12 november 2012, pag.

26

Drie festivals in plaats van n

Liefhebbers missen het Noordelijk Film Festival in Leeuwarden, dat een jaartje overslaat wegens verhuizing. Maar afgelopen weekend konden ze hun hart ophalen: op maar liefst drie locaties zijn organisaties in het gat gesprongen.

Notfall: de nood van de tijdelijkheid

JACOB HAAGSMA EN KIRSTEN VAN SANTEN

In het donker
Filmfestival Notfall, Leeuwarden Aantal films: ongeveer honderd Duur: drie dagen Kosten: dagkaart voor 8 of 10, passepartout voor 20 Eten: snert, pompoensoep, tostis, droge worst, Bratwurst Belangstelling: 1500 bezoekers over drie dagen Subsidie: 0 Filmfestival Dokkum Aantal films: tien Duur: anderhalve dag Kosten: 40 voor zeven films Thema: klassiekers uit de filmgeschiedenis Eten: stamppotbuffet Belangstelling: 125 bezoekers Subsidie: 0 Filmfestival Leeuwarden Aantal films: 24 Duur: een dag Kosten: 11 voor de hele dag Thema: muziekfilms Eten: ontbijt Belangstelling: bijna tweehonderd bezoekers Subsidie: 20.000

on leegstaand, voor eenmalig gebruik in bezit genomen gebouw zoals het vroegere expeditieknooppunt van de PTT onthult zijn geheimen pas gaandeweg. Pas zaterdag, toen het festival al een dag onderweg was, ontdekte men waar nu precies de thermostaat zat. Er moest hulp van buitenaf komen om het ding opnieuw in te stellen, want anders dreigde het wel wat benauwd te worden met zon uitverkocht huis. Ongeveer vijftienhonderd bezoekers telde Notfall over het hele weekend, plus zon honderd vrijwilligers. Meer mocht er niet in, want veiligheidsnormen gelden natuurlijk ook voor zon noodlocatie. Brandweer en security keken nauwlettend toe. De organisatie had van de nood van de tijdelijkheid een deugd gemaakt. Geen sjieke schouwburgsfeer, maar een passend rauwe vormgeving, met klapstoeltjes, aardappelkistjes, autobinnenbanden en opblaasbare fauteuils (geleend van BUOG). In de grote, centrale hal was het zodoende plezierig toeven, terwijl de verschillende zaaltjes op de begane grond en in de kelder zich goed leenden om het bonte filmprogramma te ondergaan al leverden de verschillende soorten klapstoeltjes niet altijd het summum van zitgenot. De vrijwilligers-organisatiegroep, vlot in actie gekomen na de aankondiging dat het Noordelijk Film Festival het dit jaar zou laten afweten, werkte met een minimum aan budget. Allerlei zaken werden om niet ter beschikking gesteld, tot en met het vlees voor de snert. Ook voor de films was geen budget beschikbaar. Het aanbod dat op

grond van goodwill en goede relaties bijeengesprokkeld was, kende juist daardoor een karakteristieke verscheidenheid. Van Bollywoodfragmenten tot Friese producties als Merke blues en de premire van het nieuwe seizoen van de Omrop-jeugserie I.K., van documentaires over punk in Birma en hiphop in China tot pure porno. In die categorie vielen de artistiek bedoelde mozaekfilm Destricted en Rotten romance, een horror-porno-combi van de Friese filmer Erik Zijlstra. Staaltjes necrofilie (op een lijk in vergaande staat van ontbinding) en afgehakte penissen werden met luid gejoel ontvangen. Veel bijval oogstte De man in de kelder, ter plekke in de voorafgaande 48 uur geschoten als onderdeel van een workshop voor kinderen. De arrestatiescne werd zo realistisch gefilmd, met hulp van de plaatselijke politie, dat menige beschouwer het voor waar aannam. Status van Froukje van Wengerden won de GPTV Vakjuryprijs en werd tweede bij de Suksawat Publieksprijs: die ging naar de documentaire Yangon calling punk in Myanmar van Carsten Piefke, heel toevallig lid van de vakjury. Moet dit niet nog eens? Nee, nee, nee. Want volgend jaar is er immers weer gewoon een Noordelijk Film Festival, zegt directeur Jacqueline Schrijver, die zondagmiddag even een kijkje kwam nemen. Maar we kunnen best eens iets soortgelijks doen, denkt co-initiatiefnemer Sjoerd Bootsma hardop. Eerst maar eens de kas opmaken, hoewel men zich daar bij een drievoudig uitverkocht huis al wel iets bij kan voorstellen. ,,Misschien moeten we een Notfall-fonds oprichten, zegt Bootsma, ,,voor als er weer eens iets niet doorgaat.

Marjan Dreves uit Dokkum: ,,Neuh, ik ben niet zo van het Noordelijk Film Festival. Ik zeg altijd maar: wat je in Dokkum kunt krijgen, moet je in Dokkum halen. Ik ben al drie jaar vaste fan van het filmhuis hier. In het begin zaten we met veertien man in de zaal. Je moet gewoon moed houden en elkaar blijven steunen. Dit festival moet ook blijven, hoe dan ook. Ik houd enorm van films, het maakt me niet eens veel uit wat ik zie. Het is genieten. Michiel Galama uit Leeuwarden: ,,De mensen die je tegenkomt, dat gezellige sfeertje, ja, het Noordelijk Film Festival wordt door ons node gemist. Het is vreselijk leuk dat er allerlei alternatieve festivals in het gat springen, en wat mij betreft gaan die er volgend jaar allemaal mee

door, maar het NFF had toch iets bijzonders. De Harmonie is zon mooi gebouw, de sfeer is altijd voortreffelijk. Dit muziekfilmfestival is ook fantastisch, maar ik ben bang dat het niet erg druk wordt. Jammer, want het programma is vreselijk leuk. Ik verheug me nu al op O brother where art thou, op The last waltz en oh ja, op Walk the line natuurlijk. Peter Visser uit Leeuwarden en Marja Steegenga uit Wolvega: Marja Steegenga: ,,We missen het Noordelijk Film Festival wel. Daar namen we echt vrij voor, we regelden oppas en dan begroeven we ons vier, vier en een halve dag in het festival. Dat doen we hier niet, hier zijn we even een middag." Peter Visser: ,,Het publiek is hier wel een stuk jonger dan dat op het NFF. Daar zie je wel erg veel grijze koppen, ja, inclusief mijn eigen. Dat zal ook door de programmering komen, die is hier een stuk alternatiever." Marja Steegenga: ,,Ze zouden Notfall misschien een onderdeel van het Noordelijk Film Festival kunnen maken." Peter Visser: ,,Of anders in maart organiseren of zo."

Publiek bij een film over het honderdjarig jubileum van de Fiets Elfstedentocht.

FOTO LC/JAN DE VRIES