Professional Documents
Culture Documents
ოიიიიი…”
- ლექსს წავიკითხავ
- ჰყყყყ
ჰჰჰაჰჰჰჰაჰჰჰჰ
თრთოლვა
- სულ ეს იყო?
- კეთილი, შემდეგი
სახლიდან ორის ნახევრისთვის გავედი. დიდებული დღე იყო, მანქანები თითქოს გზას
მითმობდნენ, შუქნიშნებზე ჩემი გამოჩენისთანავე წითელი ინთებოდა, გამვლელები
მიცინოდნენ, სიგარეტის გამყიდველმა 20 თეთრიანი სანთებელა მაჩუქა. კაფეც ასატანად
სნობური აღმოჩნდა, თუმცა გოგონას რომ მოვკარი თვალი, ყველაფერი გაუფერულდა, მისმა
შავ ჩარჩოიანი სათვალეების მიღმა მომზირალმა თვალებმა მიმიზიდა და გამომათაყვანა.
გამარჯობა, გაგიმარჯოს, როგორ გეძინა, დღე როგორ მიდის, საერთოდ რას საქმიანობ….
და….
- დამცინით?
- გასაგებია, რომ თქვენ უფრო ღრმა განათლების მიღება გსურთ, მაგრამ ამ ეტაპზე არც
ბერნის სარეჟისორო სკოლაა ურიგო
- გისმენთ
- თქვენ…თქვენ იქ,,,?
- დაიწყეთ ნუნუ
- ნუნუკა, ბატონი რეჟისორს ისედაც ცოტა დრო აქვს – ჩემს გვერდით ჩემი ელამი გოგოა
- ავანგარდული?
- დაიწყე
- ხომ არ შეისვენებდით?
- არა – სიგარეტს უკუღმა ვიდებ პირში და ნერვიულად ვღეჭავ
- იცით, ამ კვირის ბოლოს ჩვენი საუნივერსიტეტო გაზეთის მორიგი ნომერი გამოდის, გვინდა
პირველ გვერდზე თქვენი ბიოგრაფია დავბეჭდოთ – მეუბნება სამდივნოს უფროსი
2008 წელი
2 აპრილი