Volume 2, Issue 11
Our Words
Weekly Issue
“ N E W
SPECIAL
POINTS OF TAKIM I PERZEMERT NE RESTORANT ZANA NE NEW YORK
INTEREST:
RESPET DHE MIRENJOHJE PER
A heartfelt meeting PERSONALITETET E KOMBIT.
at ZANA restaurant
Nje ftese e thjeshte e bere nga bash-
in Manhattan NY
keatdhetari Shaqir Gashi personalitetit te
No Sided articles kombit shqiptar profesor Shyqri Nimanit
u kthye ne nje takim brezash.
and no restriction
for our members,
Patrioti dhe bashkeatdhetari zoti Shaqir
our guest and our gashi fton profesor Nimanin ne restoran-
friends. tin e tij per nje kafe sic themi ne shqip-
taret.Nder kohe ai kishte ftuar dhe shqip-
Latest needs for our tare te tjere per nje bisede te ngrohte
community and the midis diaspores se New York Citit dhe
latest resolutions profesor Shyqri Nimanit.Ambienti ishte
shume i kendeshen dhe i ngrohte vertet
Our Free Voice sikur te ishe ne nje familje.Shpesh i ftoj
through our words. miqte e mij dhe bisedojme per kom-
bin.Malli per atdheun eshte i madh por
tani ngushellohemi se e fituam pavarsine
flet ai.Biseda ishte e lire , profesori ishte
ne mes tyre , fliste me to dhe ndonjehere
bente edhe ndonje shaka.Ai tregon
gezimin qe ndjeu kur Konsulli i NY i
kish bere ftesen per te festuar 2 vjetorin e
I N S I D E T H I S pavarsise se Kosoves.Dhe ne te njejten
I S S U E :
kohe falenderon presidentin e NAAC
zotin Martin Shkreli per organizimin e
Takimi ne New Faqe promovimit te librit te tij si dhe kon-
York 1 –2 tributin e madh qe ata dhane ne arritjen e
kaligrafimit te Kushtetutes se Pavarsise
se Kosoves.
Z.Berisha Zbulon Faqe
Projektin 1-2 Ardhja e tij ketu ne USA , ne NY per te
festuar 2 vjetorin e Pavarsise se Kosoves
ishte vertet nje kenaqsi dhe mirenjohje
Faqe per shtetin amerikan qe iu gjend Kosoves
Dita e Veres 3
Faqe
Tiranë-Elbasan, Berisha zbulon projektin
Dominus 3-4
Edhe pse nuk dha një datë për fillimin e
punimeve, Berisha u tregua i sigurt që
autostrada Tiranë-Elbasan do të dojë
Faqe
Shkrime Private vetëm dy vite për t'u përfunduar. Në
5-6
prezantimin, i pari i turit të ri "Dialog me
Qytetarët", Kryeministri shpjegoi në
Faqe Elbasan projektin e zgjedhur për ndërtimin
Adresa
6 e autostradës. Qeveria ka vendosur të
zgjedhë variantin më të shkurtër, por më të
kushtueshëm të rrugës së re me tunel.
Faqe
Anetaresimi 6
Rruga do të kalojë në dalje të Tiranës,
përmes Lundrës, Mulletit, më pas do të
futet në tunelin e Qaf Krrabës, për të dalës
sërish në hyrje të Elbasanit, aty ku kalon
L I F E ” J E T A E
ne momentet decizive ku ishte ne dore
fati i saj.FALEMINDERIT AMERIKE
NGA KOSOVA MARTIRE.
Ishte vertet nje kenaqsi dhe ne te njejten
kohe mirenjohje dhe respekt per konsulin
James Vacca i cili e ftoi ne kete dite
jubilare per kombin e tij te shumevua-
jtur.NJE
REVISTE TE
BUKUR NGA KOSOVA E LIRE , NJE
FJALE E NGROHTE NGA POPULLI
SHQIPTAR KOSOVAR ESHTE
DHURATA QE PROFESOR NIMANI I
DHURON KONSULLIT TE NY SI DHE
NJE FOTOGRAFI NE SHENJE
MIRENJOHJE.JA DHE NJE TJETER
ME TONIN DAVALLANIN
(KOMSHIUN E VOGEL POR QE TANI
ESHTE RRITUR NE USA DHE ESHTE
BERE STAR).
Organizata te ndryshme i kerkojne pro-
fesorit nje autograf prej tij .Do te jete ky
autograf qe do te jetoje ne shekuj ashtu si
do te jetoje Kosova e lire.Eshte profesori
dhe signatura e tij qe qe ata do ta ruajne
sepse ishte ai qe shkroi , kaligrafoi ku-
shtetuten e pavarsise se Kosoves.Kozeta
March 15, 2010
R E
Zylo duke e prezantuar me profesorin dhe
pasi beri nje fotografi me te ne shenje
mirenjohje tha"SA MIRE BETE QE E
FTUAN VERTET U KENAQA KY
QENKA VERTET PERSONALITET".Por
shume e shume te tjere shprehnin gezimin
dhe kenaqsine ndaj profesorit .Tani ai
gjendet ne mes te bashkeatdhetareve duke
biseduar bisede te liresi nje familje ketu ne
restorant Zana ne NY.Oret kalojne pa u
ndier bisedat vazhdojne zoti Muhamet
Mjeku me te shoqen flasin per te .Ata jane
miq te vjeter te profesor Nimanit.Oh thone
ata ne njihemi qysh ne vitet 1960.Me duket
vetje thote profesori sikur jam ne Kosove ,
ne mes kosovarve qe leshojne lot gezimi
dhe tani i shoh ketu ne NY keto lot gezimi
per fitoren e arritur.Po ashtu eshte thote zoti
Gashi dhe tregon se sa shume kishte luftuar
per te arritur ne kte nate qe po gezo-
jme.Profesori tregon per momentin kur ai
dhe te gjithe koleget e tij se bashku me
studentet dolen ne demostrate .Por ajo qe
eshte shume interesante ku serbi se mendoi
ishte qe ne momentin kyc kur ishin ne
qender te Prishtines te gjithe ne dhe studen-
tet banderolat e shkruara per lirine e Kos-
oves u shpalosen ne moment .Te gjithe i
nxorrem nga ku i kishim fshehur poshte
xhaketave.I kishim pregatitur me shume
kujdes ne studio. Me dy shkopinj te vegjel
kishim ngjitur bezen nga ku kishim shkruar
parrullat kunder serbise okupatore ,
(Vazhdon ne faqen 2)
rruga ekzistuese. Qeveria, pati tre variante
dhe zgjodhi pikërisht projektin me dy
tunele, që është më i shkurtri por edhe më
i kushtueshmi. Burime nga Ministria e
Transporteve tregojnë se kosto e përafërt e
rrugës shkon diku te 200 milionë eurot,
por me një limit, deri në 270 milionë euro.
"Kjo autostradë shkurton ose u kursen së
paku 40 minuta kohë, jo vetëm qytetarëve
të Elbasanit, por edhe të gjithë qytetarëve
të Shqipërisë juglindore dhe jugore, sepse
me ndërtimin e Boshtit të Jugut, segmenti
i parë i të cilës është autostrada (vazhdon
ne faqen 2)
 P a g e 2 O u r
RROFTE KOSOVA E LIRE DHE
SHUME E SHUME.Sebet u be-
fasuan se nuk do te na lejonin kurre te
demostronim me parrulla por ne si
shqiptare qe jemi ja dolem mbane.Ai
e tregonte me shume pasion se si ia
hodhen policise serbe.Te gjithe
profesoret ishin se bashku me studen-
tet e tyre dhe marshonin ne
demostrate.Biseda ndizet gjithsecili
do te tregoje sadopak nga heroizmi i
Kosoves nga ku ata kishin marre
pjese.Ne keto momente mjaft intere-
sante zoti Shaqir Gashi me dhuron
nje liber me kujtimet e tij
"FALEMINDERIT AMERIKE" me
neshkrimin e tij.Aty thote ai jane
ngjarje te verteta si dhe foto-
Tiranë-Elbasan, rruga kryesore drejt
kryeqytetit për qytetarët e Sarandës,
Konispolit, Delvinës, Gjirokastrës,
Tepelenës, Përmetit, Skraparit, Be-
ratit, Gramshit do të jetë kjo auto-
stradë. Po e tillë do të jetë ajo për
Kolonjën, Korçën, Pogradecin, Li-
brazhdin", theksoi dje Berisha. Sipas
projektit, parashikohet që tunelet të
kenë një gjatësi prej 2.1 kilometrash,
ose në total të dy tubat të jenë 4.3
kilometra të gjatë. E gjithë rruga, do
të jetë 31.17 kilometra dhe do të ketë
katër korsi me gjerësi 3.75 metra
secila. Parashikohet që shpejtësia të
jetë 100-120 kilometra në
orë. Po dje, Berisha rikonfirmoi se
janë gjetur edhe financimet për
ndërtimin e autostradës. Në fakt
“Dominus” Merkur Bua, Historia e një pasardhësi të denjë të Gjin Bua Shpatës » Dërguar më: 14/03/2010
Nga Luan Rama
Në historinë evropiane Mërkur Bua
njihej si një nga stratiotët më të
famshëm, i cili do të merrte gradën
«gjeneral» tëi
kavalerisë franceze të mbretit Louis
XII. Madje në dokumentet venedi-
kase, ai cilësohej «magnifico conte
Mercuri Bua» apo «Dominus Mer-
curio Bua». Nga të parët kronistë të
vjetër, është italiani Marino Sanudo
ai që na përshkruan prestigjin e këtij
luftëtari, edhe pse i vjen keq që ai
ishte angazhuar tek një prej armiqve
të betuar të Republikës së «Shën
Markut». Megjithatë ai e di lidhjen e
llojit, apo të gjakut që i bashkonte
shqiptarët, pavarësisht se ç’mund të
ndodhte. Pra ata nuk e luftonin
asnjëherë njëri-tjetrin edhe po të
ishin në ushtri kundërshtare. Pas
fitores venedikase të vitit 1513,
Mercurio Bua pranoi tu shërbejë
venedikasve dhe u propozoi të tër-
heqë me vete dhe shqiptarët që i
kishin mbetur besnikë perandorit.
Sanudo përshkruan pritjen e organi-
zuar për nder të këtij stratioti në
pallatin dukal, kur ai është i veshur
(Vazhdon nga faqa 1)
grafite.Duke trokitur gotat te gjithe uruan qe
se shpejti ne clirimin e trevave te tjera
shqiptare .eshte detyra e diaspores te kombi-
noje me trevat e tjera shqiptare .Ka ardhur
momenti qe dokumentat qe qendrojne neper
arshivat e botes duhet te dalin ne
drite .Historiane duhet te nxjerrin ne pah
historine e kombit tone, cilat ishin arsyet qe
ne na coptuan dhe na nxorren si lecke ne
treg.Ne jemi kombi me i lashte ne ballkan
dhe europe dhe se diploomacite duhet te
ndreqin gabimet qe kane bere me 1913.Tani
eshte momenti qe cdo gje cdo vebndim i
gabuar qe eshte marre duhet korigjuar.Pse te
vuaje kombi im i pafajshem sepse dikush i
dhuron token e tij dikujt tjeter?Pse te hum-
base gjuha jone dhe te zevendesohet me
gjuhen e te huajt.Ne jemi ne fillimet e
Tiranë-Elbasan, Berisha zbulon projektin
Berisha ju referua boshtit të jugut, projekt i
cili do të prezantohet në Berat, si investimin
më të madh të Shqipërisë. "Kemi përfun-
duar edhe projektin e Boshtit të Jugut, Berat
-Tepelenë, 40 kilometra, gjysmë ore nga
Memaliaj në Berat. Një projekt ky tmer-
rësisht i kushtueshëm, me dy tunele, me ura
po kaq problematike. Pra, në kompleks
Boshti i Jugut, segmenti i parë i të cilit është
autostrada Tiranë-Elbasan, ka një kosto
shumë të lartë, më të lartë ndoshta, sesa
autostrada Tiranë-Morinë, por është e
domosdoshme, sepse nuk mundet që shqip-
tarët të shkojmë më shpejt nga Tirana në
Prishtinë, sesa nga Tirana në Sarandë."
Sipas parashikimeve të Ministrisë së Finan-
cave, projekti mund të fillojë nga zbatimi në
shtator të këtij viti. Dhe fondet duket se janë
gjetur, për pjesën më të rëndësishme të
me rroba të bukura dhe tepër të çmuara.
Kronikanët venecianë, milanezë, etj,
shkruajnë për ndihmën e madhe që ai i
dha princit Malatesta Baglioni në luftën
kundër spanjollëve, duke marshuar së
bashku drejt Veronës, për ta çliruar atë.
«Shpesh, Mercurio Bua quhej dhe Mauri-
zio, - shkruan historiani i sotëm francez
Doumerc. - «Ai ishte me origjinë nga
Nafplio dhe babai i tij quhej Alessio. Ai e
kishte lënë Shqipërinë në moshën 14
vjeçare, kur vëndi i tij u pushtua nga
osmanët dhe menjëherë u angazhua në
ushtrinë venedikase. Por ai bëri gabimin
që i shërbeu zotit të Milanos, Ludovico
Sforza (Il Moro), edhe pse kjo u ndalohej
stratiotëve. Pas fitoreve, ai u cilësua
«comte de Rocasseca» dhe i priu një ekspe-
dite kundër Gjenovës dhe më pas u vu nën
urdhërat e perandorit kundër Venedikut».
Në moshën 40 vjeçare, ai u martua me
Maria Boccali (Bokali), vajzën e Catarina
Arianiti, një nga krushkat e Skënderbeut.
Por më vonë u martua me një patrice të re,
vajzën e italianit të pasur Alvise Balbi nga
San Julian, duke u instaluar më vonë në
Treviso, ku dhe vdiq në vitin 1542. Por
kush ishte në të vërtetë ky stratiot legjen-
dar?
Në fakt, Mërkuri quhej më parë Morik dhe
shekullit XXI dhe ku shteti Amerikan ka
treguar qe perkrah demokracite e
vendeve te vogla dhe i mbeshtet
ato.Biseda kalonte ne biseda private dhe
perseri shkonte tek trevat shqiptare qe
jane te okupuara diskutohej per nje
shqiperi etnike te futet ne europe, sic
thote populli 'KU DHEMB DHEMBI
VETE GJUHA".
Lindte pyetje "PERSE NA COPTUAN ,
NE ISHIM NJE SHTET I RI I SAPOK-
RIJUAR, PERSE?Kesaj pyetje iu
pergjigjen trimat kosovare FAMILJA
JASHARI qe u be tmerri i Serbise.Po
keshtu duhet te luftojne dhe shqiptaret e
Maqedonise apo te Malit te ziapo
Camerise ku Greku i vrau dhe i preu dhe
rrugës Tiranë-Elbasan. Specialistët
parashikojnë që vetëm tuneli i rrugës do
të kushtojë rreth 100 milionë euro. Por
duket se Berisha u shpreh i sigurt për
ndërtimin e të gjithë Boshtit të Jugut.
"Pjesa e tunelit, duhet t'ju them se është
investim, është kredi e butë pothuajse
falas e Emirateve të Bashkuara Arabe.
Për Boshtin e Jugut, një Qeveri mike,
kompanitë kuvajtiane e përfunduan
projektin. Jam i bindur se do bëjnë edhe
kontribut të madh në financim, edhe pse
nuk them se do të financohet krejt se
është shumë i madh, por do të ketë
financim".
Tre alternativat
1: Tirana- Lundre-Mullet-Elbasan 31.17
ai vinte nga Nafplio e Moresë, apo
Napoli di Romania, siç quhej në atë
kohë ky vend i njohur historik dhe ku
kishte një pjesë të familjes. Atje buzë
detit, ishin ngritur fortesat veniciane.
Përballë, lart shkëmbinjve të frikshëm,
ngrihej fortesa e Palamedës, ndërsa
poshtë, pingul, në një rënie mar-
ramëndëse, mund të shohësh sot një
plazh gati të virgjër që banorët e Naf-
plios e quajnë ende «plazhi i arvani-
tasve». Kur i vdiq i ati, Petro, atëherë ai
erdhi në Venecie dhe ndryshoi emrin në
Mercurio. Eksperiencën e parë ushta-
rake jashtë Moresë, ai e provoi në
luftrat e dukes bolonjez Baglione dhe
më pas nën flamurin e Venedikut,
Republikës së Shën Markut, apo të
«Serenissime»-s. Madje ai ishte dhe në
betejën e famshme të Fornova-s kundër
francezëve, që tërhiqeshin drejt jugut të
Francës Por në fillimet e tij, në krye të
një trupe stratiotësh, ai do të shquhej
gjithashtu dhe në Toskanë, kundër
ushtarëve të Pizës. Më vonë do ta gje-
jmë në shërbim të Federico Sforza-s,
dukës së Milanos. Madje ai e shoqëroi
atë gjatë arratisjes së tij në Insbruck,
kur u përndoq nga francezët. Më 1500,
Mërkurin e gjejmë në krye të 300 strati-
W o r d s
i perzuri nga tokat e tyreme 1944-
1945.Greqia u tha duhet ti kerkoje falje
popullit shqiptar cam per gjakderdhjen qe
i krijoi si dhe mohimin e truallit te vet.
Bisedat vazhdojne te ndezura pa e ndjere
se koha po kalonte .Trokitjet e fundit te
gotave ishin "ME NJE SHQIPERI ETNI-
KENE BASHKIMIN EUROPIAN"Keshtu
mbyllet kjo darke e thjeshte por e ngrohte
ne restorantin "ZANA" ne NY.
Flutur Bida Zavalina
Jeta e re AACO
kilometra
2: Vaqarr -Arbana -Paper 37.88 kilometra
3: Peze e Vogël -Vrap -Bicaj 33.554
kilometra
Të dhënat e rrugës
Tiranë-Lundër-Mullet-Elbasan
GJATESIA TOTALE 31.17 kilometra
Shpejtësia e projektuar 100-120 km/h
Gjerësia e një vije kalimi 3.75 metra
Gjatësia totale e tunelit (dy tubat) 4.3
kilometra
otëve duke luftuar në Mortava, në Pavia
dhe më pas në Vigevano. Më vonë në
Piemont, në mbrojtje të Novaras. Në vitin
1503, ai u bashkua me francezët, duke
mbështetur gjeneralin La Tremouille në
betejën e Rocassecca-s, ku bashkë me një
kapiten francez thyen sulmin e 300
kalorësve spanjollë. Prandaj dhe mbreti
francez e nderoi me titullin «kont i Aqui-
nos dhe Rocasseccas». Në dhjetor të vitit
1503, atë e gjejmë në beteja të ndryshme
si në Lazio, Garigliano (në mbrojtje të
një ure strategjike), etj. Po në shërbim të
Francës, ai luftoi me stratiotët e tij në
Bentivoglio, duke mbështetur njëko-
hësisht dhe Vatikanin. Me këtë rast, Papa
Giuglio II, i dhuroi 1000 fiorini. Histori-
anët tregojnë dhe se gjatë një betejë
kishte vrarë kapitenin Faccendino, i cili e
kishte fyer më parë gjatë një dyeli midis
dy «kondotierëve» italianë.
Nga viti në vit, Mërkur Bua krijoi kështu
figurën e tij legjendare. Në prill të vitit
1506, ai shkoi në ndihmë të mone-
gaskëve, (Monaco), duke luftuar kundër
200 këmbësorëve gjenovezë ; në maj,
bashkë me mbretin francez Louis II, hyri
në qytetin e Milanos; në korrik, po në
Milano, morri pjesë në
(Vazhdon ne faqen 4)
 V o l u m e 2 , I ss u e 1 1
DITE VERE NE QYTETIN TIM TE LINDJES NE ELBASAN
14 mars 2010.
Sot eshte ditvere.Sot eshte dita me e bukur e
qytetit tim te lindjes , Elbasan.Sa mall kam per
qytetin tim te bukur Elbasan, per qytetin e porto-
kallave dhe limonave, per qytetin e luleve shu-
mengjyreshe.
Manushaqet e para kane celur dhe bashke me to
edhe karakaftet ne ullishtat e qytetit.Ne qytet sapo
ka filluar aroma e pare e mimozave te verdha apo
e zymbylave shumengjyreshe.Nje tufe lule per
mesuesit, nje tjeter per nenen dhe te fundit per ty o
qyteti im i bukur i Isuf Myzyrit.NJE LULISHTE
ME PORTOKALLA ESHTE PARAJSA E
VERTETE....Ti o qyteti im i dashur do te jesh
parajsa ime perjete....
Me sa mall dhe nostalgji me del para femijeria
ime , jeta studentore , familja , femijet dhe ne fund
amerika....
Si femije i rritur ne nje familje te madhe el-
basanase ashtu sic i themi ne elbasanllinjte demba-
badem, kurre s'do ta harroj traditen e bukur te
qytetit tim, DITEN E VERES , qe as sistemi
komunist nuk mundi ta ndale dot.Ajo i kishte
rrenjet ne traditen e popullit tim te urte ,te mencur
elbasanas.
Ne cdo familje elbasanase pergatitjet per DITEN
E VERES beheshin nje muaj para.Blihej gjeli i
detit i gjalle dhe rritej deri ne diten e festes se
ditveres dhe ate dite therej.Zgjidhej mielli i misrit
sa me i bute dhe i bardhe(maje mielli i thonin
nenat tona).Gjalpi duhej te kishte ere te mire se
BALLAKUMET I HA GJALPI (tylyni i thonin
ato).Duhej cdo gje te pergatitej perpara dhe nje dite
para behej gatimi i ballakumeve dhe i revanise dhe pasi
te mbaroheshin te githa gatimet fillonte rregullimi i
shtepise si per dite feste.Tradita e qytetit tim ishte qe
nje pale veshje shtepie ruheshin te paprekura vec per
dite feste, keshtu qe do te vishej ashtu si ne dhe shtepia
si per feste.Elbasanllinjte nuk largoheshin nga qyteti i
tyre por me vendosjen e metalurgjise filluan ndryshime
ne qytetin tim te bukur Elbasan.Na kane perzjere
thoshin nenat tona por dhe keta jabanxhinjte kane
marre huqet tona e festojne diten e veres si ne, jane
bere nje me ne.Ne cdo lagje te qytetit ndjehej era e
pjekjes se ballakumeve.Trenat , taxite autobuset ishin
plot.Ata sillnin mysafiret qe po vinin te benen festen
me elbasanllinjte.Edhe ndonje te larget te kishin gjith-
secili kish deshire te shkonte ne elbasan dhe ta festonte
me to.Mengjesi i 14 marsit e gjente qytetin tim te
zbukuruar me flamuj dhe banderola .Banda e qytetit
fillonte festen me muziken e tyre qe ne oren 6 te meng-
jesit.Edhe estrada e qytetit ishte gati per
festen .Podjumi per to tani pregatitej tek PYLLI I RI
OSE BUSHEKU ku te gjithe qytetaret shkonin dhe
festonin DITVEREN.
Familja jone ishte nje familje e madhe dhe per ditvere
babai na mblidhte te gjithe ne femijet se bashku me
niperit dhe mbesat e vogla.Me shume se ne gezonin
femijet qe do te shkonin tek gjyshi dhe do te festonim
DITEN E VERES.Nje familje e madhe me nje shtepi te
madhe .Ishte vertet nje kenaqsi qe kurre sdo te harrohet
nga femijet .Sapo te gjithe ishim ulur ne tavoline babai
si kryefamiljari ngrinte dolline per diten e veres.pastaj
si gjithmone ( ne jemi nje familje me humor )babai
fillonte kengen e usta Isuf Myzyrit sic i thoshte babai
P a g e 3
sepse ai e kishte pasur komshi kur kish qene i vogel dhe e mbante
mend kur i binte violines(qemanesi thoshte babai ulur tek nje gur i
madh qe kish tek dera e jashtme e shtepise nga ku kalonte rruga
kryesore e qytetit)"NJE LULISHTE ME PORTOKALLA ESHTE
PARAJSA E VERTETE"pastaj te gjithe ndiqnim babain nga pas.Oh
sa kenaqsi ishte.Pas tij kengen e pasonte daja (xhaxhai) i cili kishte
nje ze shume melodioz dhe kengen e pasonim ne femijet.Secili
femije zgjidhte kengen e preferuar dhe fillonte te kendonte.Oret
kalonin me kenaqsi te medha dhe nuk ndjehej qe ishte bere shume
vone.Femijet tane gezonin sepse ishte vertet nje tradite ndryshe nga
babai i tyre.Ata nuk kendonin vetem hanin e pinin.Prandaj femijet e
kishin kenaqsi te shkonin tek gjyshi i mamit .Hapsira e madhe e
shtepise e mbushur me lloj -lloj lulesh i kenaqte femijet . dhe i bente
te gezonin me shume.Nga oborri keputnin zymbylat e celur me
arome te kendeshme dhe ia dhuronin gjyshes dhe gjyshit per diten e
veres.
Sot ne kete dite vere 14 mars 2010 femijet i urojne te afermit e tyre
ne Elbasan GEZUAR DITEN E VERES.
ELBASAN QYTETI IM I LINDJES NGA AMERIKA JU URO-
JME "GEZUAR DITEN TENDE, FESTEN TENDE TRADICION-
ALE "DITEN E VERES"
Me nje mall te madh ne shpirt te uroj kete dite vere Elbasan .Mbec
pergjithmone per mua qyteti i lulishteve dhe portokallave , i dites se
bukur dhe te lumtur per cdo qytetar elbasanas DITEVERES.ME
SHPRESE QE SE SHPEJTI DO TE TE SHOH GEZUAR O
VENDI I BUKUR KU KENDOJNE BYLBYLAT NE DEGET E
CELURA TE MIMOZAVE TE VERDHA QE MBUSHEN ME
AROMEN E TYRE QYTETIN TIM TE LASHTE TE KRISTO-
FORIDHIT TE MADH.
Flutur Bida Zavalina
Jeta e re aaco
14 mars 2010
 P a g e 4 O u r
“Dominus” Merkur Bua, Historia e një pasardhësi të denjë të Gjin Bua Shpatës » Dërguar më: 14/03/2010
garat kalorsiake që organizoheshin atje dhe është në
krye të 400 stratiotëve. Në vitin 1508, ai luftoi në
Flandre të Belgjikës, kundër trupave të dukës Ghel-
dria dhe pastaj u sul drejt Gjermanisë, ku morri
pjesë në një betejë të Bavarisë. Asgjë nuk e përmban
vrullin dhe guximin e tij. Një vit më vonë, kronistët
shkruajnë për luftrat e tij në kranihën e Venetos, ku
plagoset nga bashkëpatrioti i tij Domenik Buziki
(Domenico Busicchio). Më 1510, morri pjesë në
rrethimin e Padovës dhe pastaj u kthye me shpejtësi
në Friuli. Ishte koha kur otomanët po përparonin
me shpejtësi drejt Italisë së veriut. Ata duheshin
ndalur. Në betejën kundër tyre, ku morrën pjesë dhe
trupa të tjera stratiotësh shqiptarë e grekë, nga
kompania e tij u vranë vetëm 7 stratiotë, kokat e të
cilëve turqit i prenë dhe i morrën me vete si trofe. Në
korrik të po atij viti, ai luftoi kundër kalorësve
kroatë dhe kapi rob një komandant të tyre që
çuditërisht ishte kushëriri i tij, të cilin e kishte
armik, pasi ai kishte dashur ta shmangte nga titujt e
trashëgimisë. Më kot venecianët kërkuan që ta
shkëmbenin atë për 6000 dukate si dhe 6 kuaj turq.
Bua ishte burrë i fjalës. Madje i ndodhte t’i falte
robërit kur i jepnin fjalën e besës. Kështu kishte
ndodhur me veronezin Giaccomo Mamalucco. Por
meqë ai nuk e mbajti fjalën, në një betejë tjetër, kur
i doli përpara, ai e vrau atë. Më 1513, në Verona, ai
u printe 400 kalorësve dhe 3000 këmbësorëve. Me
vete kishte tashmë dhe tetë topa të vegjël artilerie.
Në Frassine luftoi kundër spanjollëve dhe mes
robërve kapi dhe komandantin e tyre Alfonso Car-
vajal. Pas kësaj, kur shkoi në Venecie, ai u prit plot
nderime nga dozhi Leonardo Loredan, i cili i dhuroi
200 dukate. Ishte koha kur Bua lidhi miqësi lufte
me “kondotierin” tjetër të famshëm të Italisë, Bar-
tolomeo d’Alviano. Bashkë me të luftoi në Padova,
ku morri dy plagë në trup. Pastaj luftoi në Creazzo,
ku theu sulmin e 4000 këmbësorëve spanjollë dhe
shpëtoi nga vdekja proveditorin Niccolo Ven-
drammi. Bartolomeo d’Alviano e lëvdoi atë në
mënyrë publike. Ndërkohë Bua shkoi në Venecie. Ai
kërkoi nga Senati të marrë titullin e fisnikut ve-
necian, pra të bëhet «Gentiluomo venezziano»; të
ketë një rrogë mujore prej 100 dukatesh, një shtëpi
në Nafplio të Moresë, si dhe të ketë një trupë
(«condotta») prej 200 kalorësish stratiotë dhe 100
këmbësorësh.
Në vitin 1514, Bua ndërkohë ishte bërë mjaft i
njohur në luftrat e Italisë. Bashkë me Bartolomeo
d’Alviano-n, ai u prit nga «Consiglio dei Savi» dhe
kërcënoi të largohej nëse kushtet e tij nuk prano-
heshin. Në maj të atij viti, kronistët shkruajnë se ai
“është në krah të dozhit të Venedikut në disa mesha
e ceremoni publike”. Në korrik, Këshilli venecian
vendos t’ia plotësojë të gjitha kërkesat, ku «150
stratiotë do t’i vijnë nga Levante», pra nga Nafplio.
Jeta e Mërkur Bua-s ishte tashmë një sinonim
betejash: kur hyri në Rivigo, ai i sulmoi papritur
spanjollët, duke kapur prijësin e tyre; në Camisano
Vicentino, sulmoi këmbësorët spanjollë, i vrau të
gjithë dhe kapi robër 100 kalorës; në Montagnana,
burgos ca kalorës gjermanë; morri pjesë në
«Battaglia Treme»; në Conselve, në krye të 200
stratiotëve shpartalloi spanjollët, duke i kapur robër
të gjithë. Proveditori i përgjithshëm i Venedikut
Domenico Cantarini, (pra Komandanti Ushtarak i
Vendedikut), e lëvdoi atë në mënyrë publike. Në
dhjetor, stratiotë të shumtë i vijnë nga Nafplio. Janë
bashkëpatriotët e tij. Por shumë shpejt lufta e thër-
ret në Bergamo. Në vitin 1515, ai u kthyr në Ve-
necie. D’Alviano mbështeti kërkesën e tij drejtuar
Senatit që të gjithë stratiotët e ushtrisë venedikase të
viheshin nën komandën e tij. Por kjo ishte e vështirë
për bashkëpatriotët e tij që ishin jo pak të lavdishëm.
Gjergj Buziki, Petro (Pjetër) Reneshi dhe kapitenë të
tjerë, e lanë Padovën dhe shkuan pranë «Collegio»
të Venedikut për të mos e pranuar atë si komandant
të tyre, por që të kishin si prijës më mirë një provedi-
tor venecian. Ndërkohë, Bua u printe 400 kalorësve
dhe morri pjesë në betejën e Malegnano-s, ku u
plagos në mjekër. Por ai i përndoqi zviceranët dhe
milanezët, duke u kapur katër topa artilerie dhe dy
flamuj. Në Cremona, ku ka burgosur ca të rrebeluar
kundër mbretit të Francës, «kondotieri» Trivulzio
ishte gati ta pagonte shtrenjtë që ai t’i lirojnte ata,
Bua i liroi pa i kërkuar shpërblim. Në krah të tij,
qëndronte tashmë dhe nipi i tij Marcantonio, i cili e
nddoqi ngado nëpër beteja. Më 1516, ai luftoi
përsëri në Cremona, Beregamo, Verona, Adige.
Italinë e veriut tashmë e njihte me pëllëmbë. Më
1517, «condotta» e tij paguhej shumë shtrenjtë nga
Senati: 4000 dukatë në vit.
Eshtë interesant fakti që në dokumentet veneciane,
kur shkruhet për kthimin e tij në Venecie me rastin
e «pagëzimint të djalit të tij në kishën e Santa Maria
Formosa», i biri i tij quhej Pirro, çka tregonte se
Mërkur Bua kishte si idhull Pirron e Epirit të lashtë.
Madje atë kohë, në Venecie, ai morri pjesë në një
mbledhje të Senatit, çka ishte një privilegj i madh.
Më 1520, tregohet se Bua është pritur nga dozhi
venedikas; se «Këshilli i të Dhjetëve» («Consiglio
des Dieci») i ka pranuar të gjitha kërkesat e tij dhe
se në korrik të atij viti, ai ka filluar dhe ndërtimin e
një shtëpie në Treviso. Në shtator, merr pjesë në
Këshillin e Luftës, ku diskutohet për pushtimin e
Parmës që e mbajnë ende spanjollët. Dhe ai niset.
Asgjë nuk mund t’i rezistojë vrullit të tij. Por ja që
në gjithë këto beteja, nuk ka vetëm fitore. Kur ishte
në mbrojtje të Milanos, ai ra nga kali, çka solli që ta
kapin rob. Federoico Gonzaga e dërgoi atë në Man-
tova, por në sajë të famës së tij, më pas e liroi, pa
kërkuar shkëmbim. Në korrik të vitit 1523, Bua u
prit përsëri nga dozhi venedikas Gritti dhe një vit më
vonë, po në Venecie, i vdes gruaja e tij, vajza e
bashkëpatriotit të tij Niko Bokali, e cila varroset në
kishën e San Biagio-s.
Vite më vonë, Mërkur Bua do të vazhdonte luftën
kundër spanjollëve, madje dhe kundër gjermanëve
apo trupave të Brunsëick. Më 1529, «Consiglio des
Savi» e emëroi atë guvernator të Rovena-s. Më
1537, me tërheqjen e trupave otomane nga Korfuzi,
ai i kërkoi Senatit venecian të ndërmerrte opera-
cione luftarake në Moré, por Senati nuk donte të
largoheshin trupat e tyre aq larg. Një nga takimet
interesante dhe të fundit të Mërkur Bua-s, ishte dhe
ajo e vitit 1541, kur ai priti dhe përcolli drejt
Francës ambasadorin francez, që vinte nga Stam-
bolli, fisnikun Antoine Rincon. Tashmë Bua nuk
ishte më në moshë të përdorë shpatën si dikur. Ai u
tërhoq në Trevizo për të kaluar vitet e fundit të jetës
së tij. Kur vdiq, trupi i tij u varros në kishën e Santa
Maria Maggiore, ku më vonë skulptori italian
Agostino Busti ndërtoi një ansambël skulptural për
nder të tij bashkë me mbishkrimin, ku jepeshin
shërbimet e tij ndaj Venedikut, mbretit të Francës,
perandorit të Gjermanisë, etj: “MERCVRIO BVA
COMITI E PRINCIBYS PELOPONESI, EPIRO-
TARYM EQVITVM DVCTORI QUI GALUS IN
ARAGONEOS DOMICANTIB…», duke vazhduar
me shërbimet e tij ndaj pizianëve, Ludovico Sforza-
s, Papës, perandorit Maximilian, mbretit francez
François I në betejën e Marignane-it, etj.
Nga lavdia e Mërkur Bua-s na ka mbetur dhe pik-
tura e famshme e piktorit italian Lorenzo Lotto, i cili
kishte pikturuar dhe dozhin Loredan. Një tablo e
mrekullueshme, që mban titullin
“Fisniku” (“Gentiluomo”) dhe ku sipas ekspertit të
artit italian Ricciardi, bëhet fjalë për “kondotierin”
Mercurio Bua. Qyteti në sfond të kësaj figure është
vetë Trevizo dhe në rrethinat e qytetit tregohet
“Shën Gjergji” duke luftuar, një simbol mbrojtës i
grekëve dhe shqiptarëve. Lotto na e paraqet heroin e
vet në këmbë, me një beretë të zezë, me dorën e
djathtë mbi një tavolinë, ku duket një kafkë e vockël
rrethuar nga petale trëndafili e jasmini (simbol i
vdekjes së gruas së parë, Bokali) dhe ku në dorën
tjetër, ka vendosur një unazë në gishtin e vogël (pra
W o r d s
unaza për gruan e tij të vdekur) dhe në gishtin tregues, unaza
e martesës që dytë që do të bëhej me një fisnike veneciane.
Nga stratiotët e tjerë Bua, kronistët mesjetarë, veçanërisht ata
të epokës së “luftrave të Italisë”, përmendin dhe Alessio Bua-
n apo stratiotin tjetër Pradano Bua, nipi i vet Mërkur Bua-s.
Alessio apo Aleksi, kishte ardhur nga Nafplio e Moresë në
Venedik në vitin 1509 dhe më vonë kishte luftuar në Veneto,
në krye të 30 stratiotëve (1510); në Mestre, në krye të 130
stratiotëve, etj. Në Veneto, gjatë një beteje ai u kap rob, por
shumë shpejt u shkëmbye me robin kundërshtar Francesco
Maldonaldo. (1511). Alessio morri pjesë në mbrojtjen e Ve-
neto-s në vitin 1514 dhe vdiq në vitin 1526. Lidhur me Pro-
dano Bua-n, ai shërbeu në fillim në ushtrinë e Federico
Gonzaga dhe më pas u bashkua me trupën e Mërkur Bua-s.
Në fillim ai i printe një skuadre prej 15 stratiotësh, por në
Crema, e gjejmë në krye të gjashtëdhjetë stratiotëve. Morri
pjesë në luftën për pushtimin e Pavias në vitin 1528 dhe vdiq
në vitin 1540.
Ndër emrat e stratiotëve shumë të lavdishëm rradhitet dhe
familja Buziki apo familja tjetër Albanese. Nga familja Buziki
(Busicchio) shquhen Reposhi, Pjetri, Domeniku, Gjergji dhe
Viero Buziki. Në vitin 1473, pak kohë pas vdekjes së Skënder-
beut, Pjetër (Piero) Buziki mori pjesë në luftën për rrethimin
e Micra-s në Licia. Kronistët e kësaj kohe shkruajnë se kur
Isa Bej, që erdhi në ndihmë të të rrethuarve u shfaq në betejë
përballë Pjetrit, ky e vrau kapitenin turk me një goditje të
shpatës. Pas kësaj ngjarje, stratiotët u kthyen bashkë me
kapitenin e përgjithshëm venecian Piero Mocenigo dhe me
115 koka të prera dhe 64 robër turq. Dy vjet më vonë, Pjetri u
shfaq në Venecie. Atje ai u shpall “Kalorës i Shën Markut”
në një ceremoni të veçantë dhe bashkë me proveditorin
Bernardo Cantarini, ai u dallua në betejën gjatë rrethimit të
Novarës, ku ishte dhe Domenik Buzikin, por një vit më vonë,
më 1496, në Troia të Puljes ai vdes papritur nga ethet. Re-
posh Buzikin, stratioti tjetër i famshëm dhe pinjoll i kësaj
familje, në vitin 1495 e gjejmë në rrethimin e Novarës bashkë
me Domenik Buzikin. Ai u shpall kalorës nga duka i Milanos,
Ludovico Sforza dhe luftoi gjatë kësaj periudhe kundër
fiorentinasve në rrethinat e Pizës. Por ngjarjet e rënda në
Moré e thirrën për të luftuar kundër otomanëve: së pari në
mbrojtjen e Nafplios e pastaj në pushtimin e kështjellës
Tremisi, të cilin e mbanin turqit. Një betejë e rëndësishme në
Moré ishte ajo e vitit 1502, kur në krah ai ka dhe Domenik
Bizikin, Stin Buxi dhe stratiotin tjetër shqiptar Domenik
Manasi. Në vitin 1504, kur hynë në Venecie, ata u pritën si
triumfatorë. Madje dozhi Leonardo Loredan i priti në mënyrë
të veçantë. Në vitin 1508 ai shkoi të bashkohet me Bar-
tolomeo d’Aviano në Friuli. Por po atë vit, ai vdiq papritur në
Candia (Kreta). Senati venecian i dha të birit një pension prej
25 dukatesh. Betejat e këtij heroi kanë qënë të lidhura
ngushtë me ato të Domenik Buzikit, i cili në citimet ushtarake
rreth stratiotëve është cilësuar “Capitano valoroso”,
“capitano di soma autorita” dhe “capitano favosissimo”. Pasi
luftoi nëpër Italinë e ndarë në disa dukate e mbretëri, në vitin
1519, ai u nis nga Nafplio për në Zante dhe që andej drejt
Venedikut, ku erdhi të merrte pjesë dhe në kurorëzimin e
Mesa Grebesit, bashkëpatriotit të tij, si “Kalorës i Shën
Markut” nga dozhi Loredan. Kronikat shkruajnë se ai vdiq
po këtë vit në Cassiano dhe funeralet u zhvilluan në kishën
San Biagio.
Gjergj Buziki citohet së pari kur ai shpallet “Kalorës i Shën
Markut” në Venecie. Pas kësaj ngjarje, bashkë me provedi-
torin venecian Bernardo Cantarini, ai shkoi drejt Napolit, të
mbështeste aragonezët. Më pas u kthye në Veneto dhe luftoi
gjithashtu në Padova. Në vitin 1514, në krye të 43 stratiotëve,
atë e gjejmë në Brentelle, bashkë me Mërkur Bua-n dhe
Malatesta Baglioni, duke luftuar kësaj rradhe kundër span-
jollëve. Në nëntor të atij viti, bashkë me bashkëpatriotin e tij
Teodor Reneshi, luftojnë në Breschia kundër spanjollëve.
Teodori vritet gjatë
Vazhdon ne publikimin e javes tjeter
V o l u m e 2 , I ss u e 1 1 P a g e 5

Shkrime Private te Fjoralba Brahimaj

Ruajtja e vlerave kulturore sot në vendin tone Po na rastis shpesh të dëgjojmë muzikën ,të shohim rajonit.Janë këto vlera që na bëjnë të jemi të veçantë në atë çfarë
kostumet e vallet tradicionale të bastardohen në jemi dhe përfaqsojmë dhe se cili është vendi jonë në familjen e
Kam bërë shumë udhëtime nëpër Shqipëri,në qytete të emër të modernes dhe të së “bukurës”.Pse ndodh qytetërimeve më të lashta të botës,krahas qytetërimeve Helen apo
ndryshme të saj që mbahen si “djepe të kulturës” ose kjo?Ndoshta ,për të treguar se ecim me kohën apo atij Romak .
mund të themi se ishin të tilla dikur sepse sot mund të se jemi me kohën apo se jemi “europianë”në shijet
themi ka mbetur pak ose aspak nga ajo kulturë.Shumë tona ??!!!
njerëzve mund t’u lindin të tilla si :- Pse ndodh kjo ?- Në qoftë se duhet ta bëjmë këtë në emër të së
Po sot mund ta kenë përsëri atë status? bukurës,mendoj se këto vlera janë të bukura ashtu
si i kemi
Për mendi- të
min tim,që trashëguar
një qytet ta dhe si na i
quaj veten kanë lënë
“djep kul- të parët
ture” ose së tanë,por
paku të në qoftë
pretendojë të se duam të
jetë i kultu- tregojmë
ruar dhe në se ecim
përgjithësi me kohën
një komb të apo se i
quhet i tillë përkasim
dhe të eci kulturës
përpara duhet europiane
që ti ruajë nuk ka
vlerat e tregues
trashëgimisë më të mirë
kulturore e për një
historike,të jenë lënë në mëshirën e fatit e të njerëzve. popull për ta bërë këtë sesa të ruajë vlerat e tij
kulturore të paprekura e të pacënuara,shembull më i

Hapma derën!

Hapma derën zemër!

Hapma!Për ty braktisa gjithçka,
edhe trupin tim mëkatar …
Hapma!Hapma ! Hapma…të lutem …
hapma mua …jam unë dashuri…
se sot në pragun tënd trupin tim bëra fli .
Hapma!Hapma …njeri !
Se tani vetëm jam …pa ty…
Hapma e mos më le të pres …
në këtë të ftohtë ngricë –acar të heshtjes.
Hapma,e mos më le të vdes …
Në këtë frikë,ankth të pritjes…
Hapma!Hapma!-Si e çmendur ulëras…
Hapma!Sot !Tani !...Po të pres !
E në pragun tënd shpirtin do ta lë të vdes’…
Ndodh,gjithashtu ,që individët kanë shembur shtëpi mirë i kësaj është fakti që shtetet më të mëdha Hapma !Hapma !-Si e çmedur bërtas…
karakteristike qindravjeçare për të ndërtuar një më Europiane i kanë ruajtur të pacënuara, e madje i E përsi të lutem me shpirt :-“Bën ftohtë nga kjo heshtja jote!
moderne,më të kohës ,por sa pak vlerë ka kjo e fundit thurin lavde.Në qoftë se në emër të përparimit Të lutem hapma e fol e më jep tëndin vendim,
në krahasim me rëndësinë e së parës, e cila si pasuri vazhdojmë të shkatërrojmë edhe ato vlera që kanë por jo më dyshim ,si do qoftë helm a mjalt’
kombëtare mbetur nga do ta pranoj pa më të voglin kundërshtim!
duhet të ruhet shkatërrimet Pra, hapma e më shpëto a dëno…
nga njerëzit që I janë bërë E ke në dorë ,ti vetëm ,ti dashuri!
si pasuri kulturës
kulturore e shqiptare nga
trashëguar pushtuesit
brez pas atëherë
brezi.Ka historia dhe
vlera monu- brezat e
mentale të ardheshëm do
cilat po të na mallko-
prishen çdo jnë në
ditë e më mënyrën më
shumë,vlera të keqe të
që koha po i mund-
bren pak e shme.Duke
nga pak,duke nëpërkëmbur
mos pasur vlerat e
kujdesin e trashëguara
duhur.Ka plot ne nëpërkëm-
individë ,që për të rregulluar e tyre private,marrin gurë bim veten tonë në sy të botëa së qytetëruar duke
e ornamente të tjera nga objektet e lashta me rëndësi humbur dëshmitë e lashtësisë dhe të autoktonisë së
kulurore,të cilat I qëndruan stuhive të kohës por nuk po vendit tonë,të provuar me vështirësi nga ne dhe nga
na qëndrojnë ne trashegimtarëve e zotërve të vërtetë të miqtë tanë .Ruajtja e vlerave kulturore ato që na
tyre. japin një status të veçantë dhe njëherësh na bëjnë
më kryelartë ,në krahasim me vendet e tjera të
 WE ARE ALSO ON THE WEB
WWW.NEWLIFEAACO.ORG

Non Profit Charitable

Organization

Cdo njeri mund te behet anetare dhe te bashkoet

“ N E W L I F E ” J E T A E R E
me misionin tone per te krijuar nje shtet te vogul
ketu ne kete continent te madh. Te ndihmojme
njeri tjetrin qoft dhe me nje keshille te thjeshte.
1774 - 76 street
Suite D3
Kjo eshte nje thirrje per te informuar njeri
Brooklyn, New York tjetrin plus dhe per projekte te ardhshme qe jane
11214
ne pune e siper. Se shpejti nje Shkolle Shqipe
Phone: 718-594-0511
Fax: 201-795-4795
Anglishteje dhe nje vend ku te gjith njerezit te
E-mail: Endri@newlifeaaco.org gjejn nje strehim nga cdo hall apo nevoje. Bash-
kimi ben fuqi dhe Zemra e Vullnetarit nuk ka
cmim.

Building a Future One Person At a Time...

Shkrime Private te Fjoralba Brahimaj

Jetës

Për ty që je Jetë,për ty që lind Jetë,

për ty që je mbi gjithçka dhe fal gjithçka!

Për ty motër,shoqe ,grua,nënë

që kurrë nuk lodhesh e nuk ankohesh!

Vetëm diçka të uroj sot në këtë ditë që të përket ashtu si të përket vetë Jeta!

Kurrë mos pusho së fluturuari në po të njëjtin qiell që e krijove ti vetë!

Në më të bukurin qiell që ka, në qiellin e Jetës e që je ti vetë!

****

Shiu rrëshqet mbi xham ashtu si këtë natë lotët e mia për ty.

Lotët që dikur në sytë e mi, s'dëshiroje t’i shihje ti.

Por,ah,ç’ironi mi shkaktove ti Lotët,margaritarë të zemrës

së kulluar, nga uragani i pabesisë shkatërruar,

luftonte kundër fjalës shumë të dëshiruar.....