fare Ne Msojm - Kisha Ungjillore e Tiranes.

SHKRIMET E SHENJTA

Tetor 2012

Ne msojm se Bibla sht zbulesa e shkruar e Perndis dhe kshtu t 66 librat e Bibls t cilt na jan dhn nga Fryma e Shenjt prbjn plotsisht (t frymzuar njlloj n t gjitha pjest) Fjaln e Perndis (1 Kor. 2:7-14; 2 Pje. 1:20-21). Ne msojm se Fjala e Perndis sht e paanshme, zbules e parashtruar (1 Thes. 2:13; 1 Kor. 2:13), gojarisht e frymzuar n do fjal (2 Tim. 3:16), absolutisht e pagabueshme n dokumentat origjinal dhe e frymzuar nga Perndia. Ne msojm interpretimin fjal pr fjal, gramatiko-historik t Shkrimeve t cilat pohojn besimin se kapitujt e hyrjes s Zanafills paraqesin krijimin n gjasht dit (Zan. 1:31; Eks. 31: 17). Ne msojm se Bibla prmban t vetmin rregull t pagabueshm t besimit dhe t praktikimit (Mat. 5:18; 24:35; Gjon. 10:35; 16:12-13, 17:17;1 Kor. 2:13; 2 Tim. 3:15-17; Heb. 4:12; 2 Pje. 1:20-21). Ne msojm se Perndia foli n Fjaln e Tij t shkruar me nj proes autorsie t dyfisht. Fryma e Shenjt kaq i mbikqyri Autort njerzor, sa q nprmjet personaliteteve individuale t tyre dhe stileve t ndryshme t t shkruarit, prshkruan dhe dokumentuan Fjaln e Perndis pr njerzit (2 Pje. 1:20-21), pa gabime n trsi ose veanti. (Mat.. 5:18; 2 Tim. 3:16) Ne msojm se ndrsa mund t ket m shum se nj zbatim t fardo pasazhi nga Shkrimet, ka vetm nj interpretim t vrtet. Domethnia e Shkrimeve duhet gjetur duke zbatuar metodn fjal pr fjal, gramatiko-historike t interpretimit nn dritn e Fryms s Shenjt (Gjon 7:17; 16:12-15;1 Kor.2:7-15; 1 Gjon. 2:20). sht prgjegjsia e besimtarve t verifikojn me kujdes qllimin e vrtet dhe kuptimin e Shkrimeve, duke dalluar q zbatimi duhur sht i vrtet pr t gjith brezat. Megjithat Shkrimet gjykojn njeriun, por asnjher njerzit nuk mund t gjykojn shkrimet (nuk mund t zgjedhin far duan t besojn dhe far mund t besojn).

PERNDIA
Ne msojm se ka vetm nj Perndi t gjall e t vrtet (Ligji i prtrir 6:4, Isa. 45:6-7, 1 Kor. 8:4) i pafundm, Frym i gjithdijshm, (Gjon 4:24) i prsosur n gjitha cilsit e Tij, nj n esenc, prjetsisht egzistues n tre Persona: Ati, Biri, dhe Fryma e Shenjt (2 Kor. 13:14, Mat. 28:19) dhe secili n mnyr t njllojt, meritojn adhurim dhe bindje. Perndia At Ne msojm se Perndia At, personi i par i Trinis, rregullon e vendos t gjitha gjrat n prputhje me qllimin dhe hirin e Tij hyjnor (Psa. 145:8; 1Kor. 8:6). Ai sht krijuesi i do gjje (Zan.1:1-31, Efes. 3:9). Si sundues i vetm absolut e i plotfuqishm i universit, Ai sht sovran n krijimin, sigurimin dhe prmbushjen e premtimeve (Psa. 103:19, Rom. 11:36). Atsia e Tij prfshin s bashku emrimin e Tij brenda Trinis dhe marrdhnien e Tij me njerzit. Si Krijues Ai sht Ati i t gjith njerzve (Efes. 4:6), por Ai sht Ati shpirtror vetm ndaj besimtarve (Rom. 8:14; 2 Kor. 6:18). Ai ka dekretuar pr lavdin e Tij t gjitha gjrat q do t ndodhin (Efes.1:11). Ai vazhdimisht mban, drejton dhe qeveris do krijes dhe ngjarjet e jets (1 Kro. 29:11). N sovranitetin e Tij Ai s'sht as autor, as miratues i mkatit. (Hab. 1:13; Gjon 8:38-47), as nuk favorizon zvoglimin e prgjegjsis s moralit, as krijesat inteligjente (1 Pje. 1:17). Ai ka zgjedhur me an t hirit q nga prjetsia e kaluar (para krijimit t bots), ata t cilt Ai do t ishin t Tijt (Efes. 1:4-6); ai shpton nga mkati t gjith ata q vijn tek Ai nprmjet Jezu Krishtit; Ai adopton si t tijt t gjith ata q vijn tek Ai; dhe Ai bhet n saj t ktij adoptimi, Ati i t Tijve (Gjon. 1:12; Rom. 8:14; Gal. 4:5; Heb. 12:59). Perndia Bir Ne msojm se Jezu Krishti, personi i dyt i Trinis, zotron t gjitha cilsit hyjnore dhe n kto cilsi Ai sht i njjt n substanc, egzistenc me Atin. (Gjoni 10:30, 14:9).

Ne msojm se Perndia At, krijoi sipas vullnetit t Tij, nprmjet Birit t Tij Jezu Krishtit, me an t t cilit t gjitha gjrat vazhdojn n egzistenc dhe veprim (Gjoni 1:3, Kol.1:15-17, Heb.1:2). Ne msojm se n mishrim (Perndia duke marr formn e njeriut) Krishti dorzoi vetm privilegjet hyjnore, por asgj nga esenca e Tij hyjnore si n mas ashtu edhe n lloj. N mishrimin e Tij, personi i dyt i prjetshm egzistues i Trinis i pranoi t gjitha karakteristikat thelbsore t njerzimit dhe kshtu u b Perndia-njeri (Fil. 2:5-8; Kol. 2:9). Ne msojm se Jezusi prfaqson njerzimin dhe hyjnin n nj t pandar (Mik 5:2; Gjo 5:23; Kol. 2:8). Ne msojm se Zoti yn Jezu Krisht u lind nga nj virgjresh (Isa. 7:14, Mat 1:23-25; Lluka 1:26-35), Ai ishte Perndia i mishruar (Gjon. 1:1,14), dhe se qllimi i mishrimit ishte t'u shfaqte Perndin njerzve, t shpengonte njeriun (Psa. 2:7-9, Isa. 9:6, Gjon. 1:29, Fil 2:9-11, Heb. 7:25-26, 1Pjet. 1:18-19). Ne msojm se n mishrim, personi i dyt i Trinis, la mnjan t drejtn e Tij ndaj tr privilegjeve t bashkegzistencs me Perndin, zuri vendin e nj Biri dhe mori prsipr egzistencn prkatse t nj shrbtori, pa e zhveshur veten e Tij nga cilsit hyjnore (Fil. 2:5-8). Ne msojm se Zoti yn Jezu Krisht prmbushi shpengimin ton nprmjet derdhjes s gjakut t Tij dhe vdekjes sakrifikuese n kryq dhe se vdekja e Tij ishte e vullnetshme, prfaqsuese, zvndsuese, shlyese dhe shpenguese (Gjoni 10:15; Rom. 3:24-25, 5:8; 1Pjet. 2:24). Ne msojm se n baz t efektshmris s vdekjes s Zotit, mkatari duke besuar lirohet nga ndshkimi, dnimi, pushteti i mkatit, dhe kshtu deklarohet i drejt, i sht dhn jeta e prjetshme dhe birsohet (adoptohet)n familjen e Perndis (Rom. 3:25; 5:8-9; 2 Kor. 5:14-15; 1 Pjet. 2:24; 3:18). Ne msojm se shfajsimi yn sht br i sigurt prej ringjalljes s vrtet t Tij trupore nga t vdekurit dhe tashm Ai sht ulur n krahun e djatht t Atit, ku tani, Ai ndrmjetson si Avokati dhe Kryeprifti yn (ndrmjetsi yn) (Mat. 28:6; Llu. 24:38-39; Vep. 2:30-31; Rom. 4:25; 8:34; Heb. 7:25; 9:24; 1Gjon. 2:1). Ne msojm se n ringjalljen e Jezu Krishtit, Perndia konfirmoi hyjnitetin e Birit t Tij dhe dha provn q Perndia ka pranuar veprn shlyese t Krishtit n kryq. Ringjallja trupore e Jezusit sht gjithashtu garancia e ringjalljes s ardhshme t jets pr t gjith besimtart (Gjon. 5:26-29; 14:19; Rom. 1:4; 4:25; 6:5-10; 1 Kor. 15:20,23). Ne msojm q Jezu Krishti do t kthehet pr t marr Kishn e cila sht trupi i Tij pr vetveten te marrja e saj dhe duke u kthyer me Kishn e Tij n lavdi do t themeloj mbi kt tok mbretrin e Tij mijvjeare (Vep. 1:9-11; 1 Thes. 4:13-18; Zbu. 20). Ne msojm se Zoti Jezu Krisht sht Ai nprmjet t cilit Perndia do t bj gjykimin e t gjith njerzve (Gjon. 5:22-23): a) Besimtart (1Kor.3:10-15; 2 Kor.5:10) b) Banort e toks q jan gjall n kthimin e Tij t lavdishm (Mat. 25:31-46) c) Jobesimtart e vdekur, para Fronit t Madh t Bardh (Zbu. 20:11-15) Duke qen se Krishti sht ndrmjetsi midis Perndis dhe njeriut (1 Tim. 2:5), koka e trupit t Tij, kishs (Ef. 1:22; 5:23; Kol. 1:18), dhe Mbreti Universal i cili do t mbretroj n fronin e Davidit (Isa. 9:6; Luka 1:31-33), Ai sht gjykatsi prfundimtar i t gjith atyre t cilt nuk kan vendosur besimin e tyre tek Ai si Zot dhe Shptimtar (Mat. 25:14-46; Vep. 17:30-31). Perndia Frym e Shenjt Ne msojm se Fryma e Shenjt sht nj person hyjnor, i prjetshm, pa prejardhje, zotrues i t gjitha cilsive t personalitetit duke prfshir intelektin (1 Kor. 2:10-13), emocionet (Efes. 4:30), vullnetin (1 Kor. 12:11), prjetsin (Heb.9:14), kudondodhjen (Psa. 139:7-10), gjith-dijshmrin (Isa. 40:13-14), plotfuqishmrin (Rom. 15:13), vrtetsin (Gjon. 16:13). N t gjitha cilsit hyjnore Ai sht i barabart dhe i njjt n substanc me Atin dhe Birin (Mat 28:19; Vep. 5:3-4; Vep. 28:25-26; 1 Kor. 12:4-6; II Kor.13:14;dhe Jer. 31:33-34; me Heb. 10:15-17).

Ne msojm se sht Puna e Fryms s Shenjt t kryej vullnetin hyjnor n lidhje me njerzimin. Ne dallojm punn e Tij sovrane n krijim (Zan. 1:2), mishrimin (Mat.. 1:18), zbulesn e shkruar (2 Pjet. 1:20-21) dhe n veprn shptimit (Gjon. 3:5-7). Ne msojm se Puna e Fryms s Shenjt n kt epok filloi n ditn e Rrshajve, kur Ai erdhi prej Atit, si ishte premtuar nga Krishti (Gjon. 14:16-17, 15:26) pr t filluar dhe prfunduar ndrtimin e trupit t Krishtit, q sht Kisha e Tij (1 Kor 12:13). Qllimi i gjr i aktivitetit t Tij hyjnor prfshin ndrgjegjsimin (bindjen) e bots pr mkatin, pr drejtsin, pr gjykimin, lvdimin e Zotit Jezu Krisht, dhe shndrrimin e besimtarve n imazhin e Krishtit (Gjon 16:7-9, Vep 1:5, 2:4, Rom 8:29, 2 Kor 3:18, Efes 3:22). Ne msojm se Fryma e Shenjt sht Agjent i mbinatyrshm dhe sovran i rilindjes, duke pagzuar gjith besimtart n trupin e Krishtit (1 Kor. 12:13). Ai gjithashtu banon n ta, i shenjtron, i udhzon, i fuqizon ata pr shrbim dhe i vulos pr ditn e Shpengimit (Rom. 8:9; 2 Kor. 3:6; Efes. 1:13). Ne msojm se Fryma e Shenjt sht msuesi hyjnor i cili udhhoqi apostujt dhe profett npr gjith t vrtetn, ndrsa ata u prkushtuan t shkruanin zbulesn e Perndis, Bibln. do besimtar zotron prezencn e Fryms s Shenjt q nga momenti i shptimit dhe sht detyra e t gjith atyre q jan lindur nga Fryma t mbushen (kontrollohen nga) me Frymn. (Gjon. 16:13; Rom. 8:9; Efes. 5:18; 2 Pjet. 1:19-21; 1 Gjo. 2:20, 27). Ne msojm se Fryma e Shenjt administron dhuntit Frymrore n Kish. Fryma e Shenjt nuk i ngre lavdi as vetvetes as dhuntive t Tij me shfaqje t jashtme te besimtart, por i jep lavdi Krishtit duke prmbushur punn e Tij t Shpengimit t t humburve dhe ndrtimin e besimtarve n besimin m t shenjt (Gjon. 16:13-14; Vep. 1:8; 1 Kor. 12:4-11; 2 Kor. 3:18). Ne msojm n kt baz q Perndia Frym e Shenjt sht sovran, n vnien n veprim t t gjitha dhuntive t Tij pr prsosjen e shenjtorve sot dhe se t folurit n gjuh (t panjohura), kryerja e mrekullive shenja (mrekulli q ishin shenja) n ditt e para t kishs, kishin si qllim t vinin n dukje autorsin e apostujve si shpaloss t s vrtets hyjnore dhe kurr t synuara t ishin karakteristik e jetve t besimtarve (1 Kor. 12:4-11; 13:8-10; 2 Kor. 12:12; Efes. 4:7-12; Heb. 2:1-4). Njeriu Ne msojm se njeriu u krijua drejtprdrejt dhe menjher nga Perndia n shmblltyrn dhe ngjashmrin e Tij. Njeriu u krijua i lir nga mkati me nj natyr racionale, me inteligjenc, me vullnet, me vet-vendosshmri dhe me prgjegjsi morale para Perndis (Zan. 2:7; 15:25; Jak. 3:9). Ne msojm se synimi i Perndis n krijimin e njeriut ishte q njeriu duhej t lavdronte Perndin, t shijonte shoqrin e Perndis, t jetonte jetn e tij n vullnetin e Perndis, dhe kshtu t prmbushte qllimin e Perndis pr njeriun n bot (Isa. 43:7; Kol. 1:16; Zbu. 4:11). Ne msojm se n mkatin e mosbindjes s Adamit, ndaj vullnetit t zbuluar dhe Fjals s Perndis, njeriu humbi pafajsin e tij, ndodhi vdekja shpirtrore dhe fizike, u b barts i zemrimit t Perndis, dhe u b trashgimisht i korruptuar dhe plotsisht i paaft t zgjedh far sht e pranueshme tek Perndia, mnjan nga hiri hyjnor. Pa fuqi brenda tij pr t ndryshuar veten, njeriu esht pa shpresa, i humbur. Prandaj, shptimi i njeriut sht trsisht prej mshirs s Perndis, nprmjet puns shpenguese t Zotit ton Jezu Krisht (Zan. 2:16-17; 3:1-19; Gjo. 3:36; Rom. 3:23; 6:23; 1 Kor. 2:14; Efes. 2:1-3; 1 Tim. 2:13-14; 1 Gjo. 1:8). Ne msojm se meqense t gjith njerzit ishin n Adamin, nj natyr e korruptuar nga mkati i Adamit, sht shtrir tek t gjith njerzit e t gjitha epokave, Jezu Krishtin duke qen prjashtimi i vetm. T gjith njerzit jan mkatar nga natyra, nga zgjedhja dhe nga shpallja hyjnore (Psa. 14:1-3; Jer. 17:9; Rom. 3:9-18; 23; 5:10-12).

Shptimi Ne msojm se shptimi sht trsisht prej Perndis, me an t hirit, i bazuar n bazat e shpengimit t Jezu Krishtit, merits s gjakut t Tij t derdhur dhe jo i bazuar n meritat apo veprat njerzore (Gjo. 1:12; Efes. 1:7; 2:8-10; 1 Pjet. 1:18-19). Rigjenerimi Ne msojm se rigjenerimi (rilindja pr s dyti) sht nj vepr e mbinatyrshme e Fryms s Shenjt nga i Cili jepen natyra dhe jeta hyjnore (Gjon. 3:3-7; Tit. 3:5). Rigjenerimi sht i menjhershm dhe krijohet vetm nga fuqia e Fryms s Shenjt prmes Fjals s Perndis (Gjon. 5:24), kur mkatari i penduar dhe i mundsuar nga Fryma e Shenjt, i prgjigjet me besim mesazhit hyjnor t shptimit. Rigjenerimi i vrtet manifestohet nga frutat e denja t pendimit q shfaqen n qndrime dhe sjellje t drejta. Veprat e mira do t jen prova dhe fruti i prshtatshmn (1 Kor. 6:19-20; Efes. 2:10) dhe do t manifestohen pr aq koh sa besimtari i nshtrohet kontrollit t Fryms s Shenjt n jetn e tij prmes bindjes besnike ndaj Fjals s Perndis (Efes. 5:17-21; Fil. 2:12; Kol. 3:16; 2 Pjet. 1:4-10). Kjo bindje shkakton q besimtari gjithmon e m tepr t'i konformohet shmblltyrs s Zotit ton Jezu Krisht (2 Kor. 3:18). Nj prshtatje e till arrin kulmin me transformimin e besimtarit (shndrrimin e besimtarve n trupa t pavdekshm, pa natyr mkatare) n ardhjen e Krishtit (Rom. 8:17; 2 Pjet. 1:4; 1 Gjo. 3:2-3). Zgjedhja Ne msojm se zgjedhja sht vepra e Perndis me an t s cils, prpara themelimit t bots, Ai zgjodhi n Krishtin t gjith ata t cilt Ai me hir rilind, shpton dhe shenjtron (Rom. 8:28-30; Efes. 1:4-11; 2 Thes. 2:13; 2 Tim. 2-10; 1 Pjet. 1:1-2). Ne msojm se zgjedhja sovrane nuk kontradikton ose mohon prgjegjsin e njeriut pr t'u penduar e pr t besuar Krishtin si Shptimtar dhe Zot (Ezek. 18:23, 32; 33:11; Gjon. 3:18-19, 36; 5-40; Rom. 9:22-23; 2 Sel. 2:10-12; Zbu. 22-17). Megjithat, meqnse hiri sovran prfshin mnyrn e marrjes s dhurats s shptimit si edhe dhuratn vet, zgjedhja sovrane do t ket si rezultat at q Perndia cakton. T gjith ata t cilt Ati i thrret tek Vetja do t vijn n besim dhe t gjith ata t cilt vijn n besim, Ati do t'i pranoj (Gjon. 6:37-40;44; Vep.13:48; Jak. 4:8). Ne msojm se favori i pamerituar q Perndia i dhuron t gjith mkatarve plotsisht t shthurur, nuk ka lidhje me asnj inisiativ nga ana e tyre, por plotsisht nga hiri i tij sovran (Efes. 1:4-7; Tit. 3:4-7; 1 Pjet. 1:2). Ne msojm se zgjedhja nuk duhet par si e bazuar thjesht nga nj zgjedhje sovrane e abstrakte. Perndia sht me t vrtet sovran, por Ai e ushtron kt sovranitet n harmoni me atributet e tjera t Tij, veanrisht gjith-diturin, drejtsin, shenjtrin, zgjuarsin, hirin dhe dashurin e Tij (Rom. 9:11-16). Ky sovranitet gjithmon do t ngrej lart vullnetin e Perndis n nj mnyr krejtsisht t prputhshme me karakterin e Tij, si u zbulua n jetn e Zotit ton Jezu Krisht (Mat. 11:25-28; 2 Tim. 1:9). Shfajsimi Ne msojm se shfajsimi para Perndis sht vepr e Perndis (Rom 8:33) me an t s cilit Ai deklaron t drejt ata q prmes besimit n Krisht, pendohen pr mkatet e tyre (Isa. 55:6-7; Llu 13:3; Vep. 2:38; 3:19; 11:18; Rom. 2:4; 2 Kor. 7:10) dhe e pranojn At si Zot sovran (Rom. 10:9-10; 1 Kor. 12:3; 2 Kor. 4:5; Fil. 2:11). Kjo drejtsi nuk vjen nga ndonj cilsi apo vepr t njeriut (Rom. 3:20; 4:6) dhe prfshin numrimin e mkateve tona (pasimin) te Krishti (Kol. 2:14; 1 Pjet. 2:24) dhe pasimin (numrimin) e drejtsis s Krishtit mbi ne (1 Kor. 1:30; 2 Kor. 5:21). Mbi kt baz, Perndia sht n gjendje " t jet i drejt dhe shfajsuesi i atij q ka besim tek Jezusi " (Rom. 3:26). Shenjtrimi Ne msojm se do besimtar sht shenjtruar (vendosur mnjan) para Perndis nprmjet shfajsimit, dhe prandaj sht deklaruar t jet i shenjt dhe prandaj sht identifikuar si shenjtor. Ky shenjtrim sht pozicional, i menjhershm dhe nuk duhet

ngatrruar me shenjtrimin praktik progresiv. Ky shenjtrim ka t bj me pozicionin e besimtarit dhe jo me ecjen apo jetn e tij (Vep. 20:32; 1 Kor. 1:2, 30; 6:11; 2 Thes. 2:13; Heb. 2:11; 3:1; 10:10, 14; 13:12; 1 Pjet. 1:2). Ne msojm se nprmjet puns s Fryms s Shenjt, ka gjithashtu nj shenjtrim t vazhdueshm praktik prej s cilit gjendja e besimtarit sht sjell m afr pozicionit q besimtari gzon pozicionalisht nprmjet shfajsimit.. Prmes bindjes ndaj Fjals s Perndis dhe fuqizimit nga Fryma e Shenjt, besimtari sht n gjendje t jetoj nj jet t shenjtruar n rritje, n prputhje me vullnetin e Perndis, duke u br gjithnj e m shum i ngjashm me Zotin ton Jezu Krisht (Gjon. 17:17,19; Rom. 6:1-22; 2 Kor. 3:18; 1 Thes. 4:3-4; 5:23). Ne msojm se mbi kt baz do person i shptuar sht i prfshir n nj konflikt t prditshm, krijesa e re n Krisht lufton kundr mishit, por zgjidhja e duhur sht br e mundur pr fitore prmes fuqis s Fryms s Shenjt q banon tek ne. Sidoqoft, lufta mbetet pr besimtarin gjat gjith jets s tij toksore dhe kurr nuk sht arritur n mbarim. T gjitha thniet pr zhdukjen e mkatit nuk jan Biblike. Zhdukja e mkatit nuk sht e mundur, por Fryma e Shenjt siguron fitore mbi mkatin (Gal. 5:16-25; Efes. 4:22-24; Fil. 3:12; Kol. 3:9-10; 1 Pjet. 1:14-16; 1 Gjo. 3:5-9). Siguria Ne msojm se t gjith t shpenguarit me tu shptuar mbahen nga fuqia e Perndis dhe kshtu jan t siguruar n Krisht prgjithmon (Gjon. 5:24; 6:37-40; 10:27-30; Rom. 5:9-10; 8:1, 31-39; 1 Kor. 1:4-8; Efes. 4:30; Heb. 7:25; 13:5; 1 Pje. 1:5; Juda 24). Ne msojm se sht privilegj i besimtarve t gzohen n sigurin e shptimit t tyre prmes dshmis s Fjals s Perndis, e cila, sidoqoft, qartsisht ndalon prdorjen e liris s krishter si rast pr nj jet mkatare dhe mishrore. (Rom. 6:15-22; 13:13-14; Gal. 5:13, 25-26; Tit. 2:11-14). Ndarja Ne msojm se ndarja nga mkati sht qartsisht krkuar prgjat gjith Testamenti t Vjetr e t Ri dhe se Shkrimet e Shenjta qartsisht tregojn, se n ditt e fundit apostezia dhe materialistt do t rriten (2 Kor. 6:14--7:1; 2 Tim. 3:1-5). Ne msojm se nga mirnjohja e thell pr hirin e pamerituar q Perndia na ka falur, dhe meqense Perndia yn i lavdishm sht kaq i denj pr prkushtimin ton t plot, t gjith t shptuarit duhet t jetojn n nj mnyr q shpreh dashurin ton adhuruese ndaj Perndis, e till q t mos sjell sharje Zotit dhe Shptimtarit ton. Ne gjithashtu msojm, se ndarja nga t gjith mohuesit e besimit dhe praktikat mkatare t bots, sht urdhruar nga Perndia (Rom. 12:1-2; 1 Kor. 5:9-13; 2 Kor. 6:14; 7:1; 1 Gjon. 2:15-17; 2 Gjo. 9-11). Ne msojm se besimtart duhet t veohen ndaj Zotit ton Jezu Krisht (Rom. 1:1; 2 Thes. 1:11-12; Heb. 12:1-2) duke pohuar q jeta e krishter sht nj jet bindjeje ndaj drejtsis s shpalosur nga nj sjellje e lumtur (Mat. 5:2-12) dhe n nj ndjekje t vazhdueshme t shenjtris (Rom. 12:1-2; 2 Kor. 7:1; Tit. 2:11-14; Heb.12:14; 1 Gjo.3:1-10). Kisha Ne msojm se t gjith ata q vendosnin besimin e tyre n Jezu Krishtin jan vendosur menjher nga Fryma e Shenjt n nj trup t bashkuar frymror, Kishn (1 Kor. 12:12-13), nusen e Krishtit (2 Kor. 11:2; Efes. 5:23-32; Zbu. 19:7-8), koka e s cils sht Jezu Krishti (Efes. 1:22; 4:15; Kol. 1:18). Ne msojm se formimi i Kishs, trupi i Krishtit, filloi n ditn e Rrshajve (Vep. 2:1-21,38-47) dhe do t prfundoj me ardhjen e Krishtit pr t marr t Tijt n marrjen e Kishs (1 Kor. 15:51-52; 1 Sel. 4:13 18). Ne msojm se Kisha sht nj organizm i vetm frymror i hartuar prej Krishtit, prbr prej besimtarsh t rilindur n epokn tanishme (Efes. 2:11-3:6). Kisha sht e dallueshme nga Izraeli (1 Kor. 10:32), nj mister i pa shpallur deri n kt epok (Efes. 3:1-6; 5:32).

Ne msojm se themelimi dhe vazhdimsia e kishave lokale sht msuar e prcaktuar qart n shkrimet e Testamentit t Ri (Vep. 14:23, 27; 20:17, 28; Gal. 1:2; Fil. 1:1; 1 Thes. 1:1; 2 Thes. 1:1) dhe se antart e nj trupi t vetm shpirtror t Krishtit udhzohen t mblidhen s bashku n bashksi lokale (1 Kor. 11:18-20; Heb. 10:25). Ne msojm q autoriteti i vetm dhe suprem pr kishn sht Jezu Krishti (1 Kor. 11:3; Efes. 1:22; Kol 1:18) dhe drejtimi i kishs, dhuntit, rregulli, disiplina dhe adhurimi jan caktuar q t gjitha me an t sovranitetit t Tij si gjendet n Shkrimet e Shenjta. Biblikisht, drejtuesit e caktuar pr t shrbyer nn Krishtin dhe mbi bashksin jan pleqt (q quhen gjithashtu peshkop, pastor ose pastor-msues; Vep. 20:28; Efes. 4:11) dhe dhjakt, t dy palt duhet t prmbushin cilsit Biblike (1 Tim. 3:1-13; Tit. 1:5-9; 1 Pjet. 5:1-5). Ne msojm se kta drejtues udhheqin apo drejtojn si shrbtor t Krishtit (1 Tim. 5:17-22) dhe se kan autoritetin e Tij n drejtimin e Kishs. Bashksia duhet ti nnshtrohet (bindet) udhheqjes s tyre (Heb. 13:7, 17). Ne msojm rndsin e dishepullizimit (Mat. 28:19-20; 2 Tim. 2:2), prgjegjsis s ndrsjell t t gjith besimtarve me njri tjetrin (Mat. 28:5-14), po aq sa edhe nevojn e disiplins s antarve t bashksis, kur mkatojn, n prputhje me normat e Shkrimeve t Shenjta (Mat. 18:15-22; Vep. 5:1-11; 1 Kor. 5:1-13; 2 Thes. 3:6-15; 1 Tim. 1:19-20; Tit. 1:10-16). Ne msojm autonomin e Kishs lokale, t lir nga do autoritet apo kontroll i jashtm, t drejtn e saj t vet-qeverisjes dhe lirin nga ndrhyrjet e do hierarkie individsh apo organizatash (Tit. 1:5). Ne msojm se sht Biblike q kishat e vrteta t bashkpunojn me njra- tjetrn pr paraqitjen dhe prhapjen e besimit.. do kish lokale, sidoqoft, nprmjet pleqve t saj dhe interpretimeve e zbatimeve t tyre t Shkrimeve t Shenjta, duhet t jet gjykatsi i vetm i mass dhe metods s bashkpunimit midis tyre. Pleqt duhet t prcaktojn t gjitha shtjet e tjera t antarsis, rregullit, disiplins, mirdashjes dhe qeverisjes gjithashtu (Vep. 15:19-31; 20:28; 1 Kor. 5:4-7, 13; 1 Pjet. 5:1-4). Ne msojm se qllimi i Kishs sht t lavdroj Perndin (Efes. 3:21) duke e ndrtuar veten n besim (Efes. 4:13-16), me an t udhzimeve t Fjals s Perndis (2 Tim. 2:2, 15; 3:16-17), me an t vllazrimit (Vep. 2:47; 1 Gjon. 1:3), duke mbajtur urdhrimet (Lluk. 22:19; Vep. 2:38-42), dhe duke drguar e prhapur lajmin e mir n gjith botn (Mat. 28:19; Vep. 1:8; 2:42). Ne msojm thirrjen e t gjith shenjtorve n punn e shrbimit (1 Kor. 15:58; Efes. 4:12; Zbu. 22:12). Ne msojm nevojn e kishs pr t bashkpunuar me Perndin ndrsa Ai arrin qllimin e Tij n bot. Si prfundim Ai i jep kishs dhunti frymrore. Ai jep njerz t zgjedhur me qllimin pr pajisjen e shenjtorve pr punn e ungjillizimit (Efes. 4:7-12) dhe Ai gjithashtu i jep aftsi Frymrore unike t veanta secilit pjestar t trupit t Krishtit (Rom. 12:5-8; 1 Kor. 12:4-31; 1 Pjet. 4:10-11). Ne msojm se Kishs s hershme i jan dhn dy lloje dhuntish: dhuntit mrekulluese t zbuless hyjnore dhe shrimit, t dhna prkohsisht n periudhn apostolike me qllim t vrtetsis s autorsis t mesazhit t apostujve (2 Kor. 12:12; Heb. 2:3-4); dhe dhuntit e shrbimit dhn pr t pajisur besimtart ndrsa ndrtojn njri tjetrin. Me zbulimin e Testamentit t Ri tashm t plot, shkrimet e shenjta bhen e vetmja prov e vrtetsis s mesazhit t njeriut dhe dhuntit konfirmuese me natyr mrekullie sjan m t nevojshme pr besueshmrin e nj njeriu apo mesazhit t tij (1 Kor. 13:8). Dhuntit mrekullie mund t kopjohen madje edhe nga Satani,saq mund t mashtrojn edhe besimtart (1 Kor. 13:13-14:12; Zbu. 12:6-8). T vetmet dhunti n veprim sot jan ato jo zbuluese, dhunti pajisse dhn pr ndrtim (Rom. 12:6-8). Ne msojm se dhuntia e sherimit eshte dhene per periudhen apostolike me qllim t vrtetimin e autorsis s mesazhit t apostujve dhe se Perndia ne cdo kohe i dgjon e i prgjigjet lutjes s besimtarit, dhe do t'i prgjigjet n prputhje me vullnetin e Tij t prsosur, pr t smurt, t vuajturit dhe t pezmatuarit (Lluk. 18:1-6; Gjon. 5:7-9; 2 Kor. 12:6-10; Jak. 5:13-16; 1 Gjon. 5:14-15). Ne msojm se dy urdhresat i jan besuar Kishs lokale: pagzimi dhe Darka e Zotit (Vep. 2:38-42). Pagzimi i t krishterve me zhytje (Vep 8:36-39) sht dshmia solemne dhe e

bukur e nj besimtari q tregon pr besimin e tij n shptimtarin e kryqzuar, t varrosur dhe t ringjallur, dhe bashkimin e tij n vdekje ndaj mkatit, dhe n ringjalljen n nj jet t re (Rom. 6:1-11). sht gjthashtu nj shenj bashkimi dhe identifikimi me trupin e dukshm t Krishtit (Vep. 2:41-42). Ne msojm se Darka e Zotit sht prkujtimi dhe shpallja e vdekjes s Tij deri kur Ai t vij dhe se gjithmon duhet paraprir nga nj vet-egzaminim serioz (1 Kor. 11:28-32). Ne msojm gjithashtu se ndrsa elementt e ksaj shrbese jan vetm simbole t mishit dhe gjakut t Krishtit, megjithat Darka e Zotit sht nj bashksi aktuale me Krishtin e ringjallur i cili sht i pranishm n nj mnyr krejt t veant, duke u vllazruar me njerzit e Tij (1 Kor.10:16). ENGJJT Engjjt e shenjt Ne msojm se engjjt jan qenie t krijuara dhe prandaj nuk jan pr tu adhuruar. Megjithse ato jan nj shkall krijimi m lart se njeriu, ata jan krijuar ti shrbejn Perndis dhe ta adhurojn At (Lluk. 2:9-14; Heb. 1:6-7, 14; 2:6-7; Zbu. 5:11-14; 19:10; 22:9). Engjjt e rn Ne msojm se Satani sht nj engjll i krijuar dhe autori i mkatit. Ai mori mbi vete gjykimin e Perndis kur rebeloi kundr krijuesit t Tij (Isa. 14: 12-17; Eze. 28: 11-19) duke marr engjj t shumt me vete n rnien e vet (Mat. 25:41; Zbu. 12:1-14) dhe duke futur mkatin n racn njerzore me an t tundimit t Evs (Zan. 3:1-15). Ne msojm se Satani sht armik i hapur dhe i deklaruar i Perndis dhe i njeriut (Isa. 14:13-14; Mat. 4:1-11; Zbu. 12:9-10), princi i ksaj bote q ka psuar disfat nprmjet vdekjes dhe ringjalljes s Jezu Krishtit (Rom. 16:20) dhe se ai do t ndshkohet prjetsisht n liqenin e zjarrt (Isa. 14:12-17; Eze. 28:11-19; Mat. 25:41; Zbu. 20:10). GJRAT E FUNDIT Vdekja Ne msojm se vdekja fizike nuk prfshin ndonj humbje t ndrgjegjjes son jomateriale, (Zbu. 6:9-11), se shpirti i t shpenguarit kalon menjher n pranin e Krishtit (Llu. 23:43; Fil. 1:23; 2 Kor. 5:8) se ka nj ndarje t shpirtit me trupin (Fil. 1:21-24) dhe nj ndarje e till do t vazhdoj deri n marrjen e Kishs (1 Thes. 4:13-17) q shnon ringjalljen e par (Zbu 20:4-6) kur shpirti dhe trupi do t ribashkohen pr t'u lavdruar prgjithmon me Zotin ton (Fil. 3:21; 1 Kor. 15:35-44, 50-54). Deri n at koh shpirtrat e t shpenguarve n Krisht mbeten n shoqri gzimplote me Zotin ton Jezu Krisht (2 Kor. 5:8). Ne msojm ringjalljen trupore t t gjith njerzve, t shptuarit n jet t prjetshme (Gjon. 6:39; Rom. 8:10-11, 19-23; 2 Kor. 4:14) dhe t pashptuarit pr gjykim dhe ndshkim t prjetshm (Dan. 12:2; Gjo. 5:29; Zbu. 20:13-15). Ne msojm se shpirtrat e t vdekurve t pashptuar mbahen nn ndshkim deri n ringjalljen e dyt (Llu. 16:19-26; Zbu. 20:13-15) kur shpirti dhe trupi i ringjallur do t bashkohen (Gjon. 5:28-29). Ata do t shfaqen ather tek Froni i Madh i Bardh i gjykimit (Zbu. 20:11-15) dhe do t flaken n ferr n liqenin e zjarrit, (Mat. 25:41-46) ndar nga jeta e Perndis prgjithmon (Dan. 12:2; Mat. 25:41-46; 2 Thes. 1:7-9). Marrja e Kishs Ne msojm kthimin trupor personal t Jezus Krishtit para Periudhs shtatvjeare t trazirave (1 Thes. 4:16; Tit. 2:13) t zhvendos Kishn e Tij nga kjo tok (Gjon. 14:1-3; 1 Kor. 15:51-53; 1 Thes. 4:15-5:11) dhe, midis ksaj ngjarje deri n kthimin e Tij t lavdishm

bashk me shenjtort e Tij. Ai shprblen besimtart n baz t veprave t tyre (1 Kor. 3:11-15; 2 Kor. 5:10). Periudha e trazirave Ne msojms se menjher pas zhvendosjes s kishs nga toka (Gjon. 14:1-3; 1 Thes. 4:13-18) gjykimet e drejta t Perndis do t derdhen mbi nj bot jobesimtare (Jer. 30:7; Dan. 9:27; 12:1; 2 Thes. 2:7-12; Zbu. 16) dhe kto gjykime do t arrijn kulmin me kthimin e Krishtit n lavdi mbi tok (Mat . 24:27-31; 25:31-46; 2 Thes. 2:7-12). Kjo periudh prfshin javn e shtatdhjet t profecis s Danielit (Dan. 9:24-27; Mat. 24:15-31; 25:31-46). Ardhja e dyt dhe mbretrimi mijvjear Ne msojm se pas periudhs s trazirave, Krishti do t vij n tok t zr fronin e Davidit (Mat. 25:31; Llu. 1:31-33; Vep. 1:10-11; 2:29-30) dhe vendos mbretrin e Tij Mesianike pr 1000 vjet n tok (Zbu.20:1-7). Gjat ksaj kohe shenjtort e ringjallur do t mbretrojn me At mbi Izrael dhe t gjith kombet e bots (Eze. 37:21-28; Dan. 7:17-22; Zbu. 19:11-16). Ky mbretrim do t paraprihet nga prmbysja e Antikrishtit dhe Profetit t rrem dhe nga zhvendosja e Satanit nga bota (Dan. 7:17-27; Zbu. 20:1-7). Ne msojm se vet mbretria do t jet prmbushja e premtimit t Perndis dhn Izraelit (Isa. 65:17-25; Eze 37:21-28; Zak. 8:1-17) pr kthimin e tyre n vendin q ata e humbn me mosbindjen e tyre (Ligji i Prtrir 28:15-68). Rezultati i mosbindjes s tyre ishte se Izraeli ishte vn mnjan prkohsisht (Mat. 21:43; Rom. 11:1-26) por do t zgjohet prsri nprmjet pendimit pr t hyr n Tokn e Bekimit (Jer. 31:31-34; Eze. 36:22-32; Rom. 11:25-29). Ne msojm se kjo koh e mbretrimit t Zotit ton do t karakterizohet nga harmonia, drejtsia, paqja dhe jeta e gjat (Isa. 11; 65:17-25; Eze. 36:33-38) dhe do t mbaroj me lirimin e Satanit (Zbu. 20:7). Gjykimi i t humburve Ne msojm se me lirimin e Satanit pas 1000 vjetve mbretrim t Jezu Krishtit (Zbu. 20:7), Satani do ti mashtroj kombet e toks duke i mbledhur pr ti hedhur n luft kundr shenjtorve dhe qytetit t dashur, koh kjo, kur ai dhe ushtria e vet do t gllabrohen me zjarr q zbret nga qielli (Zbu. 20:9). Pas ksaj, Satani do t hidhet n liqenin e zjarrt me squfur (Mat. 25:41; Zbu. 20:10) dhe Krishti i cili sht gjykatsi i gjth njerzve (Gjon. 5:22) do t ringjall dhe gjykoj t madh e t vogl tek i madhi Fron i Madh i Bardh i Gjykimit. Ne msojm se kjo ringjallje e t vdekurve t pashptuar pr gjykim do t jet ringjallje fizike ku ata do t marrin gjykimin e tyre (Rom. 14:10-13) dhe do t'i dorzohen nj ndshkimi t prjetshm e t ndrgjegjshm, n liqenin e zjarrt (Mat. 25:41; Zbu. 20:11-15). Prjetsia Ne msojm q pas mbylljes s mijvjearit, lirimit t prkohshm t Satanit dhe gjykimit t jobesimtarve (2 Thes. 1:9; Zbu. 20:7-15), t shptuarit do t hyjn n lavdin e prjetsis me Perndin, pas t cils elementt e ksaj toke do t shprbhen (2 Pjet. 3:10) dhe zvendsohen me nj tok t re, ku vetm drejtsia jeton (Efes. 5:5; Zbu. 20:15; 21-22). N vazhdim t ksaj, qyteti qiellor, do t ulet nga qielli (Zbu. 21:2) dhe do t jet vendbanimi i shenjtorve ku ata do t gzojn shoqri t prjetshme me Perndin dhe njri-tjetrin (Gjon. 17:3; Zbu 20, 21). Zoti yn Jezu Krisht q ka prmbushur misionin e Tij shpengues, do tia dorzoj mbretrin Perndis At, (1 Kor. 15:24-28) q n t gjitha sferat e qelizat Perndia trini t mbretroj n prjetsi (1 Kor. 15:28).