Σύννεφο με παντελόνια

Τη σκέψη σας που νείρεται

πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
σάμπως ξιγκόθρεφτος λακές
σ' ένα ντιάνι λιγδιασμένο!
εγ" θα την τσιγκλάω
επάνω στο ματόρε#το κομμάτι της καρδιάς μου$
%αρμακερός κι αγροίκος πάντα
ως να #ορτάσω #λευασμό$
&γ" δεν έ#ω ουδέ μιαν άσπρη τρί#α στην ψυ#' μου
κι ουδέ σταγόνα γεροντίστικης ευγένειας$
(ε την τρα#ιά κραυγ' μου κεραυν"νοντας τον κόσμο!
ωραίος τραάω! τραάω
εικοσιδυό #ρον" λεέντης$
&σείς οι αροί)$$$
&πάνω στα ιολιά ξαπλ"νετε τον έρωτα$
&πάνω στα ταμπούρλα ο άξεστος τον έρωτα ξαπλ"νει$
*μως εσείς!
θα το μπορούσατε ποτέ καθ"ς εγ"!
τον εαυτό σας να γυρίσετε τα μέσα του όξω!
έτσι που να γενείτε ολάκεροι ένα στόμα+
&λάτε να σας δασκαλέψω!
εσάς τη μπατιστένια απ' το σαλόνι!
εσάς την άψογο υπάλληλο της κοινωνίας των αγγέλων
κι εσάς που ξεφυλλί,ετε 'ρεμα-'ρεμα τα #είλη σας
σα μια μαγείρισσα που ξεφυλλί,ει τις σελίδες του οδηγού
μαγειρικ'ς$
.έλετε
θα 'μαι ακέραιος! όλο κρέας λυσσασμένος
-κι αλλά,οντας από#ρωση σαν ουρανός-
θέλετε-
θα 'μαι η ά#ραντη ευγένεια
-ό#ι άντρας πια! μα σύγνεφο με παντελόνια



/λαδίμηρος (αγιακοφσκι
(ετάφραση0 1ιάννης 2ίτσος