OSHO

Lajmtari i Njeriut t Ri pr Botn e Re ( pr kombin )

Shqiproi: Hasan Hamzbalaj

Prmbajtja:
Njeriu i ri.............................................................. Shkputja nga e kaluara..................................... Familja sht tejkaluar....................................... Kombi sht i vjetr............................................ Qeveria Botrore................................................. Ardhmria e art................................................. Ky sht bekimi im pr ditlindjen tnde......... Qeshu vetm ather kur pr at ndien nevoj Meditimi............................................................. Le t vij qetsia vet......................................... Thnie nga mjeshtri: Vallzimi spiritual dhe qendrzimi.................. E vrteta............................................................. Prndritja vargore............................................. Sufizmi...............................................................

NJERIU I RI
Osho i dashur! N qendrn hulumtuese Kenedi, n Florida, kemi par zbulimin m t ri i cili do t mundsoj q shkencrisht t hulumtohet bota e jashtme, dhe t krijohet njeriu m i mir, kurse n qendrn e Osho-s n Puna, Indi, bhen prpjekje q t provohen hapsirat e brendshme dhe t krijohet Njeriu i ri. S pari shpikja pr shekullin e ri vjen nga ana e kombit m t pasur dhe m t fuqishm n bot, kurse kjo e dyta q sht fluturim kah vetdija e re buron nga njri prej kombeve m t varfra t bots. Njra sht materia, kurse tjetra sht shpirti. far po ndodh? Ideja pr njeriun m t mir sht nj ide mjaft e vjetr, e vjetr sa edhe vet njeriu. Secili e ka synuar njeriun m t mir, se kjo nuk kushtzon ndryshime radikale. Njeri m i mir do t thot se dika t sht shtuar: ti mbetesh i njjti, ti edhe m tutje vazhdon; aty nuk ka kurrfar diskontinuiteti, ndrprerjeje. Ti bhesh m i begat, m i mir. Kjo ide e njeriut m t mir sht e themeluar n lakmin e madhe, n makutrin e tij; kshtu q kt t gjith do ta prkrahin. Vendet e pasura kt do ta prkrahin, edhe vendet e varfra, po ashtu, kan pr ta prkrahur. India trsisht sht n shenj t Mahatma Gandit, pasi q ai ka synuar t vihet deri tek njeriu m i 3

mir. Ideja e m t mirit n esenc sht vetm reformatore, nuk sht revolucionare. Mirpo ideja e njeriut t ri sht e rrezikshme, sepse krkon guxim. Krkesa e saj themelore sht q e vjetra t vdes pr t lindur e reja kjo sht rilindje. Pr kt shkak jam kundrshtar i ksaj ideje. Kjo nuk do t thot se un vetm nga ky pozicion jam kundrshtar dhe i prirur pr kritik, un do t isha i ktill kudo t isha; madje edhe n Florida po t isha, njsoj kishte pr t ndodhur. N t vrtet, shum m tepr mundsi q t flitet pr kt ka n vendet e begata e t fuqishme sesa n vendet e varfra e t pazhvilluara far sht, pr shembull, India. Popujt e tyre nuk kan interes as koh pr ide t tilla. Ky nuk sht problem vital pr ta, lindja e Njeriut t ri. Motivet e tyre jetsore jan si t ekzistojn, kurse ti iu flet pr lindjen e Njeriut t ri! Ata nuk jan t aft as t mbijetojn. Problemet e tyre jan krejtsisht tjetrfare. Ata jan t smur, t uritur, fmijt e tyre jan t paarsimuar, nuk jan t punsuar, nuk kan tok pr ta punuar, nuk kan ushqim, streh kurse ti iu flet pr Njeriun e ri! Ata nuk jan pr kt t interesuar, kjo nuk sht problem i tyre. Por, sikur un t flisja pr Njeriun e ri n Amerik, menjher ose do t m vrisnin ose do t m burgosnin (kjo edhe sht realizuar vrej. e prkth.). Askush atje nuk do t m toleronte sepse un ashtu asgjsoj mnyrn amerikane t jetess. E mnyra amerikane e t jetuarit varet nga ambicia, kurse Njeriu i Ri imi do t jet krejtsisht joambicioz n at kuptim t fjals. E tr qasja amerikane

konsiston: gjrat duhet t jen m mir, do gj duhet t jet m mir. Aty nuk ka rndsi se far duhet t arrihet me krejt kt, por gjrat duhet t jen m mir e m mir. Ata plotsisht jan t magjepsur me iden e prmirsimit t gjrave. Ne duhet t kemi shpejtsi m t mdha, makina m t mira, teknologji m t suksesshme, sheshe m t mira, hekurudha m t mira e tra duhet t jet m e mir! Dhe, natyrisht, n t njjtn mnyr ti mund ta kesh edhe njeriun m t mir. Kjo prputhet n tr stilin amerikan t jetess. sht menduar se edhe njeriu duhet t jet m me shum hapsir, m i gjer. N t vrtet, si ti dshiron lop m t mira, qen m t mir, automobila, avion, ti e do gjithashtu edhe njeriun m t mir! Ktu nuk ka dallim: kjo sht e njjta logjik. Un flas pr njeriun e ri. Njeriu i ri nuk sht domosdoshmrisht edhe njeriu m i mir. Ai do t jet m i gjallrishm, m i hareshm, do t jet dukshm m i zgjuar; por kushedi se a do t jet ai m i mir apo jo? Kur fjala sht pr politikant e ktushm, ai nuk do t mund t jet aspak m i mir, sepse nuk do t mund t jet ushtar m i mir ai nuk do t jet i gatshm fare t jet ushtar. Ai fare nuk do t jet konkurrent, e ashtu tra ekonomit konkurrente do t bien n kriz. Ai nuk do t jet i interesuar pr grumbullimin e plehut, kurse t gjitha ekonomit zn fill n kt. Tra agjencit tuaja publike vetm sa prpiqen q t ta imponojn iden e grumbullimit t sa m shum plehrave t ndryshme. Njeriu i ri do t ket vizion krejtsisht tjetr pr jetn. Ai do t jetoj n mnyr

dukshm m t dashur, sepse pr t dashuria sht pasuria m e madhe. Ai ka pr ta ditur se me para nuk do t mund ta blej dashurin apo knaqsin. Ai ka pr ta ditur se paraja sht vetm shtje praktike; ajo nuk sht qllimi i jets. I tr sistemi amerikan z fill n iden q t krijohet dika m mir. Bje at m mir! Ajo far bn nuk sht me rndsi. Nse vret, prpiqu q at ta bsh n mnyrn m t mir t mundshme! Ti mund t shohsh se far ka ndodhur n Hiroshim dhe Nagasaki: Amerika e ka br at n mnyrn m t mir t mundshme. Arrij deri n Hn! Askush as nuk pyet se prse duhet kjo? Nse pyet pse, ti je i krisur; pyetje t tilla nuk parashtrohen. E vetmja pyetje e drejt sht: Si t arrihet deri n Hn para t gjithve, dhe n mnyrn m t mir t mundshme? Ta mundim Rusin. Do t jet amerikan ai i cili i pari do t ecn npr Hn. E duhet e tr kjo? Nuk sht ktu shtja. Me sa di un, ktu nuk shoh kurrfar kuptimi. Amerikant q qndrojn n siprfaqen e Hns duken aq qesharak dhe t marr! Por ajo sht mnyra e tyre e t menduarit, filozofia e tyre. Madje edhe nse dukesh i marr, duku i marr n mnyrn m t mir t mundshme. Ngadhnje mbi gjith t tjert! Njeriu im i ri do t thot fund i bots s vjetr. Kjo nuk do t thot mospajtim imi dhe kundrvnie imja vetm n Indi un kam pr tu kundrvn dhe kritikuar kudo q t jem. N t vrtet, un e kam zgjedhur Indin nga arsye t caktuara: ktu njerzit jan dukshm m letargjik. Madje edhe sikur do t dshironin t m vrisnin, atyre do

tu duheshin njzet apo tridhjet vjet! Deri ather un do ta kryeja punn time un do t bja anarki. Kjo nuk sht pa ndonj arsye q e kam zgjedhur pikrisht Indin ktu jan njerzit letargjik. Mu para disa ditsh nj njeri e ka hedhur thikn n mua me qllim q t m vras. Nj thik e till mund t gjendet akoma vetm n Indi. Kur ajo ka fluturuar drejt meje, e kam pasur prshtypjen se ishte ndonj gur. Un akoma po shoh mir, akoma nuk m duhen syzet: mund t shoh tepr qart. Kam menduar se ajo ishte vetm ndonj gur sht dukur aq e prlyer! E kur e kam par fotografin e s njjts, ishte edhe m befasuese ju nuk do t kishit mundur as perimet ti prisnit me t. Ktu sht bukuria e t qenit n Indi. Tash n Amerik apo Gjermani kt e bjn n mnyr shum t suksesshme. India sht momentalisht vendi m i bukur n bot ku mund t veproj. E pse njeriut t ri i sht ngritur zri i zi? At gjithmon e ka ndjekur zri i zi. Isai sht vrar ngaq ka folur pr njeriun e ri, e jo pr njeriun m t mir. Mahaviri nuk sht vrar, Buda nuk sht vrar ngase ata kan folur n mnyrn e tyre pr njeriun e ri. Ti ke pr ta vn re dallimin n kt. Isai i ka thn Nikodimit: Gjithnj derisa nuk lindesh prsri nuk do t mund t hysh n mbretrin time hyjnore. Tash ti nuk mund t gjesh asnj ngjashmri me Mahavirin, me Patanxhalin, me Musan apo Muhamedin; jo, askund nuk do t gjesh paralele. Isai e ka kushtzuar se s pari duhet t vdessh me t kaluarn tnde.

Vetm ather mund t ngrihet vetdija e re n ty. Ai u kryqzua. Sokrati ka folur pr njeriun e ri, kujtoje kt. Ktu ekziston dallimi. Pse Sokrati sht vrar? Athina ka qen nj nga vendet m t kulturuara t bots n at koh; n t vrtet, jo vetm n at koh, as sot nuk ka vende q do t mund t krahasoheshin me Athinn. Njzet e pes shekuj kan kaluar, por akoma asnj vend n bot nuk e ka arritur at kultur as Nju Jorku, as Londra, Parisi, Bombaji, Kalkuta, Pekingu apo Moska asnj qytet i bots nuk e ka mbrritur at maj t zhvillimit e t civilizimit si e pati Athina. Por pse ata njerz aq t kulturuar ishin br aq animal, barbar t till sa ta vrisnin njeriun far ka qen Sokrati? Ai ka folur pr njeriun e ri. Po t kishte folur pr njeriun m t mir, ai do t ishte nderuar, lavdruar. Ata t cilt kan folur pr njeriun m t mir kan qen gjithmon t lavdruar e t nderuar, sepse kan thn se e kaluara sht e bukur, por se mund t jet edhe m e bukur. Ata nuk jan kundr s kaluars, nuk jan kundr konvencioneve, nuk jan as kundr traditave; ata jan pr t gjitha kto. Tradita duhet t jet themel, e n at themel mund t ngrihet tempull edhe m i mir, shtpi m e mir. T flassh pr njeriun e ri, Kul Bhushan, sht tepr rrezik. Njeriu i ri nnkupton ndrprerje t plot t lidhjeve me t kaluarn, ndarje, rrnjosje t s kaluars, vdekje t s kaluars dhe jetes n t tashmen. E shprehit e vjetra vdesin tepr vshtir. Ne gati jemi msuar t dgjojm tregime pr njeriun m t mir; kjo gati sht br pjes e

gjakut ton. Secili shenjtor, secili mahatma flet pr njeriun m t mir; ajo sht puna e tij, ne kt e dim mir. E sht me njeriun e ri? N at rast ne jemi t friksuar. Ai sjell dika krejtsisht t re; ai na drgon n territor krejtsisht t panjohur, ai kmbngul q t na rrnjos prej familjes. Kurse ne kshtu kemi jetuar mijra vite, t kushtzuar jemi me at mnyr jetese, ne jemi br pjes e saj. Vetm disa njerz t guximshm mund tia lejojn vetvetes daljen prej ksaj. S kndejmi, porosia ime si po duket iu kushtohet mu atyre t zgjedhurve. Mbaje n mend, shprehit e vjetra vdesin tepr vshtir e religjionet tona, filozofit tona jan tejet t vjetra, sistemi yn i t jetuarit sht tejet i vjetr. Kurse un jam krejtsisht pr dika t re. Ne mendojm se e vjetra sht e art kurse un them se ari sht vetm nj pleh i zakonshm! Un pajtohem me Henri Fordin se historia sht llomotitje. Tra ato jan marrzira! Ne duhet ta lirojm njeriun prej krejt asaj q ka qen m par, duhet q kt njeri ta lirojm krejtsisht, plotsisht, kategorikisht. Nn, pse je martuar me baban? Ah! u prgjigj nna. Edhe ti po uditesh me kt!

*
A t kam takuar n Teksas? Un nuk kam banuar kurr n Teksas. As un. Duhet t ken qen dy njerz tjer. 9

*
Ksofar njerzish t dehur, ksofar njerzish t pavetdijshm kan dominuar mbi tr njerzimin. Ka qen dit me shi. Dy t krisur kan qen n autobus. Kur autobusi sht ndalur n semafor, njri prej tyre ka shikuar pr dritare dhe ka thn: Hej, arli, shikoje at uj! Dola un pr tu lar! Ai pastaj e ka hapur dritaren dhe ka krcyer jasht. Disa aste m von miku i tij e ka dgjuar klithmn: Noto pak m tutje, arli, uji ktu sht mjaft i cekt!

*
T marrt jan t dehur ata kan qen faktori yn vendimtar n t kaluarn. Ne nuk i kemi dgjuar kurr fjalt e t prndriturve. Njerzit e prndritur nuk mund t flasin pr njeriun m t mir. Kjo do t ishte njsoj si ti thoshe t smurit se do t ia japsh barin i cili do tia prmirsonte smundjen e tij. I smuri nuk dshiron ta prmirsoj gjendjen, ai dshiron t lirohet prej asaj smundjeje, ai dshiron t jet i shndosh.

10

*
Ka qen e shtun mbrma; cirku sht br gati pr trheqje. Pronari i cirkut sht ndalur n bin dhe i sht drejtuar mass s tubuar t njerzve. Cirku vllezrit Dingling ia ofron pes mij dollar atij q do ti prmbush kto kushte: ta detyroj elefantin Zorba q t ulet; tia kreh jelen luanit Lea; dhe t bj dashuri me damn plak. Nga prapavija e turms ofrohet nj bredharak, nj tip i shkaprderdhur pijaneci duke thn: Un e bj kt! Ata pastaj e kan hapur dern e kafazit dhe pijaneci ka hyr brenda. I sht ofruar elefantit dhe e ka goditur fuqishm n vete. Elefanti sht ulur duke u dridhur. T pranishmit kan brohoritur. Pastaj, ai ka hyr n kafaz me luanin dhe ka lindur luft e rrept, kacafytje, palavitje; luani ka ulritur, pijaneci ka klithur... kaos i vrtet. Pas tridhjet minutash ai ka dal nga kafazi trsisht i grvishtur dhe i shkoqur. Luani ka mbetur prbrenda i shtrir, duke marr frym me vshtirsi. Pijaneci sht ndalur pastaj prmbi udhheqsit e programit dhe ka pyetur: Mir, e ku sht ajo dama plak t ciln duhet krehur? OSHO Theologia mystica, 1980

11

SHKPUTJA NGA E KALUARA

Problemet kye q theksohen n Ardhmria jon e prbashkt (raport i KB-s pr krizn n bot - vr. e prkth.) sigurimi i ushqimit, popullzimi dhe rezervat, llojet bimore dhe eko-sistemi, industria, ndotja dhe problemet urbane vrtet jan vetm nj pjes e vogl e problemeve t gjithmbarshme. Ai raport e ka huqur problemin kryesor. Ata e quajn t nevojshme q kombet t veprojn s bashku, por ata fare se kan shikuar rrnjn e ksaj: Kush e ka ndar Botn? Ata pohojn se ekonomia dhe ekologjia jan t lidhura, e sht me interesat e investuara t s kaluars, me religjionin dhe politikn, q jan shkaqe t ndarjeve ndrnacionale? T thuash se tash t gjith duhet t punojm q ta shptojm ardhmrin e prbashkt, domosdoshmrisht e krkon edhe konstatimin se kjo situat pikrisht sht prodhuar nga ana e s kaluars. Por ne edhe m tej jemi dit e nat t lidhur pr t kaluarn. N qoft se ne jemi prgjegjs pr t kaluarn, kush ather sht prgjegjs pr ne? Ne jemi t krijuar nga ndikimi i s kaluars, e si po e shihni, ne jetojm n mjerim t gjithmbarshm. Ne nuk i kemi krijuar t gjitha kto probleme: kto kan qen t krijuara nga ana e njerzimit t mparshm. E nse ne vrtet dshirojm t gjejm zgjidhje pr ardhmrin, ne s pari duhet ti zbulojm rrnjt e ktyre problemeve t cilat jan t fshehura n t kaluarn. Duke i

12

shkundur gjethet nga lisi asgj nuk mund t ndryshosh rrnjt duhet prer. E kur t fillosh nga rrnjt do t kesh telashe, se n rrnjn e t gjithave qndrojn politikant, qndrojn religjionet e organizuara, qndrojn kombet e njsia themelore e bashksis sht martesa, prej nga burojn t gjitha problemet tona themelore. Po qem n gjendje ta eliminojm martesn, ather t gjitha lidhjet kauzale me t do t zhduken do t zhduken kombet, racat, politikant e priftrinjt; pikrisht shkaku i gjith ksaj ata ngulmojn edhe m tej pr martesn ata mir e din se ajo sht rrnja e t gjithave, dhe se ajo sht e nevojshme q njeriun ta mbaj n gjendje robrimi e mjerimi. Nse duam t kemi ardhmri tjetrfare nga kjo q po vjen, ne duhet ta ndajm vetveten nga ndikimi i s kaluars. Duket sikur njeriu ekziston vetm shkaku i gjith ktyre gjrave shkaku i demokracis, i socializmit, i fashizmit, i komunizmit, i hinduizmit, krishterizmit, budizmit, islamizmit. Realiteti do t jet tjetrndryshe, krejt kto duhet t jen n dobi t njeriut. E tr e kaluara e njerzimit sht aq e strmbushur me ideologji t krisura shkaku i s cilave njerzit kan qen t kryqzuar, t vrar, t munduar, t kallur pr s gjalli. N tre mij vjett e fundit ne i kemi zhvilluar pes mij luftra, q do t thot se tr kohn vetm kemi luftuar, se nuk kemi krijuar asgj tjetr, se nuk kemi mundur asnjher t knaqemi me dhuratat e natyrs. Ne duhet ti hedhim t gjitha kto marrzi. Ne asgj nuk mund t bjm para se t mos i presim krejtsisht ato

13

rrnj. Nevoja m e rndsishme e njerzimit sot sht q t jet i vetdijshm se krejt kt ia ka prgatitur e kaluara; se nuk ka kuptim t vazhdohet e kaluara e till kjo do ishte vetvrasse e se nj njerzim i ri urgjentisht dhe gjithsesi sht i nevojshm.

14

FAMILJA SHT TEJKALUAR

Nj trajt e re e kolektivitetit do t realizohet. Un nuk dshiroj q ajo m t quhet shoqri vetm pr at q ti iket konfuzionit t cilin mund ta imponoj mospreciziteti i fjals. Un kolektivitetin e ri e quaj komun. Fjala sht me rndsi. Kjo do t thot: ku njerzit nuk jetojn vetm s bashku, kjo do t thot edhe se njerzit jetojn n unitet t thell. T jetosh bashk sht nj ne kt e bjm. Secili qytet, secili fshat, mijra njerz jetojn s bashku por far sht ajo bashksi? Njerzit nuk i njohin as fqinjt e tyre t par. Ata jetojn n hapsirn e njjt, mijra vet, por duke mos qen t vetdijshm pr at se jetojn n po t njjtn shtpi. Ajo nuk sht kurrfar bashksie, se n t nuk ka asgj t prbashkt. Ajo vetm sht nj turm, mas njerzish, por jo bashksi. Prandaj, un dua q fjala shoqri t zvendsohet me fjaln komun. Shoqria prfundon sipas parimeve themelore t caktuara, ti kt duhet ta lvizsh. Prndryshe, shoqria, si e till, kurr nuk ka pr tu zhdukur. Njsia e par dhe m e rndsishmja e shoqris ka qen familja. Nse familja mbetet e till far prgjithmon ka qen, as shoqria kurr nuk ka pr tu zhdukur, as religjioni nuk do t zhduket kurr. Ashtu kurr nuk do t mund ta krijojm nj bot, nj njerzim.

15

Familja sht shkaktar i shum smundjeve; ajo sht gurthemeli i ndrtimit t fardo kombi, race apo organizate religjioze. Kurse familja gjat shekujve ua ka rrnuar lumturin t gjith meshkujve dhe femrave t njerzimit. Pr kt, sot, n Perndim, do e treta martes prfundon me divorc dhe me pasoja t tmerrshme q bien mbi fmijt. Shumica e prdhunimeve dhe vrasjeve t prgjithshme ndodhin n mes t antarve t familjes. Struktura themelore e familjes bazohet mbi posesivitetin: bashkshorti e posedon bashkshorten e vet, e t dyt i posedojn fmijt e tyre. Ather kur filloni ta posedoni qenien njerzore, ju ia merrni dinjitetin e tij, lirin e tij, t njerzishmen e tij t vrtet. Ju ia keni marr gjith bukurin e ia keni dhn vetm prangat; ndoshta edhe t arta kafaz i mrekullueshm, n vend t fluturimit t lir por ai kafaz i art nuk mund tia jap qiellin dhe fluturimin e lir. Familja prpiqet t t ndaj prej tr shoqris, njsoj si populli yt prpiqet t t ndaj nga populli tjetr; kjo sht po ajo e njjta strategji e ndarjes. Kur njher t zhduket familja ather edhe shum smundje psikologjike do t zhduken; shum idiotsi politike do t zhduken. Prandaj, gjja e par dhe e rndsishme sht se komuna do t jet e privuar nga familja. Implikimi sht i qart: aty m nuk do t ket martes. Dashuria kshtu, pr t parn her, do ta fitoj at respekt t cilin nuk e ka pasur me shekuj. Dashuria ather do t jet ligji i vetm n mes t dy qenieve. Nse ata vendosin t jetojn s bashku, vetm

16

gzimi do t jet forca detyruese pr ta. Dhe mbaje n mend, si do gj q sht e vrtet, edhe dashuria ndryshon. Vetm disa gjra t pavrteta, ndonjfar plastike, mbetet gjithmon e njjt. Martesa sht prhershmri, por ajo prhershmri e vret dashurin. Ajo sht varri i dashuris ku martesa e ndrton shtpin e vet. E natyrshme sht q ajo t sjell vetm agoni, mrzi, vuajtje, robri t prhershme dhe destruksion t vrtet t spiritualitetit njerzor. Modeli i komuns do t jet bashksia, shoqrimi i shpirtrave t lir. Kurse fmijt do ti takojn bashksis, e jo prindrve. Prindrit tashm kan br mjaft probleme; atyre m nuk do tu lejohet q ti shfrytzojn fmijt e tyre prndryshe qllimet e tyre jan prher t mira. Por far t bhet me at qllim t mir t tyre? Rezultatet jan prher t kqija dhe t shmtuara. Ata i msojn fmijt e tyre q t jen rival, kurse do rivalitet sjell xhelozin. Ata fmijt i msojn t jen dikushi dhe dika n bot, t bjn emr pr vete. Kjo nga jeta krijon luft, kjo nuk sht m jetes e gzueshme vese luft e pandalshme aq destruktive saq e shuan gjith gzimin, gjith haren, lulet e jets, duke t ta ln vetm hidhtin e lufts pr prestigj, pr para dhe pushtet n shoqri. Jeta kshtu bhet vetm nj aren lufte. I tr faji bie mbi prindrit. Ata kan jetuar si dofar qeniesh ambicioze, ata kshtu e kan asgjsuar vetveten. Ata kt tash e bartin te fmijt e tyre si nj trashgimi, i bartin dshirat e tyre t parealizuara, ambiciet e

17

paprmbushura. Ky lloj i smundjes bartet prej njrit brez n tjetrin. Ne duhet ti mbrojm fmijt nga e kaluara. E mnyra e vetme q ta arrijm kt sht q ata ti takojn komuns. Fmijt m nuk do t jetonin me prindrit e tyre vese n objektet e komuns, ashtu q prindrit m nuk do t mund ti helmonin mendjet e tyre. Prindrit do t mund t takoheshin me ta dhe ta kalonin vikendin s bashku, por fmijt do t rriteshin t pavarur. Kurse komuna do t kujdesej q t mos ndodhte kurrfar ndikimi i ideologjis religjioze, politike, racore apo klanore i t gjitha atyre gjrave q do t mund t shkaktonin prarje n vetdijen e fmijs. Kjo sht mnyra e vetme q t pritet vazhdimsia me t kaluarn. Do t ishte e nj rndsie t madhe sikur fmijt t mund ti shihnin gjrat n nj drit tjetrfare. T kesh vetm nj baba apo nj nn psikologjikisht sht e rrezikshme; se, po qe se fmija sht djal ai do ta imitoj baban, e nse sht vajz do t mundohet ta imitoj t mn. Kshtu zhvillohet nj problem i madh psikologjik. Babai dhe nna do t lvizin dhe do tia ln vendin dajs dhe dajeshs. Mund t jen shum dajallar dhe dajesha... nna mund t jet dajesha kryesore, kurse babai daja kryesor, por asgj m tepr se kjo. Mir sht q familja t zhduket. Sikur fmijt t ishin n duart e komuns un vese kam eksperimentuar me kt dhe kam arritur rezultate t knaqshme fmijt do t ishin shum m t lumtur, sepse ashtu do t ishin dukshm m t lir. Kurrfar kushtzimesh nuk do tiu imponoheshin. Kshtu shum m hert do t piqeshin, se askush nuk do ta bnte t

18

varur do t bheshin hert t pavarur. Askush nuk do t flijonte pr ti ndihmuar; ashtu q ata vet do t prpiqeshin t msonin sesi ti ndihmojn vetvetes. Kjo do tua sillte pjekurin, qartsin, rolin e caktuar. E duke u zhdukur familja, ashtu do t zhdukej edhe kombi pasi q familja sht njsi prbrse e kombit. S kndejmi jam tejet i knaqur kur shoh se familja po shkaprderdhet e po shkatrrohet, meq e di se pas ksaj edhe kombi do t zhduket. Me kt do t shkonin edhe t ashtuquajturat religjione, sepse familja sht ajo e cila ta imponon religjionin, nacionalitetin dhe t gjitha gjrat tjera t ngjashme. Njher kur familja zhduket, kush do t mund t ta impononte krishterizmin apo hinduizmin? N t vrtet, edhe n kt ast t gjithve ju sht imponuar ideja e huaj e t kuptuarit t bots, e edhe m tutje jetoni sipas modelit t ndokujt tjetr. Kjo vetm e kushtzon agonin e madhe, mjerimin dhe mrzin, e ta merr krejt gzimin e jets. Secili duhet t sillet n harmoni me parimet e veta, qoft pr t krijuar muzik, qoft pr t pikturuar, pr t shkruar poezi, apo pr t kultivuar pem m t mira, t lashta m t mira, pr t ndrtuar sheshe m t mira. T gjithve duhet tiu mundsohet dhe tiu lejohet q ti zhvillojn potencialet e veta. Modeli i komuns do ti sillte dinjitet secilit individ. Modeli i nj bashksie t ktill do t sillte dukshm m tepr inteligjenc dhe do t lejonte q njerzit t rriteshin n mnyr inteligjente, t hulumtonin pas s vrtets, ta krkonin t vrtetn e tyre, sepse vetm kshtu njeriu mund t bhet m inteligjent.

19

Vetm duke gjurmuar e hulumtuar mprehet inteligjenca. Njeriu koh t gjat ka jetuar n mnyr jointeligjente, sepse t gjitha religjionet kan imponuar vetm nj gj: besimin. Kurse besimi sht vetm helm pr inteligjencn. Ata e kan imponuar vetm nj gj: besimin. Kurse besimi sht kundr rrits. Njeriu i ri, pr t cilin un jam i interesuar, nuk do t ket kurrfar sistemi t besimit dhe nuk dot t sjell kurrfar besimi. Ai do t jet gjurmues, hulumtues; jeta e tij do t jet jet e zbulimeve t mdha, e zbulimeve n botn e jashtme dhe e zbulimeve n botn e brendshme t qenies s vet. Un dshiroj q do qenie t jet hulumtues: Galileo, Kopernik, Kolombo t bots s jashtme; kurse Gautam Buda, Zaratustra apo uan u t bots s brendshme t qenies s tyre. E tr prpjekja ime sht e koncentruar n nj gj: ta krijoj njeriun e ri t ngjashm me ZORBA BUDN. N kt bashksi secili ka pr t poseduar t dy kualitetet: kualitetin e ZORBS dhe kualitetin e BUDS shum i interesuar pr botn e jashtme, e po ashtu i dorzuar n gjirin e dashuris pr hulumtimin e brendshm. At dit q do ti sintetizosh t dy kualitetet, at dit do t jesh njeriu i ri, e ai njeriu i ri do t jet shptimtari i njerzimit. Komuna do t jet tubim i hulumtuesve, i dashnorve, i miqve, i njerzve kreativ nga t gjitha fushat e jets. Ne mund ta krijojm parajsn mbi tok.

20

KOMBI SHT I VJETR

Kombet jan br trajta t vjetruara t shoqrizimit por ato edhe m tutje ekzistojn dhe kshtu i krijojn problemet m t mdha t njerzimit. Nse botn e shikoni nga perspektiva e zogut, ka pr tu lajmruar nj ndjenj shum e uditshme se ne i kemi t gjitha e na duhet vetm nj njerzim unik. Pr shembull, n Etiopi njerzit vdesin nga uria mijra njerz n dit kurse n Evrop gjuhet ushqimi me vler prej miliona dollarsh. Kushdoqoft po shikoi prej ansh ka pr t konstatuar se ky njerzim sht i mendur. Me mijra njerz vdesin nga uria derisa kodra tlyeni e ushqime t tjera gjuhen n oqean. Por Etiopia nuk sht n prbrjen e bots perndimore. Interesi i tyre sht ta shptojn ekonomin dhe statusin e tyre n bot. E pr t mbrojtur strukturn e tyre ekonomike, ata pranojn t asgjsojn sasi kolosale ushqimi n vend se tua shptojn jetn mijra njerzve. Ky problem sht botror dhe zgjidhja e tij duhet t jet n nivelin botror. Un kam prshtypjen se t mirat materiale po grumbullohen atje ku nuk jan t nevojshme, ndrkaq n ann tjetr vet jeta e popujve varet prej tyre. Nj Qeveri Botrore do t thot vshtrim i tr situats n bot, kurse gjrat dhe t mirat materiale t barten atje ku ato jan t nevojshme. Ai sht nj njerzim. E kur kemi pr t menduar n kuptimin e nj bote, ather edhe ekonomia do

21

t jet unike. Pikrisht para pak kohsh Amerika i ka fundosur n det tepricat e veta t ushqimit, e vetm shpenzimet e ksaj pune kan kushtuar me miliona dollar. Kjo nuk ka qen fare mimi i atij ushqimi por vetm shpenzimet e bartjes dhe t fundosjes n oqean. Sakaq, edhe vet Amerika ka tridhjet milion njerz t cilt nuk kan ushqim t mjaftueshm. Ktu nuk sht shtja q ai ushqim ti jepet dikujt tjetr, ktu sht fjala se ata nuk kan dshiruar q tia dhurojn as popullit t tyre. Ndaj, problemi lind ktu! Nse ju iu jepni ushqim pa pages atyre tridhjet milion njerzve, ather ata t tjert do ta shtronin pyetjen logjike: Pse ne duhet ta paguajm ushqimin ton? Ather mimi do t binte dukshm. Me aso mimesh t ulta fermert nuk do t ishin t interesuar q ta prodhonin ushqimin. Ku sht shtja? N frikn nga rregullimi i ekonomis ata lejojn q tridhjet milion njerz t tyre t vdesin nga uria rrugve, kurse industrit me kt rast ta hedhin tepricn e tyre n oqean. Dhe jo vetm kjo, tridhjet milion njerz n Amerik vuajn nga marrja e teprt e ushqimit. Shkenca sht krejt gati pr tiu ndihmuar ajo sht tepr thjesht pasi q ky problem krkon vetm nj intervenim t thjesht kirurgjikal n tru dhe problemi i ngrnies t teprt do t zhduket. Tridhjet milion njerz vdesin nga ngrnia e teprt, tridhjet milion njerz vdesin nga uria ata gjashtdhjet milion njerz do t mund t shptonin vetm me pak mirkuptim. Pr kt sht i nevojshm vetm nj vshtrim nga perspektiva e zogut pr t vn re se e tr bota sht unike. Problemi

22

yn na ka sjell deri tek kjo situat ku duhet t kmbngulim q ta rilindim njeriun, q ta transformojm, q tia transformojm traditat e tij t lashta, kushtzimet e tij pasi q kto kushtzime dhe sistemi i till arsimor, si dhe ksofar religjionesh kan kontribuar q kjo kriz n bot ta arrij kulmin. Vetvrasja e ktill e prgjithshme sht rrjedhoj e t gjitha kulturave tona, e filozofive tona, e religjioneve tona. T gjitha kto kan marr pjes n at n nj mnyr t uditshme pasi q asnj nga to kurr nuk ka menduar pr trsin. T gjith kan shikuar vetm n pjest e vogla, asnjra nuk ka mundur ta kundroj trsin. Kurse gjja m e rrezikshme n krejt kt sht se prgatitja pr kt vetvrasje globale, nga ana e t gjitha kombeve, ka qen n emr t luftrave dhe fitoreve krejt kjo sht aq fmijrore dhe marroqe. Ju vetm mund ta shihni se respekt i bjn kombet nj cope t zakonshme arni e cila quhet flamur, e nse ajo mnjanohet ather ka pr tu zhdukur e tr fama dhe liria e tyre ju nuk guxoni ta ofendoni flamurin kombtar. Kjo sht situat e prgjithshme e retardimit njerzor. Kurse fakt i thjesht sht ai se bota sht e pandar. ' nevoj ka pr aq shum kombe, pos pr tu knaqur ego-stimulimi i disa njerzve? Nuk ekziston kurrfar nevoje tjetr. Pse Gjermania do t ishte n hall shkaku i imigrimit e t insistonte pr shtimin nacional, n kohn kur Toka vuan nga strpopullzimi? Sikur t ekzistonte vetm nj Qeveri Botrore, ather populli do t zhvendosej nga njra pjes e planetit n tjetrn. Ather,

23

kur n njrn pjes do t ishte zvogluar popullzimi, ather leht ai popullacion do t ishte prmbushur nga vendet tjera ku popullzimi sht m i dendur. Sikur t kishte vetm nj Qeveri Botrore, pa ndasi n mes t popujve, dhe sikur t ishte e lejuar lvizja e lir pa kurrfar pasaportash apo vizash apo fardo kushtzimesh tjera idiotike, ather t gjitha problemet do t ishin tejkaluar leht.

24

QEVERIA BOTRORE
Nj Qeveri Botrore ka qen e propozuar nga ana e Lidhjes s Popujve qysh para Lufts s Dyt Botrore, por ajo ide nuk ka pasur sukses. Ajo thjesht ka mbetur vetm nj klub debatues. Lufta e Dyt Botrore krejtsisht e ka asgjsuar kredibilitetin e vrtet t Lidhjes s Popujve. Por, domosdoshmria e till akoma sht e pranishme; kshtu jan krijuar Kombet e Bashkuara. Por kjo organizat e sapolindur ka qen edhe m e pasuksesshme. Ajo edhe m tej m s shpeshti sht vetm nj klub debatues i cili nuk ka ndonj fuqi. Ata vshtir mund t zbatojn fardoqoft; shpesh do gj mbetet vetm n nivelin e shqyrtimeve formale. Q kjo organizat t jet e suksesshme, m s pari duhet t arrihet nj Qeveri Botrore. T gjith popujt armt e tyre, ushtrit e tyre, do tia dorzonin asaj Qeverie Botrore. E kur do t ekzistonte vetm nj qeveri ather nuk do t kishte nevoj pr ushtri, as pr arm. Me k ather do t luftohej? Kurse tash secili shtet i madh, secila fuqi, sht e pajisur me armatim nuklear, dhe tash n planet ka aq shum armatim nuklear shkatrrues, saq ky planet me t mund t jet i shkatrruar shtat her. Aq shum kemi sot armatim nuklear n dispozicion saq secili prej nesh mund t jet i vrar shtat her. Ne kemi aq shum helme lufte saq mundemi q do gj t gjall n Tok ta asgjsojm nga pes mij her. Kjo nuk sht e nevojshme,

25

vetm njher mjafton por politikant nuk don t japin asnj shans. Fytyrat e tyre jan vetm maska. Ata e flasin njrn, e e bjn tjetrn. Politikant, thell n vete, jan t pafuqishm prndryshe, prej nga aq shum motiv pr pushtet. Ata e ndiejn dobsin e tyre, pamundsin, inferioritetin; ata mir e din se jan askushi. Por nse ata mund ta mposhtin, ta prkulin masn mediokre me prmbushjen e nevojave t tyre kjo sht marrveshje reciproke, ujdi e mir. Ather iu jepet besimi dhe iu ofrohet mundsia, e kur njher ata e fitojn at fuqi, ata rndom i harrojn t gjitha premtimet e tyre; n t vrtet, kurr as q kan pr t menduar m pr to. Vetm kur ata e fitojn pushtetin, ather ju keni pr ti par fytyrat e tyre t vrteta. Politikani nuk sht asgj tjetr prpos egoist. Ai prbrenda vetes e ndien inferioritetin dhe frika prej ksaj krijon inferioritet. Ai prpiqet t jet dikushi pr ti ikur ati inferioriteti. Pushteti ashtu ia jep shansin: ai ather sheh sesi miliona njerz jan nn izmen e tij. Ai tash mund tia konfirmoj vetvetes se m nuk sht askushi, ai tash sht dikushi. E ai ather edhe fillon t sillet n at mnyr. Ai z ta shfrytzoj pushtetin e vet. Kur njher t jet n pushtet, ai kurr m nuk ka pr t dshiruar t zbres prej atij froni sepse fare mir e di se kur do t mbetet pa pushtet prsri do ti ekspozohet zbraztis s vet, ndjenjs s inferioritetit, pamundsis s tij. E pushteti sht n duart e ktyre njerzve. Cilidoqoft prej t marrve mund ta trus sustn dhe ti jap fund njerzimit dhe tr jets n tok.

26

Kombet e Bashkuara duhet t transformohen nga nj organizat formale n nj Qeveri t vrtet Botrore, e t gjith popujt do t duhej ti nnshtroheshin vullnetit t saj dhe tia dorzonin armt. Ather do t bhej e mundur q t gjendej rruga q industria e armatimit t shndrrohej n dika m kreative. E miliona njerz t ciln do t ndodheshin n ushtri do t shfrytzoheshin pr qllime tjera m kreative; t gjith shkenctart t cilt popujt i kan shfrytzuar pr fuqin e tyre do t vinin nn drejtoratin e Kombeve t Bashkuara pr disa programe m kreative. Kshtu secili kryetar qeverie i vendit t caktuar do t ishte antar i asaj Qeverie Botrore, kjo do t nnkuptonte se t gjith ata kryetar bashkrisht do t vepronin n nj drejtim. Ata m nuk do t kishin kurrfar fuqie, sepse shtja e mbifuqis ather do t ishte e teprt. Ata ather do t bnin gar se cilt do t ndrtonin m shum rrug t mira apo ura n vendet e tyre. Do t ekzistonte mundsia q disa shtete edhe ti kundrviheshin ksaj ideje; ather ato do t bojkotoheshin prej t gjithave si t mos ekzistonin. Me to m nuk do t kishte kurrfar bashkpunimi as komunikimi ashtu q ato t detyroheshin t merrnin pjes n bashksin unike t popujve. E ato nuk do t mund ti kundrviheshin Qeveris Botrore. Ato do t duhej t prshtateshin. Prandaj do t ishte m mir q t dorzoheshin me sjellje t mir. E edhe ather ato do ti kishin qeverit e tyre, do ti kishin organet e tyre t brendshme, forcat popullore t cilat do ti mbanin punt e brendshme, por nuk do kishte nevoj t kishin arm

27

brthamore dhe aq shum miliona njerz nn arm me qllim q ti prgatisin pr t vrar. Antart e Qeveris Botrore do ta zgjidhnin Kryetarin botror. Por ai kryetar nuk do t zgjidhej nga ana e antarve t Qeveris Botrore, por nga jasht. Ather nj gj do t ishte krejtsisht e sigurt se ai nuk do t ishte politikan. Ai mund t jet poet, piktor, mistik, valltar, por jo edhe politikan. Krejt, vese jo asofare! Kshtu ne do t mund ta asgjsonim pushtetin politik q na ka imponuar tortura n t kaluarn. Mnyra sesi KB-ja tash vepron, me kshillin e disa vendeve, do t ishte tejkaluar. Kjo sht po ashtu nj derdhje e fuqis, e kjo mund t jet shkaktar i shum fatkeqsive: vetm nj Qeveri e fuqishme do t mund tia impononte veton mbar bots. Prndryshe, t gjith kryetart e popujve t ndryshm do t votonin n harmoni me vullnetin e popullacionit t arsimuar t atij populli, dhe at me votues t lartarsimuar. Kjo kishte pr ta ndrruar tr strukturn e fuqis n tok. Vet detajet n at pun ather do t mund t viheshin krejt leht.

28

ARDHMRIA E ART
N realitet nuk ekzistojn shum probleme. Problemet pr t cilat flasin njerzit si ato t raportit t komisionit botror t KB-s Ardhmria jon e prbashkt jan vetm nusprodukte; ato jan vetm biskaja t ksaj mnyre t jets. Nuk ekzistojn mnyra q kto t mnjanohen. Ti mund ti shkurtosh, por kjo do t jet vetm zgjidhje e prkohshme. Madje edhe po u pren, do t jet vshtir, sepse ather t gjitha mendjet ortodoksiste do t jen kundr ksaj. Aty vetm dy gjra jan t nevojshme. Qeveria Botrore sht nj nevoj krejtsisht e domosdoshme dhe urgjente, kurse neve na duhet edhe Akademia Botrore e Shkencs e cila do t prpiqej pr t na nxjerr nga t gjitha fatkeqsit. Asnj shkenctari nuk do ti lejohej t krijonte asgj q do t ishte destruktive, vetm se do t mund t toleroheshin zbulimet shkencore dedikuar kreativitetit. Tash sht momenti pr kt. Tash ne mund t kmbngulim ta krijojm nj bot. Kjo kriz momentale sht kriza e art, sepse njerzit zakonisht ndryshojn vetm nn stres t madh. Nse kriza sht e durueshme, njerzit do ta tolerojn. Por tash ne jemi n asofar pozite ku gjrat m nuk mund t tolerohen. Nuk ka m koh pr komisione t ndryshme dhe raportet e tyre. Problemi sht tejet i thjesht. Kto probleme vetm duhet qart ti tregohen mbar njerzimit: kto probleme jan krijimtari 29

juaja, kurse ju ato edhe m tej po i krijoni. Pikrisht nevojitet zgjuarsi e madhe pr t pasur mundsi ta prhapim vetdijen pr at sesi ne jemi ata t cilt i prkrahim kto probleme; kshtu t gjith do t duhej t ishin t vetdijshm se ne duhet t mos u ofrojm prkrahjen ton dhe t ndrmarrim disa hapa praktik. Pr shembull, n qoft se dikush do t dshironte t ishte qytetar i bots, KB-ja do t duhej personit t till tia lshonte pasaportn ashtu q ai m nuk do t ishte i lidhur me kurrfar kombi t caktuar. Kjo do t ishte vetm edhe nj hap i vogl, por ky menjher do t mund t bhej edhe nj hap tepr i madh n zgjidhjen e t gjitha problemeve tona. Ata do ta krijonin nj atmosfer t prshtatshme. Realizoje prgjegjsin: njeriu kurr deri m tani nuk i sht nnshtruar prgjegjsis, prgjegjsis pr ta rishqyrtuar krejt t kaluarn e vet, pr ta vshtruar at q nga vet fillimi, q prgjegjsia t rrjedh nga qenia jote. Sepse ky planet mund t jet i tejmrekullueshm, magjik, mahnits. Ne kt mund ta prekim me duart tona kt kurr se kemi provuar deri tash. Njeriut akoma nuk i sht dhn shansi ti zhvilloj mundsit e veta pr rrit, pr zhvillim, q ti sjell vetvetes prmbushje dhe knaqsi. Ardhmria nuk do t jet vetm shpres dhe mundsi kto vetm jan disa fjal t tmerrshme. Ardhmria do t jet krejtsisht jona. Ne gjithmon kemi jetuar me iden pr t kaluarn e art, ajo kurr nuk ka qen e art. Vetm tash ne mund ta krijojm ardhmrin e cila do t jet vrtet e art. Prandaj un them: Njeriu i Ri sht

30

revolucioni m i madh i cili ndonjher ka mundur t ngjaj n bot. E kur ta njohim botn e vjetr me t gjitha mjerimet e veta, vetm ather do t mund ta mnjanojm at mjerim dhe ankth; ne mund ta mnjanojm tr at xhelozi, t gjitha ato seriozitete, t gjitha hidhrimet, t gjitha luftrat dhe t gjitha tendencat negative. Ai njeriu i ri do t thot se ne m askujt nuk do tia lejojm q t na flijoj n emr t disa fjalve dhe emrave t bukur. Ne kemi pr ta jetuar jetn ton jo n harmoni me gjakimet tona, n harmoni me intuitn ton t pasionit; por ne do t jetojm nga asti n ast; askush m nuk ka pr t na ngashnjyer me premtimet pr nesr. Njeriu i ri nuk mbshtetet n t vjetrn; ai nuk sht fenomen kontinual, kurrfar superstrukture. Njeriu i ri sht lindja e nj njeriu krejtsisht tjetr i pakushtzuar, pa kurrfar kombi, pa religjion, pa kurrfar ideje pr diskriminim n mes burrit e gruas, t bardhve e t zinjve, lindjes e perndimit apo veriut e jugut. Njeriu i ri duhet t jet esenca e vrtet e ksaj toke, i interesuar vetm si ta prmirsoj gzimin e t jetuarit, knaqsit n jet m shum krijimtari, m shum bukuri, m shum humanitet, m shum prdllim. Ne mund t kalojm npr transformim t plot: ne mund t krijojm njerz t padjallzi, njerz t dashuris, njerz q frymojn n liri, njerz q i ndihmojn njri-tjetrit pr t qen t lir, t cilt kultivojn dhe mundsojn q t tjert ti zhvillojn kreativitetet tjera, q t jen t

31

mueshm dhe t respektuar. Njeriu i till i ri sht manifest i njerzimit t ri, i nj njerzimi. Ky sht nj ast i madh dhe i lumtur q t jemi n kso situate sfiduese. Ky nuk sht rast dhe rrethan q do ta shkatrroj kt bot; ky vetm do ti rrnoj tempujt, politikant dhe t gjith ata t cilt me ethrime mbahen pr t kaluarn. Prandaj nuk ka nevoj q t friksohemi pr ardhmrin. Shkenca me koh ka dal n sken pr ta konfirmuar kt sfid. Ky sht nj shans i art; sepse po qe se i tr njerzimi bhet i vetdijshm pr rrnjt e t gjitha problemeve, ather zgjidhja e atyre problemeve do t jet tepr e thjesht. OSHO Sfida m e madhe: ardhmria e art

32

KY SHT BEKIMI IM PR DITLINDJEN TNDE

Osho i dashur! Sot i mbushi tridhjet vjet dhe dshiroj t them se ktu n komun kam psuar ndryshime t shumta dhe t rndsishme. Kam qen n gjendje q t ilem ndaj njerzve si kurr deri tani, e edhe njerzit mu kan ofruar n t njjtn mnyr. Gjrat po zhvillohen aq mir sa kurr nuk kam mundur as ta marr me mend. Un vetm dua t t them faleminderit. Kurr nuk dihet. Individi kurr nuk di para se dika ti ndodh, sepse ne mbetemi t kufizuar me prvojat tona t s kaluars, me tr at q kemi njohur deri tash. T panjohurn ne as nuk mund ta paramendojm. Ne at nuk mund ta presim, se as nuk dim se far sht ajo. Gjithmon kur ajo shfaqet, t kaplon befasia. Krejt ka sht e tejmrekullueshme, e vrtet, gjithmon vjen si befasi. Kjo sht nj nga bekimet m t mdha t jets: mundsia q t jeni t befasuar. Njher po e humbe kt mundsi, ti ather je i vdekur. Gjithnj derisa gjrat n jet mund t t befasojn, ti je akoma gjall. E sa m shum gjra q kan pr t befasuar, aq m shum do t jesh i gjallrishm. Prej ksaj prbhet gjallria e fmijs: at t gjitha e mahnitin, madje edhe trivialitetet. As q mund t besojm se me far gjrash prgjithsisht ai mund t uditet madje edhe me nj dru krejtsisht t zakonshm, 33

zog, apo qen, apo mace, me gurzit n plazh... Ai me t sht shum m tepr i befasuar sesa po ta gjenit ju kohinorin, diamantin e madh madje as ather ju nuk do t ishit t befasuar. Por, pasi q ai sht i prirur t befasohet dhe pasi e ka mundsin q t jet i befasuar me jetn, do gur ather mund ti bhet diamant. Nse nuk mund t befasohesh, madje edhe diamanti do t jet nj gur i rndomt. Jeta n vetvete bart aq domethnie sa ju keni mundsi t jeni t befasuar mundsi q t jeni t magjepsur, t jeni t mahnitur. Prandaj gjithmon kmbngulni q t jeni t hapur pr t gjitha. Dhe gjithmon ngulmo q tia prkujtosh vetvetes se jeta sht e pakufishme. Ajo sht gjithnj nj proces i pandrprer; ajo kurr nuk vjen tek fundi i saj. Ajo sht dika e pafund, udhtim i prjetshm, kurse secili ast sht i ri, secili ast sht i posam. Kur them se secili ast sht i posam, un mendoj n at se secili ast t kthen kah veantit e tua. Lirohu dhe sodite kt, ather bukuria e pabesueshme dhe jashtzakonisht e but ka pr tu br jotja pa kurrfar arsyeje; vetm krkoje, dhe ajo do t jet jotja. Njerzit humbasin shum pikrisht shkaku i dituris. Sa m shum q t kesh menduar aq m pak gjra n jet do ti kesh t kuptueshme, gjithnj e m pak do t ket befasi; sa m tepr q t dish, aq m pak do t kesh mundsi t mahnitesh me jetn. Sa m tepr q t dish, aq m tepr do t jesh prsrits, reprodukues i vrtet: m nuk ke pr t qen origjinal. Tash gjrat vijn e shkojn

34

para syve t tu, por ti nuk mund ti shohsh, sepse syt i ke t mbuluar me pluhur, e mendjen prplot mendime t dalldisura. Ti s teprmi je i robruar me diturin tnde, ashtu q e panjohura nuk mund t deprtoj n jetn tnde. Kurse Zoti jo vetm q sht i panjohur ai madje sht edhe i panjohshm. Mendja mund t njihet, meditimi mbetet n sferat e s panjohurs, kurse Zoti sht i panjohshm i cili gjithmon mbetet si ndonj horizont q kufizohet me t panjohurn. Sa m tepr i afrohesh atij, ai sht aq m larg. Ai sht gjithnj si ylberi, ti kurr nuk mund ta arrish. Mund t provosh, por do prpjekje do t jet e teprt sepse ai sht dika q nuk mund t arrihet. Zotin sht e pamundur ta arrish, e pasi q kjo sht kshtu, jeta sht e tejmrekullueshme. Pasi q kjo nuk sht e mundur, jeta ather sht nj dram pabesueshmrisht e bukur. Nse do gj do t bhej e mundur dhe e njohur, jeta ather do ta humbiste kuptimin e vet. Pikrisht nga ky shkak n Perndim jets i ka humbur shum m tepr kuptimi sesa n Lindje. Pasi q shkenca t ka nnshtruar para dituris dhe pasi q pluhuri i dituris ka rn mbi ty, mundsia q ti ekspozohesh befasis dhe mistereve sht gjithnj e m e vogl e m e vogl. Ti gati je br i pandjeshmri ndaj s panjohurs. Kjo sht varri yt i vetm, vdekja jote e vetme t mendosh se po di. Gjithnj prpiqu ti nnshtrohesh s panjohurs dhe s panjohshmes... Ky sht bekimi im pr ditlindjen tnde. Osho: T mos dridhesh mbi t gjitha

35

QESHU VETM ATHER KUR PR AT NDIEN NEVOJ

Osho i dashur! Ndonjher kur qeshi e ndiej se kt e bj prkundr ndjenjave t mia. Ather vazhdoj t qesh, por shkaku i ksaj ndihem keq.

Po, po... kjo sht e mundur. Kjo sht e mundur te shum njerz, sepse shoqria n ty ka shkaktuar prarje n t gjith. Shoqria pret q ti t qeshsh edhe n momentet kur t qeshurit nuk sht kurrsesi i mundur. Kjo sht br nj mani shoqrore. Disa njerz aq shum qeshin saq nuk din m se a vjen ajo vrtet prej qenies s tyre apo jo. Ata thjesht vazhdojn q formalisht t zgrdheshen dhe kshtu e kpusin sinkronizimin me brendin e tyre. Ndonjher ndihesh i palumtur, por buzqeshja edhe m tej qndron mbi fytyrn tnde. Kjo sht sjellje turbulente, si t funksiononin n ty dy persona. Prandaj n kohn prej nj muaji bje nj gj: prpiqu q t jesh sa m i vetdijshm. Qeshu vetm ather kur t ndiesh se ajo sht nevoj jotja e vrtet. Madje edhe po ta ndiesh se ajo sht kundr karakterit tnd, kundr rutins tnde t t sjellit, pr nj muaj, pikrisht ather kur e z vetveten sesi qeshesh kur ajo nuk vjen nga brendia jote, dhe kur pr t nuk ndien nevoj, ndrprite at n ast, n mesin e asaj t qeshure. Madje edhe nse kjo t

36

duket jo leht e realizueshme dhe nse t tjert do t mendojn se je pak i uditshm, mos u brengos pr kt. Kjo do t jet vshtir sepse qeshja sht mir e paguar. Kur iu qesh njerzve, qoft edhe duke mos menduar ashtu, dhe kur ata ndihen mir, bjn q edhe ti t ndihesh mir. Kur dikujt i buzqesh, ai mendon se ti je i lumtur q po e sheh at kurse ti vetm i buzqesh me at buzqeshjen tnde t mjer dhe t zbrazt. Kjo nuk ka t bj asgj me t! Por ai ndihet mir, e kur t ndihet mir, edhe ai t buzqesh ty. Ai t flet gjra t bukura: se ti je njeri i mir, se je i kndshm kurse ti pr kto buzqesh, dhe kjo shkon n pafundsi. Nse e ndrpret t qeshsh me buzqeshjen tnde t rrejshme ke pr ta ndier sesi nj gj e uditshme ka ndodhur. Njerzit nuk do t jen m aq miqsor ndaj teje. Ti ke pr tu br i veant n shoqri; njerzit do t tentojn t t largohen. Dhe kt konfirmoje, pranoje edhe kt. Pr nj muaj, pavarsisht se me far mimi, qeshu vetm ather kur pr kt ndien nevoj. Kjo ka pr t sjell nivelimin e kohs. Osho: I dashuri i zemrs sime

37

MEDITIMI
Meditimi sht vetdije pr at se nuk je mendje. Kur vetdija deprton gjithnj e m thell e m thell n ju, ngadal, vijn disa aste aste qetimi, aste t hapsirs s pastr, aste tejdukshmrie, kur n ju asgj nuk piptin dhe kur do gj sht e qetuar. N ato aste qetimi keni pr ta njohur veten dhe keni pr ta njohur misterin e ktij ekzistimi. Osho

38

LE T VIJ QETSIA VET

Mjeshtri Lu-Tsu ka thn: Kur qetimi shfaqet, asnj mendim nuk ekziston; ai i cili e sodit brendin befasisht harron se at sht duke soditur. Ekzistojn dy lloje qetsish: njra sht ajo q ju e kultivoni, kurse e dyta sht ajo e cila ngrihet vet. Ajo qetsi t ciln ju e krijoni nuk sht gj tjetr pos zhurm e ndrydhur. Ti mund t qndrosh n qetsi, e nse kt do ta praktikosh me muaj e vite, pak nga pak do t mund t jesh n gjendje q ta ndrydhsh tr zhurmn q sht brenda teje. Por edhe m tej ke pr t ndenjur mbi vullkanin tnd ai mund t eksplodoj n do ast; vetm nj gabim i vogl nevojitet. Kjo nuk sht qetsi e vrtet, kjo sht vetm njfar qetsie e imponuar. Pikrisht kjo i ka ndodhur mbar bots. Njerzit q kan provuar t meditojn, t cilt jan prpjekur q t jen n qetsi, vetm kshtu ia kan imponuar qetsin vetvetes. Kjo mund t imponohet. Ti mund t krijosh brez qetsie prreth vetes, por kjo do t jet vetm mashtrim i vetvetes, asgj tjetr. Shtresa e till e qetsis n ty asgj nuk ka pr t ndihmuar. Gjithnj derisa qetsia nuk vjen nga vetvetja, derisa nuk mbin nga qenia jote e vrtet, q nuk sht e imponuar prej s jashtmi kah brenda, por q ka ardhur rrugs s

39

kundrt kjo vjen, bunari zbrazet prej s brendshmi prjashta, ngrihet prej qendrs kah periferia... Kjo sht nj fenomen krejtsisht tjetrfare. Lu-Tsu thot: Kur qetimi shfaqet. Mbaje n mend, ai nuk sht i sjell, nuk sht i imponuar, por kur ky vjen asnj mendim nuk ekziston. Ti ather nuk qndron mbi vullkanin. S kndejmi qasja ime qndron n at q t trazohet zhurma jote e brendshme dhe t nxirret prjashta, m mir t hidhet sesa t kultivohet ajo far qetsie. Njerzit bhen tepr t shqetsuar kur vijn tek un pr her t par. Sidomos nse para ksaj kan qen tek ndonj mjeshtr budist i cili i ka shtyr q t bjn Vipassanu, q t ulen dhe ta detyrojn vetveten t rrin n pozicionin e caktuar. E pse pozicioni statik? Kjo sht shkaku se: po qe se trupi detyrohet t qndroj n nj pozicion, ather edhe mendja detyrohet t qndroj n nj pozicion. Trupi e mendja veprojn s bashku. Mendja sht aspekti i brendshm i trupit; ajo sht fenomen material. Ajo nuk ka asgj t prbashkt me qenien tnde. Ajo sht po aq materiale sa edhe trupi juaj, prandaj nse dika bn me trupin tnd, ajo arrin deri tek mendja jote. Hert n t kaluarn njerzit kan insistuar q ti prsosin pozicionet kan ndenjur n pozicionin lotos, e kan detyruar trupin e tyre t qndroj mu si statuja, statuj mermerike. Nse trupi juaj sht i qet, i detyruar t jet ashtu, ti ke pr t par sesi mendja bie n nj lloj qetsie; por kjo qetsi sht e rrejshme, kjo nuk sht e vrtet. Mendja vetm ka qen e detyruar t jet e qet n pozicionin e palvizshm. Provoje

40

kt: Merre njher pozicionin e hidhrimit e t zemrimit me grushtat e tu, me fytyrn dhe dhmbt; vetm hyr n at pozicion hidhrimi dhe ke pr tu befasuar do t fillosh ta ndiesh hidhrimin n vetvete. Kjo sht pikrisht ajo q aktort e bjn; ata e vendosin trupin e tyre n pozicionin e caktuar, e duke e ndjekur at, edhe mendja hyn n at gjendje. Dy psikolog t mdhenj, Xhejmsi dhe Langu, kan zbuluar nj teori tejet t uditshme n fillim t ktij shekulli. Kjo sht e njohur me emrin Teoria e Xhejmsit dhe Langut. Kta kan thn dika tepr t pazakonshme q ka shkuar n t kundrt me raportin e vjetr ndaj opinionit t ksaj kohe. Rndom ne mendojm se njeriu ikn kur i friksohet dikahit: n frik ai fillon t ikn. Xhejmsi dhe Langu kan thn se kjo nuk sht e vrtet ai ikn, dhe pr kt shkak friksohet, ai sht friksuar nga t ikurit. Kjo duket paksa absurde, por ka njfar t vrtete n vete gjysmn e s vrtets. E vrteta e kuptuar me logjikn e shndosh sht gjysmake; kjo sht njherit edhe pjesa e dyt e po asaj trsie. Nse z t qeshsh, do t ndiesh se sht shfaqur nj kthjelltsi e cila nuk ka qen m par, se je pak m pak i hidhruar sesa para pak astesh. Vetm ulu atje diku me miqt t cilt qeshin me hare e tregojn anekdota dhe ti menjher ke pr ta harruar vuajtjen dhe mjerimin tnd. Ti ke pr t filluar t qeshsh dhe, n ast, t ndihesh m mir. Ti kt ia fillon me trupin. Provoje kt! Nse ndihesh i piklluar, fillo t vraposh, vrapoji shtat rrath rreth kuartit tnd, frymo me frymim t thell,

41

n diell, n er; dhe pas shtat rrathsh ndalo dhe vrojto se a sht mendja jote njsoj si m par. Ndryshimet trupore e kan ndryshuar mendjen. Kimia trupore e ndryshon mendjen. Po ashtu edhe pozicionet e jogs t ndryshojn. T gjitha ato jan pozita t cilat pr qllim kan ta orientojn mendjen kah sjelljet e caktuara. Kjo nuk sht qetsi e vrtet. Qetsia e vrtet sht qetsia q vjen nga vetvetja. Sugjerimi im sht: mos e detyro trupin tnd. N vend t ksaj vallzo, kndo, vrapo, noto, xhogo, lviz. Lejoji trupit q t ket lvizje t llojllojshme, ashtu q edhe mendja jote ti prcjell dhe ti realizoj lvizjet e tij, e mendimet do ti marrin mbi vete t gjitha ato lvizje t brendshme t llojllojshme. Kshtu mendja do t filloj t pastrohet, t lirohet nga helmi i vet. Brtit, ji i hidhruar, mshoji jastkut, dhe ke pr t qen i befasuar pasi ti mshosh jastkut ke pr tu ndier shum m mir. Dika n mendje sht liruar. Ska rndsi nse ke goditur gruan tnde, burrin tnd, apo, m mir, jastkun. Jastku do t jet edhe m i mir pr goditje se bashkshorti apo bashkshortja jote. Trupi yt nuk di k godet. Vetm nevojitet t vihesh n pozicionin godits dhe mendja jote do t filloj t lirohet nga hidhrimi. Mendja dhe trupi bashkpunojn. Filloja katarzs ashtu q t lirohesh nga plehu q ka qen i akumuluar n ty q nga lindja. Ti ke qen e hidhruar, por at nuk ke guxuar ta tregosh, sepse nna jote do t marrosej nse ti do t ishe e hidhruar kshtu ti e ke ndrydhur. Ti ke qen e hidhruar dhe ke dshiruar t ulurosh, por nuk ke mundur t

42

brtassh; n t vrtet, prkundrazi, ti ke buzqeshur dhe kshtu krejt kjo sht akumuluar n ty krejt kjo duhet t hidhet jasht. Dhe ather prit, do t pressh... dhe qetsia ather z t hyj n ty. Ajo qetsi ka bukuri t veant. Ajo sht dika krejt tjetr; kualiteti i saj sht tjetrfare, thellsia e saj sht tjetrfare. Kur qetimi shfaqet, asnj mendim nuk ekziston; jo ti t mundohesh q mendimet t mos vijn, jo ti t tregohesh i kujdesshm, jo t jesh aq i vrazhd sa t mos lejosh q asnj mendim t kaloj, ti nuk je n luft me to, ti je i relaksuar, por asgj nuk vjen. Kjo sht mrekulli kur mendimet nuk lindin, kur mendimet zhduken vetvetiu. Ather ti je krejtsisht i qetuar, e ajo qetsi sht pozitive. Qetsia e imponuar sht negative. Ai i cili e sodit brendin, befasisht harron se at sht duke soditur. E n prvojn e till kjo ka pr t ngjar: Ai i cili e sodit brendin, befasisht harron se at sht duke soditur. Kjo sht nj soditje e vrtet prbrenda vetes - ather kur harron se je duke soditur prbrenda vetes. Nse t kujtohet se je duke soditur prbrenda vetes, ajo prsri do t jet ndonj mision mendimesh dhe asgj m shum. S pari ke shikuar nga jasht, e tash shikon nga brenda, por egoja jote edhe m tutje sht aty. S pari ajo ka qen ekstraverte, tash sht introverte, por egoja edhe m tutje sht aty. S pari e ke soditur drurin kurse tash po i sodit mendimet e tua. S pari e ke shikuar objektin, tash e shikon subjektin, por t menduarit mbetet i njjt. Ti edhe m tutje je i ndar

43

n dysh vrojtuesi dhe ajo q vrojtohet, subjekti dhe objekti. Dualiteti edhe m tutje mbijeton. Kjo nuk sht qetsi e vrtet, sepse patjetr do t ket konflikt kur dy jan n pyetje. Dy nuk mund t jen qetsia. Kur je n njjs ather mund t jesh edhe n qetsi, sepse aty nuk mund t ekzistoj mundsia pr ndonj mosmarrveshje. Lejoji qetsis q t lshohet n ty, n vend se ta detyrosh. Qetsia e imponuar sht e cekt, siprfaqsore. Kjo sht nj nga ndryshimet e mdha t cilin provoj ta zbatoj ktu me ju, me njerzit e mi. T gjitha metodat e vjetra jan n esenc nj imponim. Koncepti im sht: kurr kurrgj mos detyroni. M mir, hidheni tr plehun q keni bartur me vete. Jini t zbrazt sa m shum q t jet e mundur, lironi sa m shum hapsir n vetvete. N at hapsir qetsia ka pr t hyr. Natyra nuk e duron zbraztin, dhe nse mund ta hedhsh tr plehun e t mbetesh i zbrazt, ti ather ke pr t par sesi dika e re vendoset n ty. Energjia vallzimtare hyn n ty, n qelizat e tua. Ti tash je i prmbushur me kngn e padgjueshme, e pahetueshme me muzikn hyjnore. N at muzik nuk ka asnj q vrojton, q sht i vrojtuar. Vrojtuesi sht e vrojtuara. Valltari sht br vallzim dhe kshtu jan zhdukur dysit. Kjo pandarsi sht qetsia e vetme e vrtet. Osho: Fshehtsia mbi fshehtsit, vllimi II

44

Thnie nga mjeshtri:

Vallzimi spiritual dhe qendrzimin
Un kt e quaj qendrzim. Gurxhievi e pagzoi kristalizim. Kur njher qendrzohesh ather ti i prket asaj q sht prapa do gjje, q nuk sht e krijuar, q sht e prjetshme. Ather ti mbrrin tek burimi. Osho: Alkimia supreme

*
Njeriu sht i lindur me qendr, por plotsisht e ka harruar at. Njeriu mund t jetoj edhe pa ditur pr qendrn e vet, por njeriu nuk mund t jet pa qendrn e vet. Qendra sht lidhja e tij me ekzistencn. Kjo sht rrnja e tij. Osho

E vrteta
Ngandonjher ju kam folur pr mnyrn e lasht t t menduarit, ashtu q dikush ndoshta edhe n at mnyr t kuptoj dika; ndonjher ju kam folur edhe pr mnyrn e re t t menduarit, pr ata q kshtu mund ta kuptojn at. Njkohsisht, dua t jua prkujtoj se e vrteta nuk mund t jet as e vjetr as e re... 45

fardo q ne t mendojm, apo t themi, apo t krijojm, ajo do t vij e do t shkoj, por e vrteta mbetet prher atje ku prgjithmon ka qen. Ata t cilt pohojn se e vrteta sht e lasht jan t paditur, se e vrteta nuk mund t vjetrsohet. Sakaq ata t cilt thon se kan zbuluar t vrtetn e re, se kan zbuluar t vrtetn e vrtet, po ashtu jan t paditur. E vrteta nuk mund t jet as e vjetr as e re. Mu si qielli e vrteta vetm sht. Un e kam shpall kt rrugn e tret, shtegun e prjetsis, q t jet shtegu i ardhmris. Pse? Sepse ky proklamim i s prjetshmes ka pr t mnjanuar merimangn e krijuar prej shum traditash. Osho: Prmasat e s andejme

Prndritja vargore
Kur miliona zemra zn t lulzojn, kjo bhet nj reaksion zinxhiror. Ashtu si nj qiri mund t ndez mijra flakza - vetm ofroja mjaft afr qiriun tjetr, dhe befas flakza ka pr t krcyer n qiriun e pandezur. Qiriu i ndezur me kt nuk humb asgj, sakaq qiriu i pandezur kshtu fiton do gj. E tr jeta sht n flak. Kjo quhet zjarri zen, era zen. Osho: Komunizmi dhe zjarri zen, era zen

46

Sufizmi
Rruga e sufive sht rrug e pijanecit, e valltarit, i cili gati bhet i intoksikuar me vallzimin e vet, i cili sht jasht vetes prmes vallzimit t tij... Zoti i ka pushtuar kta njerz. Gjendja e qenies s tyre sht gjendje e jo-qenies. Ata jan t shkputur, kan ngritur spirancat. Valt e oqeanit i luhatin dhe i lvizin. S pari qenia e tyre e brendshme sht vn n lvizje, gzim i madh lind aty; e pastaj kjo z t zgjerohet npr gjith trupat e tyre. Rruga e sufive sht rrug e vallzimit, e kngs dhe kremtimit. Osho: Fshehtsia

47