐπιβά τας ἐπ' αὐ τού ς
καὶ πῶ ς ἀ ποστρέψεις τὸ πρό σωπον τοπά ρχου ἑνὸ ς τῶ ν δού λων τοῦ κυρίου μου
τῶ ν ἐλαχίστων καὶ ἤ λπισας σαυτῷ ἐπ' αἴγυπτον εἰς ἅ ρματα καὶ ἱππεῖς
καὶ νῦ ν μὴ ἄ νευ κυρίου ἀ νέβημεν ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον τοῦ διαφθεῖραι αὐ τό ν
κύ ριος εἶπεν πρό ς με ἀ νά βηθι ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ διά φθειρον αὐ τή ν
535

καὶ εἶπεν ελιακιμ υἱὸ ς χελκιου καὶ σομνας καὶ ιωας πρὸ ς ραψακην λά λησον δὴ πρὸ ς
τοὺ ς παῖδά ς σου συριστί ὅ τι ἀ κού ομεν ἡ μεῖς καὶ οὐ λαλή σεις μεθ' ἡ μῶ ν ιουδαϊστί
καὶ ἵνα τί λαλεῖς ἐν τοῖς ὠ σὶν τοῦ λαοῦ τοῦ ἐπὶ τοῦ τείχους
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ραψακης μὴ ἐπὶ τὸ ν κύ ριό ν σου καὶ πρὸ ς σὲ ἀ πέστειλέν με ὁ
κύ ριό ς μου λαλῆ σαι τοὺ ς λό γους τού τους οὐ χὶ ἐπὶ τοὺ ς ἄ νδρας τοὺ ς καθημένους ἐπὶ
τοῦ τείχους τοῦ φαγεῖν τὴ ν κό προν αὐ τῶ ν καὶ πιεῖν τὸ οὖ ρον αὐ τῶ ν μεθ' ὑ μῶ ν ἅ μα
καὶ ἔστη ραψακης καὶ ἐβό ησεν φωνῇ μεγά λῃ ιουδαϊστὶ καὶ ἐλά λησεν καὶ εἶπεν
ἀ κού σατε τοὺ ς λό γους τοῦ μεγά λου βασιλέως ἀ σσυρίων
τά δε λέγει ὁ βασιλεύ ς μὴ ἐπαιρέτω ὑ μᾶ ς εζεκιας λό γοις ὅ τι οὐ μὴ δύ νηται ὑ μᾶ ς
ἐξελέσθαι ἐκ χειρό ς μου
καὶ μὴ ἐπελπιζέτω ὑ μᾶ ς εζεκιας πρὸ ς κύ ριον λέγων ἐξαιρού μενος ἐξελεῖται ἡ μᾶ ς
κύ ριος οὐ μὴ παραδοθῇ ἡ πό λις αὕ τη ἐν χειρὶ βασιλέως ἀ σσυρίων
μὴ ἀ κού ετε εζεκιου ὅ τι τά δε λέγει ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ποιή σατε μετ' ἐμοῦ
εὐ λογίαν καὶ ἐξέλθατε πρό ς με καὶ πίεται ἀ νὴ ρ τὴ ν ἄ μπελον αὐ τοῦ καὶ ἀ νὴ ρ τὴ ν
συκῆ ν αὐ τοῦ φά γεται καὶ πίεται ὕ δωρ τοῦ λά κκου αὐ τοῦ
ἕως ἔλθω καὶ λά βω ὑ μᾶ ς εἰς γῆ ν ὡ ς γῆ ὑ μῶ ν γῆ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἄ ρτου καὶ
ἀ μπελώ νων γῆ ἐλαίας ἐλαίου καὶ μέλιτος καὶ ζή σετε καὶ οὐ μὴ ἀ ποθά νητε καὶ μὴ
ἀ κού ετε εζεκιου ὅ τι ἀ πατᾷ ὑ μᾶ ς λέγων κύ ριος ῥ ύ σεται ἡ μᾶ ς
μὴ ῥ υό μενοι ἐρρύ σαντο οἱ θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν ἕκαστος τὴ ν ἑαυτοῦ χώ ραν ἐκ χειρὸ ς
βασιλέως ἀ σσυρίων
ποῦ ἐστιν ὁ θεὸ ς αιμαθ καὶ αρφαδ ποῦ ἐστιν ὁ θεὸ ς σεπφαρουαιν καὶ ὅ τι ἐξείλαντο
σαμά ρειαν ἐκ χειρό ς μου
τίς ἐν πᾶ σιν τοῖς θεοῖς τῶ ν γαιῶ ν οἳ ἐξείλαντο τὰ ς γᾶ ς αὐ τῶ ν ἐκ χειρό ς μου ὅ τι
ἐξελεῖται κύ ριος τὴ ν ιερουσαλημ ἐκ χειρό ς μου
καὶ ἐκώ φευσαν καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθησαν αὐ τῷ λό γον ὅ τι ἐντολὴ τοῦ βασιλέως λέγων
οὐ κ ἀ ποκριθή σεσθε αὐ τῷ
καὶ εἰσῆ λθεν ελιακιμ υἱὸ ς χελκιου ὁ οἰκονό μος καὶ σομνας ὁ γραμματεὺ ς καὶ ιωας
υἱὸ ς ασαφ ὁ ἀ ναμιμνῄ σκων πρὸ ς εζεκιαν διερρηχό τες τὰ ἱμά τια καὶ ἀ νή γγειλαν
αὐ τῷ τοὺ ς λό γους ραψακου
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς εζεκιας καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμά τια ἑαυτοῦ καὶ
περιεβά λετο σά κκον καὶ εἰσῆ λθεν εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἀ πέστειλεν ελιακιμ τὸ ν οἰκονό μον καὶ σομναν τὸ ν γραμματέα καὶ τοὺ ς
πρεσβυτέρους τῶ ν ἱερέων περιβεβλημένους σά κκους πρὸ ς ησαιαν τὸ ν προφή την
υἱὸ ν αμως
καὶ εἶπον πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει εζεκιας ἡ μέρα θλίψεως καὶ ἐλεγμοῦ καὶ
παροργισμοῦ ἡ ἡ μέρα αὕ τη ὅ τι ἦ λθον υἱοὶ ἕως ὠ δίνων καὶ ἰσχὺ ς οὐ κ ἔστιν τῇ
τικτού σῃ
εἴ πως εἰσακού σεται κύ ριος ὁ θεό ς σου πά ντας τοὺ ς λό γους ραψακου ὃ ν ἀ πέστειλεν
αὐ τὸ ν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ὁ κύ ριος αὐ τοῦ ὀ νειδίζειν θεὸ ν ζῶ ντα καὶ βλασφημεῖν ἐν
λό γοις οἷς ἤ κουσεν κύ ριος ὁ θεό ς σου καὶ λή μψῃ προσευχὴ ν περὶ τοῦ λείμματος τοῦ
εὑ ρισκομένου
καὶ ἦ λθον οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως εζεκιου πρὸ ς ησαιαν
536

καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ησαιας τά δε ἐρεῖτε πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ὑ μῶ ν τά δε λέγει κύ ριος μὴ

φοβηθῇ ς ἀ πὸ τῶ ν λό γων ὧ ν ἤ κουσας ὧ ν ἐβλασφή μησαν τὰ παιδά ρια βασιλέως
ἀ σσυρίων
ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐν αὐ τῷ πνεῦ μα καὶ ἀ κού σεται ἀ γγελίαν καὶ ἀ ποστραφή σεται εἰς
τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ καὶ καταβαλῶ αὐ τὸ ν ἐν ῥ ομφαίᾳ ἐν τῇ γῇ αὐ τοῦ
καὶ ἐπέστρεψεν ραψακης καὶ εὗ ρεν τὸ ν βασιλέα ἀ σσυρίων πολεμοῦ ντα ἐπὶ λομνα
ὅ τι ἤ κουσεν ὅ τι ἀ πῆ ρεν ἀ πὸ λαχις
καὶ ἤ κουσεν περὶ θαρακα βασιλέως αἰθιό πων λέγων ἰδοὺ ἐξῆ λθεν πολεμεῖν μετὰ
σοῦ καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους πρὸ ς εζεκιαν λέγων
μὴ ἐπαιρέτω σε ὁ θεό ς σου ἐφ' ᾧ σὺ πέποιθας ἐπ' αὐ τῷ λέγων οὐ μὴ παραδοθῇ
ιερουσαλημ εἰς χεῖρας βασιλέως ἀ σσυρίων
ἰδοὺ σὺ ἤ κουσας πά ντα ὅ σα ἐποίησαν βασιλεῖς ἀ σσυρίων πά σαις ταῖς γαῖς τοῦ
ἀ ναθεματίσαι αὐ τά ς καὶ σὺ ῥ υσθή σῃ
μὴ ἐξείλαντο αὐ τοὺ ς οἱ θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν οὓ ς διέφθειραν οἱ πατέρες μου τή ν τε γωζαν
καὶ τὴ ν χαρραν καὶ ραφες καὶ υἱοὺ ς εδεμ τοὺ ς ἐν θαεσθεν
ποῦ ἐστιν ὁ βασιλεὺ ς αιμαθ καὶ ὁ βασιλεὺ ς αρφαδ καὶ ποῦ ἐστιν σεπφαρουαιν ανα
καὶ αυα
καὶ ἔλαβεν εζεκιας τὰ βιβλία ἐκ χειρὸ ς τῶ ν ἀ γγέλων καὶ ἀ νέγνω αὐ τά καὶ ἀ νέβη εἰς
οἶκον κυρίου καὶ ἀ νέπτυξεν αὐ τὰ εζεκιας ἐναντίον κυρίου
καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ ὁ καθή μενος ἐπὶ τῶ ν χερουβιν σὺ εἶ ὁ θεὸ ς μό νος ἐν
πά σαις ταῖς βασιλείαις τῆ ς γῆ ς σὺ ἐποίησας τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
κλῖνον κύ ριε τὸ οὖ ς σου καὶ ἄ κουσον ἄ νοιξον κύ ριε τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου καὶ ἰδὲ καὶ
ἄ κουσον τοὺ ς λό γους σενναχηριμ οὓ ς ἀ πέστειλεν ὀ νειδίζειν θεὸ ν ζῶ ντα
ὅ τι ἀ ληθείᾳ κύ ριε ἠ ρή μωσαν βασιλεῖς ἀ σσυρίων τὰ ἔθνη
καὶ ἔδωκαν τοὺ ς θεοὺ ς αὐ τῶ ν εἰς τὸ πῦ ρ ὅ τι οὐ θεοί εἰσιν ἀ λλ' ἢ ἔργα χειρῶ ν
ἀ νθρώ πων ξύ λα καὶ λίθοι καὶ ἀ πώ λεσαν αὐ τού ς
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν σῶ σον ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ καὶ γνώ σονται πᾶ σαι αἱ
βασιλεῖαι τῆ ς γῆ ς ὅ τι σὺ κύ ριος ὁ θεὸ ς μό νος
καὶ ἀ πέστειλεν ησαιας υἱὸ ς αμως πρὸ ς εζεκιαν λέγων τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν
δυνά μεων ὁ θεὸ ς ισραηλ ἃ προσηύ ξω πρό ς με περὶ σενναχηριμ βασιλέως ἀ σσυρίων
ἤ κουσα
οὗ τος ὁ λό γος ὃ ν ἐλά λησεν κύ ριος ἐπ' αὐ τό ν ἐξουδένησέν σε καὶ ἐμυκτή ρισέν σε
παρθένος θυγά τηρ σιων ἐπὶ σοὶ κεφαλὴ ν αὐ τῆ ς ἐκίνησεν θυγά τηρ ιερουσαλημ
τίνα ὠ νείδισας καὶ ἐβλασφή μησας καὶ ἐπὶ τίνα ὕ ψωσας φωνή ν καὶ ἦ ρας εἰς ὕ ψος
τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου εἰς τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ
ἐν χειρὶ ἀ γγέλων σου ὠ νείδισας κύ ριον καὶ εἶπας ἐν τῷ πλή θει τῶ ν ἁ ρμά των μου
ἐγὼ ἀ ναβή σομαι εἰς ὕ ψος ὀ ρέων μηροὺ ς τοῦ λιβά νου καὶ ἔκοψα τὸ μέγεθος τῆ ς
κέδρου αὐ τοῦ τὰ ἐκλεκτὰ κυπαρίσσων αὐ τοῦ καὶ ἦ λθον εἰς μελον τέλους αὐ τοῦ
δρυμοῦ καρμή λου αὐ τοῦ
ἐγὼ ἔψυξα καὶ ἔπιον ὕ δατα ἀ λλό τρια καὶ ἐξηρή μωσα τῷ ἴχνει τοῦ ποδό ς μου
πά ντας ποταμοὺ ς περιοχῆ ς
537

ἔπλασα αὐ τή ν νῦ ν ἤ γαγον αὐ τή ν καὶ ἐγενή θη εἰς ἐπά ρσεις ἀ ποικεσιῶ ν μαχίμων

πό λεις ὀ χυρά ς
καὶ οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν αὐ ταῖς ἠ σθένησαν τῇ χειρί ἔπτηξαν καὶ κατῃσχύ νθησαν
ἐγένοντο χό ρτος ἀ γροῦ ἢ χλωρὰ βοτά νη χλό η δωμά των καὶ πά τημα ἀ πέναντι
ἑστηκό τος
καὶ τὴ ν καθέδραν σου καὶ τὴ ν ἔξοδό ν σου καὶ τὴ ν εἴσοδό ν σου ἔγνων καὶ τὸ ν θυμό ν
σου ἐπ' ἐμέ
διὰ τὸ ὀ ργισθῆ ναί σε ἐπ' ἐμὲ καὶ τὸ στρῆ νό ς σου ἀ νέβη ἐν τοῖς ὠ σίν μου καὶ θή σω
τὰ ἄ γκιστρά μου ἐν τοῖς μυκτῆ ρσίν σου καὶ χαλινὸ ν ἐν τοῖς χείλεσίν σου καὶ
ἀ ποστρέψω σε ἐν τῇ ὁ δῷ ᾗ ἦ λθες ἐν αὐ τῇ
καὶ τοῦ τό σοι τὸ σημεῖον φά γῃ τοῦ τον τὸ ν ἐνιαυτὸ ν αὐ τό ματα καὶ τῷ ἔτει τῷ
δευτέρῳ τὰ ἀ νατέλλοντα καὶ ἔτι τρίτῳ σπορὰ καὶ ἄ μητος καὶ φυτεία ἀ μπελώ νων
καὶ φά γεσθε τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῶ ν
καὶ προσθή σει τὸ διασεσῳ σμένον οἴκου ιουδα τὸ ὑ πολειφθὲν ῥ ίζαν κά τω καὶ
ποιή σει καρπὸ ν ἄ νω
ὅ τι ἐξ ιερουσαλημ ἐξελεύ σεται κατά λειμμα καὶ ἀ νασῳ ζό μενος ἐξ ὄ ρους σιων ὁ ζῆ λος
κυρίου τῶ ν δυνά μεων ποιή σει τοῦ το
οὐ χ οὕ τως τά δε λέγει κύ ριος πρὸ ς βασιλέα ἀ σσυρίων οὐ κ εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν
πό λιν ταύ την καὶ οὐ τοξεύ σει ἐκεῖ βέλος καὶ οὐ προφθά σει αὐ τὴ ν θυρεό ς καὶ οὐ μὴ
ἐκχέῃ πρὸ ς αὐ τὴ ν πρό σχωμα
τῇ ὁ δῷ ᾗ ἦ λθεν ἐν αὐ τῇ ἀ ποστραφή σεται καὶ εἰς τὴ ν πό λιν ταύ την οὐ κ εἰσελεύ σεται
λέγει κύ ριος
καὶ ὑ περασπιῶ ὑ πὲρ τῆ ς πό λεως ταύ της δι' ἐμὲ καὶ διὰ δαυιδ τὸ ν δοῦ λό ν μου
καὶ ἐγένετο ἕως νυκτὸ ς καὶ ἐξῆ λθεν ἄ γγελος κυρίου καὶ ἐπά ταξεν ἐν τῇ παρεμβολῇ
τῶ ν ἀ σσυρίων ἑκατὸ ν ὀ γδοή κοντα πέντε χιλιά δας καὶ ὤ ρθρισαν τὸ πρωί καὶ ἰδοὺ
πά ντες σώ ματα νεκρά
καὶ ἀ πῆ ρεν καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἀ πέστρεψεν σενναχηριμ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων καὶ ὤ |
κησεν ἐν νινευη
καὶ ἐγένετο αὐ τοῦ προσκυνοῦ ντος ἐν οἴκῳ νεσεραχ θεοῦ αὐ τοῦ καὶ αδραμελεχ καὶ
σαρασαρ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἐπά ταξαν αὐ τὸ ν ἐν μαχαίρᾳ καὶ αὐ τοὶ ἐσώ θησαν εἰς γῆ ν
αραρατ καὶ ἐβασίλευσεν ασορδαν ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἠ ρρώ στησεν εζεκιας εἰς θά νατον καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν
ησαιας υἱὸ ς αμως ὁ προφή της καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει κύ ριος ἔντειλαι τῷ
οἴκῳ σου ὅ τι ἀ ποθνῄ σκεις σὺ καὶ οὐ ζή σῃ
καὶ ἀ πέστρεψεν εζεκιας τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ ν τοῖχον καὶ ηὔ ξατο πρὸ ς
κύ ριον λέγων
ὦ δή κύ ριε μνή σθητι δὴ ὅ σα περιεπά τησα ἐνώ πιό ν σου ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ ἐν καρδίᾳ
πλή ρει καὶ τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς σου ἐποίησα καὶ ἔκλαυσεν εζεκιας κλαυθμῷ
μεγά λῳ
καὶ ἦ ν ησαιας ἐν τῇ αὐ λῇ τῇ μέσῃ καὶ ῥ ῆ μα κυρίου ἐγένετο πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων
538

ἐπίστρεψον καὶ ἐρεῖς πρὸ ς εζεκιαν τὸ ν ἡ γού μενον τοῦ λαοῦ μου τά δε λέγει κύ ριος ὁ
θεὸ ς δαυιδ τοῦ πατρό ς σου ἤ κουσα τῆ ς προσευχῆ ς σου εἶδον τὰ δά κρυά σου ἰδοὺ
ἐγὼ ἰά σομαί σε τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ ἀ ναβή σῃ εἰς οἶκον κυρίου
καὶ προσθή σω ἐπὶ τὰ ς ἡ μέρας σου πέντε καὶ δέκα ἔτη καὶ ἐκ χειρὸ ς βασιλέως
ἀ σσυρίων σώ σω σε καὶ τὴ ν πό λιν ταύ την καὶ ὑ περασπιῶ ὑ πὲρ τῆ ς πό λεως ταύ της
δι' ἐμὲ καὶ διὰ δαυιδ τὸ ν δοῦ λό ν μου
καὶ εἶπεν λαβέτωσαν παλά θην σύ κων καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκος καὶ ὑ γιά σει
καὶ εἶπεν εζεκιας πρὸ ς ησαιαν τί τὸ σημεῖον ὅ τι ἰά σεταί με κύ ριος καὶ ἀ ναβή σομαι
εἰς οἶκον κυρίου τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ
καὶ εἶπεν ησαιας τοῦ το τὸ σημεῖον παρὰ κυρίου ὅ τι ποιή σει κύ ριος τὸ ν λό γον ὃ ν
ἐλά λησεν πορεύ σεται ἡ σκιὰ δέκα βαθμού ς ἐὰ ν ἐπιστρέφῃ δέκα βαθμού ς
καὶ εἶπεν εζεκιας κοῦ φον τὴ ν σκιὰ ν κλῖναι δέκα βαθμού ς οὐ χί ἀ λλ' ἐπιστραφή τω ἡ
σκιὰ δέκα βαθμοὺ ς εἰς τὰ ὀ πίσω
καὶ ἐβό ησεν ησαιας ὁ προφή της πρὸ ς κύ ριον καὶ ἐπέστρεψεν ἡ σκιὰ ἐν τοῖς
ἀ ναβαθμοῖς εἰς τὰ ὀ πίσω δέκα βαθμού ς
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ πέστειλεν μαρωδαχβαλαδαν υἱὸ ς βαλαδαν βασιλεὺ ς
βαβυλῶ νος βιβλία καὶ μαναα πρὸ ς εζεκιαν ὅ τι ἤ κουσεν ὅ τι ἠ ρρώ στησεν εζεκιας
καὶ ἐχά ρη ἐπ' αὐ τοῖς εζεκιας καὶ ἔδειξεν αὐ τοῖς ὅ λον τὸ ν οἶκον τοῦ νεχωθα τὸ
ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον τὰ ἀ ρώ ματα καὶ τὸ ἔλαιον τὸ ἀ γαθό ν καὶ τὸ ν οἶκον τῶ ν
σκευῶ ν καὶ ὅ σα ηὑ ρέθη ἐν τοῖς θησαυροῖς αὐ τοῦ οὐ κ ἦ ν λό γος ὃ ν οὐ κ ἔδειξεν
αὐ τοῖς εζεκιας ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ ἐν πά σῃ τῇ ἐξουσίᾳ αὐ τοῦ
καὶ εἰσῆ λθεν ησαιας ὁ προφή της πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εζεκιαν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τί
ἐλά λησαν οἱ ἄ νδρες οὗ τοι καὶ πό θεν ἥ κασιν πρὸ ς σέ καὶ εἶπεν εζεκιας ἐκ γῆ ς
πό ρρωθεν ἥ κασιν πρό ς με ἐκ βαβυλῶ νος
καὶ εἶπεν τί εἶδον ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ εἶπεν πά ντα ὅ σα ἐν τῷ οἴκῳ μου εἶδον οὐ κ ἦ ν
ἐν τῷ οἴκῳ μου ὃ οὐ κ ἔδειξα αὐ τοῖς ἀ λλὰ καὶ τὰ ἐν τοῖς θησαυροῖς μου
καὶ εἶπεν ησαιας πρὸ ς εζεκιαν ἄ κουσον λό γον κυρίου
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται καὶ λημφθή σεται πά ντα τὰ ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ ὅ σα
ἐθησαύ ρισαν οἱ πατέρες σου ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της εἰς βαβυλῶ να καὶ οὐ χ
ὑ πολειφθή σεται ῥ ῆ μα ὃ εἶπεν κύ ριος
καὶ οἱ υἱοί σου οἳ ἐξελεύ σονται ἐκ σοῦ οὓ ς γεννή σεις λή μψεται καὶ ἔσονται εὐ νοῦ χοι
ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως βαβυλῶ νος
καὶ εἶπεν εζεκιας πρὸ ς ησαιαν ἀ γαθὸ ς ὁ λό γος κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν ἔστω εἰρή νη ἐν
ταῖς ἡ μέραις μου
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων εζεκιου καὶ πᾶ σα ἡ δυναστεία αὐ τοῦ καὶ ὅ σα ἐποίησεν τὴ ν
κρή νην καὶ τὸ ν ὑ δραγωγὸ ν καὶ εἰσή νεγκεν τὸ ὕ δωρ εἰς τὴ ν πό λιν οὐ χὶ ταῦ τα
γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ ἐκοιμή θη εζεκιας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ καὶ
ἐβασίλευσεν μανασσης υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
υἱὸ ς δώ δεκα ἐτῶ ν μανασσης ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ πεντή κοντα καὶ πέντε ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ οψιβα
539

καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ τὰ βδελύ γματα τῶ ν ἐθνῶ ν ὧ ν

ἐξῆ ρεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ᾠ κοδό μησεν τὰ ὑ ψηλά ἃ κατέσπασεν εζεκιας ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέστησεν θυσιαστή ριον τῇ βααλ καὶ ἐποίησεν ἄ λση καθὼ ς ἐποίησεν αχααβ
βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ προσεκύ νησεν πά σῃ τῇ δυνά μει τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἐδού λευσεν
αὐ τοῖς
καὶ ᾠ κοδό μησεν θυσιαστή ριον ἐν οἴκῳ κυρίου ὡ ς εἶπεν ἐν ιερουσαλημ θή σω τὸ
ὄ νομά μου
καὶ ᾠ κοδό μησεν θυσιαστή ριον πά σῃ τῇ δυνά μει τοῦ οὐ ρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐ λαῖς
οἴκου κυρίου
καὶ διῆ γεν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἐν πυρὶ καὶ ἐκληδονίζετο καὶ οἰωνίζετο καὶ ἐποίησεν
θελητὴ ν καὶ γνώ στας ἐπλή θυνεν τοῦ ποιεῖν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου
παροργίσαι αὐ τό ν
καὶ ἔθηκεν τὸ γλυπτὸ ν τοῦ ἄ λσους ἐν τῷ οἴκῳ ᾧ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς δαυιδ καὶ πρὸ ς
σαλωμων τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ οἴκῳ τού τῳ καὶ ἐν ιερουσαλημ ᾗ ἐξελεξά μην ἐκ
πασῶ ν φυλῶ ν ισραηλ καὶ θή σω τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ οὐ προσθή σω τοῦ σαλεῦ σαι τὸ ν πό δα ισραηλ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα τοῖς
πατρά σιν αὐ τῶ ν οἵτινες φυλά ξουσιν πά ντα ὅ σα ἐνετειλά μην κατὰ πᾶ σαν τὴ ν
ἐντολή ν ἣ ν ἐνετείλατο αὐ τοῖς ὁ δοῦ λό ς μου μωυσῆ ς
καὶ οὐ κ ἤ κουσαν καὶ ἐπλά νησεν αὐ τοὺ ς μανασσης τοῦ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐν
ὀ φθαλμοῖς κυρίου ὑ πὲρ τὰ ἔθνη ἃ ἠ φά νισεν κύ ριος ἐκ προσώ που υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος ἐν χειρὶ δού λων αὐ τοῦ τῶ ν προφητῶ ν λέγων
ἀ νθ' ὧ ν ὅ σα ἐποίησεν μανασσης ὁ βασιλεὺ ς ιουδα τὰ βδελύ γματα ταῦ τα τὰ πονηρὰ
ἀ πὸ πά ντων ὧ ν ἐποίησεν ὁ αμορραῖος ὁ ἔμπροσθεν καὶ ἐξή μαρτεν καί γε ιουδα ἐν
τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν
οὐ χ οὕ τως τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ φέρω κακὰ ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ
ἐπὶ ιουδα ὥ στε παντὸ ς ἀ κού οντος ἠ χή σει ἀ μφό τερα τὰ ὦ τα αὐ τοῦ
καὶ ἐκτενῶ ἐπὶ ιερουσαλημ τὸ μέτρον σαμαρείας καὶ τὸ στά θμιον οἴκου αχααβ καὶ
ἀ παλείψω τὴ ν ιερουσαλημ καθὼ ς ἀ παλείφεται ὁ ἀ λά βαστρος ἀ παλειφό μενος καὶ
καταστρέφεται ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ
καὶ ἀ πώ σομαι τὸ ὑ πό λειμμα τῆ ς κληρονομίας μου καὶ παραδώ σω αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἔσονται εἰς διαρπαγὴ ν καὶ εἰς προνομὴ ν πᾶ σιν τοῖς ἐχθροῖς
αὐ τῶ ν
ἀ νθ' ὧ ν ὅ σα ἐποίησαν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς μου καὶ ἦ σαν παροργίζοντές με
ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἐξή γαγον τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ταύ της
καί γε αἷμα ἀ θῷ ον ἐξέχεεν μανασσης πολὺ σφό δρα ἕως οὗ ἔπλησεν τὴ ν ιερουσαλημ
στό μα εἰς στό μα πλὴ ν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τοῦ ὧ ν ἐξή μαρτεν τὸ ν ιουδαν τοῦ ποιῆ σαι
τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων μανασση καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν καὶ ἡ ἁ μαρτία αὐ τοῦ ἣ ν
ἥ μαρτεν οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν
ιουδα
540

καὶ ἐκοιμή θη μανασσης μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν τῷ κή πῳ τοῦ οἴκου
αὐ τοῦ ἐν κή πῳ οζα καὶ ἐβασίλευσεν αμων υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ δύ ο ἐτῶ ν αμων ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ δύ ο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ μεσολλαμ θυγά τηρ αρους ἐξ ιετεβα
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου καθὼ ς ἐποίησεν μανασσης ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν πά σῃ ὁ δῷ ᾗ ἐπορεύ θη ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ ἐλά τρευσεν τοῖς εἰδώ λοις
οἷς ἐλά τρευσεν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ προσεκύ νησεν αὐ τοῖς
καὶ ἐγκατέλιπεν τὸ ν κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ
κυρίου
καὶ συνεστρά φησαν οἱ παῖδες αμων πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ ἐθανά τωσαν τὸ ν βασιλέα ἐν τῷ
οἴκῳ αὐ τοῦ
καὶ ἐπά ταξεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς πά ντας τοὺ ς συστραφέντας ἐπὶ τὸ ν βασιλέα αμων
καὶ ἐβασίλευσεν ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς τὸ ν ιωσιαν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων αμων ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ
λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν τῷ τά φῳ αὐ τοῦ ἐν τῷ κή πῳ οζα καὶ ἐβασίλευσεν ιωσιας υἱὸ ς
αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
υἱὸ ς ὀ κτὼ ἐτῶ ν ιωσιας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ τριά κοντα καὶ ἓν ἔτος
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ ιεδιδα θυγά τηρ εδεϊα ἐκ
βασουρωθ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου καὶ ἐπορεύ θη ἐν πά σῃ ὁ δῷ δαυιδ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ οὐ κ ἀ πέστη δεξιὰ ἢ ἀ ριστερά
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ ὀ κτωκαιδεκά τῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ ιωσια ἐν τῷ μηνὶ τῷ ὀ γδό ῳ
ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν σαφφαν υἱὸ ν εσελιου υἱοῦ μεσολλαμ τὸ ν γραμματέα
οἴκου κυρίου λέγων
ἀ νά βηθι πρὸ ς χελκιαν τὸ ν ἱερέα τὸ ν μέγαν καὶ σφρά γισον τὸ ἀ ργύ ριον τὸ
εἰσενεχθὲν ἐν οἴκῳ κυρίου ὃ συνή γαγον οἱ φυλά σσοντες τὸ ν σταθμὸ ν παρὰ τοῦ
λαοῦ
καὶ δό τωσαν αὐ τὸ ἐπὶ χεῖρα ποιού ντων τὰ ἔργα τῶ ν καθεσταμένων ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ τοῖς ποιοῦ σιν τὰ ἔργα τοῖς ἐν οἴκῳ κυρίου τοῦ κατισχῦ σαι τὸ
βεδεκ τοῦ οἴκου
τοῖς τέκτοσιν καὶ τοῖς οἰκοδό μοις καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῦ κτή σασθαι ξύ λα καὶ
λίθους λατομητοὺ ς τοῦ κραταιῶ σαι τὸ βεδεκ τοῦ οἴκου
πλὴ ν οὐ κ ἐξελογίζοντο αὐ τοὺ ς τὸ ἀ ργύ ριον τὸ διδό μενον αὐ τοῖς ὅ τι ἐν πίστει αὐ τοὶ
ποιοῦ σιν
καὶ εἶπεν χελκιας ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας πρὸ ς σαφφαν τὸ ν γραμματέα βιβλίον τοῦ νό μου
εὗ ρον ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἔδωκεν χελκιας τὸ βιβλίον πρὸ ς σαφφαν καὶ ἀ νέγνω αὐ τό
καὶ εἰσή νεγκεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ιωσιαν καὶ ἐπέστρεψεν τῷ βασιλεῖ ῥ ῆ μα καὶ εἶπεν
ἐχώ νευσαν οἱ δοῦ λοί σου τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου καὶ ἔδωκαν
αὐ τὸ ἐπὶ χεῖρα ποιού ντων τὰ ἔργα τῶ ν καθεσταμένων ἐν οἴκῳ κυρίου
541

καὶ εἶπεν σαφφαν ὁ γραμματεὺ ς πρὸ ς τὸ ν βασιλέα λέγων βιβλίον ἔδωκέν μοι
χελκιας ὁ ἱερεύ ς καὶ ἀ νέγνω αὐ τὸ σαφφαν ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς τοὺ ς λό γους τοῦ βιβλίου τοῦ νό μου καὶ
διέρρηξεν τὰ ἱμά τια ἑαυτοῦ
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς τῷ χελκια τῷ ἱερεῖ καὶ τῷ αχικαμ υἱῷ σαφφαν καὶ τῷ
αχοβωρ υἱῷ μιχαιου καὶ τῷ σαφφαν τῷ γραμματεῖ καὶ τῷ ασαια δού λῳ τοῦ
βασιλέως λέγων
δεῦ τε ἐκζητή σατε τὸ ν κύ ριον περὶ ἐμοῦ καὶ περὶ παντὸ ς τοῦ λαοῦ καὶ περὶ παντὸ ς
τοῦ ιουδα περὶ τῶ ν λό γων τοῦ βιβλίου τοῦ εὑ ρεθέντος τού του ὅ τι μεγά λη ἡ ὀ ργὴ
κυρίου ἡ ἐκκεκαυμένη ἐν ἡ μῖν ὑ πὲρ οὗ οὐ κ ἤ κουσαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν τῶ ν λό γων
τοῦ βιβλίου τού του τοῦ ποιεῖν κατὰ πά ντα τὰ γεγραμμένα καθ' ἡ μῶ ν
καὶ ἐπορεύ θη χελκιας ὁ ἱερεὺ ς καὶ αχικαμ καὶ αχοβωρ καὶ σαφφαν καὶ ασαιας πρὸ ς
ολδαν τὴ ν προφῆ τιν γυναῖκα σελλημ υἱοῦ θεκουε υἱοῦ αραας τοῦ ἱματιοφύ λακος
καὶ αὐ τὴ κατῴ κει ἐν ιερουσαλημ ἐν τῇ μασενα καὶ ἐλά λησαν πρὸ ς αὐ τή ν
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ εἴπατε τῷ ἀ νδρὶ τῷ ἀ ποστείλαντι
ὑ μᾶ ς πρό ς με
τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω κακὰ ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐπὶ τοὺ ς
ἐνοικοῦ ντας αὐ τό ν πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ βιβλίου οὓ ς ἀ νέγνω βασιλεὺ ς ιουδα
ἀ νθ' ὧ ν ἐγκατέλιπό ν με καὶ ἐθυμίων θεοῖς ἑτέροις ὅ πως παροργίσωσίν με ἐν τοῖς
ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐκκαυθή σεται ὁ θυμό ς μου ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ καὶ οὐ
σβεσθή σεται
καὶ πρὸ ς βασιλέα ιουδα τὸ ν ἀ ποστείλαντα ὑ μᾶ ς ἐπιζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον τά δε ἐρεῖτε
πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ οἱ λό γοι οὓ ς ἤ κουσας
ἀ νθ' ὧ ν ὅ τι ἡ παλύ νθη ἡ καρδία σου καὶ ἐνετρά πης ἀ πὸ προσώ που κυρίου ὡ ς
ἤ κουσας ὅ σα ἐλά λησα ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἐνοικοῦ ντας αὐ τὸ ν τοῦ
εἶναι εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ εἰς κατά ραν καὶ διέρρηξας τὰ ἱμά τιά σου καὶ ἔκλαυσας
ἐνώ πιον ἐμοῦ καί γε ἐγὼ ἤ κουσα λέγει κύ ριος
οὐ χ οὕ τως ἰδοὺ ἐγὼ προστίθημί σε πρὸ ς τοὺ ς πατέρας σου καὶ συναχθή σῃ εἰς τὸ ν
τά φον σου ἐν εἰρή νῃ καὶ οὐ κ ὀ φθή σεται ἐν τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου ἐν πᾶ σιν τοῖς κακοῖς
οἷς ἐγώ εἰμι ἐπά γω ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐπέστρεψαν τῷ βασιλεῖ τὸ ῥ ῆ μα
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ συνή γαγεν πρὸ ς ἑαυτὸ ν πά ντας τοὺ ς πρεσβυτέρους
ιουδα καὶ ιερουσαλημ
καὶ ἀ νέβη ὁ βασιλεὺ ς εἰς οἶκον κυρίου καὶ πᾶ ς ἀ νὴ ρ ιουδα καὶ πά ντες οἱ
κατοικοῦ ντες ἐν ιερουσαλημ μετ' αὐ τοῦ καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ προφῆ ται καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς
ἀ πὸ μικροῦ καὶ ἕως μεγά λου καὶ ἀ νέγνω ἐν ὠ σὶν αὐ τῶ ν πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ
βιβλίου τῆ ς διαθή κης τοῦ εὑ ρεθέντος ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς τὸ ν στῦ λον καὶ διέθετο διαθή κην ἐνώ πιον κυρίου τοῦ
πορεύ εσθαι ὀ πίσω κυρίου καὶ τοῦ φυλά σσειν τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ μαρτύ ρια
αὐ τοῦ καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ ἐν πά σῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πά σῃ ψυχῇ τοῦ ἀ ναστῆ σαι
τοὺ ς λό γους τῆ ς διαθή κης ταύ της τὰ γεγραμμένα ἐπὶ τὸ βιβλίον τοῦ το καὶ ἔστη πᾶ ς
ὁ λαὸ ς ἐν τῇ διαθή κῃ
542

καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς τῷ χελκια τῷ ἱερεῖ τῷ μεγά λῳ καὶ τοῖς ἱερεῦ σιν τῆ ς
δευτερώ σεως καὶ τοῖς φυλά σσουσιν τὸ ν σταθμὸ ν τοῦ ἐξαγαγεῖν ἐκ τοῦ ναοῦ κυρίου
πά ντα τὰ σκεύ η τὰ πεποιημένα τῷ βααλ καὶ τῷ ἄ λσει καὶ πά σῃ τῇ δυνά μει τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ κατέκαυσεν αὐ τὰ ἔξω ιερουσαλημ ἐν σαδημωθ κεδρων καὶ ἔλαβεν τὸ ν
χοῦ ν αὐ τῶ ν εἰς βαιθηλ
καὶ κατέπαυσεν τοὺ ς χωμαριμ οὓ ς ἔδωκαν βασιλεῖς ιουδα καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς
ὑ ψηλοῖς καὶ ἐν ταῖς πό λεσιν ιουδα καὶ τοῖς περικύ κλῳ ιερουσαλημ καὶ τοὺ ς
θυμιῶ ντας τῷ βααλ καὶ τῷ ἡ λίῳ καὶ τῇ σελή νῃ καὶ τοῖς μαζουρωθ καὶ πά σῃ τῇ
δυνά μει τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ ἐξή νεγκεν τὸ ἄ λσος ἐξ οἴκου κυρίου ἔξωθεν ιερουσαλημ εἰς τὸ ν χειμά ρρουν
κεδρων καὶ κατέκαυσεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ χειμά ρρῳ κεδρων καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦ ν καὶ
ἔρριψεν τὸ ν χοῦ ν αὐ τοῦ εἰς τὸ ν τά φον τῶ ν υἱῶ ν τοῦ λαοῦ
καὶ καθεῖλεν τὸ ν οἶκον τῶ ν καδησιμ τῶ ν ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου οὗ αἱ γυναῖκες ὕ φαινον
ἐκεῖ χεττιιν τῷ ἄ λσει
καὶ ἀ νή γαγεν πά ντας τοὺ ς ἱερεῖς ἐκ πό λεων ιουδα καὶ ἐμίανεν τὰ ὑ ψηλά οὗ
ἐθυμίασαν ἐκεῖ οἱ ἱερεῖς ἀ πὸ γαβαα καὶ ἕως βηρσαβεε καὶ καθεῖλεν τὸ ν οἶκον τῶ ν
πυλῶ ν τὸ ν παρὰ τὴ ν θύ ραν τῆ ς πύ λης ιησου ἄ ρχοντος τῆ ς πό λεως τῶ ν ἐξ
ἀ ριστερῶ ν ἀ νδρὸ ς ἐν τῇ πύ λῃ τῆ ς πό λεως
πλὴ ν οὐ κ ἀ νέβησαν οἱ ἱερεῖς τῶ ν ὑ ψηλῶ ν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον κυρίου ἐν
ιερουσαλημ ὅ τι εἰ μὴ ἔφαγον ἄ ζυμα ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἐμίανεν τὸ ν ταφεθ τὸ ν ἐν φά ραγγι υἱοῦ εννομ τοῦ διά γειν ἄ νδρα τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἄ νδρα τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ τῷ μολοχ ἐν πυρί
καὶ κατέπαυσεν τοὺ ς ἵππους οὓ ς ἔδωκαν βασιλεῖς ιουδα τῷ ἡ λίῳ ἐν τῇ εἰσό δῳ
οἴκου κυρίου εἰς τὸ γαζοφυλά κιον ναθαν βασιλέως τοῦ εὐ νού χου ἐν φαρουριμ καὶ
τὸ ἅ ρμα τοῦ ἡ λίου κατέκαυσεν πυρί
καὶ τὰ θυσιαστή ρια τὰ ἐπὶ τοῦ δώ ματος τοῦ ὑ περῴ ου αχαζ ἃ ἐποίησαν βασιλεῖς
ιουδα καὶ τὰ θυσιαστή ρια ἃ ἐποίησεν μανασσης ἐν ταῖς δυσὶν αὐ λαῖς οἴκου κυρίου
καὶ καθεῖλεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ κατέσπασεν ἐκεῖθεν καὶ ἔρριψεν τὸ ν χοῦ ν αὐ τῶ ν εἰς
τὸ ν χειμά ρρουν κεδρων
καὶ τὸ ν οἶκον τὸ ν ἐπὶ πρό σωπον ιερουσαλημ τὸ ν ἐκ δεξιῶ ν τοῦ ὄ ρους τοῦ μοσοαθ
ὃ ν ᾠ κοδό μησεν σαλωμων βασιλεὺ ς ισραηλ τῇ ἀ στά ρτῃ προσοχθίσματι σιδωνίων
καὶ τῷ χαμως προσοχθίσματι μωαβ καὶ τῷ μολχολ βδελύ γματι υἱῶ ν αμμων ἐμίανεν
ὁ βασιλεύ ς
καὶ συνέτριψεν τὰ ς στή λας καὶ ἐξωλέθρευσεν τὰ ἄ λση καὶ ἔπλησεν τοὺ ς τό πους
αὐ τῶ ν ὀ στέων ἀ νθρώ πων
καί γε τὸ θυσιαστή ριον τὸ ἐν βαιθηλ τὸ ὑ ψηλό ν ὃ ἐποίησεν ιεροβοαμ υἱὸ ς ναβατ ὃ ς
ἐξή μαρτεν τὸ ν ισραηλ καί γε τὸ θυσιαστή ριον ἐκεῖνο καὶ τὸ ὑ ψηλὸ ν κατέσπασεν καὶ
συνέτριψεν τοὺ ς λίθους αὐ τοῦ καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦ ν καὶ κατέκαυσεν τὸ ἄ λσος
καὶ ἐξένευσεν ιωσιας καὶ εἶδεν τοὺ ς τά φους τοὺ ς ὄ ντας ἐκεῖ ἐν τῇ πό λει καὶ
ἀ πέστειλεν καὶ ἔλαβεν τὰ ὀ στᾶ ἐκ τῶ ν τά φων καὶ κατέκαυσεν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ἐμίανεν αὐ τὸ κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ὃ ἐλά λησεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν τῷ
ἑστά ναι ιεροβοαμ ἐν τῇ ἑορτῇ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἐπιστρέψας ἦ ρεν τοὺ ς
543

ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν τά φον τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ τοῦ λαλή σαντος τοὺ ς
λό γους τού τους
καὶ εἶπεν τί τὸ σκό πελον ἐκεῖνο ὃ ἐγὼ ὁ ρῶ καὶ εἶπον αὐ τῷ οἱ ἄ νδρες τῆ ς πό λεως ὁ
ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἐστιν ὁ ἐξεληλυθὼ ς ἐξ ιουδα καὶ ἐπικαλεσά μενος τοὺ ς λό γους
τού τους οὓ ς ἐπεκαλέσατο ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον βαιθηλ
καὶ εἶπεν ἄ φετε αὐ τό ἀ νὴ ρ μὴ κινησά τω τὰ ὀ στᾶ αὐ τοῦ καὶ ἐρρύ σθησαν τὰ ὀ στᾶ
αὐ τοῦ μετὰ τῶ ν ὀ στῶ ν τοῦ προφή του τοῦ ἥ κοντος ἐκ σαμαρείας
καί γε εἰς πά ντας τοὺ ς οἴκους τῶ ν ὑ ψηλῶ ν τοὺ ς ἐν ταῖς πό λεσιν σαμαρείας οὓ ς
ἐποίησαν βασιλεῖς ισραηλ παροργίζειν κύ ριον ἀ πέστησεν ιωσιας καὶ ἐποίησεν ἐν
αὐ τοῖς πά ντα τὰ ἔργα ἃ ἐποίησεν ἐν βαιθηλ
καὶ ἐθυσίασεν πά ντας τοὺ ς ἱερεῖς τῶ ν ὑ ψηλῶ ν τοὺ ς ὄ ντας ἐκεῖ ἐπὶ τῶ ν
θυσιαστηρίων καὶ κατέκαυσεν τὰ ὀ στᾶ τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐπ' αὐ τά καὶ ἐπεστρά φη εἰς
ιερουσαλημ
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς παντὶ τῷ λαῷ λέγων ποιή σατε τὸ πασχα τῷ κυρίῳ θεῷ
ἡ μῶ ν καθὼ ς γέγραπται ἐπὶ βιβλίου τῆ ς διαθή κης ταύ της
ὅ τι οὐ κ ἐγενή θη τὸ πασχα τοῦ το ἀ φ' ἡ μερῶ ν τῶ ν κριτῶ ν οἳ ἔκρινον τὸ ν ισραηλ καὶ
πά σας τὰ ς ἡ μέρας βασιλέων ισραηλ καὶ βασιλέων ιουδα
ὅ τι ἀ λλ' ἢ τῷ ὀ κτωκαιδεκά τῳ ἔτει τοῦ βασιλέως ιωσια ἐγενή θη τὸ πασχα τῷ κυρίῳ
ἐν ιερουσαλημ
καί γε τοὺ ς θελητὰ ς καὶ τοὺ ς γνωριστὰ ς καὶ τὰ θεραφιν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ πά ντα τὰ
προσοχθίσματα τὰ γεγονό τα ἐν γῇ ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ ἐξῆ ρεν ὁ βασιλεὺ ς
ιωσιας ἵνα στή σῃ τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου τοὺ ς γεγραμμένους ἐπὶ τοῦ βιβλίου οὗ
εὗ ρεν χελκιας ὁ ἱερεὺ ς ἐν οἴκῳ κυρίου
ὅ μοιος αὐ τῷ οὐ κ ἐγενή θη ἔμπροσθεν αὐ τοῦ βασιλεύ ς ὃ ς ἐπέστρεψεν πρὸ ς κύ ριον
ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ αὐ τοῦ καὶ ἐν ὅ λῃ ψυχῇ αὐ τοῦ καὶ ἐν ὅ λῃ ἰσχύ ι αὐ τοῦ κατὰ πά ντα τὸ ν
νό μον μωυσῆ καὶ μετ' αὐ τὸ ν οὐ κ ἀ νέστη ὅ μοιος αὐ τῷ
πλὴ ν οὐ κ ἀ πεστρά φη κύ ριος ἀ πὸ θυμοῦ ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ τοῦ μεγά λου οὗ ἐθυμώ θη
ὀ ργὴ αὐ τοῦ ἐν τῷ ιουδα ἐπὶ τοὺ ς παροργισμού ς οὓ ς παρώ ργισεν αὐ τὸ ν μανασσης
καὶ εἶπεν κύ ριος καί γε τὸ ν ιουδαν ἀ ποστή σω ἀ πὸ τοῦ προσώ που μου καθὼ ς
ἀ πέστησα τὸ ν ισραηλ καὶ ἀ πώ σομαι τὴ ν πό λιν ταύ την ἣ ν ἐξελεξά μην τὴ ν
ιερουσαλημ καὶ τὸ ν οἶκον οὗ εἶπον ἔσται τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωσιου καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ χὶ ταῦ τα γεγραμμένα ἐπὶ
βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
ἐν δὲ ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ἀ νέβη φαραω νεχαω βασιλεὺ ς αἰγύ πτου ἐπὶ βασιλέα
ἀ σσυρίων ἐπὶ ποταμὸ ν εὐ φρά την καὶ ἐπορεύ θη ιωσιας εἰς ἀ παντὴ ν αὐ τοῦ καὶ
ἐθανά τωσεν αὐ τὸ ν νεχαω ἐν μαγεδδω ἐν τῷ ἰδεῖν αὐ τό ν
καὶ ἐπεβίβασαν αὐ τὸ ν οἱ παῖδες αὐ τοῦ νεκρὸ ν ἐκ μαγεδδω καὶ ἤ γαγον αὐ τὸ ν εἰς
ιερουσαλημ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν τῷ τά φῳ αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸ ς
τῆ ς γῆ ς τὸ ν ιωαχας υἱὸ ν ιωσιου καὶ ἔχρισαν αὐ τὸ ν καὶ ἐβασίλευσαν αὐ τὸ ν ἀ ντὶ τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ
544

υἱὸ ς εἴκοσι καὶ τριῶ ν ἐτῶ ν ἦ ν ιωαχας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ τρίμηνον
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ αμιταλ θυγά τηρ ιερεμιου ἐκ
λεμνα
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησαν οἱ
πατέρες αὐ τοῦ
καὶ μετέστησεν αὐ τὸ ν φαραω νεχαω ἐν δεβλαθα ἐν γῇ εμαθ τοῦ μὴ βασιλεύ ειν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ἔδωκεν ζημίαν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἑκατὸ ν τά λαντα ἀ ργυρίου καὶ ἑκατὸ ν
τά λαντα χρυσίου
καὶ ἐβασίλευσεν φαραω νεχαω ἐπ' αὐ τοὺ ς τὸ ν ελιακιμ υἱὸ ν ιωσιου βασιλέως ιουδα
ἀ ντὶ ιωσιου τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐπέστρεψεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιωακιμ καὶ τὸ ν
ιωαχας ἔλαβεν καὶ εἰσή νεγκεν εἰς αἴγυπτον καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ
καὶ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον ἔδωκεν ιωακιμ τῷ φαραω πλὴ ν ἐτιμογρά φησεν τὴ ν
γῆ ν τοῦ δοῦ ναι τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ στό ματος φαραω ἀ νὴ ρ κατὰ τὴ ν συντίμησιν αὐ τοῦ
ἔδωκαν τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον μετὰ τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς δοῦ ναι τῷ φαραω νεχαω
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν ιωακιμ ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἕνδεκα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ ιελδαφ θυγά τηρ φεδεϊα ἐκ
ρουμα
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησαν οἱ
πατέρες αὐ τοῦ
ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ἀ νέβη ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ ἐγενή θη
αὐ τῷ ιωακιμ δοῦ λος τρία ἔτη καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ἠ θέτησεν ἐν αὐ τῷ
καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τῷ τοὺ ς μονοζώ νους τῶ ν χαλδαίων καὶ τοὺ ς μονοζώ νους συρίας
καὶ τοὺ ς μονοζώ νους μωαβ καὶ τοὺ ς μονοζώ νους υἱῶ ν αμμων καὶ ἐξαπέστειλεν
αὐ τοὺ ς ἐν τῇ γῇ ιουδα τοῦ κατισχῦ σαι κατὰ τὸ ν λό γον κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν ἐν χειρὶ
τῶ ν δού λων αὐ τοῦ τῶ ν προφητῶ ν
πλὴ ν ἐπὶ τὸ ν θυμὸ ν κυρίου ἦ ν ἐν τῷ ιουδα ἀ ποστῆ σαι αὐ τὸ ν ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
ἐν ἁ μαρτίαις μανασση κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν
καί γε αἷμα ἀ θῷ ον ἐξέχεεν καὶ ἔπλησεν τὴ ν ιερουσαλημ αἵματος ἀ θῴ ου καὶ οὐ κ
ἠ θέλησεν κύ ριος ἱλασθῆ ναι
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωακιμ καὶ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα
γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα
καὶ ἐκοιμή θη ιωακιμ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν ιωακιμ υἱὸ ς αὐ τοῦ
ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ οὐ προσέθετο ἔτι βασιλεὺ ς αἰγύ πτου ἐξελθεῖν ἐκ τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἔλαβεν
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἀ πὸ τοῦ χειμά ρρου αἰγύ πτου ἕως τοῦ ποταμοῦ εὐ φρά του
πά ντα ὅ σα ἦ ν τοῦ βασιλέως αἰγύ πτου
υἱὸ ς ὀ κτωκαίδεκα ἐτῶ ν ιωακιμ ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ τρίμηνον ἐβασίλευσεν
ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ νεσθα θυγά τηρ ελλαναθαν ἐξ ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ νέβη ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἦ λθεν ἡ πό λις ἐν περιοχῇ
545

καὶ εἰσῆ λθεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος εἰς τὴ ν πό λιν καὶ οἱ παῖδες
αὐ τοῦ ἐπολιό ρκουν ἐπ' αὐ τή ν
καὶ ἐξῆ λθεν ιωακιμ βασιλεὺ ς ιουδα ἐπὶ βασιλέα βαβυλῶ νος αὐ τὸ ς καὶ οἱ παῖδες
αὐ τοῦ καὶ ἡ μή τηρ αὐ τοῦ καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τοῦ καὶ οἱ εὐ νοῦ χοι αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν
αὐ τὸ ν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν ἔτει ὀ γδό ῳ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ
καὶ ἐξή νεγκεν ἐκεῖθεν πά ντας τοὺ ς θησαυροὺ ς οἴκου κυρίου καὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς
οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ συνέκοψεν πά ντα τὰ σκεύ η τὰ χρυσᾶ ἃ ἐποίησεν σαλωμων
βασιλεὺ ς ισραηλ ἐν τῷ ναῷ κυρίου κατὰ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου
καὶ ἀ πῴ κισεν τὴ ν ιερουσαλημ καὶ πά ντας τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ τοὺ ς δυνατοὺ ς ἰσχύ ι
αἰχμαλωσίας δέκα χιλιά δας αἰχμαλωτίσας καὶ πᾶ ν τέκτονα καὶ τὸ ν συγκλείοντα καὶ
οὐ χ ὑ πελείφθη πλὴ ν οἱ πτωχοὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ πῴ κισεν τὸ ν ιωακιμ εἰς βαβυλῶ να καὶ τὴ ν μητέρα τοῦ βασιλέως καὶ τὰ ς
γυναῖκας τοῦ βασιλέως καὶ τοὺ ς εὐ νού χους αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ἰσχυροὺ ς τῆ ς γῆ ς
ἀ πή γαγεν ἀ ποικεσίαν ἐξ ιερουσαλημ εἰς βαβυλῶ να
καὶ πά ντας τοὺ ς ἄ νδρας τῆ ς δυνά μεως ἑπτακισχιλίους καὶ τὸ ν τέκτονα καὶ τὸ ν
συγκλείοντα χιλίους πά ντες δυνατοὶ ποιοῦ ντες πό λεμον καὶ ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος μετοικεσίαν εἰς βαβυλῶ να
καὶ ἐβασίλευσεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος τὸ ν μαθθανιαν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ καὶ
ἐπέθηκεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ σεδεκια
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ ἑνὸ ς ἐνιαυτοῦ σεδεκιας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἕνδεκα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ αμιταλ θυγά τηρ ιερεμιου
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ιωακιμ
ὅ τι ἐπὶ τὸ ν θυμὸ ν κυρίου ἦ ν ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἐν τῷ ιουδα ἕως ἀ πέρριψεν αὐ τοὺ ς
ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἠ θέτησεν σεδεκιας ἐν τῷ βασιλεῖ βαβυλῶ νος
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνά τῳ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκά τῳ ἦ λθεν
ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ πᾶ σα ἡ δύ ναμις αὐ τοῦ ἐπὶ ιερουσαλημ
καὶ παρενέβαλεν ἐπ' αὐ τὴ ν καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐπ' αὐ τὴ ν περίτειχος κύ κλῳ
καὶ ἦ λθεν ἡ πό λις ἐν περιοχῇ ἕως τοῦ ἑνδεκά του ἔτους τοῦ βασιλέως σεδεκιου
ἐνά τῃ τοῦ μηνὸ ς καὶ ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸ ς ἐν τῇ πό λει καὶ οὐ κ ἦ σαν ἄ ρτοι τῷ λαῷ τῆ ς
γῆ ς
καὶ ἐρρά γη ἡ πό λις καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες τοῦ πολέμου ἐξῆ λθον νυκτὸ ς ὁ δὸ ν πύ λης
τῆ ς ἀ νὰ μέσον τῶ ν τειχέων αὕ τη ἥ ἐστιν τοῦ κή που τοῦ βασιλέως καὶ οἱ χαλδαῖοι
ἐπὶ τὴ ν πό λιν κύ κλῳ καὶ ἐπορεύ θη ὁ δὸ ν τὴ ν αραβα
καὶ ἐδίωξεν ἡ δύ ναμις τῶ ν χαλδαίων ὀ πίσω τοῦ βασιλέως καὶ κατέλαβον αὐ τὸ ν ἐν
αραβωθ ιεριχω καὶ πᾶ σα ἡ δύ ναμις αὐ τοῦ διεσπά ρη ἐπά νωθεν αὐ τοῦ
καὶ συνέλαβον τὸ ν βασιλέα καὶ ἤ γαγον αὐ τὸ ν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα βαβυλῶ νος εἰς
δεβλαθα καὶ ἐλά λησεν μετ' αὐ τοῦ κρίσιν
καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς σεδεκιου ἔσφαξεν κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς
σεδεκιου ἐξετύ φλωσεν καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐν πέδαις καὶ ἤ γαγεν αὐ τὸ ν εἰς βαβυλῶ να
καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ πέμπτῳ ἑβδό μῃ τοῦ μηνό ς αὐ τὸ ς ἐνιαυτὸ ς ἐννεακαιδέκατος τῷ
ναβουχοδονοσορ βασιλεῖ βαβυλῶ νος ἦ λθεν ναβουζαρδαν ὁ ἀ ρχιμά γειρος ἑστὼ ς
ἐνώ πιον βασιλέως βαβυλῶ νος εἰς ιερουσαλημ
546

καὶ ἐνέπρησεν τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ πά ντας τοὺ ς οἴκους
ιερουσαλημ καὶ πᾶ ν οἶκον ἐνέπρησεν
ὁ ἀ ρχιμά γειρος
καὶ τὸ περισσὸ ν τοῦ λαοῦ τὸ καταλειφθὲν ἐν τῇ πό λει καὶ τοὺ ς ἐμπεπτωκό τας οἳ
ἐνέπεσον πρὸ ς βασιλέα βαβυλῶ νος καὶ τὸ λοιπὸ ν τοῦ στηρίγματος μετῆ ρεν
ναβουζαρδαν ὁ ἀ ρχιμά γειρος
καὶ ἀ πὸ τῶ ν πτωχῶ ν τῆ ς γῆ ς ὑ πέλιπεν ὁ ἀ ρχιμά γειρος εἰς ἀ μπελουργοὺ ς καὶ εἰς
γαβιν
καὶ τοὺ ς στύ λους τοὺ ς χαλκοῦ ς τοὺ ς ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ τὰ ς μεχωνωθ καὶ τὴ ν
θά λασσαν τὴ ν χαλκῆ ν τὴ ν ἐν οἴκῳ κυρίου συνέτριψαν οἱ χαλδαῖοι καὶ ἦ ραν τὸ ν
χαλκὸ ν αὐ τῶ ν εἰς βαβυλῶ να
καὶ τοὺ ς λέβητας καὶ τὰ ιαμιν καὶ τὰ ς φιά λας καὶ τὰ ς θυίσκας καὶ πά ντα τὰ σκεύ η
τὰ χαλκᾶ ἐν οἷς λειτουργοῦ σιν ἐν αὐ τοῖς ἔλαβεν
καὶ τὰ πυρεῖα καὶ τὰ ς φιά λας τὰ ς χρυσᾶ ς καὶ τὰ ς ἀ ργυρᾶ ς ἔλαβεν ὁ ἀ ρχιμά γειρος
στύ λους δύ ο ἡ θά λασσα ἡ μία καὶ τὰ μεχωνωθ ἃ ἐποίησεν σαλωμων τῷ οἴκῳ
κυρίου οὐ κ ἦ ν σταθμὸ ς τοῦ χαλκοῦ πά ντων τῶ ν σκευῶ ν
ὀ κτωκαίδεκα πή χεων ὕ ψος τοῦ στύ λου τοῦ ἑνό ς καὶ τὸ χωθαρ ἐπ' αὐ τοῦ τὸ
χαλκοῦ ν καὶ τὸ ὕ ψος τοῦ χωθαρ τριῶ ν πή χεων σαβαχα καὶ ῥ οαὶ ἐπὶ τοῦ χωθαρ
κύ κλῳ τὰ πά ντα χαλκᾶ καὶ κατὰ τὰ αὐ τὰ τῷ στύ λῳ τῷ δευτέρῳ ἐπὶ τῷ σαβαχα
καὶ ἔλαβεν ὁ ἀ ρχιμά γειρος τὸ ν σαραιαν ἱερέα τὸ ν πρῶ τον καὶ τὸ ν σοφονιαν υἱὸ ν
τῆ ς δευτερώ σεως καὶ τοὺ ς τρεῖς τοὺ ς φυλά σσοντας τὸ ν σταθμὸ ν
καὶ ἐκ τῆ ς πό λεως ἔλαβεν εὐ νοῦ χον ἕνα ὃ ς ἦ ν ἐπιστά της ἐπὶ τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν
πολεμιστῶ ν καὶ πέντε ἄ νδρας τῶ ν ὁ ρώ ντων τὸ πρό σωπον τοῦ βασιλέως τοὺ ς
εὑ ρεθέντας ἐν τῇ πό λει καὶ τὸ ν γραμματέα τοῦ ἄ ρχοντος τῆ ς δυνά μεως τὸ ν
ἐκτά σσοντα τὸ ν λαὸ ν τῆ ς γῆ ς καὶ ἑξή κοντα ἄ νδρας τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς τοὺ ς
εὑ ρεθέντας ἐν τῇ πό λει
καὶ ἔλαβεν αὐ τοὺ ς ναβουζαρδαν ὁ ἀ ρχιμά γειρος καὶ ἀ πή γαγεν αὐ τοὺ ς πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα βαβυλῶ νος εἰς δεβλαθα
καὶ ἔπαισεν αὐ τοὺ ς βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ ἐθανά τωσεν αὐ τοὺ ς ἐν δεβλαθα ἐν γῇ
αιμαθ καὶ ἀ πῳ κίσθη ιουδας ἐπά νωθεν τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ὁ λαὸ ς ὁ καταλειφθεὶς ἐν γῇ ιουδα οὓ ς κατέλιπεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς
βαβυλῶ νος καὶ κατέστησεν ἐπ' αὐ τῶ ν τὸ ν γοδολιαν υἱὸ ν αχικαμ υἱοῦ σαφαν
καὶ ἤ κουσαν πά ντες οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς δυνά μεως αὐ τοὶ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τῶ ν ὅ τι
κατέστησεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος τὸ ν γοδολιαν καὶ ἦ λθον πρὸ ς γοδολιαν εἰς
μασσηφαθ καὶ ισμαηλ υἱὸ ς ναθανιου καὶ ιωαναν υἱὸ ς καρηε καὶ σαραιας υἱὸ ς
θανεμαθ ὁ νετωφαθίτης καὶ ιεζονιας υἱὸ ς τοῦ μαχαθι αὐ τοὶ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τῶ ν
καὶ ὤ μοσεν γοδολιας αὐ τοῖς καὶ τοῖς ἀ νδρά σιν αὐ τῶ ν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς μὴ φοβεῖσθε
πά ροδον τῶ ν χαλδαίων καθίσατε ἐν τῇ γῇ καὶ δουλεύ σατε τῷ βασιλεῖ βαβυλῶ νος
καὶ καλῶ ς ἔσται ὑ μῖν
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ ἑβδό μῳ μηνὶ ἦ λθεν ισμαηλ υἱὸ ς ναθανιου υἱοῦ ελισαμα ἐκ τοῦ
σπέρματος τῶ ν βασιλέων καὶ δέκα ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν γοδολιαν
547

καὶ ἀ πέθανεν καὶ τοὺ ς ιουδαίους καὶ τοὺ ς χαλδαίους οἳ ἦ σαν μετ' αὐ τοῦ εἰς
μασσηφαθ
καὶ ἀ νέστη πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἀ πὸ μικροῦ καὶ ἕως μεγά λου καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν δυνά μεων
καὶ εἰσῆ λθον εἰς αἴγυπτον ὅ τι ἐφοβή θησαν ἀ πὸ προσώ που τῶ ν χαλδαίων
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδό μῳ ἔτει τῆ ς ἀ ποικεσίας τοῦ ιωακιμ βασιλέως
ιουδα ἐν τῷ δωδεκά τῳ μηνὶ ἑβδό μῃ καὶ εἰκά δι τοῦ μηνὸ ς ὕ ψωσεν ευιλμαρωδαχ
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ τὴ ν κεφαλὴ ν ιωακιμ
βασιλέως ιουδα καὶ ἐξή γαγεν αὐ τὸ ν ἐξ οἴκου φυλακῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐλά λησεν μετ' αὐ τοῦ ἀ γαθὰ καὶ ἔδωκεν τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ἐπά νωθεν τῶ ν
θρό νων τῶ ν βασιλέων τῶ ν μετ' αὐ τοῦ ἐν βαβυλῶ νι
καὶ ἠ λλοίωσεν τὰ ἱμά τια τῆ ς φυλακῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἤ σθιεν ἄ ρτον διὰ παντὸ ς ἐνώ πιον
αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἡ ἑστιατορία αὐ τοῦ ἑστιατορία διὰ παντὸ ς ἐδό θη αὐ τῷ ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως
λό γον ἡ μέρας ἐν τῇ ἡ μέρᾳ αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ
αδαμ σηθ ενως
καιναν μαλελεηλ ιαρεδ
ενωχ μαθουσαλα λαμεχ
νωε υἱοὶ νωε σημ χαμ ιαφεθ
υἱοὶ ιαφεθ γαμερ μαγωγ μαδαι ιωυαν ελισα θοβελ μοσοχ καὶ θιρας
καὶ υἱοὶ γαμερ ασχαναζ καὶ ριφαθ καὶ θοργαμα
καὶ υἱοὶ ιωυαν ελισα καὶ θαρσις κίτιοι καὶ ῥ ό διοι
καὶ υἱοὶ χαμ χους καὶ μεστραιμ φουδ καὶ χανααν
καὶ υἱοὶ χους σαβα καὶ ευιλατ καὶ σαβαθα καὶ ρεγμα καὶ σεβεκαθα καὶ υἱοὶ ρεγμα
σαβα καὶ ουδαδαν
καὶ χους ἐγέννησεν τὸ ν νεβρωδ οὗ τος ἤ ρξατο τοῦ εἶναι γίγας κυνηγὸ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
υἱοὶ σημ αιλαμ καὶ ασσουρ καὶ αρφαξαδ
σαλα
εβερ φαλεκ ραγαυ
σερουχ ναχωρ θαρα
αβρααμ
υἱοὶ δὲ αβρααμ ισαακ καὶ ισμαηλ
αὗ ται δὲ αἱ γενέσεις πρωτοτό κου ισμαηλ ναβαιωθ καὶ κηδαρ ναβδεηλ μαβσαν
μασμα ιδουμα μασση χοδδαδ θαιμαν
ιεττουρ ναφες καὶ κεδμα οὗ τοί εἰσιν υἱοὶ ισμαηλ
καὶ υἱοὶ χεττουρας παλλακῆ ς αβρααμ καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν ζεμβραν ιεξαν μαδαν
μαδιαμ σοβακ σωε καὶ υἱοὶ ιεξαν σαβα καὶ δαιδαν
καὶ υἱοὶ μαδιαμ γαιφα καὶ οφερ καὶ ενωχ καὶ αβιδα καὶ ελδαα πά ντες οὗ τοι υἱοὶ
χεττουρας
καὶ ἐγέννησεν αβρααμ τὸ ν ισαακ καὶ υἱοὶ ισαακ ησαυ καὶ ιακωβ
υἱοὶ ησαυ ελιφας καὶ ραγουηλ καὶ ιεουλ καὶ ιεγλομ καὶ κορε
υἱοὶ ελιφας θαιμαν καὶ ωμαρ σωφαρ καὶ γοωθαμ καὶ κενεζ καὶ τῆ ς θαμνα αμαληκ
καὶ υἱοὶ ραγουηλ ναχεθ ζαρε σομε καὶ μοζε
548

υἱοὶ σηιρ λωταν σωβαλ σεβεγων ανα δησων ωσαρ δαισων

καὶ υἱοὶ λωταν χορρι καὶ αιμαν καὶ αιλαθ καὶ ναμνα
υἱοὶ σωβαλ γωλαμ μαναχαθ γαιβηλ σωβ καὶ ωναμ υἱοὶ δὲ σεβεγων αια καὶ ανα
υἱοὶ ανα δαισων υἱοὶ δὲ δησων εμερων καὶ εσεβαν καὶ ιεθραν καὶ χαρραν
καὶ υἱοὶ ωσαρ βαλααν καὶ ζουκαν καὶ ιωκαν υἱοὶ δαισων ως καὶ αρραν
καὶ οὗ τοι οἱ βασιλεῖς αὐ τῶ ν βαλακ υἱὸ ς βεωρ καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ δενναβα
καὶ ἀ πέθανεν βαλακ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ ιωβαβ υἱὸ ς ζαρα ἐκ βοσορρας
καὶ ἀ πέθανεν ιωβαβ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ ασομ ἐκ τῆ ς γῆ ς θαιμανων
καὶ ἀ πέθανεν ασομ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ αδαδ υἱὸ ς βαραδ ὁ πατά ξας μαδιαμ
ἐν τῷ πεδίῳ μωαβ καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ γεθθαιμ
καὶ ἀ πέθανεν αδαδ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ σαμαα ἐκ μασεκκας
καὶ ἀ πέθανεν σαμαα καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ σαουλ ἐκ ροωβωθ τῆ ς παρὰ
ποταμό ν
καὶ ἀ πέθανεν σαουλ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ βαλαεννων υἱὸ ς αχοβωρ
καὶ ἀ πέθανεν βαλαεννων υἱὸ ς αχοβωρ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ αδαδ υἱὸ ς βαραδ
καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ φογωρ
καὶ ἀ πέθανεν αδαδ καὶ ἦ σαν ἡ γεμό νες εδωμ ἡ γεμὼ ν θαμανα ἡ γεμὼ ν γωλα ἡ γεμὼ ν
ιεθετ
ἡ γεμὼ ν ελιβαμας ἡ γεμὼ ν ηλας ἡ γεμὼ ν φινων
ἡ γεμὼ ν κενεζ ἡ γεμὼ ν θαιμαν ἡ γεμὼ ν μαβσαρ
ἡ γεμὼ ν μεγεδιηλ ἡ γεμὼ ν ηραμ οὗ τοι ἡ γεμό νες εδωμ
ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ρουβην συμεων λευι ιουδα ισσαχαρ ζαβουλων
δαν ιωσηφ βενιαμιν νεφθαλι γαδ ασηρ
υἱοὶ ιουδα ηρ αυναν σηλων τρεῖς ἐγεννή θησαν αὐ τῷ ἐκ τῆ ς θυγατρὸ ς σαυας τῆ ς
χαναανίτιδος καὶ ἦ ν ηρ ὁ πρωτό τοκος ιουδα πονηρὸ ς ἐναντίον κυρίου καὶ
ἀ πέκτεινεν αὐ τό ν
καὶ θαμαρ ἡ νύ μφη αὐ τοῦ ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν φαρες καὶ τὸ ν ζαρα πά ντες υἱοὶ ιουδα
πέντε
υἱοὶ φαρες αρσων καὶ ιεμουηλ
καὶ υἱοὶ ζαρα ζαμβρι καὶ αιθαν καὶ αιμαν καὶ χαλχαλ καὶ δαρα πά ντες πέντε
καὶ υἱοὶ χαρμι αχαρ ὁ ἐμποδοστά της ισραηλ ὃ ς ἠ θέτησεν εἰς τὸ ἀ νά θεμα
καὶ υἱοὶ αιθαν αζαρια
καὶ υἱοὶ εσερων οἳ ἐτέχθησαν αὐ τῷ ὁ ιραμεηλ καὶ ὁ ραμ καὶ ὁ χαλεβ καὶ αραμ
καὶ αραμ ἐγέννησεν τὸ ν αμιναδαβ καὶ αμιναδαβ ἐγέννησεν τὸ ν ναασσων ἄ ρχοντα
τοῦ οἴκου ιουδα
καὶ ναασσων ἐγέννησεν τὸ ν σαλμων καὶ σαλμων ἐγέννησεν τὸ ν βοος
καὶ βοος ἐγέννησεν τὸ ν ωβηδ καὶ ωβηδ ἐγέννησεν τὸ ν ιεσσαι
καὶ ιεσσαι ἐγέννησεν τὸ ν πρωτό τοκον αὐ τοῦ ελιαβ αμιναδαβ ὁ δεύ τερος σαμαα ὁ
τρίτος
ναθαναηλ ὁ τέταρτος ραδδαι ὁ πέμπτος
ασομ ὁ ἕκτος δαυιδ ὁ ἕβδομος
549

καὶ ἀ δελφὴ αὐ τῶ ν σαρουια καὶ αβιγαια καὶ υἱοὶ σαρουια αβεσσα καὶ ιωαβ καὶ
ασαηλ τρεῖς
καὶ αβιγαια ἐγέννησεν τὸ ν αμεσσα καὶ πατὴ ρ αμεσσα ιοθορ ὁ ισμαηλίτης
καὶ χαλεβ υἱὸ ς εσερων ἐγέννησεν τὴ ν γαζουβα γυναῖκα καὶ τὴ ν ιεριωθ καὶ οὗ τοι
υἱοὶ αὐ τῆ ς ιωασαρ καὶ σωβαβ καὶ ορνα
καὶ ἀ πέθανεν γαζουβα καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ χαλεβ τὴ ν εφραθ καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν ωρ
καὶ ωρ ἐγέννησεν τὸ ν ουρι καὶ ουρι ἐγέννησεν τὸ ν βεσελεηλ
καὶ μετὰ ταῦ τα εἰσῆ λθεν εσερων πρὸ ς τὴ ν θυγατέρα μαχιρ πατρὸ ς γαλααδ καὶ
οὗ τος ἔλαβεν αὐ τή ν καὶ αὐ τὸ ς ἑξή κοντα ἦ ν ἐτῶ ν καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν σεγουβ
καὶ σεγουβ ἐγέννησεν τὸ ν ιαϊρ καὶ ἦ σαν αὐ τῷ εἴκοσι τρεῖς πό λεις ἐν τῇ γαλααδ
καὶ ἔλαβεν γεδσουρ καὶ αραμ τὰ ς κώ μας ιαϊρ ἐξ αὐ τῶ ν τὴ ν καναθ καὶ τὰ ς κώ μας
αὐ τῆ ς ἑξή κοντα πό λεις πᾶ σαι αὗ ται υἱῶ ν μαχιρ πατρὸ ς γαλααδ
καὶ μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν εσερων ἦ λθεν χαλεβ εἰς εφραθα καὶ ἡ γυνὴ εσερων αβια καὶ
ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν ασχωδ πατέρα θεκωε
καὶ ἦ σαν υἱοὶ ιερεμεηλ πρωτοτό κου εσερων ὁ πρωτό τοκος ραμ καὶ βαανα καὶ αραν
καὶ ασομ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν γυνὴ ἑτέρα τῷ ιερεμεηλ καὶ ὄ νομα αὐ τῇ αταρα αὕ τη ἐστὶν μή τηρ οζομ
καὶ ἦ σαν υἱοὶ ραμ πρωτοτό κου ιερεμεηλ μαας καὶ ιαμιν καὶ ακορ
καὶ ἦ σαν υἱοὶ οζομ σαμαι καὶ ιαδαε καὶ υἱοὶ σαμαι ναδαβ καὶ αβισουρ
καὶ ὄ νομα τῆ ς γυναικὸ ς αβισουρ αβιχαιλ καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν αχαβαρ καὶ τὸ ν μωλιδ
υἱοὶ ναδαβ σαλαδ καὶ αφφαιμ καὶ ἀ πέθανεν σαλαδ οὐ κ ἔχων τέκνα
καὶ υἱοὶ αφφαιμ ισεμιηλ καὶ υἱοὶ ισεμιηλ σωσαν καὶ υἱοὶ σωσαν αχλαι
καὶ υἱοὶ ιαδαε αχισαμαι ιεθερ ιωναθαν καὶ ἀ πέθανεν ιεθερ οὐ κ ἔχων τέκνα
καὶ υἱοὶ ιωναθαν φαλεθ καὶ οζαζα οὗ τοι ἦ σαν υἱοὶ ιερεμεηλ
καὶ οὐ κ ἦ σαν τῷ σωσαν υἱοί ἀ λλ' ἢ θυγατέρες καὶ τῷ σωσαν παῖς αἰγύ πτιος καὶ
ὄ νομα αὐ τῷ ιωχηλ
καὶ ἔδωκεν σωσαν τὴ ν θυγατέρα αὐ τοῦ τῷ ιωχηλ παιδὶ αὐ τοῦ εἰς γυναῖκα καὶ
ἔτεκεν αὐ τῷ τὸ ν εθθι
καὶ εθθι ἐγέννησεν τὸ ν ναθαν καὶ ναθαν ἐγέννησεν τὸ ν ζαβεδ
καὶ ζαβεδ ἐγέννησεν τὸ ν αφαληλ καὶ αφαληλ ἐγέννησεν τὸ ν ωβηδ
καὶ ωβηδ ἐγέννησεν τὸ ν ιηου καὶ ιηου ἐγέννησεν τὸ ν αζαριαν
καὶ αζαριας ἐγέννησεν τὸ ν χελλης καὶ χελλης ἐγέννησεν τὸ ν ελεασα
καὶ ελεασα ἐγέννησεν τὸ ν σοσομαι καὶ σοσομαι ἐγέννησεν τὸ ν σαλουμ
καὶ σαλουμ ἐγέννησεν τὸ ν ιεχεμιαν καὶ ιεχεμιας ἐγέννησεν τὸ ν ελισαμα
καὶ υἱοὶ χαλεβ ἀ δελφοῦ ιερεμεηλ μαρισα ὁ πρωτό τοκος αὐ τοῦ οὗ τος πατὴ ρ ζιφ καὶ
υἱοὶ μαρισα πατρὸ ς χεβρων
καὶ υἱοὶ χεβρων κορε καὶ θαπους καὶ ρεκομ καὶ σεμαα
καὶ σεμαα ἐγέννησεν τὸ ν ραεμ πατέρα ιερκααν καὶ ιερκααν ἐγέννησεν τὸ ν σαμαι
καὶ υἱὸ ς αὐ τοῦ μαων καὶ μαων πατὴ ρ βαιθσουρ
καὶ γαιφα ἡ παλλακὴ χαλεβ ἐγέννησεν τὸ ν αρραν καὶ τὸ ν μωσα καὶ τὸ ν γεζουε καὶ
αρραν ἐγέννησεν τὸ ν γεζουε
καὶ υἱοὶ ιαδαι ραγεμ καὶ ιωαθαμ καὶ γηρσωμ καὶ φαλετ καὶ γαιφα καὶ σαγαφ
550

καὶ ἡ παλλακὴ χαλεβ μωχα ἐγέννησεν τὸ ν σαβερ καὶ τὸ ν θαρχνα

καὶ ἐγέννησεν σαγαφ πατέρα μαρμηνα καὶ τὸ ν σαου πατέρα μαχαβηνα καὶ πατέρα
γαιβαα καὶ θυγά τηρ χαλεβ ασχα
οὗ τοι ἦ σαν υἱοὶ χαλεβ υἱοὶ ωρ πρωτοτό κου εφραθα σωβαλ πατὴ ρ καριαθιαριμ
σαλωμων πατὴ ρ βαιθλαεμ αριμ πατὴ ρ βαιθγεδωρ
καὶ ἦ σαν υἱοὶ τῷ σωβαλ πατρὶ καριαθιαριμ αραα εσι αμμανιθ
εμοσφεως πό λις ιαϊρ αιθαλιμ καὶ μιφιθιμ καὶ ησαμαθιμ καὶ ημασαραϊμ ἐκ τού των
ἐξή λθοσαν οἱ σαραθαῖοι καὶ οἱ εσθαωλαῖοι
υἱοὶ σαλωμων βαιθλαεμ νετωφαθι αταρωθ οἴκου ιωαβ καὶ ἥ μισυ τῆ ς μαναθι ησαρεϊ
πατριαὶ γραμματέων κατοικοῦ ντες ιαβες θαργαθιιμ σαμαθιιμ σωκαθιιμ οὗ τοι οἱ
κιναῖοι οἱ ἐλθό ντες ἐκ μεσημα πατρὸ ς οἴκου ρηχαβ
καὶ οὗ τοι ἦ σαν υἱοὶ δαυιδ οἱ τεχθέντες αὐ τῷ ἐν χεβρων ὁ πρωτό τοκος αμνων τῇ
αχινααμ τῇ ιεζραηλίτιδι ὁ δεύ τερος δανιηλ τῇ αβιγαια τῇ καρμηλίᾳ
ὁ τρίτος αβεσσαλωμ υἱὸ ς μωχα θυγατρὸ ς θολμαι βασιλέως γεδσουρ ὁ τέταρτος
αδωνια υἱὸ ς αγγιθ
ὁ πέμπτος σαφατια τῆ ς αβιταλ ὁ ἕκτος ιεθρααμ τῇ αγλα γυναικὶ αὐ τοῦ
ἓξ ἐγεννή θησαν αὐ τῷ ἐν χεβρων καὶ ἐβασίλευσεν ἐκεῖ ἑπτὰ ἔτη καὶ ἑξά μηνον καὶ
τριά κοντα καὶ τρία ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ
καὶ οὗ τοι ἐτέχθησαν αὐ τῷ ἐν ιερουσαλημ σαμαα σωβαβ ναθαν καὶ σαλωμων
τέσσαρες τῇ βηρσαβεε θυγατρὶ αμιηλ
καὶ ιβααρ καὶ ελισαμα καὶ ελιφαλετ
καὶ ναγε καὶ ναφαγ καὶ ιανουε
καὶ ελισαμα καὶ ελιαδα καὶ ελιφαλετ ἐννέα
πά ντες υἱοὶ δαυιδ πλὴ ν τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν παλλακῶ ν καὶ θημαρ ἀ δελφὴ αὐ τῶ ν
υἱοὶ σαλωμων ροβοαμ αβια υἱὸ ς αὐ τοῦ ασα υἱὸ ς αὐ τοῦ ιωσαφατ υἱὸ ς αὐ τοῦ
ιωραμ υἱὸ ς αὐ τοῦ οχοζια υἱὸ ς αὐ τοῦ ιωας υἱὸ ς αὐ τοῦ
αμασιας υἱὸ ς αὐ τοῦ αζαρια υἱὸ ς αὐ τοῦ ιωαθαν υἱὸ ς αὐ τοῦ
αχαζ υἱὸ ς αὐ τοῦ εζεκιας υἱὸ ς αὐ τοῦ μανασσης υἱὸ ς αὐ τοῦ
αμων υἱὸ ς αὐ τοῦ ιωσια υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ υἱοὶ ιωσια πρωτό τοκος ιωαναν ὁ δεύ τερος ιωακιμ ὁ τρίτος σεδεκια ὁ τέταρτος
σαλουμ
καὶ υἱοὶ ιωακιμ ιεχονιας υἱὸ ς αὐ τοῦ σεδεκιας υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ υἱοὶ ιεχονια-ασιρ σαλαθιηλ υἱὸ ς αὐ τοῦ
μελχιραμ καὶ φαδαιας καὶ σανεσαρ καὶ ιεκεμια καὶ ωσαμω καὶ δενεθι
καὶ υἱοὶ σαλαθιηλ ζοροβαβελ καὶ σεμεϊ καὶ υἱοὶ ζοροβαβελ μοσολλαμος καὶ ανανια
καὶ σαλωμιθ ἀ δελφὴ αὐ τῶ ν
καὶ ασουβε καὶ οολ καὶ βαραχια καὶ ασαδια καὶ ασοβαεσδ πέντε
καὶ υἱοὶ ανανια φαλλετια καὶ ισαια υἱὸ ς αὐ τοῦ ραφαια υἱὸ ς αὐ τοῦ ορνα υἱὸ ς αὐ τοῦ
αβδια υἱὸ ς αὐ τοῦ σεχενια υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ υἱὸ ς σεχενια σαμαια καὶ υἱοὶ σαμαια χαττους καὶ ιωηλ καὶ μαρι καὶ νωαδια καὶ
σαφαθ ἕξ
καὶ υἱοὶ νωαδια ελιθεναν καὶ εζεκια καὶ εζρικαμ τρεῖς
551

καὶ υἱοὶ ελιθεναν οδουια καὶ ελιασιβ καὶ φαλαια καὶ ακουν καὶ ιωαναν καὶ δαλαια
καὶ ανανι ἑπτά
καὶ υἱοὶ ιουδα φαρες αρσων καὶ χαρμι καὶ ωρ σουβαλ
καὶ ραια υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ σουβαλ ἐγέννησεν τὸ ν ιεθ καὶ ιεθ ἐγέννησεν τὸ ν αχιμι καὶ
τὸ ν λααδ αὗ ται αἱ γενέσεις τοῦ σαραθι
καὶ οὗ τοι υἱοὶ αιταμ ιεζραηλ καὶ ραγμα καὶ ιαβας καὶ ὄ νομα ἀ δελφῆ ς αὐ τῶ ν
εσηλεββων
καὶ φανουηλ πατὴ ρ γεδωρ καὶ αζηρ πατὴ ρ ωσαν οὗ τοι υἱοὶ ωρ τοῦ πρωτοτό κου
εφραθα πατρὸ ς βαιθλαεμ
καὶ τῷ σαουρ πατρὶ θεκωε ἦ σαν δύ ο γυναῖκες αωδα καὶ θοαδα
καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ αωδα τὸ ν ωχαζαμ καὶ τὸ ν ηφαδ καὶ τὸ ν θαιμαν καὶ τὸ ν ασθηραν
πά ντες οὗ τοι υἱοὶ αωδας
καὶ υἱοὶ θοαδα σαρεθ καὶ σααρ καὶ εθναν
καὶ κως ἐγέννησεν τὸ ν ενωβ καὶ τὸ ν σαβηβα καὶ γεννή σεις ἀ δελφοῦ ρηχαβ υἱοῦ
ιαριμ
καὶ ἦ ν ιγαβης ἔνδοξος ὑ πὲρ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἡ μή τηρ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα
αὐ τοῦ ιγαβης λέγουσα ἔτεκον ὡ ς γαβης
καὶ ἐπεκαλέσατο ιγαβης τὸ ν θεὸ ν ισραηλ λέγων ἐὰ ν εὐ λογῶ ν εὐ λογή σῃς με καὶ
πληθύ νῃς τὰ ὅ ριά μου καὶ ᾖ ἡ χείρ σου μετ' ἐμοῦ καὶ ποιή σεις γνῶ σιν τοῦ μὴ
ταπεινῶ σαί με καὶ ἐπή γαγεν ὁ θεὸ ς πά ντα ὅ σα ᾐ τή σατο
καὶ χαλεβ πατὴ ρ ασχα ἐγέννησεν τὸ ν μαχιρ οὗ τος πατὴ ρ ασσαθων
καὶ ασσαθων ἐγέννησεν τὸ ν βαθρεφαν καὶ τὸ ν φεσσηε καὶ τὸ ν θανα πατέρα
πό λεως ναας ἀ δελφοῦ εσελων τοῦ κενεζι οὗ τοι ἄ νδρες ρηφα
καὶ υἱοὶ κενεζ γοθονιηλ καὶ σαραια καὶ υἱοὶ γοθονιηλ αθαθ
καὶ μαναθι ἐγέννησεν τὸ ν γοφερα καὶ σαραια ἐγέννησεν τὸ ν ιωαβ πατέρα
αγεαδδαϊρ ὅ τι τέκτονες ἦ σαν
καὶ υἱοὶ χαλεβ υἱοῦ ιεφοννη ηρα αλα καὶ νοομ καὶ υἱοὶ αλα κενεζ
καὶ υἱὸ ς αὐ τοῦ γεσεηλ αμηαχι καὶ ζαφα καὶ ζαιρα καὶ εσεραηλ
καὶ υἱοὶ εσρι ιεθερ μωραδ καὶ αφερ καὶ ιαλων καὶ ἐγέννησεν ιεθερ τὸ ν μαρων καὶ
τὸ ν σεμαι καὶ τὸ ν μαρεθ πατέρα εσθεμων
καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ αὕ τη αδια ἔτεκεν τὸ ν ιαρεδ πατέρα γεδωρ καὶ τὸ ν αβερ πατέρα
σωχων καὶ τὸ ν ιεκθιηλ πατέρα ζανω καὶ οὗ τοι υἱοὶ γελια θυγατρὸ ς φαραω ἣ ν
ἔλαβεν μωρηδ
καὶ υἱοὶ γυναικὸ ς τῆ ς ιδουιας ἀ δελφῆ ς ναχεμ καὶ δαλια πατὴ ρ κεϊλα καὶ σεμειων
πατὴ ρ ιωμαν καὶ υἱοὶ ναημ πατρὸ ς κεϊλα αγαρμι καὶ εσθεμωη μαχαθι
καὶ υἱοὶ σεμιων αμνων καὶ ρανα υἱὸ ς αναν καὶ θιλων καὶ υἱοὶ ισεϊ ζωαθ καὶ υἱοὶ
ζωαθ
υἱοὶ σηλωμ υἱοῦ ιουδα ηρ πατὴ ρ ληχα καὶ λααδα πατὴ ρ μαρησα καὶ γενέσεις οἰκιῶ ν
εφραθ αβακ τῷ οἴκῳ εσοβα
καὶ ιωακιμ καὶ ἄ νδρες χωζηβα καὶ ιωας καὶ σαραφ οἳ κατῴ κησαν ἐν μωαβ καὶ
ἀ πέστρεψεν αὐ τοὺ ς αβεδηριν αθουκιιν
552

οὗ τοι κεραμεῖς οἱ κατοικοῦ ντες ἐν ναταϊμ καὶ γαδηρα μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν τῇ
βασιλείᾳ αὐ τοῦ ἐνίσχυσαν καὶ κατῴ κησαν ἐκεῖ
υἱοὶ συμεων ναμουηλ καὶ ιαμιν ιαριβ ζαρε σαουλ
σαλεμ υἱὸ ς αὐ τοῦ μαβασαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ μασμα υἱὸ ς αὐ τοῦ
αμουηλ υἱὸ ς αὐ τοῦ σαβουδ υἱὸ ς αὐ τοῦ ζακχουρ υἱὸ ς αὐ τοῦ σεμεϊ υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ τῷ σεμεϊ υἱοὶ ἑκκαίδεκα καὶ θυγατέρες τρεῖς καὶ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν οὐ κ ἦ σαν
υἱοὶ πολλοί καὶ πᾶ σαι αἱ πατριαὶ αὐ τῶ ν οὐ κ ἐπλεό νασαν ὡ ς υἱοὶ ιουδα
καὶ κατῴ κησαν ἐν βηρσαβεε καὶ σαμα καὶ μωλαδα καὶ εσηρσουαλ
καὶ ἐν βαλαα καὶ βοασομ καὶ θουλαδ
καὶ βαθουηλ καὶ ερμα καὶ σεκλαγ
καὶ βαιθμαρχαβωθ καὶ ἥ μισυ σωσιμ καὶ οἶκον βαρουμσεωριμ αὗ ται πό λεις αὐ τῶ ν
ἕως βασιλέως δαυιδ
καὶ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν αιταμ καὶ ηνρεμμων καὶ θοκκαν καὶ αισαν πό λεις πέντε
καὶ πᾶ σαι αἱ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν κύ κλῳ τῶ ν πό λεων τού των ἕως βααλ αὕ τη ἡ
κατά σχεσις αὐ τῶ ν καὶ ὁ καταλοχισμὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ μοσωβαβ καὶ ιεμολοχ καὶ ιωσια υἱὸ ς αμασια
καὶ ιωηλ καὶ οὗ τος υἱὸ ς ισαβια υἱὸ ς σαραια υἱὸ ς ασιηλ
καὶ ελιωηναι καὶ ιακαβα καὶ ιασουια καὶ ασαια καὶ εδιηλ καὶ ισμαηλ καὶ βαναια
καὶ ζουζα υἱὸ ς σεφεϊ υἱοῦ αλλων υἱοῦ ιεδια υἱοῦ σαμαρι υἱοῦ σαμαιου
οὗ τοι οἱ διελθό ντες ἐν ὀ νό μασιν ἀ ρχό ντων ἐν ταῖς γενέσεσιν αὐ τῶ ν καὶ ἐν οἴκοις
πατριῶ ν αὐ τῶ ν ἐπληθύ νθησαν εἰς πλῆ θος
καὶ ἐπορεύ θησαν ἕως τοῦ ἐλθεῖν γεραρα ἕως τῶ ν ἀ νατολῶ ν τῆ ς γαι τοῦ ζητῆ σαι
νομὰ ς τοῖς κτή νεσιν αὐ τῶ ν
καὶ εὗ ρον νομὰ ς πίονας καὶ ἀ γαθά ς καὶ ἡ γῆ πλατεῖα ἐναντίον αὐ τῶ ν καὶ εἰρή νη καὶ
ἡ συχία ὅ τι ἐκ τῶ ν υἱῶ ν χαμ τῶ ν κατοικού ντων ἐκεῖ ἔμπροσθεν
καὶ ἤ λθοσαν οὗ τοι οἱ γεγραμμένοι ἐπ' ὀ νό ματος ἐν ἡ μέραις εζεκιου βασιλέως ιουδα
καὶ ἐπά ταξαν τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς μιναίους οὓ ς εὕ ροσαν ἐκεῖ καὶ
ἀ νεθεμά τισαν αὐ τοὺ ς ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ ὤ |κησαν ἀ ντ' αὐ τῶ ν ὅ τι νομαὶ
τοῖς κτή νεσιν αὐ τῶ ν ἐκεῖ
καὶ ἐξ αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν συμεων ἐπορεύ θησαν εἰς ὄ ρος σηιρ ἄ νδρες πεντακό σιοι
καὶ φαλεττια καὶ νωαδια καὶ ραφαια καὶ οζιηλ υἱοὶ ιεσι ἄ ρχοντες αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ταξαν τοὺ ς καταλοίπους τοὺ ς καταλειφθέντας τοῦ αμαληκ καὶ κατῴ κησαν
ἐκεῖ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ υἱοὶ ρουβην πρωτοτό κου ισραηλ ὅ τι οὗ τος ὁ πρωτό τοκος καὶ ἐν τῷ ἀ ναβῆ ναι
ἐπὶ τὴ ν κοίτην τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἔδωκεν εὐ λογίαν αὐ τοῦ τῷ υἱῷ αὐ τοῦ ιωσηφ υἱῷ
ισραηλ καὶ οὐ κ ἐγενεαλογή θη εἰς πρωτοτό κια
ὅ τι ιουδας δυνατὸ ς ἰσχύ ι καὶ ἐν τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ καὶ εἰς ἡ γού μενον ἐξ αὐ τοῦ καὶ
ἡ εὐ λογία τοῦ ιωσηφ
υἱοὶ ρουβην πρωτοτό κου ισραηλ ενωχ καὶ φαλλους αρσων καὶ χαρμι
υἱοὶ ιωηλ σεμεϊ καὶ βαναια υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ υἱοὶ γουγ υἱοῦ σεμεϊ
υἱὸ ς αὐ τοῦ μιχα υἱὸ ς αὐ τοῦ ρηχα υἱὸ ς αὐ τοῦ βααλ
553

υἱὸ ς αὐ τοῦ βεηρα ὃ ν μετῴ κισεν θαγλαθφαλνασαρ βασιλεὺ ς ασσουρ οὗ τος ἄ ρχων
τῶ ν ρουβην
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ τῇ πατριᾷ αὐ τοῦ ἐν τοῖς καταλοχισμοῖς αὐ τῶ ν κατὰ γενέσεις
αὐ τῶ ν ὁ ἄ ρχων ιωηλ καὶ ζαχαρια
καὶ βαλεκ υἱὸ ς οζουζ υἱὸ ς σαμα υἱὸ ς ιωηλ οὗ τος κατῴ κησεν ἐν αροηρ καὶ ἐπὶ ναβαυ
καὶ βεελμαων
καὶ πρὸ ς ἀ νατολὰ ς κατῴ κησεν ἕως ἐρχομένων τῆ ς ἐρή μου ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ
εὐ φρά του ὅ τι κτή νη αὐ τῶ ν πολλὰ ἐν γῇ γαλααδ
καὶ ἐν ἡ μέραις σαουλ ἐποίησαν πό λεμον πρὸ ς τοὺ ς παροίκους καὶ ἔπεσον ἐν χερσὶν
αὐ τῶ ν κατοικοῦ ντες ἐν σκηναῖς ἕως πά ντες κατ' ἀ νατολὰ ς τῆ ς γαλααδ
υἱοὶ γαδ κατέναντι αὐ τῶ ν κατῴ κησαν ἐν τῇ βασαν ἕως σελχα
ιωηλ ὁ πρωτό τοκος καὶ σαφαμ ὁ δεύ τερος καὶ ιανι ὁ γραμματεὺ ς ἐν βασαν
καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν μιχαηλ μοσολλαμ καὶ σεβεε καὶ
ιωρεε καὶ ιαχαν καὶ ζουε καὶ ωβηδ ἑπτά
οὗ τοι υἱοὶ αβιχαιλ υἱοῦ ουρι υἱοῦ ιδαι υἱοῦ γαλααδ υἱοῦ μιχαηλ υἱοῦ ισαι υἱοῦ ιουρι
υἱοῦ ζαβουχαμ
υἱοῦ αβδιηλ υἱοῦ γουνι ἄ ρχων οἴκου πατριῶ ν
κατῴ κουν ἐν γαλααδ ἐν βασαν καὶ ἐν ταῖς κώ μαις αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ περίχωρα
σαρων ἕως ἐξό δου
πά ντων ὁ καταλοχισμὸ ς ἐν ἡ μέραις ιωαθαμ βασιλέως ιουδα καὶ ἐν ἡ μέραις
ιεροβοαμ βασιλέως ισραηλ
υἱοὶ ρουβην καὶ γαδ καὶ ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση ἐξ υἱῶ ν δυνά μεως ἄ νδρες αἴροντες
ἀ σπίδας καὶ μά χαιραν καὶ τείνοντες τό ξον καὶ δεδιδαγμένοι πό λεμον τεσσαρά κοντα
καὶ τέσσαρες χιλιά δες καὶ ἑπτακό σιοι καὶ ἑξή κοντα ἐκπορευό μενοι εἰς παρά ταξιν
καὶ ἐποίουν πό λεμον μετὰ τῶ ν αγαρηνῶ ν καὶ ιτουραίων καὶ ναφισαίων καὶ
ναδαβαίων
καὶ κατίσχυσαν ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ ἐδό θησαν εἰς χεῖρας αὐ τῶ ν οἱ αγαραῖοι καὶ πά ντα τὰ
σκηνώ ματα αὐ τῶ ν ὅ τι πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν ἐβό ησαν ἐν τῷ πολέμῳ καὶ ἐπή κουσεν αὐ τοῖς
ὅ τι ἤ λπισαν ἐπ' αὐ τό ν
καὶ ᾐ χμαλώ τευσαν τὴ ν ἀ ποσκευὴ ν αὐ τῶ ν καμή λους πεντακισχιλίας καὶ προβά των
διακοσίας πεντή κοντα χιλιά δας ὄ νους δισχιλίους καὶ ψυχὰ ς ἀ νδρῶ ν ἑκατὸ ν
χιλιά δας
ὅ τι τραυματίαι πολλοὶ ἔπεσον ὅ τι παρὰ τοῦ θεοῦ ὁ πό λεμος καὶ κατῴ κησαν ἀ ντ'
αὐ τῶ ν ἕως τῆ ς μετοικεσίας
καὶ οἱ ἡ μίσεις φυλῆ ς μανασση κατῴ κησαν ἐν τῇ γῇ ἀ πὸ βασαν ἕως βααλερμων καὶ
σανιρ καὶ ὄ ρος αερμων καὶ ἐν τῷ λιβά νῳ αὐ τοὶ ἐπλεονά σθησαν
καὶ οὗ τοι ἀ ρχηγοὶ οἴκου πατριῶ ν αὐ τῶ ν οφερ καὶ ισεϊ καὶ ελιηλ καὶ εσδριηλ καὶ
ιερμια καὶ ωδουια καὶ ιεδιηλ ἄ νδρες ἰσχυροὶ δυνά μει ἄ νδρες ὀ νομαστοί ἄ ρχοντες
τῶ ν οἴκων πατριῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἠ θέτησαν ἐν θεῷ πατέρων αὐ τῶ ν καὶ ἐπό ρνευσαν ὀ πίσω θεῶ ν λαῶ ν τῆ ς γῆ ς
οὓ ς ἐξῆ ρεν ὁ θεὸ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
554

καὶ ἐπή γειρεν ὁ θεὸ ς ισραηλ τὸ πνεῦ μα φαλωχ βασιλέως ασσουρ καὶ τὸ πνεῦ μα
θαγλαθφαλνασαρ βασιλέως ασσουρ καὶ μετῴ κισεν τὸ ν ρουβην καὶ τὸ ν γαδδι καὶ τὸ
ἥ μισυ φυλῆ ς μανασση καὶ ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς χαλαχ καὶ χαβωρ καὶ ἐπὶ ποταμὸ ν
γωζαν ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
υἱοὶ λευι γεδσων κααθ καὶ μεραρι
καὶ υἱοὶ κααθ αμβραμ καὶ ισσααρ χεβρων καὶ οζιηλ
καὶ υἱοὶ αμβραμ ααρων καὶ μωυσῆ ς καὶ μαριαμ καὶ υἱοὶ ααρων ναδαβ καὶ αβιουδ
ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ
ελεαζαρ ἐγέννησεν τὸ ν φινεες φινεες ἐγέννησεν τὸ ν αβισου
αβισου ἐγέννησεν τὸ ν βωκαι βωκαι ἐγέννησεν τὸ ν οζι
οζι ἐγέννησε τὸ ν ζαραια ζαραια ἐγέννησεν τὸ ν μαριηλ
καὶ μαριηλ ἐγέννησεν τὸ ν αμαρια καὶ αμαρια ἐγέννησεν τὸ ν αχιτωβ
καὶ αχιτωβ ἐγέννησεν τὸ ν σαδωκ καὶ σαδωκ ἐγέννησεν τὸ ν αχιμαας
καὶ αχιμαας ἐγέννησεν τὸ ν αζαρια καὶ αζαριας ἐγέννησεν τὸ ν ιωαναν
καὶ ιωανας ἐγέννησεν τὸ ν αζαριαν οὗ τος ἱερά τευσεν ἐν τῷ οἴκῳ ᾧ ᾠ κοδό μησεν
σαλωμων ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐγέννησεν αζαρια τὸ ν αμαρια καὶ αμαρια ἐγέννησεν τὸ ν αχιτωβ
καὶ αχιτωβ ἐγέννησεν τὸ ν σαδωκ καὶ σαδωκ ἐγέννησεν τὸ ν σαλωμ
καὶ σαλωμ ἐγέννησεν τὸ ν χελκιαν καὶ χελκιας ἐγέννησεν τὸ ν αζαρια
καὶ αζαριας ἐγέννησεν τὸ ν σαραια καὶ σαραιας ἐγέννησεν τὸ ν ιωσαδακ
καὶ ιωσαδακ ἐπορεύ θη ἐν τῇ μετοικίᾳ μετὰ ιουδα καὶ ιερουσαλημ ἐν χειρὶ
ναβουχοδονοσορ
υἱοὶ λευι γεδσων κααθ καὶ μεραρι
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν υἱῶ ν γεδσων λοβενι καὶ σεμεϊ
υἱοὶ κααθ αμβραμ καὶ ισσααρ χεβρων καὶ οζιηλ
υἱοὶ μεραρι μοολι καὶ ομουσι καὶ αὗ ται αἱ πατριαὶ τοῦ λευι κατὰ πατριὰ ς αὐ τῶ ν
τῷ γεδσων τῷ λοβενι υἱῷ αὐ τοῦ ιεεθ υἱὸ ς αὐ τοῦ ζεμμα υἱὸ ς αὐ τοῦ
ιωαχ υἱὸ ς αὐ τοῦ αδδι υἱὸ ς αὐ τοῦ ζαρα υἱὸ ς αὐ τοῦ ιεθρι υἱὸ ς αὐ τοῦ
υἱοὶ κααθ αμιναδαβ υἱὸ ς αὐ τοῦ κορε υἱὸ ς αὐ τοῦ ασιρ υἱὸ ς αὐ τοῦ
ελκανα υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ αβιασαφ υἱὸ ς αὐ τοῦ ασιρ υἱὸ ς αὐ τοῦ
θααθ υἱὸ ς αὐ τοῦ ουριηλ υἱὸ ς αὐ τοῦ οζια υἱὸ ς αὐ τοῦ σαουλ υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ υἱοὶ ελκανα αμασι καὶ αχιμωθ
ελκανα υἱὸ ς αὐ τοῦ σουφι υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ νααθ υἱὸ ς αὐ τοῦ
ελιαβ υἱὸ ς αὐ τοῦ ιδαερ υἱὸ ς αὐ τοῦ ελκανα υἱὸ ς αὐ τοῦ
υἱοὶ σαμουηλ ὁ πρωτό τοκος σανι καὶ αβια
υἱοὶ μεραρι μοολι λοβενι υἱὸ ς αὐ τοῦ σεμεϊ υἱὸ ς αὐ τοῦ οζα υἱὸ ς αὐ τοῦ
σομεα υἱὸ ς αὐ τοῦ αγγια υἱὸ ς αὐ τοῦ ασαια υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ οὗ τοι οὓ ς κατέστησεν δαυιδ ἐπὶ χεῖρας ἀ |δό ντων ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν τῇ
καταπαύ σει τῆ ς κιβωτοῦ
καὶ ἦ σαν λειτουργοῦ ντες ἐναντίον τῆ ς σκηνῆ ς οἴκου μαρτυρίου ἐν ὀ ργά νοις ἕως οὗ
ᾠ κοδό μησεν σαλωμων τὸ ν οἶκον κυρίου ἐν ιερουσαλημ καὶ ἔστησαν κατὰ τὴ ν
κρίσιν αὐ τῶ ν ἐπὶ τὰ ς λειτουργίας αὐ τῶ ν
555

καὶ οὗ τοι οἱ ἑστηκό τες καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν ἐκ τῶ ν υἱῶ ν τοῦ κααθ αιμαν ὁ ψαλτῳ δὸ ς
υἱὸ ς ιωηλ υἱοῦ σαμουηλ
υἱοῦ ελκανα υἱοῦ ηδαδ υἱοῦ ελιηλ υἱοῦ θιε
υἱοῦ σουφ υἱοῦ ελκανα υἱοῦ μεθ υἱοῦ αμασιου
υἱοῦ ελκανα υἱοῦ ιωηλ υἱοῦ αζαρια υἱοῦ σαφανια
υἱοῦ θααθ υἱοῦ ασιρ υἱοῦ αβιασαφ υἱοῦ κορε
υἱοῦ ισσααρ υἱοῦ κααθ υἱοῦ λευι υἱοῦ ισραηλ
καὶ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ασαφ ὁ ἑστηκὼ ς ἐν δεξιᾷ αὐ τοῦ ασαφ υἱὸ ς βαραχια υἱοῦ σαμαα
υἱοῦ μιχαηλ υἱοῦ μαασια υἱοῦ μελχια
υἱοῦ αθανι υἱοῦ ζαραι υἱοῦ αδια
υἱοῦ αιθαν υἱοῦ ζαμμα υἱοῦ σεμεϊ
υἱοῦ ηχα υἱοῦ γεδσων υἱοῦ λευι
καὶ υἱοὶ μεραρι ἀ δελφοῦ αὐ τῶ ν ἐξ ἀ ριστερῶ ν αιθαν υἱὸ ς κισαι υἱοῦ αβδι υἱοῦ
μαλωχ
υἱοῦ ασεβι υἱοῦ αμεσσια υἱοῦ χελκιου
υἱοῦ αμασαι υἱοῦ βανι υἱοῦ σεμμηρ
υἱοῦ μοολι υἱοῦ μουσι υἱοῦ μεραρι υἱοῦ λευι
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν οἱ λευῖται δεδομένοι εἰς πᾶ σαν
ἐργασίαν λειτουργίας σκηνῆ ς οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ ααρων καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ θυμιῶ ντες ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των
καὶ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν θυμιαμά των εἰς πᾶ σαν ἐργασίαν ἅ για τῶ ν ἁ γίων καὶ
ἐξιλά σκεσθαι περὶ ισραηλ κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο μωυσῆ ς παῖς τοῦ θεοῦ
καὶ οὗ τοι υἱοὶ ααρων ελεαζαρ υἱὸ ς αὐ τοῦ φινεες υἱὸ ς αὐ τοῦ αβισου υἱὸ ς αὐ τοῦ
βωκαι υἱὸ ς αὐ τοῦ οζι υἱὸ ς αὐ τοῦ ζαραια υἱὸ ς αὐ τοῦ
μαριηλ υἱὸ ς αὐ τοῦ αμαρια υἱὸ ς αὐ τοῦ αχιτωβ υἱὸ ς αὐ τοῦ
σαδωκ υἱὸ ς αὐ τοῦ αχιμαας υἱὸ ς αὐ τοῦ
καὶ αὗ ται αἱ κατοικίαι αὐ τῶ ν ἐν ταῖς κώ μαις αὐ τῶ ν ἐν τοῖς ὁ ρίοις αὐ τῶ ν τοῖς υἱοῖς
ααρων τῇ πατριᾷ τοῦ κααθι ὅ τι αὐ τοῖς ἐγένετο ὁ κλῆ ρος
καὶ ἔδωκαν αὐ τοῖς τὴ ν χεβρων ἐν γῇ ιουδα καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς κύ κλῳ αὐ τῆ ς
καὶ τὰ πεδία τῆ ς πό λεως καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς ἔδωκαν τῷ χαλεβ υἱῷ ιεφοννη
καὶ τοῖς υἱοῖς ααρων ἔδωκαν τὰ ς πό λεις τῶ ν φυγαδευτηρίων τὴ ν χεβρων καὶ τὴ ν
λοβνα καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν σελνα καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν
εσθαμω καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν ιεθθαρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν δαβιρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν ασαν καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ατταν καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ
τὴ ν βασαμυς καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἐκ φυλῆ ς βενιαμιν τὴ ν γαβεε καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν γαλεμεθ καὶ τὰ
περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν αγχωχ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς πᾶ σαι αἱ πό λεις αὐ τῶ ν
τρισκαίδεκα πό λεις κατὰ πατριὰ ς αὐ τῶ ν
καὶ τοῖς υἱοῖς κααθ τοῖς καταλοίποις ἐκ τῶ ν πατριῶ ν ἐκ τῆ ς φυλῆ ς ἐκ τοῦ ἡ μίσους
φυλῆ ς μανασση κλή ρῳ πό λεις δέκα
556

καὶ τοῖς υἱοῖς γεδσων κατὰ πατριὰ ς αὐ τῶ ν ἐκ φυλῆ ς ισσαχαρ ἐκ φυλῆ ς ασηρ ἐκ
φυλῆ ς νεφθαλι ἐκ φυλῆ ς μανασση ἐν τῇ βασαν πό λεις τρισκαίδεκα
καὶ τοῖς υἱοῖς μεραρι κατὰ πατριὰ ς αὐ τῶ ν ἐκ φυλῆ ς ρουβην ἐκ φυλῆ ς γαδ ἐκ φυλῆ ς
ζαβουλων κλή ρῳ πό λεις δέκα δύ ο
καὶ ἔδωκαν οἱ υἱοὶ ισραηλ τοῖς λευίταις τὰ ς πό λεις καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῶ ν
καὶ ἔδωκαν ἐν κλή ρῳ ἐκ φυλῆ ς υἱῶ ν ιουδα καὶ ἐκ φυλῆ ς υἱῶ ν συμεων τὰ ς πό λεις
ταύ τας ἃ ς ἐκά λεσεν αὐ τὰ ς ἐπ' ὀ νό ματος
καὶ ἀ πὸ τῶ ν πατριῶ ν υἱῶ ν κααθ καὶ ἐγένοντο πό λεις τῶ ν ὁ ρίων αὐ τῶ ν ἐκ φυλῆ ς
εφραιμ
καὶ ἔδωκαν αὐ τῷ τὰ ς πό λεις τῶ ν φυγαδευτηρίων τὴ ν συχεμ καὶ τὰ περισπό ρια
αὐ τῆ ς ἐν ὄ ρει εφραιμ καὶ τὴ ν γαζερ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν ιεκμααμ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν βαιθωρων καὶ τὰ περισπό ρια
αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν εγλαμ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν γεθρεμμων καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση τὴ ν αναρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν
ιεβλααμ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς κατὰ πατριὰ ν τοῖς υἱοῖς κααθ τοῖς καταλοίποις
τοῖς υἱοῖς γεδσων ἀ πὸ πατριῶ ν ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση τὴ ν γωλαν ἐκ τῆ ς βασαν
καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ασηρωθ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἐκ φυλῆ ς ισσαχαρ τὴ ν κεδες καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν δεβερι καὶ τὰ
περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν δαβωρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν αναμ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἐκ φυλῆ ς ασηρ τὴ ν μασαλ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν αβαραν καὶ τὰ
περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν ικακ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ροωβ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἀ πὸ φυλῆ ς νεφθαλι τὴ ν κεδες ἐν τῇ γαλιλαίᾳ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν
χαμωθ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν καριαθαιμ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
τοῖς υἱοῖς μεραρι τοῖς καταλοίποις ἐκ φυλῆ ς ζαβουλων τὴ ν ρεμμων καὶ τὰ
περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν θαχχια καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ ἐκ τοῦ πέραν τοῦ ιορδά νου ιεριχω κατὰ δυσμὰ ς τοῦ ιορδά νου ἐκ φυλῆ ς ρουβην
τὴ ν βοσορ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ιασα καὶ τὰ περισπό ρια
αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν καδημωθ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν μωφααθ καὶ τὰ περισπό ρια
αὐ τῆ ς
καὶ ἐκ φυλῆ ς γαδ τὴ ν ραμωθ γαλααδ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν μααναιμ καὶ
τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τὴ ν εσεβων καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ιαζηρ καὶ τὰ περισπό ρια αὐ τῆ ς
καὶ τοῖς υἱοῖς ισσαχαρ θωλα καὶ φουα καὶ ιασουβ καὶ σεμερων τέσσαρες
καὶ υἱοὶ θωλα οζι καὶ ραφαια καὶ ιεριηλ καὶ ιεμου καὶ ιεβασαμ καὶ σαμουηλ
ἄ ρχοντες οἴκων πατριῶ ν αὐ τῶ ν τῷ θωλα ἰσχυροὶ δυνά μει κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν ὁ
ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν ἐν ἡ μέραις δαυιδ εἴκοσι καὶ δύ ο χιλιά δες καὶ ἑξακό σιοι
καὶ υἱοὶ οζι ιεζρια καὶ υἱοὶ ιεζρια μιχαηλ καὶ οβδια καὶ ιωηλ καὶ ιεσια πέντε ἄ ρχοντες
πά ντες
557

καὶ ἐπ' αὐ τῶ ν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατρικοὺ ς αὐ τῶ ν ἰσχυροὶ

παρατά ξασθαι εἰς πό λεμον τριά κοντα καὶ ἓξ χιλιά δες ὅ τι ἐπλή θυναν γυναῖκας καὶ
υἱού ς
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν εἰς πά σας πατριὰ ς ισσαχαρ ἰσχυροὶ δυνά μει ὀ γδοή κοντα καὶ
ἑπτὰ χιλιά δες ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν τῶ ν πά ντων
βενιαμιν βαλε καὶ βαχιρ καὶ ιαδιηλ τρεῖς
καὶ υἱοὶ βαλε ασεβων καὶ οζι καὶ οζιηλ καὶ ιεριμωθ καὶ ουρι πέντε ἄ ρχοντες οἴκων
πατρικῶ ν ἰσχυροὶ δυνά μει καὶ ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν εἴκοσι καὶ δύ ο χιλιά δες καὶ
τριά κοντα τέσσαρες
καὶ υἱοὶ βαχιρ ζαμαριας καὶ ιωας καὶ ελιεζερ καὶ ελιθεναν καὶ αμαρια καὶ ιεριμωθ
καὶ αβιου καὶ αναθωθ καὶ γεμεεθ πά ντες οὗ τοι υἱοὶ βαχιρ
καὶ ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες οἴκων πατριῶ ν αὐ τῶ ν ἰσχυροὶ
δυνά μει εἴκοσι χιλιά δες καὶ διακό σιοι
καὶ υἱοὶ ιαδιηλ βαλααν καὶ υἱοὶ βαλααν ιαους καὶ βενιαμιν καὶ αωθ καὶ χανανα καὶ
ζαιθαν καὶ ραμεσσαι καὶ αχισααρ
πά ντες οὗ τοι υἱοὶ ιαδιηλ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν ἰσχυροὶ δυνά μει ἑπτακαίδεκα
χιλιά δες καὶ διακό σιοι ἐκπορευό μενοι δυνά μει τοῦ πολεμεῖν
καὶ σαπφιν καὶ απφιν καὶ υἱοὶ ραωμ υἱὸ ς αὐ τοῦ αερ
υἱοὶ νεφθαλι ιασιηλ καὶ γωνι καὶ ισσιηρ καὶ σαλωμ υἱοὶ βαλαα
υἱοὶ μανασση ασεριηλ ὃ ν ἔτεκεν ἡ παλλακὴ αὐ τοῦ ἡ σύ ρα ἔτεκεν τὸ ν μαχιρ πατέρα
γαλααδ
καὶ μαχιρ ἔλαβεν γυναῖκα τῷ αμφιν καὶ μαμφιν καὶ ὄ νομα ἀ δελφῆ ς αὐ τοῦ μοωχα
καὶ ὄ νομα τῷ δευτέρῳ σαλπααδ καὶ ἐγεννή θησαν τῷ σαλπααδ θυγατέρες
καὶ ἔτεκεν μοωχα γυνὴ μαχιρ υἱὸ ν καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ φαρες καὶ ὄ νομα
ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ σορος υἱὸ ς αὐ τοῦ ουλαμ
καὶ υἱοὶ ουλαμ βαδαν οὗ τοι υἱοὶ γαλααδ υἱοῦ μαχιρ υἱοῦ μανασση
καὶ ἀ δελφὴ αὐ τοῦ ἡ μαλεχεθ ἔτεκεν τὸ ν ισαδεκ καὶ τὸ ν αβιεζερ καὶ τὸ ν μαελα
καὶ ἦ σαν υἱοὶ σεμιρα ιααιμ καὶ συχεμ καὶ λακεϊ καὶ ανιαμ
καὶ υἱοὶ εφραιμ σωθαλα καὶ βαραδ υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ θααθ υἱὸ ς αὐ τοῦ ελεαδα υἱὸ ς
αὐ τοῦ νομεε υἱὸ ς αὐ τοῦ
ζαβεδ υἱὸ ς αὐ τοῦ σωθελε υἱὸ ς αὐ τοῦ καὶ εζερ καὶ ελεαδ καὶ ἀ πέκτειναν αὐ τοὺ ς
ἄ νδρες γεθ οἱ τεχθέντες ἐν τῇ γῇ ὅ τι κατέβησαν λαβεῖν τὰ κτή νη αὐ τῶ ν
καὶ ἐπένθησεν εφραιμ πατὴ ρ αὐ τῶ ν ἡ μέρας πολλά ς καὶ ἦ λθον ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ τοῦ
παρακαλέσαι αὐ τό ν
καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ ἔλαβεν ἐν γαστρὶ καὶ ἔτεκεν υἱό ν καὶ
ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ βαραγα ὅ τι ἐν κακοῖς ἐγένετο ἐν οἴκῳ μου
καὶ ἐν ἐκείνοις τοῖς καταλοίποις καὶ ᾠ κοδό μησεν βαιθωρων τὴ ν κά τω καὶ τὴ ν ἄ νω
καὶ υἱοὶ οζαν σεηρα
καὶ ραφη υἱοὶ αὐ τοῦ ρασεφ καὶ θαλε υἱοὶ αὐ τοῦ θαεν υἱὸ ς αὐ τοῦ
τῷ λααδαν υἱῷ αὐ τοῦ αμιουδ υἱὸ ς αὐ τοῦ ελισαμα υἱὸ ς αὐ τοῦ
νουμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ιησουε υἱὸ ς αὐ τοῦ
558

καὶ κατά σχεσις αὐ τῶ ν καὶ κατοικία αὐ τῶ ν βαιθηλ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς κατ'

ἀ νατολὰ ς νααραν πρὸ ς δυσμαῖς γαζερ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς καὶ συχεμ καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῆ ς ἕως γαιαν καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς
καὶ ἕως ὁ ρίων υἱῶ ν μανασση βαιθσααν καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς θααναχ καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῆ ς καὶ βαλαδ καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς μαγεδδω καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς δωρ καὶ αἱ κῶ μαι
αὐ τῆ ς ἐν ταύ ταις κατῴ κησαν οἱ υἱοὶ ιωσηφ υἱοῦ ισραηλ
υἱοὶ ασηρ ιεμνα καὶ ισουα καὶ ισουι καὶ βεριγα καὶ σορε ἀ δελφὴ αὐ τῶ ν
καὶ υἱοὶ βεριγα χαβερ καὶ μελχιηλ οὗ τος πατὴ ρ βερζαιθ
καὶ χαβερ ἐγέννησεν τὸ ν ιαφαλητ καὶ τὸ ν σαμηρ καὶ τὸ ν χωθαμ καὶ τὴ ν σωλα
ἀ δελφὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ υἱοὶ ιαφαλητ φεσηχι βαμαηλ καὶ ασιθ οὗ τοι υἱοὶ ιαφαλητ
καὶ υἱοὶ σεμμηρ αχιουραογα καὶ οβα καὶ αραμ
καὶ βανηελαμ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ σωφα καὶ ιμανα καὶ σελλης καὶ αμαλ
υἱοὶ σωφα χουχι αρναφαρ καὶ σουαλ καὶ βαρι καὶ ιμαρη
σοβαλ καὶ ωδ καὶ σεμμα καὶ σαλισα καὶ ιεθραν καὶ βεηρα
καὶ υἱοὶ ιεθερ ιφινα καὶ φασφα καὶ αρα
καὶ υἱοὶ ωλα ορεχ ανιηλ καὶ ρασια
πά ντες οὗ τοι υἱοὶ ασηρ πά ντες ἄ ρχοντες πατριῶ ν ἐκλεκτοὶ ἰσχυροὶ δυνά μει
ἄ ρχοντες ἡ γού μενοι ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν εἰς παρά ταξιν τοῦ πολεμεῖν ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν
ἄ νδρες εἴκοσι ἓξ χιλιά δες
καὶ βενιαμιν ἐγέννησεν τὸ ν βαλε πρωτό τοκον αὐ τοῦ καὶ ασβηλ τὸ ν δεύ τερον ααρα
τὸ ν τρίτον
νωα τὸ ν τέταρτον καὶ ραφη τὸ ν πέμπτον
καὶ ἦ σαν υἱοὶ τῷ βαλε αδερ καὶ γηρα καὶ αβιουδ
καὶ αβισουε καὶ νοομα καὶ αχια
καὶ γηρα καὶ σωφαρφακ καὶ ωιμ
οὗ τοι υἱοὶ αωδ οὗ τοί εἰσιν ἄ ρχοντες πατριῶ ν τοῖς κατοικοῦ σιν γαβεε καὶ μετῴ κισαν
αὐ τοὺ ς εἰς μαναχαθι
καὶ νοομα καὶ αχια καὶ γηρα οὗ τος ιγλααμ καὶ ἐγέννησεν τὸ ν ναανα καὶ τὸ ν αχιχωδ
καὶ σααρημ ἐγέννησεν ἐν τῷ πεδίῳ μωαβ μετὰ τὸ ἀ ποστεῖλαι αὐ τὸ ν ωσιμ καὶ τὴ ν
βααδα γυναῖκα αὐ τοῦ
καὶ ἐγέννησεν ἐκ τῆ ς αδα γυναικὸ ς αὐ τοῦ τὸ ν ιωβαβ καὶ τὸ ν σεβια καὶ τὸ ν μισα καὶ
τὸ ν μελχαμ
καὶ τὸ ν ιαως καὶ τὸ ν σαβια καὶ τὸ ν μαρμα οὗ τοι ἄ ρχοντες πατριῶ ν
καὶ ἐκ τῆ ς ωσιμ ἐγέννησεν τὸ ν αβιτωβ καὶ τὸ ν αλφααλ
καὶ υἱοὶ αλφααλ ωβηδ μεσσααμ σεμμηρ οὗ τος ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ωνω καὶ τὴ ν λοδ καὶ
τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς
καὶ βεριγα καὶ σαμα οὗ τοι ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τοῖς κατοικοῦ σιν αιλαμ καὶ οὗ τοι
ἐξεδίωξαν τοὺ ς κατοικοῦ ντας γεθ
καὶ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ σωσηκ καὶ ιαριμωθ
καὶ ζαβαδια καὶ ωρηρ καὶ ωδηδ
καὶ μιχαηλ καὶ ιεσφα καὶ ιωχα υἱοὶ βαριγα
559

καὶ ζαβαδια καὶ μοσολλαμ καὶ αζακι καὶ αβαρ

καὶ ισαμαρι καὶ ιεζλια καὶ ιωβαβ υἱοὶ ελφααλ
καὶ ιακιμ καὶ ζεχρι καὶ ζαβδι
καὶ ελιωηναι καὶ σαλθι καὶ ελιηλι
καὶ αδαια καὶ βαραια καὶ σαμαραθ υἱοὶ σαμαϊ
καὶ ισφαν καὶ ωβηδ καὶ ελεηλ
καὶ αβαδων καὶ ζεχρι καὶ αναν
καὶ ανανια καὶ αμβρι καὶ αιλαμ καὶ αναθωθια
καὶ αθιν καὶ ιεφερια καὶ φελιηλ υἱοὶ σωσηκ
καὶ σαμσαρια καὶ σααρια καὶ ογοθολια
καὶ ιαρασια καὶ ηλια καὶ ζεχρι υἱοὶ ιρααμ
οὗ τοι ἄ ρχοντες πατριῶ ν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες οὗ τοι κατῴ κησαν ἐν
ιερουσαλημ
καὶ ἐν γαβαων κατῴ κησεν πατὴ ρ γαβαων καὶ ὄ νομα γυναικὶ αὐ τοῦ μααχα
καὶ υἱὸ ς αὐ τῆ ς ὁ πρωτό τοκος αβαδων καὶ σουρ καὶ κις καὶ βααλ καὶ νηρ καὶ ναδαβ
καὶ γεδουρ καὶ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ καὶ ζαχουρ καὶ μακαλωθ
καὶ μακαλωθ ἐγέννησεν τὸ ν σεμαα καὶ γὰ ρ οὗ τοι κατέναντι τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
κατῴ κησαν ἐν ιερουσαλημ μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ νηρ ἐγέννησεν τὸ ν κις καὶ κις ἐγέννησεν τὸ ν σαουλ καὶ σαουλ ἐγέννησεν τὸ ν
ιωναθαν καὶ τὸ ν μελχισουε καὶ τὸ ν αμιναδαβ καὶ τὸ ν ασαβαλ
καὶ υἱοὶ ιωναθαν μεριβααλ καὶ μεριβααλ ἐγέννησεν τὸ ν μιχια
καὶ υἱοὶ μιχια φιθων καὶ μελχηλ καὶ θερεε καὶ αχαζ
καὶ αχαζ ἐγέννησεν τὸ ν ιωιαδα καὶ ιωιαδα ἐγέννησεν τὸ ν γαλεμαθ καὶ τὸ ν ασμωθ
καὶ τὸ ν ζαμβρι καὶ ζαμβρι ἐγέννησεν τὸ ν μαισα
καὶ μαισα ἐγέννησεν τὸ ν βαανα ραφαια υἱὸ ς αὐ τοῦ ελασα υἱὸ ς αὐ τοῦ εσηλ υἱὸ ς
αὐ τοῦ
καὶ τῷ εσηλ ἓξ υἱοί καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν εζρικαμ πρωτό τοκος αὐ τοῦ καὶ
ισμαηλ καὶ σαραια καὶ αβδια καὶ αναν πά ντες οὗ τοι υἱοὶ εσηλ
καὶ υἱοὶ ασηλ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ αιλαμ πρωτό τοκος αὐ τοῦ καὶ ιαις ὁ δεύ τερος
ελιφαλετ ὁ τρίτος
καὶ ἦ σαν υἱοὶ αιλαμ ἰσχυροὶ ἄ νδρες δυνά μει τείνοντες τό ξον καὶ πληθύ νοντες υἱοὺ ς
καὶ υἱοὺ ς τῶ ν υἱῶ ν ἑκατὸ ν πεντή κοντα πά ντες οὗ τοι ἐξ υἱῶ ν βενιαμιν
καὶ πᾶ ς ισραηλ ὁ συλλοχισμὸ ς αὐ τῶ ν καὶ οὗ τοι καταγεγραμμένοι ἐν βιβλίῳ τῶ ν
βασιλέων ισραηλ καὶ ιουδα μετὰ τῶ ν ἀ ποικισθέντων εἰς βαβυλῶ να ἐν ταῖς ἀ νομίαις
αὐ τῶ ν
καὶ οἱ κατοικοῦ ντες πρό τερον ἐν ταῖς κατασχέσεσιν αὐ τῶ ν ἐν ταῖς πό λεσιν ισραηλ
οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται καὶ οἱ δεδομένοι
καὶ ἐν ιερουσαλημ κατῴ κησαν ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ιουδα καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν καὶ
ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν εφραιμ καὶ μανασση
γωθι υἱὸ ς αμμιουδ υἱοῦ αμρι υἱοῦ υἱῶ ν φαρες υἱοῦ ιουδα
καὶ ἐκ τῶ ν σηλωνι ασαια πρωτό τοκος αὐ τοῦ καὶ υἱοὶ αὐ τοῦ
ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ζαρα ιιηλ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ἑξακό σιοι καὶ ἐνενή κοντα
560

καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν σαλω υἱὸ ς μοσολλαμ υἱοῦ ωδουια υἱοῦ σαναα
καὶ ιβαναα υἱὸ ς ιρααμ καὶ οὗ τοι υἱοὶ οζι υἱοῦ μαχιρ καὶ μασσαλημ υἱὸ ς σαφατια υἱοῦ
ραγουηλ υἱοῦ βαναια
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν ἐννακό σιοι πεντή κοντα ἕξ πά ντες οἱ
ἄ νδρες ἄ ρχοντες πατριῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἱερέων ιωδαε καὶ ιωαριμ καὶ ιαχιν
καὶ αζαρια υἱὸ ς χελκια υἱοῦ μοσολλαμ υἱοῦ σαδωκ υἱοῦ μαραιωθ υἱοῦ αχιτωβ
ἡ γού μενος οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ αδαια υἱὸ ς ιρααμ υἱοῦ πασχωρ υἱοῦ μαλχια καὶ μαασαια υἱὸ ς αδιηλ υἱοῦ ιεδιου
υἱοῦ μοσολλαμ υἱοῦ μασελμωθ υἱοῦ εμμηρ
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες οἴκων πατριῶ ν χίλιοι ἑπτακό σιοι ἑξή κοντα ἰσχυροὶ
δυνά μει εἰς ἐργασίαν λειτουργίας οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ ἐκ τῶ ν λευιτῶ ν σαμαια υἱὸ ς ασωβ υἱοῦ εσρικαμ υἱοῦ ασαβια ἐκ τῶ ν υἱῶ ν
μεραρι
καὶ βακβακαρ καὶ αρης καὶ γαλαλ καὶ μανθανιας υἱὸ ς μιχα υἱοῦ ζεχρι υἱοῦ ασαφ
καὶ αβδια υἱὸ ς σαμια υἱοῦ γαλαλ υἱοῦ ιδιθων καὶ βαραχια υἱὸ ς οσσα υἱοῦ ηλκανα ὁ
κατοικῶ ν ἐν ταῖς κώ μαις νετωφατι
οἱ πυλωροί σαλωμ καὶ ακουβ καὶ ταλμαν καὶ αιμαν καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν σαλωμ ὁ
ἄ ρχων
καὶ ἕως ταύ της ἐν τῇ πύ λῃ τοῦ βασιλέως κατ' ἀ νατολά ς αὗ ται αἱ πύ λαι τῶ ν
παρεμβολῶ ν υἱῶ ν λευι
καὶ σαλωμ υἱὸ ς κωρη υἱοῦ αβιασαφ υἱοῦ κορε καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ εἰς οἶκον
πατρὸ ς αὐ τοῦ οἱ κορῖται ἐπὶ τῶ ν ἔργων τῆ ς λειτουργίας φυλά σσοντες τὰ ς φυλακὰ ς
τῆ ς σκηνῆ ς καὶ πατέρες αὐ τῶ ν ἐπὶ τῆ ς παρεμβολῆ ς κυρίου φυλά σσοντες τὴ ν
εἴσοδον
καὶ φινεες υἱὸ ς ελεαζαρ ἡ γού μενος ἦ ν ἐπ' αὐ τῶ ν ἔμπροσθεν καὶ οὗ τοι μετ' αὐ τοῦ
ζαχαριας υἱὸ ς μασαλαμι πυλωρὸ ς τῆ ς θύ ρας τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου
πά ντες οἱ ἐκλεκτοὶ ταῖς πύ λαις ἐν ταῖς πύ λαις διακό σιοι καὶ δέκα δύ ο οὗ τοι ἐν ταῖς
αὐ λαῖς αὐ τῶ ν ὁ καταλοχισμὸ ς αὐ τῶ ν τού τους ἔστησεν δαυιδ καὶ σαμουηλ ὁ
βλέπων τῇ πίστει αὐ τῶ ν
καὶ οὗ τοι καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν ἐπὶ τῶ ν πυλῶ ν ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν οἴκῳ τῆ ς σκηνῆ ς τοῦ
φυλά σσειν
κατὰ τοὺ ς τέσσαρας ἀ νέμους ἦ σαν αἱ πύ λαι κατ' ἀ νατολά ς θά λασσαν βορρᾶ ν νό τον
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ἐν ταῖς αὐ λαῖς αὐ τῶ ν τοῦ εἰσπορεύ εσθαι κατὰ ἑπτὰ ἡ μέρας ἀ πὸ
καιροῦ εἰς καιρὸ ν μετὰ τού των
ὅ τι ἐν πίστει εἰσὶν τέσσαρες δυνατοὶ τῶ ν πυλῶ ν οἱ λευῖται ἦ σαν ἐπὶ τῶ ν
παστοφορίων καὶ ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ περικύ κλῳ οἴκου τοῦ θεοῦ παρεμβαλοῦ σιν ὅ τι ἐπ' αὐ τοὺ ς φυλακή καὶ οὗ τοι ἐπὶ
τῶ ν κλειδῶ ν τὸ πρωὶ πρωὶ ἀ νοίγειν τὰ ς θύ ρας τοῦ ἱεροῦ
καὶ ἐξ αὐ τῶ ν ἐπὶ τὰ σκεύ η τῆ ς λειτουργίας ὅ τι ἐν ἀ ριθμῷ εἰσοίσουσιν αὐ τὰ καὶ ἐν
ἀ ριθμῷ ἐξοίσουσιν αὐ τά
561

καὶ ἐξ αὐ τῶ ν καθεσταμένοι ἐπὶ τὰ σκεύ η καὶ ἐπὶ πά ντα τὰ σκεύ η τὰ ἅ για καὶ ἐπὶ τῆ ς
σεμιδά λεως τοῦ οἴνου τοῦ ἐλαίου τοῦ λιβανωτοῦ καὶ τῶ ν ἀ ρωμά των
καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν ἱερέων ἦ σαν μυρεψοὶ τοῦ μύ ρου καὶ εἰς τὰ ἀ ρώ ματα
καὶ ματταθιας ἐκ τῶ ν λευιτῶ ν οὗ τος ὁ πρωτό τοκος τῷ σαλωμ τῷ κορίτῃ ἐν τῇ
πίστει ἐπὶ τὰ ἔργα τῆ ς θυσίας τοῦ τηγά νου τοῦ μεγά λου ἱερέως
καὶ βαναιας ὁ κααθίτης ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν ἐπὶ τῶ ν ἄ ρτων τῆ ς προθέσεως τοῦ
ἑτοιμά σαι σά ββατον κατὰ σά ββατον
καὶ οὗ τοι ψαλτῳ δοὶ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῶ ν λευιτῶ ν διατεταγμέναι ἐφημερίαι
ὅ τι ἡ μέρα καὶ νὺ ξ ἐπ' αὐ τοῖς ἐν τοῖς ἔργοις
οὗ τοι ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῶ ν λευιτῶ ν κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες οὗ τοι
κατῴ κησαν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐν γαβαων κατῴ κησεν πατὴ ρ γαβαων ιιηλ καὶ ὄ νομα γυναικὸ ς αὐ τοῦ μοωχα
καὶ υἱὸ ς αὐ τοῦ ὁ πρωτό τοκος αβαδων καὶ σιρ καὶ κις καὶ βααλ καὶ νηρ καὶ ναδαβ
καὶ γεδουρ καὶ ἀ δελφὸ ς καὶ ζαχαρια καὶ μακελλωθ
καὶ μακελλωθ ἐγέννησεν τὸ ν σαμαα καὶ οὗ τοι ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
κατῴ κησαν ἐν ιερουσαλημ μετὰ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ νηρ ἐγέννησεν τὸ ν κις καὶ κις ἐγέννησεν τὸ ν σαουλ καὶ σαουλ ἐγέννησεν τὸ ν
ιωναθαν καὶ τὸ ν μελχισουε καὶ τὸ ν αμιναδαβ καὶ τὸ ν ισβααλ
καὶ υἱὸ ς ιωναθαν μαριβααλ καὶ μαριβααλ ἐγέννησεν τὸ ν μιχα
καὶ υἱοὶ μιχα φαιθων καὶ μαλαχ καὶ θαραχ
καὶ αχαζ ἐγέννησεν τὸ ν ιαδα καὶ ιαδα ἐγέννησεν τὸ ν γαλεμεθ καὶ τὸ ν γαζμωθ καὶ
τὸ ν ζαμβρι καὶ ζαμβρι ἐγέννησεν τὸ ν μασα
καὶ μασα ἐγέννησεν τὸ ν βαανα ραφαια υἱὸ ς αὐ τοῦ ελεασα υἱὸ ς αὐ τοῦ εσηλ υἱὸ ς
αὐ τοῦ
καὶ τῷ εσηλ ἓξ υἱοί καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν εσδρικαμ πρωτό τοκος αὐ τοῦ
ισμαηλ καὶ σαρια καὶ αβδια καὶ αναν οὗ τοι υἱοὶ εσηλ
καὶ ἀ λλό φυλοι ἐπολέμησαν πρὸ ς ισραηλ καὶ ἔφυγον ἀ πὸ προσώ που ἀ λλοφύ λων καὶ
ἔπεσον τραυματίαι ἐν ὄ ρει γελβουε
καὶ κατεδίωξαν ἀ λλό φυλοι ὀ πίσω σαουλ καὶ ὀ πίσω υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξαν
ἀ λλό φυλοι τὸ ν ιωναθαν καὶ τὸ ν αμιναδαβ καὶ τὸ ν μελχισουε υἱοὺ ς σαουλ
καὶ ἐβαρύ νθη ὁ πό λεμος ἐπὶ σαουλ καὶ εὗ ρον αὐ τὸ ν οἱ τοξό ται ἐν τοῖς τό ξοις καὶ
πό νοις καὶ ἐπό νεσεν ἀ πὸ τῶ ν τό ξων
καὶ εἶπεν σαουλ τῷ αἴροντι τὰ σκεύ η αὐ τοῦ σπά σαι τὴ ν ῥ ομφαίαν σου καὶ
ἐκκέντησό ν με ἐν αὐ τῇ μὴ ἔλθωσιν οἱ ἀ περίτμητοι οὗ τοι καὶ ἐμπαίξωσίν μοι καὶ οὐ κ
ἐβού λετο ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ὅ τι ἐφοβεῖτο σφό δρα καὶ ἔλαβεν σαουλ τὴ ν
ῥ ομφαίαν καὶ ἐπέπεσεν ἐπ' αὐ τή ν

καὶ εἶδεν ὁ αἴρων τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ὅ τι ἀ πέθανεν σαουλ καὶ ἔπεσεν καί γε αὐ τὸ ς ἐπὶ
τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ καὶ ἀ πέθανεν
καὶ ἀ πέθανεν σαουλ καὶ τρεῖς υἱοὶ αὐ τοῦ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος αὐ τοῦ
ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἀ πέθανεν
562

καὶ εἶδεν πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ ὁ ἐν τῷ αὐ λῶ νι ὅ τι ἔφυγεν ισραηλ καὶ ὅ τι ἀ πέθανεν

σαουλ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ κατέλιπον τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν καὶ ἔφυγον καὶ ἦ λθον
ἀ λλό φυλοι καὶ κατῴ κησαν ἐν αὐ ταῖς
καὶ ἐγένετο τῇ ἐχομένῃ καὶ ἦ λθον ἀ λλό φυλοι τοῦ σκυλεύ ειν τοὺ ς τραυματίας καὶ
εὗ ρον τὸ ν σαουλ καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ πεπτωκό τας ἐν τῷ ὄ ρει γελβουε
καὶ ἐξέδυσαν αὐ τὸ ν καὶ ἔλαβον τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ
ἀ πέστειλαν εἰς γῆ ν ἀ λλοφύ λων κύ κλῳ τοῦ εὐ αγγελίσασθαι τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν καὶ
τῷ λαῷ
καὶ ἔθηκαν τὰ σκεύ η αὐ τοῦ ἐν οἴκῳ θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ ἔθηκαν ἐν
οἴκῳ δαγων
καὶ ἤ κουσαν πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες γαλααδ ἅ παντα ἃ ἐποίησαν ἀ λλό φυλοι τῷ
σαουλ καὶ τῷ ισραηλ
καὶ ἠ γέρθησαν ἐκ γαλααδ πᾶ ς ἀ νὴ ρ δυνατὸ ς καὶ ἔλαβον τὸ σῶ μα σαουλ καὶ τὸ
σῶ μα τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἤ νεγκαν αὐ τὰ εἰς ιαβις καὶ ἔθαψαν τὰ ὀ στᾶ αὐ τῶ ν ὑ πὸ
τὴ ν δρῦ ν ἐν ιαβις καὶ ἐνή στευσαν ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ ἀ πέθανεν σαουλ ἐν ταῖς ἀ νομίαις αὐ τοῦ αἷς ἠ νό μησεν τῷ κυρίῳ κατὰ τὸ ν λό γον
κυρίου διό τι οὐ κ ἐφύ λαξεν ὅ τι ἐπηρώ τησεν σαουλ ἐν τῷ ἐγγαστριμύ θῳ τοῦ ζητῆ σαι
καὶ ἀ πεκρίνατο αὐ τῷ σαμουηλ ὁ προφή της
καὶ οὐ κ ἐζή τησεν κύ ριον καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τὸ ν καὶ ἐπέστρεψεν τὴ ν βασιλείαν τῷ
δαυιδ υἱῷ ιεσσαι
καὶ ἦ λθεν πᾶ ς ισραηλ πρὸ ς δαυιδ ἐν χεβρων λέγοντες ἰδοὺ ὀ στᾶ σου καὶ σά ρκες σου
ἡ μεῖς
καὶ ἐχθὲς καὶ τρίτην ὄ ντος σαουλ βασιλέως σὺ ἦ σθα ὁ ἐξά γων καὶ εἰσά γων τὸ ν
ισραηλ καὶ εἶπεν κύ ριος ὁ θεό ς σού σοι σὺ ποιμανεῖς τὸ ν λαό ν μου τὸ ν ισραηλ καὶ σὺ
ἔσῃ εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ ισραηλ
καὶ ἦ λθον πά ντες πρεσβύ τεροι ισραηλ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς χεβρων καὶ διέθετο
αὐ τοῖς ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ διαθή κην ἐν χεβρων ἐναντίον κυρίου καὶ ἔχρισαν τὸ ν δαυιδ
εἰς βασιλέα ἐπὶ ισραηλ κατὰ τὸ ν λό γον κυρίου διὰ χειρὸ ς σαμουηλ
καὶ ἐπορεύ θη ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἄ νδρες ισραηλ εἰς ιερουσαλημ αὕ τη ιεβους καὶ ἐκεῖ οἱ
ιεβουσαῖοι οἱ κατοικοῦ ντες τὴ ν γῆ ν
εἶπαν δὲ οἱ κατοικοῦ ντες ιεβους τῷ δαυιδ οὐ κ εἰσελεύ σῃ ὧ δε καὶ προκατελά βετο
τὴ ν περιοχὴ ν σιων αὕ τη ἡ πό λις δαυιδ
καὶ εἶπεν δαυιδ πᾶ ς τύ πτων ιεβουσαῖον ἐν πρώ τοις καὶ ἔσται εἰς ἄ ρχοντα καὶ εἰς
στρατηγό ν καὶ ἀ νέβη ἐπ' αὐ τὴ ν ἐν πρώ τοις ιωαβ υἱὸ ς σαρουια καὶ ἐγένετο εἰς
ἄ ρχοντα
καὶ ἐκά θισεν δαυιδ ἐν τῇ περιοχῇ διὰ τοῦ το ἐκά λεσεν αὐ τὴ ν πό λιν δαυιδ
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν πό λιν κύ κλῳ καὶ ἐπολέμησεν καὶ ἔλαβεν τὴ ν πό λιν
καὶ ἐπορεύ ετο δαυιδ πορευό μενος καὶ μεγαλυνό μενος καὶ κύ ριος παντοκρά τωρ μετ'
αὐ τοῦ
καὶ οὗ τοι οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν δυνατῶ ν οἳ ἦ σαν τῷ δαυιδ οἱ κατισχύ οντες μετ' αὐ τοῦ ἐν
τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ μετὰ παντὸ ς ισραηλ τοῦ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν κατὰ τὸ ν λό γον
κυρίου ἐπὶ ισραηλ
563

καὶ οὗ τος ὁ ἀ ριθμὸ ς τῶ ν δυνατῶ ν τοῦ δαυιδ ιεσεβααλ υἱὸ ς αχαμανι πρῶ τος τῶ ν
τριά κοντα οὗ τος ἐσπά σατο τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ ἅ παξ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας
ἐν καιρῷ ἑνί
καὶ μετ' αὐ τὸ ν ελεαζαρ υἱὸ ς δωδαι ὁ αχωχι οὗ τος ἦ ν ἐν τοῖς τρισὶν δυνατοῖς
οὗ τος ἦ ν μετὰ δαυιδ ἐν φασοδομιν καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι συνή χθησαν ἐκεῖ εἰς πό λεμον
καὶ ἦ ν μερὶς τοῦ ἀ γροῦ πλή ρης κριθῶ ν καὶ ὁ λαὸ ς ἔφυγεν ἀ πὸ προσώ που
ἀ λλοφύ λων
καὶ ἔστη ἐν μέσῳ τῆ ς μερίδος καὶ ἔσωσεν αὐ τὴ ν καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ
ἐποίησεν κύ ριος σωτηρίαν μεγά λην
καὶ κατέβησαν τρεῖς ἐκ τῶ ν τριά κοντα ἀ ρχό ντων εἰς τὴ ν πέτραν πρὸ ς δαυιδ εἰς τὸ
σπή λαιον οδολλαμ καὶ παρεμβολὴ τῶ ν ἀ λλοφύ λων παρεμβεβλή κει ἐν τῇ κοιλά δι
τῶ ν γιγά ντων
καὶ δαυιδ τό τε ἐν τῇ περιοχῇ καὶ τὸ σύ στεμα τῶ ν ἀ λλοφύ λων τό τε ἐν βαιθλεεμ
καὶ ἐπεθύ μησεν δαυιδ καὶ εἶπεν τίς ποτιεῖ με ὕ δωρ ἐκ τοῦ λά κκου βαιθλεεμ τοῦ ἐν
τῇ πύ λῃ
καὶ διέρρηξαν οἱ τρεῖς τὴ ν παρεμβολὴ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ὑ δρεύ σαντο ὕ δωρ ἐκ
τοῦ λά κκου τοῦ ἐν βαιθλεεμ ὃ ς ἦ ν ἐν τῇ πύ λῃ καὶ ἔλαβον καὶ ἦ λθον πρὸ ς δαυιδ καὶ
οὐ κ ἠ θέλησεν δαυιδ τοῦ πιεῖν αὐ τὸ καὶ ἔσπεισεν αὐ τὸ τῷ κυρίῳ
καὶ εἶπεν ἵλεώ ς μοι ὁ θεὸ ς τοῦ ποιῆ σαι τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το εἰ αἷμα ἀ νδρῶ ν τού των
πίομαι ἐν ψυχαῖς αὐ τῶ ν ὅ τι ἐν ψυχαῖς αὐ τῶ ν ἤ νεγκαν αὐ τό καὶ οὐ κ ἐβού λετο πιεῖν
αὐ τό ταῦ τα ἐποίησαν οἱ τρεῖς δυνατοί
καὶ αβεσσα ἀ δελφὸ ς ιωαβ οὗ τος ἦ ν ἄ ρχων τῶ ν τριῶ ν οὗ τος ἐσπά σατο τὴ ν
ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ ἐπὶ τριακοσίους τραυματίας ἐν καιρῷ ἑνί καὶ οὗ τος ἦ ν ὀ νομαστὸ ς
ἐν τοῖς τρισίν
ἀ πὸ τῶ ν τριῶ ν ὑ πὲρ τοὺ ς δύ ο ἔνδοξος καὶ ἦ ν αὐ τοῖς εἰς ἄ ρχοντα καὶ ἕως τῶ ν τριῶ ν
οὐ κ ἤ ρχετο
καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε υἱὸ ς ἀ νδρὸ ς δυνατοῦ πολλὰ ἔργα αὐ τοῦ ὑ πὲρ καβασαηλ
οὗ τος ἐπά ταξεν τοὺ ς δύ ο αριηλ μωαβ καὶ οὗ τος κατέβη καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν λέοντα ἐν
τῷ λά κκῳ ἐν ἡ μέρᾳ χιό νος
καὶ οὗ τος ἐπά ταξεν τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν αἰγύ πτιον ἄ νδρα ὁ ρατὸ ν πεντά πηχυν καὶ ἐν χειρὶ
τοῦ αἰγυπτίου δό ρυ ὡ ς ἀ ντίον ὑ φαινό ντων καὶ κατέβη ἐπ' αὐ τὸ ν βαναιας ἐν ῥ ά βδῳ
καὶ ἀ φείλατο ἐκ τῆ ς χειρὸ ς τοῦ αἰγυπτίου τὸ δό ρυ καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τὸ ν ἐν τῷ
δό ρατι αὐ τοῦ
ταῦ τα ἐποίησεν βαναιας υἱὸ ς ιωδαε καὶ τού τῳ ὄ νομα ἐν τοῖς τρισὶν τοῖς δυνατοῖς
ὑ πὲρ τοὺ ς τριά κοντα ἔνδοξος οὗ τος καὶ πρὸ ς τοὺ ς τρεῖς οὐ κ ἤ ρχετο καὶ κατέστησεν
αὐ τὸ ν δαυιδ ἐπὶ τὴ ν πατριὰ ν αὐ τοῦ
καὶ δυνατοὶ τῶ ν δυνά μεων ασαηλ ἀ δελφὸ ς ιωαβ ελεαναν υἱὸ ς δωδω ἐκ βαιθλαεμ
σαμμωθ ὁ αδι χελλης ὁ φελωνι
ωραι υἱὸ ς εκκης ὁ θεκωι αβιεζερ ὁ αναθωθι
σοβοχαι ὁ ασωθι ηλι ὁ αχωι
μοοραι ὁ νετωφαθι χολοδ υἱὸ ς νοοζα ὁ νετωφαθι
αιθι υἱὸ ς ριβαι ἐκ βουνοῦ βενιαμιν βαναιας ὁ φαραθωνι
564

ουρι ἐκ ναχαλιγαας αβιηλ ὁ γαραβεθθι

αζμωθ ὁ βεερμι ελιαβα ὁ σαλαβωνι
βενναιας οσομ ὁ γεννουνι ιωναθαν υἱὸ ς σωλα ὁ αραρι
αχιμ υἱὸ ς σαχαρ ὁ αραρι ελφαλ υἱὸ ς ουρ
οφαρ ὁ μοχοραθι αχια ὁ φελωνι
ησεραι ὁ χαρμαλι νααραι υἱὸ ς αζωβαι
ιωηλ ἀ δελφὸ ς ναθαν μεβααρ υἱὸ ς αγαρι
σεληκ ὁ αμμωνι ναχωρ ὁ βερθι αἴρων σκεύ η ιωαβ υἱοῦ σαρουια
ιρα ὁ ιεθηρι γαρηβ ὁ ιεθηρι
ουριας ὁ χεττι ζαβετ υἱὸ ς αχλια
αδινα υἱὸ ς σαιζα τοῦ ρουβην ἄ ρχων καὶ ἐπ' αὐ τῷ τριά κοντα
αναν υἱὸ ς μοωχα καὶ ιωσαφατ ὁ βαιθανι
οζια ὁ ασταρωθι σαμμα καὶ ιιηλ υἱοὶ χωθαν τοῦ αραρι
ιεδιηλ υἱὸ ς σαμερι καὶ ιωαζαε ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ ὁ ιεασι
ελιηλ ὁ μιι καὶ ιαριβι καὶ ιωσια υἱὸ ς αὐ τοῦ ελνααμ καὶ ιεθεμα ὁ μωαβίτης
αλιηλ καὶ ωβηδ καὶ ιεσιηλ ὁ μισαβια
καὶ οὗ τοι οἱ ἐλθό ντες πρὸ ς δαυιδ εἰς σωκλαγ ἔτι συνεχομένου ἀ πὸ προσώ που
σαουλ υἱοῦ κις καὶ οὗ τοι ἐν τοῖς δυνατοῖς βοηθοῦ ντες ἐν πολέμῳ
καὶ τό ξῳ ἐκ δεξιῶ ν καὶ ἐξ ἀ ριστερῶ ν καὶ σφενδονῆ ται ἐν λίθοις καὶ τό ξοις ἐκ τῶ ν
ἀ δελφῶ ν σαουλ ἐκ βενιαμιν
ὁ ἄ ρχων αχιεζερ καὶ ιωας υἱὸ ς ασμα τοῦ γεβωθίτου καὶ ιωηλ καὶ ιωφαλητ υἱοὶ
ασμωθ καὶ βερχια καὶ ιηουλ ὁ αναθωθι
καὶ σαμαιας ὁ γαβαωνίτης δυνατὸ ς ἐν τοῖς τριά κοντα καὶ ἐπὶ τῶ ν τριά κοντα
ιερμιας καὶ ιεζιηλ καὶ ιωαναν καὶ ιωζαβαδ ὁ γαδαραθι
ελιαζαι καὶ ιαριμουθ καὶ βααλια καὶ σαμαρια καὶ σαφατια ὁ χαραιφι
ηλκανα καὶ ιησουνι καὶ οζριηλ καὶ ιωαζαρ καὶ ιεσβοαμ οἱ κορῖται
καὶ ελια καὶ ζαβαδια υἱοὶ ιρααμ υἱοὶ τοῦ γεδωρ
καὶ ἀ πὸ τοῦ γαδδι ἐχωρίσθησαν πρὸ ς δαυιδ ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου ἰσχυροὶ δυνατοὶ ἄ νδρες
παρατά ξεως πολέμου αἴροντες θυρεοὺ ς καὶ δό ρατα καὶ πρό σωπον λέοντος
πρό σωπα αὐ τῶ ν καὶ κοῦ φοι ὡ ς δορκά δες ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων τῷ τά χει
αζερ ὁ ἄ ρχων αβδια ὁ δεύ τερος ελιαβ ὁ τρίτος
μασεμαννη ὁ τέταρτος ιερμια ὁ πέμπτος
εθθι ὁ ἕκτος ελιαβ ὁ ἕβδομος
ιωαναν ὁ ὄ γδοος ελιαζερ ὁ ἔνατος
ιερμια ὁ δέκατος μαχαβανναι ὁ ἑνδέκατος
οὗ τοι ἐκ τῶ ν υἱῶ ν γαδ ἄ ρχοντες τῆ ς στρατιᾶ ς εἷς τοῖς ἑκατὸ ν μικρὸ ς καὶ μέγας τοῖς
χιλίοις
οὗ τοι οἱ διαβά ντες τὸ ν ιορδά νην ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώ τῳ καὶ οὗ τος πεπληρωκὼ ς ἐπὶ
πᾶ σαν κρηπῖδα αὐ τοῦ καὶ ἐξεδίωξαν πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας αὐ λῶ νας ἀ πὸ
ἀ νατολῶ ν ἕως δυσμῶ ν
καὶ ἦ λθον ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν καὶ ιουδα εἰς βοή θειαν τοῦ δαυιδ
565

καὶ δαυιδ ἐξῆ λθεν εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τῶ ν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς εἰ εἰς εἰρή νην ἥ κατε πρό ς
με εἴη μοι καρδία καθ' ἑαυτὴ ν ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ εἰ τοῦ παραδοῦ ναί με τοῖς ἐχθροῖς μου
οὐ κ ἐν ἀ ληθείᾳ χειρό ς ἴδοι ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν καὶ ἐλέγξαιτο
καὶ πνεῦ μα ἐνέδυσε τὸ ν αμασαι ἄ ρχοντα τῶ ν τριά κοντα καὶ εἶπεν πορεύ ου καὶ ὁ
λαό ς σου δαυιδ υἱὸ ς ιεσσαι εἰρή νη εἰρή νη σοι καὶ εἰρή νη τοῖς βοηθοῖς σου ὅ τι
ἐβοή θησέν σοι ὁ θεό ς σου καὶ προσεδέξατο αὐ τοὺ ς δαυιδ καὶ κατέστησεν αὐ τοὺ ς
ἄ ρχοντας τῶ ν δυνά μεων
καὶ ἀ πὸ μανασση προσεχώ ρησαν πρὸ ς δαυιδ ἐν τῷ ἐλθεῖν τοὺ ς ἀ λλοφύ λους ἐπὶ
σαουλ εἰς πό λεμον καὶ οὐ κ ἐβοή θησεν αὐ τοῖς ὅ τι ἐν βουλῇ ἐγένετο παρὰ τῶ ν
στρατηγῶ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων λεγό ντων ἐν ταῖς κεφαλαῖς τῶ ν ἀ νδρῶ ν ἐκείνων
ἐπιστρέψει πρὸ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ σαουλ
ἐν τῷ πορευθῆ ναι αὐ τὸ ν εἰς σωκλαγ προσεχώ ρησαν αὐ τῷ ἀ πὸ μανασση εδνα καὶ
ιωζαβαθ καὶ ιωδιηλ καὶ μιχαηλ καὶ ιωσαβεθ καὶ ελιμουθ καὶ σελαθι ἀ ρχηγοὶ
χιλιά δων εἰσὶν τοῦ μανασση
καὶ αὐ τοὶ συνεμά χησαν τῷ δαυιδ ἐπὶ τὸ ν γεδδουρ ὅ τι δυνατοὶ ἰσχύ ος πά ντες καὶ
ἦ σαν ἡ γού μενοι ἐν τῇ στρατιᾷ ἐν τῇ δυνά μει
ὅ τι ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας ἤ ρχοντο πρὸ ς δαυιδ εἰς δύ ναμιν μεγά λην ὡ ς δύ ναμις θεοῦ
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ ρχό ντων τῆ ς στρατιᾶ ς οἱ ἐλθό ντες πρὸ ς δαυιδ εἰς
χεβρων τοῦ ἀ ποστρέψαι τὴ ν βασιλείαν σαουλ πρὸ ς αὐ τὸ ν κατὰ τὸ ν λό γον κυρίου
υἱοὶ ιουδα θυρεοφό ροι καὶ δορατοφό ροι ἓξ χιλιά δες καὶ ὀ κτακό σιοι δυνατοὶ
παρατά ξεως
τῶ ν υἱῶ ν συμεων δυνατοὶ ἰσχύ ος εἰς παρά ταξιν ἑπτὰ χιλιά δες καὶ ἑκατό ν
τῶ ν υἱῶ ν λευι τετρακισχίλιοι ἑξακό σιοι
καὶ ιωαδαε ὁ ἡ γού μενος τῷ ααρων καὶ μετ' αὐ τοῦ τρεῖς χιλιά δες καὶ ἑπτακό σιοι
καὶ σαδωκ νέος δυνατὸ ς ἰσχύ ι καὶ τῆ ς πατρικῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ ἄ ρχοντες εἴκοσι δύ ο
καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν βενιαμιν τῶ ν ἀ δελφῶ ν σαουλ τρεῖς χιλιά δες καὶ ἔτι τὸ πλεῖστον
αὐ τῶ ν ἀ πεσκό πει τὴ ν φυλακὴ ν οἴκου σαουλ
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν εφραιμ εἴκοσι χιλιά δες καὶ ὀ κτακό σιοι δυνατοὶ ἰσχύ ι ἄ νδρες
ὀ νομαστοὶ κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς μανασση δέκα ὀ κτὼ χιλιά δες οἳ ὠ νομά σθησαν ἐν
ὀ νό ματι τοῦ βασιλεῦ σαι τὸ ν δαυιδ
καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ισσαχαρ γινώ σκοντες σύ νεσιν εἰς τοὺ ς καιρού ς γινώ σκοντες τί
ποιή σαι ισραηλ εἰς τὰ ς ἀ ρχὰ ς αὐ τῶ ν διακό σιοι καὶ πά ντες ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν μετ'
αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πὸ ζαβουλων ἐκπορευό μενοι εἰς παρά ταξιν πολέμου ἐν πᾶ σιν σκεύ εσιν
πολεμικοῖς πεντή κοντα χιλιά δες βοηθῆ σαι τῷ δαυιδ οὐ χ ἑτεροκλινῶ ς
καὶ ἀ πὸ νεφθαλι ἄ ρχοντες χίλιοι καὶ μετ' αὐ τῶ ν ἐν θυρεοῖς καὶ δό ρασιν τριά κοντα
ἑπτὰ χιλιά δες
καὶ ἀ πὸ τῶ ν δανιτῶ ν παρατασσό μενοι εἰς πό λεμον εἴκοσι ὀ κτὼ χιλιά δες καὶ
ὀ κτακό σιοι
καὶ ἀ πὸ τοῦ ασηρ ἐκπορευό μενοι βοηθῆ σαι εἰς πό λεμον τεσσαρά κοντα χιλιά δες
566

καὶ ἐκ πέραν τοῦ ιορδά νου ἀ πὸ ρουβην καὶ γαδδι καὶ ἀ πὸ τοῦ ἡ μίσους φυλῆ ς
μανασση ἐν πᾶ σιν σκεύ εσιν πολεμικοῖς ἑκατὸ ν εἴκοσι χιλιά δες
πά ντες οὗ τοι ἄ νδρες πολεμισταὶ παρατασσό μενοι παρά ταξιν ἐν ψυχῇ εἰρηνικῇ καὶ
ἦ λθον εἰς χεβρων τοῦ βασιλεῦ σαι τὸ ν δαυιδ ἐπὶ πά ντα ισραηλ καὶ ὁ κατά λοιπος
ισραηλ ψυχὴ μία τοῦ βασιλεῦ σαι τὸ ν δαυιδ
καὶ ἦ σαν ἐκεῖ ἡ μέρας τρεῖς ἐσθίοντες καὶ πίνοντες ὅ τι ἡ τοίμασαν αὐ τοῖς οἱ ἀ δελφοὶ
αὐ τῶ ν
καὶ οἱ ὁ μοροῦ ντες αὐ τοῖς ἕως ισσαχαρ καὶ ζαβουλων καὶ νεφθαλι ἔφερον αὐ τοῖς ἐπὶ
τῶ ν καμή λων καὶ τῶ ν ὄ νων καὶ τῶ ν ἡ μιό νων καὶ ἐπὶ τῶ ν μό σχων βρώ ματα ἄ λευρα
παλά θας σταφίδας οἶνον καὶ ἔλαιον μό σχους καὶ πρό βατα εἰς πλῆ θος ὅ τι
εὐ φροσύ νη ἐν ισραηλ
καὶ ἐβουλεύ σατο δαυιδ μετὰ τῶ ν χιλιά ρχων καὶ τῶ ν ἑκατοντά ρχων παντὶ
ἡ γουμένῳ
καὶ εἶπεν δαυιδ τῇ πά σῃ ἐκκλησίᾳ ισραηλ εἰ ἐφ' ὑ μῖν ἀ γαθὸ ν καὶ παρὰ κυρίου θεοῦ
ἡ μῶ ν εὐ οδωθῇ ἀ ποστείλωμεν πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ἡ μῶ ν τοὺ ς ὑ πολελειμμένους ἐν
πά σῃ γῇ ισραηλ καὶ μετ' αὐ τῶ ν οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται ἐν πό λεσιν κατασχέσεως αὐ τῶ ν
καὶ συναχθή σονται πρὸ ς ἡ μᾶ ς
καὶ μετενέγκωμεν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν πρὸ ς ἡ μᾶ ς ὅ τι οὐ κ ἐζή τησαν αὐ τὴ ν
ἀ φ' ἡ μερῶ ν σαουλ
καὶ εἶπεν πᾶ σα ἡ ἐκκλησία τοῦ ποιῆ σαι οὕ τως ὅ τι εὐ θὴ ς ὁ λό γος ἐν ὀ φθαλμοῖς
παντὸ ς τοῦ λαοῦ
καὶ ἐξεκκλησίασεν δαυιδ τὸ ν πά ντα ισραηλ ἀ πὸ ὁ ρίων αἰγύ πτου καὶ ἕως εἰσό δου
ημαθ τοῦ εἰσενέγκαι τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ἐκ πό λεως ιαριμ
καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τὴ ν δαυιδ καὶ πᾶ ς ισραηλ ἀ νέβη εἰς πό λιν δαυιδ ἣ ἦ ν τοῦ ιουδα τοῦ
ἀ ναγαγεῖν ἐκεῖθεν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ κυρίου καθημένου ἐπὶ χερουβιν οὗ
ἐπεκλή θη ὄ νομα αὐ τοῦ
καὶ ἐπέθηκαν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ἐπὶ ἅ μαξαν καινὴ ν ἐξ οἴκου αμιναδαβ καὶ οζα
καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἦ γον τὴ ν ἅ μαξαν
καὶ δαυιδ καὶ πᾶ ς ισραηλ παίζοντες ἐναντίον τοῦ θεοῦ ἐν πά σῃ δυνά μει καὶ ἐν
ψαλτῳ δοῖς καὶ ἐν κινύ ραις καὶ ἐν νά βλαις ἐν τυμπά νοις καὶ ἐν κυμβά λοις καὶ ἐν
σά λπιγξιν
καὶ ἤ λθοσαν ἕως τῆ ς ἅ λωνος καὶ ἐξέτεινεν οζα τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ τοῦ κατασχεῖν τὴ ν
κιβωτό ν ὅ τι ἐξέκλινεν αὐ τὴ ν ὁ μό σχος
καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ κύ ριος ἐπὶ οζα καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ἐκεῖ διὰ τὸ ἐκτεῖναι τὴ ν χεῖρα
αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν κιβωτό ν καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ ἀ πέναντι τοῦ θεοῦ
καὶ ἠ θύ μησεν δαυιδ ὅ τι διέκοψεν κύ ριος διακοπὴ ν ἐν οζα καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν τό πον
ἐκεῖνον διακοπὴ οζα ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐφοβή θη δαυιδ τὸ ν θεὸ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ λέγων πῶ ς εἰσοίσω πρὸ ς ἐμαυτὸ ν
τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ
καὶ οὐ κ ἀ πέστρεψεν δαυιδ τὴ ν κιβωτὸ ν πρὸ ς ἑαυτὸ ν εἰς πό λιν δαυιδ καὶ ἐξέκλινεν
αὐ τὴ ν εἰς οἶκον αβεδδαρα τοῦ γεθθαίου
567

καὶ ἐκά θισεν ἡ κιβωτὸ ς τοῦ θεοῦ ἐν οἴκῳ αβεδδαρα τρεῖς μῆ νας καὶ εὐ λό γησεν ὁ
θεὸ ς αβεδδαραμ καὶ πά ντα τὰ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστειλεν χιραμ βασιλεὺ ς τύ ρου ἀ γγέλους πρὸ ς δαυιδ καὶ ξύ λα κέδρινα καὶ
οἰκοδό μους τοίχων καὶ τέκτονας ξύ λων τοῦ οἰκοδομῆ σαι αὐ τῷ οἶκον
καὶ ἔγνω δαυιδ ὅ τι ἡ τοίμησεν αὐ τὸ ν κύ ριος ἐπὶ ισραηλ ὅ τι ηὐ ξή θη εἰς ὕ ψος ἡ
βασιλεία αὐ τοῦ διὰ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ισραηλ
καὶ ἔλαβεν δαυιδ ἔτι γυναῖκας ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐτέχθησαν δαυιδ ἔτι υἱοὶ καὶ
θυγατέρες
καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν τῶ ν τεχθέντων οἳ ἦ σαν αὐ τῷ ἐν ιερουσαλημ σαμαα
ισοβααμ ναθαν σαλωμων
καὶ ιβααρ καὶ ελισαε καὶ ελιφαλετ
καὶ ναγε καὶ ναφαγ καὶ ιανουου
καὶ ελισαμαε καὶ βαλεγδαε καὶ ελιφαλετ
καὶ ἤ κουσαν ἀ λλό φυλοι ὅ τι ἐχρίσθη δαυιδ βασιλεὺ ς ἐπὶ πά ντα ισραηλ καὶ ἀ νέβησαν
πά ντες οἱ ἀ λλό φυλοι ζητῆ σαι τὸ ν δαυιδ καὶ ἤ κουσεν δαυιδ καὶ ἐξῆ λθεν εἰς
ἀ πά ντησιν αὐ τοῖς
καὶ ἀ λλό φυλοι ἦ λθον καὶ συνέπεσον ἐν τῇ κοιλά δι τῶ ν γιγά ντων
καὶ ἠ ρώ τησεν δαυιδ διὰ τοῦ θεοῦ λέγων εἰ ἀ ναβῶ ἐπὶ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ δώ σεις
αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς χεῖρά ς μου καὶ εἶπεν αὐ τῷ κύ ριος ἀ νά βηθι καὶ δώ σω αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς
χεῖρά ς σου
καὶ ἀ νέβη εἰς βααλφαρασιν καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς ἐκεῖ δαυιδ καὶ εἶπεν δαυιδ
διέκοψεν ὁ θεὸ ς τοὺ ς ἐχθρού ς μου ἐν χειρί μου ὡ ς διακοπὴ ν ὕ δατος διὰ τοῦ το
ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου διακοπὴ φαρασιν
καὶ ἐγκατέλιπον ἐκεῖ τοὺ ς θεοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ εἶπεν δαυιδ κατακαῦ σαι αὐ τοὺ ς ἐν πυρί
καὶ προσέθεντο ἔτι ἀ λλό φυλοι καὶ συνέπεσαν ἔτι ἐν τῇ κοιλά δι τῶ ν γιγά ντων
καὶ ἠ ρώ τησεν δαυιδ ἔτι ἐν θεῷ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ θεό ς οὐ πορεύ σῃ ὀ πίσω αὐ τῶ ν
ἀ ποστρέφου ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ παρέσῃ αὐ τοῖς πλησίον τῶ ν ἀ πίων
καὶ ἔσται ἐν τῷ ἀ κοῦ σαί σε τὴ ν φωνὴ ν τοῦ συσσεισμοῦ τῶ ν ἄ κρων τῶ ν ἀ πίων τό τε
ἐξελεύ σῃ εἰς τὸ ν πό λεμον ὅ τι ἐξῆ λθεν ὁ θεὸ ς ἔμπροσθέν σου τοῦ πατά ξαι τὴ ν
παρεμβολὴ ν τῶ ν ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐποίησεν καθὼ ς ἐνετείλατο αὐ τῷ ὁ θεό ς καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν παρεμβολὴ ν τῶ ν
ἀ λλοφύ λων ἀ πὸ γαβαων ἕως γαζαρα
καὶ ἐγένετο ὄ νομα δαυιδ ἐν πά σῃ τῇ γῇ καὶ κύ ριος ἔδωκεν τὸ ν φό βον αὐ τοῦ ἐπὶ
πά ντα τὰ ἔθνη
καὶ ἐποίησεν αὐ τῷ οἰκίας ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἡ τοίμασεν τὸ ν τό πον τῇ κιβωτῷ τοῦ
θεοῦ καὶ ἐποίησεν αὐ τῇ σκηνή ν
τό τε εἶπεν δαυιδ οὐ κ ἔστιν ἆ ραι τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ἀ λλ' ἢ τοὺ ς λευίτας ὅ τι
αὐ τοὺ ς ἐξελέξατο κύ ριος αἴρειν τὴ ν κιβωτὸ ν κυρίου καὶ λειτουργεῖν αὐ τῷ ἕως
αἰῶ νος
καὶ ἐξεκκλησίασεν δαυιδ τὸ ν πά ντα ισραηλ εἰς ιερουσαλημ τοῦ ἀ νενέγκαι τὴ ν
κιβωτὸ ν κυρίου εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἡ τοίμασεν αὐ τῇ
καὶ συνή γαγεν δαυιδ τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων καὶ τοὺ ς λευίτας
568

τῶ ν υἱῶ ν κααθ ουριηλ ὁ ἄ ρχων καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἑκατὸ ν εἴκοσι

τῶ ν υἱῶ ν μεραρι ασαια ὁ ἄ ρχων καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ διακό σιοι πεντή κοντα
τῶ ν υἱῶ ν γηρσαμ ιωηλ ὁ ἄ ρχων καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἑκατὸ ν πεντή κοντα
τῶ ν υἱῶ ν ελισαφαν σαμαιας ὁ ἄ ρχων καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ διακό σιοι
τῶ ν υἱῶ ν χεβρων ελιηλ ὁ ἄ ρχων καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ὀ γδοή κοντα
τῶ ν υἱῶ ν οζιηλ αμιναδαβ ὁ ἄ ρχων καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἑκατὸ ν δέκα δύ ο
καὶ ἐκά λεσεν δαυιδ τὸ ν σαδωκ καὶ αβιαθαρ τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τοὺ ς λευίτας τὸ ν ουριηλ
ασαια ιωηλ σαμαιαν ελιηλ αμιναδαβ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ὑ μεῖς ἄ ρχοντες πατριῶ ν τῶ ν λευιτῶ ν ἁ γνίσθητε ὑ μεῖς καὶ οἱ
ἀ δελφοὶ ὑ μῶ ν καὶ ἀ νοίσετε τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ισραηλ οὗ ἡ τοίμασα αὐ τῇ
ὅ τι οὐ κ ἐν τῷ πρό τερον ὑ μᾶ ς εἶναι διέκοψεν ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐν ἡ μῖν ὅ τι οὐ κ
ἐζητή σαμεν ἐν κρίματι
καὶ ἡ γνίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται τοῦ ἀ νενέγκαι τὴ ν κιβωτὸ ν θεοῦ ισραηλ
καὶ ἔλαβον οἱ υἱοὶ τῶ ν λευιτῶ ν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ὡ ς ἐνετείλατο μωυσῆ ς ἐν
λό γῳ θεοῦ κατὰ τὴ ν γραφή ν ἐν ἀ ναφορεῦ σιν ἐπ' αὐ τού ς
καὶ εἶπεν δαυιδ τοῖς ἄ ρχουσιν τῶ ν λευιτῶ ν στή σατε τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν τοὺ ς
ψαλτῳ δοὺ ς ἐν ὀ ργά νοις ᾠ δῶ ν νά βλαις καὶ κινύ ραις καὶ κυμβά λοις τοῦ φωνῆ σαι εἰς
ὕ ψος ἐν φωνῇ εὐ φροσύ νης
καὶ ἔστησαν οἱ λευῖται τὸ ν αιμαν υἱὸ ν ιωηλ ἐκ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ ασαφ υἱὸ ς
βαραχια καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν μεραρι ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ αιθαν υἱὸ ς κισαιου
καὶ μετ' αὐ τῶ ν ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν οἱ δεύ τεροι ζαχαριας καὶ οζιηλ καὶ σεμιραμωθ καὶ
ιιηλ καὶ ωνι καὶ ελιαβ καὶ βαναια καὶ μαασαια καὶ ματταθια καὶ ελιφαλια καὶ
μακενια καὶ αβδεδομ καὶ ιιηλ καὶ οζιας οἱ πυλωροί
καὶ οἱ ψαλτῳ δοί αιμαν ασαφ καὶ αιθαν ἐν κυμβά λοις χαλκοῖς τοῦ ἀ κουσθῆ ναι
ποιῆ σαι
ζαχαριας καὶ οζιηλ σεμιραμωθ ιιηλ ωνι ελιαβ μασαιας βαναιας ἐν νά βλαις ἐπὶ
αλαιμωθ
καὶ ματταθιας καὶ ελιφαλιας καὶ μακενιας καὶ αβδεδομ καὶ ιιηλ καὶ οζιας ἐν κινύ ραις
αμασενιθ τοῦ ἐνισχῦ σαι
καὶ χωνενια ἄ ρχων τῶ ν λευιτῶ ν ἄ ρχων τῶ ν ᾠ δῶ ν ὅ τι συνετὸ ς ἦ ν
καὶ βαραχια καὶ ηλκανα πυλωροὶ τῆ ς κιβωτοῦ
καὶ σοβνια καὶ ιωσαφατ καὶ ναθαναηλ καὶ αμασαι καὶ ζαχαρια καὶ βαναι καὶ ελιεζερ
οἱ ἱερεῖς σαλπίζοντες ταῖς σά λπιγξιν ἔμπροσθεν τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ καὶ αβδεδομ
καὶ ιια πυλωροὶ τῆ ς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ
καὶ ἦ ν δαυιδ καὶ οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ καὶ οἱ χιλίαρχοι οἱ πορευό μενοι τοῦ
ἀ ναγαγεῖν τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς διαθή κης κυρίου ἐξ οἴκου αβδεδομ ἐν εὐ φροσύ νῃ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κατισχῦ σαι τὸ ν θεὸ ν τοὺ ς λευίτας αἴροντας τὴ ν κιβωτὸ ν τῆ ς
διαθή κης κυρίου καὶ ἔθυσαν ἑπτὰ μό σχους καὶ ἑπτὰ κριού ς
καὶ δαυιδ περιεζωσμένος ἐν στολῇ βυσσίνῃ καὶ πά ντες οἱ λευῖται αἴροντες τὴ ν
κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου καὶ οἱ ψαλτῳ δοὶ καὶ χωνενιας ὁ ἄ ρχων τῶ ν ᾠ δῶ ν τῶ ν ἀ |
δό ντων καὶ ἐπὶ δαυιδ στολὴ βυσσίνη
569

καὶ πᾶ ς ισραηλ ἀ νά γοντες τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου ἐν σημασίᾳ καὶ ἐν φωνῇ
σωφερ καὶ ἐν σά λπιγξιν καὶ ἐν κυμβά λοις ἀ ναφωνοῦ ντες νά βλαις καὶ ἐν κινύ ραις
καὶ ἐγένετο κιβωτὸ ς διαθή κης κυρίου καὶ ἦ λθεν ἕως πό λεως δαυιδ καὶ μελχολ
θυγά τηρ σαουλ παρέκυψεν διὰ τῆ ς θυρίδος καὶ εἶδεν τὸ ν βασιλέα δαυιδ
ὀ ρχού μενον καὶ παίζοντα καὶ ἐξουδένωσεν αὐ τὸ ν ἐν τῇ ψυχῇ αὐ τῆ ς
καὶ εἰσή νεγκαν τὴ ν κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ καὶ ἀ πηρείσαντο αὐ τὴ ν ἐν μέσῳ τῆ ς σκηνῆ ς
ἧ ς ἔπηξεν αὐ τῇ δαυιδ καὶ προσή νεγκαν ὁ λοκαυτώ ματα καὶ σωτηρίου ἐναντίον τοῦ
θεοῦ
καὶ συνετέλεσεν δαυιδ ἀ ναφέρων ὁ λοκαυτώ ματα καὶ σωτηρίου καὶ εὐ λό γησεν τὸ ν
λαὸ ν ἐν ὀ νό ματι κυρίου
καὶ διεμέρισεν παντὶ ἀ νδρὶ ισραηλ ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς καὶ ἕως γυναικὸ ς τῷ ἀ νδρὶ ἄ ρτον
ἕνα ἀ ρτοκοπικὸ ν καὶ ἀ μορίτην
καὶ ἔταξεν κατὰ πρό σωπον τῆ ς κιβωτοῦ διαθή κης κυρίου ἐκ τῶ ν λευιτῶ ν
λειτουργοῦ ντας ἀ ναφωνοῦ ντας καὶ ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν κύ ριον τὸ ν θεὸ ν
ισραηλ
ασαφ ὁ ἡ γού μενος καὶ δευτερεύ ων αὐ τῷ ζαχαριας ιιηλ σεμιραμωθ ιιηλ ματταθιας
ελιαβ καὶ βαναιας καὶ αβδεδομ καὶ ιιηλ ἐν ὀ ργά νοις νά βλαις καὶ κινύ ραις καὶ ασαφ
ἐν κυμβά λοις ἀ ναφωνῶ ν
καὶ βαναιας καὶ οζιηλ οἱ ἱερεῖς ἐν ταῖς σά λπιγξιν διὰ παντὸ ς ἐναντίον τῆ ς κιβωτοῦ
τῆ ς διαθή κης τοῦ θεοῦ
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τό τε ἔταξεν δαυιδ ἐν ἀ ρχῇ τοῦ αἰνεῖν τὸ ν κύ ριον ἐν χειρὶ ασαφ
καὶ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ
ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ἐπικαλεῖσθε αὐ τὸ ν ἐν ὀ νό ματι αὐ τοῦ γνωρίσατε ἐν λαοῖς
τὰ ἐπιτηδεύ ματα αὐ τοῦ
ᾄ σατε αὐ τῷ καὶ ὑ μνή σατε αὐ τῷ διηγή σασθε πᾶ σιν τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ ἃ ἐποίησεν
κύ ριος
αἰνεῖτε ἐν ὀ νό ματι ἁ γίῳ αὐ τοῦ εὐ φρανθή σεται καρδία ζητοῦ σα τὴ ν εὐ δοκίαν αὐ τοῦ
ζητή σατε τὸ ν κύ ριον καὶ ἰσχύ σατε ζητή σατε τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ διὰ παντό ς
μνημονεύ ετε τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ ἃ ἐποίησεν τέρατα καὶ κρίματα τοῦ στό ματος
αὐ τοῦ
σπέρμα ισραηλ παῖδες αὐ τοῦ υἱοὶ ιακωβ ἐκλεκτοὶ αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐν πά σῃ τῇ γῇ τὰ κρίματα αὐ τοῦ
μνημονεύ ων εἰς αἰῶ να διαθή κης αὐ τοῦ λό γον αὐ τοῦ ὃ ν ἐνετείλατο εἰς χιλίας γενεά ς
ὃ ν διέθετο τῷ αβρααμ καὶ τὸ ν ὅ ρκον αὐ τοῦ τῷ ισαακ
ἔστησεν αὐ τὸ ν τῷ ιακωβ εἰς πρό σταγμα τῷ ισραηλ διαθή κην αἰώ νιον
λέγων σοὶ δώ σω τὴ ν γῆ ν χανααν σχοίνισμα κληρονομίας ὑ μῶ ν
ἐν τῷ γενέσθαι αὐ τοὺ ς ὀ λιγοστοὺ ς ἀ ριθμῷ ὡ ς ἐσμικρύ νθησαν καὶ παρῴ κησαν ἐν
αὐ τῇ
καὶ ἐπορεύ θησαν ἀ πὸ ἔθνους εἰς ἔθνος καὶ ἀ πὸ βασιλείας εἰς λαὸ ν ἕτερον
οὐ κ ἀ φῆ κεν ἄ νδρα τοῦ δυναστεῦ σαι αὐ τοὺ ς καὶ ἤ λεγξεν περὶ αὐ τῶ ν βασιλεῖς
μὴ ἅ ψησθε τῶ ν χριστῶ ν μου καὶ ἐν τοῖς προφή ταις μου μὴ πονηρεύ εσθε
ᾄ σατε τῷ κυρίῳ πᾶ σα ἡ γῆ ἀ ναγγείλατε ἐξ ἡ μέρας εἰς ἡ μέραν σωτηρίαν αὐ τοῦ
570

ὅ τι μέγας κύ ριος καὶ αἰνετὸ ς σφό δρα φοβερό ς ἐστιν ἐπὶ πά ντας τοὺ ς θεού ς
ὅ τι πά ντες οἱ θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν εἴδωλα καὶ ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν οὐ ρανὸ ν ἐποίησεν
δό ξα καὶ ἔπαινος κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ ἰσχὺ ς καὶ καύ χημα ἐν τό πῳ αὐ τοῦ
δό τε τῷ κυρίῳ πατριαὶ τῶ ν ἐθνῶ ν δό τε τῷ κυρίῳ δό ξαν καὶ ἰσχύ ν
δό τε τῷ κυρίῳ δό ξαν ὀ νό ματος αὐ τοῦ λά βετε δῶ ρα καὶ ἐνέγκατε κατὰ πρό σωπον
αὐ τοῦ καὶ προσκυνή σατε τῷ κυρίῳ ἐν αὐ λαῖς ἁ γίαις αὐ τοῦ
φοβηθή τω ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ πᾶ σα ἡ γῆ κατορθωθή τω ἡ γῆ καὶ μὴ σαλευθή τω
εὐ φρανθή τω ὁ οὐ ρανό ς καὶ ἀ γαλλιά σθω ἡ γῆ καὶ εἰπά τωσαν ἐν τοῖς ἔθνεσιν κύ ριος
βασιλεύ ων
βομβή σει ἡ θά λασσα σὺ ν τῷ πληρώ ματι καὶ ξύ λον ἀ γροῦ καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τῷ
τό τε εὐ φρανθή σεται τὰ ξύ λα τοῦ δρυμοῦ ἀ πὸ προσώ που κυρίου ὅ τι ἦ λθεν κρῖναι
τὴ ν γῆ ν
ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι ἀ γαθό ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ εἴπατε σῶ σον ἡ μᾶ ς ὁ θεὸ ς τῆ ς σωτηρίας ἡ μῶ ν καὶ ἐξελοῦ ἡ μᾶ ς ἐκ τῶ ν ἐθνῶ ν
τοῦ αἰνεῖν τὸ ὄ νομα τὸ ἅ γιό ν σου καὶ καυχᾶ σθαι ἐν ταῖς αἰνέσεσίν σου
εὐ λογημένος κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος καὶ ἐρεῖ πᾶ ς
ὁ λαό ς αμην καὶ ᾔ νεσαν τῷ κυρίῳ
καὶ κατέλιπον ἐκεῖ ἔναντι τῆ ς κιβωτοῦ διαθή κης κυρίου τὸ ν ασαφ καὶ τοὺ ς
ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ τοῦ λειτουργεῖν ἐναντίον τῆ ς κιβωτοῦ διὰ παντὸ ς τὸ τῆ ς ἡ μέρας
εἰς ἡ μέραν
καὶ αβδεδομ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἑξή κοντα καὶ ὀ κτώ καὶ αβδεδομ υἱὸ ς ιδιθων καὶ
οσσα εἰς πυλωρού ς
καὶ τὸ ν σαδωκ τὸ ν ἱερέα καὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ τοὺ ς ἱερεῖς ἐναντίον σκηνῆ ς
κυρίου ἐν βαμα τῇ ἐν γαβαων
τοῦ ἀ ναφέρειν ὁ λοκαυτώ ματα τῷ κυρίῳ ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν
ὁ λοκαυτωμά των διὰ παντὸ ς τὸ πρωὶ καὶ τὸ ἑσπέρας καὶ κατὰ πά ντα τὰ
γεγραμμένα ἐν νό μῳ κυρίου ὅ σα ἐνετείλατο ἐφ' υἱοῖς ισραηλ ἐν χειρὶ μωυσῆ τοῦ
θερά ποντος τοῦ θεοῦ
καὶ μετ' αὐ τοῦ αιμαν καὶ ιδιθων καὶ οἱ λοιποὶ ἐκλεγέντες ἐπ' ὀ νό ματος τοῦ αἰνεῖν
τὸ ν κύ ριον ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ μετ' αὐ τῶ ν σά λπιγγες καὶ κύ μβαλα τοῦ ἀ ναφωνεῖν καὶ ὄ ργανα τῶ ν ᾠ δῶ ν τοῦ
θεοῦ υἱοὶ ιδιθων εἰς τὴ ν πύ λην
καὶ ἐπορεύ θη ἅ πας ὁ λαὸ ς ἕκαστος εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ καὶ ἐπέστρεψεν δαυιδ τοῦ
εὐ λογῆ σαι τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὡ ς κατῴ κησεν δαυιδ ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ναθαν τὸ ν
προφή την ἰδοὺ ἐγὼ κατοικῶ ἐν οἴκῳ κεδρίνῳ καὶ ἡ κιβωτὸ ς διαθή κης κυρίου
ὑ ποκά τω δέρρεων
καὶ εἶπεν ναθαν πρὸ ς δαυιδ πᾶ ν τὸ ἐν τῇ ψυχῇ σου ποίει ὅ τι ὁ θεὸ ς μετὰ σοῦ
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ναθαν λέγων
πορεύ ου καὶ εἰπὸ ν πρὸ ς δαυιδ τὸ ν παῖδά μου οὕ τως εἶπεν κύ ριος οὐ σὺ
οἰκοδομή σεις μοι οἶκον τοῦ κατοικῆ σαί με ἐν αὐ τῷ
571

ὅ τι οὐ κατῴ κησα ἐν οἴκῳ ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἀ νή γαγον τὸ ν ισραηλ ἕως τῆ ς ἡ μέρας

ταύ της καὶ ἤ μην ἐν σκηνῇ καὶ ἐν καταλύ ματι
ἐν πᾶ σιν οἷς διῆ λθον ἐν παντὶ ισραηλ εἰ λαλῶ ν ἐλά λησα πρὸ ς μίαν φυλὴ ν ισραηλ τοῦ
ποιμαίνειν τὸ ν λαό ν μου λέγων ὅ τι οὐ κ ᾠ κοδομή κατέ μοι οἶκον κέδρινον
καὶ νῦ ν οὕ τως ἐρεῖς τῷ δού λῳ μου δαυιδ τά δε λέγει κύ ριος παντοκρά τωρ ἔλαβό ν σε
ἐκ τῆ ς μά νδρας ἐξό πισθεν τῶ ν ποιμνίων τοῦ εἶναι εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου
ισραηλ
καὶ ἤ μην μετὰ σοῦ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐπορεύ θης καὶ ἐξωλέθρευσα πά ντας τοὺ ς ἐχθρού ς
σου ἀ πὸ προσώ που σου καὶ ἐποίησά σοι ὄ νομα κατὰ τὸ ὄ νομα τῶ ν μεγά λων τῶ ν
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ θή σομαι τό πον τῷ λαῷ μου ισραηλ καὶ καταφυτεύ σω αὐ τό ν καὶ κατασκηνώ σει
καθ' ἑαυτὸ ν καὶ οὐ μεριμνή σει ἔτι καὶ οὐ προσθή σει ἀ δικία τοῦ ταπεινῶ σαι αὐ τὸ ν
καθὼ ς ἀ π' ἀ ρχῆ ς
καὶ ἀ φ' ἡ μερῶ ν ὧ ν ἔταξα κριτὰ ς ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου ισραηλ καὶ ἐταπείνωσα ἅ παντας
τοὺ ς ἐχθρού ς σου καὶ αὐ ξή σω σε καὶ οἶκον οἰκοδομή σει σοι κύ ριος
καὶ ἔσται ὅ ταν πληρωθῶ σιν αἱ ἡ μέραι σου καὶ κοιμηθή σῃ μετὰ τῶ ν πατέρων σου
καὶ ἀ ναστή σω τὸ σπέρμα σου μετὰ σέ ὃ ς ἔσται ἐκ τῆ ς κοιλίας σου καὶ ἑτοιμά σω τὴ ν
βασιλείαν αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς οἰκοδομή σει μοι οἶκον καὶ ἀ νορθώ σω τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος
ἐγὼ ἔσομαι αὐ τῷ εἰς πατέρα καὶ αὐ τὸ ς ἔσται μοι εἰς υἱό ν καὶ τὸ ἔλεό ς μου οὐ κ
ἀ ποστή σω ἀ π' αὐ τοῦ ὡ ς ἀ πέστησα ἀ πὸ τῶ ν ὄ ντων ἔμπροσθέν σου
καὶ πιστώ σω αὐ τὸ ν ἐν οἴκῳ μου καὶ ἐν βασιλείᾳ αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος καὶ ὁ θρό νος
αὐ τοῦ ἔσται ἀ νωρθωμένος ἕως αἰῶ νος
κατὰ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους καὶ κατὰ πᾶ σαν τὴ ν ὅ ρασιν ταύ την οὕ τως
ἐλά λησεν ναθαν πρὸ ς δαυιδ
καὶ ἦ λθεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ καὶ ἐκά θισεν ἀ πέναντι κυρίου καὶ εἶπεν τίς εἰμι ἐγώ
κύ ριε ὁ θεό ς καὶ τίς ὁ οἶκό ς μου ὅ τι ἠ γά πησά ς με ἕως αἰῶ νος
καὶ ἐσμικρύ νθη ταῦ τα ἐνώ πιό ν σου ὁ θεό ς καὶ ἐλά λησας ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ παιδό ς
σου ἐκ μακρῶ ν καὶ ἐπεῖδές με ὡ ς ὅ ρασις ἀ νθρώ που καὶ ὕ ψωσά ς με κύ ριε ὁ θεό ς
τί προσθή σει ἔτι δαυιδ πρὸ ς σὲ τοῦ δοξά σαι καὶ σὺ τὸ ν δοῦ λό ν σου οἶδας
καὶ κατὰ τὴ ν καρδίαν σου ἐποίησας τὴ ν πᾶ σαν μεγαλωσύ νην
κύ ριε οὐ κ ἔστιν ὅ μοιό ς σοι καὶ οὐ κ ἔστιν πλὴ ν σοῦ κατὰ πά ντα ὅ σα ἠ κού σαμεν ἐν
ὠ σὶν ἡ μῶ ν
καὶ οὐ κ ἔστιν ὡ ς ὁ λαό ς σου ισραηλ ἔθνος ἔτι ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὡ ς ὡ δή γησεν αὐ τὸ ν ὁ θεὸ ς
τοῦ λυτρώ σασθαι ἑαυτῷ λαὸ ν τοῦ θέσθαι ἑαυτῷ ὄ νομα μέγα καὶ ἐπιφανὲς τοῦ
ἐκβαλεῖν ἀ πὸ προσώ που λαοῦ σου οὓ ς ἐλυτρώ σω ἐξ αἰγύ πτου ἔθνη
καὶ ἔδωκας τὸ ν λαό ν σου ισραηλ σεαυτῷ λαὸ ν ἕως αἰῶ νος καὶ σύ κύ ριε αὐ τοῖς εἰς
θεό ν
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ λό γος σου ὃ ν ἐλά λησας πρὸ ς τὸ ν παῖδά σου καὶ ἐπὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
πιστωθή τω ἕως αἰῶ νος
λεγό ντων κύ ριε κύ ριε παντοκρά τωρ θεὸ ς ισραηλ καὶ ὁ οἶκος δαυιδ παιδό ς σου
ἀ νωρθωμένος ἐναντίον σου
572

ὅ τι σύ κύ ριε ἤ νοιξας τὸ οὖ ς τοῦ παιδό ς σου τοῦ οἰκοδομῆ σαι αὐ τῷ οἶκον διὰ τοῦ το
εὗ ρεν ὁ παῖς σου τοῦ προσεύ ξασθαι κατὰ πρό σωπό ν σου
καὶ νῦ ν κύ ριε σὺ εἶ αὐ τὸ ς ὁ θεὸ ς καὶ ἐλά λησας ἐπὶ τὸ ν δοῦ λό ν σου τὰ ἀ γαθὰ ταῦ τα
καὶ νῦ ν ἤ ρξω τοῦ εὐ λογῆ σαι τὸ ν οἶκον τοῦ παιδό ς σου τοῦ εἶναι εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐναντίον σου ὅ τι σύ κύ ριε εὐ λό γησας καὶ εὐ λό γησον εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἐπά ταξεν δαυιδ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ ἐτροπώ σατο
αὐ τοὺ ς καὶ ἔλαβεν τὴ ν γεθ καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς ἐκ χειρὸ ς ἀ λλοφύ λων
καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν μωαβ καὶ ἦ σαν μωαβ παῖδες τῷ δαυιδ φέροντες δῶ ρα
καὶ ἐπά ταξεν δαυιδ τὸ ν αδρααζαρ βασιλέα σουβα ημαθ πορευομένου αὐ τοῦ
ἐπιστῆ σαι χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ ποταμὸ ν εὐ φρά την
καὶ προκατελά βετο δαυιδ αὐ τῶ ν χίλια ἅ ρματα καὶ ἑπτὰ χιλιά δας ἵππων καὶ εἴκοσι
χιλιά δας ἀ νδρῶ ν πεζῶ ν καὶ παρέλυσεν δαυιδ πά ντα τὰ ἅ ρματα καὶ ὑ πελίπετο ἐξ
αὐ τῶ ν ἑκατὸ ν ἅ ρματα
καὶ ἦ λθεν σύ ρος ἐκ δαμασκοῦ βοηθῆ σαι αδρααζαρ βασιλεῖ σουβα καὶ ἐπά ταξεν
δαυιδ ἐν τῷ σύ ρῳ εἴκοσι καὶ δύ ο χιλιά δας ἀ νδρῶ ν
καὶ ἔθετο δαυιδ φρουρὰ ν ἐν συρίᾳ τῇ κατὰ δαμασκό ν καὶ ἦ σαν τῷ δαυιδ εἰς παῖδας
φέροντας δῶ ρα καὶ ἔσῳ ζεν κύ ριος τὸ ν δαυιδ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐπορεύ ετο
καὶ ἔλαβεν δαυιδ τοὺ ς κλοιοὺ ς τοὺ ς χρυσοῦ ς οἳ ἦ σαν ἐπὶ τοὺ ς παῖδας αδρααζαρ καὶ
ἤ νεγκεν αὐ τοὺ ς εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἐκ τῆ ς μεταβηχας καὶ ἐκ τῶ ν ἐκλεκτῶ ν πό λεων τῶ ν αδρααζαρ ἔλαβεν δαυιδ
χαλκὸ ν πολὺ ν σφό δρα ἐξ αὐ τοῦ ἐποίησεν σαλωμων τὴ ν θά λασσαν τὴ ν χαλκῆ ν καὶ
τοὺ ς στύ λους καὶ τὰ σκεύ η τὰ χαλκᾶ
καὶ ἤ κουσεν θωα βασιλεὺ ς ημαθ ὅ τι ἐπά ταξεν δαυιδ τὴ ν πᾶ σαν δύ ναμιν αδρααζαρ
βασιλέως σουβα
καὶ ἀ πέστειλεν τὸ ν ιδουραμ υἱὸ ν αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα δαυιδ τοῦ ἐρωτῆ σαι
αὐ τὸ ν τὰ εἰς εἰρή νην καὶ τοῦ εὐ λογῆ σαι αὐ τὸ ν ὑ πὲρ οὗ ἐπολέμησεν τὸ ν αδρααζαρ
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τό ν ὅ τι ἀ νὴ ρ πολέμιος θωα ἦ ν τῷ αδρααζαρ καὶ πά ντα τὰ σκεύ η
ἀ ργυρᾶ καὶ χρυσᾶ
καὶ ταῦ τα ἡ γίασεν δαυιδ τῷ κυρίῳ μετὰ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ τοῦ χρυσίου οὗ ἔλαβεν ἐκ
πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν ἐξ ιδουμαίας καὶ μωαβ καὶ ἐξ υἱῶ ν αμμων καὶ ἐκ τῶ ν
ἀ λλοφύ λων καὶ ἐξ αμαληκ
καὶ αβεσσα υἱὸ ς σαρουια ἐπά ταξεν τὴ ν ιδουμαίαν ἐν κοιλά δι τῶ ν ἁ λῶ ν ὀ κτὼ καὶ
δέκα χιλιά δας
καὶ ἔθετο ἐν τῇ κοιλά δι φρουρά ς καὶ ἦ σαν πά ντες οἱ ιδουμαῖοι παῖδες δαυιδ καὶ
ἔσῳ ζεν κύ ριος τὸ ν δαυιδ ἐν πᾶ σιν οἷς ἐπορεύ ετο
καὶ ἐβασίλευσεν δαυιδ ἐπὶ πά ντα ισραηλ καὶ ἦ ν ποιῶ ν κρίμα καὶ δικαιοσύ νην τῷ
παντὶ λαῷ αὐ τοῦ
καὶ ιωαβ υἱὸ ς σαρουια ἐπὶ τῆ ς στρατιᾶ ς καὶ ιωσαφατ υἱὸ ς αχιλουδ
ὑ πομνηματογρά φος
καὶ σαδωκ υἱὸ ς αχιτωβ καὶ αχιμελεχ υἱὸ ς αβιαθαρ ἱερεῖς καὶ σουσα γραμματεὺ ς
καὶ βαναιας υἱὸ ς ιωδαε ἐπὶ τοῦ χερεθθι καὶ τοῦ φελεθθι καὶ υἱοὶ δαυιδ οἱ πρῶ τοι
διά δοχοι τοῦ βασιλέως
573

καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα ἀ πέθανεν ναας βασιλεὺ ς υἱῶ ν αμμων καὶ ἐβασίλευσεν αναν
υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν δαυιδ ποιή σω ἔλεος μετὰ αναν υἱοῦ ναας ὡ ς ἐποίησεν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ μετ'
ἐμοῦ ἔλεος καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους δαυιδ τοῦ παρακαλέσαι αὐ τὸ ν περὶ τοῦ πατρὸ ς
αὐ τοῦ καὶ ἦ λθον παῖδες δαυιδ εἰς γῆ ν υἱῶ ν αμμων τοῦ παρακαλέσαι αὐ τό ν
καὶ εἶπον ἄ ρχοντες αμμων πρὸ ς αναν μὴ δοξά ζων δαυιδ τὸ ν πατέρα σου ἐναντίον
σου ἀ πέστειλέν σοι παρακαλοῦ ντας οὐ χ ὅ πως ἐξερευνή σωσιν τὴ ν πό λιν τοῦ
κατασκοπῆ σαι τὴ ν γῆ ν ἦ λθον παῖδες αὐ τοῦ πρὸ ς σέ
καὶ ἔλαβεν αναν τοὺ ς παῖδας δαυιδ καὶ ἐξύ ρησεν αὐ τοὺ ς καὶ ἀ φεῖλεν τῶ ν μανδυῶ ν
αὐ τῶ ν τὸ ἥ μισυ ἕως τῆ ς ἀ ναβολῆ ς καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τού ς
καὶ ἦ λθον ἀ παγγεῖλαι τῷ δαυιδ περὶ τῶ ν ἀ νδρῶ ν καὶ ἀ πέστειλεν εἰς ἀ πά ντησιν
αὐ τοῖς ὅ τι ἦ σαν ἠ τιμωμένοι σφό δρα καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς καθίσατε ἐν ιεριχω ἕως
τοῦ ἀ νατεῖλαι τοὺ ς πώ γωνας ὑ μῶ ν καὶ ἀ νακά μψατε
καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ αμμων ὅ τι ᾐ σχύ νθη λαὸ ς δαυιδ καὶ ἀ πέστειλεν αναν καὶ οἱ υἱοὶ
αμμων χίλια τά λαντα ἀ ργυρίου τοῦ μισθώ σασθαι ἑαυτοῖς ἐκ συρίας μεσοποταμίας
καὶ ἐκ συρίας μοοχα καὶ ἐκ σωβα ἅ ρματα καὶ ἱππεῖς
καὶ ἐμισθώ σαντο ἑαυτοῖς δύ ο καὶ τριά κοντα χιλιά δας ἁ ρμά των καὶ τὸ ν βασιλέα
μωχα καὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἦ λθον καὶ παρενέβαλον κατέναντι μαιδαβα καὶ οἱ υἱοὶ
αμμων συνή χθησαν ἐκ τῶ ν πό λεων αὐ τῶ ν καὶ ἦ λθον εἰς τὸ πολεμῆ σαι
καὶ ἤ κουσεν δαυιδ καὶ ἀ πέστειλεν τὸ ν ιωαβ καὶ πᾶ σαν τὴ ν στρατιὰ ν τῶ ν δυνατῶ ν
καὶ ἐξῆ λθον οἱ υἱοὶ αμμων καὶ παρατά σσονται εἰς πό λεμον παρὰ τὸ ν πυλῶ να τῆ ς
πό λεως καὶ οἱ βασιλεῖς οἱ ἐλθό ντες παρενέβαλον καθ' ἑαυτοὺ ς ἐν τῷ πεδίῳ
καὶ εἶδεν ιωαβ ὅ τι γεγό νασιν ἀ ντιπρό σωποι τοῦ πολεμεῖν πρὸ ς αὐ τὸ ν κατὰ
πρό σωπον καὶ ἐξό πισθεν καὶ ἐξελέξατο ἐκ παντὸ ς νεανίου ἐξ ισραηλ καὶ
παρετά ξαντο ἐναντίον τοῦ σύ ρου
καὶ τὸ κατά λοιπον τοῦ λαοῦ ἔδωκεν ἐν χειρὶ αβεσσα ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ
παρετά ξαντο ἐξ ἐναντίας υἱῶ ν αμμων
καὶ εἶπεν ἐὰ ν κρατή σῃ ὑ πὲρ ἐμὲ σύ ρος καὶ ἔσῃ μοι εἰς σωτηρίαν καὶ ἐὰ ν υἱοὶ αμμων
κρατή σωσιν ὑ πὲρ σέ καὶ σώ σω σε
ἀ νδρίζου καὶ ἐνισχύ σωμεν περὶ τοῦ λαοῦ ἡ μῶ ν καὶ περὶ τῶ ν πό λεων τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ κύ ριος τὸ ἀ γαθὸ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ ποιή σει
καὶ παρετά ξατο ιωαβ καὶ ὁ λαὸ ς ὁ μετ' αὐ τοῦ κατέναντι σύ ρων εἰς πό λεμον καὶ
ἔφυγον ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ οἱ υἱοὶ αμμων εἶδον ὅ τι ἔφυγον σύ ροι καὶ ἔφυγον καὶ αὐ τοὶ ἀ πὸ προσώ που ιωαβ
καὶ ἀ πὸ προσώ που αβεσσα τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ ἦ λθον εἰς τὴ ν πό λιν καὶ ἦ λθεν
ιωαβ εἰς ιερουσαλημ
καὶ εἶδεν σύ ρος ὅ τι ἐτροπώ σατο αὐ τὸ ν ισραηλ καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους καὶ
ἐξή γαγον τὸ ν σύ ρον ἐκ τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ σωφαχ ἀ ρχιστρά τηγος
δυνά μεως αδρααζαρ ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πηγγέλη τῷ δαυιδ καὶ συνή γαγεν τὸ ν πά ντα ισραηλ καὶ διέβη τὸ ν ιορδά νην καὶ
ἦ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ παρετά ξατο ἐπ' αὐ τού ς καὶ παρατά σσεται σύ ρος ἐξ ἐναντίας
δαυιδ καὶ ἐπολέμησαν αὐ τό ν
574

καὶ ἔφυγεν σύ ρος ἀ πὸ προσώ που δαυιδ καὶ ἀ πέκτεινεν δαυιδ ἀ πὸ τοῦ σύ ρου ἑπτὰ
χιλιά δας ἁ ρμά των καὶ τεσσαρά κοντα χιλιά δας πεζῶ ν καὶ τὸ ν σωφαχ
ἀ ρχιστρά τηγον δυνά μεως ἀ πέκτεινεν
καὶ εἶδον παῖδες αδρααζαρ ὅ τι ἐπταίκασιν ἀ πὸ προσώ που ισραηλ καὶ διέθεντο μετὰ
δαυιδ καὶ ἐδού λευσαν αὐ τῷ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν σύ ρος τοῦ βοηθῆ σαι τοῖς υἱοῖς
αμμων ἔτι
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐπιό ντι ἔτει ἐν τῇ ἐξό δῳ τῶ ν βασιλέων καὶ ἤ γαγεν ιωαβ πᾶ σαν
τὴ ν δύ ναμιν τῆ ς στρατιᾶ ς καὶ ἔφθειραν τὴ ν χώ ραν υἱῶ ν αμμων καὶ ἦ λθεν καὶ
περιεκά θισεν τὴ ν ραββα καὶ δαυιδ ἐκά θητο ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐπά ταξεν ιωαβ τὴ ν
ραββα καὶ κατέσκαψεν αὐ τή ν
καὶ ἔλαβεν δαυιδ τὸ ν στέφανον μολχολ βασιλέως αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τοῦ
καὶ εὑ ρέθη ὁ σταθμὸ ς αὐ τοῦ τά λαντον χρυσίου καὶ ἐν αὐ τῷ λίθος τίμιος καὶ ἦ ν ἐπὶ
τὴ ν κεφαλὴ ν δαυιδ καὶ σκῦ λα τῆ ς πό λεως ἐξή νεγκεν πολλὰ σφό δρα
καὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν ἐν αὐ τῇ ἐξή γαγεν καὶ διέπρισεν πρίοσιν καὶ ἐν σκεπά ρνοις
σιδηροῖς καὶ οὕ τως ἐποίησεν δαυιδ τοῖς πᾶ σιν υἱοῖς αμμων καὶ ἀ νέστρεψεν δαυιδ
καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἐγένετο ἔτι πό λεμος ἐν γαζερ μετὰ τῶ ν ἀ λλοφύ λων τό τε
ἐπά ταξεν σοβοχαι ὁ ουσαθι τὸ ν σαφου ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν γιγά ντων καὶ
ἐταπείνωσεν αὐ τό ν
καὶ ἐγένετο ἔτι πό λεμος μετὰ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ ἐπά ταξεν ελλαναν υἱὸ ς ιαϊρ τὸ ν
λεεμι ἀ δελφὸ ν γολιαθ τοῦ γεθθαίου καὶ ξύ λον δό ρατος αὐ τοῦ ὡ ς ἀ ντίον
ὑ φαινό ντων
καὶ ἐγένετο ἔτι πό λεμος ἐν γεθ καὶ ἦ ν ἀ νὴ ρ ὑ περμεγέθης καὶ δά κτυλοι αὐ τοῦ ἓξ καὶ
ἕξ εἴκοσι τέσσαρες καὶ οὗ τος ἦ ν ἀ πό γονος γιγά ντων
καὶ ὠ νείδισεν τὸ ν ισραηλ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ιωναθαν υἱὸ ς σαμαα ἀ δελφοῦ δαυιδ
οὗ τοι ἐγένοντο ραφα ἐν γεθ πά ντες ἦ σαν τέσσαρες γίγαντες καὶ ἔπεσον ἐν χειρὶ
δαυιδ καὶ ἐν χειρὶ παίδων αὐ τοῦ
καὶ ἔστη διά βολος ἐν τῷ ισραηλ καὶ ἐπέσεισεν τὸ ν δαυιδ τοῦ ἀ ριθμῆ σαι τὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ πρὸ ς ιωαβ καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς δυνά μεως
πορεύ θητε ἀ ριθμή σατε τὸ ν ισραηλ ἀ πὸ βηρσαβεε καὶ ἕως δαν καὶ ἐνέγκατε πρό ς με
καὶ γνώ σομαι τὸ ν ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν ιωαβ προσθείη κύ ριος ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ὡ ς αὐ τοὶ ἑκατονταπλασίως καὶ
οἱ ὀ φθαλμοὶ κυρίου μου τοῦ βασιλέως βλέποντες πά ντες τῷ κυρίῳ μου παῖδες ἵνα
τί ζητεῖ ὁ κύ ριό ς μου τοῦ το ἵνα μὴ γένηται εἰς ἁ μαρτίαν τῷ ισραηλ
τὸ δὲ ῥ ῆ μα τοῦ βασιλέως ἐκραταιώ θη ἐπὶ τῷ ιωαβ καὶ ἐξῆ λθεν ιωαβ καὶ διῆ λθεν ἐν
παντὶ ὁ ρίῳ ισραηλ καὶ ἦ λθεν εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἔδωκεν ιωαβ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν τῆ ς ἐπισκέψεως τοῦ λαοῦ τῷ δαυιδ καὶ ἦ ν πᾶ ς ισραηλ
χίλιαι χιλιά δες καὶ ἑκατὸ ν χιλιά δες ἀ νδρῶ ν ἐσπασμένων μά χαιραν καὶ ιουδας
τετρακό σιαι καὶ ὀ γδοή κοντα χιλιά δες ἀ νδρῶ ν ἐσπασμένων μά χαιραν
καὶ τὸ ν λευι καὶ τὸ ν βενιαμιν οὐ κ ἠ ρίθμησεν ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν ὅ τι κατίσχυσεν λό γος
τοῦ βασιλέως τὸ ν ιωαβ
575

καὶ πονηρὸ ν ἐφά νη ἐναντίον τοῦ θεοῦ περὶ τοῦ πρά γματος τού του καὶ ἐπά ταξεν
τὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς τὸ ν θεό ν ἡ μά ρτηκα σφό δρα ὅ τι ἐποίησα τὸ πρᾶ γμα τοῦ το καὶ
νῦ ν περίελε δὴ τὴ ν κακίαν παιδό ς σου ὅ τι ἐματαιώ θην σφό δρα
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς γαδ ὁ ρῶ ντα δαυιδ λέγων
πορεύ ου καὶ λά λησον πρὸ ς δαυιδ λέγων οὕ τως λέγει κύ ριος τρία αἴρω ἐγὼ ἐπὶ σέ
ἔκλεξαι σεαυτῷ ἓν ἐξ αὐ τῶ ν καὶ ποιή σω σοι
καὶ ἦ λθεν γαδ πρὸ ς δαυιδ καὶ εἶπεν αὐ τῷ οὕ τως λέγει κύ ριος ἔκλεξαι σεαυτῷ
ἢ τρία ἔτη λιμοῦ ἢ τρεῖς μῆ νας φεύ γειν σε ἐκ προσώ που ἐχθρῶ ν σου καὶ μά χαιραν
ἐχθρῶ ν σου τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι ἢ τρεῖς ἡ μέρας ῥ ομφαίαν κυρίου καὶ θά νατον ἐν τῇ
γῇ καὶ ἄ γγελος κυρίου ἐξολεθρεύ ων ἐν πά σῃ κληρονομίᾳ ισραηλ καὶ νῦ ν ἰδὲ τί
ἀ ποκριθῶ τῷ ἀ ποστείλαντί με λό γον
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς γαδ στενά μοι καὶ τὰ τρία σφό δρα ἐμπεσοῦ μαι δὴ εἰς χεῖρας
κυρίου ὅ τι πολλοὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐ τοῦ σφό δρα καὶ εἰς χεῖρας ἀ νθρώ πων οὐ μὴ
ἐμπέσω
καὶ ἔδωκεν κύ ριος θά νατον ἐν ισραηλ καὶ ἔπεσον ἐξ ισραηλ ἑβδομή κοντα χιλιά δες
ἀ νδρῶ ν
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ θεὸ ς ἄ γγελον εἰς ιερουσαλημ τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τή ν καὶ ὡ ς
ἐξωλέθρευσεν εἶδεν κύ ριος καὶ μετεμελή θη ἐπὶ τῇ κακίᾳ καὶ εἶπεν τῷ ἀ γγέλῳ τῷ
ἐξολεθρεύ οντι ἱκανού σθω σοι ἄ νες τὴ ν χεῖρά σου καὶ ὁ ἄ γγελος κυρίου ἑστὼ ς ἐν τῷ
ἅ λῳ ορνα τοῦ ιεβουσαίου

καὶ ἐπῆ ρεν δαυιδ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ εἶδεν τὸ ν ἄ γγελον κυρίου ἑστῶ τα ἀ νὰ
μέσον τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἡ ῥ ομφαία αὐ τοῦ ἐσπασμένη ἐν τῇ
χειρὶ αὐ τοῦ ἐκτεταμένη ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἔπεσεν δαυιδ καὶ οἱ πρεσβύ τεροι
περιβεβλημένοι ἐν σά κκοις ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς τὸ ν θεό ν οὐ κ ἐγὼ εἶπα τοῦ ἀ ριθμῆ σαι ἐν τῷ λαῷ καὶ ἐγώ εἰμι ὁ
ἁ μαρτώ ν κακοποιῶ ν ἐκακοποίησα καὶ ταῦ τα τὰ πρό βατα τί ἐποίησαν κύ ριε ὁ θεό ς
γενηθή τω ἡ χείρ σου ἐν ἐμοὶ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς μου καὶ μὴ ἐν τῷ λαῷ σου
εἰς ἀ πώ λειαν κύ ριε

καὶ ἄ γγελος κυρίου εἶπεν τῷ γαδ τοῦ εἰπεῖν πρὸ ς δαυιδ ἵνα ἀ ναβῇ τοῦ στῆ σαι
θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ ἐν ἅ λῳ ορνα τοῦ ιεβουσαίου
καὶ ἀ νέβη δαυιδ κατὰ τὸ ν λό γον γαδ ὃ ν ἐλά λησεν ἐν ὀ νό ματι κυρίου
καὶ ἐπέστρεψεν ορνα καὶ εἶδεν τὸ ν βασιλέα καὶ τέσσαρες υἱοὶ αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
μεθαχαβιν καὶ ορνα ἦ ν ἀ λοῶ ν πυρού ς
καὶ ἦ λθεν δαυιδ πρὸ ς ορναν καὶ ορνα ἐξῆ λθεν ἐκ τῆ ς ἅ λω καὶ προσεκύ νησεν τῷ
δαυιδ τῷ προσώ πῳ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν δαυιδ πρὸ ς ορνα δό ς μοι τὸ ν τό πον σου τῆ ς ἅ λω καὶ οἰκοδομή σω ἐπ' αὐ τῷ
θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ ἐν ἀ ργυρίῳ ἀ ξίῳ δό ς μοι αὐ τό ν καὶ παύ σεται ἡ πληγὴ ἐκ
τοῦ λαοῦ
576

καὶ εἶπεν ορνα πρὸ ς δαυιδ λαβὲ σεαυτῷ καὶ ποιησά τω ὁ κύ ριό ς μου ὁ βασιλεὺ ς τὸ
ἀ γαθὸ ν ἐναντίον αὐ τοῦ ἰδὲ δέδωκα τοὺ ς μό σχους εἰς ὁ λοκαύ τωσιν καὶ τὸ ἄ ροτρον
καὶ τὰ ς ἁ μά ξας εἰς ξύ λα καὶ τὸ ν σῖτον εἰς θυσίαν τὰ πά ντα δέδωκα
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ τῷ ορνα οὐ χί ὅ τι ἀ γορά ζων ἀ γορά ζω ἐν ἀ ργυρίῳ ἀ ξίῳ
ὅ τι οὐ μὴ λά βω ἅ ἐστίν σοι κυρίῳ τοῦ ἀ νενέγκαι ὁ λοκαύ τωσιν δωρεὰ ν κυρίῳ
καὶ ἔδωκεν δαυιδ τῷ ορνα ἐν τῷ τό πῳ αὐ τοῦ σίκλους χρυσίου ὁ λκῆ ς ἑξακοσίους
καὶ ᾠ κοδό μησεν δαυιδ ἐκεῖ θυσιαστή ριον κυρίῳ καὶ ἀ νή νεγκεν ὁ λοκαυτώ ματα καὶ
σωτηρίου καὶ ἐβό ησεν πρὸ ς κύ ριον καὶ ἐπή κουσεν αὐ τῷ ἐν πυρὶ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐπὶ
τὸ θυσιαστή ριον τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως καὶ κατανά λωσεν τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς τὸ ν ἄ γγελον καὶ κατέθηκεν τὴ ν ῥ ομφαίαν εἰς τὸ ν κολεό ν
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐν τῷ ἰδεῖν τὸ ν δαυιδ ὅ τι ἐπή κουσεν αὐ τῷ κύ ριος ἐν τῷ ἅ λῳ
ορνα τοῦ ιεβουσαίου καὶ ἐθυσίασεν ἐκεῖ
καὶ σκηνὴ κυρίου ἣ ν ἐποίησεν μωυσῆ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ θυσιαστή ριον τῶ ν
ὁ λοκαυτωμά των ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐν βαμα ἐν γαβαων
καὶ οὐ κ ἠ δύ νατο δαυιδ τοῦ πορευθῆ ναι ἔμπροσθεν αὐ τοῦ τοῦ ζητῆ σαι τὸ ν θεό ν ὅ τι
κατέσπευσεν ἀ πὸ προσώ που τῆ ς ῥ ομφαίας ἀ γγέλου κυρίου
καὶ εἶπεν δαυιδ οὗ τό ς ἐστιν ὁ οἶκος κυρίου τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ το τὸ θυσιαστή ριον εἰς
ὁ λοκαύ τωσιν τῷ ισραηλ
καὶ εἶπεν δαυιδ συναγαγεῖν πά ντας τοὺ ς προσηλύ τους ἐν γῇ ισραηλ καὶ κατέστησεν
λατό μους λατομῆ σαι λίθους ξυστοὺ ς τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ θεῷ
καὶ σίδηρον πολὺ ν εἰς τοὺ ς ἥ λους τῶ ν θυρωμά των καὶ τῶ ν πυλῶ ν καὶ τοὺ ς
στροφεῖς ἡ τοίμασεν δαυιδ καὶ χαλκὸ ν εἰς πλῆ θος οὐ κ ἦ ν σταθμό ς
καὶ ξύ λα κέδρινα οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμό ς ὅ τι ἐφέροσαν οἱ σιδώ νιοι καὶ οἱ τύ ριοι ξύ λα
κέδρινα εἰς πλῆ θος τῷ δαυιδ
καὶ εἶπεν δαυιδ σαλωμων ὁ υἱό ς μου παιδά ριον ἁ παλό ν καὶ ὁ οἶκος τοῦ οἰκοδομῆ σαι
τῷ κυρίῳ εἰς μεγαλωσύ νην ἄ νω εἰς ὄ νομα καὶ εἰς δό ξαν εἰς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἑτοιμά σω
αὐ τῷ καὶ ἡ τοίμασεν δαυιδ εἰς πλῆ θος ἔμπροσθεν τῆ ς τελευτῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐκά λεσεν σαλωμων τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐνετείλατο αὐ τῷ τοῦ οἰκοδομῆ σαι τὸ ν
οἶκον τῷ κυρίῳ θεῷ ισραηλ
καὶ εἶπεν δαυιδ σαλωμων τέκνον ἐμοὶ ἐγένετο ἐπὶ ψυχῇ τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ
ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ
καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμοὶ λό γος κυρίου λέγων αἷμα εἰς πλῆ θος ἐξέχεας καὶ πολέμους
μεγά λους ἐποίησας οὐ κ οἰκοδομή σεις οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου ὅ τι αἵματα πολλὰ
ἐξέχεας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐναντίον μου
ἰδοὺ υἱὸ ς τίκτεταί σοι οὗ τος ἔσται ἀ νὴ ρ ἀ ναπαύ σεως καὶ ἀ ναπαύ σω αὐ τὸ ν ἀ πὸ
πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν κυκλό θεν ὅ τι σαλωμων ὄ νομα αὐ τῷ καὶ εἰρή νην καὶ ἡ συχίαν
δώ σω ἐπὶ ισραηλ ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ
οὗ τος οἰκοδομή σει οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου καὶ οὗ τος ἔσται μοι εἰς υἱὸ ν κἀ γὼ αὐ τῷ
εἰς πατέρα καὶ ἀ νορθώ σω θρό νον βασιλείας αὐ τοῦ ἐν ισραηλ ἕως αἰῶ νος
καὶ νῦ ν υἱέ μου ἔσται μετὰ σοῦ κύ ριος καὶ εὐ οδώ σει καὶ οἰκοδομή σεις οἶκον τῷ
κυρίῳ θεῷ σου ὡ ς ἐλά λησεν περὶ σοῦ
577

ἀ λλ' ἢ δῴ η σοι σοφίαν καὶ σύ νεσιν κύ ριος καὶ κατισχύ σαι σε ἐπὶ ισραηλ καὶ τοῦ
φυλά σσεσθαι καὶ τοῦ ποιεῖν τὸ ν νό μον κυρίου τοῦ θεοῦ σου
τό τε εὐ οδώ σει ἐὰ ν φυλά ξῃς τοῦ ποιεῖν τὰ προστά γματα καὶ τὰ κρίματα ἃ
ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ ἐπὶ ισραηλ ἀ νδρίζου καὶ ἴσχυε μὴ φοβοῦ μηδὲ πτοηθῇ ς
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ κατὰ τὴ ν πτωχείαν μου ἡ τοίμασα εἰς οἶκον κυρίου χρυσίου ταλά ντων
ἑκατὸ ν χιλιά δας καὶ ἀ ργυρίου ταλά ντων χιλίας χιλιά δας καὶ χαλκὸ ν καὶ σίδηρον οὗ
οὐ κ ἔστιν σταθμό ς ὅ τι εἰς πλῆ θό ς ἐστιν καὶ ξύ λα καὶ λίθους ἡ τοίμασα καὶ πρὸ ς
ταῦ τα πρό σθες
καὶ μετὰ σοῦ εἰς πλῆ θος ποιού ντων ἔργα τεχνῖται καὶ οἰκοδό μοι λίθων καὶ τέκτονες
ξύ λων καὶ πᾶ ς σοφὸ ς ἐν παντὶ ἔργῳ
ἐν χρυσίῳ ἐν ἀ ργυρίῳ ἐν χαλκῷ καὶ ἐν σιδή ρῳ οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς ἀ νά στηθι καὶ ποίει
καὶ κύ ριος μετὰ σοῦ
καὶ ἐνετείλατο δαυιδ τοῖς πᾶ σιν ἄ ρχουσιν ισραηλ ἀ ντιλαβέσθαι τῷ σαλωμων υἱῷ
αὐ τοῦ
οὐ χὶ κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν καὶ ἀ νέπαυσεν ὑ μᾶ ς κυκλό θεν ὅ τι ἔδωκεν ἐν χερσὶν τοὺ ς
κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν καὶ ὑ πετά γη ἡ γῆ ἐναντίον κυρίου καὶ ἐναντίον λαοῦ αὐ τοῦ
νῦ ν δό τε καρδίας ὑ μῶ ν καὶ ψυχὰ ς ὑ μῶ ν τοῦ ζητῆ σαι τῷ κυρίῳ θεῷ ὑ μῶ ν καὶ
ἐγέρθητε καὶ οἰκοδομή σατε ἁ γίασμα κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν τοῦ εἰσενέγκαι τὴ ν
κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου καὶ σκεύ η τὰ ἅ για τοῦ θεοῦ εἰς οἶκον τὸ ν οἰκοδομού μενον
τῷ ὀ νό ματι κυρίου
καὶ δαυιδ πρεσβύ της καὶ πλή ρης ἡ μερῶ ν καὶ ἐβασίλευσεν σαλωμων τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ
ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐπὶ ισραηλ
καὶ συνή γαγεν τοὺ ς πά ντας ἄ ρχοντας ισραηλ καὶ τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τοὺ ς λευίτας
καὶ ἠ ριθμή θησαν οἱ λευῖται ἀ πὸ τριακονταετοῦ ς καὶ ἐπά νω καὶ ἐγένετο ὁ ἀ ριθμὸ ς
αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν εἰς ἄ νδρας τριά κοντα καὶ ὀ κτὼ χιλιά δας
ἀ πὸ τού των ἐργοδιῶ κται ἐπὶ τὰ ἔργα οἴκου κυρίου εἴκοσι τέσσαρες χιλιά δες καὶ
γραμματεῖς καὶ κριταὶ ἑξακισχίλιοι
καὶ τέσσαρες χιλιά δες πυλωροὶ καὶ τέσσαρες χιλιά δες αἰνοῦ ντες τῷ κυρίῳ ἐν τοῖς
ὀ ργά νοις οἷς ἐποίησεν τοῦ αἰνεῖν τῷ κυρίῳ
καὶ διεῖλεν αὐ τοὺ ς δαυιδ ἐφημερίας τοῖς υἱοῖς λευι τῷ γεδσων κααθ μεραρι
καὶ τῷ παροσωμ τῷ εδαν καὶ τῷ σεμεϊ
υἱοὶ τῷ εδαν ὁ ἄ ρχων ιιηλ καὶ ζεθομ καὶ ιωηλ τρεῖς
υἱοὶ σεμεϊ σαλωμιθ καὶ ιιηλ καὶ αιδαν τρεῖς οὗ τοι ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῷ εδαν
καὶ τοῖς υἱοῖς σεμεϊ ιεθ καὶ ζιζα καὶ ιωας καὶ βερια οὗ τοι υἱοὶ σεμεϊ τέσσαρες
καὶ ἦ ν ιεθ ὁ ἄ ρχων καὶ ζιζα ὁ δεύ τερος καὶ ιωας καὶ βερια οὐ κ ἐπλή θυναν υἱοὺ ς καὶ
ἐγένοντο εἰς οἶκον πατριᾶ ς εἰς ἐπίσκεψιν μίαν
υἱοὶ κααθ αμβραμ ισσααρ χεβρων οζιηλ τέσσαρες
υἱοὶ αμβραμ ααρων καὶ μωυσῆ ς καὶ διεστά λη ααρων τοῦ ἁ γιασθῆ ναι ἅ για ἁ γίων
αὐ τὸ ς καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος τοῦ θυμιᾶ ν ἐναντίον τοῦ κυρίου λειτουργεῖν καὶ
ἐπεύ χεσθαι ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος
καὶ μωυσῆ ς ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ υἱοὶ αὐ τοῦ ἐκλή θησαν εἰς φυλὴ ν τοῦ λευι
υἱοὶ μωυσῆ γηρσαμ καὶ ελιεζερ
578

υἱοὶ γηρσαμ σουβαηλ ὁ ἄ ρχων

καὶ ἦ σαν υἱοὶ τῷ ελιεζερ ρααβια ὁ ἄ ρχων καὶ οὐ κ ἦ σαν τῷ ελιεζερ υἱοὶ ἕτεροι καὶ
υἱοὶ ρααβια ηὐ ξή θησαν εἰς ὕ ψος
υἱοὶ ισσααρ σαλωμωθ ὁ ἄ ρχων
υἱοὶ χεβρων ιδουδ ὁ ἄ ρχων αμαδια ὁ δεύ τερος οζιηλ ὁ τρίτος ικεμιας ὁ τέταρτος
υἱοὶ οζιηλ μιχας ὁ ἄ ρχων καὶ ισια ὁ δεύ τερος
υἱοὶ μεραρι μοολι καὶ μουσι υἱοὶ μοολι ελεαζαρ καὶ κις
καὶ ἀ πέθανεν ελεαζαρ καὶ οὐ κ ἦ σαν αὐ τῷ υἱοὶ ἀ λλ' ἢ θυγατέρες καὶ ἔλαβον αὐ τὰ ς
υἱοὶ κις ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν
υἱοὶ μουσι μοολι καὶ εδερ καὶ ιαριμωθ τρεῖς
οὗ τοι υἱοὶ λευι κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν
ἐπίσκεψιν αὐ τῶ ν κατὰ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν
ποιοῦ ντες τὰ ἔργα λειτουργίας οἴκου κυρίου ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω
ὅ τι εἶπεν δαυιδ κατέπαυσεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ τῷ λαῷ αὐ τοῦ καὶ κατεσκή νωσεν
ἐν ιερουσαλημ ἕως αἰῶ νος
καὶ οἱ λευῖται οὐ κ ἦ σαν αἴροντες τὴ ν σκηνὴ ν καὶ τὰ πά ντα σκεύ η αὐ τῆ ς εἰς τὴ ν
λειτουργίαν αὐ τῆ ς
ὅ τι ἐν τοῖς λό γοις δαυιδ τοῖς ἐσχά τοις ἐστὶν ὁ ἀ ριθμὸ ς υἱῶ ν λευι ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς
καὶ ἐπά νω
ὅ τι ἔστησεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ χεῖρα ααρων τοῦ λειτουργεῖν ἐν οἴκῳ κυρίου ἐπὶ τὰ ς αὐ λὰ ς
καὶ ἐπὶ τὰ παστοφό ρια καὶ ἐπὶ τὸ ν καθαρισμὸ ν τῶ ν πά ντων ἁ γίων καὶ ἐπὶ τὰ ἔργα
λειτουργίας οἴκου τοῦ θεοῦ
εἰς τοὺ ς ἄ ρτους τῆ ς προθέσεως εἰς τὴ ν σεμίδαλιν τῆ ς θυσίας καὶ εἰς τὰ λά γανα τὰ
ἄ ζυμα καὶ εἰς τή γανον καὶ εἰς τὴ ν πεφυραμένην καὶ εἰς πᾶ ν μέτρον
καὶ τοῦ στῆ ναι πρωὶ τοῦ αἰνεῖν ἐξομολογεῖσθαι τῷ κυρίῳ καὶ οὕ τως τὸ ἑσπέρας
καὶ ἐπὶ πά ντων τῶ ν ἀ ναφερομένων ὁ λοκαυτωμά των τῷ κυρίῳ ἐν τοῖς σαββά τοις
καὶ ἐν ταῖς νεομηνίαις καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς κατὰ ἀ ριθμὸ ν κατὰ τὴ ν κρίσιν ἐπ' αὐ τοῖς
διὰ παντὸ ς τῷ κυρίῳ
καὶ φυλά ξουσιν τὰ ς φυλακὰ ς σκηνῆ ς τοῦ μαρτυρίου καὶ τὰ ς φυλακὰ ς υἱῶ ν ααρων
ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν τοῦ λειτουργεῖν ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ τοῖς υἱοῖς ααρων διαιρέσεις υἱοὶ ααρων ναδαβ καὶ αβιουδ ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ
καὶ ἀ πέθανεν ναδαβ καὶ αβιουδ ἐναντίον τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν καὶ υἱοὶ οὐ κ ἦ σαν
αὐ τοῖς καὶ ἱερά τευσεν ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ υἱοὶ ααρων
καὶ διεῖλεν αὐ τοὺ ς δαυιδ καὶ σαδωκ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ελεαζαρ καὶ αχιμελεχ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν
ιθαμαρ κατὰ τὴ ν ἐπίσκεψιν αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν λειτουργίαν αὐ τῶ ν κατ' οἴκους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ εὑ ρέθησαν υἱοὶ ελεαζαρ πλείους εἰς ἄ ρχοντας τῶ ν δυνατῶ ν παρὰ τοὺ ς υἱοὺ ς
ιθαμαρ καὶ διεῖλεν αὐ τού ς τοῖς υἱοῖς ελεαζαρ ἄ ρχοντας εἰς οἴκους πατριῶ ν ἓξ καὶ
δέκα καὶ τοῖς υἱοῖς ιθαμαρ ὀ κτὼ κατ' οἴκους πατριῶ ν
καὶ διεῖλεν αὐ τοὺ ς κατὰ κλή ρους τού τους πρὸ ς τού τους ὅ τι ἦ σαν ἄ ρχοντες τῶ ν
ἁ γίων καὶ ἄ ρχοντες κυρίου ἐν τοῖς υἱοῖς ελεαζαρ καὶ ἐν τοῖς υἱοῖς ιθαμαρ
579

καὶ ἔγραψεν αὐ τοὺ ς σαμαιας υἱὸ ς ναθαναηλ ὁ γραμματεὺ ς ἐκ τοῦ λευι κατέναντι
τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων καὶ σαδωκ ὁ ἱερεὺ ς καὶ αχιμελεχ υἱὸ ς αβιαθαρ καὶ
ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν οἴκου πατριᾶ ς εἷς εἷς τῷ
ελεαζαρ καὶ εἷς εἷς τῷ ιθαμαρ
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ πρῶ τος τῷ ιαριβ τῷ ιδεϊα ὁ δεύ τερος
τῷ χαρημ ὁ τρίτος τῷ σεωριμ ὁ τέταρτος
τῷ μελχια ὁ πέμπτος τῷ μιαμιν ὁ ἕκτος
τῷ κως ὁ ἕβδομος τῷ αβια ὁ ὄ γδοος
τῷ ἰησοῦ ὁ ἔνατος τῷ σεχενια ὁ δέκατος
τῷ ελιασιβ ὁ ἑνδέκατος τῷ ιακιμ ὁ δωδέκατος
τῷ οχχοφφα ὁ τρισκαιδέκατος τῷ ισβααλ ὁ τεσσαρεσκαιδέκατος
τῷ βελγα ὁ πεντεκαιδέκατος τῷ εμμηρ ὁ ἑκκαιδέκατος
τῷ χηζιρ ὁ ἑπτακαιδέκατος τῷ αφεσση ὁ ὀ κτωκαιδέκατος
τῷ φεταια ὁ ἐννεακαιδέκατος τῷ εζεκηλ ὁ εἰκοστό ς
τῷ ιαχιν ὁ εἷς καὶ εἰκοστό ς τῷ γαμουλ ὁ δεύ τερος καὶ εἰκοστό ς
τῷ δαλαια ὁ τρίτος καὶ εἰκοστό ς τῷ μαασαι ὁ τέταρτος καὶ εἰκοστό ς
αὕ τη ἡ ἐπίσκεψις αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν λειτουργίαν αὐ τῶ ν τοῦ εἰσπορεύ εσθαι εἰς οἶκον
κυρίου κατὰ τὴ ν κρίσιν αὐ τῶ ν διὰ χειρὸ ς ααρων πατρὸ ς αὐ τῶ ν ὡ ς ἐνετείλατο
κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ
καὶ τοῖς υἱοῖς λευι τοῖς καταλοίποις τοῖς υἱοῖς αμβραμ σουβαηλ τοῖς υἱοῖς σουβαηλ
ιαδια
τῷ ρααβια ὁ ἄ ρχων ιεσιας
καὶ τῷ ισσαρι σαλωμωθ τοῖς υἱοῖς σαλωμωθ ιαθ
υἱοὶ ιεδιου αμαδια ὁ δεύ τερος ιαζιηλ ὁ τρίτος ιοκομ ὁ τέταρτος
υἱοὶ οζιηλ μιχα υἱοὶ μιχα σαμηρ
ἀ δελφὸ ς μιχα ισια υἱοὶ ισια ζαχαρια
υἱοὶ μεραρι μοολι καὶ μουσι υἱοὶ οζια υἱοὶ βοννι
υἱοὶ μεραρι τῷ οζια υἱοὶ αὐ τοῦ ισοαμ καὶ ζακχουρ καὶ αβδι
τῷ μοολι ελεαζαρ καὶ ιθαμαρ καὶ ἀ πέθανεν ελεαζαρ καὶ οὐ κ ἦ σαν αὐ τῷ υἱοί
τῷ κις υἱοὶ τοῦ κις ιραμαηλ
καὶ υἱοὶ τοῦ μουσι μοολι καὶ εδερ καὶ ιαριμωθ οὗ τοι υἱοὶ τῶ ν λευιτῶ ν κατ' οἴκους
πατριῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἔλαβον καὶ αὐ τοὶ κλή ρους καθὼ ς οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν υἱοὶ ααρων ἐναντίον τοῦ
βασιλέως καὶ σαδωκ καὶ αχιμελεχ καὶ ἀ ρχό ντων πατριῶ ν τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν
λευιτῶ ν πατριά ρχαι αρααβ καθὼ ς οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ οἱ νεώ τεροι
καὶ ἔστησεν δαυιδ ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς δυνά μεως εἰς τὰ ἔργα τοὺ ς υἱοὺ ς
ασαφ καὶ αιμαν καὶ ιδιθων τοὺ ς ἀ ποφθεγγομένους ἐν κινύ ραις καὶ ἐν νά βλαις καὶ ἐν
κυμβά λοις καὶ ἐγένετο ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν κατὰ κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν ἐργαζομένων ἐν τοῖς
ἔργοις αὐ τῶ ν
υἱοὶ ασαφ ζακχουρ καὶ ιωσηφ καὶ ναθανιας καὶ εραηλ υἱοὶ ασαφ ἐχό μενοι ασαφ τοῦ
προφή του ἐχό μενοι τοῦ βασιλέως
580

τῷ ιδιθων υἱοὶ ιδιθων γοδολια καὶ σουρι καὶ ισαια καὶ σεμεϊ καὶ ασαβια καὶ
ματταθιας ἕξ μετὰ τὸ ν πατέρα αὐ τῶ ν ιδιθων ἐν κινύ ρᾳ ἀ νακρουό μενοι
ἐξομολό γησιν καὶ αἴνεσιν τῷ κυρίῳ
τῷ αιμανι υἱοὶ αιμαν βουκιας καὶ μανθανιας καὶ αζαραηλ καὶ σουβαηλ καὶ ιεριμωθ
καὶ ανανιας καὶ ανανι καὶ ηλιαθα καὶ γοδολλαθι καὶ ρωμεμθι-ωδ καὶ ιεσβακασα καὶ
μαλληθι καὶ ωθηρι καὶ μεαζωθ
πά ντες οὗ τοι υἱοὶ τῷ αιμαν τῷ ἀ νακρουομένῳ τῷ βασιλεῖ ἐν λό γοις θεοῦ ὑ ψῶ σαι
κέρας καὶ ἔδωκεν ὁ θεὸ ς τῷ αιμαν υἱοὺ ς δέκα τέσσαρας καὶ θυγατέρας τρεῖς
πά ντες οὗ τοι μετὰ τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν ὑ μνῳ δοῦ ντες ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν κυμβά λοις
καὶ ἐν νά βλαις καὶ ἐν κινύ ραις ἐχό μενα τοῦ βασιλέως καὶ ασαφ καὶ ιδιθων καὶ
αιμανι
καὶ ἐγένετο ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν μετὰ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν δεδιδαγμένοι ᾄ δειν κυρίῳ
πᾶ ς συνίων διακό σιοι ὀ γδοή κοντα καὶ ὀ κτώ
καὶ ἔβαλον καὶ αὐ τοὶ κλή ρους ἐφημεριῶ ν κατὰ τὸ ν μικρὸ ν καὶ κατὰ τὸ ν μέγαν
τελείων καὶ μανθανό ντων
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος ὁ πρῶ τος υἱῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ τῷ ασαφ τῷ ιωσηφ
γοδολια ὁ δεύ τερος ηνια ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ υἱοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ τρίτος ζακχουρ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ τέταρτος ιεσδρι υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ πέμπτος ναθανιας υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἕκτος βουκιας υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἕβδομος ισεριηλ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ὄ γδοος ιωσια υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἔνατος μανθανιας υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ δέκατος σεμεϊ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἑνδέκατος αζαρια υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ δωδέκατος ασαβια υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ τρισκαιδέκατος σουβαηλ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ τεσσαρεσκαιδέκατος ματταθιας υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ πεντεκαιδέκατος ιεριμωθ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἑκκαιδέκατος ανανιας υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἑπτακαιδέκατος ιεσβακασα υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ὀ κτωκαιδέκατος ανανι υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ ἐννεακαιδέκατος μελληθι υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ εἰκοστὸ ς ελιαθα υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ εἰκοστὸ ς πρῶ τος ηθιρ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ εἰκοστὸ ς δεύ τερος γοδολλαθι υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ τρίτος καὶ εἰκοστὸ ς μεαζωθ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
ὁ τέταρτος καὶ εἰκοστὸ ς ρωμεμθι-ωδ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δέκα δύ ο
εἰς διαιρέσεις τῶ ν πυλῶ ν υἱοῖς κορεϊμ μοσολλαμια υἱὸ ς κωρη ἐκ τῶ ν υἱῶ ν αβιασαφ
καὶ τῷ μοσολλαμια υἱοί ζαχαριας ὁ πρωτό τοκος ιδιηλ ὁ δεύ τερος ζαβαδιας ὁ τρίτος
ιεθνουηλ ὁ τέταρτος
581

ωλαμ ὁ πέμπτος ιωαναν ὁ ἕκτος ελιωηναι ὁ ἕβδομος

καὶ τῷ αβδεδομ υἱοί σαμαιας ὁ πρωτό τοκος ιωζαβαδ ὁ δεύ τερος ιωαα ὁ τρίτος
σωχαρ ὁ τέταρτος ναθαναηλ ὁ πέμπτος
αμιηλ ὁ ἕκτος ισσαχαρ ὁ ἕβδομος φολλαθι ὁ ὄ γδοος ὅ τι εὐ λό γησεν αὐ τὸ ν ὁ θεό ς
καὶ τῷ σαμαια υἱῷ αὐ τοῦ ἐτέχθησαν υἱοὶ τοῦ πρωτοτό κου ρωσαι εἰς τὸ ν οἶκον τὸ ν
πατρικὸ ν αὐ τοῦ ὅ τι δυνατοὶ ἦ σαν
υἱοὶ σαμαια γοθνι καὶ ραφαηλ καὶ ωβηδ καὶ ελζαβαδ καὶ αχιου υἱοὶ δυνατοί ελιου
καὶ σαβχια καὶ ισβακωμ
πά ντες ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν αβδεδομ αὐ τοὶ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν καὶ υἱοὶ αὐ τῶ ν
ποιοῦ ντες δυνατῶ ς ἐν τῇ ἐργασίᾳ οἱ πά ντες ἑξή κοντα δύ ο τῷ αβδεδομ
καὶ τῷ μοσολλαμια υἱοὶ καὶ ἀ δελφοὶ δέκα καὶ ὀ κτὼ δυνατοί
καὶ τῷ ωσα τῶ ν υἱῶ ν μεραρι υἱοὶ φυλά σσοντες τὴ ν ἀ ρχή ν ὅ τι οὐ κ ἦ ν πρωτό τοκος
καὶ ἐποίησεν αὐ τὸ ν ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἄ ρχοντα
τῆ ς διαιρέσεως τῆ ς δευτέρας ταβλαι ὁ τρίτος ζαχαριας ὁ τέταρτος πά ντες οὗ τοι υἱοὶ
καὶ ἀ δελφοὶ τῷ ωσα τρισκαίδεκα
τού τοις αἱ διαιρέσεις τῶ ν πυλῶ ν τοῖς ἄ ρχουσι τῶ ν δυνατῶ ν ἐφημερίαι καθὼ ς οἱ
ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν λειτουργεῖν ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔβαλον κλή ρους κατὰ τὸ ν μικρὸ ν καὶ κατὰ τὸ ν μέγαν κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν εἰς πυλῶ να καὶ πυλῶ να
καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆ ρος τῶ ν πρὸ ς ἀ νατολὰ ς τῷ σαλαμια καὶ ζαχαρια υἱοὶ ιωας τῷ
μελχια ἔβαλον κλή ρους καὶ ἐξῆ λθεν ὁ κλῆ ρος βορρᾶ
τῷ αβδεδομ νό τον κατέναντι οἴκου εσεφιν
εἰς δεύ τερον τῷ ωσα πρὸ ς δυσμαῖς μετὰ τὴ ν πύ λην παστοφορίου τῆ ς ἀ ναβά σεως
φυλακὴ κατέναντι φυλακῆ ς
πρὸ ς ἀ νατολὰ ς ἓξ τὴ ν ἡ μέραν βορρᾶ τῆ ς ἡ μέρας τέσσαρες νό τον τῆ ς ἡ μέρας
τέσσαρες καὶ εἰς τὸ εσεφιν δύ ο
εἰς διαδεχομένους καὶ πρὸ ς δυσμαῖς τέσσαρες καὶ εἰς τὸ ν τρίβον δύ ο διαδεχομένους
αὗ ται αἱ διαιρέσεις τῶ ν πυλωρῶ ν τοῖς υἱοῖς κορε καὶ τοῖς υἱοῖς μεραρι
καὶ οἱ λευῖται ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν οἴκου κυρίου καὶ ἐπὶ τῶ ν
θησαυρῶ ν τῶ ν καθηγιασμένων
υἱοὶ λαδαν υἱοὶ τῷ γηρσωνι τῷ λαδαν ἄ ρχοντες πατριῶ ν τῷ λαδαν τῷ γηρσωνι ιιηλ
καὶ υἱοὶ ιιηλ ζεθομ καὶ ιωηλ οἱ ἀ δελφοὶ ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν οἴκου κυρίου
τῷ αμβραμ καὶ ισσααρ χεβρων καὶ οζιηλ
καὶ σουβαηλ ὁ τοῦ γηρσαμ τοῦ μωυσῆ ἡ γού μενος ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν
καὶ τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ τῷ ελιεζερ ρααβιας υἱὸ ς καὶ ιωσαιας καὶ ιωραμ καὶ ζεχρι καὶ
σαλωμωθ
αὐ τὸ ς σαλωμωθ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἐπὶ πά ντων τῶ ν θησαυρῶ ν τῶ ν ἁ γίων οὓ ς
ἡ γίασεν δαυιδ ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν χιλίαρχοι καὶ ἑκατό νταρχοι
καὶ ἀ ρχηγοὶ τῆ ς δυνά μεως
ἃ ἔλαβεν ἐκ τῶ ν πολέμων καὶ ἐκ τῶ ν λαφύ ρων καὶ ἡ γίασεν ἀ π' αὐ τῶ ν τοῦ μὴ
καθυστερῆ σαι τὴ ν οἰκοδομὴ ν τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ
582

καὶ ἐπὶ πά ντων τῶ ν ἁ γίων σαμουηλ τοῦ προφή του καὶ σαουλ τοῦ κις καὶ αβεννηρ
τοῦ νηρ καὶ ιωαβ τοῦ σαρουια πᾶ ν ὃ ἡ γίασαν διὰ χειρὸ ς σαλωμωθ καὶ τῶ ν
ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ
τῷ ισσαρι χωνενια καὶ υἱοὶ αὐ τοῦ τῆ ς ἐργασίας τῆ ς ἔξω ἐπὶ τὸ ν ισραηλ τοῦ
γραμματεύ ειν καὶ διακρίνειν
τῷ χεβρωνι ασαβιας καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ υἱοὶ δυνατοί χίλιοι καὶ ἑπτακό σιοι ἐπὶ
τῆ ς ἐπισκέψεως τοῦ ισραηλ πέραν τοῦ ιορδά νου πρὸ ς δυσμαῖς εἰς πᾶ σαν
λειτουργίαν κυρίου καὶ ἐργασίαν τοῦ βασιλέως
τοῦ χεβρωνι ιουδιας ὁ ἄ ρχων τῶ ν χεβρωνι κατὰ γενέσεις αὐ τῶ ν κατὰ πατριά ς ἐν
τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ ἐπεσκέπησαν καὶ εὑ ρέθη ἀ νὴ ρ δυνατὸ ς
ἐν αὐ τοῖς ἐν ιαζηρ τῆ ς γαλααδίτιδος
καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ υἱοὶ δυνατοί δισχίλιοι ἑπτακό σιοι ἄ ρχοντες πατριῶ ν καὶ
κατέστησεν αὐ τοὺ ς δαυιδ ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τοῦ ρουβηνι καὶ γαδδι καὶ ἡ μίσους φυλῆ ς
μανασση εἰς πᾶ ν πρό σταγμα κυρίου καὶ λό γον βασιλέως
καὶ υἱοὶ ισραηλ κατ' ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν χιλίαρχοι καὶ
ἑκατό νταρχοι καὶ γραμματεῖς οἱ λειτουργοῦ ντες τῷ λαῷ καὶ εἰς πᾶ ν λό γον τοῦ
βασιλέως κατὰ διαιρέσεις εἰς πᾶ ν λό γον τοῦ εἰσπορευομένου καὶ ἐκπορευομένου
μῆ να ἐκ μηνὸ ς εἰς πά ντας τοὺ ς μῆ νας τοῦ ἐνιαυτοῦ διαίρεσις μία εἴκοσι καὶ
τέσσαρες χιλιά δες
καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως τῆ ς πρώ της τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του ιεσβοαμ ὁ τοῦ ζαβδιηλ
καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως αὐ τοῦ εἴκοσι καὶ τέσσαρες χιλιά δες
ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν φαρες ἄ ρχων πά ντων τῶ ν ἀ ρχό ντων τῆ ς δυνά μεως τοῦ μηνὸ ς τοῦ
πρώ του
καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως τοῦ μηνὸ ς τοῦ δευτέρου δωδια ὁ εχωχι καὶ ἐπὶ τῆ ς
διαιρέσεως αὐ τοῦ εἴκοσι καὶ τέσσαρες χιλιά δες ἄ ρχοντες δυνά μεως
ὁ τρίτος τὸ ν μῆ να τὸ ν τρίτον βαναιας ὁ τοῦ ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς ὁ ἄ ρχων καὶ ἐπὶ τῆ ς
διαιρέσεως αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
αὐ τὸ ς βαναιας δυνατώ τερος τῶ ν τριά κοντα καὶ ἐπὶ τῶ ν τριά κοντα καὶ ἐπὶ τῆ ς
διαιρέσεως αὐ τοῦ αμιζαβαθ υἱὸ ς αὐ τοῦ
ὁ τέταρτος εἰς τὸ ν μῆ να τὸ ν τέταρτον ασαηλ ὁ ἀ δελφὸ ς ιωαβ καὶ ζαβδιας ὁ υἱὸ ς
αὐ τοῦ καὶ οἱ ἀ δελφοί καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
ὁ πέμπτος τῷ μηνὶ τῷ πέμπτῳ ὁ ἡ γού μενος σαμαωθ ὁ ιεσραε καὶ ἐπὶ τῆ ς
διαιρέσεως αὐ τοῦ εἴκοσι τέσσαρες χιλιά δες
ὁ ἕκτος τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ οδουιας ὁ τοῦ εκκης ὁ θεκωίτης καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως
αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
ὁ ἕβδομος τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ χελλης ὁ ἐκ φαλλους ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν εφραιμ καὶ ἐπὶ
τῆ ς διαιρέσεως αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
ὁ ὄ γδοος τῷ μηνὶ τῷ ὀ γδό ῳ σοβοχαι ὁ ισαθι τῷ ζαραϊ καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως αὐ τοῦ
τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
ὁ ἔνατος τῷ μηνὶ τῷ ἐνά τῳ αβιεζερ ὁ ἐξ αναθωθ ἐκ γῆ ς βενιαμιν καὶ ἐπὶ τῆ ς
διαιρέσεως αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
583

ὁ δέκατος τῷ μηνὶ τῷ δεκά τῳ μεηρα ὁ ἐκ νετουφατ τῷ ζαραϊ καὶ ἐπὶ τῆ ς διαιρέσεως

αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
ὁ ἑνδέκατος τῷ μηνὶ τῷ ἑνδεκά τῳ βαναιας ὁ ἐκ φαραθων τῶ ν υἱῶ ν εφραιμ καὶ ἐπὶ
τῆ ς διαιρέσεως αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
ὁ δωδέκατος εἰς τὸ ν μῆ να τὸ ν δωδέκατον χολδαι ὁ νετωφατι τῷ γοθονιηλ καὶ ἐπὶ
τῆ ς διαιρέσεως αὐ τοῦ τέσσαρες καὶ εἴκοσι χιλιά δες
καὶ ἐπὶ τῶ ν φυλῶ ν ισραηλ τῷ ρουβην ἡ γού μενος ελιεζερ ὁ τοῦ ζεχρι τῷ συμεων
σαφατιας ὁ τοῦ μααχα
τῷ λευι ασαβιας ὁ τοῦ καμουηλ τῷ ααρων σαδωκ
τῷ ιουδα ελιαβ τῶ ν ἀ δελφῶ ν δαυιδ τῷ ισσαχαρ αμβρι ὁ τοῦ μιχαηλ
τῷ ζαβουλων σαμαιας ὁ τοῦ αβδιου τῷ νεφθαλι ιεριμωθ ὁ τοῦ εσριηλ
τῷ εφραιμ ωση ὁ τοῦ οζιου τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση ιωηλ ὁ τοῦ φαδαια
τῷ ἡ μίσει φυλῆ ς μανασση τῷ ἐν τῇ γαλααδ ιαδδαι ὁ τοῦ ζαβδιου τοῖς υἱοῖς βενιαμιν
ασιηλ ὁ τοῦ αβεννηρ
τῷ δαν αζαραηλ ὁ τοῦ ιωραμ οὗ τοι πατριά ρχαι τῶ ν φυλῶ ν ισραηλ
καὶ οὐ κ ἔλαβεν δαυιδ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ κά τω ὅ τι κύ ριος
εἶπεν πληθῦ ναι τὸ ν ισραηλ ὡ ς τοὺ ς ἀ στέρας τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ ιωαβ ὁ τοῦ σαρουια ἤ ρξατο ἀ ριθμεῖν ἐν τῷ λαῷ καὶ οὐ συνετέλεσεν καὶ ἐγένετο
ἐν τού τοις ὀ ργὴ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ καὶ οὐ κατεχωρίσθη ὁ ἀ ριθμὸ ς ἐν βιβλίῳ λό γων τῶ ν
ἡ μερῶ ν τοῦ βασιλέως δαυιδ
καὶ ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν τοῦ βασιλέως ασμωθ ὁ τοῦ ωδιηλ καὶ ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν
τῶ ν ἐν ἀ γρῷ καὶ ἐν ταῖς κώ μαις καὶ ἐν τοῖς ἐποικίοις καὶ ἐν τοῖς πύ ργοις ιωναθαν ὁ
τοῦ οζιου
ἐπὶ δὲ τῶ ν γεωργού ντων τὴ ν γῆ ν τῶ ν ἐργαζομένων εσδρι ὁ τοῦ χολουβ
καὶ ἐπὶ τῶ ν χωρίων σεμεϊ ὁ ἐκ ραμα καὶ ἐπὶ τῶ ν θησαυρῶ ν τῶ ν ἐν τοῖς χωρίοις τοῦ
οἴνου ζαχρι ὁ τοῦ σεφνι
καὶ ἐπὶ τῶ ν ἐλαιώ νων καὶ ἐπὶ τῶ ν συκαμίνων τῶ ν ἐν τῇ πεδινῇ βαλανας ὁ
γεδωρίτης ἐπὶ δὲ τῶ ν θησαυρῶ ν τοῦ ἐλαίου ιωας
καὶ ἐπὶ τῶ ν βοῶ ν τῶ ν νομά δων τῶ ν ἐν τῷ ασιδων σατραις ὁ σαρωνίτης καὶ ἐπὶ τῶ ν
βοῶ ν τῶ ν ἐν τοῖς αὐ λῶ σιν σωφατ ὁ τοῦ αδλι
ἐπὶ δὲ τῶ ν καμή λων ωβιλ ὁ ισμαηλίτης ἐπὶ δὲ τῶ ν ὄ νων ιαδιας ὁ ἐκ μεραθων
καὶ ἐπὶ τῶ ν προβά των ιαζιζ ὁ αγαρίτης πά ντες οὗ τοι προστά ται ὑ παρχό ντων δαυιδ
τοῦ βασιλέως
καὶ ιωναθαν ὁ πατρά δελφος δαυιδ σύ μβουλος ἄ νθρωπος συνετὸ ς καὶ γραμματεὺ ς
αὐ τό ς καὶ ιιηλ ὁ τοῦ αχαμανι μετὰ τῶ ν υἱῶ ν τοῦ βασιλέως
καὶ αχιτοφελ σύ μβουλος τοῦ βασιλέως καὶ χουσι πρῶ τος φίλος τοῦ βασιλέως
καὶ μετὰ τοῦ τον αχιτοφελ ἐχό μενος ιωδαε ὁ τοῦ βαναιου καὶ αβιαθαρ καὶ ιωαβ
ἀ ρχιστρά τηγος τοῦ βασιλέως
καὶ ἐξεκκλησίασεν δαυιδ πά ντας τοὺ ς ἄ ρχοντας ισραηλ ἄ ρχοντας τῶ ν κριτῶ ν καὶ
τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν ἐφημεριῶ ν τῶ ν περὶ τὸ σῶ μα τοῦ βασιλέως καὶ ἄ ρχοντας τῶ ν
χιλιά δων καὶ τῶ ν ἑκατοντά δων καὶ τοὺ ς γαζοφύ λακας καὶ τοὺ ς ἐπὶ τῶ ν
584

ὑ παρχό ντων αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς δυνά στας καὶ τοὺ ς μαχητὰ ς τῆ ς στρατιᾶ ς ἐν
ιερουσαλημ
καὶ ἔστη δαυιδ ἐν μέσῳ τῆ ς ἐκκλησίας καὶ εἶπεν ἀ κού σατέ μου ἀ δελφοὶ καὶ λαό ς
μου ἐμοὶ ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν οἰκοδομῆ σαι οἶκον ἀ ναπαύ σεως τῆ ς κιβωτοῦ
διαθή κης κυρίου καὶ στά σιν ποδῶ ν κυρίου ἡ μῶ ν καὶ ἡ τοίμασα τὰ εἰς τὴ ν
κατασκή νωσιν ἐπιτή δεια
καὶ ὁ θεὸ ς εἶπεν οὐ κ οἰκοδομή σεις ἐμοὶ οἶκον τοῦ ἐπονομά σαι τὸ ὄ νομά μου ἐπ'
αὐ τῷ ὅ τι ἄ νθρωπος πολεμιστὴ ς εἶ σὺ καὶ αἵματα ἐξέχεας
καὶ ἐξελέξατο κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐν ἐμοὶ ἀ πὸ παντὸ ς οἴκου πατρό ς μου εἶναι
βασιλέα ἐπὶ ισραηλ εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ ἐν ιουδα ᾑ ρέτικεν τὸ βασίλειον καὶ ἐξ οἴκου
ιουδα τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς μου καὶ ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ πατρό ς μου ἐν ἐμοὶ ἠ θέλησεν
τοῦ γενέσθαι με βασιλέα ἐπὶ τῷ παντὶ ισραηλ
καὶ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν μου ὅ τι πολλοὺ ς υἱοὺ ς ἔδωκέν μοι κύ ριος ἐξελέξατο ἐν
σαλωμων τῷ υἱῷ μου καθίσαι αὐ τὸ ν ἐπὶ θρό νου βασιλείας κυρίου ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ εἶπέν μοι ὁ θεό ς σαλωμων ὁ υἱό ς σου οἰκοδομή σει τὸ ν οἶκό ν μου καὶ τὴ ν αὐ λή ν
μου ὅ τι ᾑ ρέτικα ἐν αὐ τῷ εἶναί μου υἱό ν κἀ γὼ ἔσομαι αὐ τῷ εἰς πατέρα
καὶ κατορθώ σω τὴ ν βασιλείαν αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος ἐὰ ν ἰσχύ σῃ τοῦ φυλά ξασθαι τὰ ς
ἐντολά ς μου καὶ τὰ κρίματά μου ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ νῦ ν κατὰ πρό σωπον πά σης ἐκκλησίας κυρίου καὶ ἐν ὠ σὶν θεοῦ ἡ μῶ ν
φυλά ξασθε καὶ ζητή σατε πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἵνα
κληρονομή σητε τὴ ν γῆ ν τὴ ν ἀ γαθὴ ν καὶ κατακληρονομή σητε τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν μεθ'
ὑ μᾶ ς ἕως αἰῶ νος
καὶ νῦ ν σαλωμων υἱέ μου γνῶ θι τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων σου καὶ δού λευε αὐ τῷ ἐν
καρδίᾳ τελείᾳ καὶ ψυχῇ θελού σῃ ὅ τι πά σας καρδίας ἐτά ζει κύ ριος καὶ πᾶ ν ἐνθύ μημα
γιγνώ σκει ἐὰ ν ζητή σῃς αὐ τό ν εὑ ρεθή σεταί σοι καὶ ἐὰ ν καταλείψῃς αὐ τό ν
καταλείψει σε εἰς τέλος
ἰδὲ τοίνυν ὅ τι κύ ριος ᾑ ρέτικέν σε οἰκοδομῆ σαι αὐ τῷ οἶκον εἰς ἁ γίασμα ἴσχυε καὶ
ποίει
καὶ ἔδωκεν δαυιδ σαλωμων τῷ υἱῷ αὐ τοῦ τὸ παρά δειγμα τοῦ ναοῦ καὶ τῶ ν οἴκων
αὐ τοῦ καὶ τῶ ν ζακχω αὐ τοῦ καὶ τῶ ν ὑ περῴ ων καὶ τῶ ν ἀ ποθηκῶ ν τῶ ν ἐσωτέρων
καὶ τοῦ οἴκου τοῦ ἐξιλασμοῦ
καὶ τὸ παρά δειγμα ὃ εἶχεν ἐν πνεύ ματι αὐ τοῦ τῶ ν αὐ λῶ ν οἴκου κυρίου καὶ πά ντων
τῶ ν παστοφορίων τῶ ν κύ κλῳ τῶ ν εἰς τὰ ς ἀ ποθή κας οἴκου κυρίου καὶ τῶ ν
ἀ ποθηκῶ ν τῶ ν ἁ γίων
καὶ τῶ ν καταλυμά των τῶ ν ἐφημεριῶ ν τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν εἰς πᾶ σαν
ἐργασίαν λειτουργίας οἴκου κυρίου καὶ τῶ ν ἀ ποθηκῶ ν τῶ ν λειτουργησίμων
σκευῶ ν τῆ ς λατρείας οἴκου κυρίου
καὶ τὸ ν σταθμὸ ν τῆ ς ὁ λκῆ ς αὐ τῶ ν τῶ ν τε χρυσῶ ν καὶ ἀ ργυρῶ ν
λυχνιῶ ν τὴ ν ὁ λκὴ ν ἔδωκεν αὐ τῷ καὶ τῶ ν λύ χνων
ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ μοίως τὸ ν σταθμὸ ν τῶ ν τραπεζῶ ν τῆ ς προθέσεως ἑκά στης τραπέζης
χρυσῆ ς καὶ ὡ σαύ τως τῶ ν ἀ ργυρῶ ν
585

καὶ τῶ ν κρεαγρῶ ν καὶ σπονδείων καὶ τῶ ν φιαλῶ ν τῶ ν χρυσῶ ν καὶ τὸ ν σταθμὸ ν

τῶ ν χρυσῶ ν καὶ τῶ ν ἀ ργυρῶ ν κεφφουρε ἑκά στου σταθμοῦ
καὶ τὸ ν τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν θυμιαμά των ἐκ χρυσίου δοκίμου σταθμὸ ν ὑ πέδειξεν
αὐ τῷ καὶ τὸ παρά δειγμα τοῦ ἅ ρματος τῶ ν χερουβιν τῶ ν διαπεπετασμένων ταῖς
πτέρυξιν καὶ σκιαζό ντων ἐπὶ τῆ ς κιβωτοῦ διαθή κης κυρίου
πά ντα ἐν γραφῇ χειρὸ ς κυρίου ἔδωκεν δαυιδ σαλωμων κατὰ τὴ ν περιγενηθεῖσαν
αὐ τῷ σύ νεσιν τῆ ς κατεργασίας τοῦ παραδείγματος
καὶ εἶπεν δαυιδ σαλωμων τῷ υἱῷ αὐ τοῦ ἴσχυε καὶ ἀ νδρίζου καὶ ποίει μὴ φοβοῦ μηδὲ
πτοηθῇ ς ὅ τι κύ ριος ὁ θεό ς μου μετὰ σοῦ οὐ κ ἀ νή σει σε καὶ οὐ μή σε ἐγκαταλίπῃ ἕως
τοῦ συντελέσαι σε πᾶ σαν ἐργασίαν λειτουργίας οἴκου κυρίου
καὶ ἰδοὺ αἱ ἐφημερίαι τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν εἰς πᾶ σαν λειτουργίαν οἴκου τοῦ
θεοῦ καὶ μετὰ σοῦ ἐν πά σῃ πραγματείᾳ καὶ πᾶ ς πρό θυμος ἐν σοφίᾳ κατὰ πᾶ σαν
τέχνην καὶ οἱ ἄ ρχοντες καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς εἰς πά ντας τοὺ ς λό γους σου
καὶ εἶπεν δαυιδ ὁ βασιλεὺ ς πά σῃ τῇ ἐκκλησίᾳ σαλωμων ὁ υἱό ς μου εἷς ὃ ν ᾑ ρέτικεν
ἐν αὐ τῷ κύ ριος νέος καὶ ἁ παλό ς καὶ τὸ ἔργον μέγα ὅ τι οὐ κ ἀ νθρώ πῳ ἡ οἰκοδομή
ἀ λλ' ἢ κυρίῳ θεῷ
κατὰ πᾶ σαν τὴ ν δύ ναμιν ἡ τοίμακα εἰς οἶκον θεοῦ μου χρυσίον ἀ ργύ ριον χαλκό ν
σίδηρον ξύ λα λίθους σοομ καὶ πληρώ σεως καὶ λίθους πολυτελεῖς καὶ ποικίλους καὶ
πά ντα λίθον τίμιον καὶ πά ριον πολύ ν
καὶ ἔτι ἐν τῷ εὐ δοκῆ σαί με ἐν οἴκῳ θεοῦ μου ἔστιν μοι ὃ περιπεποίημαι χρυσίον καὶ
ἀ ργύ ριον καὶ ἰδοὺ δέδωκα εἰς οἶκον θεοῦ μου εἰς ὕ ψος ἐκτὸ ς ὧ ν ἡ τοίμακα εἰς τὸ ν
οἶκον τῶ ν ἁ γίων
τρισχίλια τά λαντα χρυσίου τοῦ ἐκ σουφιρ καὶ ἑπτακισχίλια τά λαντα ἀ ργυρίου
δοκίμου ἐξαλειφθῆ ναι ἐν αὐ τοῖς τοὺ ς τοίχους τοῦ ἱεροῦ
διὰ χειρὸ ς τεχνιτῶ ν καὶ τίς ὁ προθυμού μενος πληρῶ σαι τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ σή μερον
κυρίῳ
καὶ προεθυμή θησαν ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ οἱ
χιλίαρχοι καὶ οἱ ἑκατό νταρχοι καὶ οἱ προστά ται τῶ ν ἔργων καὶ οἱ οἰκονό μοι τοῦ
βασιλέως
καὶ ἔδωκαν εἰς τὰ ἔργα οἴκου κυρίου χρυσίου τά λαντα πεντακισχίλια καὶ χρυσοῦ ς
μυρίους καὶ ἀ ργυρίου ταλά ντων δέκα χιλιά δας καὶ χαλκοῦ τά λαντα μύ ρια
ὀ κτακισχίλια καὶ σιδή ρου ταλά ντων χιλιά δας ἑκατό ν
καὶ οἷς εὑ ρέθη παρ' αὐ τοῖς λίθος ἔδωκαν εἰς τὰ ς ἀ ποθή κας οἴκου κυρίου διὰ χειρὸ ς
ιιηλ τοῦ γηρσωνι
καὶ εὐ φρά νθη ὁ λαὸ ς ὑ πὲρ τοῦ προθυμηθῆ ναι ὅ τι ἐν καρδίᾳ πλή ρει προεθυμή θησαν
τῷ κυρίῳ καὶ δαυιδ ὁ βασιλεὺ ς εὐ φρά νθη μεγά λως
καὶ εὐ λό γησεν ὁ βασιλεὺ ς δαυιδ τὸ ν κύ ριον ἐνώ πιον τῆ ς ἐκκλησίας λέγων
εὐ λογητὸ ς εἶ κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος
σοί κύ ριε ἡ μεγαλωσύ νη καὶ ἡ δύ ναμις καὶ τὸ καύ χημα καὶ ἡ νίκη καὶ ἡ ἰσχύ ς ὅ τι σὺ
πά ντων τῶ ν ἐν τῷ οὐ ρανῷ καὶ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς δεσπό ζεις ἀ πὸ προσώ που σου
ταρά σσεται πᾶ ς βασιλεὺ ς καὶ ἔθνος
586

παρὰ σοῦ ὁ πλοῦ τος καὶ ἡ δό ξα σὺ πά ντων ἄ ρχεις κύ ριε ὁ ἄ ρχων πά σης ἀ ρχῆ ς καὶ
ἐν χειρί σου ἰσχὺ ς καὶ δυναστεία καὶ ἐν χειρί σου παντοκρά τωρ μεγαλῦ ναι καὶ
κατισχῦ σαι τὰ πά ντα
καὶ νῦ ν κύ ριε ἐξομολογού μεθά σοι καὶ αἰνοῦ μεν τὸ ὄ νομα τῆ ς καυχή σεώ ς σου
καὶ τίς εἰμι ἐγὼ καὶ τίς ὁ λαό ς μου ὅ τι ἰσχύ σαμεν προθυμηθῆ ναί σοι κατὰ ταῦ τα ὅ τι
σὰ τὰ πά ντα καὶ ἐκ τῶ ν σῶ ν δεδώ καμέν σοι
ὅ τι πά ροικοί ἐσμεν ἐναντίον σου καὶ παροικοῦ ντες ὡ ς πά ντες οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ὡ ς
σκιὰ αἱ ἡ μέραι ἡ μῶ ν ἐπὶ γῆ ς καὶ οὐ κ ἔστιν ὑ πομονή
κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν πᾶ ν τὸ πλῆ θος τοῦ το ὃ ἡ τοίμακα οἰκοδομηθῆ ναι οἶκον τῷ
ὀ νό ματι τῷ ἁ γίῳ σου ἐκ χειρό ς σού ἐστιν καὶ σοὶ τὰ πά ντα
καὶ ἔγνων κύ ριε ὅ τι σὺ εἶ ὁ ἐτά ζων καρδίας καὶ δικαιοσύ νην ἀ γαπᾷ ς ἐν ἁ πλό τητι
καρδίας προεθυμή θην πά ντα ταῦ τα καὶ νῦ ν τὸ ν λαό ν σου τὸ ν εὑ ρεθέντα ὧ δε εἶδον
ἐν εὐ φροσύ νῃ προθυμηθέντα σοι
κύ ριε ὁ θεὸ ς αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ισραηλ τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν φύ λαξον ταῦ τα ἐν
διανοίᾳ καρδίας λαοῦ σου εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ κατεύ θυνον τὰ ς καρδίας αὐ τῶ ν πρὸ ς
σέ
καὶ σαλωμων τῷ υἱῷ μου δὸ ς καρδίαν ἀ γαθὴ ν ποιεῖν τὰ ς ἐντολά ς σου καὶ τὰ
μαρτύ ριά σου καὶ τὰ προστά γματά σου καὶ τοῦ ἐπὶ τέλος ἀ γαγεῖν τὴ ν κατασκευὴ ν
τοῦ οἴκου σου
καὶ εἶπεν δαυιδ πά σῃ τῇ ἐκκλησίᾳ εὐ λογή σατε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ὑ μῶ ν καὶ εὐ λό γησεν
πᾶ σα ἡ ἐκκλησία κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν καὶ κά μψαντες τὰ γό νατα
προσεκύ νησαν τῷ κυρίῳ καὶ τῷ βασιλεῖ
καὶ ἔθυσεν δαυιδ τῷ κυρίῳ θυσίας καὶ ἀ νή νεγκεν ὁ λοκαυτώ ματα τῷ θεῷ τῇ
ἐπαύ ριον τῆ ς πρώ της ἡ μέρας μό σχους χιλίους κριοὺ ς χιλίους ἄ ρνας χιλίους καὶ τὰ ς
σπονδὰ ς αὐ τῶ ν καὶ θυσίας εἰς πλῆ θος παντὶ τῷ ισραηλ
καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον ἐναντίον κυρίου ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ μετὰ χαρᾶ ς καὶ
ἐβασίλευσαν ἐκ δευτέρου τὸ ν σαλωμων υἱὸ ν δαυιδ καὶ ἔχρισαν αὐ τὸ ν τῷ κυρίῳ εἰς
βασιλέα καὶ σαδωκ εἰς ἱερωσύ νην
καὶ ἐκά θισεν σαλωμων ἐπὶ θρό νου δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ εὐ δοκή θη καὶ
ἐπή κουσαν αὐ τοῦ πᾶ ς ισραηλ
οἱ ἄ ρχοντες καὶ οἱ δυνά σται καὶ πά ντες υἱοὶ τοῦ βασιλέως δαυιδ πατρὸ ς αὐ τοῦ
ὑ πετά γησαν αὐ τῷ
καὶ ἐμεγά λυνεν κύ ριος τὸ ν σαλωμων ἐπά νωθεν ἐναντίον παντὸ ς ισραηλ καὶ ἔδωκεν
αὐ τῷ δό ξαν βασιλέως ὃ οὐ κ ἐγένετο ἐπὶ παντὸ ς βασιλέως ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
καὶ δαυιδ υἱὸ ς ιεσσαι ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ
ἔτη τεσσαρά κοντα ἐν χεβρων ἔτη ἑπτὰ καὶ ἐν ιερουσαλημ ἔτη τριά κοντα τρία
καὶ ἐτελεύ τησεν ἐν γή ρει καλῷ πλή ρης ἡ μερῶ ν πλού τῳ καὶ δό ξῃ καὶ ἐβασίλευσεν
σαλωμων υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
οἱ δὲ λοιποὶ λό γοι τοῦ βασιλέως δαυιδ οἱ πρό τεροι καὶ οἱ ὕ στεροι γεγραμμένοι εἰσὶν
ἐν λό γοις σαμουηλ τοῦ βλέποντος καὶ ἐπὶ λό γων ναθαν τοῦ προφή του καὶ ἐπὶ
λό γων γαδ τοῦ βλέποντος
587

περὶ πά σης τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ καὶ τῆ ς δυναστείας αὐ τοῦ καὶ οἱ καιροί οἳ ἐγένοντο
ἐπ' αὐ τῷ καὶ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ καὶ ἐπὶ πά σας βασιλείας τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐνίσχυσεν σαλωμων υἱὸ ς δαυιδ ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν αὐ τοῦ καὶ κύ ριος ὁ θεὸ ς
αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐμεγά λυνεν αὐ τὸ ν εἰς ὕ ψος
καὶ εἶπεν σαλωμων πρὸ ς πά ντα ισραηλ τοῖς χιλιά ρχοις καὶ τοῖς ἑκατοντά ρχοις καὶ
τοῖς κριταῖς καὶ πᾶ σιν τοῖς ἄ ρχουσιν ἐναντίον ισραηλ τοῖς ἄ ρχουσι τῶ ν πατριῶ ν
καὶ ἐπορεύ θη σαλωμων καὶ πᾶ σα ἡ ἐκκλησία μετ' αὐ τοῦ εἰς τὴ ν ὑ ψηλὴ ν τὴ ν ἐν
γαβαων οὗ ἐκεῖ ἦ ν ἡ σκηνὴ τοῦ μαρτυρίου τοῦ θεοῦ ἣ ν ἐποίησεν μωυσῆ ς παῖς
κυρίου ἐν τῇ ἐρή μῳ
ἀ λλὰ κιβωτὸ ν τοῦ θεοῦ ἀ νή νεγκεν δαυιδ ἐκ πό λεως καριαθιαριμ ὅ τι ἡ τοίμασεν
αὐ τῇ σκηνὴ ν εἰς ιερουσαλημ
καὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ χαλκοῦ ν ὃ ἐποίησεν βεσελεηλ υἱὸ ς ουριου υἱοῦ ωρ ἐκεῖ ἦ ν
ἔναντι τῆ ς σκηνῆ ς κυρίου καὶ ἐξεζή τησεν αὐ τὸ σαλωμων καὶ ἡ ἐκκλησία
καὶ ἀ νή νεγκεν ἐκεῖ σαλωμων ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ χαλκοῦ ν ἐνώ πιον κυρίου τὸ ἐν
τῇ σκηνῇ καὶ ἀ νή νεγκεν ἐπ' αὐ τὸ ὁ λοκαύ τωσιν χιλίαν
ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ὤ φθη ὁ θεὸ ς τῷ σαλωμων καὶ εἶπεν αὐ τῷ αἴτησαι τί σοι δῶ
καὶ εἶπεν σαλωμων πρὸ ς τὸ ν θεό ν σὺ ἐποίησας μετὰ δαυιδ τοῦ πατρό ς μου ἔλεος
μέγα καὶ ἐβασίλευσά ς με ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεό ς πιστωθή τω τὸ ὄ νομά σου ἐπὶ δαυιδ πατέρα μου ὅ τι σὺ
ἐβασίλευσά ς με ἐπὶ λαὸ ν πολὺ ν ὡ ς ὁ χοῦ ς τῆ ς γῆ ς
νῦ ν σοφίαν καὶ σύ νεσιν δό ς μοι καὶ ἐξελεύ σομαι ἐνώ πιον τοῦ λαοῦ τού του καὶ
εἰσελεύ σομαι ὅ τι τίς κρινεῖ τὸ ν λαό ν σου τὸ ν μέγαν τοῦ τον
καὶ εἶπεν ὁ θεὸ ς πρὸ ς σαλωμων ἀ νθ' ὧ ν ἐγένετο τοῦ το ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ οὐ κ
ᾐ τή σω πλοῦ τον χρημά των οὐ δὲ δό ξαν οὐ δὲ τὴ ν ψυχὴ ν τῶ ν ὑ πεναντίων καὶ ἡ μέρας
πολλὰ ς οὐ κ ᾐ τή σω καὶ ᾔ τησας σεαυτῷ σοφίαν καὶ σύ νεσιν ὅ πως κρίνῃς τὸ ν λαό ν
μου ἐφ' ὃ ν ἐβασίλευσά σε ἐπ' αὐ τό ν
τὴ ν σοφίαν καὶ τὴ ν σύ νεσιν δίδωμί σοι καὶ πλοῦ τον καὶ χρή ματα καὶ δό ξαν δώ σω
σοι ὡ ς οὐ κ ἐγενή θη ὅ μοιό ς σοι ἐν τοῖς βασιλεῦ σι τοῖς ἔμπροσθέ σου καὶ μετὰ σὲ οὐ κ
ἔσται οὕ τως
καὶ ἦ λθεν σαλωμων ἐκ βαμα τῆ ς ἐν γαβαων εἰς ιερουσαλημ ἀ πὸ προσώ που σκηνῆ ς
μαρτυρίου καὶ ἐβασίλευσεν ἐπὶ ισραηλ
καὶ συνή γαγεν σαλωμων ἅ ρματα καὶ ἱππεῖς καὶ ἐγένοντο αὐ τῷ χίλια καὶ
τετρακό σια ἅ ρματα καὶ δώ δεκα χιλιά δες ἱππέων καὶ κατέλιπεν αὐ τὰ ἐν πό λεσιν
τῶ ν ἁ ρμά των καὶ ὁ λαὸ ς μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἔθηκεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀ ργύ ριον ἐν ιερουσαλημ ὡ ς λίθους καὶ τὰ ς
κέδρους ἐν τῇ ιουδαίᾳ ὡ ς συκαμίνους τὰ ς ἐν τῇ πεδινῇ εἰς πλῆ θος
καὶ ἡ ἔξοδος τῶ ν ἵππων τῶ ν σαλωμων ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἡ τιμὴ τῶ ν ἐμπό ρων τοῦ
βασιλέως ἐμπορεύ εσθαι ἠ γό ραζον
καὶ ἀ νέβαινον καὶ ἐξῆ γον ἐξ αἰγύ πτου ἅ ρμα ἓν ἑξακοσίων ἀ ργυρίου καὶ ἵππον
ἑκατὸ ν καὶ πεντή κοντα καὶ οὕ τως πᾶ σιν τοῖς βασιλεῦ σιν τῶ ν χετταίων καὶ
βασιλεῦ σιν συρίας ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν ἔφερον
588

καὶ εἶπεν σαλωμων τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματι κυρίου καὶ οἶκον τῇ βασιλείᾳ
αὐ τοῦ
καὶ συνή γαγεν σαλωμων ἑβδομή κοντα χιλιά δας ἀ νδρῶ ν καὶ ὀ γδοή κοντα χιλιά δας
λατό μων ἐν τῷ ὄ ρει καὶ οἱ ἐπιστά ται ἐπ' αὐ τῶ ν τρισχίλιοι ἑξακό σιοι
καὶ ἀ πέστειλεν σαλωμων πρὸ ς χιραμ βασιλέα τύ ρου λέγων ὡ ς ἐποίησας μετὰ τοῦ
πατρό ς μου δαυιδ καὶ ἀ πέστειλας αὐ τῷ κέδρους τοῦ οἰκοδομῆ σαι ἑαυτῷ οἶκον
κατοικῆ σαι ἐν αὐ τῷ
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ οἰκοδομῶ οἶκον τῷ ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ μου ἁ γιά σαι
αὐ τὸ ν αὐ τῷ τοῦ θυμιᾶ ν ἀ πέναντι αὐ τοῦ θυμίαμα καὶ πρό θεσιν διὰ παντὸ ς καὶ τοῦ
ἀ ναφέρειν ὁ λοκαυτώ ματα διὰ παντὸ ς τὸ πρωὶ καὶ τὸ δείλης καὶ ἐν τοῖς σαββά τοις
καὶ ἐν ταῖς νουμηνίαις καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς τοῦ κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να
τοῦ το ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ ὁ οἶκος ὃ ν ἐγὼ οἰκοδομῶ μέγας ὅ τι μέγας ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν παρὰ πά ντας τοὺ ς θεού ς
καὶ τίς ἰσχύ σει οἰκοδομῆ σαι αὐ τῷ οἶκον ὅ τι ὁ οὐ ρανὸ ς καὶ ὁ οὐ ρανὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ
οὐ φέρουσιν αὐ τοῦ τὴ ν δό ξαν καὶ τίς ἐγὼ οἰκοδομῶ ν αὐ τῷ οἶκον ὅ τι ἀ λλ' ἢ τοῦ
θυμιᾶ ν κατέναντι αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν ἀ πό στειλό ν μοι ἄ νδρα σοφὸ ν καὶ εἰδό τα τοῦ ποιῆ σαι ἐν τῷ χρυσίῳ καὶ ἐν
τῷ ἀ ργυρίῳ καὶ ἐν τῷ χαλκῷ καὶ ἐν τῷ σιδή ρῳ καὶ ἐν τῇ πορφύ ρᾳ καὶ ἐν τῷ
κοκκίνῳ καὶ ἐν τῇ ὑ ακίνθῳ καὶ ἐπιστά μενον γλύ ψαι γλυφὴ ν μετὰ τῶ ν σοφῶ ν τῶ ν
μετ' ἐμοῦ ἐν ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ ὧ ν ἡ τοίμασεν δαυιδ ὁ πατή ρ μου
καὶ ἀ πό στειλό ν μοι ξύ λα κέδρινα καὶ ἀ ρκεύ θινα καὶ πεύ κινα ἐκ τοῦ λιβά νου ὅ τι ἐγὼ
οἶδα ὡ ς οἱ δοῦ λοί σου οἴδασιν κό πτειν ξύ λα ἐκ τοῦ λιβά νου καὶ ἰδοὺ οἱ παῖδές σου
μετὰ τῶ ν παίδων μου
πορεύ σονται ἑτοιμά σαι μοι ξύ λα εἰς πλῆ θος ὅ τι ὁ οἶκος ὃ ν ἐγὼ οἰκοδομῶ μέγας καὶ
ἔνδοξος
καὶ ἰδοὺ τοῖς ἐργαζομένοις τοῖς κό πτουσιν ξύ λα εἰς βρώ ματα δέδωκα σῖτον εἰς
δό ματα τοῖς παισίν σου κό ρων εἴκοσι χιλιά δας καὶ κριθῶ ν κό ρων εἴκοσι χιλιά δας
καὶ οἴνου μέτρων εἴκοσι χιλιά δας καὶ ἐλαίου μέτρων εἴκοσι χιλιά δας
καὶ εἶπεν χιραμ βασιλεὺ ς τύ ρου ἐν γραφῇ καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς σαλωμων ἐν τῷ
ἀ γαπῆ σαι κύ ριον τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἔδωκέν σε ἐπ' αὐ τοὺ ς εἰς βασιλέα
καὶ εἶπεν χιραμ εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὃ ς ἐποίησεν τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν
γῆ ν ὃ ς ἔδωκεν τῷ δαυιδ τῷ βασιλεῖ υἱὸ ν σοφὸ ν καὶ ἐπιστά μενον σύ νεσιν καὶ
ἐπιστή μην ὃ ς οἰκοδομή σει οἶκον τῷ κυρίῳ καὶ οἶκον τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν ἀ πέσταλκά σοι ἄ νδρα σοφὸ ν καὶ εἰδό τα σύ νεσιν τὸ ν χιραμ τὸ ν πατέρα μου
ἡ μή τηρ αὐ τοῦ ἀ πὸ θυγατέρων δαν καὶ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἀ νὴ ρ τύ ριος εἰδό τα ποιῆ σαι
ἐν χρυσίῳ καὶ ἐν ἀ ργυρίῳ καὶ ἐν χαλκῷ καὶ ἐν σιδή ρῳ ἐν λίθοις καὶ ξύ λοις καὶ
ὑ φαίνειν ἐν τῇ πορφύ ρᾳ καὶ ἐν τῇ ὑ ακίνθῳ καὶ ἐν τῇ βύ σσῳ καὶ ἐν τῷ κοκκίνῳ καὶ
γλύ ψαι γλυφὰ ς καὶ διανοεῖσθαι πᾶ σαν διανό ησιν ὅ σα ἂ ν δῷ ς αὐ τῷ μετὰ τῶ ν
σοφῶ ν σου καὶ σοφῶ ν δαυιδ κυρίου μου πατρό ς σου
καὶ νῦ ν τὸ ν σῖτον καὶ τὴ ν κριθὴ ν καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸ ν οἶνον ἃ εἶπεν ὁ κύ ριό ς μου
ἀ ποστειλά τω τοῖς παισὶν αὐ τοῦ
589

καὶ ἡ μεῖς κό ψομεν ξύ λα ἐκ τοῦ λιβά νου κατὰ πᾶ σαν τὴ ν χρείαν σου καὶ ἄ ξομεν αὐ τὰ
σχεδίαις ἐπὶ θά λασσαν ιό ππης καὶ σὺ ἄ ξεις αὐ τὰ εἰς ιερουσαλημ
καὶ συνή γαγεν σαλωμων πά ντας τοὺ ς ἄ νδρας τοὺ ς προσηλύ τους ἐν γῇ ισραηλ μετὰ
τὸ ν ἀ ριθμό ν ὃ ν ἠ ρίθμησεν αὐ τοὺ ς δαυιδ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ εὑ ρέθησαν ἑκατὸ ν
πεντή κοντα χιλιά δες καὶ τρισχίλιοι ἑξακό σιοι
καὶ ἐποίησεν ἐξ αὐ τῶ ν ἑβδομή κοντα χιλιά δας νωτοφό ρων καὶ ὀ γδοή κοντα χιλιά δας
λατό μων καὶ τρισχιλίους ἑξακοσίους ἐργοδιώ κτας ἐπὶ τὸ ν λαό ν
καὶ ἤ ρξατο σαλωμων τοῦ οἰκοδομεῖν τὸ ν οἶκον κυρίου ἐν ιερουσαλημ ἐν ὄ ρει τοῦ
αμορια οὗ ὤ φθη κύ ριος τῷ δαυιδ πατρὶ αὐ τοῦ ἐν τῷ τό πῳ ᾧ ἡ τοίμασεν δαυιδ ἐν
ἅ λῳ ορνα τοῦ ιεβουσαίου
καὶ ἤ ρξατο οἰκοδομῆ σαι ἐν τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐν τῷ ἔτει τῷ τετά ρτῳ τῆ ς
βασιλείας αὐ τοῦ
καὶ ταῦ τα ἤ ρξατο σαλωμων τοῦ οἰκοδομῆ σαι τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ μῆ κος πή χεων ἡ
διαμέτρησις ἡ πρώ τη πή χεων ἑξή κοντα καὶ εὖ ρος πή χεων εἴκοσι
καὶ αιλαμ κατὰ πρό σωπον τοῦ οἴκου μῆ κος ἐπὶ πρό σωπον πλά τους τοῦ οἴκου
πή χεων εἴκοσι καὶ ὕ ψος πή χεων ἑκατὸ ν εἴκοσι καὶ κατεχρύ σωσεν αὐ τὸ ν ἔσωθεν
χρυσίῳ καθαρῷ
καὶ τὸ ν οἶκον τὸ ν μέγαν ἐξύ λωσεν ξύ λοις κεδρίνοις καὶ κατεχρύ σωσεν χρυσίῳ
καθαρῷ καὶ ἔγλυψεν ἐπ' αὐ τοῦ φοίνικας καὶ χαλαστά
καὶ ἐκό σμησεν τὸ ν οἶκον λίθοις τιμίοις εἰς δό ξαν καὶ χρυσίῳ χρυσίου τοῦ ἐκ
φαρουαιμ
καὶ ἐχρύ σωσεν τὸ ν οἶκον καὶ τοὺ ς τοίχους καὶ τοὺ ς πυλῶ νας καὶ τὰ ὀ ροφώ ματα καὶ
τὰ θυρώ ματα χρυσίῳ καὶ ἔγλυψεν χερουβιν ἐπὶ τῶ ν τοίχων
καὶ ἐποίησεν τὸ ν οἶκον τοῦ ἁ γίου τῶ ν ἁ γίων μῆ κος αὐ τοῦ ἐπὶ πρό σωπον πλά τους
πή χεων εἴκοσι καὶ τὸ εὖ ρος πή χεων εἴκοσι καὶ κατεχρύ σωσεν αὐ τὸ ν χρυσίῳ
καθαρῷ εἰς χερουβιν εἰς τά λαντα ἑξακό σια
καὶ ὁ λκὴ τῶ ν ἥ λων ὁ λκὴ τοῦ ἑνὸ ς πεντή κοντα σίκλοι χρυσίου καὶ τὸ ὑ περῷ ον
ἐχρύ σωσεν χρυσίῳ
καὶ ἐποίησεν ἐν τῷ οἴκῳ τῷ ἁ γίῳ τῶ ν ἁ γίων χερουβιν δύ ο ἔργον ἐκ ξύ λων καὶ
ἐχρύ σωσεν αὐ τὰ χρυσίῳ
καὶ αἱ πτέρυγες τῶ ν χερουβιν τὸ μῆ κος πή χεων εἴκοσι καὶ ἡ πτέρυξ ἡ μία πή χεων
πέντε ἁ πτομένη τοῦ τοίχου τοῦ οἴκου καὶ ἡ πτέρυξ ἡ ἑτέρα πή χεων πέντε ἁ πτομένη
τῆ ς πτέρυγος τοῦ χερουβ τοῦ ἑτέρου
καὶ ἡ πτέρυξ τοῦ χερουβ τοῦ ἑνὸ ς πή χεων πέντε ἁ πτομένη τοῦ τοίχου τοῦ οἴκου καὶ
ἡ πτέρυξ ἡ ἑτέρα πή χεων πέντε ἁ πτομένη τοῦ πτέρυγος τοῦ χερουβ τοῦ ἑτέρου
καὶ αἱ πτέρυγες τῶ ν χερουβιν διαπεπετασμέναι πή χεων εἴκοσι καὶ αὐ τὰ ἑστηκό τα
ἐπὶ τοὺ ς πό δας αὐ τῶ ν καὶ τὰ πρό σωπα αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν οἶκον
καὶ ἐποίησεν τὸ καταπέτασμα ἐξ ὑ ακίνθου καὶ πορφύ ρας καὶ κοκκίνου καὶ βύ σσου
καὶ ὕ φανεν ἐν αὐ τῷ χερουβιν
καὶ ἐποίησεν ἔμπροσθεν τοῦ οἴκου στύ λους δύ ο πή χεων τριά κοντα πέντε τὸ ὕ ψος
καὶ τὰ ς κεφαλὰ ς αὐ τῶ ν πή χεων πέντε
590

καὶ ἐποίησεν σερσερωθ ἐν τῷ δαβιρ καὶ ἔδωκεν ἐπὶ τῶ ν κεφαλῶ ν τῶ ν στύ λων καὶ
ἐποίησεν ῥ οΐσκους ἑκατὸ ν καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τῶ ν χαλαστῶ ν
καὶ ἔστησεν τοὺ ς στύ λους κατὰ πρό σωπον τοῦ ναοῦ ἕνα ἐκ δεξιῶ ν καὶ τὸ ν ἕνα ἐξ
εὐ ωνύ μων καὶ ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομα τοῦ ἐκ δεξιῶ ν κατό ρθωσις καὶ τὸ ὄ νομα τοῦ ἐξ
ἀ ριστερῶ ν ἰσχύ ς
καὶ ἐποίησεν τὸ θυσιαστή ριον χαλκοῦ ν πή χεων εἴκοσι μῆ κος καὶ τὸ εὖ ρος πή χεων
εἴκοσι ὕ ψος πή χεων δέκα
καὶ ἐποίησεν τὴ ν θά λασσαν χυτή ν πή χεων δέκα τὴ ν διαμέτρησιν στρογγύ λην
κυκλό θεν καὶ πή χεων πέντε τὸ ὕ ψος καὶ τὸ κύ κλωμα πή χεων τριά κοντα
καὶ ὁ μοίωμα μό σχων ὑ ποκά τωθεν αὐ τῆ ς κύ κλῳ κυκλοῦ σιν αὐ τή ν πή χεις δέκα
περιέχουσιν τὸ ν λουτῆ ρα κυκλό θεν δύ ο γένη ἐχώ νευσαν τοὺ ς μό σχους ἐν τῇ
χωνεύ σει αὐ τῶ ν
ᾗ ἐποίησαν αὐ τού ς δώ δεκα μό σχους οἱ τρεῖς βλέποντες βορρᾶ ν καὶ οἱ τρεῖς
βλέποντες δυσμὰ ς καὶ οἱ τρεῖς βλέποντες νό τον καὶ οἱ τρεῖς βλέποντες κατ'
ἀ νατολά ς καὶ ἡ θά λασσα ἐπ' αὐ τῶ ν ἄ νω ἦ σαν τὰ ὀ πίσθια αὐ τῶ ν ἔσω
καὶ τὸ πά χος αὐ τῆ ς παλαιστή ς καὶ τὸ χεῖλος αὐ τῆ ς ὡ ς χεῖλος ποτηρίου
διαγεγλυμμένα βλαστοὺ ς κρίνου χωροῦ σαν μετρητὰ ς τρισχιλίους καὶ ἐξετέλεσεν
καὶ ἐποίησεν λουτῆ ρας δέκα καὶ ἔθηκεν τοὺ ς πέντε ἐκ δεξιῶ ν καὶ τοὺ ς πέντε ἐξ
ἀ ριστερῶ ν τοῦ πλύ νειν ἐν αὐ τοῖς τὰ ἔργα τῶ ν ὁ λοκαυτωμά των καὶ ἀ ποκλύ ζειν ἐν
αὐ τοῖς καὶ ἡ θά λασσα εἰς τὸ νίπτεσθαι τοὺ ς ἱερεῖς ἐν αὐ τῇ
καὶ ἐποίησεν τὰ ς λυχνίας τὰ ς χρυσᾶ ς δέκα κατὰ τὸ κρίμα αὐ τῶ ν καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ
ναῷ πέντε ἐκ δεξιῶ ν καὶ πέντε ἐξ ἀ ριστερῶ ν
καὶ ἐποίησεν τραπέζας δέκα καὶ ἔθηκεν ἐν τῷ ναῷ πέντε ἐκ δεξιῶ ν καὶ πέντε ἐξ
εὐ ωνύ μων καὶ ἐποίησεν φιά λας χρυσᾶ ς ἑκατό ν
καὶ ἐποίησεν τὴ ν αὐ λὴ ν τῶ ν ἱερέων καὶ τὴ ν αὐ λὴ ν τὴ ν μεγά λην καὶ θύ ρας τῇ αὐ λῇ
καὶ θυρώ ματα αὐ τῶ ν κατακεχαλκωμένα χαλκῷ
καὶ τὴ ν θά λασσαν ἔθηκεν ἀ πὸ γωνίας τοῦ οἴκου ἐκ δεξιῶ ν ὡ ς πρὸ ς ἀ νατολὰ ς
κατέναντι
καὶ ἐποίησεν χιραμ τὰ ς κρεά γρας καὶ τὰ πυρεῖα καὶ τὴ ν ἐσχά ραν τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ συνετέλεσεν χιραμ ποιῆ σαι πᾶ σαν τὴ ν ἐργασίαν ἣ ν
ἐποίησεν σαλωμων τῷ βασιλεῖ ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ
στύ λους δύ ο καὶ ἐπ' αὐ τῶ ν γωλαθ τῇ χωθαρεθ ἐπὶ τῶ ν κεφαλῶ ν τῶ ν στύ λων δύ ο
καὶ δίκτυα δύ ο συγκαλύ ψαι τὰ ς κεφαλὰ ς τῶ ν χωθαρεθ ἅ ἐστιν ἐπὶ τῶ ν κεφαλῶ ν
τῶ ν στύ λων
καὶ κώ δωνας χρυσοῦ ς τετρακοσίους εἰς τὰ δύ ο δίκτυα καὶ δύ ο γένη ῥ οΐσκων ἐν τῷ
δικτύ ῳ τῷ ἑνὶ τοῦ συγκαλύ ψαι τὰ ς δύ ο γωλαθ τῶ ν χωθαρεθ ἅ ἐστιν ἐπά νω τῶ ν
στύ λων
καὶ τὰ ς μεχωνωθ ἐποίησεν δέκα καὶ τοὺ ς λουτῆ ρας ἐποίησεν ἐπὶ τῶ ν μεχωνωθ
καὶ τὴ ν θά λασσαν μίαν καὶ τοὺ ς μό σχους τοὺ ς δώ δεκα ὑ ποκά τω αὐ τῆ ς
καὶ τοὺ ς ποδιστῆ ρας καὶ τοὺ ς ἀ ναλημπτῆ ρας καὶ τοὺ ς λέβητας καὶ τὰ ς κρεά γρας
καὶ πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῶ ν ἃ ἐποίησεν χιραμ καὶ ἀ νή νεγκεν τῷ βασιλεῖ σαλωμων ἐν
οἴκῳ κυρίου χαλκοῦ καθαροῦ
591

ἐν τῷ περιχώ ρῳ τοῦ ιορδά νου ἐχώ νευσεν αὐ τὰ ὁ βασιλεὺ ς ἐν τῷ πά χει τῆ ς γῆ ς ἐν

οἴκῳ σοκχωθ καὶ ἀ νὰ μέσον σιρδαθα
καὶ ἐποίησεν σαλωμων πά ντα τὰ σκεύ η ταῦ τα εἰς πλῆ θος σφό δρα ὅ τι οὐ κ ἐξέλιπεν
ὁ λκὴ τοῦ χαλκοῦ
καὶ ἐποίησεν σαλωμων πά ντα τὰ σκεύ η οἴκου κυρίου καὶ τὸ θυσιαστή ριον τὸ
χρυσοῦ ν καὶ τὰ ς τραπέζας καὶ ἐπ' αὐ τῶ ν ἄ ρτοι προθέσεως
καὶ τὰ ς λυχνίας καὶ τοὺ ς λύ χνους τοῦ φωτὸ ς κατὰ τὸ κρίμα καὶ κατὰ πρό σωπον τοῦ
δαβιρ χρυσίου καθαροῦ
καὶ λαβίδες αὐ τῶ ν καὶ οἱ λύ χνοι αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς φιά λας καὶ τὰ ς θυΐσκας καὶ τὰ
πυρεῖα χρυσίου καθαροῦ
καὶ ἡ θύ ρα τοῦ οἴκου ἡ ἐσωτέρα εἰς τὰ ἅ για τῶ ν ἁ γίων εἰς τὰ ς θύ ρας τοῦ οἴκου τοῦ
ναοῦ χρυσᾶ ς
καὶ συνετελέσθη πᾶ σα ἡ ἐργασία ἣ ν ἐποίησεν σαλωμων ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ
εἰσή νεγκεν σαλωμων τὰ ἅ για δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον
καὶ τὰ σκεύ η ἔδωκεν εἰς θησαυρὸ ν οἴκου κυρίου
τό τε ἐξεκκλησίασεν σαλωμων τοὺ ς πρεσβυτέρους ισραηλ καὶ πά ντας τοὺ ς
ἄ ρχοντας τῶ ν φυλῶ ν τοὺ ς ἡ γουμένους πατριῶ ν υἱῶ ν ισραηλ εἰς ιερουσαλημ τοῦ
ἀ νενέγκαι κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου ἐκ πό λεως δαυιδ αὕ τη σιων
καὶ ἐξεκκλησιά σθησαν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα πᾶ ς ἀ νὴ ρ ισραηλ ἐν τῇ ἑορτῇ οὗ τος ὁ μὴ ν
ἕβδομος
καὶ ἦ λθον πά ντες οἱ πρεσβύ τεροι ισραηλ καὶ ἔλαβον πά ντες οἱ λευῖται τὴ ν κιβωτὸ ν
καὶ ἀ νή νεγκαν τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ τὴ ν σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τὰ
ἅ για τὰ ἐν τῇ σκηνῇ καὶ ἀ νή νεγκαν αὐ τὴ ν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται
καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων καὶ πᾶ σα συναγωγὴ ισραηλ καὶ οἱ φοβού μενοι καὶ οἱ
ἐπισυνηγμένοι αὐ τῶ ν ἔμπροσθεν τῆ ς κιβωτοῦ θύ οντες μό σχους καὶ πρό βατα οἳ οὐ κ
ἀ ριθμηθή σονται καὶ οἳ οὐ λογισθή σονται ἀ πὸ τοῦ πλή θους
καὶ εἰσή νεγκαν οἱ ἱερεῖς τὴ ν κιβωτὸ ν διαθή κης κυρίου εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῆ ς εἰς τὸ
δαβιρ τοῦ οἴκου εἰς τὰ ἅ για τῶ ν ἁ γίων ὑ ποκά τω τῶ ν πτερύ γων τῶ ν χερουβιν
καὶ ἦ ν τὰ χερουβιν διαπεπετακό τα τὰ ς πτέρυγας αὐ τῶ ν ἐπὶ τὸ ν τό πον τῆ ς κιβωτοῦ
καὶ συνεκά λυπτεν τὰ χερουβιν ἐπὶ τὴ ν κιβωτὸ ν καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἀ ναφορεῖς αὐ τῆ ς
ἐπά νωθεν
καὶ ὑ περεῖχον οἱ ἀ ναφορεῖς καὶ ἐβλέποντο αἱ κεφαλαὶ τῶ ν ἀ ναφορέων ἐκ τῶ ν
ἁ γίων εἰς πρό σωπον τοῦ δαβιρ οὐ κ ἐβλέποντο ἔξω καὶ ἦ σαν ἐκεῖ ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ταύ της
οὐ κ ἦ ν ἐν τῇ κιβωτῷ πλὴ ν δύ ο πλά κες ἃ ς ἔθηκεν μωυσῆ ς ἐν χωρηβ ἃ διέθετο κύ ριος
μετὰ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐξελθεῖν τοὺ ς ἱερεῖς ἐκ τῶ ν ἁ γίων ὅ τι πά ντες οἱ ἱερεῖς οἱ
εὑ ρεθέντες ἡ γιά σθησαν οὐ κ ἦ σαν διατεταγμένοι κατ' ἐφημερίαν
καὶ οἱ λευῖται οἱ ψαλτῳ δοὶ πά ντες τοῖς υἱοῖς ασαφ τῷ αιμαν τῷ ιδιθουν καὶ τοῖς
υἱοῖς αὐ τῶ ν καὶ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν τῶ ν ἐνδεδυμένων στολὰ ς βυσσίνας ἐν
κυμβά λοις καὶ ἐν νά βλαις καὶ ἐν κινύ ραις ἑστηκό τες κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ μετ' αὐ τῶ ν ἱερεῖς ἑκατὸ ν εἴκοσι σαλπίζοντες ταῖς σά λπιγξιν
592

καὶ ἐγένετο μία φωνὴ ἐν τῷ σαλπίζειν καὶ ἐν τῷ ψαλτῳ δεῖν καὶ ἐν τῷ ἀ ναφωνεῖν
φωνῇ μιᾷ τοῦ ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τῷ κυρίῳ καὶ ὡ ς ὕ ψωσαν φωνὴ ν ἐν
σά λπιγξιν καὶ ἐν κυμβά λοις καὶ ἐν ὀ ργά νοις τῶ ν ᾠ δῶ ν καὶ ἔλεγον ἐξομολογεῖσθε τῷ
κυρίῳ ὅ τι ἀ γαθό ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ καὶ ὁ οἶκος ἐνεπλή σθη νεφέλης
δό ξης κυρίου
καὶ οὐ κ ἠ δύ ναντο οἱ ἱερεῖς τοῦ στῆ ναι λειτουργεῖν ἀ πὸ προσώ που τῆ ς νεφέλης ὅ τι
ἐνέπλησεν δό ξα κυρίου τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ
τό τε εἶπεν σαλωμων κύ ριος εἶπεν τοῦ κατασκηνῶ σαι ἐν γνό φῳ
καὶ ἐγὼ ᾠ κοδό μηκα οἶκον τῷ ὀ νό ματί σου ἅ γιό ν σοι καὶ ἕτοιμον τοῦ κατασκηνῶ σαι
εἰς τοὺ ς αἰῶ νας
καὶ ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ εὐ λό γησεν τὴ ν πᾶ σαν
ἐκκλησίαν ισραηλ καὶ πᾶ σα ἐκκλησία ισραηλ παρειστή κει
καὶ εἶπεν εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὃ ς ἐλά λησεν ἐν στό ματι αὐ τοῦ πρὸ ς δαυιδ
τὸ ν πατέρα μου καὶ ἐν χερσὶν αὐ τοῦ ἐπλή ρωσεν λέγων
ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἀ νή γαγον τὸ ν λαό ν μου ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου οὐ κ ἐξελεξά μην ἐν πό λει
ἀ πὸ πασῶ ν φυλῶ ν ισραηλ τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τοῦ εἶναι ὄ νομά μου ἐκεῖ καὶ οὐ κ
ἐξελεξά μην ἐν ἀ νδρὶ τοῦ εἶναι εἰς ἡ γού μενον ἐπὶ τὸ ν λαό ν μου ισραηλ
καὶ ἐξελεξά μην ἐν ιερουσαλημ γενέσθαι τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ καὶ ἐξελεξά μην ἐν δαυιδ
ὥ στε εἶναι ἐπά νω τοῦ λαοῦ μου ισραηλ
καὶ ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν δαυιδ τοῦ πατρό ς μου τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματι
κυρίου θεοῦ ισραηλ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς δαυιδ πατέρα μου διό τι ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν σου τοῦ
οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου καλῶ ς ἐποίησας ὅ τι ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν σου
πλὴ ν σὺ οὐ κ οἰκοδομή σεις τὸ ν οἶκον ὅ τι ὁ υἱό ς σου ὃ ς ἐξελεύ σεται ἐκ τῆ ς ὀ σφύ ος
σου οὗ τος οἰκοδομή σει τὸ ν οἶκον τῷ ὀ νό ματί μου
καὶ ἀ νέστησεν κύ ριος τὸ ν λό γον αὐ τοῦ ὃ ν ἐλά λησεν καὶ ἐγενή θην ἀ ντὶ δαυιδ
πατρό ς μου καὶ ἐκά θισα ἐπὶ τὸ ν θρό νον ισραηλ καθὼ ς ἐλά λησεν κύ ριος καὶ
ᾠ κοδό μησα τὸ ν οἶκον τῷ ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ ισραηλ
καὶ ἔθηκα ἐκεῖ τὴ ν κιβωτό ν ἐν ᾗ ἐκεῖ διαθή κη κυρίου ἣ ν διέθετο τῷ ισραηλ
καὶ ἔστη κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου κυρίου ἔναντι πά σης ἐκκλησίας ισραηλ καὶ
διεπέτασεν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ
ὅ τι ἐποίησεν σαλωμων βά σιν χαλκῆ ν καὶ ἔθηκεν αὐ τὴ ν ἐν μέσῳ τῆ ς αὐ λῆ ς τοῦ ἱεροῦ
πέντε πηχῶ ν τὸ μῆ κος αὐ τῆ ς καὶ πέντε πή χεων τὸ εὖ ρος αὐ τῆ ς καὶ τριῶ ν πή χεων τὸ
ὕ ψος αὐ τῆ ς καὶ ἔστη ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ ἔπεσεν ἐπὶ τὰ γό νατα ἔναντι πά σης ἐκκλησίας
ισραηλ καὶ διεπέτασεν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν
καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ οὐ κ ἔστιν ὅ μοιό ς σοι θεὸ ς ἐν οὐ ρανῷ καὶ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
φυλά σσων τὴ ν διαθή κην καὶ τὸ ἔλεος τοῖς παισίν σου τοῖς πορευομένοις ἐναντίον
σου ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ
ἃ ἐφύ λαξας τῷ παιδί σου δαυιδ τῷ πατρί μου ἃ ἐλά λησας αὐ τῷ λέγων καὶ ἐλά λησας
ἐν στό ματί σου καὶ ἐν χερσίν σου ἐπλή ρωσας ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ φύ λαξον τῷ παιδί σου τῷ δαυιδ τῷ πατρί μου ἃ
ἐλά λησας αὐ τῷ λέγων οὐ κ ἐκλείψει σοι ἀ νὴ ρ ἀ πὸ προσώ που μου καθή μενος ἐπὶ
593

θρό νου ισραηλ πλὴ ν ἐὰ ν φυλά ξωσιν οἱ υἱοί σου τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν τοῦ πορεύ εσθαι ἐν
τῷ νό μῳ μου ὡ ς ἐπορεύ θης ἐναντίον μου
καὶ νῦ ν κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ πιστωθή τω δὴ τὸ ῥ ῆ μά σου ὃ ἐλά λησας τῷ παιδί σου
τῷ δαυιδ
ὅ τι εἰ ἀ ληθῶ ς κατοική σει θεὸ ς μετὰ ἀ νθρώ πων ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εἰ ὁ οὐ ρανὸ ς καὶ ὁ
οὐ ρανὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ οὐ κ ἀ ρκέσουσίν σοι καὶ τίς ὁ οἶκος οὗ τος ὃ ν ᾠ κοδό μησα
καὶ ἐπιβλέψῃ ἐπὶ τὴ ν προσευχὴ ν παιδό ς σου καὶ ἐπὶ τὴ ν δέησίν μου κύ ριε ὁ θεό ς τοῦ
ἐπακοῦ σαι τῆ ς δεή σεως καὶ τῆ ς προσευχῆ ς ἧ ς ὁ παῖς σου προσεύ χεται ἐναντίον σου
σή μερον
τοῦ εἶναι ὀ φθαλμού ς σου ἀ νεῳ γμένους ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ τον ἡ μέρας καὶ νυκτό ς εἰς
τὸ ν τό πον τοῦ τον ὃ ν εἶπας ἐπικληθῆ ναι τὸ ὄ νομά σου ἐκεῖ τοῦ ἀ κοῦ σαι τῆ ς
προσευχῆ ς ἧ ς ὁ παῖς σου προσεύ χεται εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ ἀ κού σῃ τῆ ς δεή σεως τοῦ παιδό ς σου καὶ λαοῦ σου ισραηλ ἃ ἂ ν προσεύ ξωνται
εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐν τῷ τό πῳ τῆ ς κατοική σεώ ς σου ἐκ τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ ἀ κού σῃ καὶ ἵλεως ἔσῃ
ἐὰ ν ἁ μά ρτῃ ἀ νὴ ρ τῷ πλησίον αὐ τοῦ καὶ λά βῃ ἐπ' αὐ τὸ ν ἀ ρὰ ν τοῦ ἀ ρᾶ σθαι αὐ τό ν
καὶ ἔλθῃ καὶ ἀ ρά σηται κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου ἐν τῷ οἴκῳ τού τῳ
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ποιή σεις καὶ κρινεῖς τοὺ ς δού λους σου τοῦ
ἀ ποδοῦ ναι τῷ ἀ νό μῳ καὶ ἀ ποδοῦ ναι ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ εἰς κεφαλὴ ν αὐ τοῦ τοῦ δικαιῶ σαι
δίκαιον τοῦ ἀ ποδοῦ ναι αὐ τῷ κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην αὐ τοῦ
καὶ ἐὰ ν θραυσθῇ ὁ λαό ς σου ισραηλ κατέναντι τοῦ ἐχθροῦ ἐὰ ν ἁ μά ρτωσίν σοι καὶ
ἐπιστρέψωσιν καὶ ἐξομολογή σωνται τῷ ὀ νό ματί σου καὶ προσεύ ξωνται καὶ
δεηθῶ σιν ἐναντίον σου ἐν τῷ οἴκῳ τού τῳ
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἵλεως ἔσῃ ταῖς ἁ μαρτίαις λαοῦ σου ισραηλ καὶ
ἀ ποστρέψεις αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἔδωκας αὐ τοῖς καὶ τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν
ἐν τῷ συσχεθῆ ναι τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ μὴ γενέσθαι ὑ ετό ν ὅ τι ἁ μαρτή σονταί σοι καὶ
προσεύ ξονται εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ αἰνέσουσιν τὸ ὄ νομά σου καὶ ἀ πὸ τῶ ν
ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν ἐπιστρέψουσιν ὅ τι ταπεινώ σεις αὐ τού ς
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἵλεως ἔσῃ ταῖς ἁ μαρτίαις τῶ ν παίδων σου καὶ
τοῦ λαοῦ σου ισραηλ ὅ τι δηλώ σεις αὐ τοῖς τὴ ν ὁ δὸ ν τὴ ν ἀ γαθή ν ἐν ᾗ πορεύ σονται ἐν
αὐ τῇ καὶ δώ σεις ὑ ετὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν σου ἣ ν ἔδωκας τῷ λαῷ σου εἰς κληρονομίαν
λιμὸ ς ἐὰ ν γένηται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς θά νατος ἐὰ ν γένηται ἀ νεμοφθορία καὶ ἴκτερος ἀ κρὶς
καὶ βροῦ χος ἐὰ ν γένηται ἐὰ ν θλίψῃ αὐ τὸ ν ὁ ἐχθρὸ ς κατέναντι τῶ ν πό λεων αὐ τῶ ν
κατὰ πᾶ σαν πληγὴ ν καὶ πᾶ ν πό νον
καὶ πᾶ σα προσευχὴ καὶ πᾶ σα δέησις ἣ ἐὰ ν γένηται παντὶ ἀ νθρώ πῳ καὶ παντὶ λαῷ
σου ισραηλ ἐὰ ν γνῷ ἄ νθρωπος τὴ ν ἁ φὴ ν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν μαλακίαν αὐ τοῦ καὶ
διαπετά σῃ τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ τον
καὶ σὺ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ἱλά σῃ καὶ
δώ σεις ἀ νδρὶ κατὰ τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ ὡ ς ἂ ν γνῷ ς τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ ὅ τι μό νος
γινώ σκεις τὴ ν καρδίαν υἱῶ ν ἀ νθρώ πων
ὅ πως φοβῶ νται τὰ ς ὁ δού ς σου πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς αὐ τοὶ ζῶ σιν ἐπὶ προσώ που τῆ ς
γῆ ς ἧ ς ἔδωκας τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν
594

καὶ πᾶ ς ἀ λλό τριος ὃ ς οὐ κ ἐκ τοῦ λαοῦ σου ισραηλ ἐστὶν αὐ τὸ ς καὶ ἔλθῃ ἐκ γῆ ς
μακρό θεν διὰ τὸ ὄ νομά σου τὸ μέγα καὶ τὴ ν χεῖρά σου τὴ ν κραταιὰ ν καὶ τὸ ν
βραχίονά σου τὸ ν ὑ ψηλὸ ν καὶ ἔλθωσιν καὶ προσεύ ξωνται εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ εἰσακού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου καὶ ποιή σεις κατὰ
πά ντα ὅ σα ἐὰ ν ἐπικαλέσηταί σε ὁ ἀ λλό τριος ὅ πως γνῶ σιν πά ντες οἱ λαοὶ τῆ ς γῆ ς τὸ
ὄ νομά σου καὶ τοῦ φοβεῖσθαί σε ὡ ς ὁ λαό ς σου ισραηλ καὶ τοῦ γνῶ ναι ὅ τι
ἐπικέκληται τὸ ὄ νομά σου ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ τον ὃ ν ᾠ κοδό μησα
ἐὰ ν δὲ ἐξέλθῃ ὁ λαό ς σου εἰς πό λεμον ἐπὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ ἐν ὁ δῷ ᾗ ἀ ποστελεῖς
αὐ τού ς καὶ προσεύ ξωνται πρὸ ς σὲ κατὰ τὴ ν ὁ δὸ ν τῆ ς πό λεως ταύ της ἣ ν ἐξελέξω ἐν
αὐ τῇ καὶ οἴκου οὗ ᾠ κοδό μησα τῷ ὀ νό ματί σου
καὶ ἀ κού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ τῆ ς δεή σεως αὐ τῶ ν καὶ τῆ ς προσευχῆ ς αὐ τῶ ν καὶ
ποιή σεις τὸ δικαίωμα αὐ τῶ ν
ὅ τι ἁ μαρτή σονταί σοι ὅ τι οὐ κ ἔσται ἄ νθρωπος ὃ ς οὐ χ ἁ μαρτή σεται καὶ πατά ξεις
αὐ τοὺ ς καὶ παραδώ σεις αὐ τοὺ ς κατὰ πρό σωπον ἐχθρῶ ν καὶ αἰχμαλωτεύ σουσιν οἱ
αἰχμαλωτεύ οντες αὐ τοὺ ς εἰς γῆ ν ἐχθρῶ ν εἰς γῆ ν μακρὰ ν ἢ ἐγγὺ ς
καὶ ἐπιστρέψωσιν καρδίαν αὐ τῶ ν ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν οὗ μετή χθησαν ἐκεῖ καί γε
ἐπιστρέψωσιν καὶ δεηθῶ σίν σου ἐν τῇ αἰχμαλωσίᾳ αὐ τῶ ν λέγοντες ἡ μά ρτομεν
ἠ δική σαμεν ἠ νομή σαμεν
καὶ ἐπιστρέψωσιν πρὸ ς σὲ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ καὶ ἐν ὅ λῃ ψυχῇ αὐ τῶ ν ἐν γῇ
αἰχμαλωτευσά ντων αὐ τοὺ ς καὶ προσεύ ξωνται ὁ δὸ ν γῆ ς αὐ τῶ ν ἧ ς ἔδωκας τοῖς
πατρά σιν αὐ τῶ ν καὶ τῆ ς πό λεως ἧ ς ἐξελέξω καὶ τοῦ οἴκου οὗ ᾠ κοδό μησα τῷ
ὀ νό ματί σου
καὶ ἀ κού σῃ ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου σου τῆ ς προσευχῆ ς αὐ τῶ ν
καὶ τῆ ς δεή σεως αὐ τῶ ν καὶ ποιή σεις κρίματα καὶ ἵλεως ἔσῃ τῷ λαῷ τῷ ἁ μαρτό ντι
σοι
νῦ ν κύ ριε ἔστωσαν δὴ οἱ ὀ φθαλμοί σου ἀ νεῳ γμένοι καὶ τὰ ὦ τά σου ἐπή κοα εἰς τὴ ν
δέησιν τοῦ τό που τού του
καὶ νῦ ν ἀ νά στηθι κύ ριε ὁ θεό ς εἰς τὴ ν κατά παυσίν σου σὺ καὶ ἡ κιβωτὸ ς τῆ ς ἰσχύ ος
σου οἱ ἱερεῖς σου κύ ριε ὁ θεό ς ἐνδύ σαιντο σωτηρίαν καὶ οἱ υἱοί σου
εὐ φρανθή τωσαν ἐν ἀ γαθοῖς
κύ ριε ὁ θεό ς μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπον τοῦ χριστοῦ σου μνή σθητι τὰ ἐλέη δαυιδ
τοῦ δού λου σου
καὶ ὡ ς συνετέλεσεν σαλωμων προσευχό μενος καὶ τὸ πῦ ρ κατέβη ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ κατέφαγεν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ ς θυσίας καὶ δό ξα κυρίου ἔπλησεν τὸ ν
οἶκον
καὶ οὐ κ ἠ δύ ναντο οἱ ἱερεῖς εἰσελθεῖν εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὅ τι
ἔπλησεν δό ξα κυρίου τὸ ν οἶκον
καὶ πά ντες οἱ υἱοὶ ισραηλ ἑώ ρων καταβαῖνον τὸ πῦ ρ καὶ ἡ δό ξα κυρίου ἐπὶ τὸ ν οἶκον
καὶ ἔπεσον ἐπὶ πρό σωπον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐπὶ τὸ λιθό στρωτον καὶ προσεκύ νησαν καὶ
ᾔ νουν τῷ κυρίῳ ὅ τι ἀ γαθό ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ ὁ βασιλεὺ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς θύ οντες θύ ματα ἔναντι κυρίου
595

καὶ ἐθυσίασεν σαλωμων τὴ ν θυσίαν μό σχων εἴκοσι καὶ δύ ο χιλιά δας καὶ
βοσκημά των ἑκατὸ ν καὶ εἴκοσι χιλιά δας καὶ ἐνεκαίνισεν τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ ὁ
βασιλεὺ ς καὶ πᾶ ς ὁ λαό ς
καὶ οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὰ ς φυλακὰ ς αὐ τῶ ν ἑστηκό τες καὶ οἱ λευῖται ἐν ὀ ργά νοις ᾠ δῶ ν
κυρίου τοῦ δαυιδ τοῦ βασιλέως τοῦ ἐξομολογεῖσθαι ἔναντι κυρίου ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να
τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἐν ὕ μνοις δαυιδ διὰ χειρὸ ς αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἱερεῖς σαλπίζοντες ταῖς
σά λπιγξιν ἐναντίον αὐ τῶ ν καὶ πᾶ ς ισραηλ ἑστηκώ ς
καὶ ἡ γίασεν σαλωμων τὸ μέσον τῆ ς αὐ λῆ ς τῆ ς ἐν οἴκῳ κυρίου ὅ τι ἐποίησεν ἐκεῖ τὰ
ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ στέατα τῶ ν σωτηρίων ὅ τι τὸ θυσιαστή ριον τὸ χαλκοῦ ν ὃ
ἐποίησεν σαλωμων οὐ κ ἐξεποίει δέξασθαι τὰ ὁ λοκαυτώ ματα καὶ τὰ μαναα καὶ τὰ
στέατα
καὶ ἐποίησεν σαλωμων τὴ ν ἑορτὴ ν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἑπτὰ ἡ μέραις καὶ πᾶ ς
ισραηλ μετ' αὐ τοῦ ἐκκλησία μεγά λη σφό δρα ἀ πὸ εἰσό δου αιμαθ καὶ ἕως χειμά ρρου
αἰγύ πτου
καὶ ἐποίησεν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ ἐξό διον ὅ τι ἐγκαινισμὸ ν τοῦ θυσιαστηρίου
ἐποίησεν ἑπτὰ ἡ μέρας ἑορτή ν
καὶ ἐν τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου ἀ πέστειλεν τὸ ν λαὸ ν εἰς τὰ
σκηνώ ματα αὐ τῶ ν εὐ φραινομένους καὶ ἀ γαθῇ καρδίᾳ ἐπὶ τοῖς ἀ γαθοῖς οἷς ἐποίησεν
κύ ριος τῷ δαυιδ καὶ τῷ σαλωμων καὶ τῷ ισραηλ λαῷ αὐ τοῦ
καὶ συνετέλεσεν σαλωμων τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ πά ντα
ὅ σα ἠ θέλησεν ἐν τῇ ψυχῇ σαλωμων τοῦ ποιῆ σαι ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ
εὐ οδώ θη
καὶ ὤ φθη ὁ θεὸ ς τῷ σαλωμων τὴ ν νύ κτα καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἤ κουσα τῆ ς προσευχῆ ς
σου καὶ ἐξελεξά μην ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ ἐμαυτῷ εἰς οἶκον θυσίας
ἐὰ ν συσχῶ τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ μὴ γένηται ὑ ετό ς καὶ ἐὰ ν ἐντείλωμαι τῇ ἀ κρίδι
καταφαγεῖν τὸ ξύ λον καὶ ἐὰ ν ἀ ποστείλω θά νατον ἐν τῷ λαῷ μου
καὶ ἐὰ ν ἐντραπῇ ὁ λαό ς μου ἐφ' οὓ ς τὸ ὄ νομά μου ἐπικέκληται ἐπ' αὐ τού ς καὶ
προσεύ ξωνται καὶ ζητή σωσιν τὸ πρό σωπό ν μου καὶ ἀ ποστρέψωσιν ἀ πὸ τῶ ν ὁ δῶ ν
αὐ τῶ ν τῶ ν πονηρῶ ν καὶ ἐγὼ εἰσακού σομαι ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἵλεως ἔσομαι ταῖς
ἁ μαρτίαις αὐ τῶ ν καὶ ἰά σομαι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν
νῦ ν οἱ ὀ φθαλμοί μου ἔσονται ἀ νεῳ γμένοι καὶ τὰ ὦ τά μου ἐπή κοα τῇ προσευχῇ τοῦ
τό που τού του
καὶ νῦ ν ἐξελεξά μην καὶ ἡ γίακα τὸ ν οἶκον τοῦ τον τοῦ εἶναι ὄ νομά μου ἐκεῖ ἕως
αἰῶ νος καὶ ἔσονται οἱ ὀ φθαλμοί μου καὶ ἡ καρδία μου ἐκεῖ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ σὺ ἐὰ ν πορευθῇ ς ἐναντίον μου ὡ ς δαυιδ ὁ πατή ρ σου καὶ ποιή σῃς κατὰ πά ντα ἃ
ἐνετειλά μην σοι καὶ τὰ προστά γματά μου καὶ τὰ κρίματά μου φυλά ξῃ
καὶ ἀ ναστή σω τὸ ν θρό νον τῆ ς βασιλείας σου ὡ ς διεθέμην δαυιδ τῷ πατρί σου
λέγων οὐ κ ἐξαρθή σεταί σοι ἀ νὴ ρ ἡ γού μενος ἐν ισραηλ
καὶ ἐὰ ν ἀ ποστρέψητε ὑ μεῖς καὶ ἐγκαταλίπητε τὰ προστά γματά μου καὶ τὰ ς ἐντολά ς
μου ἃ ς ἔδωκα ἐναντίον ὑ μῶ ν καὶ πορευθῆ τε καὶ λατρεύ σητε θεοῖς ἑτέροις καὶ
προσκυνή σητε αὐ τοῖς
596

καὶ ἐξαρῶ ὑ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα αὐ τοῖς καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ τον ὃ ν ἡ γίασα τῷ

ὀ νό ματί μου ἀ ποστρέψω ἐκ προσώ που μου καὶ δώ σω αὐ τὸ ν εἰς παραβολὴ ν καὶ εἰς
διή γημα ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν
καὶ ὁ οἶκος οὗ τος ὁ ὑ ψηλό ς πᾶ ς ὁ διαπορευό μενος αὐ τὸ ν ἐκστή σεται καὶ ἐρεῖ χά ριν
τίνος ἐποίησεν κύ ριος τῇ γῇ ταύ τῃ καὶ τῷ οἴκῳ τού τῳ
καὶ ἐροῦ σιν διό τι ἐγκατέλιπον κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν τὸ ν
ἐξαγαγό ντα αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ἀ ντελά βοντο θεῶ ν ἑτέρων καὶ
προσεκύ νησαν αὐ τοῖς καὶ ἐδού λευσαν αὐ τοῖς διὰ τοῦ το ἐπή γαγεν ἐπ' αὐ τοὺ ς
πᾶ σαν τὴ ν κακίαν ταύ την
καὶ ἐγένετο μετὰ εἴκοσι ἔτη ἐν οἷς ᾠ κοδό μησεν σαλωμων τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν
οἶκον ἑαυτοῦ
καὶ τὰ ς πό λεις ἃ ς ἔδωκεν χιραμ τῷ σαλωμων ᾠ κοδό μησεν αὐ τὰ ς σαλωμων καὶ
κατῴ κισεν ἐκεῖ τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ
καὶ ἦ λθεν σαλωμων εἰς αιμαθ σωβα καὶ κατίσχυσεν αὐ τή ν
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν θεδμορ ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τὰ ς ὀ χυρά ς ἃ ς
ᾠ κοδό μησεν ἐν ημαθ
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν βαιθωρων τὴ ν ἄ νω καὶ τὴ ν βαιθωρων τὴ ν κά τω πό λεις ὀ χυρά ς
τείχη πύ λαι καὶ μοχλοί
καὶ τὴ ν βααλαθ καὶ πά σας τὰ ς πό λεις τὰ ς ὀ χυρά ς αἳ ἦ σαν τῷ σαλωμων καὶ πά σας
τὰ ς πό λεις τῶ ν ἁ ρμά των καὶ τὰ ς πό λεις τῶ ν ἱππέων καὶ ὅ σα ἐπεθύ μησεν σαλωμων
κατὰ τὴ ν ἐπιθυμίαν τοῦ οἰκοδομῆ σαι ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐν τῷ λιβά νῳ καὶ ἐν πά σῃ
τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ
πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ καταλειφθεὶς ἀ πὸ τοῦ χετταίου καὶ τοῦ αμορραίου καὶ τοῦ φερεζαίου
καὶ τοῦ ευαίου καὶ τοῦ ιεβουσαίου οἳ οὔ κ εἰσιν ἐκ τοῦ ισραηλ
ἦ σαν ἐκ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν καταλειφθέντων μετ' αὐ τοὺ ς ἐν τῇ γῇ οὓ ς οὐ κ
ἐξωλέθρευσαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τοὺ ς σαλωμων εἰς φό ρον ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ οὐ κ ἔδωκεν σαλωμων εἰς παῖδας τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ ὅ τι
αὐ τοὶ ἄ νδρες πολεμισταὶ καὶ ἄ ρχοντες καὶ δυνατοὶ καὶ ἄ ρχοντες ἁ ρμά των καὶ
ἱππέων
καὶ οὗ τοι ἄ ρχοντες τῶ ν προστατῶ ν βασιλέως σαλωμων πεντή κοντα καὶ διακό σιοι
ἐργοδιωκτοῦ ντες ἐν τῷ λαῷ
καὶ τὴ ν θυγατέρα φαραω σαλωμων ἀ νή γαγεν ἐκ πό λεως δαυιδ εἰς τὸ ν οἶκον ὃ ν
ᾠ κοδό μησεν αὐ τῇ ὅ τι εἶπεν οὐ κατοική σει ἡ γυνή μου ἐν πό λει δαυιδ τοῦ βασιλέως
ισραηλ ὅ τι ἅ γιό ς ἐστιν οὗ εἰσῆ λθεν ἐκεῖ κιβωτὸ ς κυρίου
τό τε ἀ νή νεγκεν σαλωμων ὁ λοκαυτώ ματα τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον ὃ
ᾠ κοδό μησεν ἀ πέναντι τοῦ ναοῦ
καὶ κατὰ τὸ ν λό γον ἡ μέρας ἐν ἡ μέρᾳ τοῦ ἀ ναφέρειν κατὰ τὰ ς ἐντολὰ ς μωυσῆ ἐν
τοῖς σαββά τοις καὶ ἐν τοῖς μησὶν καὶ ἐν ταῖς ἑορταῖς τρεῖς καιροὺ ς τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν
τῇ ἑορτῇ τῶ ν ἀ ζύ μων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶ ν ἑβδομά δων καὶ ἐν τῇ ἑορτῇ τῶ ν σκηνῶ ν
καὶ ἔστησεν κατὰ τὴ ν κρίσιν δαυιδ τὰ ς διαιρέσεις τῶ ν ἱερέων κατὰ τὰ ς λειτουργίας
αὐ τῶ ν καὶ οἱ λευῖται ἐπὶ τὰ ς φυλακὰ ς αὐ τῶ ν τοῦ αἰνεῖν καὶ λειτουργεῖν κατέναντι
597

τῶ ν ἱερέων κατὰ τὸ ν λό γον ἡ μέρας ἐν τῇ ἡ μέρᾳ καὶ οἱ πυλωροὶ κατὰ τὰ ς διαιρέσεις

αὐ τῶ ν εἰς πύ λην καὶ πύ λην ὅ τι οὕ τως ἐντολαὶ δαυιδ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ
οὐ παρῆ λθον τὰ ς ἐντολὰ ς τοῦ βασιλέως περὶ τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν εἰς πά ντα
λό γον καὶ εἰς τοὺ ς θησαυρού ς
καὶ ἡ τοιμά σθη πᾶ σα ἡ ἐργασία ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἐθεμελιώ θη ἕως οὗ ἐτελείωσεν
σαλωμων τὸ ν οἶκον κυρίου
τό τε ὤ |χετο σαλωμων εἰς γασιωνγαβερ καὶ εἰς τὴ ν αιλαθ τὴ ν παραθαλασσίαν ἐν γῇ
ιδουμαίᾳ
καὶ ἀ πέστειλεν χιραμ ἐν χειρὶ παίδων αὐ τοῦ πλοῖα καὶ παῖδας εἰδό τας θά λασσαν καὶ
ὤ |χοντο μετὰ τῶ ν παίδων σαλωμων εἰς σωφιρα καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν τετρακό σια καὶ
πεντή κοντα τά λαντα χρυσίου καὶ ἦ λθον πρὸ ς τὸ ν βασιλέα σαλωμων
καὶ βασίλισσα σαβα ἤ κουσεν τὸ ὄ νομα σαλωμων καὶ ἦ λθεν τοῦ πειρά σαι σαλωμων
ἐν αἰνίγμασιν εἰς ιερουσαλημ ἐν δυνά μει βαρείᾳ σφό δρα καὶ κά μηλοι αἴρουσαι
ἀ ρώ ματα καὶ χρυσίον εἰς πλῆ θος καὶ λίθον τίμιον καὶ ἦ λθεν πρὸ ς σαλωμων καὶ
ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τὸ ν πά ντα ὅ σα ἐν τῇ ψυχῇ αὐ τῆ ς
καὶ ἀ νή γγειλεν αὐ τῇ σαλωμων πά ντας τοὺ ς λό γους αὐ τῆ ς καὶ οὐ παρῆ λθεν λό γος
ἀ πὸ σαλωμων ὃ ν οὐ κ ἀ πή γγειλεν αὐ τῇ
καὶ εἶδεν βασίλισσα σαβα τὴ ν σοφίαν σαλωμων καὶ τὸ ν οἶκον ὃ ν ᾠ κοδό μησεν
καὶ τὰ βρώ ματα τῶ ν τραπεζῶ ν καὶ καθέδραν παίδων αὐ τοῦ καὶ στά σιν λειτουργῶ ν
αὐ τοῦ καὶ ἱματισμὸ ν αὐ τῶ ν καὶ οἰνοχό ους αὐ τοῦ καὶ στολισμὸ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ
ὁ λοκαυτώ ματα ἃ ἀ νέφερεν ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἐξ ἑαυτῆ ς ἐγένετο
καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἀ ληθινὸ ς ὁ λό γος ὃ ν ἤ κουσα ἐν τῇ γῇ μου περὶ τῶ ν
λό γων σου καὶ περὶ τῆ ς σοφίας σου
καὶ οὐ κ ἐπίστευσα τοῖς λό γοις ἕως οὗ ἦ λθον καὶ εἶδον οἱ ὀ φθαλμοί μου καὶ ἰδοὺ οὐ κ
ἀ πηγγέλη μοι ἥ μισυ τοῦ πλή θους τῆ ς σοφίας σου προσέθηκας ἐπὶ τὴ ν ἀ κοή ν ἣ ν
ἤ κουσα
μακά ριοι οἱ ἄ νδρες μακά ριοι οἱ παῖδές σου οὗ τοι οἱ παρεστηκό τες σοι διὰ παντὸ ς
καὶ ἀ κού ουσιν σοφίαν σου
ἔστω κύ ριος ὁ θεό ς σου ηὐ λογημένος ὃ ς ἠ θέλησέν σοι τοῦ δοῦ ναί σε ἐπὶ θρό νον
αὐ τοῦ εἰς βασιλέα τῷ κυρίῳ θεῷ σου ἐν τῷ ἀ γαπῆ σαι κύ ριον τὸ ν θεό ν σου τὸ ν
ισραηλ τοῦ στῆ σαι αὐ τὸ ν εἰς αἰῶ να καὶ ἔδωκέν σε ἐπ' αὐ τοὺ ς εἰς βασιλέα τοῦ
ποιῆ σαι κρίμα καὶ δικαιοσύ νην
καὶ ἔδωκεν τῷ βασιλεῖ ἑκατὸ ν εἴκοσι τά λαντα χρυσίου καὶ ἀ ρώ ματα εἰς πλῆ θος
πολὺ καὶ λίθον τίμιον καὶ οὐ κ ἦ ν κατὰ τὰ ἀ ρώ ματα ἐκεῖνα ἃ ἔδωκεν βασίλισσα
σαβα τῷ βασιλεῖ σαλωμων
καὶ οἱ παῖδες σαλωμων καὶ οἱ παῖδες χιραμ ἔφερον χρυσίον τῷ σαλωμων ἐκ σουφιρ
καὶ ξύ λα πεύ κινα καὶ λίθον τίμιον
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς τὰ ξύ λα τὰ πεύ κινα ἀ ναβά σεις τῷ οἴκῳ κυρίου καὶ τῷ οἴκῳ
τοῦ βασιλέως καὶ κιθά ρας καὶ νά βλας τοῖς ᾠ δοῖς καὶ οὐ κ ὤ φθησαν τοιαῦ τα
ἔμπροσθεν ἐν γῇ ιουδα
598

καὶ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ἔδωκεν τῇ βασιλίσσῃ σαβα πά ντα τὰ θελή ματα αὐ τῆ ς ἃ

ᾔ τησεν ἐκτὸ ς πά ντων ὧ ν ἤ νεγκεν τῷ βασιλεῖ σαλωμων καὶ ἀ πέστρεψεν εἰς τὴ ν γῆ ν
αὐ τῆ ς
καὶ ἦ ν ὁ σταθμὸ ς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐνεχθέντος τῷ σαλωμων ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακό σια
ἑξή κοντα ἓξ τά λαντα χρυσίου
πλὴ ν τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν ὑ ποτεταγμένων καὶ τῶ ν ἐμπορευομένων ὧ ν ἔφερον καὶ
πά ντων τῶ ν βασιλέων τῆ ς ἀ ραβίας καὶ σατραπῶ ν τῆ ς γῆ ς ἔφερον χρυσίον καὶ
ἀ ργύ ριον τῷ βασιλεῖ σαλωμων
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων διακοσίους θυρεοὺ ς χρυσοῦ ς ἐλατού ς ἑξακό σιοι
χρυσοῖ καθαροὶ τῷ ἑνὶ θυρεῷ ἑξακό σιοι χρυσοῖ ἐπῆ σαν ἐπὶ τὸ ν ἕνα θυρεό ν
καὶ τριακοσίας ἀ σπίδας ἐλατὰ ς χρυσᾶ ς τριακοσίων χρυσῶ ν ἀ νεφέρετο ἐπὶ τὴ ν
ἀ σπίδα ἑκά στην καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ ς ὁ βασιλεὺ ς ἐν οἴκῳ δρυμοῦ τοῦ λιβά νου
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς θρό νον ἐλεφά ντινον ὀ δό ντων μέγαν καὶ κατεχρύ σωσεν
αὐ τὸ ν χρυσίῳ δοκίμῳ
καὶ ἓξ ἀ ναβαθμοὶ τῷ θρό νῳ ἐνδεδεμένοι χρυσίῳ καὶ ἀ γκῶ νες ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ
τοῦ θρό νου τῆ ς καθέδρας καὶ δύ ο λέοντες ἑστηκό τες παρὰ τοὺ ς ἀ γκῶ νας
καὶ δώ δεκα λέοντες ἑστηκό τες ἐκεῖ ἐπὶ τῶ ν ἓξ ἀ ναβαθμῶ ν ἔνθεν καὶ ἔνθεν οὐ κ
ἐγενή θη οὕ τως ἐν πά σῃ βασιλείᾳ
καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τοῦ βασιλέως σαλωμων χρυσίου καὶ πά ντα τὰ σκεύ η οἴκου
δρυμοῦ τοῦ λιβά νου χρυσίῳ κατειλημμένα οὐ κ ἦ ν ἀ ργύ ριον λογιζό μενον ἐν ἡ μέραις
σαλωμων εἰς οὐ θέν
ὅ τι ναῦ ς τῷ βασιλεῖ ἐπορεύ ετο εἰς θαρσις μετὰ τῶ ν παίδων χιραμ ἅ παξ διὰ τριῶ ν
ἐτῶ ν ἤ ρχετο πλοῖα ἐκ θαρσις τῷ βασιλεῖ γέμοντα χρυσίου καὶ ἀ ργυρίου καὶ
ὀ δό ντων ἐλεφαντίνων καὶ πιθή κων
καὶ ἐμεγαλύ νθη σαλωμων ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς βασιλεῖς καὶ πλού τῳ καὶ σοφίᾳ
καὶ πά ντες οἱ βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς ἐζή τουν τὸ πρό σωπον σαλωμων ἀ κοῦ σαι τῆ ς σοφίας
αὐ τοῦ ἧ ς ἔδωκεν ὁ θεὸ ς ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ
καὶ αὐ τοὶ ἔφερον ἕκαστος τὰ δῶ ρα αὐ τοῦ σκεύ η ἀ ργυρᾶ καὶ σκεύ η χρυσᾶ καὶ
ἱματισμό ν στακτὴ ν καὶ ἡ δύ σματα ἵππους καὶ ἡ μιό νους τὸ κατ' ἐνιαυτὸ ν ἐνιαυτό ν
καὶ ἦ σαν τῷ σαλωμων τέσσαρες χιλιά δες θή λειαι ἵπποι εἰς ἅ ρματα καὶ δώ δεκα
χιλιά δες ἱππέων καὶ ἔθετο αὐ τοὺ ς ἐν πό λεσιν τῶ ν ἁ ρμά των καὶ μετὰ τοῦ βασιλέως
ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἦ ν ἡ γού μενος πά ντων τῶ ν βασιλέων ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ καὶ ἕως γῆ ς ἀ λλοφύ λων
καὶ ἕως ὁ ρίου αἰγύ πτου
καὶ ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀ ργύ ριον ἐν ιερουσαλημ ὡ ς λίθους καὶ τὰ ς
κέδρους ὡ ς συκαμίνους τὰ ς ἐν τῇ πεδινῇ εἰς πλῆ θος
καὶ ἡ ἔξοδος τῶ ν ἵππων ἐξ αἰγύ πτου τῷ σαλωμων καὶ ἐκ πά σης τῆ ς γῆ ς
καὶ οἱ κατά λοιποι λό γοι σαλωμων οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ
τῶ ν λό γων ναθαν τοῦ προφή του καὶ ἐπὶ τῶ ν λό γων αχια τοῦ σηλωνίτου καὶ ἐν ταῖς
ὁ ρά σεσιν ιωηλ τοῦ ὁ ρῶ ντος περὶ ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ
καὶ ἐβασίλευσεν σαλωμων ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ πά ντα ισραηλ τεσσαρά κοντα ἔτη
599

καὶ ἐκοιμή θη σαλωμων καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν πό λει δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐβασίλευσεν ροβοαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ ἦ λθεν ροβοαμ εἰς συχεμ ὅ τι εἰς συχεμ ἤ ρχετο πᾶ ς ισραηλ βασιλεῦ σαι αὐ τό ν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ιεροβοαμ υἱὸ ς ναβατ καὶ αὐ τὸ ς ἐν αἰγύ πτῳ ὡ ς ἔφυγεν ἀ πὸ
προσώ που σαλωμων τοῦ βασιλέως καὶ κατῴ κησεν ιεροβοαμ ἐν αἰγύ πτῳ καὶ
ἀ πέστρεψεν ιεροβοαμ ἐξ αἰγύ πτου
καὶ ἀ πέστειλαν καὶ ἐκά λεσαν αὐ τό ν καὶ ἦ λθεν ιεροβοαμ καὶ πᾶ σα ἡ ἐκκλησία
ισραηλ πρὸ ς ροβοαμ λέγοντες
ὁ πατή ρ σου ἐσκλή ρυνεν τὸ ν ζυγὸ ν ἡ μῶ ν καὶ νῦ ν ἄ φες ἀ πὸ τῆ ς δουλείας τοῦ
πατρό ς σου τῆ ς σκληρᾶ ς καὶ ἀ πὸ τοῦ ζυγοῦ αὐ τοῦ τοῦ βαρέος οὗ ἔδωκεν ἐφ' ἡ μᾶ ς
καὶ δουλεύ σομέν σοι
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς πορεύ εσθε ἕως τριῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἔρχεσθε πρό ς με καὶ ἀ πῆ λθεν ὁ
λαό ς
καὶ συνή γαγεν ὁ βασιλεὺ ς ροβοαμ τοὺ ς πρεσβυτέρους τοὺ ς ἑστηκό τας ἐναντίον
σαλωμων τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν τῷ ζῆ ν αὐ τὸ ν λέγων πῶ ς ὑ μεῖς βουλεύ εσθε τοῦ
ἀ ποκριθῆ ναι τῷ λαῷ τού τῳ λό γον
καὶ ἐλά λησαν αὐ τῷ λέγοντες ἐὰ ν ἐν τῇ σή μερον γένῃ εἰς ἀ γαθὸ ν τῷ λαῷ τού τῳ καὶ
εὐ δοκή σῃς καὶ λαλή σῃς αὐ τοῖς λό γους ἀ γαθού ς καὶ ἔσονταί σοι παῖδες πά σας τὰ ς
ἡ μέρας
καὶ κατέλιπεν τὴ ν βουλὴ ν τῶ ν πρεσβυτέρων οἳ συνεβουλεύ σαντο αὐ τῷ καὶ
συνεβουλεύ σατο μετὰ τῶ ν παιδαρίων τῶ ν συνεκτραφέντων μετ' αὐ τοῦ τῶ ν
ἑστηκό των ἐναντίον αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς τί ὑ μεῖς βουλεύ εσθε καὶ ἀ ποκριθή σομαι λό γον τῷ λαῷ τού τῳ οἳ
ἐλά λησαν πρό ς με λέγοντες ἄ νες ἀ πὸ τοῦ ζυγοῦ οὗ ἔδωκεν ὁ πατή ρ σου ἐφ' ἡ μᾶ ς
καὶ ἐλά λησαν αὐ τῷ τὰ παιδά ρια τὰ ἐκτραφέντα μετ' αὐ τοῦ οὕ τως λαλή σεις τῷ λαῷ
τῷ λαλή σαντι πρὸ ς σὲ λέγων ὁ πατή ρ σου ἐβά ρυνεν τὸ ν ζυγὸ ν ἡ μῶ ν καὶ σὺ ἄ φες
ἀ φ' ἡ μῶ ν οὕ τως ἐρεῖς ὁ μικρὸ ς δά κτυλό ς μου παχύ τερος τῆ ς ὀ σφύ ος τοῦ πατρό ς
μου
καὶ νῦ ν ὁ πατή ρ μου ἐπαίδευσεν ὑ μᾶ ς ζυγῷ βαρεῖ καὶ ἐγὼ προσθή σω ἐπὶ τὸ ν ζυγὸ ν
ὑ μῶ ν ὁ πατή ρ μου ἐπαίδευσεν ὑ μᾶ ς ἐν μά στιγξιν καὶ ἐγὼ παιδεύ σω ὑ μᾶ ς ἐν
σκορπίοις
καὶ ἦ λθεν ιεροβοαμ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς πρὸ ς ροβοαμ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ ὡ ς ἐλά λησεν ὁ
βασιλεὺ ς λέγων ἐπιστρέψατε πρό ς με τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τρίτῃ
καὶ ἀ πεκρίθη ὁ βασιλεὺ ς σκληρά καὶ ἐγκατέλιπεν ὁ βασιλεὺ ς ροβοαμ τὴ ν βουλὴ ν
τῶ ν πρεσβυτέρων
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς κατὰ τὴ ν βουλὴ ν τῶ ν νεωτέρων λέγων ὁ πατή ρ μου
ἐβά ρυνεν τὸ ν ζυγὸ ν ὑ μῶ ν καὶ ἐγὼ προσθή σω ἐπ' αὐ τό ν ὁ πατή ρ μου ἐπαίδευσεν
ὑ μᾶ ς ἐν μά στιγξιν καὶ ἐγὼ παιδεύ σω ὑ μᾶ ς ἐν σκορπίοις
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς τοῦ λαοῦ ὅ τι ἦ ν μεταστροφὴ παρὰ τοῦ θεοῦ λέγων
ἀ νέστησεν κύ ριος τὸ ν λό γον αὐ τοῦ ὃ ν ἐλά λησεν ἐν χειρὶ αχια τοῦ σηλωνίτου περὶ
ιεροβοαμ υἱοῦ ναβατ
600

καὶ παντὸ ς ισραηλ ὅ τι οὐ κ ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἀ πεκρίθη ὁ λαὸ ς πρὸ ς τὸ ν

βασιλέα λέγων τίς ἡ μῖν μερὶς ἐν δαυιδ καὶ κληρονομία ἐν υἱῷ ιεσσαι εἰς τὰ
σκηνώ ματά σου ισραηλ νῦ ν βλέπε τὸ ν οἶκό ν σου δαυιδ καὶ ἐπορεύ θη πᾶ ς ισραηλ εἰς
τὰ σκηνώ ματα αὐ τοῦ
καὶ ἄ νδρες ισραηλ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν πό λεσιν ιουδα καὶ ἐβασίλευσεν ἐπ' αὐ τῶ ν
ροβοαμ
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς ροβοαμ τὸ ν αδωνιραμ τὸ ν ἐπὶ τοῦ φό ρου καὶ
ἐλιθοβό λησαν αὐ τὸ ν οἱ υἱοὶ ισραηλ λίθοις καὶ ἀ πέθανεν καὶ ὁ βασιλεὺ ς ροβοαμ
ἔσπευσεν τοῦ ἀ ναβῆ ναι εἰς τὸ ἅ ρμα τοῦ φυγεῖν εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἠ θέτησεν ισραηλ ἐν τῷ οἴκῳ δαυιδ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἦ λθεν ροβοαμ εἰς ιερουσαλημ καὶ ἐξεκκλησίασεν τὸ ν ιουδαν καὶ βενιαμιν ἑκατὸ ν
ὀ γδοή κοντα χιλιά δας νεανίσκων ποιού ντων πό λεμον καὶ ἐπολέμει πρὸ ς ισραηλ τοῦ
ἐπιστρέψαι τὴ ν βασιλείαν τῷ ροβοαμ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς σαμαιαν ἄ νθρωπον τοῦ θεοῦ λέγων
εἰπὸ ν πρὸ ς ροβοαμ τὸ ν τοῦ σαλωμων καὶ πρὸ ς πά ντα ιουδαν καὶ βενιαμιν λέγων
τά δε λέγει κύ ριος οὐ κ ἀ ναβή σεσθε καὶ οὐ πολεμή σετε πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν
ἀ ποστρέφετε ἕκαστος εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ὅ τι παρ' ἐμοῦ ἐγένετο τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ
ἐπή κουσαν τοῦ λό γου κυρίου καὶ ἀ πεστρά φησαν τοῦ μὴ πορευθῆ ναι ἐπὶ ιεροβοαμ
καὶ κατῴ κησεν ροβοαμ εἰς ιερουσαλημ καὶ ᾠ κοδό μησεν πό λεις τειχή ρεις ἐν τῇ
ιουδαίᾳ
καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν βαιθλεεμ καὶ τὴ ν αιταμ καὶ τὴ ν θεκωε
καὶ τὴ ν βαιθσουρα καὶ τὴ ν σοκχωθ καὶ τὴ ν οδολλαμ
καὶ τὴ ν γεθ καὶ τὴ ν μαρισαν καὶ τὴ ν ζιφ
καὶ τὴ ν αδωραιμ καὶ τὴ ν λαχις καὶ τὴ ν αζηκα
καὶ τὴ ν σαραα καὶ τὴ ν αιαλων καὶ τὴ ν χεβρων ἥ ἐστιν τοῦ ιουδα καὶ βενιαμιν πό λεις
τειχή ρεις
καὶ ὠ χύ ρωσεν αὐ τὰ ς τείχεσιν καὶ ἔδωκεν ἐν αὐ ταῖς ἡ γουμένους καὶ παραθέσεις
βρωμά των ἔλαιον καὶ οἶνον
κατὰ πό λιν καὶ κατὰ πό λιν θυρεοὺ ς καὶ δό ρατα καὶ κατίσχυσεν αὐ τὰ ς εἰς πλῆ θος
σφό δρα καὶ ἦ σαν αὐ τῷ ιουδα καὶ βενιαμιν
καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται οἳ ἦ σαν ἐν παντὶ ισραηλ συνή χθησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐκ
πά ντων τῶ ν ὁ ρίων
ὅ τι ἐγκατέλιπον οἱ λευῖται τὰ σκηνώ ματα τῆ ς κατασχέσεως αὐ τῶ ν καὶ
ἐπορεύ θησαν πρὸ ς ιουδαν εἰς ιερουσαλημ ὅ τι ἐξέβαλεν αὐ τοὺ ς ιεροβοαμ καὶ οἱ υἱοὶ
αὐ τοῦ τοῦ μὴ λειτουργεῖν κυρίῳ
καὶ κατέστησεν ἑαυτῷ ἱερεῖς τῶ ν ὑ ψηλῶ ν καὶ τοῖς εἰδώ λοις καὶ τοῖς ματαίοις καὶ
τοῖς μό σχοις ἃ ἐποίησεν ιεροβοαμ
καὶ ἐξέβαλεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ φυλῶ ν ισραηλ οἳ ἔδωκαν καρδίαν αὐ τῶ ν τοῦ ζητῆ σαι
κύ ριον θεὸ ν ισραηλ καὶ ἦ λθον εἰς ιερουσαλημ θῦ σαι κυρίῳ θεῷ τῶ ν πατέρων
αὐ τῶ ν
καὶ κατίσχυσαν τὴ ν βασιλείαν ιουδα καὶ κατίσχυσαν ροβοαμ τὸ ν τοῦ σαλωμων εἰς
ἔτη τρία ὅ τι ἐπορεύ θη ἐν ταῖς ὁ δοῖς δαυιδ καὶ σαλωμων ἔτη τρία
601

καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ ροβοαμ γυναῖκα τὴ ν μολλαθ θυγατέρα ιεριμουθ υἱοῦ δαυιδ
αβαιαν θυγατέρα ελιαβ τοῦ ιεσσαι
καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ υἱοὺ ς τὸ ν ιαους καὶ τὸ ν σαμαριαν καὶ τὸ ν ροολλαμ
καὶ μετὰ ταῦ τα ἔλαβεν ἑαυτῷ τὴ ν μααχα θυγατέρα αβεσσαλωμ καὶ ἔτεκεν αὐ τῷ
τὸ ν αβια καὶ τὸ ν ιεθθι καὶ τὸ ν ζιζα καὶ τὸ ν εμμωθ
καὶ ἠ γά πησεν ροβοαμ τὴ ν μααχαν θυγατέρα αβεσσαλωμ ὑ πὲρ πά σας τὰ ς γυναῖκας
αὐ τοῦ καὶ τὰ ς παλλακὰ ς αὐ τοῦ ὅ τι γυναῖκας δέκα ὀ κτὼ εἶχεν καὶ παλλακὰ ς
τριά κοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς εἴκοσι ὀ κτὼ καὶ θυγατέρας ἑξή κοντα
καὶ κατέστησεν εἰς ἄ ρχοντα ροβοαμ τὸ ν αβια τὸ ν τῆ ς μααχα εἰς ἡ γού μενον ἐν τοῖς
ἀ δελφοῖς αὐ τοῦ ὅ τι βασιλεῦ σαι διενοεῖτο αὐ τό ν
καὶ ηὐ ξή θη παρὰ πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ἐν πᾶ σιν τοῖς ὁ ρίοις ιουδα καὶ βενιαμιν
καὶ ἐν ταῖς πό λεσιν ταῖς ὀ χυραῖς καὶ ἔδωκεν αὐ ταῖς τροφὰ ς πλῆ θος πολὺ καὶ
ᾐ τή σατο πλῆ θος γυναικῶ ν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἡ τοιμά σθη ἡ βασιλεία ροβοαμ καὶ ὡ ς κατεκρατή θη ἐγκατέλιπεν τὰ ς
ἐντολὰ ς κυρίου καὶ πᾶ ς ισραηλ μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ πέμπτῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας ροβοαμ ἀ νέβη σουσακιμ βασιλεὺ ς
αἰγύ πτου ἐπὶ ιερουσαλημ ὅ τι ἥ μαρτον ἐναντίον κυρίου
ἐν χιλίοις καὶ διακοσίοις ἅ ρμασιν καὶ ἑξή κοντα χιλιά σιν ἵππων καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμὸ ς
τοῦ πλή θους τοῦ ἐλθό ντος μετ' αὐ τοῦ ἐξ αἰγύ πτου λίβυες τρωγλοδύ ται καὶ αἰθίοπες
καὶ κατεκρά τησαν τῶ ν πό λεων τῶ ν ὀ χυρῶ ν αἳ ἦ σαν ἐν ιουδα καὶ ἦ λθεν εἰς
ιερουσαλημ
καὶ σαμαιας ὁ προφή της ἦ λθεν πρὸ ς ροβοαμ καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας ιουδα τοὺ ς
συναχθέντας εἰς ιερουσαλημ ἀ πὸ προσώ που σουσακιμ καὶ εἶπεν αὐ τοῖς οὕ τως
εἶπεν κύ ριος ὑ μεῖς ἐγκατελίπετέ με κἀ γὼ ἐγκαταλείψω ὑ μᾶ ς ἐν χειρὶ σουσακιμ
καὶ ᾐ σχύ νθησαν οἱ ἄ ρχοντες ισραηλ καὶ ὁ βασιλεὺ ς καὶ εἶπαν δίκαιος ὁ κύ ριος
καὶ ἐν τῷ ἰδεῖν κύ ριον ὅ τι ἐνετρά πησαν καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς σαμαιαν
λέγων ἐνετρά πησαν οὐ καταφθερῶ αὐ τού ς καὶ δώ σω αὐ τοὺ ς ὡ ς μικρὸ ν εἰς
σωτηρίαν καὶ οὐ μὴ στά ξῃ ὁ θυμό ς μου ἐν ιερουσαλημ
ὅ τι ἔσονται εἰς παῖδας καὶ γνώ σονται τὴ ν δουλείαν μου καὶ τὴ ν δουλείαν τῆ ς
βασιλείας τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ νέβη σουσακιμ βασιλεὺ ς αἰγύ πτου καὶ ἔλαβεν τοὺ ς θησαυροὺ ς τοὺ ς ἐν οἴκῳ
κυρίου καὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς τοὺ ς ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως τὰ πά ντα ἔλαβεν καὶ ἔλαβεν
τοὺ ς θυρεοὺ ς τοὺ ς χρυσοῦ ς οὓ ς ἐποίησεν σαλωμων
καὶ ἐποίησεν ροβοαμ θυρεοὺ ς χαλκοῦ ς ἀ ντ' αὐ τῶ ν καὶ κατέστησεν ἐπ' αὐ τὸ ν
σουσακιμ ἄ ρχοντας παρατρεχό ντων τοὺ ς φυλά σσοντας τὸ ν πυλῶ να τοῦ βασιλέως
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἰσελθεῖν τὸ ν βασιλέα εἰς οἶκον κυρίου εἰσεπορεύ οντο οἱ
φυλά σσοντες καὶ οἱ παρατρέχοντες καὶ οἱ ἐπιστρέφοντες εἰς ἀ πά ντησιν τῶ ν
παρατρεχό ντων
καὶ ἐν τῷ ἐντραπῆ ναι αὐ τὸ ν ἀ πεστρά φη ἀ π' αὐ τοῦ ὀ ργὴ κυρίου καὶ οὐ κ εἰς
καταφθορὰ ν εἰς τέλος καὶ γὰ ρ ἐν ιουδα ἦ σαν λό γοι ἀ γαθοί
καὶ κατίσχυσεν ροβοαμ ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐβασίλευσεν καὶ τεσσαρά κοντα καὶ ἑνὸ ς
ἐτῶ ν ροβοαμ ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ ἑπτακαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
602

ιερουσαλημ ἐν τῇ πό λει ᾗ ἐξελέξατο κύ ριος ἐπονομά σαι τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐκεῖ ἐκ

πασῶ ν φυλῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ νοομμα ἡ αμμανῖτις
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρό ν ὅ τι οὐ κατεύ θυνεν τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ ἐκζητῆ σαι τὸ ν
κύ ριον
καὶ λό γοι ροβοαμ οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι οὐ κ ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐν τοῖς λό γοις
σαμαια τοῦ προφή του καὶ αδδω τοῦ ὁ ρῶ ντος καὶ πρά ξεις αὐ τοῦ καὶ ἐπολέμει
ροβοαμ τὸ ν ιεροβοαμ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ἀ πέθανεν ροβοαμ καὶ ἐτά φη μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ
καὶ ἐβασίλευσεν αβια υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐν τῷ ὀ κτωκαιδεκά τῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας ιεροβοαμ ἐβασίλευσεν αβια ἐπὶ ιουδαν
ἔτη τρία ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ μααχα θυγά τηρ
ουριηλ ἀ πὸ γαβαων καὶ πό λεμος ἦ ν ἀ νὰ μέσον αβια καὶ ἀ νὰ μέσον ιεροβοαμ
καὶ παρετά ξατο αβια τὸ ν πό λεμον ἐν δυνά μει πολεμισταῖς δυνά μεως τετρακοσίαις
χιλιά σιν ἀ νδρῶ ν δυνατῶ ν καὶ ιεροβοαμ παρετά ξατο πρὸ ς αὐ τὸ ν πό λεμον ἐν
ὀ κτακοσίαις χιλιά σιν δυνατοὶ πολεμισταὶ δυνά μεως
καὶ ἀ νέστη αβια ἀ πὸ τοῦ ὄ ρους σομορων ὅ ἐστιν ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ καὶ εἶπεν
ἀ κού σατε ιεροβοαμ καὶ πᾶ ς ισραηλ
οὐ χ ὑ μῖν γνῶ ναι ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἔδωκεν βασιλείαν ἐπὶ τὸ ν ισραηλ εἰς τὸ ν
αἰῶ να τῷ δαυιδ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ διαθή κην ἁ λό ς
καὶ ἀ νέστη ιεροβοαμ ὁ τοῦ ναβατ ὁ παῖς σαλωμων τοῦ δαυιδ καὶ ἀ πέστη ἀ πὸ τοῦ
κυρίου αὐ τοῦ
καὶ συνή χθησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἄ νδρες λοιμοὶ υἱοὶ παρά νομοι καὶ ἀ ντέστη πρὸ ς
ροβοαμ τὸ ν τοῦ σαλωμων καὶ ροβοαμ ἦ ν νεώ τερος καὶ δειλὸ ς τῇ καρδίᾳ καὶ οὐ κ
ἀ ντέστη κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ
καὶ νῦ ν λέγετε ὑ μεῖς ἀ ντιστῆ ναι κατὰ πρό σωπον βασιλείας κυρίου διὰ χειρὸ ς υἱῶ ν
δαυιδ καὶ ὑ μεῖς πλῆ θος πολύ καὶ μεθ' ὑ μῶ ν μό σχοι χρυσοῖ οὓ ς ἐποίησεν ὑ μῖν
ιεροβοαμ εἰς θεού ς
ἦ οὐ κ ἐξεβά λετε τοὺ ς ἱερεῖς κυρίου τοὺ ς υἱοὺ ς ααρων καὶ τοὺ ς λευίτας καὶ
ἐποιή σατε ἑαυτοῖς ἱερεῖς ἐκ τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς πᾶ ς ὁ προσπορευό μενος πληρῶ σαι
τὰ ς χεῖρας ἐν μό σχῳ ἐκ βοῶ ν καὶ κριοῖς ἑπτὰ καὶ ἐγίνετο εἰς ἱερέα τῷ μὴ ὄ ντι θεῷ
καὶ ἡ μεῖς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν οὐ κ ἐγκατελίπομεν καὶ οἱ ἱερεῖς αὐ τοῦ
λειτουργοῦ σιν τῷ κυρίῳ οἱ υἱοὶ ααρων καὶ οἱ λευῖται ἐν ταῖς ἐφημερίαις αὐ τῶ ν
θυμιῶ σιν τῷ κυρίῳ ὁ λοκαυτώ ματα πρωὶ καὶ δείλης καὶ θυμίαμα συνθέσεως καὶ
προθέσεις ἄ ρτων ἐπὶ τῆ ς τραπέζης τῆ ς καθαρᾶ ς καὶ ἡ λυχνία ἡ χρυσῆ καὶ οἱ λυχνοὶ
τῆ ς καύ σεως ἀ νά ψαι δείλης ὅ τι φυλά σσομεν ἡ μεῖς τὰ ς φυλακὰ ς κυρίου τοῦ θεοῦ
τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν καὶ ὑ μεῖς ἐγκατελίπετε αὐ τό ν
καὶ ἰδοὺ μεθ' ἡ μῶ ν ἐν ἀ ρχῇ κύ ριος καὶ οἱ ἱερεῖς αὐ τοῦ καὶ αἱ σά λπιγγες τῆ ς
σημασίας τοῦ σημαίνειν ἐφ' ὑ μᾶ ς οἱ υἱοὶ τοῦ ισραηλ πολεμή σετε πρὸ ς κύ ριον θεὸ ν
τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ὅ τι οὐ κ εὐ οδωθή σεται ὑ μῖν
καὶ ιεροβοαμ ἀ πέστρεψεν τὸ ἔνεδρον ἐλθεῖν αὐ τῶ ν ἐκ τῶ ν ὄ πισθεν καὶ ἐγένετο
ἔμπροσθεν ιουδα καὶ τὸ ἔνεδρον ἐκ τῶ ν ὄ πισθεν
603

καὶ ἀ πέστρεψεν ιουδας καὶ ἰδοὺ αὐ τοῖς ὁ πό λεμος ἐκ τῶ ν ἔμπροσθεν καὶ ἐκ τῶ ν

ὄ πισθεν καὶ ἐβό ησαν πρὸ ς κύ ριον καὶ οἱ ἱερεῖς ἐσά λπισαν ταῖς σά λπιγξιν
καὶ ἐβό ησαν ἄ νδρες ιουδα καὶ ἐγένετο ἐν τῷ βοᾶ ν ἄ νδρας ιουδα καὶ κύ ριος
ἐπά ταξεν τὸ ν ιεροβοαμ καὶ τὸ ν ισραηλ ἐναντίον αβια καὶ ιουδα
καὶ ἔφυγον οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πὸ προσώ που ιουδα καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς κύ ριος εἰς
τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ταξεν ἐν αὐ τοῖς αβια καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ πληγὴ ν μεγά λην καὶ ἔπεσον
τραυματίαι ἀ πὸ ισραηλ πεντακό σιαι χιλιά δες ἄ νδρες δυνατοί
καὶ ἐταπεινώ θησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ κατίσχυσαν οἱ υἱοὶ ιουδα
ὅ τι ἤ λπισαν ἐπὶ κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ κατεδίωξεν αβια ὀ πίσω ιεροβοαμ καὶ προκατελά βετο παρ' αὐ τοῦ πό λεις τὴ ν
βαιθηλ καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν ισανα καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν εφρων καὶ
τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς
καὶ οὐ κ ἔσχεν ἰσχὺ ν ιεροβοαμ ἔτι πά σας τὰ ς ἡ μέρας αβια καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν κύ ριος
καὶ ἐτελεύ τησεν
καὶ κατίσχυσεν αβια καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ γυναῖκας δέκα τέσσαρας καὶ ἐγέννησεν
υἱοὺ ς εἴκοσι δύ ο καὶ θυγατέρας δέκα ἕξ
καὶ οἱ λοιποὶ λό γοι αβια καὶ αἱ πρά ξεις αὐ τοῦ καὶ οἱ λό γοι αὐ τοῦ γεγραμμένοι ἐπὶ
βιβλίῳ τοῦ προφή του αδδω
καὶ ἀ πέθανεν αβια μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν πό λει δαυιδ καὶ
ἐβασίλευσεν ασα υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ ἐν ταῖς ἡ μέραις ασα ἡ σύ χασεν ἡ γῆ ιουδα
ἔτη δέκα
καὶ ἐποίησεν τὸ καλὸ ν καὶ τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστησεν τὰ θυσιαστή ρια τῶ ν ἀ λλοτρίων καὶ τὰ ὑ ψηλὰ καὶ συνέτριψεν τὰ ς
στή λας καὶ ἐξέκοψεν τὰ ἄ λση
καὶ εἶπεν τῷ ιουδα ἐκζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν καὶ ποιῆ σαι τὸ ν
νό μον καὶ τὰ ς ἐντολά ς
καὶ ἀ πέστησεν ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν πό λεων ιουδα τὰ θυσιαστή ρια καὶ τὰ εἴδωλα καὶ
εἰρή νευσεν
πό λεις τειχή ρεις ἐν γῇ ιουδα ὅ τι εἰρή νευσεν ἡ γῆ καὶ οὐ κ ἦ ν αὐ τῷ πό λεμος ἐν τοῖς
ἔτεσιν τού τοις ὅ τι κατέπαυσεν αὐ τῷ κύ ριος
καὶ εἶπεν τῷ ιουδα οἰκοδομή σωμεν τὰ ς πό λεις ταύ τας καὶ ποιή σωμεν τείχη καὶ
πύ ργους καὶ πύ λας καὶ μοχλοὺ ς ἐν ᾧ τῆ ς γῆ ς κυριεύ σομεν ὅ τι καθὼ ς ἐξεζητή σαμεν
κύ ριον θεὸ ν ἡ μῶ ν ἐξεζή τησεν ἡ μᾶ ς καὶ κατέπαυσεν ἡ μᾶ ς κυκλό θεν καὶ εὐ ό δωσεν
ἡ μῖν
καὶ ἐγένετο τῷ ασα δύ ναμις ὁ πλοφό ρων αἰρό ντων θυρεοὺ ς καὶ δό ρατα ἐν γῇ ιουδα
τριακό σιαι χιλιά δες καὶ ἐν γῇ βενιαμιν πελτασταὶ καὶ τοξό ται διακό σιαι καὶ
πεντή κοντα χιλιά δες πά ντες οὗ τοι πολεμισταὶ δυνά μεως
καὶ ἐξῆ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ζαρε ὁ αἰθίοψ ἐν δυνά μει ἐν χιλίαις χιλιά σιν καὶ ἅ ρμασιν
τριακοσίοις καὶ ἦ λθεν ἕως μαρισα
καὶ ἐξῆ λθεν ασα εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ καὶ παρετά ξατο πό λεμον ἐν τῇ φά ραγγι κατὰ
βορρᾶ ν μαρισης
604

καὶ ἐβό ησεν ασα πρὸ ς κύ ριον θεὸ ν αὐ τοῦ καὶ εἶπεν κύ ριε οὐ κ ἀ δυνατεῖ παρὰ σοὶ
σῴ ζειν ἐν πολλοῖς καὶ ἐν ὀ λίγοις κατίσχυσον ἡ μᾶ ς κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ὅ τι ἐπὶ σοὶ
πεποίθαμεν καὶ ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί σου ἤ λθαμεν ἐπὶ τὸ πλῆ θος τὸ πολὺ τοῦ το κύ ριε ὁ
θεὸ ς ἡ μῶ ν μὴ κατισχυσά τω πρὸ ς σὲ ἄ νθρωπος
καὶ ἐπά ταξεν κύ ριος τοὺ ς αἰθίοπας ἐναντίον ιουδα καὶ ἔφυγον οἱ αἰθίοπες
καὶ κατεδίωξεν ασα καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ ἕως γεδωρ καὶ ἔπεσον αἰθίοπες ὥ στε μὴ εἶναι
ἐν αὐ τοῖς περιποίησιν ὅ τι συνετρίβησαν ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἐναντίον τῆ ς δυνά μεως
αὐ τοῦ καὶ ἐσκύ λευσαν σκῦ λα πολλά
καὶ ἐξέκοψαν τὰ ς κώ μας αὐ τῶ ν κύ κλῳ γεδωρ ὅ τι ἐγενή θη ἔκστασις κυρίου ἐπ'
αὐ τού ς καὶ ἐσκύ λευσαν πά σας τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν ὅ τι πολλὰ σκῦ λα ἐγενή θη αὐ τοῖς
καί γε σκηνὰ ς κτή σεων τοὺ ς αμαζονεῖς ἐξέκοψαν καὶ ἔλαβον πρό βατα πολλὰ καὶ
καμή λους καὶ ἐπέστρεψαν εἰς ιερουσαλημ
καὶ αζαριας υἱὸ ς ωδηδ ἐγένετο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα κυρίου
καὶ ἐξῆ λθεν εἰς ἀ πά ντησιν ασα καὶ παντὶ ιουδα καὶ βενιαμιν καὶ εἶπεν ἀ κού σατέ μου
ασα καὶ πᾶ ς ιουδα καὶ βενιαμιν κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν ἐν τῷ εἶναι ὑ μᾶ ς μετ' αὐ τοῦ καὶ
ἐὰ ν ἐκζητή σητε αὐ τό ν εὑ ρεθή σεται ὑ μῖν καὶ ἐὰ ν ἐγκαταλίπητε αὐ τό ν ἐγκαταλείψει
ὑ μᾶ ς
καὶ ἡ μέραι πολλαὶ τῷ ισραηλ ἐν οὐ θεῷ ἀ ληθινῷ καὶ οὐ χ ἱερέως ὑ ποδεικνύ οντος καὶ
ἐν οὐ νό μῳ
καὶ ἐπιστρέψει ἐπὶ κύ ριον θεὸ ν ισραηλ καὶ εὑ ρεθή σεται αὐ τοῖς
καὶ ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ οὐ κ ἔστιν εἰρή νη τῷ ἐκπορευομένῳ καὶ τῷ εἰσπορευομένῳ
ὅ τι ἔκστασις κυρίου ἐπὶ πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὰ ς χώ ρας
καὶ πολεμή σει ἔθνος πρὸ ς ἔθνος καὶ πό λις πρὸ ς πό λιν ὅ τι ὁ θεὸ ς ἐξέστησεν αὐ τοὺ ς
ἐν πά σῃ θλίψει
καὶ ὑ μεῖς ἰσχύ σατε καὶ μὴ ἐκλυέσθωσαν αἱ χεῖρες ὑ μῶ ν ὅ τι ἔστιν μισθὸ ς τῇ ἐργασίᾳ
ὑ μῶ ν
καὶ ἐν τῷ ἀ κοῦ σαι τοὺ ς λό γους τού τους καὶ τὴ ν προφητείαν αδαδ τοῦ προφή του
καὶ κατίσχυσεν καὶ ἐξέβαλεν τὰ βδελύ γματα ἀ πὸ πά σης τῆ ς γῆ ς ιουδα καὶ βενιαμιν
καὶ ἀ πὸ τῶ ν πό λεων ὧ ν κατέσχεν ἐν ὄ ρει εφραιμ καὶ ἐνεκαίνισεν τὸ θυσιαστή ριον
κυρίου ὃ ἦ ν ἔμπροσθεν τοῦ ναοῦ κυρίου
καὶ ἐξεκκλησίασεν τὸ ν ιουδαν καὶ βενιαμιν καὶ τοὺ ς προσηλύ τους τοὺ ς
παροικοῦ ντας μετ' αὐ τοῦ ἀ πὸ εφραιμ καὶ ἀ πὸ μανασση καὶ ἀ πὸ συμεων ὅ τι
προσετέθησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν πολλοὶ τοῦ ισραηλ ἐν τῷ ἰδεῖν αὐ τοὺ ς ὅ τι κύ ριος ὁ θεὸ ς
αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ
καὶ συνή χθησαν εἰς ιερουσαλημ ἐν τῷ μηνὶ τῷ τρίτῳ ἐν τῷ πεντεκαιδεκά τῳ ἔτει τῆ ς
βασιλείας ασα
καὶ ἔθυσεν τῷ κυρίῳ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ ἀ πὸ τῶ ν σκύ λων ὧ ν ἤ νεγκαν μό σχους
ἑπτακοσίους καὶ πρό βατα ἑπτακισχίλια
καὶ διῆ λθεν ἐν διαθή κῃ ζητῆ σαι κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν ἐξ ὅ λης τῆ ς
καρδίας καὶ ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς
καὶ πᾶ ς ὃ ς ἐὰ ν μὴ ἐκζητή σῃ κύ ριον θεὸ ν ισραηλ ἀ ποθανεῖται ἀ πὸ νεωτέρου ἕως
πρεσβυτέρου ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς ἕως γυναικό ς
605

καὶ ὤ μοσαν ἐν τῷ κυρίῳ ἐν φωνῇ μεγά λῃ καὶ ἐν σά λπιγξιν καὶ ἐν κερατίναις

καὶ ηὐ φρά νθησαν πᾶ ς ιουδα περὶ τοῦ ὅ ρκου ὅ τι ἐξ ὅ λης τῆ ς ψυχῆ ς ὤ μοσαν καὶ ἐν
πά σῃ θελή σει ἐζή τησαν αὐ τό ν καὶ εὑ ρέθη αὐ τοῖς καὶ κατέπαυσεν αὐ τοῖς κύ ριος
κυκλό θεν
καὶ τὴ ν μααχα τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ μετέστησεν τοῦ μὴ εἶναι τῇ ἀ στά ρτῃ
λειτουργοῦ σαν καὶ κατέκοψεν τὸ εἴδωλον καὶ κατέκαυσεν ἐν χειμά ρρῳ κεδρων
πλὴ ν τὰ ὑ ψηλὰ οὐ κ ἀ πέστησαν ἔτι ὑ πῆ ρχεν ἐν τῷ ισραηλ ἀ λλ' ἢ καρδία ασα ἐγένετο
πλή ρης πά σας τὰ ς ἡ μέρας αὐ τοῦ
καὶ εἰσή νεγκεν τὰ ἅ για δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ἅ για οἴκου κυρίου τοῦ θεοῦ
ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον καὶ σκεύ η
καὶ πό λεμος οὐ κ ἦ ν μετ' αὐ τοῦ ἕως τοῦ πέμπτου καὶ τριακοστοῦ ἔτους τῆ ς
βασιλείας ασα
καὶ ἐν τῷ ὀ γδό ῳ καὶ τριακοστῷ ἔτει τῆ ς βασιλείας ασα ἀ νέβη βαασα βασιλεὺ ς
ισραηλ ἐπὶ ιουδαν καὶ ᾠ κοδό μησεν τὴ ν ραμα τοῦ μὴ δοῦ ναι ἔξοδον καὶ εἴσοδον τῷ
ασα βασιλεῖ ιουδα
καὶ ἔλαβεν ασα χρυσίον καὶ ἀ ργύ ριον ἐκ θησαυρῶ ν οἴκου κυρίου καὶ οἴκου τοῦ
βασιλέως καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς τὸ ν υἱὸ ν τοῦ αδερ βασιλέως συρίας τὸ ν κατοικοῦ ντα
ἐν δαμασκῷ λέγων
διά θου διαθή κην ἀ νὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ πατρό ς μου καὶ ἀ νὰ
μέσον τοῦ πατρό ς σου ἰδοὺ ἀ πέσταλκά σοι χρυσίον καὶ ἀ ργύ ριον δεῦ ρο καὶ
διασκέδασον ἀ π' ἐμοῦ τὸ ν βαασα βασιλέα ισραηλ καὶ ἀ πελθέτω ἀ π' ἐμοῦ
καὶ ἤ κουσεν υἱὸ ς αδερ τοῦ βασιλέως ασα καὶ ἀ πέστειλεν τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς
δυνά μεως αὐ τοῦ ἐπὶ τὰ ς πό λεις ισραηλ καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν ιων καὶ τὴ ν δαν καὶ τὴ ν
αβελμαιν καὶ πά σας τὰ ς περιχώ ρους νεφθαλι
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀ κοῦ σαι βαασα ἀ πέλιπεν τοῦ μηκέτι οἰκοδομεῖν τὴ ν ραμα καὶ
κατέπαυσεν τὸ ἔργον αὐ τοῦ
καὶ ασα ὁ βασιλεὺ ς ἔλαβεν πά ντα τὸ ν ιουδαν καὶ ἔλαβεν τοὺ ς λίθους τῆ ς ραμα καὶ
τὰ ξύ λα αὐ τῆ ς ἃ ᾠ κοδό μησεν βαασα καὶ ᾠ κοδό μησεν ἐν αὐ τοῖς τὴ ν γαβαε καὶ τὴ ν
μασφα
καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦ λθεν ανανι ὁ προφή της πρὸ ς ασα βασιλέα ιουδα καὶ εἶπεν
αὐ τῷ ἐν τῷ πεποιθέναι σε ἐπὶ βασιλέα συρίας καὶ μὴ πεποιθέναι σε ἐπὶ κύ ριον θεό ν
σου διὰ τοῦ το ἐσώ θη δύ ναμις συρίας ἀ πὸ τῆ ς χειρό ς σου
οὐ χ οἱ αἰθίοπες καὶ λίβυες ἦ σαν εἰς δύ ναμιν πολλὴ ν εἰς θά ρσος εἰς ἱππεῖς εἰς πλῆ θος
σφό δρα καὶ ἐν τῷ πεποιθέναι σε ἐπὶ κύ ριον παρέδωκεν εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου
ὅ τι οἱ ὀ φθαλμοὶ κυρίου ἐπιβλέπουσιν ἐν πά σῃ τῇ γῇ κατισχῦ σαι ἐν πά σῃ καρδίᾳ
πλή ρει πρὸ ς αὐ τό ν ἠ γνό ηκας ἐπὶ τού τῳ ἀ πὸ τοῦ νῦ ν ἔσται μετὰ σοῦ πό λεμος
καὶ ἐθυμώ θη ασα τῷ προφή τῃ καὶ παρέθετο αὐ τὸ ν εἰς φυλακή ν ὅ τι ὠ ργίσθη ἐπὶ
τού τῳ καὶ ἐλυμή νατο ασα ἐν τῷ λαῷ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
καὶ ἰδοὺ οἱ λό γοι ασα οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι γεγραμμένοι ἐν βιβλίῳ βασιλέων
ιουδα καὶ ισραηλ
606

καὶ ἐμαλακίσθη ασα ἐν τῷ ἐνά τῳ καὶ τριακοστῷ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ τοὺ ς
πό δας ἕως σφό δρα ἐμαλακίσθη καὶ ἐν τῇ μαλακίᾳ αὐ τοῦ οὐ κ ἐζή τησεν κύ ριον ἀ λλὰ
τοὺ ς ἰατρού ς
καὶ ἐκοιμή θη ασα μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτελεύ τησεν ἐν τῷ ἐνά τῳ καὶ
τριακοστῷ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν τῷ μνή ματι ᾧ ὤ ρυξεν ἑαυτῷ ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἐκοίμισαν
αὐ τὸ ν ἐπὶ τῆ ς κλίνης καὶ ἔπλησαν ἀ ρωμά των καὶ γένη μύ ρων μυρεψῶ ν καὶ
ἐποίησαν αὐ τῷ ἐκφορὰ ν μεγά λην ἕως σφό δρα
καὶ ἐβασίλευσεν ιωσαφατ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ καὶ κατίσχυσεν ιωσαφατ ἐπὶ τὸ ν
ισραηλ
καὶ ἔδωκεν δύ ναμιν ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν ιουδα ταῖς ὀ χυραῖς καὶ κατέστησεν
ἡ γουμένους ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν ιουδα καὶ ἐν πό λεσιν εφραιμ ἃ ς προκατελά βετο
ασα ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο κύ ριος μετὰ ιωσαφατ ὅ τι ἐπορεύ θη ἐν ὁ δοῖς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ταῖς
πρώ ταις καὶ οὐ κ ἐξεζή τησεν τὰ εἴδωλα
ἀ λλὰ κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐξεζή τησεν καὶ ἐν ταῖς ἐντολαῖς τοῦ πατρὸ ς
αὐ τοῦ ἐπορεύ θη καὶ οὐ χ ὡ ς τοῦ ισραηλ τὰ ἔργα
καὶ κατηύ θυνεν κύ ριος τὴ ν βασιλείαν ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἔδωκεν πᾶ ς ιουδα δῶ ρα τῷ
ιωσαφατ καὶ ἐγένετο αὐ τῷ πλοῦ τος καὶ δό ξα πολλή
καὶ ὑ ψώ θη καρδία αὐ τοῦ ἐν ὁ δῷ κυρίου καὶ ἔτι ἐξῆ ρεν τὰ ὑ ψηλὰ καὶ τὰ ἄ λση ἀ πὸ
τῆ ς γῆ ς ιουδα
καὶ ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ ἀ πέστειλεν τοὺ ς ἡ γουμένους αὐ τοῦ καὶ
τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν δυνατῶ ν τὸ ν αβδιαν καὶ ζαχαριαν καὶ ναθαναηλ καὶ μιχαιαν
διδά σκειν ἐν πό λεσιν ιουδα
καὶ μετ' αὐ τῶ ν οἱ λευῖται σαμουιας καὶ ναθανιας καὶ ζαβδιας καὶ ασιηλ καὶ
σεμιραμωθ καὶ ιωναθαν καὶ αδωνιας καὶ τωβιας οἱ λευῖται καὶ μετ' αὐ τῶ ν ελισαμα
καὶ ιωραμ οἱ ἱερεῖς
καὶ ἐδίδασκον ἐν ιουδα καὶ μετ' αὐ τῶ ν βύ βλος νό μου κυρίου καὶ διῆ λθον ἐν ταῖς
πό λεσιν ιουδα καὶ ἐδίδασκον τὸ ν λαό ν
καὶ ἐγένετο ἔκστασις κυρίου ἐπὶ πά σαις ταῖς βασιλείαις τῆ ς γῆ ς ταῖς κύ κλῳ ιουδα
καὶ οὐ κ ἐπολέμουν πρὸ ς ιωσαφατ
καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἀ λλοφύ λων ἔφερον τῷ ιωσαφατ δῶ ρα καὶ ἀ ργύ ριον καὶ δό ματα καὶ οἱ
ἄ ραβες ἔφερον αὐ τῷ κριοὺ ς προβά των ἑπτακισχιλίους ἑπτακοσίους
καὶ ἦ ν ιωσαφατ πορευό μενος μείζων ἕως εἰς ὕ ψος καὶ ᾠ κοδό μησεν οἰκή σεις ἐν τῇ
ιουδαίᾳ καὶ πό λεις ὀ χυρά ς
καὶ ἔργα πολλὰ ἐγένετο αὐ τῷ ἐν τῇ ιουδαίᾳ καὶ ἄ νδρες πολεμισταὶ δυνατοὶ
ἰσχύ οντες ἐν ιερουσαλημ
καὶ οὗ τος ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν κατ' οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν τῷ ιουδα χιλίαρχοι εδνας ὁ
ἄ ρχων καὶ μετ' αὐ τοῦ υἱοὶ δυνατοὶ δυνά μεως τριακό σιαι χιλιά δες
καὶ μετ' αὐ τὸ ν ιωαναν ὁ ἡ γού μενος καὶ μετ' αὐ τοῦ διακό σιαι ὀ γδοή κοντα χιλιά δες
καὶ μετ' αὐ τὸ ν αμασιας ὁ τοῦ ζαχρι ὁ προθυμού μενος τῷ κυρίῳ καὶ μετ' αὐ τοῦ
διακό σιαι χιλιά δες δυνατοὶ δυνά μεως
607

καὶ ἐκ τοῦ βενιαμιν δυνατὸ ς δυνά μεως ελιαδα καὶ μετ' αὐ τοῦ τοξό ται καὶ πελτασταὶ
διακό σιαι χιλιά δες
καὶ μετ' αὐ τὸ ν ιωζαβαδ καὶ μετ' αὐ τοῦ ἑκατὸ ν ὀ γδοή κοντα χιλιά δες δυνατοὶ
πολέμου
οὗ τοι οἱ λειτουργοῦ ντες τῷ βασιλεῖ ἐκτὸ ς ὧ ν ἔδωκεν ὁ βασιλεὺ ς ἐν ταῖς πό λεσιν
ταῖς ὀ χυραῖς ἐν πά σῃ τῇ ιουδαίᾳ
καὶ ἐγενή θη τῷ ιωσαφατ ἔτι πλοῦ τος καὶ δό ξα πολλή καὶ ἐπεγαμβρεύ σατο ἐν οἴκῳ
αχααβ
καὶ κατέβη διὰ τέλους ἐτῶ ν πρὸ ς αχααβ εἰς σαμά ρειαν καὶ ἔθυσεν αὐ τῷ αχααβ
πρό βατα καὶ μό σχους πολλοὺ ς καὶ τῷ λαῷ τῷ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἠ πά τα αὐ τὸ ν τοῦ
συναναβῆ ναι μετ' αὐ τοῦ εἰς ραμωθ τῆ ς γαλααδίτιδος
καὶ εἶπεν αχααβ βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ βασιλέα ιουδα πορεύ σῃ μετ' ἐμοῦ
εἰς ραμωθ τῆ ς γαλααδίτιδος καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὡ ς ἐγώ οὕ τως καὶ σύ ὡ ς ὁ λαό ς σου καὶ
ὁ λαό ς μου μετὰ σοῦ εἰς πό λεμον
καὶ εἶπεν ιωσαφατ πρὸ ς βασιλέα ισραηλ ζή τησον δὴ σή μερον τὸ ν κύ ριον
καὶ συνή γαγεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ τοὺ ς προφή τας τετρακοσίους ἄ νδρας καὶ εἶπεν
αὐ τοῖς εἰ πορευθῶ εἰς ραμωθ γαλααδ εἰς πό λεμον ἢ ἐπίσχω καὶ εἶπαν ἀ νά βαινε καὶ
δώ σει ὁ θεὸ ς εἰς τὰ ς χεῖρας τοῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν ιωσαφατ οὐ κ ἔστιν ὧ δε προφή της τοῦ κυρίου ἔτι καὶ ἐπιζητή σομεν παρ'
αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ ἔτι ἀ νὴ ρ εἷς τοῦ ζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον δι'
αὐ τοῦ καὶ ἐγὼ ἐμίσησα αὐ τό ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν προφητεύ ων περὶ ἐμοῦ εἰς ἀ γαθά ὅ τι
πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι αὐ τοῦ εἰς κακά οὗ τος μιχαιας υἱὸ ς ιεμλα καὶ εἶπεν ιωσαφατ μὴ
λαλείτω ὁ βασιλεὺ ς οὕ τως
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ εὐ νοῦ χον ἕνα καὶ εἶπεν τά χος μιχαιαν υἱὸ ν ιεμλα
καὶ βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα καθή μενοι ἕκαστος ἐπὶ θρό νου
αὐ τοῦ καὶ ἐνδεδυμένοι στολὰ ς καθή μενοι ἐν τῷ εὐ ρυχώ ρῳ θύ ρας πύ λης σαμαρείας
καὶ πά ντες οἱ προφῆ ται ἐπροφή τευον ἐναντίον αὐ τῶ ν
καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ σεδεκιας υἱὸ ς χανανα κέρατα σιδηρᾶ καὶ εἶπεν τά δε λέγει
κύ ριος ἐν τού τοις κερατιεῖς τὴ ν συρίαν ἕως ἂ ν συντελεσθῇ
καὶ πά ντες οἱ προφῆ ται ἐπροφή τευον οὕ τως λέγοντες ἀ νά βαινε εἰς ραμωθ γαλααδ
καὶ εὐ οδωθή σῃ καὶ δώ σει κύ ριος εἰς χεῖρας τοῦ βασιλέως
καὶ ὁ ἄ γγελος ὁ πορευθεὶς τοῦ καλέσαι τὸ ν μιχαιαν ἐλά λησεν αὐ τῷ λέγων ἰδοὺ
ἐλά λησαν οἱ προφῆ ται ἐν στό ματι ἑνὶ ἀ γαθὰ περὶ τοῦ βασιλέως καὶ ἔστωσαν δὴ οἱ
λό γοι σου ὡ ς ἑνὸ ς αὐ τῶ ν καὶ λαλή σεις ἀ γαθά
καὶ εἶπεν μιχαιας ζῇ κύ ριος ὅ τι ὃ ἐὰ ν εἴπῃ ὁ θεὸ ς πρό ς με αὐ τὸ λαλή σω
καὶ ἦ λθεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς μιχαια εἰ πορευθῶ εἰς ραμωθ
γαλααδ εἰς πό λεμον ἢ ἐπίσχω καὶ εἶπεν ἀ νά βαινε καὶ εὐ οδώ σεις καὶ δοθή σονται εἰς
χεῖρας ὑ μῶ ν
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ποσά κις ὁ ρκίζω σε ἵνα μὴ λαλή σῃς πρό ς με πλὴ ν
ἀ λή θειαν ἐν ὀ νό ματι κυρίου
608

καὶ εἶπεν εἶδον τὸ ν ισραηλ διεσπαρμένους ἐν τοῖς ὄ ρεσιν ὡ ς πρό βατα οἷς οὐ κ ἔστιν
ποιμή ν καὶ εἶπεν κύ ριος οὐ κ ἔχουσιν ἡ γού μενον ἀ ναστρεφέτωσαν ἕκαστος εἰς τὸ ν
οἶκον αὐ τοῦ ἐν εἰρή νῃ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ οὐ κ εἶπά σοι ὅ τι οὐ προφητεύ ει περὶ
ἐμοῦ ἀ γαθά ἀ λλ' ἢ κακά
καὶ εἶπεν οὐ χ οὕ τως ἀ κού σατε λό γον κυρίου εἶδον τὸ ν κύ ριον καθή μενον ἐπὶ
θρό νου αὐ τοῦ καὶ πᾶ σα δύ ναμις τοῦ οὐ ρανοῦ εἱστή κει ἐκ δεξιῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἐξ
ἀ ριστερῶ ν αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος τίς ἀ πατή σει τὸ ν αχααβ βασιλέα ισραηλ καὶ ἀ ναβή σεται καὶ
πεσεῖται ἐν ραμωθ γαλααδ καὶ εἶπεν οὗ τος οὕ τως καὶ οὗ τος εἶπεν οὕ τως
καὶ ἐξῆ λθεν τὸ πνεῦ μα καὶ ἔστη ἐνώ πιον κυρίου καὶ εἶπεν ἐγὼ ἀ πατή σω αὐ τό ν καὶ
εἶπεν κύ ριος ἐν τίνι
καὶ εἶπεν ἐξελεύ σομαι καὶ ἔσομαι πνεῦ μα ψευδὲς ἐν στό ματι πά ντων τῶ ν
προφητῶ ν αὐ τοῦ καὶ εἶπεν ἀ πατή σεις καὶ δυνή σῃ ἔξελθε καὶ ποίησον οὕ τως
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἔδωκεν κύ ριος πνεῦ μα ψευδὲς ἐν στό ματι πά ντων τῶ ν προφητῶ ν σου
τού των καὶ κύ ριος ἐλά λησεν ἐπὶ σὲ κακά
καὶ ἤ γγισεν σεδεκιας υἱὸ ς χανανα καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν μιχαιαν ἐπὶ τὴ ν σιαγό να καὶ
εἶπεν αὐ τῷ ποίᾳ τῇ ὁ δῷ παρῆ λθεν πνεῦ μα κυρίου παρ' ἐμοῦ τοῦ λαλῆ σαι πρὸ ς σέ
καὶ εἶπεν μιχαιας ἰδοὺ ὄ ψῃ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐν ᾗ εἰσελεύ σῃ ταμίειον ἐκ ταμιείου
τοῦ κατακρυβῆ ναι
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ λά βετε τὸ ν μιχαιαν καὶ ἀ ποστρέψατε πρὸ ς εμηρ ἄ ρχοντα
τῆ ς πό λεως καὶ πρὸ ς ιωας ἄ ρχοντα υἱὸ ν τοῦ βασιλέως
καὶ ἐρεῖς οὕ τως εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἀ πό θεσθε τοῦ τον εἰς οἶκον φυλακῆ ς καὶ ἐσθιέτω
ἄ ρτον θλίψεως καὶ ὕ δωρ θλίψεως ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι με ἐν εἰρή νῃ
καὶ εἶπεν μιχαιας ἐὰ ν ἐπιστρέφων ἐπιστρέψῃς ἐν εἰρή νῃ οὐ κ ἐλά λησεν κύ ριος ἐν
ἐμοί ἀ κού σατε λαοὶ πά ντες
καὶ ἀ νέβη βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα εἰς ραμωθ γαλααδ
καὶ εἶπεν βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς ιωσαφατ κατακαλύ ψομαι καὶ εἰσελεύ σομαι εἰς τὸ ν
πό λεμον καὶ σὺ ἔνδυσαι τὸ ν ἱματισμό ν μου καὶ συνεκαλύ ψατο βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ
εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν πό λεμον
καὶ βασιλεὺ ς συρίας ἐνετείλατο τοῖς ἄ ρχουσιν τῶ ν ἁ ρμά των τοῖς μετ' αὐ τοῦ λέγων
μὴ πολεμεῖτε τὸ ν μικρὸ ν καὶ τὸ ν μέγαν ἀ λλ' ἢ τὸ ν βασιλέα ισραηλ μό νον
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδον οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἁ ρμά των τὸ ν ιωσαφατ καὶ αὐ τοὶ εἶπαν
βασιλεὺ ς ισραηλ ἐστίν καὶ ἐκύ κλωσαν αὐ τὸ ν τοῦ πολεμεῖν καὶ ἐβό ησεν ιωσαφατ
καὶ κύ ριος ἔσωσεν αὐ τό ν καὶ ἀ πέστρεψεν αὐ τοὺ ς ὁ θεὸ ς ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἶδον οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν ἁ ρμά των ὅ τι οὐ κ ἦ ν βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ
ἀ πέστρεψαν ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἀ νὴ ρ ἐνέτεινεν τό ξον εὐ στό χως καὶ ἐπά ταξεν τὸ ν βασιλέα ισραηλ ἀ νὰ μέσον τοῦ
πνεύ μονος καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ θώ ρακος καὶ εἶπεν τῷ ἡ νιό χῳ ἐπίστρεφε τὴ ν χεῖρά
σου καὶ ἐξά γαγέ με ἐκ τοῦ πολέμου ὅ τι ἐπό νεσα
καὶ ἐτροπώ θη ὁ πό λεμος ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ὁ βασιλεὺ ς ισραηλ ἦ ν ἑστηκὼ ς ἐπὶ
τοῦ ἅ ρματος ἕως ἑσπέρας ἐξ ἐναντίας συρίας καὶ ἀ πέθανεν δύ νοντος τοῦ ἡ λίου
609

καὶ ἀ πέστρεψεν ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα εἰς τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ἐν εἰρή νῃ εἰς
ιερουσαλημ
καὶ ἐξῆ λθεν εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τοῦ ιου ὁ τοῦ ανανι ὁ προφή της καὶ εἶπεν αὐ τῷ
βασιλεῦ ιωσαφατ εἰ ἁ μαρτωλῷ σὺ βοηθεῖς ἢ μισουμένῳ ὑ πὸ κυρίου φιλιά ζεις διὰ
τοῦ το ἐγένετο ἐπὶ σὲ ὀ ργὴ παρὰ κυρίου
ἀ λλ' ἢ λό γοι ἀ γαθοὶ ηὑ ρέθησαν ἐν σοί ὅ τι ἐξῆ ρας τὰ ἄ λση ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ιουδα καὶ
κατηύ θυνας τὴ ν καρδίαν σου ἐκζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον
καὶ κατῴ κησεν ιωσαφατ ἐν ιερουσαλημ καὶ πά λιν ἐξῆ λθεν εἰς τὸ ν λαὸ ν ἀ πὸ
βηρσαβεε ἕως ὄ ρους εφραιμ καὶ ἐπέστρεψεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων
αὐ τῶ ν
καὶ κατέστησεν κριτὰ ς ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν ιουδα ταῖς ὀ χυραῖς ἐν πό λει καὶ πό λει
καὶ εἶπεν τοῖς κριταῖς ἴδετε τί ὑ μεῖς ποιεῖτε ὅ τι οὐ κ ἀ νθρώ πῳ ὑ μεῖς κρίνετε ἀ λλ' ἢ
τῷ κυρίῳ καὶ μεθ' ὑ μῶ ν λό γοι τῆ ς κρίσεως
καὶ νῦ ν γενέσθω φό βος κυρίου ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ φυλά σσετε καὶ ποιή σετε ὅ τι οὐ κ ἔστιν
μετὰ κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν ἀ δικία οὐ δὲ θαυμά σαι πρό σωπον οὐ δὲ λαβεῖν δῶ ρα
καὶ γὰ ρ ἐν ιερουσαλημ κατέστησεν ιωσαφατ τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν καὶ τῶ ν
πατριαρχῶ ν ισραηλ εἰς κρίσιν κυρίου καὶ κρίνειν τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐνετείλατο πρὸ ς αὐ τοὺ ς λέγων οὕ τως ποιή σετε ἐν φό βῳ κυρίου ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ
ἐν πλή ρει καρδίᾳ
πᾶ ς ἀ νὴ ρ κρίσιν τὴ ν ἐλθοῦ σαν ἐφ' ὑ μᾶ ς τῶ ν ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν τῶ ν κατοικού ντων ἐν
ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν ἀ νὰ μέσον αἵματος αἷμα καὶ ἀ νὰ μέσον προστά γματος καὶ
ἐντολῆ ς καὶ δικαιώ ματα καὶ κρίματα καὶ διαστελεῖσθε αὐ τοῖς καὶ οὐ χ ἁ μαρτή σονται
τῷ κυρίῳ καὶ οὐ κ ἔσται ἐφ' ὑ μᾶ ς ὀ ργὴ καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν οὕ τως ποιή σετε
καὶ οὐ χ ἁ μαρτή σεσθε
καὶ ἰδοὺ αμαριας ὁ ἱερεὺ ς ἡ γού μενος ἐφ' ὑ μᾶ ς εἰς πᾶ ν λό γον κυρίου καὶ ζαβδιας υἱὸ ς
ισμαηλ ὁ ἡ γού μενος εἰς οἶκον ιουδα πρὸ ς πᾶ ν λό γον βασιλέως καὶ οἱ γραμματεῖς καὶ
οἱ λευῖται πρὸ προσώ που ὑ μῶ ν ἰσχύ σατε καὶ ποιή σατε καὶ ἔσται κύ ριος μετὰ τοῦ
ἀ γαθοῦ
καὶ μετὰ ταῦ τα ἦ λθον οἱ υἱοὶ μωαβ καὶ οἱ υἱοὶ αμμων καὶ μετ' αὐ τῶ ν ἐκ τῶ ν μιναίων
πρὸ ς ιωσαφατ εἰς πό λεμον
καὶ ἦ λθον καὶ ὑ πέδειξαν τῷ ιωσαφατ λέγοντες ἥ κει ἐπὶ σὲ πλῆ θος πολὺ ἐκ πέραν
τῆ ς θαλά σσης ἀ πὸ συρίας καὶ ἰδού εἰσιν ἐν ασασανθαμαρ αὕ τη ἐστὶν ενγαδδι
καὶ ἐφοβή θη καὶ ἔδωκεν ιωσαφατ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐκζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον καὶ
ἐκή ρυξεν νηστείαν ἐν παντὶ ιουδα
καὶ συνή χθη ιουδας ἐκζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον καὶ ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν πό λεων ιουδα ἦ λθον
ζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον
καὶ ἀ νέστη ιωσαφατ ἐν ἐκκλησίᾳ ιουδα ἐν ιερουσαλημ ἐν οἴκῳ κυρίου κατὰ
πρό σωπον τῆ ς αὐ λῆ ς τῆ ς καινῆ ς
καὶ εἶπεν κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν οὐ χὶ σὺ εἶ θεὸ ς ἐν οὐ ρανῷ καὶ σὺ
κυριεύ εις πασῶ ν τῶ ν βασιλειῶ ν τῶ ν ἐθνῶ ν καὶ ἐν τῇ χειρί σου ἰσχὺ ς δυναστείας
καὶ οὐ κ ἔστιν πρὸ ς σὲ ἀ ντιστῆ ναι
610

οὐ χὶ σὺ εἶ ὁ κύ ριος ὁ ἐξολεθρεύ σας τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν ταύ την ἀ πὸ

προσώ που τοῦ λαοῦ σου ισραηλ καὶ ἔδωκας αὐ τὴ ν σπέρματι αβρααμ τῷ
ἠ γαπημένῳ σου εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ κατῴ κησαν ἐν αὐ τῇ καὶ ᾠ κοδό μησαν ἐν αὐ τῇ ἁ γίασμα τῷ ὀ νό ματί σου λέγοντες
ἐὰ ν ἐπέλθῃ ἐφ' ἡ μᾶ ς κακά ῥ ομφαία κρίσις θά νατος λιμό ς στησό μεθα ἐναντίον τοῦ
οἴκου τού του καὶ ἐναντίον σου ὅ τι τὸ ὄ νομά σου ἐπὶ τῷ οἴκῳ τού τῳ καὶ βοησό μεθα
πρὸ ς σὲ ἀ πὸ τῆ ς θλίψεως καὶ ἀ κού σῃ καὶ σώ σεις
καὶ νῦ ν ἰδοὺ υἱοὶ αμμων καὶ μωαβ καὶ ὄ ρος σηιρ εἰς οὓ ς οὐ κ ἔδωκας τῷ ισραηλ
διελθεῖν δι' αὐ τῶ ν ἐξελθό ντων αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ὅ τι ἐξέκλιναν ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ
οὐ κ ἐξωλέθρευσαν αὐ τού ς
καὶ νῦ ν ἰδοὺ αὐ τοὶ ἐπιχειροῦ σιν ἐφ' ἡ μᾶ ς ἐξελθεῖν ἐκβαλεῖν ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς
κληρονομίας ἡ μῶ ν ἧ ς ἔδωκας ἡ μῖν
κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν οὐ κρινεῖς ἐν αὐ τοῖς ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν ἰσχὺ ς τοῦ ἀ ντιστῆ ναι πρὸ ς
τὸ πλῆ θος τὸ πολὺ τοῦ το τὸ ἐλθὸ ν ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ οἴδαμεν τί ποιή σωμεν αὐ τοῖς
ἀ λλ' ἢ ἐπὶ σοὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν
καὶ πᾶ ς ιουδας ἑστηκὼ ς ἔναντι κυρίου καὶ τὰ παιδία αὐ τῶ ν καὶ αἱ γυναῖκες
καὶ τῷ οζιηλ τῷ τοῦ ζαχαριου τῶ ν υἱῶ ν βαναιου τῶ ν υἱῶ ν ελεηλ τοῦ μανθανιου τοῦ
λευίτου ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν ασαφ ἐγένετο ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα κυρίου ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ
καὶ εἶπεν ἀ κού σατε πᾶ ς ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ καὶ ὁ βασιλεὺ ς
ιωσαφατ τά δε λέγει κύ ριος ὑ μῖν αὐ τοῖς μὴ φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆ τε ἀ πὸ προσώ που
τοῦ ὄ χλου τοῦ πολλοῦ τού του ὅ τι οὐ χ ὑ μῖν ἐστιν ἡ παρά ταξις ἀ λλ' ἢ τῷ θεῷ
αὔ ριον κατά βητε ἐπ' αὐ τού ς ἰδοὺ ἀ ναβαίνουσιν κατὰ τὴ ν ἀ νά βασιν ασας καὶ
εὑ ρή σετε αὐ τοὺ ς ἐπ' ἄ κρου ποταμοῦ τῆ ς ἐρή μου ιεριηλ
οὐ χ ὑ μῖν ἐστιν πολεμῆ σαι ταῦ τα σύ νετε καὶ ἴδετε τὴ ν σωτηρίαν κυρίου μεθ' ὑ μῶ ν
ιουδα καὶ ιερουσαλημ μὴ φοβεῖσθε μηδὲ πτοηθῆ τε αὔ ριον ἐξελθεῖν εἰς ἀ πά ντησιν
αὐ τοῖς καὶ κύ ριος μεθ' ὑ μῶ ν
καὶ κύ ψας ιωσαφατ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες
ιερουσαλημ ἔπεσαν ἔναντι κυρίου προσκυνῆ σαι κυρίῳ
καὶ ἀ νέστησαν οἱ λευῖται ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν κααθ καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν κορε αἰνεῖν κυρίῳ
θεῷ ισραηλ ἐν φωνῇ μεγά λῃ εἰς ὕ ψος
καὶ ὤ ρθρισαν πρωὶ καὶ ἐξῆ λθον εἰς τὴ ν ἔρημον θεκωε καὶ ἐν τῷ ἐξελθεῖν ἔστη
ιωσαφατ καὶ ἐβό ησεν καὶ εἶπεν ἀ κού σατέ μου ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν
ιερουσαλημ ἐμπιστεύ σατε ἐν κυρίῳ θεῷ ὑ μῶ ν καὶ ἐμπιστευθή σεσθε ἐμπιστεύ σατε
ἐν προφή τῃ αὐ τοῦ καὶ εὐ οδωθή σεσθε

καὶ ἐβουλεύ σατο μετὰ τοῦ λαοῦ καὶ ἔστησεν ψαλτῳ δοὺ ς καὶ αἰνοῦ ντας
ἐξομολογεῖσθαι καὶ αἰνεῖν τὰ ἅ για ἐν τῷ ἐξελθεῖν ἔμπροσθεν τῆ ς δυνά μεως καὶ
ἔλεγον ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ ἐν τῷ ἄ ρξασθαι τῆ ς αἰνέσεως αὐ τοῦ τῆ ς ἐξομολογή σεως ἔδωκεν κύ ριος
πολεμεῖν τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων ἐπὶ μωαβ καὶ ὄ ρος σηιρ τοὺ ς ἐξελθό ντας ἐπὶ ιουδαν καὶ
ἐτροπώ θησαν
611

καὶ ἀ νέστησαν οἱ υἱοὶ αμμων καὶ μωαβ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ὄ ρος σηιρ
ἐξολεθρεῦ σαι καὶ ἐκτρῖψαι καὶ ὡ ς συνετέλεσαν τοὺ ς κατοικοῦ ντας σηιρ ἀ νέστησαν
εἰς ἀ λλή λους τοῦ ἐξολεθρευθῆ ναι
καὶ ιουδας ἦ λθεν ἐπὶ τὴ ν σκοπιὰ ν τῆ ς ἐρή μου καὶ ἐπέβλεψεν καὶ εἶδεν τὸ πλῆ θος καὶ
ἰδοὺ πά ντες νεκροὶ πεπτωκό τες ἐπὶ τῆ ς γῆ ς οὐ κ ἦ ν σῳ ζό μενος
καὶ ἦ λθεν ιωσαφατ καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ σκυλεῦ σαι τὰ σκῦ λα αὐ τῶ ν καὶ εὗ ρον κτή νη
πολλὰ καὶ ἀ ποσκευὴ ν καὶ σκῦ λα καὶ σκεύ η ἐπιθυμητὰ καὶ ἐσκύ λευσαν ἑαυτοῖς καὶ
ἐγένοντο ἡ μέραι τρεῖς σκυλευό ντων αὐ τῶ ν τὰ σκῦ λα ὅ τι πολλὰ ἦ ν
καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τετά ρτῃ ἐπισυνή χθησαν εἰς τὸ ν αὐ λῶ να τῆ ς εὐ λογίας ἐκεῖ γὰ ρ
ηὐ λό γησαν τὸ ν κύ ριον διὰ τοῦ το ἐκά λεσαν τὸ ὄ νομα τοῦ τό που ἐκείνου κοιλὰ ς
εὐ λογίας ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ ἐπέστρεψεν πᾶ ς ἀ νὴ ρ ιουδα εἰς ιερουσαλημ καὶ ιωσαφατ ἡ γού μενος αὐ τῶ ν ἐν
εὐ φροσύ νῃ μεγά λῃ ὅ τι εὔ φρανεν αὐ τοὺ ς κύ ριος ἀ πὸ τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ εἰσῆ λθον εἰς ιερουσαλημ ἐν νά βλαις καὶ ἐν κινύ ραις καὶ ἐν σά λπιγξιν εἰς οἶκον
κυρίου
καὶ ἐγένετο ἔκστασις κυρίου ἐπὶ πά σας τὰ ς βασιλείας τῆ ς γῆ ς ἐν τῷ ἀ κοῦ σαι αὐ τοὺ ς
ὅ τι ἐπολέμησεν κύ ριος πρὸ ς τοὺ ς ὑ πεναντίους ισραηλ
καὶ εἰρή νευσεν ἡ βασιλεία ιωσαφατ καὶ κατέπαυσεν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ κυκλό θεν
καὶ ἐβασίλευσεν ιωσαφατ ἐπὶ τὸ ν ιουδαν ἐτῶ ν τριά κοντα πέντε ἐν τῷ βασιλεῦ σαι
αὐ τὸ ν καὶ εἴκοσι πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ
αζουβα θυγά τηρ σαλι
καὶ ἐπορεύ θη ἐν ταῖς ὁ δοῖς τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ασα καὶ οὐ κ ἐξέκλινεν τοῦ ποιῆ σαι τὸ
εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου
ἀ λλὰ τὰ ὑ ψηλὰ ἔτι ὑ πῆ ρχεν καὶ ἔτι ὁ λαὸ ς οὐ κατεύ θυνεν τὴ ν καρδίαν πρὸ ς κύ ριον
θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ οἱ λοιποὶ λό γοι ιωσαφατ οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐν λό γοις
ιου τοῦ ανανι ὃ ς κατέγραψεν βιβλίον βασιλέων ισραηλ
καὶ μετὰ ταῦ τα ἐκοινώ νησεν ιωσαφατ βασιλεὺ ς ιουδα πρὸ ς οχοζιαν βασιλέα ισραηλ
καὶ οὗ τος ἠ νό μησεν
ἐν τῷ ποιῆ σαι καὶ πορευθῆ ναι πρὸ ς αὐ τὸ ν τοῦ ποιῆ σαι πλοῖα τοῦ πορευθῆ ναι εἰς
θαρσις καὶ ἐποίησεν πλοῖα ἐν γασιωνγαβερ
καὶ ἐπροφή τευσεν ελιεζερ ὁ τοῦ δωδια ἀ πὸ μαρισης ἐπὶ ιωσαφατ λέγων ὡ ς
ἐφιλίασας τῷ οχοζια ἔθραυσεν κύ ριος τὸ ἔργον σου καὶ συνετρίβη τὰ πλοῖά σου καὶ
οὐ κ ἐδυνά σθη τοῦ πορευθῆ ναι εἰς θαρσις
καὶ ἐκοιμή θη ιωσαφατ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη παρὰ τοῖς πατρά σιν
αὐ τοῦ ἐν πό λει δαυιδ καὶ ἐβασίλευσεν ιωραμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ αὐ τῷ ἀ δελφοὶ υἱοὶ ιωσαφατ ἕξ αζαριας καὶ ιιηλ καὶ ζαχαριας καὶ αζαριας καὶ
μιχαηλ καὶ σαφατιας πά ντες οὗ τοι υἱοὶ ιωσαφατ βασιλέως ιουδα
καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν δό ματα πολλά ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον καὶ ὅ πλα
μετὰ πό λεων τετειχισμένων ἐν ιουδα καὶ τὴ ν βασιλείαν ἔδωκεν τῷ ιωραμ ὅ τι οὗ τος
ὁ πρωτό τοκος
612

καὶ ἀ νέστη ιωραμ ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν αὐ τοῦ καὶ ἐκραταιώ θη καὶ ἀ πέκτεινεν πά ντας
τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἀ ρχό ντων ισραηλ
ὄ ντος αὐ τοῦ τριά κοντα καὶ δύ ο ἐτῶ ν κατέστη ιωραμ ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν αὐ τοῦ καὶ
ὀ κτὼ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ βασιλέων ισραηλ ὡ ς ἐποίησεν οἶκος αχααβ ὅ τι θυγά τηρ
αχααβ ἦ ν αὐ τοῦ γυνή καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου
καὶ οὐ κ ἐβού λετο κύ ριος ἐξολεθρεῦ σαι τὸ ν οἶκον δαυιδ διὰ τὴ ν διαθή κην ἣ ν διέθετο
τῷ δαυιδ καὶ ὡ ς εἶπεν αὐ τῷ δοῦ ναι αὐ τῷ λύ χνον καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ πά σας τὰ ς
ἡ μέρας
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἀ πέστη εδωμ ἀ πὸ τοῦ ιουδα καὶ ἐβασίλευσαν ἐφ' ἑαυτοὺ ς
βασιλέα
καὶ ὤ |χετο ιωραμ μετὰ τῶ ν ἀ ρχό ντων καὶ πᾶ σα ἡ ἵππος μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο καὶ
ἠ γέρθη νυκτὸ ς καὶ ἐπά ταξεν εδωμ τὸ ν κυκλοῦ ντα αὐ τὸ ν καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν
ἁ ρμά των καὶ ἔφυγεν ὁ λαὸ ς εἰς τὰ σκηνώ ματα αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πέστη ἀ πὸ ιουδα εδωμ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της τό τε ἀ πέστη λομνα ἐν τῷ καιρῷ
ἐκείνῳ ἀ πὸ χειρὸ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἐγκατέλιπεν κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
καὶ γὰ ρ αὐ τὸ ς ἐποίησεν ὑ ψηλὰ ἐν πό λεσιν ιουδα καὶ ἐξεπό ρνευσεν τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐν ιερουσαλημ καὶ ἀ πεπλά νησεν τὸ ν ιουδαν
καὶ ἦ λθεν αὐ τῷ ἐγγραφὴ παρὰ ηλιου τοῦ προφή του λέγων τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς
δαυιδ τοῦ πατρό ς σου ἀ νθ' ὧ ν οὐ κ ἐπορεύ θης ἐν ὁ δῷ ιωσαφατ τοῦ πατρό ς σου καὶ
ἐν ὁ δοῖς ασα βασιλέως ιουδα
καὶ ἐπορεύ θης ἐν ὁ δοῖς βασιλέων ισραηλ καὶ ἐξεπό ρνευσας τὸ ν ιουδαν καὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐν ιερουσαλημ ὡ ς ἐξεπό ρνευσεν οἶκος αχααβ καὶ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου
υἱοὺ ς τοῦ πατρό ς σου τοὺ ς ἀ γαθοὺ ς ὑ πὲρ σὲ ἀ πέκτεινας
ἰδοὺ κύ ριος πατά ξει σε πληγὴ ν μεγά λην ἐν τῷ λαῷ σου καὶ ἐν τοῖς υἱοῖς σου καὶ ἐν
γυναιξίν σου καὶ ἐν πά σῃ τῇ ἀ ποσκευῇ σου
καὶ σὺ ἐν μαλακίᾳ πονηρᾷ ἐν νό σῳ κοιλίας ἕως οὗ ἐξέλθῃ ἡ κοιλία σου μετὰ τῆ ς
μαλακίας ἐξ ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας
καὶ ἐπή γειρεν κύ ριος ἐπὶ ιωραμ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ τοὺ ς ἄ ραβας καὶ τοὺ ς
ὁ μό ρους τῶ ν αἰθιό πων
καὶ ἀ νέβησαν ἐπὶ ιουδαν καὶ κατεδυνά στευον καὶ ἀ πέστρεψαν πᾶ σαν τὴ ν
ἀ ποσκευή ν ἣ ν εὗ ρον ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ ς θυγατέρας
αὐ τοῦ καὶ οὐ κατελείφθη αὐ τῷ υἱὸ ς ἀ λλ' ἢ οχοζιας ὁ μικρό τατος τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ μετὰ ταῦ τα πά ντα ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν κύ ριος εἰς τὴ ν κοιλίαν μαλακίᾳ ἐν ᾗ οὐ κ
ἔστιν ἰατρεία
καὶ ἐγένετο ἐξ ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέρας καὶ ὡ ς ἦ λθεν καιρὸ ς τῶ ν ἡ μερῶ ν ἡ μέρας δύ ο
ἐξῆ λθεν ἡ κοιλία αὐ τοῦ μετὰ τῆ ς νό σου καὶ ἀ πέθανεν ἐν μαλακίᾳ πονηρᾷ καὶ οὐ κ
ἐποίησεν ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ ἐκφορὰ ν καθὼ ς ἐκφορὰ ν πατέρων αὐ τοῦ
ἦ ν τριά κοντα καὶ δύ ο ἐτῶ ν ὅ τε ἐβασίλευσεν καὶ ὀ κτὼ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ἐπορεύ θη ἐν οὐ κ ἐπαίνῳ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ καὶ οὐ κ ἐν
τά φοις τῶ ν βασιλέων
613

καὶ ἐβασίλευσαν οἱ κατοικοῦ ντες ἐν ιερουσαλημ τὸ ν οχοζιαν υἱὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν μικρὸ ν

ἀ ντ' αὐ τοῦ ὅ τι πά ντας τοὺ ς πρεσβυτέρους ἀ πέκτεινεν τὸ λῃστή ριον τὸ ἐπελθὸ ν ἐπ'
αὐ τού ς οἱ ἄ ραβες καὶ οἱ αλιμαζονεῖς καὶ ἐβασίλευσεν οχοζιας υἱὸ ς ιωραμ βασιλέως
ιουδα
ὢ ν εἴκοσι ἐτῶ ν οχοζιας ἐβασίλευσεν καὶ ἐνιαυτὸ ν ἕνα ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ γοθολια θυγά τηρ αμβρι
καὶ οὗ τος ἐπορεύ θη ἐν ὁ δῷ οἴκου αχααβ ὅ τι μή τηρ αὐ τοῦ ἦ ν σύ μβουλος τοῦ
ἁ μαρτά νειν
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου ὡ ς οἶκος αχααβ ὅ τι αὐ τοὶ ἦ σαν αὐ τῷ
μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν τὸ ν πατέρα αὐ τοῦ σύ μβουλοι τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τό ν
καὶ ἐν ταῖς βουλαῖς αὐ τῶ ν ἐπορεύ θη καὶ ἐπορεύ θη μετὰ ιωραμ υἱοῦ αχααβ εἰς
πό λεμον ἐπὶ αζαηλ βασιλέα συρίας εἰς ραμα γαλααδ καὶ ἐπά ταξαν οἱ τοξό ται τὸ ν
ιωραμ
καὶ ἐπέστρεψεν ιωραμ τοῦ ἰατρευθῆ ναι εἰς ιεζραελ ἀ πὸ τῶ ν πληγῶ ν ὧ ν ἐπά ταξαν
αὐ τὸ ν οἱ σύ ροι ἐν ραμα ἐν τῷ πολεμεῖν αὐ τὸ ν πρὸ ς αζαηλ βασιλέα συρίας καὶ
οχοζιας υἱὸ ς ιωραμ βασιλεὺ ς ιουδα κατέβη θεά σασθαι τὸ ν ιωραμ υἱὸ ν αχααβ εἰς
ιεζραελ ὅ τι ἠ ρρώ στει
καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ ἐγένετο καταστροφὴ οχοζια ἐλθεῖν πρὸ ς ιωραμ καὶ ἐν τῷ ἐλθεῖν
αὐ τὸ ν ἐξῆ λθεν μετ' αὐ τοῦ ιωραμ πρὸ ς ιου υἱὸ ν ναμεσσι χριστὸ ν κυρίου τὸ ν οἶκον
αχααβ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἐξεδίκησεν ιου τὸ ν οἶκον αχααβ καὶ εὗ ρεν τοὺ ς ἄ ρχοντας ιουδα καὶ
τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς οχοζια λειτουργοῦ ντας τῷ οχοζια καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τού ς
καὶ εἶπεν τοῦ ζητῆ σαι τὸ ν οχοζιαν καὶ κατέλαβον αὐ τὸ ν ἰατρευό μενον ἐν σαμαρείᾳ
καὶ ἤ γαγον αὐ τὸ ν πρὸ ς ιου καὶ ἀ πέκτεινεν αὐ τό ν καὶ ἔθαψαν αὐ τό ν ὅ τι εἶπαν υἱὸ ς
ιωσαφατ ἐστίν ὃ ς ἐζή τησεν τὸ ν κύ ριον ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἦ ν ἐν οἴκῳ
οχοζια κατισχῦ σαι δύ ναμιν περὶ τῆ ς βασιλείας
καὶ γοθολια ἡ μή τηρ οχοζια εἶδεν ὅ τι τέθνηκεν αὐ τῆ ς ὁ υἱό ς καὶ ἠ γέρθη καὶ
ἀ πώ λεσεν πᾶ ν τὸ σπέρμα τῆ ς βασιλείας ἐν οἴκῳ ιουδα
καὶ ἔλαβεν ιωσαβεθ ἡ θυγά τηρ τοῦ βασιλέως τὸ ν ιωας υἱὸ ν οχοζια καὶ ἔκλεψεν
αὐ τὸ ν ἐκ μέσου υἱῶ ν τοῦ βασιλέως τῶ ν θανατουμένων καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ν καὶ τὴ ν
τροφὸ ν αὐ τοῦ εἰς ταμίειον τῶ ν κλινῶ ν καὶ ἔκρυψεν αὐ τὸ ν ιωσαβεθ θυγά τηρ τοῦ
βασιλέως ιωραμ ἀ δελφὴ οχοζιου γυνὴ ιωδαε τοῦ ἱερέως καὶ ἔκρυψεν αὐ τὸ ν ἀ πὸ
προσώ που γοθολιας καὶ οὐ κ ἀ πέκτεινεν αὐ τό ν
καὶ ἦ ν μετ' αὐ τῆ ς ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ κατακεκρυμμένος ἓξ ἔτη καὶ γοθολια
ἐβασίλευσεν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδό μῳ ἐκραταίωσεν ιωδαε καὶ ἔλαβεν τοὺ ς ἑκατοντά ρχους τὸ ν
αζαριαν υἱὸ ν ιωραμ καὶ τὸ ν ισμαηλ υἱὸ ν ιωαναν καὶ τὸ ν αζαριαν υἱὸ ν ωβηδ καὶ τὸ ν
μαασαιαν υἱὸ ν αδαια καὶ τὸ ν ελισαφαν υἱὸ ν ζαχαρια μετ' αὐ τοῦ εἰς οἶκον
καὶ ἐκύ κλωσαν τὸ ν ιουδαν καὶ συνή γαγον τοὺ ς λευίτας ἐκ πασῶ ν τῶ ν πό λεων
ιουδα καὶ ἄ ρχοντας πατριῶ ν τοῦ ισραηλ καὶ ἦ λθον εἰς ιερουσαλημ
614

καὶ διέθεντο πᾶ σα ἐκκλησία ιουδα διαθή κην ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ μετὰ τοῦ βασιλέως
καὶ ἔδειξεν αὐ τοῖς τὸ ν υἱὸ ν τοῦ βασιλέως καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἰδοὺ ὁ υἱὸ ς τοῦ βασιλέως
βασιλευσά τω καθὼ ς ἐλά λησεν κύ ριος ἐπὶ τὸ ν οἶκον δαυιδ
νῦ ν ὁ λό γος οὗ τος ὃ ν ποιή σετε τὸ τρίτον ἐξ ὑ μῶ ν εἰσπορευέσθωσαν τὸ σά ββατον
τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν καὶ εἰς τὰ ς πύ λας τῶ ν εἰσό δων
καὶ τὸ τρίτον ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ τὸ τρίτον ἐν τῇ πύ λῃ τῇ μέσῃ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς
ἐν αὐ λαῖς οἴκου κυρίου
καὶ μὴ εἰσελθέτω εἰς οἶκον κυρίου ἐὰ ν μὴ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ οἱ
λειτουργοῦ ντες τῶ ν λευιτῶ ν αὐ τοὶ εἰσελεύ σονται ὅ τι ἅ γιοί εἰσιν καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς
φυλασσέτω φυλακὰ ς κυρίου
καὶ κυκλώ σουσιν οἱ λευῖται τὸ ν βασιλέα κύ κλῳ ἀ νδρὸ ς σκεῦ ος ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ὁ
εἰσπορευό μενος εἰς τὸ ν οἶκον ἀ ποθανεῖται καὶ ἔσονται μετὰ τοῦ βασιλέως
εἰσπορευομένου καὶ ἐκπορευομένου
καὶ ἐποίησαν οἱ λευῖται καὶ πᾶ ς ιουδα κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατο ιωδαε ὁ ἱερεύ ς
καὶ ἔλαβον ἕκαστος τοὺ ς ἄ νδρας αὐ τοῦ ἀ π' ἀ ρχῆ ς τοῦ σαββά του ἕως ἐξό δου τοῦ
σαββά του ὅ τι οὐ κατέλυσεν ιωδαε τὰ ς ἐφημερίας
καὶ ἔδωκεν τὰ ς μαχαίρας καὶ τοὺ ς θυρεοὺ ς καὶ τὰ ὅ πλα ἃ ἦ ν τοῦ βασιλέως δαυιδ ἐν
οἴκῳ τοῦ θεοῦ
καὶ ἔστησεν πά ντα τὸ ν λαό ν ἕκαστον ἐν τοῖς ὅ πλοις αὐ τοῦ ἀ πὸ τῆ ς ὠ μίας τοῦ οἴκου
τῆ ς δεξιᾶ ς ἕως τῆ ς ὠ μίας τῆ ς ἀ ριστερᾶ ς τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου ἐπὶ τὸ ν
βασιλέα κύ κλῳ
καὶ ἐξή γαγεν τὸ ν υἱὸ ν τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν ἐπ' αὐ τὸ ν τὸ βασίλειον καὶ τὰ
μαρτύ ρια καὶ ἐβασίλευσαν καὶ ἔχρισαν αὐ τὸ ν ιωδαε καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ εἶπαν
ζή τω ὁ βασιλεύ ς
καὶ ἤ κουσεν γοθολια τὴ ν φωνὴ ν τοῦ λαοῦ τῶ ν τρεχό ντων καὶ ἐξομολογουμένων καὶ
αἰνού ντων τὸ ν βασιλέα καὶ εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς οἶκον κυρίου
καὶ εἶδεν καὶ ἰδοὺ ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τῆ ς στά σεως αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τῆ ς εἰσό δου οἱ
ἄ ρχοντες καὶ αἱ σά λπιγγες περὶ τὸ ν βασιλέα καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ηὐ φρά νθη καὶ
ἐσά λπισαν ἐν ταῖς σά λπιγξιν καὶ οἱ ᾄ δοντες ἐν τοῖς ὀ ργά νοις ᾠ δοὶ καὶ ὑ μνοῦ ντες
αἶνον καὶ διέρρηξεν γοθολια τὴ ν στολὴ ν αὐ τῆ ς καὶ ἐβό ησεν καὶ εἶπεν ἐπιτιθέμενοι
ἐπιτίθεσθε
καὶ ἐξῆ λθεν ιωδαε ὁ ἱερεύ ς καὶ ἐνετείλατο ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς τοῖς ἑκατοντά ρχοις καὶ
τοῖς ἀ ρχηγοῖς τῆ ς δυνά μεως καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἐκβά λετε αὐ τὴ ν ἐκτὸ ς τοῦ οἴκου καὶ
εἰσέλθατε ὀ πίσω αὐ τῆ ς καὶ ἀ ποθανέτω μαχαίρᾳ ὅ τι εἶπεν ὁ ἱερεύ ς μὴ ἀ ποθανέτω ἐν
οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔδωκαν αὐ τῇ ἄ νεσιν καὶ διῆ λθεν διὰ τῆ ς πύ λης τῶ ν ἱππέων τοῦ οἴκου τοῦ
βασιλέως καὶ ἐθανά τωσαν αὐ τὴ ν ἐκεῖ
καὶ διέθετο ιωδαε διαθή κην ἀ νὰ μέσον αὐ τοῦ καὶ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ βασιλέως εἶναι
λαὸ ν τῷ κυρίῳ
καὶ εἰσῆ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς εἰς οἶκον βααλ καὶ κατέσπασαν αὐ τὸ ν καὶ τὰ
θυσιαστή ρια καὶ τὰ εἴδωλα αὐ τοῦ ἐλέπτυναν καὶ τὸ ν ματθαν ἱερέα τῆ ς βααλ
ἐθανά τωσαν ἐναντίον τῶ ν θυσιαστηρίων αὐ τοῦ
615

καὶ ἐνεχείρησεν ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς τὰ ἔργα οἴκου κυρίου διὰ χειρὸ ς ἱερέων καὶ λευιτῶ ν
καὶ ἀ νέστησεν τὰ ς ἐφημερίας τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν ἃ ς διέστειλεν δαυιδ ἐπὶ
τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ ἀ νενέγκαι ὁ λοκαυτώ ματα κυρίῳ καθὼ ς γέγραπται ἐν νό μῳ
μωυσῆ ἐν εὐ φροσύ νῃ καὶ ἐν ᾠ δαῖς διὰ χειρὸ ς δαυιδ
καὶ ἔστησαν οἱ πυλωροὶ ἐπὶ τὰ ς πύ λας οἴκου κυρίου καὶ οὐ κ εἰσελεύ σεται
ἀ κά θαρτος εἰς πᾶ ν πρᾶ γμα
καὶ ἔλαβεν τοὺ ς πατριά ρχας καὶ τοὺ ς δυνατοὺ ς καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας τοῦ λαοῦ καὶ
πά ντα τὸ ν λαὸ ν τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ νεβίβασαν τὸ ν βασιλέα εἰς οἶκον κυρίου καὶ εἰσῆ λθεν
διὰ τῆ ς πύ λης τῆ ς ἐσωτέρας εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ ἐκά θισαν τὸ ν βασιλέα
ἐπὶ τὸ ν θρό νον τῆ ς βασιλείας
καὶ ηὐ φρά νθη πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς καὶ ἡ πό λις ἡ σύ χασεν καὶ τὴ ν γοθολιαν
ἐθανά τωσαν μαχαίρᾳ
ὢ ν ἑπτὰ ἐτῶ ν ιωας ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ τεσσαρά κοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ σαβια ἐκ βηρσαβεε
καὶ ἐποίησεν ιωας τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου πά σας τὰ ς ἡ μέρας ιωδαε τοῦ ἱερέως
καὶ ἔλαβεν αὐ τῷ ιωδαε γυναῖκας δύ ο καὶ ἐγέννησεν υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας
καὶ ἐγένετο μετὰ ταῦ τα καὶ ἐγένετο ἐπὶ καρδίαν ιωας ἐπισκευά σαι τὸ ν οἶκον κυρίου
καὶ συνή γαγεν τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τοὺ ς λευίτας καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἐξέλθατε εἰς τὰ ς πό λεις
ιουδα καὶ συναγά γετε ἀ πὸ παντὸ ς ισραηλ ἀ ργύ ριον κατισχῦ σαι τὸ ν οἶκον κυρίου
ἐνιαυτὸ ν κατ' ἐνιαυτὸ ν καὶ σπεύ σατε λαλῆ σαι καὶ οὐ κ ἔσπευσαν οἱ λευῖται
καὶ ἐκά λεσεν ὁ βασιλεὺ ς ιωας τὸ ν ιωδαε τὸ ν ἄ ρχοντα καὶ εἶπεν αὐ τῷ διὰ τί οὐ κ
ἐπεσκέψω περὶ τῶ ν λευιτῶ ν τοῦ εἰσενέγκαι ἀ πὸ ιουδα καὶ ιερουσαλημ τὸ
κεκριμένον ὑ πὸ μωυσῆ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ ὅ τε ἐξεκκλησίασεν τὸ ν ισραηλ εἰς τὴ ν
σκηνὴ ν τοῦ μαρτυρίου
ὅ τι γοθολια ἦ ν ἡ ἄ νομος καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῆ ς κατέσπασαν τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ γὰ ρ
τὰ ἅ για οἴκου κυρίου ἐποίησαν ταῖς βααλιμ
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς γενηθή τω γλωσσό κομον καὶ τεθή τω ἐν πύ λῃ οἴκου κυρίου ἔξω
καὶ κηρυξά τωσαν ἐν ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ εἰσενέγκαι κυρίῳ καθὼ ς εἶπεν
μωυσῆ ς παῖς τοῦ θεοῦ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ ἔδωκαν πά ντες ἄ ρχοντες καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ εἰσέφερον καὶ ἐνέβαλλον εἰς τὸ
γλωσσό κομον ἕως οὗ ἐπληρώ θη
καὶ ἐγένετο ὡ ς εἰσέφερον τὸ γλωσσό κομον πρὸ ς τοὺ ς προστά τας τοῦ βασιλέως διὰ
χειρὸ ς τῶ ν λευιτῶ ν καὶ ὡ ς εἶδον ὅ τι ἐπλεό νασεν τὸ ἀ ργύ ριον καὶ ἦ λθεν ὁ
γραμματεὺ ς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ προστά της τοῦ ἱερέως τοῦ μεγά λου καὶ
ἐξεκένωσαν τὸ γλωσσό κομον καὶ κατέστησαν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ οὕ τως ἐποίουν
ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας καὶ συνή γαγον ἀ ργύ ριον πολύ
καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ὁ βασιλεὺ ς καὶ ιωδαε ὁ ἱερεὺ ς τοῖς ποιοῦ σιν τὰ ἔργα εἰς τὴ ν
ἐργασίαν οἴκου κυρίου καὶ ἐμισθοῦ ντο λατό μους καὶ τέκτονας ἐπισκευά σαι τὸ ν
οἶκον κυρίου καὶ χαλκεῖς σιδή ρου καὶ χαλκοῦ ἐπισκευά σαι τὸ ν οἶκον κυρίου
καὶ ἐποίουν οἱ ποιοῦ ντες τὰ ἔργα καὶ ἀ νέβη μῆ κος τῶ ν ἔργων ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν καὶ
ἀ νέστησαν τὸ ν οἶκον κυρίου ἐπὶ τὴ ν στά σιν αὐ τοῦ καὶ ἐνίσχυσαν
616

καὶ ὡ ς συνετέλεσαν ἤ νεγκαν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ πρὸ ς ιωδαε τὸ κατά λοιπον τοῦ
ἀ ργυρίου καὶ ἐποίησαν σκεύ η εἰς οἶκον κυρίου σκεύ η λειτουργικὰ ὁ λοκαυτωμά των
καὶ θυίσκας χρυσᾶ ς καὶ ἀ ργυρᾶ ς καὶ ἀ νή νεγκαν ὁ λοκαυτώ σεις ἐν οἴκῳ κυρίου διὰ
παντὸ ς πά σας τὰ ς ἡ μέρας ιωδαε
καὶ ἐγή ρασεν ιωδαε πλή ρης ἡ μερῶ ν καὶ ἐτελεύ τησεν ὢ ν ἑκατὸ ν καὶ τριά κοντα ἐτῶ ν
ἐν τῷ τελευτᾶ ν αὐ τό ν
καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν πό λει δαυιδ μετὰ τῶ ν βασιλέων ὅ τι ἐποίησεν ἀ γαθωσύ νην
μετὰ ισραηλ καὶ μετὰ τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν τελευτὴ ν ιωδαε εἰσῆ λθον οἱ ἄ ρχοντες ιουδα καὶ
προσεκύ νησαν τὸ ν βασιλέα τό τε ἐπή κουσεν αὐ τοῖς ὁ βασιλεύ ς
καὶ ἐγκατέλιπον τὸ ν κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν καὶ ἐδού λευον ταῖς
ἀ στά ρταις καὶ τοῖς εἰδώ λοις καὶ ἐγένετο ὀ ργὴ ἐπὶ ιουδαν καὶ ἐπὶ ιερουσαλημ ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς προφή τας ἐπιστρέψαι πρὸ ς κύ ριον καὶ οὐ κ ἤ κουσαν
καὶ διεμαρτύ ραντο αὐ τοῖς καὶ οὐ κ ἤ κουσαν
καὶ πνεῦ μα θεοῦ ἐνέδυσεν τὸ ν αζαριαν τὸ ν τοῦ ιωδαε τὸ ν ἱερέα καὶ ἀ νέστη ἐπά νω
τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν τά δε λέγει κύ ριος τί παραπορεύ εσθε τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου καὶ οὐ κ
εὐ οδωθή σεσθε ὅ τι ἐγκατελίπετε τὸ ν κύ ριον καὶ ἐγκαταλείψει ὑ μᾶ ς
καὶ ἐπέθεντο αὐ τῷ καὶ ἐλιθοβό λησαν αὐ τὸ ν δι' ἐντολῆ ς ιωας τοῦ βασιλέως ἐν αὐ λῇ
οἴκου κυρίου
καὶ οὐ κ ἐμνή σθη ιωας τοῦ ἐλέους οὗ ἐποίησεν μετ' αὐ τοῦ ιωδαε ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ
ἐθανά τωσεν τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ καὶ ὡ ς ἀ πέθνῃσκεν εἶπεν ἴδοι κύ ριος καὶ κρινά τω
καὶ ἐγένετο μετὰ τὴ ν συντέλειαν τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀ νέβη ἐπ' αὐ τὸ ν δύ ναμις συρίας καὶ
ἦ λθεν ἐπὶ ιουδαν καὶ ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ κατέφθειραν πά ντας τοὺ ς ἄ ρχοντας τοῦ
λαοῦ ἐν τῷ λαῷ καὶ πά ντα τὰ σκῦ λα αὐ τῶ ν ἀ πέστειλαν τῷ βασιλεῖ δαμασκοῦ
ὅ τι ἐν ὀ λίγοις ἀ νδρά σιν παρεγένετο δύ ναμις συρίας καὶ ὁ θεὸ ς παρέδωκεν εἰς τὰ ς
χεῖρας αὐ τῶ ν δύ ναμιν πολλὴ ν σφό δρα ὅ τι ἐγκατέλιπον κύ ριον θεὸ ν τῶ ν πατέρων
αὐ τῶ ν καὶ μετὰ ιωας ἐποίησεν κρίματα
καὶ μετὰ τὸ ἀ πελθεῖν αὐ τοὺ ς ἀ π' αὐ τοῦ ἐν τῷ ἐγκαταλιπεῖν αὐ τὸ ν ἐν μαλακίαις
μεγά λαις καὶ ἐπέθεντο αὐ τῷ οἱ παῖδες αὐ τοῦ ἐν αἵμασιν υἱοῦ ιωδαε τοῦ ἱερέως καὶ
ἐθανά τωσαν αὐ τὸ ν ἐπὶ τῆ ς κλίνης αὐ τοῦ καὶ ἀ πέθανεν καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν πό λει
δαυιδ καὶ οὐ κ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν τῷ τά φῳ τῶ ν βασιλέων
καὶ οἱ ἐπιθέμενοι ἐπ' αὐ τὸ ν ζαβεδ ὁ τοῦ σαμαθ ὁ αμμανίτης καὶ ιωζαβεδ ὁ τοῦ
σομαρωθ ὁ μωαβίτης
καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ πά ντες καὶ προσῆ λθον αὐ τῷ οἱ πέντε καὶ τὰ λοιπὰ ἰδοὺ
γεγραμμένα ἐπὶ τὴ ν γραφὴ ν τῶ ν βασιλέων καὶ ἐβασίλευσεν αμασιας υἱὸ ς αὐ τοῦ
ἀ ντ' αὐ τοῦ
ὢ ν πέντε καὶ εἴκοσι ἐτῶ ν ἐβασίλευσεν αμασιας καὶ εἴκοσι ἐννέα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ ιωαδεν ἀ πὸ ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου ἀ λλ' οὐ κ ἐν καρδίᾳ πλή ρει
καὶ ἐγένετο ὡ ς κατέστη ἡ βασιλεία ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ ἐθανά τωσεν τοὺ ς παῖδας
αὐ τοῦ τοὺ ς φονεύ σαντας τὸ ν βασιλέα πατέρα αὐ τοῦ
617

καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν οὐ κ ἀ πέκτεινεν κατὰ τὴ ν διαθή κην τοῦ νό μου κυρίου καθὼ ς
γέγραπται ὡ ς ἐνετείλατο κύ ριος λέγων οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται πατέρες ὑ πὲρ τέκνων
καὶ υἱοὶ οὐ κ ἀ ποθανοῦ νται ὑ πὲρ πατέρων ἀ λλ' ἢ ἕκαστος τῇ ἑαυτοῦ ἁ μαρτίᾳ
ἀ ποθανοῦ νται
καὶ συνή γαγεν αμασιας τὸ ν οἶκον ιουδα καὶ ἀ νέστησεν αὐ τοὺ ς κατ' οἴκους πατριῶ ν
αὐ τῶ ν εἰς χιλιά ρχους καὶ ἑκατοντά ρχους ἐν παντὶ ιουδα καὶ ιερουσαλημ καὶ
ἠ ρίθμησεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω καὶ εὗ ρεν αὐ τοὺ ς τριακοσίας
χιλιά δας δυνατοὺ ς ἐξελθεῖν εἰς πό λεμον κρατοῦ ντας δό ρυ καὶ θυρεό ν
καὶ ἐμισθώ σατο ἀ πὸ ισραηλ ἑκατὸ ν χιλιά δας δυνατοὺ ς ἰσχύ ι ἑκατὸ ν ταλά ντων
ἀ ργυρίου
καὶ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἦ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων βασιλεῦ οὐ πορεύ σεται μετὰ σοῦ
δύ ναμις ισραηλ ὅ τι οὐ κ ἔστιν κύ ριος μετὰ ισραηλ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν εφραιμ
ὅ τι ἐὰ ν ὑ πολά βῃς κατισχῦ σαι ἐν τού τοις καὶ τροπώ σεταί σε κύ ριος ἐναντίον τῶ ν
ἐχθρῶ ν ὅ τι ἔστιν παρὰ κυρίου καὶ ἰσχῦ σαι καὶ τροπώ σασθαι
καὶ εἶπεν αμασιας τῷ ἀ νθρώ πῳ τοῦ θεοῦ καὶ τί ποιή σω τὰ ἑκατὸ ν τά λαντα ἃ ἔδωκα
τῇ δυνά μει ισραηλ καὶ εἶπεν ὁ ἄ νθρωπος τοῦ θεοῦ ἔστιν τῷ κυρίῳ δοῦ ναί σοι
πλεῖστα τού των
καὶ διεχώ ρισεν αμασιας τῇ δυνά μει τῇ ἐλθού σῃ πρὸ ς αὐ τὸ ν ἀ πὸ εφραιμ ἀ πελθεῖν
εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῶ ν καὶ ἐθυμώ θησαν σφό δρα ἐπὶ ιουδαν καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὸ ν
τό πον αὐ τῶ ν ἐν ὀ ργῇ θυμοῦ
καὶ αμασιας κατίσχυσεν καὶ παρέλαβεν τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπορεύ θη εἰς τὴ ν
κοιλά δα τῶ ν ἁ λῶ ν καὶ ἐπά ταξεν ἐκεῖ τοὺ ς υἱοὺ ς σηιρ δέκα χιλιά δας
καὶ δέκα χιλιά δας ἐζώ γρησαν οἱ υἱοὶ ιουδα καὶ ἔφερον αὐ τοὺ ς ἐπὶ τὸ ἄ κρον τοῦ
κρημνοῦ καὶ κατεκρή μνιζον αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τοῦ ἄ κρου τοῦ κρημνοῦ καὶ πά ντες
διερρή γνυντο
καὶ οἱ υἱοὶ τῆ ς δυνά μεως οὓ ς ἀ πέστρεψεν αμασιας τοῦ μὴ πορευθῆ ναι μετ' αὐ τοῦ
εἰς πό λεμον καὶ ἐπέθεντο ἐπὶ τὰ ς πό λεις ιουδα ἀ πὸ σαμαρείας ἕως βαιθωρων καὶ
ἐπά ταξαν ἐν αὐ τοῖς τρεῖς χιλιά δας καὶ ἐσκύ λευσαν σκῦ λα πολλά
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἐλθεῖν αμασιαν πατά ξαντα τὴ ν ιδουμαίαν καὶ ἤ νεγκεν πρὸ ς
αὐ τοὺ ς τοὺ ς θεοὺ ς υἱῶ ν σηιρ καὶ ἔστησεν αὐ τοὺ ς ἑαυτῷ εἰς θεοὺ ς καὶ ἐναντίον
αὐ τῶ ν προσεκύ νει καὶ αὐ τοῖς αὐ τὸ ς ἔθυεν
καὶ ἐγένετο ὀ ργὴ κυρίου ἐπὶ αμασιαν καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τῷ προφή τας καὶ εἶπαν
αὐ τῷ τί ἐζή τησας τοὺ ς θεοὺ ς τοῦ λαοῦ οἳ οὐ κ ἐξείλαντο τὸ ν λαὸ ν αὐ τῶ ν ἐκ χειρό ς
σου
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ λαλῆ σαι αὐ τῷ καὶ εἶπεν αὐ τῷ μὴ σύ μβουλον τοῦ βασιλέως
δέδωκά σε πρό σεχε μὴ μαστιγωθῇ ς καὶ ἐσιώ πησεν ὁ προφή της καὶ εἶπεν ὅ τι
γινώ σκω ὅ τι ἐβού λετο ἐπὶ σοὶ τοῦ καταφθεῖραί σε ὅ τι ἐποίησας τοῦ το καὶ οὐ κ
ἐπή κουσας τῆ ς συμβουλίας μου
καὶ ἐβουλεύ σατο αμασιας καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς ιωας υἱὸ ν ιωαχαζ υἱοῦ ιου βασιλέα
ισραηλ λέγων δεῦ ρο ὀ φθῶ μεν προσώ ποις
καὶ ἀ πέστειλεν ιωας βασιλεὺ ς ισραηλ πρὸ ς αμασιαν βασιλέα ιουδα λέγων ὁ αχουχ ὁ
ἐν τῷ λιβά νῳ ἀ πέστειλεν πρὸ ς τὴ ν κέδρον τὴ ν ἐν τῷ λιβά νῳ λέγων δὸ ς τὴ ν
618

θυγατέρα σου τῷ υἱῷ μου εἰς γυναῖκα καὶ ἰδοὺ ἐλεύ σεται τὰ θηρία τοῦ ἀ γροῦ τὰ ἐν
τῷ λιβά νῳ καὶ ἦ λθαν τὰ θηρία καὶ κατεπά τησαν τὸ ν αχουχ
εἶπας ἰδοὺ ἐπά ταξας τὴ ν ιδουμαίαν καὶ ἐπαίρει σε ἡ καρδία ἡ βαρεῖα νῦ ν κά θησο ἐν
οἴκῳ σου καὶ ἵνα τί συμβά λλεις ἐν κακίᾳ καὶ πεσῇ σὺ καὶ ιουδας μετὰ σοῦ
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν αμασιας ὅ τι παρὰ κυρίου ἐγένετο τοῦ παραδοῦ ναι αὐ τὸ ν εἰς χεῖρας
ὅ τι ἐξεζή τησεν τοὺ ς θεοὺ ς τῶ ν ιδουμαίων
καὶ ἀ νέβη ιωας βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ὤ φθησαν ἀ λλή λοις αὐ τὸ ς καὶ αμασιας
βασιλεὺ ς ιουδα ἐν βαιθσαμυς ἥ ἐστιν τοῦ ιουδα
καὶ ἐτροπώ θη ιουδας κατὰ πρό σωπον ισραηλ καὶ ἔφυγεν ἕκαστος εἰς τὸ σκή νωμα
καὶ τὸ ν αμασιαν βασιλέα ιουδα τὸ ν τοῦ ιωας κατέλαβεν ιωας βασιλεὺ ς ισραηλ ἐν
βαιθσαμυς καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὸ ν εἰς ιερουσαλημ καὶ κατέσπασεν ἀ πὸ τοῦ τείχους
ιερουσαλημ ἀ πὸ πύ λης εφραιμ ἕως πύ λης γωνίας τετρακοσίους πή χεις
καὶ πᾶ ν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τὰ εὑ ρεθέντα ἐν οἴκῳ
κυρίου καὶ παρὰ τῷ αβδεδομ καὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ τοὺ ς
υἱοὺ ς τῶ ν συμμίξεων καὶ ἐπέστρεψεν εἰς σαμά ρειαν
καὶ ἔζησεν αμασιας ὁ τοῦ ιωας βασιλεὺ ς ιουδα μετὰ τὸ ἀ ποθανεῖν ιωας τὸ ν τοῦ
ιωαχαζ βασιλέα ισραηλ ἔτη δέκα πέντε
καὶ οἱ λοιποὶ λό γοι αμασιου οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι οὐ κ ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ
βιβλίου βασιλέων ιουδα καὶ ισραηλ
καὶ ἐν τῷ καιρῷ ᾧ ἀ πέστη αμασιας ἀ πὸ κυρίου καὶ ἐπέθεντο αὐ τῷ ἐπίθεσιν καὶ
ἔφυγεν ἀ πὸ ιερουσαλημ εἰς λαχις καὶ ἀ πέστειλαν κατό πισθεν αὐ τοῦ εἰς λαχις καὶ
ἐθανά τωσαν αὐ τὸ ν ἐκεῖ
καὶ ἀ νέλαβον αὐ τὸ ν ἐπὶ τῶ ν ἵππων καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἐν
πό λει δαυιδ
καὶ ἔλαβεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς τὸ ν οζιαν καὶ αὐ τὸ ς δέκα καὶ ἓξ ἐτῶ ν καὶ
ἐβασίλευσαν αὐ τὸ ν ἀ ντὶ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ αμασιου
αὐ τὸ ς ᾠ κοδό μησεν τὴ ν αιλαθ αὐ τὸ ς ἐπέστρεψεν αὐ τὴ ν τῷ ιουδα μετὰ τὸ
κοιμηθῆ ναι τὸ ν βασιλέα μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
υἱὸ ς δέκα ἓξ ἐτῶ ν ἐβασίλευσεν οζιας καὶ πεντή κοντα καὶ δύ ο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ χαλια ἀ πὸ ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν αμασιας ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν ἐκζητῶ ν τὸ ν κύ ριον ἐν ταῖς ἡ μέραις ζαχαριου τοῦ συνίοντος ἐν φό βῳ κυρίου
καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ἐζή τησεν τὸ ν κύ ριον καὶ εὐ ό δωσεν αὐ τῷ κύ ριος
καὶ ἐξῆ λθεν καὶ ἐπολέμησεν πρὸ ς τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ κατέσπασεν τὰ τείχη γεθ
καὶ τὰ τείχη ιαβνη καὶ τὰ τείχη ἀ ζώ του καὶ ᾠ κοδό μησεν πό λεις ἀ ζώ του καὶ ἐν τοῖς
ἀ λλοφύ λοις
καὶ κατίσχυσεν αὐ τὸ ν κύ ριος ἐπὶ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἄ ραβας τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐπὶ τῆ ς πέτρας καὶ ἐπὶ τοὺ ς μιναίους
καὶ ἔδωκαν οἱ μιναῖοι δῶ ρα τῷ οζια καὶ ἦ ν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἕως εἰσό δου αἰγύ πτου
ὅ τι κατίσχυσεν ἕως ἄ νω
619

καὶ ᾠ κοδό μησεν οζιας πύ ργους ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ τὴ ν πύ λην τῆ ς γωνίας καὶ ἐπὶ
τὴ ν πύ λην τῆ ς φά ραγγος καὶ ἐπὶ τῶ ν γωνιῶ ν καὶ κατίσχυσεν
καὶ ᾠ κοδό μησεν πύ ργους ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἐλατό μησεν λά κκους πολλού ς ὅ τι κτή νη
πολλὰ ὑ πῆ ρχεν αὐ τῷ ἐν σεφηλα καὶ ἐν τῇ πεδινῇ καὶ ἀ μπελουργοὶ ἐν τῇ ὀ ρεινῇ καὶ
ἐν τῷ καρμή λῳ ὅ τι φιλογέωργος ἦ ν
καὶ ἐγένετο τῷ οζια δυνά μεις ποιοῦ σαι πό λεμον καὶ ἐκπορευό μεναι εἰς παρά ταξιν
εἰς ἀ ριθμό ν καὶ ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν διὰ χειρὸ ς ιιηλ τοῦ γραμματέως καὶ μαασαιου τοῦ
κριτοῦ διὰ χειρὸ ς ανανιου τοῦ διαδό χου τοῦ βασιλέως
πᾶ ς ὁ ἀ ριθμὸ ς τῶ ν πατριαρχῶ ν τῶ ν δυνατῶ ν εἰς πό λεμον δισχίλιοι ἑξακό σιοι
καὶ μετ' αὐ τῶ ν δύ ναμις πολεμικὴ τριακό σιαι χιλιά δες καὶ ἑπτακισχίλιοι πεντακό σιοι
οὗ τοι οἱ ποιοῦ ντες πό λεμον ἐν δυνά μει ἰσχύ ος βοηθῆ σαι τῷ βασιλεῖ ἐπὶ τοὺ ς
ὑ πεναντίους
καὶ ἡ τοίμαζεν αὐ τοῖς οζιας πά σῃ τῇ δυνά μει θυρεοὺ ς καὶ δό ρατα καὶ περικεφαλαίας
καὶ θώ ρακας καὶ τό ξα καὶ σφενδό νας εἰς λίθους
καὶ ἐποίησεν ἐν ιερουσαλημ μηχανὰ ς μεμηχανευμένας λογιστοῦ τοῦ εἶναι ἐπὶ τῶ ν
πύ ργων καὶ ἐπὶ τῶ ν γωνιῶ ν βά λλειν βέλεσιν καὶ λίθοις μεγά λοις καὶ ἠ κού σθη ἡ
κατασκευὴ αὐ τῶ ν ἕως πό ρρω ὅ τι ἐθαυμαστώ θη τοῦ βοηθηθῆ ναι ἕως οὗ
κατίσχυσεν
καὶ ὡ ς κατίσχυσεν ὑ ψώ θη ἡ καρδία αὐ τοῦ τοῦ καταφθεῖραι καὶ ἠ δίκησεν ἐν κυρίῳ
θεῷ αὐ τοῦ καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν ναὸ ν κυρίου θυμιά σαι ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον τῶ ν
θυμιαμά των
καὶ εἰσῆ λθεν ὀ πίσω αὐ τοῦ αζαριας ὁ ἱερεὺ ς καὶ μετ' αὐ τοῦ ἱερεῖς τοῦ κυρίου
ὀ γδοή κοντα υἱοὶ δυνατοὶ
καὶ ἔστησαν ἐπὶ οζιαν τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπαν αὐ τῷ οὐ σοί οζια θυμιά σαι τῷ κυρίῳ
ἀ λλ' ἢ τοῖς ἱερεῦ σιν υἱοῖς ααρων τοῖς ἡ γιασμένοις θυμιά σαι ἔξελθε ἐκ τοῦ
ἁ γιά σματος ὅ τι ἀ πέστης ἀ πὸ κυρίου καὶ οὐ κ ἔσται σοι τοῦ το εἰς δό ξαν παρὰ κυρίου
θεοῦ
καὶ ἐθυμώ θη οζιας καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ τὸ θυμιατή ριον τοῦ θυμιά σαι ἐν τῷ ναῷ
καὶ ἐν τῷ θυμωθῆ ναι αὐ τὸ ν πρὸ ς τοὺ ς ἱερεῖς καὶ ἡ λέπρα ἀ νέτειλεν ἐν τῷ μετώ πῳ
αὐ τοῦ ἐναντίον τῶ ν ἱερέων ἐν οἴκῳ κυρίου ἐπά νω τοῦ θυσιαστηρίου τῶ ν
θυμιαμά των
καὶ ἐπέστρεψεν ἐπ' αὐ τὸ ν ὁ ἱερεὺ ς ὁ πρῶ τος καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς λεπρὸ ς ἐν
τῷ μετώ πῳ καὶ κατέσπευσαν αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν καὶ γὰ ρ αὐ τὸ ς ἔσπευσεν ἐξελθεῖν ὅ τι
ἤ λεγξεν αὐ τὸ ν κύ ριος
καὶ ἦ ν οζιας ὁ βασιλεὺ ς λεπρὸ ς ἕως ἡ μέρας τῆ ς τελευτῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐν οἴκῳ
αφφουσωθ ἐκά θητο λεπρό ς ὅ τι ἀ πεσχίσθη ἀ πὸ οἴκου κυρίου καὶ ιωαθαμ ὁ υἱὸ ς
αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ κρίνων τὸ ν λαὸ ν τῆ ς γῆ ς
καὶ οἱ λοιποὶ λό γοι οζιου οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι γεγραμμένοι ὑ πὸ ιεσσιου τοῦ
προφή του
καὶ ἐκοιμή θη οζιας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν μετὰ τῶ ν πατέρων
αὐ τοῦ ἐν τῷ πεδίῳ τῆ ς ταφῆ ς τῶ ν βασιλέων ὅ τι εἶπαν ὅ τι λεπρό ς ἐστιν καὶ
ἐβασίλευσεν ιωαθαμ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
620

υἱὸ ς εἴκοσι πέντε ἐτῶ ν ιωαθαμ ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ δέκα ἓξ ἔτη ἐβασίλευσεν
ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ ιερουσα θυγά τηρ σαδωκ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν οζιας ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ ἀ λλ' οὐ κ εἰσῆ λθεν εἰς τὸ ν ναὸ ν κυρίου καὶ ἔτι ὁ λαὸ ς κατεφθείρετο
αὐ τὸ ς ᾠ κοδό μησεν τὴ ν πύ λην οἴκου κυρίου τὴ ν ὑ ψηλὴ ν καὶ ἐν τείχει τοῦ οφλα
ᾠ κοδό μησεν πολλά
καὶ πό λεις ᾠ κοδό μησεν ἐν ὄ ρει ιουδα καὶ ἐν τοῖς δρυμοῖς καὶ οἰκή σεις καὶ πύ ργους
αὐ τὸ ς ἐμαχέσατο πρὸ ς βασιλέα υἱῶ ν αμμων καὶ κατίσχυσεν ἐπ' αὐ τό ν καὶ ἐδίδουν
αὐ τῷ οἱ υἱοὶ αμμων κατ' ἐνιαυτὸ ν ἑκατὸ ν τά λαντα ἀ ργυρίου καὶ δέκα χιλιά δας
κό ρων πυροῦ καὶ κριθῶ ν δέκα χιλιά δας ταῦ τα ἔφερεν αὐ τῷ βασιλεὺ ς αμμων κατ'
ἐνιαυτὸ ν ἐν τῷ πρώ τῳ ἔτει καὶ τῷ δευτέρῳ καὶ τῷ τρίτῳ
καὶ κατίσχυσεν ιωαθαμ ὅ τι ἡ τοίμασεν τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ ἔναντι κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ
καὶ οἱ λοιποὶ λό γοι ιωαθαμ καὶ ὁ πό λεμος καὶ αἱ πρά ξεις αὐ τοῦ ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ
βιβλίῳ βασιλέων ιουδα καὶ ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη ιωαθαμ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ καὶ
ἐβασίλευσεν αχαζ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
υἱὸ ς εἴκοσι ἐτῶ ν αχαζ ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ δέκα ἓξ ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ καὶ οὐ κ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου ὡ ς δαυιδ ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἐπορεύ θη κατὰ τὰ ς ὁ δοὺ ς βασιλέων ισραηλ καὶ γὰ ρ γλυπτὰ ἐποίησεν τοῖς
εἰδώ λοις αὐ τῶ ν
καὶ ἔθυεν ἐν γαιβενενομ καὶ διῆ γεν τὰ τέκνα αὐ τοῦ διὰ πυρὸ ς κατὰ τὰ βδελύ γματα
τῶ ν ἐθνῶ ν ὧ ν ἐξωλέθρευσεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐθυμία ἐπὶ τῶ ν ὑ ψηλῶ ν καὶ ἐπὶ τῶ ν δωμά των καὶ ὑ ποκά τω παντὸ ς ξύ λου
ἀ λσώ δους
καὶ παρέδωκεν αὐ τὸ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ διὰ χειρὸ ς βασιλέως συρίας καὶ
ἐπά ταξεν ἐν αὐ τῷ καὶ ᾐ χμαλώ τευσεν ἐξ αὐ τῶ ν αἰχμαλωσίαν πολλὴ ν καὶ ἤ γαγεν εἰς
δαμασκό ν καὶ γὰ ρ εἰς τὰ ς χεῖρας βασιλέως ισραηλ παρέδωκεν αὐ τό ν καὶ ἐπά ταξεν
ἐν αὐ τῷ πληγὴ ν μεγά λην
καὶ ἀ πέκτεινεν φακεε ὁ τοῦ ρομελια βασιλεὺ ς ισραηλ ἐν ιουδα ἐν μιᾷ ἡ μέρᾳ ἑκατὸ ν
εἴκοσι χιλιά δας ἀ νδρῶ ν δυνατῶ ν ἰσχύ ι ἐν τῷ αὐ τοὺ ς καταλιπεῖν τὸ ν κύ ριον θεὸ ν
τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ ἀ πέκτεινεν εζεκρι ὁ δυνατὸ ς τοῦ εφραιμ τὸ ν μαασαιαν τὸ ν υἱὸ ν τοῦ βασιλέως
καὶ τὸ ν εσδρικαμ ἡ γού μενον τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ τὸ ν ελκανα τὸ ν διά δοχον τοῦ
βασιλέως
καὶ ᾐ χμαλώ τισαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πὸ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν τριακοσίας χιλιά δας
γυναῖκας υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ σκῦ λα πολλὰ ἐσκύ λευσαν ἐξ αὐ τῶ ν καὶ ἤ νεγκαν
τὰ σκῦ λα εἰς σαμά ρειαν
καὶ ἐκεῖ ἦ ν ὁ προφή της τοῦ κυρίου ωδηδ ὄ νομα αὐ τῷ καὶ ἐξῆ λθεν εἰς ἀ πά ντησιν τῆ ς
δυνά μεως τῶ ν ἐρχομένων εἰς σαμά ρειαν καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἰδοὺ ὀ ργὴ κυρίου θεοῦ
τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν ἐπὶ τὸ ν ιουδαν καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν καὶ
ἀ πεκτείνατε ἐν αὐ τοῖς ἐν ὀ ργῇ ἕως τῶ ν οὐ ρανῶ ν ἔφθακεν
621

καὶ νῦ ν υἱοὺ ς ιουδα καὶ ιερουσαλημ ὑ μεῖς λέγετε κατακτή σεσθαι εἰς δού λους καὶ
δού λας οὐ κ ἰδού εἰμι μεθ' ὑ μῶ ν μαρτυρῆ σαι κυρίῳ θεῷ ὑ μῶ ν
καὶ νῦ ν ἀ κού σατέ μου καὶ ἀ ποστρέψατε τὴ ν αἰχμαλωσίαν ἣ ν ᾐ χμαλωτεύ σατε τῶ ν
ἀ δελφῶ ν ὑ μῶ ν ὅ τι ὀ ργὴ θυμοῦ κυρίου ἐφ' ὑ μῖν
καὶ ἀ νέστησαν ἄ ρχοντες ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν εφραιμ ουδια ὁ τοῦ ιωανου καὶ βαραχιας ὁ
τοῦ μοσολαμωθ καὶ εζεκιας ὁ τοῦ σελλημ καὶ αμασιας ὁ τοῦ χοδλι ἐπὶ τοὺ ς
ἐρχομένους ἀ πὸ τοῦ πολέμου
καὶ εἶπαν αὐ τοῖς οὐ μὴ εἰσαγά γητε τὴ ν αἰχμαλωσίαν ὧ δε πρὸ ς ἡ μᾶ ς ὅ τι εἰς τὸ
ἁ μαρτά νειν τῷ κυρίῳ ἐφ' ἡ μᾶ ς ὑ μεῖς λέγετε προσθεῖναι ἐπὶ ταῖς ἁ μαρτίαις ἡ μῶ ν καὶ
ἐπὶ τὴ ν ἄ γνοιαν ὅ τι πολλὴ ἡ ἁ μαρτία ἡ μῶ ν καὶ ὀ ργὴ θυμοῦ κυρίου ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
καὶ ἀ φῆ καν οἱ πολεμισταὶ τὴ ν αἰχμαλωσίαν καὶ τὰ σκῦ λα ἐναντίον τῶ ν ἀ ρχό ντων
καὶ πά σης τῆ ς ἐκκλησίας
καὶ ἀ νέστησαν ἄ νδρες οἳ ἐπεκλή θησαν ἐν ὀ νό ματι καὶ ἀ ντελά βοντο τῆ ς
αἰχμαλωσίας καὶ πά ντας τοὺ ς γυμνοὺ ς περιέβαλον ἀ πὸ τῶ ν σκύ λων καὶ ἐνέδυσαν
αὐ τοὺ ς καὶ ὑ πέδησαν αὐ τοὺ ς καὶ ἔδωκαν φαγεῖν καὶ ἀ λείψασθαι καὶ ἀ ντελά βοντο
ἐν ὑ ποζυγίοις παντὸ ς ἀ σθενοῦ ντος καὶ κατέστησαν αὐ τοὺ ς εἰς ιεριχω πό λιν
φοινίκων πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐπέστρεψαν εἰς σαμά ρειαν
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ πέστειλεν αχαζ πρὸ ς βασιλέα ασσουρ βοηθῆ σαι αὐ τῷ
καὶ ἐν τού τῳ ὅ τι ιδουμαῖοι ἐπέθεντο καὶ ἐπά ταξαν ἐν ιουδα καὶ ᾐ χμαλώ τισαν
αἰχμαλωσίαν
καὶ οἱ ἀ λλό φυλοι ἐπέθεντο ἐπὶ τὰ ς πό λεις τῆ ς πεδινῆ ς καὶ ἀ πὸ λιβὸ ς τοῦ ιουδα καὶ
ἔλαβον τὴ ν βαιθσαμυς καὶ τὴ ν αιλων καὶ τὴ ν γαδηρωθ καὶ τὴ ν σωχω καὶ τὰ ς κώ μας
αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν θαμνα καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ τὴ ν γαμζω καὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς καὶ
κατῴ κησαν ἐκεῖ
ὅ τι ἐταπείνωσεν κύ ριος τὸ ν ιουδαν δι' αχαζ βασιλέα ιουδα ὅ τι ἀ πέστη ἀ ποστά σει
ἀ πὸ κυρίου
καὶ ἦ λθεν ἐπ' αὐ τὸ ν θαγλαθφελλασαρ βασιλεὺ ς ασσουρ καὶ ἐπά ταξεν αὐ τό ν
καὶ ἔλαβεν αχαζ τὰ ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ τὰ ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων
καὶ ἔδωκεν τῷ βασιλεῖ ασσουρ καὶ οὐ κ εἰς βοή θειαν αὐ τῷ
ἀ λλ' ἢ τῷ θλιβῆ ναι αὐ τὸ ν καὶ προσέθηκεν τοῦ ἀ ποστῆ ναι ἀ πὸ κυρίου καὶ εἶπεν ὁ
βασιλεύ ς
ἐκζητή σω τοὺ ς θεοὺ ς δαμασκοῦ τοὺ ς τύ πτοντά ς με καὶ εἶπεν ὅ τι θεοὶ βασιλέως
συρίας αὐ τοὶ κατισχύ σουσιν αὐ τού ς αὐ τοῖς τοίνυν θύ σω καὶ ἀ ντιλή μψονταί μου καὶ
αὐ τοὶ ἐγένοντο αὐ τῷ εἰς σκῶ λον καὶ παντὶ ισραηλ
καὶ ἀ πέστησεν αχαζ τὰ σκεύ η οἴκου κυρίου καὶ κατέκοψεν αὐ τὰ καὶ ἔκλεισεν τὰ ς
θύ ρας οἴκου κυρίου καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ θυσιαστή ρια ἐν πά σῃ γωνίᾳ ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐν πά σῃ πό λει καὶ πό λει ἐν ιουδα ἐποίησεν ὑ ψηλὰ θυμιᾶ ν θεοῖς ἀ λλοτρίοις καὶ
παρώ ργισαν κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ οἱ λοιποὶ λό γοι αὐ τοῦ καὶ αἱ πρά ξεις αὐ τοῦ αἱ πρῶ ται καὶ αἱ ἔσχαται ἰδοὺ
γεγραμμέναι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων ιουδα καὶ ισραηλ
622

καὶ ἐκοιμή θη αχαζ μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν πό λει δαυιδ ὅ τι οὐ κ
εἰσή νεγκαν αὐ τὸ ν εἰς τοὺ ς τά φους τῶ ν βασιλέων ισραηλ καὶ ἐβασίλευσεν εζεκιας
υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
καὶ εζεκιας ἐβασίλευσεν ὢ ν εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν καὶ εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ αββα θυγά τηρ ζαχαρια
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐνώ πιον κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν δαυιδ ὁ πατὴ ρ
αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἔστη ἐπὶ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ ἐν τῷ πρώ τῳ μηνὶ ἀ νέῳ ξεν τὰ ς θύ ρας
οἴκου κυρίου καὶ ἐπεσκεύ ασεν αὐ τά ς
καὶ εἰσή γαγεν τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τοὺ ς λευίτας καὶ κατέστησεν αὐ τοὺ ς εἰς τὸ κλίτος τὸ
πρὸ ς ἀ νατολὰ ς
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ἀ κού σατε οἱ λευῖται νῦ ν ἁ γνίσθητε καὶ ἁ γνίσατε τὸ ν οἶκον κυρίου
θεοῦ τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν καὶ ἐκβά λετε τὴ ν ἀ καθαρσίαν ἐκ τῶ ν ἁ γίων
ὅ τι ἀ πέστησαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν καὶ ἐποίησαν τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου καὶ
ἐγκατέλιπαν αὐ τὸ ν καὶ ἀ πέστρεψαν τὸ πρό σωπον ἀ πὸ τῆ ς σκηνῆ ς κυρίου καὶ
ἔδωκαν αὐ χένα
καὶ ἀ πέκλεισαν τὰ ς θύ ρας τοῦ ναοῦ καὶ ἔσβεσαν τοὺ ς λύ χνους καὶ θυμίαμα οὐ κ
ἐθυμίασαν καὶ ὁ λοκαυτώ ματα οὐ προσή νεγκαν ἐν τῷ ἁ γίῳ θεῷ ισραηλ
καὶ ὠ ργίσθη ὀ ργῇ κύ ριος ἐπὶ τὸ ν ιουδαν καὶ ἐπὶ τὴ ν ιερουσαλημ καὶ ἔδωκεν αὐ τοὺ ς
εἰς ἔκστασιν καὶ εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ εἰς συρισμό ν ὡ ς ὑ μεῖς ὁ ρᾶ τε τοῖς ὀ φθαλμοῖς
ὑ μῶ ν
καὶ ἰδοὺ πεπλή γασιν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν μαχαίρᾳ καὶ οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν καὶ αἱ θυγατέρες
ὑ μῶ ν καὶ αἱ γυναῖκες ὑ μῶ ν ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἐν γῇ οὐ κ αὐ τῶ ν ὃ καὶ νῦ ν ἐστιν
ἐπὶ τού τοις νῦ ν ἐστιν ἐπὶ καρδίας διαθέσθαι διαθή κην κυρίου θεοῦ ισραηλ καὶ
ἀ ποστρέψει τὴ ν ὀ ργὴ ν θυμοῦ αὐ τοῦ ἀ φ' ἡ μῶ ν
καὶ νῦ ν μὴ διαλίπητε ὅ τι ἐν ὑ μῖν ᾑ ρέτικεν κύ ριος στῆ ναι ἐναντίον αὐ τοῦ λειτουργεῖν
καὶ εἶναι αὐ τῷ λειτουργοῦ ντας καὶ θυμιῶ ντας
καὶ ἀ νέστησαν οἱ λευῖται μααθ ὁ τοῦ αμασι καὶ ιωηλ ὁ τοῦ αζαριου ἐκ τῶ ν υἱῶ ν
κααθ καὶ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν μεραρι κις ὁ τοῦ αβδι καὶ αζαριας ὁ τοῦ ιαλλεληλ καὶ ἀ πὸ τῶ ν
υἱῶ ν γεδσωνι ιωα ὁ τοῦ ζεμμαθ καὶ ιωδαν ὁ τοῦ ιωαχα
καὶ τῶ ν υἱῶ ν ελισαφαν σαμβρι καὶ ιιηλ καὶ τῶ ν υἱῶ ν ασαφ ζαχαριας καὶ μαθθανιας
καὶ τῶ ν υἱῶ ν αιμαν ιιηλ καὶ σεμεϊ καὶ τῶ ν υἱῶ ν ιδιθων σαμαιας καὶ οζιηλ
καὶ συνή γαγον τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἡ γνίσθησαν κατὰ τὴ ν ἐντολὴ ν τοῦ
βασιλέως διὰ προστά γματος κυρίου καθαρίσαι τὸ ν οἶκον κυρίου
καὶ εἰσῆ λθον οἱ ἱερεῖς ἔσω εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου ἁ γνίσαι καὶ ἐξέβαλον πᾶ σαν τὴ ν
ἀ καθαρσίαν τὴ ν εὑ ρεθεῖσαν ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου καὶ εἰς τὴ ν αὐ λὴ ν οἴκου κυρίου καὶ
ἐδέξαντο οἱ λευῖται ἐκβαλεῖν εἰς τὸ ν χειμά ρρουν κεδρων ἔξω
καὶ ἤ ρξαντο τῇ ἡ μέρᾳ τῇ πρώ τῃ νουμηνίᾳ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του ἁ γνίσαι καὶ τῇ
ἡ μέρᾳ τῇ ὀ γδό ῃ τοῦ μηνὸ ς εἰσῆ λθαν εἰς τὸ ν ναὸ ν κυρίου καὶ ἥ γνισαν τὸ ν οἶκον
κυρίου ἐν ἡ μέραις ὀ κτὼ καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑκκαιδεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του
συνετέλεσαν
623

καὶ εἰσῆ λθαν ἔσω πρὸ ς εζεκιαν τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπαν ἡ γνίσαμεν πά ντα τὰ ἐν οἴκῳ
κυρίου τὸ θυσιαστή ριον τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως καὶ τὰ σκεύ η αὐ τοῦ καὶ τὴ ν τρά πεζαν
τῆ ς προθέσεως καὶ τὰ σκεύ η αὐ τῆ ς
καὶ πά ντα τὰ σκεύ η ἃ ἐμίανεν αχαζ ὁ βασιλεὺ ς ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ ἐν τῇ
ἀ ποστασίᾳ αὐ τοῦ ἡ τοιμά καμεν καὶ ἡ γνίκαμεν ἰδού ἐστιν ἐναντίον τοῦ
θυσιαστηρίου κυρίου
καὶ ὤ ρθρισεν εζεκιας ὁ βασιλεὺ ς καὶ συνή γαγεν τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς πό λεως καὶ
ἀ νέβη εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἀ νή νεγκεν μό σχους ἑπτά κριοὺ ς ἑπτά ἀ μνοὺ ς ἑπτά χιμά ρους αἰγῶ ν ἑπτὰ περὶ
ἁ μαρτίας περὶ τῆ ς βασιλείας καὶ περὶ τῶ ν ἁ γίων καὶ περὶ ισραηλ καὶ εἶπεν τοῖς υἱοῖς
ααρων τοῖς ἱερεῦ σιν ἀ ναβαίνειν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κυρίου
καὶ ἔθυσαν τοὺ ς μό σχους καὶ ἐδέξαντο οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα καὶ προσέχεον ἐπὶ τὸ
θυσιαστή ριον καὶ ἔθυσαν τοὺ ς κριού ς καὶ προσέχεον τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ἔθυσαν τοὺ ς ἀ μνού ς καὶ περιέχεον τὸ αἷμα τῷ θυσιαστηρίῳ
καὶ προσή γαγον τοὺ ς χιμά ρους τοὺ ς περὶ ἁ μαρτίας ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ τῆ ς
ἐκκλησίας καὶ ἐπέθηκαν τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐπ' αὐ τού ς
καὶ ἔθυσαν αὐ τοὺ ς οἱ ἱερεῖς καὶ ἐξιλά σαντο τὸ αἷμα αὐ τῶ ν πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον
καὶ ἐξιλά σαντο περὶ παντὸ ς ισραηλ ὅ τι περὶ παντὸ ς ισραηλ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἡ
ὁ λοκαύ τωσις καὶ τὰ περὶ ἁ μαρτίας
καὶ ἔστησεν τοὺ ς λευίτας ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν κυμβά λοις καὶ ἐν νά βλαις καὶ ἐν
κινύ ραις κατὰ τὴ ν ἐντολὴ ν δαυιδ τοῦ βασιλέως καὶ γαδ τοῦ ὁ ρῶ ντος τῷ βασιλεῖ καὶ
ναθαν τοῦ προφή του ὅ τι δι' ἐντολῆ ς κυρίου τὸ πρό σταγμα ἐν χειρὶ τῶ ν προφητῶ ν
καὶ ἔστησαν οἱ λευῖται ἐν ὀ ργά νοις δαυιδ καὶ οἱ ἱερεῖς ταῖς σά λπιγξιν
καὶ εἶπεν εζεκιας ἀ νενέγκαι τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον καὶ ἐν τῷ
ἄ ρξασθαι ἀ ναφέρειν τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν ἤ ρξαντο ᾄ δειν κυρίῳ καὶ αἱ σά λπιγγες πρὸ ς
τὰ ὄ ργανα δαυιδ βασιλέως ισραηλ
καὶ πᾶ σα ἡ ἐκκλησία προσεκύ νει καὶ οἱ ψαλτῳ δοὶ ᾄ δοντες καὶ αἱ σά λπιγγες
σαλπίζουσαι ἕως οὗ συνετελέσθη ἡ ὁ λοκαύ τωσις
καὶ ὡ ς συνετέλεσαν ἀ ναφέροντες ἔκαμψεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ πά ντες οἱ εὑ ρεθέντες καὶ
προσεκύ νησαν
καὶ εἶπεν εζεκιας ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες τοῖς λευίταις ὑ μνεῖν τὸ ν κύ ριον ἐν
λό γοις δαυιδ καὶ ασαφ τοῦ προφή του καὶ ὕ μνουν ἐν εὐ φροσύ νῃ καὶ ἔπεσον καὶ
προσεκύ νησαν
καὶ ἀ πεκρίθη εζεκιας καὶ εἶπεν νῦ ν ἐπληρώ σατε τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν κυρίῳ
προσαγά γετε καὶ φέρετε θυσίας καὶ αἰνέσεως εἰς οἶκον κυρίου καὶ ἀ νή νεγκεν ἡ
ἐκκλησία θυσίας καὶ αἰνέσεως εἰς οἶκον κυρίου καὶ πᾶ ς πρό θυμος τῇ καρδίᾳ
ὁ λοκαυτώ σεις
καὶ ἐγένετο ὁ ἀ ριθμὸ ς τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως ἧ ς ἀ νή νεγκεν ἡ ἐκκλησία μό σχοι
ἑβδομή κοντα κριοὶ ἑκατό ν ἀ μνοὶ διακό σιοι εἰς ὁ λοκαύ τωσιν κυρίῳ πά ντα ταῦ τα
καὶ οἱ ἡ γιασμένοι μό σχοι ἑξακό σιοι πρό βατα τρισχίλια
624

ἀ λλ' ἢ οἱ ἱερεῖς ὀ λίγοι ἦ σαν καὶ οὐ κ ἐδύ ναντο δεῖραι τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν καὶ
ἀ ντελά βοντο αὐ τῶ ν οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν οἱ λευῖται ἕως οὗ συνετελέσθη τὸ ἔργον καὶ
ἕως οὗ ἡ γνίσθησαν οἱ ἱερεῖς ὅ τι οἱ λευῖται προθύ μως ἡ γνίσθησαν παρὰ τοὺ ς ἱερεῖς
καὶ ἡ ὁ λοκαύ τωσις πολλὴ ἐν τοῖς στέασιν τῆ ς τελειώ σεως τοῦ σωτηρίου καὶ τῶ ν
σπονδῶ ν τῆ ς ὁ λοκαυτώ σεως καὶ κατωρθώ θη τὸ ἔργον ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ηὐ φρά νθη εζεκιας καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς διὰ τὸ ἡ τοιμακέναι τὸ ν θεὸ ν τῷ λαῷ ὅ τι
ἐξά πινα ἐγένετο ὁ λό γος
καὶ ἀ πέστειλεν εζεκιας ἐπὶ πά ντα ισραηλ καὶ ιουδαν καὶ ἐπιστολὰ ς ἔγραψεν ἐπὶ τὸ ν
εφραιμ καὶ μανασση ἐλθεῖν εἰς οἶκον κυρίου εἰς ιερουσαλημ ποιῆ σαι τὸ φασεκ τῷ
κυρίῳ θεῷ ισραηλ
καὶ ἐβουλεύ σατο ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες καὶ πᾶ σα ἡ ἐκκλησία ἡ ἐν ιερουσαλημ
ποιῆ σαι τὸ φασεκ τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ
οὐ γὰ ρ ἠ δυνά σθησαν αὐ τὸ ποιῆ σαι ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ὅ τι οἱ ἱερεῖς οὐ χ ἡ γνίσθησαν
ἱκανοί καὶ ὁ λαὸ ς οὐ συνή χθη εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἤ ρεσεν ὁ λό γος ἐναντίον τοῦ βασιλέως καὶ ἐναντίον τῆ ς ἐκκλησίας
καὶ ἔστησαν λό γον διελθεῖν κή ρυγμα ἐν παντὶ ισραηλ ἀ πὸ βηρσαβεε ἕως δαν
ἐλθό ντας ποιῆ σαι τὸ φασεκ κυρίῳ θεῷ ισραηλ ἐν ιερουσαλημ ὅ τι πλῆ θος οὐ κ
ἐποίησεν κατὰ τὴ ν γραφή ν
καὶ ἐπορεύ θησαν οἱ τρέχοντες σὺ ν ταῖς ἐπιστολαῖς παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν
ἀ ρχό ντων εἰς πά ντα ισραηλ καὶ ιουδαν κατὰ τὸ πρό σταγμα τοῦ βασιλέως λέγοντες
υἱοὶ ισραηλ ἐπιστρέψατε πρὸ ς θεὸ ν αβρααμ καὶ ισαακ καὶ ισραηλ καὶ ἐπιστρέψει
τοὺ ς ἀ νασεσῳ σμένους τοὺ ς καταλειφθέντας ἀ πὸ χειρὸ ς βασιλέως ασσουρ
καὶ μὴ γίνεσθε καθὼ ς οἱ πατέρες ὑ μῶ ν καὶ οἱ ἀ δελφοὶ ὑ μῶ ν οἳ ἀ πέστησαν ἀ πὸ
κυρίου θεοῦ πατέρων αὐ τῶ ν καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς εἰς ἐρή μωσιν καθὼ ς ὑ μεῖς
ὁ ρᾶ τε
καὶ νῦ ν μὴ σκληρύ νητε τοὺ ς τραχή λους ὑ μῶ ν δό τε δό ξαν κυρίῳ τῷ θεῷ καὶ
εἰσέλθατε εἰς τὸ ἁ γίασμα αὐ τοῦ ὃ ἡ γίασεν εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ δουλεύ σατε τῷ κυρίῳ
θεῷ ὑ μῶ ν καὶ ἀ ποστρέψει ἀ φ' ὑ μῶ ν θυμὸ ν ὀ ργῆ ς
ὅ τι ἐν τῷ ἐπιστρέφειν ὑ μᾶ ς πρὸ ς κύ ριον οἱ ἀ δελφοὶ ὑ μῶ ν καὶ τὰ τέκνα ὑ μῶ ν
ἔσονται ἐν οἰκτιρμοῖς ἔναντι πά ντων τῶ ν αἰχμαλωτισά ντων αὐ τού ς καὶ ἀ ποστρέψει
εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την ὅ τι ἐλεή μων καὶ οἰκτίρμων κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καὶ οὐ κ
ἀ ποστρέψει τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ φ' ἡ μῶ ν ἐὰ ν ἐπιστρέψωμεν πρὸ ς αὐ τό ν
καὶ ἦ σαν οἱ τρέχοντες διαπορευό μενοι πό λιν ἐκ πό λεως ἐν τῷ ὄ ρει εφραιμ καὶ
μανασση καὶ ἕως ζαβουλων καὶ ἐγένοντο ὡ ς καταγελῶ ντες αὐ τῶ ν καὶ
καταμωκώ μενοι
ἀ λλὰ ἄ νθρωποι ασηρ καὶ ἀ πὸ μανασση καὶ ἀ πὸ ζαβουλων ἐνετρά πησαν καὶ ἦ λθον
εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἐν ιουδα ἐγένετο χεὶρ κυρίου δοῦ ναι αὐ τοῖς καρδίαν μίαν ἐλθεῖν τοῦ ποιῆ σαι
κατὰ τὸ πρό σταγμα τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων ἐν λό γῳ κυρίου
καὶ συνή χθησαν εἰς ιερουσαλημ λαὸ ς πολὺ ς τοῦ ποιῆ σαι τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων ἐν
τῷ μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἐκκλησία πολλὴ σφό δρα
625

καὶ ἀ νέστησαν καὶ καθεῖλαν τὰ θυσιαστή ρια τὰ ἐν ιερουσαλημ καὶ πά ντα ἐν οἷς
ἐθυμιῶ σαν τοῖς ψευδέσιν κατέσπασαν καὶ ἔρριψαν εἰς τὸ ν χειμά ρρουν κεδρων
καὶ ἔθυσαν τὸ φασεκ τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ δευτέρου καὶ οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ λευῖται ἐνετρά πησαν καὶ ἡ γνίσθησαν καὶ εἰσή νεγκαν ὁ λοκαυτώ ματα εἰς
οἶκον κυρίου
καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὴ ν στά σιν αὐ τῶ ν κατὰ τὸ κρίμα αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν ἐντολὴ ν μωυσῆ
ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ καὶ οἱ ἱερεῖς ἐδέχοντο τὰ αἵματα ἐκ χειρὸ ς τῶ ν λευιτῶ ν
ὅ τι πλῆ θος τῆ ς ἐκκλησίας οὐ χ ἡ γνίσθη καὶ οἱ λευῖται ἦ σαν τοῦ θύ ειν τὸ φασεκ παντὶ
τῷ μὴ δυναμένῳ ἁ γνισθῆ ναι τῷ κυρίῳ
ὅ τι τὸ πλεῖστον τοῦ λαοῦ ἀ πὸ εφραιμ καὶ μανασση καὶ ισσαχαρ καὶ ζαβουλων οὐ χ
ἡ γνίσθησαν ἀ λλὰ ἔφαγον τὸ φασεκ παρὰ τὴ ν γραφή ν καὶ προσηύ ξατο εζεκιας περὶ
αὐ τῶ ν λέγων κύ ριος ὁ ἀ γαθὸ ς ἐξιλασά σθω ὑ πὲρ
πά σης καρδίας κατευθυνού σης ἐκζητῆ σαι κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν καὶ
οὐ κατὰ τὴ ν ἁ γνείαν τῶ ν ἁ γίων
καὶ ἐπή κουσεν κύ ριος τῷ εζεκια καὶ ἰά σατο τὸ ν λαό ν
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ οἱ εὑ ρεθέντες ἐν ιερουσαλημ τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων
ἑπτὰ ἡ μέρας ἐν εὐ φροσύ νῃ μεγά λῃ καὶ καθυμνοῦ ντες τῷ κυρίῳ ἡ μέραν καθ'
ἡ μέραν καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται ἐν ὀ ργά νοις τῷ κυρίῳ
καὶ ἐλά λησεν εζεκιας ἐπὶ πᾶ σαν καρδίαν τῶ ν λευιτῶ ν καὶ τῶ ν συνιό ντων σύ νεσιν
ἀ γαθὴ ν τῷ κυρίῳ καὶ συνετέλεσαν τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων ἑπτὰ ἡ μέρας θύ οντες
θυσίας σωτηρίου καὶ ἐξομολογού μενοι τῷ κυρίῳ θεῷ τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ ἐβουλεύ σατο ἡ ἐκκλησία ἅ μα ποιῆ σαι ἑπτὰ ἡ μέρας ἄ λλας καὶ ἐποίησαν ἑπτὰ
ἡ μέρας ἐν εὐ φροσύ νῃ
ὅ τι εζεκιας ἀ πή ρξατο τῷ ιουδα τῇ ἐκκλησίᾳ μό σχους χιλίους καὶ ἑπτακισχίλια
πρό βατα καὶ οἱ ἄ ρχοντες ἀ πή ρξαντο τῷ λαῷ μό σχους χιλίους καὶ πρό βατα δέκα
χιλιά δας καὶ τὰ ἅ για τῶ ν ἱερέων εἰς πλῆ θος
καὶ ηὐ φρά νθη πᾶ σα ἡ ἐκκλησία οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ πᾶ σα ἡ ἐκκλησία ιουδα
καὶ οἱ εὑ ρεθέντες ἐξ ισραηλ καὶ οἱ προσή λυτοι οἱ ἐλθό ντες ἀ πὸ γῆ ς ισραηλ καὶ οἱ
κατοικοῦ ντες ἐν ιουδα
καὶ ἐγένετο εὐ φροσύ νη μεγά λη ἐν ιερουσαλημ ἀ πὸ ἡ μερῶ ν σαλωμων υἱοῦ δαυιδ
βασιλέως ισραηλ οὐ κ ἐγένετο τοιαύ τη ἑορτὴ ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἀ νέστησαν οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται καὶ ηὐ λό γησαν τὸ ν λαό ν καὶ ἐπηκού σθη ἡ φωνὴ
αὐ τῶ ν καὶ ἦ λθεν ἡ προσευχὴ αὐ τῶ ν εἰς τὸ κατοικητή ριον τὸ ἅ γιον αὐ τοῦ εἰς τὸ ν
οὐ ρανό ν
καὶ ὡ ς συνετελέσθη πά ντα ταῦ τα ἐξῆ λθεν πᾶ ς ισραηλ οἱ εὑ ρεθέντες ἐν πό λεσιν
ιουδα καὶ συνέτριψαν τὰ ς στή λας καὶ ἐξέκοψαν τὰ ἄ λση καὶ κατέσπασαν τὰ ὑ ψηλὰ
καὶ τοὺ ς βωμοὺ ς ἀ πὸ πά σης τῆ ς ιουδαίας καὶ βενιαμιν καὶ ἐξ εφραιμ καὶ ἀ πὸ
μανασση ἕως εἰς τέλος καὶ ἐπέστρεψαν πᾶ ς ισραηλ ἕκαστος εἰς τὴ ν κληρονομίαν
αὐ τοῦ καὶ εἰς τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν
καὶ ἔταξεν εζεκιας τὰ ς ἐφημερίας τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν καὶ τὰ ς ἐφημερίας
ἑκά στου κατὰ τὴ ν ἑαυτοῦ λειτουργίαν τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ τοῖς λευίταις εἰς τὴ ν
626

ὁ λοκαύ τωσιν καὶ εἰς τὴ ν θυσίαν τοῦ σωτηρίου καὶ αἰνεῖν καὶ ἐξομολογεῖσθαι καὶ
λειτουργεῖν ἐν ταῖς πύ λαις ἐν ταῖς αὐ λαῖς οἴκου κυρίου
καὶ μερὶς τοῦ βασιλέως ἐκ τῶ ν ὑ παρχό ντων αὐ τοῦ εἰς τὰ ς ὁ λοκαυτώ σεις τὴ ν
πρωινὴ ν καὶ τὴ ν δειλινὴ ν καὶ ὁ λοκαυτώ σεις εἰς σά ββατα καὶ εἰς τὰ ς νουμηνίας καὶ
εἰς τὰ ς ἑορτὰ ς τὰ ς γεγραμμένας ἐν τῷ νό μῳ κυρίου
καὶ εἶπεν τῷ λαῷ τοῖς κατοικοῦ σιν ἐν ιερουσαλημ δοῦ ναι τὴ ν μερίδα τῶ ν ἱερέων καὶ
τῶ ν λευιτῶ ν ὅ πως κατισχύ σωσιν ἐν τῇ λειτουργίᾳ οἴκου κυρίου
καὶ ὡ ς προσέταξεν τὸ ν λό γον ἐπλεό νασαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ παρχὴ ν σίτου καὶ οἴνου
καὶ ἐλαίου καὶ μέλιτος καὶ πᾶ ν γένημα ἀ γροῦ καὶ ἐπιδέκατα πά ντα εἰς πλῆ θος
ἤ νεγκαν
οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν ταῖς πό λεσιν ιουδα καὶ αὐ τοὶ
ἤ νεγκαν ἐπιδέκατα μό σχων καὶ προβά των καὶ ἐπιδέκατα αἰγῶ ν καὶ ἡ γίασαν τῷ
κυρίῳ θεῷ αὐ τῶ ν καὶ εἰσή νεγκαν καὶ ἔθηκαν σωροὺ ς σωρού ς
ἐν τῷ μηνὶ τῷ τρίτῳ ἤ ρξαντο οἱ σωροὶ θεμελιοῦ σθαι καὶ ἐν τῷ ἑβδό μῳ μηνὶ
συνετελέσθησαν
καὶ ἦ λθεν εζεκιας καὶ οἱ ἄ ρχοντες καὶ εἶδον τοὺ ς σωροὺ ς καὶ ηὐ λό γησαν τὸ ν κύ ριον
καὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ισραηλ
καὶ ἐπυνθά νετο εζεκιας τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν ὑ πὲρ τῶ ν σωρῶ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν αζαριας ὁ ἱερεὺ ς ὁ ἄ ρχων εἰς οἶκον σαδωκ καὶ εἶπεν ἐξ οὗ
ἦ ρκται ἡ ἀ παρχὴ φέρεσθαι εἰς οἶκον κυρίου ἐφά γομεν καὶ ἐπίομεν καὶ κατελίπομεν
ὅ τι κύ ριος ηὐ λό γησεν τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ κατελίπομεν ἔτι τὸ πλῆ θος τοῦ το
καὶ εἶπεν εζεκιας ἑτοιμά σαι παστοφό ρια εἰς οἶκον κυρίου καὶ ἡ τοίμασαν
καὶ εἰσή νεγκαν ἐκεῖ τὰ ς ἀ παρχὰ ς καὶ τὰ ἐπιδέκατα ἐν πίστει καὶ ἐπ' αὐ τῶ ν
ἐπιστά της χωνενιας ὁ λευίτης καὶ σεμεϊ ὁ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ διαδεχό μενος
καὶ ιιηλ καὶ οζαζιας καὶ ναεθ καὶ ασαηλ καὶ ιεριμωθ καὶ ιωζαβαθ καὶ ελιηλ καὶ
σαμαχια καὶ μααθ καὶ βαναιας καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καθεσταμένοι διὰ χωνενιου καὶ
σεμεϊ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καθὼ ς προσέταξεν ὁ βασιλεὺ ς εζεκιας καὶ αζαριας ὁ
ἡ γού μενος οἴκου κυρίου
καὶ κωρη ὁ τοῦ ιεμνα ὁ λευίτης ὁ πυλωρὸ ς κατὰ ἀ νατολὰ ς ἐπὶ τῶ ν δομά των δοῦ ναι
τὰ ς ἀ παρχὰ ς κυρίῳ καὶ τὰ ἅ για τῶ ν ἁ γίων
διὰ χειρὸ ς οδομ καὶ βενιαμιν καὶ ἰησοῦ ς καὶ σεμεϊ καὶ αμαριας καὶ σεχονιας διὰ
χειρὸ ς τῶ ν ἱερέων ἐν πίστει δοῦ ναι τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν κατὰ τὰ ς ἐφημερίας κατὰ
τὸ ν μέγαν καὶ τὸ ν μικρὸ ν
ἐκτὸ ς τῆ ς ἐπιγονῆ ς τῶ ν ἀ ρσενικῶ ν ἀ πὸ τριετοῦ ς καὶ ἐπά νω παντὶ τῷ
εἰσπορευομένῳ εἰς οἶκον κυρίου εἰς λό γον ἡ μερῶ ν εἰς ἡ μέραν εἰς λειτουργίαν
ἐφημερίαις διατά ξεως αὐ τῶ ν
οὗ τος ὁ καταλοχισμὸ ς τῶ ν ἱερέων κατ' οἴκους πατριῶ ν καὶ οἱ λευῖται ἐν ταῖς
ἐφημερίαις αὐ τῶ ν ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ ἐπά νω ἐν διατά ξει
ἐν καταλοχίαις ἐν πά σῃ ἐπιγονῇ υἱῶ ν αὐ τῶ ν καὶ θυγατέρων αὐ τῶ ν εἰς πᾶ ν τὸ
πλῆ θος ὅ τι ἐν πίστει ἥ γνισαν τὸ ἅ γιον
627

τοῖς υἱοῖς ααρων τοῖς ἱερατεύ ουσιν καὶ οἱ ἀ πὸ τῶ ν πό λεων αὐ τῶ ν ἐν πά σῃ πό λει καὶ
πό λει ἄ νδρες οἳ ὠ νομά σθησαν ἐν ὀ νό ματι δοῦ ναι μερίδα παντὶ ἀ ρσενικῷ ἐν τοῖς
ἱερεῦ σιν καὶ παντὶ καταριθμουμένῳ ἐν τοῖς λευίταις
καὶ ἐποίησεν οὕ τως εζεκιας ἐν παντὶ ιουδα καὶ ἐποίησεν τὸ καλὸ ν καὶ τὸ εὐ θὲς
ἐναντίον τοῦ κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἐν παντὶ ἔργῳ ἐν ᾧ ἤ ρξατο ἐν ἐργασίᾳ ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἐν τῷ νό μῳ καὶ ἐν τοῖς
προστά γμασιν ἐξεζή τησεν τὸ ν θεὸ ν αὐ τοῦ ἐξ ὅ λης ψυχῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἐποίησεν καὶ
εὐ οδώ θη
καὶ μετὰ τοὺ ς λό γους τού τους καὶ τὴ ν ἀ λή θειαν ταύ την ἦ λθεν σενναχηριμ βασιλεὺ ς
ἀ σσυρίων καὶ ἦ λθεν ἐπὶ ιουδαν καὶ παρενέβαλεν ἐπὶ τὰ ς πό λεις τὰ ς τειχή ρεις καὶ
εἶπεν προκαταλαβέσθαι αὐ τά ς
καὶ εἶδεν εζεκιας ὅ τι ἥ κει σενναχηριμ καὶ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ τοῦ πολεμῆ σαι ἐπὶ
ιερουσαλημ
καὶ ἐβουλεύ σατο μετὰ τῶ ν πρεσβυτέρων αὐ τοῦ καὶ τῶ ν δυνατῶ ν ἐμφρά ξαι τὰ
ὕ δατα τῶ ν πηγῶ ν ἃ ἦ ν ἔξω τῆ ς πό λεως καὶ συνεπίσχυσαν αὐ τῷ
καὶ συνή γαγεν λαὸ ν πολὺ ν καὶ ἐνέφραξεν τὰ ὕ δατα τῶ ν πηγῶ ν καὶ τὸ ν ποταμὸ ν τὸ ν
διορίζοντα διὰ τῆ ς πό λεως λέγων μὴ ἔλθῃ βασιλεὺ ς ασσουρ καὶ εὕ ρῃ ὕ δωρ πολὺ καὶ
κατισχύ σῃ
καὶ κατίσχυσεν εζεκιας καὶ ᾠ κοδό μησεν πᾶ ν τὸ τεῖχος τὸ κατεσκαμμένον καὶ
πύ ργους καὶ ἔξω προτείχισμα ἄ λλο καὶ κατίσχυσεν τὸ ἀ νά λημμα πό λεως δαυιδ καὶ
κατεσκεύ ασεν ὅ πλα πολλά
καὶ ἔθετο ἄ ρχοντας τοῦ πολέμου ἐπὶ τὸ ν λαό ν καὶ συνή χθησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν
πλατεῖαν τῆ ς πύ λης τῆ ς φά ραγγος καὶ ἐλά λησεν ἐπὶ καρδίαν αὐ τῶ ν λέγων
ἰσχύ σατε καὶ ἀ νδρίζεσθε μὴ πτοηθῆ τε ἀ πὸ προσώ που βασιλέως ασσουρ καὶ ἀ πὸ
προσώ που παντὸ ς τοῦ ἔθνους τοῦ μετ' αὐ τοῦ ὅ τι μεθ' ἡ μῶ ν πλείονες ἢ μετ' αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ βραχίονες σά ρκινοι μεθ' ἡ μῶ ν δὲ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τοῦ σῴ ζειν καὶ τοῦ
πολεμεῖν τὸ ν πό λεμον ἡ μῶ ν καὶ κατεθά ρσησεν ὁ λαὸ ς ἐπὶ τοῖς λό γοις εζεκιου
βασιλέως ιουδα
καὶ μετὰ ταῦ τα ἀ πέστειλεν σενναχηριμ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ ἐπὶ
ιερουσαλημ καὶ αὐ τὸ ς ἐπὶ λαχις καὶ πᾶ σα ἡ στρατιὰ μετ' αὐ τοῦ καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς
εζεκιαν βασιλέα ιουδα καὶ πρὸ ς πά ντα ιουδαν τὸ ν ἐν ιερουσαλημ λέγων
οὕ τως λέγει σενναχηριμ ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐπὶ τίνι ὑ μεῖς πεποίθατε καὶ κά θησθε
ἐν τῇ περιοχῇ ἐν ιερουσαλημ
οὐ χὶ εζεκιας ἀ πατᾷ ὑ μᾶ ς τοῦ παραδοῦ ναι ὑ μᾶ ς εἰς θά νατον καὶ εἰς λιμὸ ν καὶ εἰς
δίψαν λέγων κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν σώ σει ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς βασιλέως ασσουρ
οὐ χ οὗ τό ς ἐστιν εζεκιας ὃ ς περιεῖλεν τὰ θυσιαστή ρια αὐ τοῦ καὶ τὰ ὑ ψηλὰ αὐ τοῦ καὶ
εἶπεν τῷ ιουδα καὶ τοῖς κατοικοῦ σιν ιερουσαλημ λέγων κατέναντι τοῦ
θυσιαστηρίου τού του προσκυνή σετε καὶ ἐπ' αὐ τῷ θυμιά σετε
οὐ γνώ σεσθε ὅ τι ἐποίησα ἐγὼ καὶ οἱ πατέρες μου πᾶ σι τοῖς λαοῖς τῶ ν χωρῶ ν μὴ
δυνά μενοι ἠ δύ ναντο θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν πά σης τῆ ς γῆ ς σῶ σαι τὸ ν λαὸ ν αὐ τῶ ν ἐκ
χειρό ς μου
628

τίς ἐν πᾶ σι τοῖς θεοῖς τῶ ν ἐθνῶ ν τού των οὓ ς ἐξωλέθρευσαν οἱ πατέρες μου μὴ

ἠ δύ ναντο σῶ σαι τὸ ν λαὸ ν αὐ τῶ ν ἐκ χειρό ς μου ὅ τι δυνή σεται ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν σῶ σαι
ὑ μᾶ ς ἐκ χειρό ς μου
νῦ ν μὴ ἀ πατά τω ὑ μᾶ ς εζεκιας καὶ μὴ πεποιθέναι ὑ μᾶ ς ποιείτω κατὰ ταῦ τα καὶ μὴ
πιστεύ ετε αὐ τῷ ὅ τι οὐ μὴ δύ νηται ὁ θεὸ ς παντὸ ς ἔθνους καὶ βασιλείας τοῦ σῶ σαι
τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐκ χειρό ς μου καὶ ἐκ χειρὸ ς πατέρων μου ὅ τι ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν οὐ μὴ
σώ σει ὑ μᾶ ς ἐκ χειρό ς μου
καὶ ἔτι ἐλά λησαν οἱ παῖδες αὐ τοῦ ἐπὶ κύ ριον θεὸ ν καὶ ἐπὶ εζεκιαν παῖδα αὐ τοῦ
καὶ βιβλίον ἔγραψεν ὀ νειδίζειν τὸ ν κύ ριον θεὸ ν ισραηλ καὶ εἶπεν περὶ αὐ τοῦ λέγων
ὡ ς θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν τῆ ς γῆ ς οὐ κ ἐξείλαντο τοὺ ς λαοὺ ς αὐ τῶ ν ἐκ χειρό ς μου οὕ τως οὐ
μὴ ἐξέληται ὁ θεὸ ς εζεκιου λαὸ ν αὐ τοῦ ἐκ χειρό ς μου
καὶ ἐβό ησεν φωνῇ μεγά λῃ ιουδαϊστὶ ἐπὶ λαὸ ν ιερουσαλημ τὸ ν ἐπὶ τοῦ τείχους τοῦ
φοβῆ σαι αὐ τοὺ ς καὶ κατασπά σαι ὅ πως προκαταλά βωνται τὴ ν πό λιν
καὶ ἐλά λησεν ἐπὶ θεὸ ν ιερουσαλημ ὡ ς καὶ ἐπὶ θεοὺ ς λαῶ ν τῆ ς γῆ ς ἔργα χειρῶ ν
ἀ νθρώ πων
καὶ προσηύ ξατο εζεκιας ὁ βασιλεὺ ς καὶ ησαιας υἱὸ ς αμως ὁ προφή της περὶ τού των
καὶ ἐβό ησαν εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν
καὶ ἀ πέστειλεν κύ ριος ἄ γγελον καὶ ἐξέτριψεν πᾶ ν δυνατὸ ν πολεμιστὴ ν καὶ ἄ ρχοντα
καὶ στρατηγὸ ν ἐν τῇ παρεμβολῇ βασιλέως ασσουρ καὶ ἀ πέστρεψεν μετὰ αἰσχύ νης
προσώ που εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ καὶ ἦ λθεν εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ καὶ τῶ ν
ἐξελθό ντων ἐκ κοιλίας αὐ τοῦ κατέβαλον αὐ τὸ ν ἐν ῥ ομφαίᾳ
καὶ ἔσωσεν κύ ριος εζεκιαν καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν ιερουσαλημ ἐκ χειρὸ ς
σενναχηριμ βασιλέως ασσουρ καὶ ἐκ χειρὸ ς πά ντων καὶ κατέπαυσεν αὐ τοὺ ς
κυκλό θεν
καὶ πολλοὶ ἔφερον δῶ ρα τῷ κυρίῳ εἰς ιερουσαλημ καὶ δό ματα τῷ εζεκια βασιλεῖ
ιουδα καὶ ὑ περή ρθη κατ' ὀ φθαλμοὺ ς πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν μετὰ ταῦ τα
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἠ ρρώ στησεν εζεκιας ἕως θανά του καὶ προσηύ ξατο πρὸ ς
κύ ριον καὶ ἐπή κουσεν αὐ τοῦ καὶ σημεῖον ἔδωκεν αὐ τῷ
καὶ οὐ κατὰ τὸ ἀ νταπό δομα ὃ ἔδωκεν αὐ τῷ ἀ νταπέδωκεν εζεκιας ἀ λλὰ ὑ ψώ θη ἡ
καρδία αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο ἐπ' αὐ τὸ ν ὀ ργὴ καὶ ἐπὶ ιουδαν καὶ ιερουσαλημ
καὶ ἐταπεινώ θη εζεκιας ἀ πὸ τοῦ ὕ ψους τῆ ς καρδίας αὐ τοῦ καὶ οἱ κατοικοῦ ντες
ιερουσαλημ καὶ οὐ κ ἐπῆ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ὀ ργὴ κυρίου ἐν ταῖς ἡ μέραις εζεκιου
καὶ ἐγένετο τῷ εζεκια πλοῦ τος καὶ δό ξα πολλὴ σφό δρα καὶ θησαυροὺ ς ἐποίησεν
ἑαυτῷ ἀ ργυρίου καὶ χρυσίου καὶ τοῦ λίθου τοῦ τιμίου καὶ εἰς τὰ ἀ ρώ ματα καὶ
ὁ πλοθή κας καὶ εἰς σκεύ η ἐπιθυμητὰ
καὶ πό λεις εἰς τὰ γενή ματα σίτου καὶ ἐλαίου καὶ οἴνου καὶ φά τνας παντὸ ς κτή νους
καὶ μά νδρας εἰς τὰ ποίμνια
καὶ πό λεις ἃ ς ᾠ κοδό μησεν αὑ τῷ καὶ ἀ ποσκευὴ ν προβά των καὶ βοῶ ν εἰς πλῆ θος ὅ τι
ἔδωκεν αὐ τῷ κύ ριος ἀ ποσκευὴ ν πολλὴ ν σφό δρα
αὐ τὸ ς εζεκιας ἐνέφραξεν τὴ ν ἔξοδον τοῦ ὕ δατος γιων τὸ ἄ νω καὶ κατηύ θυνεν αὐ τὰ
κά τω πρὸ ς λίβα τῆ ς πό λεως δαυιδ καὶ εὐ οδώ θη εζεκιας ἐν πᾶ σι τοῖς ἔργοις αὐ τοῦ
629

καὶ οὕ τως τοῖς πρεσβευταῖς τῶ ν ἀ ρχό ντων ἀ πὸ βαβυλῶ νος τοῖς ἀ ποσταλεῖσιν πρὸ ς
αὐ τὸ ν πυθέσθαι παρ' αὐ τοῦ τὸ τέρας ὃ ἐγένετο ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐγκατέλιπεν αὐ τὸ ν
κύ ριος τοῦ πειρά σαι αὐ τὸ ν εἰδέναι τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ
καὶ τὰ κατά λοιπα τῶ ν λό γων εζεκιου καὶ τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἰδοὺ γέγραπται ἐν τῇ
προφητείᾳ ησαιου υἱοῦ αμως τοῦ προφή του καὶ ἐπὶ βιβλίου βασιλέων ιουδα καὶ
ισραηλ
καὶ ἐκοιμή θη εζεκιας μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν ἀ ναβά σει
τά φων υἱῶ ν δαυιδ καὶ δό ξαν καὶ τιμὴ ν ἔδωκαν αὐ τῷ ἐν τῷ θανά τῳ αὐ τοῦ πᾶ ς
ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐβασίλευσεν μανασσης υἱὸ ς αὐ τοῦ
ἀ ντ' αὐ τοῦ
ὢ ν δέκα δύ ο ἐτῶ ν μανασσης ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ πεντή κοντα πέντε ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου ἀ πὸ πά ντων τῶ ν βδελυγμά των τῶ ν
ἐθνῶ ν οὓ ς ἐξωλέθρευσεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ
καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ᾠ κοδό μησεν τὰ ὑ ψηλά ἃ κατέσπασεν εζεκιας ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ
καὶ ἔστησεν στή λας ταῖς βααλιμ καὶ ἐποίησεν ἄ λση καὶ προσεκύ νησεν πά σῃ τῇ
στρατιᾷ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἐδού λευσεν αὐ τοῖς
καὶ ᾠ κοδό μησεν θυσιαστή ρια ἐν οἴκῳ κυρίου οὗ εἶπεν κύ ριος ἐν ιερουσαλημ ἔσται
τὸ ὄ νομά μου εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ᾠ κοδό μησεν θυσιαστή ρια πά σῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐ λαῖς
οἴκου κυρίου
καὶ αὐ τὸ ς διή γαγεν τὰ τέκνα αὐ τοῦ ἐν πυρὶ ἐν γαι-βαναι-εννομ καὶ ἐκληδονίζετο καὶ
οἰωνίζετο καὶ ἐφαρμακεύ ετο καὶ ἐποίησεν ἐγγαστριμύ θους καὶ ἐπαοιδού ς
ἐπλή θυνεν τοῦ ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου τοῦ παροργίσαι αὐ τό ν
καὶ ἔθηκεν τὸ γλυπτὸ ν καὶ τὸ χωνευτό ν εἰκό να ἣ ν ἐποίησεν ἐν οἴκῳ θεοῦ οὗ εἶπεν ὁ
θεὸ ς πρὸ ς δαυιδ καὶ πρὸ ς σαλωμων υἱὸ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ οἴκῳ τού τῳ καὶ ιερουσαλημ
ἣ ν ἐξελεξά μην ἐκ πασῶ ν φυλῶ ν ισραηλ θή σω τὸ ὄ νομά μου εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ οὐ προσθή σω σαλεῦ σαι τὸ ν πό δα ισραηλ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα τοῖς πατρά σιν
αὐ τῶ ν πλὴ ν ἐὰ ν φυλά σσωνται τοῦ ποιῆ σαι πά ντα ἃ ἐνετειλά μην αὐ τοῖς κατὰ
πά ντα τὸ ν νό μον καὶ τὰ προστά γματα καὶ τὰ κρίματα ἐν χειρὶ μωυσῆ
καὶ ἐπλά νησεν μανασσης τὸ ν ιουδαν καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν ιερουσαλημ τοῦ
ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ὑ πὲρ πά ντα τὰ ἔθνη ἃ ἐξῆ ρεν κύ ριος ἀ πὸ προσώ που υἱῶ ν
ισραηλ
καὶ ἐλά λησεν κύ ριος ἐπὶ μανασση καὶ ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐπή κουσαν
καὶ ἤ γαγεν κύ ριος ἐπ' αὐ τοὺ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας τῆ ς δυνά μεως βασιλέως ασσουρ καὶ
κατέλαβον τὸ ν μανασση ἐν δεσμοῖς καὶ ἔδησαν αὐ τὸ ν ἐν πέδαις καὶ ἤ γαγον εἰς
βαβυλῶ να
καὶ ὡ ς ἐθλίβη ἐζή τησεν τὸ πρό σωπον κυρίου τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ καὶ ἐταπεινώ θη
σφό δρα ἀ πὸ προσώ που θεοῦ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ
καὶ προσηύ ξατο πρὸ ς αὐ τό ν καὶ ἐπή κουσεν αὐ τοῦ καὶ ἐπή κουσεν τῆ ς βοῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐπέστρεψεν αὐ τὸ ν εἰς ιερουσαλημ ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν αὐ τοῦ καὶ ἔγνω μανασσης
ὅ τι κύ ριος αὐ τό ς ἐστιν ὁ θεό ς
630

καὶ μετὰ ταῦ τα ᾠ κοδό μησεν τεῖχος ἔξω τῆ ς πό λεως δαυιδ ἀ πὸ λιβὸ ς κατὰ γιων ἐν
τῷ χειμά ρρῳ καὶ ἐκπορευομένων τὴ ν πύ λην τὴ ν κυκλό θεν καὶ εἰς τὸ οφλα καὶ
ὕ ψωσεν σφό δρα καὶ κατέστησεν ἄ ρχοντας τῆ ς δυνά μεως ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν
ταῖς τειχή ρεσιν ἐν ιουδα
καὶ περιεῖλεν τοὺ ς θεοὺ ς τοὺ ς ἀ λλοτρίους καὶ τὸ γλυπτὸ ν ἐξ οἴκου κυρίου καὶ πά ντα
τὰ θυσιαστή ρια ἃ ᾠ κοδό μησεν ἐν ὄ ρει οἴκου κυρίου καὶ ἐν ιερουσαλημ καὶ ἔξω τῆ ς
πό λεως
καὶ κατώ ρθωσεν τὸ θυσιαστή ριον κυρίου καὶ ἐθυσίασεν ἐπ' αὐ τὸ θυσίαν σωτηρίου
καὶ αἰνέσεως καὶ εἶπεν τῷ ιουδα τοῦ δουλεύ ειν κυρίῳ θεῷ ισραηλ
πλὴ ν ὁ λαὸ ς ἔτι ἐπὶ τῶ ν ὑ ψηλῶ ν πλὴ ν κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τῶ ν
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων μανασση καὶ ἡ προσευχὴ αὐ τοῦ ἡ πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν καὶ λό γοι
τῶ ν ὁ ρώ ντων λαλού ντων πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐπ' ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ ισραηλ ἰδοὺ ἐπὶ
λό γων
προσευχῆ ς αὐ τοῦ καὶ ὡ ς ἐπή κουσεν αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαι αἱ ἁ μαρτίαι αὐ τοῦ καὶ αἱ
ἀ ποστά σεις αὐ τοῦ καὶ οἱ τό ποι ἐφ' οἷς ᾠ κοδό μησεν τὰ ὑ ψηλὰ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ
ἄ λση καὶ γλυπτὰ πρὸ τοῦ ἐπιστρέψαι ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶ ν λό γων τῶ ν ὁ ρώ ντων
καὶ ἐκοιμή θη μανασσης μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἔθαψαν αὐ τὸ ν ἐν παραδείσῳ
οἴκου αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν ἀ ντ' αὐ τοῦ αμων υἱὸ ς αὐ τοῦ
ὢ ν εἴκοσι καὶ δύ ο ἐτῶ ν αμων ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ δύ ο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου ὡ ς ἐποίησεν μανασσης ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ καὶ
πᾶ σιν τοῖς εἰδώ λοις οἷς ἐποίησεν μανασσης ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ἔθυεν αμων καὶ
ἐδού λευσεν αὐ τοῖς
καὶ οὐ κ ἐταπεινώ θη ἐναντίον κυρίου ὡ ς ἐταπεινώ θη μανασσης ὁ πατὴ ρ αὐ τοῦ ὅ τι
υἱὸ ς αὐ τοῦ αμων ἐπλή θυνεν πλημμέλειαν
καὶ ἐπέθεντο αὐ τῷ οἱ παῖδες αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξαν αὐ τὸ ν ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ
καὶ ἐπά ταξεν ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς τοὺ ς ἐπιθεμένους ἐπὶ τὸ ν βασιλέα αμων καὶ
ἐβασίλευσεν ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς τὸ ν ιωσιαν υἱὸ ν αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ὢ ν ὀ κτὼ ἐτῶ ν ιωσιας ἐν τῷ βασιλεῦ σαι αὐ τὸ ν καὶ τριά κοντα ἓν ἔτος ἐβασίλευσεν
ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐ θὲς ἐναντίον κυρίου καὶ ἐπορεύ θη ἐν ὁ δοῖς δαυιδ τοῦ πατρὸ ς
αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐξέκλινεν δεξιὰ καὶ ἀ ριστερά
καὶ ἐν τῷ ὀ γδό ῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς ἔτι παιδά ριον ἤ ρξατο τοῦ
ζητῆ σαι κύ ριον τὸ ν θεὸ ν δαυιδ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐν τῷ δωδεκά τῳ ἔτει τῆ ς
βασιλείας αὐ τοῦ ἤ ρξατο τοῦ καθαρίσαι τὸ ν ιουδαν καὶ τὴ ν ιερουσαλημ ἀ πὸ τῶ ν
ὑ ψηλῶ ν καὶ τῶ ν ἄ λσεων καὶ ἀ πὸ τῶ ν χωνευτῶ ν
καὶ κατέσπασεν κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ τὰ θυσιαστή ρια τῶ ν βααλιμ καὶ τὰ ὑ ψηλὰ
τὰ ἐπ' αὐ τῶ ν καὶ ἔκοψεν τὰ ἄ λση καὶ τὰ γλυπτὰ καὶ τὰ χωνευτὰ συνέτριψεν καὶ
ἐλέπτυνεν καὶ ἔρριψεν ἐπὶ πρό σωπον τῶ ν μνημά των τῶ ν θυσιαζό ντων αὐ τοῖς
καὶ ὀ στᾶ ἱερέων κατέκαυσεν ἐπὶ τὰ θυσιαστή ρια καὶ ἐκαθά ρισεν τὸ ν ιουδαν καὶ τὴ ν
ιερουσαλημ
631

καὶ ἐν πό λεσιν εφραιμ καὶ μανασση καὶ συμεων καὶ νεφθαλι καὶ τοῖς τό ποις αὐ τῶ ν
κύ κλῳ
καὶ κατέσπασεν τὰ ἄ λση καὶ τὰ θυσιαστή ρια καὶ τὰ εἴδωλα κατέκοψεν λεπτὰ καὶ
πά ντα τὰ ὑ ψηλὰ ἔκοψεν ἀ πὸ πά σης τῆ ς γῆ ς ισραηλ καὶ ἀ πέστρεψεν εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἐν τῷ ὀ κτωκαιδεκά τῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ τοῦ καθαρίσαι τὴ ν γῆ ν καὶ τὸ ν
οἶκον ἀ πέστειλεν τὸ ν σαφαν υἱὸ ν εσελια καὶ τὸ ν μαασιαν ἄ ρχοντα τῆ ς πό λεως καὶ
τὸ ν ιουαχ υἱὸ ν ιωαχαζ τὸ ν ὑ πομνηματογρά φον αὐ τοῦ κραταιῶ σαι τὸ ν οἶκον κυρίου
τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἦ λθον πρὸ ς χελκιαν τὸ ν ἱερέα τὸ ν μέγαν καὶ ἔδωκαν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εἰσενεχθὲν
εἰς οἶκον θεοῦ ὃ συνή γαγον οἱ λευῖται φυλά σσοντες τὴ ν πύ λην ἐκ χειρὸ ς μανασση
καὶ εφραιμ καὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων καὶ ἀ πὸ παντὸ ς καταλοίπου ἐν ισραηλ καὶ υἱῶ ν ιουδα
καὶ βενιαμιν καὶ οἰκού ντων ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἔδωκαν αὐ τὸ ἐπὶ χεῖρα ποιού ντων τὰ ἔργα οἱ καθεσταμένοι ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ
ἔδωκαν αὐ τὸ ποιοῦ σι τὰ ἔργα οἳ ἐποίουν ἐν οἴκῳ κυρίου ἐπισκευά σαι κατισχῦ σαι
τὸ ν οἶκον
καὶ ἔδωκαν τοῖς τέκτοσι καὶ τοῖς οἰκοδό μοις ἀ γορά σαι λίθους τετραπέδους καὶ ξύ λα
εἰς δοκοὺ ς στεγά σαι τοὺ ς οἴκους οὓ ς ἐξωλέθρευσαν βασιλεῖς ιουδα
καὶ οἱ ἄ νδρες ἐν πίστει ἐπὶ τῶ ν ἔργων καὶ ἐπ' αὐ τῶ ν ἐπίσκοποι ιεθ καὶ αβδιας οἱ
λευῖται ἐξ υἱῶ ν μεραρι καὶ ζαχαριας καὶ μοσολλαμ ἐκ τῶ ν υἱῶ ν κααθ ἐπισκοπεῖν καὶ
πᾶ ς λευίτης πᾶ ς συνίων ἐν ὀ ργά νοις ᾠ δῶ ν
καὶ ἐπὶ τῶ ν νωτοφό ρων καὶ ἐπὶ πά ντων τῶ ν ποιού ντων τὰ ἔργα ἐργασίᾳ καὶ
ἐργασίᾳ καὶ ἀ πὸ τῶ ν λευιτῶ ν γραμματεῖς καὶ κριταὶ καὶ πυλωροί
καὶ ἐν τῷ ἐκφέρειν αὐ τοὺ ς τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εἰσοδιασθὲν εἰς οἶκον κυρίου εὗ ρεν
χελκιας ὁ ἱερεὺ ς βιβλίον νό μου κυρίου διὰ χειρὸ ς μωυσῆ
καὶ ἀ πεκρίθη χελκιας καὶ εἶπεν πρὸ ς σαφαν τὸ ν γραμματέα βιβλίον νό μου εὗ ρον ἐν
οἴκῳ κυρίου καὶ ἔδωκεν χελκιας τὸ βιβλίον τῷ σαφαν
καὶ εἰσή νεγκεν σαφαν τὸ βιβλίον πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ ἀ πέδωκεν ἔτι τῷ βασιλεῖ
λό γον πᾶ ν τὸ δοθὲν ἀ ργύ ριον ἐν χειρὶ τῶ ν παίδων σου τῶ ν ποιού ντων τὸ ἔργον
καὶ ἐχώ νευσαν τὸ ἀ ργύ ριον τὸ εὑ ρεθὲν ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ ἔδωκαν ἐπὶ χεῖρα τῶ ν
ἐπισκό πων καὶ ἐπὶ χεῖρα τῶ ν ποιού ντων ἐργασίαν
καὶ ἀ πή γγειλεν σαφαν ὁ γραμματεὺ ς τῷ βασιλεῖ λέγων βιβλίον ἔδωκέν μοι χελκιας
ὁ ἱερεύ ς καὶ ἀ νέγνω αὐ τὸ σαφαν ἐναντίον τοῦ βασιλέως
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμά τια
αὐ τοῦ
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς τῷ χελκια καὶ τῷ αχικαμ υἱῷ σαφαν καὶ τῷ αβδων υἱῷ
μιχαια καὶ τῷ σαφαν τῷ γραμματεῖ καὶ τῷ ασαια παιδὶ τοῦ βασιλέως λέγων
πορεύ θητε ζητή σατε τὸ ν κύ ριον περὶ ἐμοῦ καὶ περὶ παντὸ ς τοῦ καταλειφθέντος ἐν
ισραηλ καὶ ιουδα περὶ τῶ ν λό γων τοῦ βιβλίου τοῦ εὑ ρεθέντος ὅ τι μέγας ὁ θυμὸ ς
κυρίου ἐκκέκαυται ἐν ἡ μῖν διό τι οὐ κ εἰσή κουσαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν τῶ ν λό γων
κυρίου τοῦ ποιῆ σαι κατὰ πά ντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τού τῳ
632

καὶ ἐπορεύ θη χελκιας καὶ οἷς εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς ολδαν τὴ ν προφῆ τιν γυναῖκα
σελλημ υἱοῦ θακουαθ υἱοῦ χελλης φυλά σσουσαν τὰ ς στολά ς καὶ αὕ τη κατῴ κει ἐν
ιερουσαλημ ἐν μασανα καὶ ἐλά λησαν αὐ τῇ κατὰ ταῦ τα
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ εἴπατε τῷ ἀ νδρὶ τῷ
ἀ ποστείλαντι ὑ μᾶ ς πρό ς με
οὕ τως λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω κακὰ ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον τοὺ ς πά ντας λό γους
τοὺ ς γεγραμμένους ἐν τῷ βιβλίῳ τῷ ἀ νεγνωσμένῳ ἐναντίον τοῦ βασιλέως ιουδα
ἀ νθ' ὧ ν ἐγκατέλιπό ν με καὶ ἐθυμίασαν θεοῖς ἀ λλοτρίοις ἵνα παροργίσωσίν με ἐν
πᾶ σιν τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐξεκαύ θη ὁ θυμό ς μου ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ
καὶ οὐ σβεσθή σεται
καὶ ἐπὶ βασιλέα ιουδα τὸ ν ἀ ποστείλαντα ὑ μᾶ ς τοῦ ζητῆ σαι τὸ ν κύ ριον οὕ τως ἐρεῖτε
αὐ τῷ οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ τοὺ ς λό γους οὓ ς ἤ κουσας
καὶ ἐνετρά πη ἡ καρδία σου καὶ ἐταπεινώ θης ἀ πὸ προσώ που μου ἐν τῷ ἀ κοῦ σαί σε
τοὺ ς λό γους μου ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας αὐ τὸ ν καὶ
ἐταπεινώ θης ἐναντίον μου καὶ διέρρηξας τὰ ἱμά τιά σου καὶ ἔκλαυσας κατεναντίον
μου καὶ ἐγὼ ἤ κουσά φησιν κύ ριος
ἰδοὺ προστίθημί σε πρὸ ς τοὺ ς πατέρας σου καὶ προστεθή σῃ πρὸ ς τὰ μνή ματά σου
ἐν εἰρή νῃ καὶ οὐ κ ὄ ψονται οἱ ὀ φθαλμοί σου ἐν πᾶ σιν τοῖς κακοῖς οἷς ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ
τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας αὐ τό ν καὶ ἀ πέδωκαν τῷ βασιλεῖ λό γον
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ συνή γαγεν τοὺ ς πρεσβυτέρους ιουδα καὶ ιερουσαλημ
καὶ ἀ νέβη ὁ βασιλεὺ ς εἰς οἶκον κυρίου καὶ πᾶ ς ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες
ιερουσαλημ καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἀ πὸ μεγά λου ἕως μικροῦ καὶ
ἀ νέγνω ἐν ὠ σὶν αὐ τῶ ν τοὺ ς πά ντας λό γους βιβλίου τῆ ς διαθή κης τοῦ εὑ ρεθέντος ἐν
οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺ ς ἐπὶ τὸ ν στῦ λον καὶ διέθετο διαθή κην ἐναντίον κυρίου τοῦ
πορευθῆ ναι ἐνώ πιον κυρίου τοῦ φυλά σσειν τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ καὶ μαρτύ ρια αὐ τοῦ
καὶ προστά γματα αὐ τοῦ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ καὶ ἐν ὅ λῃ ψυχῇ τοὺ ς λό γους τῆ ς διαθή κης
τοὺ ς γεγραμμένους ἐπὶ τῷ βιβλίῳ τού τῳ
καὶ ἔστησεν πά ντας τοὺ ς εὑ ρεθέντας ἐν ιερουσαλημ καὶ βενιαμιν καὶ ἐποίησαν οἱ
κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ διαθή κην ἐν οἴκῳ κυρίου θεοῦ πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ περιεῖλεν ιωσιας τὰ πά ντα βδελύ γματα ἐκ πά σης τῆ ς γῆ ς ἣ ἦ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ
ἐποίησεν πά ντας τοὺ ς εὑ ρεθέντας ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐν ισραηλ τοῦ δουλεύ ειν
κυρίῳ θεῷ αὐ τῶ ν πά σας τὰ ς ἡ μέρας αὐ τοῦ οὐ κ ἐξέκλινεν ἀ πὸ ὄ πισθεν κυρίου θεοῦ
πατέρων αὐ τοῦ
καὶ ἐποίησεν ιωσιας τὸ φασεχ τῷ κυρίῳ θεῷ αὐ τοῦ καὶ ἔθυσαν τὸ φασεχ τῇ
τεσσαρεσκαιδεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του
καὶ ἔστησεν τοὺ ς ἱερεῖς ἐπὶ τὰ ς φυλακὰ ς αὐ τῶ ν καὶ κατίσχυσεν αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ἔργα
οἴκου κυρίου
καὶ εἶπεν τοῖς λευίταις τοῖς δυνατοῖς ἐν παντὶ ισραηλ τοῦ ἁ γιασθῆ ναι αὐ τοὺ ς τῷ
κυρίῳ καὶ ἔθηκαν τὴ ν κιβωτὸ ν τὴ ν ἁ γίαν εἰς τὸ ν οἶκον ὃ ν ᾠ κοδό μησεν σαλωμων
υἱὸ ς δαυιδ τοῦ βασιλέως ισραηλ καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς οὐ κ ἔστιν ὑ μῖν ἆ ραι ἐπ' ὤ μων
οὐ θέν νῦ ν οὖ ν λειτουργή σατε τῷ κυρίῳ θεῷ ὑ μῶ ν καὶ τῷ λαῷ αὐ τοῦ ισραηλ
633

καὶ ἑτοιμά σθητε κατ' οἴκους πατριῶ ν ὑ μῶ ν καὶ κατὰ τὰ ς ἐφημερίας ὑ μῶ ν κατὰ τὴ ν
γραφὴ ν δαυιδ βασιλέως ισραηλ καὶ διὰ χειρὸ ς σαλωμων υἱοῦ αὐ τοῦ
καὶ στῆ τε ἐν τῷ οἴκῳ κατὰ τὰ ς διαιρέσεις οἴκων πατριῶ ν ὑ μῶ ν τοῖς ἀ δελφοῖς ὑ μῶ ν
υἱοῖς τοῦ λαοῦ καὶ μερὶς οἴκου πατριᾶ ς τοῖς λευίταις
καὶ θύ σατε τὸ φασεχ καὶ τὰ ἅ για ἑτοιμά σατε τοῖς ἀ δελφοῖς ὑ μῶ ν τοῦ ποιῆ σαι κατὰ
τὸ ν λό γον κυρίου διὰ χειρὸ ς μωυσῆ
καὶ ἀ πή ρξατο ιωσιας τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ πρό βατα καὶ ἀ μνοὺ ς καὶ ἐρίφους ἀ πὸ τῶ ν
τέκνων τῶ ν αἰγῶ ν πά ντα εἰς τὸ φασεχ εἰς πά ντας τοὺ ς εὑ ρεθέντας εἰς ἀ ριθμὸ ν
τριά κοντα χιλιά δας καὶ μό σχων τρεῖς χιλιά δας ταῦ τα ἀ πὸ τῆ ς ὑ πά ρξεως τοῦ
βασιλέως
καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τοῦ ἀ πή ρξαντο τῷ λαῷ καὶ τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ λευίταις ἔδωκεν
χελκιας καὶ ζαχαριας καὶ ιιηλ οἱ ἄ ρχοντες οἴκου τοῦ θεοῦ τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ ἔδωκαν
εἰς τὸ φασεχ πρό βατα καὶ ἀ μνοὺ ς καὶ ἐρίφους δισχίλια ἑξακό σια καὶ μό σχους
τριακοσίους
καὶ χωνενιας καὶ βαναιας καὶ σαμαιας καὶ ναθαναηλ ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ καὶ ασαβια καὶ
ιιηλ καὶ ιωζαβαδ ἄ ρχοντες τῶ ν λευιτῶ ν ἀ πή ρξαντο τοῖς λευίταις εἰς τὸ φασεχ
πρό βατα πεντακισχίλια καὶ μό σχους πεντακοσίους
καὶ κατωρθώ θη ἡ λειτουργία καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς ἐπὶ τὴ ν στά σιν αὐ τῶ ν καὶ οἱ
λευῖται ἐπὶ τὰ ς διαιρέσεις αὐ τῶ ν κατὰ τὴ ν ἐντολὴ ν τοῦ βασιλέως
καὶ ἔθυσαν τὸ φασεχ καὶ προσέχεαν οἱ ἱερεῖς τὸ αἷμα ἐκ χειρὸ ς αὐ τῶ ν καὶ οἱ λευῖται
ἐξέδειραν
καὶ ἡ τοίμασαν τὴ ν ὁ λοκαύ τωσιν παραδοῦ ναι αὐ τοῖς κατὰ τὴ ν διαίρεσιν κατ' οἴκους
πατριῶ ν τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ τοῦ προσά γειν τῷ κυρίῳ ὡ ς γέγραπται ἐν βιβλίῳ
μωυσῆ καὶ οὕ τως εἰς τὸ πρωί
καὶ ὤ πτησαν τὸ φασεχ ἐν πυρὶ κατὰ τὴ ν κρίσιν καὶ τὰ ἅ για ἥ ψησαν ἐν τοῖς
χαλκείοις καὶ ἐν τοῖς λέβησιν καὶ εὐ οδώ θη καὶ ἔδραμον πρὸ ς πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ
λαοῦ
καὶ μετὰ τὸ ἑτοιμά σαι αὐ τοῖς καὶ τοῖς ἱερεῦ σιν ὅ τι οἱ ἱερεῖς ἐν τῷ ἀ ναφέρειν τὰ
στέατα καὶ τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ἕως νυκτό ς καὶ οἱ λευῖται ἡ τοίμασαν αὑ τοῖς καὶ τοῖς
ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν υἱοῖς ααρων
καὶ οἱ ψαλτῳ δοὶ υἱοὶ ασαφ ἐπὶ τῆ ς στά σεως αὐ τῶ ν κατὰ τὰ ς ἐντολὰ ς δαυιδ καὶ
ασαφ καὶ αιμαν καὶ ιδιθων οἱ προφῆ ται τοῦ βασιλέως καὶ οἱ ἄ ρχοντες καὶ οἱ
πυλωροὶ πύ λης καὶ πύ λης οὐ κ ἦ ν αὐ τοῖς κινεῖσθαι ἀ πὸ τῆ ς λειτουργίας ἁ γίων ὅ τι οἱ
ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν οἱ λευῖται ἡ τοίμασαν αὐ τοῖς
καὶ κατωρθώ θη καὶ ἡ τοιμά σθη πᾶ σα ἡ λειτουργία κυρίου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τοῦ
ποιῆ σαι τὸ φασεχ καὶ ἐνεγκεῖν τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κυρίου κατὰ
τὴ ν ἐντολὴ ν τοῦ βασιλέως ιωσια
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ οἱ εὑ ρεθέντες τὸ φασεχ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ τὴ ν
ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων ἑπτὰ ἡ μέρας
καὶ οὐ κ ἐγένετο φασεχ ὅ μοιον αὐ τῷ ἐν ισραηλ ἀ πὸ ἡ μερῶ ν σαμουηλ τοῦ προφή του
καὶ πά ντες βασιλεῖς ισραηλ οὐ κ ἐποίησαν ὡ ς τὸ φασεχ ὃ ἐποίησεν ιωσιας καὶ οἱ
634

ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ πᾶ ς ιουδα καὶ ισραηλ ὁ εὑ ρεθεὶς καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν
ιερουσαλημ τῷ κυρίῳ
τῷ ὀ κτωκαιδεκά τῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας ιωσια
O a καὶ τοὺ ς ἐγγαστριμύ θους καὶ τοὺ ς γνώ στας καὶ τὰ
θαραφιν καὶ τὰ εἴδωλα καὶ τὰ καρασιμ ἃ ἦ ν ἐν γῇ ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ
ἐνεπύ ρισεν ὁ βασιλεὺ ς ιωσιας ἵνα στή σῃ τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου τοὺ ς γεγραμμένους
ἐπὶ τοῦ βιβλίου οὗ εὗ ρεν χελκιας ὁ ἱερεὺ ς ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου
O b ὅ μοιος αὐ τῷ οὐ κ ἐγενή θη ἔμπροσθεν αὐ τοῦ ὃ ς
ἐπέστρεψεν πρὸ ς κύ ριον ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ αὐ τοῦ καὶ ἐν ὅ λῃ ψυχῇ αὐ τοῦ καὶ ἐν ὅ λῃ
ἰσχύ ι αὐ τοῦ κατὰ πά ντα τὸ ν νό μον μωυσῆ καὶ μετ' αὐ τὸ ν οὐ κ ἀ νέστη ὅ μοιος αὐ τῷ
O c πλὴ ν οὐ κ ἀ πεστρά φη κύ ριος ἀ πὸ ὀ ργῆ ς θυμοῦ
αὐ τοῦ τοῦ μεγά λου οὗ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐν τῷ ιουδα ἐπὶ πά ντα τὰ
παροργίσματα ἃ παρώ ργισεν μανασσης
O d καὶ εἶπεν κύ ριος καί γε τὸ ν ιουδαν ἀ ποστή σω ἀ πὸ
προσώ που μου καθὼ ς ἀ πέστησα τὸ ν ισραηλ καὶ ἀ πωσά μην τὴ ν πό λιν ἣ ν
ἐξελεξά μην τὴ ν ιερουσαλημ καὶ τὸ ν οἶκον ὃ ν εἶπα ἔσται τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ
καὶ ἀ νέβη φαραω νεχαω βασιλεὺ ς αἰγύ πτου ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ἀ σσυρίων ἐπὶ τὸ ν
ποταμὸ ν εὐ φρά την καὶ ἐπορεύ θη ὁ βασιλεὺ ς ιωσιας εἰς συνά ντησιν αὐ τῷ
καὶ ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἀ γγέλους λέγων τί ἐμοὶ καὶ σοί βασιλεῦ ιουδα οὐ κ ἐπὶ σὲ
ἥ κω σή μερον πό λεμον ποιῆ σαι καὶ ὁ θεὸ ς εἶπεν κατασπεῦ σαί με πρό σεχε ἀ πὸ τοῦ
θεοῦ τοῦ μετ' ἐμοῦ μὴ καταφθείρῃ σε
καὶ οὐ κ ἀ πέστρεψεν ιωσιας τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ π' αὐ τοῦ ἀ λλ' ἢ πολεμεῖν αὐ τὸ ν
ἐκραταιώ θη καὶ οὐ κ ἤ κουσεν τῶ ν λό γων νεχαω διὰ στό ματος θεοῦ καὶ ἦ λθεν τοῦ
πολεμῆ σαι ἐν τῷ πεδίῳ μαγεδων
καὶ ἐτό ξευσαν οἱ τοξό ται ἐπὶ βασιλέα ιωσιαν καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τοῖς παισὶν αὐ τοῦ
ἐξαγά γετέ με ὅ τι ἐπό νεσα σφό δρα
καὶ ἐξή γαγον αὐ τὸ ν οἱ παῖδες αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ ἅ ρματος καὶ ἀ νεβίβασαν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ
ἅ ρμα τὸ δευτερεῦ ον ὃ ἦ ν αὐ τῷ καὶ ἤ γαγον αὐ τὸ ν εἰς ιερουσαλημ καὶ ἀ πέθανεν καὶ
ἐτά φη μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς ιουδα καὶ ιερουσαλημ ἐπένθησαν ἐπὶ
ιωσιαν
καὶ ἐθρή νησεν ιερεμιας ἐπὶ ιωσιαν καὶ εἶπαν πά ντες οἱ ἄ ρχοντες καὶ αἱ ἄ ρχουσαι
θρῆ νον ἐπὶ ιωσιαν ἕως τῆ ς σή μερον καὶ ἔδωκαν αὐ τὸ ν εἰς πρό σταγμα ἐπὶ ισραηλ
καὶ ἰδοὺ γέγραπται ἐπὶ τῶ ν θρή νων
καὶ ἦ σαν οἱ λό γοι ιωσια καὶ ἡ ἐλπὶς αὐ τοῦ γεγραμμένα ἐν νό μῳ κυρίου
καὶ οἱ λό γοι αὐ τοῦ οἱ πρῶ τοι καὶ οἱ ἔσχατοι ἰδοὺ γεγραμμένοι ἐπὶ βιβλίῳ βασιλέων
ισραηλ καὶ ιουδα
καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς τὸ ν ιωαχαζ υἱὸ ν ιωσιου καὶ ἔχρισαν αὐ τὸ ν καὶ
κατέστησαν αὐ τὸ ν εἰς βασιλέα ἀ ντὶ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐν ιερουσαλημ
υἱὸ ς εἴκοσι καὶ τριῶ ν ἐτῶ ν ιωαχαζ ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ τρίμηνον
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ
O a καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ αμιταλ θυγά τηρ
ιερεμιου ἐκ λοβενα
635

O b καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου κατὰ

πά ντα ἃ ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐ τοῦ
O c καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν φαραω νεχαω ἐν δεβλαθα ἐν γῇ
εμαθ τοῦ μὴ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν ἐν ιερουσαλημ
καὶ μετή γαγεν αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς εἰς αἴγυπτον καὶ ἐπέβαλεν φό ρον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἑκατὸ ν τά λαντα ἀ ργυρίου καὶ τά λαντον χρυσίου
καὶ κατέστησεν φαραω νεχαω τὸ ν ελιακιμ υἱὸ ν ιωσιου βασιλέα ιουδα ἀ ντὶ ιωσιου
τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ μετέστρεψεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ιωακιμ καὶ τὸ ν ιωαχαζ ἀ δελφὸ ν
αὐ τοῦ ἔλαβεν φαραω νεχαω καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὸ ν εἰς αἴγυπτον καὶ ἀ πέθανεν ἐκεῖ
O a καὶ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον ἔδωκαν τῷ φαραω
τό τε ἤ ρξατο ἡ γῆ φορολογεῖσθαι τοῦ δοῦ ναι τὸ ἀ ργύ ριον ἐπὶ στό μα φαραω καὶ
ἕκαστος κατὰ δύ ναμιν ἀ πῄ τει τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον παρὰ τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς
δοῦ ναι τῷ φαραω νεχαω
ὢ ν εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶ ν ιωακιμ ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἕνδεκα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῆ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ ζεχωρα θυγά τηρ νηριου ἐκ
ραμα καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον κυρίου κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησαν οἱ
πατέρες αὐ τοῦ
O a ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ ἦ λθεν ναβουχοδονοσορ
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ ἦ ν αὐ τῷ δουλεύ ων τρία ἔτη καὶ ἀ πέστη ἀ π'
αὐ τοῦ
O b καὶ ἀ πέστειλεν κύ ριος ἐπ' αὐ τοὺ ς τοὺ ς χαλδαίους
καὶ λῃστή ρια σύ ρων καὶ λῃστή ρια μωαβιτῶ ν καὶ υἱῶ ν αμμων καὶ τῆ ς σαμαρείας καὶ
ἀ πέστησαν μετὰ τὸ ν λό γον τοῦ τον κατὰ τὸ ν λό γον κυρίου ἐν χειρὶ τῶ ν παίδων
αὐ τοῦ τῶ ν προφητῶ ν
O c πλὴ ν θυμὸ ς κυρίου ἦ ν ἐπὶ ιουδαν τοῦ ἀ ποστῆ σαι
αὐ τὸ ν ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ διὰ τὰ ς ἁ μαρτίας μανασση ἐν πᾶ σιν οἷς ἐποίησεν
O d καὶ ἐν αἵματι ἀ θῴ ῳ ᾧ ἐξέχεεν ιωακιμ καὶ ἔπλησεν
τὴ ν ιερουσαλημ αἵματος ἀ θῴ ου καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν κύ ριος ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τού ς
καὶ ἀ νέβη ἐπ' αὐ τὸ ν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐν
χαλκαῖς πέδαις καὶ ἀ πή γαγεν αὐ τὸ ν εἰς βαβυλῶ να
καὶ μέρος τῶ ν σκευῶ ν οἴκου κυρίου ἀ πή νεγκεν εἰς βαβυλῶ να καὶ ἔθηκεν αὐ τὰ ἐν
τῷ ναῷ αὐ τοῦ ἐν βαβυλῶ νι
καὶ τὰ λοιπὰ τῶ ν λό γων ιωακιμ καὶ πά ντα ἃ ἐποίησεν οὐ κ ἰδοὺ ταῦ τα γεγραμμένα
ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα καὶ ἐκοιμή θη ιωακιμ μετὰ τῶ ν
πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐτά φη ἐν γανοζα μετὰ τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ καὶ ἐβασίλευσεν
ιεχονιας υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
υἱὸ ς ὀ κτωκαίδεκα ἐτῶ ν ιεχονιας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ τρίμηνον καὶ δέκα
ἡ μέρας ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου
καὶ ἐπιστρέφοντος τοῦ ἐνιαυτοῦ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς ναβουχοδονοσορ καὶ
εἰσή νεγκεν αὐ τὸ ν εἰς βαβυλῶ να μετὰ τῶ ν σκευῶ ν τῶ ν ἐπιθυμητῶ ν οἴκου κυρίου
καὶ ἐβασίλευσεν σεδεκιαν ἀ δελφὸ ν τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἐπὶ ιουδαν καὶ ιερουσαλημ
636

ἐτῶ ν εἴκοσι ἑνὸ ς σεδεκιας ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τὸ ν καὶ ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν
ιερουσαλημ
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιον κυρίου θεοῦ αὐ τοῦ οὐ κ ἐνετρά πη ἀ πὸ προσώ που
ιερεμιου τοῦ προφή του καὶ ἐκ στό ματος κυρίου
ἐν τῷ τὰ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ναβουχοδονοσορ ἀ θετῆ σαι ἃ ὥ ρκισεν αὐ τὸ ν κατὰ τοῦ
θεοῦ καὶ ἐσκλή ρυνεν τὸ ν τρά χηλον αὐ τοῦ καὶ τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ κατίσχυσεν τοῦ
μὴ ἐπιστρέψαι πρὸ ς κύ ριον θεὸ ν ισραηλ
καὶ πά ντες οἱ ἔνδοξοι ιουδα καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς ἐπλή θυναν τοῦ ἀ θετῆ σαι
ἀ θετή ματα βδελυγμά των ἐθνῶ ν καὶ ἐμίαναν τὸ ν οἶκον κυρίου τὸ ν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐξαπέστειλεν κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν ἐν χειρὶ προφητῶ ν ὀ ρθρίζων
καὶ ἀ ποστέλλων τοὺ ς ἀ γγέλους αὐ τοῦ ὅ τι ἦ ν φειδό μενος τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ τοῦ
ἁ γιά σματος αὐ τοῦ
καὶ ἦ σαν μυκτηρίζοντες τοὺ ς ἀ γγέλους αὐ τοῦ καὶ ἐξουδενοῦ ντες τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ
καὶ ἐμπαίζοντες ἐν τοῖς προφή ταις αὐ τοῦ ἕως ἀ νέβη ὁ θυμὸ ς κυρίου ἐν τῷ λαῷ
αὐ τοῦ ἕως οὐ κ ἦ ν ἴαμα
καὶ ἤ γαγεν ἐπ' αὐ τοὺ ς βασιλέα χαλδαίων καὶ ἀ πέκτεινεν τοὺ ς νεανίσκους αὐ τῶ ν ἐν
ῥ ομφαίᾳ ἐν οἴκῳ ἁ γιά σματος αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐφείσατο τοῦ σεδεκιου καὶ τὰ ς
παρθένους αὐ τῶ ν οὐ κ ἠ λέησαν καὶ τοὺ ς πρεσβυτέρους αὐ τῶ ν ἀ πή γαγον τὰ πά ντα
παρέδωκεν ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν
καὶ πά ντα τὰ σκεύ η οἴκου θεοῦ τὰ μεγά λα καὶ τὰ μικρὰ καὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς καὶ
πά ντας τοὺ ς θησαυροὺ ς βασιλέως καὶ μεγιστά νων πά ντα εἰσή νεγκεν εἰς βαβυλῶ να
καὶ ἐνέπρησεν τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ κατέσκαψεν τὸ τεῖχος ιερουσαλημ καὶ τὰ ς
βά ρεις αὐ τῆ ς ἐνέπρησεν ἐν πυρὶ καὶ πᾶ ν σκεῦ ος ὡ ραῖον εἰς ἀ φανισμό ν
καὶ ἀ πῴ κισεν τοὺ ς καταλοίπους εἰς βαβυλῶ να καὶ ἦ σαν αὐ τῷ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τοῦ
εἰς δού λους ἕως βασιλείας μή δων
τοῦ πληρωθῆ ναι λό γον κυρίου διὰ στό ματος ιερεμιου ἕως τοῦ προσδέξασθαι τὴ ν
γῆ ν τὰ σά ββατα αὐ τῆ ς σαββατίσαι πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ἐρημώ σεως αὐ τῆ ς
ἐσαββά τισεν εἰς συμπλή ρωσιν ἐτῶ ν ἑβδομή κοντα
ἔτους πρώ του κύ ρου βασιλέως περσῶ ν μετὰ τὸ πληρωθῆ ναι ῥ ῆ μα κυρίου διὰ
στό ματος ιερεμιου ἐξή γειρεν κύ ριος τὸ πνεῦ μα κύ ρου βασιλέως περσῶ ν καὶ
παρή γγειλεν κηρύ ξαι ἐν πά σῃ τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ ἐν γραπτῷ λέγων
τά δε λέγει κῦ ρος βασιλεὺ ς περσῶ ν πά σας τὰ ς βασιλείας τῆ ς γῆ ς ἔδωκέν μοι κύ ριος
ὁ θεὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ αὐ τὸ ς ἐνετείλατό μοι οἰκοδομῆ σαι αὐ τῷ οἶκον ἐν
ιερουσαλημ ἐν τῇ ιουδαίᾳ τίς ἐξ ὑ μῶ ν ἐκ παντὸ ς τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ ἔσται ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ καὶ ἀ ναβή τω
καὶ ἐν τῷ πρώ τῳ ἔτει κύ ρου τοῦ βασιλέως περσῶ ν τοῦ τελεσθῆ ναι λό γον κυρίου
ἀ πὸ στό ματος ιερεμιου ἐξή γειρεν κύ ριος τὸ πνεῦ μα κύ ρου βασιλέως περσῶ ν καὶ
παρή γγειλεν φωνὴ ν ἐν πά σῃ βασιλείᾳ αὐ τοῦ καί γε ἐν γραπτῷ λέγων
οὕ τως εἶπεν κῦ ρος βασιλεὺ ς περσῶ ν πά σας τὰ ς βασιλείας τῆ ς γῆ ς ἔδωκέν μοι
κύ ριος ὁ θεὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ αὐ τὸ ς ἐπεσκέψατο ἐπ' ἐμὲ τοῦ οἰκοδομῆ σαι αὐ τῷ
οἶκον ἐν ιερουσαλημ τῇ ἐν τῇ ιουδαίᾳ
637

τίς ἐν ὑ μῖν ἀ πὸ παντὸ ς τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ ἔσται ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ καὶ
ἀ ναβή σεται εἰς ιερουσαλημ τὴ ν ἐν τῇ ιουδαίᾳ καὶ οἰκοδομησά τω τὸ ν οἶκον θεοῦ
ισραηλ αὐ τὸ ς ὁ θεὸ ς ὁ ἐν ιερουσαλημ
καὶ πᾶ ς ὁ καταλειπό μενος ἀ πὸ πά ντων τῶ ν τό πων οὗ αὐ τὸ ς παροικεῖ ἐκεῖ καὶ
λή μψονται αὐ τὸ ν ἄ νδρες τοῦ τό που αὐ τοῦ ἐν ἀ ργυρίῳ καὶ χρυσίῳ καὶ ἀ ποσκευῇ
καὶ κτή νεσιν μετὰ τοῦ ἑκουσίου εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ τοῦ ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἀ νέστησαν ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῷ ιουδα καὶ βενιαμιν καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ
λευῖται πά ντων ὧ ν ἐξή γειρεν ὁ θεὸ ς τὸ πνεῦ μα αὐ τῶ ν τοῦ ἀ ναβῆ ναι οἰκοδομῆ σαι
τὸ ν οἶκον κυρίου τὸ ν ἐν ιερουσαλημ
καὶ πά ντες οἱ κυκλό θεν ἐνίσχυσαν ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν ἐν σκεύ εσιν ἀ ργυρίου ἐν χρυσῷ
ἐν ἀ ποσκευῇ καὶ ἐν κτή νεσιν καὶ ἐν ξενίοις πά ρεξ τῶ ν ἐν ἑκουσίοις
καὶ ὁ βασιλεὺ ς κῦ ρος ἐξή νεγκεν τὰ σκεύ η οἴκου κυρίου ἃ ἔλαβεν ναβουχοδονοσορ
ἀ πὸ ιερουσαλημ καὶ ἔδωκεν αὐ τὰ ἐν οἴκῳ θεοῦ αὐ τοῦ
καὶ ἐξή νεγκεν αὐ τὰ κῦ ρος βασιλεὺ ς περσῶ ν ἐπὶ χεῖρα μιθραδά του γασβαρηνου καὶ
ἠ ρίθμησεν αὐ τὰ τῷ σασαβασαρ ἄ ρχοντι τοῦ ιουδα
καὶ οὗ τος ὁ ἀ ριθμὸ ς αὐ τῶ ν ψυκτῆ ρες χρυσοῖ τριά κοντα καὶ ψυκτῆ ρες ἀ ργυροῖ
χίλιοι παρηλλαγμένα ἐννέα καὶ εἴκοσι
κεφφουρη χρυσοῖ τριά κοντα καὶ ἀ ργυροῖ διακό σιοι καὶ σκεύ η ἕτερα χίλια
πά ντα τὰ σκεύ η τῷ χρυσῷ καὶ τῷ ἀ ργύ ρῳ πεντακισχίλια καὶ τετρακό σια τὰ πά ντα
ἀ ναβαίνοντα μετὰ σασαβασαρ ἀ πὸ τῆ ς ἀ ποικίας ἐκ βαβυλῶ νος εἰς ιερουσαλημ
καὶ οὗ τοι οἱ υἱοὶ τῆ ς χώ ρας οἱ ἀ ναβαίνοντες ἀ πὸ τῆ ς αἰχμαλωσίας τῆ ς ἀ ποικίας ἧ ς
ἀ πῴ κισεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος εἰς βαβυλῶ να καὶ ἐπέστρεψαν εἰς
ιερουσαλημ καὶ ιουδα ἀ νὴ ρ εἰς πό λιν αὐ τοῦ
οἳ ἦ λθον μετὰ ζοροβαβελ ἰησοῦ ς νεεμιας σαραιας ρεελιας μαρδοχαιος βαλασαν
μασφαρ βαγουι ρεουμ βαανα ἀ νδρῶ ν ἀ ριθμὸ ς λαοῦ ισραηλ
υἱοὶ φορος δισχίλιοι ἑκατὸ ν ἑβδομή κοντα δύ ο
υἱοὶ σαφατια τριακό σιοι ἑβδομή κοντα δύ ο
υἱοὶ ηρα ἑπτακό σιοι ἑβδομή κοντα πέντε
υἱοὶ φααθμωαβ τοῖς υἱοῖς ιησουε ιωαβ δισχίλιοι ὀ κτακό σιοι δέκα δύ ο
υἱοὶ αιλαμ χίλιοι διακό σιοι πεντή κοντα τέσσαρες
υἱοὶ ζαθουα ἐννακό σιοι τεσσαρά κοντα πέντε
υἱοὶ ζακχου ἑπτακό σιοι ἑξή κοντα
υἱοὶ βανουι ἑξακό σιοι τεσσαρά κοντα δύ ο
υἱοὶ βαβι ἑξακό σιοι εἴκοσι τρεῖς
υἱοὶ ασγαδ τρισχίλιοι διακό σιοι εἴκοσι δύ ο
υἱοὶ αδωνικαμ ἑξακό σιοι ἑξή κοντα ἕξ
υἱοὶ βαγοι δισχίλιοι πεντή κοντα ἕξ
υἱοὶ αδιν τετρακό σιοι πεντή κοντα τέσσαρες
υἱοὶ ατηρ τῷ εζεκια ἐνενή κοντα ὀ κτώ
υἱοὶ βασου τριακό σιοι εἴκοσι τρεῖς
υἱοὶ ιωρα ἑκατὸ ν δέκα δύ ο
υἱοὶ ασεμ διακό σιοι εἴκοσι τρεῖς
638

υἱοὶ γαβερ ἐνενή κοντα πέντε

υἱοὶ βαιθλεεμ ἑκατὸ ν εἴκοσι τρεῖς
υἱοὶ νετωφα πεντή κοντα ἕξ
υἱοὶ αναθωθ ἑκατὸ ν εἴκοσι ὀ κτώ
υἱοὶ ασμωθ τεσσαρά κοντα δύ ο
υἱοὶ καριαθιαριμ καφιρα καὶ βηρωθ ἑπτακό σιοι τεσσαρά κοντα τρεῖς
υἱοὶ αραμα καὶ γαβαα ἑξακό σιοι εἴκοσι εἷς
ἄ νδρες μαχμας ἑκατὸ ν εἴκοσι δύ ο
ἄ νδρες βαιθηλ καὶ αια τετρακό σιοι εἴκοσι τρεῖς
υἱοὶ ναβου πεντή κοντα δύ ο
υἱοὶ μαγεβως ἑκατὸ ν πεντή κοντα ἕξ
υἱοὶ ηλαμ-αρ χίλιοι διακό σιοι πεντή κοντα τέσσαρες
υἱοὶ ηραμ τριακό σιοι εἴκοσι
υἱοὶ λοδ αρωθ καὶ ωνω ἑπτακό σιοι εἴκοσι πέντε
υἱοὶ ιεριχω τριακό σιοι τεσσαρά κοντα πέντε
υἱοὶ σαναα τρισχίλιοι ἑξακό σιοι τριά κοντα
καὶ οἱ ἱερεῖς υἱοὶ ιεδουα τῷ οἴκῳ ἰησοῦ ἐννακό σιοι ἑβδομή κοντα τρεῖς
υἱοὶ εμμηρ χίλιοι πεντή κοντα δύ ο
υἱοὶ φασσουρ χίλιοι διακό σιοι τεσσαρά κοντα ἑπτά
υἱοὶ ηρεμ χίλιοι ἑπτά
καὶ οἱ λευῖται υἱοὶ ἰησοῦ καὶ καδμιηλ τοῖς υἱοῖς ωδουια ἑβδομή κοντα τέσσαρες
οἱ ᾄ δοντες υἱοὶ ασαφ ἑκατὸ ν εἴκοσι ὀ κτώ
υἱοὶ τῶ ν πυλωρῶ ν υἱοὶ σαλουμ υἱοὶ ατηρ υἱοὶ τελμων υἱοὶ ακουβ υἱοὶ ατιτα υἱοὶ
σαβαου οἱ πά ντες ἑκατὸ ν τριά κοντα ἐννέα
οἱ ναθιναῖοι υἱοὶ σουια υἱοὶ ασουφε υἱοὶ ταβαωθ
υἱοὶ κηραος υἱοὶ σωηα υἱοὶ φαδων
υἱοὶ λαβανω υἱοὶ αγαβα υἱοὶ ακαβωθ
υἱοὶ αγαβ υἱοὶ σαμαλαι υἱοὶ αναν
υἱοὶ κεδελ υἱοὶ γαερ υἱοὶ ρεηα
υἱοὶ ρασων υἱοὶ νεκωδα υἱοὶ γαζεμ
υἱοὶ ουσα υἱοὶ φαση υἱοὶ βασι
υἱοὶ ασενα υἱοὶ μαωνιμ υἱοὶ ναφισων
υἱοὶ βακβουκ υἱοὶ ακιφα υἱοὶ αρουρ
υἱοὶ βασαλωθ υἱοὶ μαουδα υἱοὶ αρησα
υἱοὶ βαρκους υἱοὶ σισαρα υἱοὶ θεμα
υἱοὶ νασουε υἱοὶ ατουφα
υἱοὶ αβδησελμα υἱοὶ σατι υἱοὶ ασεφηραθ υἱοὶ φαδουρα
υἱοὶ ιεηλα υἱοὶ δαρκων υἱοὶ γεδηλ
υἱοὶ σαφατια υἱοὶ ατιλ υἱοὶ φαχεραθ-ασεβωιν υἱοὶ ημι
πά ντες οἱ ναθινιν καὶ υἱοὶ αβδησελμα τριακό σιοι ἐνενή κοντα δύ ο
639

καὶ οὗ τοι οἱ ἀ ναβά ντες ἀ πὸ θελμελεθ θελαρησα χαρουβ ηδαν εμμηρ καὶ οὐ κ
ἠ δυνά σθησαν τοῦ ἀ ναγγεῖλαι οἶκον πατριᾶ ς αὐ τῶ ν καὶ σπέρμα αὐ τῶ ν εἰ ἐξ ισραηλ
εἰσίν
υἱοὶ δαλαια υἱοὶ βουα υἱοὶ τωβια υἱοὶ νεκωδα ἑξακό σιοι πεντή κοντα δύ ο
καὶ ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν ἱερέων υἱοὶ χαβια υἱοὶ ακους υἱοὶ βερζελλαι ὃ ς ἔλαβεν ἀ πὸ
θυγατέρων βερζελλαι τοῦ γαλααδίτου γυναῖκα καὶ ἐκλή θη ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι αὐ τῶ ν
οὗ τοι ἐζή τησαν γραφὴ ν αὐ τῶ ν οἱ μεθωεσιμ καὶ οὐ χ εὑ ρέθησαν καὶ ἠ γχιστεύ θησαν
ἀ πὸ τῆ ς ἱερατείας
καὶ εἶπεν αθερσαθα αὐ τοῖς τοῦ μὴ φαγεῖν ἀ πὸ τοῦ ἁ γίου τῶ ν ἁ γίων ἕως ἀ ναστῇ
ἱερεὺ ς τοῖς φωτίζουσιν καὶ τοῖς τελείοις
πᾶ σα δὲ ἡ ἐκκλησία ὡ ς εἷς τέσσαρες μυριά δες δισχίλιοι τριακό σιοι ἑξή κοντα
χωρὶς δού λων αὐ τῶ ν καὶ παιδισκῶ ν αὐ τῶ ν οὗ τοι ἑπτακισχίλιοι τριακό σιοι
τριά κοντα ἑπτά καὶ οὗ τοι ᾄ δοντες καὶ ᾄ δουσαι διακό σιοι
ἵπποι αὐ τῶ ν ἑπτακό σιοι τριά κοντα ἕξ ἡ μίονοι αὐ τῶ ν διακό σιοι τεσσαρά κοντα
πέντε
κά μηλοι αὐ τῶ ν τετρακό σιοι τριά κοντα πέντε ὄ νοι αὐ τῶ ν ἑξακισχίλιοι ἑπτακό σιοι
εἴκοσι
καὶ ἀ πὸ ἀ ρχό ντων πατριῶ ν ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐ τοὺ ς εἰς οἶκον κυρίου τὸ ν ἐν ιερουσαλημ
ἡ κουσιά σαντο εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ τοῦ στῆ σαι αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν ἑτοιμασίαν αὐ τοῦ
ὡ ς ἡ δύ ναμις αὐ τῶ ν ἔδωκαν εἰς θησαυρὸ ν τοῦ ἔργου χρυσίον καθαρό ν μναῖ ἓξ
μυριά δες καὶ χίλιαι καὶ ἀ ργύ ριον μναῖ πεντακισχίλιαι καὶ κοθωνοι τῶ ν ἱερέων
ἑκατό ν
καὶ ἐκά θισαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ οἱ ἀ πὸ τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ᾄ δοντες καὶ οἱ
πυλωροὶ καὶ οἱ ναθινιμ ἐν πό λεσιν αὐ τῶ ν καὶ πᾶ ς ισραηλ ἐν πό λεσιν αὐ τῶ ν
καὶ ἔφθασεν ὁ μὴ ν ὁ ἕβδομος καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν πό λεσιν αὐ τῶ ν καὶ συνή χθη ὁ
λαὸ ς ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἀ νέστη ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ιωσεδεκ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ ἱερεῖς καὶ ζοροβαβελ ὁ τοῦ
σαλαθιηλ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ ᾠ κοδό μησαν τὸ θυσιαστή ριον θεοῦ ισραηλ τοῦ
ἀ νενέγκαι ἐπ' αὐ τὸ ὁ λοκαυτώ σεις κατὰ τὰ γεγραμμένα ἐν νό μῳ μωυσῆ ἀ νθρώ που
τοῦ θεοῦ
καὶ ἡ τοίμασαν τὸ θυσιαστή ριον ἐπὶ τὴ ν ἑτοιμασίαν αὐ τοῦ ὅ τι ἐν καταπλή ξει ἐπ'
αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῶ ν λαῶ ν τῶ ν γαιῶ ν καὶ ἀ νέβη ἐπ' αὐ τὸ ὁ λοκαύ τωσις τῷ κυρίῳ τὸ
πρωὶ καὶ εἰς ἑσπέραν
καὶ ἐποίησαν τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν σκηνῶ ν κατὰ τὸ γεγραμμένον καὶ ὁ λοκαυτώ σεις
ἡ μέραν ἐν ἡ μέρᾳ ἐν ἀ ριθμῷ ὡ ς ἡ κρίσις λό γον ἡ μέρας ἐν ἡ μέρᾳ αὐ τοῦ
καὶ μετὰ τοῦ το ὁ λοκαυτώ σεις ἐνδελεχισμοῦ καὶ εἰς τὰ ς νουμηνίας καὶ εἰς πά σας
ἑορτὰ ς τὰ ς ἡ γιασμένας καὶ παντὶ ἑκουσιαζομένῳ ἑκού σιον τῷ κυρίῳ
ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου ἤ ρξαντο ἀ ναφέρειν ὁ λοκαυτώ σεις τῷ κυρίῳ
καὶ ὁ οἶκος κυρίου οὐ κ ἐθεμελιώ θη
καὶ ἔδωκαν ἀ ργύ ριον τοῖς λατό μοις καὶ τοῖς τέκτοσιν καὶ βρώ ματα καὶ ποτὰ καὶ
ἔλαιον τοῖς σηδανιν καὶ τοῖς σωριν ἐνέγκαι ξύ λα κέδρινα ἀ πὸ τοῦ λιβά νου πρὸ ς
θά λασσαν ιό ππης κατ' ἐπιχώ ρησιν κύ ρου βασιλέως περσῶ ν ἐπ' αὐ τού ς
640

καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ τοῦ ἐλθεῖν αὐ τοὺ ς εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ εἰς ιερουσαλημ ἐν
μηνὶ τῷ δευτέρῳ ἤ ρξατο ζοροβαβελ ὁ τοῦ σαλαθιηλ καὶ ἰησοῦ ς ὁ τοῦ ιωσεδεκ καὶ οἱ
κατά λοιποι τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ πά ντες οἱ ἐρχό μενοι ἀ πὸ
τῆ ς αἰχμαλωσίας εἰς ιερουσαλημ καὶ ἔστησαν τοὺ ς λευίτας ἀ πὸ εἰκοσαετοῦ ς καὶ
ἐπά νω ἐπὶ τοὺ ς ποιοῦ ντας τὰ ἔργα ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἔστη ἰησοῦ ς καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καδμιηλ καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ
υἱοὶ ιουδα ἐπὶ τοὺ ς ποιοῦ ντας τὰ ἔργα ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ υἱοὶ ηναδαδ υἱοὶ αὐ τῶ ν καὶ
ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν οἱ λευῖται
καὶ ἐθεμελίωσαν τοῦ οἰκοδομῆ σαι τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ ἔστησαν οἱ ἱερεῖς
ἐστολισμένοι ἐν σά λπιγξιν καὶ οἱ λευῖται υἱοὶ ασαφ ἐν κυμβά λοις τοῦ αἰνεῖν τὸ ν
κύ ριον ἐπὶ χεῖρας δαυιδ βασιλέως ισραηλ
καὶ ἀ πεκρίθησαν ἐν αἴνῳ καὶ ἀ νθομολογή σει τῷ κυρίῳ ὅ τι ἀ γαθό ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να
τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἐπὶ ισραηλ καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐσή μαινον φωνὴ ν μεγά λην αἰνεῖν τῷ
κυρίῳ ἐπὶ θεμελιώ σει οἴκου κυρίου
καὶ πολλοὶ ἀ πὸ τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν καὶ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν οἱ
πρεσβύ τεροι οἳ εἴδοσαν τὸ ν οἶκον τὸ ν πρῶ τον ἐν θεμελιώ σει αὐ τοῦ καὶ τοῦ τον τὸ ν
οἶκον ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τῶ ν ἔκλαιον φωνῇ μεγά λῃ καὶ ὄ χλος ἐν σημασίᾳ μετ'
εὐ φροσύ νης τοῦ ὑ ψῶ σαι ᾠ δή ν
καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ λαὸ ς ἐπιγινώ σκων φωνὴ ν σημασίας τῆ ς εὐ φροσύ νης ἀ πὸ τῆ ς φωνῆ ς
τοῦ κλαυθμοῦ τοῦ λαοῦ ὅ τι ὁ λαὸ ς ἐκραύ γασεν φωνῇ μεγά λῃ καὶ ἡ φωνὴ ἠ κού ετο
ἕως ἀ πὸ μακρό θεν
καὶ ἤ κουσαν οἱ θλίβοντες ιουδα καὶ βενιαμιν ὅ τι οἱ υἱοὶ τῆ ς ἀ ποικίας οἰκοδομοῦ σιν
οἶκον τῷ κυρίῳ θεῷ ισραηλ
καὶ ἤ γγισαν πρὸ ς ζοροβαβελ καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας τῶ ν πατριῶ ν καὶ εἶπαν αὐ τοῖς
οἰκοδομή σομεν μεθ' ὑ μῶ ν ὅ τι ὡ ς ὑ μεῖς ἐκζητοῦ μεν τῷ θεῷ ὑ μῶ ν καὶ αὐ τῷ ἡ μεῖς
θυσιά ζομεν ἀ πὸ ἡ μερῶ ν ασαραδδων βασιλέως ασσουρ τοῦ ἐνέγκαντος ἡ μᾶ ς ὧ δε
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ζοροβαβελ καὶ ἰησοῦ ς καὶ οἱ κατά λοιποι τῶ ν ἀ ρχό ντων τῶ ν
πατριῶ ν τοῦ ισραηλ οὐ χ ἡ μῖν καὶ ὑ μῖν τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ὅ τι
ἡ μεῖς αὐ τοὶ ἐπὶ τὸ αὐ τὸ οἰκοδομή σομεν τῷ κυρίῳ θεῷ ἡ μῶ ν ὡ ς ἐνετείλατο ἡ μῖν
κῦ ρος ὁ βασιλεὺ ς περσῶ ν
καὶ ἦ ν ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς ἐκλύ ων τὰ ς χεῖρας τοῦ λαοῦ ιουδα καὶ ἐνεπό διζον αὐ τοὺ ς τοῦ
οἰκοδομεῖν
καὶ μισθού μενοι ἐπ' αὐ τοὺ ς βουλευό μενοι τοῦ διασκεδά σαι βουλὴ ν αὐ τῶ ν πά σας
τὰ ς ἡ μέρας κύ ρου βασιλέως περσῶ ν καὶ ἕως βασιλείας δαρείου βασιλέως περσῶ ν
καὶ ἐν βασιλείᾳ ασουηρου ἐν ἀ ρχῇ βασιλείας αὐ τοῦ ἔγραψαν ἐπιστολὴ ν ἐπὶ
οἰκοῦ ντας ιουδα καὶ ιερουσαλημ
καὶ ἐν ἡ μέραις αρθασασθα ἔγραψεν ἐν εἰρή νῃ μιθραδά τῃ ταβεηλ σὺ ν καὶ τοῖς
λοιποῖς συνδού λοις αὐ τοῦ πρὸ ς αρθασασθα βασιλέα περσῶ ν ἔγραψεν ὁ φορολό γος
γραφὴ ν συριστὶ καὶ ἡ ρμηνευμένην
ραουμ βααλταμ καὶ σαμσαι ὁ γραμματεὺ ς ἔγραψαν ἐπιστολὴ ν μίαν κατὰ
ιερουσαλημ τῷ αρθασασθα βασιλεῖ
641

τά δε ἔκρινεν ραουμ βααλταμ καὶ σαμσαι ὁ γραμματεὺ ς καὶ οἱ κατά λοιποι σύ νδουλοι
ἡ μῶ ν διναῖοι αφαρσαθαχαῖοι ταρφαλλαῖοι αφαρσαῖοι αρχυαῖοι βαβυλώ νιοι
σουσαναχαῖοι οἵ εἰσιν ηλαμαῖοι
καὶ οἱ κατά λοιποι ἐθνῶ ν ὧ ν ἀ πῴ κισεν ασενναφαρ ὁ μέγας καὶ ὁ τίμιος καὶ
κατῴ κισεν αὐ τοὺ ς ἐν πό λεσιν τῆ ς σομορων καὶ τὸ κατά λοιπον πέραν τοῦ ποταμοῦ
αὕ τη ἡ διαταγὴ τῆ ς ἐπιστολῆ ς ἧ ς ἀ πέστειλαν πρὸ ς αὐ τό ν πρὸ ς αρθασασθα βασιλέα
παῖδές σου ἄ νδρες πέραν τοῦ ποταμοῦ
γνωστὸ ν ἔστω τῷ βασιλεῖ ὅ τι οἱ ιουδαῖοι ἀ ναβά ντες ἀ πὸ σοῦ ἐφ' ἡ μᾶ ς ἤ λθοσαν εἰς
ιερουσαλημ τὴ ν πό λιν τὴ ν ἀ ποστά τιν καὶ πονηρὰ ν οἰκοδομοῦ σιν καὶ τὰ τείχη αὐ τῆ ς
κατηρτισμένοι εἰσίν καὶ θεμελίους αὐ τῆ ς ἀ νύ ψωσαν
νῦ ν οὖ ν γνωστὸ ν ἔστω τῷ βασιλεῖ ὅ τι ἐὰ ν ἡ πό λις ἐκείνη ἀ νοικοδομηθῇ καὶ τὰ τείχη
αὐ τῆ ς καταρτισθῶ σιν φό ροι οὐ κ ἔσονταί σοι οὐ δὲ δώ σουσιν καὶ τοῦ το βασιλεῖς
κακοποιεῖ
καὶ ἀ σχημοσύ νην βασιλέως οὐ κ ἔξεστιν ἡ μῖν ἰδεῖν διὰ τοῦ το ἐπέμψαμεν καὶ
ἐγνωρίσαμεν τῷ βασιλεῖ
ἵνα ἐπισκέψηται ἐν βιβλίῳ ὑ πομνηματισμοῦ τῶ ν πατέρων σου καὶ εὑ ρή σεις καὶ
γνώ σῃ ὅ τι ἡ πό λις ἐκείνη πό λις ἀ ποστά τις καὶ κακοποιοῦ σα βασιλεῖς καὶ χώ ρας καὶ
φυγά δια δού λων ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς ἀ πὸ χρό νων αἰῶ νος διὰ ταῦ τα ἡ πό λις αὕ τη
ἠ ρημώ θη
γνωρίζομεν οὖ ν ἡ μεῖς τῷ βασιλεῖ ὅ τι ἐὰ ν ἡ πό λις ἐκείνη οἰκοδομηθῇ καὶ τὰ τείχη
αὐ τῆ ς καταρτισθῇ οὐ κ ἔστιν σοι εἰρή νη
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς ραουμ βααλταμ καὶ σαμσαι γραμματέα καὶ τοὺ ς
καταλοίπους συνδού λους αὐ τῶ ν τοὺ ς οἰκοῦ ντας ἐν σαμαρείᾳ καὶ τοὺ ς καταλοίπους
πέραν τοῦ ποταμοῦ εἰρή νην καί φησιν
ὁ φορολό γος ὃ ν ἀ πεστείλατε πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἐκλή θη ἔμπροσθεν ἐμοῦ
καὶ παρ' ἐμοῦ ἐτέθη γνώ μη καὶ ἐπεσκεψά μεθα καὶ εὕ ραμεν ὅ τι ἡ πό λις ἐκείνη ἀ φ'
ἡ μερῶ ν αἰῶ νος ἐπὶ βασιλεῖς ἐπαίρεται καὶ ἀ ποστά σεις καὶ φυγά δια γίνονται ἐν
αὐ τῇ
καὶ βασιλεῖς ἰσχυροὶ γίνονται ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἐπικρατοῦ ντες ὅ λης τῆ ς ἑσπέρας
τοῦ ποταμοῦ καὶ φό ροι πλή ρεις καὶ μέρος δίδοται αὐ τοῖς
καὶ νῦ ν θέτε γνώ μην καταργῆ σαι τοὺ ς ἄ νδρας ἐκείνους καὶ ἡ πό λις ἐκείνη οὐ κ
οἰκοδομηθή σεται ἔτι ὅ πως ἀ πὸ τῆ ς γνώ μης
πεφυλαγμένοι ἦ τε ἄ νεσιν ποιῆ σαι περὶ τού του μή ποτε πληθυνθῇ ἀ φανισμὸ ς εἰς
κακοποίησιν βασιλεῦ σιν
τό τε ὁ φορολό γος τοῦ αρθασασθα βασιλέως ἀ νέγνω ἐνώ πιον ραουμ καὶ σαμσαι
γραμματέως καὶ συνδού λων αὐ τῶ ν καὶ ἐπορεύ θησαν σπουδῇ εἰς ιερουσαλημ καὶ ἐν
ιουδα καὶ κατή ργησαν αὐ τοὺ ς ἐν ἵπποις καὶ δυνά μει
τό τε ἤ ργησεν τὸ ἔργον οἴκου τοῦ θεοῦ τοῦ ἐν ιερουσαλημ καὶ ἦ ν ἀ ργοῦ ν ἕως
δευτέρου ἔτους τῆ ς βασιλείας δαρείου τοῦ βασιλέως περσῶ ν
καὶ ἐπροφή τευσεν αγγαιος ὁ προφή της καὶ ζαχαριας ὁ τοῦ αδδω προφητείαν ἐπὶ
τοὺ ς ιουδαίους τοὺ ς ἐν ιουδα καὶ ιερουσαλημ ἐν ὀ νό ματι θεοῦ ισραηλ ἐπ' αὐ τού ς
642

τό τε ἀ νέστησαν ζοροβαβελ ὁ τοῦ σαλαθιηλ καὶ ἰησοῦ ς ὁ υἱὸ ς ιωσεδεκ καὶ ἤ ρξαντο
οἰκοδομῆ σαι τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ τὸ ν ἐν ιερουσαλημ καὶ μετ' αὐ τῶ ν οἱ προφῆ ται τοῦ
θεοῦ βοηθοῦ ντες αὐ τοῖς
ἐν αὐ τῷ τῷ καιρῷ ἦ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς θανθαναι ἔπαρχος πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ
σαθαρβουζανα καὶ οἱ σύ νδουλοι αὐ τῶ ν καὶ τοῖα εἶπαν αὐ τοῖς τίς ἔθηκεν ὑ μῖν
γνώ μην τοῦ οἰκοδομῆ σαι τὸ ν οἶκον τοῦ τον καὶ τὴ ν χορηγίαν ταύ την καταρτίσασθαι
τό τε ταῦ τα εἴποσαν αὐ τοῖς τίνα ἐστὶν τὰ ὀ νό ματα τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν οἰκοδομού ντων
τὴ ν πό λιν ταύ την
καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ τοῦ θεοῦ ἐπὶ τὴ ν αἰχμαλωσίαν ιουδα καὶ οὐ κατή ργησαν αὐ τού ς
ἕως γνώ μη τῷ δαρείῳ ἀ πηνέχθη καὶ τό τε ἀ πεστά λη τῷ φορολό γῳ ὑ πὲρ τού του
διασά φησις ἐπιστολῆ ς ἧ ς ἀ πέστειλεν θανθαναι ὁ ἔπαρχος τοῦ πέραν τοῦ ποταμοῦ
καὶ σαθαρβουζανα καὶ οἱ σύ νδουλοι αὐ τῶ ν αφαρσαχαῖοι οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ
ποταμοῦ δαρείῳ τῷ βασιλεῖ
ῥ ῆ σιν ἀ πέστειλαν πρὸ ς αὐ τό ν καὶ τά δε γέγραπται ἐν αὐ τῷ δαρείῳ τῷ βασιλεῖ
εἰρή νη πᾶ σα
γνωστὸ ν ἔστω τῷ βασιλεῖ ὅ τι ἐπορεύ θημεν εἰς τὴ ν ιουδαίαν χώ ραν εἰς οἶκον τοῦ
θεοῦ τοῦ μεγά λου καὶ αὐ τὸ ς οἰκοδομεῖται λίθοις ἐκλεκτοῖς καὶ ξύ λα ἐντίθεται ἐν
τοῖς τοίχοις καὶ τὸ ἔργον ἐκεῖνο ἐπιδέξιον γίνεται καὶ εὐ οδοῦ ται ἐν ταῖς χερσὶν
αὐ τῶ ν
τό τε ἠ ρωτή σαμεν τοὺ ς πρεσβυτέρους ἐκείνους καὶ οὕ τως εἴπαμεν αὐ τοῖς τίς ἔθηκεν
ὑ μῖν γνώ μην τὸ ν οἶκον τοῦ τον οἰκοδομῆ σαι καὶ τὴ ν χορηγίαν ταύ την
καταρτίσασθαι
καὶ τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν ἠ ρωτή σαμεν αὐ τοὺ ς γνωρίσαι σοι ὥ στε γρά ψαι σοι τὰ
ὀ νό ματα τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν ἀ ρχό ντων αὐ τῶ ν
καὶ τοιοῦ το ῥ ῆ μα ἀ πεκρίθησαν ἡ μῖν λέγοντες ἡ μεῖς ἐσμεν δοῦ λοι τοῦ θεοῦ τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ τῆ ς γῆ ς καὶ οἰκοδομοῦ μεν τὸ ν οἶκον ὃ ς ἦ ν ᾠ κοδομημένος πρὸ τού του
ἔτη πολλά καὶ βασιλεὺ ς τοῦ ισραηλ μέγας ᾠ κοδό μησεν αὐ τὸ ν καὶ κατηρτίσατο
αὐ τὸ ν
αὐ τοῖς ἀ φ' ὅ τε δὲ παρώ ργισαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν τὸ ν θεὸ ν τοῦ οὐ ρανοῦ ἔδωκεν
αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας ναβουχοδονοσορ βασιλέως βαβυλῶ νος τοῦ χαλδαίου καὶ τὸ ν
οἶκον τοῦ τον κατέλυσεν καὶ τὸ ν λαὸ ν ἀ πῴ κισεν εἰς βαβυλῶ να
ἀ λλ' ἐν ἔτει πρώ τῳ κύ ρου τοῦ βασιλέως κῦ ρος ὁ βασιλεὺ ς ἔθετο γνώ μην τὸ ν οἶκον
τοῦ θεοῦ τοῦ τον οἰκοδομηθῆ ναι
καὶ τὰ σκεύ η τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ τὰ χρυσᾶ καὶ τὰ ἀ ργυρᾶ ἃ ναβουχοδονοσορ
ἐξή νεγκεν ἀ πὸ οἴκου τοῦ ἐν ιερουσαλημ καὶ ἀ πή νεγκεν αὐ τὰ εἰς ναὸ ν τοῦ βασιλέως
ἐξή νεγκεν αὐ τὰ κῦ ρος ὁ βασιλεὺ ς ἀ πὸ ναοῦ τοῦ βασιλέως καὶ ἔδωκεν τῷ
σασαβασαρ τῷ θησαυροφύ λακι τῷ ἐπὶ τοῦ θησαυροῦ
καὶ εἶπεν αὐ τῷ πά ντα τὰ σκεύ η λαβὲ καὶ πορεύ ου θὲς αὐ τὰ ἐν τῷ οἴκῳ τῷ ἐν
ιερουσαλημ εἰς τὸ ν ἑαυτῶ ν τό πον
τό τε σασαβασαρ ἐκεῖνος ἦ λθεν καὶ ἔδωκεν θεμελίους τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ τοῦ ἐν
ιερουσαλημ καὶ ἀ πὸ τό τε ἕως τοῦ νῦ ν ᾠ κοδομή θη καὶ οὐ κ ἐτελέσθη
643

καὶ νῦ ν εἰ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ἀ γαθό ν ἐπισκεπή τω ἐν οἴκῳ τῆ ς γά ζης τοῦ βασιλέως

βαβυλῶ νος ὅ πως γνῷ ς ὅ τι ἀ πὸ βασιλέως κύ ρου ἐτέθη γνώ μη οἰκοδομῆ σαι τὸ ν
οἶκον τοῦ θεοῦ ἐκεῖνον τὸ ν ἐν ιερουσαλημ καὶ γνοὺ ς ὁ βασιλεὺ ς περὶ τού του
πεμψά τω πρὸ ς ἡ μᾶ ς
τό τε δαρεῖος ὁ βασιλεὺ ς ἔθηκεν γνώ μην καὶ ἐπεσκέψατο ἐν ταῖς βιβλιοθή καις ὅ που
ἡ γά ζα κεῖται ἐν βαβυλῶ νι
καὶ εὑ ρέθη ἐν πό λει ἐν τῇ βά ρει τῆ ς μή δων πό λεως κεφαλὶς μία καὶ τοῦ το ἦ ν
γεγραμμένον ἐν αὐ τῇ ὑ πό μνημα
ἐν ἔτει πρώ τῳ κύ ρου βασιλέως κῦ ρος ὁ βασιλεὺ ς ἔθηκεν γνώ μην περὶ οἴκου τοῦ
θεοῦ τοῦ ἐν ιερουσαλημ οἶκος οἰκοδομηθή τω καὶ τό πος οὗ θυσιά ζουσιν τὰ
θυσιά σματα καὶ ἔθηκεν ἔπαρμα ὕ ψος πή χεις ἑξή κοντα πλά τος αὐ τοῦ πή χεων
ἑξή κοντα
καὶ δό μοι λίθινοι κραταιοὶ τρεῖς καὶ δό μος ξύ λινος εἷς καὶ ἡ δαπά νη ἐξ οἴκου τοῦ
βασιλέως δοθή σεται
καὶ τὰ σκεύ η οἴκου τοῦ θεοῦ τὰ ἀ ργυρᾶ καὶ τὰ χρυσᾶ ἃ ναβουχοδονοσορ ἐξή νεγκεν
ἀ πὸ οἴκου τοῦ ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐκό μισεν εἰς βαβυλῶ να καὶ δοθή τω καὶ ἀ πελθά τω
εἰς τὸ ν ναὸ ν τὸ ν ἐν ιερουσαλημ ἐπὶ τό που οὗ ἐτέθη ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ
νῦ ν δώ σετε ἔπαρχοι πέραν τοῦ ποταμοῦ σαθαρβουζανα καὶ οἱ σύ νδουλοι αὐ τῶ ν
αφαρσαχαῖοι οἱ ἐν πέρα τοῦ ποταμοῦ μακρὰ ν ὄ ντες ἐκεῖθεν
ἄ φετε τὸ ἔργον οἴκου τοῦ θεοῦ οἱ ἀ φηγού μενοι τῶ ν ιουδαίων καὶ οἱ πρεσβύ τεροι
τῶ ν ιουδαίων οἶκον τοῦ θεοῦ ἐκεῖνον οἰκοδομείτωσαν ἐπὶ τοῦ τό που αὐ τοῦ
καὶ ἀ π' ἐμοῦ ἐτέθη γνώ μη μή ποτέ τι ποιή σητε μετὰ τῶ ν πρεσβυτέρων τῶ ν
ιουδαίων τοῦ οἰκοδομῆ σαι οἶκον τοῦ θεοῦ ἐκεῖνον καὶ ἀ πὸ ὑ παρχό ντων βασιλέως
τῶ ν φό ρων πέραν τοῦ ποταμοῦ ἐπιμελῶ ς δαπά νη ἔστω διδομένη τοῖς ἀ νδρά σιν
ἐκείνοις τὸ μὴ καταργηθῆ ναι
καὶ ὃ ἂ ν ὑ στέρημα καὶ υἱοὺ ς βοῶ ν καὶ κριῶ ν καὶ ἀ μνοὺ ς εἰς ὁ λοκαυτώ σεις τῷ θεῷ
τοῦ οὐ ρανοῦ πυρού ς ἅ λας οἶνον ἔλαιον κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τῶ ν ἱερέων τῶ ν ἐν
ιερουσαλημ ἔστω διδό μενον αὐ τοῖς ἡ μέραν ἐν ἡ μέρᾳ ὃ ἐὰ ν αἰτή σωσιν
ἵνα ὦ σιν προσφέροντες εὐ ωδίας τῷ θεῷ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ προσεύ χωνται εἰς ζωὴ ν
τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ ἀ π' ἐμοῦ ἐτέθη γνώ μη ὅ τι πᾶ ς ἄ νθρωπος ὃ ς ἀ λλά ξει τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καθαιρεθή σεται ξύ λον ἐκ τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ καὶ ὠ ρθωμένος παγή σεται ἐπ' αὐ τοῦ καὶ
ὁ οἶκος αὐ τοῦ τὸ κατ' ἐμὲ ποιηθή σεται
καὶ ὁ θεό ς οὗ κατασκηνοῖ τὸ ὄ νομα ἐκεῖ καταστρέψει πά ντα βασιλέα καὶ λαό ν ὃ ς
ἐκτενεῖ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἀ λλά ξαι ἢ ἀ φανίσαι τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ ἐκεῖνον τὸ ν ἐν
ιερουσαλημ ἐγὼ δαρεῖος ἔθηκα γνώ μην ἐπιμελῶ ς ἔσται
τό τε θανθαναι ἔπαρχος πέραν τοῦ ποταμοῦ σαθαρβουζανα καὶ οἱ σύ νδουλοι αὐ τοῦ
πρὸ ς ὃ ἀ πέστειλεν δαρεῖος ὁ βασιλεὺ ς οὕ τως ἐποίησαν ἐπιμελῶ ς
καὶ οἱ πρεσβύ τεροι τῶ ν ιουδαίων ᾠ κοδομοῦ σαν καὶ οἱ λευῖται ἐν προφητείᾳ
αγγαιου τοῦ προφή του καὶ ζαχαριου υἱοῦ αδδω καὶ ἀ νῳ κοδό μησαν καὶ
κατηρτίσαντο ἀ πὸ γνώ μης θεοῦ ισραηλ καὶ ἀ πὸ γνώ μης κύ ρου καὶ δαρείου καὶ
αρθασασθα βασιλέων περσῶ ν
644

καὶ ἐτέλεσαν τὸ ν οἶκον τοῦ τον ἕως ἡ μέρας τρίτης μηνὸ ς αδαρ ὅ ἐστιν ἔτος ἕκτον τῇ
βασιλείᾳ δαρείου τοῦ βασιλέως
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ οἱ κατά λοιποι υἱῶ ν
ἀ ποικεσίας ἐγκαίνια τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ ἐν εὐ φροσύ νῃ
καὶ προσή νεγκαν εἰς τὰ ἐγκαίνια τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ μό σχους ἑκατό ν κριοὺ ς
διακοσίους ἀ μνοὺ ς τετρακοσίους χιμά ρους αἰγῶ ν περὶ ἁ μαρτίας ὑ πὲρ παντὸ ς
ισραηλ δώ δεκα εἰς ἀ ριθμὸ ν φυλῶ ν ισραηλ
καὶ ἔστησαν τοὺ ς ἱερεῖς ἐν διαιρέσεσιν αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς λευίτας ἐν μερισμοῖς αὐ τῶ ν
ἐπὶ δουλείᾳ θεοῦ τοῦ ἐν ιερουσαλημ κατὰ τὴ ν γραφὴ ν βιβλίου μωυσῆ
καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ τῆ ς ἀ ποικεσίας τὸ πασχα τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ
πρώ του
ὅ τι ἐκαθαρίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται ἕως εἷς πά ντες καθαροὶ καὶ ἔσφαξαν τὸ
πασχα τοῖς πᾶ σιν υἱοῖς τῆ ς ἀ ποικεσίας καὶ τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ
ἑαυτοῖς
καὶ ἔφαγον οἱ υἱοὶ ισραηλ τὸ πασχα οἱ ἀ πὸ τῆ ς ἀ ποικεσίας καὶ πᾶ ς ὁ χωριζό μενος
τῆ ς ἀ καθαρσίας ἐθνῶ ν τῆ ς γῆ ς πρὸ ς αὐ τοὺ ς τοῦ ἐκζητῆ σαι κύ ριον θεὸ ν ισραηλ
καὶ ἐποίησαν τὴ ν ἑορτὴ ν τῶ ν ἀ ζύ μων ἑπτὰ ἡ μέρας ἐν εὐ φροσύ νῃ ὅ τι εὔ φρανεν
αὐ τοὺ ς κύ ριος καὶ ἐπέστρεψεν καρδίαν βασιλέως ασσουρ ἐπ' αὐ τοὺ ς κραταιῶ σαι
τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν ἐν ἔργοις οἴκου τοῦ θεοῦ ισραηλ
καὶ μετὰ τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ἐν βασιλείᾳ αρθασασθα βασιλέως περσῶ ν ἀ νέβη εσδρας
υἱὸ ς σαραιου υἱοῦ αζαριου υἱοῦ ελκια
υἱοῦ σαλουμ υἱοῦ σαδδουκ υἱοῦ αχιτωβ
υἱοῦ σαμαρια υἱοῦ εσρια υἱοῦ μαρερωθ
υἱοῦ ζαραια υἱοῦ σαουια υἱοῦ βοκκι
υἱοῦ αβισουε υἱοῦ φινεες υἱοῦ ελεαζαρ υἱοῦ ααρων τοῦ ἱερέως τοῦ πρώ του
αὐ τὸ ς εσδρας ἀ νέβη ἐκ βαβυλῶ νος καὶ αὐ τὸ ς γραμματεὺ ς ταχὺ ς ἐν νό μῳ μωυσῆ ὃ ν
ἔδωκεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ὅ τι χεὶρ κυρίου θεοῦ
αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τὸ ν ἐν πᾶ σιν οἷς ἐζή τει αὐ τό ς
καὶ ἀ νέβησαν ἀ πὸ υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἱερέων καὶ ἀ πὸ τῶ ν λευιτῶ ν καὶ οἱ
ᾄ δοντες καὶ οἱ πυλωροὶ καὶ οἱ ναθινιμ εἰς ιερουσαλημ ἐν ἔτει ἑβδό μῳ τῷ
αρθασασθα τῷ βασιλεῖ
καὶ ἤ λθοσαν εἰς ιερουσαλημ τῷ μηνὶ τῷ πέμπτῳ τοῦ το ἔτος ἕβδομον τῷ βασιλεῖ
ὅ τι ἐν μιᾷ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του αὐ τὸ ς ἐθεμελίωσεν τὴ ν ἀ νά βασιν τὴ ν ἀ πὸ
βαβυλῶ νος ἐν δὲ τῇ πρώ τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πέμπτου ἤ λθοσαν εἰς ιερουσαλημ ὅ τι χεὶρ
θεοῦ αὐ τοῦ ἦ ν ἀ γαθὴ ἐπ' αὐ τό ν
ὅ τι εσδρας ἔδωκεν ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ ζητῆ σαι τὸ ν νό μον καὶ ποιεῖν καὶ διδά σκειν ἐν
ισραηλ προστά γματα καὶ κρίματα
καὶ αὕ τη ἡ διασά φησις τοῦ διατά γματος οὗ ἔδωκεν αρθασασθα τῷ εσδρα τῷ ἱερεῖ
τῷ γραμματεῖ βιβλίου λό γων ἐντολῶ ν κυρίου καὶ προσταγμά των αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν
ισραηλ
αρθασασθα βασιλεὺ ς βασιλέων εσδρα γραμματεῖ νό μου τοῦ θεοῦ τοῦ οὐ ρανοῦ
τετέλεσται ὁ λό γος καὶ ἡ ἀ πό κρισις
645

ἀ π' ἐμοῦ ἐτέθη γνώ μη ὅ τι πᾶ ς ὁ ἑκουσιαζό μενος ἐν βασιλείᾳ μου ἀ πὸ λαοῦ ισραηλ
καὶ ἱερέων καὶ λευιτῶ ν πορευθῆ ναι εἰς ιερουσαλημ μετὰ σοῦ πορευθῆ ναι
ἀ πὸ προσώ που τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν ἑπτὰ συμβού λων ἀ πεστά λη ἐπισκέψασθαι
ἐπὶ τὴ ν ιουδαίαν καὶ εἰς ιερουσαλημ νό μῳ θεοῦ αὐ τῶ ν τῷ ἐν χειρί σου
καὶ εἰς οἶκον κυρίου ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον ὃ ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ σύ μβουλοι
ἡ κουσιά σθησαν τῷ θεῷ τοῦ ισραηλ τῷ ἐν ιερουσαλημ κατασκηνοῦ ντι
καὶ πᾶ ν ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον ὅ τι ἐὰ ν εὕ ρῃς ἐν πά σῃ χώ ρᾳ βαβυλῶ νος μετὰ
ἑκουσιασμοῦ τοῦ λαοῦ καὶ ἱερέων τῶ ν ἑκουσιαζομένων εἰς οἶκον θεοῦ τὸ ν ἐν
ιερουσαλημ
καὶ πᾶ ν προσπορευό μενον τοῦ τον ἑτοίμως ἔνταξον ἐν βιβλίῳ τού τῳ μό σχους
κριού ς ἀ μνοὺ ς καὶ θυσίας αὐ τῶ ν καὶ σπονδὰ ς αὐ τῶ ν καὶ προσοίσεις αὐ τὰ ἐπὶ
θυσιαστηρίου τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ ὑ μῶ ν τοῦ ἐν ιερουσαλημ
καὶ εἴ τι ἐπὶ σὲ καὶ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου ἀ γαθυνθῇ ἐν καταλοίπῳ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ
τοῦ χρυσίου ποιῆ σαι ὡ ς ἀ ρεστὸ ν τῷ θεῷ ὑ μῶ ν ποιή σατε
καὶ τὰ σκεύ η τὰ διδό μενά σοι εἰς λειτουργίαν οἴκου θεοῦ παρά δος ἐνώ πιον τοῦ
θεοῦ ἐν ιερουσαλημ
καὶ κατά λοιπον χρείας οἴκου θεοῦ σου ὃ ἂ ν φανῇ σοι δοῦ ναι δώ σεις ἀ πὸ οἴκων
γά ζης βασιλέως
καὶ ἀ π' ἐμοῦ ἐγὼ αρθασασθα βασιλεύ ς ἔθηκα γνώ μην πά σαις ταῖς γά ζαις ταῖς ἐν
πέρα τοῦ ποταμοῦ ὅ τι πᾶ ν ὃ ἂ ν αἰτή σῃ ὑ μᾶ ς εσδρας ὁ ἱερεὺ ς καὶ γραμματεὺ ς τοῦ
νό μου τοῦ θεοῦ τοῦ οὐ ρανοῦ ἑτοίμως γιγνέσθω
ἕως ἀ ργυρίου ταλά ντων ἑκατὸ ν καὶ ἕως πυροῦ κό ρων ἑκατὸ ν καὶ ἕως οἴνου βά δων
ἑκατὸ ν καὶ ἕως ἐλαίου βά δων ἑκατὸ ν καὶ ἅ λας οὗ οὐ κ ἔστιν γραφή
πᾶ ν ὅ ἐστιν ἐν γνώ μῃ θεοῦ τοῦ οὐ ρανοῦ γιγνέσθω προσέχετε μή τις ἐπιχειρή σῃ εἰς
οἶκον θεοῦ τοῦ οὐ ρανοῦ μή ποτε γένηται ὀ ργὴ ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν τοῦ βασιλέως καὶ
τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ
καὶ ὑ μῖν ἐγνώ ρισται ἐν πᾶ σιν τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ τοῖς λευίταις ᾄ δουσιν πυλωροῖς
ναθινιμ καὶ λειτουργοῖς οἴκου θεοῦ τού του φό ρος μὴ ἔστω σοι οὐ κ ἐξουσιά σεις
καταδουλοῦ σθαι αὐ τού ς
καὶ σύ εσδρα ὡ ς ἡ σοφία τοῦ θεοῦ ἐν χειρί σου κατά στησον γραμματεῖς καὶ κριτά ς
ἵνα ὦ σιν κρίνοντες παντὶ τῷ λαῷ τῷ ἐν πέρα τοῦ ποταμοῦ πᾶ σιν τοῖς εἰδό σιν νό μον
τοῦ θεοῦ σου καὶ τῷ μὴ εἰδό τι γνωριεῖτε
καὶ πᾶ ς ὃ ς ἂ ν μὴ ᾖ ποιῶ ν νό μον τοῦ θεοῦ καὶ νό μον τοῦ βασιλέως ἑτοίμως τὸ κρίμα
ἔσται γιγνό μενον ἐξ αὐ τοῦ ἐά ν τε εἰς θά νατον ἐά ν τε εἰς παιδείαν ἐά ν τε εἰς ζημίαν
τοῦ βίου ἐά ν τε εἰς δεσμά
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ὃ ς ἔδωκεν οὕ τως ἐν καρδίᾳ τοῦ
βασιλέως τοῦ δοξά σαι τὸ ν οἶκον κυρίου τὸ ν ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐπ' ἐμὲ ἔκλινεν ἔλεος ἐν ὀ φθαλμοῖς τοῦ βασιλέως καὶ τῶ ν συμβού λων αὐ τοῦ καὶ
πά ντων τῶ ν ἀ ρχό ντων τοῦ βασιλέως τῶ ν ἐπηρμένων καὶ ἐγὼ ἐκραταιώ θην ὡ ς χεὶρ
θεοῦ ἡ ἀ γαθὴ ἐπ' ἐμέ καὶ συνῆ ξα ἀ πὸ ισραηλ ἄ ρχοντας ἀ ναβῆ ναι μετ' ἐμοῦ
καὶ οὗ τοι οἱ ἄ ρχοντες πατριῶ ν αὐ τῶ ν οἱ ὁ δηγοὶ ἀ ναβαίνοντες μετ' ἐμοῦ ἐν βασιλείᾳ
αρθασασθα τοῦ βασιλέως βαβυλῶ νος
646

ἀ πὸ υἱῶ ν φινεες γηρσωμ ἀ πὸ υἱῶ ν ιθαμαρ δανιηλ ἀ πὸ υἱῶ ν δαυιδ ατους

ἀ πὸ υἱῶ ν σαχανια ἀ πὸ υἱῶ ν φορος ζαχαριας καὶ μετ' αὐ τοῦ τὸ σύ στρεμμα ἑκατὸ ν
καὶ πεντή κοντα
ἀ πὸ υἱῶ ν φααθμωαβ ελιανα υἱὸ ς ζαραια καὶ μετ' αὐ τοῦ διακό σιοι τὰ ἀ ρσενικά
ἀ πὸ υἱῶ ν ζαθοης σεχενιας υἱὸ ς αζιηλ καὶ μετ' αὐ τοῦ τριακό σιοι τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν αδιν ωβηθ υἱὸ ς ιωναθαν καὶ μετ' αὐ τοῦ πεντή κοντα τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ηλαμ ιεσια υἱὸ ς αθελια καὶ μετ' αὐ τοῦ ἑβδομή κοντα τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν σαφατια ζαβδια υἱὸ ς μιχαηλ καὶ μετ' αὐ τοῦ ὀ γδοή κοντα τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ιωαβ αβαδια υἱὸ ς ιιηλ καὶ μετ' αὐ τοῦ διακό σιοι δέκα ὀ κτὼ τὰ
ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν βαανι σαλιμουθ υἱὸ ς ιωσεφια καὶ μετ' αὐ τοῦ ἑκατὸ ν ἑξή κοντα τὰ
ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν βαβι ζαχαρια υἱὸ ς βαβι καὶ μετ' αὐ τοῦ ἑβδομή κοντα ὀ κτὼ τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ασγαδ ιωαναν υἱὸ ς ακαταν καὶ μετ' αὐ τοῦ ἑκατὸ ν δέκα τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν αδωνικαμ ἔσχατοι καὶ ταῦ τα τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν αλιφαλατ ιιηλ καὶ
σαμαια καὶ μετ' αὐ τῶ ν ἑξή κοντα τὰ ἀ ρσενικά
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν βαγο ουθι καὶ μετ' αὐ τοῦ ἑβδομή κοντα τὰ ἀ ρσενικά
καὶ συνῆ ξα αὐ τοὺ ς πρὸ ς τὸ ν ποταμὸ ν τὸ ν ἐρχό μενον πρὸ ς τὸ ν ευι καὶ
παρενεβά λομεν ἐκεῖ ἡ μέρας τρεῖς καὶ συνῆ κα ἐν τῷ λαῷ καὶ ἐν τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ
ἀ πὸ υἱῶ ν λευι οὐ χ εὗ ρον ἐκεῖ
καὶ ἀ πέστειλα τῷ ελεαζαρ τῷ αριηλ τῷ σαμαια καὶ τῷ αλωναμ καὶ τῷ ιαριβ καὶ τῷ
ελναθαν καὶ τῷ ναθαν καὶ τῷ ζαχαρια καὶ τῷ μεσουλαμ ἄ νδρας καὶ τῷ ιωαριβ καὶ
τῷ ελναθαν συνίοντας
καὶ ἐξή νεγκα αὐ τοὺ ς ἐπὶ ἄ ρχοντος ἐν ἀ ργυρίῳ τοῦ τό που καὶ ἔθηκα ἐν στό ματι
αὐ τῶ ν λό γους λαλῆ σαι πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν τοὺ ς ναθινιμ ἐν ἀ ργυρίῳ τοῦ
τό που τοῦ ἐνέγκαι ἡ μῖν ᾄ δοντας εἰς οἶκον θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ ἤ λθοσαν ἡ μῖν ὡ ς χεὶρ θεοῦ ἡ μῶ ν ἀ γαθὴ ἐφ' ἡ μᾶ ς ἀ νὴ ρ σαχωλ ἀ πὸ υἱῶ ν μοολι
υἱοῦ λευι υἱοῦ ισραηλ καὶ ἀ ρχὴ ν ἤ λθοσαν υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ
ὀ κτωκαίδεκα
καὶ τὸ ν ασεβια καὶ τὸ ν ωσαιαν ἀ πὸ υἱῶ ν μεραρι ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ υἱοὶ αὐ τῶ ν
εἴκοσι
καὶ ἀ πὸ τῶ ν ναθινιμ ὧ ν ἔδωκεν δαυιδ καὶ οἱ ἄ ρχοντες εἰς δουλείαν τῶ ν λευιτῶ ν
ναθινιμ διακό σιοι καὶ εἴκοσι πά ντες συνή χθησαν ἐν ὀ νό μασιν
καὶ ἐκά λεσα ἐκεῖ νηστείαν ἐπὶ τὸ ν ποταμὸ ν αουε τοῦ ταπεινωθῆ ναι ἐνώ πιον θεοῦ
ἡ μῶ ν ζητῆ σαι παρ' αὐ τοῦ ὁ δὸ ν εὐ θεῖαν ἡ μῖν καὶ τοῖς τέκνοις ἡ μῶ ν καὶ πά σῃ τῇ
κτή σει ἡ μῶ ν
ὅ τι ᾐ σχύ νθην αἰτή σασθαι παρὰ τοῦ βασιλέως δύ ναμιν καὶ ἱππεῖς σῶ σαι ἡ μᾶ ς ἀ πὸ
ἐχθροῦ ἐν τῇ ὁ δῷ ὅ τι εἴπαμεν τῷ βασιλεῖ λέγοντες χεὶρ τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐπὶ πά ντας
τοὺ ς ζητοῦ ντας αὐ τὸ ν εἰς ἀ γαθό ν καὶ κρά τος αὐ τοῦ καὶ θυμὸ ς αὐ τοῦ ἐπὶ πά ντας
ἐγκαταλείποντας αὐ τό ν
καὶ ἐνηστεύ σαμεν καὶ ἐζητή σαμεν παρὰ τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν περὶ τού του καὶ ἐπή κουσεν
ἡ μῖν
647

καὶ διέστειλα ἀ πὸ ἀ ρχό ντων τῶ ν ἱερέων δώ δεκα τῷ σαραια ασαβια καὶ μετ' αὐ τῶ ν
ἀ πὸ ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν δέκα
καὶ ἔστησα αὐ τοῖς τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ σκεύ η ἀ παρχῆ ς οἴκου θεοῦ
ἡ μῶ ν ἃ ὕ ψωσεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ σύ μβουλοι αὐ τοῦ καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τοῦ καὶ πᾶ ς
ισραηλ οἱ εὑ ρισκό μενοι
καὶ ἔστησα ἐπὶ χεῖρας αὐ τῶ ν ἀ ργυρίου τά λαντα ἑξακό σια καὶ πεντή κοντα καὶ
σκεύ η ἀ ργυρᾶ ἑκατὸ ν καὶ τά λαντα χρυσίου ἑκατὸ ν
καὶ καφουρη χρυσοῖ εἴκοσι εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν χαμανιμ χίλιοι καὶ σκεύ η χαλκοῦ
στίλβοντος ἀ γαθοῦ διά φορα ἐπιθυμητὰ ἐν χρυσίῳ
καὶ εἶπα πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς ἅ γιοι τῷ κυρίῳ καὶ τὰ σκεύ η ἅ για καὶ τὸ ἀ ργύ ριον καὶ
τὸ χρυσίον ἑκού σια τῷ κυρίῳ θεῷ πατέρων ὑ μῶ ν
ἀ γρυπνεῖτε καὶ τηρεῖτε ἕως στῆ τε ἐνώ πιον ἀ ρχό ντων τῶ ν ἱερέων καὶ τῶ ν λευιτῶ ν
καὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων τῶ ν πατριῶ ν ἐν ιερουσαλημ εἰς σκηνὰ ς οἴκου κυρίου
καὶ ἐδέξαντο οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται σταθμὸ ν τοῦ ἀ ργυρίου καὶ τοῦ χρυσίου καὶ τῶ ν
σκευῶ ν ἐνεγκεῖν εἰς ιερουσαλημ εἰς οἶκον θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ ἐξή ραμεν ἀ πὸ τοῦ ποταμοῦ αουε ἐν τῇ δωδεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του τοῦ
ἐλθεῖν εἰς ιερουσαλημ καὶ χεὶρ θεοῦ ἡ μῶ ν ἦ ν ἐφ' ἡ μῖν καὶ ἐρρύ σατο ἡ μᾶ ς ἀ πὸ χειρὸ ς
ἐχθροῦ καὶ πολεμίου ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ ἤ λθομεν εἰς ιερουσαλημ καὶ ἐκαθίσαμεν ἐκεῖ ἡ μέρας τρεῖς
καὶ ἐγενή θη τῇ ἡ μέρᾳ τῇ τετά ρτῃ ἐστή σαμεν τὸ ἀ ργύ ριον καὶ τὸ χρυσίον καὶ τὰ
σκεύ η ἐν οἴκῳ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐπὶ χεῖρα μεριμωθ υἱοῦ ουρια τοῦ ἱερέως καὶ μετ' αὐ τοῦ
ελεαζαρ υἱὸ ς φινεες καὶ μετ' αὐ τῶ ν ιωζαβαδ υἱὸ ς ἰησοῦ καὶ νωαδια υἱὸ ς βαναια οἱ
λευῖται
ἐν ἀ ριθμῷ καὶ ἐν σταθμῷ τὰ πά ντα καὶ ἐγρά φη πᾶ ς ὁ σταθμό ς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
οἱ ἐλθό ντες ἀ πὸ τῆ ς αἰχμαλωσίας υἱοὶ τῆ ς παροικίας προσή νεγκαν ὁ λοκαυτώ σεις
τῷ θεῷ ισραηλ μό σχους δώ δεκα περὶ παντὸ ς ισραηλ κριοὺ ς ἐνενή κοντα ἕξ ἀ μνοὺ ς
ἑβδομή κοντα καὶ ἑπτά χιμά ρους περὶ ἁ μαρτίας δώ δεκα τὰ πά ντα ὁ λοκαυτώ ματα
τῷ κυρίῳ
καὶ ἔδωκαν τὸ νό μισμα τοῦ βασιλέως τοῖς διοικηταῖς τοῦ βασιλέως καὶ ἐπά ρχοις
πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἐδό ξασαν τὸ ν λαὸ ν καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ
καὶ ὡ ς ἐτελέσθη ταῦ τα ἤ γγισαν πρό ς με οἱ ἄ ρχοντες λέγοντες οὐ κ ἐχωρίσθη ὁ λαὸ ς
ισραηλ καὶ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται ἀ πὸ λαῶ ν τῶ ν γαιῶ ν ἐν μακρύ μμασιν αὐ τῶ ν τῷ
χανανι ὁ εθι ὁ φερεζι ὁ ιεβουσι ὁ αμμωνι ὁ μωαβι ὁ μοσερι καὶ ὁ αμορι
ὅ τι ἐλά βοσαν ἀ πὸ θυγατέρων αὐ τῶ ν ἑαυτοῖς καὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τῶ ν καὶ παρή χθη
σπέρμα τὸ ἅ γιον ἐν λαοῖς τῶ ν γαιῶ ν καὶ χεὶρ τῶ ν ἀ ρχό ντων ἐν τῇ ἀ συνθεσίᾳ ταύ τῃ
ἐν ἀ ρχῇ
καὶ ὡ ς ἤ κουσα τὸ ν λό γον τοῦ τον διέρρηξα τὰ ἱμά τιά μου καὶ ἐπαλλό μην καὶ ἔτιλλον
ἀ πὸ τῶ ν τριχῶ ν τῆ ς κεφαλῆ ς μου καὶ ἀ πὸ τοῦ πώ γωνό ς μου καὶ ἐκαθή μην
ἠ ρεμά ζων
καὶ συνή χθησαν πρό ς με πᾶ ς ὁ διώ κων λό γον θεοῦ ισραηλ ἐπὶ ἀ συνθεσίᾳ τῆ ς
ἀ ποικίας καὶ ἐγὼ καθή μενος ἠ ρεμά ζων ἕως τῆ ς θυσίας τῆ ς ἑσπερινῆ ς
648

καὶ ἐν θυσίᾳ τῇ ἑσπερινῇ ἀ νέστην ἀ πὸ ταπεινώ σεώ ς μου καὶ ἐν τῷ διαρρῆ ξαί με τὰ
ἱμά τιά μου καὶ ἐπαλλό μην καὶ κλίνω ἐπὶ τὰ γό νατά μου καὶ ἐκπετά ζω τὰ ς χεῖρά ς
μου πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν
καὶ εἶπα κύ ριε ᾐ σχύ νθην καὶ ἐνετρά πην τοῦ ὑ ψῶ σαι τὸ πρό σωπό ν μου πρὸ ς σέ ὅ τι
αἱ ἀ νομίαι ἡ μῶ ν ἐπληθύ νθησαν ὑ πὲρ κεφαλῆ ς ἡ μῶ ν καὶ αἱ πλημμέλειαι ἡ μῶ ν
ἐμεγαλύ νθησαν ἕως εἰς οὐ ρανό ν
ἀ πὸ ἡ μερῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ἐσμεν ἐν πλημμελείᾳ μεγά λῃ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ
ἐν ταῖς ἀ νομίαις ἡ μῶ ν παρεδό θημεν ἡ μεῖς καὶ οἱ βασιλεῖς ἡ μῶ ν καὶ οἱ υἱοὶ ἡ μῶ ν ἐν
χειρὶ βασιλέων τῶ ν ἐθνῶ ν ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ ἐν διαρπαγῇ καὶ ἐν
αἰσχύ νῃ προσώ που ἡ μῶ ν ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ νῦ ν ἐπιεικεύ σατο ἡ μῖν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τοῦ καταλιπεῖν ἡ μῖν εἰς σωτηρίαν καὶ
δοῦ ναι ἡ μῖν στή ριγμα ἐν τό πῳ ἁ γιά σματος αὐ τοῦ τοῦ φωτίσαι ὀ φθαλμοὺ ς ἡ μῶ ν
καὶ δοῦ ναι ζωοποίησιν μικρὰ ν ἐν τῇ δουλείᾳ ἡ μῶ ν
ὅ τι δοῦ λοί ἐσμεν καὶ ἐν τῇ δουλείᾳ ἡ μῶ ν οὐ κ ἐγκατέλιπεν ἡ μᾶ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
καὶ ἔκλινεν ἐφ' ἡ μᾶ ς ἔλεος ἐνώ πιον βασιλέων περσῶ ν δοῦ ναι ἡ μῖν ζωοποίησιν τοῦ
ὑ ψῶ σαι αὐ τοὺ ς τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν καὶ ἀ ναστῆ σαι τὰ ἔρημα αὐ τῆ ς καὶ τοῦ
δοῦ ναι ἡ μῖν φραγμὸ ν ἐν ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ
τί εἴπωμεν ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν μετὰ τοῦ το ὅ τι ἐγκατελίπομεν ἐντολά ς σου
ἃ ς ἔδωκας ἡ μῖν ἐν χειρὶ δού λων σου τῶ ν προφητῶ ν λέγων ἡ γῆ εἰς ἣ ν εἰσπορεύ εσθε
κληρονομῆ σαι αὐ τή ν γῆ μετακινουμένη ἐστὶν ἐν μετακινή σει λαῶ ν τῶ ν ἐθνῶ ν ἐν
μακρύ μμασιν αὐ τῶ ν ὧ ν ἔπλησαν αὐ τὴ ν ἀ πὸ στό ματος ἐπὶ στό μα ἐν ἀ καθαρσίαις
αὐ τῶ ν
καὶ νῦ ν τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν μὴ δῶ τε τοῖς υἱοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων
αὐ τῶ ν μὴ λά βητε τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν καὶ οὐ κ ἐκζητή σετε εἰρή νην αὐ τῶ ν καὶ ἀ γαθὸ ν
αὐ τῶ ν ἕως αἰῶ νος ὅ πως ἐνισχύ σητε καὶ φά γητε τὰ ἀ γαθὰ τῆ ς γῆ ς καὶ
κληροδοτή σητε τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν ἕως αἰῶ νος

καὶ μετὰ πᾶ ν τὸ ἐρχό μενον ἐφ' ἡ μᾶ ς ἐν ποιή μασιν ἡ μῶ ν τοῖς πονηροῖς καὶ ἐν
πλημμελείᾳ ἡ μῶ ν τῇ μεγά λῃ ὅ τι οὐ κ ἔστιν ὡ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ὅ τι ἐκού φισας ἡ μῶ ν τὰ ς
ἀ νομίας καὶ ἔδωκας ἡ μῖν σωτηρίαν
ὅ τι ἐπεστρέψαμεν διασκεδά σαι ἐντολά ς σου καὶ ἐπιγαμβρεῦ σαι τοῖς λαοῖς τῶ ν
γαιῶ ν μὴ παροξυνθῇ ς ἐν ἡ μῖν ἕως συντελείας τοῦ μὴ εἶναι ἐγκατά λειμμα καὶ
διασῳ ζό μενον
κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ δίκαιος σύ ὅ τι κατελείφθημεν διασῳ ζό μενοι ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
ἰδοὺ ἡ μεῖς ἐναντίον σου ἐν πλημμελείαις ἡ μῶ ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν στῆ ναι ἐνώ πιό ν σου ἐπὶ
τού τῳ
καὶ ὡ ς προσηύ ξατο εσδρας καὶ ὡ ς ἐξηγό ρευσεν κλαίων καὶ προσευχό μενος ἐνώ πιον
οἴκου τοῦ θεοῦ συνή χθησαν πρὸ ς αὐ τὸ ν ἀ πὸ ισραηλ ἐκκλησία πολλὴ σφό δρα
ἄ νδρες καὶ γυναῖκες καὶ νεανίσκοι ὅ τι ἔκλαυσεν ὁ λαὸ ς καὶ ὕ ψωσεν κλαίων
καὶ ἀ πεκρίθη σεχενιας υἱὸ ς ιιηλ ἀ πὸ υἱῶ ν ηλαμ καὶ εἶπεν τῷ εσδρα ἡ μεῖς
ἠ συνθετή σαμεν τῷ θεῷ ἡ μῶ ν καὶ ἐκαθίσαμεν γυναῖκας ἀ λλοτρίας ἀ πὸ λαῶ ν τῆ ς
γῆ ς καὶ νῦ ν ἔστιν ὑ πομονὴ τῷ ισραηλ ἐπὶ τού τῳ
649

καὶ νῦ ν διαθώ μεθα διαθή κην τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ἐκβαλεῖν πά σας τὰ ς γυναῖκας καὶ τὰ
γενό μενα ἐξ αὐ τῶ ν ὡ ς ἂ ν βού λῃ ἀ νά στηθι καὶ φοβέρισον αὐ τοὺ ς ἐν ἐντολαῖς θεοῦ
ἡ μῶ ν καὶ ὡ ς ὁ νό μος γενηθή τω
ἀ νά στα ὅ τι ἐπὶ σὲ τὸ ῥ ῆ μα καὶ ἡ μεῖς μετὰ σοῦ κραταιοῦ καὶ ποίησον
καὶ ἀ νέστη εσδρας καὶ ὥ ρκισεν τοὺ ς ἄ ρχοντας τοὺ ς ἱερεῖς καὶ λευίτας καὶ πά ντα
ισραηλ τοῦ ποιῆ σαι κατὰ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ ὤ μοσαν
καὶ ἀ νέστη εσδρας ἀ πὸ προσώ που οἴκου τοῦ θεοῦ καὶ ἐπορεύ θη εἰς γαζοφυλά κιον
ιωαναν υἱοῦ ελισουβ καὶ ἐπορεύ θη ἐκεῖ ἄ ρτον οὐ κ ἔφαγεν καὶ ὕ δωρ οὐ κ ἔπιεν ὅ τι
ἐπένθει ἐπὶ τῇ ἀ συνθεσίᾳ τῆ ς ἀ ποικίας
καὶ παρή νεγκαν φωνὴ ν ἐν ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ πᾶ σιν τοῖς υἱοῖς τῆ ς ἀ ποικίας
τοῦ συναθροισθῆ ναι εἰς ιερουσαλημ
καὶ πᾶ ς ὃ ς ἂ ν μὴ ἔλθῃ εἰς τρεῖς ἡ μέρας ὡ ς ἡ βουλὴ τῶ ν ἀ ρχό ντων καὶ τῶ ν
πρεσβυτέρων ἀ ναθεματισθή σεται πᾶ σα ἡ ὕ παρξις αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς διασταλή σεται
ἀ πὸ ἐκκλησίας τῆ ς ἀ ποικίας
καὶ συνή χθησαν πά ντες ἄ νδρες ιουδα καὶ βενιαμιν εἰς ιερουσαλημ εἰς τὰ ς τρεῖς
ἡ μέρας οὗ τος ὁ μὴ ν ὁ ἔνατος ἐν εἰκά δι τοῦ μηνὸ ς ἐκά θισεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐν πλατείᾳ
οἴκου τοῦ θεοῦ ἀ πὸ θορύ βου αὐ τῶ ν περὶ τοῦ ῥ ή ματος καὶ ἀ πὸ τοῦ χειμῶ νος
καὶ ἀ νέστη εσδρας ὁ ἱερεὺ ς καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς ἠ συνθετή κατε καὶ
ἐκαθίσατε γυναῖκας ἀ λλοτρίας τοῦ προσθεῖναι ἐπὶ πλημμέλειαν ισραηλ
καὶ νῦ ν δό τε αἴνεσιν κυρίῳ τῷ θεῷ τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν καὶ ποιή σατε τὸ ἀ ρεστὸ ν
ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ διαστά λητε ἀ πὸ λαῶ ν τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ πὸ τῶ ν γυναικῶ ν τῶ ν
ἀ λλοτρίων
καὶ ἀ πεκρίθησαν πᾶ σα ἡ ἐκκλησία καὶ εἶπαν μέγα τοῦ το τὸ ῥ ῆ μά σου ἐφ' ἡ μᾶ ς
ποιῆ σαι
ἀ λλὰ ὁ λαὸ ς πολύ ς καὶ ὁ καιρὸ ς χειμερινό ς καὶ οὐ κ ἔστιν δύ ναμις στῆ ναι ἔξω καὶ τὸ
ἔργον οὐ κ εἰς ἡ μέραν μίαν καὶ οὐ κ εἰς δύ ο ὅ τι ἐπληθύ ναμεν τοῦ ἀ δικῆ σαι ἐν τῷ
ῥ ή ματι τού τῳ
στή τωσαν δὴ οἱ ἄ ρχοντες ἡ μῶ ν τῇ πά σῃ ἐκκλησίᾳ καὶ πά ντες οἱ ἐν πό λεσιν ἡ μῶ ν ὃ ς
ἐκά θισεν γυναῖκας ἀ λλοτρίας ἐλθέτωσαν εἰς καιροὺ ς ἀ πὸ συνταγῶ ν καὶ μετ' αὐ τῶ ν
πρεσβύ τεροι πό λεως καὶ πό λεως καὶ κριταὶ τοῦ ἀ ποστρέψαι ὀ ργὴ ν θυμοῦ θεοῦ
ἡ μῶ ν ἐξ ἡ μῶ ν περὶ τοῦ ῥ ή ματος τού του
πλὴ ν ιωναθαν υἱὸ ς ασαηλ καὶ ιαζια υἱὸ ς θεκουε μετ' ἐμοῦ περὶ τού του καὶ μεσουλαμ
καὶ σαβαθαι ὁ λευίτης βοηθῶ ν αὐ τοῖς
καὶ ἐποίησαν οὕ τως υἱοὶ τῆ ς ἀ ποικίας καὶ διεστά λησαν εσδρας ὁ ἱερεὺ ς καὶ ἄ νδρες
ἄ ρχοντες πατριῶ ν τῷ οἴκῳ καὶ πά ντες ἐν ὀ νό μασιν ὅ τι ἐπέστρεψαν ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ
τοῦ μηνὸ ς τοῦ δεκά του ἐκζητῆ σαι τὸ ῥ ῆ μα
καὶ ἐτέλεσαν ἐν πᾶ σιν ἀ νδρά σιν οἳ ἐκά θισαν γυναῖκας ἀ λλοτρίας ἕως ἡ μέρας μιᾶ ς
τοῦ μηνὸ ς τοῦ πρώ του
καὶ εὑ ρέθησαν ἀ πὸ υἱῶ ν τῶ ν ἱερέων οἳ ἐκά θισαν γυναῖκας ἀ λλοτρίας ἀ πὸ υἱῶ ν
ἰησοῦ υἱοῦ ιωσεδεκ καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ μαασηα καὶ ελιεζερ καὶ ιαριβ καὶ γαδαλια
καὶ ἔδωκαν χεῖρα αὐ τῶ ν τοῦ ἐξενέγκαι γυναῖκας αὐ τῶ ν καὶ πλημμελείας κριὸ ν ἐκ
προβά των περὶ πλημμελή σεως αὐ τῶ ν
650

καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν εμμηρ ανανι καὶ ζαβδια

καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ηραμ μασαια καὶ ελια καὶ σαμαια καὶ ιιηλ καὶ οζια
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν φασουρ ελιωηναι μαασαια καὶ ισμαηλ καὶ ναθαναηλ καὶ ιωζαβαδ καὶ
ηλασα
καὶ ἀ πὸ τῶ ν λευιτῶ ν ιωζαβαδ καὶ σαμου καὶ κωλια αὐ τὸ ς κωλιτας καὶ φαθαια καὶ
ιοδομ καὶ ελιεζερ
καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἀ |δό ντων ελισαφ καὶ ἀ πὸ τῶ ν πυλωρῶ ν σελλημ καὶ τελημ καὶ ωδουε
καὶ ἀ πὸ ισραηλ ἀ πὸ υἱῶ ν φορος ραμια καὶ ιαζια καὶ μελχια καὶ μεαμιν καὶ ελεαζαρ
καὶ ασαβια καὶ βαναια
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ηλαμ μαθανια καὶ ζαχαρια καὶ ιαϊηλ καὶ αβδια καὶ ιαριμωθ καὶ ηλια
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ζαθουα ελιωηναι ελισουβ μαθανια καὶ ιαρμωθ καὶ ζαβαδ καὶ οζιζα
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν βαβι ιωαναν ανανια καὶ ζαβου οθαλι
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν βανουι μεσουλαμ μαλουχ αδαιας ιασουβ καὶ σαλουια καὶ ρημωθ
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν φααθμωαβ εδενε χαληλ βαναια μασηα μαθανια βεσεληλ καὶ βανουι
καὶ μανασση
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ηραμ ελιεζερ ιεσσια μελχια σαμαια σεμεων
βενιαμιν μαλουχ σαμαρια
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ησαμ μαθανι μαθαθα ζαβεδ ελιφαλεθ ιεραμι μανασση σεμεϊ
ἀ πὸ υἱῶ ν βανι μοοδι αμραμ ουηλ
βαναια βαδαια χελια
ουιεχωα ιεραμωθ ελιασιβ
μαθανια μαθαναι καὶ ἐποίησαν
οἱ υἱοὶ βανουι καὶ οἱ υἱοὶ σεμεϊ
καὶ σελεμια καὶ ναθαν καὶ αδαια
μαχναδαβου σεσι σαρου
εζερηλ καὶ σελεμια καὶ σαμαρια
καὶ σαλουμ αμαρια ιωσηφ
ἀ πὸ υἱῶ ν ναβου ιιηλ μαθαθια σεδεμ ζαμβινα ιαδαι καὶ ιωηλ καὶ βαναια
πά ντες οὗ τοι ἐλά βοσαν γυναῖκας ἀ λλοτρίας καὶ ἐγέννησαν ἐξ αὐ τῶ ν υἱού ς
λό γοι νεεμια υἱοῦ αχαλια καὶ ἐγένετο ἐν μηνὶ χασεηλου ἔτους εἰκοστοῦ καὶ ἐγὼ
ἤ μην ἐν σουσαν αβιρα
καὶ ἦ λθεν ανανι εἷς ἀ πὸ ἀ δελφῶ ν μου αὐ τὸ ς καὶ ἄ νδρες ιουδα καὶ ἠ ρώ τησα αὐ τοὺ ς
περὶ τῶ ν σωθέντων οἳ κατελείφθησαν ἀ πὸ τῆ ς αἰχμαλωσίας καὶ περὶ ιερουσαλημ
καὶ εἴποσαν πρό ς με οἱ καταλειπό μενοι οἱ καταλειφθέντες ἀ πὸ τῆ ς αἰχμαλωσίας
ἐκεῖ ἐν τῇ χώ ρᾳ ἐν πονηρίᾳ μεγά λῃ καὶ ἐν ὀ νειδισμῷ καὶ τείχη ιερουσαλημ
καθῃρημένα καὶ αἱ πύ λαι αὐ τῆ ς ἐνεπρή σθησαν ἐν πυρί
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀ κοῦ σαί με τοὺ ς λό γους τού τους ἐκά θισα καὶ ἔκλαυσα καὶ
ἐπένθησα ἡ μέρας καὶ ἤ μην νηστεύ ων καὶ προσευχό μενος ἐνώ πιον θεοῦ τοῦ
οὐ ρανοῦ
καὶ εἶπα μὴ δή κύ ριε ὁ θεὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ ὁ ἰσχυρὸ ς ὁ μέγας καὶ ὁ φοβερό ς
φυλά σσων τὴ ν διαθή κην καὶ τὸ ἔλεος τοῖς ἀ γαπῶ σιν αὐ τὸ ν καὶ τοῖς φυλά σσουσιν
τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ
651

ἔστω δὴ τὸ οὖ ς σου προσέχον καὶ οἱ ὀ φθαλμοί σου ἀ νεῳ γμένοι τοῦ ἀ κοῦ σαι
προσευχὴ ν δού λου σου ἣ ν ἐγὼ προσεύ χομαι ἐνώ πιό ν σου σή μερον ἡ μέραν καὶ
νύ κτα περὶ υἱῶ ν ισραηλ δού λων σου καὶ ἐξαγορεύ ω ἐπὶ ἁ μαρτίαις υἱῶ ν ισραηλ ἃ ς
ἡ μά ρτομέν σοι καὶ ἐγὼ καὶ ὁ οἶκος πατρό ς μου ἡ μά ρτομεν
διαλύ σει διελύ σαμεν πρὸ ς σὲ καὶ οὐ κ ἐφυλά ξαμεν τὰ ς ἐντολὰ ς καὶ τὰ προστά γματα
καὶ τὰ κρίματα ἃ ἐνετείλω τῷ μωυσῇ παιδί σου
μνή σθητι δὴ τὸ ν λό γον ὃ ν ἐνετείλω τῷ μωυσῇ παιδί σου λέγων ὑ μεῖς ἐὰ ν
ἀ συνθετή σητε ἐγὼ διασκορπιῶ ὑ μᾶ ς ἐν τοῖς λαοῖς
καὶ ἐὰ ν ἐπιστρέψητε πρό ς με καὶ φυλά ξητε τὰ ς ἐντολά ς μου καὶ ποιή σητε αὐ τά ς ἐὰ ν
ᾖ ἡ διασπορὰ ὑ μῶ ν ἀ π' ἄ κρου τοῦ οὐ ρανοῦ ἐκεῖθεν συνά ξω αὐ τοὺ ς καὶ εἰσά ξω
αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ν τό πον ὃ ν ἐξελεξά μην κατασκηνῶ σαι τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ
καὶ αὐ τοὶ παῖδές σου καὶ λαό ς σου οὓ ς ἐλυτρώ σω ἐν δυνά μει σου τῇ μεγά λῃ καὶ ἐν
τῇ χειρί σου τῇ κραταιᾷ
μὴ δή κύ ριε ἀ λλ' ἔστω τὸ οὖ ς σου προσέχον εἰς τὴ ν προσευχὴ ν τοῦ δού λου σου καὶ
εἰς τὴ ν προσευχὴ ν παίδων σου τῶ ν θελό ντων φοβεῖσθαι τὸ ὄ νομά σου καὶ
εὐ ό δωσον δὴ τῷ παιδί σου σή μερον καὶ δὸ ς αὐ τὸ ν εἰς οἰκτιρμοὺ ς ἐνώ πιον τοῦ
ἀ νδρὸ ς τού του καὶ ἐγὼ ἤ μην οἰνοχό ος τῷ βασιλεῖ
καὶ ἐγένετο ἐν μηνὶ νισαν ἔτους εἰκοστοῦ αρθασασθα βασιλεῖ καὶ ἦ ν ὁ οἶνος
ἐνώ πιον ἐμοῦ καὶ ἔλαβον τὸ ν οἶνον καὶ ἔδωκα τῷ βασιλεῖ καὶ οὐ κ ἦ ν ἕτερος
ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ εἶπέν μοι ὁ βασιλεύ ς διὰ τί τὸ πρό σωπό ν σου πονηρὸ ν καὶ οὐ κ εἶ μετριά ζων οὐ κ
ἔστιν τοῦ το εἰ μὴ πονηρία καρδίας καὶ ἐφοβή θην πολὺ σφό δρα
καὶ εἶπα τῷ βασιλεῖ ὁ βασιλεὺ ς εἰς τὸ ν αἰῶ να ζή τω διὰ τί οὐ μὴ γένηται πονηρὸ ν τὸ
πρό σωπό ν μου διό τι ἡ πό λις οἶκος μνημείων πατέρων μου ἠ ρημώ θη καὶ αἱ πύ λαι
αὐ τῆ ς κατεβρώ θησαν ἐν πυρί
καὶ εἶπέν μοι ὁ βασιλεύ ς περὶ τίνος τοῦ το σὺ ζητεῖς καὶ προσηυξά μην πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν
τοῦ οὐ ρανοῦ
καὶ εἶπα τῷ βασιλεῖ εἰ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ἀ γαθό ν καὶ εἰ ἀ γαθυνθή σεται ὁ παῖς σου
ἐνώ πιό ν σου ὥ στε πέμψαι αὐ τὸ ν εἰς ιουδα εἰς πό λιν μνημείων πατέρων μου καὶ
ἀ νοικοδομή σω αὐ τή ν
καὶ εἶπέν μοι ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἡ παλλακὴ ἡ καθημένη ἐχό μενα αὐ τοῦ ἕως πό τε ἔσται ἡ
πορεία σου καὶ πό τε ἐπιστρέψεις καὶ ἠ γαθύ νθη ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως καὶ
ἀ πέστειλέν με καὶ ἔδωκα αὐ τῷ ὅ ρον
καὶ εἶπα τῷ βασιλεῖ εἰ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ἀ γαθό ν δό τω μοι ἐπιστολὰ ς πρὸ ς τοὺ ς
ἐπά ρχους πέραν τοῦ ποταμοῦ ὥ στε παραγαγεῖν με ἕως ἔλθω ἐπὶ ιουδαν
καὶ ἐπιστολὴ ν ἐπὶ ασαφ φύ λακα τοῦ παραδείσου ὅ ς ἐστιν τῷ βασιλεῖ ὥ στε δοῦ ναί
μοι ξύ λα στεγά σαι τὰ ς πύ λας καὶ εἰς τὸ τεῖχος τῆ ς πό λεως καὶ εἰς οἶκον ὃ ν
εἰσελεύ σομαι εἰς αὐ τό ν καὶ ἔδωκέν μοι ὁ βασιλεὺ ς ὡ ς χεὶρ θεοῦ ἡ ἀ γαθή
καὶ ἦ λθον πρὸ ς τοὺ ς ἐπά ρχους πέραν τοῦ ποταμοῦ καὶ ἔδωκα αὐ τοῖς τὰ ς ἐπιστολὰ ς
τοῦ βασιλέως καὶ ἀ πέστειλεν μετ' ἐμοῦ ὁ βασιλεὺ ς ἀ ρχηγοὺ ς δυνά μεως καὶ ἱππεῖς
καὶ ἤ κουσεν σαναβαλλατ ὁ αρωνι καὶ τωβια ὁ δοῦ λος ὁ αμμωνι καὶ πονηρὸ ν αὐ τοῖς
ἐγένετο ὅ τι ἥ κει ἄ νθρωπος ζητῆ σαι ἀ γαθὸ ν τοῖς υἱοῖς ισραηλ
652

καὶ ἦ λθον εἰς ιερουσαλημ καὶ ἤ μην ἐκεῖ ἡ μέρας τρεῖς

καὶ ἀ νέστην νυκτὸ ς ἐγὼ καὶ ἄ νδρες ὀ λίγοι μετ' ἐμοῦ καὶ οὐ κ ἀ πή γγειλα ἀ νθρώ πῳ τί
ὁ θεὸ ς δίδωσιν εἰς καρδίαν μου τοῦ ποιῆ σαι μετὰ τοῦ ισραηλ καὶ κτῆ νος οὐ κ ἔστιν
μετ' ἐμοῦ εἰ μὴ τὸ κτῆ νος ᾧ ἐγὼ ἐπιβαίνω ἐπ' αὐ τῷ
καὶ ἐξῆ λθον ἐν πύ λῃ τοῦ γωληλα καὶ πρὸ ς στό μα πηγῆ ς τῶ ν συκῶ ν καὶ εἰς πύ λην
τῆ ς κοπρίας καὶ ἤ μην συντρίβων ἐν τῷ τείχει ιερουσαλημ ὃ αὐ τοὶ καθαιροῦ σιν καὶ
πύ λαι αὐ τῆ ς κατεβρώ θησαν πυρί
καὶ παρῆ λθον ἐπὶ πύ λην τοῦ αιν καὶ εἰς κολυμβή θραν τοῦ βασιλέως καὶ οὐ κ ἦ ν
τό πος τῷ κτή νει παρελθεῖν ὑ ποκά τω μου
καὶ ἤ μην ἀ ναβαίνων ἐν τῷ τείχει χειμά ρρου νυκτὸ ς καὶ ἤ μην συντρίβων ἐν τῷ τείχει
καὶ ἤ μην ἐν πύ λῃ τῆ ς φά ραγγος καὶ ἐπέστρεψα
καὶ οἱ φυλά σσοντες οὐ κ ἔγνωσαν τί ἐπορεύ θην καὶ τί ἐγὼ ποιῶ καὶ τοῖς ιουδαίοις
καὶ τοῖς ἱερεῦ σιν καὶ τοῖς ἐντίμοις καὶ τοῖς στρατηγοῖς καὶ τοῖς καταλοίποις τοῖς
ποιοῦ σιν τὰ ἔργα ἕως τό τε οὐ κ ἀ πή γγειλα
καὶ εἶπα πρὸ ς αὐ τού ς ὑ μεῖς βλέπετε τὴ ν πονηρίαν ἐν ᾗ ἐσμεν ἐν αὐ τῇ πῶ ς
ιερουσαλημ ἔρημος καὶ αἱ πύ λαι αὐ τῆ ς ἐδό θησαν πυρί δεῦ τε καὶ διοικοδομή σωμεν
τὸ τεῖχος ιερουσαλημ καὶ οὐ κ ἐσό μεθα ἔτι ὄ νειδος
καὶ ἀ πή γγειλα αὐ τοῖς τὴ ν χεῖρα τοῦ θεοῦ ἥ ἐστιν ἀ γαθὴ ἐπ' ἐμέ καὶ τοὺ ς λό γους τοῦ
βασιλέως οὓ ς εἶπέν μοι καὶ εἶπα ἀ ναστῶ μεν καὶ οἰκοδομή σωμεν καὶ
ἐκραταιώ θησαν αἱ χεῖρες αὐ τῶ ν εἰς ἀ γαθό ν
καὶ ἤ κουσεν σαναβαλλατ ὁ αρωνι καὶ τωβια ὁ δοῦ λος ὁ αμμωνι καὶ γησαμ ὁ αραβι
καὶ ἐξεγέλασαν ἡ μᾶ ς καὶ ἦ λθον ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ εἶπαν τί τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ὃ ὑ μεῖς ποιεῖτε
ἦ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ὑ μεῖς ἀ ποστατεῖτε
καὶ ἐπέστρεψα αὐ τοῖς λό γον καὶ εἶπα αὐ τοῖς ὁ θεὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ αὐ τὸ ς εὐ οδώ σει
ἡ μῖν καὶ ἡ μεῖς δοῦ λοι αὐ τοῦ καθαροί καὶ οἰκοδομή σομεν καὶ ὑ μῖν οὐ κ ἔστιν μερὶς
καὶ δικαιοσύ νη καὶ μνημό συνον ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἀ νέστη ελισουβ ὁ ἱερεὺ ς ὁ μέγας καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ οἱ ἱερεῖς καὶ ᾠ κοδό μησαν
τὴ ν πύ λην τὴ ν προβατική ν αὐ τοὶ ἡ γίασαν αὐ τὴ ν καὶ ἔστησαν θύ ρας αὐ τῆ ς καὶ ἕως
πύ ργου τῶ ν ἑκατὸ ν ἡ γίασαν ἕως πύ ργου ανανεηλ
καὶ ἐπὶ χεῖρας υἱῶ ν ἀ νδρῶ ν ιεριχω καὶ ἐπὶ χεῖρας υἱῶ ν ζακχουρ υἱοῦ αμαρι
καὶ τὴ ν πύ λην τὴ ν ἰχθυηρὰ ν ᾠ κοδό μησαν υἱοὶ ασανα αὐ τοὶ ἐστέγασαν αὐ τὴ ν καὶ
ἔστησαν θύ ρας αὐ τῆ ς καὶ κλεῖθρα αὐ τῆ ς καὶ μοχλοὺ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν κατέσχεν ἀ πὸ ραμωθ υἱὸ ς ουρια υἱοῦ ακως καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν
κατέσχεν μοσολλαμ υἱὸ ς βαραχιου υἱοῦ μασεζεβηλ καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν κατέσχεν
σαδωκ υἱὸ ς βαανα
καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν κατέσχοσαν οἱ θεκωιν καὶ αδωρηεμ οὐ κ εἰσή νεγκαν τρά χηλον
αὐ τῶ ν εἰς δουλείαν αὐ τῶ ν
καὶ τὴ ν πύ λην τοῦ ισανα ἐκρά τησαν ιοϊδα υἱὸ ς φασεκ καὶ μεσουλαμ υἱὸ ς βασωδια
αὐ τοὶ ἐστέγασαν αὐ τὴ ν καὶ ἔστησαν θύ ρας αὐ τῆ ς καὶ κλεῖθρα αὐ τῆ ς καὶ μοχλοὺ ς
αὐ τῆ ς
καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν ἐκρά τησεν ανανιας υἱὸ ς τοῦ ρωκεϊμ καὶ κατέλιπον ιερουσαλημ
ἕως τοῦ τείχους τοῦ πλατέος
653

καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν ἐκρά τησεν ραφαια ἄ ρχων ἡ μίσους περιχώ ρου ιερουσαλημ
καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν ἐκρά τησεν ιεδαια υἱὸ ς ερωμαφ καὶ κατέναντι οἰκίας αὐ τοῦ καὶ
ἐπὶ χεῖρα αὐ τοῦ ἐκρά τησεν ατους υἱὸ ς ασβανια
καὶ δεύ τερος ἐκρά τησεν μελχιας υἱὸ ς ηραμ καὶ ασουβ υἱὸ ς φααθμωαβ καὶ ἕως
πύ ργου τῶ ν θαννουριμ
καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τοῦ ἐκρά τησεν σαλουμ υἱὸ ς αλλωης ἄ ρχων ἡ μίσους περιχώ ρου
ιερουσαλημ αὐ τὸ ς καὶ αἱ θυγατέρες αὐ τοῦ
τὴ ν πύ λην τῆ ς φά ραγγος ἐκρά τησαν ανουν καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ζανω αὐ τοὶ
ᾠ κοδό μησαν αὐ τὴ ν καὶ ἔστησαν θύ ρας αὐ τῆ ς καὶ κλεῖθρα αὐ τῆ ς καὶ μοχλοὺ ς αὐ τῆ ς
καὶ χιλίους πή χεις ἐν τῷ τείχει ἕως πύ λης τῆ ς κοπρίας
καὶ τὴ ν πύ λην τῆ ς κοπρίας ἐκρά τησεν μελχια υἱὸ ς ρηχαβ ἄ ρχων περιχώ ρου
βηθαχαρμ αὐ τὸ ς καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἐσκέπασαν αὐ τὴ ν καὶ ἔστησαν θύ ρας αὐ τῆ ς
καὶ κλεῖθρα αὐ τῆ ς καὶ μοχλοὺ ς αὐ τῆ ς
καὶ τὸ τεῖχος κολυμβή θρας τῶ ν κωδίων τῇ κουρᾷ τοῦ βασιλέως καὶ ἕως τῶ ν
κλιμά κων τῶ ν καταβαινουσῶ ν ἀ πὸ πό λεως δαυιδ
ὀ πίσω αὐ τοῦ ἐκρά τησεν νεεμιας υἱὸ ς αζαβουχ ἄ ρχων ἡ μίσους περιχώ ρου βηθσουρ
ἕως κή που τά φου δαυιδ καὶ ἕως τῆ ς κολυμβή θρας τῆ ς γεγονυίας καὶ ἕως
βηθαγγαβαριμ
ὀ πίσω αὐ τοῦ ἐκρά τησαν οἱ λευῖται ραουμ υἱὸ ς βανι ἐπὶ χεῖρα αὐ τοῦ ἐκρά τησεν
ασαβια ἄ ρχων ἡ μίσους περιχώ ρου κεϊλα τῷ περιχώ ρῳ αὐ τοῦ
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησαν ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν βενι υἱὸ ς ηναδαδ ἄ ρχων ἡ μίσους περιχώ ρου
κεϊλα
καὶ ἐκρά τησεν ἐπὶ χεῖρα αὐ τοῦ αζουρ υἱὸ ς ἰησοῦ ἄ ρχων τοῦ μασφε μέτρον δεύ τερον
πύ ργου ἀ ναβά σεως τῆ ς συναπτού σης τῆ ς γωνίας
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν βαρουχ υἱὸ ς ζαβου μέτρον δεύ τερον ἀ πὸ τῆ ς γωνίας ἕως
θύ ρας βηθελισουβ τοῦ ἱερέως τοῦ μεγά λου
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν μεραμωθ υἱὸ ς ουρια υἱοῦ ακως μέτρον δεύ τερον ἀ πὸ θύ ρας
βηθελισουβ ἕως ἐκλείψεως βηθελισουβ
καὶ μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησαν οἱ ἱερεῖς ἄ νδρες αχεχαρ
καὶ μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν βενιαμιν καὶ ασουβ κατέναντι οἴκου αὐ τῶ ν μετ' αὐ τὸ ν
ἐκρά τησεν αζαρια υἱὸ ς μαασηα υἱοῦ ανανια ἐχό μενα οἴκου αὐ τοῦ
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν βανι υἱὸ ς ηναδαδ μέτρον δεύ τερον ἀ πὸ βηθαζαρια ἕως τῆ ς
γωνίας καὶ ἕως τῆ ς καμπῆ ς
φαλαλ υἱοῦ ευζαι ἐξ ἐναντίας τῆ ς γωνίας καὶ ὁ πύ ργος ὁ ἐξέχων ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ
βασιλέως ὁ ἀ νώ τερος ὁ τῆ ς αὐ λῆ ς τῆ ς φυλακῆ ς καὶ μετ' αὐ τὸ ν φαδαια υἱὸ ς φορος
καὶ οἱ ναθινιμ ἦ σαν οἰκοῦ ντες ἐν τῷ ωφαλ ἕως κή που πύ λης τοῦ ὕ δατος εἰς
ἀ νατολά ς καὶ ὁ πύ ργος ὁ ἐξέχων
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησαν οἱ θεκωιν μέτρον δεύ τερον ἐξ ἐναντίας τοῦ πύ ργου τοῦ
μεγά λου τοῦ ἐξέχοντος καὶ ἕως τοῦ τείχους τοῦ οφλα
ἀ νώ τερον πύ λης τῶ ν ἵππων ἐκρά τησαν οἱ ἱερεῖς ἀ νὴ ρ ἐξ ἐναντίας οἴκου αὐ τοῦ
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν σαδδουκ υἱὸ ς εμμηρ ἐξ ἐναντίας οἴκου αὐ τοῦ καὶ μετ' αὐ τὸ ν
ἐκρά τησεν σαμαια υἱὸ ς σεχενια φύ λαξ τῆ ς πύ λης τῆ ς ἀ νατολῆ ς
654

μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν ανανια υἱὸ ς σελεμια καὶ ανουμ υἱὸ ς σελεφ ὁ ἕκτος μέτρον
δεύ τερον μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν μεσουλαμ υἱὸ ς βαρχια ἐξ ἐναντίας γαζοφυλακίου
αὐ τοῦ
μετ' αὐ τὸ ν ἐκρά τησεν μελχια υἱὸ ς τοῦ σαραφι ἕως βηθαναθινιμ καὶ οἱ ῥ οποπῶ λαι
ἀ πέναντι πύ λης τοῦ μαφεκαδ καὶ ἕως ἀ ναβά σεως τῆ ς καμπῆ ς
καὶ ἀ νὰ μέσον ἀ ναβά σεως τῆ ς πύ λης τῆ ς προβατικῆ ς ἐκρά τησαν οἱ χαλκεῖς καὶ οἱ
ῥ οποπῶ λαι
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἤ κουσεν σαναβαλλατ ὅ τι ἡ μεῖς οἰκοδομοῦ μεν τὸ τεῖχος καὶ
πονηρὸ ν ἦ ν αὐ τῷ καὶ ὠ ργίσθη ἐπὶ πολὺ καὶ ἐξεγέλα ἐπὶ τοῖς ιουδαίοις
καὶ εἶπεν ἐνώ πιον τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τοῦ αὕ τη ἡ δύ ναμις σομορων ὅ τι οἱ ιουδαῖοι
οὗ τοι οἰκοδομοῦ σιν τὴ ν ἑαυτῶ ν πό λιν
καὶ τωβιας ὁ αμμανίτης ἐχό μενα αὐ τοῦ ἦ λθεν καὶ εἶπαν πρὸ ς ἑαυτού ς μὴ
θυσιά σουσιν ἢ φά γονται ἐπὶ τοῦ τό που αὐ τῶ ν οὐ χὶ ἀ ναβή σεται ἀ λώ πηξ καὶ καθελεῖ
τὸ τεῖχος λίθων αὐ τῶ ν
ἄ κουσον ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ὅ τι ἐγενή θημεν εἰς μυκτηρισμό ν καὶ ἐπίστρεψον ὀ νειδισμὸ ν
αὐ τῶ ν εἰς κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν καὶ δὸ ς αὐ τοὺ ς εἰς μυκτηρισμὸ ν ἐν γῇ αἰχμαλωσίας
καὶ μὴ καλύ ψῃς ἐπὶ ἀ νομίαν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσεν σαναβαλλατ καὶ τωβια καὶ οἱ ἄ ραβες καὶ οἱ αμμανῖται ὅ τι
ἀ νέβη φυὴ τοῖς τείχεσιν ιερουσαλημ ὅ τι ἤ ρξαντο αἱ διασφαγαὶ ἀ ναφρά σσεσθαι καὶ
πονηρὸ ν αὐ τοῖς ἐφά νη σφό δρα
καὶ συνή χθησαν πά ντες ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἐλθεῖν παρατά ξασθαι ἐν ιερουσαλημ
καὶ προσηυξά μεθα πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν καὶ ἐστή σαμεν προφύ λακας ἐπ' αὐ τοὺ ς
ἡ μέρας καὶ νυκτὸ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν ιουδας συνετρίβη ἡ ἰσχὺ ς τῶ ν ἐχθρῶ ν καὶ ὁ χοῦ ς πολύ ς καὶ ἡ μεῖς οὐ
δυνησό μεθα οἰκοδομεῖν ἐν τῷ τείχει
καὶ εἶπαν οἱ θλίβοντες ἡ μᾶ ς οὐ γνώ σονται καὶ οὐ κ ὄ ψονται ἕως ὅ του ἔλθωμεν εἰς
μέσον αὐ τῶ ν καὶ φονεύ σωμεν αὐ τοὺ ς καὶ καταπαύ σωμεν τὸ ἔργον
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ λθοσαν οἱ ιουδαῖοι οἱ οἰκοῦ ντες ἐχό μενα αὐ τῶ ν καὶ εἴποσαν ἡ μῖν
ἀ ναβαίνουσιν ἐκ πά ντων τῶ ν τό πων ἐφ' ἡ μᾶ ς
καὶ ἔστησα εἰς τὰ κατώ τατα τοῦ τό που κατό πισθεν τοῦ τείχους ἐν τοῖς σκεπεινοῖς
καὶ ἔστησα τὸ ν λαὸ ν κατὰ δή μους μετὰ ῥ ομφαιῶ ν αὐ τῶ ν λό γχας αὐ τῶ ν καὶ τό ξα
αὐ τῶ ν
καὶ εἶδον καὶ ἀ νέστην καὶ εἶπα πρὸ ς τοὺ ς ἐντίμους καὶ πρὸ ς τοὺ ς στρατηγοὺ ς καὶ
πρὸ ς τοὺ ς καταλοίπους τοῦ λαοῦ μὴ φοβηθῆ τε ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν μνή σθητε
τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν τοῦ μεγά λου καὶ φοβεροῦ καὶ παρατά ξασθε περὶ τῶ ν ἀ δελφῶ ν
ὑ μῶ ν υἱῶ ν ὑ μῶ ν καὶ θυγατέρων ὑ μῶ ν γυναικῶ ν ὑ μῶ ν καὶ οἴκων ὑ μῶ ν
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἤ κουσαν οἱ ἐχθροὶ ἡ μῶ ν ὅ τι ἐγνώ σθη ἡ μῖν καὶ διεσκέδασεν ὁ θεὸ ς
τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐπεστρέψαμεν πά ντες ἡ μεῖς εἰς τὸ τεῖχος ἀ νὴ ρ εἰς τὸ ἔργον
αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης ἥ μισυ τῶ ν ἐκτετιναγμένων ἐποίουν τὸ ἔργον
καὶ ἥ μισυ αὐ τῶ ν ἀ ντείχοντο καὶ λό γχαι καὶ θυρεοὶ καὶ τὰ τό ξα καὶ οἱ θώ ρακες καὶ οἱ
ἄ ρχοντες ὀ πίσω παντὸ ς οἴκου ιουδα
655

τῶ ν οἰκοδομού ντων ἐν τῷ τείχει καὶ οἱ αἴροντες ἐν τοῖς ἀ ρτῆ ρσιν ἐν ὅ πλοις ἐν μιᾷ
χειρὶ ἐποίει αὐ τὸ τὸ ἔργον καὶ μία ἐκρά τει τὴ ν βολίδα
καὶ οἱ οἰκοδό μοι ἀ νὴ ρ ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ ἐζωσμένος ἐπὶ τὴ ν ὀ σφὺ ν αὐ τοῦ καὶ
ᾠ κοδομοῦ σαν καὶ ὁ σαλπίζων ἐν τῇ κερατίνῃ ἐχό μενα αὐ τοῦ
καὶ εἶπα πρὸ ς τοὺ ς ἐντίμους καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ πρὸ ς τοὺ ς καταλοίπους
τοῦ λαοῦ τὸ ἔργον πλατὺ καὶ πολύ καὶ ἡ μεῖς σκορπιζό μεθα ἐπὶ τοῦ τείχους μακρὰ ν
ἀ νὴ ρ ἀ πὸ τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ
ἐν τό πῳ οὗ ἐὰ ν ἀ κού σητε τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς κερατίνης ἐκεῖ συναχθή σεσθε πρὸ ς ἡ μᾶ ς
καὶ ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν πολεμή σει περὶ ἡ μῶ ν
καὶ ἡ μεῖς ποιοῦ ντες τὸ ἔργον καὶ ἥ μισυ αὐ τῶ ν κρατοῦ ντες τὰ ς λό γχας ἀ πὸ
ἀ ναβά σεως τοῦ ὄ ρθρου ἕως ἐξό δου τῶ ν ἄ στρων
καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ εἶπα τῷ λαῷ αὐ λίσθητε ἐν μέσῳ ιερουσαλημ καὶ ἔστω ὑ μῖν
ἡ νὺ ξ προφυλακὴ καὶ ἡ ἡ μέρα ἔργον
καὶ ἤ μην ἐγὼ καὶ οἱ ἄ νδρες τῆ ς προφυλακῆ ς ὀ πίσω μου καὶ οὐ κ ἦ ν ἐξ ἡ μῶ ν
ἐκδιδυσκό μενος ἀ νὴ ρ τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν κραυγὴ τοῦ λαοῦ καὶ γυναικῶ ν αὐ τῶ ν μεγά λη πρὸ ς τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν
τοὺ ς ιουδαίους
καὶ ἦ σά ν τινες λέγοντες ἐν υἱοῖς ἡ μῶ ν καὶ ἐν θυγατρά σιν ἡ μῶ ν ἡ μεῖς πολλοί καὶ
λημψό μεθα σῖτον καὶ φαγό μεθα καὶ ζησό μεθα
καὶ εἰσίν τινες λέγοντες ἀ γροὶ ἡ μῶ ν καὶ ἀ μπελῶ νες ἡ μῶ ν καὶ οἰκίαι ἡ μῶ ν ἡ μεῖς
διεγγυῶ μεν καὶ λημψό μεθα σῖτον καὶ φαγό μεθα
καὶ εἰσίν τινες λέγοντες ἐδανεισά μεθα ἀ ργύ ριον εἰς φό ρους τοῦ βασιλέως ἀ γροὶ
ἡ μῶ ν καὶ ἀ μπελῶ νες ἡ μῶ ν καὶ οἰκίαι ἡ μῶ ν
καὶ νῦ ν ὡ ς σὰ ρξ ἀ δελφῶ ν ἡ μῶ ν σὰ ρξ ἡ μῶ ν ὡ ς υἱοὶ αὐ τῶ ν υἱοὶ ἡ μῶ ν καὶ ἰδοὺ ἡ μεῖς
καταδυναστεύ ομεν τοὺ ς υἱοὺ ς ἡ μῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας ἡ μῶ ν εἰς δού λους καὶ εἰσὶν
ἀ πὸ θυγατέρων ἡ μῶ ν καταδυναστευό μεναι καὶ οὐ κ ἔστιν δύ ναμις χειρῶ ν ἡ μῶ ν καὶ
ἀ γροὶ ἡ μῶ ν καὶ ἀ μπελῶ νες ἡ μῶ ν τοῖς ἐντίμοις
καὶ ἐλυπή θην σφό δρα καθὼ ς ἤ κουσα τὴ ν κραυγὴ ν αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ ἐβουλεύ σατο καρδία μου ἐπ' ἐμέ καὶ ἐμαχεσά μην πρὸ ς τοὺ ς ἐντίμους καὶ τοὺ ς
ἄ ρχοντας καὶ εἶπα αὐ τοῖς ἀ παιτή σει ἀ νὴ ρ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ ὑ μεῖς ἀ παιτεῖτε καὶ
ἔδωκα ἐπ' αὐ τοὺ ς ἐκκλησίαν μεγά λην
καὶ εἶπα αὐ τοῖς ἡ μεῖς κεκτή μεθα τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ἡ μῶ ν τοὺ ς ιουδαίους τοὺ ς
πωλουμένους τοῖς ἔθνεσιν ἐν ἑκουσίῳ ἡ μῶ ν καὶ ὑ μεῖς πωλεῖτε τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν
καὶ ἡ σύ χασαν καὶ οὐ χ εὕ ροσαν λό γον
καὶ εἶπα οὐ κ ἀ γαθὸ ς ὁ λό γος ὃ ν ὑ μεῖς ποιεῖτε οὐ χ οὕ τως ἐν φό βῳ θεοῦ ἡ μῶ ν
ἀ πελεύ σεσθε ἀ πὸ ὀ νειδισμοῦ τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν ἐχθρῶ ν ἡ μῶ ν
καὶ οἱ ἀ δελφοί μου καὶ οἱ γνωστοί μου καὶ ἐγὼ ἐθή καμεν ἐν αὐ τοῖς ἀ ργύ ριον καὶ
σῖτον ἐγκαταλίπωμεν δὴ τὴ ν ἀ παίτησιν ταύ την
ἐπιστρέψατε δὴ αὐ τοῖς ὡ ς σή μερον ἀ γροὺ ς αὐ τῶ ν ἀ μπελῶ νας αὐ τῶ ν ἐλαίας αὐ τῶ ν
καὶ οἰκίας αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ τοῦ ἀ ργυρίου τὸ ν σῖτον καὶ τὸ ν οἶνον καὶ τὸ ἔλαιον
ἐξενέγκατε αὐ τοῖς
656

καὶ εἶπαν ἀ ποδώ σομεν καὶ παρ' αὐ τῶ ν οὐ ζητή σομεν οὕ τως ποιή σομεν καθὼ ς σὺ
λέγεις καὶ ἐκά λεσα τοὺ ς ἱερεῖς καὶ ὥ ρκισα αὐ τοὺ ς ποιῆ σαι ὡ ς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
καὶ τὴ ν ἀ ναβολή ν μου ἐξετίναξα καὶ εἶπα οὕ τως ἐκτινά ξαι ὁ θεὸ ς πά ντα ἄ νδρα ὃ ς οὐ
στή σει τὸ ν λό γον τοῦ τον ἐκ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ ἐκ κό που αὐ τοῦ καὶ ἔσται οὕ τως
ἐκτετιναγμένος καὶ κενό ς καὶ εἶπεν πᾶ σα ἡ ἐκκλησία αμην καὶ ᾔ νεσαν τὸ ν κύ ριον
καὶ ἐποίησεν ὁ λαὸ ς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας ἧ ς ἐνετείλατό μοι εἶναι εἰς ἄ ρχοντα αὐ τῶ ν ἐν γῇ ιουδα ἀ πὸ ἔτους
εἰκοστοῦ καὶ ἕως ἔτους τριακοστοῦ καὶ δευτέρου τῷ αρθασασθα ἔτη δώ δεκα ἐγὼ
καὶ οἱ ἀ δελφοί μου βίαν αὐ τῶ ν οὐ κ ἔφαγον
καὶ τὰ ς βίας τὰ ς πρώ τας ἃ ς πρὸ ἐμοῦ ἐβά ρυναν ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἐλά βοσαν παρ'
αὐ τῶ ν ἐν ἄ ρτοις καὶ ἐν οἴνῳ ἔσχατον ἀ ργύ ριον δίδραχμα τεσσαρά κοντα καὶ οἱ
ἐκτετιναγμένοι αὐ τῶ ν ἐξουσιά ζονται ἐπὶ τὸ ν λαό ν καὶ ἐγὼ οὐ κ ἐποίησα οὕ τως ἀ πὸ
προσώ που φό βου θεοῦ
καὶ ἐν ἔργῳ τοῦ τείχους τού των οὐ κ ἐκρά τησα ἀ γρὸ ν οὐ κ ἐκτησά μην καὶ πά ντες οἱ
συνηγμένοι ἐκεῖ ἐπὶ τὸ ἔργον
καὶ οἱ ιουδαῖοι ἑκατὸ ν καὶ πεντή κοντα ἄ νδρες καὶ οἱ ἐρχό μενοι πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῶ ν
ἐθνῶ ν τῶ ν κύ κλῳ ἡ μῶ ν ἐπὶ τρά πεζά ν μου
καὶ ἦ ν γινό μενον εἰς ἡ μέραν μίαν μό σχος εἷς καὶ πρό βατα ἓξ ἐκλεκτὰ καὶ χίμαρος
ἐγίνοντό μοι καὶ ἀ νὰ μέσον δέκα ἡ μερῶ ν ἐν πᾶ σιν οἶνος τῷ πλή θει καὶ σὺ ν τού τοις
ἄ ρτους τῆ ς βίας οὐ κ ἐζή τησα ὅ τι βαρεῖα ἡ δουλεία ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον
μνή σθητί μου ὁ θεό ς εἰς ἀ γαθὸ ν πά ντα ὅ σα ἐποίησα τῷ λαῷ τού τῳ
καὶ ἐγένετο καθὼ ς ἠ κού σθη τῷ σαναβαλλατ καὶ τωβια καὶ τῷ γησαμ τῷ αραβι καὶ
τοῖς καταλοίποις τῶ ν ἐχθρῶ ν ἡ μῶ ν ὅ τι ᾠ κοδό μησα τὸ τεῖχος καὶ οὐ κατελείφθη ἐν
αὐ τοῖς πνοή ἕως τοῦ καιροῦ ἐκείνου θύ ρας οὐ κ ἐπέστησα ἐν ταῖς πύ λαις
καὶ ἀ πέστειλεν σαναβαλλατ καὶ γησαμ πρό ς με λέγων δεῦ ρο καὶ συναχθῶ μεν ἐπὶ τὸ
αὐ τὸ ἐν ταῖς κώ μαις ἐν πεδίῳ ωνω καὶ αὐ τοὶ λογιζό μενοι ποιῆ σαί μοι πονηρίαν
καὶ ἀ πέστειλα ἐπ' αὐ τοὺ ς ἀ γγέλους λέγων ἔργον μέγα ἐγὼ ποιῶ καὶ οὐ δυνή σομαι
καταβῆ ναι μή ποτε καταπαύ σῃ τὸ ἔργον ὡ ς ἂ ν τελειώ σω αὐ τό καταβή σομαι πρὸ ς
ὑ μᾶ ς
καὶ ἀ πέστειλαν πρό ς με ὡ ς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το καὶ ἀ πέστειλα αὐ τοῖς κατὰ ταῦ τα
καὶ ἀ πέστειλεν πρό ς με σαναβαλλατ τὸ ν παῖδα αὐ τοῦ καὶ ἐπιστολὴ ν ἀ νεῳ γμένην ἐν
χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ ἦ ν γεγραμμένον ἐν αὐ τῇ ἐν ἔθνεσιν ἠ κού σθη ὅ τι σὺ καὶ οἱ ιουδαῖοι λογίζεσθε
ἀ ποστατῆ σαι διὰ τοῦ το σὺ οἰκοδομεῖς τὸ τεῖχος καὶ σὺ γίνῃ αὐ τοῖς εἰς βασιλέα
καὶ πρὸ ς τού τοις προφή τας ἔστησας σεαυτῷ ἵνα καθίσῃς ἐν ιερουσαλημ εἰς
βασιλέα ἐν ιουδα καὶ νῦ ν ἀ παγγελή σονται τῷ βασιλεῖ οἱ λό γοι οὗ τοι καὶ νῦ ν δεῦ ρο
βουλευσώ μεθα ἐπὶ τὸ αὐ τό
καὶ ἀ πέστειλα πρὸ ς αὐ τὸ ν λέγων οὐ κ ἐγενή θη ὡ ς οἱ λό γοι οὗ τοι οὓ ς σὺ λέγεις ὅ τι
ἀ πὸ καρδίας σου σὺ ψεύ δῃ αὐ τού ς
ὅ τι πά ντες φοβερίζουσιν ἡ μᾶ ς λέγοντες ἐκλυθή σονται αἱ χεῖρες αὐ τῶ ν ἀ πὸ τοῦ
ἔργου τού του καὶ οὐ ποιηθή σεται καὶ νῦ ν ἐκραταίωσα τὰ ς χεῖρά ς μου
657

καὶ ἐγὼ εἰσῆ λθον εἰς οἶκον σεμεϊ υἱοῦ δαλαια υἱοῦ μεηταβηλ καὶ αὐ τὸ ς συνεχό μενος
καὶ εἶπεν συναχθῶ μεν εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ ἐν μέσῳ αὐ τοῦ καὶ κλείσωμεν τὰ ς θύ ρας
αὐ τοῦ ὅ τι ἔρχονται νυκτὸ ς φονεῦ σαί σε
καὶ εἶπα τίς ἐστιν ὁ ἀ νή ρ ὃ ς εἰσελεύ σεται εἰς τὸ ν οἶκον καὶ ζή σεται
καὶ ἐπέγνων καὶ ἰδοὺ ὁ θεὸ ς οὐ κ ἀ πέστειλεν αὐ τό ν ὅ τι ἡ προφητεία λό γος κατ' ἐμοῦ
καὶ τωβιας καὶ σαναβαλλατ ἐμισθώ σαντο
ἐπ' ἐμὲ ὄ χλον ὅ πως φοβηθῶ καὶ ποιή σω οὕ τως καὶ ἁ μά ρτω καὶ γένωμαι αὐ τοῖς εἰς
ὄ νομα πονηρό ν ὅ πως ὀ νειδίσωσίν με
μνή σθητι ὁ θεό ς τῷ τωβια καὶ τῷ σαναβαλλατ ὡ ς τὰ ποιή ματα αὐ τοῦ ταῦ τα καὶ τῷ
νωαδια τῷ προφή τῃ καὶ τοῖς καταλοίποις τῶ ν προφητῶ ν οἳ ἦ σαν φοβερίζοντές με
καὶ ἐτελέσθη τὸ τεῖχος πέμπτῃ καὶ εἰκά δι τοῦ ελουλ εἰς πεντή κοντα καὶ δύ ο ἡ μέρας
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἤ κουσαν πά ντες οἱ ἐχθροὶ ἡ μῶ ν καὶ ἐφοβή θησαν πά ντα τὰ ἔθνη
τὰ κύ κλῳ ἡ μῶ ν καὶ ἐπέπεσεν φό βος σφό δρα ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἔγνωσαν ὅ τι
παρὰ τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐγενή θη τελειωθῆ ναι τὸ ἔργον τοῦ το
καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις ἀ πὸ πολλῶ ν ἐντίμων ιουδα ἐπιστολαὶ ἐπορεύ οντο πρὸ ς
τωβιαν καὶ αἱ τωβια ἤ ρχοντο πρὸ ς αὐ τού ς
ὅ τι πολλοὶ ἐν ιουδα ἔνορκοι ἦ σαν αὐ τῷ ὅ τι γαμβρὸ ς ἦ ν τοῦ σεχενια υἱοῦ ηραε καὶ
ιωαναν υἱὸ ς αὐ τοῦ ἔλαβεν τὴ ν θυγατέρα μεσουλαμ υἱοῦ βαραχια εἰς γυναῖκα
καὶ τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ ἦ σαν λέγοντες πρό ς με καὶ λό γους μου ἦ σαν ἐκφέροντες
αὐ τῷ καὶ ἐπιστολὰ ς ἀ πέστειλεν τωβιας φοβερίσαι με
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ᾠ κοδομή θη τὸ τεῖχος καὶ ἔστησα τὰ ς θύ ρας καὶ ἐπεσκέπησαν οἱ
πυλωροὶ καὶ οἱ ᾄ δοντες καὶ οἱ λευῖται
καὶ ἐνετειλά μην τῷ ανανια ἀ δελφῷ μου καὶ τῷ ανανια ἄ ρχοντι τῆ ς βιρα ἐν
ιερουσαλημ ὅ τι αὐ τὸ ς ὡ ς ἀ νὴ ρ ἀ ληθὴ ς καὶ φοβού μενος τὸ ν θεὸ ν παρὰ πολλού ς
καὶ εἶπα αὐ τοῖς οὐ κ ἀ νοιγή σονται πύ λαι ιερουσαλημ ἕως ἅ μα τῷ ἡ λίῳ καὶ ἔτι
αὐ τῶ ν γρηγορού ντων κλειέσθωσαν αἱ θύ ραι καὶ σφηνού σθωσαν καὶ στῆ σον
προφύ λακας οἰκού ντων ἐν ιερουσαλημ ἀ νὴ ρ ἐν προφυλακῇ αὐ τοῦ καὶ ἀ νὴ ρ
ἀ πέναντι οἰκίας αὐ τοῦ
καὶ ἡ πό λις πλατεῖα καὶ μεγά λη καὶ ὁ λαὸ ς ὀ λίγος ἐν αὐ τῇ καὶ οὐ κ ἦ σαν οἰκίαι
ᾠ κοδομημέναι
καὶ ἔδωκεν ὁ θεὸ ς εἰς τὴ ν καρδίαν μου καὶ συνῆ ξα τοὺ ς ἐντίμους καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας
καὶ τὸ ν λαὸ ν εἰς συνοδίας καὶ εὗ ρον βιβλίον τῆ ς συνοδίας οἳ ἀ νέβησαν ἐν πρώ τοις
καὶ εὗ ρον γεγραμμένον ἐν αὐ τῷ
καὶ οὗ τοι υἱοὶ τῆ ς χώ ρας οἱ ἀ ναβά ντες ἀ πὸ αἰχμαλωσίας τῆ ς ἀ ποικίας ἧ ς ἀ πῴ κισεν
ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ ἐπέστρεψαν εἰς ιερουσαλημ καὶ εἰς
ιουδα ἀ νὴ ρ εἰς τὴ ν πό λιν αὐ τοῦ
μετὰ ζοροβαβελ καὶ ἰησοῦ καὶ νεεμια αζαρια δαεμια ναεμανι μαρδοχαιος βαλσαν
μασφαραθ εσδρα βαγοι ναουμ βαανα μασφαρ ἄ νδρες λαοῦ ισραηλ
υἱοὶ φορος δισχίλιοι ἑκατὸ ν ἑβδομή κοντα δύ ο
υἱοὶ σαφατια τριακό σιοι ἑβδομή κοντα δύ ο
υἱοὶ ηρα ἑξακό σιοι πεντή κοντα δύ ο
υἱοὶ φααθμωαβ τοῖς υἱοῖς ἰησοῦ καὶ ιωαβ δισχίλιοι ὀ κτακό σιοι δέκα ὀ κτώ
658

υἱοὶ αιλαμ χίλιοι διακό σιοι πεντή κοντα τέσσαρες

υἱοὶ ζαθουα ὀ κτακό σιοι τεσσαρά κοντα πέντε
υἱοὶ ζακχου ἑπτακό σιοι ἑξή κοντα
υἱοὶ βανουι ἑξακό σιοι τεσσαρά κοντα ὀ κτώ
υἱοὶ βηβι ἑξακό σιοι εἴκοσι ὀ κτώ
υἱοὶ ασγαδ δισχίλιοι τριακό σιοι εἴκοσι δύ ο
υἱοὶ αδενικαμ ἑξακό σιοι ἑξή κοντα ἑπτά
υἱοὶ βαγοι δισχίλιοι ἑξή κοντα ἑπτά
υἱοὶ ηδιν ἑξακό σιοι πεντή κοντα πέντε
υἱοὶ ατηρ τῷ εζεκια ἐνενή κοντα ὀ κτώ
υἱοὶ ησαμ τριακό σιοι εἴκοσι ὀ κτώ
υἱοὶ βεσι τριακό σιοι εἴκοσι τέσσαρες
υἱοὶ αριφ ἑκατὸ ν δώ δεκα
υἱοὶ γαβαων ἐνενή κοντα πέντε
υἱοὶ βαιθλεεμ ἑκατὸ ν εἴκοσι τρεῖς υἱοὶ νετωφα πεντή κοντα ἕξ
υἱοὶ αναθωθ ἑκατὸ ν εἴκοσι ὀ κτώ
ἄ νδρες βηθασμωθ τεσσαρά κοντα δύ ο
ἄ νδρες καριαθιαριμ καφιρα καὶ βηρωθ ἑπτακό σιοι τεσσαρά κοντα τρεῖς
ἄ νδρες αραμα καὶ γαβαα ἑξακό σιοι εἴκοσι εἷς
ἄ νδρες μαχεμας ἑκατὸ ν εἴκοσι δύ ο
ἄ νδρες βηθηλ καὶ αια ἑκατὸ ν εἴκοσι τρεῖς
ἄ νδρες ναβι-ααρ πεντή κοντα δύ ο
ἄ νδρες ηλαμ-ααρ χίλιοι διακό σιοι πεντή κοντα τέσσαρες
υἱοὶ ηραμ τριακό σιοι εἴκοσι
υἱοὶ ιεριχω τριακό σιοι τεσσαρά κοντα πέντε
υἱοὶ λοδ αδιδ καὶ ωνω ἑπτακό σιοι εἴκοσι εἷς
υἱοὶ σαναα τρισχίλιοι ἐννακό σιοι τριά κοντα
οἱ ἱερεῖς υἱοὶ ιωδαε εἰς οἶκον ἰησοῦ ἐννακό σιοι ἑβδομή κοντα τρεῖς
υἱοὶ εμμηρ χίλιοι πεντή κοντα δύ ο
υἱοὶ φασσουρ χίλιοι διακό σιοι τεσσαρά κοντα ἑπτά
υἱοὶ ηραμ χίλιοι δέκα ἑπτά
οἱ λευῖται υἱοὶ ἰησοῦ τῷ καδμιηλ τοῖς υἱοῖς τοῦ ουδουια ἑβδομή κοντα τέσσαρες
οἱ ᾄ δοντες υἱοὶ ασαφ ἑκατὸ ν τεσσαρά κοντα ὀ κτώ
οἱ πυλωροί υἱοὶ σαλουμ υἱοὶ ατηρ υἱοὶ τελμων υἱοὶ ακουβ υἱοὶ ατιτα υἱοὶ σαβι
ἑκατὸ ν τριά κοντα ὀ κτώ
οἱ ναθινιμ υἱοὶ σηα υἱοὶ ασιφα υἱοὶ ταβαωθ
υἱοὶ κιρας υἱοὶ σουια υἱοὶ φαδων
υἱοὶ λαβανα υἱοὶ αγαβα υἱοὶ σαλαμι
υἱοὶ αναν υἱοὶ γαδηλ υἱοὶ γααρ
υἱοὶ ρααια υἱοὶ ρασων υἱοὶ νεκωδα
υἱοὶ γηζαμ υἱοὶ οζι υἱοὶ φεση
υἱοὶ βησι υἱοὶ μεϊνωμ υἱοὶ νεφωσασιμ
659

υἱοὶ βακβουκ υἱοὶ αχιφα υἱοὶ αρουρ

υἱοὶ βασαλωθ υἱοὶ μεϊδα υἱοὶ αδασαν
υἱοὶ βαρκους υἱοὶ σισαρα υἱοὶ θημα
υἱοὶ νισια υἱοὶ ατιφα
υἱοὶ δού λων σαλωμων υἱοὶ σουτι υἱοὶ σαφαραθ υἱοὶ φεριδα
υἱοὶ ιεαλη υἱοὶ δορκων υἱοὶ γαδηλ
υἱοὶ σαφατια υἱοὶ ετηλ υἱοὶ φαχαραθ υἱοὶ σαβαϊμ υἱοὶ ημιμ
πά ντες οἱ ναθινιμ καὶ υἱοὶ δού λων σαλωμων τριακό σιοι ἐνενή κοντα δύ ο
καὶ οὗ τοι ἀ νέβησαν ἀ πὸ θελμελεθ αρησα χαρουβ ηρων ιεμηρ καὶ οὐ κ ἠ δυνά σθησαν
ἀ παγγεῖλαι οἴκους πατριῶ ν αὐ τῶ ν καὶ σπέρμα αὐ τῶ ν εἰ ἀ πὸ ισραηλ εἰσίν
υἱοὶ δαλαια υἱοὶ τωβια υἱοὶ νεκωδα ἑξακό σιοι τεσσαρά κοντα δύ ο
καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἱερέων υἱοὶ εβια υἱοὶ ακως υἱοὶ βερζελλι ὅ τι ἔλαβεν ἀ πὸ θυγατέρων
βερζελλι τοῦ γαλααδίτου γυναῖκας καὶ ἐκλή θη ἐπ' ὀ νό ματι αὐ τῶ ν
οὗ τοι ἐζή τησαν γραφὴ ν αὐ τῶ ν τῆ ς συνοδίας καὶ οὐ χ εὑ ρέθη καὶ ἠ γχιστεύ θησαν
ἀ πὸ τῆ ς ἱερατείας
καὶ εἶπεν αθερσαθα ἵνα μὴ φά γωσιν ἀ πὸ τοῦ ἁ γίου τῶ ν ἁ γίων ἕως ἀ ναστῇ ὁ ἱερεὺ ς
φωτίσων
καὶ ἐγένετο πᾶ σα ἡ ἐκκλησία ὡ ς εἷς τέσσαρες μυριά δες δισχίλιοι τριακό σιοι
ἑξή κοντα
πά ρεξ δού λων αὐ τῶ ν καὶ παιδισκῶ ν αὐ τῶ ν οὗ τοι ἑπτακισχίλιοι τριακό σιοι
τριά κοντα ἑπτά καὶ ᾄ δοντες καὶ ᾄ δουσαι διακό σιοι τεσσαρά κοντα πέντε
ἵπποι ἑπτακό σιοι τριά κοντα ἕξ ἡ μίονοι διακό σιοι τεσσαρά κοντα πέντε
κά μηλοι τετρακό σιοι τριά κοντα πέντε ὄ νοι ἑξακισχίλιοι ἑπτακό σιοι εἴκοσι
καὶ ἀ πὸ μέρους ἀ ρχηγῶ ν τῶ ν πατριῶ ν ἔδωκαν εἰς τὸ ἔργον τῷ νεεμια εἰς θησαυρὸ ν
χρυσοῦ ς χιλίους φιά λας πεντή κοντα καὶ χοθωνωθ τῶ ν ἱερέων τριά κοντα
καὶ ἀ πὸ ἀ ρχηγῶ ν τῶ ν πατριῶ ν ἔδωκαν εἰς θησαυρὸ ν τοῦ ἔργου χρυσίου δύ ο
μυριά δας καὶ ἀ ργυρίου μνᾶ ς δισχιλίας διακοσίας
καὶ ἔδωκαν οἱ κατά λοιποι τοῦ λαοῦ χρυσίου δύ ο μυριά δας καὶ ἀ ργυρίου μνᾶ ς
δισχιλίας διακοσίας καὶ χοθωνωθ τῶ ν ἱερέων ἑξή κοντα ἑπτά
καὶ ἐκά θισαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ οἱ πυλωροὶ καὶ οἱ ᾄ δοντες καὶ οἱ ἀ πὸ τοῦ
λαοῦ καὶ οἱ ναθινιμ καὶ πᾶ ς ισραηλ ἐν πό λεσιν αὐ τῶ ν καὶ ἔφθασεν ὁ μὴ ν ὁ ἕβδομος
καὶ οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν πό λεσιν αὐ τῶ ν
καὶ συνή χθησαν πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὡ ς ἀ νὴ ρ εἷς εἰς τὸ πλά τος τὸ ἔμπροσθεν πύ λης τοῦ
ὕ δατος καὶ εἶπαν τῷ εσδρα τῷ γραμματεῖ ἐνέγκαι τὸ βιβλίον νό μου μωυσῆ ὃ ν
ἐνετείλατο κύ ριος τῷ ισραηλ
καὶ ἤ νεγκεν εσδρας ὁ ἱερεὺ ς τὸ ν νό μον ἐνώ πιον τῆ ς ἐκκλησίας ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς καὶ ἕως
γυναικὸ ς καὶ πᾶ ς ὁ συνίων ἀ κού ειν ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ τοῦ μηνὸ ς τοῦ ἑβδό μου
καὶ ἀ νέγνω ἐν αὐ τῷ ἀ πὸ τῆ ς ὥ ρας τοῦ διαφωτίσαι τὸ ν ἥ λιον ἕως ἡ μίσους τῆ ς
ἡ μέρας ἀ πέναντι τῶ ν ἀ νδρῶ ν καὶ τῶ ν γυναικῶ ν καὶ αὐ τοὶ συνιέντες καὶ ὦ τα
παντὸ ς τοῦ λαοῦ εἰς τὸ βιβλίον τοῦ νό μου
καὶ ἔστη εσδρας ὁ γραμματεὺ ς ἐπὶ βή ματος ξυλίνου καὶ ἔστησαν ἐχό μενα αὐ τοῦ
ματταθιας καὶ σαμαιας καὶ ανανιας καὶ ουρια καὶ ελκια καὶ μαασαια ἐκ δεξιῶ ν
660

αὐ τοῦ καὶ ἐξ ἀ ριστερῶ ν φαδαιας καὶ μισαηλ καὶ μελχιας καὶ ωσαμ καὶ ασαβδανα
καὶ ζαχαριας καὶ μοσολλαμ
καὶ ἤ νοιξεν εσδρας τὸ βιβλίον ἐνώ πιον παντὸ ς τοῦ λαοῦ ὅ τι αὐ τὸ ς ἦ ν ἐπά νω τοῦ
λαοῦ καὶ ἐγένετο ἡ νίκα ἤ νοιξεν αὐ τό ἔστη πᾶ ς ὁ λαό ς
καὶ ηὐ λό γησεν εσδρας κύ ριον τὸ ν θεὸ ν τὸ ν μέγαν καὶ ἀ πεκρίθη πᾶ ς ὁ λαὸ ς καὶ
εἶπαν αμην ἐπά ραντες χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ ἔκυψαν καὶ προσεκύ νησαν τῷ κυρίῳ ἐπὶ
πρό σωπον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ ἰησοῦ ς καὶ βαναιας καὶ σαραβια ἦ σαν συνετίζοντες τὸ ν λαὸ ν εἰς τὸ ν νό μον καὶ ὁ
λαὸ ς ἐν τῇ στά σει αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέγνωσαν ἐν βιβλίῳ νό μου τοῦ θεοῦ καὶ ἐδίδασκεν εσδρας καὶ διέστελλεν ἐν
ἐπιστή μῃ κυρίου καὶ συνῆ κεν ὁ λαὸ ς ἐν τῇ ἀ ναγνώ σει
καὶ εἶπεν νεεμιας καὶ εσδρας ὁ ἱερεὺ ς καὶ γραμματεὺ ς καὶ οἱ λευῖται οἱ συνετίζοντες
τὸ ν λαὸ ν καὶ εἶπαν παντὶ τῷ λαῷ ἡ ἡ μέρα ἁ γία ἐστὶν τῷ κυρίῳ θεῷ ἡ μῶ ν μὴ
πενθεῖτε μηδὲ κλαίετε ὅ τι ἔκλαιεν πᾶ ς ὁ λαό ς ὡ ς ἤ κουσαν τοὺ ς λό γους τοῦ νό μου
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς πορεύ εσθε φά γετε λιπά σματα καὶ πίετε γλυκά σματα καὶ
ἀ ποστείλατε μερίδας τοῖς μὴ ἔχουσιν ὅ τι ἁ γία ἐστὶν ἡ ἡ μέρα τῷ κυρίῳ ἡ μῶ ν καὶ μὴ
διαπέσητε ὅ τι ἐστὶν ἰσχὺ ς ὑ μῶ ν
καὶ οἱ λευῖται κατεσιώ πων πά ντα τὸ ν λαὸ ν λέγοντες σιωπᾶ τε ὅ τι ἡ ἡ μέρα ἁ γία καὶ
μὴ καταπίπτετε
καὶ ἀ πῆ λθεν πᾶ ς ὁ λαὸ ς φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ ἀ ποστέλλειν μερίδας καὶ ποιῆ σαι
εὐ φροσύ νην μεγά λην ὅ τι συνῆ καν ἐν τοῖς λό γοις οἷς ἐγνώ ρισεν αὐ τοῖς
καὶ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ συνή χθησαν οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῷ παντὶ λαῷ οἱ
ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται πρὸ ς εσδραν τὸ ν γραμματέα ἐπιστῆ σαι πρὸ ς πά ντας τοὺ ς
λό γους τοῦ νό μου
καὶ εὕ ροσαν γεγραμμένον ἐν τῷ νό μῳ ᾧ ἐνετείλατο κύ ριος τῷ μωυσῇ ὅ πως
κατοική σωσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν σκηναῖς ἐν ἑορτῇ ἐν μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ
καὶ ὅ πως σημά νωσιν σά λπιγξιν ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν αὐ τῶ ν καὶ ἐν ιερουσαλημ
καὶ εἶπεν εσδρας ἐξέλθετε εἰς τὸ ὄ ρος καὶ ἐνέγκετε φύ λλα ἐλαίας καὶ φύ λλα ξύ λων
κυπαρισσίνων καὶ φύ λλα μυρσίνης καὶ φύ λλα φοινίκων καὶ φύ λλα ξύ λου δασέος
ποιῆ σαι σκηνὰ ς κατὰ τὸ γεγραμμένον
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ λαὸ ς καὶ ἤ νεγκαν καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς σκηνὰ ς ἀ νὴ ρ ἐπὶ τοῦ δώ ματος
αὐ τοῦ καὶ ἐν ταῖς αὐ λαῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐν ταῖς αὐ λαῖς οἴκου τοῦ θεοῦ καὶ ἐν πλατείαις
τῆ ς πό λεως καὶ ἕως πύ λης εφραιμ
καὶ ἐποίησαν πᾶ σα ἡ ἐκκλησία οἱ ἐπιστρέψαντες ἀ πὸ τῆ ς αἰχμαλωσίας σκηνὰ ς καὶ
ἐκά θισαν ἐν σκηναῖς ὅ τι οὐ κ ἐποίησαν ἀ πὸ ἡ μερῶ ν ἰησοῦ υἱοῦ ναυη οὕ τως οἱ υἱοὶ
ισραηλ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ἐκείνης καὶ ἐγένετο εὐ φροσύ νη μεγά λη
καὶ ἀ νέγνω ἐν βιβλίῳ νό μου τοῦ θεοῦ ἡ μέραν ἐν ἡ μέρᾳ ἀ πὸ τῆ ς ἡ μέρας τῆ ς πρώ της
ἕως τῆ ς ἡ μέρας τῆ ς ἐσχά της καὶ ἐποίησαν ἑορτὴ ν ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ
ὀ γδό ῃ ἐξό διον κατὰ τὸ κρίμα
καὶ ἐν ἡ μέρᾳ εἰκοστῇ καὶ τετά ρτῃ τοῦ μηνὸ ς τού του συνή χθησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐν
νηστείᾳ καὶ ἐν σά κκοις
661

καὶ ἐχωρίσθησαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἀ πὸ παντὸ ς υἱοῦ ἀ λλοτρίου καὶ ἔστησαν καὶ
ἐξηγό ρευσαν τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ἀ νομίας τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
καὶ ἔστησαν ἐπὶ στά σει αὐ τῶ ν καὶ ἀ νέγνωσαν ἐν βιβλίῳ νό μου κυρίου θεοῦ αὐ τῶ ν
καὶ ἦ σαν ἐξαγορεύ οντες τῷ κυρίῳ καὶ προσκυνοῦ ντες τῷ κυρίῳ θεῷ αὐ τῶ ν
καὶ ἔστη ἐπὶ ἀ ναβά σει τῶ ν λευιτῶ ν ἰησοῦ ς καὶ υἱοὶ καδμιηλ σαχανια υἱὸ ς σαραβια
υἱοὶ χανανι καὶ ἐβό ησαν φωνῇ μεγά λῃ πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν αὐ τῶ ν
καὶ εἴποσαν οἱ λευῖται ἰησοῦ ς καὶ καδμιηλ ἀ νά στητε εὐ λογεῖτε τὸ ν κύ ριον θεὸ ν
ὑ μῶ ν ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος καὶ εὐ λογή σουσιν ὄ νομα δό ξης σου καὶ
ὑ ψώ σουσιν ἐπὶ πά σῃ εὐ λογίᾳ καὶ αἰνέσει
καὶ εἶπεν εσδρας σὺ εἶ αὐ τὸ ς κύ ριος μό νος σὺ ἐποίησας τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὸ ν
οὐ ρανὸ ν τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ πᾶ σαν τὴ ν στά σιν αὐ τῶ ν τὴ ν γῆ ν καὶ πά ντα ὅ σα ἐστὶν ἐν
αὐ τῇ τὰ ς θαλά σσας καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ ταῖς καὶ σὺ ζωοποιεῖς τὰ πά ντα καὶ σοὶ
προσκυνοῦ σιν αἱ στρατιαὶ τῶ ν οὐ ρανῶ ν
σὺ εἶ κύ ριος ὁ θεό ς σὺ ἐξελέξω ἐν αβραμ καὶ ἐξή γαγες αὐ τὸ ν ἐκ τῆ ς χώ ρας τῶ ν
χαλδαίων καὶ ἐπέθηκας αὐ τῷ ὄ νομα αβρααμ
καὶ εὗ ρες τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ πιστὴ ν ἐνώ πιό ν σου καὶ διέθου πρὸ ς αὐ τὸ ν διαθή κην
δοῦ ναι αὐ τῷ τὴ ν γῆ ν τῶ ν χαναναίων καὶ χετταίων καὶ αμορραίων καὶ φερεζαίων
καὶ ιεβουσαίων καὶ γεργεσαίων καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ καὶ ἔστησας τοὺ ς λό γους
σου ὅ τι δίκαιος σύ
καὶ εἶδες τὴ ν ταπείνωσιν τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ἐν αἰγύ πτῳ καὶ τὴ ν κραυγὴ ν αὐ τῶ ν
ἤ κουσας ἐπὶ θά λασσαν ἐρυθρά ν
καὶ ἔδωκας σημεῖα ἐν αἰγύ πτῳ ἐν φαραω καὶ ἐν πᾶ σιν τοῖς παισὶν αὐ τοῦ καὶ ἐν
παντὶ τῷ λαῷ τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἔγνως ὅ τι ὑ περηφά νησαν ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἐποίησας
σεαυτῷ ὄ νομα ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ τὴ ν θά λασσαν ἔρρηξας ἐνώ πιον αὐ τῶ ν καὶ παρή λθοσαν ἐν μέσῳ τῆ ς θαλά σσης
ἐν ξηρασίᾳ καὶ τοὺ ς καταδιώ ξαντας αὐ τοὺ ς ἔρριψας εἰς βυθὸ ν ὡ σεὶ λίθον ἐν ὕ δατι
σφοδρῷ
καὶ ἐν στύ λῳ νεφέλης ὡ δή γησας αὐ τοὺ ς ἡ μέρας καὶ ἐν στύ λῳ πυρὸ ς τὴ ν νύ κτα τοῦ
φωτίσαι αὐ τοῖς τὴ ν ὁ δό ν ἐν ᾗ πορεύ σονται ἐν αὐ τῇ
καὶ ἐπὶ ὄ ρος σινα κατέβης καὶ ἐλά λησας πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἐξ οὐ ρανοῦ καὶ ἔδωκας αὐ τοῖς
κρίματα εὐ θέα καὶ νό μους ἀ ληθείας προστά γματα καὶ ἐντολὰ ς ἀ γαθά ς
καὶ τὸ σά ββατό ν σου τὸ ἅ γιον ἐγνώ ρισας αὐ τοῖς ἐντολὰ ς καὶ προστά γματα καὶ
νό μον ἐνετείλω αὐ τοῖς ἐν χειρὶ μωυσῆ δού λου σου
καὶ ἄ ρτον ἐξ οὐ ρανοῦ ἔδωκας αὐ τοῖς εἰς σιτοδείαν αὐ τῶ ν καὶ ὕ δωρ ἐκ πέτρας
ἐξή νεγκας αὐ τοῖς εἰς δίψαν αὐ τῶ ν καὶ εἶπας αὐ τοῖς εἰσελθεῖν κληρονομῆ σαι τὴ ν γῆ ν
ἐφ' ἣ ν ἐξέτεινας τὴ ν χεῖρά σου δοῦ ναι αὐ τοῖς
καὶ αὐ τοὶ καὶ οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ὑ περηφανεύ σαντο καὶ ἐσκλή ρυναν τὸ ν τρά χηλον
αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἤ κουσαν τῶ ν ἐντολῶ ν σου
καὶ ἀ νένευσαν τοῦ εἰσακοῦ σαι καὶ οὐ κ ἐμνή σθησαν τῶ ν θαυμασίων σου ὧ ν
ἐποίησας μετ' αὐ τῶ ν καὶ ἐσκλή ρυναν τὸ ν τρά χηλον αὐ τῶ ν καὶ ἔδωκαν ἀ ρχὴ ν
ἐπιστρέψαι εἰς δουλείαν αὐ τῶ ν ἐν αἰγύ πτῳ καὶ σὺ θεὸ ς ἐλεή μων καὶ οἰκτίρμων
μακρό θυμος καὶ πολυέλεος καὶ οὐ κ ἐγκατέλιπες αὐ τού ς
662

ἔτι δὲ καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς μό σχον χωνευτὸ ν καὶ εἶπαν οὗ τοι οἱ θεοὶ οἱ
ἐξαγαγό ντες ἡ μᾶ ς ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἐποίησαν παροργισμοὺ ς μεγά λους
καὶ σὺ ἐν οἰκτιρμοῖς σου τοῖς πολλοῖς οὐ κ ἐγκατέλιπες αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ τὸ ν
στῦ λον τῆ ς νεφέλης οὐ κ ἐξέκλινας ἀ π' αὐ τῶ ν ἡ μέρας ὁ δηγῆ σαι αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ὁ δῷ
καὶ τὸ ν στῦ λον τοῦ πυρὸ ς τὴ ν νύ κτα φωτίζειν αὐ τοῖς τὴ ν ὁ δό ν ἐν ᾗ πορεύ σονται ἐν
αὐ τῇ
καὶ τὸ πνεῦ μά σου τὸ ἀ γαθὸ ν ἔδωκας συνετίσαι αὐ τοὺ ς καὶ τὸ μαννα σοῦ οὐ κ
ἀ φυστέρησας ἀ πὸ στό ματος αὐ τῶ ν καὶ ὕ δωρ ἔδωκας αὐ τοῖς τῷ δίψει αὐ τῶ ν
καὶ τεσσαρά κοντα ἔτη διέθρεψας αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ οὐ χ ὑ στέρησαν ἱμά τια αὐ τῶ ν
οὐ κ ἐπαλαιώ θησαν καὶ πό δες αὐ τῶ ν οὐ διερρά γησαν
καὶ ἔδωκας αὐ τοῖς βασιλείας καὶ λαοὺ ς καὶ διεμέρισας αὐ τοῖς καὶ ἐκληρονό μησαν
τὴ ν γῆ ν σηων βασιλέως εσεβων καὶ τὴ ν γῆ ν ωγ βασιλέως τοῦ βασαν
καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν ἐπλή θυνας ὡ ς τοὺ ς ἀ στέρας τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ εἰσή γαγες
αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν εἶπας τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν καὶ ἐκληρονό μησαν αὐ τή ν
καὶ ἐξέτριψας ἐνώ πιον αὐ τῶ ν τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν τῶ ν χαναναίων καὶ
ἔδωκας αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς λαοὺ ς τῆ ς
γῆ ς ποιῆ σαι αὐ τοῖς ὡ ς ἀ ρεστὸ ν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
καὶ κατελά βοσαν πό λεις ὑ ψηλὰ ς καὶ ἐκληρονό μησαν οἰκίας πλή ρεις πά ντων
ἀ γαθῶ ν λά κκους λελατομημένους ἀ μπελῶ νας καὶ ἐλαιῶ νας καὶ πᾶ ν ξύ λον
βρώ σιμον εἰς πλῆ θος καὶ ἐφά γοσαν καὶ ἐνεπλή σθησαν καὶ ἐλιπά νθησαν καὶ
ἐτρύ φησαν ἐν ἀ γαθωσύ νῃ σου τῇ μεγά λῃ
καὶ ἤ λλαξαν καὶ ἀ πέστησαν ἀ πὸ σοῦ καὶ ἔρριψαν τὸ ν νό μον σου ὀ πίσω σώ ματος
αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς προφή τας σου ἀ πέκτειναν οἳ διεμαρτύ ραντο ἐν αὐ τοῖς ἐπιστρέψαι
αὐ τοὺ ς πρὸ ς σέ καὶ ἐποίησαν παροργισμοὺ ς μεγά λους
καὶ ἔδωκας αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ θλιβό ντων αὐ τού ς καὶ ἔθλιψαν αὐ τού ς καὶ ἀ νεβό ησαν
πρὸ ς σὲ ἐν καιρῷ θλίψεως αὐ τῶ ν καὶ σὺ ἐξ οὐ ρανοῦ σου ἤ κουσας καὶ ἐν οἰκτιρμοῖς
σου τοῖς μεγά λοις ἔδωκας αὐ τοῖς σωτῆ ρας καὶ ἔσωσας αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς θλιβό ντων
αὐ τού ς
καὶ ὡ ς ἀ νεπαύ σαντο ἐπέστρεψαν ποιῆ σαι τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιό ν σου καὶ ἐγκατέλιπες
αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ κατῆ ρξαν ἐν αὐ τοῖς καὶ πά λιν ἀ νεβό ησαν πρὸ ς
σέ καὶ σὺ ἐξ οὐ ρανοῦ εἰσή κουσας καὶ ἐρρύ σω αὐ τοὺ ς ἐν οἰκτιρμοῖς σου πολλοῖς
καὶ ἐπεμαρτύ ρω αὐ τοῖς ἐπιστρέψαι αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ν νό μον σου καὶ οὐ κ ἤ κουσαν
ἀ λλὰ ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου καὶ ἐν τοῖς κρίμασί σου ἡ μά ρτοσαν ἃ ποιή σας αὐ τὰ
ἄ νθρωπος ζή σεται ἐν αὐ τοῖς καὶ ἔδωκαν νῶ τον ἀ πειθοῦ ντα καὶ τρά χηλον αὐ τῶ ν
ἐσκλή ρυναν καὶ οὐ κ ἤ κουσαν
καὶ εἵλκυσας ἐπ' αὐ τοὺ ς ἔτη πολλὰ καὶ ἐπεμαρτύ ρω αὐ τοῖς ἐν πνεύ ματί σου ἐν χειρὶ
προφητῶ ν σου καὶ οὐ κ ἠ νωτίσαντο καὶ ἔδωκας αὐ τοὺ ς ἐν χειρὶ λαῶ ν τῆ ς γῆ ς
καὶ σὺ ἐν οἰκτιρμοῖς σου τοῖς πολλοῖς οὐ κ ἐποίησας αὐ τοὺ ς συντέλειαν καὶ οὐ κ
ἐγκατέλιπες αὐ τού ς ὅ τι ἰσχυρὸ ς εἶ καὶ ἐλεή μων καὶ οἰκτίρμων
καὶ νῦ ν ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ὁ ἰσχυρὸ ς ὁ μέγας ὁ κραταιὸ ς καὶ ὁ φοβερὸ ς φυλά σσων τὴ ν
διαθή κην σου καὶ τὸ ἔλεό ς σου μὴ ὀ λιγωθή τω ἐνώ πιό ν σου πᾶ ς ὁ μό χθος ὃ ς εὗ ρεν
ἡ μᾶ ς καὶ τοὺ ς βασιλεῖς ἡ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας ἡ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἱερεῖς ἡ μῶ ν καὶ τοὺ ς
663

προφή τας ἡ μῶ ν καὶ τοὺ ς πατέρας ἡ μῶ ν καὶ ἐν παντὶ τῷ λαῷ σου ἀ πὸ ἡ μερῶ ν
βασιλέων ασσουρ καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
καὶ σὺ δίκαιος ἐπὶ πᾶ σι τοῖς ἐρχομένοις ἐφ' ἡ μᾶ ς ὅ τι ἀ λή θειαν ἐποίησας καὶ ἡ μεῖς
ἐξημά ρτομεν
καὶ οἱ βασιλεῖς ἡ μῶ ν καὶ οἱ ἄ ρχοντες ἡ μῶ ν καὶ οἱ ἱερεῖς ἡ μῶ ν καὶ οἱ πατέρες ἡ μῶ ν
οὐ κ ἐποίησαν τὸ ν νό μον σου καὶ οὐ προσέσχον τῶ ν ἐντολῶ ν σου καὶ τὰ μαρτύ ριά
σου ἃ διεμαρτύ ρω αὐ τοῖς
καὶ αὐ τοὶ ἐν βασιλείᾳ σου καὶ ἐν ἀ γαθωσύ νῃ σου τῇ πολλῇ ᾗ ἔδωκας αὐ τοῖς καὶ ἐν
τῇ γῇ τῇ πλατείᾳ καὶ λιπαρᾷ ᾗ ἔδωκας ἐνώ πιον αὐ τῶ ν οὐ κ ἐδού λευσά ν σοι καὶ οὐ κ
ἀ πέστρεψαν ἀ πὸ ἐπιτηδευμά των αὐ τῶ ν τῶ ν πονηρῶ ν
ἰδού ἐσμεν σή μερον δοῦ λοι καὶ ἡ γῆ ἣ ν ἔδωκας τοῖς πατρά σιν ἡ μῶ ν φαγεῖν τὸ ν
καρπὸ ν αὐ τῆ ς
τοῖς βασιλεῦ σιν οἷς ἔδωκας ἐφ' ἡ μᾶ ς ἐν ἁ μαρτίαις ἡ μῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ σώ ματα ἡ μῶ ν
ἐξουσιά ζουσιν καὶ ἐν κτή νεσιν ἡ μῶ ν ὡ ς ἀ ρεστὸ ν αὐ τοῖς καὶ ἐν θλίψει μεγά λῃ ἐσμέν
καὶ ἐν πᾶ σι τού τοις ἡ μεῖς διατιθέμεθα πίστιν καὶ γρά φομεν καὶ ἐπισφραγίζουσιν
πά ντες ἄ ρχοντες ἡ μῶ ν λευῖται ἡ μῶ ν ἱερεῖς ἡ μῶ ν
καὶ ἐπὶ τῶ ν σφραγιζό ντων νεεμιας υἱὸ ς αχαλια καὶ σεδεκιας
υἱὸ ς σαραια καὶ αζαρια καὶ ιερμια
φασουρ αμαρια μελχια
ατους σεβανι μαλουχ
ιραμ μεραμωθ αβδια
δανιηλ γαναθων βαρουχ
μεσουλαμ αβια μιαμιν
μααζια βελγαι σαμαια οὗ τοι ἱερεῖς
καὶ οἱ λευῖται ἰησοῦ ς υἱὸ ς αζανια βαναιου ἀ πὸ υἱῶ ν ηναδαδ καδμιηλ
καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ σαβανια ωδουια καλιτα φελεϊα αναν
μιχα ροωβ εσεβιας
ζαχωρ σαραβια σεβανια
ωδουια υἱοὶ βανουναι
ἄ ρχοντες τοῦ λαοῦ φορος φααθμωαβ ηλαμ ζαθουια υἱοὶ
βανι ασγαδ βηβαι
εδανια βαγοι ηδιν
ατηρ εζεκια αζουρ
οδουια ησαμ βησι
αριφ αναθωθ νωβαι
μαγαφης μεσουλαμ ηζιρ
μεσωζεβηλ σαδδουκ ιεδδουα
φαλτια αναν αναια
ωσηε ανανια ασουβ
αλωης φαλαϊ σωβηκ
ραουμ εσαβανα μαασαια
καὶ αϊα αιναν ηναν
664

μαλουχ ηραμ βαανα

καὶ οἱ κατά λοιποι τοῦ λαοῦ οἱ ἱερεῖς οἱ λευῖται οἱ πυλωροί οἱ ᾄ δοντες οἱ ναθινιμ καὶ
πᾶ ς ὁ προσπορευό μενος ἀ πὸ λαῶ ν τῆ ς γῆ ς πρὸ ς νό μον τοῦ θεοῦ γυναῖκες αὐ τῶ ν
υἱοὶ αὐ τῶ ν θυγατέρες αὐ τῶ ν πᾶ ς ὁ εἰδὼ ς καὶ συνίων
ἐνίσχυον ἐπὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τῶ ν κατηρά σαντο αὐ τοὺ ς καὶ εἰσή λθοσαν ἐν ἀ ρᾷ
καὶ ἐν ὅ ρκῳ τοῦ πορεύ εσθαι ἐν νό μῳ τοῦ θεοῦ ὃ ς ἐδό θη ἐν χειρὶ μωυσῆ δού λου τοῦ
θεοῦ καὶ φυλά σσεσθαι καὶ ποιεῖν πά σας τὰ ς ἐντολὰ ς κυρίου ἡ μῶ ν καὶ κρίματα
αὐ τοῦ
καὶ τοῦ μὴ δοῦ ναι θυγατέρας ἡ μῶ ν τοῖς λαοῖς τῆ ς γῆ ς καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν οὐ
λημψό μεθα τοῖς υἱοῖς ἡ μῶ ν
καὶ λαοὶ τῆ ς γῆ ς οἱ φέροντες τοὺ ς ἀ γορασμοὺ ς καὶ πᾶ σαν πρᾶ σιν ἐν ἡ μέρᾳ τοῦ
σαββά του ἀ ποδό σθαι οὐ κ ἀ γορῶ μεν παρ' αὐ τῶ ν ἐν σαββά τῳ καὶ ἐν ἡ μέρᾳ ἁ γίᾳ καὶ
ἀ νή σομεν τὸ ἔτος τὸ ἕβδομον καὶ ἀ παίτησιν πά σης χειρό ς
καὶ στή σομεν ἐφ' ἡ μᾶ ς ἐντολὰ ς δοῦ ναι ἐφ' ἡ μᾶ ς τρίτον τοῦ διδρά χμου κατ'
ἐνιαυτὸ ν εἰς δουλείαν οἴκου θεοῦ ἡ μῶ ν
εἰς ἄ ρτους τοῦ προσώ που καὶ θυσίαν τοῦ ἐνδελεχισμοῦ καὶ εἰς ὁ λοκαύ τωμα τοῦ
ἐνδελεχισμοῦ τῶ ν σαββά των τῶ ν νουμηνιῶ ν εἰς τὰ ς ἑορτὰ ς καὶ εἰς τὰ ἅ για καὶ τὰ
περὶ ἁ μαρτίας ἐξιλά σασθαι περὶ ισραηλ καὶ εἰς ἔργα οἴκου θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ κλή ρους ἐβά λομεν περὶ κλή ρου ξυλοφορίας οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ ὁ λαό ς
ἐνέγκαι εἰς οἶκον θεοῦ ἡ μῶ ν εἰς οἶκον πατριῶ ν ἡ μῶ ν εἰς καιροὺ ς ἀ πὸ χρό νων
ἐνιαυτὸ ν κατ' ἐνιαυτό ν ἐκκαῦ σαι ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριον κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν ὡ ς
γέγραπται ἐν τῷ νό μῳ
καὶ ἐνέγκαι τὰ πρωτογενή ματα τῆ ς γῆ ς ἡ μῶ ν καὶ πρωτογενή ματα καρποῦ παντὸ ς
ξύ λου ἐνιαυτὸ ν κατ' ἐνιαυτὸ ν εἰς οἶκον κυρίου
καὶ τὰ πρωτό τοκα υἱῶ ν ἡ μῶ ν καὶ κτηνῶ ν ἡ μῶ ν ὡ ς γέγραπται ἐν τῷ νό μῳ καὶ τὰ
πρωτό τοκα βοῶ ν ἡ μῶ ν καὶ ποιμνίων ἡ μῶ ν ἐνέγκαι εἰς οἶκον θεοῦ ἡ μῶ ν τοῖς
ἱερεῦ σιν τοῖς λειτουργοῦ σιν ἐν οἴκῳ θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ τὴ ν ἀ παρχὴ ν σίτων ἡ μῶ ν καὶ τὸ ν καρπὸ ν παντὸ ς ξύ λου οἴνου καὶ ἐλαίου
οἴσομεν τοῖς ἱερεῦ σιν εἰς γαζοφυλά κιον οἴκου τοῦ θεοῦ καὶ δεκά την γῆ ς ἡ μῶ ν τοῖς
λευίταις καὶ αὐ τοὶ οἱ λευῖται δεκατοῦ ντες ἐν πά σαις πό λεσιν δουλείας ἡ μῶ ν
καὶ ἔσται ὁ ἱερεὺ ς υἱὸ ς ααρων μετὰ τοῦ λευίτου ἐν τῇ δεκά τῃ τοῦ λευίτου καὶ οἱ
λευῖται ἀ νοίσουσιν τὴ ν δεκά την τῆ ς δεκά της εἰς οἶκον θεοῦ ἡ μῶ ν εἰς τὰ
γαζοφυλά κια εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ
ὅ τι εἰς τοὺ ς θησαυροὺ ς εἰσοίσουσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ λευι τὰ ς ἀ παρχὰ ς
τοῦ σίτου καὶ τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ἐλαίου καὶ ἐκεῖ σκεύ η τὰ ἅ για καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ
λειτουργοὶ καὶ οἱ πυλωροὶ καὶ οἱ ᾄ δοντες καὶ οὐ κ ἐγκαταλείψομεν τὸ ν οἶκον τοῦ
θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ ἐκά θισαν οἱ ἄ ρχοντες τοῦ λαοῦ ἐν ιερουσαλημ καὶ οἱ κατά λοιποι τοῦ λαοῦ
ἐβά λοσαν κλή ρους ἐνέγκαι ἕνα ἀ πὸ τῶ ν δέκα καθίσαι ἐν ιερουσαλημ πό λει τῇ ἁ γίᾳ
καὶ ἐννέα μέρη ἐν ταῖς πό λεσιν
καὶ εὐ λό γησεν ὁ λαὸ ς τοὺ ς πά ντας ἄ νδρας τοὺ ς ἑκουσιαζομένους καθίσαι ἐν
ιερουσαλημ
665

καὶ οὗ τοι οἱ ἄ ρχοντες τῆ ς χώ ρας οἳ ἐκά θισαν ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐν πό λεσιν ιουδα
ἐκά θισαν ἀ νὴ ρ ἐν κατασχέσει αὐ τοῦ ἐν πό λεσιν αὐ τῶ ν ισραηλ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ
λευῖται καὶ οἱ ναθιναῖοι καὶ οἱ υἱοὶ δού λων σαλωμων
καὶ ἐν ιερουσαλημ ἐκά θισαν ἀ πὸ υἱῶ ν ιουδα καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν βενιαμιν ἀ πὸ υἱῶ ν ιουδα
αθαια υἱὸ ς αζαια υἱὸ ς ζαχαρια υἱὸ ς αμαρια υἱὸ ς σαφατια υἱὸ ς μαλεληλ καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν
φαρες
καὶ μαασια υἱὸ ς βαρουχ υἱὸ ς χαλαζα υἱὸ ς οζια υἱὸ ς αδαια υἱὸ ς ιωριβ υἱὸ ς θηζια υἱὸ ς
τοῦ σηλωνι
πά ντες υἱοὶ φαρες οἱ καθή μενοι ἐν ιερουσαλημ τετρακό σιοι ἑξή κοντα ὀ κτὼ ἄ νδρες
δυνά μεως
καὶ οὗ τοι υἱοὶ βενιαμιν σηλω υἱὸ ς μεσουλαμ υἱὸ ς ιωαδ υἱὸ ς φαδαια υἱὸ ς κωλια υἱὸ ς
μασαια υἱὸ ς αιθιηλ υἱὸ ς ιεσια
καὶ ὀ πίσω αὐ τοῦ γηβι σηλι ἐννακό σιοι εἴκοσι ὀ κτώ
καὶ ιωηλ υἱὸ ς ζεχρι ἐπίσκοπος ἐπ' αὐ τού ς καὶ ιουδας υἱὸ ς ασανα ἐπὶ τῆ ς πό λεως
δεύ τερος
ἀ πὸ τῶ ν ἱερέων καὶ ιαδια υἱὸ ς ιωριβ ιαχιν
σαραια υἱὸ ς ελκια υἱὸ ς μεσουλαμ υἱὸ ς σαδδουκ υἱὸ ς μαριωθ υἱὸ ς αϊτωβ ἀ πέναντι
οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ποιοῦ ντες τὸ ἔργον τοῦ οἴκου αμασι υἱὸ ς ζαχαρια υἱὸ ς φασσουρ
υἱὸ ς μελχια
ἄ ρχοντες πατριῶ ν διακό σιοι τεσσαρά κοντα δύ ο καὶ αμεσσαι υἱὸ ς εσδριηλ
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ δυνατοὶ παρατά ξεως ἑκατὸ ν εἴκοσι ὀ κτώ καὶ ἐπίσκοπος ἐπ'
αὐ τῶ ν βαδιηλ
καὶ ἀ πὸ τῶ ν λευιτῶ ν σαμαια υἱὸ ς ασουβ υἱὸ ς εζρι
καὶ μαθανια υἱὸ ς μιχα καὶ ωβηδ υἱὸ ς σαμουι
διακό σιοι ὀ γδοή κοντα τέσσαρες
καὶ οἱ πυλωροὶ ακουβ τελαμιν καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ἑκατὸ ν ἑβδομή κοντα δύ ο
καὶ ἐπίσκοπος λευιτῶ ν υἱὸ ς βανι οζι υἱὸ ς ασαβια υἱὸ ς μιχα ἀ πὸ υἱῶ ν ασαφ τῶ ν ἀ |
δό ντων ἀ πέναντι ἔργου οἴκου τοῦ θεοῦ
ὅ τι ἐντολὴ τοῦ βασιλέως ἐπ' αὐ τού ς
καὶ παθαια υἱὸ ς βασηζα πρὸ ς χεῖρα τοῦ βασιλέως εἰς πᾶ ν ῥ ῆ μα τῷ λαῷ
καὶ πρὸ ς τὰ ς ἐπαύ λεις ἐν ἀ γρῷ αὐ τῶ ν καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ιουδα ἐκά θισαν ἐν
καριαθαρβοκ
καὶ ἐν ιησου
καὶ ἐν βεηρσαβεε
καὶ ἐπαύ λεις αὐ τῶ ν λαχις καὶ ἀ γροὶ αὐ τῆ ς καὶ παρενεβά λοσαν ἐν βεηρσαβεε
καὶ οἱ υἱοὶ βενιαμιν ἀ πὸ γαβα μαχαμας
καὶ ἀ πὸ τῶ ν λευιτῶ ν μερίδες ιουδα τῷ βενιαμιν
καὶ οὗ τοι οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται οἱ ἀ ναβαίνοντες μετὰ ζοροβαβελ υἱοῦ σαλαθιηλ καὶ
ἰησοῦ σαραια ιερμια εσδρα
αμαρια μαλουχ
σεχενια
666

οὗ τοι ἄ ρχοντες τῶ ν ἱερέων καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν ἐν ἡ μέραις ἰησοῦ

καὶ οἱ λευῖται ιησου βανουι καδμιηλ σαραβια ιουδα μαχανια ἐπὶ τῶ ν χειρῶ ν αὐ τὸ ς
καὶ οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ
εἰς τὰ ς ἐφημερίας
καὶ ἰησοῦ ς ἐγέννησεν τὸ ν ιωακιμ καὶ ιωακιμ ἐγέννησεν τὸ ν ελιασιβ καὶ ελιασιβ τὸ ν
ιωδαε
καὶ ιωδαε ἐγέννησεν τὸ ν ιωναθαν καὶ ιωναθαν ἐγέννησεν τὸ ν ιαδου
καὶ ἐν ἡ μέραις ιωακιμ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν τῷ
σαραια μαραια τῷ ιερμια ανανια
τῷ εσδρα μεσουλαμ τῷ αμαρια ιωαναν
τῷ μαλουχ ιωναθαν τῷ σεχενια ιωσηφ
τῷ αρεμ αδνας τῷ μαριωθ ελκαι
τῷ αδδαι ζαχαριας τῷ γαναθων μοσολλαμ
τῷ αβια ζεχρι τῷ βενιαμιν ἐν καιροῖς τῷ φελητι
τῷ βαλγα σαμουε τῷ σεμεια ιωναθαν
τῷ ιωιαριβ μαθθαναι τῷ ιδια οζι
τῷ σαλλαι καλλαι τῷ αμουκ αβεδ
τῷ ελκια ασαβιας τῷ ιεδεϊου ναθαναηλ
οἱ λευῖται ἐν ἡ μέραις ελιασιβ ιωαδα καὶ ιωαναν καὶ ιδουα γεγραμμένοι ἄ ρχοντες
πατριῶ ν καὶ οἱ ἱερεῖς ἐν βασιλείᾳ δαρείου τοῦ πέρσου
υἱοὶ λευι ἄ ρχοντες τῶ ν πατριῶ ν γεγραμμένοι ἐπὶ βιβλίῳ λό γων τῶ ν ἡ μερῶ ν καὶ ἕως
ἡ μερῶ ν ιωαναν υἱοῦ ελισουβ
καὶ ἄ ρχοντες τῶ ν λευιτῶ ν ασαβια καὶ σαραβια καὶ ιησου καὶ υἱοὶ καδμιηλ καὶ οἱ
ἀ δελφοὶ αὐ τῶ ν κατεναντίον αὐ τῶ ν εἰς ὑ μνεῖν καὶ αἰνεῖν ἐν ἐντολῇ δαυιδ ἀ νθρώ που
τοῦ θεοῦ ἐφημερία πρὸ ς ἐφημερίαν
ἐν τῷ συναγαγεῖν με τοὺ ς πυλωροὺ ς
ἐν ἡ μέραις ιωακιμ υἱοῦ ἰησοῦ υἱοῦ ιωσεδεκ καὶ ἐν ἡ μέραις νεεμια καὶ εσδρας ὁ
ἱερεὺ ς ὁ γραμματεύ ς
καὶ ἐν ἐγκαινίοις τείχους ιερουσαλημ ἐζή τησαν τοὺ ς λευίτας ἐν τοῖς τό ποις αὐ τῶ ν
τοῦ ἐνέγκαι αὐ τοὺ ς εἰς ιερουσαλημ ποιῆ σαι ἐγκαίνια καὶ εὐ φροσύ νην ἐν θωδαθα
καὶ ἐν ᾠ δαῖς κυμβαλίζοντες καὶ ψαλτή ρια καὶ κινύ ραι
καὶ συνή χθησαν οἱ υἱοὶ τῶ ν ἀ |δό ντων καὶ ἀ πὸ τῆ ς περιχώ ρου κυκλό θεν εἰς
ιερουσαλημ καὶ ἀ πὸ ἐπαύ λεων
καὶ ἀ πὸ ἀ γρῶ ν ὅ τι ἐπαύ λεις ᾠ κοδό μησαν ἑαυτοῖς οἱ ᾄ δοντες ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐκαθαρίσθησαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ λευῖται καὶ ἐκαθά ρισαν τὸ ν λαὸ ν καὶ τοὺ ς
πυλωροὺ ς καὶ τὸ τεῖχος
καὶ ἀ νή νεγκα τοὺ ς ἄ ρχοντας ιουδα ἐπά νω τοῦ τείχους καὶ ἔστησα δύ ο περὶ
αἰνέσεως μεγά λους καὶ διῆ λθον ἐκ δεξιῶ ν ἐπά νω τοῦ τείχους τῆ ς κοπρίας
καὶ ἐπορεύ θη ὀ πίσω αὐ τῶ ν ωσαια καὶ ἥ μισυ ἀ ρχό ντων ιουδα
καὶ αζαριας εσδρας καὶ μεσουλαμ
ιουδα καὶ βενιαμιν καὶ σαμαια καὶ ιερμια
667

καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν τῶ ν ἱερέων ἐν σά λπιγξιν ζαχαριας υἱὸ ς ιωναθαν υἱὸ ς σαμαια υἱὸ ς
μαθανια υἱὸ ς μιχαια υἱὸ ς ζακχουρ υἱὸ ς ασαφ
καὶ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ σαμαια καὶ οζιηλ αἰνεῖν ἐν ᾠ δαῖς δαυιδ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ καὶ
εσδρας ὁ γραμματεὺ ς ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν
ἐπὶ πύ λης τοῦ αιν κατέναντι αὐ τῶ ν ἀ νέβησαν ἐπὶ κλίμακας πό λεως δαυιδ ἐν
ἀ ναβά σει τοῦ τείχους ἐπά νωθεν τοῦ οἴκου δαυιδ καὶ ἕως πύ λης τοῦ ὕ δατος κατὰ
ἀ νατολά ς
καὶ περὶ αἰνέσεως ἡ δευτέρα ἐπορεύ ετο συναντῶ σα αὐ τοῖς καὶ ἐγὼ ὀ πίσω αὐ τῆ ς
καὶ τὸ ἥ μισυ τοῦ λαοῦ ἐπά νω τοῦ τείχους ὑ περά νω τοῦ πύ ργου τῶ ν θεννουριμ καὶ
ἕως τοῦ τείχους τοῦ πλατέος
καὶ ὑ περά νω τῆ ς πύ λης εφραιμ καὶ ἐπὶ πύ λην τῆ ς ισανα καὶ ἐπὶ πύ λην τὴ ν ἰχθυηρὰ ν
καὶ πύ ργῳ ανανεηλ καὶ ἕως πύ λης τῆ ς προβατικῆ ς καὶ ἔστησαν ἐν πύ λῃ τῆ ς
φυλακῆ ς
καὶ ἔστησαν αἱ δύ ο τῆ ς αἰνέσεως ἐν οἴκῳ τοῦ θεοῦ καὶ ἐγὼ καὶ τὸ ἥ μισυ τῶ ν
στρατηγῶ ν μετ' ἐμοῦ
καὶ οἱ ἱερεῖς ελιακιμ μαασιας βενιαμιν μιχαιας ελιωηναι ζαχαριας ανανιας ἐν
σά λπιγξιν
καὶ μαασιας καὶ σεμειας καὶ ελεαζαρ καὶ οζι καὶ ιωαναν καὶ μελχιας καὶ αιλαμ καὶ
εζουρ καὶ ἠ κού σθησαν οἱ ᾄ δοντες καὶ ἐπεσκέπησαν
καὶ ἔθυσαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ θυσιά σματα μεγά λα καὶ ηὐ φρά νθησαν ὅ τι ὁ θεὸ ς
ηὔ φρανεν αὐ τοὺ ς μεγά λως καὶ αἱ γυναῖκες αὐ τῶ ν καὶ τὰ τέκνα αὐ τῶ ν
ηὐ φρά νθησαν καὶ ἠ κού σθη ἡ εὐ φροσύ νη ἐν ιερουσαλημ ἀ πὸ μακρό θεν
καὶ κατέστησαν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἄ νδρας ἐπὶ τῶ ν γαζοφυλακίων τοῖς θησαυροῖς
ταῖς ἀ παρχαῖς καὶ ταῖς δεκά ταις καὶ τοῖς συνηγμένοις ἐν αὐ τοῖς ἄ ρχουσιν τῶ ν
πό λεων μερίδας τοῖς ἱερεῦ σι καὶ τοῖς λευίταις ὅ τι εὐ φροσύ νη ἦ ν ἐν ιουδα ἐπὶ τοὺ ς
ἱερεῖς καὶ ἐπὶ τοὺ ς λευίτας τοὺ ς ἑστῶ τας
καὶ ἐφύ λαξαν φυλακὰ ς θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ φυλακὰ ς τοῦ καθαρισμοῦ καὶ τοὺ ς ᾄ δοντας
καὶ τοὺ ς πυλωροὺ ς ὡ ς ἐντολαὶ δαυιδ καὶ σαλωμων υἱοῦ αὐ τοῦ
ὅ τι ἐν ἡ μέραις δαυιδ ασαφ ἀ π' ἀ ρχῆ ς πρῶ τος τῶ ν ἀ |δό ντων καὶ ὕ μνον καὶ αἴνεσιν
τῷ θεῷ
καὶ πᾶ ς ισραηλ ἐν ἡ μέραις ζοροβαβελ διδό ντες μερίδας τῶ ν ἀ |δό ντων καὶ τῶ ν
πυλωρῶ ν λό γον ἡ μέρας ἐν ἡ μέρᾳ αὐ τοῦ καὶ ἁ γιά ζοντες τοῖς λευίταις καὶ οἱ λευῖται
ἁ γιά ζοντες τοῖς υἱοῖς ααρων
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ νεγνώ σθη ἐν βιβλίῳ μωυσῆ ἐν ὠ σὶν τοῦ λαοῦ καὶ εὑ ρέθη
γεγραμμένον ἐν αὐ τῷ ὅ πως μὴ εἰσέλθωσιν αμμανῖται καὶ μωαβῖται ἐν ἐκκλησίᾳ
θεοῦ ἕως αἰῶ νος
ὅ τι οὐ συνή ντησαν τοῖς υἱοῖς ισραηλ ἐν ἄ ρτῳ καὶ ἐν ὕ δατι καὶ ἐμισθώ σαντο ἐπ'
αὐ τὸ ν τὸ ν βαλααμ καταρά σασθαι καὶ ἔστρεψεν ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν τὴ ν κατά ραν εἰς
εὐ λογίαν
καὶ ἐγένετο ὡ ς ἤ κουσαν τὸ ν νό μον καὶ ἐχωρίσθησαν πᾶ ς ἐπίμικτος ἐν ισραηλ
καὶ πρὸ τού του ελιασιβ ὁ ἱερεὺ ς οἰκῶ ν ἐν γαζοφυλακίῳ οἴκου θεοῦ ἡ μῶ ν ἐγγίων
τωβια
668

καὶ ἐποίησεν αὐ τῷ γαζοφυλά κιον μέγα καὶ ἐκεῖ ἦ σαν πρό τερον διδό ντες τὴ ν
μανααν καὶ τὸ ν λίβανον καὶ τὰ σκεύ η καὶ τὴ ν δεκά την τοῦ σίτου καὶ τοῦ οἴνου καὶ
τοῦ ἐλαίου ἐντολὴ ν τῶ ν λευιτῶ ν καὶ τῶ ν ἀ |δό ντων καὶ τῶ ν πυλωρῶ ν καὶ ἀ παρχὰ ς
τῶ ν ἱερέων
καὶ ἐν παντὶ τού τῳ οὐ κ ἤ μην ἐν ιερουσαλημ ὅ τι ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ δευτέρῳ τοῦ
αρθασασθα βασιλέως βαβυλῶ νος ἦ λθον πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ μετὰ τέλος ἡ μερῶ ν
ᾐ τησά μην παρὰ τοῦ βασιλέως
καὶ ἦ λθον εἰς ιερουσαλημ καὶ συνῆ κα ἐν τῇ πονηρίᾳ ᾗ ἐποίησεν ελισουβ τῷ τωβια
ποιῆ σαι αὐ τῷ γαζοφυλά κιον ἐν αὐ λῇ οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ πονηρό ν μοι ἐφά νη σφό δρα καὶ ἔρριψα πά ντα τὰ σκεύ η οἴκου τωβια ἔξω ἀ πὸ
τοῦ γαζοφυλακίου
καὶ εἶπα καὶ ἐκαθά ρισαν τὰ γαζοφυλά κια καὶ ἐπέστρεψα ἐκεῖ σκεύ η οἴκου τοῦ θεοῦ
τὴ ν μαναα καὶ τὸ ν λίβανον
καὶ ἔγνων ὅ τι μερίδες τῶ ν λευιτῶ ν οὐ κ ἐδό θησαν καὶ ἐφύ γοσαν ἀ νὴ ρ εἰς ἀ γρὸ ν
αὐ τοῦ οἱ λευῖται καὶ οἱ ᾄ δοντες ποιοῦ ντες τὸ ἔργον
καὶ ἐμαχεσά μην τοῖς στρατηγοῖς καὶ εἶπα διὰ τί ἐγκατελείφθη ὁ οἶκος τοῦ θεοῦ καὶ
συνή γαγον αὐ τοὺ ς καὶ ἔστησα αὐ τοὺ ς ἐπὶ τῇ στά σει αὐ τῶ ν
καὶ πᾶ ς ιουδα ἤ νεγκαν δεκά την τοῦ πυροῦ καὶ τοῦ οἴνου καὶ τοῦ ἐλαίου εἰς τοὺ ς
θησαυροὺ ς
ἐπὶ χεῖρα σελεμια τοῦ ἱερέως καὶ σαδδουκ τοῦ γραμματέως καὶ φαδαια ἀ πὸ τῶ ν
λευιτῶ ν καὶ ἐπὶ χεῖρα αὐ τῶ ν αναν υἱὸ ς ζακχουρ υἱὸ ς μαθανια ὅ τι πιστοὶ
ἐλογίσθησαν ἐπ' αὐ τοὺ ς μερίζειν τοῖς ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν
μνή σθητί μου ὁ θεό ς ἐν ταύ τῃ καὶ μὴ ἐξαλειφθή τω ἔλεό ς μου ὃ ἐποίησα ἐν οἴκῳ
κυρίου τοῦ θεοῦ
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις εἶδον ἐν ιουδα πατοῦ ντας ληνοὺ ς ἐν τῷ σαββά τῳ καὶ
φέροντας δρά γματα καὶ ἐπιγεμίζοντας ἐπὶ τοὺ ς ὄ νους καὶ οἶνον καὶ σταφυλὴ ν καὶ
σῦ κα καὶ πᾶ ν βά σταγμα καὶ φέροντας εἰς ιερουσαλημ ἐν ἡ μέρᾳ τοῦ σαββά του καὶ
ἐπεμαρτυρά μην ἐν ἡ μέρᾳ πρά σεως αὐ τῶ ν
καὶ ἐκά θισαν ἐν αὐ τῇ φέροντες ἰχθὺ ν καὶ πᾶ σαν πρᾶ σιν πωλοῦ ντες ἐν τῷ σαββά τῳ
τοῖς υἱοῖς ιουδα καὶ ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἐμαχεσά μην τοῖς υἱοῖς ιουδα τοῖς ἐλευθέροις καὶ εἶπα αὐ τοῖς τίς ὁ λό γος οὗ τος ὁ
πονηρό ς ὃ ν ὑ μεῖς ποιεῖτε καὶ βεβηλοῦ τε τὴ ν ἡ μέραν τοῦ σαββά του
οὐ χὶ οὕ τως ἐποίησαν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν καὶ ἤ νεγκεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καὶ ἐφ'
ἡ μᾶ ς πά ντα τὰ κακὰ ταῦ τα καὶ ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την καὶ ὑ μεῖς προστίθετε ὀ ργὴ ν ἐπὶ
ισραηλ βεβηλῶ σαι τὸ σά ββατον
καὶ ἐγένετο ἡ νίκα κατέστησαν πύ λαι ιερουσαλημ πρὸ τοῦ σαββά του καὶ εἶπα καὶ
ἔκλεισαν τὰ ς πύ λας καὶ εἶπα ὥ στε μὴ ἀ νοιγῆ ναι αὐ τὰ ς ἕως ὀ πίσω τοῦ σαββά του καὶ
ἐκ τῶ ν παιδαρίων μου ἔστησα ἐπὶ τὰ ς πύ λας ὥ στε μὴ αἴρειν βαστά γματα ἐν ἡ μέρᾳ
τοῦ σαββά του
καὶ ηὐ λίσθησαν πά ντες καὶ ἐποίησαν πρᾶ σιν ἔξω ιερουσαλημ ἅ παξ καὶ δίς
669

καὶ διεμαρτυρά μην ἐν αὐ τοῖς καὶ εἶπα πρὸ ς αὐ τού ς διὰ τί ὑ μεῖς αὐ λίζεσθε ἀ πέναντι
τοῦ τείχους ἐὰ ν δευτερώ σητε ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐν ὑ μῖν ἀ πὸ τοῦ καιροῦ ἐκείνου
οὐ κ ἤ λθοσαν ἐν σαββά τῳ
καὶ εἶπα τοῖς λευίταις οἳ ἦ σαν καθαριζό μενοι καὶ ἐρχό μενοι φυλά σσοντες τὰ ς πύ λας
ἁ γιά ζειν τὴ ν ἡ μέραν τοῦ σαββά του πρὸ ς ταῦ τα μνή σθητί μου ὁ θεό ς καὶ φεῖσαί μου
κατὰ τὸ πλῆ θος τοῦ ἐλέους σου
καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις εἶδον τοὺ ς ιουδαίους οἳ ἐκά θισαν γυναῖκας ἀ ζωτίας
αμμανίτιδας μωαβίτιδας
καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν ἥ μισυ λαλοῦ ντες ἀ ζωτιστὶ καὶ οὔ κ εἰσιν ἐπιγινώ σκοντες λαλεῖν
ιουδαϊστί
καὶ ἐμαχεσά μην μετ' αὐ τῶ ν καὶ κατηρασά μην αὐ τοὺ ς καὶ ἐπά ταξα ἐν αὐ τοῖς ἄ νδρας
καὶ ἐμαδά ρωσα αὐ τοὺ ς καὶ ὥ ρκισα αὐ τοὺ ς ἐν τῷ θεῷ ἐὰ ν δῶ τε τὰ ς θυγατέρας
ὑ μῶ ν τοῖς υἱοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐὰ ν λά βητε ἀ πὸ τῶ ν θυγατέρων αὐ τῶ ν τοῖς υἱοῖς ὑ μῶ ν
οὐ χ οὕ τως ἥ μαρτεν σαλωμων βασιλεὺ ς ισραηλ καὶ ἐν ἔθνεσιν πολλοῖς οὐ κ ἦ ν
βασιλεὺ ς ὅ μοιος αὐ τῷ καὶ ἀ γαπώ μενος τῷ θεῷ ἦ ν καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ν ὁ θεὸ ς εἰς
βασιλέα ἐπὶ πά ντα ισραηλ καὶ τοῦ τον ἐξέκλιναν αἱ γυναῖκες αἱ ἀ λλό τριαι
καὶ ὑ μῶ ν μὴ ἀ κουσό μεθα ποιῆ σαι τὴ ν πᾶ σαν πονηρίαν ταύ την ἀ συνθετῆ σαι ἐν τῷ
θεῷ ἡ μῶ ν καθίσαι γυναῖκας ἀ λλοτρίας
καὶ ἀ πὸ υἱῶ ν ιωαδα τοῦ ελισουβ τοῦ ἱερέως τοῦ μεγά λου νυμφίου τοῦ σαναβαλλατ
τοῦ ωρωνίτου καὶ ἐξέβρασα αὐ τὸ ν ἀ π' ἐμοῦ
μνή σθητι αὐ τοῖς ὁ θεό ς ἐπὶ ἀ γχιστείᾳ τῆ ς ἱερατείας καὶ διαθή κης τῆ ς ἱερατείας καὶ
τοὺ ς λευίτας
καὶ ἐκαθά ρισα αὐ τοὺ ς ἀ πὸ πά σης ἀ λλοτριώ σεως καὶ ἔστησα ἐφημερίας τοῖς
ἱερεῦ σιν καὶ τοῖς λευίταις ἀ νὴ ρ ὡ ς τὸ ἔργον αὐ τοῦ
καὶ τὸ δῶ ρον τῶ ν ξυλοφό ρων ἐν καιροῖς ἀ πὸ χρό νων καὶ ἐν τοῖς βακχουρίοις
μνή σθητί μου ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἰς ἀ γαθωσύ νην
καὶ ἐγένετο μετὰ τοὺ ς λό γους τού τους ἐν ταῖς ἡ μέραις ἀ ρταξέρξου οὗ τος ὁ
ἀ ρταξέρξης ἀ πὸ τῆ ς ἰνδικῆ ς ἑκατὸ ν εἴκοσι ἑπτὰ χωρῶ ν ἐκρά τησεν
ἐν αὐ ταῖς ταῖς ἡ μέραις ὅ τε ἐθρονίσθη ὁ βασιλεὺ ς ἀ ρταξέρξης ἐν σού σοις τῇ πό λει
ἐν τῷ τρίτῳ ἔτει βασιλεύ οντος αὐ τοῦ δοχὴ ν ἐποίησεν τοῖς φίλοις καὶ τοῖς λοιποῖς
ἔθνεσιν καὶ τοῖς περσῶ ν καὶ μή δων ἐνδό ξοις καὶ τοῖς ἄ ρχουσιν τῶ ν σατραπῶ ν
καὶ μετὰ ταῦ τα μετὰ τὸ δεῖξαι αὐ τοῖς τὸ ν πλοῦ τον τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ καὶ τὴ ν
δό ξαν τῆ ς εὐ φροσύ νης τοῦ πλού του αὐ τοῦ ἐπὶ ἡ μέρας ἑκατὸ ν ὀ γδοή κοντα
ὅ τε δὲ ἀ νεπληρώ θησαν αἱ ἡ μέραι τοῦ γά μου ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς πό τον τοῖς
ἔθνεσιν τοῖς εὑ ρεθεῖσιν εἰς τὴ ν πό λιν ἐπὶ ἡ μέρας ἓξ ἐν αὐ λῇ οἴκου τοῦ βασιλέως
κεκοσμημένῃ βυσσίνοις καὶ καρπασίνοις τεταμένοις ἐπὶ σχοινίοις βυσσίνοις καὶ
πορφυροῖς ἐπὶ κύ βοις χρυσοῖς καὶ ἀ ργυροῖς ἐπὶ στύ λοις παρίνοις καὶ λιθίνοις κλῖναι
χρυσαῖ καὶ ἀ ργυραῖ ἐπὶ λιθοστρώ του σμαραγδίτου λίθου καὶ πιννίνου καὶ παρίνου
λίθου καὶ στρωμναὶ διαφανεῖς ποικίλως διηνθισμέναι κύ κλῳ ῥ ό δα πεπασμένα
ποτή ρια χρυσᾶ καὶ ἀ ργυρᾶ καὶ ἀ νθρά κινον κυλίκιον προκείμενον ἀ πὸ ταλά ντων
τρισμυρίων οἶνος πολὺ ς καὶ ἡ δύ ς ὃ ν αὐ τὸ ς ὁ βασιλεὺ ς ἔπινεν
670

ὁ δὲ πό τος οὗ τος οὐ κατὰ προκείμενον νό μον ἐγένετο οὕ τως δὲ ἠ θέλησεν ὁ

βασιλεὺ ς καὶ ἐπέταξεν τοῖς οἰκονό μοις ποιῆ σαι τὸ θέλημα αὐ τοῦ καὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων
καὶ αστιν ἡ βασίλισσα ἐποίησε πό τον ταῖς γυναιξὶν ἐν τοῖς βασιλείοις ὅ που ὁ
βασιλεὺ ς ἀ ρταξέρξης
ἐν δὲ τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἑβδό μῃ ἡ δέως γενό μενος ὁ βασιλεὺ ς εἶπεν τῷ αμαν καὶ βαζαν καὶ
θαρρα καὶ βωραζη καὶ ζαθολθα καὶ αβαταζα καὶ θαραβα τοῖς ἑπτὰ εὐ νού χοις τοῖς
διακό νοις τοῦ βασιλέως ἀ ρταξέρξου
εἰσαγαγεῖν τὴ ν βασίλισσαν πρὸ ς αὐ τὸ ν βασιλεύ ειν αὐ τὴ ν καὶ περιθεῖναι αὐ τῇ τὸ
διά δημα καὶ δεῖξαι αὐ τὴ ν πᾶ σιν τοῖς ἄ ρχουσιν καὶ τοῖς ἔθνεσιν τὸ κά λλος αὐ τῆ ς ὅ τι
καλὴ ἦ ν
καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν αὐ τοῦ αστιν ἡ βασίλισσα ἐλθεῖν μετὰ τῶ ν εὐ νού χων καὶ
ἐλυπή θη ὁ βασιλεὺ ς καὶ ὠ ργίσθη
καὶ εἶπεν τοῖς φίλοις αὐ τοῦ κατὰ ταῦ τα ἐλά λησεν αστιν ποιή σατε οὖ ν περὶ τού του
νό μον καὶ κρίσιν
καὶ προσῆ λθεν αὐ τῷ αρκεσαιος καὶ σαρσαθαιος καὶ μαλησεαρ οἱ ἄ ρχοντες περσῶ ν
καὶ μή δων οἱ ἐγγὺ ς τοῦ βασιλέως οἱ πρῶ τοι παρακαθή μενοι τῷ βασιλεῖ
καὶ ἀ πή γγειλαν αὐ τῷ κατὰ τοὺ ς νό μους ὡ ς δεῖ ποιῆ σαι αστιν τῇ βασιλίσσῃ ὅ τι οὐ κ
ἐποίησεν τὰ ὑ πὸ τοῦ βασιλέως προσταχθέντα διὰ τῶ ν εὐ νού χων
καὶ εἶπεν ὁ μουχαιος πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας οὐ τὸ ν βασιλέα μό νον
ἠ δίκησεν αστιν ἡ βασίλισσα ἀ λλὰ καὶ πά ντας τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ τοὺ ς ἡ γουμένους
τοῦ βασιλέως
καὶ γὰ ρ διηγή σατο αὐ τοῖς τὰ ῥ ή ματα τῆ ς βασιλίσσης καὶ ὡ ς ἀ ντεῖπεν τῷ βασιλεῖ ὡ ς
οὖ ν ἀ ντεῖπεν τῷ βασιλεῖ ἀ ρταξέρξῃ
οὕ τως σή μερον αἱ τυραννίδες αἱ λοιπαὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων περσῶ ν καὶ μή δων
ἀ κού σασαι τὰ τῷ βασιλεῖ λεχθέντα ὑ π' αὐ τῆ ς τολμή σουσιν ὁ μοίως ἀ τιμά σαι τοὺ ς
ἄ νδρας αὐ τῶ ν
εἰ οὖ ν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ προσταξά τω βασιλικό ν καὶ γραφή τω κατὰ τοὺ ς νό μους
μή δων καὶ περσῶ ν καὶ μὴ ἄ λλως χρησά σθω μηδὲ εἰσελθά τω ἔτι ἡ βασίλισσα πρὸ ς
αὐ τό ν καὶ τὴ ν βασιλείαν αὐ τῆ ς δό τω ὁ βασιλεὺ ς γυναικὶ κρείττονι αὐ τῆ ς
καὶ ἀ κουσθή τω ὁ νό μος ὁ ὑ πὸ τοῦ βασιλέως ὃ ν ἐὰ ν ποιῇ ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ καὶ
οὕ τως πᾶ σαι αἱ γυναῖκες περιθή σουσιν τιμὴ ν τοῖς ἀ νδρά σιν ἑαυτῶ ν ἀ πὸ πτωχοῦ
ἕως πλουσίου
καὶ ἤ ρεσεν ὁ λό γος τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς ἄ ρχουσι καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς καθὰ
ἐλά λησεν ὁ μουχαιος
καὶ ἀ πέστειλεν εἰς πᾶ σαν τὴ ν βασιλείαν κατὰ χώ ραν κατὰ τὴ ν λέξιν αὐ τῶ ν ὥ στε
εἶναι φό βον αὐ τοῖς ἐν ταῖς οἰκίαις αὐ τῶ ν
καὶ μετὰ τοὺ ς λό γους τού τους ἐκό πασεν ὁ βασιλεὺ ς τοῦ θυμοῦ καὶ οὐ κέτι ἐμνή σθη
τῆ ς αστιν μνημονεύ ων οἷα ἐλά λησεν καὶ ὡ ς κατέκρινεν αὐ τή ν
καὶ εἶπαν οἱ διά κονοι τοῦ βασιλέως ζητηθή τω τῷ βασιλεῖ κορά σια ἄ φθορα καλὰ τῷ
εἴδει
καὶ καταστή σει ὁ βασιλεὺ ς κωμά ρχας ἐν πά σαις ταῖς χώ ραις τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ
καὶ ἐπιλεξά τωσαν κορά σια παρθενικὰ καλὰ τῷ εἴδει εἰς σουσαν τὴ ν πό λιν εἰς τὸ ν
671

γυναικῶ να καὶ παραδοθή τωσαν τῷ εὐ νού χῳ τοῦ βασιλέως τῷ φύ λακι τῶ ν

γυναικῶ ν καὶ δοθή τω σμῆ γμα καὶ ἡ λοιπὴ ἐπιμέλεια
καὶ ἡ γυνή ἣ ἂ ν ἀ ρέσῃ τῷ βασιλεῖ βασιλεύ σει ἀ ντὶ αστιν καὶ ἤ ρεσεν τῷ βασιλεῖ τὸ
πρᾶ γμα καὶ ἐποίησεν οὕ τως
καὶ ἄ νθρωπος ἦ ν ιουδαῖος ἐν σού σοις τῇ πό λει καὶ ὄ νομα αὐ τῷ μαρδοχαῖος ὁ τοῦ
ιαϊρου τοῦ σεμεϊου τοῦ κισαιου ἐκ φυλῆ ς βενιαμιν
ὃ ς ἦ ν αἰχμά λωτος ἐξ ιερουσαλημ ἣ ν ᾐ χμαλώ τευσεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς
βαβυλῶ νος
καὶ ἦ ν τού τῳ παῖς θρεπτή θυγά τηρ αμιναδαβ ἀ δελφοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ καὶ ὄ νομα
αὐ τῇ εσθηρ ἐν δὲ τῷ μεταλλά ξαι αὐ τῆ ς τοὺ ς γονεῖς ἐπαίδευσεν αὐ τὴ ν ἑαυτῷ εἰς
γυναῖκα καὶ ἦ ν τὸ κορά σιον καλὸ ν τῷ εἴδει
καὶ ὅ τε ἠ κού σθη τὸ τοῦ βασιλέως πρό σταγμα συνή χθησαν κορά σια πολλὰ εἰς
σουσαν τὴ ν πό λιν ὑ πὸ χεῖρα γαι καὶ ἤ χθη εσθηρ πρὸ ς γαι τὸ ν φύ λακα τῶ ν γυναικῶ ν
καὶ ἤ ρεσεν αὐ τῷ τὸ κορά σιον καὶ εὗ ρεν χά ριν ἐνώ πιον αὐ τοῦ καὶ ἔσπευσεν αὐ τῇ
δοῦ ναι τὸ σμῆ γμα καὶ τὴ ν μερίδα καὶ τὰ ἑπτὰ κορά σια τὰ ἀ ποδεδειγμένα αὐ τῇ ἐκ
βασιλικοῦ καὶ ἐχρή σατο αὐ τῇ καλῶ ς καὶ ταῖς ἅ βραις αὐ τῆ ς ἐν τῷ γυναικῶ νι
καὶ οὐ χ ὑ πέδειξεν εσθηρ τὸ γένος αὐ τῆ ς οὐ δὲ τὴ ν πατρίδα ὁ γὰ ρ μαρδοχαῖος
ἐνετείλατο αὐ τῇ μὴ ἀ παγγεῖλαι
καθ' ἑκά στην δὲ ἡ μέραν ὁ μαρδοχαῖος περιεπά τει κατὰ τὴ ν αὐ λὴ ν τὴ ν γυναικείαν
ἐπισκοπῶ ν τί εσθηρ συμβή σεται
οὗ τος δὲ ἦ ν καιρὸ ς κορασίου εἰσελθεῖν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ὅ ταν ἀ ναπληρώ σῃ μῆ νας
δέκα δύ ο οὕ τως γὰ ρ ἀ ναπληροῦ νται αἱ ἡ μέραι τῆ ς θεραπείας μῆ νας ἓξ ἀ λειφό μεναι
ἐν σμυρνίνῳ ἐλαίῳ καὶ μῆ νας ἓξ ἐν τοῖς ἀ ρώ μασιν καὶ ἐν τοῖς σμή γμασιν τῶ ν
γυναικῶ ν
καὶ τό τε εἰσπορεύ εται πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ ὃ ἐὰ ν εἴπῃ παραδώ σει αὐ τῇ
συνεισέρχεσθαι αὐ τῇ ἀ πὸ τοῦ γυναικῶ νος ἕως τῶ ν βασιλείων
δείλης εἰσπορεύ εται καὶ πρὸ ς ἡ μέραν ἀ ποτρέχει εἰς τὸ ν γυναικῶ να τὸ ν δεύ τερον οὗ
γαι ὁ εὐ νοῦ χος τοῦ βασιλέως ὁ φύ λαξ τῶ ν γυναικῶ ν καὶ οὐ κέτι εἰσπορεύ εται πρὸ ς
τὸ ν βασιλέα ἐὰ ν μὴ κληθῇ ὀ νό ματι
ἐν δὲ τῷ ἀ ναπληροῦ σθαι τὸ ν χρό νον εσθηρ τῆ ς θυγατρὸ ς αμιναδαβ ἀ δελφοῦ
πατρὸ ς μαρδοχαίου εἰσελθεῖν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα οὐ δὲν ἠ θέτησεν ὧ ν αὐ τῇ
ἐνετείλατο ὁ εὐ νοῦ χος ὁ φύ λαξ τῶ ν γυναικῶ ν ἦ ν γὰ ρ εσθηρ εὑ ρίσκουσα χά ριν παρὰ
πά ντων τῶ ν βλεπό ντων αὐ τή ν
καὶ εἰσῆ λθεν εσθηρ πρὸ ς ἀ ρταξέρξην τὸ ν βασιλέα τῷ δωδεκά τῳ μηνί ὅ ς ἐστιν αδαρ
τῷ ἑβδό μῳ ἔτει τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ
καὶ ἠ ρά σθη ὁ βασιλεὺ ς εσθηρ καὶ εὗ ρεν χά ριν παρὰ πά σας τὰ ς παρθένους καὶ
ἐπέθηκεν αὐ τῇ τὸ διά δημα τὸ γυναικεῖον
καὶ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς πό τον πᾶ σι τοῖς φίλοις αὐ τοῦ καὶ ταῖς δυνά μεσιν ἐπὶ
ἡ μέρας ἑπτὰ καὶ ὕ ψωσεν τοὺ ς γά μους εσθηρ καὶ ἄ φεσιν ἐποίησεν τοῖς ὑ πὸ τὴ ν
βασιλείαν αὐ τοῦ
ὁ δὲ μαρδοχαῖος ἐθερά πευεν ἐν τῇ αὐ λῇ
672

ἡ δὲ εσθηρ οὐ χ ὑ πέδειξεν τὴ ν πατρίδα αὐ τῆ ς οὕ τως γὰ ρ ἐνετείλατο αὐ τῇ

μαρδοχαῖος φοβεῖσθαι τὸ ν θεὸ ν καὶ ποιεῖν τὰ προστά γματα αὐ τοῦ καθὼ ς ἦ ν μετ'
αὐ τοῦ καὶ εσθηρ οὐ μετή λλαξεν τὴ ν ἀ γωγὴ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἐλυπή θησαν οἱ δύ ο εὐ νοῦ χοι τοῦ βασιλέως οἱ ἀ ρχισωματοφύ λακες ὅ τι προή χθη
μαρδοχαῖος καὶ ἐζή τουν ἀ ποκτεῖναι ἀ ρταξέρξην τὸ ν βασιλέα
καὶ ἐδηλώ θη μαρδοχαίῳ ὁ λό γος καὶ ἐσή μανεν εσθηρ καὶ αὐ τὴ ἐνεφά νισεν τῷ
βασιλεῖ τὰ τῆ ς ἐπιβουλῆ ς
ὁ δὲ βασιλεὺ ς ἤ τασεν τοὺ ς δύ ο εὐ νού χους καὶ ἐκρέμασεν αὐ τού ς καὶ προσέταξεν ὁ
βασιλεὺ ς καταχωρίσαι εἰς μνημό συνον ἐν τῇ βασιλικῇ βιβλιοθή κῃ ὑ πὲρ τῆ ς εὐ νοίας
μαρδοχαίου ἐν ἐγκωμίῳ
μετὰ δὲ ταῦ τα ἐδό ξασεν ὁ βασιλεὺ ς ἀ ρταξέρξης αμαν αμαδαθου βουγαῖον καὶ
ὕ ψωσεν αὐ τό ν καὶ ἐπρωτοβά θρει πά ντων τῶ ν φίλων αὐ τοῦ
καὶ πά ντες οἱ ἐν τῇ αὐ λῇ προσεκύ νουν αὐ τῷ οὕ τως γὰ ρ προσέταξεν ὁ βασιλεὺ ς
ποιῆ σαι ὁ δὲ μαρδοχαῖος οὐ προσεκύ νει αὐ τῷ
καὶ ἐλά λησαν οἱ ἐν τῇ αὐ λῇ τοῦ βασιλέως τῷ μαρδοχαίῳ μαρδοχαῖε τί παρακού εις
τὰ ὑ πὸ τοῦ βασιλέως λεγό μενα
καθ' ἑκά στην ἡ μέραν ἐλά λουν αὐ τῷ καὶ οὐ χ ὑ πή κουεν αὐ τῶ ν καὶ ὑ πέδειξαν τῷ
αμαν μαρδοχαῖον τοῖς τοῦ βασιλέως λό γοις ἀ ντιτασσό μενον καὶ ὑ πέδειξεν αὐ τοῖς ὁ
μαρδοχαῖος ὅ τι ιουδαῖό ς ἐστιν
καὶ ἐπιγνοὺ ς αμαν ὅ τι οὐ προσκυνεῖ αὐ τῷ μαρδοχαῖος ἐθυμώ θη σφό δρα
καὶ ἐβουλεύ σατο ἀ φανίσαι πά ντας τοὺ ς ὑ πὸ τὴ ν ἀ ρταξέρξου βασιλείαν ιουδαίους
καὶ ἐποίησεν ψή φισμα ἐν ἔτει δωδεκά τῳ τῆ ς βασιλείας ἀ ρταξέρξου καὶ ἔβαλεν
κλή ρους ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας καὶ μῆ να ἐκ μηνὸ ς ὥ στε ἀ πολέσαι ἐν μιᾷ ἡ μέρᾳ τὸ γένος
μαρδοχαίου καὶ ἔπεσεν ὁ κλῆ ρος εἰς τὴ ν τεσσαρεσκαιδεκά την τοῦ μηνό ς ὅ ς ἐστιν
αδαρ
καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἀ ρταξέρξην λέγων ὑ πά ρχει ἔθνος διεσπαρμένον ἐν
τοῖς ἔθνεσιν ἐν πά σῃ τῇ βασιλείᾳ σου οἱ δὲ νό μοι αὐ τῶ ν ἔξαλλοι παρὰ πά ντα τὰ
ἔθνη τῶ ν δὲ νό μων τοῦ βασιλέως παρακού ουσιν καὶ οὐ συμφέρει τῷ βασιλεῖ ἐᾶ σαι
αὐ τού ς
εἰ δοκεῖ τῷ βασιλεῖ δογματισά τω ἀ πολέσαι αὐ τού ς κἀ γὼ διαγρά ψω εἰς τὸ
γαζοφυλά κιον τοῦ βασιλέως ἀ ργυρίου τά λαντα μύ ρια
καὶ περιελό μενος ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν δακτύ λιον ἔδωκεν εἰς χεῖρα τῷ αμαν σφραγίσαι
κατὰ τῶ ν γεγραμμένων κατὰ τῶ ν ιουδαίων
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ αμαν τὸ μὲν ἀ ργύ ριον ἔχε τῷ δὲ ἔθνει χρῶ ὡ ς βού λει
καὶ ἐκλή θησαν οἱ γραμματεῖς τοῦ βασιλέως μηνὶ πρώ τῳ τῇ τρισκαιδεκά τῃ καὶ
ἔγραψαν ὡ ς ἐπέταξεν αμαν τοῖς στρατηγοῖς καὶ τοῖς ἄ ρχουσιν κατὰ πᾶ σαν χώ ραν
ἀ πὸ ἰνδικῆ ς ἕως τῆ ς αἰθιοπίας ταῖς ἑκατὸ ν εἴκοσι ἑπτὰ χώ ραις τοῖς τε ἄ ρχουσι τῶ ν
ἐθνῶ ν κατὰ τὴ ν αὐ τῶ ν λέξιν δι' ἀ ρταξέρξου τοῦ βασιλέως
καὶ ἀ πεστά λη διὰ βιβλιαφό ρων εἰς τὴ ν ἀ ρταξέρξου βασιλείαν ἀ φανίσαι τὸ γένος
τῶ ν ιουδαίων ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ μηνὸ ς δωδεκά του ὅ ς ἐστιν αδαρ καὶ διαρπά σαι τὰ
ὑ πά ρχοντα αὐ τῶ ν
673

τὰ δὲ ἀ ντίγραφα τῶ ν ἐπιστολῶ ν ἐξετίθετο κατὰ χώ ραν καὶ προσετά γη πᾶ σι τοῖς

ἔθνεσιν ἑτοίμους εἶναι εἰς τὴ ν ἡ μέραν ταύ την
ἐσπεύ δετο δὲ τὸ πρᾶ γμα καὶ εἰς σουσαν ὁ δὲ βασιλεὺ ς καὶ αμαν ἐκωθωνίζοντο
ἐταρά σσετο δὲ ἡ πό λις
ὁ δὲ μαρδοχαῖος ἐπιγνοὺ ς τὸ συντελού μενον διέρρηξεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ
ἐνεδύ σατο σά κκον καὶ κατεπά σατο σποδὸ ν καὶ ἐκπηδή σας διὰ τῆ ς πλατείας τῆ ς
πό λεως ἐβό α φωνῇ μεγά λῃ αἴρεται ἔθνος μηδὲν ἠ δικηκό ς
καὶ ἦ λθεν ἕως τῆ ς πύ λης τοῦ βασιλέως καὶ ἔστη οὐ γὰ ρ ἦ ν ἐξὸ ν αὐ τῷ εἰσελθεῖν εἰς
τὴ ν αὐ λὴ ν σά κκον ἔχοντι καὶ σποδό ν
καὶ ἐν πά σῃ χώ ρᾳ οὗ ἐξετίθετο τὰ γρά μματα κραυγὴ καὶ κοπετὸ ς καὶ πένθος μέγα
τοῖς ιουδαίοις σά κκον καὶ σποδὸ ν ἔστρωσαν ἑαυτοῖς
καὶ εἰσῆ λθον αἱ ἅ βραι καὶ οἱ εὐ νοῦ χοι τῆ ς βασιλίσσης καὶ ἀ νή γγειλαν αὐ τῇ καὶ
ἐταρά χθη ἀ κού σασα τὸ γεγονὸ ς καὶ ἀ πέστειλεν στολίσαι τὸ ν μαρδοχαῖον καὶ
ἀ φελέσθαι αὐ τοῦ τὸ ν σά κκον ὁ δὲ οὐ κ ἐπείσθη
ἡ δὲ εσθηρ προσεκαλέσατο αχραθαῖον τὸ ν εὐ νοῦ χον αὐ τῆ ς ὃ ς παρειστή κει αὐ τῇ καὶ
ἀ πέστειλεν μαθεῖν αὐ τῇ παρὰ τοῦ μαρδοχαίου τὸ ἀ κριβές
ὁ δὲ μαρδοχαῖος ὑ πέδειξεν αὐ τῷ τὸ γεγονὸ ς καὶ τὴ ν ἐπαγγελίαν ἣ ν ἐπηγγείλατο
αμαν τῷ βασιλεῖ εἰς τὴ ν γά ζαν ταλά ντων μυρίων ἵνα ἀ πολέσῃ τοὺ ς ιουδαίους
καὶ τὸ ἀ ντίγραφον τὸ ἐν σού σοις ἐκτεθὲν ὑ πὲρ τοῦ ἀ πολέσθαι αὐ τοὺ ς ἔδωκεν αὐ τῷ
δεῖξαι τῇ εσθηρ καὶ εἶπεν αὐ τῷ ἐντείλασθαι αὐ τῇ εἰσελθού σῃ παραιτή σασθαι τὸ ν
βασιλέα καὶ ἀ ξιῶ σαι αὐ τὸ ν περὶ τοῦ λαοῦ μνησθεῖσα ἡ μερῶ ν ταπεινώ σεώ ς σου ὡ ς
ἐτρά φης ἐν χειρί μου διό τι αμαν ὁ δευτερεύ ων τῷ βασιλεῖ ἐλά λησεν καθ' ἡ μῶ ν εἰς
θά νατον ἐπικά λεσαι τὸ ν κύ ριον καὶ λά λησον τῷ βασιλεῖ περὶ ἡ μῶ ν καὶ ῥ ῦ σαι ἡ μᾶ ς
ἐκ θανά του
εἰσελθὼ ν δὲ ὁ αχραθαῖος ἐλά λησεν αὐ τῇ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
εἶπεν δὲ εσθηρ πρὸ ς αχραθαῖον πορεύ θητι πρὸ ς μαρδοχαῖον καὶ εἰπὸ ν ὅ τι
τὰ ἔθνη πά ντα τῆ ς βασιλείας γινώ σκει ὅ τι πᾶ ς ἄ νθρωπος ἢ γυνή ὃ ς εἰσελεύ σεται
πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς τὴ ν αὐ λὴ ν τὴ ν ἐσωτέραν ἄ κλητος οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ σωτηρία
πλὴ ν ᾧ ἐκτείνει ὁ βασιλεὺ ς τὴ ν χρυσῆ ν ῥ ά βδον οὗ τος σωθή σεται κἀ γὼ οὐ κέκλημαι
εἰσελθεῖν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰσὶν αὗ ται ἡ μέραι τριά κοντα
καὶ ἀ πή γγειλεν αχραθαῖος μαρδοχαίῳ πά ντας τοὺ ς λό γους εσθηρ
καὶ εἶπεν μαρδοχαῖος πρὸ ς αχραθαῖον πορεύ θητι καὶ εἰπὸ ν αὐ τῇ εσθηρ μὴ εἴπῃς
σεαυτῇ ὅ τι σωθή σῃ μό νη ἐν τῇ βασιλείᾳ παρὰ πά ντας τοὺ ς ιουδαίους
ὡ ς ὅ τι ἐὰ ν παρακού σῃς ἐν τού τῳ τῷ καιρῷ ἄ λλοθεν βοή θεια καὶ σκέπη ἔσται τοῖς
ιουδαίοις σὺ δὲ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρό ς σου ἀ πολεῖσθε καὶ τίς οἶδεν εἰ εἰς τὸ ν καιρὸ ν
τοῦ τον ἐβασίλευσας
καὶ ἐξαπέστειλεν εσθηρ τὸ ν ἥ κοντα πρὸ ς αὐ τὴ ν πρὸ ς μαρδοχαῖον λέγουσα
βαδίσας ἐκκλησίασον τοὺ ς ιουδαίους τοὺ ς ἐν σού σοις καὶ νηστεύ σατε ἐπ' ἐμοὶ καὶ
μὴ φά γητε μηδὲ πίητε ἐπὶ ἡ μέρας τρεῖς νύ κτα καὶ ἡ μέραν κἀ γὼ δὲ καὶ αἱ ἅ βραι μου
ἀ σιτή σομεν καὶ τό τε εἰσελεύ σομαι πρὸ ς τὸ ν βασιλέα παρὰ τὸ ν νό μον ἐὰ ν καὶ
ἀ πολέσθαι με ᾖ
καὶ βαδίσας μαρδοχαῖος ἐποίησεν ὅ σα ἐνετείλατο αὐ τῷ εσθηρ
674

καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς τί θέλεις εσθηρ καὶ τί σού ἐστιν τὸ ἀ ξίωμα ἕως τοῦ ἡ μίσους τῆ ς
βασιλείας μου καὶ ἔσται σοι
εἶπεν δὲ εσθηρ ἡ μέρα μου ἐπίσημος σή μερό ν ἐστιν εἰ οὖ ν δοκεῖ τῷ βασιλεῖ ἐλθά τω
καὶ αὐ τὸ ς καὶ αμαν εἰς τὴ ν δοχή ν ἣ ν ποιή σω σή μερον
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς κατασπεύ σατε αμαν ὅ πως ποιή σωμεν τὸ ν λό γον εσθηρ καὶ
παραγίνονται ἀ μφό τεροι εἰς τὴ ν δοχή ν ἣ ν εἶπεν εσθηρ
ἐν δὲ τῷ πό τῳ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς εσθηρ τί ἐστιν βασίλισσα εσθηρ καὶ ἔσται σοι
ὅ σα ἀ ξιοῖς
καὶ εἶπεν τὸ αἴτημά μου καὶ τὸ ἀ ξίωμά μου
εἰ εὗ ρον χά ριν ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως ἐλθά τω ὁ βασιλεὺ ς καὶ αμαν ἐπὶ τὴ ν αὔ ριον
εἰς τὴ ν δοχή ν ἣ ν ποιή σω αὐ τοῖς καὶ αὔ ριον ποιή σω τὰ αὐ τά
καὶ ἐξῆ λθεν ὁ αμαν ἀ πὸ τοῦ βασιλέως ὑ περχαρὴ ς εὐ φραινό μενος ἐν δὲ τῷ ἰδεῖν
αμαν μαρδοχαῖον τὸ ν ιουδαῖον ἐν τῇ αὐ λῇ ἐθυμώ θη σφό δρα
καὶ εἰσελθὼ ν εἰς τὰ ἴδια ἐκά λεσεν τοὺ ς φίλους καὶ ζωσαραν τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ
καὶ ὑ πέδειξεν αὐ τοῖς τὸ ν πλοῦ τον αὐ τοῦ καὶ τὴ ν δό ξαν ἣ ν ὁ βασιλεὺ ς αὐ τῷ
περιέθηκεν καὶ ὡ ς ἐποίησεν αὐ τὸ ν πρωτεύ ειν καὶ ἡ γεῖσθαι τῆ ς βασιλείας
καὶ εἶπεν αμαν οὐ κέκληκεν ἡ βασίλισσα μετὰ τοῦ βασιλέως οὐ δένα εἰς τὴ ν δοχὴ ν
ἀ λλ' ἢ ἐμέ καὶ εἰς τὴ ν αὔ ριον κέκλημαι
καὶ ταῦ τά μοι οὐ κ ἀ ρέσκει ὅ ταν ἴδω μαρδοχαῖον τὸ ν ιουδαῖον ἐν τῇ αὐ λῇ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ζωσαρα ἡ γυνὴ αὐ τοῦ καὶ οἱ φίλοι κοπή τω σοι ξύ λον πηχῶ ν
πεντή κοντα ὄ ρθρου δὲ εἰπὸ ν τῷ βασιλεῖ καὶ κρεμασθή τω μαρδοχαῖος ἐπὶ τοῦ ξύ λου
σὺ δὲ εἴσελθε εἰς τὴ ν δοχὴ ν σὺ ν τῷ βασιλεῖ καὶ εὐ φραίνου καὶ ἤ ρεσεν τὸ ῥ ῆ μα τῷ
αμαν καὶ ἡ τοιμά σθη τὸ ξύ λον
ὁ δὲ κύ ριος ἀ πέστησεν τὸ ν ὕ πνον ἀ πὸ τοῦ βασιλέως τὴ ν νύ κτα ἐκείνην καὶ εἶπεν τῷ
διδασκά λῳ αὐ τοῦ εἰσφέρειν γρά μματα μνημό συνα τῶ ν ἡ μερῶ ν ἀ ναγινώ σκειν αὐ τῷ
εὗ ρεν δὲ τὰ γρά μματα τὰ γραφέντα περὶ μαρδοχαίου ὡ ς ἀ πή γγειλεν τῷ βασιλεῖ
περὶ τῶ ν δύ ο εὐ νού χων τοῦ βασιλέως ἐν τῷ φυλά σσειν αὐ τοὺ ς καὶ ζητῆ σαι
ἐπιβαλεῖν τὰ ς χεῖρας ἀ ρταξέρξῃ
εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύ ς τίνα δό ξαν ἢ χά ριν ἐποιή σαμεν τῷ μαρδοχαίῳ καὶ εἶπαν οἱ
διά κονοι τοῦ βασιλέως οὐ κ ἐποίησας αὐ τῷ οὐ δέν
ἐν δὲ τῷ πυνθά νεσθαι τὸ ν βασιλέα περὶ τῆ ς εὐ νοίας μαρδοχαίου ἰδοὺ αμαν ἐν τῇ
αὐ λῇ εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύ ς τίς ἐν τῇ αὐ λῇ ὁ δὲ αμαν εἰσῆ λθεν εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ
κρεμά σαι τὸ ν μαρδοχαῖον ἐπὶ τῷ ξύ λῳ ᾧ ἡ τοίμασεν
καὶ εἶπαν οἱ διά κονοι τοῦ βασιλέως ἰδοὺ αμαν ἕστηκεν ἐν τῇ αὐ λῇ καὶ εἶπεν ὁ
βασιλεύ ς καλέσατε αὐ τό ν
εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς τῷ αμαν τί ποιή σω τῷ ἀ νθρώ πῳ ὃ ν ἐγὼ θέλω δοξά σαι εἶπεν δὲ
ἐν ἑαυτῷ αμαν τίνα θέλει ὁ βασιλεὺ ς δοξά σαι εἰ μὴ ἐμέ
εἶπεν δὲ πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἄ νθρωπον ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς θέλει δοξά σαι
ἐνεγκά τωσαν οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως στολὴ ν βυσσίνην ἣ ν ὁ βασιλεὺ ς περιβά λλεται
καὶ ἵππον ἐφ' ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς ἐπιβαίνει
675

καὶ δό τω ἑνὶ τῶ ν φίλων τοῦ βασιλέως τῶ ν ἐνδό ξων καὶ στολισά τω τὸ ν ἄ νθρωπον
ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς ἀ γαπᾷ καὶ ἀ ναβιβασά τω αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ν ἵππον καὶ κηρυσσέτω διὰ τῆ ς
πλατείας τῆ ς πό λεως λέγων οὕ τως ἔσται παντὶ ἀ νθρώ πῳ ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς δοξά ζει
εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς τῷ αμαν καθὼ ς ἐλά λησας οὕ τως ποίησον τῷ μαρδοχαίῳ τῷ
ιουδαίῳ τῷ θεραπεύ οντι ἐν τῇ αὐ λῇ καὶ μὴ παραπεσά τω σου λό γος ὧ ν ἐλά λησας
ἔλαβεν δὲ αμαν τὴ ν στολὴ ν καὶ τὸ ν ἵππον καὶ ἐστό λισεν τὸ ν μαρδοχαῖον καὶ
ἀ νεβίβασεν αὐ τὸ ν ἐπὶ τὸ ν ἵππον καὶ διῆ λθεν διὰ τῆ ς πλατείας τῆ ς πό λεως καὶ
ἐκή ρυσσεν λέγων οὕ τως ἔσται παντὶ ἀ νθρώ πῳ ὃ ν ὁ βασιλεὺ ς θέλει δοξά σαι
ἐπέστρεψεν δὲ ὁ μαρδοχαῖος εἰς τὴ ν αὐ λή ν αμαν δὲ ὑ πέστρεψεν εἰς τὰ ἴδια
λυπού μενος κατὰ κεφαλῆ ς
καὶ διηγή σατο αμαν τὰ συμβεβηκό τα αὐ τῷ ζωσαρα τῇ γυναικὶ αὐ τοῦ καὶ τοῖς
φίλοις καὶ εἶπαν πρὸ ς αὐ τὸ ν οἱ φίλοι καὶ ἡ γυνή εἰ ἐκ γένους ιουδαίων μαρδοχαῖος
ἦ ρξαι ταπεινοῦ σθαι ἐνώ πιον αὐ τοῦ πεσὼ ν πεσῇ οὐ μὴ δύ νῃ αὐ τὸ ν ἀ μύ νασθαι ὅ τι
θεὸ ς ζῶ ν μετ' αὐ τοῦ
ἔτι αὐ τῶ ν λαλού ντων παραγίνονται οἱ εὐ νοῦ χοι ἐπισπεύ δοντες τὸ ν αμαν ἐπὶ τὸ ν
πό τον ὃ ν ἡ τοίμασεν εσθηρ
εἰσῆ λθεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς καὶ αμαν συμπιεῖν τῇ βασιλίσσῃ
εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς εσθηρ τῇ δευτέρᾳ ἡ μέρᾳ ἐν τῷ πό τῳ τί ἐστιν εσθηρ βασίλισσα
καὶ τί τὸ αἴτημά σου καὶ τί τὸ ἀ ξίωμά σου καὶ ἔστω σοι ἕως τοῦ ἡ μίσους τῆ ς
βασιλείας μου
καὶ ἀ ποκριθεῖσα εἶπεν εἰ εὗ ρον χά ριν ἐνώ πιον τοῦ βασιλέως δοθή τω ἡ ψυχή μου τῷ
αἰτή ματί μου καὶ ὁ λαό ς μου τῷ ἀ ξιώ ματί μου
ἐπρά θημεν γὰ ρ ἐγώ τε καὶ ὁ λαό ς μου εἰς ἀ πώ λειαν καὶ διαρπαγὴ ν καὶ δουλείαν
ἡ μεῖς καὶ τὰ τέκνα ἡ μῶ ν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ παρή κουσα οὐ γὰ ρ ἄ ξιος ὁ
διά βολος τῆ ς αὐ λῆ ς τοῦ βασιλέως
εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύ ς τίς οὗ τος ὅ στις ἐτό λμησεν ποιῆ σαι τὸ πρᾶ γμα τοῦ το
εἶπεν δὲ εσθηρ ἄ νθρωπος ἐχθρὸ ς αμαν ὁ πονηρὸ ς οὗ τος αμαν δὲ ἐταρά χθη ἀ πὸ τοῦ
βασιλέως καὶ τῆ ς βασιλίσσης
ὁ δὲ βασιλεὺ ς ἐξανέστη ἐκ τοῦ συμποσίου εἰς τὸ ν κῆ πον ὁ δὲ αμαν παρῃτεῖτο τὴ ν
βασίλισσαν ἑώ ρα γὰ ρ ἑαυτὸ ν ἐν κακοῖς ὄ ντα
ἐπέστρεψεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς ἐκ τοῦ κή που αμαν δὲ ἐπιπεπτώ κει ἐπὶ τὴ ν κλίνην ἀ ξιῶ ν
τὴ ν βασίλισσαν εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύ ς ὥ στε καὶ τὴ ν γυναῖκα βιά ζῃ ἐν τῇ οἰκίᾳ μου
αμαν δὲ ἀ κού σας διετρά πη τῷ προσώ πῳ
εἶπεν δὲ βουγαθαν εἷς τῶ ν εὐ νού χων πρὸ ς τὸ ν βασιλέα ἰδοὺ καὶ ξύ λον ἡ τοίμασεν
αμαν μαρδοχαίῳ τῷ λαλή σαντι περὶ τοῦ βασιλέως καὶ ὤ ρθωται ἐν τοῖς αμαν ξύ λον
πηχῶ ν πεντή κοντα εἶπεν δὲ ὁ βασιλεύ ς σταυρωθή τω ἐπ' αὐ τοῦ
καὶ ἐκρεμά σθη αμαν ἐπὶ τοῦ ξύ λου ὃ ἡ τοίμασεν μαρδοχαίῳ καὶ τό τε ὁ βασιλεὺ ς
ἐκό πασεν τοῦ θυμοῦ
καὶ ἐν αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ὁ βασιλεὺ ς ἀ ρταξέρξης ἐδωρή σατο εσθηρ ὅ σα ὑ πῆ ρχεν αμαν
τῷ διαβό λῳ καὶ μαρδοχαῖος προσεκλή θη ὑ πὸ τοῦ βασιλέως ὑ πέδειξεν γὰ ρ εσθηρ
ὅ τι ἐνοικείωται αὐ τῇ
676

ἔλαβεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν δακτύ λιον ὃ ν ἀ φείλατο αμαν καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ν

μαρδοχαίῳ καὶ κατέστησεν εσθηρ μαρδοχαῖον ἐπὶ πά ντων τῶ ν αμαν
καὶ προσθεῖσα ἐλά λησεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ προσέπεσεν πρὸ ς τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ
καὶ ἠ ξίου ἀ φελεῖν τὴ ν αμαν κακίαν καὶ ὅ σα ἐποίησεν τοῖς ιουδαίοις
ἐξέτεινεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς εσθηρ τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν χρυσῆ ν ἐξηγέρθη δὲ εσθηρ
παρεστηκέναι τῷ βασιλεῖ
καὶ εἶπεν εσθηρ εἰ δοκεῖ σοι καὶ εὗ ρον χά ριν πεμφθή τω ἀ ποστραφῆ ναι τὰ
γρά μματα τὰ ἀ πεσταλμένα ὑ πὸ αμαν τὰ γραφέντα ἀ πολέσθαι τοὺ ς ιουδαίους οἵ
εἰσιν ἐν τῇ βασιλείᾳ σου
πῶ ς γὰ ρ δυνή σομαι ἰδεῖν τὴ ν κά κωσιν τοῦ λαοῦ μου καὶ πῶ ς δυνή σομαι σωθῆ ναι ἐν
τῇ ἀ πωλείᾳ τῆ ς πατρίδος μου
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς εσθηρ εἰ πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντα αμαν ἔδωκα καὶ
ἐχαρισά μην σοι καὶ αὐ τὸ ν ἐκρέμασα ἐπὶ ξύ λου ὅ τι τὰ ς χεῖρας ἐπή νεγκε τοῖς
ιουδαίοις τί ἔτι ἐπιζητεῖς
γρά ψατε καὶ ὑ μεῖς ἐκ τοῦ ὀ νό ματό ς μου ὡ ς δοκεῖ ὑ μῖν καὶ σφραγίσατε τῷ δακτυλίῳ
μου ὅ σα γὰ ρ γρά φεται τοῦ βασιλέως ἐπιτά ξαντος καὶ σφραγισθῇ τῷ δακτυλίῳ μου
οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς ἀ ντειπεῖν
ἐκλή θησαν δὲ οἱ γραμματεῖς ἐν τῷ πρώ τῳ μηνί ὅ ς ἐστι νισα τρίτῃ καὶ εἰκά δι τοῦ
αὐ τοῦ ἔτους καὶ ἐγρά φη τοῖς ιουδαίοις ὅ σα ἐνετείλατο τοῖς οἰκονό μοις καὶ τοῖς
ἄ ρχουσιν τῶ ν σατραπῶ ν ἀ πὸ τῆ ς ἰνδικῆ ς ἕως τῆ ς αἰθιοπίας ἑκατὸ ν εἴκοσι ἑπτὰ
σατραπείαις κατὰ χώ ραν καὶ χώ ραν κατὰ τὴ ν ἑαυτῶ ν λέξιν
ἐγρά φη δὲ διὰ τοῦ βασιλέως καὶ ἐσφραγίσθη τῷ δακτυλίῳ αὐ τοῦ καὶ ἐξαπέστειλαν
τὰ γρά μματα διὰ βιβλιαφό ρων
ὡ ς ἐπέταξεν αὐ τοῖς χρῆ σθαι τοῖς νό μοις αὐ τῶ ν ἐν πά σῃ πό λει βοηθῆ σαί τε αὑ τοῖς
καὶ χρῆ σθαι τοῖς ἀ ντιδίκοις αὐ τῶ ν καὶ τοῖς ἀ ντικειμένοις αὐ τῶ ν ὡ ς βού λονται
ἐν ἡ μέρᾳ μιᾷ ἐν πά σῃ τῇ βασιλείᾳ ἀ ρταξέρξου τῇ τρισκαιδεκά τῃ τοῦ δωδεκά του
μηνό ς ὅ ς ἐστιν αδαρ
τὰ δὲ ἀ ντίγραφα ἐκτιθέσθωσαν ὀ φθαλμοφανῶ ς ἐν πά σῃ τῇ βασιλείᾳ ἑτοίμους τε
εἶναι πά ντας τοὺ ς ιουδαίους εἰς ταύ την τὴ ν ἡ μέραν πολεμῆ σαι αὐ τῶ ν τοὺ ς
ὑ πεναντίους
οἱ μὲν οὖ ν ἱππεῖς ἐξῆ λθον σπεύ δοντες τὰ ὑ πὸ τοῦ βασιλέως λεγό μενα ἐπιτελεῖν
ἐξετέθη δὲ τὸ πρό σταγμα καὶ ἐν σού σοις
ὁ δὲ μαρδοχαῖος ἐξῆ λθεν ἐστολισμένος τὴ ν βασιλικὴ ν στολὴ ν καὶ στέφανον ἔχων
χρυσοῦ ν καὶ διά δημα βύ σσινον πορφυροῦ ν ἰδό ντες δὲ οἱ ἐν σού σοις ἐχά ρησαν
τοῖς δὲ ιουδαίοις ἐγένετο φῶ ς καὶ εὐ φροσύ νη
κατὰ πό λιν καὶ χώ ραν οὗ ἂ ν ἐξετέθη τὸ πρό σταγμα οὗ ἂ ν ἐξετέθη τὸ ἔκθεμα χαρὰ
καὶ εὐ φροσύ νη τοῖς ιουδαίοις κώ θων καὶ εὐ φροσύ νη καὶ πολλοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν
περιετέμοντο καὶ ιουδά ιζον διὰ τὸ ν φό βον τῶ ν ιουδαίων
ἐν γὰ ρ τῷ δωδεκά τῳ μηνὶ τρισκαιδεκά τῃ τοῦ μηνό ς ὅ ς ἐστιν αδαρ παρῆ ν τὰ
γρά μματα τὰ γραφέντα ὑ πὸ τοῦ βασιλέως
ἐν αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ἀ πώ λοντο οἱ ἀ ντικείμενοι τοῖς ιουδαίοις οὐ δεὶς γὰ ρ ἀ ντέστη
φοβού μενος αὐ τού ς
677

οἱ γὰ ρ ἄ ρχοντες τῶ ν σατραπῶ ν καὶ οἱ τύ ραννοι καὶ οἱ βασιλικοὶ γραμματεῖς ἐτίμων

τοὺ ς ιουδαίους ὁ γὰ ρ φό βος μαρδοχαίου ἐνέκειτο αὐ τοῖς
προσέπεσεν γὰ ρ τὸ πρό σταγμα τοῦ βασιλέως ὀ νομασθῆ ναι ἐν πά σῃ τῇ βασιλείᾳ
καὶ ἐν σού σοις τῇ πό λει ἀ πέκτειναν οἱ ιουδαῖοι ἄ νδρας πεντακοσίους
τό ν τε φαρσαννεσταιν καὶ δελφων καὶ φασγα
καὶ φαρδαθα καὶ βαρεα καὶ σαρβαχα
καὶ μαρμασιμα καὶ αρουφαιον καὶ αρσαιον καὶ ζαβουθαιθαν
τοὺ ς δέκα υἱοὺ ς αμαν αμαδαθου βουγαίου τοῦ ἐχθροῦ τῶ ν ιουδαίων καὶ διή ρπασαν
ἐν αὐ τῇ τῇ ἡ μέρᾳ ἐπεδό θη ὁ ἀ ριθμὸ ς τῷ βασιλεῖ τῶ ν ἀ πολωλό των ἐν σού σοις
εἶπεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς εσθηρ ἀ πώ λεσαν οἱ ιουδαῖοι ἐν σού σοις τῇ πό λει ἄ νδρας
πεντακοσίους ἐν δὲ τῇ περιχώ ρῳ πῶ ς οἴει ἐχρή σαντο τί οὖ ν ἀ ξιοῖς ἔτι καὶ ἔσται σοι
καὶ εἶπεν εσθηρ τῷ βασιλεῖ δοθή τω τοῖς ιουδαίοις χρῆ σθαι ὡ σαύ τως τὴ ν αὔ ριον
ὥ στε τοὺ ς δέκα υἱοὺ ς κρεμά σαι αμαν
καὶ ἐπέτρεψεν οὕ τως γενέσθαι καὶ ἐξέθηκε τοῖς ιουδαίοις τῆ ς πό λεως τὰ σώ ματα
τῶ ν υἱῶ ν αμαν κρεμά σαι
καὶ συνή χθησαν οἱ ιουδαῖοι ἐν σού σοις τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ τοῦ αδαρ καὶ
ἀ πέκτειναν ἄ νδρας τριακοσίους καὶ οὐ δὲν διή ρπασαν
οἱ δὲ λοιποὶ τῶ ν ιουδαίων οἱ ἐν τῇ βασιλείᾳ συνή χθησαν καὶ ἑαυτοῖς ἐβοή θουν καὶ
ἀ νεπαύ σαντο ἀ πὸ τῶ ν πολεμίων ἀ πώ λεσαν γὰ ρ αὐ τῶ ν μυρίους πεντακισχιλίους τῇ
τρισκαιδεκά τῃ τοῦ αδαρ καὶ οὐ δὲν διή ρπασαν
καὶ ἀ νεπαύ σαντο τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ τοῦ αὐ τοῦ μηνὸ ς καὶ ἦ γον αὐ τὴ ν ἡ μέραν
ἀ ναπαύ σεως μετὰ χαρᾶ ς καὶ εὐ φροσύ νης
οἱ δὲ ιουδαῖοι οἱ ἐν σού σοις τῇ πό λει συνή χθησαν καὶ τῇ τεσσαρεσκαιδεκά τῃ καὶ
οὐ κ ἀ νεπαύ σαντο ἦ γον δὲ καὶ τὴ ν πεντεκαιδεκά την μετὰ χαρᾶ ς καὶ εὐ φροσύ νης
διὰ τοῦ το οὖ ν οἱ ιουδαῖοι οἱ διεσπαρμένοι ἐν πά σῃ χώ ρᾳ τῇ ἔξω ἄ γουσιν τὴ ν
τεσσαρεσκαιδεκά την τοῦ αδαρ ἡ μέραν ἀ γαθὴ ν μετ' εὐ φροσύ νης ἀ ποστέλλοντες
μερίδας ἕκαστος τῷ πλησίον οἱ δὲ κατοικοῦ ντες ἐν ταῖς μητροπό λεσιν καὶ τὴ ν
πεντεκαιδεκά την τοῦ αδαρ ἡ μέραν εὐ φροσύ νην ἀ γαθὴ ν ἄ γουσιν ἐξαποστέλλοντες
μερίδας τοῖς πλησίον
ἔγραψεν δὲ μαρδοχαῖος τοὺ ς λό γους τού τους εἰς βιβλίον καὶ ἐξαπέστειλεν τοῖς
ιουδαίοις ὅ σοι ἦ σαν ἐν τῇ ἀ ρταξέρξου βασιλείᾳ τοῖς ἐγγὺ ς καὶ τοῖς μακρά ν
στῆ σαι τὰ ς ἡ μέρας ταύ τας ἀ γαθὰ ς ἄ γειν τε τὴ ν τεσσαρεσκαιδεκά την καὶ τὴ ν
πεντεκαιδεκά την τοῦ αδαρ
ἐν γὰ ρ ταύ ταις ταῖς ἡ μέραις ἀ νεπαύ σαντο οἱ ιουδαῖοι ἀ πὸ τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ
τὸ ν μῆ να ἐν ᾧ ἐστρά φη αὐ τοῖς ὃ ς ἦ ν αδαρ ἀ πὸ πένθους εἰς χαρὰ ν καὶ ἀ πὸ ὀ δύ νης
εἰς ἀ γαθὴ ν ἡ μέραν ἄ γειν ὅ λον ἀ γαθὰ ς ἡ μέρας γά μων καὶ εὐ φροσύ νης
ἐξαποστέλλοντας μερίδας τοῖς φίλοις καὶ τοῖς πτωχοῖς
καὶ προσεδέξαντο οἱ ιουδαῖοι καθὼ ς ἔγραψεν αὐ τοῖς ὁ μαρδοχαῖος
πῶ ς αμαν αμαδαθου ὁ μακεδὼ ν ἐπολέμει αὐ τού ς καθὼ ς ἔθετο ψή φισμα καὶ κλῆ ρον
ἀ φανίσαι αὐ τού ς
678

καὶ ὡ ς εἰσῆ λθεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα λέγων κρεμά σαι τὸ ν μαρδοχαῖον ὅ σα δὲ

ἐπεχείρησεν ἐπά ξαι ἐπὶ τοὺ ς ιουδαίους κακά ἐπ' αὐ τὸ ν ἐγένοντο καὶ ἐκρεμά σθη
αὐ τὸ ς καὶ τὰ τέκνα αὐ τοῦ
διὰ τοῦ το ἐπεκλή θησαν αἱ ἡ μέραι αὗ ται φρουραι διὰ τοὺ ς κλή ρους ὅ τι τῇ διαλέκτῳ
αὐ τῶ ν καλοῦ νται φρουραι διὰ τοὺ ς λό γους τῆ ς ἐπιστολῆ ς ταύ της καὶ ὅ σα
πεπό νθασιν διὰ ταῦ τα καὶ ὅ σα αὐ τοῖς ἐγένετο
καὶ ἔστησεν καὶ προσεδέχοντο οἱ ιουδαῖοι ἐφ' ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τῷ σπέρματι αὐ τῶ ν
καὶ ἐπὶ τοῖς προστεθειμένοις ἐπ' αὐ τῶ ν οὐ δὲ μὴ ν ἄ λλως χρή σονται αἱ δὲ ἡ μέραι
αὗ ται μνημό συνον ἐπιτελού μενον κατὰ γενεὰ ν καὶ γενεὰ ν καὶ πό λιν καὶ πατριὰ ν καὶ
χώ ραν
αἱ δὲ ἡ μέραι αὗ ται τῶ ν φρουραι ἀ χθή σονται εἰς τὸ ν ἅ παντα χρό νον καὶ τὸ
μνημό συνον αὐ τῶ ν οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐκ τῶ ν γενεῶ ν
καὶ ἔγραψεν εσθηρ ἡ βασίλισσα θυγά τηρ αμιναδαβ καὶ μαρδοχαῖος ὁ ιουδαῖος ὅ σα
ἐποίησαν τό τε στερέωμα τῆ ς ἐπιστολῆ ς τῶ ν φρουραι
καὶ μαρδοχαῖος καὶ εσθηρ ἡ βασίλισσα ἔστησαν ἑαυτοῖς καθ' ἑαυτῶ ν καὶ τό τε
στή σαντες κατὰ τῆ ς ὑ γιείας αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ εσθηρ λό γῳ ἔστησεν εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ ἐγρά φη εἰς μνημό συνον
ἔγραψεν δὲ ὁ βασιλεὺ ς τέλη ἐπὶ τὴ ν βασιλείαν τῆ ς τε γῆ ς καὶ τῆ ς θαλά σσης
καὶ τὴ ν ἰσχὺ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ νδραγαθίαν πλοῦ τό ν τε καὶ δό ξαν τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ
ἰδοὺ γέγραπται ἐν βιβλίῳ βασιλέων περσῶ ν καὶ μή δων εἰς μνημό συνον
ὁ δὲ μαρδοχαῖος διεδέχετο τὸ ν βασιλέα ἀ ρταξέρξην καὶ μέγας ἦ ν ἐν τῇ βασιλείᾳ καὶ
δεδοξασμένος ὑ πὸ τῶ ν ιουδαίων καὶ φιλού μενος διηγεῖτο τὴ ν ἀ γωγὴ ν παντὶ τῷ
ἔθνει αὐ τοῦ
ἄ νθρωπό ς τις ἦ ν ἐν χώ ρᾳ τῇ αυσίτιδι ᾧ ὄ νομα ιωβ καὶ ἦ ν ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος
ἀ ληθινό ς ἄ μεμπτος δίκαιος θεοσεβή ς ἀ πεχό μενος ἀ πὸ παντὸ ς πονηροῦ πρά γματος
ἐγένοντο δὲ αὐ τῷ υἱοὶ ἑπτὰ καὶ θυγατέρες τρεῖς
καὶ ἦ ν τὰ κτή νη αὐ τοῦ πρό βατα ἑπτακισχίλια κά μηλοι τρισχίλιαι ζεύ γη βοῶ ν
πεντακό σια ὄ νοι θή λειαι νομά δες πεντακό σιαι καὶ ὑ πηρεσία πολλὴ σφό δρα καὶ
ἔργα μεγά λα ἦ ν αὐ τῷ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἦ ν ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος εὐ γενὴ ς τῶ ν ἀ φ' ἡ λίου
ἀ νατολῶ ν
συμπορευό μενοι δὲ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ πρὸ ς ἀ λλή λους ἐποιοῦ σαν πό τον καθ' ἑκά στην
ἡ μέραν συμπαραλαμβά νοντες ἅ μα καὶ τὰ ς τρεῖς ἀ δελφὰ ς αὐ τῶ ν ἐσθίειν καὶ πίνειν
μετ' αὐ τῶ ν
καὶ ὡ ς ἂ ν συνετελέσθησαν αἱ ἡ μέραι τοῦ πό του ἀ πέστελλεν ιωβ καὶ ἐκαθά ριζεν
αὐ τοὺ ς ἀ νιστά μενος τὸ πρωὶ καὶ προσέφερεν περὶ αὐ τῶ ν θυσίας κατὰ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν
αὐ τῶ ν καὶ μό σχον ἕνα περὶ ἁ μαρτίας περὶ τῶ ν ψυχῶ ν αὐ τῶ ν ἔλεγεν γὰ ρ ιωβ
μή ποτε οἱ υἱοί μου ἐν τῇ διανοίᾳ αὐ τῶ ν κακὰ ἐνενό ησαν πρὸ ς θεό ν οὕ τως οὖ ν
ἐποίει ιωβ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
καὶ ὡ ς ἐγένετο ἡ ἡ μέρα αὕ τη καὶ ἰδοὺ ἦ λθον οἱ ἄ γγελοι τοῦ θεοῦ παραστῆ ναι
ἐνώ πιον τοῦ κυρίου καὶ ὁ διά βολος ἦ λθεν μετ' αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν ὁ κύ ριος τῷ διαβό λῳ πό θεν παραγέγονας καὶ ἀ ποκριθεὶς ὁ διά βολος τῷ
κυρίῳ εἶπεν περιελθὼ ν τὴ ν γῆ ν καὶ ἐμπεριπατή σας τὴ ν ὑ π' οὐ ρανὸ ν πά ρειμι
679

καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ κύ ριος προσέσχες τῇ διανοίᾳ σου κατὰ τοῦ παιδό ς μου ιωβ ὅ τι οὐ κ
ἔστιν κατ' αὐ τὸ ν τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἄ νθρωπος ἄ μεμπτος ἀ ληθινό ς θεοσεβή ς
ἀ πεχό μενος ἀ πὸ παντὸ ς πονηροῦ πρά γματος
ἀ πεκρίθη δὲ ὁ διά βολος καὶ εἶπεν ἐναντίον τοῦ κυρίου μὴ δωρεὰ ν σέβεται ιωβ τὸ ν
θεό ν
οὐ σὺ περιέφραξας τὰ ἔξω αὐ τοῦ καὶ τὰ ἔσω τῆ ς οἰκίας αὐ τοῦ καὶ τὰ ἔξω πά ντων
τῶ ν ὄ ντων αὐ τῷ κύ κλῳ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ εὐ λό γησας καὶ τὰ κτή νη αὐ τοῦ
πολλὰ ἐποίησας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἀ λλὰ ἀ πό στειλον τὴ ν χεῖρά σου καὶ ἅ ψαι πά ντων ὧ ν ἔχει εἰ μὴ ν εἰς πρό σωπό ν σε
εὐ λογή σει
τό τε εἶπεν ὁ κύ ριος τῷ διαβό λῳ ἰδοὺ πά ντα ὅ σα ἔστιν αὐ τῷ δίδωμι ἐν τῇ χειρί σου
ἀ λλὰ αὐ τοῦ μὴ ἅ ψῃ καὶ ἐξῆ λθεν ὁ διά βολος παρὰ τοῦ κυρίου
καὶ ἦ ν ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη οἱ υἱοὶ ιωβ καὶ αἱ θυγατέρες αὐ τοῦ ἔπινον οἶνον ἐν τῇ οἰκίᾳ
τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τῶ ν τοῦ πρεσβυτέρου
καὶ ἰδοὺ ἄ γγελος ἦ λθεν πρὸ ς ιωβ καὶ εἶπεν αὐ τῷ τὰ ζεύ γη τῶ ν βοῶ ν ἠ ροτρία καὶ αἱ
θή λειαι ὄ νοι ἐβό σκοντο ἐχό μεναι αὐ τῶ ν
καὶ ἐλθό ντες οἱ αἰχμαλωτεύ οντες ᾐ χμαλώ τευσαν αὐ τὰ ς καὶ τοὺ ς παῖδας ἀ πέκτειναν
ἐν μαχαίραις σωθεὶς δὲ ἐγὼ μό νος ἦ λθον τοῦ ἀ παγγεῖλαί σοι
ἔτι τού του λαλοῦ ντος ἦ λθεν ἕτερος ἄ γγελος καὶ εἶπεν πρὸ ς ιωβ πῦ ρ ἔπεσεν ἐκ τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ κατέκαυσεν τὰ πρό βατα καὶ τοὺ ς ποιμένας κατέφαγεν ὁ μοίως καὶ
σωθεὶς ἐγὼ μό νος ἦ λθον τοῦ ἀ παγγεῖλαί σοι
ἔτι τού του λαλοῦ ντος ἦ λθεν ἕτερος ἄ γγελος καὶ εἶπεν πρὸ ς ιωβ οἱ ἱππεῖς ἐποίησαν
ἡ μῖν κεφαλὰ ς τρεῖς καὶ ἐκύ κλωσαν τὰ ς καμή λους καὶ ᾐ χμαλώ τευσαν αὐ τὰ ς καὶ τοὺ ς
παῖδας ἀ πέκτειναν ἐν μαχαίραις ἐσώ θην δὲ ἐγὼ μό νος καὶ ἦ λθον τοῦ ἀ παγγεῖλαί
σοι
ἔτι τού του λαλοῦ ντος ἄ λλος ἄ γγελος ἔρχεται λέγων τῷ ιωβ τῶ ν υἱῶ ν σου καὶ τῶ ν
θυγατέρων σου ἐσθιό ντων καὶ πινό ντων παρὰ τῷ ἀ δελφῷ αὐ τῶ ν τῷ πρεσβυτέρῳ
ἐξαίφνης πνεῦ μα μέγα ἐπῆ λθεν ἐκ τῆ ς ἐρή μου καὶ ἥ ψατο τῶ ν τεσσά ρων γωνιῶ ν τῆ ς
οἰκίας καὶ ἔπεσεν ἡ οἰκία ἐπὶ τὰ παιδία σου καὶ ἐτελεύ τησαν ἐσώ θην δὲ ἐγὼ μό νος
καὶ ἦ λθον τοῦ ἀ παγγεῖλαί σοι
οὕ τως ἀ ναστὰ ς ιωβ διέρρηξεν τὰ ἱμά τια αὐ τοῦ καὶ ἐκείρατο τὴ ν κό μην τῆ ς κεφαλῆ ς
αὐ τοῦ καὶ πεσὼ ν χαμαὶ προσεκύ νησεν καὶ εἶπεν
αὐ τὸ ς γυμνὸ ς ἐξῆ λθον ἐκ κοιλίας μητρό ς μου γυμνὸ ς καὶ ἀ πελεύ σομαι ἐκεῖ ὁ κύ ριος
ἔδωκεν ὁ κύ ριος ἀ φείλατο ὡ ς τῷ κυρίῳ ἔδοξεν οὕ τως καὶ ἐγένετο εἴη τὸ ὄ νομα
κυρίου εὐ λογημένον
ἐν τού τοις πᾶ σιν τοῖς συμβεβηκό σιν αὐ τῷ οὐ δὲν ἥ μαρτεν ιωβ ἐναντίον τοῦ κυρίου
καὶ οὐ κ ἔδωκεν ἀ φροσύ νην τῷ θεῷ
ἐγένετο δὲ ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη καὶ ἦ λθον οἱ ἄ γγελοι τοῦ θεοῦ παραστῆ ναι ἔναντι
κυρίου καὶ ὁ διά βολος ἦ λθεν ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν παραστῆ ναι ἐναντίον τοῦ κυρίου
καὶ εἶπεν ὁ κύ ριος τῷ διαβό λῳ πό θεν σὺ ἔρχῃ τό τε εἶπεν ὁ διά βολος ἐνώ πιον τοῦ
κυρίου διαπορευθεὶς τὴ ν ὑ π' οὐ ρανὸ ν καὶ ἐμπεριπατή σας τὴ ν σύ μπασαν πά ρειμι
680

εἶπεν δὲ ὁ κύ ριος πρὸ ς τὸ ν διά βολον προσέσχες οὖ ν τῷ θερά ποντί μου ιωβ ὅ τι οὐ κ
ἔστιν κατ' αὐ τὸ ν τῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἄ νθρωπος ἄ κακος ἀ ληθινό ς ἄ μεμπτος θεοσεβή ς
ἀ πεχό μενος ἀ πὸ παντὸ ς κακοῦ ἔτι δὲ ἔχεται ἀ κακίας σὺ δὲ εἶπας τὰ ὑ πά ρχοντα
αὐ τοῦ διὰ κενῆ ς ἀ πολέσαι
ὑ πολαβὼ ν δὲ ὁ διά βολος εἶπεν τῷ κυρίῳ δέρμα ὑ πὲρ δέρματος ὅ σα ὑ πά ρχει
ἀ νθρώ πῳ ὑ πὲρ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ἐκτείσει
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ ἀ ποστείλας τὴ ν χεῖρά σου ἅ ψαι τῶ ν ὀ στῶ ν αὐ τοῦ καὶ τῶ ν σαρκῶ ν
αὐ τοῦ εἰ μὴ ν εἰς πρό σωπό ν σε εὐ λογή σει
εἶπεν δὲ ὁ κύ ριος τῷ διαβό λῳ ἰδοὺ παραδίδωμί σοι αὐ τό ν μό νον τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ
διαφύ λαξον
ἐξῆ λθεν δὲ ὁ διά βολος ἀ πὸ τοῦ κυρίου καὶ ἔπαισεν τὸ ν ιωβ ἕλκει πονηρῷ ἀ πὸ
ποδῶ ν ἕως κεφαλῆ ς
καὶ ἔλαβεν ὄ στρακον ἵνα τὸ ν ἰχῶ ρα ξύ ῃ καὶ ἐκά θητο ἐπὶ τῆ ς κοπρίας ἔξω τῆ ς
πό λεως
χρό νου δὲ πολλοῦ προβεβηκό τος εἶπεν αὐ τῷ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ μέχρι τίνος καρτερή σεις
λέγων
O a ἰδοὺ ἀ ναμένω χρό νον ἔτι μικρὸ ν προσδεχό μενος
τὴ ν ἐλπίδα τῆ ς σωτηρίας μου
O b ἰδοὺ γὰ ρ ἠ φά νισταί σου τὸ μνημό συνον ἀ πὸ τῆ ς
γῆ ς υἱοὶ καὶ θυγατέρες ἐμῆ ς κοιλίας ὠ δῖνες καὶ πό νοι οὓ ς εἰς τὸ κενὸ ν ἐκοπίασα
μετὰ μό χθων
O c σύ τε αὐ τὸ ς ἐν σαπρίᾳ σκωλή κων κά θησαι
διανυκτερεύ ων αἴθριος
O d κἀ γὼ πλανῆ τις καὶ λά τρις τό πον ἐκ τό που
περιερχομένη καὶ οἰκίαν ἐξ οἰκίας προσδεχομένη τὸ ν ἥ λιον πό τε δύ σεται ἵνα
ἀ ναπαύ σωμαι τῶ ν μό χθων καὶ τῶ ν ὀ δυνῶ ν αἵ με νῦ ν συνέχουσιν
O e ἀ λλὰ εἰπό ν τι ῥ ῆ μα εἰς κύ ριον καὶ τελεύ τα
ὁ δὲ ἐμβλέψας εἶπεν αὐ τῇ ὥ σπερ μία τῶ ν ἀ φρό νων γυναικῶ ν ἐλά λησας εἰ τὰ ἀ γαθὰ
ἐδεξά μεθα ἐκ χειρὸ ς κυρίου τὰ κακὰ οὐ χ ὑ ποίσομεν ἐν πᾶ σιν τού τοις τοῖς
συμβεβηκό σιν αὐ τῷ οὐ δὲν ἥ μαρτεν ιωβ τοῖς χείλεσιν ἐναντίον τοῦ θεοῦ
ἀ κού σαντες δὲ οἱ τρεῖς φίλοι αὐ τοῦ τὰ κακὰ πά ντα τὰ ἐπελθό ντα αὐ τῷ
παρεγένοντο ἕκαστος ἐκ τῆ ς ἰδίας χώ ρας πρὸ ς αὐ τό ν ελιφας ὁ θαιμανων βασιλεύ ς
βαλδαδ ὁ σαυχαίων τύ ραννος σωφαρ ὁ μιναίων βασιλεύ ς καὶ παρεγένοντο πρὸ ς
αὐ τὸ ν ὁ μοθυμαδὸ ν τοῦ παρακαλέσαι καὶ ἐπισκέψασθαι αὐ τό ν
ἰδό ντες δὲ αὐ τὸ ν πό ρρωθεν οὐ κ ἐπέγνωσαν καὶ βοή σαντες φωνῇ μεγά λῃ ἔκλαυσαν
ῥ ή ξαντες ἕκαστος τὴ ν ἑαυτοῦ στολὴ ν καὶ καταπασά μενοι γῆ ν
παρεκά θισαν αὐ τῷ ἑπτὰ ἡ μέρας καὶ ἑπτὰ νύ κτας καὶ οὐ δεὶς αὐ τῶ ν ἐλά λησεν
ἑώ ρων γὰ ρ τὴ ν πληγὴ ν δεινὴ ν οὖ σαν καὶ μεγά λην σφό δρα
μετὰ τοῦ το ἤ νοιξεν ιωβ τὸ στό μα αὐ τοῦ
καὶ κατηρά σατο τὴ ν ἡ μέραν αὐ τοῦ λέγων
ἀ πό λοιτο ἡ ἡ μέρα ἐν ᾗ ἐγεννή θην καὶ ἡ νύ ξ ἐν ᾗ εἶπαν ἰδοὺ ἄ ρσεν
681

ἡ ἡ μέρα ἐκείνη εἴη σκό τος καὶ μὴ ἀ ναζητή σαι αὐ τὴ ν ὁ κύ ριος ἄ νωθεν μηδὲ ἔλθοι εἰς
αὐ τὴ ν φέγγος
ἐκλά βοι δὲ αὐ τὴ ν σκό τος καὶ σκιὰ θανά του ἐπέλθοι ἐπ' αὐ τὴ ν γνό φος
καταραθείη ἡ ἡ μέρα καὶ ἡ νὺ ξ ἐκείνη ἀ πενέγκαιτο αὐ τὴ ν σκό τος μὴ εἴη εἰς ἡ μέρας
ἐνιαυτοῦ μηδὲ ἀ ριθμηθείη εἰς ἡ μέρας μηνῶ ν
ἀ λλὰ ἡ νὺ ξ ἐκείνη εἴη ὀ δύ νη καὶ μὴ ἔλθοι ἐπ' αὐ τὴ ν εὐ φροσύ νη μηδὲ χαρμονή
ἀ λλὰ καταρά σαιτο αὐ τὴ ν ὁ καταρώ μενος τὴ ν ἡ μέραν ἐκείνην ὁ μέλλων τὸ μέγα
κῆ τος χειρώ σασθαι
σκοτωθείη τὰ ἄ στρα τῆ ς νυκτὸ ς ἐκείνης ὑ πομείναι καὶ εἰς φωτισμὸ ν μὴ ἔλθοι καὶ μὴ
ἴδοι ἑωσφό ρον ἀ νατέλλοντα
ὅ τι οὐ συνέκλεισεν πύ λας γαστρὸ ς μητρό ς μου ἀ πή λλαξεν γὰ ρ ἂ ν πό νον ἀ πὸ
ὀ φθαλμῶ ν μου
διὰ τί γὰ ρ ἐν κοιλίᾳ οὐ κ ἐτελεύ τησα ἐκ γαστρὸ ς δὲ ἐξῆ λθον καὶ οὐ κ εὐ θὺ ς
ἀ πωλό μην
ἵνα τί δὲ συνή ντησά ν μοι γό νατα ἵνα τί δὲ μαστοὺ ς ἐθή λασα
νῦ ν ἂ ν κοιμηθεὶς ἡ σύ χασα ὑ πνώ σας δὲ ἀ νεπαυσά μην
μετὰ βασιλέων βουλευτῶ ν γῆ ς οἳ ἠ γαυριῶ ντο ἐπὶ ξίφεσιν
ἢ μετὰ ἀ ρχό ντων ὧ ν πολὺ ς ὁ χρυσό ς οἳ ἔπλησαν τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν ἀ ργυρίου
ἢ ὥ σπερ ἔκτρωμα ἐκπορευό μενον ἐκ μή τρας μητρὸ ς ἢ ὥ σπερ νή πιοι οἳ οὐ κ εἶδον
φῶ ς
ἐκεῖ ἀ σεβεῖς ἐξέκαυσαν θυμὸ ν ὀ ργῆ ς ἐκεῖ ἀ νεπαύ σαντο κατά κοποι τῷ σώ ματι
ὁ μοθυμαδὸ ν δὲ οἱ αἰώ νιοι οὐ κ ἤ κουσαν φωνὴ ν φορολό γου
μικρὸ ς καὶ μέγας ἐκεῖ ἐστιν καὶ θερά πων οὐ δεδοικὼ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ
ἵνα τί γὰ ρ δέδοται τοῖς ἐν πικρίᾳ φῶ ς ζωὴ δὲ ταῖς ἐν ὀ δύ ναις ψυχαῖς
οἳ ὁ μείρονται τοῦ θανά του καὶ οὐ τυγχά νουσιν ἀ νορύ σσοντες ὥ σπερ θησαυρού ς
περιχαρεῖς δὲ ἐγένοντο ἐὰ ν κατατύ χωσιν
θά νατος ἀ νδρὶ ἀ νά παυμα συνέκλεισεν γὰ ρ ὁ θεὸ ς κατ' αὐ τοῦ
πρὸ γὰ ρ τῶ ν σίτων μου στεναγμό ς μοι ἥ κει δακρύ ω δὲ ἐγὼ συνεχό μενος φό βῳ
φό βος γά ρ ὃ ν ἐφρό ντισα ἦ λθέν μοι καὶ ὃ ν ἐδεδοίκειν συνή ντησέν μοι
οὔ τε εἰρή νευσα οὔ τε ἡ σύ χασα οὔ τε ἀ νεπαυσά μην ἦ λθεν δέ μοι ὀ ργή
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιφας ὁ θαιμανίτης λέγει
μὴ πολλά κις σοι λελά ληται ἐν κό πῳ ἰσχὺ ν δὲ ῥ ημά των σου τίς ὑ ποίσει
εἰ γὰ ρ σὺ ἐνουθέτησας πολλοὺ ς καὶ χεῖρας ἀ σθενοῦ ς παρεκά λεσας
ἀ σθενοῦ ντά ς τε ἐξανέστησας ῥ ή μασιν γό νασίν τε ἀ δυνατοῦ σιν θά ρσος περιέθηκας
νῦ ν δὲ ἥ κει ἐπὶ σὲ πό νος καὶ ἥ ψατό σου σὺ δὲ ἐσπού δασας
πό τερον οὐ χ ὁ φό βος σού ἐστιν ἐν ἀ φροσύ νῃ καὶ ἡ ἐλπίς σου καὶ ἡ ἀ κακία τῆ ς ὁ δοῦ
σου
μνή σθητι οὖ ν τίς καθαρὸ ς ὢ ν ἀ πώ λετο ἢ πό τε ἀ ληθινοὶ ὁ λό ρριζοι ἀ πώ λοντο
καθ' ὃ ν τρό πον εἶδον τοὺ ς ἀ ροτριῶ ντας τὰ ἄ τοπα οἱ δὲ σπείροντες αὐ τὰ ὀ δύ νας
θεριοῦ σιν ἑαυτοῖς
ἀ πὸ προστά γματος κυρίου ἀ πολοῦ νται ἀ πὸ δὲ πνεύ ματος ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ
ἀ φανισθή σονται
682

σθένος λέοντος φωνὴ δὲ λεαίνης γαυρίαμα δὲ δρακό ντων ἐσβέσθη

μυρμηκολέων ὤ λετο παρὰ τὸ μὴ ἔχειν βορά ν σκύ μνοι δὲ λεό ντων ἔλιπον ἀ λλή λους
εἰ δέ τι ῥ ῆ μα ἀ ληθινὸ ν ἐγεγό νει ἐν λό γοις σου οὐ θὲν ἄ ν σοι τού των κακὸ ν
ἀ πή ντησεν πό τερον οὐ δέξεταί μου τὸ οὖ ς ἐξαίσια παρ' αὐ τοῦ
φό βοι δὲ καὶ ἠ χὼ νυκτερινή ἐπιπίπτων φό βος ἐπ' ἀ νθρώ πους
φρίκη δέ μοι συνή ντησεν καὶ τρό μος καὶ μεγά λως μου τὰ ὀ στᾶ συνέσεισεν
καὶ πνεῦ μα ἐπὶ πρό σωπό ν μου ἐπῆ λθεν ἔφριξαν δέ μου τρίχες καὶ σά ρκες
ἀ νέστην καὶ οὐ κ ἐπέγνων εἶδον καὶ οὐ κ ἦ ν μορφὴ πρὸ ὀ φθαλμῶ ν μου ἀ λλ' ἢ αὔ ραν
καὶ φωνὴ ν ἤ κουον
τί γά ρ μὴ καθαρὸ ς ἔσται βροτὸ ς ἐναντίον κυρίου ἢ ἀ πὸ τῶ ν ἔργων αὐ τοῦ ἄ μεμπτος
ἀ νή ρ
εἰ κατὰ παίδων αὐ τοῦ οὐ πιστεύ ει κατὰ δὲ ἀ γγέλων αὐ τοῦ σκολιό ν τι ἐπενό ησεν
τοὺ ς δὲ κατοικοῦ ντας οἰκίας πηλίνας ἐξ ὧ ν καὶ αὐ τοὶ ἐκ τοῦ αὐ τοῦ πηλοῦ ἐσμεν
ἔπαισεν αὐ τοὺ ς σητὸ ς τρό πον
καὶ ἀ πὸ πρωίθεν ἕως ἑσπέρας οὐ κέτι εἰσίν παρὰ τὸ μὴ δύ νασθαι αὐ τοὺ ς ἑαυτοῖς
βοηθῆ σαι ἀ πώ λοντο
ἐνεφύ σησεν γὰ ρ αὐ τοῖς καὶ ἐξηρά νθησαν ἀ πώ λοντο παρὰ τὸ μὴ ἔχειν αὐ τοὺ ς
σοφίαν
ἐπικά λεσαι δέ εἴ τίς σοι ὑ πακού σεται ἢ εἴ τινα ἀ γγέλων ἁ γίων ὄ ψῃ
καὶ γὰ ρ ἄ φρονα ἀ ναιρεῖ ὀ ργή πεπλανημένον δὲ θανατοῖ ζῆ λος
ἐγὼ δὲ ἑώ ρακα ἄ φρονας ῥ ίζαν βά λλοντας ἀ λλ' εὐ θέως ἐβρώ θη αὐ τῶ ν ἡ δίαιτα
πό ρρω γένοιντο οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν ἀ πὸ σωτηρίας κολαβρισθείησαν δὲ ἐπὶ θύ ραις
ἡ σσό νων καὶ οὐ κ ἔσται ὁ ἐξαιρού μενος
ἃ γὰ ρ ἐκεῖνοι συνή γαγον δίκαιοι ἔδονται αὐ τοὶ δὲ ἐκ κακῶ ν οὐ κ ἐξαίρετοι ἔσονται
ἐκσιφωνισθείη αὐ τῶ ν ἡ ἰσχύ ς
οὐ γὰ ρ μὴ ἐξέλθῃ ἐκ τῆ ς γῆ ς κό πος οὐ δὲ ἐξ ὀ ρέων ἀ ναβλαστή σει πό νος
ἀ λλὰ ἄ νθρωπος γεννᾶ ται κό πῳ νεοσσοὶ δὲ γυπὸ ς τὰ ὑ ψηλὰ πέτονται
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ ἐγὼ δεηθή σομαι κυρίου κύ ριον δὲ τὸ ν πά ντων δεσπό την
ἐπικαλέσομαι
τὸ ν ποιοῦ ντα μεγά λα καὶ ἀ νεξιχνίαστα ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια ὧ ν οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς
τὸ ν διδό ντα ὑ ετὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἀ ποστέλλοντα ὕ δωρ ἐπὶ τὴ ν ὑ π' οὐ ρανό ν
τὸ ν ποιοῦ ντα ταπεινοὺ ς εἰς ὕ ψος καὶ ἀ πολωλό τας ἐξεγείροντα
διαλλά σσοντα βουλὰ ς πανού ργων καὶ οὐ μὴ ποιή σουσιν αἱ χεῖρες αὐ τῶ ν ἀ ληθές
ὁ καταλαμβά νων σοφοὺ ς ἐν τῇ φρονή σει βουλὴ ν δὲ πολυπλό κων ἐξέστησεν
ἡ μέρας συναντή σεται αὐ τοῖς σκό τος τὸ δὲ μεσημβρινὸ ν ψηλαφή σαισαν ἴσα νυκτί
ἀ πό λοιντο δὲ ἐν πολέμῳ ἀ δύ νατος δὲ ἐξέλθοι ἐκ χειρὸ ς δυνά στου
εἴη δὲ ἀ δυνά τῳ ἐλπίς ἀ δίκου δὲ στό μα ἐμφραχθείη
μακά ριος δὲ ἄ νθρωπος ὃ ν ἤ λεγξεν ὁ κύ ριος νουθέτημα δὲ παντοκρά τορος μὴ
ἀ παναίνου
αὐ τὸ ς γὰ ρ ἀ λγεῖν ποιεῖ καὶ πά λιν ἀ ποκαθίστησιν ἔπαισεν καὶ αἱ χεῖρες αὐ τοῦ
ἰά σαντο
ἑξά κις ἐξ ἀ ναγκῶ ν σε ἐξελεῖται ἐν δὲ τῷ ἑβδό μῳ οὐ μὴ ἅ ψηταί σου κακό ν
683

ἐν λιμῷ ῥ ύ σεταί σε ἐκ θανά του ἐν πολέμῳ δὲ ἐκ χειρὸ ς σιδή ρου λύ σει σε

ἀ πὸ μά στιγος γλώ σσης σε κρύ ψει καὶ οὐ μὴ φοβηθῇ ς ἀ πὸ κακῶ ν ἐρχομένων
ἀ δίκων καὶ ἀ νό μων καταγελά σῃ ἀ πὸ δὲ θηρίων ἀ γρίων οὐ μὴ φοβηθῇ ς
θῆ ρες γὰ ρ ἄ γριοι εἰρηνεύ σουσίν σοι
εἶτα γνώ σῃ ὅ τι εἰρηνεύ σει σου ὁ οἶκος ἡ δὲ δίαιτα τῆ ς σκηνῆ ς σου οὐ μὴ ἁ μά ρτῃ
γνώ σῃ δὲ ὅ τι πολὺ τὸ σπέρμα σου τὰ δὲ τέκνα σου ἔσται ὥ σπερ τὸ παμβό τανον τοῦ
ἀ γροῦ
ἐλεύ σῃ δὲ ἐν τά φῳ ὥ σπερ σῖτος ὥ ριμος κατὰ καιρὸ ν θεριζό μενος ἢ ὥ σπερ θιμωνιὰ
ἅ λωνος καθ' ὥ ραν συγκομισθεῖσα
ἰδοὺ ταῦ τα οὕ τως ἐξιχνιά σαμεν ταῦ τά ἐστιν ἃ ἀ κηκό αμεν σὺ δὲ γνῶ θι σεαυτῷ εἴ τι
ἔπραξας
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
εἰ γά ρ τις ἱστῶ ν στή σαι μου τὴ ν ὀ ργή ν τὰ ς δὲ ὀ δύ νας μου ἄ ραι ἐν ζυγῷ ὁ μοθυμαδό ν
καὶ δὴ ἄ μμου παραλίας βαρυτέρα ἔσται ἀ λλ' ὡ ς ἔοικεν τὰ ῥ ή ματά μού ἐστιν φαῦ λα
βέλη γὰ ρ κυρίου ἐν τῷ σώ ματί μού ἐστιν ὧ ν ὁ θυμὸ ς αὐ τῶ ν ἐκπίνει μου τὸ αἷμα
ὅ ταν ἄ ρξωμαι λαλεῖν κεντοῦ σί με
τί γά ρ μὴ διὰ κενῆ ς κεκρά ξεται ὄ νος ἄ γριος ἀ λλ' ἢ τὰ σῖτα ζητῶ ν εἰ δὲ καὶ ῥ ή ξει
φωνὴ ν βοῦ ς ἐπὶ φά τνης ἔχων τὰ βρώ ματα
εἰ βρωθή σεται ἄ ρτος ἄ νευ ἁ λό ς εἰ δὲ καὶ ἔστιν γεῦ μα ἐν ῥ ή μασιν κενοῖς
οὐ δύ ναται γὰ ρ παύ σασθαί μου ἡ ψυχή βρό μον γὰ ρ ὁ ρῶ τὰ σῖτά μου ὥ σπερ ὀ σμὴ ν
λέοντος
εἰ γὰ ρ δῴ η καὶ ἔλθοι μου ἡ αἴτησις καὶ τὴ ν ἐλπίδα μου δῴ η ὁ κύ ριος
ἀ ρξά μενος ὁ κύ ριος τρωσά τω με εἰς τέλος δὲ μή με ἀ νελέτω
εἴη δέ μου πό λις τά φος ἐφ' ἧ ς ἐπὶ τειχέων ἡ λλό μην ἐπ' αὐ τῆ ς οὐ μὴ φείσωμαι οὐ γὰ ρ
ἐψευσά μην ῥ ή ματα ἅ για θεοῦ μου
τίς γά ρ μου ἡ ἰσχύ ς ὅ τι ὑ πομένω ἢ τίς μου ὁ χρό νος ὅ τι ἀ νέχεταί μου ἡ ψυχή
μὴ ἰσχὺ ς λίθων ἡ ἰσχύ ς μου ἢ αἱ σά ρκες μού εἰσιν χά λκειαι
ἦ οὐ κ ἐπ' αὐ τῷ ἐπεποίθειν βοή θεια δὲ ἀ π' ἐμοῦ ἄ πεστιν
ἀ πείπατό με ἔλεος ἐπισκοπὴ δὲ κυρίου ὑ περεῖδέν με
οὐ προσεῖδό ν με οἱ ἐγγύ τατοί μου ὥ σπερ χειμά ρρους ἐκλείπων ἢ ὥ σπερ κῦ μα
παρῆ λθό ν με
οἵτινές με διευλαβοῦ ντο νῦ ν ἐπιπεπτώ κασίν μοι ὥ σπερ χιὼ ν ἢ κρύ σταλλος
πεπηγώ ς
καθὼ ς τακεῖσα θέρμης γενομένης οὐ κ ἐπεγνώ σθη ὅ περ ἦ ν
οὕ τως κἀ γὼ κατελείφθην ὑ πὸ πά ντων ἀ πωλό μην δὲ καὶ ἔξοικος ἐγενό μην
ἴδετε ὁ δοὺ ς θαιμανων ἀ τραποὺ ς σαβων οἱ διορῶ ντες
καὶ αἰσχύ νην ὀ φειλή σουσιν οἱ ἐπὶ πό λεσιν καὶ χρή μασιν πεποιθό τες
ἀ τὰ ρ δὲ καὶ ὑ μεῖς ἐπέβητέ μοι ἀ νελεημό νως ὥ στε ἰδό ντες τὸ ἐμὸ ν τραῦ μα
φοβή θητε
τί γά ρ μή τι ὑ μᾶ ς ᾔ τησα ἢ τῆ ς παρ' ὑ μῶ ν ἰσχύ ος ἐπιδέομαι
ὥ στε σῶ σαί με ἐξ ἐχθρῶ ν ἢ ἐκ χειρὸ ς δυναστῶ ν ῥ ύ σασθαί με
διδά ξατέ με ἐγὼ δὲ κωφεύ σω εἴ τι πεπλά νημαι φρά σατέ μοι
684

ἀ λλ' ὡ ς ἔοικεν φαῦ λα ἀ ληθινοῦ ῥ ή ματα οὐ γὰ ρ παρ' ὑ μῶ ν ἰσχὺ ν αἰτοῦ μαι

οὐ δὲ ὁ ἔλεγχος ὑ μῶ ν ῥ ή μασίν με παύ σει οὐ δὲ γὰ ρ ὑ μῶ ν φθέγμα ῥ ή ματος ἀ νέξομαι
πλὴ ν ὅ τι ἐπ' ὀ ρφανῷ ἐπιπίπτετε ἐνά λλεσθε δὲ ἐπὶ φίλῳ ὑ μῶ ν
νυνὶ δὲ εἰσβλέψας εἰς πρό σωπα ὑ μῶ ν οὐ ψεύ σομαι
καθίσατε δὴ καὶ μὴ εἴη ἄ δικον καὶ πά λιν τῷ δικαίῳ συνέρχεσθε
οὐ γά ρ ἐστιν ἐν γλώ σσῃ μου ἄ δικον ἢ ὁ λά ρυγξ μου οὐ χὶ σύ νεσιν μελετᾷ
πό τερον οὐ χὶ πειρατή ριό ν ἐστιν ὁ βίος ἀ νθρώ που ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ὥ σπερ μισθίου
αὐ θημερινοῦ ἡ ζωὴ αὐ τοῦ
ἢ ὥ σπερ θερά πων δεδοικὼ ς τὸ ν κύ ριον αὐ τοῦ καὶ τετευχὼ ς σκιᾶ ς ἢ ὥ σπερ
μισθωτὸ ς ἀ ναμένων τὸ ν μισθὸ ν αὐ τοῦ
οὕ τως κἀ γὼ ὑ πέμεινα μῆ νας κενού ς νύ κτες δὲ ὀ δυνῶ ν δεδομέναι μοί εἰσιν
ἐὰ ν κοιμηθῶ λέγω πό τε ἡ μέρα ὡ ς δ' ἂ ν ἀ ναστῶ πά λιν πό τε ἑσπέρα πλή ρης δὲ
γίνομαι ὀ δυνῶ ν ἀ πὸ ἑσπέρας ἕως πρωί
φύ ρεται δέ μου τὸ σῶ μα ἐν σαπρίᾳ σκωλή κων τή κω δὲ βώ λακας γῆ ς ἀ πὸ ἰχῶ ρος
ξύ ων
ὁ δὲ βίος μού ἐστιν ἐλαφρό τερος λαλιᾶ ς ἀ πό λωλεν δὲ ἐν κενῇ ἐλπίδι
μνή σθητι οὖ ν ὅ τι πνεῦ μά μου ἡ ζωὴ καὶ οὐ κέτι ἐπανελεύ σεται ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἰδεῖν
ἀ γαθό ν
οὐ περιβλέψεταί με ὀ φθαλμὸ ς ὁ ρῶ ντό ς με οἱ ὀ φθαλμοί σου ἐν ἐμοί καὶ οὐ κέτι εἰμὶ
ὥ σπερ νέφος ἀ ποκαθαρθὲν ἀ π' οὐ ρανοῦ ἐὰ ν γὰ ρ ἄ νθρωπος καταβῇ εἰς ᾅ δην οὐ κέτι
μὴ ἀ ναβῇ
οὐ δ' οὐ μὴ ἐπιστρέψῃ ἔτι εἰς τὸ ν ἴδιον οἶκον οὐ δὲ μὴ ἐπιγνῷ αὐ τὸ ν ἔτι ὁ τό πος
αὐ τοῦ
ἀ τὰ ρ οὖ ν οὐ δὲ ἐγὼ φείσομαι τῷ στό ματί μου λαλή σω ἐν ἀ νά γκῃ ὤ ν ἀ νοίξω πικρίαν
ψυχῆ ς μου συνεχό μενος
πό τερον θά λασσά εἰμι ἢ δρά κων ὅ τι κατέταξας ἐπ' ἐμὲ φυλακή ν
εἶπα ὅ τι παρακαλέσει με ἡ κλίνη μου ἀ νοίσω δὲ πρὸ ς ἐμαυτὸ ν ἰδίᾳ λό γον τῇ κοίτῃ
μου
ἐκφοβεῖς με ἐνυπνίοις καὶ ἐν ὁ ρά μασίν με καταπλή σσεις
ἀ παλλά ξεις ἀ πὸ πνεύ ματό ς μου τὴ ν ψυχή ν μου ἀ πὸ δὲ θανά του τὰ ὀ στᾶ μου
οὐ γὰ ρ εἰς τὸ ν αἰῶ να ζή σομαι ἵνα μακροθυμή σω ἀ πό στα ἀ π' ἐμοῦ κενὸ ς γά ρ μου ὁ
βίος
τί γά ρ ἐστιν ἄ νθρωπος ὅ τι ἐμεγά λυνας αὐ τὸ ν ἢ ὅ τι προσέχεις τὸ ν νοῦ ν εἰς αὐ τὸ ν
ἢ ἐπισκοπὴ ν αὐ τοῦ ποιή σῃ ἕως τὸ πρωὶ καὶ εἰς ἀ νά παυσιν αὐ τὸ ν κρινεῖς
ἕως τίνος οὐ κ ἐᾷ ς με οὐ δὲ προΐῃ με ἕως ἂ ν καταπίω τὸ ν πτύ ελό ν μου ἐν ὀ δύ νῃ
εἰ ἐγὼ ἥ μαρτον τί δύ ναμαί σοι πρᾶ ξαι ὁ ἐπιστά μενος τὸ ν νοῦ ν τῶ ν ἀ νθρώ πων διὰ τί
ἔθου με κατεντευκτή ν σου εἰμὶ δὲ ἐπὶ σοὶ φορτίον
καὶ διὰ τί οὐ κ ἐποιή σω τῆ ς ἀ νομίας μου λή θην καὶ καθαρισμὸ ν τῆ ς ἁ μαρτίας μου
νυνὶ δὲ εἰς γῆ ν ἀ πελεύ σομαι ὀ ρθρίζων δὲ οὐ κέτι εἰμί
ὑ πολαβὼ ν δὲ βαλδαδ ὁ σαυχίτης λέγει
μέχρι τίνος λαλή σεις ταῦ τα πνεῦ μα πολυρῆ μον τοῦ στό ματό ς σου
μὴ ὁ κύ ριος ἀ δική σει κρίνων ἢ ὁ τὰ πά ντα ποιή σας ταρά ξει τὸ δίκαιον
685

εἰ οἱ υἱοί σου ἥ μαρτον ἐναντίον αὐ τοῦ ἀ πέστειλεν ἐν χειρὶ ἀ νομίας αὐ τῶ ν

σὺ δὲ ὄ ρθριζε πρὸ ς κύ ριον παντοκρά τορα δεό μενος
εἰ καθαρὸ ς εἶ καὶ ἀ ληθινό ς δεή σεως ἐπακού σεταί σου ἀ ποκαταστή σει δέ σοι
δίαιταν δικαιοσύ νης
ἔσται οὖ ν τὰ μὲν πρῶ τά σου ὀ λίγα τὰ δὲ ἔσχατά σου ἀ μύ θητα
ἐπερώ τησον γὰ ρ γενεὰ ν πρώ την ἐξιχνίασον δὲ κατὰ γένος πατέρων
χθιζοὶ γά ρ ἐσμεν καὶ οὐ κ οἴδαμεν σκιὰ γά ρ ἐστιν ἡ μῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὁ βίος
ἦ οὐ χ οὗ τοί σε διδά ξουσιν καὶ ἀ ναγγελοῦ σιν καὶ ἐκ καρδίας ἐξά ξουσιν ῥ ή ματα
μὴ θά λλει πά πυρος ἄ νευ ὕ δατος ἢ ὑ ψωθή σεται βού τομον ἄ νευ πό του
ἔτι ὂ ν ἐπὶ ῥ ίζης καὶ οὐ μὴ θερισθῇ πρὸ τοῦ πιεῖν πᾶ σα βοτά νη οὐ χὶ ξηραίνεται
οὕ τως τοίνυν ἔσται τὰ ἔσχατα πά ντων τῶ ν ἐπιλανθανομένων τοῦ κυρίου ἐλπὶς γὰ ρ
ἀ σεβοῦ ς ἀ πολεῖται
ἀ οίκητος γὰ ρ αὐ τοῦ ἔσται ὁ οἶκος ἀ ρά χνη δὲ αὐ τοῦ ἀ ποβή σεται ἡ σκηνή
ἐὰ ν ὑ περείσῃ τὴ ν οἰκίαν αὐ τοῦ οὐ μὴ στῇ ἐπιλαβομένου δὲ αὐ τοῦ οὐ μὴ ὑ πομείνῃ
ὑ γρὸ ς γά ρ ἐστιν ὑ πὸ ἡ λίου καὶ ἐκ σαπρίας αὐ τοῦ ὁ ῥ ά δαμνος αὐ τοῦ ἐξελεύ σεται
ἐπὶ συναγωγὴ ν λίθων κοιμᾶ ται ἐν δὲ μέσῳ χαλίκων ζή σεται
ἐὰ ν καταπίῃ ὁ τό πος ψεύ σεται αὐ τό ν οὐ χ ἑό ρακας τοιαῦ τα
ὅ τι καταστροφὴ ἀ σεβοῦ ς τοιαύ τη ἐκ δὲ γῆ ς ἄ λλον ἀ ναβλαστή σει
ὁ γὰ ρ κύ ριος οὐ μὴ ἀ ποποιή σηται τὸ ν ἄ κακον πᾶ ν δὲ δῶ ρον ἀ σεβοῦ ς οὐ δέξεται
ἀ ληθινῶ ν δὲ στό μα ἐμπλή σει γέλωτος τὰ δὲ χείλη αὐ τῶ ν ἐξομολογή σεως
οἱ δὲ ἐχθροὶ αὐ τῶ ν ἐνδύ σονται αἰσχύ νην δίαιτα δὲ ἀ σεβοῦ ς οὐ κ ἔσται
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
ἐπ' ἀ ληθείας οἶδα ὅ τι οὕ τως ἐστίν πῶ ς γὰ ρ ἔσται δίκαιος βροτὸ ς παρὰ κυρίῳ
ἐὰ ν γὰ ρ βού ληται κριθῆ ναι αὐ τῷ οὐ μὴ ὑ πακού σῃ αὐ τῷ ἵνα μὴ ἀ ντείπῃ πρὸ ς ἕνα
λό γον αὐ τοῦ ἐκ χιλίων
σοφὸ ς γά ρ ἐστιν διανοίᾳ κραταιό ς τε καὶ μέγας τίς σκληρὸ ς γενό μενος ἐναντίον
αὐ τοῦ ὑ πέμεινεν
ὁ παλαιῶ ν ὄ ρη καὶ οὐ κ οἴδασιν ὁ καταστρέφων αὐ τὰ ὀ ργῇ
ὁ σείων τὴ ν ὑ π' οὐ ρανὸ ν ἐκ θεμελίων οἱ δὲ στῦ λοι αὐ τῆ ς σαλεύ ονται
ὁ λέγων τῷ ἡ λίῳ καὶ οὐ κ ἀ νατέλλει κατὰ δὲ ἄ στρων κατασφραγίζει
ὁ τανύ σας τὸ ν οὐ ρανὸ ν μό νος καὶ περιπατῶ ν ὡ ς ἐπ' ἐδά φους ἐπὶ θαλά σσης
ὁ ποιῶ ν πλειά δα καὶ ἕσπερον καὶ ἀ ρκτοῦ ρον καὶ ταμίεια νό του
ὁ ποιῶ ν μεγά λα καὶ ἀ νεξιχνίαστα ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια ὧ ν οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς
ἐὰ ν ὑ περβῇ με οὐ μὴ ἴδω καὶ ἐὰ ν παρέλθῃ με οὐ δ' ὧ ς ἔγνων
ἐὰ ν ἀ παλλά ξῃ τίς ἀ ποστρέψει ἢ τίς ἐρεῖ αὐ τῷ τί ἐποίησας
αὐ τὸ ς γὰ ρ ἀ πέστραπται ὀ ργή ν ὑ π' αὐ τοῦ ἐκά μφθησαν κή τη τὰ ὑ π' οὐ ρανό ν
ἐὰ ν δέ μου ὑ πακού σηται ἦ διακρινεῖ τὰ ῥ ή ματά μου
ἐά ν τε γὰ ρ ὦ δίκαιος οὐ κ εἰσακού σεταί μου τοῦ κρίματος αὐ τοῦ δεηθή σομαι
ἐά ν τε καλέσω καὶ ὑ πακού σῃ οὐ πιστεύ ω ὅ τι εἰσακή κοέν μου
μὴ γνό φῳ με ἐκτρίψῃ πολλὰ δέ μου τὰ συντρίμματα πεποίηκεν διὰ κενῆ ς
οὐ κ ἐᾷ γά ρ με ἀ ναπνεῦ σαι ἐνέπλησεν δέ με πικρίας
ὅ τι μὲν γὰ ρ ἰσχύ ι κρατεῖ τίς οὖ ν κρίματι αὐ τοῦ ἀ ντιστή σεται
686

ἐὰ ν γὰ ρ ὦ δίκαιος τὸ στό μα μου ἀ σεβή σει ἐά ν τε ὦ ἄ μεμπτος σκολιὸ ς ἀ ποβή σομαι

εἴτε γὰ ρ ἠ σέβησα οὐ κ οἶδα τῇ ψυχῇ πλὴ ν ὅ τι ἀ φαιρεῖταί μου ἡ ζωή
διὸ εἶπον μέγαν καὶ δυνά στην ἀ πολλύ ει ὀ ργή
ὅ τι φαῦ λοι ἐν θανά τῳ ἐξαισίῳ ἀ λλὰ δίκαιοι καταγελῶ νται
παραδέδονται γὰ ρ εἰς χεῖρας ἀ σεβοῦ ς πρό σωπα κριτῶ ν αὐ τῆ ς συγκαλύ πτει εἰ δὲ μὴ
αὐ τό ς τίς ἐστιν
ὁ δὲ βίος μού ἐστιν ἐλαφρό τερος δρομέως ἀ πέδρασαν καὶ οὐ κ εἴδοσαν
ἦ καὶ ἔστιν ναυσὶν ἴχνος ὁ δοῦ ἢ ἀ ετοῦ πετομένου ζητοῦ ντος βορά ν
ἐά ν τε γὰ ρ εἴπω ἐπιλή σομαι λαλῶ ν συγκύ ψας τῷ προσώ πῳ στενά ξω
σείομαι πᾶ σιν τοῖς μέλεσιν οἶδα γὰ ρ ὅ τι οὐ κ ἀ θῷ ό ν με ἐά σεις
ἐπειδὴ δέ εἰμι ἀ σεβή ς διὰ τί οὐ κ ἀ πέθανον
ἐὰ ν γὰ ρ ἀ πολού σωμαι χιό νι καὶ ἀ ποκαθά ρωμαι χερσὶν καθαραῖς
ἱκανῶ ς ἐν ῥ ύ πῳ με ἔβαψας ἐβδελύ ξατο δέ με ἡ στολή
οὐ γὰ ρ εἶ ἄ νθρωπος κατ' ἐμέ ᾧ ἀ ντικρινοῦ μαι ἵνα ἔλθωμεν ὁ μοθυμαδὸ ν εἰς κρίσιν
εἴθε ἦ ν ὁ μεσίτης ἡ μῶ ν καὶ ἐλέγχων καὶ διακού ων ἀ νὰ μέσον ἀ μφοτέρων
ἀ παλλαξά τω ἀ π' ἐμοῦ τὴ ν ῥ ά βδον ὁ δὲ φό βος αὐ τοῦ μή με στροβείτω
καὶ οὐ μὴ φοβηθῶ ἀ λλὰ λαλή σω οὐ γὰ ρ οὕ τω συνεπίσταμαι
κά μνων τῇ ψυχῇ μου στένων ἐπαφή σω ἐπ' αὐ τὸ ν τὰ ῥ ή ματά μου λαλή σω πικρίᾳ
ψυχῆ ς μου συνεχό μενος
καὶ ἐρῶ πρὸ ς κύ ριον μή με ἀ σεβεῖν δίδασκε καὶ διὰ τί με οὕ τως ἔκρινας
ἦ καλό ν σοι ἐὰ ν ἀ δική σω ὅ τι ἀ πείπω ἔργα χειρῶ ν σου βουλῇ δὲ ἀ σεβῶ ν προσέσχες
ἦ ὥ σπερ βροτὸ ς ὁ ρᾷ καθορᾷ ς ἢ καθὼ ς ὁ ρᾷ ἄ νθρωπος βλέψῃ
ἦ ὁ βίος σου ἀ νθρώ πινό ς ἐστιν ἢ τὰ ἔτη σου ἀ νδρό ς
ὅ τι ἀ νεζή τησας τὴ ν ἀ νομίαν μου καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας μου ἐξιχνίασας
οἶδας γὰ ρ ὅ τι οὐ κ ἠ σέβησα ἀ λλὰ τίς ἐστιν ὁ ἐκ τῶ ν χειρῶ ν σου ἐξαιρού μενος
αἱ χεῖρές σου ἔπλασά ν με καὶ ἐποίησά ν με μετὰ ταῦ τα μεταβαλώ ν με ἔπαισας
μνή σθητι ὅ τι πηλό ν με ἔπλασας εἰς δὲ γῆ ν με πά λιν ἀ ποστρέφεις
ἦ οὐ χ ὥ σπερ γά λα με ἤ μελξας ἐτύ ρωσας δέ με ἴσα τυρῷ
δέρμα καὶ κρέας με ἐνέδυσας ὀ στέοις δὲ καὶ νεύ ροις με ἐνεῖρας
ζωὴ ν δὲ καὶ ἔλεος ἔθου παρ' ἐμοί ἡ δὲ ἐπισκοπή σου ἐφύ λαξέν μου τὸ πνεῦ μα
ταῦ τα ἔχων ἐν σεαυτῷ οἶδα ὅ τι πά ντα δύ νασαι ἀ δυνατεῖ δέ σοι οὐ θέν
ἐά ν τε γὰ ρ ἁ μά ρτω φυλά σσεις με ἀ πὸ δὲ ἀ νομίας οὐ κ ἀ θῷ ό ν με πεποίηκας
ἐά ν τε γὰ ρ ἀ σεβὴ ς ὦ οἴμμοι ἐά ν τε ὦ δίκαιος οὐ δύ ναμαι ἀ νακύ ψαι πλή ρης γὰ ρ
ἀ τιμίας εἰμί
ἀ γρεύ ομαι γὰ ρ ὥ σπερ λέων εἰς σφαγή ν πά λιν δὲ μεταβαλὼ ν δεινῶ ς με ὀ λέκεις
ἐπανακαινίζων ἐπ' ἐμὲ τὴ ν ἔτασίν μου ὀ ργῇ δὲ μεγά λῃ μοι ἐχρή σω ἐπή γαγες δὲ ἐπ'
ἐμὲ πειρατή ρια
ἵνα τί οὖ ν ἐκ κοιλίας με ἐξή γαγες καὶ οὐ κ ἀ πέθανον ὀ φθαλμὸ ς δέ με οὐ κ εἶδεν
καὶ ὥ σπερ οὐ κ ὢ ν ἐγενό μην διὰ τί γὰ ρ ἐκ γαστρὸ ς εἰς μνῆ μα οὐ κ ἀ πηλλά γην
ἦ οὐ κ ὀ λίγος ἐστὶν ὁ χρό νος τοῦ βίου μου ἔασό ν με ἀ ναπαύ σασθαι μικρὸ ν
πρὸ τοῦ με πορευθῆ ναι ὅ θεν οὐ κ ἀ ναστρέψω εἰς γῆ ν σκοτεινὴ ν καὶ γνοφερά ν
εἰς γῆ ν σκό τους αἰωνίου οὗ οὐ κ ἔστιν φέγγος οὐ δὲ ὁ ρᾶ ν ζωὴ ν βροτῶ ν
687

ὑ πολαβὼ ν δὲ σωφαρ ὁ μιναῖος λέγει

ὁ τὰ πολλὰ λέγων καὶ ἀ ντακού σεται ἢ καὶ ὁ εὔ λαλος οἴεται εἶναι δίκαιος
εὐ λογημένος γεννητὸ ς γυναικὸ ς ὀ λιγό βιος
μὴ πολὺ ς ἐν ῥ ή μασιν γίνου οὐ γά ρ ἐστιν ὁ ἀ ντικρινό μενό ς σοι
μὴ γὰ ρ λέγε ὅ τι καθαρό ς εἰμι τοῖς ἔργοις καὶ ἄ μεμπτος ἐναντίον αὐ τοῦ
ἀ λλὰ πῶ ς ἂ ν ὁ κύ ριος λαλή σαι πρὸ ς σέ καὶ ἀ νοίξει χείλη αὐ τοῦ μετὰ σοῦ
εἶτα ἀ ναγγελεῖ σοι δύ ναμιν σοφίας ὅ τι διπλοῦ ς ἔσται τῶ ν κατὰ σέ καὶ τό τε γνώ σῃ
ὅ τι ἄ ξιά σοι ἀ πέβη ἀ πὸ κυρίου ὧ ν ἡ μά ρτηκας
ἦ ἴχνος κυρίου εὑ ρή σεις ἢ εἰς τὰ ἔσχατα ἀ φίκου ἃ ἐποίησεν ὁ παντοκρά τωρ
ὑ ψηλὸ ς ὁ οὐ ρανό ς καὶ τί ποιή σεις βαθύ τερα δὲ τῶ ν ἐν ᾅ δου τί οἶδας
ἢ μακρό τερα μέτρου γῆ ς ἢ εὔ ρους θαλά σσης
ἐὰ ν δὲ καταστρέψῃ τὰ πά ντα τίς ἐρεῖ αὐ τῷ τί ἐποίησας
αὐ τὸ ς γὰ ρ οἶδεν ἔργα ἀ νό μων ἰδὼ ν δὲ ἄ τοπα οὐ παρό ψεται
ἄ νθρωπος δὲ ἄ λλως νή χεται λό γοις βροτὸ ς δὲ γεννητὸ ς γυναικὸ ς ἴσα ὄ νῳ ἐρημίτῃ
εἰ γὰ ρ σὺ καθαρὰ ν ἔθου τὴ ν καρδίαν σου ὑ πτιά ζεις δὲ χεῖρας πρὸ ς αὐ τό ν
εἰ ἄ νομό ν τί ἐστιν ἐν χερσίν σου πό ρρω ποίησον αὐ τὸ ἀ πὸ σοῦ ἀ δικία δὲ ἐν διαίτῃ
σου μὴ αὐ λισθή τω
οὕ τως γὰ ρ ἀ ναλά μψει σου τὸ πρό σωπον ὥ σπερ ὕ δωρ καθαρό ν ἐκδύ σῃ δὲ ῥ ύ πον
καὶ οὐ μὴ φοβηθῇ ς
καὶ τὸ ν κό πον ἐπιλή σῃ ὥ σπερ κῦ μα παρελθὸ ν καὶ οὐ πτοηθή σῃ
ἡ δὲ εὐ χή σου ὥ σπερ ἑωσφό ρος ἐκ δὲ μεσημβρίας ἀ νατελεῖ σοι ζωή
πεποιθώ ς τε ἔσῃ ὅ τι ἔστιν σοι ἐλπίς ἐκ δὲ μερίμνης καὶ φροντίδος ἀ ναφανεῖταί σοι
εἰρή νη
ἡ συχά σεις γά ρ καὶ οὐ κ ἔσται ὁ πολεμῶ ν σε μεταβαλό μενοι δὲ πολλοί σου
δεηθή σονται
σωτηρία δὲ αὐ τοὺ ς ἀ πολείψει ἡ γὰ ρ ἐλπὶς αὐ τῶ ν ἀ πώ λεια ὀ φθαλμοὶ δὲ ἀ σεβῶ ν
τακή σονται
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
εἶτα ὑ μεῖς ἐστε ἄ νθρωποι ἦ μεθ' ὑ μῶ ν τελευτή σει σοφία
κἀ μοὶ μὲν καρδία καθ' ὑ μᾶ ς ἐστιν
δίκαιος γὰ ρ ἀ νὴ ρ καὶ ἄ μεμπτος ἐγενή θη εἰς χλεύ ασμα
εἰς χρό νον γὰ ρ τακτὸ ν ἡ τοίμαστο πεσεῖν ὑ πὸ ἄ λλους οἴκους τε αὐ τοῦ ἐκπορθεῖσθαι
ὑ πὸ ἀ νό μων
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ μηδεὶς πεποιθέτω πονηρὸ ς ὢ ν ἀ θῷ ος ἔσεσθαι ὅ σοι παροργίζουσιν
τὸ ν κύ ριον ὡ ς οὐ χὶ καὶ ἔτασις αὐ τῶ ν ἔσται
ἀ λλὰ δὴ ἐπερώ τησον τετρά ποδα ἐά ν σοι εἴπωσιν πετεινὰ δὲ οὐ ρανοῦ ἐά ν σοι
ἀ παγγείλωσιν
ἐκδιή γησαι δὲ γῇ ἐά ν σοι φρά σῃ καὶ ἐξηγή σονταί σοι οἱ ἰχθύ ες τῆ ς θαλά σσης
τίς οὐ κ ἔγνω ἐν πᾶ σι τού τοις ὅ τι χεὶρ κυρίου ἐποίησεν ταῦ τα
εἰ μὴ ἐν χειρὶ αὐ τοῦ ψυχὴ πά ντων τῶ ν ζώ ντων καὶ πνεῦ μα παντὸ ς ἀ νθρώ που
οὖ ς μὲν γὰ ρ ῥ ή ματα διακρίνει λά ρυγξ δὲ σῖτα γεύ εται
ἐν πολλῷ χρό νῳ σοφία ἐν δὲ πολλῷ βίῳ ἐπιστή μη
688

παρ' αὐ τῷ σοφία καὶ δύ ναμις αὐ τῷ βουλὴ καὶ σύ νεσις

ἐὰ ν καταβά λῃ τίς οἰκοδομή σει ἐὰ ν κλείσῃ κατὰ ἀ νθρώ πων τίς ἀ νοίξει
ἐὰ ν κωλύ σῃ τὸ ὥ δωρ ξηρανεῖ τὴ ν γῆ ν ἐὰ ν δὲ ἐπαφῇ ἀ πώ λεσεν αὐ τὴ ν καταστρέψας
παρ' αὐ τῷ κρά τος καὶ ἰσχύ ς αὐ τῷ ἐπιστή μη καὶ σύ νεσις
διά γων βουλευτὰ ς αἰχμαλώ τους κριτὰ ς δὲ γῆ ς ἐξέστησεν
καθιζά νων βασιλεῖς ἐπὶ θρό νους καὶ περιέδησεν ζώ νῃ ὀ σφύ ας αὐ τῶ ν
ἐξαποστέλλων ἱερεῖς αἰχμαλώ τους δυνά στας δὲ γῆ ς κατέστρεψεν
διαλλά σσων χείλη πιστῶ ν σύ νεσιν δὲ πρεσβυτέρων ἔγνω
ἐκχέων ἀ τιμίαν ἐπ' ἄ ρχοντας ταπεινοὺ ς δὲ ἰά σατο
ἀ νακαλύ πτων βαθέα ἐκ σκό τους ἐξή γαγεν δὲ εἰς φῶ ς σκιὰ ν θανά του
πλανῶ ν ἔθνη καὶ ἀ πολλύ ων αὐ τά καταστρωννύ ων ἔθνη καὶ καθοδηγῶ ν αὐ τά
διαλλά σσων καρδίας ἀ ρχό ντων γῆ ς ἐπλά νησεν δὲ αὐ τοὺ ς ὁ δῷ ᾗ οὐ κ ᾔ δεισαν
ψηλαφή σαισαν σκό τος καὶ μὴ φῶ ς πλανηθείησαν δὲ ὥ σπερ ὁ μεθύ ων
ἰδοὺ ταῦ τα ἑώ ρακέν μου ὁ ὀ φθαλμὸ ς καὶ ἀ κή κοέν μου τὸ οὖ ς
καὶ οἶδα ὅ σα καὶ ὑ μεῖς ἐπίστασθε καὶ οὐ κ ἀ συνετώ τερό ς εἰμι ὑ μῶ ν
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλ' ἐγὼ πρὸ ς κύ ριον λαλή σω ἐλέγξω δὲ ἐναντίον αὐ τοῦ ἐὰ ν βού ληται
ὑ μεῖς δέ ἐστε ἰατροὶ ἄ δικοι καὶ ἰαταὶ κακῶ ν πά ντες
εἴη δὲ ὑ μῖν κωφεῦ σαι καὶ ἀ ποβή σεται ὑ μῖν εἰς σοφίαν
ἀ κού σατε ἔλεγχον στό ματό ς μου κρίσιν δὲ χειλέων μου προσέχετε
πό τερον οὐ κ ἔναντι κυρίου λαλεῖτε ἔναντι δὲ αὐ τοῦ φθέγγεσθε δό λον
ἦ ὑ ποστελεῖσθε ὑ μεῖς δὲ αὐ τοὶ κριταὶ γένεσθε
καλό ν γε ἐὰ ν ἐξιχνιά σῃ ὑ μᾶ ς εἰ γὰ ρ τὰ πά ντα ποιοῦ ντες προστεθή σεσθε αὐ τῷ
οὐ θὲν ἧ ττον ἐλέγξει ὑ μᾶ ς εἰ δὲ καὶ κρυφῇ πρό σωπα θαυμά σετε
πό τερον οὐ χὶ δεινὰ αὐ τοῦ στροβή σει ὑ μᾶ ς φό βος δὲ παρ' αὐ τοῦ ἐπιπεσεῖται ὑ μῖν
ἀ ποβή σεται δὲ ὑ μῶ ν τὸ ἀ γαυρίαμα ἴσα σποδῷ τὸ δὲ σῶ μα πή λινον
κωφεύ σατε ἵνα λαλή σω καὶ ἀ ναπαύ σωμαι θυμοῦ
ἀ ναλαβὼ ν τὰ ς σά ρκας μου τοῖς ὀ δοῦ σιν ψυχὴ ν δέ μου θή σω ἐν χειρί
ἐά ν με χειρώ σηται ὁ δυνά στης ἐπεὶ καὶ ἦ ρκται ἦ μὴ ν λαλή σω καὶ ἐλέγξω ἐναντίον
αὐ τοῦ
καὶ τοῦ τό μοι ἀ ποβή σεται εἰς σωτηρίαν οὐ γὰ ρ ἐναντίον αὐ τοῦ δό λος εἰσελεύ σεται
ἀ κού σατε ἀ κού σατε τὰ ῥ ή ματά μου ἀ ναγγελῶ γὰ ρ ὑ μῶ ν ἀ κουό ντων
ἰδοὺ ἐγὼ ἐγγύ ς εἰμι τοῦ κρίματό ς μου οἶδα ἐγὼ ὅ τι δίκαιος ἀ ναφανοῦ μαι
τίς γά ρ ἐστιν ὁ κριθησό μενό ς μοι ὅ τι νῦ ν κωφεύ σω καὶ ἐκλείψω
δυεῖν δέ μοι χρή σῃ τό τε ἀ πὸ τοῦ προσώ που σου οὐ κρυβή σομαι
τὴ ν χεῖρα ἀ π' ἐμοῦ ἀ πέχου καὶ ὁ φό βος σου μή με καταπλησσέτω
εἶτα καλέσεις ἐγὼ δέ σοι ὑ πακού σομαι ἢ λαλή σεις ἐγὼ δέ σοι δώ σω ἀ νταπό κρισιν
πό σαι εἰσὶν αἱ ἁ μαρτίαι μου καὶ αἱ ἀ νομίαι μου δίδαξό ν με τίνες εἰσίν
διὰ τί ἀ π' ἐμοῦ κρύ πτῃ ἥ γησαι δέ με ὑ πεναντίον σοι
ἦ ὡ ς φύ λλον κινού μενον ὑ πὸ ἀ νέμου εὐ λαβηθή σῃ ἢ ὡ ς χό ρτῳ φερομένῳ ὑ πὸ
πνεύ ματος ἀ ντίκεισαί μοι
ὅ τι κατέγραψας κατ' ἐμοῦ κακά περιέθηκας δέ μοι νεό τητος ἁ μαρτίας
689

ἔθου δέ μου τὸ ν πό δα ἐν κωλύ ματι ἐφύ λαξας δέ μου πά ντα τὰ ἔργα εἰς δὲ ῥ ίζας τῶ ν
ποδῶ ν μου ἀ φίκου
ὃ παλαιοῦ ται ἴσα ἀ σκῷ ἢ ὥ σπερ ἱμά τιον σητό βρωτον
βροτὸ ς γὰ ρ γεννητὸ ς γυναικὸ ς ὀ λιγό βιος καὶ πλή ρης ὀ ργῆ ς
ἢ ὥ σπερ ἄ νθος ἀ νθῆ σαν ἐξέπεσεν ἀ πέδρα δὲ ὥ σπερ σκιὰ καὶ οὐ μὴ στῇ
οὐ χὶ καὶ τού του λό γον ἐποιή σω καὶ τοῦ τον ἐποίησας εἰσελθεῖν ἐν κρίματι ἐνώ πιό ν
σου
τίς γὰ ρ καθαρὸ ς ἔσται ἀ πὸ ῥ ύ που ἀ λλ' οὐ θείς
ἐὰ ν καὶ μία ἡ μέρα ὁ βίος αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἀ ριθμητοὶ δὲ μῆ νες αὐ τοῦ παρὰ σοί εἰς
χρό νον ἔθου καὶ οὐ μὴ ὑ περβῇ
ἀ πό στα ἀ π' αὐ τοῦ ἵνα ἡ συχά σῃ καὶ εὐ δοκή σῃ τὸ ν βίον ὥ σπερ ὁ μισθωτό ς
ἔστιν γὰ ρ δένδρῳ ἐλπίς ἐὰ ν γὰ ρ ἐκκοπῇ ἔτι ἐπανθή σει καὶ ὁ ῥ ά δαμνος αὐ τοῦ οὐ μὴ
ἐκλίπῃ
ἐὰ ν γὰ ρ γηρά σῃ ἐν γῇ ἡ ῥ ίζα αὐ τοῦ ἐν δὲ πέτρᾳ τελευτή σῃ τὸ στέλεχος αὐ τοῦ
ἀ πὸ ὀ σμῆ ς ὕ δατος ἀ νθή σει ποιή σει δὲ θερισμὸ ν ὥ σπερ νεό φυτον
ἀ νὴ ρ δὲ τελευτή σας ὤ |χετο πεσὼ ν δὲ βροτὸ ς οὐ κέτι ἔστιν
χρό νῳ γὰ ρ σπανίζεται θά λασσα ποταμὸ ς δὲ ἐρημωθεὶς ἐξηρά νθη
ἄ νθρωπος δὲ κοιμηθεὶς οὐ μὴ ἀ ναστῇ ἕως ἂ ν ὁ οὐ ρανὸ ς οὐ μὴ συρραφῇ καὶ οὐ κ
ἐξυπνισθή σονται ἐξ ὕ πνου αὐ τῶ ν
εἰ γὰ ρ ὄ φελον ἐν ᾅ δῃ με ἐφύ λαξας ἔκρυψας δέ με ἕως ἂ ν παύ σηταί σου ἡ ὀ ργὴ καὶ
τά ξῃ μοι χρό νον ἐν ᾧ μνείαν μου ποιή σῃ
ἐὰ ν γὰ ρ ἀ ποθά νῃ ἄ νθρωπος ζή σεται συντελέσας ἡ μέρας τοῦ βίου αὐ τοῦ ὑ πομενῶ
ἕως ἂ ν πά λιν γένωμαι
εἶτα καλέσεις ἐγὼ δέ σοι ὑ πακού σομαι τὰ δὲ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν σου μὴ ἀ ποποιοῦ
ἠ ρίθμησας δέ μου τὰ ἐπιτηδεύ ματα καὶ οὐ μὴ παρέλθῃ σε οὐ δὲν τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν μου
ἐσφρά γισας δέ μου τὰ ς ἀ νομίας ἐν βαλλαντίῳ ἐπεσημή νω δέ εἴ τι ἄ κων παρέβην
καὶ πλὴ ν ὄ ρος πῖπτον διαπεσεῖται καὶ πέτρα παλαιωθή σεται ἐκ τοῦ τό που αὐ τῆ ς
λίθους ἐλέαναν ὕ δατα καὶ κατέκλυσεν ὕ δατα ὕ πτια τοῦ χώ ματος τῆ ς γῆ ς καὶ
ὑ πομονὴ ν ἀ νθρώ που ἀ πώ λεσας
ὦ σας αὐ τὸ ν εἰς τέλος καὶ ὤ |χετο ἐπέστησας αὐ τῷ τὸ πρό σωπον καὶ ἐξαπέστειλας
πολλῶ ν δὲ γενομένων τῶ ν υἱῶ ν αὐ τοῦ οὐ κ οἶδεν ἐὰ ν δὲ ὀ λίγοι γένωνται οὐ κ
ἐπίσταται
ἀ λλ' ἢ αἱ σά ρκες αὐ τοῦ ἤ λγησαν ἡ δὲ ψυχὴ αὐ τοῦ ἐπένθησεν
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιφας ὁ θαιμανίτης λέγει
πό τερον σοφὸ ς ἀ πό κρισιν δώ σει συνέσεως πνεύ ματος καὶ ἐνέπλησεν πό νον
γαστρὸ ς
ἐλέγχων ἐν ῥ ή μασιν οἷς οὐ δεῖ ἐν λό γοις οἷς οὐ δὲν ὄ φελος
οὐ καὶ σὺ ἀ πεποιή σω φό βον συνετελέσω δὲ ῥ ή ματα τοιαῦ τα ἔναντι τοῦ κυρίου
ἔνοχος εἶ ῥ ή μασιν στό ματό ς σου οὐ δὲ διέκρινας ῥ ή ματα δυναστῶ ν
ἐλέγξαι σε τὸ σὸ ν στό μα καὶ μὴ ἐγώ τὰ δὲ χείλη σου καταμαρτυρή σουσίν σου
τί γά ρ μὴ πρῶ τος ἀ νθρώ πων ἐγενή θης ἢ πρὸ θινῶ ν ἐπά γης
ἦ σύ νταγμα κυρίου ἀ κή κοας εἰς δὲ σὲ ἀ φίκετο σοφία
690

τί γὰ ρ οἶδας ὃ οὐ κ οἴδαμεν ἢ τί συνίεις ὃ οὐ χὶ καὶ ἡ μεῖς

καί γε πρεσβύ της καί γε παλαιὸ ς ἐν ἡ μῖν βαρύ τερος τοῦ πατρό ς σου ἡ μέραις
ὀ λίγα ὧ ν ἡ μά ρτηκας μεμαστίγωσαι μεγά λως ὑ περβαλλό ντως λελά ληκας
τί ἐτό λμησεν ἡ καρδία σου ἢ τί ἐπή νεγκαν οἱ ὀ φθαλμοί σου
ὅ τι θυμὸ ν ἔρρηξας ἔναντι κυρίου ἐξή γαγες δὲ ἐκ στό ματος ῥ ή ματα τοιαῦ τα
τίς γὰ ρ ὢ ν βροτό ς ὅ τι ἔσται ἄ μεμπτος ἢ ὡ ς ἐσό μενος δίκαιος γεννητὸ ς γυναικό ς
εἰ κατὰ ἁ γίων οὐ πιστεύ ει οὐ ρανὸ ς δὲ οὐ καθαρὸ ς ἐναντίον αὐ τοῦ
ἔα δὲ ἐβδελυγμένος καὶ ἀ κά θαρτος ἀ νὴ ρ πίνων ἀ δικίας ἴσα ποτῷ
ἀ ναγγελῶ δέ σοι ἄ κουέ μου ἃ δὴ ἑώ ρακα ἀ ναγγελῶ σοι
ἃ σοφοὶ ἐροῦ σιν καὶ οὐ κ ἔκρυψαν πατέρας αὐ τῶ ν
αὐ τοῖς μό νοις ἐδό θη ἡ γῆ καὶ οὐ κ ἐπῆ λθεν ἀ λλογενὴ ς ἐπ' αὐ τού ς
πᾶ ς ὁ βίος ἀ σεβοῦ ς ἐν φροντίδι ἔτη δὲ ἀ ριθμητὰ δεδομένα δυνά στῃ
ὁ δὲ φό βος αὐ τοῦ ἐν ὠ σὶν αὐ τοῦ ὅ ταν δοκῇ ἤ δη εἰρηνεύ ειν ἥ ξει αὐ τοῦ ἡ
καταστροφή
μὴ πιστευέτω ἀ ποστραφῆ ναι ἀ πὸ σκό τους ἐντέταλται γὰ ρ ἤ δη εἰς χεῖρας σιδή ρου
κατατέτακται δὲ εἰς σῖτα γυψίν οἶδεν δὲ ἐν ἑαυτῷ ὅ τι μένει εἰς πτῶ μα ἡ μέρα δὲ
αὐ τὸ ν σκοτεινὴ στροβή σει
ἀ νά γκη δὲ καὶ θλῖψις αὐ τὸ ν καθέξει ὥ σπερ στρατηγὸ ς πρωτοστά της πίπτων
ὅ τι ἦ ρκεν χεῖρας ἐναντίον τοῦ κυρίου ἔναντι δὲ κυρίου παντοκρά τορος
ἐτραχηλίασεν
ἔδραμεν δὲ ἐναντίον αὐ τοῦ ὕ βρει ἐν πά χει νώ του ἀ σπίδος αὐ τοῦ
ὅ τι ἐκά λυψεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐν στέατι αὐ τοῦ καὶ ἐποίησεν περιστό μιον ἐπὶ
τῶ ν μηρίων
αὐ λισθείη δὲ πό λεις ἐρή μους εἰσέλθοι δὲ εἰς οἴκους ἀ οική τους ἃ δὲ ἐκεῖνοι
ἡ τοίμασαν ἄ λλοι ἀ ποίσονται
οὔ τε μὴ πλουτισθῇ οὔ τε μὴ μείνῃ αὐ τοῦ τὰ ὑ πά ρχοντα οὐ μὴ βά λῃ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
σκιὰ ν
οὐ δὲ μὴ ἐκφύ γῃ τὸ σκό τος τὸ ν βλαστὸ ν αὐ τοῦ μαρά ναι ἄ νεμος ἐκπέσοι δὲ αὐ τοῦ τὸ
ἄ νθος
μὴ πιστευέτω ὅ τι ὑ πομενεῖ κενὰ γὰ ρ ἀ ποβή σεται αὐ τῷ
ἡ τομὴ αὐ τοῦ πρὸ ὥ ρας φθαρή σεται καὶ ὁ ῥ ά δαμνος αὐ τοῦ οὐ μὴ πυκά σῃ
τρυγηθείη δὲ ὥ σπερ ὄ μφαξ πρὸ ὥ ρας ἐκπέσοι δὲ ὡ ς ἄ νθος ἐλαίας
μαρτύ ριον γὰ ρ ἀ σεβοῦ ς θά νατος πῦ ρ δὲ καύ σει οἴκους δωροδεκτῶ ν
ἐν γαστρὶ δὲ λή μψεται ὀ δύ νας ἀ ποβή σεται δὲ αὐ τῷ κενά ἡ δὲ κοιλία αὐ τοῦ ὑ ποίσει
δό λον
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
ἀ κή κοα τοιαῦ τα πολλά παρακλή τορες κακῶ ν πά ντες
τί γά ρ μὴ τά ξις ἐστὶν ῥ ή μασιν πνεύ ματος ἢ τί παρενοχλή σει σοι ὅ τι ἀ ποκρίνῃ
κἀ γὼ καθ' ὑ μᾶ ς λαλή σω εἰ ὑ πέκειτό γε ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν ἀ ντὶ τῆ ς ἐμῆ ς εἶτ' ἐναλοῦ μαι
ὑ μῖν ῥ ή μασιν κινή σω δὲ καθ' ὑ μῶ ν κεφαλή ν
εἴη δὲ ἰσχὺ ς ἐν τῷ στό ματί μου κίνησιν δὲ χειλέων οὐ φείσομαι
691

ἐὰ ν γὰ ρ λαλή σω οὐ κ ἀ λγή σω τὸ τραῦ μα ἐὰ ν δὲ καὶ σιωπή σω τί ἔλαττον

τρωθή σομαι
νῦ ν δὲ κατά κοπό ν με πεποίηκεν μωρό ν σεσηπό τα
καὶ ἐπελά βου μου εἰς μαρτύ ριον ἐγενή θη καὶ ἀ νέστη ἐν ἐμοὶ τὸ ψεῦ δό ς μου κατὰ
πρό σωπό ν μου ἀ νταπεκρίθη
ὀ ργῇ χρησά μενος κατέβαλέν με ἔβρυξεν ἐπ' ἐμὲ τοὺ ς ὀ δό ντας βέλη πειρατῶ ν αὐ τοῦ
ἐπ' ἐμοὶ ἔπεσεν
ἀ κίσιν ὀ φθαλμῶ ν ἐνή λατο ὀ ξεῖ ἔπαισέν με εἰς σιαγό να ὁ μοθυμαδὸ ν δὲ κατέδραμον
ἐπ' ἐμοί
παρέδωκεν γά ρ με ὁ κύ ριος εἰς χεῖρας ἀ δίκου ἐπὶ δὲ ἀ σεβέσιν ἔρριψέν με
εἰρηνεύ οντα διεσκέδασέν με λαβώ ν με τῆ ς κό μης διέτιλεν κατέστησέν με ὥ σπερ
σκοπό ν
ἐκύ κλωσά ν με λό γχαις βά λλοντες εἰς νεφρού ς μου οὐ φειδό μενοι ἐξέχεαν εἰς τὴ ν
γῆ ν τὴ ν χολή ν μου
κατέβαλό ν με πτῶ μα ἐπὶ πτώ ματι ἔδραμον πρό ς με δυνά μενοι
σά κκον ἔρραψα ἐπὶ βύ ρσης μου τὸ δὲ σθένος μου ἐν γῇ ἐσβέσθη
ἡ γαστή ρ μου συγκέκαυται ἀ πὸ κλαυθμοῦ ἐπὶ δὲ βλεφά ροις μου σκιά
ἄ δικον δὲ οὐ δὲν ἦ ν ἐν χερσίν μου εὐ χὴ δέ μου καθαρά
γῆ μὴ ἐπικαλύ ψῃς ἐφ' αἵματι τῆ ς σαρκό ς μου μηδὲ εἴη τό πος τῇ κραυγῇ μου
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ἐν οὐ ρανοῖς ὁ μά ρτυς μου ὁ δὲ συνίστωρ μου ἐν ὑ ψίστοις
ἀ φίκοιτό μου ἡ δέησις πρὸ ς κύ ριον ἔναντι δὲ αὐ τοῦ στά ζοι μου ὁ ὀ φθαλμό ς
εἴη δὲ ἔλεγχος ἀ νδρὶ ἔναντι κυρίου καὶ υἱὸ ς ἀ νθρώ που τῷ πλησίον αὐ τοῦ
ἔτη δὲ ἀ ριθμητὰ ἥ κασιν ὁ δῷ δέ ᾗ οὐ κ ἐπαναστραφή σομαι πορεύ σομαι
ὀ λέκομαι πνεύ ματι φερό μενος δέομαι δὲ ταφῆ ς καὶ οὐ τυγχά νω
λίσσομαι κά μνων καὶ τί ποιή σας
ἔκλεψαν δέ μου τὰ ὑ πά ρχοντα ἀ λλό τριοι τίς ἐστιν οὗ τος τῇ χειρί μου συνδεθή τω
ὅ τι καρδίαν αὐ τῶ ν ἔκρυψας ἀ πὸ φρονή σεως διὰ τοῦ το οὐ μὴ ὑ ψώ σῃς αὐ τού ς
τῇ μερίδι ἀ ναγγελεῖ κακίας ὀ φθαλμοὶ δέ μου ἐφ' υἱοῖς ἐτά κησαν
ἔθου δέ με θρύ λημα ἐν ἔθνεσιν γέλως δὲ αὐ τοῖς ἀ πέβην
πεπώ ρωνται γὰ ρ ἀ πὸ ὀ ργῆ ς οἱ ὀ φθαλμοί μου πεπολιό ρκημαι μεγά λως ὑ πὸ πά ντων
θαῦ μα ἔσχεν ἀ ληθινοὺ ς ἐπὶ τού τῳ δίκαιος δὲ ἐπὶ παρανό μῳ ἐπανασταίη
σχοίη δὲ πιστὸ ς τὴ ν ἑαυτοῦ ὁ δό ν καθαρὸ ς δὲ χεῖρας ἀ ναλά βοι θά ρσος
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ πά ντες ἐρείδετε καὶ δεῦ τε δή οὐ γὰ ρ εὑ ρίσκω ἐν ὑ μῖν ἀ ληθές
αἱ ἡ μέραι μου παρῆ λθον ἐν βρό μῳ ἐρρά γη δὲ τὰ ἄ ρθρα τῆ ς καρδίας μου
νύ κτα εἰς ἡ μέραν ἔθηκαν φῶ ς ἐγγὺ ς ἀ πὸ προσώ που σκό τους
ἐὰ ν γὰ ρ ὑ πομείνω ᾅ δης μου ὁ οἶκος ἐν δὲ γνό φῳ ἔστρωταί μου ἡ στρωμνή
θά νατον ἐπεκαλεσά μην πατέρα μου εἶναι μητέρα δέ μου καὶ ἀ δελφὴ ν σαπρίαν
ποῦ οὖ ν μου ἔτι ἐστὶν ἡ ἐλπίς ἦ τὰ ἀ γαθά μου ὄ ψομαι
ἦ μετ' ἐμοῦ εἰς ᾅ δην καταβή σονται ἢ ὁ μοθυμαδὸ ν ἐπὶ χώ ματος καταβησό μεθα
ὑ πολαβὼ ν δὲ βαλδαδ ὁ σαυχίτης λέγει
μέχρι τίνος οὐ παύ σῃ ἐπίσχες ἵνα καὶ αὐ τοὶ λαλή σωμεν
διὰ τί ὥ σπερ τετρά ποδα σεσιωπή καμεν ἐναντίον σου
692

κέχρηταί σοι ὀ ργή τί γά ρ ἐὰ ν σὺ ἀ ποθά νῃς ἀ οίκητος ἡ ὑ π' οὐ ρανό ν ἢ

καταστραφή σεται ὄ ρη ἐκ θεμελίων
καὶ φῶ ς ἀ σεβῶ ν σβεσθή σεται καὶ οὐ κ ἀ ποβή σεται αὐ τῶ ν ἡ φλό ξ
τὸ φῶ ς αὐ τοῦ σκό τος ἐν διαίτῃ ὁ δὲ λύ χνος ἐπ' αὐ τῷ σβεσθή σεται
θηρεύ σαισαν ἐλά χιστοι τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ σφά λαι δὲ αὐ τοῦ ἡ βουλή
ἐμβέβληται δὲ ὁ ποὺ ς αὐ τοῦ ἐν παγίδι ἐν δικτύ ῳ ἑλιχθείη
ἔλθοισαν δὲ ἐπ' αὐ τὸ ν παγίδες κατισχύ σει ἐπ' αὐ τὸ ν διψῶ ντας
κέκρυπται ἐν τῇ γῇ σχοινίον αὐ τοῦ καὶ ἡ σύ λλημψις αὐ τοῦ ἐπὶ τρίβων
κύ κλῳ ὀ λέσαισαν αὐ τὸ ν ὀ δύ ναι πολλοὶ δὲ περὶ πό δας αὐ τοῦ ἔλθοισαν ἐν λιμῷ
στενῷ
πτῶ μα δὲ αὐ τῷ ἡ τοίμασται ἐξαίσιον
βρωθείησαν αὐ τοῦ κλῶ νες ποδῶ ν κατέδεται δὲ τὰ ὡ ραῖα αὐ τοῦ θά νατος
ἐκραγείη δὲ ἐκ διαίτης αὐ τοῦ ἴασις σχοίη δὲ αὐ τὸ ν ἀ νά γκη αἰτίᾳ βασιλικῇ
κατασκηνώ σει ἐν τῇ σκηνῇ αὐ τοῦ ἐν νυκτὶ αὐ τοῦ κατασπαρή σονται τὰ εὐ πρεπῆ
αὐ τοῦ θείῳ
ὑ ποκά τωθεν αἱ ῥ ίζαι αὐ τοῦ ξηρανθή σονται καὶ ἐπά νωθεν ἐπιπεσεῖται θερισμὸ ς
αὐ τοῦ
τὸ μνημό συνον αὐ τοῦ ἀ πό λοιτο ἐκ γῆ ς καὶ ὑ πά ρχει ὄ νομα αὐ τῷ ἐπὶ πρό σωπον
ἐξωτέρω
ἀ πώ σειεν αὐ τὸ ν ἐκ φωτὸ ς εἰς σκό τος
οὐ κ ἔσται ἐπίγνωστος ἐν λαῷ αὐ τοῦ οὐ δὲ σεσῳ σμένος ἐν τῇ ὑ π' οὐ ρανὸ ν ὁ οἶκος
αὐ τοῦ ἀ λλ' ἐν τοῖς αὐ τοῦ ζή σονται ἕτεροι
ἐπ' αὐ τῷ ἐστέναξαν ἔσχατοι πρώ τους δὲ ἔσχεν θαῦ μα
οὗ τοί εἰσιν οἶκοι ἀ δίκων οὗ τος δὲ ὁ τό πος τῶ ν μὴ εἰδό των τὸ ν κύ ριον
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
ἕως τίνος ἔγκοπον ποιή σετε ψυχή ν μου καὶ καθαιρεῖτε με λό γοις
γνῶ τε μό νον ὅ τι ὁ κύ ριος ἐποίησέ με οὕ τως καταλαλεῖτέ μου οὐ κ αἰσχυνό μενοί με
ἐπίκεισθέ μοι
ναὶ δὴ ἐπ' ἀ ληθείας ἐγὼ ἐπλανή θην παρ' ἐμοὶ δὲ αὐ λίζεται πλά νος
O a λαλῆ σαι ῥ ῆ μα ὃ οὐ κ ἔδει τὰ δὲ ῥ ή ματά μου
πλανᾶ ται καὶ οὐ κ ἐπὶ καιροῦ
ἔα δὲ ὅ τι ἐπ' ἐμοὶ μεγαλύ νεσθε ἐνά λλεσθε δέ μοι ὀ νείδει
γνῶ τε οὖ ν ὅ τι ὁ κύ ριό ς ἐστιν ὁ ταρά ξας ὀ χύ ρωμα δὲ αὐ τοῦ ἐπ' ἐμὲ ὕ ψωσεν
ἰδοὺ γελῶ ὀ νείδει καὶ οὐ λαλή σω κεκρά ξομαι καὶ οὐ δαμοῦ κρίμα
κύ κλῳ περιῳ κοδό μημαι καὶ οὐ μὴ διαβῶ ἐπὶ πρό σωπό ν μου σκό τος ἔθετο
τὴ ν δὲ δό ξαν ἀ π' ἐμοῦ ἐξέδυσεν ἀ φεῖλεν δὲ στέφανον ἀ πὸ κεφαλῆ ς μου
διέσπασέν με κύ κλῳ καὶ ᾠ χό μην ἐξέκοψεν δὲ ὥ σπερ δένδρον τὴ ν ἐλπίδα μου
δεινῶ ς δέ μοι ὀ ργῇ ἐχρή σατο ἡ γή σατο δέ με ὥ σπερ ἐχθρό ν
ὁ μοθυμαδὸ ν δὲ ἦ λθον τὰ πειρατή ρια αὐ τοῦ ἐπ' ἐμοὶ ταῖς ὁ δοῖς μου ἐκύ κλωσά ν με
ἐγκά θετοι
ἀ π' ἐμοῦ δὲ ἀ δελφοί μου ἀ πέστησαν ἔγνωσαν ἀ λλοτρίους ἢ ἐμέ φίλοι δέ μου
ἀ νελεή μονες γεγό νασιν
693

οὐ προσεποιή σαντό με οἱ ἐγγύ τατοί μου καὶ οἱ εἰδό τες μου τὸ ὄ νομα ἐπελά θοντό
μου
γείτονες οἰκίας θερά παιναί τέ μου ἀ λλογενὴ ς ἤ μην ἐναντίον αὐ τῶ ν
θερά ποντά μου ἐκά λεσα καὶ οὐ χ ὑ πή κουσεν στό μα δέ μου ἐδέετο
καὶ ἱκέτευον τὴ ν γυναῖκά μου προσεκαλού μην δὲ κολακεύ ων υἱοὺ ς παλλακίδων μου
οἱ δὲ εἰς τὸ ν αἰῶ νά με ἀ πεποιή σαντο ὅ ταν ἀ ναστῶ κατ' ἐμοῦ λαλοῦ σιν
ἐβδελύ ξαντο δέ με οἱ εἰδό τες με οὓ ς δὴ ἠ γαπή κειν ἐπανέστησά ν μοι
ἐν δέρματί μου ἐσά πησαν αἱ σά ρκες μου τὰ δὲ ὀ στᾶ μου ἐν ὀ δοῦ σιν ἔχεται
ἐλεή σατέ με ἐλεή σατέ με ὦ φίλοι χεὶρ γὰ ρ κυρίου ἡ ἁ ψαμένη μού ἐστιν
διὰ τί δέ με διώ κετε ὥ σπερ καὶ ὁ κύ ριος ἀ πὸ δὲ σαρκῶ ν μου οὐ κ ἐμπίπλασθε
τίς γὰ ρ ἂ ν δῴ η γραφῆ ναι τὰ ῥ ή ματά μου τεθῆ ναι δὲ αὐ τὰ ἐν βιβλίῳ εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐν γραφείῳ σιδηρῷ καὶ μολίβῳ ἢ ἐν πέτραις ἐγγλυφῆ ναι
οἶδα γὰ ρ ὅ τι ἀ έναό ς ἐστιν ὁ ἐκλύ ειν με μέλλων ἐπὶ γῆ ς
ἀ ναστή σαι τὸ δέρμα μου τὸ ἀ νατλῶ ν ταῦ τα παρὰ γὰ ρ κυρίου ταῦ τά μοι
συνετελέσθη
ἃ ἐγὼ ἐμαυτῷ συνεπίσταμαι ἃ ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἑό ρακεν καὶ οὐ κ ἄ λλος πά ντα δέ μοι
συντετέλεσται ἐν κό λπῳ
εἰ δὲ καὶ ἐρεῖτε τί ἐροῦ μεν ἔναντι αὐ τοῦ καὶ ῥ ίζαν λό γου εὑ ρή σομεν ἐν αὐ τῷ
εὐ λαβή θητε δὴ καὶ ὑ μεῖς ἀ πὸ ἐπικαλύ μματος θυμὸ ς γὰ ρ ἐπ' ἀ νό μους ἐπελεύ σεται
καὶ τό τε γνώ σονται ποῦ ἐστιν αὐ τῶ ν ἡ ὕ λη
ὑ πολαβὼ ν δὲ σωφαρ ὁ μιναῖος λέγει
οὐ χ οὕ τως ὑ πελά μβανον ἀ ντερεῖν σε ταῦ τα καὶ οὐ χὶ συνίετε μᾶ λλον ἢ καὶ ἐγώ
παιδείαν ἐντροπῆ ς μου ἀ κού σομαι καὶ πνεῦ μα ἐκ τῆ ς συνέσεως ἀ ποκρίνεταί μοι
μὴ ταῦ τα ἔγνως ἀ πὸ τοῦ ἔτι ἀ φ' οὗ ἐτέθη ἄ νθρωπος ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
εὐ φροσύ νη γὰ ρ ἀ σεβῶ ν πτῶ μα ἐξαίσιον χαρμονὴ δὲ παρανό μων ἀ πώ λεια
ἐὰ ν ἀ ναβῇ εἰς οὐ ρανὸ ν αὐ τοῦ τὰ δῶ ρα ἡ δὲ θυσία αὐ τοῦ νεφῶ ν ἅ ψηται
ὅ ταν γὰ ρ δοκῇ ἤ δη κατεστηρίχθαι τό τε εἰς τέλος ἀ πολεῖται οἱ δὲ ἰδό ντες αὐ τὸ ν
ἐροῦ σιν ποῦ ἐστιν
ὥ σπερ ἐνύ πνιον ἐκπετασθὲν οὐ μὴ εὑ ρεθῇ ἔπτη δὲ ὥ σπερ φά σμα νυκτερινό ν
ὀ φθαλμὸ ς παρέβλεψεν καὶ οὐ προσθή σει καὶ οὐ κέτι προσνοή σει αὐ τὸ ν ὁ τό πος
αὐ τοῦ
τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ ὀ λέσαισαν ἥ ττονες αἱ δὲ χεῖρες αὐ τοῦ πυρσεύ σαισαν ὀ δύ νας
ὀ στᾶ αὐ τοῦ ἐνεπλή σθησαν νεό τητος αὐ τοῦ καὶ μετ' αὐ τοῦ ἐπὶ χώ ματος
κοιμηθή σεται
ἐὰ ν γλυκανθῇ ἐν στό ματι αὐ τοῦ κακία κρύ ψει αὐ τὴ ν ὑ πὸ τὴ ν γλῶ σσαν αὐ τοῦ
οὐ φείσεται αὐ τῆ ς καὶ οὐ κ ἐγκαταλείψει αὐ τὴ ν καὶ συνέξει αὐ τὴ ν ἐν μέσῳ τοῦ
λά ρυγγος αὐ τοῦ
καὶ οὐ μὴ δυνηθῇ βοηθῆ σαι ἑαυτῷ χολὴ ἀ σπίδος ἐν γαστρὶ αὐ τοῦ
πλοῦ τος ἀ δίκως συναγό μενος ἐξεμεσθή σεται ἐξ οἰκίας αὐ τοῦ ἐξελκύ σει αὐ τὸ ν
ἄ γγελος
θυμὸ ν δὲ δρακό ντων θηλά σειεν ἀ νέλοι δὲ αὐ τὸ ν γλῶ σσα ὄ φεως
μὴ ἴδοι ἄ μελξιν νομά δων μηδὲ νομὰ ς μέλιτος καὶ βουτύ ρου
694

εἰς κενὰ καὶ μά ταια ἐκοπίασεν πλοῦ τον ἐξ οὗ οὐ γεύ σεται ὥ σπερ στρίφνος
ἀ μά σητος ἀ κατά ποτος
πολλῶ ν γὰ ρ ἀ δυνά των οἴκους ἔθλασεν δίαιταν δὲ ἥ ρπασεν καὶ οὐ κ ἔστησεν
οὐ κ ἔστιν αὐ τοῦ σωτηρία τοῖς ὑ πά ρχουσιν ἐν ἐπιθυμίᾳ αὐ τοῦ οὐ σωθή σεται
οὐ κ ἔστιν ὑ πό λειμμα τοῖς βρώ μασιν αὐ τοῦ διὰ τοῦ το οὐ κ ἀ νθή σει αὐ τοῦ τὰ ἀ γαθά
ὅ ταν δὲ δοκῇ ἤ δη πεπληρῶ σθαι θλιβή σεται πᾶ σα δὲ ἀ νά γκη ἐπ' αὐ τὸ ν ἐπελεύ σεται
εἴ πως πληρώ σαι γαστέρα αὐ τοῦ ἐπαποστείλαι ἐπ' αὐ τὸ ν θυμὸ ν ὀ ργῆ ς νίψαι ἐπ'
αὐ τὸ ν ὀ δύ νας
καὶ οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸ ς σιδή ρου τρώ σαι αὐ τὸ ν τό ξον χά λκειον
διεξέλθοι δὲ διὰ σώ ματος αὐ τοῦ βέλος ἀ στραπαὶ δὲ ἐν διαίταις αὐ τοῦ
περιπατή σαισαν ἐπ' αὐ τῷ φό βοι
πᾶ ν δὲ σκό τος αὐ τῷ ὑ πομείναι κατέδεται αὐ τὸ ν πῦ ρ ἄ καυστον κακώ σαι δὲ αὐ τοῦ
ἐπή λυτος τὸ ν οἶκον
ἀ νακαλύ ψαι δὲ αὐ τοῦ ὁ οὐ ρανὸ ς τὰ ς ἀ νομίας γῆ δὲ ἐπανασταίη αὐ τῷ
ἑλκύ σαι τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ ἀ πώ λεια εἰς τέλος ἡ μέρα ὀ ργῆ ς ἐπέλθοι αὐ τῷ
αὕ τη ἡ μερὶς ἀ νθρώ που ἀ σεβοῦ ς παρὰ κυρίου καὶ κτῆ μα ὑ παρχό ντων αὐ τῷ παρὰ
τοῦ ἐπισκό που
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
ἀ κού σατε ἀ κού σατέ μου τῶ ν λό γων ἵνα μὴ ᾖ μοι παρ' ὑ μῶ ν αὕ τη ἡ παρά κλησις
ἄ ρατέ με ἐγὼ δὲ λαλή σω εἶτ' οὐ καταγελά σετέ μου
τί γά ρ μὴ ἀ νθρώ που μου ἡ ἔλεγξις ἢ διὰ τί οὐ θυμωθή σομαι
εἰσβλέψαντες εἰς ἐμὲ θαυμά σατε χεῖρα θέντες ἐπὶ σιαγό νι
ἐά ν τε γὰ ρ μνησθῶ ἐσπού δακα ἔχουσιν δέ μου τὰ ς σά ρκας ὀ δύ ναι
διὰ τί ἀ σεβεῖς ζῶ σιν πεπαλαίωνται δὲ καὶ ἐν πλού τῳ
ὁ σπό ρος αὐ τῶ ν κατὰ ψυχή ν τὰ δὲ τέκνα αὐ τῶ ν ἐν ὀ φθαλμοῖς
οἱ οἶκοι αὐ τῶ ν εὐ θηνοῦ σιν φό βος δὲ οὐ δαμοῦ μά στιξ δὲ παρὰ κυρίου οὐ κ ἔστιν ἐπ'
αὐ τοῖς
ἡ βοῦ ς αὐ τῶ ν οὐ κ ὠ μοτό κησεν διεσώ θη δὲ αὐ τῶ ν ἐν γαστρὶ ἔχουσα καὶ οὐ κ
ἔσφαλεν
μένουσιν δὲ ὡ ς πρό βατα αἰώ νια τὰ δὲ παιδία αὐ τῶ ν προσπαίζουσιν
ἀ ναλαβό ντες ψαλτή ριον καὶ κιθά ραν καὶ εὐ φραίνονται φωνῇ ψαλμοῦ
συνετέλεσαν δὲ ἐν ἀ γαθοῖς τὸ ν βίον αὐ τῶ ν ἐν δὲ ἀ ναπαύ σει ᾅ δου ἐκοιμή θησαν
λέγει δὲ κυρίῳ ἀ πό στα ἀ π' ἐμοῦ ὁ δού ς σου εἰδέναι οὐ βού λομαι
τί ἱκανό ς ὅ τι δουλεύ σομεν αὐ τῷ καὶ τίς ὠ φέλεια ὅ τι ἀ παντή σομεν αὐ τῷ
ἐν χερσὶν γὰ ρ ἦ ν αὐ τῶ ν τὰ ἀ γαθά ἔργα δὲ ἀ σεβῶ ν οὐ κ ἐφορᾷ
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ καὶ ἀ σεβῶ ν λύ χνος σβεσθή σεται ἐπελεύ σεται δὲ αὐ τοῖς ἡ
καταστροφή ὠ δῖνες δὲ αὐ τοὺ ς ἕξουσιν ἀ πὸ ὀ ργῆ ς
ἔσονται δὲ ὥ σπερ ἄ χυρα πρὸ ἀ νέμου ἢ ὥ σπερ κονιορτό ς ὃ ν ὑ φείλατο λαῖλαψ
ἐκλίποι υἱοὺ ς τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ ἀ νταποδώ σει πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ γνώ σεται
ἴδοισαν οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ τὴ ν ἑαυτοῦ σφαγή ν ἀ πὸ δὲ κυρίου μὴ διασωθείη
ὅ τι τί θέλημα αὐ τοῦ ἐν οἴκῳ αὐ τοῦ μετ' αὐ τό ν καὶ ἀ ριθμοὶ μηνῶ ν αὐ τοῦ διῃρέθησαν
695

πό τερον οὐ χὶ ὁ κύ ριό ς ἐστιν ὁ διδά σκων σύ νεσιν καὶ ἐπιστή μην αὐ τὸ ς δὲ φό νους
διακρινεῖ
οὗ τος ἀ ποθανεῖται ἐν κρά τει ἁ πλοσύ νης αὐ τοῦ ὅ λος δὲ εὐ παθῶ ν καὶ εὐ θηνῶ ν
τὰ δὲ ἔγκατα αὐ τοῦ πλή ρη στέατος μυελὸ ς δὲ αὐ τοῦ διαχεῖται
ὁ δὲ τελευτᾷ ὑ πὸ πικρίας ψυχῆ ς οὐ φαγὼ ν οὐ δὲν ἀ γαθό ν
ὁ μοθυμαδὸ ν δὲ ἐπὶ γῆ ς κοιμῶ νται σαπρία δὲ αὐ τοὺ ς ἐκά λυψεν
ὥ στε οἶδα ὑ μᾶ ς ὅ τι τό λμῃ ἐπίκεισθέ μοι
ὅ τι ἐρεῖτε ποῦ ἐστιν οἶκος ἄ ρχοντος καὶ ποῦ ἐστιν ἡ σκέπη τῶ ν σκηνωμά των τῶ ν
ἀ σεβῶ ν
ἐρωτή σατε παραπορευομένους ὁ δό ν καὶ τὰ σημεῖα αὐ τῶ ν οὐ κ ἀ παλλοτριώ σετε
ὅ τι εἰς ἡ μέραν ἀ πωλείας κουφίζεται ὁ πονηρό ς εἰς ἡ μέραν ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ
ἀ παχθή σονται
τίς ἀ παγγελεῖ ἐπὶ προσώ που αὐ τοῦ τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ καὶ αὐ τὸ ς ἐποίησεν τίς
ἀ νταποδώ σει αὐ τῷ
καὶ αὐ τὸ ς εἰς τά φους ἀ πηνέχθη καὶ ἐπὶ σορῷ ἠ γρύ πνησεν
ἐγλυκά νθησαν αὐ τῷ χά λικες χειμά ρρου καὶ ὀ πίσω αὐ τοῦ πᾶ ς ἄ νθρωπος
ἀ πελεύ σεται καὶ ἔμπροσθεν αὐ τοῦ ἀ ναρίθμητοι
πῶ ς δὲ παρακαλεῖτέ με κενά τὸ δὲ ἐμὲ καταπαύ σασθαι ἀ φ' ὑ μῶ ν οὐ δέν
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιφας ὁ θαιμανίτης λέγει
πό τερον οὐ χὶ ὁ κύ ριό ς ἐστιν ὁ διδά σκων σύ νεσιν καὶ ἐπιστή μην
τί γὰ ρ μέλει τῷ κυρίῳ ἐὰ ν σὺ ἦ σθα τοῖς ἔργοις ἄ μεμπτος ἢ ὠ φέλεια ὅ τι ἁ πλώ σῃς
τὴ ν ὁ δό ν σου
ἦ λό γον σου ποιού μενος ἐλέγξει σε καὶ συνεισελεύ σεταί σοι εἰς κρίσιν
πό τερον οὐ χ ἡ κακία σού ἐστιν πολλή ἀ ναρίθμητοι δέ σού εἰσιν αἱ ἁ μαρτίαι
ἠ νεχύ ραζες δὲ τοὺ ς ἀ δελφού ς σου διὰ κενῆ ς ἀ μφίασιν δὲ γυμνῶ ν ἀ φείλου
οὐ δὲ ὕ δωρ διψῶ ντας ἐπό τισας ἀ λλὰ πεινώ ντων ἐστέρησας ψωμό ν
ἐθαύ μασας δέ τινων πρό σωπον ὤ |κισας δὲ τοὺ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
χή ρας δὲ ἐξαπέστειλας κενά ς ὀ ρφανοὺ ς δὲ ἐκά κωσας
τοιγαροῦ ν ἐκύ κλωσά ν σε παγίδες καὶ ἐσπού δασέν σε πό λεμος ἐξαίσιος
τὸ φῶ ς σοι σκό τος ἀ πέβη κοιμηθέντα δὲ ὕ δωρ σε ἐκά λυψεν
μὴ οὐ χὶ ὁ τὰ ὑ ψηλὰ ναίων ἐφορᾷ τοὺ ς δὲ ὕ βρει φερομένους ἐταπείνωσεν
καὶ εἶπας τί ἔγνω ὁ ἰσχυρό ς ἦ κατὰ τοῦ γνό φου κρινεῖ
νέφη ἀ ποκρυφὴ αὐ τοῦ καὶ οὐ χ ὁ ραθή σεται καὶ γῦ ρον οὐ ρανοῦ διαπορεύ σεται
μὴ τρίβον αἰώ νιον φυλά ξεις ἣ ν ἐπά τησαν ἄ νδρες ἄ δικοι
οἳ συνελή μφθησαν ἄ ωροι ποταμὸ ς ἐπιρρέων οἱ θεμέλιοι αὐ τῶ ν
οἱ λέγοντες κύ ριος τί ποιή σει ἡ μῖν ἢ τί ἐπά ξεται ἡ μῖν ὁ παντοκρά τωρ
ὃ ς δὲ ἐνέπλησεν τοὺ ς οἴκους αὐ τῶ ν ἀ γαθῶ ν βουλὴ δὲ ἀ σεβῶ ν πό ρρω ἀ π' αὐ τοῦ
ἰδό ντες δίκαιοι ἐγέλασαν ἄ μεμπτος δὲ ἐμυκτή ρισεν
εἰ μὴ ἠ φανίσθη ἡ ὑ πό στασις αὐ τῶ ν καὶ τὸ κατά λειμμα αὐ τῶ ν καταφά γεται πῦ ρ
γενοῦ δὴ σκληρό ς ἐὰ ν ὑ πομείνῃς εἶτ' ὁ καρπό ς σου ἔσται ἐν ἀ γαθοῖς
ἔκλαβε δὲ ἐκ στό ματος αὐ τοῦ ἐξηγορίαν καὶ ἀ νά λαβε τὰ ῥ ή ματα αὐ τοῦ ἐν καρδίᾳ
σου
696

ἐὰ ν δὲ ἐπιστραφῇ ς καὶ ταπεινώ σῃς σεαυτὸ ν ἔναντι κυρίου πό ρρω ἐποίησας ἀ πὸ

διαίτης σου τὸ ἄ δικον
θή σῃ ἐπὶ χώ ματι ἐν πέτρᾳ καὶ ὡ ς πέτρᾳ χειμά ρρους ωφιρ
ἔσται οὖ ν σου ὁ παντοκρά τωρ βοηθὸ ς ἀ πὸ ἐχθρῶ ν καθαρὸ ν δὲ ἀ ποδώ σει σε ὥ σπερ
ἀ ργύ ριον πεπυρωμένον
εἶτα παρρησιασθή σῃ ἔναντι κυρίου ἀ ναβλέψας εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν ἱλαρῶ ς
εὐ ξαμένου δέ σου πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰσακού σεταί σου δώ σει δέ σοι ἀ ποδοῦ ναι τὰ ς εὐ χά ς
ἀ ποκαταστή σει δέ σοι δίαιταν δικαιοσύ νης ἐπὶ δὲ ὁ δοῖς σου ἔσται φέγγος
ὅ τι ἐταπείνωσεν αὐ τό ν καὶ ἐρεῖς ὑ περηφανεύ σατο καὶ κύ φοντα ὀ φθαλμοῖς σώ σει
ῥ ύ σεται ἀ θῷ ον καὶ διασώ θητι ἐν καθαραῖς χερσίν σου
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
καὶ δὴ οἶδα ὅ τι ἐκ χειρό ς μου ἡ ἔλεγξίς ἐστιν καὶ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ βαρεῖα γέγονεν ἐπ'
ἐμῷ στεναγμῷ
τίς δ' ἄ ρα γνοίη ὅ τι εὕ ροιμι αὐ τὸ ν καὶ ἔλθοιμι εἰς τέλος
εἴποιμι δὲ ἐμαυτοῦ κρίμα τὸ δὲ στό μα μου ἐμπλή σαιμι ἐλέγχων
γνῴ ην δὲ ῥ ή ματα ἅ μοι ἐρεῖ αἰσθοίμην δὲ τίνα μοι ἀ παγγελεῖ
καὶ εἰ ἐν πολλῇ ἰσχύ ι ἐπελεύ σεταί μοι εἶτα ἐν ἀ πειλῇ μοι οὐ χρή σεται
ἀ λή θεια γὰ ρ καὶ ἔλεγχος παρ' αὐ τοῦ ἐξαγά γοι δὲ εἰς τέλος τὸ κρίμα μου
εἰς γὰ ρ πρῶ τα πορεύ σομαι καὶ οὐ κέτι εἰμί τὰ δὲ ἐπ' ἐσχά τοις τί οἶδα
ἀ ριστερὰ ποιή σαντος αὐ τοῦ καὶ οὐ κατέσχον περιβαλεῖ δεξιά καὶ οὐ κ ὄ ψομαι
οἶδεν γὰ ρ ἤ δη ὁ δό ν μου διέκρινεν δέ με ὥ σπερ τὸ χρυσίον
ἐξελεύ σομαι δὲ ἐν ἐντά λμασιν αὐ τοῦ ὁ δοὺ ς γὰ ρ αὐ τοῦ ἐφύ λαξα καὶ οὐ μὴ ἐκκλίνω
ἀ πὸ ἐνταλμά των αὐ τοῦ καὶ οὐ μὴ παρέλθω ἐν δὲ κό λπῳ μου ἔκρυψα ῥ ή ματα αὐ τοῦ
εἰ δὲ καὶ αὐ τὸ ς ἔκρινεν οὕ τως τίς ἐστιν ὁ ἀ ντειπὼ ν αὐ τῷ ὃ γὰ ρ αὐ τὸ ς ἠ θέλησεν καὶ
ἐποίησεν
διὰ τοῦ το ἐπ' αὐ τῷ ἐσπού δακα νουθετού μενος δὲ ἐφρό ντισα αὐ τοῦ
O a ἐπὶ τού τῳ ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ κατασπουδασθῶ
κατανοή σω καὶ πτοηθή σομαι ἐξ αὐ τοῦ
κύ ριος δὲ ἐμαλά κυνεν τὴ ν καρδίαν μου ὁ δὲ παντοκρά τωρ ἐσπού δασέν με
οὐ γὰ ρ ᾔ δειν ὅ τι ἐπελεύ σεταί μοι σκό τος πρὸ προσώ που δέ μου ἐκά λυψεν γνό φος
διὰ τί δὲ κύ ριον ἔλαθον ὧ ραι
ἀ σεβεῖς δὲ ὅ ριον ὑ περέβησαν ποίμνιον σὺ ν ποιμένι ἁ ρπά σαντες
ὑ ποζύ γιον ὀ ρφανῶ ν ἀ πή γαγον καὶ βοῦ ν χή ρας ἠ νεχύ ρασαν
ἐξέκλιναν ἀ δυνά τους ἐξ ὁ δοῦ δικαίας ὁ μοθυμαδὸ ν ἐκρύ βησαν πραεῖς γῆ ς
ἀ πέβησαν δὲ ὥ σπερ ὄ νοι ἐν ἀ γρῷ ὑ πὲρ ἐμοῦ ἐξελθό ντες τὴ ν ἑαυτῶ ν πρᾶ ξιν ἡ δύ νθη
αὐ τῷ ἄ ρτος εἰς νεωτέρους
ἀ γρὸ ν πρὸ ὥ ρας οὐ κ αὐ τῶ ν ὄ ντα ἐθέρισαν ἀ δύ νατοι δὲ ἀ μπελῶ νας ἀ σεβῶ ν ἀ μισθὶ
καὶ ἀ σιτὶ ἠ ργά σαντο
γυμνοὺ ς πολλοὺ ς ἐκοίμισαν ἄ νευ ἱματίων ἀ μφίασιν δὲ ψυχῆ ς αὐ τῶ ν ἀ φείλαντο
ἀ πὸ ψεκά δων ὀ ρέων ὑ γραίνονται παρὰ τὸ μὴ ἔχειν αὐ τοὺ ς σκέπην πέτραν
περιεβά λοντο
ἥ ρπασαν ὀ ρφανὸ ν ἀ πὸ μαστοῦ ἐκπεπτωκό τα δὲ ἐταπείνωσαν
697

γυμνοὺ ς δὲ ἐκοίμισαν ἀ δίκως πεινώ ντων δὲ τὸ ν ψωμὸ ν ἀ φείλαντο

ἐν στενοῖς ἀ δίκως ἐνή δρευσαν ὁ δὸ ν δὲ δικαίαν οὐ κ ᾔ δεισαν
οἳ ἐκ πό λεως καὶ οἴκων ἰδίων ἐξεβά λλοντο ψυχὴ δὲ νηπίων ἐστέναξεν μέγα αὐ τὸ ς δὲ
διὰ τί τού των ἐπισκοπὴ ν οὐ πεποίηται
ἐπὶ γῆ ς ὄ ντων αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἐπέγνωσαν ὁ δὸ ν δὲ δικαιοσύ νης οὐ κ ᾔ δεισαν οὐ δὲ
ἀ τραποὺ ς αὐ τῆ ς ἐπορεύ θησαν
γνοὺ ς δὲ αὐ τῶ ν τὰ ἔργα παρέδωκεν αὐ τοὺ ς εἰς σκό τος καὶ νυκτὸ ς ἔσται ὡ ς κλέπτης
καὶ ὀ φθαλμὸ ς μοιχοῦ ἐφύ λαξεν σκό τος λέγων οὐ προσνοή σει με ὀ φθαλμό ς καὶ
ἀ ποκρυβὴ ν προσώ που ἔθετο
διώ ρυξεν ἐν σκό τει οἰκίας ἡ μέρας ἐσφρά γισαν ἑαυτού ς οὐ κ ἐπέγνωσαν φῶ ς
ὅ τι ὁ μοθυμαδὸ ν τὸ πρωὶ αὐ τοῖς σκιὰ θανά του ὅ τι ἐπιγνώ σεται ταραχὰ ς σκιᾶ ς
θανά του
ἐλαφρό ς ἐστιν ἐπὶ πρό σωπον ὕ δατος καταραθείη ἡ μερὶς αὐ τῶ ν ἐπὶ γῆ ς
ἀ ναφανείη δὲ τὰ φυτὰ αὐ τῶ ν ἐπὶ γῆ ς ξηρά ἀ γκαλίδα γὰ ρ ὀ ρφανῶ ν ἥ ρπασαν
εἶτ' ἀ νεμνή σθη αὐ τοῦ ἡ ἁ μαρτία ὥ σπερ δὲ ὁ μίχλη δρό σου ἀ φανὴ ς ἐγένετο
ἀ ποδοθείη δὲ αὐ τῷ ἃ ἔπραξεν συντριβείη δὲ πᾶ ς ἄ δικος ἴσα ξύ λῳ ἀ νιά τῳ
στεῖραν γὰ ρ οὐ κ εὖ ἐποίησεν καὶ γύ ναιον οὐ κ ἠ λέησεν
θυμῷ δὲ κατέστρεψεν ἀ δυνά τους ἀ ναστὰ ς τοιγαροῦ ν οὐ μὴ πιστεύ σῃ κατὰ τῆ ς
ἑαυτοῦ ζωῆ ς
μαλακισθεὶς μὴ ἐλπιζέτω ὑ γιασθῆ ναι ἀ λλὰ πεσεῖται νό σῳ
πολλοὺ ς γὰ ρ ἐκά κωσεν τὸ ὕ ψωμα αὐ τοῦ ἐμαρά νθη δὲ ὥ σπερ μολό χη ἐν καύ ματι ἢ
ὥ σπερ στά χυς ἀ πὸ καλά μης αὐ τό ματος ἀ ποπεσώ ν
εἰ δὲ μή τίς ἐστιν ὁ φά μενος ψευδῆ με λέγειν καὶ θή σει εἰς οὐ δὲν τὰ ῥ ή ματά μου
ὑ πολαβὼ ν δὲ βαλδαδ ὁ σαυχίτης λέγει
τί γὰ ρ προοίμιον ἢ φό βος παρ' αὐ τοῦ ὁ ποιῶ ν τὴ ν σύ μπασαν ἐν ὑ ψίστῳ
μὴ γά ρ τις ὑ πολά βοι ὅ τι ἔστιν παρέλκυσις πειραταῖς ἐπὶ τίνας δὲ οὐ κ ἐπελεύ σεται
ἔνεδρα παρ' αὐ τοῦ
πῶ ς γὰ ρ ἔσται δίκαιος βροτὸ ς ἔναντι κυρίου ἢ τίς ἂ ν ἀ ποκαθαρίσαι ἑαυτὸ ν
γεννητὸ ς γυναικό ς
εἰ σελή νῃ συντά σσει καὶ οὐ κ ἐπιφαύ σκει ἄ στρα δὲ οὐ καθαρὰ ἐναντίον αὐ τοῦ
ἔα δέ ἄ νθρωπος σαπρία καὶ υἱὸ ς ἀ νθρώ που σκώ ληξ
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει
τίνι πρό σκεισαι ἢ τίνι μέλλεις βοηθεῖν πό τερον οὐ χ ᾧ πολλὴ ἰσχὺ ς καὶ ᾧ βραχίων
κραταιό ς ἐστιν
τίνι συμβεβού λευσαι οὐ χ ᾧ πᾶ σα σοφία ἢ τίνι ἐπακολουθή σεις οὐ χ ᾧ μεγίστη
δύ ναμις
τίνι ἀ νή γγειλας ῥ ή ματα πνοὴ δὲ τίνος ἐστὶν ἡ ἐξελθοῦ σα ἐκ σοῦ
μὴ γίγαντες μαιωθή σονται ὑ ποκά τωθεν ὕ δατος καὶ τῶ ν γειτό νων αὐ τοῦ
γυμνὸ ς ὁ ᾅ δης ἐπώ πιον αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔστιν περιβό λαιον τῇ ἀ πωλείᾳ
ἐκτείνων βορέαν ἐπ' οὐ δέν κρεμά ζων γῆ ν ἐπὶ οὐ δενό ς
δεσμεύ ων ὕ δωρ ἐν νεφέλαις αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐρρά γη νέφος ὑ ποκά τω αὐ τοῦ
ὁ κρατῶ ν πρό σωπον θρό νου ἐκπετά ζων ἐπ' αὐ τὸ ν νέφος αὐ τοῦ
698

πρό σταγμα ἐγύ ρωσεν ἐπὶ πρό σωπον ὕ δατος μέχρι συντελείας φωτὸ ς μετὰ σκό τους
στῦ λοι οὐ ρανοῦ ἐπετά σθησαν καὶ ἐξέστησαν ἀ πὸ τῆ ς ἐπιτιμή σεως αὐ τοῦ
ἰσχύ ι κατέπαυσεν τὴ ν θά λασσαν ἐπιστή μῃ δὲ ἔτρωσε τὸ κῆ τος
κλεῖθρα δὲ οὐ ρανοῦ δεδοίκασιν αὐ τό ν προστά γματι δὲ ἐθανά τωσεν δρά κοντα
ἀ ποστά την
ἰδοὺ ταῦ τα μέρη ὁ δοῦ αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ ἰκμά δα λό γου ἀ κουσό μεθα ἐν αὐ τῷ σθένος δὲ
βροντῆ ς αὐ τοῦ τίς οἶδεν ὁ πό τε ποιή σει
ἔτι δὲ προσθεὶς ιωβ εἶπεν τῷ προοιμίῳ
ζῇ κύ ριος ὃ ς οὕ τω με κέκρικεν καὶ ὁ παντοκρά τωρ ὁ πικρά νας μου τὴ ν ψυχή ν
ἦ μὴ ν ἔτι τῆ ς πνοῆ ς μου ἐνού σης πνεῦ μα δὲ θεῖον τὸ περιό ν μοι ἐν ῥ ισίν
μὴ λαλή σειν τὰ χείλη μου ἄ νομα οὐ δὲ ἡ ψυχή μου μελετή σει ἄ δικα
μή μοι εἴη δικαίους ὑ μᾶ ς ἀ ποφῆ ναι ἕως ἂ ν ἀ ποθά νω οὐ γὰ ρ ἀ παλλά ξω μου τὴ ν
ἀ κακίαν
δικαιοσύ νῃ δὲ προσέχων οὐ μὴ προῶ μαι οὐ γὰ ρ σύ νοιδα ἐμαυτῷ ἄ τοπα πρά ξας
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ εἴησαν οἱ ἐχθροί μου ὥ σπερ ἡ καταστροφὴ τῶ ν ἀ σεβῶ ν καὶ οἱ ἐπ'
ἐμὲ ἐπανιστανό μενοι ὥ σπερ ἡ ἀ πώ λεια τῶ ν παρανό μων
καὶ τίς γά ρ ἐστιν ἐλπὶς ἀ σεβεῖ ὅ τι ἐπέχει πεποιθὼ ς ἐπὶ κύ ριον ἆ ρα σωθή σεται
ἦ τὴ ν δέησιν αὐ τοῦ εἰσακού σεται κύ ριος ἢ ἐπελθού σης αὐ τῷ ἀ νά γκης
μὴ ἔχει τινὰ παρρησίαν ἔναντι αὐ τοῦ ἢ ὡ ς ἐπικαλεσαμένου αὐ τοῦ εἰσακού σεται
αὐ τοῦ
ἀ λλὰ δὴ ἀ ναγγελῶ ὑ μῖν τί ἐστιν ἐν χειρὶ κυρίου ἅ ἐστιν παρὰ παντοκρά τορι οὐ
ψεύ σομαι
ἰδοὺ δὴ πά ντες οἴδατε ὅ τι κενὰ κενοῖς ἐπιβά λλετε
αὕ τη ἡ μερὶς ἀ νθρώ που ἀ σεβοῦ ς παρὰ κυρίου κτῆ μα δὲ δυναστῶ ν ἐλεύ σεται παρὰ
παντοκρά τορος ἐπ' αὐ τού ς
ἐὰ ν δὲ πολλοὶ γένωνται οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ εἰς σφαγὴ ν ἔσονται ἐὰ ν δὲ καὶ ἀ νδρωθῶ σιν
προσαιτή σουσιν
οἱ δὲ περιό ντες αὐ τοῦ ἐν θανά τῳ τελευτή σουσιν χή ρας δὲ αὐ τῶ ν οὐ θεὶς ἐλεή σει
ἐὰ ν συναγά γῃ ὥ σπερ γῆ ν ἀ ργύ ριον ἴσα δὲ πηλῷ ἑτοιμά σῃ χρυσίον
ταῦ τα πά ντα δίκαιοι περιποιή σονται τὰ δὲ χρή ματα αὐ τοῦ ἀ ληθινοὶ καθέξουσιν
ἀ πέβη δὲ ὁ οἶκος αὐ τοῦ ὥ σπερ σῆ τες καὶ ὥ σπερ ἀ ρά χνη
πλού σιος κοιμηθεὶς καὶ οὐ προσθή σει ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ διή νοιξεν καὶ οὐ κ ἔστιν
συνή ντησαν αὐ τῷ ὥ σπερ ὕ δωρ αἱ ὀ δύ ναι νυκτὶ δὲ ὑ φείλατο αὐ τὸ ν γνό φος
ἀ ναλή μψεται αὐ τὸ ν καύ σων καὶ ἀ πελεύ σεται καὶ λικμή σει αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ τό που
αὐ τοῦ
καὶ ἐπιρρίψει ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ οὐ φείσεται ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ φυγῇ φεύ ξεται
κροτή σει ἐπ' αὐ τοῦ χεῖρας αὐ τοῦ καὶ συριεῖ αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ τό που αὐ τοῦ
ἔστιν γὰ ρ ἀ ργυρίῳ τό πος ὅ θεν γίνεται τό πος δὲ χρυσίῳ ὅ θεν διηθεῖται
σίδηρος μὲν γὰ ρ ἐκ γῆ ς γίνεται χαλκὸ ς δὲ ἴσα λίθῳ λατομεῖται
τά ξιν ἔθετο σκό τει καὶ πᾶ ν πέρας αὐ τὸ ς ἐξακριβά ζεται λίθος σκοτία καὶ σκιὰ
θανά του
699

διακοπὴ χειμά ρρου ἀ πὸ κονίας οἱ δὲ ἐπιλανθανό μενοι ὁ δὸ ν δικαίαν ἠ σθένησαν ἐκ

βροτῶ ν
γῆ ἐξ αὐ τῆ ς ἐξελεύ σεται ἄ ρτος ὑ ποκά τω αὐ τῆ ς ἐστρά φη ὡ σεὶ πῦ ρ
τό πος σαπφείρου οἱ λίθοι αὐ τῆ ς καὶ χῶ μα χρυσίον αὐ τῷ
τρίβος οὐ κ ἔγνω αὐ τὴ ν πετεινό ν καὶ οὐ παρέβλεψεν αὐ τὴ ν ὀ φθαλμὸ ς γυπό ς
οὐ κ ἐπά τησαν αὐ τὴ ν υἱοὶ ἀ λαζό νων οὐ παρῆ λθεν ἐπ' αὐ τῆ ς λέων
ἐν ἀ κροτό μῳ ἐξέτεινεν χεῖρα αὐ τοῦ κατέστρεψεν δὲ ἐκ ῥ ιζῶ ν ὄ ρη
δίνας δὲ ποταμῶ ν ἔρρηξεν πᾶ ν δὲ ἔντιμον εἶδέν μου ὁ ὀ φθαλμό ς
βά θη δὲ ποταμῶ ν ἀ νεκά λυψεν ἔδειξεν δὲ ἑαυτοῦ δύ ναμιν εἰς φῶ ς
ἡ δὲ σοφία πό θεν εὑ ρέθη ποῖος δὲ τό πος ἐστὶν τῆ ς ἐπιστή μης
οὐ κ οἶδεν βροτὸ ς ὁ δὸ ν αὐ τῆ ς οὐ δὲ μὴ εὑ ρεθῇ ἐν ἀ νθρώ ποις
ἄ βυσσος εἶπεν οὐ κ ἔστιν ἐν ἐμοί καὶ θά λασσα εἶπεν οὐ κ ἔστιν μετ' ἐμοῦ
οὐ δώ σει συγκλεισμὸ ν ἀ ντ' αὐ τῆ ς καὶ οὐ σταθή σεται ἀ ργύ ριον ἀ ντά λλαγμα αὐ τῆ ς
καὶ οὐ συμβασταχθή σεται χρυσίῳ ωφιρ ἐν ὄ νυχι τιμίῳ καὶ σαπφείρῳ
οὐ κ ἰσωθή σεται αὐ τῇ χρυσίον καὶ ὕ αλος καὶ τὸ ἄ λλαγμα αὐ τῆ ς σκεύ η χρυσᾶ
μετέωρα καὶ γαβις οὐ μνησθή σεται καὶ ἕλκυσον σοφίαν ὑ πὲρ τὰ ἐσώ τατα
οὐ κ ἰσωθή σεται αὐ τῇ τοπά ζιον αἰθιοπίας χρυσίῳ καθαρῷ οὐ συμβασταχθή σεται
ἡ δὲ σοφία πό θεν εὑ ρέθη ποῖος δὲ τό πος ἐστὶν τῆ ς συνέσεως
λέληθεν πά ντα ἄ νθρωπον καὶ ἀ πὸ πετεινῶ ν τοῦ οὐ ρανοῦ ἐκρύ βη
ἡ ἀ πώ λεια καὶ ὁ θά νατος εἶπαν ἀ κηκό αμεν δὲ αὐ τῆ ς τὸ κλέος
ὁ θεὸ ς εὖ συνέστησεν αὐ τῆ ς τὴ ν ὁ δό ν αὐ τὸ ς δὲ οἶδεν τὸ ν τό πον αὐ τῆ ς
αὐ τὸ ς γὰ ρ τὴ ν ὑ π' οὐ ρανὸ ν πᾶ σαν ἐφορᾷ εἰδὼ ς τὰ ἐν τῇ γῇ πά ντα ἃ ἐποίησεν
ἀ νέμων σταθμὸ ν ὕ δατό ς τε μέτρα
ὅ τε ἐποίησεν οὕ τως ὑ ετὸ ν ἠ ρίθμησεν καὶ ὁ δὸ ν ἐν τινά γματι φωνά ς
τό τε εἶδεν αὐ τὴ ν καὶ ἐξηγή σατο αὐ τή ν ἑτοιμά σας ἐξιχνίασεν
εἶπεν δὲ ἀ νθρώ πῳ ἰδοὺ ἡ θεοσέβειά ἐστιν σοφία τὸ δὲ ἀ πέχεσθαι ἀ πὸ κακῶ ν ἐστιν
ἐπιστή μη
ἔτι δὲ προσθεὶς ιωβ εἶπεν τῷ προοιμίῳ
τίς ἄ ν με θείη κατὰ μῆ να ἔμπροσθεν ἡ μερῶ ν ὧ ν με ὁ θεὸ ς ἐφύ λαξεν
ὡ ς ὅ τε ηὔ γει ὁ λύ χνος αὐ τοῦ ὑ πὲρ κεφαλῆ ς μου ὅ τε τῷ φωτὶ αὐ τοῦ ἐπορευό μην ἐν
σκό τει
ὅ τε ἤ μην ἐπιβρίθων ὁ δοῖς ὅ τε ὁ θεὸ ς ἐπισκοπὴ ν ἐποιεῖτο τοῦ οἴκου μου
ὅ τε ἤ μην ὑ λώ δης λίαν κύ κλῳ δέ μου οἱ παῖδες
ὅ τε ἐχέοντό μου αἱ ὁ δοὶ βουτύ ρῳ τὰ δὲ ὄ ρη μου ἐχέοντο γά λακτι
ὅ τε ἐξεπορευό μην ὄ ρθριος ἐν πό λει ἐν δὲ πλατείαις ἐτίθετό μου ὁ δίφρος
ἰδό ντες με νεανίσκοι ἐκρύ βησαν πρεσβῦ ται δὲ πά ντες ἔστησαν
ἁ δροὶ δὲ ἐπαύ σαντο λαλοῦ ντες δά κτυλον ἐπιθέντες ἐπὶ στό ματι
οἱ δὲ ἀ κού σαντες ἐμακά ρισά ν με καὶ γλῶ σσα αὐ τῶ ν τῷ λά ρυγγι αὐ τῶ ν ἐκολλή θη
ὅ τι οὖ ς ἤ κουσεν καὶ ἐμακά ρισέν με ὀ φθαλμὸ ς δὲ ἰδώ ν με ἐξέκλινεν
διέσωσα γὰ ρ πτωχὸ ν ἐκ χειρὸ ς δυνά στου καὶ ὀ ρφανῷ ᾧ οὐ κ ἦ ν βοηθό ς ἐβοή θησα
εὐ λογία ἀ πολλυμένου ἐπ' ἐμὲ ἔλθοι στό μα δὲ χή ρας με εὐ λό γησεν
δικαιοσύ νην δὲ ἐνεδεδύ κειν ἠ μφιασά μην δὲ κρίμα ἴσα διπλοΐδι
700

ὀ φθαλμὸ ς ἤ μην τυφλῶ ν ποὺ ς δὲ χωλῶ ν

ἐγὼ ἤ μην πατὴ ρ ἀ δυνά των δίκην δέ ἣ ν οὐ κ ᾔ δειν ἐξιχνίασα
συνέτριψα δὲ μύ λας ἀ δίκων ἐκ δὲ μέσου τῶ ν ὀ δό ντων αὐ τῶ ν ἅ ρπαγμα ἐξέσπασα
εἶπα δέ ἡ ἡ λικία μου γηρά σει ὥ σπερ στέλεχος φοίνικος πολὺ ν χρό νον βιώ σω
ἡ ῥ ίζα μου διή νοικται ἐπὶ ὕ δατος καὶ δρό σος αὐ λισθή σεται ἐν τῷ θερισμῷ μου
ἡ δό ξα μου καινὴ μετ' ἐμοῦ καὶ τὸ τό ξον μου ἐν χειρὶ αὐ τοῦ πορεύ σεται
ἐμοῦ ἀ κού σαντες προσέσχον ἐσιώ πησαν δὲ ἐπὶ τῇ ἐμῇ βουλῇ
ἐπὶ δὲ τῷ ἐμῷ ῥ ή ματι οὐ προσέθεντο περιχαρεῖς δὲ ἐγίνοντο ὁ πό ταν αὐ τοῖς
ἐλά λουν
ὥ σπερ γῆ διψῶ σα προσδεχομένη τὸ ν ὑ ετό ν οὕ τως οὗ τοι τὴ ν ἐμὴ ν λαλιά ν
ἐὰ ν γελά σω πρὸ ς αὐ τού ς οὐ μὴ πιστεύ σωσιν καὶ φῶ ς τοῦ προσώ που μου οὐ κ
ἀ πέπιπτεν
ἐξελεξά μην ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐκά θισα ἄ ρχων καὶ κατεσκή νουν ὡ σεὶ βασιλεὺ ς ἐν
μονοζώ νοις ὃ ν τρό πον παθεινοὺ ς παρακαλῶ ν
νυνὶ δὲ κατεγέλασά ν μου ἐλά χιστοι νῦ ν νουθετοῦ σίν με ἐν μέρει ὧ ν ἐξουδένουν
πατέρας αὐ τῶ ν οὓ ς οὐ χ ἡ γησά μην εἶναι ἀ ξίους κυνῶ ν τῶ ν ἐμῶ ν νομά δων
καί γε ἰσχὺ ς χειρῶ ν αὐ τῶ ν ἵνα τί μοι ἐπ' αὐ τοὺ ς ἀ πώ λετο συντέλεια
ἐν ἐνδείᾳ καὶ λιμῷ ἄ γονος οἱ φεύ γοντες ἄ νυδρον ἐχθὲς συνοχὴ ν καὶ ταλαιπωρίαν
οἱ περικλῶ ντες ἅ λιμα ἐπὶ ἠ χοῦ ντι οἵτινες ἅ λιμα ἦ ν αὐ τῶ ν τὰ σῖτα ἄ τιμοι δὲ καὶ
πεφαυλισμένοι ἐνδεεῖς παντὸ ς ἀ γαθοῦ οἳ καὶ ῥ ίζας ξύ λων ἐμασῶ ντο ὑ πὸ λιμοῦ
μεγά λου
ἐπανέστησά ν μοι κλέπται
ὧ ν οἱ οἶκοι αὐ τῶ ν ἦ σαν τρῶ γλαι πετρῶ ν
ἀ νὰ μέσον εὐ ή χων βοή σονται οἳ ὑ πὸ φρύ γανα ἄ γρια διῃτῶ ντο
ἀ φρό νων υἱοὶ καὶ ἀ τίμων ὄ νομα καὶ κλέος ἐσβεσμένον ἀ πὸ γῆ ς
νυνὶ δὲ κιθά ρα ἐγώ εἰμι αὐ τῶ ν καὶ ἐμὲ θρύ λημα ἔχουσιν
ἐβδελύ ξαντο δέ με ἀ ποστά ντες μακρά ν ἀ πὸ δὲ προσώ που μου οὐ κ ἐφείσαντο
πτύ ελον
ἀ νοίξας γὰ ρ φαρέτραν αὐ τοῦ ἐκά κωσέν με καὶ χαλινὸ ν τοῦ προσώ που μου
ἐξαπέστειλαν
ἐπὶ δεξιῶ ν βλαστοῦ ἐπανέστησαν πό δα αὐ τῶ ν ἐξέτειναν καὶ ὡ δοποίησαν ἐπ' ἐμὲ
τρίβους ἀ πωλείας αὐ τῶ ν
ἐξετρίβησαν τρίβοι μου ἐξέδυσεν γά ρ μου τὴ ν στολή ν
βέλεσιν αὐ τοῦ κατηκό ντισέν με κέχρηταί μοι ὡ ς βού λεται ἐν ὀ δύ ναις πέφυρμαι
ἐπιστρέφονται δέ μου αἱ ὀ δύ ναι ὤ |χετό μου ἡ ἐλπὶς ὥ σπερ πνεῦ μα καὶ ὥ σπερ
νέφος ἡ σωτηρία μου
καὶ νῦ ν ἐπ' ἐμὲ ἐκχυθή σεται ἡ ψυχή μου ἔχουσιν δέ με ἡ μέραι ὀ δυνῶ ν
νυκτὶ δέ μου τὰ ὀ στᾶ συγκέκαυται τὰ δὲ νεῦ ρά μου διαλέλυται
ἐν πολλῇ ἰσχύ ι ἐπελά βετό μου τῆ ς στολῆ ς ὥ σπερ τὸ περιστό μιον τοῦ χιτῶ νό ς μου
περιέσχεν με
ἥ γησαι δέ με ἴσα πηλῷ ἐν γῇ καὶ σποδῷ μου ἡ μερίς
κέκραγα δὲ πρὸ ς σὲ καὶ οὐ κ εἰσακού εις μου ἔστησαν καὶ κατενό ησά ν με
701

ἐπέβης δέ μοι ἀ νελεημό νως χειρὶ κραταιᾷ με ἐμαστίγωσας

ἔταξας δέ με ἐν ὀ δύ ναις καὶ ἀ πέρριψά ς με ἀ πὸ σωτηρίας
οἶδα γὰ ρ ὅ τι θά νατό ς με ἐκτρίψει οἰκία γὰ ρ παντὶ θνητῷ γῆ
εἰ γὰ ρ ὄ φελον δυναίμην ἐμαυτὸ ν χειρώ σασθαι ἢ δεηθείς γε ἑτέρου καὶ ποιή σει μοι
τοῦ το
ἐγὼ δὲ ἐπὶ παντὶ ἀ δυνά τῳ ἔκλαυσα ἐστέναξα δὲ ἰδὼ ν ἄ νδρα ἐν ἀ νά γκαις
ἐγὼ δὲ ἐπέχων ἀ γαθοῖς ἰδοὺ συνή ντησά ν μοι μᾶ λλον ἡ μέραι κακῶ ν
ἡ κοιλία μου ἐξέζεσεν καὶ οὐ σιωπή σεται προέφθασά ν με ἡ μέραι πτωχείας
στένων πεπό ρευμαι ἄ νευ φιμοῦ ἕστηκα δὲ ἐν ἐκκλησίᾳ κεκραγώ ς
ἀ δελφὸ ς γέγονα σειρή νων ἑταῖρος δὲ στρουθῶ ν
τὸ δὲ δέρμα μου ἐσκό τωται μεγά λως τὰ δὲ ὀ στᾶ μου ἀ πὸ καύ ματος
ἀ πέβη δὲ εἰς πά θος μου ἡ κιθά ρα ὁ δὲ ψαλμό ς μου εἰς κλαυθμὸ ν ἐμοί
διαθή κην ἐθέμην τοῖς ὀ φθαλμοῖς μου καὶ οὐ συνή σω ἐπὶ παρθένον
καὶ τί ἐμέρισεν ὁ θεὸ ς ἀ πά νωθεν καὶ κληρονομία ἱκανοῦ ἐξ ὑ ψίστων
οὐ χὶ ἀ πώ λεια τῷ ἀ δίκῳ καὶ ἀ παλλοτρίωσις τοῖς ποιοῦ σιν ἀ νομίαν
οὐ χὶ αὐ τὸ ς ὄ ψεται ὁ δό ν μου καὶ πά ντα τὰ διαβή ματά μου ἐξαριθμή σεται
εἰ δὲ ἤ μην πεπορευμένος μετὰ γελοιαστῶ ν εἰ δὲ καὶ ἐσπού δασεν ὁ πού ς μου εἰς
δό λον
ἱσταίη με ἄ ρα ἐν ζυγῷ δικαίῳ οἶδεν δὲ ὁ κύ ριος τὴ ν ἀ κακίαν μου
εἰ ἐξέκλινεν ὁ πού ς μου ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ εἰ δὲ καὶ τῷ ὀ φθαλμῷ ἐπηκολού θησεν ἡ καρδία
μου εἰ δὲ καὶ ταῖς χερσίν μου ἡ ψά μην δώ ρων
σπείραιμι ἄ ρα καὶ ἄ λλοι φά γοισαν ἄ ρριζος δὲ γενοίμην ἐπὶ γῆ ς
εἰ ἐξηκολού θησεν ἡ καρδία μου γυναικὶ ἀ νδρὸ ς ἑτέρου εἰ καὶ ἐγκά θετος ἐγενό μην
ἐπὶ θύ ραις αὐ τῆ ς
ἀ ρέσαι ἄ ρα καὶ ἡ γυνή μου ἑτέρῳ τὰ δὲ νή πιά μου ταπεινωθείη
θυμὸ ς γὰ ρ ὀ ργῆ ς ἀ κατά σχετος τὸ μιᾶ ναι ἀ νδρὸ ς γυναῖκα
πῦ ρ γά ρ ἐστιν καιό μενον ἐπὶ πά ντων τῶ ν μερῶ ν οὗ δ' ἂ ν ἐπέλθῃ ἐκ ῥ ιζῶ ν ἀ πώ λεσεν
εἰ δὲ καὶ ἐφαύ λισα κρίμα θερά ποντό ς μου ἢ θεραπαίνης κρινομένων αὐ τῶ ν πρό ς με
τί γὰ ρ ποιή σω ἐὰ ν ἔτασίν μου ποιή σηται ὁ κύ ριος ἐὰ ν δὲ καὶ ἐπισκοπή ν τίνα
ἀ πό κρισιν ποιή σομαι
πό τερον οὐ χ ὡ ς καὶ ἐγὼ ἐγενό μην ἐν γαστρί καὶ ἐκεῖνοι γεγό νασιν γεγό ναμεν δὲ ἐν
τῇ αὐ τῇ κοιλίᾳ
ἀ δύ νατοι δὲ χρείαν ἥ ν ποτ' εἶχον οὐ κ ἀ πέτυχον χή ρας δὲ τὸ ν ὀ φθαλμὸ ν οὐ κ ἐξέτηξα
εἰ δὲ καὶ τὸ ν ψωμό ν μου ἔφαγον μό νος καὶ οὐ χὶ ὀ ρφανῷ μετέδωκα
ὅ τι ἐκ νεό τητό ς μου ἐξέτρεφον ὡ ς πατὴ ρ καὶ ἐκ γαστρὸ ς μητρό ς μου ὡ δή γησα
εἰ δὲ καὶ ὑ περεῖδον γυμνὸ ν ἀ πολλύ μενον καὶ οὐ κ ἠ μφίασα
ἀ δύ νατοι δὲ εἰ μὴ εὐ λό γησά ν με ἀ πὸ δὲ κουρᾶ ς ἀ μνῶ ν μου ἐθερμά νθησαν οἱ ὦ μοι
αὐ τῶ ν
εἰ ἐπῆ ρα ὀ ρφανῷ χεῖρα πεποιθὼ ς ὅ τι πολλή μοι βοή θεια περίεστιν
ἀ ποσταίη ἄ ρα ὁ ὦ μό ς μου ἀ πὸ τῆ ς κλειδό ς ὁ δὲ βραχίων μου ἀ πὸ τοῦ ἀ γκῶ νό ς μου
συντριβείη
φό βος γὰ ρ κυρίου συνέσχεν με καὶ ἀ πὸ τοῦ λή μματος αὐ τοῦ οὐ χ ὑ ποίσω
702

εἰ ἔταξα χρυσίον ἰσχύ ν μου εἰ δὲ καὶ λίθῳ πολυτελεῖ ἐπεποίθησα

εἰ δὲ καὶ εὐ φρά νθην πολλοῦ πλού του μοι γενομένου εἰ δὲ καὶ ἐπ' ἀ ναριθμή τοις
ἐθέμην χεῖρά μου
ἦ οὐ χ ὁ ρῶ μὲν ἥ λιον τὸ ν ἐπιφαύ σκοντα ἐκλείποντα σελή νην δὲ φθίνουσαν οὐ γὰ ρ
ἐπ' αὐ τοῖς ἐστιν
καὶ εἰ ἠ πατή θη λά θρᾳ ἡ καρδία μου εἰ δὲ καὶ χεῖρά μου ἐπιθεὶς ἐπὶ στό ματί μου
ἐφίλησα
καὶ τοῦ τό μοι ἄ ρα ἀ νομία ἡ μεγίστη λογισθείη ὅ τι ἐψευσά μην ἐναντίον κυρίου τοῦ
ὑ ψίστου
εἰ δὲ καὶ ἐπιχαρὴ ς ἐγενό μην πτώ ματι ἐχθρῶ ν μου καὶ εἶπεν ἡ καρδία μου εὖ γε
ἀ κού σαι ἄ ρα τὸ οὖ ς μου τὴ ν κατά ραν μου θρυληθείην δὲ ἄ ρα ὑ πὸ λαοῦ μου
κακού μενος
εἰ δὲ καὶ πολλά κις εἶπον αἱ θερά παιναί μου τίς ἂ ν δῴ η ἡ μῖν τῶ ν σαρκῶ ν αὐ τοῦ
πλησθῆ ναι λίαν μου χρηστοῦ ὄ ντος
ἔξω δὲ οὐ κ ηὐ λίζετο ξένος ἡ δὲ θύ ρα μου παντὶ ἐλθό ντι ἀ νέῳ κτο
εἰ δὲ καὶ ἁ μαρτὼ ν ἀ κουσίως ἔκρυψα τὴ ν ἁ μαρτίαν μου
οὐ γὰ ρ διετρά πην πολυοχλίαν πλή θους τοῦ μὴ ἐξαγορεῦ σαι ἐνώ πιον αὐ τῶ ν εἰ δὲ
καὶ εἴασα ἀ δύ νατον ἐξελθεῖν θύ ραν μου κό λπῳ κενῷ
τίς δῴ η ἀ κού οντά μου χεῖρα δὲ κυρίου εἰ μὴ ἐδεδοίκειν συγγραφὴ ν δέ ἣ ν εἶχον κατά
τινος
ἐπ' ὤ μοις ἂ ν περιθέμενος στέφανον ἀ νεγίνωσκον
καὶ εἰ μὴ ῥ ή ξας αὐ τὴ ν ἀ πέδωκα οὐ θὲν λαβὼ ν παρὰ χρεοφειλέτου
εἰ ἐπ' ἐμοί ποτε ἡ γῆ ἐστέναξεν εἰ δὲ καὶ οἱ αὔ λακες αὐ τῆ ς ἔκλαυσαν ὁ μοθυμαδό ν
εἰ δὲ καὶ τὴ ν ἰσχὺ ν αὐ τῆ ς ἔφαγον μό νος ἄ νευ τιμῆ ς εἰ δὲ καὶ ψυχὴ ν κυρίου τῆ ς γῆ ς
ἐκβαλὼ ν ἐλύ πησα
ἀ ντὶ πυροῦ ἄ ρα ἐξέλθοι μοι κνίδη ἀ ντὶ δὲ κριθῆ ς βά τος καὶ ἐπαύ σατο ιωβ ῥ ή μασιν
ἡ σύ χασαν δὲ καὶ οἱ τρεῖς φίλοι αὐ τοῦ ἔτι ἀ ντειπεῖν ιωβ ἦ ν γὰ ρ ιωβ δίκαιος ἐναντίον
αὐ τῶ ν
ὠ ργίσθη δὲ ελιους ὁ τοῦ βαραχιηλ ὁ βουζίτης ἐκ τῆ ς συγγενείας ραμ τῆ ς αυσίτιδος
χώ ρας ὠ ργίσθη δὲ τῷ ιωβ σφό δρα διό τι ἀ πέφηνεν ἑαυτὸ ν δίκαιον ἐναντίον κυρίου
καὶ κατὰ τῶ ν τριῶ ν δὲ φίλων ὠ ργίσθη σφό δρα διό τι οὐ κ ἠ δυνή θησαν ἀ ποκριθῆ ναι
ἀ ντίθετα ιωβ καὶ ἔθεντο αὐ τὸ ν εἶναι ἀ σεβῆ
ελιους δὲ ὑ πέμεινεν δοῦ ναι ἀ πό κρισιν ιωβ ὅ τι πρεσβύ τεροι αὐ τοῦ εἰσιν ἡ μέραις
καὶ εἶδεν ελιους ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἀ πό κρισις ἐν στό ματι τῶ ν τριῶ ν ἀ νδρῶ ν καὶ ἐθυμώ θη
ὀ ργὴ αὐ τοῦ
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιους ὁ τοῦ βαραχιηλ ὁ βουζίτης εἶπεν νεώ τερος μέν εἰμι τῷ χρό νῳ
ὑ μεῖς δέ ἐστε πρεσβύ τεροι διὸ ἡ σύ χασα φοβηθεὶς τοῦ ὑ μῖν ἀ ναγγεῖλαι τὴ ν ἐμαυτοῦ
ἐπιστή μην
εἶπα δὲ ὅ τι ὁ χρό νος ἐστὶν ὁ λαλῶ ν ἐν πολλοῖς δὲ ἔτεσιν οἴδασιν σοφίαν
ἀ λλὰ πνεῦ μά ἐστιν ἐν βροτοῖς πνοὴ δὲ παντοκρά τορό ς ἐστιν ἡ διδά σκουσα
οὐ χ οἱ πολυχρό νιοί εἰσιν σοφοί οὐ δ' οἱ γέροντες οἴδασιν κρίμα
διὸ εἶπα ἀ κού σατέ μου καὶ ἀ ναγγελῶ ὑ μῖν ἃ οἶδα
703

ἐνωτίζεσθέ μου τὰ ῥ ή ματα ἐρῶ γὰ ρ ὑ μῶ ν ἀ κουό ντων ἄ χρι οὗ ἐτά σητε λό γους
καὶ μέχρι ὑ μῶ ν συνή σω καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἦ ν τῷ ιωβ ἐλέγχων ἀ νταποκρινό μενος ῥ ή ματα
αὐ τοῦ ἐξ ὑ μῶ ν
ἵνα μὴ εἴπητε εὕ ρομεν σοφίαν κυρίῳ προσθέμενοι
ἀ νθρώ πῳ δὲ ἐπετρέψατε λαλῆ σαι τοιαῦ τα ῥ ή ματα
ἐπτοή θησαν οὐ κ ἀ πεκρίθησαν ἔτι ἐπαλαίωσαν ἐξ αὐ τῶ ν λό γους
ὑ πέμεινα οὐ γὰ ρ ἐλά λησαν ὅ τι ἔστησαν οὐ κ ἀ πεκρίθησαν
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιους λέγει
πά λιν λαλή σω πλή ρης γά ρ εἰμι ῥ ημά των ὀ λέκει γά ρ με τὸ πνεῦ μα τῆ ς γαστρό ς
ἡ δὲ γαστή ρ μου ὥ σπερ ἀ σκὸ ς γλεύ κους ζέων δεδεμένος ἢ ὥ σπερ φυσητὴ ρ
χαλκέως ἐρρηγώ ς
λαλή σω ἵνα ἀ ναπαύ σωμαι ἀ νοίξας τὰ χείλη
ἄ νθρωπον γὰ ρ οὐ μὴ αἰσχυνθῶ ἀ λλὰ μὴ ν οὐ δὲ βροτὸ ν οὐ μὴ ἐντραπῶ
οὐ γὰ ρ ἐπίσταμαι θαυμά σαι πρό σωπον εἰ δὲ μή καὶ ἐμὲ σῆ τες ἔδονται
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ ἄ κουσον ιωβ τὰ ῥ ή ματά μου καὶ λαλιὰ ν ἐνωτίζου μου
ἰδοὺ γὰ ρ ἤ νοιξα τὸ στό μα μου καὶ ἐλά λησεν ἡ γλῶ σσά μου
καθαρά μου ἡ καρδία ῥ ή μασιν σύ νεσις δὲ χειλέων μου καθαρὰ νοή σει
πνεῦ μα θεῖον τὸ ποιῆ σά ν με πνοὴ δὲ παντοκρά τορος ἡ διδά σκουσά με
ἐὰ ν δύ νῃ δό ς μοι ἀ πό κρισιν πρὸ ς ταῦ τα ὑ πό μεινον στῆ θι κατ' ἐμὲ καὶ ἐγὼ κατὰ σέ
ἐκ πηλοῦ διή ρτισαι σὺ ὡ ς καὶ ἐγώ ἐκ τοῦ αὐ τοῦ διηρτίσμεθα
οὐ χ ὁ φό βος μού σε στροβή σει οὐ δὲ ἡ χείρ μου βαρεῖα ἔσται ἐπὶ σοί
πλὴ ν εἶπας ἐν ὠ σίν μου φωνὴ ν ῥ ημά των σου ἀ κή κοα
διό τι λέγεις καθαρό ς εἰμι οὐ χ ἁ μαρτώ ν ἄ μεμπτος δέ εἰμι οὐ γὰ ρ ἠ νό μησα
μέμψιν δὲ κατ' ἐμοῦ εὗ ρεν ἥ γηται δέ με ὥ σπερ ὑ πεναντίον
ἔθετο δὲ ἐν ξύ λῳ τὸ ν πό δα μου ἐφύ λαξεν δέ μου πά σας τὰ ς ὁ δού ς
πῶ ς γὰ ρ λέγεις δίκαιό ς εἰμι καὶ οὐ κ ἐπακή κοέν μου αἰώ νιος γά ρ ἐστιν ὁ ἐπά νω
βροτῶ ν
λέγεις δέ διὰ τί τῆ ς δίκης μου οὐ κ ἐπακή κοεν πᾶ ν ῥ ῆ μα
ἐν γὰ ρ τῷ ἅ παξ λαλή σαι ὁ κύ ριος ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ ἐνύ πνιον
ἢ ἐν μελέτῃ νυκτερινῇ ὡ ς ὅ ταν ἐπιπίπτῃ δεινὸ ς φό βος ἐπ' ἀ νθρώ πους ἐπὶ
νυσταγμά των ἐπὶ κοίτης
τό τε ἀ νακαλύ πτει νοῦ ν ἀ νθρώ πων ἐν εἴδεσιν φό βου τοιού τοις αὐ τοὺ ς ἐξεφό βησεν
ἀ ποστρέψαι ἄ νθρωπον ἐξ ἀ δικίας τὸ δὲ σῶ μα αὐ τοῦ ἀ πὸ πτώ ματος ἐρρύ σατο
ἐφείσατο δὲ τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ θανά του καὶ μὴ πεσεῖν αὐ τὸ ν ἐν πολέμῳ
πά λιν δὲ ἤ λεγξεν αὐ τὸ ν ἐν μαλακίᾳ ἐπὶ κοίτης καὶ πλῆ θος ὀ στῶ ν αὐ τοῦ ἐνά ρκησεν
πᾶ ν δὲ βρωτὸ ν σίτου οὐ μὴ δύ νηται προσδέξασθαι καὶ ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ βρῶ σιν
ἐπιθυμή σει
ἕως ἂ ν σαπῶ σιν αὐ τοῦ αἱ σά ρκες καὶ ἀ ποδείξῃ τὰ ὀ στᾶ αὐ τοῦ κενά
ἤ γγισεν δὲ εἰς θά νατον ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ ἡ δὲ ζωὴ αὐ τοῦ ἐν ᾅ δῃ
ἐὰ ν ὦ σιν χίλιοι ἄ γγελοι θανατηφό ροι εἷς αὐ τῶ ν οὐ μὴ τρώ σῃ αὐ τό ν ἐὰ ν νοή σῃ τῇ
καρδίᾳ ἐπιστραφῆ ναι ἐπὶ κύ ριον ἀ ναγγείλῃ δὲ ἀ νθρώ πῳ τὴ ν ἑαυτοῦ μέμψιν τὴ ν δὲ
ἄ νοιαν αὐ τοῦ δείξῃ
704

ἀ νθέξεται τοῦ μὴ πεσεῖν αὐ τὸ ν εἰς θά νατον ἀ νανεώ σει δὲ αὐ τοῦ τὸ σῶ μα ὥ σπερ

ἀ λοιφὴ ν ἐπὶ τοίχου τὰ δὲ ὀ στᾶ αὐ τοῦ ἐμπλή σει μυελοῦ
ἁ παλυνεῖ δὲ αὐ τοῦ τὰ ς σά ρκας ὥ σπερ νηπίου ἀ ποκαταστή σει δὲ αὐ τὸ ν
ἀ νδρωθέντα ἐν ἀ νθρώ ποις
εὐ ξά μενος δὲ πρὸ ς κύ ριον καὶ δεκτὰ αὐ τῷ ἔσται εἰσελεύ σεται δὲ προσώ πῳ καθαρῷ
σὺ ν ἐξηγορίᾳ ἀ ποδώ σει δὲ ἀ νθρώ ποις δικαιοσύ νην
εἶτα τό τε ἀ πομέμψεται ἄ νθρωπος αὐ τὸ ς ἑαυτῷ λέγων οἷα συνετέλουν καὶ οὐ κ ἄ ξια
ἤ τασέν με ὧ ν ἥ μαρτον
σῶ σον ψυχή ν μου τοῦ μὴ ἐλθεῖν εἰς διαφθορά ν καὶ ἡ ζωή μου φῶ ς ὄ ψεται
ἰδοὺ πά ντα ταῦ τα ἐργᾶ ται ὁ ἰσχυρὸ ς ὁ δοὺ ς τρεῖς μετὰ ἀ νδρό ς
ἀ λλ' ἐρρύ σατο τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ θανά του ἵνα ἡ ζωή μου ἐν φωτὶ αἰνῇ αὐ τό ν
ἐνωτίζου ιωβ καὶ ἄ κουέ μου κώ φευσον καὶ ἐγώ εἰμι λαλή σω
εἰ εἰσὶν λό γοι ἀ ποκρίθητί μοι λά λησον θέλω γὰ ρ δικαιωθῆ ναί σε
εἰ μή σὺ ἄ κουσό ν μου κώ φευσον καὶ διδά ξω σε σοφίαν
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιους λέγει
ἀ κού σατέ μου σοφοί ἐπιστά μενοι ἐνωτίζεσθε τὸ καλό ν
ὅ τι οὖ ς λό γους δοκιμά ζει καὶ λά ρυγξ γεύ εται βρῶ σιν
κρίσιν ἑλώ μεθα ἑαυτοῖς γνῶ μεν ἀ νὰ μέσον ἑαυτῶ ν ὅ τι καλό ν
ὅ τι εἴρηκεν ιωβ δίκαιό ς εἰμι ὁ κύ ριος ἀ πή λλαξέν μου τὸ κρίμα
ἐψεύ σατο δὲ τῷ κρίματί μου βίαιον τὸ βέλος μου ἄ νευ ἀ δικίας
τίς ἀ νὴ ρ ὥ σπερ ιωβ πίνων μυκτηρισμὸ ν ὥ σπερ ὕ δωρ
οὐ χ ἁ μαρτὼ ν οὐ δὲ ἀ σεβή σας ἢ ὁ δοῦ κοινωνή σας μετὰ ποιού ντων τὰ ἄ νομα τοῦ
πορευθῆ ναι μετὰ ἀ σεβῶ ν
μὴ γὰ ρ εἴπῃς ὅ τι οὐ κ ἔσται ἐπισκοπὴ ἀ νδρό ς καὶ ἐπισκοπὴ αὐ τῷ παρὰ κυρίου
διό συνετοὶ καρδίας ἀ κού σατέ μου μή μοι εἴη ἔναντι κυρίου ἀ σεβῆ σαι καὶ ἔναντι
παντοκρά τορος ταρά ξαι τὸ δίκαιον
ἀ λλὰ ἀ ποδιδοῖ ἀ νθρώ πῳ καθὰ ποιεῖ ἕκαστος αὐ τῶ ν καὶ ἐν τρίβῳ ἀ νδρὸ ς εὑ ρή σει
αὐ τό ν
οἴῃ δὲ τὸ ν κύ ριον ἄ τοπα ποιή σειν ἢ ὁ παντοκρά τωρ ταρά ξει κρίσιν
ὃ ς ἐποίησεν τὴ ν γῆ ν τίς δέ ἐστιν ὁ ποιῶ ν τὴ ν ὑ π' οὐ ρανὸ ν καὶ τὰ ἐνό ντα πά ντα
εἰ γὰ ρ βού λοιτο συνέχειν καὶ τὸ πνεῦ μα παρ' αὐ τῷ κατασχεῖν
τελευτή σει πᾶ σα σὰ ρξ ὁ μοθυμαδό ν πᾶ ς δὲ βροτὸ ς εἰς γῆ ν ἀ πελεύ σεται ὅ θεν καὶ
ἐπλά σθη
εἰ δὲ μὴ νουθετῇ ἄ κουε ταῦ τα ἐνωτίζου φωνὴ ν ῥ ημά των
ἰδὲ σὺ τὸ ν μισοῦ ντα ἄ νομα καὶ τὸ ν ὀ λλύ ντα τοὺ ς πονηροὺ ς ὄ ντα αἰώ νιον δίκαιον
ἀ σεβὴ ς ὁ λέγων βασιλεῖ παρανομεῖς ἀ σεβέστατε τοῖς ἄ ρχουσιν
ὃ ς οὐ κ ἐπῃσχύ νθη πρό σωπον ἐντίμου οὐ δὲ οἶδεν τιμὴ ν θέσθαι ἁ δροῖς θαυμασθῆ ναι
πρό σωπα αὐ τῶ ν
κενὰ δὲ αὐ τοῖς ἀ ποβή σεται τὸ κεκραγέναι καὶ δεῖσθαι ἀ νδρό ς ἐχρή σαντο γὰ ρ
παρανό μως ἐκκλινομένων ἀ δυνά των
αὐ τὸ ς γὰ ρ ὁ ρατή ς ἐστιν ἔργων ἀ νθρώ πων λέληθεν δὲ αὐ τὸ ν οὐ δὲν ὧ ν πρά σσουσιν
οὐ δὲ ἔσται τό πος τοῦ κρυβῆ ναι τοὺ ς ποιοῦ ντας τὰ ἄ νομα
705

ὅ τι οὐ κ ἐπ' ἄ νδρα θή σει ἔτι ὁ γὰ ρ κύ ριος πά ντας ἐφορᾷ

ὁ καταλαμβά νων ἀ νεξιχνίαστα ἔνδοξά τε καὶ ἐξαίσια ὧ ν οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς
ὁ γνωρίζων αὐ τῶ ν τὰ ἔργα καὶ στρέψει νύ κτα καὶ ταπεινωθή σονται
ἔσβεσεν δὲ ἀ σεβεῖς ὁ ρατοὶ δὲ ἐναντίον αὐ τοῦ
ὅ τι ἐξέκλιναν ἐκ νό μου θεοῦ δικαιώ ματα δὲ αὐ τοῦ οὐ κ ἐπέγνωσαν
τοῦ ἐπαγαγεῖν ἐπ' αὐ τὸ ν κραυγὴ ν πένητος καὶ κραυγὴ ν πτωχῶ ν εἰσακού σεται
καὶ αὐ τὸ ς ἡ συχίαν παρέξει καὶ τίς καταδικά σεται καὶ κρύ ψει πρό σωπον καὶ τίς
ὄ ψεται αὐ τό ν καὶ κατὰ ἔθνους καὶ κατὰ ἀ νθρώ που ὁ μοῦ
βασιλεύ ων ἄ νθρωπον ὑ ποκριτὴ ν ἀ πὸ δυσκολίας λαοῦ
ὅ τι πρὸ ς τὸ ν ἰσχυρὸ ν ὁ λέγων εἴληφα οὐ κ ἐνεχυρά σω
ἄ νευ ἐμαυτοῦ ὄ ψομαι σὺ δεῖξό ν μοι εἰ ἀ δικίαν ἠ ργασά μην οὐ μὴ προσθή σω
μὴ παρὰ σοῦ ἀ ποτείσει αὐ τή ν ὅ τι ἀ πώ σῃ ὅ τι σὺ ἐκλέξῃ καὶ οὐ κ ἐγώ καὶ τί ἔγνως
λά λησον
διὸ συνετοὶ καρδίας ἐροῦ σιν ταῦ τα ἀ νὴ ρ δὲ σοφὸ ς ἀ κή κοέν μου τὸ ῥ ῆ μα
ιωβ δὲ οὐ κ ἐν συνέσει ἐλά λησεν τὰ δὲ ῥ ή ματα αὐ τοῦ οὐ κ ἐν ἐπιστή μῃ
οὐ μὴ ν δὲ ἀ λλὰ μά θε ιωβ μὴ δῷ ς ἔτι ἀ νταπό κρισιν ὥ σπερ οἱ ἄ φρονες
ἵνα μὴ προσθῶ μεν ἐφ' ἁ μαρτίαις ἡ μῶ ν ἀ νομία δὲ ἐφ' ἡ μῖν λογισθή σεται πολλὰ
λαλού ντων ῥ ή ματα ἐναντίον τοῦ κυρίου
ὑ πολαβὼ ν δὲ ελιους λέγει
τί τοῦ το ἡ γή σω ἐν κρίσει σὺ τίς εἶ ὅ τι εἶπας δίκαιό ς εἰμι ἔναντι κυρίου
ἢ ἐρεῖς τί ποιή σω ἁ μαρτώ ν
ἐγὼ σοὶ δώ σω ἀ πό κρισιν καὶ τοῖς τρισὶν φίλοις σου
ἀ νά βλεψον εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ ἰδέ κατά μαθε δὲ νέφη ὡ ς ὑ ψηλὰ ἀ πὸ σοῦ
εἰ ἥ μαρτες τί πρά ξεις εἰ δὲ καὶ πολλὰ ἠ νό μησας τί δύ νασαι ποιῆ σαι
ἐπεὶ δὲ οὖ ν δίκαιος εἶ τί δώ σεις αὐ τῷ ἢ τί ἐκ χειρό ς σου λή μψεται
ἀ νδρὶ τῷ ὁ μοίῳ σου ἡ ἀ σέβειά σου καὶ υἱῷ ἀ νθρώ που ἡ δικαιοσύ νη σου
ἀ πὸ πλή θους συκοφαντού μενοι κεκρά ξονται βοή σονται ἀ πὸ βραχίονος πολλῶ ν
καὶ οὐ κ εἶπεν ποῦ ἐστιν ὁ θεὸ ς ὁ ποιή σας με ὁ κατατά σσων φυλακὰ ς νυκτερινά ς
ὁ διορίζων με ἀ πὸ τετραπό δων γῆ ς ἀ πὸ δὲ πετεινῶ ν οὐ ρανοῦ
ἐκεῖ κεκρά ξονται καὶ οὐ μὴ εἰσακού σῃ καὶ ἀ πὸ ὕ βρεως πονηρῶ ν
ἄ τοπα γὰ ρ οὐ βού λεται ὁ κύ ριος ἰδεῖν αὐ τὸ ς γὰ ρ ὁ παντοκρά τωρ ὁ ρατή ς ἐστιν
τῶ ν συντελού ντων τὰ ἄ νομα καὶ σώ σει με κρίθητι δὲ ἐναντίον αὐ τοῦ εἰ δύ νασαι
αἰνέσαι αὐ τό ν ὡ ς ἔστιν
καὶ νῦ ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἐπισκεπτό μενος ὀ ργὴ ν αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔγνω παραπτώ ματι
σφό δρα
καὶ ιωβ ματαίως ἀ νοίγει τὸ στό μα αὐ τοῦ ἐν ἀ γνωσίᾳ ῥ ή ματα βαρύ νει
προσθεὶς δὲ ελιους ἔτι λέγει
μεῖνό ν με μικρὸ ν ἔτι ἵνα διδά ξω σε ἔτι γὰ ρ ἐν ἐμοί ἐστιν λέξις
ἀ ναλαβὼ ν τὴ ν ἐπιστή μην μου μακρὰ ν ἔργοις δέ μου δίκαια ἐρῶ
ἐπ' ἀ ληθείας καὶ οὐ κ ἄ δικα ῥ ή ματα ἀ δίκως συνίεις
γίγνωσκε δὲ ὅ τι ὁ κύ ριος οὐ μὴ ἀ ποποιή σηται τὸ ν ἄ κακον δυνατὸ ς ἰσχύ ι καρδίας
ἀ σεβῆ οὐ μὴ ζωοποιή σει καὶ κρίμα πτωχῶ ν δώ σει
706

οὐ κ ἀ φελεῖ ἀ πὸ δικαίου ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ μετὰ βασιλέων εἰς θρό νον καὶ καθιεῖ
αὐ τοὺ ς εἰς νεῖκος καὶ ὑ ψωθή σονται
καὶ εἰ πεπεδημένοι ἐν χειροπέδαις συσχεθή σονται ἐν σχοινίοις πενίας
καὶ ἀ ναγγελεῖ αὐ τοῖς τὰ ἔργα αὐ τῶ ν καὶ τὰ παραπτώ ματα αὐ τῶ ν ὅ τι ἰσχύ σουσιν
ἀ λλὰ τοῦ δικαίου εἰσακού σεται καὶ εἶπεν ὅ τι ἐπιστραφή σονται ἐξ ἀ δικίας
ἐὰ ν ἀ κού σωσιν καὶ δουλεύ σωσιν συντελέσουσιν τὰ ς ἡ μέρας αὐ τῶ ν ἐν ἀ γαθοῖς καὶ
τὰ ἔτη αὐ τῶ ν ἐν εὐ πρεπείαις
ἀ σεβεῖς δὲ οὐ διασῴ ζει παρὰ τὸ μὴ βού λεσθαι εἰδέναι αὐ τοὺ ς τὸ ν κύ ριον καὶ διό τι
νουθετού μενοι ἀ νή κοοι ἦ σαν
καὶ ὑ ποκριταὶ καρδίᾳ τά ξουσιν θυμό ν οὐ βοή σονται ὅ τι ἔδησεν αὐ τού ς
ἀ ποθά νοι τοίνυν ἐν νεό τητι ἡ ψυχὴ αὐ τῶ ν ἡ δὲ ζωὴ αὐ τῶ ν τιτρωσκομένη ὑ πὸ
ἀ γγέλων
ἀ νθ' ὧ ν ἔθλιψαν ἀ σθενῆ καὶ ἀ δύ νατον κρίμα δὲ πραέων ἐκθή σει
καὶ προσέτι ἠ πά τησέν σε ἐκ στό ματος ἐχθροῦ ἄ βυσσος κατά χυσις ὑ ποκά τω αὐ τῆ ς
καὶ κατέβη τρά πεζά σου πλή ρης πιό τητος
οὐ χ ὑ στερή σει δὲ ἀ πὸ δικαίων κρίμα
θυμὸ ς δὲ ἐπ' ἀ σεβεῖς ἔσται δι' ἀ σέβειαν δώ ρων ὧ ν ἐδέχοντο ἐπ' ἀ δικίαις
μή σε ἐκκλινά τω ἑκὼ ν ὁ νοῦ ς δεή σεως ἐν ἀ νά γκῃ ὄ ντων ἀ δυνά των καὶ πά ντας τοὺ ς
κραταιοῦ ντας ἰσχύ ν
μὴ ἐξελκύ σῃς τὴ ν νύ κτα τοῦ ἀ ναβῆ ναι λαοὺ ς ἀ ντ' αὐ τῶ ν
ἀ λλὰ φύ λαξαι μὴ πρά ξῃς ἄ τοπα ἐπὶ τοῦ τον γὰ ρ ἐξείλω ἀ πὸ πτωχείας
ἰδοὺ ὁ ἰσχυρὸ ς κραταιώ σει ἐν ἰσχύ ι αὐ τοῦ τίς γά ρ ἐστιν κατ' αὐ τὸ ν δυνά στης
τίς δέ ἐστιν ὁ ἐτά ζων αὐ τοῦ τὰ ἔργα ἢ τίς ὁ εἴπας ἔπραξεν ἄ δικα
μνή σθητι ὅ τι μεγά λα ἐστὶν αὐ τοῦ τὰ ἔργα ὧ ν ἦ ρξαν ἄ νδρες
πᾶ ς ἄ νθρωπος εἶδεν ἐν ἑαυτῷ ὅ σοι τιτρωσκό μενοί εἰσιν βροτοί
ἰδοὺ ὁ ἰσχυρὸ ς πολύ ς καὶ οὐ γνωσό μεθα ἀ ριθμὸ ς ἐτῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ πέραντος
ἀ ριθμηταὶ δὲ αὐ τῷ σταγό νες ὑ ετοῦ καὶ ἐπιχυθή σονται ὑ ετῷ εἰς νεφέλην
ῥ υή σονται παλαιώ ματα ἐσκίασεν δὲ νέφη ἐπὶ ἀ μυθή των βροτῶ ν
O a ὥ ραν ἔθετο κτή νεσιν οἴδασιν δὲ κοίτης τά ξιν
O b ἐπὶ τού τοις πᾶ σιν οὐ κ ἐξίσταταί σου ἡ διά νοια οὐ δὲ
διαλλά σσεταί σου ἡ καρδία ἀ πὸ σώ ματος
καὶ ἐὰ ν συνῇ ἀ πεκτά σεις νεφέλης ἰσό τητα σκηνῆ ς αὐ τοῦ
ἰδοὺ ἐκτείνει ἐπ' αὐ τὸ ν ηδω καὶ ῥ ιζώ ματα τῆ ς θαλά σσης ἐκά λυψεν
ἐν γὰ ρ αὐ τοῖς κρινεῖ λαού ς δώ σει τροφὴ ν τῷ ἰσχύ οντι
ἐπὶ χειρῶ ν ἐκά λυψεν φῶ ς καὶ ἐνετείλατο περὶ αὐ τῆ ς ἐν ἀ παντῶ ντι
ἀ ναγγελεῖ περὶ αὐ τοῦ φίλον αὐ τοῦ κτῆ σις καὶ περὶ ἀ δικίας
καὶ ταύ της ἐταρά χθη ἡ καρδία μου καὶ ἀ περρύ η ἐκ τοῦ τό που αὐ τῆ ς
ἄ κουε ἀ κοὴ ν ἐν ὀ ργῇ θυμοῦ κυρίου καὶ μελέτη ἐκ στό ματος αὐ τοῦ ἐξελεύ σεται
ὑ ποκά τω παντὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ ἀ ρχὴ αὐ τοῦ καὶ τὸ φῶ ς αὐ τοῦ ἐπὶ πτερύ γων τῆ ς γῆ ς
ὀ πίσω αὐ τοῦ βοή σεται φωνή βροντή σει ἐν φωνῇ ὕ βρεως αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ νταλλά ξει
αὐ τού ς ὅ τι ἀ κού σει φωνὴ ν αὐ τοῦ
βροντή σει ὁ ἰσχυρὸ ς ἐν φωνῇ αὐ τοῦ θαυμά σια ἐποίησεν γὰ ρ μεγά λα ἃ οὐ κ ᾔ δειμεν
707

συντά σσων χιό νι γίνου ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ χειμὼ ν ὑ ετό ς καὶ χειμὼ ν ὑ ετῶ ν δυναστείας
αὐ τοῦ
ἐν χειρὶ παντὸ ς ἀ νθρώ που κατασφραγίζει ἵνα γνῷ πᾶ ς ἄ νθρωπος τὴ ν ἑαυτοῦ
ἀ σθένειαν
εἰσῆ λθεν δὲ θηρία ὑ πὸ σκέπην ἡ σύ χασαν δὲ ἐπὶ κοίτης
ἐκ ταμιείων ἐπέρχονται δῖναι ἀ πὸ δὲ ἀ κρωτηρίων ψῦ χος
καὶ ἀ πὸ πνοῆ ς ἰσχυροῦ δώ σει πά γος οἰακίζει δὲ τὸ ὕ δωρ ὡ ς ἐὰ ν βού ληται
καὶ ἐκλεκτὸ ν καταπλά σσει νεφέλη διασκορπιεῖ νέφος φῶ ς αὐ τοῦ
καὶ αὐ τὸ ς κυκλώ ματα διαστρέψει ἐν θεεβουλαθω εἰς ἔργα αὐ τῶ ν πά ντα ὅ σα ἂ ν
ἐντείληται αὐ τοῖς ταῦ τα συντέτακται παρ' αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐὰ ν εἰς παιδείαν ἐὰ ν εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ ἐὰ ν εἰς ἔλεος εὑ ρή σει αὐ τό ν
ἐνωτίζου ταῦ τα ιωβ στῆ θι νουθετοῦ δύ ναμιν κυρίου
οἴδαμεν ὅ τι ὁ θεὸ ς ἔθετο ἔργα αὐ τοῦ φῶ ς ποιή σας ἐκ σκό τους
ἐπίσταται δὲ διά κρισιν νεφῶ ν ἐξαίσια δὲ πτώ ματα πονηρῶ ν
σοῦ δὲ ἡ στολὴ θερμή ἡ συχά ζεται δὲ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
στερεώ σεις μετ' αὐ τοῦ εἰς παλαιώ ματα ἰσχυραὶ ὡ ς ὅ ρασις ἐπιχύ σεως
διὰ τί δίδαξό ν με τί ἐροῦ μεν αὐ τῷ καὶ παυσώ μεθα πολλὰ λέγοντες
μὴ βίβλος ἢ γραμματεύ ς μοι παρέστηκεν ἵνα ἄ νθρωπον ἑστηκὼ ς κατασιωπή σω
πᾶ σιν δ' οὐ χ ὁ ρατὸ ν τὸ φῶ ς τηλαυγές ἐστιν ἐν τοῖς παλαιώ μασιν ὥ σπερ τὸ παρ'
αὐ τοῦ ἐπὶ νεφῶ ν
ἀ πὸ βορρᾶ νέφη χρυσαυγοῦ ντα ἐπὶ τού τοις μεγά λη ἡ δό ξα καὶ τιμὴ παντοκρά τορος
καὶ οὐ χ εὑ ρίσκομεν ἄ λλον ὅ μοιον τῇ ἰσχύ ι αὐ τοῦ ὁ τὰ δίκαια κρίνων οὐ κ οἴει
ἐπακού ειν αὐ τό ν
διὸ φοβηθή σονται αὐ τὸ ν οἱ ἄ νθρωποι φοβηθή σονται δὲ αὐ τὸ ν καὶ οἱ σοφοὶ καρδίᾳ
μετὰ δὲ τὸ παύ σασθαι ελιουν τῆ ς λέξεως εἶπεν ὁ κύ ριος τῷ ιωβ διὰ λαίλαπος καὶ
νεφῶ ν
τίς οὗ τος ὁ κρύ πτων με βουλή ν συνέχων δὲ ῥ ή ματα ἐν καρδίᾳ ἐμὲ δὲ οἴεται
κρύ πτειν
ζῶ σαι ὥ σπερ ἀ νὴ ρ τὴ ν ὀ σφύ ν σου ἐρωτή σω δέ σε σὺ δέ μοι ἀ ποκρίθητι
ποῦ ἦ ς ἐν τῷ θεμελιοῦ ν με τὴ ν γῆ ν ἀ πά γγειλον δέ μοι εἰ ἐπίστῃ σύ νεσιν
τίς ἔθετο τὰ μέτρα αὐ τῆ ς εἰ οἶδας ἢ τίς ὁ ἐπαγαγὼ ν σπαρτίον ἐπ' αὐ τῆ ς
ἐπὶ τίνος οἱ κρίκοι αὐ τῆ ς πεπή γασιν τίς δέ ἐστιν ὁ βαλὼ ν λίθον γωνιαῖον ἐπ' αὐ τῆ ς
ὅ τε ἐγενή θησαν ἄ στρα ᾔ νεσά ν με φωνῇ μεγά λῃ πά ντες ἄ γγελοί μου
ἔφραξα δὲ θά λασσαν πύ λαις ὅ τε ἐμαίμασσεν ἐκ κοιλίας μητρὸ ς αὐ τῆ ς
ἐκπορευομένη
ἐθέμην δὲ αὐ τῇ νέφος ἀ μφίασιν ὁ μίχλῃ δὲ αὐ τὴ ν ἐσπαργά νωσα
ἐθέμην δὲ αὐ τῇ ὅ ρια περιθεὶς κλεῖθρα καὶ πύ λας
εἶπα δὲ αὐ τῇ μέχρι τού του ἐλεύ σῃ καὶ οὐ χ ὑ περβή σῃ ἀ λλ' ἐν σεαυτῇ συντριβή σεταί
σου τὰ κύ ματα
ἦ ἐπὶ σοῦ συντέταχα φέγγος πρωινό ν ἑωσφό ρος δὲ εἶδεν τὴ ν ἑαυτοῦ τά ξιν
ἐπιλαβέσθαι πτερύ γων γῆ ς ἐκτινά ξαι ἀ σεβεῖς ἐξ αὐ τῆ ς
ἦ σὺ λαβὼ ν γῆ ν πηλὸ ν ἔπλασας ζῷ ον καὶ λαλητὸ ν αὐ τὸ ν ἔθου ἐπὶ γῆ ς
708

ἀ φεῖλας δὲ ἀ πὸ ἀ σεβῶ ν τὸ φῶ ς βραχίονα δὲ ὑ περηφά νων συνέτριψας

ἦ λθες δὲ ἐπὶ πηγὴ ν θαλά σσης ἐν δὲ ἴχνεσιν ἀ βύ σσου περιεπά τησας
ἀ νοίγονται δέ σοι φό βῳ πύ λαι θανά του πυλωροὶ δὲ ᾅ δου ἰδό ντες σε ἔπτηξαν
νενουθέτησαι δὲ τὸ εὖ ρος τῆ ς ὑ π' οὐ ρανό ν ἀ νά γγειλον δή μοι πό ση τίς ἐστιν
ποίᾳ δὲ γῇ αὐ λίζεται τὸ φῶ ς σκό τους δὲ ποῖος ὁ τό πος
εἰ ἀ γά γοις με εἰς ὅ ρια αὐ τῶ ν εἰ δὲ καὶ ἐπίστασαι τρίβους αὐ τῶ ν
οἶδα ἄ ρα ὅ τι τό τε γεγέννησαι ἀ ριθμὸ ς δὲ ἐτῶ ν σου πολύ ς
ἦ λθες δὲ ἐπὶ θησαυροὺ ς χιό νος θησαυροὺ ς δὲ χαλά ζης ἑό ρακας
ἀ πό κειται δέ σοι εἰς ὥ ραν ἐχθρῶ ν εἰς ἡ μέραν πολέμου καὶ μά χης
πό θεν δὲ ἐκπορεύ εται πά χνη ἢ διασκεδά ννυται νό τος εἰς τὴ ν ὑ π' οὐ ρανό ν
τίς δὲ ἡ τοίμασεν ὑ ετῷ λά βρῳ ῥ ύ σιν ὁ δὸ ν δὲ κυδοιμῶ ν
τοῦ ὑ ετίσαι ἐπὶ γῆ ν οὗ οὐ κ ἀ νή ρ ἔρημον οὗ οὐ χ ὑ πά ρχει ἄ νθρωπος ἐν αὐ τῇ
τοῦ χορτά σαι ἄ βατον καὶ ἀ οίκητον καὶ τοῦ ἐκβλαστῆ σαι ἔξοδον χλό ης
τίς ἐστιν ὑ ετοῦ πατή ρ τίς δέ ἐστιν ὁ τετοκὼ ς βώ λους δρό σου
ἐκ γαστρὸ ς δὲ τίνος ἐκπορεύ εται ὁ κρύ σταλλος πά χνην δὲ ἐν οὐ ρανῷ τίς τέτοκεν
ἣ καταβαίνει ὥ σπερ ὕ δωρ ῥ έον πρό σωπον δὲ ἀ βύ σσου τίς ἔπηξεν
συνῆ κας δὲ δεσμὸ ν πλειά δος καὶ φραγμὸ ν ὠ ρίωνος ἤ νοιξας
ἦ διανοίξεις μαζουρωθ ἐν καιρῷ αὐ τοῦ καὶ ἕσπερον ἐπὶ κό μης αὐ τοῦ ἄ ξεις αὐ τά
ἐπίστασαι δὲ τροπὰ ς οὐ ρανοῦ ἢ τὰ ὑ π' οὐ ρανὸ ν ὁ μοθυμαδὸ ν γινό μενα
καλέσεις δὲ νέφος φωνῇ καὶ τρό μῳ ὕ δατος λά βρῳ ὑ πακού σεταί σου
ἀ ποστελεῖς δὲ κεραυνοὺ ς καὶ πορεύ σονται ἐροῦ σιν δέ σοι τί ἐστιν
τίς δὲ ἔδωκεν γυναιξὶν ὑ φά σματος σοφίαν ἢ ποικιλτικὴ ν ἐπιστή μην
τίς δὲ ὁ ἀ ριθμῶ ν νέφη σοφίᾳ οὐ ρανὸ ν δὲ εἰς γῆ ν ἔκλινεν
κέχυται δὲ ὥ σπερ γῆ κονία κεκό λληκα δὲ αὐ τὸ ν ὥ σπερ λίθῳ κύ βον
θηρεύ σεις δὲ λέουσιν βορά ν ψυχὰ ς δὲ δρακό ντων ἐμπλή σεις
δεδοίκασιν γὰ ρ ἐν κοίταις αὐ τῶ ν κά θηνται δὲ ἐν ὕ λαις ἐνεδρεύ οντες
τίς δὲ ἡ τοίμασεν κό ρακι βορά ν νεοσσοὶ γὰ ρ αὐ τοῦ πρὸ ς κύ ριον κεκρά γασιν
πλανώ μενοι τὰ σῖτα ζητοῦ ντες
εἰ ἔγνως καιρὸ ν τοκετοῦ τραγελά φων πέτρας ἐφύ λαξας δὲ ὠ δῖνας ἐλά φων
ἠ ρίθμησας δὲ αὐ τῶ ν μῆ νας πλή ρεις τοκετοῦ ὠ δῖνας δὲ αὐ τῶ ν ἔλυσας
ἐξέθρεψας δὲ αὐ τῶ ν τὰ παιδία ἔξω φό βου ὠ δῖνας αὐ τῶ ν ἐξαποστελεῖς
ἀ πορρή ξουσιν τὰ τέκνα αὐ τῶ ν πληθυνθή σονται ἐν γενή ματι ἐξελεύ σονται καὶ οὐ μὴ
ἀ νακά μψουσιν αὐ τοῖς
τίς δέ ἐστιν ὁ ἀ φεὶς ὄ νον ἄ γριον ἐλεύ θερον δεσμοὺ ς δὲ αὐ τοῦ τίς ἔλυσεν
ἐθέμην δὲ τὴ ν δίαιταν αὐ τοῦ ἔρημον καὶ τὰ σκηνώ ματα αὐ τοῦ ἁ λμυρίδα
καταγελῶ ν πολυοχλίας πό λεως μέμψιν δὲ φορολό γου οὐ κ ἀ κού ων
κατασκέψεται ὄ ρη νομὴ ν αὐ τοῦ καὶ ὀ πίσω παντὸ ς χλωροῦ ζητεῖ
βουλή σεται δέ σοι μονό κερως δουλεῦ σαι ἢ κοιμηθῆ ναι ἐπὶ φά τνης σου
δή σεις δὲ ἐν ἱμᾶ σι ζυγὸ ν αὐ τοῦ ἢ ἑλκύ σει σου αὔ λακας ἐν πεδίῳ
πέποιθας δὲ ἐπ' αὐ τῷ ὅ τι πολλὴ ἡ ἰσχὺ ς αὐ τοῦ ἐπαφή σεις δὲ αὐ τῷ τὰ ἔργα σου
πιστεύ σεις δὲ ὅ τι ἀ ποδώ σει σοι τὸ ν σπό ρον εἰσοίσει δέ σου τὸ ν ἅ λωνα
πτέρυξ τερπομένων νεελασα ἐὰ ν συλλά βῃ ασιδα καὶ νεσσα
709

ὅ τι ἀ φή σει εἰς γῆ ν τὰ ᾠ ὰ αὐ τῆ ς καὶ ἐπὶ χοῦ ν θά λψει

καὶ ἐπελά θετο ὅ τι ποὺ ς σκορπιεῖ καὶ θηρία ἀ γροῦ καταπατή σει
ἀ πεσκλή ρυνεν τὰ τέκνα αὐ τῆ ς ὥ στε μὴ ἑαυτῇ εἰς κενὸ ν ἐκοπίασεν ἄ νευ φό βου
ὅ τι κατεσιώ πησεν αὐ τῇ ὁ θεὸ ς σοφίαν καὶ οὐ κ ἐμέρισεν αὐ τῇ ἐν τῇ συνέσει
κατὰ καιρὸ ν ἐν ὕ ψει ὑ ψώ σει καταγελά σεται ἵππου καὶ τοῦ ἐπιβά του αὐ τοῦ
ἦ σὺ περιέθηκας ἵππῳ δύ ναμιν ἐνέδυσας δὲ τραχή λῳ αὐ τοῦ φό βον
περιέθηκας δὲ αὐ τῷ πανοπλίαν δό ξαν δὲ στηθέων αὐ τοῦ τό λμῃ
ἀ νορύ σσων ἐν πεδίῳ γαυριᾷ ἐκπορεύ εται δὲ εἰς πεδίον ἐν ἰσχύ ι
συναντῶ ν βέλει καταγελᾷ καὶ οὐ μὴ ἀ ποστραφῇ ἀ πὸ σιδή ρου
ἐπ' αὐ τῷ γαυριᾷ τό ξον καὶ μά χαιρα
καὶ ὀ ργῇ ἀ φανιεῖ τὴ ν γῆ ν καὶ οὐ μὴ πιστεύ σῃ ἕως ἂ ν σημά νῃ σά λπιγξ
σά λπιγγος δὲ σημαινού σης λέγει εὖ γε πό ρρωθεν δὲ ὀ σφραίνεται πολέμου σὺ ν
ἅ λματι καὶ κραυγῇ
ἐκ δὲ τῆ ς σῆ ς ἐπιστή μης ἕστηκεν ἱέραξ ἀ ναπετά σας τὰ ς πτέρυγας ἀ κίνητος
καθορῶ ν τὰ πρὸ ς νό τον
ἐπὶ δὲ σῷ προστά γματι ὑ ψοῦ ται ἀ ετό ς γὺ ψ δὲ ἐπὶ νοσσιᾶ ς αὐ τοῦ καθεσθεὶς
αὐ λίζεται
ἐπ' ἐξοχῇ πέτρας καὶ ἀ ποκρύ φῳ
ἐκεῖσε ὢ ν ζητεῖ τὰ σῖτα πό ρρωθεν οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ σκοπεύ ουσιν
νεοσσοὶ δὲ αὐ τοῦ φύ ρονται ἐν αἵματι οὗ δ' ἂ ν ὦ σι τεθνεῶ τες παραχρῆ μα
εὑ ρίσκονται
καὶ ἀ πεκρίθη κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ ιωβ καὶ εἶπεν
μὴ κρίσιν μετὰ ἱκανοῦ ἐκκλινεῖ ἐλέγχων θεὸ ν ἀ ποκριθή σεται αὐ τή ν
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει τῷ κυρίῳ
τί ἔτι ἐγὼ κρίνομαι νουθετού μενος καὶ ἐλέγχων κύ ριον ἀ κού ων τοιαῦ τα οὐ θὲν ὤ ν
ἐγὼ δὲ τίνα ἀ πό κρισιν δῶ πρὸ ς ταῦ τα χεῖρα θή σω ἐπὶ στό ματί μου
ἅ παξ λελά ληκα ἐπὶ δὲ τῷ δευτέρῳ οὐ προσθή σω
ἔτι δὲ ὑ πολαβὼ ν ὁ κύ ριος εἶπεν τῷ ιωβ ἐκ τοῦ νέφους
μή ἀ λλὰ ζῶ σαι ὥ σπερ ἀ νὴ ρ τὴ ν ὀ σφύ ν σου ἐρωτή σω δέ σε σὺ δέ μοι ἀ ποκρίθητι
μὴ ἀ ποποιοῦ μου τὸ κρίμα οἴει δέ με ἄ λλως σοι κεχρηματικέναι ἢ ἵνα ἀ ναφανῇ ς
δίκαιος
ἦ βραχίων σοί ἐστιν κατὰ τοῦ κυρίου ἢ φωνῇ κατ' αὐ τὸ ν βροντᾷ ς
ἀ νά λαβε δὴ ὕ ψος καὶ δύ ναμιν δό ξαν δὲ καὶ τιμὴ ν ἀ μφίεσαι
ἀ πό στειλον δὲ ἀ γγέλους ὀ ργῇ πᾶ ν δὲ ὑ βριστὴ ν ταπείνωσον
ὑ περή φανον δὲ σβέσον σῆ ψον δὲ ἀ σεβεῖς παραχρῆ μα
κρύ ψον δὲ εἰς γῆ ν ἔξω ὁ μοθυμαδό ν τὰ δὲ πρό σωπα αὐ τῶ ν ἀ τιμίας ἔμπλησον
ὁ μολογή σω ἄ ρα ὅ τι δύ ναται ἡ δεξιά σου σῶ σαι
ἀ λλὰ δὴ ἰδοὺ θηρία παρὰ σοί χό ρτον ἴσα βουσὶν ἐσθίει
ἰδοὺ δὴ ἰσχὺ ς αὐ τοῦ ἐπ' ὀ σφύ ι ἡ δὲ δύ ναμις ἐπ' ὀ μφαλοῦ γαστρό ς
ἔστησεν οὐ ρὰ ν ὡ ς κυπά ρισσον τὰ δὲ νεῦ ρα αὐ τοῦ συμπέπλεκται
αἱ πλευραὶ αὐ τοῦ πλευραὶ χά λκειαι ἡ δὲ ῥ ά χις αὐ τοῦ σίδηρος χυτό ς
710

τοῦ τ' ἔστιν ἀ ρχὴ πλά σματος κυρίου πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑ πὸ τῶ ν

ἀ γγέλων αὐ τοῦ
ἐπελθὼ ν δὲ ἐπ' ὄ ρος ἀ κρό τομον ἐποίησεν χαρμονὴ ν τετρά ποσιν ἐν τῷ ταρτά ρῳ
ὑ πὸ παντοδαπὰ δένδρα κοιμᾶ ται παρὰ πά πυρον καὶ κά λαμον καὶ βού τομον
σκιά ζονται δὲ ἐν αὐ τῷ δένδρα μεγά λα σὺ ν ῥ αδά μνοις καὶ κλῶ νες ἄ γνου
ἐὰ ν γένηται πλή μμυρα οὐ μὴ αἰσθηθῇ πέποιθεν ὅ τι προσκρού σει ὁ ιορδά νης εἰς τὸ
στό μα αὐ τοῦ
ἐν τῷ ὀ φθαλμῷ αὐ τοῦ δέξεται αὐ τό ν ἐνσκολιευό μενος τρή σει ῥ ῖνα
ἄ ξεις δὲ δρά κοντα ἐν ἀ γκίστρῳ περιθή σεις δὲ φορβεὰ ν περὶ ῥ ῖνα αὐ τοῦ
εἰ δή σεις κρίκον ἐν τῷ μυκτῆ ρι αὐ τοῦ ψελίῳ δὲ τρυπή σεις τὸ χεῖλος αὐ τοῦ
λαλή σει δέ σοι δεή σει ἱκετηρίᾳ μαλακῶ ς
θή σεται δὲ διαθή κην μετὰ σοῦ λή μψῃ δὲ αὐ τὸ ν δοῦ λον αἰώ νιον
παίξῃ δὲ ἐν αὐ τῷ ὥ σπερ ὀ ρνέῳ ἢ δή σεις αὐ τὸ ν ὥ σπερ στρουθίον παιδίῳ
ἐνσιτοῦ νται δὲ ἐν αὐ τῷ ἔθνη μεριτεύ ονται δὲ αὐ τὸ ν φοινίκων γένη
πᾶ ν δὲ πλωτὸ ν συνελθὸ ν οὐ μὴ ἐνέγκωσιν βύ ρσαν μίαν οὐ ρᾶ ς αὐ τοῦ καὶ ἐν πλοίοις
ἁ λιέων κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
ἐπιθή σεις δὲ αὐ τῷ χεῖρα μνησθεὶς πό λεμον τὸ ν γινό μενον ἐν σώ ματι αὐ τοῦ καὶ
μηκέτι γινέσθω
οὐ χ ἑό ρακας αὐ τὸ ν οὐ δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις τεθαύ μακας
οὐ δέδοικας ὅ τι ἡ τοίμασταί μοι τίς γά ρ ἐστιν ὁ ἐμοὶ ἀ ντιστά ς
ἢ τίς ἀ ντιστή σεταί μοι καὶ ὑ πομενεῖ εἰ πᾶ σα ἡ ὑ π' οὐ ρανὸ ν ἐμή ἐστιν
οὐ σιωπή σομαι δι' αὐ τό ν καὶ λό γον δυνά μεως ἐλεή σει τὸ ν ἴσον αὐ τοῦ
τίς ἀ ποκαλύ ψει πρό σωπον ἐνδύ σεως αὐ τοῦ εἰς δὲ πτύ ξιν θώ ρακος αὐ τοῦ τίς ἂ ν
εἰσέλθοι
πύ λας προσώ που αὐ τοῦ τίς ἀ νοίξει κύ κλῳ ὀ δό ντων αὐ τοῦ φό βος
τὰ ἔγκατα αὐ τοῦ ἀ σπίδες χά λκειαι σύ νδεσμος δὲ αὐ τοῦ ὥ σπερ σμιρίτης λίθος
εἷς τοῦ ἑνὸ ς κολλῶ νται πνεῦ μα δὲ οὐ μὴ διέλθῃ αὐ τό ν
ἀ νὴ ρ τῷ ἀ δελφῷ αὐ τοῦ προσκολληθή σεται συνέχονται καὶ οὐ μὴ ἀ ποσπασθῶ σιν
ἐν πταρμῷ αὐ τοῦ ἐπιφαύ σκεται φέγγος οἱ δὲ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ εἶδος ἑωσφό ρου
ἐκ στό ματος αὐ τοῦ ἐκπορεύ ονται λαμπά δες καιό μεναι καὶ διαρριπτοῦ νται ἐσχά ραι
πυρό ς
ἐκ μυκτή ρων αὐ τοῦ ἐκπορεύ εται καπνὸ ς καμίνου καιομένης πυρὶ ἀ νθρά κων
ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ ἄ νθρακες φλὸ ξ δὲ ἐκ στό ματος αὐ τοῦ ἐκπορεύ εται
ἐν δὲ τραχή λῳ αὐ τοῦ αὐ λίζεται δύ ναμις ἔμπροσθεν αὐ τοῦ τρέχει ἀ πώ λεια
σά ρκες δὲ σώ ματος αὐ τοῦ κεκό λληνται καταχέει ἐπ' αὐ τό ν οὐ σαλευθή σεται
ἡ καρδία αὐ τοῦ πέπηγεν ὡ ς λίθος ἕστηκεν δὲ ὥ σπερ ἄ κμων ἀ νή λατος
στραφέντος δὲ αὐ τοῦ φό βος θηρίοις τετρά ποσιν ἐπὶ γῆ ς ἁ λλομένοις
ἐὰ ν συναντή σωσιν αὐ τῷ λό γχαι οὐ δὲν μὴ ποιή σωσιν δό ρυ ἐπηρμένον καὶ θώ ρακα
ἥ γηται μὲν γὰ ρ σίδηρον ἄ χυρα χαλκὸ ν δὲ ὥ σπερ ξύ λον σαθρό ν
οὐ μὴ τρώ σῃ αὐ τὸ ν τό ξον χά λκειον ἥ γηται μὲν πετροβό λον χό ρτον
ὡ ς καλά μη ἐλογίσθησαν σφῦ ραι καταγελᾷ δὲ σεισμοῦ πυρφό ρου
711

ἡ στρωμνὴ αὐ τοῦ ὀ βελίσκοι ὀ ξεῖς πᾶ ς δὲ χρυσὸ ς θαλά σσης ὑ π' αὐ τὸ ν ὥ σπερ πηλὸ ς
ἀ μύ θητος
ἀ ναζεῖ τὴ ν ἄ βυσσον ὥ σπερ χαλκεῖον ἥ γηται δὲ τὴ ν θά λασσαν ὥ σπερ ἐξά λειπτρον
τὸ ν δὲ τά ρταρον τῆ ς ἀ βύ σσου ὥ σπερ αἰχμά λωτον ἐλογίσατο ἄ βυσσον εἰς
περίπατον
οὐ κ ἔστιν οὐ δὲν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὅ μοιον αὐ τῷ πεποιημένον ἐγκαταπαίζεσθαι ὑ πὸ τῶ ν
ἀ γγέλων μου
πᾶ ν ὑ ψηλὸ ν ὁ ρᾷ αὐ τὸ ς δὲ βασιλεὺ ς πά ντων τῶ ν ἐν τοῖς ὕ δασιν
ὑ πολαβὼ ν δὲ ιωβ λέγει τῷ κυρίῳ
οἶδα ὅ τι πά ντα δύ νασαι ἀ δυνατεῖ δέ σοι οὐ θέν
τίς γά ρ ἐστιν ὁ κρύ πτων σε βουλή ν φειδό μενος δὲ ῥ ημά των καὶ σὲ οἴεται κρύ πτειν
τίς δὲ ἀ ναγγελεῖ μοι ἃ οὐ κ ᾔ δειν μεγά λα καὶ θαυμαστὰ ἃ οὐ κ ἠ πιστά μην
ἄ κουσον δέ μου κύ ριε ἵνα κἀ γὼ λαλή σω ἐρωτή σω δέ σε σὺ δέ με δίδαξον
ἀ κοὴ ν μὲν ὠ τὸ ς ἤ κουό ν σου τὸ πρό τερον νυνὶ δὲ ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἑό ρακέν σε
διὸ ἐφαύ λισα ἐμαυτὸ ν καὶ ἐτά κην ἥ γημαι δὲ ἐμαυτὸ ν γῆ ν καὶ σποδό ν
ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ λαλῆ σαι τὸ ν κύ ριον πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα τῷ ιωβ εἶπεν ὁ
κύ ριος ελιφας τῷ θαιμανίτῃ ἥ μαρτες σὺ καὶ οἱ δύ ο φίλοι σου οὐ γὰ ρ ἐλαλή σατε
ἐνώ πιό ν μου ἀ ληθὲς οὐ δὲν ὥ σπερ ὁ θερά πων μου ιωβ
νῦ ν δὲ λά βετε ἑπτὰ μό σχους καὶ ἑπτὰ κριοὺ ς καὶ πορεύ θητε πρὸ ς τὸ ν θερά ποντά
μου ιωβ καὶ ποιή σει κά ρπωσιν περὶ ὑ μῶ ν ιωβ δὲ ὁ θερά πων μου εὔ ξεται περὶ ὑ μῶ ν
ὅ τι εἰ μὴ πρό σωπον αὐ τοῦ λή μψομαι εἰ μὴ γὰ ρ δι' αὐ τό ν ἀ πώ λεσα ἂ ν ὑ μᾶ ς οὐ γὰ ρ
ἐλαλή σατε ἀ ληθὲς κατὰ τοῦ θερά ποντό ς μου ιωβ
ἐπορεύ θη δὲ ελιφας ὁ θαιμανίτης καὶ βαλδαδ ὁ σαυχίτης καὶ σωφαρ ὁ μιναῖος καὶ
ἐποίησαν καθὼ ς συνέταξεν αὐ τοῖς ὁ κύ ριος καὶ ἔλυσεν τὴ ν ἁ μαρτίαν αὐ τοῖς διὰ ιωβ
ὁ δὲ κύ ριος ηὔ ξησεν τὸ ν ιωβ εὐ ξαμένου δὲ αὐ τοῦ καὶ περὶ τῶ ν φίλων αὐ τοῦ ἀ φῆ κεν
αὐ τοῖς τὴ ν ἁ μαρτίαν ἔδωκεν δὲ ὁ κύ ριος διπλᾶ ὅ σα ἦ ν ἔμπροσθεν ιωβ εἰς
διπλασιασμό ν
ἤ κουσαν δὲ πά ντες οἱ ἀ δελφοὶ αὐ τοῦ καὶ αἱ ἀ δελφαὶ αὐ τοῦ πά ντα τὰ συμβεβηκό τα
αὐ τῷ καὶ ἦ λθον πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ πά ντες ὅ σοι ᾔ δεισαν αὐ τὸ ν ἐκ πρώ του φαγό ντες δὲ
καὶ πιό ντες παρ' αὐ τῷ παρεκά λεσαν αὐ τό ν καὶ ἐθαύ μασαν ἐπὶ πᾶ σιν οἷς ἐπή γαγεν
αὐ τῷ ὁ κύ ριος ἔδωκεν δὲ αὐ τῷ ἕκαστος ἀ μνά δα μίαν καὶ τετρά δραχμον χρυσοῦ ν
ἄ σημον
ὁ δὲ κύ ριος εὐ λό γησεν τὰ ἔσχατα ιωβ ἢ τὰ ἔμπροσθεν ἦ ν δὲ τὰ κτή νη αὐ τοῦ
πρό βατα μύ ρια τετρακισχίλια κά μηλοι ἑξακισχίλιαι ζεύ γη βοῶ ν χίλια ὄ νοι θή λειαι
νομά δες χίλιαι
γεννῶ νται δὲ αὐ τῷ υἱοὶ ἑπτὰ καὶ θυγατέρες τρεῖς
καὶ ἐκά λεσεν τὴ ν μὲν πρώ την ἡ μέραν τὴ ν δὲ δευτέραν κασίαν τὴ ν δὲ τρίτην
ἀ μαλθείας κέρας
καὶ οὐ χ εὑ ρέθησαν κατὰ τὰ ς θυγατέρας ιωβ βελτίους αὐ τῶ ν ἐν τῇ ὑ π' οὐ ρανό ν
ἔδωκεν δὲ αὐ ταῖς ὁ πατὴ ρ κληρονομίαν ἐν τοῖς ἀ δελφοῖς
712

ἔζησεν δὲ ιωβ μετὰ τὴ ν πληγὴ ν ἔτη ἑκατὸ ν ἑβδομή κοντα τὰ δὲ πά ντα ἔζησεν ἔτη
διακό σια τεσσαρά κοντα ὀ κτώ καὶ εἶδεν ιωβ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν
υἱῶ ν αὐ τοῦ τετά ρτην γενεά ν
καὶ ἐτελεύ τησεν ιωβ πρεσβύ τερος καὶ πλή ρης ἡ μερῶ ν
O a γέγραπται δὲ αὐ τὸ ν πά λιν ἀ ναστή σεσθαι μεθ' ὧ ν ὁ
κύ ριος ἀ νίστησιν
O b οὗ τος ἑρμηνεύ εται ἐκ τῆ ς συριακῆ ς βίβλου ἐν μὲν
γῇ κατοικῶ ν τῇ αυσίτιδι ἐπὶ τοῖς ὁ ρίοις τῆ ς ιδουμαίας καὶ ἀ ραβίας προϋ πῆ ρχεν δὲ
αὐ τῷ ὄ νομα ιωβαβ
O c λαβὼ ν δὲ γυναῖκα ἀ ρά βισσαν γεννᾷ υἱό ν ᾧ ὄ νομα
εννων ἦ ν δὲ αὐ τὸ ς πατρὸ ς μὲν ζαρε τῶ ν ησαυ υἱῶ ν υἱό ς μητρὸ ς δὲ βοσορρας ὥ στε
εἶναι αὐ τὸ ν πέμπτον ἀ πὸ αβρααμ
O d καὶ οὗ τοι οἱ βασιλεῖς οἱ βασιλεύ σαντες ἐν εδωμ ἧ ς
καὶ αὐ τὸ ς ἦ ρξεν χώ ρας πρῶ τος βαλακ ὁ τοῦ βεωρ καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ
δενναβα μετὰ δὲ βαλακ ιωβαβ ὁ καλού μενος ιωβ μετὰ δὲ τοῦ τον ασομ ὁ ὑ πά ρχων
ἡ γεμὼ ν ἐκ τῆ ς θαιμανίτιδος χώ ρας μετὰ δὲ τοῦ τον αδαδ υἱὸ ς βαραδ ὁ ἐκκό ψας
μαδιαμ ἐν τῷ πεδίῳ μωαβ καὶ ὄ νομα τῇ πό λει αὐ τοῦ γεθθαιμ
O e οἱ δὲ ἐλθό ντες πρὸ ς αὐ τὸ ν φίλοι ελιφας τῶ ν ησαυ
υἱῶ ν θαιμανων βασιλεύ ς βαλδαδ ὁ σαυχαίων τύ ραννος σωφαρ ὁ μιναίων βασιλεύ ς
μακά ριος ἀ νή ρ ὃ ς οὐ κ ἐπορεύ θη ἐν βουλῇ ἀ σεβῶ ν καὶ ἐν ὁ δῷ ἁ μαρτωλῶ ν οὐ κ ἔστη
καὶ ἐπὶ καθέδραν λοιμῶ ν οὐ κ ἐκά θισεν
ἀ λλ' ἢ ἐν τῷ νό μῳ κυρίου τὸ θέλημα αὐ τοῦ καὶ ἐν τῷ νό μῳ αὐ τοῦ μελετή σει ἡ μέρας
καὶ νυκτό ς
καὶ ἔσται ὡ ς τὸ ξύ λον τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰ ς διεξό δους τῶ ν ὑ δά των ὃ τὸ ν
καρπὸ ν αὐ τοῦ δώ σει ἐν καιρῷ αὐ τοῦ καὶ τὸ φύ λλον αὐ τοῦ οὐ κ ἀ πορρυή σεται καὶ
πά ντα ὅ σα ἂ ν ποιῇ κατευοδωθή σεται
οὐ χ οὕ τως οἱ ἀ σεβεῖς οὐ χ οὕ τως ἀ λλ' ἢ ὡ ς ὁ χνοῦ ς ὃ ν ἐκριπτεῖ ὁ ἄ νεμος ἀ πὸ
προσώ που τῆ ς γῆ ς
διὰ τοῦ το οὐ κ ἀ ναστή σονται ἀ σεβεῖς ἐν κρίσει οὐ δὲ ἁ μαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων
ὅ τι γινώ σκει κύ ριος ὁ δὸ ν δικαίων καὶ ὁ δὸ ς ἀ σεβῶ ν ἀ πολεῖται
ἵνα τί ἐφρύ αξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά
παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες συνή χθησαν ἐπὶ τὸ αὐ τὸ κατὰ τοῦ
κυρίου καὶ κατὰ τοῦ χριστοῦ αὐ τοῦ διά ψαλμα
διαρρή ξωμεν τοὺ ς δεσμοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ ἀ πορρίψωμεν ἀ φ' ἡ μῶ ν τὸ ν ζυγὸ ν αὐ τῶ ν
ὁ κατοικῶ ν ἐν οὐ ρανοῖς ἐκγελά σεται αὐ τού ς καὶ ὁ κύ ριος ἐκμυκτηριεῖ αὐ τού ς
τό τε λαλή σει πρὸ ς αὐ τοὺ ς ἐν ὀ ργῇ αὐ τοῦ καὶ ἐν τῷ θυμῷ αὐ τοῦ ταρά ξει αὐ τού ς
ἐγὼ δὲ κατεστά θην βασιλεὺ ς ὑ π' αὐ τοῦ ἐπὶ σιων ὄ ρος τὸ ἅ γιον αὐ τοῦ
διαγγέλλων τὸ πρό σταγμα κυρίου κύ ριος εἶπεν πρό ς με υἱό ς μου εἶ σύ ἐγὼ σή μερον
γεγέννηκά σε
αἴτησαι παρ' ἐμοῦ καὶ δώ σω σοι ἔθνη τὴ ν κληρονομίαν σου καὶ τὴ ν κατά σχεσίν σου
τὰ πέρατα τῆ ς γῆ ς
ποιμανεῖς αὐ τοὺ ς ἐν ῥ ά βδῳ σιδηρᾷ ὡ ς σκεῦ ος κεραμέως συντρίψεις αὐ τού ς
713

καὶ νῦ ν βασιλεῖς σύ νετε παιδεύ θητε πά ντες οἱ κρίνοντες τὴ ν γῆ ν

δουλεύ σατε τῷ κυρίῳ ἐν φό βῳ καὶ ἀ γαλλιᾶ σθε αὐ τῷ ἐν τρό μῳ
δρά ξασθε παιδείας μή ποτε ὀ ργισθῇ κύ ριος καὶ ἀ πολεῖσθε ἐξ ὁ δοῦ δικαίας ὅ ταν
ἐκκαυθῇ ἐν τά χει ὁ θυμὸ ς αὐ τοῦ μακά ριοι πά ντες οἱ πεποιθό τες ἐπ' αὐ τῷ
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ὁ πό τε ἀ πεδίδρασκεν ἀ πὸ προσώ που αβεσσαλωμ τοῦ υἱοῦ αὐ τοῦ
κύ ριε τί ἐπληθύ νθησαν οἱ θλίβοντές με πολλοὶ ἐπανίστανται ἐπ' ἐμέ
πολλοὶ λέγουσιν τῇ ψυχῇ μου οὐ κ ἔστιν σωτηρία αὐ τῷ ἐν τῷ θεῷ αὐ τοῦ διά ψαλμα
σὺ δέ κύ ριε ἀ ντιλή μπτωρ μου εἶ δό ξα μου καὶ ὑ ψῶ ν τὴ ν κεφαλή ν μου
φωνῇ μου πρὸ ς κύ ριον ἐκέκραξα καὶ ἐπή κουσέν μου ἐξ ὄ ρους ἁ γίου αὐ τοῦ
διά ψαλμα
ἐγὼ ἐκοιμή θην καὶ ὕ πνωσα ἐξηγέρθην ὅ τι κύ ριος ἀ ντιλή μψεταί μου
οὐ φοβηθή σομαι ἀ πὸ μυριά δων λαοῦ τῶ ν κύ κλῳ συνεπιτιθεμένων μοι
ἀ νά στα κύ ριε σῶ σό ν με ὁ θεό ς μου ὅ τι σὺ ἐπά ταξας πά ντας τοὺ ς ἐχθραίνοντά ς μοι
ματαίως ὀ δό ντας ἁ μαρτωλῶ ν συνέτριψας
τοῦ κυρίου ἡ σωτηρία καὶ ἐπὶ τὸ ν λαό ν σου ἡ εὐ λογία σου
εἰς τὸ τέλος ἐν ψαλμοῖς ᾠ δὴ τῷ δαυιδ
ἐν τῷ ἐπικαλεῖσθαί με εἰσή κουσέν μου ὁ θεὸ ς τῆ ς δικαιοσύ νης μου ἐν θλίψει
ἐπλά τυνά ς μοι οἰκτίρησό ν με καὶ εἰσά κουσον τῆ ς προσευχῆ ς μου
υἱοὶ ἀ νθρώ πων ἕως πό τε βαρυκά ρδιοι ἵνα τί ἀ γαπᾶ τε ματαιό τητα καὶ ζητεῖτε
ψεῦ δος διά ψαλμα
καὶ γνῶ τε ὅ τι ἐθαυμά στωσεν κύ ριος τὸ ν ὅ σιον αὐ τοῦ κύ ριος εἰσακού σεταί μου ἐν
τῷ κεκραγέναι με πρὸ ς αὐ τό ν
ὀ ργίζεσθε καὶ μὴ ἁ μαρτά νετε λέγετε ἐν ταῖς καρδίαις ὑ μῶ ν καὶ ἐπὶ ταῖς κοίταις
ὑ μῶ ν κατανύ γητε διά ψαλμα
θύ σατε θυσίαν δικαιοσύ νης καὶ ἐλπίσατε ἐπὶ κύ ριον
πολλοὶ λέγουσιν τίς δείξει ἡ μῖν τὰ ἀ γαθά ἐσημειώ θη ἐφ' ἡ μᾶ ς τὸ φῶ ς τοῦ
προσώ που σου κύ ριε
ἔδωκας εὐ φροσύ νην εἰς τὴ ν καρδίαν μου ἀ πὸ καιροῦ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἐλαίου
αὐ τῶ ν ἐπληθύ νθησαν
ἐν εἰρή νῃ ἐπὶ τὸ αὐ τὸ κοιμηθή σομαι καὶ ὑ πνώ σω ὅ τι σύ κύ ριε κατὰ μό νας ἐπ' ἐλπίδι
κατῴ κισά ς με
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῆ ς κληρονομού σης ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
τὰ ῥ ή ματά μου ἐνώ τισαι κύ ριε σύ νες τῆ ς κραυγῆ ς μου
πρό σχες τῇ φωνῇ τῆ ς δεή σεώ ς μου ὁ βασιλεύ ς μου καὶ ὁ θεό ς μου ὅ τι πρὸ ς σὲ
προσεύ ξομαι κύ ριε
τὸ πρωὶ εἰσακού σῃ τῆ ς φωνῆ ς μου τὸ πρωὶ παραστή σομαί σοι καὶ ἐπό ψομαι
ὅ τι οὐ χὶ θεὸ ς θέλων ἀ νομίαν σὺ εἶ οὐ δὲ παροική σει σοι πονηρευό μενος
οὐ διαμενοῦ σιν παρά νομοι κατέναντι τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν σου ἐμίσησας πά ντας τοὺ ς
ἐργαζομένους τὴ ν ἀ νομίαν
ἀ πολεῖς πά ντας τοὺ ς λαλοῦ ντας τὸ ψεῦ δος ἄ νδρα αἱμά των καὶ δό λιον βδελύ σσεται
κύ ριος
714

ἐγὼ δὲ ἐν τῷ πλή θει τοῦ ἐλέους σου εἰσελεύ σομαι εἰς τὸ ν οἶκό ν σου προσκυνή σω
πρὸ ς ναὸ ν ἅ γιό ν σου ἐν φό βῳ σου
κύ ριε ὁ δή γησό ν με ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ σου ἕνεκα τῶ ν ἐχθρῶ ν μου κατεύ θυνον
ἐνώ πιό ν μου τὴ ν ὁ δό ν σου
ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἐν τῷ στό ματι αὐ τῶ ν ἀ λή θεια ἡ καρδία αὐ τῶ ν ματαία τά φος
ἀ νεῳ γμένος ὁ λά ρυγξ αὐ τῶ ν ταῖς γλώ σσαις αὐ τῶ ν ἐδολιοῦ σαν
κρῖνον αὐ τού ς ὁ θεό ς ἀ ποπεσά τωσαν ἀ πὸ τῶ ν διαβουλίων αὐ τῶ ν κατὰ τὸ πλῆ θος
τῶ ν ἀ σεβειῶ ν αὐ τῶ ν ἔξωσον αὐ τού ς ὅ τι παρεπίκρανά ν σε κύ ριε
καὶ εὐ φρανθή τωσαν πά ντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σέ εἰς αἰῶ να ἀ γαλλιά σονται καὶ
κατασκηνώ σεις ἐν αὐ τοῖς καὶ καυχή σονται ἐν σοὶ πά ντες οἱ ἀ γαπῶ ντες τὸ ὄ νομά
σου
ὅ τι σὺ εὐ λογή σεις δίκαιον κύ ριε ὡ ς ὅ πλῳ εὐ δοκίας ἐστεφά νωσας ἡ μᾶ ς
εἰς τὸ τέλος ἐν ὕ μνοις ὑ πὲρ τῆ ς ὀ γδό ης ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
κύ ριε μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με μηδὲ τῇ ὀ ργῇ σου παιδεύ σῃς με
ἐλέησό ν με κύ ριε ὅ τι ἀ σθενή ς εἰμι ἴασαί με κύ ριε ὅ τι ἐταρά χθη τὰ ὀ στᾶ μου
καὶ ἡ ψυχή μου ἐταρά χθη σφό δρα καὶ σύ κύ ριε ἕως πό τε
ἐπίστρεψον κύ ριε ῥ ῦ σαι τὴ ν ψυχή ν μου σῶ σό ν με ἕνεκεν τοῦ ἐλέους σου
ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἐν τῷ θανά τῳ ὁ μνημονεύ ων σου ἐν δὲ τῷ ᾅ δῃ τίς ἐξομολογή σεταί σοι
ἐκοπίασα ἐν τῷ στεναγμῷ μου λού σω καθ' ἑκά στην νύ κτα τὴ ν κλίνην μου ἐν
δά κρυσίν μου τὴ ν στρωμνή ν μου βρέξω
ἐταρά χθη ἀ πὸ θυμοῦ ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἐπαλαιώ θην ἐν πᾶ σιν τοῖς ἐχθροῖς μου
ἀ πό στητε ἀ π' ἐμοῦ πά ντες οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν ἀ νομίαν ὅ τι εἰσή κουσεν κύ ριος τῆ ς
φωνῆ ς τοῦ κλαυθμοῦ μου
εἰσή κουσεν κύ ριος τῆ ς δεή σεώ ς μου κύ ριος τὴ ν προσευχή ν μου προσεδέξατο
αἰσχυνθείησαν καὶ ταραχθείησαν σφό δρα πά ντες οἱ ἐχθροί μου ἀ ποστραφείησαν
καὶ καταισχυνθείησαν σφό δρα διὰ τά χους
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ὃ ν ᾖ σεν τῷ κυρίῳ ὑ πὲρ τῶ ν λό γων χουσι υἱοῦ ιεμενι
κύ ριε ὁ θεό ς μου ἐπὶ σοὶ ἤ λπισα σῶ σό ν με ἐκ πά ντων τῶ ν διωκό ντων με καὶ ῥ ῦ σαί
με
μή ποτε ἁ ρπά σῃ ὡ ς λέων τὴ ν ψυχή ν μου μὴ ὄ ντος λυτρουμένου μηδὲ σῴ ζοντος
κύ ριε ὁ θεό ς μου εἰ ἐποίησα τοῦ το εἰ ἔστιν ἀ δικία ἐν χερσίν μου
εἰ ἀ νταπέδωκα τοῖς ἀ νταποδιδοῦ σίν μοι κακά ἀ ποπέσοιν ἄ ρα ἀ πὸ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου
κενό ς
καταδιώ ξαι ἄ ρα ὁ ἐχθρὸ ς τὴ ν ψυχή ν μου καὶ καταλά βοι καὶ καταπατή σαι εἰς γῆ ν
τὴ ν ζωή ν μου καὶ τὴ ν δό ξαν μου εἰς χοῦ ν κατασκηνώ σαι διά ψαλμα
ἀ νά στηθι κύ ριε ἐν ὀ ργῇ σου ὑ ψώ θητι ἐν τοῖς πέρασι τῶ ν ἐχθρῶ ν μου ἐξεγέρθητι
κύ ριε ὁ θεό ς μου ἐν προστά γματι ᾧ ἐνετείλω
καὶ συναγωγὴ λαῶ ν κυκλώ σει σε καὶ ὑ πὲρ ταύ της εἰς ὕ ψος ἐπίστρεψον
κύ ριος κρινεῖ λαού ς κρῖνό ν με κύ ριε κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ κατὰ τὴ ν
ἀ κακίαν μου ἐπ' ἐμοί
συντελεσθή τω δὴ πονηρία ἁ μαρτωλῶ ν καὶ κατευθυνεῖς δίκαιον ἐτά ζων καρδίας καὶ
νεφροὺ ς ὁ θεό ς
715

δικαία ἡ βοή θειά μου παρὰ τοῦ θεοῦ τοῦ σῴ ζοντος τοὺ ς εὐ θεῖς τῇ καρδίᾳ
ὁ θεὸ ς κριτὴ ς δίκαιος καὶ ἰσχυρὸ ς καὶ μακρό θυμος μὴ ὀ ργὴ ν ἐπά γων καθ' ἑκά στην
ἡ μέραν
ἐὰ ν μὴ ἐπιστραφῆ τε τὴ ν ῥ ομφαίαν αὐ τοῦ στιλβώ σει τὸ τό ξον αὐ τοῦ ἐνέτεινεν καὶ
ἡ τοίμασεν αὐ τὸ
καὶ ἐν αὐ τῷ ἡ τοίμασεν σκεύ η θανά του τὰ βέλη αὐ τοῦ τοῖς καιομένοις ἐξειργά σατο
ἰδοὺ ὠ δίνησεν ἀ δικίαν συνέλαβεν πό νον καὶ ἔτεκεν ἀ νομίαν
λά κκον ὤ ρυξεν καὶ ἀ νέσκαψεν αὐ τὸ ν καὶ ἐμπεσεῖται εἰς βό θρον ὃ ν εἰργά σατο
ἐπιστρέψει ὁ πό νος αὐ τοῦ εἰς κεφαλὴ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ κορυφὴ ν αὐ τοῦ ἡ ἀ δικία
αὐ τοῦ καταβή σεται
ἐξομολογή σομαι κυρίῳ κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην αὐ τοῦ καὶ ψαλῶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου
τοῦ ὑ ψίστου
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν ληνῶ ν ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
κύ ριε ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν ὡ ς θαυμαστὸ ν τὸ ὄ νομά σου ἐν πά σῃ τῇ γῇ ὅ τι ἐπή ρθη ἡ
μεγαλοπρέπειά σου ὑ περά νω τῶ ν οὐ ρανῶ ν
ἐκ στό ματος νηπίων καὶ θηλαζό ντων κατηρτίσω αἶνον ἕνεκα τῶ ν ἐχθρῶ ν σου τοῦ
καταλῦ σαι ἐχθρὸ ν καὶ ἐκδικητή ν
ὅ τι ὄ ψομαι τοὺ ς οὐ ρανού ς ἔργα τῶ ν δακτύ λων σου σελή νην καὶ ἀ στέρας ἃ σὺ
ἐθεμελίωσας
τί ἐστιν ἄ νθρωπος ὅ τι μιμνῄ σκῃ αὐ τοῦ ἢ υἱὸ ς ἀ νθρώ που ὅ τι ἐπισκέπτῃ αὐ τό ν
ἠ λά ττωσας αὐ τὸ ν βραχύ τι παρ' ἀ γγέλους δό ξῃ καὶ τιμῇ ἐστεφά νωσας αὐ τό ν
καὶ κατέστησας αὐ τὸ ν ἐπὶ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν σου πά ντα ὑ πέταξας ὑ ποκά τω τῶ ν
ποδῶ ν αὐ τοῦ
πρό βατα καὶ βό ας πά σας ἔτι δὲ καὶ τὰ κτή νη τοῦ πεδίου
τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοὺ ς ἰχθύ ας τῆ ς θαλά σσης τὰ διαπορευό μενα τρίβους
θαλασσῶ ν
κύ ριε ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν ὡ ς θαυμαστὸ ν τὸ ὄ νομά σου ἐν πά σῃ τῇ γῇ
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν κρυφίων τοῦ υἱοῦ ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου διηγή σομαι πά ντα τὰ θαυμά σιά σου
εὐ φρανθή σομαι καὶ ἀ γαλλιά σομαι ἐν σοί ψαλῶ τῷ ὀ νό ματί σου ὕ ψιστε
ἐν τῷ ἀ ποστραφῆ ναι τὸ ν ἐχθρό ν μου εἰς τὰ ὀ πίσω ἀ σθενή σουσιν καὶ ἀ πολοῦ νται
ἀ πὸ προσώ που σου
ὅ τι ἐποίησας τὴ ν κρίσιν μου καὶ τὴ ν δίκην μου ἐκά θισας ἐπὶ θρό νου ὁ κρίνων
δικαιοσύ νην
ἐπετίμησας ἔθνεσιν καὶ ἀ πώ λετο ὁ ἀ σεβή ς τὸ ὄ νομα αὐ τῶ ν ἐξή λειψας εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
τοῦ ἐχθροῦ ἐξέλιπον αἱ ῥ ομφαῖαι εἰς τέλος καὶ πό λεις καθεῖλες ἀ πώ λετο τὸ
μνημό συνον αὐ τῶ ν μετ' ἤ χους
καὶ ὁ κύ ριος εἰς τὸ ν αἰῶ να μένει ἡ τοίμασεν ἐν κρίσει τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ
καὶ αὐ τὸ ς κρινεῖ τὴ ν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύ νῃ κρινεῖ λαοὺ ς ἐν εὐ θύ τητι
καὶ ἐγένετο κύ ριος καταφυγὴ τῷ πένητι βοηθὸ ς ἐν εὐ καιρίαις ἐν θλίψει
716

καὶ ἐλπισά τωσαν ἐπὶ σὲ οἱ γινώ σκοντες τὸ ὄ νομά σου ὅ τι οὐ κ ἐγκατέλιπες τοὺ ς
ἐκζητοῦ ντά ς σε κύ ριε
ψά λατε τῷ κυρίῳ τῷ κατοικοῦ ντι ἐν σιων ἀ ναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν τὰ
ἐπιτηδεύ ματα αὐ τοῦ
ὅ τι ἐκζητῶ ν τὰ αἵματα αὐ τῶ ν ἐμνή σθη οὐ κ ἐπελά θετο τῆ ς κραυγῆ ς τῶ ν πενή των
ἐλέησό ν με κύ ριε ἰδὲ τὴ ν ταπείνωσίν μου ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου ὁ ὑ ψῶ ν με ἐκ τῶ ν
πυλῶ ν τοῦ θανά του
ὅ πως ἂ ν ἐξαγγείλω πά σας τὰ ς αἰνέσεις σου ἐν ταῖς πύ λαις τῆ ς θυγατρὸ ς σιων
ἀ γαλλιά σομαι ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου
ἐνεπά γησαν ἔθνη ἐν διαφθορᾷ ᾗ ἐποίησαν ἐν παγίδι ταύ τῃ ᾗ ἔκρυψαν συνελή μφθη
ὁ ποὺ ς αὐ τῶ ν
γινώ σκεται κύ ριος κρίματα ποιῶ ν ἐν τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ συνελή μφθη ὁ
ἁ μαρτωλό ς ᾠ δὴ διαψά λματος
ἀ ποστραφή τωσαν οἱ ἁ μαρτωλοὶ εἰς τὸ ν ᾅ δην πά ντα τὰ ἔθνη τὰ ἐπιλανθανό μενα
τοῦ θεοῦ
ὅ τι οὐ κ εἰς τέλος ἐπιλησθή σεται ὁ πτωχό ς ἡ ὑ πομονὴ τῶ ν πενή των οὐ κ ἀ πολεῖται
εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἀ νά στηθι κύ ριε μὴ κραταιού σθω ἄ νθρωπος κριθή τωσαν ἔθνη ἐνώ πιό ν σου
κατά στησον κύ ριε νομοθέτην ἐπ' αὐ τού ς γνώ τωσαν ἔθνη ὅ τι ἄ νθρωποί εἰσιν
διά ψαλμα
ἵνα τί κύ ριε ἀ φέστηκας μακρό θεν ὑ περορᾷ ς ἐν εὐ καιρίαις ἐν θλίψει
ἐν τῷ ὑ περηφανεύ εσθαι τὸ ν ἀ σεβῆ ἐμπυρίζεται ὁ πτωχό ς συλλαμβά νονται ἐν
διαβουλίοις οἷς διαλογίζονται
ὅ τι ἐπαινεῖται ὁ ἁ μαρτωλὸ ς ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ καὶ ὁ ἀ δικῶ ν
ἐνευλογεῖται
παρώ ξυνεν τὸ ν κύ ριον ὁ ἁ μαρτωλό ς κατὰ τὸ πλῆ θος τῆ ς ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ οὐ κ
ἐκζητή σει οὐ κ ἔστιν ὁ θεὸ ς ἐνώ πιον αὐ τοῦ
βεβηλοῦ νται αἱ ὁ δοὶ αὐ τοῦ ἐν παντὶ καιρῷ ἀ νταναιρεῖται τὰ κρίματά σου ἀ πὸ
προσώ που αὐ τοῦ πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ κατακυριεύ σει
εἶπεν γὰ ρ ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ οὐ μὴ σαλευθῶ ἀ πὸ γενεᾶ ς εἰς γενεὰ ν ἄ νευ κακοῦ
οὗ ἀ ρᾶ ς τὸ στό μα αὐ τοῦ γέμει καὶ πικρίας καὶ δό λου ὑ πὸ τὴ ν γλῶ σσαν αὐ τοῦ κό πος
καὶ πό νος
ἐγκά θηται ἐνέδρᾳ μετὰ πλουσίων ἐν ἀ ποκρύ φοις ἀ ποκτεῖναι ἀ θῷ ον οἱ ὀ φθαλμοὶ
αὐ τοῦ εἰς τὸ ν πένητα ἀ ποβλέπουσιν
ἐνεδρεύ ει ἐν ἀ ποκρύ φῳ ὡ ς λέων ἐν τῇ μά νδρᾳ αὐ τοῦ ἐνεδρεύ ει τοῦ ἁ ρπά σαι
πτωχό ν ἁ ρπά σαι πτωχὸ ν ἐν τῷ ἑλκύ σαι αὐ τό ν
ἐν τῇ παγίδι αὐ τοῦ ταπεινώ σει αὐ τό ν κύ ψει καὶ πεσεῖται ἐν τῷ αὐ τὸ ν
κατακυριεῦ σαι τῶ ν πενή των
εἶπεν γὰ ρ ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ ἐπιλέλησται ὁ θεό ς ἀ πέστρεψεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ τοῦ
μὴ βλέπειν εἰς τέλος
ἀ νά στηθι κύ ριε ὁ θεό ς ὑ ψωθή τω ἡ χείρ σου μὴ ἐπιλά θῃ τῶ ν πενή των
717

ἕνεκεν τίνος παρώ ξυνεν ὁ ἀ σεβὴ ς τὸ ν θεό ν εἶπεν γὰ ρ ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ οὐ κ

ἐκζητή σει
βλέπεις ὅ τι σὺ πό νον καὶ θυμὸ ν κατανοεῖς τοῦ παραδοῦ ναι αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρά ς σου
σοὶ οὖ ν ἐγκαταλέλειπται ὁ πτωχό ς ὀ ρφανῷ σὺ ἦ σθα βοηθῶ ν
σύ ντριψον τὸ ν βραχίονα τοῦ ἁ μαρτωλοῦ καὶ πονηροῦ ζητηθή σεται ἡ ἁ μαρτία
αὐ τοῦ καὶ οὐ μὴ εὑ ρεθῇ δι' αὐ τή ν
βασιλεύ σει κύ ριος εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος ἀ πολεῖσθε ἔθνη ἐκ
τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ
τὴ ν ἐπιθυμίαν τῶ ν πενή των εἰσή κουσεν κύ ριος τὴ ν ἑτοιμασίαν τῆ ς καρδίας αὐ τῶ ν
προσέσχεν τὸ οὖ ς σου
κρῖναι ὀ ρφανῷ καὶ ταπεινῷ ἵνα μὴ προσθῇ ἔτι τοῦ μεγαλαυχεῖν ἄ νθρωπος ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ἐπὶ τῷ κυρίῳ πέποιθα πᾶ ς ἐρεῖτε τῇ ψυχῇ μου
μεταναστεύ ου ἐπὶ τὰ ὄ ρη ὡ ς στρουθίον
ὅ τι ἰδοὺ οἱ ἁ μαρτωλοὶ ἐνέτειναν τό ξον ἡ τοίμασαν βέλη εἰς φαρέτραν τοῦ
κατατοξεῦ σαι ἐν σκοτομή νῃ τοὺ ς εὐ θεῖς τῇ καρδίᾳ
ὅ τι ἃ κατηρτίσω καθεῖλον ὁ δὲ δίκαιος τί ἐποίησεν
κύ ριος ἐν ναῷ ἁ γίῳ αὐ τοῦ κύ ριος ἐν οὐ ρανῷ ὁ θρό νος αὐ τοῦ οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ εἰς
τὸ ν πένητα ἀ ποβλέπουσιν τὰ βλέφαρα αὐ τοῦ ἐξετά ζει τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων
κύ ριος ἐξετά ζει τὸ ν δίκαιον καὶ τὸ ν ἀ σεβῆ ὁ δὲ ἀ γαπῶ ν ἀ δικίαν μισεῖ τὴ ν ἑαυτοῦ
ψυχή ν
ἐπιβρέξει ἐπὶ ἁ μαρτωλοὺ ς παγίδας πῦ ρ καὶ θεῖον καὶ πνεῦ μα καταιγίδος ἡ μερὶς τοῦ
ποτηρίου αὐ τῶ ν
ὅ τι δίκαιος κύ ριος καὶ δικαιοσύ νας ἠ γά πησεν εὐ θύ τητα εἶδεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῆ ς ὀ γδό ης ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
σῶ σό ν με κύ ριε ὅ τι ἐκλέλοιπεν ὅ σιος ὅ τι ὠ λιγώ θησαν αἱ ἀ λή θειαι ἀ πὸ τῶ ν υἱῶ ν
τῶ ν ἀ νθρώ πων
μά ταια ἐλά λησεν ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ χείλη δό λια ἐν καρδίᾳ καὶ ἐν
καρδίᾳ ἐλά λησαν
ἐξολεθρεύ σαι κύ ριος πά ντα τὰ χείλη τὰ δό λια καὶ γλῶ σσαν μεγαλορή μονα
τοὺ ς εἰπό ντας τὴ ν γλῶ σσαν ἡ μῶ ν μεγαλυνοῦ μεν τὰ χείλη ἡ μῶ ν παρ' ἡ μῶ ν ἐστιν τίς
ἡ μῶ ν κύ ριό ς ἐστιν
ἀ πὸ τῆ ς ταλαιπωρίας τῶ ν πτωχῶ ν καὶ ἀ πὸ τοῦ στεναγμοῦ τῶ ν πενή των νῦ ν
ἀ ναστή σομαι λέγει κύ ριος θή σομαι ἐν σωτηρίᾳ παρρησιά σομαι ἐν αὐ τῷ
τὰ λό για κυρίου λό για ἁ γνά ἀ ργύ ριον πεπυρωμένον δοκίμιον τῇ γῇ κεκαθαρισμένον
ἑπταπλασίως
σύ κύ ριε φυλά ξεις ἡ μᾶ ς καὶ διατηρή σεις ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς γενεᾶ ς ταύ της καὶ εἰς τὸ ν
αἰῶ να
κύ κλῳ οἱ ἀ σεβεῖς περιπατοῦ σιν κατὰ τὸ ὕ ψος σου ἐπολυώ ρησας τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν
ἀ νθρώ πων
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
718

ἕως πό τε κύ ριε ἐπιλή σῃ μου εἰς τέλος ἕως πό τε ἀ ποστρέψεις τὸ πρό σωπό ν σου ἀ π'
ἐμοῦ
ἕως τίνος θή σομαι βουλὰ ς ἐν ψυχῇ μου ὀ δύ νας ἐν καρδίᾳ μου ἡ μέρας ἕως πό τε
ὑ ψωθή σεται ὁ ἐχθρό ς μου ἐπ' ἐμέ
ἐπίβλεψον εἰσά κουσό ν μου κύ ριε ὁ θεό ς μου φώ τισον τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου μή ποτε
ὑ πνώ σω εἰς θά νατον
μή ποτε εἴπῃ ὁ ἐχθρό ς μου ἴσχυσα πρὸ ς αὐ τό ν οἱ θλίβοντές με ἀ γαλλιά σονται ἐὰ ν
σαλευθῶ
ἐγὼ δὲ ἐπὶ τῷ ἐλέει σου ἤ λπισα ἀ γαλλιά σεται ἡ καρδία μου ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου
ᾄ σω τῷ κυρίῳ τῷ εὐ εργετή σαντί με καὶ ψαλῶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου τοῦ ὑ ψίστου
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ εἶπεν ἄ φρων ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν θεό ς
διέφθειραν καὶ ἐβδελύ χθησαν ἐν ἐπιτηδεύ μασιν οὐ κ ἔστιν ποιῶ ν χρηστό τητα οὐ κ
ἔστιν ἕως ἑνό ς
κύ ριος ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστιν
συνίων ἢ ἐκζητῶ ν τὸ ν θεό ν
πά ντες ἐξέκλιναν ἅ μα ἠ χρεώ θησαν οὐ κ ἔστιν ποιῶ ν χρηστό τητα οὐ κ ἔστιν ἕως ἑνό ς
τά φος ἀ νεῳ γμένος ὁ λά ρυγξ αὐ τῶ ν ταῖς γλώ σσαις αὐ τῶ ν ἐδολιοῦ σαν ἰὸ ς ἀ σπίδων
ὑ πὸ τὰ χείλη αὐ τῶ ν ὧ ν τὸ στό μα ἀ ρᾶ ς καὶ πικρίας γέμει ὀ ξεῖς οἱ πό δες αὐ τῶ ν
ἐκχέαι αἷμα σύ ντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν καὶ ὁ δὸ ν εἰρή νης οὐ κ
ἔγνωσαν οὐ κ ἔστιν φό βος θεοῦ ἀ πέναντι τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν αὐ τῶ ν
οὐ χὶ γνώ σονται πά ντες οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν ἀ νομίαν οἱ κατεσθίοντες τὸ ν λαό ν μου
βρώ σει ἄ ρτου τὸ ν κύ ριον οὐ κ ἐπεκαλέσαντο
ἐκεῖ ἐδειλίασαν φό βῳ οὗ οὐ κ ἦ ν φό βος ὅ τι ὁ θεὸ ς ἐν γενεᾷ δικαίᾳ
βουλὴ ν πτωχοῦ κατῃσχύ νατε ὅ τι κύ ριος ἐλπὶς αὐ τοῦ ἐστιν
τίς δώ σει ἐκ σιων τὸ σωτή ριον τοῦ ισραηλ ἐν τῷ ἐπιστρέψαι κύ ριον τὴ ν
αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ ἀ γαλλιά σθω ιακωβ καὶ εὐ φρανθή τω ισραηλ
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ κύ ριε τίς παροική σει ἐν τῷ σκηνώ ματί σου καὶ τίς κατασκηνώ σει
ἐν τῷ ὄ ρει τῷ ἁ γίῳ σου
πορευό μενος ἄ μωμος καὶ ἐργαζό μενος δικαιοσύ νην λαλῶ ν ἀ λή θειαν ἐν καρδίᾳ
αὐ τοῦ
ὃ ς οὐ κ ἐδό λωσεν ἐν γλώ σσῃ αὐ τοῦ οὐ δὲ ἐποίησεν τῷ πλησίον αὐ τοῦ κακὸ ν καὶ
ὀ νειδισμὸ ν οὐ κ ἔλαβεν ἐπὶ τοὺ ς ἔγγιστα αὐ τοῦ
ἐξουδένωται ἐνώ πιον αὐ τοῦ πονηρευό μενος τοὺ ς δὲ φοβουμένους κύ ριον δοξά ζει ὁ
ὀ μνύ ων τῷ πλησίον αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ θετῶ ν
τὸ ἀ ργύ ριον αὐ τοῦ οὐ κ ἔδωκεν ἐπὶ τό κῳ καὶ δῶ ρα ἐπ' ἀ θῴ οις οὐ κ ἔλαβεν ὁ ποιῶ ν
ταῦ τα οὐ σαλευθή σεται εἰς τὸ ν αἰῶ να
στηλογραφία τῷ δαυιδ φύ λαξό ν με κύ ριε ὅ τι ἐπὶ σοὶ ἤ λπισα
εἶπα τῷ κυρίῳ κύ ριό ς μου εἶ σύ ὅ τι τῶ ν ἀ γαθῶ ν μου οὐ χρείαν ἔχεις
τοῖς ἁ γίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐ τοῦ ἐθαυμά στωσεν πά ντα τὰ θελή ματα αὐ τοῦ ἐν αὐ τοῖς
ἐπληθύ νθησαν αἱ ἀ σθένειαι αὐ τῶ ν μετὰ ταῦ τα ἐτά χυναν οὐ μὴ συναγά γω τὰ ς
συναγωγὰ ς αὐ τῶ ν ἐξ αἱμά των οὐ δὲ μὴ μνησθῶ τῶ ν ὀ νομά των αὐ τῶ ν διὰ χειλέων
μου
719

κύ ριος ἡ μερὶς τῆ ς κληρονομίας μου καὶ τοῦ ποτηρίου μου σὺ εἶ ὁ ἀ ποκαθιστῶ ν τὴ ν

κληρονομίαν μου ἐμοί
σχοινία ἐπέπεσά ν μοι ἐν τοῖς κρατίστοις καὶ γὰ ρ ἡ κληρονομία μου κρατίστη μοί
ἐστιν
εὐ λογή σω τὸ ν κύ ριον τὸ ν συνετίσαντά με ἔτι δὲ καὶ ἕως νυκτὸ ς ἐπαίδευσά ν με οἱ
νεφροί μου
προωρώ μην τὸ ν κύ ριον ἐνώ πιό ν μου διὰ παντό ς ὅ τι ἐκ δεξιῶ ν μού ἐστιν ἵνα μὴ
σαλευθῶ
διὰ τοῦ το ηὐ φρά νθη ἡ καρδία μου καὶ ἠ γαλλιά σατο ἡ γλῶ σσά μου ἔτι δὲ καὶ ἡ σά ρξ
μου κατασκηνώ σει ἐπ' ἐλπίδι
ὅ τι οὐ κ ἐγκαταλείψεις τὴ ν ψυχή ν μου εἰς ᾅ δην οὐ δὲ δώ σεις τὸ ν ὅ σιό ν σου ἰδεῖν
διαφθορά ν
ἐγνώ ρισά ς μοι ὁ δοὺ ς ζωῆ ς πληρώ σεις με εὐ φροσύ νης μετὰ τοῦ προσώ που σου
τερπνό τητες ἐν τῇ δεξιᾷ σου εἰς τέλος
προσευχὴ τοῦ δαυιδ εἰσά κουσον κύ ριε τῆ ς δικαιοσύ νης μου πρό σχες τῇ δεή σει μου
ἐνώ τισαι τῆ ς προσευχῆ ς μου οὐ κ ἐν χείλεσιν δολίοις
ἐκ προσώ που σου τὸ κρίμα μου ἐξέλθοι οἱ ὀ φθαλμοί μου ἰδέτωσαν εὐ θύ τητας
ἐδοκίμασας τὴ ν καρδίαν μου ἐπεσκέψω νυκτό ς ἐπύ ρωσά ς με καὶ οὐ χ εὑ ρέθη ἐν ἐμοὶ
ἀ δικία
ὅ πως ἂ ν μὴ λαλή σῃ τὸ στό μα μου τὰ ἔργα τῶ ν ἀ νθρώ πων διὰ τοὺ ς λό γους τῶ ν
χειλέων σου ἐγὼ ἐφύ λαξα ὁ δοὺ ς σκληρά ς
κατά ρτισαι τὰ διαβή ματά μου ἐν ταῖς τρίβοις σου ἵνα μὴ σαλευθῶ σιν τὰ διαβή ματά
μου
ἐγὼ ἐκέκραξα ὅ τι ἐπή κουσά ς μου ὁ θεό ς κλῖνον τὸ οὖ ς σου ἐμοὶ καὶ εἰσά κουσον τῶ ν
ῥ ημά των μου
θαυμά στωσον τὰ ἐλέη σου ὁ σῴ ζων τοὺ ς ἐλπίζοντας ἐπὶ σὲ ἐκ τῶ ν ἀ νθεστηκό των
τῇ δεξιᾷ σου
φύ λαξό ν με ὡ ς κό ραν ὀ φθαλμοῦ ἐν σκέπῃ τῶ ν πτερύ γων σου σκεπά σεις με
ἀ πὸ προσώ που ἀ σεβῶ ν τῶ ν ταλαιπωρησά ντων με οἱ ἐχθροί μου τὴ ν ψυχή ν μου
περιέσχον
τὸ στέαρ αὐ τῶ ν συνέκλεισαν τὸ στό μα αὐ τῶ ν ἐλά λησεν ὑ περηφανίαν
ἐκβά λλοντές με νυνὶ περιεκύ κλωσά ν με τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν ἔθεντο ἐκκλῖναι ἐν
τῇ γῇ
ὑ πέλαβό ν με ὡ σεὶ λέων ἕτοιμος εἰς θή ραν καὶ ὡ σεὶ σκύ μνος οἰκῶ ν ἐν ἀ ποκρύ φοις
ἀ νά στηθι κύ ριε πρό φθασον αὐ τοὺ ς καὶ ὑ ποσκέλισον αὐ τού ς ῥ ῦ σαι τὴ ν ψυχή ν μου
ἀ πὸ ἀ σεβοῦ ς ῥ ομφαίαν σου ἀ πὸ ἐχθρῶ ν τῆ ς χειρό ς σου
κύ ριε ἀ πὸ ὀ λίγων ἀ πὸ γῆ ς διαμέρισον αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ζωῇ αὐ τῶ ν καὶ τῶ ν
κεκρυμμένων σου ἐπλή σθη ἡ γαστὴ ρ αὐ τῶ ν ἐχορτά σθησαν υἱῶ ν καὶ ἀ φῆ καν τὰ
κατά λοιπα τοῖς νηπίοις αὐ τῶ ν
ἐγὼ δὲ ἐν δικαιοσύ νῃ ὀ φθή σομαι τῷ προσώ πῳ σου χορτασθή σομαι ἐν τῷ ὀ φθῆ ναι
τὴ ν δό ξαν σου
720

εἰς τὸ τέλος τῷ παιδὶ κυρίου τῷ δαυιδ ἃ ἐλά λησεν τῷ κυρίῳ τοὺ ς λό γους τῆ ς ᾠ δῆ ς
ταύ της ἐν ἡ μέρᾳ ᾗ ἐρρύ σατο αὐ τὸ ν κύ ριος ἐκ χειρὸ ς πά ντων τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ καὶ
ἐκ χειρὸ ς σαουλ
καὶ εἶπεν ἀ γαπή σω σε κύ ριε ἡ ἰσχύ ς μου
κύ ριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥ ύ στης μου ὁ θεό ς μου βοηθό ς μου καὶ
ἐλπιῶ ἐπ' αὐ τό ν ὑ περασπιστή ς μου καὶ κέρας σωτηρίας μου ἀ ντιλή μπτωρ μου
αἰνῶ ν ἐπικαλέσομαι κύ ριον καὶ ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου σωθή σομαι
περιέσχον με ὠ δῖνες θανά του καὶ χείμαρροι ἀ νομίας ἐξετά ραξά ν με
ὠ δῖνες ᾅ δου περιεκύ κλωσά ν με προέφθασά ν με παγίδες θανά του
καὶ ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπεκαλεσά μην τὸ ν κύ ριον καὶ πρὸ ς τὸ ν θεό ν μου ἐκέκραξα
ἤ κουσεν ἐκ ναοῦ ἁ γίου αὐ τοῦ φωνῆ ς μου καὶ ἡ κραυγή μου ἐνώ πιον αὐ τοῦ
εἰσελεύ σεται εἰς τὰ ὦ τα αὐ τοῦ
καὶ ἐσαλεύ θη καὶ ἔντρομος ἐγενή θη ἡ γῆ καὶ τὰ θεμέλια τῶ ν ὀ ρέων ἐταρά χθησαν
καὶ ἐσαλεύ θησαν ὅ τι ὠ ργίσθη αὐ τοῖς ὁ θεό ς
ἀ νέβη καπνὸ ς ἐν ὀ ργῇ αὐ τοῦ καὶ πῦ ρ ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ κατεφλό γισεν
ἄ νθρακες ἀ νή φθησαν ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἔκλινεν οὐ ρανὸ ν καὶ κατέβη καὶ γνό φος ὑ πὸ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ
καὶ ἐπέβη ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετά σθη ἐπετά σθη ἐπὶ πτερύ γων ἀ νέμων
καὶ ἔθετο σκό τος ἀ ποκρυφὴ ν αὐ τοῦ κύ κλῳ αὐ τοῦ ἡ σκηνὴ αὐ τοῦ σκοτεινὸ ν ὕ δωρ
ἐν νεφέλαις ἀ έρων
ἀ πὸ τῆ ς τηλαυγή σεως ἐνώ πιον αὐ τοῦ αἱ νεφέλαι διῆ λθον χά λαζα καὶ ἄ νθρακες
πυρό ς
καὶ ἐβρό ντησεν ἐξ οὐ ρανοῦ κύ ριος καὶ ὁ ὕ ψιστος ἔδωκεν φωνὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐξαπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκό ρπισεν αὐ τοὺ ς καὶ ἀ στραπὰ ς ἐπλή θυνεν καὶ
συνετά ραξεν αὐ τού ς
καὶ ὤ φθησαν αἱ πηγαὶ τῶ ν ὑ δά των καὶ ἀ νεκαλύ φθη τὰ θεμέλια τῆ ς οἰκουμένης ἀ πὸ
ἐπιτιμή σεώ ς σου κύ ριε ἀ πὸ ἐμπνεύ σεως πνεύ ματος ὀ ργῆ ς σου
ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕ ψους καὶ ἔλαβέν με προσελά βετό με ἐξ ὑ δά των πολλῶ ν
ῥ ύ σεταί με ἐξ ἐχθρῶ ν μου δυνατῶ ν καὶ ἐκ τῶ ν μισού ντων με ὅ τι ἐστερεώ θησαν
ὑ πὲρ ἐμέ
προέφθασά ν με ἐν ἡ μέρᾳ κακώ σεώ ς μου καὶ ἐγένετο κύ ριος ἀ ντιστή ριγμά μου
καὶ ἐξή γαγέν με εἰς πλατυσμό ν ῥ ύ σεταί με ὅ τι ἠ θέλησέν με ῥ ύ σεταί με ἐξ ἐχθρῶ ν
μου δυνατῶ ν καὶ ἐκ τῶ ν μισού ντων με
καὶ ἀ νταποδώ σει μοι κύ ριος κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ κατὰ τὴ ν καθαριό τητα
τῶ ν χειρῶ ν μου ἀ νταποδώ σει μοι
ὅ τι ἐφύ λαξα τὰ ς ὁ δοὺ ς κυρίου καὶ οὐ κ ἠ σέβησα ἀ πὸ τοῦ θεοῦ μου
ὅ τι πά ντα τὰ κρίματα αὐ τοῦ ἐνώ πιό ν μου καὶ τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ οὐ κ ἀ πέστησα
ἀ π' ἐμοῦ
καὶ ἔσομαι ἄ μωμος μετ' αὐ τοῦ καὶ φυλά ξομαι ἀ πὸ τῆ ς ἀ νομίας μου
καὶ ἀ νταποδώ σει μοι κύ ριος κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ κατὰ τὴ ν καθαριό τητα
τῶ ν χειρῶ ν μου ἐνώ πιον τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ
μετὰ ὁ σίου ὁ σιωθή σῃ καὶ μετὰ ἀ νδρὸ ς ἀ θῴ ου ἀ θῷ ος ἔσῃ
721

καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸ ς ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεις

ὅ τι σὺ λαὸ ν ταπεινὸ ν σώ σεις καὶ ὀ φθαλμοὺ ς ὑ περηφά νων ταπεινώ σεις
ὅ τι σὺ φωτιεῖς λύ χνον μου κύ ριε ὁ θεό ς μου φωτιεῖς τὸ σκό τος μου
ὅ τι ἐν σοὶ ῥ υσθή σομαι ἀ πὸ πειρατηρίου καὶ ἐν τῷ θεῷ μου ὑ περβή σομαι τεῖχος
ὁ θεό ς μου ἄ μωμος ἡ ὁ δὸ ς αὐ τοῦ τὰ λό για κυρίου πεπυρωμένα ὑ περασπιστή ς ἐστιν
πά ντων τῶ ν ἐλπιζό ντων ἐπ' αὐ τό ν
ὅ τι τίς θεὸ ς πλὴ ν τοῦ κυρίου καὶ τίς θεὸ ς πλὴ ν τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
ὁ θεὸ ς ὁ περιζωννύ ων με δύ ναμιν καὶ ἔθετο ἄ μωμον τὴ ν ὁ δό ν μου
ὁ καταρτιζό μενος τοὺ ς πό δας μου ὡ ς ἐλά φου καὶ ἐπὶ τὰ ὑ ψηλὰ ἱστῶ ν με
διδά σκων χεῖρά ς μου εἰς πό λεμον καὶ ἔθου τό ξον χαλκοῦ ν τοὺ ς βραχίονά ς μου
καὶ ἔδωκά ς μοι ὑ περασπισμὸ ν σωτηρίας μου καὶ ἡ δεξιά σου ἀ ντελά βετό μου καὶ ἡ
παιδεία σου ἀ νώ ρθωσέν με εἰς τέλος καὶ ἡ παιδεία σου αὐ τή με διδά ξει
ἐπλά τυνας τὰ διαβή ματά μου ὑ ποκά τω μου καὶ οὐ κ ἠ σθένησαν τὰ ἴχνη μου
καταδιώ ξω τοὺ ς ἐχθρού ς μου καὶ καταλή μψομαι αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἀ ποστραφή σομαι
ἕως ἂ ν ἐκλίπωσιν
ἐκθλίψω αὐ τού ς καὶ οὐ μὴ δύ νωνται στῆ ναι πεσοῦ νται ὑ πὸ τοὺ ς πό δας μου
καὶ περιέζωσά ς με δύ ναμιν εἰς πό λεμον συνεπό δισας πά ντας τοὺ ς
ἐπανιστανομένους ἐπ' ἐμὲ ὑ ποκά τω μου
καὶ τοὺ ς ἐχθρού ς μου ἔδωκά ς μοι νῶ τον καὶ τοὺ ς μισοῦ ντά ς με ἐξωλέθρευσας
ἐκέκραξαν καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ σῴ ζων πρὸ ς κύ ριον καὶ οὐ κ εἰσή κουσεν αὐ τῶ ν
καὶ λεπτυνῶ αὐ τοὺ ς ὡ ς χοῦ ν κατὰ πρό σωπον ἀ νέμου ὡ ς πηλὸ ν πλατειῶ ν λεανῶ
αὐ τού ς
ῥ ύ σῃ με ἐξ ἀ ντιλογιῶ ν λαοῦ καταστή σεις με εἰς κεφαλὴ ν ἐθνῶ ν λαό ς ὃ ν οὐ κ ἔγνων
ἐδού λευσέν μοι
εἰς ἀ κοὴ ν ὠ τίου ὑ πή κουσέν μοι υἱοὶ ἀ λλό τριοι ἐψεύ σαντό μοι
υἱοὶ ἀ λλό τριοι ἐπαλαιώ θησαν καὶ ἐχώ λαναν ἀ πὸ τῶ ν τρίβων αὐ τῶ ν
ζῇ κύ ριος καὶ εὐ λογητὸ ς ὁ θεό ς μου καὶ ὑ ψωθή τω ὁ θεὸ ς τῆ ς σωτηρίας μου
ὁ θεὸ ς ὁ διδοὺ ς ἐκδική σεις ἐμοὶ καὶ ὑ ποτά ξας λαοὺ ς ὑ π' ἐμέ
ὁ ῥ ύ στης μου ἐξ ἐχθρῶ ν μου ὀ ργίλων ἀ πὸ τῶ ν ἐπανιστανομένων ἐπ' ἐμὲ ὑ ψώ σεις με
ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς ἀ δίκου ῥ ύ σῃ με
διὰ τοῦ το ἐξομολογή σομαί σοι ἐν ἔθνεσιν κύ ριε καὶ τῷ ὀ νό ματί σου ψαλῶ
μεγαλύ νων τὰ ς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὐ τοῦ καὶ ποιῶ ν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐ τοῦ
τῷ δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
οἱ οὐ ρανοὶ διηγοῦ νται δό ξαν θεοῦ ποίησιν δὲ χειρῶ ν αὐ τοῦ ἀ ναγγέλλει τὸ
στερέωμα
ἡ μέρα τῇ ἡ μέρᾳ ἐρεύ γεται ῥ ῆ μα καὶ νὺ ξ νυκτὶ ἀ ναγγέλλει γνῶ σιν
οὐ κ εἰσὶν λαλιαὶ οὐ δὲ λό γοι ὧ ν οὐ χὶ ἀ κού ονται αἱ φωναὶ αὐ τῶ ν
εἰς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἐξῆ λθεν ὁ φθό γγος αὐ τῶ ν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆ ς οἰκουμένης τὰ
ῥ ή ματα αὐ τῶ ν ἐν τῷ ἡ λίῳ ἔθετο τὸ σκή νωμα αὐ τοῦ
καὶ αὐ τὸ ς ὡ ς νυμφίος ἐκπορευό μενος ἐκ παστοῦ αὐ τοῦ ἀ γαλλιά σεται ὡ ς γίγας
δραμεῖν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
722

ἀ π' ἄ κρου τοῦ οὐ ρανοῦ ἡ ἔξοδος αὐ τοῦ καὶ τὸ κατά ντημα αὐ τοῦ ἕως ἄ κρου τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ οὐ κ ἔστιν ὃ ς ἀ ποκρυβή σεται τὴ ν θέρμην αὐ τοῦ
ὁ νό μος τοῦ κυρίου ἄ μωμος ἐπιστρέφων ψυχά ς ἡ μαρτυρία κυρίου πιστή
σοφίζουσα νή πια
τὰ δικαιώ ματα κυρίου εὐ θεῖα εὐ φραίνοντα καρδίαν ἡ ἐντολὴ κυρίου τηλαυγή ς
φωτίζουσα ὀ φθαλμού ς
ὁ φό βος κυρίου ἁ γνό ς διαμένων εἰς αἰῶ να αἰῶ νος τὰ κρίματα κυρίου ἀ ληθινά
δεδικαιωμένα ἐπὶ τὸ αὐ τό
ἐπιθυμητὰ ὑ πὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον πολὺ ν καὶ γλυκύ τερα ὑ πὲρ μέλι καὶ κηρίον
καὶ γὰ ρ ὁ δοῦ λό ς σου φυλά σσει αὐ τά ἐν τῷ φυλά σσειν αὐ τὰ ἀ νταπό δοσις πολλή
παραπτώ ματα τίς συνή σει ἐκ τῶ ν κρυφίων μου καθά ρισό ν με
καὶ ἀ πὸ ἀ λλοτρίων φεῖσαι τοῦ δού λου σου ἐὰ ν μή μου κατακυριεύ σωσιν τό τε
ἄ μωμος ἔσομαι καὶ καθαρισθή σομαι ἀ πὸ ἁ μαρτίας μεγά λης
καὶ ἔσονται εἰς εὐ δοκίαν τὰ λό για τοῦ στό ματό ς μου καὶ ἡ μελέτη τῆ ς καρδίας μου
ἐνώ πιό ν σου διὰ παντό ς κύ ριε βοηθέ μου καὶ λυτρωτά μου
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
ἐπακού σαι σου κύ ριος ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεως ὑ περασπίσαι σου τὸ ὄ νομα τοῦ θεοῦ
ιακωβ
ἐξαποστείλαι σοι βοή θειαν ἐξ ἁ γίου καὶ ἐκ σιων ἀ ντιλά βοιτό σου
μνησθείη πά σης θυσίας σου καὶ τὸ ὁ λοκαύ τωμά σου πιανά τω διά ψαλμα
δῴ η σοι κατὰ τὴ ν καρδίαν σου καὶ πᾶ σαν τὴ ν βουλή ν σου πληρώ σαι
ἀ γαλλιασό μεθα ἐν τῷ σωτηρίῳ σου καὶ ἐν ὀ νό ματι θεοῦ ἡ μῶ ν μεγαλυνθησό μεθα
πληρώ σαι κύ ριος πά ντα τὰ αἰτή ματά σου
νῦ ν ἔγνων ὅ τι ἔσωσεν κύ ριος τὸ ν χριστὸ ν αὐ τοῦ ἐπακού σεται αὐ τοῦ ἐξ οὐ ρανοῦ
ἁ γίου αὐ τοῦ ἐν δυναστείαις ἡ σωτηρία τῆ ς δεξιᾶ ς αὐ τοῦ
οὗ τοι ἐν ἅ ρμασιν καὶ οὗ τοι ἐν ἵπποις ἡ μεῖς δὲ ἐν ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν
μεγαλυνθησό μεθα
αὐ τοὶ συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσαν ἡ μεῖς δὲ ἀ νέστημεν καὶ ἀ νωρθώ θημεν
κύ ριε σῶ σον τὸ ν βασιλέα σου καὶ ἐπά κουσον ἡ μῶ ν ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἐπικαλεσώ μεθά
σε
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
κύ ριε ἐν τῇ δυνά μει σου εὐ φρανθή σεται ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου
ἀ γαλλιά σεται σφό δρα
τὴ ν ἐπιθυμίαν τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ ἔδωκας αὐ τῷ καὶ τὴ ν θέλησιν τῶ ν χειλέων αὐ τοῦ
οὐ κ ἐστέρησας αὐ τό ν διά ψαλμα
ὅ τι προέφθασας αὐ τὸ ν ἐν εὐ λογίαις χρηστό τητος ἔθηκας ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ
στέφανον ἐκ λίθου τιμίου
ζωὴ ν ᾐ τή σατό σε καὶ ἔδωκας αὐ τῷ μακρό τητα ἡ μερῶ ν εἰς αἰῶ να αἰῶ νος
μεγά λη ἡ δό ξα αὐ τοῦ ἐν τῷ σωτηρίῳ σου δό ξαν καὶ μεγαλοπρέπειαν ἐπιθή σεις ἐπ'
αὐ τό ν
ὅ τι δώ σεις αὐ τῷ εὐ λογίαν εἰς αἰῶ να αἰῶ νος εὐ φρανεῖς αὐ τὸ ν ἐν χαρᾷ μετὰ τοῦ
προσώ που σου
723

ὅ τι ὁ βασιλεὺ ς ἐλπίζει ἐπὶ κύ ριον καὶ ἐν τῷ ἐλέει τοῦ ὑ ψίστου οὐ μὴ σαλευθῇ

εὑ ρεθείη ἡ χείρ σου πᾶ σιν τοῖς ἐχθροῖς σου ἡ δεξιά σου εὕ ροι πά ντας τοὺ ς
μισοῦ ντά ς σε
θή σεις αὐ τοὺ ς ὡ ς κλίβανον πυρὸ ς εἰς καιρὸ ν τοῦ προσώ που σου κύ ριος ἐν ὀ ργῇ
αὐ τοῦ συνταρά ξει αὐ τού ς καὶ καταφά γεται αὐ τοὺ ς πῦ ρ
τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῶ ν ἀ πὸ γῆ ς ἀ πολεῖς καὶ τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν ἀ πὸ υἱῶ ν ἀ νθρώ πων
ὅ τι ἔκλιναν εἰς σὲ κακά διελογίσαντο βουλή ν ἣ ν οὐ μὴ δύ νωνται στῆ σαι
ὅ τι θή σεις αὐ τοὺ ς νῶ τον ἐν τοῖς περιλοίποις σου ἑτοιμά σεις τὸ πρό σωπον αὐ τῶ ν
ὑ ψώ θητι κύ ριε ἐν τῇ δυνά μει σου ᾄ σομεν καὶ ψαλοῦ μεν τὰ ς δυναστείας σου
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῆ ς ἀ ντιλή μψεως τῆ ς ἑωθινῆ ς ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
ὁ θεὸ ς ὁ θεό ς μου πρό σχες μοι ἵνα τί ἐγκατέλιπές με μακρὰ ν ἀ πὸ τῆ ς σωτηρίας μου
οἱ λό γοι τῶ ν παραπτωμά των μου
ὁ θεό ς μου κεκρά ξομαι ἡ μέρας καὶ οὐ κ εἰσακού σῃ καὶ νυκτό ς καὶ οὐ κ εἰς ἄ νοιαν
ἐμοί
σὺ δὲ ἐν ἁ γίοις κατοικεῖς ὁ ἔπαινος ισραηλ
ἐπὶ σοὶ ἤ λπισαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἤ λπισαν καὶ ἐρρύ σω αὐ τού ς
πρὸ ς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώ θησαν ἐπὶ σοὶ ἤ λπισαν καὶ οὐ κατῃσχύ νθησαν
ἐγὼ δέ εἰμι σκώ ληξ καὶ οὐ κ ἄ νθρωπος ὄ νειδος ἀ νθρώ που καὶ ἐξουδένημα λαοῦ
πά ντες οἱ θεωροῦ ντές με ἐξεμυκτή ρισά ν με ἐλά λησαν ἐν χείλεσιν ἐκίνησαν κεφαλή ν
ἤ λπισεν ἐπὶ κύ ριον ῥ υσά σθω αὐ τό ν σωσά τω αὐ τό ν ὅ τι θέλει αὐ τό ν
ὅ τι σὺ εἶ ὁ ἐκσπά σας με ἐκ γαστρό ς ἡ ἐλπίς μου ἀ πὸ μαστῶ ν τῆ ς μητρό ς μου
ἐπὶ σὲ ἐπερρίφην ἐκ μή τρας ἐκ κοιλίας μητρό ς μου θεό ς μου εἶ σύ
μὴ ἀ ποστῇ ς ἀ π' ἐμοῦ ὅ τι θλῖψις ἐγγύ ς ὅ τι οὐ κ ἔστιν ὁ βοηθῶ ν
περιεκύ κλωσά ν με μό σχοι πολλοί ταῦ ροι πίονες περιέσχον με
ἤ νοιξαν ἐπ' ἐμὲ τὸ στό μα αὐ τῶ ν ὡ ς λέων ὁ ἁ ρπά ζων καὶ ὠ ρυό μενος
ὡ σεὶ ὕ δωρ ἐξεχύ θην καὶ διεσκορπίσθη πά ντα τὰ ὀ στᾶ μου ἐγενή θη ἡ καρδία μου
ὡ σεὶ κηρὸ ς τηκό μενος ἐν μέσῳ τῆ ς κοιλίας μου
ἐξηρά νθη ὡ ς ὄ στρακον ἡ ἰσχύ ς μου καὶ ἡ γλῶ σσά μου κεκό λληται τῷ λά ρυγγί μου
καὶ εἰς χοῦ ν θανά του κατή γαγές με
ὅ τι ἐκύ κλωσά ν με κύ νες πολλοί συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με ὤ ρυξαν
χεῖρά ς μου καὶ πό δας
ἐξηρίθμησα πά ντα τὰ ὀ στᾶ μου αὐ τοὶ δὲ κατενό ησαν καὶ ἐπεῖδό ν με
διεμερίσαντο τὰ ἱμά τιά μου ἑαυτοῖς καὶ ἐπὶ τὸ ν ἱματισμό ν μου ἔβαλον κλῆ ρον
σὺ δέ κύ ριε μὴ μακρύ νῃς τὴ ν βοή θειά ν μου εἰς τὴ ν ἀ ντίλημψίν μου πρό σχες
ῥ ῦ σαι ἀ πὸ ῥ ομφαίας τὴ ν ψυχή ν μου καὶ ἐκ χειρὸ ς κυνὸ ς τὴ ν μονογενῆ μου
σῶ σό ν με ἐκ στό ματος λέοντος καὶ ἀ πὸ κερά των μονοκερώ των τὴ ν ταπείνωσίν μου
διηγή σομαι τὸ ὄ νομά σου τοῖς ἀ δελφοῖς μου ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑ μνή σω σε
οἱ φοβού μενοι κύ ριον αἰνέσατε αὐ τό ν ἅ παν τὸ σπέρμα ιακωβ δοξά σατε αὐ τό ν
φοβηθή τωσαν αὐ τὸ ν ἅ παν τὸ σπέρμα ισραηλ
ὅ τι οὐ κ ἐξουδένωσεν οὐ δὲ προσώ χθισεν τῇ δεή σει τοῦ πτωχοῦ οὐ δὲ ἀ πέστρεψεν τὸ
πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ π' ἐμοῦ καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸ ς αὐ τὸ ν εἰσή κουσέν μου
724

παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινό ς μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγά λῃ τὰ ς εὐ χά ς μου ἀ ποδώ σω ἐνώ πιον τῶ ν
φοβουμένων αὐ τό ν
φά γονται πένητες καὶ ἐμπλησθή σονται καὶ αἰνέσουσιν κύ ριον οἱ ἐκζητοῦ ντες αὐ τό ν
ζή σονται αἱ καρδίαι αὐ τῶ ν εἰς αἰῶ να αἰῶ νος
μνησθή σονται καὶ ἐπιστραφή σονται πρὸ ς κύ ριον πά ντα τὰ πέρατα τῆ ς γῆ ς καὶ
προσκυνή σουσιν ἐνώ πιό ν σου πᾶ σαι αἱ πατριαὶ τῶ ν ἐθνῶ ν
ὅ τι τοῦ κυρίου ἡ βασιλεία καὶ αὐ τὸ ς δεσπό ζει τῶ ν ἐθνῶ ν
ἔφαγον καὶ προσεκύ νησαν πά ντες οἱ πίονες τῆ ς γῆ ς ἐνώ πιον αὐ τοῦ προπεσοῦ νται
πά ντες οἱ καταβαίνοντες εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ ἡ ψυχή μου αὐ τῷ ζῇ
καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύ σει αὐ τῷ ἀ ναγγελή σεται τῷ κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη
καὶ ἀ ναγγελοῦ σιν τὴ ν δικαιοσύ νην αὐ τοῦ λαῷ τῷ τεχθησομένῳ ὅ τι ἐποίησεν ὁ
κύ ριος
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ κύ ριος ποιμαίνει με καὶ οὐ δέν με ὑ στερή σει
εἰς τό πον χλό ης ἐκεῖ με κατεσκή νωσεν ἐπὶ ὕ δατος ἀ ναπαύ σεως ἐξέθρεψέν με
τὴ ν ψυχή ν μου ἐπέστρεψεν ὡ δή γησέν με ἐπὶ τρίβους δικαιοσύ νης ἕνεκεν τοῦ
ὀ νό ματος αὐ τοῦ
ἐὰ ν γὰ ρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶ ς θανά του οὐ φοβηθή σομαι κακά ὅ τι σὺ μετ'
ἐμοῦ εἶ ἡ ῥ ά βδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου αὐ ταί με παρεκά λεσαν
ἡ τοίμασας ἐνώ πιό ν μου τρά πεζαν ἐξ ἐναντίας τῶ ν θλιβό ντων με ἐλίπανας ἐν ἐλαίῳ
τὴ ν κεφαλή ν μου καὶ τὸ ποτή ριό ν σου μεθύ σκον ὡ ς κρά τιστον
καὶ τὸ ἔλεό ς σου καταδιώ ξεταί με πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς μου καὶ τὸ κατοικεῖν
με ἐν οἴκῳ κυρίου εἰς μακρό τητα ἡ μερῶ ν
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ τῆ ς μιᾶ ς σαββά των τοῦ κυρίου ἡ γῆ καὶ τὸ πλή ρωμα αὐ τῆ ς ἡ
οἰκουμένη καὶ πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες ἐν αὐ τῇ
αὐ τὸ ς ἐπὶ θαλασσῶ ν ἐθεμελίωσεν αὐ τὴ ν καὶ ἐπὶ ποταμῶ ν ἡ τοίμασεν αὐ τή ν
τίς ἀ ναβή σεται εἰς τὸ ὄ ρος τοῦ κυρίου καὶ τίς στή σεται ἐν τό πῳ ἁ γίῳ αὐ τοῦ
ἀ θῷ ος χερσὶν καὶ καθαρὸ ς τῇ καρδίᾳ ὃ ς οὐ κ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ὤ μοσεν ἐπὶ δό λῳ τῷ πλησίον αὐ τοῦ
οὗ τος λή μψεται εὐ λογίαν παρὰ κυρίου καὶ ἐλεημοσύ νην παρὰ θεοῦ σωτῆ ρος αὐ τοῦ
αὕ τη ἡ γενεὰ ζητού ντων αὐ τό ν ζητού ντων τὸ πρό σωπον τοῦ θεοῦ ιακωβ διά ψαλμα
ἄ ρατε πύ λας οἱ ἄ ρχοντες ὑ μῶ ν καὶ ἐπά ρθητε πύ λαι αἰώ νιοι καὶ εἰσελεύ σεται ὁ
βασιλεὺ ς τῆ ς δό ξης
τίς ἐστιν οὗ τος ὁ βασιλεὺ ς τῆ ς δό ξης κύ ριος κραταιὸ ς καὶ δυνατό ς κύ ριος δυνατὸ ς
ἐν πολέμῳ
ἄ ρατε πύ λας οἱ ἄ ρχοντες ὑ μῶ ν καὶ ἐπά ρθητε πύ λαι αἰώ νιοι καὶ εἰσελεύ σεται ὁ
βασιλεὺ ς τῆ ς δό ξης
τίς ἐστιν οὗ τος ὁ βασιλεὺ ς τῆ ς δό ξης κύ ριος τῶ ν δυνά μεων αὐ τό ς ἐστιν ὁ βασιλεὺ ς
τῆ ς δό ξης
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ πρὸ ς σέ κύ ριε ἦ ρα τὴ ν ψυχή ν μου ὁ θεό ς μου
ἐπὶ σοὶ πέποιθα μὴ καταισχυνθείην μηδὲ καταγελασά τωσά ν μου οἱ ἐχθροί μου
καὶ γὰ ρ πά ντες οἱ ὑ πομένοντές σε οὐ μὴ καταισχυνθῶ σιν αἰσχυνθή τωσαν πά ντες οἱ
ἀ νομοῦ ντες διὰ κενῆ ς
725

τὰ ς ὁ δού ς σου κύ ριε γνώ ρισό ν μοι καὶ τὰ ς τρίβους σου δίδαξό ν με
ὁ δή γησό ν με ἐπὶ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου καὶ δίδαξό ν με ὅ τι σὺ εἶ ὁ θεὸ ς ὁ σωτή ρ μου καὶ
σὲ ὑ πέμεινα ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
μνή σθητι τῶ ν οἰκτιρμῶ ν σου κύ ριε καὶ τὰ ἐλέη σου ὅ τι ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νό ς εἰσιν
ἁ μαρτίας νεό τητό ς μου καὶ ἀ γνοίας μου μὴ μνησθῇ ς κατὰ τὸ ἔλεό ς σου μνή σθητί
μου σὺ ἕνεκα τῆ ς χρηστό τητό ς σου κύ ριε
χρηστὸ ς καὶ εὐ θὴ ς ὁ κύ ριος διὰ τοῦ το νομοθετή σει ἁ μαρτά νοντας ἐν ὁ δῷ
ὁ δηγή σει πραεῖς ἐν κρίσει διδά ξει πραεῖς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ
πᾶ σαι αἱ ὁ δοὶ κυρίου ἔλεος καὶ ἀ λή θεια τοῖς ἐκζητοῦ σιν τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ καὶ τὰ
μαρτύ ρια αὐ τοῦ
ἕνεκα τοῦ ὀ νό ματό ς σου κύ ριε καὶ ἱλά σῃ τῇ ἁ μαρτίᾳ μου πολλὴ γά ρ ἐστιν
τίς ἐστιν ἄ νθρωπος ὁ φοβού μενος τὸ ν κύ ριον νομοθετή σει αὐ τῷ ἐν ὁ δῷ ᾗ
ᾑ ρετίσατο
ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ ἐν ἀ γαθοῖς αὐ λισθή σεται καὶ τὸ σπέρμα αὐ τοῦ κληρονομή σει γῆ ν
κραταίωμα κύ ριος τῶ ν φοβουμένων αὐ τό ν καὶ τὸ ὄ νομα κυρίου τῶ ν φοβουμένων
αὐ τό ν καὶ ἡ διαθή κη αὐ τοῦ τοῦ δηλῶ σαι αὐ τοῖς
οἱ ὀ φθαλμοί μου διὰ παντὸ ς πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ὅ τι αὐ τὸ ς ἐκσπά σει ἐκ παγίδος τοὺ ς
πό δας μου
ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐλέησό ν με ὅ τι μονογενὴ ς καὶ πτωχό ς εἰμι ἐγώ
αἱ θλίψεις τῆ ς καρδίας μου ἐπλατύ νθησαν ἐκ τῶ ν ἀ ναγκῶ ν μου ἐξά γαγέ με
ἰδὲ τὴ ν ταπείνωσίν μου καὶ τὸ ν κό πον μου καὶ ἄ φες πά σας τὰ ς ἁ μαρτίας μου
ἰδὲ τοὺ ς ἐχθρού ς μου ὅ τι ἐπληθύ νθησαν καὶ μῖσος ἄ δικον ἐμίσησά ν με
φύ λαξον τὴ ν ψυχή ν μου καὶ ῥ ῦ σαί με μὴ καταισχυνθείην ὅ τι ἤ λπισα ἐπὶ σέ
ἄ κακοι καὶ εὐ θεῖς ἐκολλῶ ντό μοι ὅ τι ὑ πέμεινά σε κύ ριε
λύ τρωσαι ὁ θεό ς τὸ ν ισραηλ ἐκ πασῶ ν τῶ ν θλίψεων αὐ τοῦ
τοῦ δαυιδ κρῖνό ν με κύ ριε ὅ τι ἐγὼ ἐν ἀ κακίᾳ μου ἐπορεύ θην καὶ ἐπὶ τῷ κυρίῳ
ἐλπίζων οὐ μὴ ἀ σθενή σω
δοκίμασό ν με κύ ριε καὶ πείρασό ν με πύ ρωσον τοὺ ς νεφρού ς μου καὶ τὴ ν καρδίαν
μου
ὅ τι τὸ ἔλεό ς σου κατέναντι τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν μού ἐστιν καὶ εὐ ηρέστησα ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ
σου
οὐ κ ἐκά θισα μετὰ συνεδρίου ματαιό τητος καὶ μετὰ παρανομού ντων οὐ μὴ εἰσέλθω
ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων καὶ μετὰ ἀ σεβῶ ν οὐ μὴ καθίσω
νίψομαι ἐν ἀ θῴ οις τὰ ς χεῖρά ς μου καὶ κυκλώ σω τὸ θυσιαστή ριό ν σου κύ ριε
τοῦ ἀ κοῦ σαι φωνὴ ν αἰνέσεως καὶ διηγή σασθαι πά ντα τὰ θαυμά σιά σου
κύ ριε ἠ γά πησα εὐ πρέπειαν οἴκου σου καὶ τό πον σκηνώ ματος δό ξης σου
μὴ συναπολέσῃς μετὰ ἀ σεβῶ ν τὴ ν ψυχή ν μου καὶ μετὰ ἀ νδρῶ ν αἱμά των τὴ ν ζωή ν
μου
ὧ ν ἐν χερσὶν ἀ νομίαι ἡ δεξιὰ αὐ τῶ ν ἐπλή σθη δώ ρων
ἐγὼ δὲ ἐν ἀ κακίᾳ μου ἐπορεύ θην λύ τρωσαί με καὶ ἐλέησό ν με
ὁ γὰ ρ πού ς μου ἔστη ἐν εὐ θύ τητι ἐν ἐκκλησίαις εὐ λογή σω σε κύ ριε
726

τοῦ δαυιδ πρὸ τοῦ χρισθῆ ναι κύ ριος φωτισμό ς μου καὶ σωτή ρ μου τίνα
φοβηθή σομαι κύ ριος ὑ περασπιστὴ ς τῆ ς ζωῆ ς μου ἀ πὸ τίνος δειλιά σω
ἐν τῷ ἐγγίζειν ἐπ' ἐμὲ κακοῦ ντας τοῦ φαγεῖν τὰ ς σά ρκας μου οἱ θλίβοντές με καὶ οἱ
ἐχθροί μου αὐ τοὶ ἠ σθένησαν καὶ ἔπεσαν
ἐὰ ν παρατά ξηται ἐπ' ἐμὲ παρεμβολή οὐ φοβηθή σεται ἡ καρδία μου ἐὰ ν ἐπαναστῇ
ἐπ' ἐμὲ πό λεμος ἐν ταύ τῃ ἐγὼ ἐλπίζω
μίαν ᾐ τησά μην παρὰ κυρίου ταύ την ἐκζητή σω τοῦ κατοικεῖν με ἐν οἴκῳ κυρίου
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς μου τοῦ θεωρεῖν με τὴ ν τερπνό τητα τοῦ κυρίου καὶ
ἐπισκέπτεσθαι τὸ ν ναὸ ν αὐ τοῦ
ὅ τι ἔκρυψέν με ἐν σκηνῇ ἐν ἡ μέρᾳ κακῶ ν μου ἐσκέπασέν με ἐν ἀ ποκρύ φῳ τῆ ς
σκηνῆ ς αὐ τοῦ ἐν πέτρᾳ ὕ ψωσέν με
καὶ νῦ ν ἰδοὺ ὕ ψωσεν τὴ ν κεφαλή ν μου ἐπ' ἐχθρού ς μου ἐκύ κλωσα καὶ ἔθυσα ἐν τῇ
σκηνῇ αὐ τοῦ θυσίαν ἀ λαλαγμοῦ ᾄ σομαι καὶ ψαλῶ τῷ κυρίῳ
εἰσά κουσον κύ ριε τῆ ς φωνῆ ς μου ἧ ς ἐκέκραξα ἐλέησό ν με καὶ εἰσά κουσό ν μου
σοὶ εἶπεν ἡ καρδία μου ἐζή τησεν τὸ πρό σωπό ν μου τὸ πρό σωπό ν σου κύ ριε ζητή σω
μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπό ν σου ἀ π' ἐμοῦ μὴ ἐκκλίνῃς ἐν ὀ ργῇ ἀ πὸ τοῦ δού λου
σου βοηθό ς μου γενοῦ μὴ ἀ ποσκορακίσῃς με καὶ μὴ ἐγκαταλίπῃς με ὁ θεὸ ς ὁ σωτή ρ
μου
ὅ τι ὁ πατή ρ μου καὶ ἡ μή τηρ μου ἐγκατέλιπό ν με ὁ δὲ κύ ριος προσελά βετό με
νομοθέτησό ν με κύ ριε τῇ ὁ δῷ σου καὶ ὁ δή γησό ν με ἐν τρίβῳ εὐ θείᾳ ἕνεκα τῶ ν
ἐχθρῶ ν μου
μὴ παραδῷ ς με εἰς ψυχὰ ς θλιβό ντων με ὅ τι ἐπανέστησά ν μοι μά ρτυρες ἄ δικοι καὶ
ἐψεύ σατο ἡ ἀ δικία ἑαυτῇ
πιστεύ ω τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀ γαθὰ κυρίου ἐν γῇ ζώ ντων
ὑ πό μεινον τὸ ν κύ ριον ἀ νδρίζου καὶ κραταιού σθω ἡ καρδία σου καὶ ὑ πό μεινον τὸ ν
κύ ριον
τοῦ δαυιδ πρὸ ς σέ κύ ριε ἐκέκραξα ὁ θεό ς μου μὴ παρασιωπή σῃς ἀ π' ἐμοῦ μή ποτε
παρασιωπή σῃς ἀ π' ἐμοῦ καὶ ὁ μοιωθή σομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λά κκον
εἰσά κουσον τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς δεή σεώ ς μου ἐν τῷ δέεσθαί με πρὸ ς σέ ἐν τῷ με αἴρειν
χεῖρά ς μου πρὸ ς ναὸ ν ἅ γιό ν σου
μὴ συνελκύ σῃς μετὰ ἁ μαρτωλῶ ν τὴ ν ψυχή ν μου καὶ μετὰ ἐργαζομένων ἀ δικίαν μὴ
συναπολέσῃς με τῶ ν λαλού ντων εἰρή νην μετὰ τῶ ν πλησίον αὐ τῶ ν κακὰ δὲ ἐν ταῖς
καρδίαις αὐ τῶ ν
δὸ ς αὐ τοῖς κατὰ τὰ ἔργα αὐ τῶ ν καὶ κατὰ τὴ ν πονηρίαν τῶ ν ἐπιτηδευμά των αὐ τῶ ν
κατὰ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν δὸ ς αὐ τοῖς ἀ πό δος τὸ ἀ νταπό δομα αὐ τῶ ν αὐ τοῖς
ὅ τι οὐ συνῆ καν εἰς τὰ ἔργα κυρίου καὶ εἰς τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ καθελεῖς
αὐ τοὺ ς καὶ οὐ μὴ οἰκοδομή σεις αὐ τού ς
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὅ τι εἰσή κουσεν τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς δεή σεώ ς μου
κύ ριος βοηθό ς μου καὶ ὑ περασπιστή ς μου ἐπ' αὐ τῷ ἤ λπισεν ἡ καρδία μου καὶ
ἐβοηθή θην καὶ ἀ νέθαλεν ἡ σά ρξ μου καὶ ἐκ θελή ματό ς μου ἐξομολογή σομαι αὐ τῷ
κύ ριος κραταίωμα τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ ὑ περασπιστὴ ς τῶ ν σωτηρίων τοῦ χριστοῦ
αὐ τοῦ ἐστιν
727

σῶ σον τὸ ν λαό ν σου καὶ εὐ λό γησον τὴ ν κληρονομίαν σου καὶ ποίμανον αὐ τοὺ ς καὶ
ἔπαρον αὐ τοὺ ς ἕως τοῦ αἰῶ νος
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ἐξοδίου σκηνῆ ς ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ υἱοὶ θεοῦ ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ
υἱοὺ ς κριῶ ν ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ δό ξαν καὶ τιμή ν
ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ δό ξαν ὀ νό ματι αὐ τοῦ προσκυνή σατε τῷ κυρίῳ ἐν αὐ λῇ ἁ γίᾳ
αὐ τοῦ
φωνὴ κυρίου ἐπὶ τῶ ν ὑ δά των ὁ θεὸ ς τῆ ς δό ξης ἐβρό ντησεν κύ ριος ἐπὶ ὑ δά των
πολλῶ ν
φωνὴ κυρίου ἐν ἰσχύ ι φωνὴ κυρίου ἐν μεγαλοπρεπείᾳ
φωνὴ κυρίου συντρίβοντος κέδρους καὶ συντρίψει κύ ριος τὰ ς κέδρους τοῦ λιβά νου
καὶ λεπτυνεῖ αὐ τὰ ς ὡ ς τὸ ν μό σχον τὸ ν λίβανον καὶ ὁ ἠ γαπημένος ὡ ς υἱὸ ς
μονοκερώ των
φωνὴ κυρίου διακό πτοντος φλό γα πυρό ς
φωνὴ κυρίου συσσείοντος ἔρημον καὶ συσσείσει κύ ριος τὴ ν ἔρημον καδης
φωνὴ κυρίου καταρτιζομένου ἐλά φους καὶ ἀ ποκαλύ ψει δρυμού ς καὶ ἐν τῷ ναῷ
αὐ τοῦ πᾶ ς τις λέγει δό ξαν
κύ ριος τὸ ν κατακλυσμὸ ν κατοικιεῖ καὶ καθίεται κύ ριος βασιλεὺ ς εἰς τὸ ν αἰῶ να
κύ ριος ἰσχὺ ν τῷ λαῷ αὐ τοῦ δώ σει κύ ριος εὐ λογή σει τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐν εἰρή νῃ
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς ᾠ δῆ ς τοῦ ἐγκαινισμοῦ τοῦ οἴκου τῷ δαυιδ
ὑ ψώ σω σε κύ ριε ὅ τι ὑ πέλαβές με καὶ οὐ κ ηὔ φρανας τοὺ ς ἐχθρού ς μου ἐπ' ἐμέ
κύ ριε ὁ θεό ς μου ἐκέκραξα πρὸ ς σέ καὶ ἰά σω με
κύ ριε ἀ νή γαγες ἐξ ᾅ δου τὴ ν ψυχή ν μου ἔσωσά ς με ἀ πὸ τῶ ν καταβαινό ντων εἰς
λά κκον
ψά λατε τῷ κυρίῳ οἱ ὅ σιοι αὐ τοῦ καὶ ἐξομολογεῖσθε τῇ μνή μῃ τῆ ς ἁ γιωσύ νης αὐ τοῦ
ὅ τι ὀ ργὴ ἐν τῷ θυμῷ αὐ τοῦ καὶ ζωὴ ἐν τῷ θελή ματι αὐ τοῦ τὸ ἑσπέρας
αὐ λισθή σεται κλαυθμὸ ς καὶ εἰς τὸ πρωὶ ἀ γαλλίασις
ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ εὐ θηνίᾳ μου οὐ μὴ σαλευθῶ εἰς τὸ ν αἰῶ να
κύ ριε ἐν τῷ θελή ματί σου παρέσχου τῷ κά λλει μου δύ ναμιν ἀ πέστρεψας δὲ τὸ
πρό σωπό ν σου καὶ ἐγενή θην τεταραγμένος
πρὸ ς σέ κύ ριε κεκρά ξομαι καὶ πρὸ ς τὸ ν θεό ν μου δεηθή σομαι
τίς ὠ φέλεια ἐν τῷ αἵματί μου ἐν τῷ καταβῆ ναί με εἰς διαφθορά ν μὴ ἐξομολογή σεταί
σοι χοῦ ς ἢ ἀ ναγγελεῖ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου
ἤ κουσεν κύ ριος καὶ ἠ λέησέν με κύ ριος ἐγενή θη βοηθό ς μου
ἔστρεψας τὸ ν κοπετό ν μου εἰς χορὸ ν ἐμοί διέρρηξας τὸ ν σά κκον μου καὶ
περιέζωσά ς με εὐ φροσύ νην
ὅ πως ἂ ν ψά λῃ σοι ἡ δό ξα μου καὶ οὐ μὴ κατανυγῶ κύ ριε ὁ θεό ς μου εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐξομολογή σομαί σοι
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ἐκστά σεως
ἐπὶ σοί κύ ριε ἤ λπισα μὴ καταισχυνθείην εἰς τὸ ν αἰῶ να ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ σου ῥ ῦ σαί
με καὶ ἐξελοῦ με
κλῖνον πρό ς με τὸ οὖ ς σου τά χυνον τοῦ ἐξελέσθαι με γενοῦ μοι εἰς θεὸ ν
ὑ περασπιστὴ ν καὶ εἰς οἶκον καταφυγῆ ς τοῦ σῶ σαί με
728

ὅ τι κραταίωμά μου καὶ καταφυγή μου εἶ σὺ καὶ ἕνεκεν τοῦ ὀ νό ματό ς σου ὁ δηγή σεις
με καὶ διαθρέψεις με
ἐξά ξεις με ἐκ παγίδος ταύ της ἧ ς ἔκρυψά ν μοι ὅ τι σὺ εἶ ὁ ὑ περασπιστή ς μου
εἰς χεῖρά ς σου παραθή σομαι τὸ πνεῦ μά μου ἐλυτρώ σω με κύ ριε ὁ θεὸ ς τῆ ς ἀ ληθείας
ἐμίσησας τοὺ ς διαφυλά σσοντας ματαιό τητας διὰ κενῆ ς ἐγὼ δὲ ἐπὶ τῷ κυρίῳ ἤ λπισα
ἀ γαλλιά σομαι καὶ εὐ φρανθή σομαι ἐπὶ τῷ ἐλέει σου ὅ τι ἐπεῖδες τὴ ν ταπείνωσίν μου
ἔσωσας ἐκ τῶ ν ἀ ναγκῶ ν τὴ ν ψυχή ν μου
καὶ οὐ συνέκλεισά ς με εἰς χεῖρας ἐχθροῦ ἔστησας ἐν εὐ ρυχώ ρῳ τοὺ ς πό δας μου
ἐλέησό ν με κύ ριε ὅ τι θλίβομαι ἐταρά χθη ἐν θυμῷ ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἡ ψυχή μου καὶ ἡ
γαστή ρ μου
ὅ τι ἐξέλιπεν ἐν ὀ δύ νῃ ἡ ζωή μου καὶ τὰ ἔτη μου ἐν στεναγμοῖς ἠ σθένησεν ἐν
πτωχείᾳ ἡ ἰσχύ ς μου καὶ τὰ ὀ στᾶ μου ἐταρά χθησαν
παρὰ πά ντας τοὺ ς ἐχθρού ς μου ἐγενή θην ὄ νειδος καὶ τοῖς γείτοσίν μου σφό δρα καὶ
φό βος τοῖς γνωστοῖς μου οἱ θεωροῦ ντές με ἔξω ἔφυγον ἀ π' ἐμοῦ
ἐπελή σθην ὡ σεὶ νεκρὸ ς ἀ πὸ καρδίας ἐγενή θην ὡ σεὶ σκεῦ ος ἀ πολωλό ς
ὅ τι ἤ κουσα ψό γον πολλῶ ν παροικού ντων κυκλό θεν ἐν τῷ ἐπισυναχθῆ ναι αὐ τοὺ ς
ἅ μα ἐπ' ἐμὲ τοῦ λαβεῖν τὴ ν ψυχή ν μου ἐβουλεύ σαντο
ἐγὼ δὲ ἐπὶ σὲ ἤ λπισα κύ ριε εἶπα σὺ εἶ ὁ θεό ς μου
ἐν ταῖς χερσίν σου οἱ καιροί μου ῥ ῦ σαί με ἐκ χειρὸ ς ἐχθρῶ ν μου καὶ ἐκ τῶ ν
καταδιωκό ντων με
ἐπίφανον τὸ πρό σωπό ν σου ἐπὶ τὸ ν δοῦ λό ν σου σῶ σό ν με ἐν τῷ ἐλέει σου
κύ ριε μὴ καταισχυνθείην ὅ τι ἐπεκαλεσά μην σε αἰσχυνθείησαν οἱ ἀ σεβεῖς καὶ
καταχθείησαν εἰς ᾅ δου
ἄ λαλα γενηθή τω τὰ χείλη τὰ δό λια τὰ λαλοῦ ντα κατὰ τοῦ δικαίου ἀ νομίαν ἐν
ὑ περηφανίᾳ καὶ ἐξουδενώ σει
ὡ ς πολὺ τὸ πλῆ θος τῆ ς χρηστό τητό ς σου κύ ριε ἧ ς ἔκρυψας τοῖς φοβουμένοις σε
ἐξειργά σω τοῖς ἐλπίζουσιν ἐπὶ σὲ ἐναντίον τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν ἀ νθρώ πων
κατακρύ ψεις αὐ τοὺ ς ἐν ἀ ποκρύ φῳ τοῦ προσώ που σου ἀ πὸ ταραχῆ ς ἀ νθρώ πων
σκεπά σεις αὐ τοὺ ς ἐν σκηνῇ ἀ πὸ ἀ ντιλογίας γλωσσῶ ν
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὅ τι ἐθαυμά στωσεν τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἐν πό λει περιοχῆ ς
ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστά σει μου ἀ πέρριμμαι ἄ ρα ἀ πὸ προσώ που τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν σου
διὰ τοῦ το εἰσή κουσας τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς δεή σεώ ς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸ ς σέ
ἀ γαπή σατε τὸ ν κύ ριον πά ντες οἱ ὅ σιοι αὐ τοῦ ὅ τι ἀ ληθείας ἐκζητεῖ κύ ριος καὶ
ἀ νταποδίδωσιν τοῖς περισσῶ ς ποιοῦ σιν ὑ περηφανίαν
ἀ νδρίζεσθε καὶ κραταιού σθω ἡ καρδία ὑ μῶ ν πά ντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ κύ ριον
τῷ δαυιδ συνέσεως μακά ριοι ὧ ν ἀ φέθησαν αἱ ἀ νομίαι καὶ ὧ ν ἐπεκαλύ φθησαν αἱ
ἁ μαρτίαι
μακά ριος ἀ νή ρ οὗ οὐ μὴ λογίσηται κύ ριος ἁ μαρτίαν οὐ δὲ ἔστιν ἐν τῷ στό ματι αὐ τοῦ
δό λος
ὅ τι ἐσίγησα ἐπαλαιώ θη τὰ ὀ στᾶ μου ἀ πὸ τοῦ κρά ζειν με ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
ὅ τι ἡ μέρας καὶ νυκτὸ ς ἐβαρύ νθη ἐπ' ἐμὲ ἡ χείρ σου ἐστρά φην εἰς ταλαιπωρίαν ἐν τῷ
ἐμπαγῆ ναι ἄ κανθαν διά ψαλμα
729

τὴ ν ἁ μαρτίαν μου ἐγνώ ρισα καὶ τὴ ν ἀ νομίαν μου οὐ κ ἐκά λυψα εἶπα ἐξαγορεύ σω
κατ' ἐμοῦ τὴ ν ἀ νομίαν μου τῷ κυρίῳ καὶ σὺ ἀ φῆ κας τὴ ν ἀ σέβειαν τῆ ς ἁ μαρτίας μου
διά ψαλμα
ὑ πὲρ ταύ της προσεύ ξεται πᾶ ς ὅ σιος πρὸ ς σὲ ἐν καιρῷ εὐ θέτῳ πλὴ ν ἐν κατακλυσμῷ
ὑ δά των πολλῶ ν πρὸ ς αὐ τὸ ν οὐ κ ἐγγιοῦ σιν
σύ μου εἶ καταφυγὴ ἀ πὸ θλίψεως τῆ ς περιεχού σης με τὸ ἀ γαλλίαμά μου λύ τρωσαί
με ἀ πὸ τῶ ν κυκλωσά ντων με διά ψαλμα
συνετιῶ σε καὶ συμβιβῶ σε ἐν ὁ δῷ ταύ τῃ ᾗ πορεύ σῃ ἐπιστηριῶ ἐπὶ σὲ τοὺ ς
ὀ φθαλμού ς μου
μὴ γίνεσθε ὡ ς ἵππος καὶ ἡ μίονος οἷς οὐ κ ἔστιν σύ νεσις ἐν χαλινῷ καὶ κημῷ τὰ ς
σιαγό νας αὐ τῶ ν ἄ γξαι τῶ ν μὴ ἐγγιζό ντων πρὸ ς σέ
πολλαὶ αἱ μά στιγες τοῦ ἁ μαρτωλοῦ τὸ ν δὲ ἐλπίζοντα ἐπὶ κύ ριον ἔλεος κυκλώ σει
εὐ φρά νθητε ἐπὶ κύ ριον καὶ ἀ γαλλιᾶ σθε δίκαιοι καὶ καυχᾶ σθε πά ντες οἱ εὐ θεῖς τῇ
καρδίᾳ
τῷ δαυιδ ἀ γαλλιᾶ σθε δίκαιοι ἐν τῷ κυρίῳ τοῖς εὐ θέσι πρέπει αἴνεσις
ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ἐν κιθά ρᾳ ἐν ψαλτηρίῳ δεκαχό ρδῳ ψά λατε αὐ τῷ
ᾄ σατε αὐ τῷ ἆ |σμα καινό ν καλῶ ς ψά λατε ἐν ἀ λαλαγμῷ
ὅ τι εὐ θὴ ς ὁ λό γος τοῦ κυρίου καὶ πά ντα τὰ ἔργα αὐ τοῦ ἐν πίστει
ἀ γαπᾷ ἐλεημοσύ νην καὶ κρίσιν τοῦ ἐλέους κυρίου πλή ρης ἡ γῆ
τῷ λό γῳ τοῦ κυρίου οἱ οὐ ρανοὶ ἐστερεώ θησαν καὶ τῷ πνεύ ματι τοῦ στό ματος
αὐ τοῦ πᾶ σα ἡ δύ ναμις αὐ τῶ ν
συνά γων ὡ ς ἀ σκὸ ν ὕ δατα θαλά σσης τιθεὶς ἐν θησαυροῖς ἀ βύ σσους
φοβηθή τω τὸ ν κύ ριον πᾶ σα ἡ γῆ ἀ π' αὐ τοῦ δὲ σαλευθή τωσαν πά ντες οἱ
κατοικοῦ ντες τὴ ν οἰκουμένην
ὅ τι αὐ τὸ ς εἶπεν καὶ ἐγενή θησαν αὐ τὸ ς ἐνετείλατο καὶ ἐκτίσθησαν
κύ ριος διασκεδά ζει βουλὰ ς ἐθνῶ ν ἀ θετεῖ δὲ λογισμοὺ ς λαῶ ν καὶ ἀ θετεῖ βουλὰ ς
ἀ ρχό ντων
ἡ δὲ βουλὴ τοῦ κυρίου εἰς τὸ ν αἰῶ να μένει λογισμοὶ τῆ ς καρδίας αὐ τοῦ εἰς γενεὰ ν
καὶ γενεά ν
μακά ριον τὸ ἔθνος οὗ ἐστιν κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ λαό ς ὃ ν ἐξελέξατο εἰς κληρονομίαν
ἑαυτῷ
ἐξ οὐ ρανοῦ ἐπέβλεψεν ὁ κύ ριος εἶδεν πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων
ἐξ ἑτοίμου κατοικητηρίου αὐ τοῦ ἐπέβλεψεν ἐπὶ πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν
ὁ πλά σας κατὰ μό νας τὰ ς καρδίας αὐ τῶ ν ὁ συνιεὶς εἰς πά ντα τὰ ἔργα αὐ τῶ ν
οὐ σῴ ζεται βασιλεὺ ς διὰ πολλὴ ν δύ ναμιν καὶ γίγας οὐ σωθή σεται ἐν πλή θει ἰσχύ ος
αὐ τοῦ
ψευδὴ ς ἵππος εἰς σωτηρίαν ἐν δὲ πλή θει δυνά μεως αὐ τοῦ οὐ σωθή σεται
ἰδοὺ οἱ ὀ φθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ τοὺ ς φοβουμένους αὐ τὸ ν τοὺ ς ἐλπίζοντας ἐπὶ τὸ ἔλεος
αὐ τοῦ
ῥ ύ σασθαι ἐκ θανά του τὰ ς ψυχὰ ς αὐ τῶ ν καὶ διαθρέψαι αὐ τοὺ ς ἐν λιμῷ
ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν ὑ πομένει τῷ κυρίῳ ὅ τι βοηθὸ ς καὶ ὑ περασπιστὴ ς ἡ μῶ ν ἐστιν
730

ὅ τι ἐν αὐ τῷ εὐ φρανθή σεται ἡ καρδία ἡ μῶ ν καὶ ἐν τῷ ὀ νό ματι τῷ ἁ γίῳ αὐ τοῦ

ἠ λπίσαμεν
γένοιτο τὸ ἔλεό ς σου κύ ριε ἐφ' ἡ μᾶ ς καθά περ ἠ λπίσαμεν ἐπὶ σέ
τῷ δαυιδ ὁ πό τε ἠ λλοίωσεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐναντίον αβιμελεχ καὶ ἀ πέλυσεν
αὐ τό ν καὶ ἀ πῆ λθεν
εὐ λογή σω τὸ ν κύ ριον ἐν παντὶ καιρῷ διὰ παντὸ ς ἡ αἴνεσις αὐ τοῦ ἐν τῷ στό ματί μου
ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινεσθή σεται ἡ ψυχή μου ἀ κουσά τωσαν πραεῖς καὶ εὐ φρανθή τωσαν
μεγαλύ νατε τὸ ν κύ ριον σὺ ν ἐμοί καὶ ὑ ψώ σωμεν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ αὐ τό
ἐξεζή τησα τὸ ν κύ ριον καὶ ἐπή κουσέν μου καὶ ἐκ πασῶ ν τῶ ν παροικιῶ ν μου
ἐρρύ σατό με
προσέλθατε πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ φωτίσθητε καὶ τὰ πρό σωπα ὑ μῶ ν οὐ μὴ καταισχυνθῇ
οὗ τος ὁ πτωχὸ ς ἐκέκραξεν καὶ ὁ κύ ριος εἰσή κουσεν αὐ τοῦ καὶ ἐκ πασῶ ν τῶ ν
θλίψεων αὐ τοῦ ἔσωσεν αὐ τό ν
παρεμβαλεῖ ἄ γγελος κυρίου κύ κλῳ τῶ ν φοβουμένων αὐ τὸ ν καὶ ῥ ύ σεται αὐ τού ς
γεύ σασθε καὶ ἴδετε ὅ τι χρηστὸ ς ὁ κύ ριος μακά ριος ἀ νή ρ ὃ ς ἐλπίζει ἐπ' αὐ τό ν
φοβή θητε τὸ ν κύ ριον οἱ ἅ γιοι αὐ τοῦ ὅ τι οὐ κ ἔστιν ὑ στέρημα τοῖς φοβουμένοις
αὐ τό ν
πλού σιοι ἐπτώ χευσαν καὶ ἐπείνασαν οἱ δὲ ἐκζητοῦ ντες τὸ ν κύ ριον οὐ κ
ἐλαττωθή σονται παντὸ ς ἀ γαθοῦ διά ψαλμα
δεῦ τε τέκνα ἀ κού σατέ μου φό βον κυρίου διδά ξω ὑ μᾶ ς
τίς ἐστιν ἄ νθρωπος ὁ θέλων ζωὴ ν ἀ γαπῶ ν ἡ μέρας ἰδεῖν ἀ γαθά ς
παῦ σον τὴ ν γλῶ σσά ν σου ἀ πὸ κακοῦ καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆ σαι δό λον
ἔκκλινον ἀ πὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀ γαθό ν ζή τησον εἰρή νην καὶ δίωξον αὐ τή ν
ὀ φθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ δικαίους καὶ ὦ τα αὐ τοῦ εἰς δέησιν αὐ τῶ ν
πρό σωπον δὲ κυρίου ἐπὶ ποιοῦ ντας κακὰ τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι ἐκ γῆ ς τὸ μνημό συνον
αὐ τῶ ν
ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι καὶ ὁ κύ ριος εἰσή κουσεν αὐ τῶ ν καὶ ἐκ πασῶ ν τῶ ν θλίψεων
αὐ τῶ ν ἐρρύ σατο αὐ τού ς
ἐγγὺ ς κύ ριος τοῖς συντετριμμένοις τὴ ν καρδίαν καὶ τοὺ ς ταπεινοὺ ς τῷ πνεύ ματι
σώ σει
πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶ ν δικαίων καὶ ἐκ πασῶ ν αὐ τῶ ν ῥ ύ σεται αὐ τού ς
κύ ριος φυλά σσει πά ντα τὰ ὀ στᾶ αὐ τῶ ν ἓν ἐξ αὐ τῶ ν οὐ συντριβή σεται
θά νατος ἁ μαρτωλῶ ν πονηρό ς καὶ οἱ μισοῦ ντες τὸ ν δίκαιον πλημμελή σουσιν
λυτρώ σεται κύ ριος ψυχὰ ς δού λων αὐ τοῦ καὶ οὐ μὴ πλημμελή σωσιν πά ντες οἱ
ἐλπίζοντες ἐπ' αὐ τό ν
τῷ δαυιδ δίκασον κύ ριε τοὺ ς ἀ δικοῦ ντά ς με πολέμησον τοὺ ς πολεμοῦ ντά ς με
ἐπιλαβοῦ ὅ πλου καὶ θυρεοῦ καὶ ἀ νά στηθι εἰς βοή θειά ν μου
ἔκχεον ῥ ομφαίαν καὶ σύ γκλεισον ἐξ ἐναντίας τῶ ν καταδιωκό ντων με εἰπὸ ν τῇ ψυχῇ
μου σωτηρία σου ἐγώ εἰμι
αἰσχυνθή τωσαν καὶ ἐντραπή τωσαν οἱ ζητοῦ ντες τὴ ν ψυχή ν μου ἀ ποστραφή τωσαν
εἰς τὰ ὀ πίσω καὶ καταισχυνθή τωσαν οἱ λογιζό μενοί μοι κακά
731

γενηθή τωσαν ὡ σεὶ χνοῦ ς κατὰ πρό σωπον ἀ νέμου καὶ ἄ γγελος κυρίου ἐκθλίβων
αὐ τού ς
γενηθή τω ἡ ὁ δὸ ς αὐ τῶ ν σκό τος καὶ ὀ λίσθημα καὶ ἄ γγελος κυρίου καταδιώ κων
αὐ τού ς
ὅ τι δωρεὰ ν ἔκρυψά ν μοι διαφθορὰ ν παγίδος αὐ τῶ ν μά την ὠ νείδισαν τὴ ν ψυχή ν
μου
ἐλθέτω αὐ τοῖς παγίς ἣ ν οὐ γινώ σκουσιν καὶ ἡ θή ρα ἣ ν ἔκρυψαν συλλαβέτω αὐ τού ς
καὶ ἐν τῇ παγίδι πεσοῦ νται ἐν αὐ τῇ
ἡ δὲ ψυχή μου ἀ γαλλιά σεται ἐπὶ τῷ κυρίῳ τερφθή σεται ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ αὐ τοῦ
πά ντα τὰ ὀ στᾶ μου ἐροῦ σιν κύ ριε τίς ὅ μοιό ς σοι ῥ υό μενος πτωχὸ ν ἐκ χειρὸ ς
στερεωτέρων αὐ τοῦ καὶ πτωχὸ ν καὶ πένητα ἀ πὸ τῶ ν διαρπαζό ντων αὐ τό ν
ἀ ναστά ντες μά ρτυρες ἄ δικοι ἃ οὐ κ ἐγίνωσκον ἠ ρώ των με
ἀ νταπεδίδοσά ν μοι πονηρὰ ἀ ντὶ καλῶ ν καὶ ἀ τεκνίαν τῇ ψυχῇ μου
ἐγὼ δὲ ἐν τῷ αὐ τοὺ ς παρενοχλεῖν μοι ἐνεδυό μην σά κκον καὶ ἐταπείνουν ἐν νηστείᾳ
τὴ ν ψυχή ν μου καὶ ἡ προσευχή μου εἰς κό λπον μου ἀ ποστραφή σεται
ὡ ς πλησίον ὡ ς ἀ δελφὸ ν ἡ μέτερον οὕ τως εὐ ηρέστουν ὡ ς πενθῶ ν καὶ σκυθρωπά ζων
οὕ τως ἐταπεινού μην
καὶ κατ' ἐμοῦ ηὐ φρά νθησαν καὶ συνή χθησαν συνή χθησαν ἐπ' ἐμὲ μά στιγες καὶ οὐ κ
ἔγνων διεσχίσθησαν καὶ οὐ κατενύ γησαν
ἐπείρασά ν με ἐξεμυκτή ρισά ν με μυκτηρισμό ν ἔβρυξαν ἐπ' ἐμὲ τοὺ ς ὀ δό ντας αὐ τῶ ν
κύ ριε πό τε ἐπό ψῃ ἀ ποκατά στησον τὴ ν ψυχή ν μου ἀ πὸ τῆ ς κακουργίας αὐ τῶ ν ἀ πὸ
λεό ντων τὴ ν μονογενῆ μου
ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ἐν ἐκκλησίᾳ πολλῇ ἐν λαῷ βαρεῖ αἰνέσω σε
μὴ ἐπιχαρείησά ν μοι οἱ ἐχθραίνοντές μοι ἀ δίκως οἱ μισοῦ ντές με δωρεὰ ν καὶ
διανεύ οντες ὀ φθαλμοῖς
ὅ τι ἐμοὶ μὲν εἰρηνικὰ ἐλά λουν καὶ ἐπ' ὀ ργὴ ν δό λους διελογίζοντο
καὶ ἐπλά τυναν ἐπ' ἐμὲ τὸ στό μα αὐ τῶ ν εἶπαν εὖ γε εὖ γε εἶδαν οἱ ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν
εἶδες κύ ριε μὴ παρασιωπή σῃς κύ ριε μὴ ἀ ποστῇ ς ἀ π' ἐμοῦ
ἐξεγέρθητι κύ ριε καὶ πρό σχες τῇ κρίσει μου ὁ θεό ς μου καὶ ὁ κύ ριό ς μου εἰς τὴ ν
δίκην μου
κρῖνό ν με κατὰ τὴ ν δικαιοσύ νην σου κύ ριε ὁ θεό ς μου καὶ μὴ ἐπιχαρείησά ν μοι
μὴ εἴπαισαν ἐν καρδίαις αὐ τῶ ν εὖ γε εὖ γε τῇ ψυχῇ ἡ μῶ ν μηδὲ εἴπαισαν κατεπίομεν
αὐ τό ν
αἰσχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἅ μα οἱ ἐπιχαίροντες τοῖς κακοῖς μου
ἐνδυσά σθωσαν αἰσχύ νην καὶ ἐντροπὴ ν οἱ μεγαλορρημονοῦ ντες ἐπ' ἐμέ
ἀ γαλλιά σαιντο καὶ εὐ φρανθείησαν οἱ θέλοντες τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ εἰπά τωσαν
διὰ παντό ς μεγαλυνθή τω ὁ κύ ριος οἱ θέλοντες τὴ ν εἰρή νην τοῦ δού λου αὐ τοῦ
καὶ ἡ γλῶ σσά μου μελετή σει τὴ ν δικαιοσύ νην σου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν τὸ ν ἔπαινό ν σου
εἰς τὸ τέλος τῷ δού λῳ κυρίου τῷ δαυιδ
φησὶν ὁ παρά νομος τοῦ ἁ μαρτά νειν ἐν ἑαυτῷ οὐ κ ἔστιν φό βος θεοῦ ἀ πέναντι τῶ ν
ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ
ὅ τι ἐδό λωσεν ἐνώ πιον αὐ τοῦ τοῦ εὑ ρεῖν τὴ ν ἀ νομίαν αὐ τοῦ καὶ μισῆ σαι
732

τὰ ῥ ή ματα τοῦ στό ματος αὐ τοῦ ἀ νομία καὶ δό λος οὐ κ ἐβουλή θη συνιέναι τοῦ
ἀ γαθῦ ναι
ἀ νομίαν διελογίσατο ἐπὶ τῆ ς κοίτης αὐ τοῦ παρέστη πά σῃ ὁ δῷ οὐ κ ἀ γαθῇ τῇ δὲ
κακίᾳ οὐ προσώ χθισεν
κύ ριε ἐν τῷ οὐ ρανῷ τὸ ἔλεό ς σου καὶ ἡ ἀ λή θειά σου ἕως τῶ ν νεφελῶ ν
ἡ δικαιοσύ νη σου ὡ σεὶ ὄ ρη θεοῦ τὰ κρίματά σου ἄ βυσσος πολλή ἀ νθρώ πους καὶ
κτή νη σώ σεις κύ ριε
ὡ ς ἐπλή θυνας τὸ ἔλεό ς σου ὁ θεό ς οἱ δὲ υἱοὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐν σκέπῃ τῶ ν
πτερύ γων σου ἐλπιοῦ σιν
μεθυσθή σονται ἀ πὸ πιό τητος τοῦ οἴκου σου καὶ τὸ ν χειμά ρρουν τῆ ς τρυφῆ ς σου
ποτιεῖς αὐ τού ς
ὅ τι παρὰ σοὶ πηγὴ ζωῆ ς ἐν τῷ φωτί σου ὀ ψό μεθα φῶ ς
παρά τεινον τὸ ἔλεό ς σου τοῖς γινώ σκουσίν σε καὶ τὴ ν δικαιοσύ νην σου τοῖς εὐ θέσι
τῇ καρδίᾳ
μὴ ἐλθέτω μοι ποὺ ς ὑ περηφανίας καὶ χεὶρ ἁ μαρτωλῶ ν μὴ σαλεύ σαι με
ἐκεῖ ἔπεσον οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν ἀ νομίαν ἐξώ σθησαν καὶ οὐ μὴ δύ νωνται στῆ ναι
τοῦ δαυιδ μὴ παραζή λου ἐν πονηρευομένοις μηδὲ ζή λου τοὺ ς ποιοῦ ντας τὴ ν
ἀ νομίαν
ὅ τι ὡ σεὶ χό ρτος ταχὺ ἀ ποξηρανθή σονται καὶ ὡ σεὶ λά χανα χλό ης ταχὺ
ἀ ποπεσοῦ νται
ἔλπισον ἐπὶ κύ ριον καὶ ποίει χρηστό τητα καὶ κατασκή νου τὴ ν γῆ ν καὶ ποιμανθή σῃ
ἐπὶ τῷ πλού τῳ αὐ τῆ ς
κατατρύ φησον τοῦ κυρίου καὶ δώ σει σοι τὰ αἰτή ματα τῆ ς καρδίας σου
ἀ ποκά λυψον πρὸ ς κύ ριον τὴ ν ὁ δό ν σου καὶ ἔλπισον ἐπ' αὐ τό ν καὶ αὐ τὸ ς ποιή σει
καὶ ἐξοίσει ὡ ς φῶ ς τὴ ν δικαιοσύ νην σου καὶ τὸ κρίμα σου ὡ ς μεσημβρίαν
ὑ ποτά γηθι τῷ κυρίῳ καὶ ἱκέτευσον αὐ τό ν μὴ παραζή λου ἐν τῷ κατευοδουμένῳ ἐν
τῇ ὁ δῷ αὐ τοῦ ἐν ἀ νθρώ πῳ ποιοῦ ντι παρανομίας
παῦ σαι ἀ πὸ ὀ ργῆ ς καὶ ἐγκατά λιπε θυμό ν μὴ παραζή λου ὥ στε πονηρεύ εσθαι
ὅ τι οἱ πονηρευό μενοι ἐξολεθρευθή σονται οἱ δὲ ὑ πομένοντες τὸ ν κύ ριον αὐ τοὶ
κληρονομή σουσιν γῆ ν
καὶ ἔτι ὀ λίγον καὶ οὐ μὴ ὑ πά ρξῃ ὁ ἁ μαρτωλό ς καὶ ζητή σεις τὸ ν τό πον αὐ τοῦ καὶ οὐ
μὴ εὕ ρῃς
οἱ δὲ πραεῖς κληρονομή σουσιν γῆ ν καὶ κατατρυφή σουσιν ἐπὶ πλή θει εἰρή νης
παρατηρή σεται ὁ ἁ μαρτωλὸ ς τὸ ν δίκαιον καὶ βρύ ξει ἐπ' αὐ τὸ ν τοὺ ς ὀ δό ντας αὐ τοῦ
ὁ δὲ κύ ριος ἐκγελά σεται αὐ τό ν ὅ τι προβλέπει ὅ τι ἥ ξει ἡ ἡ μέρα αὐ τοῦ
ῥ ομφαίαν ἐσπά σαντο οἱ ἁ μαρτωλοί ἐνέτειναν τό ξον αὐ τῶ ν τοῦ καταβαλεῖν πτωχὸ ν
καὶ πένητα τοῦ σφά ξαι τοὺ ς εὐ θεῖς τῇ καρδίᾳ
ἡ ῥ ομφαία αὐ τῶ ν εἰσέλθοι εἰς τὴ ν καρδίαν αὐ τῶ ν καὶ τὰ τό ξα αὐ τῶ ν συντριβείησαν
κρεῖσσον ὀ λίγον τῷ δικαίῳ ὑ πὲρ πλοῦ τον ἁ μαρτωλῶ ν πολύ ν
ὅ τι βραχίονες ἁ μαρτωλῶ ν συντριβή σονται ὑ ποστηρίζει δὲ τοὺ ς δικαίους κύ ριος
γινώ σκει κύ ριος τὰ ς ὁ δοὺ ς τῶ ν ἀ μώ μων καὶ ἡ κληρονομία αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἔσται
733

οὐ καταισχυνθή σονται ἐν καιρῷ πονηρῷ καὶ ἐν ἡ μέραις λιμοῦ χορτασθή σονται

ὅ τι οἱ ἁ μαρτωλοὶ ἀ πολοῦ νται οἱ δὲ ἐχθροὶ τοῦ κυρίου ἅ μα τῷ δοξασθῆ ναι αὐ τοὺ ς
καὶ ὑ ψωθῆ ναι ἐκλιπό ντες ὡ σεὶ καπνὸ ς ἐξέλιπον
δανείζεται ὁ ἁ μαρτωλὸ ς καὶ οὐ κ ἀ ποτείσει ὁ δὲ δίκαιος οἰκτίρει καὶ διδοῖ
ὅ τι οἱ εὐ λογοῦ ντες αὐ τὸ ν κληρονομή σουσι γῆ ν οἱ δὲ καταρώ μενοι αὐ τὸ ν
ἐξολεθρευθή σονται
παρὰ κυρίου τὰ διαβή ματα ἀ νθρώ που κατευθύ νεται καὶ τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ θελή σει
ὅ ταν πέσῃ οὐ καταραχθή σεται ὅ τι κύ ριος ἀ ντιστηρίζει χεῖρα αὐ τοῦ
νεώ τερος ἐγενό μην καὶ γὰ ρ ἐγή ρασα καὶ οὐ κ εἶδον δίκαιον ἐγκαταλελειμμένον οὐ δὲ
τὸ σπέρμα αὐ τοῦ ζητοῦ ν ἄ ρτους
ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐλεᾷ καὶ δανείζει καὶ τὸ σπέρμα αὐ τοῦ εἰς εὐ λογίαν ἔσται
ἔκκλινον ἀ πὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀ γαθὸ ν καὶ κατασκή νου εἰς αἰῶ να αἰῶ νος
ὅ τι κύ ριος ἀ γαπᾷ κρίσιν καὶ οὐ κ ἐγκαταλείψει τοὺ ς ὁ σίους αὐ τοῦ εἰς τὸ ν αἰῶ να
φυλαχθή σονται ἄ νομοι δὲ ἐκδιωχθή σονται καὶ σπέρμα ἀ σεβῶ ν ἐξολεθρευθή σεται
δίκαιοι δὲ κληρονομή σουσι γῆ ν καὶ κατασκηνώ σουσιν εἰς αἰῶ να αἰῶ νος ἐπ' αὐ τῆ ς
στό μα δικαίου μελετή σει σοφίαν καὶ ἡ γλῶ σσα αὐ τοῦ λαλή σει κρίσιν
ὁ νό μος τοῦ θεοῦ αὐ τοῦ ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ καὶ οὐ χ ὑ ποσκελισθή σεται τὰ διαβή ματα
αὐ τοῦ
κατανοεῖ ὁ ἁ μαρτωλὸ ς τὸ ν δίκαιον καὶ ζητεῖ τοῦ θανατῶ σαι αὐ τό ν
ὁ δὲ κύ ριος οὐ μὴ ἐγκαταλίπῃ αὐ τὸ ν εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ οὐ δὲ μὴ καταδικά σηται
αὐ τό ν ὅ ταν κρίνηται αὐ τῷ
ὑ πό μεινον τὸ ν κύ ριον καὶ φύ λαξον τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ καὶ ὑ ψώ σει σε τοῦ
κατακληρονομῆ σαι γῆ ν ἐν τῷ ἐξολεθρεύ εσθαι ἁ μαρτωλοὺ ς ὄ ψῃ
εἶδον ἀ σεβῆ ὑ περυψού μενον καὶ ἐπαιρό μενον ὡ ς τὰ ς κέδρους τοῦ λιβά νου
καὶ παρῆ λθον καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἦ ν καὶ ἐζή τησα αὐ τό ν καὶ οὐ χ εὑ ρέθη ὁ τό πος αὐ τοῦ
φύ λασσε ἀ κακίαν καὶ ἰδὲ εὐ θύ τητα ὅ τι ἔστιν ἐγκατά λειμμα ἀ νθρώ πῳ εἰρηνικῷ
οἱ δὲ παρά νομοι ἐξολεθρευθή σονται ἐπὶ τὸ αὐ τό τὰ ἐγκαταλείμματα τῶ ν ἀ σεβῶ ν
ἐξολεθρευθή σονται
σωτηρία δὲ τῶ ν δικαίων παρὰ κυρίου καὶ ὑ περασπιστὴ ς αὐ τῶ ν ἐστιν ἐν καιρῷ
θλίψεως
καὶ βοηθή σει αὐ τοῖς κύ ριος καὶ ῥ ύ σεται αὐ τοὺ ς καὶ ἐξελεῖται αὐ τοὺ ς ἐξ ἁ μαρτωλῶ ν
καὶ σώ σει αὐ τού ς ὅ τι ἤ λπισαν ἐπ' αὐ τό ν
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ εἰς ἀ νά μνησιν περὶ σαββά του
κύ ριε μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με μηδὲ τῇ ὀ ργῇ σου παιδεύ σῃς με
ὅ τι τὰ βέλη σου ἐνεπά γησά ν μοι καὶ ἐπεστή ρισας ἐπ' ἐμὲ τὴ ν χεῖρά σου
οὐ κ ἔστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκί μου ἀ πὸ προσώ που τῆ ς ὀ ργῆ ς σου οὐ κ ἔστιν εἰρή νη τοῖς
ὀ στέοις μου ἀ πὸ προσώ που τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν μου
ὅ τι αἱ ἀ νομίαι μου ὑ περῆ ραν τὴ ν κεφαλή ν μου ὡ σεὶ φορτίον βαρὺ ἐβαρύ νθησαν ἐπ'
ἐμέ
προσώ ζεσαν καὶ ἐσά πησαν οἱ μώ λωπές μου ἀ πὸ προσώ που τῆ ς ἀ φροσύ νης μου
ἐταλαιπώ ρησα καὶ κατεκά μφθην ἕως τέλους ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν σκυθρωπά ζων
ἐπορευό μην
734

ὅ τι αἱ ψύ αι μου ἐπλή σθησαν ἐμπαιγμῶ ν καὶ οὐ κ ἔστιν ἴασις ἐν τῇ σαρκί μου

ἐκακώ θην καὶ ἐταπεινώ θην ἕως σφό δρα ὠ ρυό μην ἀ πὸ στεναγμοῦ τῆ ς καρδίας μου
κύ ριε ἐναντίον σου πᾶ σα ἡ ἐπιθυμία μου καὶ ὁ στεναγμό ς μου ἀ πὸ σοῦ οὐ κ ἐκρύ βη
ἡ καρδία μου ἐταρά χθη ἐγκατέλιπέν με ἡ ἰσχύ ς μου καὶ τὸ φῶ ς τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν μου
καὶ αὐ τὸ οὐ κ ἔστιν μετ' ἐμοῦ
οἱ φίλοι μου καὶ οἱ πλησίον μου ἐξ ἐναντίας μου ἤ γγισαν καὶ ἔστησαν καὶ οἱ ἔγγιστά
μου ἀ πὸ μακρό θεν ἔστησαν
καὶ ἐξεβιά σαντο οἱ ζητοῦ ντες τὴ ν ψυχή ν μου καὶ οἱ ζητοῦ ντες τὰ κακά μοι ἐλά λησαν
ματαιό τητας καὶ δολιό τητας ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐμελέτησαν
ἐγὼ δὲ ὡ σεὶ κωφὸ ς οὐ κ ἤ κουον καὶ ὡ σεὶ ἄ λαλος οὐ κ ἀ νοίγων τὸ στό μα αὐ τοῦ
καὶ ἐγενό μην ὡ σεὶ ἄ νθρωπος οὐ κ ἀ κού ων καὶ οὐ κ ἔχων ἐν τῷ στό ματι αὐ τοῦ
ἐλεγμού ς
ὅ τι ἐπὶ σοί κύ ριε ἤ λπισα σὺ εἰσακού σῃ κύ ριε ὁ θεό ς μου
ὅ τι εἶπα μή ποτε ἐπιχαρῶ σίν μοι οἱ ἐχθροί μου καὶ ἐν τῷ σαλευθῆ ναι πό δας μου ἐπ'
ἐμὲ ἐμεγαλορρημό νησαν
ὅ τι ἐγὼ εἰς μά στιγας ἕτοιμος καὶ ἡ ἀ λγηδώ ν μου ἐνώ πιό ν μου διὰ παντό ς
ὅ τι τὴ ν ἀ νομίαν μου ἐγὼ ἀ ναγγελῶ καὶ μεριμνή σω ὑ πὲρ τῆ ς ἁ μαρτίας μου
οἱ δὲ ἐχθροί μου ζῶ σιν καὶ κεκραταίωνται ὑ πὲρ ἐμέ καὶ ἐπληθύ νθησαν οἱ μισοῦ ντές
με ἀ δίκως
οἱ ἀ νταποδιδό ντες κακὰ ἀ ντὶ ἀ γαθῶ ν ἐνδιέβαλλό ν με ἐπεὶ κατεδίωκον δικαιοσύ νην
καὶ ἀ πέρριψά ν με τὸ ν ἀ γαπητὸ ν ὡ σεὶ νεκρὸ ν ἐβδελυγμένον
μὴ ἐγκαταλίπῃς με κύ ριε ὁ θεό ς μου μὴ ἀ ποστῇ ς ἀ π' ἐμοῦ
πρό σχες εἰς τὴ ν βοή θειά ν μου κύ ριε τῆ ς σωτηρίας μου
εἰς τὸ τέλος τῷ ιδιθουν ᾠ δὴ τῷ δαυιδ
εἶπα φυλά ξω τὰ ς ὁ δού ς μου τοῦ μὴ ἁ μαρτά νειν ἐν γλώ σσῃ μου ἐθέμην τῷ στό ματί
μου φυλακὴ ν ἐν τῷ συστῆ ναι τὸ ν ἁ μαρτωλὸ ν ἐναντίον μου
ἐκωφώ θην καὶ ἐταπεινώ θην καὶ ἐσίγησα ἐξ ἀ γαθῶ ν καὶ τὸ ἄ λγημά μου ἀ νεκαινίσθη
ἐθερμά νθη ἡ καρδία μου ἐντό ς μου καὶ ἐν τῇ μελέτῃ μου ἐκκαυθή σεται πῦ ρ ἐλά λησα
ἐν γλώ σσῃ μου
γνώ ρισό ν μοι κύ ριε τὸ πέρας μου καὶ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν τῶ ν ἡ μερῶ ν μου τίς ἐστιν ἵνα γνῶ
τί ὑ στερῶ ἐγώ
ἰδοὺ παλαιστὰ ς ἔθου τὰ ς ἡ μέρας μου καὶ ἡ ὑ πό στασίς μου ὡ σεὶ οὐ θὲν ἐνώ πιό ν σου
πλὴ ν τὰ σύ μπαντα ματαιό της πᾶ ς ἄ νθρωπος ζῶ ν διά ψαλμα
μέντοιγε ἐν εἰκό νι διαπορεύ εται ἄ νθρωπος πλὴ ν μά την ταρά σσονται θησαυρίζει καὶ
οὐ γινώ σκει τίνι συνά ξει αὐ τά
καὶ νῦ ν τίς ἡ ὑ πομονή μου οὐ χὶ ὁ κύ ριος καὶ ἡ ὑ πό στασίς μου παρὰ σοῦ ἐστιν
ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἀ νομιῶ ν μου ῥ ῦ σαί με ὄ νειδος ἄ φρονι ἔδωκά ς με
ἐκωφώ θην καὶ οὐ κ ἤ νοιξα τὸ στό μα μου ὅ τι σὺ εἶ ὁ ποιή σας με
ἀ πό στησον ἀ π' ἐμοῦ τὰ ς μά στιγά ς σου ἀ πὸ τῆ ς ἰσχύ ος τῆ ς χειρό ς σου ἐγὼ ἐξέλιπον
ἐν ἐλεγμοῖς ὑ πὲρ ἀ νομίας ἐπαίδευσας ἄ νθρωπον καὶ ἐξέτηξας ὡ ς ἀ ρά χνην τὴ ν
ψυχὴ ν αὐ τοῦ πλὴ ν μά την ταρά σσεται πᾶ ς ἄ νθρωπος διά ψαλμα
735

εἰσά κουσον τῆ ς προσευχῆ ς μου κύ ριε καὶ τῆ ς δεή σεώ ς μου ἐνώ τισαι τῶ ν δακρύ ων
μου μὴ παρασιωπή σῃς ὅ τι πά ροικος ἐγώ εἰμι παρὰ σοὶ καὶ παρεπίδημος καθὼ ς
πά ντες οἱ πατέρες μου
ἄ νες μοι ἵνα ἀ ναψύ ξω πρὸ τοῦ με ἀ πελθεῖν καὶ οὐ κέτι μὴ ὑ πά ρξω
εἰς τὸ τέλος τῷ δαυιδ ψαλμό ς
ὑ πομένων ὑ πέμεινα τὸ ν κύ ριον καὶ προσέσχεν μοι καὶ εἰσή κουσεν τῆ ς δεή σεώ ς μου
καὶ ἀ νή γαγέν με ἐκ λά κκου ταλαιπωρίας καὶ ἀ πὸ πηλοῦ ἰλύ ος καὶ ἔστησεν ἐπὶ
πέτραν τοὺ ς πό δας μου καὶ κατηύ θυνεν τὰ διαβή ματά μου
καὶ ἐνέβαλεν εἰς τὸ στό μα μου ἆ |σμα καινό ν ὕ μνον τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ὄ ψονται πολλοὶ
καὶ φοβηθή σονται καὶ ἐλπιοῦ σιν ἐπὶ κύ ριον
μακά ριος ἀ νή ρ οὗ ἐστιν τὸ ὄ νομα κυρίου ἐλπὶς αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἐνέβλεψεν εἰς
ματαιό τητας καὶ μανίας ψευδεῖς
πολλὰ ἐποίησας σύ κύ ριε ὁ θεό ς μου τὰ θαυμά σιά σου καὶ τοῖς διαλογισμοῖς σου
οὐ κ ἔστιν τίς ὁ μοιωθή σεταί σοι ἀ πή γγειλα καὶ ἐλά λησα ἐπληθύ νθησαν ὑ πὲρ
ἀ ριθμό ν
θυσίαν καὶ προσφορὰ ν οὐ κ ἠ θέλησας ὠ τία δὲ κατηρτίσω μοι ὁ λοκαύ τωμα καὶ περὶ
ἁ μαρτίας οὐ κ ᾔ τησας
τό τε εἶπον ἰδοὺ ἥ κω ἐν κεφαλίδι βιβλίου γέγραπται περὶ ἐμοῦ
τοῦ ποιῆ σαι τὸ θέλημά σου ὁ θεό ς μου ἐβουλή θην καὶ τὸ ν νό μον σου ἐν μέσῳ τῆ ς
κοιλίας μου
εὐ ηγγελισά μην δικαιοσύ νην ἐν ἐκκλησίᾳ μεγά λῃ ἰδοὺ τὰ χείλη μου οὐ μὴ κωλύ σω
κύ ριε σὺ ἔγνως
τὴ ν δικαιοσύ νην σου οὐ κ ἔκρυψα ἐν τῇ καρδίᾳ μου τὴ ν ἀ λή θειά ν σου καὶ τὸ
σωτή ριό ν σου εἶπα οὐ κ ἔκρυψα τὸ ἔλεό ς σου καὶ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου ἀ πὸ συναγωγῆ ς
πολλῆ ς
σὺ δέ κύ ριε μὴ μακρύ νης τοὺ ς οἰκτιρμού ς σου ἀ π' ἐμοῦ τὸ ἔλεό ς σου καὶ ἡ ἀ λή θειά
σου διὰ παντὸ ς ἀ ντελά βοντό μου
ὅ τι περιέσχον με κακά ὧ ν οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς κατέλαβό ν με αἱ ἀ νομίαι μου καὶ οὐ κ
ἠ δυνή θην τοῦ βλέπειν ἐπληθύ νθησαν ὑ πὲρ τὰ ς τρίχας τῆ ς κεφαλῆ ς μου καὶ ἡ
καρδία μου ἐγκατέλιπέν με
εὐ δό κησον κύ ριε τοῦ ῥ ύ σασθαί με κύ ριε εἰς τὸ βοηθῆ σαί μοι πρό σχες
καταισχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἅ μα οἱ ζητοῦ ντες τὴ ν ψυχή ν μου τοῦ ἐξᾶ ραι
αὐ τή ν ἀ ποστραφείησαν εἰς τὰ ὀ πίσω καὶ ἐντραπείησαν οἱ θέλοντές μοι κακά
κομισά σθωσαν παραχρῆ μα αἰσχύ νην αὐ τῶ ν οἱ λέγοντές μοι εὖ γε εὖ γε
ἀ γαλλιά σαιντο καὶ εὐ φρανθείησαν ἐπὶ σοὶ πά ντες οἱ ζητοῦ ντές σε κύ ριε καὶ
εἰπά τωσαν διὰ παντό ς μεγαλυνθή τω ὁ κύ ριος οἱ ἀ γαπῶ ντες τὸ σωτή ριό ν σου
ἐγὼ δὲ πτωχό ς εἰμι καὶ πένης κύ ριος φροντιεῖ μου βοηθό ς μου καὶ ὑ περασπιστή ς
μου σὺ εἶ ὁ θεό ς μου μὴ χρονίσῃς
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
μακά ριος ὁ συνίων ἐπὶ πτωχὸ ν καὶ πένητα ἐν ἡ μέρᾳ πονηρᾷ ῥ ύ σεται αὐ τὸ ν ὁ κύ ριος
κύ ριος διαφυλά ξαι αὐ τὸ ν καὶ ζή σαι αὐ τὸ ν καὶ μακαρίσαι αὐ τὸ ν ἐν τῇ γῇ καὶ μὴ
παραδῴ η αὐ τὸ ν εἰς χεῖρας ἐχθροῦ αὐ τοῦ
736

κύ ριος βοηθή σαι αὐ τῷ ἐπὶ κλίνης ὀ δύ νης αὐ τοῦ ὅ λην τὴ ν κοίτην αὐ τοῦ ἔστρεψας ἐν
τῇ ἀ ρρωστίᾳ αὐ τοῦ
ἐγὼ εἶπα κύ ριε ἐλέησό ν με ἴασαι τὴ ν ψυχή ν μου ὅ τι ἥ μαρτό ν σοι
οἱ ἐχθροί μου εἶπαν κακά μοι πό τε ἀ ποθανεῖται καὶ ἀ πολεῖται τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
καὶ εἰ εἰσεπορεύ ετο τοῦ ἰδεῖν μά την ἐλά λει ἡ καρδία αὐ τοῦ συνή γαγεν ἀ νομίαν
ἑαυτῷ ἐξεπορεύ ετο ἔξω καὶ ἐλά λει
ἐπὶ τὸ αὐ τὸ κατ' ἐμοῦ ἐψιθύ ριζον πά ντες οἱ ἐχθροί μου κατ' ἐμοῦ ἐλογίζοντο κακά
μοι
λό γον παρά νομον κατέθεντο κατ' ἐμοῦ μὴ ὁ κοιμώ μενος οὐ χὶ προσθή σει τοῦ
ἀ ναστῆ ναι
καὶ γὰ ρ ὁ ἄ νθρωπος τῆ ς εἰρή νης μου ἐφ' ὃ ν ἤ λπισα ὁ ἐσθίων ἄ ρτους μου
ἐμεγά λυνεν ἐπ' ἐμὲ πτερνισμό ν
σὺ δέ κύ ριε ἐλέησό ν με καὶ ἀ νά στησό ν με καὶ ἀ νταποδώ σω αὐ τοῖς
ἐν τού τῳ ἔγνων ὅ τι τεθέληκά ς με ὅ τι οὐ μὴ ἐπιχαρῇ ὁ ἐχθρό ς μου ἐπ' ἐμέ
ἐμοῦ δὲ διὰ τὴ ν ἀ κακίαν ἀ ντελά βου καὶ ἐβεβαίωσά ς με ἐνώ πιό ν σου εἰς τὸ ν αἰῶ να
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να γένοιτο γένοιτο
εἰς τὸ τέλος εἰς σύ νεσιν τοῖς υἱοῖς κορε
ὃ ν τρό πον ἐπιποθεῖ ἡ ἔλαφος ἐπὶ τὰ ς πηγὰ ς τῶ ν ὑ δά των οὕ τως ἐπιποθεῖ ἡ ψυχή
μου πρὸ ς σέ ὁ θεό ς
ἐδίψησεν ἡ ψυχή μου πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ζῶ ντα πό τε ἥ ξω καὶ ὀ φθή σομαι τῷ
προσώ πῳ τοῦ θεοῦ
ἐγενή θη μοι τὰ δά κρυά μου ἄ ρτος ἡ μέρας καὶ νυκτὸ ς ἐν τῷ λέγεσθαί μοι καθ'
ἑκά στην ἡ μέραν ποῦ ἐστιν ὁ θεό ς σου
ταῦ τα ἐμνή σθην καὶ ἐξέχεα ἐπ' ἐμὲ τὴ ν ψυχή ν μου ὅ τι διελεύ σομαι ἐν τό πῳ σκηνῆ ς
θαυμαστῆ ς ἕως τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ ἐν φωνῇ ἀ γαλλιά σεως καὶ ἐξομολογή σεως ἤ χου
ἑορτά ζοντος
ἵνα τί περίλυπος εἶ ψυχή καὶ ἵνα τί συνταρά σσεις με ἔλπισον ἐπὶ τὸ ν θεό ν ὅ τι
ἐξομολογή σομαι αὐ τῷ σωτή ριον τοῦ προσώ που μου ὁ θεό ς μου
πρὸ ς ἐμαυτὸ ν ἡ ψυχή μου ἐταρά χθη διὰ τοῦ το μνησθή σομαί σου ἐκ γῆ ς ιορδά νου
καὶ ερμωνιιμ ἀ πὸ ὄ ρους μικροῦ
ἄ βυσσος ἄ βυσσον ἐπικαλεῖται εἰς φωνὴ ν τῶ ν καταρρακτῶ ν σου πά ντες οἱ
μετεωρισμοί σου καὶ τὰ κύ ματά σου ἐπ' ἐμὲ διῆ λθον
ἡ μέρας ἐντελεῖται κύ ριος τὸ ἔλεος αὐ τοῦ καὶ νυκτὸ ς ᾠ δὴ παρ' ἐμοί προσευχὴ τῷ
θεῷ τῆ ς ζωῆ ς μου
ἐρῶ τῷ θεῷ ἀ ντιλή μπτωρ μου εἶ διὰ τί μου ἐπελά θου ἵνα τί σκυθρωπά ζων
πορεύ ομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸ ν ἐχθρό ν μου
ἐν τῷ καταθλά σαι τὰ ὀ στᾶ μου ὠ νείδισά ν με οἱ θλίβοντές με ἐν τῷ λέγειν αὐ τού ς
μοι καθ' ἑκά στην ἡ μέραν ποῦ ἐστιν ὁ θεό ς σου
ἵνα τί περίλυπος εἶ ψυχή καὶ ἵνα τί συνταρά σσεις με ἔλπισον ἐπὶ τὸ ν θεό ν ὅ τι
ἐξομολογή σομαι αὐ τῷ ἡ σωτηρία τοῦ προσώ που μου ὁ θεό ς μου
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ κρῖνό ν με ὁ θεό ς καὶ δίκασον τὴ ν δίκην μου ἐξ ἔθνους οὐ χ ὁ σίου
ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἀ δίκου καὶ δολίου ῥ ῦ σαί με
737

ὅ τι σὺ εἶ ὁ θεό ς κραταίωμά μου ἵνα τί ἀ πώ σω με καὶ ἵνα τί σκυθρωπά ζων

πορεύ ομαι ἐν τῷ ἐκθλίβειν τὸ ν ἐχθρό ν μου
ἐξαπό στειλον τὸ φῶ ς σου καὶ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου αὐ τά με ὡ δή γησαν καὶ ἤ γαγό ν με
εἰς ὄ ρος ἅ γιό ν σου καὶ εἰς τὰ σκηνώ ματά σου
καὶ εἰσελεύ σομαι πρὸ ς τὸ θυσιαστή ριον τοῦ θεοῦ πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν τὸ ν εὐ φραίνοντα
τὴ ν νεό τητά μου ἐξομολογή σομαί σοι ἐν κιθά ρᾳ ὁ θεὸ ς ὁ θεό ς μου
ἵνα τί περίλυπος εἶ ψυχή καὶ ἵνα τί συνταρά σσεις με ἔλπισον ἐπὶ τὸ ν θεό ν ὅ τι
ἐξομολογή σομαι αὐ τῷ σωτή ριον τοῦ προσώ που μου ὁ θεό ς μου
εἰς τὸ τέλος τοῖς υἱοῖς κορε εἰς σύ νεσιν ψαλμό ς
ὁ θεό ς ἐν τοῖς ὠ σὶν ἡ μῶ ν ἠ κού σαμεν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἀ νή γγειλαν ἡ μῖν ἔργον ὃ
εἰργά σω ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τῶ ν ἐν ἡ μέραις ἀ ρχαίαις
ἡ χείρ σου ἔθνη ἐξωλέθρευσεν καὶ κατεφύ τευσας αὐ τού ς ἐκά κωσας λαοὺ ς καὶ
ἐξέβαλες αὐ τού ς
οὐ γὰ ρ ἐν τῇ ῥ ομφαίᾳ αὐ τῶ ν ἐκληρονό μησαν γῆ ν καὶ ὁ βραχίων αὐ τῶ ν οὐ κ ἔσωσεν
αὐ τού ς ἀ λλ' ἡ δεξιά σου καὶ ὁ βραχίων σου καὶ ὁ φωτισμὸ ς τοῦ προσώ που σου ὅ τι
εὐ δό κησας ἐν αὐ τοῖς
σὺ εἶ αὐ τὸ ς ὁ βασιλεύ ς μου καὶ ὁ θεό ς μου ὁ ἐντελλό μενος τὰ ς σωτηρίας ιακωβ
ἐν σοὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς ἡ μῶ ν κερατιοῦ μεν καὶ ἐν τῷ ὀ νό ματί σου ἐξουθενώ σομεν τοὺ ς
ἐπανιστανομένους ἡ μῖν
οὐ γὰ ρ ἐπὶ τῷ τό ξῳ μου ἐλπιῶ καὶ ἡ ῥ ομφαία μου οὐ σώ σει με
ἔσωσας γὰ ρ ἡ μᾶ ς ἐκ τῶ ν θλιβό ντων ἡ μᾶ ς καὶ τοὺ ς μισοῦ ντας ἡ μᾶ ς κατῄ σχυνας
ἐν τῷ θεῷ ἐπαινεσθησό μεθα ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν καὶ ἐν τῷ ὀ νό ματί σου
ἐξομολογησό μεθα εἰς τὸ ν αἰῶ να διά ψαλμα
νυνὶ δὲ ἀ πώ σω καὶ κατῄ σχυνας ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἐξελεύ σῃ ἐν ταῖς δυνά μεσιν ἡ μῶ ν
ἀ πέστρεψας ἡ μᾶ ς εἰς τὰ ὀ πίσω παρὰ τοὺ ς ἐχθροὺ ς ἡ μῶ ν καὶ οἱ μισοῦ ντες ἡ μᾶ ς
διή ρπαζον ἑαυτοῖς
ἔδωκας ἡ μᾶ ς ὡ ς πρό βατα βρώ σεως καὶ ἐν τοῖς ἔθνεσιν διέσπειρας ἡ μᾶ ς
ἀ πέδου τὸ ν λαό ν σου ἄ νευ τιμῆ ς καὶ οὐ κ ἦ ν πλῆ θος ἐν τοῖς ἀ λλά γμασιν αὐ τῶ ν
ἔθου ἡ μᾶ ς ὄ νειδος τοῖς γείτοσιν ἡ μῶ ν μυκτηρισμὸ ν καὶ καταγέλωτα τοῖς κύ κλῳ
ἡ μῶ ν
ἔθου ἡ μᾶ ς εἰς παραβολὴ ν ἐν τοῖς ἔθνεσιν κίνησιν κεφαλῆ ς ἐν τοῖς λαοῖς
ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἡ ἐντροπή μου κατεναντίον μού ἐστιν καὶ ἡ αἰσχύ νη τοῦ
προσώ που μου ἐκά λυψέν με
ἀ πὸ φωνῆ ς ὀ νειδίζοντος καὶ παραλαλοῦ ντος ἀ πὸ προσώ που ἐχθροῦ καὶ
ἐκδιώ κοντος
ταῦ τα πά ντα ἦ λθεν ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἐπελαθό μεθά σου καὶ οὐ κ ἠ δική σαμεν ἐν
διαθή κῃ σου
καὶ οὐ κ ἀ πέστη εἰς τὰ ὀ πίσω ἡ καρδία ἡ μῶ ν καὶ ἐξέκλινας τὰ ς τρίβους ἡ μῶ ν ἀ πὸ
τῆ ς ὁ δοῦ σου
ὅ τι ἐταπείνωσας ἡ μᾶ ς ἐν τό πῳ κακώ σεως καὶ ἐπεκά λυψεν ἡ μᾶ ς σκιὰ θανά του
εἰ ἐπελαθό μεθα τοῦ ὀ νό ματος τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν καὶ εἰ διεπετά σαμεν χεῖρας ἡ μῶ ν πρὸ ς
θεὸ ν ἀ λλό τριον
738

οὐ χὶ ὁ θεὸ ς ἐκζητή σει ταῦ τα αὐ τὸ ς γὰ ρ γινώ σκει τὰ κρύ φια τῆ ς καρδίας

ὅ τι ἕνεκα σοῦ θανατού μεθα ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐλογίσθημεν ὡ ς πρό βατα σφαγῆ ς
ἐξεγέρθητι ἵνα τί ὑ πνοῖς κύ ριε ἀ νά στηθι καὶ μὴ ἀ πώ σῃ εἰς τέλος
ἵνα τί τὸ πρό σωπό ν σου ἀ ποστρέφεις ἐπιλανθά νῃ τῆ ς πτωχείας ἡ μῶ ν καὶ τῆ ς
θλίψεως ἡ μῶ ν
ὅ τι ἐταπεινώ θη εἰς χοῦ ν ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν ἐκολλή θη εἰς γῆ ν ἡ γαστὴ ρ ἡ μῶ ν
ἀ νά στα κύ ριε βοή θησον ἡ μῖν καὶ λύ τρωσαι ἡ μᾶ ς ἕνεκεν τοῦ ὀ νό ματό ς σου
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν ἀ λλοιωθησομένων τοῖς υἱοῖς κορε εἰς σύ νεσιν ᾠ δὴ ὑ πὲρ τοῦ
ἀ γαπητοῦ
ἐξηρεύ ξατο ἡ καρδία μου λό γον ἀ γαθό ν λέγω ἐγὼ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ ἡ γλῶ σσά
μου κά λαμος γραμματέως ὀ ξυγρά φου
ὡ ραῖος κά λλει παρὰ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐξεχύ θη χά ρις ἐν χείλεσίν σου διὰ
τοῦ το εὐ λό γησέν σε ὁ θεὸ ς εἰς τὸ ν αἰῶ να
περίζωσαι τὴ ν ῥ ομφαίαν σου ἐπὶ τὸ ν μηρό ν σου δυνατέ τῇ ὡ ραιό τητί σου καὶ τῷ
κά λλει σου
καὶ ἔντεινον καὶ κατευοδοῦ καὶ βασίλευε ἕνεκεν ἀ ληθείας καὶ πραΰ τητος καὶ
δικαιοσύ νης καὶ ὁ δηγή σει σε θαυμαστῶ ς ἡ δεξιά σου
τὰ βέλη σου ἠ κονημένα δυνατέ λαοὶ ὑ ποκά τω σου πεσοῦ νται ἐν καρδίᾳ τῶ ν
ἐχθρῶ ν τοῦ βασιλέως
ὁ θρό νος σου ὁ θεό ς εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος ῥ ά βδος εὐ θύ τητος ἡ ῥ ά βδος τῆ ς
βασιλείας σου
ἠ γά πησας δικαιοσύ νην καὶ ἐμίσησας ἀ νομίαν διὰ τοῦ το ἔχρισέν σε ὁ θεὸ ς ὁ θεό ς
σου ἔλαιον ἀ γαλλιά σεως παρὰ τοὺ ς μετό χους σου
σμύ ρνα καὶ στακτὴ καὶ κασία ἀ πὸ τῶ ν ἱματίων σου ἀ πὸ βά ρεων ἐλεφαντίνων ἐξ ὧ ν
ηὔ φρανά ν σε
θυγατέρες βασιλέων ἐν τῇ τιμῇ σου παρέστη ἡ βασίλισσα ἐκ δεξιῶ ν σου ἐν
ἱματισμῷ διαχρύ σῳ περιβεβλημένη πεποικιλμένη
ἄ κουσον θύ γατερ καὶ ἰδὲ καὶ κλῖνον τὸ οὖ ς σου καὶ ἐπιλά θου τοῦ λαοῦ σου καὶ τοῦ
οἴκου τοῦ πατρό ς σου
ὅ τι ἐπεθύ μησεν ὁ βασιλεὺ ς τοῦ κά λλους σου ὅ τι αὐ τό ς ἐστιν ὁ κύ ριό ς σου
καὶ προσκυνή σουσιν αὐ τῷ θυγατέρες τύ ρου ἐν δώ ροις τὸ πρό σωπό ν σου
λιτανεύ σουσιν οἱ πλού σιοι τοῦ λαοῦ
πᾶ σα ἡ δό ξα αὐ τῆ ς θυγατρὸ ς βασιλέως ἔσωθεν ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς
περιβεβλημένη πεποικιλμένη
ἀ πενεχθή σονται τῷ βασιλεῖ παρθένοι ὀ πίσω αὐ τῆ ς αἱ πλησίον αὐ τῆ ς
ἀ πενεχθή σονταί σοι
ἀ πενεχθή σονται ἐν εὐ φροσύ νῃ καὶ ἀ γαλλιά σει ἀ χθή σονται εἰς ναὸ ν βασιλέως
ἀ ντὶ τῶ ν πατέρων σου ἐγενή θησά ν σοι υἱοί καταστή σεις αὐ τοὺ ς ἄ ρχοντας ἐπὶ
πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
μνησθή σονται τοῦ ὀ νό ματό ς σου ἐν πά σῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ διὰ τοῦ το λαοὶ
ἐξομολογή σονταί σοι εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν υἱῶ ν κορε ὑ πὲρ τῶ ν κρυφίων ψαλμό ς
739

ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καταφυγὴ καὶ δύ ναμις βοηθὸ ς ἐν θλίψεσιν ταῖς εὑ ρού σαις ἡ μᾶ ς

σφό δρα
διὰ τοῦ το οὐ φοβηθησό μεθα ἐν τῷ ταρά σσεσθαι τὴ ν γῆ ν καὶ μετατίθεσθαι ὄ ρη ἐν
καρδίαις θαλασσῶ ν
ἤ χησαν καὶ ἐταρά χθησαν τὰ ὕ δατα αὐ τῶ ν ἐταρά χθησαν τὰ ὄ ρη ἐν τῇ κραταιό τητι
αὐ τοῦ διά ψαλμα
τοῦ ποταμοῦ τὰ ὁ ρμή ματα εὐ φραίνουσιν τὴ ν πό λιν τοῦ θεοῦ ἡ γίασεν τὸ σκή νωμα
αὐ τοῦ ὁ ὕ ψιστος
ὁ θεὸ ς ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς οὐ σαλευθή σεται βοηθή σει αὐ τῇ ὁ θεὸ ς τὸ πρὸ ς πρωί
ἐταρά χθησαν ἔθνη ἔκλιναν βασιλεῖαι ἔδωκεν φωνὴ ν αὐ τοῦ ἐσαλεύ θη ἡ γῆ
κύ ριος τῶ ν δυνά μεων μεθ' ἡ μῶ ν ἀ ντιλή μπτωρ ἡ μῶ ν ὁ θεὸ ς ιακωβ διά ψαλμα
δεῦ τε ἴδετε τὰ ἔργα κυρίου ἃ ἔθετο τέρατα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἀ νταναιρῶ ν πολέμους μέχρι τῶ ν περά των τῆ ς γῆ ς τό ξον συντρίψει καὶ συγκλά σει
ὅ πλον καὶ θυρεοὺ ς κατακαύ σει ἐν πυρί
σχολά σατε καὶ γνῶ τε ὅ τι ἐγώ εἰμι ὁ θεό ς ὑ ψωθή σομαι ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὑ ψωθή σομαι
ἐν τῇ γῇ
κύ ριος τῶ ν δυνά μεων μεθ' ἡ μῶ ν ἀ ντιλή μπτωρ ἡ μῶ ν ὁ θεὸ ς ιακωβ
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν υἱῶ ν κορε ψαλμό ς
πά ντα τὰ ἔθνη κροτή σατε χεῖρας ἀ λαλά ξατε τῷ θεῷ ἐν φωνῇ ἀ γαλλιά σεως
ὅ τι κύ ριος ὕ ψιστος φοβερό ς βασιλεὺ ς μέγας ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
ὑ πέταξεν λαοὺ ς ἡ μῖν καὶ ἔθνη ὑ πὸ τοὺ ς πό δας ἡ μῶ ν
ἐξελέξατο ἡ μῖν τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ τὴ ν καλλονὴ ν ιακωβ ἣ ν ἠ γά πησεν διά ψαλμα
ἀ νέβη ὁ θεὸ ς ἐν ἀ λαλαγμῷ κύ ριος ἐν φωνῇ σά λπιγγος
ψά λατε τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ψά λατε ψά λατε τῷ βασιλεῖ ἡ μῶ ν ψά λατε
ὅ τι βασιλεὺ ς πά σης τῆ ς γῆ ς ὁ θεό ς ψά λατε συνετῶ ς
ἐβασίλευσεν ὁ θεὸ ς ἐπὶ τὰ ἔθνη ὁ θεὸ ς κά θηται ἐπὶ θρό νου ἁ γίου αὐ τοῦ
ἄ ρχοντες λαῶ ν συνή χθησαν μετὰ τοῦ θεοῦ αβρααμ ὅ τι τοῦ θεοῦ οἱ κραταιοὶ τῆ ς γῆ ς
σφό δρα ἐπή ρθησαν
ψαλμὸ ς ᾠ δῆ ς τοῖς υἱοῖς κορε δευτέρᾳ σαββά του
μέγας κύ ριος καὶ αἰνετὸ ς σφό δρα ἐν πό λει τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ὄ ρει ἁ γίῳ αὐ τοῦ
εὖ ῥ ιζῶ ν ἀ γαλλιά ματι πά σης τῆ ς γῆ ς ὄ ρη σιων τὰ πλευρὰ τοῦ βορρᾶ ἡ πό λις τοῦ
βασιλέως τοῦ μεγά λου
ὁ θεὸ ς ἐν ταῖς βά ρεσιν αὐ τῆ ς γινώ σκεται ὅ ταν ἀ ντιλαμβά νηται αὐ τῆ ς
ὅ τι ἰδοὺ οἱ βασιλεῖς συνή χθησαν ἤ λθοσαν ἐπὶ τὸ αὐ τό
αὐ τοὶ ἰδό ντες οὕ τως ἐθαύ μασαν ἐταρά χθησαν ἐσαλεύ θησαν
τρό μος ἐπελά βετο αὐ τῶ ν ἐκεῖ ὠ δῖνες ὡ ς τικτού σης
ἐν πνεύ ματι βιαίῳ συντρίψεις πλοῖα θαρσις
καθά περ ἠ κού σαμεν οὕ τως εἴδομεν ἐν πό λει κυρίου τῶ ν δυνά μεων ἐν πό λει τοῦ
θεοῦ ἡ μῶ ν ὁ θεὸ ς ἐθεμελίωσεν αὐ τὴ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να διά ψαλμα
ὑ πελά βομεν ὁ θεό ς τὸ ἔλεό ς σου ἐν μέσῳ τοῦ ναοῦ σου
κατὰ τὸ ὄ νομά σου ὁ θεό ς οὕ τως καὶ ἡ αἴνεσίς σου ἐπὶ τὰ πέρατα τῆ ς γῆ ς
δικαιοσύ νης πλή ρης ἡ δεξιά σου
740

εὐ φρανθή τω τὸ ὄ ρος σιων ἀ γαλλιά σθωσαν αἱ θυγατέρες τῆ ς ιουδαίας ἕνεκεν τῶ ν

κριμά των σου κύ ριε
κυκλώ σατε σιων καὶ περιλά βετε αὐ τή ν διηγή σασθε ἐν τοῖς πύ ργοις αὐ τῆ ς
θέσθε τὰ ς καρδίας ὑ μῶ ν εἰς τὴ ν δύ ναμιν αὐ τῆ ς καὶ καταδιέλεσθε τὰ ς βά ρεις αὐ τῆ ς
ὅ πως ἂ ν διηγή σησθε εἰς γενεὰ ν ἑτέραν
ὅ τι οὗ τό ς ἐστιν ὁ θεὸ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
αὐ τὸ ς ποιμανεῖ ἡ μᾶ ς εἰς τοὺ ς αἰῶ νας
εἰς τὸ τέλος τοῖς υἱοῖς κορε ψαλμό ς
ἀ κού σατε ταῦ τα πά ντα τὰ ἔθνη ἐνωτίσασθε πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες τὴ ν
οἰκουμένην
οἵ τε γηγενεῖς καὶ οἱ υἱοὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐπὶ τὸ αὐ τὸ πλού σιος καὶ πένης
τὸ στό μα μου λαλή σει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆ ς καρδίας μου σύ νεσιν
κλινῶ εἰς παραβολὴ ν τὸ οὖ ς μου ἀ νοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τὸ πρό βλημά μου
ἵνα τί φοβοῦ μαι ἐν ἡ μέρᾳ πονηρᾷ ἡ ἀ νομία τῆ ς πτέρνης μου κυκλώ σει με
οἱ πεποιθό τες ἐπὶ τῇ δυνά μει αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τῷ πλή θει τοῦ πλού του αὐ τῶ ν
καυχώ μενοι
ἀ δελφὸ ς οὐ λυτροῦ ται λυτρώ σεται ἄ νθρωπος οὐ δώ σει τῷ θεῷ ἐξίλασμα αὐ τοῦ
καὶ τὴ ν τιμὴ ν τῆ ς λυτρώ σεως τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ
καὶ ἐκό πασεν εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ ζή σεται εἰς τέλος ὅ τι οὐ κ ὄ ψεται καταφθορά ν ὅ ταν
ἴδῃ σοφοὺ ς ἀ ποθνῄ σκοντας
ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἄ φρων καὶ ἄ νους ἀ πολοῦ νται καὶ καταλείψουσιν ἀ λλοτρίοις τὸ ν
πλοῦ τον αὐ τῶ ν
καὶ οἱ τά φοι αὐ τῶ ν οἰκίαι αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να σκηνώ ματα αὐ τῶ ν εἰς γενεὰ ν καὶ
γενεά ν ἐπεκαλέσαντο τὰ ὀ νό ματα αὐ τῶ ν ἐπὶ τῶ ν γαιῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἄ νθρωπος ἐν τιμῇ ὢ ν οὐ συνῆ κεν παρασυνεβλή θη τοῖς κτή νεσιν τοῖς ἀ νοή τοις
καὶ ὡ μοιώ θη αὐ τοῖς
αὕ τη ἡ ὁ δὸ ς αὐ τῶ ν σκά νδαλον αὐ τοῖς καὶ μετὰ ταῦ τα ἐν τῷ στό ματι αὐ τῶ ν
εὐ δοκή σουσιν διά ψαλμα
ὡ ς πρό βατα ἐν ᾅ δῃ ἔθεντο θά νατος ποιμαίνει αὐ τού ς καὶ κατακυριεύ σουσιν αὐ τῶ ν
οἱ εὐ θεῖς τὸ πρωί καὶ ἡ βοή θεια αὐ τῶ ν παλαιωθή σεται ἐν τῷ ᾅ δῃ ἐκ τῆ ς δό ξης
αὐ τῶ ν
πλὴ ν ὁ θεὸ ς λυτρώ σεται τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ χειρὸ ς ᾅ δου ὅ ταν λαμβά νῃ με διά ψαλμα
μὴ φοβοῦ ὅ ταν πλουτή σῃ ἄ νθρωπος καὶ ὅ ταν πληθυνθῇ ἡ δό ξα τοῦ οἴκου αὐ τοῦ
ὅ τι οὐ κ ἐν τῷ ἀ ποθνῄ σκειν αὐ τὸ ν λή μψεται τὰ πά ντα οὐ δὲ συγκαταβή σεται αὐ τῷ ἡ
δό ξα αὐ τοῦ
ὅ τι ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ ἐν τῇ ζωῇ αὐ τοῦ εὐ λογηθή σεται ἐξομολογή σεταί σοι ὅ ταν
ἀ γαθύ νῃς αὐ τῷ
εἰσελεύ σεται ἕως γενεᾶ ς πατέρων αὐ τοῦ ἕως αἰῶ νος οὐ κ ὄ ψεται φῶ ς
ἄ νθρωπος ἐν τιμῇ ὢ ν οὐ συνῆ κεν παρασυνεβλή θη τοῖς κτή νεσιν τοῖς ἀ νοή τοις καὶ
ὡ μοιώ θη αὐ τοῖς
ψαλμὸ ς τῷ ασαφ θεὸ ς θεῶ ν κύ ριος ἐλά λησεν καὶ ἐκά λεσεν τὴ ν γῆ ν ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν
ἡ λίου καὶ μέχρι δυσμῶ ν
741

ἐκ σιων ἡ εὐ πρέπεια τῆ ς ὡ ραιό τητος αὐ τοῦ ὁ θεὸ ς ἐμφανῶ ς ἥ ξει

ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καὶ οὐ παρασιωπή σεται πῦ ρ ἐναντίον αὐ τοῦ καυθή σεται καὶ κύ κλῳ
αὐ τοῦ καταιγὶς σφό δρα
προσκαλέσεται τὸ ν οὐ ρανὸ ν ἄ νω καὶ τὴ ν γῆ ν διακρῖναι τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
συναγά γετε αὐ τῷ τοὺ ς ὁ σίους αὐ τοῦ τοὺ ς διατιθεμένους τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ ἐπὶ
θυσίαις
καὶ ἀ ναγγελοῦ σιν οἱ οὐ ρανοὶ τὴ ν δικαιοσύ νην αὐ τοῦ ὅ τι ὁ θεὸ ς κριτή ς ἐστιν
διά ψαλμα
ἄ κουσον λαό ς μου καὶ λαλή σω σοι ισραηλ καὶ διαμαρτύ ρομαί σοι ὁ θεὸ ς ὁ θεό ς σού
εἰμι ἐγώ
οὐ κ ἐπὶ ταῖς θυσίαις σου ἐλέγξω σε τὰ δὲ ὁ λοκαυτώ ματά σου ἐνώ πιό ν μού ἐστιν διὰ
παντό ς
οὐ δέξομαι ἐκ τοῦ οἴκου σου μό σχους οὐ δὲ ἐκ τῶ ν ποιμνίων σου χιμά ρους
ὅ τι ἐμά ἐστιν πά ντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ κτή νη ἐν τοῖς ὄ ρεσιν καὶ βό ες
ἔγνωκα πά ντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ὡ ραιό της ἀ γροῦ μετ' ἐμοῦ ἐστιν
ἐὰ ν πεινά σω οὐ μή σοι εἴπω ἐμὴ γά ρ ἐστιν ἡ οἰκουμένη καὶ τὸ πλή ρωμα αὐ τῆ ς
μὴ φά γομαι κρέα ταύ ρων ἢ αἷμα τρά γων πίομαι
θῦ σον τῷ θεῷ θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἀ πό δος τῷ ὑ ψίστῳ τὰ ς εὐ χά ς σου
καὶ ἐπικά λεσαί με ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεως καὶ ἐξελοῦ μαί σε καὶ δοξά σεις με διά ψαλμα
τῷ δὲ ἁ μαρτωλῷ εἶπεν ὁ θεό ς ἵνα τί σὺ διηγῇ τὰ δικαιώ ματά μου καὶ ἀ ναλαμβά νεις
τὴ ν διαθή κην μου διὰ στό ματό ς σου
σὺ δὲ ἐμίσησας παιδείαν καὶ ἐξέβαλες τοὺ ς λό γους μου εἰς τὰ ὀ πίσω
εἰ ἐθεώ ρεις κλέπτην συνέτρεχες αὐ τῷ καὶ μετὰ μοιχῶ ν τὴ ν μερίδα σου ἐτίθεις
τὸ στό μα σου ἐπλεό νασεν κακίαν καὶ ἡ γλῶ σσά σου περιέπλεκεν δολιό τητα
καθή μενος κατὰ τοῦ ἀ δελφοῦ σου κατελά λεις καὶ κατὰ τοῦ υἱοῦ τῆ ς μητρό ς σου
ἐτίθεις σκά νδαλον
ταῦ τα ἐποίησας καὶ ἐσίγησα ὑ πέλαβες ἀ νομίαν ὅ τι ἔσομαί σοι ὅ μοιος ἐλέγξω σε καὶ
παραστή σω κατὰ πρό σωπό ν σου
σύ νετε δὴ ταῦ τα οἱ ἐπιλανθανό μενοι τοῦ θεοῦ μή ποτε ἁ ρπά σῃ καὶ μὴ ᾖ ὁ ῥ υό μενος
θυσία αἰνέσεως δοξά σει με καὶ ἐκεῖ ὁ δό ς ᾗ δείξω αὐ τῷ τὸ σωτή ριον τοῦ θεοῦ
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
ἐν τῷ ἐλθεῖν πρὸ ς αὐ τὸ ν ναθαν τὸ ν προφή την ἡ νίκα εἰσῆ λθεν πρὸ ς βηρσαβεε
ἐλέησό ν με ὁ θεό ς κατὰ τὸ μέγα ἔλεό ς σου καὶ κατὰ τὸ πλῆ θος τῶ ν οἰκτιρμῶ ν σου
ἐξά λειψον τὸ ἀ νό μημά μου
ἐπὶ πλεῖον πλῦ νό ν με ἀ πὸ τῆ ς ἀ νομίας μου καὶ ἀ πὸ τῆ ς ἁ μαρτίας μου καθά ρισό ν με
ὅ τι τὴ ν ἀ νομίαν μου ἐγὼ γινώ σκω καὶ ἡ ἁ μαρτία μου ἐνώ πιό ν μού ἐστιν διὰ παντό ς
σοὶ μό νῳ ἥ μαρτον καὶ τὸ πονηρὸ ν ἐνώ πιό ν σου ἐποίησα ὅ πως ἂ ν δικαιωθῇ ς ἐν τοῖς
λό γοις σου καὶ νική σῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε
ἰδοὺ γὰ ρ ἐν ἀ νομίαις συνελή μφθην καὶ ἐν ἁ μαρτίαις ἐκίσσησέν με ἡ μή τηρ μου
ἰδοὺ γὰ ρ ἀ λή θειαν ἠ γά πησας τὰ ἄ δηλα καὶ τὰ κρύ φια τῆ ς σοφίας σου ἐδή λωσά ς μοι
ῥ αντιεῖς με ὑ σσώ πῳ καὶ καθαρισθή σομαι πλυνεῖς με καὶ ὑ πὲρ χιό να λευκανθή σομαι
ἀ κουτιεῖς με ἀ γαλλίασιν καὶ εὐ φροσύ νην ἀ γαλλιά σονται ὀ στᾶ τεταπεινωμένα
742

ἀ πό στρεψον τὸ πρό σωπό ν σου ἀ πὸ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν μου καὶ πά σας τὰ ς ἀ νομίας μου
ἐξά λειψον
καρδίαν καθαρὰ ν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ θεό ς καὶ πνεῦ μα εὐ θὲς ἐγκαίνισον ἐν τοῖς
ἐγκά τοις μου
μὴ ἀ πορρίψῃς με ἀ πὸ τοῦ προσώ που σου καὶ τὸ πνεῦ μα τὸ ἅ γιό ν σου μὴ ἀ ντανέλῃς
ἀ π' ἐμοῦ
ἀ πό δος μοι τὴ ν ἀ γαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καὶ πνεύ ματι ἡ γεμονικῷ στή ρισό ν με
διδά ξω ἀ νό μους τὰ ς ὁ δού ς σου καὶ ἀ σεβεῖς ἐπὶ σὲ ἐπιστρέψουσιν
ῥ ῦ σαί με ἐξ αἱμά των ὁ θεὸ ς ὁ θεὸ ς τῆ ς σωτηρίας μου ἀ γαλλιά σεται ἡ γλῶ σσά μου
τὴ ν δικαιοσύ νην σου
κύ ριε τὰ χείλη μου ἀ νοίξεις καὶ τὸ στό μα μου ἀ ναγγελεῖ τὴ ν αἴνεσίν σου
ὅ τι εἰ ἠ θέλησας θυσίαν ἔδωκα ἄ ν ὁ λοκαυτώ ματα οὐ κ εὐ δοκή σεις
θυσία τῷ θεῷ πνεῦ μα συντετριμμένον καρδίαν συντετριμμένην καὶ
τεταπεινωμένην ὁ θεὸ ς οὐ κ ἐξουθενώ σει
ἀ γά θυνον κύ ριε ἐν τῇ εὐ δοκίᾳ σου τὴ ν σιων καὶ οἰκοδομηθή τω τὰ τείχη ιερουσαλημ
τό τε εὐ δοκή σεις θυσίαν δικαιοσύ νης ἀ ναφορὰ ν καὶ ὁ λοκαυτώ ματα τό τε
ἀ νοίσουσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριό ν σου μό σχους
εἰς τὸ τέλος συνέσεως τῷ δαυιδ
ἐν τῷ ἐλθεῖν δωηκ τὸ ν ιδουμαῖον καὶ ἀ ναγγεῖλαι τῷ σαουλ καὶ εἰπεῖν αὐ τῷ ἦ λθεν
δαυιδ εἰς τὸ ν οἶκον αβιμελεχ
τί ἐγκαυχᾷ ἐν κακίᾳ ὁ δυνατό ς ἀ νομίαν ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
ἀ δικίαν ἐλογίσατο ἡ γλῶ σσά σου ὡ σεὶ ξυρὸ ν ἠ κονημένον ἐποίησας δό λον
ἠ γά πησας κακίαν ὑ πὲρ ἀ γαθωσύ νην ἀ δικίαν ὑ πὲρ τὸ λαλῆ σαι δικαιοσύ νην
διά ψαλμα
ἠ γά πησας πά ντα τὰ ῥ ή ματα καταποντισμοῦ γλῶ σσαν δολίαν
διὰ τοῦ το ὁ θεὸ ς καθελεῖ σε εἰς τέλος ἐκτίλαι σε καὶ μεταναστεύ σαι σε ἀ πὸ
σκηνώ ματος καὶ τὸ ῥ ίζωμά σου ἐκ γῆ ς ζώ ντων διά ψαλμα
καὶ ὄ ψονται δίκαιοι καὶ φοβηθή σονται καὶ ἐπ' αὐ τὸ ν γελά σονται καὶ ἐροῦ σιν
ἰδοὺ ἄ νθρωπος ὃ ς οὐ κ ἔθετο τὸ ν θεὸ ν βοηθὸ ν αὐ τοῦ ἀ λλ' ἐπή λπισεν ἐπὶ τὸ πλῆ θος
τοῦ πλού του αὐ τοῦ καὶ ἐδυναμώ θη ἐπὶ τῇ ματαιό τητι αὐ τοῦ
ἐγὼ δὲ ὡ σεὶ ἐλαία κατά καρπος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ ἤ λπισα ἐπὶ τὸ ἔλεος τοῦ θεοῦ
εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
ἐξομολογή σομαί σοι εἰς τὸ ν αἰῶ να ὅ τι ἐποίησας καὶ ὑ πομενῶ τὸ ὄ νομά σου ὅ τι
χρηστὸ ν ἐναντίον τῶ ν ὁ σίων σου
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ μαελεθ συνέσεως τῷ δαυιδ
εἶπεν ἄ φρων ἐν καρδίᾳ αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν θεό ς διεφθά ρησαν καὶ ἐβδελύ χθησαν ἐν
ἀ νομίαις οὐ κ ἔστιν ποιῶ ν ἀ γαθό ν
ὁ θεὸ ς ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ διέκυψεν ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων τοῦ ἰδεῖν εἰ ἔστιν
συνίων ἢ ἐκζητῶ ν τὸ ν θεό ν
πά ντες ἐξέκλιναν ἅ μα ἠ χρεώ θησαν οὐ κ ἔστιν ποιῶ ν ἀ γαθό ν οὐ κ ἔστιν ἕως ἑνό ς
οὐ χὶ γνώ σονται πά ντες οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν ἀ νομίαν οἱ ἔσθοντες τὸ ν λαό ν μου
βρώ σει ἄ ρτου τὸ ν θεὸ ν οὐ κ ἐπεκαλέσαντο
743

ἐκεῖ φοβηθή σονται φό βον οὗ οὐ κ ἦ ν φό βος ὅ τι ὁ θεὸ ς διεσκό ρπισεν ὀ στᾶ

ἀ νθρωπαρέσκων κατῃσχύ νθησαν ὅ τι ὁ θεὸ ς ἐξουδένωσεν αὐ τού ς
τίς δώ σει ἐκ σιων τὸ σωτή ριον τοῦ ισραηλ ἐν τῷ ἐπιστρέψαι κύ ριον τὴ ν
αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ ἀ γαλλιά σεται ιακωβ καὶ εὐ φρανθή σεται ισραηλ
εἰς τὸ τέλος ἐν ὕ μνοις συνέσεως τῷ δαυιδ
ἐν τῷ ἐλθεῖν τοὺ ς ζιφαίους καὶ εἰπεῖν τῷ σαουλ οὐ κ ἰδοὺ δαυιδ κέκρυπται παρ' ἡ μῖν
ὁ θεό ς ἐν τῷ ὀ νό ματί σου σῶ σό ν με καὶ ἐν τῇ δυνά μει σου κρῖνό ν με
ὁ θεό ς εἰσά κουσον τῆ ς προσευχῆ ς μου ἐνώ τισαι τὰ ῥ ή ματα τοῦ στό ματό ς μου
ὅ τι ἀ λλό τριοι ἐπανέστησαν ἐπ' ἐμέ καὶ κραταιοὶ ἐζή τησαν τὴ ν ψυχή ν μου οὐ
προέθεντο τὸ ν θεὸ ν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν διά ψαλμα
ἰδοὺ γὰ ρ ὁ θεὸ ς βοηθεῖ μοι καὶ ὁ κύ ριος ἀ ντιλή μπτωρ τῆ ς ψυχῆ ς μου
ἀ ποστρέψει τὰ κακὰ τοῖς ἐχθροῖς μου ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ σου ἐξολέθρευσον αὐ τού ς
ἑκουσίως θύ σω σοι ἐξομολογή σομαι τῷ ὀ νό ματί σου κύ ριε ὅ τι ἀ γαθό ν
ὅ τι ἐκ πά σης θλίψεως ἐρρύ σω με καὶ ἐν τοῖς ἐχθροῖς μου ἐπεῖδεν ὁ ὀ φθαλμό ς μου
εἰς τὸ τέλος ἐν ὕ μνοις συνέσεως τῷ δαυιδ
ἐνώ τισαι ὁ θεό ς τὴ ν προσευχὴ ν μου καὶ μὴ ὑ περίδῃς τὴ ν δέησίν μου
πρό σχες μοι καὶ εἰσά κουσό ν μου ἐλυπή θην ἐν τῇ ἀ δολεσχίᾳ μου καὶ ἐταρά χθην
ἀ πὸ φωνῆ ς ἐχθροῦ καὶ ἀ πὸ θλίψεως ἁ μαρτωλοῦ ὅ τι ἐξέκλιναν ἐπ' ἐμὲ ἀ νομίαν καὶ
ἐν ὀ ργῇ ἐνεκό τουν μοι
ἡ καρδία μου ἐταρά χθη ἐν ἐμοί καὶ δειλία θανά του ἐπέπεσεν ἐπ' ἐμέ
φό βος καὶ τρό μος ἦ λθεν ἐπ' ἐμέ καὶ ἐκά λυψέν με σκό τος
καὶ εἶπα τίς δώ σει μοι πτέρυγας ὡ σεὶ περιστερᾶ ς καὶ πετασθή σομαι καὶ
καταπαύ σω
ἰδοὺ ἐμά κρυνα φυγαδεύ ων καὶ ηὐ λίσθην ἐν τῇ ἐρή μῳ διά ψαλμα
προσεδεχό μην τὸ ν σῴ ζοντά με ἀ πὸ ὀ λιγοψυχίας καὶ καταιγίδος
καταπό ντισον κύ ριε καὶ καταδίελε τὰ ς γλώ σσας αὐ τῶ ν ὅ τι εἶδον ἀ νομίαν καὶ
ἀ ντιλογίαν ἐν τῇ πό λει
ἡ μέρας καὶ νυκτὸ ς κυκλώ σει αὐ τὴ ν ἐπὶ τὰ τείχη αὐ τῆ ς ἀ νομία καὶ κό πος ἐν μέσῳ
αὐ τῆ ς καὶ ἀ δικία
καὶ οὐ κ ἐξέλιπεν ἐκ τῶ ν πλατειῶ ν αὐ τῆ ς τό κος καὶ δό λος
ὅ τι εἰ ἐχθρὸ ς ὠ νείδισέν με ὑ πή νεγκα ἄ ν καὶ εἰ ὁ μισῶ ν με ἐπ' ἐμὲ
ἐμεγαλορρημό νησεν ἐκρύ βην ἂ ν ἀ π' αὐ τοῦ
σὺ δέ ἄ νθρωπε ἰσό ψυχε ἡ γεμώ ν μου καὶ γνωστέ μου
ὃ ς ἐπὶ τὸ αὐ τό μοι ἐγλύ κανας ἐδέσματα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ ἐπορεύ θημεν ἐν
ὁ μονοίᾳ
ἐλθέτω θά νατος ἐπ' αὐ τού ς καὶ καταβή τωσαν εἰς ᾅ δου ζῶ ντες ὅ τι πονηρίαι ἐν ταῖς
παροικίαις αὐ τῶ ν ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
ἐγὼ δὲ πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν ἐκέκραξα καὶ ὁ κύ ριος εἰσή κουσέν μου
ἑσπέρας καὶ πρωὶ καὶ μεσημβρίας διηγή σομαι ἀ παγγελῶ καὶ εἰσακού σεται τῆ ς
φωνῆ ς μου
λυτρώ σεται ἐν εἰρή νῃ τὴ ν ψυχή ν μου ἀ πὸ τῶ ν ἐγγιζό ντων μοι ὅ τι ἐν πολλοῖς ἦ σαν
σὺ ν ἐμοί
744

εἰσακού σεται ὁ θεὸ ς καὶ ταπεινώ σει αὐ τού ς ὁ ὑ πά ρχων πρὸ τῶ ν αἰώ νων διά ψαλμα
οὐ γά ρ ἐστιν αὐ τοῖς ἀ ντά λλαγμα καὶ οὐ κ ἐφοβή θησαν τὸ ν θεό ν
ἐξέτεινεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐν τῷ ἀ ποδιδό ναι ἐβεβή λωσαν τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ
διεμερίσθησαν ἀ πὸ ὀ ργῆ ς τοῦ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἤ γγισεν ἡ καρδία αὐ τοῦ
ἡ παλύ νθησαν οἱ λό γοι αὐ τοῦ ὑ πὲρ ἔλαιον καὶ αὐ τοί εἰσιν βολίδες
ἐπίρριψον ἐπὶ κύ ριον τὴ ν μέριμνά ν σου καὶ αὐ τό ς σε διαθρέψει οὐ δώ σει εἰς τὸ ν
αἰῶ να σά λον τῷ δικαίῳ
σὺ δέ ὁ θεό ς κατά ξεις αὐ τοὺ ς εἰς φρέαρ διαφθορᾶ ς ἄ νδρες αἱμά των καὶ δολιό τητος
οὐ μὴ ἡ μισεύ σωσιν τὰ ς ἡ μέρας αὐ τῶ ν ἐγὼ δὲ ἐλπιῶ ἐπὶ σέ κύ ριε
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τοῦ λαοῦ τοῦ ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων μεμακρυμμένου τῷ δαυιδ εἰς
στηλογραφίαν ὁ πό τε ἐκρά τησαν αὐ τὸ ν οἱ ἀ λλό φυλοι ἐν γεθ
ἐλέησό ν με κύ ριε ὅ τι κατεπά τησέν με ἄ νθρωπος ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν πολεμῶ ν ἔθλιψέν
με
κατεπά τησά ν με οἱ ἐχθροί μου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ὅ τι πολλοὶ οἱ πολεμοῦ ντές με ἀ πὸ
ὕ ψους
ἡ μέρας φοβηθή σομαι ἐγὼ δὲ ἐπὶ σοὶ ἐλπιῶ
ἐν τῷ θεῷ ἐπαινέσω τοὺ ς λό γους μου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐπὶ τῷ θεῷ ἤ λπισα οὐ
φοβηθή σομαι τί ποιή σει μοι σά ρξ
ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν τοὺ ς λό γους μου ἐβδελύ σσοντο κατ' ἐμοῦ πά ντες οἱ διαλογισμοὶ
αὐ τῶ ν εἰς κακό ν
παροική σουσιν καὶ κατακρύ ψουσιν αὐ τοὶ τὴ ν πτέρναν μου φυλά ξουσιν καθά περ
ὑ πέμειναν τὴ ν ψυχή ν μου
ὑ πὲρ τοῦ μηθενὸ ς σώ σεις αὐ τού ς ἐν ὀ ργῇ λαοὺ ς κατά ξεις ὁ θεό ς
τὴ ν ζωή ν μου ἐξή γγειλά σοι ἔθου τὰ δά κρυά μου ἐνώ πιό ν σου ὡ ς καὶ ἐν τῇ
ἐπαγγελίᾳ σου
ἐπιστρέψουσιν οἱ ἐχθροί μου εἰς τὰ ὀ πίσω ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε ἰδοὺ
ἔγνων ὅ τι θεό ς μου εἶ σύ
ἐπὶ τῷ θεῷ αἰνέσω ῥ ῆ μα ἐπὶ τῷ κυρίῳ αἰνέσω λό γον
ἐπὶ τῷ θεῷ ἤ λπισα οὐ φοβηθή σομαι τί ποιή σει μοι ἄ νθρωπος
ἐν ἐμοί ὁ θεό ς αἱ εὐ χαὶ ἃ ς ἀ ποδώ σω αἰνέσεώ ς σοι
ὅ τι ἐρρύ σω τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ θανά του καὶ τοὺ ς πό δας μου ἐξ ὀ λισθή ματος τοῦ
εὐ αρεστῆ σαι ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ ἐν φωτὶ ζώ ντων
εἰς τὸ τέλος μὴ διαφθείρῃς τῷ δαυιδ εἰς στηλογραφίαν ἐν τῷ αὐ τὸ ν ἀ ποδιδρά σκειν
ἀ πὸ προσώ που σαουλ εἰς τὸ σπή λαιον
ἐλέησό ν με ὁ θεό ς ἐλέησό ν με ὅ τι ἐπὶ σοὶ πέποιθεν ἡ ψυχή μου καὶ ἐν τῇ σκιᾷ τῶ ν
πτερύ γων σου ἐλπιῶ ἕως οὗ παρέλθῃ ἡ ἀ νομία
κεκρά ξομαι πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ὕ ψιστον τὸ ν θεὸ ν τὸ ν εὐ εργετή σαντά με
ἐξαπέστειλεν ἐξ οὐ ρανοῦ καὶ ἔσωσέν με ἔδωκεν εἰς ὄ νειδος τοὺ ς καταπατοῦ ντά ς με
διά ψαλμα ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸ ς τὸ ἔλεος αὐ τοῦ καὶ τὴ ν ἀ λή θειαν αὐ τοῦ
καὶ ἐρρύ σατο τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ μέσου σκύ μνων ἐκοιμή θην τεταραγμένος υἱοὶ
ἀ νθρώ πων οἱ ὀ δό ντες αὐ τῶ ν ὅ πλον καὶ βέλη καὶ ἡ γλῶ σσα αὐ τῶ ν μά χαιρα ὀ ξεῖα
ὑ ψώ θητι ἐπὶ τοὺ ς οὐ ρανού ς ὁ θεό ς καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἡ δό ξα σου
745

παγίδα ἡ τοίμασαν τοῖς ποσίν μου καὶ κατέκαμψαν τὴ ν ψυχή ν μου ὤ ρυξαν πρὸ
προσώ που μου βό θρον καὶ ἐνέπεσαν εἰς αὐ τό ν διά ψαλμα
ἑτοίμη ἡ καρδία μου ὁ θεό ς ἑτοίμη ἡ καρδία μου ᾄ σομαι καὶ ψαλῶ
ἐξεγέρθητι ἡ δό ξα μου ἐξεγέρθητι ψαλτή ριον καὶ κιθά ρα ἐξεγερθή σομαι ὄ ρθρου
ἐξομολογή σομαί σοι ἐν λαοῖς κύ ριε ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν
ὅ τι ἐμεγαλύ νθη ἕως τῶ ν οὐ ρανῶ ν τὸ ἔλεό ς σου καὶ ἕως τῶ ν νεφελῶ ν ἡ ἀ λή θειά σου
ὑ ψώ θητι ἐπὶ τοὺ ς οὐ ρανού ς ὁ θεό ς καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἡ δό ξα σου
εἰς τὸ τέλος μὴ διαφθείρῃς τῷ δαυιδ εἰς στηλογραφίαν
εἰ ἀ ληθῶ ς ἄ ρα δικαιοσύ νην λαλεῖτε εὐ θεῖα κρίνετε οἱ υἱοὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων
καὶ γὰ ρ ἐν καρδίᾳ ἀ νομίας ἐργά ζεσθε ἐν τῇ γῇ ἀ δικίαν αἱ χεῖρες ὑ μῶ ν συμπλέκουσιν
ἀ πηλλοτριώ θησαν οἱ ἁ μαρτωλοὶ ἀ πὸ μή τρας ἐπλανή θησαν ἀ πὸ γαστρό ς ἐλά λησαν
ψεύ δη
θυμὸ ς αὐ τοῖς κατὰ τὴ ν ὁ μοίωσιν τοῦ ὄ φεως ὡ σεὶ ἀ σπίδος κωφῆ ς καὶ βυού σης τὰ
ὦ τα αὐ τῆ ς
ἥ τις οὐ κ εἰσακού σεται φωνὴ ν ἐπᾳ δό ντων φαρμά κου τε φαρμακευομένου παρὰ
σοφοῦ
ὁ θεὸ ς συνέτριψεν τοὺ ς ὀ δό ντας αὐ τῶ ν ἐν τῷ στό ματι αὐ τῶ ν τὰ ς μύ λας τῶ ν
λεό ντων συνέθλασεν κύ ριος
ἐξουδενωθή σονται ὡ ς ὕ δωρ διαπορευό μενον ἐντενεῖ τὸ τό ξον αὐ τοῦ ἕως οὗ
ἀ σθενή σουσιν
ὡ σεὶ κηρὸ ς ὁ τακεὶς ἀ νταναιρεθή σονται ἐπέπεσε πῦ ρ καὶ οὐ κ εἶδον τὸ ν ἥ λιον
πρὸ τοῦ συνιέναι τὰ ς ἀ κά νθας ὑ μῶ ν τὴ ν ῥ ά μνον ὡ σεὶ ζῶ ντας ὡ σεὶ ἐν ὀ ργῇ
καταπίεται ὑ μᾶ ς
εὐ φρανθή σεται δίκαιος ὅ ταν ἴδῃ ἐκδίκησιν ἀ σεβῶ ν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ νίψεται ἐν τῷ
αἵματι τοῦ ἁ μαρτωλοῦ
καὶ ἐρεῖ ἄ νθρωπος εἰ ἄ ρα ἔστιν καρπὸ ς τῷ δικαίῳ ἄ ρα ἐστὶν ὁ θεὸ ς κρίνων αὐ τοὺ ς
ἐν τῇ γῇ
εἰς τὸ τέλος μὴ διαφθείρῃς τῷ δαυιδ εἰς στηλογραφίαν ὁ πό τε ἀ πέστειλεν σαουλ καὶ
ἐφύ λαξεν τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ τοῦ θανατῶ σαι αὐ τό ν
ἐξελοῦ με ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου ὁ θεό ς καὶ ἐκ τῶ ν ἐπανιστανομένων ἐπ' ἐμὲ λύ τρωσαί
με
ῥ ῦ σαί με ἐκ τῶ ν ἐργαζομένων τὴ ν ἀ νομίαν καὶ ἐξ ἀ νδρῶ ν αἱμά των σῶ σό ν με
ὅ τι ἰδοὺ ἐθή ρευσαν τὴ ν ψυχή ν μου ἐπέθεντο ἐπ' ἐμὲ κραταιοί οὔ τε ἡ ἀ νομία μου
οὔ τε ἡ ἁ μαρτία μου κύ ριε
ἄ νευ ἀ νομίας ἔδραμον καὶ κατεύ θυναν ἐξεγέρθητι εἰς συνά ντησίν μου καὶ ἰδέ
καὶ σύ κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ὁ θεὸ ς ισραηλ πρό σχες τοῦ ἐπισκέψασθαι πά ντα
τὰ ἔθνη μὴ οἰκτιρή σῃς πά ντας τοὺ ς ἐργαζομένους τὴ ν ἀ νομίαν διά ψαλμα
ἐπιστρέψουσιν εἰς ἑσπέραν καὶ λιμώ ξουσιν ὡ ς κύ ων καὶ κυκλώ σουσιν πό λιν
ἰδοὺ ἀ ποφθέγξονται ἐν τῷ στό ματι αὐ τῶ ν καὶ ῥ ομφαία ἐν τοῖς χείλεσιν αὐ τῶ ν ὅ τι
τίς ἤ κουσεν
καὶ σύ κύ ριε ἐκγελά σῃ αὐ τού ς ἐξουδενώ σεις πά ντα τὰ ἔθνη
τὸ κρά τος μου πρὸ ς σὲ φυλά ξω ὅ τι ὁ θεὸ ς ἀ ντιλή μπτωρ μου εἶ
746

ὁ θεό ς μου τὸ ἔλεος αὐ τοῦ προφθά σει με ὁ θεὸ ς δείξει μοι ἐν τοῖς ἐχθροῖς μου
μὴ ἀ ποκτείνῃς αὐ τού ς μή ποτε ἐπιλά θωνται τοῦ λαοῦ μου διασκό ρπισον αὐ τοὺ ς ἐν
τῇ δυνά μει σου καὶ κατά γαγε αὐ τού ς ὁ ὑ περασπιστή ς μου κύ ριε
ἁ μαρτίαν στό ματος αὐ τῶ ν λό γον χειλέων αὐ τῶ ν καὶ συλλημφθή τωσαν ἐν τῇ
ὑ περηφανίᾳ αὐ τῶ ν καὶ ἐξ ἀ ρᾶ ς καὶ ψεύ δους διαγγελή σονται συντέλειαι
ἐν ὀ ργῇ συντελείας καὶ οὐ μὴ ὑ πά ρξωσιν καὶ γνώ σονται ὅ τι ὁ θεὸ ς δεσπό ζει τοῦ
ιακωβ τῶ ν περά των τῆ ς γῆ ς διά ψαλμα
ἐπιστρέψουσιν εἰς ἑσπέραν καὶ λιμώ ξουσιν ὡ ς κύ ων καὶ κυκλώ σουσιν πό λιν
αὐ τοὶ διασκορπισθή σονται τοῦ φαγεῖν ἐὰ ν δὲ μὴ χορτασθῶ σιν καὶ γογγύ σουσιν
ἐγὼ δὲ ᾄ σομαι τῇ δυνά μει σου καὶ ἀ γαλλιά σομαι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεό ς σου ὅ τι ἐγενή θης
ἀ ντιλή μπτωρ μου καὶ καταφυγὴ ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεώ ς μου
βοηθό ς μου σοὶ ψαλῶ ὅ τι ὁ θεό ς ἀ ντιλή μπτωρ μου εἶ ὁ θεό ς μου τὸ ἔλεό ς μου
εἰς τὸ τέλος τοῖς ἀ λλοιωθησομένοις ἔτι εἰς στηλογραφίαν τῷ δαυιδ εἰς διδαχή ν
ὁ πό τε ἐνεπύ ρισεν τὴ ν μεσοποταμίαν συρίας καὶ τὴ ν συρίαν σωβα καὶ ἐπέστρεψεν
ιωαβ καὶ ἐπά ταξεν τὴ ν φά ραγγα τῶ ν ἁ λῶ ν δώ δεκα χιλιά δας
ὁ θεό ς ἀ πώ σω ἡ μᾶ ς καὶ καθεῖλες ἡ μᾶ ς ὠ ργίσθης καὶ οἰκτίρησας ἡ μᾶ ς
συνέσεισας τὴ ν γῆ ν καὶ συνετά ραξας αὐ τή ν ἴασαι τὰ συντρίμματα αὐ τῆ ς ὅ τι
ἐσαλεύ θη
ἔδειξας τῷ λαῷ σου σκληρά ἐπό τισας ἡ μᾶ ς οἶνον κατανύ ξεως
ἔδωκας τοῖς φοβουμένοις σε σημείωσιν τοῦ φυγεῖν ἀ πὸ προσώ που τό ξου διά ψαλμα
ὅ πως ἂ ν ῥ υσθῶ σιν οἱ ἀ γαπητοί σου σῶ σον τῇ δεξιᾷ σου καὶ ἐπά κουσό ν μου
ὁ θεὸ ς ἐλά λησεν ἐν τῷ ἁ γίῳ αὐ τοῦ ἀ γαλλιά σομαι καὶ διαμεριῶ σικιμα καὶ τὴ ν
κοιλά δα τῶ ν σκηνῶ ν διαμετρή σω
ἐμό ς ἐστιν γαλααδ καὶ ἐμό ς ἐστιν μανασση καὶ εφραιμ κραταίωσις τῆ ς κεφαλῆ ς μου
ιουδας βασιλεύ ς μου
μωαβ λέβης τῆ ς ἐλπίδος μου ἐπὶ τὴ ν ιδουμαίαν ἐκτενῶ τὸ ὑ πό δημά μου ἐμοὶ
ἀ λλό φυλοι ὑ πετά γησαν
τίς ἀ πά ξει με εἰς πό λιν περιοχῆ ς τίς ὁ δηγή σει με ἕως τῆ ς ιδουμαίας
οὐ χὶ σύ ὁ θεό ς ὁ ἀ πωσά μενος ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἐξελεύ σῃ ὁ θεό ς ἐν ταῖς δυνά μεσιν ἡ μῶ ν
δὸ ς ἡ μῖν βοή θειαν ἐκ θλίψεως καὶ ματαία σωτηρία ἀ νθρώ που
ἐν δὲ τῷ θεῷ ποιή σομεν δύ ναμιν καὶ αὐ τὸ ς ἐξουδενώ σει τοὺ ς θλίβοντας ἡ μᾶ ς
εἰς τὸ τέλος ἐν ὕ μνοις τῷ δαυιδ
εἰσά κουσον ὁ θεό ς τῆ ς δεή σεώ ς μου πρό σχες τῇ προσευχῇ μου
ἀ πὸ τῶ ν περά των τῆ ς γῆ ς πρὸ ς σὲ ἐκέκραξα ἐν τῷ ἀ κηδιά σαι τὴ ν καρδίαν μου ἐν
πέτρᾳ ὕ ψωσά ς με
ὡ δή γησά ς με ὅ τι ἐγενή θης ἐλπίς μου πύ ργος ἰσχύ ος ἀ πὸ προσώ που ἐχθροῦ
παροική σω ἐν τῷ σκηνώ ματί σου εἰς τοὺ ς αἰῶ νας σκεπασθή σομαι ἐν σκέπῃ τῶ ν
πτερύ γων σου διά ψαλμα
ὅ τι σύ ὁ θεό ς εἰσή κουσας τῶ ν εὐ χῶ ν μου ἔδωκας κληρονομίαν τοῖς φοβουμένοις τὸ
ὄ νομά σου
ἡ μέρας ἐφ' ἡ μέρας βασιλέως προσθή σεις ἔτη αὐ τοῦ ἕως ἡ μέρας γενεᾶ ς καὶ γενεᾶ ς
διαμενεῖ εἰς τὸ ν αἰῶ να ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ ἔλεος καὶ ἀ λή θειαν αὐ τοῦ τίς ἐκζητή σει
747

οὕ τως ψαλῶ τῷ ὀ νό ματί σου εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος τοῦ ἀ ποδοῦ ναί με τὰ ς εὐ χά ς
μου ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ ιδιθουν ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
οὐ χὶ τῷ θεῷ ὑ ποταγή σεται ἡ ψυχή μου παρ' αὐ τοῦ γὰ ρ τὸ σωτή ριό ν μου
καὶ γὰ ρ αὐ τὸ ς θεό ς μου καὶ σωτή ρ μου ἀ ντιλή μπτωρ μου οὐ μὴ σαλευθῶ ἐπὶ πλεῖον
ἕως πό τε ἐπιτίθεσθε ἐπ' ἄ νθρωπον φονεύ ετε πά ντες ὡ ς τοίχῳ κεκλιμένῳ καὶ
φραγμῷ ὠ σμένῳ
πλὴ ν τὴ ν τιμή ν μου ἐβουλεύ σαντο ἀ πώ σασθαι ἔδραμον ἐν ψεύ δει τῷ στό ματι
αὐ τῶ ν εὐ λογοῦ σαν καὶ τῇ καρδίᾳ αὐ τῶ ν κατηρῶ ντο διά ψαλμα
πλὴ ν τῷ θεῷ ὑ ποτά γηθι ἡ ψυχή μου ὅ τι παρ' αὐ τοῦ ἡ ὑ πομονή μου
ὅ τι αὐ τὸ ς θεό ς μου καὶ σωτή ρ μου ἀ ντιλή μπτωρ μου οὐ μὴ μεταναστεύ σω
ἐπὶ τῷ θεῷ τὸ σωτή ριό ν μου καὶ ἡ δό ξα μου ὁ θεὸ ς τῆ ς βοηθείας μου καὶ ἡ ἐλπίς μου
ἐπὶ τῷ θεῷ
ἐλπίσατε ἐπ' αὐ τό ν πᾶ σα συναγωγὴ λαοῦ ἐκχέετε ἐνώ πιον αὐ τοῦ τὰ ς καρδίας ὑ μῶ ν
ὁ θεὸ ς βοηθὸ ς ἡ μῶ ν διά ψαλμα
πλὴ ν μά ταιοι οἱ υἱοὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων ψευδεῖς οἱ υἱοὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων ἐν ζυγοῖς τοῦ
ἀ δικῆ σαι αὐ τοὶ ἐκ ματαιό τητος ἐπὶ τὸ αὐ τό
μὴ ἐλπίζετε ἐπὶ ἀ δικίαν καὶ ἐπὶ ἅ ρπαγμα μὴ ἐπιποθεῖτε πλοῦ τος ἐὰ ν ῥ έῃ μὴ
προστίθεσθε καρδίαν
ἅ παξ ἐλά λησεν ὁ θεό ς δύ ο ταῦ τα ἤ κουσα
ὅ τι τὸ κρά τος τοῦ θεοῦ καὶ σοί κύ ριε τὸ ἔλεος ὅ τι σὺ ἀ ποδώ σεις ἑκά στῳ κατὰ τὰ
ἔργα αὐ τοῦ
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ἐν τῷ εἶναι αὐ τὸ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ τῆ ς ιουδαίας
ὁ θεὸ ς ὁ θεό ς μου πρὸ ς σὲ ὀ ρθρίζω ἐδίψησέν σοι ἡ ψυχή μου ποσαπλῶ ς σοι ἡ σά ρξ
μου ἐν γῇ ἐρή μῳ καὶ ἀ βά τῳ καὶ ἀ νύ δρῳ
οὕ τως ἐν τῷ ἁ γίῳ ὤ φθην σοι τοῦ ἰδεῖν τὴ ν δύ ναμίν σου καὶ τὴ ν δό ξαν σου
ὅ τι κρεῖσσον τὸ ἔλεό ς σου ὑ πὲρ ζωά ς τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσίν σε
οὕ τως εὐ λογή σω σε ἐν τῇ ζωῇ μου ἐν τῷ ὀ νό ματί σου ἀ ρῶ τὰ ς χεῖρά ς μου
ὡ σεὶ στέατος καὶ πιό τητος ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου καὶ χείλη ἀ γαλλιά σεως αἰνέσει
τὸ στό μα μου
εἰ ἐμνημό νευό ν σου ἐπὶ τῆ ς στρωμνῆ ς μου ἐν τοῖς ὄ ρθροις ἐμελέτων εἰς σέ
ὅ τι ἐγενή θης βοηθό ς μου καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶ ν πτερύ γων σου ἀ γαλλιά σομαι
ἐκολλή θη ἡ ψυχή μου ὀ πίσω σου ἐμοῦ ἀ ντελά βετο ἡ δεξιά σου
αὐ τοὶ δὲ εἰς μά την ἐζή τησαν τὴ ν ψυχή ν μου εἰσελεύ σονται εἰς τὰ κατώ τατα τῆ ς γῆ ς
παραδοθή σονται εἰς χεῖρας ῥ ομφαίας μερίδες ἀ λωπέκων ἔσονται
ὁ δὲ βασιλεὺ ς εὐ φρανθή σεται ἐπὶ τῷ θεῷ ἐπαινεσθή σεται πᾶ ς ὁ ὀ μνύ ων ἐν αὐ τῷ
ὅ τι ἐνεφρά γη στό μα λαλού ντων ἄ δικα
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
εἰσά κουσον ὁ θεό ς τῆ ς φωνῆ ς μου ἐν τῷ δέεσθαί με ἀ πὸ φό βου ἐχθροῦ ἐξελοῦ τὴ ν
ψυχή ν μου
ἐσκέπασά ς με ἀ πὸ συστροφῆ ς πονηρευομένων ἀ πὸ πλή θους ἐργαζομένων τὴ ν
ἀ νομίαν
748

οἵτινες ἠ κό νησαν ὡ ς ῥ ομφαίαν τὰ ς γλώ σσας αὐ τῶ ν ἐνέτειναν τό ξον αὐ τῶ ν πρᾶ γμα

πικρὸ ν
τοῦ κατατοξεῦ σαι ἐν ἀ ποκρύ φοις ἄ μωμον ἐξά πινα κατατοξεύ σουσιν αὐ τὸ ν καὶ οὐ
φοβηθή σονται
ἐκραταίωσαν ἑαυτοῖς λό γον πονηρό ν διηγή σαντο τοῦ κρύ ψαι παγίδας εἶπαν τίς
ὄ ψεται αὐ τού ς
ἐξηρεύ νησαν ἀ νομίας ἐξέλιπον ἐξερευνῶ ντες ἐξερευνή σει προσελεύ σεται ἄ νθρωπος
καὶ καρδία βαθεῖα
καὶ ὑ ψωθή σεται ὁ θεό ς βέλος νηπίων ἐγενή θησαν αἱ πληγαὶ αὐ τῶ ν
καὶ ἐξησθένησαν ἐπ' αὐ τοὺ ς αἱ γλῶ σσαι αὐ τῶ ν ἐταρά χθησαν πά ντες οἱ θεωροῦ ντες
αὐ τού ς
καὶ ἐφοβή θη πᾶ ς ἄ νθρωπος καὶ ἀ νή γγειλαν τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ καὶ τὰ ποιή ματα
αὐ τοῦ συνῆ καν
εὐ φρανθή σεται δίκαιος ἐπὶ τῷ κυρίῳ καὶ ἐλπιεῖ ἐπ' αὐ τό ν καὶ ἐπαινεσθή σονται
πά ντες οἱ εὐ θεῖς τῇ καρδίᾳ
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ᾠ δή ιερεμιου καὶ ιεζεκιηλ ἐκ τοῦ λό γου τῆ ς παροικίας
ὅ τε ἔμελλον ἐκπορεύ εσθαι
σοὶ πρέπει ὕ μνος ὁ θεό ς ἐν σιων καὶ σοὶ ἀ ποδοθή σεται εὐ χὴ ἐν ιερουσαλημ
εἰσά κουσον προσευχῆ ς μου πρὸ ς σὲ πᾶ σα σὰ ρξ ἥ ξει
λό γοι ἀ νομιῶ ν ὑ περεδυνά μωσαν ἡ μᾶ ς καὶ τὰ ς ἀ σεβείας ἡ μῶ ν σὺ ἱλά σῃ
μακά ριος ὃ ν ἐξελέξω καὶ προσελά βου κατασκηνώ σει ἐν ταῖς αὐ λαῖς σου
πλησθησό μεθα ἐν τοῖς ἀ γαθοῖς τοῦ οἴκου σου ἅ γιος ὁ ναό ς σου θαυμαστὸ ς ἐν
δικαιοσύ νῃ
ἐπά κουσον ἡ μῶ ν ὁ θεὸ ς ὁ σωτὴ ρ ἡ μῶ ν ἡ ἐλπὶς πά ντων τῶ ν περά των τῆ ς γῆ ς καὶ ἐν
θαλά σσῃ μακρά ν
ἑτοιμά ζων ὄ ρη ἐν τῇ ἰσχύ ι αὐ τοῦ περιεζωσμένος ἐν δυναστείᾳ
ὁ συνταρά σσων τὸ κύ τος τῆ ς θαλά σσης ἤ χους κυμά των αὐ τῆ ς ταραχθή σονται τὰ
ἔθνη
καὶ φοβηθή σονται οἱ κατοικοῦ ντες τὰ πέρατα ἀ πὸ τῶ ν σημείων σου ἐξό δους
πρωίας καὶ ἑσπέρας τέρψεις
ἐπεσκέψω τὴ ν γῆ ν καὶ ἐμέθυσας αὐ τή ν ἐπλή θυνας τοῦ πλουτίσαι αὐ τή ν ὁ ποταμὸ ς
τοῦ θεοῦ ἐπληρώ θη ὑ δά των ἡ τοίμασας τὴ ν τροφὴ ν αὐ τῶ ν ὅ τι οὕ τως ἡ ἑτοιμασία
σου
τοὺ ς αὔ λακας αὐ τῆ ς μέθυσον πλή θυνον τὰ γενή ματα αὐ τῆ ς ἐν ταῖς σταγό σιν αὐ τῆ ς
εὐ φρανθή σεται ἀ νατέλλουσα
εὐ λογή σεις τὸ ν στέφανον τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆ ς χρηστό τητό ς σου καὶ τὰ πεδία σου
πλησθή σονται πιό τητος
πιανθή σονται τὰ ὡ ραῖα τῆ ς ἐρή μου καὶ ἀ γαλλίασιν οἱ βουνοὶ περιζώ σονται
ἐνεδύ σαντο οἱ κριοὶ τῶ ν προβά των καὶ αἱ κοιλά δες πληθυνοῦ σι σῖτον κεκρά ξονται
καὶ γὰ ρ ὑ μνή σουσιν
εἰς τὸ τέλος ᾠ δὴ ψαλμοῦ ἀ ναστά σεως ἀ λαλά ξατε τῷ θεῷ πᾶ σα ἡ γῆ
ψά λατε δὴ τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ δό τε δό ξαν αἰνέσει αὐ τοῦ
749

εἴπατε τῷ θεῷ ὡ ς φοβερὰ τὰ ἔργα σου ἐν τῷ πλή θει τῆ ς δυνά μεώ ς σου ψεύ σονταί
σε οἱ ἐχθροί σου
πᾶ σα ἡ γῆ προσκυνησά τωσά ν σοι καὶ ψαλά τωσά ν σοι ψαλά τωσαν τῷ ὀ νό ματί σου
διά ψαλμα
δεῦ τε καὶ ἴδετε τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ φοβερὸ ς ἐν βουλαῖς ὑ πὲρ τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν
ἀ νθρώ πων
ὁ μεταστρέφων τὴ ν θά λασσαν εἰς ξηρά ν ἐν ποταμῷ διελεύ σονται ποδί ἐκεῖ
εὐ φρανθησό μεθα ἐπ' αὐ τῷ
τῷ δεσπό ζοντι ἐν τῇ δυναστείᾳ αὐ τοῦ τοῦ αἰῶ νος οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ἐπὶ τὰ ἔθνη
ἐπιβλέπουσιν οἱ παραπικραίνοντες μὴ ὑ ψού σθωσαν ἐν ἑαυτοῖς διά ψαλμα
εὐ λογεῖτε ἔθνη τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν καὶ ἀ κουτίσασθε τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς αἰνέσεως αὐ τοῦ
τοῦ θεμένου τὴ ν ψυχή ν μου εἰς ζωὴ ν καὶ μὴ δό ντος εἰς σά λον τοὺ ς πό δας μου
ὅ τι ἐδοκίμασας ἡ μᾶ ς ὁ θεό ς ἐπύ ρωσας ἡ μᾶ ς ὡ ς πυροῦ ται τὸ ἀ ργύ ριον
εἰσή γαγες ἡ μᾶ ς εἰς τὴ ν παγίδα ἔθου θλίψεις ἐπὶ τὸ ν νῶ τον ἡ μῶ ν
ἐπεβίβασας ἀ νθρώ πους ἐπὶ τὰ ς κεφαλὰ ς ἡ μῶ ν διή λθομεν διὰ πυρὸ ς καὶ ὕ δατος καὶ
ἐξή γαγες ἡ μᾶ ς εἰς ἀ ναψυχή ν
εἰσελεύ σομαι εἰς τὸ ν οἶκό ν σου ἐν ὁ λοκαυτώ μασιν ἀ ποδώ σω σοι τὰ ς εὐ χά ς μου
ἃ ς διέστειλεν τὰ χείλη μου καὶ ἐλά λησεν τὸ στό μα μου ἐν τῇ θλίψει μου
ὁ λοκαυτώ ματα μεμυαλωμένα ἀ νοίσω σοι μετὰ θυμιά ματος καὶ κριῶ ν ποιή σω σοι
βό ας μετὰ χιμά ρων διά ψαλμα
δεῦ τε ἀ κού σατε καὶ διηγή σομαι πά ντες οἱ φοβού μενοι τὸ ν θεό ν ὅ σα ἐποίησεν τῇ
ψυχῇ μου
πρὸ ς αὐ τὸ ν τῷ στό ματί μου ἐκέκραξα καὶ ὕ ψωσα ὑ πὸ τὴ ν γλῶ σσά ν μου
ἀ δικίαν εἰ ἐθεώ ρουν ἐν καρδίᾳ μου μὴ εἰσακουσά τω κύ ριος
διὰ τοῦ το εἰσή κουσέν μου ὁ θεό ς προσέσχεν τῇ φωνῇ τῆ ς δεή σεώ ς μου
εὐ λογητὸ ς ὁ θεό ς ὃ ς οὐ κ ἀ πέστησεν τὴ ν προσευχή ν μου καὶ τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἀ π'
ἐμοῦ
εἰς τὸ τέλος ἐν ὕ μνοις ψαλμὸ ς ᾠ δῆ ς
ὁ θεὸ ς οἰκτιρή σαι ἡ μᾶ ς καὶ εὐ λογή σαι ἡ μᾶ ς ἐπιφά ναι τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐφ' ἡ μᾶ ς
διά ψαλμα
τοῦ γνῶ ναι ἐν τῇ γῇ τὴ ν ὁ δό ν σου ἐν πᾶ σιν ἔθνεσιν τὸ σωτή ριό ν σου
ἐξομολογησά σθωσά ν σοι λαοί ὁ θεό ς ἐξομολογησά σθωσά ν σοι λαοὶ πά ντες
εὐ φρανθή τωσαν καὶ ἀ γαλλιά σθωσαν ἔθνη ὅ τι κρινεῖς λαοὺ ς ἐν εὐ θύ τητι καὶ ἔθνη ἐν
τῇ γῇ ὁ δηγή σεις διά ψαλμα
ἐξομολογησά σθωσά ν σοι λαοί ὁ θεό ς ἐξομολογησά σθωσά ν σοι λαοὶ πά ντες
γῆ ἔδωκεν τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῆ ς εὐ λογή σαι ἡ μᾶ ς ὁ θεὸ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
εὐ λογή σαι ἡ μᾶ ς ὁ θεό ς καὶ φοβηθή τωσαν αὐ τὸ ν πά ντα τὰ πέρατα τῆ ς γῆ ς
εἰς τὸ τέλος τῷ δαυιδ ψαλμὸ ς ᾠ δῆ ς
ἀ ναστή τω ὁ θεό ς καὶ διασκορπισθή τωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐ τοῦ καὶ φυγέτωσαν οἱ
μισοῦ ντες αὐ τὸ ν ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
ὡ ς ἐκλείπει καπνό ς ἐκλιπέτωσαν ὡ ς τή κεται κηρὸ ς ἀ πὸ προσώ που πυρό ς οὕ τως
ἀ πό λοιντο οἱ ἁ μαρτωλοὶ ἀ πὸ προσώ που τοῦ θεοῦ
750

καὶ οἱ δίκαιοι εὐ φρανθή τωσαν ἀ γαλλιά σθωσαν ἐνώ πιον τοῦ θεοῦ τερφθή τωσαν ἐν
εὐ φροσύ νῃ
ᾄ σατε τῷ θεῷ ψά λατε τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ ὁ δοποιή σατε τῷ ἐπιβεβηκό τι ἐπὶ δυσμῶ ν
κύ ριος ὄ νομα αὐ τῷ καὶ ἀ γαλλιᾶ σθε ἐνώ πιον αὐ τοῦ ταραχθή σονται ἀ πὸ προσώ που
αὐ τοῦ
τοῦ πατρὸ ς τῶ ν ὀ ρφανῶ ν καὶ κριτοῦ τῶ ν χηρῶ ν ὁ θεὸ ς ἐν τό πῳ ἁ γίῳ αὐ τοῦ
ὁ θεὸ ς κατοικίζει μονοτρό πους ἐν οἴκῳ ἐξά γων πεπεδημένους ἐν ἀ νδρείᾳ ὁ μοίως
τοὺ ς παραπικραίνοντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν τά φοις
ὁ θεό ς ἐν τῷ ἐκπορεύ εσθαί σε ἐνώ πιον τοῦ λαοῦ σου ἐν τῷ διαβαίνειν σε ἐν τῇ
ἐρή μῳ διά ψαλμα
γῆ ἐσείσθη καὶ γὰ ρ οἱ οὐ ρανοὶ ἔσταξαν ἀ πὸ προσώ που τοῦ θεοῦ τοῦ το σινα ἀ πὸ
προσώ που τοῦ θεοῦ ισραηλ
βροχὴ ν ἑκού σιον ἀ φοριεῖς ὁ θεό ς τῇ κληρονομίᾳ σου καὶ ἠ σθένησεν σὺ δὲ
κατηρτίσω αὐ τή ν
τὰ ζῷ ά σου κατοικοῦ σιν ἐν αὐ τῇ ἡ τοίμασας ἐν τῇ χρηστό τητί σου τῷ πτωχῷ ὁ θεό ς
κύ ριος δώ σει ῥ ῆ μα τοῖς εὐ αγγελιζομένοις δυνά μει πολλῇ
ὁ βασιλεὺ ς τῶ ν δυνά μεων τοῦ ἀ γαπητοῦ καὶ ὡ ραιό τητι τοῦ οἴκου διελέσθαι σκῦ λα
ἐὰ ν κοιμηθῆ τε ἀ νὰ μέσον τῶ ν κλή ρων πτέρυγες περιστερᾶ ς περιηργυρωμέναι καὶ
τὰ μετά φρενα αὐ τῆ ς ἐν χλωρό τητι χρυσίου διά ψαλμα
ἐν τῷ διαστέλλειν τὸ ν ἐπουρά νιον βασιλεῖς ἐπ' αὐ τῆ ς χιονωθή σονται ἐν σελμων
ὄ ρος τοῦ θεοῦ ὄ ρος πῖον ὄ ρος τετυρωμένον ὄ ρος πῖον
ἵνα τί ὑ πολαμβά νετε ὄ ρη τετυρωμένα τὸ ὄ ρος ὃ εὐ δό κησεν ὁ θεὸ ς κατοικεῖν ἐν
αὐ τῷ καὶ γὰ ρ ὁ κύ ριος κατασκηνώ σει εἰς τέλος
τὸ ἅ ρμα τοῦ θεοῦ μυριοπλά σιον χιλιά δες εὐ θηνού ντων ὁ κύ ριος ἐν αὐ τοῖς ἐν σινα ἐν
τῷ ἁ γίῳ
ἀ νέβης εἰς ὕ ψος ᾐ χμαλώ τευσας αἰχμαλωσίαν ἔλαβες δό ματα ἐν ἀ νθρώ πῳ καὶ γὰ ρ
ἀ πειθοῦ ντες τοῦ κατασκηνῶ σαι κύ ριος ὁ θεὸ ς εὐ λογητό ς
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ἡ μέραν καθ' ἡ μέραν κατευοδώ σει ἡ μῖν ὁ θεὸ ς τῶ ν σωτηρίων
ἡ μῶ ν διά ψαλμα
ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν θεὸ ς τοῦ σῴ ζειν καὶ τοῦ κυρίου κυρίου αἱ διέξοδοι τοῦ θανά του
πλὴ ν ὁ θεὸ ς συνθλά σει κεφαλὰ ς ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ κορυφὴ ν τριχὸ ς διαπορευομένων ἐν
πλημμελείαις αὐ τῶ ν
εἶπεν κύ ριος ἐκ βασαν ἐπιστρέψω ἐπιστρέψω ἐν βυθοῖς θαλά σσης
ὅ πως ἂ ν βαφῇ ὁ πού ς σου ἐν αἵματι ἡ γλῶ σσα τῶ ν κυνῶ ν σου ἐξ ἐχθρῶ ν παρ'
αὐ τοῦ
ἐθεωρή θησαν αἱ πορεῖαί σου ὁ θεό ς αἱ πορεῖαι τοῦ θεοῦ μου τοῦ βασιλέως τοῦ ἐν
τῷ ἁ γίῳ
προέφθασαν ἄ ρχοντες ἐχό μενοι ψαλλό ντων ἐν μέσῳ νεανίδων τυμπανιστριῶ ν
ἐν ἐκκλησίαις εὐ λογεῖτε τὸ ν θεό ν τὸ ν κύ ριον ἐκ πηγῶ ν ισραηλ
ἐκεῖ βενιαμιν νεώ τερος ἐν ἐκστά σει ἄ ρχοντες ιουδα ἡ γεμό νες αὐ τῶ ν ἄ ρχοντες
ζαβουλων ἄ ρχοντες νεφθαλι
ἔντειλαι ὁ θεό ς τῇ δυνά μει σου δυνά μωσον ὁ θεό ς τοῦ το ὃ κατειργά σω ἡ μῖν
751

ἀ πὸ τοῦ ναοῦ σου ἐπὶ ιερουσαλημ σοὶ οἴσουσιν βασιλεῖς δῶ ρα

ἐπιτίμησον τοῖς θηρίοις τοῦ καλά μου ἡ συναγωγὴ τῶ ν ταύ ρων ἐν ταῖς δαμά λεσιν
τῶ ν λαῶ ν τοῦ μὴ ἀ ποκλεισθῆ ναι τοὺ ς δεδοκιμασμένους τῷ ἀ ργυρίῳ διασκό ρπισον
ἔθνη τὰ τοὺ ς πολέμους θέλοντα
ἥ ξουσιν πρέσβεις ἐξ αἰγύ πτου αἰθιοπία προφθά σει χεῖρα αὐ τῆ ς τῷ θεῷ
αἱ βασιλεῖαι τῆ ς γῆ ς ᾄ σατε τῷ θεῷ ψά λατε τῷ κυρίῳ διά ψαλμα
ψά λατε τῷ θεῷ τῷ ἐπιβεβηκό τι ἐπὶ τὸ ν οὐ ρανὸ ν τοῦ οὐ ρανοῦ κατὰ ἀ νατολά ς ἰδοὺ
δώ σει ἐν τῇ φωνῇ αὐ τοῦ φωνὴ ν δυνά μεως
δό τε δό ξαν τῷ θεῷ ἐπὶ τὸ ν ισραηλ ἡ μεγαλοπρέπεια αὐ τοῦ καὶ ἡ δύ ναμις αὐ τοῦ ἐν
ταῖς νεφέλαις
θαυμαστὸ ς ὁ θεὸ ς ἐν τοῖς ἁ γίοις αὐ τοῦ ὁ θεὸ ς ισραηλ αὐ τὸ ς δώ σει δύ ναμιν καὶ
κραταίωσιν τῷ λαῷ αὐ τοῦ εὐ λογητὸ ς ὁ θεό ς
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν ἀ λλοιωθησομένων τῷ δαυιδ
σῶ σό ν με ὁ θεό ς ὅ τι εἰσή λθοσαν ὕ δατα ἕως ψυχῆ ς μου
ἐνεπά γην εἰς ἰλὺ ν βυθοῦ καὶ οὐ κ ἔστιν ὑ πό στασις ἦ λθον εἰς τὰ βά θη τῆ ς θαλά σσης
καὶ καταιγὶς κατεπό ντισέν με
ἐκοπίασα κρά ζων ἐβραγχίασεν ὁ λά ρυγξ μου ἐξέλιπον οἱ ὀ φθαλμοί μου ἀ πὸ τοῦ
ἐλπίζειν ἐπὶ τὸ ν θεό ν μου
ἐπληθύ νθησαν ὑ πὲρ τὰ ς τρίχας τῆ ς κεφαλῆ ς μου οἱ μισοῦ ντές με δωρεά ν
ἐκραταιώ θησαν οἱ ἐχθροί μου οἱ ἐκδιώ κοντές με ἀ δίκως ἃ οὐ χ ἥ ρπασα τό τε
ἀ πετίννυον
ὁ θεό ς σὺ ἔγνως τὴ ν ἀ φροσύ νην μου καὶ αἱ πλημμέλειαί μου ἀ πὸ σοῦ οὐ κ
ἐκρύ βησαν
μὴ αἰσχυνθείησαν ἐπ' ἐμοὶ οἱ ὑ πομένοντές σε κύ ριε κύ ριε τῶ ν δυνά μεων μὴ
ἐντραπείησαν ἐπ' ἐμοὶ οἱ ζητοῦ ντές σε ὁ θεὸ ς τοῦ ισραηλ
ὅ τι ἕνεκα σοῦ ὑ πή νεγκα ὀ νειδισμό ν ἐκά λυψεν ἐντροπὴ τὸ πρό σωπό ν μου
ἀ πηλλοτριωμένος ἐγενή θην τοῖς ἀ δελφοῖς μου καὶ ξένος τοῖς υἱοῖς τῆ ς μητρό ς μου
ὅ τι ὁ ζῆ λος τοῦ οἴκου σου κατέφαγέν με καὶ οἱ ὀ νειδισμοὶ τῶ ν ὀ νειδιζό ντων σε
ἐπέπεσαν ἐπ' ἐμέ
καὶ συνέκαμψα ἐν νηστείᾳ τὴ ν ψυχή ν μου καὶ ἐγενή θη εἰς ὀ νειδισμὸ ν ἐμοί
καὶ ἐθέμην τὸ ἔνδυμά μου σά κκον καὶ ἐγενό μην αὐ τοῖς εἰς παραβολή ν
κατ' ἐμοῦ ἠ δολέσχουν οἱ καθή μενοι ἐν πύ λῃ καὶ εἰς ἐμὲ ἔψαλλον οἱ πίνοντες τὸ ν
οἶνον
ἐγὼ δὲ τῇ προσευχῇ μου πρὸ ς σέ κύ ριε καιρὸ ς εὐ δοκίας ὁ θεό ς ἐν τῷ πλή θει τοῦ
ἐλέους σου ἐπά κουσό ν μου ἐν ἀ ληθείᾳ τῆ ς σωτηρίας σου
σῶ σό ν με ἀ πὸ πηλοῦ ἵνα μὴ ἐμπαγῶ ῥ υσθείην ἐκ τῶ ν μισού ντων με καὶ ἐκ τοῦ
βά θους τῶ ν ὑ δά των
μή με καταποντισά τω καταιγὶς ὕ δατος μηδὲ καταπιέτω με βυθό ς μηδὲ συσχέτω ἐπ'
ἐμὲ φρέαρ τὸ στό μα αὐ τοῦ
εἰσά κουσό ν μου κύ ριε ὅ τι χρηστὸ ν τὸ ἔλεό ς σου κατὰ τὸ πλῆ θος τῶ ν οἰκτιρμῶ ν σου
ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμέ
752

μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπό ν σου ἀ πὸ τοῦ παιδό ς σου ὅ τι θλίβομαι ταχὺ

ἐπά κουσό ν μου
πρό σχες τῇ ψυχῇ μου καὶ λύ τρωσαι αὐ τή ν ἕνεκα τῶ ν ἐχθρῶ ν μου ῥ ῦ σαί με
σὺ γὰ ρ γινώ σκεις τὸ ν ὀ νειδισμό ν μου καὶ τὴ ν αἰσχύ νην μου καὶ τὴ ν ἐντροπή ν μου
ἐναντίον σου πά ντες οἱ θλίβοντές με
ὀ νειδισμὸ ν προσεδό κησεν ἡ ψυχή μου καὶ ταλαιπωρίαν καὶ ὑ πέμεινα
συλλυπού μενον καὶ οὐ χ ὑ πῆ ρξεν καὶ παρακαλοῦ ντας καὶ οὐ χ εὗ ρον
καὶ ἔδωκαν εἰς τὸ βρῶ μά μου χολὴ ν καὶ εἰς τὴ ν δίψαν μου ἐπό τισά ν με ὄ ξος
γενηθή τω ἡ τρά πεζα αὐ τῶ ν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν εἰς παγίδα καὶ εἰς ἀ νταπό δοσιν καὶ εἰς
σκά νδαλον
σκοτισθή τωσαν οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τῶ ν τοῦ μὴ βλέπειν καὶ τὸ ν νῶ τον αὐ τῶ ν διὰ
παντὸ ς σύ γκαμψον
ἔκχεον ἐπ' αὐ τοὺ ς τὴ ν ὀ ργή ν σου καὶ ὁ θυμὸ ς τῆ ς ὀ ργῆ ς σου καταλά βοι αὐ τού ς
γενηθή τω ἡ ἔπαυλις αὐ τῶ ν ἠ ρημωμένη καὶ ἐν τοῖς σκηνώ μασιν αὐ τῶ ν μὴ ἔστω ὁ
κατοικῶ ν
ὅ τι ὃ ν σὺ ἐπά ταξας αὐ τοὶ κατεδίωξαν καὶ ἐπὶ τὸ ἄ λγος τῶ ν τραυματιῶ ν σου
προσέθηκαν
πρό σθες ἀ νομίαν ἐπὶ τὴ ν ἀ νομίαν αὐ τῶ ν καὶ μὴ εἰσελθέτωσαν ἐν δικαιοσύ νῃ σου
ἐξαλειφθή τωσαν ἐκ βίβλου ζώ ντων καὶ μετὰ δικαίων μὴ γραφή τωσαν
πτωχὸ ς καὶ ἀ λγῶ ν εἰμι ἐγώ καὶ ἡ σωτηρία τοῦ προσώ που σου ὁ θεό ς ἀ ντελά βετό
μου
αἰνέσω τὸ ὄ νομα τοῦ θεοῦ μετ' ᾠ δῆ ς μεγαλυνῶ αὐ τὸ ν ἐν αἰνέσει
καὶ ἀ ρέσει τῷ θεῷ ὑ πὲρ μό σχον νέον κέρατα ἐκφέροντα καὶ ὁ πλά ς
ἰδέτωσαν πτωχοὶ καὶ εὐ φρανθή τωσαν ἐκζητή σατε τὸ ν θεό ν καὶ ζή σεται ἡ ψυχὴ
ὑ μῶ ν
ὅ τι εἰσή κουσεν τῶ ν πενή των ὁ κύ ριος καὶ τοὺ ς πεπεδημένους αὐ τοῦ οὐ κ
ἐξουδένωσεν
αἰνεσά τωσαν αὐ τὸ ν οἱ οὐ ρανοὶ καὶ ἡ γῆ θά λασσα καὶ πά ντα τὰ ἕρποντα ἐν αὐ τοῖς
ὅ τι ὁ θεὸ ς σώ σει τὴ ν σιων καὶ οἰκοδομηθή σονται αἱ πό λεις τῆ ς ιουδαίας καὶ
κατοική σουσιν ἐκεῖ καὶ κληρονομή σουσιν αὐ τή ν
καὶ τὸ σπέρμα τῶ ν δού λων αὐ τοῦ καθέξουσιν αὐ τή ν καὶ οἱ ἀ γαπῶ ντες τὸ ὄ νομα
αὐ τοῦ κατασκηνώ σουσιν ἐν αὐ τῇ
εἰς τὸ τέλος τῷ δαυιδ εἰς ἀ νά μνησιν
εἰς τὸ σῶ σαί με κύ ριον ὁ θεό ς εἰς τὴ ν βοή θειά ν μου πρό σχες
αἰσχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν οἱ ζητοῦ ντές μου τὴ ν ψυχή ν ἀ ποστραφείησαν εἰς
τὰ ὀ πίσω καὶ καταισχυνθείησαν οἱ βουλό μενοί μοι κακά
ἀ ποστραφείησαν παραυτίκα αἰσχυνό μενοι οἱ λέγοντές μοι εὖ γε εὖ γε
ἀ γαλλιά σθωσαν καὶ εὐ φρανθή τωσαν ἐπὶ σοὶ πά ντες οἱ ζητοῦ ντές σε καὶ λεγέτωσαν
διὰ παντό ς μεγαλυνθή τω ὁ θεό ς οἱ ἀ γαπῶ ντες τὸ σωτή ριό ν σου
ἐγὼ δὲ πτωχὸ ς καὶ πένης ὁ θεό ς βοή θησό ν μοι βοηθό ς μου καὶ ῥ ύ στης μου εἶ σύ
κύ ριε μὴ χρονίσῃς
753

τῷ δαυιδ υἱῶ ν ιωναδαβ καὶ τῶ ν πρώ των αἰχμαλωτισθέντων ὁ θεό ς ἐπὶ σοὶ ἤ λπισα
μὴ καταισχυνθείην εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ σου ῥ ῦ σαί με καὶ ἐξελοῦ με κλῖνον πρό ς με τὸ οὖ ς σου καὶ σῶ σό ν
με
γενοῦ μοι εἰς θεὸ ν ὑ περασπιστὴ ν καὶ εἰς τό πον ὀ χυρὸ ν τοῦ σῶ σαί με ὅ τι στερέωμά
μου καὶ καταφυγή μου εἶ σύ
ὁ θεό ς μου ῥ ῦ σαί με ἐκ χειρὸ ς ἁ μαρτωλοῦ ἐκ χειρὸ ς παρανομοῦ ντος καὶ ἀ δικοῦ ντος
ὅ τι σὺ εἶ ἡ ὑ πομονή μου κύ ριε κύ ριος ἡ ἐλπίς μου ἐκ νεό τητό ς μου
ἐπὶ σὲ ἐπεστηρίχθην ἀ πὸ γαστρό ς ἐκ κοιλίας μητρό ς μου σύ μου εἶ σκεπαστή ς ἐν
σοὶ ἡ ὕ μνησίς μου διὰ παντό ς
ὡ σεὶ τέρας ἐγενή θην τοῖς πολλοῖς καὶ σὺ βοηθὸ ς κραταιό ς
πληρωθή τω τὸ στό μα μου αἰνέσεως ὅ πως ὑ μνή σω τὴ ν δό ξαν σου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
τὴ ν μεγαλοπρέπειά ν σου
μὴ ἀ πορρίψῃς με εἰς καιρὸ ν γή ρους ἐν τῷ ἐκλείπειν τὴ ν ἰσχύ ν μου μὴ ἐγκαταλίπῃς
με
ὅ τι εἶπαν οἱ ἐχθροί μου ἐμοὶ καὶ οἱ φυλά σσοντες τὴ ν ψυχή ν μου ἐβουλεύ σαντο ἐπὶ
τὸ αὐ τὸ
λέγοντες ὁ θεὸ ς ἐγκατέλιπεν αὐ τό ν καταδιώ ξατε καὶ καταλά βετε αὐ τό ν ὅ τι οὐ κ
ἔστιν ὁ ῥ υό μενος
ὁ θεό ς μὴ μακρύ νῃς ἀ π' ἐμοῦ ὁ θεό ς μου εἰς τὴ ν βοή θειά ν μου πρό σχες
αἰσχυνθή τωσαν καὶ ἐκλιπέτωσαν οἱ ἐνδιαβά λλοντες τὴ ν ψυχή ν μου
περιβαλέσθωσαν αἰσχύ νην καὶ ἐντροπὴ ν οἱ ζητοῦ ντες τὰ κακά μοι
ἐγὼ δὲ διὰ παντὸ ς ἐλπιῶ καὶ προσθή σω ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν αἴνεσίν σου
τὸ στό μα μου ἐξαγγελεῖ τὴ ν δικαιοσύ νην σου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν τὴ ν σωτηρίαν σου
ὅ τι οὐ κ ἔγνων γραμματείας
εἰσελεύ σομαι ἐν δυναστείᾳ κυρίου κύ ριε μνησθή σομαι τῆ ς δικαιοσύ νης σου μό νου
ἐδίδαξά ς με ὁ θεό ς ἐκ νεό τητό ς μου καὶ μέχρι νῦ ν ἀ παγγελῶ τὰ θαυμά σιά σου
καὶ ἕως γή ρους καὶ πρεσβείου ὁ θεό ς μὴ ἐγκαταλίπῃς με ἕως ἂ ν ἀ παγγείλω τὸ ν
βραχίονά σου πά σῃ τῇ γενεᾷ τῇ ἐρχομένῃ τὴ ν δυναστείαν σου καὶ τὴ ν δικαιοσύ νην
σου
ὁ θεό ς ἕως ὑ ψίστων ἃ ἐποίησας μεγαλεῖα ὁ θεό ς τίς ὅ μοιό ς σοι
ὅ σας ἔδειξά ς μοι θλίψεις πολλὰ ς καὶ κακά ς καὶ ἐπιστρέψας ἐζωοποίησά ς με καὶ ἐκ
τῶ ν ἀ βύ σσων τῆ ς γῆ ς πά λιν ἀ νή γαγές με
ἐπλεό νασας τὴ ν μεγαλοσύ νην σου καὶ ἐπιστρέψας παρεκά λεσά ς με καὶ ἐκ τῶ ν
ἀ βύ σσων τῆ ς γῆ ς πά λιν ἀ νή γαγές με
καὶ γὰ ρ ἐγὼ ἐξομολογή σομαί σοι ἐν σκεύ ει ψαλμοῦ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου ὁ θεό ς ψαλῶ
σοι ἐν κιθά ρᾳ ὁ ἅ γιος τοῦ ισραηλ
ἀ γαλλιά σονται τὰ χείλη μου ὅ ταν ψά λω σοι καὶ ἡ ψυχή μου ἣ ν ἐλυτρώ σω
ἔτι δὲ καὶ ἡ γλῶ σσά μου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν μελετή σει τὴ ν δικαιοσύ νην σου ὅ ταν
αἰσχυνθῶ σιν καὶ ἐντραπῶ σιν οἱ ζητοῦ ντες τὰ κακά μοι
εἰς σαλωμων ὁ θεό ς τὸ κρίμα σου τῷ βασιλεῖ δὸ ς καὶ τὴ ν δικαιοσύ νην σου τῷ υἱῷ
τοῦ βασιλέως
754

κρίνειν τὸ ν λαό ν σου ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ τοὺ ς πτωχού ς σου ἐν κρίσει

ἀ ναλαβέτω τὰ ὄ ρη εἰρή νην τῷ λαῷ σου καὶ οἱ βουνοὶ ἐν δικαιοσύ νῃ
κρινεῖ τοὺ ς πτωχοὺ ς τοῦ λαοῦ καὶ σώ σει τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν πενή των καὶ ταπεινώ σει
συκοφά ντην
καὶ συμπαραμενεῖ τῷ ἡ λίῳ καὶ πρὸ τῆ ς σελή νης γενεὰ ς γενεῶ ν
καὶ καταβή σεται ὡ ς ὑ ετὸ ς ἐπὶ πό κον καὶ ὡ σεὶ σταγό νες στά ζουσαι ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἀ νατελεῖ ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ δικαιοσύ νη καὶ πλῆ θος εἰρή νης ἕως οὗ ἀ νταναιρεθῇ
ἡ σελή νη
καὶ κατακυριεύ σει ἀ πὸ θαλά σσης ἕως θαλά σσης καὶ ἀ πὸ ποταμοῦ ἕως περά των τῆ ς
οἰκουμένης
ἐνώ πιον αὐ τοῦ προπεσοῦ νται αἰθίοπες καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐ τοῦ χοῦ ν λείξουσιν
βασιλεῖς θαρσις καὶ αἱ νῆ σοι δῶ ρα προσοίσουσιν βασιλεῖς ἀ ρά βων καὶ σαβα δῶ ρα
προσά ξουσιν
καὶ προσκυνή σουσιν αὐ τῷ πά ντες οἱ βασιλεῖς πά ντα τὰ ἔθνη δουλεύ σουσιν αὐ τῷ
ὅ τι ἐρρύ σατο πτωχὸ ν ἐκ χειρὸ ς δυνά στου καὶ πένητα ᾧ οὐ χ ὑ πῆ ρχεν βοηθό ς
φείσεται πτωχοῦ καὶ πένητος καὶ ψυχὰ ς πενή των σώ σει
ἐκ τό κου καὶ ἐξ ἀ δικίας λυτρώ σεται τὰ ς ψυχὰ ς αὐ τῶ ν καὶ ἔντιμον τὸ ὄ νομα αὐ τῶ ν
ἐνώ πιον αὐ τοῦ
καὶ ζή σεται καὶ δοθή σεται αὐ τῷ ἐκ τοῦ χρυσίου τῆ ς ἀ ραβίας καὶ προσεύ ξονται περὶ
αὐ τοῦ διὰ παντό ς ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν εὐ λογή σουσιν αὐ τό ν
ἔσται στή ριγμα ἐν τῇ γῇ ἐπ' ἄ κρων τῶ ν ὀ ρέων ὑ περαρθή σεται ὑ πὲρ τὸ ν λίβανον ὁ
καρπὸ ς αὐ τοῦ καὶ ἐξανθή σουσιν ἐκ πό λεως ὡ σεὶ χό ρτος τῆ ς γῆ ς
ἔστω τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ εὐ λογημένον εἰς τοὺ ς αἰῶ νας πρὸ τοῦ ἡ λίου διαμενεῖ τὸ
ὄ νομα αὐ τοῦ καὶ εὐ λογηθή σονται ἐν αὐ τῷ πᾶ σαι αἱ φυλαὶ τῆ ς γῆ ς πά ντα τὰ ἔθνη
μακαριοῦ σιν αὐ τό ν
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ θεὸ ς ισραηλ ὁ ποιῶ ν θαυμά σια μό νος
καὶ εὐ λογητὸ ν τὸ ὄ νομα τῆ ς δό ξης αὐ τοῦ εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ
αἰῶ νος καὶ πληρωθή σεται τῆ ς δό ξης αὐ τοῦ πᾶ σα ἡ γῆ γένοιτο γένοιτο
ἐξέλιπον οἱ ὕ μνοι δαυιδ τοῦ υἱοῦ ιεσσαι
ψαλμὸ ς τῷ ασαφ ὡ ς ἀ γαθὸ ς τῷ ισραηλ ὁ θεό ς τοῖς εὐ θέσι τῇ καρδίᾳ
ἐμοῦ δὲ παρὰ μικρὸ ν ἐσαλεύ θησαν οἱ πό δες παρ' ὀ λίγον ἐξεχύ θη τὰ διαβή ματά μου
ὅ τι ἐζή λωσα ἐπὶ τοῖς ἀ νό μοις εἰρή νην ἁ μαρτωλῶ ν θεωρῶ ν
ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἀ νά νευσις τῷ θανά τῳ αὐ τῶ ν καὶ στερέωμα ἐν τῇ μά στιγι αὐ τῶ ν
ἐν κό ποις ἀ νθρώ πων οὐ κ εἰσὶν καὶ μετὰ ἀ νθρώ πων οὐ μαστιγωθή σονται
διὰ τοῦ το ἐκρά τησεν αὐ τοὺ ς ἡ ὑ περηφανία περιεβά λοντο ἀ δικίαν καὶ ἀ σέβειαν
αὐ τῶ ν
ἐξελεύ σεται ὡ ς ἐκ στέατος ἡ ἀ δικία αὐ τῶ ν διή λθοσαν εἰς διά θεσιν καρδίας
διενοή θησαν καὶ ἐλά λησαν ἐν πονηρίᾳ ἀ δικίαν εἰς τὸ ὕ ψος ἐλά λησαν
ἔθεντο εἰς οὐ ρανὸ ν τὸ στό μα αὐ τῶ ν καὶ ἡ γλῶ σσα αὐ τῶ ν διῆ λθεν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
διὰ τοῦ το ἐπιστρέψει ὁ λαό ς μου ἐνταῦ θα καὶ ἡ μέραι πλή ρεις εὑ ρεθή σονται αὐ τοῖς
καὶ εἶπαν πῶ ς ἔγνω ὁ θεό ς καὶ εἰ ἔστιν γνῶ σις ἐν τῷ ὑ ψίστῳ
ἰδοὺ οὗ τοι ἁ μαρτωλοὶ καὶ εὐ θηνοῦ νται εἰς τὸ ν αἰῶ να κατέσχον πλού του
755

καὶ εἶπα ἄ ρα ματαίως ἐδικαίωσα τὴ ν καρδίαν μου καὶ ἐνιψά μην ἐν ἀ θῴ οις τὰ ς
χεῖρά ς μου
καὶ ἐγενό μην μεμαστιγωμένος ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν καὶ ὁ ἔλεγχό ς μου εἰς τὰ ς πρωίας
εἰ ἔλεγον διηγή σομαι οὕ τως ἰδοὺ τῇ γενεᾷ τῶ ν υἱῶ ν σου ἠ συνθέτηκα
καὶ ὑ πέλαβον τοῦ γνῶ ναι τοῦ το κό πος ἐστὶν ἐναντίον μου
ἕως εἰσέλθω εἰς τὸ ἁ γιαστή ριον τοῦ θεοῦ καὶ συνῶ εἰς τὰ ἔσχατα αὐ τῶ ν
πλὴ ν διὰ τὰ ς δολιό τητας ἔθου αὐ τοῖς κατέβαλες αὐ τοὺ ς ἐν τῷ ἐπαρθῆ ναι
πῶ ς ἐγένοντο εἰς ἐρή μωσιν ἐξά πινα ἐξέλιπον ἀ πώ λοντο διὰ τὴ ν ἀ νομίαν αὐ τῶ ν
ὡ σεὶ ἐνύ πνιον ἐξεγειρομένου κύ ριε ἐν τῇ πό λει σου τὴ ν εἰκό να αὐ τῶ ν ἐξουδενώ σεις
ὅ τι ἐξεκαύ θη ἡ καρδία μου καὶ οἱ νεφροί μου ἠ λλοιώ θησαν
καὶ ἐγὼ ἐξουδενωμένος καὶ οὐ κ ἔγνων κτηνώ δης ἐγενό μην παρὰ σοί
καὶ ἐγὼ διὰ παντὸ ς μετὰ σοῦ ἐκρά τησας τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς δεξιᾶ ς μου
ἐν τῇ βουλῇ σου ὡ δή γησά ς με καὶ μετὰ δό ξης προσελά βου με
τί γά ρ μοι ὑ πά ρχει ἐν τῷ οὐ ρανῷ καὶ παρὰ σοῦ τί ἠ θέλησα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου καὶ ἡ σά ρξ μου ὁ θεὸ ς τῆ ς καρδίας μου καὶ ἡ μερίς μου ὁ θεὸ ς
εἰς τὸ ν αἰῶ να
ὅ τι ἰδοὺ οἱ μακρύ νοντες ἑαυτοὺ ς ἀ πὸ σοῦ ἀ πολοῦ νται ἐξωλέθρευσας πά ντα τὸ ν
πορνεύ οντα ἀ πὸ σοῦ
ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶ σθαι τῷ θεῷ ἀ γαθό ν ἐστιν τίθεσθαι ἐν τῷ κυρίῳ τὴ ν ἐλπίδα
μου τοῦ ἐξαγγεῖλαι πά σας τὰ ς αἰνέσεις σου ἐν ταῖς πύ λαις τῆ ς θυγατρὸ ς σιων
συνέσεως τῷ ασαφ ἵνα τί ἀ πώ σω ὁ θεό ς εἰς τέλος ὠ ργίσθη ὁ θυμό ς σου ἐπὶ
πρό βατα νομῆ ς σου
μνή σθητι τῆ ς συναγωγῆ ς σου ἧ ς ἐκτή σω ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἐλυτρώ σω ῥ ά βδον κληρονομίας
σου ὄ ρος σιων τοῦ το ὃ κατεσκή νωσας ἐν αὐ τῷ
ἔπαρον τὰ ς χεῖρά ς σου ἐπὶ τὰ ς ὑ περηφανίας αὐ τῶ ν εἰς τέλος ὅ σα ἐπονηρεύ σατο ὁ
ἐχθρὸ ς ἐν τοῖς ἁ γίοις σου
καὶ ἐνεκαυχή σαντο οἱ μισοῦ ντές σε ἐν μέσῳ τῆ ς ἑορτῆ ς σου ἔθεντο τὰ σημεῖα
αὐ τῶ ν σημεῖα καὶ οὐ κ ἔγνωσαν
ὡ ς εἰς τὴ ν εἴσοδον ὑ περά νω
ὡ ς ἐν δρυμῷ ξύ λων ἀ ξίναις ἐξέκοψαν τὰ ς θύ ρας αὐ τῆ ς ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἐν πελέκει καὶ
λαξευτηρίῳ κατέρραξαν αὐ τή ν
ἐνεπύ ρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁ γιαστή ριό ν σου εἰς τὴ ν γῆ ν ἐβεβή λωσαν τὸ σκή νωμα τοῦ
ὀ νό ματό ς σου
εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τῶ ν ἡ συγγένεια αὐ τῶ ν ἐπὶ τὸ αὐ τό δεῦ τε καὶ κατακαύ σωμεν
πά σας τὰ ς ἑορτὰ ς τοῦ θεοῦ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
τὰ σημεῖα ἡ μῶ ν οὐ κ εἴδομεν οὐ κ ἔστιν ἔτι προφή της καὶ ἡ μᾶ ς οὐ γνώ σεται ἔτι
ἕως πό τε ὁ θεό ς ὀ νειδιεῖ ὁ ἐχθρό ς παροξυνεῖ ὁ ὑ πεναντίος τὸ ὄ νομά σου εἰς τέλος
ἵνα τί ἀ ποστρέφεις τὴ ν χεῖρά σου καὶ τὴ ν δεξιά ν σου ἐκ μέσου τοῦ κό λπου σου εἰς
τέλος
ὁ δὲ θεὸ ς βασιλεὺ ς ἡ μῶ ν πρὸ αἰῶ νος εἰργά σατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆ ς γῆ ς
σὺ ἐκραταίωσας ἐν τῇ δυνά μει σου τὴ ν θά λασσαν σὺ συνέτριψας τὰ ς κεφαλὰ ς τῶ ν
δρακό ντων ἐπὶ τοῦ ὕ δατος
756

σὺ συνέθλασας τὰ ς κεφαλὰ ς τοῦ δρά κοντος ἔδωκας αὐ τὸ ν βρῶ μα λαοῖς τοῖς

αἰθίοψιν
σὺ διέρρηξας πηγὰ ς καὶ χειμά ρρους σὺ ἐξή ρανας ποταμοὺ ς ηθαμ
σή ἐστιν ἡ ἡ μέρα καὶ σή ἐστιν ἡ νύ ξ σὺ κατηρτίσω φαῦ σιν καὶ ἥ λιον
σὺ ἐποίησας πά ντα τὰ ὅ ρια τῆ ς γῆ ς θέρος καὶ ἔαρ σὺ ἔπλασας αὐ τά
μνή σθητι ταύ της ἐχθρὸ ς ὠ νείδισεν τὸ ν κύ ριον καὶ λαὸ ς ἄ φρων παρώ ξυνεν τὸ
ὄ νομά σου
μὴ παραδῷ ς τοῖς θηρίοις ψυχὴ ν ἐξομολογουμένην σοι τῶ ν ψυχῶ ν τῶ ν πενή των σου
μὴ ἐπιλά θῃ εἰς τέλος
ἐπίβλεψον εἰς τὴ ν διαθή κην σου ὅ τι ἐπληρώ θησαν οἱ ἐσκοτισμένοι τῆ ς γῆ ς οἴκων
ἀ νομιῶ ν
μὴ ἀ ποστραφή τω τεταπεινωμένος κατῃσχυμμένος πτωχὸ ς καὶ πένης αἰνέσουσιν τὸ
ὄ νομά σου
ἀ νά στα ὁ θεό ς δίκασον τὴ ν δίκην σου μνή σθητι τῶ ν ὀ νειδισμῶ ν σου τῶ ν ὑ πὸ
ἄ φρονος ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
μὴ ἐπιλά θῃ τῆ ς φωνῆ ς τῶ ν ἱκετῶ ν σου ἡ ὑ περηφανία τῶ ν μισού ντων σε ἀ νέβη διὰ
παντὸ ς πρὸ ς σέ
εἰς τὸ τέλος μὴ διαφθείρῃς ψαλμὸ ς τῷ ασαφ ᾠ δῆ ς
ἐξομολογησό μεθά σοι ὁ θεό ς ἐξομολογησό μεθα καὶ ἐπικαλεσό μεθα τὸ ὄ νομά σου
διηγή σομαι πά ντα τὰ θαυμά σιά σου ὅ ταν λά βω καιρό ν ἐγὼ εὐ θύ τητας κρινῶ
ἐτά κη ἡ γῆ καὶ πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες ἐν αὐ τῇ ἐγὼ ἐστερέωσα τοὺ ς στύ λους αὐ τῆ ς
διά ψαλμα
εἶπα τοῖς παρανομοῦ σιν μὴ παρανομεῖτε καὶ τοῖς ἁ μαρτά νουσιν μὴ ὑ ψοῦ τε κέρας
μὴ ἐπαίρετε εἰς ὕ ψος τὸ κέρας ὑ μῶ ν μὴ λαλεῖτε κατὰ τοῦ θεοῦ ἀ δικίαν
ὅ τι οὔ τε ἀ πὸ ἐξό δων οὔ τε ἀ πὸ δυσμῶ ν οὔ τε ἀ πὸ ἐρή μων ὀ ρέων
ὅ τι ὁ θεὸ ς κριτή ς ἐστιν τοῦ τον ταπεινοῖ καὶ τοῦ τον ὑ ψοῖ
ὅ τι ποτή ριον ἐν χειρὶ κυρίου οἴνου ἀ κρά του πλῆ ρες κερά σματος καὶ ἔκλινεν ἐκ
τού του εἰς τοῦ το πλὴ ν ὁ τρυγίας αὐ τοῦ οὐ κ ἐξεκενώ θη πίονται πά ντες οἱ
ἁ μαρτωλοὶ τῆ ς γῆ ς
ἐγὼ δὲ ἀ γαλλιά σομαι εἰς τὸ ν αἰῶ να ψαλῶ τῷ θεῷ ιακωβ
καὶ πά ντα τὰ κέρατα τῶ ν ἁ μαρτωλῶ ν συγκλά σω καὶ ὑ ψωθή σεται τὰ κέρατα τοῦ
δικαίου
εἰς τὸ τέλος ἐν ὕ μνοις ψαλμὸ ς τῷ ασαφ ᾠ δὴ πρὸ ς τὸ ν ἀ σσύ ριον
γνωστὸ ς ἐν τῇ ιουδαίᾳ ὁ θεό ς ἐν τῷ ισραηλ μέγα τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ἐν εἰρή νῃ ὁ τό πος αὐ τοῦ καὶ τὸ κατοικητή ριον αὐ τοῦ ἐν σιων
ἐκεῖ συνέτριψεν τὰ κρά τη τῶ ν τό ξων ὅ πλον καὶ ῥ ομφαίαν καὶ πό λεμον διά ψαλμα
φωτίζεις σὺ θαυμαστῶ ς ἀ πὸ ὀ ρέων αἰωνίων
ἐταρά χθησαν πά ντες οἱ ἀ σύ νετοι τῇ καρδίᾳ ὕ πνωσαν ὕ πνον αὐ τῶ ν καὶ οὐ χ εὗ ρον
οὐ δὲν πά ντες οἱ ἄ νδρες τοῦ πλού του ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν
ἀ πὸ ἐπιτιμή σεώ ς σου ὁ θεὸ ς ιακωβ ἐνύ σταξαν οἱ ἐπιβεβηκό τες τοὺ ς ἵππους
σὺ φοβερὸ ς εἶ καὶ τίς ἀ ντιστή σεταί σοι ἀ πὸ τό τε ἡ ὀ ργή σου
ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἠ κού τισας κρίσιν γῆ ἐφοβή θη καὶ ἡ σύ χασεν
757

ἐν τῷ ἀ ναστῆ ναι εἰς κρίσιν τὸ ν θεὸ ν τοῦ σῶ σαι πά ντας τοὺ ς πραεῖς τῆ ς γῆ ς
διά ψαλμα
ὅ τι ἐνθύ μιον ἀ νθρώ που ἐξομολογή σεταί σοι καὶ ἐγκατά λειμμα ἐνθυμίου ἑορτά σει
σοι
εὔ ξασθε καὶ ἀ πό δοτε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑ μῶ ν πά ντες οἱ κύ κλῳ αὐ τοῦ οἴσουσιν δῶ ρα
τῷ φοβερῷ καὶ ἀ φαιρουμένῳ πνεύ ματα ἀ ρχό ντων φοβερῷ παρὰ τοῖς βασιλεῦ σι
τῆ ς γῆ ς
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ ιδιθουν τῷ ασαφ ψαλμό ς
φωνῇ μου πρὸ ς κύ ριον ἐκέκραξα φωνῇ μου πρὸ ς τὸ ν θεό ν καὶ προσέσχεν μοι
ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεώ ς μου τὸ ν θεὸ ν ἐξεζή τησα ταῖς χερσίν μου νυκτὸ ς ἐναντίον αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ἠ πατή θην ἀ πηνή νατο παρακληθῆ ναι ἡ ψυχή μου
ἐμνή σθην τοῦ θεοῦ καὶ εὐ φρά νθην ἠ δολέσχησα καὶ ὠ λιγοψύ χησεν τὸ πνεῦ μά μου
διά ψαλμα
προκατελά βοντο φυλακὰ ς οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐταρά χθην καὶ οὐ κ ἐλά λησα
διελογισά μην ἡ μέρας ἀ ρχαίας καὶ ἔτη αἰώ νια ἐμνή σθην καὶ ἐμελέτησα
νυκτὸ ς μετὰ τῆ ς καρδίας μου ἠ δολέσχουν καὶ ἔσκαλλεν τὸ πνεῦ μά μου
μὴ εἰς τοὺ ς αἰῶ νας ἀ πώ σεται κύ ριος καὶ οὐ προσθή σει τοῦ εὐ δοκῆ σαι ἔτι
ἢ εἰς τέλος τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἀ ποκό ψει ἀ πὸ γενεᾶ ς εἰς γενεά ν
ἢ ἐπιλή σεται τοῦ οἰκτιρῆ σαι ὁ θεὸ ς ἢ συνέξει ἐν τῇ ὀ ργῇ αὐ τοῦ τοὺ ς οἰκτιρμοὺ ς
αὐ τοῦ διά ψαλμα
καὶ εἶπα νῦ ν ἠ ρξά μην αὕ τη ἡ ἀ λλοίωσις τῆ ς δεξιᾶ ς τοῦ ὑ ψίστου
ἐμνή σθην τῶ ν ἔργων κυρίου ὅ τι μνησθή σομαι ἀ πὸ τῆ ς ἀ ρχῆ ς τῶ ν θαυμασίων σου
καὶ μελετή σω ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔργοις σου καὶ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύ μασίν σου ἀ δολεσχή σω
ὁ θεό ς ἐν τῷ ἁ γίῳ ἡ ὁ δό ς σου τίς θεὸ ς μέγας ὡ ς ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
σὺ εἶ ὁ θεὸ ς ὁ ποιῶ ν θαυμά σια ἐγνώ ρισας ἐν τοῖς λαοῖς τὴ ν δύ ναμίν σου
ἐλυτρώ σω ἐν τῷ βραχίονί σου τὸ ν λαό ν σου τοὺ ς υἱοὺ ς ιακωβ καὶ ιωσηφ διά ψαλμα
εἴδοσά ν σε ὕ δατα ὁ θεό ς εἴδοσά ν σε ὕ δατα καὶ ἐφοβή θησαν καὶ ἐταρά χθησαν
ἄ βυσσοι πλῆ θος ἤ χους ὑ δά των
φωνὴ ν ἔδωκαν αἱ νεφέλαι καὶ γὰ ρ τὰ βέλη σου διαπορεύ ονται
φωνὴ τῆ ς βροντῆ ς σου ἐν τῷ τροχῷ ἔφαναν αἱ ἀ στραπαί σου τῇ οἰκουμένῃ
ἐσαλεύ θη καὶ ἔντρομος ἐγενή θη ἡ γῆ
ἐν τῇ θαλά σσῃ ἡ ὁ δό ς σου καὶ αἱ τρίβοι σου ἐν ὕ δασι πολλοῖς καὶ τὰ ἴχνη σου οὐ
γνωσθή σονται
ὡ δή γησας ὡ ς πρό βατα τὸ ν λαό ν σου ἐν χειρὶ μωυσῆ καὶ ααρων
συνέσεως τῷ ασαφ προσέχετε λαό ς μου τὸ ν νό μον μου κλίνατε τὸ οὖ ς ὑ μῶ ν εἰς τὰ
ῥ ή ματα τοῦ στό ματό ς μου
ἀ νοίξω ἐν παραβολαῖς τὸ στό μα μου φθέγξομαι προβλή ματα ἀ π' ἀ ρχῆ ς
ὅ σα ἠ κού σαμεν καὶ ἔγνωμεν αὐ τὰ καὶ οἱ πατέρες ἡ μῶ ν διηγή σαντο ἡ μῖν
οὐ κ ἐκρύ βη ἀ πὸ τῶ ν τέκνων αὐ τῶ ν εἰς γενεὰ ν ἑτέραν ἀ παγγέλλοντες τὰ ς αἰνέσεις
τοῦ κυρίου καὶ τὰ ς δυναστείας αὐ τοῦ καὶ τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ ἃ ἐποίησεν
καὶ ἀ νέστησεν μαρτύ ριον ἐν ιακωβ καὶ νό μον ἔθετο ἐν ισραηλ ὅ σα ἐνετείλατο τοῖς
πατρά σιν ἡ μῶ ν τοῦ γνωρίσαι αὐ τὰ τοῖς υἱοῖς αὐ τῶ ν
758

ὅ πως ἂ ν γνῷ γενεὰ ἑτέρα υἱοὶ οἱ τεχθησό μενοι καὶ ἀ ναστή σονται καὶ ἀ παγγελοῦ σιν
αὐ τὰ τοῖς υἱοῖς αὐ τῶ ν
ἵνα θῶ νται ἐπὶ τὸ ν θεὸ ν τὴ ν ἐλπίδα αὐ τῶ ν καὶ μὴ ἐπιλά θωνται τῶ ν ἔργων τοῦ θεοῦ
καὶ τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ ἐκζητή σουσιν
ἵνα μὴ γένωνται ὡ ς οἱ πατέρες αὐ τῶ ν γενεὰ σκολιὰ καὶ παραπικραίνουσα γενεά
ἥ τις οὐ κατηύ θυνεν τὴ ν καρδίαν αὐ τῆ ς καὶ οὐ κ ἐπιστώ θη μετὰ τοῦ θεοῦ τὸ πνεῦ μα
αὐ τῆ ς
υἱοὶ εφραιμ ἐντείνοντες καὶ βά λλοντες τό ξοις ἐστρά φησαν ἐν ἡ μέρᾳ πολέμου
οὐ κ ἐφύ λαξαν τὴ ν διαθή κην τοῦ θεοῦ καὶ ἐν τῷ νό μῳ αὐ τοῦ οὐ κ ἤ θελον
πορεύ εσθαι
καὶ ἐπελά θοντο τῶ ν εὐ εργεσιῶ ν αὐ τοῦ καὶ τῶ ν θαυμασίων αὐ τοῦ ὧ ν ἔδειξεν
αὐ τοῖς
ἐναντίον τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν ἃ ἐποίησεν θαυμά σια ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐν πεδίῳ τά νεως
διέρρηξεν θά λασσαν καὶ διή γαγεν αὐ τού ς ἔστησεν ὕ δατα ὡ σεὶ ἀ σκὸ ν
καὶ ὡ δή γησεν αὐ τοὺ ς ἐν νεφέλῃ ἡ μέρας καὶ ὅ λην τὴ ν νύ κτα ἐν φωτισμῷ πυρό ς
διέρρηξεν πέτραν ἐν ἐρή μῳ καὶ ἐπό τισεν αὐ τοὺ ς ὡ ς ἐν ἀ βύ σσῳ πολλῇ
καὶ ἐξή γαγεν ὕ δωρ ἐκ πέτρας καὶ κατή γαγεν ὡ ς ποταμοὺ ς ὕ δατα
καὶ προσέθεντο ἔτι τοῦ ἁ μαρτά νειν αὐ τῷ παρεπίκραναν τὸ ν ὕ ψιστον ἐν ἀ νύ δρῳ
καὶ ἐξεπείρασαν τὸ ν θεὸ ν ἐν ταῖς καρδίαις αὐ τῶ ν τοῦ αἰτῆ σαι βρώ ματα ταῖς ψυχαῖς
αὐ τῶ ν
καὶ κατελά λησαν τοῦ θεοῦ καὶ εἶπαν μὴ δυνή σεται ὁ θεὸ ς ἑτοιμά σαι τρά πεζαν ἐν
ἐρή μῳ
ἐπεὶ ἐπά ταξεν πέτραν καὶ ἐρρύ ησαν ὕ δατα καὶ χείμαρροι κατεκλύ σθησαν μὴ καὶ
ἄ ρτον δύ ναται δοῦ ναι ἢ ἑτοιμά σαι τρά πεζαν τῷ λαῷ αὐ τοῦ
διὰ τοῦ το ἤ κουσεν κύ ριος καὶ ἀ νεβά λετο καὶ πῦ ρ ἀ νή φθη ἐν ιακωβ καὶ ὀ ργὴ ἀ νέβη
ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
ὅ τι οὐ κ ἐπίστευσαν ἐν τῷ θεῷ οὐ δὲ ἤ λπισαν ἐπὶ τὸ σωτή ριον αὐ τοῦ
καὶ ἐνετείλατο νεφέλαις ὑ περά νωθεν καὶ θύ ρας οὐ ρανοῦ ἀ νέῳ ξεν
καὶ ἔβρεξεν αὐ τοῖς μαννα φαγεῖν καὶ ἄ ρτον οὐ ρανοῦ ἔδωκεν αὐ τοῖς
ἄ ρτον ἀ γγέλων ἔφαγεν ἄ νθρωπος ἐπισιτισμὸ ν ἀ πέστειλεν αὐ τοῖς εἰς πλησμονή ν
ἀ πῆ ρεν νό τον ἐξ οὐ ρανοῦ καὶ ἐπή γαγεν ἐν τῇ δυναστείᾳ αὐ τοῦ λίβα
καὶ ἔβρεξεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ὡ σεὶ χοῦ ν σά ρκας καὶ ὡ σεὶ ἄ μμον θαλασσῶ ν πετεινὰ
πτερωτά
καὶ ἐπέπεσον εἰς μέσον τῆ ς παρεμβολῆ ς αὐ τῶ ν κύ κλῳ τῶ ν σκηνωμά των αὐ τῶ ν
καὶ ἐφά γοσαν καὶ ἐνεπλή σθησαν σφό δρα καὶ τὴ ν ἐπιθυμίαν αὐ τῶ ν ἤ νεγκεν αὐ τοῖς
οὐ κ ἐστερή θησαν ἀ πὸ τῆ ς ἐπιθυμίας αὐ τῶ ν ἔτι τῆ ς βρώ σεως αὐ τῶ ν οὔ σης ἐν τῷ
στό ματι αὐ τῶ ν
καὶ ὀ ργὴ τοῦ θεοῦ ἀ νέβη ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἀ πέκτεινεν ἐν τοῖς πίοσιν αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς
ἐκλεκτοὺ ς τοῦ ισραηλ συνεπό δισεν
ἐν πᾶ σιν τού τοις ἥ μαρτον ἔτι καὶ οὐ κ ἐπίστευσαν ἐν τοῖς θαυμασίοις αὐ τοῦ
καὶ ἐξέλιπον ἐν ματαιό τητι αἱ ἡ μέραι αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἔτη αὐ τῶ ν μετὰ σπουδῆ ς
759

ὅ ταν ἀ πέκτεννεν αὐ τού ς ἐξεζή τουν αὐ τὸ ν καὶ ἐπέστρεφον καὶ ὤ ρθριζον πρὸ ς τὸ ν
θεὸ ν
καὶ ἐμνή σθησαν ὅ τι ὁ θεὸ ς βοηθὸ ς αὐ τῶ ν ἐστιν καὶ ὁ θεὸ ς ὁ ὕ ψιστος λυτρωτὴ ς
αὐ τῶ ν ἐστιν
καὶ ἠ πά τησαν αὐ τὸ ν ἐν τῷ στό ματι αὐ τῶ ν καὶ τῇ γλώ σσῃ αὐ τῶ ν ἐψεύ σαντο αὐ τῷ
ἡ δὲ καρδία αὐ τῶ ν οὐ κ εὐ θεῖα μετ' αὐ τοῦ οὐ δὲ ἐπιστώ θησαν ἐν τῇ διαθή κῃ αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς δέ ἐστιν οἰκτίρμων καὶ ἱλά σεται ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τῶ ν καὶ οὐ διαφθερεῖ καὶ
πληθυνεῖ τοῦ ἀ ποστρέψαι τὸ ν θυμὸ ν αὐ τοῦ καὶ οὐ χὶ ἐκκαύ σει πᾶ σαν τὴ ν ὀ ργὴ ν
αὐ τοῦ
καὶ ἐμνή σθη ὅ τι σά ρξ εἰσιν πνεῦ μα πορευό μενον καὶ οὐ κ ἐπιστρέφον
ποσά κις παρεπίκραναν αὐ τὸ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ παρώ ργισαν αὐ τὸ ν ἐν γῇ ἀ νύ δρῳ
καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἐπείρασαν τὸ ν θεὸ ν καὶ τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ παρώ ξυναν
οὐ κ ἐμνή σθησαν τῆ ς χειρὸ ς αὐ τοῦ ἡ μέρας ἧ ς ἐλυτρώ σατο αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς
θλίβοντος
ὡ ς ἔθετο ἐν αἰγύ πτῳ τὰ σημεῖα αὐ τοῦ καὶ τὰ τέρατα αὐ τοῦ ἐν πεδίῳ τά νεως
καὶ μετέστρεψεν εἰς αἷμα τοὺ ς ποταμοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ὀ μβρή ματα αὐ τῶ ν ὅ πως μὴ
πίωσιν
ἐξαπέστειλεν εἰς αὐ τοὺ ς κυνό μυιαν καὶ κατέφαγεν αὐ τού ς καὶ βά τραχον καὶ
διέφθειρεν αὐ τού ς
καὶ ἔδωκεν τῇ ἐρυσίβῃ τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς πό νους αὐ τῶ ν τῇ ἀ κρίδι
ἀ πέκτεινεν ἐν χαλά ζῃ τὴ ν ἄ μπελον αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς συκαμίνους αὐ τῶ ν ἐν τῇ πά χνῃ
καὶ παρέδωκεν εἰς χά λαζαν τὰ κτή νη αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν ὕ παρξιν αὐ τῶ ν τῷ πυρί
ἐξαπέστειλεν εἰς αὐ τοὺ ς ὀ ργὴ ν θυμοῦ αὐ τοῦ θυμὸ ν καὶ ὀ ργὴ ν καὶ θλῖψιν ἀ ποστολὴ ν
δι' ἀ γγέλων πονηρῶ ν
ὡ δοποίησεν τρίβον τῇ ὀ ργῇ αὐ τοῦ οὐ κ ἐφείσατο ἀ πὸ θανά του τῶ ν ψυχῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν εἰς θά νατον συνέκλεισεν
καὶ ἐπά ταξεν πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν αἰγύ πτῳ ἀ παρχὴ ν τῶ ν πό νων αὐ τῶ ν ἐν τοῖς
σκηνώ μασι χαμ
καὶ ἀ πῆ ρεν ὡ ς πρό βατα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ νή γαγεν αὐ τοὺ ς ὡ ς ποίμνιον ἐν ἐρή μῳ
καὶ ὡ δή γησεν αὐ τοὺ ς ἐν ἐλπίδι καὶ οὐ κ ἐδειλίασαν καὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τῶ ν
ἐκά λυψεν θά λασσα
καὶ εἰσή γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς ὅ ριον ἁ γιά σματος αὐ τοῦ ὄ ρος τοῦ το ὃ ἐκτή σατο ἡ δεξιὰ
αὐ τοῦ
καὶ ἐξέβαλεν ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν ἔθνη καὶ ἐκληροδό τησεν αὐ τοὺ ς ἐν σχοινίῳ
κληροδοσίας καὶ κατεσκή νωσεν ἐν τοῖς σκηνώ μασιν αὐ τῶ ν τὰ ς φυλὰ ς τοῦ ισραηλ
καὶ ἐπείρασαν καὶ παρεπίκραναν τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ὕ ψιστον καὶ τὰ μαρτύ ρια αὐ τοῦ οὐ κ
ἐφυλά ξαντο
καὶ ἀ πέστρεψαν καὶ ἠ συνθέτησαν καθὼ ς καὶ οἱ πατέρες αὐ τῶ ν καὶ μετεστρά φησαν
εἰς τό ξον στρεβλὸ ν
καὶ παρώ ργισαν αὐ τὸ ν ἐν τοῖς βουνοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐν τοῖς γλυπτοῖς αὐ τῶ ν
παρεζή λωσαν αὐ τό ν
ἤ κουσεν ὁ θεὸ ς καὶ ὑ περεῖδεν καὶ ἐξουδένωσεν σφό δρα τὸ ν ισραηλ
760

καὶ ἀ πώ σατο τὴ ν σκηνὴ ν σηλωμ σκή νωμα αὐ τοῦ οὗ κατεσκή νωσεν ἐν ἀ νθρώ ποις
καὶ παρέδωκεν εἰς αἰχμαλωσίαν τὴ ν ἰσχὺ ν αὐ τῶ ν καὶ τὴ ν καλλονὴ ν αὐ τῶ ν εἰς
χεῖρας ἐχθροῦ
καὶ συνέκλεισεν εἰς ῥ ομφαίαν τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ
ὑ περεῖδεν
τοὺ ς νεανίσκους αὐ τῶ ν κατέφαγεν πῦ ρ καὶ αἱ παρθένοι αὐ τῶ ν οὐ κ ἐπενθή θησαν
οἱ ἱερεῖς αὐ τῶ ν ἐν ῥ ομφαίᾳ ἔπεσαν καὶ αἱ χῆ ραι αὐ τῶ ν οὐ κλαυσθή σονται
καὶ ἐξηγέρθη ὡ ς ὁ ὑ πνῶ ν κύ ριος ὡ ς δυνατὸ ς κεκραιπαληκὼ ς ἐξ οἴνου
καὶ ἐπά ταξεν τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ εἰς τὰ ὀ πίσω ὄ νειδος αἰώ νιον ἔδωκεν αὐ τοῖς
καὶ ἀ πώ σατο τὸ σκή νωμα ιωσηφ καὶ τὴ ν φυλὴ ν εφραιμ οὐ κ ἐξελέξατο
καὶ ἐξελέξατο τὴ ν φυλὴ ν ιουδα τὸ ὄ ρος τὸ σιων ὃ ἠ γά πησεν
καὶ ᾠ κοδό μησεν ὡ ς μονοκερώ των τὸ ἁ γίασμα αὐ τοῦ ἐν τῇ γῇ ἐθεμελίωσεν αὐ τὴ ν
εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐξελέξατο δαυιδ τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ καὶ ἀ νέλαβεν αὐ τὸ ν ἐκ τῶ ν ποιμνίων τῶ ν
προβά των
ἐξό πισθεν τῶ ν λοχευομένων ἔλαβεν αὐ τὸ ν ποιμαίνειν ιακωβ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ισραηλ τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ
καὶ ἐποίμανεν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἀ κακίᾳ τῆ ς καρδίας αὐ τοῦ καὶ ἐν ταῖς συνέσεσι τῶ ν
χειρῶ ν αὐ τοῦ ὡ δή γησεν αὐ τού ς
ψαλμὸ ς τῷ ασαφ ὁ θεό ς ἤ λθοσαν ἔθνη εἰς τὴ ν κληρονομίαν σου ἐμίαναν τὸ ν ναὸ ν
τὸ ν ἅ γιό ν σου ἔθεντο ιερουσαλημ εἰς ὀ πωροφυλά κιον
ἔθεντο τὰ θνησιμαῖα τῶ ν δού λων σου βρώ ματα τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ τὰ ς
σά ρκας τῶ ν ὁ σίων σου τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς
ἐξέχεαν τὸ αἷμα αὐ τῶ ν ὡ ς ὕ δωρ κύ κλῳ ιερουσαλημ καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ θά πτων
ἐγενή θημεν ὄ νειδος τοῖς γείτοσιν ἡ μῶ ν μυκτηρισμὸ ς καὶ χλευασμὸ ς τοῖς κύ κλῳ
ἡ μῶ ν
ἕως πό τε κύ ριε ὀ ργισθή σῃ εἰς τέλος ἐκκαυθή σεται ὡ ς πῦ ρ ὁ ζῆ λό ς σου
ἔκχεον τὴ ν ὀ ργή ν σου ἐπὶ ἔθνη τὰ μὴ γινώ σκοντά σε καὶ ἐπὶ βασιλείας αἳ τὸ ὄ νομά
σου οὐ κ ἐπεκαλέσαντο
ὅ τι κατέφαγον τὸ ν ιακωβ καὶ τὸ ν τό πον αὐ τοῦ ἠ ρή μωσαν
μὴ μνησθῇ ς ἡ μῶ ν ἀ νομιῶ ν ἀ ρχαίων ταχὺ προκαταλαβέτωσαν ἡ μᾶ ς οἱ οἰκτιρμοί σου
ὅ τι ἐπτωχεύ σαμεν σφό δρα
βοή θησον ἡ μῖν ὁ θεὸ ς ὁ σωτὴ ρ ἡ μῶ ν ἕνεκα τῆ ς δό ξης τοῦ ὀ νό ματό ς σου κύ ριε ῥ ῦ σαι
ἡ μᾶ ς καὶ ἱλά σθητι ταῖς ἁ μαρτίαις ἡ μῶ ν ἕνεκα τοῦ ὀ νό ματό ς σου
μή ποτε εἴπωσιν τὰ ἔθνη ποῦ ἐστιν ὁ θεὸ ς αὐ τῶ ν καὶ γνωσθή τω ἐν τοῖς ἔθνεσιν
ἐνώ πιον τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν ἡ μῶ ν ἡ ἐκδίκησις τοῦ αἵματος τῶ ν δού λων σου τοῦ
ἐκκεχυμένου
εἰσελθά τω ἐνώ πιό ν σου ὁ στεναγμὸ ς τῶ ν πεπεδημένων κατὰ τὴ ν μεγαλωσύ νην τοῦ
βραχίονό ς σου περιποίησαι τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν τεθανατωμένων
ἀ πό δος τοῖς γείτοσιν ἡ μῶ ν ἑπταπλασίονα εἰς τὸ ν κό λπον αὐ τῶ ν τὸ ν ὀ νειδισμὸ ν
αὐ τῶ ν ὃ ν ὠ νείδισά ν σε κύ ριε
761

ἡ μεῖς δὲ λαό ς σου καὶ πρό βατα τῆ ς νομῆ ς σου ἀ νθομολογησό μεθά σοι εἰς τὸ ν αἰῶ να
εἰς γενεὰ ν καὶ γενεὰ ν ἐξαγγελοῦ μεν τὴ ν αἴνεσίν σου
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν ἀ λλοιωθησομένων μαρτύ ριον τῷ ασαφ ψαλμὸ ς ὑ πὲρ τοῦ
ἀ σσυρίου
ὁ ποιμαίνων τὸ ν ισραηλ πρό σχες ὁ ὁ δηγῶ ν ὡ σεὶ πρό βατα τὸ ν ιωσηφ ὁ καθή μενος
ἐπὶ τῶ ν χερουβιν ἐμφά νηθι
ἐναντίον εφραιμ καὶ βενιαμιν καὶ μανασση ἐξέγειρον τὴ ν δυναστείαν σου καὶ ἐλθὲ
εἰς τὸ σῶ σαι ἡ μᾶ ς
ὁ θεό ς ἐπίστρεψον ἡ μᾶ ς καὶ ἐπίφανον τὸ πρό σωπό ν σου καὶ σωθησό μεθα
κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ἕως πό τε ὀ ργίζῃ ἐπὶ τὴ ν προσευχὴ ν τοῦ δού λου σου
ψωμιεῖς ἡ μᾶ ς ἄ ρτον δακρύ ων καὶ ποτιεῖς ἡ μᾶ ς ἐν δά κρυσιν ἐν μέτρῳ
ἔθου ἡ μᾶ ς εἰς ἀ ντιλογίαν τοῖς γείτοσιν ἡ μῶ ν καὶ οἱ ἐχθροὶ ἡ μῶ ν ἐμυκτή ρισαν ἡ μᾶ ς
κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ἐπίστρεψον ἡ μᾶ ς καὶ ἐπίφανον τὸ πρό σωπό ν σου καὶ
σωθησό μεθα διά ψαλμα
ἄ μπελον ἐξ αἰγύ πτου μετῆ ρας ἐξέβαλες ἔθνη καὶ κατεφύ τευσας αὐ τή ν
ὡ δοποίησας ἔμπροσθεν αὐ τῆ ς καὶ κατεφύ τευσας τὰ ς ῥ ίζας αὐ τῆ ς καὶ ἐπλή σθη ἡ γῆ
ἐκά λυψεν ὄ ρη ἡ σκιὰ αὐ τῆ ς καὶ αἱ ἀ ναδενδρά δες αὐ τῆ ς τὰ ς κέδρους τοῦ θεοῦ
ἐξέτεινεν τὰ κλή ματα αὐ τῆ ς ἕως θαλά σσης καὶ ἕως ποταμοῦ τὰ ς παραφυά δας
αὐ τῆ ς
ἵνα τί καθεῖλες τὸ ν φραγμὸ ν αὐ τῆ ς καὶ τρυγῶ σιν αὐ τὴ ν πά ντες οἱ παραπορευό μενοι
τὴ ν ὁ δό ν
ἐλυμή νατο αὐ τὴ ν σῦ ς ἐκ δρυμοῦ καὶ μονιὸ ς ἄ γριος κατενεμή σατο αὐ τή ν
ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ἐπίστρεψον δή ἐπίβλεψον ἐξ οὐ ρανοῦ καὶ ἰδὲ καὶ ἐπίσκεψαι
τὴ ν ἄ μπελον ταύ την
καὶ κατά ρτισαι αὐ τή ν ἣ ν ἐφύ τευσεν ἡ δεξιά σου καὶ ἐπὶ υἱὸ ν ἀ νθρώ που ὃ ν
ἐκραταίωσας σεαυτῷ
ἐμπεπυρισμένη πυρὶ καὶ ἀ νεσκαμμένη ἀ πὸ ἐπιτιμή σεως τοῦ προσώ που σου
ἀ πολοῦ νται
γενηθή τω ἡ χείρ σου ἐπ' ἄ νδρα δεξιᾶ ς σου καὶ ἐπὶ υἱὸ ν ἀ νθρώ που ὃ ν ἐκραταίωσας
σεαυτῷ
καὶ οὐ μὴ ἀ ποστῶ μεν ἀ πὸ σοῦ ζωώ σεις ἡ μᾶ ς καὶ τὸ ὄ νομά σου ἐπικαλεσό μεθα
κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ἐπίστρεψον ἡ μᾶ ς καὶ ἐπίφανον τὸ πρό σωπό ν σου καὶ
σωθησό μεθα
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν ληνῶ ν τῷ ασαφ ψαλμό ς
ἀ γαλλιᾶ σθε τῷ θεῷ τῷ βοηθῷ ἡ μῶ ν ἀ λαλά ξατε τῷ θεῷ ιακωβ
λά βετε ψαλμὸ ν καὶ δό τε τύ μπανον ψαλτή ριον τερπνὸ ν μετὰ κιθά ρας
σαλπίσατε ἐν νεομηνίᾳ σά λπιγγι ἐν εὐ σή μῳ ἡ μέρᾳ ἑορτῆ ς ἡ μῶ ν
ὅ τι πρό σταγμα τῷ ισραηλ ἐστὶν καὶ κρίμα τῷ θεῷ ιακωβ
μαρτύ ριον ἐν τῷ ιωσηφ ἔθετο αὐ τὸ ν ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐ τὸ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
γλῶ σσαν ἣ ν οὐ κ ἔγνω ἤ κουσεν
ἀ πέστησεν ἀ πὸ ἄ ρσεων τὸ ν νῶ τον αὐ τοῦ αἱ χεῖρες αὐ τοῦ ἐν τῷ κοφίνῳ
ἐδού λευσαν
762

ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με καὶ ἐρρυσά μην σε ἐπή κουσά σου ἐν ἀ ποκρύ φῳ καταιγίδος
ἐδοκίμασά σε ἐπὶ ὕ δατος ἀ ντιλογίας διά ψαλμα
ἄ κουσον λαό ς μου καὶ διαμαρτύ ρομαί σοι ισραηλ ἐὰ ν ἀ κού σῃς μου
οὐ κ ἔσται ἐν σοὶ θεὸ ς πρό σφατος οὐ δὲ προσκυνή σεις θεῷ ἀ λλοτρίῳ
ἐγὼ γά ρ εἰμι κύ ριος ὁ θεό ς σου ὁ ἀ ναγαγώ ν σε ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου πλά τυνον τὸ στό μα
σου καὶ πληρώ σω αὐ τό
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν ὁ λαό ς μου τῆ ς φωνῆ ς μου καὶ ισραηλ οὐ προσέσχεν μοι
καὶ ἐξαπέστειλα αὐ τοὺ ς κατὰ τὰ ἐπιτηδεύ ματα τῶ ν καρδιῶ ν αὐ τῶ ν πορεύ σονται ἐν
τοῖς ἐπιτηδεύ μασιν αὐ τῶ ν
εἰ ὁ λαό ς μου ἤ κουσέν μου ισραηλ ταῖς ὁ δοῖς μου εἰ ἐπορεύ θη
ἐν τῷ μηδενὶ ἂ ν τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τῶ ν ἐταπείνωσα καὶ ἐπὶ τοὺ ς θλίβοντας αὐ τοὺ ς
ἐπέβαλον τὴ ν χεῖρά μου
οἱ ἐχθροὶ κυρίου ἐψεύ σαντο αὐ τῷ καὶ ἔσται ὁ καιρὸ ς αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἐψώ μισεν αὐ τοὺ ς ἐκ στέατος πυροῦ καὶ ἐκ πέτρας μέλι ἐχό ρτασεν αὐ τού ς
ψαλμὸ ς τῷ ασαφ ὁ θεὸ ς ἔστη ἐν συναγωγῇ θεῶ ν ἐν μέσῳ δὲ θεοὺ ς διακρίνει
ἕως πό τε κρίνετε ἀ δικίαν καὶ πρό σωπα ἁ μαρτωλῶ ν λαμβά νετε διά ψαλμα
κρίνατε ὀ ρφανὸ ν καὶ πτωχό ν ταπεινὸ ν καὶ πένητα δικαιώ σατε
ἐξέλεσθε πένητα καὶ πτωχό ν ἐκ χειρὸ ς ἁ μαρτωλοῦ ῥ ύ σασθε
οὐ κ ἔγνωσαν οὐ δὲ συνῆ καν ἐν σκό τει διαπορεύ ονται σαλευθή σονται πά ντα τὰ
θεμέλια τῆ ς γῆ ς
ἐγὼ εἶπα θεοί ἐστε καὶ υἱοὶ ὑ ψίστου πά ντες
ὑ μεῖς δὲ ὡ ς ἄ νθρωποι ἀ ποθνῄ σκετε καὶ ὡ ς εἷς τῶ ν ἀ ρχό ντων πίπτετε
ἀ νά στα ὁ θεό ς κρῖνον τὴ ν γῆ ν ὅ τι σὺ κατακληρονομή σεις ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν
ᾠ δὴ ψαλμοῦ τῷ ασαφ
ὁ θεό ς τίς ὁ μοιωθή σεταί σοι μὴ σιγή σῃς μηδὲ καταπραΰ νῃς ὁ θεό ς
ὅ τι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἤ χησαν καὶ οἱ μισοῦ ντές σε ἦ ραν κεφαλή ν
ἐπὶ τὸ ν λαό ν σου κατεπανουργεύ σαντο γνώ μην καὶ ἐβουλεύ σαντο κατὰ τῶ ν ἁ γίων
σου
εἶπαν δεῦ τε καὶ ἐξολεθρεύ σωμεν αὐ τοὺ ς ἐξ ἔθνους καὶ οὐ μὴ μνησθῇ τὸ ὄ νομα
ισραηλ ἔτι
ὅ τι ἐβουλεύ σαντο ἐν ὁ μονοίᾳ ἐπὶ τὸ αὐ τό κατὰ σοῦ διαθή κην διέθεντο
τὰ σκηνώ ματα τῶ ν ιδουμαίων καὶ οἱ ισμαηλῖται μωαβ καὶ οἱ αγαρηνοί
γεβαλ καὶ αμμων καὶ αμαληκ καὶ ἀ λλό φυλοι μετὰ τῶ ν κατοικού ντων τύ ρον
καὶ γὰ ρ καὶ ασσουρ συμπαρεγένετο μετ' αὐ τῶ ν ἐγενή θησαν εἰς ἀ ντίλημψιν τοῖς
υἱοῖς λωτ διά ψαλμα
ποίησον αὐ τοῖς ὡ ς τῇ μαδιαμ καὶ τῷ σισαρα ὡ ς ὁ ιαβιν ἐν τῷ χειμά ρρῳ κισων
ἐξωλεθρεύ θησαν ἐν αενδωρ ἐγενή θησαν ὡ σεὶ κό προς τῇ γῇ
θοῦ τοὺ ς ἄ ρχοντας αὐ τῶ ν ὡ ς τὸ ν ωρηβ καὶ ζηβ καὶ ζεβεε καὶ σαλμανα πά ντας τοὺ ς
ἄ ρχοντας αὐ τῶ ν
οἵτινες εἶπαν κληρονομή σωμεν ἑαυτοῖς τὸ ἁ γιαστή ριον τοῦ θεοῦ
ὁ θεό ς μου θοῦ αὐ τοὺ ς ὡ ς τροχό ν ὡ ς καλά μην κατὰ πρό σωπον ἀ νέμου
ὡ σεὶ πῦ ρ ὃ διαφλέξει δρυμό ν ὡ ς εἰ φλὸ ξ κατακαύ σαι ὄ ρη
763

οὕ τως καταδιώ ξεις αὐ τοὺ ς ἐν τῇ καταιγίδι σου καὶ ἐν τῇ ὀ ργῇ σου ταρά ξεις αὐ τού ς
πλή ρωσον τὰ πρό σωπα αὐ τῶ ν ἀ τιμίας καὶ ζητή σουσιν τὸ ὄ νομά σου κύ ριε
αἰσχυνθή τωσαν καὶ ταραχθή τωσαν εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος καὶ ἐντραπή τωσαν
καὶ ἀ πολέσθωσαν
καὶ γνώ τωσαν ὅ τι ὄ νομά σοι κύ ριος σὺ μό νος ὕ ψιστος ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ τῶ ν ληνῶ ν τοῖς υἱοῖς κορε ψαλμό ς
ὡ ς ἀ γαπητὰ τὰ σκηνώ ματά σου κύ ριε τῶ ν δυνά μεων
ἐπιποθεῖ καὶ ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τὰ ς αὐ λὰ ς τοῦ κυρίου ἡ καρδία μου καὶ ἡ σά ρξ
μου ἠ γαλλιά σαντο ἐπὶ θεὸ ν ζῶ ντα
καὶ γὰ ρ στρουθίον εὗ ρεν ἑαυτῷ οἰκίαν καὶ τρυγὼ ν νοσσιὰ ν ἑαυτῇ οὗ θή σει τὰ
νοσσία αὐ τῆ ς τὰ θυσιαστή ριά σου κύ ριε τῶ ν δυνά μεων ὁ βασιλεύ ς μου καὶ ὁ θεό ς
μου
μακά ριοι οἱ κατοικοῦ ντες ἐν τῷ οἴκῳ σου εἰς τοὺ ς αἰῶ νας τῶ ν αἰώ νων αἰνέσουσίν
σε διά ψαλμα
μακά ριος ἀ νή ρ οὗ ἐστιν ἡ ἀ ντίλημψις αὐ τοῦ παρὰ σοῦ κύ ριε ἀ ναβά σεις ἐν τῇ
καρδίᾳ αὐ τοῦ διέθετο
ἐν τῇ κοιλά δι τοῦ κλαυθμῶ νος εἰς τό πον ὃ ν ἔθετο καὶ γὰ ρ εὐ λογίας δώ σει ὁ
νομοθετῶ ν
πορεύ σονται ἐκ δυνά μεως εἰς δύ ναμιν ὀ φθή σεται ὁ θεὸ ς τῶ ν θεῶ ν ἐν σιων
κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων εἰσά κουσον τῆ ς προσευχῆ ς μου ἐνώ τισαι ὁ θεὸ ς ιακωβ
διά ψαλμα
ὑ περασπιστὰ ἡ μῶ ν ἰδέ ὁ θεό ς καὶ ἐπίβλεψον ἐπὶ τὸ πρό σωπον τοῦ χριστοῦ σου
ὅ τι κρείσσων ἡ μέρα μία ἐν ταῖς αὐ λαῖς σου ὑ πὲρ χιλιά δας ἐξελεξά μην
παραρριπτεῖσθαι ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ θεοῦ μᾶ λλον ἢ οἰκεῖν ἐν σκηνώ μασιν ἁ μαρτωλῶ ν
ὅ τι ἔλεον καὶ ἀ λή θειαν ἀ γαπᾷ κύ ριος ὁ θεό ς χά ριν καὶ δό ξαν δώ σει κύ ριος οὐ
στερή σει τὰ ἀ γαθὰ τοὺ ς πορευομένους ἐν ἀ κακίᾳ
κύ ριε τῶ ν δυνά μεων μακά ριος ἄ νθρωπος ὁ ἐλπίζων ἐπὶ σέ
εἰς τὸ τέλος τοῖς υἱοῖς κορε ψαλμό ς
εὐ δό κησας κύ ριε τὴ ν γῆ ν σου ἀ πέστρεψας τὴ ν αἰχμαλωσίαν ιακωβ
ἀ φῆ κας τὰ ς ἀ νομίας τῷ λαῷ σου ἐκά λυψας πά σας τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν διά ψαλμα
κατέπαυσας πᾶ σαν τὴ ν ὀ ργή ν σου ἀ πέστρεψας ἀ πὸ ὀ ργῆ ς θυμοῦ σου
ἐπίστρεψον ἡ μᾶ ς ὁ θεὸ ς τῶ ν σωτηρίων ἡ μῶ ν καὶ ἀ πό στρεψον τὸ ν θυμό ν σου ἀ φ'
ἡ μῶ ν
μὴ εἰς τὸ ν αἰῶ να ὀ ργισθή σῃ ἡ μῖν ἢ διατενεῖς τὴ ν ὀ ργή ν σου ἀ πὸ γενεᾶ ς εἰς γενεά ν
ὁ θεό ς σὺ ἐπιστρέψας ζωώ σεις ἡ μᾶ ς καὶ ὁ λαό ς σου εὐ φρανθή σεται ἐπὶ σοί
δεῖξον ἡ μῖν κύ ριε τὸ ἔλεό ς σου καὶ τὸ σωτή ριό ν σου δῴ ης ἡ μῖν
ἀ κού σομαι τί λαλή σει ἐν ἐμοὶ κύ ριος ὁ θεό ς ὅ τι λαλή σει εἰρή νην ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐπὶ τοὺ ς ὁ σίους αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἐπιστρέφοντας πρὸ ς αὐ τὸ ν καρδίαν
πλὴ ν ἐγγὺ ς τῶ ν φοβουμένων αὐ τὸ ν τὸ σωτή ριον αὐ τοῦ τοῦ κατασκηνῶ σαι δό ξαν
ἐν τῇ γῇ ἡ μῶ ν
ἔλεος καὶ ἀ λή θεια συνή ντησαν δικαιοσύ νη καὶ εἰρή νη κατεφίλησαν
ἀ λή θεια ἐκ τῆ ς γῆ ς ἀ νέτειλεν καὶ δικαιοσύ νη ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ διέκυψεν
764

καὶ γὰ ρ ὁ κύ ριος δώ σει χρηστό τητα καὶ ἡ γῆ ἡ μῶ ν δώ σει τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῆ ς

δικαιοσύ νη ἐναντίον αὐ τοῦ προπορεύ σεται καὶ θή σει εἰς ὁ δὸ ν τὰ διαβή ματα αὐ τοῦ
προσευχὴ τῷ δαυιδ κλῖνον κύ ριε τὸ οὖ ς σου καὶ ἐπά κουσό ν μου ὅ τι πτωχὸ ς καὶ
πένης εἰμὶ ἐγώ
φύ λαξον τὴ ν ψυχή ν μου ὅ τι ὅ σιό ς εἰμι σῶ σον τὸ ν δοῦ λό ν σου ὁ θεό ς μου τὸ ν
ἐλπίζοντα ἐπὶ σέ
ἐλέησό ν με κύ ριε ὅ τι πρὸ ς σὲ κεκρά ξομαι ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
εὔ φρανον τὴ ν ψυχὴ ν τοῦ δού λου σου ὅ τι πρὸ ς σέ κύ ριε ἦ ρα τὴ ν ψυχή ν μου
ὅ τι σύ κύ ριε χρηστὸ ς καὶ ἐπιεικὴ ς καὶ πολυέλεος πᾶ σι τοῖς ἐπικαλουμένοις σε
ἐνώ τισαι κύ ριε τὴ ν προσευχή ν μου καὶ πρό σχες τῇ φωνῇ τῆ ς δεή σεώ ς μου
ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεώ ς μου ἐκέκραξα πρὸ ς σέ ὅ τι εἰσή κουσά ς μου
οὐ κ ἔστιν ὅ μοιό ς σοι ἐν θεοῖς κύ ριε καὶ οὐ κ ἔστιν κατὰ τὰ ἔργα σου
πά ντα τὰ ἔθνη ὅ σα ἐποίησας ἥ ξουσιν καὶ προσκυνή σουσιν ἐνώ πιό ν σου κύ ριε καὶ
δοξά σουσιν τὸ ὄ νομά σου
ὅ τι μέγας εἶ σὺ καὶ ποιῶ ν θαυμά σια σὺ εἶ ὁ θεὸ ς μό νος ὁ μέγας
ὁ δή γησό ν με κύ ριε τῇ ὁ δῷ σου καὶ πορεύ σομαι ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ σου εὐ φρανθή τω ἡ
καρδία μου τοῦ φοβεῖσθαι τὸ ὄ νομά σου
ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ὁ θεό ς μου ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου καὶ δοξά σω τὸ ὄ νομά σου
εἰς τὸ ν αἰῶ να
ὅ τι τὸ ἔλεό ς σου μέγα ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐρρύ σω τὴ ν ψυχή ν μου ἐξ ᾅ δου κατωτά του
ὁ θεό ς παρά νομοι ἐπανέστησαν ἐπ' ἐμέ καὶ συναγωγὴ κραταιῶ ν ἐζή τησαν τὴ ν
ψυχή ν μου καὶ οὐ προέθεντό σε ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
καὶ σύ κύ ριε ὁ θεό ς οἰκτίρμων καὶ ἐλεή μων μακρό θυμος καὶ πολυέλεος καὶ ἀ ληθινό ς
ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐλέησό ν με δὸ ς τὸ κρά τος σου τῷ παιδί σου καὶ σῶ σον τὸ ν
υἱὸ ν τῆ ς παιδίσκης σου
ποίησον μετ' ἐμοῦ σημεῖον εἰς ἀ γαθό ν καὶ ἰδέτωσαν οἱ μισοῦ ντές με καὶ
αἰσχυνθή τωσαν ὅ τι σύ κύ ριε ἐβοή θησά ς μοι καὶ παρεκά λεσά ς με
τοῖς υἱοῖς κορε ψαλμὸ ς ᾠ δῆ ς οἱ θεμέλιοι αὐ τοῦ ἐν τοῖς ὄ ρεσιν τοῖς ἁ γίοις
ἀ γαπᾷ κύ ριος τὰ ς πύ λας σιων ὑ πὲρ πά ντα τὰ σκηνώ ματα ιακωβ
δεδοξασμένα ἐλαλή θη περὶ σοῦ ἡ πό λις τοῦ θεοῦ διά ψαλμα
μνησθή σομαι ρααβ καὶ βαβυλῶ νος τοῖς γινώ σκουσίν με καὶ ἰδοὺ ἀ λλό φυλοι καὶ
τύ ρος καὶ λαὸ ς αἰθιό πων οὗ τοι ἐγενή θησαν ἐκεῖ
μή τηρ σιων ἐρεῖ ἄ νθρωπος καὶ ἄ νθρωπος ἐγενή θη ἐν αὐ τῇ καὶ αὐ τὸ ς ἐθεμελίωσεν
αὐ τὴ ν ὁ ὕ ψιστος
κύ ριος διηγή σεται ἐν γραφῇ λαῶ ν καὶ ἀ ρχό ντων τού των τῶ ν γεγενημένων ἐν αὐ τῇ
διά ψαλμα
ὡ ς εὐ φραινομένων πά ντων ἡ κατοικία ἐν σοί
ᾠ δὴ ψαλμοῦ τοῖς υἱοῖς κορε εἰς τὸ τέλος ὑ πὲρ μαελεθ τοῦ ἀ ποκριθῆ ναι συνέσεως
αιμαν τῷ ισραηλίτῃ
κύ ριε ὁ θεὸ ς τῆ ς σωτηρίας μου ἡ μέρας ἐκέκραξα καὶ ἐν νυκτὶ ἐναντίον σου
εἰσελθά τω ἐνώ πιό ν σου ἡ προσευχή μου κλῖνον τὸ οὖ ς σου εἰς τὴ ν δέησίν μου κύ ριε
ὅ τι ἐπλή σθη κακῶ ν ἡ ψυχή μου καὶ ἡ ζωή μου τῷ ᾅ δῃ ἤ γγισεν
765

προσελογίσθην μετὰ τῶ ν καταβαινό ντων εἰς λά κκον ἐγενή θην ὡ ς ἄ νθρωπος

ἀ βοή θητος ἐν νεκροῖς ἐλεύ θερος
ὡ σεὶ τραυματίαι ἐρριμμένοι καθεύ δοντες ἐν τά φῳ ὧ ν οὐ κ ἐμνή σθης ἔτι καὶ αὐ τοὶ
ἐκ τῆ ς χειρό ς σου ἀ πώ σθησαν
ἔθεντό με ἐν λά κκῳ κατωτά τῳ ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανά του
ἐπ' ἐμὲ ἐπεστηρίχθη ὁ θυμό ς σου καὶ πά ντας τοὺ ς μετεωρισμού ς σου ἐπ' ἐμὲ
ἐπή γαγες διά ψαλμα
ἐμά κρυνας τοὺ ς γνωστού ς μου ἀ π' ἐμοῦ ἔθεντό με βδέλυγμα ἑαυτοῖς παρεδό θην καὶ
οὐ κ ἐξεπορευό μην
οἱ ὀ φθαλμοί μου ἠ σθένησαν ἀ πὸ πτωχείας ἐκέκραξα πρὸ ς σέ κύ ριε ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
διεπέτασα πρὸ ς σὲ τὰ ς χεῖρά ς μου
μὴ τοῖς νεκροῖς ποιή σεις θαυμά σια ἢ ἰατροὶ ἀ ναστή σουσιν καὶ ἐξομολογή σονταί σοι
μὴ διηγή σεταί τις ἐν τά φῳ τὸ ἔλεό ς σου καὶ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου ἐν τῇ ἀ πωλείᾳ
μὴ γνωσθή σεται ἐν τῷ σκό τει τὰ θαυμά σιά σου καὶ ἡ δικαιοσύ νη σου ἐν γῇ
ἐπιλελησμένῃ
κἀ γὼ πρὸ ς σέ κύ ριε ἐκέκραξα καὶ τὸ πρωὶ ἡ προσευχή μου προφθά σει σε
ἵνα τί κύ ριε ἀ πωθεῖς τὴ ν ψυχή ν μου ἀ ποστρέφεις τὸ πρό σωπό ν σου ἀ π' ἐμοῦ
πτωχό ς εἰμι ἐγὼ καὶ ἐν κό ποις ἐκ νεό τητό ς μου ὑ ψωθεὶς δὲ ἐταπεινώ θην καὶ
ἐξηπορή θην
ἐπ' ἐμὲ διῆ λθον αἱ ὀ ργαί σου καὶ οἱ φοβερισμοί σου ἐξετά ραξά ν με
ἐκύ κλωσά ν με ὡ ς ὕ δωρ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν περιέσχον με ἅ μα
ἐμά κρυνας ἀ π' ἐμοῦ φίλον καὶ πλησίον καὶ τοὺ ς γνωστού ς μου ἀ πὸ ταλαιπωρίας
συνέσεως αιθαν τῷ ισραηλίτῃ
τὰ ἐλέη σου κύ ριε εἰς τὸ ν αἰῶ να ᾄ σομαι εἰς γενεὰ ν καὶ γενεὰ ν ἀ παγγελῶ τὴ ν
ἀ λή θειά ν σου ἐν τῷ στό ματί μου
ὅ τι εἶπας εἰς τὸ ν αἰῶ να ἔλεος οἰκοδομηθή σεται ἐν τοῖς οὐ ρανοῖς ἑτοιμασθή σεται ἡ
ἀ λή θειά σου
διεθέμην διαθή κην τοῖς ἐκλεκτοῖς μου ὤ μοσα δαυιδ τῷ δού λῳ μου
ἕως τοῦ αἰῶ νος ἑτοιμά σω τὸ σπέρμα σου καὶ οἰκοδομή σω εἰς γενεὰ ν καὶ γενεὰ ν τὸ ν
θρό νον σου διά ψαλμα
ἐξομολογή σονται οἱ οὐ ρανοὶ τὰ θαυμά σιά σου κύ ριε καὶ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου ἐν
ἐκκλησίᾳ ἁ γίων
ὅ τι τίς ἐν νεφέλαις ἰσωθή σεται τῷ κυρίῳ καὶ τίς ὁ μοιωθή σεται τῷ κυρίῳ ἐν υἱοῖς
θεοῦ
ὁ θεὸ ς ἐνδοξαζό μενος ἐν βουλῇ ἁ γίων μέγας καὶ φοβερὸ ς ἐπὶ πά ντας τοὺ ς
περικύ κλῳ αὐ τοῦ
κύ ριε ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων τίς ὅ μοιό ς σοι δυνατὸ ς εἶ κύ ριε καὶ ἡ ἀ λή θειά σου
κύ κλῳ σου
σὺ δεσπό ζεις τοῦ κρά τους τῆ ς θαλά σσης τὸ ν δὲ σά λον τῶ ν κυμά των αὐ τῆ ς σὺ
καταπραΰ νεις
σὺ ἐταπείνωσας ὡ ς τραυματίαν ὑ περή φανον καὶ ἐν τῷ βραχίονι τῆ ς δυνά μεώ ς σου
διεσκό ρπισας τοὺ ς ἐχθρού ς σου
766

σοί εἰσιν οἱ οὐ ρανοί καὶ σή ἐστιν ἡ γῆ τὴ ν οἰκουμένην καὶ τὸ πλή ρωμα αὐ τῆ ς σὺ

ἐθεμελίωσας
τὸ ν βορρᾶ ν καὶ θαλά σσας σὺ ἔκτισας θαβωρ καὶ ερμων ἐν τῷ ὀ νό ματί σου
ἀ γαλλιά σονται
σὸ ς ὁ βραχίων μετὰ δυναστείας κραταιωθή τω ἡ χείρ σου ὑ ψωθή τω ἡ δεξιά σου
δικαιοσύ νη καὶ κρίμα ἑτοιμασία τοῦ θρό νου σου ἔλεος καὶ ἀ λή θεια προπορεύ σεται
πρὸ προσώ που σου
μακά ριος ὁ λαὸ ς ὁ γινώ σκων ἀ λαλαγμό ν κύ ριε ἐν τῷ φωτὶ τοῦ προσώ που σου
πορεύ σονται
καὶ ἐν τῷ ὀ νό ματί σου ἀ γαλλιά σονται ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν καὶ ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ σου
ὑ ψωθή σονται
ὅ τι τὸ καύ χημα τῆ ς δυνά μεως αὐ τῶ ν εἶ σύ καὶ ἐν τῇ εὐ δοκίᾳ σου ὑ ψωθή σεται τὸ
κέρας ἡ μῶ ν
ὅ τι τοῦ κυρίου ἡ ἀ ντίλημψις καὶ τοῦ ἁ γίου ισραηλ βασιλέως ἡ μῶ ν
τό τε ἐλά λησας ἐν ὁ ρά σει τοῖς ὁ σίοις σου καὶ εἶπας ἐθέμην βοή θειαν ἐπὶ δυνατό ν
ὕ ψωσα ἐκλεκτὸ ν ἐκ τοῦ λαοῦ μου
εὗ ρον δαυιδ τὸ ν δοῦ λό ν μου ἐν ἐλαίῳ ἁ γίῳ μου ἔχρισα αὐ τό ν
ἡ γὰ ρ χείρ μου συναντιλή μψεται αὐ τῷ καὶ ὁ βραχίων μου κατισχύ σει αὐ τό ν
οὐ κ ὠ φελή σει ἐχθρὸ ς ἐν αὐ τῷ καὶ υἱὸ ς ἀ νομίας οὐ προσθή σει τοῦ κακῶ σαι αὐ τό ν
καὶ συγκό ψω τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς μισοῦ ντας αὐ τὸ ν
τροπώ σομαι
καὶ ἡ ἀ λή θειά μου καὶ τὸ ἔλεό ς μου μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐν τῷ ὀ νό ματί μου ὑ ψωθή σεται
τὸ κέρας αὐ τοῦ
καὶ θή σομαι ἐν θαλά σσῃ χεῖρα αὐ τοῦ καὶ ἐν ποταμοῖς δεξιὰ ν αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς ἐπικαλέσεταί με πατή ρ μου εἶ σύ θεό ς μου καὶ ἀ ντιλή μπτωρ τῆ ς σωτηρίας
μου
κἀ γὼ πρωτό τοκον θή σομαι αὐ τό ν ὑ ψηλὸ ν παρὰ τοῖς βασιλεῦ σιν τῆ ς γῆ ς
εἰς τὸ ν αἰῶ να φυλά ξω αὐ τῷ τὸ ἔλεό ς μου καὶ ἡ διαθή κη μου πιστὴ αὐ τῷ
καὶ θή σομαι εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος τὸ σπέρμα αὐ τοῦ καὶ τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ὡ ς
τὰ ς ἡ μέρας τοῦ οὐ ρανοῦ
ἐὰ ν ἐγκαταλίπωσιν οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ τὸ ν νό μον μου καὶ τοῖς κρίμασίν μου μὴ
πορευθῶ σιν
ἐὰ ν τὰ δικαιώ ματά μου βεβηλώ σουσιν καὶ τὰ ς ἐντολά ς μου μὴ φυλά ξωσιν
ἐπισκέψομαι ἐν ῥ ά βδῳ τὰ ς ἀ νομίας αὐ τῶ ν καὶ ἐν μά στιξιν τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν
τὸ δὲ ἔλεό ς μου οὐ μὴ διασκεδά σω ἀ π' αὐ τοῦ οὐ δὲ μὴ ἀ δική σω ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ μου
οὐ δὲ μὴ βεβηλώ σω τὴ ν διαθή κην μου καὶ τὰ ἐκπορευό μενα διὰ τῶ ν χειλέων μου οὐ
μὴ ἀ θετή σω
ἅ παξ ὤ μοσα ἐν τῷ ἁ γίῳ μου εἰ τῷ δαυιδ ψεύ σομαι
τὸ σπέρμα αὐ τοῦ εἰς τὸ ν αἰῶ να μενεῖ καὶ ὁ θρό νος αὐ τοῦ ὡ ς ὁ ἥ λιος ἐναντίον μου
καὶ ὡ ς ἡ σελή νη κατηρτισμένη εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ ὁ μά ρτυς ἐν οὐ ρανῷ πιστό ς
διά ψαλμα
σὺ δὲ ἀ πώ σω καὶ ἐξουδένωσας ἀ νεβά λου τὸ ν χριστό ν σου
767

κατέστρεψας τὴ ν διαθή κην τοῦ δού λου σου ἐβεβή λωσας εἰς τὴ ν γῆ ν τὸ ἁ γίασμα
αὐ τοῦ
καθεῖλες πά ντας τοὺ ς φραγμοὺ ς αὐ τοῦ ἔθου τὰ ὀ χυρώ ματα αὐ τοῦ δειλίαν
διή ρπασαν αὐ τὸ ν πά ντες οἱ διοδεύ οντες ὁ δό ν ἐγενή θη ὄ νειδος τοῖς γείτοσιν αὐ τοῦ
ὕ ψωσας τὴ ν δεξιὰ ν τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ εὔ φρανας πά ντας τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ
ἀ πέστρεψας τὴ ν βοή θειαν τῆ ς ῥ ομφαίας αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἀ ντελά βου αὐ τοῦ ἐν τῷ
πολέμῳ
κατέλυσας ἀ πὸ καθαρισμοῦ αὐ τό ν τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ εἰς τὴ ν γῆ ν κατέρραξας
ἐσμίκρυνας τὰ ς ἡ μέρας τοῦ χρό νου αὐ τοῦ κατέχεας αὐ τοῦ αἰσχύ νην διά ψαλμα
ἕως πό τε κύ ριε ἀ ποστρέψεις εἰς τέλος ἐκκαυθή σεται ὡ ς πῦ ρ ἡ ὀ ργή σου
μνή σθητι τίς μου ἡ ὑ πό στασις μὴ γὰ ρ ματαίως ἔκτισας πά ντας τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν
ἀ νθρώ πων
τίς ἐστιν ἄ νθρωπος ὃ ς ζή σεται καὶ οὐ κ ὄ ψεται θά νατον ῥ ύ σεται τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ
ἐκ χειρὸ ς ᾅ δου διά ψαλμα
ποῦ εἰσιν τὰ ἐλέη σου τὰ ἀ ρχαῖα κύ ριε ἃ ὤ μοσας τῷ δαυιδ ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ σου
μνή σθητι κύ ριε τοῦ ὀ νειδισμοῦ τῶ ν δού λων σου οὗ ὑ πέσχον ἐν τῷ κό λπῳ μου
πολλῶ ν ἐθνῶ ν
οὗ ὠ νείδισαν οἱ ἐχθροί σου κύ ριε οὗ ὠ νείδισαν τὸ ἀ ντά λλαγμα τοῦ χριστοῦ σου
εὐ λογητὸ ς κύ ριος εἰς τὸ ν αἰῶ να γένοιτο γένοιτο
προσευχὴ τοῦ μωυσῆ ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ κύ ριε καταφυγὴ ἐγενή θης ἡ μῖν ἐν γενεᾷ
καὶ γενεᾷ
πρὸ τοῦ ὄ ρη γενηθῆ ναι καὶ πλασθῆ ναι τὴ ν γῆ ν καὶ τὴ ν οἰκουμένην καὶ ἀ πὸ τοῦ
αἰῶ νος ἕως τοῦ αἰῶ νος σὺ εἶ
μὴ ἀ ποστρέψῃς ἄ νθρωπον εἰς ταπείνωσιν καὶ εἶπας ἐπιστρέψατε υἱοὶ ἀ νθρώ πων
ὅ τι χίλια ἔτη ἐν ὀ φθαλμοῖς σου ὡ ς ἡ ἡ μέρα ἡ ἐχθές ἥ τις διῆ λθεν καὶ φυλακὴ ἐν νυκτί
τὰ ἐξουδενώ ματα αὐ τῶ ν ἔτη ἔσονται τὸ πρωὶ ὡ σεὶ χλό η παρέλθοι
τὸ πρωὶ ἀ νθή σαι καὶ παρέλθοι τὸ ἑσπέρας ἀ ποπέσοι σκληρυνθείη καὶ ξηρανθείη
ὅ τι ἐξελίπομεν ἐν τῇ ὀ ργῇ σου καὶ ἐν τῷ θυμῷ σου ἐταρά χθημεν
ἔθου τὰ ς ἀ νομίας ἡ μῶ ν ἐνώ πιό ν σου ὁ αἰὼ ν ἡ μῶ ν εἰς φωτισμὸ ν τοῦ προσώ που σου
ὅ τι πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι ἡ μῶ ν ἐξέλιπον καὶ ἐν τῇ ὀ ργῇ σου ἐξελίπομεν τὰ ἔτη ἡ μῶ ν ὡ ς
ἀ ρά χνην ἐμελέτων
αἱ ἡ μέραι τῶ ν ἐτῶ ν ἡ μῶ ν ἐν αὐ τοῖς ἑβδομή κοντα ἔτη ἐὰ ν δὲ ἐν δυναστείαις
ὀ γδοή κοντα ἔτη καὶ τὸ πλεῖον αὐ τῶ ν κό πος καὶ πό νος ὅ τι ἐπῆ λθεν πραΰ της ἐφ'
ἡ μᾶ ς καὶ παιδευθησό μεθα
τίς γινώ σκει τὸ κρά τος τῆ ς ὀ ργῆ ς σου καὶ ἀ πὸ τοῦ φό βου σου τὸ ν θυμό ν σου
ἐξαριθμή σασθαι τὴ ν δεξιά ν σου οὕ τως γνώ ρισον καὶ τοὺ ς πεπεδημένους τῇ καρδίᾳ
ἐν σοφίᾳ
ἐπίστρεψον κύ ριε ἕως πό τε καὶ παρακλή θητι ἐπὶ τοῖς δού λοις σου
ἐνεπλή σθημεν τὸ πρωὶ τοῦ ἐλέους σου καὶ ἠ γαλλιασά μεθα καὶ εὐ φρά νθημεν ἐν
πά σαις ταῖς ἡ μέραις ἡ μῶ ν
εὐ φρά νθημεν ἀ νθ' ὧ ν ἡ μερῶ ν ἐταπείνωσας ἡ μᾶ ς ἐτῶ ν ὧ ν εἴδομεν κακά
καὶ ἰδὲ ἐπὶ τοὺ ς δού λους σου καὶ τὰ ἔργα σου καὶ ὁ δή γησον τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν
768

καὶ ἔστω ἡ λαμπρό της κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν
ἡ μῶ ν κατεύ θυνον ἐφ' ἡ μᾶ ς
αἶνος ᾠ δῆ ς τῷ δαυιδ ὁ κατοικῶ ν ἐν βοηθείᾳ τοῦ ὑ ψίστου ἐν σκέπῃ τοῦ θεοῦ τοῦ
οὐ ρανοῦ αὐ λισθή σεται
ἐρεῖ τῷ κυρίῳ ἀ ντιλή μπτωρ μου εἶ καὶ καταφυγή μου ὁ θεό ς μου ἐλπιῶ ἐπ' αὐ τό ν
ὅ τι αὐ τὸ ς ῥ ύ σεταί με ἐκ παγίδος θηρευτῶ ν καὶ ἀ πὸ λό γου ταραχώ δους
ἐν τοῖς μεταφρένοις αὐ τοῦ ἐπισκιά σει σοι καὶ ὑ πὸ τὰ ς πτέρυγας αὐ τοῦ ἐλπιεῖς
ὅ πλῳ κυκλώ σει σε ἡ ἀ λή θεια αὐ τοῦ
οὐ φοβηθή σῃ ἀ πὸ φό βου νυκτερινοῦ ἀ πὸ βέλους πετομένου ἡ μέρας
ἀ πὸ πρά γματος διαπορευομένου ἐν σκό τει ἀ πὸ συμπτώ ματος καὶ δαιμονίου
μεσημβρινοῦ
πεσεῖται ἐκ τοῦ κλίτους σου χιλιὰ ς καὶ μυριὰ ς ἐκ δεξιῶ ν σου πρὸ ς σὲ δὲ οὐ κ ἐγγιεῖ
πλὴ ν τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου κατανοή σεις καὶ ἀ νταπό δοσιν ἁ μαρτωλῶ ν ὄ ψῃ
ὅ τι σύ κύ ριε ἡ ἐλπίς μου τὸ ν ὕ ψιστον ἔθου καταφυγή ν σου
οὐ προσελεύ σεται πρὸ ς σὲ κακά καὶ μά στιξ οὐ κ ἐγγιεῖ τῷ σκηνώ ματί σου
ὅ τι τοῖς ἀ γγέλοις αὐ τοῦ ἐντελεῖται περὶ σοῦ τοῦ διαφυλά ξαι σε ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς
σου
ἐπὶ χειρῶ ν ἀ ροῦ σίν σε μή ποτε προσκό ψῃς πρὸ ς λίθον τὸ ν πό δα σου
ἐπ' ἀ σπίδα καὶ βασιλίσκον ἐπιβή σῃ καὶ καταπατή σεις λέοντα καὶ δρά κοντα
ὅ τι ἐπ' ἐμὲ ἤ λπισεν καὶ ῥ ύ σομαι αὐ τό ν σκεπά σω αὐ τό ν ὅ τι ἔγνω τὸ ὄ νομά μου
ἐπικαλέσεταί με καὶ εἰσακού σομαι αὐ τοῦ μετ' αὐ τοῦ εἰμι ἐν θλίψει καὶ ἐξελοῦ μαι
καὶ δοξά σω αὐ τό ν
μακρό τητα ἡ μερῶ ν ἐμπλή σω αὐ τὸ ν καὶ δείξω αὐ τῷ τὸ σωτή ριό ν μου
ψαλμὸ ς ᾠ δῆ ς εἰς τὴ ν ἡ μέραν τοῦ σαββά του
ἀ γαθὸ ν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ κυρίῳ καὶ ψά λλειν τῷ ὀ νό ματί σου ὕ ψιστε
τοῦ ἀ ναγγέλλειν τὸ πρωὶ τὸ ἔλεό ς σου καὶ τὴ ν ἀ λή θειά ν σου κατὰ νύ κτα
ἐν δεκαχό ρδῳ ψαλτηρίῳ μετ' ᾠ δῆ ς ἐν κιθά ρᾳ
ὅ τι εὔ φρανά ς με κύ ριε ἐν τῷ ποιή ματί σου καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν σου
ἀ γαλλιά σομαι
ὡ ς ἐμεγαλύ νθη τὰ ἔργα σου κύ ριε σφό δρα ἐβαθύ νθησαν οἱ διαλογισμοί σου
ἀ νὴ ρ ἄ φρων οὐ γνώ σεται καὶ ἀ σύ νετος οὐ συνή σει ταῦ τα
ἐν τῷ ἀ νατεῖλαι τοὺ ς ἁ μαρτωλοὺ ς ὡ ς χό ρτον καὶ διέκυψαν πά ντες οἱ ἐργαζό μενοι
τὴ ν ἀ νομίαν ὅ πως ἂ ν ἐξολεθρευθῶ σιν εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
σὺ δὲ ὕ ψιστος εἰς τὸ ν αἰῶ να κύ ριε
ὅ τι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἀ πολοῦ νται καὶ διασκορπισθή σονται πά ντες οἱ ἐργαζό μενοι
τὴ ν ἀ νομίαν
καὶ ὑ ψωθή σεται ὡ ς μονοκέρωτος τὸ κέρας μου καὶ τὸ γῆ ρά ς μου ἐν ἐλαίῳ πίονι
καὶ ἐπεῖδεν ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἐν τοῖς ἐχθροῖς μου καὶ ἐν τοῖς ἐπανιστανομένοις ἐπ'
ἐμὲ πονηρευομένοις ἀ κού σεται τὸ οὖ ς μου
δίκαιος ὡ ς φοῖνιξ ἀ νθή σει ὡ σεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ λιβά νῳ πληθυνθή σεται
πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου ἐν ταῖς αὐ λαῖς τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐξανθή σουσιν
ἔτι πληθυνθή σονται ἐν γή ρει πίονι καὶ εὐ παθοῦ ντες ἔσονται
769

τοῦ ἀ ναγγεῖλαι ὅ τι εὐ θὴ ς κύ ριος ὁ θεό ς μου καὶ οὐ κ ἔστιν ἀ δικία ἐν αὐ τῷ

εἰς τὴ ν ἡ μέραν τοῦ προσαββά του ὅ τε κατῴ κισται ἡ γῆ αἶνος ᾠ δῆ ς τῷ δαυιδ ὁ
κύ ριος ἐβασίλευσεν εὐ πρέπειαν ἐνεδύ σατο ἐνεδύ σατο κύ ριος δύ ναμιν καὶ
περιεζώ σατο καὶ γὰ ρ ἐστερέωσεν τὴ ν οἰκουμένην ἥ τις οὐ σαλευθή σεται
ἕτοιμος ὁ θρό νος σου ἀ πὸ τό τε ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος σὺ εἶ
ἐπῆ ραν οἱ ποταμοί κύ ριε ἐπῆ ραν οἱ ποταμοὶ φωνὰ ς αὐ τῶ ν
ἀ πὸ φωνῶ ν ὑ δά των πολλῶ ν θαυμαστοὶ οἱ μετεωρισμοὶ τῆ ς θαλά σσης θαυμαστὸ ς
ἐν ὑ ψηλοῖς ὁ κύ ριος
τὰ μαρτύ ριά σου ἐπιστώ θησαν σφό δρα τῷ οἴκῳ σου πρέπει ἁ γίασμα κύ ριε εἰς
μακρό τητα ἡ μερῶ ν
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ τετρά δι σαββά των ὁ θεὸ ς ἐκδική σεων κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐκδική σεων
ἐπαρρησιά σατο
ὑ ψώ θητι ὁ κρίνων τὴ ν γῆ ν ἀ πό δος ἀ νταπό δοσιν τοῖς ὑ περηφά νοις
ἕως πό τε ἁ μαρτωλοί κύ ριε ἕως πό τε ἁ μαρτωλοὶ καυχή σονται
φθέγξονται καὶ λαλή σουσιν ἀ δικίαν λαλή σουσιν πά ντες οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν ἀ νομίαν
τὸ ν λαό ν σου κύ ριε ἐταπείνωσαν καὶ τὴ ν κληρονομίαν σου ἐκά κωσαν
χή ραν καὶ προσή λυτον ἀ πέκτειναν καὶ ὀ ρφανοὺ ς ἐφό νευσαν
καὶ εἶπαν οὐ κ ὄ ψεται κύ ριος οὐ δὲ συνή σει ὁ θεὸ ς τοῦ ιακωβ
σύ νετε δή ἄ φρονες ἐν τῷ λαῷ καί μωροί ποτὲ φρονή σατε
ὁ φυτεύ σας τὸ οὖ ς οὐ χὶ ἀ κού ει ἢ ὁ πλά σας τὸ ν ὀ φθαλμὸ ν οὐ κατανοεῖ
ὁ παιδεύ ων ἔθνη οὐ χὶ ἐλέγξει ὁ διδά σκων ἄ νθρωπον γνῶ σιν
κύ ριος γινώ σκει τοὺ ς διαλογισμοὺ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων ὅ τι εἰσὶν μά ταιοι
μακά ριος ἄ νθρωπος ὃ ν ἂ ν σὺ παιδεύ σῃς κύ ριε καὶ ἐκ τοῦ νό μου σου διδά ξῃς αὐ τὸ ν
τοῦ πραῦ ναι αὐ τῷ ἀ φ' ἡ μερῶ ν πονηρῶ ν ἕως οὗ ὀ ρυγῇ τῷ ἁ μαρτωλῷ βό θρος
ὅ τι οὐ κ ἀ πώ σεται κύ ριος τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ οὐ κ
ἐγκαταλείψει
ἕως οὗ δικαιοσύ νη ἐπιστρέψῃ εἰς κρίσιν καὶ ἐχό μενοι αὐ τῆ ς πά ντες οἱ εὐ θεῖς τῇ
καρδίᾳ διά ψαλμα
τίς ἀ ναστή σεταί μοι ἐπὶ πονηρευομένους ἢ τίς συμπαραστή σεταί μοι ἐπὶ
ἐργαζομένους τὴ ν ἀ νομίαν
εἰ μὴ ὅ τι κύ ριος ἐβοή θησέν μοι παρὰ βραχὺ παρῴ κησεν τῷ ᾅ δῃ ἡ ψυχή μου
εἰ ἔλεγον σεσά λευται ὁ πού ς μου τὸ ἔλεό ς σου κύ ριε βοηθεῖ μοι
κύ ριε κατὰ τὸ πλῆ θος τῶ ν ὀ δυνῶ ν μου ἐν τῇ καρδίᾳ μου αἱ παρακλή σεις σου
ἠ γά πησαν τὴ ν ψυχή ν μου
μὴ συμπροσέσται σοι θρό νος ἀ νομίας ὁ πλά σσων κό πον ἐπὶ προστά γματι
θηρεύ σουσιν ἐπὶ ψυχὴ ν δικαίου καὶ αἷμα ἀ θῷ ον καταδικά σονται
καὶ ἐγένετό μοι κύ ριος εἰς καταφυγὴ ν καὶ ὁ θεό ς μου εἰς βοηθὸ ν ἐλπίδος μου
καὶ ἀ ποδώ σει αὐ τοῖς τὴ ν ἀ νομίαν αὐ τῶ ν καὶ κατὰ τὴ ν πονηρίαν αὐ τῶ ν ἀ φανιεῖ
αὐ τοὺ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
αἶνος ᾠ δῆ ς τῷ δαυιδ δεῦ τε ἀ γαλλιασώ μεθα τῷ κυρίῳ ἀ λαλά ξωμεν τῷ θεῷ τῷ
σωτῆ ρι ἡ μῶ ν
770

προφθά σωμεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐν ἐξομολογή σει καὶ ἐν ψαλμοῖς ἀ λαλά ξωμεν
αὐ τῷ
ὅ τι θεὸ ς μέγας κύ ριος καὶ βασιλεὺ ς μέγας ἐπὶ πά ντας τοὺ ς θεού ς
ὅ τι ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ τὰ πέρατα τῆ ς γῆ ς καὶ τὰ ὕ ψη τῶ ν ὀ ρέων αὐ τοῦ εἰσιν
ὅ τι αὐ τοῦ ἐστιν ἡ θά λασσα καὶ αὐ τὸ ς ἐποίησεν αὐ τή ν καὶ τὴ ν ξηρὰ ν αἱ χεῖρες αὐ τοῦ
ἔπλασαν
δεῦ τε προσκυνή σωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐ τῷ καὶ κλαύ σωμεν ἐναντίον κυρίου τοῦ
ποιή σαντος ἡ μᾶ ς
ὅ τι αὐ τό ς ἐστιν ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καὶ ἡ μεῖς λαὸ ς νομῆ ς αὐ τοῦ καὶ πρό βατα χειρὸ ς αὐ τοῦ
σή μερον ἐὰ ν τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ ἀ κού σητε
μὴ σκληρύ νητε τὰ ς καρδίας ὑ μῶ ν ὡ ς ἐν τῷ παραπικρασμῷ κατὰ τὴ ν ἡ μέραν τοῦ
πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρή μῳ
οὗ ἐπείρασαν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν ἐδοκίμασαν καὶ εἴδοσαν τὰ ἔργα μου
τεσσαρά κοντα ἔτη προσώ χθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ καὶ εἶπα ἀ εὶ πλανῶ νται τῇ καρδίᾳ
καὶ αὐ τοὶ οὐ κ ἔγνωσαν τὰ ς ὁ δού ς μου
ὡ ς ὤ μοσα ἐν τῇ ὀ ργῇ μου εἰ εἰσελεύ σονται εἰς τὴ ν κατά παυσίν μου
ὅ τε ὁ οἶκος ᾠ κοδομεῖτο μετὰ τὴ ν αἰχμαλωσίαν ᾠ δὴ τῷ δαυιδ ᾄ σατε τῷ κυρίῳ ἆ |
σμα καινό ν ᾄ σατε τῷ κυρίῳ πᾶ σα ἡ γῆ
ᾄ σατε τῷ κυρίῳ εὐ λογή σατε τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ εὐ αγγελίζεσθε ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας τὸ
σωτή ριον αὐ τοῦ
ἀ ναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν τὴ ν δό ξαν αὐ τοῦ ἐν πᾶ σι τοῖς λαοῖς τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ
ὅ τι μέγας κύ ριος καὶ αἰνετὸ ς σφό δρα φοβερό ς ἐστιν ἐπὶ πά ντας τοὺ ς θεού ς
ὅ τι πά ντες οἱ θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν δαιμό νια ὁ δὲ κύ ριος τοὺ ς οὐ ρανοὺ ς ἐποίησεν
ἐξομολό γησις καὶ ὡ ραιό της ἐνώ πιον αὐ τοῦ ἁ γιωσύ νη καὶ μεγαλοπρέπεια ἐν τῷ
ἁ γιά σματι αὐ τοῦ
ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ αἱ πατριαὶ τῶ ν ἐθνῶ ν ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ δό ξαν καὶ τιμή ν
ἐνέγκατε τῷ κυρίῳ δό ξαν ὀ νό ματι αὐ τοῦ ἄ ρατε θυσίας καὶ εἰσπορεύ εσθε εἰς τὰ ς
αὐ λὰ ς αὐ τοῦ
προσκυνή σατε τῷ κυρίῳ ἐν αὐ λῇ ἁ γίᾳ αὐ τοῦ σαλευθή τω ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
πᾶ σα ἡ γῆ
εἴπατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν ὁ κύ ριος ἐβασίλευσεν καὶ γὰ ρ κατώ ρθωσεν τὴ ν οἰκουμένην
ἥ τις οὐ σαλευθή σεται κρινεῖ λαοὺ ς ἐν εὐ θύ τητι
εὐ φραινέσθωσαν οἱ οὐ ρανοί καὶ ἀ γαλλιά σθω ἡ γῆ σαλευθή τω ἡ θά λασσα καὶ τὸ
πλή ρωμα αὐ τῆ ς
χαρή σεται τὰ πεδία καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τοῖς τό τε ἀ γαλλιά σονται πά ντα τὰ ξύ λα τοῦ
δρυμοῦ
πρὸ προσώ που κυρίου ὅ τι ἔρχεται ὅ τι ἔρχεται κρῖναι τὴ ν γῆ ν κρινεῖ τὴ ν οἰκουμένην
ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ λαοὺ ς ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ αὐ τοῦ
τῷ δαυιδ ὅ τε ἡ γῆ αὐ τοῦ καθίσταται ὁ κύ ριος ἐβασίλευσεν ἀ γαλλιά σθω ἡ γῆ
εὐ φρανθή τωσαν νῆ σοι πολλαί
νεφέλη καὶ γνό φος κύ κλῳ αὐ τοῦ δικαιοσύ νη καὶ κρίμα κατό ρθωσις τοῦ θρό νου
αὐ τοῦ
771

πῦ ρ ἐναντίον αὐ τοῦ προπορεύ σεται καὶ φλογιεῖ κύ κλῳ τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ
ἔφαναν αἱ ἀ στραπαὶ αὐ τοῦ τῇ οἰκουμένῃ εἶδεν καὶ ἐσαλεύ θη ἡ γῆ
τὰ ὄ ρη ἐτά κησαν ὡ σεὶ κηρὸ ς ἀ πὸ προσώ που κυρίου ἀ πὸ προσώ που κυρίου πά σης
τῆ ς γῆ ς
ἀ νή γγειλαν οἱ οὐ ρανοὶ τὴ ν δικαιοσύ νην αὐ τοῦ καὶ εἴδοσαν πά ντες οἱ λαοὶ τὴ ν δό ξαν
αὐ τοῦ
αἰσχυνθή τωσαν πά ντες οἱ προσκυνοῦ ντες τοῖς γλυπτοῖς οἱ ἐγκαυχώ μενοι ἐν τοῖς
εἰδώ λοις αὐ τῶ ν προσκυνή σατε αὐ τῷ πά ντες οἱ ἄ γγελοι αὐ τοῦ
ἤ κουσεν καὶ εὐ φρά νθη σιων καὶ ἠ γαλλιά σαντο αἱ θυγατέρες τῆ ς ιουδαίας ἕνεκεν
τῶ ν κριμά των σου κύ ριε
ὅ τι σὺ εἶ κύ ριος ὁ ὕ ψιστος ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν σφό δρα ὑ περυψώ θης ὑ πὲρ πά ντας
τοὺ ς θεού ς
οἱ ἀ γαπῶ ντες τὸ ν κύ ριον μισεῖτε πονηρό ν φυλά σσει κύ ριος τὰ ς ψυχὰ ς τῶ ν ὁ σίων
αὐ τοῦ ἐκ χειρὸ ς ἁ μαρτωλῶ ν ῥ ύ σεται αὐ τού ς
φῶ ς ἀ νέτειλεν τῷ δικαίῳ καὶ τοῖς εὐ θέσι τῇ καρδίᾳ εὐ φροσύ νη
εὐ φρά νθητε δίκαιοι ἐπὶ τῷ κυρίῳ καὶ ἐξομολογεῖσθε τῇ μνή μῃ τῆ ς ἁ γιωσύ νης
αὐ τοῦ
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ᾄ σατε τῷ κυρίῳ ἆ |σμα καινό ν ὅ τι θαυμαστὰ ἐποίησεν κύ ριος
ἔσωσεν αὐ τῷ ἡ δεξιὰ αὐ τοῦ καὶ ὁ βραχίων ὁ ἅ γιος αὐ τοῦ
ἐγνώ ρισεν κύ ριος τὸ σωτή ριον αὐ τοῦ ἐναντίον τῶ ν ἐθνῶ ν ἀ πεκά λυψεν τὴ ν
δικαιοσύ νην αὐ τοῦ
ἐμνή σθη τοῦ ἐλέους αὐ τοῦ τῷ ιακωβ καὶ τῆ ς ἀ ληθείας αὐ τοῦ τῷ οἴκῳ ισραηλ
εἴδοσαν πά ντα τὰ πέρατα τῆ ς γῆ ς τὸ σωτή ριον τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
ἀ λαλά ξατε τῷ θεῷ πᾶ σα ἡ γῆ ᾄ σατε καὶ ἀ γαλλιᾶ σθε καὶ ψά λατε
ψά λατε τῷ κυρίῳ ἐν κιθά ρᾳ ἐν κιθά ρᾳ καὶ φωνῇ ψαλμοῦ
ἐν σά λπιγξιν ἐλαταῖς καὶ φωνῇ σά λπιγγος κερατίνης ἀ λαλά ξατε ἐνώ πιον τοῦ
βασιλέως κυρίου
σαλευθή τω ἡ θά λασσα καὶ τὸ πλή ρωμα αὐ τῆ ς ἡ οἰκουμένη καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ἐν
αὐ τῇ
ποταμοὶ κροτή σουσιν χειρὶ ἐπὶ τὸ αὐ τό τὰ ὄ ρη ἀ γαλλιά σονται
ὅ τι ἥ κει κρῖναι τὴ ν γῆ ν κρινεῖ τὴ ν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ λαοὺ ς ἐν εὐ θύ τητι
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ὁ κύ ριος ἐβασίλευσεν ὀ ργιζέσθωσαν λαοί ὁ καθή μενος ἐπὶ τῶ ν
χερουβιν σαλευθή τω ἡ γῆ
κύ ριος ἐν σιων μέγας καὶ ὑ ψηλό ς ἐστιν ἐπὶ πά ντας τοὺ ς λαού ς
ἐξομολογησά σθωσαν τῷ ὀ νό ματί σου τῷ μεγά λῳ ὅ τι φοβερὸ ν καὶ ἅ γιό ν ἐστιν
καὶ τιμὴ βασιλέως κρίσιν ἀ γαπᾷ σὺ ἡ τοίμασας εὐ θύ τητας κρίσιν καὶ δικαιοσύ νην ἐν
ιακωβ σὺ ἐποίησας
ὑ ψοῦ τε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν καὶ προσκυνεῖτε τῷ ὑ ποποδίῳ τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ ὅ τι
ἅ γιό ς ἐστιν
μωυσῆ ς καὶ ααρων ἐν τοῖς ἱερεῦ σιν αὐ τοῦ καὶ σαμουηλ ἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ
ὄ νομα αὐ τοῦ ἐπεκαλοῦ ντο τὸ ν κύ ριον καὶ αὐ τὸ ς ἐπή κουσεν αὐ τῶ ν
772

ἐν στύ λῳ νεφέλης ἐλά λει πρὸ ς αὐ τού ς ἐφύ λασσον τὰ μαρτύ ρια αὐ τοῦ καὶ τὰ
προστά γματα ἃ ἔδωκεν αὐ τοῖς
κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν σὺ ἐπή κουες αὐ τῶ ν ὁ θεό ς σὺ εὐ ίλατος ἐγίνου αὐ τοῖς καὶ
ἐκδικῶ ν ἐπὶ πά ντα τὰ ἐπιτηδεύ ματα αὐ τῶ ν
ὑ ψοῦ τε κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν καὶ προσκυνεῖτε εἰς ὄ ρος ἅ γιον αὐ τοῦ ὅ τι ἅ γιος
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
ψαλμὸ ς εἰς ἐξομολό γησιν ἀ λαλά ξατε τῷ κυρίῳ πᾶ σα ἡ γῆ
δουλεύ σατε τῷ κυρίῳ ἐν εὐ φροσύ νῃ εἰσέλθατε ἐνώ πιον αὐ τοῦ ἐν ἀ γαλλιά σει
γνῶ τε ὅ τι κύ ριος αὐ τό ς ἐστιν ὁ θεό ς αὐ τὸ ς ἐποίησεν ἡ μᾶ ς καὶ οὐ χ ἡ μεῖς λαὸ ς αὐ τοῦ
καὶ πρό βατα τῆ ς νομῆ ς αὐ τοῦ
εἰσέλθατε εἰς τὰ ς πύ λας αὐ τοῦ ἐν ἐξομολογή σει εἰς τὰ ς αὐ λὰ ς αὐ τοῦ ἐν ὕ μνοις
ἐξομολογεῖσθε αὐ τῷ αἰνεῖτε τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
ὅ τι χρηστὸ ς κύ ριος εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ καὶ ἕως γενεᾶ ς καὶ γενεᾶ ς ἡ
ἀ λή θεια αὐ τοῦ
τῷ δαυιδ ψαλμό ς ἔλεος καὶ κρίσιν ᾄ σομαί σοι κύ ριε
ψαλῶ καὶ συνή σω ἐν ὁ δῷ ἀ μώ μῳ πό τε ἥ ξεις πρό ς με διεπορευό μην ἐν ἀ κακίᾳ
καρδίας μου ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου μου
οὐ προεθέμην πρὸ ὀ φθαλμῶ ν μου πρᾶ γμα παρά νομον ποιοῦ ντας παραβά σεις
ἐμίσησα
οὐ κ ἐκολλή θη μοι καρδία σκαμβή ἐκκλίνοντος ἀ π' ἐμοῦ τοῦ πονηροῦ οὐ κ ἐγίνωσκον
τὸ ν καταλαλοῦ ντα λά θρᾳ τοῦ πλησίον αὐ τοῦ τοῦ τον ἐξεδίωκον ὑ περηφά νῳ
ὀ φθαλμῷ καὶ ἀ πλή στῳ καρδίᾳ τού τῳ οὐ συνή σθιον
οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐπὶ τοὺ ς πιστοὺ ς τῆ ς γῆ ς τοῦ συγκαθῆ σθαι αὐ τοὺ ς μετ' ἐμοῦ
πορευό μενος ἐν ὁ δῷ ἀ μώ μῳ οὗ τό ς μοι ἐλειτού ργει
οὐ κατῴ κει ἐν μέσῳ τῆ ς οἰκίας μου ποιῶ ν ὑ περηφανίαν λαλῶ ν ἄ δικα οὐ
κατεύ θυνεν ἐναντίον τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν μου
εἰς τὰ ς πρωίας ἀ πέκτεννον πά ντας τοὺ ς ἁ μαρτωλοὺ ς τῆ ς γῆ ς τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι ἐκ
πό λεως κυρίου πά ντας τοὺ ς ἐργαζομένους τὴ ν ἀ νομίαν
προσευχὴ τῷ πτωχῷ ὅ ταν ἀ κηδιά σῃ καὶ ἐναντίον κυρίου ἐκχέῃ τὴ ν δέησιν αὐ τοῦ
εἰσά κουσον κύ ριε τῆ ς προσευχῆ ς μου καὶ ἡ κραυγή μου πρὸ ς σὲ ἐλθά τω
μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπό ν σου ἀ π' ἐμοῦ ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ θλίβωμαι κλῖνον τὸ οὖ ς
σου πρό ς με ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε ταχὺ εἰσά κουσό ν μου
ὅ τι ἐξέλιπον ὡ σεὶ καπνὸ ς αἱ ἡ μέραι μου καὶ τὰ ὀ στᾶ μου ὡ σεὶ φρύ γιον
συνεφρύ γησαν
ἐπλή γη ὡ σεὶ χό ρτος καὶ ἐξηρά νθη ἡ καρδία μου ὅ τι ἐπελαθό μην τοῦ φαγεῖν τὸ ν
ἄ ρτον μου
ἀ πὸ φωνῆ ς τοῦ στεναγμοῦ μου ἐκολλή θη τὸ ὀ στοῦ ν μου τῇ σαρκί μου
ὡ μοιώ θην πελεκᾶ νι ἐρημικῷ ἐγενή θην ὡ σεὶ νυκτικό ραξ ἐν οἰκοπέδῳ
ἠ γρύ πνησα καὶ ἐγενή θην ὡ σεὶ στρουθίον μονά ζον ἐπὶ δώ ματι
ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ὠ νείδιζό ν με οἱ ἐχθροί μου καὶ οἱ ἐπαινοῦ ντές με κατ' ἐμοῦ ὤ μνυον
ὅ τι σποδὸ ν ὡ σεὶ ἄ ρτον ἔφαγον καὶ τὸ πό μα μου μετὰ κλαυθμοῦ ἐκίρνων
ἀ πὸ προσώ που τῆ ς ὀ ργῆ ς σου καὶ τοῦ θυμοῦ σου ὅ τι ἐπά ρας κατέρραξά ς με
773

αἱ ἡ μέραι μου ὡ σεὶ σκιὰ ἐκλίθησαν καὶ ἐγὼ ὡ σεὶ χό ρτος ἐξηρά νθην
σὺ δέ κύ ριε εἰς τὸ ν αἰῶ να μένεις καὶ τὸ μνημό συνό ν σου εἰς γενεὰ ν καὶ γενεά ν
σὺ ἀ ναστὰ ς οἰκτιρή σεις τὴ ν σιων ὅ τι καιρὸ ς τοῦ οἰκτιρῆ σαι αὐ τή ν ὅ τι ἥ κει καιρό ς
ὅ τι εὐ δό κησαν οἱ δοῦ λοί σου τοὺ ς λίθους αὐ τῆ ς καὶ τὸ ν χοῦ ν αὐ τῆ ς οἰκτιρή σουσιν
καὶ φοβηθή σονται τὰ ἔθνη τὸ ὄ νομα κυρίου καὶ πά ντες οἱ βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς τὴ ν
δό ξαν σου
ὅ τι οἰκοδομή σει κύ ριος τὴ ν σιων καὶ ὀ φθή σεται ἐν τῇ δό ξῃ αὐ τοῦ
ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴ ν προσευχὴ ν τῶ ν ταπεινῶ ν καὶ οὐ κ ἐξουδένωσεν τὴ ν δέησιν
αὐ τῶ ν
γραφή τω αὕ τη εἰς γενεὰ ν ἑτέραν καὶ λαὸ ς ὁ κτιζό μενος αἰνέσει τὸ ν κύ ριον
ὅ τι ἐξέκυψεν ἐξ ὕ ψους ἁ γίου αὐ τοῦ κύ ριος ἐξ οὐ ρανοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐπέβλεψεν
τοῦ ἀ κοῦ σαι τὸ ν στεναγμὸ ν τῶ ν πεπεδημένων τοῦ λῦ σαι τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν
τεθανατωμένων
τοῦ ἀ ναγγεῖλαι ἐν σιων τὸ ὄ νομα κυρίου καὶ τὴ ν αἴνεσιν αὐ τοῦ ἐν ιερουσαλημ
ἐν τῷ συναχθῆ ναι λαοὺ ς ἐπὶ τὸ αὐ τὸ καὶ βασιλείας τοῦ δουλεύ ειν τῷ κυρίῳ
ἀ πεκρίθη αὐ τῷ ἐν ὁ δῷ ἰσχύ ος αὐ τοῦ τὴ ν ὀ λιγό τητα τῶ ν ἡ μερῶ ν μου ἀ νά γγειλό ν
μοι
μὴ ἀ ναγά γῃς με ἐν ἡ μίσει ἡ μερῶ ν μου ἐν γενεᾷ γενεῶ ν τὰ ἔτη σου
κατ' ἀ ρχὰ ς σύ κύ ριε τὴ ν γῆ ν ἐθεμελίωσας καὶ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν σού εἰσιν οἱ οὐ ρανοί
αὐ τοὶ ἀ πολοῦ νται σὺ δὲ διαμενεῖς καὶ πά ντες ὡ ς ἱμά τιον παλαιωθή σονται καὶ ὡ σεὶ
περιβό λαιον ἀ λλά ξεις αὐ τού ς καὶ ἀ λλαγή σονται
σὺ δὲ ὁ αὐ τὸ ς εἶ καὶ τὰ ἔτη σου οὐ κ ἐκλείψουσιν
οἱ υἱοὶ τῶ ν δού λων σου κατασκηνώ σουσιν καὶ τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να
κατευθυνθή σεται
τῷ δαυιδ εὐ λό γει ἡ ψυχή μου τὸ ν κύ ριον καί πά ντα τὰ ἐντό ς μου τὸ ὄ νομα τὸ ἅ γιον
αὐ τοῦ
εὐ λό γει ἡ ψυχή μου τὸ ν κύ ριον καὶ μὴ ἐπιλανθά νου πά σας τὰ ς ἀ νταποδό σεις αὐ τοῦ
τὸ ν εὐ ιλατεύ οντα πά σαις ταῖς ἀ νομίαις σου τὸ ν ἰώ μενον πά σας τὰ ς νό σους σου
τὸ ν λυτρού μενον ἐκ φθορᾶ ς τὴ ν ζωή ν σου τὸ ν στεφανοῦ ντά σε ἐν ἐλέει καὶ
οἰκτιρμοῖς
τὸ ν ἐμπιπλῶ ντα ἐν ἀ γαθοῖς τὴ ν ἐπιθυμίαν σου ἀ νακαινισθή σεται ὡ ς ἀ ετοῦ ἡ νεό της
σου
ποιῶ ν ἐλεημοσύ νας ὁ κύ ριος καὶ κρίμα πᾶ σι τοῖς ἀ δικουμένοις
ἐγνώ ρισεν τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ τῷ μωυσῇ τοῖς υἱοῖς ισραηλ τὰ θελή ματα αὐ τοῦ
οἰκτίρμων καὶ ἐλεή μων ὁ κύ ριος μακρό θυμος καὶ πολυέλεος
οὐ κ εἰς τέλος ὀ ργισθή σεται οὐ δὲ εἰς τὸ ν αἰῶ να μηνιεῖ
οὐ κατὰ τὰ ς ἁ μαρτίας ἡ μῶ ν ἐποίησεν ἡ μῖν οὐ δὲ κατὰ τὰ ς ἀ νομίας ἡ μῶ ν
ἀ νταπέδωκεν ἡ μῖν
ὅ τι κατὰ τὸ ὕ ψος τοῦ οὐ ρανοῦ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἐκραταίωσεν κύ ριος τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἐπὶ
τοὺ ς φοβουμένους αὐ τό ν
καθ' ὅ σον ἀ πέχουσιν ἀ νατολαὶ ἀ πὸ δυσμῶ ν ἐμά κρυνεν ἀ φ' ἡ μῶ ν τὰ ς ἀ νομίας ἡ μῶ ν
καθὼ ς οἰκτίρει πατὴ ρ υἱού ς οἰκτίρησεν κύ ριος τοὺ ς φοβουμένους αὐ τό ν
774

ὅ τι αὐ τὸ ς ἔγνω τὸ πλά σμα ἡ μῶ ν μνή σθητι ὅ τι χοῦ ς ἐσμεν

ἄ νθρωπος ὡ σεὶ χό ρτος αἱ ἡ μέραι αὐ τοῦ ὡ σεὶ ἄ νθος τοῦ ἀ γροῦ οὕ τως ἐξανθή σει
ὅ τι πνεῦ μα διῆ λθεν ἐν αὐ τῷ καὶ οὐ χ ὑ πά ρξει καὶ οὐ κ ἐπιγνώ σεται ἔτι τὸ ν τό πον
αὐ τοῦ
τὸ δὲ ἔλεος τοῦ κυρίου ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος ἐπὶ τοὺ ς φοβουμένους
αὐ τό ν καὶ ἡ δικαιοσύ νη αὐ τοῦ ἐπὶ υἱοὺ ς υἱῶ ν
τοῖς φυλά σσουσιν τὴ ν διαθή κην αὐ τοῦ καὶ μεμνημένοις τῶ ν ἐντολῶ ν αὐ τοῦ τοῦ
ποιῆ σαι αὐ τά ς
κύ ριος ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἡ τοίμασεν τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ καὶ ἡ βασιλεία αὐ τοῦ πά ντων
δεσπό ζει
εὐ λογεῖτε τὸ ν κύ ριον πά ντες οἱ ἄ γγελοι αὐ τοῦ δυνατοὶ ἰσχύ ι ποιοῦ ντες τὸ ν λό γον
αὐ τοῦ τοῦ ἀ κοῦ σαι τῆ ς φωνῆ ς τῶ ν λό γων αὐ τοῦ
εὐ λογεῖτε τὸ ν κύ ριον πᾶ σαι αἱ δυνά μεις αὐ τοῦ λειτουργοὶ αὐ τοῦ ποιοῦ ντες τὸ
θέλημα αὐ τοῦ
εὐ λογεῖτε τὸ ν κύ ριον πά ντα τὰ ἔργα αὐ τοῦ ἐν παντὶ τό πῳ τῆ ς δεσποτείας αὐ τοῦ
εὐ λό γει ἡ ψυχή μου τὸ ν κύ ριον
τῷ δαυιδ εὐ λό γει ἡ ψυχή μου τὸ ν κύ ριον κύ ριε ὁ θεό ς μου ἐμεγαλύ νθης σφό δρα
ἐξομολό γησιν καὶ εὐ πρέπειαν ἐνεδύ σω
ἀ ναβαλλό μενος φῶ ς ὡ ς ἱμά τιον ἐκτείνων τὸ ν οὐ ρανὸ ν ὡ σεὶ δέρριν
ὁ στεγά ζων ἐν ὕ δασιν τὰ ὑ περῷ α αὐ τοῦ ὁ τιθεὶς νέφη τὴ ν ἐπίβασιν αὐ τοῦ ὁ
περιπατῶ ν ἐπὶ πτερύ γων ἀ νέμων
ὁ ποιῶ ν τοὺ ς ἀ γγέλους αὐ τοῦ πνεύ ματα καὶ τοὺ ς λειτουργοὺ ς αὐ τοῦ πῦ ρ φλέγον
ἐθεμελίωσεν τὴ ν γῆ ν ἐπὶ τὴ ν ἀ σφά λειαν αὐ τῆ ς οὐ κλιθή σεται εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ
αἰῶ νος
ἄ βυσσος ὡ ς ἱμά τιον τὸ περιβό λαιον αὐ τοῦ ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων στή σονται ὕ δατα
ἀ πὸ ἐπιτιμή σεώ ς σου φεύ ξονται ἀ πὸ φωνῆ ς βροντῆ ς σου δειλιά σουσιν
ἀ ναβαίνουσιν ὄ ρη καὶ καταβαίνουσιν πεδία εἰς τό πον ὃ ν ἐθεμελίωσας αὐ τοῖς
ὅ ριον ἔθου ὃ οὐ παρελεύ σονται οὐ δὲ ἐπιστρέψουσιν καλύ ψαι τὴ ν γῆ ν
ὁ ἐξαποστέλλων πηγὰ ς ἐν φά ραγξιν ἀ νὰ μέσον τῶ ν ὀ ρέων διελεύ σονται ὕ δατα
ποτιοῦ σιν πά ντα τὰ θηρία τοῦ ἀ γροῦ προσδέξονται ὄ ναγροι εἰς δίψαν αὐ τῶ ν
ἐπ' αὐ τὰ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ κατασκηνώ σει ἐκ μέσου τῶ ν πετρῶ ν δώ σουσιν
φωνή ν
ποτίζων ὄ ρη ἐκ τῶ ν ὑ περῴ ων αὐ τοῦ ἀ πὸ καρποῦ τῶ ν ἔργων σου χορτασθή σεται ἡ
γῆ
ἐξανατέλλων χό ρτον τοῖς κτή νεσιν καὶ χλό ην τῇ δουλείᾳ τῶ ν ἀ νθρώ πων τοῦ
ἐξαγαγεῖν ἄ ρτον ἐκ τῆ ς γῆ ς
καὶ οἶνος εὐ φραίνει καρδίαν ἀ νθρώ που τοῦ ἱλαρῦ ναι πρό σωπον ἐν ἐλαίῳ καὶ ἄ ρτος
καρδίαν ἀ νθρώ που στηρίζει
χορτασθή σεται τὰ ξύ λα τοῦ πεδίου αἱ κέδροι τοῦ λιβά νου ἃ ς ἐφύ τευσεν
ἐκεῖ στρουθία ἐννοσσεύ σουσιν τοῦ ἐρωδιοῦ ἡ οἰκία ἡ γεῖται αὐ τῶ ν
ὄ ρη τὰ ὑ ψηλὰ ταῖς ἐλά φοις πέτρα καταφυγὴ τοῖς χοιρογρυλλίοις
ἐποίησεν σελή νην εἰς καιρού ς ὁ ἥ λιος ἔγνω τὴ ν δύ σιν αὐ τοῦ
775

ἔθου σκό τος καὶ ἐγένετο νύ ξ ἐν αὐ τῇ διελεύ σονται πά ντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ
σκύ μνοι ὠ ρυό μενοι ἁ ρπά σαι καὶ ζητῆ σαι παρὰ τοῦ θεοῦ βρῶ σιν αὐ τοῖς
ἀ νέτειλεν ὁ ἥ λιος καὶ συνή χθησαν καὶ ἐν ταῖς μά νδραις αὐ τῶ ν κοιτασθή σονται
ἐξελεύ σεται ἄ νθρωπος ἐπὶ τὸ ἔργον αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τὴ ν ἐργασίαν αὐ τοῦ ἕως ἑσπέρας
ὡ ς ἐμεγαλύ νθη τὰ ἔργα σου κύ ριε πά ντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησας ἐπληρώ θη ἡ γῆ τῆ ς
κτή σεώ ς σου
αὕ τη ἡ θά λασσα ἡ μεγά λη καὶ εὐ ρύ χωρος ἐκεῖ ἑρπετά ὧ ν οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς ζῷ α
μικρὰ μετὰ μεγά λων
ἐκεῖ πλοῖα διαπορεύ ονται δρά κων οὗ τος ὃ ν ἔπλασας ἐμπαίζειν αὐ τῷ
πά ντα πρὸ ς σὲ προσδοκῶ σιν δοῦ ναι τὴ ν τροφὴ ν αὐ τοῖς εὔ καιρον
δό ντος σου αὐ τοῖς συλλέξουσιν ἀ νοίξαντος δέ σου τὴ ν χεῖρα τὰ σύ μπαντα
πλησθή σονται χρηστό τητος
ἀ ποστρέψαντος δέ σου τὸ πρό σωπον ταραχθή σονται ἀ ντανελεῖς τὸ πνεῦ μα αὐ τῶ ν
καὶ ἐκλείψουσιν καὶ εἰς τὸ ν χοῦ ν αὐ τῶ ν ἐπιστρέψουσιν
ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦ μά σου καὶ κτισθή σονται καὶ ἀ νακαινιεῖς τὸ πρό σωπον τῆ ς
γῆ ς
ἤ τω ἡ δό ξα κυρίου εἰς τὸ ν αἰῶ να εὐ φρανθή σεται κύ ριος ἐπὶ τοῖς ἔργοις αὐ τοῦ
ὁ ἐπιβλέπων ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ποιῶ ν αὐ τὴ ν τρέμειν ὁ ἁ πτό μενος τῶ ν ὀ ρέων καὶ
καπνίζονται
ᾄ σω τῷ κυρίῳ ἐν τῇ ζωῇ μου ψαλῶ τῷ θεῷ μου ἕως ὑ πά ρχω
ἡ δυνθείη αὐ τῷ ἡ διαλογή μου ἐγὼ δὲ εὐ φρανθή σομαι ἐπὶ τῷ κυρίῳ
ἐκλίποισαν ἁ μαρτωλοὶ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ἄ νομοι ὥ στε μὴ ὑ πά ρχειν αὐ τού ς εὐ λό γει ἡ
ψυχή μου τὸ ν κύ ριον
αλληλουια ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἀ παγγείλατε
ἐν τοῖς ἔθνεσιν τὰ ἔργα αὐ τοῦ
ᾄ σατε αὐ τῷ καὶ ψά λατε αὐ τῷ διηγή σασθε πά ντα τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ
ἐπαινεῖσθε ἐν τῷ ὀ νό ματι τῷ ἁ γίῳ αὐ τοῦ εὐ φρανθή τω καρδία ζητού ντων τὸ ν
κύ ριον
ζητή σατε τὸ ν κύ ριον καὶ κραταιώ θητε ζητή σατε τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ διὰ παντό ς
μνή σθητε τῶ ν θαυμασίων αὐ τοῦ ὧ ν ἐποίησεν τὰ τέρατα αὐ τοῦ καὶ τὰ κρίματα τοῦ
στό ματος αὐ τοῦ
σπέρμα αβρααμ δοῦ λοι αὐ τοῦ υἱοὶ ιακωβ ἐκλεκτοὶ αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐν πά σῃ τῇ γῇ τὰ κρίματα αὐ τοῦ
ἐμνή σθη εἰς τὸ ν αἰῶ να διαθή κης αὐ τοῦ λό γου οὗ ἐνετείλατο εἰς χιλίας γενεά ς
ὃ ν διέθετο τῷ αβρααμ καὶ τοῦ ὅ ρκου αὐ τοῦ τῷ ισαακ
καὶ ἔστησεν αὐ τὴ ν τῷ ιακωβ εἰς πρό σταγμα καὶ τῷ ισραηλ διαθή κην αἰώ νιον
λέγων σοὶ δώ σω τὴ ν γῆ ν χανααν σχοίνισμα κληρονομίας ὑ μῶ ν
ἐν τῷ εἶναι αὐ τοὺ ς ἀ ριθμῷ βραχεῖς ὀ λιγοστοὺ ς καὶ παροίκους ἐν αὐ τῇ
καὶ διῆ λθον ἐξ ἔθνους εἰς ἔθνος ἐκ βασιλείας εἰς λαὸ ν ἕτερον
οὐ κ ἀ φῆ κεν ἄ νθρωπον ἀ δικῆ σαι αὐ τοὺ ς καὶ ἤ λεγξεν ὑ πὲρ αὐ τῶ ν βασιλεῖς
μὴ ἅ πτεσθε τῶ ν χριστῶ ν μου καὶ ἐν τοῖς προφή ταις μου μὴ πονηρεύ εσθε
καὶ ἐκά λεσεν λιμὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν πᾶ ν στή ριγμα ἄ ρτου συνέτριψεν
776

ἀ πέστειλεν ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν ἄ νθρωπον εἰς δοῦ λον ἐπρά θη ιωσηφ

ἐταπείνωσαν ἐν πέδαις τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ σίδηρον διῆ λθεν ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ
μέχρι τοῦ ἐλθεῖν τὸ ν λό γον αὐ τοῦ τὸ λό γιον κυρίου ἐπύ ρωσεν αὐ τό ν
ἀ πέστειλεν βασιλεὺ ς καὶ ἔλυσεν αὐ τό ν ἄ ρχων λαῶ ν καὶ ἀ φῆ κεν αὐ τό ν
κατέστησεν αὐ τὸ ν κύ ριον τοῦ οἴκου αὐ τοῦ καὶ ἄ ρχοντα πά σης τῆ ς κτή σεως αὐ τοῦ
τοῦ παιδεῦ σαι τοὺ ς ἄ ρχοντας αὐ τοῦ ὡ ς ἑαυτὸ ν καὶ τοὺ ς πρεσβυτέρους αὐ τοῦ
σοφίσαι
καὶ εἰσῆ λθεν ισραηλ εἰς αἴγυπτον καὶ ιακωβ παρῴ κησεν ἐν γῇ χαμ
καὶ ηὔ ξησεν τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ σφό δρα καὶ ἐκραταίωσεν αὐ τὸ ν ὑ πὲρ τοὺ ς ἐχθροὺ ς
αὐ τοῦ
μετέστρεψεν τὴ ν καρδίαν αὐ τῶ ν τοῦ μισῆ σαι τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ τοῦ δολιοῦ σθαι ἐν
τοῖς δού λοις αὐ τοῦ
ἐξαπέστειλεν μωυσῆ ν τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ ααρων ὃ ν ἐξελέξατο αὐ τό ν
ἔθετο ἐν αὐ τοῖς τοὺ ς λό γους τῶ ν σημείων αὐ τοῦ καὶ τῶ ν τερά των ἐν γῇ χαμ
ἐξαπέστειλεν σκό τος καὶ ἐσκό τασεν καὶ παρεπίκραναν τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ
μετέστρεψεν τὰ ὕ δατα αὐ τῶ ν εἰς αἷμα καὶ ἀ πέκτεινεν τοὺ ς ἰχθύ ας αὐ τῶ ν
ἐξῆ ρψεν ἡ γῆ αὐ τῶ ν βατρά χους ἐν τοῖς ταμιείοις τῶ ν βασιλέων αὐ τῶ ν
εἶπεν καὶ ἦ λθεν κυνό μυια καὶ σκνῖπες ἐν πᾶ σι τοῖς ὁ ρίοις αὐ τῶ ν
ἔθετο τὰ ς βροχὰ ς αὐ τῶ ν χά λαζαν πῦ ρ καταφλέγον ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ταξεν τὰ ς ἀ μπέλους αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς συκᾶ ς αὐ τῶ ν καὶ συνέτριψεν πᾶ ν ξύ λον
ὁ ρίου αὐ τῶ ν
εἶπεν καὶ ἦ λθεν ἀ κρὶς καὶ βροῦ χος οὗ οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμό ς
καὶ κατέφαγεν πά ντα τὸ ν χό ρτον ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν καὶ κατέφαγεν τὸ ν καρπὸ ν τῆ ς
γῆ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ταξεν πᾶ ν πρωτό τοκον ἐν τῇ γῇ αὐ τῶ ν ἀ παρχὴ ν παντὸ ς πό νου αὐ τῶ ν
καὶ ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς ἐν ἀ ργυρίῳ καὶ χρυσίῳ καὶ οὐ κ ἦ ν ἐν ταῖς φυλαῖς αὐ τῶ ν
ἀ σθενῶ ν
εὐ φρά νθη αἴγυπτος ἐν τῇ ἐξό δῳ αὐ τῶ ν ὅ τι ἐπέπεσεν ὁ φό βος αὐ τῶ ν ἐπ' αὐ τού ς
διεπέτασεν νεφέλην εἰς σκέπην αὐ τοῖς καὶ πῦ ρ τοῦ φωτίσαι αὐ τοῖς τὴ ν νύ κτα
ᾔ τησαν καὶ ἦ λθεν ὀ ρτυγομή τρα καὶ ἄ ρτον οὐ ρανοῦ ἐνέπλησεν αὐ τού ς
διέρρηξεν πέτραν καὶ ἐρρύ ησαν ὕ δατα ἐπορεύ θησαν ἐν ἀ νύ δροις ποταμοί
ὅ τι ἐμνή σθη τοῦ λό γου τοῦ ἁ γίου αὐ τοῦ τοῦ πρὸ ς αβρααμ τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ
καὶ ἐξή γαγεν τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐν ἀ γαλλιά σει καὶ τοὺ ς ἐκλεκτοὺ ς αὐ τοῦ ἐν
εὐ φροσύ νῃ
καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς χώ ρας ἐθνῶ ν καὶ πό νους λαῶ ν ἐκληρονό μησαν
ὅ πως ἂ ν φυλά ξωσιν τὰ δικαιώ ματα αὐ τοῦ καὶ τὸ ν νό μον αὐ τοῦ ἐκζητή σωσιν
αλληλουια ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι χρηστό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τίς λαλή σει τὰ ς δυναστείας τοῦ κυρίου ἀ κουστὰ ς ποιή σει πά σας τὰ ς αἰνέσεις αὐ τοῦ
μακά ριοι οἱ φυλά σσοντες κρίσιν καὶ ποιοῦ ντες δικαιοσύ νην ἐν παντὶ καιρῷ
μνή σθητι ἡ μῶ ν κύ ριε ἐν τῇ εὐ δοκίᾳ τοῦ λαοῦ σου ἐπίσκεψαι ἡ μᾶ ς ἐν τῷ σωτηρίῳ
σου
777

τοῦ ἰδεῖν ἐν τῇ χρηστό τητι τῶ ν ἐκλεκτῶ ν σου τοῦ εὐ φρανθῆ ναι ἐν τῇ εὐ φροσύ νῃ
τοῦ ἔθνους σου τοῦ ἐπαινεῖσθαι μετὰ τῆ ς κληρονομίας σου
ἡ μά ρτομεν μετὰ τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ἠ νομή σαμεν ἠ δική σαμεν
οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἐν αἰγύ πτῳ οὐ συνῆ καν τὰ θαυμά σιά σου οὐ κ ἐμνή σθησαν τοῦ
πλή θους τοῦ ἐλέους σου καὶ παρεπίκραναν ἀ ναβαίνοντες ἐν τῇ ἐρυθρᾷ θαλά σσῃ
καὶ ἔσωσεν αὐ τοὺ ς ἕνεκεν τοῦ ὀ νό ματος αὐ τοῦ τοῦ γνωρίσαι τὴ ν δυναστείαν αὐ τοῦ
καὶ ἐπετίμησεν τῇ ἐρυθρᾷ θαλά σσῃ καὶ ἐξηρά νθη καὶ ὡ δή γησεν αὐ τοὺ ς ἐν ἀ βύ σσῳ
ὡ ς ἐν ἐρή μῳ
καὶ ἔσωσεν αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς μισού ντων καὶ ἐλυτρώ σατο αὐ τοὺ ς ἐκ χειρὸ ς ἐχθροῦ
καὶ ἐκά λυψεν ὕ δωρ τοὺ ς θλίβοντας αὐ τού ς εἷς ἐξ αὐ τῶ ν οὐ χ ὑ πελείφθη
καὶ ἐπίστευσαν ἐν τοῖς λό γοις αὐ τοῦ καὶ ᾖ σαν τὴ ν αἴνεσιν αὐ τοῦ
ἐτά χυναν ἐπελά θοντο τῶ ν ἔργων αὐ τοῦ οὐ χ ὑ πέμειναν τὴ ν βουλὴ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐπεθύ μησαν ἐπιθυμίαν ἐν τῇ ἐρή μῳ καὶ ἐπείρασαν τὸ ν θεὸ ν ἐν ἀ νύ δρῳ
καὶ ἔδωκεν αὐ τοῖς τὸ αἴτημα αὐ τῶ ν καὶ ἐξαπέστειλεν πλησμονὴ ν εἰς τὰ ς ψυχὰ ς
αὐ τῶ ν
καὶ παρώ ργισαν μωυσῆ ν ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ααρων τὸ ν ἅ γιον κυρίου
ἠ νοίχθη ἡ γῆ καὶ κατέπιεν δαθαν καὶ ἐκά λυψεν ἐπὶ τὴ ν συναγωγὴ ν αβιρων
καὶ ἐξεκαύ θη πῦ ρ ἐν τῇ συναγωγῇ αὐ τῶ ν φλὸ ξ κατέφλεξεν ἁ μαρτωλού ς
καὶ ἐποίησαν μό σχον ἐν χωρηβ καὶ προσεκύ νησαν τῷ γλυπτῷ
καὶ ἠ λλά ξαντο τὴ ν δό ξαν αὐ τῶ ν ἐν ὁ μοιώ ματι μό σχου ἔσθοντος χό ρτον
ἐπελά θοντο τοῦ θεοῦ τοῦ σῴ ζοντος αὐ τού ς τοῦ ποιή σαντος μεγά λα ἐν αἰγύ πτῳ
θαυμαστὰ ἐν γῇ χαμ φοβερὰ ἐπὶ θαλά σσης ἐρυθρᾶ ς
καὶ εἶπεν τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τού ς εἰ μὴ μωυσῆ ς ὁ ἐκλεκτὸ ς αὐ τοῦ ἔστη ἐν τῇ
θραύ σει ἐνώ πιον αὐ τοῦ τοῦ ἀ ποστρέψαι τὴ ν ὀ ργὴ ν αὐ τοῦ τοῦ μὴ ἐξολεθρεῦ σαι
καὶ ἐξουδένωσαν γῆ ν ἐπιθυμητή ν οὐ κ ἐπίστευσαν τῷ λό γῳ αὐ τοῦ
καὶ ἐγό γγυσαν ἐν τοῖς σκηνώ μασιν αὐ τῶ ν οὐ κ εἰσή κουσαν τῆ ς φωνῆ ς κυρίου
καὶ ἐπῆ ρεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ αὐ τοῖς τοῦ καταβαλεῖν αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ τοῦ καταβαλεῖν τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ διασκορπίσαι αὐ τοὺ ς ἐν
ταῖς χώ ραις
καὶ ἐτελέσθησαν τῷ βεελφεγωρ καὶ ἔφαγον θυσίας νεκρῶ ν
καὶ παρώ ξυναν αὐ τὸ ν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύ μασιν αὐ τῶ ν καὶ ἐπληθύ νθη ἐν αὐ τοῖς ἡ
πτῶ σις
καὶ ἔστη φινεες καὶ ἐξιλά σατο καὶ ἐκό πασεν ἡ θραῦ σις
καὶ ἐλογίσθη αὐ τῷ εἰς δικαιοσύ νην εἰς γενεὰ ν καὶ γενεὰ ν ἕως τοῦ αἰῶ νος
καὶ παρώ ργισαν αὐ τὸ ν ἐφ' ὕ δατος ἀ ντιλογίας καὶ ἐκακώ θη μωυσῆ ς δι' αὐ τού ς
ὅ τι παρεπίκραναν τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ καὶ διέστειλεν ἐν τοῖς χείλεσιν αὐ τοῦ
οὐ κ ἐξωλέθρευσαν τὰ ἔθνη ἃ εἶπεν κύ ριος αὐ τοῖς
καὶ ἐμίγησαν ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἔμαθον τὰ ἔργα αὐ τῶ ν
καὶ ἐδού λευσαν τοῖς γλυπτοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐγενή θη αὐ τοῖς εἰς σκά νδαλον
καὶ ἔθυσαν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν τοῖς δαιμονίοις
καὶ ἐξέχεαν αἷμα ἀ θῷ ον αἷμα υἱῶ ν αὐ τῶ ν καὶ θυγατέρων ὧ ν ἔθυσαν τοῖς γλυπτοῖς
χανααν καὶ ἐφονοκτονή θη ἡ γῆ ἐν τοῖς αἵμασιν
778

καὶ ἐμιά νθη ἐν τοῖς ἔργοις αὐ τῶ ν καὶ ἐπό ρνευσαν ἐν τοῖς ἐπιτηδεύ μασιν αὐ τῶ ν
καὶ ὠ ργίσθη θυμῷ κύ ριος ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐβδελύ ξατο τὴ ν κληρονομίαν
αὐ τοῦ
καὶ παρέδωκεν αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας ἐθνῶ ν καὶ ἐκυρίευσαν αὐ τῶ ν οἱ μισοῦ ντες αὐ τού ς
καὶ ἔθλιψαν αὐ τοὺ ς οἱ ἐχθροὶ αὐ τῶ ν καὶ ἐταπεινώ θησαν ὑ πὸ τὰ ς χεῖρας αὐ τῶ ν
πλεονά κις ἐρρύ σατο αὐ τού ς αὐ τοὶ δὲ παρεπίκραναν αὐ τὸ ν ἐν τῇ βουλῇ αὐ τῶ ν καὶ
ἐταπεινώ θησαν ἐν ταῖς ἀ νομίαις αὐ τῶ ν
καὶ εἶδεν ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐ τοὺ ς ἐν τῷ αὐ τὸ ν εἰσακοῦ σαι τῆ ς δεή σεως αὐ τῶ ν
καὶ ἐμνή σθη τῆ ς διαθή κης αὐ τοῦ καὶ μετεμελή θη κατὰ τὸ πλῆ θος τοῦ ἐλέους αὐ τοῦ
καὶ ἔδωκεν αὐ τοὺ ς εἰς οἰκτιρμοὺ ς ἐναντίον πά ντων τῶ ν αἰχμαλωτισά ντων αὐ τού ς
σῶ σον ἡ μᾶ ς κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν καὶ ἐπισυνά γαγε ἡ μᾶ ς ἐκ τῶ ν ἐθνῶ ν τοῦ
ἐξομολογή σασθαι τῷ ὀ νό ματι τῷ ἁ γίῳ σου τοῦ ἐγκαυχᾶ σθαι ἐν τῇ αἰνέσει σου
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος καὶ ἐρεῖ πᾶ ς ὁ
λαό ς γένοιτο γένοιτο
αλληλουια ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι χρηστό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
εἰπά τωσαν οἱ λελυτρωμένοι ὑ πὸ κυρίου οὓ ς ἐλυτρώ σατο ἐκ χειρὸ ς ἐχθροῦ
ἐκ τῶ ν χωρῶ ν συνή γαγεν αὐ τοὺ ς ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν καὶ δυσμῶ ν καὶ βορρᾶ καὶ
θαλά σσης
ἐπλανή θησαν ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐν ἀ νύ δρῳ ὁ δὸ ν πό λεως κατοικητηρίου οὐ χ εὗ ρον
πεινῶ ντες καὶ διψῶ ντες ἡ ψυχὴ αὐ τῶ ν ἐν αὐ τοῖς ἐξέλιπεν
καὶ ἐκέκραξαν πρὸ ς κύ ριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐ τού ς καὶ ἐκ τῶ ν ἀ ναγκῶ ν αὐ τῶ ν
ἐρρύ σατο αὐ τοὺ ς
καὶ ὡ δή γησεν αὐ τοὺ ς εἰς ὁ δὸ ν εὐ θεῖαν τοῦ πορευθῆ ναι εἰς πό λιν κατοικητηρίου
ἐξομολογησά σθωσαν τῷ κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐ τοῦ καὶ τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ τοῖς υἱοῖς
τῶ ν ἀ νθρώ πων
ὅ τι ἐχό ρτασεν ψυχὴ ν κενὴ ν καὶ ψυχὴ ν πεινῶ σαν ἐνέπλησεν ἀ γαθῶ ν
καθημένους ἐν σκό τει καὶ σκιᾷ θανά του πεπεδημένους ἐν πτωχείᾳ καὶ σιδή ρῳ
ὅ τι παρεπίκραναν τὰ λό για τοῦ θεοῦ καὶ τὴ ν βουλὴ ν τοῦ ὑ ψίστου παρώ ξυναν
καὶ ἐταπεινώ θη ἐν κό ποις ἡ καρδία αὐ τῶ ν ἠ σθένησαν καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ βοηθῶ ν
καὶ ἐκέκραξαν πρὸ ς κύ ριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐ τού ς καὶ ἐκ τῶ ν ἀ ναγκῶ ν αὐ τῶ ν
ἔσωσεν αὐ τοὺ ς
καὶ ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς ἐκ σκό τους καὶ σκιᾶ ς θανά του καὶ τοὺ ς δεσμοὺ ς αὐ τῶ ν
διέρρηξεν
ἐξομολογησά σθωσαν τῷ κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐ τοῦ καὶ τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ τοῖς υἱοῖς
τῶ ν ἀ νθρώ πων
ὅ τι συνέτριψεν πύ λας χαλκᾶ ς καὶ μοχλοὺ ς σιδηροῦ ς συνέκλασεν
ἀ ντελά βετο αὐ τῶ ν ἐξ ὁ δοῦ ἀ νομίας αὐ τῶ ν διὰ γὰ ρ τὰ ς ἀ νομίας αὐ τῶ ν
ἐταπεινώ θησαν
πᾶ ν βρῶ μα ἐβδελύ ξατο ἡ ψυχὴ αὐ τῶ ν καὶ ἤ γγισαν ἕως τῶ ν πυλῶ ν τοῦ θανά του
καὶ ἐκέκραξαν πρὸ ς κύ ριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐ τού ς καὶ ἐκ τῶ ν ἀ ναγκῶ ν αὐ τῶ ν
ἔσωσεν αὐ τού ς
779

ἀ πέστειλεν τὸ ν λό γον αὐ τοῦ καὶ ἰά σατο αὐ τοὺ ς καὶ ἐρρύ σατο αὐ τοὺ ς ἐκ τῶ ν
διαφθορῶ ν αὐ τῶ ν
ἐξομολογησά σθωσαν τῷ κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐ τοῦ καὶ τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ τοῖς υἱοῖς
τῶ ν ἀ νθρώ πων
καὶ θυσά τωσαν θυσίαν αἰνέσεως καὶ ἐξαγγειλά τωσαν τὰ ἔργα αὐ τοῦ ἐν ἀ γαλλιά σει
οἱ καταβαίνοντες εἰς τὴ ν θά λασσαν ἐν πλοίοις ποιοῦ ντες ἐργασίαν ἐν ὕ δασι πολλοῖς
αὐ τοὶ εἴδοσαν τὰ ἔργα κυρίου καὶ τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ ἐν τῷ βυθῷ
εἶπεν καὶ ἔστη πνεῦ μα καταιγίδος καὶ ὑ ψώ θη τὰ κύ ματα αὐ τῆ ς
ἀ ναβαίνουσιν ἕως τῶ ν οὐ ρανῶ ν καὶ καταβαίνουσιν ἕως τῶ ν ἀ βύ σσων ἡ ψυχὴ
αὐ τῶ ν ἐν κακοῖς ἐτή κετο
ἐταρά χθησαν ἐσαλεύ θησαν ὡ ς ὁ μεθύ ων καὶ πᾶ σα ἡ σοφία αὐ τῶ ν κατεπό θη
καὶ ἐκέκραξαν πρὸ ς κύ ριον ἐν τῷ θλίβεσθαι αὐ τού ς καὶ ἐκ τῶ ν ἀ ναγκῶ ν αὐ τῶ ν
ἐξή γαγεν αὐ τοὺ ς
καὶ ἐπέταξεν τῇ καταιγίδι καὶ ἔστη εἰς αὔ ραν καὶ ἐσίγησαν τὰ κύ ματα αὐ τῆ ς
καὶ εὐ φρά νθησαν ὅ τι ἡ σύ χασαν καὶ ὡ δή γησεν αὐ τοὺ ς ἐπὶ λιμένα θελή ματος αὐ τῶ ν
ἐξομολογησά σθωσαν τῷ κυρίῳ τὰ ἐλέη αὐ τοῦ καὶ τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ τοῖς υἱοῖς
τῶ ν ἀ νθρώ πων
ὑ ψωσά τωσαν αὐ τὸ ν ἐν ἐκκλησίᾳ λαοῦ καὶ ἐν καθέδρᾳ πρεσβυτέρων αἰνεσά τωσαν
αὐ τό ν
ἔθετο ποταμοὺ ς εἰς ἔρημον καὶ διεξό δους ὑ δά των εἰς δίψαν
γῆ ν καρποφό ρον εἰς ἅ λμην ἀ πὸ κακίας τῶ ν κατοικού ντων ἐν αὐ τῇ
ἔθετο ἔρημον εἰς λίμνας ὑ δά των καὶ γῆ ν ἄ νυδρον εἰς διεξό δους ὑ δά των
καὶ κατῴ κισεν ἐκεῖ πεινῶ ντας καὶ συνεστή σαντο πό λιν κατοικεσίας
καὶ ἔσπειραν ἀ γροὺ ς καὶ ἐφύ τευσαν ἀ μπελῶ νας καὶ ἐποίησαν καρπὸ ν γενή ματος
καὶ εὐ λό γησεν αὐ τού ς καὶ ἐπληθύ νθησαν σφό δρα καὶ τὰ κτή νη αὐ τῶ ν οὐ κ
ἐσμίκρυνεν
καὶ ὠ λιγώ θησαν καὶ ἐκακώ θησαν ἀ πὸ θλίψεως κακῶ ν καὶ ὀ δύ νης
ἐξεχύ θη ἐξουδένωσις ἐπ' ἄ ρχοντας καὶ ἐπλά νησεν αὐ τοὺ ς ἐν ἀ βά τῳ καὶ οὐ χ ὁ δῷ
καὶ ἐβοή θησεν πένητι ἐκ πτωχείας καὶ ἔθετο ὡ ς πρό βατα πατριά ς
ὄ ψονται εὐ θεῖς καὶ εὐ φρανθή σονται καὶ πᾶ σα ἀ νομία ἐμφρά ξει τὸ στό μα αὐ τῆ ς
τίς σοφὸ ς καὶ φυλά ξει ταῦ τα καὶ συνή σουσιν τὰ ἐλέη τοῦ κυρίου
ᾠ δὴ ψαλμοῦ τῷ δαυιδ
ἑτοίμη ἡ καρδία μου ὁ θεό ς ἑτοίμη ἡ καρδία μου ᾄ σομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῇ δό ξῃ μου
ἐξεγέρθητι ψαλτή ριον καὶ κιθά ρα ἐξεγερθή σομαι ὄ ρθρου
ἐξομολογή σομαί σοι ἐν λαοῖς κύ ριε καὶ ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν
ὅ τι μέγα ἐπά νω τῶ ν οὐ ρανῶ ν τὸ ἔλεό ς σου καὶ ἕως τῶ ν νεφελῶ ν ἡ ἀ λή θειά σου
ὑ ψώ θητι ἐπὶ τοὺ ς οὐ ρανού ς ὁ θεό ς καὶ ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἡ δό ξα σου
ὅ πως ἂ ν ῥ υσθῶ σιν οἱ ἀ γαπητοί σου σῶ σον τῇ δεξιᾷ σου καὶ ἐπά κουσό ν μου
ὁ θεὸ ς ἐλά λησεν ἐν τῷ ἁ γίῳ αὐ τοῦ ὑ ψωθή σομαι καὶ διαμεριῶ σικιμα καὶ τὴ ν
κοιλά δα τῶ ν σκηνῶ ν διαμετρή σω
ἐμό ς ἐστιν γαλααδ καὶ ἐμό ς ἐστιν μανασση καὶ εφραιμ ἀ ντίλημψις τῆ ς κεφαλῆ ς μου
ιουδας βασιλεύ ς μου
780

μωαβ λέβης τῆ ς ἐλπίδος μου ἐπὶ τὴ ν ιδουμαίαν ἐκτενῶ τὸ ὑ πό δημά μου ἐμοὶ
ἀ λλό φυλοι ὑ πετά γησαν
τίς ἀ πά ξει με εἰς πό λιν περιοχῆ ς τίς ὁ δηγή σει με ἕως τῆ ς ιδουμαίας
οὐ χὶ σύ ὁ θεό ς ὁ ἀ πωσά μενος ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἐξελεύ σῃ ὁ θεό ς ἐν ταῖς δυνά μεσιν ἡ μῶ ν
δὸ ς ἡ μῖν βοή θειαν ἐκ θλίψεως καὶ ματαία σωτηρία ἀ νθρώ που
ἐν τῷ θεῷ ποιή σομεν δύ ναμιν καὶ αὐ τὸ ς ἐξουδενώ σει τοὺ ς ἐχθροὺ ς ἡ μῶ ν
εἰς τὸ τέλος τῷ δαυιδ ψαλμό ς ὁ θεό ς τὴ ν αἴνεσίν μου μὴ παρασιωπή σῃς
ὅ τι στό μα ἁ μαρτωλοῦ καὶ στό μα δολίου ἐπ' ἐμὲ ἠ νοίχθη ἐλά λησαν κατ' ἐμοῦ
γλώ σσῃ δολίᾳ
καὶ λό γοις μίσους ἐκύ κλωσά ν με καὶ ἐπολέμησά ν με δωρεά ν
ἀ ντὶ τοῦ ἀ γαπᾶ ν με ἐνδιέβαλλό ν με ἐγὼ δὲ προσευχό μην
καὶ ἔθεντο κατ' ἐμοῦ κακὰ ἀ ντὶ ἀ γαθῶ ν καὶ μῖσος ἀ ντὶ τῆ ς ἀ γαπή σεώ ς μου
κατά στησον ἐπ' αὐ τὸ ν ἁ μαρτωλό ν καὶ διά βολος στή τω ἐκ δεξιῶ ν αὐ τοῦ
ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐ τὸ ν ἐξέλθοι καταδεδικασμένος καὶ ἡ προσευχὴ αὐ τοῦ γενέσθω
εἰς ἁ μαρτίαν
γενηθή τωσαν αἱ ἡ μέραι αὐ τοῦ ὀ λίγαι καὶ τὴ ν ἐπισκοπὴ ν αὐ τοῦ λά βοι ἕτερος
γενηθή τωσαν οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ὀ ρφανοὶ καὶ ἡ γυνὴ αὐ τοῦ χή ρα
σαλευό μενοι μεταναστή τωσαν οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ καὶ ἐπαιτησά τωσαν ἐκβληθή τωσαν ἐκ
τῶ ν οἰκοπέδων αὐ τῶ ν
ἐξερευνησά τω δανειστὴ ς πά ντα ὅ σα ὑ πά ρχει αὐ τῷ διαρπασά τωσαν ἀ λλό τριοι τοὺ ς
πό νους αὐ τοῦ
μὴ ὑ παρξά τω αὐ τῷ ἀ ντιλή μπτωρ μηδὲ γενηθή τω οἰκτίρμων τοῖς ὀ ρφανοῖς αὐ τοῦ
γενηθή τω τὰ τέκνα αὐ τοῦ εἰς ἐξολέθρευσιν ἐν γενεᾷ μιᾷ ἐξαλειφθή τω τὸ ὄ νομα
αὐ τοῦ
ἀ ναμνησθείη ἡ ἀ νομία τῶ ν πατέρων αὐ τοῦ ἔναντι κυρίου καὶ ἡ ἁ μαρτία τῆ ς μητρὸ ς
αὐ τοῦ μὴ ἐξαλειφθείη
γενηθή τωσαν ἔναντι κυρίου διὰ παντό ς καὶ ἐξολεθρευθείη ἐκ γῆ ς τὸ μνημό συνον
αὐ τῶ ν
ἀ νθ' ὧ ν οὐ κ ἐμνή σθη τοῦ ποιῆ σαι ἔλεος καὶ κατεδίωξεν ἄ νθρωπον πένητα καὶ
πτωχὸ ν καὶ κατανενυγμένον τῇ καρδίᾳ τοῦ θανατῶ σαι
καὶ ἠ γά πησεν κατά ραν καὶ ἥ ξει αὐ τῷ καὶ οὐ κ ἠ θέλησεν εὐ λογίαν καὶ
μακρυνθή σεται ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ ἐνεδύ σατο κατά ραν ὡ ς ἱμά τιον καὶ εἰσῆ λθεν ὡ ς ὕ δωρ εἰς τὰ ἔγκατα αὐ τοῦ καὶ
ὡ σεὶ ἔλαιον ἐν τοῖς ὀ στέοις αὐ τοῦ
γενηθή τω αὐ τῷ ὡ ς ἱμά τιον ὃ περιβά λλεται καὶ ὡ σεὶ ζώ νη ἣ ν διὰ παντὸ ς
περιζώ ννυται
τοῦ το τὸ ἔργον τῶ ν ἐνδιαβαλλό ντων με παρὰ κυρίου καὶ τῶ ν λαλού ντων πονηρὰ
κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς μου
καὶ σύ κύ ριε κύ ριε ποίησον μετ' ἐμοῦ ἔλεος ἕνεκεν τοῦ ὀ νό ματό ς σου ὅ τι χρηστὸ ν τὸ
ἔλεό ς σου
ῥ ῦ σαί με ὅ τι πτωχὸ ς καὶ πένης ἐγώ εἰμι καὶ ἡ καρδία μου τετά ρακται ἐντό ς μου
ὡ σεὶ σκιὰ ἐν τῷ ἐκκλῖναι αὐ τὴ ν ἀ ντανῃρέθην ἐξετινά χθην ὡ σεὶ ἀ κρίδες
781

τὰ γό νατά μου ἠ σθένησαν ἀ πὸ νηστείας καὶ ἡ σά ρξ μου ἠ λλοιώ θη δι' ἔλαιον

καὶ ἐγὼ ἐγενή θην ὄ νειδος αὐ τοῖς εἴδοσά ν με ἐσά λευσαν κεφαλὰ ς αὐ τῶ ν
βοή θησό ν μοι κύ ριε ὁ θεό ς μου σῶ σό ν με κατὰ τὸ ἔλεό ς σου
καὶ γνώ τωσαν ὅ τι ἡ χείρ σου αὕ τη καὶ σύ κύ ριε ἐποίησας αὐ τή ν
καταρά σονται αὐ τοί καὶ σὺ εὐ λογή σεις οἱ ἐπανιστανό μενοί μοι αἰσχυνθή τωσαν ὁ δὲ
δοῦ λό ς σου εὐ φρανθή σεται
ἐνδυσά σθωσαν οἱ ἐνδιαβά λλοντές με ἐντροπὴ ν καὶ περιβαλέσθωσαν ὡ σεὶ διπλοΐδα
αἰσχύ νην αὐ τῶ ν
ἐξομολογή σομαι τῷ κυρίῳ σφό δρα ἐν τῷ στό ματί μου καὶ ἐν μέσῳ πολλῶ ν αἰνέσω
αὐ τό ν
ὅ τι παρέστη ἐκ δεξιῶ ν πένητος τοῦ σῶ σαι ἐκ τῶ ν καταδιωκό ντων τὴ ν ψυχή ν μου
τῷ δαυιδ ψαλμό ς εἶπεν ὁ κύ ριος τῷ κυρίῳ μου κά θου ἐκ δεξιῶ ν μου ἕως ἂ ν θῶ τοὺ ς
ἐχθρού ς σου ὑ ποπό διον τῶ ν ποδῶ ν σου
ῥ ά βδον δυνά μεώ ς σου ἐξαποστελεῖ κύ ριος ἐκ σιων καὶ κατακυρίευε ἐν μέσῳ τῶ ν
ἐχθρῶ ν σου
μετὰ σοῦ ἡ ἀ ρχὴ ἐν ἡ μέρᾳ τῆ ς δυνά μεώ ς σου ἐν ταῖς λαμπρό τησιν τῶ ν ἁ γίων ἐκ
γαστρὸ ς πρὸ ἑωσφό ρου ἐξεγέννησά σε
ὤ μοσεν κύ ριος καὶ οὐ μεταμεληθή σεται σὺ εἶ ἱερεὺ ς εἰς τὸ ν αἰῶ να κατὰ τὴ ν τά ξιν
μελχισεδεκ
κύ ριος ἐκ δεξιῶ ν σου συνέθλασεν ἐν ἡ μέρᾳ ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ βασιλεῖς
κρινεῖ ἐν τοῖς ἔθνεσιν πληρώ σει πτώ ματα συνθλά σει κεφαλὰ ς ἐπὶ γῆ ς πολλῶ ν
ἐκ χειμά ρρου ἐν ὁ δῷ πίεται διὰ τοῦ το ὑ ψώ σει κεφαλή ν
αλληλουια ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου ἐν βουλῇ εὐ θείων καὶ
συναγωγῇ
μεγά λα τὰ ἔργα κυρίου ἐξεζητημένα εἰς πά ντα τὰ θελή ματα αὐ τοῦ
ἐξομολό γησις καὶ μεγαλοπρέπεια τὸ ἔργον αὐ τοῦ καὶ ἡ δικαιοσύ νη αὐ τοῦ μένει εἰς
τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
μνείαν ἐποιή σατο τῶ ν θαυμασίων αὐ τοῦ ἐλεή μων καὶ οἰκτίρμων ὁ κύ ριος
τροφὴ ν ἔδωκεν τοῖς φοβουμένοις αὐ τό ν μνησθή σεται εἰς τὸ ν αἰῶ να διαθή κης
αὐ τοῦ
ἰσχὺ ν ἔργων αὐ τοῦ ἀ νή γγειλεν τῷ λαῷ αὐ τοῦ τοῦ δοῦ ναι αὐ τοῖς κληρονομίαν
ἐθνῶ ν
ἔργα χειρῶ ν αὐ τοῦ ἀ λή θεια καὶ κρίσις πισταὶ πᾶ σαι αἱ ἐντολαὶ αὐ τοῦ
ἐστηριγμέναι εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος πεποιημέναι ἐν ἀ ληθείᾳ καὶ εὐ θύ τητι
λύ τρωσιν ἀ πέστειλεν τῷ λαῷ αὐ τοῦ ἐνετείλατο εἰς τὸ ν αἰῶ να διαθή κην αὐ τοῦ
ἅ γιον καὶ φοβερὸ ν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
ἀ ρχὴ σοφίας φό βος κυρίου σύ νεσις ἀ γαθὴ πᾶ σι τοῖς ποιοῦ σιν αὐ τή ν ἡ αἴνεσις
αὐ τοῦ μένει εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
αλληλουια μακά ριος ἀ νὴ ρ ὁ φοβού μενος τὸ ν κύ ριον ἐν ταῖς ἐντολαῖς αὐ τοῦ θελή σει
σφό δρα
δυνατὸ ν ἐν τῇ γῇ ἔσται τὸ σπέρμα αὐ τοῦ γενεὰ εὐ θείων εὐ λογηθή σεται
782

δό ξα καὶ πλοῦ τος ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ καὶ ἡ δικαιοσύ νη αὐ τοῦ μένει εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ
αἰῶ νος
ἐξανέτειλεν ἐν σκό τει φῶ ς τοῖς εὐ θέσιν ἐλεή μων καὶ οἰκτίρμων καὶ δίκαιος
χρηστὸ ς ἀ νὴ ρ ὁ οἰκτίρων καὶ κιχρῶ ν οἰκονομή σει τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ ἐν κρίσει
ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να οὐ σαλευθή σεται εἰς μνημό συνον αἰώ νιον ἔσται δίκαιος
ἀ πὸ ἀ κοῆ ς πονηρᾶ ς οὐ φοβηθή σεται ἑτοίμη ἡ καρδία αὐ τοῦ ἐλπίζειν ἐπὶ κύ ριον
ἐστή ρικται ἡ καρδία αὐ τοῦ οὐ μὴ φοβηθῇ ἕως οὗ ἐπίδῃ ἐπὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ
ἐσκό ρπισεν ἔδωκεν τοῖς πένησιν ἡ δικαιοσύ νη αὐ τοῦ μένει εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ
αἰῶ νος τὸ κέρας αὐ τοῦ ὑ ψωθή σεται ἐν δό ξῃ
ἁ μαρτωλὸ ς ὄ ψεται καὶ ὀ ργισθή σεται τοὺ ς ὀ δό ντας αὐ τοῦ βρύ ξει καὶ τακή σεται
ἐπιθυμία ἁ μαρτωλῶ ν ἀ πολεῖται
αλληλουια αἰνεῖτε παῖδες κύ ριον αἰνεῖτε τὸ ὄ νομα κυρίου
εἴη τὸ ὄ νομα κυρίου εὐ λογημένον ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος
ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἡ λίου μέχρι δυσμῶ ν αἰνεῖτε τὸ ὄ νομα κυρίου
ὑ ψηλὸ ς ἐπὶ πά ντα τὰ ἔθνη ὁ κύ ριος ἐπὶ τοὺ ς οὐ ρανοὺ ς ἡ δό ξα αὐ τοῦ
τίς ὡ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ὁ ἐν ὑ ψηλοῖς κατοικῶ ν
καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορῶ ν ἐν τῷ οὐ ρανῷ καὶ ἐν τῇ γῇ
ὁ ἐγείρων ἀ πὸ γῆ ς πτωχὸ ν καὶ ἀ πὸ κοπρίας ἀ νυψῶ ν πένητα
τοῦ καθίσαι αὐ τὸ ν μετὰ ἀ ρχό ντων μετὰ ἀ ρχό ντων λαοῦ αὐ τοῦ
ὁ κατοικίζων στεῖραν ἐν οἴκῳ μητέρα τέκνων εὐ φραινομένην
αλληλουια ἐν ἐξό δῳ ισραηλ ἐξ αἰγύ πτου οἴκου ιακωβ ἐκ λαοῦ βαρβά ρου
ἐγενή θη ιουδαία ἁ γίασμα αὐ τοῦ ισραηλ ἐξουσία αὐ τοῦ
ἡ θά λασσα εἶδεν καὶ ἔφυγεν ὁ ιορδά νης ἐστρά φη εἰς τὰ ὀ πίσω
τὰ ὄ ρη ἐσκίρτησαν ὡ σεὶ κριοὶ καὶ οἱ βουνοὶ ὡ ς ἀ ρνία προβά των
τί σοί ἐστιν θά λασσα ὅ τι ἔφυγες καὶ σοί ιορδά νη ὅ τι ἀ νεχώ ρησας εἰς τὰ ὀ πίσω
τὰ ὄ ρη ὅ τι ἐσκιρτή σατε ὡ σεὶ κριοί καὶ οἱ βουνοὶ ὡ ς ἀ ρνία προβά των
ἀ πὸ προσώ που κυρίου ἐσαλεύ θη ἡ γῆ ἀ πὸ προσώ που τοῦ θεοῦ ιακωβ
τοῦ στρέψαντος τὴ ν πέτραν εἰς λίμνας ὑ δά των καὶ τὴ ν ἀ κρό τομον εἰς πηγὰ ς
ὑ δά των
μὴ ἡ μῖν κύ ριε μὴ ἡ μῖν ἀ λλ' ἢ τῷ ὀ νό ματί σου δὸ ς δό ξαν ἐπὶ τῷ ἐλέει σου καὶ τῇ
ἀ ληθείᾳ σου
μή ποτε εἴπωσιν τὰ ἔθνη ποῦ ἐστιν ὁ θεὸ ς αὐ τῶ ν
ὁ δὲ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἄ νω ἐν τοῖς οὐ ρανοῖς καὶ ἐν τῇ γῇ πά ντα ὅ σα
ἠ θέλησεν ἐποίησεν
τὰ εἴδωλα τῶ ν ἐθνῶ ν ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον ἔργα χειρῶ ν ἀ νθρώ πων
στό μα ἔχουσιν καὶ οὐ λαλή σουσιν ὀ φθαλμοὺ ς ἔχουσιν καὶ οὐ κ ὄ ψονται
ὦ τα ἔχουσιν καὶ οὐ κ ἀ κού σονται ῥ ῖνας ἔχουσιν καὶ οὐ κ ὀ σφρανθή σονται
χεῖρας ἔχουσιν καὶ οὐ ψηλαφή σουσιν πό δας ἔχουσιν καὶ οὐ περιπατή σουσιν οὐ
φωνή σουσιν ἐν τῷ λά ρυγγι αὐ τῶ ν
ὅ μοιοι αὐ τοῖς γένοιντο οἱ ποιοῦ ντες αὐ τὰ καὶ πά ντες οἱ πεποιθό τες ἐπ' αὐ τοῖς
οἶκος ισραηλ ἤ λπισεν ἐπὶ κύ ριον βοηθὸ ς αὐ τῶ ν καὶ ὑ περασπιστὴ ς αὐ τῶ ν ἐστιν
οἶκος ααρων ἤ λπισεν ἐπὶ κύ ριον βοηθὸ ς αὐ τῶ ν καὶ ὑ περασπιστὴ ς αὐ τῶ ν ἐστιν
783

οἱ φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον ἤ λπισαν ἐπὶ κύ ριον βοηθὸ ς αὐ τῶ ν καὶ ὑ περασπιστὴ ς

αὐ τῶ ν ἐστιν
κύ ριος ἐμνή σθη ἡ μῶ ν καὶ εὐ λό γησεν ἡ μᾶ ς εὐ λό γησεν τὸ ν οἶκον ισραηλ εὐ λό γησεν
τὸ ν οἶκον ααρων
εὐ λό γησεν τοὺ ς φοβουμένους τὸ ν κύ ριον τοὺ ς μικροὺ ς μετὰ τῶ ν μεγά λων
προσθείη κύ ριος ἐφ' ὑ μᾶ ς ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ ἐπὶ τοὺ ς υἱοὺ ς ὑ μῶ ν
εὐ λογημένοι ὑ μεῖς τῷ κυρίῳ τῷ ποιή σαντι τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
ὁ οὐ ρανὸ ς τοῦ οὐ ρανοῦ τῷ κυρίῳ τὴ ν δὲ γῆ ν ἔδωκεν τοῖς υἱοῖς τῶ ν ἀ νθρώ πων
οὐ χ οἱ νεκροὶ αἰνέσουσίν σε κύ ριε οὐ δὲ πά ντες οἱ καταβαίνοντες εἰς ᾅ δου
ἀ λλ' ἡ μεῖς οἱ ζῶ ντες εὐ λογή σομεν τὸ ν κύ ριον ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος
αλληλουια ἠ γά πησα ὅ τι εἰσακού σεται κύ ριος τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς δεή σεώ ς μου
ὅ τι ἔκλινεν τὸ οὖ ς αὐ τοῦ ἐμοί καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις μου ἐπικαλέσομαι
περιέσχον με ὠ δῖνες θανά του κίνδυνοι ᾅ δου εὕ ροσά ν με θλῖψιν καὶ ὀ δύ νην εὗ ρον
καὶ τὸ ὄ νομα κυρίου ἐπεκαλεσά μην ὦ κύ ριε ῥ ῦ σαι τὴ ν ψυχή ν μου
ἐλεή μων ὁ κύ ριος καὶ δίκαιος καὶ ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐλεᾷ
φυλά σσων τὰ νή πια ὁ κύ ριος ἐταπεινώ θην καὶ ἔσωσέν με
ἐπίστρεψον ἡ ψυχή μου εἰς τὴ ν ἀ νά παυσίν σου ὅ τι κύ ριος εὐ ηργέτησέν σε
ὅ τι ἐξείλατο τὴ ν ψυχή ν μου ἐκ θανά του τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου ἀ πὸ δακρύ ων καὶ τοὺ ς
πό δας μου ἀ πὸ ὀ λισθή ματος
εὐ αρεστή σω ἐναντίον κυρίου ἐν χώ ρᾳ ζώ ντων
αλληλουια ἐπίστευσα διὸ ἐλά λησα ἐγὼ δὲ ἐταπεινώ θην σφό δρα
ἐγὼ εἶπα ἐν τῇ ἐκστά σει μου πᾶ ς ἄ νθρωπος ψεύ στης
τί ἀ νταποδώ σω τῷ κυρίῳ περὶ πά ντων ὧ ν ἀ νταπέδωκέν μοι
ποτή ριον σωτηρίου λή μψομαι καὶ τὸ ὄ νομα κυρίου ἐπικαλέσομαι
τίμιος ἐναντίον κυρίου ὁ θά νατος τῶ ν ὁ σίων αὐ τοῦ
ὦ κύ ριε ἐγὼ δοῦ λος σό ς ἐγὼ δοῦ λος σὸ ς καὶ υἱὸ ς τῆ ς παιδίσκης σου διέρρηξας τοὺ ς
δεσμού ς μου
σοὶ θύ σω θυσίαν αἰνέσεως
τὰ ς εὐ χά ς μου τῷ κυρίῳ ἀ ποδώ σω ἐναντίον παντὸ ς τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ
ἐν αὐ λαῖς οἴκου κυρίου ἐν μέσῳ σου ιερουσαλημ
αλληλουια αἰνεῖτε τὸ ν κύ ριον πά ντα τὰ ἔθνη ἐπαινέσατε αὐ τό ν πά ντες οἱ λαοί
ὅ τι ἐκραταιώ θη τὸ ἔλεος αὐ τοῦ ἐφ' ἡ μᾶ ς καὶ ἡ ἀ λή θεια τοῦ κυρίου μένει εἰς τὸ ν
αἰῶ να
αλληλουια ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι ἀ γαθό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
εἰπά τω δὴ οἶκος ισραηλ ὅ τι ἀ γαθό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
εἰπά τω δὴ οἶκος ααρων ὅ τι ἀ γαθό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
εἰπά τωσαν δὴ πά ντες οἱ φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον ὅ τι ἀ γαθό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ
ἔλεος αὐ τοῦ
ἐν θλίψει ἐπεκαλεσά μην τὸ ν κύ ριον καὶ ἐπή κουσέν μου εἰς πλατυσμό ν
κύ ριος ἐμοὶ βοηθό ς οὐ φοβηθή σομαι τί ποιή σει μοι ἄ νθρωπος
κύ ριος ἐμοὶ βοηθό ς κἀ γὼ ἐπό ψομαι τοὺ ς ἐχθρού ς μου
ἀ γαθὸ ν πεποιθέναι ἐπὶ κύ ριον ἢ πεποιθέναι ἐπ' ἄ νθρωπον
784

ἀ γαθὸ ν ἐλπίζειν ἐπὶ κύ ριον ἢ ἐλπίζειν ἐπ' ἄ ρχοντας

πά ντα τὰ ἔθνη ἐκύ κλωσά ν με καὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου ἠ μυνά μην αὐ τού ς
κυκλώ σαντες ἐκύ κλωσά ν με καὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου ἠ μυνά μην αὐ τού ς
ἐκύ κλωσά ν με ὡ σεὶ μέλισσαι κηρίον καὶ ἐξεκαύ θησαν ὡ σεὶ πῦ ρ ἐν ἀ κά νθαις καὶ τῷ
ὀ νό ματι κυρίου ἠ μυνά μην αὐ τού ς
ὠ σθεὶς ἀ νετρά πην τοῦ πεσεῖν καὶ ὁ κύ ριος ἀ ντελά βετό μου
ἰσχύ ς μου καὶ ὕ μνησίς μου ὁ κύ ριος καὶ ἐγένετό μοι εἰς σωτηρίαν
φωνὴ ἀ γαλλιά σεως καὶ σωτηρίας ἐν σκηναῖς δικαίων δεξιὰ κυρίου ἐποίησεν
δύ ναμιν
δεξιὰ κυρίου ὕ ψωσέν με δεξιὰ κυρίου ἐποίησεν δύ ναμιν
οὐ κ ἀ ποθανοῦ μαι ἀ λλὰ ζή σομαι καὶ ἐκδιηγή σομαι τὰ ἔργα κυρίου
παιδεύ ων ἐπαίδευσέν με ὁ κύ ριος καὶ τῷ θανά τῳ οὐ παρέδωκέν με
ἀ νοίξατέ μοι πύ λας δικαιοσύ νης εἰσελθὼ ν ἐν αὐ ταῖς ἐξομολογή σομαι τῷ κυρίῳ
αὕ τη ἡ πύ λη τοῦ κυρίου δίκαιοι εἰσελεύ σονται ἐν αὐ τῇ
ἐξομολογή σομαί σοι ὅ τι ἐπή κουσά ς μου καὶ ἐγένου μοι εἰς σωτηρίαν
λίθον ὃ ν ἀ πεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦ ντες οὗ τος ἐγενή θη εἰς κεφαλὴ ν γωνίας
παρὰ κυρίου ἐγένετο αὕ τη καὶ ἔστιν θαυμαστὴ ἐν ὀ φθαλμοῖς ἡ μῶ ν
αὕ τη ἡ ἡ μέρα ἣ ν ἐποίησεν ὁ κύ ριος ἀ γαλλιασώ μεθα καὶ εὐ φρανθῶ μεν ἐν αὐ τῇ
ὦ κύ ριε σῶ σον δή ὦ κύ ριε εὐ ό δωσον δή
εὐ λογημένος ὁ ἐρχό μενος ἐν ὀ νό ματι κυρίου εὐ λογή καμεν ὑ μᾶ ς ἐξ οἴκου κυρίου
θεὸ ς κύ ριος καὶ ἐπέφανεν ἡ μῖν συστή σασθε ἑορτὴ ν ἐν τοῖς πυκά ζουσιν ἕως τῶ ν
κερά των τοῦ θυσιαστηρίου
θεό ς μου εἶ σύ καὶ ἐξομολογή σομαί σοι θεό ς μου εἶ σύ καὶ ὑ ψώ σω σε
ἐξομολογή σομαί σοι ὅ τι ἐπή κουσά ς μου καὶ ἐγένου μοι εἰς σωτηρίαν
ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι ἀ γαθό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
αλληλουια αλφ μακά ριοι οἱ ἄ μωμοι ἐν ὁ δῷ οἱ πορευό μενοι ἐν νό μῳ κυρίου
μακά ριοι οἱ ἐξερευνῶ ντες τὰ μαρτύ ρια αὐ τοῦ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ ἐκζητή σουσιν αὐ τό ν
οὐ γὰ ρ οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν ἀ νομίαν ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ ἐπορεύ θησαν
σὺ ἐνετείλω τὰ ς ἐντολά ς σου φυλά ξασθαι σφό δρα
ὄ φελον κατευθυνθείησαν αἱ ὁ δοί μου τοῦ φυλά ξασθαι τὰ δικαιώ ματά σου
τό τε οὐ μὴ ἐπαισχυνθῶ ἐν τῷ με ἐπιβλέπειν ἐπὶ πά σας τὰ ς ἐντολά ς σου
ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ἐν εὐ θύ τητι καρδίας ἐν τῷ μεμαθηκέναι με τὰ κρίματα
τῆ ς δικαιοσύ νης σου
τὰ δικαιώ ματά σου φυλά ξω μή με ἐγκαταλίπῃς ἕως σφό δρα
βηθ ἐν τίνι κατορθώ σει ὁ νεώ τερος τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ ἐν τῷ φυλά σσεσθαι τοὺ ς
λό γους σου
ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου ἐξεζή τησά σε μὴ ἀ πώ σῃ με ἀ πὸ τῶ ν ἐντολῶ ν σου
ἐν τῇ καρδίᾳ μου ἔκρυψα τὰ λό γιά σου ὅ πως ἂ ν μὴ ἁ μά ρτω σοι
εὐ λογητὸ ς εἶ κύ ριε δίδαξό ν με τὰ δικαιώ ματά σου
ἐν τοῖς χείλεσίν μου ἐξή γγειλα πά ντα τὰ κρίματα τοῦ στό ματό ς σου
ἐν τῇ ὁ δῷ τῶ ν μαρτυρίων σου ἐτέρφθην ὡ ς ἐπὶ παντὶ πλού τῳ
ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου ἀ δολεσχή σω καὶ κατανοή σω τὰ ς ὁ δού ς σου
785

ἐν τοῖς δικαιώ μασίν σου μελετή σω οὐ κ ἐπιλή σομαι τῶ ν λό γων σου

γιμαλ ἀ νταπό δος τῷ δού λῳ σου ζή σομαι καὶ φυλά ξω τοὺ ς λό γους σου
ἀ ποκά λυψον τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου καὶ κατανοή σω τὰ θαυμά σιά σου ἐκ τοῦ νό μου
σου
πά ροικος ἐγώ εἰμι ἐν τῇ γῇ μὴ ἀ ποκρύ ψῃς ἀ π' ἐμοῦ τὰ ς ἐντολά ς σου
ἐπεπό θησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆ σαι τὰ κρίματά σου ἐν παντὶ καιρῷ
ἐπετίμησας ὑ περηφά νοις ἐπικατά ρατοι οἱ ἐκκλίνοντες ἀ πὸ τῶ ν ἐντολῶ ν σου
περίελε ἀ π' ἐμοῦ ὄ νειδος καὶ ἐξουδένωσιν ὅ τι τὰ μαρτύ ριά σου ἐξεζή τησα
καὶ γὰ ρ ἐκά θισαν ἄ ρχοντες καὶ κατ' ἐμοῦ κατελά λουν ὁ δὲ δοῦ λό ς σου ἠ δολέσχει ἐν
τοῖς δικαιώ μασίν σου
καὶ γὰ ρ τὰ μαρτύ ριά σου μελέτη μού ἐστιν καὶ αἱ συμβουλίαι μου τὰ δικαιώ ματά
σου
δελθ ἐκολλή θη τῷ ἐδά φει ἡ ψυχή μου ζῆ σό ν με κατὰ τὸ ν λό γον σου
τὰ ς ὁ δού ς μου ἐξή γγειλα καὶ ἐπή κουσά ς μου δίδαξό ν με τὰ δικαιώ ματά σου
ὁ δὸ ν δικαιωμά των σου συνέτισό ν με καὶ ἀ δολεσχή σω ἐν τοῖς θαυμασίοις σου
ἔσταξεν ἡ ψυχή μου ἀ πὸ ἀ κηδίας βεβαίωσό ν με ἐν τοῖς λό γοις σου
ὁ δὸ ν ἀ δικίας ἀ πό στησον ἀ π' ἐμοῦ καὶ τῷ νό μῳ σου ἐλέησό ν με
ὁ δὸ ν ἀ ληθείας ᾑ ρετισά μην τὰ κρίματά σου οὐ κ ἐπελαθό μην
ἐκολλή θην τοῖς μαρτυρίοις σου κύ ριε μή με καταισχύ νῃς
ὁ δὸ ν ἐντολῶ ν σου ἔδραμον ὅ ταν ἐπλά τυνας τὴ ν καρδίαν μου
η νομοθέτησό ν με κύ ριε τὴ ν ὁ δὸ ν τῶ ν δικαιωμά των σου καὶ ἐκζητή σω αὐ τὴ ν διὰ
παντό ς
συνέτισό ν με καὶ ἐξερευνή σω τὸ ν νό μον σου καὶ φυλά ξω αὐ τὸ ν ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου
ὁ δή γησό ν με ἐν τρίβῳ τῶ ν ἐντολῶ ν σου ὅ τι αὐ τὴ ν ἠ θέλησα
κλῖνον τὴ ν καρδίαν μου εἰς τὰ μαρτύ ριά σου καὶ μὴ εἰς πλεονεξίαν
ἀ πό στρεψον τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου τοῦ μὴ ἰδεῖν ματαιό τητα ἐν τῇ ὁ δῷ σου ζῆ σό ν με
στῆ σον τῷ δού λῳ σου τὸ λό γιό ν σου εἰς τὸ ν φό βον σου
περίελε τὸ ν ὀ νειδισμό ν μου ὃ ν ὑ πώ πτευσα τὰ γὰ ρ κρίματά σου χρηστά
ἰδοὺ ἐπεθύ μησα τὰ ς ἐντολά ς σου ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ σου ζῆ σό ν με
ουαυ καὶ ἔλθοι ἐπ' ἐμὲ τὸ ἔλεό ς σου κύ ριε τὸ σωτή ριό ν σου κατὰ τὸ λό γιό ν σου
καὶ ἀ ποκριθή σομαι τοῖς ὀ νειδίζουσί με λό γον ὅ τι ἤ λπισα ἐπὶ τοὺ ς λό γους σου
καὶ μὴ περιέλῃς ἐκ τοῦ στό ματό ς μου λό γον ἀ ληθείας ἕως σφό δρα ὅ τι ἐπὶ τὰ
κρίματά σου ἐπή λπισα
καὶ φυλά ξω τὸ ν νό μον σου διὰ παντό ς εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
καὶ ἐπορευό μην ἐν πλατυσμῷ ὅ τι τὰ ς ἐντολά ς σου ἐξεζή τησα
καὶ ἐλά λουν ἐν τοῖς μαρτυρίοις σου ἐναντίον βασιλέων καὶ οὐ κ ᾐ σχυνό μην
καὶ ἐμελέτων ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου αἷς ἠ γά πησα σφό δρα
καὶ ἦ ρα τὰ ς χεῖρά ς μου πρὸ ς τὰ ς ἐντολά ς σου ἃ ς ἠ γά πησα καὶ ἠ δολέσχουν ἐν τοῖς
δικαιώ μασίν σου
ζαι μνή σθητι τὸ ν λό γον σου τῷ δού λῳ σου ᾧ ἐπή λπισά ς με
αὕ τη με παρεκά λεσεν ἐν τῇ ταπεινώ σει μου ὅ τι τὸ λό γιό ν σου ἔζησέν με
ὑ περή φανοι παρηνό μουν ἕως σφό δρα ἀ πὸ δὲ τοῦ νό μου σου οὐ κ ἐξέκλινα
786

ἐμνή σθην τῶ ν κριμά των σου ἀ π' αἰῶ νος κύ ριε καὶ παρεκλή θην
ἀ θυμία κατέσχεν με ἀ πὸ ἁ μαρτωλῶ ν τῶ ν ἐγκαταλιμπανό ντων τὸ ν νό μον σου
ψαλτὰ ἦ σά ν μοι τὰ δικαιώ ματά σου ἐν τό πῳ παροικίας μου
ἐμνή σθην ἐν νυκτὶ τοῦ ὀ νό ματό ς σου κύ ριε καὶ ἐφύ λαξα τὸ ν νό μον σου
αὕ τη ἐγενή θη μοι ὅ τι τὰ δικαιώ ματά σου ἐξεζή τησα
ηθ μερίς μου κύ ριε εἶπα φυλά ξασθαι τὸ ν νό μον σου
ἐδεή θην τοῦ προσώ που σου ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου ἐλέησό ν με κατὰ τὸ λό γιό ν σου
διελογισά μην τὰ ς ὁ δού ς σου καὶ ἐπέστρεψα τοὺ ς πό δας μου εἰς τὰ μαρτύ ριά σου
ἡ τοιμά σθην καὶ οὐ κ ἐταρά χθην τοῦ φυλά ξασθαι τὰ ς ἐντολά ς σου
σχοινία ἁ μαρτωλῶ ν περιεπλά κησά ν μοι καὶ τοῦ νό μου σου οὐ κ ἐπελαθό μην
μεσονύ κτιον ἐξηγειρό μην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆ ς δικαιοσύ νης
σου
μέτοχος ἐγώ εἰμι πά ντων τῶ ν φοβουμένων σε καὶ τῶ ν φυλασσό ντων τὰ ς ἐντολά ς
σου
τοῦ ἐλέους σου κύ ριε πλή ρης ἡ γῆ τὰ δικαιώ ματά σου δίδαξό ν με
τηθ χρηστό τητα ἐποίησας μετὰ τοῦ δού λου σου κύ ριε κατὰ τὸ ν λό γον σου
χρηστό τητα καὶ παιδείαν καὶ γνῶ σιν δίδαξό ν με ὅ τι ταῖς ἐντολαῖς σου ἐπίστευσα
πρὸ τοῦ με ταπεινωθῆ ναι ἐγὼ ἐπλημμέλησα διὰ τοῦ το τὸ λό γιό ν σου ἐφύ λαξα
χρηστὸ ς εἶ σύ κύ ριε καὶ ἐν τῇ χρηστό τητί σου δίδαξό ν με τὰ δικαιώ ματά σου
ἐπληθύ νθη ἐπ' ἐμὲ ἀ δικία ὑ περηφά νων ἐγὼ δὲ ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου ἐξερευνή σω τὰ ς
ἐντολά ς σου
ἐτυρώ θη ὡ ς γά λα ἡ καρδία αὐ τῶ ν ἐγὼ δὲ τὸ ν νό μον σου ἐμελέτησα
ἀ γαθό ν μοι ὅ τι ἐταπείνωσά ς με ὅ πως ἂ ν μά θω τὰ δικαιώ ματά σου
ἀ γαθό ν μοι ὁ νό μος τοῦ στό ματό ς σου ὑ πὲρ χιλιά δας χρυσίου καὶ ἀ ργυρίου
ιωθ αἱ χεῖρές σου ἐποίησά ν με καὶ ἔπλασά ν με συνέτισό ν με καὶ μαθή σομαι τὰ ς
ἐντολά ς σου
οἱ φοβού μενοί σε ὄ ψονταί με καὶ εὐ φρανθή σονται ὅ τι εἰς τοὺ ς λό γους σου
ἐπή λπισα
ἔγνων κύ ριε ὅ τι δικαιοσύ νη τὰ κρίματά σου καὶ ἀ ληθείᾳ ἐταπείνωσά ς με
γενηθή τω δὴ τὸ ἔλεό ς σου τοῦ παρακαλέσαι με κατὰ τὸ λό γιό ν σου τῷ δού λῳ σου
ἐλθέτωσά ν μοι οἱ οἰκτιρμοί σου καὶ ζή σομαι ὅ τι ὁ νό μος σου μελέτη μού ἐστιν
αἰσχυνθή τωσαν ὑ περή φανοι ὅ τι ἀ δίκως ἠ νό μησαν εἰς ἐμέ ἐγὼ δὲ ἀ δολεσχή σω ἐν
ταῖς ἐντολαῖς σου
ἐπιστρεψά τωσά ν μοι οἱ φοβού μενοί σε καὶ οἱ γινώ σκοντες τὰ μαρτύ ριά σου
γενηθή τω ἡ καρδία μου ἄ μωμος ἐν τοῖς δικαιώ μασίν σου ὅ πως ἂ ν μὴ αἰσχυνθῶ
χαφ ἐκλείπει εἰς τὸ σωτή ριό ν σου ἡ ψυχή μου καὶ εἰς τὸ ν λό γον σου ἐπή λπισα
ἐξέλιπον οἱ ὀ φθαλμοί μου εἰς τὸ λό γιό ν σου λέγοντες πό τε παρακαλέσεις με
ὅ τι ἐγενή θην ὡ ς ἀ σκὸ ς ἐν πά χνῃ τὰ δικαιώ ματά σου οὐ κ ἐπελαθό μην
πό σαι εἰσὶν αἱ ἡ μέραι τοῦ δού λου σου πό τε ποιή σεις μοι ἐκ τῶ ν καταδιωκό ντων με
κρίσιν
διηγή σαντό μοι παρά νομοι ἀ δολεσχίας ἀ λλ' οὐ χ ὡ ς ὁ νό μος σου κύ ριε
πᾶ σαι αἱ ἐντολαί σου ἀ λή θεια ἀ δίκως κατεδίωξά ν με βοή θησό ν μοι
787

παρὰ βραχὺ συνετέλεσά ν με ἐν τῇ γῇ ἐγὼ δὲ οὐ κ ἐγκατέλιπον τὰ ς ἐντολά ς σου

κατὰ τὸ ἔλεό ς σου ζῆ σό ν με καὶ φυλά ξω τὰ μαρτύ ρια τοῦ στό ματό ς σου
λαβδ εἰς τὸ ν αἰῶ να κύ ριε ὁ λό γος σου διαμένει ἐν τῷ οὐ ρανῷ
εἰς γενεὰ ν καὶ γενεὰ ν ἡ ἀ λή θειά σου ἐθεμελίωσας τὴ ν γῆ ν καὶ διαμένει
τῇ διατά ξει σου διαμένει ἡ ἡ μέρα ὅ τι τὰ σύ μπαντα δοῦ λα σά
εἰ μὴ ὅ τι ὁ νό μος σου μελέτη μού ἐστιν τό τε ἂ ν ἀ πωλό μην ἐν τῇ ταπεινώ σει μου
εἰς τὸ ν αἰῶ να οὐ μὴ ἐπιλά θωμαι τῶ ν δικαιωμά των σου ὅ τι ἐν αὐ τοῖς ἔζησά ς με
κύ ριε
σό ς εἰμι ἐγώ σῶ σό ν με ὅ τι τὰ δικαιώ ματά σου ἐξεζή τησα
ἐμὲ ὑ πέμειναν ἁ μαρτωλοὶ τοῦ ἀ πολέσαι με τὰ μαρτύ ριά σου συνῆ κα
πά σης συντελείας εἶδον πέρας πλατεῖα ἡ ἐντολή σου σφό δρα
μημ ὡ ς ἠ γά πησα τὸ ν νό μον σου κύ ριε ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν μελέτη μού ἐστιν
ὑ πὲρ τοὺ ς ἐχθρού ς μου ἐσό φισά ς με τὴ ν ἐντολή ν σου ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ νά μοί ἐστιν
ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς διδά σκοντά ς με συνῆ κα ὅ τι τὰ μαρτύ ριά σου μελέτη μού ἐστιν
ὑ πὲρ πρεσβυτέρους συνῆ κα ὅ τι τὰ ς ἐντολά ς σου ἐξεζή τησα
ἐκ πά σης ὁ δοῦ πονηρᾶ ς ἐκώ λυσα τοὺ ς πό δας μου ὅ πως ἂ ν φυλά ξω τοὺ ς λό γους
σου
ἀ πὸ τῶ ν κριμά των σου οὐ κ ἐξέκλινα ὅ τι σὺ ἐνομοθέτησά ς μοι
ὡ ς γλυκέα τῷ λά ρυγγί μου τὰ λό γιά σου ὑ πὲρ μέλι καὶ κηρίον τῷ στό ματί μου
ἀ πὸ τῶ ν ἐντολῶ ν σου συνῆ κα διὰ τοῦ το ἐμίσησα πᾶ σαν ὁ δὸ ν ἀ δικίας ὅ τι σὺ
ἐνομοθέτησά ς μοι
νουν λύ χνος τοῖς ποσίν μου ὁ λό γος σου καὶ φῶ ς ταῖς τρίβοις μου
ὀ μώ μοκα καὶ ἔστησα τοῦ φυλά ξασθαι τὰ κρίματα τῆ ς δικαιοσύ νης σου
ἐταπεινώ θην ἕως σφό δρα κύ ριε ζῆ σό ν με κατὰ τὸ ν λό γον σου
τὰ ἑκού σια τοῦ στό ματό ς μου εὐ δό κησον δή κύ ριε καὶ τὰ κρίματά σου δίδαξό ν με
ἡ ψυχή μου ἐν ταῖς χερσίν μου διὰ παντό ς καὶ τοῦ νό μου σου οὐ κ ἐπελαθό μην
ἔθεντο ἁ μαρτωλοὶ παγίδα μοι καὶ ἐκ τῶ ν ἐντολῶ ν σου οὐ κ ἐπλανή θην
ἐκληρονό μησα τὰ μαρτύ ριά σου εἰς τὸ ν αἰῶ να ὅ τι ἀ γαλλίαμα τῆ ς καρδίας μού εἰσιν
ἔκλινα τὴ ν καρδίαν μου τοῦ ποιῆ σαι τὰ δικαιώ ματά σου εἰς τὸ ν αἰῶ να δι'
ἀ ντά μειψιν
σαμχ παρανό μους ἐμίσησα καὶ τὸ ν νό μον σου ἠ γά πησα
βοηθό ς μου καὶ ἀ ντιλή μπτωρ μου εἶ σύ εἰς τὸ ν λό γον σου ἐπή λπισα
ἐκκλίνατε ἀ π' ἐμοῦ πονηρευό μενοι καὶ ἐξερευνή σω τὰ ς ἐντολὰ ς τοῦ θεοῦ μου
ἀ ντιλαβοῦ μου κατὰ τὸ λό γιό ν σου καὶ ζή σομαι καὶ μὴ καταισχύ νῃς με ἀ πὸ τῆ ς
προσδοκίας μου
βοή θησό ν μοι καὶ σωθή σομαι καὶ μελετή σω ἐν τοῖς δικαιώ μασίν σου διὰ παντό ς
ἐξουδένωσας πά ντας τοὺ ς ἀ ποστατοῦ ντας ἀ πὸ τῶ ν δικαιωμά των σου ὅ τι ἄ δικον τὸ
ἐνθύ μημα αὐ τῶ ν
παραβαίνοντας ἐλογισά μην πά ντας τοὺ ς ἁ μαρτωλοὺ ς τῆ ς γῆ ς διὰ τοῦ το ἠ γά πησα
τὰ μαρτύ ριά σου διὰ παντό ς
καθή λωσον ἐκ τοῦ φό βου σου τὰ ς σά ρκας μου ἀ πὸ γὰ ρ τῶ ν κριμά των σου
ἐφοβή θην
788

αιν ἐποίησα κρίμα καὶ δικαιοσύ νην μὴ παραδῷ ς με τοῖς ἀ δικοῦ σίν με
ἔκδεξαι τὸ ν δοῦ λό ν σου εἰς ἀ γαθό ν μὴ συκοφαντησά τωσά ν με ὑ περή φανοι
οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐξέλιπον εἰς τὸ σωτή ριό ν σου καὶ εἰς τὸ λό γιον τῆ ς δικαιοσύ νης
σου
ποίησον μετὰ τοῦ δού λου σου κατὰ τὸ ἔλεό ς σου καὶ τὰ δικαιώ ματά σου δίδαξό ν με
δοῦ λό ς σού εἰμι ἐγώ συνέτισό ν με καὶ γνώ σομαι τὰ μαρτύ ριά σου
καιρὸ ς τοῦ ποιῆ σαι τῷ κυρίῳ διεσκέδασαν τὸ ν νό μον σου
διὰ τοῦ το ἠ γά πησα τὰ ς ἐντολά ς σου ὑ πὲρ χρυσίον καὶ τοπά ζιον
διὰ τοῦ το πρὸ ς πά σας τὰ ς ἐντολά ς σου κατωρθού μην πᾶ σαν ὁ δὸ ν ἄ δικον ἐμίσησα
φη θαυμαστὰ τὰ μαρτύ ριά σου διὰ τοῦ το ἐξηρεύ νησεν αὐ τὰ ἡ ψυχή μου
ἡ δή λωσις τῶ ν λό γων σου φωτιεῖ καὶ συνετιεῖ νηπίους
τὸ στό μα μου ἤ νοιξα καὶ εἵλκυσα πνεῦ μα ὅ τι τὰ ς ἐντολά ς σου ἐπεπό θουν
ἐπίβλεψον ἐπ' ἐμὲ καὶ ἐλέησό ν με κατὰ τὸ κρίμα τῶ ν ἀ γαπώ ντων τὸ ὄ νομά σου
τὰ διαβή ματά μου κατεύ θυνον κατὰ τὸ λό γιό ν σου καὶ μὴ κατακυριευσά τω μου
πᾶ σα ἀ νομία
λύ τρωσαί με ἀ πὸ συκοφαντίας ἀ νθρώ πων καὶ φυλά ξω τὰ ς ἐντολά ς σου
τὸ πρό σωπό ν σου ἐπίφανον ἐπὶ τὸ ν δοῦ λό ν σου καὶ δίδαξό ν με τὰ δικαιώ ματά σου
διεξό δους ὑ δά των κατέβησαν οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐπεὶ οὐ κ ἐφύ λαξαν τὸ ν νό μον σου
σαδη δίκαιος εἶ κύ ριε καὶ εὐ θὴ ς ἡ κρίσις σου
ἐνετείλω δικαιοσύ νην τὰ μαρτύ ριά σου καὶ ἀ λή θειαν σφό δρα
ἐξέτηξέν με ὁ ζῆ λος τοῦ οἴκου σου ὅ τι ἐπελά θοντο τῶ ν λό γων σου οἱ ἐχθροί μου
πεπυρωμένον τὸ λό γιό ν σου σφό δρα καὶ ὁ δοῦ λό ς σου ἠ γά πησεν αὐ τό
νεώ τερό ς εἰμι ἐγὼ καὶ ἐξουδενωμένος τὰ δικαιώ ματά σου οὐ κ ἐπελαθό μην
ἡ δικαιοσύ νη σου δικαιοσύ νη εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ ὁ νό μος σου ἀ λή θεια
θλῖψις καὶ ἀ νά γκη εὕ ροσά ν με αἱ ἐντολαί σου μελέτη μου
δικαιοσύ νη τὰ μαρτύ ριά σου εἰς τὸ ν αἰῶ να συνέτισό ν με καὶ ζή σομαι
κωφ ἐκέκραξα ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου ἐπά κουσό ν μου κύ ριε τὰ δικαιώ ματά σου
ἐκζητή σω
ἐκέκραξά σε σῶ σό ν με καὶ φυλά ξω τὰ μαρτύ ριά σου
προέφθασα ἐν ἀ ωρίᾳ καὶ ἐκέκραξα εἰς τοὺ ς λό γους σου ἐπή λπισα
προέφθασαν οἱ ὀ φθαλμοί μου πρὸ ς ὄ ρθρον τοῦ μελετᾶ ν τὰ λό γιά σου
τῆ ς φωνῆ ς μου ἄ κουσον κύ ριε κατὰ τὸ ἔλεό ς σου κατὰ τὸ κρίμα σου ζῆ σό ν με
προσή γγισαν οἱ καταδιώ κοντές με ἀ νομίᾳ ἀ πὸ δὲ τοῦ νό μου σου ἐμακρύ νθησαν
ἐγγὺ ς εἶ σύ κύ ριε καὶ πᾶ σαι αἱ ἐντολαί σου ἀ λή θεια
κατ' ἀ ρχὰ ς ἔγνων ἐκ τῶ ν μαρτυρίων σου ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να ἐθεμελίωσας αὐ τά
ρης ἰδὲ τὴ ν ταπείνωσίν μου καὶ ἐξελοῦ με ὅ τι τὸ ν νό μον σου οὐ κ ἐπελαθό μην
κρῖνον τὴ ν κρίσιν μου καὶ λύ τρωσαί με διὰ τὸ ν λό γον σου ζῆ σό ν με
μακρὰ ν ἀ πὸ ἁ μαρτωλῶ ν σωτηρία ὅ τι τὰ δικαιώ ματά σου οὐ κ ἐξεζή τησαν
οἱ οἰκτιρμοί σου πολλοί κύ ριε κατὰ τὸ κρίμα σου ζῆ σό ν με
πολλοὶ οἱ ἐκδιώ κοντές με καὶ ἐκθλίβοντές με ἐκ τῶ ν μαρτυρίων σου οὐ κ ἐξέκλινα
εἶδον ἀ συνθετοῦ ντας καὶ ἐξετηκό μην ὅ τι τὰ λό γιά σου οὐ κ ἐφυλά ξαντο
ἰδὲ ὅ τι τὰ ς ἐντολά ς σου ἠ γά πησα κύ ριε ἐν τῷ ἐλέει σου ζῆ σό ν με
789

ἀ ρχὴ τῶ ν λό γων σου ἀ λή θεια καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να πά ντα τὰ κρίματα τῆ ς δικαιοσύ νης
σου
σεν ἄ ρχοντες κατεδίωξά ν με δωρεά ν καὶ ἀ πὸ τῶ ν λό γων σου ἐδειλίασεν ἡ καρδία
μου
ἀ γαλλιά σομαι ἐγὼ ἐπὶ τὰ λό γιά σου ὡ ς ὁ εὑ ρίσκων σκῦ λα πολλά
ἀ δικίαν ἐμίσησα καὶ ἐβδελυξά μην τὸ ν δὲ νό μον σου ἠ γά πησα
ἑπτά κις τῆ ς ἡ μέρας ᾔ νεσά σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆ ς δικαιοσύ νης σου
εἰρή νη πολλὴ τοῖς ἀ γαπῶ σιν τὸ ν νό μον σου καὶ οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς σκά νδαλον
προσεδό κων τὸ σωτή ριό ν σου κύ ριε καὶ τὰ ς ἐντολά ς σου ἠ γά πησα
ἐφύ λαξεν ἡ ψυχή μου τὰ μαρτύ ριά σου καὶ ἠ γά πησεν αὐ τὰ σφό δρα
ἐφύ λαξα τὰ ς ἐντολά ς σου καὶ τὰ μαρτύ ριά σου ὅ τι πᾶ σαι αἱ ὁ δοί μου ἐναντίον σου
κύ ριε
θαυ ἐγγισά τω ἡ δέησίς μου ἐνώ πιό ν σου κύ ριε κατὰ τὸ λό γιό ν σου συνέτισό ν με
εἰσέλθοι τὸ ἀ ξίωμά μου ἐνώ πιό ν σου κατὰ τὸ λό γιό ν σου ῥ ῦ σαί με
ἐξερεύ ξαιντο τὰ χείλη μου ὕ μνον ὅ ταν διδά ξῃς με τὰ δικαιώ ματά σου
φθέγξαιτο ἡ γλῶ σσά μου τὸ λό γιό ν σου ὅ τι πᾶ σαι αἱ ἐντολαί σου δικαιοσύ νη
γενέσθω ἡ χείρ σου τοῦ σῶ σαί με ὅ τι τὰ ς ἐντολά ς σου ᾑ ρετισά μην
ἐπεπό θησα τὸ σωτή ριό ν σου κύ ριε καὶ ὁ νό μος σου μελέτη μού ἐστιν
ζή σεται ἡ ψυχή μου καὶ αἰνέσει σε καὶ τὰ κρίματά σου βοηθή σει μοι
ἐπλανή θην ὡ ς πρό βατον ἀ πολωλό ς ζή τησον τὸ ν δοῦ λό ν σου ὅ τι τὰ ς ἐντολά ς σου
οὐ κ ἐπελαθό μην
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν πρὸ ς κύ ριον ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐκέκραξα καὶ εἰσή κουσέν μου
κύ ριε ῥ ῦ σαι τὴ ν ψυχή ν μου ἀ πὸ χειλέων ἀ δίκων καὶ ἀ πὸ γλώ σσης δολίας
τί δοθείη σοι καὶ τί προστεθείη σοι πρὸ ς γλῶ σσαν δολίαν
τὰ βέλη τοῦ δυνατοῦ ἠ κονημένα σὺ ν τοῖς ἄ νθραξιν τοῖς ἐρημικοῖς
οἴμμοι ὅ τι ἡ παροικία μου ἐμακρύ νθη κατεσκή νωσα μετὰ τῶ ν σκηνωμά των κηδαρ
πολλὰ παρῴ κησεν ἡ ψυχή μου
μετὰ τῶ ν μισού ντων τὴ ν εἰρή νην ἤ μην εἰρηνικό ς ὅ ταν ἐλά λουν αὐ τοῖς ἐπολέμουν με
δωρεά ν
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν ἦ ρα τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου εἰς τὰ ὄ ρη πό θεν ἥ ξει ἡ βοή θειά μου
ἡ βοή θειά μου παρὰ κυρίου τοῦ ποιή σαντος τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
μὴ δῷ ς εἰς σά λον τὸ ν πό δα σου μηδὲ νυστά ξῃ ὁ φυλά σσων σε
ἰδοὺ οὐ νυστά ξει οὐ δὲ ὑ πνώ σει ὁ φυλά σσων τὸ ν ισραηλ
κύ ριος φυλά ξει σε κύ ριος σκέπη σου ἐπὶ χεῖρα δεξιά ν σου
ἡ μέρας ὁ ἥ λιος οὐ συγκαύ σει σε οὐ δὲ ἡ σελή νη τὴ ν νύ κτα
κύ ριος φυλά ξει σε ἀ πὸ παντὸ ς κακοῦ φυλά ξει τὴ ν ψυχή ν σου
κύ ριος φυλά ξει τὴ ν εἴσοδό ν σου καὶ τὴ ν ἔξοδό ν σου ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν εὐ φρά νθην ἐπὶ τοῖς εἰρηκό σιν μοι εἰς οἶκον κυρίου
πορευσό μεθα
ἑστῶ τες ἦ σαν οἱ πό δες ἡ μῶ ν ἐν ταῖς αὐ λαῖς σου ιερουσαλημ
ιερουσαλημ οἰκοδομουμένη ὡ ς πό λις ἧ ς ἡ μετοχὴ αὐ τῆ ς ἐπὶ τὸ αὐ τό
790

ἐκεῖ γὰ ρ ἀ νέβησαν αἱ φυλαί φυλαὶ κυρίου μαρτύ ριον τῷ ισραηλ τοῦ

ἐξομολογή σασθαι τῷ ὀ νό ματι κυρίου
ὅ τι ἐκεῖ ἐκά θισαν θρό νοι εἰς κρίσιν θρό νοι ἐπὶ οἶκον δαυιδ
ἐρωτή σατε δὴ τὰ εἰς εἰρή νην τὴ ν ιερουσαλημ καὶ εὐ θηνία τοῖς ἀ γαπῶ σίν σε
γενέσθω δὴ εἰρή νη ἐν τῇ δυνά μει σου καὶ εὐ θηνία ἐν ταῖς πυργοβά ρεσίν σου
ἕνεκα τῶ ν ἀ δελφῶ ν μου καὶ τῶ ν πλησίον μου ἐλά λουν δὴ εἰρή νην περὶ σοῦ
ἕνεκα τοῦ οἴκου κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐξεζή τησα ἀ γαθά σοι
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν πρὸ ς σὲ ἦ ρα τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου τὸ ν κατοικοῦ ντα ἐν τῷ
οὐ ρανῷ
ἰδοὺ ὡ ς ὀ φθαλμοὶ δού λων εἰς χεῖρας τῶ ν κυρίων αὐ τῶ ν ὡ ς ὀ φθαλμοὶ παιδίσκης εἰς
χεῖρας τῆ ς κυρίας αὐ τῆ ς οὕ τως οἱ ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν ἕως
οὗ οἰκτιρή σαι ἡ μᾶ ς
ἐλέησον ἡ μᾶ ς κύ ριε ἐλέησον ἡ μᾶ ς ὅ τι ἐπὶ πολὺ ἐπλή σθημεν ἐξουδενώ σεως
ἐπὶ πλεῖον ἐπλή σθη ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν τὸ ὄ νειδος τοῖς εὐ θηνοῦ σιν καὶ ἡ ἐξουδένωσις τοῖς
ὑ περηφά νοις
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν εἰ μὴ ὅ τι κύ ριος ἦ ν ἐν ἡ μῖν εἰπά τω δὴ ισραηλ
εἰ μὴ ὅ τι κύ ριος ἦ ν ἐν ἡ μῖν ἐν τῷ ἐπαναστῆ ναι ἀ νθρώ πους ἐφ' ἡ μᾶ ς
ἄ ρα ζῶ ντας ἂ ν κατέπιον ἡ μᾶ ς ἐν τῷ ὀ ργισθῆ ναι τὸ ν θυμὸ ν αὐ τῶ ν ἐφ' ἡ μᾶ ς
ἄ ρα τὸ ὕ δωρ κατεπό ντισεν ἡ μᾶ ς χείμαρρον διῆ λθεν ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν
ἄ ρα διῆ λθεν ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν τὸ ὕ δωρ τὸ ἀ νυπό στατον
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὃ ς οὐ κ ἔδωκεν ἡ μᾶ ς εἰς θή ραν τοῖς ὀ δοῦ σιν αὐ τῶ ν
ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν ὡ ς στρουθίον ἐρρύ σθη ἐκ τῆ ς παγίδος τῶ ν θηρευό ντων ἡ παγὶς
συνετρίβη καὶ ἡ μεῖς ἐρρύ σθημεν
ἡ βοή θεια ἡ μῶ ν ἐν ὀ νό ματι κυρίου τοῦ ποιή σαντος τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν οἱ πεποιθό τες ἐπὶ κύ ριον ὡ ς ὄ ρος σιων οὐ σαλευθή σεται εἰς
τὸ ν αἰῶ να ὁ κατοικῶ ν ιερουσαλημ
ὄ ρη κύ κλῳ αὐ τῆ ς καὶ κύ ριος κύ κλῳ τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ ἕως τοῦ
αἰῶ νος
ὅ τι οὐ κ ἀ φή σει τὴ ν ῥ ά βδον τῶ ν ἁ μαρτωλῶ ν ἐπὶ τὸ ν κλῆ ρον τῶ ν δικαίων ὅ πως ἂ ν
μὴ ἐκτείνωσιν οἱ δίκαιοι ἐν ἀ νομίᾳ χεῖρας αὐ τῶ ν
ἀ γά θυνον κύ ριε τοῖς ἀ γαθοῖς καὶ τοῖς εὐ θέσι τῇ καρδίᾳ
τοὺ ς δὲ ἐκκλίνοντας εἰς τὰ ς στραγγαλιὰ ς ἀ πά ξει κύ ριος μετὰ τῶ ν ἐργαζομένων τὴ ν
ἀ νομίαν εἰρή νη ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν ἐν τῷ ἐπιστρέψαι κύ ριον τὴ ν αἰχμαλωσίαν σιων ἐγενή θημεν
ὡ ς παρακεκλημένοι
τό τε ἐπλή σθη χαρᾶ ς τὸ στό μα ἡ μῶ ν καὶ ἡ γλῶ σσα ἡ μῶ ν ἀ γαλλιά σεως τό τε ἐροῦ σιν
ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐμεγά λυνεν κύ ριος τοῦ ποιῆ σαι μετ' αὐ τῶ ν
ἐμεγά λυνεν κύ ριος τοῦ ποιῆ σαι μεθ' ἡ μῶ ν ἐγενή θημεν εὐ φραινό μενοι
ἐπίστρεψον κύ ριε τὴ ν αἰχμαλωσίαν ἡ μῶ ν ὡ ς χειμά ρρους ἐν τῷ νό τῳ
οἱ σπείροντες ἐν δά κρυσιν ἐν ἀ γαλλιά σει θεριοῦ σιν
πορευό μενοι ἐπορεύ οντο καὶ ἔκλαιον αἴροντες τὰ σπέρματα αὐ τῶ ν ἐρχό μενοι δὲ
ἥ ξουσιν ἐν ἀ γαλλιά σει αἴροντες τὰ δρά γματα αὐ τῶ ν
791

ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν τῷ σαλωμων ἐὰ ν μὴ κύ ριος οἰκοδομή σῃ οἶκον εἰς μά την

ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦ ντες αὐ τό ν ἐὰ ν μὴ κύ ριος φυλά ξῃ πό λιν εἰς μά την
ἠ γρύ πνησεν ὁ φυλά σσων
εἰς μά την ὑ μῖν ἐστιν τοῦ ὀ ρθρίζειν ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆ σθαι οἱ ἔσθοντες ἄ ρτον
ὀ δύ νης ὅ ταν δῷ τοῖς ἀ γαπητοῖς αὐ τοῦ ὕ πνον
ἰδοὺ ἡ κληρονομία κυρίου υἱοί ὁ μισθὸ ς τοῦ καρποῦ τῆ ς γαστρό ς
ὡ σεὶ βέλη ἐν χειρὶ δυνατοῦ οὕ τως οἱ υἱοὶ τῶ ν ἐκτετιναγμένων
μακά ριος ἄ νθρωπος ὃ ς πληρώ σει τὴ ν ἐπιθυμίαν αὐ τοῦ ἐξ αὐ τῶ ν οὐ
καταισχυνθή σονται ὅ ταν λαλῶ σι τοῖς ἐχθροῖς αὐ τῶ ν ἐν πύ λῃ
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν μακά ριοι πά ντες οἱ φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον οἱ πορευό μενοι ἐν
ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ
τοὺ ς πό νους τῶ ν καρπῶ ν σου φά γεσαι μακά ριος εἶ καὶ καλῶ ς σοι ἔσται
ἡ γυνή σου ὡ ς ἄ μπελος εὐ θηνοῦ σα ἐν τοῖς κλίτεσι τῆ ς οἰκίας σου οἱ υἱοί σου ὡ ς
νεό φυτα ἐλαιῶ ν κύ κλῳ τῆ ς τραπέζης σου
ἰδοὺ οὕ τως εὐ λογηθή σεται ἄ νθρωπος ὁ φοβού μενος τὸ ν κύ ριον
εὐ λογή σαι σε κύ ριος ἐκ σιων καὶ ἴδοις τὰ ἀ γαθὰ ιερουσαλημ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς
ζωῆ ς σου
καὶ ἴδοις υἱοὺ ς τῶ ν υἱῶ ν σου εἰρή νη ἐπὶ τὸ ν ισραηλ
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν πλεονά κις ἐπολέμησά ν με ἐκ νεό τητό ς μου εἰπά τω δὴ ισραηλ
πλεονά κις ἐπολέμησά ν με ἐκ νεό τητό ς μου καὶ γὰ ρ οὐ κ ἠ δυνή θησά ν μοι
ἐπὶ τοῦ νώ του μου ἐτέκταινον οἱ ἁ μαρτωλοί ἐμά κρυναν τὴ ν ἀ νομίαν αὐ τῶ ν
κύ ριος δίκαιος συνέκοψεν αὐ χένας ἁ μαρτωλῶ ν
αἰσχυνθή τωσαν καὶ ἀ ποστραφή τωσαν εἰς τὰ ὀ πίσω πά ντες οἱ μισοῦ ντες σιων
γενηθή τωσαν ὡ ς χό ρτος δωμά των ὃ ς πρὸ τοῦ ἐκσπασθῆ ναι ἐξηρά νθη
οὗ οὐ κ ἐπλή ρωσεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ὁ θερίζων καὶ τὸ ν κό λπον αὐ τοῦ ὁ τὰ δρά γματα
συλλέγων
καὶ οὐ κ εἶπαν οἱ παρά γοντες εὐ λογία κυρίου ἐφ' ὑ μᾶ ς εὐ λογή καμεν ὑ μᾶ ς ἐν ὀ νό ματι
κυρίου
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν ἐκ βαθέων ἐκέκραξά σε κύ ριε
κύ ριε εἰσά κουσον τῆ ς φωνῆ ς μου γενηθή τω τὰ ὦ τά σου προσέχοντα εἰς τὴ ν φωνὴ ν
τῆ ς δεή σεώ ς μου
ἐὰ ν ἀ νομίας παρατηρή σῃ κύ ριε κύ ριε τίς ὑ ποστή σεται
ὅ τι παρὰ σοὶ ὁ ἱλασμό ς ἐστιν
ἕνεκεν τοῦ νό μου σου ὑ πέμεινά σε κύ ριε ὑ πέμεινεν ἡ ψυχή μου εἰς τὸ ν λό γον σου
ἤ λπισεν ἡ ψυχή μου ἐπὶ τὸ ν κύ ριον ἀ πὸ φυλακῆ ς πρωίας μέχρι νυκτό ς ἀ πὸ φυλακῆ ς
πρωίας ἐλπισά τω ισραηλ ἐπὶ τὸ ν κύ ριον
ὅ τι παρὰ τῷ κυρίῳ τὸ ἔλεος καὶ πολλὴ παρ' αὐ τῷ λύ τρωσις
καὶ αὐ τὸ ς λυτρώ σεται τὸ ν ισραηλ ἐκ πασῶ ν τῶ ν ἀ νομιῶ ν αὐ τοῦ
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν τῷ δαυιδ κύ ριε οὐ χ ὑ ψώ θη μου ἡ καρδία οὐ δὲ
ἐμετεωρίσθησαν οἱ ὀ φθαλμοί μου οὐ δὲ ἐπορεύ θην ἐν μεγά λοις οὐ δὲ ἐν θαυμασίοις
ὑ πὲρ ἐμέ
792

εἰ μὴ ἐταπεινοφρό νουν ἀ λλὰ ὕ ψωσα τὴ ν ψυχή ν μου ὡ ς τὸ ἀ πογεγαλακτισμένον ἐπὶ

τὴ ν μητέρα αὐ τοῦ ὡ ς ἀ νταπό δοσις ἐπὶ τὴ ν ψυχή ν μου
ἐλπισά τω ισραηλ ἐπὶ τὸ ν κύ ριον ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ ἕως τοῦ αἰῶ νος
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν μνή σθητι κύ ριε τοῦ δαυιδ καὶ πά σης τῆ ς πραΰ τητος αὐ τοῦ
ὡ ς ὤ μοσεν τῷ κυρίῳ ηὔ ξατο τῷ θεῷ ιακωβ
εἰ εἰσελεύ σομαι εἰς σκή νωμα οἴκου μου εἰ ἀ ναβή σομαι ἐπὶ κλίνης στρωμνῆ ς μου
εἰ δώ σω ὕ πνον τοῖς ὀ φθαλμοῖς μου καὶ τοῖς βλεφά ροις μου νυσταγμὸ ν καὶ
ἀ νά παυσιν τοῖς κροτά φοις μου
ἕως οὗ εὕ ρω τό πον τῷ κυρίῳ σκή νωμα τῷ θεῷ ιακωβ
ἰδοὺ ἠ κού σαμεν αὐ τὴ ν ἐν εφραθα εὕ ρομεν αὐ τὴ ν ἐν τοῖς πεδίοις τοῦ δρυμοῦ
εἰσελευσό μεθα εἰς τὰ σκηνώ ματα αὐ τοῦ προσκυνή σομεν εἰς τὸ ν τό πον οὗ ἔστησαν
οἱ πό δες αὐ τοῦ
ἀ νά στηθι κύ ριε εἰς τὴ ν ἀ νά παυσίν σου σὺ καὶ ἡ κιβωτὸ ς τοῦ ἁ γιά σματό ς σου
οἱ ἱερεῖς σου ἐνδύ σονται δικαιοσύ νην καὶ οἱ ὅ σιοί σου ἀ γαλλιά σονται
ἕνεκεν δαυιδ τοῦ δού λου σου μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπον τοῦ χριστοῦ σου
ὤ μοσεν κύ ριος τῷ δαυιδ ἀ λή θειαν καὶ οὐ μὴ ἀ θετή σει αὐ τή ν ἐκ καρποῦ τῆ ς κοιλίας
σου θή σομαι ἐπὶ τὸ ν θρό νον σου
ἐὰ ν φυλά ξωνται οἱ υἱοί σου τὴ ν διαθή κην μου καὶ τὰ μαρτύ ριά μου ταῦ τα ἃ διδά ξω
αὐ τού ς καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν ἕως τοῦ αἰῶ νος καθιοῦ νται ἐπὶ τοῦ θρό νου σου
ὅ τι ἐξελέξατο κύ ριος τὴ ν σιων ᾑ ρετίσατο αὐ τὴ ν εἰς κατοικίαν ἑαυτῷ
αὕ τη ἡ κατά παυσίς μου εἰς αἰῶ να αἰῶ νος ὧ δε κατοική σω ὅ τι ᾑ ρετισά μην αὐ τή ν
τὴ ν θή ραν αὐ τῆ ς εὐ λογῶ ν εὐ λογή σω τοὺ ς πτωχοὺ ς αὐ τῆ ς χορτά σω ἄ ρτων
τοὺ ς ἱερεῖς αὐ τῆ ς ἐνδύ σω σωτηρίαν καὶ οἱ ὅ σιοι αὐ τῆ ς ἀ γαλλιά σει ἀ γαλλιά σονται
ἐκεῖ ἐξανατελῶ κέρας τῷ δαυιδ ἡ τοίμασα λύ χνον τῷ χριστῷ μου
τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ ἐνδύ σω αἰσχύ νην ἐπὶ δὲ αὐ τὸ ν ἐξανθή σει τὸ ἁ γίασμά μου
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν τῷ δαυιδ ἰδοὺ δὴ τί καλὸ ν ἢ τί τερπνὸ ν ἀ λλ' ἢ τὸ κατοικεῖν
ἀ δελφοὺ ς ἐπὶ τὸ αὐ τό
ὡ ς μύ ρον ἐπὶ κεφαλῆ ς τὸ καταβαῖνον ἐπὶ πώ γωνα τὸ ν πώ γωνα τὸ ν ααρων τὸ
καταβαῖνον ἐπὶ τὴ ν ὤ |αν τοῦ ἐνδύ ματος αὐ τοῦ
ὡ ς δρό σος αερμων ἡ καταβαίνουσα ἐπὶ τὰ ὄ ρη σιων ὅ τι ἐκεῖ ἐνετείλατο κύ ριος τὴ ν
εὐ λογίαν καὶ ζωὴ ν ἕως τοῦ αἰῶ νος
ᾠ δὴ τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν ἰδοὺ δὴ εὐ λογεῖτε τὸ ν κύ ριον πά ντες οἱ δοῦ λοι κυρίου οἱ
ἑστῶ τες ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν αὐ λαῖς οἴκου θεοῦ ἡ μῶ ν
ἐν ταῖς νυξὶν ἐπά ρατε τὰ ς χεῖρας ὑ μῶ ν εἰς τὰ ἅ για καὶ εὐ λογεῖτε τὸ ν κύ ριον
εὐ λογή σει σε κύ ριος ἐκ σιων ὁ ποιή σας τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
αλληλουια αἰνεῖτε τὸ ὄ νομα κυρίου αἰνεῖτε δοῦ λοι κύ ριον
οἱ ἑστῶ τες ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν αὐ λαῖς οἴκου θεοῦ ἡ μῶ ν
αἰνεῖτε τὸ ν κύ ριον ὅ τι ἀ γαθὸ ς κύ ριος ψά λατε τῷ ὀ νό ματι αὐ τοῦ ὅ τι καλό ν
ὅ τι τὸ ν ιακωβ ἐξελέξατο ἑαυτῷ ὁ κύ ριος ισραηλ εἰς περιουσιασμὸ ν αὐ τοῦ
ὅ τι ἐγὼ ἔγνων ὅ τι μέγας κύ ριος καὶ ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν παρὰ πά ντας τοὺ ς θεού ς
πά ντα ὅ σα ἠ θέλησεν ὁ κύ ριος ἐποίησεν ἐν τῷ οὐ ρανῷ καὶ ἐν τῇ γῇ ἐν ταῖς
θαλά σσαις καὶ ἐν πά σαις ταῖς ἀ βύ σσοις
793

ἀ νά γων νεφέλας ἐξ ἐσχά του τῆ ς γῆ ς ἀ στραπὰ ς εἰς ὑ ετὸ ν ἐποίησεν ὁ ἐξά γων
ἀ νέμους ἐκ θησαυρῶ ν αὐ τοῦ
ὃ ς ἐπά ταξεν τὰ πρωτό τοκα αἰγύ πτου ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους
ἐξαπέστειλεν σημεῖα καὶ τέρατα ἐν μέσῳ σου αἴγυπτε ἐν φαραω καὶ ἐν πᾶ σι τοῖς
δού λοις αὐ τοῦ
ὃ ς ἐπά ταξεν ἔθνη πολλὰ καὶ ἀ πέκτεινεν βασιλεῖς κραταιού ς
τὸ ν σηων βασιλέα τῶ ν αμορραίων καὶ τὸ ν ωγ βασιλέα τῆ ς βασαν καὶ πά σας τὰ ς
βασιλείας χανααν
καὶ ἔδωκεν τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν κληρονομίαν κληρονομίαν ισραηλ λαῷ αὐ τοῦ
κύ ριε τὸ ὄ νομά σου εἰς τὸ ν αἰῶ να κύ ριε τὸ μνημό συνό ν σου εἰς γενεὰ ν καὶ γενεά ν
ὅ τι κρινεῖ κύ ριος τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοῖς δού λοις αὐ τοῦ παρακληθή σεται
τὰ εἴδωλα τῶ ν ἐθνῶ ν ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον ἔργα χειρῶ ν ἀ νθρώ πων
στό μα ἔχουσιν καὶ οὐ λαλή σουσιν ὀ φθαλμοὺ ς ἔχουσιν καὶ οὐ κ ὄ ψονται
ὦ τα ἔχουσιν καὶ οὐ κ ἐνωτισθή σονται ῥ ῖνας ἔχουσιν καὶ οὐ κ ὀ σφρανθή σονται
χεῖρας ἔχουσιν καὶ οὐ ψηλαφή σουσιν πό δας ἔχουσιν καὶ οὐ περιπατή σουσιν οὐ
φωνή σουσιν ἐν τῷ λά ρυγγι αὐ τῶ ν οὐ δὲ γά ρ ἐστιν πνεῦ μα ἐν τῷ στό ματι αὐ τῶ ν
ὅ μοιοι αὐ τοῖς γένοιντο οἱ ποιοῦ ντες αὐ τὰ καὶ πά ντες οἱ πεποιθό τες ἐπ' αὐ τοῖς
οἶκος ισραηλ εὐ λογή σατε τὸ ν κύ ριον οἶκος ααρων εὐ λογή σατε τὸ ν κύ ριον
οἶκος λευι εὐ λογή σατε τὸ ν κύ ριον οἱ φοβού μενοι τὸ ν κύ ριον εὐ λογή σατε τὸ ν κύ ριον
εὐ λογητὸ ς κύ ριος ἐκ σιων ὁ κατοικῶ ν ιερουσαλημ
αλληλουια ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ ὅ τι χρηστό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ἐξομολογεῖσθε τῷ θεῷ τῶ ν θεῶ ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ τῶ ν κυρίων ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ ποιοῦ ντι θαυμά σια μεγά λα μό νῳ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ ποιή σαντι τοὺ ς οὐ ρανοὺ ς ἐν συνέσει ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ στερεώ σαντι τὴ ν γῆ ν ἐπὶ τῶ ν ὑ δά των ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ ποιή σαντι φῶ τα μεγά λα μό νῳ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τὸ ν ἥ λιον εἰς ἐξουσίαν τῆ ς ἡ μέρας ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τὴ ν σελή νην καὶ τὰ ἄ στρα εἰς ἐξουσίαν τῆ ς νυκτό ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ πατά ξαντι αἴγυπτον σὺ ν τοῖς πρωτοτό κοις αὐ τῶ ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος
αὐ τοῦ
καὶ ἐξαγαγό ντι τὸ ν ισραηλ ἐκ μέσου αὐ τῶ ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ καταδιελό ντι τὴ ν ἐρυθρὰ ν θά λασσαν εἰς διαιρέσεις ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος
αὐ τοῦ
καὶ διαγαγό ντι τὸ ν ισραηλ διὰ μέσου αὐ τῆ ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ ἐκτινά ξαντι φαραω καὶ τὴ ν δύ ναμιν αὐ τοῦ εἰς θά λασσαν ἐρυθρά ν ὅ τι εἰς τὸ ν
αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ διαγαγό ντι τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἐν τῇ ἐρή μῳ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ τῷ
ἐξαγαγό ντι ὕ δωρ ἐκ πέτρας ἀ κροτό μου ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ πατά ξαντι βασιλεῖς μεγά λους ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ ἀ ποκτείναντι βασιλεῖς κραταιού ς ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
794

τὸ ν σηων βασιλέα τῶ ν αμορραίων ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ

καὶ τὸ ν ωγ βασιλέα τῆ ς βασαν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ δό ντι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν κληρονομίαν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
κληρονομίαν ισραηλ δού λῳ αὐ τοῦ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ὅ τι ἐν τῇ ταπεινώ σει ἡ μῶ ν ἐμνή σθη ἡ μῶ ν ὁ κύ ριος ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
καὶ ἐλυτρώ σατο ἡ μᾶ ς ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν ἡ μῶ ν ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ὁ διδοὺ ς τροφὴ ν πά σῃ σαρκί ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ἐξομολογεῖσθε τῷ θεῷ τοῦ οὐ ρανοῦ ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
ἐξομολογεῖσθε τῷ κυρίῳ τῶ ν κυρίων ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
τῷ δαυιδ ἐπὶ τῶ ν ποταμῶ ν βαβυλῶ νος ἐκεῖ ἐκαθίσαμεν καὶ ἐκλαύ σαμεν ἐν τῷ
μνησθῆ ναι ἡ μᾶ ς τῆ ς σιων
ἐπὶ ταῖς ἰτέαις ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς ἐκρεμά σαμεν τὰ ὄ ργανα ἡ μῶ ν
ὅ τι ἐκεῖ ἐπηρώ τησαν ἡ μᾶ ς οἱ αἰχμαλωτεύ σαντες ἡ μᾶ ς λό γους ᾠ δῶ ν καὶ οἱ
ἀ παγαγό ντες ἡ μᾶ ς ὕ μνον ᾄ σατε ἡ μῖν ἐκ τῶ ν ᾠ δῶ ν σιων
πῶ ς ᾄ σωμεν τὴ ν ᾠ δὴ ν κυρίου ἐπὶ γῆ ς ἀ λλοτρίας
ἐὰ ν ἐπιλά θωμαί σου ιερουσαλημ ἐπιλησθείη ἡ δεξιά μου
κολληθείη ἡ γλῶ σσά μου τῷ λά ρυγγί μου ἐὰ ν μή σου μνησθῶ ἐὰ ν μὴ
προανατά ξωμαι τὴ ν ιερουσαλημ ἐν ἀ ρχῇ τῆ ς εὐ φροσύ νης μου
μνή σθητι κύ ριε τῶ ν υἱῶ ν εδωμ τὴ ν ἡ μέραν ιερουσαλημ τῶ ν λεγό ντων ἐκκενοῦ τε
ἐκκενοῦ τε ἕως ὁ θεμέλιος ἐν αὐ τῇ
θυγά τηρ βαβυλῶ νος ἡ ταλαίπωρος μακά ριος ὃ ς ἀ νταποδώ σει σοι τὸ ἀ νταπό δομά
σου ὃ ἀ νταπέδωκας ἡ μῖν
μακά ριος ὃ ς κρατή σει καὶ ἐδαφιεῖ τὰ νή πιά σου πρὸ ς τὴ ν πέτραν
τῷ δαυιδ ἐξομολογή σομαί σοι κύ ριε ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ μου ὅ τι ἤ κουσας τὰ ῥ ή ματα τοῦ
στό ματό ς μου καὶ ἐναντίον ἀ γγέλων ψαλῶ σοι
προσκυνή σω πρὸ ς ναὸ ν ἅ γιό ν σου καὶ ἐξομολογή σομαι τῷ ὀ νό ματί σου ἐπὶ τῷ ἐλέει
σου καὶ τῇ ἀ ληθείᾳ σου ὅ τι ἐμεγά λυνας ἐπὶ πᾶ ν ὄ νομα τὸ λό γιό ν σου
ἐν ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ ἐπικαλέσωμαί σε ταχὺ ἐπά κουσό ν μου πολυωρή σεις με ἐν ψυχῇ μου
ἐν δυνά μει
ἐξομολογησά σθωσά ν σοι κύ ριε πά ντες οἱ βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς ὅ τι ἤ κουσαν πά ντα τὰ
ῥ ή ματα τοῦ στό ματό ς σου
καὶ ἀ |σά τωσαν ἐν ταῖς ὁ δοῖς κυρίου ὅ τι μεγά λη ἡ δό ξα κυρίου
ὅ τι ὑ ψηλὸ ς κύ ριος καὶ τὰ ταπεινὰ ἐφορᾷ καὶ τὰ ὑ ψηλὰ ἀ πὸ μακρό θεν γινώ σκει
ἐὰ ν πορευθῶ ἐν μέσῳ θλίψεως ζή σεις με ἐπ' ὀ ργὴ ν ἐχθρῶ ν μου ἐξέτεινας χεῖρά σου
καὶ ἔσωσέν με ἡ δεξιά σου
κύ ριος ἀ νταποδώ σει ὑ πὲρ ἐμοῦ κύ ριε τὸ ἔλεό ς σου εἰς τὸ ν αἰῶ να τὰ ἔργα τῶ ν
χειρῶ ν σου μὴ παρῇ ς
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ κύ ριε ἐδοκίμασά ς με καὶ ἔγνως με
σὺ ἔγνως τὴ ν καθέδραν μου καὶ τὴ ν ἔγερσίν μου σὺ συνῆ κας τοὺ ς διαλογισμού ς μου
ἀ πὸ μακρό θεν
τὴ ν τρίβον μου καὶ τὴ ν σχοῖνό ν μου σὺ ἐξιχνίασας καὶ πά σας τὰ ς ὁ δού ς μου
προεῖδες
795

ὅ τι οὐ κ ἔστιν λό γος ἐν γλώ σσῃ μου

ἰδού κύ ριε σὺ ἔγνως πά ντα τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἀ ρχαῖα σὺ ἔπλασά ς με καὶ ἔθηκας ἐπ'
ἐμὲ τὴ ν χεῖρά σου
ἐθαυμαστώ θη ἡ γνῶ σίς σου ἐξ ἐμοῦ ἐκραταιώ θη οὐ μὴ δύ νωμαι πρὸ ς αὐ τή ν
ποῦ πορευθῶ ἀ πὸ τοῦ πνεύ ματό ς σου καὶ ἀ πὸ τοῦ προσώ που σου ποῦ φύ γω
ἐὰ ν ἀ ναβῶ εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν σὺ εἶ ἐκεῖ ἐὰ ν καταβῶ εἰς τὸ ν ᾅ δην πά ρει
ἐὰ ν ἀ ναλά βοιμι τὰ ς πτέρυγά ς μου κατ' ὄ ρθρον καὶ κατασκηνώ σω εἰς τὰ ἔσχατα τῆ ς
θαλά σσης
καὶ γὰ ρ ἐκεῖ ἡ χείρ σου ὁ δηγή σει με καὶ καθέξει με ἡ δεξιά σου
καὶ εἶπα ἄ ρα σκό τος καταπατή σει με καὶ νὺ ξ φωτισμὸ ς ἐν τῇ τρυφῇ μου
ὅ τι σκό τος οὐ σκοτισθή σεται ἀ πὸ σοῦ καὶ νὺ ξ ὡ ς ἡ μέρα φωτισθή σεται ὡ ς τὸ
σκό τος αὐ τῆ ς οὕ τως καὶ τὸ φῶ ς αὐ τῆ ς
ὅ τι σὺ ἐκτή σω τοὺ ς νεφρού ς μου κύ ριε ἀ ντελά βου μου ἐκ γαστρὸ ς μητρό ς μου
ἐξομολογή σομαί σοι ὅ τι φοβερῶ ς ἐθαυμαστώ θην θαυμά σια τὰ ἔργα σου καὶ ἡ ψυχή
μου γινώ σκει σφό δρα
οὐ κ ἐκρύ βη τὸ ὀ στοῦ ν μου ἀ πὸ σοῦ ὃ ἐποίησας ἐν κρυφῇ καὶ ἡ ὑ πό στασίς μου ἐν
τοῖς κατωτά τοις τῆ ς γῆ ς
τὸ ἀ κατέργαστό ν μου εἴδοσαν οἱ ὀ φθαλμοί σου καὶ ἐπὶ τὸ βιβλίον σου πά ντες
γραφή σονται ἡ μέρας πλασθή σονται καὶ οὐ θεὶς ἐν αὐ τοῖς
ἐμοὶ δὲ λίαν ἐτιμή θησαν οἱ φίλοι σου ὁ θεό ς λίαν ἐκραταιώ θησαν αἱ ἀ ρχαὶ αὐ τῶ ν
ἐξαριθμή σομαι αὐ τού ς καὶ ὑ πὲρ ἄ μμον πληθυνθή σονται ἐξηγέρθην καὶ ἔτι εἰμὶ μετὰ
σοῦ
ἐὰ ν ἀ ποκτείνῃς ἁ μαρτωλού ς ὁ θεό ς ἄ νδρες αἱμά των ἐκκλίνατε ἀ π' ἐμοῦ
ὅ τι ἐρεῖς εἰς διαλογισμό ν λή μψονται εἰς ματαιό τητα τὰ ς πό λεις σου
οὐ χὶ τοὺ ς μισοῦ ντά ς σε κύ ριε ἐμίσησα καὶ ἐπὶ τοῖς ἐχθροῖς σου ἐξετηκό μην
τέλειον μῖσος ἐμίσουν αὐ τού ς εἰς ἐχθροὺ ς ἐγένοντό μοι
δοκίμασό ν με ὁ θεό ς καὶ γνῶ θι τὴ ν καρδίαν μου ἔτασό ν με καὶ γνῶ θι τὰ ς τρίβους
μου
καὶ ἰδὲ εἰ ὁ δὸ ς ἀ νομίας ἐν ἐμοί καὶ ὁ δή γησό ν με ἐν ὁ δῷ αἰωνίᾳ
εἰς τὸ τέλος ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ
ἐξελοῦ με κύ ριε ἐξ ἀ νθρώ που πονηροῦ ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς ἀ δίκου ῥ ῦ σαί με
οἵτινες ἐλογίσαντο ἀ δικίας ἐν καρδίᾳ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν παρετά σσοντο πολέμους
ἠ κό νησαν γλῶ σσαν αὐ τῶ ν ὡ σεὶ ὄ φεως ἰὸ ς ἀ σπίδων ὑ πὸ τὰ χείλη αὐ τῶ ν διά ψαλμα
φύ λαξό ν με κύ ριε ἐκ χειρὸ ς ἁ μαρτωλοῦ ἀ πὸ ἀ νθρώ πων ἀ δίκων ἐξελοῦ με οἵτινες
ἐλογίσαντο ὑ ποσκελίσαι τὰ διαβή ματά μου
ἔκρυψαν ὑ περή φανοι παγίδα μοι καὶ σχοινία διέτειναν παγίδας τοῖς ποσίν μου
ἐχό μενα τρίβου σκά νδαλον ἔθεντό μοι διά ψαλμα
εἶπα τῷ κυρίῳ θεό ς μου εἶ σύ ἐνώ τισαι κύ ριε τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς δεή σεώ ς μου
κύ ριε κύ ριε δύ ναμις τῆ ς σωτηρίας μου ἐπεσκίασας ἐπὶ τὴ ν κεφαλή ν μου ἐν ἡ μέρᾳ
πολέμου
μὴ παραδῷ ς με κύ ριε ἀ πὸ τῆ ς ἐπιθυμίας μου ἁ μαρτωλῷ διελογίσαντο κατ' ἐμοῦ μὴ
ἐγκαταλίπῃς με μή ποτε ὑ ψωθῶ σιν διά ψαλμα
796

ἡ κεφαλὴ τοῦ κυκλώ ματος αὐ τῶ ν κό πος τῶ ν χειλέων αὐ τῶ ν καλύ ψει αὐ τού ς

πεσοῦ νται ἐπ' αὐ τοὺ ς ἄ νθρακες ἐν πυρὶ καταβαλεῖς αὐ τού ς ἐν ταλαιπωρίαις οὐ μὴ
ὑ ποστῶ σιν
ἀ νὴ ρ γλωσσώ δης οὐ κατευθυνθή σεται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἄ νδρα ἄ δικον κακὰ θηρεύ σει εἰς
διαφθορά ν
ἔγνων ὅ τι ποιή σει κύ ριος τὴ ν κρίσιν τοῦ πτωχοῦ καὶ τὴ ν δίκην τῶ ν πενή των
πλὴ ν δίκαιοι ἐξομολογή σονται τῷ ὀ νό ματί σου καὶ κατοική σουσιν εὐ θεῖς σὺ ν τῷ
προσώ πῳ σου
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ κύ ριε ἐκέκραξα πρὸ ς σέ εἰσά κουσό ν μου πρό σχες τῇ φωνῇ τῆ ς
δεή σεώ ς μου ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸ ς σέ
κατευθυνθή τω ἡ προσευχή μου ὡ ς θυμίαμα ἐνώ πιό ν σου ἔπαρσις τῶ ν χειρῶ ν μου
θυσία ἑσπερινή
θοῦ κύ ριε φυλακὴ ν τῷ στό ματί μου καὶ θύ ραν περιοχῆ ς περὶ τὰ χείλη μου
μὴ ἐκκλίνῃς τὴ ν καρδίαν μου εἰς λό γους πονηρίας τοῦ προφασίζεσθαι προφά σεις ἐν
ἁ μαρτίαις σὺ ν ἀ νθρώ ποις ἐργαζομένοις ἀ νομίαν καὶ οὐ μὴ συνδυά σω μετὰ τῶ ν
ἐκλεκτῶ ν αὐ τῶ ν
παιδεύ σει με δίκαιος ἐν ἐλέει καὶ ἐλέγξει με ἔλαιον δὲ ἁ μαρτωλοῦ μὴ λιπανά τω τὴ ν
κεφαλή ν μου ὅ τι ἔτι καὶ ἡ προσευχή μου ἐν ταῖς εὐ δοκίαις αὐ τῶ ν
κατεπό θησαν ἐχό μενα πέτρας οἱ κριταὶ αὐ τῶ ν ἀ κού σονται τὰ ῥ ή ματά μου ὅ τι
ἡ δύ νθησαν
ὡ σεὶ πά χος γῆ ς διερρά γη ἐπὶ τῆ ς γῆ ς διεσκορπίσθη τὰ ὀ στᾶ ἡ μῶ ν παρὰ τὸ ν ᾅ δην
ὅ τι πρὸ ς σέ κύ ριε κύ ριε οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐπὶ σὲ ἤ λπισα μὴ ἀ ντανέλῃς τὴ ν ψυχή ν μου
φύ λαξό ν με ἀ πὸ παγίδος ἧ ς συνεστή σαντό μοι καὶ ἀ πὸ σκανδά λων τῶ ν
ἐργαζομένων τὴ ν ἀ νομίαν
πεσοῦ νται ἐν ἀ μφιβλή στρῳ αὐ τοῦ ἁ μαρτωλοί κατὰ μό νας εἰμὶ ἐγὼ ἕως οὗ ἂ ν
παρέλθω
συνέσεως τῷ δαυιδ ἐν τῷ εἶναι αὐ τὸ ν ἐν τῷ σπηλαίῳ προσευχή
φωνῇ μου πρὸ ς κύ ριον ἐκέκραξα φωνῇ μου πρὸ ς κύ ριον ἐδεή θην
ἐκχεῶ ἐναντίον αὐ τοῦ τὴ ν δέησίν μου τὴ ν θλῖψίν μου ἐνώ πιον αὐ τοῦ ἀ παγγελῶ
ἐν τῷ ἐκλείπειν ἐξ ἐμοῦ τὸ πνεῦ μά μου καὶ σὺ ἔγνως τὰ ς τρίβους μου ἐν ὁ δῷ ταύ τῃ
ᾗ ἐπορευό μην ἔκρυψαν παγίδα μοι
κατενό ουν εἰς τὰ δεξιὰ καὶ ἐπέβλεπον ὅ τι οὐ κ ἦ ν ὁ ἐπιγινώ σκων με ἀ πώ λετο φυγὴ
ἀ π' ἐμοῦ καὶ οὐ κ ἔστιν ὁ ἐκζητῶ ν τὴ ν ψυχή ν μου
ἐκέκραξα πρὸ ς σέ κύ ριε εἶπα σὺ εἶ ἡ ἐλπίς μου μερίς μου ἐν γῇ ζώ ντων
πρό σχες πρὸ ς τὴ ν δέησίν μου ὅ τι ἐταπεινώ θην σφό δρα ῥ ῦ σαί με ἐκ τῶ ν
καταδιωκό ντων με ὅ τι ἐκραταιώ θησαν ὑ πὲρ ἐμέ
ἐξά γαγε ἐκ φυλακῆ ς τὴ ν ψυχή ν μου τοῦ ἐξομολογή σασθαι τῷ ὀ νό ματί σου κύ ριε
ἐμὲ ὑ πομενοῦ σιν δίκαιοι ἕως οὗ ἀ νταποδῷ ς μοι
ψαλμὸ ς τῷ δαυιδ ὅ τε αὐ τὸ ν ὁ υἱὸ ς καταδιώ κει κύ ριε εἰσά κουσον τῆ ς προσευχῆ ς
μου ἐνώ τισαι τὴ ν δέησίν μου ἐν τῇ ἀ ληθείᾳ σου ἐπά κουσό ν μου ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ
σου
797

καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δού λου σου ὅ τι οὐ δικαιωθή σεται ἐνώ πιό ν σου
πᾶ ς ζῶ ν
ὅ τι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸ ς τὴ ν ψυχή ν μου ἐταπείνωσεν εἰς γῆ ν τὴ ν ζωή ν μου ἐκά θισέν
με ἐν σκοτεινοῖς ὡ ς νεκροὺ ς αἰῶ νος
καὶ ἠ κηδίασεν ἐπ' ἐμὲ τὸ πνεῦ μά μου ἐν ἐμοὶ ἐταρά χθη ἡ καρδία μου
ἐμνή σθην ἡ μερῶ ν ἀ ρχαίων καὶ ἐμελέτησα ἐν πᾶ σι τοῖς ἔργοις σου ἐν ποιή μασιν τῶ ν
χειρῶ ν σου ἐμελέτων
διεπέτασα τὰ ς χεῖρά ς μου πρὸ ς σέ ἡ ψυχή μου ὡ ς γῆ ἄ νυδρό ς σοι διά ψαλμα
ταχὺ εἰσά κουσό ν μου κύ ριε ἐξέλιπεν τὸ πνεῦ μά μου μὴ ἀ ποστρέψῃς τὸ πρό σωπό ν
σου ἀ π' ἐμοῦ καὶ ὁ μοιωθή σομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λά κκον
ἀ κουστὸ ν ποίησό ν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεό ς σου ὅ τι ἐπὶ σοὶ ἤ λπισα γνώ ρισό ν μοι κύ ριε
ὁ δὸ ν ἐν ᾗ πορεύ σομαι ὅ τι πρὸ ς σὲ ἦ ρα τὴ ν ψυχή ν μου
ἐξελοῦ με ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου κύ ριε ὅ τι πρὸ ς σὲ κατέφυγον
δίδαξό ν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου ὅ τι σὺ εἶ ὁ θεό ς μου τὸ πνεῦ μά σου τὸ ἀ γαθὸ ν
ὁ δηγή σει με ἐν γῇ εὐ θείᾳ
ἕνεκα τοῦ ὀ νό ματό ς σου κύ ριε ζή σεις με ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ σου ἐξά ξεις ἐκ θλίψεως
τὴ ν ψυχή ν μου
καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολεθρεύ σεις τοὺ ς ἐχθρού ς μου καὶ ἀ πολεῖς πά ντας τοὺ ς
θλίβοντας τὴ ν ψυχή ν μου ὅ τι δοῦ λό ς σού εἰμι ἐγώ
τῷ δαυιδ πρὸ ς τὸ ν γολιαδ εὐ λογητὸ ς κύ ριος ὁ θεό ς μου ὁ διδά σκων τὰ ς χεῖρά ς μου
εἰς παρά ταξιν τοὺ ς δακτύ λους μου εἰς πό λεμον
ἔλεό ς μου καὶ καταφυγή μου ἀ ντιλή μπτωρ μου καὶ ῥ ύ στης μου ὑ περασπιστή ς μου
καὶ ἐπ' αὐ τῷ ἤ λπισα ὁ ὑ ποτά σσων τὸ ν λαό ν μου ὑ π' ἐμέ
κύ ριε τί ἐστιν ἄ νθρωπος ὅ τι ἐγνώ σθης αὐ τῷ ἢ υἱὸ ς ἀ νθρώ που ὅ τι λογίζῃ αὐ τό ν
ἄ νθρωπος ματαιό τητι ὡ μοιώ θη αἱ ἡ μέραι αὐ τοῦ ὡ σεὶ σκιὰ παρά γουσιν
κύ ριε κλῖνον οὐ ρανού ς σου καὶ κατά βηθι ἅ ψαι τῶ ν ὀ ρέων καὶ καπνισθή σονται
ἄ στραψον ἀ στραπὴ ν καὶ σκορπιεῖς αὐ τού ς ἐξαπό στειλον τὰ βέλη σου καὶ
συνταρά ξεις αὐ τού ς
ἐξαπό στειλον τὴ ν χεῖρά σου ἐξ ὕ ψους ἐξελοῦ με καὶ ῥ ῦ σαί με ἐξ ὑ δά των πολλῶ ν ἐκ
χειρὸ ς υἱῶ ν ἀ λλοτρίων
ὧ ν τὸ στό μα ἐλά λησεν ματαιό τητα καὶ ἡ δεξιὰ αὐ τῶ ν δεξιὰ ἀ δικίας
ὁ θεό ς ᾠ δὴ ν καινὴ ν ᾄ σομαί σοι ἐν ψαλτηρίῳ δεκαχό ρδῳ ψαλῶ σοι
τῷ διδό ντι τὴ ν σωτηρίαν τοῖς βασιλεῦ σιν τῷ λυτρουμένῳ δαυιδ τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ
ἐκ ῥ ομφαίας πονηρᾶ ς
ῥ ῦ σαί με καὶ ἐξελοῦ με ἐκ χειρὸ ς υἱῶ ν ἀ λλοτρίων ὧ ν τὸ στό μα ἐλά λησεν ματαιό τητα
καὶ ἡ δεξιὰ αὐ τῶ ν δεξιὰ ἀ δικίας
ὧ ν οἱ υἱοὶ ὡ ς νεό φυτα ἡ δρυμμένα ἐν τῇ νεό τητι αὐ τῶ ν αἱ θυγατέρες αὐ τῶ ν
κεκαλλωπισμέναι περικεκοσμημέναι ὡ ς ὁ μοίωμα ναοῦ
τὰ ταμίεια αὐ τῶ ν πλή ρη ἐξερευγό μενα ἐκ τού του εἰς τοῦ το τὰ πρό βατα αὐ τῶ ν
πολυτό κα πληθύ νοντα ἐν ταῖς ἐξό δοις αὐ τῶ ν
οἱ βό ες αὐ τῶ ν παχεῖς οὐ κ ἔστιν κατά πτωμα φραγμοῦ οὐ δὲ διέξοδος οὐ δὲ κραυγὴ ἐν
ταῖς πλατείαις αὐ τῶ ν
798

ἐμακά ρισαν τὸ ν λαό ν ᾧ ταῦ τά ἐστιν μακά ριος ὁ λαό ς οὗ κύ ριος ὁ θεὸ ς αὐ τοῦ
αἴνεσις τῷ δαυιδ ὑ ψώ σω σε ὁ θεό ς μου ὁ βασιλεύ ς μου καὶ εὐ λογή σω τὸ ὄ νομά σου
εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
καθ' ἑκά στην ἡ μέραν εὐ λογή σω σε καὶ αἰνέσω τὸ ὄ νομά σου εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς
τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
μέγας κύ ριος καὶ αἰνετὸ ς σφό δρα καὶ τῆ ς μεγαλωσύ νης αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν πέρας
γενεὰ καὶ γενεὰ ἐπαινέσει τὰ ἔργα σου καὶ τὴ ν δύ ναμίν σου ἀ παγγελοῦ σιν
τὴ ν μεγαλοπρέπειαν τῆ ς δό ξης τῆ ς ἁ γιωσύ νης σου λαλή σουσιν καὶ τὰ θαυμά σιά
σου διηγή σονται
καὶ τὴ ν δύ ναμιν τῶ ν φοβερῶ ν σου ἐροῦ σιν καὶ τὴ ν μεγαλωσύ νην σου διηγή σονται
μνή μην τοῦ πλή θους τῆ ς χρηστό τητό ς σου ἐξερεύ ξονται καὶ τῇ δικαιοσύ νῃ σου
ἀ γαλλιά σονται
οἰκτίρμων καὶ ἐλεή μων ὁ κύ ριος μακρό θυμος καὶ πολυέλεος
χρηστὸ ς κύ ριος τοῖς σύ μπασιν καὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐ τοῦ ἐπὶ πά ντα τὰ ἔργα αὐ τοῦ
ἐξομολογησά σθωσά ν σοι κύ ριε πά ντα τὰ ἔργα σου καὶ οἱ ὅ σιοί σου εὐ λογησά τωσά ν
σε
δό ξαν τῆ ς βασιλείας σου ἐροῦ σιν καὶ τὴ ν δυναστείαν σου λαλή σουσιν
τοῦ γνωρίσαι τοῖς υἱοῖς τῶ ν ἀ νθρώ πων τὴ ν δυναστείαν σου καὶ τὴ ν δό ξαν τῆ ς
μεγαλοπρεπείας τῆ ς βασιλείας σου
ἡ βασιλεία σου βασιλεία πά ντων τῶ ν αἰώ νων καὶ ἡ δεσποτεία σου ἐν πά σῃ γενεᾷ
καὶ γενεᾷ
O a πιστὸ ς κύ ριος ἐν τοῖς λό γοις αὐ τοῦ καὶ ὅ σιος ἐν
πᾶ σι τοῖς ἔργοις αὐ τοῦ
ὑ ποστηρίζει κύ ριος πά ντας τοὺ ς καταπίπτοντας καὶ ἀ νορθοῖ πά ντας τοὺ ς
κατερραγμένους
οἱ ὀ φθαλμοὶ πά ντων εἰς σὲ ἐλπίζουσιν καὶ σὺ δίδως τὴ ν τροφὴ ν αὐ τῶ ν ἐν εὐ καιρίᾳ
ἀ νοίγεις σὺ τὴ ν χεῖρά σου καὶ ἐμπιπλᾷ ς πᾶ ν ζῷ ον εὐ δοκίας
δίκαιος κύ ριος ἐν πά σαις ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ καὶ ὅ σιος ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔργοις αὐ τοῦ
ἐγγὺ ς κύ ριος πᾶ σιν τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐ τό ν πᾶ σι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐ τὸ ν ἐν
ἀ ληθείᾳ
θέλημα τῶ ν φοβουμένων αὐ τὸ ν ποιή σει καὶ τῆ ς δεή σεως αὐ τῶ ν ἐπακού σεται καὶ
σώ σει αὐ τού ς
φυλά σσει κύ ριος πά ντας τοὺ ς ἀ γαπῶ ντας αὐ τὸ ν καὶ πά ντας τοὺ ς ἁ μαρτωλοὺ ς
ἐξολεθρεύ σει
αἴνεσιν κυρίου λαλή σει τὸ στό μα μου καὶ εὐ λογείτω πᾶ σα σὰ ρξ τὸ ὄ νομα τὸ ἅ γιον
αὐ τοῦ εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος
αλληλουια αγγαιου καὶ ζαχαριου αἴνει ἡ ψυχή μου τὸ ν κύ ριον
αἰνέσω κύ ριον ἐν ζωῇ μου ψαλῶ τῷ θεῷ μου ἕως ὑ πά ρχω
μὴ πεποίθατε ἐπ' ἄ ρχοντας καὶ ἐφ' υἱοὺ ς ἀ νθρώ πων οἷς οὐ κ ἔστιν σωτηρία
ἐξελεύ σεται τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ καὶ ἐπιστρέψει εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ
ἀ πολοῦ νται πά ντες οἱ διαλογισμοὶ αὐ τῶ ν
μακά ριος οὗ ὁ θεὸ ς ιακωβ βοηθό ς ἡ ἐλπὶς αὐ τοῦ ἐπὶ κύ ριον τὸ ν θεὸ ν αὐ τοῦ
799

τὸ ν ποιή σαντα τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν τὴ ν θά λασσαν καὶ πά ντα τὰ ἐν αὐ τοῖς τὸ ν

φυλά σσοντα ἀ λή θειαν εἰς τὸ ν αἰῶ να
ποιοῦ ντα κρίμα τοῖς ἀ δικουμένοις διδό ντα τροφὴ ν τοῖς πεινῶ σιν κύ ριος λύ ει
πεπεδημένους
κύ ριος ἀ νορθοῖ κατερραγμένους κύ ριος σοφοῖ τυφλού ς κύ ριος ἀ γαπᾷ δικαίους
κύ ριος φυλά σσει τοὺ ς προσηλύ τους ὀ ρφανὸ ν καὶ χή ραν ἀ ναλή μψεται καὶ ὁ δὸ ν
ἁ μαρτωλῶ ν ἀ φανιεῖ
βασιλεύ σει κύ ριος εἰς τὸ ν αἰῶ να ὁ θεό ς σου σιων εἰς γενεὰ ν καὶ γενεά ν
αλληλουια αγγαιου καὶ ζαχαριου αἰνεῖτε τὸ ν κύ ριον ὅ τι ἀ γαθὸ ν ψαλμό ς τῷ θεῷ
ἡ μῶ ν ἡ δυνθείη αἴνεσις
οἰκοδομῶ ν ιερουσαλημ ὁ κύ ριος καὶ τὰ ς διασπορὰ ς τοῦ ισραηλ ἐπισυνά ξει
ὁ ἰώ μενος τοὺ ς συντετριμμένους τὴ ν καρδίαν καὶ δεσμεύ ων τὰ συντρίμματα αὐ τῶ ν
ὁ ἀ ριθμῶ ν πλή θη ἄ στρων καὶ πᾶ σιν αὐ τοῖς ὀ νό ματα καλῶ ν
μέγας ὁ κύ ριος ἡ μῶ ν καὶ μεγά λη ἡ ἰσχὺ ς αὐ τοῦ καὶ τῆ ς συνέσεως αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν
ἀ ριθμό ς
ἀ ναλαμβά νων πραεῖς ὁ κύ ριος ταπεινῶ ν δὲ ἁ μαρτωλοὺ ς ἕως τῆ ς γῆ ς
ἐξά ρξατε τῷ κυρίῳ ἐν ἐξομολογή σει ψά λατε τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ἐν κιθά ρᾳ
τῷ περιβά λλοντι τὸ ν οὐ ρανὸ ν ἐν νεφέλαις τῷ ἑτοιμά ζοντι τῇ γῇ ὑ ετό ν τῷ
ἐξανατέλλοντι ἐν ὄ ρεσι χό ρτον καὶ χλό ην τῇ δουλείᾳ τῶ ν ἀ νθρώ πων
διδό ντι τοῖς κτή νεσι τροφὴ ν αὐ τῶ ν καὶ τοῖς νεοσσοῖς τῶ ν κορά κων τοῖς
ἐπικαλουμένοις αὐ τό ν
οὐ κ ἐν τῇ δυναστείᾳ τοῦ ἵππου θελή σει οὐ δὲ ἐν ταῖς κνή μαις τοῦ ἀ νδρὸ ς εὐ δοκεῖ
εὐ δοκεῖ κύ ριος ἐν τοῖς φοβουμένοις αὐ τὸ ν καὶ ἐν τοῖς ἐλπίζουσιν ἐπὶ τὸ ἔλεος αὐ τοῦ
αλληλουια αγγαιου καὶ ζαχαριου ἐπαίνει ιερουσαλημ τὸ ν κύ ριον αἴνει τὸ ν θεό ν σου
σιων
ὅ τι ἐνίσχυσεν τοὺ ς μοχλοὺ ς τῶ ν πυλῶ ν σου εὐ λό γησεν τοὺ ς υἱού ς σου ἐν σοί
ὁ τιθεὶς τὰ ὅ ριά σου εἰρή νην καὶ στέαρ πυροῦ ἐμπιπλῶ ν σε
ὁ ἀ ποστέλλων τὸ λό γιον αὐ τοῦ τῇ γῇ ἕως τά χους δραμεῖται ὁ λό γος αὐ τοῦ
τοῦ διδό ντος χιό να ὡ σεὶ ἔριον ὁ μίχλην ὡ σεὶ σποδὸ ν πά σσοντος
βά λλοντος κρύ σταλλον αὐ τοῦ ὡ σεὶ ψωμού ς κατὰ πρό σωπον ψύ χους αὐ τοῦ τίς
ὑ ποστή σεται
ἀ ποστελεῖ τὸ ν λό γον αὐ τοῦ καὶ τή ξει αὐ τά πνεύ σει τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ καὶ ῥ υή σεται
ὕ δατα
ἀ παγγέλλων τὸ ν λό γον αὐ τοῦ τῷ ιακωβ δικαιώ ματα καὶ κρίματα αὐ τοῦ τῷ ισραηλ
οὐ κ ἐποίησεν οὕ τως παντὶ ἔθνει καὶ τὰ κρίματα αὐ τοῦ οὐ κ ἐδή λωσεν αὐ τοῖς
αλληλουια αγγαιου καὶ ζαχαριου αἰνεῖτε τὸ ν κύ ριον ἐκ τῶ ν οὐ ρανῶ ν αἰνεῖτε αὐ τὸ ν
ἐν τοῖς ὑ ψίστοις
αἰνεῖτε αὐ τό ν πά ντες οἱ ἄ γγελοι αὐ τοῦ αἰνεῖτε αὐ τό ν πᾶ σαι αἱ δυνά μεις αὐ τοῦ
αἰνεῖτε αὐ τό ν ἥ λιος καὶ σελή νη αἰνεῖτε αὐ τό ν πά ντα τὰ ἄ στρα καὶ τὸ φῶ ς
αἰνεῖτε αὐ τό ν οἱ οὐ ρανοὶ τῶ ν οὐ ρανῶ ν καὶ τὸ ὕ δωρ τὸ ὑ περά νω τῶ ν οὐ ρανῶ ν
αἰνεσά τωσαν τὸ ὄ νομα κυρίου ὅ τι αὐ τὸ ς εἶπεν καὶ ἐγενή θησαν αὐ τὸ ς ἐνετείλατο
καὶ ἐκτίσθησαν
800

ἔστησεν αὐ τὰ εἰς τὸ ν αἰῶ να καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να τοῦ αἰῶ νος πρό σταγμα ἔθετο καὶ οὐ
παρελεύ σεται
αἰνεῖτε τὸ ν κύ ριον ἐκ τῆ ς γῆ ς δρά κοντες καὶ πᾶ σαι ἄ βυσσοι
πῦ ρ χά λαζα χιώ ν κρύ σταλλος πνεῦ μα καταιγίδος τὰ ποιοῦ ντα τὸ ν λό γον αὐ τοῦ
τὰ ὄ ρη καὶ πά ντες οἱ βουνοί ξύ λα καρποφό ρα καὶ πᾶ σαι κέδροι
τὰ θηρία καὶ πά ντα τὰ κτή νη ἑρπετὰ καὶ πετεινὰ πτερωτά
βασιλεῖς τῆ ς γῆ ς καὶ πά ντες λαοί ἄ ρχοντες καὶ πά ντες κριταὶ γῆ ς
νεανίσκοι καὶ παρθένοι πρεσβῦ ται μετὰ νεωτέρων
αἰνεσά τωσαν τὸ ὄ νομα κυρίου ὅ τι ὑ ψώ θη τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ μό νου ἡ ἐξομολό γησις
αὐ τοῦ ἐπὶ γῆ ς καὶ οὐ ρανοῦ
καὶ ὑ ψώ σει κέρας λαοῦ αὐ τοῦ ὕ μνος πᾶ σι τοῖς ὁ σίοις αὐ τοῦ τοῖς υἱοῖς ισραηλ λαῷ
ἐγγίζοντι αὐ τῷ
αλληλουια ᾄ σατε τῷ κυρίῳ ἆ |σμα καινό ν ἡ αἴνεσις αὐ τοῦ ἐν ἐκκλησίᾳ ὁ σίων
εὐ φρανθή τω ισραηλ ἐπὶ τῷ ποιή σαντι αὐ τό ν καὶ υἱοὶ σιων ἀ γαλλιά σθωσαν ἐπὶ τῷ
βασιλεῖ αὐ τῶ ν
αἰνεσά τωσαν τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἐν χορῷ ἐν τυμπά νῳ καὶ ψαλτηρίῳ ψαλά τωσαν αὐ τῷ
ὅ τι εὐ δοκεῖ κύ ριος ἐν λαῷ αὐ τοῦ καὶ ὑ ψώ σει πραεῖς ἐν σωτηρίᾳ
καυχή σονται ὅ σιοι ἐν δό ξῃ καὶ ἀ γαλλιά σονται ἐπὶ τῶ ν κοιτῶ ν αὐ τῶ ν
αἱ ὑ ψώ σεις τοῦ θεοῦ ἐν τῷ λά ρυγγι αὐ τῶ ν καὶ ῥ ομφαῖαι δίστομοι ἐν ταῖς χερσὶν
αὐ τῶ ν
τοῦ ποιῆ σαι ἐκδίκησιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἐλεγμοὺ ς ἐν τοῖς λαοῖς
τοῦ δῆ σαι τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν ἐν πέδαις καὶ τοὺ ς ἐνδό ξους αὐ τῶ ν ἐν χειροπέδαις
σιδηραῖς
τοῦ ποιῆ σαι ἐν αὐ τοῖς κρίμα ἔγγραπτον δό ξα αὕ τη ἐστὶν πᾶ σι τοῖς ὁ σίοις αὐ τοῦ
αλληλουια αἰνεῖτε τὸ ν θεὸ ν ἐν τοῖς ἁ γίοις αὐ τοῦ αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν στερεώ ματι
δυνά μεως αὐ τοῦ
αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐπὶ ταῖς δυναστείαις αὐ τοῦ αἰνεῖτε αὐ τὸ ν κατὰ τὸ πλῆ θος τῆ ς
μεγαλωσύ νης αὐ τοῦ
αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν ἤ χῳ σά λπιγγος αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν ψαλτηρίῳ καὶ κιθά ρᾳ
αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν τυμπά νῳ καὶ χορῷ αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν χορδαῖς καὶ ὀ ργά νῳ
αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν κυμβά λοις εὐ ή χοις αἰνεῖτε αὐ τὸ ν ἐν κυμβά λοις ἀ λαλαγμοῦ
πᾶ σα πνοὴ αἰνεσά τω τὸ ν κύ ριον αλληλουια
οὗ τος ὁ ψαλμὸ ς ἰδιό γραφος εἰς δαυιδ καὶ ἔξωθεν τοῦ ἀ ριθμοῦ ὅ τε ἐμονομά χησεν τῷ
γολιαδ μικρὸ ς ἤ μην ἐν τοῖς ἀ δελφοῖς μου καὶ νεώ τερος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρό ς μου
ἐποίμαινον τὰ πρό βατα τοῦ πατρό ς μου
αἱ χεῖρές μου ἐποίησαν ὄ ργανον οἱ δά κτυλοί μου ἥ ρμοσαν ψαλτή ριον
καὶ τίς ἀ ναγγελεῖ τῷ κυρίῳ μου αὐ τὸ ς κύ ριος αὐ τὸ ς εἰσακού ει
αὐ τὸ ς ἐξαπέστειλεν τὸ ν ἄ γγελον αὐ τοῦ καὶ ἦ ρέν με ἐκ τῶ ν προβά των τοῦ πατρό ς
μου καὶ ἔχρισέν με ἐν τῷ ἐλαίῳ τῆ ς χρίσεως αὐ τοῦ
οἱ ἀ δελφοί μου καλοὶ καὶ μεγά λοι καὶ οὐ κ εὐ δό κησεν ἐν αὐ τοῖς κύ ριος
ἐξῆ λθον εἰς συνά ντησιν τῷ ἀ λλοφύ λῳ καὶ ἐπικατηρά σατό με ἐν τοῖς εἰδώ λοις αὐ τοῦ
801

ἐγὼ δὲ σπασά μενος τὴ ν παρ' αὐ τοῦ μά χαιραν ἀ πεκεφά λισα αὐ τὸ ν καὶ ἦ ρα ὄ νειδος
ἐξ υἱῶ ν ισραηλ
παροιμίαι σαλωμῶ ντος υἱοῦ δαυιδ ὃ ς ἐβασίλευσεν ἐν ισραηλ
γνῶ ναι σοφίαν καὶ παιδείαν νοῆ σαί τε λό γους φρονή σεως
δέξασθαί τε στροφὰ ς λό γων νοῆ σαί τε δικαιοσύ νην ἀ ληθῆ καὶ κρίμα κατευθύ νειν
ἵνα δῷ ἀ κά κοις πανουργίαν παιδὶ δὲ νέῳ αἴσθησίν τε καὶ ἔννοιαν
τῶ νδε γὰ ρ ἀ κού σας σοφὸ ς σοφώ τερος ἔσται ὁ δὲ νοή μων κυβέρνησιν κτή σεται
νοή σει τε παραβολὴ ν καὶ σκοτεινὸ ν λό γον ῥ ή σεις τε σοφῶ ν καὶ αἰνίγματα
ἀ ρχὴ σοφίας φό βος θεοῦ σύ νεσις δὲ ἀ γαθὴ πᾶ σι τοῖς ποιοῦ σιν αὐ τή ν εὐ σέβεια δὲ
εἰς θεὸ ν ἀ ρχὴ αἰσθή σεως σοφίαν δὲ καὶ παιδείαν ἀ σεβεῖς ἐξουθενή σουσιν
ἄ κουε υἱέ παιδείαν πατρό ς σου καὶ μὴ ἀ πώ σῃ θεσμοὺ ς μητρό ς σου
στέφανον γὰ ρ χαρίτων δέξῃ σῇ κορυφῇ καὶ κλοιὸ ν χρύ σεον περὶ σῷ τραχή λῳ
υἱέ μή σε πλανή σωσιν ἄ νδρες ἀ σεβεῖς μηδὲ βουληθῇ ς ἐὰ ν παρακαλέσωσί σε
λέγοντες
ἐλθὲ μεθ' ἡ μῶ ν κοινώ νησον αἵματος κρύ ψωμεν δὲ εἰς γῆ ν ἄ νδρα δίκαιον ἀ δίκως
καταπίωμεν δὲ αὐ τὸ ν ὥ σπερ ᾅ δης ζῶ ντα καὶ ἄ ρωμεν αὐ τοῦ τὴ ν μνή μην ἐκ γῆ ς
τὴ ν κτῆ σιν αὐ τοῦ τὴ ν πολυτελῆ καταλαβώ μεθα πλή σωμεν δὲ οἴκους ἡ μετέρους
σκύ λων
τὸ ν δὲ σὸ ν κλῆ ρον βά λε ἐν ἡ μῖν κοινὸ ν δὲ βαλλά ντιον κτησώ μεθα πά ντες καὶ
μαρσίππιον ἓν γενηθή τω ἡ μῖν
μὴ πορευθῇ ς ἐν ὁ δῷ μετ' αὐ τῶ ν ἔκκλινον δὲ τὸ ν πό δα σου ἐκ τῶ ν τρίβων αὐ τῶ ν
οἱ γὰ ρ πό δες αὐ τῶ ν εἰς κακίαν τρέχουσιν καὶ ταχινοὶ τοῦ ἐκχέαι αἷμα
οὐ γὰ ρ ἀ δίκως ἐκτείνεται δίκτυα πτερωτοῖς
αὐ τοὶ γὰ ρ οἱ φό νου μετέχοντες θησαυρίζουσιν ἑαυτοῖς κακά ἡ δὲ καταστροφὴ
ἀ νδρῶ ν παρανό μων κακή
αὗ ται αἱ ὁ δοί εἰσιν πά ντων τῶ ν συντελού ντων τὰ ἄ νομα τῇ γὰ ρ ἀ σεβείᾳ τὴ ν
ἑαυτῶ ν ψυχὴ ν ἀ φαιροῦ νται
σοφία ἐν ἐξό δοις ὑ μνεῖται ἐν δὲ πλατείαις παρρησίαν ἄ γει
ἐπ' ἄ κρων δὲ τειχέων κηρύ σσεται ἐπὶ δὲ πύ λαις δυναστῶ ν παρεδρεύ ει ἐπὶ δὲ πύ λαις
πό λεως θαρροῦ σα λέγει
ὅ σον ἂ ν χρό νον ἄ κακοι ἔχωνται τῆ ς δικαιοσύ νης οὐ κ αἰσχυνθή σονται οἱ δὲ ἄ φρονες
τῆ ς ὕ βρεως ὄ ντες ἐπιθυμηταί ἀ σεβεῖς γενό μενοι ἐμίσησαν αἴσθησιν
καὶ ὑ πεύ θυνοι ἐγένοντο ἐλέγχοις ἰδοὺ προή σομαι ὑ μῖν ἐμῆ ς πνοῆ ς ῥ ῆ σιν διδά ξω δὲ
ὑ μᾶ ς τὸ ν ἐμὸ ν λό γον
ἐπειδὴ ἐκά λουν καὶ οὐ χ ὑ πηκού σατε καὶ ἐξέτεινον λό γους καὶ οὐ προσείχετε
ἀ λλὰ ἀ κύ ρους ἐποιεῖτε ἐμὰ ς βουλά ς τοῖς δὲ ἐμοῖς ἐλέγχοις ἠ πειθή σατε
τοιγαροῦ ν κἀ γὼ τῇ ὑ μετέρᾳ ἀ πωλείᾳ ἐπιγελά σομαι καταχαροῦ μαι δέ ἡ νίκα ἂ ν
ἔρχηται ὑ μῖν ὄ λεθρος
καὶ ὡ ς ἂ ν ἀ φίκηται ὑ μῖν ἄ φνω θό ρυβος ἡ δὲ καταστροφὴ ὁ μοίως καταιγίδι παρῇ
καὶ ὅ ταν ἔρχηται ὑ μῖν θλῖψις καὶ πολιορκία ἢ ὅ ταν ἔρχηται ὑ μῖν ὄ λεθρος
ἔσται γὰ ρ ὅ ταν ἐπικαλέσησθέ με ἐγὼ δὲ οὐ κ εἰσακού σομαι ὑ μῶ ν ζητή σουσίν με
κακοὶ καὶ οὐ χ εὑ ρή σουσιν
802

ἐμίσησαν γὰ ρ σοφίαν τὸ ν δὲ φό βον τοῦ κυρίου οὐ προείλαντο

οὐ δὲ ἤ θελον ἐμαῖς προσέχειν βουλαῖς ἐμυκτή ριζον δὲ ἐμοὺ ς ἐλέγχους
τοιγαροῦ ν ἔδονται τῆ ς ἑαυτῶ ν ὁ δοῦ τοὺ ς καρποὺ ς καὶ τῆ ς ἑαυτῶ ν ἀ σεβείας
πλησθή σονται
ἀ νθ' ὧ ν γὰ ρ ἠ δίκουν νηπίους φονευθή σονται καὶ ἐξετασμὸ ς ἀ σεβεῖς ὀ λεῖ
ὁ δὲ ἐμοῦ ἀ κού ων κατασκηνώ σει ἐπ' ἐλπίδι καὶ ἡ συχά σει ἀ φό βως ἀ πὸ παντὸ ς
κακοῦ
υἱέ ἐὰ ν δεξά μενος ῥ ῆ σιν ἐμῆ ς ἐντολῆ ς κρύ ψῃς παρὰ σεαυτῷ
ὑ πακού σεται σοφίας τὸ οὖ ς σου καὶ παραβαλεῖς καρδίαν σου εἰς σύ νεσιν
παραβαλεῖς δὲ αὐ τὴ ν ἐπὶ νουθέτησιν τῷ υἱῷ σου
ἐὰ ν γὰ ρ τὴ ν σοφίαν ἐπικαλέσῃ καὶ τῇ συνέσει δῷ ς φωνή ν σου τὴ ν δὲ αἴσθησιν
ζητή σῃς μεγά λῃ τῇ φωνῇ
καὶ ἐὰ ν ζητή σῃς αὐ τὴ ν ὡ ς ἀ ργύ ριον καὶ ὡ ς θησαυροὺ ς ἐξερευνή σῃς αὐ τή ν
τό τε συνή σεις φό βον κυρίου καὶ ἐπίγνωσιν θεοῦ εὑ ρή σεις
ὅ τι κύ ριος δίδωσιν σοφίαν καὶ ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ γνῶ σις καὶ σύ νεσις
καὶ θησαυρίζει τοῖς κατορθοῦ σι σωτηρίαν ὑ περασπιεῖ τὴ ν πορείαν αὐ τῶ ν
τοῦ φυλά ξαι ὁ δοὺ ς δικαιωμά των καὶ ὁ δὸ ν εὐ λαβουμένων αὐ τὸ ν διαφυλά ξει
τό τε συνή σεις δικαιοσύ νην καὶ κρίμα καὶ κατορθώ σεις πά ντας ἄ ξονας ἀ γαθού ς
ἐὰ ν γὰ ρ ἔλθῃ ἡ σοφία εἰς σὴ ν διά νοιαν ἡ δὲ αἴσθησις τῇ σῇ ψυχῇ καλὴ εἶναι δό ξῃ
βουλὴ καλὴ φυλά ξει σε ἔννοια δὲ ὁ σία τηρή σει σε
ἵνα ῥ ύ σηταί σε ἀ πὸ ὁ δοῦ κακῆ ς καὶ ἀ πὸ ἀ νδρὸ ς λαλοῦ ντος μηδὲν πιστό ν
ὦ οἱ ἐγκαταλείποντες ὁ δοὺ ς εὐ θείας τοῦ πορεύ εσθαι ἐν ὁ δοῖς σκό τους
οἱ εὐ φραινό μενοι ἐπὶ κακοῖς καὶ χαίροντες ἐπὶ διαστροφῇ κακῇ
ὧ ν αἱ τρίβοι σκολιαὶ καὶ καμπύ λαι αἱ τροχιαὶ αὐ τῶ ν
τοῦ μακρά ν σε ποιῆ σαι ἀ πὸ ὁ δοῦ εὐ θείας καὶ ἀ λλό τριον τῆ ς δικαίας γνώ μης
υἱέ μή σε καταλά βῃ κακὴ βουλὴ ἡ ἀ πολείπουσα διδασκαλίαν νεό τητος καὶ διαθή κην
θείαν ἐπιλελησμένη
ἔθετο γὰ ρ παρὰ τῷ θανά τῳ τὸ ν οἶκον αὐ τῆ ς καὶ παρὰ τῷ ᾅ δῃ μετὰ τῶ ν γηγενῶ ν
τοὺ ς ἄ ξονας αὐ τῆ ς
πά ντες οἱ πορευό μενοι ἐν αὐ τῇ οὐ κ ἀ ναστρέψουσιν οὐ δὲ μὴ καταλά βωσιν τρίβους
εὐ θείας οὐ γὰ ρ καταλαμβά νονται ὑ πὸ ἐνιαυτῶ ν ζωῆ ς
εἰ γὰ ρ ἐπορεύ οντο τρίβους ἀ γαθά ς εὕ ροσαν ἂ ν τρίβους δικαιοσύ νης λείους
χρηστοὶ ἔσονται οἰκή τορες γῆ ς ἄ κακοι δὲ ὑ πολειφθή σονται ἐν αὐ τῇ ὅ τι εὐ θεῖς
κατασκηνώ σουσι γῆ ν καὶ ὅ σιοι ὑ πολειφθή σονται ἐν αὐ τῇ
ὁ δοὶ ἀ σεβῶ ν ἐκ γῆ ς ὀ λοῦ νται οἱ δὲ παρά νομοι ἐξωσθή σονται ἀ π' αὐ τῆ ς
υἱέ ἐμῶ ν νομίμων μὴ ἐπιλανθά νου τὰ δὲ ῥ ή ματά μου τηρείτω σὴ καρδία
μῆ κος γὰ ρ βίου καὶ ἔτη ζωῆ ς καὶ εἰρή νην προσθή σουσίν σοι
ἐλεημοσύ ναι καὶ πίστεις μὴ ἐκλιπέτωσά ν σε ἄ φαψαι δὲ αὐ τὰ ς ἐπὶ σῷ τραχή λῳ καὶ
εὑ ρή σεις χά ριν
καὶ προνοοῦ καλὰ ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἀ νθρώ πων
ἴσθι πεποιθὼ ς ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ ἐπὶ θεῷ ἐπὶ δὲ σῇ σοφίᾳ μὴ ἐπαίρου
803

ἐν πά σαις ὁ δοῖς σου γνώ ριζε αὐ τή ν ἵνα ὀ ρθοτομῇ τὰ ς ὁ δού ς σου ὁ δὲ πού ς σου οὐ
μὴ προσκό πτῃ
μὴ ἴσθι φρό νιμος παρὰ σεαυτῷ φοβοῦ δὲ τὸ ν θεὸ ν καὶ ἔκκλινε ἀ πὸ παντὸ ς κακοῦ
τό τε ἴασις ἔσται τῷ σώ ματί σου καὶ ἐπιμέλεια τοῖς ὀ στέοις σου
τίμα τὸ ν κύ ριον ἀ πὸ σῶ ν δικαίων πό νων καὶ ἀ πά ρχου αὐ τῷ ἀ πὸ σῶ ν καρπῶ ν
δικαιοσύ νης
ἵνα πίμπληται τὰ ταμίειά σου πλησμονῆ ς σίτου οἴνῳ δὲ αἱ ληνοί σου ἐκβλύ ζωσιν
υἱέ μὴ ὀ λιγώ ρει παιδείας κυρίου μηδὲ ἐκλύ ου ὑ π' αὐ τοῦ ἐλεγχό μενος
ὃ ν γὰ ρ ἀ γαπᾷ κύ ριος παιδεύ ει μαστιγοῖ δὲ πά ντα υἱὸ ν ὃ ν παραδέχεται
μακά ριος ἄ νθρωπος ὃ ς εὗ ρεν σοφίαν καὶ θνητὸ ς ὃ ς εἶδεν φρό νησιν
κρεῖττον γὰ ρ αὐ τὴ ν ἐμπορεύ εσθαι ἢ χρυσίου καὶ ἀ ργυρίου θησαυρού ς
τιμιωτέρα δέ ἐστιν λίθων πολυτελῶ ν οὐ κ ἀ ντιτά ξεται αὐ τῇ οὐ δὲν πονηρό ν
εὔ γνωστό ς ἐστιν πᾶ σιν τοῖς ἐγγίζουσιν αὐ τῇ πᾶ ν δὲ τίμιον οὐ κ ἄ ξιον αὐ τῆ ς ἐστιν
μῆ κος γὰ ρ βίου καὶ ἔτη ζωῆ ς ἐν τῇ δεξιᾷ αὐ τῆ ς ἐν δὲ τῇ ἀ ριστερᾷ αὐ τῆ ς πλοῦ τος καὶ
δό ξα
O a ἐκ τοῦ στό ματος αὐ τῆ ς ἐκπορεύ εται δικαιοσύ νη
νό μον δὲ καὶ ἔλεον ἐπὶ γλώ σσης φορεῖ
αἱ ὁ δοὶ αὐ τῆ ς ὁ δοὶ καλαί καὶ πά ντες οἱ τρίβοι αὐ τῆ ς ἐν εἰρή νῃ
ξύ λον ζωῆ ς ἐστι πᾶ σι τοῖς ἀ ντεχομένοις αὐ τῆ ς καὶ τοῖς ἐπερειδομένοις ἐπ' αὐ τὴ ν ὡ ς
ἐπὶ κύ ριον ἀ σφαλή ς
ὁ θεὸ ς τῇ σοφίᾳ ἐθεμελίωσεν τὴ ν γῆ ν ἡ τοίμασεν δὲ οὐ ρανοὺ ς ἐν φρονή σει
ἐν αἰσθή σει ἄ βυσσοι ἐρρά γησαν νέφη δὲ ἐρρύ ησαν δρό σους
υἱέ μὴ παραρρυῇ ς τή ρησον δὲ ἐμὴ ν βουλὴ ν καὶ ἔννοιαν
ἵνα ζή σῃ ἡ ψυχή σου καὶ χά ρις ᾖ περὶ σῷ τραχή λῳ
O a ἔσται δὲ ἴασις ταῖς σαρξί σου καὶ ἐπιμέλεια τοῖς
σοῖς ὀ στέοις
ἵνα πορεύ ῃ πεποιθὼ ς ἐν εἰρή νῃ πά σας τὰ ς ὁ δού ς σου ὁ δὲ πού ς σου οὐ μὴ
προσκό ψῃ
ἐὰ ν γὰ ρ κά θῃ ἄ φοβος ἔσῃ ἐὰ ν δὲ καθεύ δῃς ἡ δέως ὑ πνώ σεις
καὶ οὐ φοβηθή σῃ πτό ησιν ἐπελθοῦ σαν οὐ δὲ ὁ ρμὰ ς ἀ σεβῶ ν ἐπερχομένας
ὁ γὰ ρ κύ ριος ἔσται ἐπὶ πασῶ ν ὁ δῶ ν σου καὶ ἐρείσει σὸ ν πό δα ἵνα μὴ σαλευθῇ ς
μὴ ἀ πό σχῃ εὖ ποιεῖν ἐνδεῆ ἡ νίκα ἂ ν ἔχῃ ἡ χείρ σου βοηθεῖν
μὴ εἴπης ἐπανελθὼ ν ἐπά νηκε καὶ αὔ ριον δώ σω δυνατοῦ σου ὄ ντος εὖ ποιεῖν οὐ γὰ ρ
οἶδας τί τέξεται ἡ ἐπιοῦ σα
μὴ τεκτή νῃ ἐπὶ σὸ ν φίλον κακὰ παροικοῦ ντα καὶ πεποιθό τα ἐπὶ σοί
μὴ φιλεχθρή σῃς πρὸ ς ἄ νθρωπον μά την μή τι εἰς σὲ ἐργά σηται κακό ν
μὴ κτή σῃ κακῶ ν ἀ νδρῶ ν ὀ νείδη μηδὲ ζηλώ σῃς τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν
ἀ κά θαρτος γὰ ρ ἔναντι κυρίου πᾶ ς παρά νομος ἐν δὲ δικαίοις οὐ συνεδριά ζει
κατά ρα θεοῦ ἐν οἴκοις ἀ σεβῶ ν ἐπαύ λεις δὲ δικαίων εὐ λογοῦ νται
κύ ριος ὑ περηφά νοις ἀ ντιτά σσεται ταπεινοῖς δὲ δίδωσιν χά ριν
δό ξαν σοφοὶ κληρονομή σουσιν οἱ δὲ ἀ σεβεῖς ὕ ψωσαν ἀ τιμίαν
ἀ κού σατε παῖδες παιδείαν πατρὸ ς καὶ προσέχετε γνῶ ναι ἔννοιαν
804

δῶ ρον γὰ ρ ἀ γαθὸ ν δωροῦ μαι ὑ μῖν τὸ ν ἐμὸ ν νό μον μὴ ἐγκαταλίπητε

υἱὸ ς γὰ ρ ἐγενό μην κἀ γὼ πατρὶ ὑ πή κοος καὶ ἀ γαπώ μενος ἐν προσώ πῳ μητρό ς
οἳ ἔλεγον καὶ ἐδίδασκό ν με ἐρειδέτω ὁ ἡ μέτερος λό γος εἰς σὴ ν καρδίαν
φύ λασσε ἐντολά ς μὴ ἐπιλά θῃ μηδὲ παρίδῃς ῥ ῆ σιν ἐμοῦ στό ματος
μηδὲ ἐγκαταλίπῃς αὐ τή ν καὶ ἀ νθέξεταί σου ἐρά σθητι αὐ τῆ ς καὶ τηρή σει σε
περιχαρά κωσον αὐ τή ν καὶ ὑ ψώ σει σε τίμησον αὐ τή ν ἵνα σε περιλά βῃ
ἵνα δῷ τῇ σῇ κεφαλῇ στέφανον χαρίτων στεφά νῳ δὲ τρυφῆ ς ὑ περασπίσῃ σου
ἄ κουε υἱέ καὶ δέξαι ἐμοὺ ς λό γους καὶ πληθυνθή σεται ἔτη ζωῆ ς σου ἵνα σοι γένωνται
πολλαὶ ὁ δοὶ βίου
ὁ δοὺ ς γὰ ρ σοφίας διδά σκω σε ἐμβιβά ζω δέ σε τροχιαῖς ὀ ρθαῖς
ἐὰ ν γὰ ρ πορεύ ῃ οὐ συγκλεισθή σεταί σου τὰ διαβή ματα ἐὰ ν δὲ τρέχῃς οὐ κοπιά σεις
ἐπιλαβοῦ ἐμῆ ς παιδείας μὴ ἀ φῇ ς ἀ λλὰ φύ λαξον αὐ τὴ ν σεαυτῷ εἰς ζωή ν σου
ὁ δοὺ ς ἀ σεβῶ ν μὴ ἐπέλθῃς μηδὲ ζηλώ σῃς ὁ δοὺ ς παρανό μων
ἐν ᾧ ἂ ν τό πῳ στρατοπεδεύ σωσιν μὴ ἐπέλθῃς ἐκεῖ ἔκκλινον δὲ ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ
παρά λλαξον
οὐ γὰ ρ μὴ ὑ πνώ σωσιν ἐὰ ν μὴ κακοποιή σωσιν ἀ φῄ ρηται ὁ ὕ πνος αὐ τῶ ν καὶ οὐ
κοιμῶ νται
οἵδε γὰ ρ σιτοῦ νται σῖτα ἀ σεβείας οἴνῳ δὲ παρανό μῳ μεθύ σκονται
αἱ δὲ ὁ δοὶ τῶ ν δικαίων ὁ μοίως φωτὶ λά μπουσιν προπορεύ ονται καὶ φωτίζουσιν ἕως
κατορθώ σῃ ἡ ἡ μέρα
αἱ δὲ ὁ δοὶ τῶ ν ἀ σεβῶ ν σκοτειναί οὐ κ οἴδασιν πῶ ς προσκό πτουσιν
υἱέ ἐμῇ ῥ ή σει πρό σεχε τοῖς δὲ ἐμοῖς λό γοις παρά βαλε σὸ ν οὖ ς
ὅ πως μὴ ἐκλίπωσίν σε αἱ πηγαί σου φύ λασσε αὐ τὰ ς ἐν σῇ καρδίᾳ
ζωὴ γά ρ ἐστιν τοῖς εὑ ρίσκουσιν αὐ τὰ ς καὶ πά σῃ σαρκὶ ἴασις
πά σῃ φυλακῇ τή ρει σὴ ν καρδίαν ἐκ γὰ ρ τού των ἔξοδοι ζωῆ ς
περίελε σεαυτοῦ σκολιὸ ν στό μα καὶ ἄ δικα χείλη μακρὰ ν ἀ πὸ σοῦ ἄ πωσαι
οἱ ὀ φθαλμοί σου ὀ ρθὰ βλεπέτωσαν τὰ δὲ βλέφαρά σου νευέτω δίκαια
ὀ ρθὰ ς τροχιὰ ς ποίει σοῖς ποσὶν καὶ τὰ ς ὁ δού ς σου κατεύ θυνε
μὴ ἐκκλίνῃς εἰς τὰ δεξιὰ μηδὲ εἰς τὰ ἀ ριστερά ἀ πό στρεψον δὲ σὸ ν πό δα ἀ πὸ ὁ δοῦ
κακῆ ς
O a ὁ δοὺ ς γὰ ρ τὰ ς ἐκ δεξιῶ ν οἶδεν ὁ θεό ς
διεστραμμέναι δέ εἰσιν αἱ ἐξ ἀ ριστερῶ ν
O b αὐ τὸ ς δὲ ὀ ρθὰ ς ποιή σει τὰ ς τροχιά ς σου τὰ ς δὲ
πορείας σου ἐν εἰρή νῃ προά ξει
υἱέ ἐμῇ σοφίᾳ πρό σεχε ἐμοῖς δὲ λό γοις παρά βαλλε σὸ ν οὖ ς
ἵνα φυλά ξῃς ἔννοιαν ἀ γαθή ν αἴσθησιν δὲ ἐμῶ ν χειλέων ἐντέλλομαί σοι
μὴ πρό σεχε φαύ λῃ γυναικί μέλι γὰ ρ ἀ ποστά ζει ἀ πὸ χειλέων γυναικὸ ς πό ρνης ἣ πρὸ ς
καιρὸ ν λιπαίνει σὸ ν φά ρυγγα
ὕ στερον μέντοι πικρό τερον χολῆ ς εὑ ρή σεις καὶ ἠ κονημένον μᾶ λλον μαχαίρας
διστό μου
τῆ ς γὰ ρ ἀ φροσύ νης οἱ πό δες κατά γουσιν τοὺ ς χρωμένους αὐ τῇ μετὰ θανά του εἰς
τὸ ν ᾅ δην τὰ δὲ ἴχνη αὐ τῆ ς οὐ κ ἐρείδεται
805

ὁ δοὺ ς γὰ ρ ζωῆ ς οὐ κ ἐπέρχεται σφαλεραὶ δὲ αἱ τροχιαὶ αὐ τῆ ς καὶ οὐ κ εὔ γνωστοι

νῦ ν οὖ ν υἱέ ἄ κουέ μου καὶ μὴ ἀ κύ ρους ποιή σῃς ἐμοὺ ς λό γους
μακρὰ ν ποίησον ἀ π' αὐ τῆ ς σὴ ν ὁ δό ν μὴ ἐγγίσῃς πρὸ ς θύ ραις οἴκων αὐ τῆ ς
ἵνα μὴ πρό ῃ ἄ λλοις ζωή ν σου καὶ σὸ ν βίον ἀ νελεή μοσιν
ἵνα μὴ πλησθῶ σιν ἀ λλό τριοι σῆ ς ἰσχύ ος οἱ δὲ σοὶ πό νοι εἰς οἴκους ἀ λλοτρίων
εἰσέλθωσιν
καὶ μεταμεληθή σῃ ἐπ' ἐσχά των ἡ νίκα ἂ ν κατατριβῶ σιν σά ρκες σώ ματό ς σου
καὶ ἐρεῖς πῶ ς ἐμίσησα παιδείαν καὶ ἐλέγχους ἐξέκλινεν ἡ καρδία μου
οὐ κ ἤ κουον φωνὴ ν παιδεύ οντό ς με καὶ διδά σκοντό ς με οὐ δὲ παρέβαλλον τὸ οὖ ς
μου
παρ' ὀ λίγον ἐγενό μην ἐν παντὶ κακῷ ἐν μέσῳ ἐκκλησίας καὶ συναγωγῆ ς
πῖνε ὕ δατα ἀ πὸ σῶ ν ἀ γγείων καὶ ἀ πὸ σῶ ν φρεά των πηγῆ ς
μὴ ὑ περεκχείσθω σοι τὰ ὕ δατα ἐκ τῆ ς σῆ ς πηγῆ ς εἰς δὲ σὰ ς πλατείας διαπορευέσθω
τὰ σὰ ὕ δατα
ἔστω σοι μό νῳ ὑ πά ρχοντα καὶ μηδεὶς ἀ λλό τριος μετασχέτω σοι
ἡ πηγή σου τοῦ ὕ δατος ἔστω σοι ἰδία καὶ συνευφραίνου μετὰ γυναικὸ ς τῆ ς ἐκ
νεό τητό ς σου
ἔλαφος φιλίας καὶ πῶ λος σῶ ν χαρίτων ὁ μιλείτω σοι ἡ δὲ ἰδία ἡ γείσθω σου καὶ
συνέστω σοι ἐν παντὶ καιρῷ ἐν γὰ ρ τῇ ταύ της φιλίᾳ συμπεριφερό μενος πολλοστὸ ς
ἔσῃ
μὴ πολὺ ς ἴσθι πρὸ ς ἀ λλοτρίαν μηδὲ συνέχου ἀ γκά λαις τῆ ς μὴ ἰδίας
ἐνώ πιον γά ρ εἰσιν τῶ ν τοῦ θεοῦ ὀ φθαλμῶ ν ὁ δοὶ ἀ νδρό ς εἰς δὲ πά σας τὰ ς τροχιὰ ς
αὐ τοῦ σκοπεύ ει
παρανομίαι ἄ νδρα ἀ γρεύ ουσιν σειραῖς δὲ τῶ ν ἑαυτοῦ ἁ μαρτιῶ ν ἕκαστος σφίγγεται
οὗ τος τελευτᾷ μετὰ ἀ παιδεύ των ἐκ δὲ πλή θους τῆ ς ἑαυτοῦ βιό τητος ἐξερρίφη καὶ
ἀ πώ λετο δι' ἀ φροσύ νην
υἱέ ἐὰ ν ἐγγυή σῃ σὸ ν φίλον παραδώ σεις σὴ ν χεῖρα ἐχθρῷ
παγὶς γὰ ρ ἰσχυρὰ ἀ νδρὶ τὰ ἴδια χείλη καὶ ἁ λίσκεται χείλεσιν ἰδίου στό ματος
ποίει υἱέ ἃ ἐγώ σοι ἐντέλλομαι καὶ σῴ ζου ἥ κεις γὰ ρ εἰς χεῖρας κακῶ ν διὰ σὸ ν φίλον
ἴθι μὴ ἐκλυό μενος παρό ξυνε δὲ καὶ τὸ ν φίλον σου ὃ ν ἐνεγυή σω
μὴ δῷ ς ὕ πνον σοῖς ὄ μμασιν μηδὲ ἐπινυστά ξῃς σοῖς βλεφά ροις
ἵνα σῴ ζῃ ὥ σπερ δορκὰ ς ἐκ βρό χων καὶ ὥ σπερ ὄ ρνεον ἐκ παγίδος
ἴθι πρὸ ς τὸ ν μύ ρμηκα ὦ ὀ κνηρέ καὶ ζή λωσον ἰδὼ ν τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ καὶ γενοῦ
ἐκείνου σοφώ τερος
ἐκείνῳ γὰ ρ γεωργίου μὴ ὑ πά ρχοντος μηδὲ τὸ ν ἀ ναγκά ζοντα ἔχων μηδὲ ὑ πὸ
δεσπό την ὢ ν
ἑτοιμά ζεται θέρους τὴ ν τροφὴ ν πολλή ν τε ἐν τῷ ἀ μή τῳ ποιεῖται τὴ ν παρά θεσιν
O a ἢ πορεύ θητι πρὸ ς τὴ ν μέλισσαν καὶ μά θε ὡ ς
ἐργά τις ἐστὶν τή ν τε ἐργασίαν ὡ ς σεμνὴ ν ποιεῖται
O b ἧ ς τοὺ ς πό νους βασιλεῖς καὶ ἰδιῶ ται πρὸ ς ὑ γίειαν
προσφέρονται ποθεινὴ δέ ἐστιν πᾶ σιν καὶ ἐπίδοξος
806

O c καίπερ οὖ σα τῇ ῥ ώ μῃ ἀ σθενή ς τὴ ν σοφίαν

τιμή σασα προή χθη
ἕως τίνος ὀ κνηρέ κατά κεισαι πό τε δὲ ἐξ ὕ πνου ἐγερθή σῃ
ὀ λίγον μὲν ὑ πνοῖς ὀ λίγον δὲ κά θησαι μικρὸ ν δὲ νυστά ζεις ὀ λίγον δὲ ἐναγκαλίζῃ
χερσὶν στή θη
εἶτ' ἐμπαραγίνεταί σοι ὥ σπερ κακὸ ς ὁ δοιπό ρος ἡ πενία καὶ ἡ ἔνδεια ὥ σπερ ἀ γαθὸ ς
δρομεύ ς
O a ἐὰ ν δὲ ἄ οκνος ᾖ ς ἥ ξει ὥ σπερ πηγὴ ὁ ἀ μητό ς σου ἡ
δὲ ἔνδεια ὥ σπερ κακὸ ς δρομεὺ ς ἀ παυτομολή σει
ἀ νὴ ρ ἄ φρων καὶ παρά νομος πορεύ εται ὁ δοὺ ς οὐ κ ἀ γαθά ς
ὁ δ' αὐ τὸ ς ἐννεύ ει ὀ φθαλμῷ σημαίνει δὲ ποδί διδά σκει δὲ ἐννεύ μασιν δακτύ λων
διεστραμμένῃ δὲ καρδίᾳ τεκταίνεται κακὰ ἐν παντὶ καιρῷ ὁ τοιοῦ τος ταραχὰ ς
συνίστησιν πό λει
διὰ τοῦ το ἐξαπίνης ἔρχεται ἡ ἀ πώ λεια αὐ τοῦ διακοπὴ καὶ συντριβὴ ἀ νίατος
ὅ τι χαίρει πᾶ σιν οἷς μισεῖ ὁ κύ ριος συντρίβεται δὲ δι' ἀ καθαρσίαν ψυχῆ ς
ὀ φθαλμὸ ς ὑ βριστοῦ γλῶ σσα ἄ δικος χεῖρες ἐκχέουσαι αἷμα δικαίου
καὶ καρδία τεκταινομένη λογισμοὺ ς κακοὺ ς καὶ πό δες ἐπισπεύ δοντες κακοποιεῖν
ἐκκαίει ψεύ δη μά ρτυς ἄ δικος καὶ ἐπιπέμπει κρίσεις ἀ νὰ μέσον ἀ δελφῶ ν
υἱέ φύ λασσε νό μους πατρό ς σου καὶ μὴ ἀ πώ σῃ θεσμοὺ ς μητρό ς σου
ἄ φαψαι δὲ αὐ τοὺ ς ἐπὶ σῇ ψυχῇ διὰ παντὸ ς καὶ ἐγκλοίωσαι ἐπὶ σῷ τραχή λῳ
ἡ νίκα ἂ ν περιπατῇ ς ἐπά γου αὐ τή ν καὶ μετὰ σοῦ ἔστω ὡ ς δ' ἂ ν καθεύ δῃς
φυλασσέτω σε ἵνα ἐγειρομένῳ συλλαλῇ σοι
ὅ τι λύ χνος ἐντολὴ νό μου καὶ φῶ ς καὶ ὁ δὸ ς ζωῆ ς ἔλεγχος καὶ παιδεία
τοῦ διαφυλά σσειν σε ἀ πὸ γυναικὸ ς ὑ πά νδρου καὶ ἀ πὸ διαβολῆ ς γλώ σσης
ἀ λλοτρίας
μή σε νική σῃ κά λλους ἐπιθυμία μηδὲ ἀ γρευθῇ ς σοῖς ὀ φθαλμοῖς μηδὲ συναρπασθῇ ς
ἀ πὸ τῶ ν αὐ τῆ ς βλεφά ρων
τιμὴ γὰ ρ πό ρνης ὅ ση καὶ ἑνὸ ς ἄ ρτου γυνὴ δὲ ἀ νδρῶ ν τιμίας ψυχὰ ς ἀ γρεύ ει
ἀ ποδή σει τις πῦ ρ ἐν κό λπῳ τὰ δὲ ἱμά τια οὐ κατακαύ σει
ἢ περιπατή σει τις ἐπ' ἀ νθρά κων πυρό ς τοὺ ς δὲ πό δας οὐ κατακαύ σει
οὕ τως ὁ εἰσελθὼ ν πρὸ ς γυναῖκα ὕ πανδρον οὐ κ ἀ θῳ ωθή σεται οὐ δὲ πᾶ ς ὁ
ἁ πτό μενος αὐ τῆ ς
οὐ θαυμαστὸ ν ἐὰ ν ἁ λῷ τις κλέπτων κλέπτει γὰ ρ ἵνα ἐμπλή σῃ τὴ ν ψυχὴ ν πεινῶ ν
ἐὰ ν δὲ ἁ λῷ ἀ ποτείσει ἑπταπλά σια καὶ πά ντα τὰ ὑ πά ρχοντα αὐ τοῦ δοὺ ς ῥ ύ σεται
ἑαυτό ν
ὁ δὲ μοιχὸ ς δι' ἔνδειαν φρενῶ ν ἀ πώ λειαν τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ περιποιεῖται
ὀ δύ νας τε καὶ ἀ τιμίας ὑ ποφέρει τὸ δὲ ὄ νειδος αὐ τοῦ οὐ κ ἐξαλειφθή σεται εἰς τὸ ν
αἰῶ να
μεστὸ ς γὰ ρ ζή λου θυμὸ ς ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς οὐ φείσεται ἐν ἡ μέρᾳ κρίσεως
οὐ κ ἀ νταλλά ξεται οὐ δενὸ ς λύ τρου τὴ ν ἔχθραν οὐ δὲ μὴ διαλυθῇ πολλῶ ν δώ ρων
υἱέ φύ λασσε ἐμοὺ ς λό γους τὰ ς δὲ ἐμὰ ς ἐντολὰ ς κρύ ψον παρὰ σεαυτῷ
807

O a υἱέ τίμα τὸ ν κύ ριον καὶ ἰσχύ σεις πλὴ ν δὲ αὐ τοῦ μὴ

φοβοῦ ἄ λλον
φύ λαξον ἐμὰ ς ἐντολά ς καὶ βιώ σεις τοὺ ς δὲ ἐμοὺ ς λό γους ὥ σπερ κό ρας ὀ μμά των
περίθου δὲ αὐ τοὺ ς σοῖς δακτύ λοις ἐπίγραψον δὲ ἐπὶ τὸ πλά τος τῆ ς καρδίας σου
εἶπον τὴ ν σοφίαν σὴ ν ἀ δελφὴ ν εἶναι τὴ ν δὲ φρό νησιν γνώ ριμον περιποίησαι
σεαυτῷ
ἵνα σε τηρή σῃ ἀ πὸ γυναικὸ ς ἀ λλοτρίας καὶ πονηρᾶ ς ἐά ν σε λό γοις τοῖς πρὸ ς χά ριν
ἐμβά ληται
ἀ πὸ γὰ ρ θυρίδος ἐκ τοῦ οἴκου αὐ τῆ ς εἰς τὰ ς πλατείας παρακύ πτουσα
ὃ ν ἂ ν ἴδῃ τῶ ν ἀ φρό νων τέκνων νεανίαν ἐνδεῆ φρενῶ ν
παραπορευό μενον παρὰ γωνίαν ἐν διό δοις οἴκων αὐ τῆ ς
καὶ λαλοῦ ντα ἐν σκό τει ἑσπερινῷ ἡ νίκα ἂ ν ἡ συχία νυκτερινὴ ᾖ καὶ γνοφώ δης
ἡ δὲ γυνὴ συναντᾷ αὐ τῷ εἶδος ἔχουσα πορνικό ν ἣ ποιεῖ νέων ἐξίπτασθαι καρδίας
ἀ νεπτερωμένη δέ ἐστιν καὶ ἄ σωτος ἐν οἴκῳ δὲ οὐ χ ἡ συχά ζουσιν οἱ πό δες αὐ τῆ ς
χρό νον γά ρ τινα ἔξω ῥ έμβεται χρό νον δὲ ἐν πλατείαις παρὰ πᾶ σαν γωνίαν ἐνεδρεύ ει
εἶτα ἐπιλαβομένη ἐφίλησεν αὐ τό ν ἀ ναιδεῖ δὲ προσώ πῳ προσεῖπεν αὐ τῷ
θυσία εἰρηνική μοί ἐστιν σή μερον ἀ ποδίδωμι τὰ ς εὐ χά ς μου
ἕνεκα τού του ἐξῆ λθον εἰς συνά ντησίν σοι ποθοῦ σα τὸ σὸ ν πρό σωπον εὕ ρηκά σε
κειρίαις τέτακα τὴ ν κλίνην μου ἀ μφιτά ποις δὲ ἔστρωκα τοῖς ἀ π' αἰγύ πτου
διέρραγκα τὴ ν κοίτην μου κρό κῳ τὸ ν δὲ οἶκό ν μου κινναμώ μῳ
ἐλθὲ καὶ ἀ πολαύ σωμεν φιλίας ἕως ὄ ρθρου δεῦ ρο καὶ ἐγκυλισθῶ μεν ἔρωτι
οὐ γὰ ρ πά ρεστιν ὁ ἀ νή ρ μου ἐν οἴκῳ πεπό ρευται δὲ ὁ δὸ ν μακρὰ ν
ἔνδεσμον ἀ ργυρίου λαβὼ ν ἐν χειρὶ αὐ τοῦ δι' ἡ μερῶ ν πολλῶ ν ἐπανή ξει εἰς τὸ ν οἶκον
αὐ τοῦ
ἀ πεπλά νησεν δὲ αὐ τὸ ν πολλῇ ὁ μιλίᾳ βρό χοις τε τοῖς ἀ πὸ χειλέων ἐξώ κειλεν αὐ τό ν
ὁ δὲ ἐπηκολού θησεν αὐ τῇ κεπφωθείς ὥ σπερ δὲ βοῦ ς ἐπὶ σφαγὴ ν ἄ γεται καὶ ὥ σπερ
κύ ων ἐπὶ δεσμοὺ ς
ἢ ὡ ς ἔλαφος τοξεύ ματι πεπληγὼ ς εἰς τὸ ἧ παρ σπεύ δει δὲ ὥ σπερ ὄ ρνεον εἰς παγίδα
οὐ κ εἰδὼ ς ὅ τι περὶ ψυχῆ ς τρέχει
νῦ ν οὖ ν υἱέ ἄ κουέ μου καὶ πρό σεχε ῥ ή μασιν στό ματό ς μου
μὴ ἐκκλινά τω εἰς τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῆ ς ἡ καρδία σου
πολλοὺ ς γὰ ρ τρώ σασα καταβέβληκεν καὶ ἀ ναρίθμητοί εἰσιν οὓ ς πεφό νευκεν
ὁ δοὶ ᾅ δου ὁ οἶκος αὐ τῆ ς κατά γουσαι εἰς τὰ ταμίεια τοῦ θανά του
σὺ τὴ ν σοφίαν κηρύ ξεις ἵνα φρό νησίς σοι ὑ πακού σῃ
ἐπὶ γὰ ρ τῶ ν ὑ ψηλῶ ν ἄ κρων ἐστίν ἀ νὰ μέσον δὲ τῶ ν τρίβων ἕστηκεν
παρὰ γὰ ρ πύ λαις δυναστῶ ν παρεδρεύ ει ἐν δὲ εἰσό δοις ὑ μνεῖται
ὑ μᾶ ς ὦ ἄ νθρωποι παρακαλῶ καὶ προΐεμαι ἐμὴ ν φωνὴ ν υἱοῖς ἀ νθρώ πων
νοή σατε ἄ κακοι πανουργίαν οἱ δὲ ἀ παίδευτοι ἔνθεσθε καρδίαν
εἰσακού σατέ μου σεμνὰ γὰ ρ ἐρῶ καὶ ἀ νοίσω ἀ πὸ χειλέων ὀ ρθά
ὅ τι ἀ λή θειαν μελετή σει ὁ φά ρυγξ μου ἐβδελυγμένα δὲ ἐναντίον ἐμοῦ χείλη ψευδῆ
μετὰ δικαιοσύ νης πά ντα τὰ ῥ ή ματα τοῦ στό ματό ς μου οὐ δὲν ἐν αὐ τοῖς σκολιὸ ν
οὐ δὲ στραγγαλῶ δες
808

πά ντα ἐνώ πια τοῖς συνιοῦ σιν καὶ ὀ ρθὰ τοῖς εὑ ρίσκουσι γνῶ σιν
λά βετε παιδείαν καὶ μὴ ἀ ργύ ριον καὶ γνῶ σιν ὑ πὲρ χρυσίον δεδοκιμασμένον
ἀ νθαιρεῖσθε δὲ αἴσθησιν χρυσίου καθαροῦ
κρείσσων γὰ ρ σοφία λίθων πολυτελῶ ν πᾶ ν δὲ τίμιον οὐ κ ἄ ξιον αὐ τῆ ς ἐστιν
ἐγὼ ἡ σοφία κατεσκή νωσα βουλή ν καὶ γνῶ σιν καὶ ἔννοιαν ἐγὼ ἐπεκαλεσά μην
φό βος κυρίου μισεῖ ἀ δικίαν ὕ βριν τε καὶ ὑ περηφανίαν καὶ ὁ δοὺ ς πονηρῶ ν μεμίσηκα
δὲ ἐγὼ διεστραμμένας ὁ δοὺ ς κακῶ ν
ἐμὴ βουλὴ καὶ ἀ σφά λεια ἐμὴ φρό νησις ἐμὴ δὲ ἰσχύ ς
δι' ἐμοῦ βασιλεῖς βασιλεύ ουσιν καὶ οἱ δυνά σται γρά φουσιν δικαιοσύ νην
δι' ἐμοῦ μεγιστᾶ νες μεγαλύ νονται καὶ τύ ραννοι δι' ἐμοῦ κρατοῦ σι γῆ ς
ἐγὼ τοὺ ς ἐμὲ φιλοῦ ντας ἀ γαπῶ οἱ δὲ ἐμὲ ζητοῦ ντες εὑ ρή σουσιν
πλοῦ τος καὶ δό ξα ἐμοὶ ὑ πά ρχει καὶ κτῆ σις πολλῶ ν καὶ δικαιοσύ νη
βέλτιον ἐμὲ καρπίζεσθαι ὑ πὲρ χρυσίον καὶ λίθον τίμιον τὰ δὲ ἐμὰ γενή ματα κρείσσω
ἀ ργυρίου ἐκλεκτοῦ
ἐν ὁ δοῖς δικαιοσύ νης περιπατῶ καὶ ἀ νὰ μέσον τρίβων δικαιώ ματος ἀ ναστρέφομαι
ἵνα μερίσω τοῖς ἐμὲ ἀ γαπῶ σιν ὕ παρξιν καὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς αὐ τῶ ν ἐμπλή σω
ἀ γαθῶ ν
O a ἐὰ ν ἀ ναγγείλω ὑ μῖν τὰ καθ' ἡ μέραν γινό μενα
μνημονεύ σω τὰ ἐξ αἰῶ νος ἀ ριθμῆ σαι
κύ ριος ἔκτισέν με ἀ ρχὴ ν ὁ δῶ ν αὐ τοῦ εἰς ἔργα αὐ τοῦ
πρὸ τοῦ αἰῶ νος ἐθεμελίωσέν με ἐν ἀ ρχῇ
πρὸ τοῦ τὴ ν γῆ ν ποιῆ σαι καὶ πρὸ τοῦ τὰ ς ἀ βύ σσους ποιῆ σαι πρὸ τοῦ προελθεῖν τὰ ς
πηγὰ ς τῶ ν ὑ δά των
πρὸ τοῦ ὄ ρη ἑδρασθῆ ναι πρὸ δὲ πά ντων βουνῶ ν γεννᾷ με
κύ ριος ἐποίησεν χώ ρας καὶ ἀ οική τους καὶ ἄ κρα οἰκού μενα τῆ ς ὑ π' οὐ ρανό ν
ἡ νίκα ἡ τοίμαζεν τὸ ν οὐ ρανό ν συμπαρή μην αὐ τῷ καὶ ὅ τε ἀ φώ ριζεν τὸ ν ἑαυτοῦ
θρό νον ἐπ' ἀ νέμων
ἡ νίκα ἰσχυρὰ ἐποίει τὰ ἄ νω νέφη καὶ ὡ ς ἀ σφαλεῖς ἐτίθει πηγὰ ς τῆ ς ὑ π' οὐ ρανὸ ν
καὶ ἰσχυρὰ ἐποίει τὰ θεμέλια τῆ ς γῆ ς
ἤ μην παρ' αὐ τῷ ἁ ρμό ζουσα ἐγὼ ἤ μην ᾗ προσέχαιρεν καθ' ἡ μέραν δὲ εὐ φραινό μην
ἐν προσώ πῳ αὐ τοῦ ἐν παντὶ καιρῷ
ὅ τε εὐ φραίνετο τὴ ν οἰκουμένην συντελέσας καὶ ἐνευφραίνετο ἐν υἱοῖς ἀ νθρώ πων
νῦ ν οὖ ν υἱέ ἄ κουέ μου
μακά ριος ἀ νή ρ ὃ ς εἰσακού σεταί μου καὶ ἄ νθρωπος ὃ ς τὰ ς ἐμὰ ς ὁ δοὺ ς φυλά ξει
ἀ γρυπνῶ ν ἐπ' ἐμαῖς θύ ραις καθ' ἡ μέραν τηρῶ ν σταθμοὺ ς ἐμῶ ν εἰσό δων
αἱ γὰ ρ ἔξοδοί μου ἔξοδοι ζωῆ ς καὶ ἑτοιμά ζεται θέλησις παρὰ κυρίου
οἱ δὲ εἰς ἐμὲ ἁ μαρτά νοντες ἀ σεβοῦ σιν τὰ ς ἑαυτῶ ν ψυχά ς καὶ οἱ μισοῦ ντές με
ἀ γαπῶ σιν θά νατον
ἡ σοφία ᾠ κοδό μησεν ἑαυτῇ οἶκον καὶ ὑ πή ρεισεν στύ λους ἑπτά
ἔσφαξεν τὰ ἑαυτῆ ς θύ ματα ἐκέρασεν εἰς κρατῆ ρα τὸ ν ἑαυτῆ ς οἶνον καὶ ἡ τοιμά σατο
τὴ ν ἑαυτῆ ς τρά πεζαν
809

ἀ πέστειλεν τοὺ ς ἑαυτῆ ς δού λους συγκαλού σα μετὰ ὑ ψηλοῦ κηρύ γματος ἐπὶ
κρατῆ ρα λέγουσα
ὅ ς ἐστιν ἄ φρων ἐκκλινά τω πρό ς με καὶ τοῖς ἐνδεέσι φρενῶ ν εἶπεν
ἔλθατε φά γετε τῶ ν ἐμῶ ν ἄ ρτων καὶ πίετε οἶνον ὃ ν ἐκέρασα ὑ μῖν
ἀ πολείπετε ἀ φροσύ νην καὶ ζή σεσθε καὶ ζητή σατε φρό νησιν ἵνα βιώ σητε καὶ
κατορθώ σατε ἐν γνώ σει σύ νεσιν
ὁ παιδεύ ων κακοὺ ς λή μψεται ἑαυτῷ ἀ τιμίαν ἐλέγχων δὲ τὸ ν ἀ σεβῆ μωμή σεται
ἑαυτό ν
μὴ ἔλεγχε κακού ς ἵνα μὴ μισῶ σίν σε ἔλεγχε σοφό ν καὶ ἀ γαπή σει σε
δίδου σοφῷ ἀ φορμή ν καὶ σοφώ τερος ἔσται γνώ ριζε δικαίῳ καὶ προσθή σει τοῦ
δέχεσθαι
ἀ ρχὴ σοφίας φό βος κυρίου καὶ βουλὴ ἁ γίων σύ νεσις
O a τὸ γὰ ρ γνῶ ναι νό μον διανοίας ἐστὶν ἀ γαθῆ ς
τού τῳ γὰ ρ τῷ τρό πῳ πολὺ ν ζή σεις χρό νον καὶ προστεθή σεταί σοι ἔτη ζωῆ ς σου
υἱέ ἐὰ ν σοφὸ ς γένῃ σεαυτῷ σοφὸ ς ἔσῃ καὶ τοῖς πλησίον ἐὰ ν δὲ κακὸ ς ἀ ποβῇ ς μό νος
ἀ ναντλή σεις κακά
O a ὃ ς ἐρείδεται ἐπὶ ψεύ δεσιν οὗ τος ποιμανεῖ ἀ νέμους
ὁ δ' αὐ τὸ ς διώ ξεται ὄ ρνεα πετό μενα
O b ἀ πέλιπεν γὰ ρ ὁ δοὺ ς τοῦ ἑαυτοῦ ἀ μπελῶ νος τοὺ ς δὲ
ἄ ξονας τοῦ ἰδίου γεωργίου πεπλά νηται
O c διαπορεύ εται δὲ δι' ἀ νύ δρου ἐρή μου καὶ γῆ ν
διατεταγμένην ἐν διψώ δεσιν συνά γει δὲ χερσὶν ἀ καρπίαν
γυνὴ ἄ φρων καὶ θρασεῖα ἐνδεὴ ς ψωμοῦ γίνεται ἣ οὐ κ ἐπίσταται αἰσχύ νην
ἐκά θισεν ἐπὶ θύ ραις τοῦ ἑαυτῆ ς οἴκου ἐπὶ δίφρου ἐμφανῶ ς ἐν πλατείαις
προσκαλουμένη τοὺ ς παριό ντας καὶ κατευθύ νοντας ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν
ὅ ς ἐστιν ὑ μῶ ν ἀ φρονέστατος ἐκκλινά τω πρό ς με ἐνδεέσι δὲ φρονή σεως
παρακελεύ ομαι λέγουσα
ἄ ρτων κρυφίων ἡ δέως ἅ ψασθε καὶ ὕ δατος κλοπῆ ς γλυκεροῦ
ὁ δὲ οὐ κ οἶδεν ὅ τι γηγενεῖς παρ' αὐ τῇ ὄ λλυνται καὶ ἐπὶ πέτευρον ᾅ δου συναντᾷ
O a ἀ λλὰ ἀ ποπή δησον μὴ ἐγχρονίσῃς ἐν τῷ τό πῳ μηδὲ
ἐπιστή σῃς τὸ σὸ ν ὄ μμα πρὸ ς αὐ τή ν
O b οὕ τως γὰ ρ διαβή σῃ ὕ δωρ ἀ λλό τριον καὶ ὑ περβή σῃ
ποταμὸ ν ἀ λλό τριον
O c ἀ πὸ δὲ ὕ δατος ἀ λλοτρίου ἀ πό σχου καὶ ἀ πὸ πηγῆ ς
ἀ λλοτρίας μὴ πίῃς
O d ἵνα πολὺ ν ζή σῃς χρό νον προστεθῇ δέ σοι ἔτη ζωῆ ς
υἱὸ ς σοφὸ ς εὐ φραίνει πατέρα υἱὸ ς δὲ ἄ φρων λύ πη τῇ μητρί
οὐ κ ὠ φελή σουσιν θησαυροὶ ἀ νό μους δικαιοσύ νη δὲ ῥ ύ σεται ἐκ θανά του
οὐ λιμοκτονή σει κύ ριος ψυχὴ ν δικαίαν ζωὴ ν δὲ ἀ σεβῶ ν ἀ νατρέψει
πενία ἄ νδρα ταπεινοῖ χεῖρες δὲ ἀ νδρείων πλουτίζουσιν
O a υἱὸ ς πεπαιδευμένος σοφὸ ς ἔσται τῷ δὲ ἄ φρονι
διακό νῳ χρή σεται
810

διεσώ θη ἀ πὸ καύ ματος υἱὸ ς νοή μων ἀ νεμό φθορος δὲ γίνεται ἐν ἀ μή τῳ υἱὸ ς
παρά νομος
εὐ λογία κυρίου ἐπὶ κεφαλὴ ν δικαίου στό μα δὲ ἀ σεβῶ ν καλύ ψει πένθος ἄ ωρον
μνή μη δικαίων μετ' ἐγκωμίων ὄ νομα δὲ ἀ σεβοῦ ς σβέννυται
σοφὸ ς καρδίᾳ δέξεται ἐντολά ς ὁ δὲ ἄ στεγος χείλεσιν σκολιά ζων ὑ ποσκελισθή σεται
ὃ ς πορεύ εται ἁ πλῶ ς πορεύ εται πεποιθώ ς ὁ δὲ διαστρέφων τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ
γνωσθή σεται
ὁ ἐννεύ ων ὀ φθαλμοῖς μετὰ δό λου συνά γει ἀ νδρά σι λύ πας ὁ δὲ ἐλέγχων μετὰ
παρρησίας εἰρηνοποιεῖ
πηγὴ ζωῆ ς ἐν χειρὶ δικαίου στό μα δὲ ἀ σεβοῦ ς καλύ ψει ἀ πώ λεια
μῖσος ἐγείρει νεῖκος πά ντας δὲ τοὺ ς μὴ φιλονεικοῦ ντας καλύ πτει φιλία
ὃ ς ἐκ χειλέων προφέρει σοφίαν ῥ ά βδῳ τύ πτει ἄ νδρα ἀ κά ρδιον
σοφοὶ κρύ ψουσιν αἴσθησιν στό μα δὲ προπετοῦ ς ἐγγίζει συντριβῇ
κτῆ σις πλουσίων πό λις ὀ χυρά συντριβὴ δὲ ἀ σεβῶ ν πενία
ἔργα δικαίων ζωὴ ν ποιεῖ καρποὶ δὲ ἀ σεβῶ ν ἁ μαρτίας
ὁ δοὺ ς δικαίας ζωῆ ς φυλά σσει παιδεία παιδεία δὲ ἀ νεξέλεγκτος πλανᾶ ται
καλύ πτουσιν ἔχθραν χείλη δίκαια οἱ δὲ ἐκφέροντες λοιδορίας ἀ φρονέστατοί εἰσιν
ἐκ πολυλογίας οὐ κ ἐκφεύ ξῃ ἁ μαρτίαν φειδό μενος δὲ χειλέων νοή μων ἔσῃ
ἄ ργυρος πεπυρωμένος γλῶ σσα δικαίου καρδία δὲ ἀ σεβοῦ ς ἐκλείψει
χείλη δικαίων ἐπίσταται ὑ ψηλά οἱ δὲ ἄ φρονες ἐν ἐνδείᾳ τελευτῶ σιν
εὐ λογία κυρίου ἐπὶ κεφαλὴ ν δικαίου αὕ τη πλουτίζει καὶ οὐ μὴ προστεθῇ αὐ τῇ λύ πη
ἐν καρδίᾳ
ἐν γέλωτι ἄ φρων πρά σσει κακά ἡ δὲ σοφία ἀ νδρὶ τίκτει φρό νησιν
ἐν ἀ πωλείᾳ ἀ σεβὴ ς περιφέρεται ἐπιθυμία δὲ δικαίου δεκτή
παραπορευομένης καταιγίδος ἀ φανίζεται ἀ σεβή ς δίκαιος δὲ ἐκκλίνας σῴ ζεται εἰς
τὸ ν αἰῶ να
ὥ σπερ ὄ μφαξ ὀ δοῦ σι βλαβερὸ ν καὶ καπνὸ ς ὄ μμασιν οὕ τως παρανομία τοῖς
χρωμένοις αὐ τή ν
φό βος κυρίου προστίθησιν ἡ μέρας ἔτη δὲ ἀ σεβῶ ν ὀ λιγωθή σεται
ἐγχρονίζει δικαίοις εὐ φροσύ νη ἐλπὶς δὲ ἀ σεβῶ ν ὄ λλυται
ὀ χύ ρωμα ὁ σίου φό βος κυρίου συντριβὴ δὲ τοῖς ἐργαζομένοις κακά
δίκαιος τὸ ν αἰῶ να οὐ κ ἐνδώ σει ἀ σεβεῖς δὲ οὐ κ οἰκή σουσιν γῆ ν
στό μα δικαίου ἀ ποστά ζει σοφίαν γλῶ σσα δὲ ἀ δίκου ἐξολεῖται
χείλη ἀ νδρῶ ν δικαίων ἀ ποστά ζει χά ριτας στό μα δὲ ἀ σεβῶ ν ἀ ποστρέφεται
ζυγοὶ δό λιοι βδέλυγμα ἐνώ πιον κυρίου στά θμιον δὲ δίκαιον δεκτὸ ν αὐ τῷ
οὗ ἐὰ ν εἰσέλθῃ ὕ βρις ἐκεῖ καὶ ἀ τιμία στό μα δὲ ταπεινῶ ν μελετᾷ σοφίαν
ἀ ποθανὼ ν δίκαιος ἔλιπεν μετά μελον πρό χειρος δὲ γίνεται καὶ ἐπίχαρτος ἀ σεβῶ ν
ἀ πώ λεια
δικαιοσύ νη ἀ μώ μους ὀ ρθοτομεῖ ὁ δού ς ἀ σέβεια δὲ περιπίπτει ἀ δικίᾳ
δικαιοσύ νη ἀ νδρῶ ν ὀ ρθῶ ν ῥ ύ εται αὐ τού ς τῇ δὲ ἀ πωλείᾳ αὐ τῶ ν ἁ λίσκονται
παρά νομοι
811

τελευτή σαντος ἀ νδρὸ ς δικαίου οὐ κ ὄ λλυται ἐλπίς τὸ δὲ καύ χημα τῶ ν ἀ σεβῶ ν

ὄ λλυται
δίκαιος ἐκ θή ρας ἐκδύ νει ἀ ντ' αὐ τοῦ δὲ παραδίδοται ὁ ἀ σεβή ς
ἐν στό ματι ἀ σεβῶ ν παγὶς πολίταις αἴσθησις δὲ δικαίων εὔ οδος
ἐν ἀ γαθοῖς δικαίων κατώ ρθωσεν πό λις
στό μασιν δὲ ἀ σεβῶ ν κατεσκά φη
μυκτηρίζει πολίτας ἐνδεὴ ς φρενῶ ν ἀ νὴ ρ δὲ φρό νιμος ἡ συχίαν ἄ γει
ἀ νὴ ρ δίγλωσσος ἀ ποκαλύ πτει βουλὰ ς ἐν συνεδρίῳ πιστὸ ς δὲ πνοῇ κρύ πτει
πρά γματα
οἷς μὴ ὑ πά ρχει κυβέρνησις πίπτουσιν ὥ σπερ φύ λλα σωτηρία δὲ ὑ πά ρχει ἐν πολλῇ
βουλῇ
πονηρὸ ς κακοποιεῖ ὅ ταν συμμείξῃ δικαίῳ μισεῖ δὲ ἦ χον ἀ σφαλείας
γυνὴ εὐ χά ριστος ἐγείρει ἀ νδρὶ δό ξαν θρό νος δὲ ἀ τιμίας γυνὴ μισοῦ σα δίκαια
πλού του ὀ κνηροὶ ἐνδεεῖς γίνονται οἱ δὲ ἀ νδρεῖοι ἐρείδονται πλού τῳ
τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ ἀ γαθὸ ν ποιεῖ ἀ νὴ ρ ἐλεή μων ἐξολλύ ει δὲ αὐ τοῦ σῶ μα ὁ ἀ νελεή μων
ἀ σεβὴ ς ποιεῖ ἔργα ἄ δικα σπέρμα δὲ δικαίων μισθὸ ς ἀ ληθείας
υἱὸ ς δίκαιος γεννᾶ ται εἰς ζωή ν διωγμὸ ς δὲ ἀ σεβοῦ ς εἰς θά νατον
βδέλυγμα κυρίῳ διεστραμμέναι ὁ δοί προσδεκτοὶ δὲ αὐ τῷ πά ντες ἄ μωμοι ἐν ταῖς
ὁ δοῖς αὐ τῶ ν
χειρὶ χεῖρας ἐμβαλὼ ν ἀ δίκως οὐ κ ἀ τιμώ ρητος ἔσται ὁ δὲ σπείρων δικαιοσύ νην
λή μψεται μισθὸ ν πιστό ν
ὥ σπερ ἐνώ τιον ἐν ῥ ινὶ ὑ ό ς οὕ τως γυναικὶ κακό φρονι κά λλος
ἐπιθυμία δικαίων πᾶ σα ἀ γαθή ἐλπὶς δὲ ἀ σεβῶ ν ἀ πολεῖται
εἰσὶν οἳ τὰ ἴδια σπείροντες πλείονα ποιοῦ σιν εἰσὶν καὶ οἳ συνά γοντες ἐλαττονοῦ νται
ψυχὴ εὐ λογουμένη πᾶ σα ἁ πλῆ ἀ νὴ ρ δὲ θυμώ δης οὐ κ εὐ σχή μων
ὁ συνέχων σῖτον ὑ πολίποιτο αὐ τὸ ν τοῖς ἔθνεσιν εὐ λογία δὲ εἰς κεφαλὴ ν τοῦ
μεταδιδό ντος
τεκταινό μενος ἀ γαθὰ ζητεῖ χά ριν ἀ γαθή ν ἐκζητοῦ ντα δὲ κακά καταλή μψεται αὐ τό ν
ὁ πεποιθὼ ς ἐπὶ πλού τῳ οὗ τος πεσεῖται ὁ δὲ ἀ ντιλαμβανό μενος δικαίων οὗ τος
ἀ νατελεῖ
ὁ μὴ συμπεριφερό μενος τῷ ἑαυτοῦ οἴκῳ κληρονομή σει ἄ νεμον δουλεύ σει δὲ ἄ φρων
φρονίμῳ
ἐκ καρποῦ δικαιοσύ νης φύ εται δένδρον ζωῆ ς ἀ φαιροῦ νται δὲ ἄ ωροι ψυχαὶ
παρανό μων
εἰ ὁ μὲν δίκαιος μό λις σῴ ζεται ὁ ἀ σεβὴ ς καὶ ἁ μαρτωλὸ ς ποῦ φανεῖται
ὁ ἀ γαπῶ ν παιδείαν ἀ γαπᾷ αἴσθησιν ὁ δὲ μισῶ ν ἐλέγχους ἄ φρων
κρείσσων ὁ εὑ ρὼ ν χά ριν παρὰ κυρίῳ ἀ νὴ ρ δὲ παρά νομος παρασιωπηθή σεται
οὐ κατορθώ σει ἄ νθρωπος ἐξ ἀ νό μου αἱ δὲ ῥ ίζαι τῶ ν δικαίων οὐ κ ἐξαρθή σονται
γυνὴ ἀ νδρεία στέφανος τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς ὥ σπερ δὲ ἐν ξύ λῳ σκώ ληξ οὕ τως ἄ νδρα
ἀ πό λλυσιν γυνὴ κακοποιό ς
λογισμοὶ δικαίων κρίματα κυβερνῶ σιν δὲ ἀ σεβεῖς δό λους
λό γοι ἀ σεβῶ ν δό λιοι στό μα δὲ ὀ ρθῶ ν ῥ ύ σεται αὐ τού ς
812

οὗ ἐὰ ν στραφῇ ἀ σεβὴ ς ἀ φανίζεται οἶκοι δὲ δικαίων παραμένουσιν

στό μα συνετοῦ ἐγκωμιά ζεται ὑ πὸ ἀ νδρό ς νωθροκά ρδιος δὲ μυκτηρίζεται
κρείσσων ἀ νὴ ρ ἐν ἀ τιμίᾳ δουλεύ ων ἑαυτῷ ἢ τιμὴ ν ἑαυτῷ περιτιθεὶς καὶ
προσδεό μενος ἄ ρτου
δίκαιος οἰκτίρει ψυχὰ ς κτηνῶ ν αὐ τοῦ τὰ δὲ σπλά γχνα τῶ ν ἀ σεβῶ ν ἀ νελεή μονα
ὁ ἐργαζό μενος τὴ ν ἑαυτοῦ γῆ ν ἐμπλησθή σεται ἄ ρτων οἱ δὲ διώ κοντες μά ταια
ἐνδεεῖς φρενῶ ν
O a ὅ ς ἐστιν ἡ δὺ ς ἐν οἴνων διατριβαῖς ἐν τοῖς ἑαυτοῦ
ὀ χυρώ μασιν καταλείψει ἀ τιμίαν
ἐπιθυμίαι ἀ σεβῶ ν κακαί αἱ δὲ ῥ ίζαι τῶ ν εὐ σεβῶ ν ἐν ὀ χυρώ μασιν
δι' ἁ μαρτίαν χειλέων ἐμπίπτει εἰς παγίδας ἁ μαρτωλό ς ἐκφεύ γει δὲ ἐξ αὐ τῶ ν δίκαιος
O a ὁ βλέπων λεῖα ἐλεηθή σεται ὁ δὲ συναντῶ ν ἐν
πύ λαις ἐκθλίψει ψυχά ς
ἀ πὸ καρπῶ ν στό ματος ψυχὴ ἀ νδρὸ ς πλησθή σεται ἀ γαθῶ ν ἀ νταπό δομα δὲ χειλέων
αὐ τοῦ δοθή σεται αὐ τῷ
ὁ δοὶ ἀ φρό νων ὀ ρθαὶ ἐνώ πιον αὐ τῶ ν εἰσακού ει δὲ συμβουλίας σοφό ς
ἄ φρων αὐ θημερὸ ν ἐξαγγέλλει ὀ ργὴ ν αὐ τοῦ κρύ πτει δὲ τὴ ν ἑαυτοῦ ἀ τιμίαν
πανοῦ ργος
ἐπιδεικνυμένην πίστιν ἀ παγγέλλει δίκαιος ὁ δὲ μά ρτυς τῶ ν ἀ δίκων δό λιος
εἰσὶν οἳ λέγοντες τιτρώ σκουσιν μαχαίρᾳ γλῶ σσαι δὲ σοφῶ ν ἰῶ νται
χείλη ἀ ληθινὰ κατορθοῖ μαρτυρίαν μά ρτυς δὲ ταχὺ ς γλῶ σσαν ἔχει ἄ δικον
δό λος ἐν καρδίᾳ τεκταινομένου κακά οἱ δὲ βουλό μενοι εἰρή νην εὐ φρανθή σονται
οὐ κ ἀ ρέσει τῷ δικαίῳ οὐ δὲν ἄ δικον οἱ δὲ ἀ σεβεῖς πλησθή σονται κακῶ ν
βδέλυγμα κυρίῳ χείλη ψευδῆ ὁ δὲ ποιῶ ν πίστεις δεκτὸ ς παρ' αὐ τῷ
ἀ νὴ ρ συνετὸ ς θρό νος αἰσθή σεως καρδία δὲ ἀ φρό νων συναντή σεται ἀ ραῖς
χεὶρ ἐκλεκτῶ ν κρατή σει εὐ χερῶ ς δό λιοι δὲ ἔσονται εἰς προνομή ν
φοβερὸ ς λό γος καρδίαν ταρά σσει ἀ νδρὸ ς δικαίου ἀ γγελία δὲ ἀ γαθὴ εὐ φραίνει
αὐ τό ν
ἐπιγνώ μων δίκαιος ἑαυτοῦ φίλος ἔσται αἱ δὲ γνῶ μαι τῶ ν ἀ σεβῶ ν ἀ νεπιεικεῖς
ἁ μαρτά νοντας καταδιώ ξεται κακά ἡ δὲ ὁ δὸ ς τῶ ν ἀ σεβῶ ν πλανή σει αὐ τού ς
οὐ κ ἐπιτεύ ξεται δό λιος θή ρας κτῆ μα δὲ τίμιον ἀ νὴ ρ καθαρό ς
ἐν ὁ δοῖς δικαιοσύ νης ζωή ὁ δοὶ δὲ μνησικά κων εἰς θά νατον
υἱὸ ς πανοῦ ργος ὑ πή κοος πατρί υἱὸ ς δὲ ἀ νή κοος ἐν ἀ πωλείᾳ
ἀ πὸ καρπῶ ν δικαιοσύ νης φά γεται ἀ γαθό ς ψυχαὶ δὲ παρανό μων ὀ λοῦ νται ἄ ωροι
ὃ ς φυλά σσει τὸ ἑαυτοῦ στό μα τηρεῖ τὴ ν ἑαυτοῦ ψυχή ν ὁ δὲ προπετὴ ς χείλεσιν
πτοή σει ἑαυτό ν
ἐν ἐπιθυμίαις ἐστὶν πᾶ ς ἀ εργό ς χεῖρες δὲ ἀ νδρείων ἐν ἐπιμελείᾳ
λό γον ἄ δικον μισεῖ δίκαιος ἀ σεβὴ ς δὲ αἰσχύ νεται καὶ οὐ χ ἕξει παρρησίαν
δικαιοσύ νη φυλά σσει ἀ κά κους τοὺ ς δὲ ἀ σεβεῖς φαύ λους ποιεῖ ἁ μαρτία
εἰσὶν οἱ πλουτίζοντες ἑαυτοὺ ς μηδὲν ἔχοντες καὶ εἰσὶν οἱ ταπεινοῦ ντες ἑαυτοὺ ς ἐν
πολλῷ πλού τῳ
λύ τρον ἀ νδρὸ ς ψυχῆ ς ὁ ἴδιος πλοῦ τος πτωχὸ ς δὲ οὐ χ ὑ φίσταται ἀ πειλή ν
813

φῶ ς δικαίοις διὰ παντό ς φῶ ς δὲ ἀ σεβῶ ν σβέννυται

O a ψυχαὶ δό λιαι πλανῶ νται ἐν ἁ μαρτίαις δίκαιοι δὲ
οἰκτίρουσιν καὶ ἐλεῶ σιν
κακὸ ς μεθ' ὕ βρεως πρά σσει κακά οἱ δὲ ἑαυτῶ ν ἐπιγνώ μονες σοφοί
ὕ παρξις ἐπισπουδαζομένη μετὰ ἀ νομίας ἐλά σσων γίνεται ὁ δὲ συνά γων ἑαυτῷ μετ'
εὐ σεβείας πληθυνθή σεται δίκαιος οἰκτίρει καὶ κιχρᾷ
κρείσσων ἐναρχό μενος βοηθῶ ν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄ γοντος
δένδρον γὰ ρ ζωῆ ς ἐπιθυμία ἀ γαθή
ὃ ς καταφρονεῖ πρά γματος καταφρονηθή σεται ὑ π' αὐ τοῦ ὁ δὲ φοβού μενος ἐντολή ν
οὗ τος ὑ γιαίνει
O a υἱῷ δολίῳ οὐ δὲν ἔσται ἀ γαθό ν οἰκέτῃ δὲ σοφῷ
εὔ οδοι ἔσονται πρά ξεις καὶ κατευθυνθή σεται ἡ ὁ δὸ ς αὐ τοῦ
νό μος σοφοῦ πηγὴ ζωῆ ς ὁ δὲ ἄ νους ὑ πὸ παγίδος θανεῖται
σύ νεσις ἀ γαθὴ δίδωσιν χά ριν τὸ δὲ γνῶ ναι νό μον διανοίας ἐστὶν ἀ γαθῆ ς ὁ δοὶ δὲ
καταφρονού ντων ἐν ἀ πωλείᾳ
πᾶ ς πανοῦ ργος πρά σσει μετὰ γνώ σεως ὁ δὲ ἄ φρων ἐξεπέτασεν ἑαυτοῦ κακίαν
βασιλεὺ ς θρασὺ ς ἐμπεσεῖται εἰς κακά ἄ γγελος δὲ πιστὸ ς ῥ ύ σεται αὐ τό ν
πενίαν καὶ ἀ τιμίαν ἀ φαιρεῖται παιδεία ὁ δὲ φυλά σσων ἐλέγχους δοξασθή σεται
ἐπιθυμίαι εὐ σεβῶ ν ἡ δύ νουσιν ψυχή ν ἔργα δὲ ἀ σεβῶ ν μακρὰ ν ἀ πὸ γνώ σεως
ὁ συμπορευό μενος σοφοῖς σοφὸ ς ἔσται ὁ δὲ συμπορευό μενος ἄ φροσι γνωσθή σεται
ἁ μαρτά νοντας καταδιώ ξεται κακά τοὺ ς δὲ δικαίους καταλή μψεται ἀ γαθά
ἀ γαθὸ ς ἀ νὴ ρ κληρονομή σει υἱοὺ ς υἱῶ ν θησαυρίζεται δὲ δικαίοις πλοῦ τος ἀ σεβὼ ν
δίκαιοι ποιή σουσιν ἐν πλού τῳ ἔτη πολλά ἄ δικοι δὲ ἀ πολοῦ νται συντό μως
ὃ ς φείδεται τῆ ς βακτηρίας μισεῖ τὸ ν υἱὸ ν αὐ τοῦ ὁ δὲ ἀ γαπῶ ν ἐπιμελῶ ς παιδεύ ει
δίκαιος ἔσθων ἐμπιπλᾷ τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ ψυχαὶ δὲ ἀ σεβῶ ν ἐνδεεῖς
σοφαὶ γυναῖκες ᾠ κοδό μησαν οἴκους ἡ δὲ ἄ φρων κατέσκαψεν ταῖς χερσὶν αὐ τῆ ς
ὁ πορευό μενος ὀ ρθῶ ς φοβεῖται τὸ ν κύ ριον ὁ δὲ σκολιά ζων ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ
ἀ τιμασθή σεται
ἐκ στό ματος ἀ φρό νων βακτηρία ὕ βρεως χείλη δὲ σοφῶ ν φυλά σσει αὐ τού ς
οὗ μή εἰσιν βό ες φά τναι καθαραί οὗ δὲ πολλὰ γενή ματα φανερὰ βοὸ ς ἰσχύ ς
μά ρτυς πιστὸ ς οὐ ψεύ δεται ἐκκαίει δὲ ψεύ δη μά ρτυς ἄ δικος
ζητή σεις σοφίαν παρὰ κακοῖς καὶ οὐ χ εὑ ρή σεις αἴσθησις δὲ παρὰ φρονίμοις εὐ χερή ς
πά ντα ἐναντία ἀ νδρὶ ἄ φρονι ὅ πλα δὲ αἰσθή σεως χείλη σοφά
σοφία πανού ργων ἐπιγνώ σεται τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν ἄ νοια δὲ ἀ φρό νων ἐν πλά νῃ
οἰκίαι παρανό μων ὀ φειλή σουσιν καθαρισμό ν οἰκίαι δὲ δικαίων δεκταί
καρδία ἀ νδρὸ ς αἰσθητική λυπηρὰ ψυχὴ αὐ τοῦ ὅ ταν δὲ εὐ φραίνηται οὐ κ
ἐπιμείγνυται ὕ βρει
οἰκίαι ἀ σεβῶ ν ἀ φανισθή σονται σκηναὶ δὲ κατορθού ντων στή σονται
ἔστιν ὁ δὸ ς ἣ δοκεῖ ὀ ρθὴ εἶναι παρὰ ἀ νθρώ ποις τὰ δὲ τελευταῖα αὐ τῆ ς ἔρχεται εἰς
πυθμένα ᾅ δου
ἐν εὐ φροσύ ναις οὐ προσμείγνυται λύ πη τελευταία δὲ χαρὰ εἰς πένθος ἔρχεται
814

τῶ ν ἑαυτοῦ ὁ δῶ ν πλησθή σεται θρασυκά ρδιος ἀ πὸ δὲ τῶ ν διανοημά των αὐ τοῦ

ἀ νὴ ρ ἀ γαθό ς
ἄ κακος πιστεύ ει παντὶ λό γῳ πανοῦ ργος δὲ ἔρχεται εἰς μετά νοιαν
σοφὸ ς φοβηθεὶς ἐξέκλινεν ἀ πὸ κακοῦ ὁ δὲ ἄ φρων ἑαυτῷ πεποιθὼ ς μείγνυται
ἀ νό μῳ
ὀ ξύ θυμος πρά σσει μετὰ ἀ βουλίας ἀ νὴ ρ δὲ φρό νιμος πολλὰ ὑ ποφέρει
μεριοῦ νται ἄ φρονες κακίαν οἱ δὲ πανοῦ ργοι κρατή σουσιν αἰσθή σεως
ὀ λισθή σουσιν κακοὶ ἔναντι ἀ γαθῶ ν καὶ ἀ σεβεῖς θεραπεύ σουσιν θύ ρας δικαίων
φίλοι μισή σουσιν φίλους πτωχού ς φίλοι δὲ πλουσίων πολλοί
ὁ ἀ τιμά ζων πένητας ἁ μαρτά νει ἐλεῶ ν δὲ πτωχοὺ ς μακαριστό ς
πλανώ μενοι τεκταίνουσι κακά ἔλεον δὲ καὶ ἀ λή θειαν τεκταίνουσιν ἀ γαθοί οὐ κ
ἐπίστανται ἔλεον καὶ πίστιν τέκτονες κακῶ ν ἐλεημοσύ ναι δὲ καὶ πίστεις παρὰ
τέκτοσιν ἀ γαθοῖς
ἐν παντὶ μεριμνῶ ντι ἔνεστιν περισσό ν ὁ δὲ ἡ δὺ ς καὶ ἀ νά λγητος ἐν ἐνδείᾳ ἔσται
στέφανος σοφῶ ν πανοῦ ργος ἡ δὲ διατριβὴ ἀ φρό νων κακή
ῥ ύ σεται ἐκ κακῶ ν ψυχὴ ν μά ρτυς πιστό ς ἐκκαίει δὲ ψεύ δη δό λιος
ἐν φό βῳ κυρίου ἐλπὶς ἰσχύ ος τοῖς δὲ τέκνοις αὐ τοῦ καταλείπει ἔρεισμα
πρό σταγμα κυρίου πηγὴ ζωῆ ς ποιεῖ δὲ ἐκκλίνειν ἐκ παγίδος θανά του
ἐν πολλῷ ἔθνει δό ξα βασιλέως ἐν δὲ ἐκλείψει λαοῦ συντριβὴ δυνά στου
μακρό θυμος ἀ νὴ ρ πολὺ ς ἐν φρονή σει ὁ δὲ ὀ λιγό ψυχος ἰσχυρῶ ς ἄ φρων
πραΰ θυμος ἀ νὴ ρ καρδίας ἰατρό ς σὴ ς δὲ ὀ στέων καρδία αἰσθητική
ὁ συκοφαντῶ ν πένητα παροξύ νει τὸ ν ποιή σαντα αὐ τό ν ὁ δὲ τιμῶ ν αὐ τὸ ν ἐλεᾷ
πτωχό ν
ἐν κακίᾳ αὐ τοῦ ἀ πωσθή σεται ἀ σεβή ς ὁ δὲ πεποιθὼ ς τῇ ἑαυτοῦ ὁ σιό τητι δίκαιος
ἐν καρδίᾳ ἀ γαθῇ ἀ νδρὸ ς σοφία ἐν δὲ καρδίᾳ ἀ φρό νων οὐ διαγινώ σκεται
δικαιοσύ νη ὑ ψοῖ ἔθνος ἐλασσονοῦ σι δὲ φυλὰ ς ἁ μαρτίαι
δεκτὸ ς βασιλεῖ ὑ πηρέτης νοή μων τῇ δὲ ἑαυτοῦ εὐ στροφίᾳ ἀ φαιρεῖται ἀ τιμίαν
ὀ ργὴ ἀ πό λλυσιν καὶ φρονίμους ἀ πό κρισις δὲ ὑ ποπίπτουσα ἀ ποστρέφει θυμό ν
λό γος δὲ λυπηρὸ ς ἐγείρει ὀ ργά ς
γλῶ σσα σοφῶ ν καλὰ ἐπίσταται στό μα δὲ ἀ φρό νων ἀ ναγγελεῖ κακά
ἐν παντὶ τό πῳ ὀ φθαλμοὶ κυρίου σκοπεύ ουσιν κακού ς τε καὶ ἀ γαθού ς
ἴασις γλώ σσης δένδρον ζωῆ ς ὁ δὲ συντηρῶ ν αὐ τὴ ν πλησθή σεται πνεύ ματος
ἄ φρων μυκτηρίζει παιδείαν πατρό ς ὁ δὲ φυλά σσων ἐντολὰ ς πανουργό τερος
ἐν πλεοναζού σῃ δικαιοσύ νῃ ἰσχὺ ς πολλή οἱ δὲ ἀ σεβεῖς ὁ λό ρριζοι ἐκ γῆ ς ὀ λοῦ νται
οἴκοις δικαίων ἰσχὺ ς πολλή καρποὶ δὲ ἀ σεβῶ ν ἀ πολοῦ νται
χείλη σοφῶ ν δέδεται αἰσθή σει καρδίαι δὲ ἀ φρό νων οὐ κ ἀ σφαλεῖς
θυσίαι ἀ σεβῶ ν βδέλυγμα κυρίῳ εὐ χαὶ δὲ κατευθυνό ντων δεκταὶ παρ' αὐ τῷ
βδέλυγμα κυρίῳ ὁ δοὶ ἀ σεβοῦ ς διώ κοντας δὲ δικαιοσύ νην ἀ γαπᾷ
παιδεία ἀ κά κου γνωρίζεται ὑ πὸ τῶ ν παριό ντων οἱ δὲ μισοῦ ντες ἐλέγχους
τελευτῶ σιν αἰσχρῶ ς
ᾅ δης καὶ ἀ πώ λεια φανερὰ παρὰ τῷ κυρίῳ πῶ ς οὐ χὶ καὶ αἱ καρδίαι τῶ ν ἀ νθρώ πων
οὐ κ ἀ γαπή σει ἀ παίδευτος τοὺ ς ἐλέγχοντας αὐ τό ν μετὰ δὲ σοφῶ ν οὐ χ ὁ μιλή σει
815

καρδίας εὐ φραινομένης πρό σωπον θά λλει ἐν δὲ λύ παις οὔ σης σκυθρωπά ζει

καρδία ὀ ρθὴ ζητεῖ αἴσθησιν στό μα δὲ ἀ παιδεύ των γνώ σεται κακά
πά ντα τὸ ν χρό νον οἱ ὀ φθαλμοὶ τῶ ν κακῶ ν προσδέχονται κακά οἱ δὲ ἀ γαθοὶ
ἡ συχά ζουσιν διὰ παντό ς
κρείσσων μικρὰ μερὶς μετὰ φό βου κυρίου ἢ θησαυροὶ μεγά λοι μετὰ ἀ φοβίας
κρείσσων ξενισμὸ ς λαχά νων πρὸ ς φιλίαν καὶ χά ριν ἢ παρά θεσις μό σχων μετὰ
ἔχθρας
ἀ νὴ ρ θυμώ δης παρασκευά ζει μά χας μακρό θυμος δὲ καὶ τὴ ν μέλλουσαν
καταπραΰ νει
O a μακρό θυμος ἀ νὴ ρ κατασβέσει κρίσεις ὁ δὲ ἀ σεβὴ ς
ἐγείρει μᾶ λλον
ὁ δοὶ ἀ εργῶ ν ἐστρωμέναι ἀ κά νθαις αἱ δὲ τῶ ν ἀ νδρείων τετριμμέναι
υἱὸ ς σοφὸ ς εὐ φραίνει πατέρα υἱὸ ς δὲ ἄ φρων μυκτηρίζει μητέρα αὐ τοῦ
ἀ νοή του τρίβοι ἐνδεεῖς φρενῶ ν ἀ νὴ ρ δὲ φρό νιμος κατευθύ νων πορεύ εται
ὑ περτίθενται λογισμοὺ ς οἱ μὴ τιμῶ ντες συνέδρια ἐν δὲ καρδίαις βουλευομένων
μένει βουλή
οὐ μὴ ὑ πακού σῃ ὁ κακὸ ς αὐ τῇ οὐ δὲ μὴ εἴπῃ καίριό ν τι καὶ καλὸ ν τῷ κοινῷ
ὁ δοὶ ζωῆ ς διανοή ματα συνετοῦ ἵνα ἐκκλίνας ἐκ τοῦ ᾅ δου σωθῇ
οἴκους ὑ βριστῶ ν κατασπᾷ κύ ριος ἐστή ρισεν δὲ ὅ ριον χή ρας
βδέλυγμα κυρίῳ λογισμὸ ς ἄ δικος ἁ γνῶ ν δὲ ῥ ή σεις σεμναί
ἐξό λλυσιν ἑαυτὸ ν ὁ δωρολή μπτης ὁ δὲ μισῶ ν δώ ρων λή μψεις σῴ ζεται
O a ἐλεημοσύ ναις καὶ πίστεσιν ἀ ποκαθαίρονται
ἁ μαρτίαι τῷ δὲ φό βῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶ ς ἀ πὸ κακοῦ
καρδίαι δικαίων μελετῶ σιν πίστεις στό μα δὲ ἀ σεβῶ ν ἀ ποκρίνεται κακά
O a δεκταὶ παρὰ κυρίῳ ὁ δοὶ ἀ νθρώ πων δικαίων διὰ δὲ
αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἐχθροὶ φίλοι γίνονται
μακρὰ ν ἀ πέχει ὁ θεὸ ς ἀ πὸ ἀ σεβῶ ν εὐ χαῖς δὲ δικαίων ἐπακού ει
O a κρείσσων ὀ λίγη λῆ μψις μετὰ δικαιοσύ νης ἢ πολλὰ
γενή ματα μετὰ ἀ δικίας
O b καρδία ἀ νδρὸ ς λογιζέσθω δίκαια ἵνα ὑ πὸ τοῦ θεοῦ
διορθωθῇ τὰ διαβή ματα αὐ τοῦ
θεωρῶ ν ὀ φθαλμὸ ς καλὰ εὐ φραίνει καρδίαν φή μη δὲ ἀ γαθὴ πιαίνει ὀ στᾶ
ὃ ς ἀ πωθεῖται παιδείαν μισεῖ ἑαυτό ν ὁ δὲ τηρῶ ν ἐλέγχους ἀ γαπᾷ ψυχὴ ν αὐ τοῦ
φό βος θεοῦ παιδεία καὶ σοφία καὶ ἀ ρχὴ δό ξης ἀ ποκριθή σεται αὐ τῇ
πά ντα τὰ ἔργα τοῦ ταπεινοῦ φανερὰ παρὰ τῷ θεῷ οἱ δὲ ἀ σεβεῖς ἐν ἡ μέρᾳ κακῇ
ὀ λοῦ νται
ἀ κά θαρτος παρὰ θεῷ πᾶ ς ὑ ψηλοκά ρδιος χειρὶ δὲ χεῖρας ἐμβαλὼ ν ἀ δίκως οὐ κ
ἀ θῳ ωθή σεται
ἀ ρχὴ ὁ δοῦ ἀ γαθῆ ς τὸ ποιεῖν τὰ δίκαια δεκτὰ δὲ παρὰ θεῷ μᾶ λλον ἢ θύ ειν θυσίας
ὁ ζητῶ ν τὸ ν κύ ριον εὑ ρή σει γνῶ σιν μετὰ δικαιοσύ νης οἱ δὲ ὀ ρθῶ ς ζητοῦ ντες αὐ τὸ ν
εὑ ρή σουσιν εἰρή νην
816

πά ντα τὰ ἔργα τοῦ κυρίου μετὰ δικαιοσύ νης φυλά σσεται δὲ ὁ ἀ σεβὴ ς εἰς ἡ μέραν
κακή ν
μαντεῖον ἐπὶ χείλεσιν βασιλέως ἐν δὲ κρίσει οὐ μὴ πλανηθῇ τὸ στό μα αὐ τοῦ
ῥ οπὴ ζυγοῦ δικαιοσύ νη παρὰ κυρίῳ τὰ δὲ ἔργα αὐ τοῦ στά θμια δίκαια
βδέλυγμα βασιλεῖ ὁ ποιῶ ν κακά μετὰ γὰ ρ δικαιοσύ νης ἑτοιμά ζεται θρό νος ἀ ρχῆ ς
δεκτὰ βασιλεῖ χείλη δίκαια λό γους δὲ ὀ ρθοὺ ς ἀ γαπᾷ
θυμὸ ς βασιλέως ἄ γγελος θανά του ἀ νὴ ρ δὲ σοφὸ ς ἐξιλά σεται αὐ τό ν
ἐν φωτὶ ζωῆ ς υἱὸ ς βασιλέως οἱ δὲ προσδεκτοὶ αὐ τῷ ὥ σπερ νέφος ὄ ψιμον
νοσσιαὶ σοφίας αἱρετώ τεραι χρυσίου νοσσιαὶ δὲ φρονή σεως αἱρετώ τεραι ὑ πὲρ
ἀ ργύ ριον
τρίβοι ζωῆ ς ἐκκλίνουσιν ἀ πὸ κακῶ ν μῆ κος δὲ βίου ὁ δοὶ δικαιοσύ νης ὁ δεχό μενος
παιδείαν ἐν ἀ γαθοῖς ἔσται ὁ δὲ φυλά σσων ἐλέγχους σοφισθή σεται ὃ ς φυλά σσει τὰ ς
ἑαυτοῦ ὁ δού ς τηρεῖ τὴ ν ἑαυτοῦ ψυχή ν ἀ γαπῶ ν δὲ ζωὴ ν αὐ τοῦ φείσεται στό ματος
αὐ τοῦ
πρὸ συντριβῆ ς ἡ γεῖται ὕ βρις πρὸ δὲ πτώ ματος κακοφροσύ νη
κρείσσων πραΰ θυμος μετὰ ταπεινώ σεως ἢ ὃ ς διαιρεῖται σκῦ λα μετὰ ὑ βριστῶ ν
συνετὸ ς ἐν πρά γμασιν εὑ ρετὴ ς ἀ γαθῶ ν πεποιθὼ ς δὲ ἐπὶ θεῷ μακαριστό ς
τοὺ ς σοφοὺ ς καὶ συνετοὺ ς φαύ λους καλοῦ σιν οἱ δὲ γλυκεῖς ἐν λό γῳ πλείονα
ἀ κού σονται
πηγὴ ζωῆ ς ἔννοια τοῖς κεκτημένοις παιδεία δὲ ἀ φρό νων κακή
καρδία σοφοῦ νοή σει τὰ ἀ πὸ τοῦ ἰδίου στό ματος ἐπὶ δὲ χείλεσιν φορέσει
ἐπιγνωμοσύ νην
κηρία μέλιτος λό γοι καλοί γλύ κασμα δὲ αὐ τῶ ν ἴασις ψυχῆ ς
εἰσὶν ὁ δοὶ δοκοῦ σαι εἶναι ὀ ρθαὶ ἀ νδρί τὰ μέντοι τελευταῖα αὐ τῶ ν βλέπει εἰς
πυθμένα ᾅ δου
ἀ νὴ ρ ἐν πό νοις πονεῖ ἑαυτῷ καὶ ἐκβιά ζεται ἑαυτοῦ τὴ ν ἀ πώ λειαν ὁ μέντοι σκολιὸ ς
ἐπὶ τῷ ἑαυτοῦ στό ματι φορεῖ τὴ ν ἀ πώ λειαν
ἀ νὴ ρ ἄ φρων ὀ ρύ σσει ἑαυτῷ κακά ἐπὶ δὲ τῶ ν ἑαυτοῦ χειλέων θησαυρίζει πῦ ρ
ἀ νὴ ρ σκολιὸ ς διαπέμπεται κακὰ καὶ λαμπτῆ ρα δό λου πυρσεύ ει κακοῖς καὶ
διαχωρίζει φίλους
ἀ νὴ ρ παρά νομος ἀ ποπειρᾶ ται φίλων καὶ ἀ πά γει αὐ τοὺ ς ὁ δοὺ ς οὐ κ ἀ γαθά ς
στηρίζων ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ λογίζεται διεστραμμένα ὁ ρίζει δὲ τοῖς χείλεσιν αὐ τοῦ
πά ντα τὰ κακά οὗ τος κά μινό ς ἐστιν κακίας
στέφανος καυχή σεως γῆ ρας ἐν δὲ ὁ δοῖς δικαιοσύ νης εὑ ρίσκεται
κρείσσων ἀ νὴ ρ μακρό θυμος ἰσχυροῦ ὁ δὲ κρατῶ ν ὀ ργῆ ς κρείσσων
καταλαμβανομένου πό λιν
εἰς κό λπους ἐπέρχεται πά ντα τοῖς ἀ δίκοις παρὰ δὲ κυρίου πά ντα τὰ δίκαια
κρείσσων ψωμὸ ς μεθ' ἡ δονῆ ς ἐν εἰρή νῃ ἢ οἶκος πλή ρης πολλῶ ν ἀ γαθῶ ν καὶ ἀ δίκων
θυμά των μετὰ μά χης
οἰκέτης νοή μων κρατή σει δεσποτῶ ν ἀ φρό νων ἐν δὲ ἀ δελφοῖς διελεῖται μέρη
ὥ σπερ δοκιμά ζεται ἐν καμίνῳ ἄ ργυρος καὶ χρυσό ς οὕ τως ἐκλεκταὶ καρδίαι παρὰ
κυρίῳ
817

κακὸ ς ὑ πακού ει γλώ σσης παρανό μων δίκαιος δὲ οὐ προσέχει χείλεσιν ψευδέσιν
ὁ καταγελῶ ν πτωχοῦ παροξύ νει τὸ ν ποιή σαντα αὐ τό ν ὁ δὲ ἐπιχαίρων ἀ πολλυμένῳ
οὐ κ ἀ θῳ ωθή σεται ὁ δὲ ἐπισπλαγχνιζό μενος ἐλεηθή σεται
στέφανος γερό ντων τέκνα τέκνων καύ χημα δὲ τέκνων πατέρες αὐ τῶ ν
O a τοῦ πιστοῦ ὅ λος ὁ κό σμος τῶ ν χρημά των τοῦ δὲ
ἀ πίστου οὐ δὲ ὀ βολό ς
οὐ χ ἁ ρμό σει ἄ φρονι χείλη πιστὰ οὐ δὲ δικαίῳ χείλη ψευδῆ
μισθὸ ς χαρίτων ἡ παιδεία τοῖς χρωμένοις οὗ δ' ἂ ν ἐπιστρέψῃ εὐ οδωθή σεται
ὃ ς κρύ πτει ἀ δική ματα ζητεῖ φιλίαν ὃ ς δὲ μισεῖ κρύ πτειν διίστησιν φίλους καὶ
οἰκείους
συντρίβει ἀ πειλὴ καρδίαν φρονίμου ἄ φρων δὲ μαστιγωθεὶς οὐ κ αἰσθά νεται
ἀ ντιλογίας ἐγείρει πᾶ ς κακό ς ὁ δὲ κύ ριος ἄ γγελον ἀ νελεή μονα ἐκπέμψει αὐ τῷ
ἐμπεσεῖται μέριμνα ἀ νδρὶ νοή μονι οἱ δὲ ἄ φρονες διαλογιοῦ νται κακά
ὃ ς ἀ ποδίδωσιν κακὰ ἀ ντὶ ἀ γαθῶ ν οὐ κινηθή σεται κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ
ἐξουσίαν δίδωσιν λό γοις ἀ ρχὴ δικαιοσύ νης προηγεῖται δὲ τῆ ς ἐνδείας στά σις καὶ
μά χη
ὃ ς δίκαιον κρίνει τὸ ν ἄ δικον ἄ δικον δὲ τὸ ν δίκαιον ἀ κά θαρτος καὶ βδελυκτὸ ς παρὰ
θεῷ
ἵνα τί ὑ πῆ ρξεν χρή ματα ἄ φρονι κτή σασθαι γὰ ρ σοφίαν ἀ κά ρδιος οὐ δυνή σεται
O a ὃ ς ὑ ψηλὸ ν ποιεῖ τὸ ν ἑαυτοῦ οἶκον ζητεῖ συντριβή ν
ὁ δὲ σκολιά ζων τοῦ μαθεῖν ἐμπεσεῖται εἰς κακά
εἰς πά ντα καιρὸ ν φίλος ὑ παρχέτω σοι ἀ δελφοὶ δὲ ἐν ἀ νά γκαις χρή σιμοι ἔστωσαν
τού του γὰ ρ χά ριν γεννῶ νται
ἀ νὴ ρ ἄ φρων ἐπικροτεῖ καὶ ἐπιχαίρει ἑαυτῷ ὡ ς καὶ ὁ ἐγγυώ μενος ἐγγύ ῃ τὸ ν ἑαυτοῦ
φίλον
φιλαμαρτή μων χαίρει μά χαις
ὁ δὲ σκληροκά ρδιος οὐ συναντᾷ ἀ γαθοῖς ἀ νὴ ρ εὐ μετά βολος γλώ σσῃ ἐμπεσεῖται εἰς
κακά
καρδία δὲ ἄ φρονος ὀ δύ νη τῷ κεκτημένῳ αὐ τή ν οὐ κ εὐ φραίνεται πατὴ ρ ἐπὶ υἱῷ
ἀ παιδεύ τῳ υἱὸ ς δὲ φρό νιμος εὐ φραίνει μητέρα αὐ τοῦ
καρδία εὐ φραινομένη εὐ εκτεῖν ποιεῖ ἀ νδρὸ ς δὲ λυπηροῦ ξηραίνεται τὰ ὀ στᾶ
λαμβά νοντος δῶ ρα ἐν κό λπῳ ἀ δίκως οὐ κατευοδοῦ νται ὁ δοί ἀ σεβὴ ς δὲ ἐκκλίνει
ὁ δοὺ ς δικαιοσύ νης
πρό σωπον συνετὸ ν ἀ νδρὸ ς σοφοῦ οἱ δὲ ὀ φθαλμοὶ τοῦ ἄ φρονος ἐπ' ἄ κρα γῆ ς
ὀ ργὴ πατρὶ υἱὸ ς ἄ φρων καὶ ὀ δύ νη τῇ τεκού σῃ αὐ τοῦ
ζημιοῦ ν ἄ νδρα δίκαιον οὐ καλό ν οὐ δὲ ὅ σιον ἐπιβουλεύ ειν δυνά σταις δικαίοις
ὃ ς φείδεται ῥ ῆ μα προέσθαι σκληρό ν ἐπιγνώ μων μακρό θυμος δὲ ἀ νὴ ρ φρό νιμος
ἀ νοή τῳ ἐπερωτή σαντι σοφίαν σοφία λογισθή σεται ἐνεὸ ν δέ τις ἑαυτὸ ν ποιή σας
δό ξει φρό νιμος εἶναι
προφά σεις ζητεῖ ἀ νὴ ρ βουλό μενος χωρίζεσθαι ἀ πὸ φίλων ἐν παντὶ δὲ καιρῷ
ἐπονείδιστος ἔσται
οὐ χρείαν ἔχει σοφίας ἐνδεὴ ς φρενῶ ν μᾶ λλον γὰ ρ ἄ γεται ἀ φροσύ νῃ
818

ὅ ταν ἔλθῃ ἀ σεβὴ ς εἰς βά θος κακῶ ν καταφρονεῖ ἐπέρχεται δὲ αὐ τῷ ἀ τιμία καὶ
ὄ νειδος
ὕ δωρ βαθὺ λό γος ἐν καρδίᾳ ἀ νδρό ς ποταμὸ ς δὲ ἀ ναπηδύ ει καὶ πηγὴ ζωῆ ς
θαυμά σαι πρό σωπον ἀ σεβοῦ ς οὐ καλό ν οὐ δὲ ὅ σιον ἐκκλίνειν τὸ δίκαιον ἐν κρίσει
χείλη ἄ φρονος ἄ γουσιν αὐ τὸ ν εἰς κακά τὸ δὲ στό μα αὐ τοῦ τὸ θρασὺ θά νατον
ἐπικαλεῖται
στό μα ἄ φρονος συντριβὴ αὐ τῷ τὰ δὲ χείλη αὐ τοῦ παγὶς τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ
ὀ κνηροὺ ς καταβά λλει φό βος ψυχαὶ δὲ ἀ νδρογύ νων πεινά σουσιν
ὁ μὴ ἰώ μενος ἑαυτὸ ν ἐν τοῖς ἔργοις αὐ τοῦ ἀ δελφό ς ἐστιν τοῦ λυμαινομένου ἑαυτό ν
ἐκ μεγαλωσύ νης ἰσχύ ος ὄ νομα κυρίου αὐ τῷ δὲ προσδραμό ντες δίκαιοι ὑ ψοῦ νται
ὕ παρξις πλουσίου ἀ νδρὸ ς πό λις ὀ χυρά ἡ δὲ δό ξα αὐ τῆ ς μέγα ἐπισκιά ζει
πρὸ συντριβῆ ς ὑ ψοῦ ται καρδία ἀ νδρό ς καὶ πρὸ δό ξης ταπεινοῦ ται
ὃ ς ἀ ποκρίνεται λό γον πρὶν ἀ κοῦ σαι ἀ φροσύ νη αὐ τῷ ἐστιν καὶ ὄ νειδος
θυμὸ ν ἀ νδρὸ ς πραΰ νει θερά πων φρό νιμος ὀ λιγό ψυχον δὲ ἄ νδρα τίς ὑ ποίσει
καρδία φρονίμου κτᾶ ται αἴσθησιν ὦ τα δὲ σοφῶ ν ζητεῖ ἔννοιαν
δό μα ἀ νθρώ που ἐμπλατύ νει αὐ τὸ ν καὶ παρὰ δυνά σταις καθιζά νει αὐ τό ν
δίκαιος ἑαυτοῦ κατή γορος ἐν πρωτολογίᾳ ὡ ς δ' ἂ ν ἐπιβά λῃ ὁ ἀ ντίδικος ἐλέγχεται
ἀ ντιλογίας παύ ει κλῆ ρος ἐν δὲ δυνά σταις ὁ ρίζει
ἀ δελφὸ ς ὑ πὸ ἀ δελφοῦ βοηθού μενος ὡ ς πό λις ὀ χυρὰ καὶ ὑ ψηλή ἰσχύ ει δὲ ὥ σπερ
τεθεμελιωμένον βασίλειον
ἀ πὸ καρπῶ ν στό ματος ἀ νὴ ρ πίμπλησιν κοιλίαν αὐ τοῦ ἀ πὸ δὲ καρπῶ ν χειλέων
αὐ τοῦ ἐμπλησθή σεται
θά νατος καὶ ζωὴ ἐν χειρὶ γλώ σσης οἱ δὲ κρατοῦ ντες αὐ τῆ ς ἔδονται τοὺ ς καρποὺ ς
αὐ τῆ ς
ὃ ς εὗ ρεν γυναῖκα ἀ γαθή ν εὗ ρεν χά ριτας ἔλαβεν δὲ παρὰ θεοῦ ἱλαρό τητα
O a ὃ ς ἐκβά λλει γυναῖκα ἀ γαθή ν ἐκβά λλει τὰ ἀ γαθά ὁ
δὲ κατέχων μοιχαλίδα ἄ φρων καὶ ἀ σεβή ς
ἀ φροσύ νη ἀ νδρὸ ς λυμαίνεται τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ τὸ ν δὲ θεὸ ν αἰτιᾶ ται τῇ καρδίᾳ
αὐ τοῦ
πλοῦ τος προστίθησιν φίλους πολλού ς ὁ δὲ πτωχὸ ς καὶ ἀ πὸ τοῦ ὑ πά ρχοντος φίλου
λείπεται
μά ρτυς ψευδὴ ς οὐ κ ἀ τιμώ ρητος ἔσται ὁ δὲ ἐγκαλῶ ν ἀ δίκως οὐ διαφεύ ξεται
πολλοὶ θεραπεύ ουσιν πρό σωπα βασιλέων πᾶ ς δὲ ὁ κακὸ ς γίνεται ὄ νειδος ἀ νδρί
πᾶ ς ὃ ς ἀ δελφὸ ν πτωχὸ ν μισεῖ καὶ φιλίας μακρὰ ν ἔσται ἔννοια ἀ γαθὴ τοῖς εἰδό σιν
αὐ τὴ ν ἐγγιεῖ ἀ νὴ ρ δὲ φρό νιμος εὑ ρή σει αὐ τή ν ὁ πολλὰ κακοποιῶ ν τελεσιουργεῖ
κακίαν ὃ ς δὲ ἐρεθίζει λό γους οὐ σωθή σεται
ὁ κτώ μενος φρό νησιν ἀ γαπᾷ ἑαυτό ν ὃ ς δὲ φυλά σσει φρό νησιν εὑ ρή σει ἀ γαθά
μά ρτυς ψευδὴ ς οὐ κ ἀ τιμώ ρητος ἔσται ὃ ς δ' ἂ ν ἐκκαύ σῃ κακίαν ἀ πολεῖται ὑ π' αὐ τῆ ς
οὐ συμφέρει ἄ φρονι τρυφή καὶ ἐὰ ν οἰκέτης ἄ ρξηται μεθ' ὕ βρεως δυναστεύ ειν
ἐλεή μων ἀ νὴ ρ μακροθυμεῖ τὸ δὲ καύ χημα αὐ τοῦ ἐπέρχεται παρανό μοις
βασιλέως ἀ πειλὴ ὁ μοία βρυγμῷ λέοντος ὥ σπερ δὲ δρό σος ἐπὶ χό ρτῳ οὕ τως τὸ
ἱλαρὸ ν αὐ τοῦ
819

αἰσχύ νη πατρὶ υἱὸ ς ἄ φρων καὶ οὐ χ ἁ γναὶ εὐ χαὶ ἀ πὸ μισθώ ματος ἑταίρας
οἶκον καὶ ὕ παρξιν μερίζουσιν πατέρες παισίν παρὰ δὲ θεοῦ ἁ ρμό ζεται γυνὴ ἀ νδρί
δειλία κατέχει ἀ νδρογύ ναιον ψυχὴ δὲ ἀ εργοῦ πεινά σει
ὃ ς φυλά σσει ἐντολή ν τηρεῖ τὴ ν ἑαυτοῦ ψυχή ν ὁ δὲ καταφρονῶ ν τῶ ν ἑαυτοῦ ὁ δῶ ν
ἀ πολεῖται
δανίζει θεῷ ὁ ἐλεῶ ν πτωχό ν κατὰ δὲ τὸ δό μα αὐ τοῦ ἀ νταποδώ σει αὐ τῷ
παίδευε υἱό ν σου οὕ τως γὰ ρ ἔσται εὔ ελπις εἰς δὲ ὕ βριν μὴ ἐπαίρου τῇ ψυχῇ σου
κακό φρων ἀ νὴ ρ πολλὰ ζημιωθή σεται ἐὰ ν δὲ λοιμεύ ηται καὶ τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ
προσθή σει
ἄ κουε υἱέ παιδείαν πατρό ς σου ἵνα σοφὸ ς γένῃ ἐπ' ἐσχά των σου
πολλοὶ λογισμοὶ ἐν καρδίᾳ ἀ νδρό ς ἡ δὲ βουλὴ τοῦ κυρίου εἰς τὸ ν αἰῶ να μένει
καρπὸ ς ἀ νδρὶ ἐλεημοσύ νη κρείσσων δὲ πτωχὸ ς δίκαιος ἢ πλού σιος ψεύ στης
φό βος κυρίου εἰς ζωὴ ν ἀ νδρί ὁ δὲ ἄ φοβος αὐ λισθή σεται ἐν τό ποις οὗ οὐ κ
ἐπισκοπεῖται γνῶ σις
ὁ ἐγκρύ πτων εἰς τὸ ν κό λπον αὐ τοῦ χεῖρας ἀ δίκως οὐ δὲ τῷ στό ματι οὐ μὴ
προσαγά γῃ αὐ τά ς
λοιμοῦ μαστιγουμένου ἄ φρων πανουργό τερος γίνεται ἐὰ ν δὲ ἐλέγχῃς ἄ νδρα
φρό νιμον νοή σει αἴσθησιν
ὁ ἀ τιμά ζων πατέρα καὶ ἀ πωθού μενος μητέρα αὐ τοῦ καταισχυνθή σεται καὶ
ἐπονείδιστος ἔσται
υἱὸ ς ἀ πολειπό μενος φυλά ξαι παιδείαν πατρὸ ς μελετή σει ῥ ή σεις κακά ς
ὁ ἐγγυώ μενος παῖδα ἄ φρονα καθυβρίζει δικαίωμα στό μα δὲ ἀ σεβῶ ν καταπίεται
κρίσεις
ἑτοιμά ζονται ἀ κολά στοις μά στιγες καὶ τιμωρίαι ὤ μοις ἀ φρό νων
ἀ κό λαστον οἶνος καὶ ὑ βριστικὸ ν μέθη πᾶ ς δὲ ὁ συμμειγνύ μενος αὐ τῇ οὐ κ ἔσται
σοφό ς
οὐ διαφέρει ἀ πειλὴ βασιλέως θυμοῦ λέοντος ὁ δὲ παροξύ νων αὐ τὸ ν ἁ μαρτά νει εἰς
τὴ ν ἑαυτοῦ ψυχή ν
δό ξα ἀ νδρὶ ἀ ποστρέφεσθαι λοιδορίας πᾶ ς δὲ ἄ φρων τοιού τοις συμπλέκεται
ὀ νειδιζό μενος ὀ κνηρὸ ς οὐ κ αἰσχύ νεται ὡ σαύ τως καὶ ὁ δανιζό μενος σῖτον ἐν ἀ μή τῳ
ὕ δωρ βαθὺ βουλὴ ἐν καρδίᾳ ἀ νδρό ς ἀ νὴ ρ δὲ φρό νιμος ἐξαντλή σει αὐ τή ν
μέγα ἄ νθρωπος καὶ τίμιον ἀ νὴ ρ ἐλεή μων ἄ νδρα δὲ πιστὸ ν ἔργον εὑ ρεῖν
ὃ ς ἀ ναστρέφεται ἄ μωμος ἐν δικαιοσύ νῃ μακαρίους τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ καταλείψει
ὅ ταν βασιλεὺ ς δίκαιος καθίσῃ ἐπὶ θρό νου οὐ κ ἐναντιοῦ ται ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ πᾶ ν
πονηρό ν
τίς καυχή σεται ἁ γνὴ ν ἔχειν τὴ ν καρδίαν ἢ τίς παρρησιά σεται καθαρὸ ς εἶναι ἀ πὸ
ἁ μαρτιῶ ν
O a κακολογοῦ ντος πατέρα ἢ μητέρα σβεσθή σεται
λαμπτή ρ αἱ δὲ κό ραι τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ ὄ ψονται σκό τος
O b μερὶς ἐπισπουδαζομένη ἐν πρώ τοις ἐν τοῖς
τελευταίοις οὐ κ εὐ λογηθή σεται
820

O c μὴ εἴπῃς τείσομαι τὸ ν ἐχθρό ν ἀ λλὰ ὑ πό μεινον τὸ ν

κύ ριον ἵνα σοι βοηθή σῃ
στά θμιον μέγα καὶ μικρὸ ν καὶ μέτρα δισσά ἀ κά θαρτα ἐνώ πιον κυρίου καὶ ἀ μφό τερα
καὶ ὁ ποιῶ ν αὐ τὰ ἐν τοῖς ἐπιτηδεύ μασιν αὐ τοῦ συμποδισθή σεται νεανίσκος μετὰ
ὁ σίου καὶ εὐ θεῖα ἡ ὁ δὸ ς αὐ τοῦ
οὖ ς ἀ κού ει καὶ ὀ φθαλμὸ ς ὁ ρᾷ κυρίου ἔργα καὶ ἀ μφό τερα
μὴ ἀ γά πα καταλαλεῖν ἵνα μὴ ἐξαρθῇ ς διά νοιξον τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου καὶ
ἐμπλή σθητι ἄ ρτων
βδέλυγμα κυρίῳ δισσὸ ν στά θμιον καὶ ζυγὸ ς δό λιος οὐ καλὸ ν ἐνώ πιον αὐ τοῦ
παρὰ κυρίου εὐ θύ νεται τὰ διαβή ματα ἀ νδρί θνητὸ ς δὲ πῶ ς ἂ ν νοή σαι τὰ ς ὁ δοὺ ς
αὐ τοῦ
παγὶς ἀ νδρὶ ταχύ τι τῶ ν ἰδίων ἁ γιά σαι μετὰ γὰ ρ τὸ εὔ ξασθαι μετανοεῖν γίνεται
λικμή τωρ ἀ σεβῶ ν βασιλεὺ ς σοφὸ ς καὶ ἐπιβαλεῖ αὐ τοῖς τροχό ν
φῶ ς κυρίου πνοὴ ἀ νθρώ πων ὃ ς ἐρευνᾷ ταμίεια κοιλίας
ἐλεημοσύ νη καὶ ἀ λή θεια φυλακὴ βασιλεῖ καὶ περικυκλώ σουσιν ἐν δικαιοσύ νῃ τὸ ν
θρό νον αὐ τοῦ
κό σμος νεανίαις σοφία δό ξα δὲ πρεσβυτέρων πολιαί
ὑ πώ πια καὶ συντρίμματα συναντᾷ κακοῖς πληγαὶ δὲ εἰς ταμίεια κοιλίας
ὥ σπερ ὁ ρμὴ ὕ δατος οὕ τως καρδία βασιλέως ἐν χειρὶ θεοῦ οὗ ἐὰ ν θέλων νεύ σῃ ἐκεῖ
ἔκλινεν αὐ τή ν
πᾶ ς ἀ νὴ ρ φαίνεται ἑαυτῷ δίκαιος κατευθύ νει δὲ καρδίας κύ ριος
ποιεῖν δίκαια καὶ ἀ ληθεύ ειν ἀ ρεστὰ παρὰ θεῷ μᾶ λλον ἢ θυσιῶ ν αἷμα
μεγαλό φρων ἐφ' ὕ βρει θρασυκά ρδιος λαμπτὴ ρ δὲ ἀ σεβῶ ν ἁ μαρτία
ὁ ἐνεργῶ ν θησαυρίσματα γλώ σσῃ ψευδεῖ μά ταια διώ κει ἐπὶ παγίδας θανά του
ὄ λεθρος ἀ σεβέσιν ἐπιξενωθή σεται οὐ γὰ ρ βού λονται πρά σσειν τὰ δίκαια
πρὸ ς τοὺ ς σκολιοὺ ς σκολιὰ ς ὁ δοὺ ς ἀ ποστέλλει ὁ θεό ς ἁ γνὰ γὰ ρ καὶ ὀ ρθὰ τὰ ἔργα
αὐ τοῦ
κρεῖσσον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας ὑ παίθρου ἢ ἐν κεκονιαμένοις μετὰ ἀ δικίας καὶ ἐν οἴκῳ
κοινῷ
ψυχὴ ἀ σεβοῦ ς οὐ κ ἐλεηθή σεται ὑ π' οὐ δενὸ ς τῶ ν ἀ νθρώ πων
ζημιουμένου ἀ κολά στου πανουργό τερος γίνεται ὁ ἄ κακος συνίων δὲ σοφὸ ς δέξεται
γνῶ σιν
συνίει δίκαιος καρδίας ἀ σεβῶ ν καὶ φαυλίζει ἀ σεβεῖς ἐν κακοῖς
ὃ ς φρά σσει τὰ ὦ τα τοῦ μὴ ἐπακοῦ σαι ἀ σθενοῦ ς καὶ αὐ τὸ ς ἐπικαλέσεται καὶ οὐ κ
ἔσται ὁ εἰσακού ων
δό σις λά θριος ἀ νατρέπει ὀ ργά ς δώ ρων δὲ ὁ φειδό μενος θυμὸ ν ἐγείρει ἰσχυρό ν
εὐ φροσύ νη δικαίων ποιεῖν κρίμα ὅ σιος δὲ ἀ κά θαρτος παρὰ κακού ργοις
ἀ νὴ ρ πλανώ μενος ἐξ ὁ δοῦ δικαιοσύ νης ἐν συναγωγῇ γιγά ντων ἀ ναπαύ σεται
ἀ νὴ ρ ἐνδεὴ ς ἀ γαπᾷ εὐ φροσύ νην φιλῶ ν οἶνον καὶ ἔλαιον εἰς πλοῦ τον
περικά θαρμα δὲ δικαίου ἄ νομος
κρεῖσσον οἰκεῖν ἐν γῇ ἐρή μῳ ἢ μετὰ γυναικὸ ς μαχίμου καὶ γλωσσώ δους καὶ ὀ ργίλου
821

θησαυρὸ ς ἐπιθυμητὸ ς ἀ ναπαύ σεται ἐπὶ στό ματος σοφοῦ ἄ φρονες δὲ ἄ νδρες
καταπίονται αὐ τό ν
ὁ δὸ ς δικαιοσύ νης καὶ ἐλεημοσύ νης εὑ ρή σει ζωὴ ν καὶ δό ξαν
πό λεις ὀ χυρὰ ς ἐπέβη σοφὸ ς καὶ καθεῖλεν τὸ ὀ χύ ρωμα ἐφ' ᾧ ἐπεποίθεισαν οἱ
ἀ σεβεῖς
ὃ ς φυλά σσει τὸ στό μα αὐ τοῦ καὶ τὴ ν γλῶ σσαν διατηρεῖ ἐκ θλίψεως τὴ ν ψυχὴ ν
αὐ τοῦ
θρασὺ ς καὶ αὐ θά δης καὶ ἀ λαζὼ ν λοιμὸ ς καλεῖται ὃ ς δὲ μνησικακεῖ παρά νομος
ἐπιθυμίαι ὀ κνηρὸ ν ἀ ποκτείνουσιν οὐ γὰ ρ προαιροῦ νται αἱ χεῖρες αὐ τοῦ ποιεῖν τι
ἀ σεβὴ ς ἐπιθυμεῖ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν ἐπιθυμίας κακά ς ὁ δὲ δίκαιος ἐλεᾷ καὶ οἰκτίρει
ἀ φειδῶ ς
θυσίαι ἀ σεβῶ ν βδέλυγμα κυρίῳ καὶ γὰ ρ παρανό μως προσφέρουσιν αὐ τά ς
μά ρτυς ψευδὴ ς ἀ πολεῖται ἀ νὴ ρ δὲ ὑ πή κοος φυλασσό μενος λαλή σει
ἀ σεβὴ ς ἀ νὴ ρ ἀ ναιδῶ ς ὑ φίσταται προσώ πῳ ὁ δὲ εὐ θὴ ς αὐ τὸ ς συνίει τὰ ς ὁ δοὺ ς
αὐ τοῦ
οὐ κ ἔστιν σοφία οὐ κ ἔστιν ἀ νδρεία οὐ κ ἔστιν βουλὴ πρὸ ς τὸ ν ἀ σεβῆ
ἵππος ἑτοιμά ζεται εἰς ἡ μέραν πολέμου παρὰ δὲ κυρίου ἡ βοή θεια
αἱρετώ τερον ὄ νομα καλὸ ν ἢ πλοῦ τος πολύ ς ὑ πὲρ δὲ ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον χά ρις
ἀ γαθή
πλού σιος καὶ πτωχὸ ς συνή ντησαν ἀ λλή λοις ἀ μφοτέρους δὲ ὁ κύ ριος ἐποίησεν
πανοῦ ργος ἰδὼ ν πονηρὸ ν τιμωρού μενον κραταιῶ ς αὐ τὸ ς παιδεύ εται οἱ δὲ ἄ φρονες
παρελθό ντες ἐζημιώ θησαν
γενεὰ σοφίας φό βος κυρίου καὶ πλοῦ τος καὶ δό ξα καὶ ζωή
τρίβολοι καὶ παγίδες ἐν ὁ δοῖς σκολιαῖς ὁ δὲ φυλά σσων τὴ ν ἑαυτοῦ ψυχὴ ν ἀ φέξεται
αὐ τῶ ν
πλού σιοι πτωχῶ ν ἄ ρξουσιν καὶ οἰκέται ἰδίοις δεσπό ταις δανιοῦ σιν
ὁ σπείρων φαῦ λα θερίσει κακά πληγὴ ν δὲ ἔργων αὐ τοῦ συντελέσει
O a ἄ νδρα ἱλαρὸ ν καὶ δό την εὐ λογεῖ ὁ θεό ς ματαιό τητα
δὲ ἔργων αὐ τοῦ συντελέσει
ὁ ἐλεῶ ν πτωχὸ ν αὐ τὸ ς διατραφή σεται τῶ ν γὰ ρ ἑαυτοῦ ἄ ρτων ἔδωκεν τῷ πτωχῷ
O a νίκην καὶ τιμὴ ν περιποιεῖται ὁ δῶ ρα δού ς τὴ ν
μέντοι ψυχὴ ν ἀ φαιρεῖται τῶ ν κεκτημένων
ἔκβαλε ἐκ συνεδρίου λοιμό ν καὶ συνεξελεύ σεται αὐ τῷ νεῖκος ὅ ταν γὰ ρ καθίσῃ ἐν
συνεδρίῳ πά ντας ἀ τιμά ζει
ἀ γαπᾷ κύ ριος ὁ σίας καρδίας δεκτοὶ δὲ αὐ τῷ πά ντες ἄ μωμοι χείλεσιν ποιμαίνει
βασιλεύ ς
οἱ δὲ ὀ φθαλμοὶ κυρίου διατηροῦ σιν αἴσθησιν φαυλίζει δὲ λό γους παρά νομος
προφασίζεται καὶ λέγει ὀ κνηρό ς λέων ἐν ταῖς ὁ δοῖς ἐν δὲ ταῖς πλατείαις φονευταί
βό θρος βαθὺ ς στό μα παρανό μου ὁ δὲ μισηθεὶς ὑ πὸ κυρίου ἐμπεσεῖται εἰς αὐ τό ν
O a εἰσὶν ὁ δοὶ κακαὶ ἐνώ πιον ἀ νδρό ς καὶ οὐ κ ἀ γαπᾷ
τοῦ ἀ ποστρέψαι ἀ π' αὐ τῶ ν ἀ ποστρέφειν δὲ δεῖ ἀ πὸ ὁ δοῦ σκολιᾶ ς καὶ κακῆ ς
ἄ νοια ἐξῆ πται καρδίας νέου ῥ ά βδος δὲ καὶ παιδεία μακρὰ ν ἀ π' αὐ τοῦ
822

ὁ συκοφαντῶ ν πένητα πολλὰ ποιεῖ τὰ ἑαυτοῦ δίδωσιν δὲ πλουσίῳ ἐπ' ἐλά σσονι
λό γοις σοφῶ ν παρά βαλλε σὸ ν οὖ ς καὶ ἄ κουε ἐμὸ ν λό γον τὴ ν δὲ σὴ ν καρδίαν
ἐπίστησον ἵνα γνῷ ς ὅ τι καλοί εἰσιν
καὶ ἐὰ ν ἐμβά λῃς αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν καρδίαν σου εὐ φρανοῦ σίν σε ἅ μα ἐπὶ σοῖς χείλεσιν
ἵνα σου γένηται ἐπὶ κύ ριον ἡ ἐλπὶς καὶ γνωρίσῃ σοι τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
καὶ σὺ δὲ ἀ πό γραψαι αὐ τὰ σεαυτῷ τρισσῶ ς εἰς βουλὴ ν καὶ γνῶ σιν ἐπὶ τὸ πλά τος
τῆ ς καρδίας σου
διδά σκω οὖ ν σε ἀ ληθῆ λό γον καὶ γνῶ σιν ἀ γαθὴ ν ὑ πακού ειν τοῦ ἀ ποκρίνεσθαι
λό γους ἀ ληθείας τοῖς προβαλλομένοις σοι
μὴ ἀ ποβιά ζου πένητα πτωχὸ ς γά ρ ἐστιν καὶ μὴ ἀ τιμά σῃς ἀ σθενῆ ἐν πύ λαις
ὁ γὰ ρ κύ ριος κρινεῖ αὐ τοῦ τὴ ν κρίσιν καὶ ῥ ύ σῃ σὴ ν ἄ συλον ψυχή ν
μὴ ἴσθι ἑταῖρος ἀ νδρὶ θυμώ δει φίλῳ δὲ ὀ ργίλῳ μὴ συναυλίζου
μή ποτε μά θῃς τῶ ν ὁ δῶ ν αὐ τοῦ καὶ λά βῃς βρό χους τῇ σῇ ψυχῇ
μὴ δίδου σεαυτὸ ν εἰς ἐγγύ ην αἰσχυνό μενος πρό σωπον
ἐὰ ν γὰ ρ μὴ ἔχῃς πό θεν ἀ ποτείσῃς λή μψονται τὸ στρῶ μα τὸ ὑ πὸ τὰ ς πλευρά ς σου
μὴ μέταιρε ὅ ρια αἰώ νια ἃ ἔθεντο οἱ πατέρες σου
ὁ ρατικὸ ν ἄ νδρα καὶ ὀ ξὺ ν ἐν τοῖς ἔργοις αὐ τοῦ βασιλεῦ σι δεῖ παρεστά ναι καὶ μὴ
παρεστά ναι ἀ νδρά σι νωθροῖς
ἐὰ ν καθίσῃς δειπνεῖν ἐπὶ τραπέζης δυναστῶ ν νοητῶ ς νό ει τὰ παρατιθέμενά σοι
καὶ ἐπίβαλλε τὴ ν χεῖρά σου εἰδὼ ς ὅ τι τοιαῦ τά σε δεῖ παρασκευά σαι
εἰ δὲ ἀ πληστό τερος εἶ μὴ ἐπιθύ μει τῶ ν ἐδεσμά των αὐ τοῦ ταῦ τα γὰ ρ ἔχεται ζωῆ ς
ψευδοῦ ς
μὴ παρεκτείνου πένης ὢ ν πλουσίῳ τῇ δὲ σῇ ἐννοίᾳ ἀ πό σχου
ἐὰ ν ἐπιστή σῃς τὸ σὸ ν ὄ μμα πρὸ ς αὐ τό ν οὐ δαμοῦ φανεῖται κατεσκεύ ασται γὰ ρ
αὐ τῷ πτέρυγες ὥ σπερ ἀ ετοῦ καὶ ὑ ποστρέφει εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ προεστηκό τος
αὐ τοῦ
μὴ συνδείπνει ἀ νδρὶ βασκά νῳ μηδὲ ἐπιθύ μει τῶ ν βρωμά των αὐ τοῦ
ὃ ν τρό πον γὰ ρ εἴ τις καταπίοι τρίχα οὕ τως ἐσθίει καὶ πίνει
μηδὲ πρὸ ς σὲ εἰσαγά γῃς αὐ τὸ ν καὶ φά γῃς τὸ ν ψωμό ν σου μετ' αὐ τοῦ ἐξεμέσει γὰ ρ
αὐ τὸ ν καὶ λυμανεῖται τοὺ ς λό γους σου τοὺ ς καλού ς
εἰς ὦ τα ἄ φρονος μηδὲν λέγε μή ποτε μυκτηρίσῃ τοὺ ς συνετοὺ ς λό γους σου
μὴ μεταθῇ ς ὅ ρια αἰώ νια εἰς δὲ κτῆ μα ὀ ρφανῶ ν μὴ εἰσέλθῃς
ὁ γὰ ρ λυτρού μενος αὐ τοὺ ς κύ ριος κραταιό ς ἐστιν καὶ κρινεῖ τὴ ν κρίσιν αὐ τῶ ν μετὰ
σοῦ
δὸ ς εἰς παιδείαν τὴ ν καρδίαν σου τὰ δὲ ὦ τά σου ἑτοίμασον λό γοις αἰσθή σεως
μὴ ἀ πό σχῃ νή πιον παιδεύ ειν ὅ τι ἐὰ ν πατά ξῃς αὐ τὸ ν ῥ ά βδῳ οὐ μὴ ἀ ποθά νῃ
σὺ μὲν γὰ ρ πατά ξεις αὐ τὸ ν ῥ ά βδῳ τὴ ν δὲ ψυχὴ ν αὐ τοῦ ἐκ θανά του ῥ ύ σῃ
υἱέ ἐὰ ν σοφὴ γένηταί σου ἡ καρδία εὐ φρανεῖς καὶ τὴ ν ἐμὴ ν καρδίαν
καὶ ἐνδιατρίψει λό γοις τὰ σὰ χείλη πρὸ ς τὰ ἐμὰ χείλη ἐὰ ν ὀ ρθὰ ὦ σιν
μὴ ζηλού τω ἡ καρδία σου ἁ μαρτωλού ς ἀ λλὰ ἐν φό βῳ κυρίου ἴσθι ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
ἐὰ ν γὰ ρ τηρή σῃς αὐ τά ἔσται σοι ἔκγονα ἡ δὲ ἐλπίς σου οὐ κ ἀ ποστή σεται
ἄ κουε υἱέ καὶ σοφὸ ς γίνου καὶ κατεύ θυνε ἐννοίας σῆ ς καρδίας
823

μὴ ἴσθι οἰνοπό της μηδὲ ἐκτείνου συμβολαῖς κρεῶ ν τε ἀ γορασμοῖς

πᾶ ς γὰ ρ μέθυσος καὶ πορνοκό πος πτωχεύ σει καὶ ἐνδύ σεται διερρηγμένα καὶ
ῥ ακώ δη πᾶ ς ὑ πνώ δης
ἄ κουε υἱέ πατρὸ ς τοῦ γεννή σαντό ς σε καὶ μὴ καταφρό νει ὅ τι γεγή ρακέν σου ἡ
μή τηρ
καλῶ ς ἐκτρέφει πατὴ ρ δίκαιος ἐπὶ δὲ υἱῷ σοφῷ εὐ φραίνεται ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ
εὐ φραινέσθω ὁ πατὴ ρ καὶ ἡ μή τηρ ἐπὶ σοί καὶ χαιρέτω ἡ τεκοῦ σά σε
δό ς μοι υἱέ σὴ ν καρδίαν οἱ δὲ σοὶ ὀ φθαλμοὶ ἐμὰ ς ὁ δοὺ ς τηρείτωσαν
πίθος γὰ ρ τετρημένος ἐστὶν ἀ λλό τριος οἶκος καὶ φρέαρ στενὸ ν ἀ λλό τριον
οὗ τος γὰ ρ συντό μως ἀ πολεῖται καὶ πᾶ ς παρά νομος ἀ ναλωθή σεται
τίνι οὐ αί τίνι θό ρυβος τίνι κρίσις τίνι ἀ ηδίαι καὶ λέσχαι τίνι συντρίμματα διὰ κενῆ ς
τίνος πέλειοι οἱ ὀ φθαλμοί
οὐ τῶ ν ἐγχρονιζό ντων ἐν οἴνοις οὐ τῶ ν ἰχνευό ντων ποῦ πό τοι γίνονται
μὴ μεθύ σκεσθε οἴνῳ ἀ λλὰ ὁ μιλεῖτε ἀ νθρώ ποις δικαίοις καὶ ὁ μιλεῖτε ἐν περιπά τοις
ἐὰ ν γὰ ρ εἰς τὰ ς φιά λας καὶ τὰ ποτή ρια δῷ ς τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου ὕ στερον
περιπατή σεις γυμνό τερος ὑ πέρου
τὸ δὲ ἔσχατον ὥ σπερ ὑ πὸ ὄ φεως πεπληγὼ ς ἐκτείνεται καὶ ὥ σπερ ὑ πὸ κερά στου
διαχεῖται αὐ τῷ ὁ ἰό ς
οἱ ὀ φθαλμοί σου ὅ ταν ἴδωσιν ἀ λλοτρίαν τὸ στό μα σου τό τε λαλή σει σκολιά
καὶ κατακείσῃ ὥ σπερ ἐν καρδίᾳ θαλά σσης καὶ ὥ σπερ κυβερνή της ἐν πολλῷ
κλύ δωνι
ἐρεῖς δέ τύ πτουσίν με καὶ οὐ κ ἐπό νεσα καὶ ἐνέπαιξά ν μοι ἐγὼ δὲ οὐ κ ᾔ δειν πό τε
ὄ ρθρος ἔσται ἵνα ἐλθὼ ν ζητή σω μεθ' ὧ ν συνελεύ σομαι
υἱέ μὴ ζηλώ σῃς κακοὺ ς ἄ νδρας μηδὲ ἐπιθυμή σῃς εἶναι μετ' αὐ τῶ ν
ψεύ δη γὰ ρ μελετᾷ ἡ καρδία αὐ τῶ ν καὶ πό νους τὰ χείλη αὐ τῶ ν λαλεῖ
μετὰ σοφίας οἰκοδομεῖται οἶκος καὶ μετὰ συνέσεως ἀ νορθοῦ ται
μετὰ αἰσθή σεως ἐμπίμπλαται ταμίεια ἐκ παντὸ ς πλού του τιμίου καὶ καλοῦ
κρείσσων σοφὸ ς ἰσχυροῦ καὶ ἀ νὴ ρ φρό νησιν ἔχων γεωργίου μεγά λου
μετὰ κυβερνή σεως γίνεται πό λεμος βοή θεια δὲ μετὰ καρδίας βουλευτικῆ ς
σοφία καὶ ἔννοια ἀ γαθὴ ἐν πύ λαις σοφῶ ν σοφοὶ οὐ κ ἐκκλίνουσιν ἐκ στό ματος
κυρίου
ἀ λλὰ λογίζονται ἐν συνεδρίοις ἀ παιδεύ τοις συναντᾷ θά νατος
ἀ ποθνῄ σκει δὲ ἄ φρων ἐν ἁ μαρτίαις ἀ καθαρσία δὲ ἀ νδρὶ λοιμῷ ἐμμολυνθή σεται
ἐν ἡ μέρᾳ κακῇ καὶ ἐν ἡ μέρᾳ θλίψεως ἕως ἂ ν ἐκλίπῃ
ῥ ῦ σαι ἀ γομένους εἰς θά νατον καὶ ἐκπρίου κτεινομένους μὴ φείσῃ
ἐὰ ν δὲ εἴπῃς οὐ κ οἶδα τοῦ τον γίνωσκε ὅ τι κύ ριος καρδίας πά ντων γινώ σκει καὶ ὁ
πλά σας πνοὴ ν πᾶ σιν αὐ τὸ ς οἶδεν πά ντα ὃ ς ἀ ποδίδωσιν ἑκά στῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐ τοῦ
φά γε μέλι υἱέ ἀ γαθὸ ν γὰ ρ κηρίον ἵνα γλυκανθῇ σου ὁ φά ρυγξ
οὕ τως αἰσθή σῃ σοφίαν τῇ σῇ ψυχῇ ἐὰ ν γὰ ρ εὕ ρῃς ἔσται καλὴ ἡ τελευτή σου καὶ
ἐλπίς σε οὐ κ ἐγκαταλείψει
μὴ προσαγά γῃς ἀ σεβῆ νομῇ δικαίων μηδὲ ἀ πατηθῇ ς χορτασίᾳ κοιλίας
824

ἑπτά κι γὰ ρ πεσεῖται ὁ δίκαιος καὶ ἀ ναστή σεται οἱ δὲ ἀ σεβεῖς ἀ σθενή σουσιν ἐν

κακοῖς
ἐὰ ν πέσῃ ὁ ἐχθρό ς σου μὴ ἐπιχαρῇ ς αὐ τῷ ἐν δὲ τῷ ὑ ποσκελίσματι αὐ τοῦ μὴ
ἐπαίρου
ὅ τι ὄ ψεται κύ ριος καὶ οὐ κ ἀ ρέσει αὐ τῷ καὶ ἀ ποστρέψει τὸ ν θυμὸ ν αὐ τοῦ ἀ π' αὐ τοῦ
μὴ χαῖρε ἐπὶ κακοποιοῖς μηδὲ ζή λου ἁ μαρτωλού ς
οὐ γὰ ρ μὴ γένηται ἔκγονα πονηρῶ ν λαμπτὴ ρ δὲ ἀ σεβῶ ν σβεσθή σεται
φοβοῦ τὸ ν θεό ν υἱέ καὶ βασιλέα καὶ μηθετέρῳ αὐ τῶ ν ἀ πειθή σῃς
ἐξαίφνης γὰ ρ τείσονται τοὺ ς ἀ σεβεῖς τὰ ς δὲ τιμωρίας ἀ μφοτέρων τίς γνώ σεται
O a λό γον φυλασσό μενος υἱὸ ς ἀ πωλείας ἐκτὸ ς ἔσται
δεχό μενος δὲ ἐδέξατο αὐ τό ν
O b μηδὲν ψεῦ δος ἀ πὸ γλώ σσης βασιλεῖ λεγέσθω καὶ
οὐ δὲν ψεῦ δος ἀ πὸ γλώ σσης αὐ τοῦ οὐ μὴ ἐξέλθῃ
O c μά χαιρα γλῶ σσα βασιλέως καὶ οὐ σαρκίνη ὃ ς δ' ἂ ν
παραδοθῇ συντριβή σεται
O d ἐὰ ν γὰ ρ ὀ ξυνθῇ ὁ θυμὸ ς αὐ τοῦ σὺ ν νεύ ροις
ἀ νθρώ πους ἀ ναλίσκει
O e καὶ ὀ στᾶ ἀ νθρώ πων κατατρώ γει καὶ συγκαίει
ὥ σπερ φλὸ ξ ὥ στε ἄ βρωτα εἶναι νεοσσοῖς ἀ ετῶ ν
ταῦ τα δὲ λέγω ὑ μῖν τοῖς σοφοῖς ἐπιγινώ σκειν αἰδεῖσθαι πρό σωπον ἐν κρίσει οὐ
καλό ν
ὁ εἰπὼ ν τὸ ν ἀ σεβῆ δίκαιό ς ἐστιν ἐπικατά ρατος λαοῖς ἔσται καὶ μισητὸ ς εἰς ἔθνη
οἱ δὲ ἐλέγχοντες βελτίους φανοῦ νται ἐπ' αὐ τοὺ ς δὲ ἥ ξει εὐ λογία ἀ γαθή
χείλη δὲ φιλή σουσιν ἀ ποκρινό μενα λό γους ἀ γαθού ς
ἑτοίμαζε εἰς τὴ ν ἔξοδον τὰ ἔργα σου καὶ παρασκευά ζου εἰς τὸ ν ἀ γρὸ ν καὶ πορεύ ου
κατό πισθέν μου καὶ ἀ νοικοδομή σεις τὸ ν οἶκό ν σου
μὴ ἴσθι ψευδὴ ς μά ρτυς ἐπὶ σὸ ν πολίτην μηδὲ πλατύ νου σοῖς χείλεσιν
μὴ εἴπῃς ὃ ν τρό πον ἐχρή σατό μοι χρή σομαι αὐ τῷ τείσομαι δὲ αὐ τὸ ν ἅ με ἠ δίκησεν
ὥ σπερ γεώ ργιον ἀ νὴ ρ ἄ φρων καὶ ὥ σπερ ἀ μπελὼ ν ἄ νθρωπος ἐνδεὴ ς φρενῶ ν
ἐὰ ν ἀ φῇ ς αὐ τό ν χερσωθή σεται καὶ χορτομανή σει ὅ λος καὶ γίνεται ἐκλελειμμένος οἱ
δὲ φραγμοὶ τῶ ν λίθων αὐ τοῦ κατασκά πτονται
ὕ στερον ἐγὼ μετενό ησα ἐπέβλεψα τοῦ ἐκλέξασθαι παιδείαν
ὀ λίγον νυστά ζω ὀ λίγον δὲ καθυπνῶ ὀ λίγον δὲ ἐναγκαλίζομαι χερσὶν στή θη
ἐὰ ν δὲ τοῦ το ποιῇ ς ἥ ξει προπορευομένη ἡ πενία σου καὶ ἡ ἔνδειά σου ὥ σπερ
ἀ γαθὸ ς δρομεύ ς
αὗ ται αἱ παιδεῖαι σαλωμῶ ντος αἱ ἀ διά κριτοι ἃ ς ἐξεγρά ψαντο οἱ φίλοι εζεκιου τοῦ
βασιλέως τῆ ς ιουδαίας
δό ξα θεοῦ κρύ πτει λό γον δό ξα δὲ βασιλέως τιμᾷ πρά γματα
οὐ ρανὸ ς ὑ ψηλό ς γῆ δὲ βαθεῖα καρδία δὲ βασιλέως ἀ νεξέλεγκτος
τύ πτε ἀ δό κιμον ἀ ργύ ριον καὶ καθαρισθή σεται καθαρὸ ν ἅ παν
κτεῖνε ἀ σεβεῖς ἐκ προσώ που βασιλέως καὶ κατορθώ σει ἐν δικαιοσύ νῃ ὁ θρό νος
αὐ τοῦ
825

μὴ ἀ λαζονεύ ου ἐνώ πιον βασιλέως μηδὲ ἐν τό ποις δυναστῶ ν ὑ φίστασο

κρεῖσσον γά ρ σοι τὸ ῥ ηθῆ ναι ἀ νά βαινε πρό ς με ἢ ταπεινῶ σαί σε ἐν προσώ πῳ
δυνά στου ἃ εἶδον οἱ ὀ φθαλμοί σου λέγε
μὴ πρό σπιπτε εἰς μά χην ταχέως ἵνα μὴ μεταμεληθῇ ς ἐπ' ἐσχά των ἡ νίκα ἄ ν σε
ὀ νειδίσῃ ὁ σὸ ς φίλος
ἀ ναχώ ρει εἰς τὰ ὀ πίσω μὴ καταφρό νει
μή σε ὀ νειδίσῃ μὲν ὁ φίλος ἡ δὲ μά χη σου καὶ ἡ ἔχθρα οὐ κ ἀ πέσται ἀ λλ' ἔσται σοι
ἴση θανά τῳ
O a χά ρις καὶ φιλία ἐλευθεροῖ ἃ ς τή ρησον σεαυτῷ ἵνα
μὴ ἐπονείδιστος γένῃ ἀ λλὰ φύ λαξον τὰ ς ὁ δού ς σου εὐ συναλλά κτως
μῆ λον χρυσοῦ ν ἐν ὁ ρμίσκῳ σαρδίου οὕ τως εἰπεῖν λό γον
εἰς ἐνώ τιον χρυσοῦ ν σά ρδιον πολυτελὲς δέδεται λό γος σοφὸ ς εἰς εὐ ή κοον οὖ ς
ὥ σπερ ἔξοδος χιό νος ἐν ἀ μή τῳ κατὰ καῦ μα ὠ φελεῖ οὕ τως ἄ γγελος πιστὸ ς τοὺ ς
ἀ ποστείλαντας αὐ τό ν ψυχὰ ς γὰ ρ τῶ ν αὐ τῷ χρωμένων ὠ φελεῖ
ὥ σπερ ἄ νεμοι καὶ νέφη καὶ ὑ ετοὶ ἐπιφανέστατοι οὕ τως οἱ καυχώ μενοι ἐπὶ δό σει
ψευδεῖ
ἐν μακροθυμίᾳ εὐ οδία βασιλεῦ σιν γλῶ σσα δὲ μαλακὴ συντρίβει ὀ στᾶ
μέλι εὑ ρὼ ν φά γε τὸ ἱκανό ν μή ποτε πλησθεὶς ἐξεμέσῃς
σπά νιον εἴσαγε σὸ ν πό δα πρὸ ς τὸ ν σεαυτοῦ φίλον μή ποτε πλησθείς σου μισή σῃ σε
ῥ ό παλον καὶ μά χαιρα καὶ τό ξευμα ἀ κιδωτό ν οὕ τως καὶ ἀ νὴ ρ ὁ καταμαρτυρῶ ν τοῦ
φίλου αὐ τοῦ μαρτυρίαν ψευδῆ
ὀ δοὺ ς κακοῦ καὶ ποὺ ς παρανό μου ὀ λεῖται ἐν ἡ μέρᾳ κακῇ
ὥ σπερ ὄ ξος ἕλκει ἀ σύ μφορον οὕ τως προσπεσὸ ν πά θος ἐν σώ ματι καρδίαν λυπεῖ
O a ὥ σπερ σὴ ς ἱματίῳ καὶ σκώ ληξ ξύ λῳ οὕ τως λύ πη
ἀ νδρὸ ς βλά πτει καρδίαν
ἐὰ ν πεινᾷ ὁ ἐχθρό ς σου τρέφε αὐ τό ν ἐὰ ν διψᾷ πό τιζε αὐ τό ν
τοῦ το γὰ ρ ποιῶ ν ἄ νθρακας πυρὸ ς σωρεύ σεις ἐπὶ τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τοῦ ὁ δὲ κύ ριος
ἀ νταποδώ σει σοι ἀ γαθά
ἄ νεμος βορέας ἐξεγείρει νέφη πρό σωπον δὲ ἀ ναιδὲς γλῶ σσαν ἐρεθίζει
κρεῖττον οἰκεῖν ἐπὶ γωνίας δώ ματος ἢ μετὰ γυναικὸ ς λοιδό ρου ἐν οἰκίᾳ κοινῇ
ὥ σπερ ὕ δωρ ψυχρὸ ν ψυχῇ διψώ σῃ προσηνές οὕ τως ἀ γγελία ἀ γαθὴ ἐκ γῆ ς
μακρό θεν
ὥ σπερ εἴ τις πηγὴ ν φρά σσοι καὶ ὕ δατος ἔξοδον λυμαίνοιτο οὕ τως ἄ κοσμον δίκαιον
πεπτωκέναι ἐνώ πιον ἀ σεβοῦ ς
ἐσθίειν μέλι πολὺ οὐ καλό ν τιμᾶ ν δὲ χρὴ λό γους ἐνδό ξους
ὥ σπερ πό λις τὰ τείχη καταβεβλημένη καὶ ἀ τείχιστος οὕ τως ἀ νὴ ρ ὃ ς οὐ μετὰ βουλῆ ς
τι πρά σσει
ὥ σπερ δρό σος ἐν ἀ μή τῳ καὶ ὥ σπερ ὑ ετὸ ς ἐν θέρει οὕ τως οὐ κ ἔστιν ἄ φρονι τιμή
ὥ σπερ ὄ ρνεα πέταται καὶ στρουθοί οὕ τως ἀ ρὰ ματαία οὐ κ ἐπελεύ σεται οὐ δενί
ὥ σπερ μά στιξ ἵππῳ καὶ κέντρον ὄ νῳ οὕ τως ῥ ά βδος ἔθνει παρανό μῳ
μὴ ἀ ποκρίνου ἄ φρονι πρὸ ς τὴ ν ἐκείνου ἀ φροσύ νην ἵνα μὴ ὅ μοιος γένῃ αὐ τῷ
826

ἀ λλὰ ἀ ποκρίνου ἄ φρονι κατὰ τὴ ν ἀ φροσύ νην αὐ τοῦ ἵνα μὴ φαίνηται σοφὸ ς παρ'
ἑαυτῷ
ἐκ τῶ ν ἑαυτοῦ ποδῶ ν ὄ νειδος πίεται ὁ ἀ ποστείλας δι' ἀ γγέλου ἄ φρονος λό γον
ἀ φελοῦ πορείαν σκελῶ ν καὶ παροιμίαν ἐκ στό ματος ἀ φρό νων
ὃ ς ἀ ποδεσμεύ ει λίθον ἐν σφενδό νῃ ὅ μοιό ς ἐστιν τῷ διδό ντι ἄ φρονι δό ξαν
ἄ κανθαι φύ ονται ἐν χειρὶ τοῦ μεθύ σου δουλεία δὲ ἐν χειρὶ τῶ ν ἀ φρό νων
πολλὰ χειμά ζεται πᾶ σα σὰ ρξ ἀ φρό νων συντρίβεται γὰ ρ ἡ ἔκστασις αὐ τῶ ν
ὥ σπερ κύ ων ὅ ταν ἐπέλθῃ ἐπὶ τὸ ν ἑαυτοῦ ἔμετον καὶ μισητὸ ς γένηται οὕ τως ἄ φρων
τῇ ἑαυτοῦ κακίᾳ ἀ ναστρέψας ἐπὶ τὴ ν ἑαυτοῦ ἁ μαρτίαν
O a ἔστιν αἰσχύ νη ἐπά γουσα ἁ μαρτίαν καὶ ἔστιν
αἰσχύ νη δό ξα καὶ χά ρις
εἶδον ἄ νδρα δό ξαντα παρ' ἑαυτῷ σοφὸ ν εἶναι ἐλπίδα μέντοι ἔσχεν μᾶ λλον ἄ φρων
αὐ τοῦ
λέγει ὀ κνηρὸ ς ἀ ποστελλό μενος εἰς ὁ δό ν λέων ἐν ταῖς ὁ δοῖς
ὥ σπερ θύ ρα στρέφεται ἐπὶ τοῦ στρό φιγγος οὕ τως ὀ κνηρὸ ς ἐπὶ τῆ ς κλίνης αὐ τοῦ
κρύ ψας ὀ κνηρὸ ς τὴ ν χεῖρα ἐν τῷ κό λπῳ αὐ τοῦ οὐ δυνή σεται ἐπενεγκεῖν ἐπὶ τὸ
στό μα
σοφώ τερος ἑαυτῷ ὀ κνηρὸ ς φαίνεται τοῦ ἐν πλησμονῇ ἀ ποκομίζοντος ἀ γγελίαν
ὥ σπερ ὁ κρατῶ ν κέρκου κυνό ς οὕ τως ὁ προεστὼ ς ἀ λλοτρίας κρίσεως
ὥ σπερ οἱ ἰώ μενοι προβά λλουσιν λό γους εἰς ἀ νθρώ πους ὁ δὲ ἀ παντή σας τῷ λό γῳ
πρῶ τος ὑ ποσκελισθή σεται
οὕ τως πά ντες οἱ ἐνεδρεύ οντες τοὺ ς ἑαυτῶ ν φίλους ὅ ταν δὲ φωραθῶ σιν λέγουσιν
ὅ τι παίζων ἔπραξα
ἐν πολλοῖς ξύ λοις θά λλει πῦ ρ ὅ που δὲ οὐ κ ἔστιν δίθυμος ἡ συχά ζει μά χη
ἐσχά ρα ἄ νθραξιν καὶ ξύ λα πυρί ἀ νὴ ρ δὲ λοίδορος εἰς ταραχὴ ν μά χης
λό γοι κερκώ πων μαλακοί οὗ τοι δὲ τύ πτουσιν εἰς ταμίεια σπλά γχνων
ἀ ργύ ριον διδό μενον μετὰ δό λου ὥ σπερ ὄ στρακον ἡ γητέον χείλη λεῖα καρδίαν
καλύ πτει λυπηρά ν
χείλεσιν πά ντα ἐπινεύ ει ἀ ποκλαιό μενος ἐχθρό ς ἐν δὲ τῇ καρδίᾳ τεκταίνεται δό λους
ἐά ν σου δέηται ὁ ἐχθρὸ ς μεγά λῃ τῇ φωνῇ μὴ πεισθῇ ς ἑπτὰ γά ρ εἰσιν πονηρίαι ἐν τῇ
ψυχῇ αὐ τοῦ
ὁ κρύ πτων ἔχθραν συνίστησιν δό λον ἐκκαλύ πτει δὲ τὰ ς ἑαυτοῦ ἁ μαρτίας
εὔ γνωστος ἐν συνεδρίοις
ὁ ὀ ρύ σσων βό θρον τῷ πλησίον ἐμπεσεῖται εἰς αὐ τό ν ὁ δὲ κυλίων λίθον ἐφ' ἑαυτὸ ν
κυλίει
γλῶ σσα ψευδὴ ς μισεῖ ἀ λή θειαν στό μα δὲ ἄ στεγον ποιεῖ ἀ καταστασίας
μὴ καυχῶ τὰ εἰς αὔ ριον οὐ γὰ ρ γινώ σκεις τί τέξεται ἡ ἐπιοῦ σα
ἐγκωμιαζέτω σε ὁ πέλας καὶ μὴ τὸ σὸ ν στό μα ἀ λλό τριος καὶ μὴ τὰ σὰ χείλη
βαρὺ λίθος καὶ δυσβά στακτον ἄ μμος ὀ ργὴ δὲ ἄ φρονος βαρυτέρα ἀ μφοτέρων
ἀ νελεή μων θυμὸ ς καὶ ὀ ξεῖα ὀ ργή ἀ λλ' οὐ δένα ὑ φίσταται ζῆ λος
κρείσσους ἔλεγχοι ἀ ποκεκαλυμμένοι κρυπτομένης φιλίας
ἀ ξιοπιστό τερά ἐστιν τραύ ματα φίλου ἢ ἑκού σια φιλή ματα ἐχθροῦ
827

ψυχὴ ἐν πλησμονῇ οὖ σα κηρίοις ἐμπαίζει ψυχῇ δὲ ἐνδεεῖ καὶ τὰ πικρὰ γλυκεῖα

φαίνεται
ὥ σπερ ὅ ταν ὄ ρνεον καταπετασθῇ ἐκ τῆ ς ἰδίας νοσσιᾶ ς οὕ τως ἄ νθρωπος δουλοῦ ται
ὅ ταν ἀ ποξενωθῇ ἐκ τῶ ν ἰδίων τό πων
μύ ροις καὶ οἴνοις καὶ θυμιά μασιν τέρπεται καρδία καταρρή γνυται δὲ ὑ πὸ
συμπτωμά των ψυχή
φίλον σὸ ν ἢ φίλον πατρῷ ον μὴ ἐγκαταλίπῃς εἰς δὲ τὸ ν οἶκον τοῦ ἀ δελφοῦ σου μὴ
εἰσέλθῃς ἀ τυχῶ ν κρείσσων φίλος ἐγγὺ ς ἢ ἀ δελφὸ ς μακρὰ ν οἰκῶ ν
σοφὸ ς γίνου υἱέ ἵνα εὐ φραίνηταί μου ἡ καρδία καὶ ἀ πό στρεψον ἀ πὸ σοῦ
ἐπονειδίστους λό γους
πανοῦ ργος κακῶ ν ἐπερχομένων ἀ πεκρύ βη ἄ φρονες δὲ ἐπελθό ντες ζημίαν τείσουσιν
ἀ φελοῦ τὸ ἱμά τιον αὐ τοῦ παρῆ λθεν γά ρ ὑ βριστὴ ς ὅ στις τὰ ἀ λλό τρια λυμαίνεται
ὃ ς ἂ ν εὐ λογῇ φίλον τὸ πρωὶ μεγά λῃ τῇ φωνῇ καταρωμένου οὐ δὲν διαφέρειν δό ξει
σταγό νες ἐκβά λλουσιν ἄ νθρωπον ἐν ἡ μέρᾳ χειμερινῇ ἐκ τοῦ οἴκου αὐ τοῦ ὡ σαύ τως
καὶ γυνὴ λοίδορος ἐκ τοῦ ἰδίου οἴκου
βορέας σκληρὸ ς ἄ νεμος ὀ νό ματι δὲ ἐπιδέξιος καλεῖται
σίδηρος σίδηρον ὀ ξύ νει ἀ νὴ ρ δὲ παροξύ νει πρό σωπον ἑταίρου
ὃ ς φυτεύ ει συκῆ ν φά γεται τοὺ ς καρποὺ ς αὐ τῆ ς ὃ ς δὲ φυλά σσει τὸ ν ἑαυτοῦ κύ ριον
τιμηθή σεται
ὥ σπερ οὐ χ ὅ μοια πρό σωπα προσώ ποις οὕ τως οὐ δὲ αἱ καρδίαι τῶ ν ἀ νθρώ πων
ᾅ δης καὶ ἀ πώ λεια οὐ κ ἐμπίμπλανται ὡ σαύ τως καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων
ἄ πληστοι
O a βδέλυγμα κυρίῳ στηρίζων ὀ φθαλμό ν καὶ οἱ
ἀ παίδευτοι ἀ κρατεῖς γλώ σσῃ
δοκίμιον ἀ ργύ ρῳ καὶ χρυσῷ πύ ρωσις ἀ νὴ ρ δὲ δοκιμά ζεται διὰ στό ματος
ἐγκωμιαζό ντων αὐ τό ν
O a καρδία ἀ νό μου ἐκζητεῖ κακά καρδία δὲ εὐ θὴ ς
ἐκζητεῖ γνῶ σιν
ἐὰ ν μαστιγοῖς ἄ φρονα ἐν μέσῳ συνεδρίου ἀ τιμά ζων οὐ μὴ περιέλῃς τὴ ν ἀ φροσύ νην
αὐ τοῦ
γνωστῶ ς ἐπιγνώ σῃ ψυχὰ ς ποιμνίου σου καὶ ἐπιστή σεις καρδίαν σου σαῖς ἀ γέλαις
ὅ τι οὐ τὸ ν αἰῶ να ἀ νδρὶ κρά τος καὶ ἰσχύ ς οὐ δὲ παραδίδωσιν ἐκ γενεᾶ ς εἰς γενεά ν
ἐπιμελοῦ τῶ ν ἐν τῷ πεδίῳ χλωρῶ ν καὶ κερεῖς πό αν καὶ σύ ναγε χό ρτον ὀ ρεινό ν
ἵνα ἔχῃς πρό βατα εἰς ἱματισμό ν τίμα πεδίον ἵνα ὦ σίν σοι ἄ ρνες
υἱέ παρ' ἐμοῦ ἔχεις ῥ ή σεις ἰσχυρὰ ς εἰς τὴ ν ζωή ν σου καὶ εἰς τὴ ν ζωὴ ν σῶ ν
θεραπό ντων
φεύ γει ἀ σεβὴ ς μηδενὸ ς διώ κοντος δίκαιος δὲ ὥ σπερ λέων πέποιθεν
δι' ἁ μαρτίας ἀ σεβῶ ν κρίσεις ἐγείρονται ἀ νὴ ρ δὲ πανοῦ ργος κατασβέσει αὐ τά ς
ἀ νδρεῖος ἐν ἀ σεβείαις συκοφαντεῖ πτωχού ς ὥ σπερ ὑ ετὸ ς λά βρος καὶ ἀ νωφελή ς
οὕ τως οἱ ἐγκαταλείποντες τὸ ν νό μον ἐγκωμιά ζουσιν ἀ σέβειαν οἱ δὲ ἀ γαπῶ ντες τὸ ν
νό μον περιβά λλουσιν ἑαυτοῖς τεῖχος
ἄ νδρες κακοὶ οὐ νοή σουσιν κρίμα οἱ δὲ ζητοῦ ντες τὸ ν κύ ριον συνή σουσιν ἐν παντί
828

κρείσσων πτωχὸ ς πορευό μενος ἐν ἀ ληθείᾳ πλουσίου ψευδοῦ ς

φυλά σσει νό μον υἱὸ ς συνετό ς ὃ ς δὲ ποιμαίνει ἀ σωτίαν ἀ τιμά ζει πατέρα
ὁ πληθύ νων τὸ ν πλοῦ τον αὐ τοῦ μετὰ τό κων καὶ πλεονασμῶ ν τῷ ἐλεῶ ντι πτωχοὺ ς
συνά γει αὐ τό ν
ὁ ἐκκλίνων τὸ οὖ ς αὐ τοῦ τοῦ μὴ εἰσακοῦ σαι νό μου καὶ αὐ τὸ ς τὴ ν προσευχὴ ν αὐ τοῦ
ἐβδέλυκται
ὃ ς πλανᾷ εὐ θεῖς ἐν ὁ δῷ κακῇ εἰς διαφθορὰ ν αὐ τὸ ς ἐμπεσεῖται οἱ δὲ ἄ νομοι
διελεύ σονται ἀ γαθὰ καὶ οὐ κ εἰσελεύ σονται εἰς αὐ τά
σοφὸ ς παρ' ἑαυτῷ ἀ νὴ ρ πλού σιος πένης δὲ νοή μων καταγνώ σεται αὐ τοῦ
διὰ βοή θειαν δικαίων πολλὴ γίνεται δό ξα ἐν δὲ τό ποις ἀ σεβῶ ν ἁ λίσκονται
ἄ νθρωποι
ὁ ἐπικαλύ πτων ἀ σέβειαν ἑαυτοῦ οὐ κ εὐ οδωθή σεται ὁ δὲ ἐξηγού μενος ἐλέγχους
ἀ γαπηθή σεται
μακά ριος ἀ νή ρ ὃ ς καταπτή σσει πά ντα δι' εὐ λά βειαν ὁ δὲ σκληρὸ ς τὴ ν καρδίαν
ἐμπεσεῖται κακοῖς
λέων πεινῶ ν καὶ λύ κος διψῶ ν ὃ ς τυραννεῖ πτωχὸ ς ὢ ν ἔθνους πενιχροῦ
βασιλεὺ ς ἐνδεὴ ς προσό δων μέγας συκοφά ντης ὁ δὲ μισῶ ν ἀ δικίαν μακρὸ ν χρό νον
ζή σεται
ἄ νδρα τὸ ν ἐν αἰτίᾳ φό νου ὁ ἐγγυώ μενος φυγὰ ς ἔσται καὶ οὐ κ ἐν ἀ σφαλείᾳ
O a παίδευε υἱό ν καὶ ἀ γαπή σει σε καὶ δώ σει κό σμον τῇ
σῇ ψυχῇ οὐ μὴ ὑ πακού σῃς ἔθνει παρανό μῳ
ὁ πορευό μενος δικαίως βεβοή θηται ὁ δὲ σκολιαῖς ὁ δοῖς πορευό μενος ἐμπλακή σεται
ὁ ἐργαζό μενος τὴ ν ἑαυτοῦ γῆ ν πλησθή σεται ἄ ρτων ὁ δὲ διώ κων σχολὴ ν
πλησθή σεται πενίας
ἀ νὴ ρ ἀ ξιό πιστος πολλὰ εὐ λογηθή σεται ὁ δὲ κακὸ ς οὐ κ ἀ τιμώ ρητος ἔσται
ὃ ς οὐ κ αἰσχύ νεται πρό σωπα δικαίων οὐ κ ἀ γαθό ς ὁ τοιοῦ τος ψωμοῦ ἄ ρτου
ἀ ποδώ σεται ἄ νδρα
σπεύ δει πλουτεῖν ἀ νὴ ρ βά σκανος καὶ οὐ κ οἶδεν ὅ τι ἐλεή μων κρατή σει αὐ τοῦ
ὁ ἐλέγχων ἀ νθρώ που ὁ δοὺ ς χά ριτας ἕξει μᾶ λλον τοῦ γλωσσοχαριτοῦ ντος
ὃ ς ἀ ποβά λλεται πατέρα ἢ μητέρα καὶ δοκεῖ μὴ ἁ μαρτά νειν οὗ τος κοινωνό ς ἐστιν
ἀ νδρὸ ς ἀ σεβοῦ ς
ἄ πληστος ἀ νὴ ρ κρίνει εἰκῇ ὃ ς δὲ πέποιθεν ἐπὶ κύ ριον ἐν ἐπιμελείᾳ ἔσται
ὃ ς πέποιθεν θρασείᾳ καρδίᾳ ὁ τοιοῦ τος ἄ φρων ὃ ς δὲ πορεύ εται σοφίᾳ σωθή σεται
ὃ ς δίδωσιν πτωχοῖς οὐ κ ἐνδεηθή σεται ὃ ς δὲ ἀ ποστρέφει τὸ ν ὀ φθαλμὸ ν αὐ τοῦ ἐν
πολλῇ ἀ πορίᾳ ἔσται
ἐν τό ποις ἀ σεβῶ ν στένουσι δίκαιοι ἐν δὲ τῇ ἐκείνων ἀ πωλείᾳ πληθυνθή σονται
δίκαιοι
κρείσσων ἀ νὴ ρ ἐλέγχων ἀ νδρὸ ς σκληροτραχή λου ἐξαπίνης γὰ ρ φλεγομένου αὐ τοῦ
οὐ κ ἔστιν ἴασις
ἐγκωμιαζομένων δικαίων εὐ φρανθή σονται λαοί ἀ ρχό ντων δὲ ἀ σεβῶ ν στένουσιν
ἄ νδρες
829

ἀ νδρὸ ς φιλοῦ ντος σοφίαν εὐ φραίνεται πατὴ ρ αὐ τοῦ ὃ ς δὲ ποιμαίνει πό ρνας ἀ πολεῖ
πλοῦ τον
βασιλεὺ ς δίκαιος ἀ νίστησιν χώ ραν ἀ νὴ ρ δὲ παρά νομος κατασκά πτει
ὃ ς παρασκευά ζεται ἐπὶ πρό σωπον τοῦ ἑαυτοῦ φίλου δίκτυον περιβά λλει αὐ τὸ τοῖς
ἑαυτοῦ ποσίν
ἁ μαρτά νοντι ἀ νδρὶ μεγά λη παγίς δίκαιος δὲ ἐν χαρᾷ καὶ ἐν εὐ φροσύ νῃ ἔσται
ἐπίσταται δίκαιος κρίνειν πενιχροῖς ὁ δὲ ἀ σεβὴ ς οὐ συνή σει γνῶ σιν καὶ πτωχῷ οὐ χ
ὑ πά ρχει νοῦ ς ἐπιγνώ μων
ἄ νδρες λοιμοὶ ἐξέκαυσαν πό λιν σοφοὶ δὲ ἀ πέστρεψαν ὀ ργή ν
ἀ νὴ ρ σοφὸ ς κρίνει ἔθνη ἀ νὴ ρ δὲ φαῦ λος ὀ ργιζό μενος καταγελᾶ ται καὶ οὐ
καταπτή σσει
ἄ νδρες αἱμά των μέτοχοι μισή σουσιν ὅ σιον οἱ δὲ εὐ θεῖς ἐκζητή σουσιν ψυχὴ ν αὐ τοῦ
ὅ λον τὸ ν θυμὸ ν αὐ τοῦ ἐκφέρει ἄ φρων σοφὸ ς δὲ ταμιεύ εται κατὰ μέρος
βασιλέως ὑ πακού οντος λό γον ἄ δικον πά ντες οἱ ὑ π' αὐ τὸ ν παρά νομοι
δανιστοῦ καὶ χρεοφειλέτου ἀ λλή λοις συνελθό ντων ἐπισκοπὴ ν ποιεῖται ἀ μφοτέρων
ὁ κύ ριος
βασιλέως ἐν ἀ ληθείᾳ κρίνοντος πτωχοὺ ς ὁ θρό νος αὐ τοῦ εἰς μαρτύ ριον
κατασταθή σεται
πληγαὶ καὶ ἔλεγχοι διδό ασιν σοφίαν παῖς δὲ πλανώ μενος αἰσχύ νει γονεῖς αὐ τοῦ
πολλῶ ν ὄ ντων ἀ σεβῶ ν πολλαὶ γίνονται ἁ μαρτίαι οἱ δὲ δίκαιοι ἐκείνων πιπτό ντων
κατά φοβοι γίνονται
παίδευε υἱό ν σου καὶ ἀ ναπαύ σει σε καὶ δώ σει κό σμον τῇ ψυχῇ σου
οὐ μὴ ὑ πά ρξῃ ἐξηγητὴ ς ἔθνει παρανό μῳ ὁ δὲ φυλά σσων τὸ ν νό μον μακαριστό ς
λό γοις οὐ παιδευθή σεται οἰκέτης σκληρό ς ἐὰ ν γὰ ρ καὶ νοή σῃ ἀ λλ' οὐ χ ὑ πακού σεται
ἐὰ ν ἴδῃς ἄ νδρα ταχὺ ν ἐν λό γοις γίνωσκε ὅ τι ἐλπίδα ἔχει μᾶ λλον ἄ φρων αὐ τοῦ
ὃ ς κατασπαταλᾷ ἐκ παιδό ς οἰκέτης ἔσται ἔσχατον δὲ ὀ δυνηθή σεται ἐφ' ἑαυτῷ
ἀ νὴ ρ θυμώ δης ὀ ρύ σσει νεῖκος ἀ νὴ ρ δὲ ὀ ργίλος ἐξώ ρυξεν ἁ μαρτίας
ὕ βρις ἄ νδρα ταπεινοῖ τοὺ ς δὲ ταπεινό φρονας ἐρείδει δό ξῃ κύ ριος
ὃ ς μερίζεται κλέπτῃ μισεῖ τὴ ν ἑαυτοῦ ψυχή ν ἐὰ ν δὲ ὅ ρκου προτεθέντος ἀ κού σαντες
μὴ ἀ ναγγείλωσιν
φοβηθέντες καὶ αἰσχυνθέντες ἀ νθρώ πους ὑ πεσκελίσθησαν ὁ δὲ πεποιθὼ ς ἐπὶ
κύ ριον εὐ φρανθή σεται ἀ σέβεια ἀ νδρὶ δίδωσιν σφά λμα ὃ ς δὲ πέποιθεν ἐπὶ τῷ
δεσπό τῃ σωθή σεται
πολλοὶ θεραπεύ ουσιν πρό σωπα ἡ γουμένων παρὰ δὲ κυρίου γίνεται τὸ δίκαιον
ἀ νδρί
βδέλυγμα δικαίοις ἀ νὴ ρ ἄ δικος βδέλυγμα δὲ ἀ νό μῳ κατευθύ νουσα ὁ δό ς
τοὺ ς ἐμοὺ ς λό γους υἱέ φοβή θητι καὶ δεξά μενος αὐ τοὺ ς μετανό ει τά δε λέγει ὁ ἀ νὴ ρ
τοῖς πιστεύ ουσιν θεῷ καὶ παύ ομαι
ἀ φρονέστατος γά ρ εἰμι πά ντων ἀ νθρώ πων καὶ φρό νησις ἀ νθρώ πων οὐ κ ἔστιν ἐν
ἐμοί
θεὸ ς δεδίδαχέν με σοφίαν καὶ γνῶ σιν ἁ γίων ἔγνωκα
830

τίς ἀ νέβη εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ κατέβη τίς συνή γαγεν ἀ νέμους ἐν κό λπῳ τίς
συνέστρεψεν ὕ δωρ ἐν ἱματίῳ τίς ἐκρά τησεν πά ντων τῶ ν ἄ κρων τῆ ς γῆ ς τί ὄ νομα
αὐ τῷ ἢ τί ὄ νομα τοῖς τέκνοις αὐ τοῦ ἵνα γνῷ ς
πά ντες λό γοι θεοῦ πεπυρωμένοι ὑ περασπίζει δὲ αὐ τὸ ς τῶ ν εὐ λαβουμένων αὐ τό ν
μὴ προσθῇ ς τοῖς λό γοις αὐ τοῦ ἵνα μὴ ἐλέγξῃ σε καὶ ψευδὴ ς γένῃ
δύ ο αἰτοῦ μαι παρὰ σοῦ μὴ ἀ φέλῃς μου χά ριν πρὸ τοῦ ἀ ποθανεῖν με
μά ταιον λό γον καὶ ψευδῆ μακρά ν μου ποίησον πλοῦ τον δὲ καὶ πενίαν μή μοι δῷ ς
σύ νταξον δέ μοι τὰ δέοντα καὶ τὰ αὐ τά ρκη
ἵνα μὴ πλησθεὶς ψευδὴ ς γένωμαι καὶ εἴπω τίς με ὁ ρᾷ ἢ πενηθεὶς κλέψω καὶ ὀ μό σω
τὸ ὄ νομα τοῦ θεοῦ
μὴ παραδῷ ς οἰκέτην εἰς χεῖρας δεσπό του μή ποτε καταρά σηταί σε καὶ ἀ φανισθῇ ς
ἔκγονον κακὸ ν πατέρα καταρᾶ ται τὴ ν δὲ μητέρα οὐ κ εὐ λογεῖ
ἔκγονον κακὸ ν δίκαιον ἑαυτὸ ν κρίνει τὴ ν δὲ ἔξοδον αὐ τοῦ οὐ κ ἀ πένιψεν
ἔκγονον κακὸ ν ὑ ψηλοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς ἔχει τοῖς δὲ βλεφά ροις αὐ τοῦ ἐπαίρεται
ἔκγονον κακὸ ν μαχαίρας τοὺ ς ὀ δό ντας ἔχει καὶ τὰ ς μύ λας τομίδας ὥ στε ἀ ναλίσκειν
καὶ κατεσθίειν τοὺ ς ταπεινοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ τοὺ ς πένητας αὐ τῶ ν ἐξ ἀ νθρώ πων
τῇ βδέλλῃ τρεῖς θυγατέρες ἦ σαν ἀ γαπή σει ἀ γαπώ μεναι καὶ αἱ τρεῖς αὗ ται οὐ κ
ἐνεπίμπλασαν αὐ τή ν καὶ ἡ τετά ρτη οὐ κ ἠ ρκέσθη εἰπεῖν ἱκανό ν
ᾅ δης καὶ ἔρως γυναικὸ ς καὶ τά ρταρος καὶ γῆ οὐ κ ἐμπιπλαμένη ὕ δατος καὶ ὕ δωρ καὶ
πῦ ρ οὐ μὴ εἴπωσιν ἀ ρκεῖ
ὀ φθαλμὸ ν καταγελῶ ντα πατρὸ ς καὶ ἀ τιμά ζοντα γῆ ρας μητρό ς ἐκκό ψαισαν αὐ τὸ ν
κό ρακες ἐκ τῶ ν φαρά γγων καὶ καταφά γοισαν αὐ τὸ ν νεοσσοὶ ἀ ετῶ ν
τρία δέ ἐστιν ἀ δύ νατά μοι νοῆ σαι καὶ τὸ τέταρτον οὐ κ ἐπιγινώ σκω
ἴχνη ἀ ετοῦ πετομένου καὶ ὁ δοὺ ς ὄ φεως ἐπὶ πέτρας καὶ τρίβους νηὸ ς
ποντοπορού σης καὶ ὁ δοὺ ς ἀ νδρὸ ς ἐν νεό τητι
τοιαύ τη ὁ δὸ ς γυναικὸ ς μοιχαλίδος ἥ ὅ ταν πρά ξῃ ἀ πονιψαμένη οὐ δέν φησιν
πεπραχέναι ἄ τοπον
διὰ τριῶ ν σείεται ἡ γῆ τὸ δὲ τέταρτον οὐ δύ ναται φέρειν
ἐὰ ν οἰκέτης βασιλεύ σῃ καὶ ἄ φρων πλησθῇ σιτίων
καὶ οἰκέτις ἐὰ ν ἐκβά λῃ τὴ ν ἑαυτῆ ς κυρίαν καὶ μισητὴ γυνὴ ἐὰ ν τύ χῃ ἀ νδρὸ ς ἀ γαθοῦ
τέσσαρα δέ ἐστιν ἐλά χιστα ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ταῦ τα δέ ἐστιν σοφώ τερα τῶ ν σοφῶ ν
οἱ μύ ρμηκες οἷς μὴ ἔστιν ἰσχὺ ς καὶ ἑτοιμά ζονται θέρους τὴ ν τροφή ν
καὶ οἱ χοιρογρύ λλιοι ἔθνος οὐ κ ἰσχυρό ν οἳ ἐποιή σαντο ἐν πέτραις τοὺ ς ἑαυτῶ ν
οἴκους
ἀ βασίλευτό ν ἐστιν ἡ ἀ κρὶς καὶ ἐκστρατεύ ει ἀ φ' ἑνὸ ς κελεύ σματος εὐ τά κτως
καὶ καλαβώ της χερσὶν ἐρειδό μενος καὶ εὐ ά λωτος ὢ ν κατοικεῖ ἐν ὀ χυρώ μασιν
βασιλέως
τρία δέ ἐστιν ἃ εὐ ό δως πορεύ εται καὶ τὸ τέταρτον ὃ καλῶ ς διαβαίνει
σκύ μνος λέοντος ἰσχυρό τερος κτηνῶ ν ὃ ς οὐ κ ἀ ποστρέφεται οὐ δὲ καταπτή σσει
κτῆ νος
καὶ ἀ λέκτωρ ἐμπεριπατῶ ν θηλείαις εὔ ψυχος καὶ τρά γος ἡ γού μενος αἰπολίου καὶ
βασιλεὺ ς δημηγορῶ ν ἐν ἔθνει
831

ἐὰ ν πρό ῃ σεαυτὸ ν εἰς εὐ φροσύ νην καὶ ἐκτείνῃς τὴ ν χεῖρά σου μετὰ μά χης
ἀ τιμασθή σῃ
ἄ μελγε γά λα καὶ ἔσται βού τυρον ἐὰ ν δὲ ἐκπιέζῃς μυκτῆ ρας ἐξελεύ σεται αἷμα ἐὰ ν δὲ
ἐξέλκῃς λό γους ἐξελεύ σονται κρίσεις καὶ μά χαι
οἱ ἐμοὶ λό γοι εἴρηνται ὑ πὸ θεοῦ βασιλέως χρηματισμό ς ὃ ν ἐπαίδευσεν ἡ μή τηρ
αὐ τοῦ
τί τέκνον τηρή σεις τί ῥ ή σεις θεοῦ πρωτογενές σοὶ λέγω υἱέ τί τέκνον ἐμῆ ς κοιλίας τί
τέκνον ἐμῶ ν εὐ χῶ ν
μὴ δῷ ς γυναιξὶ σὸ ν πλοῦ τον καὶ τὸ ν σὸ ν νοῦ ν καὶ βίον εἰς ὑ στεροβουλίαν
μετὰ βουλῆ ς πά ντα ποίει μετὰ βουλῆ ς οἰνοπό τει οἱ δυνά σται θυμώ δεις εἰσίν οἶνον
δὲ μὴ πινέτωσαν
ἵνα μὴ πιό ντες ἐπιλά θωνται τῆ ς σοφίας καὶ ὀ ρθὰ κρῖναι οὐ μὴ δύ νωνται τοὺ ς
ἀ σθενεῖς
δίδοτε μέθην τοῖς ἐν λύ παις καὶ οἶνον πίνειν τοῖς ἐν ὀ δύ ναις
ἵνα ἐπιλά θωνται τῆ ς πενίας καὶ τῶ ν πό νων μὴ μνησθῶ σιν ἔτι
ἄ νοιγε σὸ ν στό μα λό γῳ θεοῦ καὶ κρῖνε πά ντας ὑ γιῶ ς
ἄ νοιγε σὸ ν στό μα καὶ κρῖνε δικαίως διά κρινε δὲ πένητα καὶ ἀ σθενῆ
γυναῖκα ἀ νδρείαν τίς εὑ ρή σει τιμιωτέρα δέ ἐστιν λίθων πολυτελῶ ν ἡ τοιαύ τη
θαρσεῖ ἐπ' αὐ τῇ ἡ καρδία τοῦ ἀ νδρὸ ς αὐ τῆ ς ἡ τοιαύ τη καλῶ ν σκύ λων οὐ κ ἀ πορή σει
ἐνεργεῖ γὰ ρ τῷ ἀ νδρὶ ἀ γαθὰ πά ντα τὸ ν βίον
μηρυομένη ἔρια καὶ λίνον ἐποίησεν εὔ χρηστον ταῖς χερσὶν αὐ τῆ ς
ἐγένετο ὡ σεὶ ναῦ ς ἐμπορευομένη μακρό θεν συνά γει δὲ αὕ τη τὸ ν βίον
καὶ ἀ νίσταται ἐκ νυκτῶ ν καὶ ἔδωκεν βρώ ματα τῷ οἴκῳ καὶ ἔργα ταῖς θεραπαίναις
θεωρή σασα γεώ ργιον ἐπρίατο ἀ πὸ δὲ καρπῶ ν χειρῶ ν αὐ τῆ ς κατεφύ τευσεν κτῆ μα
ἀ ναζωσαμένη ἰσχυρῶ ς τὴ ν ὀ σφὺ ν αὐ τῆ ς ἤ ρεισεν τοὺ ς βραχίονας αὐ τῆ ς εἰς ἔργον
ἐγεύ σατο ὅ τι καλό ν ἐστιν τὸ ἐργά ζεσθαι καὶ οὐ κ ἀ ποσβέννυται ὅ λην τὴ ν νύ κτα ὁ
λύ χνος αὐ τῆ ς
τοὺ ς πή χεις αὐ τῆ ς ἐκτείνει ἐπὶ τὰ συμφέροντα τὰ ς δὲ χεῖρας αὐ τῆ ς ἐρείδει εἰς
ἄ τρακτον
χεῖρας δὲ αὐ τῆ ς διή νοιξεν πένητι καρπὸ ν δὲ ἐξέτεινεν πτωχῷ
οὐ φροντίζει τῶ ν ἐν οἴκῳ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς ὅ ταν που χρονίζῃ πά ντες γὰ ρ οἱ παρ' αὐ τῆ ς
ἐνδιδύ σκονται
δισσὰ ς χλαίνας ἐποίησεν τῷ ἀ νδρὶ αὐ τῆ ς ἐκ δὲ βύ σσου καὶ πορφύ ρας ἑαυτῇ
ἐνδύ ματα
περίβλεπτος δὲ γίνεται ἐν πύ λαις ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς ἡ νίκα ἂ ν καθίσῃ ἐν συνεδρίῳ μετὰ
τῶ ν γερό ντων κατοίκων τῆ ς γῆ ς
σινδό νας ἐποίησεν καὶ ἀ πέδοτο περιζώ ματα δὲ τοῖς χαναναίοις
στό μα αὐ τῆ ς διή νοιξεν προσεχό ντως καὶ ἐννό μως καὶ τά ξιν ἐστείλατο τῇ γλώ σσῃ
αὐ τῆ ς
ἰσχὺ ν καὶ εὐ πρέπειαν ἐνεδύ σατο καὶ εὐ φρά νθη ἐν ἡ μέραις ἐσχά ταις
στεγναὶ διατριβαὶ οἴκων αὐ τῆ ς σῖτα δὲ ὀ κνηρὰ οὐ κ ἔφαγεν
832

τὸ στό μα δὲ ἀ νοίγει σοφῶ ς καὶ νομοθέσμως ἡ δὲ ἐλεημοσύ νη αὐ τῆ ς ἀ νέστησεν τὰ

τέκνα αὐ τῆ ς καὶ ἐπλού τησαν καὶ ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς ᾔ νεσεν αὐ τή ν
πολλαὶ θυγατέρες ἐκτή σαντο πλοῦ τον πολλαὶ ἐποίησαν δυνατά σὺ δὲ ὑ πέρκεισαι
καὶ ὑ περῆ ρας πά σας
ψευδεῖς ἀ ρέσκειαι καὶ μά ταιον κά λλος γυναικό ς γυνὴ γὰ ρ συνετὴ εὐ λογεῖται φό βον
δὲ κυρίου αὕ τη αἰνείτω
δό τε αὐ τῇ ἀ πὸ καρπῶ ν χειρῶ ν αὐ τῆ ς καὶ αἰνείσθω ἐν πύ λαις ὁ ἀ νὴ ρ αὐ τῆ ς
ῥ ή ματα ἐκκλησιαστοῦ υἱοῦ δαυιδ βασιλέως ισραηλ ἐν ιερουσαλημ
ματαιό της ματαιοτή των εἶπεν ὁ ἐκκλησιαστή ς ματαιό της ματαιοτή των τὰ πά ντα
ματαιό της
τίς περισσεία τῷ ἀ νθρώ πῳ ἐν παντὶ μό χθῳ αὐ τοῦ ᾧ μοχθεῖ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
γενεὰ πορεύ εται καὶ γενεὰ ἔρχεται καὶ ἡ γῆ εἰς τὸ ν αἰῶ να ἕστηκεν
καὶ ἀ νατέλλει ὁ ἥ λιος καὶ δύ νει ὁ ἥ λιος καὶ εἰς τὸ ν τό πον αὐ τοῦ ἕλκει
ἀ νατέλλων αὐ τὸ ς ἐκεῖ πορεύ εται πρὸ ς νό τον καὶ κυκλοῖ πρὸ ς βορρᾶ ν κυκλοῖ
κυκλῶ ν πορεύ εται τὸ πνεῦ μα καὶ ἐπὶ κύ κλους αὐ τοῦ ἐπιστρέφει τὸ πνεῦ μα
πά ντες οἱ χείμαρροι πορεύ ονται εἰς τὴ ν θά λασσαν καὶ ἡ θά λασσα οὐ κ ἔσται
ἐμπιμπλαμένη εἰς τό πον οὗ οἱ χείμαρροι πορεύ ονται ἐκεῖ αὐ τοὶ ἐπιστρέφουσιν τοῦ
πορευθῆ ναι
πά ντες οἱ λό γοι ἔγκοποι οὐ δυνή σεται ἀ νὴ ρ τοῦ λαλεῖν καὶ οὐ κ ἐμπλησθή σεται
ὀ φθαλμὸ ς τοῦ ὁ ρᾶ ν καὶ οὐ πληρωθή σεται οὖ ς ἀ πὸ ἀ κροά σεως
τί τὸ γεγονό ς αὐ τὸ τὸ γενησό μενον καὶ τί τὸ πεποιημένον αὐ τὸ τὸ ποιηθησό μενον
καὶ οὐ κ ἔστιν πᾶ ν πρό σφατον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
ὃ ς λαλή σει καὶ ἐρεῖ ἰδὲ τοῦ το καινό ν ἐστιν ἤ δη γέγονεν ἐν τοῖς αἰῶ σιν τοῖς
γενομένοις ἀ πὸ ἔμπροσθεν ἡ μῶ ν
οὐ κ ἔστιν μνή μη τοῖς πρώ τοις καί γε τοῖς ἐσχά τοις γενομένοις οὐ κ ἔσται αὐ τοῖς
μνή μη μετὰ τῶ ν γενησομένων εἰς τὴ ν ἐσχά την
ἐγὼ ἐκκλησιαστὴ ς ἐγενό μην βασιλεὺ ς ἐπὶ ισραηλ ἐν ιερουσαλημ
καὶ ἔδωκα τὴ ν καρδίαν μου τοῦ ἐκζητῆ σαι καὶ τοῦ κατασκέψασθαι ἐν τῇ σοφίᾳ περὶ
πά ντων τῶ ν γινομένων ὑ πὸ τὸ ν οὐ ρανό ν ὅ τι περισπασμὸ ν πονηρὸ ν ἔδωκεν ὁ θεὸ ς
τοῖς υἱοῖς τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ περισπᾶ σθαι ἐν αὐ τῷ
εἶδον σὺ ν πά ντα τὰ ποιή ματα τὰ πεποιημένα ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον καὶ ἰδοὺ τὰ πά ντα
ματαιό της καὶ προαίρεσις πνεύ ματος
διεστραμμένον οὐ δυνή σεται τοῦ ἐπικοσμηθῆ ναι καὶ ὑ στέρημα οὐ δυνή σεται τοῦ
ἀ ριθμηθῆ ναι
ἐλά λησα ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου τῷ λέγειν ἐγὼ ἰδοὺ ἐμεγαλύ νθην καὶ προσέθηκα
σοφίαν ἐπὶ πᾶ σιν οἳ ἐγένοντο ἔμπροσθέν μου ἐν ιερουσαλημ καὶ καρδία μου εἶδεν
πολλά σοφίαν καὶ γνῶ σιν
καὶ ἔδωκα καρδίαν μου τοῦ γνῶ ναι σοφίαν καὶ γνῶ σιν παραβολὰ ς καὶ ἐπιστή μην
ἔγνων ὅ τι καί γε τοῦ τ' ἔστιν προαίρεσις πνεύ ματος
ὅ τι ἐν πλή θει σοφίας πλῆ θος γνώ σεως καὶ ὁ προστιθεὶς γνῶ σιν προσθή σει ἄ λγημα
εἶπον ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου δεῦ ρο δὴ πειρά σω σε ἐν εὐ φροσύ νῃ καὶ ἰδὲ ἐν ἀ γαθῷ καὶ
ἰδοὺ καί γε τοῦ το ματαιό της
833

τῷ γέλωτι εἶπα περιφορὰ ν καὶ τῇ εὐ φροσύ νῃ τί τοῦ το ποιεῖς

κατεσκεψά μην ἐν καρδίᾳ μου τοῦ ἑλκύ σαι εἰς οἶνον τὴ ν σά ρκα μου καὶ καρδία μου
ὡ δή γησεν ἐν σοφίᾳ καὶ τοῦ κρατῆ σαι ἐπ' ἀ φροσύ νῃ ἕως οὗ ἴδω ποῖον τὸ ἀ γαθὸ ν
τοῖς υἱοῖς τοῦ ἀ νθρώ που ὃ ποιή σουσιν ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ἀ ριθμὸ ν ἡ μερῶ ν ζωῆ ς αὐ τῶ ν
ἐμεγά λυνα ποίημά μου ᾠ κοδό μησά μοι οἴκους ἐφύ τευσά μοι ἀ μπελῶ νας
ἐποίησά μοι κή πους καὶ παραδείσους καὶ ἐφύ τευσα ἐν αὐ τοῖς ξύ λον πᾶ ν καρποῦ
ἐποίησά μοι κολυμβή θρας ὑ δά των τοῦ ποτίσαι ἀ π' αὐ τῶ ν δρυμὸ ν βλαστῶ ντα ξύ λα
ἐκτησά μην δού λους καὶ παιδίσκας καὶ οἰκογενεῖς ἐγένοντό μοι καί γε κτῆ σις
βουκολίου καὶ ποιμνίου πολλὴ ἐγένετό μοι ὑ πὲρ πά ντας τοὺ ς γενομένους
ἔμπροσθέν μου ἐν ιερουσαλημ
συνή γαγό ν μοι καί γε ἀ ργύ ριον καὶ χρυσίον καὶ περιουσιασμοὺ ς βασιλέων καὶ τῶ ν
χωρῶ ν ἐποίησά μοι ᾄ δοντας καὶ ἀ |δού σας καὶ ἐντρυφή ματα υἱῶ ν τοῦ ἀ νθρώ που
οἰνοχό ον καὶ οἰνοχό ας
καὶ ἐμεγαλύ νθην καὶ προσέθηκα παρὰ πά ντας τοὺ ς γενομένους ἔμπροσθέν μου ἐν
ιερουσαλημ καί γε σοφία μου ἐστά θη μοι
καὶ πᾶ ν ὃ ᾔ τησαν οἱ ὀ φθαλμοί μου οὐ χ ὑ φεῖλον ἀ π' αὐ τῶ ν οὐ κ ἀ πεκώ λυσα τὴ ν
καρδίαν μου ἀ πὸ πά σης εὐ φροσύ νης ὅ τι καρδία μου εὐ φρά νθη ἐν παντὶ μό χθῳ μου
καὶ τοῦ το ἐγένετο μερίς μου ἀ πὸ παντὸ ς μό χθου μου
καὶ ἐπέβλεψα ἐγὼ ἐν πᾶ σιν ποιή μασίν μου οἷς ἐποίησαν αἱ χεῖρές μου καὶ ἐν μό χθῳ
ᾧ ἐμό χθησα τοῦ ποιεῖν καὶ ἰδοὺ τὰ πά ντα ματαιό της καὶ προαίρεσις πνεύ ματος καὶ
οὐ κ ἔστιν περισσεία ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
καὶ ἐπέβλεψα ἐγὼ τοῦ ἰδεῖν σοφίαν καὶ περιφορὰ ν καὶ ἀ φροσύ νην ὅ τι τίς ὁ
ἄ νθρωπος ὃ ς ἐπελεύ σεται ὀ πίσω τῆ ς βουλῆ ς τὰ ὅ σα ἐποίησεν αὐ τή ν
καὶ εἶδον ἐγὼ ὅ τι ἔστιν περισσεία τῇ σοφίᾳ ὑ πὲρ τὴ ν ἀ φροσύ νην ὡ ς περισσεία τοῦ
φωτὸ ς ὑ πὲρ τὸ σκό τος
τοῦ σοφοῦ οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ἐν κεφαλῇ αὐ τοῦ καὶ ὁ ἄ φρων ἐν σκό τει πορεύ εται
καὶ ἔγνων καί γε ἐγὼ ὅ τι συνά ντημα ἓν συναντή σεται τοῖς πᾶ σιν αὐ τοῖς
καὶ εἶπα ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου ὡ ς συνά ντημα τοῦ ἄ φρονος καί γε ἐμοὶ συναντή σεταί
μοι καὶ ἵνα τί ἐσοφισά μην ἐγὼ τό τε περισσὸ ν ἐλά λησα ἐν καρδίᾳ μου διό τι ἄ φρων
ἐκ περισσεύ ματος λαλεῖ ὅ τι καί γε τοῦ το ματαιό της
ὅ τι οὐ κ ἔστιν μνή μη τοῦ σοφοῦ μετὰ τοῦ ἄ φρονος εἰς αἰῶ να καθό τι ἤ δη αἱ ἡ μέραι αἱ
ἐρχό μεναι τὰ πά ντα ἐπελή σθη καὶ πῶ ς ἀ ποθανεῖται ὁ σοφὸ ς μετὰ τοῦ ἄ φρονος
καὶ ἐμίσησα σὺ ν τὴ ν ζωή ν ὅ τι πονηρὸ ν ἐπ' ἐμὲ τὸ ποίημα τὸ πεποιημένον ὑ πὸ τὸ ν
ἥ λιον ὅ τι τὰ πά ντα ματαιό της καὶ προαίρεσις πνεύ ματος
καὶ ἐμίσησα ἐγὼ σὺ ν πά ντα μό χθον μου ὃ ν ἐγὼ μοχθῶ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ὅ τι ἀ φίω
αὐ τὸ ν τῷ ἀ νθρώ πῳ τῷ γινομένῳ μετ' ἐμέ
καὶ τίς οἶδεν εἰ σοφὸ ς ἔσται ἢ ἄ φρων καὶ ἐξουσιά ζεται ἐν παντὶ μό χθῳ μου ᾧ
ἐμό χθησα καὶ ᾧ ἐσοφισά μην ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον καί γε τοῦ το ματαιό της
καὶ ἐπέστρεψα ἐγὼ τοῦ ἀ ποτά ξασθαι τῇ καρδίᾳ μου ἐπὶ παντὶ τῷ μό χθῳ ᾧ
ἐμό χθησα ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
834

ὅ τι ἔστιν ἄ νθρωπος οὗ μό χθος αὐ τοῦ ἐν σοφίᾳ καὶ ἐν γνώ σει καὶ ἐν ἀ νδρείᾳ καὶ
ἄ νθρωπος ὃ ς οὐ κ ἐμό χθησεν ἐν αὐ τῷ δώ σει αὐ τῷ μερίδα αὐ τοῦ καί γε τοῦ το
ματαιό της καὶ πονηρία μεγά λη
ὅ τι τί γίνεται τῷ ἀ νθρώ πῳ ἐν παντὶ μό χθῳ αὐ τοῦ καὶ ἐν προαιρέσει καρδίας αὐ τοῦ
ᾧ αὐ τὸ ς μοχθεῖ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
ὅ τι πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι αὐ τοῦ ἀ λγημά των καὶ θυμοῦ περισπασμὸ ς αὐ τοῦ καί γε ἐν
νυκτὶ οὐ κοιμᾶ ται ἡ καρδία αὐ τοῦ καί γε τοῦ το ματαιό της ἐστίν
οὐ κ ἔστιν ἀ γαθὸ ν ἐν ἀ νθρώ πῳ ὃ φά γεται καὶ ὃ πίεται καὶ ὃ δείξει τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ
ἀ γαθὸ ν ἐν μό χθῳ αὐ τοῦ καί γε τοῦ το εἶδον ἐγὼ ὅ τι ἀ πὸ χειρὸ ς τοῦ θεοῦ ἐστιν
ὅ τι τίς φά γεται καὶ τίς φείσεται πά ρεξ αὐ τοῦ
ὅ τι τῷ ἀ νθρώ πῳ τῷ ἀ γαθῷ πρὸ προσώ που αὐ τοῦ ἔδωκεν σοφίαν καὶ γνῶ σιν καὶ
εὐ φροσύ νην καὶ τῷ ἁ μαρτά νοντι ἔδωκεν περισπασμὸ ν τοῦ προσθεῖναι καὶ τοῦ
συναγαγεῖν τοῦ δοῦ ναι τῷ ἀ γαθῷ πρὸ προσώ που τοῦ θεοῦ ὅ τι καί γε τοῦ το
ματαιό της καὶ προαίρεσις πνεύ ματος
τοῖς πᾶ σιν χρό νος καὶ καιρὸ ς τῷ παντὶ πρά γματι ὑ πὸ τὸ ν οὐ ρανό ν
καιρὸ ς τοῦ τεκεῖν καὶ καιρὸ ς τοῦ ἀ ποθανεῖν καιρὸ ς τοῦ φυτεῦ σαι καὶ καιρὸ ς τοῦ
ἐκτῖλαι πεφυτευμένον
καιρὸ ς τοῦ ἀ ποκτεῖναι καὶ καιρὸ ς τοῦ ἰά σασθαι καιρὸ ς τοῦ καθελεῖν καὶ καιρὸ ς τοῦ
οἰκοδομῆ σαι
καιρὸ ς τοῦ κλαῦ σαι καὶ καιρὸ ς τοῦ γελά σαι καιρὸ ς τοῦ κό ψασθαι καὶ καιρὸ ς τοῦ
ὀ ρχή σασθαι
καιρὸ ς τοῦ βαλεῖν λίθους καὶ καιρὸ ς τοῦ συναγαγεῖν λίθους καιρὸ ς τοῦ περιλαβεῖν
καὶ καιρὸ ς τοῦ μακρυνθῆ ναι ἀ πὸ περιλή μψεως
καιρὸ ς τοῦ ζητῆ σαι καὶ καιρὸ ς τοῦ ἀ πολέσαι καιρὸ ς τοῦ φυλά ξαι καὶ καιρὸ ς τοῦ
ἐκβαλεῖν
καιρὸ ς τοῦ ῥ ῆ ξαι καὶ καιρὸ ς τοῦ ῥ ά ψαι καιρὸ ς τοῦ σιγᾶ ν καὶ καιρὸ ς τοῦ λαλεῖν
καιρὸ ς τοῦ φιλῆ σαι καὶ καιρὸ ς τοῦ μισῆ σαι καιρὸ ς πολέμου καὶ καιρὸ ς εἰρή νης
τίς περισσεία τοῦ ποιοῦ ντος ἐν οἷς αὐ τὸ ς μοχθεῖ
εἶδον σὺ ν τὸ ν περισπασμό ν ὃ ν ἔδωκεν ὁ θεὸ ς τοῖς υἱοῖς τοῦ ἀ νθρώ που τοῦ
περισπᾶ σθαι ἐν αὐ τῷ
σὺ ν τὰ πά ντα ἐποίησεν καλὰ ἐν καιρῷ αὐ τοῦ καί γε σὺ ν τὸ ν αἰῶ να ἔδωκεν ἐν
καρδίᾳ αὐ τῶ ν ὅ πως μὴ εὕ ρῃ ὁ ἄ νθρωπος τὸ ποίημα ὃ ἐποίησεν ὁ θεό ς ἀ π' ἀ ρχῆ ς καὶ
μέχρι τέλους
ἔγνων ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἀ γαθὸ ν ἐν αὐ τοῖς εἰ μὴ τοῦ εὐ φρανθῆ ναι καὶ τοῦ ποιεῖν ἀ γαθὸ ν
ἐν ζωῇ αὐ τοῦ
καί γε πᾶ ς ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς φά γεται καὶ πίεται καὶ ἴδῃ ἀ γαθὸ ν ἐν παντὶ μό χθῳ αὐ τοῦ
δό μα θεοῦ ἐστιν
ἔγνων ὅ τι πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ὁ θεό ς αὐ τὰ ἔσται εἰς τὸ ν αἰῶ να ἐπ' αὐ τῷ οὐ κ ἔστιν
προσθεῖναι καὶ ἀ π' αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν ἀ φελεῖν καὶ ὁ θεὸ ς ἐποίησεν ἵνα φοβηθῶ σιν
ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ
τὸ γενό μενον ἤ δη ἐστίν καὶ ὅ σα τοῦ γίνεσθαι ἤ δη γέγονεν καὶ ὁ θεὸ ς ζητή σει τὸ ν
διωκό μενον
835

καὶ ἔτι εἶδον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον τό πον τῆ ς κρίσεως ἐκεῖ ὁ ἀ σεβή ς καὶ τό πον τοῦ δικαίου
ἐκεῖ ὁ ἀ σεβή ς
εἶπα ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου σὺ ν τὸ ν δίκαιον καὶ σὺ ν τὸ ν ἀ σεβῆ κρινεῖ ὁ θεό ς ὅ τι καιρὸ ς
τῷ παντὶ πρά γματι καὶ ἐπὶ παντὶ τῷ ποιή ματι
ἐκεῖ εἶπα ἐγὼ ἐν καρδίᾳ μου περὶ λαλιᾶ ς υἱῶ ν τοῦ ἀ νθρώ που ὅ τι διακρινεῖ αὐ τοὺ ς ὁ
θεό ς καὶ τοῦ δεῖξαι ὅ τι αὐ τοὶ κτή νη εἰσὶν καί γε αὐ τοῖς
ὅ τι συνά ντημα υἱῶ ν τοῦ ἀ νθρώ που καὶ συνά ντημα τοῦ κτή νους συνά ντημα ἓν
αὐ τοῖς ὡ ς ὁ θά νατος τού του οὕ τως ὁ θά νατος τού του καὶ πνεῦ μα ἓν τοῖς πᾶ σιν καὶ
τί ἐπερίσσευσεν ὁ ἄ νθρωπος παρὰ τὸ κτῆ νος οὐ δέν ὅ τι τὰ πά ντα ματαιό της
τὰ πά ντα πορεύ εται εἰς τό πον ἕνα τὰ πά ντα ἐγένετο ἀ πὸ τοῦ χοό ς καὶ τὰ πά ντα
ἐπιστρέφει εἰς τὸ ν χοῦ ν
καὶ τίς οἶδεν πνεῦ μα υἱῶ ν τοῦ ἀ νθρώ που εἰ ἀ ναβαίνει αὐ τὸ εἰς ἄ νω καὶ πνεῦ μα τοῦ
κτή νους εἰ καταβαίνει αὐ τὸ κά τω εἰς γῆ ν
καὶ εἶδον ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἀ γαθὸ ν εἰ μὴ ὃ εὐ φρανθή σεται ὁ ἄ νθρωπος ἐν ποιή μασιν
αὐ τοῦ ὅ τι αὐ τὸ μερὶς αὐ τοῦ ὅ τι τίς ἄ ξει αὐ τὸ ν τοῦ ἰδεῖν ἐν ᾧ ἐὰ ν γένηται μετ' αὐ τό ν
καὶ ἐπέστρεψα ἐγὼ καὶ εἶδον σὺ ν πά σας τὰ ς συκοφαντίας τὰ ς γινομένας ὑ πὸ τὸ ν
ἥ λιον καὶ ἰδοὺ δά κρυον τῶ ν συκοφαντουμένων καὶ οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς παρακαλῶ ν
καὶ ἀ πὸ χειρὸ ς συκοφαντού ντων αὐ τοὺ ς ἰσχύ ς καὶ οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς παρακαλῶ ν
καὶ ἐπῄ νεσα ἐγὼ σὺ ν τοὺ ς τεθνηκό τας τοὺ ς ἤ δη ἀ ποθανό ντας ὑ πὲρ τοὺ ς ζῶ ντας
ὅ σοι αὐ τοὶ ζῶ σιν ἕως τοῦ νῦ ν
καὶ ἀ γαθὸ ς ὑ πὲρ τοὺ ς δύ ο τού τους ὅ στις οὔ πω ἐγένετο ὃ ς οὐ κ εἶδεν σὺ ν τὸ ποίημα
τὸ πονηρὸ ν τὸ πεποιημένον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
καὶ εἶδον ἐγὼ σὺ ν πά ντα τὸ ν μό χθον καὶ σὺ ν πᾶ σαν ἀ νδρείαν τοῦ ποιή ματος ὅ τι
αὐ τὸ ζῆ λος ἀ νδρὸ ς ἀ πὸ τοῦ ἑταίρου αὐ τοῦ καί γε τοῦ το ματαιό της καὶ προαίρεσις
πνεύ ματος
ὁ ἄ φρων περιέλαβεν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ καὶ ἔφαγεν τὰ ς σά ρκας αὐ τοῦ
ἀ γαθὸ ν πλή ρωμα δρακὸ ς ἀ ναπαύ σεως ὑ πὲρ πλή ρωμα δύ ο δρακῶ ν μό χθου καὶ
προαιρέσεως πνεύ ματος
καὶ ἐπέστρεψα ἐγὼ καὶ εἶδον ματαιό τητα ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
ἔστιν εἷς καὶ οὐ κ ἔστιν δεύ τερος καί γε υἱὸ ς καὶ ἀ δελφὸ ς οὐ κ ἔστιν αὐ τῷ καὶ οὐ κ
ἔστιν περασμὸ ς τῷ παντὶ μό χθῳ αὐ τοῦ καί γε ὀ φθαλμὸ ς αὐ τοῦ οὐ κ ἐμπίπλαται
πλού του καὶ τίνι ἐγὼ μοχθῶ καὶ στερίσκω τὴ ν ψυχή ν μου ἀ πὸ ἀ γαθωσύ νης καί γε
τοῦ το ματαιό της καὶ περισπασμὸ ς πονηρό ς ἐστιν
ἀ γαθοὶ οἱ δύ ο ὑ πὲρ τὸ ν ἕνα οἷς ἔστιν αὐ τοῖς μισθὸ ς ἀ γαθὸ ς ἐν μό χθῳ αὐ τῶ ν
ὅ τι ἐὰ ν πέσωσιν ὁ εἷς ἐγερεῖ τὸ ν μέτοχον αὐ τοῦ καὶ οὐ αὶ αὐ τῷ τῷ ἑνί ὅ ταν πέσῃ καὶ
μὴ ᾖ δεύ τερος τοῦ ἐγεῖραι αὐ τό ν
καί γε ἐὰ ν κοιμηθῶ σιν δύ ο καὶ θέρμη αὐ τοῖς καὶ ὁ εἷς πῶ ς θερμανθῇ
καὶ ἐὰ ν ἐπικραταιωθῇ ὁ εἷς οἱ δύ ο στή σονται κατέναντι αὐ τοῦ καὶ τὸ σπαρτίον τὸ
ἔντριτον οὐ ταχέως ἀ πορραγή σεται
ἀ γαθὸ ς παῖς πένης καὶ σοφὸ ς ὑ πὲρ βασιλέα πρεσβύ τερον καὶ ἄ φρονα ὃ ς οὐ κ ἔγνω
τοῦ προσέχειν ἔτι
836

ὅ τι ἐξ οἴκου τῶ ν δεσμίων ἐξελεύ σεται τοῦ βασιλεῦ σαι ὅ τι καί γε ἐν βασιλείᾳ αὐ τοῦ
ἐγεννή θη πένης
εἶδον σὺ ν πά ντας τοὺ ς ζῶ ντας τοὺ ς περιπατοῦ ντας ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον μετὰ τοῦ
νεανίσκου τοῦ δευτέρου ὃ ς στή σεται ἀ ντ' αὐ τοῦ
οὐ κ ἔστιν περασμὸ ς τῷ παντὶ λαῷ τοῖς πᾶ σιν ὅ σοι ἐγένοντο ἔμπροσθεν αὐ τῶ ν καί
γε οἱ ἔσχατοι οὐ κ εὐ φρανθή σονται ἐν αὐ τῷ ὅ τι καί γε τοῦ το ματαιό της καὶ
προαίρεσις πνεύ ματος
φύ λαξον πό δα σου ἐν ᾧ ἐὰ ν πορεύ ῃ εἰς οἶκον τοῦ θεοῦ καὶ ἐγγὺ ς τοῦ ἀ κού ειν ὑ πὲρ
δό μα τῶ ν ἀ φρό νων θυσία σου ὅ τι οὔ κ εἰσιν εἰδό τες τοῦ ποιῆ σαι κακό ν
μὴ σπεῦ δε ἐπὶ στό ματί σου καὶ καρδία σου μὴ ταχυνά τω τοῦ ἐξενέγκαι λό γον πρὸ
προσώ που τοῦ θεοῦ ὅ τι ὁ θεὸ ς ἐν τῷ οὐ ρανῷ καὶ σὺ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐπὶ τού τῳ ἔστωσαν
οἱ λό γοι σου ὀ λίγοι
ὅ τι παραγίνεται ἐνύ πνιον ἐν πλή θει περισπασμοῦ καὶ φωνὴ ἄ φρονος ἐν πλή θει
λό γων
καθὼ ς ἂ ν εὔ ξῃ εὐ χὴ ν τῷ θεῷ μὴ χρονίσῃς τοῦ ἀ ποδοῦ ναι αὐ τή ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν
θέλημα ἐν ἄ φροσιν σὺ ν ὅ σα ἐὰ ν εὔ ξῃ ἀ πό δος
ἀ γαθὸ ν τὸ μὴ εὔ ξασθαί σε ἢ τὸ εὔ ξασθαί σε καὶ μὴ ἀ ποδοῦ ναι
μὴ δῷ ς τὸ στό μα σου τοῦ ἐξαμαρτῆ σαι τὴ ν σά ρκα σου καὶ μὴ εἴπῃς πρὸ προσώ που
τοῦ θεοῦ ὅ τι ἄ γνοιά ἐστιν ἵνα μὴ ὀ ργισθῇ ὁ θεὸ ς ἐπὶ φωνῇ σου καὶ διαφθείρῃ τὰ
ποιή ματα χειρῶ ν σου
ὅ τι ἐν πλή θει ἐνυπνίων καὶ ματαιό τητες καὶ λό γοι πολλοί ὅ τι σὺ ν τὸ ν θεὸ ν φοβοῦ
ἐὰ ν συκοφαντίαν πένητος καὶ ἁ ρπαγὴ ν κρίματος καὶ δικαιοσύ νης ἴδῃς ἐν χώ ρᾳ μὴ
θαυμά σῃς ἐπὶ τῷ πρά γματι ὅ τι ὑ ψηλὸ ς ἐπά νω ὑ ψηλοῦ φυλά ξαι καὶ ὑ ψηλοὶ ἐπ'
αὐ τού ς
καὶ περισσεία γῆ ς ἐν παντί ἐστι βασιλεὺ ς τοῦ ἀ γροῦ εἰργασμένου
ἀ γαπῶ ν ἀ ργύ ριον οὐ πλησθή σεται ἀ ργυρίου καὶ τίς ἠ γά πησεν ἐν πλή θει αὐ τῶ ν
γένημα καί γε τοῦ το ματαιό της
ἐν πλή θει τῆ ς ἀ γαθωσύ νης ἐπληθύ νθησαν ἔσθοντες αὐ τή ν καὶ τί ἀ νδρεία τῷ παρ'
αὐ τῆ ς ὅ τι ἀ λλ' ἢ τοῦ ὁ ρᾶ ν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ
γλυκὺ ς ὕ πνος τοῦ δού λου εἰ ὀ λίγον καὶ εἰ πολὺ φά γεται καὶ τῷ ἐμπλησθέντι τοῦ
πλουτῆ σαι οὐ κ ἔστιν ἀ φίων αὐ τὸ ν τοῦ ὑ πνῶ σαι
ἔστιν ἀ ρρωστία ἣ ν εἶδον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον πλοῦ τον φυλασσό μενον τῷ παρ' αὐ τοῦ εἰς
κακίαν αὐ τοῦ
καὶ ἀ πολεῖται ὁ πλοῦ τος ἐκεῖνος ἐν περισπασμῷ πονηρῷ καὶ ἐγέννησεν υἱό ν καὶ
οὐ κ ἔστιν ἐν χειρὶ αὐ τοῦ οὐ δέν
καθὼ ς ἐξῆ λθεν ἀ πὸ γαστρὸ ς μητρὸ ς αὐ τοῦ γυμνό ς ἐπιστρέψει τοῦ πορευθῆ ναι ὡ ς
ἥ κει καὶ οὐ δὲν οὐ λή μψεται ἐν μό χθῳ αὐ τοῦ ἵνα πορευθῇ ἐν χειρὶ αὐ τοῦ
καί γε τοῦ το πονηρὰ ἀ ρρωστία ὥ σπερ γὰ ρ παρεγένετο οὕ τως καὶ ἀ πελεύ σεται καὶ
τίς περισσεία αὐ τῷ ᾗ μοχθεῖ εἰς ἄ νεμον
καί γε πᾶ σαι αἱ ἡ μέραι αὐ τοῦ ἐν σκό τει καὶ πένθει καὶ θυμῷ πολλῷ καὶ ἀ ρρωστίᾳ
καὶ χό λῳ
837

ἰδοὺ ὃ εἶδον ἐγὼ ἀ γαθό ν ὅ ἐστιν καλό ν τοῦ φαγεῖν καὶ τοῦ πιεῖν καὶ τοῦ ἰδεῖν
ἀ γαθωσύ νην ἐν παντὶ μό χθῳ αὐ τοῦ ᾧ ἐὰ ν μοχθῇ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ἀ ριθμὸ ν ἡ μερῶ ν
ζωῆ ς αὐ τοῦ ὧ ν ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ θεό ς ὅ τι αὐ τὸ μερὶς αὐ τοῦ
καί γε πᾶ ς ὁ ἄ νθρωπος ᾧ ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς πλοῦ τον καὶ ὑ πά ρχοντα καὶ
ἐξουσίασεν αὐ τὸ ν τοῦ φαγεῖν ἀ π' αὐ τοῦ καὶ τοῦ λαβεῖν τὸ μέρος αὐ τοῦ καὶ τοῦ
εὐ φρανθῆ ναι ἐν μό χθῳ αὐ τοῦ τοῦ το δό μα θεοῦ ἐστιν
ὅ τι οὐ πολλὰ μνησθή σεται τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς αὐ τοῦ ὅ τι ὁ θεὸ ς περισπᾷ αὐ τὸ ν ἐν
εὐ φροσύ νῃ καρδίας αὐ τοῦ
ἔστιν πονηρία ἣ ν εἶδον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον καὶ πολλή ἐστιν ἐπὶ τὸ ν ἄ νθρωπον
ἀ νή ρ ᾧ δώ σει αὐ τῷ ὁ θεὸ ς πλοῦ τον καὶ ὑ πά ρχοντα καὶ δό ξαν καὶ οὐ κ ἔστιν
ὑ στερῶ ν τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ ἀ πὸ πά ντων ὧ ν ἐπιθυμή σει καὶ οὐ κ ἐξουσιά σει αὐ τῷ ὁ
θεὸ ς τοῦ φαγεῖν ἀ π' αὐ τοῦ ὅ τι ἀ νὴ ρ ξένος φά γεται αὐ τό ν τοῦ το ματαιό της καὶ
ἀ ρρωστία πονηρά ἐστιν
ἐὰ ν γεννή σῃ ἀ νὴ ρ ἑκατὸ ν καὶ ἔτη πολλὰ ζή σεται καὶ πλῆ θος ὅ τι ἔσονται ἡ μέραι
ἐτῶ ν αὐ τοῦ καὶ ψυχὴ αὐ τοῦ οὐ κ ἐμπλησθή σεται ἀ πὸ τῆ ς ἀ γαθωσύ νης καί γε ταφὴ
οὐ κ ἐγένετο αὐ τῷ εἶπα ἀ γαθὸ ν ὑ πὲρ αὐ τὸ ν τὸ ἔκτρωμα
ὅ τι ἐν ματαιό τητι ἦ λθεν καὶ ἐν σκό τει πορεύ εται καὶ ἐν σκό τει ὄ νομα αὐ τοῦ
καλυφθή σεται
καί γε ἥ λιον οὐ κ εἶδεν καὶ οὐ κ ἔγνω ἀ νά παυσις τού τῳ ὑ πὲρ τοῦ τον
καὶ εἰ ἔζησεν χιλίων ἐτῶ ν καθό δους καὶ ἀ γαθωσύ νην οὐ κ εἶδεν μὴ οὐ κ εἰς τό πον ἕνα
τὰ πά ντα πορεύ εται
πᾶ ς μό χθος τοῦ ἀ νθρώ που εἰς στό μα αὐ τοῦ καί γε ἡ ψυχὴ οὐ πληρωθή σεται
ὅ τι τίς περισσεία τῷ σοφῷ ὑ πὲρ τὸ ν ἄ φρονα διό τι ὁ πένης οἶδεν πορευθῆ ναι
κατέναντι τῆ ς ζωῆ ς
ἀ γαθὸ ν ὅ ραμα ὀ φθαλμῶ ν ὑ πὲρ πορευό μενον ψυχῇ καί γε τοῦ το ματαιό της καὶ
προαίρεσις πνεύ ματος
εἴ τι ἐγένετο ἤ δη κέκληται ὄ νομα αὐ τοῦ καὶ ἐγνώ σθη ὅ ἐστιν ἄ νθρωπος καὶ οὐ
δυνή σεται τοῦ κριθῆ ναι μετὰ τοῦ ἰσχυροῦ ὑ πὲρ αὐ τό ν
ὅ τι εἰσὶν λό γοι πολλοὶ πληθύ νοντες ματαιό τητα τί περισσὸ ν τῷ ἀ νθρώ πῳ
ὅ τι τίς οἶδεν τί ἀ γαθὸ ν τῷ ἀ νθρώ πῳ ἐν τῇ ζωῇ ἀ ριθμὸ ν ἡ μερῶ ν ζωῆ ς ματαιό τητος
αὐ τοῦ καὶ ἐποίησεν αὐ τὰ ς ἐν σκιᾷ ὅ τι τίς ἀ παγγελεῖ τῷ ἀ νθρώ πῳ τί ἔσται ὀ πίσω
αὐ τοῦ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
ἀ γαθὸ ν ὄ νομα ὑ πὲρ ἔλαιον ἀ γαθὸ ν καὶ ἡ μέρα τοῦ θανά του ὑ πὲρ ἡ μέραν γενέσεως
αὐ τοῦ
ἀ γαθὸ ν πορευθῆ ναι εἰς οἶκον πένθους ἢ ὅ τι πορευθῆ ναι εἰς οἶκον πό του καθό τι
τοῦ το τέλος παντὸ ς τοῦ ἀ νθρώ που καὶ ὁ ζῶ ν δώ σει εἰς καρδίαν αὐ τοῦ
ἀ γαθὸ ν θυμὸ ς ὑ πὲρ γέλωτα ὅ τι ἐν κακίᾳ προσώ που ἀ γαθυνθή σεται καρδία
καρδία σοφῶ ν ἐν οἴκῳ πένθους καὶ καρδία ἀ φρό νων ἐν οἴκῳ εὐ φροσύ νης
ἀ γαθὸ ν τὸ ἀ κοῦ σαι ἐπιτίμησιν σοφοῦ ὑ πὲρ ἄ νδρα ἀ κού οντα ἆ |σμα ἀ φρό νων
ὅ τι ὡ ς φωνὴ τῶ ν ἀ κανθῶ ν ὑ πὸ τὸ ν λέβητα οὕ τως γέλως τῶ ν ἀ φρό νων καί γε τοῦ το
ματαιό της
ὅ τι ἡ συκοφαντία περιφέρει σοφὸ ν καὶ ἀ πό λλυσι τὴ ν καρδίαν εὐ τονίας αὐ τοῦ
838

ἀ γαθὴ ἐσχά τη λό γων ὑ πὲρ ἀ ρχὴ ν αὐ τοῦ ἀ γαθὸ ν μακρό θυμος ὑ πὲρ ὑ ψηλὸ ν
πνεύ ματι
μὴ σπεύ σῃς ἐν πνεύ ματί σου τοῦ θυμοῦ σθαι ὅ τι θυμὸ ς ἐν κό λπῳ ἀ φρό νων
ἀ ναπαύ σεται
μὴ εἴπῃς τί ἐγένετο ὅ τι αἱ ἡ μέραι αἱ πρό τεραι ἦ σαν ἀ γαθαὶ ὑ πὲρ ταύ τας ὅ τι οὐ κ ἐν
σοφίᾳ ἐπηρώ τησας περὶ τού του
ἀ γαθὴ σοφία μετὰ κληροδοσίας καὶ περισσεία τοῖς θεωροῦ σιν τὸ ν ἥ λιον
ὅ τι ἐν σκιᾷ αὐ τῆ ς ἡ σοφία ὡ ς σκιὰ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ περισσεία γνώ σεως τῆ ς σοφίας
ζωοποιή σει τὸ ν παρ' αὐ τῆ ς
ἰδὲ τὰ ποιή ματα τοῦ θεοῦ ὅ τι τίς δυνή σεται τοῦ κοσμῆ σαι ὃ ν ἂ ν ὁ θεὸ ς διαστρέψῃ
αὐ τό ν
ἐν ἡ μέρᾳ ἀ γαθωσύ νης ζῆ θι ἐν ἀ γαθῷ καὶ ἐν ἡ μέρᾳ κακίας ἰδέ καί γε σὺ ν τοῦ το
σύ μφωνον τού τῳ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς περὶ λαλιᾶ ς ἵνα μὴ εὕ ρῃ ὁ ἄ νθρωπος ὀ πίσω
αὐ τοῦ μηδέν
σὺ ν τὰ πά ντα εἶδον ἐν ἡ μέραις ματαιό τητό ς μου ἔστιν δίκαιος ἀ πολλύ μενος ἐν
δικαίῳ αὐ τοῦ καὶ ἔστιν ἀ σεβὴ ς μένων ἐν κακίᾳ αὐ τοῦ
μὴ γίνου δίκαιος πολὺ καὶ μὴ σοφίζου περισσά μή ποτε ἐκπλαγῇ ς
μὴ ἀ σεβή σῃς πολὺ καὶ μὴ γίνου σκληρό ς ἵνα μὴ ἀ ποθά νῃς ἐν οὐ καιρῷ σου
ἀ γαθὸ ν τὸ ἀ ντέχεσθαί σε ἐν τού τῳ καί γε ἀ πὸ τού του μὴ ἀ νῇ ς τὴ ν χεῖρά σου ὅ τι
φοβού μενος τὸ ν θεὸ ν ἐξελεύ σεται τὰ πά ντα
ἡ σοφία βοηθή σει τῷ σοφῷ ὑ πὲρ δέκα ἐξουσιά ζοντας τοὺ ς ὄ ντας ἐν τῇ πό λει
ὅ τι ἄ νθρωπος οὐ κ ἔστιν δίκαιος ἐν τῇ γῇ ὃ ς ποιή σει ἀ γαθὸ ν καὶ οὐ χ ἁ μαρτή σεται
καί γε εἰς πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς λαλή σουσιν μὴ θῇ ς καρδίαν σου ὅ πως μὴ
ἀ κού σῃς τοῦ δού λου σου καταρωμένου σε
ὅ τι πλειστά κις πονηρεύ σεταί σε καὶ καθό δους πολλὰ ς κακώ σει καρδίαν σου ὅ πως
καί γε σὺ κατηρά σω ἑτέρους
πά ντα ταῦ τα ἐπείρασα ἐν τῇ σοφίᾳ εἶπα σοφισθή σομαι
καὶ αὐ τὴ ἐμακρύ νθη ἀ π' ἐμοῦ μακρὰ ν ὑ πὲρ ὃ ἦ ν καὶ βαθὺ βά θος τίς εὑ ρή σει αὐ τό
ἐκύ κλωσα ἐγώ καὶ ἡ καρδία μου τοῦ γνῶ ναι καὶ τοῦ κατασκέψασθαι καὶ ζητῆ σαι
σοφίαν καὶ ψῆ φον καὶ τοῦ γνῶ ναι ἀ σεβοῦ ς ἀ φροσύ νην καὶ σκληρίαν καὶ
περιφορά ν
καὶ εὑ ρίσκω ἐγὼ πικρό τερον ὑ πὲρ θά νατον σὺ ν τὴ ν γυναῖκα ἥ τις ἐστὶν θηρεύ ματα
καὶ σαγῆ ναι καρδία αὐ τῆ ς δεσμοὶ χεῖρες αὐ τῆ ς ἀ γαθὸ ς πρὸ προσώ που τοῦ θεοῦ
ἐξαιρεθή σεται ἀ π' αὐ τῆ ς καὶ ἁ μαρτά νων συλλημφθή σεται ἐν αὐ τῇ
ἰδὲ τοῦ το εὗ ρον εἶπεν ὁ ἐκκλησιαστή ς μία τῇ μιᾷ τοῦ εὑ ρεῖν λογισμό ν
ὃ ν ἔτι ἐζή τησεν ἡ ψυχή μου καὶ οὐ χ εὗ ρον ἄ νθρωπον ἕνα ἀ πὸ χιλίων εὗ ρον καὶ
γυναῖκα ἐν πᾶ σι τού τοις οὐ χ εὗ ρον
πλὴ ν ἰδὲ τοῦ το εὗ ρον ὃ ἐποίησεν ὁ θεὸ ς σὺ ν τὸ ν ἄ νθρωπον εὐ θῆ καὶ αὐ τοὶ ἐζή τησαν
λογισμοὺ ς πολλού ς
τίς οἶδεν σοφού ς καὶ τίς οἶδεν λύ σιν ῥ ή ματος σοφία ἀ νθρώ που φωτιεῖ πρό σωπον
αὐ τοῦ καὶ ἀ ναιδὴ ς προσώ πῳ αὐ τοῦ μισηθή σεται
στό μα βασιλέως φύ λαξον καὶ περὶ λό γου ὅ ρκου θεοῦ μὴ σπουδά σῃς
839

ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ πορεύ σῃ μὴ στῇ ς ἐν λό γῳ πονηρῷ ὅ τι πᾶ ν ὃ ἐὰ ν θελή σῃ

ποιή σει
καθὼ ς λαλεῖ βασιλεὺ ς ἐξουσιά ζων καὶ τίς ἐρεῖ αὐ τῷ τί ποιή σεις
ὁ φυλά σσων ἐντολὴ ν οὐ γνώ σεται ῥ ῆ μα πονηρό ν καὶ καιρὸ ν κρίσεως γινώ σκει
καρδία σοφοῦ
ὅ τι παντὶ πρά γματι ἔστιν καιρὸ ς καὶ κρίσις ὅ τι γνῶ σις τοῦ ἀ νθρώ που πολλὴ ἐπ'
αὐ τό ν
ὅ τι οὐ κ ἔστιν γινώ σκων τί τὸ ἐσό μενον ὅ τι καθὼ ς ἔσται τίς ἀ ναγγελεῖ αὐ τῷ
οὐ κ ἔστιν ἄ νθρωπος ἐξουσιά ζων ἐν πνεύ ματι τοῦ κωλῦ σαι σὺ ν τὸ πνεῦ μα καὶ οὐ κ
ἔστιν ἐξουσία ἐν ἡ μέρᾳ τοῦ θανά του καὶ οὐ κ ἔστιν ἀ ποστολὴ ἐν τῷ πολέμῳ καὶ οὐ
διασώ σει ἀ σέβεια τὸ ν παρ' αὐ τῆ ς
καὶ σὺ ν πᾶ ν τοῦ το εἶδον καὶ ἔδωκα τὴ ν καρδίαν μου εἰς πᾶ ν ποίημα ὃ πεποίηται
ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον τὰ ὅ σα ἐξουσιά σατο ὁ ἄ νθρωπος ἐν ἀ νθρώ πῳ τοῦ κακῶ σαι αὐ τό ν
καὶ τό τε εἶδον ἀ σεβεῖς εἰς τά φους εἰσαχθέντας καὶ ἐκ τό που ἁ γίου ἐπορεύ θησαν καὶ
ἐπῃνέθησαν ἐν τῇ πό λει ὅ τι οὕ τως ἐποίησαν καί γε τοῦ το ματαιό της
ὅ τι οὐ κ ἔστιν γινομένη ἀ ντίρρησις ἀ πὸ τῶ ν ποιού ντων τὸ πονηρὸ ν ταχύ διὰ τοῦ το
ἐπληροφορή θη καρδία υἱῶ ν τοῦ ἀ νθρώ που ἐν αὐ τοῖς τοῦ ποιῆ σαι τὸ πονηρό ν
ὃ ς ἥ μαρτεν ἐποίησεν τὸ πονηρὸ ν ἀ πὸ τό τε καὶ ἀ πὸ μακρό τητος αὐ τῷ ὅ τι καί γε
γινώ σκω ἐγὼ ὅ τι ἔσται ἀ γαθὸ ν τοῖς φοβουμένοις τὸ ν θεό ν ὅ πως φοβῶ νται ἀ πὸ
προσώ που αὐ τοῦ
καὶ ἀ γαθὸ ν οὐ κ ἔσται τῷ ἀ σεβεῖ καὶ οὐ μακρυνεῖ ἡ μέρας ἐν σκιᾷ ὃ ς οὐ κ ἔστιν
φοβού μενος ἀ πὸ προσώ που τοῦ θεοῦ
ἔστιν ματαιό της ἣ πεποίηται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὅ τι εἰσὶ δίκαιοι ὅ τι φθά νει πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὡ ς
ποίημα τῶ ν ἀ σεβῶ ν καὶ εἰσὶν ἀ σεβεῖς ὅ τι φθά νει πρὸ ς αὐ τοὺ ς ὡ ς ποίημα τῶ ν
δικαίων εἶπα ὅ τι καί γε τοῦ το ματαιό της
καὶ ἐπῄ νεσα ἐγὼ σὺ ν τὴ ν εὐ φροσύ νην ὅ τι οὐ κ ἔστιν ἀ γαθὸ ν τῷ ἀ νθρώ πῳ ὑ πὸ τὸ ν
ἥ λιον ὅ τι εἰ μὴ τοῦ φαγεῖν καὶ τοῦ πιεῖν καὶ τοῦ εὐ φρανθῆ ναι καὶ αὐ τὸ
συμπροσέσται αὐ τῷ ἐν μό χθῳ αὐ τοῦ ἡ μέρας ζωῆ ς αὐ τοῦ ὅ σας ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ θεὸ ς
ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
ἐν οἷς ἔδωκα τὴ ν καρδίαν μου τοῦ γνῶ ναι σοφίαν καὶ τοῦ ἰδεῖν τὸ ν περισπασμὸ ν
τὸ ν πεποιημένον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὅ τι καί γε ἐν ἡ μέρᾳ καὶ ἐν νυκτὶ ὕ πνον ἐν ὀ φθαλμοῖς
αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν βλέπων
καὶ εἶδον σὺ ν πά ντα τὰ ποιή ματα τοῦ θεοῦ ὅ τι οὐ δυνή σεται ἄ νθρωπος τοῦ εὑ ρεῖν
σὺ ν τὸ ποίημα τὸ πεποιημένον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ὅ σα ἂ ν μοχθή σῃ ὁ ἄ νθρωπος τοῦ
ζητῆ σαι καὶ οὐ χ εὑ ρή σει καί γε ὅ σα ἂ ν εἴπῃ ὁ σοφὸ ς τοῦ γνῶ ναι οὐ δυνή σεται τοῦ
εὑ ρεῖν
ὅ τι σὺ ν πᾶ ν τοῦ το ἔδωκα εἰς καρδίαν μου καὶ καρδία μου σὺ ν πᾶ ν εἶδεν τοῦ το ὡ ς οἱ
δίκαιοι καὶ οἱ σοφοὶ καὶ ἐργασίαι αὐ τῶ ν ἐν χειρὶ τοῦ θεοῦ καί γε ἀ γά πην καί γε
μῖσος οὐ κ ἔστιν εἰδὼ ς ὁ ἄ νθρωπος τὰ πά ντα πρὸ προσώ που αὐ τῶ ν
ματαιό της ἐν τοῖς πᾶ σιν συνά ντημα ἓν τῷ δικαίῳ καὶ τῷ ἀ σεβεῖ τῷ ἀ γαθῷ καὶ τῷ
κακῷ καὶ τῷ καθαρῷ καὶ τῷ ἀ καθά ρτῳ καὶ τῷ θυσιά ζοντι καὶ τῷ μὴ θυσιά ζοντι ὡ ς
ὁ ἀ γαθό ς ὧ ς ὁ ἁ μαρτά νων ὧ ς ὁ ὀ μνύ ων καθὼ ς ὁ τὸ ν ὅ ρκον φοβού μενος
840

τοῦ το πονηρὸ ν ἐν παντὶ πεποιημένῳ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ὅ τι συνά ντημα ἓν τοῖς πᾶ σιν καί
γε καρδία υἱῶ ν τοῦ ἀ νθρώ που ἐπληρώ θη πονηροῦ καὶ περιφέρεια ἐν καρδίᾳ αὐ τῶ ν
ἐν ζωῇ αὐ τῶ ν καὶ ὀ πίσω αὐ τῶ ν πρὸ ς τοὺ ς νεκρού ς
ὅ τι τίς ὃ ς κοινωνεῖ πρὸ ς πά ντας τοὺ ς ζῶ ντας ἔστιν ἐλπίς ὅ τι ὁ κύ ων ὁ ζῶ ν αὐ τὸ ς
ἀ γαθὸ ς ὑ πὲρ τὸ ν λέοντα τὸ ν νεκρό ν
ὅ τι οἱ ζῶ ντες γνώ σονται ὅ τι ἀ ποθανοῦ νται καὶ οἱ νεκροὶ οὔ κ εἰσιν γινώ σκοντες
οὐ δέν καὶ οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς ἔτι μισθό ς ὅ τι ἐπελή σθη ἡ μνή μη αὐ τῶ ν
καί γε ἀ γά πη αὐ τῶ ν καί γε μῖσος αὐ τῶ ν καί γε ζῆ λος αὐ τῶ ν ἤ δη ἀ πώ λετο καὶ μερὶς
οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς ἔτι εἰς αἰῶ να ἐν παντὶ τῷ πεποιημένῳ ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
δεῦ ρο φά γε ἐν εὐ φροσύ νῃ ἄ ρτον σου καὶ πίε ἐν καρδίᾳ ἀ γαθῇ οἶνό ν σου ὅ τι ἤ δη
εὐ δό κησεν ὁ θεὸ ς τὰ ποιή ματά σου
ἐν παντὶ καιρῷ ἔστωσαν ἱμά τιά σου λευκά καὶ ἔλαιον ἐπὶ κεφαλή ν σου μὴ
ὑ στερησά τω
ἰδὲ ζωὴ ν μετὰ γυναικό ς ἧ ς ἠ γά πησας πά σας ἡ μέρας ζωῆ ς ματαιό τητό ς σου τὰ ς
δοθείσας σοι ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον πά σας ἡ μέρας ματαιό τητό ς σου ὅ τι αὐ τὸ μερίς σου ἐν
τῇ ζωῇ σου καὶ ἐν τῷ μό χθῳ σου ᾧ σὺ μοχθεῖς ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον
πά ντα ὅ σα ἂ ν εὕ ρῃ ἡ χείρ σου τοῦ ποιῆ σαι ὡ ς ἡ δύ ναμίς σου ποίησον ὅ τι οὐ κ ἔστιν
ποίημα καὶ λογισμὸ ς καὶ γνῶ σις καὶ σοφία ἐν ᾅ δῃ ὅ που σὺ πορεύ ῃ ἐκεῖ
ἐπέστρεψα καὶ εἶδον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ὅ τι οὐ τοῖς κού φοις ὁ δρό μος καὶ οὐ τοῖς
δυνατοῖς ὁ πό λεμος καί γε οὐ τοῖς σοφοῖς ἄ ρτος καί γε οὐ τοῖς συνετοῖς πλοῦ τος καί
γε οὐ τοῖς γινώ σκουσιν χά ρις ὅ τι καιρὸ ς καὶ ἀ πά ντημα συναντή σεται τοῖς πᾶ σιν
αὐ τοῖς
ὅ τι καί γε οὐ κ ἔγνω ὁ ἄ νθρωπος τὸ ν καιρὸ ν αὐ τοῦ ὡ ς οἱ ἰχθύ ες οἱ θηρευό μενοι ἐν
ἀ μφιβλή στρῳ κακῷ καὶ ὡ ς ὄ ρνεα τὰ θηρευό μενα ἐν παγίδι ὡ ς αὐ τὰ παγιδεύ ονται
οἱ υἱοὶ τοῦ ἀ νθρώ που εἰς καιρὸ ν πονηρό ν ὅ ταν ἐπιπέσῃ ἐπ' αὐ τοὺ ς ἄ φνω
καί γε τοῦ το εἶδον σοφίαν ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον καὶ μεγά λη ἐστὶν πρό ς με
πό λις μικρὰ καὶ ἄ νδρες ἐν αὐ τῇ ὀ λίγοι καὶ ἔλθῃ ἐπ' αὐ τὴ ν βασιλεὺ ς μέγας καὶ
κυκλώ σῃ αὐ τὴ ν καὶ οἰκοδομή σῃ ἐπ' αὐ τὴ ν χά ρακας μεγά λους
καὶ εὕ ρῃ ἐν αὐ τῇ ἄ νδρα πένητα σοφό ν καὶ διασώ σει αὐ τὸ ς τὴ ν πό λιν ἐν τῇ σοφίᾳ
αὐ τοῦ καὶ ἄ νθρωπος οὐ κ ἐμνή σθη σὺ ν τοῦ ἀ νδρὸ ς τοῦ πένητος ἐκείνου
καὶ εἶπα ἐγώ ἀ γαθὴ σοφία ὑ πὲρ δύ ναμιν καὶ σοφία τοῦ πένητος ἐξουδενωμένη καὶ
λό γοι αὐ τοῦ οὔ κ εἰσιν ἀ κουό μενοι
λό γοι σοφῶ ν ἐν ἀ ναπαύ σει ἀ κού ονται ὑ πὲρ κραυγὴ ν ἐξουσιαζό ντων ἐν ἀ φροσύ ναις
ἀ γαθὴ σοφία ὑ πὲρ σκεύ η πολέμου καὶ ἁ μαρτά νων εἷς ἀ πολέσει ἀ γαθωσύ νην
πολλή ν
μυῖαι θανατοῦ σαι σαπριοῦ σιν σκευασίαν ἐλαίου ἡ δύ σματος τίμιον ὀ λίγον σοφίας
ὑ πὲρ δό ξαν ἀ φροσύ νης μεγά λης
καρδία σοφοῦ εἰς δεξιὸ ν αὐ τοῦ καὶ καρδία ἄ φρονος εἰς ἀ ριστερὸ ν αὐ τοῦ
καί γε ἐν ὁ δῷ ὅ ταν ἄ φρων πορεύ ηται καρδία αὐ τοῦ ὑ στερή σει καὶ ἃ λογιεῖται
πά ντα ἀ φροσύ νη ἐστίν
ἐὰ ν πνεῦ μα τοῦ ἐξουσιά ζοντος ἀ ναβῇ ἐπὶ σέ τό πον σου μὴ ἀ φῇ ς ὅ τι ἴαμα
καταπαύ σει ἁ μαρτίας μεγά λας
841

ἔστιν πονηρία ἣ ν εἶδον ὑ πὸ τὸ ν ἥ λιον ὡ ς ἀ κού σιον ὃ ἐξῆ λθεν ἀ πὸ προσώ που τοῦ
ἐξουσιά ζοντος
ἐδό θη ὁ ἄ φρων ἐν ὕ ψεσι μεγά λοις καὶ πλού σιοι ἐν ταπεινῷ καθή σονται
εἶδον δού λους ἐφ' ἵππους καὶ ἄ ρχοντας πορευομένους ὡ ς δού λους ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ὁ ὀ ρύ σσων βό θρον ἐν αὐ τῷ ἐμπεσεῖται καὶ καθαιροῦ ντα φραγμό ν δή ξεται αὐ τὸ ν
ὄ φις
ἐξαίρων λίθους διαπονηθή σεται ἐν αὐ τοῖς σχίζων ξύ λα κινδυνεύ σει ἐν αὐ τοῖς
ἐὰ ν ἐκπέσῃ τὸ σιδή ριον καὶ αὐ τὸ ς πρό σωπον ἐτά ραξεν καὶ δυνά μεις δυναμώ σει καὶ
περισσεία τοῦ ἀ νδρείου σοφία
ἐὰ ν δά κῃ ὁ ὄ φις ἐν οὐ ψιθυρισμῷ καὶ οὐ κ ἔστιν περισσεία τῷ ἐπᾴ δοντι
λό γοι στό ματος σοφοῦ χά ρις καὶ χείλη ἄ φρονος καταποντιοῦ σιν αὐ τό ν
ἀ ρχὴ λό γων στό ματος αὐ τοῦ ἀ φροσό νη καὶ ἐσχά τη στό ματος αὐ τοῦ περιφέρεια
πονηρά
καὶ ὁ ἄ φρων πληθύ νει λό γους οὐ κ ἔγνω ὁ ἄ νθρωπος τί τὸ γενό μενον καὶ τί τὸ
ἐσό μενον ὀ πίσω αὐ τοῦ τίς ἀ ναγγελεῖ αὐ τῷ
μό χθος τῶ ν ἀ φρό νων κοπώ σει αὐ τού ς ὃ ς οὐ κ ἔγνω τοῦ πορευθῆ ναι εἰς πό λιν
οὐ αί σοι πό λις ἧ ς ὁ βασιλεύ ς σου νεώ τερος καὶ οἱ ἄ ρχοντές σου ἐν πρωίᾳ ἐσθίουσιν
μακαρία σύ γῆ ἧ ς ὁ βασιλεύ ς σου υἱὸ ς ἐλευθέρων καὶ οἱ ἄ ρχοντές σου πρὸ ς καιρὸ ν
φά γονται ἐν δυνά μει καὶ οὐ κ αἰσχυνθή σονται
ἐν ὀ κνηρίαις ταπεινωθή σεται ἡ δό κωσις καὶ ἐν ἀ ργίᾳ χειρῶ ν στά ξει ἡ οἰκία
εἰς γέλωτα ποιοῦ σιν ἄ ρτον καὶ οἶνος εὐ φραίνει ζῶ ντας καὶ τοῦ ἀ ργυρίου
ἐπακού σεται σὺ ν τὰ πά ντα
καί γε ἐν συνειδή σει σου βασιλέα μὴ καταρά σῃ καὶ ἐν ταμιείοις κοιτώ νων σου μὴ
καταρά σῃ πλού σιον ὅ τι πετεινὸ ν τοῦ οὐ ρανοῦ ἀ ποίσει σὺ ν τὴ ν φωνή ν καὶ ὁ ἔχων
τὰ ς πτέρυγας ἀ παγγελεῖ λό γον
ἀ πό στειλον τὸ ν ἄ ρτον σου ἐπὶ πρό σωπον τοῦ ὕ δατος ὅ τι ἐν πλή θει τῶ ν ἡ μερῶ ν
εὑ ρή σεις αὐ τό ν
δὸ ς μερίδα τοῖς ἑπτὰ καί γε τοῖς ὀ κτώ ὅ τι οὐ γινώ σκεις τί ἔσται πονηρὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
ἐὰ ν πληρωθῶ σιν τὰ νέφη ὑ ετοῦ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκχέουσιν καὶ ἐὰ ν πέσῃ ξύ λον ἐν τῷ
νό τῳ καὶ ἐὰ ν ἐν τῷ βορρᾷ τό πῳ οὗ πεσεῖται τὸ ξύ λον ἐκεῖ ἔσται
τηρῶ ν ἄ νεμον οὐ σπερεῖ καὶ βλέπων ἐν ταῖς νεφέλαις οὐ θερίσει
ἐν οἷς οὐ κ ἔστιν γινώ σκων τίς ἡ ὁ δὸ ς τοῦ πνεύ ματος ὡ ς ὀ στᾶ ἐν γαστρὶ τῆ ς
κυοφορού σης οὕ τως οὐ γνώ σῃ τὰ ποιή ματα τοῦ θεοῦ ὅ σα ποιή σει σὺ ν τὰ πά ντα
ἐν πρωίᾳ σπεῖρον τὸ σπέρμα σου καὶ εἰς ἑσπέραν μὴ ἀ φέτω ἡ χείρ σου ὅ τι οὐ
γινώ σκεις ποῖον στοιχή σει ἢ τοῦ το ἢ τοῦ το καὶ ἐὰ ν τὰ δύ ο ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἀ γαθά
καὶ γλυκὺ τὸ φῶ ς καὶ ἀ γαθὸ ν τοῖς ὀ φθαλμοῖς τοῦ βλέπειν σὺ ν τὸ ν ἥ λιον
ὅ τι καὶ ἐὰ ν ἔτη πολλὰ ζή σεται ὁ ἄ νθρωπος ἐν πᾶ σιν αὐ τοῖς εὐ φρανθή σεται καὶ
μνησθή σεται τὰ ς ἡ μέρας τοῦ σκό τους ὅ τι πολλαὶ ἔσονται πᾶ ν τὸ ἐρχό μενον
ματαιό της
εὐ φραίνου νεανίσκε ἐν νεό τητί σου καὶ ἀ γαθυνά τω σε ἡ καρδία σου ἐν ἡ μέραις
νεό τητό ς σου καὶ περιπά τει ἐν ὁ δοῖς καρδίας σου καὶ ἐν ὁ ρά σει ὀ φθαλμῶ ν σου καὶ
γνῶ θι ὅ τι ἐπὶ πᾶ σι τού τοις ἄ ξει σε ὁ θεὸ ς ἐν κρίσει
842

καὶ ἀ πό στησον θυμὸ ν ἀ πὸ καρδίας σου καὶ παρά γαγε πονηρίαν ἀ πὸ σαρκό ς σου ὅ τι
ἡ νεό της καὶ ἡ ἄ νοια ματαιό της
καὶ μνή σθητι τοῦ κτίσαντό ς σε ἐν ἡ μέραις νεό τητό ς σου ἕως ὅ του μὴ ἔλθωσιν
ἡ μέραι τῆ ς κακίας καὶ φθά σωσιν ἔτη ἐν οἷς ἐρεῖς οὐ κ ἔστιν μοι ἐν αὐ τοῖς θέλημα
ἕως οὗ μὴ σκοτισθῇ ὁ ἥ λιος καὶ τὸ φῶ ς καὶ ἡ σελή νη καὶ οἱ ἀ στέρες καὶ
ἐπιστρέψωσιν τὰ νέφη ὀ πίσω τοῦ ὑ ετοῦ
ἐν ἡ μέρᾳ ᾗ ἐὰ ν σαλευθῶ σιν φύ λακες τῆ ς οἰκίας καὶ διαστραφῶ σιν ἄ νδρες τῆ ς
δυνά μεως καὶ ἤ ργησαν αἱ ἀ λή θουσαι ὅ τι ὠ λιγώ θησαν καὶ σκοτά σουσιν αἱ
βλέπουσαι ἐν ταῖς ὀ παῖς
καὶ κλείσουσιν θύ ρας ἐν ἀ γορᾷ ἐν ἀ σθενείᾳ φωνῆ ς τῆ ς ἀ ληθού σης καὶ ἀ ναστή σεται
εἰς φωνὴ ν τοῦ στρουθίου καὶ ταπεινωθή σονται πᾶ σαι αἱ θυγατέρες τοῦ ᾄ σματος
καί γε ἀ πὸ ὕ ψους ὄ ψονται καὶ θά μβοι ἐν τῇ ὁ δῷ καὶ ἀ νθή σῃ τὸ ἀ μύ γδαλον καὶ
παχυνθῇ ἡ ἀ κρίς καὶ διασκεδασθῇ ἡ κά ππαρις ὅ τι ἐπορεύ θη ὁ ἄ νθρωπος εἰς οἶκον
αἰῶ νος αὐ τοῦ καὶ ἐκύ κλωσαν ἐν ἀ γορᾷ οἱ κοπτό μενοι
ἕως ὅ του μὴ ἀ νατραπῇ σχοινίον τοῦ ἀ ργυρίου καὶ συνθλιβῇ ἀ νθέμιον τοῦ χρυσίου
καὶ συντριβῇ ὑ δρία ἐπὶ τὴ ν πηγή ν καὶ συντροχά σῃ ὁ τροχὸ ς ἐπὶ τὸ ν λά κκον
καὶ ἐπιστρέψῃ ὁ χοῦ ς ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ὡ ς ἦ ν καὶ τὸ πνεῦ μα ἐπιστρέψῃ πρὸ ς τὸ ν θεό ν ὃ ς
ἔδωκεν αὐ τό
ματαιό της ματαιοτή των εἶπεν ὁ ἐκκλησιαστή ς τὰ πά ντα ματαιό της
καὶ περισσὸ ν ὅ τι ἐγένετο ἐκκλησιαστὴ ς σοφό ς ἔτι ἐδίδαξεν γνῶ σιν σὺ ν τὸ ν λαό ν καὶ
οὖ ς ἐξιχνιά σεται κό σμιον παραβολῶ ν
πολλὰ ἐζή τησεν ἐκκλησιαστὴ ς τοῦ εὑ ρεῖν λό γους θελή ματος καὶ γεγραμμένον
εὐ θύ τητος λό γους ἀ ληθείας
λό γοι σοφῶ ν ὡ ς τὰ βού κεντρα καὶ ὡ ς ἧ λοι πεφυτευμένοι οἳ παρὰ τῶ ν συναγμά των
ἐδό θησαν ἐκ ποιμένος ἑνὸ ς καὶ περισσὸ ν ἐξ αὐ τῶ ν
υἱέ μου φύ λαξαι ποιῆ σαι βιβλία πολλά οὐ κ ἔστιν περασμό ς καὶ μελέτη πολλὴ
κό πωσις σαρκό ς
τέλος λό γου τὸ πᾶ ν ἀ κού εται τὸ ν θεὸ ν φοβοῦ καὶ τὰ ς ἐντολὰ ς αὐ τοῦ φύ λασσε ὅ τι
τοῦ το πᾶ ς ὁ ἄ νθρωπος
ὅ τι σὺ ν πᾶ ν τὸ ποίημα ὁ θεὸ ς ἄ ξει ἐν κρίσει ἐν παντὶ παρεωραμένῳ ἐὰ ν ἀ γαθὸ ν καὶ
ἐὰ ν πονηρό ν
ἆ |σμα ἀ |σμά των ὅ ἐστιν τῷ σαλωμων
φιλησά τω με ἀ πὸ φιλημά των στό ματος αὐ τοῦ ὅ τι ἀ γαθοὶ μαστοί σου ὑ πὲρ οἶνον
καὶ ὀ σμὴ μύ ρων σου ὑ πὲρ πά ντα τὰ ἀ ρώ ματα μύ ρον ἐκκενωθὲν ὄ νομά σου διὰ
τοῦ το νεά νιδες ἠ γά πησά ν σε
εἵλκυσά ν σε ὀ πίσω σου εἰς ὀ σμὴ ν μύ ρων σου δραμοῦ μεν εἰσή νεγκέν με ὁ βασιλεὺ ς
εἰς τὸ ταμίειον αὐ τοῦ ἀ γαλλιασώ μεθα καὶ εὐ φρανθῶ μεν ἐν σοί ἀ γαπή σομεν
μαστού ς σου ὑ πὲρ οἶνον εὐ θύ της ἠ γά πησέν σε
μέλαινά εἰμι καὶ καλή θυγατέρες ιερουσαλημ ὡ ς σκηνώ ματα κηδαρ ὡ ς δέρρεις
σαλωμων
843

μὴ βλέψητέ με ὅ τι ἐγώ εἰμι μεμελανωμένη ὅ τι παρέβλεψέν με ὁ ἥ λιος υἱοὶ μητρό ς

μου ἐμαχέσαντο ἐν ἐμοί ἔθεντό με φυλά κισσαν ἐν ἀ μπελῶ σιν ἀ μπελῶ να ἐμὸ ν οὐ κ
ἐφύ λαξα
ἀ πά γγειλό ν μοι ὃ ν ἠ γά πησεν ἡ ψυχή μου ποῦ ποιμαίνεις ποῦ κοιτά ζεις ἐν
μεσημβρίᾳ μή ποτε γένωμαι ὡ ς περιβαλλομένη ἐπ' ἀ γέλαις ἑταίρων σου
ἐὰ ν μὴ γνῷ ς σεαυτή ν ἡ καλὴ ἐν γυναιξίν ἔξελθε σὺ ἐν πτέρναις τῶ ν ποιμνίων καὶ
ποίμαινε τὰ ς ἐρίφους σου ἐπὶ σκηνώ μασιν τῶ ν ποιμένων
τῇ ἵππῳ μου ἐν ἅ ρμασιν φαραω ὡ μοίωσά σε ἡ πλησίον μου
τί ὡ ραιώ θησαν σιαγό νες σου ὡ ς τρυγό νες τρά χηλό ς σου ὡ ς ὁ ρμίσκοι
ὁ μοιώ ματα χρυσίου ποιή σομέν σοι μετὰ στιγμά των τοῦ ἀ ργυρίου
ἕως οὗ ὁ βασιλεὺ ς ἐν ἀ νακλίσει αὐ τοῦ νά ρδος μου ἔδωκεν ὀ σμὴ ν αὐ τοῦ
ἀ πό δεσμος τῆ ς στακτῆ ς ἀ δελφιδό ς μου ἐμοί ἀ νὰ μέσον τῶ ν μαστῶ ν μου
αὐ λισθή σεται
βό τρυς τῆ ς κύ πρου ἀ δελφιδό ς μου ἐμοὶ ἐν ἀ μπελῶ σιν εγγαδδι
ἰδοὺ εἶ καλή ἡ πλησίον μου ἰδοὺ εἶ καλή ὀ φθαλμοί σου περιστεραί
ἰδοὺ εἶ καλό ς ὁ ἀ δελφιδό ς μου καί γε ὡ ραῖος πρὸ ς κλίνη ἡ μῶ ν σύ σκιος
δοκοὶ οἴκων ἡ μῶ ν κέδροι φατνώ ματα ἡ μῶ ν κυπά ρισσοι
ἐγὼ ἄ νθος τοῦ πεδίου κρίνον τῶ ν κοιλά δων
ὡ ς κρίνον ἐν μέσῳ ἀ κανθῶ ν οὕ τως ἡ πλησίον μου ἀ νὰ μέσον τῶ ν θυγατέρων
ὡ ς μῆ λον ἐν τοῖς ξύ λοις τοῦ δρυμοῦ οὕ τως ἀ δελφιδό ς μου ἀ νὰ μέσον τῶ ν υἱῶ ν ἐν τῇ
σκιᾷ αὐ τοῦ ἐπεθύ μησα καὶ ἐκά θισα καὶ καρπὸ ς αὐ τοῦ γλυκὺ ς ἐν λά ρυγγί μου
εἰσαγά γετέ με εἰς οἶκον τοῦ οἴνου τά ξατε ἐπ' ἐμὲ ἀ γά πην
στηρίσατέ με ἐν ἀ μό ραις στοιβά σατέ με ἐν μή λοις ὅ τι τετρωμένη ἀ γά πης ἐγώ
εὐ ώ νυμος αὐ τοῦ ὑ πὸ τὴ ν κεφαλή ν μου καὶ ἡ δεξιὰ αὐ τοῦ περιλή μψεταί με
ὥ ρκισα ὑ μᾶ ς θυγατέρες ιερουσαλημ ἐν ταῖς δυνά μεσιν καὶ ἐν ταῖς ἰσχύ σεσιν τοῦ
ἀ γροῦ ἐὰ ν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴ ν ἀ γά πην ἕως οὗ θελή σῃ
φωνὴ ἀ δελφιδοῦ μου ἰδοὺ οὗ τος ἥ κει πηδῶ ν ἐπὶ τὰ ὄ ρη διαλλό μενος ἐπὶ τοὺ ς
βουνού ς
ὅ μοιό ς ἐστιν ἀ δελφιδό ς μου τῇ δορκά δι ἢ νεβρῷ ἐλά φων ἐπὶ τὰ ὄ ρη βαιθηλ ἰδοὺ
οὗ τος ἕστηκεν ὀ πίσω τοῦ τοίχου ἡ μῶ ν παρακύ πτων διὰ τῶ ν θυρίδων ἐκκύ πτων
διὰ τῶ ν δικτύ ων
ἀ ποκρίνεται ἀ δελφιδό ς μου καὶ λέγει μοι ἀ νά στα ἐλθέ ἡ πλησίον μου καλή μου
περιστερά μου
ὅ τι ἰδοὺ ὁ χειμὼ ν παρῆ λθεν ὁ ὑ ετὸ ς ἀ πῆ λθεν ἐπορεύ θη ἑαυτῷ
τὰ ἄ νθη ὤ φθη ἐν τῇ γῇ καιρὸ ς τῆ ς τομῆ ς ἔφθακεν φωνὴ τοῦ τρυγό νος ἠ κού σθη ἐν
τῇ γῇ ἡ μῶ ν
ἡ συκῆ ἐξή νεγκεν ὀ λύ νθους αὐ τῆ ς αἱ ἄ μπελοι κυπρίζουσιν ἔδωκαν ὀ σμή ν ἀ νά στα
ἐλθέ ἡ πλησίον μου καλή μου περιστερά μου
καὶ ἐλθὲ σύ περιστερά μου ἐν σκέπῃ τῆ ς πέτρας ἐχό μενα τοῦ προτειχίσματος δεῖξό ν
μοι τὴ ν ὄ ψιν σου καὶ ἀ κού τισό ν με τὴ ν φωνή ν σου ὅ τι ἡ φωνή σου ἡ δεῖα καὶ ἡ ὄ ψις
σου ὡ ραία
844

πιά σατε ἡ μῖν ἀ λώ πεκας μικροὺ ς ἀ φανίζοντας ἀ μπελῶ νας καὶ αἱ ἄ μπελοι ἡ μῶ ν
κυπρίζουσιν
ἀ δελφιδό ς μου ἐμοί κἀ γὼ αὐ τῷ ὁ ποιμαίνων ἐν τοῖς κρίνοις
ἕως οὗ διαπνεύ σῃ ἡ ἡ μέρα καὶ κινηθῶ σιν αἱ σκιαί ἀ πό στρεψον ὁ μοιώ θητι σύ
ἀ δελφιδέ μου τῷ δό ρκωνι ἢ νεβρῷ ἐλά φων ἐπὶ ὄ ρη κοιλωμά των
ἐπὶ κοίτην μου ἐν νυξὶν ἐζή τησα ὃ ν ἠ γά πησεν ἡ ψυχή μου ἐζή τησα αὐ τὸ ν καὶ οὐ χ
εὗ ρον αὐ τό ν ἐκά λεσα αὐ τό ν καὶ οὐ χ ὑ πή κουσέν μου
ἀ ναστή σομαι δὴ καὶ κυκλώ σω ἐν τῇ πό λει ἐν ταῖς ἀ γοραῖς καὶ ἐν ταῖς πλατείαις καὶ
ζητή σω ὃ ν ἠ γά πησεν ἡ ψυχή μου ἐζή τησα αὐ τὸ ν καὶ οὐ χ εὗ ρον αὐ τό ν
εὕ ροσά ν με οἱ τηροῦ ντες οἱ κυκλοῦ ντες ἐν τῇ πό λει μὴ ὃ ν ἠ γά πησεν ἡ ψυχή μου
εἴδετε
ὡ ς μικρὸ ν ὅ τε παρῆ λθον ἀ π' αὐ τῶ ν ἕως οὗ εὗ ρον ὃ ν ἠ γά πησεν ἡ ψυχή μου
ἐκρά τησα αὐ τὸ ν καὶ οὐ κ ἀ φή σω αὐ τό ν ἕως οὗ εἰσή γαγον αὐ τὸ ν εἰς οἶκον μητρό ς
μου καὶ εἰς ταμίειον τῆ ς συλλαβού σης με
ὥ ρκισα ὑ μᾶ ς θυγατέρες ιερουσαλημ ἐν ταῖς δυνά μεσιν καὶ ἐν ταῖς ἰσχύ σεσιν τοῦ
ἀ γροῦ ἐὰ ν ἐγείρητε καὶ ἐξεγείρητε τὴ ν ἀ γά πην ἕως ἂ ν θελή σῃ
τίς αὕ τη ἡ ἀ ναβαίνουσα ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου ὡ ς στελέχη καπνοῦ τεθυμιαμένη σμύ ρναν
καὶ λίβανον ἀ πὸ πά ντων κονιορτῶ ν μυρεψοῦ
ἰδοὺ ἡ κλίνη τοῦ σαλωμων ἑξή κοντα δυνατοὶ κύ κλῳ αὐ τῆ ς ἀ πὸ δυνατῶ ν ισραηλ
πά ντες κατέχοντες ῥ ομφαίαν δεδιδαγμένοι πό λεμον ἀ νὴ ρ ῥ ομφαία αὐ τοῦ ἐπὶ μηρὸ ν
αὐ τοῦ ἀ πὸ θά μβους ἐν νυξίν
φορεῖον ἐποίησεν ἑαυτῷ ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων ἀ πὸ ξύ λων τοῦ λιβά νου
στύ λους αὐ τοῦ ἐποίησεν ἀ ργύ ριον καὶ ἀ νά κλιτον αὐ τοῦ χρύ σεον ἐπίβασις αὐ τοῦ
πορφυρᾶ ἐντὸ ς αὐ τοῦ λιθό στρωτον ἀ γά πην ἀ πὸ θυγατέρων ιερουσαλημ
ἐξέλθατε καὶ ἴδετε ἐν τῷ βασιλεῖ σαλωμων ἐν τῷ στεφά νῳ ᾧ ἐστεφά νωσεν αὐ τὸ ν ἡ
μή τηρ αὐ τοῦ ἐν ἡ μέρᾳ νυμφεύ σεως αὐ τοῦ καὶ ἐν ἡ μέρᾳ εὐ φροσύ νης καρδίας αὐ τοῦ
ἰδοὺ εἶ καλή ἡ πλησίον μου ἰδοὺ εἶ καλή ὀ φθαλμοί σου περιστεραὶ ἐκτὸ ς τῆ ς
σιωπή σεώ ς σου τρίχωμά σου ὡ ς ἀ γέλαι τῶ ν αἰγῶ ν αἳ ἀ πεκαλύ φθησαν ἀ πὸ τοῦ
γαλααδ
ὀ δό ντες σου ὡ ς ἀ γέλαι τῶ ν κεκαρμένων αἳ ἀ νέβησαν ἀ πὸ τοῦ λουτροῦ αἱ πᾶ σαι
διδυμεύ ουσαι καὶ ἀ τεκνοῦ σα οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ ταῖς
ὡ ς σπαρτίον τὸ κό κκινον χείλη σου καὶ ἡ λαλιά σου ὡ ραία ὡ ς λέπυρον τῆ ς ῥ ό ας
μῆ λό ν σου ἐκτὸ ς τῆ ς σιωπή σεώ ς σου
ὡ ς πύ ργος δαυιδ τρά χηλό ς σου ὁ ᾠ κοδομημένος εἰς θαλπιωθ χίλιοι θυρεοὶ
κρέμανται ἐπ' αὐ τό ν πᾶ σαι βολίδες τῶ ν δυνατῶ ν
δύ ο μαστοί σου ὡ ς δύ ο νεβροὶ δίδυμοι δορκά δος οἱ νεμό μενοι ἐν κρίνοις
ἕως οὗ διαπνεύ σῃ ἡ ἡ μέρα καὶ κινηθῶ σιν αἱ σκιαί πορεύ σομαι ἐμαυτῷ πρὸ ς τὸ ὄ ρος
τῆ ς σμύ ρνης καὶ πρὸ ς τὸ ν βουνὸ ν τοῦ λιβά νου
ὅ λη καλὴ εἶ ἡ πλησίον μου καὶ μῶ μος οὐ κ ἔστιν ἐν σοί
δεῦ ρο ἀ πὸ λιβά νου νύ μφη δεῦ ρο ἀ πὸ λιβά νου ἐλεύ σῃ καὶ διελεύ σῃ ἀ πὸ ἀ ρχῆ ς
πίστεως ἀ πὸ κεφαλῆ ς σανιρ καὶ ερμων ἀ πὸ μανδρῶ ν λεό ντων ἀ πὸ ὀ ρέων
παρδά λεων
845

ἐκαρδίωσας ἡ μᾶ ς ἀ δελφή μου νύ μφη ἐκαρδίωσας ἡ μᾶ ς ἑνὶ ἀ πὸ ὀ φθαλμῶ ν σου ἐν

μιᾷ ἐνθέματι τραχή λων σου
τί ἐκαλλιώ θησαν μαστοί σου ἀ δελφή μου νύ μφη τί ἐκαλλιώ θησαν μαστοί σου ἀ πὸ
οἴνου καὶ ὀ σμὴ ἱματίων σου ὑ πὲρ πά ντα τὰ ἀ ρώ ματα
κηρίον ἀ ποστά ζουσιν χείλη σου νύ μφη μέλι καὶ γά λα ὑ πὸ τὴ ν γλῶ σσά ν σου καὶ
ὀ σμὴ ἱματίων σου ὡ ς ὀ σμὴ λιβά νου
κῆ πος κεκλεισμένος ἀ δελφή μου νύ μφη κῆ πος κεκλεισμένος πηγὴ ἐσφραγισμένη
ἀ ποστολαί σου παρά δεισος ῥ οῶ ν μετὰ καρποῦ ἀ κροδρύ ων κύ προι μετὰ νά ρδων
νά ρδος καὶ κρό κος κά λαμος καὶ κιννά μωμον μετὰ πά ντων ξύ λων τοῦ λιβά νου
σμύ ρνα αλωθ μετὰ πά ντων πρώ των μύ ρων
πηγὴ κή πων φρέαρ ὕ δατος ζῶ ντος καὶ ῥ οιζοῦ ντος ἀ πὸ τοῦ λιβά νου
ἐξεγέρθητι βορρᾶ καὶ ἔρχου νό τε διά πνευσον κῆ πό ν μου καὶ ῥ ευσά τωσαν ἀ ρώ ματά
μου καταβή τω ἀ δελφιδό ς μου εἰς κῆ πον αὐ τοῦ καὶ φαγέτω καρπὸ ν ἀ κροδρύ ων
αὐ τοῦ
εἰσῆ λθον εἰς κῆ πό ν μου ἀ δελφή μου νύ μφη ἐτρύ γησα σμύ ρναν μου μετὰ ἀ ρωμά των
μου ἔφαγον ἄ ρτον μου μετὰ μέλιτό ς μου ἔπιον οἶνό ν μου μετὰ γά λακτό ς μου
φά γετε πλησίοι καὶ πίετε καὶ μεθύ σθητε ἀ δελφοί
ἐγὼ καθεύ δω καὶ ἡ καρδία μου ἀ γρυπνεῖ φωνὴ ἀ δελφιδοῦ μου κρού ει ἐπὶ τὴ ν
θύ ραν ἄ νοιξό ν μοι ἀ δελφή μου ἡ πλησίον μου περιστερά μου τελεία μου ὅ τι ἡ
κεφαλή μου ἐπλή σθη δρό σου καὶ οἱ βό στρυχοί μου ψεκά δων νυκτό ς
ἐξεδυσά μην τὸ ν χιτῶ νά μου πῶ ς ἐνδύ σωμαι αὐ τό ν ἐνιψά μην τοὺ ς πό δας μου πῶ ς
μολυνῶ αὐ τού ς
ἀ δελφιδό ς μου ἀ πέστειλεν χεῖρα αὐ τοῦ ἀ πὸ τῆ ς ὀ πῆ ς καὶ ἡ κοιλία μου ἐθροή θη ἐπ'
αὐ τό ν
ἀ νέστην ἐγὼ ἀ νοῖξαι τῷ ἀ δελφιδῷ μου χεῖρές μου ἔσταξαν σμύ ρναν δά κτυλοί μου
σμύ ρναν πλή ρη ἐπὶ χεῖρας τοῦ κλείθρου
ἤ νοιξα ἐγὼ τῷ ἀ δελφιδῷ μου ἀ δελφιδό ς μου παρῆ λθεν ψυχή μου ἐξῆ λθεν ἐν λό γῳ
αὐ τοῦ ἐζή τησα αὐ τὸ ν καὶ οὐ χ εὗ ρον αὐ τό ν ἐκά λεσα αὐ τό ν καὶ οὐ χ ὑ πή κουσέν μου
εὕ ροσά ν με οἱ φύ λακες οἱ κυκλοῦ ντες ἐν τῇ πό λει ἐπά ταξά ν με ἐτραυμά τισά ν με
ἦ ραν τὸ θέριστρό ν μου ἀ π' ἐμοῦ φύ λακες τῶ ν τειχέων
ὥ ρκισα ὑ μᾶ ς θυγατέρες ιερουσαλημ ἐν ταῖς δυνά μεσιν καὶ ἐν ταῖς ἰσχύ σεσιν τοῦ
ἀ γροῦ ἐὰ ν εὕ ρητε τὸ ν ἀ δελφιδό ν μου τί ἀ παγγείλητε αὐ τῷ ὅ τι τετρωμένη ἀ γά πης
εἰμὶ ἐγώ
τί ἀ δελφιδό ς σου ἀ πὸ ἀ δελφιδοῦ ἡ καλὴ ἐν γυναιξίν τί ἀ δελφιδό ς σου ἀ πὸ
ἀ δελφιδοῦ ὅ τι οὕ τως ὥ ρκισας ἡ μᾶ ς
ἀ δελφιδό ς μου λευκὸ ς καὶ πυρρό ς ἐκλελοχισμένος ἀ πὸ μυριά δων
κεφαλὴ αὐ τοῦ χρυσίον καὶ φαζ βό στρυχοι αὐ τοῦ ἐλά ται μέλανες ὡ ς κό ραξ
ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ ὡ ς περιστεραὶ ἐπὶ πληρώ ματα ὑ δά των λελουσμέναι ἐν γά λακτι
καθή μεναι ἐπὶ πληρώ ματα ὑ δά των
σιαγό νες αὐ τοῦ ὡ ς φιά λαι τοῦ ἀ ρώ ματος φύ ουσαι μυρεψικά χείλη αὐ τοῦ κρίνα
στά ζοντα σμύ ρναν πλή ρη
846

χεῖρες αὐ τοῦ τορευταὶ χρυσαῖ πεπληρωμέναι θαρσις κοιλία αὐ τοῦ πυξίον

ἐλεφά ντινον ἐπὶ λίθου σαπφείρου
κνῆ μαι αὐ τοῦ στῦ λοι μαρμά ρινοι τεθεμελιωμένοι ἐπὶ βά σεις χρυσᾶ ς εἶδος αὐ τοῦ ὡ ς
λίβανος ἐκλεκτὸ ς ὡ ς κέδροι
φά ρυγξ αὐ τοῦ γλυκασμοὶ καὶ ὅ λος ἐπιθυμία οὗ τος ἀ δελφιδό ς μου καὶ οὗ τος
πλησίον μου θυγατέρες ιερουσαλημ
ποῦ ἀ πῆ λθεν ὁ ἀ δελφιδό ς σου ἡ καλὴ ἐν γυναιξίν ποῦ ἀ πέβλεψεν ὁ ἀ δελφιδό ς σου
καὶ ζητή σομεν αὐ τὸ ν μετὰ σοῦ
ἀ δελφιδό ς μου κατέβη εἰς κῆ πον αὐ τοῦ εἰς φιά λας τοῦ ἀ ρώ ματος ποιμαίνειν ἐν
κή ποις καὶ συλλέγειν κρίνα
ἐγὼ τῷ ἀ δελφιδῷ μου καὶ ἀ δελφιδό ς μου ἐμοὶ ὁ ποιμαίνων ἐν τοῖς κρίνοις
καλὴ εἶ ἡ πλησίον μου ὡ ς εὐ δοκία ὡ ραία ὡ ς ιερουσαλημ θά μβος ὡ ς τεταγμέναι
ἀ πό στρεψον ὀ φθαλμού ς σου ἀ πεναντίον μου ὅ τι αὐ τοὶ ἀ νεπτέρωσά ν με τρίχωμά
σου ὡ ς ἀ γέλαι τῶ ν αἰγῶ ν αἳ ἀ νεφά νησαν ἀ πὸ τοῦ γαλααδ
ὀ δό ντες σου ὡ ς ἀ γέλαι τῶ ν κεκαρμένων αἳ ἀ νέβησαν ἀ πὸ τοῦ λουτροῦ αἱ πᾶ σαι
διδυμεύ ουσαι καὶ ἀ τεκνοῦ σα οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ ταῖς
ὡ ς σπαρτίον τὸ κό κκινον χείλη σου καὶ ἡ λαλιά σου ὡ ραία ὡ ς λέπυρον τῆ ς ῥ ό ας
μῆ λό ν σου ἐκτὸ ς τῆ ς σιωπή σεώ ς σου
ἑξή κοντά εἰσιν βασίλισσαι καὶ ὀ γδοή κοντα παλλακαί καὶ νεά νιδες ὧ ν οὐ κ ἔστιν
ἀ ριθμό ς
μία ἐστὶν περιστερά μου τελεία μου μία ἐστὶν τῇ μητρὶ αὐ τῆ ς ἐκλεκτή ἐστιν τῇ
τεκού σῃ αὐ τῆ ς εἴδοσαν αὐ τὴ ν θυγατέρες καὶ μακαριοῦ σιν αὐ τή ν βασίλισσαι καὶ
παλλακαὶ καὶ αἰνέσουσιν αὐ τή ν
τίς αὕ τη ἡ ἐκκύ πτουσα ὡ σεὶ ὄ ρθρος καλὴ ὡ ς σελή νη ἐκλεκτὴ ὡ ς ὁ ἥ λιος θά μβος ὡ ς
τεταγμέναι
εἰς κῆ πον καρύ ας κατέβην ἰδεῖν ἐν γενή μασιν τοῦ χειμά ρρου ἰδεῖν εἰ ἤ νθησεν ἡ
ἄ μπελος ἐξή νθησαν αἱ ῥ ό αι ἐκεῖ δώ σω τοὺ ς μαστού ς μου σοί
οὐ κ ἔγνω ἡ ψυχή μου ἔθετό με ἅ ρματα αμιναδαβ
ἐπίστρεφε ἐπίστρεφε ἡ σουλαμῖτις ἐπίστρεφε ἐπίστρεφε καὶ ὀ ψό μεθα ἐν σοί τί
ὄ ψεσθε ἐν τῇ σουλαμίτιδι ἡ ἐρχομένη ὡ ς χοροὶ τῶ ν παρεμβολῶ ν
τί ὡ ραιώ θησαν διαβή ματά σου ἐν ὑ ποδή μασιν θύ γατερ ναδαβ ῥ υθμοὶ μηρῶ ν σου
ὅ μοιοι ὁ ρμίσκοις ἔργῳ χειρῶ ν τεχνίτου
ὀ μφαλό ς σου κρατὴ ρ τορευτὸ ς μὴ ὑ στερού μενος κρᾶ μα κοιλία σου θιμωνιὰ σίτου
πεφραγμένη ἐν κρίνοις
δύ ο μαστοί σου ὡ ς δύ ο νεβροὶ δίδυμοι δορκά δος
τρά χηλό ς σου ὡ ς πύ ργος ἐλεφά ντινος ὀ φθαλμοί σου ὡ ς λίμναι ἐν εσεβων ἐν πύ λαις
θυγατρὸ ς πολλῶ ν μυκτή ρ σου ὡ ς πύ ργος τοῦ λιβά νου σκοπεύ ων πρό σωπον
δαμασκοῦ
κεφαλή σου ἐπὶ σὲ ὡ ς κά ρμηλος καὶ πλό κιον κεφαλῆ ς σου ὡ ς πορφύ ρα βασιλεὺ ς
δεδεμένος ἐν παραδρομαῖς
τί ὡ ραιώ θης καὶ τί ἡ δύ νθης ἀ γά πη ἐν τρυφαῖς σου
τοῦ το μέγεθό ς σου ὡ μοιώ θη τῷ φοίνικι καὶ οἱ μαστοί σου τοῖς βό τρυσιν
847

εἶπα ἀ ναβή σομαι ἐν τῷ φοίνικι κρατή σω τῶ ν ὕ ψεων αὐ τοῦ καὶ ἔσονται δὴ μαστοί
σου ὡ ς βό τρυες τῆ ς ἀ μπέλου καὶ ὀ σμὴ ῥ ινό ς σου ὡ ς μῆ λα
καὶ λά ρυγξ σου ὡ ς οἶνος ὁ ἀ γαθὸ ς πορευό μενος τῷ ἀ δελφιδῷ μου εἰς εὐ θύ θητα
ἱκανού μενος χείλεσίν μου καὶ ὀ δοῦ σιν
ἐγὼ τῷ ἀ δελφιδῷ μου καὶ ἐπ' ἐμὲ ἡ ἐπιστροφὴ αὐ τοῦ
ἐλθέ ἀ δελφιδέ μου ἐξέλθωμεν εἰς ἀ γρό ν αὐ λισθῶ μεν ἐν κώ μαις
ὀ ρθρίσωμεν εἰς ἀ μπελῶ νας ἴδωμεν εἰ ἤ νθησεν ἡ ἄ μπελος ἤ νθησεν ὁ κυπρισμό ς
ἤ νθησαν αἱ ῥ ό αι ἐκεῖ δώ σω τοὺ ς μαστού ς μου σοί
οἱ μανδραγό ραι ἔδωκαν ὀ σμή ν καὶ ἐπὶ θύ ραις ἡ μῶ ν πά ντα ἀ κρό δρυα νέα πρὸ ς
παλαιά ἀ δελφιδέ μου ἐτή ρησά σοι
τίς δῴ η σε ἀ δελφιδό ν μου θηλά ζοντα μαστοὺ ς μητρό ς μου εὑ ροῦ σά σε ἔξω φιλή σω
σε καί γε οὐ κ ἐξουδενώ σουσίν μοι
παραλή μψομαί σε εἰσά ξω σε εἰς οἶκον μητρό ς μου καὶ εἰς ταμίειον τῆ ς συλλαβού σης
με ποτιῶ σε ἀ πὸ οἴνου τοῦ μυρεψικοῦ ἀ πὸ νά ματος ῥ οῶ ν μου
εὐ ώ νυμος αὐ τοῦ ὑ πὸ τὴ ν κεφαλή ν μου καὶ ἡ δεξιὰ αὐ τοῦ περιλή μψεταί με
ὥ ρκισα ὑ μᾶ ς θυγατέρες ιερουσαλημ ἐν ταῖς δυνά μεσιν καὶ ἐν ταῖς ἰσχύ σεσιν τοῦ
ἀ γροῦ τί ἐγείρητε καὶ τί ἐξεγείρητε τὴ ν ἀ γά πην ἕως ἂ ν θελή σῃ
τίς αὕ τη ἡ ἀ ναβαίνουσα λελευκανθισμένη ἐπιστηριζομένη ἐπὶ τὸ ν ἀ δελφιδὸ ν αὐ τῆ ς
ὑ πὸ μῆ λον ἐξή γειρά σε ἐκεῖ ὠ δίνησέν σε ἡ μή τηρ σου ἐκεῖ ὠ δίνησέν σε ἡ τεκοῦ σά
σου
θές με ὡ ς σφραγῖδα ἐπὶ τὴ ν καρδίαν σου ὡ ς σφραγῖδα ἐπὶ τὸ ν βραχίονά σου ὅ τι
κραταιὰ ὡ ς θά νατος ἀ γά πη σκληρὸ ς ὡ ς ᾅ δης ζῆ λος περίπτερα αὐ τῆ ς περίπτερα
πυρό ς φλό γες αὐ τῆ ς
ὕ δωρ πολὺ οὐ δυνή σεται σβέσαι τὴ ν ἀ γά πην καὶ ποταμοὶ οὐ συγκλύ σουσιν αὐ τή ν
ἐὰ ν δῷ ἀ νὴ ρ τὸ ν πά ντα βίον αὐ τοῦ ἐν τῇ ἀ γά πῃ ἐξουδενώ σει ἐξουδενώ σουσιν
αὐ τό ν
ἀ δελφὴ ἡ μῖν μικρὰ καὶ μαστοὺ ς οὐ κ ἔχει τί ποιή σωμεν τῇ ἀ δελφῇ ἡ μῶ ν ἐν ἡ μέρᾳ ᾗ
ἐὰ ν λαληθῇ ἐν αὐ τῇ
εἰ τεῖχό ς ἐστιν οἰκοδομή σωμεν ἐπ' αὐ τὴ ν ἐπά λξεις ἀ ργυρᾶ ς καὶ εἰ θύ ρα ἐστίν
διαγρά ψωμεν ἐπ' αὐ τὴ ν σανίδα κεδρίνην
ἐγὼ τεῖχος καὶ μαστοί μου ὡ ς πύ ργοι ἐγὼ ἤ μην ἐν ὀ φθαλμοῖς αὐ τοῦ ὡ ς εὑ ρίσκουσα
εἰρή νην
ἀ μπελὼ ν ἐγενή θη τῷ σαλωμων ἐν βεελαμων ἔδωκεν τὸ ν ἀ μπελῶ να αὐ τοῦ τοῖς
τηροῦ σιν ἀ νὴ ρ οἴσει ἐν καρπῷ αὐ τοῦ χιλίους ἀ ργυρίου
ἀ μπελώ ν μου ἐμὸ ς ἐνώ πιό ν μου οἱ χίλιοι σοί σαλωμων καὶ οἱ διακό σιοι τοῖς τηροῦ σι
τὸ ν καρπὸ ν αὐ τοῦ
ὁ καθή μενος ἐν κή ποις ἑταῖροι προσέχοντες τῇ φωνῇ σου ἀ κού τισό ν με
φύ γε ἀ δελφιδέ μου καὶ ὁ μοιώ θητι τῇ δορκά δι ἢ τῷ νεβρῷ τῶ ν ἐλά φων ἐπὶ ὄ ρη
ἀ ρωμά των
ὅ ρασις ἣ ν εἶδεν ησαιας υἱὸ ς αμως ἣ ν εἶδεν κατὰ τῆ ς ιουδαίας καὶ κατὰ ιερουσαλημ
ἐν βασιλείᾳ οζιου καὶ ιωαθαμ καὶ αχαζ καὶ εζεκιου οἳ ἐβασίλευσαν τῆ ς ιουδαίας
848

ἄ κουε οὐ ρανέ καὶ ἐνωτίζου γῆ ὅ τι κύ ριος ἐλά λησεν υἱοὺ ς ἐγέννησα καὶ ὕ ψωσα
αὐ τοὶ δέ με ἠ θέτησαν
ἔγνω βοῦ ς τὸ ν κτησά μενον καὶ ὄ νος τὴ ν φά τνην τοῦ κυρίου αὐ τοῦ ισραηλ δέ με οὐ κ
ἔγνω καὶ ὁ λαό ς με οὐ συνῆ κεν
οὐ αὶ ἔθνος ἁ μαρτωλό ν λαὸ ς πλή ρης ἁ μαρτιῶ ν σπέρμα πονηρό ν υἱοὶ ἄ νομοι
ἐγκατελίπατε τὸ ν κύ ριον καὶ παρωργίσατε τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ
τί ἔτι πληγῆ τε προστιθέντες ἀ νομίαν πᾶ σα κεφαλὴ εἰς πό νον καὶ πᾶ σα καρδία εἰς
λύ πην
ἀ πὸ ποδῶ ν ἕως κεφαλῆ ς οὔ τε τραῦ μα οὔ τε μώ λωψ οὔ τε πληγὴ φλεγμαίνουσα οὐ κ
ἔστιν μά λαγμα ἐπιθεῖναι οὔ τε ἔλαιον οὔ τε καταδέσμους
ἡ γῆ ὑ μῶ ν ἔρημος αἱ πό λεις ὑ μῶ ν πυρίκαυστοι τὴ ν χώ ραν ὑ μῶ ν ἐνώ πιον ὑ μῶ ν
ἀ λλό τριοι κατεσθίουσιν αὐ τή ν καὶ ἠ ρή μωται κατεστραμμένη ὑ πὸ λαῶ ν ἀ λλοτρίων
ἐγκαταλειφθή σεται ἡ θυγά τηρ σιων ὡ ς σκηνὴ ἐν ἀ μπελῶ νι καὶ ὡ ς ὀ πωροφυλά κιον
ἐν σικυηρά τῳ ὡ ς πό λις πολιορκουμένη
καὶ εἰ μὴ κύ ριος σαβαωθ ἐγκατέλιπεν ἡ μῖν σπέρμα ὡ ς σοδομα ἂ ν ἐγενή θημεν καὶ ὡ ς
γομορρα ἂ ν ὡ μοιώ θημεν
ἀ κού σατε λό γον κυρίου ἄ ρχοντες σοδομων προσέχετε νό μον θεοῦ λαὸ ς γομορρας
τί μοι πλῆ θος τῶ ν θυσιῶ ν ὑ μῶ ν λέγει κύ ριος πλή ρης εἰμὶ ὁ λοκαυτωμά των κριῶ ν
καὶ στέαρ ἀ ρνῶ ν καὶ αἷμα ταύ ρων καὶ τρά γων οὐ βού λομαι
οὐ δ' ἐὰ ν ἔρχησθε ὀ φθῆ ναί μοι τίς γὰ ρ ἐξεζή τησεν ταῦ τα ἐκ τῶ ν χειρῶ ν ὑ μῶ ν πατεῖν
τὴ ν αὐ λή ν μου
οὐ προσθή σεσθε ἐὰ ν φέρητε σεμίδαλιν μά ταιον θυμίαμα βδέλυγμά μοί ἐστιν τὰ ς
νουμηνίας ὑ μῶ ν καὶ τὰ σά ββατα καὶ ἡ μέραν μεγά λην οὐ κ ἀ νέχομαι νηστείαν καὶ
ἀ ργίαν
καὶ τὰ ς νουμηνίας ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς ἑορτὰ ς ὑ μῶ ν μισεῖ ἡ ψυχή μου ἐγενή θητέ μοι εἰς
πλησμονή ν οὐ κέτι ἀ νή σω τὰ ς ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν
ὅ ταν τὰ ς χεῖρας ἐκτείνητε πρό ς με ἀ ποστρέψω τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου ἀ φ' ὑ μῶ ν καὶ
ἐὰ ν πληθύ νητε τὴ ν δέησιν οὐ κ εἰσακού σομαι ὑ μῶ ν αἱ γὰ ρ χεῖρες ὑ μῶ ν αἵματος
πλή ρεις
λού σασθε καθαροὶ γένεσθε ἀ φέλετε τὰ ς πονηρίας ἀ πὸ τῶ ν ψυχῶ ν ὑ μῶ ν ἀ πέναντι
τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν μου παύ σασθε ἀ πὸ τῶ ν πονηριῶ ν ὑ μῶ ν
μά θετε καλὸ ν ποιεῖν ἐκζητή σατε κρίσιν ῥ ύ σασθε ἀ δικού μενον κρίνατε ὀ ρφανῷ καὶ
δικαιώ σατε χή ραν
καὶ δεῦ τε καὶ διελεγχθῶ μεν λέγει κύ ριος καὶ ἐὰ ν ὦ σιν αἱ ἁ μαρτίαι ὑ μῶ ν ὡ ς
φοινικοῦ ν ὡ ς χιό να λευκανῶ ἐὰ ν δὲ ὦ σιν ὡ ς κό κκινον ὡ ς ἔριον λευκανῶ
καὶ ἐὰ ν θέλητε καὶ εἰσακού σητέ μου τὰ ἀ γαθὰ τῆ ς γῆ ς φά γεσθε
ἐὰ ν δὲ μὴ θέλητε μηδὲ εἰσακού σητέ μου μά χαιρα ὑ μᾶ ς κατέδεται τὸ γὰ ρ στό μα
κυρίου ἐλά λησεν ταῦ τα
πῶ ς ἐγένετο πό ρνη πό λις πιστὴ σιων πλή ρης κρίσεως ἐν ᾗ δικαιοσύ νη ἐκοιμή θη ἐν
αὐ τῇ νῦ ν δὲ φονευταί
τὸ ἀ ργύ ριον ὑ μῶ ν ἀ δό κιμον οἱ κά πηλοί σου μίσγουσι τὸ ν οἶνον ὕ δατι
849

οἱ ἄ ρχοντές σου ἀ πειθοῦ σιν κοινωνοὶ κλεπτῶ ν ἀ γαπῶ ντες δῶ ρα διώ κοντες
ἀ νταπό δομα ὀ ρφανοῖς οὐ κρίνοντες καὶ κρίσιν χηρῶ ν οὐ προσέχοντες
διὰ τοῦ το τά δε λέγει ὁ δεσπό της κύ ριος σαβαωθ οὐ αὶ οἱ ἰσχύ οντες ισραηλ οὐ
παύ σεται γά ρ μου ὁ θυμὸ ς ἐν τοῖς ὑ πεναντίοις καὶ κρίσιν ἐκ τῶ ν ἐχθρῶ ν μου
ποιή σω
καὶ ἐπά ξω τὴ ν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ πυρώ σω σε εἰς καθαρό ν τοὺ ς δὲ ἀ πειθοῦ ντας
ἀ πολέσω καὶ ἀ φελῶ πά ντας ἀ νό μους ἀ πὸ σοῦ καὶ πά ντας ὑ περηφά νους
ταπεινώ σω
καὶ ἐπιστή σω τοὺ ς κριτά ς σου ὡ ς τὸ πρό τερον καὶ τοὺ ς συμβού λους σου ὡ ς τὸ ἀ π'
ἀ ρχῆ ς καὶ μετὰ ταῦ τα κληθή σῃ πό λις δικαιοσύ νης μητρό πολις πιστὴ σιων
μετὰ γὰ ρ κρίματος σωθή σεται ἡ αἰχμαλωσία αὐ τῆ ς καὶ μετὰ ἐλεημοσύ νης
καὶ συντριβή σονται οἱ ἄ νομοι καὶ οἱ ἁ μαρτωλοὶ ἅ μα καὶ οἱ ἐγκαταλείποντες τὸ ν
κύ ριον συντελεσθή σονται
διό τι αἰσχυνθή σονται ἐπὶ τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῶ ν ἃ αὐ τοὶ ἠ βού λοντο καὶ
ἐπῃσχύ νθησαν ἐπὶ τοῖς κή ποις αὐ τῶ ν ἃ ἐπεθύ μησαν
ἔσονται γὰ ρ ὡ ς τερέβινθος ἀ ποβεβληκυῖα τὰ φύ λλα καὶ ὡ ς παρά δεισος ὕ δωρ μὴ
ἔχων
καὶ ἔσται ἡ ἰσχὺ ς αὐ τῶ ν ὡ ς καλά μη στιππύ ου καὶ αἱ ἐργασίαι αὐ τῶ ν ὡ ς σπινθῆ ρες
πυρό ς καὶ κατακαυθή σονται οἱ ἄ νομοι καὶ οἱ ἁ μαρτωλοὶ ἅ μα καὶ οὐ κ ἔσται ὁ
σβέσων
ὁ λό γος ὁ γενό μενος παρὰ κυρίου πρὸ ς ησαιαν υἱὸ ν αμως περὶ τῆ ς ιουδαίας καὶ περὶ
ιερουσαλημ
ὅ τι ἔσται ἐν ταῖς ἐσχά ταις ἡ μέραις ἐμφανὲς τὸ ὄ ρος κυρίου καὶ ὁ οἶκος τοῦ θεοῦ ἐπ'
ἄ κρων τῶ ν ὀ ρέων καὶ ὑ ψωθή σεται ὑ περά νω τῶ ν βουνῶ ν καὶ ἥ ξουσιν ἐπ' αὐ τὸ
πά ντα τὰ ἔθνη
καὶ πορεύ σονται ἔθνη πολλὰ καὶ ἐροῦ σιν δεῦ τε καὶ ἀ ναβῶ μεν εἰς τὸ ὄ ρος κυρίου
καὶ εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ θεοῦ ιακωβ καὶ ἀ ναγγελεῖ ἡ μῖν τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ καὶ
πορευσό μεθα ἐν αὐ τῇ ἐκ γὰ ρ σιων ἐξελεύ σεται νό μος καὶ λό γος κυρίου ἐξ
ιερουσαλημ
καὶ κρινεῖ ἀ νὰ μέσον τῶ ν ἐθνῶ ν καὶ ἐλέγξει λαὸ ν πολύ ν καὶ συγκό ψουσιν τὰ ς
μαχαίρας αὐ τῶ ν εἰς ἄ ροτρα καὶ τὰ ς ζιβύ νας αὐ τῶ ν εἰς δρέπανα καὶ οὐ λή μψεται ἔτι
ἔθνος ἐπ' ἔθνος μά χαιραν καὶ οὐ μὴ μά θωσιν ἔτι πολεμεῖν
καὶ νῦ ν ὁ οἶκος τοῦ ιακωβ δεῦ τε πορευθῶ μεν τῷ φωτὶ κυρίου
ἀ νῆ κεν γὰ ρ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ ὅ τι ἐνεπλή σθη ὡ ς τὸ ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἡ
χώ ρα αὐ τῶ ν κληδονισμῶ ν ὡ ς ἡ τῶ ν ἀ λλοφύ λων καὶ τέκνα πολλὰ ἀ λλό φυλα
ἐγενή θη αὐ τοῖς
ἐνεπλή σθη γὰ ρ ἡ χώ ρα αὐ τῶ ν ἀ ργυρίου καὶ χρυσίου καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμὸ ς τῶ ν
θησαυρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐνεπλή σθη ἡ γῆ ἵππων καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ ριθμὸ ς τῶ ν ἁ ρμά των
αὐ τῶ ν
καὶ ἐνεπλή σθη ἡ γῆ βδελυγμά των τῶ ν ἔργων τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ προσεκύ νησαν
οἷς ἐποίησαν οἱ δά κτυλοι αὐ τῶ ν
καὶ ἔκυψεν ἄ νθρωπος καὶ ἐταπεινώ θη ἀ νή ρ καὶ οὐ μὴ ἀ νή σω αὐ τού ς
850

καὶ νῦ ν εἰσέλθετε εἰς τὰ ς πέτρας καὶ κρύ πτεσθε εἰς τὴ ν γῆ ν ἀ πὸ προσώ που τοῦ
φό βου κυρίου καὶ ἀ πὸ τῆ ς δό ξης τῆ ς ἰσχύ ος αὐ τοῦ ὅ ταν ἀ ναστῇ θραῦ σαι τὴ ν γῆ ν
οἱ γὰ ρ ὀ φθαλμοὶ κυρίου ὑ ψηλοί ὁ δὲ ἄ νθρωπος ταπεινό ς καὶ ταπεινωθή σεται τὸ
ὕ ψος τῶ ν ἀ νθρώ πων καὶ ὑ ψωθή σεται κύ ριος μό νος ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
ἡ μέρα γὰ ρ κυρίου σαβαωθ ἐπὶ πά ντα ὑ βριστὴ ν καὶ ὑ περή φανον καὶ ἐπὶ πά ντα
ὑ ψηλὸ ν καὶ μετέωρον καὶ ταπεινωθή σονται
καὶ ἐπὶ πᾶ σαν κέδρον τοῦ λιβά νου τῶ ν ὑ ψηλῶ ν καὶ μετεώ ρων καὶ ἐπὶ πᾶ ν δένδρον
βαλά νου βασαν
καὶ ἐπὶ πᾶ ν ὄ ρος καὶ ἐπὶ πά ντα βουνὸ ν ὑ ψηλὸ ν
καὶ ἐπὶ πά ντα πύ ργον ὑ ψηλὸ ν καὶ ἐπὶ πᾶ ν τεῖχος ὑ ψηλὸ ν
καὶ ἐπὶ πᾶ ν πλοῖον θαλά σσης καὶ ἐπὶ πᾶ σαν θέαν πλοίων κά λλους
καὶ ταπεινωθή σεται πᾶ ς ἄ νθρωπος καὶ πεσεῖται ὕ ψος ἀ νθρώ πων καὶ ὑ ψωθή σεται
κύ ριος μό νος ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
καὶ τὰ χειροποίητα πά ντα κατακρύ ψουσιν
εἰσενέγκαντες εἰς τὰ σπή λαια καὶ εἰς τὰ ς σχισμὰ ς τῶ ν πετρῶ ν καὶ εἰς τὰ ς τρώ γλας
τῆ ς γῆ ς ἀ πὸ προσώ που τοῦ φό βου κυρίου καὶ ἀ πὸ τῆ ς δό ξης τῆ ς ἰσχύ ος αὐ τοῦ ὅ ταν
ἀ ναστῇ θραῦ σαι τὴ ν γῆ ν
τῇ γὰ ρ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐκβαλεῖ ἄ νθρωπος τὰ βδελύ γματα αὐ τοῦ τὰ ἀ ργυρᾶ καὶ τὰ
χρυσᾶ ἃ ἐποίησαν προσκυνεῖν τοῖς ματαίοις καὶ ταῖς νυκτερίσιν
τοῦ εἰσελθεῖν εἰς τὰ ς τρώ γλας τῆ ς στερεᾶ ς πέτρας καὶ εἰς τὰ ς σχισμὰ ς τῶ ν πετρῶ ν
ἀ πὸ προσώ που τοῦ φό βου κυρίου καὶ ἀ πὸ τῆ ς δό ξης τῆ ς ἰσχύ ος αὐ τοῦ ὅ ταν ἀ ναστῇ
θραῦ σαι τὴ ν γῆ ν
ἰδοὺ δὴ ὁ δεσπό της κύ ριος σαβαωθ ἀ φελεῖ ἀ πὸ τῆ ς ιουδαίας καὶ ἀ πὸ ιερουσαλημ
ἰσχύ οντα καὶ ἰσχύ ουσαν ἰσχὺ ν ἄ ρτου καὶ ἰσχὺ ν ὕ δατος
γίγαντα καὶ ἰσχύ οντα καὶ ἄ νθρωπον πολεμιστὴ ν καὶ δικαστὴ ν καὶ προφή την καὶ
στοχαστὴ ν καὶ πρεσβύ τερον
καὶ πεντηκό νταρχον καὶ θαυμαστὸ ν σύ μβουλον καὶ σοφὸ ν ἀ ρχιτέκτονα καὶ
συνετὸ ν ἀ κροατή ν
καὶ ἐπιστή σω νεανίσκους ἄ ρχοντας αὐ τῶ ν καὶ ἐμπαῖκται κυριεύ σουσιν αὐ τῶ ν
καὶ συμπεσεῖται ὁ λαό ς ἄ νθρωπος πρὸ ς ἄ νθρωπον καὶ ἄ νθρωπος πρὸ ς τὸ ν πλησίον
αὐ τοῦ προσκό ψει τὸ παιδίον πρὸ ς τὸ ν πρεσβύ την ὁ ἄ τιμος πρὸ ς τὸ ν ἔντιμον
ὅ τι ἐπιλή μψεται ἄ νθρωπος τοῦ ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ ἢ τοῦ οἰκείου τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ
λέγων ἱμά τιον ἔχεις ἀ ρχηγὸ ς ἡ μῶ ν γενοῦ καὶ τὸ βρῶ μα τὸ ἐμὸ ν ὑ πὸ σὲ ἔστω
καὶ ἀ ποκριθεὶς ἐρεῖ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ οὐ κ ἔσομαί σου ἀ ρχηγό ς οὐ γὰ ρ ἔστιν ἐν τῷ
οἴκῳ μου ἄ ρτος οὐ δὲ ἱμά τιον οὐ κ ἔσομαι ἀ ρχηγὸ ς τοῦ λαοῦ τού του
ὅ τι ἀ νεῖται ιερουσαλημ καὶ ἡ ιουδαία συμπέπτωκεν καὶ αἱ γλῶ σσαι αὐ τῶ ν μετὰ
ἀ νομίας τὰ πρὸ ς κύ ριον ἀ πειθοῦ ντες διό τι νῦ ν ἐταπεινώ θη ἡ δό ξα αὐ τῶ ν
καὶ ἡ αἰσχύ νη τοῦ προσώ που αὐ τῶ ν ἀ ντέστη αὐ τοῖς τὴ ν δὲ ἁ μαρτίαν αὐ τῶ ν ὡ ς
σοδομων ἀ νή γγειλαν καὶ ἐνεφά νισαν οὐ αὶ τῇ ψυχῇ αὐ τῶ ν διό τι βεβού λευνται
βουλὴ ν πονηρὰ ν καθ' ἑαυτῶ ν
εἰπό ντες δή σωμεν τὸ ν δίκαιον ὅ τι δύ σχρηστος ἡ μῖν ἐστιν τοίνυν τὰ γενή ματα τῶ ν
ἔργων αὐ τῶ ν φά γονται
851

οὐ αὶ τῷ ἀ νό μῳ πονηρὰ κατὰ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ συμβή σεται αὐ τῷ

λαό ς μου οἱ πρά κτορες ὑ μῶ ν καλαμῶ νται ὑ μᾶ ς καὶ οἱ ἀ παιτοῦ ντες κυριεύ ουσιν
ὑ μῶ ν λαό ς μου οἱ μακαρίζοντες ὑ μᾶ ς πλανῶ σιν ὑ μᾶ ς καὶ τὸ ν τρίβον τῶ ν ποδῶ ν
ὑ μῶ ν ταρά σσουσιν
ἀ λλὰ νῦ ν καταστή σεται εἰς κρίσιν κύ ριος καὶ στή σει εἰς κρίσιν τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
αὐ τὸ ς κύ ριος εἰς κρίσιν ἥ ξει μετὰ τῶ ν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ μετὰ τῶ ν
ἀ ρχό ντων αὐ τοῦ ὑ μεῖς δὲ τί ἐνεπυρίσατε τὸ ν ἀ μπελῶ νά μου καὶ ἡ ἁ ρπαγὴ τοῦ
πτωχοῦ ἐν τοῖς οἴκοις ὑ μῶ ν
τί ὑ μεῖς ἀ δικεῖτε τὸ ν λαό ν μου καὶ τὸ πρό σωπον τῶ ν πτωχῶ ν καταισχύ νετε
τά δε λέγει κύ ριος ἀ νθ' ὧ ν ὑ ψώ θησαν αἱ θυγατέρες σιων καὶ ἐπορεύ θησαν ὑ ψηλῷ
τραχή λῳ καὶ ἐν νεύ μασιν ὀ φθαλμῶ ν καὶ τῇ πορείᾳ τῶ ν ποδῶ ν ἅ μα σύ ρουσαι τοὺ ς
χιτῶ νας καὶ τοῖς ποσὶν ἅ μα παίζουσαι
καὶ ταπεινώ σει ὁ θεὸ ς ἀ ρχού σας θυγατέρας σιων καὶ κύ ριος ἀ ποκαλύ ψει τὸ σχῆ μα
αὐ τῶ ν
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἀ φελεῖ κύ ριος τὴ ν δό ξαν τοῦ ἱματισμοῦ αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς
κό σμους αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἐμπλό κια καὶ τοὺ ς κοσύ μβους καὶ τοὺ ς μηνίσκους
καὶ τὸ κά θεμα καὶ τὸ ν κό σμον τοῦ προσώ που αὐ τῶ ν
καὶ τὴ ν σύ νθεσιν τοῦ κό σμου τῆ ς δό ξης καὶ τοὺ ς χλιδῶ νας καὶ τὰ ψέλια καὶ τὸ
ἐμπλό κιον καὶ τὰ περιδέξια καὶ τοὺ ς δακτυλίους καὶ τὰ ἐνώ τια
καὶ τὰ περιπό ρφυρα καὶ τὰ μεσοπό ρφυρα
καὶ τὰ ἐπιβλή ματα τὰ κατὰ τὴ ν οἰκίαν καὶ τὰ διαφανῆ λακωνικὰ
καὶ τὰ βύ σσινα καὶ τὰ ὑ ακίνθινα καὶ τὰ κό κκινα καὶ τὴ ν βύ σσον σὺ ν χρυσίῳ καὶ
ὑ ακίνθῳ συγκαθυφασμένα καὶ θέριστρα κατά κλιτα
καὶ ἔσται ἀ ντὶ ὀ σμῆ ς ἡ δείας κονιορτό ς καὶ ἀ ντὶ ζώ νης σχοινίῳ ζώ σῃ καὶ ἀ ντὶ τοῦ
κό σμου τῆ ς κεφαλῆ ς τοῦ χρυσίου φαλά κρωμα ἕξεις διὰ τὰ ἔργα σου καὶ ἀ ντὶ τοῦ
χιτῶ νος τοῦ μεσοπορφύ ρου περιζώ σῃ σά κκον
καὶ ὁ υἱό ς σου ὁ κά λλιστος ὃ ν ἀ γαπᾷ ς μαχαίρᾳ πεσεῖται καὶ οἱ ἰσχύ οντες ὑ μῶ ν
μαχαίρᾳ πεσοῦ νται
καὶ ταπεινωθή σονται καὶ πενθή σουσιν αἱ θῆ και τοῦ κό σμου ὑ μῶ ν καὶ
καταλειφθή σῃ μό νη καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν ἐδαφισθή σῃ
καὶ ἐπιλή μψονται ἑπτὰ γυναῖκες ἀ νθρώ που ἑνὸ ς λέγουσαι τὸ ν ἄ ρτον ἡ μῶ ν
φαγό μεθα καὶ τὰ ἱμά τια ἡ μῶ ν περιβαλού μεθα πλὴ ν τὸ ὄ νομα τὸ σὸ ν κεκλή σθω ἐφ'
ἡ μᾶ ς ἄ φελε τὸ ν ὀ νειδισμὸ ν ἡ μῶ ν
τῇ δὲ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐπιλά μψει ὁ θεὸ ς ἐν βουλῇ μετὰ δό ξης ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τοῦ ὑ ψῶ σαι
καὶ δοξά σαι τὸ καταλειφθὲν τοῦ ισραηλ
καὶ ἔσται τὸ ὑ πολειφθὲν ἐν σιων καὶ τὸ καταλειφθὲν ἐν ιερουσαλημ ἅ γιοι
κληθή σονται πά ντες οἱ γραφέντες εἰς ζωὴ ν ἐν ιερουσαλημ
ὅ τι ἐκπλυνεῖ κύ ριος τὸ ν ῥ ύ πον τῶ ν υἱῶ ν καὶ τῶ ν θυγατέρων σιων καὶ τὸ αἷμα
ἐκκαθαριεῖ ἐκ μέσου αὐ τῶ ν ἐν πνεύ ματι κρίσεως καὶ πνεύ ματι καύ σεως
καὶ ἥ ξει καὶ ἔσται πᾶ ς τό πος τοῦ ὄ ρους σιων καὶ πά ντα τὰ περικύ κλῳ αὐ τῆ ς σκιά σει
νεφέλη ἡ μέρας καὶ ὡ ς καπνοῦ καὶ ὡ ς φωτὸ ς πυρὸ ς καιομένου νυκτό ς πά σῃ τῇ δό ξῃ
σκεπασθή σεται
852

καὶ ἔσται εἰς σκιὰ ν ἀ πὸ καύ ματος καὶ ἐν σκέπῃ καὶ ἐν ἀ ποκρύ φῳ ἀ πὸ σκληρό τητος
καὶ ὑ ετοῦ
ᾄ σω δὴ τῷ ἠ γαπημένῳ ἆ |σμα τοῦ ἀ γαπητοῦ τῷ ἀ μπελῶ νί μου ἀ μπελὼ ν ἐγενή θη τῷ
ἠ γαπημένῳ ἐν κέρατι ἐν τό πῳ πίονι
καὶ φραγμὸ ν περιέθηκα καὶ ἐχαρά κωσα καὶ ἐφύ τευσα ἄ μπελον σωρηχ καὶ
ᾠ κοδό μησα πύ ργον ἐν μέσῳ αὐ τοῦ καὶ προλή νιον ὤ ρυξα ἐν αὐ τῷ καὶ ἔμεινα τοῦ
ποιῆ σαι σταφυλή ν ἐποίησεν δὲ ἀ κά νθας
καὶ νῦ ν ἄ νθρωπος τοῦ ιουδα καὶ οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν ιερουσαλημ κρίνατε ἐν ἐμοὶ καὶ
ἀ νὰ μέσον τοῦ ἀ μπελῶ νό ς μου
τί ποιή σω ἔτι τῷ ἀ μπελῶ νί μου καὶ οὐ κ ἐποίησα αὐ τῷ διό τι ἔμεινα τοῦ ποιῆ σαι
σταφυλή ν ἐποίησεν δὲ ἀ κά νθας
νῦ ν δὲ ἀ ναγγελῶ ὑ μῖν τί ποιή σω τῷ ἀ μπελῶ νί μου ἀ φελῶ τὸ ν φραγμὸ ν αὐ τοῦ καὶ
ἔσται εἰς διαρπαγή ν καὶ καθελῶ τὸ ν τοῖχον αὐ τοῦ καὶ ἔσται εἰς καταπά τημα
καὶ ἀ νή σω τὸ ν ἀ μπελῶ νά μου καὶ οὐ μὴ τμηθῇ οὐ δὲ μὴ σκαφῇ καὶ ἀ ναβή σεται εἰς
αὐ τὸ ν ὡ ς εἰς χέρσον ἄ κανθα καὶ ταῖς νεφέλαις ἐντελοῦ μαι τοῦ μὴ βρέξαι εἰς αὐ τὸ ν
ὑ ετό ν
ὁ γὰ ρ ἀ μπελὼ ν κυρίου σαβαωθ οἶκος τοῦ ισραηλ ἐστίν καὶ ἄ νθρωπος τοῦ ιουδα
νεό φυτον ἠ γαπημένον ἔμεινα τοῦ ποιῆ σαι κρίσιν ἐποίησεν δὲ ἀ νομίαν καὶ οὐ
δικαιοσύ νην ἀ λλὰ κραυγή ν
οὐ αὶ οἱ συνά πτοντες οἰκίαν πρὸ ς οἰκίαν καὶ ἀ γρὸ ν πρὸ ς ἀ γρὸ ν ἐγγίζοντες ἵνα τοῦ
πλησίον ἀ φέλωνταί τι μὴ οἰκή σετε μό νοι ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἠ κού σθη γὰ ρ εἰς τὰ ὦ τα κυρίου σαβαωθ ταῦ τα ἐὰ ν γὰ ρ γένωνται οἰκίαι πολλαί εἰς
ἔρημον ἔσονται μεγά λαι καὶ καλαί καὶ οὐ κ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν αὐ ταῖς
οὗ γὰ ρ ἐργῶ νται δέκα ζεύ γη βοῶ ν ποιή σει κερά μιον ἕν καὶ ὁ σπείρων ἀ ρτά βας ἓξ
ποιή σει μέτρα τρία
οὐ αὶ οἱ ἐγειρό μενοι τὸ πρωὶ καὶ τὸ σικερα διώ κοντες οἱ μένοντες τὸ ὀ ψέ ὁ γὰ ρ οἶνος
αὐ τοὺ ς συγκαύ σει
μετὰ γὰ ρ κιθά ρας καὶ ψαλτηρίου καὶ τυμπά νων καὶ αὐ λῶ ν τὸ ν οἶνον πίνουσιν τὰ δὲ
ἔργα κυρίου οὐ κ ἐμβλέπουσιν καὶ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τοῦ οὐ κατανοοῦ σιν
τοίνυν αἰχμά λωτος ὁ λαό ς μου ἐγενή θη διὰ τὸ μὴ εἰδέναι αὐ τοὺ ς τὸ ν κύ ριον καὶ
πλῆ θος ἐγενή θη νεκρῶ ν διὰ λιμὸ ν καὶ δίψαν ὕ δατος
καὶ ἐπλά τυνεν ὁ ᾅ δης τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ καὶ διή νοιξεν τὸ στό μα αὐ τοῦ τοῦ μὴ
διαλιπεῖν καὶ καταβή σονται οἱ ἔνδοξοι καὶ οἱ μεγά λοι καὶ οἱ πλού σιοι καὶ οἱ λοιμοὶ
αὐ τῆ ς
καὶ ταπεινωθή σεται ἄ νθρωπος καὶ ἀ τιμασθή σεται ἀ νή ρ καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ οἱ
μετέωροι ταπεινωθή σονται
καὶ ὑ ψωθή σεται κύ ριος σαβαωθ ἐν κρίματι καὶ ὁ θεὸ ς ὁ ἅ γιος δοξασθή σεται ἐν
δικαιοσύ νῃ
καὶ βοσκηθή σονται οἱ διηρπασμένοι ὡ ς ταῦ ροι καὶ τὰ ς ἐρή μους τῶ ν ἀ πειλημμένων
ἄ ρνες φά γονται
οὐ αὶ οἱ ἐπισπώ μενοι τὰ ς ἁ μαρτίας ὡ ς σχοινίῳ μακρῷ καὶ ὡ ς ζυγοῦ ἱμά ντι δαμά λεως
τὰ ς ἀ νομίας
853

οἱ λέγοντες τὸ τά χος ἐγγισά τω ἃ ποιή σει ἵνα ἴδωμεν καὶ ἐλθά τω ἡ βουλὴ τοῦ ἁ γίου
ισραηλ ἵνα γνῶ μεν
οὐ αὶ οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸ ν καλὸ ν καὶ τὸ καλὸ ν πονηρό ν οἱ τιθέντες τὸ σκό τος
φῶ ς καὶ τὸ φῶ ς σκό τος οἱ τιθέντες τὸ πικρὸ ν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρό ν
οὐ αὶ οἱ συνετοὶ ἐν ἑαυτοῖς καὶ ἐνώ πιον ἑαυτῶ ν ἐπιστή μονες
οὐ αὶ οἱ ἰσχύ οντες ὑ μῶ ν οἱ τὸ ν οἶνον πίνοντες καὶ οἱ δυνά σται οἱ κεραννύ ντες τὸ
σικερα
οἱ δικαιοῦ ντες τὸ ν ἀ σεβῆ ἕνεκεν δώ ρων καὶ τὸ δίκαιον τοῦ δικαίου αἴροντες
διὰ τοῦ το ὃ ν τρό πον καυθή σεται καλά μη ὑ πὸ ἄ νθρακος πυρὸ ς καὶ συγκαυθή σεται
ὑ πὸ φλογὸ ς ἀ νειμένης ἡ ῥ ίζα αὐ τῶ ν ὡ ς χνοῦ ς ἔσται καὶ τὸ ἄ νθος αὐ τῶ ν ὡ ς
κονιορτὸ ς ἀ ναβή σεται οὐ γὰ ρ ἠ θέλησαν τὸ ν νό μον κυρίου σαβαωθ ἀ λλὰ τὸ λό γιον
τοῦ ἁ γίου ισραηλ παρώ ξυναν
καὶ ἐθυμώ θη ὀ ργῇ κύ ριος σαβαωθ ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐπέβαλεν τὴ ν χεῖρα
αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἐπά ταξεν αὐ τού ς καὶ παρωξύ νθη τὰ ὄ ρη καὶ ἐγενή θη τὰ
θνησιμαῖα αὐ τῶ ν ὡ ς κοπρία ἐν μέσῳ ὁ δοῦ καὶ ἐν πᾶ σι τού τοις οὐ κ ἀ πεστρά φη ὁ
θυμό ς ἀ λλ' ἔτι ἡ χεὶρ ὑ ψηλή
τοιγαροῦ ν ἀ ρεῖ σύ σσημον ἐν τοῖς ἔθνεσιν τοῖς μακρὰ ν καὶ συριεῖ αὐ τοῖς ἀ π' ἄ κρου
τῆ ς γῆ ς καὶ ἰδοὺ ταχὺ κού φως ἔρχονται
οὐ πεινά σουσιν οὐ δὲ κοπιά σουσιν οὐ δὲ νυστά ξουσιν οὐ δὲ κοιμηθή σονται οὐ δὲ
λύ σουσιν τὰ ς ζώ νας αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῆ ς ὀ σφύ ος αὐ τῶ ν οὐ δὲ μὴ ῥ αγῶ σιν οἱ ἱμά ντες τῶ ν
ὑ ποδημά των αὐ τῶ ν
ὧ ν τὰ βέλη ὀ ξεῖά ἐστιν καὶ τὰ τό ξα αὐ τῶ ν ἐντεταμένα οἱ πό δες τῶ ν ἵππων αὐ τῶ ν
ὡ ς στερεὰ πέτρα ἐλογίσθησαν οἱ τροχοὶ τῶ ν ἁ ρμά των αὐ τῶ ν ὡ ς καταιγίς
ὁ ρμῶ σιν ὡ ς λέοντες καὶ παρέστηκαν ὡ ς σκύ μνος λέοντος καὶ ἐπιλή μψεται καὶ
βοή σει ὡ ς θηρίου καὶ ἐκβαλεῖ καὶ οὐ κ ἔσται ὁ ῥ υό μενος αὐ τού ς
καὶ βοή σει δι' αὐ τοὺ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὡ ς φωνὴ θαλά σσης κυμαινού σης καὶ
ἐμβλέψονται εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ ἰδοὺ σκό τος σκληρὸ ν ἐν τῇ ἀ πορίᾳ αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο τοῦ ἐνιαυτοῦ οὗ ἀ πέθανεν οζιας ὁ βασιλεύ ς εἶδον τὸ ν κύ ριον καθή μενον
ἐπὶ θρό νου ὑ ψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου καὶ πλή ρης ὁ οἶκος τῆ ς δό ξης αὐ τοῦ
καὶ σεραφιν εἱστή κεισαν κύ κλῳ αὐ τοῦ ἓξ πτέρυγες τῷ ἑνὶ καὶ ἓξ πτέρυγες τῷ ἑνί
καὶ ταῖς μὲν δυσὶν κατεκά λυπτον τὸ πρό σωπον καὶ ταῖς δυσὶν κατεκά λυπτον τοὺ ς
πό δας καὶ ταῖς δυσὶν ἐπέταντο
καὶ ἐκέκραγον ἕτερος πρὸ ς τὸ ν ἕτερον καὶ ἔλεγον ἅ γιος ἅ γιος ἅ γιος κύ ριος σαβαωθ
πλή ρης πᾶ σα ἡ γῆ τῆ ς δό ξης αὐ τοῦ
καὶ ἐπή ρθη τὸ ὑ πέρθυρον ἀ πὸ τῆ ς φωνῆ ς ἧ ς ἐκέκραγον καὶ ὁ οἶκος ἐπλή σθη
καπνοῦ
καὶ εἶπα ὦ τά λας ἐγώ ὅ τι κατανένυγμαι ὅ τι ἄ νθρωπος ὢ ν καὶ ἀ κά θαρτα χείλη ἔχων
ἐν μέσῳ λαοῦ ἀ κά θαρτα χείλη ἔχοντος ἐγὼ οἰκῶ καὶ τὸ ν βασιλέα κύ ριον σαβαωθ
εἶδον τοῖς ὀ φθαλμοῖς μου
καὶ ἀ πεστά λη πρό ς με ἓν τῶ ν σεραφιν καὶ ἐν τῇ χειρὶ εἶχεν ἄ νθρακα ὃ ν τῇ λαβίδι
ἔλαβεν ἀ πὸ τοῦ θυσιαστηρίου
854

καὶ ἥ ψατο τοῦ στό ματό ς μου καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἥ ψατο τοῦ το τῶ ν χειλέων σου καὶ
ἀ φελεῖ τὰ ς ἀ νομίας σου καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας σου περικαθαριεῖ
καὶ ἤ κουσα τῆ ς φωνῆ ς κυρίου λέγοντος τίνα ἀ ποστείλω καὶ τίς πορεύ σεται πρὸ ς
τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον καὶ εἶπα ἰδού εἰμι ἐγώ ἀ πό στειλό ν με
καὶ εἶπεν πορεύ θητι καὶ εἰπὸ ν τῷ λαῷ τού τῳ ἀ κοῇ ἀ κού σετε καὶ οὐ μὴ συνῆ τε καὶ
βλέποντες βλέψετε καὶ οὐ μὴ ἴδητε
ἐπαχύ νθη γὰ ρ ἡ καρδία τοῦ λαοῦ τού του καὶ τοῖς ὠ σὶν αὐ τῶ ν βαρέως ἤ κουσαν καὶ
τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν ἐκά μμυσαν μή ποτε ἴδωσιν τοῖς ὀ φθαλμοῖς καὶ τοῖς ὠ σὶν
ἀ κού σωσιν καὶ τῇ καρδίᾳ συνῶ σιν καὶ ἐπιστρέψωσιν καὶ ἰά σομαι αὐ τού ς
καὶ εἶπα ἕως πό τε κύ ριε καὶ εἶπεν ἕως ἂ ν ἐρημωθῶ σιν πό λεις παρὰ τὸ μὴ
κατοικεῖσθαι καὶ οἶκοι παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἀ νθρώ πους καὶ ἡ γῆ καταλειφθή σεται
ἔρημος
καὶ μετὰ ταῦ τα μακρυνεῖ ὁ θεὸ ς τοὺ ς ἀ νθρώ πους καὶ οἱ καταλειφθέντες
πληθυνθή σονται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔτι ἐπ' αὐ τῆ ς ἔστιν τὸ ἐπιδέκατον καὶ πά λιν ἔσται εἰς προνομὴ ν ὡ ς τερέβινθος
καὶ ὡ ς βά λανος ὅ ταν ἐκπέσῃ ἀ πὸ τῆ ς θή κης αὐ τῆ ς
καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡ μέραις αχαζ τοῦ ιωαθαμ τοῦ υἱοῦ οζιου βασιλέως ιουδα ἀ νέβη
ραασσων βασιλεὺ ς αραμ καὶ φακεε υἱὸ ς ρομελιου βασιλεὺ ς ισραηλ ἐπὶ ιερουσαλημ
πολεμῆ σαι αὐ τὴ ν καὶ οὐ κ ἠ δυνή θησαν πολιορκῆ σαι αὐ τή ν
καὶ ἀ νηγγέλη εἰς τὸ ν οἶκον δαυιδ λέγοντες συνεφώ νησεν αραμ πρὸ ς τὸ ν εφραιμ καὶ
ἐξέστη ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ ὃ ν τρό πον ὅ ταν ἐν δρυμῷ ξύ λον
ὑ πὸ πνεύ ματος σαλευθῇ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρὸ ς ησαιαν ἔξελθε εἰς συνά ντησιν αχαζ σὺ καὶ ὁ καταλειφθεὶς
ιασουβ ὁ υἱό ς σου πρὸ ς τὴ ν κολυμβή θραν τῆ ς ἄ νω ὁ δοῦ τοῦ ἀ γροῦ τοῦ γναφέως
καὶ ἐρεῖς αὐ τῷ φύ λαξαι τοῦ ἡ συχά σαι καὶ μὴ φοβοῦ μηδὲ ἡ ψυχή σου ἀ σθενείτω
ἀ πὸ τῶ ν δύ ο ξύ λων τῶ ν δαλῶ ν τῶ ν καπνιζομένων τού των ὅ ταν γὰ ρ ὀ ργὴ τοῦ
θυμοῦ μου γένηται πά λιν ἰά σομαι
καὶ ὁ υἱὸ ς τοῦ αραμ καὶ ὁ υἱὸ ς τοῦ ρομελιου ὅ τι ἐβουλεύ σαντο βουλὴ ν πονηρὰ ν περὶ
σοῦ λέγοντες
ἀ ναβησό μεθα εἰς τὴ ν ιουδαίαν καὶ συλλαλή σαντες αὐ τοῖς ἀ ποστρέψομεν αὐ τοὺ ς
πρὸ ς ἡ μᾶ ς καὶ βασιλεύ σομεν αὐ τῆ ς τὸ ν υἱὸ ν ταβεηλ
τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ οὐ μὴ ἐμμείνῃ ἡ βουλὴ αὕ τη οὐ δὲ ἔσται
ἀ λλ' ἡ κεφαλὴ αραμ δαμασκό ς ἀ λλ' ἔτι ἑξή κοντα καὶ πέντε ἐτῶ ν ἐκλείψει ἡ βασιλεία
εφραιμ ἀ πὸ λαοῦ
καὶ ἡ κεφαλὴ εφραιμ σομορων καὶ ἡ κεφαλὴ σομορων υἱὸ ς τοῦ ρομελιου καὶ ἐὰ ν μὴ
πιστεύ σητε οὐ δὲ μὴ συνῆ τε
καὶ προσέθετο κύ ριος λαλῆ σαι τῷ αχαζ λέγων
αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον παρὰ κυρίου θεοῦ σου εἰς βά θος ἢ εἰς ὕ ψος
καὶ εἶπεν αχαζ οὐ μὴ αἰτή σω οὐ δ' οὐ μὴ πειρά σω κύ ριον
καὶ εἶπεν ἀ κού σατε δή οἶκος δαυιδ μὴ μικρὸ ν ὑ μῖν ἀ γῶ να παρέχειν ἀ νθρώ ποις καὶ
πῶ ς κυρίῳ παρέχετε ἀ γῶ να
855

διὰ τοῦ το δώ σει κύ ριος αὐ τὸ ς ὑ μῖν σημεῖον ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ
τέξεται υἱό ν καὶ καλέσεις τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ εμμανουηλ
βού τυρον καὶ μέλι φά γεται πρὶν ἢ γνῶ ναι αὐ τὸ ν ἢ προελέσθαι πονηρὰ ἐκλέξεται τὸ
ἀ γαθό ν
διό τι πρὶν ἢ γνῶ ναι τὸ παιδίον ἀ γαθὸ ν ἢ κακὸ ν ἀ πειθεῖ πονηρίᾳ τοῦ ἐκλέξασθαι τὸ
ἀ γαθό ν καὶ καταλειφθή σεται ἡ γῆ ἣ ν σὺ φοβῇ ἀ πὸ προσώ που τῶ ν δύ ο βασιλέων
ἀ λλὰ ἐπά ξει ὁ θεὸ ς ἐπὶ σὲ καὶ ἐπὶ τὸ ν λαό ν σου καὶ ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ πατρό ς σου
ἡ μέρας αἳ οὔ πω ἥ κασιν ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἀ φεῖλεν εφραιμ ἀ πὸ ιουδα τὸ ν βασιλέα τῶ ν
ἀ σσυρίων
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ συριεῖ κύ ριος μυίαις ὃ κυριεύ ει μέρους ποταμοῦ
αἰγύ πτου καὶ τῇ μελίσσῃ ἥ ἐστιν ἐν χώ ρᾳ ἀ σσυρίων
καὶ ἐλεύ σονται πά ντες καὶ ἀ ναπαύ σονται ἐν ταῖς φά ραγξι τῆ ς χώ ρας καὶ ἐν ταῖς
τρώ γλαις τῶ ν πετρῶ ν καὶ εἰς τὰ σπή λαια καὶ εἰς πᾶ σαν ῥ αγά δα καὶ ἐν παντὶ ξύ λῳ
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ξυρή σει κύ ριος τῷ ξυρῷ τῷ μεγά λῳ καὶ μεμεθυσμένῳ ὅ ἐστιν
πέραν τοῦ ποταμοῦ βασιλέως ἀ σσυρίων τὴ ν κεφαλὴ ν καὶ τὰ ς τρίχας τῶ ν ποδῶ ν καὶ
τὸ ν πώ γωνα ἀ φελεῖ
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ θρέψει ἄ νθρωπος δά μαλιν βοῶ ν καὶ δύ ο πρό βατα
καὶ ἔσται ἀ πὸ τοῦ πλεῖστον ποιεῖν γά λα βού τυρον καὶ μέλι φά γεται πᾶ ς ὁ
καταλειφθεὶς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ πᾶ ς τό πος οὗ ἐὰ ν ὦ σιν χίλιαι ἄ μπελοι χιλίων σίκλων
εἰς χέρσον ἔσονται καὶ εἰς ἄ κανθαν
μετὰ βέλους καὶ τοξεύ ματος εἰσελεύ σονται ἐκεῖ ὅ τι χέρσος καὶ ἄ κανθα ἔσται πᾶ σα
ἡ γῆ
καὶ πᾶ ν ὄ ρος ἀ ροτριώ μενον ἀ ροτριαθή σεται καὶ οὐ μὴ ἐπέλθῃ ἐκεῖ φό βος ἔσται γὰ ρ
ἀ πὸ τῆ ς χέρσου καὶ ἀ κά νθης εἰς βό σκημα προβά του καὶ εἰς καταπά τημα βοό ς
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με λαβὲ σεαυτῷ τό μον καινοῦ μεγά λου καὶ γρά ψον εἰς αὐ τὸ ν
γραφίδι ἀ νθρώ που τοῦ ὀ ξέως προνομὴ ν ποιῆ σαι σκύ λων πά ρεστιν γά ρ
καὶ μά ρτυρά ς μοι ποίησον πιστοὺ ς ἀ νθρώ πους τὸ ν ουριαν καὶ τὸ ν ζαχαριαν υἱὸ ν
βαραχιου
καὶ προσῆ λθον πρὸ ς τὴ ν προφῆ τιν καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν καὶ ἔτεκεν υἱό ν καὶ εἶπεν
κύ ριό ς μοι κά λεσον τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ταχέως σκύ λευσον ὀ ξέως προνό μευσον
διό τι πρὶν ἢ γνῶ ναι τὸ παιδίον καλεῖν πατέρα ἢ μητέρα λή μψεται δύ ναμιν
δαμασκοῦ καὶ τὰ σκῦ λα σαμαρείας ἔναντι βασιλέως ἀ σσυρίων
καὶ προσέθετο κύ ριος λαλῆ σαί μοι ἔτι
διὰ τὸ μὴ βού λεσθαι τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον τὸ ὕ δωρ τοῦ σιλωαμ τὸ πορευό μενον ἡ συχῇ
ἀ λλὰ βού λεσθαι ἔχειν τὸ ν ραασσων καὶ τὸ ν υἱὸ ν ρομελιου βασιλέα ἐφ' ὑ μῶ ν
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἀ νά γει κύ ριος ἐφ' ὑ μᾶ ς τὸ ὕ δωρ τοῦ ποταμοῦ τὸ ἰσχυρὸ ν καὶ τὸ
πολύ τὸ ν βασιλέα τῶ ν ἀ σσυρίων καὶ τὴ ν δό ξαν αὐ τοῦ καὶ ἀ ναβή σεται ἐπὶ πᾶ σαν
φά ραγγα ὑ μῶ ν καὶ περιπατή σει ἐπὶ πᾶ ν τεῖχος ὑ μῶ ν
καὶ ἀ φελεῖ ἀ πὸ τῆ ς ιουδαίας ἄ νθρωπον ὃ ς δυνή σεται κεφαλὴ ν ἆ ραι ἢ δυνατὸ ν
συντελέσασθαί τι καὶ ἔσται ἡ παρεμβολὴ αὐ τοῦ ὥ στε πληρῶ σαι τὸ πλά τος τῆ ς
χώ ρας σου μεθ' ἡ μῶ ν ὁ θεό ς
856

γνῶ τε ἔθνη καὶ ἡ ττᾶ σθε ἐπακού σατε ἕως ἐσχά του τῆ ς γῆ ς ἰσχυκό τες ἡ ττᾶ σθε ἐὰ ν
γὰ ρ πά λιν ἰσχύ σητε πά λιν ἡ ττηθή σεσθε
καὶ ἣ ν ἂ ν βουλεύ σησθε βουλή ν διασκεδά σει κύ ριος καὶ λό γον ὃ ν ἐὰ ν λαλή σητε οὐ
μὴ ἐμμείνῃ ὑ μῖν ὅ τι μεθ' ἡ μῶ ν κύ ριος ὁ θεό ς
οὕ τως λέγει κύ ριος τῇ ἰσχυρᾷ χειρὶ ἀ πειθοῦ σιν τῇ πορείᾳ τῆ ς ὁ δοῦ τοῦ λαοῦ τού του
λέγοντες
μή ποτε εἴπητε σκληρό ν πᾶ ν γά ρ ὃ ἐὰ ν εἴπῃ ὁ λαὸ ς οὗ τος σκληρό ν ἐστιν τὸ ν δὲ
φό βον αὐ τοῦ οὐ μὴ φοβηθῆ τε οὐ δὲ μὴ ταραχθῆ τε
κύ ριον αὐ τὸ ν ἁ γιά σατε καὶ αὐ τὸ ς ἔσται σου φό βος
καὶ ἐὰ ν ἐπ' αὐ τῷ πεποιθὼ ς ᾖ ς ἔσται σοι εἰς ἁ γίασμα καὶ οὐ χ ὡ ς λίθου προσκό μματι
συναντή σεσθε αὐ τῷ οὐ δὲ ὡ ς πέτρας πτώ ματι ὁ δὲ οἶκος ιακωβ ἐν παγίδι καὶ ἐν
κοιλά σματι ἐγκαθή μενοι ἐν ιερουσαλημ
διὰ τοῦ το ἀ δυνατή σουσιν ἐν αὐ τοῖς πολλοὶ καὶ πεσοῦ νται καὶ συντριβή σονται καὶ
ἐγγιοῦ σιν καὶ ἁ λώ σονται ἄ νθρωποι ἐν ἀ σφαλείᾳ ὄ ντες
τό τε φανεροὶ ἔσονται οἱ σφραγιζό μενοι τὸ ν νό μον τοῦ μὴ μαθεῖν
καὶ ἐρεῖ μενῶ τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ἀ ποστρέψαντα τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ οἴκου
ιακωβ καὶ πεποιθὼ ς ἔσομαι ἐπ' αὐ τῷ
ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ θεό ς καὶ ἔσται εἰς σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ
οἴκῳ ισραηλ παρὰ κυρίου σαβαωθ ὃ ς κατοικεῖ ἐν τῷ ὄ ρει σιων
καὶ ἐὰ ν εἴπωσιν πρὸ ς ὑ μᾶ ς ζητή σατε τοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς φωνοῦ ντας καὶ τοὺ ς
ἐγγαστριμύ θους τοὺ ς κενολογοῦ ντας οἳ ἐκ τῆ ς κοιλίας φωνοῦ σιν οὐ κ ἔθνος πρὸ ς
θεὸ ν αὐ τοῦ τί ἐκζητοῦ σιν περὶ τῶ ν ζώ ντων τοὺ ς νεκρού ς
νό μον γὰ ρ εἰς βοή θειαν ἔδωκεν ἵνα εἴπωσιν οὐ χ ὡ ς τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το περὶ οὗ οὐ κ ἔστιν
δῶ ρα δοῦ ναι περὶ αὐ τοῦ
καὶ ἥ ξει ἐφ' ὑ μᾶ ς σκληρὰ λιμό ς καὶ ἔσται ὡ ς ἂ ν πεινά σητε λυπηθή σεσθε καὶ κακῶ ς
ἐρεῖτε τὸ ν ἄ ρχοντα καὶ τὰ παταχρα καὶ ἀ ναβλέψονται εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν ἄ νω
καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν κά τω ἐμβλέψονται καὶ ἰδοὺ θλῖψις καὶ στενοχωρία καὶ σκό τος
ἀ πορία στενὴ καὶ σκό τος ὥ στε μὴ βλέπειν
καὶ οὐ κ ἀ πορηθή σεται ὁ ἐν στενοχωρίᾳ ὢ ν ἕως καιροῦ τοῦ το πρῶ τον ποίει ταχὺ
ποίει χώ ρα ζαβουλων ἡ γῆ νεφθαλιμ ὁ δὸ ν θαλά σσης καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴ ν παραλίαν
κατοικοῦ ντες καὶ πέραν τοῦ ιορδά νου γαλιλαία τῶ ν ἐθνῶ ν τὰ μέρη τῆ ς ιουδαίας
ὁ λαὸ ς ὁ πορευό μενος ἐν σκό τει ἴδετε φῶ ς μέγα οἱ κατοικοῦ ντες ἐν χώ ρᾳ καὶ σκιᾷ
θανά του φῶ ς λά μψει ἐφ' ὑ μᾶ ς
τὸ πλεῖστον τοῦ λαοῦ ὃ κατή γαγες ἐν εὐ φροσύ νῃ σου καὶ εὐ φρανθή σονται ἐνώ πιό ν
σου ὡ ς οἱ εὐ φραινό μενοι ἐν ἀ μή τῳ καὶ ὃ ν τρό πον οἱ διαιρού μενοι σκῦ λα
διό τι ἀ φῄ ρηται ὁ ζυγὸ ς ὁ ἐπ' αὐ τῶ ν κείμενος καὶ ἡ ῥ ά βδος ἡ ἐπὶ τοῦ τραχή λου
αὐ τῶ ν τὴ ν γὰ ρ ῥ ά βδον τῶ ν ἀ παιτού ντων διεσκέδασεν κύ ριος ὡ ς τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἐπὶ
μαδιαμ
ὅ τι πᾶ σαν στολὴ ν ἐπισυνηγμένην δό λῳ καὶ ἱμά τιον μετὰ καταλλαγῆ ς ἀ ποτείσουσιν
καὶ θελή σουσιν εἰ ἐγενή θησαν πυρίκαυστοι
857

ὅ τι παιδίον ἐγεννή θη ἡ μῖν υἱὸ ς καὶ ἐδό θη ἡ μῖν οὗ ἡ ἀ ρχὴ ἐγενή θη ἐπὶ τοῦ ὤ μου
αὐ τοῦ καὶ καλεῖται τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ μεγά λης βουλῆ ς ἄ γγελος ἐγὼ γὰ ρ ἄ ξω εἰρή νην
ἐπὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας εἰρή νην καὶ ὑ γίειαν αὐ τῷ
μεγά λη ἡ ἀ ρχὴ αὐ τοῦ καὶ τῆ ς εἰρή νης αὐ τοῦ οὐ κ ἔστιν ὅ ριον ἐπὶ τὸ ν θρό νον δαυιδ
καὶ τὴ ν βασιλείαν αὐ τοῦ κατορθῶ σαι αὐ τὴ ν καὶ ἀ ντιλαβέσθαι αὐ τῆ ς ἐν δικαιοσύ νῃ
καὶ ἐν κρίματι ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον ὁ ζῆ λος κυρίου σαβαωθ
ποιή σει ταῦ τα
θά νατον ἀ πέστειλεν κύ ριος ἐπὶ ιακωβ καὶ ἦ λθεν ἐπὶ ισραηλ
καὶ γνώ σονται πᾶ ς ὁ λαὸ ς τοῦ εφραιμ καὶ οἱ ἐγκαθή μενοι ἐν σαμαρείᾳ ἐφ' ὕ βρει καὶ
ὑ ψηλῇ καρδίᾳ λέγοντες
πλίνθοι πεπτώ κασιν ἀ λλὰ δεῦ τε λαξεύ σωμεν λίθους καὶ ἐκκό ψωμεν συκαμίνους καὶ
κέδρους καὶ οἰκοδομή σωμεν ἑαυτοῖς πύ ργον
καὶ ῥ ά ξει ὁ θεὸ ς τοὺ ς ἐπανιστανομένους ἐπ' ὄ ρος σιων ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς
αὐ τῶ ν διασκεδά σει
συρίαν ἀ φ' ἡ λίου ἀ νατολῶ ν καὶ τοὺ ς ἕλληνας ἀ φ' ἡ λίου δυσμῶ ν τοὺ ς κατεσθίοντας
τὸ ν ισραηλ ὅ λῳ τῷ στό ματι ἐπὶ τού τοις πᾶ σιν οὐ κ ἀ πεστρά φη ὁ θυμό ς ἀ λλ' ἔτι ἡ
χεὶρ ὑ ψηλή
καὶ ὁ λαὸ ς οὐ κ ἀ πεστρά φη ἕως ἐπλή γη καὶ τὸ ν κύ ριον οὐ κ ἐξεζή τησαν
καὶ ἀ φεῖλεν κύ ριος ἀ πὸ ισραηλ κεφαλὴ ν καὶ οὐ ρά ν μέγαν καὶ μικρὸ ν ἐν μιᾷ ἡ μέρᾳ
πρεσβύ την καὶ τοὺ ς τὰ πρό σωπα θαυμά ζοντας αὕ τη ἡ ἀ ρχή καὶ προφή την
διδά σκοντα ἄ νομα οὗ τος ἡ οὐ ρά
καὶ ἔσονται οἱ μακαρίζοντες τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον πλανῶ ντες καὶ πλανῶ σιν ὅ πως
καταπίωσιν αὐ τού ς
διὰ τοῦ το ἐπὶ τοὺ ς νεανίσκους αὐ τῶ ν οὐ κ εὐ φρανθή σεται ὁ θεὸ ς καὶ τοὺ ς
ὀ ρφανοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς χή ρας αὐ τῶ ν οὐ κ ἐλεή σει ὅ τι πά ντες ἄ νομοι καὶ πονηροί
καὶ πᾶ ν στό μα λαλεῖ ἄ δικα ἐπὶ πᾶ σιν τού τοις οὐ κ ἀ πεστρά φη ὁ θυμό ς ἀ λλ' ἔτι ἡ χεὶρ
ὑ ψηλή
καὶ καυθή σεται ὡ ς πῦ ρ ἡ ἀ νομία καὶ ὡ ς ἄ γρωστις ξηρὰ βρωθή σεται ὑ πὸ πυρό ς καὶ
καυθή σεται ἐν τοῖς δά σεσι τοῦ δρυμοῦ καὶ συγκαταφά γεται τὰ κύ κλῳ τῶ ν βουνῶ ν
πά ντα
διὰ θυμὸ ν ὀ ργῆ ς κυρίου συγκέκαυται ἡ γῆ ὅ λη καὶ ἔσται ὁ λαὸ ς ὡ ς ὑ πὸ πυρὸ ς
κατακεκαυμένος ἄ νθρωπος τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ οὐ κ ἐλεή σει
ἀ λλὰ ἐκκλινεῖ εἰς τὰ δεξιά ὅ τι πεινά σει καὶ φά γεται ἐκ τῶ ν ἀ ριστερῶ ν καὶ οὐ μὴ
ἐμπλησθῇ ἄ νθρωπος ἔσθων τὰ ς σά ρκας τοῦ βραχίονος αὐ τοῦ
φά γεται γὰ ρ μανασση τοῦ εφραιμ καὶ εφραιμ τοῦ μανασση ὅ τι ἅ μα
πολιορκή σουσιν τὸ ν ιουδαν ἐπὶ τού τοις πᾶ σιν οὐ κ ἀ πεστρά φη ὁ θυμό ς ἀ λλ' ἔτι ἡ
χεὶρ ὑ ψηλή
οὐ αὶ τοῖς γρά φουσιν πονηρίαν γρά φοντες γὰ ρ πονηρίαν γρά φουσιν
ἐκκλίνοντες κρίσιν πτωχῶ ν ἁ ρπά ζοντες κρίμα πενή των τοῦ λαοῦ μου ὥ στε εἶναι
αὐ τοῖς χή ραν εἰς ἁ ρπαγὴ ν καὶ ὀ ρφανὸ ν εἰς προνομή ν
καὶ τί ποιή σουσιν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῆ ς ἐπισκοπῆ ς ἡ γὰ ρ θλῖψις ὑ μῖν πό ρρωθεν ἥ ξει καὶ
πρὸ ς τίνα καταφεύ ξεσθε τοῦ βοηθηθῆ ναι καὶ ποῦ καταλείψετε τὴ ν δό ξαν ὑ μῶ ν
858

τοῦ μὴ ἐμπεσεῖν εἰς ἐπαγωγή ν ἐπὶ πᾶ σι τού τοις οὐ κ ἀ πεστρά φη ὁ θυμό ς ἀ λλ' ἔτι ἡ
χεὶρ ὑ ψηλή
οὐ αὶ ἀ σσυρίοις ἡ ῥ ά βδος τοῦ θυμοῦ μου καὶ ὀ ργῆ ς ἐστιν ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν
τὴ ν ὀ ργή ν μου εἰς ἔθνος ἄ νομον ἀ ποστελῶ καὶ τῷ ἐμῷ λαῷ συντά ξω ποιῆ σαι σκῦ λα
καὶ προνομὴ ν καὶ καταπατεῖν τὰ ς πό λεις καὶ θεῖναι αὐ τὰ ς εἰς κονιορτό ν
αὐ τὸ ς δὲ οὐ χ οὕ τως ἐνεθυμή θη καὶ τῇ ψυχῇ οὐ χ οὕ τως λελό γισται ἀ λλὰ ἀ παλλά ξει
ὁ νοῦ ς αὐ τοῦ καὶ τοῦ ἔθνη ἐξολεθρεῦ σαι οὐ κ ὀ λίγα
καὶ ἐὰ ν εἴπωσιν αὐ τῷ σὺ μό νος εἶ ἄ ρχων
καὶ ἐρεῖ οὐ κ ἔλαβον τὴ ν χώ ραν τὴ ν ἐπά νω βαβυλῶ νος καὶ χαλαννη οὗ ὁ πύ ργος
ᾠ κοδομή θη καὶ ἔλαβον ἀ ραβίαν καὶ δαμασκὸ ν καὶ σαμά ρειαν
ὃ ν τρό πον ταύ τας ἔλαβον ἐν τῇ χειρί μου καὶ πά σας τὰ ς ἀ ρχὰ ς λή μψομαι ὀ λολύ ξατε
τὰ γλυπτὰ ἐν ιερουσαλημ καὶ ἐν σαμαρείᾳ
ὃ ν τρό πον γὰ ρ ἐποίησα σαμαρείᾳ καὶ τοῖς χειροποιή τοις αὐ τῆ ς οὕ τως ποιή σω καὶ
ιερουσαλημ καὶ τοῖς εἰδώ λοις αὐ τῆ ς
καὶ ἔσται ὅ ταν συντελέσῃ κύ ριος πά ντα ποιῶ ν ἐν τῷ ὄ ρει σιων καὶ ἐν ιερουσαλημ
ἐπά ξει ἐπὶ τὸ ν νοῦ ν τὸ ν μέγαν τὸ ν ἄ ρχοντα τῶ ν ἀ σσυρίων καὶ ἐπὶ τὸ ὕ ψος τῆ ς δό ξης
τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν αὐ τοῦ
εἶπεν γά ρ τῇ ἰσχύ ι ποιή σω καὶ τῇ σοφίᾳ τῆ ς συνέσεως ἀ φελῶ ὅ ρια ἐθνῶ ν καὶ τὴ ν
ἰσχὺ ν αὐ τῶ ν προνομεύ σω καὶ σείσω πό λεις κατοικουμένας
καὶ τὴ ν οἰκουμένην ὅ λην καταλή μψομαι τῇ χειρὶ ὡ ς νοσσιὰ ν καὶ ὡ ς καταλελειμμένα
ᾠ ὰ ἀ ρῶ καὶ οὐ κ ἔστιν ὃ ς διαφεύ ξεταί με ἢ ἀ ντείπῃ μοι
μὴ δοξασθή σεται ἀ ξίνη ἄ νευ τοῦ κό πτοντος ἐν αὐ τῇ ἢ ὑ ψωθή σεται πρίων ἄ νευ τοῦ
ἕλκοντος αὐ τό ν ὡ σαύ τως ἐά ν τις ἄ ρῃ ῥ ά βδον ἢ ξύ λον
καὶ οὐ χ οὕ τως ἀ λλὰ ἀ ποστελεῖ κύ ριος σαβαωθ εἰς τὴ ν σὴ ν τιμὴ ν ἀ τιμίαν καὶ εἰς τὴ ν
σὴ ν δό ξαν πῦ ρ καιό μενον καυθή σεται
καὶ ἔσται τὸ φῶ ς τοῦ ισραηλ εἰς πῦ ρ καὶ ἁ γιά σει αὐ τὸ ν ἐν πυρὶ καιομένῳ καὶ
φά γεται ὡ σεὶ χό ρτον τὴ ν ὕ λην τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ
ἀ ποσβεσθή σεται τὰ ὄ ρη καὶ οἱ βουνοὶ καὶ οἱ δρυμοί καὶ καταφά γεται ἀ πὸ ψυχῆ ς
ἕως σαρκῶ ν καὶ ἔσται ὁ φεύ γων ὡ ς ὁ φεύ γων ἀ πὸ φλογὸ ς καιομένης
καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀ π' αὐ τῶ ν ἔσονται ἀ ριθμό ς καὶ παιδίον γρά ψει αὐ τού ς
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ οὐ κέτι προστεθή σεται τὸ καταλειφθὲν ισραηλ καὶ οἱ
σωθέντες τοῦ ιακωβ οὐ κέτι μὴ πεποιθό τες ὦ σιν ἐπὶ τοὺ ς ἀ δική σαντας αὐ τού ς ἀ λλὰ
ἔσονται πεποιθό τες ἐπὶ τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ τῇ ἀ ληθείᾳ
καὶ ἔσται τὸ καταλειφθὲν τοῦ ιακωβ ἐπὶ θεὸ ν ἰσχύ οντα
καὶ ἐὰ ν γένηται ὁ λαὸ ς ισραηλ ὡ ς ἡ ἄ μμος τῆ ς θαλά σσης τὸ κατά λειμμα αὐ τῶ ν
σωθή σεται λό γον γὰ ρ συντελῶ ν καὶ συντέμνων ἐν δικαιοσύ νῃ
ὅ τι λό γον συντετμημένον ποιή σει ὁ θεὸ ς ἐν τῇ οἰκουμένῃ ὅ λῃ
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ μὴ φοβοῦ ὁ λαό ς μου οἱ κατοικοῦ ντες ἐν σιων
ἀ πὸ ἀ σσυρίων ὅ τι ἐν ῥ ά βδῳ πατά ξει σε πληγὴ ν γὰ ρ ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ σὲ τοῦ ἰδεῖν
ὁ δὸ ν αἰγύ πτου
ἔτι γὰ ρ μικρὸ ν καὶ παύ σεται ἡ ὀ ργή ὁ δὲ θυμό ς μου ἐπὶ τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν
859

καὶ ἐπεγερεῖ ὁ θεὸ ς ἐπ' αὐ τοὺ ς κατὰ τὴ ν πληγὴ ν τὴ ν μαδιαμ ἐν τό πῳ θλίψεως καὶ ὁ
θυμὸ ς αὐ τοῦ τῇ ὁ δῷ τῇ κατὰ θά λασσαν εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν τὴ ν κατ' αἴγυπτον
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ φαιρεθή σεται ὁ φό βος αὐ τοῦ ἀ πὸ σοῦ καὶ ὁ ζυγὸ ς
αὐ τοῦ ἀ πὸ τοῦ ὤ μου σου καὶ καταφθαρή σεται ὁ ζυγὸ ς ἀ πὸ τῶ ν ὤ μων ὑ μῶ ν
ἥ ξει γὰ ρ εἰς τὴ ν πό λιν αγγαι καὶ παρελεύ σεται εἰς μαγεδω καὶ ἐν μαχμας θή σει τὰ
σκεύ η αὐ τοῦ
καὶ παρελεύ σεται φά ραγγα καὶ ἥ ξει εἰς αγγαι φό βος λή μψεται ραμα πό λιν σαουλ
φεύ ξεται
ἡ θυγά τηρ γαλλιμ ἐπακού σεται λαισα ἐπακού σεται αναθωθ
ἐξέστη μαδεβηνα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες γιββιρ παρακαλεῖτε
σή μερον ἐν ὁ δῷ τοῦ μεῖναι τῇ χειρὶ παρακαλεῖτε τὸ ὄ ρος τὴ ν θυγατέρα σιων καὶ οἱ
βουνοὶ οἱ ἐν ιερουσαλημ
ἰδοὺ γὰ ρ ὁ δεσπό της κύ ριος σαβαωθ συνταρά σσει τοὺ ς ἐνδό ξους μετὰ ἰσχύ ος καὶ οἱ
ὑ ψηλοὶ τῇ ὕ βρει συντριβή σονται καὶ οἱ ὑ ψηλοὶ ταπεινωθή σονται
καὶ πεσοῦ νται οἱ ὑ ψηλοὶ μαχαίρᾳ ὁ δὲ λίβανος σὺ ν τοῖς ὑ ψηλοῖς πεσεῖται
καὶ ἐξελεύ σεται ῥ ά βδος ἐκ τῆ ς ῥ ίζης ιεσσαι καὶ ἄ νθος ἐκ τῆ ς ῥ ίζης ἀ ναβή σεται
καὶ ἀ ναπαύ σεται ἐπ' αὐ τὸ ν πνεῦ μα τοῦ θεοῦ πνεῦ μα σοφίας καὶ συνέσεως πνεῦ μα
βουλῆ ς καὶ ἰσχύ ος πνεῦ μα γνώ σεως καὶ εὐ σεβείας
ἐμπλή σει αὐ τὸ ν πνεῦ μα φό βου θεοῦ οὐ κατὰ τὴ ν δό ξαν κρινεῖ οὐ δὲ κατὰ τὴ ν λαλιὰ ν
ἐλέγξει
ἀ λλὰ κρινεῖ ταπεινῷ κρίσιν καὶ ἐλέγξει τοὺ ς ταπεινοὺ ς τῆ ς γῆ ς καὶ πατά ξει γῆ ν τῷ
λό γῳ τοῦ στό ματος αὐ τοῦ καὶ ἐν πνεύ ματι διὰ χειλέων ἀ νελεῖ ἀ σεβῆ
καὶ ἔσται δικαιοσύ νῃ ἐζωσμένος τὴ ν ὀ σφὺ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ ληθείᾳ εἰλημένος τὰ ς
πλευρά ς
καὶ συμβοσκηθή σεται λύ κος μετὰ ἀ ρνό ς καὶ πά ρδαλις συναναπαύ σεται ἐρίφῳ καὶ
μοσχά ριον καὶ ταῦ ρος καὶ λέων ἅ μα βοσκηθή σονται καὶ παιδίον μικρὸ ν ἄ ξει αὐ τού ς
καὶ βοῦ ς καὶ ἄ ρκος ἅ μα βοσκηθή σονται καὶ ἅ μα τὰ παιδία αὐ τῶ ν ἔσονται καὶ λέων
καὶ βοῦ ς ἅ μα φά γονται ἄ χυρα
καὶ παιδίον νή πιον ἐπὶ τρώ γλην ἀ σπίδων καὶ ἐπὶ κοίτην ἐκγό νων ἀ σπίδων τὴ ν
χεῖρα ἐπιβαλεῖ
καὶ οὐ μὴ κακοποιή σωσιν οὐ δὲ μὴ δύ νωνται ἀ πολέσαι οὐ δένα ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ ἅ γιό ν
μου ὅ τι ἐνεπλή σθη ἡ σύ μπασα τοῦ γνῶ ναι τὸ ν κύ ριον ὡ ς ὕ δωρ πολὺ κατακαλύ ψαι
θαλά σσας
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἡ ῥ ίζα τοῦ ιεσσαι καὶ ὁ ἀ νιστά μενος ἄ ρχειν ἐθνῶ ν ἐπ'
αὐ τῷ ἔθνη ἐλπιοῦ σιν καὶ ἔσται ἡ ἀ νά παυσις αὐ τοῦ τιμή
καὶ ἔσται τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ προσθή σει κύ ριος τοῦ δεῖξαι τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ τοῦ
ζηλῶ σαι τὸ καταλειφθὲν ὑ πό λοιπον τοῦ λαοῦ ὃ ἂ ν καταλειφθῇ ἀ πὸ τῶ ν ἀ σσυρίων
καὶ ἀ πὸ αἰγύ πτου καὶ βαβυλωνίας καὶ αἰθιοπίας καὶ ἀ πὸ αιλαμιτῶ ν καὶ ἀ πὸ ἡ λίου
ἀ νατολῶ ν καὶ ἐξ ἀ ραβίας
καὶ ἀ ρεῖ σημεῖον εἰς τὰ ἔθνη καὶ συνά ξει τοὺ ς ἀ πολομένους ισραηλ καὶ τοὺ ς
διεσπαρμένους τοῦ ιουδα συνά ξει ἐκ τῶ ν τεσσά ρων πτερύ γων τῆ ς γῆ ς
860

καὶ ἀ φαιρεθή σεται ὁ ζῆ λος εφραιμ καὶ οἱ ἐχθροὶ ιουδα ἀ πολοῦ νται εφραιμ οὐ
ζηλώ σει ιουδαν καὶ ιουδας οὐ θλίψει εφραιμ
καὶ πετασθή σονται ἐν πλοίοις ἀ λλοφύ λων θά λασσαν ἅ μα προνομεύ σουσιν καὶ τοὺ ς
ἀ φ' ἡ λίου ἀ νατολῶ ν καὶ ιδουμαίαν καὶ ἐπὶ μωαβ πρῶ τον τὰ ς χεῖρας ἐπιβαλοῦ σιν οἱ
δὲ υἱοὶ αμμων πρῶ τοι ὑ πακού σονται
καὶ ἐρημώ σει κύ ριος τὴ ν θά λασσαν αἰγύ πτου καὶ ἐπιβαλεῖ τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπὶ τὸ ν
ποταμὸ ν πνεύ ματι βιαίῳ καὶ πατά ξει ἑπτὰ φά ραγγας ὥ στε διαπορεύ εσθαι αὐ τὸ ν ἐν
ὑ ποδή μασιν
καὶ ἔσται δίοδος τῷ καταλειφθέντι μου λαῷ ἐν αἰγύ πτῳ καὶ ἔσται τῷ ισραηλ ὡ ς ἡ
ἡ μέρα ὅ τε ἐξῆ λθεν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εὐ λογή σω σε κύ ριε διό τι ὠ ργίσθης μοι καὶ ἀ πέστρεψας
τὸ ν θυμό ν σου καὶ ἠ λέησά ς με
ἰδοὺ ὁ θεό ς μου σωτή ρ μου κύ ριος πεποιθὼ ς ἔσομαι ἐπ' αὐ τῷ καὶ σωθή σομαι ἐν
αὐ τῷ καὶ οὐ φοβηθή σομαι διό τι ἡ δό ξα μου καὶ ἡ αἴνεσίς μου κύ ριος καὶ ἐγένετό μοι
εἰς σωτηρίαν
καὶ ἀ ντλή σετε ὕ δωρ μετ' εὐ φροσύ νης ἐκ τῶ ν πηγῶ ν τοῦ σωτηρίου
καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὑ μνεῖτε κύ ριον βοᾶ τε τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἀ ναγγείλατε ἐν
τοῖς ἔθνεσιν τὰ ἔνδοξα αὐ τοῦ μιμνῄ σκεσθε ὅ τι ὑ ψώ θη τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ
ὑ μνή σατε τὸ ὄ νομα κυρίου ὅ τι ὑ ψηλὰ ἐποίησεν ἀ ναγγείλατε ταῦ τα ἐν πά σῃ τῇ γῇ
ἀ γαλλιᾶ σθε καὶ εὐ φραίνεσθε οἱ κατοικοῦ ντες σιων ὅ τι ὑ ψώ θη ὁ ἅ γιος τοῦ ισραηλ
ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς
ὅ ρασις ἣ ν εἶδεν ησαιας υἱὸ ς αμως κατὰ βαβυλῶ νος
ἐπ' ὄ ρους πεδινοῦ ἄ ρατε σημεῖον ὑ ψώ σατε τὴ ν φωνὴ ν αὐ τοῖς μὴ φοβεῖσθε
παρακαλεῖτε τῇ χειρί ἀ νοίξατε οἱ ἄ ρχοντες
ἐγὼ συντά σσω καὶ ἐγὼ ἄ γω αὐ τού ς ἡ γιασμένοι εἰσίν καὶ ἐγὼ ἄ γω αὐ τού ς γίγαντες
ἔρχονται πληρῶ σαι τὸ ν θυμό ν μου χαίροντες ἅ μα καὶ ὑ βρίζοντες
φωνὴ ἐθνῶ ν πολλῶ ν ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων ὁ μοία ἐθνῶ ν πολλῶ ν φωνὴ βασιλέων καὶ
ἐθνῶ ν συνηγμένων κύ ριος σαβαωθ ἐντέταλται ἔθνει ὁ πλομά χῳ
ἔρχεσθαι ἐκ γῆ ς πό ρρωθεν ἀ π' ἄ κρου θεμελίου τοῦ οὐ ρανοῦ κύ ριος καὶ οἱ
ὁ πλομά χοι αὐ τοῦ τοῦ καταφθεῖραι τὴ ν οἰκουμένην ὅ λην
ὀ λολύ ζετε ἐγγὺ ς γὰ ρ ἡ ἡ μέρα κυρίου καὶ συντριβὴ παρὰ τοῦ θεοῦ ἥ ξει
διὰ τοῦ το πᾶ σα χεὶρ ἐκλυθή σεται καὶ πᾶ σα ψυχὴ ἀ νθρώ που δειλιά σει
καὶ ταραχθή σονται οἱ πρέσβεις καὶ ὠ δῖνες αὐ τοὺ ς ἕξουσιν ὡ ς γυναικὸ ς τικτού σης
καὶ συμφορά σουσιν ἕτερος πρὸ ς τὸ ν ἕτερον καὶ ἐκστή σονται καὶ τὸ πρό σωπον
αὐ τῶ ν ὡ ς φλὸ ξ μεταβαλοῦ σιν
ἰδοὺ γὰ ρ ἡ μέρα κυρίου ἀ νίατος ἔρχεται θυμοῦ καὶ ὀ ργῆ ς θεῖναι τὴ ν οἰκουμένην
ὅ λην ἔρημον καὶ τοὺ ς ἁ μαρτωλοὺ ς ἀ πολέσαι ἐξ αὐ τῆ ς
οἱ γὰ ρ ἀ στέρες τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ὁ ὠ ρίων καὶ πᾶ ς ὁ κό σμος τοῦ οὐ ρανοῦ τὸ φῶ ς οὐ
δώ σουσιν καὶ σκοτισθή σεται τοῦ ἡ λίου ἀ νατέλλοντος καὶ ἡ σελή νη οὐ δώ σει τὸ
φῶ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἐντελοῦ μαι τῇ οἰκουμένῃ ὅ λῃ κακὰ καὶ τοῖς ἀ σεβέσιν τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν καὶ
ἀ πολῶ ὕ βριν ἀ νό μων καὶ ὕ βριν ὑ περηφά νων ταπεινώ σω
861

καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ἔντιμοι μᾶ λλον ἢ τὸ χρυσίον τὸ ἄ πυρον καὶ ὁ

ἄ νθρωπος μᾶ λλον ἔντιμος ἔσται ἢ ὁ λίθος ὁ ἐκ σουφιρ
ὁ γὰ ρ οὐ ρανὸ ς θυμωθή σεται καὶ ἡ γῆ σεισθή σεται ἐκ τῶ ν θεμελίων αὐ τῆ ς διὰ
θυμὸ ν ὀ ργῆ ς κυρίου σαβαωθ τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἂ ν ἐπέλθῃ ὁ θυμὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ὡ ς δορκά διον φεῦ γον καὶ ὡ ς πρό βατον
πλανώ μενον καὶ οὐ κ ἔσται ὁ συνά γων ὥ στε ἄ νθρωπον εἰς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
ἀ ποστραφῆ ναι καὶ ἄ νθρωπον εἰς τὴ ν χώ ραν αὐ τοῦ διῶ ξαι
ὃ ς γὰ ρ ἂ ν ἁ λῷ ἡ ττηθή σεται καὶ οἵτινες συνηγμένοι εἰσίν μαχαίρᾳ πεσοῦ νται
καὶ τὰ τέκνα αὐ τῶ ν ἐνώ πιον αὐ τῶ ν ῥ ά ξουσιν καὶ τὰ ς οἰκίας αὐ τῶ ν
προνομεύ σουσιν καὶ τὰ ς γυναῖκας αὐ τῶ ν ἕξουσιν
ἰδοὺ ἐπεγείρω ὑ μῖν τοὺ ς μή δους οἳ οὐ λογίζονται ἀ ργύ ριον οὐ δὲ χρυσίου χρείαν
ἔχουσιν
τοξεύ ματα νεανίσκων συντρίψουσιν καὶ τὰ τέκνα ὑ μῶ ν οὐ μὴ ἐλεή σωσιν οὐ δὲ ἐπὶ
τοῖς τέκνοις οὐ φείσονται οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τῶ ν
καὶ ἔσται βαβυλώ ν ἣ καλεῖται ἔνδοξος ὑ πὸ βασιλέως χαλδαίων ὃ ν τρό πον
κατέστρεψεν ὁ θεὸ ς σοδομα καὶ γομορρα
οὐ κατοικηθή σεται εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον οὐ δὲ μὴ εἰσέλθωσιν εἰς αὐ τὴ ν διὰ πολλῶ ν
γενεῶ ν οὐ δὲ μὴ διέλθωσιν αὐ τὴ ν ἄ ραβες οὐ δὲ ποιμένες οὐ μὴ ἀ ναπαύ σωνται ἐν
αὐ τῇ
καὶ ἀ ναπαύ σονται ἐκεῖ θηρία καὶ ἐμπλησθή σονται αἱ οἰκίαι ἤ χου καὶ ἀ ναπαύ σονται
ἐκεῖ σειρῆ νες καὶ δαιμό νια ἐκεῖ ὀ ρχή σονται
καὶ ὀ νοκένταυροι ἐκεῖ κατοική σουσιν καὶ νοσσοποιή σουσιν ἐχῖνοι ἐν τοῖς οἴκοις
αὐ τῶ ν ταχὺ ἔρχεται καὶ οὐ χρονιεῖ
καὶ ἐλεή σει κύ ριος τὸ ν ιακωβ καὶ ἐκλέξεται ἔτι τὸ ν ισραηλ καὶ ἀ ναπαύ σονται ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς αὐ τῶ ν καὶ ὁ γιώ ρας προστεθή σεται πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ προστεθή σεται πρὸ ς
τὸ ν οἶκον ιακωβ
καὶ λή μψονται αὐ τοὺ ς ἔθνη καὶ εἰσά ξουσιν εἰς τὸ ν τό πον αὐ τῶ ν καὶ
κατακληρονομή σουσιν καὶ πληθυνθή σονται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τοῦ θεοῦ εἰς δού λους καὶ
δού λας καὶ ἔσονται αἰχμά λωτοι οἱ αἰχμαλωτεύ σαντες αὐ τού ς καὶ κυριευθή σονται οἱ
κυριεύ σαντες αὐ τῶ ν
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ ναπαύ σει σε ὁ θεὸ ς ἐκ τῆ ς ὀ δύ νης καὶ τοῦ θυμοῦ σου
καὶ τῆ ς δουλείας σου τῆ ς σκληρᾶ ς ἧ ς ἐδού λευσας αὐ τοῖς
καὶ λή μψῃ τὸ ν θρῆ νον τοῦ τον ἐπὶ τὸ ν βασιλέα βαβυλῶ νος καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ
ἐκείνῃ πῶ ς ἀ ναπέπαυται ὁ ἀ παιτῶ ν καὶ ἀ ναπέπαυται ὁ ἐπισπουδαστή ς
συνέτριψεν ὁ θεὸ ς τὸ ν ζυγὸ ν τῶ ν ἁ μαρτωλῶ ν τὸ ν ζυγὸ ν τῶ ν ἀ ρχό ντων
πατά ξας ἔθνος θυμῷ πληγῇ ἀ νιά τῳ παίων ἔθνος πληγὴ ν θυμοῦ ἣ οὐ κ ἐφείσατο
ἀ νεπαύ σατο πεποιθώ ς πᾶ σα ἡ γῆ βοᾷ μετ' εὐ φροσύ νης
καὶ τὰ ξύ λα τοῦ λιβά νου εὐ φρά νθησαν ἐπὶ σοὶ καὶ ἡ κέδρος τοῦ λιβά νου ἀ φ' οὗ σὺ
κεκοίμησαι οὐ κ ἀ νέβη ὁ κό πτων ἡ μᾶ ς
ὁ ᾅ δης κά τωθεν ἐπικρά νθη συναντή σας σοι συνηγέρθησά ν σοι πά ντες οἱ γίγαντες
οἱ ἄ ρξαντες τῆ ς γῆ ς οἱ ἐγείραντες ἐκ τῶ ν θρό νων αὐ τῶ ν πά ντας βασιλεῖς ἐθνῶ ν
862

πά ντες ἀ ποκριθή σονται καὶ ἐροῦ σίν σοι καὶ σὺ ἑά λως ὥ σπερ καὶ ἡ μεῖς ἐν ἡ μῖν δὲ
κατελογίσθης
κατέβη δὲ εἰς ᾅ δου ἡ δό ξα σου ἡ πολλή σου εὐ φροσύ νη ὑ ποκά τω σου στρώ σουσιν
σῆ ψιν καὶ τὸ κατακά λυμμά σου σκώ ληξ
πῶ ς ἐξέπεσεν ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ὁ ἑωσφό ρος ὁ πρωὶ ἀ νατέλλων συνετρίβη εἰς τὴ ν γῆ ν
ὁ ἀ ποστέλλων πρὸ ς πά ντα τὰ ἔθνη
σὺ δὲ εἶπας ἐν τῇ διανοίᾳ σου εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν ἀ ναβή σομαι ἐπά νω τῶ ν ἄ στρων τοῦ
οὐ ρανοῦ θή σω τὸ ν θρό νον μου καθιῶ ἐν ὄ ρει ὑ ψηλῷ ἐπὶ τὰ ὄ ρη τὰ ὑ ψηλὰ τὰ πρὸ ς
βορρᾶ ν
ἀ ναβή σομαι ἐπά νω τῶ ν νεφελῶ ν ἔσομαι ὅ μοιος τῷ ὑ ψίστῳ
νῦ ν δὲ εἰς ᾅ δου καταβή σῃ καὶ εἰς τὰ θεμέλια τῆ ς γῆ ς
οἱ ἰδό ντες σε θαυμά σουσιν ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦ σιν οὗ τος ὁ ἄ νθρωπος ὁ παροξύ νων τὴ ν
γῆ ν σείων βασιλεῖς
ὁ θεὶς τὴ ν οἰκουμένην ὅ λην ἔρημον καὶ τὰ ς πό λεις καθεῖλεν τοὺ ς ἐν ἐπαγωγῇ οὐ κ
ἔλυσεν
πά ντες οἱ βασιλεῖς τῶ ν ἐθνῶ ν ἐκοιμή θησαν ἐν τιμῇ ἄ νθρωπος ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ
σὺ δὲ ῥ ιφή σῃ ἐν τοῖς ὄ ρεσιν ὡ ς νεκρὸ ς ἐβδελυγμένος μετὰ πολλῶ ν τεθνηκό των
ἐκκεκεντημένων μαχαίραις καταβαινό ντων εἰς ᾅ δου ὃ ν τρό πον ἱμά τιον ἐν αἵματι
πεφυρμένον οὐ κ ἔσται καθαρό ν
οὕ τως οὐ δὲ σὺ ἔσῃ καθαρό ς διό τι τὴ ν γῆ ν μου ἀ πώ λεσας καὶ τὸ ν λαό ν μου
ἀ πέκτεινας οὐ μὴ μείνῃς εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον σπέρμα πονηρό ν
ἑτοίμασον τὰ τέκνα σου σφαγῆ ναι ταῖς ἁ μαρτίαις τοῦ πατρό ς σου ἵνα μὴ
ἀ ναστῶ σιν καὶ τὴ ν γῆ ν κληρονομή σωσιν καὶ ἐμπλή σωσι τὴ ν γῆ ν πό λεων
καὶ ἐπαναστή σομαι αὐ τοῖς λέγει κύ ριος σαβαωθ καὶ ἀ πολῶ αὐ τῶ ν ὄ νομα καὶ
κατά λειμμα καὶ σπέρμα τά δε λέγει κύ ριος
καὶ θή σω τὴ ν βαβυλωνίαν ἔρημον ὥ στε κατοικεῖν ἐχίνους καὶ ἔσται εἰς οὐ δέν καὶ
θή σω αὐ τὴ ν πηλοῦ βά ραθρον εἰς ἀ πώ λειαν
τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ ὃ ν τρό πον εἴρηκα οὕ τως ἔσται καὶ ὃ ν τρό πον
βεβού λευμαι οὕ τως μενεῖ
τοῦ ἀ πολέσαι τοὺ ς ἀ σσυρίους ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς τῆ ς ἐμῆ ς καὶ ἀ πὸ τῶ ν ὀ ρέων μου καὶ
ἔσονται εἰς καταπά τημα καὶ ἀ φαιρεθή σεται ἀ π' αὐ τῶ ν ὁ ζυγὸ ς αὐ τῶ ν καὶ τὸ κῦ δος
αὐ τῶ ν ἀ πὸ τῶ ν ὤ μων ἀ φαιρεθή σεται
αὕ τη ἡ βουλή ἣ ν βεβού λευται κύ ριος ἐπὶ τὴ ν οἰκουμένην ὅ λην καὶ αὕ τη ἡ χεὶρ ἡ
ὑ ψηλὴ ἐπὶ πά ντα τὰ ἔθνη τῆ ς οἰκουμένης
ἃ γὰ ρ ὁ θεὸ ς ὁ ἅ γιος βεβού λευται τίς διασκεδά σει καὶ τὴ ν χεῖρα τὴ ν ὑ ψηλὴ ν τίς
ἀ ποστρέψει
τοῦ ἔτους οὗ ἀ πέθανεν αχαζ ὁ βασιλεύ ς ἐγενή θη τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
μὴ εὐ φρανθείητε πά ντες οἱ ἀ λλό φυλοι συνετρίβη γὰ ρ ὁ ζυγὸ ς τοῦ παίοντος ὑ μᾶ ς ἐκ
γὰ ρ σπέρματος ὄ φεων ἐξελεύ σεται ἔκγονα ἀ σπίδων καὶ τὰ ἔκγονα αὐ τῶ ν
ἐξελεύ σονται ὄ φεις πετό μενοι
καὶ βοσκηθή σονται πτωχοὶ δι' αὐ τοῦ πτωχοὶ δὲ ἄ νδρες ἐπ' εἰρή νης ἀ ναπαύ σονται
ἀ νελεῖ δὲ λιμῷ τὸ σπέρμα σου καὶ τὸ κατά λειμμά σου ἀ νελεῖ
863

ὀ λολύ ζετε πύ λαι πό λεων κεκραγέτωσαν πό λεις τεταραγμέναι οἱ ἀ λλό φυλοι πά ντες
ὅ τι καπνὸ ς ἀ πὸ βορρᾶ ἔρχεται καὶ οὐ κ ἔστιν τοῦ εἶναι
καὶ τί ἀ ποκριθή σονται βασιλεῖς ἐθνῶ ν ὅ τι κύ ριος ἐθεμελίωσεν σιων καὶ δι' αὐ τοῦ
σωθή σονται οἱ ταπεινοὶ τοῦ λαοῦ
τὸ ῥ ῆ μα τὸ κατὰ τῆ ς μωαβίτιδος νυκτὸ ς ἀ πολεῖται ἡ μωαβῖτις νυκτὸ ς γὰ ρ ἀ πολεῖται
τὸ τεῖχος τῆ ς μωαβίτιδος
λυπεῖσθε ἐφ' ἑαυτοῖς ἀ πολεῖται γὰ ρ καὶ δηβων οὗ ὁ βωμὸ ς ὑ μῶ ν ἐκεῖ ἀ ναβή σεσθε
κλαίειν ἐπὶ ναβαυ τῆ ς μωαβίτιδος ὀ λολύ ζετε ἐπὶ πά σης κεφαλῆ ς φαλά κρωμα
πά ντες βραχίονες κατατετμημένοι
ἐν ταῖς πλατείαις αὐ τῆ ς περιζώ σασθε σά κκους καὶ κό πτεσθε ἐπὶ τῶ ν δωμά των
αὐ τῆ ς καὶ ἐν ταῖς ῥ ύ μαις αὐ τῆ ς πά ντες ὀ λολύ ζετε μετὰ κλαυθμοῦ
ὅ τι κέκραγεν εσεβων καὶ ελεαλη ἕως ιασσα ἠ κού σθη ἡ φωνὴ αὐ τῶ ν διὰ τοῦ το ἡ
ὀ σφὺ ς τῆ ς μωαβίτιδος βοᾷ ἡ ψυχὴ αὐ τῆ ς γνώ σεται
ἡ καρδία τῆ ς μωαβίτιδος βοᾷ ἐν αὐ τῇ ἕως σηγωρ δά μαλις γά ρ ἐστιν τριετή ς ἐπὶ δὲ
τῆ ς ἀ ναβά σεως τῆ ς λουιθ πρὸ ς σὲ κλαίοντες ἀ ναβή σονται τῇ ὁ δῷ αρωνιιμ βοᾷ
σύ ντριμμα καὶ σεισμό ς
τὸ ὕ δωρ τῆ ς νεμριμ ἔρημον ἔσται καὶ ὁ χό ρτος αὐ τῆ ς ἐκλείψει χό ρτος γὰ ρ χλωρὸ ς
οὐ κ ἔσται
μὴ καὶ οὕ τως μέλλει σωθῆ ναι ἐπά ξω γὰ ρ ἐπὶ τὴ ν φά ραγγα ἄ ραβας καὶ λή μψονται
αὐ τή ν
συνῆ ψεν γὰ ρ ἡ βοὴ τὸ ὅ ριον τῆ ς μωαβίτιδος τῆ ς αγαλλιμ καὶ ὀ λολυγμὸ ς αὐ τῆ ς ἕως
τοῦ φρέατος τοῦ αιλιμ
τὸ δὲ ὕ δωρ τὸ ρεμμων πλησθή σεται αἵματος ἐπά ξω γὰ ρ ἐπὶ ρεμμων ἄ ραβας καὶ
ἀ ρῶ τὸ σπέρμα μωαβ καὶ αριηλ καὶ τὸ κατά λοιπον αδαμα
ἀ ποστελῶ ὡ ς ἑρπετὰ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν μὴ πέτρα ἔρημό ς ἐστιν τὸ ὄ ρος σιων
ἔσῃ γὰ ρ ὡ ς πετεινοῦ ἀ νιπταμένου νεοσσὸ ς ἀ φῃρημένος θύ γατερ μωαβ ἔπειτα δέ
αρνων
πλείονα βουλεύ ου ποιεῖτε σκέπην πένθους αὐ τῇ διὰ παντό ς ἐν μεσημβρινῇ σκοτίᾳ
φεύ γουσιν ἐξέστησαν μὴ ἀ παχθῇ ς
παροική σουσίν σοι οἱ φυγά δες μωαβ ἔσονται σκέπη ὑ μῖν ἀ πὸ προσώ που διώ κοντος
ὅ τι ἤ ρθη ἡ συμμαχία σου καὶ ὁ ἄ ρχων ἀ πώ λετο ὁ καταπατῶ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ διορθωθή σεται μετ' ἐλέους θρό νος καὶ καθίεται ἐπ' αὐ τοῦ μετὰ ἀ ληθείας ἐν
σκηνῇ δαυιδ κρίνων καὶ ἐκζητῶ ν κρίμα καὶ σπεύ δων δικαιοσύ νην
ἠ κού σαμεν τὴ ν ὕ βριν μωαβ ὑ βριστὴ ς σφό δρα τὴ ν ὑ περηφανίαν ἐξῆ ρας οὐ χ οὕ τως ἡ
μαντεία σου
οὐ χ οὕ τως ὀ λολύ ξει μωαβ ἐν γὰ ρ τῇ μωαβίτιδι πά ντες ὀ λολύ ξουσιν τοῖς
κατοικοῦ σιν δεσεθ μελετή σεις καὶ οὐ κ ἐντραπή σῃ
τὰ πεδία εσεβων πενθή σει ἄ μπελος σεβαμα καταπίνοντες τὰ ἔθνη καταπατή σατε
τὰ ς ἀ μπέλους αὐ τῆ ς ἕως ιαζηρ οὐ μὴ συνά ψητε πλανή θητε τὴ ν ἔρημον οἱ
ἀ πεσταλμένοι ἐγκατελείφθησαν διέβησαν γὰ ρ τὴ ν ἔρημον
864

διὰ τοῦ το κλαύ σομαι ὡ ς τὸ ν κλαυθμὸ ν ιαζηρ ἄ μπελον σεβαμα τὰ δένδρα σου
κατέβαλεν εσεβων καὶ ελεαλη ὅ τι ἐπὶ τῷ θερισμῷ καὶ ἐπὶ τῷ τρυγή τῳ σου
καταπατή σω καὶ πά ντα πεσοῦ νται
καὶ ἀ ρθή σεται εὐ φροσύ νη καὶ ἀ γαλλίαμα ἐκ τῶ ν ἀ μπελώ νων σου καὶ ἐν τοῖς
ἀ μπελῶ σίν σου οὐ μὴ εὐ φρανθή σονται καὶ οὐ μὴ πατή σουσιν οἶνον εἰς τὰ ὑ πολή νια
πέπαυται γά ρ
διὰ τοῦ το ἡ κοιλία μου ἐπὶ μωαβ ὡ ς κιθά ρα ἠ χή σει καὶ τὰ ἐντό ς μου ὡ σεὶ τεῖχος ὃ
ἐνεκαίνισας
καὶ ἔσται εἰς τὸ ἐντραπῆ ναί σε ὅ τι ἐκοπίασεν μωαβ ἐπὶ τοῖς βωμοῖς καὶ
εἰσελεύ σεται εἰς τὰ χειροποίητα αὐ τῆ ς ὥ στε προσεύ ξασθαι καὶ οὐ μὴ δύ νηται
ἐξελέσθαι αὐ τό ν
τοῦ το τὸ ῥ ῆ μα ὃ ἐλά λησεν κύ ριος ἐπὶ μωαβ ὁ πό τε καὶ ἐλά λησεν
καὶ νῦ ν λέγω ἐν τρισὶν ἔτεσιν ἐτῶ ν μισθωτοῦ ἀ τιμασθή σεται ἡ δό ξα μωαβ ἐν παντὶ
τῷ πλού τῳ τῷ πολλῷ καὶ καταλειφθή σεται ὀ λιγοστὸ ς καὶ οὐ κ ἔντιμος
τὸ ῥ ῆ μα τὸ κατὰ δαμασκοῦ ἰδοὺ δαμασκὸ ς ἀ ρθή σεται ἀ πὸ πό λεων καὶ ἔσται εἰς
πτῶ σιν
καταλελειμμένη εἰς τὸ ν αἰῶ να εἰς κοίτην ποιμνίων καὶ ἀ νά παυσιν καὶ οὐ κ ἔσται ὁ
διώ κων
καὶ οὐ κέτι ἔσται ὀ χυρὰ τοῦ καταφυγεῖν εφραιμ καὶ οὐ κέτι ἔσται βασιλεία ἐν
δαμασκῷ καὶ τὸ λοιπὸ ν τῶ ν σύ ρων ἀ πολεῖται οὐ γὰ ρ σὺ βελτίων εἶ τῶ ν υἱῶ ν
ισραηλ καὶ τῆ ς δό ξης αὐ τῶ ν τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ
ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔκλειψις τῆ ς δό ξης ιακωβ καὶ τὰ πίονα τῆ ς δό ξης αὐ τοῦ
σεισθή σεται
καὶ ἔσται ὃ ν τρό πον ἐά ν τις συναγά γῃ ἀ μητὸ ν ἑστηκό τα καὶ σπέρμα σταχύ ων ἐν τῷ
βραχίονι αὐ τοῦ ἀ μή σῃ καὶ ἔσται ὃ ν τρό πον ἐά ν τις συναγά γῃ στά χυν ἐν φά ραγγι
στερεᾷ
καὶ καταλειφθῇ ἐν αὐ τῇ καλά μη ἢ ὡ ς ῥ ῶ γες ἐλαίας δύ ο ἢ τρεῖς ἐπ' ἄ κρου μετεώ ρου
ἢ τέσσαρες ἢ πέντε ἐπὶ τῶ ν κλά δων αὐ τῶ ν καταλειφθῇ τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς
ισραηλ
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ πεποιθὼ ς ἔσται ἄ νθρωπος ἐπὶ τῷ ποιή σαντι αὐ τό ν οἱ δὲ ὀ φθαλμοὶ
αὐ τοῦ εἰς τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ ἐμβλέψονται
καὶ οὐ μὴ πεποιθό τες ὦ σιν ἐπὶ τοῖς βωμοῖς οὐ δὲ ἐπὶ τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν ἃ
ἐποίησαν οἱ δά κτυλοι αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ὄ ψονται τὰ δένδρα αὐ τῶ ν οὐ δὲ τὰ
βδελύ γματα αὐ τῶ ν
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσονται αἱ πό λεις σου ἐγκαταλελειμμέναι ὃ ν τρό πον ἐγκατέλιπον οἱ
αμορραῖοι καὶ οἱ ευαῖοι ἀ πὸ προσώ που τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ἔσονται ἔρημοι
διό τι κατέλιπες τὸ ν θεὸ ν τὸ ν σωτῆ ρά σου καὶ κυρίου τοῦ βοηθοῦ σου οὐ κ ἐμνή σθης
διὰ τοῦ το φυτεύ σεις φύ τευμα ἄ πιστον καὶ σπέρμα ἄ πιστον
τῇ δὲ ἡ μέρᾳ ᾗ ἂ ν φυτεύ σῃς πλανηθή σῃ τὸ δὲ πρωί ἐὰ ν σπείρῃς ἀ νθή σει εἰς ἀ μητὸ ν
ᾗ ἂ ν ἡ μέρᾳ κληρώ σῃ καὶ ὡ ς πατὴ ρ ἀ νθρώ που κληρώ σῃ τοῖς υἱοῖς σου
οὐ αὶ πλῆ θος ἐθνῶ ν πολλῶ ν ὡ ς θά λασσα κυμαίνουσα οὕ τως ταραχθή σεσθε καὶ
νῶ τος ἐθνῶ ν πολλῶ ν ὡ ς ὕ δωρ ἠ χή σει
865

ὡ ς ὕ δωρ πολὺ ἔθνη πολλά ὡ ς ὕ δατος πολλοῦ βίᾳ καταφερομένου καὶ ἀ ποσκορακιεῖ
αὐ τὸ ν καὶ πό ρρω αὐ τὸ ν διώ ξεται ὡ ς χνοῦ ν ἀ χύ ρου λικμώ ντων ἀ πέναντι ἀ νέμου καὶ
ὡ ς κονιορτὸ ν τροχοῦ καταιγὶς φέρουσα
πρὸ ς ἑσπέραν ἔσται πένθος πρὶν ἢ πρωὶ καὶ οὐ κ ἔσται αὕ τη ἡ μερὶς τῶ ν ὑ μᾶ ς
προνομευσά ντων καὶ κληρονομία τοῖς ὑ μᾶ ς κληρονομή σασιν
οὐ αὶ γῆ ς πλοίων πτέρυγες ἐπέκεινα ποταμῶ ν αἰθιοπίας
ὁ ἀ ποστέλλων ἐν θαλά σσῃ ὅ μηρα καὶ ἐπιστολὰ ς βυβλίνας ἐπά νω τοῦ ὕ δατος
πορεύ σονται γὰ ρ ἄ γγελοι κοῦ φοι πρὸ ς ἔθνος μετέωρον καὶ ξένον λαὸ ν καὶ χαλεπό ν
τίς αὐ τοῦ ἐπέκεινα ἔθνος ἀ νέλπιστον καὶ καταπεπατημένον νῦ ν οἱ ποταμοὶ τῆ ς γῆ ς
πά ντες ὡ ς χώ ρα κατοικουμένη κατοικηθή σεται ἡ χώ ρα αὐ τῶ ν ὡ σεὶ σημεῖον ἀ πὸ
ὄ ρους ἀ ρθῇ ὡ ς σά λπιγγος φωνὴ ἀ κουστὸ ν ἔσται
ὅ τι οὕ τως εἶπέν μοι κύ ριος ἀ σφά λεια ἔσται ἐν τῇ ἐμῇ πό λει ὡ ς φῶ ς καύ ματος
μεσημβρίας καὶ ὡ ς νεφέλη δρό σου ἡ μέρας ἀ μή του ἔσται
πρὸ τοῦ θερισμοῦ ὅ ταν συντελεσθῇ ἄ νθος καὶ ὄ μφαξ ἀ νθή σῃ ἄ νθος ὀ μφακίζουσα
καὶ ἀ φελεῖ τὰ βοτρύ δια τὰ μικρὰ τοῖς δρεπά νοις καὶ τὰ ς κληματίδας ἀ φελεῖ καὶ
κατακό ψει
καὶ καταλείψει ἅ μα τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς καὶ
συναχθή σεται ἐπ' αὐ τοὺ ς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ πά ντα τὰ θηρία τῆ ς γῆ ς ἐπ'
αὐ τὸ ν ἥ ξει
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ νενεχθή σεται δῶ ρα κυρίῳ σαβαωθ ἐκ λαοῦ τεθλιμμένου καὶ
τετιλμένου καὶ ἀ πὸ λαοῦ μεγά λου ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον ἔθνος
ἐλπίζον καὶ καταπεπατημένον ὅ ἐστιν ἐν μέρει ποταμοῦ τῆ ς χώ ρας αὐ τοῦ εἰς τὸ ν
τό πον οὗ τὸ ὄ νομα κυρίου σαβαωθ ἐπεκλή θη ὄ ρος σιων
ὅ ρασις αἰγύ πτου ἰδοὺ κύ ριος κά θηται ἐπὶ νεφέλης κού φης καὶ ἥ ξει εἰς αἴγυπτον καὶ
σεισθή σεται τὰ χειροποίητα αἰγύ πτου ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἡ καρδία αὐ τῶ ν
ἡ ττηθή σεται ἐν αὐ τοῖς
καὶ ἐπεγερθή σονται αἰγύ πτιοι ἐπ' αἰγυπτίους καὶ πολεμή σει ἄ νθρωπος τὸ ν
ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἄ νθρωπος τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ πό λις ἐπὶ πό λιν καὶ νομὸ ς ἐπὶ
νομό ν
καὶ ταραχθή σεται τὸ πνεῦ μα τῶ ν αἰγυπτίων ἐν αὐ τοῖς καὶ τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν
διασκεδά σω καὶ ἐπερωτή σουσιν τοὺ ς θεοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἀ γά λματα αὐ τῶ ν καὶ
τοὺ ς ἐκ τῆ ς γῆ ς φωνοῦ ντας καὶ τοὺ ς ἐγγαστριμύ θους
καὶ παραδώ σω αἴγυπτον εἰς χεῖρας ἀ νθρώ πων κυρίων σκληρῶ ν καὶ βασιλεῖς
σκληροὶ κυριεύ σουσιν αὐ τῶ ν τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ
καὶ πίονται οἱ αἰγύ πτιοι ὕ δωρ τὸ παρὰ θά λασσαν ὁ δὲ ποταμὸ ς ἐκλείψει καὶ
ξηρανθή σεται
καὶ ἐκλείψουσιν οἱ ποταμοὶ καὶ αἱ διώ ρυγες τοῦ ποταμοῦ καὶ ξηρανθή σεται πᾶ σα
συναγωγὴ ὕ δατος καὶ ἐν παντὶ ἕλει καλά μου καὶ παπύ ρου
καὶ τὸ ἄ χι τὸ χλωρὸ ν πᾶ ν τὸ κύ κλῳ τοῦ ποταμοῦ καὶ πᾶ ν τὸ σπειρό μενον διὰ τοῦ
ποταμοῦ ξηρανθή σεται ἀ νεμό φθορον
καὶ στενά ξουσιν οἱ ἁ λεεῖς καὶ στενά ξουσιν πά ντες οἱ βά λλοντες ἄ γκιστρον εἰς τὸ ν
ποταμό ν καὶ οἱ βά λλοντες σαγή νας καὶ οἱ ἀ μφιβολεῖς πενθή σουσιν
866

καὶ αἰσχύ νη λή μψεται τοὺ ς ἐργαζομένους τὸ λίνον τὸ σχιστὸ ν καὶ τοὺ ς

ἐργαζομένους τὴ ν βύ σσον
καὶ ἔσονται οἱ διαζό μενοι αὐ τὰ ἐν ὀ δύ νῃ καὶ πά ντες οἱ τὸ ν ζῦ θον ποιοῦ ντες
λυπηθή σονται καὶ τὰ ς ψυχὰ ς πονέσουσιν
καὶ μωροὶ ἔσονται οἱ ἄ ρχοντες τά νεως οἱ σοφοὶ σύ μβουλοι τοῦ βασιλέως ἡ βουλὴ
αὐ τῶ ν μωρανθή σεται πῶ ς ἐρεῖτε τῷ βασιλεῖ υἱοὶ συνετῶ ν ἡ μεῖς υἱοὶ βασιλέων τῶ ν
ἐξ ἀ ρχῆ ς
ποῦ εἰσιν νῦ ν οἱ σοφοί σου καὶ ἀ ναγγειλά τωσά ν σοι καὶ εἰπά τωσαν τί βεβού λευται
κύ ριος σαβαωθ ἐπ' αἴγυπτον
ἐξέλιπον οἱ ἄ ρχοντες τά νεως καὶ ὑ ψώ θησαν οἱ ἄ ρχοντες μέμφεως καὶ πλανή σουσιν
αἴγυπτον κατὰ φυλά ς
κύ ριος γὰ ρ ἐκέρασεν αὐ τοῖς πνεῦ μα πλανή σεως καὶ ἐπλά νησαν αἴγυπτον ἐν πᾶ σι
τοῖς ἔργοις αὐ τῶ ν ὡ ς πλανᾶ ται ὁ μεθύ ων καὶ ὁ ἐμῶ ν ἅ μα
καὶ οὐ κ ἔσται τοῖς αἰγυπτίοις ἔργον ὃ ποιή σει κεφαλὴ ν καὶ οὐ ρά ν ἀ ρχὴ ν καὶ τέλος
τῇ δὲ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσονται οἱ αἰγύ πτιοι ὡ ς γυναῖκες ἐν φό βῳ καὶ ἐν τρό μῳ ἀ πὸ
προσώ που τῆ ς χειρὸ ς κυρίου σαβαωθ ἣ ν αὐ τὸ ς ἐπιβαλεῖ αὐ τοῖς
καὶ ἔσται ἡ χώ ρα τῶ ν ιουδαίων τοῖς αἰγυπτίοις εἰς φό βητρον πᾶ ς ὃ ς ἐὰ ν ὀ νομά σῃ
αὐ τὴ ν αὐ τοῖς φοβηθή σονται διὰ τὴ ν βουλή ν ἣ ν βεβού λευται κύ ριος ἐπ' αὐ τή ν
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσονται πέντε πό λεις ἐν αἰγύ πτῳ λαλοῦ σαι τῇ γλώ σσῃ τῇ
χανανίτιδι καὶ ὀ μνύ ουσαι τῷ ὀ νό ματι κυρίου πό λισ-ασεδεκ κληθή σεται ἡ μία πό λις
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται θυσιαστή ριον τῷ κυρίῳ ἐν χώ ρᾳ αἰγυπτίων καὶ στή λη πρὸ ς
τὸ ὅ ριον αὐ τῆ ς τῷ κυρίῳ
καὶ ἔσται εἰς σημεῖον εἰς τὸ ν αἰῶ να κυρίῳ ἐν χώ ρᾳ αἰγύ πτου ὅ τι κεκρά ξονται πρὸ ς
κύ ριον διὰ τοὺ ς θλίβοντας αὐ τού ς καὶ ἀ ποστελεῖ αὐ τοῖς κύ ριος ἄ νθρωπον ὃ ς σώ σει
αὐ τού ς κρίνων σώ σει αὐ τού ς
καὶ γνωστὸ ς ἔσται κύ ριος τοῖς αἰγυπτίοις καὶ γνώ σονται οἱ αἰγύ πτιοι τὸ ν κύ ριον ἐν
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ποιή σουσιν θυσίας καὶ εὔ ξονται εὐ χὰ ς τῷ κυρίῳ καὶ
ἀ ποδώ σουσιν
καὶ πατά ξει κύ ριος τοὺ ς αἰγυπτίους πληγῇ μεγά λῃ καὶ ἰά σεται αὐ τοὺ ς ἰά σει καὶ
ἐπιστραφή σονται πρὸ ς κύ ριον καὶ εἰσακού σεται αὐ τῶ ν καὶ ἰά σεται αὐ τού ς
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται ὁ δὸ ς αἰγύ πτου πρὸ ς ἀ σσυρίους καὶ εἰσελεύ σονται ἀ σσύ ριοι
εἰς αἴγυπτον καὶ αἰγύ πτιοι πορεύ σονται πρὸ ς ἀ σσυρίους καὶ δουλεύ σουσιν οἱ
αἰγύ πτιοι τοῖς ἀ σσυρίοις
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται ισραηλ τρίτος ἐν τοῖς ἀ σσυρίοις καὶ ἐν τοῖς αἰγυπτίοις
εὐ λογημένος ἐν τῇ γῇ
ἣ ν εὐ λό γησεν κύ ριος σαβαωθ λέγων εὐ λογημένος ὁ λαό ς μου ὁ ἐν αἰγύ πτῳ καὶ ὁ ἐν
ἀ σσυρίοις καὶ ἡ κληρονομία μου ισραηλ
τοῦ ἔτους οὗ εἰσῆ λθεν ταναθαν εἰς ἄ ζωτον ἡ νίκα ἀ πεστά λη ὑ πὸ αρνα βασιλέως
ἀ σσυρίων καὶ ἐπολέμησεν τὴ ν ἄ ζωτον καὶ κατελά βετο αὐ τή ν
τό τε ἐλά λησεν κύ ριος πρὸ ς ησαιαν λέγων πορεύ ου καὶ ἄ φελε τὸ ν σά κκον ἀ πὸ τῆ ς
ὀ σφύ ος σου καὶ τὰ σανδά λιά σου ὑ πό λυσαι ἀ πὸ τῶ ν ποδῶ ν σου καὶ ἐποίησεν
οὕ τως πορευό μενος γυμνὸ ς καὶ ἀ νυπό δετος
867

καὶ εἶπεν κύ ριος ὃ ν τρό πον πεπό ρευται ησαιας ὁ παῖς μου γυμνὸ ς καὶ ἀ νυπό δετος
τρία ἔτη ἔσται σημεῖα καὶ τέρατα τοῖς αἰγυπτίοις καὶ αἰθίοψιν
ὅ τι οὕ τως ἄ ξει βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων τὴ ν αἰχμαλωσίαν αἰγύ πτου καὶ αἰθιό πων
νεανίσκους καὶ πρεσβύ τας γυμνοὺ ς καὶ ἀ νυποδέτους ἀ νακεκαλυμμένους τὴ ν
αἰσχύ νην αἰγύ πτου
καὶ αἰσχυνθή σονται ἡ ττηθέντες οἱ αἰγύ πτιοι ἐπὶ τοῖς αἰθίοψιν ἐφ' οἷς ἦ σαν
πεποιθό τες οἱ αἰγύ πτιοι ἦ σαν γὰ ρ αὐ τοῖς δό ξα
καὶ ἐροῦ σιν οἱ κατοικοῦ ντες ἐν τῇ νή σῳ ταύ τῃ ἰδοὺ ἡ μεῖς ἦ μεν πεποιθό τες τοῦ
φυγεῖν εἰς αὐ τοὺ ς εἰς βοή θειαν οἳ οὐ κ ἐδύ ναντο σωθῆ ναι ἀ πὸ βασιλέως ἀ σσυρίων
καὶ πῶ ς ἡ μεῖς σωθησό μεθα
τὸ ὅ ραμα τῆ ς ἐρή μου ὡ ς καταιγὶς δι' ἐρή μου διέλθοι ἐξ ἐρή μου ἐρχομένη ἐκ γῆ ς
φοβερὸ ν
τὸ ὅ ραμα καὶ σκληρὸ ν ἀ νηγγέλη μοι ὁ ἀ θετῶ ν ἀ θετεῖ ὁ ἀ νομῶ ν ἀ νομεῖ ἐπ' ἐμοὶ οἱ
αιλαμῖται καὶ οἱ πρέσβεις τῶ ν περσῶ ν ἐπ' ἐμὲ ἔρχονται νῦ ν στενά ξω καὶ
παρακαλέσω ἐμαυτό ν
διὰ τοῦ το ἐνεπλή σθη ἡ ὀ σφύ ς μου ἐκλύ σεως καὶ ὠ δῖνες ἔλαβό ν με ὡ ς τὴ ν
τίκτουσαν ἠ δίκησα τὸ μὴ ἀ κοῦ σαι ἐσπού δασα τὸ μὴ βλέπειν
ἡ καρδία μου πλανᾶ ται καὶ ἡ ἀ νομία με βαπτίζει ἡ ψυχή μου ἐφέστηκεν εἰς φό βον
ἑτοίμασον τὴ ν τρά πεζαν πίετε φά γετε ἀ ναστά ντες οἱ ἄ ρχοντες ἑτοιμά σατε θυρεού ς
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος πρό ς με βαδίσας σεαυτῷ στῆ σον σκοπὸ ν καὶ ὃ ἂ ν ἴδῃς
ἀ νά γγειλον
καὶ εἶδον ἀ ναβά τας ἱππεῖς δύ ο ἀ ναβά την ὄ νου καὶ ἀ ναβά την καμή λου ἀ κρό ασαι
ἀ κρό ασιν πολλὴ ν
καὶ κά λεσον ουριαν εἰς τὴ ν σκοπιὰ ν κυρίου καὶ εἶπεν ἔστην διὰ παντὸ ς ἡ μέρας καὶ
ἐπὶ τῆ ς παρεμβολῆ ς ἔστην ὅ λην τὴ ν νύ κτα
καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἔρχεται ἀ ναβά της συνωρίδος καὶ ἀ ποκριθεὶς εἶπεν πέπτωκεν
βαβυλώ ν καὶ πά ντα τὰ ἀ γά λματα αὐ τῆ ς καὶ τὰ χειροποίητα αὐ τῆ ς συνετρίβησαν εἰς
τὴ ν γῆ ν
ἀ κού σατε οἱ καταλελειμμένοι καὶ οἱ ὀ δυνώ μενοι ἀ κού σατε ἃ ἤ κουσα παρὰ κυρίου
σαβαωθ ὁ θεὸ ς τοῦ ισραηλ ἀ νή γγειλεν ἡ μῖν
τὸ ὅ ραμα τῆ ς ιδουμαίας πρὸ ς ἐμὲ καλεῖ παρὰ τοῦ σηιρ φυλά σσετε ἐπά λξεις
φυλά σσω τὸ πρωὶ καὶ τὴ ν νύ κτα ἐὰ ν ζητῇ ς ζή τει καὶ παρ' ἐμοὶ οἴκει
ἐν τῷ δρυμῷ ἑσπέρας κοιμηθή σῃ ἐν τῇ ὁ δῷ δαιδαν
εἰς συνά ντησιν διψῶ ντι ὕ δωρ φέρετε οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν χώ ρᾳ θαιμαν ἄ ρτοις
συναντᾶ τε τοῖς φεύ γουσιν
διὰ τὸ πλῆ θος τῶ ν φευγό ντων καὶ διὰ τὸ πλῆ θος τῶ ν πλανωμένων καὶ διὰ τὸ
πλῆ θος τῆ ς μαχαίρας καὶ διὰ τὸ πλῆ θος τῶ ν τοξευμά των τῶ ν διατεταμένων καὶ διὰ
τὸ πλῆ θος τῶ ν πεπτωκό των ἐν τῷ πολέμῳ
ὅ τι οὕ τως εἶπέν μοι κύ ριος ἔτι ἐνιαυτὸ ς ὡ ς ἐνιαυτὸ ς μισθωτοῦ ἐκλείψει ἡ δό ξα τῶ ν
υἱῶ ν κηδαρ
καὶ τὸ κατά λοιπον τῶ ν τοξευμά των τῶ ν ἰσχυρῶ ν υἱῶ ν κηδαρ ἔσται ὀ λίγον διό τι
κύ ριος ἐλά λησεν ὁ θεὸ ς ισραηλ
868

τὸ ῥ ῆ μα τῆ ς φά ραγγος σιων τί ἐγένετό σοι νῦ ν ὅ τι ἀ νέβητε πά ντες εἰς δώ ματα

μά ταια ἐνεπλή σθη ἡ πό λις βοώ ντων οἱ τραυματίαι σου οὐ τραυματίαι μαχαίρας
οὐ δὲ οἱ νεκροί σου νεκροὶ πολέμου
πά ντες οἱ ἄ ρχοντές σου πεφεύ γασιν καὶ οἱ ἁ λό ντες σκληρῶ ς δεδεμένοι εἰσίν καὶ οἱ
ἰσχύ οντες ἐν σοὶ πό ρρω πεφεύ γασιν
διὰ τοῦ το εἶπα ἄ φετέ με πικρῶ ς κλαύ σομαι μὴ κατισχύ σητε παρακαλεῖν με ἐπὶ τὸ
σύ ντριμμα τῆ ς θυγατρὸ ς τοῦ γένους μου
ὅ τι ἡ μέρα ταραχῆ ς καὶ ἀ πωλείας καὶ καταπατή ματος καὶ πλά νησις παρὰ κυρίου
σαβαωθ ἐν φά ραγγι σιων πλανῶ νται ἀ πὸ μικροῦ ἕως μεγά λου πλανῶ νται ἐπὶ τὰ
ὄ ρη
οἱ δὲ αιλαμῖται ἔλαβον φαρέτρας ἀ ναβά ται ἄ νθρωποι ἐφ' ἵπποις καὶ συναγωγὴ
παρατά ξεως
καὶ ἔσονται αἱ ἐκλεκταὶ φά ραγγές σου πλησθή σονται ἁ ρμά των οἱ δὲ ἱππεῖς
ἐμφρά ξουσι τὰ ς πύ λας σου
καὶ ἀ νακαλύ ψουσιν τὰ ς πύ λας ιουδα καὶ ἐμβλέψονται τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εἰς τοὺ ς
ἐκλεκτοὺ ς οἴκους τῆ ς πό λεως
καὶ ἀ νακαλύ ψουσιν τὰ κρυπτὰ τῶ ν οἴκων τῆ ς ἄ κρας δαυιδ καὶ εἴδοσαν ὅ τι πλείους
εἰσὶν καὶ ὅ τι ἀ πέστρεψαν τὸ ὕ δωρ τῆ ς ἀ ρχαίας κολυμβή θρας εἰς τὴ ν πό λιν
καὶ ὅ τι καθείλοσαν τοὺ ς οἴκους ιερουσαλημ εἰς ὀ χύ ρωμα τοῦ τείχους τῇ πό λει
καὶ ἐποιή σατε ἑαυτοῖς ὕ δωρ ἀ νὰ μέσον τῶ ν δύ ο τειχέων ἐσώ τερον τῆ ς
κολυμβή θρας τῆ ς ἀ ρχαίας καὶ οὐ κ ἐνεβλέψατε εἰς τὸ ν ἀ π' ἀ ρχῆ ς ποιή σαντα αὐ τὴ ν
καὶ τὸ ν κτίσαντα αὐ τὴ ν οὐ κ εἴδετε
καὶ ἐκά λεσεν κύ ριος σαβαωθ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ κλαυθμὸ ν καὶ κοπετὸ ν καὶ ξύ ρησιν
καὶ ζῶ σιν σά κκων
αὐ τοὶ δὲ ἐποιή σαντο εὐ φροσύ νην καὶ ἀ γαλλίαμα σφά ζοντες μό σχους καὶ θύ οντες
πρό βατα ὥ στε φαγεῖν κρέα καὶ πιεῖν οἶνον λέγοντες φά γωμεν καὶ πίωμεν αὔ ριον
γὰ ρ ἀ ποθνῄ σκομεν
καὶ ἀ νακεκαλυμμένα ταῦ τά ἐστιν ἐν τοῖς ὠ σὶν κυρίου σαβαωθ ὅ τι οὐ κ ἀ φεθή σεται
ὑ μῖν αὕ τη ἡ ἁ μαρτία ἕως ἂ ν ἀ ποθά νητε
τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ πορεύ ου εἰς τὸ παστοφό ριον πρὸ ς σομναν τὸ ν ταμίαν
καὶ εἰπὸ ν αὐ τῷ
τί σὺ ὧ δε καὶ τί σοί ἐστιν ὧ δε ὅ τι ἐλατό μησας σεαυτῷ ὧ δε μνημεῖον καὶ ἐποίησας
σεαυτῷ ἐν ὑ ψηλῷ μνημεῖον καὶ ἔγραψας σεαυτῷ ἐν πέτρᾳ σκηνή ν
ἰδοὺ δὴ κύ ριος σαβαωθ ἐκβαλεῖ καὶ ἐκτρίψει ἄ νδρα καὶ ἀ φελεῖ τὴ ν στολή ν σου
καὶ τὸ ν στέφανό ν σου τὸ ν ἔνδοξον καὶ ῥ ίψει σε εἰς χώ ραν μεγά λην καὶ ἀ μέτρητον
καὶ ἐκεῖ ἀ ποθανῇ καὶ θή σει τὸ ἅ ρμα σου τὸ καλὸ ν εἰς ἀ τιμίαν καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ
ἄ ρχοντό ς σου εἰς καταπά τημα
καὶ ἀ φαιρεθή σῃ ἐκ τῆ ς οἰκονομίας σου καὶ ἐκ τῆ ς στά σεώ ς σου
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καλέσω τὸ ν παῖδά μου ελιακιμ τὸ ν τοῦ χελκιου
καὶ ἐνδύ σω αὐ τὸ ν τὴ ν στολή ν σου καὶ τὸ ν στέφανό ν σου δώ σω αὐ τῷ καὶ τὸ κρά τος
καὶ τὴ ν οἰκονομίαν σου δώ σω εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ καὶ ἔσται ὡ ς πατὴ ρ τοῖς
ἐνοικοῦ σιν ἐν ιερουσαλημ καὶ τοῖς ἐνοικοῦ σιν ἐν ιουδα
869

καὶ δώ σω τὴ ν δό ξαν δαυιδ αὐ τῷ καὶ ἄ ρξει καὶ οὐ κ ἔσται ὁ ἀ ντιλέγων

καὶ στή σω αὐ τὸ ν ἄ ρχοντα ἐν τό πῳ πιστῷ καὶ ἔσται εἰς θρό νον δό ξης τοῦ οἴκου τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ ἔσται πεποιθὼ ς ἐπ' αὐ τὸ ν πᾶ ς ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ
μικροῦ ἕως μεγά λου καὶ ἔσονται ἐπικρεμά μενοι αὐ τῷ
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τά δε λέγει κύ ριος σαβαωθ κινηθή σεται ὁ ἄ νθρωπος ὁ
ἐστηριγμένος ἐν τό πῳ πιστῷ καὶ πεσεῖται καὶ ἀ φαιρεθή σεται ἡ δό ξα ἡ ἐπ' αὐ τό ν ὅ τι
κύ ριος ἐλά λησεν
τὸ ὅ ραμα τύ ρου ὀ λολύ ζετε πλοῖα καρχηδό νος ὅ τι ἀ πώ λετο καὶ οὐ κέτι ἔρχονται ἐκ
γῆ ς κιτιαίων ἦ κται αἰχμά λωτος
τίνι ὅ μοιοι γεγό νασιν οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν τῇ νή σῳ μεταβό λοι φοινίκης διαπερῶ ντες
τὴ ν θά λασσαν
ἐν ὕ δατι πολλῷ σπέρμα μεταβό λων ὡ ς ἀ μητοῦ εἰσφερομένου οἱ μεταβό λοι τῶ ν
ἐθνῶ ν
αἰσχύ νθητι σιδώ ν εἶπεν ἡ θά λασσα ἡ δὲ ἰσχὺ ς τῆ ς θαλά σσης εἶπεν οὐ κ ὤ δινον οὐ δὲ
ἔτεκον οὐ δὲ ἐξέθρεψα νεανίσκους οὐ δὲ ὕ ψωσα παρθένους
ὅ ταν δὲ ἀ κουστὸ ν γένηται αἰγύ πτῳ λή μψεται αὐ τοὺ ς ὀ δύ νη περὶ τύ ρου
ἀ πέλθατε εἰς καρχηδό να ὀ λολύ ξατε οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν τῇ νή σῳ ταύ τῃ
οὐ χ αὕ τη ἦ ν ὑ μῶ ν ἡ ὕ βρις ἡ ἀ π' ἀ ρχῆ ς πρὶν ἢ παραδοθῆ ναι αὐ τή ν
τίς ταῦ τα ἐβού λευσεν ἐπὶ τύ ρον μὴ ἥ σσων ἐστὶν ἢ οὐ κ ἰσχύ ει οἱ ἔμποροι αὐ τῆ ς
ἔνδοξοι ἄ ρχοντες τῆ ς γῆ ς
κύ ριος σαβαωθ ἐβουλεύ σατο παραλῦ σαι πᾶ σαν τὴ ν ὕ βριν τῶ ν ἐνδό ξων καὶ
ἀ τιμά σαι πᾶ ν ἔνδοξον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐργά ζου τὴ ν γῆ ν σου καὶ γὰ ρ πλοῖα οὐ κέτι ἔρχεται ἐκ καρχηδό νος
ἡ δὲ χείρ σου οὐ κέτι ἰσχύ ει κατὰ θά λασσαν ἡ παροξύ νουσα βασιλεῖς κύ ριος σαβαωθ
ἐνετείλατο περὶ χανααν ἀ πολέσαι αὐ τῆ ς τὴ ν ἰσχύ ν
καὶ ἐροῦ σιν οὐ κέτι μὴ προσθῆ τε τοῦ ὑ βρίζειν καὶ ἀ δικεῖν τὴ ν θυγατέρα σιδῶ νος καὶ
ἐὰ ν ἀ πέλθῃς εἰς κιτιεῖς οὐ δὲ ἐκεῖ σοι ἀ νά παυσις ἔσται
καὶ εἰς γῆ ν χαλδαίων καὶ αὕ τη ἠ ρή μωται ἀ πὸ τῶ ν ἀ σσυρίων οὐ δὲ ἐκεῖ σοι
ἀ νά παυσις ἔσται ὅ τι ὁ τοῖχος αὐ τῆ ς πέπτωκεν
ὀ λολύ ζετε πλοῖα καρχηδό νος ὅ τι ἀ πώ λετο τὸ ὀ χύ ρωμα ὑ μῶ ν
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καταλειφθή σεται τύ ρος ἔτη ἑβδομή κοντα ὡ ς χρό νος
βασιλέως ὡ ς χρό νος ἀ νθρώ που καὶ ἔσται μετὰ ἑβδομή κοντα ἔτη ἔσται τύ ρος ὡ ς ἆ |
σμα πό ρνης
λαβὲ κιθά ραν ῥ έμβευσον πό λεις πό ρνη ἐπιλελησμένη καλῶ ς κιθά ρισον πολλὰ ἆ |σον
ἵνα σου μνεία γένηται
καὶ ἔσται μετὰ ἑβδομή κοντα ἔτη ἐπισκοπὴ ν ποιή σει ὁ θεὸ ς τύ ρου καὶ πά λιν
ἀ ποκατασταθή σεται εἰς τὸ ἀ ρχαῖον καὶ ἔσται ἐμπό ριον πά σαις ταῖς βασιλείαις τῆ ς
οἰκουμένης
καὶ ἔσται αὐ τῆ ς ἡ ἐμπορία καὶ ὁ μισθὸ ς ἅ γιον τῷ κυρίῳ οὐ κ αὐ τοῖς συναχθή σεται
ἀ λλὰ τοῖς κατοικοῦ σιν ἔναντι κυρίου πᾶ σα ἡ ἐμπορία αὐ τῆ ς φαγεῖν καὶ πιεῖν καὶ
ἐμπλησθῆ ναι εἰς συμβολὴ ν μνημό συνον ἔναντι κυρίου
870

ἰδοὺ κύ ριος καταφθείρει τὴ ν οἰκουμένην καὶ ἐρημώ σει αὐ τὴ ν καὶ ἀ νακαλύ ψει τὸ
πρό σωπον αὐ τῆ ς καὶ διασπερεῖ τοὺ ς ἐνοικοῦ ντας ἐν αὐ τῇ
καὶ ἔσται ὁ λαὸ ς ὡ ς ὁ ἱερεὺ ς καὶ ὁ παῖς ὡ ς ὁ κύ ριος καὶ ἡ θερά παινα ὡ ς ἡ κυρία
ἔσται ὁ ἀ γορά ζων ὡ ς ὁ πωλῶ ν καὶ ὁ δανείζων ὡ ς ὁ δανειζό μενος καὶ ὁ ὀ φείλων ὡ ς
ᾧ ὀ φείλει
φθορᾷ φθαρή σεται ἡ γῆ καὶ προνομῇ προνομευθή σεται ἡ γῆ τὸ γὰ ρ στό μα κυρίου
ἐλά λησεν ταῦ τα
ἐπένθησεν ἡ γῆ καὶ ἐφθά ρη ἡ οἰκουμένη ἐπένθησαν οἱ ὑ ψηλοὶ τῆ ς γῆ ς
ἡ δὲ γῆ ἠ νό μησεν διὰ τοὺ ς κατοικοῦ ντας αὐ τή ν διό τι παρέβησαν τὸ ν νό μον καὶ
ἤ λλαξαν τὰ προστά γματα διαθή κην αἰώ νιον
διὰ τοῦ το ἀ ρὰ ἔδεται τὴ ν γῆ ν ὅ τι ἡ μά ρτοσαν οἱ κατοικοῦ ντες αὐ τή ν διὰ τοῦ το
πτωχοὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν τῇ γῇ καὶ καταλειφθή σονται ἄ νθρωποι ὀ λίγοι
πενθή σει οἶνος πενθή σει ἄ μπελος στενά ξουσιν πά ντες οἱ εὐ φραινό μενοι τὴ ν ψυχή ν
πέπαυται εὐ φροσύ νη τυμπά νων πέπαυται αὐ θά δεια καὶ πλοῦ τος ἀ σεβῶ ν πέπαυται
φωνὴ κιθά ρας
ᾐ σχύ νθησαν οὐ κ ἔπιον οἶνον πικρὸ ν ἐγένετο τὸ σικερα τοῖς πίνουσιν
ἠ ρημώ θη πᾶ σα πό λις κλείσει οἰκίαν τοῦ μὴ εἰσελθεῖν
ὀ λολύ ζετε περὶ τοῦ οἴνου πανταχῇ πέπαυται πᾶ σα εὐ φροσύ νη τῆ ς γῆ ς
καὶ καταλειφθή σονται πό λεις ἔρημοι καὶ οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι ἀ πολοῦ νται
ταῦ τα πά ντα ἔσται ἐν τῇ γῇ ἐν μέσῳ τῶ ν ἐθνῶ ν ὃ ν τρό πον ἐά ν τις καλαμή σηται
ἐλαίαν οὕ τως καλαμή σονται αὐ τού ς καὶ ἐὰ ν παύ σηται ὁ τρύ γητος
οὗ τοι φωνῇ βοή σονται οἱ δὲ καταλειφθέντες ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εὐ φρανθή σονται ἅ μα τῇ
δό ξῃ κυρίου ταραχθή σεται τὸ ὕ δωρ τῆ ς θαλά σσης
διὰ τοῦ το ἡ δό ξα κυρίου ἐν ταῖς νή σοις ἔσται τῆ ς θαλά σσης τὸ ὄ νομα κυρίου
ἔνδοξον ἔσται κύ ριε ὁ θεὸ ς ισραηλ
ἀ πὸ τῶ ν πτερύ γων τῆ ς γῆ ς τέρατα ἠ κού σαμεν ἐλπὶς τῷ εὐ σεβεῖ καὶ ἐροῦ σιν οὐ αὶ
τοῖς ἀ θετοῦ σιν οἱ ἀ θετοῦ ντες τὸ ν νό μον
φό βος καὶ βό θυνος καὶ παγὶς ἐφ' ὑ μᾶ ς τοὺ ς ἐνοικοῦ ντας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔσται ὁ φεύ γων τὸ ν φό βον ἐμπεσεῖται εἰς τὸ ν βό θυνον ὁ δὲ ἐκβαίνων ἐκ τοῦ
βοθύ νου ἁ λώ σεται ὑ πὸ τῆ ς παγίδος ὅ τι θυρίδες ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ ἠ νεῴ χθησαν καὶ
σεισθή σεται τὰ θεμέλια τῆ ς γῆ ς
ταραχῇ ταραχθή σεται ἡ γῆ καὶ ἀ πορίᾳ ἀ πορηθή σεται ἡ γῆ
ἔκλινεν καὶ σεισθή σεται ὡ ς ὀ πωροφυλά κιον ἡ γῆ ὡ ς ὁ μεθύ ων καὶ κραιπαλῶ ν καὶ
πεσεῖται καὶ οὐ μὴ δύ νηται ἀ ναστῆ ναι κατίσχυσεν γὰ ρ ἐπ' αὐ τῆ ς ἡ ἀ νομία
καὶ ἐπά ξει ὁ θεὸ ς ἐπὶ τὸ ν κό σμον τοῦ οὐ ρανοῦ τὴ ν χεῖρα καὶ ἐπὶ τοὺ ς βασιλεῖς τῆ ς
γῆ ς
καὶ συνά ξουσιν καὶ ἀ ποκλείσουσιν εἰς ὀ χύ ρωμα καὶ εἰς δεσμωτή ριον διὰ πολλῶ ν
γενεῶ ν ἐπισκοπὴ ἔσται αὐ τῶ ν
καὶ τακή σεται ἡ πλίνθος καὶ πεσεῖται τὸ τεῖχος ὅ τι βασιλεύ σει κύ ριος ἐν σιων καὶ ἐν
ιερουσαλημ καὶ ἐνώ πιον τῶ ν πρεσβυτέρων δοξασθή σεται
κύ ριε ὁ θεό ς μου δοξά σω σε ὑ μνή σω τὸ ὄ νομά σου ὅ τι ἐποίησας θαυμαστὰ
πρά γματα βουλὴ ν ἀ ρχαίαν ἀ ληθινή ν γένοιτο κύ ριε
871

ὅ τι ἔθηκας πό λεις εἰς χῶ μα πό λεις ὀ χυρὰ ς τοῦ πεσεῖν αὐ τῶ ν τὰ θεμέλια τῶ ν

ἀ σεβῶ ν πό λις εἰς τὸ ν αἰῶ να οὐ μὴ οἰκοδομηθῇ
διὰ τοῦ το εὐ λογή σει σε ὁ λαὸ ς ὁ πτωχό ς καὶ πό λεις ἀ νθρώ πων ἀ δικουμένων
εὐ λογή σουσίν σε
ἐγένου γὰ ρ πά σῃ πό λει ταπεινῇ βοηθὸ ς καὶ τοῖς ἀ θυμή σασιν διὰ ἔνδειαν σκέπη ἀ πὸ
ἀ νθρώ πων πονηρῶ ν ῥ ύ σῃ αὐ τού ς σκέπη διψώ ντων καὶ πνεῦ μα ἀ νθρώ πων
ἀ δικουμένων
εὐ λογή σουσίν σε ὡ ς ἄ νθρωποι ὀ λιγό ψυχοι διψῶ ντες ἐν σιων ἀ πὸ ἀ νθρώ πων
ἀ σεβῶ ν οἷς ἡ μᾶ ς παρέδωκας
καὶ ποιή σει κύ ριος σαβαωθ πᾶ σι τοῖς ἔθνεσιν ἐπὶ τὸ ὄ ρος τοῦ το πίονται
εὐ φροσύ νην πίονται οἶνον χρίσονται μύ ρον
ἐν τῷ ὄ ρει τού τῳ παρά δος ταῦ τα πά ντα τοῖς ἔθνεσιν ἡ γὰ ρ βουλὴ αὕ τη ἐπὶ πά ντα
τὰ ἔθνη
κατέπιεν ὁ θά νατος ἰσχύ σας καὶ πά λιν ἀ φεῖλεν ὁ θεὸ ς πᾶ ν δά κρυον ἀ πὸ παντὸ ς
προσώ που τὸ ὄ νειδος τοῦ λαοῦ ἀ φεῖλεν ἀ πὸ πά σης τῆ ς γῆ ς τὸ γὰ ρ στό μα κυρίου
ἐλά λησεν
καὶ ἐροῦ σιν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἰδοὺ ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐφ' ᾧ ἠ λπίζομεν καὶ ἠ γαλλιώ μεθα καὶ
εὐ φρανθησό μεθα ἐπὶ τῇ σωτηρίᾳ ἡ μῶ ν
ὅ τι ἀ νά παυσιν δώ σει ὁ θεὸ ς ἐπὶ τὸ ὄ ρος τοῦ το καὶ καταπατηθή σεται ἡ μωαβῖτις ὃ ν
τρό πον πατοῦ σιν ἅ λωνα ἐν ἁ μά ξαις
καὶ ἀ νή σει τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ ὃ ν τρό πον καὶ αὐ τὸ ς ἐταπείνωσεν τοῦ ἀ πολέσαι καὶ
ταπεινώ σει τὴ ν ὕ βριν αὐ τοῦ ἐφ' ἃ τὰ ς χεῖρας ἐπέβαλεν
καὶ τὸ ὕ ψος τῆ ς καταφυγῆ ς τοῦ τοίχου σου ταπεινώ σει καὶ καταβή σεται ἕως τοῦ
ἐδά φους
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ᾄ σονται τὸ ἆ |σμα τοῦ το ἐπὶ γῆ ς ιουδα λέγοντες ἰδοὺ πό λις ὀ χυρά
καὶ σωτή ριον ἡ μῶ ν θή σει τεῖχος καὶ περίτειχος
ἀ νοίξατε πύ λας εἰσελθά τω λαὸ ς φυλά σσων δικαιοσύ νην καὶ φυλά σσων ἀ λή θειαν
ἀ ντιλαμβανό μενος ἀ ληθείας καὶ φυλά σσων εἰρή νην ὅ τι ἐπὶ σοὶ
ἤ λπισαν κύ ριε ἕως τοῦ αἰῶ νος ὁ θεὸ ς ὁ μέγας ὁ αἰώ νιος
ὃ ς ταπεινώ σας κατή γαγες τοὺ ς ἐνοικοῦ ντας ἐν ὑ ψηλοῖς πό λεις ὀ χυρὰ ς καταβαλεῖς
καὶ κατά ξεις ἕως ἐδά φους
καὶ πατή σουσιν αὐ τοὺ ς πό δες πραέων καὶ ταπεινῶ ν
ὁ δὸ ς εὐ σεβῶ ν εὐ θεῖα ἐγένετο καὶ παρεσκευασμένη ἡ ὁ δὸ ς τῶ ν εὐ σεβῶ ν
ἡ γὰ ρ ὁ δὸ ς κυρίου κρίσις ἠ λπίσαμεν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί σου καὶ ἐπὶ τῇ μνείᾳ
ᾗ ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχὴ ἡ μῶ ν ἐκ νυκτὸ ς ὀ ρθρίζει τὸ πνεῦ μά μου πρὸ ς σέ ὁ θεό ς διό τι φῶ ς
τὰ προστά γματά σου ἐπὶ τῆ ς γῆ ς δικαιοσύ νην μά θετε οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
πέπαυται γὰ ρ ὁ ἀ σεβή ς οὐ μὴ μά θῃ δικαιοσύ νην ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἀ λή θειαν οὐ μὴ ποιή σῃ
ἀ ρθή τω ὁ ἀ σεβή ς ἵνα μὴ ἴδῃ τὴ ν δό ξαν κυρίου
κύ ριε ὑ ψηλό ς σου ὁ βραχίων καὶ οὐ κ ᾔ δεισαν γνό ντες δὲ αἰσχυνθή σονται ζῆ λος
λή μψεται λαὸ ν ἀ παίδευτον καὶ νῦ ν πῦ ρ τοὺ ς ὑ πεναντίους ἔδεται
κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἰρή νην δὸ ς ἡ μῖν πά ντα γὰ ρ ἀ πέδωκας ἡ μῖν
872

κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν κτῆ σαι ἡ μᾶ ς κύ ριε ἐκτὸ ς σοῦ ἄ λλον οὐ κ οἴδαμεν τὸ ὄ νομά σου
ὀ νομά ζομεν
οἱ δὲ νεκροὶ ζωὴ ν οὐ μὴ ἴδωσιν οὐ δὲ ἰατροὶ οὐ μὴ ἀ ναστή σωσιν διὰ τοῦ το ἐπή γαγες
καὶ ἀ πώ λεσας καὶ ἦ ρας πᾶ ν ἄ ρσεν αὐ τῶ ν
πρό σθες αὐ τοῖς κακά κύ ριε πρό σθες κακὰ πᾶ σιν τοῖς ἐνδό ξοις τῆ ς γῆ ς
κύ ριε ἐν θλίψει ἐμνή σθην σου ἐν θλίψει μικρᾷ ἡ παιδεία σου ἡ μῖν
καὶ ὡ ς ἡ ὠ δίνουσα ἐγγίζει τοῦ τεκεῖν καὶ ἐπὶ τῇ ὠ δῖνι αὐ τῆ ς ἐκέκραξεν οὕ τως
ἐγενή θημεν τῷ ἀ γαπητῷ σου διὰ τὸ ν φό βον σου κύ ριε
ἐν γαστρὶ ἐλά βομεν καὶ ὠ δινή σαμεν καὶ ἐτέκομεν πνεῦ μα σωτηρίας σου
ἐποιή σαμεν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἀ λλὰ πεσοῦ νται οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἀ ναστή σονται οἱ νεκροί καὶ ἐγερθή σονται οἱ ἐν τοῖς μνημείοις καὶ εὐ φρανθή σονται
οἱ ἐν τῇ γῇ ἡ γὰ ρ δρό σος ἡ παρὰ σοῦ ἴαμα αὐ τοῖς ἐστιν ἡ δὲ γῆ τῶ ν ἀ σεβῶ ν πεσεῖται
βά διζε λαό ς μου εἴσελθε εἰς τὰ ταμίειά σου ἀ πό κλεισον τὴ ν θύ ραν σου ἀ ποκρύ βηθι
μικρὸ ν ὅ σον ὅ σον ἕως ἂ ν παρέλθῃ ἡ ὀ ργὴ κυρίου
ἰδοὺ γὰ ρ κύ ριος ἀ πὸ τοῦ ἁ γίου ἐπά γει τὴ ν ὀ ργὴ ν ἐπὶ τοὺ ς ἐνοικοῦ ντας ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἀ νακαλύ ψει ἡ γῆ τὸ αἷμα αὐ τῆ ς καὶ οὐ κατακαλύ ψει τοὺ ς ἀ νῃρημένους
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἐπά ξει ὁ θεὸ ς τὴ ν μά χαιραν τὴ ν ἁ γίαν καὶ τὴ ν μεγά λην καὶ τὴ ν
ἰσχυρὰ ν ἐπὶ τὸ ν δρά κοντα ὄ φιν φεύ γοντα ἐπὶ τὸ ν δρά κοντα ὄ φιν σκολιὸ ν καὶ
ἀ νελεῖ τὸ ν δρά κοντα
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ μπελὼ ν καλό ς ἐπιθύ μημα ἐξά ρχειν κατ' αὐ τῆ ς
ἐγὼ πό λις ἰσχυρά πό λις πολιορκουμένη μά την ποτιῶ αὐ τή ν ἁ λώ σεται γὰ ρ νυκτό ς
ἡ μέρας δὲ πεσεῖται τὸ τεῖχος
οὐ κ ἔστιν ἣ οὐ κ ἐπελά βετο αὐ τῆ ς τίς με θή σει φυλά σσειν καλά μην ἐν ἀ γρῷ διὰ τὴ ν
πολεμίαν ταύ την ἠ θέτηκα αὐ τή ν τοίνυν διὰ τοῦ το ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς πά ντα
ὅ σα συνέταξεν κατακέκαυμαι
βοή σονται οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν αὐ τῇ ποιή σωμεν εἰρή νην αὐ τῷ ποιή σωμεν εἰρή νην
οἱ ἐρχό μενοι τέκνα ιακωβ βλαστή σει καὶ ἐξανθή σει ισραηλ καὶ ἐμπλησθή σεται ἡ
οἰκουμένη τοῦ καρποῦ αὐ τοῦ
μὴ ὡ ς αὐ τὸ ς ἐπά ταξεν καὶ αὐ τὸ ς οὕ τως πληγή σεται καὶ ὡ ς αὐ τὸ ς ἀ νεῖλεν οὕ τως
ἀ ναιρεθή σεται
μαχό μενος καὶ ὀ νειδίζων ἐξαποστελεῖ αὐ τού ς οὐ σὺ ἦ σθα ὁ μελετῶ ν τῷ πνεύ ματι
τῷ σκληρῷ ἀ νελεῖν αὐ τοὺ ς πνεύ ματι θυμοῦ
διὰ τοῦ το ἀ φαιρεθή σεται ἡ ἀ νομία ιακωβ καὶ τοῦ τό ἐστιν ἡ εὐ λογία αὐ τοῦ ὅ ταν
ἀ φέλωμαι αὐ τοῦ τὴ ν ἁ μαρτίαν ὅ ταν θῶ σιν πά ντας τοὺ ς λίθους τῶ ν βωμῶ ν
κατακεκομμένους ὡ ς κονίαν λεπτή ν καὶ οὐ μὴ μείνῃ τὰ δένδρα αὐ τῶ ν καὶ τὰ εἴδωλα
αὐ τῶ ν ἐκκεκομμένα ὥ σπερ δρυμὸ ς μακρά ν
τὸ κατοικού μενον ποίμνιον ἀ νειμένον ἔσται ὡ ς ποίμνιον καταλελειμμένον καὶ ἔσται
πολὺ ν χρό νον εἰς βό σκημα καὶ ἐκεῖ ἀ ναπαύ σονται
καὶ μετὰ χρό νον οὐ κ ἔσται ἐν αὐ τῇ πᾶ ν χλωρὸ ν διὰ τὸ ξηρανθῆ ναι γυναῖκες
ἐρχό μεναι ἀ πὸ θέας δεῦ τε οὐ γὰ ρ λαό ς ἐστιν ἔχων σύ νεσιν διὰ τοῦ το οὐ μὴ
οἰκτιρή σῃ ὁ ποιή σας αὐ τού ς οὐ δὲ ὁ πλά σας αὐ τοὺ ς οὐ μὴ ἐλεή σῃ
873

καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ συμφρά ξει κύ ριος ἀ πὸ τῆ ς διώ ρυγος τοῦ ποταμοῦ ἕως
ῥ ινοκορού ρων ὑ μεῖς δὲ συναγά γετε τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ κατὰ ἕνα ἕνα
καὶ ἔσται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ σαλπιοῦ σιν τῇ σά λπιγγι τῇ μεγά λῃ καὶ ἥ ξουσιν οἱ
ἀ πολό μενοι ἐν τῇ χώ ρᾳ τῶ ν ἀ σσυρίων καὶ οἱ ἀ πολό μενοι ἐν αἰγύ πτῳ καὶ
προσκυνή σουσιν τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ ἅ γιον ἐν ιερουσαλημ
οὐ αὶ τῷ στεφά νῳ τῆ ς ὕ βρεως οἱ μισθωτοὶ εφραιμ τὸ ἄ νθος τὸ ἐκπεσὸ ν ἐκ τῆ ς δό ξης
ἐπὶ τῆ ς κορυφῆ ς τοῦ ὄ ρους τοῦ παχέος οἱ μεθύ οντες ἄ νευ οἴνου
ἰδοὺ ἰσχυρὸ ν καὶ σκληρὸ ν ὁ θυμὸ ς κυρίου ὡ ς χά λαζα καταφερομένη οὐ κ ἔχουσα
σκέπην βίᾳ καταφερομένη ὡ ς ὕ δατος πολὺ πλῆ θος σῦ ρον χώ ραν τῇ γῇ ποιή σει
ἀ νά παυσιν ταῖς χερσίν
καὶ τοῖς ποσὶν καταπατηθή σεται ὁ στέφανος τῆ ς ὕ βρεως οἱ μισθωτοὶ τοῦ εφραιμ
καὶ ἔσται τὸ ἄ νθος τὸ ἐκπεσὸ ν τῆ ς ἐλπίδος τῆ ς δό ξης ἐπ' ἄ κρου τοῦ ὄ ρους τοῦ
ὑ ψηλοῦ ὡ ς πρό δρομος σύ κου ὁ ἰδὼ ν αὐ τὸ πρὶν ἢ εἰς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ λαβεῖν
θελή σει αὐ τὸ καταπιεῖν
τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἔσται κύ ριος σαβαωθ ὁ στέφανος τῆ ς ἐλπίδος ὁ πλακεὶς τῆ ς δό ξης
τῷ καταλειφθέντι μου λαῷ
καταλειφθή σονται ἐπὶ πνεύ ματι κρίσεως ἐπὶ κρίσιν καὶ ἰσχὺ ν κωλύ ων ἀ νελεῖν
οὗ τοι γὰ ρ οἴνῳ πεπλανημένοι εἰσίν ἐπλανή θησαν διὰ τὸ σικερα ἱερεὺ ς καὶ
προφή της ἐξέστησαν διὰ τὸ ν οἶνον ἐσείσθησαν ἀ πὸ τῆ ς μέθης τοῦ σικερα
ἐπλανή θησαν τοῦ τ' ἔστι φά σμα
ἀ ρὰ ἔδεται ταύ την τὴ ν βουλή ν αὕ τη γὰ ρ ἡ βουλὴ ἕνεκεν πλεονεξίας
τίνι ἀ νηγγείλαμεν κακὰ καὶ τίνι ἀ νηγγείλαμεν ἀ γγελίαν οἱ ἀ πογεγαλακτισμένοι ἀ πὸ
γά λακτος οἱ ἀ πεσπασμένοι ἀ πὸ μαστοῦ
θλῖψιν ἐπὶ θλῖψιν προσδέχου ἐλπίδα ἐπ' ἐλπίδι ἔτι μικρὸ ν ἔτι μικρὸ ν
διὰ φαυλισμὸ ν χειλέων διὰ γλώ σσης ἑτέρας ὅ τι λαλή σουσιν τῷ λαῷ τού τῳ
λέγοντες αὐ τῷ τοῦ το τὸ ἀ νά παυμα τῷ πεινῶ ντι καὶ τοῦ το τὸ σύ ντριμμα καὶ οὐ κ
ἠ θέλησαν ἀ κού ειν
καὶ ἔσται αὐ τοῖς τὸ λό γιον κυρίου τοῦ θεοῦ θλῖψις ἐπὶ θλῖψιν ἐλπὶς ἐπ' ἐλπίδι ἔτι
μικρὸ ν ἔτι μικρό ν ἵνα πορευθῶ σιν καὶ πέσωσιν εἰς τὰ ὀ πίσω καὶ κινδυνεύ σουσιν καὶ
συντριβή σονται καὶ ἁ λώ σονται
διὰ τοῦ το ἀ κού σατε λό γον κυρίου ἄ νδρες τεθλιμμένοι καὶ ἄ ρχοντες τοῦ λαοῦ
τού του τοῦ ἐν ιερουσαλημ
ὅ τι εἴπατε ἐποιή σαμεν διαθή κην μετὰ τοῦ ᾅ δου καὶ μετὰ τοῦ θανά του συνθή κας
καταιγὶς φερομένη ἐὰ ν παρέλθῃ οὐ μὴ ἔλθῃ ἐφ' ἡ μᾶ ς ἐθή καμεν ψεῦ δος τὴ ν ἐλπίδα
ἡ μῶ ν καὶ τῷ ψεύ δει σκεπασθησό μεθα
διὰ τοῦ το οὕ τως λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς τὰ θεμέλια σιων λίθον πολυτελῆ
ἐκλεκτὸ ν ἀ κρογωνιαῖον ἔντιμον εἰς τὰ θεμέλια αὐ τῆ ς καὶ ὁ πιστεύ ων ἐπ' αὐ τῷ οὐ
μὴ καταισχυνθῇ
καὶ θή σω κρίσιν εἰς ἐλπίδα ἡ δὲ ἐλεημοσύ νη μου εἰς σταθμού ς καὶ οἱ πεποιθό τες
μά την ψεύ δει ὅ τι οὐ μὴ παρέλθῃ ὑ μᾶ ς καταιγίς
μὴ καὶ ἀ φέλῃ ὑ μῶ ν τὴ ν διαθή κην τοῦ θανά του καὶ ἡ ἐλπὶς ὑ μῶ ν ἡ πρὸ ς τὸ ν ᾅ δην οὐ
μὴ ἐμμείνῃ καταιγὶς φερομένη ἐὰ ν ἐπέλθῃ ἔσεσθε αὐ τῇ εἰς καταπά τημα
874

ὅ ταν παρέλθῃ λή μψεται ὑ μᾶ ς πρωὶ πρωὶ παρελεύ σεται ἡ μέρας καὶ ἐν νυκτὶ ἔσται
ἐλπὶς πονηρά μά θετε ἀ κού ειν
στενοχωρού μενοι οὐ δυνά μεθα μά χεσθαι αὐ τοὶ δὲ ἀ σθενοῦ μεν τοῦ ἡ μᾶ ς
συναχθῆ ναι
ὥ σπερ ὄ ρος ἀ σεβῶ ν ἀ ναστή σεται καὶ ἔσται ἐν τῇ φά ραγγι γαβαων μετὰ θυμοῦ
ποιή σει τὰ ἔργα αὐ τοῦ πικρίας ἔργον ὁ δὲ θυμὸ ς αὐ τοῦ ἀ λλοτρίως χρή σεται καὶ ἡ
πικρία αὐ τοῦ ἀ λλοτρία
καὶ ὑ μεῖς μὴ εὐ φρανθείητε μηδὲ ἰσχυσά τωσαν ὑ μῶ ν οἱ δεσμοί διό τι
συντετελεσμένα καὶ συντετμημένα πρά γματα ἤ κουσα παρὰ κυρίου σαβαωθ ἃ
ποιή σει ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν
ἐνωτίζεσθε καὶ ἀ κού ετε τῆ ς φωνῆ ς μου προσέχετε καὶ ἀ κού ετε τοὺ ς λό γους μου
μὴ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν μέλλει ὁ ἀ ροτριῶ ν ἀ ροτριᾶ ν ἢ σπό ρον προετοιμά σει πρὶν
ἐργά σασθαι τὴ ν γῆ ν
οὐ χ ὅ ταν ὁ μαλίσῃ αὐ τῆ ς τὸ πρό σωπον τό τε σπείρει μικρὸ ν μελά νθιον καὶ κύ μινον
καὶ πά λιν σπείρει πυρὸ ν καὶ κριθὴ ν καὶ ζέαν ἐν τοῖς ὁ ρίοις σου
καὶ παιδευθή σῃ κρίματι θεοῦ σου καὶ εὐ φρανθή σῃ
οὐ γὰ ρ μετὰ σκληρό τητος καθαίρεται τὸ μελά νθιον οὐ δὲ τροχὸ ς ἁ μά ξης περιά ξει
ἐπὶ τὸ κύ μινον ἀ λλὰ ῥ ά βδῳ ἐκτινά σσεται τὸ μελά νθιον τὸ δὲ κύ μινον
μετὰ ἄ ρτου βρωθή σεται οὐ γὰ ρ εἰς τὸ ν αἰῶ να ἐγὼ ὑ μῖν ὀ ργισθή σομαι οὐ δὲ φωνὴ
τῆ ς πικρίας μου καταπατή σει ὑ μᾶ ς
καὶ ταῦ τα παρὰ κυρίου σαβαωθ ἐξῆ λθεν τὰ τέρατα βουλεύ σασθε ὑ ψώ σατε ματαίαν
παρά κλησιν
οὐ αὶ πό λις αριηλ ἣ ν δαυιδ ἐπολέμησεν συναγά γετε γενή ματα ἐνιαυτὸ ν ἐπ' ἐνιαυτό ν
φά γεσθε γὰ ρ σὺ ν μωαβ
ἐκθλίψω γὰ ρ αριηλ καὶ ἔσται αὐ τῆ ς ἡ ἰσχὺ ς καὶ τὸ πλοῦ τος ἐμοί
καὶ κυκλώ σω ὡ ς δαυιδ ἐπὶ σὲ καὶ βαλῶ περὶ σὲ χά ρακα καὶ θή σω περὶ σὲ πύ ργους
καὶ ταπεινωθή σονται οἱ λό γοι σου εἰς τὴ ν γῆ ν καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν οἱ λό γοι σου δύ σονται
καὶ ἔσται ὡ ς οἱ φωνοῦ ντες ἐκ τῆ ς γῆ ς ἡ φωνή σου καὶ πρὸ ς τὸ ἔδαφος ἡ φωνή σου
ἀ σθενή σει
καὶ ἔσται ὡ ς κονιορτὸ ς ἀ πὸ τροχοῦ ὁ πλοῦ τος τῶ ν ἀ σεβῶ ν καὶ ὡ ς χνοῦ ς φερό μενος
καὶ ἔσται ὡ ς στιγμὴ παραχρῆ μα
παρὰ κυρίου σαβαωθ ἐπισκοπὴ γὰ ρ ἔσται μετὰ βροντῆ ς καὶ σεισμοῦ καὶ φωνῆ ς
μεγά λης καταιγὶς φερομένη καὶ φλὸ ξ πυρὸ ς κατεσθίουσα
καὶ ἔσται ὡ ς ὁ ἐνυπνιαζό μενος ἐν ὕ πνῳ ὁ πλοῦ τος τῶ ν ἐθνῶ ν πά ντων ὅ σοι
ἐπεστρά τευσαν ἐπὶ αριηλ καὶ πά ντες οἱ στρατευσά μενοι ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ πά ντες
οἱ συνηγμένοι ἐπ' αὐ τὴ ν καὶ θλίβοντες αὐ τή ν
καὶ ἔσονται ὡ ς οἱ ἐν ὕ πνῳ πίνοντες καὶ ἔσθοντες καὶ ἐξαναστά ντων μά ταιον αὐ τῶ ν
τὸ ἐνύ πνιον καὶ ὃ ν τρό πον ἐνυπνιά ζεται ὁ διψῶ ν ὡ ς πίνων καὶ ἐξαναστὰ ς ἔτι διψᾷ ἡ
δὲ ψυχὴ αὐ τοῦ εἰς κενὸ ν ἤ λπισεν οὕ τως ἔσται ὁ πλοῦ τος πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν ὅ σοι
ἐπεστρά τευσαν ἐπὶ τὸ ὄ ρος σιων
ἐκλύ θητε καὶ ἔκστητε καὶ κραιπαλή σατε οὐ κ ἀ πὸ σικερα οὐ δὲ ἀ πὸ οἴνου
875

ὅ τι πεπό τικεν ὑ μᾶ ς κύ ριος πνεύ ματι κατανύ ξεως καὶ καμμύ σει τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς
αὐ τῶ ν καὶ τῶ ν προφητῶ ν αὐ τῶ ν καὶ τῶ ν ἀ ρχό ντων αὐ τῶ ν οἱ ὁ ρῶ ντες τὰ κρυπτά
καὶ ἔσονται ὑ μῖν πά ντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα ὡ ς οἱ λό γοι τοῦ βιβλίου τοῦ
ἐσφραγισμένου τού του ὃ ἐὰ ν δῶ σιν αὐ τὸ ἀ νθρώ πῳ ἐπισταμένῳ γρά μματα
λέγοντες ἀ νά γνωθι ταῦ τα καὶ ἐρεῖ οὐ δύ ναμαι ἀ ναγνῶ ναι ἐσφρά γισται γά ρ
καὶ δοθή σεται τὸ βιβλίον τοῦ το εἰς χεῖρας ἀ νθρώ που μὴ ἐπισταμένου γρά μματα καὶ
ἐρεῖ αὐ τῷ ἀ νά γνωθι τοῦ το καὶ ἐρεῖ οὐ κ ἐπίσταμαι γρά μματα
καὶ εἶπεν κύ ριος ἐγγίζει μοι ὁ λαὸ ς οὗ τος τοῖς χείλεσιν αὐ τῶ ν τιμῶ σίν με ἡ δὲ
καρδία αὐ τῶ ν πό ρρω ἀ πέχει ἀ π' ἐμοῦ μά την δὲ σέβονταί με διδά σκοντες
ἐντά λματα ἀ νθρώ πων καὶ διδασκαλίας
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἐγὼ προσθή σω τοῦ μεταθεῖναι τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον καὶ μεταθή σω
αὐ τοὺ ς καὶ ἀ πολῶ τὴ ν σοφίαν τῶ ν σοφῶ ν καὶ τὴ ν σύ νεσιν τῶ ν συνετῶ ν κρύ ψω
οὐ αὶ οἱ βαθέως βουλὴ ν ποιοῦ ντες καὶ οὐ διὰ κυρίου οὐ αὶ οἱ ἐν κρυφῇ βουλὴ ν
ποιοῦ ντες καὶ ἔσται ἐν σκό τει τὰ ἔργα αὐ τῶ ν καὶ ἐροῦ σιν τίς ἡ μᾶ ς ἑώ ρακεν καὶ τίς
ἡ μᾶ ς γνώ σεται ἢ ἃ ἡ μεῖς ποιοῦ μεν
οὐ χ ὡ ς ὁ πηλὸ ς τοῦ κεραμέως λογισθή σεσθε μὴ ἐρεῖ τὸ πλά σμα τῷ πλά σαντι οὐ σύ
με ἔπλασας ἢ τὸ ποίημα τῷ ποιή σαντι οὐ συνετῶ ς με ἐποίησας
οὐ κέτι μικρὸ ν καὶ μετατεθή σεται ὁ λίβανος ὡ ς τὸ ὄ ρος τὸ χερμελ καὶ τὸ ὄ ρος τὸ
χερμελ εἰς δρυμὸ ν λογισθή σεται
καὶ ἀ κού σονται ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ κωφοὶ λό γους βιβλίου καὶ οἱ ἐν τῷ σκό τει καὶ οἱ
ἐν τῇ ὁ μίχλῃ ὀ φθαλμοὶ τυφλῶ ν βλέψονται
καὶ ἀ γαλλιά σονται πτωχοὶ διὰ κύ ριον ἐν εὐ φροσύ νῃ καὶ οἱ ἀ πηλπισμένοι τῶ ν
ἀ νθρώ πων ἐμπλησθή σονται εὐ φροσύ νης
ἐξέλιπεν ἄ νομος καὶ ἀ πώ λετο ὑ περή φανος καὶ ἐξωλεθρεύ θησαν οἱ ἀ νομοῦ ντες ἐπὶ
κακίᾳ
καὶ οἱ ποιοῦ ντες ἁ μαρτεῖν ἀ νθρώ πους ἐν λό γῳ πά ντας δὲ τοὺ ς ἐλέγχοντας ἐν
πύ λαις πρό σκομμα θή σουσιν καὶ ἐπλαγίασαν ἐν ἀ δίκοις δίκαιον
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐπὶ τὸ ν οἶκον ιακωβ ὃ ν ἀ φώ ρισεν ἐξ αβρααμ οὐ νῦ ν
αἰσχυνθή σεται ιακωβ οὐ δὲ νῦ ν τὸ πρό σωπον μεταβαλεῖ ισραηλ
ἀ λλ' ὅ ταν ἴδωσιν τὰ τέκνα αὐ τῶ ν τὰ ἔργα μου δι' ἐμὲ ἁ γιά σουσιν τὸ ὄ νομά μου καὶ
ἁ γιά σουσιν τὸ ν ἅ γιον ιακωβ καὶ τὸ ν θεὸ ν τοῦ ισραηλ φοβηθή σονται
καὶ γνώ σονται οἱ τῷ πνεύ ματι πλανώ μενοι σύ νεσιν οἱ δὲ γογγύ ζοντες μαθή σονται
ὑ πακού ειν καὶ αἱ γλώ σσαι αἱ ψελλίζουσαι μαθή σονται λαλεῖν εἰρή νην
οὐ αὶ τέκνα ἀ ποστά ται τά δε λέγει κύ ριος ἐποιή σατε βουλὴ ν οὐ δι' ἐμοῦ καὶ
συνθή κας οὐ διὰ τοῦ πνεύ ματό ς μου προσθεῖναι ἁ μαρτίας ἐφ' ἁ μαρτίαις
οἱ πορευό μενοι καταβῆ ναι εἰς αἴγυπτον ἐμὲ δὲ οὐ κ ἐπηρώ τησαν τοῦ βοηθηθῆ ναι
ὑ πὸ φαραω καὶ σκεπασθῆ ναι ὑ πὸ αἰγυπτίων
ἔσται γὰ ρ ὑ μῖν ἡ σκέπη φαραω εἰς αἰσχύ νην καὶ τοῖς πεποιθό σιν ἐπ' αἴγυπτον
ὄ νειδος
ὅ τι εἰσὶν ἐν τά νει ἀ ρχηγοὶ ἄ γγελοι πονηροί μά την κοπιά σουσιν
πρὸ ς λαό ν ὃ ς οὐ κ ὠ φελή σει αὐ τοὺ ς οὔ τε εἰς βοή θειαν οὔ τε εἰς ὠ φέλειαν ἀ λλὰ εἰς
αἰσχύ νην καὶ ὄ νειδος
876

ἡ ὅ ρασις τῶ ν τετραπό δων τῶ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐν τῇ θλίψει καὶ τῇ στενοχωρίᾳ λέων

καὶ σκύ μνος λέοντος ἐκεῖθεν καὶ ἀ σπίδες καὶ ἔκγονα ἀ σπίδων πετομένων οἳ ἔφερον
ἐπ' ὄ νων καὶ καμή λων τὸ ν πλοῦ τον αὐ τῶ ν πρὸ ς ἔθνος ὃ οὐ κ ὠ φελή σει αὐ τοὺ ς εἰς
βοή θειαν ἀ λλὰ εἰς αἰσχύ νην καὶ ὄ νειδος
αἰγύ πτιοι μά ταια καὶ κενὰ ὠ φελή σουσιν ὑ μᾶ ς ἀ πά γγειλον αὐ τοῖς ὅ τι ματαία ἡ
παρά κλησις ὑ μῶ ν αὕ τη
νῦ ν οὖ ν καθίσας γρά ψον ἐπὶ πυξίου ταῦ τα καὶ εἰς βιβλίον ὅ τι ἔσται εἰς ἡ μέρας
καιρῶ ν ταῦ τα καὶ ἕως εἰς τὸ ν αἰῶ να
ὅ τι λαὸ ς ἀ πειθή ς ἐστιν υἱοὶ ψευδεῖς οἳ οὐ κ ἠ βού λοντο ἀ κού ειν τὸ ν νό μον τοῦ θεοῦ
οἱ λέγοντες τοῖς προφή ταις μὴ ἀ ναγγέλλετε ἡ μῖν καὶ τοῖς τὰ ὁ ρά ματα ὁ ρῶ σιν μὴ
λαλεῖτε ἡ μῖν ἀ λλὰ ἡ μῖν λαλεῖτε καὶ ἀ ναγγέλλετε ἡ μῖν ἑτέραν πλά νησιν
καὶ ἀ ποστρέψατε ἡ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ ταύ της ἀ φέλετε ἀ φ' ἡ μῶ ν τὸ ν τρίβον τοῦ τον
καὶ ἀ φέλετε ἀ φ' ἡ μῶ ν τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ
διὰ τοῦ το οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ ἅ γιος τοῦ ισραηλ ὅ τι ἠ πειθή σατε τοῖς λό γοις
τού τοις καὶ ἠ λπίσατε ἐπὶ ψεύ δει καὶ ὅ τι ἐγό γγυσας καὶ πεποιθὼ ς ἐγένου ἐπὶ τῷ
λό γῳ τού τῳ
διὰ τοῦ το ἔσται ὑ μῖν ἡ ἁ μαρτία αὕ τη ὡ ς τεῖχος πῖπτον παραχρῆ μα πό λεως ὀ χυρᾶ ς
ἑαλωκυίας ἧ ς παραχρῆ μα πά ρεστιν τὸ πτῶ μα
καὶ τὸ πτῶ μα αὐ τῆ ς ἔσται ὡ ς σύ ντριμμα ἀ γγείου ὀ στρακίνου ἐκ κεραμίου λεπτὰ
ὥ στε μὴ εὑ ρεῖν ἐν αὐ τοῖς ὄ στρακον ἐν ᾧ πῦ ρ ἀ ρεῖς καὶ ἐν ᾧ ἀ ποσυριεῖς ὕ δωρ
μικρό ν
οὕ τω λέγει κύ ριος ὁ ἅ γιος τοῦ ισραηλ ὅ ταν ἀ ποστραφεὶς στενά ξῃς τό τε σωθή σῃ καὶ
γνώ σῃ ποῦ ἦ σθα ὅ τε ἐπεποίθεις ἐπὶ τοῖς ματαίοις ματαία ἡ ἰσχὺ ς ὑ μῶ ν ἐγενή θη καὶ
οὐ κ ἠ βού λεσθε ἀ κού ειν
ἀ λλ' εἴπατε ἐφ' ἵππων φευξό μεθα διὰ τοῦ το φεύ ξεσθε καὶ εἴπατε ἐπὶ κού φοις
ἀ ναβά ται ἐσό μεθα διὰ τοῦ το κοῦ φοι ἔσονται οἱ διώ κοντες ὑ μᾶ ς
διὰ φωνὴ ν ἑνὸ ς φεύ ξονται χίλιοι καὶ διὰ φωνὴ ν πέντε φεύ ξονται πολλοί ἕως ἂ ν
καταλειφθῆ τε ὡ ς ἱστὸ ς ἐπ' ὄ ρους καὶ ὡ ς σημαίαν φέρων ἐπὶ βουνοῦ
καὶ πά λιν μενεῖ ὁ θεὸ ς τοῦ οἰκτιρῆ σαι ὑ μᾶ ς καὶ διὰ τοῦ το ὑ ψωθή σεται τοῦ ἐλεῆ σαι
ὑ μᾶ ς διό τι κριτὴ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἐστιν καὶ ποῦ καταλείψετε τὴ ν δό ξαν ὑ μῶ ν
μακά ριοι οἱ ἐμμένοντες ἐν αὐ τῷ
διό τι λαὸ ς ἅ γιος ἐν σιων οἰκή σει καὶ ιερουσαλημ κλαυθμῷ ἔκλαυσεν ἐλέησό ν με
ἐλεή σει σε τὴ ν φωνὴ ν τῆ ς κραυγῆ ς σου ἡ νίκα εἶδεν ἐπή κουσέν σου
καὶ δώ σει κύ ριος ὑ μῖν ἄ ρτον θλίψεως καὶ ὕ δωρ στενό ν καὶ οὐ κέτι μὴ ἐγγίσωσίν σοι
οἱ πλανῶ ντές σε ὅ τι οἱ ὀ φθαλμοί σου ὄ ψονται τοὺ ς πλανῶ ντά ς σε
καὶ τὰ ὦ τά σου ἀ κού σονται τοὺ ς λό γους τῶ ν ὀ πίσω σε πλανησά ντων οἱ λέγοντες
αὕ τη ἡ ὁ δό ς πορευθῶ μεν ἐν αὐ τῇ εἴτε δεξιὰ εἴτε ἀ ριστερά
καὶ ἐξαρεῖς τὰ εἴδωλα τὰ περιηργυρωμένα καὶ τὰ περικεχρυσωμένα λεπτὰ ποιή σεις
καὶ λικμή σεις ὡ ς ὕ δωρ ἀ ποκαθημένης καὶ ὡ ς κό προν ὤ σεις αὐ τά
τό τε ἔσται ὁ ὑ ετὸ ς τῷ σπέρματι τῆ ς γῆ ς σου καὶ ὁ ἄ ρτος τοῦ γενή ματος τῆ ς γῆ ς σου
ἔσται πλησμονὴ καὶ λιπαρό ς καὶ βοσκηθή σεταί σου τὰ κτή νη τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ τό πον
πίονα καὶ εὐ ρύ χωρον
877

οἱ ταῦ ροι ὑ μῶ ν καὶ οἱ βό ες οἱ ἐργαζό μενοι τὴ ν γῆ ν φά γονται ἄ χυρα ἀ ναπεποιημένα

ἐν κριθῇ λελικμημένα
καὶ ἔσται ἐπὶ παντὸ ς ὄ ρους ὑ ψηλοῦ καὶ ἐπὶ παντὸ ς βουνοῦ μετεώ ρου ὕ δωρ
διαπορευό μενον ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ ταν ἀ πό λωνται πολλοὶ καὶ ὅ ταν πέσωσιν
πύ ργοι
καὶ ἔσται τὸ φῶ ς τῆ ς σελή νης ὡ ς τὸ φῶ ς τοῦ ἡ λίου καὶ τὸ φῶ ς τοῦ ἡ λίου ἔσται
ἑπταπλά σιον ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ὅ ταν ἰά σηται κύ ριος τὸ σύ ντριμμα τοῦ λαοῦ αὐ τοῦ καὶ
τὴ ν ὀ δύ νην τῆ ς πληγῆ ς σου ἰά σεται
ἰδοὺ τὸ ὄ νομα κυρίου διὰ χρό νου ἔρχεται πολλοῦ καιό μενος ὁ θυμό ς μετὰ δό ξης τὸ
λό γιον τῶ ν χειλέων αὐ τοῦ τὸ λό γιον ὀ ργῆ ς πλῆ ρες καὶ ἡ ὀ ργὴ τοῦ θυμοῦ ὡ ς πῦ ρ
ἔδεται
καὶ τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ ὡ ς ὕ δωρ ἐν φά ραγγι σῦ ρον ἥ ξει ἕως τοῦ τραχή λου καὶ
διαιρεθή σεται τοῦ ἔθνη ταρά ξαι ἐπὶ πλανή σει ματαίᾳ καὶ διώ ξεται αὐ τοὺ ς πλά νησις
καὶ λή μψεται αὐ τοὺ ς κατὰ πρό σωπον αὐ τῶ ν
μὴ διὰ παντὸ ς δεῖ ὑ μᾶ ς εὐ φραίνεσθαι καὶ εἰσπορεύ εσθαι εἰς τὰ ἅ γιά μου διὰ παντὸ ς
ὡ σεὶ ἑορτά ζοντας καὶ ὡ σεὶ εὐ φραινομένους εἰσελθεῖν μετὰ αὐ λοῦ εἰς τὸ ὄ ρος τοῦ
κυρίου πρὸ ς τὸ ν θεὸ ν τοῦ ισραηλ
καὶ ἀ κουστὴ ν ποιή σει ὁ θεὸ ς τὴ ν δό ξαν τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ καὶ τὸ ν θυμὸ ν τοῦ
βραχίονος αὐ τοῦ δείξει μετὰ θυμοῦ καὶ ὀ ργῆ ς καὶ φλογὸ ς κατεσθιού σης
κεραυνώ σει βιαίως καὶ ὡ ς ὕ δωρ καὶ χά λαζα συγκαταφερομένη βίᾳ
διὰ γὰ ρ φωνὴ ν κυρίου ἡ ττηθή σονται ἀ σσύ ριοι τῇ πληγῇ ᾗ ἂ ν πατά ξῃ αὐ τού ς
καὶ ἔσται αὐ τῷ κυκλό θεν ὅ θεν ἦ ν αὐ τῷ ἡ ἐλπὶς τῆ ς βοηθείας ἐφ' ᾗ αὐ τὸ ς ἐπεποίθει
αὐ τοὶ μετὰ αὐ λῶ ν καὶ κιθά ρας πολεμή σουσιν αὐ τὸ ν ἐκ μεταβολῆ ς
σὺ γὰ ρ πρὸ ἡ μερῶ ν ἀ παιτηθή σῃ μὴ καὶ σοὶ ἡ τοιμά σθη βασιλεύ ειν φά ραγγα βαθεῖαν
ξύ λα κείμενα πῦ ρ καὶ ξύ λα πολλά ὁ θυμὸ ς κυρίου ὡ ς φά ραγξ ὑ πὸ θείου καιομένη
οὐ αὶ οἱ καταβαίνοντες εἰς αἴγυπτον ἐπὶ βοή θειαν οἱ ἐφ' ἵπποις πεποιθό τες καὶ ἐφ'
ἅ ρμασιν ἔστιν γὰ ρ πολλά καὶ ἐφ' ἵπποις πλῆ θος σφό δρα καὶ οὐ κ ἦ σαν πεποιθό τες
ἐπὶ τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ καὶ τὸ ν θεὸ ν οὐ κ ἐξεζή τησαν
καὶ αὐ τὸ ς σοφὸ ς ἦ γεν ἐπ' αὐ τοὺ ς κακά καὶ ὁ λό γος αὐ τοῦ οὐ μὴ ἀ θετηθῇ καὶ
ἐπαναστή σεται ἐπ' οἴκους ἀ νθρώ πων πονηρῶ ν καὶ ἐπὶ τὴ ν ἐλπίδα αὐ τῶ ν τὴ ν
ματαίαν
αἰγύ πτιον ἄ νθρωπον καὶ οὐ θεό ν ἵππων σά ρκας καὶ οὐ κ ἔστιν βοή θεια ὁ δὲ κύ ριος
ἐπά ξει τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τού ς καὶ κοπιά σουσιν οἱ βοηθοῦ ντες καὶ ἅ μα πά ντες
ἀ πολοῦ νται
ὅ τι οὕ τως εἶπέν μοι κύ ριος ὃ ν τρό πον ἐὰ ν βοή σῃ ὁ λέων ἢ ὁ σκύ μνος ἐπὶ τῇ θή ρᾳ ᾗ
ἔλαβεν καὶ κεκρά ξῃ ἐπ' αὐ τῇ ἕως ἂ ν ἐμπλησθῇ τὰ ὄ ρη τῆ ς φωνῆ ς αὐ τοῦ καὶ
ἡ ττή θησαν καὶ τὸ πλῆ θος τοῦ θυμοῦ ἐπτοή θησαν οὕ τως καταβή σεται κύ ριος
σαβαωθ ἐπιστρατεῦ σαι ἐπὶ τὸ ὄ ρος τὸ σιων ἐπὶ τὰ ὄ ρη αὐ τῆ ς
ὡ ς ὄ ρνεα πετό μενα οὕ τως ὑ περασπιεῖ κύ ριος ὑ πὲρ ιερουσαλημ καὶ ἐξελεῖται καὶ
περιποιή σεται καὶ σώ σει
ἐπιστρά φητε οἱ τὴ ν βαθεῖαν βουλὴ ν βουλευό μενοι καὶ ἄ νομον
878

ὅ τι τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ἀ παρνή σονται οἱ ἄ νθρωποι τὰ χειροποίητα αὐ τῶ ν τὰ ἀ ργυρᾶ

καὶ τὰ χρυσᾶ ἃ ἐποίησαν αἱ χεῖρες αὐ τῶ ν
καὶ πεσεῖται ασσουρ οὐ μά χαιρα ἀ νδρὸ ς οὐ δὲ μά χαιρα ἀ νθρώ που καταφά γεται
αὐ τό ν καὶ φεύ ξεται οὐ κ ἀ πὸ προσώ που μαχαίρας οἱ δὲ νεανίσκοι ἔσονται εἰς
ἥ ττημα
πέτρᾳ γὰ ρ περιλημφθή σονται ὡ ς χά ρακι καὶ ἡ ττηθή σονται ὁ δὲ φεύ γων ἁ λώ σεται
τά δε λέγει κύ ριος μακά ριος ὃ ς ἔχει ἐν σιων σπέρμα καὶ οἰκείους ἐν ιερουσαλημ
ἰδοὺ γὰ ρ βασιλεὺ ς δίκαιος βασιλεύ σει καὶ ἄ ρχοντες μετὰ κρίσεως ἄ ρξουσιν
καὶ ἔσται ὁ ἄ νθρωπος κρύ πτων τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ καὶ κρυβή σεται ὡ ς ἀ φ' ὕ δατος
φερομένου καὶ φανή σεται ἐν σιων ὡ ς ποταμὸ ς φερό μενος ἔνδοξος ἐν γῇ διψώ σῃ
καὶ οὐ κέτι ἔσονται πεποιθό τες ἐπ' ἀ νθρώ ποις ἀ λλὰ τὰ ὦ τα δώ σουσιν ἀ κού ειν
καὶ ἡ καρδία τῶ ν ἀ σθενού ντων προσέξει τοῦ ἀ κού ειν καὶ αἱ γλῶ σσαι αἱ
ψελλίζουσαι ταχὺ μαθή σονται λαλεῖν εἰρή νην
καὶ οὐ κέτι μὴ εἴπωσιν τῷ μωρῷ ἄ ρχειν καὶ οὐ κέτι μὴ εἴπωσιν οἱ ὑ πηρέται σου σίγα
ὁ γὰ ρ μωρὸ ς μωρὰ λαλή σει καὶ ἡ καρδία αὐ τοῦ μά ταια νοή σει τοῦ συντελεῖν ἄ νομα
καὶ λαλεῖν πρὸ ς κύ ριον πλά νησιν τοῦ διασπεῖραι ψυχὰ ς πεινώ σας καὶ τὰ ς ψυχὰ ς
τὰ ς διψώ σας κενὰ ς ποιῆ σαι
ἡ γὰ ρ βουλὴ τῶ ν πονηρῶ ν ἄ νομα βουλεύ σεται καταφθεῖραι ταπεινοὺ ς ἐν λό γοις
ἀ δίκοις καὶ διασκεδά σαι λό γους ταπεινῶ ν ἐν κρίσει
οἱ δὲ εὐ σεβεῖς συνετὰ ἐβουλεύ σαντο καὶ αὕ τη ἡ βουλὴ μενεῖ
γυναῖκες πλού σιαι ἀ νά στητε καὶ ἀ κού σατε τῆ ς φωνῆ ς μου θυγατέρες ἐν ἐλπίδι
ἀ κού σατε τοὺ ς λό γους μου
ἡ μέρας ἐνιαυτοῦ μνείαν ποιή σασθε ἐν ὀ δύ νῃ μετ' ἐλπίδος ἀ νή λωται ὁ τρύ γητος
πέπαυται ὁ σπό ρος καὶ οὐ κέτι μὴ ἔλθῃ
ἔκστητε λυπή θητε αἱ πεποιθυῖαι ἐκδύ σασθε γυμναὶ γένεσθε περιζώ σασθε σά κκους
τὰ ς ὀ σφύ ας
καὶ ἐπὶ τῶ ν μαστῶ ν κό πτεσθε ἀ πὸ ἀ γροῦ ἐπιθυμή ματος καὶ ἀ μπέλου γενή ματος
ἡ γῆ τοῦ λαοῦ μου ἄ κανθα καὶ χό ρτος ἀ ναβή σεται καὶ ἐκ πά σης οἰκίας εὐ φροσύ νη
ἀ ρθή σεται πό λις πλουσία
οἶκοι ἐγκαταλελειμμένοι πλοῦ τον πό λεως καὶ οἴκους ἐπιθυμητοὺ ς ἀ φή σουσιν καὶ
ἔσονται αἱ κῶ μαι σπή λαια ἕως τοῦ αἰῶ νος εὐ φροσύ νη ὄ νων ἀ γρίων βοσκή ματα
ποιμένων
ἕως ἂ ν ἐπέλθῃ ἐφ' ὑ μᾶ ς πνεῦ μα ἀ φ' ὑ ψηλοῦ καὶ ἔσται ἔρημος ὁ χερμελ καὶ ὁ χερμελ
εἰς δρυμὸ ν λογισθή σεται
καὶ ἀ ναπαύ σεται ἐν τῇ ἐρή μῳ κρίμα καὶ δικαιοσύ νη ἐν τῷ καρμή λῳ κατοική σει
καὶ ἔσται τὰ ἔργα τῆ ς δικαιοσύ νης εἰρή νη καὶ κρατή σει ἡ δικαιοσύ νη ἀ νά παυσιν καὶ
πεποιθό τες ἕως τοῦ αἰῶ νος
καὶ κατοική σει ὁ λαὸ ς αὐ τοῦ ἐν πό λει εἰρή νης καὶ ἐνοική σει πεποιθώ ς καὶ
ἀ ναπαύ σονται μετὰ πλού του
ἡ δὲ χά λαζα ἐὰ ν καταβῇ οὐ κ ἐφ' ὑ μᾶ ς ἥ ξει καὶ ἔσονται οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν τοῖς
δρυμοῖς πεποιθό τες ὡ ς οἱ ἐν τῇ πεδινῇ
μακά ριοι οἱ σπείροντες ἐπὶ πᾶ ν ὕ δωρ οὗ βοῦ ς καὶ ὄ νος πατεῖ
879

οὐ αὶ τοῖς ταλαιπωροῦ σιν ὑ μᾶ ς ὑ μᾶ ς δὲ οὐ δεὶς ποιεῖ ταλαιπώ ρους καὶ ὁ ἀ θετῶ ν

ὑ μᾶ ς οὐ κ ἀ θετεῖ ἁ λώ σονται οἱ ἀ θετοῦ ντες καὶ παραδοθή σονται καὶ ὡ ς σὴ ς ἐπὶ
ἱματίου οὕ τως ἡ ττηθή σονται
κύ ριε ἐλέησον ἡ μᾶ ς ἐπὶ σοὶ γὰ ρ πεποίθαμεν ἐγενή θη τὸ σπέρμα τῶ ν ἀ πειθού ντων
εἰς ἀ πώ λειαν ἡ δὲ σωτηρία ἡ μῶ ν ἐν καιρῷ θλίψεως
διὰ φωνὴ ν τοῦ φό βου σου ἐξέστησαν λαοὶ ἀ πὸ τοῦ φό βου σου καὶ διεσπά ρησαν τὰ
ἔθνη
νῦ ν δὲ συναχθή σεται τὰ σκῦ λα ὑ μῶ ν μικροῦ καὶ μεγά λου ὃ ν τρό πον ἐά ν τις
συναγά γῃ ἀ κρίδας οὕ τως ἐμπαίξουσιν ὑ μῖν
ἅ γιος ὁ θεὸ ς ὁ κατοικῶ ν ἐν ὑ ψηλοῖς ἐνεπλή σθη σιων κρίσεως καὶ δικαιοσύ νης
ἐν νό μῳ παραδοθή σονται ἐν θησαυροῖς ἡ σωτηρία ἡ μῶ ν ἐκεῖ σοφία καὶ ἐπιστή μη
καὶ εὐ σέβεια πρὸ ς τὸ ν κύ ριον οὗ τοί εἰσιν θησαυροὶ δικαιοσύ νης
ἰδοὺ δὴ ἐν τῷ φό βῳ ὑ μῶ ν αὐ τοὶ φοβηθή σονται οὓ ς ἐφοβεῖσθε φοβηθή σονται ἀ φ'
ὑ μῶ ν ἄ γγελοι γὰ ρ ἀ ποσταλή σονται ἀ ξιοῦ ντες εἰρή νην πικρῶ ς κλαίοντες
παρακαλοῦ ντες εἰρή νην
ἐρημωθή σονται γὰ ρ αἱ τού των ὁ δοί πέπαυται ὁ φό βος τῶ ν ἐθνῶ ν καὶ ἡ πρὸ ς
τού τους διαθή κη αἴρεται καὶ οὐ μὴ λογίσησθε αὐ τοὺ ς ἀ νθρώ πους
ἐπένθησεν ἡ γῆ ᾐ σχύ νθη ὁ λίβανος ἕλη ἐγένετο ὁ σαρων φανερὰ ἔσται ἡ γαλιλαία
καὶ ὁ κά ρμηλος
νῦ ν ἀ ναστή σομαι λέγει κύ ριος νῦ ν δοξασθή σομαι νῦ ν ὑ ψωθή σομαι
νῦ ν ὄ ψεσθε νῦ ν αἰσθηθή σεσθε ματαία ἔσται ἡ ἰσχὺ ς τοῦ πνεύ ματος ὑ μῶ ν πῦ ρ ὑ μᾶ ς
κατέδεται
καὶ ἔσονται ἔθνη κατακεκαυμένα ὡ ς ἄ κανθα ἐν ἀ γρῷ ἐρριμμένη καὶ
κατακεκαυμένη
ἀ κού σονται οἱ πό ρρωθεν ἃ ἐποίησα γνώ σονται οἱ ἐγγίζοντες τὴ ν ἰσχύ ν μου
ἀ πέστησαν οἱ ἐν σιων ἄ νομοι λή μψεται τρό μος τοὺ ς ἀ σεβεῖς τίς ἀ ναγγελεῖ ὑ μῖν ὅ τι
πῦ ρ καίεται τίς ἀ ναγγελεῖ ὑ μῖν τὸ ν τό πον τὸ ν αἰώ νιον
πορευό μενος ἐν δικαιοσύ νῃ λαλῶ ν εὐ θεῖαν ὁ δό ν μισῶ ν ἀ νομίαν καὶ ἀ δικίαν καὶ τὰ ς
χεῖρας ἀ ποσειό μενος ἀ πὸ δώ ρων βαρύ νων τὰ ὦ τα ἵνα μὴ ἀ κού σῃ κρίσιν αἵματος
καμμύ ων τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς ἵνα μὴ ἴδῃ ἀ δικίαν
οὗ τος οἰκή σει ἐν ὑ ψηλῷ σπηλαίῳ πέτρας ἰσχυρᾶ ς ἄ ρτος αὐ τῷ δοθή σεται καὶ τὸ
ὕ δωρ αὐ τοῦ πιστό ν
βασιλέα μετὰ δό ξης ὄ ψεσθε καὶ οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν ὄ ψονται γῆ ν πό ρρωθεν
ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν μελετή σει φό βον ποῦ εἰσιν οἱ γραμματικοί ποῦ εἰσιν οἱ
συμβουλεύ οντες ποῦ ἐστιν ὁ ἀ ριθμῶ ν τοὺ ς τρεφομένους
μικρὸ ν καὶ μέγαν λαό ν ᾧ οὐ συνεβουλεύ σαντο οὐ δὲ ᾔ δει βαθύ φωνον ὥ στε μὴ
ἀ κοῦ σαι λαὸ ς πεφαυλισμένος καὶ οὐ κ ἔστιν τῷ ἀ κού οντι σύ νεσις
ἰδοὺ σιων ἡ πό λις τὸ σωτή ριον ἡ μῶ ν οἱ ὀ φθαλμοί σου ὄ ψονται ιερουσαλημ πό λις
πλουσία σκηναὶ αἳ οὐ μὴ σεισθῶ σιν οὐ δὲ μὴ κινηθῶ σιν οἱ πά σσαλοι τῆ ς σκηνῆ ς
αὐ τῆ ς εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον οὐ δὲ τὰ σχοινία αὐ τῆ ς οὐ μὴ διαρραγῶ σιν
ὅ τι τὸ ὄ νομα κυρίου μέγα ὑ μῖν τό πος ὑ μῖν ἔσται ποταμοὶ καὶ διώ ρυγες πλατεῖς καὶ
εὐ ρύ χωροι οὐ πορεύ σῃ ταύ την τὴ ν ὁ δό ν οὐ δὲ πορεύ σεται πλοῖον ἐλαῦ νον
880

ὁ γὰ ρ θεό ς μου μέγας ἐστίν οὐ παρελεύ σεταί με κύ ριος κριτὴ ς ἡ μῶ ν κύ ριος ἄ ρχων
ἡ μῶ ν κύ ριος βασιλεὺ ς ἡ μῶ ν κύ ριος οὗ τος ἡ μᾶ ς σώ σει
ἐρρά γησαν τὰ σχοινία σου ὅ τι οὐ κ ἐνίσχυσεν ὁ ἱστό ς σου ἔκλινεν οὐ χαλά σει τὰ
ἱστία οὐ κ ἀ ρεῖ σημεῖον ἕως οὗ παραδοθῇ εἰς προνομή ν τοίνυν πολλοὶ χωλοὶ
προνομὴ ν ποιή σουσιν
καὶ οὐ μὴ εἴπῃ κοπιῶ ὁ λαὸ ς ὁ ἐνοικῶ ν ἐν αὐ τοῖς ἀ φέθη γὰ ρ αὐ τοῖς ἡ ἁ μαρτία
προσαγά γετε ἔθνη καὶ ἀ κού σατε ἄ ρχοντες ἀ κουσά τω ἡ γῆ καὶ οἱ ἐν αὐ τῇ ἡ
οἰκουμένη καὶ ὁ λαὸ ς ὁ ἐν αὐ τῇ
διό τι θυμὸ ς κυρίου ἐπὶ πά ντα τὰ ἔθνη καὶ ὀ ργὴ ἐπὶ τὸ ν ἀ ριθμὸ ν αὐ τῶ ν τοῦ
ἀ πολέσαι αὐ τοὺ ς καὶ παραδοῦ ναι αὐ τοὺ ς εἰς σφαγή ν
οἱ δὲ τραυματίαι αὐ τῶ ν ῥ ιφή σονται καὶ οἱ νεκροί καὶ ἀ ναβή σεται αὐ τῶ ν ἡ ὀ σμή καὶ
βραχή σεται τὰ ὄ ρη ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τῶ ν
καὶ ἑλιγή σεται ὁ οὐ ρανὸ ς ὡ ς βιβλίον καὶ πά ντα τὰ ἄ στρα πεσεῖται ὡ ς φύ λλα ἐξ
ἀ μπέλου καὶ ὡ ς πίπτει φύ λλα ἀ πὸ συκῆ ς
ἐμεθύ σθη ἡ μά χαιρά μου ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἰδοὺ ἐπὶ τὴ ν ιδουμαίαν καταβή σεται καὶ ἐπὶ
τὸ ν λαὸ ν τῆ ς ἀ πωλείας μετὰ κρίσεως
ἡ μά χαιρα κυρίου ἐνεπλή σθη αἵματος ἐπαχύ νθη ἀ πὸ στέατος ἀ ρνῶ ν καὶ ἀ πὸ
στέατος τρά γων καὶ κριῶ ν ὅ τι θυσία κυρίῳ ἐν βοσορ καὶ σφαγὴ μεγά λη ἐν τῇ
ιδουμαίᾳ
καὶ συμπεσοῦ νται οἱ ἁ δροὶ μετ' αὐ τῶ ν καὶ οἱ κριοὶ καὶ οἱ ταῦ ροι καὶ μεθυσθή σεται ἡ
γῆ ἀ πὸ τοῦ αἵματος καὶ ἀ πὸ τοῦ στέατος αὐ τῶ ν ἐμπλησθή σεται
ἡ μέρα γὰ ρ κρίσεως κυρίου καὶ ἐνιαυτὸ ς ἀ νταποδό σεως κρίσεως σιων
καὶ στραφή σονται αὐ τῆ ς αἱ φά ραγγες εἰς πίσσαν καὶ ἡ γῆ αὐ τῆ ς εἰς θεῖον καὶ ἔσται
αὐ τῆ ς ἡ γῆ καιομένη ὡ ς πίσσα
νυκτὸ ς καὶ ἡ μέρας καὶ οὐ σβεσθή σεται εἰς τὸ ν αἰῶ να χρό νον καὶ ἀ ναβή σεται ὁ
καπνὸ ς αὐ τῆ ς ἄ νω εἰς γενεὰ ς ἐρημωθή σεται καὶ εἰς χρό νον πολύ ν
καὶ κατοική σουσιν ἐν αὐ τῇ ὄ ρνεα καὶ ἐχῖνοι καὶ ἴβεις καὶ κό ρακες καὶ
ἐπιβληθή σεται ἐπ' αὐ τὴ ν σπαρτίον γεωμετρίας ἐρή μου καὶ ὀ νοκένταυροι
οἰκή σουσιν ἐν αὐ τῇ
οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῆ ς οὐ κ ἔσονται οἱ γὰ ρ βασιλεῖς αὐ τῆ ς καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῆ ς καὶ οἱ
μεγιστᾶ νες αὐ τῆ ς ἔσονται εἰς ἀ πώ λειαν
καὶ ἀ ναφύ σει εἰς τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν ἀ κά νθινα ξύ λα καὶ εἰς τὰ ὀ χυρώ ματα αὐ τῆ ς καὶ
ἔσται ἔπαυλις σειρή νων καὶ αὐ λὴ στρουθῶ ν
καὶ συναντή σουσιν δαιμό νια ὀ νοκενταύ ροις καὶ βοή σουσιν ἕτερος πρὸ ς τὸ ν ἕτερον
ἐκεῖ ἀ ναπαύ σονται ὀ νοκένταυροι εὗ ρον γὰ ρ αὑ τοῖς ἀ νά παυσιν
ἐκεῖ ἐνό σσευσεν ἐχῖνος καὶ ἔσωσεν ἡ γῆ τὰ παιδία αὐ τῆ ς μετὰ ἀ σφαλείας ἐκεῖ
ἔλαφοι συνή ντησαν καὶ εἶδον τὰ πρό σωπα ἀ λλή λων
ἀ ριθμῷ παρῆ λθον καὶ μία αὐ τῶ ν οὐ κ ἀ πώ λετο ἑτέρα τὴ ν ἑτέραν οὐ κ ἐζή τησαν ὅ τι
κύ ριος ἐνετείλατο αὐ τοῖς καὶ τὸ πνεῦ μα αὐ τοῦ συνή γαγεν αὐ τά ς
καὶ αὐ τὸ ς ἐπιβαλεῖ αὐ τοῖς κλή ρους καὶ ἡ χεὶρ αὐ τοῦ διεμέρισεν βό σκεσθαι εἰς τὸ ν
αἰῶ να χρό νον κληρονομή σετε εἰς γενεὰ ς γενεῶ ν ἀ ναπαύ σονται ἐπ' αὐ τῆ ς
εὐ φρά νθητι ἔρημος διψῶ σα ἀ γαλλιά σθω ἔρημος καὶ ἀ νθείτω ὡ ς κρίνον
881

καὶ ἐξανθή σει καὶ ἀ γαλλιά σεται τὰ ἔρημα τοῦ ιορδά νου καὶ ἡ δό ξα τοῦ λιβά νου
ἐδό θη αὐ τῇ καὶ ἡ τιμὴ τοῦ καρμή λου καὶ ὁ λαό ς μου ὄ ψεται τὴ ν δό ξαν κυρίου καὶ τὸ
ὕ ψος τοῦ θεοῦ
ἰσχύ σατε χεῖρες ἀ νειμέναι καὶ γό νατα παραλελυμένα
παρακαλέσατε οἱ ὀ λιγό ψυχοι τῇ διανοίᾳ ἰσχύ σατε μὴ φοβεῖσθε ἰδοὺ ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν
κρίσιν ἀ νταποδίδωσιν καὶ ἀ νταποδώ σει αὐ τὸ ς ἥ ξει καὶ σώ σει ἡ μᾶ ς
τό τε ἀ νοιχθή σονται ὀ φθαλμοὶ τυφλῶ ν καὶ ὦ τα κωφῶ ν ἀ κού σονται
τό τε ἁ λεῖται ὡ ς ἔλαφος ὁ χωλό ς καὶ τρανὴ ἔσται γλῶ σσα μογιλά λων ὅ τι ἐρρά γη ἐν
τῇ ἐρή μῳ ὕ δωρ καὶ φά ραγξ ἐν γῇ διψώ σῃ
καὶ ἡ ἄ νυδρος ἔσται εἰς ἕλη καὶ εἰς τὴ ν διψῶ σαν γῆ ν πηγὴ ὕ δατος ἔσται ἐκεῖ
εὐ φροσύ νη ὀ ρνέων ἔπαυλις καλά μου καὶ ἕλη
ἐκεῖ ἔσται ὁ δὸ ς καθαρὰ καὶ ὁ δὸ ς ἁ γία κληθή σεται καὶ οὐ μὴ παρέλθῃ ἐκεῖ
ἀ κά θαρτος οὐ δὲ ἔσται ἐκεῖ ὁ δὸ ς ἀ κά θαρτος οἱ δὲ διεσπαρμένοι πορεύ σονται ἐπ'
αὐ τῆ ς καὶ οὐ μὴ πλανηθῶ σιν
καὶ οὐ κ ἔσται ἐκεῖ λέων οὐ δὲ τῶ ν θηρίων τῶ ν πονηρῶ ν οὐ μὴ ἀ ναβῇ ἐπ' αὐ τὴ ν οὐ δὲ
μὴ εὑ ρεθῇ ἐκεῖ ἀ λλὰ πορεύ σονται ἐν αὐ τῇ λελυτρωμένοι
καὶ συνηγμένοι διὰ κύ ριον ἀ ποστραφή σονται καὶ ἥ ξουσιν εἰς σιων μετ' εὐ φροσύ νης
καὶ εὐ φροσύ νη αἰώ νιος ὑ πὲρ κεφαλῆ ς αὐ τῶ ν ἐπὶ γὰ ρ κεφαλῆ ς αὐ τῶ ν αἴνεσις καὶ
ἀ γαλλίαμα καὶ εὐ φροσύ νη καταλή μψεται αὐ τού ς ἀ πέδρα ὀ δύ νη καὶ λύ πη καὶ
στεναγμό ς
καὶ ἐγένετο τοῦ τεσσαρεσκαιδεκά του ἔτους βασιλεύ οντος εζεκιου ἀ νέβη
σενναχηριμ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ἐπὶ τὰ ς πό λεις τῆ ς ιουδαίας τὰ ς ὀ χυρὰ ς καὶ ἔλαβεν
αὐ τά ς
καὶ ἀ πέστειλεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ραψακην ἐκ λαχις εἰς ιερουσαλημ πρὸ ς τὸ ν
βασιλέα εζεκιαν μετὰ δυνά μεως πολλῆ ς καὶ ἔστη ἐν τῷ ὑ δραγωγῷ τῆ ς
κολυμβή θρας τῆ ς ἄ νω ἐν τῇ ὁ δῷ τοῦ ἀ γροῦ τοῦ γναφέως
καὶ ἐξῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ελιακιμ ὁ τοῦ χελκιου ὁ οἰκονό μος καὶ σομνας ὁ γραμματεὺ ς
καὶ ιωαχ ὁ τοῦ ασαφ ὁ ὑ πομνηματογρά φος
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ραψακης εἴπατε εζεκια τά δε λέγει ὁ βασιλεὺ ς ὁ μέγας βασιλεὺ ς
ἀ σσυρίων τί πεποιθὼ ς εἶ
μὴ ἐν βουλῇ ἢ λό γοις χειλέων παρά ταξις γίνεται καὶ νῦ ν ἐπὶ τίνι πέποιθας ὅ τι
ἀ πειθεῖς μοι
ἰδοὺ πεποιθὼ ς εἶ ἐπὶ τὴ ν ῥ ά βδον τὴ ν καλαμίνην τὴ ν τεθλασμένην ταύ την ἐπ'
αἴγυπτον ὃ ς ἂ ν ἐπ' αὐ τὴ ν ἐπιστηρισθῇ εἰσελεύ σεται εἰς τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ οὕ τως
ἐστὶν φαραω βασιλεὺ ς αἰγύ πτου καὶ πά ντες οἱ πεποιθό τες ἐπ' αὐ τῷ
εἰ δὲ λέγετε ἐπὶ κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν πεποίθαμεν
νῦ ν μείχθητε τῷ κυρίῳ μου τῷ βασιλεῖ ἀ σσυρίων καὶ δώ σω ὑ μῖν δισχιλίαν ἵππον εἰ
δυνή σεσθε δοῦ ναι ἀ ναβά τας ἐπ' αὐ τού ς
καὶ πῶ ς δύ νασθε ἀ ποστρέψαι εἰς πρό σωπον τοπά ρχου ἑνό ς οἰκέται εἰσὶν οἱ
πεποιθό τες ἐπ' αἰγυπτίοις εἰς ἵππον καὶ ἀ ναβά την
καὶ νῦ ν μὴ ἄ νευ κυρίου ἀ νέβημεν ἐπὶ τὴ ν χώ ραν ταύ την πολεμῆ σαι αὐ τή ν
882

καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ελιακιμ καὶ σομνας καὶ ιωαχ λά λησον πρὸ ς τοὺ ς παῖδά ς σου
συριστί ἀ κού ομεν γὰ ρ ἡ μεῖς καὶ μὴ λά λει πρὸ ς ἡ μᾶ ς ιουδαϊστί καὶ ἵνα τί λαλεῖς εἰς
τὰ ὦ τα τῶ ν ἀ νθρώ πων τῶ ν ἐπὶ τῷ τείχει
καὶ εἶπεν ραψακης πρὸ ς αὐ τού ς μὴ πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ὑ μῶ ν ἢ πρὸ ς ὑ μᾶ ς ἀ πέσταλκέν
με ὁ κύ ριό ς μου λαλῆ σαι τοὺ ς λό γους τού τους οὐ χὶ πρὸ ς τοὺ ς ἀ νθρώ πους τοὺ ς
καθημένους ἐπὶ τῷ τείχει ἵνα φά γωσιν κό προν καὶ πίωσιν οὖ ρον μεθ' ὑ μῶ ν ἅ μα
καὶ ἔστη ραψακης καὶ ἐβό ησεν φωνῇ μεγά λῃ ιουδαϊστὶ καὶ εἶπεν ἀ κού σατε τοὺ ς
λό γους τοῦ βασιλέως τοῦ μεγά λου βασιλέως ἀ σσυρίων
τά δε λέγει ὁ βασιλεύ ς μὴ ἀ πατά τω ὑ μᾶ ς εζεκιας λό γοις οἳ οὐ δυνή σονται ῥ ύ σασθαι
ὑ μᾶ ς
καὶ μὴ λεγέτω ὑ μῖν εζεκιας ὅ τι ῥ ύ σεται ὑ μᾶ ς ὁ θεό ς καὶ οὐ μὴ παραδοθῇ ἡ πό λις
αὕ τη ἐν χειρὶ βασιλέως ἀ σσυρίων
μὴ ἀ κού ετε εζεκιου τά δε λέγει ὁ βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων εἰ βού λεσθε εὐ λογηθῆ ναι
ἐκπορεύ εσθε πρό ς με καὶ φά γεσθε ἕκαστος τὴ ν ἄ μπελον αὐ τοῦ καὶ τὰ ς συκᾶ ς καὶ
πίεσθε ὕ δωρ τοῦ λά κκου ὑ μῶ ν
ἕως ἂ ν ἔλθω καὶ λά βω ὑ μᾶ ς εἰς γῆ ν ὡ ς ἡ γῆ ὑ μῶ ν γῆ σίτου καὶ οἴνου καὶ ἄ ρτων καὶ
ἀ μπελώ νων
μὴ ὑ μᾶ ς ἀ πατά τω εζεκιας λέγων ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν ῥ ύ σεται ὑ μᾶ ς μὴ ἐρρύ σαντο οἱ θεοὶ
τῶ ν ἐθνῶ ν ἕκαστος τὴ ν ἑαυτοῦ χώ ραν ἐκ χειρὸ ς βασιλέως ἀ σσυρίων
ποῦ ἐστιν ὁ θεὸ ς αιμαθ καὶ αρφαθ καὶ ποῦ ὁ θεὸ ς τῆ ς πό λεως σεπφαριμ μὴ
ἐδύ ναντο ῥ ύ σασθαι σαμά ρειαν ἐκ χειρό ς μου
τίς τῶ ν θεῶ ν πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν τού των ἐρρύ σατο τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ ἐκ τῆ ς χειρό ς μου
ὅ τι ῥ ύ σεται ὁ θεὸ ς ιερουσαλημ ἐκ χειρό ς μου
καὶ ἐσιώ πησαν καὶ οὐ δεὶς ἀ πεκρίθη αὐ τῷ λό γον διὰ τὸ προστά ξαι τὸ ν βασιλέα
μηδένα ἀ ποκριθῆ ναι
καὶ εἰσῆ λθεν ελιακιμ ὁ τοῦ χελκιου ὁ οἰκονό μος καὶ σομνας ὁ γραμματεὺ ς τῆ ς
δυνά μεως καὶ ιωαχ ὁ τοῦ ασαφ ὁ ὑ πομνηματογρά φος πρὸ ς εζεκιαν ἐσχισμένοι τοὺ ς
χιτῶ νας καὶ ἀ πή γγειλαν αὐ τῷ τοὺ ς λό γους ραψακου
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἀ κοῦ σαι τὸ ν βασιλέα εζεκιαν ἔσχισεν τὰ ἱμά τια καὶ σά κκον
περιεβά λετο καὶ ἀ νέβη εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου
καὶ ἀ πέστειλεν ελιακιμ τὸ ν οἰκονό μον καὶ σομναν τὸ ν γραμματέα καὶ τοὺ ς
πρεσβυτέρους τῶ ν ἱερέων περιβεβλημένους σά κκους πρὸ ς ησαιαν υἱὸ ν αμως τὸ ν
προφή την
καὶ εἶπαν αὐ τῷ τά δε λέγει εζεκιας ἡ μέρα θλίψεως καὶ ὀ νειδισμοῦ καὶ ἐλεγμοῦ καὶ
ὀ ργῆ ς ἡ σή μερον ἡ μέρα ὅ τι ἥ κει ἡ ὠ δὶν τῇ τικτού σῃ ἰσχὺ ν δὲ οὐ κ ἔχει τοῦ τεκεῖν
εἰσακού σαι κύ ριος ὁ θεό ς σου τοὺ ς λό γους ραψακου οὓ ς ἀ πέστειλεν βασιλεὺ ς
ἀ σσυρίων ὀ νειδίζειν θεὸ ν ζῶ ντα καὶ ὀ νειδίζειν λό γους οὓ ς ἤ κουσεν κύ ριος ὁ θεό ς
σου καὶ δεηθή σῃ πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεό ν σου περὶ τῶ ν καταλελειμμένων τού των
καὶ ἦ λθον οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως πρὸ ς ησαιαν
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ησαιας οὕ τως ἐρεῖτε πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ὑ μῶ ν τά δε λέγει κύ ριος μὴ
φοβηθῇ ς ἀ πὸ τῶ ν λό γων ὧ ν ἤ κουσας οὓ ς ὠ νείδισά ν με οἱ πρέσβεις βασιλέως
ἀ σσυρίων
883

ἰδοὺ ἐγὼ ἐμβαλῶ εἰς αὐ τὸ ν πνεῦ μα καὶ ἀ κού σας ἀ γγελίαν ἀ ποστραφή σεται εἰς τὴ ν
χώ ραν αὐ τοῦ καὶ πεσεῖται μαχαίρᾳ ἐν τῇ γῇ αὐ τοῦ
καὶ ἀ πέστρεψεν ραψακης καὶ κατέλαβεν πολιορκοῦ ντα τὸ ν βασιλέα λομναν καὶ
ἤ κουσεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων ὅ τι
ἐξῆ λθεν θαρακα βασιλεὺ ς αἰθιό πων πολιορκῆ σαι αὐ τό ν καὶ ἀ κού σας ἀ πέστρεψεν
καὶ ἀ πέστειλεν ἀ γγέλους πρὸ ς εζεκιαν λέγων
οὕ τως ἐρεῖτε εζεκια βασιλεῖ τῆ ς ιουδαίας μή σε ἀ πατά τω ὁ θεό ς σου ἐφ' ᾧ
πεποιθὼ ς εἶ ἐπ' αὐ τῷ λέγων οὐ μὴ παραδοθῇ ιερουσαλημ εἰς χεῖρας βασιλέως
ἀ σσυρίων
ἢ οὐ κ ἤ κουσας ἃ ἐποίησαν βασιλεῖς ἀ σσυρίων πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ὡ ς ἀ πώ λεσαν
μὴ ἐρρύ σαντο αὐ τοὺ ς οἱ θεοὶ τῶ ν ἐθνῶ ν οὓ ς οἱ πατέρες μου ἀ πώ λεσαν τή ν τε
γωζαν καὶ χαρραν καὶ ραφες αἵ εἰσιν ἐν χώ ρᾳ θεμαδ
ποῦ εἰσιν οἱ βασιλεῖς αιμαθ καὶ αρφαθ καὶ πό λεως σεπφαριμ αναγ ουγαυα
καὶ ἔλαβεν εζεκιας τὸ βιβλίον παρὰ τῶ ν ἀ γγέλων καὶ ἤ νοιξεν αὐ τὸ ἐναντίον κυρίου
καὶ προσεύ ξατο εζεκιας πρὸ ς κύ ριον λέγων
κύ ριε σαβαωθ ὁ θεὸ ς ισραηλ ὁ καθή μενος ἐπὶ τῶ ν χερουβιν σὺ θεὸ ς μό νος εἶ πά σης
βασιλείας τῆ ς οἰκουμένης σὺ ἐποίησας τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν
εἰσά κουσον κύ ριε εἴσβλεψον κύ ριε καὶ ἰδὲ τοὺ ς λό γους οὓ ς ἀ πέστειλεν σενναχηριμ
ὀ νειδίζειν θεὸ ν ζῶ ντα
ἐπ' ἀ ληθείας γὰ ρ ἠ ρή μωσαν βασιλεῖς ἀ σσυρίων τὴ ν οἰκουμένην ὅ λην καὶ τὴ ν χώ ραν
αὐ τῶ ν
καὶ ἐνέβαλον τὰ εἴδωλα αὐ τῶ ν εἰς τὸ πῦ ρ οὐ γὰ ρ θεοὶ ἦ σαν ἀ λλὰ ἔργα χειρῶ ν
ἀ νθρώ πων ξύ λα καὶ λίθοι καὶ ἀ πώ λεσαν αὐ τού ς
σὺ δέ κύ ριε ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν σῶ σον ἡ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς αὐ τῶ ν ἵνα γνῷ πᾶ σα βασιλεία τῆ ς
γῆ ς ὅ τι σὺ εἶ ὁ θεὸ ς μό νος
καὶ ἀ πεστά λη ησαιας υἱὸ ς αμως πρὸ ς εζεκιαν καὶ εἶπεν αὐ τῷ τά δε λέγει κύ ριος ὁ
θεὸ ς ισραηλ ἤ κουσα ἃ προσηύ ξω πρό ς με περὶ σενναχηριμ βασιλέως ἀ σσυρίων
οὗ τος ὁ λό γος ὃ ν ἐλά λησεν περὶ αὐ τοῦ ὁ θεό ς ἐφαύ λισέν σε καὶ ἐμυκτή ρισέν σε
παρθένος θυγά τηρ σιων ἐπὶ σοὶ κεφαλὴ ν ἐκίνησεν θυγά τηρ ιερουσαλημ
τίνα ὠ νείδισας καὶ παρώ ξυνας ἢ πρὸ ς τίνα ὕ ψωσας τὴ ν φωνή ν σου καὶ οὐ κ ἦ ρας εἰς
ὕ ψος τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου εἰς τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ
ὅ τι δι' ἀ γγέλων ὠ νείδισας κύ ριον σὺ γὰ ρ εἶπας τῷ πλή θει τῶ ν ἁ ρμά των ἐγὼ ἀ νέβην
εἰς ὕ ψος ὀ ρέων καὶ εἰς τὰ ἔσχατα τοῦ λιβά νου καὶ ἔκοψα τὸ ὕ ψος τῆ ς κέδρου αὐ τοῦ
καὶ τὸ κά λλος τῆ ς κυπαρίσσου καὶ εἰσῆ λθον εἰς ὕ ψος μέρους τοῦ δρυμοῦ
καὶ ἔθηκα γέφυραν καὶ ἠ ρή μωσα ὕ δατα καὶ πᾶ σαν συναγωγὴ ν ὕ δατος
οὐ ταῦ τα ἤ κουσας πά λαι ἃ ἐγὼ ἐποίησα ἐξ ἀ ρχαίων ἡ μερῶ ν συνέταξα νῦ ν δὲ
ἐπέδειξα ἐξερημῶ σαι ἔθνη ἐν ὀ χυροῖς καὶ ἐνοικοῦ ντας ἐν πό λεσιν ὀ χυραῖς
ἀ νῆ κα τὰ ς χεῖρας καὶ ἐξηρά νθησαν καὶ ἐγένοντο ὡ ς χό ρτος ξηρὸ ς ἐπὶ δωμά των καὶ
ὡ ς ἄ γρωστις
νῦ ν δὲ τὴ ν ἀ νά παυσίν σου καὶ τὴ ν ἔξοδό ν σου καὶ τὴ ν εἴσοδό ν σου ἐγὼ ἐπίσταμαι
884

ὁ δὲ θυμό ς σου ὃ ν ἐθυμώ θης καὶ ἡ πικρία σου ἀ νέβη πρό ς με καὶ ἐμβαλῶ φιμὸ ν εἰς
τὴ ν ῥ ῖνά σου καὶ χαλινὸ ν εἰς τὰ χείλη σου καὶ ἀ ποστρέψω σε τῇ ὁ δῷ ᾗ ἦ λθες ἐν
αὐ τῇ
τοῦ το δέ σοι τὸ σημεῖον φά γε τοῦ τον τὸ ν ἐνιαυτὸ ν ἃ ἔσπαρκας τῷ δὲ ἐνιαυτῷ τῷ
δευτέρῳ τὸ κατά λειμμα τῷ δὲ τρίτῳ σπείραντες ἀ μή σατε καὶ φυτεύ σατε
ἀ μπελῶ νας καὶ φά γεσθε τὸ ν καρπὸ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἔσονται οἱ καταλελειμμένοι ἐν τῇ ιουδαίᾳ φυή σουσιν ῥ ίζαν κά τω καὶ
ποιή σουσιν σπέρμα ἄ νω
ὅ τι ἐξ ιερουσαλημ ἐξελεύ σονται οἱ καταλελειμμένοι καὶ οἱ σῳ ζό μενοι ἐξ ὄ ρους σιων
ὁ ζῆ λος κυρίου σαβαωθ ποιή σει ταῦ τα
διὰ τοῦ το οὕ τως λέγει κύ ριος ἐπὶ βασιλέα ἀ σσυρίων οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰς τὴ ν πό λιν
ταύ την οὐ δὲ μὴ βά λῃ ἐπ' αὐ τὴ ν βέλος οὐ δὲ μὴ ἐπιβά λῃ ἐπ' αὐ τὴ ν θυρεὸ ν οὐ δὲ μὴ
κυκλώ σῃ ἐπ' αὐ τὴ ν χά ρακα
ἀ λλὰ τῇ ὁ δῷ ᾗ ἦ λθεν ἐν αὐ τῇ ἀ ποστραφή σεται τά δε λέγει κύ ριος
ὑ περασπιῶ ὑ πὲρ τῆ ς πό λεως ταύ της τοῦ σῶ σαι αὐ τὴ ν δι' ἐμὲ καὶ διὰ δαυιδ τὸ ν
παῖδά μου
καὶ ἐξῆ λθεν ἄ γγελος κυρίου καὶ ἀ νεῖλεν ἐκ τῆ ς παρεμβολῆ ς τῶ ν ἀ σσυρίων ἑκατὸ ν
ὀ γδοή κοντα πέντε χιλιά δας καὶ ἐξαναστά ντες τὸ πρωὶ εὗ ρον πά ντα τὰ σώ ματα
νεκρά
καὶ ἀ ποστραφεὶς ἀ πῆ λθεν βασιλεὺ ς ἀ σσυρίων καὶ ὤ |κησεν ἐν νινευη
καὶ ἐν τῷ αὐ τὸ ν προσκυνεῖν ἐν τῷ οἴκῳ νασαραχ τὸ ν παταχρον αὐ τοῦ αδραμελεχ
καὶ σαρασαρ οἱ υἱοὶ αὐ τοῦ ἐπά ταξαν αὐ τὸ ν μαχαίραις αὐ τοὶ δὲ διεσώ θησαν εἰς
ἀ ρμενίαν καὶ ἐβασίλευσεν ασορδαν ὁ υἱὸ ς αὐ τοῦ ἀ ντ' αὐ τοῦ
ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐμαλακίσθη εζεκιας ἕως θανά του καὶ ἦ λθεν πρὸ ς
αὐ τὸ ν ησαιας υἱὸ ς αμως ὁ προφή της καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τά δε λέγει κύ ριος τά ξαι
περὶ τοῦ οἴκου σου ἀ ποθνῄ σκεις γὰ ρ σὺ καὶ οὐ ζή σῃ
καὶ ἀ πέστρεψεν εζεκιας τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ ν τοῖχον καὶ προσηύ ξατο πρὸ ς
κύ ριον
λέγων μνή σθητι κύ ριε ὡ ς ἐπορεύ θην ἐνώ πιό ν σου μετὰ ἀ ληθείας ἐν καρδίᾳ ἀ ληθινῇ
καὶ τὰ ἀ ρεστὰ ἐνώ πιό ν σου ἐποίησα καὶ ἔκλαυσεν εζεκιας κλαυθμῷ μεγά λῳ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ησαιαν λέγων
πορεύ θητι καὶ εἰπὸ ν εζεκια τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς δαυιδ τοῦ πατρό ς σου ἤ κουσα
τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς προσευχῆ ς σου καὶ εἶδον τὰ δά κρυά σου ἰδοὺ προστίθημι πρὸ ς τὸ ν
χρό νον σου ἔτη δέκα πέντε
καὶ ἐκ χειρὸ ς βασιλέως ἀ σσυρίων σώ σω σε καὶ ὑ πὲρ τῆ ς πό λεως ταύ της ὑ περασπιῶ
τοῦ το δέ σοι τὸ σημεῖον παρὰ κυρίου ὅ τι ὁ θεὸ ς ποιή σει τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το
τὴ ν σκιὰ ν τῶ ν ἀ ναβαθμῶ ν οὓ ς κατέβη ὁ ἥ λιος τοὺ ς δέκα ἀ ναβαθμοὺ ς τοῦ οἴκου τοῦ
πατρό ς σου ἀ ποστρέψω τὸ ν ἥ λιον τοὺ ς δέκα ἀ ναβαθμού ς καὶ ἀ νέβη ὁ ἥ λιος τοὺ ς
δέκα ἀ ναβαθμού ς οὓ ς κατέβη ἡ σκιά
προσευχὴ εζεκιου βασιλέως τῆ ς ιουδαίας ἡ νίκα ἐμαλακίσθη καὶ ἀ νέστη ἐκ τῆ ς
μαλακίας αὐ τοῦ
ἐγὼ εἶπα ἐν τῷ ὕ ψει τῶ ν ἡ μερῶ ν μου ἐν πύ λαις ᾅ δου καταλείψω τὰ ἔτη τὰ ἐπίλοιπα
885

εἶπα οὐ κέτι μὴ ἴδω τὸ σωτή ριον τοῦ θεοῦ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς οὐ κέτι μὴ ἴδω ἄ νθρωπον
ἐκ τῆ ς συγγενείας μου κατέλιπον τὸ λοιπὸ ν τῆ ς ζωῆ ς μου ἐξῆ λθεν καὶ ἀ πῆ λθεν ἀ π'
ἐμοῦ ὥ σπερ ὁ καταλύ ων σκηνὴ ν πή ξας τὸ πνεῦ μά μου παρ' ἐμοὶ ἐγένετο ὡ ς ἱστὸ ς
ἐρίθου ἐγγιζού σης ἐκτεμεῖν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ παρεδό θην
ἕως πρωὶ ὡ ς λέοντι οὕ τως τὰ ὀ στᾶ μου συνέτριψεν ἀ πὸ γὰ ρ τῆ ς ἡ μέρας ἕως τῆ ς
νυκτὸ ς παρεδό θην
ὡ ς χελιδώ ν οὕ τως φωνή σω καὶ ὡ ς περιστερά οὕ τως μελετή σω ἐξέλιπον γά ρ μου οἱ
ὀ φθαλμοὶ τοῦ βλέπειν εἰς τὸ ὕ ψος τοῦ οὐ ρανοῦ πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ὃ ς ἐξείλατό με
καὶ ἀ φείλατό μου τὴ ν ὀ δύ νην τῆ ς ψυχῆ ς
κύ ριε περὶ αὐ τῆ ς γὰ ρ ἀ νηγγέλη σοι καὶ ἐξή γειρά ς μου τὴ ν πνοή ν καὶ παρακληθεὶς
ἔζησα
εἵλου γά ρ μου τὴ ν ψυχή ν ἵνα μὴ ἀ πό ληται καὶ ἀ πέρριψας ὀ πίσω μου πά σας τὰ ς
ἁ μαρτίας μου
οὐ γὰ ρ οἱ ἐν ᾅ δου αἰνέσουσίν σε οὐ δὲ οἱ ἀ ποθανό ντες εὐ λογή σουσίν σε οὐ δὲ
ἐλπιοῦ σιν οἱ ἐν ᾅ δου τὴ ν ἐλεημοσύ νην σου
οἱ ζῶ ντως εὐ λογή σουσίν σε ὃ ν τρό πον κἀ γώ ἀ πὸ γὰ ρ τῆ ς σή μερον παιδία ποιή σω ἃ
ἀ ναγγελοῦ σιν τὴ ν δικαιοσύ νην σου
κύ ριε τῆ ς σωτηρίας μου καὶ οὐ παύ σομαι εὐ λογῶ ν σε μετὰ ψαλτηρίου πά σας τὰ ς
ἡ μέρας τῆ ς ζωῆ ς μου κατέναντι τοῦ οἴκου τοῦ θεοῦ
καὶ εἶπεν ησαιας πρὸ ς εζεκιαν λαβὲ παλά θην ἐκ σύ κων καὶ τρῖψον καὶ κατά πλασαι
καὶ ὑ γιὴ ς ἔσῃ
καὶ εἶπεν εζεκιας τοῦ το τὸ σημεῖον ὅ τι ἀ ναβή σομαι εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου τοῦ θεοῦ
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀ πέστειλεν μαρωδαχ υἱὸ ς τοῦ λααδαν ὁ βασιλεὺ ς τῆ ς
βαβυλωνίας ἐπιστολὰ ς καὶ πρέσβεις καὶ δῶ ρα εζεκια ἤ κουσεν γὰ ρ ὅ τι ἐμαλακίσθη
ἕως θανά του καὶ ἀ νέστη
καὶ ἐχά ρη ἐπ' αὐ τοῖς εζεκιας χαρὰ ν μεγά λην καὶ ἔδειξεν αὐ τοῖς τὸ ν οἶκον τοῦ
νεχωθα καὶ τῆ ς στακτῆ ς καὶ τῶ ν θυμιαμά των καὶ τοῦ μύ ρου καὶ τοῦ ἀ ργυρίου καὶ
τοῦ χρυσίου καὶ πά ντας τοὺ ς οἴκους τῶ ν σκευῶ ν τῆ ς γά ζης καὶ πά ντα ὅ σα ἦ ν ἐν
τοῖς θησαυροῖς αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἦ ν οὐ θέν ὃ οὐ κ ἔδειξεν εζεκιας ἐν τῷ οἴκῳ αὐ τοῦ
καὶ ἦ λθεν ησαιας ὁ προφή της πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εζεκιαν καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν τί
λέγουσιν οἱ ἄ νθρωποι οὗ τοι καὶ πό θεν ἥ κασιν πρὸ ς σέ καὶ εἶπεν εζεκιας ἐκ γῆ ς
πό ρρωθεν ἥ κασιν πρό ς με ἐκ βαβυλῶ νος
καὶ εἶπεν ησαιας τί εἴδοσαν ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ εἶπεν εζεκιας πά ντα τὰ ἐν τῷ οἴκῳ
μου εἴδοσαν καὶ οὐ κ ἔστιν ἐν τῷ οἴκῳ μου ὃ οὐ κ εἴδοσαν ἀ λλὰ καὶ τὰ ἐν τοῖς
θησαυροῖς μου
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ησαιας ἄ κουσον τὸ ν λό γον κυρίου σαβαωθ
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ λή μψονται πά ντα τὰ ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ ὅ σα
συνή γαγον οἱ πατέρες σου ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της εἰς βαβυλῶ να ἥ ξει καὶ οὐ δὲν οὐ
μὴ καταλίπωσιν εἶπεν δὲ ὁ θεὸ ς
ὅ τι καὶ ἀ πὸ τῶ ν τέκνων σου ὧ ν ἐγέννησας λή μψονται καὶ ποιή σουσιν σπά δοντας ἐν
τῷ οἴκῳ τοῦ βασιλέως τῶ ν βαβυλωνίων
886

καὶ εἶπεν εζεκιας πρὸ ς ησαιαν ἀ γαθὸ ς ὁ λό γος κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν γενέσθω δὴ
εἰρή νη καὶ δικαιοσύ νη ἐν ταῖς ἡ μέραις μου
παρακαλεῖτε παρακαλεῖτε τὸ ν λαό ν μου λέγει ὁ θεό ς
ἱερεῖς λαλή σατε εἰς τὴ ν καρδίαν ιερουσαλημ παρακαλέσατε αὐ τή ν ὅ τι ἐπλή σθη ἡ
ταπείνωσις αὐ τῆ ς λέλυται αὐ τῆ ς ἡ ἁ μαρτία ὅ τι ἐδέξατο ἐκ χειρὸ ς κυρίου διπλᾶ τὰ
ἁ μαρτή ματα αὐ τῆ ς
φωνὴ βοῶ ντος ἐν τῇ ἐρή μῳ ἑτοιμά σατε τὴ ν ὁ δὸ ν κυρίου εὐ θείας ποιεῖτε τὰ ς
τρίβους τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
πᾶ σα φά ραγξ πληρωθή σεται καὶ πᾶ ν ὄ ρος καὶ βουνὸ ς ταπεινωθή σεται καὶ ἔσται
πά ντα τὰ σκολιὰ εἰς εὐ θεῖαν καὶ ἡ τραχεῖα εἰς πεδία
καὶ ὀ φθή σεται ἡ δό ξα κυρίου καὶ ὄ ψεται πᾶ σα σὰ ρξ τὸ σωτή ριον τοῦ θεοῦ ὅ τι
κύ ριος ἐλά λησεν
φωνὴ λέγοντος βό ησον καὶ εἶπα τί βοή σω πᾶ σα σὰ ρξ χό ρτος καὶ πᾶ σα δό ξα
ἀ νθρώ που ὡ ς ἄ νθος χό ρτου
ἐξηρά νθη ὁ χό ρτος καὶ τὸ ἄ νθος ἐξέπεσεν
τὸ δὲ ῥ ῆ μα τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν μένει εἰς τὸ ν αἰῶ να
ἐπ' ὄ ρος ὑ ψηλὸ ν ἀ νά βηθι ὁ εὐ αγγελιζό μενος σιων ὕ ψωσον τῇ ἰσχύ ι τὴ ν φωνή ν σου
ὁ εὐ αγγελιζό μενος ιερουσαλημ ὑ ψώ σατε μὴ φοβεῖσθε εἰπὸ ν ταῖς πό λεσιν ιουδα
ἰδοὺ ὁ θεὸ ς ὑ μῶ ν
ἰδοὺ κύ ριος μετὰ ἰσχύ ος ἔρχεται καὶ ὁ βραχίων μετὰ κυριείας ἰδοὺ ὁ μισθὸ ς αὐ τοῦ
μετ' αὐ τοῦ καὶ τὸ ἔργον ἐναντίον αὐ τοῦ
ὡ ς ποιμὴ ν ποιμανεῖ τὸ ποίμνιον αὐ τοῦ καὶ τῷ βραχίονι αὐ τοῦ συνά ξει ἄ ρνας καὶ ἐν
γαστρὶ ἐχού σας παρακαλέσει
τίς ἐμέτρησεν τῇ χειρὶ τὸ ὕ δωρ καὶ τὸ ν οὐ ρανὸ ν σπιθαμῇ καὶ πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν δρακί
τίς ἔστησεν τὰ ὄ ρη σταθμῷ καὶ τὰ ς νά πας ζυγῷ
τίς ἔγνω νοῦ ν κυρίου καὶ τίς αὐ τοῦ σύ μβουλος ἐγένετο ὃ ς συμβιβᾷ αὐ τό ν
ἢ πρὸ ς τίνα συνεβουλεύ σατο καὶ συνεβίβασεν αὐ τό ν ἢ τίς ἔδειξεν αὐ τῷ κρίσιν ἢ
ὁ δὸ ν συνέσεως τίς ἔδειξεν αὐ τῷ
εἰ πά ντα τὰ ἔθνη ὡ ς σταγὼ ν ἀ πὸ κά δου καὶ ὡ ς ῥ οπὴ ζυγοῦ ἐλογίσθησαν καὶ ὡ ς
σίελος λογισθή σονται
ὁ δὲ λίβανος οὐ χ ἱκανὸ ς εἰς καῦ σιν καὶ πά ντα τὰ τετρά ποδα οὐ χ ἱκανὰ εἰς
ὁ λοκά ρπωσιν
καὶ πά ντα τὰ ἔθνη ὡ ς οὐ δέν εἰσι καὶ εἰς οὐ θὲν ἐλογίσθησαν
τίνι ὡ μοιώ σατε κύ ριον καὶ τίνι ὁ μοιώ ματι ὡ μοιώ σατε αὐ τό ν
μὴ εἰκό να ἐποίησεν τέκτων ἢ χρυσοχό ος χωνεύ σας χρυσίον περιεχρύ σωσεν αὐ τό ν
ὁ μοίωμα κατεσκεύ ασεν αὐ τό ν
ξύ λον γὰ ρ ἄ σηπτον ἐκλέγεται τέκτων καὶ σοφῶ ς ζητεῖ πῶ ς στή σει αὐ τοῦ εἰκό να καὶ
ἵνα μὴ σαλεύ ηται
οὐ γνώ σεσθε οὐ κ ἀ κού σεσθε οὐ κ ἀ νηγγέλη ἐξ ἀ ρχῆ ς ὑ μῖν οὐ κ ἔγνωτε τὰ θεμέλια
τῆ ς γῆ ς
ὁ κατέχων τὸ ν γῦ ρον τῆ ς γῆ ς καὶ οἱ ἐνοικοῦ ντες ἐν αὐ τῇ ὡ ς ἀ κρίδες ὁ στή σας ὡ ς
καμά ραν τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ διατείνας ὡ ς σκηνὴ ν κατοικεῖν
887

ὁ διδοὺ ς ἄ ρχοντας εἰς οὐ δὲν ἄ ρχειν τὴ ν δὲ γῆ ν ὡ ς οὐ δὲν ἐποίησεν

οὐ γὰ ρ μὴ σπείρωσιν οὐ δὲ μὴ φυτεύ σωσιν οὐ δὲ μὴ ῥ ιζωθῇ εἰς τὴ ν γῆ ν ἡ ῥ ίζα αὐ τῶ ν
ἔπνευσεν ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἐξηρά νθησαν καὶ καταιγὶς ὡ ς φρύ γανα ἀ ναλή μψεται
αὐ τού ς
νῦ ν οὖ ν τίνι με ὡ μοιώ σατε καὶ ὑ ψωθή σομαι εἶπεν ὁ ἅ γιος
ἀ ναβλέψατε εἰς ὕ ψος τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ ἴδετε τίς κατέδειξεν πά ντα ταῦ τα ὁ
ἐκφέρων κατὰ ἀ ριθμὸ ν τὸ ν κό σμον αὐ τοῦ πά ντας ἐπ' ὀ νό ματι καλέσει ἀ πὸ πολλῆ ς
δό ξης καὶ ἐν κρά τει ἰσχύ ος οὐ δέν σε ἔλαθεν
μὴ γὰ ρ εἴπῃς ιακωβ καὶ τί ἐλά λησας ισραηλ ἀ πεκρύ βη ἡ ὁ δό ς μου ἀ πὸ τοῦ θεοῦ καὶ
ὁ θεό ς μου τὴ ν κρίσιν ἀ φεῖλεν καὶ ἀ πέστη
καὶ νῦ ν οὐ κ ἔγνως εἰ μὴ ἤ κουσας θεὸ ς αἰώ νιος ὁ θεὸ ς ὁ κατασκευά σας τὰ ἄ κρα τῆ ς
γῆ ς οὐ πεινά σει οὐ δὲ κοπιά σει οὐ δὲ ἔστιν ἐξεύ ρεσις τῆ ς φρονή σεως αὐ τοῦ
διδοὺ ς τοῖς πεινῶ σιν ἰσχὺ ν καὶ τοῖς μὴ ὀ δυνωμένοις λύ πην
πεινά σουσιν γὰ ρ νεώ τεροι καὶ κοπιά σουσιν νεανίσκοι καὶ ἐκλεκτοὶ ἀ νίσχυες
ἔσονται
οἱ δὲ ὑ πομένοντες τὸ ν θεὸ ν ἀ λλά ξουσιν ἰσχύ ν πτεροφυή σουσιν ὡ ς ἀ ετοί
δραμοῦ νται καὶ οὐ κοπιά σουσιν βαδιοῦ νται καὶ οὐ πεινά σουσιν
ἐγκαινίζεσθε πρό ς με νῆ σοι οἱ γὰ ρ ἄ ρχοντες ἀ λλά ξουσιν ἰσχύ ν ἐγγισά τωσαν καὶ
λαλησά τωσαν ἅ μα τό τε κρίσιν ἀ ναγγειλά τωσαν
τίς ἐξή γειρεν ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν δικαιοσύ νην ἐκά λεσεν αὐ τὴ ν κατὰ πό δας αὐ τοῦ καὶ
πορεύ σεται δώ σει ἐναντίον ἐθνῶ ν καὶ βασιλεῖς ἐκστή σει καὶ δώ σει εἰς γῆ ν τὰ ς
μαχαίρας αὐ τῶ ν καὶ ὡ ς φρύ γανα ἐξωσμένα τὰ τό ξα αὐ τῶ ν
καὶ διώ ξεται αὐ τοὺ ς καὶ διελεύ σεται ἐν εἰρή νῃ ἡ ὁ δὸ ς τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ
τίς ἐνή ργησεν καὶ ἐποίησεν ταῦ τα ἐκά λεσεν αὐ τὴ ν ὁ καλῶ ν αὐ τὴ ν ἀ πὸ γενεῶ ν
ἀ ρχῆ ς ἐγὼ θεὸ ς πρῶ τος καὶ εἰς τὰ ἐπερχό μενα ἐγώ εἰμι
εἴδοσαν ἔθνη καὶ ἐφοβή θησαν τὰ ἄ κρα τῆ ς γῆ ς ἤ γγισαν καὶ ἤ λθοσαν ἅ μα
κρίνων ἕκαστος τῷ πλησίον καὶ τῷ ἀ δελφῷ βοηθῆ σαι καὶ ἐρεῖ
ἴσχυσεν ἀ νὴ ρ τέκτων καὶ χαλκεὺ ς τύ πτων σφύ ρῃ ἅ μα ἐλαύ νων ποτὲ μὲν ἐρεῖ
σύ μβλημα καλό ν ἐστιν ἰσχύ ρωσαν αὐ τὰ ἐν ἥ λοις θή σουσιν αὐ τὰ καὶ οὐ
κινηθή σονται
σὺ δέ ισραηλ παῖς μου ιακωβ ὃ ν ἐξελεξά μην σπέρμα αβρααμ ὃ ν ἠ γά πησα
οὗ ἀ ντελαβό μην ἀ π' ἄ κρων τῆ ς γῆ ς καὶ ἐκ τῶ ν σκοπιῶ ν αὐ τῆ ς ἐκά λεσά σε καὶ εἶπά
σοι παῖς μου εἶ ἐξελεξά μην σε καὶ οὐ κ ἐγκατέλιπό ν σε
μὴ φοβοῦ μετὰ σοῦ γά ρ εἰμι μὴ πλανῶ ἐγὼ γά ρ εἰμι ὁ θεό ς σου ὁ ἐνισχύ σας σε καὶ
ἐβοή θησά σοι καὶ ἠ σφαλισά μην σε τῇ δεξιᾷ τῇ δικαίᾳ μου
ἰδοὺ αἰσχυνθή σονται καὶ ἐντραπή σονται πά ντες οἱ ἀ ντικείμενοί σοι ἔσονται γὰ ρ ὡ ς
οὐ κ ὄ ντες καὶ ἀ πολοῦ νται πά ντες οἱ ἀ ντίδικοί σου
ζητή σεις αὐ τοὺ ς καὶ οὐ μὴ εὕ ρῃς τοὺ ς ἀ νθρώ πους οἳ παροινή σουσιν εἰς σέ ἔσονται
γὰ ρ ὡ ς οὐ κ ὄ ντες καὶ οὐ κ ἔσονται οἱ ἀ ντιπολεμοῦ ντές σε
ὅ τι ἐγὼ ὁ θεό ς σου ὁ κρατῶ ν τῆ ς δεξιᾶ ς σου ὁ λέγων σοι μὴ φοβοῦ
ιακωβ ὀ λιγοστὸ ς ισραηλ ἐγὼ ἐβοή θησά σοι λέγει ὁ θεὸ ς ὁ λυτρού μενό ς σε ισραηλ
888

ἰδοὺ ἐποίησά σε ὡ ς τροχοὺ ς ἁ μά ξης ἀ λοῶ ντας καινοὺ ς πριστηροειδεῖς καὶ ἀ λοή σεις
ὄ ρη καὶ λεπτυνεῖς βουνοὺ ς καὶ ὡ ς χνοῦ ν θή σεις
καὶ λικμή σεις καὶ ἄ νεμος λή μψεται αὐ τού ς καὶ καταιγὶς διασπερεῖ αὐ τού ς σὺ δὲ
εὐ φρανθή σῃ ἐν τοῖς ἁ γίοις ισραηλ καὶ ἀ γαλλιά σονται
οἱ πτωχοὶ καὶ οἱ ἐνδεεῖς ζητή σουσιν γὰ ρ ὕ δωρ καὶ οὐ κ ἔσται ἡ γλῶ σσα αὐ τῶ ν ἀ πὸ
τῆ ς δίψης ἐξηρά νθη ἐγὼ κύ ριος ὁ θεό ς ἐγὼ ἐπακού σομαι ὁ θεὸ ς ισραηλ καὶ οὐ κ
ἐγκαταλείψω αὐ τού ς
ἀ λλὰ ἀ νοίξω ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων ποταμοὺ ς καὶ ἐν μέσῳ πεδίων πηγά ς ποιή σω τὴ ν
ἔρημον εἰς ἕλη καὶ τὴ ν διψῶ σαν γῆ ν ἐν ὑ δραγωγοῖς
θή σω εἰς τὴ ν ἄ νυδρον γῆ ν κέδρον καὶ πύ ξον καὶ μυρσίνην καὶ κυπά ρισσον καὶ
λεύ κην
ἵνα ἴδωσιν καὶ γνῶ σιν καὶ ἐννοηθῶ σιν καὶ ἐπιστῶ νται ἅ μα ὅ τι χεὶρ κυρίου ἐποίησεν
ταῦ τα πά ντα καὶ ὁ ἅ γιος τοῦ ισραηλ κατέδειξεν
ἐγγίζει ἡ κρίσις ὑ μῶ ν λέγει κύ ριος ὁ θεό ς ἤ γγισαν αἱ βουλαὶ ὑ μῶ ν λέγει ὁ βασιλεὺ ς
ιακωβ
ἐγγισά τωσαν καὶ ἀ ναγγειλά τωσαν ὑ μῖν ἃ συμβή σεται ἢ τὰ πρό τερα τίνα ἦ ν εἴπατε
καὶ ἐπιστή σομεν τὸ ν νοῦ ν καὶ γνωσό μεθα τί τὰ ἔσχατα καὶ τὰ ἐπερχό μενα εἴπατε
ἡ μῖν
ἀ ναγγείλατε ἡ μῖν τὰ ἐπερχό μενα ἐπ' ἐσχά του καὶ γνωσό μεθα ὅ τι θεοί ἐστε εὖ
ποιή σατε καὶ κακώ σατε καὶ θαυμασό μεθα καὶ ὀ ψό μεθα ἅ μα
ὅ τι πό θεν ἐστὲ ὑ μεῖς καὶ πό θεν ἡ ἐργασία ὑ μῶ ν ἐκ γῆ ς βδέλυγμα ἐξελέξαντο ὑ μᾶ ς
ἐγὼ δὲ ἤ γειρα τὸ ν ἀ πὸ βορρᾶ καὶ τὸ ν ἀ φ' ἡ λίου ἀ νατολῶ ν κληθή σονται τῷ ὀ νό ματί
μου ἐρχέσθωσαν ἄ ρχοντες καὶ ὡ ς πηλὸ ς κεραμέως καὶ ὡ ς κεραμεὺ ς καταπατῶ ν τὸ ν
πηλό ν οὕ τως καταπατηθή σεσθε
τίς γὰ ρ ἀ ναγγελεῖ τὰ ἐξ ἀ ρχῆ ς ἵνα γνῶ μεν καὶ τὰ ἔμπροσθεν καὶ ἐροῦ μεν ὅ τι ἀ ληθῆ
ἐστιν οὐ κ ἔστιν ὁ προλέγων οὐ δὲ ὁ ἀ κού ων ὑ μῶ ν τοὺ ς λό γους
ἀ ρχὴ ν σιων δώ σω καὶ ιερουσαλημ παρακαλέσω εἰς ὁ δό ν
ἀ πὸ γὰ ρ τῶ ν ἐθνῶ ν ἰδοὺ οὐ δείς καὶ ἀ πὸ τῶ ν εἰδώ λων αὐ τῶ ν οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ ναγγέλλων
καὶ ἐὰ ν ἐρωτή σω αὐ τού ς πό θεν ἐστέ οὐ μὴ ἀ ποκριθῶ σίν μοι
εἰσὶν γὰ ρ οἱ ποιοῦ ντες ὑ μᾶ ς καὶ μά την οἱ πλανῶ ντες ὑ μᾶ ς
ιακωβ ὁ παῖς μου ἀ ντιλή μψομαι αὐ τοῦ ισραηλ ὁ ἐκλεκτό ς μου προσεδέξατο αὐ τὸ ν ἡ
ψυχή μου ἔδωκα τὸ πνεῦ μά μου ἐπ' αὐ τό ν κρίσιν τοῖς ἔθνεσιν ἐξοίσει
οὐ κεκρά ξεται οὐ δὲ ἀ νή σει οὐ δὲ ἀ κουσθή σεται ἔξω ἡ φωνὴ αὐ τοῦ
κά λαμον τεθλασμένον οὐ συντρίψει καὶ λίνον καπνιζό μενον οὐ σβέσει ἀ λλὰ εἰς
ἀ λή θειαν ἐξοίσει κρίσιν
ἀ ναλά μψει καὶ οὐ θραυσθή σεται ἕως ἂ ν θῇ ἐπὶ τῆ ς γῆ ς κρίσιν καὶ ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι
αὐ τοῦ ἔθνη ἐλπιοῦ σιν
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ποιή σας τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ πή ξας αὐ τό ν ὁ στερεώ σας τὴ ν
γῆ ν καὶ τὰ ἐν αὐ τῇ καὶ διδοὺ ς πνοὴ ν τῷ λαῷ τῷ ἐπ' αὐ τῆ ς καὶ πνεῦ μα τοῖς πατοῦ σιν
αὐ τή ν
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐκά λεσά σε ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ κρατή σω τῆ ς χειρό ς σου καὶ
ἐνισχύ σω σε καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθή κην γένους εἰς φῶ ς ἐθνῶ ν
889

ἀ νοῖξαι ὀ φθαλμοὺ ς τυφλῶ ν ἐξαγαγεῖν ἐκ δεσμῶ ν δεδεμένους καὶ ἐξ οἴκου φυλακῆ ς

καθημένους ἐν σκό τει
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεό ς τοῦ τό μού ἐστιν τὸ ὄ νομα τὴ ν δό ξαν μου ἑτέρῳ οὐ δώ σω οὐ δὲ
τὰ ς ἀ ρετά ς μου τοῖς γλυπτοῖς
τὰ ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἰδοὺ ἥ κασιν καὶ καινὰ ἃ ἐγὼ ἀ ναγγελῶ καὶ πρὸ τοῦ ἀ νατεῖλαι
ἐδηλώ θη ὑ μῖν
ὑ μνή σατε τῷ κυρίῳ ὕ μνον καινό ν ἡ ἀ ρχὴ αὐ τοῦ δοξά ζετε τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ἀ π' ἄ κρου
τῆ ς γῆ ς οἱ καταβαίνοντες εἰς τὴ ν θά λασσαν καὶ πλέοντες αὐ τή ν αἱ νῆ σοι καὶ οἱ
κατοικοῦ ντες αὐ τά ς
εὐ φρά νθητι ἔρημος καὶ αἱ κῶ μαι αὐ τῆ ς ἐπαύ λεις καὶ οἱ κατοικοῦ ντες κηδαρ
εὐ φρανθή σονται οἱ κατοικοῦ ντες πέτραν ἀ π' ἄ κρων τῶ ν ὀ ρέων βοή σουσιν
δώ σουσιν τῷ θεῷ δό ξαν τὰ ς ἀ ρετὰ ς αὐ τοῦ ἐν ταῖς νή σοις ἀ ναγγελοῦ σιν
κύ ριος ὁ θεὸ ς τῶ ν δυνά μεων ἐξελεύ σεται καὶ συντρίψει πό λεμον ἐπεγερεῖ ζῆ λον καὶ
βοή σεται ἐπὶ τοὺ ς ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ μετὰ ἰσχύ ος
ἐσιώ πησα μὴ καὶ ἀ εὶ σιωπή σομαι καὶ ἀ νέξομαι ἐκαρτέρησα ὡ ς ἡ τίκτουσα ἐκστή σω
καὶ ξηρανῶ ἅ μα
καὶ θή σω ποταμοὺ ς εἰς νή σους καὶ ἕλη ξηρανῶ
καὶ ἄ ξω τυφλοὺ ς ἐν ὁ δῷ ᾗ οὐ κ ἔγνωσαν καὶ τρίβους οὓ ς οὐ κ ᾔ δεισαν πατῆ σαι
ποιή σω αὐ τού ς ποιή σω αὐ τοῖς τὸ σκό τος εἰς φῶ ς καὶ τὰ σκολιὰ εἰς εὐ θεῖαν ταῦ τα
τὰ ῥ ή ματα ποιή σω καὶ οὐ κ ἐγκαταλείψω αὐ τού ς
αὐ τοὶ δὲ ἀ πεστρά φησαν εἰς τὰ ὀ πίσω αἰσχύ νθητε αἰσχύ νην οἱ πεποιθό τες ἐπὶ τοῖς
γλυπτοῖς οἱ λέγοντες τοῖς χωνευτοῖς ὑ μεῖς ἐστε θεοὶ ἡ μῶ ν
οἱ κωφοί ἀ κού σατε καὶ οἱ τυφλοί ἀ ναβλέψατε ἰδεῖν
καὶ τίς τυφλὸ ς ἀ λλ' ἢ οἱ παῖδές μου καὶ κωφοὶ ἀ λλ' ἢ οἱ κυριεύ οντες αὐ τῶ ν καὶ
ἐτυφλώ θησαν οἱ δοῦ λοι τοῦ θεοῦ
εἴδετε πλεονά κις καὶ οὐ κ ἐφυλά ξασθε ἠ νοιγμένα τὰ ὦ τα καὶ οὐ κ ἠ κού σατε
κύ ριος ὁ θεὸ ς ἐβού λετο ἵνα δικαιωθῇ καὶ μεγαλύ νῃ αἴνεσιν καὶ εἶδον
καὶ ἐγένετο ὁ λαὸ ς πεπρονομευμένος καὶ διηρπασμένος ἡ γὰ ρ παγὶς ἐν τοῖς
ταμιείοις πανταχοῦ καὶ ἐν οἴκοις ἅ μα ὅ που ἔκρυψαν αὐ τού ς ἐγένοντο εἰς προνομή ν
καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ἐξαιρού μενος ἅ ρπαγμα καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ λέγων ἀ πό δος
τίς ἐν ὑ μῖν ὃ ς ἐνωτιεῖται ταῦ τα εἰσακού σεται εἰς τὰ ἐπερχό μενα
τίς ἔδωκεν εἰς διαρπαγὴ ν ιακωβ καὶ ισραηλ τοῖς προνομεύ ουσιν αὐ τό ν οὐ χὶ ὁ θεό ς
ᾧ ἡ μά ρτοσαν αὐ τῷ καὶ οὐ κ ἐβού λοντο ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ πορεύ εσθαι οὐ δὲ
ἀ κού ειν τοῦ νό μου αὐ τοῦ
καὶ ἐπή γαγεν ἐπ' αὐ τοὺ ς ὀ ργὴ ν θυμοῦ αὐ τοῦ καὶ κατίσχυσεν αὐ τοὺ ς πό λεμος καὶ οἱ
συμφλέγοντες αὐ τοὺ ς κύ κλῳ καὶ οὐ κ ἔγνωσαν ἕκαστος αὐ τῶ ν οὐ δὲ ἔθεντο ἐπὶ
ψυχή ν
καὶ νῦ ν οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ποιή σας σε ιακωβ ὁ πλά σας σε ισραηλ μὴ
φοβοῦ ὅ τι ἐλυτρωσά μην σε ἐκά λεσά σε τὸ ὄ νομά σου ἐμὸ ς εἶ σύ
καὶ ἐὰ ν διαβαίνῃς δι' ὕ δατος μετὰ σοῦ εἰμι καὶ ποταμοὶ οὐ συγκλύ σουσίν σε καὶ ἐὰ ν
διέλθῃς διὰ πυρό ς οὐ μὴ κατακαυθῇ ς φλὸ ξ οὐ κατακαύ σει σε
890

ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ὁ θεό ς σου ὁ ἅ γιος ισραηλ ὁ σῴ ζων σε ἐποίησά σου ἄ λλαγμα
αἴγυπτον καὶ αἰθιοπίαν καὶ σοή νην ὑ πὲρ σοῦ
ἀ φ' οὗ ἔντιμος ἐγένου ἐναντίον μου ἐδοξά σθης κἀ γώ σε ἠ γά πησα καὶ δώ σω
ἀ νθρώ πους πολλοὺ ς ὑ πὲρ σοῦ καὶ ἄ ρχοντας ὑ πὲρ τῆ ς κεφαλῆ ς σου
μὴ φοβοῦ ὅ τι μετὰ σοῦ εἰμι ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἄ ξω τὸ σπέρμα σου καὶ ἀ πὸ δυσμῶ ν
συνά ξω σε
ἐρῶ τῷ βορρᾷ ἄ γε καὶ τῷ λιβί μὴ κώ λυε ἄ γε τοὺ ς υἱού ς μου ἀ πὸ γῆ ς πό ρρωθεν καὶ
τὰ ς θυγατέρας μου ἀ π' ἄ κρων τῆ ς γῆ ς
πά ντας ὅ σοι ἐπικέκληνται τῷ ὀ νό ματί μου ἐν γὰ ρ τῇ δό ξῃ μου κατεσκεύ ασα αὐ τὸ ν
καὶ ἔπλασα καὶ ἐποίησα αὐ τό ν
καὶ ἐξή γαγον λαὸ ν τυφλό ν καὶ ὀ φθαλμοί εἰσιν ὡ σαύ τως τυφλοί καὶ κωφοὶ τὰ ὦ τα
ἔχοντες
πά ντα τὰ ἔθνη συνή χθησαν ἅ μα καὶ συναχθή σονται ἄ ρχοντες ἐξ αὐ τῶ ν τίς
ἀ ναγγελεῖ ταῦ τα ἢ τὰ ἐξ ἀ ρχῆ ς τίς ἀ ναγγελεῖ ὑ μῖν ἀ γαγέτωσαν τοὺ ς μά ρτυρας
αὐ τῶ ν καὶ δικαιωθή τωσαν καὶ εἰπά τωσαν ἀ ληθῆ
γένεσθέ μοι μά ρτυρες κἀ γὼ μά ρτυς λέγει κύ ριος ὁ θεό ς καὶ ὁ παῖς ὃ ν ἐξελεξά μην ἵνα
γνῶ τε καὶ πιστεύ σητε καὶ συνῆ τε ὅ τι ἐγώ εἰμι ἔμπροσθέν μου οὐ κ ἐγένετο ἄ λλος
θεὸ ς καὶ μετ' ἐμὲ οὐ κ ἔσται
ἐγὼ ὁ θεό ς καὶ οὐ κ ἔστιν πά ρεξ ἐμοῦ σῴ ζων
ἀ νή γγειλα καὶ ἔσωσα ὠ νείδισα καὶ οὐ κ ἦ ν ἐν ὑ μῖν ἀ λλό τριος ὑ μεῖς ἐμοὶ μά ρτυρες
κἀ γὼ μά ρτυς λέγει κύ ριος ὁ θεό ς
ἔτι ἀ π' ἀ ρχῆ ς καὶ οὐ κ ἔστιν ὁ ἐκ τῶ ν χειρῶ ν μου ἐξαιρού μενος ποιή σω καὶ τίς
ἀ ποστρέψει αὐ τό
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ λυτρού μενος ὑ μᾶ ς ὁ ἅ γιος ισραηλ ἕνεκεν ὑ μῶ ν
ἀ ποστελῶ εἰς βαβυλῶ να καὶ ἐπεγερῶ πά ντας φεύ γοντας καὶ χαλδαῖοι ἐν πλοίοις
δεθή σονται
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ἅ γιος ὑ μῶ ν ὁ καταδείξας ισραηλ βασιλέα ὑ μῶ ν
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ διδοὺ ς ὁ δὸ ν ἐν θαλά σσῃ καὶ ἐν ὕ δατι ἰσχυρῷ τρίβον
ὁ ἐξαγαγὼ ν ἅ ρματα καὶ ἵππον καὶ ὄ χλον ἰσχυρό ν ἀ λλὰ ἐκοιμή θησαν καὶ οὐ κ
ἀ ναστή σονται ἐσβέσθησαν ὡ ς λίνον ἐσβεσμένον
μὴ μνημονεύ ετε τὰ πρῶ τα καὶ τὰ ἀ ρχαῖα μὴ συλλογίζεσθε
ἰδοὺ ποιῶ καινὰ ἃ νῦ ν ἀ νατελεῖ καὶ γνώ σεσθε αὐ τά καὶ ποιή σω ἐν τῇ ἐρή μῳ ὁ δὸ ν
καὶ ἐν τῇ ἀ νύ δρῳ ποταμού ς
εὐ λογή σει με τὰ θηρία τοῦ ἀ γροῦ σειρῆ νες καὶ θυγατέρες στρουθῶ ν ὅ τι ἔδωκα ἐν
τῇ ἐρή μῳ ὕ δωρ καὶ ποταμοὺ ς ἐν τῇ ἀ νύ δρῳ ποτίσαι τὸ γένος μου τὸ ἐκλεκτό ν
λαό ν μου ὃ ν περιεποιησά μην τὰ ς ἀ ρετά ς μου διηγεῖσθαι
οὐ νῦ ν ἐκά λεσά σε ιακωβ οὐ δὲ κοπιᾶ σαί σε ἐποίησα ισραηλ
οὐ κ ἐμοὶ πρό βατα τῆ ς ὁ λοκαρπώ σεώ ς σου οὐ δὲ ἐν ταῖς θυσίαις σου ἐδό ξασά ς με
οὐ δὲ ἔγκοπον ἐποίησά σε ἐν λιβά νῳ
οὐ δὲ ἐκτή σω μοι ἀ ργυρίου θυμίαμα οὐ δὲ τὸ στέαρ τῶ ν θυσιῶ ν σου ἐπεθύ μησα
ἀ λλὰ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις σου καὶ ἐν ταῖς ἀ δικίαις σου προέστην σου
ἐγώ εἰμι ἐγώ εἰμι ὁ ἐξαλείφων τὰ ς ἀ νομίας σου καὶ οὐ μὴ μνησθή σομαι
891

σὺ δὲ μνή σθητι καὶ κριθῶ μεν λέγε σὺ τὰ ς ἀ νομίας σου πρῶ τος ἵνα δικαιωθῇ ς
οἱ πατέρες ὑ μῶ ν πρῶ τοι καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῶ ν ἠ νό μησαν εἰς ἐμέ
καὶ ἐμίαναν οἱ ἄ ρχοντες τὰ ἅ γιά μου καὶ ἔδωκα ἀ πολέσαι ιακωβ καὶ ισραηλ εἰς
ὀ νειδισμό ν
νῦ ν δὲ ἄ κουσον παῖς μου ιακωβ καὶ ισραηλ ὃ ν ἐξελεξά μην
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ποιή σας σε καὶ ὁ πλά σας σε ἐκ κοιλίας ἔτι βοηθηθή σῃ
μὴ φοβοῦ παῖς μου ιακωβ καὶ ὁ ἠ γαπημένος ισραηλ ὃ ν ἐξελεξά μην
ὅ τι ἐγὼ δώ σω ὕ δωρ ἐν δίψει τοῖς πορευομένοις ἐν ἀ νύ δρῳ ἐπιθή σω τὸ πνεῦ μά μου
ἐπὶ τὸ σπέρμα σου καὶ τὰ ς εὐ λογίας μου ἐπὶ τὰ τέκνα σου
καὶ ἀ νατελοῦ σιν ὡ σεὶ χό ρτος ἀ νὰ μέσον ὕ δατος καὶ ὡ ς ἰτέα ἐπὶ παραρρέον ὕ δωρ
οὗ τος ἐρεῖ τοῦ θεοῦ εἰμι καὶ οὗ τος βοή σεται ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι ιακωβ καὶ ἕτερος
ἐπιγρά ψει τοῦ θεοῦ εἰμι ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι ισραηλ
οὕ τως λέγει ὁ θεὸ ς ὁ βασιλεὺ ς τοῦ ισραηλ ὁ ῥ υσά μενος αὐ τὸ ν θεὸ ς σαβαωθ ἐγὼ
πρῶ τος καὶ ἐγὼ μετὰ ταῦ τα πλὴ ν ἐμοῦ οὐ κ ἔστιν θεό ς
τίς ὥ σπερ ἐγώ στή τω καλεσά τω καὶ ἑτοιμασά τω μοι ἀ φ' οὗ ἐποίησα ἄ νθρωπον εἰς
τὸ ν αἰῶ να καὶ τὰ ἐπερχό μενα πρὸ τοῦ ἐλθεῖν ἀ ναγγειλά τωσαν ὑ μῖν
μὴ παρακαλύ πτεσθε οὐ κ ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἠ νωτίσασθε καὶ ἀ πή γγειλα ὑ μῖν μά ρτυρες ὑ μεῖς
ἐστε εἰ ἔστιν θεὸ ς πλὴ ν ἐμοῦ καὶ οὐ κ ἦ σαν τό τε
οἱ πλά σσοντες καὶ γλύ φοντες πά ντες μά ταιοι οἱ ποιοῦ ντες τὰ καταθύ μια αὐ τῶ ν ἃ
οὐ κ ὠ φελή σει αὐ τού ς ἀ λλὰ αἰσχυνθή σονται
πά ντες οἱ πλά σσοντες θεὸ ν καὶ γλύ φοντες ἀ νωφελῆ
καὶ πά ντες ὅ θεν ἐγένοντο ἐξηρά νθησαν καὶ κωφοὶ ἀ πὸ ἀ νθρώ πων συναχθή τωσαν
πά ντες καὶ στή τωσαν ἅ μα ἐντραπή τωσαν καὶ αἰσχυνθή τωσαν ἅ μα
ὅ τι ὤ ξυνεν τέκτων σίδηρον σκεπά ρνῳ εἰργά σατο αὐ τὸ καὶ ἐν τερέτρῳ ἔτρησεν
αὐ τό εἰργά σατο αὐ τὸ ἐν τῷ βραχίονι τῆ ς ἰσχύ ος αὐ τοῦ καὶ πεινά σει καὶ ἀ σθενή σει
καὶ οὐ μὴ πίῃ ὕ δωρ ἐκλεξά μενος
τέκτων ξύ λον ἔστησεν αὐ τὸ ἐν μέτρῳ καὶ ἐν κό λλῃ ἐρρύ θμισεν αὐ τό ἐποίησεν αὐ τὸ
ὡ ς μορφὴ ν ἀ νδρὸ ς καὶ ὡ ς ὡ ραιό τητα ἀ νθρώ που στῆ σαι αὐ τὸ ἐν οἴκῳ
ὃ ἔκοψεν ξύ λον ἐκ τοῦ δρυμοῦ ὃ ἐφύ τευσεν κύ ριος καὶ ὑ ετὸ ς ἐμή κυνεν
ἵνα ᾖ ἀ νθρώ ποις εἰς καῦ σιν καὶ λαβὼ ν ἀ π' αὐ τοῦ ἐθερμά νθη καὶ καύ σαντες ἔπεψαν
ἄ ρτους ἐπ' αὐ τῶ ν τὸ δὲ λοιπὸ ν εἰργά σαντο εἰς θεού ς καὶ προσκυνοῦ σιν αὐ τού ς
οὗ τὸ ἥ μισυ αὐ τοῦ κατέκαυσαν ἐν πυρὶ καὶ καύ σαντες ἔπεψαν ἄ ρτους ἐπ' αὐ τῶ ν
καὶ ἐπ' αὐ τοῦ κρέας ὀ πτή σας ἔφαγεν καὶ ἐνεπλή σθη καὶ θερμανθεὶς εἶπεν ἡ δύ μοι
ὅ τι ἐθερμά νθην καὶ εἶδον πῦ ρ
τὸ δὲ λοιπὸ ν ἐποίησεν εἰς θεὸ ν γλυπτὸ ν καὶ προσκυνεῖ αὐ τῷ καὶ προσεύ χεται
λέγων ἐξελοῦ με ὅ τι θεό ς μου εἶ σύ
οὐ κ ἔγνωσαν φρονῆ σαι ὅ τι ἀ πημαυρώ θησαν τοῦ βλέπειν τοῖς ὀ φθαλμοῖς αὐ τῶ ν καὶ
τοῦ νοῆ σαι τῇ καρδίᾳ αὐ τῶ ν
καὶ οὐ κ ἐλογίσατο τῇ καρδίᾳ αὐ τοῦ οὐ δὲ ἀ νελογίσατο ἐν τῇ ψυχῇ αὐ τοῦ οὐ δὲ ἔγνω
τῇ φρονή σει ὅ τι τὸ ἥ μισυ αὐ τοῦ κατέκαυσεν ἐν πυρὶ καὶ ἔπεψεν ἐπὶ τῶ ν ἀ νθρά κων
αὐ τοῦ ἄ ρτους καὶ ὀ πτή σας κρέας ἔφαγεν καὶ τὸ λοιπὸ ν αὐ τοῦ εἰς βδέλυγμα
ἐποίησεν καὶ προσκυνοῦ σιν αὐ τῷ
892

γνῶ τε ὅ τι σποδὸ ς ἡ καρδία αὐ τῶ ν καὶ πλανῶ νται καὶ οὐ δεὶς δύ ναται ἐξελέσθαι τὴ ν
ψυχὴ ν αὐ τοῦ ἴδετε οὐ κ ἐρεῖτε ὅ τι ψεῦ δος ἐν τῇ δεξιᾷ μου
μνή σθητι ταῦ τα ιακωβ καὶ ισραηλ ὅ τι παῖς μου εἶ σύ ἔπλασά σε παῖδά μου καὶ σύ
ισραηλ μὴ ἐπιλανθά νου μου
ἰδοὺ γὰ ρ ἀ πή λειψα ὡ ς νεφέλην τὰ ς ἀ νομίας σου καὶ ὡ ς γνό φον τὰ ς ἁ μαρτίας σου
ἐπιστρά φητι πρό ς με καὶ λυτρώ σομαί σε
εὐ φρά νθητε οὐ ρανοί ὅ τι ἠ λέησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν ισραηλ σαλπίσατε θεμέλια τῆ ς γῆ ς
βοή σατε ὄ ρη εὐ φροσύ νην οἱ βουνοὶ καὶ πά ντα τὰ ξύ λα τὰ ἐν αὐ τοῖς ὅ τι ἐλυτρώ σατο
ὁ θεὸ ς τὸ ν ιακωβ καὶ ισραηλ δοξασθή σεται
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ λυτρού μενό ς σε καὶ ὁ πλά σσων σε ἐκ κοιλίας ἐγὼ κύ ριος ὁ
συντελῶ ν πά ντα ἐξέτεινα τὸ ν οὐ ρανὸ ν μό νος καὶ ἐστερέωσα τὴ ν γῆ ν τίς ἕτερος
διασκεδά σει σημεῖα ἐγγαστριμύ θων καὶ μαντείας ἀ πὸ καρδίας ἀ ποστρέφων
φρονίμους εἰς τὰ ὀ πίσω καὶ τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν μωρεύ ων
καὶ ἱστῶ ν ῥ ή ματα παιδὸ ς αὐ τοῦ καὶ τὴ ν βουλὴ ν τῶ ν ἀ γγέλων αὐ τοῦ ἀ ληθεύ ων ὁ
λέγων ιερουσαλημ κατοικηθή σῃ καὶ ταῖς πό λεσιν τῆ ς ιουδαίας οἰκοδομηθή σεσθε
καὶ τὰ ἔρημα αὐ τῆ ς ἀ νατελεῖ
ὁ λέγων τῇ ἀ βύ σσῳ ἐρημωθή σῃ καὶ τοὺ ς ποταμού ς σου ξηρανῶ
ὁ λέγων κύ ρῳ φρονεῖν καὶ πά ντα τὰ θελή ματά μου ποιή σει ὁ λέγων ιερουσαλημ
οἰκοδομηθή σῃ καὶ τὸ ν οἶκον τὸ ν ἅ γιό ν μου θεμελιώ σω
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς τῷ χριστῷ μου κύ ρῳ οὗ ἐκρά τησα τῆ ς δεξιᾶ ς ἐπακοῦ σαι
ἔμπροσθεν αὐ τοῦ ἔθνη καὶ ἰσχὺ ν βασιλέων διαρρή ξω ἀ νοίξω ἔμπροσθεν αὐ τοῦ
θύ ρας καὶ πό λεις οὐ συγκλεισθή σονται
ἐγὼ ἔμπροσθέν σου πορεύ σομαι καὶ ὄ ρη ὁ μαλιῶ θύ ρας χαλκᾶ ς συντρίψω καὶ
μοχλοὺ ς σιδηροῦ ς συγκλά σω
καὶ δώ σω σοι θησαυροὺ ς σκοτεινού ς ἀ ποκρύ φους ἀ ορά τους ἀ νοίξω σοι ἵνα γνῷ ς
ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ καλῶ ν τὸ ὄ νομά σου θεὸ ς ισραηλ
ἕνεκεν ιακωβ τοῦ παιδό ς μου καὶ ισραηλ τοῦ ἐκλεκτοῦ μου ἐγὼ καλέσω σε τῷ
ὀ νό ματί σου καὶ προσδέξομαί σε σὺ δὲ οὐ κ ἔγνως με
ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ὁ θεό ς καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι πλὴ ν ἐμοῦ θεό ς καὶ οὐ κ ᾔ δεις με
ἵνα γνῶ σιν οἱ ἀ πὸ ἀ νατολῶ ν ἡ λίου καὶ οἱ ἀ πὸ δυσμῶ ν ὅ τι οὐ κ ἔστιν πλὴ ν ἐμοῦ ἐγὼ
κύ ριος ὁ θεό ς καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι
ἐγὼ ὁ κατασκευά σας φῶ ς καὶ ποιή σας σκό τος ὁ ποιῶ ν εἰρή νην καὶ κτίζων κακά
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ποιῶ ν ταῦ τα πά ντα
εὐ φρανθή τω ὁ οὐ ρανὸ ς ἄ νωθεν καὶ αἱ νεφέλαι ῥ ανά τωσαν δικαιοσύ νην
ἀ νατειλά τω ἡ γῆ ἔλεος καὶ δικαιοσύ νην ἀ νατειλά τω ἅ μα ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ κτίσας σε
ποῖον βέλτιον κατεσκεύ ασα ὡ ς πηλὸ ν κεραμέως μὴ ὁ ἀ ροτριῶ ν ἀ ροτριά σει τὴ ν γῆ ν
ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν μὴ ἐρεῖ ὁ πηλὸ ς τῷ κεραμεῖ τί ποιεῖς ὅ τι οὐ κ ἐργά ζῃ οὐ δὲ ἔχεις
χεῖρας
ὁ λέγων τῷ πατρί τί γεννή σεις καὶ τῇ μητρί τί ὠ δινή σεις
ὅ τι οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ ἅ γιος ισραηλ ὁ ποιή σας τὰ ἐπερχό μενα ἐρωτή σατέ
με περὶ τῶ ν υἱῶ ν μου καὶ περὶ τῶ ν θυγατέρων μου καὶ περὶ τῶ ν ἔργων τῶ ν χειρῶ ν
μου ἐντείλασθέ μοι
893

ἐγὼ ἐποίησα γῆ ν καὶ ἄ νθρωπον ἐπ' αὐ τῆ ς ἐγὼ τῇ χειρί μου ἐστερέωσα τὸ ν οὐ ρανό ν
ἐγὼ πᾶ σι τοῖς ἄ στροις ἐνετειλά μην
ἐγὼ ἤ γειρα αὐ τὸ ν μετὰ δικαιοσύ νης βασιλέα καὶ πᾶ σαι αἱ ὁ δοὶ αὐ τοῦ εὐ θεῖαι οὗ τος
οἰκοδομή σει τὴ ν πό λιν μου καὶ τὴ ν αἰχμαλωσίαν τοῦ λαοῦ μου ἐπιστρέψει οὐ μετὰ
λύ τρων οὐ δὲ μετὰ δώ ρων εἶπεν κύ ριος σαβαωθ
οὕ τως λέγει κύ ριος σαβαωθ ἐκοπίασεν αἴγυπτος καὶ ἐμπορία αἰθιό πων καὶ οἱ
σεβωιν ἄ νδρες ὑ ψηλοὶ ἐπὶ σὲ διαβή σονται καὶ σοὶ ἔσονται δοῦ λοι καὶ ὀ πίσω σου
ἀ κολουθή σουσιν δεδεμένοι χειροπέδαις καὶ προσκυνή σουσίν σοι καὶ ἐν σοὶ
προσεύ ξονται ὅ τι ἐν σοὶ ὁ θεό ς ἐστιν καὶ ἐροῦ σιν οὐ κ ἔστιν θεὸ ς πλὴ ν σοῦ
σὺ γὰ ρ εἶ θεό ς καὶ οὐ κ ᾔ δειμεν ὁ θεὸ ς τοῦ ισραηλ σωτή ρ
αἰσχυνθή σονται καὶ ἐντραπή σονται πά ντες οἱ ἀ ντικείμενοι αὐ τῷ καὶ πορεύ σονται
ἐν αἰσχύ νῃ ἐγκαινίζεσθε πρό ς με νῆ σοι
ισραηλ σῴ ζεται ὑ πὸ κυρίου σωτηρίαν αἰώ νιον οὐ κ αἰσχυνθή σονται οὐ δὲ μὴ
ἐντραπῶ σιν ἕως τοῦ αἰῶ νος
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ ποιή σας τὸ ν οὐ ρανό ν οὗ τος ὁ θεὸ ς ὁ καταδείξας τὴ ν γῆ ν καὶ
ποιή σας αὐ τή ν αὐ τὸ ς διώ ρισεν αὐ τή ν οὐ κ εἰς κενὸ ν ἐποίησεν αὐ τὴ ν ἀ λλὰ
κατοικεῖσθαι ἐγώ εἰμι καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι
οὐ κ ἐν κρυφῇ λελά ληκα οὐ δὲ ἐν τό πῳ γῆ ς σκοτεινῷ οὐ κ εἶπα τῷ σπέρματι ιακωβ
μά ταιον ζητή σατε ἐγώ εἰμι ἐγώ εἰμι κύ ριος λαλῶ ν δικαιοσύ νην καὶ ἀ ναγγέλλων
ἀ λή θειαν
συνά χθητε καὶ ἥ κετε βουλεύ σασθε ἅ μα οἱ σῳ ζό μενοι ἀ πὸ τῶ ν ἐθνῶ ν οὐ κ ἔγνωσαν
οἱ αἴροντες τὸ ξύ λον γλύ μμα αὐ τῶ ν καὶ προσευχό μενοι ὡ ς πρὸ ς θεού ς οἳ οὐ
σῴ ζουσιν
εἰ ἀ ναγγελοῦ σιν ἐγγισά τωσαν ἵνα γνῶ σιν ἅ μα τίς ἀ κουστὰ ἐποίησεν ταῦ τα ἀ π'
ἀ ρχῆ ς τό τε ἀ νηγγέλη ὑ μῖν ἐγὼ ὁ θεό ς καὶ οὐ κ ἔστιν ἄ λλος πλὴ ν ἐμοῦ δίκαιος καὶ
σωτὴ ρ οὐ κ ἔστιν πά ρεξ ἐμοῦ
ἐπιστρά φητε πρό ς με καὶ σωθή σεσθε οἱ ἀ π' ἐσχά του τῆ ς γῆ ς ἐγώ εἰμι ὁ θεό ς καὶ οὐ κ
ἔστιν ἄ λλος
κατ' ἐμαυτοῦ ὀ μνύ ω ἦ μὴ ν ἐξελεύ σεται ἐκ τοῦ στό ματό ς μου δικαιοσύ νη οἱ λό γοι
μου οὐ κ ἀ ποστραφή σονται ὅ τι ἐμοὶ κά μψει πᾶ ν γό νυ καὶ ἐξομολογή σεται πᾶ σα
γλῶ σσα τῷ θεῷ
λέγων δικαιοσύ νη καὶ δό ξα πρὸ ς αὐ τὸ ν ἥ ξουσιν καὶ αἰσχυνθή σονται πά ντες οἱ
ἀ φορίζοντες ἑαυτού ς
ἀ πὸ κυρίου δικαιωθή σονται καὶ ἐν τῷ θεῷ ἐνδοξασθή σονται πᾶ ν τὸ σπέρμα τῶ ν
υἱῶ ν ισραηλ
ἔπεσε βηλ συνετρίβη δαγων ἐγένετο τὰ γλυπτὰ αὐ τῶ ν εἰς θηρία καὶ κτή νη αἴρετε
αὐ τὰ καταδεδεμένα ὡ ς φορτίον κοπιῶ ντι
καὶ πεινῶ ντι καὶ ἐκλελυμένῳ οὐ κ ἰσχύ οντι ἅ μα οἳ οὐ δυνή σονται σωθῆ ναι ἀ πὸ
πολέμου αὐ τοὶ δὲ αἰχμά λωτοι ἤ χθησαν
ἀ κού σατέ μου οἶκος τοῦ ιακωβ καὶ πᾶ ν τὸ κατά λοιπον τοῦ ισραηλ οἱ αἰρό μενοι ἐκ
κοιλίας καὶ παιδευό μενοι ἐκ παιδίου
894

ἕως γή ρους ἐγώ εἰμι καὶ ἕως ἂ ν καταγηρά σητε ἐγώ εἰμι ἐγὼ ἀ νέχομαι ὑ μῶ ν ἐγὼ
ἐποίησα καὶ ἐγὼ ἀ νή σω ἐγὼ ἀ ναλή μψομαι καὶ σώ σω ὑ μᾶ ς
τίνι με ὡ μοιώ σατε ἴδετε τεχνά σασθε οἱ πλανώ μενοι
οἱ συμβαλλό μενοι χρυσίον ἐκ μαρσιππίου καὶ ἀ ργύ ριον ἐν ζυγῷ στή σουσιν ἐν
σταθμῷ καὶ μισθωσά μενοι χρυσοχό ον ἐποίησαν χειροποίητα καὶ κύ ψαντες
προσκυνοῦ σιν αὐ τοῖς
αἴρουσιν αὐ τὸ ἐπὶ τῶ ν ὤ μων καὶ πορεύ ονται ἐὰ ν δὲ θῶ σιν αὐ τό ἐπὶ τοῦ τό που
αὐ τοῦ μένει οὐ μὴ κινηθῇ καὶ ὃ ς ἂ ν βοή σῃ πρὸ ς αὐ τό ν οὐ μὴ εἰσακού σῃ ἀ πὸ κακῶ ν
οὐ μὴ σώ σῃ αὐ τό ν
μνή σθητε ταῦ τα καὶ στενά ξατε μετανοή σατε οἱ πεπλανημένοι ἐπιστρέψατε τῇ
καρδίᾳ
καὶ μνή σθητε τὰ πρό τερα ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος ὅ τι ἐγώ εἰμι ὁ θεό ς καὶ οὐ κ ἔστιν ἔτι πλὴ ν
ἐμοῦ
ἀ ναγγέλλων πρό τερον τὰ ἔσχατα πρὶν αὐ τὰ γενέσθαι καὶ ἅ μα συνετελέσθη καὶ εἶπα
πᾶ σά μου ἡ βουλὴ στή σεται καὶ πά ντα ὅ σα βεβού λευμαι ποιή σω
καλῶ ν ἀ π' ἀ νατολῶ ν πετεινὸ ν καὶ ἀ πὸ γῆ ς πό ρρωθεν περὶ ὧ ν βεβού λευμαι
ἐλά λησα καὶ ἤ γαγον ἔκτισα καὶ ἐποίησα ἤ γαγον αὐ τὸ ν καὶ εὐ ό δωσα τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
ἀ κού σατέ μου οἱ ἀ πολωλεκό τες τὴ ν καρδίαν οἱ μακρὰ ν ἀ πὸ τῆ ς δικαιοσύ νης
ἤ γγισα τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ τὴ ν σωτηρίαν τὴ ν παρ' ἐμοῦ οὐ βραδυνῶ δέδωκα
ἐν σιων σωτηρίαν τῷ ισραηλ εἰς δό ξασμα
κατά βηθι κά θισον ἐπὶ τὴ ν γῆ ν παρθένος θυγά τηρ βαβυλῶ νος εἴσελθε εἰς τὸ σκό τος
θυγά τηρ χαλδαίων ὅ τι οὐ κέτι προστεθή σῃ κληθῆ ναι ἁ παλὴ καὶ τρυφερά
λαβὲ μύ λον ἄ λεσον ἄ λευρον ἀ ποκά λυψαι τὸ κατακά λυμμά σου ἀ νακά λυψαι τὰ ς
πολιά ς ἀ νά συραι τὰ ς κνή μας διά βηθι ποταμού ς
ἀ νακαλυφθή σεται ἡ αἰσχύ νη σου φανή σονται οἱ ὀ νειδισμοί σου τὸ δίκαιον ἐκ σοῦ
λή μψομαι οὐ κέτι μὴ παραδῶ ἀ νθρώ ποις
εἶπεν ὁ ῥ υσά μενό ς σε κύ ριος σαβαωθ ὄ νομα αὐ τῷ ἅ γιος ισραηλ
κά θισον κατανενυγμένη εἴσελθε εἰς τὸ σκό τος θυγά τηρ χαλδαίων οὐ κέτι μὴ κληθῇ ς
ἰσχὺ ς βασιλείας
παρωξύ νθην ἐπὶ τῷ λαῷ μου ἐμίανας τὴ ν κληρονομίαν μου ἐγὼ ἔδωκα εἰς τὴ ν χεῖρά
σου σὺ δὲ οὐ κ ἔδωκας αὐ τοῖς ἔλεος τοῦ πρεσβυτέρου ἐβά ρυνας τὸ ν ζυγὸ ν σφό δρα
καὶ εἶπας εἰς τὸ ν αἰῶ να ἔσομαι ἄ ρχουσα οὐ κ ἐνό ησας ταῦ τα ἐν τῇ καρδίᾳ σου οὐ δὲ
ἐμνή σθης τὰ ἔσχατα
νῦ ν δὲ ἄ κουσον ταῦ τα ἡ τρυφερὰ ἡ καθημένη πεποιθυῖα ἡ λέγουσα ἐν τῇ καρδίᾳ
αὐ τῆ ς ἐγώ εἰμι καὶ οὐ κ ἔστιν ἑτέρα οὐ καθιῶ χή ρα οὐ δὲ γνώ σομαι ὀ ρφανείαν
νῦ ν δὲ ἥ ξει ἐξαίφνης ἐπὶ σὲ τὰ δύ ο ταῦ τα ἐν μιᾷ ἡ μέρᾳ χηρεία καὶ ἀ τεκνία ἥ ξει
ἐξαίφνης ἐπὶ σὲ ἐν τῇ φαρμακείᾳ σου ἐν τῇ ἰσχύ ι τῶ ν ἐπαοιδῶ ν σου σφό δρα
τῇ ἐλπίδι τῆ ς πονηρίας σου σὺ γὰ ρ εἶπας ἐγώ εἰμι καὶ οὐ κ ἔστιν ἑτέρα γνῶ θι ὅ τι ἡ
σύ νεσις τού των καὶ ἡ πορνεία σου ἔσται σοι αἰσχύ νη καὶ εἶπας τῇ καρδίᾳ σου ἐγώ
εἰμι καὶ οὐ κ ἔστιν ἑτέρα
895

καὶ ἥ ξει ἐπὶ σὲ ἀ πώ λεια καὶ οὐ μὴ γνῷ ς βό θυνος καὶ ἐμπεσῇ εἰς αὐ τό ν καὶ ἥ ξει ἐπὶ σὲ
ταλαιπωρία καὶ οὐ μὴ δυνή σῃ καθαρὰ γενέσθαι καὶ ἥ ξει ἐπὶ σὲ ἐξαπίνης ἀ πώ λεια
καὶ οὐ μὴ γνῷ ς
στῆ θι νῦ ν ἐν ταῖς ἐπαοιδαῖς σου καὶ τῇ πολλῇ φαρμακείᾳ σου ἃ ἐμά νθανες ἐκ
νεό τητό ς σου εἰ δυνή σῃ ὠ φεληθῆ ναι
κεκοπίακας ἐν ταῖς βουλαῖς σου στή τωσαν καὶ σωσά τωσά ν σε οἱ ἀ στρολό γοι τοῦ
οὐ ρανοῦ οἱ ὁ ρῶ ντες τοὺ ς ἀ στέρας ἀ ναγγειλά τωσά ν σοι τί μέλλει ἐπὶ σὲ ἔρχεσθαι
ἰδοὺ πά ντες ὡ ς φρύ γανα ἐπὶ πυρὶ κατακαή σονται καὶ οὐ μὴ ἐξέλωνται τὴ ν ψυχὴ ν
αὐ τῶ ν ἐκ φλογό ς ὅ τι ἔχεις ἄ νθρακας πυρό ς κά θισαι ἐπ' αὐ τού ς
οὗ τοι ἔσονταί σοι βοή θεια ἐκοπίασας ἐν τῇ μεταβολῇ σου ἐκ νεό τητος ἄ νθρωπος
καθ' ἑαυτὸ ν ἐπλανή θη σοὶ δὲ οὐ κ ἔσται σωτηρία
ἀ κού σατε ταῦ τα οἶκος ιακωβ οἱ κεκλημένοι τῷ ὀ νό ματι ισραηλ καὶ οἱ ἐξ ιουδα
ἐξελθό ντες οἱ ὀ μνύ οντες τῷ ὀ νό ματι κυρίου θεοῦ ισραηλ μιμνῃσκό μενοι οὐ μετὰ
ἀ ληθείας οὐ δὲ μετὰ δικαιοσύ νης
καὶ ἀ ντεχό μενοι τῷ ὀ νό ματι τῆ ς πό λεως τῆ ς ἁ γίας καὶ ἐπὶ τῷ θεῷ τοῦ ισραηλ
ἀ ντιστηριζό μενοι κύ ριος σαβαωθ ὄ νομα αὐ τῷ
τὰ πρό τερα ἔτι ἀ νή γγειλα καὶ ἐκ τοῦ στό ματό ς μου ἐξῆ λθεν καὶ ἀ κουστὸ ν ἐγένετο
ἐξά πινα ἐποίησα καὶ ἐπῆ λθεν
γινώ σκω ἐγὼ ὅ τι σκληρὸ ς εἶ καὶ νεῦ ρον σιδηροῦ ν ὁ τρά χηλό ς σου καὶ τὸ μέτωπό ν
σου χαλκοῦ ν
καὶ ἀ νή γγειλά σοι πά λαι πρὶν ἐλθεῖν ἐπὶ σὲ ἀ κουστό ν σοι ἐποίησα μὴ εἴπῃς ὅ τι τὰ
εἴδωλά μου ἐποίησαν καὶ μὴ εἴπῃς ὅ τι τὰ γλυπτὰ καὶ τὰ χωνευτὰ ἐνετείλατό μοι
ἠ κού σατε πά ντα καὶ ὑ μεῖς οὐ κ ἔγνωτε ἀ λλὰ καὶ ἀ κουστά σοι ἐποίησα τὰ καινὰ ἀ πὸ
τοῦ νῦ ν ἃ μέλλει γίνεσθαι καὶ οὐ κ εἶπας
νῦ ν γίνεται καὶ οὐ πά λαι καὶ οὐ προτέραις ἡ μέραις ἤ κουσας αὐ τά μὴ εἴπῃς ὅ τι ναί
γινώ σκω αὐ τά
οὔ τε ἔγνως οὔ τε ἠ πίστω οὔ τε ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἤ νοιξά σου τὰ ὦ τα ἔγνων γὰ ρ ὅ τι ἀ θετῶ ν
ἀ θετή σεις καὶ ἄ νομος ἔτι ἐκ κοιλίας κληθή σῃ
ἕνεκεν τοῦ ἐμοῦ ὀ νό ματος δείξω σοι τὸ ν θυμό ν μου καὶ τὰ ἔνδοξά μου ἐπά ξω ἐπὶ σοί
ἵνα μὴ ἐξολεθρεύ σω σε
ἰδοὺ πέπρακά σε οὐ χ ἕνεκεν ἀ ργυρίου ἐξειλά μην δέ σε ἐκ καμίνου πτωχείας
ἕνεκεν ἐμοῦ ποιή σω σοι ὅ τι τὸ ἐμὸ ν ὄ νομα βεβηλοῦ ται καὶ τὴ ν δό ξαν μου ἑτέρῳ οὐ
δώ σω
ἄ κουέ μου ιακωβ καὶ ισραηλ ὃ ν ἐγὼ καλῶ ἐγώ εἰμι πρῶ τος καὶ ἐγώ εἰμι εἰς τὸ ν
αἰῶ να
καὶ ἡ χείρ μου ἐθεμελίωσεν τὴ ν γῆ ν καὶ ἡ δεξιά μου ἐστερέωσεν τὸ ν οὐ ρανό ν
καλέσω αὐ τού ς καὶ στή σονται ἅ μα
καὶ συναχθή σονται πά ντες καὶ ἀ κού σονται τίς αὐ τοῖς ἀ νή γγειλεν ταῦ τα ἀ γαπῶ ν σε
ἐποίησα τὸ θέλημά σου ἐπὶ βαβυλῶ να τοῦ ἆ ραι σπέρμα χαλδαίων
ἐγὼ ἐλά λησα ἐγὼ ἐκά λεσα ἤ γαγον αὐ τὸ ν καὶ εὐ ό δωσα τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
896

προσαγά γετε πρό ς με καὶ ἀ κού σατε ταῦ τα οὐ κ ἀ π' ἀ ρχῆ ς ἐν κρυφῇ ἐλά λησα οὐ δὲ ἐν
τό πῳ γῆ ς σκοτεινῷ ἡ νίκα ἐγένετο ἐκεῖ ἤ μην καὶ νῦ ν κύ ριος ἀ πέσταλκέν με καὶ τὸ
πνεῦ μα αὐ τοῦ
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ ῥ υσά μενό ς σε ὁ ἅ γιος ισραηλ ἐγώ εἰμι ὁ θεό ς σου δέδειχά σοι
τοῦ εὑ ρεῖν σε τὴ ν ὁ δό ν ἐν ᾗ πορεύ σῃ ἐν αὐ τῇ
καὶ εἰ ἤ κουσας τῶ ν ἐντολῶ ν μου ἐγένετο ἂ ν ὡ σεὶ ποταμὸ ς ἡ εἰρή νη σου καὶ ἡ
δικαιοσύ νη σου ὡ ς κῦ μα θαλά σσης
καὶ ἐγένετο ἂ ν ὡ ς ἡ ἄ μμος τὸ σπέρμα σου καὶ τὰ ἔκγονα τῆ ς κοιλίας σου ὡ ς ὁ χοῦ ς
τῆ ς γῆ ς οὐ δὲ νῦ ν οὐ μὴ ἐξολεθρευθῇ ς οὐ δὲ ἀ πολεῖται τὸ ὄ νομά σου ἐνώ πιό ν μου
ἔξελθε ἐκ βαβυλῶ νος φεύ γων ἀ πὸ τῶ ν χαλδαίων φωνὴ ν εὐ φροσύ νης ἀ ναγγείλατε
καὶ ἀ κουστὸ ν γενέσθω τοῦ το ἀ παγγείλατε ἕως ἐσχά του τῆ ς γῆ ς λέγετε ἐρρύ σατο
κύ ριος τὸ ν δοῦ λον αὐ τοῦ ιακωβ
καὶ ἐὰ ν διψή σωσιν δι' ἐρή μου ἄ ξει αὐ τού ς ὕ δωρ ἐκ πέτρας ἐξά ξει αὐ τοῖς
σχισθή σεται πέτρα καὶ ῥ υή σεται ὕ δωρ καὶ πίεται ὁ λαό ς μου
οὐ κ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀ σεβέσιν λέγει κύ ριος
ἀ κού σατέ μου νῆ σοι καὶ προσέχετε ἔθνη διὰ χρό νου πολλοῦ στή σεται λέγει κύ ριος
ἐκ κοιλίας μητρό ς μου ἐκά λεσεν τὸ ὄ νομά μου
καὶ ἔθηκεν τὸ στό μα μου ὡ σεὶ μά χαιραν ὀ ξεῖαν καὶ ὑ πὸ τὴ ν σκέπην τῆ ς χειρὸ ς
αὐ τοῦ ἔκρυψέν με ἔθηκέν με ὡ ς βέλος ἐκλεκτὸ ν καὶ ἐν τῇ φαρέτρᾳ αὐ τοῦ
ἐσκέπασέν με
καὶ εἶπέν μοι δοῦ λό ς μου εἶ σύ ισραηλ καὶ ἐν σοὶ δοξασθή σομαι
καὶ ἐγὼ εἶπα κενῶ ς ἐκοπίασα καὶ εἰς μά ταιον καὶ εἰς οὐ δὲν ἔδωκα τὴ ν ἰσχύ ν μου διὰ
τοῦ το ἡ κρίσις μου παρὰ κυρίῳ καὶ ὁ πό νος μου ἐναντίον τοῦ θεοῦ μου
καὶ νῦ ν οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ πλά σας με ἐκ κοιλίας δοῦ λον ἑαυτῷ τοῦ συναγαγεῖν
τὸ ν ιακωβ καὶ ισραηλ πρὸ ς αὐ τό ν συναχθή σομαι καὶ δοξασθή σομαι ἐναντίον
κυρίου καὶ ὁ θεό ς μου ἔσται μου ἰσχύ ς
καὶ εἶπέν μοι μέγα σοί ἐστιν τοῦ κληθῆ ναί σε παῖδά μου τοῦ στῆ σαι τὰ ς φυλὰ ς
ιακωβ καὶ τὴ ν διασπορὰ ν τοῦ ισραηλ ἐπιστρέψαι ἰδοὺ τέθεικά σε εἰς διαθή κην
γένους εἰς φῶ ς ἐθνῶ ν τοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχά του τῆ ς γῆ ς
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ ῥ υσά μενό ς σε ὁ θεὸ ς ισραηλ ἁ γιά σατε τὸ ν φαυλίζοντα τὴ ν
ψυχὴ ν αὐ τοῦ τὸ ν βδελυσσό μενον ὑ πὸ τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν δού λων τῶ ν ἀ ρχό ντων
βασιλεῖς ὄ ψονται αὐ τὸ ν καὶ ἀ ναστή σονται ἄ ρχοντες καὶ προσκυνή σουσιν αὐ τῷ
ἕνεκεν κυρίου ὅ τι πιστό ς ἐστιν ὁ ἅ γιος ισραηλ καὶ ἐξελεξά μην σε
οὕ τως λέγει κύ ριος καιρῷ δεκτῷ ἐπή κουσά σου καὶ ἐν ἡ μέρᾳ σωτηρίας ἐβοή θησά
σοι καὶ ἔδωκά σε εἰς διαθή κην ἐθνῶ ν τοῦ καταστῆ σαι τὴ ν γῆ ν καὶ κληρονομῆ σαι
κληρονομίαν ἐρή μου
λέγοντα τοῖς ἐν δεσμοῖς ἐξέλθατε καὶ τοῖς ἐν τῷ σκό τει ἀ νακαλυφθῆ ναι καὶ ἐν
πά σαις ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν βοσκηθή σονται καὶ ἐν πά σαις ταῖς τρίβοις ἡ νομὴ αὐ τῶ ν
οὐ πεινά σουσιν οὐ δὲ διψή σουσιν οὐ δὲ πατά ξει αὐ τοὺ ς καύ σων οὐ δὲ ὁ ἥ λιος ἀ λλὰ ὁ
ἐλεῶ ν αὐ τοὺ ς παρακαλέσει καὶ διὰ πηγῶ ν ὑ δά των ἄ ξει αὐ τού ς
καὶ θή σω πᾶ ν ὄ ρος εἰς ὁ δὸ ν καὶ πᾶ σαν τρίβον εἰς βό σκημα αὐ τοῖς
897

ἰδοὺ οὗ τοι πό ρρωθεν ἔρχονται οὗ τοι ἀ πὸ βορρᾶ καὶ οὗ τοι ἀ πὸ θαλά σσης ἄ λλοι δὲ
ἐκ γῆ ς περσῶ ν
εὐ φραίνεσθε οὐ ρανοί καὶ ἀ γαλλιά σθω ἡ γῆ ῥ ηξά τωσαν τὰ ὄ ρη εὐ φροσύ νην καὶ οἱ
βουνοὶ δικαιοσύ νην ὅ τι ἠ λέησεν ὁ θεὸ ς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ταπεινοὺ ς τοῦ
λαοῦ αὐ τοῦ παρεκά λεσεν
εἶπεν δὲ σιων ἐγκατέλιπέν με κύ ριος καὶ ὁ κύ ριος ἐπελά θετό μου
μὴ ἐπιλή σεται γυνὴ τοῦ παιδίου αὐ τῆ ς τοῦ μὴ ἐλεῆ σαι τὰ ἔκγονα τῆ ς κοιλίας αὐ τῆ ς
εἰ δὲ καὶ ἐπιλά θοιτο ταῦ τα γυνή ἀ λλ' ἐγὼ οὐ κ ἐπιλή σομαί σου εἶπεν κύ ριος
ἰδοὺ ἐπὶ τῶ ν χειρῶ ν μου ἐζωγρά φησά σου τὰ τείχη καὶ ἐνώ πιό ν μου εἶ διὰ παντό ς
καὶ ταχὺ οἰκοδομηθή σῃ ὑ φ' ὧ ν καθῃρέθης καὶ οἱ ἐρημώ σαντές σε ἐκ σοῦ
ἐξελεύ σονται
ἆ ρον κύ κλῳ τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου καὶ ἰδὲ πά ντας ἰδοὺ συνή χθησαν καὶ ἤ λθοσαν
πρὸ ς σέ ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος ὅ τι πά ντας αὐ τοὺ ς ἐνδύ σῃ καὶ περιθή σῃ αὐ τοὺ ς ὡ ς
κό σμον νύ μφης
ὅ τι τὰ ἔρημά σου καὶ τὰ διεφθαρμένα καὶ τὰ πεπτωκό τα νῦ ν στενοχωρή σει ἀ πὸ
τῶ ν κατοικού ντων καὶ μακρυνθή σονται ἀ πὸ σοῦ οἱ καταπίνοντές σε
ἐροῦ σιν γὰ ρ εἰς τὰ ὦ τά σου οἱ υἱοί σου οὓ ς ἀ πολώ λεκας στενό ς μοι ὁ τό πος ποίησό ν
μοι τό πον ἵνα κατοική σω
καὶ ἐρεῖς ἐν τῇ καρδίᾳ σου τίς ἐγέννησέν μοι τού τους ἐγὼ δὲ ἄ τεκνος καὶ χή ρα
τού τους δὲ τίς ἐξέθρεψέν μοι ἐγὼ δὲ κατελείφθην μό νη οὗ τοι δέ μοι ποῦ ἦ σαν
οὕ τως λέγει κύ ριος ἰδοὺ αἴρω εἰς τὰ ἔθνη τὴ ν χεῖρά μου καὶ εἰς τὰ ς νή σους ἀ ρῶ
σύ σσημό ν μου καὶ ἄ ξουσιν τοὺ ς υἱού ς σου ἐν κό λπῳ τὰ ς δὲ θυγατέρας σου ἐπ'
ὤ μων ἀ ροῦ σιν
καὶ ἔσονται βασιλεῖς τιθηνοί σου αἱ δὲ ἄ ρχουσαι τροφοί σου ἐπὶ πρό σωπον τῆ ς γῆ ς
προσκυνή σουσίν σοι καὶ τὸ ν χοῦ ν τῶ ν ποδῶ ν σου λείξουσιν καὶ γνώ σῃ ὅ τι ἐγὼ
κύ ριος καὶ οὐ κ αἰσχυνθή σῃ
μὴ λή μψεταί τις παρὰ γίγαντος σκῦ λα καὶ ἐὰ ν αἰχμαλωτεύ σῃ τις ἀ δίκως σωθή σεται
οὕ τως λέγει κύ ριος ἐά ν τις αἰχμαλωτεύ σῃ γίγαντα λή μψεται σκῦ λα λαμβά νων δὲ
παρὰ ἰσχύ οντος σωθή σεται ἐγὼ δὲ τὴ ν κρίσιν σου κρινῶ καὶ ἐγὼ τοὺ ς υἱού ς σου
ῥ ύ σομαι
καὶ φά γονται οἱ θλίψαντές σε τὰ ς σά ρκας αὐ τῶ ν καὶ πίονται ὡ ς οἶνον νέον τὸ αἷμα
αὐ τῶ ν καὶ μεθυσθή σονται καὶ αἰσθανθή σεται πᾶ σα σὰ ρξ ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ὁ
ῥ υσά μενό ς σε καὶ ἀ ντιλαμβανό μενος ἰσχύ ος ιακωβ
οὕ τως λέγει κύ ριος ποῖον τὸ βιβλίον τοῦ ἀ ποστασίου τῆ ς μητρὸ ς ὑ μῶ ν ᾧ
ἐξαπέστειλα αὐ τή ν ἢ τίνι ὑ πό χρεῳ πέπρακα ὑ μᾶ ς ἰδοὺ ταῖς ἁ μαρτίαις ὑ μῶ ν
ἐπρά θητε καὶ ταῖς ἀ νομίαις ὑ μῶ ν ἐξαπέστειλα τὴ ν μητέρα ὑ μῶ ν
τί ὅ τι ἦ λθον καὶ οὐ κ ἦ ν ἄ νθρωπος ἐκά λεσα καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ὑ πακού ων μὴ οὐ κ ἰσχύ ει ἡ
χείρ μου τοῦ ῥ ύ σασθαι ἢ οὐ κ ἰσχύ ω τοῦ ἐξελέσθαι ἰδοὺ τῇ ἀ πειλῇ μου ἐξερημώ σω
τὴ ν θά λασσαν καὶ θή σω ποταμοὺ ς ἐρή μους καὶ ξηρανθή σονται οἱ ἰχθύ ες αὐ τῶ ν ἀ πὸ
τοῦ μὴ εἶναι ὕ δωρ καὶ ἀ ποθανοῦ νται ἐν δίψει
καὶ ἐνδύ σω τὸ ν οὐ ρανὸ ν σκό τος καὶ θή σω ὡ ς σά κκον τὸ περιβό λαιον αὐ τοῦ
898

κύ ριος δίδωσίν μοι γλῶ σσαν παιδείας τοῦ γνῶ ναι ἐν καιρῷ ἡ νίκα δεῖ εἰπεῖν λό γον
ἔθηκέν μοι πρωί προσέθηκέν μοι ὠ τίον ἀ κού ειν
καὶ ἡ παιδεία κυρίου ἀ νοίγει μου τὰ ὦ τα ἐγὼ δὲ οὐ κ ἀ πειθῶ οὐ δὲ ἀ ντιλέγω
τὸ ν νῶ τό ν μου δέδωκα εἰς μά στιγας τὰ ς δὲ σιαγό νας μου εἰς ῥ απίσματα τὸ δὲ
πρό σωπό ν μου οὐ κ ἀ πέστρεψα ἀ πὸ αἰσχύ νης ἐμπτυσμά των
καὶ κύ ριος βοηθό ς μου ἐγενή θη διὰ τοῦ το οὐ κ ἐνετρά πην ἀ λλὰ ἔθηκα τὸ πρό σωπό ν
μου ὡ ς στερεὰ ν πέτραν καὶ ἔγνων ὅ τι οὐ μὴ αἰσχυνθῶ
ὅ τι ἐγγίζει ὁ δικαιώ σας με τίς ὁ κρινό μενό ς μοι ἀ ντιστή τω μοι ἅ μα καὶ τίς ὁ
κρινό μενό ς μοι ἐγγισά τω μοι
ἰδοὺ κύ ριος βοηθεῖ μοι τίς κακώ σει με ἰδοὺ πά ντες ὑ μεῖς ὡ ς ἱμά τιον παλαιωθή σεσθε
καὶ ὡ ς σὴ ς καταφά γεται ὑ μᾶ ς
τίς ἐν ὑ μῖν ὁ φοβού μενος τὸ ν κύ ριον ἀ κουσά τω τῆ ς φωνῆ ς τοῦ παιδὸ ς αὐ τοῦ οἱ
πορευό μενοι ἐν σκό τει οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς φῶ ς πεποίθατε ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου καὶ
ἀ ντιστηρίσασθε ἐπὶ τῷ θεῷ
ἰδοὺ πά ντες ὑ μεῖς πῦ ρ καίετε καὶ κατισχύ ετε φλό γα πορεύ εσθε τῷ φωτὶ τοῦ πυρὸ ς
ὑ μῶ ν καὶ τῇ φλογί ᾗ ἐξεκαύ σατε δι' ἐμὲ ἐγένετο ταῦ τα ὑ μῖν ἐν λύ πῃ κοιμηθή σεσθε
ἀ κού σατέ μου οἱ διώ κοντες τὸ δίκαιον καὶ ζητοῦ ντες τὸ ν κύ ριον ἐμβλέψατε εἰς τὴ ν
στερεὰ ν πέτραν ἣ ν ἐλατομή σατε καὶ εἰς τὸ ν βό θυνον τοῦ λά κκου ὃ ν ὠ ρύ ξατε
ἐμβλέψατε εἰς αβρααμ τὸ ν πατέρα ὑ μῶ ν καὶ εἰς σαρραν τὴ ν ὠ δίνουσαν ὑ μᾶ ς ὅ τι εἷς
ἦ ν καὶ ἐκά λεσα αὐ τὸ ν καὶ εὐ λό γησα αὐ τὸ ν καὶ ἠ γά πησα αὐ τὸ ν καὶ ἐπλή θυνα αὐ τό ν
καὶ σὲ νῦ ν παρακαλέσω σιων καὶ παρεκά λεσα πά ντα τὰ ἔρημα αὐ τῆ ς καὶ θή σω τὰ
ἔρημα αὐ τῆ ς ὡ ς παρά δεισον κυρίου εὐ φροσύ νην καὶ ἀ γαλλίαμα εὑ ρή σουσιν ἐν
αὐ τῇ ἐξομολό γησιν καὶ φωνὴ ν αἰνέσεως
ἀ κού σατέ μου ἀ κού σατε λαό ς μου καὶ οἱ βασιλεῖς πρό ς με ἐνωτίσασθε ὅ τι νό μος
παρ' ἐμοῦ ἐξελεύ σεται καὶ ἡ κρίσις μου εἰς φῶ ς ἐθνῶ ν
ἐγγίζει ταχὺ ἡ δικαιοσύ νη μου καὶ ἐξελεύ σεται ὡ ς φῶ ς τὸ σωτή ριό ν μου καὶ εἰς τὸ ν
βραχίονά μου ἔθνη ἐλπιοῦ σιν ἐμὲ νῆ σοι ὑ πομενοῦ σιν καὶ εἰς τὸ ν βραχίονά μου
ἐλπιοῦ σιν
ἄ ρατε εἰς τὸ ν οὐ ρανὸ ν τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ ἐμβλέψατε εἰς τὴ ν γῆ ν κά τω ὅ τι ὁ
οὐ ρανὸ ς ὡ ς καπνὸ ς ἐστερεώ θη ἡ δὲ γῆ ὡ ς ἱμά τιον παλαιωθή σεται οἱ δὲ
κατοικοῦ ντες τὴ ν γῆ ν ὥ σπερ ταῦ τα ἀ ποθανοῦ νται τὸ δὲ σωτή ριό ν μου εἰς τὸ ν
αἰῶ να ἔσται ἡ δὲ δικαιοσύ νη μου οὐ μὴ ἐκλίπῃ
ἀ κού σατέ μου οἱ εἰδό τες κρίσιν λαό ς μου οὗ ὁ νό μος μου ἐν τῇ καρδίᾳ ὑ μῶ ν μὴ
φοβεῖσθε ὀ νειδισμὸ ν ἀ νθρώ πων καὶ τῷ φαυλισμῷ αὐ τῶ ν μὴ ἡ ττᾶ σθε
ὥ σπερ γὰ ρ ἱμά τιον βρωθή σεται ὑ πὸ χρό νου καὶ ὡ ς ἔρια βρωθή σεται ὑ πὸ σητό ς ἡ
δὲ δικαιοσύ νη μου εἰς τὸ ν αἰῶ να ἔσται τὸ δὲ σωτή ριό ν μου εἰς γενεὰ ς γενεῶ ν
ἐξεγείρου ἐξεγείρου ιερουσαλημ καὶ ἔνδυσαι τὴ ν ἰσχὺ ν τοῦ βραχίονό ς σου ἐξεγείρου
ὡ ς ἐν ἀ ρχῇ ἡ μέρας ὡ ς γενεὰ αἰῶ νος οὐ σὺ εἶ
ἡ ἐρημοῦ σα θά λασσαν ὕ δωρ ἀ βύ σσου πλῆ θος ἡ θεῖσα τὰ βά θη τῆ ς θαλά σσης ὁ δὸ ν
διαβά σεως ῥ υομένοις
καὶ λελυτρωμένοις ὑ πὸ γὰ ρ κυρίου ἀ ποστραφή σονται καὶ ἥ ξουσιν εἰς σιων μετ'
εὐ φροσύ νης καὶ ἀ γαλλιά ματος αἰωνίου ἐπὶ γὰ ρ τῆ ς κεφαλῆ ς αὐ τῶ ν ἀ γαλλίασις καὶ
899

αἴνεσις καὶ εὐ φροσύ νη καταλή μψεται αὐ τού ς ἀ πέδρα ὀ δύ νη καὶ λύ πη καὶ

στεναγμό ς
ἐγώ εἰμι ἐγώ εἰμι ὁ παρακαλῶ ν σε γνῶ θι τίνα εὐ λαβηθεῖσα ἐφοβή θης ἀ πὸ
ἀ νθρώ που θνητοῦ καὶ ἀ πὸ υἱοῦ ἀ νθρώ που οἳ ὡ σεὶ χό ρτος ἐξηρά νθησαν
καὶ ἐπελά θου θεὸ ν τὸ ν ποιή σαντά σε τὸ ν ποιή σαντα τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ θεμελιώ σαντα
τὴ ν γῆ ν καὶ ἐφό βου ἀ εὶ πά σας τὰ ς ἡ μέρας τὸ πρό σωπον τοῦ θυμοῦ τοῦ θλίβοντό ς
σε ὃ ν τρό πον γὰ ρ ἐβουλεύ σατο τοῦ ἆ ραί σε καὶ νῦ ν ποῦ ὁ θυμὸ ς τοῦ θλίβοντό ς σε
ἐν γὰ ρ τῷ σῴ ζεσθαί σε οὐ στή σεται οὐ δὲ χρονιεῖ
ὅ τι ἐγὼ ὁ θεό ς σου ὁ ταρά σσων τὴ ν θά λασσαν καὶ ἠ χῶ ν τὰ κύ ματα αὐ τῆ ς κύ ριος
σαβαωθ ὄ νομά μοι
θή σω τοὺ ς λό γους μου εἰς τὸ στό μα σου καὶ ὑ πὸ τὴ ν σκιὰ ν τῆ ς χειρό ς μου σκεπά σω
σε ἐν ᾗ ἔστησα τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ ἐθεμελίωσα τὴ ν γῆ ν καὶ ἐρεῖ σιων λαό ς μου εἶ σύ
ἐξεγείρου ἐξεγείρου ἀ νά στηθι ιερουσαλημ ἡ πιοῦ σα τὸ ποτή ριον τοῦ θυμοῦ ἐκ
χειρὸ ς κυρίου τὸ ποτή ριον γὰ ρ τῆ ς πτώ σεως τὸ κό νδυ τοῦ θυμοῦ ἐξέπιες καὶ
ἐξεκένωσας
καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ παρακαλῶ ν σε ἀ πὸ πά ντων τῶ ν τέκνων σου ὧ ν ἔτεκες καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ
ἀ ντιλαμβανό μενος τῆ ς χειρό ς σου οὐ δὲ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν υἱῶ ν σου ὧ ν ὕ ψωσας
δύ ο ταῦ τα ἀ ντικείμενά σοι τίς σοι συλλυπηθή σεται πτῶ μα καὶ σύ ντριμμα λιμὸ ς καὶ
μά χαιρα τίς σε παρακαλέσει
οἱ υἱοί σου οἱ ἀ πορού μενοι οἱ καθεύ δοντες ἐπ' ἄ κρου πά σης ἐξό δου ὡ ς σευτλίον
ἡ μίεφθον οἱ πλή ρεις θυμοῦ κυρίου ἐκλελυμένοι διὰ κυρίου τοῦ θεοῦ
διὰ τοῦ το ἄ κουε τεταπεινωμένη καὶ μεθύ ουσα οὐ κ ἀ πὸ οἴνου
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ὁ κρίνων τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἰδοὺ εἴληφα ἐκ τῆ ς χειρό ς σου
τὸ ποτή ριον τῆ ς πτώ σεως τὸ κό νδυ τοῦ θυμοῦ καὶ οὐ προσθή σῃ ἔτι πιεῖν αὐ τό
καὶ ἐμβαλῶ αὐ τὸ εἰς τὰ ς χεῖρας τῶ ν ἀ δικησά ντων σε καὶ τῶ ν ταπεινωσά ντων σε οἳ
εἶπαν τῇ ψυχῇ σου κύ ψον ἵνα παρέλθωμεν καὶ ἔθηκας ἴσα τῇ γῇ τὰ μετά φρενά σου
ἔξω τοῖς παραπορευομένοις
ἐξεγείρου ἐξεγείρου σιων ἔνδυσαι τὴ ν ἰσχύ ν σου σιων καὶ ἔνδυσαι τὴ ν δό ξαν σου
ιερουσαλημ πό λις ἡ ἁ γία οὐ κέτι προστεθή σεται διελθεῖν διὰ σοῦ ἀ περίτμητος καὶ
ἀ κά θαρτος
ἐκτίναξαι τὸ ν χοῦ ν καὶ ἀ νά στηθι κά θισον ιερουσαλημ ἔκδυσαι τὸ ν δεσμὸ ν τοῦ
τραχή λου σου ἡ αἰχμά λωτος θυγά τηρ σιων
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος δωρεὰ ν ἐπρά θητε καὶ οὐ μετὰ ἀ ργυρίου λυτρωθή σεσθε
οὕ τως λέγει κύ ριος εἰς αἴγυπτον κατέβη ὁ λαό ς μου τὸ πρό τερον παροικῆ σαι ἐκεῖ
καὶ εἰς ἀ σσυρίους βίᾳ ἤ χθησαν
καὶ νῦ ν τί ὧ δέ ἐστε τά δε λέγει κύ ριος ὅ τι ἐλή μφθη ὁ λαό ς μου δωρεά ν θαυμά ζετε
καὶ ὀ λολύ ζετε τά δε λέγει κύ ριος δι' ὑ μᾶ ς διὰ παντὸ ς τὸ ὄ νομά μου βλασφημεῖται ἐν
τοῖς ἔθνεσιν
διὰ τοῦ το γνώ σεται ὁ λαό ς μου τὸ ὄ νομά μου ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὅ τι ἐγώ εἰμι αὐ τὸ ς
ὁ λαλῶ ν πά ρειμι
900

ὡ ς ὥ ρα ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων ὡ ς πό δες εὐ αγγελιζομένου ἀ κοὴ ν εἰρή νης ὡ ς

εὐ αγγελιζό μενος ἀ γαθά ὅ τι ἀ κουστὴ ν ποιή σω τὴ ν σωτηρίαν σου λέγων σιων
βασιλεύ σει σου ὁ θεό ς
ὅ τι φωνὴ τῶ ν φυλασσό ντων σε ὑ ψώ θη καὶ τῇ φωνῇ ἅ μα εὐ φρανθή σονται ὅ τι
ὀ φθαλμοὶ πρὸ ς ὀ φθαλμοὺ ς ὄ ψονται ἡ νίκα ἂ ν ἐλεή σῃ κύ ριος τὴ ν σιων
ῥ ηξά τω εὐ φροσύ νην ἅ μα τὰ ἔρημα ιερουσαλημ ὅ τι ἠ λέησεν κύ ριος αὐ τὴ ν καὶ
ἐρρύ σατο ιερουσαλημ
καὶ ἀ ποκαλύ ψει κύ ριος τὸ ν βραχίονα αὐ τοῦ τὸ ν ἅ γιον ἐνώ πιον πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν
καὶ ὄ ψονται πά ντα τὰ ἄ κρα τῆ ς γῆ ς τὴ ν σωτηρίαν τὴ ν παρὰ τοῦ θεοῦ
ἀ πό στητε ἀ πό στητε ἐξέλθατε ἐκεῖθεν καὶ ἀ καθά ρτου μὴ ἅ πτεσθε ἐξέλθατε ἐκ
μέσου αὐ τῆ ς ἀ φορίσθητε οἱ φέροντες τὰ σκεύ η κυρίου
ὅ τι οὐ μετὰ ταραχῆ ς ἐξελεύ σεσθε οὐ δὲ φυγῇ πορεύ σεσθε πορεύ σεται γὰ ρ πρό τερος
ὑ μῶ ν κύ ριος καὶ ὁ ἐπισυνά γων ὑ μᾶ ς κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ
ἰδοὺ συνή σει ὁ παῖς μου καὶ ὑ ψωθή σεται καὶ δοξασθή σεται σφό δρα
ὃ ν τρό πον ἐκστή σονται ἐπὶ σὲ πολλοί οὕ τως ἀ δοξή σει ἀ πὸ ἀ νθρώ πων τὸ εἶδό ς σου
καὶ ἡ δό ξα σου ἀ πὸ τῶ ν ἀ νθρώ πων
οὕ τως θαυμά σονται ἔθνη πολλὰ ἐπ' αὐ τῷ καὶ συνέξουσιν βασιλεῖς τὸ στό μα αὐ τῶ ν
ὅ τι οἷς οὐ κ ἀ νηγγέλη περὶ αὐ τοῦ ὄ ψονται καὶ οἳ οὐ κ ἀ κηκό ασιν συνή σουσιν
κύ ριε τίς ἐπίστευσεν τῇ ἀ κοῇ ἡ μῶ ν καὶ ὁ βραχίων κυρίου τίνι ἀ πεκαλύ φθη
ἀ νηγγείλαμεν ἐναντίον αὐ τοῦ ὡ ς παιδίον ὡ ς ῥ ίζα ἐν γῇ διψώ σῃ οὐ κ ἔστιν εἶδος
αὐ τῷ οὐ δὲ δό ξα καὶ εἴδομεν αὐ τό ν καὶ οὐ κ εἶχεν εἶδος οὐ δὲ κά λλος
ἀ λλὰ τὸ εἶδος αὐ τοῦ ἄ τιμον ἐκλεῖπον παρὰ πά ντας ἀ νθρώ πους ἄ νθρωπος ἐν πληγῇ
ὢ ν καὶ εἰδὼ ς φέρειν μαλακίαν ὅ τι ἀ πέστραπται τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἠ τιμά σθη καὶ
οὐ κ ἐλογίσθη
οὗ τος τὰ ς ἁ μαρτίας ἡ μῶ ν φέρει καὶ περὶ ἡ μῶ ν ὀ δυνᾶ ται καὶ ἡ μεῖς ἐλογισά μεθα
αὐ τὸ ν εἶναι ἐν πό νῳ καὶ ἐν πληγῇ καὶ ἐν κακώ σει
αὐ τὸ ς δὲ ἐτραυματίσθη διὰ τὰ ς ἀ νομίας ἡ μῶ ν καὶ μεμαλά κισται διὰ τὰ ς ἁ μαρτίας
ἡ μῶ ν παιδεία εἰρή νης ἡ μῶ ν ἐπ' αὐ τό ν τῷ μώ λωπι αὐ τοῦ ἡ μεῖς ἰά θημεν
πά ντες ὡ ς πρό βατα ἐπλανή θημεν ἄ νθρωπος τῇ ὁ δῷ αὐ τοῦ ἐπλανή θη καὶ κύ ριος
παρέδωκεν αὐ τὸ ν ταῖς ἁ μαρτίαις ἡ μῶ ν
καὶ αὐ τὸ ς διὰ τὸ κεκακῶ σθαι οὐ κ ἀ νοίγει τὸ στό μα ὡ ς πρό βατον ἐπὶ σφαγὴ ν ἤ χθη
καὶ ὡ ς ἀ μνὸ ς ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐ τὸ ν ἄ φωνος οὕ τως οὐ κ ἀ νοίγει τὸ στό μα
αὐ τοῦ
ἐν τῇ ταπεινώ σει ἡ κρίσις αὐ τοῦ ἤ ρθη τὴ ν γενεὰ ν αὐ τοῦ τίς διηγή σεται ὅ τι αἴρεται
ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἡ ζωὴ αὐ τοῦ ἀ πὸ τῶ ν ἀ νομιῶ ν τοῦ λαοῦ μου ἤ χθη εἰς θά νατον
καὶ δώ σω τοὺ ς πονηροὺ ς ἀ ντὶ τῆ ς ταφῆ ς αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς πλουσίους ἀ ντὶ τοῦ
θανά του αὐ τοῦ ὅ τι ἀ νομίαν οὐ κ ἐποίησεν οὐ δὲ εὑ ρέθη δό λος ἐν τῷ στό ματι αὐ τοῦ
καὶ κύ ριος βού λεται καθαρίσαι αὐ τὸ ν τῆ ς πληγῆ ς ἐὰ ν δῶ τε περὶ ἁ μαρτίας ἡ ψυχὴ
ὑ μῶ ν ὄ ψεται σπέρμα μακρό βιον καὶ βού λεται κύ ριος ἀ φελεῖν
ἀ πὸ τοῦ πό νου τῆ ς ψυχῆ ς αὐ τοῦ δεῖξαι αὐ τῷ φῶ ς καὶ πλά σαι τῇ συνέσει δικαιῶ σαι
δίκαιον εὖ δουλεύ οντα πολλοῖς καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν αὐ τὸ ς ἀ νοίσει
901

διὰ τοῦ το αὐ τὸ ς κληρονομή σει πολλοὺ ς καὶ τῶ ν ἰσχυρῶ ν μεριεῖ σκῦ λα ἀ νθ' ὧ ν
παρεδό θη εἰς θά νατον ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ καὶ ἐν τοῖς ἀ νό μοις ἐλογίσθη καὶ αὐ τὸ ς
ἁ μαρτίας πολλῶ ν ἀ νή νεγκεν καὶ διὰ τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν παρεδό θη
εὐ φρά νθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα ῥ ῆ ξον καὶ βό ησον ἡ οὐ κ ὠ δίνουσα ὅ τι πολλὰ τὰ
τέκνα τῆ ς ἐρή μου μᾶ λλον ἢ τῆ ς ἐχού σης τὸ ν ἄ νδρα εἶπεν γὰ ρ κύ ριος
πλά τυνον τὸ ν τό πον τῆ ς σκηνῆ ς σου καὶ τῶ ν αὐ λαιῶ ν σου πῆ ξον μὴ φείσῃ
μά κρυνον τὰ σχοινίσματά σου καὶ τοὺ ς πασσά λους σου κατίσχυσον
ἔτι εἰς τὰ δεξιὰ καὶ εἰς τὰ ἀ ριστερὰ ἐκπέτασον καὶ τὸ σπέρμα σου ἔθνη
κληρονομή σει καὶ πό λεις ἠ ρημωμένας κατοικιεῖς
μὴ φοβοῦ ὅ τι κατῃσχύ νθης μηδὲ ἐντραπῇ ς ὅ τι ὠ νειδίσθης ὅ τι αἰσχύ νην αἰώ νιον
ἐπιλή σῃ καὶ ὄ νειδος τῆ ς χηρείας σου οὐ μὴ μνησθή σῃ
ὅ τι κύ ριος ὁ ποιῶ ν σε κύ ριος σαβαωθ ὄ νομα αὐ τῷ καὶ ὁ ῥ υσά μενό ς σε αὐ τὸ ς θεὸ ς
ισραηλ πά σῃ τῇ γῇ κληθή σεται
οὐ χ ὡ ς γυναῖκα καταλελειμμένην καὶ ὀ λιγό ψυχον κέκληκέν σε κύ ριος οὐ δ' ὡ ς
γυναῖκα ἐκ νεό τητος μεμισημένην εἶπεν ὁ θεό ς σου
χρό νον μικρὸ ν κατέλιπό ν σε καὶ μετὰ ἐλέους μεγά λου ἐλεή σω σε
ἐν θυμῷ μικρῷ ἀ πέστρεψα τὸ πρό σωπό ν μου ἀ πὸ σοῦ καὶ ἐν ἐλέει αἰωνίῳ ἐλεή σω
σε εἶπεν ὁ ῥ υσά μενό ς σε κύ ριος
ἀ πὸ τοῦ ὕ δατος τοῦ ἐπὶ νωε τοῦ τό μοί ἐστιν καθό τι ὤ μοσα αὐ τῷ ἐν τῷ χρό νῳ
ἐκείνῳ τῇ γῇ μὴ θυμωθή σεσθαι ἐπὶ σοὶ ἔτι μηδὲ ἐν ἀ πειλῇ σου
τὰ ὄ ρη μεταστή σεσθαι οὐ δὲ οἱ βουνοί σου μετακινηθή σονται οὕ τως οὐ δὲ τὸ παρ'
ἐμοῦ σοι ἔλεος ἐκλείψει οὐ δὲ ἡ διαθή κη τῆ ς εἰρή νης σου οὐ μὴ μεταστῇ εἶπεν γὰ ρ
κύ ριος ἵλεώ ς σοι
ταπεινὴ καὶ ἀ κατά στατος οὐ παρεκλή θης ἰδοὺ ἐγὼ ἑτοιμά ζω σοὶ ἄ νθρακα τὸ ν λίθον
σου καὶ τὰ θεμέλιά σου σά πφειρον
καὶ θή σω τὰ ς ἐπά λξεις σου ἴασπιν καὶ τὰ ς πύ λας σου λίθους κρυστά λλου καὶ τὸ ν
περίβολό ν σου λίθους ἐκλεκτοὺ ς
καὶ πά ντας τοὺ ς υἱού ς σου διδακτοὺ ς θεοῦ καὶ ἐν πολλῇ εἰρή νῃ τὰ τέκνα σου
καὶ ἐν δικαιοσύ νῃ οἰκοδομηθή σῃ ἀ πέχου ἀ πὸ ἀ δίκου καὶ οὐ φοβηθή σῃ καὶ τρό μος
οὐ κ ἐγγιεῖ σοι
ἰδοὺ προσή λυτοι προσελεύ σονταί σοι δι' ἐμοῦ καὶ ἐπὶ σὲ καταφεύ ξονται
ἰδοὺ ἐγὼ κτίζω σε οὐ χ ὡ ς χαλκεὺ ς φυσῶ ν ἄ νθρακας καὶ ἐκφέρων σκεῦ ος εἰς ἔργον
ἐγὼ δὲ ἔκτισά σε οὐ κ εἰς ἀ πώ λειαν φθεῖραι
πᾶ ν σκεῦ ος φθαρτό ν ἐπὶ σὲ οὐ κ εὐ οδώ σω καὶ πᾶ σα φωνὴ ἀ ναστή σεται ἐπὶ σὲ εἰς
κρίσιν πά ντας αὐ τοὺ ς ἡ ττή σεις οἱ δὲ ἔνοχοί σου ἔσονται ἐν αὐ τῇ ἔστιν κληρονομία
τοῖς θεραπεύ ουσιν κύ ριον καὶ ὑ μεῖς ἔσεσθέ μοι δίκαιοι λέγει κύ ριος
οἱ διψῶ ντες πορεύ εσθε ἐφ' ὕ δωρ καὶ ὅ σοι μὴ ἔχετε ἀ ργύ ριον βαδίσαντες
ἀ γορά σατε καὶ πίετε ἄ νευ ἀ ργυρίου καὶ τιμῆ ς οἴνου καὶ στέαρ
ἵνα τί τιμᾶ σθε ἀ ργυρίου καὶ τὸ ν μό χθον ὑ μῶ ν οὐ κ εἰς πλησμονή ν ἀ κού σατέ μου καὶ
φά γεσθε ἀ γαθά καὶ ἐντρυφή σει ἐν ἀ γαθοῖς ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν
902

προσέχετε τοῖς ὠ τίοις ὑ μῶ ν καὶ ἐπακολουθή σατε ταῖς ὁ δοῖς μου ἐπακού σατέ μου
καὶ ζή σεται ἐν ἀ γαθοῖς ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν καὶ διαθή σομαι ὑ μῖν διαθή κην αἰώ νιον τὰ ὅ σια
δαυιδ τὰ πιστά
ἰδοὺ μαρτύ ριον ἐν ἔθνεσιν δέδωκα αὐ τό ν ἄ ρχοντα καὶ προστά σσοντα ἔθνεσιν
ἔθνη ἃ οὐ κ ᾔ δεισά ν σε ἐπικαλέσονταί σε καὶ λαοί οἳ οὐ κ ἐπίστανταί σε ἐπὶ σὲ
καταφεύ ξονται ἕνεκεν τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἁ γίου ισραηλ ὅ τι ἐδό ξασέν σε
ζητή σατε τὸ ν θεὸ ν καὶ ἐν τῷ εὑ ρίσκειν αὐ τὸ ν ἐπικαλέσασθε ἡ νίκα δ' ἂ ν ἐγγίζῃ ὑ μῖν
ἀ πολιπέτω ὁ ἀ σεβὴ ς τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ καὶ ἀ νὴ ρ ἄ νομος τὰ ς βουλὰ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐπιστραφή τω ἐπὶ κύ ριον καὶ ἐλεηθή σεται ὅ τι ἐπὶ πολὺ ἀ φή σει τὰ ς ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν
οὐ γά ρ εἰσιν αἱ βουλαί μου ὥ σπερ αἱ βουλαὶ ὑ μῶ ν οὐ δὲ ὥ σπερ αἱ ὁ δοὶ ὑ μῶ ν αἱ ὁ δοί
μου λέγει κύ ριος
ἀ λλ' ὡ ς ἀ πέχει ὁ οὐ ρανὸ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς οὕ τως ἀ πέχει ἡ ὁ δό ς μου ἀ πὸ τῶ ν ὁ δῶ ν ὑ μῶ ν
καὶ τὰ διανοή ματα ὑ μῶ ν ἀ πὸ τῆ ς διανοίας μου
ὡ ς γὰ ρ ἐὰ ν καταβῇ ὑ ετὸ ς ἢ χιὼ ν ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ οὐ μὴ ἀ ποστραφῇ ἕως ἂ ν
μεθύ σῃ τὴ ν γῆ ν καὶ ἐκτέκῃ καὶ ἐκβλαστή σῃ καὶ δῷ σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄ ρτον
εἰς βρῶ σιν
οὕ τως ἔσται τὸ ῥ ῆ μά μου ὃ ἐὰ ν ἐξέλθῃ ἐκ τοῦ στό ματό ς μου οὐ μὴ ἀ ποστραφῇ ἕως
ἂ ν συντελεσθῇ ὅ σα ἠ θέλησα καὶ εὐ οδώ σω τὰ ς ὁ δού ς σου καὶ τὰ ἐντά λματά μου
ἐν γὰ ρ εὐ φροσύ νῃ ἐξελεύ σεσθε καὶ ἐν χαρᾷ διδαχθή σεσθε τὰ γὰ ρ ὄ ρη καὶ οἱ βουνοὶ
ἐξαλοῦ νται προσδεχό μενοι ὑ μᾶ ς ἐν χαρᾷ καὶ πά ντα τὰ ξύ λα τοῦ ἀ γροῦ ἐπικροτή σει
τοῖς κλά δοις
καὶ ἀ ντὶ τῆ ς στοιβῆ ς ἀ ναβή σεται κυπά ρισσος ἀ ντὶ δὲ τῆ ς κονύ ζης ἀ ναβή σεται
μυρσίνη καὶ ἔσται κύ ριος εἰς ὄ νομα καὶ εἰς σημεῖον αἰώ νιον καὶ οὐ κ ἐκλείψει
τά δε λέγει κύ ριος φυλά σσεσθε κρίσιν ποιή σατε δικαιοσύ νην ἤ γγισεν γὰ ρ τὸ
σωτή ριό ν μου παραγίνεσθαι καὶ τὸ ἔλεό ς μου ἀ ποκαλυφθῆ ναι
μακά ριος ἀ νὴ ρ ὁ ποιῶ ν ταῦ τα καὶ ἄ νθρωπος ὁ ἀ ντεχό μενος αὐ τῶ ν καὶ φυλά σσων
τὰ σά ββατα μὴ βεβηλοῦ ν καὶ διατηρῶ ν τὰ ς χεῖρας αὐ τοῦ μὴ ποιεῖν ἀ δίκημα
μὴ λεγέτω ὁ ἀ λλογενὴ ς ὁ προσκείμενος πρὸ ς κύ ριον ἀ φοριεῖ με ἄ ρα κύ ριος ἀ πὸ τοῦ
λαοῦ αὐ τοῦ καὶ μὴ λεγέτω ὁ εὐ νοῦ χος ὅ τι ἐγώ εἰμι ξύ λον ξηρό ν
τά δε λέγει κύ ριος τοῖς εὐ νού χοις ὅ σοι ἂ ν φυλά ξωνται τὰ σά ββατά μου καὶ
ἐκλέξωνται ἃ ἐγὼ θέλω καὶ ἀ ντέχωνται τῆ ς διαθή κης μου
δώ σω αὐ τοῖς ἐν τῷ οἴκῳ μου καὶ ἐν τῷ τείχει μου τό πον ὀ νομαστὸ ν κρείττω υἱῶ ν
καὶ θυγατέρων ὄ νομα αἰώ νιον δώ σω αὐ τοῖς καὶ οὐ κ ἐκλείψει
καὶ τοῖς ἀ λλογενέσι τοῖς προσκειμένοις κυρίῳ δουλεύ ειν αὐ τῷ καὶ ἀ γαπᾶ ν τὸ ὄ νομα
κυρίου τοῦ εἶναι αὐ τῷ εἰς δού λους καὶ δού λας καὶ πά ντας τοὺ ς φυλασσομένους τὰ
σά ββατά μου μὴ βεβηλοῦ ν καὶ ἀ ντεχομένους τῆ ς διαθή κης μου
εἰσά ξω αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ὄ ρος τὸ ἅ γιό ν μου καὶ εὐ φρανῶ αὐ τοὺ ς ἐν τῷ οἴκῳ τῆ ς
προσευχῆ ς μου τὰ ὁ λοκαυτώ ματα αὐ τῶ ν καὶ αἱ θυσίαι αὐ τῶ ν ἔσονται δεκταὶ ἐπὶ
τοῦ θυσιαστηρίου μου ὁ γὰ ρ οἶκό ς μου οἶκος προσευχῆ ς κληθή σεται πᾶ σιν τοῖς
ἔθνεσιν
εἶπεν κύ ριος ὁ συνά γων τοὺ ς διεσπαρμένους ισραηλ ὅ τι συνά ξω ἐπ' αὐ τὸ ν
συναγωγή ν
903

πά ντα τὰ θηρία τὰ ἄ γρια δεῦ τε φά γετε πά ντα τὰ θηρία τοῦ δρυμοῦ

ἴδετε ὅ τι πά ντες ἐκτετύ φλωνται οὐ κ ἔγνωσαν φρονῆ σαι πά ντες κύ νες ἐνεοί οὐ
δυνή σονται ὑ λακτεῖν ἐνυπνιαζό μενοι κοίτην φιλοῦ ντες νυστά ξαι
καὶ οἱ κύ νες ἀ ναιδεῖς τῇ ψυχῇ οὐ κ εἰδό τες πλησμονή ν καί εἰσιν πονηροὶ οὐ κ εἰδό τες
σύ νεσιν πά ντες ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν ἐξηκολού θησαν ἕκαστος κατὰ τὸ ἑαυτοῦ
ἴδετε ὡ ς ὁ δίκαιος ἀ πώ λετο καὶ οὐ δεὶς ἐκδέχεται τῇ καρδίᾳ καὶ ἄ νδρες δίκαιοι
αἴρονται καὶ οὐ δεὶς κατανοεῖ ἀ πὸ γὰ ρ προσώ που ἀ δικίας ἦ ρται ὁ δίκαιος
ἔσται ἐν εἰρή νῃ ἡ ταφὴ αὐ τοῦ ἦ ρται ἐκ τοῦ μέσου
ὑ μεῖς δὲ προσαγά γετε ὧ δε υἱοὶ ἄ νομοι σπέρμα μοιχῶ ν καὶ πό ρνης
ἐν τίνι ἐνετρυφή σατε καὶ ἐπὶ τίνα ἠ νοίξατε τὸ στό μα ὑ μῶ ν καὶ ἐπὶ τίνα ἐχαλά σατε
τὴ ν γλῶ σσαν ὑ μῶ ν οὐ χ ὑ μεῖς ἐστε τέκνα ἀ πωλείας σπέρμα ἄ νομον
οἱ παρακαλοῦ ντες ἐπὶ τὰ εἴδωλα ὑ πὸ δένδρα δασέα σφά ζοντες τὰ τέκνα αὐ τῶ ν ἐν
ταῖς φά ραγξιν ἀ νὰ μέσον τῶ ν πετρῶ ν
ἐκείνη σου ἡ μερίς οὗ τό ς σου ὁ κλῆ ρος κἀ κείνοις ἐξέχεας σπονδὰ ς κἀ κείνοις
ἀ νή νεγκας θυσίας ἐπὶ τού τοις οὖ ν οὐ κ ὀ ργισθή σομαι
ἐπ' ὄ ρος ὑ ψηλὸ ν καὶ μετέωρον ἐκεῖ σου ἡ κοίτη κἀ κεῖ ἀ νεβίβασας θυσίας
καὶ ὀ πίσω τῶ ν σταθμῶ ν τῆ ς θύ ρας σου ἔθηκας μνημό συνά σου ὤ |ου ὅ τι ἐὰ ν ἀ π'
ἐμοῦ ἀ ποστῇ ς πλεῖό ν τι ἕξεις ἠ γά πησας τοὺ ς κοιμωμένους μετὰ σοῦ
καὶ ἐπλή θυνας τὴ ν πορνείαν σου μετ' αὐ τῶ ν καὶ πολλοὺ ς ἐποίησας τοὺ ς μακρὰ ν
ἀ πὸ σοῦ καὶ ἀ πέστειλας πρέσβεις ὑ πὲρ τὰ ὅ ριά σου καὶ ἀ πέστρεψας καὶ
ἐταπεινώ θης ἕως ᾅ δου
ταῖς πολυοδίαις σου ἐκοπίασας καὶ οὐ κ εἶπας παύ σομαι ἐνισχύ ουσα ὅ τι ἔπραξας
ταῦ τα διὰ τοῦ το οὐ κατεδεή θης μου
σύ τίνα εὐ λαβηθεῖσα ἐφοβή θης καὶ ἐψεύ σω με καὶ οὐ κ ἐμνή σθης μου οὐ δὲ ἔλαβές
με εἰς τὴ ν διά νοιαν οὐ δὲ εἰς τὴ ν καρδίαν σου κἀ γώ σε ἰδὼ ν παρορῶ καὶ ἐμὲ οὐ κ
ἐφοβή θης
κἀ γὼ ἀ παγγελῶ τὴ ν δικαιοσύ νην μου καὶ τὰ κακά σου ἃ οὐ κ ὠ φελή σουσίν σε
ὅ ταν ἀ ναβοή σῃς ἐξελέσθωσά ν σε ἐν τῇ θλίψει σου τού τους γὰ ρ πά ντας ἄ νεμος
λή μψεται καὶ ἀ ποίσει καταιγίς οἱ δὲ ἀ ντεχό μενοί μου κτή σονται γῆ ν καὶ
κληρονομή σουσιν τὸ ὄ ρος τὸ ἅ γιό ν μου
καὶ ἐροῦ σιν καθαρίσατε ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ ὁ δοὺ ς καὶ ἄ ρατε σκῶ λα ἀ πὸ τῆ ς
ὁ δοῦ τοῦ λαοῦ μου
τά δε λέγει κύ ριος ὁ ὕ ψιστος ὁ ἐν ὑ ψηλοῖς κατοικῶ ν τὸ ν αἰῶ να ἅ γιος ἐν ἁ γίοις
ὄ νομα αὐ τῷ κύ ριος ὕ ψιστος ἐν ἁ γίοις ἀ ναπαυό μενος καὶ ὀ λιγοψύ χοις διδοὺ ς
μακροθυμίαν καὶ διδοὺ ς ζωὴ ν τοῖς συντετριμμένοις τὴ ν καρδίαν
οὐ κ εἰς τὸ ν αἰῶ να ἐκδική σω ὑ μᾶ ς οὐ δὲ διὰ παντὸ ς ὀ ργισθή σομαι ὑ μῖν πνεῦ μα γὰ ρ
παρ' ἐμοῦ ἐξελεύ σεται καὶ πνοὴ ν πᾶ σαν ἐγὼ ἐποίησα
δι' ἁ μαρτίαν βραχύ τι ἐλύ πησα αὐ τὸ ν καὶ ἐπά ταξα αὐ τὸ ν καὶ ἀ πέστρεψα τὸ
πρό σωπό ν μου ἀ π' αὐ τοῦ καὶ ἐλυπή θη καὶ ἐπορεύ θη στυγνὸ ς ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τοῦ
τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ ἑώ ρακα καὶ ἰασά μην αὐ τὸ ν καὶ παρεκά λεσα αὐ τὸ ν καὶ ἔδωκα
αὐ τῷ παρά κλησιν ἀ ληθινή ν
904

εἰρή νην ἐπ' εἰρή νην τοῖς μακρὰ ν καὶ τοῖς ἐγγὺ ς οὖ σιν καὶ εἶπεν κύ ριος ἰά σομαι
αὐ τού ς
οἱ δὲ ἄ δικοι οὕ τως κλυδωνισθή σονται καὶ ἀ ναπαύ σασθαι οὐ δυνή σονται
οὐ κ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀ σεβέσιν εἶπεν κύ ριος ὁ θεό ς
ἀ ναβό ησον ἐν ἰσχύ ι καὶ μὴ φείσῃ ὡ ς σά λπιγγα ὕ ψωσον τὴ ν φωνή ν σου καὶ
ἀ νά γγειλον τῷ λαῷ μου τὰ ἁ μαρτή ματα αὐ τῶ ν καὶ τῷ οἴκῳ ιακωβ τὰ ς ἀ νομίας
αὐ τῶ ν
ἐμὲ ἡ μέραν ἐξ ἡ μέρας ζητοῦ σιν καὶ γνῶ ναί μου τὰ ς ὁ δοὺ ς ἐπιθυμοῦ σιν ὡ ς λαὸ ς
δικαιοσύ νην πεποιηκὼ ς καὶ κρίσιν θεοῦ αὐ τοῦ μὴ ἐγκαταλελοιπὼ ς αἰτοῦ σίν με νῦ ν
κρίσιν δικαίαν καὶ ἐγγίζειν θεῷ ἐπιθυμοῦ σιν
λέγοντες τί ὅ τι ἐνηστεύ σαμεν καὶ οὐ κ εἶδες ἐταπεινώ σαμεν τὰ ς ψυχὰ ς ἡ μῶ ν καὶ οὐ κ
ἔγνως ἐν γὰ ρ ταῖς ἡ μέραις τῶ ν νηστειῶ ν ὑ μῶ ν εὑ ρίσκετε τὰ θελή ματα ὑ μῶ ν καὶ
πά ντας τοὺ ς ὑ ποχειρίους ὑ μῶ ν ὑ πονύ σσετε
εἰ εἰς κρίσεις καὶ μά χας νηστεύ ετε καὶ τύ πτετε πυγμαῖς ταπεινό ν ἵνα τί μοι
νηστεύ ετε ὡ ς σή μερον ἀ κουσθῆ ναι ἐν κραυγῇ τὴ ν φωνὴ ν ὑ μῶ ν
οὐ ταύ την τὴ ν νηστείαν ἐξελεξά μην καὶ ἡ μέραν ταπεινοῦ ν ἄ νθρωπον τὴ ν ψυχὴ ν
αὐ τοῦ οὐ δ' ἂ ν κά μψῃς ὡ ς κρίκον τὸ ν τρά χηλό ν σου καὶ σά κκον καὶ σποδὸ ν
ὑ ποστρώ σῃ οὐ δ' οὕ τως καλέσετε νηστείαν δεκτή ν
οὐ χὶ τοιαύ την νηστείαν ἐγὼ ἐξελεξά μην λέγει κύ ριος ἀ λλὰ λῦ ε πά ντα σύ νδεσμον
ἀ δικίας διά λυε στραγγαλιὰ ς βιαίων συναλλαγμά των ἀ πό στελλε τεθραυσμένους ἐν
ἀ φέσει καὶ πᾶ σαν συγγραφὴ ν ἄ δικον διά σπα
διά θρυπτε πεινῶ ντι τὸ ν ἄ ρτον σου καὶ πτωχοὺ ς ἀ στέγους εἴσαγε εἰς τὸ ν οἶκό ν σου
ἐὰ ν ἴδῃς γυμνό ν περίβαλε καὶ ἀ πὸ τῶ ν οἰκείων τοῦ σπέρματό ς σου οὐ χ ὑ περό ψῃ
τό τε ῥ αγή σεται πρό ιμον τὸ φῶ ς σου καὶ τὰ ἰά ματά σου ταχὺ ἀ νατελεῖ καὶ
προπορεύ σεται ἔμπροσθέν σου ἡ δικαιοσύ νη σου καὶ ἡ δό ξα τοῦ θεοῦ περιστελεῖ σε
τό τε βοή σῃ καὶ ὁ θεὸ ς εἰσακού σεταί σου ἔτι λαλοῦ ντό ς σου ἐρεῖ ἰδοὺ πά ρειμι ἐὰ ν
ἀ φέλῃς ἀ πὸ σοῦ σύ νδεσμον καὶ χειροτονίαν καὶ ῥ ῆ μα γογγυσμοῦ
καὶ δῷ ς πεινῶ ντι τὸ ν ἄ ρτον ἐκ ψυχῆ ς σου καὶ ψυχὴ ν τεταπεινωμένην ἐμπλή σῃς
τό τε ἀ νατελεῖ ἐν τῷ σκό τει τὸ φῶ ς σου καὶ τὸ σκό τος σου ὡ ς μεσημβρία
καὶ ἔσται ὁ θεό ς σου μετὰ σοῦ διὰ παντό ς καὶ ἐμπλησθή σῃ καθά περ ἐπιθυμεῖ ἡ
ψυχή σου καὶ τὰ ὀ στᾶ σου πιανθή σεται καὶ ἔσῃ ὡ ς κῆ πος μεθύ ων καὶ ὡ ς πηγὴ ἣ ν
μὴ ἐξέλιπεν ὕ δωρ καὶ τὰ ὀ στᾶ σου ὡ ς βοτά νη ἀ νατελεῖ καὶ πιανθή σεται καὶ
κληρονομή σουσι γενεὰ ς γενεῶ ν
καὶ οἰκοδομηθή σονταί σου αἱ ἔρημοι αἰώ νιοι καὶ ἔσται σου τὰ θεμέλια αἰώ νια
γενεῶ ν γενεαῖς καὶ κληθή σῃ οἰκοδό μος φραγμῶ ν καὶ τοὺ ς τρίβους τοὺ ς ἀ νὰ μέσον
παύ σεις
ἐὰ ν ἀ ποστρέψῃς τὸ ν πό δα σου ἀ πὸ τῶ ν σαββά των τοῦ μὴ ποιεῖν τὰ θελή ματά σου
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἁ γίᾳ καὶ καλέσεις τὰ σά ββατα τρυφερά ἅ για τῷ θεῷ σου οὐ κ ἀ ρεῖς
τὸ ν πό δα σου ἐπ' ἔργῳ οὐ δὲ λαλή σεις λό γον ἐν ὀ ργῇ ἐκ τοῦ στό ματό ς σου
καὶ ἔσῃ πεποιθὼ ς ἐπὶ κύ ριον καὶ ἀ ναβιβά σει σε ἐπὶ τὰ ἀ γαθὰ τῆ ς γῆ ς καὶ ψωμιεῖ σε
τὴ ν κληρονομίαν ιακωβ τοῦ πατρό ς σου τὸ γὰ ρ στό μα κυρίου ἐλά λησεν ταῦ τα
μὴ οὐ κ ἰσχύ ει ἡ χεὶρ κυρίου τοῦ σῶ σαι ἢ ἐβά ρυνεν τὸ οὖ ς αὐ τοῦ τοῦ μὴ εἰσακοῦ σαι
905

ἀ λλὰ τὰ ἁ μαρτή ματα ὑ μῶ ν διιστῶ σιν ἀ νὰ μέσον ὑ μῶ ν καὶ τοῦ θεοῦ καὶ διὰ τὰ ς
ἁ μαρτίας ὑ μῶ ν ἀ πέστρεψεν τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ φ' ὑ μῶ ν τοῦ μὴ ἐλεῆ σαι
αἱ γὰ ρ χεῖρες ὑ μῶ ν μεμολυμμέναι αἵματι καὶ οἱ δά κτυλοι ὑ μῶ ν ἐν ἁ μαρτίαις τὰ δὲ
χείλη ὑ μῶ ν ἐλά λησεν ἀ νομίαν καὶ ἡ γλῶ σσα ὑ μῶ ν ἀ δικίαν μελετᾷ
οὐ δεὶς λαλεῖ δίκαια οὐ δὲ ἔστιν κρίσις ἀ ληθινή πεποίθασιν ἐπὶ ματαίοις καὶ λαλοῦ σιν
κενά ὅ τι κύ ουσιν πό νον καὶ τίκτουσιν ἀ νομίαν
ᾠ ὰ ἀ σπίδων ἔρρηξαν καὶ ἱστὸ ν ἀ ρά χνης ὑ φαίνουσιν καὶ ὁ μέλλων τῶ ν ᾠ ῶ ν αὐ τῶ ν
φαγεῖν συντρίψας οὔ ριον εὗ ρεν καὶ ἐν αὐ τῷ βασιλίσκος
ὁ ἱστὸ ς αὐ τῶ ν οὐ κ ἔσται εἰς ἱμά τιον οὐ δὲ μὴ περιβά λωνται ἀ πὸ τῶ ν ἔργων αὐ τῶ ν
τὰ γὰ ρ ἔργα αὐ τῶ ν ἔργα ἀ νομίας
οἱ δὲ πό δες αὐ τῶ ν ἐπὶ πονηρίαν τρέχουσιν ταχινοὶ ἐκχέαι αἷμα καὶ οἱ διαλογισμοὶ
αὐ τῶ ν διαλογισμοὶ ἀ φρό νων σύ ντριμμα καὶ ταλαιπωρία ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν
καὶ ὁ δὸ ν εἰρή νης οὐ κ οἴδασιν καὶ οὐ κ ἔστιν κρίσις ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν αἱ γὰ ρ τρίβοι
αὐ τῶ ν διεστραμμέναι ἃ ς διοδεύ ουσιν καὶ οὐ κ οἴδασιν εἰρή νην
διὰ τοῦ το ἀ πέστη ἡ κρίσις ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ οὐ μὴ καταλά βῃ αὐ τοὺ ς δικαιοσύ νη
ὑ πομεινά ντων αὐ τῶ ν φῶ ς ἐγένετο αὐ τοῖς σκό τος μείναντες αὐ γὴ ν ἐν ἀ ωρίᾳ
περιεπά τησαν
ψηλαφή σουσιν ὡ ς τυφλοὶ τοῖχον καὶ ὡ ς οὐ χ ὑ παρχό ντων ὀ φθαλμῶ ν
ψηλαφή σουσιν καὶ πεσοῦ νται ἐν μεσημβρίᾳ ὡ ς ἐν μεσονυκτίῳ ὡ ς ἀ ποθνῄ σκοντες
στενά ξουσιν
ὡ ς ἄ ρκος καὶ ὡ ς περιστερὰ ἅ μα πορεύ σονται ἀ νεμείναμεν κρίσιν καὶ οὐ κ ἔστιν
σωτηρία μακρὰ ν ἀ φέστηκεν ἀ φ' ἡ μῶ ν
πολλὴ γὰ ρ ἡ μῶ ν ἡ ἀ νομία ἐναντίον σου καὶ αἱ ἁ μαρτίαι ἡ μῶ ν ἀ ντέστησαν ἡ μῖν αἱ
γὰ ρ ἀ νομίαι ἡ μῶ ν ἐν ἡ μῖν καὶ τὰ ἀ δική ματα ἡ μῶ ν ἔγνωμεν
ἠ σεβή σαμεν καὶ ἐψευσά μεθα καὶ ἀ πέστημεν ἀ πὸ ὄ πισθεν τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
ἐλαλή σαμεν ἄ δικα καὶ ἠ πειθή σαμεν ἐκύ ομεν καὶ ἐμελετή σαμεν ἀ πὸ καρδίας ἡ μῶ ν
λό γους ἀ δίκους
καὶ ἀ πεστή σαμεν ὀ πίσω τὴ ν κρίσιν καὶ ἡ δικαιοσύ νη μακρὰ ν ἀ φέστηκεν ὅ τι
καταναλώ θη ἐν ταῖς ὁ δοῖς αὐ τῶ ν ἡ ἀ λή θεια καὶ δι' εὐ θείας οὐ κ ἠ δύ ναντο διελθεῖν
καὶ ἡ ἀ λή θεια ἦ ρται καὶ μετέστησαν τὴ ν διά νοιαν τοῦ συνιέναι καὶ εἶδεν κύ ριος καὶ
οὐ κ ἤ ρεσεν αὐ τῷ ὅ τι οὐ κ ἦ ν κρίσις
καὶ εἶδεν καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ νή ρ καὶ κατενό ησεν καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ ντιλημψό μενος καὶ ἠ μύ νατο
αὐ τοὺ ς τῷ βραχίονι αὐ τοῦ καὶ τῇ ἐλεημοσύ νῃ ἐστηρίσατο
καὶ ἐνεδύ σατο δικαιοσύ νην ὡ ς θώ ρακα καὶ περιέθετο περικεφαλαίαν σωτηρίου ἐπὶ
τῆ ς κεφαλῆ ς καὶ περιεβά λετο ἱμά τιον ἐκδική σεως καὶ τὸ περιβό λαιον
ὡ ς ἀ νταποδώ σων ἀ νταπό δοσιν ὄ νειδος τοῖς ὑ πεναντίοις
καὶ φοβηθή σονται οἱ ἀ πὸ δυσμῶ ν τὸ ὄ νομα κυρίου καὶ οἱ ἀ π' ἀ νατολῶ ν ἡ λίου τὸ
ὄ νομα τὸ ἔνδοξον ἥ ξει γὰ ρ ὡ ς ποταμὸ ς βίαιος ἡ ὀ ργὴ παρὰ κυρίου ἥ ξει μετὰ θυμοῦ
καὶ ἥ ξει ἕνεκεν σιων ὁ ῥ υό μενος καὶ ἀ ποστρέψει ἀ σεβείας ἀ πὸ ιακωβ
καὶ αὕ τη αὐ τοῖς ἡ παρ' ἐμοῦ διαθή κη εἶπεν κύ ριος τὸ πνεῦ μα τὸ ἐμό ν ὅ ἐστιν ἐπὶ σοί
καὶ τὰ ῥ ή ματα ἃ ἔδωκα εἰς τὸ στό μα σου οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἐκ τοῦ στό ματό ς σου καὶ ἐκ
τοῦ στό ματος τοῦ σπέρματό ς σου εἶπεν γὰ ρ κύ ριος ἀ πὸ τοῦ νῦ ν καὶ εἰς τὸ ν αἰῶ να
906

φωτίζου φωτίζου ιερουσαλημ ἥ κει γά ρ σου τὸ φῶ ς καὶ ἡ δό ξα κυρίου ἐπὶ σὲ

ἀ νατέταλκεν
ἰδοὺ σκό τος καὶ γνό φος καλύ ψει γῆ ν ἐπ' ἔθνη ἐπὶ δὲ σὲ φανή σεται κύ ριος καὶ ἡ
δό ξα αὐ τοῦ ἐπὶ σὲ ὀ φθή σεται
καὶ πορεύ σονται βασιλεῖς τῷ φωτί σου καὶ ἔθνη τῇ λαμπρό τητί σου
ἆ ρον κύ κλῳ τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου καὶ ἰδὲ συνηγμένα τὰ τέκνα σου ἰδοὺ ἥ κασιν
πά ντες οἱ υἱοί σου μακρό θεν καὶ αἱ θυγατέρες σου ἐπ' ὤ μων ἀ ρθή σονται
τό τε ὄ ψῃ καὶ φοβηθή σῃ καὶ ἐκστή σῃ τῇ καρδίᾳ ὅ τι μεταβαλεῖ εἰς σὲ πλοῦ τος
θαλά σσης καὶ ἐθνῶ ν καὶ λαῶ ν καὶ ἥ ξουσίν σοι
ἀ γέλαι καμή λων καὶ καλύ ψουσίν σε κά μηλοι μαδιαμ καὶ γαιφα πά ντες ἐκ σαβα
ἥ ξουσιν φέροντες χρυσίον καὶ λίβανον οἴσουσιν καὶ τὸ σωτή ριον κυρίου
εὐ αγγελιοῦ νται
καὶ πά ντα τὰ πρό βατα κηδαρ συναχθή σονταί σοι καὶ κριοὶ ναβαιωθ ἥ ξουσίν σοι καὶ
ἀ νενεχθή σεται δεκτὰ ἐπὶ τὸ θυσιαστή ριό ν μου καὶ ὁ οἶκος τῆ ς προσευχῆ ς μου
δοξασθή σεται
τίνες οἵδε ὡ ς νεφέλαι πέτανται καὶ ὡ ς περιστεραὶ σὺ ν νεοσσοῖς
ἐμὲ νῆ σοι ὑ πέμειναν καὶ πλοῖα θαρσις ἐν πρώ τοις ἀ γαγεῖν τὰ τέκνα σου μακρό θεν
καὶ τὸ ν ἄ ργυρον καὶ τὸ ν χρυσὸ ν μετ' αὐ τῶ ν διὰ τὸ ὄ νομα κυρίου τὸ ἅ γιον καὶ διὰ τὸ
τὸ ν ἅ γιον τοῦ ισραηλ ἔνδοξον εἶναι
καὶ οἰκοδομή σουσιν ἀ λλογενεῖς τὰ τείχη σου καὶ οἱ βασιλεῖς αὐ τῶ ν παραστή σονταί
σοι διὰ γὰ ρ ὀ ργή ν μου ἐπά ταξά σε καὶ διὰ ἔλεον ἠ γά πησά σε
καὶ ἀ νοιχθή σονται αἱ πύ λαι σου διὰ παντό ς ἡ μέρας καὶ νυκτὸ ς οὐ κλεισθή σονται
εἰσαγαγεῖν πρὸ ς σὲ δύ ναμιν ἐθνῶ ν καὶ βασιλεῖς ἀ γομένους
τὰ γὰ ρ ἔθνη καὶ οἱ βασιλεῖς οἵτινες οὐ δουλεύ σουσίν σοι ἀ πολοῦ νται καὶ τὰ ἔθνη
ἐρημίᾳ ἐρημωθή σονται
καὶ ἡ δό ξα τοῦ λιβά νου πρὸ ς σὲ ἥ ξει ἐν κυπαρίσσῳ καὶ πεύ κῃ καὶ κέδρῳ ἅ μα
δοξά σαι τὸ ν τό πον τὸ ν ἅ γιό ν μου
καὶ πορεύ σονται πρὸ ς σὲ δεδοικό τες υἱοὶ ταπεινωσά ντων σε καὶ παροξυνά ντων σε
καὶ κληθή σῃ πό λις κυρίου σιων ἁ γίου ισραηλ
διὰ τὸ γεγενῆ σθαί σε ἐγκαταλελειμμένην καὶ μεμισημένην καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ βοηθῶ ν καὶ
θή σω σε ἀ γαλλίαμα αἰώ νιον εὐ φροσύ νην γενεῶ ν γενεαῖς
καὶ θηλά σεις γά λα ἐθνῶ ν καὶ πλοῦ τον βασιλέων φά γεσαι καὶ γνώ σῃ ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
ὁ σῴ ζων σε καὶ ἐξαιρού μενό ς σε θεὸ ς ισραηλ
καὶ ἀ ντὶ χαλκοῦ οἴσω σοι χρυσίον ἀ ντὶ δὲ σιδή ρου οἴσω σοι ἀ ργύ ριον ἀ ντὶ δὲ ξύ λων
οἴσω σοι χαλκό ν ἀ ντὶ δὲ λίθων σίδηρον καὶ δώ σω τοὺ ς ἄ ρχοντά ς σου ἐν εἰρή νῃ καὶ
τοὺ ς ἐπισκό πους σου ἐν δικαιοσύ νῃ
καὶ οὐ κ ἀ κουσθή σεται ἔτι ἀ δικία ἐν τῇ γῇ σου οὐ δὲ σύ ντριμμα οὐ δὲ ταλαιπωρία ἐν
τοῖς ὁ ρίοις σου ἀ λλὰ κληθή σεται σωτή ριον τὰ τείχη σου καὶ αἱ πύ λαι σου γλύ μμα
καὶ οὐ κ ἔσται σοι ὁ ἥ λιος εἰς φῶ ς ἡ μέρας οὐ δὲ ἀ νατολὴ σελή νης φωτιεῖ σοι τὴ ν
νύ κτα ἀ λλ' ἔσται σοι κύ ριος φῶ ς αἰώ νιον καὶ ὁ θεὸ ς δό ξα σου
οὐ γὰ ρ δύ σεται ὁ ἥ λιό ς σοι καὶ ἡ σελή νη σοι οὐ κ ἐκλείψει ἔσται γὰ ρ κύ ριό ς σοι φῶ ς
αἰώ νιον καὶ ἀ ναπληρωθή σονται αἱ ἡ μέραι τοῦ πένθους σου
907

καὶ ὁ λαό ς σου πᾶ ς δίκαιος καὶ δι' αἰῶ νος κληρονομή σουσιν τὴ ν γῆ ν φυλά σσων τὸ
φύ τευμα ἔργα χειρῶ ν αὐ τοῦ εἰς δό ξαν
ὁ ὀ λιγοστὸ ς ἔσται εἰς χιλιά δας καὶ ὁ ἐλά χιστος εἰς ἔθνος μέγα ἐγὼ κύ ριος κατὰ
καιρὸ ν συνά ξω αὐ τού ς
πνεῦ μα κυρίου ἐπ' ἐμέ οὗ εἵνεκεν ἔχρισέν με εὐ αγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀ πέσταλκέν
με ἰά σασθαι τοὺ ς συντετριμμένους τῇ καρδίᾳ κηρύ ξαι αἰχμαλώ τοις ἄ φεσιν καὶ
τυφλοῖς ἀ νά βλεψιν
καλέσαι ἐνιαυτὸ ν κυρίου δεκτὸ ν καὶ ἡ μέραν ἀ νταποδό σεως παρακαλέσαι πά ντας
τοὺ ς πενθοῦ ντας
δοθῆ ναι τοῖς πενθοῦ σιν σιων δό ξαν ἀ ντὶ σποδοῦ ἄ λειμμα εὐ φροσύ νης τοῖς
πενθοῦ σιν καταστολὴ ν δό ξης ἀ ντὶ πνεύ ματος ἀ κηδίας καὶ κληθή σονται γενεαὶ
δικαιοσύ νης φύ τευμα κυρίου εἰς δό ξαν
καὶ οἰκοδομή σουσιν ἐρή μους αἰωνίας ἐξηρημωμένας πρό τερον ἐξαναστή σουσιν καὶ
καινιοῦ σιν πό λεις ἐρή μους ἐξηρημωμένας εἰς γενεά ς
καὶ ἥ ξουσιν ἀ λλογενεῖς ποιμαίνοντες τὰ πρό βατά σου καὶ ἀ λλό φυλοι ἀ ροτῆ ρες καὶ
ἀ μπελουργοί
ὑ μεῖς δὲ ἱερεῖς κυρίου κληθή σεσθε λειτουργοὶ θεοῦ ἰσχὺ ν ἐθνῶ ν κατέδεσθε καὶ ἐν
τῷ πλού τῳ αὐ τῶ ν θαυμασθή σεσθε
οὕ τως ἐκ δευτέρας κληρονομή σουσιν τὴ ν γῆ ν καὶ εὐ φροσύ νη αἰώ νιος ὑ πὲρ
κεφαλῆ ς αὐ τῶ ν
ἐγὼ γά ρ εἰμι κύ ριος ὁ ἀ γαπῶ ν δικαιοσύ νην καὶ μισῶ ν ἁ ρπά γματα ἐξ ἀ δικίας καὶ
δώ σω τὸ ν μό χθον αὐ τῶ ν δικαίοις καὶ διαθή κην αἰώ νιον διαθή σομαι αὐ τοῖς
καὶ γνωσθή σεται ἐν τοῖς ἔθνεσιν τὸ σπέρμα αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἔκγονα αὐ τῶ ν πᾶ ς ὁ ὁ ρῶ ν
αὐ τοὺ ς ἐπιγνώ σεται αὐ τού ς ὅ τι οὗ τοί εἰσιν σπέρμα ηὐ λογημένον ὑ πὸ θεοῦ
καὶ εὐ φροσύ νῃ εὐ φρανθή σονται ἐπὶ κύ ριον ἀ γαλλιά σθω ἡ ψυχή μου ἐπὶ τῷ κυρίῳ
ἐνέδυσεν γά ρ με ἱμά τιον σωτηρίου καὶ χιτῶ να εὐ φροσύ νης ὡ ς νυμφίῳ περιέθηκέν
μοι μίτραν καὶ ὡ ς νύ μφην κατεκό σμησέν με κό σμῳ
καὶ ὡ ς γῆ ν αὔ ξουσαν τὸ ἄ νθος αὐ τῆ ς καὶ ὡ ς κῆ πος τὰ σπέρματα αὐ τοῦ οὕ τως
ἀ νατελεῖ κύ ριος δικαιοσύ νην καὶ ἀ γαλλίαμα ἐναντίον πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν
διὰ σιων οὐ σιωπή σομαι καὶ διὰ ιερουσαλημ οὐ κ ἀ νή σω ἕως ἂ ν ἐξέλθῃ ὡ ς φῶ ς ἡ
δικαιοσύ νη μου τὸ δὲ σωτή ριό ν μου ὡ ς λαμπὰ ς καυθή σεται
καὶ ὄ ψονται ἔθνη τὴ ν δικαιοσύ νην σου καὶ βασιλεῖς τὴ ν δό ξαν σου καὶ καλέσει σε
τὸ ὄ νομά σου τὸ καινό ν ὃ ὁ κύ ριος ὀ νομά σει αὐ τό
καὶ ἔσῃ στέφανος κά λλους ἐν χειρὶ κυρίου καὶ διά δημα βασιλείας ἐν χειρὶ θεοῦ σου
καὶ οὐ κέτι κληθή σῃ καταλελειμμένη καὶ ἡ γῆ σου οὐ κληθή σεται ἔρημος σοὶ γὰ ρ
κληθή σεται θέλημα ἐμό ν καὶ τῇ γῇ σου οἰκουμένη
καὶ ὡ ς συνοικῶ ν νεανίσκος παρθένῳ οὕ τως κατοική σουσιν οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ καὶ
ἔσται ὃ ν τρό πον εὐ φρανθή σεται νυμφίος ἐπὶ νύ μφῃ οὕ τως εὐ φρανθή σεται κύ ριος
ἐπὶ σοί
καὶ ἐπὶ τῶ ν τειχέων σου ιερουσαλημ κατέστησα φύ λακας ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν καὶ ὅ λην
τὴ ν νύ κτα οἳ διὰ τέλους οὐ σιωπή σονται μιμνῃσκό μενοι κυρίου
908

οὐ κ ἔστιν γὰ ρ ὑ μῖν ὅ μοιος ἐὰ ν διορθώ σῃ καὶ ποιή σῃ ιερουσαλημ ἀ γαυρίαμα ἐπὶ τῆ ς

γῆ ς
ὤ μοσεν κύ ριος κατὰ τῆ ς δεξιᾶ ς αὐ τοῦ καὶ κατὰ τῆ ς ἰσχύ ος τοῦ βραχίονος αὐ τοῦ εἰ
ἔτι δώ σω τὸ ν σῖτό ν σου καὶ τὰ βρώ ματά σου τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ εἰ ἔτι πίονται υἱοὶ
ἀ λλό τριοι τὸ ν οἶνό ν σου ἐφ' ᾧ ἐμό χθησας
ἀ λλ' ἢ οἱ συνά γοντες φά γονται αὐ τὰ καὶ αἰνέσουσιν κύ ριον καὶ οἱ συνά γοντες
πίονται αὐ τὰ ἐν ταῖς ἐπαύ λεσιν ταῖς ἁ γίαις μου
πορεύ εσθε διὰ τῶ ν πυλῶ ν μου καὶ ὁ δοποιή σατε τῷ λαῷ μου καὶ τοὺ ς λίθους τοὺ ς
ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ διαρρίψατε ἐξά ρατε σύ σσημον εἰς τὰ ἔθνη
ἰδοὺ γὰ ρ κύ ριος ἐποίησεν ἀ κουστὸ ν ἕως ἐσχά του τῆ ς γῆ ς εἴπατε τῇ θυγατρὶ σιων
ἰδού σοι ὁ σωτὴ ρ παραγίνεται ἔχων τὸ ν ἑαυτοῦ μισθὸ ν καὶ τὸ ἔργον πρὸ προσώ που
αὐ τοῦ
καὶ καλέσει αὐ τὸ ν λαὸ ν ἅ γιον λελυτρωμένον ὑ πὸ κυρίου σὺ δὲ κληθή σῃ
ἐπιζητουμένη πό λις καὶ οὐ κ ἐγκαταλελειμμένη
τίς οὗ τος ὁ παραγινό μενος ἐξ εδωμ ἐρύ θημα ἱματίων ἐκ βοσορ οὕ τως ὡ ραῖος ἐν
στολῇ βίᾳ μετὰ ἰσχύ ος ἐγὼ διαλέγομαι δικαιοσύ νην καὶ κρίσιν σωτηρίου
διὰ τί σου ἐρυθρὰ τὰ ἱμά τια καὶ τὰ ἐνδύ ματά σου ὡ ς ἀ πὸ πατητοῦ ληνοῦ
πλή ρης καταπεπατημένης καὶ τῶ ν ἐθνῶ ν οὐ κ ἔστιν ἀ νὴ ρ μετ' ἐμοῦ καὶ κατεπά τησα
αὐ τοὺ ς ἐν θυμῷ καὶ κατέθλασα αὐ τοὺ ς ὡ ς γῆ ν καὶ κατή γαγον τὸ αἷμα αὐ τῶ ν εἰς
γῆ ν
ἡ μέρα γὰ ρ ἀ νταποδό σεως ἐπῆ λθεν αὐ τοῖς καὶ ἐνιαυτὸ ς λυτρώ σεως πά ρεστιν
καὶ ἐπέβλεψα καὶ οὐ δεὶς βοηθό ς καὶ προσενό ησα καὶ οὐ θεὶς ἀ ντελαμβά νετο καὶ
ἐρρύ σατο αὐ τοὺ ς ὁ βραχίων μου καὶ ὁ θυμό ς μου ἐπέστη
καὶ κατεπά τησα αὐ τοὺ ς τῇ ὀ ργῇ μου καὶ κατή γαγον τὸ αἷμα αὐ τῶ ν εἰς γῆ ν
τὸ ν ἔλεον κυρίου ἐμνή σθην τὰ ς ἀ ρετὰ ς κυρίου ἐν πᾶ σιν οἷς ὁ κύ ριος ἡ μῖν
ἀ νταποδίδωσιν κύ ριος κριτὴ ς ἀ γαθὸ ς τῷ οἴκῳ ισραηλ ἐπά γει ἡ μῖν κατὰ τὸ ἔλεος
αὐ τοῦ καὶ κατὰ τὸ πλῆ θος τῆ ς δικαιοσύ νης αὐ τοῦ
καὶ εἶπεν οὐ χ ὁ λαό ς μου τέκνα οὐ μὴ ἀ θετή σωσιν καὶ ἐγένετο αὐ τοῖς εἰς σωτηρίαν
ἐκ πά σης θλίψεως οὐ πρέσβυς οὐ δὲ ἄ γγελος ἀ λλ' αὐ τὸ ς κύ ριος ἔσωσεν αὐ τοὺ ς διὰ
τὸ ἀ γαπᾶ ν αὐ τοὺ ς καὶ φείδεσθαι αὐ τῶ ν αὐ τὸ ς ἐλυτρώ σατο αὐ τοὺ ς καὶ ἀ νέλαβεν
αὐ τοὺ ς καὶ ὕ ψωσεν αὐ τοὺ ς πά σας τὰ ς ἡ μέρας τοῦ αἰῶ νος
αὐ τοὶ δὲ ἠ πείθησαν καὶ παρώ ξυναν τὸ πνεῦ μα τὸ ἅ γιον αὐ τοῦ καὶ ἐστρά φη αὐ τοῖς
εἰς ἔχθραν καὶ αὐ τὸ ς ἐπολέμησεν αὐ τού ς
καὶ ἐμνή σθη ἡ μερῶ ν αἰωνίων ὁ ἀ ναβιβά σας ἐκ τῆ ς γῆ ς τὸ ν ποιμένα τῶ ν προβά των
ποῦ ἐστιν ὁ θεὶς ἐν αὐ τοῖς τὸ πνεῦ μα τὸ ἅ γιον
ὁ ἀ γαγὼ ν τῇ δεξιᾷ μωυσῆ ν ὁ βραχίων τῆ ς δό ξης αὐ τοῦ κατίσχυσεν ὕ δωρ ἀ πὸ
προσώ που αὐ τοῦ ποιῆ σαι αὐ τῷ ὄ νομα αἰώ νιον
ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς διὰ τῆ ς ἀ βύ σσου ὡ ς ἵππον δι' ἐρή μου καὶ οὐ κ ἐκοπίασαν
καὶ ὡ ς κτή νη διὰ πεδίου κατέβη πνεῦ μα παρὰ κυρίου καὶ ὡ δή γησεν αὐ τού ς οὕ τως
ἤ γαγες τὸ ν λαό ν σου ποιῆ σαι σεαυτῷ ὄ νομα δό ξης
909

ἐπίστρεψον ἐκ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἰδὲ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ ἁ γίου σου καὶ δό ξης ποῦ ἐστιν
ὁ ζῆ λό ς σου καὶ ἡ ἰσχύ ς σου ποῦ ἐστιν τὸ πλῆ θος τοῦ ἐλέους σου καὶ τῶ ν οἰκτιρμῶ ν
σου ὅ τι ἀ νέσχου ἡ μῶ ν
σὺ γὰ ρ ἡ μῶ ν εἶ πατή ρ ὅ τι αβρααμ οὐ κ ἔγνω ἡ μᾶ ς καὶ ισραηλ οὐ κ ἐπέγνω ἡ μᾶ ς ἀ λλὰ
σύ κύ ριε πατὴ ρ ἡ μῶ ν ῥ ῦ σαι ἡ μᾶ ς ἀ π' ἀ ρχῆ ς τὸ ὄ νομά σου ἐφ' ἡ μᾶ ς ἐστιν
τί ἐπλά νησας ἡ μᾶ ς κύ ριε ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ σου ἐσκλή ρυνας ἡ μῶ ν τὰ ς καρδίας τοῦ μὴ
φοβεῖσθαί σε ἐπίστρεψον διὰ τοὺ ς δού λους σου διὰ τὰ ς φυλὰ ς τῆ ς κληρονομίας
σου
ἵνα μικρὸ ν κληρονομή σωμεν τοῦ ὄ ρους τοῦ ἁ γίου σου οἱ ὑ πεναντίοι ἡ μῶ ν
κατεπά τησαν τὸ ἁ γίασμά σου
ἐγενό μεθα ὡ ς τὸ ἀ π' ἀ ρχῆ ς ὅ τε οὐ κ ἦ ρξας ἡ μῶ ν οὐ δὲ ἐπεκλή θη τὸ ὄ νομά σου ἐφ'
ἡ μᾶ ς ἐὰ ν ἀ νοίξῃς τὸ ν οὐ ρανό ν τρό μος λή μψεται ἀ πὸ σοῦ ὄ ρη καὶ τακή σονται
ὡ ς κηρὸ ς ἀ πὸ πυρὸ ς τή κεται καὶ κατακαύ σει πῦ ρ τοὺ ς ὑ πεναντίους καὶ φανερὸ ν
ἔσται τὸ ὄ νομα κυρίου ἐν τοῖς ὑ πεναντίοις ἀ πὸ προσώ που σου ἔθνη ταραχθή σονται
ὅ ταν ποιῇ ς τὰ ἔνδοξα τρό μος λή μψεται ἀ πὸ σοῦ ὄ ρη
ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος οὐ κ ἠ κού σαμεν οὐ δὲ οἱ ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν εἶδον θεὸ ν πλὴ ν σοῦ καὶ τὰ
ἔργα σου ἃ ποιή σεις τοῖς ὑ πομένουσιν ἔλεον
συναντή σεται γὰ ρ τοῖς ποιοῦ σιν τὸ δίκαιον καὶ τῶ ν ὁ δῶ ν σου μνησθή σονται ἰδοὺ
σὺ ὠ ργίσθης καὶ ἡ μεῖς ἡ μά ρτομεν διὰ τοῦ το ἐπλανή θημεν
καὶ ἐγενή θημεν ὡ ς ἀ κά θαρτοι πά ντες ἡ μεῖς ὡ ς ῥ ά κος ἀ ποκαθημένης πᾶ σα ἡ
δικαιοσύ νη ἡ μῶ ν καὶ ἐξερρύ ημεν ὡ ς φύ λλα διὰ τὰ ς ἀ νομίας ἡ μῶ ν οὕ τως ἄ νεμος
οἴσει ἡ μᾶ ς
καὶ οὐ κ ἔστιν ὁ ἐπικαλού μενος τὸ ὄ νομά σου καὶ ὁ μνησθεὶς ἀ ντιλαβέσθαι σου ὅ τι
ἀ πέστρεψας τὸ πρό σωπό ν σου ἀ φ' ἡ μῶ ν καὶ παρέδωκας ἡ μᾶ ς διὰ τὰ ς ἁ μαρτίας
ἡ μῶ ν
καὶ νῦ ν κύ ριε πατὴ ρ ἡ μῶ ν σύ ἡ μεῖς δὲ πηλὸ ς ἔργον τῶ ν χειρῶ ν σου πά ντες
μὴ ὀ ργίζου ἡ μῖν σφό δρα καὶ μὴ ἐν καιρῷ μνησθῇ ς ἁ μαρτιῶ ν ἡ μῶ ν καὶ νῦ ν
ἐπίβλεψον ὅ τι λαό ς σου πά ντες ἡ μεῖς
πό λις τοῦ ἁ γίου σου ἐγενή θη ἔρημος σιων ὡ ς ἔρημος ἐγενή θη ιερουσαλημ εἰς
κατά ραν
ὁ οἶκος τὸ ἅ γιον ἡ μῶ ν καὶ ἡ δό ξα ἣ ν ηὐ λό γησαν οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἐγενή θη
πυρίκαυστος καὶ πά ντα τὰ ἔνδοξα συνέπεσεν
καὶ ἐπὶ πᾶ σι τού τοις ἀ νέσχου κύ ριε καὶ ἐσιώ πησας καὶ ἐταπείνωσας ἡ μᾶ ς σφό δρα
ἐμφανὴ ς ἐγενό μην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦ σιν εὑ ρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶ σιν εἶπα ἰδού
εἰμι τῷ ἔθνει οἳ οὐ κ ἐκά λεσά ν μου τὸ ὄ νομα
ἐξεπέτασα τὰ ς χεῖρά ς μου ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν πρὸ ς λαὸ ν ἀ πειθοῦ ντα καὶ ἀ ντιλέγοντα
οἳ οὐ κ ἐπορεύ θησαν ὁ δῷ ἀ ληθινῇ ἀ λλ' ὀ πίσω τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν
ὁ λαὸ ς οὗ τος ὁ παροξύ νων με ἐναντίον ἐμοῦ διὰ παντό ς αὐ τοὶ θυσιά ζουσιν ἐν τοῖς
κή ποις καὶ θυμιῶ σιν ἐπὶ ταῖς πλίνθοις τοῖς δαιμονίοις ἃ οὐ κ ἔστιν
καὶ ἐν τοῖς μνή μασιν καὶ ἐν τοῖς σπηλαίοις κοιμῶ νται δι' ἐνύ πνια οἱ ἔσθοντες κρέα
ὕ εια καὶ ζωμὸ ν θυσιῶ ν μεμολυμμένα πά ντα τὰ σκεύ η αὐ τῶ ν
910

οἱ λέγοντες πό ρρω ἀ π' ἐμοῦ μὴ ἐγγίσῃς μου ὅ τι καθαρό ς εἰμι οὗ τος καπνὸ ς τοῦ
θυμοῦ μου πῦ ρ καίεται ἐν αὐ τῷ πά σας τὰ ς ἡ μέρας
ἰδοὺ γέγραπται ἐνώ πιό ν μου οὐ σιωπή σω ἕως ἂ ν ἀ ποδῶ εἰς τὸ ν κό λπον αὐ τῶ ν
τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν καὶ τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν λέγει κύ ριος οἳ ἐθυμίασαν ἐπὶ τῶ ν
ὀ ρέων καὶ ἐπὶ τῶ ν βουνῶ ν ὠ νείδισά ν με ἀ ποδώ σω τὰ ἔργα αὐ τῶ ν εἰς τὸ ν κό λπον
αὐ τῶ ν
οὕ τως λέγει κύ ριος ὃ ν τρό πον εὑ ρεθή σεται ὁ ῥ ὼ ξ ἐν τῷ βό τρυι καὶ ἐροῦ σιν μὴ
λυμή νῃ αὐ τὸ ν ὅ τι εὐ λογία κυρίου ἐστὶν ἐν αὐ τῷ οὕ τως ποιή σω ἕνεκεν τοῦ
δουλεύ οντό ς μοι τού του ἕνεκεν οὐ μὴ ἀ πολέσω πά ντας
καὶ ἐξά ξω τὸ ἐξ ιακωβ σπέρμα καὶ τὸ ἐξ ιουδα καὶ κληρονομή σει τὸ ὄ ρος τὸ ἅ γιό ν
μου καὶ κληρονομή σουσιν οἱ ἐκλεκτοί μου καὶ οἱ δοῦ λοί μου καὶ κατοική σουσιν ἐκεῖ
καὶ ἔσονται ἐν τῷ δρυμῷ ἐπαύ λεις ποιμνίων καὶ φά ραγξ αχωρ εἰς ἀ νά παυσιν
βουκολίων τῷ λαῷ μου οἳ ἐζή τησά ν με
ὑ μεῖς δὲ οἱ ἐγκαταλιπό ντες με καὶ ἐπιλανθανό μενοι τὸ ὄ ρος τὸ ἅ γιό ν μου καὶ
ἑτοιμά ζοντες τῷ δαίμονι τρά πεζαν καὶ πληροῦ ντες τῇ τύ χῃ κέρασμα
ἐγὼ παραδώ σω ὑ μᾶ ς εἰς μά χαιραν πά ντες ἐν σφαγῇ πεσεῖσθε ὅ τι ἐκά λεσα ὑ μᾶ ς καὶ
οὐ χ ὑ πηκού σατε ἐλά λησα καὶ παρηκού σατε καὶ ἐποιή σατε τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον
ἐμοῦ καὶ ἃ οὐ κ ἐβουλό μην ἐξελέξασθε
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ οἱ δουλεύ οντές μοι φά γονται ὑ μεῖς δὲ πεινά σετε
ἰδοὺ οἱ δουλεύ οντές μοι πίονται ὑ μεῖς δὲ διψή σετε ἰδοὺ οἱ δουλεύ οντές μοι
εὐ φρανθή σονται ὑ μεῖς δὲ αἰσχυνθή σεσθε
ἰδοὺ οἱ δουλεύ οντές μοι ἀ γαλλιά σονται ἐν εὐ φροσύ νῃ ὑ μεῖς δὲ κεκρά ξεσθε διὰ τὸ ν
πό νον τῆ ς καρδίας ὑ μῶ ν καὶ ἀ πὸ συντριβῆ ς πνεύ ματος ὀ λολύ ξετε
καταλείψετε γὰ ρ τὸ ὄ νομα ὑ μῶ ν εἰς πλησμονὴ ν τοῖς ἐκλεκτοῖς μου ὑ μᾶ ς δὲ ἀ νελεῖ
κύ ριος τοῖς δὲ δουλεύ ουσιν αὐ τῷ κληθή σεται ὄ νομα καινό ν
ὃ εὐ λογηθή σεται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς εὐ λογή σουσιν γὰ ρ τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ἀ ληθινό ν καὶ οἱ
ὀ μνύ οντες ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὀ μοῦ νται τὸ ν θεὸ ν τὸ ν ἀ ληθινό ν ἐπιλή σονται γὰ ρ τὴ ν θλῖψιν
αὐ τῶ ν τὴ ν πρώ την καὶ οὐ κ ἀ ναβή σεται αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν καρδίαν
ἔσται γὰ ρ ὁ οὐ ρανὸ ς καινὸ ς καὶ ἡ γῆ καινή καὶ οὐ μὴ μνησθῶ σιν τῶ ν προτέρων οὐ δ'
οὐ μὴ ἐπέλθῃ αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν καρδίαν
ἀ λλ' εὐ φροσύ νην καὶ ἀ γαλλίαμα εὑ ρή σουσιν ἐν αὐ τῇ ὅ τι ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ ιερουσαλημ
ἀ γαλλίαμα καὶ τὸ ν λαό ν μου εὐ φροσύ νην
καὶ ἀ γαλλιά σομαι ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ εὐ φρανθή σομαι ἐπὶ τῷ λαῷ μου καὶ οὐ κέτι μὴ
ἀ κουσθῇ ἐν αὐ τῇ φωνὴ κλαυθμοῦ οὐ δὲ φωνὴ κραυγῆ ς
καὶ οὐ μὴ γένηται ἐκεῖ ἄ ωρος καὶ πρεσβύ της ὃ ς οὐ κ ἐμπλή σει τὸ ν χρό νον αὐ τοῦ
ἔσται γὰ ρ ὁ νέος ἑκατὸ ν ἐτῶ ν ὁ δὲ ἀ ποθνῄ σκων ἁ μαρτωλὸ ς ἑκατὸ ν ἐτῶ ν καὶ
ἐπικατά ρατος ἔσται
καὶ οἰκοδομή σουσιν οἰκίας καὶ αὐ τοὶ ἐνοική σουσιν καὶ καταφυτεύ σουσιν
ἀ μπελῶ νας καὶ αὐ τοὶ φά γονται τὰ γενή ματα αὐ τῶ ν
καὶ οὐ μὴ οἰκοδομή σουσιν καὶ ἄ λλοι ἐνοική σουσιν καὶ οὐ μὴ φυτεύ σουσιν καὶ ἄ λλοι
φά γονται κατὰ γὰ ρ τὰ ς ἡ μέρας τοῦ ξύ λου τῆ ς ζωῆ ς ἔσονται αἱ ἡ μέραι τοῦ λαοῦ μου
τὰ ἔργα τῶ ν πό νων αὐ τῶ ν παλαιώ σουσιν
911

οἱ δὲ ἐκλεκτοί μου οὐ κοπιά σουσιν εἰς κενὸ ν οὐ δὲ τεκνοποιή σουσιν εἰς κατά ραν ὅ τι
σπέρμα ηὐ λογημένον ὑ πὸ θεοῦ ἐστιν καὶ τὰ ἔκγονα αὐ τῶ ν μετ' αὐ τῶ ν ἔσονται
καὶ ἔσται πρὶν κεκρά ξαι αὐ τοὺ ς ἐγὼ ἐπακού σομαι αὐ τῶ ν ἔτι λαλού ντων αὐ τῶ ν ἐρῶ
τί ἐστιν
τό τε λύ κοι καὶ ἄ ρνες βοσκηθή σονται ἅ μα καὶ λέων ὡ ς βοῦ ς φά γεται ἄ χυρα ὄ φις δὲ
γῆ ν ὡ ς ἄ ρτον οὐ κ ἀ δική σουσιν οὐ δὲ μὴ λυμανοῦ νται ἐπὶ τῷ ὄ ρει τῷ ἁ γίῳ μου λέγει
κύ ριος
οὕ τως λέγει κύ ριος ὁ οὐ ρανό ς μοι θρό νος ἡ δὲ γῆ ὑ ποπό διον τῶ ν ποδῶ ν μου ποῖον
οἶκον οἰκοδομή σετέ μοι ἢ ποῖος τό πος τῆ ς καταπαύ σεώ ς μου
πά ντα γὰ ρ ταῦ τα ἐποίησεν ἡ χείρ μου καὶ ἔστιν ἐμὰ πά ντα ταῦ τα λέγει κύ ριος καὶ
ἐπὶ τίνα ἐπιβλέψω ἀ λλ' ἢ ἐπὶ τὸ ν ταπεινὸ ν καὶ ἡ σύ χιον καὶ τρέμοντα τοὺ ς λό γους
μου
ὁ δὲ ἄ νομος ὁ θύ ων μοι μό σχον ὡ ς ὁ ἀ ποκτέννων κύ να ὁ δὲ ἀ ναφέρων σεμίδαλιν ὡ ς
αἷμα ὕ ειον ὁ διδοὺ ς λίβανον εἰς μνημό συνον ὡ ς βλά σφημος καὶ οὗ τοι ἐξελέξαντο
τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ βδελύ γματα αὐ τῶ ν ἃ ἡ ψυχὴ αὐ τῶ ν ἠ θέλησεν
κἀ γὼ ἐκλέξομαι τὰ ἐμπαίγματα αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας ἀ νταποδώ σω αὐ τοῖς ὅ τι
ἐκά λεσα αὐ τοὺ ς καὶ οὐ χ ὑ πή κουσά ν μου ἐλά λησα καὶ οὐ κ ἤ κουσαν καὶ ἐποίησαν τὸ
πονηρὸ ν ἐναντίον μου καὶ ἃ οὐ κ ἐβουλό μην ἐξελέξαντο
ἀ κού σατε τὸ ῥ ῆ μα κυρίου οἱ τρέμοντες τὸ ν λό γον αὐ τοῦ εἴπατε ἀ δελφοὶ ἡ μῶ ν τοῖς
μισοῦ σιν ἡ μᾶ ς καὶ βδελυσσομένοις ἵνα τὸ ὄ νομα κυρίου δοξασθῇ καὶ ὀ φθῇ ἐν τῇ
εὐ φροσύ νῃ αὐ τῶ ν κἀ κεῖνοι αἰσχυνθή σονται
φωνὴ κραυγῆ ς ἐκ πό λεως φωνὴ ἐκ ναοῦ φωνὴ κυρίου ἀ νταποδιδό ντος
ἀ νταπό δοσιν τοῖς ἀ ντικειμένοις
πρὶν ἢ τὴ ν ὠ δίνουσαν τεκεῖν πρὶν ἐλθεῖν τὸ ν πό νον τῶ ν ὠ δίνων ἐξέφυγεν καὶ
ἔτεκεν ἄ ρσεν
τίς ἤ κουσεν τοιοῦ το καὶ τίς ἑώ ρακεν οὕ τως ἦ ὤ δινεν γῆ ἐν μιᾷ ἡ μέρᾳ ἢ καὶ ἐτέχθη
ἔθνος εἰς ἅ παξ ὅ τι ὤ δινεν καὶ ἔτεκεν σιων τὰ παιδία αὐ τῆ ς
ἐγὼ δὲ ἔδωκα τὴ ν προσδοκίαν ταύ την καὶ οὐ κ ἐμνή σθης μου εἶπεν κύ ριος οὐ κ ἰδοὺ
ἐγὼ γεννῶ σαν καὶ στεῖραν ἐποίησα εἶπεν ὁ θεό ς
εὐ φρά νθητι ιερουσαλημ καὶ πανηγυρίσατε ἐν αὐ τῇ πά ντες οἱ ἀ γαπῶ ντες αὐ τή ν
χά ρητε χαρᾷ πά ντες ὅ σοι πενθεῖτε ἐπ' αὐ τῆ ς
ἵνα θηλά σητε καὶ ἐμπλησθῆ τε ἀ πὸ μαστοῦ παρακλή σεως αὐ τῆ ς ἵνα ἐκθηλά σαντες
τρυφή σητε ἀ πὸ εἰσό δου δό ξης αὐ τῆ ς
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκκλίνω εἰς αὐ τοὺ ς ὡ ς ποταμὸ ς εἰρή νης καὶ ὡ ς
χειμά ρρους ἐπικλύ ζων δό ξαν ἐθνῶ ν τὰ παιδία αὐ τῶ ν ἐπ' ὤ μων ἀ ρθή σονται καὶ ἐπὶ
γονά των παρακληθή σονται
ὡ ς εἴ τινα μή τηρ παρακαλέσει οὕ τως καὶ ἐγὼ παρακαλέσω ὑ μᾶ ς καὶ ἐν ιερουσαλημ
παρακληθή σεσθε
καὶ ὄ ψεσθε καὶ χαρή σεται ὑ μῶ ν ἡ καρδία καὶ τὰ ὀ στᾶ ὑ μῶ ν ὡ ς βοτά νη ἀ νατελεῖ καὶ
γνωσθή σεται ἡ χεὶρ κυρίου τοῖς σεβομένοις αὐ τό ν καὶ ἀ πειλή σει τοῖς ἀ πειθοῦ σιν
ἰδοὺ γὰ ρ κύ ριος ὡ ς πῦ ρ ἥ ξει καὶ ὡ ς καταιγὶς τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ ἀ ποδοῦ ναι ἐν θυμῷ
ἐκδίκησιν καὶ ἀ ποσκορακισμὸ ν ἐν φλογὶ πυρό ς
912

ἐν γὰ ρ τῷ πυρὶ κυρίου κριθή σεται πᾶ σα ἡ γῆ καὶ ἐν τῇ ῥ ομφαίᾳ αὐ τοῦ πᾶ σα σά ρξ

πολλοὶ τραυματίαι ἔσονται ὑ πὸ κυρίου
οἱ ἁ γνιζό μενοι καὶ καθαριζό μενοι εἰς τοὺ ς κή πους καὶ ἐν τοῖς προθύ ροις ἔσθοντες
κρέας ὕ ειον καὶ τὰ βδελύ γματα καὶ τὸ ν νῦ ν ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἀ ναλωθή σονται εἶπεν
κύ ριος
κἀ γὼ τὰ ἔργα αὐ τῶ ν καὶ τὸ ν λογισμὸ ν αὐ τῶ ν ἐπίσταμαι ἔρχομαι συναγαγεῖν πά ντα
τὰ ἔθνη καὶ τὰ ς γλώ σσας καὶ ἥ ξουσιν καὶ ὄ ψονται τὴ ν δό ξαν μου
καὶ καταλείψω ἐπ' αὐ τῶ ν σημεῖα καὶ ἐξαποστελῶ ἐξ αὐ τῶ ν σεσῳ σμένους εἰς τὰ
ἔθνη εἰς θαρσις καὶ φουδ καὶ λουδ καὶ μοσοχ καὶ θοβελ καὶ εἰς τὴ ν ἑλλά δα καὶ εἰς
τὰ ς νή σους τὰ ς πό ρρω οἳ οὐ κ ἀ κηκό ασίν μου τὸ ὄ νομα οὐ δὲ ἑωρά κασιν τὴ ν δό ξαν
μου καὶ ἀ ναγγελοῦ σίν μου τὴ ν δό ξαν ἐν τοῖς ἔθνεσιν
καὶ ἄ ξουσιν τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν ἐκ πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν δῶ ρον κυρίῳ μεθ' ἵππων
καὶ ἁ ρμά των ἐν λαμπή ναις ἡ μιό νων μετὰ σκιαδίων εἰς τὴ ν ἁ γίαν πό λιν ιερουσαλημ
εἶπεν κύ ριος ὡ ς ἂ ν ἐνέγκαισαν οἱ υἱοὶ ισραηλ ἐμοὶ τὰ ς θυσίας αὐ τῶ ν μετὰ ψαλμῶ ν
εἰς τὸ ν οἶκον κυρίου
καὶ ἀ π' αὐ τῶ ν λή μψομαι ἐμοὶ ἱερεῖς καὶ λευίτας εἶπεν κύ ριος
ὃ ν τρό πον γὰ ρ ὁ οὐ ρανὸ ς καινὸ ς καὶ ἡ γῆ καινή ἃ ἐγὼ ποιῶ μένει ἐνώ πιό ν μου λέγει
κύ ριος οὕ τως στή σεται τὸ σπέρμα ὑ μῶ ν καὶ τὸ ὄ νομα ὑ μῶ ν
καὶ ἔσται μῆ να ἐκ μηνὸ ς καὶ σά ββατον ἐκ σαββά του ἥ ξει πᾶ σα σὰ ρξ ἐνώ πιό ν μου
προσκυνῆ σαι ἐν ιερουσαλημ εἶπεν κύ ριος
καὶ ἐξελεύ σονται καὶ ὄ ψονται τὰ κῶ λα τῶ ν ἀ νθρώ πων τῶ ν παραβεβηκό των ἐν ἐμοί
ὁ γὰ ρ σκώ ληξ αὐ τῶ ν οὐ τελευτή σει καὶ τὸ πῦ ρ αὐ τῶ ν οὐ σβεσθή σεται καὶ ἔσονται
εἰς ὅ ρασιν πά σῃ σαρκί
τὸ ῥ ῆ μα τοῦ θεοῦ ὃ ἐγένετο ἐπὶ ιερεμιαν τὸ ν τοῦ χελκιου ἐκ τῶ ν ἱερέων ὃ ς κατῴ κει
ἐν αναθωθ ἐν γῇ βενιαμιν
ὃ ς ἐγενή θη λό γος τοῦ θεοῦ πρὸ ς αὐ τὸ ν ἐν ταῖς ἡ μέραις ιωσια υἱοῦ αμως βασιλέως
ιουδα ἔτους τρισκαιδεκά του ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο ἐν ταῖς ἡ μέραις ιωακιμ υἱοῦ ιωσια βασιλέως ιουδα ἕως ἑνδεκά του ἔτους
σεδεκια υἱοῦ ιωσια βασιλέως ιουδα ἕως τῆ ς αἰχμαλωσίας ιερουσαλημ ἐν τῷ πέμπτῳ
μηνί
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
πρὸ τοῦ με πλά σαι σε ἐν κοιλίᾳ ἐπίσταμαί σε καὶ πρὸ τοῦ σε ἐξελθεῖν ἐκ μή τρας
ἡ γίακά σε προφή την εἰς ἔθνη τέθεικά σε
καὶ εἶπα ὦ δέσποτα κύ ριε ἰδοὺ οὐ κ ἐπίσταμαι λαλεῖν ὅ τι νεώ τερος ἐγώ εἰμι
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με μὴ λέγε ὅ τι νεώ τερος ἐγώ εἰμι ὅ τι πρὸ ς πά ντας οὓ ς ἐὰ ν
ἐξαποστείλω σε πορεύ σῃ καὶ κατὰ πά ντα ὅ σα ἐὰ ν ἐντείλωμαί σοι λαλή σεις
μὴ φοβηθῇ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν ὅ τι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε λέγει
κύ ριος
καὶ ἐξέτεινεν κύ ριος τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ πρό ς με καὶ ἥ ψατο τοῦ στό ματό ς μου καὶ εἶπεν
κύ ριος πρό ς με ἰδοὺ δέδωκα τοὺ ς λό γους μου εἰς τὸ στό μα σου
ἰδοὺ κατέστακά σε σή μερον ἐπὶ ἔθνη καὶ βασιλείας ἐκριζοῦ ν καὶ κατασκά πτειν καὶ
ἀ πολλύ ειν καὶ ἀ νοικοδομεῖν καὶ καταφυτεύ ειν
913

καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων τί σὺ ὁ ρᾷ ς ιερεμια καὶ εἶπα βακτηρίαν
καρυΐνην
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με καλῶ ς ἑώ ρακας διό τι ἐγρή γορα ἐγὼ ἐπὶ τοὺ ς λό γους μου
τοῦ ποιῆ σαι αὐ τού ς
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με ἐκ δευτέρου λέγων τί σὺ ὁ ρᾷ ς καὶ εἶπα λέβητα
ὑ ποκαιό μενον καὶ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ ἀ πὸ προσώ που βορρᾶ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἀ πὸ προσώ που βορρᾶ ἐκκαυθή σεται τὰ κακὰ ἐπὶ πά ντας
τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν
διό τι ἰδοὺ ἐγὼ συγκαλῶ πά σας τὰ ς βασιλείας ἀ πὸ βορρᾶ τῆ ς γῆ ς λέγει κύ ριος καὶ
ἥ ξουσιν καὶ θή σουσιν ἕκαστος τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ἐπὶ τὰ πρό θυρα τῶ ν πυλῶ ν
ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ πά ντα τὰ τείχη τὰ κύ κλῳ αὐ τῆ ς καὶ ἐπὶ πά σας τὰ ς πό λεις ιουδα
καὶ λαλή σω πρὸ ς αὐ τοὺ ς μετὰ κρίσεως περὶ πά σης τῆ ς κακίας αὐ τῶ ν ὡ ς
ἐγκατέλιπό ν με καὶ ἔθυσαν θεοῖς ἀ λλοτρίοις καὶ προσεκύ νησαν τοῖς ἔργοις τῶ ν
χειρῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ σὺ περίζωσαι τὴ ν ὀ σφύ ν σου καὶ ἀ νά στηθι καὶ εἰπὸ ν πρὸ ς αὐ τοὺ ς πά ντα ὅ σα ἂ ν
ἐντείλωμαί σοι μὴ φοβηθῇ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν μηδὲ πτοηθῇ ς ἐναντίον αὐ τῶ ν
ὅ τι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαί σε λέγει κύ ριος
ἰδοὺ τέθεικά σε ἐν τῇ σή μερον ἡ μέρᾳ ὡ ς πό λιν ὀ χυρὰ ν καὶ ὡ ς τεῖχος χαλκοῦ ν
ὀ χυρὸ ν ἅ πασιν τοῖς βασιλεῦ σιν ιουδα καὶ τοῖς ἄ ρχουσιν αὐ τοῦ καὶ τῷ λαῷ τῆ ς γῆ ς
καὶ πολεμή σουσίν σε καὶ οὐ μὴ δύ νωνται πρὸ ς σέ διό τι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι τοῦ
ἐξαιρεῖσθαί σε εἶπεν κύ ριος
καὶ εἶπεν τά δε λέγει κύ ριος ἐμνή σθην ἐλέους νεό τητό ς σου καὶ ἀ γά πης τελειώ σεώ ς
σου τοῦ ἐξακολουθῆ σαί σε τῷ ἁ γίῳ ισραηλ λέγει κύ ριος
ἅ γιος ισραηλ τῷ κυρίῳ ἀ ρχὴ γενημά των αὐ τοῦ πά ντες οἱ ἔσθοντες αὐ τὸ ν
πλημμελή σουσιν κακὰ ἥ ξει ἐπ' αὐ τού ς φησὶν κύ ριος
ἀ κού σατε λό γον κυρίου οἶκος ιακωβ καὶ πᾶ σα πατριὰ οἴκου ισραηλ
τά δε λέγει κύ ριος τί εὕ ροσαν οἱ πατέρες ὑ μῶ ν ἐν ἐμοὶ πλημμέλημα ὅ τι ἀ πέστησαν
μακρὰ ν ἀ π' ἐμοῦ καὶ ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω τῶ ν ματαίων καὶ ἐματαιώ θησαν
καὶ οὐ κ εἶπαν ποῦ ἐστιν κύ ριος ὁ ἀ ναγαγὼ ν ἡ μᾶ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ὁ καθοδηγή σας
ἡ μᾶ ς ἐν τῇ ἐρή μῳ ἐν γῇ ἀ πείρῳ καὶ ἀ βά τῳ ἐν γῇ ἀ νύ δρῳ καὶ ἀ κά ρπῳ ἐν γῇ ἐν ᾗ οὐ
διώ δευσεν ἐν αὐ τῇ οὐ θὲν καὶ οὐ κατῴ κησεν ἐκεῖ υἱὸ ς ἀ νθρώ που
καὶ εἰσή γαγον ὑ μᾶ ς εἰς τὸ ν κά ρμηλον τοῦ φαγεῖν ὑ μᾶ ς τοὺ ς καρποὺ ς αὐ τοῦ καὶ τὰ
ἀ γαθὰ αὐ τοῦ καὶ εἰσή λθατε καὶ ἐμιά νατε τὴ ν γῆ ν μου καὶ τὴ ν κληρονομίαν μου
ἔθεσθε εἰς βδέλυγμα
οἱ ἱερεῖς οὐ κ εἶπαν ποῦ ἐστιν κύ ριος καὶ οἱ ἀ ντεχό μενοι τοῦ νό μου οὐ κ ἠ πίσταντό με
καὶ οἱ ποιμένες ἠ σέβουν εἰς ἐμέ καὶ οἱ προφῆ ται ἐπροφή τευον τῇ βααλ καὶ ὀ πίσω
ἀ νωφελοῦ ς ἐπορεύ θησαν
διὰ τοῦ το ἔτι κριθή σομαι πρὸ ς ὑ μᾶ ς λέγει κύ ριος καὶ πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς τῶ ν υἱῶ ν
ὑ μῶ ν κριθή σομαι
διό τι διέλθετε εἰς νή σους χεττιιμ καὶ ἴδετε καὶ εἰς κηδαρ ἀ ποστείλατε καὶ νοή σατε
σφό δρα καὶ ἴδετε εἰ γέγονεν τοιαῦ τα
914

εἰ ἀ λλά ξονται ἔθνη θεοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ οὗ τοι οὔ κ εἰσιν θεοί ὁ δὲ λαό ς μου ἠ λλά ξατο
τὴ ν δό ξαν αὐ τοῦ ἐξ ἧ ς οὐ κ ὠ φεληθή σονται
ἐξέστη ὁ οὐ ρανὸ ς ἐπὶ τού τῳ καὶ ἔφριξεν ἐπὶ πλεῖον σφό δρα λέγει κύ ριος
ὅ τι δύ ο πονηρὰ ἐποίησεν ὁ λαό ς μου ἐμὲ ἐγκατέλιπον πηγὴ ν ὕ δατος ζωῆ ς καὶ
ὤ ρυξαν ἑαυτοῖς λά κκους συντετριμμένους οἳ οὐ δυνή σονται ὕ δωρ συνέχειν
μὴ δοῦ λό ς ἐστιν ισραηλ ἢ οἰκογενή ς ἐστιν διὰ τί εἰς προνομὴ ν ἐγένετο
ἐπ' αὐ τὸ ν ὠ ρύ οντο λέοντες καὶ ἔδωκαν τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῶ ν οἳ ἔταξαν τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ
εἰς ἔρημον καὶ αἱ πό λεις αὐ τοῦ κατεσκά φησαν παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι
καὶ υἱοὶ μέμφεως καὶ ταφνας ἔγνωσά ν σε καὶ κατέπαιζό ν σου
οὐ χὶ ταῦ τα ἐποίησέν σοι τὸ καταλιπεῖν σε ἐμέ λέγει κύ ριος ὁ θεό ς σου
καὶ νῦ ν τί σοι καὶ τῇ ὁ δῷ αἰγύ πτου τοῦ πιεῖν ὕ δωρ γηων καὶ τί σοι καὶ τῇ ὁ δῷ
ἀ σσυρίων τοῦ πιεῖν ὕ δωρ ποταμῶ ν
παιδεύ σει σε ἡ ἀ ποστασία σου καὶ ἡ κακία σου ἐλέγξει σε καὶ γνῶ θι καὶ ἰδὲ ὅ τι
πικρό ν σοι τὸ καταλιπεῖν σε ἐμέ λέγει κύ ριος ὁ θεό ς σου καὶ οὐ κ εὐ δό κησα ἐπὶ σοί
λέγει κύ ριος ὁ θεό ς σου
ὅ τι ἀ π' αἰῶ νος συνέτριψας τὸ ν ζυγό ν σου διέσπασας τοὺ ς δεσμού ς σου καὶ εἶπας οὐ
δουλεύ σω ἀ λλὰ πορεύ σομαι ἐπὶ πᾶ ν βουνὸ ν ὑ ψηλὸ ν καὶ ὑ ποκά τω παντὸ ς ξύ λου
κατασκίου ἐκεῖ διαχυθή σομαι ἐν τῇ πορνείᾳ μου
ἐγὼ δὲ ἐφύ τευσά σε ἄ μπελον καρποφό ρον πᾶ σαν ἀ ληθινή ν πῶ ς ἐστρά φης εἰς
πικρίαν ἡ ἄ μπελος ἡ ἀ λλοτρία
ἐὰ ν ἀ ποπλύ νῃ ἐν νίτρῳ καὶ πληθύ νῃς σεαυτῇ πό αν κεκηλίδωσαι ἐν ταῖς ἀ δικίαις
σου ἐναντίον ἐμοῦ λέγει κύ ριος
πῶ ς ἐρεῖς οὐ κ ἐμιά νθην καὶ ὀ πίσω τῆ ς βααλ οὐ κ ἐπορεύ θην ἰδὲ τὰ ς ὁ δού ς σου ἐν τῷ
πολυανδρίῳ καὶ γνῶ θι τί ἐποίησας ὀ ψὲ φωνὴ αὐ τῆ ς ὠ λό λυξεν τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῆ ς
ἐπλά τυνεν ἐφ' ὕ δατα ἐρή μου ἐν ἐπιθυμίαις ψυχῆ ς αὐ τῆ ς ἐπνευματοφορεῖτο
παρεδό θη τίς ἐπιστρέψει αὐ τή ν πά ντες οἱ ζητοῦ ντες αὐ τὴ ν οὐ κοπιά σουσιν ἐν τῇ
ταπεινώ σει αὐ τῆ ς εὑ ρή σουσιν αὐ τή ν
ἀ πό στρεψον τὸ ν πό δα σου ἀ πὸ ὁ δοῦ τραχείας καὶ τὸ ν φά ρυγγά σου ἀ πὸ δίψους ἡ
δὲ εἶπεν ἀ νδριοῦ μαι ὅ τι ἠ γαπή κει ἀ λλοτρίους καὶ ὀ πίσω αὐ τῶ ν ἐπορεύ ετο
ὡ ς αἰσχύ νη κλέπτου ὅ ταν ἁ λῷ οὕ τως αἰσχυνθή σονται οἱ υἱοὶ ισραηλ αὐ τοὶ καὶ οἱ
βασιλεῖς αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἱερεῖς αὐ τῶ ν καὶ οἱ προφῆ ται αὐ τῶ ν
τῷ ξύ λῳ εἶπαν ὅ τι πατή ρ μου εἶ σύ καὶ τῷ λίθῳ σὺ ἐγέννησά ς με καὶ ἔστρεψαν ἐπ'
ἐμὲ νῶ τα καὶ οὐ πρό σωπα αὐ τῶ ν καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῶ ν κακῶ ν αὐ τῶ ν ἐροῦ σιν
ἀ νά στα καὶ σῶ σον ἡ μᾶ ς
καὶ ποῦ εἰσιν οἱ θεοί σου οὓ ς ἐποίησας σεαυτῷ εἰ ἀ ναστή σονται καὶ σώ σουσίν σε ἐν
καιρῷ τῆ ς κακώ σεώ ς σου ὅ τι κατ' ἀ ριθμὸ ν τῶ ν πό λεώ ν σου ἦ σαν θεοί σου ιουδα
καὶ κατ' ἀ ριθμὸ ν διό δων τῆ ς ιερουσαλημ ἔθυον τῇ βααλ
ἵνα τί λαλεῖτε πρό ς με πά ντες ὑ μεῖς ἠ σεβή σατε καὶ πά ντες ὑ μεῖς ἠ νομή σατε εἰς ἐμέ
λέγει κύ ριος
μά την ἐπά ταξα τὰ τέκνα ὑ μῶ ν παιδείαν οὐ κ ἐδέξασθε μά χαιρα κατέφαγεν τοὺ ς
προφή τας ὑ μῶ ν ὡ ς λέων ὀ λεθρεύ ων καὶ οὐ κ ἐφοβή θητε
915

ἀ κού σατε λό γον κυρίου τά δε λέγει κύ ριος μὴ ἔρημος ἐγενό μην τῷ ισραηλ ἢ γῆ
κεχερσωμένη διὰ τί εἶπεν ὁ λαό ς μου οὐ κυριευθησό μεθα καὶ οὐ χ ἥ ξομεν πρὸ ς σὲ ἔτι
μὴ ἐπιλή σεται νύ μφη τὸ ν κό σμον αὐ τῆ ς καὶ παρθένος τὴ ν στηθοδεσμίδα αὐ τῆ ς ὁ δὲ
λαό ς μου ἐπελά θετό μου ἡ μέρας ὧ ν οὐ κ ἔστιν ἀ ριθμό ς
τί ἔτι καλὸ ν ἐπιτηδεύ σεις ἐν ταῖς ὁ δοῖς σου τοῦ ζητῆ σαι ἀ γά πησιν οὐ χ οὕ τως ἀ λλὰ
καὶ σὺ ἐπονηρεύ σω τοῦ μιᾶ ναι τὰ ς ὁ δού ς σου
καὶ ἐν ταῖς χερσίν σου εὑ ρέθησαν αἵματα ψυχῶ ν ἀ θῴ ων οὐ κ ἐν διορύ γμασιν εὗ ρον
αὐ τού ς ἀ λλ' ἐπὶ πά σῃ δρυί
καὶ εἶπας ἀ θῷ ό ς εἰμι ἀ λλὰ ἀ ποστραφή τω ὁ θυμὸ ς αὐ τοῦ ἀ π' ἐμοῦ ἰδοὺ ἐγὼ
κρίνομαι πρὸ ς σὲ ἐν τῷ λέγειν σε οὐ χ ἥ μαρτον
τί κατεφρό νησας σφό δρα τοῦ δευτερῶ σαι τὰ ς ὁ δού ς σου καὶ ἀ πὸ αἰγύ πτου
καταισχυνθή σῃ καθὼ ς κατῃσχύ νθης ἀ πὸ ασσουρ
ὅ τι καὶ ἐντεῦ θεν ἐξελεύ σῃ καὶ αἱ χεῖρές σου ἐπὶ τῆ ς κεφαλῆ ς σου ὅ τι ἀ πώ σατο
κύ ριος τὴ ν ἐλπίδα σου καὶ οὐ κ εὐ οδωθή σῃ ἐν αὐ τῇ
ἐὰ ν ἐξαποστείλῃ ἀ νὴ ρ τὴ ν γυναῖκα αὐ τοῦ καὶ ἀ πέλθῃ ἀ π' αὐ τοῦ καὶ γένηται ἀ νδρὶ
ἑτέρῳ μὴ ἀ νακά μπτουσα ἀ νακά μψει πρὸ ς αὐ τὸ ν ἔτι οὐ μιαινομένη μιανθή σεται ἡ
γυνὴ ἐκείνη καὶ σὺ ἐξεπό ρνευσας ἐν ποιμέσιν πολλοῖς καὶ ἀ νέκαμπτες πρό ς με λέγει
κύ ριος
ἆ ρον εἰς εὐ θεῖαν τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου καὶ ἰδέ ποῦ οὐ χὶ ἐξεφύ ρθης ἐπὶ ταῖς ὁ δοῖς
ἐκά θισας αὐ τοῖς ὡ σεὶ κορώ νη ἐρημουμένη καὶ ἐμίανας τὴ ν γῆ ν ἐν ταῖς πορνείαις
σου καὶ ἐν ταῖς κακίαις σου
καὶ ἔσχες ποιμένας πολλοὺ ς εἰς πρό σκομμα σεαυτῇ ὄ ψις πό ρνης ἐγένετό σοι
ἀ πηναισχύ ντησας πρὸ ς πά ντας
οὐ χ ὡ ς οἶκό ν με ἐκά λεσας καὶ πατέρα καὶ ἀ ρχηγὸ ν τῆ ς παρθενίας σου
μὴ διαμενεῖ εἰς τὸ ν αἰῶ να ἢ διαφυλαχθή σεται εἰς νεῖκος ἰδοὺ ἐλά λησας καὶ
ἐποίησας τὰ πονηρὰ ταῦ τα καὶ ἠ δυνά σθης
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἐν ταῖς ἡ μέραις ιωσια τοῦ βασιλέως εἶδες ἃ ἐποίησέν μοι ἡ
κατοικία τοῦ ισραηλ ἐπορεύ θησαν ἐπὶ πᾶ ν ὄ ρος ὑ ψηλὸ ν καὶ ὑ ποκά τω παντὸ ς ξύ λου
ἀ λσώ δους καὶ ἐπό ρνευσαν ἐκεῖ
καὶ εἶπα μετὰ τὸ πορνεῦ σαι αὐ τὴ ν ταῦ τα πά ντα πρό ς με ἀ νά στρεψον καὶ οὐ κ
ἀ νέστρεψεν καὶ εἶδεν τὴ ν ἀ συνθεσίαν αὐ τῆ ς ἡ ἀ σύ νθετος ιουδα
καὶ εἶδον διό τι περὶ πά ντων ὧ ν κατελή μφθη ἐν οἷς ἐμοιχᾶ το ἡ κατοικία τοῦ ισραηλ
καὶ ἐξαπέστειλα αὐ τὴ ν καὶ ἔδωκα αὐ τῇ βιβλίον ἀ ποστασίου εἰς τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς
καὶ οὐ κ ἐφοβή θη ἡ ἀ σύ νθετος ιουδα καὶ ἐπορεύ θη καὶ ἐπό ρνευσεν καὶ αὐ τή
καὶ ἐγένετο εἰς οὐ θὲν ἡ πορνεία αὐ τῆ ς καὶ ἐμοίχευσεν τὸ ξύ λον καὶ τὸ ν λίθον
καὶ ἐν πᾶ σιν τού τοις οὐ κ ἐπεστρά φη πρό ς με ἡ ἀ σύ νθετος ιουδα ἐξ ὅ λης τῆ ς
καρδίας αὐ τῆ ς ἀ λλ' ἐπὶ ψεύ δει
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἐδικαίωσεν τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ ισραηλ ἀ πὸ τῆ ς ἀ συνθέτου
ιουδα
πορεύ ου καὶ ἀ νά γνωθι τοὺ ς λό γους τού τους πρὸ ς βορρᾶ ν καὶ ἐρεῖς ἐπιστρά φητι
πρό ς με ἡ κατοικία τοῦ ισραηλ λέγει κύ ριος καὶ οὐ στηριῶ τὸ πρό σωπό ν μου ἐφ'
ὑ μᾶ ς ὅ τι ἐλεή μων ἐγώ εἰμι λέγει κύ ριος καὶ οὐ μηνιῶ ὑ μῖν εἰς τὸ ν αἰῶ να
916

πλὴ ν γνῶ θι τὴ ν ἀ δικίαν σου ὅ τι εἰς κύ ριον τὸ ν θεό ν σου ἠ σέβησας καὶ διέχεας τὰ ς
ὁ δού ς σου εἰς ἀ λλοτρίους ὑ ποκά τω παντὸ ς ξύ λου ἀ λσώ δους τῆ ς δὲ φωνῆ ς μου οὐ χ
ὑ πή κουσας λέγει κύ ριος
ἐπιστρά φητε υἱοὶ ἀ φεστηκό τες λέγει κύ ριος διό τι ἐγὼ κατακυριεύ σω ὑ μῶ ν καὶ
λή μψομαι ὑ μᾶ ς ἕνα ἐκ πό λεως καὶ δύ ο ἐκ πατριᾶ ς καὶ εἰσά ξω ὑ μᾶ ς εἰς σιων
καὶ δώ σω ὑ μῖν ποιμένας κατὰ τὴ ν καρδίαν μου καὶ ποιμανοῦ σιν ὑ μᾶ ς ποιμαίνοντες
μετ' ἐπιστή μης
καὶ ἔσται ἐὰ ν πληθυνθῆ τε καὶ αὐ ξηθῆ τε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις λέγει
κύ ριος οὐ κ ἐροῦ σιν ἔτι κιβωτὸ ς διαθή κης ἁ γίου ισραηλ οὐ κ ἀ ναβή σεται ἐπὶ καρδίαν
οὐ κ ὀ νομασθή σεται οὐ δὲ ἐπισκεφθή σεται καὶ οὐ ποιηθή σεται ἔτι
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καλέσουσιν τὴ ν ιερουσαλημ θρό νος
κυρίου καὶ συναχθή σονται εἰς αὐ τὴ ν πά ντα τὰ ἔθνη καὶ οὐ πορεύ σονται ἔτι ὀ πίσω
τῶ ν ἐνθυμημά των τῆ ς καρδίας αὐ τῶ ν τῆ ς πονηρᾶ ς
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις συνελεύ σονται οἶκος ιουδα ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ καὶ
ἥ ξουσιν ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἀ πὸ γῆ ς βορρᾶ καὶ ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν χωρῶ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἣ ν
κατεκληρονό μησα τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν
καὶ ἐγὼ εἶπα γένοιτο κύ ριε ὅ τι τά ξω σε εἰς τέκνα καὶ δώ σω σοι γῆ ν ἐκλεκτὴ ν
κληρονομίαν θεοῦ παντοκρά τορος ἐθνῶ ν καὶ εἶπα πατέρα καλέσετέ με καὶ ἀ π' ἐμοῦ
οὐ κ ἀ ποστραφή σεσθε
πλὴ ν ὡ ς ἀ θετεῖ γυνὴ εἰς τὸ ν συνό ντα αὐ τῇ οὕ τως ἠ θέτησεν εἰς ἐμὲ οἶκος ισραηλ
λέγει κύ ριος
φωνὴ ἐκ χειλέων ἠ κού σθη κλαυθμοῦ καὶ δεή σεως υἱῶ ν ισραηλ ὅ τι ἠ δίκησαν ἐν ταῖς
ὁ δοῖς αὐ τῶ ν ἐπελά θοντο θεοῦ ἁ γίου αὐ τῶ ν
ἐπιστρά φητε υἱοὶ ἐπιστρέφοντες καὶ ἰά σομαι τὰ συντρίμματα ὑ μῶ ν ἰδοὺ δοῦ λοι
ἡ μεῖς ἐσό μεθά σοι ὅ τι σὺ κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν εἶ
ὄ ντως εἰς ψεῦ δος ἦ σαν οἱ βουνοὶ καὶ ἡ δύ ναμις τῶ ν ὀ ρέων πλὴ ν διὰ κυρίου θεοῦ
ἡ μῶ ν ἡ σωτηρία τοῦ ισραηλ
ἡ δὲ αἰσχύ νη κατανά λωσεν τοὺ ς μό χθους τῶ ν πατέρων ἡ μῶ ν ἀ πὸ νεό τητος ἡ μῶ ν
τὰ πρό βατα αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς μό σχους αὐ τῶ ν καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς
θυγατέρας αὐ τῶ ν
ἐκοιμή θημεν ἐν τῇ αἰσχύ νῃ ἡ μῶ ν καὶ ἐπεκά λυψεν ἡ μᾶ ς ἡ ἀ τιμία ἡ μῶ ν διό τι ἔναντι
τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἡ μά ρτομεν ἡ μεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἀ πὸ νεό τητος ἡ μῶ ν ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ταύ της καὶ οὐ χ ὑ πηκού σαμεν τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
ἐὰ ν ἐπιστραφῇ ισραηλ λέγει κύ ριος πρό ς με ἐπιστραφή σεται ἐὰ ν περιέλῃ τὰ
βδελύ γματα αὐ τοῦ ἐκ στό ματος αὐ τοῦ καὶ ἀ πὸ τοῦ προσώ που μου εὐ λαβηθῇ
καὶ ὀ μό σῃ ζῇ κύ ριος μετὰ ἀ ληθείας καὶ ἐν κρίσει καὶ ἐν δικαιοσύ νῃ καὶ
εὐ λογή σουσιν ἐν αὐ τῇ ἔθνη καὶ ἐν αὐ τῷ αἰνέσουσιν τῷ θεῷ ἐν ιερουσαλημ
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος τοῖς ἀ νδρά σιν ιουδα καὶ τοῖς κατοικοῦ σιν ιερουσαλημ
νεώ σατε ἑαυτοῖς νεώ ματα καὶ μὴ σπείρητε ἐπ' ἀ κά νθαις
περιτμή θητε τῷ θεῷ ὑ μῶ ν καὶ περιτέμεσθε τὴ ν σκληροκαρδίαν ὑ μῶ ν ἄ νδρες ιουδα
καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ μὴ ἐξέλθῃ ὡ ς πῦ ρ ὁ θυμό ς μου καὶ ἐκκαυθή σεται
καὶ οὐ κ ἔσται ὁ σβέσων ἀ πὸ προσώ που πονηρίας ἐπιτηδευμά των ὑ μῶ ν
917

ἀ ναγγείλατε ἐν τῷ ιουδα καὶ ἀ κουσθή τω ἐν ιερουσαλημ εἴπατε σημά νατε ἐπὶ τῆ ς

γῆ ς σά λπιγγι καὶ κεκρά ξατε μέγα εἴπατε συνά χθητε καὶ εἰσέλθωμεν εἰς τὰ ς πό λεις
τὰ ς τειχή ρεις
ἀ ναλαβό ντες φεύ γετε εἰς σιων σπεύ σατε μὴ στῆ τε ὅ τι κακὰ ἐγὼ ἐπά γω ἀ πὸ βορρᾶ
καὶ συντριβὴ ν μεγά λην
ἀ νέβη λέων ἐκ τῆ ς μά νδρας αὐ τοῦ ἐξολεθρεύ ων ἔθνη ἐξῆ ρεν καὶ ἐξῆ λθεν ἐκ τοῦ
τό που αὐ τοῦ τοῦ θεῖναι τὴ ν γῆ ν εἰς ἐρή μωσιν καὶ πό λεις καθαιρεθή σονται παρὰ τὸ
μὴ κατοικεῖσθαι αὐ τά ς
ἐπὶ τού τοις περιζώ σασθε σά κκους καὶ κό πτεσθε καὶ ἀ λαλά ξατε διό τι οὐ κ
ἀ πεστρά φη ὁ θυμὸ ς κυρίου ἀ φ' ὑ μῶ ν
καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡ μέρᾳ λέγει κύ ριος ἀ πολεῖται ἡ καρδία τοῦ βασιλέως καὶ ἡ
καρδία τῶ ν ἀ ρχό ντων καὶ οἱ ἱερεῖς ἐκστή σονται καὶ οἱ προφῆ ται θαυμά σονται
καὶ εἶπα ὦ δέσποτα κύ ριε ἄ ρα γε ἀ πατῶ ν ἠ πά τησας τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον καὶ τὴ ν
ιερουσαλημ λέγων εἰρή νη ἔσται ὑ μῖν καὶ ἰδοὺ ἥ ψατο ἡ μά χαιρα ἕως τῆ ς ψυχῆ ς
αὐ τῶ ν
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐροῦ σιν τῷ λαῷ τού τῳ καὶ τῇ ιερουσαλημ πνεῦ μα πλανή σεως
ἐν τῇ ἐρή μῳ ὁ δὸ ς τῆ ς θυγατρὸ ς τοῦ λαοῦ μου οὐ κ εἰς καθαρὸ ν οὐ δ' εἰς ἅ γιον
πνεῦ μα πληρώ σεως ἥ ξει μοι νῦ ν δὲ ἐγὼ λαλῶ κρίματα πρὸ ς αὐ τού ς
ἰδοὺ ὡ ς νεφέλη ἀ ναβή σεται καὶ ὡ ς καταιγὶς τὰ ἅ ρματα αὐ τοῦ κουφό τεροι ἀ ετῶ ν οἱ
ἵπποι αὐ τοῦ οὐ αὶ ἡ μῖν ὅ τι ταλαιπωροῦ μεν
ἀ πό πλυνε ἀ πὸ κακίας τὴ ν καρδίαν σου ιερουσαλημ ἵνα σωθῇ ς ἕως πό τε ὑ πά ρξουσιν
ἐν σοὶ διαλογισμοὶ πό νων σου
διό τι φωνὴ ἀ ναγγέλλοντος ἐκ δαν ἥ ξει καὶ ἀ κουσθή σεται πό νος ἐξ ὄ ρους εφραιμ
ἀ ναμνή σατε ἔθνη ἰδοὺ ἥ κασιν ἀ ναγγείλατε ἐν ιερουσαλημ συστροφαὶ ἔρχονται ἐκ
γῆ ς μακρό θεν καὶ ἔδωκαν ἐπὶ τὰ ς πό λεις ιουδα φωνὴ ν αὐ τῶ ν
ὡ ς φυλά σσοντες ἀ γρὸ ν ἐγένοντο ἐπ' αὐ τὴ ν κύ κλῳ ὅ τι ἐμοῦ ἠ μέλησας λέγει κύ ριος
αἱ ὁ δοί σου καὶ τὰ ἐπιτηδεύ ματά σου ἐποίησαν ταῦ τά σοι αὕ τη ἡ κακία σου ὅ τι
πικρά ὅ τι ἥ ψατο ἕως τῆ ς καρδίας σου
τὴ ν κοιλίαν μου τὴ ν κοιλίαν μου ἀ λγῶ καὶ τὰ αἰσθητή ρια τῆ ς καρδίας μου
μαιμά σσει ἡ ψυχή μου σπαρά σσεται ἡ καρδία μου οὐ σιωπή σομαι ὅ τι φωνὴ ν
σά λπιγγος ἤ κουσεν ἡ ψυχή μου κραυγὴ ν πολέμου
καὶ ταλαιπωρίαν συντριμμὸ ν ἐπικαλεῖται ὅ τι τεταλαιπώ ρηκεν πᾶ σα ἡ γῆ ἄ φνω
τεταλαιπώ ρηκεν ἡ σκηνή διεσπά σθησαν αἱ δέρρεις μου
ἕως πό τε ὄ ψομαι φεύ γοντας ἀ κού ων φωνὴ ν σαλπίγγων
διό τι οἱ ἡ γού μενοι τοῦ λαοῦ μου ἐμὲ οὐ κ ᾔ δεισαν υἱοὶ ἄ φρονές εἰσιν καὶ οὐ συνετοί
σοφοί εἰσιν τοῦ κακοποιῆ σαι τὸ δὲ καλῶ ς ποιῆ σαι οὐ κ ἐπέγνωσαν
ἐπέβλεψα ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ ἰδοὺ οὐ θέν καὶ εἰς τὸ ν οὐ ρανό ν καὶ οὐ κ ἦ ν τὰ φῶ τα αὐ τοῦ
εἶδον τὰ ὄ ρη καὶ ἦ ν τρέμοντα καὶ πά ντας τοὺ ς βουνοὺ ς ταρασσομένους
ἐπέβλεψα καὶ ἰδοὺ οὐ κ ἦ ν ἄ νθρωπος καὶ πά ντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ ἐπτοεῖτο
εἶδον καὶ ἰδοὺ ὁ κά ρμηλος ἔρημος καὶ πᾶ σαι αἱ πό λεις ἐμπεπυρισμέναι πυρὶ ἀ πὸ
προσώ που κυρίου καὶ ἀ πὸ προσώ που ὀ ργῆ ς θυμοῦ αὐ τοῦ ἠ φανίσθησαν
τά δε λέγει κύ ριος ἔρημος ἔσται πᾶ σα ἡ γῆ συντέλειαν δὲ οὐ μὴ ποιή σω
918

ἐπὶ τού τοις πενθείτω ἡ γῆ καὶ συσκοτασά τω ὁ οὐ ρανὸ ς ἄ νωθεν διό τι ἐλά λησα καὶ
οὐ μετανοή σω ὥ ρμησα καὶ οὐ κ ἀ ποστρέψω ἀ π' αὐ τῆ ς
ἀ πὸ φωνῆ ς ἱππέως καὶ ἐντεταμένου τό ξου ἀ νεχώ ρησεν πᾶ σα χώ ρα εἰσέδυσαν εἰς
τὰ σπή λαια καὶ εἰς τὰ ἄ λση ἐκρύ βησαν καὶ ἐπὶ τὰ ς πέτρας ἀ νέβησαν πᾶ σα πό λις
ἐγκατελείφθη οὐ κατοικεῖ ἐν αὐ ταῖς ἄ νθρωπος
καὶ σὺ τί ποιή σεις ἐὰ ν περιβά λῃ κό κκινον καὶ κοσμή σῃ κό σμῳ χρυσῷ καὶ ἐὰ ν
ἐγχρίσῃ στίβι τοὺ ς ὀ φθαλμού ς σου εἰς μά την ὁ ὡ ραϊσμό ς σου ἀ πώ σαντό σε οἱ
ἐρασταί σου τὴ ν ψυχή ν σου ζητοῦ σιν
ὅ τι φωνὴ ν ὡ ς ὠ δινού σης ἤ κουσα τοῦ στεναγμοῦ σου ὡ ς πρωτοτοκού σης φωνὴ
θυγατρὸ ς σιων ἐκλυθή σεται καὶ παρή σει τὰ ς χεῖρας αὐ τῆ ς οἴμμοι ἐγώ ὅ τι ἐκλείπει ἡ
ψυχή μου ἐπὶ τοῖς ἀ νῃρημένοις
περιδρά μετε ἐν ταῖς ὁ δοῖς ιερουσαλημ καὶ ἴδετε καὶ γνῶ τε καὶ ζητή σατε ἐν ταῖς
πλατείαις αὐ τῆ ς ἐὰ ν εὕ ρητε ἄ νδρα εἰ ἔστιν ποιῶ ν κρίμα καὶ ζητῶ ν πίστιν καὶ ἵλεως
ἔσομαι αὐ τοῖς λέγει κύ ριος
ζῇ κύ ριος λέγουσιν διὰ τοῦ το οὐ κ ἐπὶ ψεύ δεσιν ὀ μνύ ουσιν
κύ ριε οἱ ὀ φθαλμοί σου εἰς πίστιν ἐμαστίγωσας αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἐπό νεσαν
συνετέλεσας αὐ τού ς καὶ οὐ κ ἠ θέλησαν δέξασθαι παιδείαν ἐστερέωσαν τὰ πρό σωπα
αὐ τῶ ν ὑ πὲρ πέτραν καὶ οὐ κ ἠ θέλησαν ἐπιστραφῆ ναι
καὶ ἐγὼ εἶπα ἴσως πτωχοί εἰσιν διό τι οὐ κ ἐδυνά σθησαν ὅ τι οὐ κ ἔγνωσαν ὁ δὸ ν
κυρίου καὶ κρίσιν θεοῦ
πορεύ σομαι πρὸ ς τοὺ ς ἁ δροὺ ς καὶ λαλή σω αὐ τοῖς ὅ τι αὐ τοὶ ἐπέγνωσαν ὁ δὸ ν
κυρίου καὶ κρίσιν θεοῦ καὶ ἰδοὺ ὁ μοθυμαδὸ ν συνέτριψαν ζυγό ν διέρρηξαν δεσμού ς
διὰ τοῦ το ἔπαισεν αὐ τοὺ ς λέων ἐκ τοῦ δρυμοῦ καὶ λύ κος ἕως τῶ ν οἰκιῶ ν
ὠ λέθρευσεν αὐ τού ς καὶ πά ρδαλις ἐγρηγό ρησεν ἐπὶ τὰ ς πό λεις αὐ τῶ ν πά ντες οἱ
ἐκπορευό μενοι ἀ π' αὐ τῶ ν θηρευθή σονται ὅ τι ἐπλή θυναν ἀ σεβείας αὐ τῶ ν ἴσχυσαν
ἐν ταῖς ἀ ποστροφαῖς αὐ τῶ ν
ποίᾳ τού των ἵλεως γένωμαί σοι οἱ υἱοί σου ἐγκατέλιπό ν με καὶ ὤ μνυον ἐν τοῖς οὐ κ
οὖ σιν θεοῖς καὶ ἐχό ρτασα αὐ τού ς καὶ ἐμοιχῶ ντο καὶ ἐν οἴκοις πορνῶ ν κατέλυον
ἵπποι θηλυμανεῖς ἐγενή θησαν ἕκαστος ἐπὶ τὴ ν γυναῖκα τοῦ πλησίον αὐ τοῦ
ἐχρεμέτιζον
μὴ ἐπὶ τού τοις οὐ κ ἐπισκέψομαι λέγει κύ ριος ἢ ἐν ἔθνει τοιού τῳ οὐ κ ἐκδική σει ἡ
ψυχή μου
ἀ νά βητε ἐπὶ τοὺ ς προμαχῶ νας αὐ τῆ ς καὶ κατασκά ψατε συντέλειαν δὲ μὴ ποιή σητε
ὑ πολίπεσθε τὰ ὑ ποστηρίγματα αὐ τῆ ς ὅ τι τοῦ κυρίου εἰσίν
ὅ τι ἀ θετῶ ν ἠ θέτησεν εἰς ἐμέ λέγει κύ ριος οἶκος ισραηλ καὶ οἶκος ιουδα
ἐψεύ σαντο τῷ κυρίῳ ἑαυτῶ ν καὶ εἶπαν οὐ κ ἔστιν ταῦ τα οὐ χ ἥ ξει ἐφ' ἡ μᾶ ς κακά καὶ
μά χαιραν καὶ λιμὸ ν οὐ κ ὀ ψό μεθα
οἱ προφῆ ται ἡ μῶ ν ἦ σαν εἰς ἄ νεμον καὶ λό γος κυρίου οὐ χ ὑ πῆ ρχεν ἐν αὐ τοῖς οὕ τως
ἔσται αὐ τοῖς
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος παντοκρά τωρ ἀ νθ' ὧ ν ἐλαλή σατε τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἰδοὺ
ἐγὼ δέδωκα τοὺ ς λό γους μου εἰς τὸ στό μα σου πῦ ρ καὶ τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ξύ λα καὶ
καταφά γεται αὐ τού ς
919

ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐφ' ὑ μᾶ ς ἔθνος πό ρρωθεν οἶκος ισραηλ λέγει κύ ριος ἔθνος οὗ οὐ κ
ἀ κού σῃ τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς γλώ σσης αὐ τοῦ
πά ντες ἰσχυροὶ
καὶ κατέδονται τὸ ν θερισμὸ ν ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς ἄ ρτους ὑ μῶ ν καὶ κατέδονται τοὺ ς
υἱοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν καὶ κατέδονται τὰ πρό βατα ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς
μό σχους ὑ μῶ ν καὶ κατέδονται τοὺ ς ἀ μπελῶ νας ὑ μῶ ν καὶ τοὺ ς συκῶ νας ὑ μῶ ν καὶ
τοὺ ς ἐλαιῶ νας ὑ μῶ ν καὶ ἀ λοή σουσιν τὰ ς πό λεις τὰ ς ὀ χυρὰ ς ὑ μῶ ν ἐφ' αἷς ὑ μεῖς
πεποίθατε ἐπ' αὐ ταῖς ἐν ῥ ομφαίᾳ
καὶ ἔσται ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις λέγει κύ ριος ὁ θεό ς σου οὐ μὴ ποιή σω ὑ μᾶ ς εἰς
συντέλειαν
καὶ ἔσται ὅ ταν εἴπητε τίνος ἕνεκεν ἐποίησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν ἡ μῖν ἅ παντα ταῦ τα
καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ἀ νθ' ὧ ν ἐδουλεύ σατε θεοῖς ἀ λλοτρίοις ἐν τῇ γῇ ὑ μῶ ν οὕ τως
δουλεύ σετε ἀ λλοτρίοις ἐν γῇ οὐ χ ὑ μῶ ν
ἀ ναγγείλατε ταῦ τα εἰς τὸ ν οἶκον ιακωβ καὶ ἀ κουσθή τω ἐν τῷ ιουδα
ἀ κού σατε δὴ ταῦ τα λαὸ ς μωρὸ ς καὶ ἀ κά ρδιος ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῖς καὶ οὐ βλέπουσιν
ὦ τα αὐ τοῖς καὶ οὐ κ ἀ κού ουσιν
μὴ ἐμὲ οὐ φοβηθή σεσθε λέγει κύ ριος ἢ ἀ πὸ προσώ που μου οὐ κ εὐ λαβηθή σεσθε τὸ ν
τά ξαντα ἄ μμον ὅ ριον τῇ θαλά σσῃ πρό σταγμα αἰώ νιον καὶ οὐ χ ὑ περβή σεται αὐ τό
καὶ ταραχθή σεται καὶ οὐ δυνή σεται καὶ ἠ χή σουσιν τὰ κύ ματα αὐ τῆ ς καὶ οὐ χ
ὑ περβή σεται αὐ τό
τῷ δὲ λαῷ τού τῳ ἐγενή θη καρδία ἀ νή κοος καὶ ἀ πειθή ς καὶ ἐξέκλιναν καὶ
ἀ πή λθοσαν
καὶ οὐ κ εἶπον ἐν τῇ καρδίᾳ αὐ τῶ ν φοβηθῶ μεν δὴ κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν τὸ ν διδό ντα
ἡ μῖν ὑ ετὸ ν πρό ιμον καὶ ὄ ψιμον κατὰ καιρὸ ν πληρώ σεως προστά γματος θερισμοῦ
καὶ ἐφύ λαξεν ἡ μῖν
αἱ ἀ νομίαι ὑ μῶ ν ἐξέκλιναν ταῦ τα καὶ αἱ ἁ μαρτίαι ὑ μῶ ν ἀ πέστησαν τὰ ἀ γαθὰ ἀ φ'
ὑ μῶ ν
ὅ τι εὑ ρέθησαν ἐν τῷ λαῷ μου ἀ σεβεῖς καὶ παγίδας ἔστησαν διαφθεῖραι ἄ νδρας καὶ
συνελαμβά νοσαν
ὡ ς παγὶς ἐφεσταμένη πλή ρης πετεινῶ ν οὕ τως οἱ οἶκοι αὐ τῶ ν πλή ρεις δό λου διὰ
τοῦ το ἐμεγαλύ νθησαν καὶ ἐπλού τησαν
καὶ παρέβησαν κρίσιν οὐ κ ἔκριναν κρίσιν ὀ ρφανοῦ καὶ κρίσιν χή ρας οὐ κ ἐκρίνοσαν
μὴ ἐπὶ τού τοις οὐ κ ἐπισκέψομαι λέγει κύ ριος ἢ ἐν ἔθνει τῷ τοιού τῳ οὐ κ ἐκδική σει ἡ
ψυχή μου
ἔκστασις καὶ φρικτὰ ἐγενή θη ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
οἱ προφῆ ται προφητεύ ουσιν ἄ δικα καὶ οἱ ἱερεῖς ἐπεκρό τησαν ταῖς χερσὶν αὐ τῶ ν καὶ
ὁ λαό ς μου ἠ γά πησεν οὕ τως καὶ τί ποιή σετε εἰς τὰ μετὰ ταῦ τα
ἐνισχύ σατε υἱοὶ βενιαμιν ἐκ μέσου τῆ ς ιερουσαλημ καὶ ἐν θεκουε σημά νατε
σά λπιγγι καὶ ὑ πὲρ βαιθαχαρμα ἄ ρατε σημεῖον ὅ τι κακὰ ἐκκέκυφεν ἀ πὸ βορρᾶ καὶ
συντριβὴ μεγά λη γίνεται
καὶ ἀ φαιρεθή σεται τὸ ὕ ψος σου θύ γατερ σιων
920

εἰς αὐ τὴ ν ἥ ξουσιν ποιμένες καὶ τὰ ποίμνια αὐ τῶ ν καὶ πή ξουσιν ἐπ' αὐ τὴ ν σκηνὰ ς

κύ κλῳ καὶ ποιμανοῦ σιν ἕκαστος τῇ χειρὶ αὐ τοῦ
παρασκευά σασθε ἐπ' αὐ τὴ ν εἰς πό λεμον ἀ νά στητε καὶ ἀ ναβῶ μεν ἐπ' αὐ τὴ ν
μεσημβρίας οὐ αὶ ἡ μῖν ὅ τι κέκλικεν ἡ ἡ μέρα ὅ τι ἐκλείπουσιν αἱ σκιαὶ τῆ ς ἑσπέρας
ἀ νά στητε καὶ ἀ ναβῶ μεν ἐν τῇ νυκτὶ καὶ διαφθείρωμεν τὰ θεμέλια αὐ τῆ ς
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ἔκκοψον τὰ ξύ λα αὐ τῆ ς ἔκχεον ἐπὶ ιερουσαλημ δύ ναμιν ὦ
πό λις ψευδή ς ὅ λη καταδυναστεία ἐν αὐ τῇ
ὡ ς ψύ χει λά κκος ὕ δωρ οὕ τως ψύ χει κακία αὐ τῆ ς ἀ σέβεια καὶ ταλαιπωρία
ἀ κουσθή σεται ἐν αὐ τῇ ἐπὶ πρό σωπον αὐ τῆ ς διὰ παντό ς πό νῳ καὶ μά στιγι
παιδευθή σῃ ιερουσαλημ μὴ ἀ ποστῇ ἡ ψυχή μου ἀ πὸ σοῦ μὴ ποιή σω σε ἄ βατον γῆ ν
ἥ τις οὐ κατοικηθή σεται
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος καλαμᾶ σθε καλαμᾶ σθε ὡ ς ἄ μπελον τὰ κατά λοιπα τοῦ ισραηλ
ἐπιστρέψατε ὡ ς ὁ τρυγῶ ν ἐπὶ τὸ ν κά ρταλλον αὐ τοῦ
πρὸ ς τίνα λαλή σω καὶ διαμαρτύ ρωμαι καὶ ἀ κού σεται ἰδοὺ ἀ περίτμητα τὰ ὦ τα
αὐ τῶ ν καὶ οὐ δύ νανται ἀ κού ειν ἰδοὺ τὸ ῥ ῆ μα κυρίου ἐγένετο αὐ τοῖς εἰς ὀ νειδισμό ν
οὐ μὴ βουληθῶ σιν αὐ τὸ ἀ κοῦ σαι
καὶ τὸ ν θυμό ν μου ἔπλησα καὶ ἐπέσχον καὶ οὐ συνετέλεσα αὐ τού ς ἐκχεῶ ἐπὶ νή πια
ἔξωθεν καὶ ἐπὶ συναγωγὴ ν νεανίσκων ἅ μα ὅ τι ἀ νὴ ρ καὶ γυνὴ συλλημφθή σονται
πρεσβύ τερος μετὰ πλή ρους ἡ μερῶ ν
καὶ μεταστραφή σονται αἱ οἰκίαι αὐ τῶ ν εἰς ἑτέρους ἀ γροὶ καὶ αἱ γυναῖκες αὐ τῶ ν ἐπὶ
τὸ αὐ τό ὅ τι ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν ταύ την λέγει
κύ ριος
ὅ τι ἀ πὸ μικροῦ αὐ τῶ ν καὶ ἕως μεγά λου πά ντες συνετελέσαντο ἄ νομα ἀ πὸ ἱερέως
καὶ ἕως ψευδοπροφή του πά ντες ἐποίησαν ψευδῆ
καὶ ἰῶ ντο τὸ σύ ντριμμα τοῦ λαοῦ μου ἐξουθενοῦ ντες καὶ λέγοντες εἰρή νη εἰρή νη καὶ
ποῦ ἐστιν εἰρή νη
κατῃσχύ νθησαν ὅ τι ἐξελίποσαν καὶ οὐ δ' ὧ ς καταισχυνό μενοι κατῃσχύ νθησαν καὶ
τὴ ν ἀ τιμίαν αὐ τῶ ν οὐ κ ἔγνωσαν διὰ τοῦ το πεσοῦ νται ἐν τῇ πτώ σει αὐ τῶ ν καὶ ἐν
καιρῷ ἐπισκοπῆ ς αὐ τῶ ν ἀ πολοῦ νται εἶπεν κύ ριος
τά δε λέγει κύ ριος στῆ τε ἐπὶ ταῖς ὁ δοῖς καὶ ἴδετε καὶ ἐρωτή σατε τρίβους κυρίου
αἰωνίους καὶ ἴδετε ποία ἐστὶν ἡ ὁ δὸ ς ἡ ἀ γαθή καὶ βαδίζετε ἐν αὐ τῇ καὶ εὑ ρή σετε
ἁ γνισμὸ ν ταῖς ψυχαῖς ὑ μῶ ν καὶ εἶπαν οὐ πορευσό μεθα
κατέστακα ἐφ' ὑ μᾶ ς σκοπού ς ἀ κού σατε τῆ ς φωνῆ ς τῆ ς σά λπιγγος καὶ εἶπαν οὐ κ
ἀ κουσό μεθα
διὰ τοῦ το ἤ κουσαν τὰ ἔθνη καὶ οἱ ποιμαίνοντες τὰ ποίμνια αὐ τῶ ν
ἄ κουε γῆ ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον κακά τὸ ν καρπὸ ν ἀ ποστροφῆ ς
αὐ τῶ ν ὅ τι τῶ ν λό γων μου οὐ προσέσχον καὶ τὸ ν νό μον μου ἀ πώ σαντο
ἵνα τί μοι λίβανον ἐκ σαβα φέρετε καὶ κιννά μωμον ἐκ γῆ ς μακρό θεν τὰ
ὁ λοκαυτώ ματα ὑ μῶ ν οὔ κ εἰσιν δεκτά καὶ αἱ θυσίαι ὑ μῶ ν οὐ χ ἥ δυνά ν μοι
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ἀ σθένειαν καὶ
ἀ σθενή σουσιν ἐν αὐ τῇ πατέρες καὶ υἱοὶ ἅ μα γείτων καὶ ὁ πλησίον αὐ τοῦ
ἀ πολοῦ νται
921

τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ λαὸ ς ἔρχεται ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἔθνη ἐξεγερθή σεται ἀ π' ἐσχά του
τῆ ς γῆ ς
τό ξον καὶ ζιβύ νην κρατή σουσιν ἰταμό ς ἐστιν καὶ οὐ κ ἐλεή σει φωνὴ αὐ τοῦ ὡ ς
θά λασσα κυμαίνουσα ἐφ' ἵπποις καὶ ἅ ρμασιν παρατά ξεται ὡ ς πῦ ρ εἰς πό λεμον πρὸ ς
σέ θύ γατερ σιων
ἠ κού σαμεν τὴ ν ἀ κοὴ ν αὐ τῶ ν παρελύ θησαν αἱ χεῖρες ἡ μῶ ν θλῖψις κατέσχεν ἡ μᾶ ς
ὠ δῖνες ὡ ς τικτού σης
μὴ ἐκπορεύ εσθε εἰς ἀ γρὸ ν καὶ ἐν ταῖς ὁ δοῖς μὴ βαδίζετε ὅ τι ῥ ομφαία τῶ ν ἐχθρῶ ν
παροικεῖ κυκλό θεν
θύ γατερ λαοῦ μου περίζωσαι σά κκον κατά πασαι ἐν σποδῷ πένθος ἀ γαπητοῦ
ποίησαι σεαυτῇ κοπετὸ ν οἰκτρό ν ὅ τι ἐξαίφνης ἥ ξει ταλαιπωρία ἐφ' ὑ μᾶ ς
δοκιμαστὴ ν δέδωκά σε ἐν λαοῖς δεδοκιμασμένοις καὶ γνώ σῃ με ἐν τῷ δοκιμά σαι με
τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τῶ ν
πά ντες ἀ νή κοοι πορευό μενοι σκολιῶ ς χαλκὸ ς καὶ σίδηρος πά ντες διεφθαρμένοι
εἰσίν
ἐξέλιπεν φυσητὴ ρ ἀ πὸ πυρό ς ἐξέλιπεν μό λιβος εἰς κενὸ ν ἀ ργυροκό πος ἀ ργυροκοπεῖ
πονηρία αὐ τῶ ν οὐ κ ἐτά κη
ἀ ργύ ριον ἀ ποδεδοκιμασμένον καλέσατε αὐ τού ς ὅ τι ἀ πεδοκίμασεν αὐ τοὺ ς κύ ριος
ἀ κού σατε λό γον κυρίου πᾶ σα ἡ ιουδαία
τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ διορθώ σατε τὰ ς ὁ δοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἐπιτηδεύ ματα
ὑ μῶ ν καὶ κατοικιῶ ὑ μᾶ ς ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ
μὴ πεποίθατε ἐφ' ἑαυτοῖς ἐπὶ λό γοις ψευδέσιν ὅ τι τὸ παρά παν οὐ κ ὠ φελή σουσιν
ὑ μᾶ ς λέγοντες ναὸ ς κυρίου ναὸ ς κυρίου ἐστίν
ὅ τι ἐὰ ν διορθοῦ ντες διορθώ σητε τὰ ς ὁ δοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἐπιτηδεύ ματα ὑ μῶ ν καὶ
ποιοῦ ντες ποιή σητε κρίσιν ἀ νὰ μέσον ἀ νδρὸ ς καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ πλησίον αὐ τοῦ
καὶ προσή λυτον καὶ ὀ ρφανὸ ν καὶ χή ραν μὴ καταδυναστεύ σητε καὶ αἷμα ἀ θῷ ον μὴ
ἐκχέητε ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ καὶ ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων μὴ πορεύ ησθε εἰς κακὸ ν ὑ μῖν
καὶ κατοικιῶ ὑ μᾶ ς ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ ἐν γῇ ᾗ ἔδωκα τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν ἐξ αἰῶ νος
καὶ ἕως αἰῶ νος
εἰ δὲ ὑ μεῖς πεποίθατε ἐπὶ λό γοις ψευδέσιν ὅ θεν οὐ κ ὠ φεληθή σεσθε
καὶ φονεύ ετε καὶ μοιχᾶ σθε καὶ κλέπτετε καὶ ὀ μνύ ετε ἐπ' ἀ δίκῳ καὶ ἐθυμιᾶ τε τῇ
βααλ καὶ ἐπορεύ εσθε ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων ὧ ν οὐ κ οἴδατε τοῦ κακῶ ς εἶναι ὑ μῖν
καὶ ἤ λθετε καὶ ἔστητε ἐνώ πιον ἐμοῦ ἐν τῷ οἴκῳ οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄ νομά μου ἐπ'
αὐ τῷ καὶ εἴπατε ἀ πεσχή μεθα τοῦ μὴ ποιεῖν πά ντα τὰ βδελύ γματα ταῦ τα
μὴ σπή λαιον λῃστῶ ν ὁ οἶκό ς μου οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄ νομά μου ἐπ' αὐ τῷ ἐκεῖ
ἐνώ πιον ὑ μῶ ν καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἑώ ρακα λέγει κύ ριος
ὅ τι πορεύ θητε εἰς τὸ ν τό πον μου τὸ ν ἐν σηλωμ οὗ κατεσκή νωσα τὸ ὄ νομά μου ἐκεῖ
ἔμπροσθεν καὶ ἴδετε ἃ ἐποίησα αὐ τῷ ἀ πὸ προσώ που κακίας λαοῦ μου ισραηλ
καὶ νῦ ν ἀ νθ' ὧ ν ἐποιή σατε πά ντα τὰ ἔργα ταῦ τα καὶ ἐλά λησα πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ οὐ κ
ἠ κού σατέ μου καὶ ἐκά λεσα ὑ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἀ πεκρίθητε
922

καὶ ποιή σω τῷ οἴκῳ τού τῳ ᾧ ἐπικέκληται τὸ ὄ νομά μου ἐπ' αὐ τῷ ἐφ' ᾧ ὑ μεῖς
πεποίθατε ἐπ' αὐ τῷ καὶ τῷ τό πῳ ᾧ ἔδωκα ὑ μῖν καὶ τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν καθὼ ς
ἐποίησα τῇ σηλωμ
καὶ ἀ πορρίψω ὑ μᾶ ς ἀ πὸ προσώ που μου καθὼ ς ἀ πέρριψα τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς ὑ μῶ ν πᾶ ν
τὸ σπέρμα εφραιμ
καὶ σὺ μὴ προσεύ χου περὶ τοῦ λαοῦ τού του καὶ μὴ ἀ ξίου τοῦ ἐλεηθῆ ναι αὐ τοὺ ς καὶ
μὴ εὔ χου καὶ μὴ προσέλθῃς μοι περὶ αὐ τῶ ν ὅ τι οὐ κ εἰσακού σομαι
ἦ οὐ χ ὁ ρᾷ ς τί αὐ τοὶ ποιοῦ σιν ἐν ταῖς πό λεσιν ιουδα καὶ ἐν ταῖς ὁ δοῖς ιερουσαλημ
οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν συλλέγουσιν ξύ λα καὶ οἱ πατέρες αὐ τῶ ν καίουσι πῦ ρ καὶ αἱ γυναῖκες
αὐ τῶ ν τρίβουσιν σταῖς τοῦ ποιῆ σαι χαυῶ νας τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἔσπεισαν
σπονδὰ ς θεοῖς ἀ λλοτρίοις ἵνα παροργίσωσίν με
μὴ ἐμὲ αὐ τοὶ παροργίζουσιν λέγει κύ ριος οὐ χὶ ἑαυτού ς ὅ πως καταισχυνθῇ τὰ
πρό σωπα αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ὀ ργὴ καὶ θυμό ς μου χεῖται ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἀ νθρώ πους καὶ ἐπὶ τὰ κτή νη καὶ ἐπὶ πᾶ ν ξύ λον τοῦ ἀ γροῦ αὐ τῶ ν καὶ
ἐπὶ πά ντα τὰ γενή ματα τῆ ς γῆ ς καὶ καυθή σεται καὶ οὐ σβεσθή σεται
τά δε λέγει κύ ριος τὰ ὁ λοκαυτώ ματα ὑ μῶ ν συναγά γετε μετὰ τῶ ν θυσιῶ ν ὑ μῶ ν καὶ
φά γετε κρέα
ὅ τι οὐ κ ἐλά λησα πρὸ ς τοὺ ς πατέρας ὑ μῶ ν καὶ οὐ κ ἐνετειλά μην αὐ τοῖς ἐν ἡ μέρᾳ ᾗ
ἀ νή γαγον αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου περὶ ὁ λοκαυτωμά των καὶ θυσίας
ἀ λλ' ἢ τὸ ῥ ῆ μα τοῦ το ἐνετειλά μην αὐ τοῖς λέγων ἀ κού σατε τῆ ς φωνῆ ς μου καὶ
ἔσομαι ὑ μῖν εἰς θεό ν καὶ ὑ μεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς λαό ν καὶ πορεύ εσθε ἐν πά σαις ταῖς
ὁ δοῖς μου αἷς ἂ ν ἐντείλωμαι ὑ μῖν ὅ πως ἂ ν εὖ ᾖ ὑ μῖν
καὶ οὐ κ ἤ κουσά ν μου καὶ οὐ προσέσχεν τὸ οὖ ς αὐ τῶ ν ἀ λλ' ἐπορεύ θησαν ἐν τοῖς
ἐνθυμή μασιν τῆ ς καρδίας αὐ τῶ ν τῆ ς κακῆ ς καὶ ἐγενή θησαν εἰς τὰ ὄ πισθεν καὶ οὐ κ
εἰς τὰ ἔμπροσθεν
ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας ἐξή λθοσαν οἱ πατέρες αὐ τῶ ν ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας
ταύ της καὶ ἐξαπέστειλα πρὸ ς ὑ μᾶ ς πά ντας τοὺ ς δού λους μου τοὺ ς προφή τας
ἡ μέρας καὶ ὄ ρθρου καὶ ἀ πέστειλα
καὶ οὐ κ ἤ κουσά ν μου καὶ οὐ προσέσχεν τὸ οὖ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐσκλή ρυναν τὸ ν τρά χηλον
αὐ τῶ ν ὑ πὲρ τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν
καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς τὸ ν λό γον τοῦ τον τοῦ το τὸ ἔθνος ὃ οὐ κ ἤ κουσεν τῆ ς φωνῆ ς κυρίου
οὐ δὲ ἐδέξατο παιδείαν ἐξέλιπεν ἡ πίστις ἐκ στό ματος αὐ τῶ ν
κεῖραι τὴ ν κεφαλή ν σου καὶ ἀ πό ρριπτε καὶ ἀ νά λαβε ἐπὶ χειλέων θρῆ νον ὅ τι
ἀ πεδοκίμασεν κύ ριος καὶ ἀ πώ σατο τὴ ν γενεὰ ν τὴ ν ποιοῦ σαν ταῦ τα
ὅ τι ἐποίησαν οἱ υἱοὶ ιουδα τὸ πονηρὸ ν ἐναντίον ἐμοῦ λέγει κύ ριος ἔταξαν τὰ
βδελύ γματα αὐ τῶ ν ἐν τῷ οἴκῳ οὗ ἐπικέκληται τὸ ὄ νομά μου ἐπ' αὐ τό ν τοῦ μιᾶ ναι
αὐ τό ν
καὶ ᾠ κοδό μησαν τὸ ν βωμὸ ν τοῦ ταφεθ ὅ ς ἐστιν ἐν φά ραγγι υἱοῦ εννομ τοῦ
κατακαίειν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν ἐν πυρί ὃ οὐ κ ἐνετειλά μην
αὐ τοῖς καὶ οὐ διενοή θην ἐν τῇ καρδίᾳ μου
923

διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ οὐ κ ἐροῦ σιν ἔτι βωμὸ ς τοῦ ταφεθ
καὶ φά ραγξ υἱοῦ εννομ ἀ λλ' ἢ φά ραγξ τῶ ν ἀ νῃρημένων καὶ θά ψουσιν ἐν τῷ ταφεθ
διὰ τὸ μὴ ὑ πά ρχειν τό πον
καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ τοῦ λαοῦ τού του εἰς βρῶ σιν τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ
τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς καὶ οὐ κ ἔσται ὁ ἀ ποσοβῶ ν
καὶ καταλύ σω ἐκ πό λεων ιουδα καὶ ἐκ διό δων ιερουσαλημ φωνὴ ν εὐ φραινομένων
καὶ φωνὴ ν χαιρό ντων φωνὴ ν νυμφίου καὶ φωνὴ ν νύ μφης ὅ τι εἰς ἐρή μωσιν ἔσται
πᾶ σα ἡ γῆ
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγει κύ ριος ἐξοίσουσιν τὰ ὀ στᾶ τῶ ν βασιλέων ιουδα καὶ τὰ
ὀ στᾶ τῶ ν ἀ ρχό ντων αὐ τοῦ καὶ τὰ ὀ στᾶ τῶ ν ἱερέων καὶ τὰ ὀ στᾶ τῶ ν προφητῶ ν καὶ
τὰ ὀ στᾶ τῶ ν κατοικού ντων ιερουσαλημ ἐκ τῶ ν τά φων αὐ τῶ ν
καὶ ψύ ξουσιν αὐ τὰ πρὸ ς τὸ ν ἥ λιον καὶ τὴ ν σελή νην καὶ πρὸ ς πά ντας τοὺ ς ἀ στέρας
καὶ πρὸ ς πᾶ σαν τὴ ν στρατιὰ ν τοῦ οὐ ρανοῦ ἃ ἠ γά πησαν καὶ οἷς ἐδού λευσαν καὶ ὧ ν
ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω αὐ τῶ ν καὶ ὧ ν ἀ ντείχοντο καὶ οἷς προσεκύ νησαν αὐ τοῖς οὐ
κοπή σονται καὶ οὐ ταφή σονται καὶ ἔσονται εἰς παρά δειγμα ἐπὶ προσώ που τῆ ς γῆ ς
ὅ τι εἵλοντο τὸ ν θά νατον ἢ τὴ ν ζωή ν καὶ πᾶ σιν τοῖς καταλοίποις τοῖς καταλειφθεῖσιν
ἀ πὸ τῆ ς γενεᾶ ς ἐκείνης ἐν παντὶ τό πῳ οὗ ἐὰ ν ἐξώ σω αὐ τοὺ ς ἐκεῖ
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος μὴ ὁ πίπτων οὐ κ ἀ νίσταται ἢ ὁ ἀ ποστρέφων οὐ κ ἐπιστρέφει
διὰ τί ἀ πέστρεψεν ὁ λαό ς μου οὗ τος ἀ ποστροφὴ ν ἀ ναιδῆ καὶ κατεκρατή θησαν ἐν
τῇ προαιρέσει αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἠ θέλησαν τοῦ ἐπιστρέψαι
ἐνωτίσασθε δὴ καὶ ἀ κού σατε οὐ χ οὕ τως λαλή σουσιν οὐ κ ἔστιν ἄ νθρωπος
μετανοῶ ν ἀ πὸ τῆ ς κακίας αὐ τοῦ λέγων τί ἐποίησα διέλιπεν ὁ τρέχων ἀ πὸ τοῦ
δρό μου αὐ τοῦ ὡ ς ἵππος κά θιδρος ἐν χρεμετισμῷ αὐ τοῦ
καὶ ἡ ασιδα ἐν τῷ οὐ ρανῷ ἔγνω τὸ ν καιρὸ ν αὐ τῆ ς τρυγὼ ν καὶ χελιδώ ν ἀ γροῦ
στρουθία ἐφύ λαξαν καιροὺ ς εἰσό δων αὐ τῶ ν ὁ δὲ λαό ς μου οὐ κ ἔγνω τὰ κρίματα
κυρίου
πῶ ς ἐρεῖτε ὅ τι σοφοί ἐσμεν ἡ μεῖς καὶ νό μος κυρίου ἐστὶν μεθ' ἡ μῶ ν εἰς μά την
ἐγενή θη σχοῖνος ψευδὴ ς γραμματεῦ σιν
ᾐ σχύ νθησαν σοφοὶ καὶ ἐπτοή θησαν καὶ ἑά λωσαν ὅ τι τὸ ν λό γον κυρίου
ἀ πεδοκίμασαν σοφία τίς ἐστιν ἐν αὐ τοῖς
διὰ τοῦ το δώ σω τὰ ς γυναῖκας αὐ τῶ ν ἑτέροις καὶ τοὺ ς ἀ γροὺ ς αὐ τῶ ν τοῖς
κληρονό μοις
καὶ συνά ξουσιν τὰ γενή ματα αὐ τῶ ν λέγει κύ ριος οὐ κ ἔστιν σταφυλὴ ἐν ταῖς
ἀ μπέλοις καὶ οὐ κ ἔστιν σῦ κα ἐν ταῖς συκαῖς καὶ τὰ φύ λλα κατερρύ ηκεν
ἐπὶ τί ἡ μεῖς καθή μεθα συνά χθητε καὶ εἰσέλθωμεν εἰς τὰ ς πό λεις τὰ ς ὀ χυρὰ ς καὶ
ἀ πορριφῶ μεν ὅ τι ὁ θεὸ ς ἀ πέρριψεν ἡ μᾶ ς καὶ ἐπό τισεν ἡ μᾶ ς ὕ δωρ χολῆ ς ὅ τι
ἡ μά ρτομεν ἐναντίον αὐ τοῦ
συνή χθημεν εἰς εἰρή νην καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ γαθά εἰς καιρὸ ν ἰά σεως καὶ ἰδοὺ σπουδή
ἐκ δαν ἀ κουσό μεθα φωνὴ ν ὀ ξύ τητος ἵππων αὐ τοῦ ἀ πὸ φωνῆ ς χρεμετισμοῦ
ἱππασίας ἵππων αὐ τοῦ ἐσείσθη πᾶ σα ἡ γῆ καὶ ἥ ξει καὶ καταφά γεται τὴ ν γῆ ν καὶ τὸ
πλή ρωμα αὐ τῆ ς πό λιν καὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν αὐ τῇ
924

διό τι ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω εἰς ὑ μᾶ ς ὄ φεις θανατοῦ ντας οἷς οὐ κ ἔστιν ἐπᾷ σαι καὶ
δή ξονται ὑ μᾶ ς
ἀ νίατα μετ' ὀ δύ νης καρδίας ὑ μῶ ν ἀ πορουμένης
ἰδοὺ φωνὴ κραυγῆ ς θυγατρὸ ς λαοῦ μου ἀ πὸ γῆ ς μακρό θεν μὴ κύ ριος οὐ κ ἔστιν ἐν
σιων ἢ βασιλεὺ ς οὐ κ ἔστιν ἐκεῖ διὰ τί παρώ ργισά ν με ἐν τοῖς γλυπτοῖς αὐ τῶ ν καὶ ἐν
ματαίοις ἀ λλοτρίοις
διῆ λθεν θέρος παρῆ λθεν ἄ μητος καὶ ἡ μεῖς οὐ διεσώ θημεν
ἐπὶ συντρίμματι θυγατρὸ ς λαοῦ μου ἐσκοτώ θην ἀ πορίᾳ κατίσχυσά ν με ὠ δῖνες ὡ ς
τικτού σης
μὴ ῥ ητίνη οὐ κ ἔστιν ἐν γαλααδ ἢ ἰατρὸ ς οὐ κ ἔστιν ἐκεῖ διὰ τί οὐ κ ἀ νέβη ἴασις
θυγατρὸ ς λαοῦ μου
τίς δώ σει κεφαλῇ μου ὕ δωρ καὶ ὀ φθαλμοῖς μου πηγὴ ν δακρύ ων καὶ κλαύ σομαι τὸ ν
λαό ν μου τοῦ τον ἡ μέρας καὶ νυκτό ς τοὺ ς τετραυματισμένους θυγατρὸ ς λαοῦ μου
τίς δῴ η μοι ἐν τῇ ἐρή μῳ σταθμὸ ν ἔσχατον καὶ καταλείψω τὸ ν λαό ν μου καὶ
ἀ πελεύ σομαι ἀ π' αὐ τῶ ν ὅ τι πά ντες μοιχῶ νται σύ νοδος ἀ θετού ντων
καὶ ἐνέτειναν τὴ ν γλῶ σσαν αὐ τῶ ν ὡ ς τό ξον ψεῦ δος καὶ οὐ πίστις ἐνίσχυσεν ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς ὅ τι ἐκ κακῶ ν εἰς κακὰ ἐξή λθοσαν καὶ ἐμὲ οὐ κ ἔγνωσαν
ἕκαστος ἀ πὸ τοῦ πλησίον αὐ τοῦ φυλά ξασθε καὶ ἐπ' ἀ δελφοῖς αὐ τῶ ν μὴ πεποίθατε
ὅ τι πᾶ ς ἀ δελφὸ ς πτέρνῃ πτερνιεῖ καὶ πᾶ ς φίλος δολίως πορεύ σεται
ἕκαστος κατὰ τοῦ φίλου αὐ τοῦ καταπαίξεται ἀ λή θειαν οὐ μὴ λαλή σωσιν μεμά θηκεν
ἡ γλῶ σσα αὐ τῶ ν λαλεῖν ψευδῆ ἠ δίκησαν καὶ οὐ διέλιπον τοῦ ἐπιστρέψαι
τό κος ἐπὶ τό κῳ δό λος ἐπὶ δό λῳ οὐ κ ἤ θελον εἰδέναι με
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ πυρώ σω αὐ τοὺ ς καὶ δοκιμῶ αὐ τού ς ὅ τι
ποιή σω ἀ πὸ προσώ που πονηρίας θυγατρὸ ς λαοῦ μου
βολὶς τιτρώ σκουσα ἡ γλῶ σσα αὐ τῶ ν δό λια τὰ ῥ ή ματα τοῦ στό ματος αὐ τῶ ν τῷ
πλησίον αὐ τοῦ λαλεῖ εἰρηνικὰ καὶ ἐν ἑαυτῷ ἔχει τὴ ν ἔχθραν
μὴ ἐπὶ τού τοις οὐ κ ἐπισκέψομαι λέγει κύ ριος ἢ ἐν λαῷ τῷ τοιού τῳ οὐ κ ἐκδική σει ἡ
ψυχή μου
ἐπὶ τὰ ὄ ρη λά βετε κοπετὸ ν καὶ ἐπὶ τὰ ς τρίβους τῆ ς ἐρή μου θρῆ νον ὅ τι ἐξέλιπον
παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἀ νθρώ πους οὐ κ ἤ κουσαν φωνὴ ν ὑ πά ρξεως ἀ πὸ πετεινῶ ν τοῦ
οὐ ρανοῦ καὶ ἕως κτηνῶ ν ἐξέστησαν ὤ |χοντο
καὶ δώ σω τὴ ν ιερουσαλημ εἰς μετοικίαν καὶ εἰς κατοικητή ριον δρακό ντων καὶ τὰ ς
πό λεις ιουδα εἰς ἀ φανισμὸ ν θή σομαι παρὰ τὸ μὴ κατοικεῖσθαι
τίς ὁ ἄ νθρωπος ὁ συνετό ς καὶ συνέτω τοῦ το καὶ ᾧ λό γος στό ματος κυρίου πρὸ ς
αὐ τό ν ἀ ναγγειλά τω ὑ μῖν ἕνεκεν τίνος ἀ πώ λετο ἡ γῆ ἀ νή φθη ὡ ς ἔρημος παρὰ τὸ μὴ
διοδεύ εσθαι αὐ τή ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με διὰ τὸ ἐγκαταλιπεῖν αὐ τοὺ ς τὸ ν νό μον μου ὃ ν ἔδωκα πρὸ
προσώ που αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἤ κουσαν τῆ ς φωνῆ ς μου
ἀ λλ' ἐπορεύ θησαν ὀ πίσω τῶ ν ἀ ρεστῶ ν τῆ ς καρδίας αὐ τῶ ν τῆ ς κακῆ ς καὶ ὀ πίσω
τῶ ν εἰδώ λων ἃ ἐδίδαξαν αὐ τοὺ ς οἱ πατέρες αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ ψωμιῶ αὐ τοὺ ς ἀ νά γκας καὶ
ποτιῶ αὐ τοὺ ς ὕ δωρ χολῆ ς
925

καὶ διασκορπιῶ αὐ τοὺ ς ἐν τοῖς ἔθνεσιν εἰς οὓ ς οὐ κ ἐγίνωσκον αὐ τοὶ καὶ οἱ πατέρες
αὐ τῶ ν καὶ ἐπαποστελῶ ἐπ' αὐ τοὺ ς τὴ ν μά χαιραν ἕως τοῦ ἐξαναλῶ σαι αὐ τοὺ ς ἐν
αὐ τῇ
τά δε λέγει κύ ριος καλέσατε τὰ ς θρηνού σας καὶ ἐλθέτωσαν καὶ πρὸ ς τὰ ς σοφὰ ς
ἀ ποστείλατε καὶ φθεγξά σθωσαν
καὶ λαβέτωσαν ἐφ' ὑ μᾶ ς θρῆ νον καὶ καταγαγέτωσαν οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν δά κρυα καὶ
τὰ βλέφαρα ὑ μῶ ν ῥ είτω ὕ δωρ
ὅ τι φωνὴ οἴκτου ἠ κού σθη ἐν σιων πῶ ς ἐταλαιπωρή σαμεν κατῃσχύ νθημεν σφό δρα
ὅ τι ἐγκατελίπομεν τὴ ν γῆ ν καὶ ἀ περρίψαμεν τὰ σκηνώ ματα ἡ μῶ ν
ἀ κού σατε δή γυναῖκες λό γον θεοῦ καὶ δεξά σθω τὰ ὦ τα ὑ μῶ ν λό γους στό ματος
αὐ τοῦ καὶ διδά ξατε τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν οἶκτον καὶ γυνὴ τὴ ν πλησίον αὐ τῆ ς θρῆ νον
ὅ τι ἀ νέβη θά νατος διὰ τῶ ν θυρίδων ὑ μῶ ν εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν γῆ ν ὑ μῶ ν τοῦ ἐκτρῖψαι
νή πια ἔξωθεν καὶ νεανίσκους ἀ πὸ τῶ ν πλατειῶ ν
καὶ ἔσονται οἱ νεκροὶ τῶ ν ἀ νθρώ πων εἰς παρά δειγμα ἐπὶ προσώ που τοῦ πεδίου τῆ ς
γῆ ς ὑ μῶ ν καὶ ὡ ς χό ρτος ὀ πίσω θερίζοντος καὶ οὐ κ ἔσται ὁ συνά γων
τά δε λέγει κύ ριος μὴ καυχά σθω ὁ σοφὸ ς ἐν τῇ σοφίᾳ αὐ τοῦ καὶ μὴ καυχά σθω ὁ
ἰσχυρὸ ς ἐν τῇ ἰσχύ ι αὐ τοῦ καὶ μὴ καυχά σθω ὁ πλού σιος ἐν τῷ πλού τῳ αὐ τοῦ
ἀ λλ' ἢ ἐν τού τῳ καυχά σθω ὁ καυχώ μενος συνίειν καὶ γινώ σκειν ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος
ποιῶ ν ἔλεος καὶ κρίμα καὶ δικαιοσύ νην ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ὅ τι ἐν τού τοις τὸ θέλημά μου
λέγει κύ ριος
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ ἐπισκέψομαι ἐπὶ πά ντας περιτετμημένους
ἀ κροβυστίας αὐ τῶ ν
ἐπ' αἴγυπτον καὶ ἐπὶ τὴ ν ιουδαίαν καὶ ἐπὶ εδωμ καὶ ἐπὶ υἱοὺ ς αμμων καὶ ἐπὶ υἱοὺ ς
μωαβ καὶ ἐπὶ πά ντα περικειρό μενον τὰ κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ τοὺ ς κατοικοῦ ντας
ἐν τῇ ἐρή μῳ ὅ τι πά ντα τὰ ἔθνη ἀ περίτμητα σαρκί καὶ πᾶ ς οἶκος ισραηλ ἀ περίτμητοι
καρδίας αὐ τῶ ν
ἀ κού σατε τὸ ν λό γον κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν ἐφ' ὑ μᾶ ς οἶκος ισραηλ
τά δε λέγει κύ ριος κατὰ τὰ ς ὁ δοὺ ς τῶ ν ἐθνῶ ν μὴ μανθά νετε καὶ ἀ πὸ τῶ ν σημείων
τοῦ οὐ ρανοῦ μὴ φοβεῖσθε ὅ τι φοβοῦ νται αὐ τὰ τοῖς προσώ ποις αὐ τῶ ν
ὅ τι τὰ νό μιμα τῶ ν ἐθνῶ ν μά ταια ξύ λον ἐστὶν ἐκ τοῦ δρυμοῦ ἐκκεκομμένον ἔργον
τέκτονος καὶ χώ νευμα
ἀ ργυρίῳ καὶ χρυσίῳ κεκαλλωπισμένα ἐστίν ἐν σφύ ραις καὶ ἥ λοις ἐστερέωσαν αὐ τά
καὶ οὐ κινηθή σονται
ἀ ργύ ριον τορευτό ν ἐστιν οὐ πορεύ σονται ἀ ργύ ριον προσβλητὸ ν ἀ πὸ θαρσις ἥ ξει
χρυσίον μωφαζ καὶ χεὶρ χρυσοχό ων ἔργα τεχνιτῶ ν πά ντα ὑ ά κινθον καὶ πορφύ ραν
ἐνδύ σουσιν αὐ τά
αἰρό μενα ἀ ρθή σονται ὅ τι οὐ κ ἐπιβή σονται μὴ φοβηθῆ τε αὐ τά ὅ τι οὐ μὴ
κακοποιή σωσιν καὶ ἀ γαθὸ ν οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ τοῖς
οὕ τως ἐρεῖτε αὐ τοῖς θεοί οἳ τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν οὐ κ ἐποίησαν ἀ πολέσθωσαν
ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς καὶ ὑ ποκά τωθεν τοῦ οὐ ρανοῦ τού του
κύ ριος ὁ ποιή σας τὴ ν γῆ ν ἐν τῇ ἰσχύ ι αὐ τοῦ ὁ ἀ νορθώ σας τὴ ν οἰκουμένην ἐν τῇ
σοφίᾳ αὐ τοῦ καὶ τῇ φρονή σει αὐ τοῦ ἐξέτεινεν τὸ ν οὐ ρανὸ ν
926

καὶ πλῆ θος ὕ δατος ἐν οὐ ρανῷ καὶ ἀ νή γαγεν νεφέλας ἐξ ἐσχά του τῆ ς γῆ ς ἀ στραπὰ ς
εἰς ὑ ετὸ ν ἐποίησεν καὶ ἐξή γαγεν φῶ ς ἐκ θησαυρῶ ν αὐ τοῦ
ἐμωρά νθη πᾶ ς ἄ νθρωπος ἀ πὸ γνώ σεως κατῃσχύ νθη πᾶ ς χρυσοχό ος ἐπὶ τοῖς
γλυπτοῖς αὐ τοῦ ὅ τι ψευδῆ ἐχώ νευσαν οὐ κ ἔστιν πνεῦ μα ἐν αὐ τοῖς
μά ταιά ἐστιν ἔργα ἐμπεπαιγμένα ἐν καιρῷ ἐπισκοπῆ ς αὐ τῶ ν ἀ πολοῦ νται
οὐ κ ἔστιν τοιαύ τη μερὶς τῷ ιακωβ ὅ τι ὁ πλά σας τὰ πά ντα αὐ τὸ ς κληρονομία αὐ τοῦ
κύ ριος ὄ νομα αὐ τῷ
συνή γαγεν ἔξωθεν τὴ ν ὑ πό στασίν σου κατοικοῦ σα ἐν ἐκλεκτοῖς
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ σκελίζω τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν γῆ ν ταύ την ἐν
θλίψει ὅ πως εὑ ρεθῇ ἡ πληγή σου
οὐ αὶ ἐπὶ συντρίμματί σου ἀ λγηρὰ ἡ πληγή σου κἀ γὼ εἶπα ὄ ντως τοῦ το τὸ τραῦ μά
μου καὶ κατέλαβέν με
ἡ σκηνή μου ἐταλαιπώ ρησεν ὤ λετο καὶ πᾶ σαι αἱ δέρρεις μου διεσπά σθησαν οἱ υἱοί
μου καὶ τὰ πρό βατά μου οὔ κ εἰσιν οὐ κ ἔστιν ἔτι τό πος τῆ ς σκηνῆ ς μου τό πος τῶ ν
δέρρεώ ν μου
ὅ τι οἱ ποιμένες ἠ φρονεύ σαντο καὶ τὸ ν κύ ριον οὐ κ ἐξεζή τησαν διὰ τοῦ το οὐ κ
ἐνό ησεν πᾶ σα ἡ νομὴ καὶ διεσκορπίσθησαν
φωνὴ ἀ κοῆ ς ἰδοὺ ἔρχεται καὶ σεισμὸ ς μέγας ἐκ γῆ ς βορρᾶ τοῦ τά ξαι τὰ ς πό λεις
ιουδα εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ κοίτην στρουθῶ ν
οἶδα κύ ριε ὅ τι οὐ χὶ τοῦ ἀ νθρώ που ἡ ὁ δὸ ς αὐ τοῦ οὐ δὲ ἀ νὴ ρ πορεύ σεται καὶ
κατορθώ σει πορείαν αὐ τοῦ
παίδευσον ἡ μᾶ ς κύ ριε πλὴ ν ἐν κρίσει καὶ μὴ ἐν θυμῷ ἵνα μὴ ὀ λίγους ἡ μᾶ ς ποιή σῃς
ἔκχεον τὸ ν θυμό ν σου ἐπὶ ἔθνη τὰ μὴ εἰδό τα σε καὶ ἐπὶ γενεὰ ς αἳ τὸ ὄ νομά σου οὐ κ
ἐπεκαλέσαντο ὅ τι κατέφαγον τὸ ν ιακωβ καὶ ἐξανή λωσαν αὐ τὸ ν καὶ τὴ ν νομὴ ν
αὐ τοῦ ἠ ρή μωσαν
ὁ λό γος ὁ γενό μενος παρὰ κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν λέγων
ἀ κού σατε τοὺ ς λό γους τῆ ς διαθή κης ταύ της καὶ λαλή σεις πρὸ ς ἄ νδρας ιουδα καὶ
πρὸ ς τοὺ ς κατοικοῦ ντας ιερουσαλημ
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐπικατά ρατος ὁ ἄ νθρωπος
ὃ ς οὐ κ ἀ κού σεται τῶ ν λό γων τῆ ς διαθή κης ταύ της
ἧ ς ἐνετειλά μην τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν ἐν ἡ μέρᾳ ᾗ ἀ νή γαγον αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
ἐκ καμίνου τῆ ς σιδηρᾶ ς λέγων ἀ κού σατε τῆ ς φωνῆ ς μου καὶ ποιή σατε πά ντα ὅ σα
ἐὰ ν ἐντείλωμαι ὑ μῖν καὶ ἔσεσθέ μοι εἰς λαό ν καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑ μῖν εἰς θεό ν
ὅ πως στή σω τὸ ν ὅ ρκον μου ὃ ν ὤ μοσα τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν τοῦ δοῦ ναι αὐ τοῖς γῆ ν
ῥ έουσαν γά λα καὶ μέλι καθὼ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη καὶ ἀ πεκρίθην καὶ εἶπα γένοιτο κύ ριε
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἀ νά γνωθι τοὺ ς λό γους τού τους ἐν πό λεσιν ιουδα καὶ
ἔξωθεν ιερουσαλημ λέγων ἀ κού σατε τοὺ ς λό γους τῆ ς διαθή κης ταύ της καὶ
ποιή σατε αὐ τού ς
καὶ οὐ κ ἐποίησαν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με εὑ ρέθη σύ νδεσμος ἐν ἀ νδρά σιν ιουδα καὶ ἐν τοῖς
κατοικοῦ σιν ιερουσαλημ
927

ἐπεστρά φησαν ἐπὶ τὰ ς ἀ δικίας τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν τῶ ν πρό τερον οἳ οὐ κ ἤ θελον

εἰσακοῦ σαι τῶ ν λό γων μου καὶ ἰδοὺ αὐ τοὶ βαδίζουσιν ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων τοῦ
δουλεύ ειν αὐ τοῖς καὶ διεσκέδασαν οἶκος ισραηλ καὶ οἶκος ιουδα τὴ ν διαθή κην μου
ἣ ν διεθέμην πρὸ ς τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον κακά ἐξ ὧ ν οὐ
δυνή σονται ἐξελθεῖν ἐξ αὐ τῶ ν καὶ κεκρά ξονται πρό ς με καὶ οὐ κ εἰσακού σομαι
αὐ τῶ ν
καὶ πορεύ σονται πό λεις ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ καὶ κεκρά ξονται
πρὸ ς τοὺ ς θεού ς οἷς αὐ τοὶ θυμιῶ σιν αὐ τοῖς μὴ σώ σουσιν αὐ τοὺ ς ἐν καιρῷ τῶ ν
κακῶ ν αὐ τῶ ν
ὅ τι κατ' ἀ ριθμὸ ν τῶ ν πό λεώ ν σου ἦ σαν θεοί σου ιουδα καὶ κατ' ἀ ριθμὸ ν ἐξό δων τῆ ς
ιερουσαλημ ἐτά ξατε βωμοὺ ς θυμιᾶ ν τῇ βααλ
καὶ σὺ μὴ προσεύ χου περὶ τοῦ λαοῦ τού του καὶ μὴ ἀ ξίου περὶ αὐ τῶ ν ἐν δεή σει καὶ
προσευχῇ ὅ τι οὐ κ εἰσακού σομαι ἐν τῷ καιρῷ ἐν ᾧ ἐπικαλοῦ νταί με ἐν καιρῷ
κακώ σεως αὐ τῶ ν
τί ἡ ἠ γαπημένη ἐν τῷ οἴκῳ μου ἐποίησεν βδέλυγμα μὴ εὐ χαὶ καὶ κρέα ἅ για
ἀ φελοῦ σιν ἀ πὸ σοῦ τὰ ς κακίας σου ἢ τού τοις διαφεύ ξῃ
ἐλαίαν ὡ ραίαν εὔ σκιον τῷ εἴδει ἐκά λεσεν κύ ριος τὸ ὄ νομά σου εἰς φωνὴ ν περιτομῆ ς
αὐ τῆ ς ἀ νή φθη πῦ ρ ἐπ' αὐ τή ν μεγά λη ἡ θλῖψις ἐπὶ σέ ἠ χρεώ θησαν οἱ κλά δοι αὐ τῆ ς
καὶ κύ ριος ὁ καταφυτεύ σας σε ἐλά λησεν ἐπὶ σὲ κακὰ ἀ ντὶ τῆ ς κακίας οἴκου ισραηλ
καὶ οἴκου ιουδα ὅ τι ἐποίησαν ἑαυτοῖς τοῦ παροργίσαι με ἐν τῷ θυμιᾶ ν αὐ τοὺ ς τῇ
βααλ
κύ ριε γνώ ρισό ν μοι καὶ γνώ σομαι τό τε εἶδον τὰ ἐπιτηδεύ ματα αὐ τῶ ν
ἐγὼ δὲ ὡ ς ἀ ρνίον ἄ κακον ἀ γό μενον τοῦ θύ εσθαι οὐ κ ἔγνων ἐπ' ἐμὲ ἐλογίσαντο
λογισμὸ ν πονηρὸ ν λέγοντες δεῦ τε καὶ ἐμβά λωμεν ξύ λον εἰς τὸ ν ἄ ρτον αὐ τοῦ καὶ
ἐκτρίψωμεν αὐ τὸ ν ἀ πὸ γῆ ς ζώ ντων καὶ τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ οὐ μὴ μνησθῇ ἔτι
κύ ριε κρίνων δίκαια δοκιμά ζων νεφροὺ ς καὶ καρδίας ἴδοιμι τὴ ν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν
ἐξ αὐ τῶ ν ὅ τι πρὸ ς σὲ ἀ πεκά λυψα τὸ δικαίωμά μου
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐπὶ τοὺ ς ἄ νδρας αναθωθ τοὺ ς ζητοῦ ντας τὴ ν ψυχή ν
μου τοὺ ς λέγοντας οὐ μὴ προφητεύ σῃς ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι κυρίου εἰ δὲ μή ἀ ποθανῇ ἐν
ταῖς χερσὶν ἡ μῶ ν
ἰδοὺ ἐγὼ ἐπισκέψομαι ἐπ' αὐ τού ς οἱ νεανίσκοι αὐ τῶ ν ἐν μαχαίρᾳ ἀ ποθανοῦ νται καὶ
οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν καὶ αἱ θυγατέρες αὐ τῶ ν τελευτή σουσιν ἐν λιμῷ
καὶ ἐγκατά λειμμα οὐ κ ἔσται αὐ τῶ ν ὅ τι ἐπά ξω κακὰ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν
αναθωθ ἐν ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν
δίκαιος εἶ κύ ριε ὅ τι ἀ πολογή σομαι πρὸ ς σέ πλὴ ν κρίματα λαλή σω πρὸ ς σέ τί ὅ τι
ὁ δὸ ς ἀ σεβῶ ν εὐ οδοῦ ται εὐ θή νησαν πά ντες οἱ ἀ θετοῦ ντες ἀ θετή ματα
ἐφύ τευσας αὐ τοὺ ς καὶ ἐρριζώ θησαν ἐτεκνοποίησαν καὶ ἐποίησαν καρπό ν ἐγγὺ ς εἶ
σὺ τοῦ στό ματος αὐ τῶ ν καὶ πό ρρω ἀ πὸ τῶ ν νεφρῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ σύ κύ ριε γινώ σκεις με δεδοκίμακας τὴ ν καρδίαν μου ἐναντίον σου ἅ γνισον
αὐ τοὺ ς εἰς ἡ μέραν σφαγῆ ς αὐ τῶ ν
928

ἕως πό τε πενθή σει ἡ γῆ καὶ πᾶ ς ὁ χό ρτος τοῦ ἀ γροῦ ξηρανθή σεται ἀ πὸ κακίας τῶ ν
κατοικού ντων ἐν αὐ τῇ ἠ φανίσθησαν κτή νη καὶ πετεινά ὅ τι εἶπαν οὐ κ ὄ ψεται ὁ θεὸ ς
ὁ δοὺ ς ἡ μῶ ν
σοῦ οἱ πό δες τρέχουσιν καὶ ἐκλύ ουσίν σε πῶ ς παρασκευά σῃ ἐφ' ἵπποις καὶ ἐν γῇ
εἰρή νης σὺ πέποιθας πῶ ς ποιή σεις ἐν φρυά γματι τοῦ ιορδά νου
ὅ τι καὶ οἱ ἀ δελφοί σου καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρό ς σου καὶ οὗ τοι ἠ θέτησά ν σε καὶ αὐ τοὶ
ἐβό ησαν ἐκ τῶ ν ὀ πίσω σου ἐπισυνή χθησαν μὴ πιστεύ σῃς ἐν αὐ τοῖς ὅ τι λαλή σουσιν
πρὸ ς σὲ καλά
ἐγκαταλέλοιπα τὸ ν οἶκό ν μου ἀ φῆ κα τὴ ν κληρονομίαν μου ἔδωκα τὴ ν ἠ γαπημένην
ψυχή ν μου εἰς χεῖρας ἐχθρῶ ν αὐ τῆ ς
ἐγενή θη ἡ κληρονομία μου ἐμοὶ ὡ ς λέων ἐν δρυμῷ ἔδωκεν ἐπ' ἐμὲ τὴ ν φωνὴ ν αὐ τῆ ς
διὰ τοῦ το ἐμίσησα αὐ τή ν
μὴ σπή λαιον ὑ αίνης ἡ κληρονομία μου ἐμοὶ ἢ σπή λαιον κύ κλῳ αὐ τῆ ς βαδίσατε
συναγά γετε πά ντα τὰ θηρία τοῦ ἀ γροῦ καὶ ἐλθέτωσαν τοῦ φαγεῖν αὐ τή ν
ποιμένες πολλοὶ διέφθειραν τὸ ν ἀ μπελῶ νά μου ἐμό λυναν τὴ ν μερίδα μου ἔδωκαν
μερίδα ἐπιθυμητή ν μου εἰς ἔρημον ἄ βατον
ἐτέθη εἰς ἀ φανισμὸ ν ἀ πωλείας δι' ἐμὲ ἀ φανισμῷ ἠ φανίσθη πᾶ σα ἡ γῆ ὅ τι οὐ κ ἔστιν
ἀ νὴ ρ τιθέμενος ἐν καρδίᾳ
ἐπὶ πᾶ σαν διεκβολὴ ν ἐν τῇ ἐρή μῳ ἦ λθον ταλαιπωροῦ ντες ὅ τι μά χαιρα τοῦ κυρίου
καταφά γεται ἀ π' ἄ κρου τῆ ς γῆ ς ἕως ἄ κρου τῆ ς γῆ ς οὐ κ ἔστιν εἰρή νη πά σῃ σαρκί
σπείρατε πυροὺ ς καὶ ἀ κά νθας θερίσατε οἱ κλῆ ροι αὐ τῶ ν οὐ κ ὠ φελή σουσιν αὐ τού ς
αἰσχύ νθητε ἀ πὸ καυχή σεως ὑ μῶ ν ἀ πὸ ὀ νειδισμοῦ ἔναντι κυρίου
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος περὶ πά ντων τῶ ν γειτό νων τῶ ν πονηρῶ ν τῶ ν ἁ πτομένων τῆ ς
κληρονομίας μου ἧ ς ἐμέρισα τῷ λαῷ μου ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποσπῶ αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῆ ς
γῆ ς αὐ τῶ ν καὶ τὸ ν ιουδαν ἐκβαλῶ ἐκ μέσου αὐ τῶ ν
καὶ ἔσται μετὰ τὸ ἐκβαλεῖν με αὐ τοὺ ς ἐπιστρέψω καὶ ἐλεή σω αὐ τοὺ ς καὶ κατοικιῶ
αὐ τοὺ ς ἕκαστον εἰς τὴ ν κληρονομίαν αὐ τοῦ καὶ ἕκαστον εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ
καὶ ἔσται ἐὰ ν μαθό ντες μά θωσιν τὴ ν ὁ δὸ ν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ὀ μνύ ειν τῷ ὀ νό ματί
μου ζῇ κύ ριος καθὼ ς ἐδίδαξαν τὸ ν λαό ν μου ὀ μνύ ειν τῇ βααλ καὶ οἰκοδομηθή σονται
ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ μου
ἐὰ ν δὲ μὴ ἐπιστρέψωσιν καὶ ἐξαρῶ τὸ ἔθνος ἐκεῖνο ἐξά ρσει καὶ ἀ πωλείᾳ
τά δε λέγει κύ ριος βά δισον καὶ κτῆ σαι σεαυτῷ περίζωμα λινοῦ ν καὶ περίθου περὶ
τὴ ν ὀ σφύ ν σου καὶ ἐν ὕ δατι οὐ διελεύ σεται
καὶ ἐκτησά μην τὸ περίζωμα κατὰ τὸ ν λό γον κυρίου καὶ περιέθηκα περὶ τὴ ν ὀ σφύ ν
μου
καὶ ἐγενή θη λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
λαβὲ τὸ περίζωμα τὸ περὶ τὴ ν ὀ σφύ ν σου καὶ ἀ νά στηθι καὶ βά δισον ἐπὶ τὸ ν
εὐ φρά την καὶ κατά κρυψον αὐ τὸ ἐκεῖ ἐν τῇ τρυμαλιᾷ τῆ ς πέτρας
καὶ ἐπορεύ θην καὶ ἔκρυψα αὐ τὸ ἐν τῷ εὐ φρά τῃ καθὼ ς ἐνετείλατό μοι κύ ριος
καὶ ἐγένετο μεθ' ἡ μέρας πολλὰ ς καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἀ νά στηθι βά δισον ἐπὶ τὸ ν
εὐ φρά την καὶ λαβὲ ἐκεῖθεν τὸ περίζωμα ὃ ἐνετειλά μην σοι τοῦ κατακρύ ψαι ἐκεῖ
929

καὶ ἐπορεύ θην ἐπὶ τὸ ν εὐ φρά την ποταμὸ ν καὶ ὤ ρυξα καὶ ἔλαβον τὸ περίζωμα ἐκ
τοῦ τό που οὗ κατώ ρυξα αὐ τὸ ἐκεῖ καὶ ἰδοὺ διεφθαρμένον ἦ ν ὃ οὐ μὴ χρησθῇ εἰς
οὐ θέν
καὶ ἐγενή θη λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
τά δε λέγει κύ ριος οὕ τω φθερῶ τὴ ν ὕ βριν ιουδα καὶ τὴ ν ὕ βριν ιερουσαλημ
τὴ ν πολλὴ ν ταύ την ὕ βριν τοὺ ς μὴ βουλομένους ὑ πακού ειν τῶ ν λό γων μου καὶ
πορευθέντας ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων τοῦ δουλεύ ειν αὐ τοῖς καὶ τοῦ προσκυνεῖν
αὐ τοῖς καὶ ἔσονται ὥ σπερ τὸ περίζωμα τοῦ το ὃ οὐ χρησθή σεται εἰς οὐ θέν
ὅ τι καθά περ κολλᾶ ται τὸ περίζωμα περὶ τὴ ν ὀ σφὺ ν τοῦ ἀ νθρώ που οὕ τως ἐκό λλησα
πρὸ ς ἐμαυτὸ ν τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ καὶ πᾶ ν οἶκον ιουδα τοῦ γενέσθαι μοι εἰς λαὸ ν
ὀ νομαστὸ ν καὶ εἰς καύ χημα καὶ εἰς δό ξαν καὶ οὐ κ εἰσή κουσά ν μου
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον πᾶ ς ἀ σκὸ ς πληρωθή σεται οἴνου καὶ ἔσται ἐὰ ν
εἴπωσιν πρὸ ς σέ μὴ γνό ντες οὐ γνωσό μεθα ὅ τι πᾶ ς ἀ σκὸ ς πληρωθή σεται οἴνου
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ πληρῶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας τὴ ν
γῆ ν ταύ την καὶ τοὺ ς βασιλεῖς αὐ τῶ ν τοὺ ς καθημένους υἱοὺ ς δαυιδ ἐπὶ θρό νου
αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τοὺ ς προφή τας καὶ τὸ ν ιουδαν καὶ πά ντας τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ιερουσαλημ μεθύ σματι

καὶ διασκορπιῶ αὐ τοὺ ς ἄ νδρα καὶ τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν καὶ
τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν ἐν τῷ αὐ τῷ οὐ κ ἐπιποθή σω λέγει κύ ριος καὶ οὐ φείσομαι καὶ οὐ κ
οἰκτιρή σω ἀ πὸ διαφθορᾶ ς αὐ τῶ ν
ἀ κού σατε καὶ ἐνωτίσασθε καὶ μὴ ἐπαίρεσθε ὅ τι κύ ριος ἐλά λησεν
δό τε τῷ κυρίῳ θεῷ ὑ μῶ ν δό ξαν πρὸ τοῦ συσκοτά σαι καὶ πρὸ ς τοῦ προσκό ψαι
πό δας ὑ μῶ ν ἐπ' ὄ ρη σκοτεινὰ καὶ ἀ ναμενεῖτε εἰς φῶ ς καὶ ἐκεῖ σκιὰ θανά του καὶ
τεθή σονται εἰς σκό τος
ἐὰ ν δὲ μὴ ἀ κού σητε κεκρυμμένως κλαύ σεται ἡ ψυχὴ ὑ μῶ ν ἀ πὸ προσώ που ὕ βρεως
καὶ κατά ξουσιν οἱ ὀ φθαλμοὶ ὑ μῶ ν δά κρυα ὅ τι συνετρίβη τὸ ποίμνιον κυρίου
εἴπατε τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς δυναστεύ ουσιν ταπεινώ θητε καὶ καθίσατε ὅ τι καθῃρέθη
ἀ πὸ κεφαλῆ ς ὑ μῶ ν στέφανος δό ξης ὑ μῶ ν
πό λεις αἱ πρὸ ς νό τον συνεκλείσθησαν καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ ἀ νοίγων ἀ πῳ κίσθη ιουδας
συνετέλεσεν ἀ ποικίαν τελείαν
ἀ νά λαβε ὀ φθαλμού ς σου ιερουσαλημ καὶ ἰδὲ τοὺ ς ἐρχομένους ἀ πὸ βορρᾶ ποῦ ἐστιν
τὸ ποίμνιον ὃ ἐδό θη σοι πρό βατα δό ξης σου
τί ἐρεῖς ὅ ταν ἐπισκέπτωνταί σε καὶ σὺ ἐδίδαξας αὐ τοὺ ς ἐπὶ σὲ μαθή ματα εἰς ἀ ρχή ν
οὐ κ ὠ δῖνες καθέξουσίν σε καθὼ ς γυναῖκα τίκτουσαν
καὶ ἐὰ ν εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου διὰ τί ἀ πή ντησέν μοι ταῦ τα διὰ τὸ πλῆ θος τῆ ς
ἀ δικίας σου ἀ νεκαλύ φθη τὰ ὀ πίσθιά σου παραδειγματισθῆ ναι τὰ ς πτέρνας σου
εἰ ἀ λλά ξεται αἰθίοψ τὸ δέρμα αὐ τοῦ καὶ πά ρδαλις τὰ ποικίλματα αὐ τῆ ς καὶ ὑ μεῖς
δυνή σεσθε εὖ ποιῆ σαι μεμαθηκό τες τὰ κακά
καὶ διέσπειρα αὐ τοὺ ς ὡ ς φρύ γανα φερό μενα ὑ πὸ ἀ νέμου εἰς ἔρημον
οὗ τος ὁ κλῆ ρό ς σου καὶ μερὶς τοῦ ἀ πειθεῖν ὑ μᾶ ς ἐμοί λέγει κύ ριος ὡ ς ἐπελά θου μου
καὶ ἤ λπισας ἐπὶ ψεύ δεσιν
930

κἀ γὼ ἀ ποκαλύ ψω τὰ ὀ πίσω σου ἐπὶ τὸ πρό σωπό ν σου καὶ ὀ φθή σεται ἡ ἀ τιμία σου
καὶ ἡ μοιχεία σου καὶ ὁ χρεμετισμό ς σου καὶ ἡ ἀ παλλοτρίωσις τῆ ς πορνείας σου ἐπὶ
τῶ ν βουνῶ ν καὶ ἐν τοῖς ἀ γροῖς ἑώ ρακα τὰ βδελύ γματά σου οὐ αί σοι ιερουσαλημ ὅ τι
οὐ κ ἐκαθαρίσθης ὀ πίσω μου ἕως τίνος ἔτι
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν περὶ τῆ ς ἀ βροχίας
ἐπένθησεν ἡ ιουδαία καὶ αἱ πύ λαι αὐ τῆ ς ἐκενώ θησαν καὶ ἐσκοτώ θησαν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ ἡ κραυγὴ τῆ ς ιερουσαλημ ἀ νέβη
καὶ οἱ μεγιστᾶ νες αὐ τῆ ς ἀ πέστειλαν τοὺ ς νεωτέρους αὐ τῶ ν ἐφ' ὕ δωρ ἤ λθοσαν ἐπὶ
τὰ φρέατα καὶ οὐ χ εὕ ροσαν ὕ δωρ καὶ ἀ πέστρεψαν τὰ ἀ γγεῖα αὐ τῶ ν κενά
καὶ τὰ ἔργα τῆ ς γῆ ς ἐξέλιπεν ὅ τι οὐ κ ἦ ν ὑ ετό ς ᾐ σχύ νθησαν γεωργοί ἐπεκά λυψαν
τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἔλαφοι ἐν ἀ γρῷ ἔτεκον καὶ ἐγκατέλιπον ὅ τι οὐ κ ἦ ν βοτά νη
ὄ νοι ἄ γριοι ἔστησαν ἐπὶ νά πας εἵλκυσαν ἄ νεμον ἐξέλιπον οἱ ὀ φθαλμοὶ αὐ τῶ ν ὅ τι
οὐ κ ἦ ν χό ρτος ἀ πὸ λαοῦ ἀ δικίας
εἰ αἱ ἁ μαρτίαι ἡ μῶ ν ἀ ντέστησαν ἡ μῖν κύ ριε ποίησον ἡ μῖν ἕνεκεν σοῦ ὅ τι πολλαὶ αἱ
ἁ μαρτίαι ἡ μῶ ν ἐναντίον σοῦ ὅ τι σοὶ ἡ μά ρτομεν
ὑ πομονὴ ισραηλ κύ ριε καὶ σῴ ζεις ἐν καιρῷ κακῶ ν ἵνα τί ἐγενή θης ὡ σεὶ πά ροικος
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ὡ ς αὐ τό χθων ἐκκλίνων εἰς κατά λυμα
μὴ ἔσῃ ὥ σπερ ἄ νθρωπος ὑ πνῶ ν ἢ ὡ ς ἀ νὴ ρ οὐ δυνά μενος σῴ ζειν καὶ σὺ ἐν ἡ μῖν εἶ
κύ ριε καὶ τὸ ὄ νομά σου ἐπικέκληται ἐφ' ἡ μᾶ ς μὴ ἐπιλά θῃ ἡ μῶ ν
οὕ τως λέγει κύ ριος τῷ λαῷ τού τῳ ἠ γά πησαν κινεῖν πό δας αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ
ἐφείσαντο καὶ ὁ θεὸ ς οὐ κ εὐ δό κησεν ἐν αὐ τοῖς νῦ ν μνησθή σεται τῶ ν ἀ δικιῶ ν
αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με μὴ προσεύ χου περὶ τοῦ λαοῦ τού του εἰς ἀ γαθά
ὅ τι ἐὰ ν νηστεύ σωσιν οὐ κ εἰσακού σομαι τῆ ς δεή σεως αὐ τῶ ν καὶ ἐὰ ν προσενέγκωσιν
ὁ λοκαυτώ ματα καὶ θυσίας οὐ κ εὐ δοκή σω ἐν αὐ τοῖς ὅ τι ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ
ἐν θανά τῳ ἐγὼ συντελέσω αὐ τού ς
καὶ εἶπα ὦ κύ ριε ἰδοὺ οἱ προφῆ ται αὐ τῶ ν προφητεύ ουσιν καὶ λέγουσιν οὐ κ ὄ ψεσθε
μά χαιραν οὐ δὲ λιμὸ ς ἔσται ἐν ὑ μῖν ὅ τι ἀ λή θειαν καὶ εἰρή νην δώ σω ἐπὶ τῆ ς γῆ ς καὶ ἐν
τῷ τό πῳ τού τῳ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ψευδῆ οἱ προφῆ ται προφητεύ ουσιν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί μου
οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἐνετειλά μην αὐ τοῖς καὶ οὐ κ ἐλά λησα πρὸ ς αὐ τού ς ὅ τι
ὁ ρά σεις ψευδεῖς καὶ μαντείας καὶ οἰωνίσματα καὶ προαιρέσεις καρδίας αὐ τῶ ν αὐ τοὶ
προφητεύ ουσιν ὑ μῖν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος περὶ τῶ ν προφητῶ ν τῶ ν προφητευό ντων ἐπὶ τῷ
ὀ νό ματί μου ψευδῆ καὶ ἐγὼ οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τού ς οἳ λέγουσιν μά χαιρα καὶ λιμὸ ς
οὐ κ ἔσται ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ταύ της ἐν θανά τῳ νοσερῷ ἀ ποθανοῦ νται καὶ ἐν λιμῷ
συντελεσθή σονται οἱ προφῆ ται
καὶ ὁ λαό ς οἷς αὐ τοὶ προφητεύ ουσιν αὐ τοῖς καὶ ἔσονται ἐρριμμένοι ἐν ταῖς διό δοις
ιερουσαλημ ἀ πὸ προσώ που μαχαίρας καὶ τοῦ λιμοῦ καὶ οὐ κ ἔσται ὁ θά πτων αὐ τού ς
καὶ αἱ γυναῖκες αὐ τῶ ν καὶ οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν καὶ αἱ θυγατέρες αὐ τῶ ν καὶ ἐκχεῶ ἐπ'
931

αὐ τοὺ ς τὰ κακὰ αὐ τῶ ν

καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τοὺ ς τὸ ν λό γον τοῦ τον καταγά γετε ἐπ' ὀ φθαλμοὺ ς ὑ μῶ ν δά κρυα
ἡ μέρας καὶ νυκτό ς καὶ μὴ διαλιπέτωσαν ὅ τι συντρίμματι συνετρίβη θυγά τηρ λαοῦ
μου καὶ πληγῇ ὀ δυνηρᾷ σφό δρα
ἐὰ ν ἐξέλθω εἰς τὸ πεδίον καὶ ἰδοὺ τραυματίαι μαχαίρας καὶ ἐὰ ν εἰσέλθω εἰς τὴ ν
πό λιν καὶ ἰδοὺ πό νος λιμοῦ ὅ τι ἱερεὺ ς καὶ προφή της ἐπορεύ θησαν εἰς γῆ ν ἣ ν οὐ κ
ᾔ δεισαν
μὴ ἀ ποδοκιμά ζων ἀ πεδοκίμασας τὸ ν ιουδαν καὶ ἀ πὸ σιων ἀ πέστη ἡ ψυχή σου ἵνα τί
ἔπαισας ἡ μᾶ ς καὶ οὐ κ ἔστιν ἡ μῖν ἴασις ὑ πεμείναμεν εἰς εἰρή νην καὶ οὐ κ ἦ ν ἀ γαθά εἰς
καιρὸ ν ἰά σεως καὶ ἰδοὺ ταραχή
ἔγνωμεν κύ ριε ἁ μαρτή ματα ἡ μῶ ν ἀ δικίας πατέρων ἡ μῶ ν ὅ τι ἡ μά ρτομεν ἐναντίον
σου
κό πασον διὰ τὸ ὄ νομά σου μὴ ἀ πολέσῃς θρό νον δό ξης σου μνή σθητι μὴ
διασκεδά σῃς τὴ ν διαθή κην σου τὴ ν μεθ' ἡ μῶ ν
μὴ ἔστιν ἐν εἰδώ λοις τῶ ν ἐθνῶ ν ὑ ετίζων καὶ εἰ ὁ οὐ ρανὸ ς δώ σει πλησμονὴ ν αὐ τοῦ
οὐ χὶ σὺ εἶ αὐ τό ς καὶ ὑ πομενοῦ μέν σε ὅ τι σὺ ἐποίησας πά ντα ταῦ τα
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με ἐὰ ν στῇ μωυσῆ ς καὶ σαμουηλ πρὸ προσώ που μου οὐ κ
ἔστιν ἡ ψυχή μου πρὸ ς αὐ τού ς ἐξαπό στειλον τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον καὶ ἐξελθέτωσαν
καὶ ἔσται ἐὰ ν εἴπωσιν πρὸ ς σέ ποῦ ἐξελευσό μεθα καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει
κύ ριος ὅ σοι εἰς θά νατον εἰς θά νατον καὶ ὅ σοι εἰς μά χαιραν εἰς μά χαιραν καὶ ὅ σοι εἰς
λιμό ν εἰς λιμό ν καὶ ὅ σοι εἰς αἰχμαλωσίαν εἰς αἰχμαλωσίαν
καὶ ἐκδική σω ἐπ' αὐ τοὺ ς τέσσαρα εἴδη λέγει κύ ριος τὴ ν μά χαιραν εἰς σφαγὴ ν καὶ
τοὺ ς κύ νας εἰς διασπασμὸ ν καὶ τὰ θηρία τῆ ς γῆ ς καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐ ρανοῦ εἰς
βρῶ σιν καὶ εἰς διαφθορά ν
καὶ παραδώ σω αὐ τοὺ ς εἰς ἀ νά γκας πά σαις ταῖς βασιλείαις τῆ ς γῆ ς διὰ μανασση
υἱὸ ν εζεκιου βασιλέα ιουδα περὶ πά ντων ὧ ν ἐποίησεν ἐν ιερουσαλημ
τίς φείσεται ἐπὶ σοί ιερουσαλημ καὶ τίς δειλιά σει ἐπὶ σοί ἢ τίς ἀ νακά μψει εἰς εἰρή νην
σοι
σὺ ἀ πεστρά φης με λέγει κύ ριος ὀ πίσω πορεύ σῃ καὶ ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου καὶ
διαφθερῶ σε καὶ οὐ κέτι ἀ νή σω αὐ τού ς
καὶ διασπερῶ αὐ τοὺ ς ἐν διασπορᾷ ἐν πύ λαις λαοῦ μου ἠ τεκνώ θησαν ἀ πώ λεσαν τὸ ν
λαό ν μου διὰ τὰ ς κακίας αὐ τῶ ν
ἐπληθύ νθησαν χῆ ραι αὐ τῶ ν ὑ πὲρ τὴ ν ἄ μμον τῆ ς θαλά σσης ἐπή γαγον ἐπὶ μητέρα
νεανίσκου ταλαιπωρίαν ἐν μεσημβρίᾳ ἐπέρριψα ἐπ' αὐ τὴ ν ἐξαίφνης τρό μον καὶ
σπουδή ν
ἐκενώ θη ἡ τίκτουσα ἑπτά ἀ πεκά κησεν ἡ ψυχὴ αὐ τῆ ς ἐπέδυ ὁ ἥ λιος αὐ τῇ ἔτι
μεσού σης τῆ ς ἡ μέρας κατῃσχύ νθη καὶ ὠ νειδίσθη τοὺ ς καταλοίπους αὐ τῶ ν εἰς
μά χαιραν δώ σω ἐναντίον τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν
οἴμμοι ἐγώ μῆ τερ ὡ ς τίνα με ἔτεκες ἄ νδρα δικαζό μενον καὶ διακρινό μενον πά σῃ τῇ
γῇ οὔ τε ὠ φέλησα οὔ τε ὠ φέλησέν με οὐ δείς ἡ ἰσχύ ς μου ἐξέλιπεν ἐν τοῖς
καταρωμένοις με
932

γένοιτο δέσποτα κατευθυνό ντων αὐ τῶ ν εἰ μὴ παρέστην σοι ἐν καιρῷ τῶ ν κακῶ ν

αὐ τῶ ν καὶ ἐν καιρῷ θλίψεως αὐ τῶ ν εἰς ἀ γαθὰ πρὸ ς τὸ ν ἐχθρό ν
εἰ γνωσθή σεται σίδηρος καὶ περιβό λαιον χαλκοῦ ν
ἡ ἰσχύ ς σου καὶ τοὺ ς θησαυρού ς σου εἰς προνομὴ ν δώ σω ἀ ντά λλαγμα διὰ πά σας
τὰ ς ἁ μαρτίας σου καὶ ἐν πᾶ σι τοῖς ὁ ρίοις σου
καὶ καταδουλώ σω σε κύ κλῳ τοῖς ἐχθροῖς σου ἐν τῇ γῇ ᾗ οὐ κ ᾔ δεις ὅ τι πῦ ρ
ἐκκέκαυται ἐκ τοῦ θυμοῦ μου ἐφ' ὑ μᾶ ς καυθή σεται
κύ ριε μνή σθητί μου καὶ ἐπίσκεψαί με καὶ ἀ θῴ ωσό ν με ἀ πὸ τῶ ν καταδιωκό ντων με
μὴ εἰς μακροθυμίαν γνῶ θι ὡ ς ἔλαβον περὶ σοῦ ὀ νειδισμὸ ν
ὑ πὸ τῶ ν ἀ θετού ντων τοὺ ς λό γους σου συντέλεσον αὐ τού ς καὶ ἔσται ὁ λό γος σου
ἐμοὶ εἰς εὐ φροσύ νην καὶ χαρὰ ν καρδίας μου ὅ τι ἐπικέκληται τὸ ὄ νομά σου ἐπ' ἐμοί
κύ ριε παντοκρά τωρ
οὐ κ ἐκά θισα ἐν συνεδρίῳ αὐ τῶ ν παιζό ντων ἀ λλὰ εὐ λαβού μην ἀ πὸ προσώ που
χειρό ς σου κατὰ μό νας ἐκαθή μην ὅ τι πικρίας ἐνεπλή σθην
ἵνα τί οἱ λυποῦ ντές με κατισχύ ουσίν μου ἡ πληγή μου στερεά πό θεν ἰαθή σομαι
γινομένη ἐγενή θη μοι ὡ ς ὕ δωρ ψευδὲς οὐ κ ἔχον πίστιν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐὰ ν ἐπιστρέψῃς καὶ ἀ ποκαταστή σω σε καὶ πρὸ
προσώ που μου στή σῃ καὶ ἐὰ ν ἐξαγά γῃς τίμιον ἀ πὸ ἀ ναξίου ὡ ς στό μα μου ἔσῃ καὶ
ἀ ναστρέψουσιν αὐ τοὶ πρὸ ς σέ καὶ σὺ οὐ κ ἀ ναστρέψεις πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ δώ σω σε τῷ λαῷ τού τῳ ὡ ς τεῖχος ὀ χυρὸ ν χαλκοῦ ν καὶ πολεμή σουσιν πρὸ ς σὲ
καὶ οὐ μὴ δύ νωνται πρὸ ς σέ διό τι μετὰ σοῦ εἰμι τοῦ σῴ ζειν σε
καὶ ἐξαιρεῖσθαί σε ἐκ χειρὸ ς πονηρῶ ν καὶ λυτρώ σομαί σε ἐκ χειρὸ ς λοιμῶ ν
καὶ σὺ μὴ λά βῃς γυναῖκα λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ
καὶ οὐ γεννηθή σεταί σοι υἱὸ ς οὐ δὲ θυγά τηρ ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ
ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος περὶ τῶ ν υἱῶ ν καὶ περὶ τῶ ν θυγατέρων τῶ ν γεννωμένων ἐν
τῷ τό πῳ τού τῳ καὶ περὶ τῶ ν μητέρων αὐ τῶ ν τῶ ν τετοκυιῶ ν αὐ τοὺ ς καὶ περὶ τῶ ν
πατέρων αὐ τῶ ν τῶ ν γεγεννηκό των αὐ τοὺ ς ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ
ἐν θανά τῳ νοσερῷ ἀ ποθανοῦ νται οὐ κοπή σονται καὶ οὐ ταφή σονται εἰς
παρά δειγμα ἐπὶ προσώ που τῆ ς γῆ ς ἔσονται καὶ τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς καὶ τοῖς
πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ ἐν μαχαίρᾳ πεσοῦ νται καὶ ἐν λιμῷ συντελεσθή σονται
τά δε λέγει κύ ριος μὴ εἰσέλθῃς εἰς θίασον αὐ τῶ ν καὶ μὴ πορευθῇ ς τοῦ κό ψασθαι καὶ
μὴ πενθή σῃς αὐ τού ς ὅ τι ἀ φέστακα τὴ ν εἰρή νην μου ἀ πὸ τοῦ λαοῦ τού του
οὐ μὴ κό ψωνται αὐ τοὺ ς οὐ δὲ ἐντομίδας οὐ μὴ ποιή σωσιν καὶ οὐ ξυρή σονται
καὶ οὐ μὴ κλασθῇ ἄ ρτος ἐν πένθει αὐ τῶ ν εἰς παρά κλησιν ἐπὶ τεθνηκό τι οὐ
ποτιοῦ σιν αὐ τὸ ν ποτή ριον εἰς παρά κλησιν ἐπὶ πατρὶ καὶ μητρὶ αὐ τοῦ
εἰς οἰκίαν πό του οὐ κ εἰσελεύ σῃ συγκαθίσαι μετ' αὐ τῶ ν τοῦ φαγεῖν καὶ πιεῖν
διό τι τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ καταλύ ω ἐκ τοῦ τό που τού του
ἐνώ πιον τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν ὑ μῶ ν καὶ ἐν ταῖς ἡ μέραις ὑ μῶ ν φωνὴ ν χαρᾶ ς καὶ φωνὴ ν
εὐ φροσύ νης φωνὴ ν νυμφίου καὶ φωνὴ ν νύ μφης
καὶ ἔσται ὅ ταν ἀ ναγγείλῃς τῷ λαῷ τού τῳ ἅ παντα τὰ ῥ ή ματα ταῦ τα καὶ εἴπωσιν
πρὸ ς σέ διὰ τί ἐλά λησεν κύ ριος ἐφ' ἡ μᾶ ς πά ντα τὰ κακὰ ταῦ τα τίς ἡ ἀ δικία ἡ μῶ ν καὶ
τίς ἡ ἁ μαρτία ἡ μῶ ν ἣ ν ἡ μά ρτομεν ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
933

καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ἀ νθ' ὧ ν ἐγκατέλιπό ν με οἱ πατέρες ὑ μῶ ν λέγει κύ ριος καὶ ὤ |χοντο
ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων καὶ ἐδού λευσαν αὐ τοῖς καὶ προσεκύ νησαν αὐ τοῖς καὶ ἐμὲ
ἐγκατέλιπον καὶ τὸ ν νό μον μου οὐ κ ἐφυλά ξαντο
καὶ ὑ μεῖς ἐπονηρεύ σασθε ὑ πὲρ τοὺ ς πατέρας ὑ μῶ ν καὶ ἰδοὺ ὑ μεῖς πορεύ εσθε
ἕκαστος ὀ πίσω τῶ ν ἀ ρεστῶ ν τῆ ς καρδίας ὑ μῶ ν τῆ ς πονηρᾶ ς τοῦ μὴ ὑ πακού ειν μου
καὶ ἀ πορρίψω ὑ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ταύ της εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν οὐ κ ᾔ δειτε ὑ μεῖς καὶ οἱ
πατέρες ὑ μῶ ν καὶ δουλεύ σετε ἐκεῖ θεοῖς ἑτέροις οἳ οὐ δώ σουσιν ὑ μῖν ἔλεος
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ οὐ κ ἐροῦ σιν ἔτι ζῇ κύ ριος ὁ
ἀ ναγαγὼ ν τοὺ ς υἱοὺ ς ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
ἀ λλά ζῇ κύ ριος ὃ ς ἀ νή γαγεν τὸ ν οἶκον ισραηλ ἀ πὸ γῆ ς βορρᾶ καὶ ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν
χωρῶ ν οὗ ἐξώ σθησαν ἐκεῖ καὶ ἀ ποκαταστή σω αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν ἣ ν ἔδωκα
τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν
ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποστέλλω τοὺ ς ἁ λεεῖς τοὺ ς πολλού ς λέγει κύ ριος καὶ ἁ λιεύ σουσιν αὐ τού ς
καὶ μετὰ ταῦ τα ἀ ποστελῶ τοὺ ς πολλοὺ ς θηρευτά ς καὶ θηρεύ σουσιν αὐ τοὺ ς ἐπά νω
παντὸ ς ὄ ρους καὶ ἐπά νω παντὸ ς βουνοῦ καὶ ἐκ τῶ ν τρυμαλιῶ ν τῶ ν πετρῶ ν
ὅ τι οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐπὶ πά σας τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ οὐ κ ἐκρύ βη τὰ ἀ δική ματα
αὐ τῶ ν ἀ πέναντι τῶ ν ὀ φθαλμῶ ν μου
καὶ ἀ νταποδώ σω διπλᾶ ς τὰ ς ἀ δικίας αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν ἐφ' αἷς
ἐβεβή λωσαν τὴ ν γῆ ν μου ἐν τοῖς θνησιμαίοις τῶ ν βδελυγμά των αὐ τῶ ν καὶ ἐν ταῖς
ἀ νομίαις αὐ τῶ ν ἐν αἷς ἐπλημμέλησαν τὴ ν κληρονομίαν μου
κύ ριε ἰσχύ ς μου καὶ βοή θειά μου καὶ καταφυγή μου ἐν ἡ μέρᾳ κακῶ ν πρὸ ς σὲ ἔθνη
ἥ ξουσιν ἀ π' ἐσχά του τῆ ς γῆ ς καὶ ἐροῦ σιν ὡ ς ψευδῆ ἐκτή σαντο οἱ πατέρες ἡ μῶ ν
εἴδωλα καὶ οὐ κ ἔστιν ἐν αὐ τοῖς ὠ φέλημα
εἰ ποιή σει ἑαυτῷ ἄ νθρωπος θεού ς καὶ οὗ τοι οὔ κ εἰσιν θεοί
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἐγὼ δηλώ σω αὐ τοῖς ἐν τῷ καιρῷ τού τῳ τὴ ν χεῖρά μου καὶ γνωριῶ
αὐ τοῖς τὴ ν δύ ναμίν μου καὶ γνώ σονται ὅ τι ὄ νομά μοι κύ ριος
ἐπικατά ρατος ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς τὴ ν ἐλπίδα ἔχει ἐπ' ἄ νθρωπον καὶ στηρίσει σά ρκα
βραχίονος αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τό ν καὶ ἀ πὸ κυρίου ἀ ποστῇ ἡ καρδία αὐ τοῦ
καὶ ἔσται ὡ ς ἡ ἀ γριομυρίκη ἡ ἐν τῇ ἐρή μῳ οὐ κ ὄ ψεται ὅ ταν ἔλθῃ τὰ ἀ γαθά καὶ
κατασκηνώ σει ἐν ἁ λίμοις καὶ ἐν ἐρή μῳ ἐν γῇ ἁ λμυρᾷ ἥ τις οὐ κατοικεῖται
καὶ εὐ λογημένος ὁ ἄ νθρωπος ὃ ς πέποιθεν ἐπὶ τῷ κυρίῳ καὶ ἔσται κύ ριος ἐλπὶς
αὐ τοῦ
καὶ ἔσται ὡ ς ξύ λον εὐ θηνοῦ ν παρ' ὕ δατα καὶ ἐπὶ ἰκμά δα βαλεῖ ῥ ίζας αὐ τοῦ καὶ οὐ
φοβηθή σεται ὅ ταν ἔλθῃ καῦ μα καὶ ἔσται ἐπ' αὐ τῷ στελέχη ἀ λσώ δη ἐν ἐνιαυτῷ
ἀ βροχίας οὐ φοβηθή σεται καὶ οὐ διαλείψει ποιῶ ν καρπό ν
βαθεῖα ἡ καρδία παρὰ πά ντα καὶ ἄ νθρωπό ς ἐστιν καὶ τίς γνώ σεται αὐ τό ν
ἐγὼ κύ ριος ἐτά ζων καρδίας καὶ δοκιμά ζων νεφροὺ ς τοῦ δοῦ ναι ἑκά στῳ κατὰ τὰ ς
ὁ δοὺ ς αὐ τοῦ καὶ κατὰ τοὺ ς καρποὺ ς τῶ ν ἐπιτηδευμά των αὐ τοῦ
ἐφώ νησεν πέρδιξ συνή γαγεν ἃ οὐ κ ἔτεκεν ποιῶ ν πλοῦ τον αὐ τοῦ οὐ μετὰ κρίσεως
ἐν ἡ μίσει ἡ μερῶ ν αὐ τοῦ ἐγκαταλείψουσιν αὐ τό ν καὶ ἐπ' ἐσχά των αὐ τοῦ ἔσται
ἄ φρων
θρό νος δό ξης ὑ ψωμένος ἁ γίασμα ἡ μῶ ν
934

ὑ πομονὴ ισραηλ κύ ριε πά ντες οἱ καταλιπό ντες σε καταισχυνθή τωσαν ἀ φεστηκό τες
ἐπὶ τῆ ς γῆ ς γραφή τωσαν ὅ τι ἐγκατέλιπον πηγὴ ν ζωῆ ς τὸ ν κύ ριον
ἴασαί με κύ ριε καὶ ἰαθή σομαι σῶ σό ν με καὶ σωθή σομαι ὅ τι καύ χημά μου σὺ εἶ
ἰδοὺ αὐ τοὶ λέγουσι πρό ς με ποῦ ἐστιν ὁ λό γος κυρίου ἐλθά τω
ἐγὼ δὲ οὐ κ ἐκοπίασα κατακολουθῶ ν ὀ πίσω σου καὶ ἡ μέραν ἀ νθρώ που οὐ κ
ἐπεθύ μησα σὺ ἐπίστῃ τὰ ἐκπορευό μενα διὰ τῶ ν χειλέων μου πρὸ προσώ που σού
ἐστιν
μὴ γενηθῇ ς μοι εἰς ἀ λλοτρίωσιν φειδό μενό ς μου ἐν ἡ μέρᾳ πονηρᾷ
καταισχυνθή τωσαν οἱ διώ κοντές με καὶ μὴ καταισχυνθείην ἐγώ πτοηθείησαν αὐ τοί
καὶ μὴ πτοηθείην ἐγώ ἐπά γαγε ἐπ' αὐ τοὺ ς ἡ μέραν πονηρά ν δισσὸ ν σύ ντριμμα
σύ ντριψον αὐ τού ς
τά δε λέγει κύ ριος βά δισον καὶ στῆ θι ἐν πύ λαις υἱῶ ν λαοῦ σου ἐν αἷς εἰσπορεύ ονται
ἐν αὐ ταῖς βασιλεῖς ιουδα καὶ ἐν αἷς ἐκπορεύ ονται ἐν αὐ ταῖς καὶ ἐν πά σαις ταῖς
πύ λαις ιερουσαλημ
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἀ κού σατε λό γον κυρίου βασιλεῖς ιουδα καὶ πᾶ σα ιουδαία καὶ
πᾶ σα ιερουσαλημ οἱ εἰσπορευό μενοι ἐν ταῖς πύ λαις ταύ ταις
τά δε λέγει κύ ριος φυλά σσεσθε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν καὶ μὴ αἴρετε βαστά γματα ἐν τῇ
ἡ μέρᾳ τῶ ν σαββά των καὶ μὴ ἐκπορεύ εσθε ταῖς πύ λαις ιερουσαλημ
καὶ μὴ ἐκφέρετε βαστά γματα ἐξ οἰκιῶ ν ὑ μῶ ν ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν σαββά των καὶ πᾶ ν
ἔργον οὐ ποιή σετε ἁ γιά σατε τὴ ν ἡ μέραν τῶ ν σαββά των καθὼ ς ἐνετειλά μην τοῖς
πατρά σιν ὑ μῶ ν καὶ οὐ κ ἤ κουσαν καὶ οὐ κ ἔκλιναν τὸ οὖ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἐσκλή ρυναν τὸ ν τρά χηλον αὐ τῶ ν ὑ πὲρ τοὺ ς πατέρας αὐ τῶ ν τοῦ μὴ ἀ κοῦ σαί
μου καὶ τοῦ μὴ δέξασθαι παιδείαν
καὶ ἔσται ἐὰ ν ἀ κοῇ ἀ κού σητέ μου λέγει κύ ριος τοῦ μὴ εἰσφέρειν βαστά γματα διὰ
τῶ ν πυλῶ ν τῆ ς πό λεως ταύ της ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν σαββά των καὶ ἁ γιά ζειν τὴ ν ἡ μέραν
τῶ ν σαββά των τοῦ μὴ ποιεῖν πᾶ ν ἔργον
καὶ εἰσελεύ σονται διὰ τῶ ν πυλῶ ν τῆ ς πό λεως ταύ της βασιλεῖς καὶ ἄ ρχοντες
καθή μενοι ἐπὶ θρό νου δαυιδ καὶ ἐπιβεβηκό τες ἐφ' ἅ ρμασιν καὶ ἵπποις αὐ τῶ ν αὐ τοὶ
καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῶ ν ἄ νδρες ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ καὶ
κατοικισθή σεται ἡ πό λις αὕ τη εἰς τὸ ν αἰῶ να
καὶ ἥ ξουσιν ἐκ τῶ ν πό λεων ιουδα καὶ κυκλό θεν ιερουσαλημ καὶ ἐκ γῆ ς βενιαμιν καὶ
ἐκ τῆ ς πεδινῆ ς καὶ ἐκ τοῦ ὄ ρους καὶ ἐκ τῆ ς πρὸ ς νό τον φέροντες ὁ λοκαυτώ ματα καὶ
θυσίαν καὶ θυμιά ματα καὶ μαναα καὶ λίβανον φέροντες αἴνεσιν εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἔσται ἐὰ ν μὴ εἰσακού σητέ μου τοῦ ἁ γιά ζειν τὴ ν ἡ μέραν τῶ ν σαββά των τοῦ μὴ
αἴρειν βαστά γματα καὶ μὴ εἰσπορεύ εσθαι ταῖς πύ λαις ιερουσαλημ ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῶ ν
σαββά των καὶ ἀ νά ψω πῦ ρ ἐν ταῖς πύ λαις αὐ τῆ ς καὶ καταφά γεται ἄ μφοδα
ιερουσαλημ καὶ οὐ σβεσθή σεται
ὁ λό γος ὁ γενό μενος παρὰ κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν λέγων
ἀ νά στηθι καὶ κατά βηθι εἰς οἶκον τοῦ κεραμέως καὶ ἐκεῖ ἀ κού σῃ τοὺ ς λό γους μου
καὶ κατέβην εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ κεραμέως καὶ ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἐποίει ἔργον ἐπὶ τῶ ν λίθων
καὶ διέπεσεν τὸ ἀ γγεῖον ὃ αὐ τὸ ς ἐποίει ἐν ταῖς χερσὶν αὐ τοῦ καὶ πά λιν αὐ τὸ ς
ἐποίησεν αὐ τὸ ἀ γγεῖον ἕτερον καθὼ ς ἤ ρεσεν ἐνώ πιον αὐ τοῦ τοῦ ποιῆ σαι
935

καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων

εἰ καθὼ ς ὁ κεραμεὺ ς οὗ τος οὐ δυνή σομαι τοῦ ποιῆ σαι ὑ μᾶ ς οἶκος ισραηλ ἰδοὺ ὡ ς ὁ
πηλὸ ς τοῦ κεραμέως ὑ μεῖς ἐστε ἐν ταῖς χερσίν μου
πέρας λαλή σω ἐπὶ ἔθνος ἢ ἐπὶ βασιλείαν τοῦ ἐξᾶ ραι αὐ τοὺ ς καὶ τοῦ ἀ πολλύ ειν
καὶ ἐπιστραφῇ τὸ ἔθνος ἐκεῖνο ἀ πὸ πά ντων τῶ ν κακῶ ν αὐ τῶ ν καὶ μετανοή σω περὶ
τῶ ν κακῶ ν ὧ ν ἐλογισά μην τοῦ ποιῆ σαι αὐ τοῖς
καὶ πέρας λαλή σω ἐπὶ ἔθνος καὶ ἐπὶ βασιλείαν τοῦ ἀ νοικοδομεῖσθαι καὶ τοῦ
καταφυτεύ εσθαι
καὶ ποιή σωσιν τὰ πονηρὰ ἐναντίον μου τοῦ μὴ ἀ κού ειν τῆ ς φωνῆ ς μου καὶ
μετανοή σω περὶ τῶ ν ἀ γαθῶ ν ὧ ν ἐλά λησα τοῦ ποιῆ σαι αὐ τοῖς
καὶ νῦ ν εἰπὸ ν πρὸ ς ἄ νδρας ιουδα καὶ πρὸ ς τοὺ ς κατοικοῦ ντας ιερουσαλημ ἰδοὺ ἐγὼ
πλά σσω ἐφ' ὑ μᾶ ς κακὰ καὶ λογίζομαι ἐφ' ὑ μᾶ ς λογισμό ν ἀ ποστραφή τω δὴ ἕκαστος
ἀ πὸ ὁ δοῦ αὐ τοῦ τῆ ς πονηρᾶ ς καὶ καλλίονα ποιή σετε τὰ ἐπιτηδεύ ματα ὑ μῶ ν
καὶ εἶπαν ἀ νδριού μεθα ὅ τι ὀ πίσω τῶ ν ἀ ποστροφῶ ν ἡ μῶ ν πορευσό μεθα καὶ
ἕκαστος τὰ ἀ ρεστὰ τῆ ς καρδίας αὐ τοῦ τῆ ς πονηρᾶ ς ποιή σομεν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐρωτή σατε δὴ ἐν ἔθνεσιν τίς ἤ κουσεν τοιαῦ τα φρικτά ἃ
ἐποίησεν σφό δρα παρθένος ισραηλ
μὴ ἐκλείψουσιν ἀ πὸ πέτρας μαστοὶ ἢ χιὼ ν ἀ πὸ τοῦ λιβά νου μὴ ἐκκλινεῖ ὕ δωρ
βιαίως ἀ νέμῳ φερό μενον
ὅ τι ἐπελά θοντό μου ὁ λαό ς μου εἰς κενὸ ν ἐθυμίασαν καὶ ἀ σθενή σουσιν ἐν ταῖς ὁ δοῖς
αὐ τῶ ν σχοίνους αἰωνίους τοῦ ἐπιβῆ ναι τρίβους οὐ κ ἔχοντας ὁ δὸ ν εἰς πορείαν
τοῦ τά ξαι τὴ ν γῆ ν αὐ τῶ ν εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ σύ ριγμα αἰώ νιον πά ντες οἱ
διαπορευό μενοι δι' αὐ τῆ ς ἐκστή σονται καὶ κινή σουσιν τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν
ὡ ς ἄ νεμον καύ σωνα διασπερῶ αὐ τοὺ ς κατὰ πρό σωπον ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν δείξω αὐ τοῖς
ἡ μέραν ἀ πωλείας αὐ τῶ ν
καὶ εἶπαν δεῦ τε λογισώ μεθα ἐπὶ ιερεμιαν λογισμό ν ὅ τι οὐ κ ἀ πολεῖται νό μος ἀ πὸ
ἱερέως καὶ βουλὴ ἀ πὸ συνετοῦ καὶ λό γος ἀ πὸ προφή του δεῦ τε καὶ πατά ξωμεν
αὐ τὸ ν ἐν γλώ σσῃ καὶ ἀ κουσό μεθα πά ντας τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ
εἰσά κουσό ν μου κύ ριε καὶ εἰσά κουσον τῆ ς φωνῆ ς τοῦ δικαιώ ματό ς μου
εἰ ἀ νταποδίδοται ἀ ντὶ ἀ γαθῶ ν κακά ὅ τι συνελά λησαν ῥ ή ματα κατὰ τῆ ς ψυχῆ ς μου
καὶ τὴ ν κό λασιν αὐ τῶ ν ἔκρυψά ν μοι μνή σθητι ἑστηκό τος μου κατὰ πρό σωπό ν σου
τοῦ λαλῆ σαι ὑ πὲρ αὐ τῶ ν ἀ γαθὰ τοῦ ἀ ποστρέψαι τὸ ν θυμό ν σου ἀ π' αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το δὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν εἰς λιμὸ ν καὶ ἄ θροισον αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας μαχαίρας
γενέσθωσαν αἱ γυναῖκες αὐ τῶ ν ἄ τεκνοι καὶ χῆ ραι καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τῶ ν γενέσθωσαν
ἀ νῃρημένοι θανά τῳ καὶ οἱ νεανίσκοι αὐ τῶ ν πεπτωκό τες μαχαίρᾳ ἐν πολέμῳ
γενηθή τω κραυγὴ ἐν ταῖς οἰκίαις αὐ τῶ ν ἐπά ξεις ἐπ' αὐ τοὺ ς λῃστὰ ς ἄ φνω ὅ τι
ἐνεχείρησαν λό γον εἰς σύ λλημψίν μου καὶ παγίδας ἔκρυψαν ἐπ' ἐμέ
καὶ σύ κύ ριε ἔγνως ἅ πασαν τὴ ν βουλὴ ν αὐ τῶ ν ἐπ' ἐμὲ εἰς θά νατον μὴ ἀ θῳ ώ σῃς τὰ ς
ἀ δικίας αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας αὐ τῶ ν ἀ πὸ προσώ που σου μὴ ἐξαλείψῃς γενέσθω
ἡ ἀ σθένεια αὐ τῶ ν ἐναντίον σου ἐν καιρῷ θυμοῦ σου ποίησον ἐν αὐ τοῖς
τό τε εἶπεν κύ ριος πρό ς με βά δισον καὶ κτῆ σαι βῖκον πεπλασμένον ὀ στρά κινον καὶ
ἄ ξεις ἀ πὸ τῶ ν πρεσβυτέρων τοῦ λαοῦ καὶ ἀ πὸ τῶ ν πρεσβυτέρων τῶ ν ἱερέων
936

καὶ ἐξελεύ σῃ εἰς τὸ πολυά νδριον υἱῶ ν τῶ ν τέκνων αὐ τῶ ν ὅ ἐστιν ἐπὶ τῶ ν προθύ ρων
πύ λης τῆ ς χαρσιθ καὶ ἀ νά γνωθι ἐκεῖ πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς ἂ ν λαλή σω πρὸ ς σέ
καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ἀ κού σατε τὸ ν λό γον κυρίου βασιλεῖς ιουδα καὶ ἄ νδρες ιουδα καὶ οἱ
κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ καὶ οἱ εἰσπορευό μενοι ἐν ταῖς πύ λαις ταύ ταις τά δε λέγει
κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον κακὰ ὥ στε παντὸ ς
ἀ κού οντος αὐ τὰ ἠ χή σει ἀ μφό τερα τὰ ὦ τα αὐ τοῦ
ἀ νθ' ὧ ν ἐγκατέλιπό ν με καὶ ἀ πηλλοτρίωσαν τὸ ν τό πον τοῦ τον καὶ ἐθυμίασαν ἐν
αὐ τῷ θεοῖς ἀ λλοτρίοις οἷς οὐ κ ᾔ δεισαν αὐ τοὶ καὶ οἱ πατέρες αὐ τῶ ν καὶ οἱ βασιλεῖς
ιουδα ἔπλησαν τὸ ν τό πον τοῦ τον αἱμά των ἀ θῴ ων
καὶ ᾠ κοδό μησαν ὑ ψηλὰ τῇ βααλ τοῦ κατακαίειν τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν ἐν πυρί ἃ οὐ κ
ἐνετειλά μην οὐ δὲ ἐλά λησα οὐ δὲ διενοή θην ἐν τῇ καρδίᾳ μου
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ οὐ κληθή σεται τῷ τό πῳ τού τῳ ἔτι
διά πτωσις καὶ πολυά νδριον υἱοῦ εννομ ἀ λλ' ἢ πολυά νδριον τῆ ς σφαγῆ ς
καὶ σφά ξω τὴ ν βουλὴ ν ιουδα καὶ τὴ ν βουλὴ ν ιερουσαλημ ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ καὶ
καταβαλῶ αὐ τοὺ ς ἐν μαχαίρᾳ ἐναντίον τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐν χερσὶν τῶ ν
ζητού ντων τὰ ς ψυχὰ ς αὐ τῶ ν καὶ δώ σω τοὺ ς νεκροὺ ς αὐ τῶ ν εἰς βρῶ σιν τοῖς
πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς
καὶ τά ξω τὴ ν πό λιν ταύ την εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ εἰς συριγμό ν πᾶ ς ὁ παραπορευό μενος
ἐπ' αὐ τῆ ς σκυθρωπά σει καὶ συριεῖ ὑ πὲρ πά σης τῆ ς πληγῆ ς αὐ τῆ ς
καὶ ἔδονται τὰ ς σά ρκας τῶ ν υἱῶ ν αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς σά ρκας τῶ ν θυγατέρων αὐ τῶ ν καὶ
ἕκαστος τὰ ς σά ρκας τοῦ πλησίον αὐ τοῦ ἔδονται ἐν τῇ περιοχῇ καὶ ἐν τῇ πολιορκίᾳ ᾗ
πολιορκή σουσιν αὐ τοὺ ς οἱ ἐχθροὶ αὐ τῶ ν
καὶ συντρίψεις τὸ ν βῖκον κατ' ὀ φθαλμοὺ ς τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν ἐκπορευομένων μετὰ
σοῦ
καὶ ἐρεῖς τά δε λέγει κύ ριος οὕ τως συντρίψω τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον καὶ τὴ ν πό λιν ταύ την
καθὼ ς συντρίβεται ἄ γγος ὀ στρά κινον ὃ οὐ δυνή σεται ἰαθῆ ναι ἔτι
οὕ τως ποιή σω λέγει κύ ριος τῷ τό πῳ τού τῳ καὶ τοῖς κατοικοῦ σιν ἐν αὐ τῷ τοῦ
δοθῆ ναι τὴ ν πό λιν ταύ την ὡ ς τὴ ν διαπίπτουσαν
καὶ οἱ οἶκοι ιερουσαλημ καὶ οἱ οἶκοι βασιλέων ιουδα ἔσονται καθὼ ς ὁ τό πος ὁ
διαπίπτων τῶ ν ἀ καθαρσιῶ ν ἐν πά σαις ταῖς οἰκίαις ἐν αἷς ἐθυμίασαν ἐπὶ τῶ ν
δωμά των αὐ τῶ ν πά σῃ τῇ στρατιᾷ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἔσπεισαν σπονδὰ ς θεοῖς
ἀ λλοτρίοις
καὶ ἦ λθεν ιερεμιας ἀ πὸ τῆ ς διαπτώ σεως οὗ ἀ πέστειλεν αὐ τὸ ν κύ ριος ἐκεῖ τοῦ
προφητεῦ σαι καὶ ἔστη ἐν τῇ αὐ λῇ οἴκου κυρίου καὶ εἶπε πρὸ ς πά ντα τὸ ν λαό ν
τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την καὶ ἐπὶ πά σας τὰ ς πό λεις
αὐ τῆ ς καὶ ἐπὶ τὰ ς κώ μας αὐ τῆ ς ἅ παντα τὰ κακά ἃ ἐλά λησα ἐπ' αὐ τή ν ὅ τι
ἐσκλή ρυναν τὸ ν τρά χηλον αὐ τῶ ν τοῦ μὴ εἰσακού ειν τῶ ν λό γων μου
καὶ ἤ κουσεν πασχωρ υἱὸ ς εμμηρ ὁ ἱερεύ ς καὶ οὗ τος ἦ ν καθεσταμένος ἡ γού μενος
οἴκου κυρίου τοῦ ιερεμιου προφητεύ οντος τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν καὶ ἐνέβαλεν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν καταρρά κτην ὃ ς ἦ ν ἐν πύ λῃ οἴκου
ἀ ποτεταγμένου τοῦ ὑ περῴ ου ὃ ς ἦ ν ἐν οἴκῳ κυρίου
937

καὶ ἐξή γαγεν πασχωρ τὸ ν ιερεμιαν ἐκ τοῦ καταρρά κτου καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιερεμιας
οὐ χὶ πασχωρ ἐκά λεσεν κύ ριος τὸ ὄ νομά σου ἀ λλ' ἢ μέτοικον
διό τι τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμί σε εἰς μετοικίαν σὺ ν πᾶ σι τοῖς φίλοις σου
καὶ πεσοῦ νται ἐν μαχαίρᾳ ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ οἱ ὀ φθαλμοί σου ὄ ψονται καὶ σὲ καὶ
πά ντα ιουδαν δώ σω εἰς χεῖρας βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ μετοικιοῦ σιν αὐ τοὺ ς καὶ
κατακό ψουσιν αὐ τοὺ ς ἐν μαχαίραις
καὶ δώ σω τὴ ν πᾶ σαν ἰσχὺ ν τῆ ς πό λεως ταύ της καὶ πά ντας τοὺ ς πό νους αὐ τῆ ς καὶ
πά ντας τοὺ ς θησαυροὺ ς τοῦ βασιλέως ιουδα εἰς χεῖρας ἐχθρῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἄ ξουσιν
αὐ τοὺ ς εἰς βαβυλῶ να
καὶ σὺ καὶ πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες ἐν τῷ οἴκῳ σου πορεύ σεσθε ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ
ἐν βαβυλῶ νι ἀ ποθανῇ καὶ ἐκεῖ ταφή σῃ σὺ καὶ πά ντες οἱ φίλοι σου οἷς
ἐπροφή τευσας αὐ τοῖς ψευδῆ
ἠ πά τησά ς με κύ ριε καὶ ἠ πατή θην ἐκρά τησας καὶ ἠ δυνά σθης ἐγενό μην εἰς γέλωτα
πᾶ σαν ἡ μέραν διετέλεσα μυκτηριζό μενος
ὅ τι πικρῷ λό γῳ μου γελά σομαι ἀ θεσίαν καὶ ταλαιπωρίαν ἐπικαλέσομαι ὅ τι ἐγενή θη
λό γος κυρίου εἰς ὀ νειδισμὸ ν ἐμοὶ καὶ εἰς χλευασμὸ ν πᾶ σαν ἡ μέραν μου
καὶ εἶπα οὐ μὴ ὀ νομά σω τὸ ὄ νομα κυρίου καὶ οὐ μὴ λαλή σω ἔτι ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι
αὐ τοῦ καὶ ἐγένετο ὡ ς πῦ ρ καιό μενον φλέγον ἐν τοῖς ὀ στέοις μου καὶ παρεῖμαι
πά ντοθεν καὶ οὐ δύ ναμαι φέρειν
ὅ τι ἤ κουσα ψό γον πολλῶ ν συναθροιζομένων κυκλό θεν ἐπισύ στητε καὶ
ἐπισυστῶ μεν αὐ τῷ πά ντες ἄ νδρες φίλοι αὐ τοῦ τηρή σατε τὴ ν ἐπίνοιαν αὐ τοῦ εἰ
ἀ πατηθή σεται καὶ δυνησό μεθα αὐ τῷ καὶ λημψό μεθα τὴ ν ἐκδίκησιν ἡ μῶ ν ἐξ αὐ τοῦ
καὶ κύ ριος μετ' ἐμοῦ καθὼ ς μαχητὴ ς ἰσχύ ων διὰ τοῦ το ἐδίωξαν καὶ νοῆ σαι οὐ κ
ἠ δύ ναντο ᾐ σχύ νθησαν σφό δρα ὅ τι οὐ κ ἐνό ησαν ἀ τιμίας αὐ τῶ ν αἳ δι' αἰῶ νος οὐ κ
ἐπιλησθή σονται
κύ ριε δοκιμά ζων δίκαια συνίων νεφροὺ ς καὶ καρδίας ἴδοιμι τὴ ν παρὰ σοῦ ἐκδίκησιν
ἐν αὐ τοῖς ὅ τι πρὸ ς σὲ ἀ πεκά λυψα τὰ ἀ πολογή ματά μου
ᾄ σατε τῷ κυρίῳ αἰνέσατε αὐ τῷ ὅ τι ἐξείλατο ψυχὴ ν πένητος ἐκ χειρὸ ς
πονηρευομένων
ἐπικατά ρατος ἡ ἡ μέρα ἐν ᾗ ἐτέχθην ἐν αὐ τῇ ἡ ἡ μέρα ἐν ᾗ ἔτεκέν με ἡ μή τηρ μου μὴ
ἔστω ἐπευκτή
ἐπικατά ρατος ὁ ἄ νθρωπος ὁ εὐ αγγελισά μενος τῷ πατρί μου λέγων ἐτέχθη σοι
ἄ ρσεν εὐ φραινό μενος
ἔστω ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος ὡ ς αἱ πό λεις ἃ ς κατέστρεψεν κύ ριος ἐν θυμῷ καὶ οὐ
μετεμελή θη ἀ κουσά τω κραυγῆ ς τὸ πρωὶ καὶ ἀ λαλαγμοῦ μεσημβρίας
ὅ τι οὐ κ ἀ πέκτεινέν με ἐν μή τρᾳ μητρὸ ς καὶ ἐγένετό μοι ἡ μή τηρ μου τά φος μου καὶ ἡ
μή τρα συλλή μψεως αἰωνίας
ἵνα τί τοῦ το ἐξῆ λθον ἐκ μή τρας τοῦ βλέπειν κό πους καὶ πό νους καὶ διετέλεσαν ἐν
αἰσχύ νῃ αἱ ἡ μέραι μου
ὁ λό γος ὁ γενό μενος παρὰ κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν ὅ τε ἀ πέστειλεν πρὸ ς αὐ τὸ ν ὁ
βασιλεὺ ς σεδεκιας τὸ ν πασχωρ υἱὸ ν μελχιου καὶ σοφονιαν υἱὸ ν μαασαιου τὸ ν ἱερέα
λέγων
938

ἐπερώ τησον περὶ ἡ μῶ ν τὸ ν κύ ριον ὅ τι βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐφέστηκεν ἐφ' ἡ μᾶ ς εἰ

ποιή σει κύ ριος κατὰ πά ντα τὰ θαυμά σια αὐ τοῦ καὶ ἀ πελεύ σεται ἀ φ' ἡ μῶ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τοὺ ς ιερεμιας οὕ τως ἐρεῖτε πρὸ ς σεδεκιαν βασιλέα ιουδα
τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ μεταστρέφω τὰ ὅ πλα τὰ πολεμικά ἐν οἷς ὑ μεῖς πολεμεῖτε
ἐν αὐ τοῖς πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους τοὺ ς συγκεκλεικό τας ὑ μᾶ ς ἔξωθεν τοῦ τείχους εἰς τὸ
μέσον τῆ ς πό λεως ταύ της
καὶ πολεμή σω ἐγὼ ὑ μᾶ ς ἐν χειρὶ ἐκτεταμένῃ καὶ ἐν βραχίονι κραταιῷ μετὰ θυμοῦ
καὶ ὀ ργῆ ς καὶ παροργισμοῦ μεγά λου
καὶ πατά ξω πά ντας τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ τοὺ ς ἀ νθρώ πους καὶ τὰ
κτή νη ἐν θανά τῳ μεγά λῳ καὶ ἀ ποθανοῦ νται
καὶ μετὰ ταῦ τα οὕ τως λέγει κύ ριος δώ σω τὸ ν σεδεκιαν βασιλέα ιουδα καὶ τοὺ ς
παῖδας αὐ τοῦ καὶ τὸ ν λαὸ ν τὸ ν καταλειφθέντα ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ ἀ πὸ τοῦ θανά του
καὶ ἀ πὸ τοῦ λιμοῦ καὶ ἀ πὸ τῆ ς μαχαίρας εἰς χεῖρας ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν ζητού ντων
τὰ ς ψυχὰ ς αὐ τῶ ν καὶ κατακό ψουσιν αὐ τοὺ ς ἐν στό ματι μαχαίρας οὐ φείσομαι ἐπ'
αὐ τοῖς καὶ οὐ μὴ οἰκτιρή σω αὐ τού ς
καὶ πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ἐρεῖς τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ δέδωκα πρὸ προσώ που
ὑ μῶ ν τὴ ν ὁ δὸ ν τῆ ς ζωῆ ς καὶ τὴ ν ὁ δὸ ν τοῦ θανά του
ὁ καθή μενος ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ ἀ ποθανεῖται ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ὁ
ἐκπορευό μενος προσχωρῆ σαι πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους τοὺ ς συγκεκλεικό τας ὑ μᾶ ς
ζή σεται καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ εἰς σκῦ λα καὶ ζή σεται
διό τι ἐστή ρικα τὸ πρό σωπό ν μου ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την εἰς κακὰ καὶ οὐ κ εἰς ἀ γαθά
εἰς χεῖρας βασιλέως βαβυλῶ νος παραδοθή σεται καὶ κατακαύ σει αὐ τὴ ν ἐν πυρί
ὁ οἶκος βασιλέως ιουδα ἀ κού σατε λό γον κυρίου
οἶκος δαυιδ τά δε λέγει κύ ριος κρίνατε τὸ πρωὶ κρίμα καὶ κατευθύ νατε καὶ ἐξέλεσθε
διηρπασμένον ἐκ χειρὸ ς ἀ δικοῦ ντος αὐ τό ν ὅ πως μὴ ἀ ναφθῇ ὡ ς πῦ ρ ἡ ὀ ργή μου καὶ
καυθή σεται καὶ οὐ κ ἔσται ὁ σβέσων
ἰδοὺ ἐγὼ πρὸ ς σὲ τὸ ν κατοικοῦ ντα τὴ ν κοιλά δα σορ τὴ ν πεδινὴ ν τοὺ ς λέγοντας τίς
πτοή σει ἡ μᾶ ς ἢ τίς εἰσελεύ σεται πρὸ ς τὸ κατοικητή ριον ἡ μῶ ν
καὶ ἀ νά ψω πῦ ρ ἐν τῷ δρυμῷ αὐ τῆ ς καὶ ἔδεται πά ντα τὰ κύ κλῳ αὐ τῆ ς
τά δε λέγει κύ ριος πορεύ ου καὶ κατά βηθι εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως ιουδα καὶ
λαλή σεις ἐκεῖ τὸ ν λό γον τοῦ τον
καὶ ἐρεῖς ἄ κουε λό γον κυρίου βασιλεῦ ιουδα ὁ καθή μενος ἐπὶ θρό νου δαυιδ σὺ καὶ ὁ
οἶκό ς σου καὶ ὁ λαό ς σου καὶ οἱ εἰσπορευό μενοι ταῖς πύ λαις ταύ ταις
τά δε λέγει κύ ριος ποιεῖτε κρίσιν καὶ δικαιοσύ νην καὶ ἐξαιρεῖσθε διηρπασμένον ἐκ
χειρὸ ς ἀ δικοῦ ντος αὐ τὸ ν καὶ προσή λυτον καὶ ὀ ρφανὸ ν καὶ χή ραν μὴ
καταδυναστεύ ετε καὶ μὴ ἀ σεβεῖτε καὶ αἷμα ἀ θῷ ον μὴ ἐκχέητε ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ
διό τι ἐὰ ν ποιοῦ ντες ποιή σητε τὸ ν λό γον τοῦ τον καὶ εἰσελεύ σονται ἐν ταῖς πύ λαις
τοῦ οἴκου τού του βασιλεῖς καθή μενοι ἐπὶ θρό νου δαυιδ καὶ ἐπιβεβηκό τες ἐφ'
ἁ ρμά των καὶ ἵππων αὐ τοὶ καὶ οἱ παῖδες αὐ τῶ ν καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τῶ ν
ἐὰ ν δὲ μὴ ποιή σητε τοὺ ς λό γους τού τους κατ' ἐμαυτοῦ ὤ μοσα λέγει κύ ριος ὅ τι εἰς
ἐρή μωσιν ἔσται ὁ οἶκος οὗ τος
939

ὅ τι τά δε λέγει κύ ριος κατὰ τοῦ οἴκου βασιλέως ιουδα γαλααδ σύ μοι ἀ ρχὴ τοῦ
λιβά νου ἐὰ ν μὴ θῶ σε εἰς ἔρημον πό λεις μὴ κατοικηθησομένας
καὶ ἐπά ξω ἐπὶ σὲ ἄ νδρα ὀ λεθρεύ οντα καὶ τὸ ν πέλεκυν αὐ τοῦ καὶ ἐκκό ψουσιν τὰ ς
ἐκλεκτὰ ς κέδρους σου καὶ ἐμβαλοῦ σιν εἰς τὸ πῦ ρ
καὶ διελεύ σονται ἔθνη διὰ τῆ ς πό λεως ταύ της καὶ ἐροῦ σιν ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν
πλησίον αὐ τοῦ διὰ τί ἐποίησεν κύ ριος οὕ τως τῇ πό λει τῇ μεγά λῃ ταύ τῃ
καὶ ἐροῦ σιν ἀ νθ' ὧ ν ἐγκατέλιπον τὴ ν διαθή κην κυρίου θεοῦ αὐ τῶ ν καὶ
προσεκύ νησαν θεοῖς ἀ λλοτρίοις καὶ ἐδού λευσαν αὐ τοῖς
μὴ κλαίετε τὸ ν τεθνηκό τα μηδὲ θρηνεῖτε αὐ τό ν κλαύ σατε κλαυθμῷ τὸ ν
ἐκπορευό μενον ὅ τι οὐ κ ἐπιστρέψει ἔτι καὶ οὐ μὴ ἴδῃ τὴ ν γῆ ν πατρίδος αὐ τοῦ
διό τι τά δε λέγει κύ ριος ἐπὶ σελλημ υἱὸ ν ιωσια τὸ ν βασιλεύ οντα ἀ ντὶ ιωσια τοῦ
πατρὸ ς αὐ τοῦ ὃ ς ἐξῆ λθεν ἐκ τοῦ τό που τού του οὐ κ ἀ ναστρέψει ἐκεῖ οὐ κέτι
ἀ λλ' ἢ ἐν τῷ τό πῳ οὗ μετῴ κισα αὐ τό ν ἐκεῖ ἀ ποθανεῖται καὶ τὴ ν γῆ ν ταύ την οὐ κ
ὄ ψεται ἔτι
ὦ ὁ οἰκοδομῶ ν οἰκίαν αὐ τοῦ οὐ μετὰ δικαιοσύ νης καὶ τὰ ὑ περῷ α αὐ τοῦ οὐ κ ἐν
κρίματι παρὰ τῷ πλησίον αὐ τοῦ ἐργᾶ ται δωρεὰ ν καὶ τὸ ν μισθὸ ν αὐ τοῦ οὐ μὴ
ἀ ποδώ σει αὐ τῷ
ᾠ κοδό μησας σεαυτῷ οἶκον σύ μμετρον ὑ περῷ α ῥ ιπιστὰ διεσταλμένα θυρίσιν καὶ
ἐξυλωμένα ἐν κέδρῳ καὶ κεχρισμένα ἐν μίλτῳ
μὴ βασιλεύ σεις ὅ τι σὺ παροξύ νῃ ἐν αχαζ τῷ πατρί σου οὐ φά γονται καὶ οὐ πίονται
βέλτιον ἦ ν σε ποιεῖν κρίμα καὶ δικαιοσύ νην καλή ν
οὐ κ ἔγνωσαν οὐ κ ἔκριναν κρίσιν ταπεινῷ οὐ δὲ κρίσιν πένητος οὐ τοῦ τό ἐστιν τὸ μὴ
γνῶ ναί σε ἐμέ λέγει κύ ριος
ἰδοὺ οὔ κ εἰσιν οἱ ὀ φθαλμοί σου οὐ δὲ ἡ καρδία σου καλή ἀ λλ' εἰς τὴ ν πλεονεξίαν σου
καὶ εἰς τὸ αἷμα τὸ ἀ θῷ ον τοῦ ἐκχέειν αὐ τὸ καὶ εἰς ἀ δίκημα καὶ εἰς φό νον τοῦ ποιεῖν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐπὶ ιωακιμ υἱὸ ν ιωσια βασιλέα ιουδα οὐ αὶ ἐπὶ τὸ ν
ἄ νδρα τοῦ τον οὐ μὴ κό ψωνται αὐ τό ν ὦ ἀ δελφέ οὐ δὲ μὴ κλαύ σονται αὐ τό ν οἴμμοι
κύ ριε
ταφὴ ν ὄ νου ταφή σεται συμψησθεὶς ῥ ιφή σεται ἐπέκεινα τῆ ς πύ λης ιερουσαλημ
ἀ νά βηθι εἰς τὸ ν λίβανον καὶ κέκραξον καὶ εἰς τὴ ν βασαν δὸ ς τὴ ν φωνή ν σου καὶ
βό ησον εἰς τὸ πέραν τῆ ς θαλά σσης ὅ τι συνετρίβησαν πά ντες οἱ ἐρασταί σου
ἐλά λησα πρὸ ς σὲ ἐν τῇ παραπτώ σει σου καὶ εἶπας οὐ κ ἀ κού σομαι αὕ τη ἡ ὁ δό ς σου
ἐκ νεό τητό ς σου οὐ κ ἤ κουσας τῆ ς φωνῆ ς μου
πά ντας τοὺ ς ποιμένας σου ποιμανεῖ ἄ νεμος καὶ οἱ ἐρασταί σου ἐν αἰχμαλωσίᾳ
ἐξελεύ σονται ὅ τι τό τε αἰσχυνθή σῃ καὶ ἀ τιμωθή σῃ ἀ πὸ πά ντων τῶ ν φιλού ντων σε
κατοικοῦ σα ἐν τῷ λιβά νῳ ἐννοσσεύ ουσα ἐν ταῖς κέδροις καταστενά ξεις ἐν τῷ
ἐλθεῖν σοι ὠ δῖνας ὡ ς τικτού σης
ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος ἐὰ ν γενό μενος γένηται ιεχονιας υἱὸ ς ιωακιμ βασιλεὺ ς ιουδα
ἀ ποσφρά γισμα ἐπὶ τῆ ς χειρὸ ς τῆ ς δεξιᾶ ς μου ἐκεῖθεν ἐκσπά σω σε
καὶ παραδώ σω σε εἰς χεῖρας τῶ ν ζητού ντων τὴ ν ψυχή ν σου ὧ ν σὺ εὐ λαβῇ ἀ πὸ
προσώ που αὐ τῶ ν εἰς χεῖρας τῶ ν χαλδαίων
940

καὶ ἀ πορρίψω σὲ καὶ τὴ ν μητέρα σου τὴ ν τεκοῦ σά ν σε εἰς γῆ ν οὗ οὐ κ ἐτέχθης ἐκεῖ

καὶ ἐκεῖ ἀ ποθανεῖσθε
εἰς δὲ τὴ ν γῆ ν ἣ ν αὐ τοὶ εὔ χονται ταῖς ψυχαῖς αὐ τῶ ν οὐ μὴ ἀ ποστρέψωσιν
ἠ τιμώ θη ιεχονιας ὡ ς σκεῦ ος οὗ οὐ κ ἔστιν χρεία αὐ τοῦ ὅ τι ἐξερρίφη καὶ ἐξεβλή θη εἰς
γῆ ν ἣ ν οὐ κ ᾔ δει
γῆ γῆ ἄ κουε λό γον κυρίου
γρά ψον τὸ ν ἄ νδρα τοῦ τον ἐκκή ρυκτον ἄ νθρωπον ὅ τι οὐ μὴ αὐ ξηθῇ ἐκ τοῦ
σπέρματος αὐ τοῦ ἀ νὴ ρ καθή μενος ἐπὶ θρό νου δαυιδ ἄ ρχων ἔτι ἐν τῷ ιουδα
ὦ οἱ ποιμένες οἱ διασκορπίζοντες καὶ ἀ πολλύ οντες τὰ πρό βατα τῆ ς νομῆ ς μου
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐπὶ τοὺ ς ποιμαίνοντας τὸ ν λαό ν μου ὑ μεῖς
διεσκορπίσατε τὰ πρό βατά μου καὶ ἐξώ σατε αὐ τὰ καὶ οὐ κ ἐπεσκέψασθε αὐ τά ἰδοὺ
ἐγὼ ἐκδικῶ ἐφ' ὑ μᾶ ς κατὰ τὰ πονηρὰ ἐπιτηδεύ ματα ὑ μῶ ν
καὶ ἐγὼ εἰσδέξομαι τοὺ ς καταλοίπους τοῦ λαοῦ μου ἀ πὸ πά σης τῆ ς γῆ ς οὗ ἐξῶ σα
αὐ τοὺ ς ἐκεῖ καὶ καταστή σω αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν νομὴ ν αὐ τῶ ν καὶ αὐ ξηθή σονται καὶ
πληθυνθή σονται
καὶ ἀ ναστή σω αὐ τοῖς ποιμένας οἳ ποιμανοῦ σιν αὐ τού ς καὶ οὐ φοβηθή σονται ἔτι
οὐ δὲ πτοηθή σονται λέγει κύ ριος
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ ἀ ναστή σω τῷ δαυιδ ἀ νατολὴ ν δικαίαν καὶ
βασιλεύ σει βασιλεὺ ς καὶ συνή σει καὶ ποιή σει κρίμα καὶ δικαιοσύ νην ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
ἐν ταῖς ἡ μέραις αὐ τοῦ σωθή σεται ιουδας καὶ ισραηλ κατασκηνώ σει πεποιθώ ς καὶ
τοῦ το τὸ ὄ νομα αὐ τοῦ ὃ καλέσει αὐ τὸ ν κύ ριος ιωσεδεκ
ἐν τοῖς προφή ταις συνετρίβη ἡ καρδία μου ἐν ἐμοὶ ἐσαλεύ θη πά ντα τὰ ὀ στᾶ μου
ἐγενή θην ὡ ς ἀ νὴ ρ συντετριμμένος καὶ ὡ ς ἄ νθρωπος συνεχό μενος ἀ πὸ οἴνου ἀ πὸ
προσώ που κυρίου καὶ ἀ πὸ προσώ που εὐ πρεπείας δό ξης αὐ τοῦ
ὅ τι ἀ πὸ προσώ που τού των ἐπένθησεν ἡ γῆ ἐξηρά νθησαν αἱ νομαὶ τῆ ς ἐρή μου καὶ
ἐγένετο ὁ δρό μος αὐ τῶ ν πονηρὸ ς καὶ ἡ ἰσχὺ ς αὐ τῶ ν οὐ χ οὕ τως
ὅ τι ἱερεὺ ς καὶ προφή της ἐμολύ νθησαν καὶ ἐν τῷ οἴκῳ μου εἶδον πονηρίας αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το γενέσθω ἡ ὁ δὸ ς αὐ τῶ ν αὐ τοῖς εἰς ὀ λίσθημα ἐν γνό φῳ καὶ
ὑ ποσκελισθή σονται καὶ πεσοῦ νται ἐν αὐ τῇ διό τι ἐπά ξω ἐπ' αὐ τοὺ ς κακὰ ἐν ἐνιαυτῷ
ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν φησὶν κύ ριος
καὶ ἐν τοῖς προφή ταις σαμαρείας εἶδον ἀ νομή ματα ἐπροφή τευσαν διὰ τῆ ς βααλ καὶ
ἐπλά νησαν τὸ ν λαό ν μου ισραηλ
καὶ ἐν τοῖς προφή ταις ιερουσαλημ ἑώ ρακα φρικτά μοιχωμένους καὶ πορευομένους
ἐν ψεύ δεσι καὶ ἀ ντιλαμβανομένους χειρῶ ν πονηρῶ ν τοῦ μὴ ἀ ποστραφῆ ναι ἕκαστον
ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ αὐ τοῦ τῆ ς πονηρᾶ ς ἐγενή θησά ν μοι πά ντες ὡ ς σοδομα καὶ οἱ
κατοικοῦ ντες αὐ τὴ ν ὥ σπερ γομορρα
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ψωμιῶ αὐ τοὺ ς ὀ δύ νην καὶ ποτιῶ αὐ τοὺ ς
ὕ δωρ πικρό ν ὅ τι ἀ πὸ τῶ ν προφητῶ ν ιερουσαλημ ἐξῆ λθεν μολυσμὸ ς πά σῃ τῇ γῇ
οὕ τως λέγει κύ ριος παντοκρά τωρ μὴ ἀ κού ετε τοὺ ς λό γους τῶ ν προφητῶ ν ὅ τι
ματαιοῦ σιν ἑαυτοῖς ὅ ρασιν ἀ πὸ καρδίας αὐ τῶ ν λαλοῦ σιν καὶ οὐ κ ἀ πὸ στό ματος
κυρίου
941

λέγουσιν τοῖς ἀ πωθουμένοις τὸ ν λό γον κυρίου εἰρή νη ἔσται ὑ μῖν καὶ πᾶ σιν τοῖς
πορευομένοις τοῖς θελή μασιν αὐ τῶ ν παντὶ τῷ πορευομένῳ πλά νῃ καρδίας αὐ τοῦ
εἶπαν οὐ χ ἥ ξει ἐπὶ σὲ κακά
ὅ τι τίς ἔστη ἐν ὑ ποστή ματι κυρίου καὶ εἶδεν τὸ ν λό γον αὐ τοῦ τίς ἐνωτίσατο καὶ
ἤ κουσεν
ἰδοὺ σεισμὸ ς παρὰ κυρίου καὶ ὀ ργὴ ἐκπορεύ εται εἰς συσσεισμό ν συστρεφομένη ἐπὶ
τοὺ ς ἀ σεβεῖς ἥ ξει
καὶ οὐ κέτι ἀ ποστρέψει ὁ θυμὸ ς κυρίου ἕως ἂ ν ποιή σῃ αὐ τὸ καὶ ἕως ἂ ν ἀ ναστή σῃ
αὐ τὸ ἀ πὸ ἐγχειρή ματος καρδίας αὐ τοῦ ἐπ' ἐσχά του τῶ ν ἡ μερῶ ν νοή σουσιν αὐ τά
οὐ κ ἀ πέστελλον τοὺ ς προφή τας καὶ αὐ τοὶ ἔτρεχον οὐ κ ἐλά λησα πρὸ ς αὐ τού ς καὶ
αὐ τοὶ ἐπροφή τευον
καὶ εἰ ἔστησαν ἐν τῇ ὑ ποστά σει μου καὶ εἰσή κουσαν τῶ ν λό γων μου καὶ τὸ ν λαό ν
μου ἂ ν ἀ πέστρεφον αὐ τοὺ ς ἀ πὸ τῶ ν πονηρῶ ν ἐπιτηδευμά των αὐ τῶ ν
θεὸ ς ἐγγίζων ἐγώ εἰμι λέγει κύ ριος καὶ οὐ χὶ θεὸ ς πό ρρωθεν
εἰ κρυβή σεται ἄ νθρωπος ἐν κρυφαίοις καὶ ἐγὼ οὐ κ ὄ ψομαι αὐ τό ν μὴ οὐ χὶ τὸ ν
οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν ἐγὼ πληρῶ λέγει κύ ριος
ἤ κουσα ἃ λαλοῦ σιν οἱ προφῆ ται ἃ προφητεύ ουσιν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί μου ψευδῆ
λέγοντες ἠ νυπνιασά μην ἐνύ πνιον
ἕως πό τε ἔσται ἐν καρδίᾳ τῶ ν προφητῶ ν τῶ ν προφητευό ντων ψευδῆ καὶ ἐν τῷ
προφητεύ ειν αὐ τοὺ ς τὰ θελή ματα καρδίας αὐ τῶ ν
τῶ ν λογιζομένων τοῦ ἐπιλαθέσθαι τοῦ νό μου μου ἐν τοῖς ἐνυπνίοις αὐ τῶ ν ἃ
διηγοῦ ντο ἕκαστος τῷ πλησίον αὐ τοῦ καθά περ ἐπελά θοντο οἱ πατέρες αὐ τῶ ν τοῦ
ὀ νό ματό ς μου ἐν τῇ βααλ
ὁ προφή της ἐν ᾧ τὸ ἐνύ πνιό ν ἐστιν διηγησά σθω τὸ ἐνύ πνιον αὐ τοῦ καὶ ἐν ᾧ ὁ
λό γος μου πρὸ ς αὐ τό ν διηγησά σθω τὸ ν λό γον μου ἐπ' ἀ ληθείας τί τὸ ἄ χυρον πρὸ ς
τὸ ν σῖτον οὕ τως οἱ λό γοι μου λέγει κύ ριος
οὐ χὶ οἱ λό γοι μου ὥ σπερ πῦ ρ φλέγον λέγει κύ ριος καὶ ὡ ς πέλυξ κό πτων πέτραν
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἐγὼ πρὸ ς τοὺ ς προφή τας λέγει κύ ριος ὁ θεό ς τοὺ ς κλέπτοντας τοὺ ς
λό γους μου ἕκαστος παρὰ τοῦ πλησίον αὐ τοῦ
ἰδοὺ ἐγὼ πρὸ ς τοὺ ς προφή τας τοὺ ς ἐκβά λλοντας προφητείας γλώ σσης καὶ
νυστά ζοντας νυσταγμὸ ν ἑαυτῶ ν
ἰδοὺ ἐγὼ πρὸ ς τοὺ ς προφή τας τοὺ ς προφητεύ οντας ἐνύ πνια ψευδῆ καὶ διηγοῦ ντο
αὐ τὰ καὶ ἐπλά νησαν τὸ ν λαό ν μου ἐν τοῖς ψεύ δεσιν αὐ τῶ ν καὶ ἐν τοῖς πλά νοις
αὐ τῶ ν καὶ ἐγὼ οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἐνετειλά μην αὐ τοῖς καὶ ὠ φέλειαν οὐ κ
ὠ φελή σουσιν τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον
καὶ ἐὰ ν ἐρωτή σωσί σε ὁ λαὸ ς οὗ τος ἢ ἱερεὺ ς ἢ προφή της λέγων τί τὸ λῆ μμα κυρίου
καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ὑ μεῖς ἐστε τὸ λῆ μμα καὶ ῥ ά ξω ὑ μᾶ ς λέγει κύ ριος
καὶ ὁ προφή της καὶ ὁ ἱερεὺ ς καὶ ὁ λαό ς οἳ ἂ ν εἴπωσιν λῆ μμα κυρίου καὶ ἐκδική σω
τὸ ν ἄ νθρωπον ἐκεῖνον καὶ τὸ ν οἶκον αὐ τοῦ
ὅ τι οὕ τως ἐρεῖτε ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν ἀ δελφὸ ν
αὐ τοῦ τί ἀ πεκρίθη κύ ριος καὶ τί ἐλά λησεν κύ ριος
καὶ λῆ μμα κυρίου μὴ ὀ νομά ζετε ἔτι ὅ τι τὸ λῆ μμα τῷ ἀ νθρώ πῳ ἔσται ὁ λό γος αὐ τοῦ
942

καὶ διὰ τί ἐλά λησεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ἡ μῶ ν

διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεό ς ἀ νθ' ὧ ν εἴπατε τὸ ν λό γον τοῦ τον λῆ μμα κυρίου
καὶ ἀ πέστειλα πρὸ ς ὑ μᾶ ς λέγων οὐ κ ἐρεῖτε λῆ μμα κυρίου
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἐγὼ λαμβά νω καὶ ῥ ά σσω ὑ μᾶ ς καὶ τὴ ν πό λιν ἣ ν ἔδωκα ὑ μῖν καὶ τοῖς
πατρά σιν ὑ μῶ ν
καὶ δώ σω ἐφ' ὑ μᾶ ς ὀ νειδισμὸ ν αἰώ νιον καὶ ἀ τιμίαν αἰώ νιον ἥ τις οὐ κ ἐπιλησθή σεται
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ οὐ κ ἐροῦ σιν ἔτι ζῇ κύ ριος ὃ ς
ἀ νή γαγεν τὸ ν οἶκον ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου
ἀ λλά ζῇ κύ ριος ὃ ς συνή γαγεν ἅ παν τὸ σπέρμα ισραηλ ἀ πὸ γῆ ς βορρᾶ καὶ ἀ πὸ
πασῶ ν τῶ ν χωρῶ ν οὗ ἐξῶ σεν αὐ τοὺ ς ἐκεῖ καὶ ἀ πεκατέστησεν αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν
αὐ τῶ ν
ἔδειξέν μοι κύ ριος δύ ο καλά θους σύ κων κειμένους κατὰ πρό σωπον ναοῦ κυρίου
μετὰ τὸ ἀ ποικίσαι ναβουχοδονοσορ βασιλέα βαβυλῶ νος τὸ ν ιεχονιαν υἱὸ ν ιωακιμ
βασιλέα ιουδα καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ τοὺ ς τεχνίτας καὶ τοὺ ς δεσμώ τας καὶ τοὺ ς
πλουσίους ἐξ ιερουσαλημ καὶ ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς εἰς βαβυλῶ να
ὁ κά λαθος ὁ εἷς σύ κων χρηστῶ ν σφό δρα ὡ ς τὰ σῦ κα τὰ πρό ιμα καὶ ὁ κά λαθος ὁ
ἕτερος σύ κων πονηρῶ ν σφό δρα ἃ οὐ βρωθή σεται ἀ πὸ πονηρίας αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με τί σὺ ὁ ρᾷ ς ιερεμια καὶ εἶπα σῦ κα τὰ χρηστὰ χρηστὰ λίαν
καὶ τὰ πονηρὰ πονηρὰ λίαν ἃ οὐ βρωθή σεται ἀ πὸ πονηρίας αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὡ ς τὰ σῦ κα τὰ χρηστὰ ταῦ τα οὕ τως ἐπιγνώ σομαι
τοὺ ς ἀ ποικισθέντας ιουδα οὓ ς ἐξαπέσταλκα ἐκ τοῦ τό που τού του εἰς γῆ ν χαλδαίων
εἰς ἀ γαθά
καὶ στηριῶ τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου ἐπ' αὐ τοὺ ς εἰς ἀ γαθὰ καὶ ἀ ποκαταστή σω αὐ τοὺ ς
εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την εἰς ἀ γαθὰ καὶ ἀ νοικοδομή σω αὐ τοὺ ς καὶ οὐ μὴ καθελῶ καὶ
καταφυτεύ σω αὐ τοὺ ς καὶ οὐ μὴ ἐκτίλω
καὶ δώ σω αὐ τοῖς καρδίαν τοῦ εἰδέναι αὐ τοὺ ς ἐμὲ ὅ τι ἐγώ εἰμι κύ ριος καὶ ἔσονταί
μοι εἰς λαό ν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐ τοῖς εἰς θεό ν ὅ τι ἐπιστραφή σονται ἐπ' ἐμὲ ἐξ ὅ λης τῆ ς
καρδίας αὐ τῶ ν
καὶ ὡ ς τὰ σῦ κα τὰ πονηρά ἃ οὐ βρωθή σεται ἀ πὸ πονηρίας αὐ τῶ ν τά δε λέγει κύ ριος
οὕ τως παραδώ σω τὸ ν σεδεκιαν βασιλέα ιουδα καὶ τοὺ ς μεγιστᾶ νας αὐ τοῦ καὶ τὸ
κατά λοιπον ιερουσαλημ τοὺ ς ὑ πολελειμμένους ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ καὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐν αἰγύ πτῳ
καὶ δώ σω αὐ τοὺ ς εἰς διασκορπισμὸ ν εἰς πά σας τὰ ς βασιλείας τῆ ς γῆ ς καὶ ἔσονται
εἰς ὀ νειδισμὸ ν καὶ εἰς παραβολὴ ν καὶ εἰς μῖσος καὶ εἰς κατά ραν ἐν παντὶ τό πῳ οὗ
ἐξῶ σα αὐ τοὺ ς ἐκεῖ
καὶ ἀ ποστελῶ εἰς αὐ τοὺ ς τὸ ν λιμὸ ν καὶ τὸ ν θά νατον καὶ τὴ ν μά χαιραν ἕως ἂ ν
ἐκλίπωσιν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα αὐ τοῖς
ὁ λό γος ὁ γενό μενος πρὸ ς ιερεμιαν ἐπὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν ιουδα ἐν τῷ ἔτει τῷ τετά ρτῳ
τοῦ ιωακιμ υἱοῦ ιωσια βασιλέως ιουδα
ὃ ν ἐλά λησεν πρὸ ς πά ντα τὸ ν λαὸ ν ιουδα καὶ πρὸ ς τοὺ ς κατοικοῦ ντας ιερουσαλημ
λέγων
943

ἐν τρισκαιδεκά τῳ ἔτει ιωσια υἱοῦ αμως βασιλέως ιουδα καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της
εἴκοσι καὶ τρία ἔτη καὶ ἐλά λησα πρὸ ς ὑ μᾶ ς ὀ ρθρίζων καὶ λέγων
καὶ ἀ πέστελλον πρὸ ς ὑ μᾶ ς τοὺ ς δού λους μου τοὺ ς προφή τας ὄ ρθρου ἀ ποστέλλων
καὶ οὐ κ εἰσηκού σατε καὶ οὐ προσέσχετε τοῖς ὠ σὶν ὑ μῶ ν
λέγων ἀ ποστρά φητε ἕκαστος ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ αὐ τοῦ τῆ ς πονηρᾶ ς καὶ ἀ πὸ τῶ ν
πονηρῶ ν ἐπιτηδευμά των ὑ μῶ ν καὶ κατοική σετε ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα ὑ μῖν καὶ τοῖς
πατρά σιν ὑ μῶ ν ἀ π' αἰῶ νος καὶ ἕως αἰῶ νος
μὴ πορεύ εσθε ὀ πίσω θεῶ ν ἀ λλοτρίων τοῦ δουλεύ ειν αὐ τοῖς καὶ τοῦ προσκυνεῖν
αὐ τοῖς ὅ πως μὴ παροργίζητέ με ἐν τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν ὑ μῶ ν τοῦ κακῶ σαι ὑ μᾶ ς
καὶ οὐ κ ἠ κού σατέ μου
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἐπειδὴ οὐ κ ἐπιστεύ σατε τοῖς λό γοις μου
ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποστέλλω καὶ λή μψομαι τὴ ν πατριὰ ν ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἄ ξω αὐ τοὺ ς ἐπὶ τὴ ν
γῆ ν ταύ την καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας αὐ τὴ ν καὶ ἐπὶ πά ντα τὰ ἔθνη τὰ κύ κλῳ αὐ τῆ ς
καὶ ἐξερημώ σω αὐ τοὺ ς καὶ δώ σω αὐ τοὺ ς εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ εἰς συριγμὸ ν καὶ εἰς
ὀ νειδισμὸ ν αἰώ νιον
καὶ ἀ πολῶ ἀ π' αὐ τῶ ν φωνὴ ν χαρᾶ ς καὶ φωνὴ ν εὐ φροσύ νης φωνὴ ν νυμφίου καὶ
φωνὴ ν νύ μφης ὀ σμὴ ν μύ ρου καὶ φῶ ς λύ χνου
καὶ ἔσται πᾶ σα ἡ γῆ εἰς ἀ φανισμό ν καὶ δουλεύ σουσιν ἐν τοῖς ἔθνεσιν ἑβδομή κοντα
ἔτη
καὶ ἐν τῷ πληρωθῆ ναι τὰ ἑβδομή κοντα ἔτη ἐκδική σω τὸ ἔθνος ἐκεῖνο φησὶν κύ ριος
καὶ θή σομαι αὐ τοὺ ς εἰς ἀ φανισμὸ ν αἰώ νιον
καὶ ἐπά ξω ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκείνην πά ντας τοὺ ς λό γους μου οὓ ς ἐλά λησα κατ' αὐ τῆ ς
πά ντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ βιβλίῳ τού τῳ
ἃ ἐπροφή τευσεν ιερεμιας ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ αιλαμ
τά δε λέγει κύ ριος συντριβή τω τὸ τό ξον αιλαμ ἀ ρχὴ δυναστείας αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ξω ἐπὶ αιλαμ τέσσαρας ἀ νέμους ἐκ τῶ ν τεσσά ρων ἄ κρων τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ
διασπερῶ αὐ τοὺ ς ἐν πᾶ σιν τοῖς ἀ νέμοις τού τοις καὶ οὐ κ ἔσται ἔθνος ὃ οὐ χ ἥ ξει ἐκεῖ
οἱ ἐξωσμένοι αιλαμ
καὶ πτοή σω αὐ τοὺ ς ἐναντίον τῶ ν ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν τῶ ν ζητού ντων τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἐπά ξω ἐπ' αὐ τοὺ ς κακὰ κατὰ τὴ ν ὀ ργὴ ν τοῦ θυμοῦ μου καὶ ἐπαποστελῶ ὀ πίσω
αὐ τῶ ν τὴ ν μά χαιρά ν μου ἕως τοῦ ἐξαναλῶ σαι αὐ τού ς
καὶ θή σω τὸ ν θρό νον μου ἐν αιλαμ καὶ ἐξαποστελῶ ἐκεῖθεν βασιλέα καὶ μεγιστᾶ νας
καὶ ἔσται ἐπ' ἐσχά του τῶ ν ἡ μερῶ ν ἀ ποστρέψω τὴ ν αἰχμαλωσίαν αιλαμ λέγει κύ ριος
ἐν ἀ ρχῇ βασιλεύ οντος σεδεκιου τοῦ βασιλέως ἐγένετο ὁ λό γος οὗ τος περὶ αιλαμ
τῇ αἰγύ πτῳ ἐπὶ δύ ναμιν φαραω νεχαω βασιλέως αἰγύ πτου ὃ ς ἦ ν ἐπὶ τῷ ποταμῷ
εὐ φρά τῃ ἐν χαρχαμις ὃ ν ἐπά ταξε ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν τῷ ἔτει
τῷ τετά ρτῳ ιωακιμ βασιλέως ιουδα
ἀ ναλά βετε ὅ πλα καὶ ἀ σπίδας καὶ προσαγά γετε εἰς πό λεμον
ἐπισά ξατε τοὺ ς ἵππους ἐπίβητε οἱ ἱππεῖς καὶ κατά στητε ἐν ταῖς περικεφαλαίαις
ὑ μῶ ν προβά λετε τὰ δό ρατα καὶ ἐνδύ σασθε τοὺ ς θώ ρακας ὑ μῶ ν
τί ὅ τι αὐ τοὶ πτοοῦ νται καὶ ἀ ποχωροῦ σιν ὀ πίσω διό τι οἱ ἰσχυροὶ αὐ τῶ ν κοπή σονται
φυγῇ ἔφυγον καὶ οὐ κ ἀ νέστρεψαν περιεχό μενοι κυκλό θεν λέγει κύ ριος
944

μὴ φευγέτω ὁ κοῦ φος καὶ μὴ ἀ νασῳ ζέσθω ὁ ἰσχυρό ς ἐπὶ βορρᾶ ν τὰ παρὰ τὸ ν
εὐ φρά την ἠ σθένησαν πεπτώ κασιν
τίς οὗ τος ὡ ς ποταμὸ ς ἀ ναβή σεται καὶ ὡ ς ποταμοὶ κυμαίνουσιν ὕ δωρ
ὕ δατα αἰγύ πτου ὡ σεὶ ποταμὸ ς ἀ ναβή σεται καὶ εἶπεν ἀ ναβή σομαι καὶ κατακαλύ ψω
γῆ ν καὶ ἀ πολῶ κατοικοῦ ντας ἐν αὐ τῇ
ἐπίβητε ἐπὶ τοὺ ς ἵππους παρασκευά σατε τὰ ἅ ρματα ἐξέλθατε οἱ μαχηταὶ αἰθιό πων
καὶ λίβυες καθωπλισμένοι ὅ πλοις καὶ λυδοί ἀ νά βητε ἐντείνατε τό ξον
καὶ ἡ ἡ μέρα ἐκείνη κυρίῳ τῷ θεῷ ἡ μῶ ν ἡ μέρα ἐκδική σεως τοῦ ἐκδικῆ σαι τοὺ ς
ἐχθροὺ ς αὐ τοῦ καὶ καταφά γεται ἡ μά χαιρα κυρίου καὶ ἐμπλησθή σεται καὶ
μεθυσθή σεται ἀ πὸ τοῦ αἵματος αὐ τῶ ν ὅ τι θυσία τῷ κυρίῳ σαβαωθ ἀ πὸ γῆ ς βορρᾶ
ἐπὶ ποταμῷ εὐ φρά τῃ
ἀ νά βηθι γαλααδ καὶ λαβὲ ῥ ητίνην τῇ παρθένῳ θυγατρὶ αἰγύ πτου εἰς κενὸ ν
ἐπλή θυνας ἰά ματά σου ὠ φέλεια οὐ κ ἔστιν σοί
ἤ κουσαν ἔθνη φωνή ν σου καὶ τῆ ς κραυγῆ ς σου ἐπλή σθη ἡ γῆ ὅ τι μαχητὴ ς πρὸ ς
μαχητὴ ν ἠ σθένησεν ἐπὶ τὸ αὐ τὸ ἔπεσαν ἀ μφό τεροι
ἃ ἐλά λησεν κύ ριος ἐν χειρὶ ιερεμιου τοῦ ἐλθεῖν ναβουχοδονοσορ τὸ ν βασιλέα
βαβυλῶ νος τοῦ κό ψαι τὴ ν γῆ ν αἰγύ πτου
ἀ ναγγείλατε εἰς μά γδωλον καὶ παραγγείλατε εἰς μέμφιν εἴπατε ἐπίστηθι καὶ
ἑτοίμασον ὅ τι κατέφαγεν μά χαιρα τὴ ν σμίλακά σου
διὰ τί ἔφυγεν ὁ ἆ πις ὁ μό σχος ὁ ἐκλεκτό ς σου οὐ κ ἔμεινεν ὅ τι κύ ριος παρέλυσεν
αὐ τό ν
καὶ τὸ πλῆ θό ς σου ἠ σθένησεν καὶ ἔπεσεν καὶ ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ
ἐλά λει ἀ ναστῶ μεν καὶ ἀ ναστρέψωμεν πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν ἡ μῶ ν εἰς τὴ ν πατρίδα ἡ μῶ ν
ἀ πὸ προσώ που μαχαίρας ἑλληνικῆ ς
καλέσατε τὸ ὄ νομα φαραω νεχαω βασιλέως αἰγύ πτου σαων-εσβι-εμωηδ
ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος ὁ θεό ς ὅ τι ὡ ς τὸ ἰταβύ ριον ἐν τοῖς ὄ ρεσιν καὶ ὡ ς ὁ κά ρμηλος ἐν
τῇ θαλά σσῃ ἥ ξει
σκεύ η ἀ ποικισμοῦ ποίησον σεαυτῇ κατοικοῦ σα θύ γατερ αἰγύ πτου ὅ τι μέμφις εἰς
ἀ φανισμὸ ν ἔσται καὶ κληθή σεται οὐ αὶ διὰ τὸ μὴ ὑ πά ρχειν κατοικοῦ ντας ἐν αὐ τῇ
δά μαλις κεκαλλωπισμένη αἴγυπτος ἀ πό σπασμα ἀ πὸ βορρᾶ ἦ λθεν ἐπ' αὐ τή ν
καὶ οἱ μισθωτοὶ αὐ τῆ ς ἐν αὐ τῇ ὥ σπερ μό σχοι σιτευτοὶ τρεφό μενοι ἐν αὐ τῇ διό τι καὶ
αὐ τοὶ ἀ πεστρά φησαν καὶ ἔφυγον ὁ μοθυμαδό ν οὐ κ ἔστησαν ὅ τι ἡ μέρα ἀ πωλείας
ἦ λθεν ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ καιρὸ ς ἐκδική σεως αὐ τῶ ν
φωνὴ ὡ ς ὄ φεως συρίζοντος ὅ τι ἐν ἄ μμῳ πορεύ σονται ἐν ἀ ξίναις ἥ ξουσιν ἐπ' αὐ τὴ ν
ὡ ς κό πτοντες ξύ λα
ἐκκό ψουσιν τὸ ν δρυμὸ ν αὐ τῆ ς λέγει κύ ριος ὁ θεό ς ὅ τι οὐ μὴ εἰκασθῇ ὅ τι πληθύ νει
ὑ πὲρ ἀ κρίδα καὶ οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς ἀ ριθμό ς
κατῃσχύ νθη θυγά τηρ αἰγύ πτου παρεδό θη εἰς χεῖρας λαοῦ ἀ πὸ βορρᾶ
ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ τὸ ν αμων τὸ ν υἱὸ ν αὐ τῆ ς ἐπὶ φαραω καὶ ἐπὶ τοὺ ς πεποιθό τας ἐπ'
αὐ τῷ
945

σὺ δὲ μὴ φοβηθῇ ς δοῦ λό ς μου ιακωβ μηδὲ πτοηθῇ ς ισραηλ διό τι ἰδοὺ ἐγὼ σῴ ζων σε
μακρό θεν καὶ τὸ σπέρμα σου ἐκ τῆ ς αἰχμαλωσίας αὐ τῶ ν καὶ ἀ ναστρέψει ιακωβ καὶ
ἡ συχά σει καὶ ὑ πνώ σει καὶ οὐ κ ἔσται ὁ παρενοχλῶ ν αὐ τό ν
μὴ φοβοῦ παῖς μου ιακωβ λέγει κύ ριος ὅ τι μετὰ σοῦ ἐγώ εἰμι ὅ τι ποιή σω συντέλειαν
ἐν παντὶ ἔθνει εἰς οὓ ς ἐξῶ σά σε ἐκεῖ σὲ δὲ οὐ μὴ ποιή σω ἐκλιπεῖν καὶ παιδεύ σω σε
εἰς κρίμα καὶ ἀ θῷ ον οὐ κ ἀ θῳ ώ σω σε
λό γος κυρίου ὃ ν ἐλά λησεν ἐπὶ βαβυλῶ να
ἀ ναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἀ κουστὰ ποιή σατε καὶ μὴ κρύ ψητε εἴπατε ἑά λωκεν
βαβυλώ ν κατῃσχύ νθη βῆ λος ἡ ἀ πτό ητος ἡ τρυφερὰ παρεδό θη μαρωδαχ
ὅ τι ἀ νέβη ἐπ' αὐ τὴ ν ἔθνος ἀ πὸ βορρᾶ οὗ τος θή σει τὴ ν γῆ ν αὐ τῆ ς εἰς ἀ φανισμό ν καὶ
οὐ κ ἔσται ὁ κατοικῶ ν ἐν αὐ τῇ ἀ πὸ ἀ νθρώ που καὶ ἕως κτή νους
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἥ ξουσιν οἱ υἱοὶ ισραηλ αὐ τοὶ καὶ οἱ
υἱοὶ ιουδα ἐπὶ τὸ αὐ τό βαδίζοντες καὶ κλαίοντες πορεύ σονται τὸ ν κύ ριον θεὸ ν
αὐ τῶ ν ζητοῦ ντες
ἕως σιων ἐρωτή σουσιν τὴ ν ὁ δό ν ὧ δε γὰ ρ τὸ πρό σωπον αὐ τῶ ν δώ σουσιν καὶ
ἥ ξουσιν καὶ καταφεύ ξονται πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεό ν διαθή κη γὰ ρ αἰώ νιος οὐ κ
ἐπιλησθή σεται
πρό βατα ἀ πολωλό τα ἐγενή θη ὁ λαό ς μου οἱ ποιμένες αὐ τῶ ν ἐξῶ σαν αὐ τού ς ἐπὶ τὰ
ὄ ρη ἀ πεπλά νησαν αὐ τού ς ἐξ ὄ ρους ἐπὶ βουνὸ ν ὤ |χοντο ἐπελά θοντο κοίτης αὐ τῶ ν
πά ντες οἱ εὑ ρίσκοντες αὐ τοὺ ς κατανά λισκον αὐ τού ς οἱ ἐχθροὶ αὐ τῶ ν εἶπαν μὴ
ἀ νῶ μεν αὐ τού ς ἀ νθ' ὧ ν ἥ μαρτον τῷ κυρίῳ νομῇ δικαιοσύ νης τῷ συναγαγό ντι τοὺ ς
πατέρας αὐ τῶ ν
ἀ παλλοτριώ θητε ἐκ μέσου βαβυλῶ νος καὶ ἀ πὸ γῆ ς χαλδαίων καὶ ἐξέλθατε καὶ
γένεσθε ὥ σπερ δρά κοντες κατὰ πρό σωπον προβά των
ὅ τι ἰδοὺ ἐγὼ ἐγείρω ἐπὶ βαβυλῶ να συναγωγὰ ς ἐθνῶ ν ἐκ γῆ ς βορρᾶ καὶ
παρατά ξονται αὐ τῇ ἐκεῖθεν ἁ λώ σεται ὡ ς βολὶς μαχητοῦ συνετοῦ οὐ κ ἐπιστρέψει
κενή
καὶ ἔσται ἡ χαλδαία εἰς προνομή ν πά ντες οἱ προνομεύ οντες αὐ τὴ ν ἐμπλησθή σονται
ὅ τι ηὐ φραίνεσθε καὶ κατεκαυχᾶ σθε διαρπά ζοντες τὴ ν κληρονομίαν μου διό τι
ἐσκιρτᾶ τε ὡ ς βοΐδια ἐν βοτά νῃ καὶ ἐκερατίζετε ὡ ς ταῦ ροι
ᾐ σχύ νθη ἡ μή τηρ ὑ μῶ ν σφό δρα μή τηρ ἐπ' ἀ γαθὰ ἐσχά τη ἐθνῶ ν ἔρημος
ἀ πὸ ὀ ργῆ ς κυρίου οὐ κατοικηθή σεται καὶ ἔσται εἰς ἀ φανισμὸ ν πᾶ σα καὶ πᾶ ς ὁ
διοδεύ ων διὰ βαβυλῶ νος σκυθρωπά σει καὶ συριοῦ σιν ἐπὶ πᾶ σαν τὴ ν πληγὴ ν αὐ τῆ ς
παρατά ξασθε ἐπὶ βαβυλῶ να κύ κλῳ πά ντες τείνοντες τό ξον τοξεύ σατε ἐπ' αὐ τή ν μὴ
φείσησθε ἐπὶ τοῖς τοξεύ μασιν ὑ μῶ ν
κατακροτή σατε ἐπ' αὐ τή ν παρελύ θησαν αἱ χεῖρες αὐ τῆ ς ἔπεσαν αἱ ἐπά λξεις αὐ τῆ ς
καὶ κατεσκά φη τὸ τεῖχος αὐ τῆ ς ὅ τι ἐκδίκησις παρὰ θεοῦ ἐστιν ἐκδικεῖτε ἐπ' αὐ τή ν
καθὼ ς ἐποίησεν ποιή σατε αὐ τῇ
ἐξολεθρεύ σατε σπέρμα ἐκ βαβυλῶ νος κατέχοντα δρέπανον ἐν καιρῷ θερισμοῦ ἀ πὸ
προσώ που μαχαίρας ἑλληνικῆ ς ἕκαστος εἰς τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ ἀ ποστρέψουσιν καὶ
ἕκαστος εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ φεύ ξεται
946

πρό βατον πλανώ μενον ισραηλ λέοντες ἐξῶ σαν αὐ τό ν ὁ πρῶ τος ἔφαγεν αὐ τὸ ν
βασιλεὺ ς ασσουρ καὶ οὗ τος ὕ στερον τὰ ὀ στᾶ αὐ τοῦ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐκδικῶ ἐπὶ τὸ ν βασιλέα βαβυλῶ νος καὶ ἐπὶ
τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ καθὼ ς ἐξεδίκησα ἐπὶ τὸ ν βασιλέα ασσουρ
καὶ ἀ ποκαταστή σω τὸ ν ισραηλ εἰς τὴ ν νομὴ ν αὐ τοῦ καὶ νεμή σεται ἐν τῷ καρμή λῳ
καὶ ἐν ὄ ρει εφραιμ καὶ ἐν τῷ γαλααδ καὶ πλησθή σεται ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ζητή σουσιν τὴ ν ἀ δικίαν ισραηλ καὶ
οὐ χ ὑ πά ρξει καὶ τὰ ς ἁ μαρτίας ιουδα καὶ οὐ μὴ εὑ ρεθῶ σιν ὅ τι ἵλεως ἔσομαι τοῖς
ὑ πολελειμμένοις ἐπὶ τῆ ς γῆ ς λέγει κύ ριος
πικρῶ ς ἐπίβηθι ἐπ' αὐ τὴ ν καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐπ' αὐ τή ν ἐκδίκησον μά χαιρα
καὶ ἀ φά νισον λέγει κύ ριος καὶ ποίει κατὰ πά ντα ὅ σα ἐντέλλομαί σοι
φωνὴ πολέμου καὶ συντριβὴ μεγά λη ἐν γῇ χαλδαίων
πῶ ς συνεκλά σθη καὶ συνετρίβη ἡ σφῦ ρα πά σης τῆ ς γῆ ς πῶ ς ἐγενή θη εἰς ἀ φανισμὸ ν
βαβυλὼ ν ἐν ἔθνεσιν
ἐπιθή σονταί σοι καὶ ἁ λώ σῃ ὦ βαβυλώ ν καὶ οὐ γνώ σῃ εὑ ρέθης καὶ ἐλή μφθης ὅ τι τῷ
κυρίῳ ἀ ντέστης
ἤ νοιξεν κύ ριος τὸ ν θησαυρὸ ν αὐ τοῦ καὶ ἐξή νεγκεν τὰ σκεύ η ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ ὅ τι ἔργον
τῷ κυρίῳ θεῷ ἐν γῇ χαλδαίων
ὅ τι ἐληλύ θασιν οἱ καιροὶ αὐ τῆ ς ἀ νοίξατε τὰ ς ἀ ποθή κας αὐ τῆ ς ἐρευνή σατε αὐ τὴ ν ὡ ς
σπή λαιον καὶ ἐξολεθρεύ σατε αὐ τή ν μὴ γενέσθω αὐ τῆ ς κατά λειμμα
ἀ ναξηρά νατε αὐ τῆ ς πά ντας τοὺ ς καρπού ς καὶ καταβή τωσαν εἰς σφαγή ν οὐ αὶ
αὐ τοῖς ὅ τι ἥ κει ἡ ἡ μέρα αὐ τῶ ν καὶ καιρὸ ς ἐκδική σεως αὐ τῶ ν
φωνὴ φευγό ντων καὶ ἀ νασῳ ζομένων ἐκ γῆ ς βαβυλῶ νος τοῦ ἀ ναγγεῖλαι εἰς σιων
τὴ ν ἐκδίκησιν παρὰ κυρίου θεοῦ ἡ μῶ ν
παραγγείλατε ἐπὶ βαβυλῶ να πολλοῖς παντὶ ἐντείνοντι τό ξον παρεμβά λετε ἐπ'
αὐ τὴ ν κυκλό θεν μὴ ἔστω αὐ τῆ ς ἀ νασῳ ζό μενος ἀ νταπό δοτε αὐ τῇ κατὰ τὰ ἔργα
αὐ τῆ ς κατὰ πά ντα ὅ σα ἐποίησεν ποιή σατε αὐ τῇ ὅ τι πρὸ ς τὸ ν κύ ριον ἀ ντέστη θεὸ ν
ἅ γιον τοῦ ισραηλ
διὰ τοῦ το πεσοῦ νται οἱ νεανίσκοι αὐ τῆ ς ἐν ταῖς πλατείαις αὐ τῆ ς καὶ πά ντες οἱ
ἄ νδρες οἱ πολεμισταὶ αὐ τῆ ς ῥ ιφή σονται εἶπεν κύ ριος
ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ τὴ ν ὑ βρίστριαν λέγει κύ ριος ὅ τι ἥ κει ἡ ἡ μέρα σου καὶ ὁ καιρὸ ς
ἐκδική σεώ ς σου
καὶ ἀ σθενή σει ἡ ὕ βρις σου καὶ πεσεῖται καὶ οὐ κ ἔσται ὁ ἀ νιστῶ ν αὐ τή ν καὶ ἀ νά ψω
πῦ ρ ἐν τῷ δρυμῷ αὐ τῆ ς καὶ καταφά γεται πά ντα τὰ κύ κλῳ αὐ τῆ ς
τά δε λέγει κύ ριος καταδεδυνά στευνται οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ οἱ υἱοὶ ιουδα ἅ μα πά ντες
οἱ αἰχμαλωτεύ σαντες αὐ τοὺ ς κατεδυνά στευσαν αὐ τού ς ὅ τι οὐ κ ἠ θέλησαν
ἐξαποστεῖλαι αὐ τού ς
καὶ ὁ λυτρού μενος αὐ τοὺ ς ἰσχυρό ς κύ ριος παντοκρά τωρ ὄ νομα αὐ τῷ κρίσιν κρινεῖ
πρὸ ς τοὺ ς ἀ ντιδίκους αὐ τοῦ ὅ πως ἐξά ρῃ τὴ ν γῆ ν καὶ παροξυνεῖ τοῖς κατοικοῦ σι
βαβυλῶ να
μά χαιραν ἐπὶ τοὺ ς χαλδαίους καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας βαβυλῶ να καὶ ἐπὶ τοὺ ς
μεγιστᾶ νας αὐ τῆ ς καὶ ἐπὶ τοὺ ς συνετοὺ ς αὐ τῆ ς
947

μά χαιραν ἐπὶ τοὺ ς μαχητὰ ς αὐ τῆ ς καὶ παραλυθή σονται

μά χαιραν ἐπὶ τοὺ ς ἵππους αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τὰ ἅ ρματα αὐ τῶ ν μά χαιραν ἐπὶ τοὺ ς
μαχητὰ ς αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ τὸ ν σύ μμικτον τὸ ν ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς καὶ ἔσονται ὡ σεὶ γυναῖκες
μά χαιραν ἐπὶ τοὺ ς θησαυροὺ ς αὐ τῆ ς καὶ διασκορπισθή σονται
ἐπὶ τῷ ὕ δατι αὐ τῆ ς ἐπεποίθει καὶ καταισχυνθή σονται ὅ τι γῆ τῶ ν γλυπτῶ ν ἐστιν καὶ
ἐν ταῖς νή σοις οὗ κατεκαυχῶ ντο
διὰ τοῦ το κατοική σουσιν ἰνδά λματα ἐν ταῖς νή σοις καὶ κατοική σουσιν ἐν αὐ τῇ
θυγατέρες σειρή νων οὐ μὴ κατοικηθῇ οὐ κέτι εἰς τὸ ν αἰῶ να
καθὼ ς κατέστρεψεν ὁ θεὸ ς σοδομα καὶ γομορρα καὶ τὰ ς ὁ μορού σας αὐ ταῖς εἶπεν
κύ ριος οὐ μὴ κατοική σῃ ἐκεῖ ἄ νθρωπος καὶ οὐ μὴ παροική σῃ ἐκεῖ υἱὸ ς ἀ νθρώ που
ἰδοὺ λαὸ ς ἔρχεται ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἔθνος μέγα καὶ βασιλεῖς πολλοὶ ἐξεγερθή σονται
ἀ π' ἐσχά του τῆ ς γῆ ς
τό ξον καὶ ἐγχειρίδιον ἔχοντες ἰταμό ς ἐστιν καὶ οὐ μὴ ἐλεή σῃ φωνὴ αὐ τῶ ν ὡ ς
θά λασσα ἠ χή σει ἐφ' ἵπποις ἱππά σονται παρεσκευασμένοι ὥ σπερ πῦ ρ εἰς πό λεμον
πρὸ ς σέ θύ γατερ βαβυλῶ νος
ἤ κουσεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος τὴ ν ἀ κοὴ ν αὐ τῶ ν καὶ παρελύ θησαν αἱ χεῖρες αὐ τοῦ
θλῖψις κατεκρά τησεν αὐ τοῦ ὠ δῖνες ὡ ς τικτού σης
ἰδοὺ ὥ σπερ λέων ἀ ναβή σεται ἀ πὸ τοῦ ιορδά νου εἰς τό πον αιθαμ ὅ τι ταχέως
ἐκδιώ ξω αὐ τοὺ ς ἀ π' αὐ τῆ ς καὶ πά ντα νεανίσκον ἐπ' αὐ τὴ ν ἐπιστή σω ὅ τι τίς ὥ σπερ
ἐγώ καὶ τίς ἀ ντιστή σεταί μοι καὶ τίς οὗ τος ποιμή ν ὃ ς στή σεται κατὰ πρό σωπό ν μου
διὰ τοῦ το ἀ κού σατε τὴ ν βουλὴ ν κυρίου ἣ ν βεβού λευται ἐπὶ βαβυλῶ να καὶ
λογισμοὺ ς αὐ τοῦ οὓ ς ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας χαλδαίους ἐὰ ν μὴ διαφθαρῇ
τὰ ἀ ρνία τῶ ν προβά των αὐ τῶ ν ἐὰ ν μὴ ἀ φανισθῇ νομὴ ἀ π' αὐ τῶ ν
ὅ τι ἀ πὸ φωνῆ ς ἁ λώ σεως βαβυλῶ νος σεισθή σεται ἡ γῆ καὶ κραυγὴ ἐν ἔθνεσιν
ἀ κουσθή σεται
τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐξεγείρω ἐπὶ βαβυλῶ να καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας
χαλδαίους ἄ νεμον καύ σωνα διαφθείροντα
καὶ ἐξαποστελῶ εἰς βαβυλῶ να ὑ βριστά ς καὶ καθυβρίσουσιν αὐ τὴ ν καὶ λυμανοῦ νται
τὴ ν γῆ ν αὐ τῆ ς οὐ αὶ ἐπὶ βαβυλῶ να κυκλό θεν ἐν ἡ μέρᾳ κακώ σεως αὐ τῆ ς
ἐπ' αὐ τὴ ν τεινέτω ὁ τείνων τὸ τό ξον αὐ τοῦ καὶ περιθέσθω ᾧ ἐστιν ὅ πλα αὐ τῷ καὶ
μὴ φείσησθε ἐπὶ νεανίσκους αὐ τῆ ς καὶ ἀ φανίσατε πᾶ σαν τὴ ν δύ ναμιν αὐ τῆ ς
καὶ πεσοῦ νται τραυματίαι ἐν γῇ χαλδαίων καὶ κατακεκεντημένοι ἔξωθεν αὐ τῆ ς
διό τι οὐ κ ἐχή ρευσεν ισραηλ καὶ ιουδας ἀ πὸ θεοῦ αὐ τῶ ν ἀ πὸ κυρίου παντοκρά τορος
ὅ τι ἡ γῆ αὐ τῶ ν ἐπλή σθη ἀ δικίας ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων ισραηλ
φεύ γετε ἐκ μέσου βαβυλῶ νος καὶ ἀ νασῴ ζετε ἕκαστος τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ καὶ μὴ
ἀ πορριφῆ τε ἐν τῇ ἀ δικίᾳ αὐ τῆ ς ὅ τι καιρὸ ς ἐκδική σεως αὐ τῆ ς ἐστιν παρὰ κυρίου
ἀ νταπό δομα αὐ τὸ ς ἀ νταποδίδωσιν αὐ τῇ
ποτή ριον χρυσοῦ ν βαβυλὼ ν ἐν χειρὶ κυρίου μεθύ σκον πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν ἀ πὸ τοῦ οἴνου
αὐ τῆ ς ἐπίοσαν ἔθνη διὰ τοῦ το ἐσαλεύ θησαν
καὶ ἄ φνω ἔπεσεν βαβυλὼ ν καὶ συνετρίβη θρηνεῖτε αὐ τή ν λά βετε ῥ ητίνην τῇ
διαφθορᾷ αὐ τῆ ς εἴ πως ἰαθή σεται
948

ἰατρεύ σαμεν τὴ ν βαβυλῶ να καὶ οὐ κ ἰά θη ἐγκαταλίπωμεν αὐ τὴ ν καὶ ἀ πέλθωμεν

ἕκαστος εἰς τὴ ν γῆ ν αὐ τοῦ ὅ τι ἤ γγισεν εἰς οὐ ρανὸ ν τὸ κρίμα αὐ τῆ ς ἐξῆ ρεν ἕως τῶ ν
ἄ στρων
ἐξή νεγκεν κύ ριος τὸ κρίμα αὐ τοῦ δεῦ τε καὶ ἀ ναγγείλωμεν εἰς σιων τὰ ἔργα κυρίου
θεοῦ ἡ μῶ ν
παρασκευά ζετε τὰ τοξεύ ματα πληροῦ τε τὰ ς φαρέτρας ἤ γειρεν κύ ριος τὸ πνεῦ μα
βασιλέως μή δων ὅ τι εἰς βαβυλῶ να ἡ ὀ ργὴ αὐ τοῦ τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τή ν ὅ τι
ἐκδίκησις κυρίου ἐστίν ἐκδίκησις λαοῦ αὐ τοῦ ἐστιν
ἐπὶ τειχέων βαβυλῶ νος ἄ ρατε σημεῖον ἐπιστή σατε φαρέτρας ἐγείρατε φυλακά ς
ἑτοιμά σατε ὅ πλα ὅ τι ἐνεχείρησεν καὶ ποιή σει κύ ριος ἃ ἐλά λησεν ἐπὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας βαβυλῶ να
κατασκηνοῦ ντας ἐφ' ὕ δασι πολλοῖς καὶ ἐπὶ πλή θει θησαυρῶ ν αὐ τῆ ς ἥ κει τὸ πέρας
σου ἀ ληθῶ ς εἰς τὰ σπλά γχα σου
ὅ τι ὤ μοσεν κύ ριος κατὰ τοῦ βραχίονος αὐ τοῦ διό τι πληρώ σω σε ἀ νθρώ πων ὡ σεὶ
ἀ κρίδων καὶ φθέγξονται ἐπὶ σὲ οἱ καταβαίνοντες
ποιῶ ν γῆ ν ἐν τῇ ἰσχύ ι αὐ τοῦ ἑτοιμά ζων οἰκουμένην ἐν τῇ σοφίᾳ αὐ τοῦ ἐν τῇ
συνέσει αὐ τοῦ ἐξέτεινεν τὸ ν οὐ ρανό ν
εἰς φωνὴ ν ἔθετο ἦ χος ὕ δατος ἐν τῷ οὐ ρανῷ καὶ ἀ νή γαγεν νεφέλας ἀ π' ἐσχά του τῆ ς
γῆ ς ἀ στραπὰ ς εἰς ὑ ετὸ ν ἐποίησεν καὶ ἐξή γαγεν φῶ ς ἐκ θησαυρῶ ν αὐ τοῦ
ἐμωρά νθη πᾶ ς ἄ νθρωπος ἀ πὸ γνώ σεως κατῃσχύ νθη πᾶ ς χρυσοχό ος ἀ πὸ τῶ ν
γλυπτῶ ν αὐ τοῦ ὅ τι ψευδῆ ἐχώ νευσαν οὐ κ ἔστιν πνεῦ μα ἐν αὐ τοῖς
μά ταιά ἐστιν ἔργα μεμωκημένα ἐν καιρῷ ἐπισκέψεως αὐ τῶ ν ἀ πολοῦ νται
οὐ τοιαύ τη μερὶς τῷ ιακωβ ὅ τι ὁ πλά σας τὰ πά ντα αὐ τό ς ἐστιν κληρονομία αὐ τοῦ
κύ ριος ὄ νομα αὐ τῷ
διασκορπίζεις σύ μοι σκεύ η πολέμου καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἔθνη καὶ ἐξαρῶ ἐκ σοῦ
βασιλεῖς
καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἵππον καὶ ἀ ναβά την αὐ τοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἅ ρματα
καὶ ἀ ναβά τας αὐ τῶ ν
καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἄ νδρα καὶ
γυναῖκα
καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ποιμένα καὶ τὸ ποίμνιον αὐ τοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ
γεωργὸ ν καὶ τὸ γεώ ργιον αὐ τοῦ καὶ διασκορπιῶ ἐν σοὶ ἡ γεμό νας καὶ στρατηγού ς
σου
καὶ ἀ νταποδώ σω τῇ βαβυλῶ νι καὶ πᾶ σι τοῖς κατοικοῦ σι χαλδαίοις πά σας τὰ ς
κακίας αὐ τῶ ν ἃ ς ἐποίησαν ἐπὶ σιων κατ' ὀ φθαλμοὺ ς ὑ μῶ ν λέγει κύ ριος
ἰδοὺ ἐγὼ πρὸ ς σέ τὸ ὄ ρος τὸ διεφθαρμένον τὸ διαφθεῖρον πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν καὶ
ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐπὶ σὲ καὶ κατακυλιῶ σε ἀ πὸ τῶ ν πετρῶ ν καὶ δώ σω σε ὡ ς
ὄ ρος ἐμπεπυρισμένον
καὶ οὐ μὴ λά βωσιν ἀ πὸ σοῦ λίθον εἰς γωνίαν καὶ λίθον εἰς θεμέλιον ὅ τι εἰς
ἀ φανισμὸ ν εἰς τὸ ν αἰῶ να ἔσῃ λέγει κύ ριος
ἄ ρατε σημεῖον ἐπὶ τῆ ς γῆ ς σαλπίσατε ἐν ἔθνεσιν σά λπιγγι ἁ γιά σατε ἐπ' αὐ τὴ ν ἔθνη
παραγγείλατε ἐπ' αὐ τὴ ν βασιλείαις αραρατ παρ' ἐμοῦ καὶ τοῖς ασχαναζαίοις
949

ἐπιστή σατε ἐπ' αὐ τὴ ν βελοστά σεις ἀ ναβιβά σατε ἐπ' αὐ τὴ ν ἵππον ὡ ς ἀ κρίδων
πλῆ θος
ἁ γιά σατε ἐπ' αὐ τὴ ν ἔθνη τὸ ν βασιλέα τῶ ν μή δων καὶ πά σης τῆ ς γῆ ς τοὺ ς
ἡ γουμένους αὐ τοῦ καὶ πά ντας τοὺ ς στρατηγοὺ ς αὐ τοῦ
ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ ἐπό νεσεν διό τι ἐξανέστη ἐπὶ βαβυλῶ να λογισμὸ ς κυρίου τοῦ θεῖναι
τὴ ν γῆ ν βαβυλῶ νος εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ μὴ κατοικεῖσθαι αὐ τή ν
ἐξέλιπεν μαχητὴ ς βαβυλῶ νος τοῦ πολεμεῖν καθή σονται ἐκεῖ ἐν περιοχῇ ἐθραύ σθη ἡ
δυναστεία αὐ τῶ ν ἐγενή θησαν ὡ σεὶ γυναῖκες ἐνεπυρίσθη τὰ σκηνώ ματα αὐ τῆ ς
συνετρίβησαν οἱ μοχλοὶ αὐ τῆ ς
διώ κων εἰς ἀ πά ντησιν διώ κοντος διώ ξεται καὶ ἀ ναγγέλλων εἰς ἀ πά ντησιν
ἀ ναγγέλλοντος τοῦ ἀ ναγγεῖλαι τῷ βασιλεῖ βαβυλῶ νος ὅ τι ἑά λωκεν ἡ πό λις αὐ τοῦ
ἀ π' ἐσχά του τῶ ν διαβά σεων αὐ τοῦ ἐλή μφθησαν καὶ τὰ συστέματα αὐ τῶ ν
ἐνέπρησαν ἐν πυρί καὶ ἄ νδρες αὐ τοῦ οἱ πολεμισταὶ ἐξέρχονται
διό τι τά δε λέγει κύ ριος οἶκοι βασιλέως βαβυλῶ νος ὡ ς ἅ λων ὥ ριμος ἀ λοηθή σονται
ἔτι μικρὸ ν καὶ ἥ ξει ὁ ἄ μητος αὐ τῆ ς
κατέφαγέν με ἐμερίσατό με κατέλαβέν με σκεῦ ος λεπτὸ ν ναβουχοδονοσορ
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος κατέπιέν με ὡ ς δρά κων ἔπλησεν τὴ ν κοιλίαν αὐ τοῦ ἀ πὸ τῆ ς
τρυφῆ ς μου ἐξῶ σέν με
οἱ μό χθοι μου καὶ αἱ ταλαιπωρίαι μου εἰς βαβυλῶ να ἐρεῖ κατοικοῦ σα σιων καὶ τὸ
αἷμά μου ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας χαλδαίους ἐρεῖ ιερουσαλημ
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ κρινῶ τὴ ν ἀ ντίδικό ν σου καὶ ἐκδική σω τὴ ν
ἐκδίκησίν σου καὶ ἐρημώ σω τὴ ν θά λασσαν αὐ τῆ ς καὶ ξηρανῶ τὴ ν πηγὴ ν αὐ τῆ ς
καὶ ἔσται βαβυλὼ ν εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ οὐ κατοικηθή σεται
ἅ μα ὡ ς λέοντες ἐξηγέρθησαν καὶ ὡ ς σκύ μνοι λεό ντων
ἐν τῇ θερμασίᾳ αὐ τῶ ν δώ σω πό τημα αὐ τοῖς καὶ μεθύ σω αὐ τού ς ὅ πως καρωθῶ σιν
καὶ ὑ πνώ σωσιν ὕ πνον αἰώ νιον καὶ οὐ μὴ ἐγερθῶ σι λέγει κύ ριος
καταβιβά σω αὐ τοὺ ς ὡ ς ἄ ρνας εἰς σφαγὴ ν καὶ ὡ ς κριοὺ ς μετ' ἐρίφων
πῶ ς ἑά λω καὶ ἐθηρεύ θη τὸ καύ χημα πά σης τῆ ς γῆ ς πῶ ς ἐγένετο βαβυλὼ ν εἰς
ἀ φανισμὸ ν ἐν τοῖς ἔθνεσιν
ἀ νέβη ἐπὶ βαβυλῶ να ἡ θά λασσα ἐν ἤ χῳ κυμά των αὐ τῆ ς καὶ κατεκαλύ φθη
ἐγενή θησαν αἱ πό λεις αὐ τῆ ς γῆ ἄ νυδρος καὶ ἄ βατος οὐ κατοική σει ἐν αὐ τῇ οὐ δὲ εἷς
οὐ δὲ μὴ καταλύ σῃ ἐν αὐ τῇ υἱὸ ς ἀ νθρώ που
καὶ ἐκδική σω ἐπὶ βαβυλῶ να καὶ ἐξοίσω ἃ κατέπιεν ἐκ τοῦ στό ματος αὐ τῆ ς καὶ οὐ
μὴ συναχθῶ σιν πρὸ ς αὐ τὴ ν ἔτι τὰ ἔθνη
καὶ ἐν βαβυλῶ νι πεσοῦ νται τραυματίαι πά σης τῆ ς γῆ ς
ἀ νασῳ ζό μενοι ἐκ γῆ ς πορεύ εσθε καὶ μὴ ἵστασθε οἱ μακρό θεν μνή σθητε τοῦ κυρίου
καὶ ιερουσαλημ ἀ ναβή τω ἐπὶ τὴ ν καρδίαν ὑ μῶ ν
ᾐ σχύ νθημεν ὅ τι ἠ κού σαμεν ὀ νειδισμὸ ν ἡ μῶ ν κατεκά λυψεν ἀ τιμία τὸ πρό σωπον
ἡ μῶ ν εἰσῆ λθον ἀ λλογενεῖς εἰς τὰ ἅ για ἡ μῶ ν εἰς οἶκον κυρίου
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται λέγει κύ ριος καὶ ἐκδική σω ἐπὶ τὰ γλυπτὰ αὐ τῆ ς καὶ
ἐν πά σῃ τῇ γῇ αὐ τῆ ς πεσοῦ νται τραυματίαι
950

ὅ τι ἐὰ ν ἀ ναβῇ βαβυλὼ ν ὡ ς ὁ οὐ ρανὸ ς καὶ ὅ τι ἐὰ ν ὀ χυρώ σῃ ὕ ψος ἰσχύ ος αὐ τῆ ς παρ'

ἐμοῦ ἥ ξουσιν ἐξολεθρεύ οντες αὐ τή ν λέγει κύ ριος
φωνὴ κραυγῆ ς ἐν βαβυλῶ νι καὶ συντριβὴ μεγά λη ἐν γῇ χαλδαίων
ὅ τι ἐξωλέθρευσεν κύ ριος τὴ ν βαβυλῶ να καὶ ἀ πώ λεσεν ἀ π' αὐ τῆ ς φωνὴ ν μεγά λην
ἠ χοῦ σαν ὡ ς ὕ δατα πολλά ἔδωκεν εἰς ὄ λεθρον φωνὴ ν αὐ τῆ ς
ὅ τι ἦ λθεν ἐπὶ βαβυλῶ να ταλαιπωρία ἑά λωσαν οἱ μαχηταὶ αὐ τῆ ς ἐπτό ηται τὸ τό ξον
αὐ τῶ ν ὅ τι θεὸ ς ἀ νταποδίδωσιν αὐ τοῖς κύ ριος ἀ νταποδίδωσιν αὐ τῇ τὴ ν
ἀ νταπό δοσιν
καὶ μεθύ σει μέθῃ τοὺ ς ἡ γεμό νας αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς σοφοὺ ς αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς στρατηγοὺ ς
αὐ τῆ ς λέγει ὁ βασιλεύ ς κύ ριος παντοκρά τωρ ὄ νομα αὐ τῷ
τά δε λέγει κύ ριος τεῖχος βαβυλῶ νος ἐπλατύ νθη κατασκαπτό μενον
κατασκαφή σεται καὶ αἱ πύ λαι αὐ τῆ ς αἱ ὑ ψηλαὶ ἐμπυρισθή σονται καὶ οὐ
κοπιά σουσιν λαοὶ εἰς κενό ν καὶ ἔθνη ἐν ἀ ρχῇ ἐκλείψουσιν
ὁ λό γος ὃ ν ἐνετείλατο κύ ριος ιερεμια τῷ προφή τῃ εἰπεῖν τῷ σαραια υἱῷ νηριου υἱοῦ
μαασαιου ὅ τε ἐπορεύ ετο παρὰ σεδεκιου βασιλέως ιουδα εἰς βαβυλῶ να ἐν τῷ ἔτει
τῷ τετά ρτῳ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ καὶ σαραιας ἄ ρχων δώ ρων
καὶ ἔγραψεν ιερεμιας πά ντα τὰ κακά ἃ ἥ ξει ἐπὶ βαβυλῶ να ἐν βιβλίῳ ἑνί πά ντας τοὺ ς
λό γους τού τους τοὺ ς γεγραμμένους ἐπὶ βαβυλῶ να
καὶ εἶπεν ιερεμιας πρὸ ς σαραιαν ὅ ταν ἔλθῃς εἰς βαβυλῶ να καὶ ὄ ψῃ καὶ ἀ ναγνώ σῃ
πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ ἐρεῖς κύ ριε κύ ριε σὺ ἐλά λησας ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι αὐ τὸ ν
καὶ τοῦ μὴ εἶναι ἐν αὐ τῷ κατοικοῦ ντας ἀ πὸ ἀ νθρώ που ἕως κτή νους ὅ τι ἀ φανισμὸ ς
εἰς τὸ ν αἰῶ να ἔσται
καὶ ἔσται ὅ ταν παύ σῃ τοῦ ἀ ναγινώ σκειν τὸ βιβλίον τοῦ το καὶ ἐπιδή σεις ἐπ' αὐ τὸ
λίθον καὶ ῥ ίψεις αὐ τὸ εἰς μέσον τοῦ εὐ φρά του
καὶ ἐρεῖς οὕ τως καταδύ σεται βαβυλὼ ν καὶ οὐ μὴ ἀ ναστῇ ἀ πὸ προσώ που τῶ ν
κακῶ ν ὧ ν ἐγὼ ἐπά γω ἐπ' αὐ τή ν
ἐπὶ τοὺ ς ἀ λλοφύ λους
τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ὕ δατα ἀ ναβαίνει ἀ πὸ βορρᾶ καὶ ἔσται εἰς χειμά ρρουν
κατακλύ ζοντα καὶ κατακλύ σει γῆ ν καὶ τὸ πλή ρωμα αὐ τῆ ς πό λιν καὶ τοὺ ς
κατοικοῦ ντας ἐν αὐ τῇ καὶ κεκρά ξονται οἱ ἄ νθρωποι καὶ ἀ λαλά ξουσιν ἅ παντες οἱ
κατοικοῦ ντες τὴ ν γῆ ν
ἀ πὸ φωνῆ ς ὁ ρμῆ ς αὐ τοῦ ἀ πὸ τῶ ν ὁ πλῶ ν τῶ ν ποδῶ ν αὐ τοῦ καὶ ἀ πὸ σεισμοῦ τῶ ν
ἁ ρμά των αὐ τοῦ ἤ χου τροχῶ ν αὐ τοῦ οὐ κ ἐπέστρεψαν πατέρες ἐφ' υἱοὺ ς αὐ τῶ ν ἀ πὸ
ἐκλύ σεως χειρῶ ν αὐ τῶ ν
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ τῇ ἐρχομένῃ τοῦ ἀ πολέσαι πά ντας τοὺ ς ἀ λλοφύ λους καὶ ἀ φανιῶ τὴ ν
τύ ρον καὶ τὴ ν σιδῶ να καὶ πά ντας τοὺ ς καταλοίπους τῆ ς βοηθείας αὐ τῶ ν ὅ τι
ἐξολεθρεύ σει κύ ριος τοὺ ς καταλοίπους τῶ ν νή σων
ἥ κει φαλά κρωμα ἐπὶ γά ζαν ἀ περρίφη ἀ σκαλὼ ν καὶ οἱ κατά λοιποι ενακιμ ἕως τίνος
κό ψεις
ἡ μά χαιρα τοῦ κυρίου ἕως τίνος οὐ χ ἡ συχά σεις ἀ ποκατά στηθι εἰς τὸ ν κολεό ν σου
ἀ νά παυσαι καὶ ἐπά ρθητι
951

πῶ ς ἡ συχά σει καὶ κύ ριος ἐνετείλατο αὐ τῇ ἐπὶ τὴ ν ἀ σκαλῶ να καὶ ἐπὶ τὰ ς

παραθαλασσίους ἐπὶ τὰ ς καταλοίπους ἐπεγερθῆ ναι
τῇ ιδουμαίᾳ τά δε λέγει κύ ριος οὐ κ ἔστιν ἔτι σοφία ἐν θαιμαν ἀ πώ λετο βουλὴ ἐκ
συνετῶ ν ὤ χετο σοφία αὐ τῶ ν
ἠ πατή θη ὁ τό πος αὐ τῶ ν βαθύ νατε εἰς κά θισιν οἱ κατοικοῦ ντες ἐν δαιδαν ὅ τι
δύ σκολα ἐποίησεν ἤ γαγον ἐπ' αὐ τὸ ν ἐν χρό νῳ ᾧ ἐπεσκεψά μην ἐπ' αὐ τό ν
ὅ τι τρυγηταὶ ἦ λθό ν σοι οὐ καταλείψουσίν σοι καταλείμματα ὡ ς κλέπται ἐν νυκτὶ
ἐπιθή σουσιν χεῖρα αὐ τῶ ν
ὅ τι ἐγὼ κατέσυρα τὸ ν ησαυ ἀ νεκά λυψα τὰ κρυπτὰ αὐ τῶ ν κρυβῆ ναι οὐ μὴ δύ νωνται
ὤ λοντο διὰ χεῖρα ἀ δελφοῦ αὐ τοῦ καὶ γείτονος αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔστιν
ὑ πολείπεσθαι ὀ ρφανό ν σου ἵνα ζή σηται καὶ ἐγὼ ζή σομαι καὶ χῆ ραι ἐπ' ἐμὲ
πεποίθασιν
ὅ τι τά δε εἶπεν κύ ριος οἷς οὐ κ ἦ ν νό μος πιεῖν τὸ ποτή ριον ἔπιον καὶ σὺ ἀ θῳ ωμένη οὐ
μὴ ἀ θῳ ωθῇ ς ὅ τι πίνων πίεσαι
ὅ τι κατ' ἐμαυτοῦ ὤ μοσα λέγει κύ ριος ὅ τι εἰς ἄ βατον καὶ εἰς ὀ νειδισμὸ ν καὶ εἰς
κατά ρασιν ἔσῃ ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς καὶ πᾶ σαι αἱ πό λεις αὐ τῆ ς ἔσονται ἔρημοι εἰς αἰῶ να
ἀ κοὴ ν ἤ κουσα παρὰ κυρίου καὶ ἀ γγέλους εἰς ἔθνη ἀ πέστειλεν συνά χθητε καὶ
παραγένεσθε εἰς αὐ τή ν ἀ νά στητε εἰς πό λεμον
μικρὸ ν ἔδωκά σε ἐν ἔθνεσιν εὐ καταφρό νητον ἐν ἀ νθρώ ποις
ἡ παιγνία σου ἐνεχείρησέν σοι ἰταμία καρδίας σου κατέλυσεν τρυμαλιὰ ς πετρῶ ν
συνέλαβεν ἰσχὺ ν βουνοῦ ὑ ψηλοῦ ὅ τι ὕ ψωσεν ὥ σπερ ἀ ετὸ ς νοσσιὰ ν αὐ τοῦ ἐκεῖθεν
καθελῶ σε
καὶ ἔσται ἡ ιδουμαία εἰς ἄ βατον πᾶ ς ὁ παραπορευό μενος ἐπ' αὐ τὴ ν συριεῖ
ὥ σπερ κατεστρά φη σοδομα καὶ γομορρα καὶ αἱ πά ροικοι αὐ τῆ ς εἶπεν κύ ριος
παντοκρά τωρ οὐ μὴ καθίσῃ ἐκεῖ ἄ νθρωπος καὶ οὐ μὴ ἐνοική σῃ ἐκεῖ υἱὸ ς ἀ νθρώ που
ἰδοὺ ὥ σπερ λέων ἀ ναβή σεται ἐκ μέσου τοῦ ιορδά νου εἰς τό πον αιθαμ ὅ τι ταχὺ
ἐκδιώ ξω αὐ τοὺ ς ἀ π' αὐ τῆ ς καὶ τοὺ ς νεανίσκους ἐπ' αὐ τὴ ν ἐπιστή σατε ὅ τι τίς ὥ σπερ
ἐγώ καὶ τίς ἀ ντιστή σεταί μοι καὶ τίς οὗ τος ποιμή ν ὃ ς στή σεται κατὰ πρό σωπό ν μου
διὰ τοῦ το ἀ κού σατε βουλὴ ν κυρίου ἣ ν ἐβουλεύ σατο ἐπὶ τὴ ν ιδουμαίαν καὶ λογισμὸ ν
αὐ τοῦ ὃ ν ἐλογίσατο ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας θαιμαν ἐὰ ν μὴ συμψησθῶ σιν τὰ
ἐλά χιστα τῶ ν προβά των ἐὰ ν μὴ ἀ βατωθῇ ἐπ' αὐ τὴ ν κατά λυσις αὐ τῶ ν
ὅ τι ἀ πὸ φωνῆ ς πτώ σεως αὐ τῶ ν ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ κραυγή σου ἐν θαλά σσῃ ἠ κού σθη
ἰδοὺ ὥ σπερ ἀ ετὸ ς ὄ ψεται καὶ ἐκτενεῖ τὰ ς πτέρυγας ἐπ' ὀ χυρώ ματα αὐ τῆ ς καὶ ἔσται
ἡ καρδία τῶ ν ἰσχυρῶ ν τῆ ς ιδουμαίας ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ ὡ ς καρδία γυναικὸ ς
ὠ δινού σης
τοῖς υἱοῖς αμμων οὕ τως εἶπεν κύ ριος μὴ υἱοὶ οὔ κ εἰσιν ἐν ισραηλ ἢ παραλημψό μενος
οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς διὰ τί παρέλαβεν μελχομ τὸ ν γαδ καὶ ὁ λαὸ ς αὐ τῶ ν ἐν πό λεσιν
αὐ τῶ ν ἐνοική σει
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται φησὶν κύ ριος καὶ ἀ κουτιῶ ἐπὶ ραββαθ θό ρυβον
πολέμων καὶ ἔσονται εἰς ἄ βατον καὶ εἰς ἀ πώ λειαν καὶ βωμοὶ αὐ τῆ ς ἐν πυρὶ
κατακαυθή σονται καὶ παραλή μψεται ισραηλ τὴ ν ἀ ρχὴ ν αὐ τοῦ
952

ἀ λά λαξον εσεβων ὅ τι ὤ λετο γαι κεκρά ξατε θυγατέρες ραββαθ περιζώ σασθε
σά κκους καὶ ἐπιλημπτεύ σασθε καὶ κό ψασθε ἐπὶ μελχομ ὅ τι ἐν ἀ ποικίᾳ βαδιεῖται οἱ
ἱερεῖς αὐ τοῦ καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τοῦ ἅ μα
τί ἀ γαλλιά σῃ ἐν τοῖς πεδίοις ενακιμ θύ γατερ ἰταμίας ἡ πεποιθυῖα ἐπὶ θησαυροῖς
αὐ τῆ ς ἡ λέγουσα τίς εἰσελεύ σεται ἐπ' ἐμέ
ἰδοὺ ἐγὼ φέρω φό βον ἐπὶ σέ εἶπεν κύ ριος ἀ πὸ πά σης τῆ ς περιοίκου σου καὶ
διασπαρή σεσθε ἕκαστος εἰς πρό σωπον αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔσται ὁ συνά γων
τῇ κηδαρ βασιλίσσῃ τῆ ς αὐ λῆ ς ἣ ν ἐπά ταξεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἀ νά στητε καὶ ἀ νά βητε ἐπὶ κηδαρ καὶ πλή σατε τοὺ ς υἱοὺ ς κεδεμ
σκηνὰ ς αὐ τῶ ν καὶ πρό βατα αὐ τῶ ν λή μψονται ἱμά τια αὐ τῶ ν καὶ πά ντα τὰ σκεύ η
αὐ τῶ ν καὶ καμή λους αὐ τῶ ν λή μψονται ἑαυτοῖς καὶ καλέσατε ἐπ' αὐ τοὺ ς ἀ πώ λειαν
κυκλό θεν
φεύ γετε λίαν βαθύ νατε εἰς κά θισιν καθή μενοι ἐν τῇ αὐ λῇ ὅ τι ἐβουλεύ σατο ἐφ' ὑ μᾶ ς
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος βουλὴ ν καὶ ἐλογίσατο ἐφ' ὑ μᾶ ς λογισμό ν
ἀ νά στηθι καὶ ἀ νά βηθι ἐπ' ἔθνος εὐ σταθοῦ ν καθή μενον εἰς ἀ ναψυχή ν οἷς οὔ κ εἰσιν
θύ ραι οὐ βά λανοι οὐ μοχλοί μό νοι καταλύ ουσιν
καὶ ἔσονται κά μηλοι αὐ τῶ ν εἰς προνομὴ ν καὶ πλῆ θος κτηνῶ ν αὐ τῶ ν εἰς ἀ πώ λειαν
καὶ λικμή σω αὐ τοὺ ς παντὶ πνεύ ματι κεκαρμένους πρὸ προσώ που αὐ τῶ ν ἐκ παντὸ ς
πέραν αὐ τῶ ν οἴσω τὴ ν τροπὴ ν αὐ τῶ ν εἶπεν κύ ριος
καὶ ἔσται ἡ αὐ λὴ διατριβὴ στρουθῶ ν καὶ ἄ βατος ἕως αἰῶ νος οὐ μὴ καθίσῃ ἐκεῖ
ἄ νθρωπος καὶ οὐ μὴ κατοική σῃ ἐκεῖ υἱὸ ς ἀ νθρώ που
τῇ δαμασκῷ κατῃσχύ νθη ημαθ καὶ αρφαδ ὅ τι ἤ κουσαν ἀ κοὴ ν πονηρά ν ἐξέστησαν
ἐθυμώ θησαν ἀ ναπαύ σασθαι οὐ μὴ δύ νωνται
ἐξελύ θη δαμασκό ς ἀ πεστρά φη εἰς φυγή ν τρό μος ἐπελά βετο αὐ τῆ ς
πῶ ς οὐ χὶ ἐγκατέλιπεν πό λιν ἐμή ν κώ μην ἠ γά πησαν
διὰ τοῦ το πεσοῦ νται νεανίσκοι ἐν πλατείαις σου καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ πολεμισταί
σου πεσοῦ νται φησὶν κύ ριος
καὶ καύ σω πῦ ρ ἐν τείχει δαμασκοῦ καὶ καταφά γεται ἄ μφοδα υἱοῦ αδερ
τῇ μωαβ οὕ τως εἶπεν κύ ριος οὐ αὶ ἐπὶ ναβαυ ὅ τι ὤ λετο ἐλή μφθη καριαθαιμ ᾐ σχύ νθη
αμαθ καὶ ἡ ττή θη
οὐ κ ἔστιν ἔτι ἰατρεία μωαβ ἀ γαυρίαμα ἐν εσεβων ἐλογίσαντο ἐπ' αὐ τὴ ν κακά
ἐκό ψαμεν αὐ τὴ ν ἀ πὸ ἔθνους καὶ παῦ σιν παύ σεται ὄ πισθέν σου βαδιεῖται μά χαιρα
ὅ τι φωνὴ κεκραγό των ἐξ ωρωναιμ ὄ λεθρος καὶ σύ ντριμμα μέγα
συνετρίβη μωαβ ἀ ναγγείλατε εἰς ζογορα
ὅ τι ἐπλή σθη αλαωθ ἐν κλαυθμῷ ἀ ναβή σεται κλαίων ἐν ὁ δῷ ωρωναιμ κραυγὴ ν
συντρίμματος ἠ κού σατε
φεύ γετε καὶ σώ σατε τὰ ς ψυχὰ ς ὑ μῶ ν καὶ ἔσεσθε ὥ σπερ ὄ νος ἄ γριος ἐν ἐρή μῳ
ἐπειδὴ ἐπεποίθεις ἐν ὀ χυρώ μασίν σου καὶ σὺ συλλημφθή σῃ καὶ ἐξελεύ σεται χαμως
ἐν ἀ ποικίᾳ οἱ ἱερεῖς αὐ τοῦ καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τοῦ ἅ μα
καὶ ἥ ξει ὄ λεθρος ἐπὶ πᾶ σαν πό λιν καὶ πό λις οὐ μὴ σωθῇ καὶ ἀ πολεῖται ὁ αὐ λώ ν καὶ
ἐξολεθρευθή σεται ἡ πεδινή καθὼ ς εἶπεν κύ ριος
953

δό τε σημεῖα τῇ μωαβ ὅ τι ἁ φῇ ἀ ναφθή σεται καὶ πᾶ σαι αἱ πό λεις αὐ τῆ ς εἰς ἄ βατον

ἔσονται πό θεν ἔνοικος αὐ τῇ
ἐπικατά ρατος ὁ ποιῶ ν τὰ ἔργα κυρίου ἀ μελῶ ς ἐξαίρων μά χαιραν αὐ τοῦ ἀ φ'
αἵματος
ἀ νεπαύ σατο μωαβ ἐκ παιδαρίου καὶ πεποιθὼ ς ἦ ν ἐπὶ τῇ δό ξῃ αὐ τοῦ οὐ κ ἐνέχεεν ἐξ
ἀ γγείου εἰς ἀ γγεῖον καὶ εἰς ἀ ποικισμὸ ν οὐ κ ὤ |χετο διὰ τοῦ το ἔστη γεῦ μα αὐ τοῦ ἐν
αὐ τῷ καὶ ὀ σμὴ αὐ τοῦ οὐ κ ἐξέλιπεν
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται φησὶν κύ ριος καὶ ἀ ποστελῶ αὐ τῷ κλίνοντας καὶ
κλινοῦ σιν αὐ τὸ ν καὶ τὰ σκεύ η αὐ τοῦ λεπτυνοῦ σιν καὶ τὰ κέρατα αὐ τοῦ
συγκό ψουσιν
καὶ καταισχυνθή σεται μωαβ ἀ πὸ χαμως ὥ σπερ κατῃσχύ νθη οἶκος ισραηλ ἀ πὸ
βαιθηλ ἐλπίδος αὐ τῶ ν πεποιθό τες ἐπ' αὐ τοῖς
πῶ ς ἐρεῖτε ἰσχυροί ἐσμεν καὶ ἄ νθρωπος ἰσχύ ων εἰς τὰ πολεμικά
ὤ λετο μωαβ πό λις αὐ τοῦ καὶ ἐκλεκτοὶ νεανίσκοι αὐ τοῦ κατέβησαν εἰς σφαγή ν
ἐγγὺ ς ἡ μέρα μωαβ ἐλθεῖν καὶ πονηρία αὐ τοῦ ταχεῖα σφό δρα
κινή σατε αὐ τῷ πά ντες κυκλό θεν αὐ τοῦ πά ντες εἰδό τες ὄ νομα αὐ τοῦ εἴπατε πῶ ς
συνετρίβη βακτηρία εὐ κλεή ς ῥ ά βδος μεγαλώ ματος
κατά βηθι ἀ πὸ δό ξης καὶ κά θισον ἐν ὑ γρασίᾳ καθημένη δαιβων ἐκτρίβητε ὅ τι ὤ λετο
μωαβ ἀ νέβη εἰς σὲ λυμαινό μενος ὀ χύ ρωμά σου
ἐφ' ὁ δοῦ στῆ θι καὶ ἔπιδε καθημένη ἐν αροηρ καὶ ἐρώ τησον φεύ γοντα καὶ
σῳ ζό μενον καὶ εἰπό ν τί ἐγένετο
κατῃσχύ νθη μωαβ ὅ τι συνετρίβη ὀ λό λυξον καὶ κέκραξον ἀ νά γγειλον ἐν αρνων ὅ τι
ὤ λετο μωαβ
καὶ κρίσις ἔρχεται εἰς γῆ ν τοῦ μισωρ ἐπὶ χαιλων καὶ ἐπὶ ιασσα καὶ ἐπὶ μωφαθ
καὶ ἐπὶ δαιβων καὶ ἐπὶ ναβαυ καὶ ἐπ' οἶκον δεβλαθαιμ
καὶ ἐπὶ καριαθαιμ καὶ ἐπ' οἶκον γαμωλ καὶ ἐπ' οἶκον μαων
καὶ ἐπὶ καριωθ καὶ ἐπὶ βοσορ καὶ ἐπὶ πά σας τὰ ς πό λεις μωαβ τὰ ς πό ρρω καὶ τὰ ς
ἐγγύ ς
κατεά χθη κέρας μωαβ καὶ τὸ ἐπίχειρον αὐ τοῦ συνετρίβη
μεθύ σατε αὐ τό ν ὅ τι ἐπὶ κύ ριον ἐμεγαλύ νθη καὶ ἐπικρού σει μωαβ ἐν χειρὶ αὐ τοῦ καὶ
ἔσται εἰς γέλωτα καὶ αὐ τό ς
καὶ εἰ μὴ εἰς γελοιασμὸ ν ἦ ν σοι ισραηλ εἰ ἐν κλοπαῖς σου εὑ ρέθη ὅ τι ἐπολέμεις αὐ τό ν
κατέλιπον τὰ ς πό λεις καὶ ὤ |κησαν ἐν πέτραις οἱ κατοικοῦ ντες μωαβ ἐγενή θησαν ὡ ς
περιστεραὶ νοσσεύ ουσαι ἐν πέτραις στό ματι βοθύ νου
ἤ κουσα ὕ βριν μωαβ ὕ βρισεν λίαν ὕ βριν αὐ τοῦ καὶ ὑ περηφανίαν αὐ τοῦ καὶ ὑ ψώ θη ἡ
καρδία αὐ τοῦ
ἐγὼ δὲ ἔγνων ἔργα αὐ τοῦ οὐ χὶ τὸ ἱκανὸ ν αὐ τοῦ οὐ χ οὕ τως ἐποίησεν
διὰ τοῦ το ἐπὶ μωαβ ὀ λολύ ζετε πά ντοθεν βοή σατε ἐπ' ἄ νδρας κιραδας αὐ χμοῦ
ὡ ς κλαυθμὸ ν ιαζηρ ἀ ποκλαύ σομαί σοι ἄ μπελος σεβημα κλή ματά σου διῆ λθεν
θά λασσαν ιαζηρ ἥ ψαντο ἐπὶ ὀ πώ ραν σου ἐπὶ τρυγηταῖς σου ὄ λεθρος ἐπέπεσεν
συνεψή σθη χαρμοσύ νη καὶ εὐ φροσύ νη ἐκ τῆ ς μωαβίτιδος καὶ οἶνος ἦ ν ἐπὶ ληνοῖς
σου πρωὶ οὐ κ ἐπά τησαν οὐ δὲ δείλης οὐ κ ἐποίησαν αιδαδ
954

ἀ πὸ κραυγῆ ς εσεβων ἕως ελεαλη αἱ πό λεις αὐ τῶ ν ἔδωκαν φωνὴ ν αὐ τῶ ν ἀ πὸ ζογορ

ἕως ωρωναιμ καὶ αγλαθ-σαλισια ὅ τι καὶ τὸ ὕ δωρ νεβριμ εἰς κατά καυμα ἔσται
καὶ ἀ πολῶ τὸ ν μωαβ φησὶν κύ ριος ἀ ναβαίνοντα ἐπὶ βωμὸ ν καὶ θυμιῶ ντα θεοῖς
αὐ τοῦ
διὰ τοῦ το καρδία μου μωαβ ὥ σπερ αὐ λοὶ βομβή σουσιν καρδία μου ἐπ' ἀ νθρώ πους
κιραδας ὥ σπερ αὐ λὸ ς βομβή σει διὰ τοῦ το ἃ περιεποιή σατο ἀ πώ λετο ἀ πὸ
ἀ νθρώ που
πᾶ σαν κεφαλὴ ν ἐν παντὶ τό πῳ ξυρή σονται καὶ πᾶ ς πώ γων ξυρηθή σεται καὶ πᾶ σαι
χεῖρες κό ψονται καὶ ἐπὶ πά σης ὀ σφύ ος σά κκος
καὶ ἐπὶ πά ντων τῶ ν δωμά των μωαβ καὶ ἐπὶ πλατείαις αὐ τῆ ς ὅ τι συνέτριψα τὸ ν
μωαβ φησὶν κύ ριος ὡ ς ἀ γγεῖον οὗ οὐ κ ἔστιν χρεία αὐ τοῦ
πῶ ς κατή λλαξεν πῶ ς ἔστρεψεν νῶ τον μωαβ ᾐ σχύ νθη καὶ ἐγένετο μωαβ εἰς γέλωτα
καὶ ἐγκό τημα πᾶ σιν τοῖς κύ κλῳ αὐ τῆ ς
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος
ἐλή μφθη ακκαριωθ καὶ τὰ ὀ χυρώ ματα συνελή μφθη
καὶ ἀ πολεῖται μωαβ ἀ πὸ ὄ χλου ὅ τι ἐπὶ τὸ ν κύ ριον ἐμεγαλύ νθη
παγὶς καὶ φό βος καὶ βό θυνος ἐπὶ σοί καθή μενος μωαβ
ὁ φεύ γων ἀ πὸ προσώ που τοῦ φό βου ἐμπεσεῖται εἰς τὸ ν βό θυνον καὶ ὁ ἀ ναβαίνων
ἐκ τοῦ βοθύ νου συλλημφθή σεται ἐν τῇ παγίδι ὅ τι ἐπά ξω ταῦ τα ἐπὶ μωαβ ἐν
ἐνιαυτῷ ἐπισκέψεως αὐ τῆ ς
ὅ σα ἐπροφή τευσεν ιερεμιας ἐπὶ πά ντα τὰ ἔθνη
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ λαβὲ τὸ ποτή ριον τοῦ οἴνου τοῦ ἀ κρά του τού του
ἐκ χειρό ς μου καὶ ποτιεῖς πά ντα τὰ ἔθνη πρὸ ς ἃ ἐγὼ ἀ ποστέλλω σε πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ πίονται καὶ ἐξεμοῦ νται καὶ μανή σονται ἀ πὸ προσώ που τῆ ς μαχαίρας ἧ ς ἐγὼ
ἀ ποστέλλω ἀ νὰ μέσον αὐ τῶ ν
καὶ ἔλαβον τὸ ποτή ριον ἐκ χειρὸ ς κυρίου καὶ ἐπό τισα τὰ ἔθνη πρὸ ς ἃ ἀ πέστειλέν με
κύ ριος ἐπ' αὐ τά
τὴ ν ιερουσαλημ καὶ τὰ ς πό λεις ιουδα καὶ βασιλεῖς ιουδα καὶ ἄ ρχοντας αὐ τοῦ τοῦ
θεῖναι αὐ τὰ ς εἰς ἐρή μωσιν καὶ εἰς ἄ βατον καὶ εἰς συριγμὸ ν
καὶ τὸ ν φαραω βασιλέα αἰγύ πτου καὶ τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ καὶ τοὺ ς μεγιστᾶ νας
αὐ τοῦ καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ
καὶ πά ντας τοὺ ς συμμίκτους αὐ τοῦ καὶ πά ντας τοὺ ς βασιλεῖς ἀ λλοφύ λων τὴ ν
ἀ σκαλῶ να καὶ τὴ ν γά ζαν καὶ τὴ ν ακκαρων καὶ τὸ ἐπίλοιπον ἀ ζώ του
καὶ τὴ ν ιδουμαίαν καὶ τὴ ν μωαβῖτιν καὶ τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων
καὶ πά ντας βασιλεῖς τύ ρου καὶ βασιλεῖς σιδῶ νος καὶ βασιλεῖς τοὺ ς ἐν τῷ πέραν τῆ ς
θαλά σσης
καὶ τὴ ν δαιδαν καὶ τὴ ν θαιμαν καὶ τὴ ν ρως καὶ πᾶ ν περικεκαρμένον κατὰ πρό σωπον
αὐ τοῦ
καὶ πά ντας τοὺ ς συμμίκτους τοὺ ς καταλύ οντας ἐν τῇ ἐρή μῳ
καὶ πά ντας βασιλεῖς αιλαμ καὶ πά ντας βασιλεῖς περσῶ ν
καὶ πά ντας βασιλεῖς ἀ πὸ ἀ πηλιώ του τοὺ ς πό ρρω καὶ τοὺ ς ἐγγύ ς ἕκαστον πρὸ ς τὸ ν
ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ καὶ πά σας τὰ ς βασιλείας τὰ ς ἐπὶ προσώ που τῆ ς γῆ ς
955

καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος παντοκρά τωρ πίετε καὶ μεθύ σθητε καὶ
ἐξεμέσατε καὶ πεσεῖσθε καὶ οὐ μὴ ἀ ναστῆ τε ἀ πὸ προσώ που τῆ ς μαχαίρας ἧ ς ἐγὼ
ἀ ποστέλλω ἀ νὰ μέσον ὑ μῶ ν
καὶ ἔσται ὅ ταν μὴ βού λωνται δέξασθαι τὸ ποτή ριον ἐκ τῆ ς χειρό ς σου ὥ στε πιεῖν
καὶ ἐρεῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος πιό ντες πίεσθε
ὅ τι ἐν πό λει ἐν ᾗ ὠ νομά σθη τὸ ὄ νομά μου ἐπ' αὐ τή ν ἐγὼ ἄ ρχομαι κακῶ σαι καὶ ὑ μεῖς
καθά ρσει οὐ μὴ καθαρισθῆ τε ὅ τι μά χαιραν ἐγὼ καλῶ ἐπὶ τοὺ ς καθημένους ἐπὶ τῆ ς
γῆ ς
καὶ σὺ προφητεύ σεις ἐπ' αὐ τοὺ ς τοὺ ς λό γους τού τους καὶ ἐρεῖς κύ ριος ἀ φ' ὑ ψηλοῦ
χρηματιεῖ ἀ πὸ τοῦ ἁ γίου αὐ τοῦ δώ σει φωνὴ ν αὐ τοῦ λό γον χρηματιεῖ ἐπὶ τοῦ τό που
αὐ τοῦ καὶ αιδαδ ὥ σπερ τρυγῶ ντες ἀ ποκριθή σονται καὶ ἐπὶ τοὺ ς καθημένους ἐπὶ
τὴ ν γῆ ν
ἥ κει ὄ λεθρος ἐπὶ μέρος τῆ ς γῆ ς ὅ τι κρίσις τῷ κυρίῳ ἐν τοῖς ἔθνεσιν κρίνεται αὐ τὸ ς
πρὸ ς πᾶ σαν σά ρκα οἱ δὲ ἀ σεβεῖς ἐδό θησαν εἰς μά χαιραν λέγει κύ ριος
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ κακὰ ἔρχεται ἀ πὸ ἔθνους ἐπὶ ἔθνος καὶ λαῖλαψ μεγά λη
ἐκπορεύ εται ἀ π' ἐσχά του τῆ ς γῆ ς
καὶ ἔσονται τραυματίαι ὑ πὸ κυρίου ἐν ἡ μέρᾳ κυρίου ἐκ μέρους τῆ ς γῆ ς καὶ ἕως εἰς
μέρος τῆ ς γῆ ς οὐ μὴ κατορυγῶ σιν εἰς κό πρια ἐπὶ προσώ που τῆ ς γῆ ς ἔσονται
ἀ λαλά ξατε ποιμένες καὶ κεκρά ξατε καὶ κό πτεσθε οἱ κριοὶ τῶ ν προβά των ὅ τι
ἐπληρώ θησαν αἱ ἡ μέραι ὑ μῶ ν εἰς σφαγή ν καὶ πεσεῖσθε ὥ σπερ οἱ κριοὶ οἱ ἐκλεκτοί
καὶ ἀ πολεῖται φυγὴ ἀ πὸ τῶ ν ποιμένων καὶ σωτηρία ἀ πὸ τῶ ν κριῶ ν τῶ ν προβά των
φωνὴ κραυγῆ ς τῶ ν ποιμένων καὶ ἀ λαλαγμὸ ς τῶ ν προβά των καὶ τῶ ν κριῶ ν ὅ τι
ὠ λέθρευσεν κύ ριος τὰ βοσκή ματα αὐ τῶ ν
καὶ παύ σεται τὰ κατά λοιπα τῆ ς εἰρή νης ἀ πὸ προσώ που ὀ ργῆ ς θυμοῦ μου
ἐγκατέλιπεν ὥ σπερ λέων κατά λυμα αὐ τοῦ ὅ τι ἐγενή θη ἡ γῆ αὐ τῶ ν εἰς ἄ βατον ἀ πὸ
προσώ που τῆ ς μαχαίρας τῆ ς μεγά λης
ἐν ἀ ρχῇ βασιλέως ιωακιμ υἱοῦ ιωσια ἐγενή θη ὁ λό γος οὗ τος παρὰ κυρίου
οὕ τως εἶπεν κύ ριος στῆ θι ἐν αὐ λῇ οἴκου κυρίου καὶ χρηματιεῖς ἅ πασι τοῖς ιουδαίοις
καὶ πᾶ σι τοῖς ἐρχομένοις προσκυνεῖν ἐν οἴκῳ κυρίου ἅ παντας τοὺ ς λό γους οὓ ς
συνέταξά σοι αὐ τοῖς χρηματίσαι μὴ ἀ φέλῃς ῥ ῆ μα
ἴσως ἀ κού σονται καὶ ἀ ποστραφή σονται ἕκαστος ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ αὐ τοῦ τῆ ς πονηρᾶ ς
καὶ παύ σομαι ἀ πὸ τῶ ν κακῶ ν ὧ ν ἐγὼ λογίζομαι τοῦ ποιῆ σαι αὐ τοῖς ἕνεκεν τῶ ν
πονηρῶ ν ἐπιτηδευμά των αὐ τῶ ν
καὶ ἐρεῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐὰ ν μὴ ἀ κού σητέ μου τοῦ πορεύ εσθαι ἐν τοῖς νομίμοις
μου οἷς ἔδωκα κατὰ πρό σωπον ὑ μῶ ν
εἰσακού ειν τῶ ν λό γων τῶ ν παίδων μου τῶ ν προφητῶ ν οὓ ς ἐγὼ ἀ ποστέλλω πρὸ ς
ὑ μᾶ ς ὄ ρθρου καὶ ἀ πέστειλα καὶ οὐ κ εἰσηκού σατέ μου
καὶ δώ σω τὸ ν οἶκον τοῦ τον ὥ σπερ σηλωμ καὶ τὴ ν πό λιν δώ σω εἰς κατά ραν πᾶ σιν
τοῖς ἔθνεσιν πά σης τῆ ς γῆ ς
καὶ ἤ κουσαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ψευδοπροφῆ ται καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς τοῦ ιερεμιου λαλοῦ ντος
τοὺ ς λό γους τού τους ἐν οἴκῳ κυρίου
956

καὶ ἐγένετο ιερεμιου παυσαμένου λαλοῦ ντος πά ντα ἃ συνέταξεν αὐ τῷ κύ ριος

λαλῆ σαι παντὶ τῷ λαῷ καὶ συνελά βοσαν αὐ τὸ ν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ψευδοπροφῆ ται καὶ
πᾶ ς ὁ λαὸ ς λέγων θανά τῳ ἀ ποθανῇ
ὅ τι ἐπροφή τευσας τῷ ὀ νό ματι κυρίου λέγων ὥ σπερ σηλωμ ἔσται ὁ οἶκος οὗ τος καὶ
ἡ πό λις αὕ τη ἐρημωθή σεται ἀ πὸ κατοικού ντων καὶ ἐξεκκλησιά σθη πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐπὶ
ιερεμιαν ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἤ κουσαν οἱ ἄ ρχοντες ιουδα τὸ ν λό γον τοῦ τον καὶ ἀ νέβησαν ἐξ οἴκου τοῦ
βασιλέως εἰς οἶκον κυρίου καὶ ἐκά θισαν ἐν προθύ ροις πύ λης κυρίου τῆ ς καινῆ ς
καὶ εἶπαν οἱ ἱερεῖς καὶ οἱ ψευδοπροφῆ ται πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ παντὶ τῷ λαῷ
κρίσις θανά του τῷ ἀ νθρώ πῳ τού τῳ ὅ τι ἐπροφή τευσεν κατὰ τῆ ς πό λεως ταύ της
καθὼ ς ἠ κού σατε ἐν τοῖς ὠ σὶν ὑ μῶ ν
καὶ εἶπεν ιερεμιας πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας καὶ παντὶ τῷ λαῷ λέγων κύ ριος ἀ πέστειλέν
με προφητεῦ σαι ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ τον καὶ ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την πά ντας τοὺ ς λό γους
τού τους οὓ ς ἠ κού σατε
καὶ νῦ ν βελτίους ποιή σατε τὰ ς ὁ δοὺ ς ὑ μῶ ν καὶ τὰ ἔργα ὑ μῶ ν καὶ ἀ κού σατε τῆ ς
φωνῆ ς κυρίου καὶ παύ σεται κύ ριος ἀ πὸ τῶ ν κακῶ ν ὧ ν ἐλά λησεν ἐφ' ὑ μᾶ ς
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἐν χερσὶν ὑ μῶ ν ποιή σατέ μοι ὡ ς συμφέρει καὶ ὡ ς βέλτιον ὑ μῖν
ἀ λλ' ἢ γνό ντες γνώ σεσθε ὅ τι εἰ ἀ ναιρεῖτέ με αἷμα ἀ θῷ ον δίδοτε ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ ἐπὶ τὴ ν
πό λιν ταύ την καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐν αὐ τῇ ὅ τι ἐν ἀ ληθείᾳ ἀ πέσταλκέν με
κύ ριος πρὸ ς ὑ μᾶ ς λαλῆ σαι εἰς τὰ ὦ τα ὑ μῶ ν πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ εἶπαν οἱ ἄ ρχοντες καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς πρὸ ς τοὺ ς ἱερεῖς καὶ πρὸ ς τοὺ ς
ψευδοπροφή τας οὐ κ ἔστιν τῷ ἀ νθρώ πῳ τού τῳ κρίσις θανά του ὅ τι ἐπὶ τῷ ὀ νό ματι
κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν ἐλά λησεν πρὸ ς ἡ μᾶ ς
καὶ ἀ νέστησαν ἄ νδρες τῶ ν πρεσβυτέρων τῆ ς γῆ ς καὶ εἶπαν πά σῃ τῇ συναγωγῇ τοῦ
λαοῦ
μιχαιας ὁ μωραθίτης ἦ ν ἐν ταῖς ἡ μέραις εζεκιου βασιλέως ιουδα καὶ εἶπεν παντὶ τῷ
λαῷ ιουδα οὕ τως εἶπεν κύ ριος σιων ὡ ς ἀ γρὸ ς ἀ ροτριαθή σεται καὶ ιερουσαλημ εἰς
ἄ βατον ἔσται καὶ τὸ ὄ ρος τοῦ οἴκου εἰς ἄ λσος δρυμοῦ
μὴ ἀ νελὼ ν ἀ νεῖλεν αὐ τὸ ν εζεκιας καὶ πᾶ ς ιουδα οὐ χὶ ὅ τι ἐφοβή θησαν τὸ ν κύ ριον καὶ
ὅ τι ἐδεή θησαν τοῦ προσώ που κυρίου καὶ ἐπαύ σατο κύ ριος ἀ πὸ τῶ ν κακῶ ν ὧ ν
ἐλά λησεν ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἡ μεῖς ἐποιή σαμεν κακὰ μεγά λα ἐπὶ ψυχὰ ς ἡ μῶ ν
καὶ ἄ νθρωπος ἦ ν προφητεύ ων τῷ ὀ νό ματι κυρίου ουριας υἱὸ ς σαμαιου ἐκ
καριαθιαριμ καὶ ἐπροφή τευσεν περὶ τῆ ς γῆ ς ταύ της κατὰ πά ντας τοὺ ς λό γους
ιερεμιου
καὶ ἤ κουσεν ὁ βασιλεὺ ς ιωακιμ καὶ πά ντες οἱ ἄ ρχοντες πά ντας τοὺ ς λό γους αὐ τοῦ
καὶ ἐζή τουν ἀ ποκτεῖναι αὐ τό ν καὶ ἤ κουσεν ουριας καὶ εἰσῆ λθεν εἰς αἴγυπτον
καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς ἄ νδρας εἰς αἴγυπτον
καὶ ἐξηγά γοσαν αὐ τὸ ν ἐκεῖθεν καὶ εἰσηγά γοσαν αὐ τὸ ν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ
ἐπά ταξεν αὐ τὸ ν ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἔρριψεν αὐ τὸ ν εἰς τὸ μνῆ μα υἱῶ ν λαοῦ αὐ τοῦ
πλὴ ν χεὶρ αχικαμ υἱοῦ σαφαν ἦ ν μετὰ ιερεμιου τοῦ μὴ παραδοῦ ναι αὐ τὸ ν εἰς χεῖρας
τοῦ λαοῦ τοῦ μὴ ἀ νελεῖν αὐ τό ν
957

οὕ τως εἶπεν κύ ριος ποίησον δεσμοὺ ς καὶ κλοιοὺ ς καὶ περίθου περὶ τὸ ν τρά χηλό ν
σου
καὶ ἀ ποστελεῖς αὐ τοὺ ς πρὸ ς βασιλέα ιδουμαίας καὶ πρὸ ς βασιλέα μωαβ καὶ πρὸ ς
βασιλέα υἱῶ ν αμμων καὶ πρὸ ς βασιλέα τύ ρου καὶ πρὸ ς βασιλέα σιδῶ νος ἐν χερσὶν
ἀ γγέλων αὐ τῶ ν τῶ ν ἐρχομένων εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τῶ ν εἰς ιερουσαλημ πρὸ ς σεδεκιαν
βασιλέα ιουδα
καὶ συντά ξεις αὐ τοῖς πρὸ ς τοὺ ς κυρίους αὐ τῶ ν εἰπεῖν οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς
ισραηλ οὕ τως ἐρεῖτε πρὸ ς τοὺ ς κυρίους ὑ μῶ ν
ὅ τι ἐγὼ ἐποίησα τὴ ν γῆ ν ἐν τῇ ἰσχύ ι μου τῇ μεγά λῃ καὶ ἐν τῷ ἐπιχείρῳ μου τῷ
ὑ ψηλῷ καὶ δώ σω αὐ τὴ ν ᾧ ἐὰ ν δό ξῃ ἐν ὀ φθαλμοῖς μου
ἔδωκα τὴ ν γῆ ν τῷ ναβουχοδονοσορ βασιλεῖ βαβυλῶ νος δουλεύ ειν αὐ τῷ καὶ τὰ
θηρία τοῦ ἀ γροῦ ἐργά ζεσθαι αὐ τῷ
καὶ τὸ ἔθνος καὶ ἡ βασιλεία ὅ σοι ἐὰ ν μὴ ἐμβά λωσιν τὸ ν τρά χηλον αὐ τῶ ν ὑ πὸ τὸ ν
ζυγὸ ν βασιλέως βαβυλῶ νος ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐπισκέψομαι αὐ τού ς εἶπεν
κύ ριος ἕως ἐκλίπωσιν ἐν χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ ὑ μεῖς μὴ ἀ κού ετε τῶ ν ψευδοπροφητῶ ν ὑ μῶ ν καὶ τῶ ν μαντευομένων ὑ μῖν καὶ
τῶ ν ἐνυπνιαζομένων ὑ μῖν καὶ τῶ ν οἰωνισμά των ὑ μῶ ν καὶ τῶ ν φαρμακῶ ν ὑ μῶ ν
τῶ ν λεγό ντων οὐ μὴ ἐργά σησθε τῷ βασιλεῖ βαβυλῶ νος
ὅ τι ψευδῆ αὐ τοὶ προφητεύ ουσιν ὑ μῖν πρὸ ς τὸ μακρῦ ναι ὑ μᾶ ς ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ὑ μῶ ν
καὶ τὸ ἔθνος ὃ ἐὰ ν εἰσαγά γῃ τὸ ν τρά χηλον αὐ τοῦ ὑ πὸ τὸ ν ζυγὸ ν βασιλέως
βαβυλῶ νος καὶ ἐργά σηται αὐ τῷ καὶ καταλείψω αὐ τὸ ν ἐπὶ τῆ ς γῆ ς αὐ τοῦ καὶ
ἐργᾶ ται αὐ τῷ καὶ ἐνοική σει ἐν αὐ τῇ
καὶ πρὸ ς σεδεκιαν βασιλέα ιουδα ἐλά λησα κατὰ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους λέγων
εἰσαγά γετε τὸ ν τρά χηλον ὑ μῶ ν
καὶ ἐργά σασθε τῷ βασιλεῖ βαβυλῶ νος ὅ τι ἄ δικα αὐ τοὶ προφητεύ ουσιν ὑ μῖν
ὅ τι οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τού ς φησὶν κύ ριος καὶ προφητεύ ουσιν τῷ ὀ νό ματί μου ἐπ'
ἀ δίκῳ πρὸ ς τὸ ἀ πολέσαι ὑ μᾶ ς καὶ ἀ πολεῖσθε ὑ μεῖς καὶ οἱ προφῆ ται ὑ μῶ ν οἱ
προφητεύ οντες ὑ μῖν ἐπ' ἀ δίκῳ ψευδῆ
ὑ μῖν καὶ παντὶ τῷ λαῷ τού τῳ καὶ τοῖς ἱερεῦ σιν ἐλά λησα λέγων οὕ τως εἶπεν κύ ριος
μὴ ἀ κού ετε τῶ ν λό γων τῶ ν προφητῶ ν τῶ ν προφητευό ντων ὑ μῖν λεγό ντων ἰδοὺ
σκεύ η οἴκου κυρίου ἐπιστρέψει ἐκ βαβυλῶ νος ὅ τι ἄ δικα αὐ τοὶ προφητεύ ουσιν ὑ μῖν
οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τού ς
εἰ προφῆ ταί εἰσιν καὶ εἰ ἔστιν λό γος κυρίου ἐν αὐ τοῖς ἀ παντησά τωσά ν μοι
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος καὶ τῶ ν ἐπιλοίπων σκευῶ ν
ὧ ν οὐ κ ἔλαβεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ὅ τε ἀ πῴ κισεν τὸ ν ιεχονιαν ἐξ ιερουσαλημ
εἰς βαβυλῶ να εἰσελεύ σεται λέγει κύ ριος
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τετά ρτῳ ἔτει σεδεκια βασιλέως ιουδα ἐν μηνὶ τῷ πέμπτῳ εἶπέν
μοι ανανιας υἱὸ ς αζωρ ὁ ψευδοπροφή της ὁ ἀ πὸ γαβαων ἐν οἴκῳ κυρίου κατ'
ὀ φθαλμοὺ ς τῶ ν ἱερέων καὶ παντὸ ς τοῦ λαοῦ λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος συνέτριψα τὸ ν ζυγὸ ν τοῦ βασιλέως βαβυλῶ νος
ἔτι δύ ο ἔτη ἡ μερῶ ν ἐγὼ ἀ ποστρέψω εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον τὰ σκεύ η οἴκου κυρίου
καὶ ιεχονιαν καὶ τὴ ν ἀ ποικίαν ιουδα ὅ τι συντρίψω τὸ ν ζυγὸ ν βασιλέως βαβυλῶ νος
958

καὶ εἶπεν ιερεμιας πρὸ ς ανανιαν κατ' ὀ φθαλμοὺ ς παντὸ ς τοῦ λαοῦ καὶ κατ'
ὀ φθαλμοὺ ς τῶ ν ἱερέων τῶ ν ἑστηκό των ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ εἶπεν ιερεμιας ἀ ληθῶ ς οὕ τω ποιή σαι κύ ριος στή σαι τὸ ν λό γον σου ὃ ν σὺ
προφητεύ εις τοῦ ἐπιστρέψαι τὰ σκεύ η οἴκου κυρίου καὶ πᾶ σαν τὴ ν ἀ ποικίαν ἐκ
βαβυλῶ νος εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
πλὴ ν ἀ κού σατε τὸ ν λό γον κυρίου ὃ ν ἐγὼ λέγω εἰς τὰ ὦ τα ὑ μῶ ν καὶ εἰς τὰ ὦ τα
παντὸ ς τοῦ λαοῦ
οἱ προφῆ ται οἱ γεγονό τες πρό τεροί μου καὶ πρό τεροι ὑ μῶ ν ἀ πὸ τοῦ αἰῶ νος καὶ
ἐπροφή τευσαν ἐπὶ γῆ ς πολλῆ ς καὶ ἐπὶ βασιλείας μεγά λας εἰς πό λεμον
ὁ προφή της ὁ προφητεύ σας εἰς εἰρή νην ἐλθό ντος τοῦ λό γου γνώ σονται τὸ ν
προφή την ὃ ν ἀ πέστειλεν αὐ τοῖς κύ ριος ἐν πίστει
καὶ ἔλαβεν ανανιας ἐν ὀ φθαλμοῖς παντὸ ς τοῦ λαοῦ τοὺ ς κλοιοὺ ς ἀ πὸ τοῦ τραχή λου
ιερεμιου καὶ συνέτριψεν αὐ τού ς
καὶ εἶπεν ανανιας κατ' ὀ φθαλμοὺ ς παντὸ ς τοῦ λαοῦ λέγων οὕ τως εἶπεν κύ ριος
οὕ τως συντρίψω τὸ ν ζυγὸ ν βασιλέως βαβυλῶ νος ἀ πὸ τραχή λων πά ντων τῶ ν
ἐθνῶ ν καὶ ὤ |χετο ιερεμιας εἰς τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν μετὰ τὸ συντρῖψαι ανανιαν τοὺ ς κλοιοὺ ς
ἀ πὸ τοῦ τραχή λου αὐ τοῦ λέγων
βά διζε καὶ εἰπὸ ν πρὸ ς ανανιαν λέγων οὕ τως εἶπεν κύ ριος κλοιοὺ ς ξυλίνους
συνέτριψας καὶ ποιή σω ἀ ντ' αὐ τῶ ν κλοιοὺ ς σιδηροῦ ς
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος ζυγὸ ν σιδηροῦ ν ἔθηκα ἐπὶ τὸ ν τρά χηλον πά ντων τῶ ν ἐθνῶ ν
ἐργά ζεσθαι τῷ βασιλεῖ βαβυλῶ νος
καὶ εἶπεν ιερεμιας τῷ ανανια οὐ κ ἀ πέσταλκέν σε κύ ριος καὶ πεποιθέναι ἐποίησας
τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον ἐπ' ἀ δίκῳ
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω σε ἀ πὸ προσώ που τῆ ς γῆ ς
τού τῳ τῷ ἐνιαυτῷ ἀ ποθανῇ
καὶ ἀ πέθανεν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ
καὶ οὗ τοι οἱ λό γοι τῆ ς βίβλου οὓ ς ἀ πέστειλεν ιερεμιας ἐξ ιερουσαλημ πρὸ ς τοὺ ς
πρεσβυτέρους τῆ ς ἀ ποικίας καὶ πρὸ ς τοὺ ς ἱερεῖς καὶ πρὸ ς τοὺ ς ψευδοπροφή τας
ἐπιστολὴ ν εἰς βαβυλῶ να τῇ ἀ ποικίᾳ καὶ πρὸ ς ἅ παντα τὸ ν λαὸ ν
ὕ στερον ἐξελθό ντος ιεχονιου τοῦ βασιλέως καὶ τῆ ς βασιλίσσης καὶ τῶ ν εὐ νού χων
καὶ παντὸ ς ἐλευθέρου καὶ δεσμώ του καὶ τεχνίτου ἐξ ιερουσαλημ
ἐν χειρὶ ελεασα υἱοῦ σαφαν καὶ γαμαριου υἱοῦ χελκιου ὃ ν ἀ πέστειλεν σεδεκιας
βασιλεὺ ς ιουδα πρὸ ς βασιλέα βαβυλῶ νος εἰς βαβυλῶ να λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐπὶ τὴ ν ἀ ποικίαν ἣ ν ἀ πῴ κισα ἀ πὸ ιερουσαλημ
οἰκοδομή σατε οἴκους καὶ κατοική σατε καὶ φυτεύ σατε παραδείσους καὶ φά γετε
τοὺ ς καρποὺ ς αὐ τῶ ν
καὶ λά βετε γυναῖκας καὶ τεκνοποιή σατε υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας καὶ λά βετε τοῖς υἱοῖς
ὑ μῶ ν γυναῖκας καὶ τὰ ς θυγατέρας ὑ μῶ ν ἀ νδρά σιν δό τε καὶ πληθύ νεσθε καὶ μὴ
σμικρυνθῆ τε
καὶ ζητή σατε εἰς εἰρή νην τῆ ς γῆ ς εἰς ἣ ν ἀ πῴ κισα ὑ μᾶ ς ἐκεῖ καὶ προσεύ ξασθε περὶ
αὐ τῶ ν πρὸ ς κύ ριον ὅ τι ἐν εἰρή νῃ αὐ τῆ ς ἔσται εἰρή νη ὑ μῖν
959

ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος μὴ ἀ ναπειθέτωσαν ὑ μᾶ ς οἱ ψευδοπροφῆ ται οἱ ἐν ὑ μῖν καὶ μὴ

ἀ ναπειθέτωσαν ὑ μᾶ ς οἱ μά ντεις ὑ μῶ ν καὶ μὴ ἀ κού ετε εἰς τὰ ἐνύ πνια ὑ μῶ ν ἃ ὑ μεῖς
ἐνυπνιά ζεσθε
ὅ τι ἄ δικα αὐ τοὶ προφητεύ ουσιν ὑ μῖν ἐπὶ τῷ ὀ νό ματί μου καὶ οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τού ς
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὅ ταν μέλλῃ πληροῦ σθαι βαβυλῶ νι ἑβδομή κοντα ἔτη
ἐπισκέψομαι ὑ μᾶ ς καὶ ἐπιστή σω τοὺ ς λό γους μου ἐφ' ὑ μᾶ ς τοῦ τὸ ν λαὸ ν ὑ μῶ ν
ἀ ποστρέψαι εἰς τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ λογιοῦ μαι ἐφ' ὑ μᾶ ς λογισμὸ ν εἰρή νης καὶ οὐ κακὰ τοῦ δοῦ ναι ὑ μῖν ταῦ τα
καὶ προσεύ ξασθε πρό ς με καὶ εἰσακού σομαι ὑ μῶ ν
καὶ ἐκζητή σατέ με καὶ εὑ ρή σετέ με ὅ τι ζητή σετέ με ἐν ὅ λῃ καρδίᾳ ὑ μῶ ν
καὶ ἐπιφανοῦ μαι ὑ μῖν
ὅ τι εἴπατε κατέστησεν ἡ μῖν κύ ριος προφή τας ἐν βαβυλῶ νι
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐπὶ αχιαβ καὶ ἐπὶ σεδεκιαν ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι αὐ τοὺ ς εἰς χεῖρας
βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ πατά ξει αὐ τοὺ ς κατ' ὀ φθαλμοὺ ς ὑ μῶ ν
καὶ λή μψονται ἀ π' αὐ τῶ ν κατά ραν ἐν πά σῃ τῇ ἀ ποικίᾳ ιουδα ἐν βαβυλῶ νι λέγοντες
ποιή σαι σε κύ ριος ὡ ς σεδεκιαν ἐποίησεν καὶ ὡ ς αχιαβ οὓ ς ἀ πετηγά νισεν βασιλεὺ ς
βαβυλῶ νος ἐν πυρὶ
δι' ἣ ν ἐποίησαν ἀ νομίαν ἐν ισραηλ καὶ ἐμοιχῶ ντο τὰ ς γυναῖκας τῶ ν πολιτῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ λό γον ἐχρημά τισαν ἐν τῷ ὀ νό ματί μου ὃ ν οὐ συνέταξα αὐ τοῖς καὶ ἐγὼ μά ρτυς
φησὶν κύ ριος
καὶ πρὸ ς σαμαιαν τὸ ν νελαμίτην ἐρεῖς
οὐ κ ἀ πέστειλά σε τῷ ὀ νό ματί μου καὶ πρὸ ς σοφονιαν υἱὸ ν μαασαιου τὸ ν ἱερέα εἰπέ
κύ ριος ἔδωκέν σε εἰς ἱερέα ἀ ντὶ ιωδαε τοῦ ἱερέως γενέσθαι ἐπιστά την ἐν τῷ οἴκῳ
κυρίου παντὶ ἀ νθρώ πῳ προφητεύ οντι καὶ παντὶ ἀ νθρώ πῳ μαινομένῳ καὶ δώ σεις
αὐ τὸ ν εἰς τὸ ἀ πό κλεισμα καὶ εἰς τὸ ν καταρρά κτην
καὶ νῦ ν διὰ τί συνελοιδορή σατε ιερεμιαν τὸ ν ἐξ αναθωθ τὸ ν προφητεύ σαντα ὑ μῖν
οὐ διὰ τοῦ το ἀ πέστειλεν πρὸ ς ὑ μᾶ ς εἰς βαβυλῶ να λέγων μακρά ν ἐστιν
οἰκοδομή σατε οἰκίας καὶ κατοική σατε καὶ φυτεύ σατε κή πους καὶ φά γεσθε τὸ ν
καρπὸ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἀ νέγνω σοφονιας τὸ βιβλίον εἰς τὰ ὦ τα ιερεμιου
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν λέγων
ἀ πό στειλον πρὸ ς τὴ ν ἀ ποικίαν λέγων οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐπὶ σαμαιαν τὸ ν
νελαμίτην ἐπειδὴ ἐπροφή τευσεν ὑ μῖν σαμαιας καὶ ἐγὼ οὐ κ ἀ πέστειλα αὐ τό ν καὶ
πεποιθέναι ἐποίησεν ὑ μᾶ ς ἐπ' ἀ δίκοις
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπισκέψομαι ἐπὶ σαμαιαν καὶ ἐπὶ τὸ γένος
αὐ τοῦ καὶ οὐ κ ἔσται αὐ τῶ ν ἄ νθρωπος ἐν μέσῳ ὑ μῶ ν τοῦ ἰδεῖν τὰ ἀ γαθά ἃ ἐγὼ
ποιή σω ὑ μῖν οὐ κ ὄ ψονται
ὁ λό γος ὁ γενό μενος πρὸ ς ιερεμιαν παρὰ κυρίου εἰπεῖν
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ λέγων γρά ψον πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς
ἐχρημά τισα πρὸ ς σέ ἐπὶ βιβλίου
960

ὅ τι ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται φησὶν κύ ριος καὶ ἀ ποστρέψω τὴ ν ἀ ποικίαν λαοῦ μου
ισραηλ καὶ ιουδα εἶπεν κύ ριος καὶ ἀ ποστρέψω αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ἣ ν ἔδωκα τοῖς
πατρά σιν αὐ τῶ ν καὶ κυριεύ σουσιν αὐ τῆ ς
καὶ οὗ τοι οἱ λό γοι οὓ ς ἐλά λησεν κύ ριος ἐπὶ ισραηλ καὶ ιουδα
οὕ τως εἶπεν κύ ριος φωνὴ ν φό βου ἀ κού σεσθε φό βος καὶ οὐ κ ἔστιν εἰρή νη
ἐρωτή σατε καὶ ἴδετε εἰ ἔτεκεν ἄ ρσεν καὶ περὶ φό βου ἐν ᾧ καθέξουσιν ὀ σφὺ ν καὶ
σωτηρίαν διό τι ἑώ ρακα πά ντα ἄ νθρωπον καὶ αἱ χεῖρες αὐ τοῦ ἐπὶ τῆ ς ὀ σφύ ος αὐ τοῦ
ἐστρά φησαν πρό σωπα εἰς ἴκτερον
ἐγενή θη ὅ τι μεγά λη ἡ ἡ μέρα ἐκείνη καὶ οὐ κ ἔστιν τοιαύ τη καὶ χρό νος στενό ς ἐστιν
τῷ ιακωβ καὶ ἀ πὸ τού του σωθή σεται
ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ εἶπεν κύ ριος συντρίψω τὸ ν ζυγὸ ν ἀ πὸ τοῦ τραχή λου αὐ τῶ ν καὶ
τοὺ ς δεσμοὺ ς αὐ τῶ ν διαρρή ξω καὶ οὐ κ ἐργῶ νται αὐ τοὶ ἔτι ἀ λλοτρίοις
καὶ ἐργῶ νται τῷ κυρίῳ θεῷ αὐ τῶ ν καὶ τὸ ν δαυιδ βασιλέα αὐ τῶ ν ἀ ναστή σω αὐ τοῖς
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἀ νέστησα σύ ντριμμα ἀ λγηρὰ ἡ πληγή σου
οὐ κ ἔστιν κρίνων κρίσιν σου εἰς ἀ λγηρὸ ν ἰατρεύ θης ὠ φέλεια οὐ κ ἔστιν σοι
πά ντες οἱ φίλοι σου ἐπελά θοντό σου οὐ μὴ ἐπερωτή σουσιν ὅ τι πληγὴ ν ἐχθροῦ
ἔπαισά σε παιδείαν στερεά ν ἐπὶ πᾶ σαν ἀ δικίαν σου ἐπλή θυναν αἱ ἁ μαρτίαι σου
διὰ τοῦ το πά ντες οἱ ἔσθοντές σε βρωθή σονται καὶ πά ντες οἱ ἐχθροί σου κρέας
αὐ τῶ ν πᾶ ν ἔδονται ἐπὶ πλῆ θος ἀ δικιῶ ν σου ἐπληθύ νθησαν αἱ ἁ μαρτίαι σου
ἐποίησαν ταῦ τά σοι καὶ ἔσονται οἱ διαφοροῦ ντές σε εἰς διαφό ρημα καὶ πά ντας τοὺ ς
προνομεύ οντά ς σε δώ σω εἰς προνομή ν
ὅ τι ἀ νά ξω τὸ ἴαμά σου ἀ πὸ πληγῆ ς ὀ δυνηρᾶ ς ἰατρεύ σω σε φησὶν κύ ριος ὅ τι
ἐσπαρμένη ἐκλή θης θή ρευμα ὑ μῶ ν ἐστιν ὅ τι ζητῶ ν οὐ κ ἔστιν αὐ τή ν
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποστρέψω τὴ ν ἀ ποικίαν ιακωβ καὶ αἰχμαλωσίαν
αὐ τοῦ ἐλεή σω καὶ οἰκοδομηθή σεται πό λις ἐπὶ τὸ ὕ ψος αὐ τῆ ς καὶ ὁ ναὸ ς κατὰ τὸ
κρίμα αὐ τοῦ καθεδεῖται
καὶ ἐξελεύ σονται ἀ π' αὐ τῶ ν ᾄ δοντες καὶ φωνὴ παιζό ντων καὶ πλεονά σω αὐ τού ς καὶ
οὐ μὴ ἐλαττωθῶ σιν
καὶ εἰσελεύ σονται οἱ υἱοὶ αὐ τῶ ν ὡ ς τὸ πρό τερον καὶ τὰ μαρτύ ρια αὐ τῶ ν κατὰ
πρό σωπό ν μου ὀ ρθωθή σεται καὶ ἐπισκέψομαι τοὺ ς θλίβοντας αὐ τού ς
καὶ ἔσονται ἰσχυρό τεροι αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τού ς καὶ ὁ ἄ ρχων αὐ τοῦ ἐξ αὐ τοῦ ἐξελεύ σεται
καὶ συνά ξω αὐ τού ς καὶ ἀ ποστρέψουσιν πρό ς με ὅ τι τίς ἐστιν οὗ τος ὃ ς ἔδωκεν τὴ ν
καρδίαν αὐ τοῦ ἀ ποστρέψαι πρό ς με φησὶν κύ ριος
ὅ τι ὀ ργὴ κυρίου ἐξῆ λθεν θυμώ δης ἐξῆ λθεν ὀ ργὴ στρεφομένη ἐπ' ἀ σεβεῖς ἥ ξει
οὐ μὴ ἀ ποστραφῇ ὀ ργὴ θυμοῦ κυρίου ἕως ποιή σῃ καὶ ἕως καταστή σῃ ἐγχείρημα
καρδίας αὐ τοῦ ἐπ' ἐσχά των τῶ ν ἡ μερῶ ν γνώ σεσθε αὐ τά
ἐν τῷ χρό νῳ ἐκείνῳ εἶπεν κύ ριος ἔσομαι εἰς θεὸ ν τῷ γένει ισραηλ καὶ αὐ τοὶ ἔσονταί
μοι εἰς λαό ν
οὕ τως εἶπεν κύ ριος εὗ ρον θερμὸ ν ἐν ἐρή μῳ μετὰ ὀ λωλό των ἐν μαχαίρᾳ βαδίσατε
καὶ μὴ ὀ λέσητε τὸ ν ισραηλ
κύ ριος πό ρρωθεν ὤ φθη αὐ τῷ ἀ γά πησιν αἰωνίαν ἠ γά πησά σε διὰ τοῦ το εἵλκυσά σε
εἰς οἰκτίρημα
961

ἔτι οἰκοδομή σω σε καὶ οἰκοδομηθή σῃ παρθένος ισραηλ ἔτι λή μψῃ τύ μπανό ν σου
καὶ ἐξελεύ σῃ μετὰ συναγωγῆ ς παιζό ντων
ἔτι φυτεύ σατε ἀ μπελῶ νας ἐν ὄ ρεσιν σαμαρείας φυτεύ σατε καὶ αἰνέσατε
ὅ τι ἔστιν ἡ μέρα κλή σεως ἀ πολογουμένων ἐν ὄ ρεσιν εφραιμ ἀ νά στητε καὶ ἀ νά βητε
εἰς σιων πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος τῷ ιακωβ εὐ φρά νθητε καὶ χρεμετίσατε ἐπὶ κεφαλὴ ν ἐθνῶ ν
ἀ κουστὰ ποιή σατε καὶ αἰνέσατε εἴπατε ἔσωσεν κύ ριος τὸ ν λαὸ ν αὐ τοῦ τὸ
κατά λοιπον τοῦ ισραηλ
ἰδοὺ ἐγὼ ἄ γω αὐ τοὺ ς ἀ πὸ βορρᾶ καὶ συνά ξω αὐ τοὺ ς ἀ π' ἐσχά του τῆ ς γῆ ς ἐν ἑορτῇ
φασεκ καὶ τεκνοποιή σῃ ὄ χλον πολύ ν καὶ ἀ ποστρέψουσιν ὧ δε
ἐν κλαυθμῷ ἐξῆ λθον καὶ ἐν παρακλή σει ἀ νά ξω αὐ τοὺ ς αὐ λίζων ἐπὶ διώ ρυγας
ὑ δά των ἐν ὁ δῷ ὀ ρθῇ καὶ οὐ μὴ πλανηθῶ σιν ἐν αὐ τῇ ὅ τι ἐγενό μην τῷ ισραηλ εἰς
πατέρα καὶ εφραιμ πρωτό τοκό ς μού ἐστιν
ἀ κού σατε λό γον κυρίου ἔθνη καὶ ἀ ναγγείλατε εἰς νή σους τὰ ς μακρό τερον εἴπατε ὁ
λικμή σας τὸ ν ισραηλ συνά ξει αὐ τὸ ν καὶ φυλά ξει αὐ τὸ ν ὡ ς ὁ βό σκων τὸ ποίμνιον
αὐ τοῦ
ὅ τι ἐλυτρώ σατο κύ ριος τὸ ν ιακωβ ἐξείλατο αὐ τὸ ν ἐκ χειρὸ ς στερεωτέρων αὐ τοῦ
καὶ ἥ ξουσιν καὶ εὐ φρανθή σονται ἐν τῷ ὄ ρει σιων καὶ ἥ ξουσιν ἐπ' ἀ γαθὰ κυρίου ἐπὶ
γῆ ν σίτου καὶ οἴνου καὶ καρπῶ ν καὶ κτηνῶ ν καὶ προβά των καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐ τῶ ν
ὥ σπερ ξύ λον ἔγκαρπον καὶ οὐ πεινά σουσιν ἔτι
τό τε χαρή σονται παρθένοι ἐν συναγωγῇ νεανίσκων καὶ πρεσβῦ ται χαρή σονται καὶ
στρέψω τὸ πένθος αὐ τῶ ν εἰς χαρμονὴ ν καὶ ποιή σω αὐ τοὺ ς εὐ φραινομένους
μεγαλυνῶ καὶ μεθύ σω τὴ ν ψυχὴ ν τῶ ν ἱερέων υἱῶ ν λευι καὶ ὁ λαό ς μου τῶ ν ἀ γαθῶ ν
μου ἐμπλησθή σεται
οὕ τως εἶπεν κύ ριος φωνὴ ἐν ραμα ἠ κού σθη θρή νου καὶ κλαυθμοῦ καὶ ὀ δυρμοῦ
ραχηλ ἀ ποκλαιομένη οὐ κ ἤ θελεν παύ σασθαι ἐπὶ τοῖς υἱοῖς αὐ τῆ ς ὅ τι οὐ κ εἰσίν
οὕ τως εἶπεν κύ ριος διαλιπέτω ἡ φωνή σου ἀ πὸ κλαυθμοῦ καὶ οἱ ὀ φθαλμοί σου ἀ πὸ
δακρύ ων σου ὅ τι ἔστιν μισθὸ ς τοῖς σοῖς ἔργοις καὶ ἐπιστρέψουσιν ἐκ γῆ ς ἐχθρῶ ν
μό νιμον τοῖς σοῖς τέκνοις
ἀ κοὴ ν ἤ κουσα εφραιμ ὀ δυρομένου ἐπαίδευσά ς με καὶ ἐπαιδεύ θην ἐγώ ὥ σπερ
μό σχος οὐ κ ἐδιδά χθην ἐπίστρεψό ν με καὶ ἐπιστρέψω ὅ τι σὺ κύ ριος ὁ θεό ς μου
ὅ τι ὕ στερον αἰχμαλωσίας μου μετενό ησα καὶ ὕ στερον τοῦ γνῶ ναί με ἐστέναξα ἐφ'
ἡ μέρας αἰσχύ νης καὶ ὑ πέδειξά σοι ὅ τι ἔλαβον ὀ νειδισμὸ ν ἐκ νεό τητό ς μου
υἱὸ ς ἀ γαπητὸ ς εφραιμ ἐμοί παιδίον ἐντρυφῶ ν ὅ τι ἀ νθ' ὧ ν οἱ λό γοι μου ἐν αὐ τῷ
μνείᾳ μνησθή σομαι αὐ τοῦ διὰ τοῦ το ἔσπευσα ἐπ' αὐ τῷ ἐλεῶ ν ἐλεή σω αὐ τό ν φησὶν
κύ ριος
στῆ σον σεαυτή ν σιων ποίησον τιμωρίαν δὸ ς καρδίαν σου εἰς τοὺ ς ὤ μους ὁ δὸ ν ἣ ν
ἐπορεύ θης ἀ ποστρά φητι παρθένος ισραηλ ἀ ποστρά φητι εἰς τὰ ς πό λεις σου
πενθοῦ σα
ἕως πό τε ἀ ποστρέψεις θυγά τηρ ἠ τιμωμένη ὅ τι ἔκτισεν κύ ριος σωτηρίαν εἰς
καταφύ τευσιν καινή ν ἐν σωτηρίᾳ περιελεύ σονται ἄ νθρωποι
962

οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἔτι ἐροῦ σιν τὸ ν λό γον τοῦ τον ἐν γῇ ιουδα καὶ ἐν πό λεσιν αὐ τοῦ
ὅ ταν ἀ ποστρέψω τὴ ν αἰχμαλωσίαν αὐ τοῦ εὐ λογημένος κύ ριος ἐπὶ δίκαιον ὄ ρος τὸ
ἅ γιον αὐ τοῦ
καὶ ἐνοικοῦ ντες ἐν ταῖς πό λεσιν ιουδα καὶ ἐν πά σῃ τῇ γῇ αὐ τοῦ ἅ μα γεωργῷ καὶ
ἀ ρθή σεται ἐν ποιμνίῳ
ὅ τι ἐμέθυσα πᾶ σαν ψυχὴ ν διψῶ σαν καὶ πᾶ σαν ψυχὴ ν πεινῶ σαν ἐνέπλησα
διὰ τοῦ το ἐξηγέρθην καὶ εἶδον καὶ ὁ ὕ πνος μου ἡ δύ ς μοι ἐγενή θη
διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται φησὶν κύ ριος καὶ σπερῶ τὸ ν ισραηλ καὶ τὸ ν ιουδαν
σπέρμα ἀ νθρώ που καὶ σπέρμα κτή νους
καὶ ἔσται ὥ σπερ ἐγρηγό ρουν ἐπ' αὐ τοὺ ς καθαιρεῖν καὶ κακοῦ ν οὕ τως γρηγορή σω
ἐπ' αὐ τοὺ ς τοῦ οἰκοδομεῖν καὶ καταφυτεύ ειν φησὶν κύ ριος
ἐν ταῖς ἡ μέραις ἐκείναις οὐ μὴ εἴπωσιν οἱ πατέρες ἔφαγον ὄ μφακα καὶ οἱ ὀ δό ντες
τῶ ν τέκνων ᾑ μωδίασαν
ἀ λλ' ἢ ἕκαστος ἐν τῇ ἑαυτοῦ ἁ μαρτίᾳ ἀ ποθανεῖται καὶ τοῦ φαγό ντος τὸ ν ὄ μφακα
αἱμωδιά σουσιν οἱ ὀ δό ντες αὐ τοῦ
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται φησὶν κύ ριος καὶ διαθή σομαι τῷ οἴκῳ ισραηλ καὶ τῷ οἴκῳ
ιουδα διαθή κην καινή ν
οὐ κατὰ τὴ ν διαθή κην ἣ ν διεθέμην τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν ἐν ἡ μέρᾳ ἐπιλαβομένου
μου τῆ ς χειρὸ ς αὐ τῶ ν ἐξαγαγεῖν αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ὅ τι αὐ τοὶ οὐ κ ἐνέμειναν ἐν
τῇ διαθή κῃ μου καὶ ἐγὼ ἠ μέλησα αὐ τῶ ν φησὶν κύ ριος
ὅ τι αὕ τη ἡ διαθή κη ἣ ν διαθή σομαι τῷ οἴκῳ ισραηλ μετὰ τὰ ς ἡ μέρας ἐκείνας φησὶν
κύ ριος διδοὺ ς δώ σω νό μους μου εἰς τὴ ν διά νοιαν αὐ τῶ ν καὶ ἐπὶ καρδίας αὐ τῶ ν
γρά ψω αὐ τού ς καὶ ἔσομαι αὐ τοῖς εἰς θεό ν καὶ αὐ τοὶ ἔσονταί μοι εἰς λαό ν
καὶ οὐ μὴ διδά ξωσιν ἕκαστος τὸ ν πολίτην αὐ τοῦ καὶ ἕκαστος τὸ ν ἀ δελφὸ ν αὐ τοῦ
λέγων γνῶ θι τὸ ν κύ ριον ὅ τι πά ντες εἰδή σουσίν με ἀ πὸ μικροῦ αὐ τῶ ν καὶ ἕως
μεγά λου αὐ τῶ ν ὅ τι ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀ δικίαις αὐ τῶ ν καὶ τῶ ν ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν οὐ
μὴ μνησθῶ ἔτι
ἐὰ ν ὑ ψωθῇ ὁ οὐ ρανὸ ς εἰς τὸ μετέωρον φησὶν κύ ριος καὶ ἐὰ ν ταπεινωθῇ τὸ ἔδαφος
τῆ ς γῆ ς κά τω καὶ ἐγὼ οὐ κ ἀ ποδοκιμῶ τὸ γένος ισραηλ φησὶν κύ ριος περὶ πά ντων
ὧ ν ἐποίησαν
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ δοὺ ς τὸ ν ἥ λιον εἰς φῶ ς τῆ ς ἡ μέρας σελή νην καὶ ἀ στέρας εἰς
φῶ ς τῆ ς νυκτό ς καὶ κραυγὴ ν ἐν θαλά σσῃ καὶ ἐβό μβησεν τὰ κύ ματα αὐ τῆ ς κύ ριος
παντοκρά τωρ ὄ νομα αὐ τῷ
ἐὰ ν παύ σωνται οἱ νό μοι οὗ τοι ἀ πὸ προσώ που μου φησὶν κύ ριος καὶ τὸ γένος ισραηλ
παύ σεται γενέσθαι ἔθνος κατὰ πρό σωπό ν μου πά σας τὰ ς ἡ μέρας
ἰδοὺ ἡ μέραι ἔρχονται φησὶν κύ ριος καὶ οἰκοδομηθή σεται πό λις τῷ κυρίῳ ἀ πὸ
πύ ργου αναμεηλ ἕως πύ λης τῆ ς γωνίας
καὶ ἐξελεύ σεται ἡ διαμέτρησις αὐ τῆ ς ἀ πέναντι αὐ τῶ ν ἕως βουνῶ ν γαρηβ καὶ
περικυκλωθή σεται κύ κλῳ ἐξ ἐκλεκτῶ ν λίθων
καὶ πά ντες ασαρημωθ ἕως ναχαλ κεδρων ἕως γωνίας πύ λης ἵππων ἀ νατολῆ ς
ἁ γίασμα τῷ κυρίῳ καὶ οὐ κέτι οὐ μὴ ἐκλίπῃ καὶ οὐ μὴ καθαιρεθῇ ἕως τοῦ αἰῶ νος
963

ὁ λό γος ὁ γενό μενος παρὰ κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ δεκά τῳ τῷ

βασιλεῖ σεδεκια οὗ τος ἐνιαυτὸ ς ὀ κτωκαιδέκατος τῷ βασιλεῖ ναβουχοδονοσορ
βασιλεῖ βαβυλῶ νος
καὶ δύ ναμις βασιλέως βαβυλῶ νος ἐχαρά κωσεν ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ιερεμιας
ἐφυλά σσετο ἐν αὐ λῇ τῆ ς φυλακῆ ς ἥ ἐστιν ἐν οἴκῳ τοῦ βασιλέως
ἐν ᾗ κατέκλεισεν αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς σεδεκιας λέγων διὰ τί σὺ προφητεύ εις λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὴ ν πό λιν ταύ την ἐν χερσὶν βασιλέως
βαβυλῶ νος καὶ λή μψεται αὐ τή ν
καὶ σεδεκιας οὐ μὴ σωθῇ ἐκ χειρὸ ς τῶ ν χαλδαίων ὅ τι παραδό σει παραδοθή σεται εἰς
χεῖρας βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ λαλή σει στό μα αὐ τοῦ πρὸ ς στό μα αὐ τοῦ καὶ οἱ
ὀ φθαλμοὶ αὐ τοῦ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ ὄ ψονται
καὶ εἰσελεύ σεται σεδεκιας εἰς βαβυλῶ να καὶ ἐκεῖ καθιεῖται
καὶ λό γος κυρίου ἐγενή θη πρὸ ς ιερεμιαν λέγων
ἰδοὺ αναμεηλ υἱὸ ς σαλωμ ἀ δελφοῦ πατρό ς σου ἔρχεται πρὸ ς σὲ λέγων κτῆ σαι
σεαυτῷ τὸ ν ἀ γρό ν μου τὸ ν ἐν αναθωθ ὅ τι σοὶ κρίμα παραλαβεῖν εἰς κτῆ σιν
καὶ ἦ λθεν πρό ς με αναμεηλ υἱὸ ς σαλωμ ἀ δελφοῦ πατρό ς μου εἰς τὴ ν αὐ λὴ ν τῆ ς
φυλακῆ ς καὶ εἶπέν μοι κτῆ σαι τὸ ν ἀ γρό ν μου τὸ ν ἐν γῇ βενιαμιν τὸ ν ἐν αναθωθ ὅ τι
σοὶ κρίμα κτή σασθαι καὶ σὺ πρεσβύ τερος καὶ ἔγνων ὅ τι λό γος κυρίου ἐστίν
καὶ ἐκτησά μην τὸ ν ἀ γρὸ ν αναμεηλ υἱοῦ ἀ δελφοῦ πατρό ς μου καὶ ἔστησα αὐ τῷ ἑπτὰ
σίκλους καὶ δέκα ἀ ργυρίου
καὶ ἔγραψα εἰς βιβλίον καὶ ἐσφραγισά μην καὶ διεμαρτυρά μην μά ρτυρας καὶ ἔστησα
τὸ ἀ ργύ ριον ἐν ζυγῷ
καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον τῆ ς κτή σεως τὸ ἐσφραγισμένον καὶ τὸ ἀ νεγνωσμένον
καὶ ἔδωκα αὐ τὸ τῷ βαρουχ υἱῷ νηριου υἱοῦ μαασαιου κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αναμεηλ
υἱοῦ ἀ δελφοῦ πατρό ς μου καὶ κατ' ὀ φθαλμοὺ ς τῶ ν ἑστηκό των καὶ γραφό ντων ἐν
τῷ βιβλίῳ τῆ ς κτή σεως καὶ κατ' ὀ φθαλμοὺ ς τῶ ν ιουδαίων τῶ ν ἐν τῇ αὐ λῇ τῆ ς
φυλακῆ ς
καὶ συνέταξα τῷ βαρουχ κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος παντοκρά τωρ λαβὲ τὸ βιβλίον τῆ ς κτή σεως τοῦ το καὶ τὸ
βιβλίον τὸ ἀ νεγνωσμένον καὶ θή σεις αὐ τὸ εἰς ἀ γγεῖον ὀ στρά κινον ἵνα διαμείνῃ
ἡ μέρας πλείους
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἔτι κτηθή σονται ἀ γροὶ καὶ οἰκίαι καὶ ἀ μπελῶ νες ἐν τῇ γῇ
ταύ τῃ
καὶ προσευξά μην πρὸ ς κύ ριον μετὰ τὸ δοῦ ναί με τὸ βιβλίον τῆ ς κτή σεως πρὸ ς
βαρουχ υἱὸ ν νηριου λέγων
ὦ κύ ριε σὺ ἐποίησας τὸ ν οὐ ρανὸ ν καὶ τὴ ν γῆ ν τῇ ἰσχύ ι σου τῇ μεγά λῃ καὶ τῷ
βραχίονί σου τῷ ὑ ψηλῷ καὶ τῷ μετεώ ρῳ οὐ μὴ ἀ ποκρυβῇ ἀ πὸ σοῦ οὐ θέν
ποιῶ ν ἔλεος εἰς χιλιά δας καὶ ἀ ποδιδοὺ ς ἁ μαρτίας πατέρων εἰς κό λπους τέκνων
αὐ τῶ ν μετ' αὐ τού ς ὁ θεὸ ς ὁ μέγας καὶ ἰσχυρό ς
κύ ριος μεγά λης βουλῆ ς καὶ δυνατὸ ς τοῖς ἔργοις ὁ θεὸ ς ὁ μέγας ὁ παντοκρά τωρ καὶ
μεγαλώ νυμος κύ ριος οἱ ὀ φθαλμοί σου εἰς τὰ ς ὁ δοὺ ς τῶ ν υἱῶ ν τῶ ν ἀ νθρώ πων
δοῦ ναι ἑκά στῳ κατὰ τὴ ν ὁ δὸ ν αὐ τοῦ
964

ὃ ς ἐποίησας σημεῖα καὶ τέρατα ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ ἐν ισραηλ
καὶ ἐν τοῖς γηγενέσιν καὶ ἐποίησας σεαυτῷ ὄ νομα ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ ἐξή γαγες τὸ ν λαό ν σου ισραηλ ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐν σημείοις καὶ ἐν τέρασιν καὶ ἐν
χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑ ψηλῷ καὶ ἐν ὁ ρά μασιν μεγά λοις
καὶ ἔδωκας αὐ τοῖς τὴ ν γῆ ν ταύ την ἣ ν ὤ μοσας τοῖς πατρά σιν αὐ τῶ ν γῆ ν ῥ έουσαν
γά λα καὶ μέλι
καὶ εἰσή λθοσαν καὶ ἐλά βοσαν αὐ τὴ ν καὶ οὐ κ ἤ κουσαν τῆ ς φωνῆ ς σου καὶ ἐν τοῖς
προστά γμασίν σου οὐ κ ἐπορεύ θησαν ἅ παντα ἃ ἐνετείλω αὐ τοῖς οὐ κ ἐποίησαν καὶ
ἐποίησας συμβῆ ναι αὐ τοῖς πά ντα τὰ κακὰ ταῦ τα
ἰδοὺ ὄ χλος ἥ κει εἰς τὴ ν πό λιν ταύ την συλλαβεῖν αὐ τή ν καὶ ἡ πό λις ἐδό θη εἰς χεῖρας
χαλδαίων τῶ ν πολεμού ντων αὐ τὴ ν ἀ πὸ προσώ που μαχαίρας καὶ τοῦ λιμοῦ ὡ ς
ἐλά λησας οὕ τως ἐγένετο
καὶ σὺ λέγεις πρό ς με κτῆ σαι σεαυτῷ ἀ γρὸ ν ἀ ργυρίου καὶ ἔγραψα βιβλίον καὶ
ἐσφραγισά μην καὶ ἐπεμαρτυρά μην μά ρτυρας καὶ ἡ πό λις ἐδό θη εἰς χεῖρας χαλδαίων
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
ἐγὼ κύ ριος ὁ θεὸ ς πά σης σαρκό ς μὴ ἀ π' ἐμοῦ κρυβή σεταί τι
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ δοθεῖσα παραδοθή σεται ἡ πό λις αὕ τη
εἰς χεῖρας βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ λή μψεται αὐ τή ν
καὶ ἥ ξουσιν οἱ χαλδαῖοι πολεμοῦ ντες ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την καὶ καύ σουσιν τὴ ν πό λιν
ταύ την ἐν πυρὶ καὶ κατακαύ σουσιν τὰ ς οἰκίας ἐν αἷς ἐθυμιῶ σαν ἐπὶ τῶ ν δωμά των
αὐ τῶ ν τῇ βααλ καὶ ἔσπενδον σπονδὰ ς θεοῖς ἑτέροις πρὸ ς τὸ παραπικρᾶ ναί με
ὅ τι ἦ σαν οἱ υἱοὶ ισραηλ καὶ οἱ υἱοὶ ιουδα μό νοι ποιοῦ ντες τὸ πονηρὸ ν κατ'
ὀ φθαλμού ς μου ἐκ νεό τητος αὐ τῶ ν
ὅ τι ἐπὶ τὴ ν ὀ ργή ν μου καὶ ἐπὶ τὸ ν θυμό ν μου ἦ ν ἡ πό λις αὕ τη ἀ φ' ἧ ς ἡ μέρας
ᾠ κοδό μησαν αὐ τὴ ν καὶ ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της ἀ παλλά ξαι αὐ τὴ ν ἀ πὸ προσώ που
μου
διὰ πά σας τὰ ς πονηρίας τῶ ν υἱῶ ν ισραηλ καὶ ιουδα ὧ ν ἐποίησαν πικρᾶ ναί με αὐ τοὶ
καὶ οἱ βασιλεῖς αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῶ ν καὶ οἱ ἱερεῖς αὐ τῶ ν καὶ οἱ προφῆ ται
αὐ τῶ ν ἄ νδρες ιουδα καὶ οἱ κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ
καὶ ἐπέστρεψαν πρό ς με νῶ τον καὶ οὐ πρό σωπον καὶ ἐδίδαξα αὐ τοὺ ς ὄ ρθρου καὶ
ἐδίδαξα καὶ οὐ κ ἤ κουσαν ἐπιλαβεῖν παιδείαν
καὶ ἔθηκαν τὰ μιά σματα αὐ τῶ ν ἐν τῷ οἴκῳ οὗ ἐπεκλή θη τὸ ὄ νομά μου ἐπ' αὐ τῷ ἐν
ἀ καθαρσίαις αὐ τῶ ν
καὶ ᾠ κοδό μησαν τοὺ ς βωμοὺ ς τῇ βααλ τοὺ ς ἐν φά ραγγι υἱοῦ εννομ τοῦ ἀ ναφέρειν
τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ς θυγατέρας αὐ τῶ ν τῷ μολοχ βασιλεῖ ἃ οὐ συνέταξα αὐ τοῖς
καὶ οὐ κ ἀ νέβη ἐπὶ καρδίαν μου τοῦ ποιῆ σαι τὸ βδέλυγμα τοῦ το πρὸ ς τὸ ἐφαμαρτεῖν
τὸ ν ιουδαν
καὶ νῦ ν οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐπὶ τὴ ν πό λιν ἣ ν σὺ λέγεις
παραδοθή σεται εἰς χεῖρας βασιλέως βαβυλῶ νος ἐν μαχαίρᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν
ἀ ποστολῇ
965

ἰδοὺ ἐγὼ συνά γω αὐ τοὺ ς ἐκ πά σης τῆ ς γῆ ς οὗ διέσπειρα αὐ τοὺ ς ἐκεῖ ἐν ὀ ργῇ μου
καὶ τῷ θυμῷ μου καὶ παροξυσμῷ μεγά λῳ καὶ ἐπιστρέψω αὐ τοὺ ς εἰς τὸ ν τό πον
τοῦ τον καὶ καθιῶ αὐ τοὺ ς πεποιθό τας
καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαό ν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐ τοῖς εἰς θεό ν
καὶ δώ σω αὐ τοῖς ὁ δὸ ν ἑτέραν καὶ καρδίαν ἑτέραν φοβηθῆ ναί με πά σας τὰ ς ἡ μέρας
εἰς ἀ γαθὸ ν αὐ τοῖς καὶ τοῖς τέκνοις αὐ τῶ ν μετ' αὐ τού ς
καὶ διαθή σομαι αὐ τοῖς διαθή κην αἰωνίαν ἣ ν οὐ μὴ ἀ ποστρέψω ὄ πισθεν αὐ τῶ ν καὶ
τὸ ν φό βον μου δώ σω εἰς τὴ ν καρδίαν αὐ τῶ ν πρὸ ς τὸ μὴ ἀ ποστῆ ναι αὐ τοὺ ς ἀ π' ἐμοῦ
καὶ ἐπισκέψομαι τοῦ ἀ γαθῶ σαι αὐ τοὺ ς καὶ φυτεύ σω αὐ τοὺ ς ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ ἐν
πίστει καὶ ἐν πά σῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πά σῃ ψυχῇ
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος καθὰ ἐπή γαγον ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν τοῦ τον πά ντα τὰ κακὰ τὰ
μεγά λα ταῦ τα οὕ τως ἐγὼ ἐπά ξω ἐπ' αὐ τοὺ ς πά ντα τὰ ἀ γαθά ἃ ἐλά λησα ἐπ' αὐ τού ς
καὶ κτηθή σονται ἔτι ἀ γροὶ ἐν τῇ γῇ ᾗ σὺ λέγεις ἄ βατό ς ἐστιν ἀ πὸ ἀ νθρώ πων καὶ
κτή νους καὶ παρεδό θησαν εἰς χεῖρας χαλδαίων
καὶ κτή σονται ἀ γροὺ ς ἐν ἀ ργυρίῳ καὶ γρά ψεις βιβλίον καὶ σφραγιῇ καὶ διαμαρτυρῇ
μά ρτυρας ἐν γῇ βενιαμιν καὶ κύ κλῳ ιερουσαλημ καὶ ἐν πό λεσιν ιουδα καὶ ἐν πό λεσιν
τοῦ ὄ ρους καὶ ἐν πό λεσιν τῆ ς σεφηλα καὶ ἐν πό λεσιν τῆ ς ναγεβ ὅ τι ἀ ποστρέψω τὰ ς
ἀ ποικίας αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν δεύ τερον καὶ αὐ τὸ ς ἦ ν ἔτι δεδεμένος ἐν τῇ
αὐ λῇ τῆ ς φυλακῆ ς λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ποιῶ ν γῆ ν καὶ πλά σσων αὐ τὴ ν τοῦ ἀ νορθῶ σαι αὐ τή ν κύ ριος
ὄ νομα αὐ τῷ
κέκραξον πρό ς με καὶ ἀ ποκριθή σομαί σοι καὶ ἀ παγγελῶ σοι μεγά λα καὶ ἰσχυρά ἃ
οὐ κ ἔγνως αὐ τά
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ περὶ οἴκων τῆ ς πό λεως ταύ της καὶ περὶ οἴκων
βασιλέως ιουδα τῶ ν καθῃρημένων εἰς χά ρακας καὶ προμαχῶ νας
τοῦ μά χεσθαι πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους καὶ πληρῶ σαι αὐ τὴ ν τῶ ν νεκρῶ ν τῶ ν
ἀ νθρώ πων οὓ ς ἐπά ταξα ἐν ὀ ργῇ μου καὶ ἐν θυμῷ μου καὶ ἀ πέστρεψα τὸ πρό σωπό ν
μου ἀ π' αὐ τῶ ν περὶ πασῶ ν τῶ ν πονηριῶ ν αὐ τῶ ν
ἰδοὺ ἐγὼ ἀ νά γω αὐ τῇ συνού λωσιν καὶ ἴαμα καὶ φανερώ σω αὐ τοῖς εἰσακού ειν καὶ
ἰατρεύ σω αὐ τὴ ν καὶ ποιή σω αὐ τοῖς εἰρή νην καὶ πίστιν
καὶ ἐπιστρέψω τὴ ν ἀ ποικίαν ιουδα καὶ τὴ ν ἀ ποικίαν ισραηλ καὶ οἰκοδομή σω
αὐ τοὺ ς καθὼ ς τὸ πρό τερον
καὶ καθαριῶ αὐ τοὺ ς ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἀ δικιῶ ν αὐ τῶ ν ὧ ν ἡ μά ρτοσά ν μοι καὶ οὐ μὴ
μνησθή σομαι ἁ μαρτιῶ ν αὐ τῶ ν ὧ ν ἥ μαρτό ν μοι καὶ ἀ πέστησαν ἀ π' ἐμοῦ
καὶ ἔσται εἰς εὐ φροσύ νην καὶ εἰς αἴνεσιν καὶ εἰς μεγαλειό τητα παντὶ τῷ λαῷ τῆ ς γῆ ς
οἵτινες ἀ κού σονται πά ντα τὰ ἀ γαθά ἃ ἐγὼ ποιή σω καὶ φοβηθή σονται καὶ
πικρανθή σονται περὶ πά ντων τῶ ν ἀ γαθῶ ν καὶ περὶ πά σης τῆ ς εἰρή νης ἧ ς ἐγὼ
ποιή σω αὐ τοῖς
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἔτι ἀ κουσθή σεται ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ ᾧ ὑ μεῖς λέγετε ἔρημό ς
ἐστιν ἀ πὸ ἀ νθρώ πων καὶ κτηνῶ ν ἐν πό λεσιν ιουδα καὶ ἔξωθεν ιερουσαλημ ταῖς
ἠ ρημωμέναις παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἄ νθρωπον καὶ κτή νη
966

φωνὴ εὐ φροσύ νης καὶ φωνὴ χαρμοσύ νης φωνὴ νυμφίου καὶ φωνὴ νύ μφης φωνὴ
λεγό ντων ἐξομολογεῖσθε κυρίῳ παντοκρά τορι ὅ τι χρηστὸ ς κύ ριος ὅ τι εἰς τὸ ν αἰῶ να
τὸ ἔλεος αὐ τοῦ καὶ εἰσοίσουσιν δῶ ρα εἰς οἶκον κυρίου ὅ τι ἀ ποστρέψω πᾶ σαν τὴ ν
ἀ ποικίαν τῆ ς γῆ ς ἐκείνης κατὰ τὸ πρό τερον εἶπεν κύ ριος
οὕ τως εἶπεν κύ ριος τῶ ν δυνά μεων ἔτι ἔσται ἐν τῷ τό πῳ τού τῳ τῷ ἐρή μῳ παρὰ τὸ
μὴ εἶναι ἄ νθρωπον καὶ κτῆ νος καὶ ἐν πά σαις ταῖς πό λεσιν αὐ τοῦ καταλύ ματα
ποιμένων κοιταζό ντων πρό βατα
ἐν πό λεσιν τῆ ς ὀ ρεινῆ ς καὶ ἐν πό λεσιν τῆ ς σεφηλα καὶ ἐν πό λεσιν τῆ ς ναγεβ καὶ ἐν
γῇ βενιαμιν καὶ ἐν ταῖς κύ κλῳ ιερουσαλημ καὶ ἐν πό λεσιν ιουδα ἔτι παρελεύ σεται
πρό βατα ἐπὶ χεῖρα ἀ ριθμοῦ ντος εἶπεν κύ ριος
ὁ λό γος ὁ γενό μενος πρὸ ς ιερεμιαν παρὰ κυρίου καὶ ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς
βαβυλῶ νος καὶ πᾶ ν τὸ στρατό πεδον αὐ τοῦ καὶ πᾶ σα ἡ γῆ ἀ ρχῆ ς αὐ τοῦ ἐπολέμουν
ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ πά σας τὰ ς πό λεις ιουδα λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος βά δισον πρὸ ς σεδεκιαν βασιλέα ιουδα καὶ ἐρεῖς αὐ τῷ οὕ τως
εἶπεν κύ ριος παραδό σει παραδοθή σεται ἡ πό λις αὕ τη εἰς χεῖρας βασιλέως
βαβυλῶ νος καὶ συλλή μψεται αὐ τὴ ν καὶ καύ σει αὐ τὴ ν ἐν πυρί
καὶ σὺ οὐ μὴ σωθῇ ς ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ καὶ συλλή μψει συλλημφθή σῃ καὶ εἰς χεῖρας
αὐ τοῦ δοθή σῃ καὶ οἱ ὀ φθαλμοί σου τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ ὄ ψονται καὶ τὸ στό μα
αὐ τοῦ μετὰ τοῦ στό ματό ς σου λαλή σει καὶ εἰς βαβυλῶ να εἰσελεύ σῃ
ἀ λλὰ ἄ κουσον τὸ ν λό γον κυρίου σεδεκια βασιλεῦ ιουδα οὕ τως λέγει κύ ριος
ἐν εἰρή νῃ ἀ ποθανῇ καὶ ὡ ς ἔκλαυσαν τοὺ ς πατέρας σου τοὺ ς βασιλεύ σαντας
πρό τερό ν σου κλαύ σονται καὶ σὲ καὶ ὦ αδων κό ψονταί σε ὅ τι λό γον ἐγὼ ἐλά λησα
εἶπεν κύ ριος
καὶ ἐλά λησεν ιερεμιας πρὸ ς τὸ ν βασιλέα σεδεκιαν πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους ἐν
ιερουσαλημ
καὶ ἡ δύ ναμις βασιλέως βαβυλῶ νος ἐπολέμει ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ τὰ ς πό λεις
ιουδα ἐπὶ λαχις καὶ ἐπὶ αζηκα ὅ τι αὗ ται κατελείφθησαν ἐν πό λεσιν ιουδα πό λεις
ὀ χυραί
ὁ λό γος ὁ γενό μενος πρὸ ς ιερεμιαν παρὰ κυρίου μετὰ τὸ συντελέσαι τὸ ν βασιλέα
σεδεκιαν διαθή κην πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τοῦ καλέσαι ἄ φεσιν
τοῦ ἐξαποστεῖλαι ἕκαστον τὸ ν παῖδα αὐ τοῦ καὶ ἕκαστον τὴ ν παιδίσκην αὐ τοῦ τὸ ν
εβραῖον καὶ τὴ ν εβραίαν ἐλευθέρους πρὸ ς τὸ μὴ δουλεύ ειν ἄ νδρα ἐξ ιουδα
καὶ ἐπεστρά φησαν πά ντες οἱ μεγιστᾶ νες καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς οἱ εἰσελθό ντες ἐν τῇ
διαθή κῃ τοῦ ἀ ποστεῖλαι ἕκαστον τὸ ν παῖδα αὐ τοῦ καὶ ἕκαστον τὴ ν παιδίσκην
αὐ τοῦ
καὶ ἔωσαν αὐ τοὺ ς εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας
καὶ ἐγενή θη λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ἐγὼ ἐθέμην διαθή κην πρὸ ς τοὺ ς πατέρας ὑ μῶ ν ἐν
τῇ ἡ μέρᾳ ᾗ ἐξειλά μην αὐ τοὺ ς ἐκ γῆ ς αἰγύ πτου ἐξ οἴκου δουλείας λέγων
ὅ ταν πληρωθῇ ἓξ ἔτη ἀ ποστελεῖς τὸ ν ἀ δελφό ν σου τὸ ν εβραῖον ὃ ς πραθή σεταί σοι
καὶ ἐργᾶ ταί σοι ἓξ ἔτη καὶ ἐξαποστελεῖς αὐ τὸ ν ἐλεύ θερον καὶ οὐ κ ἤ κουσά ν μου καὶ
οὐ κ ἔκλιναν τὸ οὖ ς αὐ τῶ ν
967

καὶ ἐπέστρεψαν σή μερον ποιῆ σαι τὸ εὐ θὲς πρὸ ὀ φθαλμῶ ν μου τοῦ καλέσαι ἄ φεσιν
ἕκαστον τοῦ πλησίον αὐ τοῦ καὶ συνετέλεσαν διαθή κην κατὰ πρό σωπό ν μου ἐν τῷ
οἴκῳ οὗ ἐπεκλή θη τὸ ὄ νομά μου ἐπ' αὐ τῷ
καὶ ἐπεστρέψατε καὶ ἐβεβηλώ σατε τὸ ὄ νομά μου τοῦ ἐπιστρέψαι ἕκαστον τὸ ν
παῖδα αὐ τοῦ καὶ ἕκαστον τὴ ν παιδίσκην αὐ τοῦ οὓ ς ἐξαπεστείλατε ἐλευθέρους τῇ
ψυχῇ αὐ τῶ ν ὑ μῖν εἰς παῖδας καὶ παιδίσκας
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὑ μεῖς οὐ κ ἠ κού σατέ μου τοῦ καλέσαι ἄ φεσιν ἕκαστος
πρὸ ς τὸ ν πλησίον αὐ τοῦ ἰδοὺ ἐγὼ καλῶ ἄ φεσιν ὑ μῖν εἰς μά χαιραν καὶ εἰς τὸ ν
θά νατον καὶ εἰς τὸ ν λιμὸ ν καὶ δώ σω ὑ μᾶ ς εἰς διασπορὰ ν πά σαις ταῖς βασιλείαις τῆ ς
γῆ ς
καὶ δώ σω τοὺ ς ἄ νδρας τοὺ ς παρεληλυθό τας τὴ ν διαθή κην μου τοὺ ς μὴ στή σαντας
τὴ ν διαθή κην μου ἣ ν ἐποίησαν κατὰ πρό σωπό ν μου τὸ ν μό σχον ὃ ν ἐποίησαν
ἐργά ζεσθαι αὐ τῷ
τοὺ ς ἄ ρχοντας ιουδα καὶ τοὺ ς δυνά στας καὶ τοὺ ς ἱερεῖς καὶ τὸ ν λαό ν
καὶ δώ σω αὐ τοὺ ς τοῖς ἐχθροῖς αὐ τῶ ν καὶ ἔσται τὰ θνησιμαῖα αὐ τῶ ν βρῶ σις τοῖς
πετεινοῖς τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆ ς γῆ ς
καὶ τὸ ν σεδεκιαν βασιλέα τῆ ς ιουδαίας καὶ τοὺ ς ἄ ρχοντας αὐ τῶ ν δώ σω εἰς χεῖρας
ἐχθρῶ ν αὐ τῶ ν καὶ δύ ναμις βασιλέως βαβυλῶ νος τοῖς ἀ ποτρέχουσιν ἀ π' αὐ τῶ ν
ἰδοὺ ἐγὼ συντά σσω φησὶν κύ ριος καὶ ἐπιστρέψω αὐ τοὺ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ
πολεμή σουσιν ἐπ' αὐ τὴ ν καὶ λή μψονται αὐ τὴ ν καὶ κατακαύ σουσιν αὐ τὴ ν ἐν πυρὶ
καὶ τὰ ς πό λεις ιουδα καὶ δώ σω αὐ τὰ ς ἐρή μους ἀ πὸ κατοικού ντων
ὁ λό γος ὁ γενό μενος πρὸ ς ιερεμιαν παρὰ κυρίου ἐν ἡ μέραις ιωακιμ βασιλέως ιουδα
λέγων
βά δισον εἰς οἶκον αρχαβιν καὶ ἄ ξεις αὐ τοὺ ς εἰς οἶκον κυρίου εἰς μίαν τῶ ν αὐ λῶ ν καὶ
ποτιεῖς αὐ τοὺ ς οἶνον
καὶ ἐξή γαγον τὸ ν ιεζονιαν υἱὸ ν ιερεμιν υἱοῦ χαβασιν καὶ τοὺ ς ἀ δελφοὺ ς αὐ τοῦ καὶ
τοὺ ς υἱοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πᾶ σαν τὴ ν οἰκίαν αρχαβιν
καὶ εἰσή γαγον αὐ τοὺ ς εἰς οἶκον κυρίου εἰς τὸ παστοφό ριον υἱῶ ν ανανιου υἱοῦ
γοδολιου ἀ νθρώ που τοῦ θεοῦ ὅ ἐστιν ἐγγὺ ς τοῦ οἴκου τῶ ν ἀ ρχό ντων τῶ ν ἐπά νω
τοῦ οἴκου μαασαιου υἱοῦ σελωμ τοῦ φυλά σσοντος τὴ ν αὐ λή ν
καὶ ἔδωκα κατὰ πρό σωπον αὐ τῶ ν κερά μιον οἴνου καὶ ποτή ρια καὶ εἶπα πίετε οἶνον
καὶ εἶπαν οὐ μὴ πίωμεν οἶνον ὅ τι ιωναδαβ υἱὸ ς ρηχαβ ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν ἐνετείλατο
ἡ μῖν λέγων οὐ μὴ πίητε οἶνον ὑ μεῖς καὶ οἱ υἱοὶ ὑ μῶ ν ἕως αἰῶ νος
καὶ οἰκίαν οὐ μὴ οἰκοδομή σητε καὶ σπέρμα οὐ μὴ σπείρητε καὶ ἀ μπελὼ ν οὐ κ ἔσται
ὑ μῖν ὅ τι ἐν σκηναῖς οἰκή σετε πά σας τὰ ς ἡ μέρας ὑ μῶ ν ὅ πως ἂ ν ζή σητε ἡ μέρας
πολλὰ ς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐφ' ἧ ς διατρίβετε ὑ μεῖς ἐπ' αὐ τῆ ς
καὶ ἠ κού σαμεν τῆ ς φωνῆ ς ιωναδαβ τοῦ πατρὸ ς ἡ μῶ ν πρὸ ς τὸ μὴ πιεῖν οἶνον πά σας
τὰ ς ἡ μέρας ἡ μῶ ν ἡ μεῖς καὶ αἱ γυναῖκες ἡ μῶ ν καὶ οἱ υἱοὶ ἡ μῶ ν καὶ αἱ θυγατέρες
ἡ μῶ ν
καὶ πρὸ ς τὸ μὴ οἰκοδομεῖν οἰκίας τοῦ κατοικεῖν ἐκεῖ καὶ ἀ μπελὼ ν καὶ ἀ γρὸ ς καὶ
σπέρμα οὐ κ ἐγένετο ἡ μῖν
968

καὶ ᾠ κή σαμεν ἐν σκηναῖς καὶ ἠ κού σαμεν καὶ ἐποιή σαμεν κατὰ πά ντα ἃ ἐνετείλατο
ἡ μῖν ιωναδαβ ὁ πατὴ ρ ἡ μῶ ν
καὶ ἐγενή θη ὅ τε ἀ νέβη ναβουχοδονοσορ ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ εἴπαμεν εἰσέλθατε καὶ
εἰσέλθωμεν εἰς ιερουσαλημ ἀ πὸ προσώ που τῆ ς δυνά μεως τῶ ν χαλδαίων καὶ ἀ πὸ
προσώ που τῆ ς δυνά μεως τῶ ν ἀ σσυρίων καὶ ᾠ κοῦ μεν ἐκεῖ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
οὕ τως λέγει κύ ριος πορεύ ου καὶ εἰπὸ ν ἀ νθρώ πῳ ιουδα καὶ τοῖς κατοικοῦ σιν
ιερουσαλημ οὐ μὴ λά βητε παιδείαν τοῦ ἀ κού ειν τοὺ ς λό γους μου
ἔστησαν ῥ ῆ μα υἱοὶ ιωναδαβ υἱοῦ ρηχαβ ὃ ἐνετείλατο τοῖς τέκνοις αὐ τοῦ πρὸ ς τὸ μὴ
πιεῖν οἶνον καὶ οὐ κ ἐπίοσαν καὶ ἐγὼ ἐλά λησα πρὸ ς ὑ μᾶ ς ὄ ρθρου καὶ ἐλά λησα καὶ
οὐ κ ἠ κού σατε
καὶ ἀ πέστειλα πρὸ ς ὑ μᾶ ς τοὺ ς παῖδά ς μου τοὺ ς προφή τας λέγων ἀ ποστρά φητε
ἕκαστος ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ αὐ τοῦ τῆ ς πονηρᾶ ς καὶ βελτίω ποιή σατε τὰ ἐπιτηδεύ ματα
ὑ μῶ ν καὶ οὐ πορεύ σεσθε ὀ πίσω θεῶ ν ἑτέρων τοῦ δουλεύ ειν αὐ τοῖς καὶ οἰκή σετε ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς ἧ ς ἔδωκα ὑ μῖν καὶ τοῖς πατρά σιν ὑ μῶ ν καὶ οὐ κ ἐκλίνατε τὰ ὦ τα ὑ μῶ ν καὶ
οὐ κ ἠ κού σατε
καὶ ἔστησαν υἱοὶ ιωναδαβ υἱοῦ ρηχαβ τὴ ν ἐντολὴ ν τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν ὁ δὲ λαὸ ς
οὗ τος οὐ κ ἤ κουσά ν μου
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ φέρω ἐπὶ ιουδαν καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας
ιερουσαλημ πά ντα τὰ κακά ἃ ἐλά λησα ἐπ' αὐ τού ς
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐπειδὴ ἤ κουσαν υἱοὶ ιωναδαβ υἱοῦ ρηχαβ τὴ ν ἐντολὴ ν
τοῦ πατρὸ ς αὐ τῶ ν ποιεῖν καθό τι ἐνετείλατο αὐ τοῖς ὁ πατὴ ρ αὐ τῶ ν
οὐ μὴ ἐκλίπῃ ἀ νὴ ρ τῶ ν υἱῶ ν ιωναδαβ υἱοῦ ρηχαβ παρεστηκὼ ς κατὰ πρό σωπό ν μου
πά σας τὰ ς ἡ μέρας τῆ ς γῆ ς
καὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ τετά ρτῳ ιωακιμ υἱοῦ ιωσια βασιλέως ιουδα ἐγενή θη λό γος
κυρίου πρό ς με λέγων
λαβὲ σεαυτῷ χαρτίον βιβλίου καὶ γρά ψον ἐπ' αὐ τοῦ πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς
ἐχρημά τισα πρὸ ς σὲ ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ ιουδαν καὶ ἐπὶ πά ντα τὰ ἔθνη ἀ φ' ἧ ς
ἡ μέρας λαλή σαντό ς μου πρό ς σε ἀ φ' ἡ μερῶ ν ιωσια βασιλέως ιουδα καὶ ἕως τῆ ς
ἡ μέρας ταύ της
ἴσως ἀ κού σεται ὁ οἶκος ιουδα πά ντα τὰ κακά ἃ ἐγὼ λογίζομαι ποιῆ σαι αὐ τοῖς ἵνα
ἀ ποστρέψωσιν ἀ πὸ ὁ δοῦ αὐ τῶ ν τῆ ς πονηρᾶ ς καὶ ἵλεως ἔσομαι ταῖς ἀ δικίαις αὐ τῶ ν
καὶ ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τῶ ν
καὶ ἐκά λεσεν ιερεμιας τὸ ν βαρουχ υἱὸ ν νηριου καὶ ἔγραψεν ἀ πὸ στό ματος ιερεμιου
πά ντας τοὺ ς λό γους κυρίου οὓ ς ἐχρημά τισεν πρὸ ς αὐ τό ν εἰς χαρτίον βιβλίου
καὶ ἐνετείλατο ιερεμιας τῷ βαρουχ λέγων ἐγὼ φυλά σσομαι οὐ μὴ δύ νωμαι
εἰσελθεῖν εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἀ ναγνώ σῃ ἐν τῷ χαρτίῳ τού τῳ εἰς τὰ ὦ τα τοῦ λαοῦ ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν ἡ μέρᾳ
νηστείας καὶ ἐν ὠ σὶ παντὸ ς ιουδα τῶ ν ἐρχομένων ἐκ πό λεως αὐ τῶ ν ἀ ναγνώ σῃ
αὐ τοῖς
969

ἴσως πεσεῖται ἔλεος αὐ τῶ ν κατὰ πρό σωπον κυρίου καὶ ἀ ποστρέψουσιν ἐκ τῆ ς ὁ δοῦ
αὐ τῶ ν τῆ ς πονηρᾶ ς ὅ τι μέγας ὁ θυμὸ ς καὶ ἡ ὀ ργὴ κυρίου ἣ ν ἐλά λησεν ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν
τοῦ τον
καὶ ἐποίησεν βαρουχ κατὰ πά ντα ἃ ἐνετείλατο αὐ τῷ ιερεμιας τοῦ ἀ ναγνῶ ναι ἐν τῷ
βιβλίῳ λό γους κυρίου ἐν οἴκῳ κυρίου
καὶ ἐγενή θη ἐν τῷ ἔτει τῷ ὀ γδό ῳ βασιλεῖ ιωακιμ τῷ μηνὶ τῷ ἐνά τῳ ἐξεκκλησίασαν
νηστείαν κατὰ πρό σωπον κυρίου πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἐν ιερουσαλημ καὶ οἶκος ιουδα
καὶ ἀ νεγίνωσκε βαρουχ ἐν τῷ βιβλίῳ τοὺ ς λό γους ιερεμιου ἐν οἴκῳ κυρίου ἐν οἴκῳ
γαμαριου υἱοῦ σαφαν τοῦ γραμματέως ἐν τῇ αὐ λῇ τῇ ἐπά νω ἐν προθύ ροις πύ λης
τοῦ οἴκου κυρίου τῆ ς καινῆ ς ἐν ὠ σὶ παντὸ ς τοῦ λαοῦ
καὶ ἤ κουσεν μιχαιας υἱὸ ς γαμαριου υἱοῦ σαφαν ἅ παντας τοὺ ς λό γους κυρίου ἐκ τοῦ
βιβλίου
καὶ κατέβη εἰς οἶκον τοῦ βασιλέως εἰς τὸ ν οἶκον τοῦ γραμματέως καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ
πά ντες οἱ ἄ ρχοντες ἐκά θηντο ελισαμα ὁ γραμματεὺ ς καὶ δαλαιας υἱὸ ς σελεμιου καὶ
ελναθαν υἱὸ ς ακχοβωρ καὶ γαμαριας υἱὸ ς σαφαν καὶ σεδεκιας υἱὸ ς ανανιου καὶ
πά ντες οἱ ἄ ρχοντες
καὶ ἀ νή γγειλεν αὐ τοῖς μιχαιας πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς ἤ κουσεν ἀ ναγινώ σκοντος
τοῦ βαρουχ εἰς τὰ ὦ τα τοῦ λαοῦ
καὶ ἀ πέστειλαν πά ντες οἱ ἄ ρχοντες πρὸ ς βαρουχ υἱὸ ν νηριου τὸ ν ιουδιν υἱὸ ν
ναθανιου υἱοῦ σελεμιου υἱοῦ χουσι λέγοντες τὸ χαρτίον ἐν ᾧ σὺ ἀ ναγινώ σκεις ἐν
αὐ τῷ ἐν ὠ σὶ τοῦ λαοῦ λαβὲ αὐ τὸ εἰς τὴ ν χεῖρά σου καὶ ἧ κε καὶ ἔλαβεν βαρουχ τὸ
χαρτίον καὶ κατέβη πρὸ ς αὐ τού ς
καὶ εἶπαν αὐ τῷ πά λιν ἀ νά γνωθι εἰς τὰ ὦ τα ἡ μῶ ν καὶ ἀ νέγνω βαρουχ
καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἤ κουσαν πά ντας τοὺ ς λό γους συνεβουλεύ σαντο ἕκαστος πρὸ ς τὸ ν
πλησίον αὐ τοῦ καὶ εἶπαν ἀ ναγγέλλοντες ἀ ναγγείλωμεν τῷ βασιλεῖ ἅ παντας τοὺ ς
λό γους τού τους
καὶ τὸ ν βαρουχ ἠ ρώ τησαν λέγοντες πό θεν ἔγραψας πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ εἶπεν βαρουχ ἀ πὸ στό ματος αὐ τοῦ ἀ νή γγειλέν μοι ιερεμιας πά ντας τοὺ ς λό γους
τού τους καὶ ἔγραφον ἐν βιβλίῳ
καὶ εἶπαν τῷ βαρουχ βά δισον κατακρύ βηθι σὺ καὶ ιερεμιας ἄ νθρωπος μὴ γνώ τω
ποῦ ὑ μεῖς
καὶ εἰσῆ λθον πρὸ ς τὸ ν βασιλέα εἰς τὴ ν αὐ λή ν καὶ τὸ χαρτίον ἔδωκαν φυλά σσειν ἐν
οἴκῳ ελισαμα καὶ ἀ νή γγειλαν τῷ βασιλεῖ πά ντας τοὺ ς λό γους
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς τὸ ν ιουδιν λαβεῖν τὸ χαρτίον καὶ ἔλαβεν αὐ τὸ ἐξ οἴκου
ελισαμα καὶ ἀ νέγνω ιουδιν εἰς τὰ ὦ τα τοῦ βασιλέως καὶ εἰς τὰ ὦ τα πά ντων τῶ ν
ἀ ρχό ντων τῶ ν ἑστηκό των περὶ τὸ ν βασιλέα
καὶ ὁ βασιλεὺ ς ἐκά θητο ἐν οἴκῳ χειμερινῷ καὶ ἐσχά ρα πυρὸ ς κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ
καὶ ἐγενή θη ἀ ναγινώ σκοντος ιουδιν τρεῖς σελίδας καὶ τέσσαρας ἀ πέτεμνεν αὐ τὰ ς
τῷ ξυρῷ τοῦ γραμματέως καὶ ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦ ρ τὸ ἐπὶ τῆ ς ἐσχά ρας ἕως ἐξέλιπεν
πᾶ ς ὁ χά ρτης εἰς τὸ πῦ ρ τὸ ἐπὶ τῆ ς ἐσχά ρας
καὶ οὐ κ ἐζή τησαν καὶ οὐ διέρρηξαν τὰ ἱμά τια αὐ τῶ ν ὁ βασιλεὺ ς καὶ οἱ παῖδες αὐ τοῦ
οἱ ἀ κού οντες πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
970

καὶ ελναθαν καὶ γοδολιας καὶ γαμαριας ὑ πέθεντο τῷ βασιλεῖ πρὸ ς τὸ μὴ

κατακαῦ σαι τὸ χαρτίον
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς τῷ ιερεμεηλ υἱῷ τοῦ βασιλέως καὶ τῷ σαραια υἱῷ εσριηλ
συλλαβεῖν τὸ ν βαρουχ καὶ τὸ ν ιερεμιαν καὶ κατεκρύ βησαν
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν μετὰ τὸ κατακαῦ σαι τὸ ν βασιλέα τὸ
χαρτίον πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς ἔγραψεν βαρουχ ἀ πὸ στό ματος ιερεμιου λέγων
πά λιν λαβὲ σὺ χαρτίον ἕτερον καὶ γρά ψον πά ντας τοὺ ς λό γους τοὺ ς ὄ ντας ἐπὶ τοῦ
χαρτίου οὓ ς κατέκαυσεν ὁ βασιλεὺ ς ιωακιμ
καὶ ἐρεῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος σὺ κατέκαυσας τὸ χαρτίον τοῦ το λέγων διὰ τί
ἔγραψας ἐπ' αὐ τῷ λέγων εἰσπορευό μενος εἰσπορεύ σεται ὁ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ
ἐξολεθρεύ σει τὴ ν γῆ ν ταύ την καὶ ἐκλείψει ἀ π' αὐ τῆ ς ἄ νθρωπος καὶ κτή νη
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐπὶ ιωακιμ βασιλέα ιουδα οὐ κ ἔσται αὐ τῷ καθή μενος
ἐπὶ θρό νου δαυιδ καὶ τὸ θνησιμαῖον αὐ τοῦ ἔσται ἐρριμμένον ἐν τῷ καύ ματι τῆ ς
ἡ μέρας καὶ ἐν τῷ παγετῷ τῆ ς νυκτό ς
καὶ ἐπισκέψομαι ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ ἐπὶ τὸ γένος αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοὺ ς παῖδας αὐ τοῦ καὶ
ἐπά ξω ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ γῆ ν ιουδα πά ντα
τὰ κακά ἃ ἐλά λησα πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἤ κουσαν
καὶ ἔλαβεν βαρουχ χαρτίον ἕτερον καὶ ἔγραψεν ἐπ' αὐ τῷ ἀ πὸ στό ματος ιερεμιου
ἅ παντας τοὺ ς λό γους τοῦ βιβλίου οὗ κατέκαυσεν ιωακιμ καὶ ἔτι προσετέθησαν
αὐ τῷ λό γοι πλείονες ὡ ς οὗ τοι
καὶ ἐβασίλευσεν σεδεκιας υἱὸ ς ιωσια ἀ ντὶ ιωακιμ ὃ ν ἐβασίλευσεν ναβουχοδονοσορ
βασιλεύ ειν τοῦ ιουδα
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν αὐ τὸ ς καὶ οἱ παῖδες αὐ τοῦ καὶ ὁ λαὸ ς τῆ ς γῆ ς τοὺ ς λό γους κυρίου
οὓ ς ἐλά λησεν ἐν χειρὶ ιερεμιου
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς σεδεκιας τὸ ν ιωαχαλ υἱὸ ν σελεμιου καὶ τὸ ν σοφονιαν
υἱὸ ν μαασαιου τὸ ν ἱερέα πρὸ ς ιερεμιαν λέγων πρό σευξαι δὴ περὶ ἡ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον
καὶ ιερεμιας ἦ λθεν καὶ διῆ λθεν διὰ μέσου τῆ ς πό λεως καὶ οὐ κ ἔδωκαν αὐ τὸ ν εἰς
οἶκον τῆ ς φυλακῆ ς
καὶ δύ ναμις φαραω ἐξῆ λθεν ἐξ αἰγύ πτου καὶ ἤ κουσαν οἱ χαλδαῖοι τὴ ν ἀ κοὴ ν αὐ τῶ ν
καὶ ἀ νέβησαν ἀ πὸ ιερουσαλημ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος οὕ τως ἐρεῖς πρὸ ς βασιλέα ιουδα τὸ ν ἀ ποστείλαντα πρὸ ς σὲ τοῦ
ἐκζητῆ σαί με ἰδοὺ δύ ναμις φαραω ἡ ἐξελθοῦ σα ὑ μῖν εἰς βοή θειαν ἀ ποστρέψουσιν
εἰς γῆ ν αἰγύ πτου
καὶ ἀ ναστρέψουσιν αὐ τοὶ οἱ χαλδαῖοι καὶ πολεμή σουσιν ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την καὶ
συλλή μψονται αὐ τὴ ν καὶ καύ σουσιν αὐ τὴ ν ἐν πυρί
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος μὴ ὑ πολά βητε ταῖς ψυχαῖς ὑ μῶ ν λέγοντες ἀ ποτρέχοντες
ἀ πελεύ σονται ἀ φ' ἡ μῶ ν οἱ χαλδαῖοι ὅ τι οὐ μὴ ἀ πέλθωσιν
καὶ ἐὰ ν πατά ξητε πᾶ σαν δύ ναμιν τῶ ν χαλδαίων τοὺ ς πολεμοῦ ντας ὑ μᾶ ς καὶ
καταλειφθῶ σίν τινες ἐκκεκεντημένοι ἕκαστος ἐν τῷ τό πῳ αὐ τοῦ οὗ τοι
ἀ ναστή σονται καὶ καύ σουσιν τὴ ν πό λιν ταύ την ἐν πυρί
971

καὶ ἐγένετο ὅ τε ἀ νέβη ἡ δύ ναμις τῶ ν χαλδαίων ἀ πὸ ιερουσαλημ ἀ πὸ προσώ που τῆ ς

δυνά μεως φαραω
ἐξῆ λθεν ιερεμιας ἀ πὸ ιερουσαλημ τοῦ πορευθῆ ναι εἰς γῆ ν βενιαμιν τοῦ ἀ γορά σαι
ἐκεῖθεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ
καὶ ἐγένετο αὐ τὸ ς ἐν πύ λῃ βενιαμιν καὶ ἐκεῖ ἄ νθρωπος παρ' ᾧ κατέλυεν σαρουιας
υἱὸ ς σελεμιου υἱοῦ ανανιου καὶ συνέλαβεν τὸ ν ιερεμιαν λέγων πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους
σὺ φεύ γεις
καὶ εἶπεν ψεῦ δος οὐ κ εἰς τοὺ ς χαλδαίους ἐγὼ φεύ γω καὶ οὐ κ ἤ κουσεν αὐ τοῦ καὶ
συνέλαβεν σαρουιας τὸ ν ιερεμιαν καὶ εἰσή γαγεν αὐ τὸ ν πρὸ ς τοὺ ς ἄ ρχοντας
καὶ ἐπικρά νθησαν οἱ ἄ ρχοντες ἐπὶ ιερεμιαν καὶ ἐπά ταξαν αὐ τὸ ν καὶ ἀ πέστειλαν
αὐ τὸ ν εἰς τὴ ν οἰκίαν ιωναθαν τοῦ γραμματέως ὅ τι ταύ την ἐποίησαν εἰς οἰκίαν
φυλακῆ ς
καὶ ἦ λθεν ιερεμιας εἰς οἰκίαν τοῦ λά κκου καὶ εἰς τὴ ν χερεθ καὶ ἐκά θισεν ἐκεῖ ἡ μέρας
πολλά ς
καὶ ἀ πέστειλεν σεδεκιας καὶ ἐκά λεσεν αὐ τό ν καὶ ἠ ρώ τα αὐ τὸ ν ὁ βασιλεὺ ς
κρυφαίως εἰπεῖν εἰ ἔστιν λό γος παρὰ κυρίου καὶ εἶπεν ἔστιν εἰς χεῖρας βασιλέως
βαβυλῶ νος παραδοθή σῃ
καὶ εἶπεν ιερεμιας τῷ βασιλεῖ τί ἠ δίκησά σε καὶ τοὺ ς παῖδά ς σου καὶ τὸ ν λαὸ ν
τοῦ τον ὅ τι σὺ δίδως με εἰς οἰκίαν φυλακῆ ς
καὶ ποῦ εἰσιν οἱ προφῆ ται ὑ μῶ ν οἱ προφητεύ σαντες ὑ μῖν λέγοντες ὅ τι οὐ μὴ ἔλθῃ
βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ταύ την
καὶ νῦ ν κύ ριε βασιλεῦ πεσέτω τὸ ἔλεό ς μου κατὰ πρό σωπό ν σου καὶ τί ἀ ποστρέφεις
με εἰς οἰκίαν ιωναθαν τοῦ γραμματέως καὶ οὐ μὴ ἀ ποθά νω ἐκεῖ
καὶ συνέταξεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἐνεβά λοσαν αὐ τὸ ν εἰς οἰκίαν τῆ ς φυλακῆ ς καὶ
ἐδίδοσαν αὐ τῷ ἄ ρτον ἕνα τῆ ς ἡ μέρας ἔξωθεν οὗ πέσσουσιν ἕως ἐξέλιπον οἱ ἄ ρτοι ἐκ
τῆ ς πό λεως καὶ ἐκά θισεν ιερεμιας ἐν τῇ αὐ λῇ τῆ ς φυλακῆ ς
καὶ ἤ κουσεν σαφατιας υἱὸ ς μαθαν καὶ γοδολιας υἱὸ ς πασχωρ καὶ ιωαχαλ υἱὸ ς
σελεμιου τοὺ ς λό γους οὓ ς ἐλά λει ιερεμιας ἐπὶ τὸ ν λαὸ ν λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ κατοικῶ ν ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ ἀ ποθανεῖται ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν
λιμῷ καὶ ὁ ἐκπορευό μενος πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους ζή σεται καὶ ἔσται ἡ ψυχὴ αὐ τοῦ εἰς
εὕ ρεμα καὶ ζή σεται
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος παραδιδομένη παραδοθή σεται ἡ πό λις αὕ τη εἰς χεῖρας
δυνά μεως βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ συλλή μψεται αὐ τή ν
καὶ εἶπαν τῷ βασιλεῖ ἀ ναιρεθή τω δὴ ὁ ἄ νθρωπος ἐκεῖνος ὅ τι αὐ τὸ ς ἐκλύ ει τὰ ς
χεῖρας τῶ ν ἀ νθρώ πων τῶ ν πολεμού ντων τῶ ν καταλειπομένων ἐν τῇ πό λει καὶ τὰ ς
χεῖρας παντὸ ς τοῦ λαοῦ λαλῶ ν πρὸ ς αὐ τοὺ ς κατὰ τοὺ ς λό γους τού τους ὅ τι ὁ
ἄ νθρωπος οὗ τος οὐ χρησμολογεῖ εἰρή νην τῷ λαῷ τού τῳ ἀ λλ' ἢ πονηρά
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύ ς ἰδοὺ αὐ τὸ ς ἐν χερσὶν ὑ μῶ ν ὅ τι οὐ κ ἠ δύ νατο ὁ βασιλεὺ ς πρὸ ς
αὐ τού ς
καὶ ἔρριψαν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν λά κκον μελχιου υἱοῦ τοῦ βασιλέως ὃ ς ἦ ν ἐν τῇ αὐ λῇ τῆ ς
φυλακῆ ς καὶ ἐχά λασαν αὐ τὸ ν εἰς τὸ ν λά κκον καὶ ἐν τῷ λά κκῳ οὐ κ ἦ ν ὕ δωρ ἀ λλ' ἢ
βό ρβορος καὶ ἦ ν ἐν τῷ βορβό ρῳ
972

καὶ ἤ κουσεν αβδεμελεχ ὁ αἰθίοψ καὶ αὐ τὸ ς ἐν οἰκίᾳ τοῦ βασιλέως ὅ τι ἔδωκαν

ιερεμιαν εἰς τὸ ν λά κκον καὶ ὁ βασιλεὺ ς ἦ ν ἐν τῇ πύ λῃ βενιαμιν
καὶ ἐξῆ λθεν πρὸ ς αὐ τὸ ν καὶ ἐλά λησεν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα καὶ εἶπεν
ἐπονηρεύ σω ἃ ἐποίησας τοῦ ἀ ποκτεῖναι τὸ ν ἄ νθρωπον τοῦ τον ἀ πὸ προσώ που τοῦ
λιμοῦ ὅ τι οὐ κ εἰσὶν ἔτι ἄ ρτοι ἐν τῇ πό λει
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺ ς τῷ αβδεμελεχ λέγων λαβὲ εἰς τὰ ς χεῖρά ς σου ἐντεῦ θεν
τριά κοντα ἀ νθρώ πους καὶ ἀ νά γαγε αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ λά κκου ἵνα μὴ ἀ ποθά νῃ
καὶ ἔλαβεν αβδεμελεχ τοὺ ς ἀ νθρώ πους καὶ εἰσῆ λθεν εἰς τὴ ν οἰκίαν τοῦ βασιλέως
τὴ ν ὑ πό γειον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν παλαιὰ ῥ ά κη καὶ παλαιὰ σχοινία καὶ ἔρριψεν αὐ τὰ
πρὸ ς ιερεμιαν εἰς τὸ ν λά κκον
καὶ εἶπεν ταῦ τα θὲς ὑ ποκά τω τῶ ν σχοινίων καὶ ἐποίησεν ιερεμιας οὕ τως
καὶ εἵλκυσαν αὐ τὸ ν τοῖς σχοινίοις καὶ ἀ νή γαγον αὐ τὸ ν ἐκ τοῦ λά κκου καὶ ἐκά θισεν
ιερεμιας ἐν τῇ αὐ λῇ τῆ ς φυλακῆ ς
καὶ ἀ πέστειλεν ὁ βασιλεὺ ς καὶ ἐκά λεσεν αὐ τὸ ν πρὸ ς ἑαυτὸ ν εἰς οἰκίαν ασελισι τὴ ν
ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ἐρωτή σω σε λό γον καὶ μὴ δὴ κρύ ψῃς ἀ π'
ἐμοῦ ῥ ῆ μα
καὶ εἶπεν ιερεμιας τῷ βασιλεῖ ἐὰ ν ἀ ναγγείλω σοι οὐ χὶ θανά τῳ με θανατώ σεις καὶ
ἐὰ ν συμβουλεύ σω σοι οὐ μὴ ἀ κού σῃς μου
καὶ ὤ μοσεν αὐ τῷ ὁ βασιλεὺ ς λέγων ζῇ κύ ριος ὃ ς ἐποίησεν ἡ μῖν τὴ ν ψυχὴ ν ταύ την εἰ
ἀ ποκτενῶ σε καὶ εἰ δώ σω σε εἰς χεῖρας τῶ ν ἀ νθρώ πων τού των
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ιερεμιας οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐὰ ν ἐξελθὼ ν ἐξέλθῃς πρὸ ς ἡ γεμό νας
βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ ζή σεται ἡ ψυχή σου καὶ ἡ πό λις αὕ τη οὐ μὴ κατακαυθῇ ἐν
πυρί καὶ ζή σῃ σὺ καὶ ἡ οἰκία σου
καὶ ἐὰ ν μὴ ἐξέλθῃς δοθή σεται ἡ πό λις αὕ τη εἰς χεῖρας τῶ ν χαλδαίων καὶ καύ σουσιν
αὐ τὴ ν ἐν πυρί καὶ σὺ οὐ μὴ σωθῇ ς
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺ ς τῷ ιερεμια ἐγὼ λό γον ἔχω τῶ ν ιουδαίων τῶ ν πεφευγό των
πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους μὴ δώ σειν με εἰς χεῖρας αὐ τῶ ν καὶ καταμωκή σονταί μου
καὶ εἶπεν ιερεμιας οὐ μὴ παραδῶ σίν σε ἄ κουσον τὸ ν λό γον κυρίου ὃ ν ἐγὼ λέγω
πρὸ ς σέ καὶ βέλτιον ἔσται σοι καὶ ζή σεται ἡ ψυχή σου
καὶ εἰ μὴ θέλεις σὺ ἐξελθεῖν οὗ τος ὁ λό γος ὃ ν ἔδειξέν μοι κύ ριος
καὶ ἰδοὺ πᾶ σαι αἱ γυναῖκες αἱ καταλειφθεῖσαι ἐν οἰκίᾳ βασιλέως ιουδα ἐξή γοντο
πρὸ ς ἄ ρχοντας βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ αὗ ται ἔλεγον ἠ πά τησά ν σε καὶ δυνή σονταί
σοι ἄ νδρες εἰρηνικοί σου καὶ καταλύ σουσιν ἐν ὀ λισθή μασιν πό δας σου ἀ πέστρεψαν
ἀ πὸ σοῦ
καὶ τὰ ς γυναῖκά ς σου καὶ τὰ τέκνα σου ἐξά ξουσιν πρὸ ς τοὺ ς χαλδαίους καὶ σὺ οὐ μὴ
σωθῇ ς ὅ τι ἐν χειρὶ βασιλέως βαβυλῶ νος συλλημφθή σῃ καὶ ἡ πό λις αὕ τη
κατακαυθή σεται
καὶ εἶπεν αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς ἄ νθρωπος μὴ γνώ τω ἐκ τῶ ν λό γων τού των καὶ σὺ οὐ μὴ
ἀ ποθά νῃς
καὶ ἐὰ ν ἀ κού σωσιν οἱ ἄ ρχοντες ὅ τι ἐλά λησά σοι καὶ ἔλθωσιν πρὸ ς σὲ καὶ εἴπωσίν
σοι ἀ νά γγειλον ἡ μῖν τί ἐλά λησέν σοι ὁ βασιλεύ ς μὴ κρύ ψῃς ἀ φ' ἡ μῶ ν καὶ οὐ μὴ
ἀ νέλωμέν σε καὶ τί ἐλά λησεν πρὸ ς σὲ ὁ βασιλεύ ς
973

καὶ ἐρεῖς αὐ τοῖς ῥ ίπτω ἐγὼ τὸ ἔλεό ς μου κατ' ὀ φθαλμοὺ ς τοῦ βασιλέως πρὸ ς τὸ μὴ
ἀ ποστρέψαι με εἰς οἰκίαν ιωναθαν ἀ ποθανεῖν ἐκεῖ
καὶ ἤ λθοσαν πά ντες οἱ ἄ ρχοντες πρὸ ς ιερεμιαν καὶ ἠ ρώ τησαν αὐ τό ν καὶ ἀ νή γγειλεν
αὐ τοῖς κατὰ πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους οὓ ς ἐνετείλατο αὐ τῷ ὁ βασιλεύ ς καὶ
ἀ πεσιώ πησαν ὅ τι οὐ κ ἠ κού σθη λό γος κυρίου
καὶ ἐκά θισεν ιερεμιας ἐν τῇ αὐ λῇ τῆ ς φυλακῆ ς ἕως χρό νου οὗ συνελή μφθη
ιερουσαλημ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνά τῳ τοῦ σεδεκια βασιλέως ιουδα ἐν τῷ μηνὶ τῷ δεκά τῳ
παρεγένετο ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ πᾶ σα ἡ δύ ναμις αὐ τοῦ ἐπὶ
ιερουσαλημ καὶ ἐπολιό ρκουν αὐ τή ν
καὶ ἐν τῷ ἑνδεκά τῳ ἔτει τοῦ σεδεκια ἐν τῷ μηνὶ τῷ τετά ρτῳ ἐνά τῃ τοῦ μηνὸ ς
ἐρρά γη ἡ πό λις
καὶ εἰσῆ λθον πά ντες οἱ ἡ γεμό νες βασιλέως βαβυλῶ νος καὶ ἐκά θισαν ἐν πύ λῃ τῇ
μέσῃ ναργαλασαρ καὶ σαμαγωθ καὶ ναβουσαχαρ καὶ ναβουσαρις καὶ
ναγαργασνασερ ραβαμαγ καὶ οἱ κατά λοιποι ἡ γεμό νες βασιλέως βαβυλῶ νος
καὶ ἀ πέστειλαν καὶ ἔλαβον τὸ ν ιερεμιαν ἐξ αὐ λῆ ς τῆ ς φυλακῆ ς καὶ ἔδωκαν αὐ τὸ ν
πρὸ ς τὸ ν γοδολιαν υἱὸ ν αχικαμ υἱοῦ σαφαν καὶ ἐξή γαγον αὐ τό ν καὶ ἐκά θισεν ἐν
μέσῳ τοῦ λαοῦ
καὶ πρὸ ς ιερεμιαν ἐγένετο λό γος κυρίου ἐν τῇ αὐ λῇ τῆ ς φυλακῆ ς λέγων
πορεύ ου καὶ εἰπὸ ν πρὸ ς αβδεμελεχ τὸ ν αἰθίοπα οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ
ἰδοὺ ἐγὼ φέρω τοὺ ς λό γους μου ἐπὶ τὴ ν πό λιν ταύ την εἰς κακὰ καὶ οὐ κ εἰς ἀ γαθά
καὶ σώ σω σε ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ἐκείνῃ καὶ οὐ μὴ δώ σω σε εἰς χεῖρας τῶ ν ἀ νθρώ πων ὧ ν σὺ
φοβῇ ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν
ὅ τι σῴ ζων σώ σω σε καὶ ἐν ῥ ομφαίᾳ οὐ μὴ πέσῃς καὶ ἔσται ἡ ψυχή σου εἰς εὕ ρεμα
ὅ τι ἐπεποίθεις ἐπ' ἐμοί φησὶν κύ ριος
ὁ λό γος ὁ γενό μενος παρὰ κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν ὕ στερον μετὰ τὸ ἀ ποστεῖλαι αὐ τὸ ν
ναβουζαρδαν τὸ ν ἀ ρχιμά γειρον τὸ ν ἐκ δαμαν ἐν τῷ λαβεῖν αὐ τὸ ν ἐν χειροπέδαις ἐν
μέσῳ ἀ ποικίας ιουδα τῶ ν ἠ γμένων εἰς βαβυλῶ να
καὶ ἔλαβεν αὐ τὸ ν ὁ ἀ ρχιμά γειρος καὶ εἶπεν αὐ τῷ κύ ριος ὁ θεό ς σου ἐλά λησεν τὰ
κακὰ ταῦ τα ἐπὶ τὸ ν τό πον τοῦ τον
καὶ ἐποίησεν κύ ριος ὅ τι ἡ μά ρτετε αὐ τῷ καὶ οὐ κ ἠ κού σατε αὐ τοῦ τῆ ς φωνῆ ς
ἰδοὺ ἔλυσά σε ἀ πὸ τῶ ν χειροπέδων τῶ ν ἐπὶ τὰ ς χεῖρά ς σου εἰ καλὸ ν ἐναντίον σου
ἐλθεῖν μετ' ἐμοῦ εἰς βαβυλῶ να ἧ κε καὶ θή σω τοὺ ς ὀ φθαλμού ς μου ἐπὶ σέ
εἰ δὲ μή ἀ πό τρεχε καὶ ἀ νά στρεψον πρὸ ς γοδολιαν υἱὸ ν αχικαμ υἱοῦ σαφαν ὃ ν
κατέστησεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν γῇ ιουδα καὶ οἴκησον μετ' αὐ τοῦ ἐν μέσῳ τοῦ
λαοῦ ἐν γῇ ιουδα εἰς ἅ παντα τὰ ἀ γαθὰ ἐν ὀ φθαλμοῖς σου τοῦ πορευθῆ ναι πορεύ ου
καὶ ἔδωκεν αὐ τῷ ὁ ἀ ρχιμά γειρος δῶ ρα καὶ ἀ πέστειλεν αὐ τό ν
καὶ ἦ λθεν πρὸ ς γοδολιαν εἰς μασσηφα καὶ ἐκά θισεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ τοῦ
καταλειφθέντος ἐν τῇ γῇ
καὶ ἤ κουσαν πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως τῆ ς ἐν ἀ γρῷ αὐ τοὶ καὶ οἱ ἄ νδρες
αὐ τῶ ν ὅ τι κατέστησεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος τὸ ν γοδολιαν ἐν τῇ γῇ καὶ
παρεκατέθετο αὐ τῷ ἄ νδρας καὶ γυναῖκας αὐ τῶ ν οὓ ς οὐ κ ἀ πῴ κισεν εἰς βαβυλῶ να
974

καὶ ἦ λθεν πρὸ ς γοδολιαν εἰς μασσηφα ισμαηλ υἱὸ ς ναθανιου καὶ ιωαναν υἱὸ ς καρηε
καὶ σαραιας υἱὸ ς θαναεμεθ καὶ υἱοὶ ωφε τοῦ νετωφατι καὶ ιεζονιας υἱὸ ς τοῦ μοχατι
αὐ τοὶ καὶ οἱ ἄ νδρες αὐ τῶ ν
καὶ ὤ μοσεν αὐ τοῖς γοδολιας καὶ τοῖς ἀ νδρά σιν αὐ τῶ ν λέγων μὴ φοβηθῆ τε ἀ πὸ
προσώ που τῶ ν παίδων τῶ ν χαλδαίων κατοική σατε ἐν τῇ γῇ καὶ ἐργά σασθε τῷ
βασιλεῖ βαβυλῶ νος καὶ βέλτιον ἔσται ὑ μῖν
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ κά θημαι ἐναντίον ὑ μῶ ν εἰς μασσηφα στῆ ναι κατὰ πρό σωπον τῶ ν
χαλδαίων οἳ ἂ ν ἔλθωσιν ἐφ' ὑ μᾶ ς καὶ ὑ μεῖς συναγά γετε οἶνον καὶ ὀ πώ ραν καὶ
συναγά γετε ἔλαιον καὶ βά λετε εἰς τὰ ἀ γγεῖα ὑ μῶ ν καὶ οἰκή σατε ἐν ταῖς πό λεσιν αἷς
κατεκρατή σατε
καὶ πά ντες οἱ ιουδαῖοι οἱ ἐν γῇ μωαβ καὶ ἐν υἱοῖς αμμων καὶ οἱ ἐν τῇ ιδουμαίᾳ καὶ οἱ
ἐν πά σῃ τῇ γῇ ἤ κουσαν ὅ τι ἔδωκεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος κατά λειμμα τῷ ιουδα καὶ
ὅ τι κατέστησεν ἐπ' αὐ τοὺ ς τὸ ν γοδολιαν υἱὸ ν αχικαμ
καὶ ἦ λθον πρὸ ς γοδολιαν εἰς γῆ ν ιουδα εἰς μασσηφα καὶ συνή γαγον οἶνον καὶ
ὀ πώ ραν πολλὴ ν σφό δρα καὶ ἔλαιον
καὶ ιωαναν υἱὸ ς καρηε καὶ πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως οἱ ἐν τοῖς ἀ γροῖς ἦ λθον
πρὸ ς γοδολιαν εἰς μασσηφα
καὶ εἶπαν αὐ τῷ εἰ γνώ σει γινώ σκεις ὅ τι βελισα βασιλεὺ ς υἱῶ ν αμμων ἀ πέστειλεν
πρὸ ς σὲ τὸ ν ισμαηλ πατά ξαι σου ψυχή ν καὶ οὐ κ ἐπίστευσεν αὐ τοῖς γοδολιας
καὶ ιωαναν εἶπεν τῷ γοδολια κρυφαίως ἐν μασσηφα πορεύ σομαι δὴ καὶ πατά ξω τὸ ν
ισμαηλ καὶ μηθεὶς γνώ τω μὴ πατά ξῃ σου ψυχὴ ν καὶ διασπαρῇ πᾶ ς ιουδα οἱ
συνηγμένοι πρὸ ς σὲ καὶ ἀ πολοῦ νται οἱ κατά λοιποι ιουδα
καὶ εἶπεν γοδολιας πρὸ ς ιωαναν μὴ ποιή σῃς τὸ πρᾶ γμα τοῦ το ὅ τι ψευδῆ σὺ λέγεις
περὶ ισμαηλ
καὶ ἐγένετο τῷ μηνὶ τῷ ἑβδό μῳ ἦ λθεν ισμαηλ υἱὸ ς ναθανιου υἱοῦ ελασα ἀ πὸ γένους
τοῦ βασιλέως καὶ δέκα ἄ νδρες μετ' αὐ τοῦ πρὸ ς γοδολιαν εἰς μασσηφα καὶ ἔφαγον
ἐκεῖ ἄ ρτον ἅ μα
καὶ ἀ νέστη ισμαηλ καὶ οἱ δέκα ἄ νδρες οἳ ἦ σαν μετ' αὐ τοῦ καὶ ἐπά ταξαν τὸ ν
γοδολιαν ὃ ν κατέστησεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐπὶ τῆ ς γῆ ς
καὶ πά ντας τοὺ ς ιουδαίους τοὺ ς ὄ ντας μετ' αὐ τοῦ ἐν μασσηφα καὶ πά ντας τοὺ ς
χαλδαίους τοὺ ς εὑ ρεθέντας ἐκεῖ
καὶ ἐγένετο τῇ ἡ μέρᾳ τῇ δευτέρᾳ πατά ξαντος αὐ τοῦ τὸ ν γοδολιαν καὶ ἄ νθρωπος
οὐ κ ἔγνω
καὶ ἤ λθοσαν ἄ νδρες ἀ πὸ συχεμ καὶ ἀ πὸ σαλημ καὶ ἀ πὸ σαμαρείας ὀ γδοή κοντα
ἄ νδρες ἐξυρημένοι πώ γωνας καὶ διερρηγμένοι τὰ ἱμά τια καὶ κοπτό μενοι καὶ μαναα
καὶ λίβανος ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν τοῦ εἰσενεγκεῖν εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἐξῆ λθεν εἰς ἀ πά ντησιν αὐ τοῖς ισμαηλ αὐ τοὶ ἐπορεύ οντο καὶ ἔκλαιον καὶ εἶπεν
αὐ τοῖς εἰσέλθετε πρὸ ς γοδολιαν
καὶ ἐγένετο εἰσελθό ντων αὐ τῶ ν εἰς τὸ μέσον τῆ ς πό λεως ἔσφαξεν αὐ τοὺ ς εἰς τὸ
φρέαρ
975

καὶ δέκα ἄ νδρες εὑ ρέθησαν ἐκεῖ καὶ εἶπαν τῷ ισμαηλ μὴ ἀ νέλῃς ἡ μᾶ ς ὅ τι εἰσὶν ἡ μῖν
θησαυροὶ ἐν ἀ γρῷ πυροὶ καὶ κριθαί μέλι καὶ ἔλαιον καὶ παρῆ λθεν καὶ οὐ κ ἀ νεῖλεν
αὐ τοὺ ς ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δελφῶ ν αὐ τῶ ν
καὶ τὸ φρέαρ εἰς ὃ ἔρριψεν ἐκεῖ ισμαηλ πά ντας οὓ ς ἐπά ταξεν φρέαρ μέγα τοῦ τό
ἐστιν ὃ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς ασα ἀ πὸ προσώ που βαασα βασιλέως ισραηλ τοῦ το
ἐνέπλησεν ισμαηλ τραυματιῶ ν
καὶ ἀ πέστρεψεν ισμαηλ πά ντα τὸ ν λαὸ ν τὸ ν καταλειφθέντα εἰς μασσηφα καὶ τὰ ς
θυγατέρας τοῦ βασιλέως ἃ ς παρεκατέθετο ὁ ἀ ρχιμά γειρος τῷ γοδολια υἱῷ αχικαμ
καὶ ὤ |χετο εἰς τὸ πέραν υἱῶ ν αμμων
καὶ ἤ κουσεν ιωαναν υἱὸ ς καρηε καὶ πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως οἱ μετ' αὐ τοῦ
πά ντα τὰ κακά ἃ ἐποίησεν ισμαηλ
καὶ ἤ γαγον ἅ παν τὸ στρατό πεδον αὐ τῶ ν καὶ ὤ |χοντο πολεμεῖν αὐ τὸ ν καὶ εὗ ρον
αὐ τὸ ν ἐπὶ ὕ δατος πολλοῦ ἐν γαβαων
καὶ ἐγένετο ὅ τε εἶδον πᾶ ς ὁ λαὸ ς ὁ μετὰ ισμαηλ τὸ ν ιωαναν καὶ τοὺ ς ἡ γεμό νας τῆ ς
δυνά μεως τῆ ς μετ' αὐ τοῦ
καὶ ἀ νέστρεψαν πρὸ ς ιωαναν
καὶ ισμαηλ ἐσώ θη σὺ ν ὀ κτὼ ἀ νθρώ ποις καὶ ὤ |χετο πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς αμμων
καὶ ἔλαβεν ιωαναν καὶ πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως οἱ μετ' αὐ τοῦ πά ντας τοὺ ς
καταλοίπους τοῦ λαοῦ οὕ ς ἀ πέστρεψεν ἀ πὸ ισμαηλ δυνατοὺ ς ἄ νδρας ἐν πολέμῳ
καὶ τὰ ς γυναῖκας καὶ τὰ λοιπὰ καὶ τοὺ ς εὐ νού χους οὓ ς ἀ πέστρεψεν ἀ πὸ γαβαων
καὶ ὤ |χοντο καὶ ἐκά θισαν ἐν γαβηρωθ-χαμααμ τὴ ν πρὸ ς βηθλεεμ τοῦ πορευθῆ ναι
εἰσελθεῖν εἰς αἴγυπτον
ἀ πὸ προσώ που τῶ ν χαλδαίων ὅ τι ἐφοβή θησαν ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν ὅ τι ἐπά ταξεν
ισμαηλ τὸ ν γοδολιαν ὃ ν κατέστησεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν τῇ γῇ
καὶ προσῆ λθον πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως καὶ ιωαναν καὶ αζαριας υἱὸ ς
μαασαιου καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς ἀ πὸ μικροῦ ἕως μεγά λου
πρὸ ς ιερεμιαν τὸ ν προφή την καὶ εἶπαν αὐ τῷ πεσέτω δὴ τὸ ἔλεος ἡ μῶ ν κατὰ
πρό σωπό ν σου καὶ πρό σευξαι πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεό ν σου περὶ τῶ ν καταλοίπων
τού των ὅ τι κατελείφθημεν ὀ λίγοι ἀ πὸ πολλῶ ν καθὼ ς οἱ ὀ φθαλμοί σου βλέπουσιν
καὶ ἀ ναγγειλά τω ἡ μῖν κύ ριος ὁ θεό ς σου τὴ ν ὁ δό ν ᾗ πορευσό μεθα ἐν αὐ τῇ καὶ λό γον
ὃ ν ποιή σομεν
καὶ εἶπεν αὐ τοῖς ιερεμιας ἤ κουσα ἰδοὺ ἐγὼ προσεύ ξομαι πρὸ ς κύ ριον τὸ ν θεὸ ν ἡ μῶ ν
κατὰ τοὺ ς λό γους ὑ μῶ ν καὶ ἔσται ὁ λό γος ὃ ν ἂ ν ἀ ποκριθή σεται κύ ριος ἀ ναγγελῶ
ὑ μῖν οὐ μὴ κρύ ψω ἀ φ' ὑ μῶ ν ῥ ῆ μα
καὶ αὐ τοὶ εἶπαν τῷ ιερεμια ἔστω κύ ριος ἐν ἡ μῖν εἰς μά ρτυρα δίκαιον καὶ πιστό ν εἰ μὴ
κατὰ πά ντα τὸ ν λό γον ὃ ν ἂ ν ἀ ποστείλῃ σε κύ ριος πρὸ ς ἡ μᾶ ς οὕ τως ποιή σομεν
καὶ ἐὰ ν ἀ γαθὸ ν καὶ ἐὰ ν κακό ν τὴ ν φωνὴ ν κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν οὗ ἡ μεῖς
ἀ ποστέλλομέν σε πρὸ ς αὐ τό ν ἀ κουσό μεθα ἵνα βέλτιον ἡ μῖν γένηται ὅ τι ἀ κουσό μεθα
τῆ ς φωνῆ ς κυρίου τοῦ θεοῦ ἡ μῶ ν
καὶ ἐγενή θη μετὰ δέκα ἡ μέρας ἐγενή θη λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν
καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν ιωαναν καὶ τοὺ ς ἡ γεμό νας τῆ ς δυνά μεως καὶ πά ντα τὸ ν λαὸ ν ἀ πὸ
μικροῦ ἕως μεγά λου
976

καὶ εἶπεν αὐ τοῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος

ἐὰ ν καθίσαντες καθίσητε ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ οἰκοδομή σω ὑ μᾶ ς καὶ οὐ μὴ καθέλω καὶ
φυτεύ σω ὑ μᾶ ς καὶ οὐ μὴ ἐκτίλω ὅ τι ἀ ναπέπαυμαι ἐπὶ τοῖς κακοῖς οἷς ἐποίησα ὑ μῖν
μὴ φοβηθῆ τε ἀ πὸ προσώ που βασιλέως βαβυλῶ νος οὗ ὑ μεῖς φοβεῖσθε ἀ πὸ
προσώ που αὐ τοῦ μὴ φοβηθῆ τε φησὶν κύ ριος ὅ τι μεθ' ὑ μῶ ν ἐγώ εἰμι τοῦ ἐξαιρεῖσθαι
ὑ μᾶ ς καὶ σῴ ζειν ὑ μᾶ ς ἐκ χειρὸ ς αὐ τοῦ
καὶ δώ σω ὑ μῖν ἔλεος καὶ ἐλεή σω ὑ μᾶ ς καὶ ἐπιστρέψω ὑ μᾶ ς εἰς τὴ ν γῆ ν ὑ μῶ ν
καὶ εἰ λέγετε ὑ μεῖς οὐ μὴ καθίσωμεν ἐν τῇ γῇ ταύ τῃ πρὸ ς τὸ μὴ ἀ κοῦ σαι φωνῆ ς
κυρίου
ὅ τι εἰς γῆ ν αἰγύ πτου εἰσελευσό μεθα καὶ οὐ μὴ ἴδωμεν πό λεμον καὶ φωνὴ ν
σά λπιγγος οὐ μὴ ἀ κού σωμεν καὶ ἐν ἄ ρτοις οὐ μὴ πεινά σωμεν καὶ ἐκεῖ οἰκή σομεν
διὰ τοῦ το ἀ κού σατε λό γον κυρίου οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐὰ ν ὑ μεῖς δῶ τε τὸ πρό σωπον
ὑ μῶ ν εἰς αἴγυπτον καὶ εἰσέλθητε ἐκεῖ κατοικεῖν
καὶ ἔσται ἡ ῥ ομφαία ἣ ν ὑ μεῖς φοβεῖσθε ἀ πὸ προσώ που αὐ τῆ ς εὑ ρή σει ὑ μᾶ ς ἐν γῇ
αἰγύ πτου καὶ ὁ λιμό ς οὗ ὑ μεῖς λό γον ἔχετε ἀ πὸ προσώ που αὐ τοῦ καταλή μψεται
ὑ μᾶ ς ὀ πίσω ὑ μῶ ν ἐν αἰγύ πτῳ καὶ ἐκεῖ ἀ ποθανεῖσθε
καὶ ἔσονται πά ντες οἱ ἄ νθρωποι καὶ πά ντες οἱ ἀ λλογενεῖς οἱ θέντες τὸ πρό σωπον
αὐ τῶ ν εἰς γῆ ν αἰγύ πτου ἐνοικεῖν ἐκεῖ ἐκλείψουσιν ἐν τῇ ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν τῷ λιμῷ καὶ
οὐ κ ἔσται αὐ τῶ ν οὐ θεὶς σῳ ζό μενος ἀ πὸ τῶ ν κακῶ ν ὧ ν ἐγὼ ἐπά γω ἐπ' αὐ τού ς
ὅ τι οὕ τως εἶπεν κύ ριος καθὼ ς ἔσταξεν ὁ θυμό ς μου ἐπὶ τοὺ ς κατοικοῦ ντας
ιερουσαλημ οὕ τως στά ξει ὁ θυμό ς μου ἐφ' ὑ μᾶ ς εἰσελθό ντων ὑ μῶ ν εἰς αἴγυπτον καὶ
ἔσεσθε εἰς ἄ βατον καὶ ὑ ποχείριοι καὶ εἰς ἀ ρὰ ν καὶ εἰς ὀ νειδισμὸ ν καὶ οὐ μὴ ἴδητε
οὐ κέτι τὸ ν τό πον τοῦ τον
ἃ ἐλά λησεν κύ ριος ἐφ' ὑ μᾶ ς τοὺ ς καταλοίπους ιουδα μὴ εἰσέλθητε εἰς αἴγυπτον καὶ
νῦ ν γνό ντες γνώ σεσθε
ὅ τι ἐπονηρεύ σασθε ἐν ψυχαῖς ὑ μῶ ν ἀ ποστείλαντές με λέγοντες πρό σευξαι περὶ
ἡ μῶ ν πρὸ ς κύ ριον καὶ κατὰ πά ντα ἃ ἐὰ ν λαλή σῃ σοι κύ ριος ποιή σομεν
καὶ οὐ κ ἠ κού σατε τῆ ς φωνῆ ς κυρίου ἧ ς ἀ πέστειλέν με πρὸ ς ὑ μᾶ ς
καὶ νῦ ν ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐκλείψετε ἐν τῷ τό πῳ οὗ ὑ μεῖς βού λεσθε εἰσελθεῖν
κατοικεῖν ἐκεῖ
καὶ ἐγενή θη ὡ ς ἐπαύ σατο ιερεμιας λέγων πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν πά ντας τοὺ ς λό γους
κυρίου οὓ ς ἀ πέστειλεν αὐ τὸ ν κύ ριος πρὸ ς αὐ τού ς πά ντας τοὺ ς λό γους τού τους
καὶ εἶπεν αζαριας υἱὸ ς μαασαιου καὶ ιωαναν υἱὸ ς καρηε καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ
εἴπαντες τῷ ιερεμια λέγοντες ψεύ δη οὐ κ ἀ πέστειλέν σε κύ ριος πρὸ ς ἡ μᾶ ς λέγων μὴ
εἰσέλθητε εἰς αἴγυπτον οἰκεῖν ἐκεῖ
ἀ λλ' ἢ βαρουχ υἱὸ ς νηριου συμβά λλει σε πρὸ ς ἡ μᾶ ς ἵνα δῷ ς ἡ μᾶ ς εἰς χεῖρας τῶ ν
χαλδαίων τοῦ θανατῶ σαι ἡ μᾶ ς καὶ ἀ ποικισθῆ ναι ἡ μᾶ ς εἰς βαβυλῶ να
καὶ οὐ κ ἤ κουσεν ιωαναν καὶ πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς τῆ ς
φωνῆ ς κυρίου κατοικῆ σαι ἐν γῇ ιουδα
καὶ ἔλαβεν ιωαναν καὶ πά ντες οἱ ἡ γεμό νες τῆ ς δυνά μεως πά ντας τοὺ ς καταλοίπους
ιουδα τοὺ ς ἀ ποστρέψαντας κατοικεῖν ἐν τῇ γῇ
977

τοὺ ς δυνατοὺ ς ἄ νδρας καὶ τὰ ς γυναῖκας καὶ τὰ νή πια καὶ τὰ ς θυγατέρας τοῦ
βασιλέως καὶ τὰ ς ψυχά ς ἃ ς κατέλιπεν ναβουζαρδαν μετὰ γοδολιου υἱοῦ αχικαμ καὶ
ιερεμιαν τὸ ν προφή την καὶ βαρουχ υἱὸ ν νηριου
καὶ εἰσῆ λθον εἰς αἴγυπτον ὅ τι οὐ κ ἤ κουσαν τῆ ς φωνῆ ς κυρίου καὶ εἰσῆ λθον εἰς
ταφνας
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιερεμιαν ἐν ταφνας λέγων
λαβὲ σεαυτῷ λίθους μεγά λους καὶ κατά κρυψον αὐ τοὺ ς ἐν προθύ ροις ἐν πύ λῃ τῆ ς
οἰκίας φαραω ἐν ταφνας κατ' ὀ φθαλμοὺ ς ἀ νδρῶ ν ιουδα
καὶ ἐρεῖς οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἀ ποστέλλω καὶ ἄ ξω ναβουχοδονοσορ
βασιλέα βαβυλῶ νος καὶ θή σει αὐ τοῦ τὸ ν θρό νον ἐπά νω τῶ ν λίθων τού των ὧ ν
κατέκρυψας καὶ ἀ ρεῖ τὰ ὅ πλα αὐ τοῦ ἐπ' αὐ τοὺ ς
καὶ εἰσελεύ σεται καὶ πατά ξει γῆ ν αἰγύ πτου οὓ ς εἰς θά νατον εἰς θά νατον καὶ οὓ ς εἰς
ἀ ποικισμό ν εἰς ἀ ποικισμό ν καὶ οὕ ς εἰς ῥ ομφαίαν εἰς ῥ ομφαίαν
καὶ καύ σει πῦ ρ ἐν οἰκίαις θεῶ ν αὐ τῶ ν καὶ ἐμπυριεῖ αὐ τὰ ς καὶ ἀ ποικιεῖ αὐ τοὺ ς καὶ
φθειριεῖ γῆ ν αἰγύ πτου ὥ σπερ φθειρίζει ποιμὴ ν τὸ ἱμά τιον αὐ τοῦ καὶ ἐξελεύ σεται ἐν
εἰρή νῃ
καὶ συντρίψει τοὺ ς στύ λους ἡ λίου πό λεως τοὺ ς ἐν ων καὶ τὰ ς οἰκίας αὐ τῶ ν
κατακαύ σει ἐν πυρί
ὁ λό γος ὁ γενό μενος πρὸ ς ιερεμιαν ἅ πασιν τοῖς ιουδαίοις τοῖς κατοικοῦ σιν ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ καὶ τοῖς καθημένοις ἐν μαγδώ λῳ καὶ ἐν ταφνας καὶ ἐν γῇ παθουρης λέγων
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὑ μεῖς ἑωρά κατε πά ντα τὰ κακά ἃ ἐπή γαγον ἐπὶ
ιερουσαλημ καὶ ἐπὶ τὰ ς πό λεις ιουδα καὶ ἰδού εἰσιν ἔρημοι ἀ πὸ ἐνοίκων
ἀ πὸ προσώ που πονηρίας αὐ τῶ ν ἧ ς ἐποίησαν παραπικρᾶ ναί με πορευθέντες θυμιᾶ ν
θεοῖς ἑτέροις οἷς οὐ κ ἔγνωτε
καὶ ἀ πέστειλα πρὸ ς ὑ μᾶ ς τοὺ ς παῖδά ς μου τοὺ ς προφή τας ὄ ρθρου καὶ ἀ πέστειλα
λέγων μὴ ποιή σητε τὸ πρᾶ γμα τῆ ς μολύ νσεως ταύ της ἧ ς ἐμίσησα
καὶ οὐ κ ἤ κουσά ν μου καὶ οὐ κ ἔκλιναν τὸ οὖ ς αὐ τῶ ν ἀ ποστρέψαι ἀ πὸ τῶ ν κακῶ ν
αὐ τῶ ν πρὸ ς τὸ μὴ θυμιᾶ ν θεοῖς ἑτέροις
καὶ ἔσταξεν ἡ ὀ ργή μου καὶ ὁ θυμό ς μου καὶ ἐξεκαύ θη ἐν πό λεσιν ιουδα καὶ ἔξωθεν
ιερουσαλημ καὶ ἐγενή θησαν εἰς ἐρή μωσιν καὶ εἰς ἄ βατον ὡ ς ἡ ἡ μέρα αὕ τη
καὶ νῦ ν οὕ τως εἶπεν κύ ριος παντοκρά τωρ ἵνα τί ὑ μεῖς ποιεῖτε κακὰ μεγά λα ἐπὶ
ψυχαῖς ὑ μῶ ν ἐκκό ψαι ὑ μῶ ν ἄ νθρωπον καὶ γυναῖκα νή πιον καὶ θηλά ζοντα ἐκ μέσου
ιουδα πρὸ ς τὸ μὴ καταλειφθῆ ναι ὑ μῶ ν μηδένα
παραπικρᾶ ναί με ἐν τοῖς ἔργοις τῶ ν χειρῶ ν ὑ μῶ ν θυμιᾶ ν θεοῖς ἑτέροις ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ εἰς ἣ ν εἰσή λθατε ἐνοικεῖν ἐκεῖ ἵνα ἐκκοπῆ τε καὶ ἵνα γένησθε εἰς κατά ραν
καὶ εἰς ὀ νειδισμὸ ν ἐν πᾶ σιν τοῖς ἔθνεσιν τῆ ς γῆ ς
μὴ ἐπιλέλησθε ὑ μεῖς τῶ ν κακῶ ν τῶ ν πατέρων ὑ μῶ ν καὶ τῶ ν κακῶ ν τῶ ν βασιλέων
ιουδα καὶ τῶ ν κακῶ ν τῶ ν ἀ ρχό ντων ὑ μῶ ν καὶ τῶ ν κακῶ ν τῶ ν γυναικῶ ν ὑ μῶ ν ὧ ν
ἐποίησαν ἐν γῇ ιουδα καὶ ἔξωθεν ιερουσαλημ
καὶ οὐ κ ἐπαύ σαντο ἕως τῆ ς ἡ μέρας ταύ της καὶ οὐ κ ἀ ντείχοντο τῶ ν προσταγμά των
μου ὧ ν ἔδωκα κατὰ πρό σωπον τῶ ν πατέρων αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐφίστημι τὸ πρό σωπό ν μου
978

τοῦ ἀ πολέσαι πά ντας τοὺ ς καταλοίπους τοὺ ς ἐν αἰγύ πτῳ καὶ πεσοῦ νται ἐν ῥ ομφαίᾳ
καὶ ἐν λιμῷ ἐκλείψουσιν ἀ πὸ μικροῦ ἕως μεγά λου καὶ ἔσονται εἰς ὀ νειδισμὸ ν καὶ εἰς
ἀ πώ λειαν καὶ εἰς κατά ραν
καὶ ἐπισκέψομαι ἐπὶ τοὺ ς καθημένους ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ὡ ς ἐπεσκεψά μην ἐπὶ
ιερουσαλημ ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανά τῳ
καὶ οὐ κ ἔσται σεσῳ σμένος οὐ θεὶς τῶ ν ἐπιλοίπων ιουδα τῶ ν παροικού ντων ἐν γῇ
αἰγύ πτῳ τοῦ ἐπιστρέψαι εἰς γῆ ν ιουδα ἐφ' ἣ ν αὐ τοὶ ἐλπίζουσιν ταῖς ψυχαῖς αὐ τῶ ν
τοῦ ἐπιστρέψαι ἐκεῖ οὐ μὴ ἐπιστρέψωσιν ἀ λλ' ἢ ἀ νασεσῳ σμένοι
καὶ ἀ πεκρίθησαν τῷ ιερεμια πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ γνό ντες ὅ τι θυμιῶ σιν αἱ γυναῖκες
αὐ τῶ ν θεοῖς ἑτέροις καὶ πᾶ σαι αἱ γυναῖκες συναγωγὴ μεγά λη καὶ πᾶ ς ὁ λαὸ ς οἱ
καθή μενοι ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐν παθουρη λέγοντες
ὁ λό γος ὃ ν ἐλά λησας πρὸ ς ἡ μᾶ ς τῷ ὀ νό ματι κυρίου οὐ κ ἀ κού σομέν σου
ὅ τι ποιοῦ ντες ποιή σομεν πά ντα τὸ ν λό γον ὃ ς ἐξελεύ σεται ἐκ τοῦ στό ματος ἡ μῶ ν
θυμιᾶ ν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ σπένδειν αὐ τῇ σπονδά ς καθὰ ἐποιή σαμεν
ἡ μεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡ μῶ ν καὶ οἱ βασιλεῖς ἡ μῶ ν καὶ οἱ ἄ ρχοντες ἡ μῶ ν ἐν πό λεσιν
ιουδα καὶ ἔξωθεν ιερουσαλημ καὶ ἐπλή σθημεν ἄ ρτων καὶ ἐγενό μεθα χρηστοὶ καὶ
κακὰ οὐ κ εἴδομεν
καὶ ὡ ς διελίπομεν θυμιῶ ντες τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐ ρανοῦ ἠ λαττώ θημεν πά ντες καὶ
ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἐξελίπομεν
καὶ ὅ τι ἡ μεῖς θυμιῶ μεν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἐσπείσαμεν αὐ τῇ σπονδά ς μὴ
ἄ νευ τῶ ν ἀ νδρῶ ν ἡ μῶ ν ἐποιή σαμεν αὐ τῇ χαυῶ νας καὶ ἐσπείσαμεν σπονδὰ ς αὐ τῇ
καὶ εἶπεν ιερεμιας παντὶ τῷ λαῷ τοῖς δυνατοῖς καὶ ταῖς γυναιξὶν καὶ παντὶ τῷ λαῷ
τοῖς ἀ ποκριθεῖσιν αὐ τῷ λό γους λέγων
οὐ χὶ τοῦ θυμιά ματος οὗ ἐθυμιά σατε ἐν ταῖς πό λεσιν ιουδα καὶ ἔξωθεν ιερουσαλημ
ὑ μεῖς καὶ οἱ πατέρες ὑ μῶ ν καὶ οἱ βασιλεῖς ὑ μῶ ν καὶ οἱ ἄ ρχοντες ὑ μῶ ν καὶ ὁ λαὸ ς τῆ ς
γῆ ς ἐμνή σθη κύ ριος καὶ ἀ νέβη ἐπὶ τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ
καὶ οὐ κ ἠ δύ νατο κύ ριος ἔτι φέρειν ἀ πὸ προσώ που πονηρίας πραγμά των ὑ μῶ ν ἀ πὸ
τῶ ν βδελυγμά των ὧ ν ἐποιή σατε καὶ ἐγενή θη ἡ γῆ ὑ μῶ ν εἰς ἐρή μωσιν καὶ εἰς
ἄ βατον καὶ εἰς ἀ ρὰ ν ὡ ς ἐν τῇ ἡ μέρᾳ ταύ τῃ
ἀ πὸ προσώ που ὧ ν ἐθυμιᾶ τε καὶ ὧ ν ἡ μά ρτετε τῷ κυρίῳ καὶ οὐ κ ἠ κού σατε τῆ ς
φωνῆ ς κυρίου καὶ ἐν τοῖς προστά γμασιν αὐ τοῦ καὶ ἐν τῷ νό μῳ αὐ τοῦ καὶ ἐν τοῖς
μαρτυρίοις αὐ τοῦ οὐ κ ἐπορεύ θητε καὶ ἐπελά βετο ὑ μῶ ν τὰ κακὰ ταῦ τα
καὶ εἶπεν ιερεμιας τῷ λαῷ καὶ ταῖς γυναιξίν ἀ κού σατε τὸ ν λό γον κυρίου
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ὁ θεὸ ς ισραηλ ὑ μεῖς γυναῖκες τῷ στό ματι ὑ μῶ ν ἐλαλή σατε καὶ
ταῖς χερσὶν ὑ μῶ ν ἐπληρώ σατε λέγουσαι ποιοῦ σαι ποιή σομεν τὰ ς ὁ μολογίας ἡ μῶ ν
ἃ ς ὡ μολογή σαμεν θυμιᾶ ν τῇ βασιλίσσῃ τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ σπένδειν αὐ τῇ σπονδά ς
ἐμμείνασαι ἐνεμείνατε ταῖς ὁ μολογίαις ὑ μῶ ν καὶ ποιοῦ σαι ἐποιή σατε
διὰ τοῦ το ἀ κού σατε λό γον κυρίου πᾶ ς ιουδα οἱ καθή μενοι ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἰδοὺ
ὤ μοσα τῷ ὀ νό ματί μου τῷ μεγά λῳ εἶπεν κύ ριος ἐὰ ν γένηται ἔτι ὄ νομά μου ἐν τῷ
στό ματι παντὸ ς ιουδα εἰπεῖν ζῇ κύ ριος κύ ριος ἐπὶ πά σῃ γῇ αἰγύ πτῳ
979

ὅ τι ἰδοὺ ἐγὼ ἐγρή γορα ἐπ' αὐ τοὺ ς τοῦ κακῶ σαι αὐ τοὺ ς καὶ οὐ κ ἀ γαθῶ σαι καὶ
ἐκλείψουσιν πᾶ ς ιουδα οἱ κατοικοῦ ντες ἐν γῇ αἰγύ πτῳ ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἕως
ἂ ν ἐκλίπωσιν
καὶ οἱ σεσῳ σμένοι ἀ πὸ ῥ ομφαίας ἐπιστρέψουσιν εἰς γῆ ν ιουδα ὀ λίγοι ἀ ριθμῷ καὶ
γνώ σονται οἱ κατά λοιποι ιουδα οἱ καταστά ντες ἐν γῇ αἰγύ πτῳ κατοικῆ σαι ἐκεῖ
λό γος τίνος ἐμμενεῖ
καὶ τοῦ το ὑ μῖν τὸ σημεῖον ὅ τι ἐπισκέψομαι ἐγὼ ἐφ' ὑ μᾶ ς εἰς πονηρά
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι τὸ ν ουαφρη βασιλέα αἰγύ πτου εἰς χεῖρας
ἐχθροῦ αὐ τοῦ καὶ εἰς χεῖρας ζητού ντων τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ καθὰ ἔδωκα τὸ ν σεδεκιαν
βασιλέα ιουδα εἰς χεῖρας ναβουχοδονοσορ βασιλέως βαβυλῶ νος ἐχθροῦ αὐ τοῦ καὶ
ζητοῦ ντος τὴ ν ψυχὴ ν αὐ τοῦ
ὁ λό γος ὃ ν ἐλά λησεν ιερεμιας ὁ προφή της πρὸ ς βαρουχ υἱὸ ν νηριου ὅ τε ἔγραφεν
τοὺ ς λό γους τού τους ἐν τῷ βιβλίῳ ἀ πὸ στό ματος ιερεμιου ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ
τετά ρτῳ τῷ ιωακιμ υἱῷ ιωσια βασιλέως ιουδα
οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἐπὶ σοί βαρουχ
ὅ τι εἶπας οἴμμοι οἴμμοι ὅ τι προσέθηκεν κύ ριος κό πον ἐπὶ πό νον μοι ἐκοιμή θην ἐν
στεναγμοῖς ἀ νά παυσιν οὐ χ εὗ ρον
εἰπὸ ν αὐ τῷ οὕ τως εἶπεν κύ ριος ἰδοὺ οὓ ς ἐγὼ ᾠ κοδό μησα ἐγὼ καθαιρῶ καὶ οὓ ς ἐγὼ
ἐφύ τευσα ἐγὼ ἐκτίλλω
καὶ σὺ ζητεῖς σεαυτῷ μεγά λα μὴ ζητή σῃς ὅ τι ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω κακὰ ἐπὶ πᾶ σαν
σά ρκα λέγει κύ ριος καὶ δώ σω τὴ ν ψυχή ν σου εἰς εὕ ρεμα ἐν παντὶ τό πῳ οὗ ἐὰ ν
βαδίσῃς ἐκεῖ
ὄ ντος εἰκοστοῦ καὶ ἑνὸ ς ἔτους σεδεκιου ἐν τῷ βασιλεύ ειν αὐ τό ν καὶ ἕνδεκα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐν ιερουσαλημ καὶ ὄ νομα τῇ μητρὶ αὐ τοῦ αμιτααλ θυγά τηρ ιερεμιου ἐκ
λοβενα
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ ἐνά τῳ τῆ ς βασιλείας αὐ τοῦ ἐν μηνὶ τῷ δεκά τῳ δεκά τῃ
τοῦ μηνὸ ς ἦ λθεν ναβουχοδονοσορ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος καὶ πᾶ σα ἡ δύ ναμις αὐ τοῦ
ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ περιεχαρά κωσαν αὐ τὴ ν καὶ περιῳ κοδό μησαν αὐ τὴ ν
τετραπέδοις λίθοις κύ κλῳ
καὶ ἦ λθεν ἡ πό λις εἰς συνοχὴ ν ἕως ἑνδεκά του ἔτους τῷ βασιλεῖ σεδεκια
ἐν τῇ ἐνά τῃ τοῦ μηνὸ ς καὶ ἐστερεώ θη ὁ λιμὸ ς ἐν τῇ πό λει καὶ οὐ κ ἦ σαν ἄ ρτοι τῷ
λαῷ τῆ ς γῆ ς
καὶ διεκό πη ἡ πό λις καὶ πά ντες οἱ ἄ νδρες οἱ πολεμισταὶ ἐξῆ λθον νυκτὸ ς κατὰ τὴ ν
ὁ δὸ ν τῆ ς πύ λης ἀ νὰ μέσον τοῦ τείχους καὶ τοῦ προτειχίσματος ὃ ἦ ν κατὰ τὸ ν κῆ πον
τοῦ βασιλέως καὶ οἱ χαλδαῖοι ἐπὶ τῆ ς πό λεως κύ κλῳ καὶ ἐπορεύ θησαν ὁ δὸ ν τὴ ν εἰς
αραβα
καὶ κατεδίωξεν ἡ δύ ναμις τῶ ν χαλδαίων ὀ πίσω τοῦ βασιλέως καὶ κατέλαβον αὐ τὸ ν
ἐν τῷ πέραν ιεριχω καὶ πά ντες οἱ παῖδες αὐ τοῦ διεσπά ρησαν ἀ π' αὐ τοῦ
καὶ συνέλαβον τὸ ν βασιλέα καὶ ἤ γαγον αὐ τὸ ν πρὸ ς τὸ ν βασιλέα βαβυλῶ νος εἰς
δεβλαθα καὶ ἐλά λησεν αὐ τῷ μετὰ κρίσεως
καὶ ἔσφαξεν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος τοὺ ς υἱοὺ ς σεδεκιου κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τοῦ καὶ
πά ντας τοὺ ς ἄ ρχοντας ιουδα ἔσφαξεν ἐν δεβλαθα
980

καὶ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς σεδεκιου ἐξετύ φλωσεν καὶ ἔδησεν αὐ τὸ ν ἐν πέδαις καὶ ἤ γαγεν
αὐ τὸ ν βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος εἰς βαβυλῶ να καὶ ἔδωκεν αὐ τὸ ν εἰς οἰκίαν μύ λωνος ἕως
ἡ μέρας ἧ ς ἀ πέθανεν
καὶ ἐν μηνὶ πέμπτῳ δεκά τῃ τοῦ μηνὸ ς ἦ λθεν ναβουζαρδαν ὁ ἀ ρχιμά γειρος ὁ
ἑστηκὼ ς κατὰ πρό σωπον τοῦ βασιλέως βαβυλῶ νος εἰς ιερουσαλημ
καὶ ἐνέπρησεν τὸ ν οἶκον κυρίου καὶ τὸ ν οἶκον τοῦ βασιλέως καὶ πά σας τὰ ς οἰκίας
τῆ ς πό λεως καὶ πᾶ σαν οἰκίαν μεγά λην ἐνέπρησεν ἐν πυρί
καὶ πᾶ ν τεῖχος ιερουσαλημ κύ κλῳ καθεῖλεν ἡ δύ ναμις τῶ ν χαλδαίων ἡ μετὰ τοῦ
ἀ ρχιμαγείρου
καὶ τοὺ ς καταλοίπους τοῦ λαοῦ κατέλιπεν ὁ ἀ ρχιμά γειρος εἰς ἀ μπελουργοὺ ς καὶ εἰς
γεωργού ς
καὶ τοὺ ς στύ λους τοὺ ς χαλκοῦ ς τοὺ ς ἐν οἴκῳ κυρίου καὶ τὰ ς βά σεις καὶ τὴ ν
θά λασσαν τὴ ν χαλκῆ ν τὴ ν ἐν οἴκῳ κυρίου συνέτριψαν οἱ χαλδαῖοι καὶ ἔλαβον τὸ ν
χαλκὸ ν αὐ τῶ ν καὶ ἀ πή νεγκαν εἰς βαβυλῶ να
καὶ τὴ ν στεφά νην καὶ τὰ ς φιά λας καὶ τὰ ς κρεά γρας καὶ πά ντα τὰ σκεύ η τὰ χαλκᾶ ἐν
οἷς ἐλειτού ργουν ἐν αὐ τοῖς
καὶ τὰ σαφφωθ καὶ τὰ μασμαρωθ καὶ τοὺ ς ὑ ποχυτῆ ρας καὶ τὰ ς λυχνίας καὶ τὰ ς
θυίσκας καὶ τοὺ ς κυά θους ἃ ἦ ν χρυσᾶ χρυσᾶ καὶ ἃ ἦ ν ἀ ργυρᾶ ἀ ργυρᾶ ἔλαβεν ὁ
ἀ ρχιμά γειρος
καὶ οἱ στῦ λοι δύ ο καὶ ἡ θά λασσα μία καὶ οἱ μό σχοι δώ δεκα χαλκοῖ ὑ ποκά τω τῆ ς
θαλά σσης ἃ ἐποίησεν ὁ βασιλεὺ ς σαλωμων εἰς οἶκον κυρίου οὐ κ ἦ ν σταθμὸ ς τοῦ
χαλκοῦ αὐ τῶ ν
καὶ οἱ στῦ λοι τριά κοντα πέντε πηχῶ ν ὕ ψος τοῦ στύ λου τοῦ ἑνό ς καὶ σπαρτίον
δώ δεκα πή χεων περιεκύ κλου αὐ τό ν καὶ τὸ πά χος αὐ τοῦ δακτύ λων τεσσά ρων
κύ κλῳ
καὶ γεῖσος ἐπ' αὐ τοῖς χαλκοῦ ν καὶ πέντε πή χεων τὸ μῆ κος ὑ περοχὴ τοῦ γείσους τοῦ
ἑνό ς καὶ δίκτυον καὶ ῥ ό αι ἐπὶ τοῦ γείσους κύ κλῳ τὰ πά ντα χαλκᾶ καὶ κατὰ ταῦ τα
τῷ στύ λῳ τῷ δευτέρῳ ὀ κτὼ ῥ ό αι τῷ πή χει τοῖς δώ δεκα πή χεσιν
καὶ ἦ σαν αἱ ῥ ό αι ἐνενή κοντα ἓξ τὸ ἓν μέρος καὶ ἦ σαν αἱ πᾶ σαι ῥ ό αι ἐπὶ τοῦ δικτύ ου
κύ κλῳ ἑκατό ν
καὶ ἔλαβεν ὁ ἀ ρχιμά γειρος τὸ ν ἱερέα τὸ ν πρῶ τον καὶ τὸ ν ἱερέα τὸ ν δευτερεύ οντα
καὶ τοὺ ς τρεῖς τοὺ ς φυλά ττοντας τὴ ν ὁ δὸ ν
καὶ εὐ νοῦ χον ἕνα ὃ ς ἦ ν ἐπιστά της τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν πολεμιστῶ ν καὶ ἑπτὰ ἄ νδρας
ὀ νομαστοὺ ς τοὺ ς ἐν προσώ πῳ τοῦ βασιλέως τοὺ ς εὑ ρεθέντας ἐν τῇ πό λει καὶ τὸ ν
γραμματέα τῶ ν δυνά μεων τὸ ν γραμματεύ οντα τῷ λαῷ τῆ ς γῆ ς καὶ ἑξή κοντα
ἀ νθρώ πους ἐκ τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς τοὺ ς εὑ ρεθέντας ἐν μέσῳ τῆ ς πό λεως
καὶ ἔλαβεν αὐ τοὺ ς ναβουζαρδαν ὁ ἀ ρχιμά γειρος καὶ ἤ γαγεν αὐ τοὺ ς πρὸ ς βασιλέα
βαβυλῶ νος εἰς δεβλαθα
καὶ ἐπά ταξεν αὐ τοὺ ς βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν δεβλαθα ἐν γῇ αιμαθ
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδό μῳ ἔτει ἀ ποικισθέντος τοῦ ιωακιμ βασιλέως
ιουδα ἐν τῷ δωδεκά τῳ μηνὶ ἐν τῇ τετρά δι καὶ εἰκά δι τοῦ μηνὸ ς ἔλαβεν
981

ουλαιμαραδαχ βασιλεὺ ς βαβυλῶ νος ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ᾧ ἐβασίλευσεν τὴ ν κεφαλὴ ν

ιωακιμ βασιλέως ιουδα καὶ ἐξή γαγεν αὐ τὸ ν ἐξ οἰκίας ἧ ς ἐφυλά ττετο
καὶ ἐλά λησεν αὐ τῷ χρηστὰ καὶ ἔδωκεν τὸ ν θρό νον αὐ τοῦ ἐπά νω τῶ ν θρό νων τῶ ν
βασιλέων τῶ ν μετ' αὐ τοῦ ἐν βαβυλῶ νι
καὶ ἤ λλαξεν τὴ ν στολὴ ν τῆ ς φυλακῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἤ σθιεν ἄ ρτον διὰ παντὸ ς κατὰ
πρό σωπον αὐ τοῦ πά σας τὰ ς ἡ μέρας ἃ ς ἔζησεν
καὶ ἡ σύ νταξις αὐ τῷ ἐδίδοτο διὰ παντὸ ς παρὰ τοῦ βασιλέως βαβυλῶ νος ἐξ ἡ μέρας
εἰς ἡ μέραν ἕως ἡ μέρας ἧ ς ἀ πέθανεν
O a καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ αἰχμαλωτισθῆ ναι τὸ ν ισραηλ
καὶ ιερουσαλημ ἐρημωθῆ ναι ἐκά θισεν ιερεμιας κλαίων καὶ ἐθρή νησεν τὸ ν θρῆ νον
τοῦ τον ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ εἶπεν
πῶ ς ἐκά θισεν μό νη ἡ πό λις ἡ πεπληθυμμένη λαῶ ν ἐγενή θη ὡ ς χή ρα πεπληθυμμένη
ἐν ἔθνεσιν ἄ ρχουσα ἐν χώ ραις ἐγενή θη εἰς φό ρον
κλαίουσα ἔκλαυσεν ἐν νυκτί καὶ τὰ δά κρυα αὐ τῆ ς ἐπὶ τῶ ν σιαγό νων αὐ τῆ ς καὶ οὐ χ
ὑ πά ρχει ὁ παρακαλῶ ν αὐ τὴ ν ἀ πὸ πά ντων τῶ ν ἀ γαπώ ντων αὐ τή ν πά ντες οἱ
φιλοῦ ντες αὐ τὴ ν ἠ θέτησαν ἐν αὐ τῇ ἐγένοντο αὐ τῇ εἰς ἐχθρού ς
μετῳ κίσθη ἡ ιουδαία ἀ πὸ ταπεινώ σεως αὐ τῆ ς καὶ ἀ πὸ πλή θους δουλείας αὐ τῆ ς
ἐκά θισεν ἐν ἔθνεσιν οὐ χ εὗ ρεν ἀ νά παυσιν πά ντες οἱ καταδιώ κοντες αὐ τὴ ν
κατέλαβον αὐ τὴ ν ἀ νὰ μέσον τῶ ν θλιβό ντων
ὁ δοὶ σιων πενθοῦ σιν παρὰ τὸ μὴ εἶναι ἐρχομένους ἐν ἑορτῇ πᾶ σαι αἱ πύ λαι αὐ τῆ ς
ἠ φανισμέναι οἱ ἱερεῖς αὐ τῆ ς ἀ ναστενά ζουσιν αἱ παρθένοι αὐ τῆ ς ἀ γό μεναι καὶ αὐ τὴ
πικραινομένη ἐν ἑαυτῇ
ἐγένοντο οἱ θλίβοντες αὐ τὴ ν εἰς κεφαλή ν καὶ οἱ ἐχθροὶ αὐ τῆ ς εὐ θηνοῦ σαν ὅ τι
κύ ριος ἐταπείνωσεν αὐ τὴ ν ἐπὶ τὸ πλῆ θος τῶ ν ἀ σεβειῶ ν αὐ τῆ ς τὰ νή πια αὐ τῆ ς
ἐπορεύ θησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ κατὰ πρό σωπον θλίβοντος
καὶ ἐξῆ λθεν ἐκ θυγατρὸ ς σιων πᾶ σα ἡ εὐ πρέπεια αὐ τῆ ς ἐγένοντο οἱ ἄ ρχοντες αὐ τῆ ς
ὡ ς κριοὶ οὐ χ εὑ ρίσκοντες νομὴ ν καὶ ἐπορεύ οντο ἐν οὐ κ ἰσχύ ι κατὰ πρό σωπον
διώ κοντος
ἐμνή σθη ιερουσαλημ ἡ μερῶ ν ταπεινώ σεως αὐ τῆ ς καὶ ἀ πωσμῶ ν αὐ τῆ ς πά ντα τὰ
ἐπιθυμή ματα αὐ τῆ ς ὅ σα ἦ ν ἐξ ἡ μερῶ ν ἀ ρχαίων ἐν τῷ πεσεῖν τὸ ν λαὸ ν αὐ τῆ ς εἰς
χεῖρας θλίβοντος καὶ οὐ κ ἦ ν ὁ βοηθῶ ν αὐ τῇ ἰδό ντες οἱ ἐχθροὶ αὐ τῆ ς ἐγέλασαν ἐπὶ
μετοικεσίᾳ αὐ τῆ ς
ἁ μαρτίαν ἥ μαρτεν ιερουσαλημ διὰ τοῦ το εἰς σά λον ἐγένετο πά ντες οἱ δοξά ζοντες
αὐ τὴ ν ἐταπείνωσαν αὐ τή ν εἶδον γὰ ρ τὴ ν ἀ σχημοσύ νην αὐ τῆ ς καί γε αὐ τὴ
στενά ζουσα καὶ ἀ πεστρά φη ὀ πίσω
ἀ καθαρσία αὐ τῆ ς πρὸ ς ποδῶ ν αὐ τῆ ς οὐ κ ἐμνή σθη ἔσχατα αὐ τῆ ς καὶ κατεβίβασεν
ὑ πέρογκα οὐ κ ἔστιν ὁ παρακαλῶ ν αὐ τή ν ἰδέ κύ ριε τὴ ν ταπείνωσίν μου ὅ τι
ἐμεγαλύ νθη ἐχθρό ς
χεῖρα αὐ τοῦ ἐξεπέτασεν θλίβων ἐπὶ πά ντα τὰ ἐπιθυμή ματα αὐ τῆ ς εἶδεν γὰ ρ ἔθνη
εἰσελθό ντα εἰς τὸ ἁ γίασμα αὐ τῆ ς ἃ ἐνετείλω μὴ εἰσελθεῖν αὐ τὰ εἰς ἐκκλησίαν σου
πᾶ ς ὁ λαὸ ς αὐ τῆ ς καταστενά ζοντες ζητοῦ ντες ἄ ρτον ἔδωκαν τὰ ἐπιθυμή ματα αὐ τῆ ς
ἐν βρώ σει τοῦ ἐπιστρέψαι ψυχή ν ἰδέ κύ ριε καὶ ἐπίβλεψον ὅ τι ἐγενή θην ἠ τιμωμένη
982

οὐ πρὸ ς ὑ μᾶ ς πά ντες οἱ παραπορευό μενοι ὁ δό ν ἐπιστρέψατε καὶ ἴδετε εἰ ἔστιν

ἄ λγος κατὰ τὸ ἄ λγος μου ὃ ἐγενή θη φθεγξά μενος ἐν ἐμοὶ ἐταπείνωσέν με κύ ριος ἐν
ἡ μέρᾳ ὀ ργῆ ς θυμοῦ αὐ τοῦ
ἐξ ὕ ψους αὐ τοῦ ἀ πέστειλεν πῦ ρ ἐν τοῖς ὀ στέοις μου κατή γαγεν αὐ τό διεπέτασεν
δίκτυον τοῖς ποσίν μου ἀ πέστρεψέν με εἰς τὰ ὀ πίσω ἔδωκέν με ἠ φανισμένην ὅ λην
τὴ ν ἡ μέραν ὀ δυνωμένην
ἐγρηγορή θη ἐπὶ τὰ ἀ σεβή ματά μου ἐν χερσίν μου συνεπλά κησαν ἀ νέβησαν ἐπὶ τὸ ν
τρά χηλό ν μου ἠ σθένησεν ἡ ἰσχύ ς μου ὅ τι ἔδωκεν κύ ριος ἐν χερσίν μου ὀ δύ νας οὐ
δυνή σομαι στῆ ναι
ἐξῆ ρεν πά ντας τοὺ ς ἰσχυρού ς μου ὁ κύ ριος ἐκ μέσου μου ἐκά λεσεν ἐπ' ἐμὲ καιρὸ ν
τοῦ συντρῖψαι ἐκλεκτού ς μου ληνὸ ν ἐπά τησεν κύ ριος παρθένῳ θυγατρὶ ιουδα ἐπὶ
τού τοις ἐγὼ κλαίω
ὁ ὀ φθαλμό ς μου κατή γαγεν ὕ δωρ ὅ τι ἐμακρύ νθη ἀ π' ἐμοῦ ὁ παρακαλῶ ν με ὁ
ἐπιστρέφων ψυχή ν μου ἐγένοντο οἱ υἱοί μου ἠ φανισμένοι ὅ τι ἐκραταιώ θη ὁ ἐχθρό ς
διεπέτασεν σιων χεῖρας αὐ τῆ ς οὐ κ ἔστιν ὁ παρακαλῶ ν αὐ τή ν ἐνετείλατο κύ ριος τῷ
ιακωβ κύ κλῳ αὐ τοῦ οἱ θλίβοντες αὐ τό ν ἐγενή θη ιερουσαλημ εἰς ἀ ποκαθημένην ἀ νὰ
μέσον αὐ τῶ ν
δίκαιό ς ἐστιν κύ ριος ὅ τι τὸ στό μα αὐ τοῦ παρεπίκρανα ἀ κού σατε δή πά ντες οἱ λαοί
καὶ ἴδετε τὸ ἄ λγος μου παρθένοι μου καὶ νεανίσκοι μου ἐπορεύ θησαν ἐν
αἰχμαλωσίᾳ
ἐκά λεσα τοὺ ς ἐραστά ς μου αὐ τοὶ δὲ παρελογίσαντό με οἱ ἱερεῖς μου καὶ οἱ
πρεσβύ τεροί μου ἐν τῇ πό λει ἐξέλιπον ὅ τι ἐζή τησαν βρῶ σιν αὐ τοῖς ἵνα
ἐπιστρέψωσιν ψυχὰ ς αὐ τῶ ν καὶ οὐ χ εὗ ρον
ἰδέ κύ ριε ὅ τι θλίβομαι ἡ κοιλία μου ἐταρά χθη καὶ ἡ καρδία μου ἐστρά φη ἐν ἐμοί ὅ τι
παραπικραίνουσα παρεπίκρανα ἔξωθεν ἠ τέκνωσέν με μά χαιρα ὥ σπερ θά νατος ἐν
οἴκῳ
ἀ κού σατε δὴ ὅ τι στενά ζω ἐγώ οὐ κ ἔστιν ὁ παρακαλῶ ν με πά ντες οἱ ἐχθροί μου
ἤ κουσαν τὰ κακά μου καὶ ἐχά ρησαν ὅ τι σὺ ἐποίησας ἐπή γαγες ἡ μέραν ἐκά λεσας
καιρό ν καὶ ἐγένοντο ὅ μοιοι ἐμοί
εἰσέλθοι πᾶ σα ἡ κακία αὐ τῶ ν κατὰ πρό σωπό ν σου καὶ ἐπιφύ λλισον αὐ τοῖς ὃ ν
τρό πον ἐποίησαν ἐπιφυλλίδα περὶ πά ντων τῶ ν ἁ μαρτημά των μου ὅ τι πολλοὶ οἱ
στεναγμοί μου καὶ ἡ καρδία μου λυπεῖται
πῶ ς ἐγνό φωσεν ἐν ὀ ργῇ αὐ τοῦ κύ ριος τὴ ν θυγατέρα σιων κατέρριψεν ἐξ οὐ ρανοῦ
εἰς γῆ ν δό ξασμα ισραηλ καὶ οὐ κ ἐμνή σθη ὑ ποποδίου ποδῶ ν αὐ τοῦ ἐν ἡ μέρᾳ ὀ ργῆ ς
αὐ τοῦ
κατεπό ντισεν κύ ριος οὐ φεισά μενος πά ντα τὰ ὡ ραῖα ιακωβ καθεῖλεν ἐν θυμῷ
αὐ τοῦ τὰ ὀ χυρώ ματα τῆ ς θυγατρὸ ς ιουδα ἐκό λλησεν εἰς τὴ ν γῆ ν ἐβεβή λωσεν
βασιλέα αὐ τῆ ς καὶ ἄ ρχοντας αὐ τῆ ς
συνέκλασεν ἐν ὀ ργῇ θυμοῦ αὐ τοῦ πᾶ ν κέρας ισραηλ ἀ πέστρεψεν ὀ πίσω δεξιὰ ν
αὐ τοῦ ἀ πὸ προσώ που ἐχθροῦ καὶ ἀ νῆ ψεν ἐν ιακωβ ὡ ς πῦ ρ φλό γα καὶ κατέφαγεν
πά ντα τὰ κύ κλῳ
983

ἐνέτεινεν τό ξον αὐ τοῦ ὡ ς ἐχθρό ς ἐστερέωσεν δεξιὰ ν αὐ τοῦ ὡ ς ὑ πεναντίος καὶ

ἀ πέκτεινεν πά ντα τὰ ἐπιθυμή ματα ὀ φθαλμῶ ν μου ἐν σκηνῇ θυγατρὸ ς σιων ἐξέχεεν
ὡ ς πῦ ρ τὸ ν θυμὸ ν αὐ τοῦ
ἐγενή θη κύ ριος ὡ ς ἐχθρό ς κατεπό ντισεν ισραηλ κατεπό ντισεν πά σας τὰ ς βά ρεις
αὐ τῆ ς διέφθειρεν τὰ ὀ χυρώ ματα αὐ τοῦ καὶ ἐπλή θυνεν τῇ θυγατρὶ ιουδα
ταπεινουμένην καὶ τεταπεινωμένην
καὶ διεπέτασεν ὡ ς ἄ μπελον τὸ σκή νωμα αὐ τοῦ διέφθειρεν ἑορτὴ ν αὐ τοῦ ἐπελά θετο
κύ ριος ὃ ἐποίησεν ἐν σιων ἑορτῆ ς καὶ σαββά του καὶ παρώ ξυνεν ἐμβριμή ματι ὀ ργῆ ς
αὐ τοῦ βασιλέα καὶ ἱερέα καὶ ἄ ρχοντα
ἀ πώ σατο κύ ριος θυσιαστή ριον αὐ τοῦ ἀ πετίναξεν ἁ γίασμα αὐ τοῦ συνέτριψεν ἐν
χειρὶ ἐχθροῦ τεῖχος βά ρεων αὐ τῆ ς φωνὴ ν ἔδωκαν ἐν οἴκῳ κυρίου ὡ ς ἐν ἡ μέρᾳ
ἑορτῆ ς
καὶ ἐπέστρεψεν κύ ριος τοῦ διαφθεῖραι τεῖχος θυγατρὸ ς σιων ἐξέτεινεν μέτρον οὐ κ
ἀ πέστρεψεν χεῖρα αὐ τοῦ ἀ πὸ καταπατή ματος καὶ ἐπένθησεν τὸ προτείχισμα καὶ
τεῖχος ὁ μοθυμαδὸ ν ἠ σθένησεν
ἐνεπά γησαν εἰς γῆ ν πύ λαι αὐ τῆ ς ἀ πώ λεσεν καὶ συνέτριψεν μοχλοὺ ς αὐ τῆ ς βασιλέα
αὐ τῆ ς καὶ ἄ ρχοντας αὐ τῆ ς ἐν τοῖς ἔθνεσιν οὐ κ ἔστιν νό μος καί γε προφῆ ται αὐ τῆ ς
οὐ κ εἶδον ὅ ρασιν παρὰ κυρίου
ἐκά θισαν εἰς τὴ ν γῆ ν ἐσιώ πησαν πρεσβύ τεροι θυγατρὸ ς σιων ἀ νεβίβασαν χοῦ ν ἐπὶ
τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν περιεζώ σαντο σά κκους κατή γαγον εἰς γῆ ν ἀ ρχηγοὺ ς
παρθένους ἐν ιερουσαλημ
ἐξέλιπον ἐν δά κρυσιν οἱ ὀ φθαλμοί μου ἐταρά χθη ἡ καρδία μου ἐξεχύ θη εἰς γῆ ν ἡ
δό ξα μου ἐπὶ τὸ σύ ντριμμα τῆ ς θυγατρὸ ς τοῦ λαοῦ μου ἐν τῷ ἐκλιπεῖν νή πιον καὶ
θηλά ζοντα ἐν πλατείαις πό λεως
ταῖς μητρά σιν αὐ τῶ ν εἶπαν ποῦ σῖτος καὶ οἶνος ἐν τῷ ἐκλύ εσθαι αὐ τοὺ ς ὡ ς
τραυματίας ἐν πλατείαις πό λεως ἐν τῷ ἐκχεῖσθαι ψυχὰ ς αὐ τῶ ν εἰς κό λπον μητέρων
αὐ τῶ ν
τί μαρτυρή σω σοι ἢ τί ὁ μοιώ σω σοι θύ γατερ ιερουσαλημ τίς σώ σει σε καὶ
παρακαλέσει σε παρθένος θύ γατερ σιων ὅ τι ἐμεγαλύ νθη ποτή ριον συντριβῆ ς σου
τίς ἰά σεταί σε
προφῆ ταί σου εἴδοσά ν σοι μά ταια καὶ ἀ φροσύ νην καὶ οὐ κ ἀ πεκά λυψαν ἐπὶ τὴ ν
ἀ δικίαν σου τοῦ ἐπιστρέψαι αἰχμαλωσίαν σου καὶ εἴδοσά ν σοι λή μματα μά ταια καὶ
ἐξώ σματα
ἐκρό τησαν ἐπὶ σὲ χεῖρας πά ντες οἱ παραπορευό μενοι ὁ δό ν ἐσύ ρισαν καὶ ἐκίνησαν
τὴ ν κεφαλὴ ν αὐ τῶ ν ἐπὶ τὴ ν θυγατέρα ιερουσαλημ ἦ αὕ τη ἡ πό λις ἣ ν ἐροῦ σιν
στέφανος δό ξης εὐ φροσύ νη πά σης τῆ ς γῆ ς
διή νοιξαν ἐπὶ σὲ στό μα αὐ τῶ ν πά ντες οἱ ἐχθροί σου ἐσύ ρισαν καὶ ἔβρυξαν ὀ δό ντας
εἶπαν κατεπίομεν αὐ τή ν πλὴ ν αὕ τη ἡ ἡ μέρα ἣ ν προσεδοκῶ μεν εὕ ρομεν αὐ τή ν
εἴδομεν
ἐποίησεν κύ ριος ἃ ἐνεθυμή θη συνετέλεσεν ῥ ή ματα αὐ τοῦ ἃ ἐνετείλατο ἐξ ἡ μερῶ ν
ἀ ρχαίων καθεῖλεν καὶ οὐ κ ἐφείσατο καὶ ηὔ φρανεν ἐπὶ σὲ ἐχθρό ν ὕ ψωσεν κέρας
θλίβοντό ς σε
984

ἐβό ησεν καρδία αὐ τῶ ν πρὸ ς κύ ριον τείχη σιων καταγά γετε ὡ ς χειμά ρρους δά κρυα
ἡ μέρας καὶ νυκτό ς μὴ δῷ ς ἔκνηψιν σεαυτῇ μὴ σιωπή σαιτο θύ γατερ ὁ ὀ φθαλμό ς σου
ἀ νά στα ἀ γαλλίασαι ἐν νυκτὶ εἰς ἀ ρχὰ ς φυλακῆ ς σου ἔκχεον ὡ ς ὕ δωρ καρδίαν σου
ἀ πέναντι προσώ που κυρίου ἆ ρον πρὸ ς αὐ τὸ ν χεῖρά ς σου περὶ ψυχῆ ς νηπίων σου
τῶ ν ἐκλυομένων λιμῷ ἐπ' ἀ ρχῆ ς πασῶ ν ἐξό δων
ἰδέ κύ ριε καὶ ἐπίβλεψον τίνι ἐπεφύ λλισας οὕ τως εἰ φά γονται γυναῖκες καρπὸ ν
κοιλίας αὐ τῶ ν ἐπιφυλλίδα ἐποίησεν μά γειρος φονευθή σονται νή πια θηλά ζοντα
μαστού ς ἀ ποκτενεῖς ἐν ἁ γιά σματι κυρίου ἱερέα καὶ προφή την
ἐκοιμή θησαν εἰς τὴ ν ἔξοδον παιδά ριον καὶ πρεσβύ της παρθένοι μου καὶ νεανίσκοι
μου ἐπορεύ θησαν ἐν αἰχμαλωσίᾳ ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ ἀ πέκτεινας ἐν ἡ μέρᾳ
ὀ ργῆ ς σου ἐμαγείρευσας οὐ κ ἐφείσω
ἐκά λεσεν ἡ μέραν ἑορτῆ ς παροικίας μου κυκλό θεν καὶ οὐ κ ἐγένοντο ἐν ἡ μέρᾳ ὀ ργῆ ς
κυρίου ἀ νασῳ ζό μενος καὶ καταλελειμμένος ὡ ς ἐπεκρά τησα καὶ ἐπλή θυνα ἐχθρού ς
μου πά ντας
ἐγὼ ἀ νὴ ρ ὁ βλέπων πτωχείαν ἐν ῥ ά βδῳ θυμοῦ αὐ τοῦ ἐπ' ἐμέ
παρέλαβέν με καὶ ἀ πή γαγεν εἰς σκό τος καὶ οὐ φῶ ς
πλὴ ν ἐν ἐμοὶ ἐπέστρεψεν χεῖρα αὐ τοῦ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
ἐπαλαίωσεν σά ρκας μου καὶ δέρμα μου ὀ στέα μου συνέτριψεν
ἀ νῳ κοδό μησεν κατ' ἐμοῦ καὶ ἐκύ κλωσεν κεφαλή ν μου καὶ ἐμό χθησεν
ἐν σκοτεινοῖς ἐκά θισέν με ὡ ς νεκροὺ ς αἰῶ νος
ἀ νῳ κοδό μησεν κατ' ἐμοῦ καὶ οὐ κ ἐξελεύ σομαι ἐβά ρυνεν χαλκό ν μου
καί γε κεκρά ξομαι καὶ βοή σω ἀ πέφραξεν προσευχή ν μου
ἀ νῳ κοδό μησεν ὁ δού ς μου ἐνέφραξεν τρίβους μου ἐτά ραξεν
ἄ ρκος ἐνεδρεύ ουσα αὐ τό ς μοι λέων ἐν κρυφαίοις
κατεδίωξεν ἀ φεστηκό τα καὶ κατέπαυσέν με ἔθετό με ἠ φανισμένην
ἐνέτεινεν τό ξον αὐ τοῦ καὶ ἐστή λωσέν με ὡ ς σκοπὸ ν εἰς βέλος
εἰσή γαγεν τοῖς νεφροῖς μου ἰοὺ ς φαρέτρας αὐ τοῦ
ἐγενή θην γέλως παντὶ λαῷ μου ψαλμὸ ς αὐ τῶ ν ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
ἐχό ρτασέν με πικρίας ἐμέθυσέν με χολῆ ς
καὶ ἐξέβαλεν ψή φῳ ὀ δό ντας μου ἐψώ μισέν με σποδό ν
καὶ ἀ πώ σατο ἐξ εἰρή νης ψυχή ν μου ἐπελαθό μην ἀ γαθὰ
καὶ εἶπα ἀ πώ λετο νεῖκό ς μου καὶ ἡ ἐλπίς μου ἀ πὸ κυρίου
ἐμνή σθην ἀ πὸ πτωχείας μου καὶ ἐκ διωγμοῦ μου πικρίας καὶ χολῆ ς μου
μνησθή σεται καὶ καταδολεσχή σει ἐπ' ἐμὲ ἡ ψυχή μου
ταύ την τά ξω εἰς τὴ ν καρδίαν μου διὰ τοῦ το ὑ πομενῶ
ἀ γαθὸ ς κύ ριος τοῖς ὑ πομένουσιν αὐ τό ν ψυχῇ ἣ ζητή σει αὐ τὸ ν ἀ γαθὸ ν
καὶ ὑ πομενεῖ καὶ ἡ συχά σει εἰς τὸ σωτή ριον κυρίου
ἀ γαθὸ ν ἀ νδρὶ ὅ ταν ἄ ρῃ ζυγὸ ν ἐν νεό τητι αὐ τοῦ
καθή σεται κατὰ μό νας καὶ σιωπή σεται ὅ τι ἦ ρεν ἐφ' ἑαυτῷ
δώ σει τῷ παίοντι αὐ τὸ ν σιαγό να χορτασθή σεται ὀ νειδισμῶ ν
ὅ τι οὐ κ εἰς τὸ ν αἰῶ να ἀ πώ σεται κύ ριος
ὅ τι ὁ ταπεινώ σας οἰκτιρή σει κατὰ τὸ πλῆ θος τοῦ ἐλέους αὐ τοῦ
985

ὅ τι οὐ κ ἀ πεκρίθη ἀ πὸ καρδίας αὐ τοῦ καὶ ἐταπείνωσεν υἱοὺ ς ἀ νδρό ς

τοῦ ταπεινῶ σαι ὑ πὸ τοὺ ς πό δας αὐ τοῦ πά ντας δεσμίους γῆ ς
τοῦ ἐκκλῖναι κρίσιν ἀ νδρὸ ς κατέναντι προσώ που ὑ ψίστου
καταδικά σαι ἄ νθρωπον ἐν τῷ κρίνεσθαι αὐ τὸ ν κύ ριος οὐ κ εἶπεν
τίς οὕ τως εἶπεν καὶ ἐγενή θη κύ ριος οὐ κ ἐνετείλατο
ἐκ στό ματος ὑ ψίστου οὐ κ ἐξελεύ σεται τὰ κακὰ καὶ τὸ ἀ γαθό ν
τί γογγύ σει ἄ νθρωπος ζῶ ν ἀ νὴ ρ περὶ τῆ ς ἁ μαρτίας αὐ τοῦ
ἐξηρευνή θη ἡ ὁ δὸ ς ἡ μῶ ν καὶ ἠ τά σθη καὶ ἐπιστρέψωμεν ἕως κυρίου
ἀ ναλά βωμεν καρδίας ἡ μῶ ν ἐπὶ χειρῶ ν πρὸ ς ὑ ψηλὸ ν ἐν οὐ ρανῷ
ἡ μαρτή σαμεν ἠ σεβή σαμεν καὶ οὐ χ ἱλά σθης
ἐπεσκέπασας ἐν θυμῷ καὶ ἀ πεδίωξας ἡ μᾶ ς ἀ πέκτεινας οὐ κ ἐφείσω
ἐπεσκέπασας νεφέλην σεαυτῷ εἵνεκεν προσευχῆ ς
καμμύ σαι με καὶ ἀ πωσθῆ ναι ἔθηκας ἡ μᾶ ς ἐν μέσῳ τῶ ν λαῶ ν
διή νοιξαν ἐφ' ἡ μᾶ ς τὸ στό μα αὐ τῶ ν πά ντες οἱ ἐχθροὶ ἡ μῶ ν
φό βος καὶ θυμὸ ς ἐγενή θη ἡ μῖν ἔπαρσις καὶ συντριβή
ἀ φέσεις ὑ δά των κατά ξει ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἐπὶ τὸ σύ ντριμμα τῆ ς θυγατρὸ ς τοῦ λαοῦ
μου
ὁ ὀ φθαλμό ς μου κατεπό θη καὶ οὐ σιγή σομαι τοῦ μὴ εἶναι ἔκνηψιν
ἕως οὗ διακύ ψῃ καὶ ἴδῃ κύ ριος ἐξ οὐ ρανοῦ
ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἐπιφυλλιεῖ ἐπὶ τὴ ν ψυχή ν μου παρὰ πά σας θυγατέρας πό λεως
θηρεύ οντες ἐθή ρευσά ν με ὡ ς στρουθίον οἱ ἐχθροί μου δωρεά ν
ἐθανά τωσαν ἐν λά κκῳ ζωή ν μου καὶ ἐπέθηκαν λίθον ἐπ' ἐμοί
ὑ περεχύ θη ὕ δωρ ἐπὶ κεφαλή ν μου εἶπα ἀ πῶ σμαι
ἐπεκαλεσά μην τὸ ὄ νομά σου κύ ριε ἐκ λά κκου κατωτά του
φωνή ν μου ἤ κουσας μὴ κρύ ψῃς τὰ ὦ τά σου εἰς τὴ ν δέησίν μου
εἰς τὴ ν βοή θειά ν μου ἤ γγισας ἐν ᾗ σε ἡ μέρᾳ ἐπεκαλεσά μην εἶπά ς μοι μὴ φοβοῦ
ἐδίκασας κύ ριε τὰ ς δίκας τῆ ς ψυχῆ ς μου ἐλυτρώ σω τὴ ν ζωή ν μου
εἶδες κύ ριε τὰ ς ταραχά ς μου ἔκρινας τὴ ν κρίσιν μου
εἶδες πᾶ σαν τὴ ν ἐκδίκησιν αὐ τῶ ν εἰς πά ντας διαλογισμοὺ ς αὐ τῶ ν ἐν ἐμοί
ἤ κουσας τὸ ν ὀ νειδισμὸ ν αὐ τῶ ν πά ντας τοὺ ς διαλογισμοὺ ς αὐ τῶ ν κατ' ἐμοῦ
χείλη ἐπανιστανομένων μοι καὶ μελέτας αὐ τῶ ν κατ' ἐμοῦ ὅ λην τὴ ν ἡ μέραν
καθέδραν αὐ τῶ ν καὶ ἀ νά στασιν αὐ τῶ ν ἐπίβλεψον ἐπὶ τοὺ ς ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν
ἀ ποδώ σεις αὐ τοῖς ἀ νταπό δομα κύ ριε κατὰ τὰ ἔργα τῶ ν χειρῶ ν αὐ τῶ ν
ἀ ποδώ σεις αὐ τοῖς ὑ περασπισμὸ ν καρδίας μό χθον σου αὐ τοῖς
καταδιώ ξεις ἐν ὀ ργῇ καὶ ἐξαναλώ σεις αὐ τοὺ ς ὑ ποκά τω τοῦ οὐ ρανοῦ κύ ριε
πῶ ς ἀ μαυρωθή σεται χρυσίον ἀ λλοιωθή σεται τὸ ἀ ργύ ριον τὸ ἀ γαθό ν ἐξεχύ θησαν
λίθοι ἅ γιοι ἐπ' ἀ ρχῆ ς πασῶ ν ἐξό δων
υἱοὶ σιων οἱ τίμιοι οἱ ἐπηρμένοι ἐν χρυσίῳ πῶ ς ἐλογίσθησαν εἰς ἀ γγεῖα ὀ στρά κινα
ἔργα χειρῶ ν κεραμέως
καί γε δρά κοντες ἐξέδυσαν μαστού ς ἐθή λασαν σκύ μνοι αὐ τῶ ν θυγατέρες λαοῦ μου
εἰς ἀ νίατον ὡ ς στρουθίον ἐν ἐρή μῳ
986

ἐκολλή θη ἡ γλῶ σσα θηλά ζοντος πρὸ ς τὸ ν φά ρυγγα αὐ τοῦ ἐν δίψει νή πια ᾔ τησαν
ἄ ρτον ὁ διακλῶ ν οὐ κ ἔστιν αὐ τοῖς
οἱ ἔσθοντες τὰ ς τρυφὰ ς ἠ φανίσθησαν ἐν ταῖς ἐξό δοις οἱ τιθηνού μενοι ἐπὶ κό κκων
περιεβά λοντο κοπρίας
καὶ ἐμεγαλύ νθη ἀ νομία θυγατρὸ ς λαοῦ μου ὑ πὲρ ἀ νομίας σοδομων τῆ ς
κατεστραμμένης ὥ σπερ σπουδῇ καὶ οὐ κ ἐπό νεσαν ἐν αὐ τῇ χεῖρας
ἐκαθαριώ θησαν ναζιραῖοι αὐ τῆ ς ὑ πὲρ χιό να ἔλαμψαν ὑ πὲρ γά λα ἐπυρρώ θησαν
ὑ πὲρ λίθους σαπφείρου τὸ ἀ πό σπασμα αὐ τῶ ν
ἐσκό τασεν ὑ πὲρ ἀ σβό λην τὸ εἶδος αὐ τῶ ν οὐ κ ἐπεγνώ σθησαν ἐν ταῖς ἐξό δοις ἐπά γη
δέρμα αὐ τῶ ν ἐπὶ τὰ ὀ στέα αὐ τῶ ν ἐξηρά νθησαν ἐγενή θησαν ὥ σπερ ξύ λον
καλοὶ ἦ σαν οἱ τραυματίαι ῥ ομφαίας ἢ οἱ τραυματίαι λιμοῦ ἐπορεύ θησαν
ἐκκεκεντημένοι ἀ πὸ γενημά των ἀ γρῶ ν
χεῖρες γυναικῶ ν οἰκτιρμό νων ἥ ψησαν τὰ παιδία αὐ τῶ ν ἐγενή θησαν εἰς βρῶ σιν
αὐ ταῖς ἐν τῷ συντρίμματι τῆ ς θυγατρὸ ς λαοῦ μου
συνετέλεσεν κύ ριος θυμὸ ν αὐ τοῦ ἐξέχεεν θυμὸ ν ὀ ργῆ ς αὐ τοῦ καὶ ἀ νῆ ψεν πῦ ρ ἐν
σιων καὶ κατέφαγεν τὰ θεμέλια αὐ τῆ ς
οὐ κ ἐπίστευσαν βασιλεῖς γῆ ς πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες τὴ ν οἰκουμένην ὅ τι
εἰσελεύ σεται ἐχθρὸ ς καὶ ἐκθλίβων διὰ τῶ ν πυλῶ ν ιερουσαλημ
ἐξ ἁ μαρτιῶ ν προφητῶ ν αὐ τῆ ς ἀ δικιῶ ν ἱερέων αὐ τῆ ς τῶ ν ἐκχεό ντων αἷμα δίκαιον
ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς
ἐσαλεύ θησαν ἐγρή γοροι αὐ τῆ ς ἐν ταῖς ἐξό δοις ἐμολύ νθησαν ἐν αἵματι ἐν τῷ μὴ
δύ νασθαι αὐ τοὺ ς ἥ ψαντο ἐνδυμά των αὐ τῶ ν
ἀ πό στητε ἀ καθά ρτων καλέσατε αὐ τού ς ἀ πό στητε ἀ πό στητε μὴ ἅ πτεσθε ὅ τι
ἀ νή φθησαν καί γε ἐσαλεύ θησαν εἴπατε ἐν τοῖς ἔθνεσιν οὐ μὴ προσθῶ σιν τοῦ
παροικεῖν
πρό σωπον κυρίου μερὶς αὐ τῶ ν οὐ προσθή σει ἐπιβλέψαι αὐ τοῖς πρό σωπον ἱερέων
οὐ κ ἔλαβον πρεσβύ τας οὐ κ ἠ λέησαν
ἔτι ὄ ντων ἡ μῶ ν ἐξέλιπον οἱ ὀ φθαλμοὶ ἡ μῶ ν εἰς τὴ ν βοή θειαν ἡ μῶ ν μά ταια
ἀ ποσκοπευό ντων ἡ μῶ ν ἀ πεσκοπεύ σαμεν εἰς ἔθνος οὐ σῷ ζον
ἐθηρεύ σαμεν μικροὺ ς ἡ μῶ ν τοῦ μὴ πορεύ εσθαι ἐν ταῖς πλατείαις ἡ μῶ ν ἤ γγικεν ὁ
καιρὸ ς ἡ μῶ ν ἐπληρώ θησαν αἱ ἡ μέραι ἡ μῶ ν πά ρεστιν ὁ καιρὸ ς ἡ μῶ ν
κοῦ φοι ἐγένοντο οἱ διώ κοντες ἡ μᾶ ς ὑ πὲρ ἀ ετοὺ ς οὐ ρανοῦ ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων
ἐξή φθησαν ἐν ἐρή μῳ ἐνή δρευσαν ἡ μᾶ ς
πνεῦ μα προσώ που ἡ μῶ ν χριστὸ ς κυρίου συνελή μφθη ἐν ταῖς διαφθοραῖς αὐ τῶ ν οὗ
εἴπαμεν ἐν τῇ σκιᾷ αὐ τοῦ ζησό μεθα ἐν τοῖς ἔθνεσιν
χαῖρε καὶ εὐ φραίνου θύ γατερ ιδουμαίας ἡ κατοικοῦ σα ἐπὶ γῆ ς καί γε ἐπὶ σὲ
διελεύ σεται τὸ ποτή ριον κυρίου καὶ μεθυσθή σῃ καὶ ἀ ποχεεῖς
ἐξέλιπεν ἡ ἀ νομία σου θύ γατερ σιων οὐ προσθή σει ἔτι ἀ ποικίσαι σε ἐπεσκέψατο
ἀ νομίας σου θύ γατερ εδωμ ἀ πεκά λυψεν ἐπὶ τὰ ἀ σεβή ματά σου
μνή σθητι κύ ριε ὅ τι ἐγενή θη ἡ μῖν ἐπίβλεψον καὶ ἰδὲ τὸ ν ὀ νειδισμὸ ν ἡ μῶ ν
κληρονομία ἡ μῶ ν μετεστρά φη ἀ λλοτρίοις οἱ οἶκοι ἡ μῶ ν ξένοις
ὀ ρφανοὶ ἐγενή θημεν οὐ χ ὑ πά ρχει πατή ρ μητέρες ἡ μῶ ν ὡ ς αἱ χῆ ραι
987

ἐξ ἡ μερῶ ν ἡ μῶ ν ξύ λα ἡ μῶ ν ἐν ἀ λλά γματι ἦ λθεν

ἐπὶ τὸ ν τρά χηλον ἡ μῶ ν ἐδιώ χθημεν ἐκοπιά σαμεν οὐ κ ἀ νεπαύ θημεν
αἴγυπτος ἔδωκεν χεῖρα ασσουρ εἰς πλησμονὴ ν αὐ τῶ ν
οἱ πατέρες ἡ μῶ ν ἥ μαρτον οὐ χ ὑ πά ρχουσιν ἡ μεῖς τὰ ἀ νομή ματα αὐ τῶ ν ὑ πέσχομεν
δοῦ λοι ἐκυρίευσαν ἡ μῶ ν λυτρού μενος οὐ κ ἔστιν ἐκ τῆ ς χειρὸ ς αὐ τῶ ν
ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡ μῶ ν εἰσοίσομεν ἄ ρτον ἡ μῶ ν ἀ πὸ προσώ που ῥ ομφαίας τῆ ς ἐρή μου
τὸ δέρμα ἡ μῶ ν ὡ ς κλίβανος ἐπελειώ θη συνεσπά σθησαν ἀ πὸ προσώ που καταιγίδων
λιμοῦ
γυναῖκας ἐν σιων ἐταπείνωσαν παρθένους ἐν πό λεσιν ιουδα
ἄ ρχοντες ἐν χερσὶν αὐ τῶ ν ἐκρεμά σθησαν πρεσβύ τεροι οὐ κ ἐδοξά σθησαν
ἐκλεκτοὶ κλαυθμὸ ν ἀ νέλαβον καὶ νεανίσκοι ἐν ξύ λῳ ἠ σθένησαν
καὶ πρεσβῦ ται ἀ πὸ πύ λης κατέπαυσαν ἐκλεκτοὶ ἐκ ψαλμῶ ν αὐ τῶ ν κατέπαυσαν
κατέλυσεν χαρὰ καρδίας ἡ μῶ ν ἐστρά φη εἰς πένθος ὁ χορὸ ς ἡ μῶ ν
ἔπεσεν ὁ στέφανος τῆ ς κεφαλῆ ς ἡ μῶ ν οὐ αὶ δὴ ἡ μῖν ὅ τι ἡ μά ρτομεν
περὶ τού του ἐγενή θη ὀ δυνηρὰ ἡ καρδία ἡ μῶ ν περὶ τού του ἐσκό τασαν οἱ ὀ φθαλμοὶ
ἡ μῶ ν
ἐπ' ὄ ρος σιων ὅ τι ἠ φανίσθη ἀ λώ πεκες διῆ λθον ἐν αὐ τῇ
σὺ δέ κύ ριε εἰς τὸ ν αἰῶ να κατοική σεις ὁ θρό νος σου εἰς γενεὰ ν καὶ γενεά ν
ἵνα τί εἰς νεῖκος ἐπιλή σῃ ἡ μῶ ν καταλείψεις ἡ μᾶ ς εἰς μακρό τητα ἡ μερῶ ν
ἐπίστρεψον ἡ μᾶ ς κύ ριε πρὸ ς σέ καὶ ἐπιστραφησό μεθα καὶ ἀ νακαίνισον ἡ μέρας
ἡ μῶ ν καθὼ ς ἔμπροσθεν
ὅ τι ἀ πωθού μενος ἀ πώ σω ἡ μᾶ ς ὠ ργίσθης ἐφ' ἡ μᾶ ς ἕως σφό δρα
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ τριακοστῷ ἔτει ἐν τῷ τετά ρτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸ ς καὶ ἐγὼ
ἤ μην ἐν μέσῳ τῆ ς αἰχμαλωσίας ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ χοβαρ καὶ ἠ νοίχθησαν οἱ
οὐ ρανοί καὶ εἶδον ὁ ρά σεις θεοῦ
πέμπτῃ τοῦ μηνό ς τοῦ το τὸ ἔτος τὸ πέμπτον τῆ ς αἰχμαλωσίας τοῦ βασιλέως ιωακιμ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρὸ ς ιεζεκιηλ υἱὸ ν βουζι τὸ ν ἱερέα ἐν γῇ χαλδαίων ἐπὶ τοῦ
ποταμοῦ τοῦ χοβαρ καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου
καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ πνεῦ μα ἐξαῖρον ἤ ρχετο ἀ πὸ βορρᾶ καὶ νεφέλη μεγά λη ἐν αὐ τῷ
καὶ φέγγος κύ κλῳ αὐ τοῦ καὶ πῦ ρ ἐξαστρά πτον καὶ ἐν τῷ μέσῳ αὐ τοῦ ὡ ς ὅ ρασις
ἠ λέκτρου ἐν μέσῳ τοῦ πυρὸ ς καὶ φέγγος ἐν αὐ τῷ
καὶ ἐν τῷ μέσῳ ὡ ς ὁ μοίωμα τεσσά ρων ζῴ ων καὶ αὕ τη ἡ ὅ ρασις αὐ τῶ ν ὁ μοίωμα
ἀ νθρώ που ἐπ' αὐ τοῖς
καὶ τέσσαρα πρό σωπα τῷ ἑνί καὶ τέσσαρες πτέρυγες τῷ ἑνί
καὶ τὰ σκέλη αὐ τῶ ν ὀ ρθά καὶ πτερωτοὶ οἱ πό δες αὐ τῶ ν καὶ σπινθῆ ρες ὡ ς
ἐξαστρά πτων χαλκό ς καὶ ἐλαφραὶ αἱ πτέρυγες αὐ τῶ ν
καὶ χεὶρ ἀ νθρώ που ὑ ποκά τωθεν τῶ ν πτερύ γων αὐ τῶ ν ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐ τῶ ν
καὶ τὰ πρό σωπα αὐ τῶ ν τῶ ν τεσσά ρων
οὐ κ ἐπεστρέφοντο ἐν τῷ βαδίζειν αὐ τά ἕκαστον κατέναντι τοῦ προσώ που αὐ τῶ ν
ἐπορεύ οντο
988

καὶ ὁ μοίωσις τῶ ν προσώ πων αὐ τῶ ν πρό σωπον ἀ νθρώ που καὶ πρό σωπον λέοντος
ἐκ δεξιῶ ν τοῖς τέσσαρσιν καὶ πρό σωπον μό σχου ἐξ ἀ ριστερῶ ν τοῖς τέσσαρσιν καὶ
πρό σωπον ἀ ετοῦ τοῖς τέσσαρσιν
καὶ αἱ πτέρυγες αὐ τῶ ν ἐκτεταμέναι ἄ νωθεν τοῖς τέσσαρσιν ἑκατέρῳ δύ ο
συνεζευγμέναι πρὸ ς ἀ λλή λας καὶ δύ ο ἐπεκά λυπτον ἐπά νω τοῦ σώ ματος αὐ τῶ ν
καὶ ἑκά τερον κατὰ πρό σωπον αὐ τοῦ ἐπορεύ ετο οὗ ἂ ν ἦ ν τὸ πνεῦ μα πορευό μενον
ἐπορεύ οντο καὶ οὐ κ ἐπέστρεφον
καὶ ἐν μέσῳ τῶ ν ζῴ ων ὅ ρασις ὡ ς ἀ νθρά κων πυρὸ ς καιομένων ὡ ς ὄ ψις λαμπά δων
συστρεφομένων ἀ νὰ μέσον τῶ ν ζῴ ων καὶ φέγγος τοῦ πυρό ς καὶ ἐκ τοῦ πυρὸ ς
ἐξεπορεύ ετο ἀ στραπή
καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τροχὸ ς εἷς ἐπὶ τῆ ς γῆ ς ἐχό μενος τῶ ν ζῴ ων τοῖς τέσσαρσιν
καὶ τὸ εἶδος τῶ ν τροχῶ ν ὡ ς εἶδος θαρσις καὶ ὁ μοίωμα ἓν τοῖς τέσσαρσιν καὶ τὸ
ἔργον αὐ τῶ ν ἦ ν καθὼ ς ἂ ν εἴη τροχὸ ς ἐν τροχῷ
ἐπὶ τὰ τέσσαρα μέρη αὐ τῶ ν ἐπορεύ οντο οὐ κ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύ εσθαι αὐ τὰ
οὐ δ' οἱ νῶ τοι αὐ τῶ ν καὶ ὕ ψος ἦ ν αὐ τοῖς καὶ εἶδον αὐ τά καὶ οἱ νῶ τοι αὐ τῶ ν πλή ρεις
ὀ φθαλμῶ ν κυκλό θεν τοῖς τέσσαρσιν
καὶ ἐν τῷ πορεύ εσθαι τὰ ζῷ α ἐπορεύ οντο οἱ τροχοὶ ἐχό μενοι αὐ τῶ ν καὶ ἐν τῷ
ἐξαίρειν τὰ ζῷ α ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἐξῄ ροντο οἱ τροχοί
οὗ ἂ ν ἦ ν ἡ νεφέλη ἐκεῖ τὸ πνεῦ μα τοῦ πορεύ εσθαι ἐπορεύ οντο τὰ ζῷ α καὶ οἱ τροχοὶ
καὶ ἐξῄ ροντο σὺ ν αὐ τοῖς διό τι πνεῦ μα ζωῆ ς ἦ ν ἐν τοῖς τροχοῖς
ἐν τῷ πορεύ εσθαι αὐ τὰ ἐπορεύ οντο καὶ ἐν τῷ ἑστά ναι αὐ τὰ εἱστή κεισαν καὶ ἐν τῷ
ἐξαίρειν αὐ τὰ ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς ἐξῄ ροντο σὺ ν αὐ τοῖς ὅ τι πνεῦ μα ζωῆ ς ἦ ν ἐν τοῖς τροχοῖς
καὶ ὁ μοίωμα ὑ πὲρ κεφαλῆ ς αὐ τοῖς τῶ ν ζῴ ων ὡ σεὶ στερέωμα ὡ ς ὅ ρασις
κρυστά λλου ἐκτεταμένον ἐπὶ τῶ ν πτερύ γων αὐ τῶ ν ἐπά νωθεν
καὶ ὑ ποκά τω τοῦ στερεώ ματος αἱ πτέρυγες αὐ τῶ ν ἐκτεταμέναι πτερυσσό μεναι
ἑτέρα τῇ ἑτέρᾳ ἑκά στῳ δύ ο συνεζευγμέναι ἐπικαλύ πτουσαι τὰ σώ ματα αὐ τῶ ν
καὶ ἤ κουον τὴ ν φωνὴ ν τῶ ν πτερύ γων αὐ τῶ ν ἐν τῷ πορεύ εσθαι αὐ τὰ ὡ ς φωνὴ ν
ὕ δατος πολλοῦ καὶ ἐν τῷ ἑστά ναι αὐ τὰ κατέπαυον αἱ πτέρυγες αὐ τῶ ν
καὶ ἰδοὺ φωνὴ ὑ περά νωθεν τοῦ στερεώ ματος τοῦ ὄ ντος ὑ πὲρ κεφαλῆ ς αὐ τῶ ν
ὡ ς ὅ ρασις λίθου σαπφείρου ὁ μοίωμα θρό νου ἐπ' αὐ τοῦ καὶ ἐπὶ τοῦ ὁ μοιώ ματος τοῦ
θρό νου ὁ μοίωμα ὡ ς εἶδος ἀ νθρώ που ἄ νωθεν
καὶ εἶδον ὡ ς ὄ ψιν ἠ λέκτρου ἀ πὸ ὁ ρά σεως ὀ σφύ ος καὶ ἐπά νω καὶ ἀ πὸ ὁ ρά σεως
ὀ σφύ ος καὶ ἕως κά τω εἶδον ὡ ς ὅ ρασιν πυρὸ ς καὶ τὸ φέγγος αὐ τοῦ κύ κλῳ
ὡ ς ὅ ρασις τό ξου ὅ ταν ᾖ ἐν τῇ νεφέλῃ ἐν ἡ μέρᾳ ὑ ετοῦ οὕ τως ἡ στά σις τοῦ φέγγους
κυκλό θεν αὕ τη ἡ ὅ ρασις ὁ μοιώ ματος δό ξης κυρίου καὶ εἶδον καὶ πίπτω ἐπὶ
πρό σωπό ν μου καὶ ἤ κουσα φωνὴ ν λαλοῦ ντος
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που στῆ θι ἐπὶ τοὺ ς πό δας σου καὶ λαλή σω πρὸ ς σέ
καὶ ἦ λθεν ἐπ' ἐμὲ πνεῦ μα καὶ ἀ νέλαβέν με καὶ ἐξῆ ρέν με καὶ ἔστησέν με ἐπὶ τοὺ ς
πό δας μου καὶ ἤ κουον αὐ τοῦ λαλοῦ ντος πρό ς με
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ἐξαποστέλλω ἐγώ σε πρὸ ς τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ
τοὺ ς παραπικραίνοντά ς με οἵτινες παρεπίκρανά ν με αὐ τοὶ καὶ οἱ πατέρες αὐ τῶ ν
ἕως τῆ ς σή μερον ἡ μέρας
989

καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος

ἐὰ ν ἄ ρα ἀ κού σωσιν ἢ πτοηθῶ σιν διό τι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν καὶ γνώ σονται
ὅ τι προφή της εἶ σὺ ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που μὴ φοβηθῇ ς αὐ τοὺ ς μηδὲ ἐκστῇ ς ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν διό τι
παροιστρή σουσι καὶ ἐπισυστή σονται ἐπὶ σὲ κύ κλῳ καὶ ἐν μέσῳ σκορπίων σὺ
κατοικεῖς τοὺ ς λό γους αὐ τῶ ν μὴ φοβηθῇ ς καὶ ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν μὴ ἐκστῇ ς
διό τι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν
καὶ λαλή σεις τοὺ ς λό γους μου πρὸ ς αὐ τού ς ἐὰ ν ἄ ρα ἀ κού σωσιν ἢ πτοηθῶ σιν διό τι
οἶκος παραπικραίνων ἐστίν
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που ἄ κουε τοῦ λαλοῦ ντος πρὸ ς σέ μὴ γίνου παραπικραίνων καθὼ ς
ὁ οἶκος ὁ παραπικραίνων χά νε τὸ στό μα σου καὶ φά γε ἃ ἐγὼ δίδωμί σοι
καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ χεὶρ ἐκτεταμένη πρό ς με καὶ ἐν αὐ τῇ κεφαλὶς βιβλίου
καὶ ἀ νείλησεν αὐ τὴ ν ἐνώ πιον ἐμοῦ καὶ ἐν αὐ τῇ γεγραμμένα ἦ ν τὰ ὄ πισθεν καὶ τὰ
ἔμπροσθεν καὶ ἐγέγραπτο εἰς αὐ τὴ ν θρῆ νος καὶ μέλος καὶ οὐ αί
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που κατά φαγε τὴ ν κεφαλίδα ταύ την καὶ πορεύ θητι καὶ
λά λησον τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ διή νοιξα τὸ στό μα μου καὶ ἐψώ μισέν με τὴ ν κεφαλίδα
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που τὸ στό μα σου φά γεται καὶ ἡ κοιλία σου
πλησθή σεται τῆ ς κεφαλίδος ταύ της τῆ ς δεδομένης εἰς σέ καὶ ἔφαγον αὐ τή ν καὶ
ἐγένετο ἐν τῷ στό ματί μου ὡ ς μέλι γλυκά ζον
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που βά διζε εἴσελθε πρὸ ς τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ καὶ
λά λησον τοὺ ς λό γους μου πρὸ ς αὐ τού ς
διό τι οὐ πρὸ ς λαὸ ν βαθύ χειλον καὶ βαρύ γλωσσον σὺ ἐξαποστέλλῃ πρὸ ς τὸ ν οἶκον
τοῦ ισραηλ
οὐ δὲ πρὸ ς λαοὺ ς πολλοὺ ς ἀ λλοφώ νους ἢ ἀ λλογλώ σσους οὐ δὲ στιβαροὺ ς τῇ
γλώ σσῃ ὄ ντας ὧ ν οὐ κ ἀ κού σῃ τοὺ ς λό γους αὐ τῶ ν καὶ εἰ πρὸ ς τοιού τους
ἐξαπέστειλά σε οὗ τοι ἂ ν εἰσή κουσά ν σου
ὁ δὲ οἶκος τοῦ ισραηλ οὐ μὴ θελή σωσιν εἰσακοῦ σαί σου διό τι οὐ βού λονται
εἰσακού ειν μου ὅ τι πᾶ ς ὁ οἶκος ισραηλ φιλό νεικοί εἰσιν καὶ σκληροκά ρδιοι
καὶ ἰδοὺ δέδωκα τὸ πρό σωπό ν σου δυνατὸ ν κατέναντι τῶ ν προσώ πων αὐ τῶ ν καὶ
τὸ νεῖκό ς σου κατισχύ σω κατέναντι τοῦ νείκους αὐ τῶ ν
καὶ ἔσται διὰ παντὸ ς κραταιό τερον πέτρας μὴ φοβηθῇ ς ἀ π' αὐ τῶ ν μηδὲ πτοηθῇ ς
ἀ πὸ προσώ που αὐ τῶ ν διό τι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που πά ντας τοὺ ς λό γους οὓ ς λελά ληκα μετὰ σοῦ λαβὲ
εἰς τὴ ν καρδίαν σου καὶ τοῖς ὠ σίν σου ἄ κουε
καὶ βά διζε εἴσελθε εἰς τὴ ν αἰχμαλωσίαν πρὸ ς τοὺ ς υἱοὺ ς τοῦ λαοῦ σου καὶ λαλή σεις
πρὸ ς αὐ τοὺ ς καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος ἐὰ ν ἄ ρα ἀ κού σωσιν ἐὰ ν ἄ ρα
ἐνδῶ σιν
καὶ ἀ νέλαβέν με πνεῦ μα καὶ ἤ κουσα κατό πισθέν μου φωνὴ ν σεισμοῦ μεγά λου
εὐ λογημένη ἡ δό ξα κυρίου ἐκ τοῦ τό που αὐ τοῦ
καὶ εἶδον φωνὴ ν πτερύ γων τῶ ν ζῴ ων πτερυσσομένων ἑτέρα πρὸ ς τὴ ν ἑτέραν καὶ
φωνὴ τῶ ν τροχῶ ν ἐχομένη αὐ τῶ ν καὶ φωνὴ τοῦ σεισμοῦ
990

καὶ τὸ πνεῦ μα ἐξῆ ρέν με καὶ ἀ νέλαβέν με καὶ ἐπορεύ θην ἐν ὁ ρμῇ τοῦ πνεύ ματό ς μου
καὶ χεὶρ κυρίου ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ κραταιά
καὶ εἰσῆ λθον εἰς τὴ ν αἰχμαλωσίαν μετέωρος καὶ περιῆ λθον τοὺ ς κατοικοῦ ντας ἐπὶ
τοῦ ποταμοῦ τοῦ χοβαρ τοὺ ς ὄ ντας ἐκεῖ καὶ ἐκά θισα ἐκεῖ ἑπτὰ ἡ μέρας
ἀ ναστρεφό μενος ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ ς ἑπτὰ ἡ μέρας λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που σκοπὸ ν δέδωκά σε τῷ οἴκῳ ισραηλ καὶ ἀ κού σῃ ἐκ στό ματό ς μου
λό γον καὶ διαπειλή σῃ αὐ τοῖς παρ' ἐμοῦ
ἐν τῷ λέγειν με τῷ ἀ νό μῳ θανά τῳ θανατωθή σῃ καὶ οὐ διεστείλω αὐ τῷ οὐ δὲ
ἐλά λησας τοῦ διαστείλασθαι τῷ ἀ νό μῳ ἀ ποστρέψαι ἀ πὸ τῶ ν ὁ δῶ ν αὐ τοῦ τοῦ
ζῆ σαι αὐ τό ν ὁ ἄ νομος ἐκεῖνος τῇ ἀ δικίᾳ αὐ τοῦ ἀ ποθανεῖται καὶ τὸ αἷμα αὐ τοῦ ἐκ
χειρό ς σου ἐκζητή σω
καὶ σὺ ἐὰ ν διαστείλῃ τῷ ἀ νό μῳ καὶ μὴ ἀ ποστρέψῃ ἀ πὸ τῆ ς ἀ νομίας αὐ τοῦ καὶ τῆ ς
ὁ δοῦ αὐ τοῦ ὁ ἄ νομος ἐκεῖνος ἐν τῇ ἀ δικίᾳ αὐ τοῦ ἀ ποθανεῖται καὶ σὺ τὴ ν ψυχή ν σου
ῥ ύ σῃ
καὶ ἐν τῷ ἀ ποστρέφειν δίκαιον ἀ πὸ τῶ ν δικαιοσυνῶ ν αὐ τοῦ καὶ ποιή σῃ
παρά πτωμα καὶ δώ σω τὴ ν βά σανον εἰς πρό σωπον αὐ τοῦ αὐ τὸ ς ἀ ποθανεῖται ὅ τι οὐ
διεστείλω αὐ τῷ καὶ ἐν ταῖς ἁ μαρτίαις αὐ τοῦ ἀ ποθανεῖται διό τι οὐ μὴ μνησθῶ σιν αἱ
δικαιοσύ ναι αὐ τοῦ ἃ ς ἐποίησεν καὶ τὸ αἷμα αὐ τοῦ ἐκ τῆ ς χειρό ς σου ἐκζητή σω
σὺ δὲ ἐὰ ν διαστείλῃ τῷ δικαίῳ τοῦ μὴ ἁ μαρτεῖν καὶ αὐ τὸ ς μὴ ἁ μά ρτῃ ὁ δίκαιος ζωῇ
ζή σεται ὅ τι διεστείλω αὐ τῷ καὶ σὺ τὴ ν σεαυτοῦ ψυχὴ ν ῥ ύ σῃ
καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ κυρίου καὶ εἶπεν πρό ς με ἀ νά στηθι καὶ ἔξελθε εἰς τὸ πεδίον
καὶ ἐκεῖ λαληθή σεται πρὸ ς σέ
καὶ ἀ νέστην καὶ ἐξῆ λθον εἰς τὸ πεδίον καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ δό ξα κυρίου εἱστή κει καθὼ ς ἡ
ὅ ρασις καὶ καθὼ ς ἡ δό ξα ἣ ν εἶδον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ χοβαρ καὶ πίπτω ἐπὶ
πρό σωπό ν μου
καὶ ἦ λθεν ἐπ' ἐμὲ πνεῦ μα καὶ ἔστησέν με ἐπὶ πό δας μου καὶ ἐλά λησεν πρό ς με καὶ
εἶπέν μοι εἴσελθε καὶ ἐγκλείσθητι ἐν μέσῳ τοῦ οἴκου σου
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που ἰδοὺ δέδονται ἐπὶ σὲ δεσμοί καὶ δή σουσίν σε ἐν αὐ τοῖς καὶ οὐ
μὴ ἐξέλθῃς ἐκ μέσου αὐ τῶ ν
καὶ τὴ ν γλῶ σσά ν σου συνδή σω καὶ ἀ ποκωφωθή σῃ καὶ οὐ κ ἔσῃ αὐ τοῖς εἰς ἄ νδρα
ἐλέγχοντα διό τι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν
καὶ ἐν τῷ λαλεῖν με πρὸ ς σὲ ἀ νοίξω τὸ στό μα σου καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει
κύ ριος ὁ ἀ κού ων ἀ κουέτω καὶ ὁ ἀ πειθῶ ν ἀ πειθείτω διό τι οἶκος παραπικραίνων
ἐστίν
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που λαβὲ σεαυτῷ πλίνθον καὶ θή σεις αὐ τὴ ν πρὸ προσώ που σου
καὶ διαγρά ψεις ἐπ' αὐ τὴ ν πό λιν τὴ ν ιερουσαλημ
καὶ δώ σεις ἐπ' αὐ τὴ ν περιοχὴ ν καὶ οἰκοδομή σεις ἐπ' αὐ τὴ ν προμαχῶ νας καὶ
περιβαλεῖς ἐπ' αὐ τὴ ν χά ρακα καὶ δώ σεις ἐπ' αὐ τὴ ν παρεμβολὰ ς καὶ τά ξεις τὰ ς
βελοστά σεις κύ κλῳ
991

καὶ σὺ λαβὲ σεαυτῷ τή γανον σιδηροῦ ν καὶ θή σεις αὐ τὸ τοῖχον σιδηροῦ ν ἀ νὰ μέσον
σοῦ καὶ ἀ νὰ μέσον τῆ ς πό λεως καὶ ἑτοιμά σεις τὸ πρό σωπό ν σου ἐπ' αὐ τή ν καὶ ἔσται
ἐν συγκλεισμῷ καὶ συγκλείσεις αὐ τή ν σημεῖό ν ἐστιν τοῦ το τοῖς υἱοῖς ισραηλ
καὶ σὺ κοιμηθή σῃ ἐπὶ τὸ πλευρό ν σου τὸ ἀ ριστερὸ ν καὶ θή σεις τὰ ς ἀ δικίας τοῦ
οἴκου ισραηλ ἐπ' αὐ τοῦ κατὰ ἀ ριθμὸ ν τῶ ν ἡ μερῶ ν πεντή κοντα καὶ ἑκατό ν ἃ ς
κοιμηθή σῃ ἐπ' αὐ τοῦ καὶ λή μψῃ τὰ ς ἀ δικίας αὐ τῶ ν
καὶ ἐγὼ δέδωκά σοι τὰ ς δύ ο ἀ δικίας αὐ τῶ ν εἰς ἀ ριθμὸ ν ἡ μερῶ ν ἐνενή κοντα καὶ
ἑκατὸ ν ἡ μέρας καὶ λή μψῃ τὰ ς ἀ δικίας τοῦ οἴκου ισραηλ
καὶ συντελέσεις ταῦ τα πά ντα καὶ κοιμηθή σῃ ἐπὶ τὸ πλευρό ν σου τὸ δεξιὸ ν καὶ
λή μψῃ τὰ ς ἀ δικίας τοῦ οἴκου ιουδα τεσσαρά κοντα ἡ μέρας ἡ μέραν εἰς ἐνιαυτὸ ν
τέθεικά σοι
καὶ εἰς τὸ ν συγκλεισμὸ ν ιερουσαλημ ἑτοιμά σεις τὸ πρό σωπό ν σου καὶ τὸ ν βραχίονά
σου στερεώ σεις καὶ προφητεύ σεις ἐπ' αὐ τή ν
καὶ ἐγὼ ἰδοὺ δέδωκα ἐπὶ σὲ δεσμού ς καὶ μὴ στραφῇ ς ἀ πὸ τοῦ πλευροῦ σου ἐπὶ τὸ
πλευρό ν σου ἕως οὗ συντελεσθῶ σιν αἱ ἡ μέραι τοῦ συγκλεισμοῦ σου
καὶ σὺ λαβὲ σεαυτῷ πυροὺ ς καὶ κριθὰ ς καὶ κύ αμον καὶ φακὸ ν καὶ κέγχρον καὶ
ὄ λυραν καὶ ἐμβαλεῖς αὐ τὰ εἰς ἄ γγος ἓν ὀ στρά κινον καὶ ποιή σεις αὐ τὰ σαυτῷ εἰς
ἄ ρτους καὶ κατ' ἀ ριθμὸ ν τῶ ν ἡ μερῶ ν ἃ ς σὺ καθεύ δεις ἐπὶ τοῦ πλευροῦ σου
ἐνενή κοντα καὶ ἑκατὸ ν ἡ μέρας φά γεσαι αὐ τά
καὶ τὸ βρῶ μά σου ὃ φά γεσαι ἐν σταθμῷ εἴκοσι σίκλους τὴ ν ἡ μέραν ἀ πὸ καιροῦ ἕως
καιροῦ φά γεσαι αὐ τά
καὶ ὕ δωρ ἐν μέτρῳ πίεσαι τὸ ἕκτον τοῦ ιν ἀ πὸ καιροῦ ἕως καιροῦ πίεσαι
καὶ ἐγκρυφίαν κρίθινον φά γεσαι αὐ τά ἐν βολβίτοις κό πρου ἀ νθρωπίνης ἐγκρύ ψεις
αὐ τὰ κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν
καὶ ἐρεῖς τά δε λέγει κύ ριος ὁ θεὸ ς τοῦ ισραηλ οὕ τως φά γονται οἱ υἱοὶ ισραηλ
ἀ κά θαρτα ἐν τοῖς ἔθνεσιν
καὶ εἶπα μηδαμῶ ς κύ ριε θεὲ τοῦ ισραηλ ἰδοὺ ἡ ψυχή μου οὐ μεμίανται ἐν ἀ καθαρσίᾳ
καὶ θνησιμαῖον καὶ θηριά λωτον οὐ βέβρωκα ἀ πὸ γενέσεώ ς μου ἕως τοῦ νῦ ν οὐ δὲ
εἰσελή λυθεν εἰς τὸ στό μα μου πᾶ ν κρέας ἕωλον
καὶ εἶπεν πρό ς με ἰδοὺ δέδωκά σοι βό λβιτα βοῶ ν ἀ ντὶ τῶ ν βολβίτων τῶ ν
ἀ νθρωπίνων καὶ ποιή σεις τοὺ ς ἄ ρτους σου ἐπ' αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ἰδοὺ ἐγὼ συντρίβω στή ριγμα ἄ ρτου ἐν ιερουσαλημ
καὶ φά γονται ἄ ρτον ἐν σταθμῷ καὶ ἐν ἐνδείᾳ καὶ ὕ δωρ ἐν μέτρῳ καὶ ἐν ἀ φανισμῷ
πίονται
ὅ πως ἐνδεεῖς γένωνται ἄ ρτου καὶ ὕ δατος καὶ ἀ φανισθή σεται ἄ νθρωπος καὶ
ἀ δελφὸ ς αὐ τοῦ καὶ τακή σονται ἐν ταῖς ἀ δικίαις αὐ τῶ ν
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που λαβὲ σεαυτῷ ῥ ομφαίαν ὀ ξεῖαν ὑ πὲρ ξυρὸ ν κουρέως κτή σῃ
αὐ τὴ ν σεαυτῷ καὶ ἐπά ξεις αὐ τὴ ν ἐπὶ τὴ ν κεφαλή ν σου καὶ ἐπὶ τὸ ν πώ γωνά σου καὶ
λή μψῃ ζυγὸ ν σταθμίων καὶ διαστή σεις αὐ τού ς
τὸ τέταρτον ἐν πυρὶ ἀ νακαύ σεις ἐν μέσῃ τῇ πό λει κατὰ τὴ ν πλή ρωσιν τῶ ν ἡ μερῶ ν
τοῦ συγκλεισμοῦ καὶ λή μψῃ τὸ τέταρτον καὶ κατακαύ σεις αὐ τὸ ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς καὶ
992

τὸ τέταρτον κατακό ψεις ἐν ῥ ομφαίᾳ κύ κλῳ αὐ τῆ ς καὶ τὸ τέταρτον διασκορπίσεις

τῷ πνεύ ματι καὶ μά χαιραν ἐκκενώ σω ὀ πίσω αὐ τῶ ν
καὶ λή μψῃ ἐκεῖθεν ὀ λίγους ἐν ἀ ριθμῷ καὶ συμπεριλή μψῃ αὐ τοὺ ς τῇ ἀ ναβολῇ σου
καὶ ἐκ τού των λή μψῃ ἔτι καὶ ῥ ίψεις αὐ τοὺ ς εἰς μέσον τοῦ πυρὸ ς καὶ κατακαύ σεις
αὐ τοὺ ς ἐν πυρί ἐξ αὐ τῆ ς ἐξελεύ σεται πῦ ρ καὶ ἐρεῖς παντὶ οἴκῳ ισραηλ
τά δε λέγει κύ ριος αὕ τη ἡ ιερουσαλημ ἐν μέσῳ τῶ ν ἐθνῶ ν τέθεικα αὐ τὴ ν καὶ τὰ ς
κύ κλῳ αὐ τῆ ς χώ ρας
καὶ ἐρεῖς τὰ δικαιώ ματά μου τῇ ἀ νό μῳ ἐκ τῶ ν ἐθνῶ ν καὶ τὰ νό μιμά μου ἐκ τῶ ν
χωρῶ ν τῶ ν κύ κλῳ αὐ τῆ ς διό τι τὰ δικαιώ ματά μου ἀ πώ σαντο καὶ ἐν τοῖς νομίμοις
μου οὐ κ ἐπορεύ θησαν ἐν αὐ τοῖς
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἀ νθ' ὧ ν ἡ ἀ φορμὴ ὑ μῶ ν ἐκ τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν κύ κλῳ ὑ μῶ ν
καὶ ἐν τοῖς νομίμοις μου οὐ κ ἐπορεύ θητε καὶ τὰ δικαιώ ματά μου οὐ κ ἐποιή σατε ἀ λλ'
οὐ δὲ κατὰ τὰ δικαιώ ματα τῶ ν ἐθνῶ ν τῶ ν κύ κλῳ ὑ μῶ ν οὐ πεποιή κατε
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ποιή σω ἐν μέσῳ σου κρίμα ἐνώ πιον
τῶ ν ἐθνῶ ν
καὶ ποιή σω ἐν σοὶ ἃ οὐ πεποίηκα καὶ ἃ οὐ ποιή σω ὅ μοια αὐ τοῖς ἔτι κατὰ πά ντα τὰ
βδελύ γματά σου
διὰ τοῦ το πατέρες φά γονται τέκνα ἐν μέσῳ σου καὶ τέκνα φά γονται πατέρας καὶ
ποιή σω ἐν σοὶ κρίματα καὶ διασκορπιῶ πά ντας τοὺ ς καταλοίπους σου εἰς πά ντα
ἄ νεμον
διὰ τοῦ το ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος εἰ μὴ ἀ νθ' ὧ ν τὰ ἅ γιά μου ἐμίανας ἐν πᾶ σιν τοῖς
βδελύ γμασίν σου κἀ γὼ ἀ πώ σομαί σε οὐ φείσεταί μου ὁ ὀ φθαλμό ς κἀ γὼ οὐ κ
ἐλεή σω
τὸ τέταρτό ν σου ἐν θανά τῳ ἀ ναλωθή σεται καὶ τὸ τέταρτό ν σου ἐν λιμῷ
συντελεσθή σεται ἐν μέσῳ σου καὶ τὸ τέταρτό ν σου εἰς πά ντα ἄ νεμον σκορπιῶ
αὐ τού ς καὶ τὸ τέταρτό ν σου ἐν ῥ ομφαίᾳ πεσοῦ νται κύ κλῳ σου καὶ μά χαιραν
ἐκκενώ σω ὀ πίσω αὐ τῶ ν
καὶ συντελεσθή σεται ὁ θυμό ς μου καὶ ἡ ὀ ργή μου ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἐπιγνώ σῃ διό τι
ἐγὼ κύ ριος λελά ληκα ἐν ζή λῳ μου ἐν τῷ συντελέσαι με τὴ ν ὀ ργή ν μου ἐπ' αὐ τού ς
καὶ θή σομαί σε εἰς ἔρημον καὶ τὰ ς θυγατέρας σου κύ κλῳ σου ἐνώ πιον παντὸ ς
διοδεύ οντος
καὶ ἔσῃ στενακτὴ καὶ δηλαϊστὴ ἐν τοῖς ἔθνεσιν τοῖς κύ κλῳ σου ἐν τῷ ποιῆ σαί με ἐν
σοὶ κρίματα ἐν ἐκδική σει θυμοῦ μου ἐγὼ κύ ριος λελά ληκα
ἐν τῷ ἐξαποστεῖλαί με τὰ ς βολίδας μου τοῦ λιμοῦ ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ ἔσονται εἰς
ἔκλειψιν καὶ συντρίψω στή ριγμα ἄ ρτου σου
καὶ ἐξαποστελῶ ἐπὶ σὲ λιμὸ ν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ τιμωρή σομαί σε καὶ θά νατος καὶ
αἷμα διελεύ σονται ἐπὶ σέ καὶ ῥ ομφαίαν ἐπά ξω ἐπὶ σὲ κυκλό θεν ἐγὼ κύ ριος
λελά ληκα
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που στή ρισον τὸ πρό σωπό ν σου ἐπὶ τὰ ὄ ρη ισραηλ καὶ προφή τευσον ἐπ'
αὐ τὰ
993

καὶ ἐρεῖς τὰ ὄ ρη ισραηλ ἀ κού σατε λό γον κυρίου τά δε λέγει κύ ριος τοῖς ὄ ρεσιν καὶ
τοῖς βουνοῖς καὶ ταῖς φά ραγξιν καὶ ταῖς νά παις ἰδοὺ ἐγὼ ἐπά γω ἐφ' ὑ μᾶ ς ῥ ομφαίαν
καὶ ἐξολεθρευθή σεται τὰ ὑ ψηλὰ ὑ μῶ ν
καὶ συντριβή σονται τὰ θυσιαστή ρια ὑ μῶ ν καὶ τὰ τεμένη ὑ μῶ ν καὶ καταβαλῶ
τραυματίας ὑ μῶ ν ἐνώ πιον τῶ ν εἰδώ λων ὑ μῶ ν
καὶ διασκορπιῶ τὰ ὀ στᾶ ὑ μῶ ν κύ κλῳ τῶ ν θυσιαστηρίων ὑ μῶ ν
ἐν πά σῃ τῇ κατοικίᾳ ὑ μῶ ν αἱ πό λεις ἐξερημωθή σονται καὶ τὰ ὑ ψηλὰ
ἀ φανισθή σεται ὅ πως ἐξολεθρευθῇ τὰ θυσιαστή ρια ὑ μῶ ν καὶ συντριβή σονται τὰ
εἴδωλα ὑ μῶ ν καὶ ἐξαρθή σεται τὰ τεμένη ὑ μῶ ν
καὶ πεσοῦ νται τραυματίαι ἐν μέσῳ ὑ μῶ ν καὶ ἐπιγνώ σεσθε ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
ἐν τῷ γενέσθαι ἐξ ὑ μῶ ν ἀ νασῳ ζομένους ἐκ ῥ ομφαίας ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐν τῷ
διασκορπισμῷ ὑ μῶ ν ἐν ταῖς χώ ραις
καὶ μνησθή σονταί μου οἱ ἀ νασῳ ζό μενοι ἐξ ὑ μῶ ν ἐν τοῖς ἔθνεσιν οὗ
ᾐ χμαλωτεύ θησαν ἐκεῖ ὀ μώ μοκα τῇ καρδίᾳ αὐ τῶ ν τῇ ἐκπορνευού σῃ ἀ π' ἐμοῦ καὶ
τοῖς ὀ φθαλμοῖς αὐ τῶ ν τοῖς πορνεύ ουσιν ὀ πίσω τῶ ν ἐπιτηδευμά των αὐ τῶ ν καὶ
κό ψονται πρό σωπα αὐ τῶ ν ἐν πᾶ σι τοῖς βδελύ γμασιν αὐ τῶ ν
καὶ ἐπιγνώ σονται διό τι ἐγὼ κύ ριος λελά ληκα
τά δε λέγει κύ ριος κρό τησον τῇ χειρὶ καὶ ψό φησον τῷ ποδὶ καὶ εἰπό ν εὖ γε εὖ γε ἐπὶ
πᾶ σιν τοῖς βδελύ γμασιν οἴκου ισραηλ ἐν ῥ ομφαίᾳ καὶ ἐν θανά τῳ καὶ ἐν λιμῷ
πεσοῦ νται
ὁ ἐγγὺ ς ἐν ῥ ομφαίᾳ πεσεῖται ὁ δὲ μακρὰ ν ἐν θανά τῳ τελευτή σει καὶ ὁ περιεχό μενος
ἐν λιμῷ συντελεσθή σεται καὶ συντελέσω τὴ ν ὀ ργή ν μου ἐπ' αὐ τού ς
καὶ γνώ σεσθε διό τι ἐγὼ κύ ριος ἐν τῷ εἶναι τοὺ ς τραυματίας ὑ μῶ ν ἐν μέσῳ τῶ ν
εἰδώ λων ὑ μῶ ν κύ κλῳ τῶ ν θυσιαστηρίων ὑ μῶ ν ἐπὶ πά ντα βουνὸ ν ὑ ψηλὸ ν καὶ
ὑ ποκά τω δένδρου συσκίου οὗ ἔδωκαν ἐκεῖ ὀ σμὴ ν εὐ ωδίας πᾶ σι τοῖς εἰδώ λοις
αὐ τῶ ν
καὶ ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐπ' αὐ τοὺ ς καὶ θή σομαι τὴ ν γῆ ν εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ εἰς
ὄ λεθρον ἀ πὸ τῆ ς ἐρή μου δεβλαθα ἐκ πά σης τῆ ς κατοικίας καὶ ἐπιγνώ σεσθε ὅ τι ἐγὼ
κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που εἰπό ν τά δε λέγει κύ ριος τῇ γῇ τοῦ ισραηλ πέρας ἥ κει τὸ πέρας
ἥ κει ἐπὶ τὰ ς τέσσαρας πτέρυγας τῆ ς γῆ ς
ἥ κει τὸ πέρας
ἐπὶ σὲ τὸ ν κατοικοῦ ντα τὴ ν γῆ ν ἥ κει ὁ καιρό ς ἤ γγικεν ἡ ἡ μέρα οὐ μετὰ θορύ βων
οὐ δὲ μετὰ ὠ δίνων
νῦ ν ἐγγύ θεν ἐκχεῶ τὴ ν ὀ ργή ν μου ἐπὶ σὲ καὶ συντελέσω τὸ ν θυμό ν μου ἐν σοὶ καὶ
κρινῶ σε ἐν ταῖς ὁ δοῖς σου καὶ δώ σω ἐπὶ σὲ πά ντα τὰ βδελύ γματά σου
οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς μου οὐ δὲ μὴ ἐλεή σω διό τι τὰ ς ὁ δού ς σου ἐπὶ σὲ δώ σω καὶ
τὰ βδελύ γματά σου ἐν μέσῳ σου ἔσονται καὶ ἐπιγνώ σῃ διό τι ἐγώ εἰμι κύ ριος ὁ
τύ πτων
νῦ ν τὸ πέρας πρὸ ς σέ καὶ ἀ ποστελῶ ἐγὼ ἐπὶ σὲ καὶ ἐκδική σω σε ἐν ταῖς ὁ δοῖς σου
καὶ δώ σω ἐπὶ σὲ πά ντα τὰ βδελύ γματά σου
994

οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἐπὶ σέ οὐ δὲ μὴ ἐλεή σω διό τι τὴ ν ὁ δό ν σου ἐπὶ σὲ δώ σω

καὶ τὰ βδελύ γματά σου ἐν μέσῳ σου ἔσται καὶ ἐπιγνώ σῃ διό τι ἐγὼ κύ ριος
διό τι τά δε λέγει κύ ριος
ἰδοὺ τὸ πέρας ἥ κει ἰδοὺ ἡ μέρα κυρίου εἰ καὶ ἡ ῥ ά βδος ἤ νθηκεν ἡ ὕ βρις ἐξανέστηκεν
καὶ συντρίψει στή ριγμα ἀ νό μου καὶ οὐ μετὰ θορύ βου οὐ δὲ μετὰ σπουδῆ ς
ἥ κει ὁ καιρό ς ἰδοὺ ἡ ἡ μέρα ὁ κτώ μενος μὴ χαιρέτω καὶ ὁ πωλῶ ν μὴ θρηνείτω
διό τι ὁ κτώ μενος πρὸ ς τὸ ν πωλοῦ ντα οὐ κέτι μὴ ἐπιστρέψῃ καὶ ἄ νθρωπος ἐν
ὀ φθαλμῷ ζωῆ ς αὐ τοῦ οὐ κρατή σει
σαλπίσατε ἐν σά λπιγγι καὶ κρίνατε τὰ σύ μπαντα
ὁ πό λεμος ἐν ῥ ομφαίᾳ ἔξωθεν καὶ ὁ λιμὸ ς καὶ ὁ θά νατος ἔσωθεν ὁ ἐν τῷ πεδίῳ ἐν
ῥ ομφαίᾳ τελευτή σει τοὺ ς δὲ ἐν τῇ πό λει λιμὸ ς καὶ θά νατος συντελέσει
καὶ ἀ νασωθή σονται οἱ ἀ νασῳ ζό μενοι ἐξ αὐ τῶ ν καὶ ἔσονται ἐπὶ τῶ ν ὀ ρέων πά ντας
ἀ ποκτενῶ ἕκαστον ἐν ταῖς ἀ δικίαις αὐ τοῦ
πᾶ σαι χεῖρες ἐκλυθή σονται καὶ πά ντες μηροὶ μολυνθή σονται ὑ γρασίᾳ
καὶ περιζώ σονται σά κκους καὶ καλύ ψει αὐ τοὺ ς θά μβος καὶ ἐπὶ πᾶ ν πρό σωπον
αἰσχύ νη ἐπ' αὐ τού ς καὶ ἐπὶ πᾶ σαν κεφαλὴ ν φαλά κρωμα
τὸ ἀ ργύ ριον αὐ τῶ ν ῥ ιφή σεται ἐν ταῖς πλατείαις καὶ τὸ χρυσίον αὐ τῶ ν
ὑ περοφθή σεται αἱ ψυχαὶ αὐ τῶ ν οὐ μὴ ἐμπλησθῶ σιν καὶ αἱ κοιλίαι αὐ τῶ ν οὐ μὴ
πληρωθῶ σιν διό τι βά σανος τῶ ν ἀ δικιῶ ν αὐ τῶ ν ἐγένετο
ἐκλεκτὰ κό σμου εἰς ὑ περηφανίαν ἔθεντο αὐ τὰ καὶ εἰκό νας τῶ ν βδελυγμά των
αὐ τῶ ν ἐποίησαν ἐξ αὐ τῶ ν ἕνεκεν τού του δέδωκα αὐ τὰ αὐ τοῖς εἰς ἀ καθαρσίαν
καὶ παραδώ σω αὐ τὰ εἰς χεῖρας ἀ λλοτρίων τοῦ διαρπά σαι αὐ τὰ καὶ τοῖς λοιμοῖς τῆ ς
γῆ ς εἰς σκῦ λα καὶ βεβηλώ σουσιν αὐ τά
καὶ ἀ ποστρέψω τὸ πρό σωπό ν μου ἀ π' αὐ τῶ ν καὶ μιανοῦ σιν τὴ ν ἐπισκοπή ν μου καὶ
εἰσελεύ σονται εἰς αὐ τὰ ἀ φυλά κτως καὶ βεβηλώ σουσιν αὐ τά
καὶ ποιή σουσι φυρμό ν διό τι ἡ γῆ πλή ρης λαῶ ν καὶ ἡ πό λις πλή ρης ἀ νομίας
καὶ ἀ ποστρέψω τὸ φρύ αγμα τῆ ς ἰσχύ ος αὐ τῶ ν καὶ μιανθή σεται τὰ ἅ για αὐ τῶ ν
ἐξιλασμὸ ς ἥ ξει καὶ ζητή σει εἰρή νην καὶ οὐ κ ἔσται
οὐ αὶ ἐπὶ οὐ αὶ ἔσται καὶ ἀ γγελία ἐπ' ἀ γγελίαν ἔσται καὶ ζητηθή σεται ὅ ρασις ἐκ
προφή του καὶ νό μος ἀ πολεῖται ἐξ ἱερέως καὶ βουλὴ ἐκ πρεσβυτέρων
ἄ ρχων ἐνδύ σεται ἀ φανισμό ν καὶ αἱ χεῖρες τοῦ λαοῦ τῆ ς γῆ ς παραλυθή σονται κατὰ
τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν ποιή σω αὐ τοῖς καὶ ἐν τοῖς κρίμασιν αὐ τῶ ν ἐκδική σω αὐ τού ς καὶ
γνώ σονται ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἕκτῳ ἔτει ἐν τῷ πέμπτῳ μηνὶ πέμπτῃ τοῦ μηνὸ ς ἐγὼ ἐκαθή μην ἐν
τῷ οἴκῳ καὶ οἱ πρεσβύ τεροι ιουδα ἐκά θηντο ἐνώ πιό ν μου καὶ ἐγένετο ἐπ' ἐμὲ χεὶρ
κυρίου
καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ὁ μοίωμα ἀ νδρό ς ἀ πὸ τῆ ς ὀ σφύ ος αὐ τοῦ καὶ ἕως κά τω πῦ ρ καὶ
ἀ πὸ τῆ ς ὀ σφύ ος αὐ τοῦ ὑ περά νω ὡ ς ὅ ρασις ἠ λέκτρου
καὶ ἐξέτεινεν ὁ μοίωμα χειρὸ ς καὶ ἀ νέλαβέν με τῆ ς κορυφῆ ς μου καὶ ἀ νέλαβέν με
πνεῦ μα ἀ νὰ μέσον τῆ ς γῆ ς καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ οὐ ρανοῦ καὶ ἤ γαγέν με εἰς ιερουσαλημ
ἐν ὁ ρά σει θεοῦ ἐπὶ τὰ πρό θυρα τῆ ς πύ λης τῆ ς ἐσωτέρας τῆ ς βλεπού σης πρὸ ς
βορρᾶ ν οὗ ἦ ν ἡ στή λη τοῦ κτωμένου
995

καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ ἦ ν δό ξα κυρίου θεοῦ ισραηλ κατὰ τὴ ν ὅ ρασιν ἣ ν εἶδον ἐν τῷ πεδίῳ
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ἀ νά βλεψον τοῖς ὀ φθαλμοῖς σου πρὸ ς βορρᾶ ν καὶ
ἀ νέβλεψα τοῖς ὀ φθαλμοῖς μου πρὸ ς βορρᾶ ν καὶ ἰδοὺ ἀ πὸ βορρᾶ ἐπὶ τὴ ν πύ λην τὴ ν
πρὸ ς ἀ νατολά ς
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ἑώ ρακας τί οὗ τοι ποιοῦ σιν ἀ νομίας μεγά λας
ποιοῦ σιν ὧ δε τοῦ ἀ πέχεσθαι ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων μου καὶ ἔτι ὄ ψει ἀ νομίας μείζονας
καὶ εἰσή γαγέν με ἐπὶ τὰ πρό θυρα τῆ ς αὐ λῆ ς
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ὄ ρυξον καὶ ὤ ρυξα καὶ ἰδοὺ θύ ρα μία
καὶ εἶπεν πρό ς με εἴσελθε καὶ ἰδὲ τὰ ς ἀ νομίας ἃ ς οὗ τοι ποιοῦ σιν ὧ δε
καὶ εἰσῆ λθον καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ μά ταια βδελύ γματα καὶ πά ντα τὰ εἴδωλα οἴκου
ισραηλ διαγεγραμμένα ἐπ' αὐ τοῦ κύ κλῳ
καὶ ἑβδομή κοντα ἄ νδρες ἐκ τῶ ν πρεσβυτέρων οἴκου ισραηλ καὶ ιεζονιας ὁ τοῦ
σαφαν ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν εἱστή κει πρὸ προσώ που αὐ τῶ ν καὶ ἕκαστος θυμιατή ριον
αὐ τοῦ εἶχεν ἐν τῇ χειρί καὶ ἡ ἀ τμὶς τοῦ θυμιά ματος ἀ νέβαινεν
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ἑώ ρακας ἃ οἱ πρεσβύ τεροι τοῦ οἴκου ισραηλ
ποιοῦ σιν ἕκαστος αὐ τῶ ν ἐν τῷ κοιτῶ νι τῷ κρυπτῷ αὐ τῶ ν διό τι εἶπαν οὐ χ ὁ ρᾷ ὁ
κύ ριος ἐγκαταλέλοιπεν κύ ριος τὴ ν γῆ ν
καὶ εἶπεν πρό ς με ἔτι ὄ ψει ἀ νομίας μείζονας ἃ ς οὗ τοι ποιοῦ σιν
καὶ εἰσή γαγέν με ἐπὶ τὰ πρό θυρα τῆ ς πύ λης οἴκου κυρίου τῆ ς βλεπού σης πρὸ ς
βορρᾶ ν καὶ ἰδοὺ ἐκεῖ γυναῖκες καθή μεναι θρηνοῦ σαι τὸ ν θαμμουζ
καὶ εἶπεν πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που ἑώ ρακας καὶ ἔτι ὄ ψει ἐπιτηδεύ ματα μείζονα
τού των
καὶ εἰσή γαγέν με εἰς τὴ ν αὐ λὴ ν οἴκου κυρίου τὴ ν ἐσωτέραν καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶ ν
προθύ ρων τοῦ ναοῦ κυρίου ἀ νὰ μέσον τῶ ν αιλαμ καὶ ἀ νὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου
ὡ ς εἴκοσι ἄ νδρες τὰ ὀ πίσθια αὐ τῶ ν πρὸ ς τὸ ν ναὸ ν τοῦ κυρίου καὶ τὰ πρό σωπα
αὐ τῶ ν ἀ πέναντι καὶ οὗ τοι προσκυνοῦ σιν τῷ ἡ λίῳ
καὶ εἶπεν πρό ς με ἑώ ρακας υἱὲ ἀ νθρώ που μὴ μικρὰ τῷ οἴκῳ ιουδα τοῦ ποιεῖν τὰ ς
ἀ νομίας ἃ ς πεποιή κασιν ὧ δε διό τι ἔπλησαν τὴ ν γῆ ν ἀ νομίας καὶ ἰδοὺ αὐ τοὶ ὡ ς
μυκτηρίζοντες
καὶ ἐγὼ ποιή σω αὐ τοῖς μετὰ θυμοῦ οὐ φείσεται ὁ ὀ φθαλμό ς μου οὐ δὲ μὴ ἐλεή σω
καὶ ἀ νέκραγεν εἰς τὰ ὦ τά μου φωνῇ μεγά λῃ λέγων ἤ γγικεν ἡ ἐκδίκησις τῆ ς πό λεως
καὶ ἕκαστος εἶχεν τὰ σκεύ η τῆ ς ἐξολεθρεύ σεως ἐν χειρὶ αὐ τοῦ
καὶ ἰδοὺ ἓξ ἄ νδρες ἤ ρχοντο ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ τῆ ς πύ λης τῆ ς ὑ ψηλῆ ς τῆ ς βλεπού σης
πρὸ ς βορρᾶ ν καὶ ἑκά στου πέλυξ ἐν τῇ χειρὶ αὐ τοῦ καὶ εἷς ἀ νὴ ρ ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
ἐνδεδυκὼ ς ποδή ρη καὶ ζώ νη σαπφείρου ἐπὶ τῆ ς ὀ σφύ ος αὐ τοῦ καὶ εἰσή λθοσαν καὶ
ἔστησαν ἐχό μενοι τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χαλκοῦ
καὶ δό ξα θεοῦ τοῦ ισραηλ ἀ νέβη ἀ πὸ τῶ ν χερουβιν ἡ οὖ σα ἐπ' αὐ τῶ ν εἰς τὸ αἴθριον
τοῦ οἴκου καὶ ἐκά λεσεν τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν ἐνδεδυκό τα τὸ ν ποδή ρη ὃ ς εἶχεν ἐπὶ τῆ ς
ὀ σφύ ος αὐ τοῦ τὴ ν ζώ νην
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τό ν δίελθε μέσην τὴ ν ιερουσαλημ καὶ δὸ ς τὸ σημεῖον ἐπὶ τὰ
μέτωπα τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν καταστεναζό ντων καὶ τῶ ν κατωδυνωμένων ἐπὶ πά σαις
ταῖς ἀ νομίαις ταῖς γινομέναις ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς
996

καὶ τού τοις εἶπεν ἀ κού οντό ς μου πορεύ εσθε ὀ πίσω αὐ τοῦ εἰς τὴ ν πό λιν καὶ κό πτετε
καὶ μὴ φείδεσθε τοῖς ὀ φθαλμοῖς ὑ μῶ ν καὶ μὴ ἐλεή σητε
πρεσβύ τερον καὶ νεανίσκον καὶ παρθένον καὶ νή πια καὶ γυναῖκας ἀ ποκτείνατε εἰς
ἐξά λειψιν ἐπὶ δὲ πά ντας ἐφ' οὕ ς ἐστιν τὸ σημεῖον μὴ ἐγγίσητε καὶ ἀ πὸ τῶ ν ἁ γίων
μου ἄ ρξασθε καὶ ἤ ρξαντο ἀ πὸ τῶ ν ἀ νδρῶ ν τῶ ν πρεσβυτέρων οἳ ἦ σαν ἔσω ἐν τῷ
οἴκῳ
καὶ εἶπεν πρὸ ς αὐ τού ς μιά νατε τὸ ν οἶκον καὶ πλή σατε τὰ ς ὁ δοὺ ς νεκρῶ ν
ἐκπορευό μενοι καὶ κό πτετε
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κό πτειν αὐ τοὺ ς καὶ πίπτω ἐπὶ πρό σωπό ν μου καὶ ἀ νεβό ησα καὶ
εἶπα οἴμμοι κύ ριε ἐξαλείφεις σὺ τοὺ ς καταλοίπους τοῦ ισραηλ ἐν τῷ ἐκχέαι σε τὸ ν
θυμό ν σου ἐπὶ ιερουσαλημ
καὶ εἶπεν πρό ς με ἀ δικία τοῦ οἴκου ισραηλ καὶ ιουδα μεμεγά λυνται σφό δρα σφό δρα
ὅ τι ἐπλή σθη ἡ γῆ λαῶ ν πολλῶ ν καὶ ἡ πό λις ἐπλή σθη ἀ δικίας καὶ ἀ καθαρσίας ὅ τι
εἶπαν ἐγκαταλέλοιπεν κύ ριος τὴ ν γῆ ν οὐ κ ἐφορᾷ ὁ κύ ριος
καὶ οὐ φείσεταί μου ὁ ὀ φθαλμό ς οὐ δὲ μὴ ἐλεή σω τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν εἰς κεφαλὰ ς
αὐ τῶ ν δέδωκα
καὶ ἰδοὺ ὁ ἀ νὴ ρ ὁ ἐνδεδυκὼ ς τὸ ν ποδή ρη καὶ ἐζωσμένος τῇ ζώ νῃ τὴ ν ὀ σφὺ ν αὐ τοῦ
καὶ ἀ πεκρίνατο λέγων πεποίηκα καθὼ ς ἐνετείλω μοι
καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ ἐπά νω τοῦ στερεώ ματος τοῦ ὑ πὲρ κεφαλῆ ς τῶ ν χερουβιν ὡ ς
λίθος σαπφείρου ὁ μοίωμα θρό νου ἐπ' αὐ τῶ ν
καὶ εἶπεν πρὸ ς τὸ ν ἄ νδρα τὸ ν ἐνδεδυκό τα τὴ ν στολή ν εἴσελθε εἰς τὸ μέσον τῶ ν
τροχῶ ν τῶ ν ὑ ποκά τω τῶ ν χερουβιν καὶ πλῆ σον τὰ ς δρά κας σου ἀ νθρά κων πυρὸ ς
ἐκ μέσου τῶ ν χερουβιν καὶ διασκό ρπισον ἐπὶ τὴ ν πό λιν καὶ εἰσῆ λθεν ἐνώ πιό ν μου
καὶ τὰ χερουβιν εἱστή κει ἐκ δεξιῶ ν τοῦ οἴκου ἐν τῷ εἰσπορεύ εσθαι τὸ ν ἄ νδρα καὶ ἡ
νεφέλη ἔπλησεν τὴ ν αὐ λὴ ν τὴ ν ἐσωτέραν
καὶ ἀ πῆ ρεν ἡ δό ξα κυρίου ἀ πὸ τῶ ν χερουβιν εἰς τὸ αἴθριον τοῦ οἴκου καὶ ἔπλησεν
τὸ ν οἶκον ἡ νεφέλη καὶ ἡ αὐ λὴ ἐπλή σθη τοῦ φέγγους τῆ ς δό ξης κυρίου
καὶ φωνὴ τῶ ν πτερύ γων τῶ ν χερουβιν ἠ κού ετο ἕως τῆ ς αὐ λῆ ς τῆ ς ἐξωτέρας ὡ ς
φωνὴ θεοῦ σαδδαι λαλοῦ ντος
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐντέλλεσθαι αὐ τὸ ν τῷ ἀ νδρὶ τῷ ἐνδεδυκό τι τὴ ν στολὴ ν τὴ ν ἁ γίαν
λέγων λαβὲ πῦ ρ ἐκ μέσου τῶ ν τροχῶ ν ἐκ μέσου τῶ ν χερουβιν καὶ εἰσῆ λθεν καὶ ἔστη
ἐχό μενος τῶ ν τροχῶ ν
καὶ ἐξέτεινεν τὴ ν χεῖρα αὐ τοῦ εἰς μέσον τοῦ πυρὸ ς τοῦ ὄ ντος ἐν μέσῳ τῶ ν χερουβιν
καὶ ἔλαβεν καὶ ἔδωκεν εἰς τὰ ς χεῖρας τοῦ ἐνδεδυκό τος τὴ ν στολὴ ν τὴ ν ἁ γίαν καὶ
ἔλαβεν καὶ ἐξῆ λθεν
καὶ εἶδον τὰ χερουβιν ὁ μοίωμα χειρῶ ν ἀ νθρώ πων ὑ ποκά τωθεν τῶ ν πτερύ γων
αὐ τῶ ν
καὶ εἶδον καὶ ἰδοὺ τροχοὶ τέσσαρες εἱστή κεισαν ἐχό μενοι τῶ ν χερουβιν τροχὸ ς εἷς
ἐχό μενος χερουβ ἑνό ς καὶ ἡ ὄ ψις τῶ ν τροχῶ ν ὡ ς ὄ ψις λίθου ἄ νθρακος
καὶ ἡ ὄ ψις αὐ τῶ ν ὁ μοίωμα ἓν τοῖς τέσσαρσιν ὃ ν τρό πον ὅ ταν ᾖ τροχὸ ς ἐν μέσῳ
τροχοῦ
997

ἐν τῷ πορεύ εσθαι αὐ τὰ εἰς τὰ τέσσαρα μέρη αὐ τῶ ν ἐπορεύ οντο οὐ κ ἐπέστρεφον ἐν

τῷ πορεύ εσθαι αὐ τά ὅ τι εἰς ὃ ν ἂ ν τό πον ἐπέβλεψεν ἡ ἀ ρχὴ ἡ μία ἐπορεύ οντο καὶ
οὐ κ ἐπέστρεφον ἐν τῷ πορεύ εσθαι αὐ τά
καὶ οἱ νῶ τοι αὐ τῶ ν καὶ αἱ χεῖρες αὐ τῶ ν καὶ αἱ πτέρυγες αὐ τῶ ν καὶ οἱ τροχοὶ πλή ρεις
ὀ φθαλμῶ ν κυκλό θεν τοῖς τέσσαρσιν τροχοῖς αὐ τῶ ν
τοῖς δὲ τροχοῖς τού τοις ἐπεκλή θη γελγελ ἀ κού οντό ς μου
καὶ ἦ ραν τὰ χερουβιν τοῦ το τὸ ζῷ ον ὃ εἶδον ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ χοβαρ
καὶ ἐν τῷ πορεύ εσθαι τὰ χερουβιν ἐπορεύ οντο οἱ τροχοί καὶ οὗ τοι ἐχό μενοι αὐ τῶ ν
καὶ ἐν τῷ ἐξαίρειν τὰ χερουβιν τὰ ς πτέρυγας αὐ τῶ ν τοῦ μετεωρίζεσθαι ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
οὐ κ ἐπέστρεφον οἱ τροχοὶ αὐ τῶ ν
ἐν τῷ ἑστά ναι αὐ τὰ εἱστή κεισαν καὶ ἐν τῷ μετεωρίζεσθαι αὐ τὰ ἐμετεωρίζοντο μετ'
αὐ τῶ ν διό τι πνεῦ μα ζωῆ ς ἐν αὐ τοῖς ἦ ν
καὶ ἐξῆ λθεν δό ξα κυρίου ἀ πὸ τοῦ οἴκου καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὰ χερουβιν
καὶ ἀ νέλαβον τὰ χερουβιν τὰ ς πτέρυγας αὐ τῶ ν καὶ ἐμετεωρίσθησαν ἀ πὸ τῆ ς γῆ ς
ἐνώ πιον ἐμοῦ ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐ τὰ καὶ οἱ τροχοὶ ἐχό μενοι αὐ τῶ ν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὰ
πρό θυρα τῆ ς πύ λης οἴκου κυρίου τῆ ς ἀ πέναντι καὶ δό ξα θεοῦ ισραηλ ἦ ν ἐπ' αὐ τῶ ν
ὑ περά νω
τοῦ το τὸ ζῷ ό ν ἐστιν ὃ εἶδον ὑ ποκά τω θεοῦ ισραηλ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ χοβαρ καὶ
ἔγνων ὅ τι χερουβιν ἐστίν
τέσσαρα πρό σωπα τῷ ἑνί καὶ ὀ κτὼ πτέρυγες τῷ ἑνί καὶ ὁ μοίωμα χειρῶ ν ἀ νθρώ που
ὑ ποκά τωθεν τῶ ν πτερύ γων αὐ τῶ ν
καὶ ὁ μοίωσις τῶ ν προσώ πων αὐ τῶ ν ταῦ τα τὰ πρό σωπά ἐστιν ἃ εἶδον ὑ ποκά τω τῆ ς
δό ξης θεοῦ ισραηλ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ τοῦ χοβαρ καὶ αὐ τὰ ἕκαστον κατὰ πρό σωπον
αὐ τῶ ν ἐπορεύ οντο
καὶ ἀ νέλαβέν με πνεῦ μα καὶ ἤ γαγέν με ἐπὶ τὴ ν πύ λην τοῦ οἴκου κυρίου τὴ ν
κατέναντι τὴ ν βλέπουσαν κατὰ ἀ νατολά ς καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶ ν προθύ ρων τῆ ς πύ λης ὡ ς
εἴκοσι καὶ πέντε ἄ νδρες καὶ εἶδον ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν τὸ ν ιεζονιαν τὸ ν τοῦ εζερ καὶ
φαλτιαν τὸ ν τοῦ βαναιου τοὺ ς ἀ φηγουμένους τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν κύ ριος πρό ς με υἱὲ ἀ νθρώ που οὗ τοι οἱ ἄ νδρες οἱ λογιζό μενοι μά ταια καὶ
βουλευό μενοι βουλὴ ν πονηρὰ ν ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ
οἱ λέγοντες οὐ χὶ προσφά τως ᾠ κοδό μηνται αἱ οἰκίαι αὕ τη ἐστὶν ὁ λέβης ἡ μεῖς δὲ τὰ
κρέα
διὰ τοῦ το προφή τευσον ἐπ' αὐ τού ς προφή τευσον υἱὲ ἀ νθρώ που
καὶ ἔπεσεν ἐπ' ἐμὲ πνεῦ μα κυρίου καὶ εἶπεν πρό ς με λέγε τά δε λέγει κύ ριος οὕ τως
εἴπατε οἶκος ισραηλ καὶ τὰ διαβού λια τοῦ πνεύ ματος ὑ μῶ ν ἐγὼ ἐπίσταμαι
ἐπληθύ νατε νεκροὺ ς ὑ μῶ ν ἐν τῇ πό λει ταύ τῃ καὶ ἐνεπλή σατε τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῆ ς
τραυματιῶ ν
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος τοὺ ς νεκροὺ ς ὑ μῶ ν οὓ ς ἐπατά ξατε ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς οὗ τοί
εἰσιν τὰ κρέα αὐ τὴ δὲ ὁ λέβης ἐστίν καὶ ὑ μᾶ ς ἐξά ξω ἐκ μέσου αὐ τῆ ς
ῥ ομφαίαν φοβεῖσθε καὶ ῥ ομφαίαν ἐπά ξω ἐφ' ὑ μᾶ ς λέγει κύ ριος
καὶ ἐξά ξω ὑ μᾶ ς ἐκ μέσου αὐ τῆ ς καὶ παραδώ σω ὑ μᾶ ς εἰς χεῖρας ἀ λλοτρίων καὶ
ποιή σω ἐν ὑ μῖν κρίματα
998

ἐν ῥ ομφαίᾳ πεσεῖσθε ἐπὶ τῶ ν ὁ ρίων τοῦ ισραηλ κρινῶ ὑ μᾶ ς καὶ ἐπιγνώ σεσθε ὅ τι
ἐγὼ κύ ριος
αὐ τὴ ὑ μῖν οὐ κ ἔσται εἰς λέβητα καὶ ὑ μεῖς οὐ μὴ γένησθε ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς εἰς κρέα ἐπὶ
τῶ ν ὁ ρίων τοῦ ισραηλ κρινῶ ὑ μᾶ ς
καὶ ἐπιγνώ σεσθε διό τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ προφητεύ ειν με καὶ φαλτιας ὁ τοῦ βαναιου ἀ πέθανεν καὶ πίπτω
ἐπὶ πρό σωπό ν μου καὶ ἀ νεβό ησα φωνῇ μεγά λῃ καὶ εἶπα οἴμμοι οἴμμοι κύ ριε εἰς
συντέλειαν σὺ ποιεῖς τοὺ ς καταλοίπους τοῦ ισραηλ
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που οἱ ἀ δελφοί σου καὶ οἱ ἄ νδρες τῆ ς αἰχμαλωσίας σου καὶ πᾶ ς ὁ οἶκος
τοῦ ισραηλ συντετέλεσται οἷς εἶπαν αὐ τοῖς οἱ κατοικοῦ ντες ιερουσαλημ μακρὰ ν
ἀ πέχετε ἀ πὸ τοῦ κυρίου ἡ μῖν δέδοται ἡ γῆ εἰς κληρονομίαν
διὰ τοῦ το εἰπό ν τά δε λέγει κύ ριος ὅ τι ἀ πώ σομαι αὐ τοὺ ς εἰς τὰ ἔθνη καὶ διασκορπιῶ
αὐ τοὺ ς εἰς πᾶ σαν τὴ ν γῆ ν καὶ ἔσομαι αὐ τοῖς εἰς ἁ γίασμα μικρὸ ν ἐν ταῖς χώ ραις οὗ
ἂ ν εἰσέλθωσιν ἐκεῖ
διὰ τοῦ το εἰπό ν τά δε λέγει κύ ριος καὶ εἰσδέξομαι αὐ τοὺ ς ἐκ τῶ ν ἐθνῶ ν καὶ συνά ξω
αὐ τοὺ ς ἐκ τῶ ν χωρῶ ν οὗ διέσπειρα αὐ τοὺ ς ἐν αὐ ταῖς καὶ δώ σω αὐ τοῖς τὴ ν γῆ ν τοῦ
ισραηλ
καὶ εἰσελεύ σονται ἐκεῖ καὶ ἐξαροῦ σιν πά ντα τὰ βδελύ γματα αὐ τῆ ς καὶ πά σας τὰ ς
ἀ νομίας αὐ τῆ ς ἐξ αὐ τῆ ς
καὶ δώ σω αὐ τοῖς καρδίαν ἑτέραν καὶ πνεῦ μα καινὸ ν δώ σω ἐν αὐ τοῖς καὶ ἐκσπά σω
τὴ ν καρδίαν τὴ ν λιθίνην ἐκ τῆ ς σαρκὸ ς αὐ τῶ ν καὶ δώ σω αὐ τοῖς καρδίαν σαρκίνην
ὅ πως ἐν τοῖς προστά γμασίν μου πορεύ ωνται καὶ τὰ δικαιώ ματά μου φυλά σσωνται
καὶ ποιῶ σιν αὐ τά καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαό ν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐ τοῖς εἰς θεό ν
καὶ εἰς τὴ ν καρδίαν τῶ ν βδελυγμά των αὐ τῶ ν καὶ τῶ ν ἀ νομιῶ ν αὐ τῶ ν ὡ ς ἡ καρδία
αὐ τῶ ν ἐπορεύ ετο τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν εἰς κεφαλὰ ς αὐ τῶ ν δέδωκα λέγει κύ ριος
καὶ ἐξῆ ραν τὰ χερουβιν τὰ ς πτέρυγας αὐ τῶ ν καὶ οἱ τροχοὶ ἐχό μενοι αὐ τῶ ν καὶ ἡ
δό ξα θεοῦ ισραηλ ἐπ' αὐ τὰ ὑ περά νω αὐ τῶ ν
καὶ ἀ νέβη ἡ δό ξα κυρίου ἐκ μέσης τῆ ς πό λεως καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ ὄ ρους ὃ ἦ ν ἀ πέναντι
τῆ ς πό λεως
καὶ ἀ νέλαβέν με πνεῦ μα καὶ ἤ γαγέν με εἰς γῆ ν χαλδαίων εἰς τὴ ν αἰχμαλωσίαν ἐν
ὁ ρά σει ἐν πνεύ ματι θεοῦ καὶ ἀ νέβην ἀ πὸ τῆ ς ὁ ρά σεως ἧ ς εἶδον
καὶ ἐλά λησα πρὸ ς τὴ ν αἰχμαλωσίαν πά ντας τοὺ ς λό γους τοῦ κυρίου οὓ ς ἔδειξέν μοι
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που ἐν μέσῳ τῶ ν ἀ δικιῶ ν αὐ τῶ ν σὺ κατοικεῖς οἳ ἔχουσιν ὀ φθαλμοὺ ς τοῦ
βλέπειν καὶ οὐ βλέπουσιν καὶ ὦ τα ἔχουσιν τοῦ ἀ κού ειν καὶ οὐ κ ἀ κού ουσιν διό τι
οἶκος παραπικραίνων ἐστίν
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που ποίησον σεαυτῷ σκεύ η αἰχμαλωσίας ἡ μέρας ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
καὶ αἰχμαλωτευθή σῃ ἐκ τοῦ τό που σου εἰς ἕτερον τό πον ἐνώ πιον αὐ τῶ ν ὅ πως
ἴδωσιν διό τι οἶκος παραπικραίνων ἐστίν
καὶ ἐξοίσεις τὰ σκεύ η σου ὡ ς σκεύ η αἰχμαλωσίας ἡ μέρας κατ' ὀ φθαλμοὺ ς αὐ τῶ ν
καὶ σὺ ἐξελεύ σῃ ἑσπέρας ὡ ς ἐκπορεύ εται αἰχμά λωτος
999

ἐνώ πιον αὐ τῶ ν διό ρυξον σεαυτῷ εἰς τὸ ν τοῖχον καὶ διεξελεύ σῃ δι' αὐ τοῦ
ἐνώ πιον αὐ τῶ ν ἐπ' ὤ μων ἀ ναλημφθή σῃ καὶ κεκρυμμένος ἐξελεύ σῃ τὸ πρό σωπό ν
σου συγκαλύ ψεις καὶ οὐ μὴ ἴδῃς τὴ ν γῆ ν διό τι τέρας δέδωκά σε τῷ οἴκῳ ισραηλ
καὶ ἐποίησα οὕ τως κατὰ πά ντα ὅ σα ἐνετείλατό μοι καὶ σκεύ η ἐξή νεγκα ὡ ς σκεύ η
αἰχμαλωσίας ἡ μέρας καὶ ἑσπέρας διώ ρυξα ἐμαυτῷ τὸ ν τοῖχον καὶ κεκρυμμένος
ἐξῆ λθον ἐπ' ὤ μων ἀ νελή μφθην ἐνώ πιον αὐ τῶ ν
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με τὸ πρωὶ λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που οὐ κ εἶπαν πρὸ ς σὲ ὁ οἶκος τοῦ ισραηλ οἶκος ὁ παραπικραίνων τί σὺ
ποιεῖς
εἰπὸ ν πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος κύ ριος ὁ ἄ ρχων καὶ ὁ ἀ φηγού μενος ἐν
ιερουσαλημ καὶ παντὶ οἴκῳ ισραηλ οἵ εἰσιν ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν
εἰπὸ ν ὅ τι ἐγὼ τέρατα ποιῶ ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς ὃ ν τρό πον πεποίηκα οὕ τως ἔσται αὐ τοῖς
ἐν μετοικεσίᾳ καὶ ἐν αἰχμαλωσίᾳ πορεύ σονται
καὶ ὁ ἄ ρχων ἐν μέσῳ αὐ τῶ ν ἐπ' ὤ μων ἀ ρθή σεται καὶ κεκρυμμένος ἐξελεύ σεται διὰ
τοῦ τοίχου καὶ διορύ ξει τοῦ ἐξελθεῖν αὐ τὸ ν δι' αὐ τοῦ τὸ πρό σωπον αὐ τοῦ
συγκαλύ ψει ὅ πως μὴ ὁ ραθῇ ὀ φθαλμῷ καὶ αὐ τὸ ς τὴ ν γῆ ν οὐ κ ὄ ψεται
καὶ ἐκπετά σω τὸ δίκτυό ν μου ἐπ' αὐ τό ν καὶ συλλημφθή σεται ἐν τῇ περιοχῇ μου καὶ
ἄ ξω αὐ τὸ ν εἰς βαβυλῶ να εἰς γῆ ν χαλδαίων καὶ αὐ τὴ ν οὐ κ ὄ ψεται καὶ ἐκεῖ
τελευτή σει
καὶ πά ντας τοὺ ς κύ κλῳ αὐ τοῦ τοὺ ς βοηθοὺ ς αὐ τοῦ καὶ πά ντας τοὺ ς
ἀ ντιλαμβανομένους αὐ τοῦ διασπερῶ εἰς πά ντα ἄ νεμον καὶ ῥ ομφαίαν ἐκκενώ σω
ὀ πίσω αὐ τῶ ν
καὶ γνώ σονται διό τι ἐγὼ κύ ριος ἐν τῷ διασκορπίσαι με αὐ τοὺ ς ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ
διασπερῶ αὐ τοὺ ς ἐν ταῖς χώ ραις
καὶ ὑ πολείψομαι ἐξ αὐ τῶ ν ἄ νδρας ἀ ριθμῷ ἐκ ῥ ομφαίας καὶ ἐκ λιμοῦ καὶ ἐκ θανά του
ὅ πως ἐκδιηγῶ νται πά σας τὰ ς ἀ νομίας αὐ τῶ ν ἐν τοῖς ἔθνεσιν οὗ εἰσή λθοσαν ἐκεῖ καὶ
γνώ σονται ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που τὸ ν ἄ ρτον σου μετ' ὀ δύ νης φά γεσαι καὶ τὸ ὕ δωρ σου μετὰ βασά νου
καὶ θλίψεως πίεσαι
καὶ ἐρεῖς πρὸ ς τὸ ν λαὸ ν τῆ ς γῆ ς τά δε λέγει κύ ριος τοῖς κατοικοῦ σιν ιερουσαλημ ἐπὶ
τῆ ς γῆ ς τοῦ ισραηλ τοὺ ς ἄ ρτους αὐ τῶ ν μετ' ἐνδείας φά γονται καὶ τὸ ὕ δωρ αὐ τῶ ν
μετὰ ἀ φανισμοῦ πίονται ὅ πως ἀ φανισθῇ ἡ γῆ σὺ ν πληρώ ματι αὐ τῆ ς ἐν ἀ σεβείᾳ γὰ ρ
πά ντες οἱ κατοικοῦ ντες ἐν αὐ τῇ
καὶ αἱ πό λεις αὐ τῶ ν αἱ κατοικού μεναι ἐξερημωθή σονται καὶ ἡ γῆ εἰς ἀ φανισμὸ ν
ἔσται καὶ ἐπιγνώ σεσθε διό τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που τίς ὑ μῖν ἡ παραβολὴ αὕ τη ἐπὶ τῆ ς γῆ ς τοῦ ισραηλ λέγοντες μακρὰ ν αἱ
ἡ μέραι ἀ πό λωλεν ὅ ρασις
διὰ τοῦ το εἰπὸ ν πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος ἀ ποστρέψω τὴ ν παραβολὴ ν ταύ την
καὶ οὐ κέτι μὴ εἴπωσιν τὴ ν παραβολὴ ν ταύ την οἶκος τοῦ ισραηλ ὅ τι λαλή σεις πρὸ ς
αὐ τού ς ἠ γγίκασιν αἱ ἡ μέραι καὶ λό γος πά σης ὁ ρά σεως
1000

ὅ τι οὐ κ ἔσται ἔτι πᾶ σα ὅ ρασις ψευδὴ ς καὶ μαντευό μενος τὰ πρὸ ς χά ριν ἐν μέσῳ τῶ ν
υἱῶ ν ισραηλ
διό τι ἐγὼ κύ ριος λαλή σω τοὺ ς λό γους μου λαλή σω καὶ ποιή σω καὶ οὐ μὴ μηκύ νω
ἔτι ὅ τι ἐν ταῖς ἡ μέραις ὑ μῶ ν οἶκος ὁ παραπικραίνων λαλή σω λό γον καὶ ποιή σω
λέγει κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που ἰδοὺ οἶκος ισραηλ ὁ παραπικραίνων λέγοντες λέγουσιν ἡ ὅ ρασις ἣ ν
οὗ τος ὁ ρᾷ εἰς ἡ μέρας πολλά ς καὶ εἰς καιροὺ ς μακροὺ ς οὗ τος προφητεύ ει
διὰ τοῦ το εἰπὸ ν πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος οὐ μὴ μηκύ νωσιν οὐ κέτι πά ντες οἱ
λό γοι μου οὓ ς ἂ ν λαλή σω λαλή σω καὶ ποιή σω λέγει κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που προφή τευσον ἐπὶ τοὺ ς προφή τας τοῦ ισραηλ καὶ προφητεύ σεις καὶ
ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς ἀ κού σατε λό γον κυρίου
τά δε λέγει κύ ριος οὐ αὶ τοῖς προφητεύ ουσιν ἀ πὸ καρδίας αὐ τῶ ν καὶ τὸ καθό λου μὴ
βλέπουσιν
οἱ προφῆ ταί σου ισραηλ ὡ ς ἀ λώ πεκες ἐν ταῖς ἐρή μοις
οὐ κ ἔστησαν ἐν στερεώ ματι καὶ συνή γαγον ποίμνια ἐπὶ τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ οὐ κ
ἀ νέστησαν οἱ λέγοντες ἐν ἡ μέρᾳ κυρίου
βλέποντες ψευδῆ μαντευό μενοι μά ταια οἱ λέγοντες λέγει κύ ριος καὶ κύ ριος οὐ κ
ἀ πέσταλκεν αὐ τού ς καὶ ἤ ρξαντο τοῦ ἀ ναστῆ σαι λό γον
οὐ χ ὅ ρασιν ψευδῆ ἑωρά κατε καὶ μαντείας ματαίας εἰρή κατε
διὰ τοῦ το εἰπό ν τά δε λέγει κύ ριος ἀ νθ' ὧ ν οἱ λό γοι ὑ μῶ ν ψευδεῖς καὶ αἱ μαντεῖαι
ὑ μῶ ν μά ταιαι διὰ τοῦ το ἰδοὺ ἐγὼ ἐφ' ὑ μᾶ ς λέγει κύ ριος
καὶ ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺ ς προφή τας τοὺ ς ὁ ρῶ ντας ψευδῆ καὶ τοὺ ς
ἀ ποφθεγγομένους μά ταια ἐν παιδείᾳ τοῦ λαοῦ μου οὐ κ ἔσονται οὐ δὲ ἐν γραφῇ
οἴκου ισραηλ οὐ γραφή σονται καὶ εἰς τὴ ν γῆ ν τοῦ ισραηλ οὐ κ εἰσελεύ σονται καὶ
γνώ σονται διό τι ἐγὼ κύ ριος
ἀ νθ' ὧ ν τὸ ν λαό ν μου ἐπλά νησαν λέγοντες εἰρή νη εἰρή νη καὶ οὐ κ ἦ ν εἰρή νη καὶ
οὗ τος οἰκοδομεῖ τοῖχον καὶ αὐ τοὶ ἀ λείφουσιν αὐ τό ν εἰ πεσεῖται
εἰπὸ ν πρὸ ς τοὺ ς ἀ λείφοντας πεσεῖται καὶ ἔσται ὑ ετὸ ς κατακλύ ζων καὶ δώ σω λίθους
πετροβό λους εἰς τοὺ ς ἐνδέσμους αὐ τῶ ν καὶ πεσοῦ νται καὶ πνεῦ μα ἐξαῖρον καὶ
ῥ αγή σεται
καὶ ἰδοὺ πέπτωκεν ὁ τοῖχος καὶ οὐ κ ἐροῦ σιν πρὸ ς ὑ μᾶ ς ποῦ ἐστιν ἡ ἀ λοιφὴ ὑ μῶ ν ἣ ν
ἠ λείψατε
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος καὶ ῥ ή ξω πνοὴ ν ἐξαίρουσαν μετὰ θυμοῦ καὶ ὑ ετὸ ς
κατακλύ ζων ἐν ὀ ργῇ μου ἔσται καὶ τοὺ ς λίθους τοὺ ς πετροβό λους ἐν θυμῷ ἐπά ξω
εἰς συντέλειαν
καὶ κατασκά ψω τὸ ν τοῖχον ὃ ν ἠ λείψατε καὶ πεσεῖται καὶ θή σω αὐ τὸ ν ἐπὶ τὴ ν γῆ ν
καὶ ἀ ποκαλυφθή σεται τὰ θεμέλια αὐ τοῦ καὶ πεσεῖται καὶ συντελεσθή σεσθε μετ'
ἐλέγχων καὶ ἐπιγνώ σεσθε διό τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ συντελέσω τὸ ν θυμό ν μου ἐπὶ τὸ ν τοῖχον καὶ ἐπὶ τοὺ ς ἀ λείφοντας αὐ τό ν καὶ
πεσεῖται καὶ εἶπα πρὸ ς ὑ μᾶ ς οὐ κ ἔστιν ὁ τοῖχος οὐ δὲ οἱ ἀ λείφοντες αὐ τὸ ν
1001

προφῆ ται τοῦ ισραηλ οἱ προφητεύ οντες ἐπὶ ιερουσαλημ καὶ οἱ ὁ ρῶ ντες αὐ τῇ
εἰρή νην καὶ εἰρή νη οὐ κ ἔστιν λέγει κύ ριος
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που στή ρισον τὸ πρό σωπό ν σου ἐπὶ τὰ ς θυγατέρας τοῦ λαοῦ σου
τὰ ς προφητευού σας ἀ πὸ καρδίας αὐ τῶ ν καὶ προφή τευσον ἐπ' αὐ τὰ ς
καὶ ἐρεῖς τά δε λέγει κύ ριος οὐ αὶ ταῖς συρραπτού σαις προσκεφά λαια ἐπὶ πά ντα
ἀ γκῶ να χειρὸ ς καὶ ποιού σαις ἐπιβό λαια ἐπὶ πᾶ σαν κεφαλὴ ν πά σης ἡ λικίας τοῦ
διαστρέφειν ψυχά ς αἱ ψυχαὶ διεστρά φησαν τοῦ λαοῦ μου καὶ ψυχὰ ς περιεποιοῦ ντο
καὶ ἐβεβή λουν με πρὸ ς τὸ ν λαό ν μου ἕνεκεν δρακὸ ς κριθῶ ν καὶ ἕνεκεν κλασμά των
ἄ ρτου τοῦ ἀ ποκτεῖναι ψυχά ς ἃ ς οὐ κ ἔδει ἀ ποθανεῖν καὶ τοῦ περιποιή σασθαι ψυχά ς
ἃ ς οὐ κ ἔδει ζῆ σαι ἐν τῷ ἀ ποφθέγγεσθαι ὑ μᾶ ς λαῷ εἰσακού οντι μά ταια
ἀ ποφθέγματα
διὰ τοῦ το τά δε λέγει κύ ριος κύ ριος ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τὰ προσκεφά λαια ὑ μῶ ν ἐφ' ἃ ὑ μεῖς
συστρέφετε ἐκεῖ ψυχά ς καὶ διαρρή ξω αὐ τὰ ἀ πὸ τῶ ν βραχιό νων ὑ μῶ ν καὶ
ἐξαποστελῶ τὰ ς ψυχά ς ἃ ς ὑ μεῖς ἐκστρέφετε τὰ ς ψυχὰ ς αὐ τῶ ν εἰς διασκορπισμό ν
καὶ διαρρή ξω τὰ ἐπιβό λαια ὑ μῶ ν καὶ ῥ ύ σομαι τὸ ν λαό ν μου ἐκ χειρὸ ς ὑ μῶ ν καὶ
οὐ κέτι ἔσονται ἐν χερσὶν ὑ μῶ ν εἰς συστροφή ν καὶ ἐπιγνώ σεσθε διό τι ἐγὼ κύ ριος
ἀ νθ' ὧ ν διεστρέφετε καρδίαν δικαίου ἀ δίκως καὶ ἐγὼ οὐ διέστρεφον αὐ τὸ ν καὶ τοῦ
κατισχῦ σαι χεῖρας ἀ νό μου τὸ καθό λου μὴ ἀ ποστρέψαι ἀ πὸ τῆ ς ὁ δοῦ αὐ τοῦ τῆ ς
πονηρᾶ ς καὶ ζῆ σαι αὐ τό ν
διὰ τοῦ το ψευδῆ οὐ μὴ ἴδητε καὶ μαντείας οὐ μὴ μαντεύ σησθε ἔτι καὶ ῥ ύ σομαι τὸ ν
λαό ν μου ἐκ χειρὸ ς ὑ μῶ ν καὶ γνώ σεσθε ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ ἦ λθον πρό ς με ἄ νδρες ἐκ τῶ ν πρεσβυτέρων τοῦ ισραηλ καὶ ἐκά θισαν πρὸ
προσώ που μου
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που οἱ ἄ νδρες οὗ τοι ἔθεντο τὰ διανοή ματα αὐ τῶ ν ἐπὶ τὰ ς καρδίας αὐ τῶ ν
καὶ τὴ ν κό λασιν τῶ ν ἀ δικιῶ ν αὐ τῶ ν ἔθηκαν πρὸ προσώ που αὐ τῶ ν εἰ
ἀ ποκρινό μενος ἀ ποκριθῶ αὐ τοῖς
διὰ τοῦ το λά λησον αὐ τοῖς καὶ ἐρεῖς πρὸ ς αὐ τού ς τά δε λέγει κύ ριος ἄ νθρωπος
ἄ νθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου ισραηλ ὃ ς ἂ ν θῇ τὰ διανοή ματα αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν καρδίαν
αὐ τοῦ καὶ τὴ ν κό λασιν τῆ ς ἀ δικίας αὐ τοῦ τά ξῃ πρὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἔλθῃ πρὸ ς
τὸ ν προφή την ἐγὼ κύ ριος ἀ ποκριθή σομαι αὐ τῷ ἐν οἷς ἐνέχεται ἡ διά νοια αὐ τοῦ
ὅ πως πλαγιά σῃ τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ κατὰ τὰ ς καρδίας αὐ τῶ ν τὰ ς
ἀ πηλλοτριωμένας ἀ π' ἐμοῦ ἐν τοῖς ἐνθυμή μασιν αὐ τῶ ν
διὰ τοῦ το εἰπὸ ν πρὸ ς τὸ ν οἶκον τοῦ ισραηλ τά δε λέγει κύ ριος κύ ριος ἐπιστρά φητε
καὶ ἀ ποστρέψατε ἀ πὸ τῶ ν ἐπιτηδευμά των ὑ μῶ ν καὶ ἀ πὸ πασῶ ν τῶ ν ἀ σεβειῶ ν
ὑ μῶ ν καὶ ἐπιστρέψατε τὰ πρό σωπα ὑ μῶ ν
διό τι ἄ νθρωπος ἄ νθρωπος ἐκ τοῦ οἴκου ισραηλ καὶ ἐκ τῶ ν προσηλύ των τῶ ν
προσηλυτευό ντων ἐν τῷ ισραηλ ὃ ς ἂ ν ἀ παλλοτριωθῇ ἀ π' ἐμοῦ καὶ θῆ ται τὰ
ἐνθυμή ματα αὐ τοῦ ἐπὶ τὴ ν καρδίαν αὐ τοῦ καὶ τὴ ν κό λασιν τῆ ς ἀ δικίας αὐ τοῦ τά ξῃ
πρὸ προσώ που αὐ τοῦ καὶ ἔλθῃ πρὸ ς τὸ ν προφή την τοῦ ἐπερωτῆ σαι αὐ τὸ ν ἐν ἐμοί
ἐγὼ κύ ριος ἀ ποκριθή σομαι αὐ τῷ ἐν ᾧ ἐνέχεται ἐν αὐ τῷ
1002

καὶ στηριῶ τὸ πρό σωπό ν μου ἐπὶ τὸ ν ἄ νθρωπον ἐκεῖνον καὶ θή σομαι αὐ τὸ ν εἰς
ἔρημον καὶ εἰς ἀ φανισμὸ ν καὶ ἐξαρῶ αὐ τὸ ν ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ μου καὶ ἐπιγνώ σεσθε
ὅ τι ἐγὼ κύ ριος
καὶ ὁ προφή της ἐὰ ν πλανηθῇ καὶ λαλή σῃ ἐγὼ κύ ριος πεπλά νηκα τὸ ν προφή την
ἐκεῖνον καὶ ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά μου ἐπ' αὐ τὸ ν καὶ ἀ φανιῶ αὐ τὸ ν ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ
μου ισραηλ
καὶ λή μψονται τὴ ν ἀ δικίαν αὐ τῶ ν κατὰ τὸ ἀ δίκημα τοῦ ἐπερωτῶ ντος καὶ κατὰ τὸ
ἀ δίκημα ὁ μοίως τῷ προφή τῃ ἔσται
ὅ πως μὴ πλανᾶ ται ἔτι ὁ οἶκος τοῦ ισραηλ ἀ π' ἐμοῦ καὶ ἵνα μὴ μιαίνωνται ἔτι ἐν
πᾶ σιν τοῖς παραπτώ μασιν αὐ τῶ ν καὶ ἔσονταί μοι εἰς λαό ν καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐ τοῖς εἰς
θεό ν λέγει κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που γῆ ἐὰ ν ἁ μά ρτῃ μοι τοῦ παραπεσεῖν παρά πτωμα καὶ ἐκτενῶ τὴ ν χεῖρά
μου ἐπ' αὐ τὴ ν καὶ συντρίψω αὐ τῆ ς στή ριγμα ἄ ρτου καὶ ἐξαποστελῶ ἐπ' αὐ τὴ ν
λιμὸ ν καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐ τῆ ς ἄ νθρωπον καὶ κτή νη
καὶ ἐὰ ν ὦ σιν οἱ τρεῖς ἄ νδρες οὗ τοι ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς νωε καὶ δανιηλ καὶ ιωβ αὐ τοὶ ἐν
τῇ δικαιοσύ νῃ αὐ τῶ ν σωθή σονται λέγει κύ ριος
ἐὰ ν καὶ θηρία πονηρὰ ἐπά γω ἐπὶ τὴ ν γῆ ν καὶ τιμωρή σομαι αὐ τὴ ν καὶ ἔσται εἰς
ἀ φανισμὸ ν καὶ οὐ κ ἔσται ὁ διοδεύ ων ἀ πὸ προσώ που τῶ ν θηρίων
καὶ οἱ τρεῖς ἄ νδρες οὗ τοι ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς ὦ σι ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος εἰ υἱοὶ ἢ θυγατέρες
σωθή σονται ἀ λλ' ἢ αὐ τοὶ μό νοι σωθή σονται ἡ δὲ γῆ ἔσται εἰς ὄ λεθρον
ἢ καὶ ῥ ομφαίαν ἐὰ ν ἐπά γω ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκείνην καὶ εἴπω ῥ ομφαία διελθά τω διὰ τῆ ς
γῆ ς καὶ ἐξαρῶ ἐξ αὐ τῆ ς ἄ νθρωπον καὶ κτῆ νος
καὶ οἱ τρεῖς ἄ νδρες οὗ τοι ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος οὐ μὴ ῥ ύ σωνται υἱοὺ ς
οὐ δὲ θυγατέρας αὐ τοὶ μό νοι σωθή σονται
ἢ καὶ θά νατον ἐπαποστείλω ἐπὶ τὴ ν γῆ ν ἐκείνην καὶ ἐκχεῶ τὸ ν θυμό ν μου ἐπ' αὐ τὴ ν
ἐν αἵματι τοῦ ἐξολεθρεῦ σαι ἐξ αὐ τῆ ς ἄ νθρωπον καὶ κτῆ νος
καὶ νωε καὶ δανιηλ καὶ ιωβ ἐν μέσῳ αὐ τῆ ς ζῶ ἐγώ λέγει κύ ριος ἐὰ ν υἱοὶ ἢ θυγατέρες
ὑ πολειφθῶ σιν αὐ τοὶ ἐν τῇ δικαιοσύ νῃ αὐ τῶ ν ῥ ύ σονται τὰ ς ψυχὰ ς αὐ τῶ ν
τά δε λέγει κύ ριος ἐὰ ν δὲ καὶ τὰ ς τέσσαρας ἐκδική σεις μου τὰ ς πονηρά ς ῥ ομφαίαν
καὶ λιμὸ ν καὶ θηρία πονηρὰ καὶ θά νατον ἐξαποστείλω ἐπὶ ιερουσαλημ τοῦ
ἐξολεθρεῦ σαι ἐξ αὐ τῆ ς ἄ νθρωπον καὶ κτῆ νος
καὶ ἰδοὺ ὑ πολελειμμένοι ἐν αὐ τῇ οἱ ἀ νασεσῳ σμένοι αὐ τῆ ς οἳ ἐξά γουσιν ἐξ αὐ τῆ ς
υἱοὺ ς καὶ θυγατέρας ἰδοὺ αὐ τοὶ ἐκπορεύ ονται πρὸ ς ὑ μᾶ ς καὶ ὄ ψεσθε τὰ ς ὁ δοὺ ς
αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἐνθυμή ματα αὐ τῶ ν καὶ μεταμεληθή σεσθε ἐπὶ τὰ κακά ἃ ἐπή γαγον ἐπὶ
ιερουσαλημ πά ντα τὰ κακὰ ἃ ἐπή γαγον ἐπ' αὐ τή ν
καὶ παρακαλέσουσιν ὑ μᾶ ς διό τι ὄ ψεσθε τὰ ς ὁ δοὺ ς αὐ τῶ ν καὶ τὰ ἐνθυμή ματα αὐ τῶ ν
καὶ ἐπιγνώ σεσθε διό τι οὐ μά την πεποίηκα πά ντα ὅ σα ἐποίησα ἐν αὐ τῇ λέγει κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
καὶ σύ υἱὲ ἀ νθρώ που τί ἂ ν γένοιτο τὸ ξύ λον τῆ ς ἀ μπέλου ἐκ πά ντων τῶ ν ξύ λων τῶ ν
κλημά των τῶ ν ὄ ντων ἐν τοῖς ξύ λοις τοῦ δρυμοῦ
1003

εἰ λή μψονται ἐξ αὐ τῆ ς ξύ λον τοῦ ποιῆ σαι εἰς ἐργασίαν εἰ λή μψονται ἐξ αὐ τῆ ς

πά σσαλον τοῦ κρεμά σαι ἐπ' αὐ τὸ ν πᾶ ν σκεῦ ος
πά ρεξ πυρὶ δέδοται εἰς ἀ νά λωσιν τὴ ν κατ' ἐνιαυτὸ ν κά θαρσιν ἀ π' αὐ τῆ ς ἀ ναλίσκει
τὸ πῦ ρ καὶ ἐκλείπει εἰς τέλος μὴ χρή σιμον ἔσται εἰς ἐργασίαν
οὐ δὲ ἔτι αὐ τοῦ ὄ ντος ὁ λοκλή ρου οὐ κ ἔσται εἰς ἐργασίαν μὴ ὅ τι ἐὰ ν καὶ πῦ ρ αὐ τὸ
ἀ ναλώ σῃ εἰς τέλος εἰ ἔσται ἔτι εἰς ἐργασίαν
διὰ τοῦ το εἰπό ν τά δε λέγει κύ ριος ὃ ν τρό πον τὸ ξύ λον τῆ ς ἀ μπέλου ἐν τοῖς ξύ λοις
τοῦ δρυμοῦ ὃ δέδωκα αὐ τὸ τῷ πυρὶ εἰς ἀ νά λωσιν οὕ τως δέδωκα τοὺ ς κατοικοῦ ντας
ιερουσαλημ
καὶ δώ σω τὸ πρό σωπό ν μου ἐπ' αὐ τού ς ἐκ τοῦ πυρὸ ς ἐξελεύ σονται καὶ πῦ ρ αὐ τοὺ ς
καταφά γεται καὶ ἐπιγνώ σονται ὅ τι ἐγὼ κύ ριος ἐν τῷ στηρίσαι με τὸ πρό σωπό ν μου
ἐπ' αὐ τού ς
καὶ δώ σω τὴ ν γῆ ν εἰς ἀ φανισμὸ ν ἀ νθ' ὧ ν παρέπεσον παραπτώ ματι λέγει κύ ριος
καὶ ἐγένετο λό γος κυρίου πρό ς με λέγων
υἱὲ ἀ νθρώ που διαμά ρτυραι τῇ ιερουσαλημ τὰ ς ἀ νομίας αὐ τῆ ς
καὶ ἐρεῖς τά δε λέγει κύ ριος τῇ ιερουσαλημ ἡ ῥ ίζα σου καὶ ἡ γένεσίς σου ἐκ γῆ ς
χανααν ὁ πατή ρ σου αμορραῖος καὶ ἡ μή τηρ σου χετταία
καὶ ἡ γένεσίς σου ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ ἐτέχθης οὐ κ ἔδησαν τοὺ ς μαστού ς σου καὶ ἐν ὕ δατι
οὐ κ ἐλού σθης οὐ δὲ ἁ λὶ ἡ λίσθης καὶ σπαργά νοις οὐ κ ἐσπαργανώ θης
οὐ δὲ ἐφείσατο ὁ ὀ φθαλμό ς μου ἐπὶ σοὶ τοῦ ποιῆ σαί σοι ἓν ἐκ πά ντων τού των τοῦ
παθεῖν τι ἐπὶ σοί καὶ ἀ περρίφης ἐπὶ πρό σωπον τοῦ πεδίου τῇ σκολιό τητι τῆ ς ψυχῆ ς
σου ἐν ᾗ ἡ μέρᾳ ἐτέχθης
καὶ διῆ λθον ἐπὶ σὲ καὶ εἶδό ν σε πεφυρμένην ἐν τῷ αἵματί σου καὶ εἶπά σοι ἐκ τοῦ
αἵματό ς σου ζωή
πληθύ νου καθὼ ς ἡ ἀ νατολὴ τοῦ ἀ γροῦ δέδωκά σε καὶ ἐπληθύ νθης καὶ ἐμεγαλύ νθης
καὶ εἰσῆ λθες εἰς πό λεις πό λεων οἱ μαστοί σου ἀ νωρθώ θησαν καὶ ἡ θρίξ σου
ἀ νέτειλεν σὺ δὲ ἦ σθα γυμνὴ καὶ ἀ σχημονοῦ σα
καὶ διῆ λθον διὰ σοῦ καὶ εἶδό ν σε καὶ ἰδοὺ καιρό ς σου καιρὸ ς καταλυό ντων καὶ
διεπέτασα τὰ ς πτέρυγά ς μου ἐπὶ σὲ καὶ ἐκά λυψα τὴ ν ἀ σχημοσύ νην σου καὶ ὤ μοσά
σοι καὶ εἰσῆ λθον ἐν διαθή κῃ μετὰ σοῦ λέγει κύ ριος καὶ ἐγένου μοι
καὶ ἔλουσά σε ἐν ὕ δατι καὶ ἀ πέπλυνα τὸ αἷμά σου ἀ πὸ σοῦ καὶ ἔχρισά σε ἐν ἐλαίῳ
καὶ ἐνέδυσά σε ποικίλα καὶ ὑ πέδησά σε ὑ ά κινθον καὶ ἔζωσά σε βύ σσῳ καὶ
περιέβαλό ν σε τριχά πτῳ
καὶ ἐκό σμησά σε κό σμῳ καὶ περιέθηκα ψέλια περὶ τὰ ς