Professional Documents
Culture Documents
ถูกตองตามกฎหมายจริงหรือ?
ภก.ปรุฬห รุจนธํารงค
แผนงานคุมครองผูบริโภคดานสุขภาพ
คณะเภสัชศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย
สถานการณปจจุบัน
มีผูกลาวอางวา
“อยากเปดรานยา แตไมรูทําอยางไร บุคคลธรรมดา ก็เปดได...
๕. หาเภสัชกรที่จะมาเปนผูมีหนาที่ปฏิบัติการ ๓ ชั่วโมง อัตรา คาตอบแทนโดย
เฉลี่ยก็ ๓,๐๐๐ – ๑๐,๐๐๐ บาท แลวแตทําเล โดยเฉลี่ยก็ ๕,๐๐๐ บาท แตถา พรบ. ยาใหม
บังคับใชทานที่เปนบุคคลธรรมดา ตองหาเภสัชมาอยูตลอดเวลาเปดรานนะ ตอนนี้ยังไมบังคับ
ใชทานที่จะเปดรานยาก็รีบๆหนอยละกัน”๑ (ดูเอกสารแนบ)
คํ า กล า วอ า งนี้ แ ม เ ป น ข อ ความเล็ ก ๆ แต ก็ พ อจะสะท อ นให เ ห็ น ว า มี ค วามเข า ใจที่
คลาดเคลื่อนเกี่ยวกับพระราชบัญญัติยาอยางไร
เนื้อหาตามพระราชบัญญัติยา
ผูขออนุญาตขายยาแผนปจจุบันตองมีผูที่จะปฏิบัติการประจําอยู ณ สถานที่ขายยาแผน
ปจจุบันตลอดเวลาที่เปดทําการ คือ เภสัชกร (มาตรา ๒๑)๒ ซึ่งขอกําหนดนี้ใชกับผูรับอนุญาต
ขายสงยาแผนปจจุบัน (มาตรา ๒๑ ทวิ) ผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จที่
ไมใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ (มาตรา ๒๒) ผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยา
บรรจุเสร็จสําหรับสัตว (มาตรา ๒๓) ดวย๓
“เวลาที่เปดทําการ” แมวาพระราชบัญญัติยาจะไมไดนิยามคํานี้ไว แตเปนที่เขาใจของ
บุคคลทั่วไปวาคือเวลาที่สถานที่ขายยา (รานขายยา) ใหบริการแกประชาชน เมื่อใดก็ตามราน
ขายยาเปดขายยาใหแกประชาชนจะตองมีเภสัชกรผูมีหนาที่ปฏิบัติการดวย
เดิมพระราชบัญญัติยา พ.ศ.๒๕๑๐ กําหนดไวเพียงวาใหมีผูมีหนาที่ปฏิบัติการแตไมได
กําหนดใหตองอยูตลอดเวลาเปดทําการ จนกระทั่งลวงเลยมาถึงป พ.ศ.๒๕๒๒ ซึ่งประกาศใช
๑
http://www.oknation.net/blog/medmore/2009/08/01/entry-1
๒
พระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐ และฉบับแกไขเพิ่มเติม มาตรา ๑๔(๙) ประกอบมาตรา ๒๑ กําหนดใหผูมี
หนาที่ปฏิบัติการเปนเภสัชกรชั้นหนึ่งหรือเภสัชกรชั้นสอง หากผูมีหนาที่ปฏิบัติการเปนเภสัชกรชั้นสองหาม
ปรุง ขายและสงมอบยาควบคุมพิเศษ แตในทางปฏิบัติมีเพียงเภสัชกรชั้นหนึ่งเทานั้น
๓
หากเปนผูประกอบวิชาชีพอื่นเปนผูมีหนาที่ปฏิบัติการ ตามมาตรา ๒๒, ๒๓ สามารถขายไดแตยาแผน
ปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จที่ไมใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ
๑
พระราชบั ญ ญั ติ ย า (ฉบั บ ที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ การแก ไ ขเพิ่ ม เติ ม มาตราที่ เ กี่ ย วข อ ง ๔ โดย
กําหนดใหมีเภสัชกรอยูตลอดเวลาเปดทําการ แตในมาตรา ๔๗ กําหนดวาในระหวางระยะเวลา
๕ ปนับแตวันที่พระราชบัญญัตินี้ใชบังคับ (วันที่มีผลบังคับ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๒๒)๕ หากผูรับ
อนุญาตขายยาแผนปจจุบันหรือผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จที่ไมใชยา
อันตรายหรือยาควบคุมพิเศษซึ่งไดรับอนุญาตอยูแลวกอนวันที่พระราชบัญญัตินี้ใชบังคับรายใด
ยังไมสามารถหาเภสัชกรผูมีหนาที่ปฏิบัติการ ณ สถานที่ขายยา (รานขายยา) อยูตลอดเวลาเปด
ทํา การได ใหผู รับ อนุ ญาตจัด ให มีเ ภสั ช กรประจํ า อยู ณ สถานที่ข ายยา ทั้ง รา นขายยาแผน
ปจจุบันและรานขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จที่ไมใชยาอันตรายหรือยาควบคุมพิเศษ
วันละไมนอยกวา ๓ ชั่วโมงติดตอกันในเวลาเปดทําการ (อยูตลอดเวลาที่เปดรานไมได อยาง
นอยก็ควรอยูปฏิบัติการ ๓ ชั่วโมงติดตอกัน) แตผูที่จะขอเปดรานยาใหมไมไดรับขอยกเวน
ต อ มาเมื่ อ ครบกํ า หนด ๕ ป มี ก ารประกาศใช พ ระราชบั ญ ญั ติ ย า (ฉบั บ ที่ ๔) พ.ศ.
๖
๒๕๒๗ ซึ่งพระราชบัญญัติฉบับนี้ไดขยายระยะเวลาการใหมีเภสัชกรอยูปฏิบัติการอยางนอย ๓
ชั่วโมงติดตอกันเฉพาะรานขายยาแผนปจจุบันออกไปอีกจนถึงวันที่ ๓๐ กันยายน พ.ศ. ๒๕๒๙
แตถาท องที่ใ ดที่มีส มควรมีเ ภสัช กรประจํา ตลอดเวลาเป ดทํา การ รัฐ มนตรีวา การกระทรวง
สาธารณสุขโดยคําแนะนําของคณะกรรมการยามีอํานาจประกาศในราชกิจจานุเบกษากําหนด
ทองที่นั้นเปนทองที่ที่ตองจัดใหมีเภสัชกรประจําอยูตลอดเวลาที่เปดทําการตามมาตรา ๒๑ ได
โดยใหมีผลใชบังคับในวันที่ระบุไวในประกาศดังกลาว แตจะใชบังคับกอนเกาสิบวันนับแตวัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาไมได สวนรานขายยาแผนปจจุบันเฉพาะยาบรรจุเสร็จที่ไมใชยา
อั น ตรายหรื อ ยาควบคุ ม พิ เ ศษไม ไ ด ข ยายระยะเวลาให โดยให เ หตุ ผ ลในการประกาศใช
พระราชบัญญัติฉบับนี้ คือ
“โดยที่ระยะเวลาใชบังคับบทเฉพาะกาลตามมาตรา ๔๗ แหงพระราชบัญญัติยา (ฉบับที่
๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ที่บัญญัติผอนผันใหผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบันซึ่งไดรับอนุญาตอยูแลว
กอนวันที่พระราชบัญญัติย า (ฉบับ ที่ ๓)ฯ ใชบังคับ ที่ยังไมอาจจัดหาเภสัช กรเปนผูมีหนาที่
ปฏิบัติการประจําอยู ณ สถานที่ขายยา ตลอดเวลาที่เปดทําการไดตามที่กําหนดไวตามมาตรา
๒๑ แตตองจัดใหมีเภสัชกรประจําสถานที่ขายยาวันละไมนอยกวาสามชั่วโมงติดตอกันในเวลา
เปดทําการ นั้น จะสิ้นสุดลงในวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๒๗ แตสภาพการณในปจจุบัน จํานวน
เภสัชกรที่มีอยูยังไมเพียงพอ ทําใหผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบัน ซึ่งไดรับอนุญาตอยูแลว
กอนวันที่พระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ ใชบังคับจํานวนมาก ไมอาจจัดหาเภสัช
๔
พระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๘ แกไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติยา พ.ศ. ๒๕๑๐
มาตรา ๒๑, ๒๒, ๒๓
๕
พระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๒ “พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับตั้งแตวันถัดจากวัน
ประกาศในราชกิจจานุเบกษาเปนตนไป” (ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เลม ๙๖ ตอนที่ ๗๙ ฉบับพิเศษ หนา
๒๙ วันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๒๒)
๖
ประกาศในราชกิ จ จานุเ บกษา เล ม ๑๐๑ ตอนที่ ๘๕ หนา ๔๒ วัน ที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๒๗ และ
พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับตั้งแตวันที่ ๑๔ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๒๗ เปนตนไป (มาตรา ๒)
๒
กรประจําอยูตลอดเวลาที่เปดทําการตามมาตรา ๒๑ แหงพระราชบัญญัติดังกลาวได สมควร
ขยายระยะเวลาการใชบังคับบทเฉพาะกาลในสวนที่เกี่ยวกับการใหผูรับอนุญาตขายยาแผน
ปจจุบันตองจัดใหมีเภสัชกรตามมาตรา ๒๑ ปฏิบัติการอยู ณ สถานที่ขายยาวันละไมนอยกวา
สามชั่ ว โมงติ ด ต อ กั น ในเวลาเป ด ทํ า การออกไปอี ก ระยะหนึ่ ง ถ า รั ฐ มนตรี ว า การกระทรวง
สาธารณสุขเห็นวาทองที่ใดมีเภสัชกรเพียงพอที่จะกําหนดใหผูรับอนุญาตขายยาแผนปจจุบัน
ตองจัดใหมีเภสัชกรประจําอยูตลอดเวลาที่เปดทําการตามมาตรา ๒๑ ได ก็ใหรัฐมนตรีฯ มี
อํานาจกําหนดทองที่นั้นโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษาได จึงจําเปนตองตราพระราชบัญญัติ
นี้”
ต อ มาอี ก ๓ ป มี ก ารประกาศใช พ ระราชบั ญ ญั ติ ย า (ฉบั บ ที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ ๗
พระราชบัญญัติฉบับนี้เพิ่มเติมเนื้อหาสวนผูรับอนุญาตขายสงยาแผนปจจุบันใหมีเภสัชกรประจํา
อยู ณ สถานที่ขายยาแผนปจจุบันตลอดเวลาที่เปดทําการ แตก็มิไดมีการขยายระยะเวลาใหมี
เภสัชกรปฏิบัติการอยู ณ สถานที่ขายยาวันละไมนอยกวาสามชั่วโมงติดตอกันในเวลาเปดทํา
การแตอยางใด
ปจจุบัน (พ.ศ.๒๕๕๒) จึงกลาวไดวารานขายยาแผนปจุบันจะตองมีเภสัชกรประจําราน
ตลอดเวลาเปดทําการ รวมถึง ผูที่จะขออนุญาตเปดรานยาจะตองหาเภสัชกรประจํารานใหได
ตลอดเวลาเปดทําการเชนเดียวกัน โดยไมมีขอยกเวนแตอยางใด หากไมมีเภสัชกรจะสามารถ
ขายไดเพียงยาสามัญประจําบานเทานั้น
ปญหาขอกฎหมาย
๑. ปจจุบันผูอนุญาตไดอนุญาตใหมีเภสัชกรปฏิบัติการประจํารานอยางนอย ๓ ชั่วโมง
ติดตอกันในเวลาเปดทําการจากชวงเวลาเปดทําการทั้งหมด มีขอเท็จจริงเพียงใด
๒. หากมีการอนุญาตในลักษณะตามขอ ๑. จริง ผูอนุญาตไดอาศัยอํานาจตามกฎหมาย
ในขอใดหรือมีวิธีการตีความกฎหมายอยางไร
๓. แมวาแบบคําขออนุญาตขายยาแผนปจจุบัน (แบบ ขย.๑) คํารับรองของผูมีหนาที่
ปฏิบัติการ (แบบ นย.๗) จะไมไดระบุวาตองมีเภสัชกรปฏิบัติการประจําอยางนอย ๓ ชั่วโมง
ติดตอกันในเวลาเปดทําการ แตผูอนุญาตไดตรวจสอบหรือไมวาแตละรานขายยาผูมีหนาที่
ปฏิบัติการครอบคลุมทุกชวงเวลาที่ขออนุญาตเปดทําการหรือไม และชวงเวลาปฏิบัติการของ
เภสัชกรสอดคลองกับกฎหมายแรงงานหรือไม
๔. การตรวจรานยาตองแบงออกเปน ๒ กรณี คือ
กรณี ที่ ๑ ร า นขายยาเป ด ทํ า การ แต บ างช ว งเวลาไม มี เ ภสั ช กรผู มี ห น า ที่
ปฏิบัติการ
๗
ราชกิจจานุเบกษา เลม ๑๐๔ ตอนที่ ๒๗๘ ฉบับพิเศษ หนา ๑ วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๓๐พระราชบัญญัตินี้
ใหใชบังคับตั้งแตวันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเปนตนไป (มาตรา ๒)
๓
กรณี ที่ ๒ ร า นขายยาเป ด ทํ า การ ช ว งเวลาดั ง กล า วแจ ง ว า มี เ ภสั ช กรอยู
ปฏิบัติการ แตไมพบเภสัชกรในชวงเวลาที่แจงไว
การตรวจรานยา พบกรณีที่ ๒ จึงตองการทราบวาผูอนุญาตมีนโยบายจัดการกับราน
ขายยาแผนปจจุบันในกรณีที่ ๑ อยางไร
๕. ผูอนุญาตมีสถิติการขออนุญาตเปดทําการของรานยา และสถิติเภสัชกรผูมีหนาที่
ปฏิบัติการในรานยามากนอยเพียงใด
ขอเสนอ
ผูอนุญาตรานขายยาแผนปจจุบันตองกําหนดใหรานยาที่กําลังขออนุญาตมีเภสัชกร
ประจํารานใหครอบคลุมตลอดเวลาทําการ รวมทั้งกําหนดใหมีมาตรการกับรานยาที่อนุญาตไป
แลวโดยกําหนดระยะเวลาใหดําเนินการ จึงจะสอดคลองกับหลักการพระราชบัญญัติยา และ
สอดคลองกับหลักการคุมครองผูบริโภค เพื่อยกระดับมาตรฐานของวิชาชีพเภสัชกรรม
เอกสารอางอิง
๑. พระราชบัญญัติยา พ.ศ.๒๕๑๐ มาตรา ๑๔, ๒๑, ๒๒, ๒๓, ๒๔, ๓๙, ๔๐
๒. พระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๖, ๘, ๑๒, ๑๓, ๔๗
๓. พระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๔) พ.ศ. ๒๕๒๗ มาตรา ๓
๔. พระราชบัญญัติยา (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๕๓๐ มาตรา ๗, ๑๑
หมายเหตุ
เปนความเห็นของผูเขียน ไมใชของแผนงานคุมครองผูบริโภคดานสุขภาพ
คณะเภสัชศาสตร จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย
๔
เอกสารแนบ