This word/pdf copy is not edited so please bear with the typos and grammar errors .

If there are any missing chapters except for the epilogue, please kindly report it to me. Thank y ou. *** I MET A JERK WHOSE NAME IS SEVEN written by HaveYouSeenThisGirL (HYSTG) Copyright 2011 HaveYouSeenThisGirL. All rights reserved. Unless otherwise indicated, all materials on these pages are copyrighted by Have YouSeenThisGirL. All rights reserved. No part of these pages, either text or image may be used for any purpose. Theref ore, reproduction, modification, storage in a retrieval system or retransmission, in any form or by any means, electronic , mechanical strictly prohibited without prior written permission. *** I N T RO D U C T I O N *** "1% is the possibility of falling inlove with that jerk and 1% is always a possi bility, ignoring 99% I fell inlove." -Annika Marie Reyes *** "Kuha mo akong pagkain," "Anong pagkain?!" "Bili mo ako ng chocolate sa canteen!" Pumunta ako sa canteen para bumili ng pinabibili nya at bumalik ulit sa kanya, " Eto oh!" "Thank you. Ah nakalimutan ko, bumalik ka ulit sa canteen at ibili mo ako ng jui ce!" Sinunod ko sya at bumili ng juice. "Eto oh!" "Ah oo nga pala, may nakalimutan pa ako---" "ANO NANAMAN?!" I've reached my limit, nasa may rooftop kami which apparently is the 4th floor ng school building namin at kanina nya pa ako inuutusan magbaba akyat para bumili ng pagkain nya sa canteen na nasa first floor!

"GUSTO MO UMPOG KO ULO MO PARA TUMINO YANG MEMORYA MO HA?!!" "Oh ang puso," tumayo sya sa pagkakahiga nya at pinatong ang kamay sa may balika t ko at bumulong sa aking tenga habang ngumingiti ng mapangasar, "Relax lang, wag magalit tandaan ako ang boss m o." "BOSS MO YOUR FACE!" "Ow? Eh paano ito?" pinakita nya sakin yung necklace nyang may laman ng memory c ard ng cellphone nya. "ARGH, BIGAY MO SAKIN YAN!!!" "Not after a month of your slavery." "YOU ARE THE BIGGEST JERK EVER, SEVEN ASTUTE." I said in his face with gritted t eeth and closed fists. "AND SO ARE YOU, MS. ANNIKA MARIE REYES." he smiles at me and turn around waving his hands as he walks away, "WHETHER YOU LIKE IT OR NOT, YOU ARE MY TOY FOR A MONTH. WELL, YOU CAN BE FREE FROM ME BUT IT WOULDN'T BE MY FAULT IF ANYONE GETS TO KNOW YOUR SECRET, MS. LOVED BY EVE RYONE?" And after that, he leaves me there standing on the rooftop with mixed emotions. I am Seven Astute's secret slave for 1month, why? I am someone who is loved in t his school, I am ms. class president and ms. friend of all but I am doing something that when everyone gets to know a bout it, I'LL BE HATED. Unfortunately, that jerk Seven Astute caught me in the act and even took picture s and a video of me which are saved on his cellphone's memory card and that memory card he keeps it in his necklace tha t I badly want to get. He took advantage of it and I became his slave in exchange of shutting his mouth and deleting all files he has. What do I do? I hate him, I hate Seven Astute. He's a total jerk. >__< *** PROPERTY OF HTTP://HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM

KABANATA I: Caught. Point of View: - ANNIKA MARIE REYES "Pero kelan mo ba sya iiwan?" nakayuko kong tanong habang nakasandal ako sa may pader ng building sa likod ng school. Nakalagay naman ang braso nya sa may gilid ko at yung isa nyang kamay ay humawak sa aking baba at inangat ang aking mukha, "Nika, havent we talked about this already? I can't leave her yet, you know she's sick." "She's sick blah blah," I make faces then I look at him with a pout, "Eh kelan m o sasabihin sa kanya ang tungkol satin? Ayoko na ng ganto na sa tuwing magtatagpo na lang tayo kelangan laging patago." ( '_') "Wag kang mainip Nika, I love you okay?" pumikit ako kasi hinalikan nya ako sa n oo ko. "Uffa~!" nagbuntong hininga ako, "Oo na nga." Ngumiti sya at tinuro ang labi nya, "Malapit ng magtime, babalik na ako sa class room. Kiss ko?" Ngumiti din ako sa kanya, how can I resist this charming and very attractive guy in front of me? Kaya naman tumingkayad ako para maabot ang mga labi nya at mabigyan sya ng saglit na halik. "I'll call you later," at nagpaalam na sya sakin. Naiwan ako dun na kalhating masaya kalhating malungkot. Yung lalaki kanina, sya si Kirby Roxas, lalaking mahal na mahal ko. Sabi nya mahal nya din daw ako pero nasa isang sikretong relasyon lang kami dahil may girlfriend pa sya. Oo, kung titignan ako ay isang mangaagaw pero ang sabi naman sakin ni Kirby na a ko na daw ang mahal nya pero hindi nya maiwan iwan si Yuri dahil may sakit daw ito, hindi talaga sakit sa katawan o kung anuman... SAKIT SA ISIP, baliw in other term. Sabi sakin ni Kirby, patay na patay daw sa kanya si Yuri at minsan d aw sinabi sa kanya ni Yuri na magpapakamatay ito pag iniwan sya ni Kirby kaya naman nahihirapan si Kirby na hiwalayan ito dahil natatakot syang totohanin nga ng baliw na yun ang sinabi nya. Oh hindi mo pa rin ma-gets?

Ganto yan, Si Kirby ay in a relationship with Yuri which is may sinto sinto sa utak na pag iniwan ni Kirby ay magpapakamatay. Ako mahal ko si Kirby, mahal din daw ako ni Kirby pero in a secret relationship lang kami kasi nga hindi pa kami makaisip ng paraan para si Yuri na mismo ang humiwalay kay Kirby kaya heto kami ni Kirby han ggang patago tago na lang ang pagkikita sa labas at loob ng campus. Magta-tatlong linggo na rin kaming ganto s a relasyon namin at naiinip na ako, gusto kong maipagmalaki na sa lahat na boyfriend ko na si Kirby Roxas. Ayaw ko n g ganto eh, ayokong tinatago tago lang namin ang relasyon namin. "Nika," nabigla ako nung paalis na ako ng likod ng school building ay may biglan g tumawag sakin at paglingon ko ay nakarinig ako ng isang "Click!" ng camera. Bumalandra sakin si Seven Astute na may hawak na celphone na may camera na nakat apat sakin and with a sly smile on his face. So what's with the smile? Hindi ko sya kilala talaga, alam ko lang ang pangalan nya dahil sa sikat sya sa campus, not really famous like those in the television pero kilala sya dahil sa maraming nagka-crush sa kanya na dahil n a rin sa taglay na kagwapuhan pero hindi ako kasali dun sa mga nagkaka-crush sa kanya kasi may Kirby na ako. Click! Click! Click! "Hey, stop that!" lumapit ako sa kanya kasi napansin ko picture sya ng picture s akin and that's annoying me. I tried to get his phone pero tinaas nya ang kamay nya at dahil mas matangkad sya sakin ay hind i ko ito maabot. Sobrang tangkad nya, hanggang balikat nya lang ako kaya naman kahit tumalon ako hindi ko maabot abot yung phone nya. -___ "Kiss me too." with his other free hand tinuro nya yung lips nya at may mapang-a sar na ngiti sya sa mukha nya. "KISS MO MUKHA MO!" magagalit pa lang ako pero bigla bigla parang may narealised ako sa sinabi nya, "T-teka... nakita mo?" "Ang alin?" painosente pero mapangasar na sabi nya, "Yun bang magkasama kayo ni Kirby?" "Kilala mo si Kirby?!" "Kaklase ko sya at ang alam ko may girlfriend na sya, sino nga ulit yun? Ah Yuri yung pangalan... but if I'm not mistaken, lagi kayong magkasama rin nung Yuri diba? Aren't you guys friends? So... what we re you doing with Kirby awhile ago? And what's with the kiss?"

"NONE OF YOUR MONKEY BUSINESS!" "I'm not a monkey." "Whatever, just shut your mouth and I'm going!" tumigil na ako sa pag-abot ng ce llphone nya at tumalikod na para umalis at iwan na sya doon. "What about the pictures?" he asks. "Take them, I don't give a fig." "Ows? Edi upload ko na itong mga ito sa facebook ko?" "Edi upload mo, wala akong pakelam!" tutal mukha ko lang naman yun eh. "O sige, ano pala facebook mo? Ita-tag kita pati na rin si Kirby and oh, friend ko pala si Yuri sa facebook... tag ko na rin sya ha? Para masaya!" Sa sinabi nyang yun napalingon ulit ako sa kanya, "Anong ibig mong sabihin?!" O_ O "Akala mo ba pictures mo lang andito? Napicture-an ko din kayong dalwa ni Kirby, " sumilip sya sa phone nya, "And oh, meron pa ngang video eh nung hinalkan mo si Kirby. Upload ko na rin sa youtube, what can you say?" Nanlaki na talaga yung mga mata ko, kulang na lang ay lumuwa na ang eyeballs ko. He possibly can't... uh oh! This means trouble and I need to take that picture back or better yet, have it delete d. "Umm, Seven right?" nakangiti kong tanong, pero siyempre fake smile yun. Plastic ako, pwede na ring tupperware. "Seven Astute, my dear." Dear-dirin ko mukha nito eh. -___ "Uhh, pwede delete mo na lang yung pictures? Matino ka naman kausap diba?" "Ayoko nga, ano ako? Hilo?" "Please? Pretty please?" pinagdaop ko pa ang mga palad ko at nagbeautiful eyes p a sa kanya.

"No way huzzay." nangaasar pa siyang ngumiti sakin, sarap batukan nitong isang i to eh. -__ "Aanhin mo naman yang mga pictures? Hindi mo naman sila mapapakinabangan, hindi ka naman yayaman niyan. Padelete na lang oh, please naman," I feel helpless, hindi pedeng malaman ni Yuri yun or worst ng mga classmates namin. "Edi ba kaibigan mo si Yuri? Bakit mo ginagawa ito sa kanya? Bestfriend mo pa ng a diba?" "Paano mo nalaman?" "I know a lot, Nika." he flashes me another devilish smile. "Stop calling me Nika! My name is Annika!" "Eh bakit, diba yun ang tawag sayo ni Kirby?" "And you're not Kirby." si Kirby lang may karapatan tumawag sakin sa palayaw kon g Nika and the rest, they should stay with "Annika", "Naiirita na ako sayo ha! Kung hindi ka madaan sa matinong usapan , dadaanin kita sa santong paspasan!" >__< "Ows? Takot naman ako?" pang-aasar niya. Pinupuno naman ako ng taong ito! Sasakalin ko na ito eh. -__Pero paano ko nga ba makukuha sa kanya yung cellphone nya? I guess I'd go for th e same old same old. "Look! May chicharong baboy na lumilipad!" pagturo ko sa taas at sabay takbo ng mabilis palapit sa kanya nung pagtingin nya sa itaas. Pero to no avail... "Ops, kala mo naloko mo ako sa chicharong baboy na lumilipad ha?" bigla niya na kasing naitaas yung cellphone and to say that he's way taller than me, hanggang balikat niya lang ako, ay hindi ko tu loy maabot yung cellphone kahit magtatalon ako. -___ "Give that to me! Gimme!!!" pagpipilit ko sa kanya habang tumatalon. "Woo, abutin mo." walang sawa niyang pang-aasar.

Napagod ako sa kakatalon kaya naman tinulak ko siya sa dibdib niya na inis na in is na, "Ibigay mo na kasi sabi sakin yan!!!" "Woah, woah, starting to get violent huh? Ikaw naman hindi mabiro, o sige bubura hin ko na siya..." "Talaga?" halos magningning na yung mga mata ko sa tuwa. Binibiro niya lang nama n pala ako, pwew, I thought I was dead meat. "Oo naman, buburahin ko siya but in one condition." "Condition? Kelangan may ganun?" -___ "Of course, nowadays no one will do you a favor unless you do something for them in return." "Whatever! Okay fine, I'll do that condition basta burahin mo lang yan! Ano ba y an lesheng condition na yan?" wala naman na akong option eh, I wouldn't risk getting those pictures revealed to eve ryone. Magagalit ang lahat sakin, I'll be left out by my friends and no one will trust me anymore especially that I'm thei r trusted class president and miss friend of all. "Be my slave for a month and I swear those pictures wouldn't reach anyone." "Suntok, gusto mo?" asar na sabi ko. -__ And that's the day I became that jerk's slave, what could I do? He was threateni ng me. PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM *** Kabanata II: Uh Oh. Point of View: - ANNIKA MARIE REYES "Annika!" "Ay kabayo ka!" ang bigla ko naman kay Yuri ng tapikin niya ako sa balikat ko pa gkatapos ng klase namin.

"Huy ano ba, kanina ka pang tulala diyan ah. May problema ba?" pagtatanong niya habang nililigpit na ang gamit, seatmates kami. "Oo, may problema ako, IKAW ang problema ko. Maglaho ka na lang sa mundo please? " pero syempre hindi yan sinabi ko, sa utak ko lang yan. -__ "Ah, wala wala. Ayos lang ako." "Bebs!" sabay pa kaming lumingon sa may pinto ng classroom namin ng marinig nami n ang boses ni Kirby na tumatawag kay Yuri, bebs ang tawagan nila. Edi sila ng may tawagan, psh. -__ "Bebs, halika pasok ka!" "Ah Yuri, wag na lang mauna na kayo ni Kirby. May kukunin pa kasi ako sa Science lab." "Sure ka?" "Yeah, go ahead." Umalis din sila pagkasabi ko, actually may naiwan lang naman akong pencil case s a Science lab kanina pero hindi naman importante masyado na kahit pedeng ipagpabukas ko na lang pero wala na kas i akong maisip na excuse para mauna na lang silang umuwi sakin. Actually ayaw na ayaw ko pag sumasabay ako sa paguwi sa kanila... eh sino ba naman kasing babalu-balugang gugustuhing makasabay mo yung taong mahal mo at yun g girlfriend niya habang nakaholding hands pa sila o minsan nakaakbay yung taong mahal mo sa girlfriend n iya? Tapos minsan pag naglalakad kami siyempre ako yung nasa likod kasi hindi naman p edeng maglakad ng tatluhan sa kalsada at baka masagasaan yung ikatlong tao which is possibly me. -__Kaya naman madalas ako lagi ang nasa likod nila pag naglalakad papuntang sakayan ng jeep, habang pinapanuod silang magkahawak kamay at minsan nagbubulungan pa sa may tenga at may pahalik h alik pa sa pisngi. Spell ANG LALANDI NIYO? Publis Display of Kalandian, KAYO?-______ "Makapunta na nga lang sa Science lab ng makauwi na." sabi ko sabay lagay ng sli ng bag ko sa may balikat ko at lumabas na ng classroom para magdiretso sa may Science lab. Actually yung Science lab is for all 4th year kaya I wish wala ng nagka-klase du n, iba iba rin naman kasi minsan ang schedule ng pagkakatapos ng klase ng bawat section dito sa school namin.

"Ahh, buti na lang wala ng tao at bukas pa ito." sambit ko habang pumapasok na s a Science lab, madilim na kasi magaalas sais na rin naman tapos ilang araw na lang naman magde-December na kaya naman si nwitch on ko na lang yung ilaw dun sa may gilid ng pinto at nagdiretso sa inupuan ko kaninang lab time. Mg a nasa bandang unahan lang naman yung table ko kanina eh, sa may unahan sa bandang dulo sa may tabi ng bintana. "Asan na ba yun... asan na..." hanap ako ng hanap sa may upuan at pagtingin ko s a ilalim ay nakita ko, "Ah gotcha!" ^______^ Pero pagkasabing pagkasabi ko nun biglang namatay yung ilaw sa Science lab. "Ay tae." hindi ako yung tipo ng babaeng sumisigaw pag namamatay yung ilaw kundi ako yung naninigas sa kinatatayuan. >__< Nakaharap ako nun sa may bintana na nagbibigay ng konting liwanag sa loob at mas lalo akong pinanghintakutan nang mula sa may pader sa tabi ng bintana ay napapansin kong may parang shadow na gum agalaw malapit sakin. "S-sino yan? M-may tao ba?" ayaw kong lumingon at dahil na nga rin sa sobrang ta kot ay hindi na ako makagalaw pa, hawak hawak lang ng dalwang kamay ko yung pencil case ko. Napansin ko yung shadow ay parang tumigil sa likod ko at hindi nagtagal naramdam an kong... "Pfui~~" "KYAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!" nakaramdam ako ng may hum ipan sa may tenga ko kaya napaatras ako ng malayo at napasandal sa may pader sa may gilid ng classroom at tinaas ang kamay ko na parang pinansi-shield sa sarili at nakapikit na nagsisigaw na parang batang n ababaliw sa takot, "Lumayo ka po, lumayo ka masamang espirito!!! I summon you dark magician girl! Heeeeelp mehhh. Wag po, wag po, bata pa po akooooo." >________<

"BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHA." napatigil ako sa paghi-hysterical ko dun nang maka rinig ako ng boses ng lalaki na tumatawa ng malakas tapos bigla bigla nakaramdam ako ng liwanag kaya p agmulat ko ng mata ko nakita kong nagkailaw na pala at yung lalaking tawa ng tawa ay nasa may tabi ng pinto at nak ahawak sa switch ng ilaw. Yung takot ko napaltan ng inis, ay hindi pala, ng GALIT. ARGHHHH. "Ikaw nanaman!!!" sino pa ba? That same jerk from this morning, Seven Astute. (A/N: Astute is pronounced as Astyut.) Naglakad siya palapit sakin habang tawa pa rin ng tawa, "May pasummon summon ka pa dyang nalalaman, makayugioh ka nuh? BWAHAHA. Ang tanda tanda mo na nanunuod ka pa nun. BWAHAHAHA. You should 've seen your face, EPIC FAIL!" XDDDD Nung nasa may tapat na siya ng teacher's table sa may lab at umupo dun para tuma wa pa rin ng tumawa ay naglakad ako palapit sa kanya at binatukan siya ng pencil case ko kaya naman napatigil si ya sa tawa at napa-aray. "Hey, what was that for?" sabi niya habang hinihimas ang ulong nabatukan ko ng p encil case. "Anong what was that for?! I should be the one asking you that! May pahed ka ba ha at tinakot mo pa ako? Kamuntik na akong atakihin sa puso, akala ko may mangre-rape na sakin dito!" "Ows? Mangre-rape, nagsa-suggest ka ata sakin eh?" nakangiti pa siya ng mapangas ar. "Arghh, I hate you!" hinampas ko ulit sa kanya yung pencil case ko but this time ay sa braso niya naman, "I hate you! I hate you! Tantanan mo na nga ako please! Go away, shoo! Shoo! Don't show yoursel f to me again!!!"

"Go away? Who? Me?" nabigla ako kasi tumayo siya mula sa pagkakaupo niya sa teac her's table tapos naglakad siya ng naglakad palapit sakin at dahil dun napapaatras ako sa bawat hakbang niya, "W hy should I? Have you forgotten, we have a deal? I have your secret and you are already my slave for a month, you ag reed with that. Now, now, we don't want to break that deal and let everyone knows your secret, right?" Hindi ko napansin na sa kakaatras ko ay na-reach ko na yung dulo gn room hanggan g sa napasandal na ako sa may pader tapos tinaas niya yung isang kamay niya at pinatong sa may pader sa gilid ko, trapping me. "Why are you doing this?" naiiyak na tuloy ako, I don't want to be anyone's slav e neither do I want to get my secret revealed. Sino ba kasi itong Seven Astute na ito at bakit ba ako pinagiinitan ni ya? Can't he just pretend that he didn't see a thing and just keep his mouth shut afterall he shouldn't even care less about me and my issues dahil hindi naman kami talaga magkakilala! "Why am I doing this?" nilapit niya ng sobrang lapit yung mukha niya sa mukha na halos one inch na lang ang layo niya sa mukha ko, he flashes his mocking smile, "Because I love playing with girls li ke you. You are one of my toy now whether you like it or not, Annika." Nainis ako sa sinabi niya especially when he said that he loves playing with gir ls, I know he has a reputation of being a womanizer in this campus but how dare him play with girls as if he's just playin g with a barbie doll? GAY, HE IS GAY! "Really? Whether I like it or not?" ngitian ko rin siya na hindi niya inaasahan at ang sumunod nun ay tinulak ko siya at sinuntok ko siya right on his face! Serves him right! At dahil dun napaupo siya sa sakit at habang shocked pa siya sa ginawa ko ay sin amantala ko ng kunin ang cellphone niya sa right hand niya, "IM NOT GONNA BE YOUR TOY, SEVEN ASTUTE! BEHLAAAAAAAAAA AAAAAT!!!!" >___< After sticking my tongue out to him ay nagmadali dali na akong tumakbo palabas p ara hindi niya mahuli. Pero habang tumatakbo ako sa may corridor at dahil sa likod ko ako nakatingin habang natakbo ay hindi ko namalayan na may tao na pala sa unahan ko dahilan para magkabungguan kami.

"Oh sorry---Annika!" "Y-yuri!" napaupo ako sa may sahig sa pagkakabunggo ko at tinulungan ako ni Yuri na tumayo, "A-akala ko umuwi ka na?" "Pauwi na talaga kami ni Kirby kaso sabi ko kay Kirby na intayin niya muna ako s a may gate at babalikan kita, nakalimutan ko isauli sayo yung notes mo sa Math. Ito oh," inabot niya sakin yun g notebook ko, "May quiz tayo bukas diyan eh, ayoko naman na wala kang notes na pagaaralan mamayang gabi. Kamuntik k o na talaga makalimutan." "A-ah, salamat Yuri," halos hinihingal ko pa ring sabi habang inabot ko yung not ebook ko. "Teka Annika, bakit hinihingal ka? May tinakbo ka ba? May nangyari ba?" pagaalal a niya. "Ah? hehe," napakamot ako ng ulo, "Wala nuh." "Oh," napatingin sa sahig si Yuri at yumuko para may abutin, "Cellphone mo ba it o? Pero bakit parang iba ata sa cellphone mo? Kanino ito, Annika?" Nakuha niya yung cellphone ni Seven! Andun yung pictures namin ni Kirby. Ohnoes. O_____________O "ANNIKA!!!" At pag tinamaan ka nga naman ng leshe, dire-diretsong leshe pa. "Uy, Yuri andyan ka rin pala." "Oh Seven, magkakilala kayo ni Annika?" ^__________^ "Oo naman," sabay lapit niya sakin at akbay, "Higit pa sa magkakilala, diba Nika ?"

PAKSHET. DOUBLE PAKSHET. PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM Kabanata III: Kasama ka. Point of View -ANNIKA MARIE REYES "Higit pa sa magkakilala, diba Nika?" nasusura na ako sa ngiti niya ha, tatagpya sin ko na mga labi nya para di na siya makangiti eh. ~_~ "He..he...he." hindi ako mapakali, "Y-yeah, we're actually cousins." Nabigla si Yuri sa sinabi ko at pati na rin si Seven, siguro hindi niya rin inaa sahan na yun ang sasabihin ko. Aba, malay ko, wala akong maisip na palusot. ~___~ "Uwaa~ talaga?" (*o* ) "Yeah, 50th cousins kami!" sabay tawa ni Seven. "Huh? May 50th cousins ba? Parang over na yun?" napakamot tuloy si Yuri. "Aha..ha..ha! Talaga itong si Seven oh, may pagka-clown. Syempre joke lang yun, third cousins kami Yuri." pasimpleng siniko ko si Seven sa tagiliran niya. "Ahaha! Tama Yuri, tama. Yung nanay niya may kapatid na may lola na may pinsan n a pinsan din ng lolo ng tatay ng pinsan ko na may asong nagasawa ng pusa kaya magthird cousin kami.Gets? Ahahaha! " Yung espresyon ng mukha ni Yuri ay naguguluhan kaya naman inagaw ko na yung cell phone sa kamay niya, "Ah Yuri, byebye na, magkita na lang tayo bukas, may pupuntahan pa kami ng pinsan ko. Byee e!" "Teka Anni---" hindi ko na siya pinatapos at nagmadali dali ng umalis habang hig it higit sa kamay si Seven.

"Wow, chansing." nung medyo nakakalayo na kami kay Yuri ay tumigil ako sa paglal akad ng mabilis at nagtatakang lumingon kay Seven nung magsalita siya. "Anong sabi mo?" "Man-yak." he mouthed habang nakatingin siya sa kamay niyang hawak hawak ko pa. Bumitaw agad ako, "Ang feeling nito! Parang nahawakan lang ang kamay kala mo nirape na eh! Tch! Ewan ko sayo, alis na ako! Nasa akin na ang cellphone at pruweba mo. Behlat na lang sayo!" Aalis na talaga ako kaso napatigil ako nang magsalita siya, "Okay lang, habang n asa iyo ang cellphone ko, punta muna akong computer shop dyan sa tabi ng school at i-u-upload ko lang pictures niyo n i Kirby sa facebook. BWAHAHA." "Ehh? Ang yabang mo! Nasa akin na kaya cellphone mo kaya paano mo gagawin yun?! Niloloko mo ako para ibalik ko lang sayo cellphone mo, pwes hindi mo ako mauuto!" "Edi wag kang maniwala." confident na confident na sinabi niya kaya naman nakara mdam ako ng kaba. "Diyan ka lang wag kang aalis!" sabi ko sa kanya habang sinisimulan ng i-scan yu ng cellphone nya, punta agad ako sa gallery ng phone niya at hinanap ang mga pictures pero... "WHADDA HECK! ANO ITO BAKIT PURO PICTURES NG FHM MODELS? HOOOY." Wala akong nakitang pictures namin ni Kirby, nagpunta naman ako sa may video nag babakasakaling andun yung sinasabi niyang video namin ni Kirby pero... "HOY MANYAKIS NA ULUPONG KA! ANO 'TONG MGA NASA CELLPHONE MO, BAKIT PURO SCANDAL ? EEEEEEWWWW." promise, punong puno ng mga scandal videos yung cellphone niya pero miski isa sa sinasabi niyang pictures namin o video namin ni Kirby ay wala naman dun, "ASAN YUNG MGA PICTURES NAMIN NI KIRBY? BAKIT WALA DITO?!!!" "Eh sino ba kasing may sabi sayong andyan sa cellphone na iyan yung pictures?"

"Eh diba ito yung cellphone na ginamit mo pang-picture nung araw na yun!" "Oo, ayan nga pero ibang memory card na ang andyan." "Eh asan yung memory card na ginamit mo?" Tinaas niya yung necklace niya with a book pendant, "Inside this pendant." "AKIIIN NA YAAAAAAAAAAN!" sabay takbo ko palapit sa kanya para agawin yung neckl ace pero nakaiwas siya. "Maagaw mo man ay wala akong pake, nakalock naman ito," pinakita niya sakin yung gilid ng pendant at nakita ko ngang may keyhole ito. "Where's the key?" "Nasa pwet ko, kunin mo! BWAHAHAHAHAHA." alam kong wala sa pwet niya yun, inaasa r niya lang ako. -___ "Asan nga kasi?" Yumuko siya sakin para mapantayan ang mukha ko dahil ako'y pandak at pinitik ang noo ko, "Asa kang sasabihin ko sayo." Tinalikuran niya na akong nakapamulsa at naglakad na palabas ng gate ng school h abang sinusundan ko siya, "Seven, asan na kasi? Uyy, asan!" Hindi niya ako pinapansin at patuloy lang siya sa paglalakad habang hirap na hir ap ako sa pagsunod sa kanya dahil sa ang haba ng legs niya kaya ang laki ng mga hakbang niya kesa saking pandak. "Huy teka Seven, wait! Asan ba yung susi? Huy Seven naman eh, bigay mo na kasi s akin yung memory card! Huy Seven!!! Seven naman eh~~!!! Anak ng tupa naman 'to oh!" "SEVEN!" ~.

Pero nung may ibang babaeng tumawag sa kanya pagkalabas namin ng schoolgate ay n ilingon niya naman ito. Unfair, ako hindi niya pinapansin kahit mangawit na ngalangala ko kakatawag sa kanya, as ar talaga itong lalaking ito. -___ "Hey there babe," nanlaki lang yung mga mata ko ng tawagin niya ito ng "babe" at nilapitan niya yung girl at bigla itong hinalikan sa labi. What is public display of kalandian sila? Hindi lang basta sm ack kasi eh... basta yung mahabang kiss. -__ "Hoy Seven, hindi pa tayo tapos kung anu ano ng kalandian ginagawa mo," lumapit ako sa kanila at tinulak yung noo ni Seven palayo dun sa lips ng girl tapos pumeywang ako, "Baka gusto mo munang pans inin ako?" "Bakit, gusto mo rin ng kiss? Sabihin mo lang." pangaasar na sabi nito. Arghhhh. >__< "Heh! Kiss mo mukha mo!" "Sevenbabe, uhh... who's she?" pagtatakang tanong nung girl na hinalikan niya. G irlfriend nya ba ito o ano? "She?" sabay turo niya sakin ng daliri niya, "Pinsan ko! BWAHAHAHA. Diba 3rd cou sin?" Pang-asar talaga. Babatukan ko na ito, pigilan niyo ako. -___ "Ohh... pinsan mo? Anyway, may gimik ang mga kabarkada ko mamaya sa may karaoke pub, dun sa dating lugar. Wanna come?" "Ohsure, pedeng magsama pa ng isang tao?" "Of course." "Same time, same place right?" tumango yung babae at muli hinalikan ito ni Seven pero saglit lang, "Sure babe, expect me to come." Yung babae parang nahipan ng hangin ang utak at tulaladong umalis habang nagpapa alam kay Seven, "B-bye babe~." "Sino yun?" tanong ko pagkaalis nung girl. Nagkibit balikat siya, "Aba malay ko."

"ANO? HINALIKAN MO TAPOS HINDI MO KILALA? ABNORMAL KA DIN NUH? Tinawag tawag mo pa ngang babe eh!" "Eh syempre hindi ko alam ang pangalan kaya babe na lang, yun naman tawag ko sa lahat ng babaeng malalandi." Tinignan ko siya ng masama, "Ang sama din ng ugali mo nuh?" "Nagsalita ang maganda ang ugali," pagkasabi niya nun bigla niyang hinagis sakin yung bag niya na kahit nabigla ako ay nasambot ko naman. "H-hoy, anong gagawin ko sa bag mo?!" Tumalikod na siya at naglakad habang nakapamulsa, "Dalhin mo yang gamit ko hangg ang sa bahay ko." "H-ha? SINUSWERTE KA! Ano ka may utusan? Hoy, itatapon ko sa basurahan itong bag mo pag hindi mo kinuha!" "O sige itapon mo, pagkakalat ko naman pictures nyo." "Hoy Seven, waaag!" "Then be a good girl and follow me. Tch, daming arte eh. How annoying." Lakas ng loob niyang sabihing annoying ako? Mas annoying siya! Peste. Wala na rin naman akong nagawa kundi buhatin ang peste niyang backpack, hindi na man siya mabigat... actually ang gaan gaan nga, may laman bang libro o notebook man lang ito? Parang tissue lang ata laman ng bag niya eh. -___ "Hoy, malayo pa ba bahay mo! Ngalay na ako kakalakad dito, pede naman tayo magtr icycle ah? Ang tipid at ang sipag mo naman maglakad!" pagngawa ko sa kanya habang hirap na hirap ng maglakad. Kani na pa kasi kami naglalakad papuntang bahay niya eh hanggang ngayon wala pa rin kami sa bahay niya. -____ "Ang ingay mo talaga, ayan na oh. Andito na tayo!"

Pagkasabi niya nun napaangat naman ako ng ulo ko para makita yung bahay sa tapat namin na binubuksan niya na ang gate. Hind siya yung mga exaggerated houses na dinedescribe sa mga stories na pa ngmayayaman na bahay pero oo malaki yung bahay niya. Two floors siya at malawak tapos from the gate makikita mo na may swimming pool dun sa loob tapos may small garden. Napalunok naman tuloy ako sa ganda ng bahay niya lalo na nung pumasok na kami at naglakad sa may tapat ng pool, wow bermuda grass pa ang lawn nila! >__< Hindi naman kami mahirap, average family lang kaya madali rin akong mamangha sa mga malalaking bahay. "Wow Seven, ang laki ng bahay niyo." *O* "Gusto mo dito na tumira para aside from being my slave ay maging personal maid na rin kita?" "Suntok, gusto mo?" sabay taas ko ng right fist ko, "Mayaman ka naman pala eh ba kit kelangan mo pang gawin akong slave mo kung afford nyo naman siguro kumuha ng sarili mong personal maid! Tss!" "Syempre, walang thrill diba?" pangaasar niya. "Ah ganon, thrill ang gusto mo? Tumingin ka na lang kaya sa salamin at ng makita mo yang pagmumukha mong pangthriller. Tss!" badtrip talaga itong lalaking ito kahit kelan. -___Nagpunta agad kami sa may kwarto niya para daw makapagpalit na siya para daw sa pupuntahan niyang gimik mamaya. "HOY BASTOS, WALA KA BANG BANYO! Kelangan sa harap ko pa maghubad eh!" sabay tal ikod ko kaagad kasi naman pagkapasok na pagkapasok ng kwarto niya sabay hubad ba naman ng polo niya! -__ "Sus, pakipot ka pa, gusto mo naman manilip eh diba?" "Feeling ka ah." naaasar na sabi ko habang nakatalikod pa rin. "Really, hindi ka nate-tempt tumingin sa katawan ko?" parang nagtindigan ang mga balahibo ko ng maramdaman kong may yumakap sa bandang leeg ko at may nagpress na dibdib sa may likod ko. "KYAAA! Tae ka, layuan mo nga ako!!!" sabay tulak ko sa kanya palayo sakin, "Man yak mo! Asa ka pang ma-tempt ako sayo kahit maghubad ka pa diyan, kahit magpole dancing ka pa dyan o kahit gayuma hin mo pa ako hinding hindi ako magkakainteres sayo, kay Kirby lang ako forever!"

"Sus, ano ba pinakain sayo ni Kirby at mukhang baliw na baliw ka dun? To the poi nt na sinusulot mo siya sa sarili mong bestfriend?" "IT'S NONE OF YOUR BUSINESS." inis na sabi ko, bakit ba kelangan niya pang makel am sa buhay ko? KAKAASAR. "Magbihis ka na nga, bilisan mo! At pede na ba akong umalis ha? Ano pa ba gagawi n ko dito?!" Pumunta lang si Seven sa may isang drawer dun tapos naglabas ng mga damit pambab ae tapos binigay sakin, "Pumili ka diyan ng isa sa mga susuotin mo." Nagtaka ako habang hawak ko yung mga damit at nakakunot noong tanong ko, "Teka S even... question lang, are you gay? Bakit may mga damit kang pambabae? Mahilig ka bang mag-dress up? Ito ba ang deepest dark secret mo?" Binatukan niya ako kaya napa-aray tuloy ako, "Baliw! Gwapo kong ito, bading? Asa pa! Mga naiwang damit yan ng mga babaeng naikama ko dito." Yung mga mata ko nanlaki as in parang malalaglag yung eyeballs ko. O_________O "Ano? Naikama? As in yung... ano... YUN?!" "Oo," he smiles slyly, "Bakit, gusto mo ng example?" "Suntok, you want?" sabay layo ko sa kanya, "Teka nga, bakit pinapasuot mo itong mga ito sakin? Eew kaya, sinuot ng mga babaeng hindi ko kilala tapos ipapasuot mo sakin, ano tingin mo sakin hilo?" "Ang arte mo ano, malinis yan. Syempre mga napalabhan na yan! Tss. Bilisan mo na nga lang at pumili ka na diyan ng susuotin mo!" "Eh aanhin ko ba? Bakit kelangan ko pang magpalit?!" "Isasama kita dun sa gimik sa may karaoke pub mamayang gabi." "ANO?! BAKIT AKO KASAMA?!" "Bakit, may angal ka?!"

May quiz pa ako sa math bukas eh, paano ako magaaral kung pupunta ako dyan sa le sheng gimik na iyan?!! T_______T PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM *** Kabanata IV: She's my business. Point of View - ANNIKA MARIE REYES "And I did it my waaay~!" Argh. Ang ingay nila, anuba! Andito na kami ngayon sa karaoke pub, sapilitan ako ng isinama ni Seven dito ewan ko ba kung bakit eh pagkarating na pagkarating namin dito ay iniwan niya na agad ako s a isang tabi at nagpunta dun sa mga babae niya. Pangasar lang talaga siya noh? Wala naman akong kakilala dito sa mga ito, parang mga college students na sila k asi pinagserve sila ng mga beer meaning mga 18yrs old and above na itong mga ito. Ewan, parang landian party lan g ito, alam niyo yung usong mga meet up parties? Parang ganto, more on meet up ay parang hook up! ~_~ May ilang nagtatry sakin pero ayoko nga, tinatanggihan ko sila at nagsumiksik na lang ako sa isang sulok dun and trying my best magpakainvicible. KJ na kung KJ pero care ko ba sa kanila, minabuti ko n a nga lang magaral ng lectures ko sa math para sa quiz bukas. Buti at naalalang ibalik ni Yuri ang notebook ko. "It was my waaay~~ oooh~~" . Antokwa naman oh! Paano ako makakapagaral kung bukod sa maingay na sila ay sintu nado pa yung nakanta at nakakakilabot pa yung song na pinili! Antokwa talaga! ~__~ "Miss, seryosong seryoso ka dyan ah?" may lumapit at nangungulit nanaman sakin. "Oo kaya pede ba, shupi na?" pagtataboy ko dun sa lalaki na hindi man lang inaal is ang tingin sa notebook ko. "Ano ba yan, dont be such a nerd. Andito tayo para magenjoy at hindi magaral..."

"Will you just get lost?!" hinarap ko siya saglit para tarayan. "Ok fine," parang pagsuko nito tapos may inabot na baso sakin, "I'll go na, oh e to inumin para hindi ka matuyot dyan sa sulok." "I don't drink." Tumawa ito at ini-insist yung drink sakin, "C'mon, juice yan. Obvious naman sayo na hindi ka umiinom kaya juice lang kinuha ko para sayo. Ito oh, inumin mo at aalis na ko. Im just worried na baka n auuhaw ka na kasi kanina ka pa dito sa sulok at nagaaral." "Haay, ok fine," kinuha ko yung baso at ininom ng straight ang laman nito at ina bot pabalik sa kanya para matigil na siya at hindi na mangulit, "Now go and don't disturb me again." "Oh sure, why not?" ngingiti ngiting sabi nito as he puts the glass on the table pero hindi pa rin ito umaalis. "Oh bakit andyan ka pa---argh..." napatigil ako sa pagsasalita kasi feeling ko p arang may gumuhit sa lalamunan ko and its like something invicible hit my head that it starts to spin. "I changed my mind, hindi na pala ako aalis," sabi nito na mas lalong lumapit sa tabi ko na halos masiksik na talaga ako sa gilid. "H-hey..." kahit umiikot na ang paningin ko ay aware pa rin ako sa ginagawa niya , dinapo nya lang naman ang kamay niya sa may hita ko kaya pilit ko itong inaalis kahit medyo nanghihina ako sa hi lo. "I knew a girl like you would be very nave, you even believed that it was a juice when it was obviously not. You drunk a 40proof liquor and you're not very used to drinking that's why it effect you in one shot." He starts to kiss my neck and I tried to push him away pero I'm too dizzy that I can't move with any force that's why I just plead him weakly, "S-stop it, please stop..." He did not listen instead he continues kissing me on my neck and to my shock he even tries to enter his hand inside my shirt, I want to shout for help but only tiny voices come out of my mouth and it s too noisy in the karaoke room that no matter how I try, no one will notice that this bastard monkey is about to molest me.

"No, p-please," I try pulling out his hand out of my blouse before he could touc h anything but he just pushes my hand away from his. I feel so hopeless, this is Seven's fault! If only he did not act like a big bra t and forced me to come here in this stinky party with him, this should'nt be happening! "Hey, hey. Aren't we exaggerating dude?" Seven? Siya ba yan? Ang blurry na kasi ng paningin ko. "Mind your own business, Seven!" siya nga! Help me, Seven. >_< "Dude," inalis ni Seven yung kamay nitong manyak na lalaki sa may blouse ko, "SH E'S MY BUSINESS." "Wala namang sulutan Seven, look dude andami mo ng nakuhang babae. Hindi ka pa b a kuntento? Don't be too greedy when it comes to girls, hating kapatid dude." "Then you can have them all," sabay tulak dun sa lalaki at nilapitan ako para il agay ang kamay ko sa may balikat nya at inalalayan akong tumayo, "We're leaving." "Seven, where are you going?" "Seven, don't leave us." Andaming naghahabol sa kanya nung palabas na kami ng karaoke room pero hindi niy a pinansin ang mga ito at lumabas na. Inalalayan nya lang ako palabas ng pub. "Annika, hey," habang nakaakbay pa ako sa kanya ay tinapik niya ng mahina ang pi sngi ko, "Are you alright? Hey Annika, can you hear me?" Medyo naririnig ko pa naman sya pero hindi ko magawang sumagot, sobrang wala na ako sa huwisyo at hilong hilo na ako.

*** Change of Point of View: - SEVEN ASTUTE "Hey Annika, ampocha, hindi ako sinasagot." uto uto naman kasi nitong babaeng it o, sinama ko siya para may utusan ako pero trouble lang dinala niya sakin. Tama ba naman kasing tumanggap ng inumi n sa isang di kakilala? Argh. "Annika, saan ka ba nakatira? Hatid na kita sa inyo? Uy!" Ano ba yan, buhay pa ba ito? Iniwan na ata ng kaluluwa niya ang katawan niya, de do na ata ito! Ayaw sumagot eh! "Annika, sumagot ka naman. Hahalikan kita dyan pag di ka umimik!" sinubukan kong takutin pero wala pa rin akong nakuhang sagot mula sa kanya. What the eff. ~__~ "Hoy seryoso ako, rerape-in kita dyan pag di ka sumagot." wala pa din, "Eh peste ! Oy taxi!" ~_~ Sa amin ko na nga lang iuuwi ito. ~_~ Sa bahay namin... Pagkapasok ng kwarto ko ay binagsak ko na sya sa may kama, shet ang bigat eh. Bu hatin ko ba naman pamula sa 1st floor ng bahay hanggang sa 2nd floor 'tong baboy na ito! "Ampotek! Ang bigat mo, ilang kilo ka ba? Magdiet ka nga! Sheez, ansakit sa bras o," reklamo ko habang iniikot ikot ko ang right arm ko para mawala yung pagkangalay ko sa pagbuhat sa kanya kanina. "S..seven..." Habang nakatayo ako sa tapat ng kama ko ay tinignan ko siya ng tawagin niya ako sa hirap na tono ng boses tapos nakahawak siya sa may tyan nya habang nakaupo sa may kama ko at habang nakayuko, gulo gulo na nga ang buhok niya. "Oh? Anong problema mo?" "S-seven..." muli nyang tawag sakin.

"Oh ano nga?!" medyo naiinis na ako, pinagod niya lang ako sa pagaasikaso sa kan ya! It should be the other way around, asar! "Seven..." FUDGE. O_____O "Argh! Kadiri ka Annika! Argh!" tinayo ko na siya paalis ng kama ko at dinala sa may banyo, pinaupo ko siya dun sa may tabi ng toilet bowl. Bumalik ulit ako sa may kama ko, "Arggh! Ang baho!" Sinukahan niya lang naman ang kama ko! Ampotek na babaeng yun! Nakakabadtrip! "MANANG!!!" sigaw ko to call our maid para maipalinis ang kama ko at pati na rin yung babaeng yun! "Tinawag mo po ako, sir Seven?" tanong ni manang pagkadating sa kwarto ko. "Yeah, linisin mo itong kama ko at paltan mo ng bedsheet at pati na rin mattress ! Tapos dun sa banyo," tinuro ko yung banyo sa kwarto ko, "May mabahong babae dun, pakipaliguan na ho. Nakakadiri eh. Manghiram na lang po kayo manang kay Ate Gabriella ng damit at underwears na bago at hindi pa gamit, maart e kasi yang babaeng yan na nasa banyo." "Tapos pag malinis na yung kama, pahigain mo na dyan. Sa guest room na lang ako maliligo at matutulog. Tss." sabay labas ko ng kwarto. Nakakadiri talaga yung babaeng yun. ~__~ The next day...

Magaalas otso na tulog pa 'tong babaeng ito, late na kami. Magising na nga. "Annika, gising na! May pasok pa tayo!" "Hmm~" umiling iling muna siya, "Mama, give me 5minutes." Mama? Tingin niya sakin nanay nya?! Argh! "Oy Annika gumising ka na!" "Mama naman eh, 5minutes nga sabi," sabay taklob ng unan sa mukha at tinalikuran ako. Kinuha ko yung unan na nakataklob sa mukha niya at nilapit ko ang bibig ko sa te nga ko at sumigaw, "HOOOOOOOOOOOOY GUMISING KA NAAAAAAAAAAA TULO LAWAY!!!" "AY TAE KA!!! ARAY---!" sa bigla niya napabangon siya bigla at dahil sa nakalapi t pa yung ulo ko sa may tenga niya ay nagkauntugan kami sa biglang bangon niya. "Shet, ang sakit. Walanjo ka!" sabi ko habang nakahawak pa rin sa noo kong naunt og. "Aray, aray, aray." sabi naman niya habang nakahawak naman sa ulo niya, "Puputok ata ulo ko. Pakshet." >__< "OA mo." "Eh sa masakit ang ulo ko eh!!!" Siguro bukod sa pagkakauntog ay masakit din ang ulo niya dahil sa nainom niya ka gabi, may hangover kumbaga, ang weak naman nitong babaeng ito, parang isang baso lang naman nainom niya. Geez. ___

"Teka..." biglang napatigil siya sa pagiinarte at napatingin sa paligid at matap os ilibot ang paningin sa kwarto ko ay tinignan niya ang sarili sa ilalim ng kumot at.... "AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!!!" "Aray ko! Manahimik ka nga! May balak ka bang basagin eardrums ko!" sabay lapit ko sa kanya at tinakpan ko ang bibig niya ng kamay ko. Ang sakit sa tenga eh, bigla ba naman sumigaw na akala mo ni-r ape siya. Batukan ko 'to eh. -____ "Eeee!!!" sabay tinulak niya yung kamay ko para alisin sa bibig niya tapos paran g paiyak na siya, "What happened? Bakit ako nandito sa kwarto mo? Bakit sa kama mo ako natulog at higit sa lahat B AKIT IBA NA YUNG DAMIT KOOOOOOOO?!!!! ANONG NANGYARI?" T________T Gusto ko sanang sabihing binuhat ko lang naman ang isang baboy na katulad niya p aakyat ng kwarto ko at sinukahan niya lang naman ang kama ko kagabi at higit sa lahat, si manang naman ang nagpal igo at nagpalit ng damit niya pero mukhang wala siyang natatandaan at dahil iyamot pa rin ako sa trouble na dinala niya sakin kahapon ay may kapilyuhan akong naisip. BWAHAHAHA.

Lumapit ako sa may tenga niya at bumulong, "I didn't know you could be that good in bed." Pagkasabi ko noon ay nilayo ko ang mukha ko sa kanya to see her shocked expressi on, parang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. "WHAT DID YOU SAY? WHAT DO YOU MEAN? ANO? ANO? WALANG NANGYARI DIBA? WALA? SUSUN TUKIN KITA SEVEN, SABIHIN MO SAKIN ANG TOTOO! WALANG NANGYARI DIBAAAA?" O____________O Nginitian ko siya ng mapanloko, "Anong walang nangyari? You can't remember? We j ust had sex." Then she bursts into tears at binato niya lahat ng unan na nasa kama ko at nung naibato niya na lahat ng unan ay pati yung mga gamit sa may sidetable ko like the alarmclock and even the picture fram es at kung anu ano pa, "NO! WE DIDN'T! LIAR! YOU'RE A LIAR! THAT DIDN'T HAPPEN! NO, AYOKONG MANIWALA! AYOOOOKOO OO!!!!" Pwes, kahit hindi naman totoo, paninindigan ko ang panloloko sa kanya para masay a. Ang sarap niya talagang paglaruan. I'm enjoying this. >:D PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM *** KABANATA V: Joke lang. Point of View:

- ANNIKA MARIE REYES "Two lines in a plane always intersect in exactly one point. Which of the follow ing best describes a counterexample to the assertion above?" bulong ko sa sarili ko as I read questio n #3 of our quiz sa Math kung saan Geometry part na kami. Binasa ko yung choices and... how the eff should I know? Ang hirap naman nito ee , hindi ko na tanda kung paano ito gawin! Hindi naman ako nakapagaral at bukod dun ay ang sakit sakit talaga ng ulo ko, parang mabibiyak na ewan. Gusto ko na ngang iheadbang ulo ko sa desk ko sa sobrang sakit kaso baka mapagka malan akong baliw ng mga classmates ko. ~__~ And aside from physical pain ay hindi magfunction talaga ang utak ko dahil emoti onally unstable ako, hanggang ngayon naguguluhan pa rin ako sa nangyari kagabi. May nangyari ba talaga samin nung haliparot na Seven na yun? Pero hindi maari yu n, ang alam ko dapat may blood stain sa bedsheet pag 1st time diba? Pero malinis naman yung bed eh! Tapos I sho uld feel pain sa private part ko down there pero I feel nothing at all, ulo ko lang talaga ang masakit! >_< Hindi kaya jinojoke time lang ako ng Seven na yun? Pero eee! Bakit iba na yung damit ko? Even the underwears?! Tapos bakit sa kama niya ako nagising? Uwaa~~! Ayoko na, nakakaiyak naman ito. Hindi na ba ako virgin? Ayoko! Pangako ko pa man din sa sarili ko na ibibigay ko lang yun sa lalaking papakasalan ko and its absolutely not that jerk Seven! Teka, gumamit ba kami ng protection? Paa no kung hindi? Paano kung mabuntis ako? Hala, I can't imagine myself walking in the school's corridor with a big tu mmy! That'll be so humiliating! T____T "Ms. Reyes, are you ok?" nabalik lang ako sa mundo ng tawagin ako ng math teache r namin.

"P-po?" Tinuro ng teacher namin yung pisngi niya tapos sinabi, "Why are you crying?" Nagsilingunan mga classmates ko sakin, ako naman hinawakan ko ang pisngi ko, hin di ko namalay na sa kakaisip ko ng mga pangyayari ay tumulo na pala mga luha ko. Pinunasan ko kagad ito at ngumiti sa teacher ko, "W-wala po maam, ang hirap po kasi ng quiz, nakakaiyak tuloy. Ehe..he...he." "The quiz is actually easy, that is if you studied." Aba'y malamang. Yun nga problema ko eh, hindi naman ako nag-aral. ~_~ Pero binalik ko na lang ulit ang tingin sa paper ko imbis na sumagot pa. Maya maya lang din ay narinig kong pasimpleng sumitsit si Yuri para tawagin ako, "Annika." Lumingon ako sa kanya, "Yeah?" "Anong nangyari, bakit ka umiiyak?" bulong nito, "Saka bakit ka late?" Actually afternoon period na ako nakapasok sa school dahil late na akong pumasok , umuwi pa ako ng bahay para magpalit ng uniform. Wala naman lagi ang nanay ko sa bahay at matagal ng wala sa bahay ang tatay kaya walang manenermon sakin. "Ang hirap ng quiz, hindi ako nakapagaral tapos tinanghali ako ng gising," half lying na sabi ko sa kanya. I can't bear to tell her what happened dahil I'm afraid na baka mamaya madulas ako tungkol sa sl ave thing at malaman niya pa ang tungkol samin ni Kirby. That'll surely be a big trouble.

*** Patapos na nun ang 2nd period ng afternoon class ng mapagdesisyunan ko ng magpaa lam sa teacher namin kung maari muna akong magstay sa clinic dahil hindi ko na makayanan ang sobrang sakit ng ulo ko. Pinayagan naman nya ako kaya magisang nagdiretso na ako sa may clinic. "The doctor is out for an hour, I'm on a meeting w/ the principal. To those who don't feel well, you can lay on the bed. But if you really feel ill or someone has a big injury, call me in the principal's r oom and I'll be on service right away." Yun yung note na nakapagkit sa door ng school clinic, so wala si doktor? Ohwell, mahihiga na lang siguro ako sa bed, hindi naman malala nararamdaman ko eh. Tahimik na pumasok na ako sa school clinic, average lang naman yung laki ng clin ic namin. May three beds sya sa right side, may mga curtains bilang harang sa bawat beds na magkakalapit. Nagdiretso na ako sa may dulo na higaan, right beside the window. Yung kasing na sa gitna, for sure may tao kasi nakatsara ang curtains nito. Basta kasi nakasara ang curtains ng bed, ibig sabih in may patient dun. Mahihiga na sana ako at tatakpan ko na yung curtain ng bed ko ng makarinig ako n g impit na ungol sa katabi kong bed. "Aahh, ohmygosh, aahh!" Eh? Anong nangyayari sa girl sa next bed? Inaatake ba sa puso? Nahihirapang humi nga? Binabangungot? Hala! "Nooo~ aahh!" Sa sobrang kaba at pagaalala ko na baka namamatay na yung girl sa next bed ay bi nuksan ko na yung curtain to see her condition, "Miss, ayos ka... lang...

ba..." O___O Nagputol putol yung pagsasalita ko at halos matulala ako sa pagkabigla ko sa tum ambad sakin. On the bed is a girl with her blouse unbuttoned showing her red bra w/c is curre nty being fondled by a jerk named Seven. Bakit ba sa lahat ng pupuntahan ko lagi ko na lang nakikita itong gago na ito? >___< "Aahh! Bastos!" sigaw nung babae nung mapansin niya ako sabay taklob niya ng sar ili. "So ako pa yung bastos? Kayo nga diyan gumagawa ng milagro sa school." ~___~ "Pake mo ba!" pagtataray nung babae sakin, "Mamboboso! Pervert!" "Aba ako pa naging pervert?" medyo nainis kasi ako sa tinuring ng babaeng ito sa akin, "Excuse me lang ho! Wala akong pake kung naga-anuhan, nagja-jakenpoy o naghaharutan pa kayo dyan sa loob! Hindi ko kayo binobosohan it just so happen na ang ingay mo po at ungol ka ng ungol! I thought may naeepelepsi o inaa take na sa puso dyan sa loob kaya binuksan ko na yung curtain, yun pala may naglalandian lang! Tss, sino kaya ang pervert? Speak for yourselves!" "Aba~!!!" akmang aawayin na ako physically nung babae pero pinigilan siya ni Sev en at bumulong sa tenga nung babae na abot naman sa pandinig ko. "Babe, hayaan mo na yang mamboboso na yan. Let's just continue it later, okay?" mukha naman kinilig yung babae nung kagatin ni Seven ang earlobe niya kaya naman inayos na niya yung butones ng blouse niya at tumayo na. "Bye babe," malanding sabi nung girl kay Seven tapos nung dumaan siya sa tapat k o, inismiran ako, "TABI NGA! LAKI MONG HARANG!" "Hindi ako malaking harang, malaking baboy ka lang. Laki ng bilbil mo eh kaya hi ndi tayo kasya sa daan." pangaasar ko dito, umalis siyang nanggagalaiti sakin. Behlat nga sa kanya, kala niya magagawa niya akong tarayan? Wareber. -__

"Next?" nabalik naman ang atensyon ko kay Seven nang bigla siyang magsalita, kam i na lang kasi ngayon ang tao sa clinic. Nakaupo pa ako nun sa higaan ko at napalingon ako sa kanya noon na tumayo na sa higaan niya at lumapit saking tabi, yung mga ngiti niya parang nangaakit pero hindi ako naaakit. -__ "Yung kamao ko, gusto mong next?" sabay taas ko ng right fist ko sa harap ng muk ha niya na lumalapit sa aking mukha, "Saka nga yang polo mo, ayus ayusin mo, nasa paaralan ka wala ka sa gay bar para magdisplay ng katawan." -___Nakabukas pa kasi yung polo niya eh gawa siguro ng nagmimilagro sila kanina nung babae dito sa clinic. Psh. -___ "Ang highblood mo palagi ah? Kulang ka sa lovelife," sabay baba niya ng kamao ko at tinulak ako pahiga sa kama, "Ulitin natin yung kagabi?" "Anong kulang ako sa lovelife! Mukha mo! Saka ano ba, umalis ka nga sa ibabaw ko !" pagtutulak ko sa kanya, kinikilabutan tuloy ako! "Saka wala tayong uulitin! Imposible yun! Hindi yun nan gyari! Niloloko mo lang ako!!!" >___< "Niloloko kita? Bakit naman kita lolokohin? Tanggapin mo na kasi Annika, you jus t had sex with me. Wala naman masama dun diba?" Napakagat ako ng labi, nagpipigil ng iyak, "Ansama mo Seven! Porket ba naba-blac kmail mo ako, pati sa point na yun gagawin mo?" "Bakit? Hindi naman kita pinilit kagabi ah? Ikaw ang nagkusa." "Kahit na! Nakainom ako nun! Nahilo ako at wala na ako sa katinuan kagabi pero s ana man lang nirespeto mo ako, sana hindi mo naman pinagkatuwaan pati yung pagkababae ko!" hindi ko na kaya, naiyak na talaga ako, masama kasi talaga ang loob ko sa nangyari. Pinagsusuntok ko yung dibdib niya, "Seven, ang sama sam a mo! I hate you! I hate you! Wala kang puso, hindi mo ba alam na yung kinuha mo sakin, yung pinaglaruan mo at pina gkatuwaan mo ay hindi mo na maibabalik pa? I hate you Seven! You're the biggest jerk I've ever known in my l ife! I HATE YOU!!!!"

Napapikit na lang ako dahil iyak na iyak na ako nun, my virginity is one of the most important thing to me at kung isusuko ko man yun, gusto ko sa right and special time with the person I love. Pero kung napunta lang din naman kay Seven na alam kong para lang sa katuwaan niyang walang kwenta, sobrang nadidismaya at nal ulungkot ako. *POINK* Napamulat ako bigla ng maramdaman ko ang pagpitik ng daliri sa aking noo pero pa gmulat ko wala na si Seven sa ibabaw ko at nakatalikod na palabas ng clinic, "Seesh, ang OA mo at ang drama dr ama mo. Joke lang naman yun, nantitrip lang eh sineryoso mo naman. Makabalik na nga sa klase, nakakabadtrip ka lang." Napaayos ako ng upo at nagpunas ng luha sabay sinundan si Seven sa may corridor at pinigilan siya sa may braso, "Seven, totoo? Hindi nga? Walang nangyari?" "OO nga sabi! Baka gusto mong bawiin ko yung sinabi ko?" iyamot na sabi niya. "Hindi, ano kasi... tunay nga? Wala talagang nangyari satin?" unti unti bumabali k yung saya ko. "Wala, walang nangyari. Joke lang sabi yun." "IKAW TALAGA SEVEN!" sabay sinapok ko siya sa ulo habang nakangiti. Masaya ako k asi wala naman pala nangyari kahit medyo nakakaasar yung panti-trip niya sakin pero ayos lang, basta walang n angyari. ^___^ "Aray ko hoy, bakit mo ako sinapak!" "Sus, parang sinapak ka lang." nakangiti ko pa ring sabi habang naglalakad kami sa may corridor ng school. Actually parang magic na nawala yung sakit ng ulo ko dahil sa sinabi sakin ni Seven, nabu nutan na rin ako ng tinik sa dibdib! Wuuu. "Annika? Seven?" sabay kaming napalingon ni Seven nang may tumawag saming mga pa ngalan. "Oh Kirby!" nabigla ako kasi biglang umakbay sakin si Seven ng bumati siya kay K irby.

"K-kirby!" pilit kong tinatanggal yung kamay ni Seven sa may balikat ko pero mas lalo pang hinihigpitan ni Seven ang pagkakaakbay niya. "Anong ginagawa nyong dalwa?" lumapit siya samin at pansin ko na nakatingin siya sa kamay ni Seven na nakaakbay saking balikat. Arghhh! Seven, ano ba bumitaw ka!!! >_____< "Ano Kirby kasi---" Pero hindi na ako pinatapos ni Seven at inunahan niya akong magsalita, "Ah Kirby , nagka-cutting classes kami ni Annika, you know we were just having FUN kanina sa clinic. Wala kasing tao, solo ng solo namin, we can do ANYTHING we want lalo na at MAY BEDS dun." "H-ha? Hoy Seven, a-anong sinasabi mo?" parang gusto kong tadyakan si Seven sa m ga pinagsasabi niya! >__< Hinarap ko si Kirby na noo'y parang naiinis na ang espresyon ng mukha, "K-kirby, umm... ano..." "Wow. Talaga?" cold na sabi niya, "Wag lang kayong papahuli sa teachers, ang ala m ko nasa second degree offense sa rules ng school ang immoral acts." "Wait Kirby, its not what you think!" "Maiwan ko na muna kayo, pinapatawag ako sa faculty eh." he said in a cold tone at nilagpasan na lang ako. "Hindi ko alam na ang mga manlolokong tulad niyo ay pede rin palang magalit sa k apwa manloloko? Ang ironic nyo din nuh?" ngingisi ngising sabi ni Seven nung mawala na si Kirby at bumitaw na rin s iya sa pagkakaakbay sakin.

"Bili mo akong chocolate chips sa canteen, nasa may soccer field ako. Bilisan mo ." tumalikod na siya sakin at inutusan ako bago tuluyang umalis. ARGHHHHHHHHHHHHH. Bakit ba kasi ako pinagkakatuwaan ng Seven Astute na iyan? BAKIT AKO?! PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM VI: Retreat "Hoy Seven ano sa tingin mo ginawa mo kanina?" nakatayo at nakapameywang na paga lit na sabi ko sa kanya ng balikan ko siya sa may tapat ng soccer field na noo'y nakahiga sa may damuhan ha bang nakaunan ang mga kamay sa ulo. "Choco chips ko?" yun lang sinagot niya kaya asar na inabot ko sa kanya yung les heng pinabili niya sakin. "Gusto mo?" pangaalok nito, medyo nakaramdam naman ako ng gutom dahil hindi pa a ko nakakapaglunch. Umupo ako sa tabi niya at kukuha na sana kaso bigla niya nilayo ito sakin, "Bumi li kang iyo, sinusuwerte ka masyado." "Hoy ako naman bumili nyan eh!" pagrereklamo ko. "Edi bumili ka ng bago." "Pangasar ka talaga anoh? Hindi mo pa sinasagot yung tanong ko, bakit mo ginawa yung kanina? Ano ba problema mo?"

Lumingon siya sakin habang nakahiga, "Natanong mo na ba sa sarili mo yan? I don' t get you, Annika. You're a big puzzle to me." "H-ha?" Umupo siya mula sa pagkakahiga niya at nilapit ang mukha sakin, "Tell me pag nag break kayo ni Kirby, I'll congratulate you. Oh, hindi nga pala kayo so paano kayo magbebreak?" Yun lang ang sinabi niya at pagkatapos ay tumayo at naglakad na siya palayo saki n. Feeling ko bumalik ang sakit ng ulo ko sa sinabi niya, I puzzle him? Shouldn't i t be the other way around? He's the weird one here. *** Nung matapos na din naman ang klase ay bumalik na ako sa may classroom para kuni n ang mga gamit ko. "Ayos ka na ba, Annika?" pagaalala ni Yuri. "Oo, sumakit lang ang ulo ko." "Ano ba kasi nangyari sayo? Naghalf day ka lang tapos masakit pa ang ulo mo." "Wala, masakit lang talaga ang ulo ko. Tara na," lumabas na kami ng classroom pe ro yun na nga ang ikinakakaba ko, andun sa may corridor sa tapat ng classroom namin si Kirby na for sure ay nagiin tay kay Yuri. "Umm Yuri, hindi ako sasabay sa inyo ni Kirby. Uuwi na kasi agad ako." Hihiwalay na sana ako pero hinigit ako sa kamay ni Yuri, "Ano ba, baliw ka ba? H indi kita papayagang umuwi magisa pag ganyang masama ang pakiramdam mo, mamaya nan himatayin ka pa sa daan, naku!" Wala na akong nagawa kundi magpahila kay Yuri, pag nagpumilit kasi yan hindi ka tatantanan niyan hangga't hindi ka umu-oo. "Bebs, masama pakiramdam ni Annika, pwedeng ipagdala mo siya ng gamit? Ako na la ng magdadala ng gamit ko." ^___^

Tumingin naman sakin si Kirby, kumabog naman yung dibdib ko, si Seven kasi! "N-naku Yuri, wag na. Kaya ko naman. Ako na magdadala ng gamit ko." "C'mon Annika, wag ka ng mahiya kay Kirby!" ^___^ Tumingin ako kay Kirby na medyo naiilang, hindi ako nahihiya sa kanya, nagaalang an ako dahil sa asar na Seven na yun. Hindi ko tuloy alam kung anong iniisip sakin ngayon ni Kirby. >___< "Ako na magdadala," nabigla naman ako nang agawin niya sakin ang shoulder bag ko . "Odiba sabi sayo walang problema kay bebs eh," sabay yakap ni Yuri sa braso ko a t nagpatuloy na kami sa paglalakad habang nasa likod namin si Kirby. "Oo nga pala bestfriend, kaninang wala ka ay ini-announce na may magaganap daw n a retreat ang buong 4th yr sa may tagaytay for 2weeks!" "2weeks? Ang tagal naman ata nun for a retreat?" "Ang sabi daw kasi joint na din daw yun sa christmas party for all 4th yrs, saka siguro ay graduating na tayo kaya pinagbibigyan na tayo. Hehe. And oh! Kasama pala natin ang section nina bebs sa bus, diba bebs?" sabay lingon ni Yuri kay Kirby. "Yeah," nginitian naman siya nito. Habang nakayakap si Yuri sa braso ko ay pumalakpak siya, "Eee! Excited na ako so bra! Share tayo ng room Annika, ha? Dalwahan daw kasi. Own choice of room partners daw!" ^___^ Exciting? Yeah maybe pero kung kasama namin ang section ni Kirby sa bus, for sur e andun din si Seven at yun ang hindi exciting. >___< Naglakad kami hanggang sakayan ng jeep ni Yuri.

"Bye bebs, bye Annika! Bebs, ihanap mo ng matinong tricycle ang bestfriend ko ah ? Make sure trusted yung driver para safe siya. Ingat kayong dalwa ok? Byeee!" sumakay na siya sa may jeep at umalis naman agad ang jeep dahil puno na ito. Naiwan naman kaming dalwa dun ni Kirby w/c is very awkward, hindi kasi siya nags asalita eh. Galit kaya? T____T "Umm Kirby... Pedeng magstay ka sa bahay ko tonight? I'll explain." hindi siya s umagot bagkus ay pumara siya ng tricycle dun. "Sakay," utos nito sakin nung may pumara ng tricycle sa harapan namin. Naghesitate ako nung una, "Pero Kirby..." He just gave me a cold stare kaya nag-give up na lang ako at sumakay sa tricycle . Nung nakaupo na ako sa loob ay kukunin ko na sana yung gamit ko sa kanya pero nabigla ako ng pumasok din siya s a trike at umupo sa tabi ko. "Manong, sa may **** nga po," sinabi niya sa tricycle driver ang address ko. "Kirby..." "Save the explanation for later," sambit niya habang sa may daan siya nakatingin . *** Nakarating kami sa bahay ko at binuksan ko na ang pinto, pinatong niya yung mga gamit namin sa may sofa sa sala at nagdiretso siya sa may kusina para kumuha ng maiinom. Sumunod naman ako sa kanya . "Umm... Kirby, yung kanina... yung samin ni Seven, wala naman yun eh, wala kamin g ginagawa..." Nilingon niya ako na medyo asar, "Yeah sure, si Seven Astute pa? When a girl is with him, its impossible to believe na wala silang ginawang kababalaghan." Medyo nainis naman ako kay Kirby, "Stop judging me Kirby, wala naman talaga eh! May deal lang kami.." Napayuko ako hindi ko malaman kung pwede ko bang sabihin sa kanya o hindi, "Alam niya na yung tungkol satin Kirby."

Kamuntik ng masamid si Kirby sa iniinom na tubig, "What?!" Iniangat ko ang tingin ko sa kanya, "He has proofs, may pictures siya ng magkasa ma tayo and he's threatening me that he'll expose it to everyone if I won't play as his slave for a month." "WHAT?! Patay sakin yung Seven na yun!" "Wait lang Kirby, relax ka lang. I got it, okay? Just pretend na wala akong sina bi sayo tungkol dito kasi kung susugudin mo si Seven baka magkaroon pa ng commotion at baka dahil dun lalo pang ma-expose sa school ang relationship natin. 1month lang naman eh, titiisin ko na lang." Nilapitan ako ni Kirby at nilagay niya sa magkabilang pisngi ko ang mga palad ni ya at tinignan niya ako with sincere eyes, "But what if he asks you to do unimaginable things?" Pinilit kong ngumiti, "I'll be okay, Kirby." Kumapit ako sa kanyang shirt, "Ayaw kong malaman nila ito. Ayaw kong magalit mga tao sakin, ayaw kong kamuhian nila ako. Alam mo naman diba kung bakit?" Tumango si Kirby, "Naiintindihan ko. Wag kang magalala Nika, hindi na mauulit yu n. Basta pag may ginawa sayong masama si Seven, sabihin mo sakin ah?" Dun na lang kami nagkalinawan ni Kirby, I'm glad hindi na siya galit sakin. Mata pos nun nagstay siya sa bahay at nanuod lang kami ng tv sa may sala at nung tinamad na kami ay umakyat na kami sa may kwarto ko at natulog kami ng magkatabi w/o doing anything obscene. At nung magising naman na kami, magaalas s ais na ng gabi yun kaya nagsimula na akong magluto ng hapunan para sa aming dalwa. Mag-isa lang ako madalas sa bahay at madalas kong kasama si Kirby dito, minsan d ito siya nagi-sleep over pag weekends. Wala kasi akong kasama sa bahay, wala ang mga magulang ko. Yung dad ko ay matagal ng patay.

Yung mom ko... I don't really know where she is, minsan lang siya umuwi sa bahay . At sa minsang iyon na umuuwi siya kundi wala ako sa bahay ay tulog naman ako. Madalas magiiwan na lang siya ng env elope sa may table sa kusina na may nakalagay na pera dun bilang allowance ko. Iniwan niya rin naman sakin ang c ellphone number niya pero sa tuwing tatawagan ko siya ay lagi siyang busy. Ewan ko kung anong trabaho niya o kung sa an ba talaga siya nagpupunta pero isa lang ang alam ko... para na rin akong lumaki na walang magulang. "Uuwi na ako, Nika." tapos na kami maghapunan nun at nanunuod na kami ng tv nang sabihin niya yun sakin habang nakaakbay pa siya sakin at nakayakap naman ako sa may bewang niya at nakapatong ang ulo ko sa may dibdib niya. Inangat ko ang tingin ko sa kanya, "Uuwi ka na agad?" "Oo. magi-eleven pm na baka hanapin na ako sa amin. Pasensya na talaga Nika, I'd really like to stay with you pero alam mo naman mga erpats ko diba?" Nagbungtong hininga na lang ako at humiwalay na sa pagkakayakap ko sa kanya, "Si ge na Kirby, mabuti pa ngang umuwi ka na. Gabing gabi na rin naman baka mapaano ka pa sa daan." Nagpaalam na kami sa isa't isa at kumaway kaway ako sa kanya sa may pinto ng bah ay ko hanggang sa nakasakay na siya ng tricycle. Nagsimula na naman akong makaramdam ng lungkot pagkasara ko ng pinto. Pinagmasdan ko yung buong bahay ko habang nakasandal ako sa pinto... madalim at sa may sala lang bukas ang ilaw at pati tv... maingay yung tv pero parang ang tahimik pa rin... walang tao, magisa lang ako... nanlalamig nanaman ako. :( *** "ANNIKAAAAAAAAAAAAAAAA!!! Excited na ako, excited na ako bestfriend!" halos maal og na ako kakatalon ni Yuri habang nakahawak siya sa may braso ko. Nasa may quadrangle na kasi kami ng schoo l at naghihintay na lang na paakyatin kaming mga students sa bus per sections. Parang field trip lang eh, pi nagising pa kami ng maaga, ang sabi kasi dapat 5.30am andito na sa may school, iiwan daw ang late pero the heck, 6.3 0am na hindi pa din kami pinapaakyat sa bus. Filipino time talaga oh. -__ "Bebs, excited na excited ka talaga ah?" biglang lumapit si Kirby samin kasama i sa sa kaklase niya na hindi ko kilala pero namumukhaan ko lang. Nagkatinginan kami ni Kirby at nginitian ko siya, nagk aintindihan na kami sa ganun lang. :)

"Oo bebs, hindi nga ako nakatulog kagabi eh sa sobrang excited ko! 2weeks ba nam an kasi eh, parang vacation lang!" ^_________^ "Yuri talaga oh," natatawa kong sabi, "Magre-recollection tayo dun hindi magve-v acation." "Tama si Annika bebs," pinatong ni Kirby yung kamay niya sa may ulo ko at kinili g ako dun ng pasikreto, "Kelangan nating magpakabait dun." Magsasalita pa lang sana ako pero biglang dumaan sa gilid namin si Seven na naka sigaw, "OH MGA MABABAIT NA BATA! Sasakay na daw ng bus! PAKABAIT KAYO!" Ewan ko ba pero nung dumaan siya sa gilid namin at isinigaw yun, feeling ko iniemphasize niya yung word na "mabait". Nang-aasar na nanaman siya. -___Umakyat na rin naman kami ng bus. Magkatabi kami ni Yuri, ako dun sa may tabi ng bintana. Hati yung bus sa dalwang section, yung section namin ay nasa bandang unahan mga nakaupo at yung section n ina Kirby ay sa likod. 2-4hrs drive daw ang sabi bago makarating sa Tagaytay dipende kung may traffic o wala pero sana naman wala dahil ayaw kong maupo sa bus for 4hrs. -__Nagdaldalan at kainan kami ni Yuri habang nasa bus pero nung makalipas na rin an g 1oras na biyahe medyo napagod na kami at sinandal ko na lang yung ulo ko sa may bintana, naglagay ng headset s a may tenga ko at natulog na, medyo inaantok pa kasi ako eh paano ang aga kaming pinagising para pumunta sa school. -___ NOW PLAYING: That's What You Get by Paramore "no sir, well i don't wanna be the blame, not anymore. It's your turn, so take a seat We're setting the final score And why do we like to hurt so much?"

Click! Click! Habang nahihimbing ako sa tulog ko ay naalimpungatan ako sa tunog ng pag-click n g camera siguro, ewan ko pero naiingayan ako tapos feeling ko natanggal pa yung headset ko sa tenga ko kasi sa kabilang tenga ko na lang naririnig yung music at nararamdaman yung headset. Pero pinagpatuloy ko lang ang pag-idlip . "I can't decide, you have made it harder Just to go on And why, all of the possibilities Well I was wrong..." Click! Click! "Hmm~ Ano ba Yuri, wag ka ngang magpicture, ang ingay ingay eh..." sabi ko haban g nakapikit pa rin ang mga mata. Click! Click! "Yuri ano b---- WHAT ARE YOU DOING HERE?!" napamulat agad ako ng mga mata ko ng makita ko sa tabi ko si Seven Astute na may hawak na digicam! Napasigaw tuloy ako ng malakas, nagsitinginan tu loy mga tao sa bus sa amin, napahiya tuloy ako kaya I excused myself, "W-wala po, wala po iyon. Don't mind m e." >___< "Ano ginagawa mo dito?" nung nawala na ang atensyon ng mga tao samin sa bus ay i nis na bumulong ako sa kanya. "Cheese!" sabay tapat niya ng camera niya at nakarinig na lang ako ng 'Click!'. Napapikit ako sa flash ng camera nito. "Ano ba!" inalis ko nga yung camera, "Asan si Yuri?" "Hanapin mo." ang lapad ng ngiti niya na para bang nangaasar talaga, "Bigyan kit a ng clue..." Lumapit siya sa tenga ko, "Niloloko siya ngayon."

"Huh?" "Hindi mo gets? Katabi niya boyfriend niyang manloloko at katabi ko naman ang be stfriend niyang manloloko. Cool, isn't it?" "Oh great, just great," umayos ako ng umupo in a way na nakastretch yung paa ko sa ilalim at halos nakaslant na yung higa ko sa upuan habang nakacrossed arms ako at nakabusangot ang mukha. "Annika, pengeng pringles," sabay kuha niya ng can ng pringles sa may bag ko kah it hindi ko pa siya pinapayagan. Arghh!!! "Annika, peram ng mp4!" sabay kinuha niya yung mp4 ko kahit hindi ako pumapayag. -___ "Annika, pengeng coke," kumuha naman siya ng coke sa bag ko kahit hindi pa ako n apayag. -___ "Annika, pengeng marshmallow." "Annika, patingin ng bag mo." "Annika, pengeng piso." "Annika--------" "ANO NANAMAN?!" asar na asar na ako kasi sa buong biyahe hindi niya ako tinatant ana, Annika here, annika there! Halata namang binubwisit niya lang ako eh! "Jack en poy tayo." ^______^ "Arghhh," naipamunas ko na lang ang palad ko sa mukha ko, "Bakit ka pa nabuhay s a mundong ibabaw Seven." -__________

Okay, this is gonna be the worst retreat of my whole highschool year. 2weeks? Do n't tell me he'll also bug me for those 2weeks? Oh give me a break! PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM VII: Leader & Secretary "Welcome to ****! cfsaucdnvobvbsnc khbsud nsv sjn uvjck!" wala akong maintindiha n sa sinasabi nung speaker sa unahan sa may hall. Nakarating na kami sa Tagaytay at pinadiretso kaming lahat n a 4th year sa may isang malaking session hall kung saan pinaupo kami by sections, andaming sinasabi nung speaker sa unahan, inaantok tuloy ako. Hindi pa man din ako nakatulog sa may bus, EH SINO BA NAMAN MAKAKATULOG KUNG MAY KATAB I KANG ISA'T KALHATING MAPANGASAR NA TAO? Nakuuuu. Kung wala lang pamblackmail sakin yang Seven na yan, na-sumo wrestling ko na yan. I swear. -___ "Annika, sure ka bang magpinsan kayo ni Seven?" napatingin naman ako kay Yuri na katabi ko, napataas yung kilay ko. Inaantok na kasi ako tapos may out of the blue pang question na susulpot. "Wala lang, para kasing hindi eh." nagaalangang sabi niya. "Hindi naman kami magpinsan nun," inamin ko na rin naman. Eeew kaya, ayokong map agkamalang kadugo yun. "E-eh? Bakit sabi niyo---" "Joke joke lang namin ni Seven yun." -__ "Edi magkaano ano kayo? Bakit parang close kayo?" KAMI, CLOSE? Joke ba yun? -___ "Ahehe, hindi naman." "Eh bakit lagi kayong magkasama?" "Laging magkasama? Hindi ah!" "Oo kaya, nung una nung uwian dati tapos kanina siya pa yung nag-ask sakin kung pede daw mag-exchange kami ng seats. Pumayag ako kasi katabi ko si bebs, hihihi." ^___^ Sapakin ko 'tong babaeng ito sa harap ko eh, ang landi. -___

"Kaya pala pagkagising ko si Seven ang nakita ko sa tabi ko." -___ "Umm yeah, gusto ko daw niyang makatabi eh. Kung hindi kayo magpinsan... siguro nililigawan ka ni Seven nuh? Yeeee! Aminin mo na bestfriend!" Hindi ako kumakain pero feeling ko mabibilaukan ako sa sinabi niya. Nililigawan ni Seven? Ano baaa!!! "Ano ka ba Yuri, hindi ako nililigawan nun nuh!" "Hindi pa?" so kelangang may "pa"? -__" Hindi sabi eh." "Pero kung hindi ka niya nililigawan tapos lapit siya ng lapit sayo baka... crus h ka niya? Alam mo yun, natotorpe lang? Naku oo nga baka nga crush ka ni Seven! Pero ingat ka dun bestfriend, balita ko babaero yun eh tapos may pagkamature daw yun, hindi na daw virgin yun nung 1st year highschool pa lang! J ust imagine!" >___< (-__________-) (-______________-) (=__________________=) "Yuri, walang crush sakin yung tao, okay?" "Sinong walang crush sayo, miss..." nabigla ako ng may kumausap sakin at kinuha yung name tag ko na nakasabit sa aking id strap, meron kasi kaming lahat nun, required. "Ms. Annika Marie Reyes?" "E-eh?" napaangat ako ng tingin at nakita kong nasa unahan na pala namin ni Yuri yung speaker at nagsasalita ito habang may mic na hawak. Nakatingin ang lahat samin at yung mga teachers naman, parang pinapagalitan kami sa tingin kasi siguro ang daldal namin ni Yuri! Si Yuri naman kasi eh ang ingay! >_ __< "Wala po miss..." nakatungo kong sagot. Pagkatapos kong mapagalitan ay iniwan na rin naman kami ng speaker at nagpatuloy na siya sa discussion na wala akong maintindihan.

"Okay, I want you guys to get to know each other and I meant it for the whole 4t h year. So I'll group you all into 12groups," sabi nung speaker tapos tinuro niya yung student sa may first row,"St art counting 1 to 12." "1." "2." Obviously nagcount kami up to 12 tapos repeat ulit sa 1 hanggang sa makarating s a last student sa last row. Since seatmate kami ni Yuri ay magkaiba kami ng group. "Dapat hindi na lang tayo nagtabi Annika! Sayang hindi tayo magka-group!" pagrer eklamo ni Yuri. "Haay nako Yuri hindi ka na nasanay, lagi naman ganyan ang groupings." "Okay, okay everybody! Keep quiet! Sssh!!!" pinatahimik kami nung speaker kasi n agkakaroon ng big commotion dahil sa groupings kasi siyempre mga nagtatanungan kung sino magkakagrupo, may mga nat utuwa kasi nakagrupo nila yung friend nila sa kabilang section merong hindi masaya kasi mapapahiwalay sila sa f riends nila, "Okay go to your groups! Group 1 dito sa may first two row ng right side, group 2 sa may first two row sa left side..." Blahblahblah. Ini-assign nya yung seating arrangements namin by group at nagsipu ntahan naman kami sa mga upuan namin at pagkaupo ko may naramdaman akong kumalabit sa likod ko at paglingon ko. .. "Hi Annika!" ^___________^ "Pakshet naman oh pagka minamalas malas ka oh oh, kagroup kita?" =_= "I guess were meant to be? BWAHAHAHA!" >:D "Pakyu." =_= Thing is, sa likod ko ay nakaupo si Seven at kagrupo ko siya. 12 members per gro up pero yung iba including our group ay may 10 members lang. Pero bakit kagrupo ko itong syokoy na ito? Malas, malas, malas! =_= "Good, magkakasama na kayong magkakagrupo. Gusto ko magkakila-kilanlan kayong ma buti sa grupo niyo before our 2weeks end. You guys will not be just a group but also a team, wag niyo muna isi pin yung mga kaklase niyo o kaibigan niyo, from now until the last day of retreat kayo kayo ang magiging magkakasama, kayo ang magiging magkakapamilya.

In every activities ay kayo kayo ang magkakasama. From the moment you guys wake up, magkakasama kayo sa assembly natin dyan sa may garden, kelangang mabilis ang kilos niyo dahil may pa rusa ang grupong male-late sa assembly. " "At sa breakfast, lunch at dinner ay kayo kayo rin ang magkakasama sa table. Wal ang kakain sa grupo hangga't hindi kayo kumpleto sa dining hall, pag may nawawalang isang kagrupo kelangan hanapin o tawagin niyo bago kayo kumain." "Basta maraming mga activities na concern ang groupings niyo kaya simulan niyo n g kilalanin ang isa't isa. I'll give you 20minutes to introduce yourselves sa mga kagrupo niyo, and oh pumili na rin kayo ng group leader at secretary para may taga check ng attendance at magcontrol ng behaviour ng group members. Rememb er kahit retreat ito, kelangan um-attend kayo sa mga session at hindi kayo pedeng magpagala gala lang lalo na p ag lights off time na. Requirement niyo itong retreat na ito for your graduation kaya kung gusto niyong grumaduate makipagcooperate kayo ng maayos sa retreat." Matapos magsalita nung speaker ay binilog namin yung mga chairs namin in a way n a magkakaharap kaming mga group members. At nung magkakaharap na kaming mga magkakagroup, walang nagsasali ta sa group namin. Ang awkward lang kasi wala naman akong kakilala sa kanila. Yung kaklase ko lang na isa ang kakilala ko at... well, si Seven. The rest mga taga ibang section na kilala ko lang sa mukha pero hindi sa pangalan, yung mga nakakasalubong ko lang sa hallway but never kong nakausap. "So walang magsasalita satin? Contest ng patahimikan ba? HAHAHAHA!" alam niyo na kung sino yang sira ulong pasimuno sa pagsasalita, edi sino pa ba edi si Seven. =_= "Edi mauna ka magsalita, ikaw magpakilala muna." sagot ko sa kanya in an irritat ed tone. "Ohsure why not coconut!" bakit ba ang energetic niya? Nakadrugs ba siya? =__= "Well, for sure lahat kayo kilala niyo na ako, sino ba hindi nakakakilala sa gwa pong ito? I'm Seven Astute, the head turner." d(OvO)b Ang yabang, ang kapal! =_= Nag-isa isa na rin naman kaming nagpakilala after ng kayabangang presentation ni Seven.

"So sinong group leader natin?" tanong nung isa sa kagroup namin, Laila ang name . "Oo nga, sino?" ulit tanong nung Arvin. "Ako alam ko kung sino!" nagtaas ng kamay si Seven, tumingin kaming lahat sa kan ya. "Sino?" "SI ANNIKA!" sabay turo sakin. =___= "Bakit ako!!!" ayaw ko maging group leader, ang hassle na nga at ako yung presid ent ng section namin tapos pati ba naman sa retreat leader pa din ako? Ayoko!!! Napaka ni Seven! >__< "SI ANNIKA NA LANG! Wooo! President yan eh, honor pa yan! Wooo! Annika, annika, annika!!!"sasapakin ko itong Seven na ito eh kung wala lang sanang tao, panay ba naman ang pagchi-cheer sa na me ko at pinagpipilitan akong gawing leader. Sapak, gusto niya? =_= "Oo nga, tama. Ikaw na lang Annika." "Oo nga, ikaw nalang." "Annika, ikaw na nga lang ang leader." "Hala, bakit ako? Wag ako, uy!" ayan na nga po, pinagpipilitan na nila sakin. Ay oko nga eh, matrabaho naman kasi yung inia-assign nila sakin. T___T "Sinong boto kay Annika? Itaas ang kamay!" bigla tinaas ni Seven yung kamay niya , "AKOOOO!!!" At nagsitaasan din silang lahat ng kamay kaya Seven shot me a triumphant smile, "MAJORITY WINS! Si Annika ang leader ng group! Yehey!" Things to do before going to bed today: Sapakin si Seven ng back and forth.

"Oh ayan may leader na tayo, sino secretary?" tanong ng isa sa mga kagrupo namin and this time ako nagtaas ng kamay. "SI SEVEN!" babawi ako! Akala niya ako lang mahihirapan sa group na ito, pwes si ya rin! Siya bahala magcontrol sa attendance! Behlat niya! "Hindi ako papayag maging leader pag hindi secretary si Seven!" pagmamatigas ko. "Oh ano Seven, ikaw daw?" tanong ng isa sa kagroup namin sa kanya. Nabigla ako sa reaksyon niya kasi ini-expect ko na maasar siya kasi gumanti ako sa kanya pero imbis na maasar ay mukhang satisfied pa siya at sabay sabing, "Okay, I'm the secretary because I'm sexy and hot." OvO ARGHHHHHHHHHHH. Ang kapal! Sagad sa buto ang kakapalan! Ang hangin lang grabe! S torm coming, signal number SEVEN! =_= PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM VIII: Crush! "Group 12, it's your turn to present your leader and secretary." Pagkasabi nun ng speaker ay tumayo na kami ni Seven at habang naglalakad na kami papunta sa unahan ay narinig ko pa siyang bumulong ng pangasar, "Hala tinatawag na tayo sa korte, sesentensyahan na daw tayo sa salang PANLOLOKO! Ay teka bakit kasama ako? Dapat kayo ni Kirby! Bwahahaha." >:D Gusto ko siyang sapakin dahil naiinis na ako sa kanya pamula pa lang nung nasa b us kami hanggang sa group presentation tapos pati ba naman ngayong naglalakad kami papunta sa unahan! Pero dahil hindi ko naman siya masasapak at dahil nga maraming tao ay pasimple ko na lang nilapit ang kamay ko sa braso niya sa gilid at kinurot ito ng pagkadiin diin at dahil dun...

"ARAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAYYY!!!" Napasigaw siya ng malakas as he moved a little bit away from me as he touches hi s injured(well *roll eyes*) arm. Obviously we caught everyone's attention including the speaker. "What happened? Are you alright?" tanong nung speaker na lalapit sana kay Seven. "Hindi po miss! I'm not alright, it hurts miss!" "Napaano ka?" pagaalala nito. Ang OA naman maka-react ni Seven, akala mo naman sinaksak ko ng palakol, parang kinurot lang eh. =_= "Ang sakit sakit po eh! Yung puso ko! Ang sakit!" Oh? Napaano puso niya? (?__? )7 "Si Annika po kasi miss! Ang sabi panget daw ako ayaw niya daw sakin hindi niya daw ako papakasalan kahit ako na lang ang natitirang human specie sa mundo, mas pipiliin niya pa daw magpakasal s a unggoy pag nagkataon!" Wow. Anggaling niya, paano niya nabasa ang thoughts ko? That's exactly how he gr osses me out. *O* Pero teka... anong konek ng kinurot kong braso sa mga pinagsasabi niya? "Teka nga naguguluhan ako sa inyong mga bata kayo..." sabi nung speaker nung mak alapit samin. Kinuha ni Seven yung microphone dun sa speaker, "Miss, crush ko po kasi si Annik a kaso ayaw niya sakin! Pogi naman ako diba? It hurts you know!" T____T (Seven's hidden thoughts: MWAHAHAHAHAHA! >:D)

O__________________O "Yeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee!!" Panay asaran at kantyaw ang naririnig ko sa loob ng session hall pati yung speak er pati mga teachers ay tumatawa, tinignan ko si Seven and if looks could kill... kanina pang nakahiwalay na ang k aluluwa niya sa katawan niya. Anong pinagsasabi niyang crush? I-crush ko mukha niya sa pader eh! Nangaasar nanaman y ang hayop na yan. =_= "Naku talaga kayong mga bata kayo!" natatawa pang sabi nung speaker tapos tinign an niya yung name tag ni Seven, "Naku Seven, don't worry konting tiis lang at madidivert din ang atensyon ni Ann ika sayo! Saka mag-aral muna kayo bago ang love love na yan, hanggang crush muna ha! Ahaha! Osige na mga lovebirds , ipakilala niyo na samin ang grupo niyo! Ahaha!" Lovebirds? Eeew. Uwak po si Seven at scarecrow ako kaya shooo shoo! =___= *** Natapos yung session mga bandang 6.30pm, grabe ang haba nga eh! Bago kami maghap unan ay binigyan muna kami ng 30minutes ng lodging time, nagpunta punta na kami sa kanya kanyang rooms. May mga numbers naman na binigay samin eh, hiwalay ang rooms ng boys sa girls, nasa kabilang parte yung mga boys pero hindi rin naman kalayuan sa amin. "Ahh! Nakahiga din!" sabi ko pagkabagsak ko ng katawan ko sa may kama, mamaya ko na siguro aayusin yung mga damit ko sa cabinets. "Woooow! Ang cute naman ng rooms!" the usual Yuri, ayun namamangha at nae-excite sa room, panay ang bukas at kalkal sa mga empty cabinets pati banyo pinagdiskitahan, "Annika! May shower! Ma y heater pa! Ang cool! Yehey! Uwaaa~ May free soaps din! Meron na din ready towels! Color pink, kyaaa! Ang cut e!" "Hoy relax ka lang, tuwang tuwa ka masyado!" natatawa ako kay Yuri, nasa banyo l ang kasi eh pero parang batang dinala sa may toy store eh. =__=

"Annika!" nakangiti siyang lumabas ng banyo at umupo sa tabi ko sa higaan, inian gat ko naman ang tingin ko sa kanya habang nakahiga, "Saan ka? Sa taas o sa baba?" Double bed kasi yung andun sa room. "Kahit saan." "Ako na lang sa baba, Annika! Ayoko sa taas eh baka may flying white lady." ^___ ^ "Baliw! Flying white lady ka diyan, gutom ka na noh? Naluluka ka na eh!" tumayo na ako sa pagkakahiga ko at sinapok ng pabiro ang noo ni Yuri. Loka loka talaga oh. "Annika, uuyyyy!" bigla naman niya akong siniko at parang tini-tease. "Oh problema mo?" "Ikaw ha! Sabi ko na sayo eh! Ahihi!" (^w^)/ "Ha?" "Sine-secret secret mo pa sakin eh! Pinopormahan ka ni Seven nuh? Yeee! Naka-ann ounce pa sa buong 4th year na crush ka niya! Ayeeee!" "Ano ka ba Yuri! Naniniwala ka sa baliw na yun, nanti-trip lang yun, hindi ako c rush nun!" >___< "Weh? Baka naman ikaw ang may crush sa kanya? Ayeeee!" "Che! Wala akong crush dun Yuri, ano ba! Kaderder lang ever!" "Naku Annika napakasuplada mo talaga kahit kanino! Wag mong sabihing yung isang campus hearthrob ay ie echepwera mo lang? Naku, naku! Lahat na lang ng lalaking nalapit sayo ayaw mo, l agi mong sinusungitan! Hindi ka magkakaboyfriend niyan Annika bago tayo grumaduate! Or worst baka hanggang pag-g raduate ng college ay single ka dahil sa kasupladahan mo!" >___< "Ano ka ba Yuri, ayoko ngang mag-boyfriend." "Eh bakit ba?" "Wala lang, ah basta!" Eh yung gusto ko kasing maging boyfriend ay nasa iyo. =__= *Knock knock*

"Pasok!" sabay pa naming sabi ni Yuri at pagbukas ng pinto ay nakita ko si Kirby . "Hi girls!" nakangiti siya, nagkatinginan kami pero lumipat din agad ang tingin niya kay Yuri siyempre para hindi ito makahalata. "Bebssssssssssssssssssss!!!" lumapit si Yuri kay Kirby at hinila ito sa kamay pa lapit sa may tapat ng higaan namin tapos nakayapos ito sa may braso ni Kirby, "Tignan mo yung room namin, ang cute diba? Patingin din ako ng room niyo later!" *u* "Sure, pero ewan ko lang kung may visit hours. Ang alam ko kasi pag lagpas 11pm na bawal na magvisit sa rooms unless may important need, parang curfew kumbaga." "Ay may ganun pala? Bakit hindi ko alam?" "Oo Yuri may ganun, hindi ka kasi nakikinig nung ini-explain satin ni maam!" pal ibhasa kasi ako ang president kaya alam ko rin yun kasi kelangan kong makinig nung time na ini-explain samin ng adviser namin ang mga bagay bagay sa retreat na ito. "Osya, ivi-visit na lang kita before 11pm, sana saglit lang ang session after di nner. Sama ka Annika kung saka sakali?" "Sure." :) *Drin drin drin!!!* "Nag-bell na!" Narinig namin yung pag-ring ng bell pero hindi siya yung school bell, yung small bell lang siya na hinahawakan sa kamay at tumutunog pag inalog alog. Yun yung signal namin pag tinatawag na kami nung s peaker kanina or let's say yung guide namin para sa retreat na ito, maam Hannah ang name niya. "Tara na bebs, puntahan na natin mga kagroup natin." ah oo nga pala, magka-group sina Yuri at Kirby. Si Kirby ang leader at si Yuri ang secretary ng group nila. Argh! Nakakainggit, dapat ako na lang nakagroup ni Kirby. T___T

"Annika, sasabay ka na ba samin?" pagtatanong ni Yuri bago sila lumabas ng kwart o. "Ah, hindi na. Ako na bahala pumunta sa mga kagrupo ko, sige mauna na kayo." Nagpunta muna ako sa may banyo para mag-ayos ng sarili kasi humiga ako kanina ka ya syempre medyo nagulo yung buhok kong nakapuyod. Naghilamos muna ako saglit bago magsuklay para matanggal n g konti yung antok ko pero nung nagpupunas ako ng mukha may narinig akong nagbukas ng pinto at nagsara rin agad nito. "Yuri, ikaw ba yan?" sigaw ko habang nakalagay pa rin ang mukha ko sa towel dahi l nagpupunas pa ako, "May nakalimutan ka ba?" Walang nasagot sakin. "Yuri?" *tick!* Hala! Biglang namatay yung ilaw! Ang dilim, wala akong makita! >__< "Yuri! Ano ba bakit mo pinatay yung ilaw, hindi magandang joke yan!" >__< "Pssst."

"Y-Yuri?" bigla akong nakaramdam ng pagka-panic ng may marinig akong sumitsit sa kadiliman sa paligid, ang sobrang tahimik pa kaya ang lakas ng impact sakin nung pagsitsit na narinig ko. >__< Nakakapit ako ng mahigpit sa may towel ko habang natatakot ako, "Y-Yuri, ano ba! Wag ka ngang magbiro! Buksan mo na yung ilaw!" Hindi ko kasi mabuksan yung ilaw na nasa may pinto ng banyo dahil hindi ako maka galaw sa kinatatayuan ko sa takot. "Pssst." "Y-Yuri naman eh!!!" T______T paiyak na talaga ako sa takot. Bigla ko pa man din naalala yung sabi sabi nila na lumang sementeryo daw itong r etreat house na ito. At marami daw nagpapakita dito! Hindi naman ako masyadong naniniwala sa multo pero kung ganto lang din naman ang nangyayari, parang feeling ko anytime ay maniniwala na ako. Natatakot na akooooo! T___T "Boo!" "AHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!!" *Tugsh!* Bigla bigla ay may sumulpot sa unahan ko na may hawak na flashlight na nakatapat sa mukha niya kaya naman nabigla ako ng sobra at sa takot ko ay nasuntok ko yung mukha ng multo!!! >_<

"Aray ko Annika! Walandyo, blackeye pa ata ako sayo!" (x>,<x) "S-Seven?" O___O Tumakbo agad ako sa may switch ng ilaw ng banyo at nakita ko si Seven sa may sah ig na nakahawak sa may ilong niya na parang nasaktan dahil siguro sa pagkakasuntok ko tapos yung flashlight niya a y nasa sahig din at nabitawan niya ito. "ANO SA TINGIN MO GINAGAWA MO?! WALANGYA KA! WALANGYA KAAAA!!!" lumuhod ako sa m ay sahig para matapatan siya at pinagsasapak siya. "Aray ko Annika, oy aray ko! Aba! Oy! Aray aray! Heeelp rape! Arayyy ko! Tama na oh!" habang binubugbog ko siya ng sapak ay nahawakan niya yung braso ko at tinulak ako pahiga sa sahig ng banyo da hilang para mapahiga ako at nasa may ibabaw ko na siya. "Hoy walangya ka! Mamatay na ako sa takot! Walangya ka talaga! Tae ka! Tae!!!" p inagpipilitan ko siyang masapak kaso hawak hawak niya yung mga kamay ko. "Manahimik ka nga!" napatigil ako kasi tinulak niya yung mga kamay ko sa may sah ig at hinigpitan ang hawak dito in a way na hindi ko maiangat at ang nakakabigla sa lahat ay diretsong diretso ang ti ngin niya sa mga mata ko at nakangiti siya ng mapangasar sakin. "O-oy Seven, umalis ka nga diyan, bitawan mo nga kamay ko," parang kinakabahan a ko sa ngiti niya eh. >__< Pero imbis na sumunod siya sa sinabi ko ay unti unti niyang ibinababa ang mukha niya.... palapit saking mukha. "S-seven, o-oy..."

Pinikit niya pa yung mata niya at palapit talaga ng palapit yung mukha niya sa m ukha ko... ayan na, konti na lang... "S-seven..." ilang inches na lang... malapit na malapit na... napapikit na lang ako ng aking mga mata ng sobrang diin dahil konting konti na lang magdidikit na yung mga labi namin... kinakabahan ako, ang bilis ng tibok ng puso ko... ano ba to! In any time mahahalikan niya ako! >___< but... 3seconds after.... Uhh.... "Baho ng hininga mo oy," napamulat ako ng mata ko ng marinig ko yun at pagmulat ko wala na siya sa ibabaw ko. Bumangon ako at paglingon ko nakita kong palabas na siya ng banyo. "Kakain na tayo leader, kawawa naman mga kagroup natin, naglalaway na sa gutom. Saka para makapagtoothbrush ka na pagkatapos kumain, mamaya na lang kita i-kiss pag cool breath ka na! BWAHAHAH AHAHAHAHAHAHAHA!" >:D

SEVEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEENNNN! I HATE YOU EVER! >_____< PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM IX: Goodnight "Hey guys!" nakakuha na kami ng table para sa group, pabilog yung table namin at nakatayo pa kaming lahat habang nagsasalita si Seven, "Magsiupo na kayo." "Teka, bakit mo na sila pinapaupo eh hindi pa nga tayo nakakakuha ng pagkain? Ke langan pa nating pumila para kumuha ng pagkain!" may mga nagse-serve kasi sa bandang gitna at kelangan pumila at kumuha ng tray para lagayan ng pagkain. Pare-parehas lang naman para sa lahat ang pagkain eh. "Sige na umupo na kayo, sitback and relax, si Annika na daw bahala sa pagkain na tin!" ^___^ "HA?!" hindi ko nagets yung sinabi ni Seven. "Ikukuha na tayo ni Annika ng pagkain nating lahat kaya all we gotta do is sit a nd wait! Kaya THANK YOU ANNIKA!" sabay akbay niya sakin, tinulak ko nga. =_= "H-ha? Anong ako?"

"Ikaw diba or gusto mong magpicture picture?" >:D sabay hinawakan niya yung neck lace niya na may laman na memory card. Arghh! Blackmail, slave thing and PAKYU KA TALAGA SEVEN. =_= "Pero teka kaya ba ni Annika?" pagtatanong ng isa sa kamembers namin. "Oo naman, si leader Annika pa! Macho man yan si Annika eh! Diba? BWAHAHAHA." >: D "FINE, OKAY FINE!" yun na lang yung sinabi ko at padabog akong umalis sa may tab le para ikuha sila ng mga pagkain nila. Ilang beses lang naman ako nagpabalik balik para lang maiserve yung mga pa gkain nila sa table. At nung makatapos na rin ako sa wakas sa pabalik balik from serving area to table ng ila ng beses ay nakaupo na rin ako at ready to eat na. Nagkwentuhan naman kami habang kumakain, mababait naman yung mga kamembers ko ex cept kay Seven. Pero ewan ko ba pati yung mga girls sa group namin halatang nagpapa-cute sa kanya at may crush sa kanya, bakit ba andaming nagkaka-crush sa balugang lalaking ito? Argh. I must admit that he has the LOOKS, pero yung ugali... ibang usapan na. =_= Matapos y group kagroup ikes to namin kumain ay pinabalik din naman kami sa session hall, nakaupo kami b bale mga katabi ko ay mga ko pero nakakainis ay tumatabi sakin si Seven kahit ayaw ko. He really l annoy me. =_=

"Okay tomorrow meron tayong exciting event. Since second day niyo ay may test ka yo!" Makakarinig ng maraming ungol like "WHAT? TEST? EDI BA RETREAT ITO? BAKIT MAY TEST?" "HALA ANONG TEST? HINDI AKO NAG-ARAL!" "BUTI KA NGA HINDI KA LANG NAG-ARAL AKO EH HINDI NA NAG-ARAL WALA PANG BALLPEN." "BUTI NGA KAYO BALLPEN LANG WALA EH, AKO PATI UTAK WALA DIN." "Quiet! Quiet!" nakasigaw na sabi ni maam Hannah kahit naka-mic na siya kaya nam an tumahimik talaga sa hall, "Relax lang guys, hindi ito test na ire-record, walang grades dito at hindi ito written test nor academic test kundi isang TEST OF SENSES."

Napa-"oohh" at "ahhh" kami ng marinig namin kung anong klaseng test iyon. Nakaka -curious naman at nakaka-excite tuloy. *u* "Sa test na ito, you guys will not be in a group but in duo. Yes, partner partne r kayo, now yung mga katabi niyo ay siyang partner niyo na. Ops, wala ng lilipat ng upuan!" "Kaye," lumingon ako sa katabi ko sa kanan para i-ask siyang makapartner, "Parte r tayo!" "Nako Annika, si Jessa kapartner ko," turo niya sa katabi niya sa kanan. *kulbit kulbit* May nararamdaman akong masamang presensya na kumukulbit sa balikat ko kaya pagli ngon ko sa katabi ko sa kaliwa... "YEHEY PARTNER ANG SEXYHOTARY AT LEADER!" OvO "Bakit ba lagi na lang ikaw?" T___T nakakastress na ha! Kung sino yung iniiwasan mo siya yung napupunta sayo. =__= "Kasi we're meant to be! It's destiny you know? BWAHAHAHAHA." >:D "Destinihin ko mukha mo eh." =_= "Annika & Seven, you guys have any problem?" nabigla naman ako ng mapansin kami ni maam Hannah. "MAAM, MAY LQ YUNG LOVEBIRDS!" may biglang kumantyaw mula sa isa sa mga studyant e sa hall. Sino yun? SINO YUN AT MAGILITIN NG LEEG. =_= (LQ = Lover's Quarrel) "AYEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!" wala na, kinantyawan nanaman kami sa loob ng session hall.

"Naku ah, may nabubuong loveteam sa retreat na ito ah! Bongga!" isa pa itong spe aker namin kung makapangantyaw, nasusura na ako ah. =__= *** Natapos din naman yung session for tonight at pinabalik na kami sa kanya kanyang rooms, haay sa wakas natapos na rin yung pangangantyaw sa loob ng hall at nakahiwalay na rin ako sa balugang Sev en na yun! Nightmare ever! "Nakaka-excite naman yung test of senses bukas!" sabi ni Yuri nung makalabas na siya ng banyo at nakapajama na, ako naman ay nasa may taas na ng double bed at nakahiga dun habang nakasilip sa kany a sa baba. "Hindi ako nae-excite, ayoko sa kapartner ko." =_= "Eee! Annika naman eh, ano ba ginawa sayo ni Seven at parang diring diri ka dun sa tao? Hindi naman mongoloid itsura nun ah, pogi nga eh." "Basta ayoko sa kanya." =_= "Annika talaga oh, sige ka mainlove ka dun, sabi nga nila the more you hate the more you love." "EEEEEEEEEEEEEEEEEWWWWWWWWWW!!!" sabay binato ko kay Yuri yung unan ko, tawang t awa naman ang bruha at binato pabalik sakin yung unan ko. "Pero I wonder kung anong meron sa test of senses, never heard pa kasi eh. Ikaw ba annika may idea ka?" "Wala din, ngayon ko lang narinig." "Siguro---" RINGING TONE: Riding Elevators by Mads Langer

"Waiting to put my feet on the ground I'm tired of going up and down But sometimes it feels safer, waiting." "Yuri yung phone mo natunog, may natawag ata sayo." "It's beautiful at the top But I never really get a chance to stop It feels like I am falling again Doors are opening, doors are closing, People come and go, But I'm still riding elevators" Kinuha ni Yuri yung phone niya sa may bag niya at tinignan kung sino yung natawa g at nung makita niya ito ay ngumiti siya, "Si bebs pala natawag!" "Never here or there, On the ground or in the air People come and go But I'm still riding elevators" "Sagutin ko lang Annika ha?" pagpapaalam nito sakin. Ngumiti ako ng pilit sa kanya, "Sure." Pagkasabi ko nun sinagot niya na yung call, "Hello bebs! Uy napatawag ka, anong meron?" Umayos na lang ako ng higa at humarap na lang ako sa may pader habang nakakaramd am ng lungkot. Hawak hawak ko yung cellphone sa kamay ko at pinagmamasdan ang screen nito, hindi niya ako t inawagan... kahit message man lang. Nakakainggit naman si Yuri. :( "Ah talaga? Nakapajama na kami ni Annika eh, okay lang ba?"

"Ah sige sige! Sasabihin ko kay Annika! Sige bye bebs, punta na kami diyan agad! " "ANNIKA!" nabigla naman ako sa page-emote ko sa harap ng pader nang biglang tawa gin ni Yuri yung pangalan ko, wala na yung telepono sa may tenga niya at naglalagay na siya ng tsinelas,"Bumab a ka na diyan, pupunta tayo kayna Kirby! Silipin natin room niya dali!" ^____^ "H-ha?" "Bilisan mo na Annika, 20minutes na lang before curfew time eh! Daliiiii!!!" bum aba naman agad ako sa double bed at naglagay ng tsinelas at agad agad na akong hinila ni Yuri palabas ng room papunt a kina Kirby. Katulad lang din naman ng amin yung room nila, simple lang at good for two lang, double bed din. Mga nakashorts at loose shirts na lang sila (si kirby at yung karoom mate niya) siguro pantulog na din nila. Nangulit lang naman dun si Yuri eh, nagusap usap lang kami saglit at palabas na din agad kami dahil hindi naman kami pede magtagal. "Sige na bebs, alis na kami ni Annika ah," pagpapaalam ni Yuri kay Kirby at lumi ngon lingon siya sa paligid para hanapin yung ka-room mate ni Kirby na noo'y kasalukuyang nasa banyo ata. "O sige na, goodnight na bebs!" sabay tumingkayad si Yuri, humawak sa may balika t ni Kirby at dinampi ang labi nito dito. "Tara na Annika!" nakangiting anyaya sakin ni Yuri pagkatapos. Nauna ng naglakad palabas ng pinto sakin si Yuri. Since nasa likod ako ni Yuri at hindi niya ako kita ay inabot ko si Kirby sa may labi niya at pinunasan ito ng kamay ko habang nakasimangot ako, ikinabigla naman ito ni Kirby pero syempre walang nagsa lita samin kasi baka mahuli kami ni Yuri kaya pagkatapos kong punasan ang labi niya ay naglakad na din ako at sumuno d na palabas kay Yuri. Nagseselos ako! Akin si Kirby eh! Andaya daya! T___T

Nung nakabalik na kami sa room namin at nung mga bandang 12pm na ay gising pa ak o at nakahawak pa sa cellphone ko. Katext ko si Kirby. Kirby: Galit ka Nika? Me: Hindi, tampo lang saka naiinggit. -_Kirby: Saan ka naman naiinggit? Me: Kay Yuri! Tinatawagan mo siya tapos nagu-goodnight kiss ka pa niya! Kelan mo ba kasi siya ibe-break? Ayoko na Kirby, naiinip na ako! T_T Kirby: Nika, have a little patience. Hindi mo naman pwedeng biglain diba? Paano pag makahalata si Yuri? Me: I dont care! Edi makahalata siya! Kirby: Gusto mo ba talaga yun? Paano kung sumama ang tingin sayo ng mga classmat es mo? Hindi ako naka-reply. Naisip ko nanaman yung nangyari dati nung 1st year ako. :(

Nakareceive ulit ako ng text sa kanya after ilang minutes ng hindi ko pagreply. Kirby: You know the thing between us is something that is not really legal kaya kelangang magkapatience ka, first of all kelangan ko muna makahanap ng way para makipagbreak kay Yuri ng hindi ito ide-de press at pagkatapos nun kelangan pa rin natin ng konting time na makaget over si Yuri sakin bago tayo tuluyang um amin sa kanya ng tungkol satin at pag nangyari yun we can be official at hindi na natin kelangan magtago. D'you get me Nika? Annika: Yeah... but how long should I wait? :( Kirby: Hindi ko alam Nika... Nagtype ako... "Minsan Kirby parang nagdo-doubt na ako sa feelings mo sakin... minsan parang ay oko ng maniwalang mahal mo ako.. nalulungkot ako Kirby, ikaw na lang yung nagiisang taong pinagkakatiwalaan ko ng puso ko. Wag mo naman sana akong lokohin at saktan..."

Ise-send ko na sana kaso pinili kong i-cancel lahat ng tinype ko at nagtype ulit ng bagong message. To: Kirby Mahal kita Kirby, goodnight. Pagka-send ko nun, binura ko na lahat ng msgs niya sa inbox at lahat ng laman sa sent msgs. Kahit gusto kong isave lahat ng mga msgs niya ay hindi ko pedeng gawin dahil baka anytime mabasa ni Yur i kaya to be safe ay binubura ko din agad lahat. Nilagay ko na sa ilalim ng unan ko ang cellphone ko at pinikit ko na ang mga mat a ko... Pagkapikit ko ng mga mata ko, bumalik sa alaala ko ang nangyari 3yrs ago... 1st year highschool ako nun at lahat lahat ng worst na bagay na pedeng mangyari sakin ay nangyari, akala ko hindi ko kakayanin... I almost gave up, I even attempted to commit suicide... pero Kirby was there for me. He's all I have, I want him all for me. Yuri, ibigay mo na siya sakin please? PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM X: Test of Senses

"What? Bakit an gawin mo! magblindfold awan kami sa

ako ang naka-blindfold? Ayoko nga! Mamaya kung ano nanamang kalokoh Ikaw na lang ako na lang yung sa voice!" pagrereklamo ko kay Seven habang nagaag blindfold.

Tonight na kasi yung simula ng "Test of Senses", kami yung sa last batch kaya ba ndang midnight na. Iniantay na lang namin ngayon na lumabas yung group members namin bago kami pumasok sa may forest . Ano ang test of senses? And how it works? According kay Maam Hannah, isang game daw ito na kung saan kelangan paganahin na min ang 5 senses namin: Sight, Hearing, Smell, Touch and Taste. But only one in the team can use a sense, meani ng? If I use the sense of sight, Seven can't use it. Kaya naman may isang dapat nakablindfold samin para isa lang ang p wedeng makagamit samin ng sense of "sight". "Jack en poy tayo! Ang matalo siya ibablindfold!" saad ko. "Okay, game!" tinapat niya yung closed fist niya sakin at nagsimula na kaming ma g-chant, "JACK EN POY HALEHALEHOY SINONG MATALO SIYANG UNGGOY!" "Bato!" <-- Seven "Papel!" <--- Ako "HAH! Talo ka! Panalo ang papel sa bato!" tuwang tuwa kong sabi. "Okay ka lang? Kelan pa nanalo ang papel sa bato?" "Well excuse me, it's always the paper who wins over the rock. Yun ang rules." p agtataray ko, panalo na kasi ako ayaw niya pa i-accept ang defeat. =_= "Wait lang," nagpunta siya sa isang kamember namin na may hawak na notebook at n ag-ask ng paper at bumalik sakin at inabot yung papel, "Ayan oh papel."

"Aanhin ko?" pagtataka kong tanong pagkaabot ko nito. Hindi siya sumagot imbis ay yumuko siya para pumulot ng bato, "Babatuhin kita, i pan-shield mo yang papel mo okay? Tignan natin kung panalo ngang talaga ang papel sa bato." >:DDD "BALIW KA BA! EDI DUMUGO MUKHA KO PAG BINATO MO SAKIN YAN!" I said horrified. "Edi panalo nga ang bato sa papel!" a smirk formed on his lips. He grabs me by t he shoulder and spins me facing the other way and he starts to blindfold me with the piece of cloth given to us. "Hey!" I protest. "Wag ng umangal, ayan na oh nakalabas na sa forest mga ka-team natin, tayo na su nod na papasok sa forest." "Psh, fine." I gave up, wala naman ako magagawa dahil napaka-insistent ni Seven na gawing ako yung mawawalan ng sense of sight. =_= "Guys, ready na kayo?" narinig kong tanong ni Maam Hannah kahit hindi ko siya na kikita dahil sa blindfold, I could just recognize her voice. "Kayo na next, remember no cheating okay? Now, I'll give yo u only 30minutes at pag hindi kayo lumabas after 30minutes, we'll start to get worried and we'll come search for yo u guys. Wag kayong matakot, safe naman sa loob ng forest, we've checked already kung may dangerous animals pero w ala naman since private property itong land na ito. Kung may troubles man, just use the whistle." Tinuro niya samin yung tig-isang whistle na nakasabit sa mga leeg namin na binig ay nila, "We'll come immediately pag narinig namin yang whistle." "Okay, remember the goal of this test. Kelangan hanapin niyo ang mga bulok na pa gkain na nakalagay sa isang small black plastic bag, malaking bagay ang sense of smell dito dahil nakabukas ang pl astic bag na yun para sumingaw yung amoy na mabaho and in that way mahahanap niyo siya kung magagamit niyo ng maayos ang sense of smell. But of course, importante din na gamitin wisely ang other senses. You get me?" "Yes maam!" sagot namin parehas and with that ay pinapasok na kami sa may forest .

Kelangan namin hanapin yung black plastic bag of rotten foods in order to surpas s this test. May prize daw ang groups na may pinakamaraming members na makakalabas ng forest with the quest item. I ju st don't know what the prize is pero sigurado daw magugustuhan namin at yung pinaka may less na madadala ay may punis hment... Actually we're on the brink of losing... sampo kami sa group bale 5teams sa amin g group and only two of them got out of the forest with the quest item. Tie kami ngayon sa isang team na dalwa lang din team ang nakalabas ng may quest item kaya kelangan makuha namin ni Seven yung quest item dahil kami na yung last team sa group! Hindi ko alam kung ano yung punishment ng matatalong group but I surely don't want to receive any punis hment! NO WAY! >_< "Andaya! Bakit ako ang naka-blindfold! Argghhh!" pagrereklamo ko habang nasa loo b na kami ng forest. Gina-guide ni Seven ang bawat steps ko, siya kasi yung mata ko ngayon. "Lumiko ka Annika may puno," sabi nito kaya naman sumunod ako, "Sorry ka natalo ka sa jack en poy eh. Atsaka HAHAHAHA! Ampanget ng boses mo!" XD "Anong natalo? Hindi kaya! Madugas ka lang eh! At ano ba! Wag ka ngang tumawa, n atural lang na mabago yung boses ko dahil nakatakip yung ilong ko!" meron kasing nakasipit sa ilong ko para matak pan yung sense of smell ko, hindi naman siya masakit pero yun nga lang ay medyo uncomfortable pag nagsasalita. Nak akahinga pa naman ako kahit papaano dahil hindi naman mahigipit yung pagkakasipit sa ilong ko, just enough t o lessen my sense of smell. "Sus! Saka gusto mo ba talaga na ikaw ang nakakakita ngayon? I'm warning you mad ilim sa forest, flashlight lang ang meron tayo, sobrang sobrang dilim at ang creepy pa. Malay mo mamaya may makita k ang alam mo na... awoooo." "Shut up!" kinilabutan naman tuloy ako. Oo nga pala, midnight na at nasa loob pa kami ng isang forest, sigurado ngang nakakatakot. Baka mamaya may mga mumu dito! Naku! Buti na nga lang talaga at si Seven ang sense of sight! Psh! "Wait lang Seven," napatigil ako sa paglalakad nang may marealise ako, "Bakit mo ako naririnig? Diba ako dapat ang may sense of hearing? HOY NANDUDUGAS KA BA?!" Dapat kasi hindi ako naririnig ngayon ni Seven kasi naka-cover ang mga tenga niy a ng parang earmuffs na magko-cover ng sense of hearing niya pero bakit nagagawa niyang marinig lahat ng sinasabi ko ? That just means na tinanggal niya yung cover sa tenga niya! "Psh. Sige na, ibabalik na."

"Tsk! Wag ka ngang mandaya! Mamaya nan may makakita sating taga ibang group, isu mbong pa tayo at magfail tayo sa test na ito! Ayokong makareceive ng punishment!" hindi naman na siya sumagot pa, siguro hindi niya na ako naririnig kasi binalik niya na yung cover sa tenga niya. Nagpatuloy na kami sa paghahanap ng quest item, magically ay walang ginagawang k ababalaghan si Seven. I mean hindi siya nangaasar, nagpeplay ng any pranks as in wala lang, normal act lang s iya ngayon. Wow, ano kaya nakain nitong isang 'to? Sabagay hindi ko mabasa nasa isip niya dahil nakablindfold lan g ako. I hate being blind! I can't see anything, it scares na anytime baka madapa ako pero whenever that happens naman bigla naman ako sinasambot agad ni Seven. He has the sense of touch kasi eh while nakatali ang dalwang kamay ko sa kanang kamay niya gamit ang isang lubid. "Aray!" napa-aray ako kasi nagdi-dire-diretso ako ng lakad nang bigla akong mahi la pabalik kasi parang nagstop sa paglalakad si Seven, hinihila ko yung lubid na magkadugtong saming mga kamay per o hindi pa rin ako makapagpatuloy sa paglalakad. I think we just stopped. "Seven, bakit tayo tumigil?" I know it's no use to ask him dahil he won't hear m e. "Ssshh!" did he just hushed me? "Hey Seven, don't tell me you're cheating again. Put back your earmuffs on!" nak akairita na siya. =_= "Annika, wag ka ngang maingay," aangal sana ako kung hindi ko lang napansin sa t ono ng boses niya ang sobrang pagkairita na parang may nakikita siyang hindi magandang nangyayari. "Seven, what's happening?" nagsisimula na akong makaramdam na may hindi magandan g nangyayari sa paligid. "Just shut up for 5minutes!" naramdam kong binulong niya sa gilid ng tenga ko. Hindi na ako nakatiis kasi naku-curious talaga ako kung anong meron kaya naman h umarap ako sa kanya as I remove my blindfolds, "Eh ano ba---" Pagkaremove na pagkaremove ko ng mga blindfolds ko nabigla na lang ako nang gami t ang lubid na nakakabit sa magkabila naming kamay ay hinigit niya ako at sinandal sa may isang puno malapit samin, I swear before that may nahagip na figures ng tao ang mga mata ko... there were someone else near us and maybe that's the reason of all this curiosity. I wanted to see who they were pero nablock yung utak ko ng mapansin k o si Seven sa harapan ko, still pinning me on the tree with his hands on each of my shoulders.

"Don't cheat," yun ang sinabi niya sa seryosong tono at binalik ang blindfolds s a aking mga mata. "S-seven..." nagtataka talaga ako sa ikinikilos niya. "I'll own every senses," yung yung sinabi nya as I felt him placed earmuffs on m y ears, "Sense of hearing." I could still hear kahit konti pero medyo hindi malinaw kasi he hasn't placed th e earmuffs properly on both my ears, yung isa medyo baluktot pagkakalagay kaya naman hindi nacover ang buong right ear ko kaya kahit konti ng mga sinasabi niya ay naririnig ko pa. "Sense of smell," he removes the thing on my nose. "S-seven... a-anong ginagawa mo!" I can feel him sniffing sa may bandang leeg ko at mas kinabigla ko pa is when he placed a kiss on it as he said, "Sense of touch." I was about to shout at itutulak ko na siya dahil sa ginawa niya pero napigilan niya ako as he held tightly on my both sides and kissed me right on my lips after saying, "Sense of Taste." Nanlaki yung mga mata ko behind the folds. He did not make any move, he just pre sses his lips against mine for i don't know how long! 30seconds? 40? A minute? I HAVE NO BLOODY IDEA! My mind says PUSH THE FVCK AWAY FROM YOU OR KICK HIS BALLS THE HARDEST HE DESERV ES. But my body obviously won't cooperate with my mind's plot and that is the most annoying disa greement I have ever had with my systems. While I'm on the process of cursing each and every part of my systems, I felt hi m move away from my lips as he takes away the earmuffs off my ear and whisper, "One day you'll thank me for this." All my bloods rushed to my head as I remove my blindfold and glare at him, "YOU ARE SO FULL OF YOURSELF! You think I'd thank you for stealing a kiss? You're the sickest and if you may allow , I'd like to kick you!" And with that I gave him a nice kick on the leg that got him kneeling on the flo or, cursing.

"I HATE YOU! I HATE YOU!!!" I took the whistle on my neck and blew it creating a loud sound in the quiet forest, I did that to catch the teachers attention and bring me out of this forest! I don't wa nt to continue this test anymore with this creature with me! He's the worst! "I just did you a favor and a kick's what I'll get?" he stood up and took the wh istle away from my hand with a very angry gaze. He untied the rope in his hands that's connected to mine so to separate us and then he shot me one last angry look, "I guess I should've not been kind enough and let you witness THAT." And he left me confused. PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM XI: Insults Point of View: - SEVEN ASTUTE "Aray!" I could hear Annika whining since I've long removed the earmuffs, yeah I'm cheat ing but who effin cares about this test. I don't even give a fig on this, it's annoying and boring. The only thing that amu ses me in this test is Annika tripping so many times! She looks so pathetically funny being blindfolded. "Seven, bakit tayo tumigil?" I've long stopped, I was actually planning to annoy Annika by putting a bug on h er but my plan was put into halt when out of my peripheral vision I saw something rather some people, a pair, not so far f rom us. "Sssh!" "Hey Seven, don't tell me you're cheating again. Put back your earmuffs on!"

"Annika, wag ka ngang maingay," if she causes more noise sooner or later those p eople will be aware of our not so far presence. Oh-kay, why am I feeling giddy of the thought of them caughting us... rather the thought of Annika seeing them? Argh, that's sort of weird. #__# "Seven, what's happening?" "Just shut up for 5minutes!" I feel so irritated all of a sudden... argh, I can' t comprehend myself. #__# My eyes almost literally fell when I saw her turning as she pulls away the blind fold from her eyes,"Seven ano ba---" The last thing that came in my mind is ---SAVE HER. From what? I don't know, I just pulled her and pushed her to a tree. Our eyes met for only some seconds but in those seconds I felt something pierced into me, I don't know... it scared me so I brought back the bl indfold on her eyes to cover them. "S-seven..." I heard her call my name. She's quite confused and shocked. Me too. I don't know what's going on with me. Bakit nga ba ako nag-aalala na makita ni A nnika yung nakita ko? Shouldn't I just let her witness her beloved Kirby almost making out with well his girlfriend and her bestfriend? Her reaction to that would actually be entertaining to me... or would it? "S-seven... a-anong ginagawa mo!" Confused and frustrated, I ended up kissing her to shut her up and to... uhh... save her? Argh. I could see in the side of the tree that Kirby & Yuri, not so far, have almost f inished being gross and was already walking away from that stance and that's when I thought she's safe... she's safe? What w as that supposed to mean? Arghhhh. I whisper to her, "One day you'll thank me for this."

OR NOT? Well, I got a pretty fvcked up mind I presume. And then she suddenly kicked me on the leg and with that I fell on the floor fee ling the pain! That ticked me off! The fvck she's kicking me for?! "I HATE YOU! I HATE YOU!" she said it with so much disgust like I just raped her or something and she blows the whistle on her neck to call the attention of the teachers. She hates me? OH, LIKE I CARE? I stood up and walked towards her feeling so annoyed or maybe even angry, I don' t know! "I just did you a favor and a kick's what I'll get? I guess I should've not been kind enough and let you witness THAT." Obviously "THAT" means her beloved Kirby + her beloved bestfriend = making out. Which practically is not something so wrong because they're in a LEGAL relationship... and I should've just let what s he would have seen to slap to her face the fact that SHE'S A LOW LIFE BESTFRIEND'S BOYFRIEND STEALER instead of saving her from it. If she hates me, I hate her too. The moment I caught her dark secret, she starts to disgust me. That disgust I have for her made me want to play on her for awhile. Patagal ng patagal sa paglalaro kong ito, hindi na lang pandidiri ang meron ako sa kanya... I also got curious of her. Why is she clinging to someone like Kirby who's already committed, not to mentio n to her bestfriend? It really puzzles me how desperate she is... I sometimes ask myself, is she just crazily inlove? Love potion drunk? Or she's just really insane?

Well one thing's for sure, it annoys me that someone can hold to another someone so much! And it annoys me more that she annoys me! How fvcking annoying! *** Change of Point of View: - ANNIKA MARIE REYES "Psst, mainit ba?" "Global warming ata?" "Hindi, world war 3..." "Tsk, ano kayang meron dun sa dalwa? Parehas na may burning aura sa paligid nila na parang pag nagdikit sila ay sasabog ang mundo..." "Kaya nga magkahiwalay ee! A thousand miles ang distance!" "Nagsimula yan nung pagkatapos ng test of senses kagabi eh... ansama na ng mood nilang parehas at hindi nagpapansinan. LQ?" "Mukha nga! LQ nga siguro sila! Di kaya nagcool off o nagbreak yang dalwa?" "Teka, sila ba? Ang alam ko nanliligaw ata si Seven?" Hindi na ako nakatiis sa mga naririnig ko sa mga kagroup members ko, kanina ko p a pinipigilan ang sarili ko na wag silang pansinin sa bulungan nilang nakakaabot naman sa aking tenga dahil hindi n aman sila kalayuan sakin! Suot suot ang gloves at hawak hawak pa rin ang brush na pangkuskos ng kaldero ay lumapit a ko sa mga chismosa kong kamembers at pinukpok sila isa isa ng basang brush sa mga ulo nila na ikinabigla nila. "Hoy pwede ba ngumuya na lang kayo ng chewing gum kesa nagchi-chismisan kayo dya n? Tsk!" tumalikod na ako pagkatapos kaso nagpanting ulit mga tenga ko ng may bumulong. "Meron? 1st day?" "Tange, 3rd day siguro. Mas mainit ulo ng babae pag 3rd day ng period." Lumingon ulit ako sa kanila at pinukpok ulit sila ng basang brush, "OYYY!!! Kani na pa kayo! Naiinis na ako." =__= "Sorry Annika." >__< sabay sabay nilang sabi.

"Curious lang kasi kami, ano ba meron sa inyo ni Seven?" sabay tingin nila even na noo'y nasa isang gilid at naghuhugas din ng pinggan na walang kamalay malay na pinaguusapan na siya. kami yung loser group sa test of senses kagabi ay kami yung may punishment which isa maglinis ng kusina for hole day, meaning: breakfast, lunch at dinner. At breakfast pa lang nililinis namin at sobrang pagod na ako. I washing and scrubbing. =__=

kay S Dahil the w hate

"Anong meron?" pagtataas ko ng kilay habang nakapameywang. "Ano... kasi... kayo ba?" My eyebrows narrowed and my nose wrinkled, "That's same as saying it's the end o f the world."=__= "Ahhh..." sabay sabay nilang sabi. "Eh magkaaway kayo?" chismosa talaga 'tong mga 'to. =_= "Obvious ba?" sarcastic na sabi ko sa kanila. Argh, magkaaway kami? well, kung m ay more than enemies, yun kami! I've been murdering that jerk in my head since last night! Seven just died 1million t imes in my head. =_= "Bakit? Anong nangyari?" "Oo nga, anong nangyari?" What happened last night just flashback in my mind so suddenly that made me shud der kaya tinalikuran ko na sila at bumalik na sa hinuhugasan kong kaldero, "MAGHUGAS NA NGA KAYO PARA MATAPOS NA TA YO!" Tapos na ako nun maghugas ng kaldero, yung pinggan naman ang hinuhugasan ko nang bigla bigla ay may nagsalita sa tabi ko na siyang kinabigla ko. "Annika, sino daw magtatapon ng mga basura?" "AY UNGGOY KA!" sa bigla ko nang bigla kong marinig ang boses ni Seven sa tabi k o ay nabitawan ko yung pinggan sa may lababo at dahil dun ay nabasag ito. "ARGH! Kelangan mo ba talaga akong biglain? LOOK WHAT HAPPENED! NABASAG TULOY!" asar na humarap ako sa kanya habang nakapameywang. "Hey hey, hindi kita binigla! It's not my fault if you were spacing out, may tin anong lang ako!"parang naiinis niya ring sabi. "I was not absolutely spacing out! Binigla mo ako eh! Sinasadya mo yun so I can drop the plates and break it, well congratulations! Your plan succeeded! Basag na yung pinggan!" "Geez! What's the big deal with the plates? Pinggan lang yan! And stop putting t

he blame on me, immature kid!" "EXCUSE ME? DID YOU JUST CALL ME IMMATURE? LOOK WHO'S TALKING, ARROGANT STUPID G UY!"

"I am not stupid, A-cup girl." "YOU PERV!" and by saying that word, nagflashback ulit sa isip ko yung kiss. Ugh h!!! "YOU MONKEY UGLY PERVERT! RAPIST! MOLESTER! PEDOPHILE! JACKASS!" The people around us, our groupmates, could feel the tension between us. Well, n agsisigawan lang naman kaming dalwa habang nagbabatuhan ng mga mapanlait na salita. Obviously, hindi malaman n g mga kagroupmates namin kung anong gagawin nila, kung pipigilan ba kaming dalwa sa pagaaway o bubuhusan ng tu big para kumalma. But eitherway, wala akong pakelam dahil im so irritated and the only thing I want to do right n ow is to insult this guy in front of me! >_< "Are you done insulting me, fake person?" and those words he said felt like knif e stabbed on my chest especially when he touched his necklace and raised it a bit reminding me about my dark secret. "What's going on?" parang nawala ang invisible "war-zone" line ng magstep in si maam Hannah sa loob ng kitchen at lumapit saming dalwa. I think she just heard us insulting each other and she's n ot very pleased by our use of vocabularies. "I said, what's going on?" she repeated her question and this time halata sa bos es niya na hindi talaga siya natutuwa sa nangyari. Wala naman sumagot samin ni Seven, ako tumungo lang ako ng ulo ko dahi l ayaw kong i-meet ang mga mata ni maam Hannah, I'm sort of scared na mapagalitan. Silence.... "Haaay," maam Hannah broke the silence in the room when she heaved out a sigh, " I never thought I'd be using the reflection room this year." Reflection room? What's that?

"You two," tinuro niya kaming dalwa, "Come with me. You both have to reflect wit h your actions." Reflection? ....is that supposed to be this retreat's version of our school's de tention? If that's so... uh oh, no way I'm staying in a room with Seven for who knows how many hours! No freaking way, that 'll make the world explode! O_O PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM *** XII: Reflections "Sasabihin niyo ba sakin o hindi yung dahilan ng pagaaway niyo kanina?" pang-ila ng beses na ata inulit ni maam Hannah yang tanong na yan pero parehas lang kaming nakayuko ni Seven at walang u miimik. Dinala kami sa reflection room after dinner, around 8pm... isang simpleng room l ang ang reflection room actually ng retreat house namin. Maliit lang siya at walang masyadong laman kundi ilang luma ng cabinets sa gilid at ilang upuan na plastik sa gitna ng room. Nakaupo kami ni Seven dun sa mga plastic chairs sa may bandang unahan ng room, magkatabi kami habang nasa tapat namin si maam Hannah na nakatayo at nakapameywa ng habang pinipilit kaming aminin sa kanya yung pinagaawayan namin ni Seven. "Ni-rape po ako ni Seven." <--- para namang andaling sabihin niyan diba? I know, exaggerated ako masyado, he did not rape me... well, he just kissed me pero wala siyang paalam at against yun sa wil l ko! Arghhhhhh "My fault," nanlaki mga mata ko nang marinig kong magsalita bigla si Seven. With out moving my head, I look at him w/ my eyes. Wow! Did he just admit that it was his fault? Well yeah, it was really his fault but this is so unbelievable, I mean marunong rin pala umamin ng kasalanan ang unggoy na ito! "Yeah, his fault," I second that notion. Kasalanan naman talaga niya. Pff "Really? What did you do, Seven?" "I ki---" he was about to say the magic word but I cut him off. "Inaasar niya lang po ako maam Hannah! Eh pikunin pa man din po ako kaya ayun na uwi yung pangaasar niya sa pagaaway namin," pasimple kong dinanggil ang paa ni Seven para hindi kami mahalata ni maa m Hannah at bilang senyales na din sa kanya na wag na siyang umangal sa sinabi ko. He just can't say na hina likan niya ako! That's just embarrassing, mamaya pa nan makarating sa buong 4th year ang tungkol dun at lalo ng lalo na kay Kirby. Ano na lang iisipin sakin ni Kirby diba?

"Yun ba talaga ang nangyari?" paninigurado ni maam Hannah. "Opo," sabay naming sagot ni Seven. "Haay. Simpleng asaran lang pala, akala ko kung ano na. Hindi na kayo mga bata p ara sa gantong away. Act your age guys! Magka-college na kayo pero may mga pagkaisip bata pa rin kayo." Grabe. Para nga kaming mga batang pinapagalitan eh. >___< "Iiwan ko kayong dalwa dito sa reflection room habang nagnanight talk ang buong 4th yr sa session hall, Palalabasin ko na lang kayo dito pag natapos na ang night talk. Ang while you're here," bigla n iya kaming inabutan ng tig-isang padpaper at ballpen, "Gusto kong magreflect kayo sa childishness niyo at magkaba ti na rin kayong dalwa. Sa papel niyo kelangan magsulat kayo ng mga bagay na ayaw nyo sa isa't isa at mga bagay na gus to niyo naman sa isa't isa. Take this chance to get to know each other and be friends, I want you guys to step out of this room as friends and not as enemy anymore. Am I clear?" Even if I don't like the idea, tumango na lang ako. She just eyed on us for some seconds at lumabas na din agad ng reflection room, leaving me & Seven alone. Silence.... Awkward.... Silence... "BOOOORING!!!" I shot him a look when he stretched his arms and yawned. Argh, how can this guy be annoying like EVERYTIME?

"You!" "Me?" he just gave me the 'dope' look. "Yeah! Ikaw nga! Tae ka ba ha?" "Hindi ako tae, tao ako." =_= "Para ka kasing tae, ang sarap mong i-flush!" "Pick up line ba yan, dapat ba akong kiligin?" ('__') "Ewan ko sayo!" kakainis talaga siya! "It's your d@mn fault kaya tayo andito sa boring na reflection room!" "Oh geez Annika, you're so exaggerated. Give the crap a break!" tumayo siya sa u puan at tumalikod sakin para umupo siguro sa ibang upuan. "Hey don't you dare turn your back on me when I'm talking!" I threw him my pen, it hit his back. He flinched and looked back at me in a very annoyed face. "Problema mo ba ha?" tinaasan niya ako ng boses, halatang inis na rin siya. "Ikaw ang problema ko! Anong karapatan mo para halikan ako? Porket may pangblack mail ka lang hindi ibig sabihin nun ay pede mo ng gawin lahat sakin!" "It was just a fvcking kiss, Annika! What's the big deal?" "Hey! Don't make it sound na parang ninakawan mo lang ako ng lollipop! Kung para sayo wala lang ang isang kiss pwes para sabihin ko sayo, importanteng bagay sakin ang isang halik! Gusto ko lang ma katanggap ng halik sa taong gusto ko and obviously hindi ikaw yun! You can ask me to do anything, kahit linisin ko an g bahay mo, ang sapatos mo, gawin ang assignments mo, kahit ano maliban sa mga bagay na involve ang physical contacts! Sana naman alam mo yun! Babae ako Seven, konting respeto! Wag mo naman akong bastusin. Wag kang insensitive!" "Insensitive? Tsk, ako pa ngayon ang insensitive?" bigla siyang naglakad palapit sakin at nung nasa tapat ko na siya ay pinatong niya yung mga kamay niya sa magkabila ng upuan ko, trapping me in. Naglean forward siya kaya naman napasandal ako sa upuan ko, parang umurong ang dila ko dahil sa mga mata niyang galit na nakatitig sakin, "Baka gusto mo malaman kung bakit kita hinalikan? Tapos saka mo sabihing insensitive ako." I was taken aback. Ewan ko kung bakit but I hesitated for a moment, parang natak ot ako bigla sa pwedeng dahilan ni Seven. Napapaurong ang dila ko sa kanya, he looks scary.

Kinailangan ko pang lumunok ng laway ko bago ako makasalita muli, "Y-yeah? Then tell me the reason!" The side of his lips curved upwards then he moved forward up to the side of my e ar and whispered,"If I haven't kissed you, you could have witnessed people making out." "In the forest? That's gross!!!" yun yung initial reaction ko. Natulak ko nga si ya sa pandidiri ko eh. "Gross, right?" I absolutely dont like the way he smiles. It's taunting. "Kirby and your bestfriend can be really gross at times." Tinaasan ko siya ng kilay, "What do you mean by that?" "Akala ko ba matalino ka, Annika? Can't you figured it out on your own?" Parang bigla akong kinilabutan kasi automatic na nagflashback ang scene kagabi s a utak ko... Dun sa forest kagabi, nung pagkatanggal ko ng blindfolds ko, sigurado akong may nahagip ang mga mata ko bago ako hilahin ni Seven at itinulak sa may puno. Pero I only saw it for like a second k aya hindi ako sigurado sa nahagip ng mga mata ko... 'If I haven't kissed you, you could have witnessed people making out.' If he hasn't kissed me? 'Kirby and your bestfriend can be really gross at times.' ...can be really gross at times? "No," I blurted out upon connecting the details. "Got the puzzle pieces together? See, I just did you a favor ungrateful brat."

I'd really like to cry because of what I've heard, alam kong si Kirby at Yuri na man eh pero Kirby promised me na gumagawa na siya ng way para kaayawan siya ni Yuri pero bakit... bakit ganun? Am I waiting in vain or what? Niloloko niya ba ako? Pinapaasa? I want to cry... but not in front of this guy, in front of this jerk named Seven . "Favor? I don't think you did me a favor, eh ano kung naghahalikan o kung anuman sina Kirby at Yuri?" I have my facial expression as calm as ever at na-handle kong hindi mag-crack yung voice ko kahit alam ko sa sarili ko na naiiyak ako. I'll just cry it out later, I still have to act. I have to play tough. Sanay naman na akong umarte eh, gaano na ba katagal itong sikreto namin ni Kirby? Ganun katagal na akong umaarte sa harap ng mga tao, sa h arap ni Yuri. "They're couples, it's normal." Seven was kind of astonished like as if he did not expect my reaction to this st ory pero napaltan din naman agad ito ng mga mapangmatang tingin. "Not really normal kung may 3rd person na involve, right?" obviously, ako ang 3r d person na tinutukoy niya. "And so?" sabi ko na para bang walang pakelam sa mga sinasabi niya. "So... sino ba ang niloloko dito? Si Yuri, ikaw o parehas kayo?" Bakit pag sa tuwing nagsasalita si Seven, kahit nakakainis at nakakasakit ay par ang may point siya? It's like he stabs the realizations straight into my heart but I don't want it, I want to deny everythi ng. Baliw ba ako? "Are you an aspiring psychologist? Since when did you start analysing people's s ituations? Seven, you know my secret but that doesn't mean you can butt in. Stop being so nosy." "Well sorry, nosy happens to be my surname." "Why you good for nothing son of a b---" "Ssh. Don't go cursing on me, reflection room remember?" Arghh!!! Kaasar ka Seven Astute to the nth level!

"Let's just do what we're told to do, okay?" he then winked at me as he turned h is back to seat on the opposite side of the room. "Feeling mo cute ka at pakindat kindat ka pa, tusukin ko mata mo eh," asar na sa bi ko sa kanya habang nagsusulat ako sa papel ko. Things I hate about him? Ah, mapupuno ko isang yellow paper! Back 2 back pa! Bak a 10pages pa magawa ko or baka nga makapagpublish pa ako ng novel pag sinulat ko lahat ng mga bagay na kinaiiya mutan ko sa lalaking iyan. "I hate him, first of all." sinulat ko iyon sa papel ko bilang panimula. At habang nagsusulat ako, I heard him say sa kinauupuan niya, "Admit it, I'm too sexy that just a simple wink can make you fall inlove with me already." ;)) I almost gagged at it, "Nakadrugs ka ba?" =__= "Bakit? Dahil ba nakakaadik ang kagwapuhan ko?" (OvO) Gumusot ako ng isang papel at ginawa itong paperball atsaka hinagis sa kanya na saktong tumama sa balikat niya, "Baliw! Sabi ko kung nakadrugs ka ba, hindi ko sinabing kung drugs ka ba! Seesh, wag ka ngang feeling, abot hanggang outerspace kayabangan mo." =___= Siguro nga tama si maam Hannah na para nga kaming isip bata kasi sobrang nonstop ang pagtatalo namin miski sa maliliit na bagay at nagbabatuhan pa kami ng paperball. =_= Napagod din naman kami sa pagtatalo around 10.30pm at nanahimik na lang kaming p arehas habang pinagpatuloy na lang namin ang pagsusulat sa papel. "Things I hate about Seven Astute, I hate him, first of all. I hate his arrogance. I hate his confidence. I hate hi s face, I hate his voice. I hate his presence. I hate his existence. I hate the day he was born. I hate his insensitiveness. I ha te his perverted and annoying character. I hate his stupidity, I hate his way of treating others. I hate his name. I hate h im... I simply hate everything about him."

Marami pa akong gustong isulat kaso naubos yung oras ko sa pakikipagtalo kay Sev en. Hindi rin kasi nagtagal, around 11pm, ay bumalik na si maam Hannah. Syempre bumalik na din agad si Seven sa tabi ko bago makapasok si maam Hannah pa ra hindi nito mahalata na walang "friendship" na nabuo samin. "So how's it going guys?" Nabigla ako nang umakbay si Seven pero syempre hindi ako umangal at nag-fake smi le na lang ako kay maam Hannah, "Good!" d(^__^)b "Friends na po kami ni Nika, diba?" ^_________^ really, how dare him call me wit h Kirby's nickname for me. =_= "Really? Wow! O diba masaya pag wala na kayong kaaway? I'm glad that you guys ha ve reflected on your actions. I just hope hindi na siya mauulit, okay?" "Don't worry maam Hannah, hinding hindi na mauulit! Bestfriends na nga kami ni N ika diba?" ^___^ "Oh, don't exaggerate." I think the only chance na magiging friends kami ni Seve n ay sa harap lang ni maam Hannah. =_= Na-convince naman namin si maam Hannah na friends nga kami kunwari ni Seven kaya naman pinalabas nya na kami ng reflection room para mkabalik na kami sa designated rooms at makapag-ayos at makatulog na. Binigay samin ni maam Hannah yung papers namin, pinag-exchange niya kami ni Seve n para daw mabasa namin yung sinulat ng isa't isa. Like I'm interested, ughhh. *** "Anikkaaaaaaaaaaaaaaa!" halos mabingi naman ako kay Yuri nang tawagin niya ako p agkapasok ko ng kwarto namin, "I heard napunta ka daw sa reflection room ba yun? Kasama mo daw si Seven. Nag-away daw kayo? Uwaaa! What happened?" >___< "Ahh, very long story Yuri."

"I'll listen!" ewan ko ba kung bakit laging full of energy itong babaeng ito kah it almost 11.30pm na. (Z__Z) "Yuri, bukas na lang. Inaantok na ako eh. Promise, bukas." and with that ay puma sok na ako sa banyo para makapaghilamos na at maglinis ng katawan at makapagpalit sa aking pajama. Actually gusto ko munang iwasan na magkwento kay Yuri 'coz obviously I can't tel l her the "real" reason kaya nakapagdesisyun akong ipagpabukas na lang sa kanya ang pagkekwento para makapagi sip ako ng imbentong storya. Nung pagkalabas ko naman ng banyo ay nakita ko si Yuri na nakahiga na sa kama ni ya at hawak hawak ang cellphone, katext siguro si Kirby. Haay. Umakyat na ako sa may kama ko sa itaas ng double bed pero bago yun kinuha ko mun a yung papel ni Seven na pinagexchange samin kanina ni maam Hannah. Ewan ko kung bakit ko ginawa yun, may sarili atang utak ang kamay ko. =_= Nung makahiga na ako sa aking kama, binuklat ko yung nakatiklop na yellow paper at binasa ang nakalagay dun. Konti lang naman ang nakasulat. "Things I hate about Annika Marie Reyes, Flat Chested. Ugly. Small. Excessive fats." Pakyu ka Seven. Yun lang... as in yun lang yung nakasulat sa kinaayawan niya sak in. Manyak at mapanlait talaga ang unggoy na yun! arghhhh!!! Gugusutin ko na sana yung papel dahil sa inis ko pero nung baliktadin ko yung pa pel at nakita kong may nakasulat pa sa likod ay binasa ko ito. "Things I like about Annika Marie Reyes....

She's stupid..." Arghhhhh!!! Mas stupid siya!!! =_____= "She's stupid... ...stupid enough to love a guy so much to the point that she closes her eyes to everything." Nung mabasa ko yung last part sa sinulat ni Seven... halo halo yung naramdaman k o: inis, galit at lungkot. So he likes my stupidity? Yeah, for the first time I'll have to agree with him... I am stupid. One thing I like about Seven Astute? His straightforwardness. Ginusot ko na yung paper at kinuha ko yung cellphone ko at nagcompose ng message . To: Kirby

I HATE YOU. Message sent. PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM XIII: Anonymous Number "What was that about, Nika?" sinubukan niyang hawakan ang pisngi ko pero umiwas ako. Andito kami ngayon sa may labas ng rooms namin, nagkita kami sa may bandang likod ng session hall kung saa n sigurado kaming walang teachers na dadaan. Nagkausap kami sa text na magkita around 2.30am para siguradong tulog na ang lahat. "I should be asking you that question, Kirby," sumandal ako sa may pader ng buil ding habang nasa likod ko ang mga kamay ko at nakatungo ako. "Hindi kita ma-gets." "Ako din Kirby, hindi kita ma-gets." "Nika, ano bang nangyari? Sabihin mo naman sakin," lumapit siya sa harapan ko, h inawakan niya ako sa may beywang ko at ang isang kamay ay nasa may mga buhok ko habang nilalagay niya ang mga ito pabalik sa likod ng tenga ko. "Kirby, mahal mo ba ako?" inangat ko ang tingin ko para magtama ang mga mata nam in. "Oo naman," but that wasn't enough for me. "Kung mahal mo ako, makipagbreak ka na kay Yuri." "I'm on the process..." "Bago matapos ang retreat." "Ha?" "Gusto ko break na kayo bago matapos ang retreat pero kung hindi, ako na mismo a ng hihiwalay sayo. Pagod na akong maghintay Kirby, I'm not even sure if you really love me!" "I do love you Annika." "Then prove it. I'm giving you time to prove it 'til the end of our retreat. Goo dnight, Kirby," umayos na ako ng tayo at humalik ako sa pisngi niya at tumakbo na pabalik sa room ko leaving him there.

Pagkabalik ko sa room, dahan dahan kong sinaraduhan ang pinto at nung paakyat na ako ng kama, nabigla ako nang magsalita si Yuri. "Annika, saan ka galing?" her voice sounds sleepy. "Nagpahangin lang," wala na akong narinig pagkatapos nun, nakatulog na ata ulit siya kaya naman nagdiretso na ako sa kama ko at nahiga. Ewan, I said I hate him... I wanted to stop, I wanted to say to him that we bett er stop our relationship pero nung nakita ko siya... hindi ko nagawa. Hindi ko kaya. Baliw na ata ako. Sobrang mahal ko siya na hindi ko kayang bumitaw. Nahihirapan ako, hindi ko na alam kung anong ginagawa ko. Ahh, bahala na. *** That morning, feeling ko para akong zombie at ang laki ng eyebags ko. Pagkahiga ko kasi sa kama kagabi ay hindi pa rin ako nakatulog, andami kasing thoughts na pumapasok sa aking isipan. 1hr lang ata ang naging tulog ko. (Z___z) "Zombie," *POKE* "Zombie," *POKE* "Zombie---" "Isa pa! Sundutin mo pa ang braso ko, susuntukin na kita sa mukha!" his finger t hat was to poke my arm stopped in midair when I scolded him. Nasa session hall ulit kami and as usual by group ang seating arrangements and u nfortunately katabi ko si Seven. He's been bugging me the moment we entered the hall, ini-ignore ko lang siya dahil wa la ako sa mood pero hindi ko na natiis dahil ang kulit kulit niya. -___

"Sunget." "Panget." =__= "Mas panget ka, ang laki kaya ng eyebags mo." "Pede ba Seven, pedeng maging anghel ka muna kahit ngayon lang? Ngayong araw lan g, pleaaase?" I said almost exhausted. "Sorry, the number you have dialled is out of coverage area. Pls try your call l ater," tinapat niya ang kamay sa may tenga as if he's calling, nang-aasar obviously. Nasapo ko na lang ang mukha ko ng aking palad, "Oh please, Seven." Sumasakit ulo ko sa kanya. "Yan kasi, 2am na lumalabas pa ng room. Para tuloy zombie." "Pake mo ha? Teka---" bigla akong napatigil nang may ma-realize ako sa sinabi ni ya, "Paanong---?" O__O "Hmmm, nagpapahangin lang ako? Ahaha. Eh kayo ba?" Tinignan ko siya ng masama, "Stalker ka din nuh?" =__= "Hindi ah, feeling ka parang napadaan lang ako." "Imposibleng napadaan ka lang!" =_= pero sabagay pedeng napadaan nga lang siya k asi paano niya naman malalaman diba kung sa text lang kami nagusap ni Kirby? "Well... I guess I'd be waiting for the result before this retreat ends." "What?! Nakinig ka din?! Bading ka ba? Ang chismoso mo talaga kahit kelan!" "Bading? Ako? Want me to prove my manhood to you?" he gave me a malicious look k aya hinampas ko siya sa balikat niya. "Don't you dare!" =_= "Ahahaha!" bigla siyang tumawa pero syempre pigil at hindi malakas para hindi ka mi mapagalitan ni maam Hannah.

"Ahahah, Annika," pinunasan niya yung luha sa gilid ng mata niya na resulta ng s obrang pagtawa sabay bigla siyang tumingin sakin ng diretso, "I don't know kung baliw ka lang ba talaga o sagad an g katangahan mo." I was taken aback. Ito nanaman siya sa pagiging straightforward niya. "Hindi ako baliw, hindi rin ako tanga! Inlove ako Seven, alam mo yun? Pero sigur o hindi kasi kahit kelan hindi ka pa siguro nainlove. Laro lang naman kasi sayo ang lahat ng ito diba? You don't know what it means to be inlove!" pangaakusa ko sa kanya. He sneered at me, "You may be right, I don't know what it means to be inlove. So tell me about this so called "being inlove", ginagamit ba dito ang utak? O puso lang ba ang involve kaya ka ganyan k atanga?" Hindi ako nakapagsalita... Ginagamit ko nga lang ba ang puso ko? Nakalimutan ko nga bang gamitin pati utak ko? Natatanga ba talaga ako sa pag-ibig na ito? "Okay I guess its about time for our lunchbreak!" Pinatayo na kami para lumabas ng session hall at magdiretso na sa may dining hal l at pagtayo ko at naglalakad na ako sa may pinto narinig kong bumulong sakin si Seven, "Saved by the bell?" "Stop bugging me," yun lang ang nasabi ko pagkatapos at hindi ko na siya muling pinansin to dismiss him. *** Nothing really happened that day, Seven just kept on bugging me and that was so horrible because he was giving me a major headache. It was such a relieved when the day ended and we had to go to ou r rooms for sleep time. "Haayyy Yuri, sa wakas makakatulog na din tayo!" buntong hininga ko pagkahiga ko sa kama ko. "Mukhang pagod na pagod ka ah Annika?" "Ay nako, ikaw ba naman magkaroon ng sira-ulong kagroup mate na maya't maya kang kinukulbit at inaasar ewan ko na lang kung hindi ka mapapagod. Sumakit talaga ang ulo ko grabe!"

"Ahehe, si Seven yan nuh?" (^w^)v I rolled my eyes, "Eh sino pa ba." "Pagbigyan mo na yung tao, nagpapansin lang sayo yun." :P "Nagpapansin? Ano siya? KSP? Kulangot sa pader? Ughhhh." "Suplada ka talaga kahit kelan Annika. Hehe!" :PP "I know." XD "Di bale bukas naman hindi daw by group, by class daw." "Woah, talaga?" napadungaw ako ng hindi oras sa kanya sa baba ng double bed. "Yup, sinabi kanina ni maam hannah bago maglunch time. Hindi ka nakikinig nuh?" "Ugh," I just remembered na wala akong naintindihan sa mga pinagsasabi ni maam h annah kanina kasi nakikipagtalo ako kay Seven nung mga oras na iyon. "Anyway, sabi daw kasi bukas na by class daw tayo kasi may sort of reuniting chu chu of the class daw..." "Huh?" "Yun daw maglalabasan ng mga sama ng loob, problema, hinanakit at kung anu ano p a sa mga kaklase o kahit sa teacher... parang openforum daw. A way para patibayin daw ang relationship ng is ang klase." "Ahh... Gets ko na." Wow, may openforum pala bukas. Okay lang, as long as mapahiwalay ako sa unggoy n a Seven na yun. *** CHANGE OF POINT OF VIEW: - Yuri Santos's POV NOW PLAYING: Catalyst by New Found Glory "you're hiding something, cuz it's burning through your eyes I try to get it out but all I hear from you are lies I can tell you're going through the motions

figured you were Writing out your part once again we're playing off emotion which one of us will burn until the end? Catalyst, you insist to pull me down, You contradict the fact that you still want me around, and it's all downhill from here" Ahh... Tumunog na alarm clock ko, time to wake up Yuri! Yawn! Inaantok pa ako. "Your good intentions slowly turn to bitterness Reoccurring episodes with each and every kiss I can tell you're going through the motions figured you were Writing out your part once again we're playing off emotions which one of us will burn until the end?" Kinuha ko na yung phone ko sa ilalim ng unan ko at pinatay na yung alarm nito. N akita ko si Annika na bumaba na ng kama niya. "Morning," inaantok niya pang sabi. Nginitian ko siya, "Morning!" ^__^ "Ako muna gagamit ng banyo, okay lang?" pagtatanong niya. "Sure," pagkasabi ko nun ay nagdiretso na siya ng banyo. Ako naman nahiga pa uli t saglit. *beep beep* Nagvibrate yung phone ko meaning may nag-arrive na message. Chineck ko ito. From an anonymous number.

"YOUR BESTFRIEND AND YOUR BOYFRIEND ARE CHEATING ON YOU." "Yuri," nabigla ako nang lumabas ng banyo si Annika kaya naman agad kong naibali k sa ilalim ng kama ko yung unan ko, "May toothpaste ka pa ba? Ubos na kasi yung akin. Naiwan ko kasi yung isa pa ng sachet sa bahay." "A-ah, oo, kunin mo lang sa bag ko dun sa may pink na pouch." halos hindi ako ma pakali, buti na lang nung matapos niya ng makuha sa bag ko yung toothpaste ko ay bumalik na siya sa banyo. Pagkasara ng pinto ng banyo ay saka ko lang kinuha muli ang cellphone ko at bina sa ulit yung message. "YOUR BESTFRIEND AND YOUR BOYFRIEND ARE CHEATING ON YOU." Hindi ito ang unang beses na nakatanggap ako ng message na ganto sa isang anonym ous number. Gusto kong magreply at tanungin kung sino ito pero wala akong lakas ng loob. Iniisip ko na lang na baka niloloko lang ako nito o pinagtitripan, baka kung sinu sino lang ito na walang magawa sa buhay kaya naman iniignore ko na lang ang mga messages na ito at dinedelete sa inbox ko. Hindi naman ako magagawang lokohin ng bestfriend at boyfriend ko diba? That's im possible. PROPERTY OF HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM XIV: I trust you. POINT OF VIEW: - ANNIKA MARIE REYES "Sorry Annika," "Sorry din Gee Ann!" nagyakapan kami ni Gee Ann pagkatapos namin maglabasan ng s ama ng loob, puro iyakan na maririnig sa loob ng session hall. Kahit ako medyo naiiyak na rin kasi naman may mga bagay pala na hindi mo alam na

ganun na pala yung nangyayari sa pagitan niyo ng mga taong nasa paligid mo. Mins an akala mo nakakatulong ka o napapasaya mo yung kapwa mo pero yun pala unconsciously ay nasasaktan mo na ang damdamin niya, minsan kahit maganda yung intensyon natin ay hindi pa rin natin maiiwasan makasakit ng damdam in ng iba kahit hindi sinasadya. Ang weird talaga ng mundo. Pero nakakagaan din ng loob itong openforum na ito kasi nakakatulong itong malin aw yung hindi pagkakaunawaan ng bawat isa at para na rin maalis sa damdamin ng bawat isa yung dinadala nilang sa ma ng loob. I swear masarap siya sa pakiramdam. At nakakatulong din itong openforum na mabago mo yung sarili mo, yun g mga bagay na hindi mo alam na ugali mo pala ay magagawa mong mabago in a good way para sa susunod hindi na mau lit yung hindi pagkakaunawan sa kapwa mo. "Hi Annika." pagkapahid ko ng luha ko sa aking pisngi ay narinig ko ang boses ni Yuri kaya napaangat ako ng tingin para makitang nakaupo siya sa tapat ko. Siya pala ang kasunod. Sa openforum kasi na ito ay by class kami at yung seats namin ay naka-arrange in two columns at at magkaharapan ang upuan para sa bawat isang uupo sa kanan ay may katapat na isang kaklase na nakau po sa may left side at kung sino yung katapat mo, kayo yung maguusap at maglalabasan ng mga hinanakit niyo sa isa 't isa o kung anuman ang gusto niyong sabihin. Pero for 5minutes lang yun after 5minutes kelangan magmove ng is ang seat ang nasa right side para makausap namin lahat ng classmates namin. "Hello Yuri," and yup, in this turn I have to face my bestfriend Yuri --- the la st person I would want to talk with sa openforum na ito. "Kamusta?" pambungad niya sakin, she looks somewhat uneasy. Ewan, siguro dahil s a mga naging previous talk niya sa other classmates namin kaya siya nagkakaganyan. "Ito naman oh parang isang taon tayong di nagkita, hehehe." nagtawanan kami sagl it. "Wala lang, hindi ko kasi alam kung saan tayo magsisimula. Hehe. Umm... ano... a ko muna? O ikaw?" pagtatanong ni Yuri. "Ikaw na muna." :) "O sige, maglalabas ako ng sama ng loob sayo. Pero wag kang magagalit aa?" "Sure, openforum naman ito. We should be honest," ughh... honest? I don't know k ung magiging honest ako. -___ "Umm... Minsan naiinis ako sayo Annika kasi may pagkamoody ka, minsan bigla mo n a lang ako tatarayan o hindi kakausapin kahit ewan ko kung may ginawa ba akong masama o wala. Basta, minsan k asi parang may galit ka sakin o

sadyang sinusumpong ka lang talaga ng menopause." XD Natawa kaming parehas dun. Aaminin ko na may pagkamataray talaga ako.

"Tapos minsan you don't listen, pag may opinyon ang iba for example sa isang gro up work, hindi mo pinapakinggan, madalas yung gusto mo lagi ang nasusunod and to be really honest, that's one of your defects Annika. Wag kang magagalit sakin ha?" "Hindi nuh, and yeah thanks for telling me. Hindi lang ikaw nagsabi sakin niyan pero buti sinabi niyo sakin kasi hindi ko naman talaga alam na ganun na pala yung dating ko sa inyo. Sorry..." "Okay lang yun Annika." after that ako naman yung nagsabi sa kanya ng mga bagay na kinaiinisan ko sa kanya katulad na lang ng pagiging maarte at childish niya paminsan. Yung mga ganung bagay pero wala lang naman samin parehas yun, tinatawanan na nga lang namin ni Yuri ee. After magkaaminan ng mga bagay na kinaiinisan ay nagsorry naman kami sa isa't is a. "Yuri...sorry..." yumuko ako. "Para saan?" "Sorry kasi... ano..." gusto kong magsorry kasi inaagaw kanya. Akala niyo ba 100% akong masaya na agawin sa kanya si Kirby? Kahit gustong gusto here's still a part of me, even a little, na naghe-hesitate na agawin sa kanya ang boyfriend niya... arami na kaming napagsamahan, napahamahal na rin siya sakin, parang kapatid ko na rin sible ayoko rin naman siya saktan pero.... ayoko rin masaktan.... "Kasi?" "Umm... Yuri, basta sorry kung nasaktan, nasasaktan at masasaktan kita. Basta so rry, sorry talaga. Sorry..." nakayuko lang ako that time habang paulit ulit akong nagso-sorry, naramdaman ko na lang n a tumutulo nanaman ang mga luha ko. "Annika," hinawakan niya ang balikat ko at yumuko din siya para masilip ang akin g mukha, "Ano ka ba... ayos lang yun nuh, kung anuman yung pinagso-sorry mo wag kang mag-alala, pinapatawad na kita." Hindi ko alam kung mapapatawad niya ako oras na malaman niya pero sana hindi niy a na lang malaman... *** Matapos namin magsorry sa isa't isa ay nagpasalamat naman kami sa mga bagay na n agawa naman o naitulong namin sa isa't isa. Matapos nun ay medyo naubusan na kami ng sasabihin pero may natiti ra pang minuto... hindi ko alam kung ano pa ang sasabihin, nagpupunas na lang ako ng luha pero bigla narinig kong mag salita siya muli. ko ang boyfriend niya sa ko si Kirby para sakin t Bestfriend ko si Yuri, m siya kaya as much as pos

"Annika, may sasabihin ka pa ba?" I shook my head to say "none". She heave out a sigh that slightly confused me," There's one more thing I have t o tell you..." "Ano yun?" "You... uhh... you don't trust anyone." "Huh?" "Ewan ko Annika... pero kasi parang wala kang tiwala kahit kanino miski saking b estfriend mo... we know each other for 3yrs already pero feeling ko wala pa rin akong alam tungkol sayo... we do share some secrets pero napakasuperficial lang ng mga secrets na yun... you never cried on my shoulder and you never confi de your problems with me. And to tell you the truth, I'm sort of upset and hurt. I'm your friend Annika, your bestfrie nd... If you have something to say," bigla niyang inabot yung kamay ko at pinisil ito lightly at tumingin siya ng matamaan sa aking mga mata as if she wants me to tell her something, "I'm here to listen, I will try to understand no matter how bad that problem is... You can tell me everything Annika, I won't judge you, I will understand you no matter what.. If you want to say something kahit napakapanget na bagay pa yan, I'll still be here fore you... Just... ...just tell me." She's looking at me intently and after hearing her last words, I felt shivers ra n down through my spine. It's like she wants me to tell something she already knows... it's like the feeling of someone pushi ng you to admit something... admit what? That I'm taking her boyfriend away from her? No... I can't say that...

Teka... alam niya ba? It feels like it. Pero hindi... hindi pede kasi paano niya malalaman diba? Sobrang careful namin n i Kirby na wag mabisto, the only person na nakakita samin ay si Seven... teka... sinabi kaya ni Seven? Hindi nama n rin siguro, we have a deal and I'll break his face if he breaks the deal. So... wala naman sigurong alam si Yuri... ahh... I'm being too paranoid. "Annika?" I heard her call for my name kaya nadistract ako sa thoughts ko. "I love you, bestfriend." ngumiti siya pero biglang may tumulong luha sa mga mat a niya, "I trust you." Pagkasabi niya nun, binitawan niya ang hawak niya sa aking kamay at tumayo na si ya to move to the next chair. 5minutes is over na pala... Naiwan na lang tuloy ako sa upuan ko na medyo tulala... Oh good God.... She said she trusts me... She trusts me... even if I'm not someone worth to be trusted. :( ***

Natapos yung openforum and usually you feel sort of relieved after that dahil yo u are free from those thoughts and emotions you have kept inside you for so long. But it did not work out the same for me... I don't feel relieved at all actually opposite pa nga ee, parang na-depress ako bigla... nakakainis kasi ee, bakit niya pa sinabi sakin yun? Feeling ko tuloy na ang sama sama ko na talaga. Feeling ko ako na yung pinaka-wo rst na nilalang na nabubuhay sa mundong ito. Nakakadepress. Haay. *** 2days na din nakalipas after ng openforum, wala naman masyadong nangyari sa retr eat. May events tapos mga talks minsan may games tapos group works. So far wala naman problema samin ni Yuri kah it minsan I feel so awkward when I'm with her tapos kay Kirby, wala pa ring progress... he just kept on promising me na he'll call it off with Yuri before this retreat ends. Tapos kay Seven...ayun as usual, nagpapakagago; seriously I think his hobby is to annoy me. He's not really enslaving me but I think mas prefer kung mapagutusan kesa paulit ulit at maya't mayang inaasar at iniinis. But today I think I'm going to have a great day! Why? BECAUSE TODAY WE CAN GO OU TSIDE THE RETREAT HOUSE! Yeyyy!!! Yes, today is FREE DAY. We can go to the market, to the park, or anywhere near u p until 10pm. Ohyeah. I'm going alone, magkasama kasi sina Yuri at Kirby dahil may usupan daw sila. I might be jealous but I did not argue dahil I think ayos na rin yun, I need some time alone with myself. Masyado na ak ong na-stressed at na-depressed these past few days, gusto kong huminga muna saglit sa mga problema ko at lumayo sa mg a taong pinoproblema ko kaya I prefer na mapag-isa na lang muna para sa araw na ito. Sinabi ko kay Yuri na she doesn't have to worry about me kasi sasama sa mga classmates namin pero syempre hindi yun totoo. Hindi ako sumama kahit kanino, I went alone ang park ng bayan kung asan kami, maliit na parko lang yun... may mga puno, mga bulaklak tapos may mga yroong mga bata sa paligid, mga nanay tapos may mga nagtitinda ng lobo, ng ice cream at kung anu ano na lang ako sa may band benches. Ma pa.

Nag-e-enjoy ako sa paglalakad at pagtingin tingin sa paligid, minsan pinipicture -an ko gamit ng cellphone camera ko ang paligid at mga tao doon. Wala lang, parang sort of souvenir lang. Habang naglalakad ako may nakita akong isang statue ng isang tao sa may bandang gitna ng park, statue ng someone known sa place na yun, kinuha ko yung cellphone ko para picture-an ito. Tinapat ko na yung camera ko at naka-camera mode na, iki-click ko na yung "captu re" at pagka-click ko... "SEVEN!!!" laking gulat at inis ko na lang ng makita ko si seven sa tapat ng cam era ko, instead na yung statue ang makuhanan ko yung pagmumukha niyang panget ang nakuhanan ko. Oh great, just grea t. Please note heavy sarcasm. I thought this day would be PEACEFUL and here goes the jerk to ruin my day. PROPERTY OF haveyouseenthisgirl.yolasite.com XV: Heartless Jerk "Seven!" "Bwahaha. Cheese?" ^___^V "Hagisan kita ng daga dyan ee. Bakit ka ba nanghaharang sa statue, asar ka naman ee!" binalik ko na yung cellphone ko sa bulsa ko at kinonfront si Seven, "Higit sa lahat, bakit andito ka? Are you st alking me?" "Bakit, porke ba nagkataon lang na nasa same place at the same time tayo that al ready means I'm stalking you already? Haven't you heard about coincidence? Saka if I know you're the one stalking me. Bwahaha." >:D "Ang kapal mo!" lumapit ako sa kanya at hinampas siya sa balikat, "As if Im inte rested to you saka coincidence? What an excuse, masyado na atang napapadalas yang coincidence na yan? Wherever I am, you 're always there and that's not coincidence already." "Well if it's not coincidence," nabigla ako ng bigla syang umakbay sakin habang nakapamulsa yung isang kamay niya, "Maybe destiny brought as together?" >:D

I gagged as I pull him away from me, "Are you gay? Destiny your face!" "Bwahahaha. Gay? Are you testing me?" bigla niyang nilapit ng sobra yung mukha n ya sa mukha ko, sa bigla ko gusto kong ilayo yung ulo ko kaso dahil sa nakaakbay siya sakin I got trapped in his a rms, "Are you kidding me?" Unti unti niyang binaba ang mukha niya sakin, I got the idea... I know what he's planning and he's really making me nervous. "S-seven, I know what you're thinking. That's too clich so stop it!" I tried push ing him in the chest pero he only tighten his grip around me not giving me any chance to move away, "H-hey s-seven!" Just a few more inches and... Aah! I closed my eyes for I'm doomed. 3... 2... 1... and... "Aahhh!" "Jokes lang! Bwahaha!" "araysh, sheven, anu bash!" napamulat na lang ako bigla kasi imbis na may dumamp ing labi ay mga daliri ang naramdaman ko sa aking mukha na kumukurot at humihila sa magkabilang pisngi ko. "Ahaha! Ang cute mo talagang asarin! Bwahaha!" >:D "Ahh! Nakakainis ka Seven, ansakit ng pisngi ko!" >___< pagrereklamo ko habang h inihimas ko ang pisngi ko na kinurot nya. *** Matapos nun ay hindi pa rin ako tinantanan ni Seven. Sumama pa siya sakin sa pag gagala sa park. Sabi niya sakin kaya daw siya nasa may park ay tinakasan niya daw yung dalwang babae sa ibang section na pinangakuan niya ng date sa may mall para sa araw na ito pero bigla daw kasi syang tinamad makipagkita dun s a dalwang babae kaya hindi niya sinipot at dito na lang siya sa park naggala. Ugh, 2girls at a time? Tapos di ni ya pa sinipot? Real jerk. "So what do I have to do with you? Pede lubayan mo na lang ako, it was so peacef ul nung wala ka ee!" asar na sabi ko habang naglalakad.

"No can do. Masaya ka kasama ee." "Masayang asarin at inisin?" =___= "Bingo." OvO "Pakyu." "Mahilig ka din magmura ano? Di yan maganda sa babae." OvO "Pakyu times two." "Bwahahaha!" lumapit sya sakin at ginulo ang buhok ko habang naglalakad kami, "B ili mo ko ng ice cream." Bigla niyang tinuro yung manong sa may isang gilid na nagtitinda sa mga bata ng dirty ice cream. "Ano ka sinusuwerte? Bumili kang iyo." "Hindi mo ako ibibili?" he pouted like a kid. Aww, he looks so cute, makes me wa nna pinch his cheeks. Uhh... What did I just said? Ugh Annika, remind yourself to hit a very thick wal l later. "Asa ka pa," tinalikuran ko na nga siya at nagpatuloy na lang sa paglalakad kaso napatigil ako nang magsalita muli siya... "May nakita akong malapit na computershop ee... makapagrent nga at maguupload ak o ng pictures sa facebook... hmmm..." and there he goes with his blackmail threat. I turn to glare at him for a sec and went to the effin ice cream vendor, "Manong pabili nga pong ice cream!" Hindi rin nagtagal naramdaman ko na si Seven sa tabi ko at ngiting ngiti na para ng batang napagbigyan sa request niya, ugghh very childish. "Anong flavor miss?" tanong sakin nung manong vendor. "Poison flavor, padouble na po nung flavor," the ice cream vendor gawked at me u pon hearing my reply. "Ahahhaahahahahhahahahaha!" tawang tawa naman si Seven sa sagot ko, "Langka flav or po, favorite ko." ^___^V "Ahh langka..." confused na sabi ni manong habang kukuha na sana ng ice cream co ne. "Hindi manong, mango flavor." sabi ko.

"Eh? Ano ba talaga?" naguguluhan si manong. "Sabi ko langka, Annika!" he starts pouting again which is awfully cute. Ughhhh "Strawberry daw po manong," pangaasar ko. "Hindi po manong, langka po." he insists. "Ube daw po." Napapakamot si manong ng ulo, "Magsyota ba kayo? Kasi kung oo, ang weird niyong pares." This time, it's my turn to gawk at the ice cream vendor while I could hear Seven laughing at manong's comment. "NO WAY!" <-- me "OH YES" <-- that stupid jerk In synchrony, we both gave him different answers. "O--kayyy..." feeling ko talaga nawi-weirduhan na si manong samin, yung tingin n iya samin parang sinasabing 'mga takas itong mga ito sa mental' kaya naman napagdesisyunan ko ng bilhan itong isip bata ng Seven na ito ng ice cream niya. "Manong, isa nga pong ice cream langka flavor. Yun lang po, ito bayad, keep the change," inabot ko sa kanya yung ten pesos ko, ewan ko kung magkano yung ice cream but for sure mga limampiso lang si guro yun kasi dirty ice cream lang naman siya, "Pakiabot na lang po sa mongoloid na ito." tinuro ko si Seven at nag simula na akong maglakad para iwan siya. Di rin naman nagtagal ay naabutan agad ako ni Seven sa paglalakad habang hawak h awak niya na yung ice cream niya at dinidila dilaan ito, "Gusto mo?" Nilapit niya sakin yung ice cream na dinila-dilaan niya na at lumayo ako sa pand idiri, "Eeew. Wag na lang noh! Full of your germs, bacteria and virus." "Ang oa at arte mo," he just shrugged his shoulders at nagpatuloy sa pagdila ng ice cream niya. Hindi na ako umimik and I just ignored him. I must enjoy this day and not let th is jerk ruin my day. >__>

"Nga pala, di mo kasama boyfriend mo?" nabigla naman ako sa bigla niyang pag-imi k. Tumahimik rin kasi siya for some seconds there tapos biglang nagsalita ulit. "Sa hindi ko kasama eh." -__" Ahh, kasama niya yung isa niya pang girlfriend? Yung bestfriend mo?" "You really need to emphasize those things everytime, do you?" He starts biting the cone of his now creamless ice cream, "You're not jealous?" "Of what?" "I can't believe they call you a smart girl," he raised an eyebrow to me, "You'r e undeniably slow on picking things up." "Shut up." I said quite irritated. -___ "You love him, do you?" insults or kahit anong bagay na nakakainis ang inaasahan kong lalabas sa bibig niya pero the last set of words that exited his mouth was very unexpected. "Why do you even care?" it was supposed to be a rethorical question but he did n ot get the idea so he replied. "I don't really care, just out of sheer curiosity." "Yeah, I do... I can't live without him." "And oh he's the breath you take," he added sarcastically, "Don't go clich on me Annika, you sound like someone out of a twilight fic. Geez." "Pake mo ba, palibhasa you don't know anything about love. You're just some hear tless stupid jerk." He turn to me as he chew on the last part of his ice cream cone and a sardonic s mile flashed to his face, "Yeah Annika, you know love. Really, I bet you can teach me the art of selfish love." My jaw dropped at what he said but even before I could get to compose myself fro m shock he already turned his back on me, walking away with his hands on his pocket leaving me in my position. "Selfish love." Paulit ulit sa tenga ko yun. Selfish... Selfish.... Selfish...

Ouch. *** CHANGE OF POINT OF VIEW: - SEVEN ASTUTE "Seven, kanina ka pang bad mood ah?" some of my classmates who stayed in the ret reat house for barbeque dinner kept on bugging me. Apparently they noticed how irked I am as I arrange the tabl es for the barbeque dinner. "Wala!" that's all I spit to them. Oo, kanina pa nga akong bad mood. I rarely get this sort of mood, I'm usually in my good, bubbly and playful mood. It all started when I had a discussion with that dimwitted Annika... "Pake mo ba, palibhasa you don't know anything about love. You're just some hear tless stupid jerk." It echoed in my mind again. Heartless stupid jerk? Yeah, she bet I am. I don't even get myself why I'm annoyed, I am used to getting insults from her, insulting me seems to be her favorite thing to do anyway and I can't blame her for that. Really, why am I annoyed when she s aid that I don't know anything about love and I'm heartless? Maybe because I know for a fact that what she said is... is not true? "Yuri," nadistract ako sa aking pagiisip ng marinig ko ang isang pamilyar na pan galan. Isa sa mga kaklase ko ay tumawag sa isang babae na dumadaan sa may garden ng retreat place kung saan nagb a-barbeque kami, papasok na sana ang babaeng ito sa hallway kung saan papunta sa mga rooms, "Mag-isa ka ata? Si Kirby?" "Ah, pinauna niya na ako dito sa retreat house. May pupuntahan daw siya saglit e h," nakangiting tugon ni Yuri sa isa sa mga kaklase namin na tumawag sa kanya. Kakilala niya siguro yung kaklase kong iy on, sabagay maraming nakakakilala sa kanya sa aming klase dahil girlfriend nga siya ni Kirby at madalas silang nak ikitang magkasama, "O sige punta na muna ako sa room ko at aalis din ulit ako eh."

Nagpaalam na siya pagkatapos nun pero hindi ko alam kung anong pumasok sa kokote ko at naglakad ako papunta sa hallway at sinundan si Yuri, nung maabutan ko siya hinawakan ko siya sa may bras o niya para mapigilan siya sa paglalakad, "Saglit." Nabigla siya at napalingon sakin, nagbago yung pagkabigla sa mukha niya at napal tan ng pagtataka nang makita ako, "Uhh... Seven? Bakit? Hinahanap mo ba si Annika? Lumabas siya ee." "Hindi. Gusto kita makausap Yuri." "Ha? Ako? Bakit?" PROPERTY OF haveyouseenthisgirl.yolasite.com XVI: Sharing POINT OF VIEW: - ANNIKA MARIE REYES "Ang cute cute talaga," I can't help but smile to myself habang niyayakap ko yun g bear ko habang nakahiga ako sa kama ko. I got this brown fluffy teddy bear from Kirby, he bought it for me nung luma bas kami nung gabi. Nakagawa siya ng paraan para maiwan si Yuri ng hindi ito nakakahalata kaya naman nagkaroon kami n g konting time para makalabas ni Kirby at makapaggala sa labas ng retreat house. Pinili namin na sa may bayan na lang maggala kesa sa mall dahil sigurado kaming mas konti ang tao dun kesa sa may mall. Buti na lang gabi at wal ang masyadong makakakilala samin, Nakasuot ng hood si Kirby while naka-cap naman ako habang naglalakad kami nun sa may bayan. It was just a small date then he bought me this cute teddy bear as a remembrance. Yung inis ko sa ka nya nawala agad, I know masyado akong mababaw pero ewan ko ba I just can't bear to be angry with that guy. He's my everything. I got distracted from my thoughts when I heard our room's door opened at nakita kong pumasok si Yuri. Isinantabi ko kaagad yung teddy bear at ginreet siya. "Yuri! Saan ka galing?" ^__^ She smiled faintly at me and that troubled me, "Umm.. dyan lang sa labas." "What's wrong Yuri?" bumaba ako sa bed ko at nilapitan siya, she looks troubled or something. She's somewhat disoriented. She shook her head, "Wala. Just a headache."

Yun lang sinabi niya at nagdiretso na siya sa banyo and locked herself there. Me dyo weird yung actions at facial expression ni Yuri... it's bothering me tuloy, may nangyari ba? Or worst... baka may alam na siya? Ughhh. Here I go again being so paranoid. >__< Lumabas din naman agad si Yuri sa banyo after some minutes. "Yuri, are you sure you're alright?" She smiled weakly, "Yeah, I'm just tired. Tutulog na ako. Night night Annika." And that's all, she went to her bed. Maybe she's just really tired kaya naman bu malik na lang ako sa kama ko at nilaro laro yung teddy bear ko. ^__^ Nikka-by! Yan ang name ng teddy bear na ito. Annika + Kirby = Nikka-by! <3 <3 <3 Bago matulog nakatext ko pa si Kirby and I slept with a smile on my face. He's p roving himself to me! Kulang na lang talaga ay makipagbreak siya kay Yuri and I'll be the happiest girl in the world! <3 *** The next day balik nanaman kami sa mga talks and discussions sa session hall, ba ck to boring hall. Group by group ulit ang seating arrangements namin and surprisingly balik nanaman si Seven sa pangun gulit, pangaasar at pangiinis sakin. Minsan feeling ko bipolar siya kasi kahapon parang nagalit siya sakin eh tapos n gayon kung tratuhin niya ako parang wala akong nasabing masama sa kanya kahapon? What a weirdo. That night, may pakulo nanaman si maam Hannah. Dinala niya kami sa labas ng sess ion hall at binigyan ng bawat places ang bawat groups. Kami sa may bandang likod ng session hall tapos meron d un mga kahoy at matches. Inutusan kami ni maam Hannah na gumawa ng sarili naming bonfire at nung nakagawa na kami ay umupo kaming groupmates sa paligid ng bonfire namin. "Okay, tonight is sharing night," paguumpisa ni maam Hannah habang nasa group na min,"Katulad ng napagusapan natin kanina sa session hall, gusto ko magshare kayo sa mga kagroupmates niyo ng mga masasakit na experiences niyo sa buhay o mga bagay na hindi niyo magawang makalimutan. I want you guys to comfort each other and don't judge one another, okay?" Nag-nod lang kami at pagkatapos nun ay umalis na si maam Hannah para pumunta sa ibang groups.

"Okay, who will start?" syempre as the leader of the group I must initiate the t alk but I'm so not gonna start the sharing. Luckily may mga nagvolunteer naman maunang mag-share. Kadalasan sa mga sine-shar e nila ay family problems, I guess isa na talaga sa pinakamasakit na parte ng buhay ay ang problema sa pamily a. At isa na rin ako dun sa mga kagrupo kong may family problem. "Okay, I guess it's my turn," I said as I turn to my groupmates na halos umiiyak na yung iba dahil sa mga shinare nila, ako na lang at si Seven ang hindi pa nakakapagshare, "Umm... Ako? I've been thro ugh a lot, siguro kung ikekwento ko pa sa inyo ang mga masasakit na napagdaanan ko sa buhay baka abutin pa tayo ng b ukas kaya I'll pick one experience na lang." I tugged my hair as I look at the dancing flames, "I don't have a dad anymore, h e died when I was still on my elementary days. Nagkasakit siya eh. Mahal na mahal ko ang dad ko and it was very painful f or me pero what's more painful ay yung makita ang desperation and pagcollapse ng mom ko sa kalungkutan. She was so hear t broken and at the same time our bank account was broken too, naubos yung pera namin sa pagbabayad ng hospital bi lls ng dad ko at sa mga operations na pinagdaanan nito. My mom didn't know what to do, she can't pay our electricit y bills, she can't afford to buy our food, she can't even pay my tuition anymore... and we were still on big debts. Halos m abaliw na yung mom ko that she almost tried to kill me..." I smiled a bitter smile to them when I heard them gasped, "Yeah, she did try to kill me sa pamamagitan ng paglubog ng ulo ko sa may tubig sa bath tub pero di niya rin ako natiis, nung nauubusan na a ko ng hininga ay iniangat niya na ulit ang ulo ko at pinunasan niya agad ng towel ang ulo ko habang paulit ulit na nagso-so rry at umiiyak. Nababaliw na talaga ang mom ko nun sa sobrang desperation, she even took drugs and other sort of stuff. I did forgive her for what she has done to me, naiintindihan ko naman na sobrang hirap lang talaga ng situation na kinak aharap niya -- namin. Pero the thing that really saddens me the most ay yung isang araw nagising na lang ako at pagpu nta ko sa kitchen namin nakita ko yung note niya sa table..." Huminga ako ng malalim, "The note said, 'I'll be gone for a month, I'll leave yo ur allowance for the whole month'. Tapos nakita kong may envelope dun sa tabi ng note at nung buksan ko ay may 10k... I d idn't know where she got that amount pero ang mas hindi ko nafigure out ay kung asan siya nagpunta.. kasi since then, madalang ko na lang makita ang mom ko. Minsan maririnig ko na lang sa madaling araw na magbubukas yung pinto ng bah ay namin at pag sa tuwing igi-greet ko siya ay bigla na lang ulit siyang aalis ng bahay, iiwanan niya na lang ako pa lagi ng envelope na may allowance ko sa may kitchen table. She left me her cellphone number pero madalang niya lang sagu tin yung tawag ko. All in all, she became a mystery to me while I grew up alone. I really never had the chance to k now what she's been up to or where

she's been getting all of those amounts or why isn't she coming back to hug me."

Silence filled us. I didn't dare to speak after that. I did not cry too... sigur o sanay na rin kasi ako sa kwentong ito. Matagal ko na kasi itong naiyakan at ubos na ang luha ko para sa kwentong ito. "It's my turn na siguro?" Seven broke the silence between us. I looked at him and nod to give him permission to take his turn. "Okay... worst experience ko? Siguro nung natatae na ako pero may tao pa sa bany o. Ouch lang mga pre." -___Sa sobrang serious ng atmosphere bigla na lang tuloy kaming natawang lahat sa si nabi niya, napaka-out of the blue naman kasi. But we all know that Seven said that only to lighten up the mood. Th e guy really is a silly one. "Joke lang, sige na nga seryoso na," sabi nito pagkatapos naming tumawa, "Uhh... worst experience in life... ewan ko... teka... ano nga ba..." Mukhang sinusubukan niyang mag-isip at di rin nagtagal ngumiti siya in a very bi tter way, "Siguro yung pagkakaroon ng tangang parents..." I could sense anger in his voice, "Yung katangahan ng nanay ko at yung kataranta duhan ng tatay ko." No one dared to speak. "Yung tatay ko kasi may pagkababaero, saan pa ba ako magmamamana diba?" he was s arcastic and at the same time parang nagluluksa siya, "At alam rin ito ng nanay ko. She has seen it with her o wn eyes, ilang beses niya ng nahuling niloloko siya ng tatay ko pero nagpapakatanga lang siya at pinapatawad ang tatay ko. Kahit nasasaktan siya, ina-accept niya pa rin ang katarantaduhan ng tatay ko. What a fcking martyr right? I love m y mom so much and it pains me to see her cry for the fcking bastard everytime! Yes, I hate my dad. I hate him and I w ish him to die... I wish he was never my dad. He ruined everything. He broke the trust I had had for him! That stupid @ss hole! That stupid fuc----" I don't know what had gotten into me pero bigla ko na lang siyang nayakap.

Ako yung pinakamalapit sa kanya, katabi ko siya tapos rinig na rinig ko sa boses niya yung pag-rattle nito at ramdam na ramdam ko ang emotions niya... galit na galit siya sa tatay niya, we could all s ense it by the way he curse his own dad kaya naman nagawa ko siyang yakapin to stop him from his outrage. "I hate him... I hate him..." paulit ulit niyang sinasabi habang yakap yakap ko siya and what surprised me the most is when I heard him sobs and I felt my shirt getting damp... and that's when I real ised that he was already crying. "Why is he even my father... I hate him..." "Shhh..." I tried to calm him while I hug him awkwardly. Seven Astute is crying? He is hurt, he is badly hurt. I've never expected to see a jerk like him cry and moreover, I've never thought that he's capable of it. He looks like a wounded child and I regret calling him heartless. A heartless man would never cry but he just did. "Guys, group hug?" that's all it take to get us all gathered and hug each other as tears, anguish and lots of emotions filled us. I did cry a little but just a little. Di rin nagtagal nagbalik na kami sa session hall and almost all of us in the hal l have those puffy red eyes. One thing that you won't miss in a recollection is the crying part. At ang amazing sa mga retre at ay makikita mong umiyak yung mga taong hindi mo mai-expect na iiyak katulad na lang ni Seven. He's the type of gu y to make girl's cry pero awhile ago he just cried in front of us without hesitations. Hindi lang siya ang lalaking umiy ak, maraming lalaki sa loob ng session hall ang mga umiiyak din kahit yung mga malalaking lalaki na akala mo siga at bully.. . ayun, sila pa yung mas malakas ang iyak kesa saming mga babae. Pero siguro you really can't judge someone sa panlab as na anyo nila or kahit sa ugali nila hangga't hindi mo alam kung ano yung mga napagdaanan nila sa buhay kasi minsan b ehind those though acts is actually a wounded person seeking for help or comfort. Natapos din ang session around 11.30pm at pinabalik na kami sa mga kanya kanyang rooms. I could see that Yuri cried as well kasi pugto yung mga mata niya.

Nung nag-lights off na at kelangan ng magsitulog ay hindi ako makatulog kahit an ong gawin ko, kahit pabale-balentong na ako sa kama ko ay wala pa rin, mulat pa rin mga mata ko. Hindi ako mapakali a t hindi talaga ako makatulog kahit maga-alas dos na ng madaling araw. "I need air," nasabi ko sa sarili ko habang nakatingin ako sa may kisame. Bumaba ako ng higaan ko at nagsuot ng jacket at tsinelas, nakita kong himbing na himbing na sa tulog si Yuri kaya naman lumabas na ako ng room at naglakad lakad ng madahan at naniniguradong wala ng teacher sa paligid. Naglalakad lakad lang ako kasi gusto kong magpahangin, ewan ko ba kung bakit hin di ako mapakali. Nasa may bandang garden ako ng retreat place namin, maliit na garden lang naman yun eh... napagdesisyunan kong maglakad lakad dun para suminghap ng simoy ng hangin... ang sarap kasi sa pakira mdam ng preskong hangin... Pero habang naglalakad ako may napansin akong pigura ng isang tao sa hindi kalay uan, sa may bandang mini playground ng garden... nakaupo ang pigurang ito sa isa sa mga upuan ng swing. S inubukan kong lumapit at nabigla ako ng makita ko si Seven na nakaupo dun at naninigarilyo. "Seven?" parang hindi niya rin inaasahan ang presensya ng isang tao sa paligid k aya nabigla siyang lumingon sakin ng tawagin ko siya. "Annika?" "Naninigarilyo ka?" "Minsan, pag depressed." pagkikibit balikat niya. "Ahh," yun lang nasabi ko tapos wala ng umimik samin. Hindi rin naman siya umiim ik eh, nakatingin lang siya sa may kalangitan na nasisilayan ng buwan habang paminsan minsan niyang dinadala ang si garilyo sa kanyang bibig. Siguro gusto ko lang din ng makakausap kaya naman napagdesisyunan kong lumapit a t umupo sa isa pang upuan sa swing sa tabi niya at pagkaupo ko ay lumingon ako sa kanya at nagtanong,"Depress ed ka? Bakit? Gawa ba nung kanina?" Ngumiti siya pero malungkot, sinagot niya yung tanong ko ng hindi tumitingin sak in, "Hindi. Depressed ako kasi tumataba ako sa retreat na ito, masyadong marami pinapakain nila sakin. Paano na lang ang sexy body ko diba? I need to maintain it to catch more girls' attention."

Sinimangutan ko siya at hinampas sa balikat niya, "Baliw." -___ "Joke lang," malungkot yung tono ng boses niya kahit alam kong pinipilit niyang pasayahin. Alam ko pinipilit niya lang din magmukhang energetic at masaya at alam ko rin na hindi yung pananaba niya ang ik ina-de-depress niya, kalokohan niya lang yun. May ibang bagay talaga na gumugulo sa isipan niyo, siguro yun nga yung tungkol sa tatay niya. "Seven..." yumuko ako at nilaro ko yung mga daliri ng kamay ko na nakapatong sa kandungan ko,"Sorry ha?" "Para saan?" this time nagawa niyang lumingon sakin ng may pagtataka. "Sorry kung sinabihan kita ng walang puso... pasensya ka na sa mga mabibigat na salitang nabibitawan ko palagi sayo..." I suddenly felt guilty sa mga insultong binabato ko sa kanya dati kaya naman nagso-sorry ako. "Annika..." "Yeah?" "May tanong ako sayo..." "Ano yun?" "Bakit parehas kayo ng nanay ko? Bakit parehas kayong nagpapakatanga sa lalakeng obvious na niloloko kayo?" property of HAVEYOUSEENTHISGIRL.YOLASITE.COM I met a jerk whose name is Seven written by HaveYouSeenThisGirL XVII: Betrayed "Bakit parehas kayo ng nanay ko? Bakit parehas kayong nagpapakatanga sa lalakeng obvious na niloloko kayo?" Bumukas yung bibig ko sa pagkabigla at tumikom ulit at nagbukas muli para magsal ita ako pero walang lumabas na salita sa bibig ko kaya sinarhan ko ulit. I was like a goldfish, bukas sara ang bibig. Sobrang nabigla ako that I can't find my words in my mouth.

"Joke lang," mas nabigla ako nung ginulo niya yung buhok ko. Napahawak tuloy ako sa ulo ko pagkatapos niyang alisin yung kamay niya. Dahan dahan kong binalik ang kamay ko sa may kandungan ko at yumuko ako, "Seven, sa tingin mo talaga niloloko ako ni Kirby?" "Oo." Umiling ako, "Mahal ako ni Kirby." "Sabi mo eh," he just shrugged his shoulders tapos hinagis niya yung sigarilyo s a may damuhan at inapak apakan. "Masamang manigarilyo," yun lang nasabi ko. "Masama rin manloko ng kapwa," he started swinging slowly back and forth, "Let's say mahal ka nga ni Kirby, paano naman yung isa pang taong masasaktan? Paano yung bestfriend mo?" "She'll get over him." Tumawa siya sa sagot ko, "You're really selfish, aren't you?" "I guess I am," I sighed accepting the fact. "But he's the only one I've got Seven..." humawak ako sa magkabilang tali ng swi ng at tinaas ko ang ulo ko at tumingin saglit sa mabituing langit atsaka ipinikit ang mga mata. "Alam mo ba Seven namatay yung dad ko before my graduation nung elementary ako.. ." hindi siya umimik habang patuloy lang ako sa pagsasalita, "Nabaliw naman yung mom ko at iniwan ako. First year ako nun nang magsimula akong mamuhay mag-isa sa bahay namin, iba pa ang school ko noon ng 1st year, hindi pa sa school natin ngayon. Sa dati kong school na yun, it was a nightmare for me. Bukod sa kinakaharap kong family problems, binubully pa ako sa school na yun. Ewan ko kung paano akong naging target ng bullyism sa school namin na iy on, nanahimik lang naman ako eh pero minsan siguro the more na tahimik ka the more na mapagdidiskitahan ka. Isan g araw may nagkalat na lang na anak daw ako ng pokpok. Ewan ko rin kung saan nanggaling yung balitang iyon, bas ta kumalat na lang siyang parang virus sa school at sa tuwing dadaan ako sa hallway, sa canteen o mapa-saanmang p arte ng school ay pinagtitinginan ako ng mga tao at bubulong sila at sasabihing... 'ayan yung anak ng pokpok diba? '..."

Naramdaman ko na lang na may tumulong luha sa may mata ko kaya agad ko itong pin unasan at nagpatuloy sa pagkekwento, wala pa ring imik si Seven at hindi ko alam kung anong reaksyon niy a kasi nakapikit pa rin ang mga mata ko, "Hindi ko alam kung paano lumabas yung ganong usapan, basta isang araw narin ig ko na lang na may nagsabing may nakakita daw sa nanay ko or something like that. I didn't really bother to g et into the details, it just pain me to hear more things about my mom. Ang totoo hindi ko talaga alam kung ano ang ginagawa o pinagkakaabalahan ng nanay ko o kung saan siya nakakakuha ng pera, I rarely get the chance to talk with her on t he phone. Pinakamatagal na nakausap ko lang siya ay 2yrs ago nung birthday ko, mga 30minutes. Tinatanong ko siya noo n kung asaan ba siya o kung ano ang ginagawa niya, pero paulit ulit niya lang na sinasabi sakin na she's fine an d i should not worry. Yun lang." "Alam mo ba Seven, malungkot ako... wala na yung dad ko, hindi ko pa nakikita an g mom ko, mag-isa ako sa bahay at sa school ay binubully pa ako... naisip ko nga minsan na sana nung tinry akong l unurin ng nanay ko sana namatay na lang ako noon... I felt so alone, I felt so unloved... I wanted to die that time ... so I tried to commit suicide..." I chuckled as tears started flowing in my cheeks. I wipe the tears on my cheeks as roughly as I can, "Gabi nun, mga 7pm na siguro. .. nakatitig lang ako sa may isang tulay... pinagiisipan ko kung tatalon ba ako o hindi... iyak ako ng iyak nun... I was about to give up my life, tatalon na sana talaga ako kaso may naramdaman akong mga kamay na humawak sa pulso ko at pi nigilan ako na umakyat sa may hawakan ng tulay na daan ko para makatalon..." I smiled as I remember the memory, "Pinigilan ako ng isang lalaki na nakauniporm e ng paaralan natin ngayon... kasing age at kasing year ko siya noon... galing siyang school at pauwi na siya at nagk ataong nadadaanan niya ang tulay na yun at nakita niya ako at nagkahinala siya sa balak kong gawin kaya pinigilan ni ya ako... sabi niya sakin, 'miss, wag kang magpakamatay'... I cried so hard in front of him at hindi niya alam noon kung an o ang gagawin kaya tinanong niya ako kung saan daw ba ako nakatira at ihahatid niya daw ako... he was concerned to so meone he doesn't even know and that touched my heart... lalong lalo na nung nagstay siya sa bahay ko nung gabing yun when I pleaded to him... I needed company and a shoulder to cry on... I told that stranger everything, all of the hurt feelings I was bearing and he was there sitting beside me quietly as he listens and pats my head." "But the next day wala na siya... I missed his presence... gusto ko siyang makit a, gusto ko siyang makasama... I developed this sort of obsession to someone I just met for the first time... ewa n ko, maybe because he listened to me and he comforted me when I was all so broken and shattered? He gave light to my already darkening life. Tinandaan ko yung uniform niya at inalam ko kung anong school yun at nung makatapos ako ng 1s t year ay nagdesisyun akong magtransfer sa school niya... he was shocked to see me but he smiled to me after and that's when we became friends..."

"Oh, this guy? He is Kirby." I opened my eyes and looked at Seven only to catch him looking at me intently.

"I always invite him to my house to have someone to fill my empty home and he wa s willing to accompany me. I was really happy to have him as a friend.. he also encouraged me to be as cheerful a s I am now that's why naging ka-close ko yung mga kaklase ko ngayon and I was so happy to get people's attention and l ove. I made a lot of friends that I haven't done in my past life, no one bullied me and I'm so happy that they all a ccept me. I also met Yuri and we became very close to the extent that we became bestfriend. I was so happy to have the l ife I'm having, I was so happy to have Yuri and Kirby with me. I've never felt so much love and acceptance in my life." "So it all started with friendship so how did this story ended up with your comp licated love triangle?" dun lang siya nagsalita. Umiling ako sa kanya, "Ewan ko Seven... minsan may mga bagay na lang na basta ba sta nangyayari ng hindi mo namamalayan, magigising ka na lang at makikita mo na ganyan na pala nangyayari s a paligid mo. At ganun yung nangyari Seven, isang araw nagtapat na lang sakin si Yuri na nililigawan na daw siya ni Kirby at inamin niya sakin na may gusto rin daw siya kay Kirby. Medyo nakaramdam ako ng inggit at selos pero h indi ko sinabi, pinakita kong masaya ako para sa kanya at chineer ko siya at si Kirby sa ligawan nilang iyon. Di rin naman nagtagal at naging sila... at ako yung naging third wheel... yung kaibigan na naleft out." "Gusto ko na sanang tanggapin eh, masaya naman na sana akong makitang masaya yun g dalwang taong pinakaimportante sakin na masayang magkasama pero hindi nagtagal feeling ko inii wan na nila ako... feeling ko nagkukulang na yung oras sakin ni Kirby... hindi na siya dumadalaw noon sa bahay ko... nami-miss ko yung presensya niya... at di naglaon, nagising na lang ako na may takot na nararamdaman..." "I was afraid to lose that person who made me feel loved... so I did my best par a ma-swift yung attention niya from Yuri to me... and I actually succeeded this year. I confessed my feelings to him and he said that he's also starting to feel the same way for me pero hindi niya mabitawan si Yuri dahil mahal na mahal daw siya nito na baka magpakamatay daw ito..." "So in short parehas kayong baliw ng bestfriend mo... parehas kayong magpapakama tay sa iisang lalaki... geez, lalaki lang yan." "Kirby is not just a guy! He... He is..." I can't find the right words, nasuklay ko tuloy ang mga daliri ko sa aking buhok out of frustration, "I love him."

Silence. 10minutes of silence filled us then he spoke. "Now I get it." Napalingon ako sa kanya with confused expression, "Get what?" "Kung bakit ka ganyan, kung bakit nagpapakatanga ka, kung bakit ganyan ka maka-k apit kay Kirby, kung bakit nabubulag ka ng todo todo sa tinatawag mong pag-ibig," lumingon siya sakin at na gtama yung mga mata namin, "Annika, KSP ka... kung may kulang sa pinsan, ikaw naman kulang sa pag-ib ig. You've lived your life in the cold and when Kirby appeared and made you feel a little of warmth, you can't let go o f it anymore because you know for yourself that it's the only thing you could hold on and if you let it go, you th ink the coldness in you would just eat you." BULLS EYE. "Annika," nabigla ako ng nag-lean forward siya sakin, napaurong tuloy ng konti a ng ulo ko sa pagkabigla, "Pede ko bang pukpukin ang ulo mo sa pader? O kaya naman pukpukin kita ng malaking bato? O ped e rin kayang ibitin ka ng patiwarik? Baka sakali kasing maalog ang utak mo para naman mapagtanto mong kahi t si Kirby man ang nagbigay ng liwanag sa buhay mo, hindi lang sa kanya iikot ang lahat. If you keep on holding only to the warmth he had given you that time, your life would never ever be warmer." "WAKE UP, STUPID GIRL." I blinked nung bigla niya akong pitikin sa noo. "Araaaaay," >__< nag-pout ako sa kanya nung hinihimas himas ko yung noo ko, "Nap aka mo Seven. Kung makapaglecture ka naman sakin eh, kala mo expert ka. O sige na sige na, alam ko naman sa sarili ko na nagpapakatanga na ako eh." "Oh alam mo naman pala eh, tingin mo cute ka na nyan pag nagpapakatanga ka?" "Hindi ako nagpapa-cute! Che! Ang akin lang, umaasa lang ako na mahal niya talag a ako at magso-sorry naman ako kay Yuri pag nagtagal. Ayaw ko din naman siyang saktan pero selfish na kung selfish, gusto ko akin lang si Kirby." "Haay, isip bata. Why am I even trying to talk to you." he tsk-ed.

"Nagsalita ang hindi isip bata. Pshh. Pero Seven promise mo na hindi mo pagsasab i kahit kanino yung tungkol samin ni Kirby pati yung mga kinuwento ko sayo kanina ha?" "Basta ba may unlimited ice cream supply deal eh." Hinampas ko siya sa may balikat niya, "Napaka mo! Hmff! Basta, tutupad ka sa dea l natin ah? At kahit tapos na yung 1month slavery thing hindi mo pa rin ipagsasabi kahit kanino ah? Promise mo ha?" "Oo na, oo. Whatever." parang walang pakelam na sabi niya. "Eeeh!! Magpromise ka!!!" "Ang arte nito!" "Magpromise ka sabi eh!" "Oo na, oo na, promise na mamatay man ang ipis na pink." labas sa ilong na sabi niya. I stretched forward my pinky finger to him and he arched one of his eyebrow, "An o yan?" "Daliri." "Funny, HA-HA-HA," he laughed sarcastically. I sighed, "Pinky promise." "Ano ka ba 5yr old kid? Oh c'mon Annika, that's for kiddos." "Seven, promise me. Pleaseeee?" I pleaded to him. "So you really plan on continuing with this stupidity of yours?" I nod then he s ighed as he intertwined his pinky to mine, "I promise and promise me to hit your head on the wall if you get hurt in this stup idity of yours." "I won't get hurt but okay, I promise," and wie sealed our promises. ***

After a long while, nakaupo pa rin kami dun at naguusap pa rin ng mga bagay baga y. Strangely Seven's not very annoying, actually I feel comfortable around him and telling him about my life. He might give ugly and offensive comments time after time but I got used to it already, atsaka honest naman kasi siya, he just says whatever his mind wants to say. Then unknowingly napunta kami sa topic tungkol sa dad niya, hindi ko matandaan k ung sinong nag-initiate ng topic na ito basta andito na lang ako nakaupo sa tabi ni Seven habang nakikinig sa pagkukuwento sa buhay at saloobin niya. "Hmm, actually namatay yung first wife ng dad ko which is yung mom ni ate Gabrie lla," yun daw Gabriella ay yung half sister niya, "Namatay ito sa pagkapanganak kay Ate Gabriella, my dad loves ate G abriella's mom... he found comfort in the arms of my mom and he married her after a year and a half. And then I was bo rn in this effin world. But my dad doesn't really love my mom not how he loved ate Gabriella's. Kaya naman di rin n agtagal habang palaki kami ng palaki ni ate Gabriella, our dad starts to come back home with smell of liquors and someti mes with lipstick stains visible on his collar. It was too obvious but my mom just kept on ignoring the obvious. Stupid, isn't she? She kept on holding on to my stupid @ss dad." "You really hate your dad that much, don't you?" "Well, how could you not hate the person who makes the woman you care for cry ev ery night?" I don't know what to say kaya naman I just reached for his head at ginulo ang bu hok niya as I flashed him a concerned smile, "Family problems do suck, don't they?" Umiling iling siya at ngumiti pagkatapos as if sweeping away the bad atmosphere we were creating, "Yeah, it's much more fun to irritate you than think of these stupid family whatevers." I grimaced at him, "You're so mean." "HAHAHAHA! That's what I'm talking about, you're such a fun girl!" tumayo na siy a mula sa pagkakaupo niya sa swing tapos yumuko sakin at ikinabigla ko ang sunod na ginawa niya... He reached at the back of my head and pulled me close to him as he kissed me on the forehead and said, "You remind me a lot of my stupid martyr mom, don't get yourself hurt ... I've witnessed how painful it could be." He looked directly in my eyes for some seconds at tumalikod na rin siya pagkatap os at naglakad na palayo sakin leaving me there totally blown away with what he just did.

*** The following days, walang nagpapa-alala miski isa samin ni Seven sa nangyari o sa napagusapan namin nung gabing iyon sa mini playground at ang weird dun ay pagkatapos ng gabing yun parang mas naging close kami ni Seven. Ibig kong sabihin sa close ay inaasar at kinukulit niya pa rin ako at inuutus utusan na parang boss pero nabawasan yung irritation namin sa isa't isa at parang naging "friends" kami in a way (in a ver y strange way) para bang nung gabing yun we just created a silent truce between us. Minsan I'll just find myself laughing and playing along with Seven's sillyness pero there will still be times na naiirita pa rin ako at gusto ko pa rin siyang pasabugan ng bazooka. Pero all in all, parang yung gabing yun sa mini playground ay nag-create ng "uni que" bond samin ni Seven. I feel so comfortable around him and I never feared the day he'd reveal my secret, feeling ko nga minsan tine-threat niya lang ako for the sake of fun but I think he doesn't really mean to reveal it to anyone li ke what we had swore to our pinkys. But I felt betrayed when that day came... "ANNIKA, I TRUSTED YOU!" As Yuri and I entered our room, printed pictures of me with Kirby were scattered on the floor. Before I could get a hold of those pictures, it was already in Yuri's hands as she glared at me with tear fil led eyes. I don't know why he broke his promise.... I don't know what's going on anymore. Seven, how could you be such a jerk? We had a deal, you promised!!! PROPERTY OF haveyouseenthisgirl.yolasite.com

I met a jerk whose name is Seven written by HaveYouSeenThisGirL XVIII: Hate Point of View: - YURI SANTOS "Can you explain these pictures to me, Kirby?" I pushed t habang pinipigilan ko ang mga luha ko na tumulo. I saw it yesterday at galit na galit ako kay t what? She just made a big fool out of me! She kept on saying how sorry she was pero hindi ko siya of my room at nakitulog na lang ako sa ibang room, sa room nina Dianne Serrano at Charlie Anne them lahat ng sama ng loob ko. They are my classmates and also my friends and also Annika's t figure out the reasons why Annika did this to me after I told them what I saw in our room. the pictures to his ches Annika, I trusted her bu pinansin, I stormed out Mariano and there I told friends and they couldn'

"W-what..." Kirby's voice trailed off nung mahawakan niya yung mga pictures at n akita kung ano ang nandun, his face turned pale, he knew I've caught them and there's no way he could deny it. Siest a time ngayon and I grabbed the chance to go to his room and confront him, luckily yung room mate niya ay nakikigulo sa ibang room so I have this chance to talk to him alone. "How dare you Kirby! Of all people, bakit bestfriend ko pa? It would have been l ess painful kung ibang babae na lang eh... or atleast sa lalake na lang diba?" I laughed bitterly at my attempt to hu mour myself in a situation like this. "Y-yuri... no, it's not like what you think..." he tried to touch me on my shoul ders pero lumayo ako sa kanya by stepping backwards. "Of course it's not what I think, you guys are not OBVIOUSLY kissing in the pict ure! Ang tanga ko, why am I jumping into conclusions? Of course hindi kayo naghahalikan diyan sa picture, it just happene d that you were right in front of Annika when she tripped on an invisible rock and your lips touched and POOF! Pictures w ere delivered in my room! Wow, how amazing is that?"sarcasm overflowed my statements. "Bebs," "Don't you bebs me!" I pushed him away nung sinubukan niyang lumapit sakin. "Makinig ka muna sakin bebs," nagsusumamong sambit niya nung magawa niyang hawak an ang buhok ko na nalaglag sa harapan ng mukha ko na siyang ibinalik niya sa likod ng tenga ko, "I won't de ny these pictures... Yes, it really happened... She kissed me pero bebs, believe me or not... I didn't want it." "What do you mean?"

"I tried pushing her away from me pero I think obsessed sakin si Annika... she f ollowed me like everywhere and kept on telling me that she loves me more than anything... I know she's your bestfriend and she's also my bestfriend Yuri, it was hard for me to just ignore her and hurt her feelings... you know how alone she i s right now, you know how much she has suffered in her past... I did it not because I want to cheat on you, I only acce pted her behind your back because I don't want her to commit suicide again like what she did back then." He cupped my face with both his large and warm hands as he looked directly in my eyes,"Maniwala ka sakin bebs, mahal kita..." Umiling iling ako at pilit tinanggal ang mga kamay niya sa aking mukha habang pi napahiran ko ang ngayo'y mga basa ko ng pisngi, "Ang gulo niyo!!!" Tumakbo na ako palabas ng kwarto ni Kirby habang naririnig kong tinatawag niya a ng pangalan ko, tumakbo ako papunta sa kwarto nina Dianne at Charlie to find comfort. I feel so heartbroken, two people just broke my heart... two important people. Either I believe what Kirby told me or not, ganun pa din ang labas nun... they b oth cheated on me. Kirby could've just simply told me the situation before so I could've handled Annika myself pero wha t did he do? He still took Annika's feelings for him, does he really think that by doing that he'd make the situatio n better? Not a chance! And Annika... I trusted her kahit ilang beses na akong nakakatanggap ng anonymous text messages. .. I even asked her sa openforum nung isang araw na kung may gusto siyang sabihin sakin, sabihin niya na at iinti ndihin ko siya kahit anong mangyari and that includes her feelings for Kirby pero what did she do? She just kept it all for herself and tried stealing my boyfriend away from me! They both makes me want to hate them. Then a flashback of that night when Seven asked me if he could have a little chi tchat with me came in my mind. Pabalik na ako sa room ko nun dahil magpapalit sana ako ng damit ko para makalab as ulit at kumain ng dinner sa labas with my classmate friends, sina Dianne, Charlie, Che Doniego... yung same circle of friends, kasama nga dapat si Annika nun pero she told us she has to go somewhere important. But as I was walking in the hallway naramdaman ko na lang ang mga kamay na pumigil sa aking braso at paglingon ko ay nakita ko si Seven, h e was calling for my name then when I asked him what he needed, simple lang ang sinagot niya sakin. "Gusto kitang makausap Yuri." "Umm Seven, tungkol saan?" napapakamot pa ako ng ulo ko noon kasi hindi naman ka mi close ni Seven para bigla niya na lang ako lapitan at kausapin, tapos biglang may nag-flicker sa isipan ko then I flashed him a playful grin sabay siniko siko ko siya ng pabiro, "Ayeee! Tungkol kay Annika yan nuh!"

Ang alam ko kasi he has a crush on Annika... well, yun ang kumakalat na balita s a buong 4th year simula ng maging groupmates sila ni Annika... madami rin kasing nakakapansin na laging nakadikit si Seven kay Annika and marami din nakapansin na simula noon, nawala na yung playful na Seven na laging nangho-hook ng girls... ang balita nga daw, lahat ng lumapit kay Seven na babae ay ini-ignore na lang ni Seven kaya naman ma raming napapaisip kung may hidden agenda nga ba si Seven sa bestfriend kong si Annika... "Yeah, sort of," yun lang yung sagot niya sa paniniko ko sa kanya kaya naman nap atigil ako kasi he looked quite pissed and at the same time worried habang napapakamot siya sa may batok niya,"So, are you coming with me or what?" "Ha? Coming? Saan tayo pupunta?" "Take you out on a dinner so we could talk about it?" "Eh? Pero... uhh... may usapan kami nina Dianne, nung mga friends ko..." "Well, text them na may iba ka ng kasama or something like that... basta just co me with me Yuri, please?" Napailing na lang ako, he actually seemed like he badly need to talk to me kaya naman I pulled out my phone to text Charlie na hindi ako makakasama sa kanila sa supposed dinner night namin ng mga girls. At pagkatapos nun sumama na ako kay Seven, sa may Jollibee lang naman kami kumain and I didn't have any p roblems with that dahil I like Jollibee atsaka isa pa, it was his treat! :p "So..." sinubukan kong i-break yung silence saming dalwa ni Seven habang nakaupo na kami sa may isang gilid sa may Jollibee pagkalapag namin ng mga orders namin sa may table, "Care to tell me kun g ano yung dapat pag-usapan?" "Tell me Yuri, where the fck did you pick a very stubborn bestfriend?" I know si Annika ang tinutukoy niya kaya napataas ang isang kilay ko noon, "Huh? Did you guys have some lover's quarrel? What's with the angry tone, dude?" Umiling iling si Seven at dumampot ng ilang pirasong french fries and he stuffed it into his mouth,"adsghdgadsakj." "What?" hindi ko naintindihan sinabi niya kasi puno ng fries yung bibig niya, wh at is manners? Ughh, guys. Nilunok niya muna lahat ng nginuya niyang fries at kinuha yung baso ng coke niya and slurped noisily sa straw nito, "Eeew. Where is your manners?" He ignored me at binalik sa mesa yung baso ng coke niya, "Nakakainis yang bestfr iend mo ha, pagsabihan mo yan. Pukpukin mo ulo niya sa pader ng mga sampung beses... ah hindi pala, gawin mo ng isandaang beses. Wala atang utak yang bestfriend mo! O kung meron man hindi niya alam gamitin! I've never met a s tupid idiot girl like that ever in my life!"

"Hey hey, watch your mouth! Bestfriend ko ata yang iniinsulto mo ah! Wag mong sa bihing yan lang gusto mong sabihin sakin? Ang insultuhin ang bestfriend ko?" di ko mapigilang mapataas talaga ang k ilay ko sa mga pinagsasasabi niya. "Ughh," he grumbled as he took a bite on his burger then he tried speaking again , "Okay, sorry... I'm just really peeved right now. So yeah, let's change the topic..." I just eyed him carefully as I took a bite of my own sa aking burger, "I would w ant to ask you something Yuri..." I did not answer, I just waited for him to continue... "Paano kung niloloko ka ng mga taong importante sayo? Anong mararamdaman mo?" Feeling ko nagusot ang noo ko sa sobrang pagtataka sa weirdong tanong niya, "Wha t kind of question is that?" "Wala lang... tanong lang... may kilala kasi ako na tao na niloloko yung kaibiga n niya..." "Oh... did you bring me here to ask an advice?" yun lang yung pumasok sa isipan ko noon kung bakit gusto niya akong makausap, actually ang weird nga para sakin nun kasi of all people bakit ako pa ang hihingian niya ng advice diba? Ni hindi nga kami friends eh! "Yeah... siguro... parang ganun na nga..." he shrugged his shoulders, "So?" "Hmmm... kung niloloko ako ng taong importante sakin? Hmmm... Obviously masasakt an ako, magagalit ako, malulungkot ako at halo halong emosyon ang mararamdaman ko and of course all of them would be negative emotions... sino ba namang hindi makakaramdam ng ganun diba pag nalaman mong nil oloko ka? Kung isang tao ngang hindi mo kakilala ay niloko ka ay magagalit ka na paano pa kaya kung importante pang tao para sayo ang manloloko sayo diba?" He nodded, "What if ang situation ay bestfriend mo at boyfriend mo ang manloloko sayo?" Somehow the idea brought butterflies in my stomach. "Oh c'mon, that's impossible... Annika and Kirby wouldn't do that to me, I trust them," natatawa kong sabi habang kumakagat ako sa aking french fries. He flashed a grin to me, "I didn't say it was supposed to be you, your bestfrien d and your boyfriend... I said 'what if'... I was just giving you an imaginary situation, remember it's just me asking an advi ce?" I smiled to him, "Oh yeah... sorry, na-carried away... Umm... pero kung may ganu n ngang situation, katulad ng sabi ko sa unang tanong mo... halo halong emotions ang mararamdaman ko, mostly negative emo tions..."

"Eh kung ganun nga, sa tingin mo sa situation na ito sinong mas dapat sisihin mo ... yung bestfriend mo na pinagkatiwalaan mo o yung boyfriend na mahal mo?" Pinatong ko ang elbow ko sa may table at nilagay ang baba ko sa may kamay ko hab ang sinusubukan kong mag-isip sa tanong niya, "Hmm... Parehas silang dapat sisihin... no matter what circumstance s there could've been... afterall cheating is a choice and it's their choice kaya kung may dapat sisihin, silang d alwa yun. They chose to hurt me." "Oh, so magagalit ka sa kanilang parehas?" "Yeah.. obviously, sino bang hindi diba? But," tumungo ako at sinawsaw yung frie s ko sa may ketchup, "If they would just be sincere to ask forgiveness and they really repent for what they have done, my anger would dissolve at papatawarin ko sila. I can't stay mad to those people I care for, afterall wala naman akong map apala kung magagalit lang ako sa kanila habambuhay. Anger just add pain to your already burdened heart." Natawa ako bigla na siyang kinabigla ni Seven. "What's so funny?" Umiling iling ako, "Wala lang, masyado akong nadadala eh... Ano ba 'to, feeling ko tuloy hinahanda ko yung sarili ko sa bagay na pedeng mangyari... Ikaw kasi Seven kung anu ano tinatanong mo sakin! Sa ka bakit mo nga ba tinatanong itong mga ito? What do you need the advice for? Did those things happen to you o r to a friend?" Bigla siyang sumandal sa may upuan niya at tinignan ako ng may mapaglarong ngiti , "Nah, it did not happen to me... but it might happen to someone." "Huh? Kanino?" "I dunno," he shrugged his shoulders, "To someone unfortunate." And with that ay tumayo na siya at iniwan ako dun sa Jollibee... Kahit medyo nag uluhan ako sa mga sinabi at inakto niya ay inignore ko na lang siya at nagpatuloy na lang sa pagkain ko, sayang naman yu ng nilibre niya sakin eh. Pero ngayong nabalik na ako sa present time, ngayon ko lang napagtanto yung mga gustong ipahiwatig sakin ni Seven... That someone unfortunate is actually me. May alam si Seven sa mga pangy ayaring ito... siya kaya yung nagsesend sakin ng text msgs with an anonymous number? Siya rin kaya yung nag-scatter ng p rinted pictures sa floor ng room namin?

But how the heck did Seven got involved with this story of me, Kirby and Annika? Ahh, I'm so confused, why must everything gets so complicated! *** CHANGE OF Point of View: - ANNIKA MARIE REYES She kept on ignoring me, ilang beses kong tinry kausapin siya pero she would jus t push me away and ignore me. Ni hindi nga siya natulog sa room namin kagabi after niya makita yung mga pictures. She took a few of them and left some on the floor. Kinuha ko yung mga natirang pictures at tinignan ang mga ito. Mga photos namin ni Kirby sa hiding places namin, magkahawak ang kamay, may naka halik ako sa pisngi niya, mayroong sinusubuan ko siya ng food at iba ibang poses. It actually crept me out how someone could take so many pictures of us in different poses, in different places and different dates... it was like a stalker's job to do something like that. I only have one person in mind who could possibly print such pictures... and the next day, I confronted him nung siesta time. I pulled him on the back part of our recollection place kung saan walang t ao. "Hey, hey, what the---!" tinanggal niya yung kamay ko sa may sleeves ng shirt ni ya nung makarating na kami sa may bandang likod ng recollection place, "Bakit mo ako kinaladkad dito sa may likod? May balak ka bang rape-in ako? Are you that interested in me? You could just simple ask kesa rape-in mo ako, kababa e mong tao. Di---" Before he could continue his stupid blabbers ay sinampal ko na siya sa pisngi ni ya and that made him stop. "What the fck was that for?" inis na sabi niya habang hinimas himas niya yung na saktan niyang pisngi. "I should be the one asking you that same question!" hinagis ko sa kanya yung ta tlong piraso ng pictures, "You're a liar! You promised me! We had a deal! How could you---!!!" Nanlaki ang mga mata niya nang makita yung mga pictures, "How--- what..."

He looks confused na para bang wala siyang idea kung paano nagkaroon ng mga ganu ng printed pictures... HAH! As if he can fool me by pulling off an act like that! "Don't play dumb with me Seven Astute, I know ikaw ang may gawa niyang mga iyan! We had a deal didn't we? Sumangayon naman ako sa lesheng deal na yan pero bakit pinagkalat mo pa rin! Now look what happened, Yuri's very angry with me! This is your dmn fault Seven!!!" "Don't you point a finger on me," kamuntik na akong mapaatras sa tono ng boses n iya, he sounds pissed off, "This is none of my fault, Annika!" "Really? So whose fault is it then? You're the only one I know who has pictures of me and Kirby! You're the only one capable to print those pictures!" "Even if I have pictures, it is still not my fault Annika. Whether it was me or not who scattered these pictures, IT IS SO NOT MY FCKING FAULT SO DON'T BLAME IT ON ME. All of these is your fault, ikaw an g nagdesisyun na magkaganto ang lahat! If you were just smart enough not to steal your bestfriend's boyfrien d none of these could have happened! IT IS YOUR FCKING FAULT, put that in mind!" I could feel my eyes heating up, a sign that tears are about to fall, "Okay fine , it's my fault! Pero bakit... bakit hindi ka tumupad sa promise? Diba napagusapan na nating hindi mo ipagsasabi ito? That als o means na hindi mo ipagkakalat yung pictures? We had a deal Seven... Bakit?" I sounded so desperate, this is the feeling of being caught on a crime you've be en committing for so long. "I didn't break any promise. I didn't scatter these pictures," hinagis niya paba lik sakin yung mga pictures. "Liar!" galit na sabi ko sa kanya, "You have always blackmailed me with these pi ctures so obviously ikaw ang nagprint ng mga ito! You're such a big fat liar, Seven!!! I hate you! Why did I even believe d in you in the first place? You're nothing but a big heartless jerk! The biggest jerk I've ever met in my life!" Tug!

Napapikit saglit ang mga mata ko nang may bigla siyang binato sakin at pag mulat ko nakita kong nasambot ko yung binato niya sakin, hawak hawak ito ng dalwa kong kamay sa bandang dibdib ko... i to yung necklace niya na may laman ng memory card ng cellphone niya. "Keep calling me a heartless jerk, a liar or whatsoever Annika and I hope that o ne day you realise that I'm just a mirror of yourself." then he pushed me off his way and he walked away. I was left there with his necklace on my hand while tears kept falling from my e yes. I hate you Seven! I hate you! I also hate you Annika. I hate you Annika, I abhor myself. PROPERTY OF haveyouseenthisgirl.yolasite.com ** I met a jerk whose name is Seven written by HaveYouSeenThisGirL XIX: I did this to myself "Okay, kumpleto na ba lahat? Wala bang naiwan?" nung nasa bus na kami at paalis na ay tumayo yung adviser namin sa may unahan, sa tabi ng driver habang sinisilip kaming mga studyante kung kump leto na ba kami. May isang sumigaw at nagbiro, "Maam! May naiwan, may naiwan po! Yung kaluluwa ko po!" "Bugok, pati yung utak mo naiwan mo rin!" may isa pang sumabat at nakipagbiruan. Nagtawanan ang mga studyante sa loob ng bus namin sa dalwang makulit na iyon. Siguro kung hindi ako matamlay ay nakitawa na rin ako pero I don't really feel l ike laughing at all. Ang 2weeks retreat namin ay tapos na at pabalik na kami sa Manila. 3days na rin ang nakakaraan simula ng matuklasan ni Yuri ang relasyon namin ni K irby.

3days na rin simula ng hindi ako pansinin ng mga kaklase ko. Kumalat na kasi sa klase namin ang ginawa ko lalong lalo na sa mga kaklase kong mga babae. They just can't believe what I did at nasa side sila ni Yuri. Hindi ko naman sila masisisi kung nasa sid e sila ni Yuri, afterall ako yung may kasalanan. They confronted me last night, 11 of my girl classmates including Yuri talked to me in one of my classmates' rooms. Para akong nasa isang crime interrogation, para akong kriminal na pinapaligiran ng mg a detectives at pulis nung gabing iyon. Feeling ko anytime sesentensyahan na nila ako pag may hindi ako magandang nasabi . But truth is... wala talaga akong nasabi sa kabila ng mga tanong at pangaakusang ibinato nila sa akin. Hindi ko alam kung paano ko i-e-explain sa kanila ang lahat, hindi ko alam kung ano ba ang tam ang sabihin sa maling nagawa ko. Humingi ako ng sorry pero hindi sapat yun hangga't hindi ko naipapaliwanag sa ka nila kung bakit ko niloko si Yuri. Iyak ng iyak si Yuri nung gabing yun at ganun din ako, galit siya sakin at paulit uli t akong nagso-sorry. Hindi daw ako isang tunay na kaibigan. Yan ang sabi sakin ni Yuri. Sabi niya pin agkatiwalaan niya daw ako at tinuring na malapit na kaibigan at pati na rin kapatid pero bakit nagawa ko daw sa kanya yun ? Ano daw ba kasalanan niya sakin para saktan ko siya ng ganun? Actually wala... wala siyang kasalanan and she doe sn't deserve to be hurt like this... Ang sama kong tao? Alam ko... sobrang sama ko, I deserve to go straight into hell ri ght now. "Haaay," hindi ko na mabilang kung ilang buntong hininga na ang nagawa ko sa biy ahe pauwi. Nakasandal ako sa may bintana ng bus habang pinapanuod ko ang mga bahay, kotse at kalsadang madadaanan . Wala akong katabi sa kanang upuan dahil walang gustong tumabi sakin sa mga kaklase ko... alam na nila yung n angyari at pinandidirihan nila ako. Feeling ko dejavu ito nung 1st year highschool ako sa dati kong school... yun ng a lang pinandidirihan ako dati dahil sa mga chismis na pokpok daw ang nanay ko at ngayon naman pinandidirihan ako dahil sa sarili kong kagagawan... sa pagiging isa kong mangaagaw at walang kwentang kaibigan. Nag-christmas party nga kami kahapon ng umaga pero hindi ako um-attend, sabi ko na lang kay maam Hannah na masama ang pakiramdam ko at nagstay na lang ako sa room. How can I celebrate at a time like this kung pati si Kirby hindi ako kinakausap? I texted him and tried to call him but to no avail. Tinry ko rin siyang kausapin pero para bang iniiwasan niya ako. And when I told him na natuklasan na yung tungkol samin, he turned cold towards me.. . hindi ko magets... kahit ngayon na nasa iisang bus kami ay hindi niya ako pinapansin at umupo siya malayo sakin... bakit parang nilalayuan niya ako? Bakit parang nawala yung pagmamahal na pinapakita niya sakin dati? May nagawa ba akong mali?

O sa simula't simula pa lang... lahat na ng ginawa ko ay mali talaga?

Pero bakit pati si Kirby ganun ang trato sakin? Bakit biglang nanlamig siya? I w ant to ask him but he never gave me the chance to talk to him even for half an hour. I badly want to know why he's treat ing me like this... he's the only one left in my life right now, I just lost my bestfriend... my friends... my classmate's res pect... I lost them all and I can't bear to lose even him. Ngayong alam na ni Yuri na niloloko siya ni Kirby... siguradong break na sila di ba? Pwede na kami ni Kirby, diba? Diba mahal ako ni Kirby? Sabi niya mahal niya ako... sabi niya yun. "Bwahahaha! Seven, sira ulo ka pare! haha! Balik mo sakin pringles ko oy!!!" I c ringed when I heard his name. Mula sa back seat ng bus narinig ko yung isa sa mga lalaking nakaupo dun na binanggit an g pangalan ni Seven, siguro nakikipagkulitan dito. Narinig ko ring tumawa at sumagot si Seven sa kaibigan at kaklase nito, just by hearing his voice tears my heart. All the pain coming back inside my chest, suffocating my heart. I felt a water forming in my eyes and as I blinked a single tear strode down my cheek. I wiped it with my left arm. I tried my best na huwag umiyak ng tuluyan at mas sinandal ko ang sarili ko sa may binta na habang yakap ko ng mahigpit yung teddy bear ko na binigay pa sakin ni Kirby noon. Inside this bus, I have three person whom I'd really like to talk with right now but I don't have the guts to do so. To Yuri, I want to say sorry over and over again until she forgives me. To Kirby, I want to ask him why he's cold towards me all of a sudden? To Seven... I want to ask him WHY he... he made a big fool out of me? Why did he used me for his own entertainment?

I don't really know whether to be flattered or be annoyed after seeing what his memory card contains. PICTURES. Pictures of me. Of every angle. A hundred of it... or more than a hundred. In different places and in different occasions. Pictures in solo or with other people. There were also pictures with Kirby but only a few shots. But more on solo shots. If that memory card was supposed to be a material for blackmail... bakit parang iba ang dating nito sakin? Gusto kong tanungin si Seven kung anong ibig sabihin nung mga pictures pero ever since that day he threw his memory card to me... we never talked to each other anymore. He stopped annoying me, he stopped being a big jerk with me, he

stopped our slavery deal even if he didn't mentioned it anymore, he stopped pick ing on me... he stopped talking to me as if I am a stranger to him. He only talked to me when necessary but other than th at he ignored me. I never had the chance to understand why he blackmailed me with a memory card fu ll of my pictures. *** Christmas... New Year... Dumaan ang mga okasyon na ito, nagpalit na rin ng taon pero walang pagbabagong n angyari. Wala na kaming pasok pagkatapos ng retreat... nag-stay ako sa bahay buong bakasy on, saan pa ba ako pedeng pumunta diba? Mag-isa na lang naman ako. Wala akong kakilalang relatives, wala r in naman ang nanay ko. Ni-ha ni-ho wala akong natanggap mula sa kanya. Minsan iniisip ko, buhay pa ba siya? O kalul uwa na lang ang nagpapadala ng pera buwan buwan sa bahay? Pati rin siguro yung cellphone ko ay patay na o sira o walang signal... ewan kas i miski isang mensahe ay wala akong natatanggap kahit nung pasko. Ni isang bati mula sa mga kaklase ko... wala... ka y Yuri... wala din... kay Kirby... nakakalungkot isipin ay wala din... Sinira ko na nga ata ang lahat ng meron ako. Hindi na siguro ako mapapatawad ni Yuri at hindi ko na rin siguro maibabalik ang respeto sakin ng mga kaklase at kaibigan ko... Wala na rin atang pakelam sakin si Kirby... sa hindi malamang kadahilanan ay hin di na siya nagparamdam pa sakin. Nakakalungkot lalo nung maginternet ako isang beses... naglog in ako sa social n etwork account ko... nakita ko sa profile ni Yuri na may mga bagong uploaded pictures siya... Pictures nila nina Charlie, nina Dianne, nina Che at ng mga circle of friends na min... nagkaroon sila ng sariling christmas party at sleepover sa bahay nina Yuri... Hindi ako invited.

Ouch. Wala na talaga... wala na akong kaibigan... Kaya pagdating ng January 5, nung nagpasukan ulit... Wala akong ganang pumasok... ayaw kong bumangon sa kama ko... Hindi dahil sa tinatamad ako o sa inaantok pa ako kundi dahil sa kawalan ko ng g ana na makaharap ulit ang mga kaklase ko lalo na ang mga dati kong kaibigan na alam kong hanggang ngayon ay ma y galit pa rin sakin... Pero sa huli nagawa ko ring makapunta ng school after all of those hesitations.. . Kaso nung nasa may hallway na ako palapit sa classroom namin, feeling ko isandam akmak na paru paru ang nasa loob ng tyan ko dahil sa sobrang kaba... Parang masusuka nga ako dahil sa kabang ito. Alam mo ba yung pakiramdam na papas ok ka sa maingay na classroom mo at pagkapasok na pagkapasok mo sa loob ay biglang tatahimik ang classroom at lahat sila biglang titingin sayo... bawat isa may kanya kanyang panghuhusga, pagkadismaya, at kung anu ano pang emos yon sa kanilang mga mata habang ikaw, walang magagawa kundi tumungo na lang, maglakad ng tahimik pero mab ilis papunta sa iyong upuan, ipatong ang bag sa may sahig, umupo ng halos nakayuko, nakapatong ang kamay na m agkadikit sa may desk mo at nakatabing sa may gilid ang mga ilang hibla ng buhok mo habang inaantay ng tahim ik ang teacher mo na dumating? A fish being judged and talked about under low whispers while being out of water . That's what I am right now, it never felt this long to wait for our teacher to come to our classroom and start the class. Yun na ata ang pinakamahaba at pinakamabagal na araw para sakin. Walang kumakausap sakin pwera na lang kung may sasabihing school matters sakin p ero aside that, wala talagang umiimik sakin. Gusto kong kausapin ulit si Yuri at mag-sorry sa kanya pero wala akong lakas ng loob saka isa pa alam ko namang hindi lang rin niya ako papansinin. Sabi niya sakin dati sa openforum na iintindihin niya ako kahit anong mangyari.. . pero siguro wala naman talagang kaintindi intindi sa panlolokong ginawa ko sa kanya. At ang hirap din nung dumating ang recess at lunch... wala akong kasabay... wala akong kasamang kumain... mag-isa lang akong bumaba sa canteen upang bumili ng pagkain ko at pagbalik ko sa classr oom para kainin ang lunch ko, mas masakit ang naramdaman ko nang makita kong nakaform into a circle ang chairs ng mga "dating" kaibigan at kasabay ko

sa lunch sa may bandang unahan ng classroom sa may side ng upuan ni Che habang m asayang nagkekwentuhan sila tungkol sa bakasyon nila habang ako... andun sa upuan ko at nagiisa at tahimik n a kumakain... ang upuan ko nga pala kung maaalala niyo ay sa tabi ni Yuri... Pero kahit katabi ko siya, she just ignored me the whole time. Ang pinaka-ayoko pa sa araw na ito ay nung napagdesisyunan ng teacher namin na m agpagawa ng isang group work... Group work... 5members in a group... Kami daw bahala pumili ng mga gusto naming kagrupo... Kanino ako makiki-grupo kung gayong walang may gustong tumanggap sakin? Yun yung pinakamahirap na pinagdaanan ko para sa araw na ito, ang maghanap ng makakagrupo... Napasama lang ako sa isang grupo ng magkulang yung isang grupo ng mga lalaki ng isang miyembro.. kumbaga tiratirahan lang ako, pantakip sa kulang... kung wala sigurong nagkulang, walang tatanggap s akin miski isang grupo... :( Ayoko ng ganito... hindi masarap sa pakiramdam ang iwan ka ng mga kaibigan mo.. ng mga kaklase mong nakasama mo ng ilang taon... ng mga taong pinagkatiwalaan ka minsan at tinuring na kapami lya... ang sakit. Pero mas masakit isipin na pinili ko ito, na ako ang may kagagawan nito. Ako ang dahilan ng saril i kong pagdudusa. Wala na talagang nagmamahal sakin. Parang umuulit lang yung dati... Back Back Back Back to to to to zero. the coldness. being alone. the unloved zone.

Back to where I just want to jump off a bridge and end this. PROPERTY OF haveyouseenthisgirl.yolasite.com ** I met a jerk whose name is Seven written by HaveYouSeenThisGirL XX: His Game Tapos na rin sa wakas ang klase at pauwi na ako nun pero bago ako umuwi may isan g tao muna akong pinuntahan. Si Kirby. Gusto ko siyang makausap kaya naman pinuntahan ko siya sa classroom niya at naka salubong ko naman siya sa may hallway nila na pauwi na rin habang kasama ang ilang kaibigan nito. Napatigil si ya pati yung kasama niyang kaibigan niya nung makita ako sa harapan nila. "Kirby, I need to talk to you." Hindi sumagot si Kirby, tinignan niya lang ako ng mataman... parang may pagaalan gan siya sa kanyang mga mata. "Please?" I sounded desperate... actually mukha na talaga akong desperada sa mga nangyayari. How would I not be kung wala na akong mga kaibigan tapos ngayon ayaw pa akong pansinin ni Kirby? He sighed and nodded at his friend, "Sige pare, kita na lang ulit tayo bukas." Tumango lang din yung friend niya sa kanya at umalis na at tinignan lang ako nit o ng may pagtataka pagkadaan nito sakin. "Tara sa canteen," yun lang sinabi niya at tumalikod na sakin para maunang magla kad papunta sa canteen. Sumunod naman ako ng tahimik sa kanya. "Kirby," as soon as makaupo kami sa vacant table sa may canteen ay nagsimula na agad akong kausapin siya.

"Yeah?" pinatong niya yung backpack niya sa may paanan ng upuan niya habang umup o siya at sumandal sa upuan. Huminga ako ng malalim saka nagsalita, "Bakit mo ako iniiwasan?" Umiwas siya ng tingin, umangat yung kamay niya at pumatong sa likod ng ulo niya akmang kakamot pero hindi niya ginawa, nagstay lang yung kamay niya dun habang parang hindi siya mapakali at pa rang naguguluhan siya, "Annika... I'm sorry..." That stabbed my heart. "For w-what?" I almost choked kahit wala naman akong kinakain o iniinom. Inalis niya yung kamay niya sa may likod ng ulo niya at ipinatong sa may table a t binaon ang mukha niya sa mga palad niya, he looks very frustrated about something... about what? "I didn't mean to hurt you Annika... " he said in an almost whisper. "Kirby! Pede bang diretsuhin mo ako sa gusto mong sabihin? Naguguluhan na ako sa yo!" nafu-frustrate na rin ako sa ginagawa niya eh, he's playing with words at hindi ko siya maintindihan! "I'm sorry... I didn't mean to say I love you when I really don't... I mean, yea h I do love you but only as a friend... I see you only as a little sister... nothing more..." Iniangat niya yung mukha niya mula s a pagkakabaon nito sa kanyang mga palad at tinignan ako ng matamaan saka muling nagsalita,"Annika... it's over between m e and you." "What?" parang nabingi ako saglit pero hindi pa siya tapos sa pagsasalita. "It's over for me and Yuri too. We all lost in this game, in this sick and twist ed game!" he sounded angry but... what? Bakit siya magagalit... diba dapat ako ang magalit? Game? Ano? Naglalaro lang kami all this time? "What do you mean Kirby? Anong laro? Pinaglalaruan mo lang ba kaming dalwa ni Yu ri ha? Tinu-time mo kami parehas? Tapos pinapaniwala mo kaming dalwa na mahal mo kami para pag-awayin kami? Was th at your sick and twisted game?" naiiyak ako... sabi niya mahal niya ako tapos isusupalpal niya sa mukha k o na... laro lang ang lahat? That's bull.shxt!

"This is not my game," bigla siyang tumayo at ganun din naman ako. "What are you talking about Kirby? This is your game, pinaglaruan mo lang kami n i Yuri! Ngayong galit na sakin si Yuri at magkaaway na kami ngayon, tapos na ba yung game mo? Masaya ka na ba at mission a ccomplished ka sa game mo? Why did you do this Kirby?! Ano ba ginawa ko sayo para gantuhin mo ako? Wala nam an akong matandaang ginawang masama sayo aa! Bakit mo ako ginaganto, akala ko mahal mo ako! Pinaasa mo lang p ala ako! Hindi lang pinaasa, pinaglaruan mo pa!" tinakpan ko yung mukha ko ng aking mga palad habang dire dir etso ang pagtulo ng mga luha ko, halos gumagawa na kami ng eksena dito sa canteen pero buti na lang konting konti na lang ang mga studyante dito dahil nagsi-uwian na din naman yung mga studyante, "I hate you Kirby, I hate you ." :'( "I'm t me What a ba really sorry Annika, I hate myself too..." I could feel his agonized gaze a while my face is ducked in my hands. is wrong with him? Bakit parang pinagsisihan niya yung ginawa niya? May sir siya sa utak ha?

"I don't get you Kirby," inalis ko na yung mukha ko sa mga palad ko habang patul oy pa din ang pagtulo ng mga luha ko, "Bakit parang nagsisisi ka sa ginawa mo gayong diba dapat pinagtatawanan mo ako dahil nagawa mo akong i-trap sa laro mo na panloloko? Baliw ka ba?" "Nagsisisi talaga ako Annika," he looked directly in my eyes saying things that seemed like the truth, "I did not have a choice... I told you, it was not my game, like you I was also just a part of tha t sick and twisted game... I'm really sorry... I did not really have a choice..." "I don't get you!!!" ayoko ng makinig pa sa kanya, ang gulo gulo niya! Andami da mi niyang sinasabi na hindi ko naman magets ang sense! I can't take it anymore, I'm carrying too much pain right now that all I wanted to do is run away from him... from here... from everyone. Kinuha ko na yung bag ko at tumakbo na paalis ng canteen, I shoved past him as I run away. Medyo blurry yung daan ko dahil sa mga luha ko kaya habang tumatakbo ako sa may hallway ng school ay sinub ukan kong punasan ng kamay ko ang mga luha na pumupuno sa aking mga mata pero bigla akong may nabunggong tao a t napatigil ako dahil dun... "Sorry," sabi ko at tatakbo na ulit sana ako nang makita ko kung sino yung nakab unggo ko. "Annika?" Si Seven...

Ha! Patawa talaga itong mundong ito, sa lahat lahat ng mabubunggo ko kelangan si Seven pa... bakit? Para asarin ako ng tadhana? At ipamukha sakin na itong taong nasa harapan ko ngayon ay yung taon g ilang beses sinabihan ako na nagpapakatanga lang ako kay Kirby pero hindi ako nakinig at nagpatuloy pa rin sa pagpapakatanga? Pinunasan ko ng madiin ang mga luha sa aking mga mata saka hinarap ng mabuti si Seven at nginitian, "Congrats, you won the one million dollar question. Is Annika Marie Reyes very stupid? Your ans wer is Yes, well aren't you so smart?" I tapped him on his shoulder with a sarcastic smile at umalis na ako pagkatapos not even waiting for any response or comment from him. I have heard enough cruel things already so I don't need any a ddition of it. *** Change of Point of View: - KIRBY ROXAS "Yuri... I'm really sorry..." "Shut up Kirby! You're sorry for what? For making a big fool out of me? You're s uch a big jerk Kirby! You told me you love me but is this what you call love? Hurting me? Is that your definition of love h uh? To make me cry and suffer, to make me hate my bestfriend, to make me hurt so bad... Is that what your love offers to m e?" Susubukan ko sana siyang yakapin dahil hindi ko makayanang makita siyang umiiyak pero tinulak niya lang ako palayo sa kanya. "Don't touch me! Don't ever touch me! Ayoko na sayo, break na tayo!" Ouch. "No Yuri... please wag. Sorry na talaga... wala akong choice." "Wala kang choice? Bakit ang panloloko mo ba sakin ay hindi isang choice? You ha d the choice Kirby... yun nga lang yung choice na pinili mo ay yung lokohin ako, hindi nga ba? Ewan ko sayo Kirby k ung bakit ginagawa mo ito... Magsama kayo ni Annika! Tutal siya naman ang mahal mo diba? Lubayan mo na ako!" Tumalikod na siya sakin at aalis na sana pero pinigilan ko siya sa kamay niya, " Yuri... please... mahal kita."

Tumigil saglit si Yuri pero bigla siyang humarap at sinampal ako habang patuloy na tumutulo ang mga luha niya, "Akala ko nga dati mahal mo talaga ako pero... akala ko lang pala yun." Hinigit niya na yung kamay niya mula sa pagkakahawak ko at tumakbo na palayo sak in. Ang sakit ng sampal na ginawa niya pero mas masakit yung layuan niya na ako ng tuluyan. Seryoso ako ng sinabi kong mahal ko si Yuri... mahal na mahal ko talaga siya. Si Annika? Hindi ko siya mahal, kaibigan lang ang turing ko sa kanya. Pero bakit ko pinakita kay Annika na mahal ko siya kunwari? At kung bakit nakipa grelasyon ako sa kanya ng sikreto kahit girlfriend ko na si Yuri? Napilitan ako. Sabi ko nga na wala akong choice kasi may isang taong dumating sa buhay ko at in utusan akong gawin kay Annika iyon at lokohin si Yuri kahit labag sa kalooban ko. Ang pangalan niya ay Memo Clarkson. He's the son of the owner of the company where my dad works at. I never really knew who he was until he showed himself to me one day and told me to play this "game" of his. Isa daw ako sa mga pieces niya, ang role ko daw ay paglaruan si Annika habang may girlfr iend pa ako. Kasali din daw si Seven sa larong ito pero hindi niya sinabi sakin ang role ni Seven basta ang sabi niya lang daw sakin ay magpanggap na lang daw ako na wala akong alam tungkol sa larong ito at kunwari hindi ko alam na kas ali si Seven. At sa tuwing makikita ko daw si Seven na kasama si Annika, magpanggap daw akong nagseselos... ipakita ko daw kay Annika na may pagtingan ako dito. Syempre hindi ako sumang-ayon, ang sabi ko pa nga kung nababaliw na ba siya at k ung anu ano ang pinagsasabi niya. Sino ba namang taong nasa normal na pagiisip ang magsasabi ng ganung bagay? Saka may laro bang ganun? Para sakin mukhang hindi masayang laro ang gusto niyang gawin, buhay at nararamdaman ng mga tao ang paglalaruan niya dito at hindi ako baliw para sumangayon sa kanya.

Pero diba nga wala akong choice? Sabi niya kasi simple lang daw ang rule para sakin sa larong ito, If I fail to play my role in his game... tatanggalin niya sa company ang dad ko and he'll make sure na wala ng ibang kumpanya ang tatanggap sa dad ko. And that'll make our life a living hell pag na gkataon especially ngayon na buntis ang mom ko... we need money right now for hospital assistance and if that Memo guy w as really serious about what he said, I just can't risk my mom's and future sister's health. So I ended up playing his game, risking Annika, Yuri and my feelings. I love Yur i so much, I'm serious about her... I love Annika too as a friend, she's like a sister to me already... but I really did no t have a choice. Whoever that Memo guy is... he's very evil. *** Change of Point of View: - SEVEN ASTUTE The last thing I knew ay dinala ako ng mga paa ko sa private clubhouse ng aking kaibigan na si Memo Clarkson. Dito sa clubhouse na ito mga piling tao lang pinapapasok ni Memo, actually kami lang mga kabarkada niya ang tumatambay palagi dito. We are seven in our group, hindi kami talaga magkaka-schoolmate at hindi rin kami pare-parehas ng age pero hindi naman nagkakalayo mga age namin... basta nagmeet lang kami isang araw sa kung saan saan at nagkakilakilala. Ang weird nga eh basta isang araw nabuo na lang kami and boom, naging tambayan n a namin itong clubhouse ni Memo at naging close kami sa isa't isa. Ako si Seven Astute, ang pinakabubbly at sinasabihan nilang nakakairitang nilala ng na mahilig mambabae. Andyan din si Cross Sandford na daig pa ang babae sa kasungitan, maselan yan sa mga bagay bagay at may pagkamaarte. Minsan iniisip ko nga kung talagang spoiled lang siya o bakla siya. .. nahh, spoiled lang siguro talaga, imposible namang bakla yan eh may girlfriend na yan. Eya ata ang pangalan, o Bea ? Anla hindi ko maalala, basta something like that yung name. Sobrang weird nga eh, ang alam ko pihikan din yan g lalaking yan sa sobrang

kasupladuhan niya pero just imagine yung napili niyang girlfriend is... uhh... h indi kagandahan. Well, I don't really mind kung anong itsura ng girlfriend niya, Si Trey Dinaro, ohwell the guy's a gentlemen. Pinakamatino. Uhh... wala na ako m asabi. Yung pinakasira ulo naman samin ay si Eros Magdayo. Basagulero, hindi napasok ng school, repeater ng ewan ko kung ilang beses na ba... mabait naman yan pag tulog kaya mas mabuti pang wag na gisi ngin. Isang araw nga nagdala siya ng babae dito sa private clubhouse ni Memo, he pleaded to Memo na dun muna patir ahin yung girl. Wala naman siyang sinasabi samin tungkol dun sa babae o kung anong relasyon ang meron sila... maga nda yung babae, simple at malaanghel ang mukha. Actually para ngang weird na malamang kakilala ng babaeng tulad nun a ng isang tulad ni Eros na parang may sungay sa ulo, I mean napaka-angelic hindi lang mukha pati na ng ugal i nung babae. Eris ang pangalan, ang kulet nuh? Eros at Eris, demonyo at anghel. Hahahaha! Kabarkada ko din yung bestfriend slash secret-but-not-so-secret love interest ni ate Gael (Gabriella) na si Saturn Ignacio. Kung gaano kagrabe ang pagka-casanova nito, ganun naman kagrabe ang kam anhidan nito. Lahat na ng tao sa paligid nila alam na may pagtingin sa kanya si ate Gael pero hindi pa rin yun na papansin ng gago. Tsk! Meron din akong kabarkadang sikat... yeah, sikat as in nakikita sa tv at may fan s. Yung leader at vocalist ng bandang Syntax Error, si Sync Mnemosyne ay isa sa mga kabarkada ko. He used to go to the same academy na pinapasukan ni Cross. We rarely get to bond with him dahil masyado na siyang busy sa mga concer ts at projects pero pag may free time naman siya ay tumatambay pa rin naman siya dito which I find cool kasi hindi niy a kami nakakalimutan kahit sikat na siya. "Oh weird, the bubbly and hyperactive Seven Astute is spacing out?" nabigla nama n ako nang biglang may tumabi sakin sa may wine cellar ng club, I'm not really drinking, I just took a sip of low co ntent alcohol drink. It's not such a good feeling to drink in broad daylight. "Oh Memo, andito ka pala. Hindi kita napansin nung pumasok ako dito sa club," si ya si Memo Clarkson, ang sinasabi kong may-ari ng private clubhouse na ito. He's just few years older than me. Sa lahat ng kabarkada ko, siya ang pinakamysterious at pinaka-weird. I know what he does, he manipulates people... well not only people but people's lives. Not that I've caught him in the act but he gives hints and sometimes it's obvious with the way he moves and speaks a round us. I know what he did with Cross and his current girlfriend, not that I'm sure abou t it but one night in this club I've heard Memo talking on the phone with some certain Benjo and he kept on mentioning Cros s and his girlfriend's name. And

after that naging sina Cross at yung girlfriend niya... ang weird diba? Memo is really a creepy guy. I don't really know much about him but I don't like the way he manipulates people's lives... it's... uhh... it's annoying. "Problem?" he asks habang inaabot yung bottle ng iniinom ko at naglagay sa saril i niyang baso. "Nahh..." yun lang yung sinabi ko but truth is I have something that troubles me right now pero ayoko sabihin kay Memo, I wouldn't want him meddling in my life. I'm not one of his effin chess pieces t o manipulate. "Oh really?" he grinned to me like a cheshire cat, "So I suppose you are not hav ing any trouble with that girl... wait, what's her name again... ah, Annika was it?" I gawked at him in disbelief, "Teka... how did you know Annika's name?" "Oh fvck!" napatayo ako sa stool na kinauupuan ko at inabot si Memo sa colar ng shirt niya, "Don't tell me you're putting me in one of those absurd games of yours!" "I'm not putting you in any game Seven 'coz... you're already in it," his cheshi re smile never fading in his face. "You bast@rd! Stop being ridiculous!" sa sobrang inis ko ay nasuntok ko siya sa mukha at dahil dun ay tumaob siya sa kinauupuan niya at napaupo siya sa may sahig. "I'm just having fun, dude." "Fun? You really have some mental issues pare! Tell me, anong ginawa mo this tim e ha? What trick did you do to me... and yeah, to Annika?" "Why do you even care? This is just a game Seven, nothing to take too seriously, " tumayo siya at lumapit sakin tapping me on my shoulder, the cheshire smile still pasted on his face. Tinulak ko siya sa balikat niya para ilayo sakin, "You're not funny Memo. Stop p laying games especially with me. I'm not going to tolerate this sick and twisted games of yours even if you're a friend." "Oh... you don't like games? Don't be such a hypocrite. I thought you're a playe r too... you play with girls' hearts don't you? Isn't it fun to play with people?"

That one hit me. Tama si Memo, I used to play with girls' hearts. I don't take t hem seriously, I two time some of them, I play with them. Pero dati yun... I stopped... eversince I felt this way... towar ds her. Annika... eversince I met her, she made me feel something weird inside me. "Don't worry Seven... everytime I play a game, I make sure my pieces win. It's g onna be a happy ending for everyone so no need to sober, my friend." "Shut up you psychopathic bast@rd!" susuntukin ko na sana ulit siya sa mukha dah il sa inis ko kaso napatigil ako nang biglang may humarang na babae sa harapan ni Memo. "Stop!!!" Nanlaki yung mga mata ko nang makita ko kung sino yung nasa harapan ko na pumigi l sakin sa pagsuntok kay Memo. A small petite girl with her arms stretched forward to stop me habang nakapikit an g mga mata niya, Eros' girl... Eris, the girl with the angelic face that Eros asked Memo to stay here in his private clubhouse . "Eris, get out of the way." nagpipigil inis kong sabi. I don't want to hit a gir l. "I will if you promise not to hit him." "Oh I guess I got myself a guardian angel here. Haha!" pangaasar na sabi ni Memo as he stood next to Eris. Sisigawan ko pa lang sana si Memo dahil sa inis ko pero I did not have the chanc e to do so nang marinig kong magbuntong hininga si Eris at hinarap si Memo at sinampal ito... that surprised me, the angel like girl just slapped Memo hard on the face... Woah. But what's more surprising ay nung bigla niya akong hinigit sa kamay at hinila p alabas ng clubhouse. Nagpatianod na lang ako sa paghihila niya sakin kasi medyo nabigla pa rin ako sa pananampal na ginawa niya kay Memo. Has she something against Memo too? Uhh... "Uhh... Eris... wait, where are you taking me?" nung medyo nakaget over na ako s a pagkabigla ko ay nagawa ko na ring tumigil sa panghihila niya sakin at tinanong siya. "Ha? Uh, ewan." yun lang yung sagot niya pagtigil niya at pagbitaw sa kamay ko h abang napakamot siya ng ulo niya.

"Umm... Alam mo ba kung nasaan si Eros?" "Hindi." "Oh. Sige, bye!" bigla siyang naglakad lampas sakin pabalik sa direksyon ng club house. Okay... weird... pagkatapos niya akong hilahin palabas ng clubhouse without any reason ay iiwan niya ako dito tapos babalik ulit siya sa clubhouse? Absolutely weird. -__ "Umm..." napalingon ako sa kanya nang marinig ko siyang magsalita muli, "Seven, nainlove ka na ba?" Nakatalikod siya sakin nun nang itanong niya yun. "H-ha?" "Alam mo ba yung pakiramdam na lagi mo siyang naiisip, napapasaya ka niya, isang silip mo lang sa kanya ay nabubuo na ang araw mo... gusto mo laging marinig ang boses niya... tapos pag nakikita m o siyang malungkot... nalulungkot ka rin... alam mo ba yung mga pakiramdam na iyon Seven?" Hindi ko nage-gets kung bakit tinatanong ito ni Eris pero isa lang masasabi ko.. . oo, alam ko yung pakiramdam na iyon... nararamdaman ko yun para kay Annika. Nung una ayaw kong aminin pero pagtagal tag al napagtanto ko sa sarili ko na sa lahat ng babaeng nakasalimuha ko si Annika yung pinakanagbigay ng kakaibang i mpact sakin... First time na nakita ko siya ay nung October this year, nung sportsfest ng schoo l... dahil wala pa kaming sports na lalaruin ng ilang mga kaklase ko ay napagtripan namin manuod ng girl's volleybal l game at magpicture ng mga legs ng mga players. Isa sa mga kapilyuhan lang namin ng mga kaklase ko, ang gaganda kas i ng legs ng mga volleyball players palibhasa kasi mga nakashort shorts lang sila. Pero habang nagpi-picture ako, ma y isang studyante na biglang dumanggil accidentally sa kamay ko at dahil dun iba ang napicture-an ko. Yung is a sa committee ng volleyball na nasa may tabi ng taga score ang napicture-an ko. That time, Annika was one of the volleyball committees. And yup, siya yung napicture-an ko. After the volleyball game ay nagpunta na kami ng mga kaklase ko sa classroom nam in at pinagpiyestahan yung mga napicture-an naming mga babae, comparing them all. Pero yun nga, napa-stop ako s a picture ni Annika and of all the girls I have captured with my phone... her picture was the one that got me the m ost. Para bang may something sa picture niya that drawn me to look at her for more than necessary. I saved it on my phon e and that night, I kept on looking at her picture.

She wasn't that beautiful but she was simple and cute. Her long curly hair tied on a ponytail with a few sweat dropping on her forehead while she was smiling as a friend told her something nice or I gues s that was the situation in the picture. I did not understand it first, I just got this sort of addiction to take picture s of her secretly... I didn't know what feelings I was having that time... I thought it was just some sort of addiction... nakaka-a dik kasi ang picture niya... every angle. At di nagtagal nalaman ko ang tungkol sa kanila ni Kirby. That's where she got m e more interested about her. I used to ask myself why she was doing such? Why was she stealing her bestfriend's boyfrie nd? And becaue I was too curious and I can't handle my curiosity anymore... I showed myself to her and blackmaile d her. I planned to just play with her for a month because she was really interesting b ut on the process of it my unknown feelings for her started developing... kamakailan ko lang napagtanto sa sarili k o na hindi lang ako interesado sa kanya kundi... "Alam mo ba Seven... pag mahal mo ang isang tao, ililigtas mo siya sa mga bagay na pedeng manakit sa kanya? Pag mahal mo ang isang tao, pag mahalaga siya sayo... gagawin mo ang lahat upang map asaya siya diba?" Napansin kong lumingon na rin sakin si Eris at nakangiti siya sakin, nginitian k o rin siya nang may marealise ako sa mga sinabi niya. Tumango ako, "Alam mo Eris tama ka... sige mauna na ako, may pupuntahan lang ako ." Tumango rin siya sakin bilang tugon at nagwave ng kamay niya at ganun din ako sa kanya at pagkatapos nun tinalikuran ko na siya at tumakbo papunta kay Annika. Ilang beses ko ng nakitang nagpakatanga si Annika sa isang walang kwentang lalak i... Ilang beses ko ng nakitang umiyak si Annika pero sa ilang beses na yun ay wala akong ginawa para patahanin siya... Hinayaan ko lang siyang masaktan. ...pero ngayong sigurado na ako sa nararamdaman ko, handa na akong abutan siya n g panyo. At kung kulang pa ang panyo, kahit mabasa pa ang damit ko basta matuyo lang ang mga luha niya ay ayos lang sa akin.

Sabi nga ni Eris kung mahal mo ang isang tao ay gagawin mo ang lahat upang mapas aya siya, ililigtas mo siya sa mga bagay na makakapanakit sa kanya. At oo, aaminin ko... mahal ko na nga si Annika. ** PROPERTY OF haveyouseenthisgirl.yolasite.com I met a jerk whose name is Seven written by HaveYouSeenThisGirL XXI: Suicide Point of View: - ANNIKA MARIE REYES Minsan sa buhay natin may mga panahong parang gusto na nating sumuko at ayaw na nating magpatuloy pang mabuhay. Minsan feeling natin ang tanging solusyon na lang ay ang magpakamatay. At yung minsang yun ay nangyayari sakin ngayon... hindi ito ang unang beses, ito na yung pangalawa. Napapaisip tuloy ako kung malas lang ba talaga ako o sadyang ito ang kapalaran k o. Siguro nabuhay lang ako sa mundong ito para malungkot at magdusa. Hiniling ko lang naman ay maging masaya at makaramdam ng pagmamahal. Pero kahit kelan hindi ako nakatanggap nun... akala ko nga nakatanggap na ako mu la kay Kirby pero yun pala niloloko lang niya ako. Pinaglaruan lang. Alam mo ba yung feeling na wala ka naman ginawang masama sa kanya pero bigla ka niyang gagaguhin? Pinagpalit ko ang bestfriend ko para sa kanya, pati mga naging kaibigan ko ay nilayuan ako ng dahil sa pagpapakatanga ko kay Kirby pero lahat ng naisakripisyo ko para sa kanya ay nawalan ng halaga dahil napakaga go niya lang.

Pero siguro hindi ko ibibigay lahat ng sisi kay Kirby... afterall ako din ang ma y kasalanan dito. Tanga ako eh, masama ang ugali, traydor sa kaibigan at sarili lang ang iniisip. "Hello?" Ah, sa wakas sinagot na din niya after several attempts ko ng pagtawag sa kanya. "Mamma... ako to si Annika." "Oh napatawag ka? Anong meron? May kelangan ka ba? Ubos na ba yung pera na iniwa n ko? May babayaran ka ba sa school? Hayaan mo dadaan ako isang araw tapos magiiwan ulit ako ng pera." "Ma, hindi yun..." "Ha? Eh ano? Naku Annika saka ka na lang ulit tumawag, gabi na masyado. O kaya t ext mo na lang ako, ibaba ko na 'tong call." "Ma..." nagbabadya ng tumulo ang mga luha sa mga mata ko habang humihigpit ang h awak ko sa may cellphone ko sa aking tenga, "Ma... umuwi ka na, please?" Hindi siya sumagot. "Ma... kelangan kita. Mama, malungkot ako ngayon... miss na kita ma," pakiramdam ko bumabara na ang lalamunan ko at nahihirapan na akong magsalita, "Please mamma, gusto kitang makita... sobrang nagiisa ako ngayon. Wala akong mayakap..." "Annika..." "Mommy, let's go to bed na!" parang tumigil ang mundo ko nang marinig ko sa back ground ng kabilang linya ang boses ng batang babae.

"Mommy, mommy! I'm sleepy! Lets---" "Yeah I'm coming sweetie, go ahead," mahina man pagkakasabi nun ni mama para sig uro hindi ko marinig ay nakaabot pa din siya sa pandinig ko. "Mamma... s-sino yun?" Hindi siya nakasagot agad. "Annika, I'll just call you tomorrow. I'm tired." "Ma--" Click. Ini-end niya na yung call. Rejected not only by everyone but also by my own mother. Ayoko na. Ayoko na talaga. Ansama sama ng loob ko. Ang huling taong alam kong malalapitan ko na lang sa gantong oras ay ang nanay k o kaya ko siya tinawagan... gusto ko lang naman ng konting pag-asa eh. Gusto ko lang naman may makatabi sa oras na um iiyak ako, gusto ko lang namang may yumapos sakin at maramdaman yung mga kamay sa likod ko habang pinapatahan ak o at sasabihan ako ng, "okay lang yan Annika, magiging ayos din ang lahat." Pero binabaan niya lang ako ng telepono. Pagod daw siya. Ako din, pagod na din ako. Malaking bagay ba yung hinihingi ko? Hindi naman diba .

Napasandal na lang ako sa may tulay. Oo, andito ako ngayon sa may tulay at nagda dalawang isip ako. Alam ko kasi sa oras na tumalon ako dito ay wala ng Kirby na pipigil pa sakin. Siguro nga napadaan lang talaga noon si Kirby at nagmalasakit lang sa isang kapw a... pero hanggang dun lang yun. Haay. "Hindi ako marunong lumangoy," yun lang ang nasabi ko habang pinagmasdan ko ang ilog sa ilalim ng tulay. Alam kong malalim ito at may mga bato sa ilalim. Pwedeng mamatay ako sa mga malalaking bat o o kaya naman simpleng malunod lang ako. Dipende. "Testing," habang nakahimlay ang ulo ko sa braso kong nakapatong sa tulay ay pin agmasdan ko ang nakaangat kong cellphone at di rin nagtagal ay binitawan ko ito at nalaglag ito sa may ilog. Splash. Mahina lang na "splash" ang maririnig pagkabagsak nito at lumubog na ito sa ilal im ng ilog. Di rin magtatagal matutulad ako dun sa cellphone ko, ang diperensya nga lang... mas malakas ang "splash" ko pag bumagsak ako pero kahit mas malakas ang "splash" ko wala pa rin makakarinig ng "tulong" ko. Oo, sa loob loob ko humihinig ako ng malaking SAKLOLO... Noon pa man may malakin g invisible cardboard na sa itaas ng ulo ko na may nakasulat na "HELP ME, I'M LOST". Pero ni isa sa bilyon bilyong tao sa mundong ito ay nakapansin sa invisible card board na yun sa ulo ko. Ang malas ko naman. Pero INVISIBLE nga ee... ang engot ko talaga, sino ba makakapansin ng isang baga y na invisible? hahaha. Natatawa ako sa sarili ko, kung anu anong mga walang kwentang bagay mga pinagsasabi ko.

"Hahahahahahahahhahahaha." siguro pag may dumaan dito sa may tulay at nakita ako ng tumatawa habang umiiyak ay mapapagkamalan akong takas sa mental. Konti na lang talaga mababaliw na ako sa sobrang kalungkutan. "Haay. Tama na talaga, ang sakit sakit na. I just want to end all of this," tini tigan ko ng mabuti ang mahaba at malalim na tubig sa ilalim ng tulay ng halos ilang minuto at di nagtagal ay umakyat na ako sa may patungan ng kamay ng tulay at umupo dun. Nakahawak ang magkabilang kamay ko sa may tulay, nakayuko lang ako sa may tubig. .. madilim na dahil mag-a-alas onse na ng gabi, wala ng katao tao sa paligid. Halos lahat siguro ay nasa mga ba hay na nila at masayang kasama ang mga pamilya o mahimbing ng natutulog na may mga ngiti sa kanilang mga mukha haba ng eto ako nakaupo sa may hawakan ng tulay at nagtatangkang magpakamatay. Oras na bumitaw ako dito at konting pag-ipod ko lang ay malalaglag na ako. Inangat ko ang ulo ko at tumingin sa mabituing himpapawid, "Gusto ko lang naman maging masaya katulad ng iba... Yun lang naman eh." Pinikit ko ang mga mata ko. 1,2,3... At pagbitaw ko ng mga kamay ko sa may tulay ay parang slow motion ang lahat saki n kahit pa sabihing mabilis ang pagbagsak ko papuntang tubig... pero andun kasi yung pakiramdam na habang nalala glag ako ay lahat ng mga bagay na nangyari sa buhay ko ay nagfa-flashblack sa harapan ko... Simula nung buhay pa si papa at masayang pamilya pa kami... hanggang sa namatay siya... Yung mga panahong tinangka akong lunurin ng nanay ko... Yung iniwan niya ako... Nung binubully ako nung first year ako at sinasabihang pokpok daw ang nanay ko... Hanggang sa nakilala ko si Kirby at naging masaya ulit ang buhay ko... pero dumating yung panahon na naging sila ni Yuri...

Pati yung pangaagaw ko kay Kirby sa sarili kong bestfriend ay nagflashback ng ma bilis sa isipan ko... nakakatawa nga ee, pati si Seven, kasama rin siya sa mabilis na flashback sa huling sandali ng buhay ko... "Annika!!!" at ang mas nakakatawa ay parang naririnig ko ang boses niya talaga n a tumatawag sakin. "ANNIKA!!!" Napamulat ako ng mga mata ko nang mapagtanto ko na hindi na lang flashback ang p agtawag ni Seven sa pangalan ko... napagtanto kong masyadong tunay ang pakinig ko sa boses niya kaya naman bi nuksan ko ang mga mata ko at bago ako tuluyang bumagsak sa may tubig ay nasilayan ko siya saglit na nakatingi n sakin ng may pagalala at umaakyat na siya sa may hawakan ng tulay para tumalon ata at sagipin ako pero... huli na siya. Kaya naman bago ako tuluyang lumubog sa tubig ay ngumiti ako ng mapait. Masakit ang pagbagsak ko sa tubig dahil sa lakas ng impact... pagkalubog ko nga sa tubig ay nawalan na ako ng malay at hindi ko na alam pa ang mga sumunod na pangyayari. Hanggang dito na lang ako. E P I L O G U E I felt sort of dizzy that time habang nakahiga pa ako noon sa may hospital bed, I was still unconscious then of where I was. Nagtataka talaga ako noon, everythi ng was white and so I thought I was in heaven which was I was sort of weird beca use if I committed suicide the only place I know Ill land was hell because taking away your life is not very acceptable up there. Annika, naririnig mo ba ako? Annika? Then thats when it hit me. I was laying on the bed, everything was white, I was h earing the continuous beeps of the machines that was attached to me I was in the hospital. I survived. And I wondered how? Annika hey magsalita ka naman oh I blinked a few times before I steadied my focus to the girl in front of me who was trying to get my attention, sobrang nagtataka ako noon ng makita ko siya wit h worried eyes, Y-yuri? Tinatanong ko nung mga panahong yun ang sarili ko kung anong ginagawa niya sa ho spital, bakit siya andun noon sa tabi ko pagkagising ko? Bakit siya worried saki n? Bakit siya umiiyak? Hindi ba galit siya sakin? O baka panaginip lang yun? "Annika!" lumapit sakin si Yuri hanggang sa nakayakap na siya sa magkabilang balikat ko ha bang nakabaon yung luhaan niyang mukha sa bandang balikat ko din, "Baliw ka ba? Bakit mo tinangkang magpakamatay?" Inangat na ni Yuri ang mukha niya kaya nagtapat ang mga mukha namin. "Yuri... Bakit ka nandito? Hindi ba galit ka sakin?" "Hindi ako galit sayo kundi sa nagawa mo... Yun ba ang dahilan kung bakit ka tum alon sa may tulay?" Iniling ko yung ulo ko ng marahas habang kagat kagat ko ang ibabang labi ko para pigilan ang mga luhang nagbabadyang pumatak sa mga mata ko. "Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko Yuri... Galit ka sakin, di ako pinapansin ng mga kaklase natin... Tapos... Tapos si Kirby... Niloko niya lang din pala ako . Tapos, tapos," nahihirapan akong dugtungan ang bawat salita ko dahil sa paghikbing ginagawa ko,

"Tinawagan ko nanay ko pero binabaan niya lang ako... Yuri, hindi ko na talaga alam ang gagawin ko nung mga panahong iyon, mag-isa na lang ako... Ang hirap at ang sakit sa pakiramdam ang maging mag-isa lang... Wala kang karamay, wala kang mapagsabihan ng mga dinaramdam mo, walang magpalakas ng loob mo... Sobrang hirap , di ko na kinaya..." Iyak ako ng iyak nun habang nakahiga ako, patuloy naman akong pinapatahan ni Yur i sa pamamagitan ng paghagod ng buhok ko, "Ssh, ssh. Andito na ako Annika, ssh.. . Wag ka ng umiyak. Di ka na mag-isa. Sorry kung nagawa kitang iwan Annika... So rry..." "Bakit ka nagso-sorry sakin, ako naman yung nakagawa ng mali sayo..." Ngumiti ng konti si Yuri, "May nagawa din ako sayong mali." "Ha?" "Nung mga panahong nagso-sorry ka sakin, di ko tinatanggap ang sorry mo." "Pero... Hindi naman kasi talaga katanggap tanggap ang sorry ko, ang laki ng kas alanan ko sayo... Hindi mapapaltan ng isa o sampung sorry ang pananakit at panlo loko na ginawa ko sayo..." Umiling si Yuri habang nakapagkit pa rin ang isang we ary smile sa kanyang mukha, "Lahat ng tao nagkakamali pero paano maitatama ng ta o ang mali niya kung hindi siya mapatawad ng taong nagawan niya ng mali?" "Nagpadala ako sa galit ko sa ginawa mo Annika, naging makasarili din ako at hin di nakinig sa paghingi mo ng apology at hinayaan at pinagmasdan lang kitang maca st-out sa klase. Sorry Annika for not giving you a chance..." "Ayokong para sa lalaki lang magaaway tayo, mas mahalaga ang pagkakaibigan natin kesa sa kahit sinong lalake, ayaw kitang ipagpapalit. Kaya Annika... Bati na ta yo, please? Miss na kita eh." (T3T) Minsan sa buhay natin bigla biglaan na lang magdidilim ang lahat at babagsak ang mundo natin, andyan yung babahain tayo ng luha, makakaramdam tayo ng sobra sobr ang lungkot at pagsisi habang pinagmamasdan nating lumayo ng lumayo ang mga taon g importante satin. Pero minsan din naman ay parang brown out lang yan, pag nagd ilim ang mundo mo, wag kang magpapanic, wag kang matatakot dahil di rin naman ma gtatagal ay magkakailaw din at babalik din ang liwanag sa mundo mo. Pero kung ma tatagalan ang brown out na ito sa buhay mo, wag kang magalala dahil ang kelangan mo lang gawin ay mangapa sa mga sulok sulok o tabi tabi ng mga magsisilbing fla shlight at ilaw para magbigay ng kahit konting liwanag, munti man ay sapat na pa ra maging pagasa mo habang iniintay na muling magliwanag ng tuluyan ang mundo mo . Pagkatapos ng iyakan namin noon ni Yuri sa ospital ay nagkabati na kami, sabi n i Yuri na di naman daw sapat na dahilan ang isang lalaki para buwagin naman ang isang bagay na mahalaga tulad ng pagkakaibigan namin. Kinailangan ko magstay noo n sa ospital for about 3weeks for observation and medical care dahil nung bumags ak daw ako sa tubig ay napasama daw ang naging impact ng paghampas ng likod ko s a tubig kaya magu-under go daw ako sa isang buwang therapy to make sure na magin g maayos ang likod ko. Fortunately daw hindi napasama ang tama ng ulo ko sa tubi g kasi baka pag nagkataon daw baka naging mitsa yun ng buhay ko at buti na lang din ay hindi rin ako tumama sa mga bato, nagkaroon ako ng konti at maliliit na g alos sa katawan at medyo masakit ang braso ko. All in all daw, wala naman nangya ring malala sakin. According to them, I was lucky to survive such fall. Sa pagstay ko sa ospital ay dinalaw din ako ng mga kaklase ko. Nagsorry din sil a sakin sa inasal daw nila, naging mapanghusga daw sila masyado. Humingi din nam an ako ng tawad at nagkaayos na kaming lahat. Masayang masaya talaga ako noon, sobra. Kahit na... Di man lang ako binisita ni Kirby at lalo na ni mamma... Sabagay paano niya ako bibisitahin kung hindi niya naman alam na naospital ako and moreover, hindi niya naman na alam ang nangyayar i sa buhay ko dahil eversince then ay wala na siyang pakelam sakin at hanggang s ustento na lang siya. Pero di ko kasi kelangan ng sustento niya, pagmamahal niya kelangan ko. Pero I have had enough dramas, simula ng makaligtas ako sa fall na yun ay nagbago na ang pananaw ko sa buhay. It was a second chance from me. Actually I was grateful to God that he gave me a second chance because to tell the truth, I actually regret committing suicide. For me... it was the most stupi d and cowardly thing I've ever done in my life.

Sa second chance ko, nagsimula akong mabuhay ng masaya at optimistic sa mga bag ay bagay. Napagtanto ko rin na marami din naman pala talagang nagmamahal sakin, hindi man ako mahal ng mamma ko o kaya ni Kirby... andyan naman sina Yuri, mga m agulang ni Yuri na tinuring na din akong sarili nilang anak dahil madalas akong tambay sa bahay ni Yuri, andyan din yung mga circle of friends ko, andyan din yu ng mga kaklase ko na nagpapahalaga sakin at nirerespeto ako bilang president ng klase, andyan din yung mga teachers ko pati yung adviser namin na nage-encourage sakin na magsikap at wag sumuko sa magulong mundo na ito. Siguro kong namatay ako ng tuluyan sa pagtalon ko sa tulay hindi ko mararamdaman ang kasiyahang nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kelanman mapapagtanto na may mg a nagmamahal pala talaga sakin. Ngayon alam ko na na hindi solusyon ang pagpapak amatay, matatakasan mo nga ang kalungkutan pero makukuntento ka na lang bang tak asan ito? Di ba mas masarap sa pakiramdam yung alam mo sa sarili mong hindi mo t inakasan ang kalungkutang hatid ng mga problema mo, kinalaban mo itong mga ito a t higit sa lahat, diba masarap sa pakiramdam na sa kabila ng mga problemang yun kahit gaano man sila kadami, kahit patong patong na sila, ay nagawa mong magpaka tatag upang malagpasan ang mga ito, ngumiti at hindi sumuko sa lahat ng iyon? Sa buhay na ito, up and down ang mga pangyayari. Minsan pa nga mas marami ang Dow n kesa sa Up pero once na maramdaman mo yung Up na yun sa buhay mo, kahit gaano man s ila kakonting beses mangyari sa buhay mo, ay sobrang sarap sa pakiramdam at sobr ang saya mo na para bang wala ng bukas. Sa tingin ko worth it harapin ang sampun g Down o kahit dalawampu pa basta lang makaranas ng isang Up. Pero sa pagbabago ng mga pananaw ko sa buhay, sa pagiging optimista ko ngayon s a mga bagay bagay, isa lang tao ang dapat kong pasalamatan... Siya yung taong nagligtas sakin. Tanda mo niyo ba yung lalaking madalas kong sabihan ng unggoy, nakakainis, naka kairita, abnormal, sira ulo, mayabang, makulit, baliw, autistic, walanghiya, pra ngka, masakit magsalita, panget, nakakadiri, syokoy at ang biggest jerk na nakil ala ko sa buhay ko? Yeah, si Seven Astute. He also jumped off the bridge to save me from the painful and deadly fall. Can you believe that? I used to call him a jerk but now I call him my saviour. But really, if I have to review the past events in my life...& He's not really t he jerk here. He might be annoying, he might have blackmailed me, he might have asked me to d o stuff for him but really, he's not such a jerk. The true jerks here was me and Kirby. Nanloko kami ng tao, nanakit kami ng damdamin, mga sarili lang namin ang inisip namin, nawalan kami ng pakelam sa nararamdaman ng iba. That's what jerks are, r ight? After that episode in my life, I came across Kirby once again... I wanted to be angry with him for playing with my feelings as well, I wanted to shout at him, c urse him and throw things at him but I did none of what I've mentioned but inste ad I smiled weakly at him. Another thing that I've learned in this second life, bearing grudges is your ow n burden so if you want true happiness you'll have to learn to forgive those peo ple who have done you wrong, no matter how bad they have hurt you. It may take t ime to heal the pain they have caused you but forgiving is one of those medicine s you'll need to take in order to heal completely. Kirby told me that he didn't really meant it, there was a certain person named M emo who ordered him to play this so called human chess game or something like that and that Memo guy told him to trick me about his feelings towards me. I don't k now who is this Memo guy and what was his purpose for this manipulating game and I also don't know if Kirby was just making it up. But whether it's true or not, I don't really care anymore. I'm over him and I've also forgiven him. It took u s a long time, about a year, to be friends again but I'm glad to have our friend ship back again. But there was nothing more, we're just really friends and none of us are expecting something more than that. And as for me and Seven, I thanked him for saving me. And guess what kung anong natanggap ko sa kanya? Isang sapak.

Oo, sinapak ako ng sira ulong iyon. Arouchhh!!! Bakit mo ako sinapak? Kalalabas ko lang ng ospital, gusto mo na agad akong pabalikin dun? Ansama mo!=3= *pouts* Para yan sa katangahan mo, akala mo ba kamuntik na rin akong mamatay! galit na sin igawan niya ako nun habang nasa hallway kami ng mga 4th year. Lunchbreak nun at nagpunta ako sa may classroom niya para makausap siya ng personal kasi di niya a ko dinalaw sa ospital. Psh, katampo. -___Eh sino ba may sabi sayong sundan mo ako at tumalon ka din at iligtas ako? Kundi ka rin naman isa't kalhating eng eng. Saka OA mo ha, galos nga lang natamo mo, d i ka nga naospital kaya anong pinagsasasabi mo dyan na kamuntik ka ng mamatay. P sh. -___Sa pagligtas sakin ni Seven ay wala namang nangyaring grabe sa kanya dahil tama ang pagtalon niya sa tulay, pauna ang kamay at ulo, tama ang diving position ni ya kaya walang nangyari sa kanya. Pero nagkaroon siya ng konting konti at malili it na galos sa may braso niya na natamo niya sa maliliit na bato. Muntik ng mamatay ang puso ko dahil sayo! Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Ha? Alam mo ba sobrang natakot ako nang makita kong inilaglag mo ang sarili mo sa tul ay at habang bumabagsak ka, buong akala ko ay tuluyan ka ng mawawala at hindi ko man lang masasabi ang nararamdaman ko para sayo na noo'y katutuklas ko lamang!! ! Narinig ko ang sigawan at tukso ng mga studyante na noo'y nasa may hallway din a t narinig lahat ng mga sinabi ni Seven, nung una hindi agad nagload sa isipan ko yung mga sinabi niya pero nung nakarating na siya sa utak ko at nagprocess na l ahat ng sinabi niya ay nanlaki ang mga mata ko at bago ko pa matanong kay Seven kung ano mismo yung ibig sabihin niya sa mga sinabi niya ay wala na siya sa hara pan ko. Tinalikuran niya na ako at nakita kong naglalakad na siya palayo sakin sa may ha llway habang nakapamulsa. hindi niya ako nililingon at patuloy lang siya sa paglalakad kaya naman hinabol ko siya at nung maabutan ko siya ay hinawakan ko siya sa may braso niya at hinil a ito upang iharap siya sakin. Seven, anong ibig mong sabihin? Nararamdaman mo? Para sakin ba? Ano yung nararamd aman mo? Tinignan niya lang ako saglit at agad agad niyang iniiwas ang tingin niya haban g namumula ang mukha niya, W-wala!!! Sabay hila niya ng kamay niya paalis sa hawak ko at tatalikod na sana ulit pero hinigit ko lang ulit siya sa kamay niya, Seveeeeen. Uy, ano ba yun? Di siya umiimik, di rin siya humaharap sakin. Patuloy lang ako sa pangungulit sa kanya. Seven, sabihin mo naman sakin ohhhh. Uy unggoy, magsalita ka naman, may hinala na ako noon pa sa gusto niyang ipahiwatig pero kinukulit ko siya kasi for some unkn own reasons ay gusto kong marinig mismo sa bibig niya yung mga salitang iyon. Seveeeeeeeeeen naman eee! Tsk, bahala ka na nga! binitawan ko na siya at tinalikur an na nang mapagisip isip kong wala na talaga siyang balak umimik pa sakin. Pero pagtalikod ko at habang naglalakad na ako sa hallway sa may direksyon paba lik sa classroom ko ay narinig ko siyang sumigaw. Yung nararamdaman ko sayo... Mahal kita, Annika! Napatigil ako sa paglalakad at agad agad napalingon, HA?! Narinig ko yung sinabi niya, loud and clear pero nabigla talaga ako sa sinabi n iya na akala ko nagkamali lang ako ng pakinig. Wala, sabi ko bingi ka!!! Hindi kaya, sabi mo mahal mo ako!!! Narinig mo naman pala eh! ngumiti siya at tumalikod na muli sakin. Pagkatapos ng eksenang yun sa hallway, sino bang magaakala na ang isang playboy, chickboy, gago, jerk, baluga, abnormal na tulad ni Seven ay manliligaw sakin? Yup, nanligaw siya... pero balasubas naman manligaw yun. Hindi marunong. Psh. -_ _Pero di bale na, pinakilig niya naman ako ng husto. Isa rin siya sa mga dahilan

kaya nagawa kong makapagmove on sa mga masasaklap na pangyayari sa buhay ko. Dati sabi ko sa sarili ko nung mga panahong binablackmail ako ni Seven at lagi s iyang naka-asungot sa kung saan man ako naroon na ang pogi ni Seven, di ko madedeny sa sarili ko na he's really attractive pero bukod sa kay Kirby lang nakatuo n ang atensyon ko noon ay sinabi ko din sa sarili ko na gwapo man at attractive si Seven ay there's only 1% percent possibility for me to have my eye on him lal ong lalo na ang mainlove, sabi ko dati, imposible yun, I hated him pero sabi nga nila 1% man ay isang posibilidad din kaya ignoring 99%.... I fell inlove. Especially after he confessed me the meaning of those pictures in his memory ca rd. I told him he was creepy to be such a stalker pero sa loob loob ko, napapangiti ako dahil sa totoo lang sa tingin ko it was very sweet of him. Lumipas ang ilang buwan, nadagdagan ang laman ng memory card niya. Hindi na lang solo shots ko. Picture ko na ang nandun sa memory card niya, picture ko na kasama siya. Di ko rin aakalain na seryoso pala sakin si Seven, nung sinabi niyang gusto niy ang manligaw ay di ko na siya nakita pang nakikipaglandian (what a term, ahaha) sa ibang babae. Inabot din ng ilang buwan ang panliligaw niya dahil ayaw ko siya ng sagutin agad dahil it also took me months to fell inlove with that annoying g uy. At nung graduation ball namin, dun ko na siya sinagot. Naging kami pagkatapos. Sobrang inlove kaming dalwa na pati si Yuri ay kinikilig samin. Si Yuri naman nung mga panahong iyon ay madalas pinapakita sakin na masaya siya pero alam ko na malungkot talaga siya dahil hindi pa rin talaga siya nakakapagm ove on kay Kirby, nagu-guilty ako nung mga panahong iyon dahil alam ko na ako an g may kasalanan ng pagdudusa niya kaya naman laking pasasalamat ko ng dumating s i Jared sa buhay niya. Si Jared yung masugid na manliligaw ni Yuri, ayaw talagan g magpaligaw ni Yuri dahil nga parang ayaw niya na muna mapunta sa isang relatio nship after ng nangyari sa kanila ni Kirby pero pursigido talaga si Jared kaya s a huli ay napapayag na niya si Yuri na ligawan niya ito. Hanggang summer nga ay nanliligaw si Jared at sinundan niya pa ng university si Yuri sa panliligaw niya , diba ang sweet? naman ni Seven, nagpatuloy yung relasyon namin hanggang college kahit magkaiba kami ng university na pinasukan. Di naman magkalayo yung university namin kaya t uwing lunchbreak, paminsan minsan ay nagkikita kami at sabay kumain o kaya naman sa uwian ay pupuntahan niya ako sa university ko para ihatid ako sa bahay namin . Tuwing sabado o kaya linggo naman ay lumalabas kami ng magkasama. I pronounce you man and wife. Nadistract ako sa pagmu muni muni ko sa nakaraan nang marinig ko ang anunsyo ng pare. Nagtayuan ang lahat sa loob ng simbahan at nagpalakpakan nang humarap ang mga b agong kasal at nagsimula ng maglakad palabas ng simbahan. Pumapalakpak din ako habang may mga ngiti sa labi ko. After 8years, nakakatuwang makitang yung lalaking minsang minahal ko ay masayan g kasama ang babaeng para talaga sa kanya. Di ako nasasaktan, masaya talaga ako para sa kanya. Masaya ako para kay Seven. Akala niyo siguro once na naging kami ay kami na pang habambuhay? Hanggang sa ka huli hulihan? Hmmm... Akala ko din eh. Akala ko talaga si Seven na yung para sakin, nung college kami, sobrang inlove n a inlove kami sa isa't isa. Mag 4years din ang inabot ng relasyon namin. Diba so brang tagal? Akala ko talaga yun na yun eh, akala ko kami na talaga ni Seven han ggang sa huli. Akala ko siya na yung pakakasalan ko balang araw pero hindi pala. .. Ewan ko kung paano nangyari yun, hindi ko na masyadong matandaan dahil matagal n a rin namin. Basta isang araw na lang nagkaroon kami ng pagkakalabuan sa relasyo n namin, normal na samin yun eh, sa almost 4yrs ng relasyon namin marami na kami

ng na-encounter na away na halos kamuntik ng mauwi sa break up. Nagkaroon na nga rin kami ng mangilan ngilang cool off. Madalas hindi pagkakaintindihan ang dahi lan at yun na nga yung nangyari nung araw na yun, nagkalabuan kami... tapos ewan ko, siguro napagod na rin si Seven sa napapadalas naming pagtatalo kaya isang a raw sinabi niya sakin na break na daw kami. Sinabi niya sakin na parang nagfe-fa de na daw yung nararamdaman niya para sakin. Siyempre hindi ko natanggap yung mga sinabi niya. wala akong magagawa kundi irespeto ang gusto niyang mangyari, we broke up. Umiyak ako ng umiyak. Ang sakit eh, mahal na mahal ko na talaga noon si Seven. Nahirapan akong tanggapin na wala ng kami at ang pinakamahirap tanggapin sa lahat ay yung sinabi niyang nawawala na daw yung dating nararamdaman niya para sakin. Sabagay, hindi lahat ng bagay sa mundo ay permanente at isa na dun ang damdamin ng tao. Masakit man at iniyakan ko man ng todo pero hindi pumasok sa isip ko ang magpaka matay ulit, hindi na kelanman pa pumasok sa isip ko na gawin yun dahil nung ilig tas ako ni Seven noon ay nakatatak na sa isip ko na ang pagpapakamatay ay hindi isang solusyon. Hindi ka kelanman magiging masaya kung magpapakamatay ka. Marami akong mga bagay na ginawa para makalimutan yung sakit at para makapagmove on ako kay Seven, naghang out ako ng mas madalas pa kesa sa dati sa mga kaibiga n ko, nanunuod ako palagi ng comedy at horror films at as much as possible iniiw asan ko muna noon ang manuod ng love stories or dramatic stories, kain din ako n g kain noon lalo na ng ice cream, ang sarap kasi sa pakiramdam ng ice cream, nak akagaan ng loob. Ang daming paraan para maibsan yung sakit, dahan dahan ay nagag awa kong makapagmove on. At ewan ko kung kelan nangyari pero basta nagising na lang ako isang araw, hindi na ako umiiyak at hindi na siya yung unang taong pumasok sa isip ko para sa ara w na yun. Nagising na lang ako na wala na akong nararamdaman para sa kanya. Naka pagmove on na ako totally. Pero kahit wala na kami ni Seven ay naging magkaibigan rin naman kami pagkatapos , kung hindi man kami para sa isa't isa atleast maging kaibigan ko man lang siya dahil si Seven, isa siya sa mga taong pinapahalagahan ko at ayoko siyang mawala . Lumabas na ako ng simbahan at umalis na matapos ihagis ng ngayon ay asawa na ni Seven ang bulaklak nito, nasambot ito ng isang babaeng hindi ko kakilala. Hindi na ako pupunta pa sa reception ng kasal dahil may business flight pa ako mamayan g gabi. Bumalik na lang ako sa bahay ko upang ayusin ang maletang gagamitin ko para sa f light ko. Umidlip ako saglit pagkatapos at pagdating ng alas ocho ay dumiretso n a ako sa airport. Habang nasa may airport na ako at nasa waiting area ako ay napagdesisyunan kong kalikutin ang cellphone ko dahil wala akong magawa, ang tagal pa kasi ng ipaghih intay ko. Habang pinagmamasdan ko yung mga photo sa gallery ng cellphone ko ay napadako ak o sa isang lumang photo na kahit kelan ay hindi ko binura, galing pa yun sa luma ng cellphone ko at binluetooth ko lang sa bagong cellphone ko. Yung photo ay mukha ni Seven na sobrang lapit sa screen at hinaharangan ang isan g statue. Iyon yung first photo ko ni Seven, it was an accidental picture, retre at pa namin yun nung 4thyear highschool kami at yun yung time na binigyan kami n g free day at naggala ako sa may park ng mag-isa. Ang balak ko pa nga noon ay yu ng statue ang pipicture-an ko pero bigla bigla ay nag-appear si Seven sa harapan ko at sinimulan akong inisin. Haay, nakakamiss. pagbubuntong hininga ko habang pinagmamasdan ko ang larawan niy a sa cellphone ko. Wala na talaga akong nararamdaman para kay Seven pero minsan hindi ko maiwasang ma-miss yung mga panahong magkasama kami ni Seven. He's been a big part of my li fe. Ang bilis lang ng panahon, parang kahapon lang inis na inis pa ako kay Seven per o tignan mo na lang ngayon, nagmature na yung unggoy na yun at may asawa na. Natatawa tuloy ako sa sarili ko sa mga panahong inisip ko dati at in-imagine ang

sarili ko sa may altar kasama si Seven, sobrang inlove kasi ako dati at ang lak i ng paniniwala kong siya na yung pakakasalan ko talaga balang araw. Pero si Seven, parte lang siya ng buhay ko at hindi siya yung nakatakda sakin. K umbaga sa fairy tale na ito, siya ang knight in shining armour ko pero hindi siy a ang prince charming ko... Kung sinuman yung prince charming na iyon... sana dumating na siya, gusto ko na kasi siyang makilala. Click! ako sa thoughts ko nang makarinig ako ng click ng isang camera. Pag-angat ko ng ul o ko ay tumama ang paningin ko sa isang lalaki sa katapat kong upuan na may hawa k ng isang cellphone na may camera na nakaangat. At nung magtama ang paningin namin at napagtanto ng lalaking ito na nahuli ko si ya ay nagpanic siya, Pakshet, nakalimutan kong tanggalin sound effect ng camera! Natawa na lang ako sa nagpapanic at nahihiyang itsura ng lalaki sa tapat ko. Hmm m... There is always a camera that me. -- FIN -Property of Haveyouseenthisgirl.yolasite.com