Toen ik halverwege mijn schrijfweek op Curaçao ineens door corona werd geveld, besefte ik

hoe kwetsbaar mijn gezondheid is. Met een griepje kan je altijd nog wel even doorgaan:
paracetamolletje erin en dan gaat het wel weer even. Een paar jaar geleden had ik een
auto-ongeluk, waarna alles per direct letterlijk ook een tijd stil stond. Ook nu met
corona was er geen ‘onderhandelen’. Ik lag in bed met hoge koorts en moest alles
uit mijn handen laten vallen. Ik dacht dat dat ‘de les’ was, maar het universum
bleek nog meer voor me in petto te hebben...

Een andere kijk op

ziekte en tegenslag
Ellende komt nooit alleen
Een paar dagen later vertrok ineens mijn vaders nieuwe ver-
zorger halsoverkop vanwege familieomstandigheden. Mijn
vader hee! alzheimer en woont in Miami. Hij kan niet langer
dan een paar uur alleen zijn. Iedere drie maanden regel ik
een verzorger vanuit Nederland. Terwijl mijn broer en zus de
directe opvang ter plekke voor hun rekening namen, moest ik
vanuit mijn ziekbed in no time nieuwe opvang regelen, iets
dat we normaal gesproken maanden van tevoren voorberei-
den. Op diezelfde dag kreeg ik bericht dat de nieuwe huurster
van mijn appartement in Amsterdam last had van muizen:
of ik dat even per omgaande wilde oplossen, anders ging ze
weg. Probeer onder normale omstandigheden maar eens een
betrouwbare klusjesman te vinden in Amsterdam, laat staan
vanuit de Cariben. Oh ja, ook de Oost-Europese ontwerper van
mijn website bleek ineens al een paar weken verdwenen; hij
was gestopt zonder overdracht en was niet meer te bereiken.
Dat alles moest ik regelen zonder energie, met een mistig
brein en zonder dat ik kon praten, omdat ik teveel moest
hoesten. Ik weet dat mijn leven soms net een droom lijkt,
maar af en toe lijkt het meer op een nachtmerrie...
Overlevingsstrategieën
Wat doe je als alles ineens mis gaat?
De eerste optie is om net te doen of het probleem niet be-
staat. Kop in het zand en gewoon doorgaan. Dat lukt vaak
maar even, zeker als er urgente zaken gebeuren die om
onmiddellijke actie vragen, zoals mijn vaders verzorger die
zomaar vertrekt.
Vaak voel je je het ‘slachtoffer’ van de situatie: ‘Waarom ge-
beurt mij dit nu weer?’. Dat is een natuurlijke reactie, maar
het lost helaas niets op.
In de actie schieten en oplossingen bedenken is altijd mijn
favoriete overlevingsstand geweest. En inderdaad lukte het
me om een voor een alle dingen op te lossen. Maar wat
kostte me dat een energie!
Zoals altijd probeerde ik naar de positieve kant te kijken: het
was me toch gelukt oplossingen te vinden? Er waren toch
ook veel mooie dingen in het leven?
Maar ik had heel sterk het gevoel alsof dit alles niet voor
niets gebeurde; er moest een les in zitten, een rode lijn, dus Tekst Esther Jacobs
probeerde ik te analyseren waar het over ging. Maar alles
leek zo willekeurig en in zulke verschillende delen van mijn
leven, dat ik geen overeenkomsten zag. Zie jij ze wel?
Stop met vechten – Onderzoek de lelijkheid
Ik heb al een aantal jaren een heel bijzondere (somatische)
coach die me helpt om beter naar mijn lichaam te luisteren,
iets waar ik in mijn eentje altijd ‘te druk’ voor lijk te zijn...
Samen met haar keken we naar de situatie. En ineens kwam
er een interessant inzicht. We gebruiken de lelijke dingen in
ons leven vaak als afleiding; door er overheen te stappen of
juist ermee in gevecht te gaan luisteren we niet naar wat ze
ons te vertellen hebben.
Wat als we die gebeurtenissen niet langer gebruiken als ex-
cuus om aan de oppervlakte te blijven? Wat als je er juist
helemaal in duikt? En het ‘probleem’ rechtstreeks vraagt
waarom dit zich aandient?
Ik probeerde het uit op de verschillende situaties. Het ant-
woord van het ‘probleem’ was altijd dat het zelf ook in de war
was. De covid-virusdeeltjes zeiden met kleine stemmetjes
“Wij weten ook niet waarom we hier zijn... Waar moeten we
anders naartoe? Niemand vindt ons aardig, niemand wil ons.”
Alleen al door de vraag te stellen kwam er een enorme ont-
spanning in mij. Ik hoefde niet meer te vechten. In alle geval-
len vond ik samen met ‘het probleem’ een soort win-win-win
oplossing. Ik vroeg de virusdeeltjes bijvoorbeeld om in plaats
van IN mijn cellen te zitten, of ze aan de buitenkant wilden
blijven. Toen bedacht ik nog iets beters: misschien wilden ze
wel mijn cellen coachen om sterker te worden. In plaats van
een ‘vijand’ werd het virus zo ineens een medestander.
Draai het om: sta open voor het onverwachte
Misschien klinkt dit allemaal te spiritueel, maar sowieso is
het een goed idee om dingen om te draaien, te onderzoe-
ken en open te staan voor een onverwacht antwoord op een
onverwachte vraag. Het deed mij in ieder geval erg goed.
www.estherjacobs.info

zomer 2022 L 13
LIFESTYLE KATERN zomer 2022

LEEF!
Gezondheid
  
 
 

 

 
 