ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΙΑΠΗΣ

ΓΑΙΩΔΕΣΙΑ, EKKΛΗΣΙΑ
ΑΝΤΙΒΑΡΥΤΗΤΑ & ΗΑΑRP
ΤΟΜΟΣ Β
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΑΠΥΘΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

Mε πολλή αγάπη αφιερωμένο При большом количестве

посвященный
στους γονείς μου любви мои родители
στους ΕΛ_ληνες Греки
στη Νatalia, Οlga, Οnder В Наталья,Οльга,и
Ондер
στους Συνεργατες μου к моим коллегам

Με Τιμή / По цене

ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Συγγραφέας ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Τίτλος ΓΕΩΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΥΠΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ
BARIA ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΗ BIOMHXANIA
Στην ΕΛΛΑΔΑ του 2010
Δ/νση Κ.Βάρναλη 12, 15121 Πεύκη, Αθήνα
Τηλ. 210-6149149
Κιν. 6937097443
Ε-mail real_estate_liapis@yahoo.gr
ΔΙΑΘΕΣΗ 210.8065618 6937097443
ίγα λόγια από το συγγραφέα / Несколько слов

Φίλοι μου με το σύγγραμμα τούτο, και γνώση, που φυλάσσουν

τα σκονισμένα Ελληνικά χειρόγραφα Πλάτωνα Αριστοτέλη κι
άλλων αρχαίων φωτοδοτών μέσα από
αριστοτεχνικά συνταιριασμένα γεγονότα
της οικονομίας, της θρησκείας, της
Ελληνικής ιστορίας και μυθολογίας, των
επιβεβαιώσεων της ιατρικής και των τις πολυδιάστατων
κοινωνικών δομών σας παρουσιάζω με επεισοδιακό τρόπο τους
κύκλους των 50 ετών που ανατρέπουν και το πολιτειακό γιγνεσθαι,
καταστρέφοντας και αναδημιουργώντας περιοδικά τη κοινωνία όταν
η εκμετάλλευση πόρων γης κι ανθρώπου από άνθρωπο φτάνει σε
οριακό σημείο που προσβάλει τη ίδια τη φύση. Σας υποδεικνύω
ακόμη οικονομικές συμπεριφορές με τις οποίες είναι εφικτό να
περάσετε σχεδόν ανώδυνα μέσα από το παλιρροιακό αυτό
οικονομικό κύμα, ετοιμαστείτε φίλοι μου για τη καταρευση του
δολλαρίου και μι βουτιά χωρίς κανένα δίχτυ ασφαλείας, ιστορίες
απύθμενης πραγματικότητας Με μια σειρά γεγονότων πλάνης για
τους αστερισμούς, και πιθανής παραποίησης της Κοσμογονίας, με
συμβάντα στα οποία εμπλέκονται οι ΝΑΖΙ και οι πιθανές βάσεις
τους στο Διάστημα, Ο πρόεδρος Ομπαμα, και το νέο δόγμα
Πανθρησκείας που προωθείται σε συσχετισμό με την λατρεία
Υποχθόνιων όντων αποτελούν ένα νέο κάτοπτρο μέσα από το
οποίο δύναται να ειδωθε το σημερινό γιγνεσθαι Η αλματώδης
εξέλιξη στους τομείς του MIND CONTROL, των chip EMV του Bill
Gates στις τραπεζικές πιστωτικές κάρτες, το Αναδυομενο
Τραπεζικο Συστημα σε σχέση με το Οικονομικό ΚΡΑΧ της
Αμερικής, ο ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ, και η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ του 4ου
ΡΑΙΧ, καθώς και οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΛΩΝΟΙ - Μen in Black, και η CIA
σε σχέση με τα αντιδραστικά κι αντικυβερνητικά συνθηματα σε
τοίχους προσδιορίζουν μια νέα πραγματικότητα, η οποία για να ελεγχθει ωθεί τις
Αστυνομικές Δυνάμεις στη χρήση των από αιώνες κρυμμένα Ηχητικά Οπλα των
αρχαίων Ελλήνων, τα οποία αναπτύχθηκαν από τον ΕΛΛΗΝΑ Πυρηνικο επιστήμοινα
Γ.Γκιόλβα. Τα δημιουργήματά του Σχέδιο «Βέλος» (ηχητικό κανόνι) Και το ηχητικό
«Αρτεμις», ως παρουσιάζουν πηγές του διαδυκτίου παρουσιάζονται κάτωθι διεξοδικά
και σε σχέση με Βιολογικό Πόλεμο από Αεροσκάφη των ΗΠΑ –Ψεκασμοι από Αερα
χημικών και μικροβίων πάνω από μεγαλουπόλεις. Με τον Μπαντουβά πρότυπ[ο
κρητικής παλικαριάς βάσει των οδηγιών του Μαχατμα Γκάντι, γίνεται προσπάθεια
μείωσης των βλαπτικών συνεπειών των αντισυνταγματικών αυτών δραστηριοτήτων οι
οποίες με χρήση Γενετικής Βιομηχανίας, εκτεταμένων πυρκαγιών, δόμηση
μεγαλουπόλεων ως τα νέα Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως του Δ Ραιχ, εφαρμόζεται το
γεωστρατηγικό σχέδιο εφαρμογής νέου πολέμου στα ΒΑΛΚΑΝΙΑ λογω
ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟΥ όπου με το σχέδιο «Μπλέ Ακτίνα» κατόπιν των επερχόμενων
ταραχων μέχρι το τέλος του 01/2010, θα χρησημοποιηθούν νέα όπλα χαμηλών
συχνοτήτων της Αστυνομίας με φυσικές συνέπειες των ακτινοβολιών στον ανθρώπινο
οργανισμό- ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ Η όλη διαμάχη θα οδηγήσει σε αναβάθμιση κι επικράτηση της
Ρωσίας κι Ελλάδας στα Βαλκάνια, και στην οικονομική και πολιτιστική τους κατάσταση
με ταυτόχρονη υποβάθμιση των ρόλων Γερμανίας κι Γαλίας, κι εξέλιξη της κίνας
Mε Τιμή
ΛΙΑΠΗΣ Παναγιώτης
DON’T KILL MOSKITOES. OTHER DRINK YOUR BLOOD
Το παρόν έργο αποτελει ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ Απύθμενης Πραγματικότητας
1. Αποσαφηνίζω, Δημιουργημα Φαντασίας
2. Κάθε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα, γεωγραφικα
σημεία και γεγονότα είναι φανταστική, καθαρα
συμπτωματική, μη υφιστάμενη στη τρέχουσα
πραγματικότητα και το παρελθόν αυτής.
3. Τα Πνευματικά Δικαιώματα επί του έργου
προστατευονται από το εν ισχύ Σύνταγμα, νόμους και
νομολογία
4. Απαγορευεται η ανατυπωση και διάθεση μερους ή όλου
του εγγράφου χωρίς την πρότερη γραπτή άδεια του
συγγραφέα και τη σύναψη συμβάσεως οπου
προσδιορίζονται αριθμητικώς κι ολογράφως η αμοιβή του
συγγραφέα, τα δικαιώματα και αμοιβή του Ελληνικού
κράτους, η διάρκεια της συμβάσεως και τα συμβαλλόμενα
μέρη.
5. Το έγγραφο φέρει κατοχυρωμένο εμπορικό σήμα
6. Το έργο διατίθεται μόνο για ιδιωτική χρήση,
απαγορευεται η δημόσια ανάγνωσή ολου ή μέρους του.
7. Το έργο ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ στις βιβλιοθήκες του Ελληνικού
Κράτους εφόσον ζητηθεί και τηρηθει η προβλέπουσα
διαδικασία.
8. Προς τους Ελληνες πολίτες: To βιβλίο δεν πωλείται από
βιβλιοπωλεία ή άλλα σημεία λιανικής πωλήσεως. Η
ΓΝΩΣΗ ΔΩΡΙΖΕΤΑΙ.
9. Ο Ζητών το βιβλίο αναλαμβάνει τα τυπογραφικά έξοδα
αυτου και τα έξοδα αποστολής του.
10. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΕΝ
ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΜΟΙΒΗ (ΧΡΗΜΑΤΑ) ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ
ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
11. Το βιβλίο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ του ισχύοντος
συστήματος έννοια, αλλά αντιθέτως ΚΑΘΑΡΑ
ΣΥΣΠΕΙΡΩΤΙΚΗ, όλων των Ελλήνων του Πλανήτη γή,
120.000.000 Ελλήνων προς τη δημιουργία ευνομούμενης
κοινωνίας ως αυτή προσδιορίζεται από τους
Δημοκρατικά, Κοινοβουλευτικά Εκλεγομένους
Αντιπτοσώπους του Λαού (πρωτογενη μορφή εξουσίας)
12. Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΡΗ ΣΤΗ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗ
ΕΥΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ. ΕΛΛΗΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΥΙΟΣ ΤΟΥ ΔΕΥΚΑΛΙΩΝΟΣ, ΤΟ ΦΩΣ, ΟΣΟ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΣΤΩ ΚΙ ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. ΑΜΗΝ .
 ΓΕΩΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΑΣΗ ΜΕ ΓΡΑΦΙΤΗ
ΠΕΝΤΕΛΗ ΜΑΚΡΗ ΔΕΛΦΟΙ ΤΑΥΓΕΤΟΣ ΠΑΡΝΑΣΟΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΚΡΥΦΗ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

Ποιο το μυστικο ολων των ιερών τόπων καιπως οι ενεργειακοι τόποι

της Ελλάδας συνδέονται με τις παρεμβατικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ
παντού?
Ποιο μυστικο γνώριζαν τα ιερατεία που αποτελουσε το μοχλο εξέλιξης
της ιστορίας?
Ποιες οι κρυφές γεωλογικές ιδιότητες της Πεντέλης και των Δελφών?
Γιατι κατασκευαστηκαν τα αγάλματα του Παρθενώνα από Πεντελικο
μάρμαρο το οποιο ε[πρεπε να μεταφερθει από τόσο μακριά?
Γιατι πυρπόλησαν την Ελλάδα?
Είναι η Ελλάδα φτωχη χώρα με πλουσιο υπέδαφος σε στρατηγικα
υλικά?
Τι σχέση εχει το Πήλιο, η Πύλος, το ΗΑΑRP, η Αμερικανικη Βαση και
το CERN?
Είναι μερικα από τα ερωτηματα που θα απαντηθουν παρακάτω…
2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ,
ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑΣ & ΓΕΩΧΗΜΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2005
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΓΡΑΦΙΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

ΔΙΑΣΠΑΡΤΟΥ ΘΕΡΜΩΝ, Ν. ΞΑΝΘΗΣ

Μάραντος Ι., Κάρμης Π. και Καραντάση Σ.ΙΓΜΕ, Μεσογείων 70, 115 27
Αθήνα

Στην περιοχή Διάσπαρτο Θερμών του Ν. Ξάνθης, απαντά ορίζοντας

γνευσίου πλούσιου σε φυλλώδη γραφίτη. H κύρια επιφανειακή του
ανάπτυξη είναι της τάξης των 400m και το πάχος του κυμαίνεται από 1,5
μέχρι 7m περίπου. Ο γραφίτης εμφανίζεται με μορφή φυλλαρίων σχετικά
μεγάλου μεγέθους. Ο ορίζοντας του γραφιτικού γνευσίου χαρτογραφήθηκε
σε κλίμακα 1:2.000 και διερευνήθηκε με γεωφυσικές μεθόδους
[εφαρμόστηκε η Transient Ηλεκτρομαγνητική μέθοδος (ΤΕΜ)] και
γεωτρήσεις, με στόχο τον προσδιορισμό της υπόγειας ανάπτυξης του
μεταλλοφόρου σώματος, της γεωμετρίας του και την εκτίμηση του
μεταλλευτικού δυναμικού. Ανορύχθηκαν συνολικά 10 γεωτρήσεις, οι οποίες
διέτρησαν μεταλλοφορία σε πάχη κυμαινόμενα από 1,5-10m. Τα
αποθέματα του γραφιτικού μεταλλεύματος, βάσει των δεδομένων της
χαρτογράφησης, της γεωφυσικής έρευνας και
των γεωτρήσεων, εκτιμάται ότι υπερβαίνουν τους 600.000 τόνους, με
περιεκτικότητα σε άνθρακα που κυμαίνεται από 3 μέχρι 11,85%.
Μελετήθηκε επίσης η ορυκτολογική σύσταση των πετρωμάτων της
περιοχής και της μεταλλοφορίας και προσδιορίστηκε η περιεκτικότητα σε
γραφιτικό άνθρακα. Ανάμεσα στα πιο σημαντικά βιομηχανικά ορυκτά ο
γραφίτης, κρυσταλλώνεται στο εξαγωνικό σύστημα και απαντά συνήθως με
μορφή φυλλαρίων. Ο σχηματισμός του γραφίτη μπορεί να οφείλεται είτε σε
ανακρυστάλλωση οργανικού άνθρακα κατά τη μεταμόρφωση, είτε να είναι
αποτέλεσμα μαγματικής δράσης. Οι διάφοροι τύποι κοιτασμάτων γραφίτη
συνοψίζονται από τους Harben & Kuzvart (1996) και είναι οι εξής: α)
αρχικού μαγματικού σταδίου (early magmatic), β) κοιτάσματα
μετασωμάτωσης επαφής, γ) κοιτάσματα υδροθερμικών φλεβών
(hydrothermal vein), και δ) μεταμορφογενή (metamorphogenic alter by
contact metamorphism or regional metamorphism). Στην ορολογία των
βιομηχανικών ορυκτών, ο γραφίτης, ανάλογα με το μέγεθος των
κρυστάλλων του και την εμφάνισή του χαρακτηρίζεται γενικά ως λεπιώδης
(flake), συμπαγής (lump) και άμορφος. Οι διάφοροι τύποι γραφίτη που
χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία ποικίλουν σε σύσταση από 40 έως 100%
σε γραφιτικό άνθρακα. Σημαντικό ρόλο στην ποιότητα του γραφίτη και τις
τελικές χρήσεις παίζει το μέγεθος των κρυστάλλων, η περιεκτικότητα σε
άνθρακα (C) και το είδος των διάφορων προσμίξεων. Στην ευρύτερη
περιοχή των Θερμών απαντά διάσπαρτος κρυσταλλικός γραφίτης σε
ορίζοντες μαρμάρων και γνευσίων. Η κατανομή του γραφίτη στα μάρμαρα
είναι ανομοιόμορφη και η περιεκτικότητα τους μικρή. Στην περιοχή
Διάσπαρτο (Σχ. 1), απαντά ορίζοντας γνευσίου πλούσιου σε φυλλώδη
γραφίτη που αποτέλεσε το αντικείμενο ερευνητικού προγράμματος, το
οποίο περιελάμβανε χαρτογραφήσεις, γεωφυσικές διασκοπήσεις,
γεωτρήσεις, δοκιμές εμπλουτισμού και οικονομική αξιολόγηση.
Στη μελέτη αυτή παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της κοιτασματολογικής
μελέτης, τα οποία περιλαμβάνουν ορυκτολογικά στοιχεία από τον γραφιτικό
ορίζοντα, γεωφυσικά δεδομένα και δεδομένα του γεωτρητικού
προγράμματος.

ΜΕΘΟΔΟΙ ΕΡΕΥΝΑΣ
Για τη μελέτη της ποιότητας και των αποθεμάτων του γραφιτικού γνευσίου,
έγινε χαρτογράφηση του ορίζοντα σε κλίμακα 1:2.000 και της ευρύτερης
περιοχής σε κλίμακα 1:5.000. Μελετήθηκε η ορυκτολογική σύσταση των
πετρωμάτων και της μεταλλοφορίας με τη βοήθεια πολωτικού
μικροσκοπίου. Οι αναλύσεις των κύριων στοιχείων έγιναν με την μέθοδο
της ατομικής απορρόφησης στο χημείο της Περιφερειακής Μονάδας
Ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης του ΙΓΜΕ. Για τον προσδιορισμό του
γραφιτικού άνθρακα έγινε προσβολή του κονιοποιημένου δείγματος με HCl,
και ο προσδιορισμός της περιεκτικότητας μετρήθηκε σε συσκευή LECO 244
CS στη Διεύθυνση Χημείας του ΙΓΜΕ.
Ο γραφιτικός ορίζοντας και τμήμα της ευρύτερης περιοχής ερευνήθηκε με
γεωφυσικές μεθό-
δους. Οι μεταλλοφόρες συγκεντρώσεις γραφίτη χαρακτηρίζονται από πολύ
χαμηλές τιμές ειδικής αντίστασης, στην περιοχή 10-4 - 5x10-3 Ω.m για
υψηλής περιεκτικότητας μετάλλευμα, έως 0.13 Ω.m για γραφιτικό
σχιστόλιθο. Η Transient Ηλεκτρο__________μαγνητική μέθοδος (ΤΕΜ)
είναι η πλέον κατάλληλη για τον εντοπισμό ισχυρά αγώγιμων στόχων και
εφαρμόσθηκε στο συγκεκριμένο γεωφυσικό πρό- γραμμα. Σκοπός της
γεωφυσικής έρευνας ήταν να προσδιορισθεί η υπόγεια έκταση του
μεταλλοφόρου σώματος, η γεωμετρία του και να συμβάλλει στην εκτίμηση
του μεταλλευτικού δυναμικού. Παρά τον ποιοτικό χαρακτήρα της ερμηνείας
των γεωφυσικών αποτελεσμάτων κατά τον χρόνο της έρευνας (1991), τα
αποτελέσματα προσδιόρισαν την οριζόντια έκταση της μεταλλοφορίας, την
τεκτονική δομή και συνέβαλαν στον σχεδιασμό του γεωτρητικού
προγράμματος. Πρόσφατα έγινε ποσοτική επανερμηνεία των γεωφυσικών
δεδομένων, μετά την ανάπτυξη αυτόματου ερμηνευτικού λογισμικού
(Κάρμης 2003), τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάζονται, με
σκοπό να τονισθεί η σημασία της ποσοτικής ερμηνείας της Transient
Hλεκτρομαγνητικής έρευνας και να γίνει εκτίμηση της αποτελεσματικότητας
του ερμηνευτικού σχήματος λαμβάνοντας υπόψη τα γεωτρητικά
αποτελέσματα. Τέλος, η ανάπτυξη του ορίζοντα διερευνήθηκε με
γεωτρήσεις.

ΓΕΩΛΟΓΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

Η περιοχή των Θερμών δομείται κύρια από μεταμορφωμένα πετρώματα
που ανήκουν στους σχηματισμούς της γεωτεκτονικής ζώνης της
Ροδόπης. Οι Arvanitides et al (1987), διαιρούν το μεταμορφωμένο της
Ροδόπης στην περιοχή Θερμών, σε αυτόχθονο και παρααλόχθονο. Το
αυτόχθονο τμήμα αποτελείται από τον σχηματισμό των αμφιβολιτών,
αμφιβολιτικών – βιοτιτικών και βιοτιτικών γνευσίων και από τον σχηματισμό
των γρανιτιωμένων γνευσίων. Το αλλόχθονο τμήμα αποτελείται από
γνεύσιους, αμφιβολίτες και μάρμαρα και αποτελεί τεκτονικό κάλυμμα του
αυτόχθονου. Στην περιοχή της μελέτης απαντούν γνεύσιοι, αμφιβολίτες και
μάρμαρα. Τα μεταμορφωμένα πυριτικά πετρώματα χωρίστηκαν σε
τέσσερεις σχηματισμούς, με βάση τρεις ορίζοντες μαρμάρων - κατώτερα
(mr1), ενδιάμεσα (mr2), και ανώτερα (mr3)- (Μάραντος & Ζάχος 1990,
Μάραντος 1998)
που διακρίναμε στη περιοχή (Σχ. 1). Τα πετρώματα που απαντούν στα
κατώτερα του αναγλύφου είναι μονότονοι ανοιχτόχρωμοι
__________βιοτιτικοί γνεύσιοι (gn1), οι οποίοι στις επαφές τους με τον
κατώτερο ορίζοντα των μαρμάρων (mr1), μπορεί να είναι έντονα
τεκτονισμένοι.Μεταξύ του ορίζοντα των κατώτερων μαρμάρων και των
ενδιάμεσων απαντά ο σχηματισμός των βιοτιτικών-γρανατούχων-
κυανιτικών γνευσίων Gn2, στον οποίο στο Διάσπαρτο, απαντά ορίζοντας
οφθαλμώδους γραφιτικού γνευσίου ο οποίος είναι και το κύριο αντικείμενο
έρευνας της μελέτης.
Πάνω από τα ενδιάμεσα μάρμαρα, απαντά ο σχηματισμός των
γνευσιοαμφιβολιτών (Αb-Gn-Mr) o οποίος αποτελείται από εναλλαγές
ποικίλου πάχους αμφιβολιτών, βιοτιτικών γνευσίων και ενστρώσεων
μαρμάρων (mr).
Τα ανώτερα μάρμαρα (mr3), είναι λευκά, αδροκρυσταλλικά,
εμπεριέχουν διάσπαρτους κρυστάλλους γραφίτη και χαρακτηρίζονται
από σημαντική ανάπτυξη πηγματιτών κατά την στρώση σε ποσοστό
που μπορεί να φθάνει το 50% του σχηματισμού. Τέλος, στα ανώτερα
τμήματα της περιοχής, απαντούν μονότονοι ανοιχτόχρωμοι
βιοτιτικοί- λευκοκρατικοί γνεύσιοι (gn3), οι οποίοι συχνά περιέχουν
πηγματίτες.
Σχήμα 1: Θέση περιοχής έρευνας. Γεωλογικός χάρτης περιοχής
Διάσπαρτου Θερμών (Μάραντος 1998).

ΠΕΤΡΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

Στη γεωλογική δομή της περιοχής μετέχουν μεταμορφωμένα πετρώματα
γνευσιακής, αμφιβολιτικής και ανθρακικής σύστασης.
Τα πετρώματα έχουν υποστεί καθολική μεταμόρφωση τύπου Barrow σε
συνθήκες ανώτερης
αμφιβολιτικής φάσης, υψηλών θερμοκρασιών και πιέσεων (καμπύλη
σιλλιμανίτη/δισθενούς)
Λόγω της αυξημένης θερμοκρασίας αλλά και της πίεσης (παρουσία
δισθενή), τα γνευσιακά κυ
ρίως μέλη του μεταμορφωμένου συστήματος έχουν υποστεί μερική τήξη
αποτέλεσμα της οποίας είναι η δημιουργία μιγματιτών. Το λευκοκρατικό
υλικό αναπτύσσεται σε φωλιές ή φλεβίδια στη μάζα των γνευσίων. Σε
όλους τους σχηματισμούς υπάρχουν δευτερογενή ορυκτά εξαλλοίωσης
(χλωρίτης, σερικίτης, οξείδια-υδροξείδια του σιδήρου, πρενίτης κλπ). Σε
αρκετά από τα μελετηθέντα δείγματα έχουν δημιουργηθεί λόγω
δυναμομεταμόρφωσης κατακλαστικοί ιστοί και λόγω κυκλοφορίας
διαλυμάτων δευτερογενή ορυκτά εξαλλοίωσης
Οι διάφοροι πετρολογικοί σχηματισμοί, παρουσιάζουν τα παρακάτω
χαρακτηριστικά:
Οι ανοιχτόχρωμοι βιοτιτικοί γνεύσιοι (Gn1), είναι μιγματιτιωμένοι, και έχουν
σαν κύρια ορυκτο-
λογικά συστατικά, αστρίους (καλιούχοι και πλαγιόκλαστα), χαλαζία και
βιοτίτη.
Ο σχηματισμός των βιοτιτικών-γρανατούχων-κυανιτικών γνευσίων, (Gn2),
αποτελείται από εναλλαγές διαφόρων τύπων μιγματιτικών γνευσίων όπως
βιοτιτικών, γνευσίων με βιοτίτη-γρανάτη-κυανίτη, αμφιβολιτικών-βιοτιτικών
γνευσίων, αμφιβολιτικών γνευσίων και σπανιώτερα αμφιβολιτών Σχεδόν σε
όλα τα πετρώματα της σειράς απαντά διάσπαρτος γραφίτης.
Χαρακτηριστικά ορυκτά είναι ο καστανέρυθρος βιοτίτης, ο κυανίτης που
απαντά σε ευμεγέθεις κρυστάλλους, ο σιλλιμανίτης (σε μικρή αναλογία) και
ο γρανάτης.
Ο σχηματισμός ενδιάμεσων μαρμάρων (mr2), έχει συνήθως πάχος μερικών
μέτρων και αποτελείται από εναλλαγή λεπτών στρώσεων ανθρακικών με
γραφίτη, γνευσίων και αμφιβολιτών. Ο σχηματισμός των
γνευσιοαμφιβολιτών (Ab-Gn-Mr), αποτελείται από γνεύσιους, αμφιβολίτες
με ενστρώσεις μαρμάρων και αποτελούνται κύρια από
χαλαζία+πλαγιόκλαστο+ ορθόκλαστο+βιοτίτη.
Τέλος ο σχηματισμός των βιοτιτικών γνευσίων (Gn3) αποτελείται από
μοτόνους ανοιχτόχρω-
μους γνεύσιους. Στη μάζα των πετρωμάτων επικρατεί το λευκοκρατικό
υλικό της ανάτηξης χαλαζίας, πλαγιόκλαστο, μικροκλινής συμμετέχει
όμως σε μικρό ποσοστό απαντά και αρχικό γνευσιακό υλικό το οποίο
είναι πιο λεπτόκκοκο και περιέχει καστανέρυθρο βιοτίτη.

ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΡΑΦΙΤΙΚΟΥ ΓΝΕΥΣΙΟΥ

Το μήκος του στην κύρια επιφανειακή του ανάπτυξη είναι της τάξης των
400m και το πάχος του στην επιφάνεια κυμαίνεται από 1,5 μέχρι 7m
περίπου. Η συνέχεια του ορίζοντα διαταράσσεται από ρήγματα ΒΔ
διεύθυνσης. Οι κλίσεις του είναι ΒΒΔ μέχρι ΒΑ, της τάξης των 20ο. Οι
γραφιτικοί γνεύσιοι εκτός από το οφθαλμώδη ιστό παρουσιάζονται
συνήθως λατυποπαγοποιημένοι και έχουν προσανατολισμένη και ταινιωτή
υφή (Φωτ. 1).
Η σύσταση των γνευσίων είναι κατά βάση λευκοκρατική. Η συμμετοχή
____ορισμένων δευτερευουσών ορυκτολογικών φάσεων (βιοτίτης,
γρανάτης κλπ) δημιουργεί διάφορες παραλλαγές. Τα λευκοκρατικά
συστατικά των πετρωμάτων αποτελούνται από χα-
λαζία και αστρίους, οι οποίοι αντιπροσωπεύονται από όξινα πλαγιόκλαστα
και καλιούχους αστρίους.Τα πλαγιόκλαστα είναι συνήθως εξαλλοιωμένα σε
σερικίτη και αργιλικά ορυκτά ενώ οι καλιούχοι παραμένουν υγιείς.Από τις
αναλύσεις δειγμάτων που πάρθηκαν με την μέθοδο της αύλακας από τον
γραφιτικό ορίζοντα φαίνεται ότι η περιεκτικότητα σε γραφίτη κυμαίνεται
από 3 μέχρι 11.85% (Πίνακας 1) Ο γραφίτης απαντά υπό μορφή
φυλλαρίων μεγάλου σχετικά μεγέθους, είναι προσανατολισμένος κατά το
επίπεδο σχιστότητας και παραμορφωμένος
(Φωτ. 2). Οι συνήθεις διαστάσεις των γραφιτικών ελασμάτων κυμαίνονται
πέριξ των 0.5mm μήκος και 0.02mm πλάτος Τα φυλάρια του γραφίτη
παρουσιάζουν κάμψεις, πτυχώσεις και ορισμένες φορές μια ακαταστασία
(διατάραξη προσανατολισμού), γεγονός που συνδυάζεται με την
λατυποποίηση του πετρώματος σε κάποια μεταγενέστερη φάση. Μερικές
φορές ο γραφίτης βρίσκεται αναμεμιγμένος με οξείδια και υδροξείδια του
σιδήρου που εμποτίζουν και το χαλαζοαστριούχο υλικό που τα περιβάλλει,
ενώ συχνά παρεμβάλλεται και μεταξύ των γραφιτικών φυλαρίων. Οι
σιδηρούχες φάσεις αντιστοιχούν σε γκαιτίτη, αιματίτη και σε ορισμένες
περιπτώσεις ψευδομορφώνουν υπιδιόμορφους κόκκους σιδηροπυρίτη.

Φωτ 1. Γραφιτικός ορίζοντας Θερμών

Πίνακας 1. Αναλύσεις δειγμάτων που πάρθηκαν με την μέθοδο της
αύλακας από τον γραφιτικό ορίζοντα.
ΓΡΘ-1 ΓΡΘ-2 ΓΡΘ 3 ΓΡΘ 4 ΓΡΘ 5 ΓΡΘ 6 ΓΡΘ 7
SiO2 70,60 68,82 75,00 67,00 69,40
Al2O3 10,65 10,85 10,26 10,45 11,80
Fe2O3 5,00 3,20 2,40 4,60 3,45
FeO 0,50 0,75 0,45 1,80 1,65
MgO 0,40 0,28 0,28 0,23 0,90
MnO 0,04 0,01 0,01 0,04 0,06
CaO 0,25 0,25 0,25 0,45 0,65
Na2O 0,30 0,45 0,70 1,35 1,35
K2O 3,40 3,85 3,85 3,50 3,70
LOI 7,95 10,50 6,30 9,30 6,15
Σύνολο 99,09 98,96 99,50 98,72 99,11
Γραφιτικός C% 11,85 8,25 4,60 7,40 3,75 6,50 3,00
6 ΓΕΩΦΥΣΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
Το δύσβατο γεωγραφικό ανάγλυφο της περιοχής επέβαλε την εφαρμογή
της διάταξης σταθερού
βρόχου της ΤΕΜ μεθόδου, η οποία περιλάμβανε μετρήσεις των τριών
συνιστωσών του δευτερεύο-
ντος ΗΜ πεδίου, κατά μήκος γραμμών σε σχετική απόσταση 40 μέτρων. Η
ενεργοποίηση του πρωτεύοντος πεδίου γινόταν με μεγάλο βρόχο
διαστάσεων 500 x 300 μέτρων.
Η διάταξη ταυτοτικού βρόχου εφαρμόσθηκε σε περιορισμένη κλίμακα και
υλοποιήθηκε με την
μετακίνηση βρόχου 40 x 40, που λειτουργεί ως πομπός και δέκτης, με βήμα
20 μέτρων κατά μήκος των γραμμών έρευνας. Γίνεται καταγραφή της
κατακόρυφης συνιστώσας του επαγόμενου πεδίου και οι μετρσεις
αναφέρονται στο μέσο του βρόχου που αναπτύσσεται κατά μήκος δυο
παράλληλων γραμμών. Τα αποτελέσματα της έρευνας ταυτοτικού βρόχου
για τις γραμμές 18-19 και 20-21 παρουσιάζονται στο σχήμα 2.
Η παρουσία ενός ισχυρά αγώγιμου σώματος υπο-οριζόντιου σώματος
γίνεται φανερή και στα
δύο γραφήματα. Η ανώμαλη απόκριση συντηρείται έως το τέλος των
γραμμών, υποδηλώνοντας τη μεγάλη έκταση του σώματος. Η προς ΒΔ
συνέχεια του γραφιτικού ορίζοντα προσδιορίσθηκε σε μήκος άνω των 180
μέτρων. Φωτ. 2. Ανάπτυξη φυλλαρίων γραφίτη (Χ2,5, ⊥ Nicolls)
Σχήμα 2: Ανωμαλία ταυτοτικού βρόχου γραμμής 18-19 (αριστερά) και 20-
21 (δεξιά)
6.1 Ποσοτική ερμηνεία Στα αποτελέσματα του σχήματος έγινε πρόσφατα
επανερμηνεία με ποσοτικούς όρους, μετά την ανάπτυξη αυτόματου
ερμηνευτικού λογισμικού (Κάρμης 2003). Η επίλυση του ευθέος
προβλήματος βασίζεται σe μονοδιάστατο αλγόριθμο επίλυσης του
αντίστροφου μετασχηματισμού Laplace των Knight and Raiche (1982),
Raiche (1984) και η επίλυση του μετασχηματισμού Hankel γίνεται με
τεχνικές ψηφιακές φίλτρων. Στον αλγόριθμο αντιστροφής χρησιμοποιείται
τροποποιημένο υβριδικό σχήμα της εξομαλυσμένης αντιστροφής
(Constable et al.1990) και οι παράμετροι του μοντέλου προσδιορίζονται με
αυτόματο τρόπο. Tα αποτελέσματα της ποσοτικής ερμηνείας των
δεδομένων του σχήματος 2 παρουσιάζονται σε μορφή δισδιάστατων τομών
ειδικής αντίστασης (σχήματα 3, 4). Ο γραφιτικός σχηματισμός
παρουσιάζεται με τιμές ειδικής αντίστασης μικρότερες των 4 Ω*μ, σε μορφή
υπο-οριζόντιου στρώματος, (γραμμές 18-19, σχήμα 3 ) σε περιβάλλον με
τιμές αντίστασης μεγαλύτερες των 30 Ω*μ. Το γραφιτικό σώμα παρουσιάζει
ΒΔ κλίση στις γραμμές 20-21 του σχήματος 4 . Οι πραγματικές τιμές ειδικής
αντίστασης του γραφίτη, όπως προσδιορίζονται από την ΤΕΜ αντιστροφή
είναι μικρότερες από 1 Ω*m. Η συνέχεια του γραφιτικού σώματος
διακόπτεται μεταξύ των σταθμών 92 και 93, λόγω της παρουσίας
τεκτονικής ασυνέχειας. Παρόμοια, στο ΒΔ άκρο της γραμμής γίνεται φανερή
η παρουσία ρήγματος μεταξύ των σταθμών 85 και 86, με άλμα 60 περίπου
μέτρων.

Σύγκριση με γεωτρητικά αποτελέσματα

Στην περιοχή έγιναν συνολικά 10 γεωτρήσεις οι οποίες διέτρησαν
μεταλλοφορία, σε πάχος που κυμαίνεται από 1.5 μέχρι 10m, σε βάθη
μεταξύ 60 και 120 μέτρων. Οι θέσεις των γεωτρήσεων πλησίον των
ερμηνευμένων τομών φαίνονται στα σχήματα, όπως και το μεταλλοφόρο
πάχος. Οι προβολές των γεωτρήσεων εκτός των γραμμών παρουσιάζονται
με διακεκομμένη γραμμή. Η γεώτρηση ΓΔ-1 ανορύχθηκε στη θέση των
γραμμών 18-19 και διέτρησε γραφιτικό γνεύσιο πάχους 10 μέτρων, με
μικρές εναλλαγές λευκοκρατικού γνευσίου. Τα αποτελέσματα είναι σε
απόλυτη συμφωνία με το ερμηνευμένο πάχος του αγώγιμου σχηματισμού
του σχήματος 3. Μικρές αποκλίσεις στα μεταλλοφόρα πάχη των άλλων
γεωτρήσεων δικαιολογούνται από το γεγονός ότι βρίσκονται σε απόσταση
από τις γεωφυσικές γραμμές. Tα αποτελέσματα της γεώτρησης ΓΔ-9
επιβεβαιώνουν τα χαρακτηριστικά του ρήγματος της τομής του σχήματος 4.
Στο σχήμα επίσης παρουσιάζεται η τομή μεταξύ των γεωτρήσεων ΓΔ-2 και
ΓΔ-9, βασισμένη στα αποτελέσματα των γεωτρήσεων, προς σύγκριση με
την απεικόνιση της ερμηνευτικής ΤΕΜ τομής. Η ποσότητα και η ποιότητα
της γεωφυσικής πληροφόρησης υπερβαίνει αυτής των γεωτρήσεων και
συμβάλλει τον προσδιορισμό της γεωμετρίας του γραφιτικού σώματος και
των τεκτονικών ασυνεχειών που ελέγχουν την έκτασή του.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΑΠΟΘΕΜΑΤΩΝ
Από τη γεωφυσική έρευνα φαίνεται ότι η ανάπτυξη του ορίζοντα είναι
σταθερή για τα 180m
τουλάχιστο που διερευνήθηκαν κατά την κλίση της εμφάνισης. Η άποψη
αυτή αποδεικνύεται για τα 160m τουλάχιστον από το γεωτρητικό
πρόγραμμα. Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της
χαρτογράφησης__________, αυτών της γεωφυσικής έρευνας και των
γεωτρήσεων, τα αποθέματα στο τμήμα του ορίζοντα που ερευνήθηκε
εκτιμάται ότι υπερβαίνουν τους 600.000 τόνους

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Στην περιοχή μελέτης απαντούν μεταμορφωμένα πετρώματα γνευσιακής,
αμφιβολιτικής και ανθρακικής σύστασης, τα οποία έχουν υποστεί καθολική
μεταμόρφωση τύπου Barrow σε συνθήκες ανώτερης αμφιβολιτικής φάσης,
(καμπύλη σιλλιμανίτη / δισθενούς). Στην περιοχή που χαρτογραφήθηκε, τα
μεταμορφωμένα πυριτικά πετρώματα χωρίστηκαν σε
τέσσερεις σχηματισμούς, με βάση τρεις ορίζοντες μαρμάρων - κατώτερα
(mr1), ενδιάμεσα (mr2), και ανώτερα (mr3)- που διακρίναμε στη περιοχή
της χαρτογράφησης, οι οποίοι είναι: ο σχηματισμός των βιοτιτικών
γνευσίων (Gn1), ο σχηματισμός των βιοτιτικών-γρανατούχων-κυανιτικών
γνευσίων, (Gn2), ο σχηματισμός των γνευσιο-αμφιβολιτών και μαρμάρων
(Ab-Gn-Mr), και ο σχηματισμός των βιοτιτικών γνευσίων (Gn3). Σε ολες τις
λιθολογικές ενότητες του σχηματισμού των βιοτιτικών-γρανατούχων-
κυανιτικών γνευσίων (Gn2), απαντά διάσπαρτος αδροκρυσταλλικός
φυλλώδης γραφίτης σε κυμαινόμενα ποσοστά. Στο σχηματισμό αυτό στην
περιοχή Διάσπαρτο φιλοξενείται ορίζοντας οφθαλμώδους γραφιτικού
γνευσίου, ο οποίος έχει επιφανειακή ανάπτυξη της τάξης των 400m και το
πάχος του κυμαίνεται από από 1.5 μέχρι 7m. Η περιεκτικότητα σε γραφιτικό
άνθρακα δειγμάτων μεταλλεύματος που αναλύθηκαν κυμαίνεται από 3
μέχρι 11.85%.
Από τα προτεινόμενο γεωφυσικό μοντέλο, προκύπτει ότι μπορεί να
προσδιοριστεί το βάθος του γραφιτικού ορίζοντα και να ιχνηλατηθεί η
ανάπτυξή του. Ειδικότερα χαρτογραφείται με ακρίβεια η οροφή της
γραφιτικής μεταλλοφορίας, πιστοποιείται η μικρή υπο-οριζόντια κλίση του
και επιβεβαιώνεται η υπόγεια εξάπλωση της μεταλλοφορίας τουλάχιστον
180 μέτρα προς τα ΒΔ της εμφάνισης, κατά την κλίση της. Η περαιτέρω
συνέχεια της παραμένει στοιχείο προς έρευνα. Μεθοδολογικά
διαπιστώθηκε η σημασία της ποσοτικής ερμηνείας της Ηλεκτρομαγνητικής
Γεωφυσικής έρευνας καθώς και η αποτελεσματικότητα του ερμηνευτικού
λογισμικού σε μεταλλοφόρα σώματα 2 και 3 διαστάσεων. Από τις
γεωτρήσεις η συνέχεια του ορίζοντα διαπιστώθηκε σε πλάτος μεγαλύτερο
των 160m με διακυμάνσεις του πάχους του αντίστοιχες με τις
παρατηρούμενες στην επιφάνεια. Τα αποθέματα του γραφιτικού
μεταλλεύματος εκτιμάται ότι υπερβαίνουν τους 600000 τόνους.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Μάραντος Ι. 1998. Τελική έκθεση έργου "Έρευνα γραφίτη περιοχής
Διασπάρτου Θερμών, Ν. Ξάνθης. Εκθεση
ΙΓΜΕ
Μάραντος Ι. & Ζάχος Σ. 1990. Κοιτασματολογικά στοιχεία ορίζοντα
γραφιτικού γνευσίου περιοχής Θερμών,
προτάσεις ερευνητικού σχεδιασμού. Εκθεση ΙΓΜΕ.
Arvanitidis N.D., Konstantinidis C., Dimadis E., Favas N., Nikolaou S.,
Romaidis Y., Iliev I., Katzkov N., Manev
D., Milev V. & Yanev V. 1987. Greek- Bulgarian Joint Project On The
Geology, Metallogeny And Prospecting
Of The Thermes Ore Field, Northern Greece. IGME internal report.
Harben P.W. & Kuzvart M. 1996. Graphite. In Global Geology, Industrial
Minerals. p.193-203
Karmis P. 2003. Automatic interpretation of Transient EM surveys, PhD
Thesis, Athens University, Greece
Constable S., Parker R. & Constable C. 1990. Occam’s inversion to
generate smooth two-dimensional models
from magnetotelluric data: Geophysics, 55: 1613-1624.
Knight J.H. & Raiche A.P. 1982. Transient electromagnetic calculations
using the Gaver – Stehfest inverse
Laplace transform method: Geophysics, 47, 47-50.
Raiche A.P. 1984. Τhe effect of Ramp Function Turn-off on the TEM
response of Layered Earth, Exploration
Geophysics, 15, 37-41
ABSTRACT
RESEARCH DATA ON GRAPHITE EXPLORATION PROGRAM IN
DIASPARTO, THERMES, XANTHI PERFECTURE
Marantos I., Karmis P. and Karantassi S.
I.G.M.E., Mesogion Str. 70, 115 27, Athens, marantos@igme.gr,
karmis@igme.gr
In the area of Diasparto, Thermes village, Xanthi Prefecture, a flake
graphite outcrop extends over
a distance of 400m, with thickness between 1.5 and 7m. An exploration
program was active in the
area between 1990-1993 by IGME, including geological mapping,
mineralogical study of the graphite
ore and host rocks, geophysical surveys and drilling. The interpretation of
geophysical data
(TEM surveys), in qualitative and quantitative terms, delineate the geometry
and extent of the
graphite body. The graphitic orebody thickness, as verified by drilling
program varies between 1.5
and 10 m, with a subsurface extent of 180 m minimum to the NW of its
outctrop position. The estimated
reserves exceed 600,000 tons of ore with grade ranging between 3 and
11.85%.__

ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΠΕΝΤΕΛΗΣ

Στο σημείο όμως αυτό, θα πρέπει να δούμε πρώτα μερικά ενδιαφέροντα
στοιχεία σχετικά με το έδαφος και το υπέδαφος της Πεντέλης. Γεωλογικά, ο
ορεινός όγκος της Πεντέλης αναλύεται χονδρικά στη διαστρωμάτωση τριών
κύριων ζωνών. Στην κατώτερη ζώνη απαντάται ο σχηματισμός του
κατώτερου μαρμάρου, στη μέση ζώνη απαντάται ένα στρώμα σχιστόλιθου,
ενώ στην ανώτερη ζώνη, το ανώτερο μάρμαρο. Η διαστρωμάτωση αυτή
του ορεινού όγκου της Πεντέλης περιγράφεται αναλυτικότερα σε μια
αναφορά του φυσικομαθηματικού - γεωλόγου, Ηλία Μαριολάκου (ΒΛΕΠΕ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ):
Στο Πεντελικό κατά τον Lepsius - που είναι ο πρώτος που μελέτησε
συστηματικά την Γεωλογία της Αττικής το 1893 και ο οποίος κατασκεύασε
ένα λεπτομερέστατο γεωλογικό χάρτη, σε κλίμακα 1 : 25.000 για ένα μεγάλο
τμήμα της Αττικής, απαντούν οι τρείς ανώτεροι ορίζοντες του
μεταμορφωμένου συστήματος της Αττικής, που από τους αρχαιότερους
προς τους νεώτερους ορίζοντες είναι οι εξής: (ι) το Κατώτερο Μάρμαρο, (ιι)
το σύστημα των Σχιστολίθων της Καισαριανής και (ιιι) το Ανώτερο
Μάρμαρο.
Το Κατώτερο Μάρμαρο εμφανίζεται σαν συμπαγές, λευκό,
λαμπυρίζον μάρμαρο, με κύριο χαρακτηριστικό τον μεγάλο βαθμό
ανακρυσταλλώσεως. Ο ορίζοντας του Κατωτέρου Μαρμάρου εμφανίζεται
επιφανειακά στο κεντρικό τμήμα του όρους, που συμπίπτει με τις ψηλότερες
περιοχές του (εικ. 2). Ο σχηματισμός του Κατώτερου Μάρμαρου καίτοι
πιστεύεται ότι αποτελεί αυτοτελή στρωματογραφική ενότητα, φαίνεται ότι
μερικώς μετατρέπεται πλευρικά στον σχηματισμό των Σχιστολίθων της
Καισαριανής.
Ο Σχιστόλιθος της Καισαριανής. Προκειμένου για την Πεντελική μάζα, όταν
γίνεται λόγος για την ενότητα αυτή εννοούμε μια ποικιλία πετρολογικών
τύπων που αντιπροσωπεύονται κυρίως από δύο μεγάλες ομάδες
πετρωμάτων (Γ. Παρασκευόπουλος, 1957). Η πρώτη περιλαμβάνει
επιδοτιτικούς κεροστιλβικούς γνεύσιους, άμφιβολίτες, κ.ά., ενώ η δεύτερη
μοσχοβιτικούς γνεύσιους & σχιστόλιθους. Στους σχιστόλιθους
παρεμβάλλονται αλλού λεπτότερες και αλλού παχύτερες τράπεζες
κιανότεφρου ταινιωτού μαρμάρου.
Ο σχηματισμός του Σχιστόλιθου της Καισαριανής καταλαμβάνει το
μεγαλύτερο τμήμα του όρους.
Το Ανώτερο Μάρμαρο στο Πεντελικό καταλαμβάνει κυρίως το βόρειο
τμήμα του και συγκεκριμένα την περιοχή πάνω από την Πολιτεία, την
Εκάλη, την Ρέα και τον Διόνυσο, ενώ στο Νότιο και Ανατολικό τμήμα
εμφανίζονται σε πολλές περιοχές, αλλά με πολύ μικρότερη
επιφανειακή εξάπλωση, όπως για παράδειγμα στο λόφο του
Αστεροσκοπείου.

Γεωλογικός χάρτης της Πεντέλης.

Τα παραπάνω περιγράφονται και αναλύονται και σε μία μελέτη του

γεωλογικού χάρτη της Αττικής
(http://www.igme.gr/greekstudy_papadeas.doc - doc format, μέγεθος
1,01 ΜΒ). Προσέξτε τώρα μια ενδιαφέρουσα αναφορά στη μελέτη του link
αυτού: «Στη Πεντέλη τα ανώτερα στρώματα του κατωτέρου μαρμάρου
μεταβαίνουν σταδιακά σε μοσχοβιτικής, αμφιβολιτικής και άλλης
ορυκτολογικής σύστασης γνεύσιους και σχιστόλιθους σε εναλλαγές
με λευκά και κυανά μάρμαρα και σιπολίνες μικρού πάχους. Ολικό
πάχος σειράς περίπου 300μ. Η στρωματογραφική τοποθέτηση των
παραπάνω πετρωμάτων σε προ- λιθανθρακοφόρους σχηματισμούς δίδεται
εξ΄ αιτίας των στρωματογραφικών συνθηκών που αναφέρονται παρακάτω...
...Η παραπάνω γνευσιακή σειρά περνά με σαφή διαχωριστικά όρια σε
τεφρόμαυρους και τεφροκύανους σχιστόλιθους, των οποίων το
χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η παρουσία γραφίτη. Στα ανώτερα
στρώματα των σχηματισμών αυτών, στη ΒΑ Πεντέλη, παρεμβάλλονται
μικρού πάχους ενστρώσεις μαρμάρων και σιπολινών.».

Ξέρετε κάτι; Ο Γραφίτης είναι πολύ καλός αγωγός του ηλεκτρικού

ρεύματος (USGS Minerals Information: Graphite). Όχι μόνο αυτό, αλλά
συγκεκριμένα ο περιέχων γραφίτη σχιστόλιθος, που όπως είδαμε
στην πρώτη παραπάνω αναφορά καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα της
Πεντέλης, λόγω ακριβώς της ηλεκτρικής του αγωγιμότητας, είναι, ως
πέτρωμα, άριστος αγωγός ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Ενδεικτικά,
μεταφράζουμε από τη σελίδα
http://herkules.oulu.fi/isbn951427119X/isbn951427119X.pdf (pdf format,
μέγεθος 864 KΒ - σελίδα 11, «1 Introduction 1.1 Background»):
In the case of inductive EM methods that are studied in this work, the
dominant petrophysical parameter is the electrical conductivity (or its
reciprocal, the resistivity), which represents the ability of electric charges to
move inside a matter. Certain geological targets, such as graphitic bearing
schist zones and massive sulphide ore bodies, can reproduce a strong
anomalous EM response because their conductivity is considerably higher
than the conductivity of host rocks surrounding them.

---μετάφραση---»

Στην περίπτωση των επαγωγικών ΗλεκτροΜαγνητικών μεθόδων (που

χρησιμοποιούνται για τη διερεύνηση της σύστασης του υπεδάφους) που
μελετώνται σ' αυτή την εργασία, η κυρίαρχη πετροφυσική παράμετρος είναι
η ηλεκτρική αγωγιμότητα (ή το αντίστροφο της, η ηλεκτρική
αντιστασιμότητα), που υποδηλώνει την ικανότητα των ηλεκτρικών φορτίων
να διαδοθούν διαμέσου μιας μάζας. Κάποιοι γεωλογικοί «στόχοι», όπως οι
περιέχουσες γραφίτη σχιστολιθικές ζώνες και τα μεγάλα κοιτάσματα
θειούχων ενώσεων, μπορούν να προκαλέσουν μια ισχυρή, ανώμαλη
ΗλεκτροΜαγνητική «απάντηση» (στο διερυνητικό ηλεκτρομαγνητικό
παλμό που διοχετεύεται στο υπέδαφος) επειδή η αγωγιμότητα τους είναι
σημαντικά υψηλότερη απ' ότι η αγωγιμότητα των γύρω πετρωμάτων
από τα οποία περιβάλλονται.

Ίσως η γεωλογική αυτή σύσταση της Πεντέλης, με έντονα αγώγιμο

γραφιτικό σχιστόλιθο σε μεγάλο της τμήμα, να σχετίζεται και με τη
γεωμαγνητική της ιδιαιτερότητα, που όπως είδαμε περιλαμβάνει πολύ
αυξημένες τιμές έντασης γεωμαγνητικού πεδίου (σύμφωνα με τις μετρήσεις
του Μαγνητικού Παρατηρητηρίου Πεντέλης -
http://www.igme.gr/MAGNETIC.htm) κατά περιόδους, και παράδοξο
συσχετισμό των αυξημένων αυτών τιμών με την πρόκληση σεισμικών
δονήσεων (http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-
13108.pdf).
Προσέξτε τώρα τα αναγραφόμενα σε έγγραφο της εταιρίας "Ελληνικά
Τεχνικά Έργα" -εταιρίας που είχε αναλάβει ανάδοχος των έργων του '90- το
οποίο δημοσιεύτηκε σε άρθρο της εφημερίδας "Έθνος" (φύλλο 29/8/90), με
τίτλο "Πυρηνικά στη Σπηλιά του Νταβέλη":

«Σας αποστέλλουμε τα δοκίμια σκυροδέματος Β, που ελήφθησαν για το

έργο κατασκευής οδού προσπελάσεως και περιφράξεως χώρου
αποθήκης τηλεπικοινωνιακού υλικού». Σε άρθρο της επόμενης ημέρας
(φύλλο 30/8/90), της εφημερίδας "Ελεύθερος Τύπος", εκφράζονται τα εξής,
σχετικά με τα έργα της σπηλιάς: «...δεν πρόκειται να γίνει αποθήκη
πυρηνικών, αλλά ένας υπερσύγχρονος σταθμός τηλεπικοινωνιών των
ενόπλων δυνάμεων και σε κρίσιμες ώρες θα χρησιμοποιείται ως κέντρο
διοικήσεως και επιχειρήσεων, αφού σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τεχνικών οι
κατασκευές αυτές μπορούν να αντέξουν πίεση μέχρι και 2000 ατμόσφαιρες.
Πράγμα που σημαίνει ότι αντέχουν ακόμα και σε περίπτωση πυρηνικής
έκρηξης.». Για να ξαναγυρίσουμε λοιπόν στα έργα, αν στην ευρύτερη
περιοχή της Πεντέλης καταλήγει πράγματι ένας γεωμαγνητικός δίαυλος
υπό τη μορφή Τελλουρικού ρεύματος, αυτός θα συνιστούσε ένα φυσικό
υπόγειο αγωγό κυμάτων ELF, αφού τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα των
ρευμάτων αυτών είναι, ακριβώς, φυσικά εκλυόμενα κύματα ELF. Θα
μπορούσε «ένας υπερσύγχρονος -ΝΑΤΟϊκός σε κάθε περίπτωση- σταθμός
τηλεπικοινωνιών», που κατά τη γνώμη μας αποτελεί αρκετά πιθανή εκδοχή
ως προς τα έργα της σπηλιάς, να αποσκοπούσε στον πειραματισμό και την
τηλεπικοινωνιακή αξιοποίηση των φυσικών ιδιαιτεροτήτων του βουνού που
είδαμε, σχετιζόμενος με το σύστημα τηλεπικοινωνιών ELF; Πιστεύουμε πως
ναι, και είδαμε ως εδώ αρκετές παρατηρήσεις και στοιχεία που ταιριάζουν
με την άποψη αυτή. Μεταξύ άλλων, είδαμε ότι η Πεντέλη διαθέτει ένα
ιδανικά αγώγιμο ως προς τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα υπέδαφος
(θυμηθείτε τη χρησιμοποίηση του υπεδάφους μεταξύ των πομπών ELF
στην Αμερική) που θα μπορούσε να παίξει το ρόλο φυσικής αντένας. Και
είδαμε επίσης ότι στο υπέδαφος του βουνού θεωρείται πιθανό, σύμφωνα
με επιστημονικές μελέτες
(http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-13108.pdf -
http://www.copernicus.org/EGU/nhess/3/2003/3/nhs-3-171.pdf), ότι
σχηματίζονται ισχυρότατες γεωμαγνητικές δίνες, που και αυτές θα
μπορούσαν να δρουν ως «οδηγοί» ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.
Ο πιθανολογούμενος μηχανισμός σχηματισμού ηλεκτρομαγνητικών
δινών στο υπέδαφος της Πεντέλης. Αν είστε αρκετά μαζοχιστές ώστε
να επιθυμείτε να τον κατανοήσετε, ανατρέξτε εδώ:
http://www.copernicus.org/EGU/nhess/3/2003/3/nhs-3-171.pdf

ΠΕΝΤΕΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί μια ακόμα πτυχή του θέματος. Για την τεχνητή
έκλυση κυμάτων ELF δεν απαιτούνται αναγκαστικά τεραστίου μεγέθους
αντένες και εγκαταστάσεις όπως αυτές του συστήματος τηλεπικοινωνιών
του USN, που σκοπό είχαν την παγκοσμίου κλίμακας μετάδοση σημάτων.
Εκτός των ΗΠΑ, και άλλες χώρες είναι γνωστό ότι κατασκεύασαν
συστήματα τηλεπικοινωνιών ELF (όπως η πρώην Σοβιετική Ένωση, η
Βρετανία και η Γαλλία - ενδεικτικά: http://www.fiu.edu/~mizrachs/Taos-
hum.html), με αντένες αρκετά μικρότερου μεγέθους και αντίστοιχα
μικρότερης δυναμικότητας. Αλλά και εκτός του τρόπου αυτού έκλυσης
κυμάτων ELF, είναι εδώ και αρκετά χρόνια γνωστό στους επιστήμονες ότι
κύματα ELF μπορούν να εκλυθούν και με την κατάλληλη διέγερση της
Ιονόσφαιρας από υψηλής συχνότητας (HF - High Frequency)
ηλεκτρομαγνητικά κύματα
(http://www.bariumblues.com/simulations_of_elf_radiation_gen.htm).
Αυτή άλλωστε είναι και η φιλοσοφία του προγράμματος HAARP -High
frequency Active Auroral Research Program- (από το επίσημο site του
HAARP: Generating ELF) που έχει ξεσηκώσει τόσες διαμαρτυρίες
τελευταία. Υπόψιν ότι το HAARP είναι κοινό πρόγραμμα μεταξύ Πολεμικής
Αεροπορίας και Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Σύμφωνα με επίσημη
δήλωση, το 1996, του τότε επικεφαλής του προγράμματος, John L.
Heckscher, το HAARP στόχευε, μεταξύ άλλων, και στην εξυπηρέτηση των
τηλεπικοινωνιών με τα υποβρύχια («According to program manager John
L. Heckscher of the Phillips Laboratory at Hanscom AFB, Massachusetts,
potential military applications of the HAARP research include developing
Department of Defense technology for detecting cruise missiles and
communicating with submarines.» -
http://www.globalpolicy.org/socecon/envronmt/haarp.htm). Η
χρησιμοποίηση αυτή των παραγόμενων κυμάτων ELF γίνεται, άλλωστε,
παραδεκτή και στο επίσημο site του HAARP
(http://www.haarp.alaska.edu/haarp/elfindex.html). Δεν είναι λοιπόν
περίεργο που το επίγειο τηλεπικοινωνιακό σύστημα ELF καταργήθηκε
πρόσφατα. Στο σημείο αυτό, υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά την επί
σειρά ετών χρηματοδότηση του Ιονοσφαιρικού Σταθμού Πεντέλης από το
ΝΑΤΟ. 'Α, και θυμάστε που λέγαμε πριν ότι τα έργα του '90 στη σπηλιά
ξεκίνησαν ταυτόχρονα με το κλείσιμο της βάσης τηλεπικοινωνιών της Νέας
Μάκρης, λίγους μήνες μετά την έναρξη της λειτουργίας του επίγειου
συστήματος τηλεπικοινωνιών ELF τον Οκτώβριο του '89; Θυμάστε που
λέγαμε πως είναι περίεργο το ότι τα έργα του '90 διακόπηκαν ξαφνικά
λίγους μήνες αργότερα, πριν προλάβουν να προχωρήσουν; Έ, μαντέψτε
πότε εγκρίθηκε από το αμερικανικό Κογκρέσο και ξεκίνησε η ανάπτυξη του
HAARP, που καθιστούσε τους επίγειους πομπούς κυμάτων ELF
ξεπερασμένους και περιττούς. Μα, προς τα τέλη του 1990, τότε ακριβώς
που διακόπηκαν και τα έργα του '90 στη σπηλιά
(http://www.haarp.alaska.edu/haarp/haarpSched.html -
http://www.ecologynews.com/cuenews12.html).Αν, λοιπόν, τα έργα
αποσκοπούσαν σε κάτι σχετικό με τα όσα αναφέρονται παραπάνω, τότε θα
ίσχυαν τα εξής τινά:

● Οι ακριβείς παράμετροι και η ιδιαιτερότητα της θέσης των έργων θα ήταν

πραγματικά απόρρητες και ελάχιστοι άνθρωποι στην Ελλάδα θα γνώριζαν
για αυτές. Η δικαιολόγηση των έργων σε υψηλόβαθμο επίπεδο θα ήταν
γενικόλογη και θα αφορούσε στη δημιουργία κάποιου σταθμού
τηλεπικοινωνιών ή κάποιου Στρατηγείου. Οι εγκαταστάσεις που θα
κατασκευάζονταν θα έφεραν πιθανότατα έναν τέτοιο χαρακτηρισμό, και
πολλές από τις επιχειρησιακές τους λειτουργίες θα αφορούσαν πράγματι το
χαρακτηρισμό αυτό.

● Μια υπερβολική μυστικοπάθεια θα κάλυπτε τα έργα.

Και πράγματι, υπερβολική και οξύμωρη υπήρξε η μυστικοπάθεια με την

οποία «τυλίχθηκαν» τα έργα αυτά. Έτσι, ενώ όλη η Ελλάδα γνώριζε για τα
έργα στη σπηλιά της Πεντέλης, που έγιναν και πολλές φορές πρωτοσέλιδο
στις εφημερίδες, ουδέποτε δόθηκε η παραμικρή επίσημη εξήγηση για το
σκοπό τους. Ακόμη και οι εργαζόμενοι στα έργα, που στη χώρα μας
συνήθως γνωρίζουν έως και τον αριθμό των σφραγισμάτων της δεξιάς άνω
γνάθου του εργοδότη τους, δήλωναν ότι αγνοούσαν, όχι μόνο το σκοπό
των έργων, αλλά και το για ποιόν ακριβώς εργάζονταν. Χαρακτηριστικό
όλων αυτών είναι το μικρό δημοσίευμα με τίτλο "Τι συμβαίνει στη σπηλιά
του Νταβέλη;" της εφημερίδας "Ριζοσπάστης" (φύλλο 28/3/78, σελίδα 7 -
μπορείτε να το αναζητήσετε στη διεύθυνση:
http://www.nlg.gr/digitalnewspapers/ns/main.html).

Αλλά, βέβαια, αν οι εγκαταστάσεις στη σπηλιά σχετίζονταν με

τηλεπικοινωνιακά ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και δη συχνοτήτων ELF, που
θα διαδίδονταν διαμέσου του υπεδάφους του βουνού ή/και της
Ιονόσφαιρας, αυτό δε θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να γίνει γνωστό.
Γιατί τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και μάλιστα αυτά της μπάντας ELF,
φαίνεται να έχουν αρκετές και περίεργες ανεπιθύμητες επιδράσεις στους
ανθρώπους

Οι αρχαιότεροι πυρηνικοί αντιδραστήρες του κόσμου

Στις αρχές της δεκαετίας του 70, μια περίεργη ανακάλυψη

δημιούργησε μεγάλα ερωτηματικά. Ένα φορτίο ουρανίου που
προοριζόταν για τη Γαλλική πυρηνική βιομηχανία, βρέθηκε να έχει
περιεκτικότητα σε 235U, το σχάσιμο ισότοπο του ουρανίου, μικρότερη
από το αναμενόμενο. Η ανακάλυψη αυτή οδήγησε σε μια σειρά
υποθέσεων που ξεκινούσαν από φόβους για κλοπή σχάσιμου υλικού
από κάποια άγνωστη χώρα ή οργάνωση και έφταναν μέχρι σενάρια
εμπλοκής UFO, ή επιβεβαίωσης της ύπαρξης αρχαίων προηγμένων
πολιτισμών. Όμως η πραγματικότητα ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακή.

Το ουράνιο εμφανίζεται στη φύση αποτελούμενο από τρία κυρίως

ισότοπα, σε συγκεκριμένες αναλογίες: 238U σε αναλογία 99,274%
235
U σε αναλογία 0,720% 234U σε αναλογία 0,005% Αυτή η
ισοτοπική σύσταση θεωρείται σταθερή για όλα τα κοιτάσματα
ουρανίου που βρίσκονται στη γη. Από τα τρία ισότοπα, το μόνο
που μπορεί να «συντηρήσει» μια αλυσιδωτή αντίδραση είναι το
235
U. Στην πράξη, στους περισσότερους αντιδραστήρες,
χρησιμοποιείται ουράνιο το οποίο έχει υποστεί επεξεργασία, ώστε
η περιεκτικότητά του σε 235U να ανέβει στο 3%, ποσοστό που
θεωρείται απαραίτητο για την επίτευξη και συντήρηση της
αντίδρασης σχάσης. Η σχάση των ατόμων του 235U παράγει
νετρόνια τα οποία είναι φορείς μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας. Η
αντίδραση συντηρείται μόνο όταν ο αριθμός των νετρονίων που
παράγονται από τη σχάση είναι ίσος με τον αριθμό των νετρονίων
που απορροφούνται από άλλα άτομα (παραπροϊόντα σχάσης) ή
διαφεύγουν από τον πυρήνα. Όμως πέρα από τη διατήρηση αυτού
του ισοζυγίου, πρέπει τα νετρόνια να επιβραδυνθούν, καθώς η
σχάση είναι πιο αποδοτική με νετρόνια χαμηλής ενέργειας. Για το
σκοπό αυτό χρησιμοποιείται επιβραδυντής που είναι κατά κανόνα
νερό, ή γραφίτης (κυρίως στους αντιδραστήρες που
χρησιμοποιούνται για την παραγωγή πλουτωνίου). Ο
επιβραδυντής λειτουργεί ταυτόχρονα και ως ανακλαστήρας
νετρονίων, καθώς μειώνει τον αριθμό των νετρονίων που
διαφεύγουν από τον πυρήνα. Τα φυσικά κοιτάσματα ουρανίου
δε δημιουργούν αλυσιδωτές αντιδράσεις σχάσης, ακόμα και
παρουσία νερού, ή όταν διαλυθούν σε νερό, λόγω της χαμηλής
περιεκτικότητάς τους σε 235U. Παρόλα αυτά αντιδραστήρες βαρέως
ύδατος, όπως οι Καναδικοί CANDU, ή συνδυασμού βαρέως ύδατος
και γραφίτη, όπως οι Ρωσικοί RBMK, μπορούν να επιτύχουν
αλυσιδωτή αντίδραση, ακόμα και με μη εμπλουτισμένο
ουράνιο. Πάντως οι περισσότεροι αντιδραστήρες χρησιμοποιούν
εμπλουτισμένο ουράνιο (235U σε αναλογία 3-5%), ενώ πυρηνικοί
αντιδραστήρες που έχουν τοποθετηθεί σε υποβρύχια και άλλα
πολεμικά σκάφη έχει αναφερθεί να χρησιμοποιούν ουράνιο με
βαθμό εμπλουτισμού μέχρι και 90%. H συνηθέστερη μορφή
χρήσης του εμπλουτισμένου ουρανίου στους αντιδραστήρες, είναι
ως οξείδιο (UO2). Όπως ήδη αναφέρθηκε, κατά τη διάρκεια της
αντίδρασης σχάσης, μέρος των νετρονίων που απελευθερώνονται
απορροφούνται από άλλα άτομα και δημιουργούν τα
παραπροϊόντα της σχάσης (πχ παραγωγή πλουτωνίου – 239Pu από
τα άτομα 238U). Κάποια από αυτά τα παραπροϊόντα είναι επίσης
σχάσιμα και άρα συνεισφέρουν στη διατήρηση της αντίδρασης.
Όμως άλλα, έχοντας μεγάλες διατομές απορρόφησης νετρονίων,
απλώς απορροφούν νετρόνια και δηλητηριάζουν το καύσιμο του
αντιδραστήρα. Η συνεχής συσσώρευση των τελευταίων οδηγεί, σε
συνδυασμό με τη μείωση του 235U λόγω σχάσης, στην εξάντληση
του καυσίμου και την απώλεια κρίσιμης κατάστασης, δηλαδή το
σταμάτημα του αντιδραστήρα. Αυτός είναι και ο λόγος που
απαιτείται η περιοδική αλλαγή του καυσίμου ενός πυρηνικού
αντιδραστήρα.

Το φαινόμενο του Oklo

Το ουράνιο που μεταφέρθηκε στη Γαλλία το 1972 και στο οποίο

παρατηρήθηκε η μειωμένη αναλογία 235U προήρχετο από τα
κοιτάσματα ουρανίου του Oklo στη Gabon της Αφρικής. Όταν
διαπιστώθηκε ότι το ποσοστό του 235U ήταν μικρότερο από το
αναμενόμενο 0,72% η πρώτη σκέψη ήταν ότι με κάποιο τρόπο,
κάποιοι είχαν κατορθώσει να αφαιρέσουν το σχάσιμο ισότοπο, ή
είχαν αντικαταστήσει το φορτίο του φυσικού ουρανίου με το
χρησιμοποιημένο καύσιμο ενός πυρηνικού αντιδραστήρα. Στα
χρόνια που ακολούθησαν η υπόθεση έγινε γνωστή και δεν
άργησαν να εμφανιστούν εκείνοι που υποστήριξαν, και
εξακολουθούν να υποστηρίζουν, πιο εξωτικές θεωρίες. Το Oklo
έγινε το πιθανό σημείο συντριβής κάποιου UFO και το
ουράνιο που βρέθηκε εκεί δεν ήταν παρά το καύσιμο του
αντιδραστήρα που το κινούσε. Για άλλους, τα κοιτάσματα του
Oklo δεν ήταν παρά τα πυρηνικά απόβλητα των εργοστασίων
κάποιου αρχαίου προηγμένου πολιτισμού. Οι γεωλογικές έρευνες
που διεξήχθησαν στην περιοχή, οδήγησαν σε μια εξήγηση
λιγότερο συναρπαστική, αλλά εξίσου, αν όχι περισσότερο,
ενδιαφέρουσα. Περίπου 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν η
γεωλογικά σύσταση του πλανήτη ήταν πολύ διαφορετική
από αυτή που γνωρίζουμε σήμερα. Η ισοτοπική σύσταση
του φυσικού ουρανίου χαρακτηριζόταν από παρουσία του
235
U σε ποσοστό περίπου 33%. Σύμφωνα με όσα έχουν
αναφερθεί, η σύσταση αυτή είναι υπερεπαρκής για την εκκίνηση
αντίδρασης σχάσης. Τέτοιες αντιδράσεις πραγματικά ελάμβαναν
χώρα όμως δεν ήταν δυνατό να συντηρηθούν και να λάβουν το
χαρακτήρα αλυσιδωτής, αυτοσυντηρούμενης αντίδρασης. Ο κύριος
λόγος που αυτό δε συνέβαινε ήταν η απουσία μιας κατάλληλης
διαμόρφωσης του ουρανίου σε σχέση με κάποιο επιβραδυντικό και
ανακλαστικό μέσο. Το ουράνιο έχει την ιδιότητα να είναι διαλυτό
στο νερό μόνο παρουσία οξυγόνου και υπό τη μορφή οξειδίων
του. Εκείνη την εποχή το οξυγόνο της ατμόσφαιρας δεν
επαρκούσε. Περίπου 2 δισεκατομμύρια χρόνια αργότερα οι
συνθήκες ήταν αρκετά πιο διαφορετικές. Η περιεκτικότητα της
ατμόσφαιρας σε οξυγόνο και άρα το εν διαλύσει στο νερό οξυγόνο
είχαν αυξηθεί, ενώ η συμμετοχή του 235U στο φυσικό ουράνιο είχε
μειωθεί περίπου στο 3%. Είναι περίπου η ίδια περίοδος που
αρχίζουν να αναπτύσσονται και οι πρώτες αερόβιες μορφές ζωής.
Σε περιοχές με κοιτάσματα φυσικού ουρανίου δημιουργήθηκαν
διαλύματα ουρανίου στο νερό, τα οποία όμως ήταν της τάξης των
μερικών ppm (parts per million). Ένα τέτοιο διάλυμα, και
μάλιστα υπό τη μορφή κινούμενου ρυακιού, φαίνεται πώς
είχε δημιουργηθεί και στην περιοχή του Oklo. Σε κάποια
σημεία υπήρχαν στρώματα αλγών στα οποία βρισκόντουσαν
μικροοργανισμοί που δέσμευαν επιλεκτικά το ουράνιο και
το συγκέντρωναν. Το αποτέλεσμα ήταν περιοχές υψηλής
συγκέντρωσης ουρανίου, υπό τη μορφή οξειδίου,
περιεκτικότητας περίπου 3% σε 235U, παρουσία νερού.
Ουσιαστικά δηλαδή μια διαμόρφωση που στη γενική φιλοσοφία
της δεν απέχει καθόλου από τη διάταξη των σημερινών πυρηνικών
αντιδραστήρων. Όταν η εναπόθεση οξειδίου του ουρανίου ήταν
αρκετή ώστε να αποτελέσει κρίσιμη μάζα, ξεκίνησε μια αντίδραση
σχάσης. Το νερό λειτουργούσε ως επιβραδυντής και ανακλαστήρας
νετρονίων, ενώ όταν η αντίδραση πήγαινε να φύγει εκτός
ελέγχου, η αύξηση της εκλυόμενης θερμότητας προκαλούσε
αύξηση του βρασμού του νερού και άρα αύξηση της εξάτμισής του
αφαιρώντας μέρος της επιβραδυντικής και ανακλαστικής του
ικανότητας, οδηγώντας σε ανάσχεση της αντίδρασης. Έτσι στην
περιοχή του Oklo αναπτύχθηκαν μια σειρά εστιών (17
περίπου) ελεγχόμενων αλυσιδωτών αντιδράσεων. Οι εστίες
αυτές φαίνεται ότι παρέμειναν ενεργές για μερικά
εκατομμύρια χρόνια λειτουργώντας στα ενεργειακά επίπεδα
του 1 Kw. Περαιτέρω έρευνες κατέδειξαν ότι η περιεκτικότητα
235
U στα κοιτάσματα της περιοχής ποικίλλει από 0,4-0,7%.
Εκτιμάται ότι οι περιοχές υψηλότερης συγκέντρωσης είναι οι
περιοχές εναπόθεσης πυρηνικών αποβλήτων, καθώς το
σχηματιζόμενο 239Pu, τελικά μεταπίπτει και πάλι σε 235U και μάλιστα
σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα καθώς η περίοδος ημιζωής
του 239Pu είναι «μόλις» 2,4x104 χρόνια σε σχέση με τον αντίστοιχο
του 235U που είναι 7,13x108. Στις ίδιες περιοχές εντοπίστηκε και
ίχνη θορίου, το οποίο αποτελεί προϊόν της αποδόμησης του 236U.
Επίσης εντοπίσθηκαν και μια σειρά άλλα νουκλίδια, προϊόντα
σχάσης. Τέλος παρατηρήθηκε ότι οι περιοχές με τη μεγαλύτερη
συγκέντρωση κοιτασμάτων ουρανίου ήταν και εκείνες με τη
μεγαλύτερη εξάντληση του σχάσιμου ισοτόπου, όπως ακριβώς θα
περίμενε κανείς σε ένα πυρηνικό αντιδραστήρα. Το τελικό
συμπέρασμα είναι ότι στην περιοχή εκείνη λειτούργησε κάποιος
φυσικός πυρηνικός αντιδραστήρας, ενώ βάσει των χρόνων
ημιζωής των ισοτόπων προσδιορίζεται και η χρονική περίοδος στα
περίπου 1,7 δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Στα χρόνια που
ακολούθησαν παρατηρήθηκαν αντίστοιχα φαινόμενα
(μειωμένα ποσοστά 235U ) και σε άλλα κοιτάσματα ουρανίου,
όπως στο Colorado των ΗΠΑ. Φαίνεται λοιπόν πως το
φαινόμενο του Oklo δεν ήταν μοναδικό. Αν και η εξήγηση
αυτή μάλλον είναι απογοητευτική για τους λάτρεις του μυστηρίου
και του ανεξήγητου, είναι εξαιρετικά σημαντική, κυρίως προς δύο
κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι μάλλον θεωρητική. Η ύπαρξη
φυσικών πυρηνικών αντιδραστήρων και άρα η δημιουργία στη
φύση στοιχείων όπως το πλουτώνιο, μάλλον έρχεται να εκτοπίσει
το ουράνιο από τη θέση του βαρύτερου του στοιχειακού πίνακα.
Επίσης, μια από τις σημαντικότερες, αλλά και πιο αμφιλεγόμενες,
εξελίξεις του 20ου αιώνα αποδεικνύεται ότι δεν είναι παρά
αντιγραφή μιας απόλυτα φυσικής διαδικασίας. Η δεύτερη
κατεύθυνση έχει τεράστια πρακτική αξία. Η προσεκτική και
αναλυτική εξέταση των περιοχών όπου λειτούργησαν φυσικού
πυρηνικοί αντιδραστήρες και η πορεία εξέλιξης των
οικοσυστημάτων εκεί, σε γειτνίαση με συσσωρευμένα πυρηνικά
απόβλητα, μπορεί να οδηγήσει σε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για
τη διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων που παράγονται σήμερα.
Ίσως τελικά οι τεχνολογικές λύσεις για την επεξεργασία των
ποσοτήτων χρησιμοποιημένου καυσίμου, να προκύψουν μέσα από
τις συμβουλές και τις εμπειρίες της ίδιας της φύσης.

Γραφίτης Βρίσκεται στη Σιβηρία, Κεϋλάνη, Μαδαγασκάρη και αλλού και

συνήθως περιέχει ξένες προσμείξεις. Καθαρός γραφίτης παρασκευάζεται
και συνθετικά με τη μέθοδο του Αμερικανού χημικού Άτσεσον. Μείγμα
ανθρακίτη και άμμου θερμαίνεται μέσα σε ηλεκτρικά καμίνια οπότε
σχηματίζεται στην αρχή ανθρακοπυρίτιο, που διασπάται σε πυρίτιο και
γραφίτη. Ο γραφίτης είναι γκριζόμαυρος με επιφάνεια ομαλή, λιπαρή,
γυαλιστερή και μαλακή. Έχει πυκνότητα 2,25, δεν προσβάλλεται από τα
οξέα και είναι καλός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού. Είναι
πολύ δύστηκτος και καίγεται σε πολύ ψηλές θερμοκρασίες. Χρησιμοποιείται
για την κατασκευή ηλεκτροδίων, χωνευτηρίων, για την τήξη των μετάλλων,
για τη λίπανση των μηχανών, για την επάλειψη σιδερένιων αντικειμένων,
για να προφυλάσσει αυτά από το σκούριασμα. Τέλος σε μείγμα με άργιλο
χρησιμοποιείται για την κατασκευή μολυβιών.

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΛΙΘΟΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΘΕΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ

ΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΕΝΤΟΠΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΜΙΤΙΚΩΝ ΜΑΡΜΑΡΩΝ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΦΑΛΑΚΡΟΥ
Χατζηπαναγής Ι.1, και Βουγιούκας Δ.2
1 ΙΓΜΕ, Φράγκων 1, 54626 Θεσ/νίκη. 2 ΙΓΜΕ, Μπρωκούμη 30,
67100 Ξάνθη, voujoukasd@in.gr
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Στην περιοχή του όρους Φαλακρού γίνεται συστηματική εκμετάλλευση
δολομιτικών μαρμάρων. Παρά το γεγονός ότι το εξορυσσόμενο υλικό
αποτελείται από ένα μόνο λιθολογικό τύπο, στο εμπόριο κυκλοφορούν
περισσότεροι από 15 ποιοτικοί τύποι με διαφορετικές ονομασίες. Ο μεταξύ
τους διαχωρισμός σχετίζεται τόσο με τη λιθοστρωματογραφική τους θέση
όσο και με ορισμένες δομές τεκτονικής παραμόρφωσης. Έτσι, μέσα στη
σειρά των δολομιτικών μαρμάρων εντοπίζονται:
Ο ποιοτικός τύπος Άριστο, που αποτελείται από λευκόχροο δολομιτικό
πέτρωμα. Ο Ωρίων, η Αθηνά, το Κάλλιστο, το Ωμέγα, ο Κύκνος και ο
Λαμπρός Αστέρας που αποτελούνται από λευκό δολομιτικό υλικό με
παρεμβολές έγχρωμων λεπτών ταινιών. Το Λευκό Γρανίτη, Λευκό Βώλακα
και Λευκό Μακεδονία αποτελούνται από λευκό δολομιτικό υλικό με
παρεμβολές ερυθρωπών ταινιών που αντιστοιχούν σε βλαστομυλωνίτες. Η
Αμβροσία διαμορφώνεται από ένα τεκτονικό ψευδοκρο-
καλοπαγές υλικό, ενώ στο Venus το δολομιτικό πέτρωμα εμφανίζεται
έντονα πτυχωμένο. Στη σειρά των ταινιωτών σιπολινικών μαρμάρων
εντοπίζονται οι ποιοτικοί τύποι Dolit, Grey Lais και Pink Lais, ενώ στη σειρά
των μαρμάρων τύπου Φαλακρού, το Λευκό Πύργων.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η περιοχή του όρους Φαλακρού ανήκει στην τεκτονική ενότητα Παγγαίου
της μάζας της Ροδόπης και δομείται κυρίως από μεταμορφωμένα
πετρώματα, πρασινοσχιστολιθικής φάσης ( Μπόσκος 1994) μέσα στα
οποία διείσδυσαν όξινα μαγματικά σώματα (Σχ. 1, Σχ. 2α). Τα
μεταμορφωμένα πετρώματα χωρίζονται σε τρεις μεγάλες λιθολογικές
ενότητες (Chatzipanagis 1990).

1.1. Ενότητα γνευσίων

Πρόκειται για τους παλαιότερους λιθολογικούς σχηματισμούς οι οποίοι
αποτελούν το προαλπικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε η
ηφαιστειοϊζηματογενής αλπική λεκάνη της Ροδόπης. Στην πλειοψηφία τους
πρόκειται για ορθογνεύσιους παλαιοζωικής ηλικίας (Wawrzenitz et al.,
1994).

1.2. Ενότητα εναλλαγών γνευσίων, σχιστολίθων, μαρμάρων

Αντιπροσωπεύουν το κατώτερο τμήμα της Αλπικής Ροδοπικής λεκάνης,
που στη βάση τους αποτελούνται από ρυθμικά εναλλασσόμενους
γνεύσιους και σχιστόλιθους, ηφαιστειοϊζηματογενούς προέλευσης
(Καλογερόπουλος κ.ά. 1988), ενώ στα ανώτερα τμήματα παρεμβάλλονται
πάγκοι ή φακοί ανθρακικών πετρωμάτων. Κατά θέσεις εμφανίζονται
στρωματόμορφοι ή συμπαγείς Αμφιβο-
λίτες, καθώς επίσης και υπολείμματα εκλογιτικών σωμάτων ( Liati 1986).

1.3 Ενότητα μαρμάρων

Αποτελούν την ανώτερη λιθολογική ενότητα της Αλπικής Ροδοπικής
λεκάνης, καλύπτοντας πλέον των 600 κm2 επιφανειακής έκτασης στην
περιοχή του όρους Φαλακρού. Με βάση τη χημική - ορυκτολογική σύσταση
η ενότητα μπορεί να χωριστεί σε τρεις σειρές (Χατζηπαναγής 1991), οι
οποίες από τα κατώτερα προς τα ανώτερα είναι (Σχ. 2β). Ψηφιακή
Βιβλιοθήκη "Θεόφραστος" - Τμήμα Γεωλογίας. Α.Π.Θ.
• Σειρά ταινιωτών - σιπολινικών μαρμάρων
• Σειρά δολομιτικών μαρμάρων
• Σειρά ασβεστιτικών μαρμάρων (τύπου Φαλακρού).

2. ΛΙΘΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΑΚΙΚΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

2.1. Σειρά ταινιωτών - σιπολινικών μαρμάρων
Πρόκειται για λεπτοπλακώδη ασβεστιτικά μάρμαρα που αποτελούνται από
ασβεστίτη (90 -92%), χαλαζία (4 - 5%), δολομίτη (2 - 3%) και γραφίτη (1 -
2%). Σαν επουσιώδη ορυκτά συμμετέχουν: μοσχοβίτης, φλογοπίτης,
χλωρίτης, τρεμολίτης, άστριοι, απατίτης, επίδοτο και μεταλλικά ορυκτά. Ο
ασβεστίτης είναι μεσόκοκκος, ενώ ο δολομίτης παρουσιάζεται λεπτόκοκκος
και συνήθως διάσπαρτος μέσα στο πέτρωμα. Ο χαλαζίας εμφανίζεται
άλλοτε σε λεπτές ταινίες και άλλοτε σε με-
μονωμένους οφθαλμούς η συσσωματώματα. Ο γραφίτης είναι
λεπτοκρυσταλλικός ή άμορφος και συνήθως συγκεντρώνεται κατά μήκος
των ταινιών του χαλαζία, δίνοντας σ` αυτές σκούρο χρώμα. Το μέγιστο
πάχος της σειράς είναι περίπου 200 m (Σχ. 2β), καλύπτοντας επιφανειακή
έκταση περίπου 60 km2 (Σχ. 1). Στους ανώτερους λιθοστρωματογραφικούς
ορίζοντες της σειράς και κατά θέ-
σεις, εμφανίζονται μικρά σώματα αμιγούς δολομιτικού μαρμάρου, τόσο σε
κανονική στρωματογραφική θέση όσο και με τεκτονικές διεισδύσεις. Τα
μεγαλύτερα από αυτά, με διαστάσεις 100Χ20 m, παρουσιάζουν
κοιτασματολογικό ενδιαφέρον.

2.2. Σειρά δολομιτικών μαρμάρων

Έχουν περιορισμένη έκταση (40 km2 ) σε σχέση με τις άλλες δυο σειρές
ανθρακικών πετρωμάτων και αναπτύσσονται στο δυτικό τμήμα του όρους
Φαλακρού (Σχ. 1), με μορφή μικρών έως τεράστιων φακών, με μέγιστο
πάχος 300 m (Βουγιούκας κ.ά. 2001). Παρά το γεγονός ότι τα δολομιτικά
σώματα εμφανίζονται αποκομμένα μεταξύ τους, λόγω έντονης τεκτονικής
παραμόρφωσης (πτυχές, boundinage κ.λπ.), αλλά και λόγω πιθανών
αρχικών ιζηματογενών δομών (ετεροπία φάσης), αποτελούν ένα σαφώς
καθορισμένο λιθοστρωματογραφικό σχηματισμό με: • σχεδόν πάντα
σταθερή στρωματογραφική θέση (Σχ. 2β)
• σταθερή χημική και ορυκτολογική σύσταση
• βαθμιαία μετάβαση τόσο προς τα ανώτερα όσο και προς τα κατώτερα
μάρμαρα, με χαρακτηριστικές εναλλαγές σκουρόχρωμου ασβεστιτικού και
λευκού δολομιτικού υλικού. Το πέτρωμα στην πλειοψηφία του αποτελείται
από δολομίτη (92 - 99%) και μικρά ποσοστά ασβεστίτη (1-8%) με μορφή
διάσπαρτων κόκκων ανάμεσα στους κρυστάλλους του δολομίτη. Πολύ
συχνά το ασβεστιτικό υλικό αναπτύσσεται με μορφή λεπτότατων (1 - 3 cm)
ταινιών ή πάγκων πάχους μέχρι 40 cm.

2.3. Σειρά ασβεστιτικών μαρμάρων (τύπου Φαλακρού)

Η σειρά καλύπτει περισσότερα από 500 Km2 στην περιοχή του όρους
Φαλακρού (Σχ. 1). Το πραγματικό μέγιστο πάχος της δεν θα έπρεπε να
ξεπερνά τα 1.000 m (Σχ. 2β), ενώ το φαινόμενο πάχος είναι πολλαπλάσιο
λόγω πολυπτυχώσεων και εφιππεύσεων (Χατζηπαναγής 1991). Πρόκειται
για χονδροπλακώδη αδρόκοκκα ασβεστιτικά μάρμαρα με χρώμα που
ποικίλλει από γκριζόλευκο έως κυανότεφρο, ανάλογα με το ποσοστό του
περιεχόμενου γραφίτη. Συνήθως περιέχουν μικρές
ποσότητες διάσπαρτου δολομιτικού υλικού (2 - 3%), ενώ σε εξαιρετικές
περιπτώσεις εμφανίζονται φακοί ή πάγκοι διαστάσεων 150Χ100Χ50 m
αμιγούς δολομιτικού πετρώματος.

3. ΟΙ ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ - ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΔΟΛΟΜΙΤΙΚΩΝ ΜΑΡΜΑΡΩΝ

Τα τελευταία 25 χρόνια στην περιοχή γίνεται συστηματική εκμετάλλευση
δολομιτικών μαρμάρων. Σήμερα στα 31 λειτουργούντα λατομεία, η ετήσια
παραγωγή δολομιτικών ογκομαρμάρων είναι περίπου 100.000 m3
(Βουγιούκας & Χατζηπαναγής 2001 α). Παρά το γεγονός ότι η ονομασία
των εμπορικών τύπων δολομιτικών μαρμάρων έγινε από τις λατομικές
επιχειρήσεις με καθαρά εμπειρικά και εμπορικά κριτήρια, η διαμόρφωση
των ποιοτικών τύπων σχετίζεται αφ` ενός με τη λιθοστρωματογραφική και
αφ` ετέρου με διάφορες δομές τεκτονικής παραμόρφωσής τους. Σε ορισμέ-
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη "Θεόφραστος" - Τμήμα Γεωλογίας. Α.Π.Θ.
νες περιπτώσεις διαπιστώθηκε ότι δυο ή περισσότεροι εμπορικοί τύποι
δολομιτικών μαρμάρων έχουν ταυτόσημα λιθολογικά και τεκτονικά
χαρακτηριστικά και ότι ο διαχωρισμός τους οφείλεται καθαρά σε λόγους
εμπορικού ανταγωνισμού. Οι περισσότεροι εμπορικοί τύποι δολομιτικών
μαρμάρων που εξορύσσονται στην περιοχή, βρίσκονται μέσα στη σειρά
των δολομιτικών μαρμάρων, ενώ πολύ λίγες εκμεταλλεύσεις δολομιτικού
υλικού αναπτύσσονται στις άλλες δυο σειρές μαρμάρων (Βουγιούκας &
Χατζηπαναγής 2001 β).

3.1. ΄Αριστο
Ο σημαντικότερος, από ποιοτικής και οικονομικής άποψης, τύπος
δολομιτικών μαρμάρων στην περιοχή του όρους Φαλακρού, είναι ο
εμπορικός τύπος Αριστο (Φωτ. 1). Πρόκειται, ουσιαστι-
κά, για ένα μονόμικτο πέτρωμα (99% δολομίτη, 1% ασβεστίτη), με
ισοκοκκώδη γρανοβλαστικό πολυγωνικό ιστό και συμπαγή υφή (Φωτ. 2).
Το χρώμα του είναι λευκό γαλακτώδες. Οι βλάστες του δολομίτη έχουν
μέγεθος μεταξύ 0,06 mm και 0,2 mm (Χατζηπαναγής κ.α., 2000). Μέχρι
σήμερα
βρέθηκε μόνο μια θέση όπου το πιο πάνω υλικό εμφανίζει ικανοποιητικό
πάχος (~30 m ), ώστε να αποτελεί κοίτασμα τύπου Άριστο. Συνήθως το
λευκό δολομιτικό πέτρωμα διακόπτεται από μελανό- χρωμες, γκριζόχρωμες
και ερυθρωπές αλλεπάλληλες ταινίες περιορίζοντας το πάχος του λευκο-
κρατικού υλικού μεταξύ 0,5 m και 2 m. Επειδή ο συγκεκριμένος ποιοτικός
τύπος είναι υλικό υψηλής προστιθέμενης αξίας, σε πολλά λατομεία των
περιοχών Βώλακα και Γρανίτη Δράμας παράγονται, με κατάλληλη κοπή και
επεξεργασία, ποιότητες Άριστο ακόμα και από τους μικρότερου πάχους ο-
ρίζοντες. Το Άριστο μπορεί να αναζητηθεί στους ενδιάμεσους
λιθοστρωματογραφικούς ορίζοντες της σειράς των δολομιτικών μαρμάρων
(Σχ. 2γ), εκεί όπου συνήθως απουσιάζουν οι σκουρόχρωμες ταινίες
ασβεστιτικών μαρμάρων, ενώ οι ερυθρωπές ταινίες εμφανίζονται με μικρή
συχνότητα. Φωτ. 1. Ποιοτικός τύπος ΄΄ Άριστο΄΄. Φωτ. 2. Φωτομικρογραφία
λεπτής τομής τύπου Άρι στον΄΄. Ν +.

3.2. Λευκό Γρανίτη - Λευκό Βώλακα - Λευκό Μακεδονία

Οι τρεις εμπορικοί τύποι παρουσιάζουν όμοια ποιοτικά χαρακτηριστικά και
εμφανίζονται στις περιοχές Γρανίτη και Βώλακα. Το πέτρωμα αποτελείται
από λεπτόκοκκο λευκό δολομιτικό υλικό, τύπου Άριστο, με παρεμβολές
λεπτών (0,3 - 3 mm) αλλεπάλληλων ταινιών ερυθρωπού χρώματος.
Οι ταινίες αυτές άλλοτε είναι μεμονωμένες και άλλοτε εμφανίζονται σε
δέσμες (Φωτ. 3). Πρόκειται για ζώνες μυλωνιτίωσης, που αποτελούνται και
αυτές από υπερλεπτόκοκκο δολομιτικό υλικό (0,01 mm) με
επιμηκυσμένους και προσανατολισμένους κρυστάλλους (Φωτ. 4), ανάμεσα
στους οποίους
εμφανίζονται διάσπαρτοι κόκκοι οξειδίων και υδροξειδίων του σιδήρου,
στην παρουσία των οποίων οφείλεται το ερυθρωπό χρώμα των ταινιών. Οι
προσανατολισμένοι κόκκοι του δολομίτη, η παρουσία των μεταλλικών και η
κατά θέσεις εμφάνιση φυλλωδών ορυκτών, δημιουργούν μια υποτυπώδη
σχιστότητα, η οποία σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργεί προβλήματα
συνοχής του πετρώματος. Αντίστοιχης ποιότητας δολομιτικού πετρώματος
μπορούν να αναζητηθούν σε θέσεις όπου εμφανίζονται τα ενδιάμεσα
στρωματογραφικά επίπεδα της σειράς των δολομιτικών μαρμάρων.
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη "Θεόφραστος" - Τμήμα Γεωλογίας. Α.Π.Θ.
Φωτ.3. Ποιοτικός τύπος ΄΄Λευκό Βώλακα΄΄. Φωτ.4. Φωτομικρογραφία
λεπτής τομής τύπου ΄΄Λευκό Βώλακα΄΄. Ν +.

3.3. Κύκνος - Ωμέγα - Κάλλιστο

Εντοπίζεται στους ανώτερους λιθοστρωματογραφικούς ορίζοντες της
σειράς των δολομιτικών μαρμάρων, στην περιοχή Γρανίτη. Πρόκειται για
ρυθμικές εναλλαγές γκριζόχρωμων ταινιών ασβεστιτικών μαρμάρων
πάχους 3 - 10 cm, με λευκό δολομιτικό υλικό. Η διαφορά μεταξύ των τριών
εμπορικών τύπων δεν είναι πολλές φορές διακριτή, καθώς περιορίζεται στη
μορφή με την οποία εμφανίζονται οι γκρίζες ταινίες (π.χ. συνεχόμενες,
διακεκομμένες, πτυχωμένες κ.λπ. ).

3.4. Αθηνά - Ωρίων

Σε ορισμένες θέσεις στην περιοχή Γρανίτη, παράλληλα με τις εναλλαγές
γκρίζων ταινιών και λευκού δολομιτικού υλικού παρεμβάλλονται
ερυθρωπές ταινίες (βλαστομυλωνίτες), διαφοροποιώντας αισθητικά το
παραγόμενο τελικό προϊόν από τους προηγούμενους εμπορικούς τύπους
(Φωτ.
5). Οι εμπορικοί τύποι Αθηνά και Ωρίων μπορούν ν` αναζητηθούν στους
μεσαίους και κατώτερους λιθοστρωματογραφικούς ορίζοντες της σειράς
δολομιτικών μαρμάρων (Σχ. 2γ). Φωτ. 5. Ποιοτικός τύπος ΄’Αθηνά –
Ωρίων΄΄. Φωτ. 6. Ποιοτικός τύπος ΄΄Venus΄΄.

3.5. Venus
Εμφανίζεται συνήθως στους ανώτερους στρωματογραφικούς ορίζοντες,
όπου εναλλάσσονται γκριζόχρωμες και ερυθρωπές ταινίες με λευκό
δολομιτικό υλικό. Ο εμπορικός τύπος Venus χαρακτηρίζεται από έντονη
πλαστική παραμόρφωση με ισοκλινείς, τύπου chevron, κλειστές ή
πτυγματι-
κές πτυχές, οι οποίες είναι διακριτές λόγω του ταινιωτού χαρακτήρα του
πετρώματος (Φωτ. 6). Το venus μπορεί να αναζητηθεί σε θέσεις όπου
εμφανίζονται οι ανώτεροι ορίζοντες της σειράς δολομιτικών μαρμάρων, με
έντονη πλαστική παραμόρφωση. Ψηφιακή Βιβλιοθήκη "Θεόφραστος" -
Τμήμα Γεωλογίας. Α.Π.Θ.

3.6. Αμβροσία
Ο εμπορικός τύπος Αμβροσία χαρακτηρίζεται από ζώνες μυλωνιτίωσης,
όπου η έντονη τεκτονική παραμόρφωση δημιούργησε πτύχωση, και
αποκοπή λόγω περιστροφής και ολίσθησης των λευκοκρατικών και
έγχρωμων οριζόντων, έτσι ώστε το πέτρωμα να παρουσιάζει την εικόνα
ενός παραμορφωμένου κροκαλοπαγούς (φωτ.7). Τα ψευδοκροκαλοπαγή
αυτά έχουν συνήθως πάχος 3 – 4 μ. και μήκος μερικών δεκάδων ή
εκατοντάδων μέτρων. Σε ορισμένα μεγάλα λατομεία, των περιοχών
Βώλακα και Γρανίτη τα πετρώματα τύπου Αμβροσία εντοπίστηκαν σε 2 - 3
διαφορετικά λιθοστρωματογραφικά επίπεδα της σειράς δολομιτικών
μαρμάρων (σχ. 2γ). Φωτ. 7. Ποιοτικός τύπος ΄΄Αμβροσία΄΄. Φωτ. 8.
Ποιοτικός τύπος ΄΄Dolit΄΄.

3.7. Λαμπρός Αστέρας

Εμφανίζεται στους κατώτερους λιθοστρωματογραφικούς ορίζοντες της
σειράς των δολομιτικών μαρμάρων και διαμορφώνεται με εναλλασσόμενες
ταινίες σκουρόχρωμου και λευκοκρατικού υλικού. Οι σκούρες ταινίες
αποτελούνται άλλοτε από ασβεστίτη και άλλοτε από δολομίτη, έχουν πά-
χος 1 -10 cm και περιέχουν μικροκρυσταλλικό γραφίτη (1 - 2%), στην
παρουσία του οποίου οφείλεται το χρώμα τους. Κατά θέσεις το σκούρο και
το λευκό υλικό εναλλάσσονται ρυθμικά έτσι, ώστε ο πέτρωμα να
εμφανίζεται ριγωτό. Άλλες φορές πάλι παρατηρούνται δομές πλαστικής
παραμόρφω-
σης όπως πτυχές, boundinage κ.λπ. Ο Λαμπρός Αστέρας είναι
χαρακτηριστικός εμπορικός τύποςτης περιοχής Οχυρού.

3.8 Dolit – Grey Lais - Pink Lais

Στην περιοχή Πηγών εμφανίζονται μικρών διαστάσεων δολομιτικά σώματα
(Σχ. 1) τα οποία βρίσκονται εγκλωβισμένα τεκτονικά μέσα στη σειρά των
ταινιωτών - σιπολινικών μαρμάρων και αποτελούν αντικείμενο
εκμετάλλευσης. Ο εμπορικός τύπος Dolit (δολόμια λίθος) εμφανίζεται σε θέ-
σεις όπου τα δολομιτικά σώματα είναι μεγαλύτερων διαστάσεων. Πρόκειται
για λευκό δολομιτικό πέτρωμα με διάσπαρτα γκρίζα "συννεφάκια" που
αποτελούνται από συσσωματώματα ασβεστιτικού υλικού (Φωτ. 8). Το
πέτρωμα είναι γνωστό και με την ονομασία Λευκό Πηγών. Στην περιοχή
Κοκκινογείων, σε ορισμένες θέσεις όπου εμφανίζονται μικρών διαστάσεων
δολομιτικοί φακοί, πιθανότατα σε κανονική στρωματογραφική θέση μέσα
στη σειρά των ταινιωτών - σιπολινικών μαρμάρων, λόγω υψηλής
περιεκτικότητας (2 - 3%) σε γραφίτη, διαμορφώνουν ένα γκριζόχρωμο
λεπτοκρυσταλλικό πέτρωμα με την εμπορική ονομασία Grey Lais.
Σε μια θέση, όπου το πιο πάνω γκριζόχρωμο δολομιτικό πέτρωμα περιέχει
επιπλέον ερυθρωπά ή ροδόχροα σιδηροξείδια, είτε ως εμποτισμούς είτε ως
πληρωτικό διακλάσεων και ρωγμώσεων, δημιουργεί τον ξεχωριστό τύπο
Pink Lais.

3.9. Λευκό Πύργων

Στην περιοχή Πύργων στους κατώτερους λιθοστρωματογραφικούς
ορίζοντες της σειράς των ασβεστιτικών μαρμάρων (Σχ. 2γ), εντοπίζονται
μικρά σώματα λευκού δολομιτικού πετρώματος, μέσα στο οποίο
εμφανίζονται διάσπαρτες γκριζωπές νησίδες ή μεμονωμένοι κόκκοι
ασβεστίτη και Ψηφιακή Βιβλιοθήκη "Θεόφραστος" - Τμήμα Γεωλογίας.
Α.Π.Θ. αποτελούν τον εμπορικό τύπο Λευκό Πύργων. Ανάλογα σώματα
εμφανίζονται και στις περιοχές Γρανίτη και Βώλακα, χωρίς όμως να
υφίστανται εκμετάλλευση, λόγω έντονης διάρρηξης του πε-
τρώματος.

4. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι ποιοτικοί - εμπορικοί τύποι των δολομιτικών μαρμάρων του Όρους
Φαλακρού διαμορφώνονται τόσο από τη λιθοστρωματογραφική τους θέση
όσο και από ορισμένες δομές τεκτονικής παραμόρφωσης.
Στα ανώτερα τμήματα της σειράς των ταινιωτών - σιπολινικών μαρμάρων
εντάσσονται οι ποιοτικοί τύποι Λευκό Πηγών, Grey Lais, Pink Lais, που
εμφανίζονται στις περιοχές Πηγών και Κοκκινογείων.
Στη σειρά των δολομιτικών μαρμάρων κατατάσσονται :
• Ο Λαμπρός Αστέρας, στη βάση της σειράς, στην περιοχή Οχυρού.
• Το Άριστο που εντοπίζεται στους ενδιάμεσους ορίζοντες της σειράς στις
περιοχές Γρανίτη και Βώλακα.
• Το Λευκό Βώλακα, Λευκό Γρανίτη και Λευκό Μακεδονία, που
εμφανίζονται στους μεσαίους ορίζοντες της σειράς στις περιοχές Γρανίτη
και Βώλακα.
• Ο Ωρίων και η Αθηνά που απαντώνται στους μεσαίους και κατώτερους
ορίζοντες της σειράς, στην περιοχή Γρανίτη.
• Το Ωμέγα, το Κάλλιστο και ο Κύκνος, που εμφανίζονται στους ανώτερους
ορίζοντες της σειράς στην περιοχή Γρανίτη.
• Η Αμβροσία και το Venus που αποτελούν τεκτονικά παράγωγα και
εμφανίζονται σε διάφορους λιθοστρωματογραφικούς ορίζοντες της σειράς.
• Στα κατώτερα τμήματα της σειράς των ασβεστιτικών μαρμάρων
εντοπίζεται ο ποιοτικός τύπος Λευκό Πύργων.
Με κριτήρια τη λιθοστρωματογραφική θέση και ορισμένες δομές τεκτονικής
παραμόρφωσης, μπορούν να εντοπιστούν και να αξιοποιηθούν ανάλογοι
ποιοτικοί τύποι δολομιτικών μαρμάρων και σε άλλες θέσεις του Φαλακρού
Όρους.

ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Βουγιούκας Δ. & Χατζηπαναγής Ι. 2001 α. Πληροφοριακά στοιχεία
λειτουργούντων λατομείων και εργοστασίων
επεξεργασίας μαρμάρων στην Αν. Μακεδονία και Θράκη. ΙΓΜΕ, Ξάνθη,
91σ.
Βουγιούκας Δ. & Χατζηπαναγής Ι. 2001 β. Διακοσμητικά πετρώματα Αν.
Μακεδονίας και Θράκης. Άτλαντας
μαρμάρων. ΙΓΜΕ, Ξάνθη, 46σ.
Βουγιούκας Δ., Χατζηπαναγής Ι., Αναστασιάδης Ι., Δημάδης Ε.,
Θεοδωρούδης Α., Επιτρόπου Ν. 2001. Έρευνα
για τον εντοπισμό και αξιοποίηση μαρμαροφόρων περιοχών στην Αν.
Μακεδονία - Θράκη. Τελική έκθεση
ΙΓΜΕ, Ξάνθη, 233σ.
Chatzipanagis I. 1990. Geology and stratigraphy of Falakro mountain area
(W. Rhodope). Geologica
Rhodopica, 2, 89-99.
Καλογερόπουλος Σ., Επιτρόπου Ν., Schmitt A., 1988. Μια πιθανή
ηφαιστειοϊζηματογενής προέλευση γνευσια-
κών πετρωμάτων από την περιοχή Κουρλού της Ν. Θάσου, Β. Ελλάδα.
Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Εταιρ., 22, 449-
Liati A.1986. Regional metamorphism and overprinting contact
metamorphism of the Rhodope zone, near Xanthi
(N. Greece). Ph.D Univ. Carolo-Wilhemina, Braunscheig, 186p.
Μπόσκος Ε. 1994. Ερμηνεία της πορείας μεταμόρφωσης της κατώτερης
και ανώτερης τεκτονικής ενότητας της
Ροδόπης. Ομοιότητες και διαφορές. Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Εταιρ. 30/1, 255-269.
Χατζηπαναγής Ι. 1991. Η γεωλογική δομή της ευρύτερης περιοχής του
όρους Φαλακρού. Διδ. Διατριβή, Ε. Μ.
Πολυτεχνείο, 170σ.
Χατζηπαναγής Ι., Βουγιούκας Δ., Θεοδωρούδης Α., Παπατρέχας Χ. 2000.
Η γεωλογική έρευνα στον εντοπι-
σμό, αξιολόγηση και εκμετάλλευση μαρμαροφόρων περιοχών. Πιλοτική
εφαρμογή στην περιοχή Γρανίτη
Δράμας. 2ο Παν. Συν. "Το Ελληνικό Μάρμαρο", Θεσσαλονίκη, 35-45.
Wawrzenitz N., Baumann A., Nollau G., 1944. Miocene uplift of Mid-Crustal
rocks in the Rhodope metamorphic
core complex, caused by Late Alpine extension of previously thickened
crust (Thassos island, Pangaeon
complex, N. Greece). Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Εταιρ. 30/1, 147-157.
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη "Θεόφραστος" - Τμήμα Γεωλογίας. Α.Π.Θ.

2ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ,
ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑΣ & ΓΕΩΧΗΜΕΙΑΣ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2005
ΣΕΛ.
387-396
ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. ΒΑΣΙΚΟΙ
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΣΑΝ
ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ
ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ. ΠΟΙΟΤΗΤΕΣ-ΠΑΡΑΓΩΓΗ-ΤΙΜΕΣ-ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ
Χατζηπαναγής I.1 και Βουγιούκας Δ.2
1 ΙΓΜΕ, Φράγκων 1, 546 26 Θεσσαλονίκη
2 ΙΓΜΕ, Μπροκούμη 30, 671 00 Ξάνθη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Τα μάρμαρα της Ανατολικής Μακεδονίας καλύπτουν επιφανειακή έκταση
1.800 km2 περίπου και διακρίνονται σε ασβεστιτικά, δολομιτικά και
σιπολινικά. Οι ποιοτικοί – εμπορικοί τύποι που παράγονται,
διαμορφώνονται ανάλογα με την χημική – ορυκτολογική σύσταση, τον
χρωματισμό, την κοκκομετρία, το είδος της τεκτονικής παραμόρφωσης και
τις φυσικομηχανικές ιδιότητες των υπό εκμετάλλευση μαρμάρων. Στο
ελληνικό και διεθνές εμπόριο κυκλοφορούν περισσότεροι από 40 εμπορι-
κοί τύποι μαρμάρων της Αν. Μακεδονίας. Μεγαλύτερη αξία έχουν τα
χιονόλευκα και λευκά δολομιτικά μάρμαρα και ακολουθούν τα λευκά –
ημίλευκα ασβεστιτικά μάρμαρα, με τιμές που κυμαίνονται μεταξύ 800 –
1.800 €/m3. Τα ποικιλόχρωμα δολομιτικά και τα τεφρόχρωμα ταινιωτά –
ριγωτά ασβεστιτικά είναι μεσαίας εμπορικής αξίας με τιμές 400 –800 €/m3,
ενώ τα σκουρόχρωμα και τεφρόχροα ασβεστιτικά μάρμαρα πωλούνται σε
πολύ χαμηλές τιμές (100 – 350 €/m3). Στην περιοχή ανοίχτηκαν 576
λατομεία από τα οποία σήμερα λειτουργούν τα 86, με ετήσια παραγωγή
150.000 m3 διαμορφωμένα ογκομάρμαρα και περίπου 60.000 m3
ογκομάρμαρα με ακανόνιστο σχήμα (ξοφάρια). Τα συνολικά αποθέματα δεν
είναι δυνατόν να υπολογιστούν, καθώς η έρευνα στα περισσότερα λατομεία
είναι υποτυπώδης έως ανύπαρκτη.

1.1. Γεωλογία της Δυτικής Ροδόπης

Ο χώρος της Ανατολικής Μακεδονίας ανήκει γεωλογικά στη Δυτική
Ροδόπη, η οποία δομείται από την Κατώτερη Τεκτονική Ενότητα (Ενότητα
Παγγαίου) με πετρώματα χαμηλού βαθμού μεταμόρφωσης
(πρασινοσχιστολιθική φάση) και την Ανώτερη Τεκτονική Ενότητα (Ενότητα
Σιδηρόνερου) με πετρώματα μεταμορφωμένα στην ανώτερη αμφιβολιτική
φάση (Μπόσκος κ.ά. 1998). Τα μεταμορφωμένα πετρώματα της Δ.
Ροδόπης, με βάση τα λιθολογικά χαρακτηριστικά τους μπορούννα
χωριστούν σε τρεις λιθολογικές ενότητες (Chatzipanagis 1990), οι οποίες
από τα παλαιότερα προς τα νεότερα είναι :
α) Ενότητα γνευσίων του υπόβαθρου,
β) Ενότητα εναλλαγών γνευσίων,σχιστολίθων, μαρμάρων, αμφιβολιτών και
γ) Ενότητα μαρμάρων.

1.2. Λιθολογική ανάλυση της Ενότητας μαρμάρων

Αποτελούν την ανώτερη λιθολογική ενότητα της αλπικής ροδοπικής
λεκάνης, καλύπτοντας συνολική επιφανειακή έκταση 1.800 km2
περίπου, στις περιοχές των ορέων Όρβηλου, Μενοίκιου, Παγγαίου,
Φαλακρού, Θάσου και Λεκάνης (Σχ. 1). Με βάση τη χημική –
ορυκτολογική τους σύσταση τα μάρμαρα μπορούν να διαιρεθούν σε
τρεις σειρές (Χατζηπαναγής κ.ά. 1993), οι οποίες από τα κατώτερα
στα ανώτερα είναι :
1.2.1 Σειρά ταινιωτών – σιπολινικών μαρμάρων
Εμφανίζονται στη βάση της Ενότητας, με μέγιστο πάχος 200 m περίπου.
Είναι λεπτοπλακώδη και αποτελούνται από ασβεστίτη (90%), χαλαζία (5-
6%), δολομίτη (2-3%) και γραφίτη (1-2%). Σαν επουσιώδη ορυκτά
συμμετέχουν: μαρμαρυγίας, χλωρίτης, τρεμολίτης, άστριοι, απατίτης,
επίδοτο και μεταλλικά ορυκτά. Ο ασβεστίτης είναι συνήθως μεσόκοκκος και
ο χαλαζίας υπερλεπτόκοκκος. Ο τελευταίος εμφανίζεται άλλοτε διάσπαρτος
και άλλοτε σε λεπτότατες ταινίες ή οφθαλμούς. Ο γραφίτης είναι
λεπτόκοκκος και εμφανίζεται τόσο διάσπαρτος όσο και μέσα στις
χαλαζιακές ταινίες, δίνοντάς τους μελανότεφρο χρώμα. Οι ταινίες του
χαλαζία μαζί με το γραφίτη και τα προσανατολισμένα φυλλώδη
ορυκτά δημιουργούν αλλεπάλληλα επίπεδα σχιστότητας με εμφανείς
αποτυπωμένες δομές πλαστικής παραμόρφωσης (πτυχές,
boundinage, κ.λπ.). Η σειρά αποτελεί το 20% της Ενότητας, καθώς
καλύπτει περίπου 350 km2 επιφανειακή έκταση.
1.2.2 Σειρά δολομιτικών μαρμάρων
Καλύπτουν περίπου 80 km2 επιφανειακή έκταση, αποτελώντας μόνο το
4,5% του συνόλου των ανθρακικών πετρωμάτων. Εμφανίζονται υπό μορφή
μικρών ή τεράστιων φακών, μέγιστου πάχους 300 m (Βουγιούκας κ.ά.
2001α). Παρά το γεγονός ότι τα δολομιτικά μάρμαρα εμφανίζονται συνή-
θως αποκομμένα μεταξύ τους, λόγω έντονης τεκτονικής παραμόρφωσης
(πτυχές, boundinage), αλλά και πιθανόν αρχικών ιζηματογενών δομών
(πλευρικές αποσφηνώσεις) αποτελούν ένα σαφώς καθορισμένο
λιθοστρωματογραφικό σχηματισμό, καθώς βρίσκονται σχεδόν πάντα
μεταξύ των κατώτερων σιπολινικών και των ανώτερων ασβεστιτικών
μαρμάρων, με σταθερή χημική-ορυκτολογική σύσταση στο κέντρο και
βαθμιαία μετάβαση τόσο προς τη βάση όσο και προς την οροφή. Το
ποσοστό του περιεχόμενου δολομίτη κυμαίνεται μεταξύ 92-99%, με μικρά
ποσοστά ασβεστίτη (1-8%)
συνήθως υπό μορφή διάσπαρτων κόκκων ανάμεσα στους κρυστάλλους
του δολομίτη.
1.2.3 Σειρά ασβεστιτικών μαρμάρων
Καλύπτουν περισσότερα από 1.500 km2 επιφανειακή έκταση στην Αν.
Μακεδονία, με μέγιστο πραγματικό πάχος 1.000 m περίπου
(Χατζηπαναγής 1991). Πρόκειται για χοντροπλακώδη ή τελείως
άστρωτα ασβεστιτικά μάρμαρα, με ασβεστίτη που φθάνει το 97% και
δολομίτη γύρω στο 2-3%. Είναι κατά κανόνα μεσόκοκκα και σε
ελάχιστες περιπτώσεις εμφανίζονται χονδρόκοκκα. Συνήθως
περιέχουν μικροκρυσταλλικό γραφίτη σε ποσοστό τέτοιο ώστε το
χρώμα τους να ποικίλλει από τεφρό, έως τεφρόλευκο. Κατά θέσεις
εμφανίζονται ορίζοντες ή πάγκοι, περιορισμένου πάχους (3-4 m) με λευκό ή
ημίλευκο χρώμα.

2 ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ

ΜΑΡΜΑΡΩΝ
Τα φυσικά πετρώματα που χρησιμοποιούνται στη διακοσμητική πρέπει
μετά την εξόρυξη, την κοπή, τη λείανση, τη στίλβωση και την τυποποίηση
να παρουσιάζουν χαρακτηριστικά υψηλής αισθητικής, καθώς επίσης και
ικανοποιητικές φυσικομηχανικές ιδιότητες, ώστε να αποκτήσουν υψηλή
εμπορική αξία. Οι βασικοί παράγοντες που δημιουργούν τις προϋποθέσεις
ώστε ένα «φυσικό» μάρμαρο να αποκτήσει εμπορικότητα είναι: η χημική –
ορυκτολογική σύσταση, η κοκκομετρία του πετρώματος, ο χρωματισμός
του, ορισμένες τεκτονικές δομές που αποτυπώνονται σ’ αυτό και οι
φυσικομηχανικές του ιδιότητες. Σε ορισμένες περιπτώσεις στις πιο πάνω
παραμέτρους μπορούν να προστεθούν και κάποιες τεχνικές στη
μεταποίηση, οι οποίες μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τα μέτρια
χαρακτηριστικά διάφορων μαρμάρων.
2.1. Η χημική - ορυκτολογική σύσταση
Η χημική – ορυκτολογική σύσταση αποτελεί βασική παράμετρο στον
καθορισμό των εμπορικών τύπων των μαρμάρων, καθώς τα μονόμικτα
πετρώματα δημιουργούν διαφορετική αισθητική αλλά και διαφορετικές
φυσικομηχανικές ιδιότητες έναντι αυτών που περιέχουν περισσότερους
ορυκτολογικούς τύπους. Στην Α. Μακεδονία διαμορφώνονται 4 τύποι
ανθρακικών πετρωμάτων : αμιγώς δολομιτικά μάρμαρα, αμιγώς
ασβεστιτικά, ανάμικτα δολομιτικά – ασβεστιτικά και σιπολονικά μάρμαρα.
Συχνά, στους πιο πάνω τύπους περιέχονται σημαντικά ποσοστά
γραφίτη και μεταλλικών ορυκτών με τη μορφή ταινιών, νησίδων ή
διάσπαρτα στο πέτρωμα, διαμορφώνοντας διαφορετικούς
εμπορικούς τύπους.

2.2. Η κοκκομετρία
Η κοκκομετρία των μαρμάρων της Αν. Μακεδονίας ποικίλλει από περιοχή
σε περιοχή ανάλογα με το βαθμό μεταμόρφωσης και το ρυθμό
ανακρυστάλλωσης του πετρώματος. Με βάση το μέγεθος των κόκκων των
ανθρακικών ορυκτών, τα μάρμαρα διακρίνονται σε (Βουγιούκας κ.ά. 2001α)
:Υπερχονδρόκοκκα, με μέγεθος κόκκων >1,5mm, χονδρόκοκκα, με
κόκκους μεταξύ 0,8-1,5 mm, μεσόκοκκα, με μέγεθος κόκκων 0,2-0,8
mm, λεπτόκοκκα, με μέγεθος κόκκων 0,08 – 0,2 mm και
υπερλεπτόκοκκα, όπου οι κόκκοι δεν ξεπερνούν τα 0,08 mm.
2.3. Ο χρωματισμός
Τα «καθαρά» μάρμαρα είναι συνήθως λευκά. Ανάλογα με το είδος και το
ποσοστό των περιεχόμενων μη ανθρακικών ορυκτών, τα μάρμαρα
εμφανίζουν διάφορους χρωματισμούς. Τα συνήθη χρώματα των μαρμάρων
της Αν. Μακεδονίας είναι: χιονόλευκα, γαλακτόχροα, λευκά, ημίλευκα, τε-
φρόλευκα ταινιωτά ή ριγωτά, σκουρόχρωμα ταινιωτά, τεφρόχροα, ενώ
λιγότερο συχνά εμφανίζονται ποικιλόχρωμα. Γενικά, τα λευκά μάρμαρα
στην περιοχή έχουν δολομιτική σύσταση, τα ημίλευκα, τεφρόχρωμα και
σκουρόχρωμα είναι ασβεστιτικά, ενώ τα σιπολινικά παρουσιάζουν ποικιλίες
χρωμάτων. Τα χιονόλευκα μάρμαρα αποτελούν αποκλειστικότητα
ορισμένων δολομιτικών μαρμάρων της ΒΑ Θάσου. Το χαρακτηριστικό
χρώμα τους οφείλεται στην ανάκλαση του φωτός σε επιφάνειες ασυνέχειας,
οι οποίες βρίσκονται σε βαθύτερα σημεία στη μάζα του μαρμάρου
(Τσιραμπίδης2000). Τα γαλακτόχροα μάρμαρα χαρακτηρίζουν τα
δολομιτικά της περιοχής Φαλακρού, όπου αυτά εμφανίζονται «καθαρά». Το
χρώμα τους οφείλεται στην αδιαφάνεια του λευκού μαρμάρου (Τσιραμπίδης
2000). Τα ασβεστιτικά μάρμαρα εμφανίζονται από λευκά έως
σκουρόχρωμα, με όλες τις ενδιάμεσες δυνατές αποχρώσεις ανάλογα με το
περιεχόμενο ποσοστό γραφίτη στο πέτρωμα (Χατζηπαναγής 1991). Οι
ερυθρωπές ταινίες που παρουσιάζονται σε ορισμένους εμπορικούς τύπους
της περιοχής Γρανίτη – Βώλακα, οφείλουν το χρωματισμό τους στην
παρουσία οξειδίων και υδροξειδίων του σιδήρου τα οποία εμποτίζουν το
υπερλεπτόκοκκο (μυλωνίτης) δολομιτικό υλικό (Χατζηπαναγής &
Βουγιούκας 2004). Τέλος, η ποικιλοχρωμία των σιπολινικών
μαρμάρων οφείλεται στην παρουσία ορυκτών όπως: μοσχοβίτης,
φλογοπίτης, χλωρίτης, τρεμολίτης, γραφίτης, χαλαζίας και μεταλλικά
ορυκτά.

2.4. Η τεκτονική παραμόρφωση

Παρά το γεγονός ότι τα ανθρακικά πετρώματα έχουν υποστεί την ίδια
τεκτονική παραμόρφωση με τα υπόλοιπα μεταμορφωμένα πετρώματα της
Ροδόπης, η αποτύπωση των τεκτονικών δομών διαφέρει ανάλογα με τον
τύπο του μαρμάρου και το είδος της παραμόρφωσης. Έτσι, ορισμένες πα-
ραμορφωτικές δομές όπως πτυχές, boundinage, s-c τύπου μυλωνίτες,
αποτυπώνονται με ευκρίνεια σε μάρμαρα με ταινίες διαφορετικού
χρώματος ή με διαφορετική χημική – ορυκτολογική σύσταση, ενώ
διακρίνονται ελάχιστα ή καθόλου σε μονόμικτα ασβεστιτικά ή δολομιτικά
μάρμαρα. Οι δομές αυτές, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν επηρεάζουν
τη συνοχή του πετρώματος, αλλά αντίθετα δημιουργούν νέους εμπορικούς
τύπους. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν ο τύπος “Venus”, ο
οποίος διαμορφώνεται από πτυχωμένες ποικιλόχρωμες ταινίες που
εναλλάσσονται με λευκό δολομιτικό υλικό και ο τύπος «Αμβροσία» ο
οποίος είναι ένα τεκτονικό ψευδοκροκαλοπαγές δολομιτικό πέτρωμα
(Χατζηπαναγής & Βουγιούκας 2004). Συνήθως η ρηξιγενής τεκτονική
αποτελεί αρνητικό παράγοντα στην εκμεταλλευσιμότητα των
ανθρακικών πετρωμάτων, λόγω της περιορισμένης συνοχής που
προκαλεί σ’ αυτά. Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις είναι δυνατόν οι
εμφανιζόμενες διακλάσεις ή ρωγματώσεις να πληρώνονται με
δευτερογενές, πολλές φορές έγχρωμο, υλικό, επιτυγχάνοντας συγχρόνως
συνοχή του πετρώματος και καλή αισθητική εικόνα. Τέτοιο παράδειγμα
αποτελεί ο εμπορικός τύπος “Golden Spider”.

2.5. Οι φυσικομηχανικές ιδιότητες

Αποτελούν σημαντική παράμετρο κυρίως στη μεταποίηση και τη χρήση των
διακοσμητικών πετρωμάτων. Οι φυσικομηχανικές ιδιότητες διαφέρουν από
πέτρωμα σε πέτρωμα. Στα μάρμαρα της Α. Μακεδονίας οι διαφορές είναι
ελάχιστες και μικρές. Ο συντελεστής απορροφητικότητας στα ασβεστιτικά
μάρμαρα είναι περίπου 0,08%, ενώ στα δολομιτικά μάρμαρα κυμαίνεται
από 0,14% έως 0,24% (Βουγιούκας κ.α. 2001β), ενώ η αντοχή στη θλίψη,
για τα ασβεστιτικά μάρμαρα είναι 50-90 Νmm2 και για δε τα δολομιτικά
100-174 Ν/mm2. Η αντοχή στην κάμψη, η αντοχή στη φθορά από τριβή και
η αντοχή στην πρόσκρουση είναι σχεδόν ίδιες τόσο γα τα δολομιτικά όσο
και για τα ασβεστιτικά μάρμαρα (Βουγιούκας κ.α. 2001β).

2.6. Τεχνικές κατεργασίες

Σε αρκετές περιπτώσεις ειδικές κατεργασίες δίνουν τη δυνατότητα
εκμετάλλευσης ορισμένων μαρμάρων, που χωρίς αυτές θα ήταν αδύνατη η
αξιοποίησή τους. Πρόκειται κυρίως για χημικές διεργασίες (Πομάκης 2000)
όπως: α) ρητινάρισμα, όπου η πλάκα του μαρμάρου εμποτίζεται με συ-
στήματα ρητινών τα οποία διεισδύουν σε όλες τις ρωγμές, οπές, σκασίματα
πληρώνοντας τα κενά και συγκολλώντας τα σαθρά τμήματα, β) ενίσχυση, η
οποία συνίσταται στο συνδυασμό ρητίνης με υαλοϋφασμα ή υαλόπλεγμα
στην οπίσθια πλευρά της πλάκας, ώστε να την καταστήσει πιο ανθεκτική.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο εμπορικός τύπος Golden Spider. γ)
στοκάρισμα, όπου πληρώνονται μικρές ή μεγάλες οπές που παρουσιάζει το
πέτρωμα, με χημικά προϊόντα.

3 ΠΟΙΟΤΙΚΟΙ – ΕΜΠΟΡΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΜΑΡΜΑΡΩΝ

Στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά κυκλοφορούν περισσότεροι από 40
εμπορικοί τύποι μαρμάρων της Α. Μακεδονίας. Συχνά, οι ονομασίες των
εμπορικών τύπων δεν ταυτίζονται με τους ποιοτικούς τύπους, καθώς οι
πρώτοι διαμορφώνονται από τις εμπορικές επιχειρήσεις, ενώ οι δεύτεροι με
βάση αντικειμενικούς επιστημονικούς προσδιορισμούς. Στην παράγραφο
αυτή γίνεται προσπάθεια περιγραφής όλων των ποιοτικών – εμπορικών
τύπων, τις διαμορφούμενες τιμές στην αγορά, τις παραγωγές και τα
αποθέματα, εκεί όπου υπάρχουν στοιχεία (Σχ. 1). Πρωτεύουσα θέση στην
εμπορικότητα κατέχουν τα δολομιτικά μάρμαρα, ακολουθούν τα
ασβεστιτικά με μεγάλη διαφορά στην εμπορικότητα, ενώ τα σιπολινικά
έχουν μικρή εμπορική αξία.
3.1. Δολομιτικά μάρμαρα
Με βάση τους χρωματισμούς, την κοκκομετρία και ορισμένες τεκτονικές
δομές, διαμορφώνεται μία μεγάλη ποικιλία εμπορικών τύπων δολομιτικών
μαρμάρων. Στη διεθνή και εγχώρια αγορά, εξέχουσα θέση καταλαμβάνουν
τα χιονόλευκα της Θάσου, τα γαλακτόχροα του Φαλακρού, καθώς επίσης
και τα λευκά της Θάσου.

3.2.1 Χιονόλευκα Θάσου

Πρόκειται για υπερχονδρόκοκκα μάρμαρα χιονόλευκου χρώματος που
αποτελούνται κατά 95% από δολομίτη και 5% από ασβεστίτη. Εμφανίζονται
στις περιοχές Μούργενα και Σαλιάρη στη ΒΑ Θάσο καλύπτοντας ~20Km2
επιφανειακή έκταση. Παρά το γεγονός ότι τα χιονόλευκα μάρμαρα της
Θάσου καλύπτουν σχετικά μεγάλη έκταση και έχουν σταθερά ορυκτολογικά
και αισθητικά χαρακτηριστικά, οι παραγωγές είναι μικρές καθώς λόγω της
έντονης τεκτονικής διάρρηξης στην περιοχή, τα ποσοστά αποληψιμότητας
είναι χαμηλά (7-8%). Στην περιοχή υπάρχουν 25 λατομεία από τα οποία
λειτουργούν μόνο τα 10, με ετήσια παραγωγή σε ογκομάρμαρα 35.000 m3
περίπου, η οποία μειώνεται συνεχώς κυρίως λόγω τεκτονικών
προβλημάτων του πετρώματος. Η συνολική παραγωγή ξεπερνάει τα
850.000 m3. Η τιμή των ακατέργαστων ογκομαρμάρων διαμορφώνεται
σήμερα στα 1000-1600 €/m3, από τις υψηλότερες στο εγχώριο και διεθνές
εμπόριο.

3.2.2 Λευκά Θάσου

Εμφανίζονται στις περιοχές Λιμένα, τριών Γκρεμών και Παναγίας. Αν
και χαμηλότερης εμπορικής αξίας (800-1.350 €/m3),αποτελούν την
εναλλακτική λύση στα περιορισμένα αποθέματα των χιονόλευκων
μαρμάρων. Είναι χονδρόκοκκα έως υπερχονδρόκοκκα και αποτελούνται
και αυτά από δολομίτη (95%) και ασβεστίτη (5%). Έχουν χρώμα λευκό, με
υπόλευκες νησίδες ή ταινίες. Από τα 35 λατομεία σήμερα λειτουργούν τα 9,
με ετήσια παραγωγή 25.000 m3 περίπου. Το σύνολο της παραγωγής μέχρι
σήμερα εγγίζει τα 400.000 m3.

3.2.3 Δολομιτικά Γρανίτη – Βώλακα

Στις περιοχές Γρανίτη και Βώλακα Δράμας διαμορφώνονται 12 εμπορικοί
τύποι δολομιτικών μαρμάρων, κυρίως ανάλογα με τους χρωματισμούς και
ορισμένες τεκτονικές δομές οι οποίες διαφοροποιούν τα χαρακτηριστικά
του πετρώματος (Χατζηπαναγής & Βουγιούκας 2004). Από τα 50 λατομεία
που υπάρχουν στην περιοχή εξορύχτηκαν περισσότερα από 500.000m3
ογκομάρμαρα. Η ετήσια παραγωγή στα 16 λειτουργούντα λατομεία είναι
της τάξης των 40.000 m3. Οι τιμές για το μεν Άριστο κυμαίνονται μεταξύ
800 €/m3 και 1.500 €/m3, των ποικιλόχρωμων ριγωτών και ταινιωτών με-
ταξύ 300 €/m3 και 800 €/m3 και των σκουρόχρωμων ριγωτών μεταξύ 200
€/m3 και 500 €/m3 (Βουγιούκας & Χατζηπαναγής 2001).
3.1.3.1 Άριστο Γρανίτη
Πρόκειται για λεπτόκοκκο πέτρωμα με ισοκοκκώδη γρανοβλαστικό ιστό και
συμπαγή υφή, που αποτελείται κατά 99% από δολομίτη και ~1% από
ασβεστίτη (Χατζηπαναγής κ.ά., 2000). Λόγω της υψηλής καθαρότητας το
πέτρωμα παρουσιάζει χρώμα λευκό, γαλακτώδες. Το μεγαλύτερο ποσοστό
του Άριστο εξορύσσεται μόνο σε ένα λατομείο στην περιοχή Γρανίτη, όπου
το πάχος του λευκού δολομιτικού πετρώματος είναι περίπου 40 m. Σήμερα,
η ετήσια παραγωγή πλησιάζει τα 1000 m3 σε ογκομάρμαρα, ενώ τα
αποθέματα είναι δύσκολο να υπολογιστούν. Ποιότητες Άριστο
εξορύσσονται
και σε άλλα λατομεία, μετά από κατάλληλη κοπή λεπτών (0,5-2 m)
οριζόντων αμιγούς λευκού δοομιτικού πετρώματος, το οποίο εναλλάσσεται
με έγχρωμο υλικό (Βουγιούκας & Χατζηπαναγής 2001).

3.1.3.2 Λευκό Γρανίτη – Λευκό Βώλακα – Λευκό Μακεδονία

Παρά την επωνυμία του «λευκό», ουσιαστικά το πέτρωμα είναι
ποικιλόχρωμο, καθώς αποτελείται από λεπτόκοκκο λευκό δολομιτικό υλικό,
τύπου Άριστο, με παρεμβολές λεπτών (0,3-3 mm) αλλεπάλληλων ταινιών
ερυθρωπού χρώματος, αποτελούμενες και αυτές από υπερλεπτόκοκκο
δολομίτη (βλαστομυλωνίτης) και διάσπαρτους κρυστάλλους οξειδίων –
υδροξείδιων του σιδήρου (Χατζηπαναγής & Βουγιούκας 2004). Οι τρεις
εμπορικοί τύποι διαφέρουν ελάχιστα μεταξύ τους.

3.1.3.3 Κύκνος – Ωμέγα – Κάλλιστο

Πρόκειται για ρυθμικές εναλλαγές τεφρόχρωμων ασβεστιτικών μαρμάρων
υπό μορφή ταινιών, πάχους 3-10 cm, με λευκό δολομιτικό υλικό. Η
διαφορά μεταξύ των τριών εμπορικών τύπων είναι κυρίως η μορφή και η
συχνότητα με την οποία εμφανίζονται οι τεφρές ταινίες (Χατζηπαναγής &
Βουγιούκας 2004).

3.1.3.4 Αθηνά – Ωρίων

Παρουσιάζουν ποικιλόχρωμη εμφάνιση, καθώς αποτελούνται από
τεφρόχρωμες ασβεστιτικές ταινίες, οι οποίες εναλλάσσονται τόσο με
λεπτότατες (0,2-1mm) ερυθρωπές ταινίες δολομίτη όσο και με λεπτόκοκκο
λευκό δολομιτικό υλικό, δίνοντας στο πέτρωμα μια ποικιλόχρωμη
αισθητική, τελείως διαφορετική από τους προηγούμενους εμπορικούς
τύπους.

3.1.3.5 Venus
Αποτελούν παραμορφωμένα ισοδύναμα των ποιοτικών τύπων Αθηνά και
Ωρίων, καθώς στο πέτρωμα αποτυπώνονται πλήθος ισοκλινών, τύπου
chevron και πτυγματικές πτυχές, διαφοροποιώντας αισθητά τη μορφή του
πετρώματος.

3.1.3.6 Αμβροσία
Χαρακτηρίζεται από ζώνες μυλωνιτίωσης, όπου η έντονη τεκτονική
παραμόρφωση δημιούργησε πτύχωση και αποκοπή λόγω περιστροφής και
ολίσθησης των λευκοκρατικών και των έγχρωμων δολομιτικών οριζόντων,
σε βαθμό που το πέτρωμα να μοιάζει με παραμορφωμένο κροκαλοπαγές.
Αποτελεί ιδιάζοντα εμπορικό τύπο, εξορύσσεται σε τρία μόνο λατομεία της
περιοχής Γρανίτη – Βώλακα, με περιορισμένη παραγωγή, καθώς οι ζώνες
αυτές έχουν μικρό πάχος (3-4 m).

3.1.3.7 Λαμπρός Αστέρας

Πρόκειται για ρυθμικά εναλλασσόμενες ταινίες σκουρόχρωμου και
λευκοκρατικού υλικού. Οι σκούρες ταινίες που αποτελούνται άλλοτε από
ασβεστίτη και άλλοτε από δολομίτη, περιέχουν σημαντικό ποσοστό (1-2%)
μικροκρυσταλλικού γρανίτη, στην παρουσία του οποίου οφείλεται το σκού-
ρο χρώμα τους.

3.2.4 Δολομιτικά μάρμαρα Πηγών Δράμας

Εμφανίζονται υπό μορφή φακών, ποικίλων διαστάσεων (Σχ. 1) οι οποίοι
βρίσκονται εγκλωβισμένοι, κυρίως τεκτονικά μέσα στη σειρά των
σιπολινικών μαρμάρων. Πρόκειται για λεπτόκοκκο δολομιτικό πέτρωμα με
κατά θέσεις υψηλή περιεκτικότητα (2-3%) γραφίτη και διάσπαρτα τεφρά
«συννεφάκια» που αποτελούνται από συσσωματώματα ασβεστιτικού
υλικού, καθώς επίσης και ερυθρωπές ή ροζ αποχρώσεις οφειλόμενες στην
παρουσία οξειδίων και υδροξειδίων του σιδήρου. Διακρίνονται δύο
σκουρόχρωμοι εμπορικοί τύποι (Grey Lais, Alexander) και δύο
ποικιλόχρωμοι (Dolit, Pink Lais). Στην περιοχή υπάρχουν 15 λατομεία, από
τα οποία λειτουργούν μόνο τα 3. Εξορύχθηκαν μέχρι σήμερα περίπου
100.000 m3 ογκομάρμαρα, ενώ τα αποθέματα είναι πολύ περιορισμένα,
λόγω των μικρών διαστάσεων που παρουσιάζουν τα δολομιτικά σώματα. Ο
μέσος όρος των τιμών κυμαίνεται μεταξύ 120 €/m3 και 600 €/m3.

3.2.5 Λευκό Πύργων

Πρόκειται για λεπτόκοκκο δολομιτικό μάρμαρο λευκού χρώματος με
σποραδικές παρεμβολές τεφρών νησίδων ασβεστιτικού μαρμάρου
(Βουγιούκας κ.α. 2001β). εμφανίζεται στην περιοχή Πύργων Δράμας, στις
νότιες παρυφές του όρους Φαλακρού. Η συστηματική εκμετάλλευση
στην περιοχή άρχισε πρόσφατα με τρία λατομεία και ετήσια παραγωγή
~4.000 m3 σε ογκομάρμαρα. Τα αποθέματα δεν είναι γνωστά, αλλά
εκτιμάται ότι είναι αρκετές δεκάδες χιλιάδες m3. Η εμπορική αξία του
εξορυσσόμενου υλικού κυμαίνεται μεταξύ 400 €/m3 και 750 €/m3.

3.2.6 Λευκό Νικήσιανης (AJAX)

Αποτελείται από λεπτόκοκκο δολομιτικό μάρμαρο λευκού χρώματος με
παρεμβολές ερυθρωπών ταινιών υπερλεπτόκοκκου δολομίτη και τεφρές
ταινίες ασβεστιτικού υλικού. Το ποσοστό του ασβεστίτη στο πέτρωμα
φθάνει μέχρι 15%. Το πέτρωμα είναι έντονα παραμορφωμένο με δομές
boundinage και πτυγματικές πτυχές. Ο συγκεκριμένος εμπορικός τύπος τη
δεκαετία ’80 ήταν προϊόν υψηλής προστιθέμενης αξίας, με τιμές που
έφθαναν τα 1.200 €/m3 και αποτελούσε διεθνή αποκλειστικότητα. Στα δύο
λατομεία που λειτούργησαν επί σειρά ετών, στη θέση Πόρτες Νικήσιανης
Καβάλας, εξορύχθηκαν περισσότερα από 200.000 m3 ογκομάρμαρα. Τα
αποθέματα που απέμειναν είναι ελάχιστα.

3.2.7 Κιτρινόλευκο Πλατανότοπου (GOLDEN SPIDER)

Είναι ένα λεπτόκοκκο δολομιτικό μάρμαρο λευκού χρώματος με παρουσία
αραχνοειδούς δικτύου διακλάσεων και ρωγματώσεων, πληρωμένων με
οξείδια και υδροξείδια του σιδήρου ερυθροκί τρινου χρώματος. Οι
τεκτονικές ασυνέχειες άλλοτε είναι συγκολλημένες και άλλοτε όχι, καθώς το
πέτρωμα είναι έντονα καταπονημένο. Για την ενίσχυση και διατήρηση της
συνοχής του πετρώματος χρησιμοποιούνται τεχνητά μέσα (υαλόπλεγμα)
στην οπίσθια πλευρά των πλακών. Στην περιοχή Πλατανότοπου Καβάλας
υπάρχει ένα λατομείο σε λειτουργία και το υλικό αποτελεί παγκόσμια απο-
κλειστικότητα, με τιμές που κυμαίνονται μεταξύ 1.500 €/m3 και 1.700 €/m3.
Η μέχρι σήμερα παραγωγή ήταν 25.000 m3, ενώ η ετήσια παραγωγή είναι
γύρω στα 2.000 m3.

3.2.8 Λευκά Λεκάνης

Εμφανίζονται στις περιοχές Ελαφοχωρίου, Μακρυχωρίου, Στενωπού,
Κεχρόκαμπου και Ιμέρων,
των ορέων Λεκάνης και καλύπτουν συνολική έκταση 20 km2 (Βουγιούκας
κ.ά. 2001α). το πέτρωμα
αποτελείται από λευκές, ταινίες υπερλεπτόκοκκου (0,01-0,1 mm)
δολομιτικού υλικού, οι οποίες ε-
ναλλάσσονται με υπόλευκες ταινίες μεσόκοκκου (0,2-0,4 mm) ασβεστιτικού
υλικού. Συχνά, στις δολομιτικές ταινίες εμφανίζονται φυλλώδη ορυκτά και
χαλαζίας, ενώ τα δίκτυα διακλάσεων και ρωγματώσεων πληρώνονται με
δευτερογενή ασβεστίτη και μεταλλικά ορυκτά του Fe και του Mn. Στα 4 α-
νενεργά λατομεία της περιοχής Μακροχωρίου, εξορύχθηκαν, στο
παρελθόν, μικρές ποσότητες ογκομαρμάρων, καθώς το πέτρωμα είναι
έντονα τεκτονισμένο, σε βαθμό τέτοιο ώστε κατά θέσεις να εμφανίζεται σαν
τεκτονικό σύντριμμα.

3.2. Ασβεστιτικά μάρμαρα

Αντίστοιχα με τα δολομιτικά μάρμαρα έτσι και τα ασβεστιτικά μάρμαρα της
Α. Μακεδονίας εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία εμπορικών τύπων, οι οποίοι
διαμορφώνονται, κυρίως με βάση τον χρωματισμό και την κοκκομετρία
τους. Οι πιο αξιόλογοι εμπορικοί τύποι είναι τα λευκά Λημνιάς, τα λευκά
Κεχρόκαμπου και η Κρυσταλλίνα της Θάσου. Μικρότερης εμπορικής αξίας
είναι τα ημίλευκα, τα ταινιωτά ή ριγωτά και τα τεφρόχροα των περιοχών του
Αν. Φαλακρού και των ορέων Λεκάνης.
3.2.1 Λευκά Λημνιάς
Εμφανίζονται στην περιοχή Λημνιάς – Βουνοχωρίου Καβάλας.
Πρόκειται για μεσόκοκκα ασβεστιτικά μάρμαρα λευκού χρώματος τα οποία
παρεμβάλλονται μεταξύ σκουρόχρωμων ή και ταινιωτών μαρμάρων, με τη
μορφή ενός ορίζοντα πάχους ~12 m και συνολικού μήκους 4 km, με οριζό-
ντιες διακοπές. Το περιορισμένο πάχος του πετρώματος και οι συχνές
διακοπές, περιόρισαν τη δυνατότητα εξόρυξης μεγάλων ποσοτήτων
ογκομαρμάρων. Όμως, εξαιτίας της υψηλής εμπορικής αξίας του υλικού,
διανοίχτηκαν 15 μεγάλα και τουλάχιστον 30 μικρά λατομεία, από όπου
εξορύχθηκαν συνολικά 80.000 m3 ογκομάρμαρα. Σήμερα λειτουργούν
μόνο 2 με πολύ μικρή παραγωγή. Οι τιμές που διαμορφώνονται στην
αγορά είναι γύρω στα 1.100 €/m3.

3.2.2 Λευκά Κεχρόκαμπου

Εμφανίζονται ΝΝΑ του Κεχρόκαμπου και αποτελούν μία δέσμη
λεπτόκοκκων ασβεστιτικών μαρμάρων λευκού – υπόλευκου χρώματος, με
λεπτές ενστρώσεις δολομιτικών μαρμάρων (Βουγιούκας κ.ά. 2001α). Η
λατομική δραστηριότητα στην περιοχή είναι πρόσφατη με 10 λατομεία. Η ε-
τήσια παραγωγή, στα 3 λατομεία που λειτουργούν είναι της τάξης των 9000
m3. Η τιμή του υλικού είναι ~ 800 €/m3. Η συνολική παραγωγή εγγίζει τα
100.000 m3 ογκομάρμαρα.

3.2.3 Ημίλευκη κρυσταλλίνα Θάσου

Εξορύσσεται στην περιοχή Μαριών Θάσου έχει υπόλευκο χρώμα και
αποτελείται κατά 97% από λεπτόκοκκο ασβεστίτη, ενώ στην περιοχή
Θεολόγου έχει χρώμα υπόλευκο-τεφρό και είναι χονδρόκοκκο (Βουγιούκας
κ.ά. 2001β). Από τα 35 λατομεία σήμερα λειτουργούν 3 με ετήσια
παραγωγή ~8.500 m3 ογκομάρμαρα, ενώ η συνολική παραγωγή ξεπερνά
τις 80.000 m3 σε ογκομάρμαρα. Η τιμή του πετρώματος κυμαίνεται μεταξύ
250 €/m3 και 450 €/m3.

3.2.4 Τεφρόχρωμη κρυσταλλίνα Χαλκερού.

Πρόκειται για χονδρόκοκκο ασβεστιτικό μάρμαρο τεφρού χρώματος με
αραιές σκουρόχρωμες νησίδες που αποτελούνται και αυτές από ασβεστίτη.
Η ορυκτολογική σύσταση του πετρώματος είναι: ασβεστίτης (96%),
δολομίτης (2%), χαλαζίας (2%). Από το μοναδικό λατομείο που λειτουργεί
στο Χαλκερό Καβάλας, εξορύχθηκαν μέχρι σήμερα 130.000 m3
ογκομάρμαρα, με ετήσια παραγωγή 7.500 m3. Οι τιμές που
διαμορφώνονται είναι ανάλογες με την κρυσταλλίνα Θάσου.

3.2.5 Ημίλευκα Ανατολικού Φαλακρού

Παρουσιάζουν μεγάλη επιφανειακή εξάπλωση στην ανατολική πλευρά του
όρους Φαλακρού, μεταξύ εν Ξηροποτάμου, Βαθύλακκου, Δενδρακίων,
Μακρυπλαγίου και Μοναστηρακίου Δράμας. Πρόκειται για ρυθμικά
επαναλαμβανόμενους ορίζοντες, πάχους 4-5 m, στη λιθοστρωματογραφική
ακολουθία των ασβεστιτικών μαρμάρων και αποτελούνται από μεσόκοκκο
έως, κατά θέσεις χονδρόκοκκο ασβεστιτικό μάρμαρο, τεφρόλευκου
χρώματος με διάσπαρτες σκουρόχρωμες νησίδες ή «πιτσιλιές» οι οποίες
αποτελούνται από ασβεστίτη και υπερλεπτόκοκκο γραφίτη. Είναι ο πλαιότε-
ρος ποιοτικός – εμπορικός τύπος που εξορύσσονταν στην περιοχή.
Υπάρχουν περισσότερα από 250 λατομεία, από τα οποία σήμερα
λειτουργούν μόνο 8 με ετήσια παραγωγή 11.500 m3 ογκομάρ-
μαρα. Η τιμή του υλικού είναι πολύ χαμηλή (250-400 €/m3). Η συνολική
παραγωγή σε ογκομάρμαρα είναι της τάξης των 350.000 m3.
3.2.6 Ημίλευκα ριγωτά Στενωπού
Είναι λευκά έως ημίλευκα, λεπτόκοκκα έως μεσόκοκκα ασβεστιτικά
μάρμαρα, τα οποία εναλλάσσονται με τεφρές λεπτότατες ταινίες (ρίγες)
πάχους 0,5-1 cm. Εμφανίζονται στις περιοχές Στενωπού, Δύσβατου και
Ελαφοχωρίου των ορέων Λεκάνης. Από τα 30 λατομεία της περιοχής,
σήμε-
ρα λειτουργούν μόνο τα 11 με ετήσια παραγωγή 55.000 m3. Τα μέχρι
σήμερα εξορυχθέντα ογκομάρμαρα είναι της τάξης των 900.000 m3, ενώ τα
αποθέματα, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν συγκεντρωτικά στοιχεία,
εκτιμάται ότι είναι πολλαπλάσια. Οι τιμές διαμορφώνονται μεταξύ 100 €/m3
και 450 €/m3.

3.2.7 Τεφρόλευκα ταινιωτά Αγ. Κοσμά

Πρόκειται για τεφρόχροες ταινίες ασβεστιτικού υλικού, με υπόλευκες
τεφρόχρωμες ταινίες αποτελούμενες επίσης από ασβεστίτη. Από τα 39
υπάρχοντα λατομεία στην περιοχή του Αγ. Κοσμά, σήμερα λειτουργούν
μόνο τα 7 με ετήσια παραγωγή σε ογκομάρμαρα ~26.000 m3. Οι τιμές
αυτού του υλικού κυμαίνονται μεταξύ 100 €/m3 και 350 €/m3. Μέχρι
σήμερα εξορύχθηκαν περισσότερα από 350.000 m3 ογκομάρμαρα.

3.3. Σιπολινικά μάρμαρα

Σήμερα, είναι τα μάρμαρα με τη χαμηλότερη εμπορική αξία, καθώς είναι
κατά κανόνα σκουρόχρωμα ή ποικιλόχρωμα και παρουσιάζουν
προβλήματα στην κοπή, λείανση και στίλβωση, λόγω υψηλής
περιεκτικότητας σε φυλλώδη ορυκτά και χαλαζία. Παλαιότερα, στη δεκαετία
’70, γινόταν εκ-
μετάλλευση των σκουρόχρωμων-ταινιωτών μαρμάρων του Πανοράματος
με 2 λατομεία, των τεφρόχροων Βαθύλακκου-Ταξιαρχών, με 30 λατομεία,
από τα οποία εξορύχθηκαν ~70.000 m3 ογκομάρμαρα, των τεφρών
Ροδολίβους με 1 λατομείο στην περιοχή Ν.Φυλής και αργότερα, τη δεκαετία
’80, των ποικιλόχρωμων Σιπολινών Βουνοχωρίου, με 1 λατομείο. Σήμερα,
το μοναδικό σιπολινικό μάρμαρο που εξορύσσεται στην περιοχή είναι το
Πράσινο Ξηροποτάμου(GREENSTAR), με 2 λατομεία στον Ξηροπόταμο.
Πρόκειται για ένα αδρόκοκκο ασβεστιτικό μάρμαρο τεφρού χρώματος με
πράσινα συσσωματώματα ή ταινίες οι οποίες αποτελούνται κυρίως από
φλογοπίτη, ασβεστιούχο σκαπόλιθο, χαλαζία, αστρίους και φθορίτη. Τα
αποθέματα είναι περιορισμένα, ενώ η τιμή του φτάνει τα 1.000 €/m3.

4 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
1. Τα μάρμαρα της Α. Μακεδονίας καλύπτουν έκταση 1.800 km2 και
διακρίνονται σε ασβεστιτικά (75%), δολομιτικά (5%) και σιπολινικά (20%).
2. Διανοίχτηκαν 576 λατομεία, από τα οποία εξορύχθηκαν συνολικά
3,7×106 m3 σε ογκομάρμαρα. Σήμερα, στα 86 λειτουργούντα λατομεία η
ετήσια παραγωγή είναι 210.000 m3 σε ογκομάρμαρα.
3. Οι ποιοτικοί – εμπορικοί τύποι διαμορφώνονται ανάλογα με τη χημική –
ορυκτολογική σύσταση, το χρωματισμό, την κοκκομετρία, το είδος της
τεκτονικής παραμόρφωσης και τις φυσικομηχανικές ιδιότητες του
πετρώματος.
4. Συχνά, οι ποιοτικοί τύποι δεν ταυτίζονται με τους εμπορικούς, καθώς οι
πρώτοι διαμορφώνονται με βάση επιστημονικά κριτήρια, ενώ οι δεύτεροι με
βάση καθαρά εμπορικά-οικονομικά κριτήρια από τις διάφορες εταιρείες
εκμετάλλευσης.
5. Τα μάρμαρα με τη μεγαλύτερη εμπορική αξία είναι τα χιονόλευκα
δολομιτικά της Θάσου. Τα τεκτονικά προβλήματα του πετρώματος και η
απαγόρευση αδειοδότησης νέων περιοχών, έχουν σαν αποτέλεσμα τα
περιορισμένα αποθέματα.
6. Εφάμιλλης εμπορικής αξίας προϊόν, με τα χιονόλευκα της Θάσου
αποτελούν τα γαλακτόχροα δολομιτικά μάρμαρα (Αριστο) της περιοχής
Γρανίτη Δράμας. Λόγω των μικρών εμφανίσεων του πετρώματος, τα
αποθέματα είναι ελάχιστα.
7. Ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής προέρχεται από τους ποιοτικούς
τύπους μεσαίας εμπορικής αξίας, με: τα λευκά ασβεστιτικά του
κεχρόκαμπου, τα λευκά δολομιτικά Πηγών και Πύργων, τα ποικιλόχρωμα
του Φαλακρού, τα ημίλευκα, ριγωτά, ταινιωτά και τεφρόχρωμα ασβεστι-
τικά μάρμαρα του Φαλακρού και της Λεκάνης.
8. Τα σκουρόχρωμα μάρμαρα που κατά κανόνα είναι σιπολινικά, λόγω της
μικρής ζήτησης και των πολλαπλών προβλημάτων που παρουσιάζουν στη
μεταποίηση, είναι χαμηλής εμπορικής αξίας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Βουγιούκας Δ. & Χατζηπαναγής Ι. 2001. Πληροφοριακά στοιχεία
λειτουργούντων λατομείων και εργοστασίων
επεξεργασίας μαρμάρων στην Αν. Μακεδονία και Θράκη, Έκθεση ΙΓΜΕ,
Ξάνθη, 91σ.
Βουγιούκας Δ., Χατζηπαναγής Ι., Αναστασιάδης Ι., Δημάδης Ε.,
Θεοδωρούρης Α. & Επιτρόπου Ν. 2001α. Έ-
ρευνα για τον εντοπισμό και αξιοποίηση μαρμαροφόρων περιοχών στην
Αν. Μακεδονία- Θράκη. Τελική Έκ-
θεση ΙΓΜΕ, Ξάνθη, 233σ.
Βουγιούκας Δ., Χατζηπαναγής Ι., Λασκαρίδης Κ., Παπαϊωάννου Ν.,
Παπατρέχας Χ. & Χρίστου Γ. 2001β. Άτλα-
ντας Μαρμάρων. ΙΓΜΕ, Ξάνθη, 46σ.
Μπόσκος Ε., Χατζηπαναγής Ι. & Παπαδόπουλος Π. 1998. Νέα δεδομένα
στην οριοθέτηση των τεκτονικών Ενοτήτων Παγγαίου και Σιδηρόνερου στη
Δυτική Ροδόπη. Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Εταιρ. 32/1, 13-21. Πομάκης Ι. 2000.
Σύγχρονα χημικά προϊόντα στην ποιοτική αναβάθμιση του μαρμάρου.
Πρακτ. 2ου Πανελλ. Συν. «Το Ελληνικό Μάρμαρο», Θεσσαλονίκη, 103-112.
Τσιραμπίδης Α. 2000. Πετρογραφικά χαρακτηριστικά, ορυκτολογική και
χημική σύσταση και τύποι ελληνικών μαρμάρων. Πρακτ. 2ου Πανελλ. Συν.
«Το Ελληνικό Μάρμαρο», Θεσσαλονίκη, 63-78.
Χατζηπαναγής Ι. 1991. Η γεωλογική δομή της ευρύτερης περιοχής του
όρους Φαλακρού. Διδ. Διατριβή, Ε.Μ. Πολυτεχνείο, 170σ.
Χατζηπαναγής Ι., Φυτρολάκης Ν. & Μπόσκος Ε. 1993. Η γεωλογική δομή
της ευρύτερης περιοχής του όρους Φαλακρού και η τεκτονική σχέση της Δ.
Ροδόπης με τη Σερβ/κή μάζα Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Εταιρ. 28/1, 151-
Χατζηπαναγής Ι. & Βουγιούκας Δ. 2004. Η σημασία της
λιθοστρωματογραφικής θέσης και της τεκτονικής παραμόρφωσης στον
εντοπισμό και την αξιοποίηση των δολομιτικών μαρμάρων του όρους
Φαλακρού. Δελτ. Ελλ. Γεωλ. Εταιρείας. 36/1, 63-71. Χατζηπαναγής Ι.,
Βουγιούκας Δ., Θεοδωρούδης Α. & Παπατρέχας Χ. 2000. Η γεωλογική
έρευνα στον εντοπισμό, αξιολόγηση και εκμετάλλευση μαρμαροφόρων
περιοχών. Πιλοτική εφαρμογή στην περιοχή Γρανίτη
Δράμας. Πρακτ. 2ου Πανελλ. Συν. «Το Ελληνικό Μάρμαρο», Θεσσαλονίκη,
35-45.
Chatzipanagis I. 1990. Geology and stratigraphy of Falakro mountain area
(W. Rhodope). Geologica
Rhodopica, 2, 89-99.

Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ

Μαρώνεια. Σπήλαιο. Προϊστορικά αγγεία. Νεολιθική εποχή (4500-4000
π.Χ.). Το πρώτο είναι ευρύστομο με γωνιώδες περίγραμμα, μικρή βάση και
δύο κάθετες λαβές, η μεγαλύτερη στο λαιμό και η μικρότερη χαμηλότερα
κοντά στην ακμή που χωρίζει το πάνω από το κάτω μέρος του αγγείου.
Επιφάνεια στιλβωμένη και μαύρη. Ύψ. 0,12μ.

Το δεύτερο κύπελλο με λοξότμημο στόμιο, κυλινδρικό σώμα και

καμπυλόγραμμη βάση. Λείπει η μεγάλη λαβή του αγγείου. Επιφάνεια
στιλβωμένη και καστανόμαυρη. Υψ. 0,115μ

Τα αρχαιότερα δείγματα ζωής στο χώρο της ελληνικής Θράκης βρέθηκαν

τυχαία στην περιοχή του Ορμενίου και του Κριού κοντά στον Έβρο.
Πρόκειται για τμήμα γνάθου και θραύσματα γομφίων και χαυλιοδόντων
ενός μαστόδοντος (Mastodon Iongirostris), που χρονολογήθηκαν από το
Εργαστήριο Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης στα 5-3 εκατομμύρια χρόνια.

Η Παλαιολιθική εποχή είναι γνωστή από λίγα επιφανειακά ευρήματα-λίθινα

εργαλεία που βρέθηκαν τυχαία πριν από χρόνια κοντά στον Άρδα ποταμό
του νομού Εύρου και πρόσφατα με επιφανειακή έρευνα στο Μακροπόταμο
του νομού Ροδόπης. Τα δεύτερα είναι κυρίως λεπίδες μουστεριαίας
τεχνολογίας της μέσης παλαιολιθικής. Ανάλογα ευρήματα έχουν γίνει
γνωστά τα τελευταία χρόνια από την περιοχή Δράμας. Παλαιολιθικές θέσεις
έχουν εντοπισθεί επίσης στη Μακεδονία, Ήπειρο, Θεσσαλία, Βουλγαρία και
ευρωπαϊκή Τουρκία. Η μεσολιθική εποχή απουσιάζει στη Θράκη, όπως και
στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας. Τα βασικά κοινωνικά και
οικονομικά χαρακτηριστικά αυτής της εποχής είναι τα ίδια με της
παλαιολιθικής. Συνεχίζεται δηλαδή ο συλλεκτικός και κυνηγετικός τρόπος
ζωής, παρατηρούνται όμως και νέα φαινόμενα, όπως η εξημέρωση
ορισμένων ζώων, του χοίρου και του σκύλου, και η αναζήτηση μονιμότερης
κατοικίας.
Από την αρχή της επόμενης περιόδου, της Νεολιθικής, συντελείται η
μεγάλη επανάσταση στην εξέλιξη του ανθρώπου. Το συλλεκτικό στάδιο
εγκαταλείπεται και αρχίζει το στάδιο παραγωγής. Αρχίζει η μόνιμη
εγκατάσταση, δημιουργούνται οικισμοί και αναπτύσσεται η γεωργία και η
κτηνοτροφία. Επικρατέστερη είναι σήμερα η άποψη που δέχεται ότι οι
αλλαγές αυτές εμφανίστηκαν ταυτόχρονα στις διάφορες περιοχές της
χερσονήσου του Αίμου και όχι εκείνη που δεχόταν ότι γεννήθηκαν πρώτα
στη Μέση Ανατολή και διαδόθηκαν αργότερα στις γειτονικές περιοχές.
Παραδημή. Προϊστορικά αγγεία. Νεολιθική εποχή (4500 - 4000 π.Χ.).

Είναι ευρήματα της ανασκαφής των καθηγητών Στ.

Κυριακίδη και Σ. Πελεκίδη που έγινε κατ' εντολήν
της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης το 1932-33.Το πρώτο είναι μια
πρόχους με αμφικωνικό σώμα και ψηλό λαιμό. Μια
μεγάλη κάθετη κυλινδρική λαβή αρχίζει από το
χείλος και καταλήγει στο κάτω μέρος του λαιμού.
Επιφάνεια στιλβωμένη και καστανόμαυρη. 'Υψ.
0,32μ. Το δεύτερο είναι ευρύστομο αγγείο με κωνικό σώμα και κυλινδρικό
λαιμό που χωρίζονται έντονα μεταξύ τους με τη στενή και λοξήταινία του
ώμου. Στο σημείο αυτό υπάρχει μικρή κάθετη απόφυση. Επιφάνεια
στιλβωμένη και κοκκινωπή. Ύψ. 0,17μ.

Ο σημαντικότερος και πιο γνωστός οικισμός αυτής της εποχής στη Θράκη,
που έχει πρώτος ερευνηθεί, είναι η τούμπα της Παραδημής. Οι επιχώσεις
ανήκουν στο τέλος της Μέσης Νεολιθικής, στη Νεότερη Νεολιθική και στην
Πρώιμη εποχή του Χαλκού, αρχίζουν δηλαδή από το 5000 π.Χ. Σύμφωνα
με τα ελάχιστα αρχιτεκτονικά λείψανα, τα σπίτια του οικισμού είχαν τοίχους
κατασκευασμένους με πασσάλους, χωμένους στο έδαφος και με πλεγμένα
κλαδιά επιχρισμένα με πηλό. Τα δάπεδα γίνονταν από στρωμένο και
πατημένο πηλό. Η κεραμική της Παραδημής παρουσιάζει πολλά κοινά
στοιχεία με αντίστοιχα σύνολα γειτονικών ανασκαφών, όπως των Σιταγρών
της Δράμας, του Ντικιλί-Τας κοντά στους Φιλίππους, της Δήμητρας
Σερρών, του Καράνοβο της Βουλγαρίας και του Φικίρ-Τεπέ της Ανατολικής
Θράκης. Η κεραμική των πρώτων φάσεων είναι κυρίως μονόχρωμη
(καστανή, μελοκαστανή, ερυθροκαστανή) στιλβωμένη, με πολλά
παραδείγματα αγγείων που το πάνω μέρος τους είναι μαύρο (black
ropped). Τα αγγεία έχουν σχήμα αμφικωνικό ή τροπιδωτό στο κάτω μέρος
και κυλινδρικό στο πάνω με κάθετες γραμμές και κομβιόσχημες αποφύσεις.
Τα περισσότερα αγγεία αυτού του τύπου έχουν μεγάλες διαστάσεις.
Διακρίνονται επίσης οι «τράπεζες», που έχουν κυκλική ρηχή κοιλότητα στο
πάνω μέρος και τέσσερα ψηλά κυλινδρικά πόδια. Άλλες τράπεζες έχουν
τριγωνικό σχήμα με τρία πόδια τριγωνικής τομής και πλούσια εγχάρακτη
γραμμική διακόσμηση. Υπάρχουν ακόμη φιάλες κωνικές ή με μεγάλη
επίπεδη βάση και λαβές με χαρακτηριστικές αποφύσεις. Η γραπτή
κεραμική περιλαμβάνει παραδείγματα διακόσμησης με γραφίτη σε μαύρη
επιφάνεια ή με μαύρο χρώμα σε κόκκινη επιφάνεια (back on red). Η
επιμελημένη κατασκευή, το ψήσιμο και η διακόσμηση των αγγείων
μαρτυρούν προηγμένη τεχνική και τεχνολογική εξειδίκευση στο πλαίσιο μια
αναπτυγμένης οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης των νεολιθικών
ανθρώπων.
Οι ανασκαφικές έρευνες, που έγιναν τα τελευταία χρόνια και σε άλλους
οικισμούς της Θράκης, έφεραν στο φως νέα ευρήματα και διεύρυναν τις
γνώσεις μας για τη Νεολιθική εποχή. Στους Προσκυνητές Ροδόπης η
περιορισμένη έρευνα διαπίστωσε ότι πρόκειται για έναν οικισμό με πλούσια
επιφανειακά ευρήματα αλλά με πολύ λεπτές επιχώσεις. Η κεραμική έχει τα
ίδια χαρακτηριστικά με την κεραμική της Παραδημής. Ενδιαφέρον
παρουσιάζουν οι χρονολογήσεις απανθρακωμένων οργανικών υλικών με
τη μέθοδο C14 από το Ινστιτούτο Επιστήμης Υλικών του Δημόκριτου. Οι
χρονολογήσεις είναι αρκετά υψηλές, 5560 έως 6126 π.Χ., και υπερβαίνουν
κατά πολύ τις αντίστοιχες του Ντικιλί-Τας και των Σιταγρών, ενώ
πλησιάζουν την αρχή της νεολιθικής στο Καράνοβο που τοποθετείται χωρίς
ραδιοχρονολογήσεις στην 6η χιλιετία π.Χ. Εφόσον ακολουθήσουν και νέες
χρονολογήσεις από άλλους οικισμούς με τα ίδια αποτελέσματα, τότε θα
πρέπει να αναθεωρηθούν παλαιότερες απόψεις για την εμφάνιση του
παραγωγικού σταδίου στις διάφορες περιοχές της ΝΑ Βαλκανικής. Τα
σημαντικότερα ευρήματα προέρχονται από την ανασκαφή του νεολιθικού
οικισμού της Μάκρης και χρονολογούνται στην 5η χιλιετία. Έχουν
αποκαλυφθεί έως τώρα μοναδικές αρχιτεκτονικές κατασκευές, όπως
λασπότοιχοι με πασσαλότρυπες, δάπεδα εσωτερικών χώρων με
αλλεπάλληλες χρήσεις και ανακατασκευές, απλές πασσαλότρυπες, εστίες
απορριμματικοί λάκκοι και αποθηκευτικά αγγεία. Σημαντική θεωρείται η
ανακάλυψη ενός λίθινου περιβόλου, του οποίου η χρήση δεν είναι προς το
παρόν γνωστή. Ο οικισμός εκτείνεται σε μεγάλη απόσταση από το κέντρο
της τούμπας. Μερικές ανασκαφικές τομές σε διάφορα σημεία αποκάλυψαν
προϊστορικά στρώματα κάτω από παρθένες επιχώσεις χωρίς επιφανειακές
αρχαιολογικές ενδείξεις. Η κεραμική είναι μονόχρωμη χωρίς διακόσμηση ή
με αυλακώσεις. Τα γραπτά όστρακα με διακόσμηση γραφίτη ή «μαύρου
πάνω σε κόκκινο» είναι λιγοστά. Από τα μικρά ευρήματα αναφέρονται
εργαλεία από κόκαλο και πέτρα. Οι λίθινες λεπίδες έχουν γίνει από
πυριτόλιθο, ενώ τα εργαλεία από οψιανό είναι ελάχιστα. Υπάρχουν επίσης
αξίνες, πελέκεις, σμίλες, γουδιά, γουδοχέρια και μυλόλιθοι. Τα οστέινα
εργαλεία είναι βελόνες, οπείς και σπάτουλες. Από τα πήλινα ειδώλια τα
περισσότερα είναι ανθρωπόμορφα με εγχάρακτη διακόσμηση, σύμφωνα με
τη βαλκανική παράδοση. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα
παλαιοβοτανολογικά λείψανα, όπως το μονόκοκκο-δίκοκκο σιτάρι, κριθάρι,
φάβα, φακή και άγριοι καρποί, σύκα, αμύγδαλα, σταφύλι, φιστίκια. Από τα
εξημερωμένα ζώα εντοπίσθηκαν οστά προβάτων, κατσικιών και
γουρουνιών. Ο εντοπισμός ενός κεντρικού αποθηκευτικού χώρους με
λάκκους και αποθηκευτικά αγγεία οδήγησε στην άποψη ότι θα μπορούσαν
να συσχετιστούν με την παρουσία αρχηγού και την ύπαρξη κεντρικής
κοινοτικής εξουσίας. Η αποκάλυψη τέλος τριών τάφων κάτω από δάπεδα
σπιτιών θεωρήθηκε σημαντικό γεγονός, γιατί είναι η πρώτη φορά που
εντοπίζονται νεολιθικές ταφές στο χώρο Μακεδονίας και Θράκης.
Ενδιαφέρουσα είναι επίσης η ανασκαφική έρευνα στο Μικρό Βουνί της
Σαμοθράκης. Η τούμπα και ο χώρος του οικισμού έχει έκταση γύρω στα 10
στρέμματα και ήταν άλλοτε ακρωτήριο με δύο μικρούς όρμους. Οι μεγάλες
επιχώσεις της τούμπας αντιπροσωπεύουν διάρκεια ζωής 2000 χρόνων
από την τελευταία φάση της νεολιθικής έως το τέλος της μέσης εποχής του
Χαλκού. Τα ευρήματα, όπως η κεραμική με την πλούσια διακόσμηση, τα
ανθρωπόμορφα αγγεία, τα λίθινα και τα οστέινα εργαλεία, τα ειδώλια, τα
σφοντύλια και οι κρατευετές παρουσιάζουν
μεγάλο ενδιαφέρον. Ανάμεσά τους όμως
ξεχωρίζουν τα μινωϊκά σφραγίσματα, που
για πρώτη φορά μαρτυρούν μινωϊκή
εμπορική δραστηριότητα στο βόρειο
Αιγαίο.

Μάκρη. Σπήλαιο-Νεολιθικός οικισμός.

Βρίσκονται στην παραλία της Μάκρης κοντά στον σημερινό Πλάτανο. Το
σπήλαιο, που από τους ντόπιους ονομάζεται Σπηλιά του Κύκλωπα, είχε
κατοικηθεί στα προϊστορικά χρόνια, ενώ αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως
τόπος λατρείας. Πάνω από το σπήλαιο, στη θέση Τούμπα, βρίσκεται ο
νεολιθικός οικισμός της Μάκρης, ένας από τους πιο σημαντικούς
οικισμούς των Βαλκανίων. Στον ίδιο χώρο εντοπίστηκαν ίχνη κατοίκησης
στην εποχή του Χαλκού και στην εποχή του Σιδήρου. Στα ιστορικά χρόνια
υπήρχε μικρός εμπορικός σταθμός, που εξυπηρετούσε τις εμπορικές
ανταλλαγές Ελλήνων και θρακών. Οι λαξευτές κατασκευές (κόγχες,
δωμάτια, αυλάκια, δεξαμενές, σκάλες κλπ.) ανατολικά του σπηλαίου είναι
δύσκολο να χρονολογηθούν, μαρτυρούν όμως μια διαχρονική
εκμετάλλευση των βράχων της περιοχής.

Για την επόμενη πολιτιστική περίοδο, την εποχή του Χαλκού, που
υποδιαιρείται στην πρώιμη (ΠΕΧ), μέση (ΜΕΧ) και ύστερη εποχή (ΥΕΧ) και
έχει συνολική διάρκεια περίπου 2000 ετών, οι γνώσεις μας είναι ακόμα πιο
περιορισμένες για το χώρο της ελληνικής Θράκης. Είναι η εποχή που
εμφανίζονται και αναπτύσσονται οι μεγάλοι πολιτισμοί του Αιγαίου, ο
κυκλαδικός, ο μινωϊκός και αργότερα ο μυκηναϊκός. Πολλοί νεολιθικοί
οικισμοί όπως της Παραδημής, της Μέσης, της Διομήδιας, του Σώστη, της
Μάκρης, της Σαμοθράκης κ.ά. συνεχίζουν να κατοικούνται και στην ΠΕΧ.
Παρατηρείται μείωση του αριθμού των οικισμών και μεγαλύτερη
συγκέντρωση πληθυσμών. Ο τρόπος που κατασκευάζονται τα σπίτια, τα
δάπεδα, οι εστίες, οι φούρνοι είναι ο ίδιος. Υπάρχουν όμως τώρα και σπίτια
στενόμακρα που χωρίζονται σε τρία μέρη και έχουν την πίσω μεριά τους
αψιδωτή. Η κεραμική είναι μονόχρωμη με σκούρες επιφάνειες και η
διακόσμηση περιορίζεται σε λίγα εγχάρακτα γραμμικά σχέδια. Τα λίθινα
εργαλεία εξακολουθούν να υπάρχουν ενώ τα χάλκινα δεν έχουν ακόμα
εμφανιστεί. Η πολιτιστική διαφοροποίηση της ΠΕΧ από τη νεολιθική έχει
ερμηνευτεί από πολλούς με την θεωρεία της εξάπλωσης των
ινδοευρωπαίων, στους οποίους αποδόθηκαν μάλιστα ορισμένα
χαρακτηριστικά στοιχεία της νέας εποχής, όπως τα αψιδωτά κτίρια, η
σχοινοειδείς διακόσμηση των αγγείων, τα περίαπτα σε σχήμα άγκυρας, η
μορφή των τάφων κ.ά. Η ερμηνεία αυτή δεν γίνεται σήμερα αποδεκτή.
Επικρατέστερη θεωρείται μια άλλη άποψη που δέχεται ότι ο
ινδοευρωπαϊκός πολιτισμός και η γλώσσα δεν περιοριζόταν σε κάποιο
μακρινό λίκνο των Ινδιών για να επεκταθεί αργότερα, αλλά υπήρχε ήδη
από τη Νεολιθική εποχή σε όλες τις περιοχές της ινδοευρωπαϊκής
διασποράς.
Η ΜΕΧ, εάν πραγματικά μπορεί να διακριθεί ως εποχή, είναι εντελώς
άγνωστη προς το παρόν στο χώρο της ελληνικής Θράκης. Η
χαρακτηριστική μονόχρωμη τροχήλατη κεραμική της εποχής, η μινύεια,
που έχει συνδεθεί με την κάθοδο των Ελλήνων δεν έχει έως τώρα
αποκαλυφθεί εδώ όπως σε ορισμένες περιοχές της Μακεδονίας.

Μάκρη. Νεολιθικός οικισμός. Ανθρωπόμορφο αγγείο.

Πρώιμη εποχή Χαλκού (3000-2.500 π.Χ.) Μεγάλο
αγγείο με υψηλό κωνικό λαιμό, κυλινδρικό σώμα και
υψηλή στενή βάση. Στο λαιμό δηλώνονται πλαστικά
αλλά σχηματοποιημένα η μύτη και τα αυτιά της μορφής.
Τα μάτια και τα φρύδια έχουν γίνει με εγχάρακτα
περιγράμματα. Δυο κερατοειδείς μικρές αποφύσεις στον
ώμο του αγγείου συνεχίζονται ως πλαστικές ταινίες προς
τα κάτω και θα μπορούσαν να υποδηλώνουν τα χέρια
της μορφής. Όλη η κύρια όψη του αγγείου διακοσμείται κατά ζώνες με
ομάδες εγχάρακτων τεθλασμένων γραμμών. Ύψ. 0,59 μ.

Οι κοινωνικές και οι οικονομικές αλλαγές που εμφανίζονται στην επόμενη

περίοδο, την ΥΕΧ, έχουν αποδοθεί στην εντατική καλλιέργεια της ελιάς και
του σταφυλιού. Η δραστηριότητα αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη
συγκέντρωση ανθρώπων σε ορισμένους χώρους, οι οποίοι έγιναν κέντρα
παραγωγής, αναπτύχθηκαν και απόκτησαν κεντρική εξουσία. Η ΥΕΧ είναι η
περίοδος ανάπτυξης και διάδοσης του μυκηναϊκού πολιτισμού σε όλη τη
λεκάνη της Μεσογείου. Μυκηναϊκά ευρήματα είναι γνωστά από τη
Θεσσαλία και τη Μακεδονία, ενώ στη Θράκη δεν έχουν ακόμα βρεθεί. Οι
ερευνητές πιστεύουν ότι κάποτε θα αποκαλυφθούν γιατί οι Μηκυναίοι που
έφθασαν στα παράλια του Εύξεινου Πόντου να μη σταμάτησαν στις ακτές
της αιγαιακής Θράκης. Οι οικισμοί αυτής της εποχής βρίσκονται σε
ημιορεινές και ορεινές περιοχές, σε κορυφές υψωμάτων που διαθέτουν
φυσική οχύρωση. Ενισχύονται επίσης με περιβόλους, όπως οι ακροπόλεις
Κρεμαστού, της Εργάνης και του Αγ. Γεωργίου Μαρωνείας. Ο περίβολος
του Αγ. Γεωργίου με τα τμήματα κυκλώπειας τοιχοδομίας, το μνημειώδες
κτίριο-ανάκτορο και οι μεγαλιθικές πύλες υπενθυμίζουν τις μηκυναϊκές
ακροπόλεις. Στο Κρεμαστό της Εργάνης, ο περίβολος αποτελείται από
εφτά τμήματα, που προστατεύουν τα μεταξύ των βράχων ευπρόσβλητα
μέρη της κορυφής. Στο ψηλότερο σημείο της κορυφής υπάρχει
ιδιαίτερη οχύρωση. Έχουν αποκαλυφθεί επίσης πύλη με μικρό
τετράπλευρο πρόπυλο, καθώς και κτίσματα τετράπλευρα και κυκλικά.
Μικρή ανασκαφική έρευνα στο ύψωμα Μουργκάνα, κοντά στο χωριό
Νεοχώρι στην παρανέστια περιοχή της Σταυρούπολης, αποκάλυψε
επιχώσεις της ΥΕΧ, αλλά και τις πρώιμης εποχής του Σιδήρου. Ο
περίβολος που περικλείει την κορυφή είναι μεταγενέστερος. Μικρή τούμπα
στη ΝΑ πλευρά έχει δημιουργηθεί από τις διαδοχικές οικοδομικές
φάσεις του οικισμού. Εντοπίσθηκαν δάπεδα από πηλό και τμήματα
τοίχων με ακανόνιστες πέτρες. Βρέθηκαν θραύσματα πηλών με
αποτυπώματα κλαδιών από πασσαλόπηκτες κατασκευές. Τα
μικροευρήματα περιορίζονται σε λίθινες λεπίδες και πήλινα σφοντύλια. Η
κεραμική είναι χειροποίητη με λειασμένη και στιλβωμένη επιφάνεια. Τα
αγγεία διακοσμούνται με πλαστικές ταινίες, με μικρές αποφύσεις και με
εγχάρακτα σπειροειδή και γεωμετρική σχέδια, θέματα γνωστά από
οικισμούς της Κεντρικής και Ανατολικής Μακεδονίας. Στο τέλος της ΥΕΧ
αρχίζουν οι μετακινήσεις των θρακικών φύλων και η εγκατάστασή τους σε
διάφορες περιοχές του χώρου της αρχαίας Θράκης.
Η πρώιμη εποχή του Σιδήρου (ΠΕΣ) αρχίζει γύρω στο 1050 π.Χ. και φτάνει
έως τον 7ο αι. π.Χ., έως την ίδρυση δηλαδή των ελληνικών αποικιών στα
παράλια της Θράκης. Η έναρξη της περιόδου επαναπροσδιορίστηκε
σύμφωνα με τη νέα χρονολόγηση της κεραμικής της Τροίας VIIβ, τη σχέση
της με την κεραμική των παραδουνάβιων περιοχών και τα νεότερα
ανασκαφικά δεδομένα από χώρους της Ανατολικής Μακεδονίας και
Θράκης. Ο αριθμός των θέσεων-οικισμών της ΠΕΣ αυξάνει συνεχώς και
ήδη πλησιάζει τον αριθμό 100. Οι περισσότερες βρίσκονται στις ορεινές
περιοχές της Ροδόπης και του Ισμάρου πάνω σε κορυφές υψωμάτων που
περιβάλλονται από βαθιές ρεματιές και διαθέτουν φυσική προστασία.
Ενισχύονται επίσης με περιβόλους και βρίσκονται σε στρατηγικά σημεία
ελέγχου ευρύτερων περιοχών. Υπάρχουν παράλληλα πεδινές θέσεις κοντά
σε ποτάμια, σε πηγές νερού και σε κατάλληλες προς καλλιέργεια εκτάσεις.
Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων των ορεινών περιοχών ήταν η
κτηνοτροφία αιγοπροβάτων και το κυνήγι. Η καλλιέργεια, όπως και σήμερα
στα χωριά των Πομάκων, περιοριζόταν σε μικρές εκτάσεις στις πλαγιές και
στους αυχένες γύρω από τους οικισμούς. Από τους πεδινούς οικισμούς
γνωστότερος είναι των Ριζιών του νομού Έβρου κοντά στον Άρδα ποταμό.
Η κατασκευή ενός ταφικού τύμβου του 2ου αι. μ.Χ. και η σύγχρονη
μηχανοκαλλιέργια έχουν προξενήσει μεγάλη καταστροφή στις επιχώσεις
του οικισμού, που δεν ξεπερνούν σήμερα το πάχος του 1,5 μ. Μικρή
ανασκαφική έρευνα αποκάλυψε τμήματα από πηλό και απορριμματικούς
λάκκους, που κάποτε ήταν αποθηκευτικοί. Πολλά κομμάτια πηλών με
αποτυπώματα κλαδιών μαρτυρούν την ύπαρξη πασσαλόπηκτων
κατασκευών. Τα μικροαντικείμενα περιορίζονται σε λίγες λίθινες λεπίδες
πυριτόλιθου, υφαντικά βάρη και σφοντύλια και δύο πήλινα
σχηματοποιημένα ειδώλια. Τα αγγεία είναι χειροποίητα, μονόχρωμα με
στιλβωμένη επιφάνεια. Κυριαρχεί η διακόσμηση με ραβδώσεις και εμπίεστα
γεωμετρικά σχέδια, που έχουν γίνει με οδοντωτά και άλλα εργαλεία από
ξύλο, κόκαλο και πηλό. Άλλες θέσεις που έχουν ερευνηθεί τα τελευταία
χρόνια είναι η Τσούκα της Σαρακηνής στο νομό Ροδόπης και ο Βρύχος
κοντά στη χώρα της Σαμοθράκης. Στην Τσούκα εντοπίσθηκε μια
κτηνοτροφική εγκατάσταση με περίβολο για την προστασία των ζώων. Τα
λιγοστά κτίσματα χρησίμευαν για τη διαμονή μιας οικογένειας
κτηνοτρόφων. Στον Βρυχό υπάρχει ακρόπολη με δύο τμήματα στην
κορυφή του λόφου, ενώ στις δυτικές πλαγιές εντοπίσθηκε ο οικισμός. Η
κεραμική παρουσιάζει ομοιότητες με την κεραμική παραλιακών θέσεων της
Θράκης, όπως των Πετρωτών της Μεσημβρίας και της Μάκρης.

Ρούσσα. Μεγαλιθικό μνημείο - τάφος.

Πρώιμη εποχή Σιδήρου (900-800 π.Χ.).
Σώζονται οι κάθετες πλάκες των τεσσάρων
πλευρών, ενώ η οριζόντια μεγάλη πλάκα
του καλύμματος είναι σπασμένη σε πολλά
κομμάτια. Στην πλάκα της ανατολικής
στενής πλευράς διατηρούνται ίχνη από το
κυκλικό πλευρικό άνοιγμα που χρησίμευε
για τις νεκρικές τελετές. Το μνημείο, όπως διαπιστώθηκε ανασκαφικά, είναι
συλημένο και περιβάλλεται από κυκλικό κρηπίδωμα κατασκευασμένο με
μικρές ακανόνιστες σχιστόπλακες. Προσανατολισμός Δ-Α. Στους τάφους
αυτούς, όπως είναι γνωστό από άλλα παραδείγματα, τοποθετούσαν μεγάλα
αγγεία που περιείχαν την τέφρα του νεκρού ή απευθείας τα υπολείμματα
της καύσης μαζί με τα κτερίσματα. Εκτός από τους οικισμούς έχουν
εντοπισθεί τάφοι και νεκροταφεία της ΠΕΣ στις περιοχές Ρούσσας,
Γονικού, Κοτρωνιάς και Κοίλων του νομού Έβρου. Στη Ρούσα έχουν
ερευνηθεί συλημένοι τάφοι κατασκευασμένοι από πλάκες σχιστόλιθου μέσα
σε κρηπιδώματα διαλυμένων τύμβων. Ορισμένοι που έχουν μεγάλες
διαστάσεις και πλευρικό άνοιγμα στο θάλαμο ή τον προθάλαμο, μπορούν
να χαρακτηριστούν ως ντολμέν. Οι άλλοι είναι θήκες με μικρότερες
διαστάσεις και είναι νεότεροι των πρώτων, ακολουθούν όμως την ίδια
μεγαλιθική παράδοση της ΝΑ Θράκης. Η διαφορά των τάφων της δυτικής
Ροδόπης από τους μεγαλιθικούς τάφους της βουλγαρικής ανατολικής
Ροδόπης και της ευρωπαϊκής Τουρκίας ως προς τη μνημειώδη μορφή,
οφείλεται αποκλειστικά στο σχιστολιθικό πέτρωμα της περιοχής, που δεν
επέτρεπε μνημειώδεις κατασκευές. Στους τάφους τοποθετούσαν μεγάλα
τεφροδόχα αγγεία και τα κτερίσματα του νεκρού. Τα αγγεία που έχουν
συγκολληθεί είναι μεγάλα ευρύστομα αγγεία, φιάλες, αμφορείς, μόνωτα
κύπελλα και κάνθαροι. Χαρακτηριστικό σχήμα αγγείου είναι ο αμφορέας
που έχει αμφικωνικό σώμα, κωνικό λαιμό και στον ώμο τέσσερις
κερατοειδείς αποφύσεις. Ως προς τη διακόσμηση έχουν διακριθεί δύο
κατηγορίες αγγείων. Στην πρώτη υπάρχουν ραβδώσεις στο χείλος, στο
λαιμό, στον ώμο, στις αποφύσεις και στις λαβές. Στη δεύτερη κυριαρχεί η
πλούσια εμπίεστη διακόσμηση με την ποικιλία των γεωμετρικών σχεδίων.
Οι δυο κατηγορίες αντιστοιχούν σε δύο φάσεις, που χρονολογούνται
αντίστοιχα στον 9ο και στον 8ο αι. π.Χ.
Η χαρακτηριστική κεραμική της ΠΕΣ με τις
κερατοειδείς αποφύσεις, τις ραβδώσεις και
την εμπίεστη διακόσμηση γνωρίζει μεγάλη
διάδοση από τον Δούναβη έως την
περιοχή της Τροίας. Καλύπτει επομένως
το μεγαλύτερο τμήμα του χώρου της
αρχαίας Θράκης και ήταν φυσικό να
συνδεθεί με τα θρακικά φύλα που
αναπτύσσουν μεγάλη κινητικότητα αυτή την εποχή, ώσπου να
εγκατασταθούν οριστικά στις διάφορες περιοχές της σημερινής
Βουλγαρίας, της ελληνικής Θράκης και της ευρωπαϊκής Τουρκίας.

Μαρώνεια. Άγιος Γεώργιος. Στην κορυφή του Ισμάρου Άγ. Γεώργιος (υψ.
461 μ.) είναι χτισμένη ισχυρή ακρόπολη με κυκλώπεια τείχη που έχει
περίμετρο 1.330 μ. Στη ΝΑ γωνία του περιβόλου σώζονται τα θεμέλια
μεγάλου κτιρίου που θυμίζει τα μυκηναϊκά ανάκτορα. Οι μονολιθικές
παραστάδες και το υπέρθυρο μιας μνημειώδους πύλης βρίσκονται
πεσμένες κοντά στο κατώφλι που είναι ακόμα στη θέση του. Δυο μακρά
τείχη ξεκινούν χαμηλά μετά τις απότομες πλαγιές του υψώματος και
καταλήγουν στην ακτή σ' ένα μικρό φυσικό λιμάνι. Η ακρόπολη
χρονολογείται στον 9ο και 8ο αϊ. π.Χ. Χρησιμοποιήθηκε όμως ως οχύρωση
και αργότερα στα κλασικά και βυζαντινά χρόνια, όπως μαρτυρούν οι
επισκευές των τειχών και η κεραμεική αυτών των εποχών. Η ακρόπολη έχει
ταυτιστεί με την πόλη των Κικόνων Ισμάρα ή Ίσμαρο, όπου κατοικούσε ο
Μάρων, ιερεύς του Απόλλωνα και βασιλιάς της Ισμάρου και συγχρόνως
μυθικός οικιστής της Μαρώνειας Από τα άλλα μνημεία της ΠΕΣ, που έχουν
γίνει γνωστά στις ορεινές κυρίως περιοχές, μπορούν να αναφερθούν τα
υπαίθρια ιερά, οι βραχογραφίες, οι λαξευτοί τάφοι και οι βράχοι με τις
λαξευμένες κόγχες, τους δίσκους, τις κοιλότητες και τους βωμούς. Οι
βραχογραφίες, όπως της Ρούσσας και της Κίρκης, με τα εγχάρακτα
γραμμικά σχέδια ανθρώπινων μορφών, ερπετών, πουλιών και άλλων
συμβόλων έχουν πιθανόν μαγική και
αποτροπαϊκή σημασία. Οι κοιλότητες που
σχηματίζουν ποικίλους συνδυασμούς, θυμίζουν
τους αστερισμούς του ουρανού, χωρίς να
μπορούν να ταυτιστούν, εκτός από λίγες
περιπτώσεις, που αναγνωρίστηκε το σχήμα της
Μεγάλης Άρκτου. Οι κόγχες και οι δίσκοι δηλώνουν ηλιακή λατρεία. Ως
υπαίθρια ιερά έχουν χαρακτηρισθεί βραχώδεις κορυφές υψωμάτων, όπου
είναι συγκεντρωμένες πολλές λαξευτές κατασκευές, κόγχες, λεκάνες,
βωμοί, δίσκοι κ.ά.

Ρούσσα. Βραχογραφία. Ύστερη εποχή Χαλκού ή Πρώιμη εποχή Σιδήρου

(1100-900 π.Χ.). Βρίσκεται 12 χλμ. ΒΔ του χωριού κοντά στο δρόμο που
οδηγεί στο ύψωμα Χίλια. Στην επιφάνεια του βράχου (3,80 χ 2,70 μ.) που
έχει κλίση προς την ανατολή, εικονίζονται εγχάρακτες μορφές ανδρών και
γυναικών σε διάφορες στάσεις (τρεις μορφές σε σκηνή χορού), ερπετά,
πουλιά και άλλα σχέδια, μερικά από τα οποία συμβολίζουν πιθανόν τον ήλιο
και τη σελήνη. Η παράσταση συνδέεται ασφαλώς με θρησκευτικές δοξασίες
της εποχής και έχει μαγικό και αποτροπαϊκό χαρακτήρα Η έρευνα και η
μελέτη των μνημείων και ευρημάτων της ΠΕΣ παρουσιάζει ιδιαίτερη
σημασία για το χώρο της Θράκης, γιατί αυξάνει συνεχώς τις γνώσεις μας
για αυτή την εποχή, που χωρίς γραπτές πηγές ανήκει ουσιαστικά στην
προϊστορία. Η μετακίνηση, η διασπορά, η συγχώνευση ή διάσπαση και η
εγκατάσταση των θρακικών φυλών, η διαμόρφωση της θρησκείας και της
μυθολογίας τους, η οικονομική και κοινωνική τους εξέλιξη, καθώς και το
επίπεδο του πολιτισμού τους είναι θέματα που θα απασχολούν για πολλά
χρόνια την έρευνα, αφού οι αποσπασματικές πληροφορίες των αρχαίων
Ελλήνων συγγραφέων δεν μπορούν να συμπληρώσουν τα μεγάλα κενά.

Ο ελληνικός ορεινός χώρος ως «όλον» (ιεραρχώντας τις

προτεραιότητες)
Ένας πραγματικός μοχλός ανάπτυξης για την ορεινή Ελλάδα, θα ήταν η
δημιουργία ενός δικτύου ορεινών κέντρων σε περιοχές, πρώτα και κύρια,
που παρουσιάζουν διεθνές και εθνικό ενδιαφέρον και αργότερα μικρότερων
δικτύων σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Το δίκτυο και τα κέντρα,
αυτά, μπορούν εύκολα να οργανωθούν στα πρότυπα των γαλλικών και των
ιταλικών αντίστοιχων και να διεκδικήσουν άμεσα την παρουσία τους στο
ευρωπαϊκό κοινωνικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό γίγνεσθαι. Από την
μια να διαχειρίζονται προστατευόμενες περιοχές και από την άλλη να
συγκρατούν και να συσπειρώσουν τους τοπικούς πληθυσμούς και τις
δραστηριότητές τους. Θέτοντας, σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, κριτήρια
για την επιλογή τους και ιεραρχώντας τις προτάσεις που υπάρχουν ή που
μπορούν να υπάρξουν, ορίζουμε σαν fx, την τελική αξιολόγηση μιας
πρότασης. Όπου fx = f (f1, f2, f3, f4, f5, f6)
(Oσο υποκειμενική κι εάν είναι αυτή η εξέταση, δεν παύει παρά να είναι ένα
καλό εργαλείο που προϋποθέτει όμως: α) πλήρη γνώση του συνόλου του
ελληνικού ορεινού χώρου ή β) την καλή πρόθεση του μελετητή, πράγμα
που η επιστήμη δεν κατάφερε ακόμα να ποσοστικοποιήσει!...)
Όπου:
f1 = η εκτίμηση της φύσης μιας περιοχής (χλωρίδας και πανίδας)
f2 = η εκτίμηση των γεωλογικών της σχηματισμών και του υδάτινου
δυναμικού της
f3 = η εκτίμηση του τοπίου της
f4 = η εκτίμηση του ιστορικού και πολιτισμικού της δυναμικού και περίγυρου
f5 = η εκτίμηση της γεωγραφικής της διάστασης (π.χ. δυνατότητα διάχυσης
πληροφοριών και οργάνωσης, σε μια ευρύτερη περιοχή, η λειτουργία της
σαν πρωτεύων ή δευτερεύων πόλος έλξης δραστηριοτήτων κλπ.)
f6 = η εκτίμηση του δυναμισμού του ανθρώπινου δυναμικού της (π.χ.
πληθυσμός που δεν έχει καταρρεύσει, πολιτιστικές εκδηλώσεις, ύπαρξη
συνεταιρισμών, εκδοτική δραστηριότητα, δυναμικοί άνθρωποι στην τοπική
εξουσία, κοινωνική συναίνεση κλπ.) Όπου f2 έως f4 = 0-10
0 = καμία σημασία
1-2 = περιορισμένη σημασία
3-4 = τοπική σημασία
5-6 = περιφερειακή σημασία
7-8 = εθνική σημασία
9-10 = διεθνής σημασία
Όπου f5 = 0-10
0 = περιοχή πολύ απομονωμένη
1-2 = περιοχή λίγο απομονωμένη
3-4 = περιοχή απομονωμένη
5-6 = περιοχή με δική της μικρή ενδοχώρα
7-8 = περιοχή με δική της μεγάλη ενδοχώρα
9-10 = περιοχή με δική της πολύ μεγάλη ενδοχώρα (που ξεπερνάει τα όρια
π.χ. ενός νομού) Όπου f6 = 0-10
0 = κανένας δυναμισμός (π.χ. πλήρης πληθυσμιακή κατάρρευση)
1-2 = πολύ μικρός δυναμισμός (π.χ. περιστασιακή επίσκεψη ενός οικισμού
μόνο το καλοκαίρι)
3-4 = μικρός δυναμισμός (π.χ. χειμώνα / καλοκαίρι)
5-6 = αρκετά μεγάλος δυναμισμός
7-8 = μεγάλος δυναμισμός
9-10 = πολύ μεγάλος δυναμισμός (π.χ. «ακτινοβόλιση» δραστηριοτήτων
σε εθνικό και διεθνές επίπεδο)
Ας δούμε τι θα συνέβαινε, εάν επιχειρούσαμε, με βάση αυτή την μέθοδο να
βαθμολογήσουμε και στην συνέχεια να ιεραρχήσουμε 25 προτάσεις (τις
σημαντικότερες κατά
την ταπεινή μου γνώμη) για τον ελληνικό ορεινό χώρο.
BΑΘΜ/Σ
Α/Α ΟΝΟΜΑΣΙΑ/ΘΕΣΗ f1 f2 f3 f4 f5 f6 Η fx
1. Σάπες / Ν.Ροδόπης (ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΡΟΔΟΠΗ) 7 7 6 10 10 10 50
2. Εχίνος / Ν.Ξάνθης (ΔΥΤΙΚΗ ΡΟΔΟΠΗ)10 7 7 8 10 10 52
3. Παρανέστι / Ν.Δράμας (Δ.ΡΟΔΟΠΗ – ΚΑΡΑ ΝΤΕΡΕ)10 10 10 6 9 5 50
4. Κ.Νευροκόπι / Ν.Δράμας (ΦΑΛΑΚΡΟ – ΟΡΒΗΛΟΣ)8 8 7 8 6 4 41
5. Λιτόχωρο / Ν. Πιερίας (ΟΛΥΜΠΟΣ)10 10 10 10 10 10 50
6. Βελβεντό / Ν. Κοζάνης (ΠΙΕΡΙΑ – ΑΛΙΑΚΜΟΝΑΣ)7 8 8 8 7 10 48
7. Μέτσοβο / Ν. Ιωαννίνων (ΒΟΡΕΙΑ & ΝΟΤΙΑ ΠΙΝΔΟΣ)10 10 10 10 10 10
60
8. Γαρδίκι / Ν.Τρικάλων (NOTIA ΠΙΝΔΟΣ - ΑΧΕΛΩΟΣ)8 8 8 8 6 5 43
9. Δήμος Ιτάμου Αγράφων / Ν.Καρδίτσας (ΑΝ.ΑΓΡΑΦΑ-ΛΙΜΝΗ
ΠΛΑΣΤΗΡΑ)8 8 8 8 9 10 51
10. Κρίκελλο / Ν.Ευρυτανίας (ΚΑΛΛΙΑΚΟΥΔΑ-ΚΡΙΚΕΛΟΠΟΤΑΜΟΣ)8 8 8 8
6 5 43
11. Πράμαντα / Ν. Ιωαννίνων (ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ – ΚΑΛΑΡΙΤΙΚΟΣ)6 8 8 8 6 5
41
12. Θέρμο / Ν. Αιτωλοακαρνανίας (ΠΑΝΑΙΤΩΛΙΚΟ – ΤΡΙΧΩΝΙΔΑ)6 6 6 8 6
5 37
13. Α. Χώρα / Ν. Αιτωλοακαρνανίας (ΚΡΑΒΑΡΑ – ΟΡΗ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ)6 8
8 8 6 5 41 8
14. Υπάτη / Ν. Φθιώτιδας (ΟΙΤΗ – ΣΠΕΡΧΕΙΟΣ) 7 6 8 8 6 10 45
15. Λιδορίκι / Ν.Φωκίδας (ΓΚΙΩΝΑ – ΒΑΡΔΟΥΣΙΑ) 6 8 8 7 6 4 39
16. Προκόπι / Ν. Ευβοίας (ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙ, ΤΣΙΦΛΙΚΙ ΝΟΕΛ ΜΠΕΙΚΕΡ) 6 6
6 7 5 4 34
17. Καλάβρυτα / Ν. Αχαϊας (ΧΕΛΜΟΣ – ΒΟΥΡΑΙΚΟΣ) 7 8 8 10 9 10 52
18. Δίβρη / Ν.Ηλείας (ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ – ΔΑΣΟΣ ΦΟΛΟΗΣ) 7 6 8 10 6 8 45
19. Δημητσάνα / Ν. Αρκαδίας (ΜΑΙΝΑΛΟ – ΛΟΥΣΙΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ) 7 7 8 8
6 6 42
20. Κοσμάς / Ν. Αρκαδίας (ΠΑΡΝΩΝΑΣ) 6 6 7 7 4 4 34
21. Ανώπολη / Ν. Χανίων (ΜΑΔΑΡΕΣ – ΛΙΒΥΚΟ) 10 10 10 10 4 4 48
22. Ανώγεια / Ν. Ρεθύμνης (ΨΗΛΟΡΕΙΤΗΣ – ΝΙΔΑ) 6 6 8 8 5 10 43
23. Γράμμουστα / Κόνιτσα (ΓΡΑΜΟΣ – Β. ΠΙΝΔΟΣ) 10 10 10 10 10 10 60
24. Αναβρυτή / Ν. Λακωνίας (ΣΠΑΡΤΗ – ΤΑΥΓΕΤΟΣ) 10 10 10 10 10 10 60
25. Παναγίτσα / Ν. Πέλλας (ΠΟΖΑΡ – ΚΑΙΜΑΚΤΣΑΛΛΑΝ) 7 8 7 7 5 6 40
Παρατηρήσεις
1. Οι Σάπες είναι ένα μοναδικό στην Ελλάδα, πολυ-πολιτισμικό οικιστικό
κέντρο (πόντιοι, θρακιώτες, σαρακατσάνοι, πομάκοι, τσιγγάνοι,
τουρκογενείς κλπ.) και παρ’ ότι βρίσκεται σε χαμηλό υψόμετρο, είναι μια
πραγματική πύλη εισόδου προς την Ανατολική Ροδόπη. Μπορεί εύκολα να
προσελκύσει οικο-τουριστικές δραστηριότητες, να προωθήσει τις
βιοκαλλιέργειες στον ορεινό όγκο της Ροδόπης, κινδυνεύει από την
ανάπτυξη μεταλλείων χρυσού και τέλος διαθέτει έναν δυναμικό δήμαρχο,
τον Ντ. αριτόπουλο.
2. Ο Εχίνος, αντίθετα, είναι ο μεγαλύτερος οικισμός Πομάκων στην Ελλάδα,
περιβάλλεται από μοναδικής ομορφιάς και αγριότητας, τοπία και οικο-
συστήματα και η συντονισμένη οικο-ανάπτυξη και ένταξη του σε ένα δίκτυο
οικισμών θα μπορούσε να αποτελέσει την απάντηση της Ελλάδας (ενάντια
στην λογική του αποκλεισμού), για τον 21ο αιώνα.
3. Το Παρανέστι, είναι η κυριότερη πύλη εισόδου προς την Δυτ. Ροδόπη (η
Σκαλωτή
δυτικότερα είναι ένας απλός οικισμός) και τα εκτεταμένα δάση της
Ζαγκραντένιας και του Καρα-Ντερέ, όπου επιβάλλεται η δημιουργία ενός
νέου ΕΘΝΙΚΟΥ ΔΡΥΜΟΥ. Επίσης ο Νέστος δεν είναι μόνο πηγή ζωής,
αλλά και πλούτου, που επιβάλλει την συνετή διαχείριση του.
4. Το Κάτω Νευροκόπι, δεν είναι μόνο η περιοχή με τις χαμηλότερες
θερμοκρασίες στον ελληνικό χώρο, αλλά ένα οροπέδιο που
περιβάλλεται από τους εκπληκτικούς ορεινούς όγκους του Φαλακρού
και του Όρβηλου, όπου επίσης πρέπει να δημιουργηθεί ένας νέος Ε.Δ.
Τόπος ιστορικής μνήμης (οχυρά του Ρούπελ) και δίοδος προς το
σλαβόφωνο τμήμα της Βουλγαρίας (βόρεια του Εχίνου βρίσκονται επίσης
Πομάκοι!), είναι ένας από τους ορεινούς τόπους της χώρας μας που θα
έπρεπε να λειτουργήσουν δια-συνοριακά και υπερ-κρατικά.
5. Το Λιτόχωρο, έχει μεταβληθεί τα τελευταία χρόνια (χάρη κυρίως στον
δήμαρχο του Γ.Παπαθανασίου), σε ένα πολιτισμικό και αθλητικό κέντρο, για
την ευρύτερη περιοχή του Ολύμπου __________(κρίμα που η Ελασσόνα,
στην Δ. πλευρά, δεν μπόρεσε να παίξει τον χωροταξικό ρόλο της,
εγκλωβισμένη στην λογική της ανάπτυξης χωρίς ποιότητα ....). Δεν του
λείπει τίποτα, ή σχεδόν τίποτα. Του λείπει όμως η αντιμετώπιση του
ΟΛΥΜΠΟΥ όχι ως «μέρος» αλλά ως «όλον».
6. Το Βελβεντό, είναι ένας σπάνιας κοινωνικής συναίνεσης και συλλογικής
προσπάθειας προόδου σχετικά απομονωμένος, γεωγραφικά, τόπος, με
πλούσια φύση και ακόμη πλουσιότερους σε πολιτισμό, ανθρώπους. Κρίμα
που οι χωροταξικές μελέτες που το αφορούν γίνονται για να γίνουν και «εν
μια νυκτί» να αλλάξουν, για να εξυπηρετήσουν τα κοντόφθαλμα μικρο-
κομματικά συμφέροντα, που βλέπουν έναν τόπο, σαν ένα τόπο και τίποτα
περισσότερο...
7. Το Μέτσοβο ταυτίζεται σήμερα με τα οράματα του δημάρχου του Αλέκου
Καχριμάνη, ενός από τους 3-4 πιο επιτυχημένους ανθρώπους της τοπικής
αυτοδιοίκησης σε όλη την Ελλάδα. Δεν έχει όμως διοικητική ενδοχώρα, ενώ
ο ρόλος του θα μπορούσε να είναι ευρύτερος σε μεγάλα τμήματα της
βλαχόφωνης βόρειας αλλά και της Νότιας Πίνδου (η ενοποίηση των
Δρυμών Βίκου – Αώου και Βάλια – Κάλντας, θα ήταν μια καλή ενέργεια που
θα έπρεπε να επικροτήσει).
8. Το Γαρδίκι, είναι το σημαντικότερο χωριό του Ασπροποτάμου (στον
οποίο πρέπει να δημιουργηθεί ένας νέος Ε.Δ.) και αποτελεί, χωροταξικά
τον συνδετικό κρίκο μεταξύ της Ν. Πίνδου και των βουνών της Θεσσαλίας,
έχοντας τεράστιες δυνατότητες οικοανάπτυξης. Εάν δεν υπάρξει όμως
άμεση επέμβαση της πολιτείας και η φύση θα καταστραφεί και ο οικισμός
θα μεταβληθεί, σε «Λούτσα της ορεινής Ελλάδας», κατά τα πρότυπα
δυστυχώς του Περιβολίου Γρεβενών, του πιο άσχημου οικιστικά χωριού του
ορεινού τμήματος της χώρας μας. Δυστυχώς.....
9. Ο Δ. Ιτάμου Αγράφων (με έδρα το Καλλίθηρο, κακώς, γιατί θα έπρεπε να
έχει την Καστανιά!), περιλαμβάνει μια εξαιρετική φύση και τοπία μοναδικού
κάλλους (αξίζει να δημιουργηθεί ένας Ε.Δ. στον Ταυρωπό και στα Ανατ.
Αγραφα, μέχρι το ιστορικής
μνήμης, οροπέδιο της Νιάλας). Διαθέτει έναν δυναμικό Δήμαρχο τον Βασ.
Τσαντήλα, με ακτινοβολία που επεκτείνεται πέραν των Αγράφων.
10. Το Κρίκελλο, είναι η καρδιά της ορεινής Ευρυτανίας. Δημιουργία ενός
ορεινού κέντρου σε αυτό, κατά τα πρότυπα των EURO MONTANA,
σημαίνει ορθολογική διαχείριση τεράστιων δασικών εκτάσεων στην
Καλλιακούδα, και στην Σαράνταινα και του υδάτινου δυναμικού του
Κρικελλοπόταμου (που κινδυνεύει κάποτε, σύντομα, να «οδεύσει»
χλωριωμένος προς την Αθήνα,....) αλλά και δημιουργία προτύπων οικο-
ανάπτυξης στον πιο δασωμένο νομό της πατρίδας μας.
11. Τα Πράμαντα είναι ένας ζωντανός ημι-αστικός οικισμός, η στήριξη του
οποίου μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά σε όλη την περιοχή των
Τζουμέρκων, που εκτείνεται ουσιαστικά σε 2 νομούς (Ιωαννίνων και
Άρτας), αλλά αφορά σε ολόκληρη την Νότια Πίνδο.
12. Το Θέρμο, είναι ένας ιστορικός ημι-ορεινός οικισμός που βρίσκεται σε
ένα κομβικό σημείο μεταξύ της πεδινής και παραλιακής Αιτωλο-ακαρνανίας
του Καρπενησίου, του Παναιτωλικού (κυρά-Βγένα) και των ορέων της
Ναυπακτίας.
13. Η Ανω Χώρα, (Μεγάλη Λομποτινά), στην καρδιά των Κράβαρων μπορεί
να μεταβληθείσε οικο-τουριστικό κέντρο διεθνούς ακτινοβολίας. Οι
ναυπακτιακοί σύλλογοι διακρίνονται για τον δυναμισμό τους και στις
τοπικές κοινωνίες δεν λείπει η διάθεση για επιχειρηματικές πρωτοβουλίες
για την ανάπτυξη του τουρισμού.
14. Η Υπάτη (Υπάτη, Λουτρά, Νιοχώρι) είναι μια πύλη εισόδου προς τον
ορεινό όγκο της Οίτης και του Ε.Δ. της και όχι μόνον. Σε κοντινή απόσταση
με την Λαμία, επιβάλλεται να λειτουργήσει σαν πόλος έλξης
δραστηριοτήτων και συγκράτησης του ορεινού πληθυσμού της Ν.Α.
Ρούμελης. Αξιέπαινες υπήρξαν οι πρωτοβουλίες του πρ. Δημάρχου
Λουτρών Υπάτης, Θανάση Σκούρα, οι οποίες όμως χάθηκαν, μέγα στον
γενικό ωχαδερφισμό....
15. Το Λιδορίκι, βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο μεταξύ των ορεινών
όγκων της Γκιώνας και των Βαρδουσίων (και δίπλα στο τεχνητό φράγμα
του Μόρνου). Σε αυτές τις περιοχές επιβάλλεται η δημιουργία ενός νέου
Ε.Δ., πριν η ανεξέλεγκτη εξόρυξη βωξίτη, που πρόσκαιρα δίνει εργασία σε
κάποιους κατοίκους τους, τις καταστρέψει ολοκληρωτικά αι οι ελάχιστοι
εργαζόμενοι οδεύσουν στις συνοικίες του .....Τρίτου Κόσμου της Αθήνας, τα
δε τελευταία αγριοκάτσικα (rupicapra – rupicapra balcanica) ταριχευμένα να
μας θυμίζουν τις άλλοτε ομορφιές της Ρούμελης.
16. Το Προκόπι¸ έπρεπε εδώ και δεκαετίες να ήταν ένα εθνικό σύμβολο της
ημι-ορεινής Ελλάδας. Όχι μόνο για την εξαίρετη ορεινή φύση του
Μαυροβουνίου, αλλά και για το επίσης ...εξαίρετο τσιφλίκι του Φράνσις
Νόελ Μπέηκερ. Η μετατροπή του σε ορεινό κέντρο ελεγχόμενης
ανάπτυξης, θα δώσει πνοή σε ολόκληρη την Εύβοια, που σήμερα στενάζει
κάτω από το βάρος της ανεργίας.
17. Τα Καλάβρυτα, είναι κρίμα που δεν είναι εδώ και δεκαετίες το κέντρο
ενός Ε.Δ. που να περιλαμβάνει τον Χελμό και τον Βουραϊκό ποταμό.
Σήμερα, ανάπτυξη υπάρχει, έχει όμως τον χαρακτήρα της μονο-
καλλιέργειας γιατί είναι στραμμένη σχεδόν αποκλειστικά στην χιονοδρομία
(και γι’ αυτήν απουσιάζει μια εθνική στρατηγική).
18. Η Δίβρη, (Λαμπεία), δεν είναι μόνο ένας από τους ιστορικότερους
οικισμούς του Μωριά (πατρίδα και των Στεφανόπουλων), αλλά η καρδιά
του Ερύμανθου και της ευρύτερης περιοχής του μυθικού δάσους της
Φολόης, που σήμερα ξεπατώνεται συστηματικά για ....να φυτευθούν
πατάτες....
19. Η Δημητσάνα, μπορεί να αναλάβει την διαχείριση (μαζί με την Βυτίνα)
του πανέμορφου Μαίναλου, αλλά και του μοναδικού Λούσιου Ποταμού.
20. Ο ορεινός Κοσμάς, (μαζί με τον Άγιο Πέτρο), μπορούν αντίστοιχα να
αναλάβουν την διαχείριση του Πάρνωνα.
21. Η Ανώπολη Σφακίων, είναι ο σημαντικότερος οικισμός στις Σφακιανές
Μαδάρες. Σε ευαίσθητο σημείο στην Ν.Α. πύλη τους, βρίσκεται σε μια από
τις ωραιότερες τοποθεσίες της χώρας μας, μόλις πρόσφατα άρχισε να το
ανακαλύπτει ο τουρισμός και εάν η πολιτεία δεν προλάβει να θεσμοθετήσει
μέτρα για την ανάπτυξη του, θα μετατραπεί σύντομα σε ένα συνοθύλευμα
αυθαίρετων, κατά τα πρότυπα του Περιβολίου Γρεβενών.
22. Τα Ανώγεια, είναι η πύλη προς τον Ψηλορείτη. Και Ψηλορείτης δεν
σημαίνει μόνο βοσκή, σημαίνει το μοναδικό για την Κρήτη, δάσος του
Ρούβα, το οροπέδιο της Νίδας, το Σχινακιώτικο Φαράγγι και άλλα πολλά.
Τα ίδια τα Ανώγεια είναι η πολιτισμική ιδιαιτερότητα της Κρήτης και έτσι
πρέπει να παραμείνουν.
23. Άφησα την Κόνιτσα, προς __________το τέλος, γιατί μπορεί η ίδια να
αποτελεί (τα τελευταία χρόνια), ένα καλό παράδειγμα ήπιας ανάπτυξης (τα
συγχαρητήρια ανήκουν και στον άξιο δήμαρχο της Μάκη Χατζηεφραιμίδη),
δεν μπορεί όμως η ίδια λόγω θέσης, να διαχειριστεί (εκτός από την φύση
της Τραπεζίτσας, του Σμόλικα και πιθανόν αύριο και της Νεμέρτσκας) τα
τεράστιας έκτασης ορεινά οικοσυστήματα του Γράμου. Άλλη πόλη ή χωριό
για να παίξει αυτόν τον ρόλο δεν υπάρχει (π.χ. Πληκάτι) και γι’αυτό
επιβάλλεται η δημιουργία ex-nihilo ενός δορυφορικού κέντρου στον
ιστορικό, αλλά εγκαταλελειμμένο, σήμερα, οικισμό της Γράμμουστας, ο
οποίος κατά την άποψη μου, μπορεί να αποτελέσει ένα από τα καλύτερα
παραδείγματα αξιοβίωτης ανάπτυξης στην Ελλάδα: και κτηνοτροφία (τα
καλοκαίρια) και χειμερινός τουρισμός και διατήρηση της ιστορικής μνήμης
(εμφύλιος) και προστασία της φύσης (Ε.Δ. στα δάση της Σλήμιτσας, του
Αγίου Ζαχαρία, της Πέτρα-Μούκας και του Ντέντσικου).
24. Ένα από τα σημαντικότερα ορεινά οικο-συστήματα της Ελλάδας και της
Ευρώπης ο Ταΰγετος, δυστυχώς θα μπορούσε (γιατί δεν!!) να διαχειριστεί
μόνο από την σχετικά κοντινή του Σπάρτη. Η Αναβρυτή προσφέρεται σαν
δορυφορικό κέντρο ανάπτυξης σε υψόμετρο. Το πολύ-πολο: αρχαία
Σπάρτη – Μυστράς – φαράγγια και δάση Ταϋγέτου, Καιάδας κλπ. αποτελεί
ένα από τα εκπληκτικότερα και με υψηλότερο βαθμό αξιολόγησης που
υπάρχουν στην χώρα μας.
25. Τέλος η ποντιακή Παναγίτσα και το σλαβόφωνο Πόζαρ (Λουτρά
Αριδαίας), μπορούν να αναλάβουν την διαχείριση του Καϊμάκ-Τσαλάν
(όρος Βόρας) ενός από τα 3-4 πιο αξιόλογα ορεινά οικοσυστήματα της
Βαλκανικής.__
1. καρτέλλες Μαρώνειας,
2. καρτέλλες Θάσου,
3.καρτέλλες Βίκου-Αώου, Αχέροντα, Ζηρού,
4. καρτέλλες Λαυρεωτικής,
5. καρτέλλες Νισύρου,
6 καρτέλλες Δ. Κρήτης & ν. Γαύδου.
ISBN 978-960-87453-8-4 Μαρώνεια
ISBN 978-960-87453-7-7 Νότια Θάσος
ISBN 978-960-87453-9-1 Βίκος – Αώος και ευρύτερη περιοχή
ISBN 978-960-87453- 6-0 Λαύριο και ευρύτερη περιοχή
ISBN 978-960-87453-5-3 Νίσυρος
ISBN 978-960-87453-4-6 Δ. Κρήτη & ν. Γαύδος
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
Διεύθυνση Γενικής Γεωλογίας και Γεωλογικών Χαρτογραφήσεων,
Σπύρου Λούη 1, Ολυμπιακό Χωριό, Γ΄ Είσοδος, 136 77 Αχαρναί,
Αττική • Τηλ.: 210 2413175 • FAX: 210 2413448 • www.igme.gr

Λαθρανασκαφές στο αρχαίο σπήλαιο

Πέπλο μυστηρίου καλύπτει τα πρόσφατα, αναπάντεχα ευρήματα που

ήρθαν στο φως κατά τη διάρκεια της αποστολής του Πανεπιστημίου της
Οξφόρδης και της Βρετανικής Βασιλικής Γεωγραφικής Εταιρείας στον
Λαβύρινθο της Μεσαράς στην Κρήτη. «Χωρίς αμφιβολία στο σπήλαιο
δρούσε επαγγελματικό συνεργείο λαθρανασκαφών. Κατά την επίσκεψή μας
με τους πανεπιστημιακούς βρέθηκαν διαμαντοτρύπανα μήκους έως και
δύο μέτρων, με τα οποία άνοιγαν τρύπες για την τοποθέτηση
εκρηκτικών, δίσκοι κοπής πετρωμάτων, βαριοπούλες, φτυάρια, τσάπες,
τσουγκράνες. Αν κρίνουμε από τον αριθμό των εργαλείων εκσκαφής,
μάλλον επρόκειτο για μεγάλο συνεργείο», λέει στα «ΝΕΑ» ο
σπηλαιολόγος κ. Νίκος Λελούδας που συνόδευσε την προηγούμενη
εβδομάδα την 7μελή ομάδα πανεπιστημιακών και ερευνητών στον
Λαβύρινθο Μεσαράς. Τα εργαλεία ήταν επιμελώς κρυμμένα σε μία εσοχή,
400-450 μέτρα από την είσοδο του σπηλαίου, η οποία βρισκόταν σε
σχετικά μεγάλο ύψος, ώστε να μη φαίνονται από το δάπεδο. «Προεξείχε το
δόντι μιας τσουγκράνας την οποία εντόπισε ένας από τους συνοδούς της
αποστολής και έτσι βρέθηκαν και τα υπόλοιπα. Επιπλέον, υπήρχε καλώδιο
100 μέτρων για την ηλεκτροδότηση των διαμαντοτρύπανων αλλά η
γεννήτρια δεν έχει εντοπιστεί. Ακόμα βρέθηκαν εργαλεία συρματοκοπής,
μιας τεχνικής κοπής πετρωμάτων σε λατομεία την οποία το πολύ να
γνωρίζουν 100 άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα. Πιθανότατα θα υπήρχε η
πληροφορία ότι υπάρχει κρυμμένος θησαυρός ή κάτι έχουν εντοπίσει
με ανιχνευτή μετάλλων. Δεν εξηγείται αλλιώς το να κάνουν όλες αυτές τις
επαγγελματικών προδιαγραφών εργασίες μπροστά σε έναν συμπαγή
βράχο στα έγκατα του Λαβυρίνθου, αφού τα αρχαία έχουν απομακρυνθεί
εδώ και πολλά χρόνια από την περιοχή», συμπληρώνει ο κ. Λελούδας.
Όσο για τις φήμες που θέλουν μέρος των λύτρων από την απαγωγή
Παναγόπουλου κρυμμένα κάπου στην Κρήτη; «Αυτή η εκδοχή δεν έχει
ακουστεί για την περίπτωση του Λαβυρίνθου», λέει στα «ΝΕΑ» ο δήμαρχος
Μοιρών κ. Γιώργος Αρμουτάκης, ο οποίος διαψεύδει τα σενάρια
απόκρυψης των λύτρων στο αρχαίο λατομείο. «Όλα τα εργαλεία που
εντοπίστηκαν έχουν κατασχεθεί και βρίσκονται στα χέρια της Αστυνομίας»,
συμπληρώνει ο ίδιος. Στα... αζήτητα της Ιστορίας Μέχρι το 1899 που ο
σερ Άρθουρ Έβανς ανακάλυψε τα Μινωικά Ανάκτορα της Κνωσού, ξένοι
λόγιοι, ιστοριοδίφες, περιηγητές, αλλά και αυτόχθονες Κρητικοί πίστευαν ότι
ο ιστορικός τόπος κατοικίας του Μινώταυρου που είχε κατασκευάσει ο
Δαίδαλος βρισκόταν στον Λαβύρινθο Μεσσαράς: ένα μεγάλο σύμπλεγμα
στοών αρχαίου λατομείου εξόρυξης πέτρας. Από αυτό λέγεται ότι
εξορύχτηκαν τα πετρώματα για να χτιστεί η αρχαία Γόρτυνα που
εντοπίζεται σε μικρή απόσταση και πιθανότατα η Φαιστός, η οποία επίσης
δεν απέχει πολύ από το σπήλαιο. Η «ανάδυση» της Κνωσού με τους
πολυδαίδαλους διαδρόμους και τα υπόγεια στα τέλη του 19ου αιώνα,
εξώθησαν στα αζήτητα το σενάριο του «πρωταρχικού» Λαβυρίνθου της
Μεσαράς.Οι Γερμανοί είχαν μετατρέψει σε αποθήκη πυρομαχικών το
μινωικό λατομείο! ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ της «πραγματικής» τοποθεσίας του
μυθικού Λαβυρίνθου ανακίνησε φέτος ο κ. Νίκολας Χόουορθ από το Τμήμα
Γεωγραφίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Σε
συνεργασία με τη Βρετανική Βασιλική Γεωγραφική Εταιρεία διοργάνωσε
επιτόπια έρευνα και μελέτη του αρχαίου υπόγειου λατομείου της Μεσαράς,
η οποία άρχισε στις 5 Ιουλίου με 6 μεταπτυχιακούς φοιτητές του
Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ενώ ως συνοδοί συμμετείχαν μέλη της
Ελληνικής Σπηλαιολογικής Εταιρείας που γνωρίζουν καλά τα μυστικά του
εσωτερικού του Λαβυρίνθου, όπως ο Νίκος Λελούδας, ο Δημήτρης
Χατζηλιάδης και η γεωλόγος Ελίζα Χατζηχαραλάμπους.
Μαζί τους ήταν και ο Ελβετός Τόμας Ουάλντμαν, άριστος γνώστης της
περιοχής, που έχει ερευνήσει επί μακρόν το μυστήριο των υπόγειων στοών
της περιοχής και έχει δημιουργήσει ηλεκτρονικές σελίδες αφιερωμένες στον
Λαβύρινθο (http://www.labyrinthos.ch).
Όπως υποστηρίζουν άνθρωποι που έχουν επισκεφθεί το αρχαίο λατομείο,
η είσοδος στο εσωτερικό του είναι άκρως επικίνδυνη, καθώς υπάρχει
μεγάλος κίνδυνος κατάρρευσης τμημάτων του, ενώ δεν αποκλείεται το
ενδεχόμενο εκρήξεων λόγω του ότι ο Λαβύρινθος κατά τον Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη πυρομαχικών. Το
σχέδιο των ναζί σύμφωνα με τα στοιχεία που διαθέτει ο κ. Νίκος Λελούδας,
το 1941 οι γερμανικές δυνάμεις, υπό την καθοδήγηση αναλυτικών χαρτών
που δημιούργησε το 1821 ο Αυστριακός F.W. Sieber, ανακάλυψαν τις
υπόγειες στοές της Μεσαράς. Σκοπός τους ήταν να μετατρέψουν τον
Λαβύρινθο στη μεγαλύτερη υπόγεια αποθήκη πυρομαχικών της
Ανατολικής Μεσογείου. Για το φιλόδοξο σχέδιό τους οι Γερμανοί
εξανάγκασαν σε εργασία εκατοντάδες ντόπιους που υπό την
επίβλεψη τεχνικών κατασκεύασαν έναν πλινθόκτιστο δρόμο από το
κοντινό χωριό Καστέλι έως τον Λαβύρινθο, ενώ άνοιξαν και δεύτερη
μεγαλύτερη είσοδο. Οι Γερμανοί τεχνικοί τοποθέτησαν σιδηροτροχιές
για βαγονέτα και υποστήριξαν τα τοιχώματα και τις οροφές για να μην
καταρρεύσουν. Το 1944, όταν αποχώρησαν από την Κρήτη, ανατίναξαν
τις εισόδους και μέρος του εσωτερικού του Λαβυρίνθου ώστε να μην έχουν
πρόσβαση στα πυρομαχικά Συμμαχικές Δυνάμεις.
Λίγα χρόνια μετά, ελληνικές και ξένες εταιρείες ανέλαβαν τη διάνοιξη των
στοών και επί μία πενταετία εκμεταλλεύτηκαν εμπορικά τα αποθέματα
πυρομαχικών.
Όταν οι εταιρείες έφυγαν από την περιοχή, δράση ανέλαβαν οι ντόπιοι
μέχρι το 1961, οπότε ο ελληνικός στρατός σφράγισε τις δύο εισόδους λόγω
έκρηξης πυρομαχικών κατά την οποία έχασαν τη ζωή τους εντός του
σπηλαίου 4 νεαροί Κρητικοί.
Πηγή: Τα Νέα, 15/07/2009 - ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Χάρης Καρανίκας
 Ο Νομός
Ρεθύμνης
εκτείνεται στο
κεντρικό τμήμα
της Κρήτης και
ο πληθυσμός
του ανέρχεται
γύρω στους
81.900
μόνιμους
κατοίκους.
Ανατολικά
συνορεύει με
το Ν.
Ηρακλείου και
δυτικά με το Ν.
Χανίων, ενώ
βρέχεται στα
βόρεια από το
Κρητικό
Πέλαγος και
στα νότια από
το Λιβυκό.
Είναι ο πιο ορεινός νομός του νησιού και επειδή η καλλιεργήσιμη γη είναι
περιορισμένη η βασική ασχολία των κατοίκων είναι η κτηνοτροφία. Το
κλίμα είναι εύκρατο μεσογειακό και τον περισσότερο καιρό επικρατεί
ηλιοφάνεια. Πρωτεύουσα του νομού είναι η πανέμορφη και γραφική πόλη
του Ρεθύμνου. Ο νομός χωρίζεται στις επαρχίες Ρεθύμνου,
Μυλοποτάμου, Αμαρίου και Αγίου Βασιλείου.Οι παραλίες του νομού είναι
πεντακάθαρες και οι περισσότερες είναι βραβευμένες από την Ευρωπαϊκή
Ένωση με Γαλάζια Σημαία. Εκτός όμως από τις υπέροχες ακρογιαλιές στο
νομό υπάρχουν και πολλά αξιοθέατα που αξίζει να επισκεφτεί κανείς.
Κάποια από αυτά είναι η Μονή Αρκαδίου, η Μονή Πρέβελη, το
σπήλαιο των Ζωνιανών και το φρούριο της Φορτέτσας. Πολλές όμως
είναι και οι φυσικές ομορφιές του νομού όπως το κουρταλιώτικο φαράγγι
όπου στην έξοδο του υπάρχει μια πανέμορφη παραλία. Τέλος, αρκετά
είναι και τα παραδοσιακά χωριά που διατηρούν τα ήθη και τα έθιμα όπως
ήταν πολλά χρόνια πριν με αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τα Ανώγεια.
Κάποια από αυτά είναι η Μονή Αρκαδίου, η Μονή Πρέβελη, το
σπήλαιο των Ζωνιανών και .... Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου
πολέμου το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο ... Χ. Το κτιριακό
αυτό συγκρότημα που περιλαμβάνει αποθήκες, ..... από το
γερμανικό στρατό και τη σύλληψη και εκτέλεση όλων των
Ανωγειανών ανδρών. ...

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΥΛΙΚΑ
 Ελπίδα και απειλή για την πατρίδα μας
Τα κοιτάσματα που υπάρχουν στο ελληνικό υπέδαφος και τα
πλεονεκτήματα που διαθέτει έναντι άλλων χωρών της ΕΕ
Στρατηγικά υλικά θεωρούνται τα υλικά εκείνα που είναι ζωτικής
σημασίας για την ασφάλεια μιας χώρας. Η έννοια του στρατηγικού
ορυκτού ή υλικού ποικίλει από χώρα σε χώρα και από εποχή σε
εποχή. Η λεγόμενη βιομηχανική επανάσταση στηρίχτηκε σε
ορισμένα στρατηγικά υλικά της εποχής εκείνης, όπως ο άνθρακας,
τα σιδηρομεταλλεύματα κ.ά. Στη μεταπολεμική τεχνολογία
προστέθηκαν νέες ορυκτές πρώτες ύλες στον κατάλογο των
στρατηγικών ορυκτών υλών, όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο,
το τιτάνιο, το ουράνιο κ.ά. Είναι πολλοί οι παράγοντες που
συμβάλλουν προκειμένου μια ορυκτή πρώτη ύλη να θεωρηθεί ως
στρατηγικό ορυκτό. Οπως πχ η χρησιμοποίησή του για
στρατιωτικούς σκοπούς, η σπανιότητά του, η έλλειψη
υποκατάστατων κλπ. Ενώ οι ΗΠΑ στερούνται πολλών από τα
ορυκτά και μέταλλα που καταναλώνουν, η Νότια Αφρική και η
πρώην Σοβιετική Ενωση ελέγχουν τις πηγές αυτών των αναγκαίων
ορυκτών πρώτων υλών. Ορισμένα από αυτά, τα οποία είναι
πολυδιάστατα τόσο στα γεωλογικά τους χαρακτηριστικά όσο και
στις χρήσεις τους (διαμάντια, χρωμίτης, βωξίτης, μαγγάνιο,
νικέλιο) δείχνουν πως η γεωλογία επηρεάζει τη διεθνή πολιτική
μετατρέποντας κοινά ορυκτά σε στρατηγικά. Με εξαίρεση τα
διαμάντια, αυτές οι πρώτες ύλες υπάρχουν σε επαρκείς ποσότητες
και στη χώρα μας, η οποία μάλιστα είναι η μοναδική
παραγωγός χώρα στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα όσον αφορά
ορισμένες από αυτές:
Κοιτάσματα χρωμίτη. Το χρώμιο είναι η βάση για την παρασκευή
του ανοξείδωτου χάλυβα. Τα σημαντικότερα κοιτάσματα χρωμίτη
εμφανίζονται στις εξής χώρες: Ζιμπάμπουε, ΗΠΑ, Φιλανδία,
Καναδά, Βραζιλία, Ινδία, Αλβανία, Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρο. Στην
Ελλάδα, η κύρια ζώνη εξόρυξης χρωμίτη βρίσκεται στο Βούρινο
της Κοζάνης και είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής
Ενωσης που έχει στο υπέδαφός της σημαντικά
εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα χρωμίτη.
Κοιτάσματα βωξίτη. Ο βωξίτης που μετατρέπεται σε μια ποικιλία
πυρίμαχων υλικών πλούσιων σε αργίλιο, λειαντικών υλών και
χημικών, χρησιμοποιείται επίσης στην παρασκευή του μετάλλου
αργιλίου, που χρησιμοποιείται στην κατασκευή αεροσκαφών,
μεταλλικών κατασκευών, ηλεκτρικών συσκευών, αλουμινόχαρτου
και συσκευασιών αναψυκτικών.Μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός
Βωξιτοπαραγωγές χώρες είναι: η Καραϊβική, η Γουιάνα, η
Βραζιλία, ενώ στη ζωή της Νότιας Ευρώπης περιλαμβάνεται και η
Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη βωξιτοπαραγωγός
χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Κοιτάσματα μαγγανίου. Το μαγγάνιο βρίσκει ευρύτατη
εφαρμογή κυρίως ως συστατικό σιδηροκραμάτων. Χρησιμοποιείται
σχεδόν αποκλειστικά στην παρασκευή ξηρών στοιχείων.
Περισσότερες από 30 χώρες εξορύσσουν τη συνολική παραγωγή
του μαγγανίου. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί είναι οι χώρες της
πρώην Σοβιετικής Ενωσης, η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής, η
Αυστραλία, η Βραζιλία, η Ινδία και η Κίνα. Με εξαίρεση την πρώην
Σοβιετική Ενωση, καμιά από τις μεγάλες παραγωγούς χώρες δεν
έχει ανεπτυγμένη βιομηχανία.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης
που έχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα μαγγανίου. Τα
κυριότερα ελληνικά κοιτάσματα μαγγανίου βρίσκονται στο νομό
Δράμας.
Το νικέλιο
Κοιτάσματα νικελίου. Το νικέλιο είναι ένα σημαντικό μέταλλο
που χρησιμοποιείται στην παρασκευή ειδικών ανθεκτικών
κραμάτων. Η παρουσία του νικελίου σε κράματα με άλλα μέταλλα,
αυξάνει τη σκληρότητα, την ανθεκτικότητα και στιλπνότητα.
Επίσης βελτιώνει την αντιδιαβρωτική, την ηλεκτρική και θερμική
συμπεριφορά των προϊόντων.
Η Ελλάδα είναι η μεγαλύτερη παραγωγός χώρα νικελίου
στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η μοναδική χώρα της
Ευρωπαϊκής Ενωσης με σημαντικά κοιτάσματα νικελίου στο
υπέδαφός της. Υπενθυμίζεται ότι η ΛΑΡΚΟ είναι το μεγαλύτερο
συγκρότημα παραγωγής νικελίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Σμηκτίτες. Το μεγάλο εύρος των χρήσεων και το επιστημονικό
ενδιαφέρον των σμηκτιτών προέρχεται από τις φυσικές και χημικές
τους ιδιότητες, που δεν επιδεικνύονται από κανένα άλλο γνωστό
φυσικό υλικό.
Οι κύριες εφαρμογές των σμηκτιτών αργίλων περιλαμβάνουν την
παρασκευή ρευστοκονιάματος για τη συγκόλληση ρωγμών και
ασυνεχειών πετρωμάτων και εδαφών, την αύξηση της
πλαστικότητας των κονιαμάτων, τη δημιουργία αδιαπέρατου και
ελαστικού σκυροδέματος κ.ά. Αλλες εφαρμογές των σμηκτιτών
αργίλλων είναι η διάθεση πυρηνικών αποβλήτων, τα φάρμακα και
καλλυντικά, τα σαπούνια, τα χρώματα, τα κεραμικά, ο καθαρισμός
του νερού.
Η Ελλάδα είναι η δεύτερη χώρα στον κόσμο στην εξόρυξη
σμηκτιτών αργίλων μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα κύρια
εξορυκτικά κέντρα είναι η Μήλος και η Κίμωλος.
Ενα μεγάλο μέρος των σμηκτιτών αργίλων που εξορύσσεται στην
Ελλάδα εξάγεται στο εξωτερικό σε ημικατεργασμένη ή
ακατέργαστη μορφή και επανεισάγεται με τη μορφή προϊόντων
υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Κοιτάσματα Μαγνησίου. Το μαγνήσιο έχει πολλαπλές χρήσεις,
αφού είναι βασικό υλικό για ελαφρές κατασκευές, για την
αεροπλοΐα, την αυτοκινητοβιομηχανία, τους σιδηροδρόμους και
γενικά τις μηχανές. Κράματά του αντέχουν καλύτερα σε δονήσεις
και κόβονται δυο φορές πιο εύκολα από το αλουμίνιο. Βρίσκει
εφαρμογή στη διαστημική τεχνολογία, λόγω της αντοχής, της
ελαφρότητάς του και της ιδιότητας να απορροφά θερμότητα. Η
ικανότητά του να κάμπτεται σε μεγάλες πιέσεις, του δίνει ένα
σοβαρό πλεονέκτημα έναντι του χάλυβα και του αλουμινίου.
Το μαγνήσιο αποτελεί μια από τις σημαντικές προσμείξεις του
αργιλίου. Για το λόγο αυτό, όσα περισσότερα κράματα αλουμινίου
παράγονται, τόσο περισσότερο μαγνήσιο χρειάζεται η αγορά. Η
Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός μαγνησίτη και περλίτη
στην Ευρωπαϊκή Ενωση και εξάγει μαγνησίτη, που αποτελεί την
ορυκτή μορφή μαγνησίου και καλύπτει το 46% της συνολικής
παραγωγής της Δυτικής Ευρώπης.
Κοιτάσματα Ουρανίου. Η πιστοποίηση ύπαρξης κοιτασμάτων
ουρανίου στον ελλαδικό χώρο είναι αδιαμφισβήτητη. Τα
ουρανιούχα μεταλλεύματα εμφανίζονται στην Κεντρική και
Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη. Το ερώτημα είναι κατά πόσο
είναι εκμεταλλεύσιμα και βέβαια ποιο είναι το μέγεθος των
αποθεμάτων. Στο ερώτημα αυτό, θα επιχειρήσουμε να
απαντήσουμε έμμεσα, διότι οι σχετικές μελέτες που έχουν γίνει
στην περίοδο 1970-'76 από τον Smith, παραμένουν μέχρι σήμερα
εμπιστευτικές.
Τα ουρανιούχα ορυκτά
Στη χώρα μας η παρουσία ουρανιούχων ορυκτών είχε επισημανθεί
εδώ και αρκετά χρόνια από Ελληνες και ξένους επιστήμονες. Οι
πιο κλασικές εμφανίσεις στην Ελλάδα ήταν:

• Το -μέσα σε αποσαθρωμένο ηφαιστίτη- ουρανιούχο ορυκτό

κονορβερνίτης κοντά στο χωριό Βάθη του νομού Κιλκίς.
• Το προσχωματικό κοίτασμα στα Λουτρά Ελευθερών του
νομού Καβάλας, το οποίο εγκλείει κυρίως ορυκτά θορίου,
ζιρκονίου, υλμενίτη και μαγνητίτη.
• Οι κοίτες μικρών ρυακιών του ποταμού Κρουσοβίτη
(μεγάλου παραπόταμου του Στρυμόνα) κοντά στο
Σιδηρόκαστρο, όπου οι προσχώσεις περικλείουν ορυκτά
θορίου, ζιρκονίτη και μαγνητίτη.
 • Η περιοχή της Αξιούπολης, όπου ο ροδόχρωμος γραφίτης
της περιοχής παρουσιάζει σε μερικά σημεία αυξημένη
ραδιενέργεια, γιατί μέσα σε αυτόν υπάρχει ουρανιούχος
οπάλλιος.
• Ο ουρανιούχος άνθρακας του χωριού Κοτύλη στο νομό
Ξάνθης.
• Η περιοχή του Ασιμηνού Δράμας και άλλες με μικρότερη
σημασία.

Ολες οι παραπάνω εμφανίσεις μαζί με άλλες ενδείξεις και

πληροφορίες, καθώς και η λεπτομερής έρευνα στο κοίτασμα της
περιοχής Βάθης Κιλκίς και Κοτύλης Ξάνθης, ενισχύουν την
πιστοποίηση ύπαρξης ουρανιούχων κοιτασμάτων σε μια
εκτεταμένη περιοχή.
Ας μην ξεχνάμε ότι, από γεωλογική άποψη, όλος ο ελληνικός
χώρος αποτελεί ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη
ουρανιούχων μεταλλευμάτων. Ιδιαίτερα η γεωτεκτονική ζώνη
της Ροδόπης, με τα κρυσταλλοσχιστώδη πετρώματα, έρχεται
αναμφισβήτητα πρώτη μεταξύ όλων των γεωτεκτονικών ζωνών
της Ελλάδος. Σύμφωνα με συμπεράσματα πολλών ερευνητών οι
ουρανιούχες εμφανίσεις στην Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία
και στη Θράκη, σε συνδυασμό με τις μεγάλες εμφανίσεις στη
Γιουγκοσλαβία, τη Βουλγαρία και την Τουρκία, πείθουν ότι η
περιοχή της Μακεδονίας και της Θράκης βρίσκεται περίπου
στο κέντρο μιας μεταλλογενετικής επαρχίας ουρανίου.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ (23-2-1996)
αναφέρεται ότι: «Το 1969 για πρώτη φορά η χούντα μέσω
της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας απηύθυνε
αίτημα προς τη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας
(ελεγχόμενη από Αμερικανούς Επιστήμονες) να διερευνηθεί
το υπέδαφος στις περιοχές Ανατολικής Μακεδονίας και
Θράκης. Πενταμελής ομάδα, υπό τον Αμερικανό πυρηνικό
Α. Σμιθ, άρχισε την έρευνα το 1971 και χρειάστηκαν πέντε
χρόνια για να την ολοκληρώσει. Σε διεθνές συνέδριο στη
Βιέννη το 1976 έγινε γνωστό (μέσα από μια μελέτη 25
σελίδων) ότι η χώρα μας διαθέτει πλουσιότατα κοιτάσματα
ουρανίου».
Το παραπάνω δημοσίευμα κρίνεται ως απολύτως ακριβές, όσον
αφορά το σκέλος αυτό, διότι πράγματι ο Smith διενήργησε
εξονυχιστικές έρευνες, τα αποτελέσματα των οποίων κρίθηκαν
εμπιστευτικά και ουδέποτε δόθηκαν στη δημοσιότητα. Δεδομένου
ότι, οι παραπάνω εμπιστευτικές μελέτες δεν έχουν δει ποτέ το φως
της δημοσιότητας, γεννώνται τα παρακάτω ερωτήματα:
1) Εφόσον η έρευνα έγινε μετά από αίτημα της ελληνικής
κυβέρνησης, γιατί δε συμμετείχε στη σύνταξη των εμπιστευτικών
αυτών εκθέσεων κανείς από την Επιτροπή Ελληνικής Ατομικής
Ενέργειας;
2) Υπήρξε αποδέκτης η ελληνική κυβέρνηση των εμπιστευτικών
αυτών εκθέσεων. Εάν ναι, γιατί επί 30 χρόνια το θέμα παραμένει
εμπιστευτικό. Αν όχι, γιατί δεν έχουν ζητηθεί;
Στο σημείο αυτό είναι σκόπιμο να θυμηθούμε ότι οι έρευνες
για ουράνιο και πετρέλαιο στην Ελλάδα άρχισαν και
τελείωσαν κατά τη διάρκεια της δικτατορικής
διακυβέρνησης της Ελλάδας και συγκεκριμένα την περίοδο
1969 - 1974.

Βασίλειος ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Καθηγητής Κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ

Ξεπουλήσαμε τον ορυκτό πλούτο

Φωτεινά μυαλά στον τομέα της επιστήμης
υπήρξαν στη χώρα μας που έγκαιρα
προειδοποιούσαν ότι η οικονομική ανάπτυξη
στην Ελλάδα έπρεπε να στηριχτεί πρώτ' απ' όλα
από την απαλλαγή από την ξένη εξάρτηση και
δεύτερο από την αξιοποίηση των εγχώριων
πλουτοπαραγωγικών πόρων.
Από το 1905, ο καθηγητής Κ. Μητσόπουλος στο βιβλίο του: «Το
πλουτολογικόν της Ελλάδος» έγραφε:
«Οφείλω να επαναλάβω διά χιλιοστήν φοράν ότι η Ελλάς είναι
χώρα μεταλλοφόρος... Η πολιτεία ουδέν έπραξεν στον τομέα αυτό
ουδεμίαν λαβούσα φροντίδα, τινί τρόπω δύναται η παραγωγή των
μεταλλευμάτων να τετραπλασιασθή και να αναπτυχθή η
μεταλλευτική βιομηχανία, όπως υποστήριζε με το βιβλίο του ο
Μπίρης». Αντίθετα με τις επιστημονικές μελέτες και τις
υποδείξεις, ο πλούσιος ορυκτός μας πλούτος - που κατά τις
εκτιμήσεις του παλιού προέδρου των γεωλόγων Ελλάδος και
διεθνούς αυθεντίας Δημήτρη Κισκύρα είναι πλουσιότατος - έγινε
αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης και λεηλασίας. Αναφέρει
μάλιστα μεταλλευτικές ζώνες με σαφείς ενδείξεις μολύβδου και
ψευδαργύρου, για μη χρωμιούχα και χρωμιούχα
σιδηρομεταλλεύματα, μεταλλεύματα χρωμίου και νικελίου,
λευκολίθου και αμιάντου, αποθέματα βωξιτών, λατομικών
προϊόντων, βαρυτίνης, χρωμίτη, σμύριδας, χαλκούχων, κίσσηρης,
θωραϊκής γης, μπεντονίτη, ορυκτών χρωμάτων, γύψου, αμιάντου,
μαγγανίου, τάλκη, περλίτη κλπ., κλπ. Ο Δημήτρης Κισκύρας
υποστήριζε ότι ελάχιστες χώρες έχουν τη γεωλογική διάρθρωση
της Ελλάδας και τον μεταλλευτικό πλούτο. Τι έγινε όμως με τον
πλούτο αυτό, για τον οποίο από το 1948 είχε μιλήσει ο Τρούμαν,
με σαφείς προθέσεις εκμετάλλευσης από το αμερικανικό κεφάλαιο;
Και ο Δημήτρης Κισκύρας τόνιζε στις μελέτες του:
«Τα ορυκτά μας πουλιώνται, όπως και παλιότερα στο εξωτερικό,
για ένα κομμάτι ψωμί...».

Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ

Αλλοι τα παράγουν, άλλοι τα τρώνε και τα χαίρονται!

Συσσίτια φιλανθρωπίας από τους υπεύθυνους αυτής της κατάστασης.
Για ένα κομμάτι Φυσικά ούτε λόγος για εκπαίδευση. Εδώ υπάρχουν
ζητήματα κυριολεκτικά ζωής ή θανάτου να επιλυθούν. Ποιος θα
ασχοληθεί με τη γνώση ή μάλλον συμφέρει να ασχοληθεί κανείς;ψωμί
τα χαμόγελα ανθίζουν

Σ' αυτές τις χώρες που τα εδάφη και οι θάλασσές τους είναι γεμάτες
θησαυρούς, ο κόσμος κυριολεκτικά δεν έχει ένα κομμάτι ψωμί να βάλει στο
στόμα του! Από περιέργεια κανείς - και όχι μόνο - κατευθύνεται στη
βιβλιοθήκη και βρίσκει ενδεικτικά την παραγωγή, πριν τριάντα χρόνια
περίπου, πέντε απ' τις 48 Λιγότερο
Ανεπτυγμένες Χώρες του κόσμου.
Τρεις απ' αυτές είναι χώρες της
αφρικανικής ηπείρου και ένα
σύμπλεγμα νησιών, οι Μαλδίβες,
στη νότια Ασία που παρότι αποτελεί
ένα απ' τα πιο ξακουστά τουριστικά
θέρετρα, οι κάτοικοί της
λιμοκτονούν. Αυτό κι αν είναι ένα
απ' τα μεγαλύτερα εγκλήματα του
καπιταλισμού και της παγκόσμιας
κυριαρχίας των ισχυρών στους αδυνάτους αυτού του κόσμου...
Για παράδειγμα στην Αγγόλα, κράτος της ΒΔ Αφρικής που ταλανίζεται από
εμφύλιες συρράξεις τα τελευταία χρόνια, υπάρχουν τεράστιες εκτάσεις
εδαφών με κοιτάσματα διαμαντιών, με κοιτάσματα πετρελαίου, τύρφη,
σιδηρομετάλλευμα, μαγγάνιο, χαλκό, ψευδάργυρο, μόλυβδο, βανάδιο,
τιτάνιο, ουράνιο, χρυσό, μαρμαρυγία και άλλα ορυκτά. Είναι ενδεικτικό ότι η
εξόρυξη του πετρελαίου το 1976 έφτασε τους 8,7 τόνους, η εξόρυξη
διαμαντιών μόνο σε μια επαρχία της χώρας (στη Λούντα) το 1974 έφτασε
τα 2,2 εκατομμύρια καράτια(!), ενώ υπάρχουν στα εδάφη της μάρμαρα,
γρανίτης, αλλά και μαγειρικό αλάτι απ' τα θαλάσσια ύδατά της που το 1974
έφτασε τους 20 χιλιάδες τόνους.
Η Σιέρα Λεόνε, το κράτος αυτό της Αφρικής που σχεδόν μια 10ετία τώρα
επίσης ταλαιπωρείται από εμφύλιες συρράξεις, θα μπορούσε ίσως υπό
άλλες συνθήκες να ήταν ένα απ' τα πιο πλούσια κράτη του κόσμου.
Τεράστιες ποσότητες διαμαντιών κρύβονται κάτω απ' τα εδάφη της, κι είναι
ίσως ενδεικτικό ότι το 1978, μόνο στην περιοχή της πόλης Κενέμα έγινε
εξόρυξη αδαμάντων ενός εκατομμυρίου καρατίων. Πλούσιο το υπέδαφος
της χώρας και σε βωξίτη, που μόνο στο Μοκάντλι Χιλς (επίσης περιοχή της
χώρας) βγαίνουν 725 χιλιάδες τόνοι ετησίως.
Πέραν των ορυκτών, πλούσια είναι τα ελέη και σε αγροτικά προϊόντα κι
είναι πραγματικά να απορεί κανείς πώς πεθαίνουν σ' αυτή τη χώρα χιλιάδες
άνθρωποι απ' την πείνα ή μάλλον πως κάποιοι το κατόρθωσαν αυτό.
Συγκεκριμένα - τουλάχιστον πριν τον εμφύλιο - η χώρα καλλιεργούσε ρύζι
σε επιφάνεια 400 χιλιάδων εκταρίων (το 1979 τα εδάφη της έβγαλαν 480
χιλιάδες τόνους ρύζι), τοπιόκας σε έκταση 25 χιλιάδων εκταρίων (90
χιλιάδες τόνοι παραγωγή το 1978), καλαμπόκι, πατάτες, κακαόδεντρα,
εσπεροειδή, πιπερόζες, καφέα, ενώ ανεπτυγμένη ήταν κάποτε και η αλιεία
στην περιοχή, αφού είναι ενδεικτικό ότι το 1977 είχαν αλιευτεί 68 χιλιάδες
τόνοι ψάρια. Ενδεικτική περίπτωση αντίφασης είναι και η περίπτωση της
Γουινέας, που όλα αυτά τα χρόνια έχει κυριολεκτικά «αρμεχτεί» απ' τις
ΗΠΑ, αλλά και από κάμποσες ευρωπαϊκές δυνάμεις στο παρελθόν. Οι
εξαγωγές της χώρας το 1967 ήταν σε προϊόντα όπως η ζάχαρη (27,6%), ο
βωξίτης (23,1%), η αλουμίνα (16%), το ρύζι (12,6%), τα διαμάντια (3,1%),
οι γαρίδες (3%), το ρούμι (2,7%) και η ξυλεία (1,3%).Ηδη απ' όσα φαίνονται
απ' τα παραπάνω, και σ' αυτή τη χώρα πλούσια είναι τα ελέη. Εκτός απ' τα
αγροτικά προϊόντα (ζαχαροκάλαμο, ρύζι, κοκκοφοίνικες, καφές με
παραγωγή 2,9 χιλιάδων τόνων το 1968, κακάο, εσπεροειδή, ανανάς,
μανιόκα, γλυκοπατάτα, καλαμπόκι κλπ.), πολύ μεγάλη είναι η εξόρυξη
ορυκτών απ' τα εδάφη της. Ενδεικτικά το 1953 η Γουινέα έβγαλε απ' τα
εδάφη της 3.359 χιλιάδες τόνους βωξίτη, 35.000 καράτια διαμαντιών και
541 κιλά χρυσό. Το 1968 η παραγωγή του βωξίτη έφτασε στις 3.723
χιλιάδες τόνους, των διαμαντιών σε 66 χιλιάδες καράτια και ο χρυσός
έφτασε στα 127 κιλά. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα αυτός ο μικρός
παράδεισος συγκαταλέγεται στις 48 Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες του
κόσμου...Ανάλογη περίπτωση είναι και τα νησιά Μαλδίβες, που βρίσκονται
νότια της Ασίας. Με ετήσια παραγωγή αλιείας 30 χιλιάδων τόνων (και δε
μιλάμε για ψάρι ό,τι κι ό,τι, αλλά για το λεγόμενο ψάρι των Μαλδίβων ή
στεγνός τόνος) και με τουρισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων κάθε
χρόνο, είναι πραγματικά ν' απορεί κανείς πώς πεινά αυτός ο τόπος. Ο
τόπος με τις τεράστιες φυτείες με μάνγκο, εσπεροειδή, ρύζι, λαχανικά,
μπανανιές αλλά και μαργαριτάρια, πολύτιμα όστρακα, κοράλλια κλπ...

Γραφίτης

Βρίσκεται στη Σιβηρία, Κεϋλάνη, Μαδαγασκάρη και αλλού και συνήθως

περιέχει ξένες προσμείξεις. Καθαρός γραφίτης παρασκευάζεται και
συνθετικά με τη μέθοδο του Αμερικανού χημικού Άτσεσον. Μείγμα
ανθρακίτη και άμμου θερμαίνεται μέσα σε ηλεκτρικά καμίνια οπότε
σχηματίζεται στην αρχή ανθρακοπυρίτιο, που διασπάται σε πυρίτιο και
γραφίτη.

Ο γραφίτης είναι γκριζόμαυρος με επιφάνεια ομαλή, λιπαρή, γυαλιστερή και

μαλακή. Έχει πυκνότητα 2,25, δεν προσβάλλεται από τα οξέα και είναι
καλός αγωγός της θερμότητας και του ηλεκτρισμού. Είναι πολύ δύστηκτος
και καίγεται σε πολύ ψηλές θερμοκρασίες. Χρησιμοποιείται για την
κατασκευή ηλεκτροδίων, χωνευτηρίων, για την τήξη των μετάλλων, για τη
λίπανση των μηχανών, για την επάλειψη σιδερένιων αντικειμένων, για να
προφυλάσσει αυτά από το σκούριασμα. Τέλος σε μείγμα με άργιλο
χρησιμοποιείται για την κατασκευή μολυβιών.

Άμορφα είδη άνθρακα

Οι ποικιλίες του άμορφου άνθρακα κατατάσσονται σε 2 μεγάλες

κατηγορίες: σ' εκείνες που βρίσκονται στη φύση - γαιάνθρακες - και σ'
εκείνες που παρασκευάζονται τεχνητά.

• Γαιάνθρακες. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν οι ορυκτοί άνθρακες

που βρίσκονται σε εκτεταμένα κοιτάσματα σ' ολόκληρο τον κόσμο.
Οι γαιάνθρακες σχηματίστηκαν στα έγκατα της γης σε διάφορες
γεωλογικές περιόδους, με αργή απανθράκωση των φυτικών
οργανισμών, με απουσία αέρα και με την επίδραση υψηλών
θερμοκρασιών και μεγάλων πιέσεων. Στο τέλος της
απανθράκωσης απέμεινε μείγμα από συμπαγείς ενώσεις του
άνθρακα με τα στοιχεία οξυγόνου, υδρογόνου, αζώτου και θείου και
με ορυκτά αυτών, που αποτελούν τη στάχτη που απομένει μετά την
καύση τους.

• Όσο παλαιότερα άρχισε η απανθράκωση των φυτικών

οργανισμών, τόσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό του άνθρακα
στους γαιάνθρακες που σχηματίστηκαν. Έτσι, με βάση την
περιεκτικότητα των γαιανθράκων σε άνθρακα, διακρίνονται σε:

• Ανθρακίτης: Είναι ο αρχαιότερος και καθαρότερος γαιάνθρακας.

Περιέχει 90% περίπου άνθρακα. Είναι σώμα στερεό, μαύρο,
σκληρό και γυαλιστερό. Καίγεται εύκολα με μικρή και πολύ
θερμαντική φλόγα. Χρησιμοποιείται κύρια σαν καύσιμο υλικό και
ένα μικρό ποσοστό του για την παρασκευή υδραερίου και γραφίτη.

• Λιθάνθρακας: Σχηματίστηκε μετά τον ανθρακίτη και είναι

κατώτερος σε ποιότητα. Περιέχει 75% περίπου άνθρακα. Είναι
σώμα στερεό, μαύρο και τρίβεται εύκολα. Καίγεται με μια γαλάζια
φλόγα και χρησιμοποιείται ευρύτατα σαν καύσιμο υλικό. Με ξηρή
 απόσταξη του λιθάνθρακα παίρνουμε το κοκ, την
λιθανθρακόπισσα, την αμμωνία και αέριες ενώσεις που αποτελούν
το φωταέριο.

• Λιγνίτης: Είναι ο γαιάνθρακας με την νεότερη ηλικία. Περιέχει 65%

περίπου άνθρακα. Είναι σώμα στερεό, καστανό έως μαύρο και
εύθρυπτο. Συχνά έχει τη μορφή του ξύλου από το οποίο
προέρχεται (ξυλίτης). Στην Ελλάδα βρίσκεται σε πολλές περιοχές
(Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη) και
αποτελεί το μοναδικό γαιάνθρακα της χώρας μας. Χρησιμοποιείται
σ' εργοστάσια και στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

• Τύρφη: Είναι νεότατος γαιάνθρακας που προέρχεται από την

απανθράκωση υδρόβιων φυτών. Περιέχει 55% περίπου άνθρακα.
Έχει χρώμα καστανό, είναι πορώδης και καίγεται δύσκολα.
Χρησιμοποιείται σαν καύσιμη ύλη κατώτερης ποιότητας.

Τεχνητοί άνθρακες:

Κοκ ή οπτάνθρακας

Είναι το υπόλειμμα της ξηρής απόσταξης των λιθανθράκων. Έχει χρώμα

χαλυβότεφρο και είναι σκληρό, πορώδες, στερεό. Καίγεται γρήγορα στον
αέρα, με μικρή γαλάζια φλόγα. Αποδίνει μεγάλα ποσά θερμότητας και έτσι
χρησιμοποιείται σαν άριστο καύσιμο. Χρησιμοποιείται ακόμα σαν
αναγωγικό μέσο στη μεταλλουργία και στη βιομηχανία για την παρασκευή
του ανθρακοπυρίτιου, του ανθρακασβέστιου και του υδραερίου.

Άνθρακας αποστακτήρων

Είναι σχεδόν καθαρός άνθρακας που σχηματίζεται στο εσωτερικό των

τοιχωμάτων των αποστακτήρων που χρησιμοποιούνται για την απόσταξη
των λιθανθράκων. Προέρχεται από τη διάσπαση αερίων,
υδρογονανθράκων, που παράγονται κατά την ξηρή απόσταξη των
λιθανθράκων. Είναι σώμα στερεό, σταχτόμαυρο, σκληρό, καλός αγωγός
της θερμότητας και του ηλεκτρισμού και βρίσκει εφαρμογή στην κατασκευή
ηλεκτροδίων.

Ξυλάνθρακας
Τον παίρνουμε με την ξηρή απόσταξη των ξύλων (θέρμανση χωρίς αέρα).
Αυτό γίνεται, είτε με θέρμανση των ξύλων μέσα σε κλειστά δοχεία όπου
απομένει, όπως το τοξικό οξύ, το ξυλόπνευμα και η ακετόνη είτε με
σχηματισμό σωρών από ξύλα (ξυλοκάμινοι) και επικάλυψη αυτών με χώμα.
Σ' αυτούς ανοίγονται μικρές τρύπες, για να κυκλοφορεί εύκολα ο αέρας και
μια μεγάλη κεντρική τρύπα, που χρησιμεύει σαν καπνοδόχος. Από την
καπνοδόχο ρίχνουμε συνεχώς αναμμένα κάρβουνα: οπότε καίγεται ένα
μέρος των ξύλων και απανθρακώνονται τα υπόλοιπα.

Ζωικός άνθρακας

Προέρχεται από την απανθράκωση ζωικών ουσιών (κόκαλα, αίμα κλπ.).

Είναι πορώδης, όπως ο ξυλάνθρακας και έχει την ιδιότητα να απορροφά
αέρια και χρωστικές ουσίες. Έτσι χρησιμοποιείται για τον αποχρωματισμό
της ζάχαρης, σαν αποσμητικό και απορροφητικό των αερίων του στομάχου
κλπ.

Αιθάλη (καπνιά, φούμο) Προέρχεται από την ατελή καύση οργανικών

ουσιών, πλούσιων σε άνθρακα. Κατά την καύση μαζεύουμε την καπνιά
πάνω σε ειδική επιφάνεια που πρέπει να διατηρείται κρύα. Είναι λεπτή,
μαύρη σκόνη και αποτελείται από καθαρό άνθρακα. Χρησιμοποιείται για
την κατασκευή της σινικής και της τυπογραφικής μελάνης, βερνικιών, στη
ζωγραφική και για την κατασκευή ελαστικών.Η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος
παραγωγός μαγνησίτη και περλίτη στην Ευρωπαϊκή ... Η περιοχή της
Αξιούπολης, όπου ο ροδόχρωμος γραφίτης της περιοχής ...

ΣΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ

Πολλές οι ομορφιές της Ελλάδας, πολλές οι ομορφιές του

Νομού Τρικάλων. Ανάμεσά τους και το Φωτεινό, ή Νέα Τσιούκα,
ένα ορεινό χωριό των Χασίων (1.020 μ.) στα όρια του νομού
Γρεβενών, 38 χλμ. ΒΑ της Καλαμπάκας. Οι κάτοικοί του, περί τα 600
άτομα, είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία γεωργοκτηνοτρόφοι.
Ο ποταμός Ίων (Μουργκάνης) ρέει κοντά στο χωριό, που
συμπηρώνεται από τις πηγές Καραούλια και Καλή και τη βρύση
Τυφλοσέλι, κτισμένη στα 1880 με χαρακτηριστικά ξύλινα κιούγκια, σε
απόσταση 2 χλμ. προς τη Δεσκάτη. κορυφή Προφήτης Ηλίας (1.220
μ.) προσφέρει πανοραμική θέα του χωριού, ενώ στην περιοχή
βρέθηκαν κοιτάσματα χαλαζία και γραφίτη σε περιορισμένη κλίμακα.
Εξαιρετικής ομορφιάς ο καταρράκτης Σουρβάλα, απέχει περίπου 2,5
χλμ. από το χωριό. Οι περισσότερες γυναίκες του χωριού, υφαίνουν
φλοκάτες και σαΐσματα (από γίδινο μαλλί) στον αργαλειό.
 Σε απόσταση 2 χλμ.
πριν από το χωριό, αριστερά
του δρόμου, υπάρχουν
ερείπια αρχαίου οικισμού.
Στο Φωτεινό υπάρχουν 3
εκκλησίες, ο Αγιος Γεώργιος
– η μητρόπολη του χωριού- οι
Αγιοι Ανάργυροι και ο
Προφήτης Ηλίας. Στο χωριό
λειτουργούν περιστασιακά
δύο καφετέριες ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ την κορυφή Προφήτης Ηλίας, και
τον καταρράκτη «Σουρβάλα». ΕΠΙΔΟΘΕΙΤΕ ΣΕ Ψάρεμα μπριάνας
και καραβίδας στον ποταμό Ίωνα.
Ανακαλυφθηκαν προσφατα κοιτασματα γραφιτη Οι γαιάνθρακες έχουν
σχηματιστεί από δάση, τα οποία καταπλακώθηκαν από πετρώματα και
υπέστησαν ενανθράκωση από το αναερόβιο βακτήριο του άνθρακα.
Ανάλογα με το χρόνο που το καταπλακωμένο ξύλο έμεινε στο φλοιό της
Γης σχηματίσθηκαν οι διάφοροι τύποι γαιανθράκων, των οποίων η
περιεκτικότητα σε άνθρακα ποικίλλει. Γραφίτης: Περιέχει 96-98% Ανήκει
στην κατηγορία των μεταμορφοσιογενών γαιανθράκων, αν και η αρχική του
μορφή οφείλει τη γένεσή της στα ίδια αίτια με τους άλλους. Είναι η μοναδική
κρυσταλλική μορφή γαιάνθρακα (εξαγωνικό σύστημα). Είναι μαύρος,
μαλακός, με μεταλλική λάμψη. Δεν χρησιμοποιείται ως καύσιμο, αλλά στην
παραγωγή μολυβιών, μελανιών, σκόνης τόνερ (μελάνι σε σκόνη για
εκτυπωτικές συσκευές λέιζερ (εκτυπωτές, φωτοτυπικά)), σε ανάμιξη με
έλαια ως λιπαντικό και ως επιβραδυντής νετρονίων στους ατομικούς
αντιδραστήρες.

Ας πάμε τώρα στη γνωστή μας Πεντέλη και τα

περίεργα φαινόμενα του Πεντελικου βουνου να
δούμε τι κρυβει στο εσωτερικό του
Στη Πεντέλη τα ανώτερα στρώματα του κατωτέρου μαρμάρου μεταβαίνουν
σταδιακά σε μοσχοβιτικής, αμφιβολιτικής και άλλης ορυκτολογικής
σύστασης γνεύσιους και σχιστόλιθους σε εναλλαγές με λευκά και κυανά
μάρμαρα και σιπολίνες μικρού πάχους. Ολικό πάχος σειράς περίπου 300μ.
Η στρωματογραφική τοποθέτηση των παραπάνω πετρωμάτων σε προ-
λιθανθρακοφόρους σχηματισμούς δίδεται εξ΄ αιτίας των στρωματογραφικών
συνθηκών που αναφέρονται παρακάτω...
...Η παραπάνω γνευσιακή σειρά περνά με σαφή διαχωριστικά όρια σε
τεφρόμαυρους και τεφροκύανους σχιστόλιθους, των οποίων το
χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι η παρουσία γραφίτη. Στα ανώτερα
στρώματα των σχηματισμών αυτών, στη ΒΑ Πεντέλη, παρεμβάλλονται
μικρού πάχους ενστρώσεις μαρμάρων και σιπολινών.».
Ξέρετε κάτι; Ο Γραφίτης είναι πολύ καλός αγωγός του ηλεκτρικού ρεύματος
(USGS Minerals Information: Graphite). Όχι μόνο αυτό, αλλά
συγκεκριμένα ο περιέχων γραφίτη σχιστόλιθος, που όπως είδαμε στην
πρώτη παραπάνω αναφορά καταλαμβάνει μεγάλο τμήμα της Πεντέλης,
λόγω ακριβώς της ηλεκτρικής του αγωγιμότητας, είναι, ως πέτρωμα,
άριστος αγωγός ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Ενδεικτικά, μεταφράζουμε
από http://herkules.oulu.fi/isbn951427119X/isbn951427119X.pdf
(pdf format, μέγεθος 864 KΒ - σελίδα 11, «1 Introduction 1.1 Background»):
In the case of inductive EM methods that are studied in this work, the
dominant petrophysical parameter is the electrical conductivity (or its
reciprocal, the resistivity), which represents the ability of electric charges to
move inside a matter. Certain geological targets, such as graphitic bearing
schist zones and massive sulphide ore bodies, can reproduce a strong
anomalous EM response because their conductivity is considerably higher
than the conductivity of host rocks surrounding them.

---μετάφραση---»

Στην περίπτωση των επαγωγικών ΗλεκτροΜαγνητικών μεθόδων (που

χρησιμοποιούνται για τη διερεύνηση της σύστασης του υπεδάφους) που
μελετώνται σ' αυτή την εργασία, η κυρίαρχη πετροφυσική παράμετρος είναι
η ηλεκτρική αγωγιμότητα (ή το αντίστροφο της, η ηλεκτρική
αντιστασιμότητα), που υποδηλώνει την ικανότητα των ηλεκτρικών φορτίων
να διαδοθούν διαμέσου μιας μάζας. Κάποιοι γεωλογικοί «στόχοι», όπως οι
περιέχουσες γραφίτη σχιστολιθικές ζώνες και τα μεγάλα κοιτάσματα
θειούχων ενώσεων, μπορούν να προκαλέσουν μια ισχυρή, ανώμαλη
ΗλεκτροΜαγνητική «απάντηση» (στο διερυνητικό ηλεκτρομαγνητικό
παλμό που διοχετεύεται στο υπέδαφος) επειδή η αγωγιμότητα τους είναι
σημαντικά υψηλότερη απ' ότι η αγωγιμότητα των γύρω πετρωμάτων
από τα οποία περιβάλλονται.Ίσως η γεωλογική αυτή σύσταση της
Πεντέλης, με έντονα αγώγιμο γραφιτικό σχιστόλιθο σε μεγάλο της τμήμα,
να σχετίζεται και με τη γεωμαγνητική της ιδιαιτερότητα, που όπως είδαμε
περιλαμβάνει πολύ αυξημένες τιμές έντασης γεωμαγνητικού πεδίου
(σύμφωνα με τις μετρήσεις του Μαγνητικού Παρατηρητηρίου Πεντέλης -
http://www.igme.gr/MAGNETIC.htm) κατά περιόδους, και παράδοξο
συσχετισμό των αυξημένων αυτών τιμών με την πρόκληση σεισμικών
δονήσεων (http://www.cosis.net/abstracts/EAE03/13108/EAE03-J-
13108.pdf).

Η Ηλεκτρομαγνητική (ΕΜ) μεθόδος χρησιμοποιεί ελεγχόμενες πηγές

χρησιμοποιούνται παραδοσιακά κοντά στην επιφάνεια γεωφυσικές έρευνες,
όπως ορυκτών υδρογονανθράκων και η εξερεύνηση καθώς και στη
γεωλογική χαρτογράφηση και διαρθρωτικές μελέτες. Πρόσφατα, οι μέθοδοι
EM καταστεί δημοφιλής στο περιβάλλον, αρχαιολογικό, και έρευνες
μηχανική. Παρόλο που ήταν το συντομότερο γεωφυσικής συστήματα EM
αναπτύχθηκε το 1920, η κύρια ώση σε θεωρητική και πρακτική ανάπτυξη
 ήταν έμπειροι μετά το Β
'Παγκόσμιο Πόλεμο (Ward
1980). Από τότε πολλές
εφαρμογές
συμπεριλαμβανομένης
επιφάνεια, εναέρια,
γεώτρηση, και
Έχουν αναπτυχθεί υποβρύχια
συστήματα μέτρησης. Πριν
από την εξέλιξη των
υπολογιστών τεχνολογίας στα
τέλη της δεκαετίας του 1960,
ωστόσο, η ερμηνεία των μετρήσεων ήταν EM βασίζονται κυρίως σε
θεωρητικές αφαιρέσεις και εμπειρικές παρατηρήσεις, καθώς και για λίγα
αναλυτικές λύσεις και μικρές μελέτες μοντέλο κλίμακας. Η ανάπτυξη των
αριθμητικών μοντελοποίηση των μεθόδων κατά τη διάρκεια των τριών
τελευταίων δεκαετιών επέτρεψε να συνειδητοποιήσουν την πλήρη
τρισδιάστατο (3-D) EM πρόβλημα επαγωγή και την πιο ρεαλιστικό μοντέλο
γεωλογική δομές. Επιπλέον, η συνδυασμένη χρήση των αριθμητική
μοντελοποίηση και την αντιστροφή των μεθόδων επέτρεψε μηχανογραφικό
ποσοτική ερμηνεία των μετρήσεων EM. Στην περίπτωση των επαγωγικών
μεθόδων EM που μελετήθηκαν σε αυτό το έργο, το κυρίαρχο petrophysical
παράμετρος είναι η ηλεκτρική αγωγιμότητα (ή της αμοιβαιότητας, η
αντίσταση), οποία αντιπροσωπεύει την ικανότητα των ηλεκτρικών φορτίων
να κινηθεί μέσα σε ένα θέμα. Βεβαιωμένοι γεωλογικοι στόχοι, όπως
γραφίτης φέρουν ζώνες σχιστόλιθο και μαζικών φορέων και θειούχων
μεταλλευμάτων, μπορεί να παράγει μια ισχυρή ανώμαλη αντίδραση EM,
επειδή η αγωγιμότητα τους είναι σημαντικά υψηλότερη από την
αγωγιμότητα των πετρωμάτων υποδοχής γύρω τους. Ο στόχος των
γεωφυσικών ερμηνεία είναι να αντιστραφεί η μέτρηση δεδομένα EM σε
γνώση σχετικά με το χωροταξικό διανομή αγωγιμότητα μέσα στη γη, και να
χρησιμοποιούν τις πληροφορίες αυτές σε γεωλογικούς
ερμηνεία. Δυστυχώς, το αντίστροφο πρόβλημα δεν έχει μοναδική
λύση, επειδή η αγωγιμότητα είναι μια πολύπλοκη, συνεχής
λειτουργία και τα δεδομένα που συλλέγονται με πεπερασμένων
δειγματοληψία (Hohmann & Raiche 1988). Ως εκ τούτου, άμεση
αναστροφή της EM δεδομένων δεν είναι δυνατη στην πράξη. Αν και
ενημερωτικό τμήματα βάθος του υπεδάφους μπορεί να παράγονται
χρησιμοποιώντας μετασχηματισμό και τεχνικές απεικόνισης, οι ποιοτικές
μέθοδοι δεν μπορούν να παράσχει πραγματικές τιμές αγωγιμότητας.
Μάκρης, Ν. Εβρου και. Λειβαδιού Θεσσαλονίκης
Επιµελητής-Λέκτορας Παν/µιο Αθηνών, Τµήµα Γεωλογίας. 1986-1989 ...
Ερευνα και αξιολόγηση εµφανίσεων γραφίτη περιοxή Μάκρης, Ν. Εβρου
και. Λειβαδιού Θεσσαλονίκης. .... Eργαστηριακή υδροθερµική σύνθεση των
αλκαλικών αστρίων. ΤΕΛΙΚΑ ΟΠΟΥ ΜΑΚΡΗ… ΟΔΗΓΕΙ ΜΑΚΡΙΑ…
Ν.ΜΑΚΡΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Ο Εθνικός Δρυμός Σουνίου ιδρύθηκε το 1974. Είναι μια μακρόστενη
περιοχή 35.000 στρέμματα. Ολόκληρος ο χώρος του δρυμού παρουσιάζει
ιδιαίτερο ιστορικό, γεωλογικό-μεταλλευτικό και παλαιοντολογικό
ενδιαφέρον. Υπάρχουν εκτεταμένα λείψανα αρχαίων μεταλλείων και
εργαστηρίων των ιστορικών χρόνων καθώς και οικισμών που καλύπτουν
όλο το χρονικό φάσμα από την παλαιολιθική, νεολιθική και προϊστορική
περίοδο (σπήλαιο Κίτσος, 2χλμ. βόρεια του Αγ. Κωνσταντίνου ή
Καμάριζας). Στο ίδιο σπήλαιο βρέθηκαν παλαιοβοτανικές και
παλαιοντολογικές μαρτυρίες, απολιθώματα βοτανικών ειδών που δεν
υπάρχουν σήμερα στην
περιοχή (Pinus nigra,
Buxus semperrirens,
Fraxinus, Corylus) ή
στην Ελλάδα ολόκληρη
(Pinus maritime,
Quercus suber). Από την
αρχαία εποχή μέχρι
σήμερα λειτούργησαν
κατά καιρούς μεταλλεία
αργύρου, ψευδάργυρου,
σίδηρου, μόλυβδου κ.λπ.
και έχει αποδειχθεί ότι
υπάρχουν στο χώρο
γύρω στα 100 ορυκτά.
 Από τα αρχαία
λατομεία μαρμάρου πάρθηκε το μάρμαρο που κατασκευάσθηκαν ο
ναός του Ποσειδώνα και το ιερό της Σουνιάδας Αθηνάς στο
ακρωτήριο Σούνιο.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΟ ΕΧΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΓΩΓΙΜΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ Το
βάραθρο Χάος αποτελεί ένα μοναδικού ενδιαφέροντος φυσικό μνημείο στο
δρυμό αυτό.

Η ΘΑΜΜΕΝΗ ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΙΚΕΡΜΙΟΥ

Το 1833 ανακαλύφθηκαν τυχαία απολιθώματα που η έρευνα απέδειξε ότι
ανήκαν σε σπονδυλωτά που δεν υπάρχουν πια, είχαν όμως ζήσει στην
περιοχή του Πικερμίου περίπου 6.500.000 χρόνια πριν !
Τι κρυβει το υπέδαφος του Πικερμίου?
Γιατί εκαψαν – ωθουν σε ερήμωση τη περιοχή?
Η απάντηση κάτω από τα πόδια σας, κυριολεκτικα

Το Πικέρμι είναι χωριό της Αττικής στις νότιες υπώρειες της Πεντέλης,
Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας, στην οποία υπάγονται και οι οικισμοί
Ντράφι (υψόμετρο 190), Παλαιός Μύλος και Δασαμάρι (Διώνη).

Κατά τη διάρκεια της μειοκαινικής περιόδου του τριτογενούς , η Αττική ήταν

διαμοιρασμένη σε νησίδες, διάσπαρτη από λίμνες και κατά ένα μέρος είχε
κατακλυστεί από τη θάλασσα, γι’ αυτό βρίσκονται σήμερα λιμναίες,
χερσαίες και θαλάσσιες τριτογενεις αποθέσεις σε ολόκληρη την Αττική. Στις
νότιες υπώρειες της Πεντέλης, κοντά στο Πικέρμι, σε μια από τις
μεγαλύτερες πεντελικές χαράδρες (μεγάλο Ρέμα ή χαράδρα του
Πικερμίου ), με απότομες, συχνά κατακόρυφες πλαγιές, διακρίνεται καθαρά
η συνεχής εναλλαγή ερυθρών λατυπαγών, κροκαλοπαγών ερυθρών
ψαμμούχων πηλών, ψαμμούχων μαργών, σε οριζόντιες τράπεζες,
αποθέσεις που ανήκουν στη χερσαία φάση του πόντιου της μειοκαινικής
περιόδου. Η χαράδρα αυτή προς τα άνω είναι χαραγμένη μέσα σε
μαρμαρυγιακό σχιστόλιθο, ενώ 4 χιλιόμετρα κάτω απο το Πικέρμι,
συνεχίζεται μέσα στα ερυθρά πικερμικά κροκαλοπαγή και πηλούς, και
φτάνει ως τη θάλασσα. Μέσα στους ερυθρούς αυτούς πηλούς βρέθηκε μια
πλουσιότατη και πολύ χαρακτηριστική πανίδα από θηλαστικά, πτηνά,
ερπετά και άλλα ζώα, που ονομάζεται πανίδα του Πικερμίου, ή πανίδα
του ιππαρίου ή των θηλαστικών. Τα πρώτα ευρήματα των πικερμικών
ζώων τα ανακάλυψε ο Άγγλος αρχαιολόγος Φίνλεϊ το 1835, ενώ
αναζητούσε αρχαιότητες. Ακολούθησαν πολλές άλλες ανασκαφές. Από τα
λείψανα που βρέθηκαν, πολλά έχουν αποσταλεί σε ξένα πανεπιστήμια,
ενώ μια πλούσια συλλογή απ’ αυτά υπάρχει στο Παλαιοντολογικό Μουσείο
του Πανεπιστημίου της Αθήνας

Κατά τη διάρκεια της μειοκαινικής περιόδου του τριτογενούς , η Αττική ήταν

διαμοιρασμένη σε νησίδες, διάσπαρτη από λίμνες και κατά ένα μέρος είχε
κατακλυστεί από τη θάλασσα, γι’ αυτό βρίσκονται σήμερα λιμναίες,
χερσαίες και θαλάσσιες τριτογενεις αποθέσεις σε ολόκληρη την Αττική. Στις
νότιες υπώρειες της Πεντέλης, κοντά στο Πικέρμι, σε μια από τις
μεγαλύτερες πεντελικές χαράδρες (μεγάλο Ρέμα ή χαράδρα του
Πικερμίου ), με απότομες, συχνά κατακόρυφες πλαγιές, διακρίνεται καθαρά
η συνεχής εναλλαγή ερυθρών λατυπαγών, κροκαλοπαγών ερυθρών
ψαμμούχων πηλών, ψαμμούχων μαργών, σε οριζόντιες τράπεζες,
αποθέσεις που ανήκουν στη χερσαία φάση του πόντιου της μειοκαινικής
περιόδου. Η χαράδρα αυτή προς τα άνω είναι χαραγμένη μέσα σε
μαρμαρυγιακό σχιστόλιθο, ενώ 4 χιλιόμετρα κάτω απο το Πικέρμι,
συνεχίζεται μέσα στα ερυθρά πικερμικά κροκαλοπαγή και πηλούς, και
φτάνει ως τη θάλασσα. Ο κόσμος αυτός των θηλαστικών και των άλλων
ζώων του Πικερμίου είναι πολύ σημαντικός και προκαλεί το παγκόσμιο
ενδιαφέρον, γιατί από τη μελέτη του εξάγονται πολλά συμπεράσματα
σχετικά με την παλαιογραφία, την παλαιοκλιματολογία, την
παλαιοοικολογία, την παλαιοβοτανική της Αττικής, την εξάπλωση και την
διανομή των ειδών των ζώων της στην Ευρώπη κ.λπ. Το κλίμα της
περιοχής αυτής πρέπει να ήταν υγρότερο από το σημερινό, υποτροπικό.
Μεγάλες πεδιάδες με θάμνους, καλυμμένες πάντα από χόρτο, θα πρέπει
να υπήρχαν ως τόπος διαμονής για τα μεγάλα κοπάδια από αντιλόπες,
ίππους, γκαζέλες, πρόβατα, αίγες, ελάφια κ.λπ. , οι οποίες πρέπει να
διακόπτονται από πυκνά δάση, όπου ζούσαν οι πίθηκοι, οι
καμηλοπαρδάλεις, οι ρινόκεροι, οι μαστόδοντες, τα αρπακτικά σαρκοφάγα
και ο ερυμάνθιος κάπρος. Κάποιος ποταμός διέσχιζε τις πεδιάδες αυτές,
όπου μαζεύονταν και έπιναν νερό τα μικρότερα ζώα, δίνοντας έτσι την
ευκαιρία στα μεγαλύτερα αρπακτικά να τα βρουν και να τα κατασπαράξουν.
Το κλίμα, η πανίδα και η χλωρίδα των πεδιάδων αυτών μοιάζει πολύ με
αυτό της στέπας του Μασάι της Αφρικής, με τη διαφορά ότι τα φυτά ήταν
μεσογειακού τύπου. Μέχρι που εκτεινόταν προς τα βόρεια οι στεπώδεις
αυτές περιοχές δεν είναι ακριβώς γνωστό.Παρόμοια στρώματα με του
Πικερμίου που εγκλείουν πανίδα θηλαστικών και άλλων ζώων, όμοια
σχεδόν με την πικερμική, βρέθηκε και στις ακτές της Εύβοιας, απέναντι
από τη Ραφήνα, γεγονός που αποδείχνει ότι την εποχή εκείνη η Εύβοια
ήταν ενωμένη με τη στερεά Ελλάδα. Το 1833, λοιπόν, ο άγγλος
αρχαιολόγος F. Finlay ανακάλυψε πρώτος απολιθωμένα οστά στο
Μεγάλο Ρέμα κοντά στο Πικέρμι, σε θέση που είχε διαβρωθεί από τα
νερά.
Στην ανασκαφή που ακολούθησε μάζεψε αρκετά οστά τα οποία, στη
συνέχεια δώρησε στη «Φυσιογραφική Εταιρεία Αθηνών».Αργότερα, κατά
το 1838, ένας βαυαρός στρατιώτης από το Μόναχο ανακάλυψε στην ίδια
περίπου θέση διάφορα οστά στις κοιλότητες των οποίων είχαν
σχηματισθεί κρύσταλλοι ασβεστίτη που εξέλαβε για διαμάντια.
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του έδειξε τα δείγματα αυτά στον καθηγητή
του Πανεπιστημίου του Μονάχου Α. Wagner ο οποίος με έκπληξη
διαπίστωσε ότι επρόκειτο για το κάτω σαγόνι ενός πιθήκου. Έκτοτε
διενεργήθηκαν δεκάδες ανασκαφές από έλληνες και ξένους επιστήμονες και
χιλιάδες οστών πλούτισαν εκτός του Μουσείου του Πανεπιστημίου Αθηνών
Μουσεία Φυσικής Ιστορίας σε ολόκληρο τον κόσμο.
 ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΙΚΕΡΜΙΟΥ

(Υπό Γ. Μαρίνου, Ν. Συμεωνίδου, 1974)

ΥΠΟΜΝΗΜΑ
1. Μάρμαρα. 2. Σχιστόλιθοι. 3. Σύναγμα με μάργες. 4. Κροκαλοπαγή,
άργιλοι, μάργες.

5. Μαργαϊκοί ασβεστόλιθοι και μάργες με λιμναία μαλάκια.

6. Σύστημα διαφόρων μάργων που αποτελούν το παλαιοέδαφος μαζί με

ψαμμίτες κ.λπ. και περιέχουν τα οστά των θηλαστικών (ιππάριον κ.λπ.)
και άργιλοι βαλτώδεις έως λιμναίες. Επίσης μάργες με μαλάκια γλυκέων
υδάτων και λιγνίτες.

7. Πλειστοκαινικά κροκαλοπαγή και άργιλοι. 8. Σύγχρονες προσχάκιεις.

9. Λιγνιτορυχεία. 10. Θέσεις ανασκαφών προς αναζήτηση οστών

θηλαστικών.
Το 1853 ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ηρακλής
Μητσόπουλος πραγματοποίησε μία ανασκαφή στο Πικέρμι και τα οστά
που συγκέντρωσε τα κατέθεσε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου
βρίσκονται μέχρι σήμερα.

Το 1855 ο διευθυντής του Μουσείου της Φυσικής Ιστορίας του

Παρισιού, Α. Gaudry διενήργησε επίσης ανασκαφές σε μεγάλη έ-
κταση και μάζεψε μεγάλο αριθμό οστών τα οποία μετέφερε στη
Γαλλία. Αργότερα και ύστερα από την επεξεργασία του τεράστιου
αυτού υλικού έγραψε ένα βιβλίο πολύ σημαντικό με τίτλο Animaux
Fossiles et Geologie de l’ Attique που, τυπώθηκε στο Παρίσι το
186-2. Πολύ αργότερα ο γερμανός παλαιοντολόγος Ο.Abel, αφού
επισκέφθηκε επανειλημμένα την περιοχή, δημοσίευσε διάφορες
μελέτες (1912), (1913) και μία πολύ σημαντική το (1922) με
τίτλο In de Buschsteppen von Pikermi in Attika zur unteren
Pliozaenzeit. Η μεγάλη συγκέντρωση τόσο πολλών
απολιθωμένων οστών θηλαστικών και άλλων ζώων αλλά και
τόσο μεγάλου πλήθους ειδών είναι εντυπωσιακή. Έχουν βρεθεί
πάνω από 500 γένη και είδη.

. Τοπίο ανώτερου Μειόκαινου στη Βόρειο Ελλάδα.

Ακόμη και σήμερα ταξιδεύοντας στην Ευρώπη μπορεί να παρατηρήσει
κανείς στα διάφορα Μουσεία μεγάλα κομμάτια από τα πετρώματα του
Πικερμίου, μέσα στα οποία βρίσκονται οστά διαφόρων ζώων.

Φωλεά οστών στο Μεγάλο Ρέμα. Φωτ. Μιχ. Δερμιτζάκη

Ιππ
ά
ρ
ι
ο
ν

του
ανώτερου Μειόκαινου
 Στη διεθνή γεωλογική κοινότητα, η Ελλάδα είναι γνωστή από
τέσσερις κυρίως θέσεις: Το Πικέρμι, τη Σαντορίνη, το
απολιθωμένο δάσος της Λέσβου και το φαράγγι της
Σαμαριάς. Από τον παραπάνω κατάλογο, το πιο σημαντικό
απολίθωμα είναι ο Μεσοπίθηκος ο πεντελικός που ζούσε σε μικρές
αγέλες στη στέπα του Πικερμίου, ο οποίος ασφαλώς σε μέρες
καταιγίδων ή κακοκαιρίας εύρισκε καταφύγιο στις σπηλιές της τότε
Πεντέλης, του Ολύμπου Αττικής ή του Υμηττού. Πάντως, ώσπου να
εμφανισθεί ο Αυστραλοπίθηκος ή ο Homo Habilis θα περάσουν ακόμα
4-5 εκατ. χρόνια. Πάρα πολλά από τα ζώα που αναφέρθηκαν έχουν
βρεθεί και σε άλλες περιοχές
της χώρας μας, όπως στη Σάμο,
στη Βόρειο Εύβοια, στην
Κεντρική Μακεδονία αλλά και
στον ευρύτερο χώρο της
ευρωπαϊκής ηπείρου, της
Ασίας και της Αφρικής.

Είναι φυσικό ένας τόσο μεγάλος

αριθμός ζώων να χρειάζεται
εκτεταμένη περιοχή για να ζει και
να αναπτύσσεται. Η περιοχή αυτή
πράγματι ήταν η Αιγηίδα που
εκτεινόταν από την Αττική έως τη
Μικρά Ασία και από εκεί έως την
Ασία και την Αφρική.

Το κλίμα πρέπει να ήταν

παρόμοιο με εκείνο της
αφρικανικής στέπας, αλλά με
μεσογειακά φυτά. Ήταν δηλαδή
πολύ πιο υγρό και θερμό από το σημερινό. Οι βροχές έριχναν μεγάλους
όγκους νερού και στα χαμηλότερα μέρη δημιουργούντο έλη και
εποχιακές λίμνες. Τα φυτά και οι διάφοροι θάμνοι ήταν μεγαλύτερα από
τα σημερινά και τα δέντρα στους ορεινούς όγκους σχημάτιζαν δάση. Η
περιοχή προέλευσης της πανίδας του Πικερμίου ήταν πιθανότατα η Ινδία
από την οποία μετανάστευσαν προς Ιράν, Ιράκ, Μικρά Ασία και διά
μέσου της Αιγηίδας πέρασαν στην Αττική, στην Ελλάδα και στην
Ευρώπη. Στην Μακεδονία, κοντά στη Νεα Μεσημβρία, ανακαλύφθηκαν
τα τελευταία χρόνια πολλά οστά της ίδιας ηλικίας με την πανίδα του
Πικερμίου. Οι παλαιότεροι σχηματισμοί που συναντούμε στην ευρύτερη
περιοχή αποτελούνται από κρυσταλλικά πετρώματα μάρμαρα και
σχιστόλιθους ηλικίας Τριαδικού-Ιουρασικού που μεταμορφώθηκαν κατά
το κατώτερο Μειόκαινο. Πάνω σε αυτά έχουν αποτεθεί πηλοί, συμπαγή
κροκαλοπαγή, ψαμμίτες και άργιλοι. Στα χαμηλότερα μέρη, στο
Μεγάλο Ρέμα, έχουν αποτεθεί και ελειογενείς άργιλοι.
Το σύστημα των ιζημάτων μέσα στα οποία βρίσκονται τα οστά, της
πικερμικής πανίδας είναι ερυθρωπές άργιλοι. Αυτό αποδεικνύει ότι
υπήρχε αναπτυγμένο έδαφος πάνω στο οποίο ζούσαν οι ζωικοί και
φυτικοί οργανισμοί, καθώς επίσης ψαμμιτοκροκαλοπαγή και ελειογενείς
άργιλοι με οστά μικροθηλαστικων. Τα οστά των μεγάλων ζώων βρίσκονται
σε φωλεές (φακοειδείς σωρούς), ανάκατα φυτοφάγα και σαρκοφάγα,
πουλιά, νυχτερίδες, ερπετά, αντιλόπες, μαχαιρόδοντες, λέοντες,
τραγέλαφοι κ.λπ. Οι ερυθρωπές άργιλοι δείχνουν ότι ευρίσκοντο σε ελεύθερη
ατμόσφαιρα, ώστε τα σιδηρούχα άλατα και διαλύματα που περιείχαν να
οξειδώνονται και να παίρνουν το κόκκινο χρώμα. Ανατολικότερα (προς
Ραφήνα) η περιοχή αποτελούσε λίμνη μέσα στην οποία αποτεθηκαν λιγνίτες
που τροφοδότησαν προ ολίγων ετών κεραμικές βιοτεχνίες. Στην κορυφή
της ακολουθίας των στρωμάτων που αναφέρθηκαν υπάρχει ένας σκληρός
μαργαϊκός ασβεστόλιθος υπόλευκος που συναντάται σε πολλά μέρη της
Αττικής. Όπως αναφέρθηκε, τα οστά στο Μεγάλο Ρέμα βρίσκονται
συγκεντρωμένα σε φακοειδείς φωλεές μεγάλου σχετικά μεγέθους.Οι
ανασκαφές έδειξαν ότι πολυπληθή ήταν τα ελάφια, οι δορκάδες και οι
αντιλόπες που ζούσαν σε μεγάλες αγέλες.Το πιο χαρακτηριστικό ζώο
του Πικερμίου είναι το μικρό αλογάκι «Ιππάριον το χαρίεν» που αργότερα
πήρε το όνομα Μεσογειακό. Ζούσε σε μεγάλες αγέλες και είχε το
μέγεθος ζέβρας. Είχε τρία δάκτυλα από τα οποία, χρησιμοποιούσε μόνο το
μεσαίο για οπλή. Τα άλλα δύο βρίσκονταν λίγο ψηλότερα και δεν έφθαναν
ποτέ στο έδαφος. Αποτελούσε εύκολη λεία για τους μαχαιρόδοντες και
τους λέοντες. Μεγάλες αγέλες αποτελούσαν επίσης οι αντιλόπες, οι
δορκάδες και τα ελάφια που είχαν κέρατα διαφόρων μορφών και
σχημάτων. Με τον ίδιο τρόπο ζούσαν καμηλοπαρδάλεις, γαζέλες, ρινόκεροι
και πλήθος άλλα ζώα, όπως διαπιστώνεται από τις χιλιάδες των οστών
του Πικερμίου.Το πρόβλημα που τίθεται μεταξύ των παλαιοντολόγων
εδώ και ένα αιώνα είναι το πώς βρέθηκαν οστά φυτοφάγων και
σαρκοφάγων ανακατεμένα, γεγονός που φανερώνει ότι πέθαναν μαζί στο
ίδιο μέρος και συγχρόνως. Μία πρώτη θεωρία αναφέρεται στο γεγονός ότι
τα οστά έχουν μεταφερθεί από τα νερά σε περιόδους μεγάλων
πλημμύρων. Μία άλλη, που διατύπωσε ο γερμανός καθηγητής Lepsius
θεωρεί τις φωλεές-σωρούς μόνο από γαζέλες, αλλού μόνο από ιππάρια,
αλλού μόνο από ρινόκερους κ.ο.κ. Ο καθηγητής O. Abel διατύπωσε μία
άλλη θεωρία με την οποία δέχεται ότι τα ζώα πανικοβλήθηκαν από
τεράστια σε έκταση πυρκαϊά και έτρεξαν για να σωθούν, χωρίς να
πηγαίνουν υποχρεωτικά κατ' αγέλες, έχοντας μοναδικό σκοπό να
ξεφύγουν από τις φλόγες. Στο τρέξιμο αυτό περνούσαν από ανώμαλα εδάφη
πάνω από βράχους και ρωγμές εδάφους και πολλά τραυματίζονταν και
πέθαιναν επιτόπου, ενώ άλλα έφθαναν στο Μεγάλο Ρέμα, όπου
γκρεμίζονταν ή έπεφταν λεία αρπακτικών. Η θεωρία αυτή επαρκεί για να
εξηγήσει σε μεγάλο μέρος την όλη κατάσταση, με την προϋπόθεση
όμως ότι υπήρχε ρέμα και ότι από την άλλη πλευρά του ρέματος δεν
υπήρχε φωτιά. Υπάρχει, τέλος, η θεωρία της ξηρασίας. Τα ζώα δηλαδή
πέθαιναν από μακροχρόνια ξηρασία (έλλειψη τροφής και νερού). Στη
συνέχεια οι καταρρακτώδεις βροχές που ακολούθησαν μετέφεραν τα οστά
στις θέσεις που βρίσκονται σήμερα. Σε κάθε περίπτωση, για καθεμιά από
τις θεωρίες που έχουν διατυπωθεί, υπάρχει και η αντίθετη άποψη με τα
δικά της επιχειρήματα. Επί πλέον, μετά την εύρεση και άλλου σωρού
οστών στη θέση Κισδάρι, η οποία απέχει περισσότερο από 8 χλμ. προς
ανατολάς του Μεγάλου Ρέματος, το πρόβλημα καθίσταται ακόμη
σοβαρότερο, δεδομένου ότι ο ακαριαίος θάνατος τόσων ζώων και σε τόση
έκταση δεν είναι δυνατόν να έχει εξήγηση με τις σημερινές εμπειρίες της
φύσεως και της ζωής.Το Πικέρμι σήμερα τελεί υπό την ευθύνη του
Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικότερα του Εργαστηρίου Γεωλογίας-
Παλαιοντολογίας. Τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι ευαισθητοποιείται
και το Υπουργείο Πολιτισμού για την κατοχύρωση της προστασίας της
περιοχή Επίσκεψη της περιοχής Στο 4ο χλμ. από
την κοινότητα Πικέρμι προς Ραφήνα, αριστερά είναι το Χάνι του Σκορδά.
Δίπλα από το Χάνι υπάρχει δρομάκι έως το νεκροταφείο που είναι δίπλα
στη Χαράδρα.Κατεβαίνοντας μέσα στη Χαράδρα υπάρχουν φυσικές τομές
που μπορεί κανείς να παρατηρήσει οστά. Το υλικό του εδάφους είναι
κοκκινοχώματα. Απαγορεύεται κάθε εκσκαφή ή λήψη οστών. Είναι
υποχρέωση όλων μας να σεβαστούμε το φυσικό αυτό μνημείο που
αποτελεί πράγματι πατρογονική κληρονομιά.
(Απολιθωμένα Σπονδυλωτά) Αρθρο του καθηγητή
παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Αθήνας κ. Ν. Συμεωνίδη

Το χωριό Πικέρμι, παλαιότερα αγρόκτημα μιας Μονής, βρίσκεται σε

απόσταση 20 χλμ περίπου από την Αθήνα. Η περιοχή του Πικερμίου δεν
είναι τόσον ασήμαντος, όσον κανείς ίσως υποψιάζεται και τούτο διότι η
περιοχή αυτή έχει γίνει παγκοσμίως γνωστή στους επιστημονικούς
κύκλους, λόγω της ανευρέσεως απολιθωμένων ζώων τα οποία αποτέλεσαν
σταθμό για την παλαιοντολογία των Σπονδυλωτών. Αν η Ελλάδα είναι
γνωστή στους ξένους αρχαιολόγους για την Ακρόπολη, άλλο τόσο είναι
γνωστή στους γεωεπιστήμονες για το Πικέρμι. Επομένως μέσα στο
υπέδαφος της Αττικής δεν υπάρχουν μόνον αρχαιολογικοί θησαυροί κατά
το παρελθόν, αλλά και σήμερα έχουν βρεθεί παλαιοντολογικά ευρήματα με
τεράστια επιστημονική σημασία, και αυτά τα ντοκουμέντα δεν υπάρχουν σε
αρχαία κείμενα, αλλά υπάρχουν στο θαυμαστό αρχείο της φύσης. Μέσα
στο αρχείο αυτό καρτέλες είναι τα διάφορα γεωλογικά στρώματα και λέξεις
τα ζωικά ή φυτικά λείψανα που είχαν διατηρηθεί σ' αυτά κατά το παρελθόν,
σε μια μακρινή εποχή (στο Πικέρμι της Αττικής) δηλαδή πριν 7-8
εκατομμύρια χρόνια. Σπουδαιότατες μαρτυρίες της ιστορίας αυτής είναι τα
πολύτιμα νια την επιστήμη Πικερμικά ευρήματα (απολιθωμένα ζώα) που
κοσμούν τις βιτρίνες του Παλαιοντολογικού και Γεωλογικού Μουσείου του
Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά δυστυχώς και πολλές βιτρίνες ξένων
Μουσείων, όπως του Βερολίνου, της Βιέννης, του Λονδίνου, του Μονάχου
και των Παρισίων.

Το Πικέρμι δεν αφορά μόνον τους σημερινούς κατοίκους της Αττικής. Είναι
γνωστό σε όλες τις χώρες της Γης και κείμενα στα οποία γίνεται αναφορά
στο Πικέρμι, υπάρχουν στις περισσότερες ξένες γλώσσες, σε περισσότερες
από τετρακόσιες δημοσιεύσεις. Γι’ αυτό και το Παλαιοντολογικό Μουσείο
του Πανεπιστημίου Αθηνών έχει προγραμματίσει να κάνει επί τόπου ένα
Παλαιοντολογικό Μουσείο σχετικό με τα ευρήματα του Πικερμίου. Πριν
μιλήσουμε για τα Πικερμικά ζώα και το ιστορικό των ανασκαφών θα πρέπει
να πούμε λίγα λόγια για την Παλαιογεωγραφία του Αιγαίου και τις περιοχές
κατά των εποχών εκείνων. Η Ελλάδα από την εποχή εκείνη κατά την οποία
έζησαν τα ζώα αυτά στο Πικέρμι υπέστη πολλές εξωτερικές μεταβολές. Ο
πλούσιος εκείνος ζωικός κόσμος που έζησαν στην Ελλάδα περίπου πριν 7
εκατομμύρια χρόνια είχε ανάγκη απο ένα μεγαλύτερο χώρο. Χωρίς
αμφιβολία ο χώρος εκείνος ήταν αυτός ο οποίος σήμερα συμπεριλαμβάνει
το Αιγαίο Πέλαγος που ήταν ξηρά η οποία συνέδεε την Ευρώπη με την
Ασία και τις Ινδίες. Η Εύβοια ήταν ενωμένη με την υπόλοιπη Ελλάδα,
επίσης η Κρήτη, τα Ιόνια νησιά κ.λπ. Επομένως πρέπει να δεχθούμε ότι η
Ελλάδα την εποχή εκείνη δεν ήταν μόνο μεγαλύτερη αλλά και η βλάστηση
ήταν πλουσιότερη της σημερινής διότι ο πλούσιος ζωικός κόσμος
προϋπέθετε αναγκαστικώς κατ’ αναλογίαν πλούσιο φυτικό κόσμο. Επίσης
το κλίμα ήταν διαφορετικό από ότι είναι σήμερα (ήταν θερμότερο κατά την
εποχή εκείνη).Όλα αυτά τα αποδεικνύουμε με τα απολιθώματα είτε φυτικά
είτε ζωικά που βρίσκουμε στα διάφορα στρώματα της Γης. Και όπως σας
είπα στην αρχή η Γη είναι ένα βιβλίο, οι σελίδες του βιβλίου είναι τα
στρώματα της Γης και τα γράμματα του βιβλίου είναι τα απολιθώματα.
Ιστορικό των Ανασκαφών στο Πικέρμι της Αττικής και η ανακάλυψη
των απολίθωμάτων αυτών Η πρώτη ανακάλυψη έγινε από τον Αγγλο
αρχαιολόγο G. Fimlay, που πριν από ενάμιση σχεδόν αιώνα το 1835
αναζητούσε στην περιοχή του Πικερμίου αρχαιότητες και βρήκε στο Μεγάλο
Ρέμα στο Πικέρμι μερικά απολιθωμένα οστά χωρίς αν δοθεί βαρύτητα και
συνέχεια για την ανεύρεση αυτήν των απολιθωμένων οστών. Στην συνέχεια
το ίδιο έτος το 1835 κάποιος Βαυαρός στρατιώτης ο οποίος φαίνεται θα
κυνηγούσε στην περιοχή, βρήκε στο Μεγάλο Ρέμα του Πικερμίου οστά
ζώων στις κοιλότητες των οποίων υπήρχαν κρύσταλλοι από ανθρακικό
ασβέστιο που έλαμπαν. Πιστεύοντας ότι είχε ανακαλύψει κάποιο μεγάλο
θησαυρό από διαμάντια (διότι αυτοί οι κρύσταλλοι μοιάζανε σαν διαμάντια)
επέστρεψε το 1838 στο Μόναχο και έδωσε τα οστά αυτά, να τα εξετάσει ο
τότε διαπρεπής Καθηγητής (Παλαιοντολογίας) Α. Wagner. Ο Καθηγητής
διαπίστωσε ότι ένα από αυτά τα οστά ήταν απολιθωμένη γνάθος ενός
πιθήκου, που έζησε πριν πολλά εκατομμύρια χρόνια. Ο θησαυρός ήταν
αυτό το εύρημα και όχι οι κρύσταλλοι του ανθρακικού ασβεστίου. Τα οστά
του πιθήκου ήταν τα πρώτα αναμφισβήτητα απολιθώματα που είχαν βρεθεί
μέχρι τότε: και όπως ήταν φυσικό, ιδιαίτερα για την εποχή εκείνη η
ανακάλυψη αυτή προκάλεσε ζωηρό ενδιαφέρον. Τα αποτελέσματα της
μελέτης του πρώτου υλικού απο το Πικέρμι παρουσιάστηκαν από τον
Wagner στη Βαυαρική Ακαδημία.

Τα επόμενα χρόνια έγιναν πολλές ανασκαφές. Το 1843 ο Dr. Lindermayer

έστειλε στο Μόναχο μια σειρά από ευρήματα.

Το 1854 οι J. Roth και A. Wagner μελέτησαν το υλικό που είχε μεταφερθεί

τον χειμώνα του 1852-53 στο Μόναχο.

Το 1853 ο Καθηγητής Ηρακλής Μητσόπουλος πραγματοποίησε την πρώτη

ελληνική ανασκαφή στο Πικέρμι.

Το 1855 το 1860 και το 1862 η Γαλλική ομάδα υπό την διεύθυνση του
Gaudry και Larter πραγματοποίησαν αξιόλογες ανασκαφές. Εν συνεχεία ο
Gaudry δημοσίευσε την κλασική ογκώδη μονογραφία που περιγράφει την
Πίκερμική πανίδα.

Το 1882 η Ακαδημία του Βερολίνου έστειλε τον Dr. W. Dames και έκανε
ανασκαφές και το υλικό μεταφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου.

Το 1885 έκαναν ανασκαφές οι Αυστριακοί Neumayr και von Tausch για

λογαριασμό της Ακαδημίας της Βιέννης.

Το 1888 ο πρίγκιπας της Ορλεάνης, ως ιδιώτης, συνέλεξε στο Πικέρμι

υλικό, όπως και το 1895 ο Γάλλος Michatet.

Το 1901 πραγματοποίησαν ανασκαφές ο καθηγητης Θ. ΣΚΟΥΦΟΣ και ο A.

Smith-Woodsward - το υλικό αυτό μεταφέρθηκε στο Βρετανικό Μουσείο του
Λονδίνου.

Από το 1901-1910 έγιναν διάφορες ανασκαφές από τον καθηγητή Θ.

Σκούφο. Και το 1912 πραγματοποιήθηκε η τελευταία μεγάλη ανασκαφή
στην τυπική τοποθεσία (Μεγάλο Ρέμα Πικερμίου) από τον Καθηγητή O.
Abel (το υλικό αυτό είναι κατατεθημένο στο Παλαιοντολογικό Μουσείο του
Πανεπιστημίου Αθηνών). Οι ανασκαφές στο Πικέρμι κατά τον περασμένο
αιώνα είχαν και τα μελανά τους σημεία. Οι προσπάθειες τόσο των
Κυβερνήσεων όσο και των Πανεπιστημιακών δασκάλων δεν μπόρεσαν να
εμποδίσουν, ώστε ένας μεγάλος αριθμός πικερμικού υλικού, να φύγει από
τον τόπο μας. Η δεύτερη περίοδος των ανασκαφών άρχισε το 1371 και
ακόμα σήμερα συνεχίζεται. Ο δεύτερος κύκλος ανασκαφών δεν έγινε στην
κλασική τοποθεσία (Μεγάλο Ρέμα) αλλά σε νέα θέση, στο Κισδάρι
Πικερμίου 3 χλμ ανατολικά του Μεγάλου Ρέματος. Τις ανασκαφές αυτές
πραγματοποίησε το Μουσείο Παλαιοντολογίας του Παν/μίου Αθηνών υπό
του εποπτεία του Καθηγητού Ν. ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ. Σε αυτές τις νέες ανασκαφές
στο Κισδάρι Πικερμίου, αποκαλύφθηκαν οστεοπαγείς ορίζοντες (δηλαδή
αντι-μπλόκ από οστά, δόντια, κρανία κ.λπ. διαφόρων ζώων) σε βάθος 4-5
μ. από την επιφάνεια. Είναι χαρακτηριστικό πως σε επιφάνεια 10 τ.μ.
περιλαμβάνονταν περίπου 1200 τεμάχια οστών, κρανίων, οδόντων κ.λπ.
Την θέση αυτή των ανασκαφών την επισκέφθηκαν 400 περίπου σύνεδροι
από όλο τον κόσμο του VIΙ Διεθνούς Συνεδρίου του Νεογενούς, μεταξύ
αυτών Ακαδημαϊκοί. Καθηγητές Πανεπιστημίων, Διευθυντές Μουσείων
κ.λπ. και επίσης η αποκάλυψη της εμφάνισης αστής προβλήθηκε απ 1 όλα
τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (ημερήσιο και περιοδικό τύπο,
ραδιοτηλεοπτικά μέσα κ.λπ.).

Η Πικερμική πανίδα (Σύνθεση και ονόματα)

Μέχρι σήμερα έχουν περιγραφεί από διάφορες θέσεις του Πικερμίου

περισσότερα από 40 διαφορετικά είδη, στα οποία περιλαμβάνονται και
ορισμένα, που οι ονομασίες τους θα τα συνδέουν πάντοτε με το Πεντελικό
βουνό, την Αττική και γενικά την Ελλάδα, ή με ερευνητές που ασχολήθηκαν
με τα Πικερμικά απολιθώματα. Πολλά από τα ζώα που έζησαν πριν 6,5 - 7
εκατομμύρια χρόνια στην περιοχή του Πικερμίου είναι νέα είδη για την
επιστήμη και τους δόθηκαν ονομασίες από τους ερευνητές που θυμίζουν
άμεσα την Αττική ή την Ελλάδα . Στην περιοχή του Πικερμίου έζησε μια
πλουσιότατη πανίδα από χορτοφάγα και σαρκοφάγα ζώα του κάμπου ή
του δάσους. Θα παρουσιάσουμε την πανίδα του Πικερμίου όσο πιο απλά
γίνεται: Τα σαρκοφάγα ζώα παρουσιάζονται με πολλούς
αντιπροσώπους στην Πικερμική πανίδα. Έχουν βρεθεί οστά, κρανία ακόμη
δε και κοπρόλιθοι από τα σαρκοφάγα ζώα που περιέχουν θραύσματα από
δόντια χορτοφάγων ζώων διότι ή αδαμαντίνη των δοντιών δεν πέπτεται. Οι
μαχαιροδόντες της Πικερμικής εποχής (αυτό το φοβερό σαρκοφάγο ζώο)
είχαν τον οικολογικό ρόλο που έχουν σήμερα τα λιοντάρια στην Αφρική.
Την ονομασία τους την οφείλουν στους ιδιαίτερα αναπτυγμένους
κυνόδοντες της επάνω γνάθου (20 εκ. περίπου). Οι κυνόδοντες αυτοί
αποτελούν ένα θαυμάσιο εργαλείο για την σύλληψη και τον τεμαχισμό των
χορτοφάγων ζώων. Εκτός από τους μαχαιροδόντες υπάρχουν και άλλα
σαρκοφάγα που βρέθηκαν στο Πικέρμι, αιλουροειδή μεσαίων διαστάσεων
με κυνόδοντες ποιο μικρούς. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι Πικερμικές
ύαινες. Η παρουσία τους πρέπει να ήταν καθοριστική για την ανάπτυξη και
εξέλιξη της πανίδας. Αυτές διακρίνονται για τα πολύ ισχυρά δόντια τους.
Πολλά από τα χορτοφάγα ζώα (τα οστά τους) φέρουν ίχνη από δαγκώματα
των υαινών. Από τις ύαινες έχουν βρεθεί και απολιθωμένα περιττώματα
δηλαδή κοπρόλιθοι .Επίσης στα Σαρκοφάγα του Πικερμίου είναι και
ορισμένα είδη που τοποθετούνται στην ίδια οικογένεια με τις σημερινές
αρκούδες Από τα χορτοφάγα ζώα (τα Αρτιοδάκτυλα) υπάρχουν
πολυάριθμες οικογένειες στην Πικερμική πανίδα:Οικογένεια των χοίρων,
πολύ μεγαλύτερος χοίρος από τους σημερινούς . Ελάφια
Καμηλοπαρδάλεις Ενδιαφέροντα επίσης είναι και τα Προβοσκιδωτά
(πρόγονοι των σημερινών ελεφάντων) που βρέθηκαν στην Πικερμική
πανίδα καθώς και τα Δεινοθήρια που είχαν ένα ύψος 4 μ. και είχαν στην
κάτω γνάθο δύο κοπτήρες που κάμπτονταν έντονα προς τα κάτω που
χρησίμευαν για το ξερίζωμα των ριζών. Επίσης βρέθηκαν και Μαστόδοντες
επίσης προγονικές μορφές των Προβοσκιδωτών .Επίσης στον μακρύ
κατάλογο της Πικερμικής πανίδας αναφέρονται και Ρινόκεροι . Επίσης
ευρέθησαν χαλικοθήρια ,(το χαλικοθήριο το χρυσοπόδαρο) ήταν ένα
μεγάλο δασόβιο ζώο που σήμερα δεν έχει αφήσει απογόνους. Είχε μέγεθος
Ρινόκερου. Τα χαλικοθήρια ήσαν ζώα προσαρμοσμένα σε μια διατροφή
από φύλλα και όχι χόρτα. Τα φύλλα φανερώνουν περιβάλλον δάσους.
Επίσης βρέθηκε και ένα άλλο ζώο συγγενές προς το Χαλικοθήριο, ήταν
μεγαλόσωμο άτομο και ήταν τύπος στεππώδης και ενδημικό στοιχείο της
Πικερμικής πανίδας. Και τα δύο προαναφερθέντα ζώα είχαν γαμψοείδείς
οπλές. Επίσης βρέθηκαν σε πολύ μεγάλο αριθμό ατόμων από άλογα (το
λεγόμενο ιππάριο). Τα ιππάρια ήταν τριδάκτυλοι ίπποι και πρέπει να
ζούσαν σε μεγάλες αγέλες και να επικρατούσαν αριθμητικώς της
Πικερμικής πανίδας. Τα άλογα αυτά είχαν μέγεθος όπως το σημερινό
ζέμπρα και ήσαν πρόγονοι του σημερινού ίππου. Προχωρώντας και
εκτυλίσσοντας περαιτέρω την εικόνα του πλούσιου αυτού ζωικού κόσμου
στο Πικέρμι της Αττικής θα αναφέρουμε και άλλους αντιπροσώπους:
Βρέθηκαν πλήθος δορκάδων (ζαρκάδια), αντιλόπες που ζούσαν σε
μεγάλες αγέλες στα λοφώδεις και πεδινές εκτάσεις της Απικής κατά ην
Πίκερμική περίοδο. Επίσης βρέθηκαν Στρουθοκάμηλοι καθώς και άλλα
πτηνά . Επίσης Υρακοειδή ,πρόκειται για πολύ ευμεγέθη ζώα, είναι μέχρι
σήμερα γνωστά μόνο από τον Ελλαδικό χώρο (Πικέρμι. Σάμος,
Αλμυροπόταμος) δεν άφησε απογόνους. Επίσης πρέπει να αναφερθεί το
πλέον ενδιαφέρον άτομο της πανίδας του Πικερμίου ο Μεσοπΐθηκος ο
Πεντελικός μακρόουρος πίθηκος ενδυμίζων της σημερινής μακάκους των
Ινδιών. Ευρυματα απολιθωμένων πιθήκων είναι συνήθως σπάνια στην
Παλαιοντολογία και η ανεύρεσης τους προκαλεί τεράστιο επιστημονικό
ενδιαφέρον. Τα ερπετά παρουσιάζονται στην Πικερμική πανίδα με έναν
ιδιαίτερα ενδιαφέροντα αντιπρόσωπο μια μεγάλη χελώνα (γιγαντιαία) η
οποία είχε μέγεθος περίπου 3 μ. όσο ένα και η οποία είναι η μεγαλύτερη
χερσαία χελώνα που έζησε στο Ευρωπαϊκό έδαφος αν όχι σε όλο τον
κόσμο. Επίσης βρέθηκαν και δύο είδη μικρότερων χελωνών .Αυτή η μεγάλη
χελώνα βρέθηκε και στη νήσο Σάμο. Βρέθηκαν κρανία και τμήματα του
καλύμματος της. Αναφέρεται επίσης στο Πικέρμι και παρουσία φιδιών. Αυτά
τα ολίγα για τα απολιθωμένα ζώα του Πικερμίου, υπάρχουν βέβαια και
άλλα είδη, όπως Μικροθηλαστικά κ.ά. Τώρα θα πρέπει να πούμε λίγα λόγια
για το πώς δημιουργήθηκαν τα απολιθωμένα κοιτάσματα οστών του
Πικερμίου.Εδώ τα απολιθωμένα οστά των ζώων ανευρέθησαν κατά μάζα
κατά φακούς ή πάγκους και είναι μια θανατοκοινωνία. Όταν κανείς στέκεται
προ ενός τέτοιου κοιτάσματος απολιθωμένων οστών στο Πικέρμι, του
τίθεται το ερώτημα πως συγκεντρώθηκαν τόσα πολλά απολιθωμένα οστά
σε μικρούς χώρους, δηλαδή πολύ πλησίον το ένα με το άλλο, ή το ένα
εντός του άλλου και επίσης κανείς βλέπει ζώα προερχόμενα από
διαφόρους βιότοπους π.χ. κάτοικοι των δασών και της στέπας, επίσης
σαρκοφάγα μαζί με τα χορτοφάγα. Το φαινόμενο αυτό είχε ως αποτέλεσμα
να διατυπωθούν διάφορες θεωρίες:

1. Πυρκαγιές στις τότε στέπες, προκάλεσαν πανικό στα ζώα τα οποία

έπεσαν (ή κατακρημνίσθηκαν) στις χαράδρες της τότε εποχής και
εφονεύθησαν. Αλλά αυτό δεν ισχύει διότι η χαράδρα που σήμερα
βρέθηκαν αυτά τα ζώα (Μεγάλο Ρέμα) είναι δημιούργημα της
μετέπειτα εποχής που έζησαν τα ζώα αυτά. Δηλαδή είναι
δημιούργημα της διάβρωσης του χειμάρρου που ρέει σήμερα.
2. Τραπεζαρίες σαρκοφάγων ζώων σε θέσεις που είρχοντο να
ξεδιψάσουν τα ζώα κ.λπ. (δηλαδή τα φυτοφάγα θηλαστικά
κατέβαιναν κατά αγέλες για να ξεδιψάσουν κ.λπ.)
3. Η πλέον όμως μεγαλύτερη πιθανότητα (για την έξοχη εντυπωσιακή
συσσώρευση των λειψάνων των απολιθωμένων σπονδυλωτών)
είναι ότι οφείλεται από θανάτου των ζώων από ξηρασία (δηλαδή
έλλειψη νερού).Γνωρίζουμε και σήμερα ακόμη σε διάφορα μέρη της
Γης, περιοδικώς εμφανίζονται εποχές ανομβρίας και ξηρασίας, οι
οποίες οδηγούν σε μαζικούς θανάτους των ζώων.Τέτοιες
καταστροφές πιθανόν να έλαβε χώρα και κατά την εποχή εκείνη και
τότε όταν οι πηγές, τα ρυάκια και οι λίμνες αποξηραίνονται τότε όλα
τα ζώα συγκεντρώνονται στις τελευταίες εστίες ύδατος. (Ζώα με
μεγάλες ανάγκες σε νερό έπεσαν πρώτα θύματα της ξηρασίας).
Στους τόπους αυτούς τα εξαντλημένα ζώα γίνονται βορρά των
αρπακτικών ζώων κυρίως των υαινών, των οποίων οι απαιτήσεις
σε ύδωρ καλύπτονται επί μακρού εις την τροφή των, θραύουν τους
σκελετούς και αφήνουν τα ίχνη των επί των οστών τα οποία
συναντούμε πολύ συχνά στην Πικερμική πανίδα. Οταν όμως
τελείως εξαφανίζεται το ύδωρ τότε ακολουθεί ο θάνατος όλων των
ζώων. Είναι χαρακτηριστικά της επιστημονικής σημασίας του
Πικερμίου ότι έχει καθιερωθεί διεθνώς ο όρος «Πικερμική βαθμίδα»
σαν ειδική περίοδος χρονοστρωματογραφικής υποδιαίρεσης του
παρελθόντος της Γης και με τον τρόπο αυτό αναφέρεται σε όλα τα
διδακτικά εγχειρίδια σε παγκόσμια κλίμακα Στίς τελευταίες εστίες
ύδατος ευρίσκονται ζώα προερχόμενα από διαφόρους βιότοπους
και έτσι μπορούμε να εξηγήσουμε την κοινή παρουσία & αυτή την
νεκρή συγκέντρωση ετερόκλιτων ζώων. Σε ένα τέτοιο μαζικό
θάνατο οφείλεται η γένεση των οστεοπαγών θέσεων στην περιοχή
του Πικερμίου. Είναι μια ΘΑΝΑΤΟΚΟΙΝΩΝΙΑ, δηλαδή ομαδικός
θάνατος των ζώων από κάποια αιτία σε ένα ορισμένο τόπο. Αφου
δεν το καταλαβαν οι καθηγητές Πανεπιστημίου να τους το πω
εγω γιατι το Πικέρμι εγινε ΘΑΝΑΤΟΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Γιατι από τα παναρχαια χρονια υπήρχε η εκμεταλευση και απλήστία
από τον άνθρωπο, γιατι οι απόγονοι των τότε, τωρα έκαψαν την
Ελλάδα δημιουργώντας σημερινές ΘΑΝΑΤΟΚΟΙΝΩΝΙΕΣ, μόνο που
αυτους δεν θα τους μαντρώσει σα τα ζώα καποιος σε ένα φλεγόμενο
μαντρι να τους κάψει ζωντανούς .

Βέβαια υπάρχει και η θεία Δίκη και το φαινόμενο της

ΑΥΤΑΝΑΦΛΕΞΗΣ, μη το ξεχναμε κι αυτό, έτσι και τσαντιστει ο αιθερας
που αναπνέεις, μπουρλοτο γίνεσαι μπαρμπα !

Να μια ωραια προσευχή,

ΑΥΤΑΝΑΦΛΕΞΗ σε όσους πάνε να σπείρουν καταστροφή και θάνατο

Ας πάμε και στους ΔΕλφους να δούμε τι υπέδαφος υπάρχει εκει.

Η εφεύρεση της μαύρης πυρίτιδας στους

Δελφούς

Είναι πατρίδα της η Ελλάδα; Το γεγονός ότι μείγματα από νίτρο,

άνθρακα και θειάφι, στοιχεία που αποτελούν βασικά συστατικά της
μαύρης πυρίτιδας, μπορούν να παράγουν μηχανικό έργο, ήταν γνωστό
στον ελληνικό χώρο ήδη από την αρχαιότητα, ίσως δημιουργήσει νέα
δεδομένα για τον τόπο προέλευσής της.

«Οι Κεραυνοί του Διός» όπως λέμε «Χιροσίμα»

Η ανακάλυψη ότι μείγματα από νίτρο, άνθρακα και θειάφι (βασικά

συστατικά της μαύρης πυρίτιδας), μπορούν να παράγουν μηχανικό έργο,
έγινε στον ελληνικό χώρο και μάλιστα σε πολύ προγενέστερους χρόνους.
Την ίδια εποχή, σύμφωνα με τον επιστήμονα–συγγραφέα,
κατασκευάστηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για πολεμικούς σκοπούς
εκρηκτικές ύλες που έμειναν στην ιστορία με την ονομασία «Κεραυνοί
του Διός». Γνωστά από την αρχαιότητα ότι ο ξυλάνθρακας και το θειάφι
χρησιμοποιούντο στην αρχαία Ελλάδα σε πολλές εφαρμογές, ενώ το
νίτρο, όχι μόνο ήταν γνωστό αλλά παρείχετο σε σημαντικές ποσότητες
από τα κοιτάσματα της άμμου. Συνακόλουθα, η ανάμειξη και άλεση
αυτών των συστατικών ήταν απλή υπόθεση σε μια ιστορική περίοδο όπου
γινόταν παραγωγή μετάλλου. Αφού λοιπόν ήταν εφικτή η παραγωγή
εκρηκτικής ύλης την περίοδο εκείνη, μένει να δούμε αν οι περιγραφές
του «Κεραυνού του Διός» έχουν ομοιότητα προς την τυπική έκρηξη
μειγμάτων νίτρου, άνθρακα και θείου. Το Άκρως μυστικό και απόρρητο
της κατασκεύης του «Κεραυνού του Διός» αποδίδεται στη μυθολογία
των Τιτανομαχιών, σε ειδικούς «επιστήμονες», τους Κύκλωπες, που τον
κατασκευάζουν για τις ανάγκες του Δία. Στα ομηρικά έπη και όχι μόνο,
αναφέρονται τα καταστροφικά αποτελέσματα του «Κεραυνού του Διός»,
περιγράφοντας ισχυρή βροντή, εμφάνιση φλόγας, ανάπτυξη νέφους και
διάχυτη οσμή θειαφιού! Μια τυπική, δηλαδή, περιγραφή των
αποτελεσμάτων της έκρηξης οποιασδήποτε εκρηκτικής ύλης
προερχόμενης από νίτρο, άνθρακα και θείο, που καμία σχέση δεν έχει με
τα αποτελέσματα και την περιγραφή του κεραυνού, όπως διαπιστώνει ο
καθηγητής, για να προχωρήσει σε μία άλλη υπόθεση: αν η σύνθεση
εκρηκτικών υλών αποτελούσε κεκτημένη γνώση της εποχής εκείνης,
λογικό ήταν να περιφρουρείται, ως αυστηρά απόρρητο μυστικό, από το
ιερατείο, τόσο για να μην παραχωρηθεί η ισχύς του εκρηκτικού
ανεξέλεγκτα σε τρίτους, όσο και για να μπορεί να το χρησιμοποιεί το
ίδιο, επικαλούμενο την παρουσία των Θεών, ως αρωγών των
ανθρώπινων προσπαθειών ή ως τιμωρών.

Ποιος λοιπόν ο ρόλος του Μαντείου?

Την εποχή εκείνη το ανώτατο ιερατείο ήταν το Μαντείο των Δελφών.

Στην περίοδο ακμής του επέβαλε τη βούλησή του και την πολιτική του,
ακόμη και πέραν του ελληνικού χώρου. Όπως αργότερα εγινε με τα
μοναστηρια που παρειχανβ συτρατο στους αυτοκρατορες Εκεί, λοιπόν,
πρέπει να ζητηθούν ενδείξεις χρήσης του «Κεραυνού του Διός» και
βέβαια, η χρήση του θα γινόταν μόνο σε περίπτωση έσχατης ανάγκης ή
στην επίκληση του παντοδύναμου προστάτη, προκειμένου να
εντυπωσιάσει ή να φοβίσει το δεισιδαίμον πλήθος. Σαν περιπτώσεις
εσχάτης ανάγκης δύο τέτοιες περιπτώσεις εντοπίζονται στην ιστορία.

Η πρώτη ήταν η επιδρομή των Περσών με αρχηγία του Ξέρξη και

η δεύτερη η επιδρομή των Γαλατών με αρχηγία του Βρέννου.

Και στις δύο περιπτώσεις αναφέρεται η χρήση του «Κεραυνού του Διός»
για άμυνα του Μαντείου των Δελφών. Οι περιγραφές του Ηρόδοτου και
του Πλούταρχου είναι πανομοιότυπες με εκείνες που αναφέρονται στα
Ομηρικά έπη. Τα κύρια χαρακτηριστικά της χρήσης του «Κεραυνού του
Διός» ήταν και πάλι το καταστροφικό αποτέλεσμα της έκρηξης, η
βροντή, η φλόγα, το σύννεφο καπνού και το χαρακτηριστικότερο: η οσμή
θειαφιού. Γιατί κυρίως αυτή η οσμή είναι που αποτελεί τη
σημαντικότερη ένδειξη ότι ο «Κεραυνός του Διός» δεν ήταν παρά μια
εκρηκτική ύλη. Τα ιερατεια συνεδεσαν την οσμη του θειαφιου αργοτερα
με την παρουσια διαβολου και το δούλεμα καλά κρατεί Στην περίπτωση
της εκστρατείας του Ξέρξη, ο «Κεραυνός του Διός» ανατίναξε την
πλαγιά της χαράδρας που πέρναγε ο δρόμος προς το Μαντείο των
Δελφών, ενώ η φρουρά του Μαντείου παρατάχθηκε κατάλληλα μετά τη
«Θεία επέμβαση», προκειμένου να προστατέψει το Μαντείο. Αντίθετα,
στην περίπτωση της επιδρομής των Γαλατών, ο «Κεραυνός του Διός»
χρησιμοποιήθηκε νύχτα, επέφερε σύγχυση στο εχθρικό στρατόπεδο,
έτρεψε σε φυγή τους εχθρούς και έδωσε τη δυνατότητα στους φρουρούς
του Μαντείου να τους καταδιώξουν. Ποια είναι η πατρίδα της;Η
παλιότερη γραπτη αναφορά σε εκρηκτικά μείγματα νίτρου,
άνθρακα και θείου στην Άπω Ανατολή, εμφανίζονται τον 6ο μ.Χ.
αιώνα, την εποχή της δυναστείας των Τσαγκ. Στον ελληνικό χώρο,
διαπιστωμένη χρήση εκρηκτικών υλών γίνεται το 680 μ.Χ., με την
ανακάλυψη του Καλλίνικου, το «υγρό πυρ». Μόνο που το υγρό πυρ, είχε
μεν ανάλογη σύνθεση με τα εκρηκτικά που προέρχονται από σύνθεση
νίτρου, άνθρακος και θείου, αλλά ο άνθρακας είχε αντικατασταθεί
από ρευστό υδρογονάνθρακα. ο τρόπος που χρησιμοποιήθηκε μέχρι
και το 13ο αιώνα μ.Χ. η μαύρη πυρίτιδα από διαφορετικούς λαούς Από
άλλους μόνο για ειρηνική χρήση (γεωλογικές πυροτεχνουργικές
εφαρμογές), από άλλους για επεκτατική – επιθετική χρήση και από
άλλους αμυντικά, για να προασπίσουν πολιτισμό και ιδεώδη

Το Μαντείο των Δελφών δεν ήταν τιποτα άλλο από την

έδρα του στρατηγείου της Βαλκανικής Χερσονήσου, κατι
σαν τον Λευκο Οικο, ή τη Λευκη Πυραμίδα, πλήρως
οχυρωμένο Τι άλλο γνώριζε το Μαντείο των Δελφών?

Τις 7 συνειδήσεις του ανθρώπου

«Με ρωτάς πώς γίνηκα τρελός. Να πώς:

Μια μέρα, καιρό πριν γεννηθούν πολλοί θεοί, ξύπνησα από ύπνο βαθύ
και ανακάλυψα πως όλες οι μάσκες είχαν κλεφτεί. Και οι εφτά μάσκες που
είχα φτιάξει και είχα φθείρει μέσα
σε εφτά ζωές...
... Για πρώτη φορά, ο ήλιος
φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο και
η ψυχή μου φλογίστηκε από
αγάπη για τον ήλιο και δεν ήθελα
τις μάσκες μου πια τώρα. Και μέσα
σε έκσταση φώναξα «ευλογημένοι
οι κλέφτες που έκλεψαν τις
μάσκες μου». Έτσι γίνηκα τρελός."
(Χαλίλ Γκιμπράν, Ο Τρελός).
«ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ». Αυτό το ρητό
διάβαζε ο επισκέπτης στην
αρχαιότητα στο ναό του Απόλλωνα
στους Δελφούς και μέσα του
βρίσκεται το κλειδί όλης της
Σοφίας. Άνθρωπε, γνώρισε τον
εαυτό σου!

Από τα πανάρχαια χρόνια, ο

άνθρωπος, προσπάθησε να
γνωρίσει τον εαυτό του, να
γνωρίσει το μυστήριο της ύπαρξης
και να δώσει απαντήσεις σε
ερωτήματα που τον βασάνιζαν
«ποιος είμαι, από πού έρχομαι και πού πηγαίνω;»
Μεγάλοι πολιτισμοί ... Αίγυπτος, Κίνα, Ινδία, Ελλάδα, Ρώμη, Νότια
Αμερική, έδωσαν απαντήσεις στο ερώτημα, απαντήσεις βασισμένες σε
βαθιές φιλοσοφικές, επιστημονικές και θρησκευτικές γνώσεις.

Κύλησαν τα χρόνια... κοιμήθηκαν οι αρχαίοι πολιτισμοί και σήμερα εμείς

οι άνθρωποι του 21ου αιώνα, θεωρούμε ότι γνωρίζουμε πολλά για τον
άνθρωπο, αλλά πάντα θα κουβαλάμε μέσα στην ψυχή μας το αναπάντητο
ερώτημα «Εγώ ποιος είμαι, από πού έρχομαι;» το οποίο θα κεντρίζει κάθε
οδοιπόρο της γνώσης.

Η προσπάθεια τού ανθρώπου να βρει απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα

ονομάζεται Φιλοσοφική ή Πνευματική Αναζήτηση.
Οι αρχαίες εσωτερικές διδασκαλίες μάς λένε ότι ο άνθρωπος αποτελείται
από 7 σώματα, που βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα - διαφορετικές
συχνότητες - της Φύσης. Έχουμε δηλαδή εκτός από τη συνείδηση του
φυσικού σώματος, άλλες έξι συνειδήσεις.
Και εδώ συναντάμε τον αριθμό 7 αναγνωρίζοντας τη σημασία του στο
Σύμπαν. Έχουμε τα 7 κρυστάλλινα συστήματα που προσδιορίζουν τις
μορφές της κρυσταλλοποίησης των ορυκτών, τις 7 στοιβάδες του ατόμου,
τα 7 γεωλογικά στρώματα της γης, τους 7 πλανήτες, τα 7 χρώματα της
Ίριδας, τις 7 μουσικές νότες, τις 7 οικογένειες του περιοδικού συστήματος
των Χημικών στοιχείων, τους 7 αδένες εσωτερικής έκκρισης του
οργανισμού κ.λ.π. Ας γνωρίσουμε αυτούς τους φορείς του ανθρώπου,
ξεκινώντας από τον πιο τραχύ, από τον έβδομο, και τελευταίο φορέα, που
είναι το σώμα του και που στην εσωτερική φιλοσοφία ονομάζεται
Αιθεροφυσικός φορέας.

7. Αιθεροφυσικό Σώμα
Λέγεται έτσι, επειδή αποτελείται από δύο στοιχεία: τη μορφή, την οποία
καθορίζει η λεγόμενη αιθερική ενέργεια και τη φυσική ύλη. Θα το
καταλάβουμε καλύτερα με ένα παράδειγμα. Αν πάρουμε μια κιμωλία και
την κοπανήσουμε σε ένα γουδί, θα αποκτήσουμε σκόνη κιμωλίας. Έχει
εξαφανιστεί η μορφή, δηλαδή ο κύλινδρος της κιμωλίας, αλλά ακόμη
συνεχίζει να υπάρχει η ουσία του πράγματος που ονομάζουμε κιμωλία.
Έτσι, οποιοδήποτε πράγμα καθορίζεται από δύο βασικούς παράγοντες:
την ουσία του και την ενέργεια που οργανώνει τα μόρια ή σωματίδια
αυτής της ουσίας κατά μια ορισμένη μορφή. Με παρόμοιο τρόπο το σώμα
μας αποτελείται από υλικά στοιχεία και από μια ηλεκτρομαγνητική ή
καλύτερα «αιθερική» ενέργεια που τους δίνει μια συγκεκριμένη μορφή ή
δομή και για το λόγο αυτόν ονομάζουμε το φυσικό μας σώμα
«αιθεροφυσικό». Η αιθερική ενέργεια είναι αόρατη στα φυσικά μάτια,
όπως και το ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά με ειδικές ασκήσεις συγκέντρωσης
μπορεί να παρατηρηθεί άνετα και εύκολα. Η λεγόμενη μηχανή Κίρλιαν
φωτογραφίζει τις αιθερικές ενέργειες που περιβάλλουν και συγκροτούν το
ανθρώπινο σώμα, δείχνοντας ένα λαμπερό φωτοστέφανο ακτινοβολίας
γύρω από τα αντικείμενα.
Στην αρχαία Αίγυπτο ονόμαζαν το φυσικό σώμα με τα διάφορα όργανά
του ΚΑΤ, που σημαίνει «σκληρό», κάτι σαν ξύλο και γνώριζαν κάποιες
μεθόδους με τις οποίες κατάφερναν να μην αποχωρίζονται οι αιθερικές
δυνάμεις από τη σωματική ύλη, έτσι ώστε να αποφεύγεται η αποσύνθεση
του σώματος. Οι Ινδοί φιλόσοφοι το ονόμαζαν Στούλα Σαρίρα, που
σημαίνει υλικός φορέας.

6. Ζωτικό Σώμα
Αν όμως υπήρχε μόνο το αιθεροφυσικό σώμα στον άνθρωπο, τότε τι
διαφορά θα υπήρχε μεταξύ ενός χεριού τέλεια μουμιοποιημένου και ενός
άλλου που ανήκει σε ένα ζωντανό άνθρωπο;
Είναι φανερό ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά, η οποία μεταφράζεται σε
θερμότητα, ηλεκτρικά ρεύματα, χρωματισμό, μυική δύναμη κ.λ.π. Την
εσωτερική αιτία αυτών των εκδηλώσεων μπορούμε να την ονομάσουμε
ζωή.
Το δεύτερο επίπεδο μετά το αιθεροφυσικό είναι το Ζωτικό, Ενεργειακό ή
Πρανικό σώμα, όπως το ονόμασε η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ στη «Μυστική
Διδασκαλία». Στην Ανατολή, η Ζωτική Πνοή, η ενέργεια της ζωής
ονομάζεται ΠΡΑΝΑ.
Το σώμα αυτό της ζωτικότητας διαποτίζει όλο τον οργανισμό και προεξέχει
20 με 30 εκ. από το δέρμα, ρυθμίζει την υγεία, το βαθμό ενεργητικότητας
και ζωντάνιας αντλώντας πρανική ενέργεια από το περιβάλλον. Η μηχανή
Κίρλιαν μπορεί να φωτογραφίσει -εκτός από την αιθερική ενέργεια- αυτήν
την ακτινοβολία ζωτικότητας, την Πρανική ενέργεια, την οποία η
σύγχρονη επιστήμη ονομάζει Οργοτρονική ή Βιοενέργεια.
Ο άνθρωπος έχει το αιθεροφυσικό του σώμα κοινό με το ορυκτό βασίλειο
και το ζωτικό σώμα του κοινό με το φυτικό, επειδή τα φυτά, εκτός από το
δικό τους αιθεροφυσικό σώμα έχουν και μια ζωτική ενέργεια που
εκδηλώνεται μέσα από την αύξηση, κίνηση και την αναπαραγωγή τους.
Ο ήλιος είναι η κύρια πηγή της ενέργειας Πράνα, αλλά και ορισμένα φυτά
και δένδρα όπως τα πεύκα, καθώς επίσης και το νερό είναι καλοί
συσσωρευτές αυτής της ενέργειας.
Στην Αίγυπτο συμβόλιζαν αυτόν τον φορέα με ένα αγγείο σε μορφή
καρδιάς, όπου μέσα υπήρχαν υγρά και ζωτικοί χυμοί, ενώ στην Ινδία το
ονόμαζαν Πράνα Σαρίρα.

5. Συναισθηματικό Σώμα
Είναι ο φορέας των συγκινήσεων και των συναισθημάτων, των παθών και
της επιθυμίας. Επειδή είναι πολύ ευαίσθητο και ευμετάβλητο από τις
ουράνιες επιδράσεις ονομάστηκε στη Δυτική Παράδοση αστρικό σώμα
γιατί είναι υποδοχή και καθρέπτης των ενεργειών κυρίως του Ήλιου και
της Σελήνης. Με το Αστρικό Σώμα θυμώνουμε, λυπόμαστε, χαιρόμαστε,
επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο με τρόπο πιο περίπλοκο από την απλή
κίνηση που διαθέτει το φυτικό βασίλειο. Λέγεται και «Διπλό Ομοίωμα» ή
είδωλο γιατί αποτελεί ένα ακριβές αντίγραφο του φυσικού σώματος, αλλά
με λεπτότερες και πιο πολύπλοκες αισθήσεις. Λειτουργεί σαν γέφυρα
μεταξύ του εσωτερικού ανθρώπου και του περιβάλλοντος μέσα από αυτές
τις «ανοικτές πύλες» του φυσικού σώματος που ονομάζουμε αισθήσεις και
οι οποίες αποτελούν μια προέκταση του Ομοιώματος αυτού.
Το Είδωλο αυτό προηγείται της ύπαρξης του νεογέννητου και ευθύνεται
για το σχηματισμό του, τα χαρακτηριστικά του κλπ. που θα είναι κατ'
εικόνα του. Επίσης υπερβαίνει τα όρια του φυσικού θανάτου του σώματος
και έχει μια μεταθανάτια ύπαρξη, αν και περιορισμένη, σε μια αόρατη
διάσταση ή κόσμο, που οι αρχαίοι Ινδοί ονόμασαν Κάμα-Λόκα δηλ. «Τόπο
των επιθυμιών» και οι Έλληνες Άδη. Ολόκληρο το Αστρικό Σώμα
περιβάλλεται από ένα ωοειδές σχήμα ακτινοβόλο, σαν φωτοστέφανο, που
ονομάζεται Αύρα. Μέσα της υπάρχουν διάφορα χρώματα, σχήματα και
λάμψεις, σε συνεχή κίνηση, σαν να πλέουν σε φουρτουνιασμένη
θάλασσα, τα οποία δείχνουν τις στιγμιαίες συγκινήσεις καθώς και τα
διαρκή συναισθηματικά στοιχεία του χαρακτήρα του ανθρώπου. Για αυτό
ο ενορατικός μπορεί να διακρίνει το χαρακτήρα και τη συναισθηματική
ζωή ενός ανθρώπου ρίχνοντας μόνο μια ματιά στην Αύρα του. Σε γενικές
γραμμές μπορούμε να πούμε ότι τα κατώτερα συναισθήματα έχουν θολά
και σκούρα χρώματα ενώ τα ανώτερα έχουν λαμπερές και διαυγείς
αποχρώσεις.
Το Αστρικό Σώμα μπορεί να προβληθεί έξω από το φυσικό του
σώμα στον ύπνο, με τα όνειρα, αλλά και συνειδητά στην
κατάσταση εγρήγορσης, και αυτή η διαδικασία απαιτεί εσωτερική
καλλιέργεια και εξάσκηση. Είναι αυτό που ονομάζουμε συνειδητή
Αστρική Προβολή. Τα περισσότερα παραψυχολογικά φαινόμενα, όπως
για παράδειγμα η τηλεπαθητική επικοινωνία, γίνονται με τη μεσολάβηση
του Αστρικού Σώματος. Το Αστρικό μας είναι καθαρά υποκειμενικό και μας
κάνει να βλέπουμε τον κόσμο όπως είμαστε εμείς.
Οι Αιγύπτιοι ονόμαζαν αυτόν τον φορέα ΚΑ, ενώ οι Ινδοί Λίγγα Σαρίρα

4. Κατώτερο Νοητικό Σώμα ή Συγκεκριμένος Νούς

Λέγεται και Κάμα- Μάνας, (δηλαδή νους των επιθυμιών: Κάμα = επιθυμία
και Μάνας = νους). Είναι η κατ' εξοχήν ανθρώπινη συνείδηση. Αν και
μερικά ανώτερα θηλαστικά διαθέτουν κάτι που θα μπορούσαμε να
ορίσουμε ως νόηση, η διαφορά με τον άνθρωπο είναι πολύ μεγάλη.
Η Νοητική συνείδηση έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται τα νοητά
πράγματα επειδή μπορεί να σχηματίζει εικόνες, να δίνει μορφές στα
πράγματα. Όταν συνδέεται με τη λέξη Κάμα, την επιθυμία, ο φορέας
αυτός είναι ικανός να εκφράζει τις «μορφές επιθυμιών» της συνείδησης,
να τις οργανώνει και να τις μορφοποιεί ώστε να μπορούν να
εκπληρωθούν. Έτσι ο Νους παγιδευμένος στο δίχτυ των επιθυμιών,
γίνεται εγωιστής, αποκλειστικός. Όλες οι σκέψεις που έχουν εγωιστικούς
σκοπούς, που ασχολούνται με τον αισθητό και συγκεκριμένο κόσμο των
μορφών, ανήκουν σε αυτόν το Συγκεκριμένο ή Εγωιστικό Νου, το Κάμα-
Μάνας.
Το Νοητικό αυτό Σώμα του ανθρώπου έχει ωοειδές σχήμα, αλλά είναι λίγο
μεγαλύτερο από την Αύρα του Αστρικού. Είναι κι αυτό χρωματισμένο με
διάφορα χρώματα, ανάλογα με την ένταση και το είδος της σκέψης, τα
οποία όμως παίρνουν συγκεκριμένα σχήματα, συνήθως γεωμετρικού
τύπου, σαν πολύεδρα, που πλέουν μέσα στη Αύρα, γύρω από τον
άνθρωπο και λέγονται σκεπτομορφές. Όταν ο άνθρωπος έχει χαμηλή
νοητική ανάπτυξη, δεν υπάρχουν καθορισμένα χρώματα και σχήματα
στην Αύρα του, αλλά επικρατεί ένα θολό μείγμα από διάφορες
αποχρώσεις. Καθώς εξελίσσεται, τα χρώματα ξεχωρίζουν, αποκτούν
λάμψη και κατασταλάζουν μέσα στο Νοητικό Αυγό, ενώ τα γεωμετρικά
σχήματα γίνονται καθαρότερα.
Τα τέσσερα αυτά σώματα που είδαμε ως τώρα, αποτελούν τις κατώτερες
συνειδήσεις του Ανθρώπου ή καλύτερα του Εγώ, είναι τα εξωτερικά
ενδύματα του Ανώτερου Εαυτού, τα οποία μας επιτρέπουν τη ζωή, τη
λειτουργία και την επαφή με το φυσικό, το βιοενεργειακό, τον ψυχικό και
το νοητικό κόσμο. Η Εσωτερική παράδοση τα συσχετίζει με τα 4
συμβολικά Στοιχεία της Αλχημείας: Γη, Νερό, Αέρα και Φωτιά αντίστοιχα.
Αποτελούν όλα μαζί την ανθρώπινη ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ, δηλαδή το σύνολο
των προσωπίδων ή φορέων με τις οποίες ο Εσωτερικός Άνθρωπος
εκδηλώνεται στη ζωή, στην ύπαρξη του Κόσμου των Μορφών. Συμβολικά
παριστάνεται σαν ένα Τετράγωνο αφού είναι τετραπλής φύσης. Τα
τέσσερα αυτά σώματα είναι θνητά, δηλαδή φθείρονται και
καταστρέφονται με το τέλος της ζωής.

3. Αγνός ή Καθαρός Νους (Μάνας)

Είναι ο Ανιδιοτελής Νους, η Αφηρημένη Σκέψη, η οποία επιτρέπει στον

άνθρωπο τη σύλληψη των ανωτέρων, φιλοσοφικών Ιδεών και Αληθειών.
Η αλήθεια είναι ότι ο Νους είναι ένας, αλλά λειτουργεί σαν να ήταν δυο
ξεχωριστοί φορείς συνείδησης. Είναι αυτό που επιτρέπει στον άνθρωπο να
κοιτάζει προς τα πάνω, ψηλά, «προς τα άστρα» και που τον κάνει να είναι
αληθινά Άνθρωπος (άνω-θρώσκω, ανυψώνομαι προς τα πάνω).
Το Μάνας είναι που μας δίνει μια αίσθηση Ατομικότητας. Είναι η
εσωτερική φωνή, που μας εμπνέει και μας μαλώνει. Σε αυτό κοιμούνται
όλα τα ηρωικά μας όνειρα, οι αρετές, ο αλτρουισμός, η ανιδιοτέλεια και η
ευγένεια. Οι αφηρημένες μαθηματικές και άλλες ανώτερες σκέψεις.
Πρόκειται για την ουσία που γεμίζει το Γκράαλ, το Δισκοπότηρο που
έψαχναν οι ιππότες του Αρθούρου.
Στην Αρχαία Αίγυπτο η αντίθεση αυτή εκφραζόταν στα ίδια τα ονόματα
των δύο αυτών φορέων. Τον εγωιστικό Νου, με έδρα στην καρδιά, μαζί με
τα πάθη και τα συναισθήματα, τον ονόμαζαν ΑΒ και αποτελούσε στην
καθαυτή ανθρώπινη ψυχή. Εκεί συσσωρεύονται οι καλές και οι κακές
πράξεις που ελεύθερα διαπράττει ο άνθρωπος. Αυτές ζυγίζονται στη
μεταθανάτια τελετή του «Ζυγίσματος της καρδιάς» του πεθαμένου. Τον
ανιδιοτελή πνευματικό Νου τον ονόμαζαν ΒΑ, αντιστροφή του ΑΒ και τον
συμβόλιζαν με ένα χελιδόνι που έβγαινε από το στόμα του
πεθαμένου. Μέσω της ανάπτυξης αυτού του φορέα, ο άνθρωπος
γίνεται κυρίαρχος του χωρόχρονου, γίνεται Μάντης (από την
ινδοευρωπαϊκή ρίζα ΜΑΝ, Άνθρωπος) και η ροή του χρόνου
σταματάει για αυτόν, καθώς εισχωρεί στη Δυναμική Αιωνιότητα,
στο Ον του Παρμενίδη, το Άναρχο, Άχρονο και Αμετάβλητο.

2. Διαισθητικός φορέας (Βούδι)

Είναι ο φορέας της Διαίσθησης, που δεν χρειάζεται τη νοητική διαδικασία
για να φτάσει στην Αλήθεια, αλλά την αντιλαμβάνεται απευθείας. Είναι
γνωστό ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την ικανότητα να διαβάζουν
το μέλλον, να καταλαβαίνουν γραφές σε άγνωστες γλώσσες, να
προαισθάνονται μια καταστροφή σε ένα συγκεκριμένο και μακρινό μέρος
της γης κ.α. Αυτήν την ικανότητα, που «κοιμάται» στο βάθος κάθε
ανθρώπου, μπορούμε να την ονομάσουμε διαίσθηση και ο φορέας της
είναι το «Διαισθητικό ή Ενορατικό Σώμα» ή όπως το λένε στην Ανατολή
το «Βουδικό Σώμα». Βούδι στα σανσκριτικά σημαίνει Φως, το φως της
διάκρισης, της Σοφίας. Προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκή ρίζα Vyd, που
σημαίνει Σοφία και συσχετίζεται με τις Βέδες, τα ιερά βιβλία της αρχαίας
Ινδίας. Όταν αυτός ο φορέας αναπτύσσεται, τότε λέγεται ότι ο άνθρωπος
είναι Φωτισμένος, ένας «εκλεκτός». Στο κοσμικό επίπεδο είναι ο
Φτερωτός Έρωτας που αγκαλιάζει τα πάντα και τα κρατάει
ενωμένα. Για αυτόν δεν υπάρχει πλέον δυϊσμός, όπως για το
Μάνας, γιατί υποκείμενο και αντικείμενο έχουν πλέον ταυτιστεί. Ο
αναζητητής και η Αλήθεια έχουν πλέον ενωθεί. Για το φορέα Βούδι
δεν υπάρχει πια χρόνος και ο χώρος. Είναι ενιαίος. Τα πάντα είναι
Ένα.
Στην αρχαία Αίγυπτο ταυτιζόταν με την Ίβιδα και τον ονόμαζαν Ακού.
Αυτό το πτηνό συσχετιζόταν με το πιο λεπτό και αγνό μέρος της
ανθρώπινης ψυχής, με το πνευματικό φως.

1. Πνεύμα ή καθαρή Βούληση (Άτμα)

Τέλος σε αυτήν την αναβατική σκάλα, πιο πέρα από το Βούδι, είναι το
πραγματικό Εγώ, ο Σιωπηλός Παρατηρητής, ο έσχατος σπινθήρας, η
Μονάδα, το Πνεύμα, η ανώτερη πνευματική Αρχή του Ανθρώπου, ο
Κάτοχος των φορέων. Για αυτό δεν μπορούμε να θεωρούμε το Άτμα
πραγματικά σαν ένα φορέα του Ανθρώπου. Είναι η πνευματική Μονάδα,
το αληθινό «Είναι» του πλάσματος που ονομάζουμε άνθρωπο. Στη Δυτική
Φιλοσοφία είναι το Άτομο, εκείνο το πραγματικά αδιαίρετο, αμετάβλητο,
άχρονο, θείο στοιχείο μέσα στον Άνθρωπο. Οι δύο λέξεις, η ελληνική και
η σανσκριτική, έχουν την ίδια ρίζα και την ίδια σημασία.
«Βούληση για να Είναι» είναι ίσως η πιο κατάλληλη έκφραση για να
διαισθανθούμε τι είναι το Άτμα. Αποτελεί το κέντρο από όπου πηγάζει το
Είναι και Ύπαρξη του ανθρώπου, με τους έξι φορείς έκφρασής του. Σε
αυτό το κέντρο ή σημείο, το χωρίς διαστάσεις ή χρόνο, ενώνεται το Ον
του Ανθρώπου και το Ον του Σύμπαντος. Άτμα είναι ο Θεός μέσα στον
Άνθρωπο, η κατάκτηση του απείρου. Αυτή τη βούληση του
«Δύνασθαι είναι» ονόμαζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι Σαχού ή Ατμού
(φωτεινή ενδυμασία της Μακαριότητας).
Οι Αιώνιες Διδασκαλίες λένε, ότι η Ανώτερη Τριάδα - Άτμα - Βούδι -
Μάνας, είναι το ΘΕΙΟ ΕΓΩ του ανθρώπου. Δεν βρίσκεται μέσα στον
χρόνο, τουλάχιστον όπως τον εννοούμε κανονικά και υπάρχει και
παραμένει πριν και μετά από αυτήν ή οποιαδήποτε άλλη ενσάρκωση. Είναι
το Άτομο. Συμβολικά η καλύτερη εικόνα που μπορεί να απεικονιστεί είναι
το Τρίγωνο, ένα, αλλά με τρεις διαφορετικές πλευρές.
Η προσωπικότητα είναι θνητή, μεταβλητή, γεννιέται και πεθαίνει.
Μόνο η Τριάδα αποτελεί εκείνο που δεν πεθαίνει ποτέ, το αιώνιο και
αμετάβλητο, πέρα από τη ζωή και το θάνατο. Είναι το Ον, εκείνο που
πάντα υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει.
Ανάμεσα στην προσωπικότητα ή Τετράδα και την Πνευματική
Τριάδα υπάρχει σύμφωνα με τις αρχαίες διδασκαλίες, μια γέφυρα,
μια λεπτή σύνδεση, η οποία συμβολίζεται με ένα χρυσό νήμα και
ονομάζεται στα σανσκριτικά «Αντακαράνα». Αποτελεί μια αόρατη, λεπτή
γέφυρα για να μπορεί να περάσει η ανθρώπινη συνείδηση από τα
κατώτερα επίπεδα της Προσωπικότητας, στα ανώτερα του Πνευματικού
Εγώ.
Το να περάσουμε από το φθαρτό, στο Άφθαρτο, από το τετράγωνο
στο τρίγωνο, σημαίνει μια θυσία, την οποία θα μπορούσαμε να
θεωρήσουμε ως κατάκτηση του δικού μας εσωτερικού όντος. Η ατραπός
αυτή του Αντακαράνα, της αόρατης γέφυρας, είναι φτιαγμένη από τις
πέτρες των Αρετών και των πνευματικών κατακτήσεων. Καθώς ο
άνθρωπος εξελίσσεται πνευματικά, οικοδομεί αυτή την Ατραπό με τα
αποτελέσματα των πράξεων του.
Όταν ο άνθρωπος αποκτά συνείδηση της αθανασίας του, όταν η
δράση του γίνεται ανιδιοτελής, και Υπηρετεί την Αλήθεια, τη
Δικαιοσύνη, το Καλό και το Όμορφο, δηλαδή Υπηρετεί τον Θεό,
τότε ο άνθρωπος αυτός γίνεται ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ.

H MYSTIKH ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΤΟΠΩΝ

Ένα αρχαίο μνημείο μας προκαλεί συνήθως μια αίσθηση θαυμασμού.

Έχετε όμως σκεφτεί ποτέ ότι θα μπορούσε να αποτελέσει κι έναν πυρήνα
ενέργειας, που εξαγνίζει και αναζωογονεί την ψυχή μας, αλλά και ένα
μέσο προς την ενόραση και την ανακάλυψη του εαυτού μας; Η Ελλάδα
είναι μια χώρα γεμάτη αρχαιολογικούς χώρους κι εμείς μπορούμε να
επωφεληθούμε από μια επίσκεψη σ’ αυτούς, όχι μόνο ικανοποιώντας την
αισθητική μας θαυμάζοντας τα μνημεία τους, αλλά αντλώντας και
ενέργεια για να εξυψώσουμε την ψυχή μας. Η ενέργεια ενός τέτοιου
χώρου μπορεί να μας θεραπεύσει, να μας καθοδηγήσει και να αφυπνίσει
μέσα μας δυνατότητες όταν συντονιστούμε μαζί της. Είναι αλήθεια ότι
όταν βρισκόμαστε ακόμα και στον πιο μικρό και λιτό αρχαιολογικό χώρο,
αισθανόμαστε συνήθως δέος. Πατάμε ως επισκέπτες πάνω στη γη όπου
κάποτε έζησαν άλλοι άνθρωποι, πρόγονοι και μακρινοί συγγενείς μας. Το
πρώτο δίδαγμα που μας δίνει ένας τέτοιος χώρος, άλλωστε, είναι η
παροδικότητα, μια αίσθηση που είναι ισχυρή και συνήθως μας προκαλεί
θλίψη. Εκτός όμως από αυτή την αίσθηση του φθαρτού που μας
συγκλονίζει, ο περισσότερος κόσμος δεν γνωρίζει πώς να αντιμετωπίσει
το θέαμα σε ένα αρχαιολογικό χώρο, ώστε να εκμεταλλευτεί την
εμπειρία της επαφής του με αυτή την πηγή της Ιστορίας στον υπέρτατο
βαθμό. Γιατί, ένας αρχαιολογικός χώρος είναι, πάνω απ’ όλα, μια
περιοχή που εκπέμπει ξεχωριστή ενέργεια, αυτή που πρέπει να
αντλήσουμε σε μια επίσκεψή μας εκεί. Κάθε ταξίδι σε αρχαία μνημεία
είναι μια δυνατότητα αυτοαποκάλυψης. Το ίδιο το τοπίο του χώρου, τα
κτίσματα και η ενέργεια των ανθρώπων που έζησαν εκεί συναντώνται σε
έναν ενεργειακό κόμβο από τον οποίο έχουμε να κερδίσουμε πολλά. Ας
δούμε αρχικά μία μία τις ενέργειες που εκπέμπονται από έναν τέτοιο
χώρο:

α) Η ενέργεια του τοπίου Οι αρχαιολογικοί χώροι δεν είναι χτισμένοι σε

τυχαία μέρη του πλανήτη. Ειδικοί ιερείς και γεωμάντεις, μέσα από
αναζήτηση στη φύση επέλεγαν τις περιοχές ανοικοδόμησης των αρχαίων
μνημείων. Έτσι, τα τοπία που τα φιλοξενούν πλέον αποτελούν μικρούς ή
μεγάλους δίαυλους ενέργειας και κομβικά ενεργειακά σημεία πάνω στο
ζωντανό σώμα του πλανήτη. Η σύσταση του εδάφους, το υψόμετρο, η
πανίδα και η χλωρίδα, τα νερά της περιοχής, τα έντονα γεωλογικά
φαινόμενα (απότομοι και ξεκομμένοι βράχοι, χαράδρες, σπηλιές κ.λπ.),
συνιστούν την ιδιαίτερη ενέργεια του συγκεκριμένου χώρου που επιλέχτηκε
για συγκεκριμένη χρήση. Ένας τρόπος για να τη νιώσετε είναι να
επιλέξετε μια ήσυχη γωνιά, να ανοίξετε ελαφρά τα πόδια σας πάνω
από το έδαφος, να απλώσετε τις παλάμες σας, ώστε να «βλέπουν»
προς τα κάτω, και να προσπαθήσετε να ακούσετε ανεπηρέαστοι τον
ήχο που εκπέμπει το τοπίο. Κάθε τοπίο εκπέμπει διαφορετικό ήχο, ο
οποίος αντιπροσωπεύει την ανάσα του πλανήτη στη συγκεκριμένη περιοχή
και μας αφήνει μια απροσδιόριστη γεύση στο στόμα. Παρόμοια
αποτελέσματα θα έχετε αν κλείσετε τα μάτια και αφήσετε το τοπίο να
σας «στείλει» την εικόνα του χρώματός του. Ανάλογα με το είδος του
τελευταίου ή τον ήχο που θα λάβετε, μπορείτε να ανακαλύψετε την
προδιάθεση της ενέργειας του χώρου και νιώθοντάς τη να τη συντονίσετε
με τη δικιά σας.Bλέπουμε λοιπόν ότι οι αρχαίοι ναοι χτίστηκαν βαση
κάποιας ιερης μυστικιστικης γεωμετριας ώστε να εκμεταλεύονται τις
αορατες από τις αισθησεις δυναμεις της φύσεως

β) Το μεγάλο ενεργειακό πεδίο Κάθε χώρος, ειδικά τα μεγάλα ιερά,

ανήκουν σε ένα ευρύτερο ενεργειακό πεδίο, στο οποίο επιμέρους κέντρα
συνδέονται μεταξύ τους σαν τα μέλη ενός σώματος. Τα ιερά μεταξύ τους
μπορεί να δημιουργούν σχηματικά ένα ενεργειακό τρίγωνο, έναν
κύκλο ή άλλα γεωμετρικά σχήματα και ιερούς αριθμούς (χρυσή τομή).
Επίσης, είναι πιθανό, ιερά αφιερωμένα στον ίδιο θεό (π.χ. του
Απόλλωνα στους Δελφούς και στη Δήλο) να έχουν στοιχεία που
αλληλεπιδρούν. Όταν βρίσκεστε λοιπόν σε έναν αρχαιολογικό χώρο,
αντλείτε ενέργεια από το ευρύτερο ενεργειακό πεδίο του, γιατί καθένας
από αυτούς συνδέεται με την ενέργεια των άλλων σαν τα καλώδια
ενός δικτύου. Έτσι, βαδίζοντας σε έναν αντλείτε ενέργεια από όλους
όσοι βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή, αφού οι παλμοί και οι
δονήσεις τους ενώνονται κάτω από τα πόδια σας. Συνήθως το έδαφος
περιέχει φλέβες γραφίτη που είναι εξαιρετικα αγωγιμο υλικο. Είχαν
ανακαλύψει οι Αρχαίοι Ελληνες λοιπον το ιντερνετ του υπεδαφους το οποιο
ευρυτατα χρησημοποιουσαν
γ) Ενέργεια από τη χρήση Ανεξάρτητα από το τοπίο στο οποίο βρίσκεται,
ένας αρχαιολογικός χώρος φιλοξένησε ανθρώπους που γεννήθηκαν,
έζησαν και πέθαναν εκεί, φορτίζοντας το χώρο με την ενέργειά τους.
Οι σκέψεις, τα συναισθήματα, η δράση, οι τελετουργίες και οι προσδοκίες
τους κρυσταλλωθηκαν στο χώρο και πάλλονται ακόμα και σήμερα. Ο
επισκέπτης που είναι ευαίσθητος δέκτης ερεθισμάτων μπορεί να νιώσει τον
απόηχο της παλιάς ζωής και την ενέργειά της. Επειδή αυτή μπορεί να
είναι και αρνητική (από σφαγές ή την πραγματοποίηση σκοτεινών
τελετών), καλό είναι η επίσκεψή σας σε τέτοιους χώρους να
συνοδεύεται και από μια ενεργειακή προστασία, το «Ενεργειακό
Αβγό», ένα ενεργειακό δηλαδή κοστούμι που θα «φοράτε» πριν
εισέλθετε στον αρχαιολογικό χώρο, ένα νοητό αβγό που θα εκπέμπει
θετική ενέργεια γύρω από το σώμα σας και θα είναι αδιαπέραστο από
άλλες ενέργειες. Για να γίνετε δέκτες της πρώτης, ακουμπήστε τις
παλάμες σας στο χώμα για λίγα λεπτά, νιώθωντάς την να κυκλοφορεί στο
σώμα σας, κάνοντας έναν κύκλο πριν επιστρέψει στο έδαφος,
«καθαρίζοντάς» σας. Θα αισθανθείτε έτσι σαν να ανασυνδέεστε με τις ρίζες
σας. Οι Βικινγκς όταν διεσχιζαν την Ευρώπη, αφηναν στα μερη από τα
οποια περνούσαν τις λεγομενε ΡΟΥΝΙΚΕΣ ΠΕΤΡΕΣ με ρουνικο κείμενο
πάνω τους, που δεν ήταν τίποτα άλλο παρα σηματοδότηση των περιοχών
από τις οποιες περνούσαν τελλουρια ρευματα. Αυτων των ρευματων τη
φορα ακολουθουσαν κατά τις εξορμήσεις τους κι αυτά ήταν η πυξίδα τους
για να επιστρεψουν από τη Γροιλανδία πίσω στη Μογγολια απ οπου
ξεκίνησαν να εξαππλώνονται

δ) Η ενέργεια των μνημείων Τα αρχαία ερείπια εκπέμπουν ισχυρή

ενέργεια, ειδικά αν έχουν χρησιμοποιηθεί σε τελετουργίες, οι οποίες έχουν
«ποτίσει» τα κτίσματα του χώρου. Μια κολόνα ενός αρχαίου ναού που
παραμένει όρθια λειτουργεί σαν αντένα που εκπέμπει την παλιά ενέργεια
του μνημείου και μια πύλη (όπως αυτή στις Μυκήνες ή στη Νάξο), την
οποία είχαν διαβεί χιλιάδες άνθρωποι με ευλαβικότητα, σαν ένα
«πέρασμα» σε πιο λεπτούς κραδασμούς και συχνότητες. Επιπλέον, η
αρχιτεκτονική τέτοιων χώρων είναι φορέας ισχυρής ενέργειας, καθώς
έχουν κατασκευαστεί σύμφωνα με ιερές αναλογίες και μυστικούς
κώδικες που τη συντηρούν μαζί με τις σκεπτομορφές, οι οποίες
αποτελούν ένα αόρατο άφθαρτο κτίσμα που περιβάλλει το φυσικό,
αλληλεπιδρά με τους επισκέπτες και τους εξευγενίζει. Θα το
διαπιστώσετε αγγίζοντας μια αρχαία πέτρα ή ένα τμήμα κίονα με το
αριστερό χέρι σας και φέρνοντας το δεξί στην περιοχή του ομφαλού. Θα
νιώσετε τότε την ενέργεια του μνημείου να περνάει από το αριστερό χέρι
και να καταλήγει στο δεξί, αποθηκευόμενη στην περιοχή του ομφαλού.
Ανάλογα με τη χρήση, την αρχιτεκτονική και την εποχή κατασκευής του
(Μυκηναϊκή, Αρχαϊκή, Κλασσική, Ελληνιστική κ.λπ.), κάθε μνημείο διατηρεί
και άλλη μορφή ενέργειας. Λόγω έλλειψης διαθέσιμου χώρου, θα
περιοριστούμε εδώ στην αναφορά μόνο μερικών μνημείων και το είδος της
ενέργειας που εκπέμπουν.Είναι λοιπον τα αρχαια μνημεία πυκνωτες που
συλλέγουν αιθερικη ενεργεια και την διοχετευουν μεσα στο εδαφος της
περιοχής προκαλώντας ΙΑΣΗ στη Γαια, δεν είναι ασυληπτα απλό?

1. Ναός Οι ναοί, λόγω τις πολύχρονης συνήθως χρήσης τους, αλλά και της
υψηλής ενεργειακής φόρτισής τους από τελετουργίες και επικλήσεις που
γίνονταν εκεί, έχουν κατακρατήσει μεγάλη ποσότητα και καλή
ποιότητα ενέργειας. Η ποιότητα αυτή ποικίλλει ανάλογα και με το θεό
στον οποίο ήταν αφιερωμένος ο ναός. Σε ναούς του Απόλλωνα (Δελφοί,
Δήλος) μπορείτε να συντονιστείτε με την ενέργεια της έμπνευσης (ειδικά οι
καλλιτέχνες), της καθαρής σκέψης ή της απομάκρυνσης παλιών
καρμικών φορτίων. Ως... ασκούμενοι, βρείτε μια ήσυχη περιοχή στον
αρχαιολογικό χώρο (ή, ακόμη καλύτερα, καθίστε πάνω σε κάποιο
πέτρινο κατάλοιπο, κάτω από τη σκιά ενός δέντρου) και, αφού
ηρεμήσετε εισπνέοντας και εκπνέοντας αργά, συγκεντρωθείτε στο
θέμα που σας ενδιαφέρει. Τότε θα νιώσετε την ενέργεια του αρχαίου
ναού να σας διαπερνά και να προκαλεί διαύγεια στη σκέψη σας...
Όλα θα γίνουν λαμπερά και ξεκάθαρα μέσα σας. Μια αρχαία ιδέα,
έμπνευση ή ανακάλυψη μπορεί να συντονιστεί μαζί σας σε έναν τέτοιο
χώρο. Οι ναοί του Δία (Δωδώνη, Ολυμπία κ.λπ.) είναι κατάλληλοι για να
τεθούν θέματα αποφασιστικότητας, βούλησης, εξουσίας και διαχείρισης
υποθέσεων και σε ναούς της Αθηνάς (Παρθενώνας, Αφαία στην Αίγινα
κ.λπ.) θέματα στοχασμού, υπαρξιακά, γνώσης και σοφίας ή η αίτηση
συμβουλών για καλύτερη δράση. Οι ναοί της Αρτέμιδος (Βραυρώνα)
προσφέρονται για θέματα στόχων και χειρισμού των συναισθημάτων και οι
ναοί του Ηφαίστου (Λήμνος, Θησείο, Σαμοθράκη) για θέματα
δημιουργικότητας, ζωτικότητας και πραγμάτωσης επιδιώξεων. Οι ναοί της
Δήμητρας (Ελευσίνα) «διευκολύνουν» θέματα αγάπης, κατανόησης,
επανένωσης με πρόσωπα ή την απαλλαγή από βάσανα και οι ναοί
της Ήρας (Άργος, Σάμος κ.λπ.) θέματα οικογενείας, συγγενών,
αλληλοϋποστήριξης, συνεννόησης στο γάμο κ.λπ. Θυμηθείτε λοιπόν
ότι κάθε χώρος μπορεί, αν συντονιστείτε μαζί του σωστά, να σας
βοηθήσει σε θέματα της καθημερινότητάς σας. Γιατί να μην το
προσπαθήσετε;

2. Μαντεία Τα μαντεία (Δελφοί, Δωδώνη, Τροφωνίου στη Λιβαδειά,

Αμφιαράειο κ.λπ.) είναι σαν πύλες άλλων διαστάσεων, όπου
μπορούμε να διαισθανθούμε ως ένα βαθμό κάποια από τα
μελλούμενα γεγονότα. Όταν βρεθείτε σε τέτοιους χώρους, θέστε νοερά το
θέμα για το οποίο θα θέλατε να λάβετε κάποιο μήνυμα, πριν εισέλθετε στο
χώρο. Κατά την περιήγησή σας αφήστε το βλέμμα σας να περιδιαβεί στα
μνημεία και το τοπίο. Απρόσμενα, σε στιγμή που σχεδόν έχετε ξεχάσει το
θέμα, θα «ακούσετε» μέσα σας μια απάντηση, την οποία πρέπει να
επεξεργαστείτε. Πολλές φορές τέτοιοι χώροι «μιλάνε» με ειδικούς κώδικες
της αρχαιότητας (όπως της Πυθίας) και χρειάζεται να αποσυμβολίσουμε
την απάντησή τους, όπως σ’ ένα όνειρο. Η ουσία είναι ότι όταν βρεθείτε σε
τετοιο χώρο και πιστευετε ότι θα βρειτε εκει τη λύση σε προβλημα που σας
απασχολεί, είτε με τη χρηση των αισθησεων σας ειτε υποσυνειδητα θα
λάβετε το μήνυμα. Ανάλογα με το επίπεδο της νοητικης σας εξέλιξης θα
μπορεσετε να ανταποκριθειτε αμεσα ή θα απαιτηθει να μεσολαβησει
καποιο χρονικο διαστημα

3. Θέατρα Τα θέατρα έχουν φορτιστεί από μεγάλες συγκεντρώσεις

ανθρώπων, από αρχαίες ρήσεις τραγωδών, αλλά και από το ίδιο το
σχήμα τους, αφού το κοίλο τους είναι μια μήτρα που συγκρατεί και
πολλαπλασιάζει τις εκπομπές ενέργειας. Κατά την επίσκεψή σας εκεί,
σταθείτε στο κέντρο της ορχήστρας του θεάτρου και διαβάστε δυνατά
(εφόσον οι συνθήκες το επιτρέπουν) ένα απόσπασμα από το πρωτότυπο
κείμενο μιας αρχαίας τραγωδίας ή ενός έργου του Πλάτωνα. Θα νιώσετε το
χώρο να ζωντανεύει και τον εαυτό σας να γίνεται κομμάτι του κοίλου. Τα
θέατρα είναι ενεργειακα κάτοπτρα, εκπέμπουν την διοχετευομενη εντός
αυτών ενεργεια σε υπερινα κι από κει στο συμπαντικο χωρο σε δεκτες.
Ακόμη και μια παλιά πλατεία, ψηφιδωτο από παλιες πέτρες δεν είναι τίποτα
διαφορετικο από τη δορυφορική σας κεραια που δεχετε την ενεργεια
τελουριου ευματος και τη διοχετευει προς τα έξω

4. Ασκληπιεία Τα ασκληπιεία (Επίδαυρος, Αμφιαράειο, Ιπποκράτειο

στην Κω κ.λπ.) είναι τα αρχαία νοσοκομεία απ’ όπου μπορείτε να
αντλήσετε θεραπευτική ενέργεια, φτάνει να είσαστε δεκτικοί, με το
σώμα και το νου. Σταθείτε στο χώρο ενός αρχαίου ασκληπιείου και
οραματιστείτε την ενέργειά του με τη μορφή φωτεινών σπειρών, που
εισέρχονται στα πέλματά σας, ανεβαίνουν τονώνοντάς σας από τη
σπονδυλική στήλη και καταλήγουν σαν φωτεινή λάμψη στην κορυφή
του κεφαλιού σας. Συγκεντρωθείτε εκεί και νιώστε τις σπείρες
ενέργειας να σας απολυμαίνουν και να σας επουλώνουν εσωτερικά.

5. Αγορές Οι αρχαίες αγορές ήταν οι χώροι συνάθροισης των αρχαίων,

των συναλλαγών και της ανταλλαγής ιδεών. Εκεί όπου έχουν διακινηθεί
τεράστια χρηματικά ποσά, μπορείτε να συντονιστείτε με την ενέργεια
του πλούτου. Διαλογιστείτε για θέματα οικονομικά, χρηματικά,
επαγγελματικά κ.λπ. Μολονότι οι συνθήκες εμπορίου έχουν αλλάξει από
την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, το πνεύμα της επιτυχίας στον πλουτισμό
είναι το ίδιο και είναι ακόμη ενεργό στις αρχαίες αγορές.

Οικουμενική δράση του Μαντείου των Δελφών

Οι Δελφοί δεν ήταν ένα απλό μαντείο, όπου οι αρχαίοι Έλληνες και όχι
μόνο πήγαιναν για να λάβουν μια προφητεία. Σε εκείνον τον ιερό τόπο,
έδρασαν από κοινού άνδρες και γυναίκες, το Δελφικό ιερατείο, με σκοπό να
αναμορφώσουν και να διαπλάσουν την Ελληνική φυλή.
Στους Δελφούς καταγράφονταν τα πάντα. Κάθε πληροφορία για κάθε πόλη
και χώρα. Το γεγονός αυτό γίνεται κατανοητό από το μύθο με τους
περίφημους αετούς του Δία. Ταξίδευαν σε όλον τον κόσμο γνωστό και
άγνωστο μεταφέροντας τις πληροφορίες. Ωστόσο, αυτό υποδεικνύειτην
ύπαρξη ενός εκτεταμένου διχτύου πληροφοριοδοτών, όχι οπωσδήποτε
εντεταλμένων.
Έτσι, είχαν τη δυνατότητα να στέλνουν τους αποίκους στους
καταλληλότερους χώρους παρέχοντας και τα ανάλογα αναγνωριστικά
στοιχεία. Σε τοποθεσίες ειδυλλιακές από την Μαύρη Θάλασσα μέχρι την
Ισπανία, την Αφρική και πιο μακριά. Ο περιβόητος ομφαλός των
Δελφών φανερώνει ότι ο κόσμος ήταν δικτυωμένος και ότι τα πάντα
ήταν γνωστά απόλυτα συνδεδεμένα μεταξύ τους Βλέπετε το Μαντείο
ήταν στην ουσία η Βιβλιοθήλκη της Ελληνικής Γνώσεως. Η διαφορά
τους με μια σημερινη εκκλησία είναι ότι τότε οι μάντεις ήξεραν που να
βρουν ότι ακριβως χρειαζόταν για τη κάθε περίσταση ενώ σήμερα οι
παπάδες και γραμμενα να τα βρουν μπροστά τους μέσα στη Αγια
γραφή δε μπορουν να τα κατανοήσουν Τοσος σκοταδισμος έχει
επέλθει . Στο Μαντειο των Δελφων ήξεραν το μυστικό πώς να
χρησημοποιουν τα τελλουρικΆ ρευματα για να επικοινωνουν με
οποιοδηποτε άλλο σημειο του πλανητη που υπήρχε μαντείο. Ηταν δηλαδη
τα μαντεία ένα είδος ΟΤΕ. Γνωριζαν τα υπεραγωγιμα υλικα και
χρησημοποιουσαν τις ηλεκτρομαγνητικές τους δυνατότητες . Οι αετοι του
Δια δεν ήταν τίποτα άλλο από πτητικές οπλισμένες συσκευες όπως η
πετομηχανη – αεροπλάνο του Αρχύτα. Χρησημοποιώντας τα υπογεια
μαγνητικα ρευματα είχαν στη διαθεσή τους ένα internet της φυσης το οποιο
χρησημοποιουσαν κι απεκρυπταν την υπαρξή του από το αμορφωτο
πλήθος . Ο Ομφαλος είναι απλή απόδειξηη εξαντλητική κατανάλωση των
ορυκτών πόρων, αναμένεται να οδηγήσει σύντομα σε αφανισμό των
ορυκτών καυσίμων, και στη ρύπανση της ατμόσφαιρας ανω των ορίων από
τα κατάλοιπα της καύσιμης ύλης και η δημιουργία του φαινόμενου του
θερμοκηπίου.Το πετρέλαιο που δημιουργήθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια
σε υπόγειες «δεξαμενές», μέσα στις οποίες εγκλωβίστηκαν φυτικές ύλες,
κατά την διάρκεια γεωλογικών ανακατατάξεων (μετακινήσεις πλακών,
καταβυθίσεις και κατακριμνίσεις βουνών κ.α.). είναι φανερό ότι η συνολική
σημρινα γνωστη ποσότητά του είναι πεπερασμένη και φυσικά δεν
ανανεώνεται ούτε αναγεννάται. Οπότε ή θα πρεπει να γίνουν νεες εξορύξεις
που συνεπάγονται το γνωστο κόστος η οσο θα εξαντλείται ο
«πετρελαιοφόρος» ορίζοντας την γης και τόσο περισσότερο αυξάνεται η
τιμή του να ανακαλυφθουν νεες ανεξάντλητες πηγές .Η Ελλάδα αλλά και
άλλες χώρες της γης διαθέτουν κοιτάσματα πετρελαίου, τα περισσότερα
από τα οποία όμως είτε δεν είναι πολύ καλή ποιότητας, αλλά το κόστος
άντλησής τους είναι πολύ μεγάλο και συνεπώς η άντλησή τους κρίνεται
αντιοικονομική. Ετσι τα κακα παιδια του βατικανου εβαλαν χέρι στο αρχαιο
μυστικο, στην εκμεταλευση των υπογειων ανεξαντλητων τελουρικων
ρευμάτων που τροφοδοτουνται από το πυρηνικο αντιδραστηρα της ίδιας
της γης όλες οι δεξαμενές καυσίμων του πλανήτη μας να συγκεντρωθουν
μαζί, η τελλουρικη ενεργεια είναι περισσότερη και ισχυρότερη
Η ηλιακή ενέργεια αποτελεί την αρχή του σχεδιου για την εξεύρεση
«ασφαλούς» ενέργειας. Το πρόβλημα που ανακύπτει είναι η χαμηλή
«ισχύς» που αποδίδεται από τις ηλιακές κυψέλες. Για την ηλεκτροδότηση
μιας περιοχής χρειάζεται μια επιφάνεια από μερικά στρέμματα ηλιακών
συσσωρευτών, ενώ η χρήση της για βιομηχανικές εφαρμογές αλλά και στα
αυτοκίνητα είναι πολύ δύσκολη, αφού δεν μπορεί να αποδώσει μεγάλη
ισχύ. Επίσης οι συσκευές αυτές δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν την
νύχτα, εκτός και αν χρησιμοποιούσαν συσσωρευτές ενέργειας (μπαταρίες)
ο όγκος των οποίων όμως θα έκανε μια τέτοια εφαρμογή δύσχρηστη, αν
όχι αδύνατη, με την τεχνολογία που διαθέτουμε σήμερα. Παρόλ’ αυτά,
αρκετές εφαρμογές της, όπως η θέρμανση νερού στους «ηλιακούς
θερμοσίφωνες», δίνουν ακόμα και σήμερα μια ελαφριά ανάσα στην
ενεργειακή κρίση. Σε συνδυασμο με άλλες ηπιες μορφές ενεργειας όπως
είναι η γεωθερμική και η αιολική και η εκμετάλλευση της διαφοράς
θερμοκρασίας μεταξύ της επιφάνειας της γης και ενός σημείου σε μεγάλο
βάθος, κάτι που μπορεί εύκολα να εφαρμοσθεί σε ηφαίστεια (στην Ελλάδα
έχει ήδη εκπονηθεί κάποιο σχέδιο εκμετάλλευσης γεωθερμικής ενέργειας
στο ηφαίστειο την Νυσήρου, το οποίο δεν εφαρμόσθηκε ποτέ) και η
δεύτερη στην εκμετάλλευση της δύναμης του ανέμου, ώστε να παραχθεί
ηλεκτρική ενέργεια, στηριζόμενοι στην ίδια αρχή που στηρίζονταν οι
ανεμόμυλοι των περασμένων αιώνων. Η μέθοδος αυτή μπορεί πάλι να βρει
εφαρμογή μόνο τοπικά, σε περιοχές που έχουν ισχυρούς αέρηδες. Οπότε ο
έλεγχο των τελλουρικών ρευμάτων δίνει και τη θέση του αρχοντα του
πλανήτη σε αυτόν που μπορει να τον επιτυχει. Κι αυτό γίνεται μονο από το
μαντειο των Δελφων μια που από κει μπορει να επηρεαστει ολος ο
τελλουρικος χάρτης Μικρασίας και Ευρωπης. Η Αφρική παραμένεοι στο
ρόλο του γκετο του πλανητη γη
Πως λειτουργεί η θερμορύθμιση:
Η θερμορύθμιση ελέγχεται από τον εγκέφαλο, το νωτιαίο μυελό και το
νευρικό σύστημα σ’ όλο το σώμα μέσω της υποσυνείδητης λειτουργίας των.
Αν π.χ. πέσουμε σε κρύο νερό οι σφυγμοί και η πίεση μας αυξάνονται. (Bεν
τις συνειδητοποιούμε δεν τις σκεπτόμαστε αυτές τις ενέργειες απλώς
συμβαίνουν, εκτός κι αν έχομε αποκτήσει ειδικές ικανότητες
αυτοσυγκέντρωσης, όπως από την Yoga).Θερμορύθμιση δεν θα γινόταν αν
το νευρικό σύστημα δεν πληροφορούσε τον εγκέφαλο με μεταβολές (ακόμα
και κλάσματος του βαθμού) της θερμοκρασίας σε κάθε σημείο του
σώματος, με χιλιάδες θερμοαισθητήρες τοποθετημένους σε στρατηγικά
σημεία της επιδερμίδας, των εσωτερικών οργάνων του νωτιαίου μυελού και
συγκεκριμένων σημείων του εγκεφάλου. Παρ’ όλο που παλιότερα θεωρείτο
πως υπήρχαν διαφορετικοί αισθητήρες για την ζέστη και το κρύο, σήμερα
πιστεύουν πως είναι κοινοί. Όπως και να έχει χρειάζεται ακόμα πολύ να
διερευνηθεί στο πως λειτουργεί το όλο σύστημα. Μπορούμε να
συγκρίνουμε την θερμορύθμιση με ένα σύστημα κλιματισμού / θέρμανσης
ενός σπιτιού που διαθέτει θερμοστάτες σε κάθε δωμάτιο και που με την
χρήση ενός μικροϋπολογιστή κρατά την θερμοκρασία ίδια παντού στο
σπίτι.. Μόνο που η θερμορύθμιση είναι απείρως πιο εξελιγμένος
μηχανισμός και διαθέτει ένα απείρως πιο εξελιγμένο υπολογιστή: τον
εγκέφαλο. Έτσι ο εγκέφαλος έχει συνεχή έλεγχο των θερμοκρασιών μυελού
/ καρδιάς και επιδερμίδας/μυών και τις συγκρίνει. Όταν διαπιστώσει
παρεκκλίσεις των θερμοκρασιών αυτών εκτελεί συνειδητές και ασυνείδητες
πράξεις. Αν π.χ. η θερμοκρασία της επιδερμίδας πέσει σε σύγκριση με
κείνη του εγκέφαλου και της καρδιάς (στην περίπτωση που πηδάμε σε
κρύο νερό) τότε θα γίνουν ενέργειες δημιουργίας θερμότητας. Στο
παράδειγμα μας η αντίδραση θα είναι κατά πάσα πιθανότητα
συμπεριφοράς. Θ’ αρχίσουμε να πηδάμε πάνω κάτω ή να κολυμπάμε
μανιωδώς για να ‘συνηθίσουμε το νερό’. Αντίθετα αν η θερμοκρασία της
επιδερμίδας αυξηθεί (την ώρα ηλιοθεραπείας) τότε θα μπουν σε λειτουργία
διαδικασίες απώλειας θερμότητας. Θα ιδρώσουμε π.χ. και με την εξάτμιση
του ιδρώτα θα δροσερέψει η επιδερμίδα. Το ρίγος, η άσκηση, το ίδρωμα, το
άναμμα του κλιματιστικού, το αναψυκτικό, η μετακίνηση στην σκιά, το
ντύσιμο και πολλές άλλες πολύ πιο σύνθετες λειτουργίες είναι βασικές
ενέργειες της θερμορύθμισης. Η πρώτη γραμμή άμυνας λοιπόν είναι μία
αντίδραση συμπεριφοράς. __________Θα πει κανείς: ‘πράξεις κοινής
λογικής’. Σύμφωνοι !
Όμως ο εγκέφαλος διέταξε αυτού του είδους την συμπεριφορά αφού πήρε
κάποια μηνύματα θερμικής παρέκκλισης. Η παραγωγή ενέργειας /
θερμότητας στο σώμα είναι συνεχής και επιτελείται από την ‘καύση’ των
τροφών μας. Η διανομή της γίνεται με την βοήθεια της καρδιάς/αντλίας και
του κυκλοφοριακού: αρτηριών, φλεβών, αγγείων και τριχοειδών
αγγείων  κάτι ανάλογο της θέρμανσης του σπιτιού . Ο μεταβολισμός, ο
ρυθμός της καύσης δηλαδή, που έχει άμεση σχέση και με τον ρυθμό των
σφυγμών και των αναπνοών ελέγχεται από την θερμορύθμιση ανάλογα με
τις ανάγκες θερμότητας που ο εγκέφαλος αισθάνεται ότι έχει το σώμα. Το
νευρικό σύστημα έχει κυκλοφοριακά αισθητήρια που πληροφορούν τον
εγκέφαλο για τον ρυθμό των σφυγμών, την κυκλοφορία του αίματος προς
τον εγκέφαλο, προς την επιφάνεια του σώματος, την πίεση του αίματος και
άλλα. Η διανομή στην συνέχεια κατευθύνεται στα σημεία που πρέπει με την
δυνατότητα του νευρικού συστήματος να αγγειοδιαστέλλει ή να
αγγειοσυστέλλει μέρη του κυκλοφοριακού συστήματος. Είναι τόσο ικανή
αυτή η λειτουργία που μπορεί να κοπεί εντελώς η κυκλοφορία αίματος από
π.χ. ένα χέρι. Μην ξεχνάμε ότι οι ενέργειες αυτές είναι του αυτόνομου
νευρικού συστήματος, γίνονται δηλαδή από το υποσυνείδητο. Έτσι αν η
θερμοκρασία του έσω σώματος είναι υψηλή οι αρτηρίες κατευθύνουν το
αίμα προς την επιδερμίδα. Οι πόροι του σώματος ανοίγουν, το αίμα φτάνει
στην επιφάνεια της επιδερμίδας και αποβάλλεται προς το περιβάλλον. Αν,
αντιθέτως, η θερμότητα του έσω σώματος πρέπει να φρουρηθεί, το
αυτόνομο νευρικό σύστημα ‘απαγορεύει’ την κυκλοφορία του αίματος προς
την επιδερμίδα κλείνοντας τα τριχοειδή αγγεία. Ο εγκέφαλος  η
θερμορύθμιση  ενεργεί κατά τον ίδιο τρόπο που θα θερμαίναμε ένα σπίτι
αν δεν είχαμε αρκετά καύσιμα. Θα κλείναμε τα σώματα του καλοριφέρ στο
χολ, την αποθήκη και τους λοιπούς μη αναγκαίους χώρους για να αρκέσει
στους χώρους που συχνά χρησιμοποιούμε π.χ. την κουζίνα.
Η θερμορύθμιση δίνει την πρώτη προτεραιότητα στον εγκέφαλο και
την καρδιά, μετά στα όργανα του έσω σώματος και τελευταία στα
άκρα και την περιφέρεια. καθώς η θερμοκρασία του έσω σώματος πέφτει
ο εγκέφαλος πασχίζει να κρατήσει όλα τα μέρη του σώματος σε
λειτουργικότητα. Αν όμως τα πράγματα ‘σφίξουν’ τότε έχει κάθε δυνατότητα
να πάρει αλύπητες αποφάσεις θυσίας, αν έπραττε διαφορετικά θα
επιτάχυνε τον θάνατο. Έτσι αν σύμφωνα με το ανωτέρω παράδειγμα
είχαμε παρατεταμένη εμπόδιση της κυκλοφορίας του αίματος προς τα άκρα
θα μπορούσε να έχει σαν αποτέλεσμα την απώλεια ενός ποδιού, η
θερμοκρασία του έσω σώματος όμως, και κατ’ επέκταση η ζωή ή ίδια, θα
διατηρούντο, μικρό συγκριτικά αντάλλαγμα. Η θερμορύθμιση, σαν επί
πλέον ασφάλεια, ενεργοποιεί το ενδοκρινολογικό σύστημα, μια σύνθετη
ομάδα ειδικών κυττάρων και αδένων του σώματος που εκκρίνουν χημικά
ερεθίσματα στο αίμα, ανάλογα με εκείνα τα ‘ηλεκτρικά’ του νευρικού
συστήματος. Η επινεφρίνη (αδρεναλίνη) π.χ. κάνει την καρδιά να
αυξήσει τους σφυγμούς της. Κάτι πολύ σημαντικό είναι πως κατά την
υποθερμία ο οργανισμός καταπονείται πρώτα από το κρύο το ίδιο και
δεύτερον από την ένταση για την άμυνα στο κρύο. Κάθε αμυντική
ενέργεια μπορεί να διαρκέσει για περιορισμένο χρόνο μόνο. Π.χ. το ρίγος
σταματά όταν η θερμοκρασία πέσει στους 30 °C, και αποτελεί μία
αποδοτική λειτουργία παραγωγής θερμότητας μόνο μέχρι να εξαντληθούν
τα ενεργειακά αποθέματα. Γενικά καθώς το σώμα προχωρεί στα διάφορα
στάδια της υποθερμίας σχεδόν όλα τα συστήματα του σταδιακά
υπολειτουργούν. Πολλά από αυτά σε τέτοιο βαθμό που το θύμα φαίνεται
χωρίς ίχνος ζωής. Αυτό είναι πολύ παραπλανητικό. Η ακραία αυτή
υποτονικότητα μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια αν το θύμα επανακαταστηθεί
θερμικά έγκαιρα και με τον σωστό τρόπο. Έχουν καταγραφεί περιπτώσεις
προσώπων “παγωμένων μέχρι θανάτου” που βρέθηκαν και
επαναφέρθηκαν στην ζωή.Τα παραπάνω μας οδηγουν στο ότι ο
οργανισμος για να αποδωσειθ το μεγιστο πρεπει να είναι θερμός Τοτε όλα
τα ανακλαστικα μεγιστοποιουνται

Οι χρησμοί και η σημασία τους στον Αρχαίο Ελληνικό κόσμο

Αρχικά οι χρησμοί δίνονταν μόνο μια φορά το χρόνο, την 7η του μήνα
Βύσιου, γενέθλια ημέρα του Απόλλωνα. Με την αύξηση της
επισκεψιμότητας του Μαντείου, οι χρησμοί δίνονταν την 7η κάθε μήνα,
εκτός από τους χειμερινούς, καθώς τότε, σύμφωνα με τον μύθο, ο
Απόλλωνας έφευγε από τους Δελφούς και πήγανε στους Υπερβορείους. Οι
χρησμοί αυτοί, που η φύση τους μας έγινε γνωστή τόσο από επιγραφές
όσο και από τα έργα αρχαίων συγγραφέων όπως ο Ηρόδοτος,
αποτελούσαν για τον Ελληνικό κόσμο της εποχής νόμο, κάνοντας το
Μαντείο ένα είδος διαιτητή για πολύ σημαντικά θέματα όπως πόλεμοι ή
αποικισμοί, δίνοντάς του έτσι τεράστια δύναμη. Οι νόμοι για παράδειγμα
της Σπάρτης, εισήχθησαν από τον Λυκούργο με το κύρος του Μαντείου,
ενώ οι αποικίες στην κάτω Ιταλία ιδρύθηκαν ύστερα από εντολές του. Την
περίοδο του 7ου και 6ου π.Χ. αιώνα, με την αύξηση του ενδιαφέροντος για
νέες αποικίες, το Μαντείο των Δελφών γνωρίζει και την μεγαλύτερη του
ακμή, καθώς αρκετές αποστολές ξεκινούσαν ύστερα από χρησμό του
Μαντείου. Αυτές τιμούσαν τον Απόλλωνα σαν Αρχηγέτη, ενώ αρκετές
έπαιρναν το όνομα Απολλωνία.
Οι χρησμοί τις παλαιότερες εποχές ήταν γνωστοί για το διφορούμενο νόημά
τους. Αρκετές ήταν οι φορές που το Μαντείο δεν κρατούσε αμερόληπτη
στάση, αλλά έπαιρνε απροκάλυπτα το μέρος μιας παράταξης, όπως για
παράδειγμα στον Πελοποννησιακό πόλεμο που πήρε το μέρος των
Λακεδαιμονίων. Λαος Δαιμόνων. Όμως, οι υπηρεσίες του δίνονταν προς
όλους, άσχετα με την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στις περιοχές

Οι επισκέπτες που ζητούσαν χρησμό από την Πυθία ονομάζονταν

θεοπρόπες, και κατά το τελετουργικό του Μαντείου, έπρεπε να
καθαριστούν αρχικά με νερό από την Κασταλία πηγή, πληρώνοντας έναν
ορισμένο φόρο, το λεγόμενο πελανόν, που δεν ήταν ο ίδιος για όλους,
ενώ έπρεπε να προσφέρουν και θυσία στο ναό του Απόλλωνα, συνήθως
ένα κατσίκι. Βλέπεται από τότε οι υποκριτές της εκκλησίας ίχαν θέσει την
ταρίφα τους για τις υπηρεσίες τους στους αδαείς. Οι θεοι για να δώσουν
γνωματευση ήθελαν πρώτα κατσικάκι. Δε μας είπαν σε ποια ταβερνα
σύχναζαν. Το ζώο έπρεπε να μην είχε κάποιο ελάττωμα, ενώ απαραίτητος
οιωνός για να μπορέσει η Πυθία να δώσει χρησμό, ήταν να αρχίσει το
ζώο να τρέμει, αφού πρώτα το είχαν βρέξει με κρύο νερό. Ουστ
κοπρίτες, λαμόγια. Δηλαδή αν εσένα σου κάνω μπάνιο με νερό από
την καταψυξη του ψυγειου θα εκτασιαστης και θα αρχίσω να δίνω
χρησμούς?? Ανάμεσα στους θεοπρόπες, υπήρχε μια ιεράρχηση, σχετικά
με το ποιός προηγούταν στην χρησμοδοσία. Οι πρώτοι που δικαιούνταν
να λάβουν χρησμό ήταν οι κάτοικοι των Δελφών. Οι καλοί πελάτες
Φαίνεται τα κατσικάκια των Δελφων είχαν εκλεκτη γευση.
Ακολουθούσαν όσοι είχαν τιμηθεί από του Δελφούς με το προνόμιο
της προμαντείας – οι σταθεροί πελάτες,που τα έχωναν στους μάντεις
συγνώμη Δεσποτάδες ήθελα να πω. και έπειτα οι υπόλοιποι. Μέσα στις
δύο τελευταίες ομάδες, η σειρά κανονιζόταν με κλήρο. Παρόμοιες
τελετουργίες κάθαρσης ακολουθούσε και η Πυθία. Ύστερα από κάποια
τυπική διαδικασία, κατέβαινε στο λεγόμενο άδυτον, κάτω από το σήκο του
ναού του Απόλλωνα, όπου άκουγε την ερώτηση από τους ιερείς που
βρίσκονταν σε ένα διπλανό μικρό χώρο που ονομαζόταν οίκος. Στη
συνέχεια έπεφτε σε έκσταση ενώ οι ιερείς κατέγραφαν και ερμήνευαν τα
λόγια που πρόφερε. Την επιμέλεια του Μαντείου είχαν πέντε άνδρες,
κάθε ένας από τους οποίους άνηκε σε μια από πέντε μεγάλες
οικογένειες των Δελφών που ονομάζονταν Δευκαλιωνίδες. Αυτοί
ονομάζονταν όσιοι, ενώ ο επικεφαλής τους προφήτης Στην ίδια περιοχή
προϋπήρχε από παλαιότερες εποχές ένα πρωτόγονο μαντείο, στο οποίο
λατρευόταν η θεά Γη (μυκηναϊκή εποχή). Αγαλματίδια της θεάς έχουν
βρεθεί στα ερείπια του ναού της Αθηνάς Προναίας καθώς και σε αυτόν του
Απόλλωνα. Αιτία της ίδρυσης μαντείου ήταν η ύπαρξη ενός χάσματος,
από το οποίο έβγαιναν ατμοί, επιτρέποντας έτσι το να περνούν οι
άνθρωποι σε μια κατάσταση έκστασης. Η πραγματικη αιτία ήταν ο
πλουτος του υπεδαφους του μαντειου των Δελφων, πιθανον να υπήρχε και
μεταλειο χρυσου. Με τον καιρό, περισσότεροι θεοί λατρεύτηκαν μαζί με τη
Γη. Σύμφωνα με την μυθολογία, φύλακας του Μαντείου ήταν ο δράκος
Πύθωνας, τον οποίο σκότωσε ο Απόλλων. Την Γεωμετρική περίοδο, το
μαντείο πέρασε υπό την εξουσία του Απόλλωνα, όπως μαρτυράτε και από
την αλλαγή από πήλινα γυναικεία ειδώλια σε μπρούτζινα αντρικά. Στην
Ιλιάδα αναφέρεται σαν ένας πλούσιος και ιερός χώρος Βρε παιδια
δεν εχω δει και κανένα φτωχο ιερο χωρο, πως εξηγειται αυτό? Η
Πυθία στο Μαντείο των Δελφών διατύπωνε τους χρησμούς της,
καθώς εισέπνεε ένα αέριο, που εκλυόταν από το έδαφος. Ο
Πλούταρχος αναφέρει ότι ο τρίποδας της Πυθίας ήταν
τοποθετημένος πάνω από ένα σημείο, από το οποίο εκλυόταν το
αέριο. Σύμφωνα με μύθους σχετικούς με το Μαντείο, οι βοσκοί
της περιοχής έβλεπαν τα κατσίκια που έπεφταν μέσα σε
κάποιο κοντινό ρήγμα, απ’ όπου έβγαιναν αέρια, να
συμπεριφέρονται με αλλόκοτο τρόπο. Η ύπαρξη αερίων που
εκλύονταν από το έδαφος στην περιοχή του Μαντείου των
Δελφών δεν είχε αποδειχθεί μέχρι πρόσφατα. Νέα στοιχεία από
γεωλογικές έρευνες επιβεβαιώνουν τους μύθους. Οι γεωλόγοι
πρόσφατα απέδειξαν ότι από το ρήγμα αυτό στην αρχαιότητα
αναδυόταν φυσικό αέριο. Στο αέριο αυτό, όμως, υπήρχαν και μικρές
ποσότητες από ένα άλλο τοξικό αέριο, που μπορούσε να προκαλέσει
παραισθήσεις σε όποιον το εισέπνεε. Πιθανότατα στη διαπίστωση
αυτή να κρύβεται τελικά το μυστικό των χρησμών της Πυθίας. ΕΧΕΙ
ΠΕΤΡΑΙΛΕΟ ΤΟ ΥΠΕΔΑΦΟΣ ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΗΚΕ Παρότι δεν έχουν
όλα τα αέρια καύσιμα τις ίδιες ιδιότητες, έχει επικρατήσει στην
κοινή γλώσσα για όλα η ονομασία «γκάζι», ονομασία που προκύπτει
από την αγγλική λέξη gas, που σημαίνει αέριο. φωταερίου σε αυτήν.
Το φωταέριο παράγεται από ορυκτούς άνθρακες, κυρίως
λιθάνθρακες και ονομάστηκε έτσι, γιατί αρχικά χρησιμοποιήθηκε για
το φωτισμό των δρόμων σε διάφορες πόλεις της χώρας μας. Η
λειτουργία του εργοστασίου ρύπαινε την ατμόσφαιρα και υποβάθμιζε
την περιοχή. Γι' αυτό το 1983 σταμάτησε η λειτουργία του. Εκτός
από το φωταέριο, άλλο ένα τεχνητό αέριο καύσιμο που
χρησιμοποιούμε συχνά είναι το υγραέριο. Το υγραέριο είναι μίγμα
προπανίου και βουτανίου, δύο αερίων, που παράγονται στα
διυλιστήρια πετρελαίου. Επειδή το υγραέριο είναι βαρύτερο από τον
αέρα, σε περίπτωση διαρροής δε διαφεύγει από κάποιο άνοιγμα των
παραθύρων και έτσι γίνεται επικίνδυνο. Το υγραέριο είναι το αέριο
που περιέχεται στις φιάλες που χρησιμοποιούν πολλά εστιατόρια στη
χώρα μας. Υγραέριο, επίσης, περιέχουν οι φιάλες των καμινέτων και
οι αναπτήρες. Αντίθετα με το υγραέριο, το φυσικό αέριο είναι
ελαφρύτερο από τον αέρα και πιο ασφαλές στη χρήση

ΣΙΦΝΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΜΥΣΤΙΚΑ

Εντυπωσιακό κομμάτι της ιστορίας του νησιού είναι η ύπαρξη 57 γνωστών
πύργων. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η Σίφνος κατέχει τα πρωτεία
όσον αφορά τη διασπορά οχυρών κατασκευών στην ύπαιθρο. Οι πύργοι
αυτοί που είναι όλοι κυκλικοί με μέση εξωτερική διάμετρο περί τα 8 μέτρα,
έχουν κατασκευαστεί σε καλλιεργημένες περιοχές, σε κορυφές υψωμάτων
ή σε πλαγιές και χρονολογούνται στους Κλασικούς και Ελληνιστικούς
χρόνους. Συνδέονται με τις ακροπόλεις του νησιού και πιθανότατα
χρησίμευαν είτε ως φρυκτωρίες είτε ως φυλάκια είτε, τέλος, ως
αποθηκευτικοί χώροι. Ένας σημαντικός αρχαιολογικός χώρος της Σίφνου
βρίσκεται στο λόφο του Αγίου Ανδρέα. Πρόκειται για έναν οχυρωμένο
οικισμό που δημιουργήθηκε κατά την Πρώιμη Κυκλαδική περίοδο (3η
χιλιετία π.Χ.), εξελίχθηκε κατά τα Μυκηναϊκά χρόνια και παρουσιάζει
σημαντική γεωμετρική και αρχαϊκή κατοίκηση. Η μυκηναϊκή ακρόπολη
περιβάλλεται με διπλό τείχος· το εσωτερικό, ισχυρότερο τείχος είναι
κατασκευασμένο με κυκλώπεια τοιχοδομία και έχει κατά διαστήματα στην
περίμετρό του 8 τετράπλευρους προμαχώνες. Η ενίσχυση του τείχους με
σειρά προμαχώνων δεν αποτελεί χαρακτηριστικό στοιχείο των μυκηναϊκών
ακροπόλεων, αλλά πιθανόν απηχεί παραδοσιακές τεχνικές του αιγαιακού
χώρου, όπως συμβαίνει στις πρωτοελλαδικές ακροπόλεις της Τροίας, στο
Παλαμάρι της Σκύρου, στο Καστρί της Στα τέλη του 17ου αιώνα
δημιουργείται επίσης η φημισμένη Σχολή του Αγίου Τάφου, γνωστή ως
Παιδευτήριον του Αρχιπελάγους, που λειτουργεί μέχρι το 1833 σε κτηριακό
συγκρότημα στην περιοχή του Κάστρου που εξυπηρετεί 300
μαθητέςΣίφνος την εποχή της Ρωμαιοκρατίας, όπως φανερώνουν τα
πλούσια ευρήματα από τα νεκροταφεία και οι λαμπρές σαρκοφάγοι. Η
Σίφνος του 6ου αιώνα π.Χ. είναι ένα από τα πλουσιότερα νησιά των
Κυκλάδων και γνωρίζει ξεχωριστή αίγλη. Ο πλούτος της βασιζόταν κυρίως
στα χρυσωρυχεία και τα αργυρωρυχεία της, τα λατομεία και την κεραμική
παραγωγή της. Οι μαρτυρίες του Ηροδότου και άλλων αρχαίων
συγγραφέων ότι στη Σίφνο παραγόταν άργυρος και χρυσός
επιβεβαιώθηκαν πλήρως από τη σύγχρονη έρευνα, από μελέτες του
Ινστιτούτου Πυρηνικής Φυσικής Max-Planck της Χαϊδελβέργης κατά
τις δεκαετίες του ’70 και ’80, και η σύγχρονη ανασκαφική έρευνα έφερε
στο φως μεταλλεία αργύρου στον Άγιο Σώστη, στη ΒΑ πλευρά του νησιού.
Στο δυτικό και νότιο τμήμα υπάρχει αρκετή βλάστηση, ενώ στο βόρειο
τμήμα το τοπίο γίνεται πιο άγριο και η βλάστηση λιγοστεύει.
Χαρακτηριστικό στοιχείο του σιφναϊκού τοπίου συνιστούν οι ξερολιθιές, οι
πυκνές σειρές αναβαθμών, που με τη γεωμετρική τους διάταξη
προσαρμοσμένη στη γεωλογική ιδιομορφία του εδάφους διαμορφώνουν
πέτρινες ραχοκοκαλιές χαρίζοντας ένα πλούσιο ανάγλυφο στο
χώρο.Γεωλογικά η Σίφνος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον αφού
τοπικά εντοπίζονται μεταλλεύματα χρυσού, σιδήρου, μολύβδου και
αργύρου, χάρη στα οποία μάλιστα το νησί γνώρισε ιδιαίτερη ακμή κατά την
Αρχαιότητα. Επίσης, τα άφθονα κοιτάσματα αργίλου σε πολλές περιοχές
του νησιού βρίσκουν ευρύτατη χρήση στην εγχώρια αγγειοπλαστική.
Υμηττός
O Υμηττός είναι ένα απλό μακρόστενο βουνό, μία ράχη μόνο ο κυρίως
όγκος του, και με απότομες πλαγιές, χαρακτηριστικό των βουνών που
απέχουν λίγο από τη θάλασσα. Υψώνεται μόνος του στη γύρο περιοχή και
χωρίζεται σε δύο τμήματα, το βόρειο που έχει διεύθυνση ΒΒΑ-ΝΝΔ που
είναι και το μεγαλύτερο και ψηλότερο, γι’ αυτό ο Θεόφραστος το έλεγε
Μέγαν Υμηττόν (σημ. Εύζωνας) και το νότιο, που έχει διεύθυνση Β-Ν και
είναι πολύ χαμηλότερο και κατάξερο και το έλεγε Ελάσσονα και Άνυδρον
Υμηττόν (σημ. Μαυροβούνι). Τα δύο τμήματα χωρίζονται με το διάσελο
Σταυρός (παλ. Πιρναρικός λαιμός ή επάνω Πιρναρή) σε ύψ. 454μ. ανάμεσα
στον Προφ. ηλία και το Μαυροβούνι. Από το σημείο αυτό αρχίζουν και τα
δύο μεγάλα ρέματα Πιρναρή και Ντούκα. Εύζωνας ύψ. 1026μ. Ευ=
καλή. Καλή ζώνη λοιπόν. Για τι πραγμα? Δορυφορικές
επικοινωνίες ? Σε εφημερίδες του 1956 αναφέρεται ότι η κορυφή του
Υμηττού είχε μικρύνει κατά 7 περίπου μέτρα όταν τελείωσαν τα έργα
επέκτασης του δρόμου και διευθέτησης της κορυφής που προοριζόταν για
τουριστική αξιοποίηση. Ο Μ. Παρασκευαϊδης σ΄ ένα άρθρο για τον Υμηττό,
που δημοσιεύθηκε στην εφημ. «Η Καθημερινή» της 29-7-1956 με την
ευκαιρία της πρώτης ανάβασης λεωφορείων στην κορυφή, αναφέρει νέο
υψόμετρο του Υμηττού 1020μ. Οι σύγχρονοι όμως χάρτες της Γ.Υ.Σ.
εξακολουθούν να αναγράφουν το παλιό υψόμετρο (ίσως αυτό του
αναχώματος που βρίσκεται ο πύργος του ραντάρ), καθώς και ένα διπλανό
1022μ. (ίσως αυτό του εκεί βράχου). Από το 1959 υπάρχου σε όλη την
κορυφογραμμή του Υμηττού εγκαταστάσεις της Αεροπορίας, καθώς
και πλήθος κεραιών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών. Ο
Υμηττός συνδέεται από τη νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα με ανθρώπινες
δραστηριότητες. Ο Ηρόδοτος αναφέρει τρεις πελασγικούς οικισμούς: την
Αιξωνή (Άνω Γλυφάδα), την Κίκινα (Κορακοβούνι) και την Κύλου Πήρα
(Καισαριανή). Φιλοξένησε τον βωμό του Υμηττείου Διός, υπήρξε
τόπος λατρείας του Απόλλωνα, τα πολλά σπήλαιά του ήταν ιερά του
Πάνα και τόπος γέννησης του Εριχθόνιου. Στους ρωμαϊκούς χρόνους
μετατράπηκε σε χώρο μαρτυρίου για όσους αμφισβητούσαν την pax
romana, στους δε βυζαντινούς χρόνους αποτέλεσε προμαχώνα του
αρχαίου ελληνικού πνεύματος στον ελληνικό χώρο (Μονή Καισαριανής ).
Επίσης, ένας άλλος αρχαίος μύθος αναφέρει ότι στον Υμηττό πήγαινε για
κυνήγι ο βασιλιάς της Φωκίδας Κέφαλος, όπου προσκαλούσε ως βοηθούς
του τα σύννεφα. Σύμφωνα με την παράδοση που είναι διαδεδομένη σε
ολόκληρη την Αττική, ο Μαρμάρινος Λέων μπροστά στην εκκλησία του
Αγίου Νικολάου στην Κάντζα, έμεινε εκεί ‘στον τόπο’, όταν όρμησε
εναντίον κάποιων πιστών μετά από παρέμβαση του Αγίου.
Ο Τούρκος περιηγητής Εβλιά Τσελεπή σημειώνει μία δεισιδαιμονία
που συνδέεται με το μοναστήρι της Καισαριανής, σύμφωνα με την
οποία πολλοί άνθρωποι είχαν ζητήσει να ταφούν σ’ εκείνη την
περιοχή επειδή τα σώματά τους θα διατηρούνταν άσπρα και νωπά.
Άλλη παράδοση αναφέρει ότι στην κορυφή του Υμηττού υπάρχει ένα
μικρό οροπέδιο στρογγυλό, σαν αλώνι, στο οποίο κάθε μεσημέρι
χόρευαν οι νεράιδες. Οι βοσκοί απέφευγαν να πηγαίνουν εκεί, όμως
όποιος κατάφερνε να κλέψει το πέπλο ή το μαντήλι μιας νεράιδας, αυτή
αυτόματα γινόταν όργανό του. Λέγεται μάλιστα, πως ένας βοσκός ονόματι
Βρεττός, από το Μενίδι κατάφερε να κλέψει το μαντήλι μίας νεράιδας.
Ο Πάνας (θεός της μυθολογίας) λέγεται ότι από το πρωί ως το βράδυ
γύριζε στα δάση και τις σπηλιές του Υμηττού, και παίζοντας το σουραύλι
του χόρευε με τις Νύμφες. Στις πηγές του Ιλισσού γίνονταν διάφορες
τελετές κατά την αρχαιότητα, όπως το λουτρό των κοριτσιών που θα
παντρεύονταν, και γι’ αυτό το νερό τους λέγονταν Νυμφικό Ύδωρ. Το
ποτάμι θεωρούνταν ιερό για τους Αθηναίους. Το νερό της Καισαριανής
το θεωρούσαν θαυματουργό και ιαματικό, κατάλληλο για τις γυναίκες
που δεν τεκνοποιούσαν. Κάτι ανάλογο συνέβαινε και με το νερό της
Καλοπούλας ή Γαλοπούλας της οποίας το νερό θεωρούνταν
θαυματουργό επειδή έδινε ευτεκνία στις Αθηναίες. Σύμφωνα με τη
λαϊκή δοξασία, στην περιοχή Ηλιούπολης ή Πεντέλης βρισκόταν το
καταφύγιο- σπηλιά του λήσταρχου Νταβέλη. Επίσης, στη
μεταπολεμική Αθήνα, ο μπάρμπα Γιάννης ο κανατάς μετέφερε νερό
από τις πηγές του Καρέα σε διάφορα σπίτια της πρωτεύουσας.
Εκτός από τους μύθους και τις παραδόσεις έχουν γραφτεί και αρκετά
τραγούδια σχετικά με τον Υμηττό, με πιο γνωστό αυτό του Μάνου
Χατζηδάκη «Εκεί ψηλά στον Υμηττό», με την Νανά Μούσχουρη.

Γεωλογία - Σπήλαια – Βάραθρα

Η ιστορία και η προϊστορία του Υμηττού, η μυθοπλασία που συνδέθηκε με
την πορεία του μέσα στο χρόνο και ακόμα η γεωλογική του ιστορία δηλαδή
οι φυσικές διαδικασίες που οδήγησαν στη σημερινή μορφή βρίσκονται
διάσπαρτες σε διάφορα βιβλία, άρθρα και ντοκουμέντα. Τα μάρμαρα και οι
σχιστόλιθοι που αποτελούν μέρος από τον ορεινό όγκο του Υμηττού
σχηματίστηκαν στο ‘Μεσοζωικό Αιώνα’. Οι γεωλογικές ανακατάξεις εκείνης
της περιόδου οδήγησαν στην ακόλουθη υφή των πετρωμάτων κατά σειρά
από κάτω προς τα πάνω:
α) στρώμα κυριαρχούμενο από κατώτερο μάρμαρο πάχος περίπου
800m.
β) σχιστόλιθοι πάχος 250m.
γ) ανώτερο μάρμαρο πάχος 250m.
Η παρούσα μορφή της Αττικής και του Υμηττού φαίνεται πώς παγιώθηκε
περίπου το 2000 π.Χ. αν και σύμφωνα με ορισμένους μελετητές η στάθμη
της θάλασσας σταθεροποιήθηκε στο σημερινό ύψος της το 3.500 π.Χ. Η
εξέλιξη αυτή ήταν καθοριστική για το χώρο αν σκεφτεί κανείς ότι ο
άνθρωπος της Νεολιθικής εποχής μπορούσε να πάει από το Φάληρο στην
Αίγινα με τα πόδια. Η αρχαιολογική έρευνα επισήμανε ίχνη ζωής στον
Υμηττό από τη Νεολιθική περίοδο, όπως λεπίδες και θραύσματα οψιακής
πέτρας, η οποία έχει μεγάλη σκληρότητα και χρησιμοποιείτο για την
κατασκευή όπλων κι εργαλείων. Υπάρχουν ενδείξεις ότι στους
προϊστορικούς χρόνους το βουνό είχε πυκνή βλάστηση και ήταν χώρος
κυνηγετικών εξορμήσεων. Κατά την εποχή του Πλάτωνα είχε επιδεινωθεί η
μείωση της φυσικής βλάστησης και ο αρχαίος φιλόσοφος παρομοίωσε τα
βουνά της Αττικής με ‘οστά νοσήσαντος ανθρώπου’. Το χαμηλής ποιότητας
κυανότεφρο μάρμαρο του Υμηττού ήταν επίσης αντικείμενο εκμετάλλευσης.
Ο Ν. Νέζης αναφέρει ότι υπήρχαν λατομεία μαρμάρου, στον Υμηττό
προγενέστερα της Πεντέλης, της οποίας η εκμετάλλευση άρχισε το 570
π.Χ. Πάντως είναι σίγουρο ότι τον 4ο π.Χ. αιώνα τα λατομεία του Υμηττού
βρίσκονταν σε λειτουργία, ενώ στους Ρωμαϊκούς χρόνους η ζήτηση υλικού
για ανδριάντες και άλλες διακοσμητικές χρήσεις είχε οδηγήσει σε μεγάλη
εντατικοποίηση της παραγωγής μαρμάρου.
Τα εδάφη του Υμηττού είναι πετρώδη κα αβαθή εξαιτίας της έντονης
υποβάθμισης της βλάστησης, η οποία έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές
από τις Πυρκαγιές και τη βόσκηση. Από πλευράς γεωλογικής διάρθρωσης
εντάσσεται στην ενότητα της Αττικής, η οποία διαφέρει από τις ενότητες του
«Λαυρίου» και Ανατολικής Ελλάδας.
Η στρωματογραφική κατάσταση είναι η ακόλουθη:
α) Σχιστόλιθοι της Βάρης
β) Δολομίτες της Πυρναρής
γ) Κατώτερο μάρμαρο
δ) Σχιστόλιθοι Καισαριανής
ε) Ανώτερο Μάρμαρο
Πάντως η γεωμορφολογία του βουνού δεν εμπόδισε πριν αρκετά χρόνια τη
διατύπωση άποψης για τη χρησιμοποίηση οροπεδίου του βορείου Υμηττού
ως χώρου διαμόρφωσης αεροδρομίου.

Σπήλαια – Βάραθρα
Ο Υμηττός έχει περισσότερα από 50 σπήλαια και βάραθρα, τα πιο
ενδιαφέροντα από τα οποία καταγράφονται από τον Νίκο Νέζη. Αυτά είναι
τα εξής:

ΛΕΟΝΤΑΡΙΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 91): Βρίσκεται σε υψόμετρο 540 μ.

περίπου, ΒΑ-Α της κορυφής 693μ. του υψώματος Κορακοβούνι του
Υμηττού, και σε απόσταση 500μ. απ’ αυτή.

ΚΟΡΑΚΟΒΟΥΝΙΟΥ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 492): Βρίσκεται σε υψόμετρο 570μ.

περίπου, ΝΔ της κορυφής 693μ. του υψώματος Κορακοβούνι του Υμητού,
και σε απόσταση 350μ. απ’ αυτή.

ΚΟΡΑΚΟΒΟΥΝΙΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 6573): Βρίσκεται σε υψόμετρο 650μ.

περίπου, Ν-ΝΔ της κορυφής 728μ. του υψώματος Κορακοβούνι του
Υμητού.

ΑΣΤΕΡΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 28): Βρίσκεται σε υψόμετρο 480μ.

βόρεια της Μονής Αστερίου του Υμηττού, και σε απόσταση 500μ. απ’ αυτή.

ΚΟΡΥΦΟΓΡΑΜΜΗΣ ΥΜΗΤΤΟΥ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 299): Βρίσκεται σε

υψόμετρο 900μ. περίπου ΒΑ της κορυφής Εύζωνας κοντά στην τοποθεσία
Γούπατα (δολίνες) και στη θέση Σπιθάρι, πάνω από τα χαρακτηριστικά
κατακόρυφα βράχια της ανατολικής πλευράς.

ΚΟΥΤΟΥΚΙ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 88): Βρίσκεται στην Ανατολική πλευρά του

Υμηττού σε υψόμετρο 520μ. ΝΑ από τα χαρακτηριστικά στεφάνια της
κορυφής Εύζωνας και απέχει 4 χλμ. από την Παιανία. Είναι το ωραιότερο
και πιο φαντασμαγορικό από άποψη εσωτερικού διακόσμου σπήλαιο της
Αττικής.

ΓΙΔΟΣΠΗΛΙΑ (ΑΣΜ 153): Βρίσκεται Α-ΒΑ της Μονής Καρέα του Υμηττού,
σε υψόμετρο 690μ. και 900μ. δυτικά του αυχένα που συνδέει το Κακόρεμα
με το ρέμα της Χαλιδούς. Είναι το βαθύτερο βάραθρο της Αττικής με
συνολικό βάθος 138μ.
ΠΥΡΓΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 19): Βρίσκεται στη ΝΔ ράχη της
κορυφής Εύζωνας του Υμηττού σε υψόμετρο 930μ. περίπου και σε
απόσταση 700μ. ΝΔ από την κορυφή. Είναι το βαθύτερο βάραθρο τη
Αττικής, με συνολικό βάθος 138μ.
ΠΥΡΓΟΥ ΜΙΚΡΟ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 20): Βρίσκεται σε υψόμετρο 850μ.
περίπου και στην κατηφορική, προς τα Μεσόγεια, ανατολική πλευρά της
ΝΔ ράχης της κορυφής Εύζωνας του Υμηττού.
ΜΠΙΜΠΕΣΗ ΣΠΗΛΑΙΟ : Βρίσκεται σε υψόμετρο 550μ. περίπου στο δυτικό
Υμηττό στη ράχη της χαράδρας Σαρίνα στην τοποθεσία Τρύπιος Βράχος.
ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 341) : Βρίσκεται σε υψόμετρο 650μ. Β-
ΒΑ από το διάσελο Σταυρός (υψ. 454μ.) που ενώνει το βόρειο με το νότιο
Υμηττό.
ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 342) : Βρίσκεται σε υψόμετρο 600μ. Ν-
ΝΑ της κορυφής Προφήτης Ηλίας του Υμηττού και ΒΑ από το διάσελο
Σταυρός σε απόσταση περίπου 600μ. πάνω από τα χαρακτηριστικά
βράχια.
ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΧΙΣΜΑ-ΒΑΡΑΘΡΟ: Βρίσκεται σε υψόμετρο 560μ.
περίπου ΝΑ της κορυφής Προφήτης Ηλίας του Υμηττού και στο μέσο
περίπου της απόστασης διάσελο Σταυρός -εκκλησία Προφήτης Ηλίας στη
ρίζα των χαρακτηριστικών βράχων.
ΘΡΑΚΙΑ ΣΤΑΥΡΟΥ (ΑΣΜ 30) : Βρίσκεται στον Υμηττό σε υψόμετρο 400μ.
κοντά στο διάσελο Σταυρός.
ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΙΚΡΟ ΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 17) : Βρίσκεται σε υψόμετρο 400μ. σε
απόσταση 40μ. από το διάσελο Σταυρός του Υμηττού στην αρχή της
ρεματιάς Ντούκας.
ΝΤΑΒΕΛΗ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 14) : Βρίσκεται σε υψόμετρο 420μ.
σε απόσταση 250μ. δυτικά του διάσελου Σταυρός στη βόρεια πλαγιά
του υψώματος 507μ. του Νότιου Υμηττού και 20μ. ψηλότερα από την
κορυφή της μεγάλης ρεματιάς Πιρναρή.
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΣΠΗΛΙΑ (ΑΣΜ 2982) : Βρίσκεται σε υψόμετρο
520μ. περίπου, λίγα λεπτά μετά το ύψωμα 507μ. και στα δεξιά του
μονοπατιού που από το διάσελο Σταυρός οδηγεί στο Μαυροβούνι Υμηττού,
δίπλα από την Τρύπα Σπηλιά-Φυσική γέφυρα.
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ ΣΠΗΛΙΑ (ΑΣΜ 3502) : Βρίσκεται σε
υψόμετρο 520μ. περίπου, λίγα λεπτά μετά το ύψωμα 507μ. και στα δεξιά
του μονοπατιού που από το διάσελο Σταυρός οδηγεί στο Μαυροβούνι
Υμηττού κάτω από τον ‘εξώστη’ της εισόδου Μεγάλης Σπηλιάς.
ΤΡΥΠΙΑ ΣΠΗΛΙΑ-ΦΥΣΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ (ΑΣΜ 2981) :
Βρίσκεται σε υψόμετρο 520μ. περίπου, λίγα λεπτά μετά το ύψωμα 507μ.
και στα δεξιά του μονοπατιού που από το διάσελο Σταυρός οδηγεί στο
Μαυροβούνι Υμηττού.
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΡΑΘΡΟ Η ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ (ΑΣΜ 27) :
Βρίσκεται σε υψόμετρο 590μ. στη βόρεια πλευρά του Μαυροβουνίου.
ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΜΙΚΡΟ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ (ΑΣΜ 330) : Βρίσκεται
σε υψόμετρο 710μ. περίπου ΒΔ της κορυφής Μαυροβούνι Υμηττού.
ΜΗΤΡΟΜΑΡΑ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 331) : Βρίσκεται σε υψόμετρο 580μ.
περίπου στη βόρεια πλευρά της κορυφής Στρώμα του Υμηττού.
ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ αρ. 2 (ΑΣΜ 3510) : Βρίσκεται
στην Τερψιθέα Άνω Γλυφάδας σε υψόμετρο 365μ. περίπου στη δυτική
πλευρά της κορυφής.
ΚΑΚΑΒΟΥΛΑΣ Η ΚΑΚΟΒΟΥΛΑΣ ΣΠΗΛΑΙΟ (ΑΣΜ 102) : Βρίσκεται σε
υψόμετρο 280μ. στη νότια πλευρά του λόφου Κακαβούλα (υψ. 412μ.).
ΘΡΑΚΙΑ ΣΥΚΙΑΣ ΒΑΡΗΣ (ΑΣΜ 338) : Βρίσκεται σε υψόμετρο 300μ.
περίπου στη νότια πλευρά του οροπεδίου ‘κρεβάτι’ του Υμηττού.
ΝΥΜΦΏΝ Η ΝΥΜΦΟΛΗΠΤΟΥ (ΑΡΧΕΔΗΜΟΥ) (ΑΣΜ 89) : Βρίσκεται σε
υψόμετρο 270μ. στο ΝΑ αντέρεισμα του οροπεδίου ‘κρεβάτι’ του Υμηττού
και βόρεια της Βάρης (5χιλ. χωματόδρομος από τη Σχολή Ευελπίδων)
πάνω σε λόφο υψόμετρου 290μ. Το σπήλαιο έχει μεγάλη αρχαιολογική
αξία, γιατί είναι ίσως το μοναδικό στην Ελλάδα που έχει σκαλισμένα
αγάλματα (σκαλισμένα) στο εσωτερικό του. Ο γλύπτης Αρχέδημος από τη
Θήρα εγκαταστάθηκε στο σπήλαιο τον 5ο αι. π.Χ. και το μετέτρεψε σε τόπο
λατρείας κυρίως των Νυμφών, του Απόλλωνα, του Πάνα και των Χαρίτων.

ΠΑΡΝΗΘΑ
Η Πάρνηθα, με υψόμετρο 1.413μ. είναι το μεγαλύτερο, εκτενέστερο και
ωραιότερο βουνό της Αττικής και βρίσκεται βόρεια του λεκανοπεδίου. Λίγοι
είναι οι κάτοικοι της Αθήνας που δεν έχουν ανεβεί, έστω και για μία φορά,
στην Πάρνηθα γιατί μπορεί κάποιος να χαρεί από πεζοπορία μέχρι κοψίδια,
από αναρρίχηση μέχρι καζίνο, από τα πρώην βασιλικά ανάκτορα, μέχρι
λίμνες, από βίλες δικτατόρων μέχρι ραντάρ, από ιπποκράτειες πολιτείες
μέχρι, πίστες σκι, από αρχαίους πύργους μέχρι ελάφια, από ιερά όπως
αυτό του Πανός μέχρι μοναστήρια, από χιονοπόλεμο μέχρι βαθύσκιωτα
φαράγγια, από τελεφερίκ μέχρι σπάνια αγριολούλουδα. Και όχι μόνον! Το
βουνό στα βόρεια της Αθήνας τα έχει όλα και τα προσφέρει σε «οικονομική
« απόσταση των 36χλμ. από το κέντρο της πρωτεύουσας. Γιατί η Πάρνηθα
έχει να προσφέρει πολλές και δυνατές συγκινήσεις. Δεν είναι, άλλωστε,
τυχαίο πως λόγω της ποικιλομορφίας της, την πλούσια χλωρίδα και πανίδα
και τα όμορφα δάση της έχει ανακηρυχθεί Εθνικός Δρυμός. Η Πάρνηθα έχει
ενταχθεί στον εθνικό κατάλογο του ευρωπαϊκού δικτύου έρευνας και
προστασίας Natura 2000 (οδηγία 92/43/ΕΟΚ). Επιπλέον, έχει ανακηρυχθεί
σε περιοχή σημαντική για τα πουλιά (Οδηγία 79/40/ΕΟΚ) και τοπίο
ιδιαίτερου φυσικού κάλους. Αποτελώντας έναν από τους ελάχιστους
«πνεύμονες» που έχουν απομείνει στο λεκανοπέδιο της Αττικής και όσο η
Αθήνα εξαπλώνεται και αποκτά διαρκώς περισσότερο πληθυσμό, η
διαφύλαξη και προστασία της κρίνεται σήμερα όσο ποτέ άλλοτε
επιβεβλημένη.

Πάρνηθα στην Αρχαιότητα

Η Πάρνηθα στην Αρχαιότητα είχε πολύ περισσότερα δάση από ότι σήμερα.
Λίγοι σχετικά οικισμοί είναι γνωστοί πάνω στο βουνό, όπως στο Μπόρσι,
στην Κούμπουλα, στο Παλιοχώρι Ρουμάνι κ.α. Κάποιες από τις
δραστηριότητες των κατοίκων των οικισμών του βουνού που παρέμειναν
μέχρι τις μέρες μας ήταν η συλλογή ρητίνης και η παραγωγή κάρβουνου
που αναφέρει και ο Αριστοφάνης στους «Αχαρνής». Ερείπια οικιών,
αλώνια, πηγάδια, εξωκλήσια, όλα είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της
κατοίκισης και της ζωής σε μεταγενέστερες περιόδους. Τα πολλά
αρβανίτικης ρίζας τοπωνύμια προέρχονται από την κάθοδο των Αρβανιτών
στην Αττική το 1350. Τότε χωρίστηκαν οι δύο ομάδες με αρχηγούς τους
τον Λιόση (Πέτρο Λιώσα) που έμεινε με τους υπηκόους του στις περιοχές
γύρω από το βουνό και τον Σπάτα ο οποίος με την ομάδα του επέλεξε τα
εύφορα εδάφη των Μεσογείων.Στους πρόποδες και περιμετρικά του όρους,
οι δήμοι και οι οικισμοί ήταν περισσότεροι, ορισμένοι εκ των οποίων
φέρουν ακόμη και σήμερα την αρχαία ονομασία τους, όπως αυτοί της
Φυλής, της Σφενδάλης, των Αχαρνών, της Δεκέλειας και των Αφιδνών.
Ήταν επίσης, γνωστοί οι δήμοι της Αιθαλίας, των Μελαίνων των Χαστιέων,
της Κρωπίας.
Στη Δεκέλεια, εντοπίστηκε ο τάφος του τραγικού ποιητή Σοφοκλή. Εάν
όμως για κάποιο λόγο ήταν σημαντική η Πάρνηθα στην Αρχαιότητα, αυτός
ήταν για τον ρόλο που διαδραμάτισε το βουνό ως προπύργιο για την άμυνα
της Αθήνας.Δεν αναφέρεται άλλο βουνό στη χώρα που να υπάρχει
τέτοια πληθώρα αρχαίων οχυρωματικών έργων και πύργων, όσο
στην Πάρνηθα. Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή εάν λάβουμε
υπόψη μας τη θέση του βουνού το οποίο αποτελεί φυσικό προπύργιο
στα βόρεια της πρωτεύουσας καθώς και το ρόλο της Αθήνας στην
Αρχαιότητα. Η Αθήνα, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως είναι
γνωστό, αποτελούσε αυτοκρατορία και δε νοείται αυτοκρατορία χωρίς την
ύπαρξη αμυντικών έργων για την προστασία της ίδιας της έδρας της, της
πρωτεύουσας. Εάν λάβουμε υπόψη μας επίσης, πως όλες οι εισβολές
γίνονταν από βορρά, καθώς η Αθήνα υπερτερούσε κατά πολύ στην
θάλασσα, τότε οι πύργοι και οι οχυρώσεις αποκτούν νόημα. Και δεν είναι
μόνο αυτοί της Πάρνηθας. Οι οχυρές θέσεις του βουνού ήταν στενά
συνδεδεμένες με άλλα κάστρα στα δυτικά και βόρεια της Πάρνηθας, στην
Πάστρα, ή προς το όρος Αιγάλεω, που συντελούσαν στην αποτελεσματική
αμυντική προστασία ολόκληρου του λεκανοπεδίου. Σε όλο το βουνό έχουν
εντοπιστεί τα ερείπια 11 οχυρών θέσεων. Έτσι, από αρχαιολογικής
άποψης, η Πάρνηθα παρουσιάζει ενδιαφέρον για λατρευτικούς και
κυρίως στρατιωτικούς λόγους.
Τα φρούρια και οι πύργοι-παρατηρητήρια είναι χτισμένα σε υψώματα
για τον έλεγχο της περιοχής από απόσταση. Διέθεταν μεταξύ τους οπτική
επαφή και επικοινωνούσαν με φωτιές και οπτικά σήματα. Έτσι, ελέγχονταν
οι λίγες προσβάσεις από τη Βοιωτία. Μία από αυτές ήταν το οροπέδιο
Σκούρτων, όπου διασταυρώνονταν τα περάσματα-μονοπάτια από το
λεκανοπέδιο και το Θριάσιο πεδίο, στα νότια, με τη Θήβα και τους Δελφούς.
Από Αθήνα προς Σκούρτα στέκει στην περιοχή της φυλής, το πλέον
καλοδιατηρημένο κάστρο της περιοχής που σήμερα ονομάζουμε «το
Φρούριο της Φυλής»., χτισμένο τον 4ο αιώνα π.Χ. Άλλά δυο ερείπια
κάστρων κοντά σε αυτό και συγκεκριμένα στο βουνό της Φυλής και στην
Πέτρα Θοδώρα, τονίζουν τη σπουδαιότητα φύλαξης του περάσματος. Τη
διαδρομή από το Θριάσιο προς Σκούρτα φύλαγαν τα κάστρα «Χτήριο»,
«Κορορέμι» και βορειότερα το φρούριο του «Κορινού». Το κάστρο του
«Λιμικού» είναι ένα ακόμη σημαντικό φρούριο της Πάρνηθας. Το σχήμα του
είναι τετράγωνο και η κατασκευή του ισοδομική και επιμελημένη. Το
φρούριο βρίσκεται στη βάση λάκας που έχει πάρει το όνομά του. Ερείπια
επίσης , πύργου παρόμοιας τεχνικής με αυτόν του Λιμικού που είναι
γνωστός ως Πυργάρι, στέκει το Μαυρόρεμα. Το σημαντικότερο φρούριο
όμως της Πάρνηθας είναι αυτό της Δεκέλειας. Η σπουδαιότητά του λόγω
της πλεονεκτικής του θέσης του έμελλε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο
στην ήττα των Αθηναίων, πριν από το τέλος του Πελοποννησιακού
πολέμου. Όπως μαθαίνουμε από τον Θουκυδίδη, το 413 π.Χ. ο βασιλιάς
της Σπάρτης οχυρώνει τη Δεκέλεια που απέχει από την Αθήνα περίπου
120 στάδια. Οι Αθηναίοι έτσι βρέθηκαν σε δυσχερέστατη θέση καθώς
αφενός, ο πόλεμος με τους Σπαρτιάτες μεταφέρεται στο ίδιο τους το
«σπίτι», αφετέρου, γιατί τους στερεί την ύπαιθρο και κατ’ επέκταση την
παραγωγή γεωργικών και κτηνοτροφικών προϊόντων. Διακόπηκε, έτσι, η
επαφή με την Εύβοια τα προϊόντα της οποίας στο εξής έπρεπε να έρχονται
από τη θάλασσα, με τα αθηναϊκά πλοία να περιπλέουν το Σούνιο. Εντέλει,
τα πλοία των Αθηναίων έφτασαν μέχρι τον Ελλήσποντο για την εύρεση
τροφίμων. Το αποτέλεσμα ήταν έλλειψη αγαθών και αύξηση των τιμών.
Επίσης η φρουρά της Αθήνας καταπονήθηκε από την επίπονη φρούρηση
των τειχών της πόλης και του Πειραιά. Το ιππικό εξασθένησε από τις
συνεχείς επιδρομές, τα μεταλλεία του Λαυρίου θα κλείσουν και οι δούλοι θα
προσχωρήσουν στη σπαρτιατική δύναμη. Η Δεκέλεια, κατ’ αυτό τον τρόπο,
θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην αποδυνάμωση της αθηναϊκής
ηγεμονίας και στην ήττα των Αθηναίων.
Ο Παυσανίας στα μισά του 2ου αι. π.Χ. στα «Αττικά» του αναφέρεται στην
ύπαρξή χάλκινου αγάλματος του Παρνίθιου Διός σε βωμό του Σιμαλέου
Διός και επίσης σε βωμό του Απήμιου ή Ομβρίου Διός, αντίστοιχο με αυτόν
που αναφέρει και στον Υμηττό. Για το βωμό της Πάρνηθας, οι Αρχαίοι
έλεγαν πως τον έχτισε ο Δευκαλίων, όταν μετά τον κατακλυσμό
εγκαταστάθηκε στην πελασγικό οικισμό Κραναό της Αθήνας. Για το χάλκινο
άγαλμα δεν γνωρίζουμε τίποτα άλλο. Για το βωμό του Σιμαλέου Διός από
αναφορές του Στράβωνα εικάζεται πως βρίσκεται στο Αρμα , επάνω από τη
μονή Κλειστών, όπου και εντοπίστηκαν θραύσματα κεραμικών. Αναφέρει
πως ο βωμός συνδεόταν με το ξεκίνημα της «Πυθαϊδος», της θρησκευτικής
πομπής, δηλαδή των Αθηναίων προς το μαντείο των Δελφών. Επειδή το
«Άρμα» είναι ορατό από την Ακρόπολη και την Πνύκα, οι ερμηνευτές των
φυσικών φαινομένων του Δία, οι Πυθαϊστές, περίμεναν να δουν «θεϊκό»
καιρικό φαινόμενο-σημάδι (για παράδειγμα αστραπή), σταλμένο από Δία,
για να ξεκινήσουν την πομπή. «Οπόταν δι Άρματος αστράψη…» έγραφε ο
Στράβων.
Ανασκαφή σε μικρό σπήλαιο λίγο πιο κάτω από την κορυφή
Καραβόλα, στο τέλος της δεκαετίας του ’50, έφερε στο φως στρώμα
στάχτης ύψους 2,20μ., οστά θυσιασθέντων ζώων, 3.000 σιδερένια
εγχειρίδια, ενεπίγραφους σφαιρικούς αρύβαλους, διάφορα είδη αγγείων
και λύχνους. Η παρουσία της στάχτης και των οστών των ζώων δεν αφήνει
αμφιβολίες για την ύπαρξη βωμού, τα ευρήματα του οποίου απέδειξαν πως
διήρκεσε από τη γεωμετρική περίοδο (το 900 π.Χ.) μέχρι και τη ρωμαϊκή. Η
ανασκαφή δεν ταύτισε τον βωμό. Έτσι, δεν γνωρίζουμε αν αυτός στο
σπήλαιο ήταν αφιερωμένος στον Επάκριο Δία,. Τα 3.000 μαχαίρια
θεωρείται πως προέρχονται από προσφορές αγροτών προς εξευμενισμό
του Απήμιου Δία.
Ο πλέον ενδιαφέρον χώρος από λατρευτικής άποψης είναι το Σπήλαιο ή
Άντρον Πανός που είναι γνωστό και ως Λυχνοσπηλιά. Αυτό βρίσκεται στο
φαράγγι της Γκούρας, στη θέση Μεσονύχτι, βόρεια της Φυλής και σε
υψόμετρο 650μ. Το σπήλαιο είχε λειτουργήσει και ως λατρευτικός χώρος,
ιερό του Πανός και των Νυμφών, που συνήθως λατρεύονταν σε σπήλαια
των βουνών, όπως ακριβώς και σε σπήλαιο-ιερό στον Υμηττό. Ανασκαφές
που πραγματοποιήθηκαν το 1900 από την Αρχαιολογική Υπηρεσία με τον
Αντρέα Σκιά έφεραν στο φως αγαλματίδια του Πάνα και του Ερμή, πάνω
από 2000 λυχνάρια (έτσι, προέκυψε και το δεύτερο όνομα του σπηλαίου)
και θραύσματα αγγείων. Στη συνέχεια, το σπήλαιο αποτέλεσε χριστιανικό
τόπο λατρείας, αρχής γενομένης από την παλαιοχριστιανική εποχή. Ο
χώρος στο εσωτερικό του με τους δυο θαλάμους, υποβάλλει τον επισκέπτη
και του προκαλεί δέος. Το ιερό στην Αρχαιότητα πρέπει να ήταν ευρέως
γνωστό. Στο Άντρον του Πανός, διαδραματίζεται η πλοκή του έργου της
νέας αττικής κωμωδίας με την ονομασία «Δύσκολος», γραμμένη από τον
Μένανδρο το 317 π.Χ. Θέση – Μορφολογία
Η Πάρνηθα βρίσκεται στα βόρεια της Αθήνας και συνοδεύει με την Βοιωτία.
Ένα τμήμα της, μάλιστα στα βορειοδυτικά ανήκει σε αυτήν. Είναι ο
δασωμένος όγκος που βλέπουμε στα αριστερά μας (δυτικά) όταν
κινούμαστε στην εθνική οδό Αθηνών- Λαμίας είτε την έχουμε στα δεξιά μας
(ανατολικά) στην Ελευσίνα. Μαζί με τη γειτονική της Πεντέλη, που με ύψος
1.109μ. στέκει στα ανατολικά, τον Υμηττό στα 1.026μ. που ορθώνεται
απέναντί της στα νότια και λίγο ανατολικά, και το χαμηλότερό τους όρος
Αιγάλεω (468μ.), στα νότια, περιβάλλουν το λεκανοπέδιο της
πρωτεύουσας, αφήνοντας λίγες και σχετικά μικρές διεξόδου εκτός
λεκανοπεδίου, στα βόρεια και δυτικά.
Το βουνό είναι αρκετά εκτεταμένο και καλύπτει επιφάνεια περίπου 300
τετρ. χλμ. Εκτείνεται 17 χλμ. από βορρά προς νότο και 32 χλμ. από
ανατολή προς δύση, έχοντας περίμετρο περίπου 160 χλμ. Τα χωριά και οι
οικισμοί που την περιβάλλουν είναι τα ακόλουθα: Το Μενίδι (Αχαρνές), οι
Θρακομακεδόνες και η Χασιά (Φυλή) στα νότια, η Βαρυμπόμπη λίγο
ανατολικότερα, οι Αφίδνες (Κιούρκα) και το Κρυονέρι στα ανατολικά, η
Μαλακάσα (Σφενδάλη) και η Αυλώνα στα βόρεια και η Στεφάνη και τα
Σκούρτα στα Δυτικά.
Η Πάρνηθα είναι ένα σχετικά μεμονωμένο βουνό, με ασαφή φυσικά
χαρακτηριστικά. Οι κορυφές της είναι δυσδιάκριτες από απόσταση, απ’
όπου το βουνό φαίνεται περισσότερο ως ένας συμπαγής όγκος. Αν δεν
υπήρχαν ένας τεράστιος κυκλικός πύργος, τα ραντάρ του NATO, οι κεραίες
του ΟΤΕ και οι εγκαταστάσεις του πεζικού, αεροπορίας και ναυτικού στις
ψηλότερες κορυφές του, τότε δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να τις
διακρίνει. Παρόλα αυτά, η Πάρνηθα δεν είναι παντού ομαλή, έχει
απόκρημνες ράχες, κάθετες ορθοπλαγιές και δύσβατα φαράγγια και
χαράδρες.
Το βουνό εκτείνεται, κατά κύριο λόγο, ανατολικά-δυτικά. Μόνο στα δυτικά
και βορειοδυτικά ενώνεται με τη χαμηλότερη της Πάστρα, στα Σκούρτα και
το ομώνυμο οροπέδιο. Θα μπορούσε να τη χωρίσει κάποιος σε τρία
τμήματα, το ανατολικό, το κεντρικό και το βόρειο, με τις κυριότερες
ψηλότερες κορυφές της να βρίσκονται στο μεσαίο τμήμα. Το βουνό
χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία όπου οι κορυφές εναλλάσσονται
από όμορφα λιβάδια, οι ομαλές πλαγιές από κάθετα φαράγγια και ρεματιές,
τα οροπέδια από τις απότομες αναρριχητικές ορθοπλαγιές.
Αυτή της η ποικιλομορφία, σε συνδυασμό με την γειτνίασή της με την
Αθήνα, έκανε την Πάρνηθα σε άλλες εποχές σχολείο για
σπηλαιολογία, αναρρίχηση, ορειβασία, πεζοπορία, ακόμη και σκι.
Έτσι, δεν είναι σύμπτωση το γεγονός πως στην Πάρνηθα έκαναν τα
πρώτα βήματά τους γνωστοί Έλληνες ορειβάτες. Τα πολλά
μονοπάτια της, λόγω έλλειψης χαρακτηριστικών σημείων και μιας
ασάφειας φυσικών αξόνων, δεν παύουν να αποτελούν πρόκληση και
να ασκούν έλξη και γοητεία ακόμη και σε καταξιωμένους και
φτασμένους ορειβάτες ενώ τα δεκάδες αναρριχητικά της πεδία
αποτελούν καθημερινά πόλο έλξης αναρριχητικών όλων των
δυνατοτήτων.
Όπως απολαμβάνουν, όμως, το βουνό οι ιπτάμενοι, μέλη και
εκπαιδευόμενοι της Ανεμολέσχης Αθηνών, πετώντας με ανεμόπτερα και
μικρά μονοκινητήρια αεροπλάνα, δεν απολαμβάνει κανείς άλλος, (όπως οι
ίδιοι ισχυρίζονται) την Πάρνηθα, έχοντας πανοραμική άποψη του βουνού
από τους αιθέρες. Η βάση των λεσχών τους βρίσκεται στο Στρατιωτικό
Αεροδρόμιο Δεκελείας, στο Τατόι.
Η ψηλότερη κορυφή της Πάρνηθας είναι η Καραβόλα ή Καραμπόλα με
1.413μ. ύψος ( η ονομασία αυτή κάνει την εμφάνιση της στο πρώτο τέταρτο
του 20ου αι. και είναι κάποιο είδος κοχλία) ενώ υπάρχουν άλλες 15
κορυφές με υψόμετρο πάνω από 1.000μ. και 70 ακόμη που υπερβαίνουν
τα 500μ. Δυστυχώς, η Καραβόλα είναι απαγορευμένη περιοχή λόγω της
εκεί ύπαρξης στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Γιγαντιαίοι πύργοι και ραντάρ
καταστρέφουν αισθητικά, αλλά και από οικολογικής άποψης, μία τόσο
όμορφη περιοχή. Άλλες ψηλές κορυφές της Πάρνηθας με σειρά μεγέθους
είναι το Όρνιο 1.350μ., η Κακή Ράχη 1.261μ., το Αυγό 1.201μ., το Πλατύ
Βουνό 1.171μ., η Κυρά 1.160μ., το Φλαμπούρι 1.158μ., ο Κούκος ή Λαγός
1.151μ., ο Αέρας 1.127μ., το Ξεροβούνι 1.120μ. και κάποιες άλλες ακόμη.
Από τις ψηλότερες κορυφές ξεκινούν ρέματα και χαράδρες προς όλες τις
κατευθύνσεις οι οποίες κατεβάζουν νερά εποχιακά, δημιουργώντας σε
κάποιες από αυτές τις πρανή και απόκρημνες ορθοπλαγιές. Οι
σημαντικότερες απ’ αυτές είναι το Μαυρόρεμα μήκους 12χλμ., ο
Χάρανδρος που ύστερα από 12χλμ. καταλήγει στη λίμνη του Μαραθώνα,
το ρέμα της Γκούρας ή Γιαννούλας μήκους 10χλμ., το οποίο καταλήγει στη
μονή Κλειστών επάνω από τη Φυλή. Στην αρχαιότητα, το ρέμα ήταν
ποταμός και ονομάζονταν Κελάδων. Σε ένα τμήμα του από τη θέση
Μεσονύχτι μέχρι τη μονή Κλειστών διαμορφώνεται εντυπωσιακό και
δύσβατο φαράγγι. Δυστυχώς, το πλέον όμορφο σημείο του μπαζώθηκε
μετά τον μεγάλο σεισμό του 1999. Επίσης, η χαράδρα Παλιομήλεσι-Αγίου
Μερκουρίου-Σφενδάλης μήκους 5χλμ., η χαράδρα της Χούνης μήκους
5χλμ. που καταλήγει στους Θρακομακεδόνες, η χαράδρα της Θοδώρας
μήκους 6χλμ. και άλλες μικρότερες.

Το Κλίμα Από πλευράς κλιματικών συνθηκών, το κλίμα της Πάρνηθας

είναι τυπικό μεσογειακό και όπως σε κάθε βουνού είναι ξηρό και υγιεινό, γι
‘αυτό και παλιότερα, όταν η φυματίωση βρισκόταν σε έξαρση στη χώρα
μας, λειτουργούσε σανατόριο ο οποίο στη συνέχεια μετατράπηκε από τον
ΕΟΤ σε ξενοδοχείο (Ξενία). Η μέση θερμοκρασία τον χειμώνα είναι + 3β. C
και το καλοκαίρι + 20 β. C ενώ η ετήσια βροχόπτωση με 110 ημέρες κατά
μέσον όρο φτάνει τα 70 εκ. ( μέσο ύψος βροχής ). Το ποσοστό βροχής στις
κορυφές του βουνού είναι σχεδόν διπλάσιο από αυτό στους πρόποδες,
ενώ επικρατέστεροι άνεμοι είναι οι ΒΑ.

Τα Νερά της Πάρνηθας Δεν μπορούμε να πούμε ότι στην

Πάρνηθα πηγάζουν ποτάμια, παρότι η βροχόπτωση στα ψηλότερα
σημεία του βουνού είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από κάθε άλλο
μέρος του λεκανοπεδίου. Τα ρέματα και οι χαράδρες που
αυλακώνουν το βουνό, κατεβάζουν νερό μόνο εποχικά ή έπειτα από
έντονες βροχοπτώσεις. Πάντως, προτού ανοιχθούν οι κύριοι και οι
πολλοί δευτερεύοντες δασικοί δρόμοι οι οποίοι αλλοίωσαν
σημαντικά την μορφολογία του εδάφους και το περιβάλλον του
βουνού εν γένει, προτού μπαζωθούν ή χτιστούν οι απολήξεις των
ρεμάτων και δεσμευτούν αρκετές από τις πηγές του, οι χείμαρροι του
βουνού τροφοδοτούσαν με κατά πολύ μεγαλύτερες ποσότητες νερού
τα παρακάτω ποτάμια που στο παρελθόν ήταν μεγαλύτερα: Στα βόρεια
τον Βοιωτικό Ασωπό, τη λίμνη του Μαραθώνα στα ανατολικά με το
μακρύ ρέμα του Χάραδρου, τον Αττικό Κηφισό, τον Κελάδωνα στη
Φυλή, και τον Ελευσίνιο Κηφισό, στο θριάσιο πεδίο, γνωστό σήμερα
ως Σαραντόπορο. Λόγω της συνύπαρξης και της παράλληλης
διάταξης του πορώδους, υδατοδιαπερατού ασβεστόλιθου με
πετρώματα του υποκείμενου υδατοστεγούς φλύσχη, στα σημεία
επαφής τους αναβλύζουν νερά υπό μορφή πηγών. Έτσι, η Πάρνηθα
είναι πλούσια σε πηγές και πηγαία νερά. Από τις πολυάριθμες πηγές
του βουνού, λίγες μόνο στερεύουν τους καλοκαιρινούς μήνες. Η πλέον
γνωστή είναι η Σκίπιζα ή Αετοβρύση σε υψομ. 1.200μ. που διαθέτει την
καλύτερη ποιότητα νερού. Άλλες πηγές είναι οι ακόλουθες: Η πηγή στο
καταφύγιο Μπάφι, το Κανταλίδι, η Κυρά, η Μόλα, η Κατάρα, το
Μεσσιανό νερό, το Κρυφονέρι, του Πλατανάκου, η Γαϊδουρόβρυση, η
Κορομηλιά, της Αγίας Τριάδας και πολλές άλλες σε χαμηλότερα
σημεία του βουνού. Τα νερά πολλών από αυτές (Γκούρα, Ρουμάνι,
Μπόρσι κ.α.) έχουν δεσμευτεί για τις ανάγκες παραπλήσιων οικισμών και
των στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Η Πάρνηθα έχει και κάποια πηγάδια.
Το Κρύο Πηγάδι, του Κυριακού, το Πηγάδι στο Λιμικό και αυτό στη
Σαλονίκι είναι κάποιο από αυτά. Υπάρχουν και δύο μικρές λίμνες που
βρίσκονται κοντά στην Αγία Τριάδα Κιούρκων σε υψόμετρο 600μ. Η
μεγαλύτερη , περίπου 500 τετρ. μ. δημιουργήθηκε μετά τη διάνοιξη
του δρόμου των Κιούρκων-Αγίου Μερκουρίου. Ορισμένα από το
λιβάδια της Πάρνηθας τα οποία την άνοιξη γεμίζουν αγριολούλουδα, είναι
της Μόλας, του Λιμικού, η Σαλονίκι, το Ξερολίβαδο, το Παλιοχώρι, το
Μπόρσι, το Κλιμέντι, η Γκόριτσα, η Ντουσκέζα και άλλα. Κάποια από αυτά
κάποτε ήταν εκμεταλλεύσιμα είτε ως βοσκότοποι είτε ως καλλιέργειες.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΡΥΜΟΣ

Η Πάρνηθα αποτελεί ένα από τους 10 Εθνικούς Δρυμούς της χώρας

μας. Ανακηρύχθηκε το 1961, λόγω των όμορφων δασών, της
γεωλογικής ποικιλομορφίας της , της ενδιαφέρουσας χλωρίδας και
πανίδας, της γειτνίασης με την πρωτεύουσα και της σχετικά μικρής
ανθρώπινης επέμβασης που υπήρχε στις αρχές του ’60 στο βουνό. Ο
πυρήνας του δρυμού, έκτασης 38.000 στρεμμάτων, περιλαμβάνει τις
κορυφές του κεντρικού τμήματος της Πάρνηθας και το ελατοδάσος.
Περιβάλλεται από ένα ευρύτερο δακτύλιο έκτασης 160.000
στρεμμάτων που ορίζεται από τους Θρακομακεδόνες έως την
Αυλώνα σε άξονα βορρά-νότου και από το Κρυονέρι και τις Αφίδνες
μέχρι τα Σκούρτα ανατολικο-δυτικά. Τα δάση της Πάρνηθας
χαρακτηρίζονται από την αντίθεση που προκαλεί η ζώνη του
κεφαλλονίτικου έλατου, αφενός, και του χαλέπιου πεύκου αφετέρου. Η
πρώτη ζώνη απαντάται από υψόμετρο 600 με 800 μ. και άνω και
συνοδεύεται από λίγες πλατύφυλλες και χνοώδεις δρύες, αγριόκεδρους,
αρκεύθους, αριές, οστριές, γκορτσιές, κυπαρίσσια, κορομηλιές και άλλα
θαμνώδη φυτά ορεινής μεσογειακής βλάστησης καθώς και τα υδρόφιλα
λεύκες, πλατάνια και ιτιές στα ρέματα και τις πηγές του βουνού ενώ η ζώνη
του πεύκου συνοδεύεται από πουρνάρια, κούμαρα, μυτιές, αριές, σπάρτα,
ρείκια, σχίνα, αγριοτριανταφυλλιές, φράξους, κουτσουπιές. φιλλύκια
(συγγενή με την ελιά), κοκορεβυθιές, χρυσόξυλα κ.α. Εντυπωσιακή για την
πλούσια ποικιλία της είναι η χλωρίδα της Πάρνηθας, η οποία
αντιπροσωπεύει περί το 1/6 των φυτών της χώρας μας. Τα είδη που
κατέγραψε σε μία σημαντική καταγραφή της χλωρίδας του βουνού ο
καθηγητής Βοτανικής Χ. Διαπούλης, υπερβαίνουν τα 800, αρκετά από τα
οποία είναι ενδημικά των βουνών της νότιας Ελλάδας. Περίπου 30 από
αυτά θεωρούνται σπάνια και απειλούμενα με εξαφάνιση. Πολλά από αυτά
είανι πράγματι εντυπωσιακά, όπως η συντενίσιος ίριδα, η λευκά παιόνια, η
κόκκινη, η κίτρινη και η βοιωτική τουλίπα, ο κόκκινος κρίνος, η μαύρη
φριτιλάρια, η καμπανούλα της Πάρνηθας. Ο πεζοπόρος έχει τη δυνατότητα,
επίσης να θαυμάσει ανεμώνες, κυκλάμινα, αγριομενεξέδες, κρόκους, και
αρκετά άλλα ακόμα. Στην Πάρνηθα έχουν εντοπισθεί 81 είδη μανιταριών,
από τα οποία 1 είναι θανατηφόρο και 5 δηλητηριώδη ενώ τα γνωστά
βρώσιμα είναι 29.
Ως προς τα μεγαλύτερα θηλαστικά, το βουνό περιλαμβάνει έναν από τους
ελάχιστους πλέον για τη χώρα μας πληθυσμούς ελαφιών, τσακάλια,
αλεπούδες, λαγούς, ασβούς, κουνάβια, και χελώνες καθώς και αρκετά είδη
μικρότερων, κυρίως τρωκτικών (νυφίτσες, σκίουροι), χειρόποδων και
εντομοφάγων καθώς και 14 είδη ερπετών. Η πανίδα βρίσκεται σε φθίνουσα
πορεία και έχει εξακριβωθεί πως κάποτε στην Πάρνηθα, όπως και σε άλλα
βουνά της χώρας μας, ζούσαν αρκούδες, αγριογούρουνα, ζαρκάδια, λύκοι,
λίγκες, ρήσοι και αγριόγατοι, που σταδιακά εξαφανίστηκαν. Αρκετά
αρπακτικά, και άλλα είδη πουλιών βρίσκουν μόνιμο καταφύγιο καθώς
επισκέπτονται εποχικά την Πάρνηθα. Ορισμένα από αυτά είναι όρνια,
πετρίτες, βραχοκιρκίνεζα, φιδαετοί, διπλοσάινα, κίσσες, κουκουβάγιες,
μπεκάτσες, πετροπέρδικες, τσίχλες, μπούφοι, φλώροι, σπίνοι, αηδόνια,
δρυοκολάπτες κ.α.
Όπως μας πληροφορεί ο δασάρχης για πολλά χρόνια και αείμνηστος
φίλος, ο δασολόγος Γ. Ντούρος, η οριοθέτηση του δρυμού έγινε στα
όρια ιδιοκτησιών ώστε να περιλαμβάνονται δημόσιες εκτάσεις. Έτσι
αξιόλογες περιοχές από αισθητική και οικολογική άποψη, όπως η βόρεια με
τα μεγάλα λιβάδια του Λιμικού, της Σαλονίκης και του Αγίου Νικολάου,
καθώς και η περιοχή του ρέματος της μονής Κλειστών έμειναν εκτός του
πυρήνα του δρυμού. Η απαλλοτρίωση ιδιωτικών εκτάσεων και η προσθήκη
των περιοχών αυτών στον πυρήνα του δρυμού είναι κάτι παραπάνω από
επιβεβλημένη.
Ακριβώς λόγω της γειτνίασης της Πάρνηθας με την πολυπληθή Αθήνα, το
βουνό και ο δρυμός διατρέχει πολλούς και σοβαρούς κινδύνους. Οι φωτιές
που αφανίζουν τα δάση και τις θαμνώδεις εκτάσεις κατά τους
καλοκαιρινούς κυρίως μήνες, πρέπει να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά
προτού αυτό καταστραφεί ολοκληρωτικά. Κάποιοι ακόμα κίνδυνοι που
διατρέχει η Πάρνηθα, είναι η καταπάτηση και οικοπεδοποίησης εδαφών της
που σταδιακά αλλά σταθερά περιορίζουν την έκτασή της. Εκεί όπου κάποτε
το έδαφος καλύπτονταν από πευκοδάση, σήμερα υπάρχουν σπίτια και
δρόμοι καθώς η περιοχή πέρασε από την «αποτελεσματική» μέθοδο του
αποχαρακτηρισμού και εντέλει της νομιμοποίησης «πρώην δασικών
εκτάσεων» αφού στο μεταξύ μια φωτιά από «φυσικά αίτια» τροποποίηση
τον χαρακτήρα του εδάφους. Ένας μεγάλος αριθμός από διεκδικήσεις
τίτλων κυριότητας στην περιφέρεια αλλά και στον πυρήνα του δρυμού
δυσχεραίνουν την αποτελεσματική λειτουργία. Επίσης, δεν είναι λίγες οι
πιέσεις για χωματερές, λατομεία, και οικιστική αξιοποίηση σε
περιφερειακά σημεία του βουνού. Στην καρδιά του πυρήνα του δρυμού,
στις περιοχές της Μόλας, και Παλαιοχωρίου, το Υπουργείο Γεωργίας Στα
μέσα του ’80 δημιούργησε χώρους αναψυχής, άθλησης, ψησταριές που
βέβαια προσεγγίζονται από εποχούμενους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Η
μόλυνση η οποία προκαλείται από εκατοντάδες αυτοκίνητα που ανεβάζουν
στο βουνό τους «φυσιολάτρες», ο θόρυβος που επικρατεί, τα σκουπίδια
που μένουν κάθε Σαββατοκύριακο στον δρυμό είναι κάτι ανεπανάληπτο.
Σίγουρα, τα λίγα ζώα και πουλιά που έχουν απομείνει στην Πάρνηθα θα
αναζητούν άλλο καταφύγιο…Μαζικοποίηση της «φυσιολατρίας» δεν είναι
δυνατόν να επιτευχθεί με αυτόν ούτε με κανένα άλλον τρόπο. Οι αρμόδιοι
φορείς ας προβληματιστούν για τη σκοπιμότητα των αποφάσεων που
λαμβάνονται για την «προστασία» του δρυμού.Παρά την απαγόρευση του
κυνηγιού, στον δρυμό ο οποίος θεωρείται μόνιμο καταφύγιο άγριας ζωής, η
λαθροθηρία αποτελεί συχνό φαινόμενο. Τα ελατοδάση σε περιόδους
παρατεταμένης ξηρασίας κινδυνεύουν από φλοιοφάγα έντομα. Επίσης
κωνοφάγα και σποροφάγα έντομα εμποδίζουν την φυσική αναγέννηση
τους. Η ξήρανση επισπεύδεται από το φτωχό σχετικά υπέδαφος του
βουνού, την υπερβόσκηση και την παράνομη υλοτομία. Έτσι, γι αυτούς του
λόγους, η αναδάσωση σήμερα καθίσταται επιβεβλημένη, επιβοηθητική της
αναγέννησης του δάσους. Η υπερβολική διάνοιξη δασικών δρόμων,
κάποιοι από αυτούς αναγκαίοι για έγκαιρη παρέμβαση σε περίπτωση
φωτιάς, έχουν αποτέλεσμα την κοπή χιλιάδων δέντρων και τη γενικότερη
αλλοίωση του τοπίου. Το περιβάλλον υποβαθμίζεται επιπλέον σημαντικά
από τις εγκαταστάσεις των στρατιωτικών μονάδων και της τοποθέτησης
στις κύριες κορυφές των ραντάρ και κεραιών τηλεοπτικών κα
ραδιοφωνικών σταθμών. Επίσης, από την ύπαρξη της βίλας του δικτάτορα
Παπαδόπουλου που παραχωρήθηκε στον Δήμο Αχαρνών για
κατασκηνωτική χρήση και η κατασκήνωση στο Παλαιοχώρι αποτελούν
λειτουργίες απαράδεκτες για τους σκοπού του δρυμού. Όπως κάθε δρυμό
έτσι κι αυτός της Πάρνηθας διέπεται από ορισμένους κανόνες
λειτουργίας. Έτσι, όποιος βρεθεί στην Πάρνηθα πρέπει να γνωρίζει
πως στον πυρήνα απαγορεύεται το άναμμα της φωτιάς εκτός των
χώρων αναψυχής, η κοπή ξυλείας, κλαδιών, το μάζεμα λουλουδιών,
το κυνήγι, η κατασκήνωση σε σκηνές ή τροχόσπιτα, η αιχμαλωσία ή
θανάτωση ζώων, η μελισσοκομία, η βοσκή, η ρύπανση του
περιβάλλοντος εν γένει, η κατοχή κάθε είδους όπλου, τσεκουριού
κλπ., η εγκατάλειψη κατοικίδιων ζώων, η διαφήμιση, η γραφή σε
βράχους, δέντρα, οι μηχανοκίνητοι αγώνες και η οδήγηση κάθε
μέσου σε δρόμους κλειστούς με μπάρες, η πρόκληση θορύβων και
τέλος η λειτουργία καντίνας. Οι κανόνες πρέπει να γίνονται από
όλους σεβαστοί.
Γεωλογική Σύσταση
Η Πάρνηθα γεωλογικά ανήκει στην ζώνη της Ανατολικής Ελλάδας, που
χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη ιζηματογενών πετρωμάτων με
επικρατέστερα τους ασβεστόλιθους, και φλύσχη που είναι ένας
συνδυασμός αργιλικού σχιστόλιθου και ψαμμίτη. Η διαδικασία σχηματισμού
των πετρωμάτων της Πάρνηθας διήρκεσε από τον Άνω Τριαδικό ( περί τα
300 εκατ. χρόνια) μέχρι την περίοδο του Ανώτερου Κρητιδικού και Μέσου
Ηώκαινου (60 εκατ. χρόνια ). Η διαδικασία της ιζηματογένεσης
αρχικώς συντελέσθηκε κάτω από τη στάθμη της θάλασσας και
συνεχίσθηκε όταν η Πάρνηθα αναδύθηκε εκτός αυτής. ο
συνδυασμός της ιζηματογένεσης με τεκτονικά φαινόμενα
(σεισμικές δονήσεις), υδάτινη και αιολική διάβρωση και άλλους
ατμοσφαιρικούς παράγοντες, είχε ως αποτέλεσμα τη
δημιουργία μεταλλοφόρων οριζόντων, όπως χρωμιονικελίου
που κάνουν την εμφάνιση τους στην Αυλώνα και μικρών
κοιτασμάτων βωξίτη κοντά στην Ελευσίνα. Αυτός ο
συνδυασμός τη συνύπαρξη ασβεστολιθικών πετρωμάτων,
γεωτεχνικών φαινομένων και ατμοσφαιρικών παραγόντων
ευθύνεται για τη δημιουργία συμπαγών ορθοπλαγιών, καθώς
και τη δημιουργία σπηλαίων και βαράθρων. Καρστικά έγκοιλα,
κοινώς δολίνες, -γούπατα και εδαφικά κοιλώματα που συχνά
βρίσκουμε στα βόρεια του βουνού δημιουργήθηκαν κατά την
καρστικοποίηση της βόρειας Αττικής στη διάρκεια του
Τριαδικού (πριν από 200 εκατ. χρόνια) από καταβυθίσεις των
καταρηγματωμένων ασβεστολιθικών της πετρωμάτων, λόγω
της δράσης υπόγειων ρευμάτων νερού. Ορισμένες από αυτές είναι
η λάκα του Λεβέντη, η Γκιόλα, τα Τσογκάνια, η Μακρυλάκα, κ.α. Στο
κεντρικό τμήμα της Πάρνηθας και συγκεκριμένα, ανάμεσα στην Αγία Τριάδα
και τον Μπάφι εμφανίζονται τα αρχαιότερα πετρώματα του βουνού, ηλικίας
360 εκατ. ετών.

Σπήλαια και Βάραθρα

Περί τα 30 σπήλαια και βάραθρα είναι μέχρι σήμερα γνωστά στον ορεινό
όγκο της Πάρνηθας. Το πλέον ενδιαφέρον από αρχαιολογικής άποψης και
το γνωστότερο απ’ όλα είναι το Σπήλαιο ή Άντρον Πανός, που
αναφερθήκαμε παραπάνω. Η επίσκεψή του απόκοσμου περιβάλλοντος της
σπηλιάς, που είναι σκαρφαλωμένη στη μία πλευρά της χαράδρας της
Γκούρας, είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη.Προσοχή: απαιτείται
γνώση καταρρίχησης, γιατί τα σκαλισμένα στο βράχο σκαλιά
γλιστρούν επικίνδυνα για αρχάριους ή άσχετους.Ορισμένα ακόμη από
τα σπήλαια και βάραθρα του βουνού που έχουν εξερευνηθεί είναι: Το
σπηλαιοβάραθρο-καταβόθρα Δεκέλειας, που βρίσκεται κοντά στα βασιλικά
κτήματα Τατοΐου, το Σπήλαιο Αγίας Τριάδας, κοντά στην Αγία Τριάδα, σε
υψόμετρο 1.000μ., το βάραθρο της Γκούρας, στην απέναντι πλαγιά του
Σπηλαίου Πανός, το σπηλαιοβάραθρο του Νταβέλη, που βρίσκεται στη
νότια πλαγιά της ομώνυμης κορυφής σε υψόμετρο 793μ., τα δυο βάραθρα
στο Ταμίλθι, που βρίσκονται ανάμεσα στην πηγή Συκιά και το μονοπάτι
Ταμίλθι-Κιάφα Πίνη, το μεγάλο σπηλαιοβάραθρο των Σκούρτων το οποίο
βρίσκεται δυτικά του ομώνυμου χωριού σε υψόμετρο 550μ., το βάραθρο
του Κεραμιδιού, υψομ. 984μ. που βρίσκεται κοντά στην ομώνυμη κορυφή
και έχει βάθος 27μ. και αρκετά ακόμη.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΑ

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ
 Ο καθεδρικός ναός του Σωτήρος Chernihiv (1030) είναι η παλαιότερη
εκκλησια στην Ουκρανία. φορά στην Rus'-Βυζαντινή συνθήκη (907) (ως
Черниговъ), αλλά θεωρείται ότι υπήρχε τουλάχιστον στο ένατο αιώνα,
όπως αποκαλύφθηκε από αρχαιολογικές ανασκαφές η οποία περιελάμβανε
τα εκθέματα από την χαζαρικής Khaganate. Προς το τέλος του 10ου
αιώνα, η πόλη είχε πιθανώς δική ηγεμόνων
της. Ήταν εκεί που ο μαύροs τάφος, ένα από
τα μεγαλύτερα και παλαιότερη βασιλική
αναχώματα στην Ανατολική Ευρώπη,
ανασκάφηκε ήταν πριν τον 19ο αιώνα. Στο
νότιο τμήμα των Ρως η πόλη ήταν η δεύτερη
από την σημασία και τον πλούτο. [1] Από τις
αρχές του ενδέκατου αιώνα ήταν η έδρα των
ισχυρών Μεγάλο Πριγκιπάτο της Chernigov,
ηγεμόνες των οποίων κατά καιρούς
συναγωνίζονται για την εξουσία με Kievan
Grand Princes, και συχνά τους ανέτρεψε και
πήρε την πρωταρχική θέση στο Κίεβο για τον
εαυτό τους. Το Μεγάλο Πριγκιπάτο της
Chernigov, ήταν το μεγαλύτερο στην Ρως και
δεν περιλαμβάνεται μόνο η Severian πόλεις
αλλά ακόμη και απομακρυσμένες περιοχές
όπως η Murom, Ryazan και Tmutarakan. Η χρυσή εποχή του Chernigov,
όταν ο πληθυσμός της πόλης κορυφώθηκε κατά 25.000, κράτησε μέχρι το
1239, όταν η πόλη λεηλατήθηκε από τις ορδές των Batu Khan, η οποία
ξεκίνησε μια μακρά περίοδο σχετικής αφάνεια
Αρχιτεκτονικά μνημεία των δύο πιο ακμάζουσων περιόδων της ιστορίας της
πόλης - εκείνες των Ρως (11ος και 12ος αιώνας) και των Κοζάκων
Hetmanate (τέλη του 17ου και αρχές του 18ου αιώνα). Εδώ είναι το
γεγονός ότι μιλά από μόνη της: η πόλη διατηρεί ένα τέταρτο όλων των
αρχιτεκτονικών μνημείων της Ουκρανίας, της προ-Μογγόλος περίοδο. Τα
περισσότερα από αυτά βρίσκονται στην Παλιά Πόλη που βρίσκεται στην
όχθη του Desna και ονομάζεται Chernigov είναι πλούσια σε αρχαιολογικά
και ιστορικά αξιοθέατα.. Val.

THE CATHEDRAL OF THE TRANSFIGURATION OF

OUR SAVIOUR 1033-1034
είναι η παλαιότερη χριστιανική εκκλησία που έχει
παραμείνει στην Ουκρανία. Η κατασκευή του ξεκίνησε
το 1033-1034 από τον πρίγκιπα Μστίσλαβ. Ο
καθεδρικός ναός είναι ένα μαγευτικό οκταγωνικο
οικοδομημα σε βυζαντινό ρυθμό, επάνω από πέντε
τρούλους. Ο καθεδρικός ναός ήταν ένα θρησκευτικό
κέντρο του πριγκιπάτου Chernigov.Είναι η παλαιότερη εκκλησία της πόλης
και σε ολόκληρη την Ουκρανία είναι η 5-τρούλους Saviour Cathedral,
ανέθεσε στις αρχές της δεκαετίας 1030s από Μστίσλαβ της Βουργουνδίας
και ολοκλήρωσε αρκετές δεκαετίες αργότερα από τον αδελφό του,
Γιάροσλαβ του Σοφού. Η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (περίπου
το 1201, αποκαταστάθηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο
Τα πρώτα χρόνια της ζωής του Yaroslav τυλιγμένη στο μυστήριο. Ήταν μία
από τις πολυάριθμες Volodymyr γιους του Μεγάλου, κατά πάσα πιθανότητα
του δεύτερου από Rogneda της Polotsk, αν και πραγματική ηλικία του
(όπως αναφέρεται στο Πρώτο Χρονικό και ενισχύεται από την εξέταση του
σκελετού του στη δεκαετία του 1930) θα τον χώρο μεταξύ των νεότερων
παιδιών του Volodymyr. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ήταν παιδί
γεννηθέντα εκτός γάμου μετά το διαζύγιο Volodymyr από Rogneda γάμο
και την Άννα Porphyrogeneta, ή ακόμη ότι αυτός ήταν παιδί της Άννας
Porphyrogeneta τον εαυτό της. Yaroslav από τα βασικά στην Σκανδιναβική
Σάγκα με το όνομα του Jarisleif το Lame? Θρυλικό χωλότητα του (πιθανώς
προκύπτει από τραύμα βέλους) αυτός επιβεβαιώθηκε από τους
επιστήμονες οι οποίοι εξέτασαν τα λείψανά του.
Στα νιάτα του, Yaroslav στάλθηκε από τον πατέρα του να αποκλείσει τη
βόρεια εδάφη γύρω Ροστόφ, αλλά μεταφέρθηκε στο Νόβγκοροντ, όπως
ταίριαζε ανώτερος διάδοχος του θρόνου, το 1010. Παρόλο που ζουν εκεί,
ίδρυσε την πόλη της Yaroslavl (κυριολεκτικά, "για Yaroslav") για το Βόλγα.
Σχέσεις του με τον πατέρα ήταν τεταμένες προφανώς, και αυξήθηκε μόνο
χειρότερα με την είδηση ότι Volodymyr κληροδότησε το Kievan θρόνο να
νεώτερος γιος του, Μπόρις. Το 1014 Yaroslav αρνήθηκε να αποτίσω φόρο
τιμής στο Κίεβο και μόνο το θάνατο του Volodymyr εμπόδισε τον πόλεμο.

Yaroslav I.
Reign 1019-1054
Full name Yaroslav Vladimirovich
 Prince of Rostov? (988-1010), Prince of

Titles

Novgorod (1010-1019)
Born ~978
Died February 20, 1054 [aged ~76]
Predecessor Sviatopolk the Accursed
Successor Iziaslav I
Anna (uncertain)
Wives
Irene (a daughter of Olof)
Offspring see the main article
Dynasty Rurik Dynasty
Father Volodymyr the Great
Mother Rogneda of Polotsk by the Primary Chronicle

Κατά τη διάρκεια της επόμενης τετραετίας Yaroslav διεξήγαγε μια

περίπλοκη και αιματηρός πόλεμος για το Κίεβο κατά ετεροθαλής αδελφός
του Sviatopolk, ο οποίος υποστηρίχθηκε από τον πατέρα του-σε-δικαίου,
Duke Bolesław Ι Chrobry της Πολωνίας. Κατά τη διάρκεια αυτού του αγώνα,
διάφορα άλλα αδέλφια (Boris, Gleb, και Svyatoslav) δολοφονήθηκαν
βάναυσα. Το Πρώτο Χρονικό Svyatopolk κατηγορούνται για το σχεδιασμό
των δολοφονιών, ενώ η Saga του Eymund ερμηνεύεται συχνά ως διηγηθεί
την ιστορία της δολοφονίας του Μπόρις από την Varangians στην υπηρεσία
του Yaroslav. Yaroslav νίκησε Svyatopolk στην πρώτη μάχη τους, το 1016,
και Svyatopolk κατέφυγαν στην Πολωνία. Αλλά Svyatopolk επέστρεψε με
πολωνικά στρατεύματα παρέχεται από τον πατέρα του-σε-δικαίου,
κατασχέθηκαν το Κίεβο και έσπρωξε Yaroslav πίσω στην Novgorod.
Yaroslav επιτέλους υπερίσχυε Svyatopolk, και το 1019 μια σταθερή θέση
του κανόνα πάνω Κίεβο. Μία από τις πρώτες ενέργειες του ως ένα μεγάλο
πρίγκιπας ήταν να ανατεθεί στην πιστούς Novgorodians (ο οποίος είχε τον
βοήθησε να κερδίσει την Kievan θρόνο), πολλές ελευθερίες και τα
προνόμια. Έτσι, το θεμέλιο της δημοκρατίας Novgorodian που ήταν. Από
την πλευρά τους, οι Novgorodians σεβαστή Yaroslav περισσότερο από ό, τι
έκαναν άλλα Kievan πρίγκιπες? Και της αρχοντικής κατοικίας στην πόλη
τους, δίπλα από την αγορά (όπου και πήρε το όνομά του Veche συχνά
συγκάλεσε) Yaroslavovo Dvorishche ( "Δικαστήριο του Yaroslav") μετά από
αυτόν. Είναι ίσως ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου που Yaroslav
ψηφίστηκε ο πρώτος κωδικός των νόμων στα ανατολικά εδάφη Σλαβικών,
"Δικαιοσύνη Yaroslav του" (τώρα περισσότερο γνωστή ως Russkaya
Pravda, "Ρωσική Αλήθεια"). Yaroslav μνημείο στην Yaroslavl απεικονίζεται
στη ρωσική 1000 ρούβλια τραπεζογραμμάτιο Η ουκρανική hryvnia
αντιπροσωπεύει Yaroslav. Ενδέκατο αιώνα-τοιχογραφία της Αγίας Σοφίας
στο Κίεβο καθεδρικό εκπροσωπούν τις κόρες του Yaroslav Ι, με την Άννα
πιθανώς να είναι το νεότερο. Άλλα ήταν κόρες Αναστασία, σύζυγος του
Ανδρέα Ι της Ουγγαρίας? Ελισάβετ, σύζυγος του Χάραλντ Γ 'της
Νορβηγίας? Και Agatha, σύζυγος του Edward της Exile.Leaving αναιρέσει
τη νομιμότητα των ισχυρισμών Yaroslav στην Kievan θρόνο και
πιθανολογούμενος ενοχή του στην δολοφονία του του αδέλφια, Νέστωρ η
χρονικογράφος και αργότερα ρωσική ιστορικοί τον παρουσιάζονται συχνά
ως πρότυπο της αρετής, του στυλ «σοφών». Μια λιγότερο ελκυστική την
πλευρά της προσωπικότητάς του αποκαλύπτεται από το πρόσωπο αυτό
φυλακίστηκε ο μικρότερος αδερφός Sudislav του για τη ζωή. Ακόμα ένα
αδελφό, Mstislav της Tmutarakan, μακρινό βασίλειο του οποίου οριοθετείται
το Βόρειο Καύκασο και τη Μαύρη Θάλασσα, έσπευσε να Κίεβο και
προκάλεσε μια βαριά ήττα για Yaroslav το 1024. Yaroslav και Μστίσλαβ
διαιρείται στη συνέχεια Ρως μεταξύ τους: η περιοχή που εκτείνεται από το
αριστερό Δνείπερου, με τα κεφάλαια Chernihiv, παραχωρήθηκε στην
Μστίσλαβ μέχρι το θάνατό του το 1036. Στην εξωτερική πολιτική του,
Yaroslav στηρίχθηκε στις σκανδιναβικές συμμαχία και προσπάθησε να
αποδυναμώσει τη βυζαντινή επιρροή στην Κίεβο. Το 1030, που
ανακατέλαβε την Κόκκινη Ρως από τους Πολωνούς και να συνάψει
συμμαχία με το βασιλιά Casimir Ι της Πολωνίας, σφραγισμένα από γάμο
του τελευταίου να Yaroslav αδελφή του Μαρία. Σε μια άλλη επιτυχημένη
στρατιωτική επιδρομή το ίδιο έτος, ίδρυσε Yuriev (από το όνομα του Αγίου
Γεωργίου, ή "Γιούρι", πολιούχου Yaroslav) και ανάγκασε την γύρω επαρχία
Ugaunia να πληρώνουν ετήσιο φόρο τιμής. Ένα από τα πολλά αγάλματα
του Yaroslav εκμετάλλευση του "Russkaya Pravda" στο χέρι του. Δείτε μια
άλλη εικόνα here.In 1043, Yaroslav οργάνωσαν μια ναυτική επιδρομή κατά
της Κωνσταντινούπολης με επικεφαλής τον γιο του, Βλαντιμίρ και γενικά
Vyshata. Αν και το ναυτικό Rus 'νικήθηκε, Yaroslav κατάφερε να
ολοκληρώσει τον πόλεμο με μια ευνοϊκή συνθήκη και κύρους γάμο του γιου
του Vsevolod με την κόρη του αυτοκράτορα. Έχει διατυπωθεί η άποψη ότι
η ειρήνη ήταν τόσο συμφέρουσα, διότι η Kievans είχε καταφέρει να λάβει
κλειδί Βυζαντινή κατοχή στην Κριμαία, Χερσονήσου. Να υπερασπιστεί την
κατάσταση από την Πετσενέγοι και άλλες νομαδικές φυλές που απειλούν το
από το νότο κατασκεύασε μια γραμμή των φρουρίων, που αποτελείται από
Yuriev, Boguslav, Kaniv, Κορσούμ, και Pereyaslav. Για να γιορτάσουμε την
αποφασιστική νίκη του επί του Πετσενέγοι το 1036 (Κατόπιν αυτού, ο
οποίος ποτέ δεν ήταν μια απειλή για το Κίεβο), ο χορηγός την κατασκευή
της Αγίας Σοφίας στον καθεδρικό ναό του 1037. Άλλες γνωστά μνημεία της
βασιλείας του, όπως η Χρυσή Πύλες του Κιέβου, αφού χάθηκαν. Yaroslav
ήταν μια αξιοσημείωτη προστάτης του βιβλίου του πολιτισμού και της
μάθησης. Στο 1051, είχε μια ρωσική μοναχού Ιλαρίωνα διακήρυξε την
μητροπολιτική του Κιέβου, θέτοντας έτσι υπό αμφισβήτηση παλιά
βυζαντινή παράδοση των Ελλήνων σχετικά με τη διάθεση του επισκοπές.
Ιλαρίωνα λόγος για Yaroslav και ο πατέρας του είναι ο Βλαντιμίρ
αναφέρεται συχνά ως το πρώτο έργο της λογοτεχνίας Παλιά ρωσικά.
Στο 1019, Yaroslav παντρεμένος Ingegerd Olofsdotter, κόρη του βασιλιά
της Σουηδίας, και έδωσε Ladoga να της ως δώρο γάμου. Υπάρχουν καλοί
λόγοι να πιστεύουμε ότι, πριν από εκείνη την εποχή είχε παντρευτεί μια
γυναίκα με το όνομα Άννα, αμφισβητείται από εξόρυξης. [Επεξεργασία]

Το Saint Sophia Cathedral σπίτια τοιχογραφία που απεικονίζει όλη την

οικογένεια: Yaroslav, Ειρήνη (όπως Ingegerd ήταν γνωστός στη Ρωσία),
πέντε κόρες τους και πέντε γιους. Yaroslav είχε τρεις κόρες του
παντρεύτηκε σε ξένους ηγεμόνες που ζούσε εξόριστος στην αυλή του:
Ελισάβετ του Κιέβου για να Χάραλντ Γ 'της Νορβηγίας (που είχαν
συμπληρώσει το χέρι της από το στρατιωτικό κατορθώματά του στην
Βυζαντινή Αυτοκρατορία)? Αναστασία του Κιέβου για το μέλλον μου
Andrew της Ουγγαρίας, και η μικρότερη κόρη Άννα του Κιέβου
παντρεμένος Ερρίκος Α 'της Γαλλίας και ήταν ο αντιβασιλέας της Γαλλίας
κατά τη διάρκεια της μειοψηφίας του γιου τους. Άλλη κόρη μπορεί να ήταν η
Αγκάθα Εδουάρδος ο οποίος παντρεύτηκε την εξορία, διάδοχο του θρόνου
της Αγγλίας και ήταν η μητέρα του Edgar Ætheling και το St Margaret της
Σκωτίας. Σαρκοφάγος του Yaroslav του Wise.Yaroslav είχε έναν γιο από
τον πρώτο γάμο (Χριστιανοδημοκράτες όνομά του είναι Ίλια (? -1020)), Και
6 γιους από το δεύτερο γάμο. Σύλληψη του κινδύνου που θα μπορούσαν
να προκύψουν από τις διαφορές μεταξύ αδελφών, που τους παρότρυνε να
ζήσουν ειρηνικά μεταξύ τους. Ο πρωτότοκος από αυτές, Βλαντιμίρ του
Νόβγκοροντ, καλύτερες θυμόμαστε για την οικοδόμηση της Αγίας Σοφίας
στην Μητρόπολη Novgorod, predeceased πατέρα του. Τρεις άλλοι γιους-
Iziaslav, Sviatoslav, και Vsevolod-βασίλευε στο Κίεβο ένα μετά το άλλο. Τα
μικρότερα παιδιά του Yaroslav ήταν Igor (1036-1060) και της Volyn
Vyacheslav (1036-1057) του Σμολένσκ. Τέσσερις διαφορετικές πόλεις σε
τέσσερις διαφορετικές χώρες που βρέθηκαν και από το όνομά του από
Yaroslav: Jaroslaw (στη σημερινή Πολωνία), τη Ρωσία Yaroslavl (το
σημερινό), Yuryev (νυν Tartu, Εσθονία) και ένα άλλο Yuryev (νυν Bila
Tserkva, Ουκρανία). "Yuriy" ήταν ένα μικρό όνομα του Prince Yaroslav.
Επίσης, που προέρχονται από τη ρωσική έθιμο της ονοματοδοσίας
στρατιωτικών αντικειμένων, όπως οι δεξαμενές και τα αεροπλάνα μετά την
ιστορική χαρακτήρες, το κράνος που φοριέται από πολλούς ρώσους
στρατιώτες κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου ονομαζόταν "Κράνος
του Yaroslav Mudry". Ήταν η πρώτη επισήμανε κράνος που πρέπει να
χρησιμοποιούνται από οποιοδήποτε στρατό, ακόμη και πριν από
οποιαδήποτε γερμανικά στρατεύματα φορούσαν κράνη τόνισε.

THE CATHEDRAL OF SAINTS BORIS

AND GLEB built in 1123.

Πρόκειται για ένα κλασικό παράδειγμα

της αρχιτεκτονικό στυλ του
Κιέβου-Rus περίοδο. Αυτή η
συγκριτικά μικρή τρούλους ναού
είναι διακοσμημένο με
αρχιτεκτονικά στοιχεία από
λαξευμένη πέτρα. Το πιο ενδιαφέρον πράγμα στο εσωτερικό της
εκκλησίας του Αγίου Πόρτες που ρίχνει ένα ειδωλολατρικό είδωλο
ασήμι ). Ο Καθεδρικός Ναός των Αγίων Boris και Gleb, που
χρονολογούνται από τα μέσα του 12ου αιώνα, ξαναχτίστηκε πολύ
σε επόμενες περιόδους, πριν να επανέλθει στην αρχική του
μορφή κατά τον 20ο αιώνα. Ομοίως χτίστηκε το τούβλο, έχει
ένα ενιαίο τρούλο και έξι πυλώνες.
Μοναστήρι τριάδας (Ουκρανικά: Троїцько-Іллінськиймонастир, translit.
Kyi» ko-Illins» Troits monastyr) είναι ένας ιστορικός μοναστήρι στην πόλη
Chernihiv σε βορειοανατολικό Ουκρανία.Αρχικά ιδρύθηκε κοντά Άγιος
Anthony Pechersk 11ος αιώνας, αλλά καταστρεμμένος μέσα 1239 κατά τη
διάρκεια Μογγόλα εισβολή.Το μοναστήρι τριάδας αναδημιουργήθηκε από
το φημισμένο ουκρανικό λεπρό Baranovych αρχιτεκτόνων μέσα 1649. Στη
γειτονική πόλη Novhorod-Siverskyi, Baranovych ίδρυσε το α τυπώνοντας
Τύπος, τα οποία ήταν σπάνια τότε. Μετέφερε αργότερα τυπώνοντας Τύπος
στο μοναστήρι τριάδας. Ο παρακείμενος Τύπος εκτύπωσης του
μοναστηριού ήταν φημισμένος για την παραγωγή τους χαράξεις, και του
βιβλιοθήκη - για τον περιορισμό περισσότερων από 11.000 βιβλίων. Το
μοναστηρι εξοπλίζεται με εκτυπωτυκη μηχανή η οποια είναι μια μηχανική
συσκευή για την πίεση σε μια μελανωμένη επιφάνεια που στηρίζεται επάνω
σε ένα μέσο (όπως το έγγραφο ή το ύφασμα), με αυτόν τον τρόπο
μεταφέροντας μια εικόνα. Τα που περιλαμβάνονται συστήματα
συγκεντρώθηκαν αρχικά μέσα Γερμανία από χρυσοχόος Johann
Gutenberg περίπου. 1439.[1] Αν και και οι δύο woodblock εκτύπωση και
κινητός τύπος οι τεχνολογίες εκτύπωσης αναπτύχθηκαν ήδη μέσα αρχαία
Κίνα και αργότερα Κορέα Ανατολική Ασία μερικές εκατοντάες έτη
προγενέστερος, δεν χρησιμοποίησαν έναν Τύπο όπως αυτό Gutenberg.
Μέθοδοι εκτύπωσης βασισμένες στον Τύπο εκτύπωσης Gutenberg που
διαδίδεται γρήγορα σ' όλο πρώτα Ευρώπη και έπειτα ο υπόλοιπος κόσμος
Η κύρια έλξη μοναστήρι είναι ο καθεδρικός ναός τριάδας, ο οποίος
κατασκευάστηκε μέσα 1679 στο πρόγραμμα του αρχιτέκτονα Ioanna
βαπτιστικό. Ο καθεδρικός ναός ολοκληρώνεται με επτά θόλους Η Μ.
Govdenko αποκάλυψε πολλά νέα στοιχεία για τον προσδιορισμό της
τρισδιάστατης δομής και διακόσμηση. Θα ήταν δυνατόν να εντοπιστούν
δύο βασικοι περιόδοι κατασκευής , όπου οι ορατές διαφορές των υλικών,
την κατασκευή του υπέρθυρα παράθυρο και αρχιτεκτονικά στοιχεία. Σύνολο
των νέων δεδομένων που επιτρέπει τη μέγιστη προσέγγιση για την
ανοικοδόμηση του καθεδρικού ναού στην αρχική του μορφή. Το εσωτερικό
βρίσκεται ξελουριστικό και βάση των μαρμάρινες κολόνες, που συνδέονται
με τις στήλες της Μαύρης Θάλασσας βασιλικός VI-V111 αιώνες., Cleared
σκαλιστά σχιστόλιθος χορωδίες φράχτες, βρήκε ένα κομμάτι του χαραγμένη
σχιστόλιθο με ίχνη του ψηφιδωτού. Από το 1970 που διεξάγονται, την
έρευνα και το έργο αποκατάστασης της τέχνης. Από το 1980 έχει ήδη
καθαριστεί και αποκατασταθεί πίνακες αρχές του ΧΙΧ αιώνα. στο βόρειο
κλίτος. Ανοίξτε ζωγραφική ιστορία και μικρά θραύσματα τοιχογραφιών της
υψηλής καλλιτεχνικής ουσίας και πρωτότυπες ερμηνείες. Καθεδρικός ναός
της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, ένα από τα παλαιότερα μνημεία της
περιόδου των Ρως στο έδαφος της χώρας μας, σπάνιο για την τυπολογία
των κατασκευών, που αρχικά έχει ερμηνευθεί από το συγκρότημα που
εκπροσωπεί krestovoku τύπου-Quadrupole σύστημα (chetyrehstolpny ναός
αναγράφεται το είδος σταυρό) κοντά στο βυζαντινό δομές U-1X αιώνες.
Trinity-Ηλίας Μοναστήρι, ΧΙ - XVIII αιώνα.
(St. Τολστόι, 92). Βρίσκεται στις ενωμένες πλαγιές των βουνών της αρχαίας
Bolding. Τοπίο και την αρχιτεκτονική συνδυάζει δύο ομάδες που βρίσκονται
σε διαφορετικά επίπεδα - το σύνολο Ηλία Μοναστήρι, που προέκυψαν από
τη αιώνα ΧΙ. Βρίσκεται στην ταράτσα κάτω πλαγιά του βουνού, και το
Trinity XVII-XVIII .- είναι στην κορυφή οροπέδιο. Στο Χ 1-δωδέκατου
αιώνα. υπάρχει μια σύνθετη πολυώροφα υπόγειες εγκαταστάσεις -
στοές, τα κύτταρα, τις εκκλησίες. Στο τέλος ΧΙ - αρχές του αιώνα XII.
στη νότια είσοδο του σπηλαίου είναι χτισμένη πάνω-δομές εδάφους -
η εκκλησία του Ηλία, γνωστό σύνολο της μοναστικής κτιρίων στην XVII.,
στις αρχές του ΧΧ αιώνα. κατασκευαστεί καμπαναριό στο χώρο της
αρχαίας.Τα Κτίρια του συγκρότηματος της Μονής , η οποία διήρκεσε μέχρι
το δεύτερο μισό του αιώνα XVII., Απόφαση της νεοσυσταθείσας Τριάδος-
Ηλίας Μοναστήρι. Και τα δύο σύνολα είχαν συνδεθεί με μια ξύλινη γκαλερί
και προβλήτες από τούβλο. Από τα μέσα του αιώνα XVII. και στη μετέπειτα
χρόνο εντατική κατασκευή σε εξέλιξη σχετικά με το άνω τμήμα του
μοναστηριού. Το 1677 άρχισε η ανέγερση του πρώτου πέτρινα κτίσματα -
Vvedensky τράπεζα της εκκλησίας, το 1695 που λήγει την κατασκευή και
την τελική επεξεργασία για την Trinity Cathedral. Με 1719 ολοκλήρωσε την
κατασκευή του τράπεζα, το ανατολικό κύτταρα, φούρνος για υπουργούς
από τα κύτταρα και η πέτρα του τοίχου. Στη μέση του XVIII αιώνα. Το
μοναστήρι επεκτάθηκε, και επομένως η κατασκευή των νέων σταθμών
τείχους

Trinity-Ilinskny μοναστήρι. Γενικό Σχέδιο:

T - Ilmmskmn μοναστήρι. 2 - Εκκλησία του Ηλία, 3 - Vvedenskaya

τράπεζα? 4 - Trinity Cathedral, 5 - yueyam Νότιο-styaeimy υπόθεση με
πάγο? 6 - σπίτι rzhmeremskii? / - Bell Tower, 8 - seyaero-yaostochnye
Kelm, 9 - Ilmmskme • Orot, 10 -- φράχτη με πύργους? II - χώρος
υποστήριξη. Το 1750 ολοκλήρωθηκε η κατασκευή μιας διώροφης
οικίας Αρχιμανδρίτη, και λίγο αργότερα στο νότιο φράχτη του τείχους
προσαρμοστεί αργότερα κτίριο συντήρησης με κελάρια και πάγο. Ορισμένα
κτίρια της μονής έγινε αρχικά από ξύλο. Εντατική κατασκευή του
μοναστηριού διήρκεσαν μέχρι τα τέλη του '70 η XVIII αιώνα. Κατά τη
διάρκεια αυτής της περιόδου, έχτισε μια κουζίνα με τις υπηρεσίες, και με
την αρχική κύτταρα του σώματος του XVII αιώνα. προσαρμοστεί αργότερα
βόρεια πτέρυγα. Το τελικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και την ολοκλήρωση
των τρισδιάστατων σύνολο που ελήφθη το 1775, όταν χτίστηκε πέντε
διώροφων πύργος από τούβλο, ο οποίος έχει καταστεί κυρίαρχος στο
υψόμετρο του. Στο γύρισμα του αιώνα ΧΧ. με τούβλο χτίστηκαν δύο
παρεκκλήσια στη βόρεια πλευρά του Trinity Cathedral, που εκτελούνται στα
έντυπα του ιστορικού. Το συγκρότημα αποτελείται από δύο συγκροτήματα.
Ένας από αυτούς, που βρίσκεται στο κάτω οροπέδιο, συνδυάζει ένα
σύστημα σπηλαίων και υπογείων κατασκευών XI-XVIII αιώνα., Καθώς και
χτίστηκε εδάφους - η εκκλησία του Ηλία XI-XVII vv. με καμπαναριό του ΧΧ
αιώνα. Η σύνθεση της εν λόγω συγκρότημα είναι ασύμμετρη. Το
συγκρότημα αποτελείται από το ανώτερο πλάτωμα του καθεδρικού ναού,
τραπεζαρία και τα κύτταρα του XVII αιώνα., Καμπαναριό και επισκοπικές
XVIII αιώνα., Ένα φράχτη με πύργους και πύλες των XVII-XVIII αιώνα.,
Κτίριο Συντήρηση του XVIII αιώνα., Ένα αρτοποιείο, ένα οικονομικό σώμα
με έναν παγετώνα στην κουζίνα XVIII. Κέντρο της σύνθεσης των εν λόγω
συγκρότημα είναι το Trinity Cathedral, η οποία έχει συσταθεί γύρω από την
μπροστινή αυλή.Παλιά ρωσική αρχιτεκτονική, εμπλουτισμένη με τις μορφές
του μπαρόκ, έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικο δημιουργημα

THE CHERNIGOV COLLEGE

Κτίστηκε το 1700-1702 στην ουκρανική μπαρόκ στυλ και

είναι διακοσμημένο με πολλά αρχιτεκτονικά στοιχεία. Ήταν
ένα από τα πρώτα κοσμικά ανώτερα εκπαιδευτικά
ιδρύματα στην αριστερή Dnepr-τράπεζα Ουκρανία.
 ST.CATHERINE CHURCH 17 th – early
18 th centurie
Το επιστέγασμα της Chernihiv πλοιάρχων ήταν η
πανέμορφη εκκλησία (Pyatnitskaya), κατασκευάστηκε στα
τέλη του 12ου και 13ου αιώνα. Ανακατασκευάστηκε σε ένα
σχέδιο από Peter Baranovsky.
Μπόρις και Gleb
Μια μεσαιωνικη ρωσική εικόνα του Boris και Gleb
Μπόρις και Gleb, χριστιανικά ονόματα ρωμαϊκά και Ντέιβιντ, ήταν η
πρώτη ρωσική αγίους. Σύμφωνα με δύο 11ος Βίοι αιώνα του Μπόρις και
Gleb (αποδίδεται στο Νέστορα το χρονικογράφος και Jacob η Φώκια), που
ήταν παιδιά του Βλαντιμίρ του Μεγάλου που τους άρεσε περισσότερο από
άλλα παιδιά του. Και οι δύο δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια της
αλληλοκτόνος πολέμους του 1015 - 1019 και δοξάζονται από την Ρωσική
Ορθόδοξη εκκλησία στο 1071. Εχουν ενταφιάστει στο Vyshgorod
Μητρόπολη, η οποία ήταν αφιερωμενη στο όνομά τους Γιορτή στις 23
Ιούλη (6, Αυγ.).
Το Πρώτο Χρονικό λέει ότι η μητέρα τους ήταν μια βουλγαρα γυναίκα. Οι
περισσότεροι σύγχρονοι μελετητές, ωστόσο, υποστηρίζουν ότι ο Boris και
Gleb είχαν διαφορετικές μητέρες, και είχαν διαφορετική ηλικία. Ο Μπόρις, ο
οποίος είχε ήδη παντρευτεί και αποκλειστεί στη πόλη Ροστόφ, θεωρήθηκε
μάλλον ως φυσικός κληρονόμος του θρόνου Ρως. Ο Gleb, ο οποίος ήταν
ακόμη ανήλικος, θεωρήθηκε μάλλον ως φυσικός κληρονόμος της
ανατολικότερης πόλης Murom. Η ρωσική Πρώτο Χρονικό κατηγόρησε
Svyatopolk το καταραμένο συνωμοτούν για την δολοφονία τους. Ο
υπηρέτης του Μπόρις τον μαχαίρωσε μέχρι θανάτου όταν κοιμούνται σε μια
σκηνή. Ο πρίγκιπας ανακαλύφθηκε ακόμη να αναπνοει και το σώμα του
ήταν ζεστό οταν διαταχθηκε η φρουρα να τον μεταφερει σε ένα κιβωτιο
Κίεβο, αλλά η Varangians που είχαν προσληφθει να τον δολοφονησουν τον
αποτελειωσαν τρυπώντας τον με λόγχη. Ο Gleb δολοφονήθηκε στο δρόμο
του για να δείτε το θάνατο του πατέρα από το μάγειρα του που έκοψε το
λαιμό του με ένα κουζινομάχαιρο και απέκρυψε το σώμα του σε φρύγανα.
Η ζωή περιέχει πολλά γραφικά στοιχεία του Boris και την τελευταία ώρα
Gleb, όπως η προειδοποίηση αδελφή τους σχετικά με τη δολοφονική
σχέδια της Svyatopolk. Δεν αναμένεται να λόγο να αποδεχθεί τα δεδομένα
της ζωής του στην ονομαστική τους αξία. Αυτό το αριστούργημα της
αγιογραφίας ενώνει πολλές λογοτεχνικές παραδόσεις. Πραγματικές
συνθήκες του Μπόρις και Gleb ζωής και θανάτου θα μπορούσε να ήταν
διαφορετική. Ίσως το κρίσιμο αποδεικτικό στοιχείο προέρχεται από
διάφορες αμερόληπτη ξένες πηγές, οι οποίες αναφέρουν ότι ο Boris
διαδέχθηκε τον πατέρα του στο Κίεβο, και δεν κρύβεται στο Rostov, όπως η
ρωσική Πρώτο Χρονικό φαίνεται να υπονοεί. Επιπλέον, έπος του
Σκανδιναβική Eymund του διηγείται μια ιστορία της Varangian πολεμιστές
που είχαν προσληφθεί από Yaroslav Ι του Σοφού να σκοτώσει τον αδελφό
του Μπόρις. Ορισμένοι ιστορικοί έμπιστο η ιστορία πάνω από ρωσικές
πηγές, ισχυριζόμενοι ότι ήταν Yaroslav (και δεν Svyatopolk), ο οποίος
ενδιαφέρεται για την άρση τους πολιτικούς αντιπάλους του και ως εκ τούτου
ήταν ένοχος για τη δολοφονία τους αδελφούς του ». Τα πρώτα κτίρια
κατοικιών στο κέντρο της πόλης χρονολογούνται από τα τέλη του 17ου
αιώνα, περίοδο κατά ένα σύνταγμα Κοζάκος αναπτύχθηκε εκεί. Δύο πιο
αντιπροσωπευτικές κατοικίες είναι αυτές των Polkovnyk Lyzohub
(1690s) και Polkovnyk Polubutok (1700).
Polkovnyk (Ουκρανικά: полковник), ήταν υψηλό το στρατιωτικό βαθμό
μεταξύ των ουκρανικών starshyna Κοζάκος (αξιωματικοί). Polkovnyk ήταν
ηγέτης μιας στρατιωτικής μονάδας (σύνταγμα ή παρόμοιους), καθώς και ως
ηγέτης της εδαφικής ενότητας των Κοζάκων Hetmanate, Sloboda Ουκρανία
ή Ζαποροζιάν υποδοχής. Η λέξη μεταφράζεται συνήθως ως
συνταγματάρχης, ωστόσο η μεταγραφή είναι επίσης σε κοινή χρήση, για
το καλό του ιστορικού και κοινωνικού πλαισίου. Στην Ζαποροζιάν
υποδοχής, το πολιτικό, κοινωνικό, και στρατιωτική οργάνωση της
ουκρανικής Κοζάκοι, polkovnyk ήταν υψηλό βαθμό αξιωματικός, ο
κυβερνήτης του ένα ή περισσότερα στρατιωτικά αποσπάσματα κατά τη
διάρκεια χερσαίων και ναυτικών στρατιωτικών δράσεων στο δέκατου έκτου
με δέκατα έγδοα αιώνες. Μερικές φορές polkovnyk ονομαζόταν επίσης
Serdiuk (Ουκρανικά: сердюк). Στο δέκατο όγδοο αιώνα, ένας polkovnyk
ήταν ηγέτης ενός Palanka, μια εδαφική ενότητα του Ζαποροζιάν υποδοχής.
Μια polkovnyk Palanka εξελέγη από Στρατιωτικό Συμβούλιο για ένα έτος.
Εκπροσώπησε την Koshovyi Otaman στην Palanka και είχαν σημαντικές
αρμοδιότητες, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να καταδικάσουν
Κοζάκοι σε θανατική ποινή. Κατά το χρόνο της εκκαθάρισης της
Ζαποροζιάν υποδοχής από την κυβέρνηση της Ρωσίας στο 1775,
υποβλήθηκαν οκτώ polkovnyks Palanka. Το σύμβολο polkovnyk του
γραφείου ήταν pernach (ένα ρόπαλο με εξαγωνικό κεφάλι? Βλ. επίσης
Bulava), φοριέται στη ζώνη. Στην Εγγεγραμμένοι Κοζάκος Στρατού
(Ουκρανικά: Реєстрове козацьке військо) της Πολωνίας-polkovnyk
λιθουανική Κοινοπολιτεία ήταν διοικητής του συντάγματος (ουκρανικής:
полк Polk), ένας Κοζάκος στρατιωτική μονάδα. Μετά τη μεταρρύθμιση του
στρατού Κοζάκος από Hetman Mykhaylo Doroshenko υπήρχαν έξι
Κοζάκος συντάγματα, που περιλαμβάνει κάθε χίλιες Κοζάκων. Polkovnyks
εξελέγησαν από Κοζάκος Συμβούλιο (ουκρανικής: рада, rada) και ότι
έπρεπε να εγκριθεί από την πολωνική κυβέρνηση. Polkovnyk λάβει μισθό
για την υπηρεσία του, και enjoed σημαντικά προνόμια. Μετά την έγκριση
του "Χειροτονία" από τη Δίαιτα της Πολωνίας-Λιθουανίας Κοινοπολιτείας το
1638, μόνο ευγενών (shliakhta) είχαν τη δυνατότητα να γίνουν Polkovnyks.
Κατά τη διάρκεια Khmelnytskyi Εξέγερση και Hetmanate Ουκρανία
Polkovnyk ήταν επικεφαλής μιας εδαφική διοικητική μονάδα, το Σύνταγμα
(ουκρανικής: полк, Polk). Στη σύγχρονη Ουκρανία, Polkovnyk είναι ένα
στρατιωτικό βαθμό συναχθεί από το παρόμοιο βαθμό του σοβιετικού
στρατού (Polkovnik). Συγκρίνει με το βαθμό του Συνταγματάρχη.
Το πρώην αρχοντικό, γνωστό ως το Mazepa Σώμα, που
χρησιμοποιούνται για να περιέχουν chancellory το σύνταγμα της. Ivan
Mazepa
Ivan Stepanovych Mazepa (Ουκρανικά: Іван Степанович Мазепа
ιστορικά ορθογραφία ως Mazeppa? Περίπου 1644 - 1709), Κοζάκος
Hetman (Αταμάν) της Hetmanate στην Αριστερά-τράπεζα της Ουκρανίας,

το 1687 - 17081709 Bendery, Οθωμανική Αυτοκρατορία Γεννηθηκε

Bila Tserkva, πολωνική-λιθουανική Κοινοπολιτεία Hetman της
Ουκρανίας1687 - 1708
Σπούδασε για πρώτη φορά στο Κίεβο-Mohyla Ακαδημίας, στη συνέχεια,
σε σχολή Ιησουιτών στην Βαρσοβία και στο εξωτερικό. From 1659 he
served at the court of the Polish king, John II Casimir . Από το 1659
υπηρέτησε στο δικαστήριο της πολωνικής βασιλιά, Ιωάννη Β Casimir. In
1669 – 1673 , Mazepa served under Hetman Petro Doroshenko , and in
1674 – 1681 , under Hetman Ivan Samoylovych . Σε 1.669 - 1,673
χιλιάδων, Mazepa σερβίρονται υπό Hetman Πέτρο Doroshenko, και σε
1,674 χιλιάδες - 1,681 χιλιάδων, υπό Hetman Ιβάν Samoylovych. A young
educated Mazepa quickly rose through the Cossack ranks and in 1682 –
1686 , he served as a General Yesaul . Ένας νεαρός μορφωμένοι Mazepa
γρήγορα αυξήθηκε μέσω της τάξεις Κοζάκων και σε 1,682 χιλιάδες - 1.686,
υπηρέτησε ως γενικός Yesaul.
10 Hryvnia τραπεζογραμματίων που απεικονίζει Ιβάν Mazepa. In
1687. Το 1687, ο Ιβάν Mazepa κατηγορήθηκε για συνωμοσία Samoylovych
να αποσχιστεί από τη Ρωσία, εξασφάλισε την ανατροπή του και εξελέγη το
Hetman της Αριστεράς-τράπεζα της Ουκρανίας, με την υποστήριξη του
Βασίλι Galitzine 's Μοσχοβίτης κυβέρνηση.
Σταδιακά, οι Mazepa συσσωρεύσαν μεγάλο πλούτο, να γίνει ένας από
τους μεγαλύτερους ιδιοκτήτες γης στην Ευρώπη. Ένα πλήθος από
εκκλησίες χτίστηκαν σε ολόκληρη τη χώρα κατά τη διάρκεια της βασιλείας
του στην ουκρανική μπαρόκ στυλ. Ηταν όμως εκκλησίες ή ΠΥΡΓΟΙ
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ που φύλαγαν τα όρια της κτηματικής περιουσίας ?
Ειχαν μοναχούς καλογήρους ή στρατιωτες ξιφομάχους ? Γιατι δεν
είχαν παραθυρα παρα μονο ελάχιστα κι αυτά πολύ ψηλα?. Ο
επεκταθεί το Κίεβο-Mohyla Ακαδημία, το πρωτογενές εκπαιδευτικό ίδρυμα
της Ουκρανίας, κατά το χρόνο, για να φιλοξενήσει 2.000 σπουδαστές,
ίδρυσε σχολεία και τυπογραφεία. Πολλοί Κοζάκοι, ωστόσο, αυξήθηκε όλο
και περισσότερο απογοητευμένοι με το καταπιεστικό και αυταρχικό
καθεστώς του Hetmanate ευγενών (starshyna). Πολλές εξεγέρσεις εναντίον
του κράτους, που ξεκίνησε στο Zaporizhian Sich, απέτυχε.
Το 1702, οι Κοζάκοι της δεξιό τράπεζα της Ουκρανίας, υπό την ηγεσία του
Hetman Σπέρμα Paliy, άρχισε μια εξέγερση εναντίον της Πολωνίας, η
οποία μετά την πρόωρη επιτυχίες νικήθηκε.. Ο Mazepa επεισέ μεσω του
ρωσου τσάρος Πέτρος Α 'για να του επιτραπεί να παρέμβει, την οποία
έκανε με επιτυχία, την ανάληψη μεγάλων μερίδων της τράπεζας με το δεξιό
την Ουκρανία, ενώ η Πολωνία έχει αποδυναμωθεί από εισβολή της
σουηδικής βασιλιάς Κάρολος ΙΒ. Φοβούμενοι την δημοτικότητα του Paliy,
Mazepa τον είχε εξοριστεί στην Σιβηρία. Στις αρχές του 18ου αιώνα, όπως
η ρωσική αυτοκρατορία που υφίστανται εμπόδια στην Μεγάλος Βόρειος
Πόλεμος, Πέτρου Α 'αποφάσισε να μεταρρυθμίσει το ρωσικό στρατό και να
συγκεντρώνει τον έλεγχο του βασιλείου.. Κατά τη γνώμη Mazepa, η
ενίσχυση της κεντρικής εξουσίας της Ρωσίας θα μπορούσε να θέσει σε
κίνδυνο την ευρεία αυτονομία που έχει παραχωρηθεί στην Hetmanate στο
πλαίσιο της Συνθήκης της Pereyaslav το 1654. Οι προσπάθειες να
διεκδικήσει τον έλεγχο των Κοζάκων περιλαμβάνονται απαιτήσεις που
έχουν την καταπολέμησή τους σε οποιοδήποτε από τους πολέμους του
Τσάρου, αντί να υπερασπίζονται τη δική τους γη των περιφερειακών
εχθρούς όπως είχε συμφωνηθεί στη συνθήκη. Τώρα Κοζάκος δυνάμεις
χρειάστηκε να αγωνιστεί σε απομακρυσμένες πολέμους στην Livonia και τη
Λιθουανία, αντί να προστατεύει τα σπίτια τους από την Τάταροι και
Πολωνοί. Unequipped και δεν είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο για να
αγωνιστεί σε ισότιμη βάση με τα σύγχρονα ευρωπαϊκά στρατεύματα,
Κοζάκοι υπέστησαν βαριές απώλειες και μείωσε το ηθικό, καθώς οι
διοικητές τους Ρώσους και τους Γερμανούς οι οποίοι συχνά δεν μεγάλη
αξία της ζωής τους και των στρατιωτικών ικανοτήτων. Ο πληθυσμός της
Ουκρανίας έπρεπε να φέρει την παρουσία του ρωσικού στρατού, το οποίο
είχε κατηγορηθεί για ασέβεια συμπεριφορά και λεηλασίες σε πόλεις της
Ουκρανίας, όπου είχε τοποθετηθεί. Ο Hetman ο ίδιος άρχισε να αισθάνεται
τη θέση του απειλείται εν όψει της αύξησης καλεί να τον αντικαταστήσει με
ένα από τα άφθονα ξένων στρατηγών του
ρωσικού στρατού, είτε με μια ρωσική.
the Mazepa family coat-of-arms. το παλτό
οικογένεια Mazepa-του-όπλων. Η τελευταία
σταγόνα στο πλαίσιο των σχέσεων με souring
Τσάρου Πέτρου ήταν η άρνησή του να
διαπράξει κάποια σημαντική δύναμη για την
υπεράσπιση της Ουκρανίας έναντι της
πολωνικής βασιλιά Stanislaus Leszczynski,
ένας σύμμαχος του Καρόλου ΙΒ της Σουηδίας, ο
οποίος απείλησε να επιτεθεί στους Κοζάκους
Hetmanate το 1708. Ο Peter έπραξε επειδή
ήταν σε αναμονή για μια εισερχόμενη επίθεση
από το βασιλιά Κάρολο της Σουηδίας και
αποφάσισε ότι θα μπορούσε να μη φεισθεί
δυνάμεις. Κατά τη γνώμη του Mazepa, αυτό
παραβιάζονται κατάφωρα τη Συνθήκη της
Pereyaslav, αφού η Ρωσία αρνήθηκε να προστατεύσει έδαφος της
Ουκρανίας και άφησε να τα πηγαίνουν με δική του.. Δεδομένου ότι η
σουηδική και η πολωνική στρατούς προηγμένων προς την Ουκρανία,
Mazepa ίδιος συμμάχησε με τους στις 28 του Οκτώβρη, 1708. Μόνο
περίπου 3.000 Κοζάκοι ακολούθησε Hetman τους, ενώ άλλοι παρέμειναν
πιστοί στον Τσάρο.. Αυτό οφειλόταν εν μέρει από την ανατάραξη
Ορθοδόξων κληρικών για τον Τσάρο.. Ο ρωσικός στρατός, ωστόσο,
ζήτησε εκδίκηση από την ισοπέδωση των Κοζάκων κεφαλαίου
Baturyn, σκοτώνοντας την υπεράσπιση φρουρά και όλους του
πληθυσμού της.. Ο ρωσικός στρατός διατάχθηκε να δένουν τους
νεκρούς Κοζάκοι σε σταυρούς, και να επιπλέουν τα κάτω το
Δνείπερου ποταμού σε όλη τη διαδρομή προς τη Μαύρη Θάλασσα.
Αυτό έγινε με την ελπίδα να τρομάζουν όλοι οι άνθρωποι πιστοί Mazepa
που έζησαν κατά μήκος του ποταμού.
Αυτοι οι Κοζάκοι που δεν πήγαν με την πλευρά του Mazepa εξέλεξε νέο
Hetman, Ιβάν Skoropadsky, την 11η Νοέμβρη, 1708.. Ο φόβος των άλλων
αντιποίνων και της καχυποψίας των newfound σουηδικής σύμμαχος
Mazepa για εμπόδισε
πλέον του πληθυσμού
της Ουκρανίας από
την πλαισιώσει με
αυτόν.. Παραδόξως, η
μόνη σημαντική
στήριξη την οποία
συγκεντρώθηκαν
προήλθε από την
Zaporizhian Sich, η
οποία, αν και σε
αντίθεση με την
Hetman στο
παρελθόν, τον εξέτασε και την ευγένεια που εκπροσωπούνται σε μικρότερο
κακό σε σύγκριση με τον Τσάρο.. Η Κοζάκοι πληρώσει ακριβά για την
υποστήριξή τους Mazepa Sich, θεωρείται ως προδότης από τους Ρώσους.
Το Sich καταστράφηκε το 1709 και ένα διάταγμα που εκδόθηκε για να
εκτελέσει οποιοδήποτε ενεργό Zaporizhian Κοζάκων. Το Sich
καταστράφηκε το 1709 και ένα διάταγμα που εκδόθηκε για να εκτελέσει
οποιοδήποτε ενεργό Zaporizhian Κοζάκων. Charles XII και Mazepa στο
Δνείπερος μετά Πολτάβα από άγνωστο καλλιτέχνη. Charles και Mazepa
στο Δνείπερος μετά Πολτάβα από άγνωστο ΧΙΙ καλλιτέχνη.
Η σουηδική και η Ρωσική στρατών πέρασε το πρώτο εξάμηνο του 1709
ελιγμούς για την πλεονεκτική θέση στην αναμενόμενη μεγάλη μάχη, καθώς
προσπαθεί να εξασφαλίσει την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού. Η
σουηδική και η Ρωσική στρατών πέρασε το πρώτο εξάμηνο του 1709
ελιγμούς για την πλεονεκτική θέση στην αναμενόμενη μεγάλη μάχη, καθώς
προσπαθεί να εξασφαλίσει την υποστήριξη του τοπικού πληθυσμού. Τέλος,
τον Ιούνιο, η μάχη της Πολτάβα πραγματοποιήθηκε. Τέλος, τον Ιούνιο, η
μάχη της Πολτάβα πραγματοποιήθηκε. Το κέρδισε η Ρωσία, η οποία έβαλε
τέλος στις ελπίδες Mazepa της μεταφοράς της Ουκρανίας υπό τον έλεγχο
της Σουηδίας, η οποία είχε υποσχεθεί ανεξαρτησία σε μια προηγούμενη
συνθήκη. Το κέρδισε η Ρωσία, η οποία έβαλε τέλος στις ελπίδες Mazepa
της μεταφοράς της Ουκρανίας υπό τον έλεγχο της Σουηδίας, η οποία είχε
υποσχεθεί ανεξαρτησία σε μια προηγούμενη συνθήκη. Έφυγε για το
τουρκικό φρούριο του Bendery μαζί με τον Charles XII, όπου και πέθανε
λίγο αργότερα. Έφυγε για το τουρκικό φρούριο του Bendery μαζί με τον
Charles XII, όπου και πέθανε λίγο αργότερα. Mazepa απόφαση να
εγκαταλείψει την υποταγή του στη ρωσική αυτοκρατορία θεωρήθηκε
προδοσία από τη ρωσική Τσάρο και παραβίαση της Συνθήκης του
Pereyaslav. Mazepa απόφαση να εγκαταλείψει την υποταγή του στη
ρωσική αυτοκρατορία θεωρήθηκε προδοσία από τη ρωσική Τσάρο και
παραβίαση της Συνθήκης του Pereyaslav. Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι
ήταν αυτοκρατορικής Ρωσίας ο οποίος έσπασε τη Συνθήκη, επειδή
αρνήθηκε ακόμη και να προσπαθήσει να προστατεύσει την πατρίδα
Κοζάκος ενώ απασχολημένος αγωνίζονται στο εξωτερικό. Ωστόσο, άλλοι
υποστηρίζουν ότι ήταν αυτοκρατορικής Ρωσίας ο οποίος έσπασε τη
Συνθήκη, επειδή αρνήθηκε ακόμη και να προσπαθήσει να προστατεύσει
την πατρίδα Κοζάκος ενώ απασχολημένος αγωνίζονται στο εξωτερικό. Η
εικόνα του επαίσχυντου προδότη συνεχίστηκε καθ 'όλη της Ρωσίας και της
Σοβιετικής ιστορίας. Όλη της Ρωσίας και της Σοβιετικής Η εικόνα μιας
επαίσχυντο προδότη συνεχίστηκε καθ 'ιστορίας. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ρωσίας τον αφόρισε. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας τον αφόρισε. Μια
θετική άποψη Mazepa ήταν ταμπού στη Σοβιετική Ένωση και θεωρείται ως
ένα σημάδι του «εθνικισμού ουκρανικής αστική". Μια θετική άποψη Mazepa
ήταν ταμπού στην Σοβιετική Ένωση και θεωρείται ως ένα σημάδι της
"ουκρανικής αστικό εθνικισμό". Κατά τη διάρκεια των χρόνων της
περεστρόικα, ωστόσο, πολλά ιστορικά έργα είδε το φως το οποίο θεωρείται
Mazepa διαφορετικά. Κατά τη διάρκεια των χρόνων της περεστρόικα,
ωστόσο, πολλά ιστορικά έργα είδε το φως το οποίο θεωρείται Mazepa
διαφορετικά. Μετά την Ουκρανία »την ανεξαρτησία της το 1991, Mazepa
έγινε εθνικός ήρωας στην ιστοριογραφία της Ουκρανίας και κύρια μέσα
μαζικής ενημέρωσης, γιατί ήταν η πρώτη μετά-Pereyaslav Συνθήκη
Hetman να λάβει θέση εναντίον του τσάρου, ο οποίος παρέλειψε να
κυρώσει την εν λόγω συνθήκη. Μετά από την Ουκρανία είναι η ανεξαρτησία
του το 1991, Mazepa έγινε εθνικός ήρωας στην ιστοριογραφία της
Ουκρανίας και κύρια μέσα μαζικής ενημέρωσης, γιατί ήταν η πρώτη μετά-
Pereyaslav Συνθήκη Hetman να λάβει θέση εναντίον του τσάρου, ο οποίος
παρέλειψε να κυρώσει την εν λόγω συνθήκη. Η άποψη, ωστόσο
εξακολουθεί να αμφισβητείται από την προ-ρωσικές ομάδες. Η άποψη,
ωστόσο εξακολουθεί να αμφισβητείται από την προ-ρωσικές ομάδες.
Mazepa πορτρέτο του βρίσκεται στην ουκρανική νόμισμα - το 10
νομοσχέδιο εθνικού νομίσματος. Mazepa πορτρέτο του βρίσκεται στην
ουκρανική νόμισμα - το 10 νομοσχέδιο εθνικού νομίσματος.
 "Mazeppa" από τον Θεόδωρο Géricault Βασίζεται σε ένα επεισόδιο
στο ποίημα του Βύρωνα, όταν ο νεαρός Mazeppa τιμωρείται με το να είναι
συνδεδεμένη με ένα άγριο άλογο. "Mazeppa" από Théodore Géricault;
Βασίζεται σε ένα επεισόδιο στο ποίημα του Βύρωνα, όταν ο νεαρός
Mazeppa τιμωρείται με το να είναι συνδεδεμένη με ένα άγριο άλογο.
Τα ιστορικά γεγονότα της ζωής Mazepa έχουν εμπνεύσει πολλούς
λογοτεχνικών και μουσικών έργων: Τα ιστορικά γεγονότα της ζωής Mazepa
έχουν εμπνεύσει πολλούς λογοτεχνικών και μουσικών έργων:
Λόρδος Βύρων - Mazeppa, ποίημα (1818) Λόρδος Βύρων - Mazeppa,
ποίημα (1818)
Η Εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης (1715), με 5 του επιχρυσωμένους
θόλους
Κατοικία του Αρχιεπισκόπου κατασκευάστηκε γύρω στο 1780., για την
παραδοσιακή αρχιτεκτονική της Ουκρανίας, πιστεύεται ότι έχει ως στόχο
ένα μνημείο για να εκμεταλλεύεται το Σύνταγμα κατά τη διάρκεια της
καταιγίδας της Αζοφικής το 1696.
Όλα μέσα από το πιο περιόδους προσπαθούν της ιστορίας της, διατήρησε
Chernihiv εκκλησιαστική σημασία της ως η έδρα της επισκοπής ή
αρχιεπισκοπής. Στα περίχωρα της σύγχρονης πόλης βρίσκονται δύο
αρχαία σπηλιά μοναστήρια, που χρησιμοποιούνταν παλαιότερα ως
κατοικίες τους επισκόπους ».
Τα σπήλαια της Eletsky Μονή λέγεται ότι είναι προγενέστερα εκείνων
του Pechersk Λαύρας Κιέβου (Κίεβο Μονή του Σπήλαια). Υπέροχη 6
του-κίονες καθεδρικός ναός κτίστηκε στα τέλη του 11ου και 12ου
αιώνα; Κάποια ίχνη του 750-year-old τοιχογραφίες μπορεί ακόμη να δει στο
εσωτερικό. Μετά την θόλοι κατέρρευσε στο 1611, είχαν αυξηθεί και
ανακατασκευάστηκε το ουκρανική μπαρόκ στυλ. Το τείχος, μοναστική
κελιά, και καμπαναριό όλα χρονολογούνται από τον 17ο αιώνα. Το κοντινό
σπίτι της μητέρας του ανωτέρου θεωρείται ότι είναι το παλαιότερο κτίριο
κατοικιών στην Αριστεράς-Τράπεζα της Ουκρανίας. Η πιο ιερή εικόνα
μοναστήριο που χρησιμοποιούνται για να είναι εκείνη της Θεοτόκου, ο
οποίος έκανε Θεοφάνια της να Svyatoslav της Chernigov στις
6ης Φεβρουαρίου, 1060. Το εικονίδιο, που ονομάζεται Eletskaya μετά
την ελάτη ξύλο ήταν ζωγραφισμένο μετά, ελήφθη με τη Μόσχα από τους
απογόνους του Svyatoslav - Princes Boryatinsky - στο 1579. Η σπηλιά
μοναστήρι του Αγίου Ηλία και της Αγίας Τριάδος διαθέτει ένα μικρό
επώνυμα εκκλησία, το οποίο κατασκευάστηκε πριν από 800 χρόνια. Ο
ευρύχωρος καθεδρικός Τριάδα, ένα από τα πιο επιβλητικά
μνημεία μπαρόκ, των Κοζάκων που κτίστηκε μεταξύ 1679 και
1689. Τραπεζαρία του, με τη γειτονική εκκλησία του παρουσίαση στο ναό,
ολοκληρώθηκε το 1679. Υπάρχουν επίσης του 17ου αιώνα δεσπόζει
τοίχους, μοναστικά κελιά, καθώς και το 5-κλιμακωτή καμπαναριό από το
1780. Άλλες ιστορικές μονές μπορεί να επισκεφθεί στην περιοχή του
Chernihiv; Εκείνες Kozelets και Hustynya περιέχουν θαυμάσια δείγματα της
ουκρανικής εθνικής αρχιτεκτονικής. Η περιοχή εξυπηρετείται από το
αεροδρόμιο Chernihiv Shestovitsa, και κατά τη διάρκεια του Ψυχρού
Πολέμου ήταν η τοποθεσία της αεροπορικής βάσης Chernigov.

Kiev Pechersk Lavra

Κίεβο Pechersk

Λαύρα (Ουκρανικά: Києво-Печерська лавра, Kyievo-Pechers'ka Λαύρας),

επίσης γνωστή ως το Κίεβο Μονή της Σπήλαια, είναι μια ιστορική
Ορθόδοξη Χριστιανική μοναστήρι στο Κίεβο της Ουκρανίας. Από την
ίδρυσή της, όπως το σπήλαιο μοναστήρι του 1015 [1] Λαύρας υπήρξε
διαπρεπής κέντρο της ανατολικής Ορθοδοξίας στην Ανατολική Ευρώπη.
Μαζί με την Saint-Sophia Cathedral, είναι χαραγμένο ως παγκόσμια
κληρονομιά της UNESCO. Πήρε το όνομά της ένα από τα επτά θαύματα
της Ουκρανίας στις 21 Αυγούστου 2007, με βάση την ψηφοφορία από τους
εμπειρογνώμονες και το Διαδίκτυο community.Currently, η δικαιοδοσία επί
της site χωρίζεται ανάμεσα στο μουσείο κατάσταση, Εθνική Κίεβο-Pechersk
Ιστορική-Πολιτιστική Διατηρήστε [2 ], και η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ουκρανίας, όπως η τοποθεσία του μοναστηριού επικεφαλής της Εκκλησίας
και ότι η κατοικία του ηγέτη του, Μητροπολίτης Volodymyr.
Ο ανακατασκευάστηκε η Μητρόπολη της Κοιμήσεως, όπως φαίνεται το
2005. Η pechera λέξη σημαίνει σπηλιά. Η Λαύρα λέξη χρησιμοποιείται
για να περιγράψει υψηλόβαθμο μοναστήρια για (άνδρες) μοναχοί της
Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Κατά συνέπεια, η ονομασία του
μοναστηριού είναι μεταφράζεται επίσης ως Κίεβο Σπήλαιο Μονή, Κίεβο
Σπήλαια Μονή ή το Κίεβο Μονή του Σπήλαια (на печерах).
Σύμφωνα με το Πρώτο Χρονικό, στις αρχές του 11ου αιώνα, Antony,
μια ελληνική ορθόδοξη μοναχός από το μοναστήρι Esphigmenon στο
Άγιο Όρος, αρχικά από Liubech του Πριγκιπάτου της Chernihiv,
επέστρεψε στην Rus »και εγκαταστάθηκαν στο Κίεβο ως
ιεραπόστολος της μοναστικής παράδοσης να Kievan Rus. Επέλεξε
μια σπηλιά στο βουνό Berestov ότι αγνοείται η Δνείπερος και μια
κοινότητα των μαθητών σύντομα αυξήθηκε. Prince Iziaslav Α 'του
Κιέβου παραχώρησε όλο το βουνό με την Antonite μοναχούς που ίδρυσε
ένα μοναστήρι χτίστηκε από τους αρχιτέκτονες από την
Κωνσταντινούπολη.
Kiev Pechersk Lavra (Ukrainian: Києво-Печерська лавра, Kyievo-
Pechers’ka lavra), also known as the Kiev Monastery of the Caves, is a
historic Orthodox Christian monastery in Kiev, Ukraine. Since its
foundation as the cave monastery in 1015[1] the Lavra has been a
preeminent center of the Eastern Orthodox Christianity in Eastern
Europe. Together with the Saint-Sophia Cathedral, it is inscribed as a
UNESCO World Heritage Site. It was named one of the Seven Wonders of
Ukraine on August
21, 2007, based on
voting by experts
and the internet
ommunity.Currently,
the jurisdiction over
the site is divided
between the state
museum, National
Kiev-Pechersk
Historic-Cultural
Preserve[2], and the
Ukrainian Orthodox
Church as the site
of the chief
monastery of that
Church and the residence of its leader, Metropolitan Volodymyr.
Σπήλαια (на печерах).

Από κοντά ενόψει της Μεγίστης Λαύρας

Belltower με τέσσερις βαθμίδες
της το 2005. Τα Κοντινά Σπήλαια
ου Κιέβου Pechersk Λαύρα.
Σκίτσο από την ολλανδική
καλλιτέχνη Αβραάμ van
Westerveldt γίνει το 1651.

Το Κίεβο Pechersk Λαύρα περιέχει

πολυάριθμα αρχιτεκτονικά
μνημεία, τα οποία κυμαίνονται από
καμπαναριά σε καθεδρικούς ναούς
σε υπόγεια σπηλιά συστημάτων
και την ισχυρή τείχη πέτρα. Τα
κυριότερα αξιοθέατα της
Λαύρας περιλαμβάνουν την
Μεγίστη Λαύρα Belltower, το
αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του ορίζοντα Κιέβου, και η
Κοίμηση Μητρόπολη, καταστράφηκε στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, και
ανακατασκευάστηκε πλήρως τα τελευταία χρόνια. Άλλες εκκλησίες
και τους καθεδρικούς ναούς της Λαύρας περιλαμβάνουν: την
Refectory Εκκλησία, η Εκκλησία των Αγίων Πάντων, την εκκλησία
του Σωτήρος στο Berestove, η Εκκλησία της εξύψωσης του
Σταυρού, η εκκλησία της Αγίας Τριάδας, το Ναό της Γεννήσεως της
Θεοτόκου, η Εκκλησία της Σύλληψης της Αγίας Άννας, και την
εκκλησία της Ζωοδόχου άνοιξη. Η Λαύρα περιέχει επίσης πολλές
άλλες κατασκευές, όπως: η Μονή Αγίου Νικολάου, το Κίεβο
Θεολογική Ακαδημία και Seminary, και η Debosquette Τείχος.

Το Καμπαναριο της Μεγίστης Λαύρας Η Μεγίστη Λαύρα Belltower

είναι ένα από τα πιο αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του ορίζοντα
Κίεβο και από τα κύρια αξιοθέατα της Λαύρας. Ήταν το πιο ψηλό
αυτοτελή κωδωνοστάσιο κατά τη στιγμή της κατασκευής του 1731-
1745, και σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Γιόχαν Γκότφριντ
Schädel. Είναι μια κλασική κατασκευή στυλ και αποτελείται από
βαθμίδων, επάνω από ένα επίχρυσο τρούλο. Συνολικό ύψος του
είναι 96,5 μέτρα.
Πύλη Εκκλησία της Τριάδος
Η Πύλη Εκκλησία της Τριάδας βρίσκεται στην κορυφή του Αγίου
Gates, το οποίο στεγάζει την είσοδο της μονής. Σύμφωνα με ένα
θρύλο, αυτή η εκκλησία ιδρύθηκε από τον πρίγκιπα Chernihiv
Sviatoslav. Είναι χτισμένο στην κορυφή ενός αρχαίου ναού πέτρα
που χρησιμοποιείται για να σταθεί στη θέση του.Church of the
Saviour at Berestove
Main article: Church of the Saviour at Berestove

Πλευρική όψη της Εκκλησίας του

Σωτήρος στο Berestove δει με
καμπαναριό της, σχεδιασμένο από
τον αρχιτέκτονα Αντρέι Melenskyi
στο κλασικό στιλ.
Η εκκλησία του Σωτήρος στο
Berestove βρίσκεται στα βόρεια
του Κιέβου Pechersk Λαύρα.
Ήταν κατασκευάστηκε στο
χωριό Berestove στα τέλη του
11ου αιώνα κατά τη διάρκεια της
βασιλείας του Πρίγκιπα Volodymyr του Μονομάχου. Αργότερα
χρησίμευσε ως μαυσωλείο της δυναστείας Μονομάχος, που περιλαμβάνει
επίσης Γιούρι Dolgoruki, ο ιδρυτής της Μόσχας. Ωστόσο, είναι έξω από τα
τείχη Λαύρας, την εκκλησία του Σωτήρος στο Berestove αποτελεί μέρος
του συγκροτήματος Κιέβου Pechersk Λαύρας

Σπήλαια
Άφθαρτο λείψανο του αγίου Muromets Ίλια στο Κίεβο Pechersk Λαύρας
Το Κίεβο Pechersk σπήλαια Λαύρας είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο
σύστημα στενών διαδρόμων υπόγεια (περίπου 1-1 ½ μέτρα πλάτος και 2-2
½ μέτρα ύψος), μαζί με πολυάριθμους χώρους διαβίωσης και υπόγεια
παρεκκλήσια. Στο 1051, ο
αιδεσιμότατος Anthony είχαν
εγκατασταθεί σε ένα παλιό σπήλαιο σε
ένα από τα βουνά που περιβάλλουν
την Κίεβο Pechersk Λαύρα. Το
σπήλαιο προφανώς αυξήθηκε, με
πολλές προσθήκες, συμπεριλα
μβανομένων των διαδρόμων και μια
εκκλησία, και τώρα είναι αυτό που
γνωρίζουμε ως την Άπω Σπήλαια. Στο
1057, ο Anthony μετακινηθεί σε μια
σπηλιά κοντά στην Άνω Λαύρας, που
σήμερα ονομάζεται Εγγύς Σπήλαια.
Ξένων ταξιδιωτών κατά την 16-17ου
αιώνα είχε γράψει ότι οι κατακόμβες
της Λαύρας τεντωμένο για εκατοντάδες
χιλιόμετρα, φτάνοντας μέχρι την Μόσχα και Novgorod, [3], η οποία είχε
προφανώς επιφέρει σε γνώση του Κιέβου Pechersk Λαύρας σε όλο τον
κόσμο.
ΤΑΦΟΙ Pyotr Stolypin's grave

• Ilya Muromets - in the caves (ca. 11-12 century)

• Nestor the Chronicler - in the Near Caves (ca. 1114)
• Saint Kuksha - in the Near Caves (ca. 1114)
• Alipy of the Caves - in the Near Caves (ca. 1114)
• Agapetus of Pechersk - in the Near Caves (ca. 11 century)
• Oleg son of Volodymyr II Monomakh - in the Church of the Saviour
at Berestove (ca. 12 century)
• Eufemia of Kiev daughter of Vladimir II Monomakh - in the Church
of the Saviour at Berestove (1139)
• Yuri Dolgoruki - in the Church of the Saviour at Berestove (1157)
• Skirgaila - regent Grand Duke of Lithuania (1397)
• Vasily Kochubey - near the Refectory Church (1708)
• Ivan Iskra - near the Refectory Church (1708)
• Pyotr Stolypin - near the Refectory Church (1911)

Κατά τη σοβιετική εποχή, έμειναν οι φορείς της μουμιοποιηθεί αγίων που

ορίζουν οι σπηλιές στον ακάλυπτο λόγω παράβαση του καθεστώτος για τη
θρησκεία. Ωστόσο, μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, οι φορείς που
καλύπτονται με ένα πανί και μέχρι σήμερα παραμένει στην ίδια κατάσταση.
Μουσείο Το Κίεβο Pechersk Λαύρα είναι επίσης ένα από τα μεγαλύτερα
μουσεία της Ουκρανίας στο Κίεβο. Το εγχειρίδιο λειτουργίας του είναι το
πραγματικό σύνολο της Άνω (Κοντά Σπήλαια) και Κάτω (Άπω Σπήλαια)
Λαύρα εδάφη που στεγάζει πολλά αρχιτεκτονικά λείψανα του παρελθόντος.
Η συλλογή εντός των εκκλησιών και σπηλιές περιλαμβάνουν αντικείμενα
από πολύτιμα μέταλλα, εκτυπώσεις, υψηλότερη πορτρέτα κλήρου και
σπάνιες φωτογραφίες ιεραρχία εκκλησία. Η κύρια εγχειρίδιο λειτουργίας
περιλαμβάνει άρθρα από τις 16 έως τις αρχές του 20ου αιώνα το οποίο
περιλαμβάνει δισκοπότηρα, σταυρούς, και τα κλωστοϋφαντουργικά
προϊόντα από 16-19ο αιώνα με εργόχειρα και κεντήματα της ουκρανικής
πλοιάρχους. Το υπόλοιπο μέρος της συλλογής αποτελείται από κομμάτια
από Τυπογραφείο Λαύρας του Σώματος και Icon Λαύρας του Εργαστηρίου
Ζωγραφικής. [4] Το μουσείο παρέχει επίσης εκδρομές με τις κατακόμβες,
τα οποία περιέχουν μουμιοποιηθεί λείψανα αγίων ή Ορθόδοξης κειμήλια
τους.
Καθεδρικός Ναός Αγίας Σοφίας,
Coordinates: 50°27′10″N
30°30′52″E50.45278°N 30.51444°E
Kiev: Saint-Sophia Cathedral and Related Monastic Buildings, Kiev-
Pechersk Lavra* UNESCO World Heritage Present exterior is the result
of 17th-century remodeling

Model of the original Saint Sophia Cathedral.

Cathedral of the Holy Wisdom,

Kiev.

A sketch of the cathedral from a 1900

Travel Guide.
The belltower of the Saint Sophia seen from the Bohdan Khmelnytsky
square.

Commemorative coin released in the USSR in 1988 to commemorate the

Saint Sophia Cathedral in Kiev.

Seven Wonders of Ukraine

# Name Location Image

Uman, Cherkasy
Sofiyivsky Park [5]
Oblast

1
/
2

Kiev Pechersk
[6]
Lavra
Kiev
(Monastery of the
Caves)

3 Kamianets- Kamianets-
/ Podilskyi Podilskyi,
4 Historical Khmelnytskyi
Complex [7] Oblast
 Zaporizhia,
Khortytsia [8]
Zaporizhia Oblast

5 Chersonesos [9] Sevastopol

Saint Sophia
6 Kiev
Cathedral [10]

Khotyn, Chernivtsi
7 Khotyn Fortress [11]
Oblast
the Livadia Palace, a monument of modern history;

• the Ostroh Castle, a spiritual monument;

• the Pysanka Museum in Kolomyia, a monument of modern
Ukraine.

Ukrainian Orthodox Church (Moscow Patriarchate)

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (ουκρανικής: Українська

Православна Церква? Ρωσικά: Украинская Православная
Церковь) είναι μια αυτόνομη Εκκλησία της Ανατολικής Ορθοδοξίας
στην Ουκρανία, σύμφωνα με την εκκλησιαστική δικαιοδοσία του
Πατριαρχείου της Μόσχας. Είναι συχνά αναφέρεται ως η Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ουκρανίας (Πατριαρχείο Μόσχας) (Ουκρανικά:
Українська Православна Церква (Московського Патріархату)?
Ρωσικά: Украинская Православная Церковь (Московского
Патриархата) και είναι ένα από τα σημαντικότερα Ορθοδόξων
Εκκλησιών στην Ουκρανία, και αυτό είναι το μόνο ένα κανονικό
καθεστώς των οποίων αναγνωρίζεται από το σύνολο της κοινωνίας
της Ανατολικής Ορθοδόξου. Πριν από τη λήψη της επίσημης τίτλος
της Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας ήταν η ουκρανική Εξαρχίας
της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και την αυτονομία που ελήφθη
στις 27 Οκτωβρίου 1990. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας
θεωρεί ότι η απόγονος της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Κιέβου και
όλων των Ρως »στην Ουκρανία, τη διεκδίκηση του απευθείας
καταγωγή στην αρχική του Βαπτίσματος των Ρως» από Στ.
Vladimir (Volodymyr) το 988. Ο Μητροπολίτης Volodymyr (Βίκτορ
Sabodan) ήταν θρόνο το 1992 ως επικεφαλής του UOC, υπό τον
τίτλο Μητροπολίτης Κιέβου και όλων Ουκρανία, η με την επίσημη
κατοικία του στο Κίεβο Pechersk Λαύρας, το οποίο στεγάζει επίσης
όλες της διοίκησης της Εκκλησίας.
Η εκκλησία είναι σήμερα η μόνη ουκρανική εκκλησία να έχουν
πλήρη κανονική στέκεται στην Ανατολική Ορθοδοξία, και λειτουργεί
σε πλήρη κοινωνία με τις άλλες χώρες της Ανατολικής Ορθοδόξων
Εκκλησιών. Διαθέτει, επίσης, ένα μεγαλύτερο ποσοστό των
Ορθοδόξων εκκλησιών στην Ουκρανία και να είναι το κυρίαρχο
ορθόδοξη αίρεση στην ανατολική, κεντρική και νότια Ουκρανία.
Από το 2006 η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας είχε την
υποταγή των 10.875 εγγεγραμμένων θρησκευτικών κοινοτήτων
στην Ουκρανία (περίπου το 68 τοις εκατό όλων των Ορθοδόξων
χριστιανικών κοινοτήτων στη χώρα), που βρίσκονται κυρίως στην
κεντρική, ανατολική και νότιες περιοχές και υποστηρίζει ότι είναι το
μεγαλύτερο θρησκευτικό σώμα στην Ουκρανία . Ωστόσο,
πρόσφατη μελέτη του Κέντρου Razumkov διέψευσε τις δηλώσεις
 αυτές και έδωσε ένα σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό των οπαδών
στο Κίεβο Πατριαρχείο. Επισήμως UOC (MP) υποστηρίζει ότι έχει
μέχρι και 35 εκατομμύρια οπαδούς, η μελέτη θέτει ο αριθμός πιο
κοντά σε 7 εκατ. ευρώ (βλ. Infobox). Η UOC (MP) όσον επίσημα
άλλες ορθόδοξες εκκλησίες της Ουκρανίας να είναι «σχισματικές
εθνικιστικές οργανώσεις" των οποίων οι αιτήσεις για την
εκπροσώπηση Ορθοδοξία είναι canonically άκυρα. Η εκκλησία έχει
σήμερα 42 επισκοπές, με 58 επισκόπους (επισκοπικές - 42?
Εφημέριος - 12? Συνταξιούχος - 4? Μαζί τους ώστε να
χαρακτηρισθεί ως: μητροπολίτες - 10? Αρχιεπίσκοποι - 21? Ή
επίσκοποι - 26). Υπάρχουν, επίσης, 8.516 ιερείς, διακόνους και
443. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (MP) επιμένει στο
όνομά του είναι μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, [3],
δηλώνοντας ότι είναι ο μοναδικός canonic σώμα των Ορθοδόξων
Χριστιανών της χώρας, [3] μια ουκρανική «τοπική εκκλησία»
(ουκρανικά: Помісна Церква ), ένας ισχυρισμός έντονα
αμφισβητηθεί από μη-της canonic αντιπάλων. Είναι επίσης το
όνομα που έχει καταχωρηθεί στο πλαίσιο της κρατικής επιτροπής
της Ουκρανίας στην Θρησκευμάτων. [4]
Σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία
που αναφέρεται συχνά, όπως η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ουκρανίας (Πατριαρχείο Μόσχας) ή UOC (MP) [5] [6] [7],
προκειμένου να γίνει διάκριση μεταξύ των δύο αντίπαλων
εκκλησίες αμφισβητεί το όνομα του Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ουκρανίας. Μητροπολίτες του Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Ο
πρώτος Μητροπολίτης του Κιέβου ήταν ο Ιεράρχης Μιχαήλ 988 με
992. Από εκείνη τη στιγμή και πριν από 1917, όταν η Εκκλησία
άρχισε να διώκονται, υπήρχαν 80 διαφορετικά ηγέτες της
Εκκλησίας. Εδώ είναι η λίστα των τελευταίων Μητροπολιτών από
το διωγμό της Εκκλησίας και στη συνέχεια την ανεξαρτησία της
Ουκρανίας.Hieromartyr Volodymyr (Bohoyavlenskyi) 1915 - 1918
• Metropolitan Antonius (Khrapovytskyi) 1918 - 1919
• Archbishop Nazariy (Blinov) 1919-1921
• Metropolitan Michael (Yermakov) 1921 - 1925
• Bishop Sergei (Kumynskyi) 1925 - 1930
• Archbishop Demetrius (Verbytskyi) 1930 - 1932
• Archbishop Sergei (Hrishyn) 1932 - 1934
• Metropolitan Kostiantyn (Dyakov) 1934 - 1937
• Archbishop Alexander (Petrovskyi) 1937 - 1938
• Metropolitan Nikolaus (Yarushevych) 1941 - 1944
• Metropolitan Johann (Sokolov) 1944 - 1964
• Metropolitan Joasoph (Leliukhin) 1964 - 1966
• Metropolitan Filaret (Denysenko) 1966 - 1992
• His Beatitude, Metropolitan Volodymyr (Sabodan) 1992 - present
Volodymyr Sabodan Μητροπολίτης Volodymyr
Μητροπολίτης Volodymyr (επίσης γνωστή ως Vladimir) (κοσμικό όνομα
Βίκτορ Sabodan, γεννηθείς στις 23 Νοεμβρίου 1935) είναι ο επικεφαλής της
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας (Πατριαρχείο Μόσχας) (UOC-MP).
Επίσημο τίτλο Μητροπολιτικό Volodymyr είναι: κ.κ. Vladimir του, ο
Μητροπολίτης Κιέβου και όλων Ουκρανία. Ως επικεφαλής της Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ουκρανίας (Πατριαρχείο Μόσχας), είναι ο επικεφαλής της
ουκρανικής μόνο μέσα στην Εκκλησία της Ουκρανίας να έχουν κανονική
όρθια (νομική αναγνώριση) σε όλο τον
κόσμο της Ανατολικής Ορθοδοξίας.
Βίκτορ Sabodan γεννήθηκε σε μια
οικογένεια χωρικών στην περιοχή
Khmelnytskyi. Στα τέλη της δεκαετίας
του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας
του 1960 σπούδασε στην Οδησσό και
αργότερα του Λένινγκραντ Theological
Seminary. Το 1965 ολοκλήρωσε τη
μετά-μεταπτυχιακό μάθημα στο
Μόσχας Θεολογική Ακαδημία και
διορίστηκε Πρύτανης της Οδησσού
θεολογικό και αυξημένα στο βαθμό
του Αρχιμανδρίτη. Το 1966 διορίστηκε
αναπληρωτής επικεφαλής της
ρωσικής εκκλησιαστικής Αποστολή
στην Επισκοπή της Ιερουσαλήμ

Το 1969 ήταν υποψήφιος επίσκοπος Chernihiv και προσωρινό διαχειριστή

της Επισκοπής του Sumy. Στις 9 Σεπτεμβρίου 1973 προηχθη στο αξίωμα
του Αρχιεπισκόπου της Μόσχας Επισκοπή και πρύτανης της Θεολογικής
Ακαδημίας της Μόσχας και Seminary. Στις 16 Ιουλίου του 1982 διορίστηκε
στην Rostov-on-Don Επισκοπή και αυξημένα στο βαθμό του Μητροπολίτη.
Από το 1984 διετέλεσε Πατριαρχικός Έξαρχος της Δυτικής Ευρώπης, και
από το 1987, μόνιμο μέλος της Ιεράς Συνόδου, ο καγκελάριος της Μόσχας
Πατριαρχείου. Το 1992, εξελέγη από το Χάρκοβο Συμβούλιο της Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ουκρανίας ως Μητροπολίτης Κιέβου, και Primate της
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Χρόνια αργότερα από ό, τι ήταν θρόνο
ως Μητροπολίτης Κιέβου και όλων στη Ουκρανία, αντικαθιστώντας
Μητροπολίτης Filaret ο οποίος αφόρισε για τους ισχυρισμούς που
συμμετέχουν σε "σχισματική δραστηριότητες." Είναι συγγραφέας
πολλών επιστημονικών ανακοινώσεων για θεολογία, η πλειονότητα των
οποίων είχαν περιληφθεί στις έξι έκδοση όγκος των έργων του που
δημοσιεύθηκε την περίοδο 1997-1998. Ο Μητροπολίτης Volodymyr
απονεμήθηκε Yaroslav του Σοφού (πέμπτο Class) προκειμένου κατάσταση
το 2000 από την πρόεδρο της Ουκρανίας Λεονίντ Κούτσμα. Μητροπολίτης
Volodymyr απολαμβάνει το τραγούδι και συλλέγει ηχογραφήσεις των
ουκρανικών δημοτικών τραγουδιών, καθώς και γραμματόσημα και κάρτες.
Δεν έχει καμία αντίρρηση για ένα καλό γεύμα. Τον Ιανουάριο του 2008,
Μητροπολίτης Volodymyr εκτελείται η υπηρεσία χειροτονία του βωμού και
ναού στο Βερχόβνα Ράντα της Ουκρανίας Αρχιμανδρίτης
Melkite Πατριάρχης Γρηγόριος ΙΙΙ (κέντρο της εικόνας) με κάποια
Αρχιμανδρίτες, επισκεφθείτε Ιερό της Παναγίας του Caravaggio, Ιταλία, στις
Σεπτέμβριο, 11th, 2008
Ο τίτλος Αρχιμανδρίτης (ελληνικά: ἀρχιμανδρίτης - Αρχιμανδρίτες),
που χρησιμοποιείται κυρίως στην Ανατολική Ορθόδοξη και την Ανατολική
εκκλησίες Καθολική, αναφερόταν αρχικά σε ένα ανώτερο ηγούμενο τον
οποίο ένας επίσκοπος όρισε να εποπτεύουν πολλά «κοινή» ηγουμένους
(κάθε στυλ hegumenos) και μοναστήρια, ή να τον ηγούμενο ορισμένων
ιδιαίτερα μεγάλο και σημαντικό μοναστήρι. Ο τίτλος χρησιμοποιείται επίσης
ως ένα καθαρά για λόγους τιμής, που δεν σχετίζονταν με τις πραγματικές
μοναστήρι, και απονέμεται σε κληρικούς, ως ένδειξη σεβασμού και
ευγνωμοσύνης για την υπηρεσία προς την Εκκλησία. Αυτή η
συγκεκριμένη ένδειξη σεβασμού δίνεται μόνο στους ιερείς οι οποίοι έχουν
λάβει όρκους του αγαμία, που είναι μοναχοί Οι παντρεμένοι του κλήρου
μπορούν να λάβουν τον τίτλο του αρχιερέα
Ο όρος προέρχεται από τις ελληνικές: το πρώτο στοιχείο από ἀρχι Archi-
έννοια "υψηλότερα" ή από άρχων "άρχοντα"? Και η δεύτερη από τη ρίζα
μάνδρα ΜΑΝΔΡΑ σημαίνει «περίβλημα» ή «πένα» και δηλώνει μια
"μοναστήρι" (συγκρίνετε τη χρήση της "σμήνος" για την "κοινότητα"). Ο
τίτλος έχει τεθεί σε κοινή χρήση από τον 5ο αιώνα, αλλά αναφέρεται για
πρώτη φορά σε επιστολή του προς Επιφάνιος, με πρόθεμα Panarium του
(περίπου 375), αλλά η ιστορία της Lausiac Παλλάδιος μπορεί αποδείξεις
κοινή χρήση της στον 4ο αιώνα όπως εφαρμόζεται στον Άγιο Παχώμιος.
Όταν η εποπτεία των μοναστηριών περάσει σε άλλο επισκοπικός
υπάλληλο - η Μεγάλη Σακελλάριος ( "νεωκόρος") - ο τίτλος του
αρχιμανδρίτη έγινε μια τιμητική για ένα σημαντικό
ηγούμενοι των μοναστηριών (σε σύγκριση με ένα
συνηθισμένο ηγούμενος, ένας hegumenos).
Πατερίτσα Αρχιμανδρίτης, η Ρωσία, 19ος αιώνας Η
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας απέκτησε τον τίτλο του
αρχιμανδρίτη σε μεταγενέστερη σημασία της. Αρχικά, σε
ορισμένες περιπτώσεις να χρησιμεύσει ως ένα επιπλέον
τίτλος: για παράδειγμα, χειρόγραφα του 1174 αναφέρει
Hegumen Polikarp του Κιέβου Σπήλαιο Μονής ως
"Hegumen Αρχιμανδρίτης". Το 1874 η Ρωσική
Ορθόδοξη Εκκλησία κοσμικό χαρακτήρα της, τα
μοναστήρια και τους κατατάσσονται σε μία από τις τρεις
κατηγορίες, τη χορήγηση μόνο των ηγουμένων
επικεφαλής των μοναστηριών της δεύτερης ή την πρώτη
θέση στον τίτλο του αρχιμανδρίτη. Ηγούμενοι των
μοναστηριών τρίτης τάξης έπρεπε να στυλ "hegumen".
Τα καθήκοντα του τόσο hegumen και αρχιμανδρίτης
είναι το ίδιο? Ωστόσο, κατά τη Θεία Λειτουργία ενός
hegumen φοράει ένα απλό μανδύα, ενώ το μανδύα της αρχιμανδρίτης είναι
διακοσμημένο με ιερά κείμενα? Ένα archmandrite φοράει επίσης μια μίτρα
και φέρει ποιμενικό προσωπικό ( pateritsa). Η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ρωσίας επιλέγει συνήθως επίσκοποι του από τις τάξεις των Αρχιμανδρίτες.
Δυτικός Αρχιμανδρίτης ο οποίος δεν λειτουργεί ως ηγούμενος έχει το στυλ
", ενώ ένα πολύ Ο αιδεσιμότατος Αρχιμανδρίτης» με Abbatial καθήκοντα
χρησιμοποιεί το στυλ «Το Δικαίωμα αιδεσιμότατος Αρχιμανδρίτης».
Η λέξη εμφανίζεται στον κανονισμό Columbani (c. 7), και du Cange δίνει
μερικές άλλες περιπτώσεις η χρήση της στη Λατινική έγγραφα, αλλά δεν
τέθηκε ποτέ σε μόδα στη Δύση? Ακόμη, λόγω της επαφή με την ελληνική
και Σλαβικών Χριστιανισμού, το τίτλος εμφανίζεται μερικές φορές στη νότια
Ιταλία και τη Σικελία, και στην Ουγγαρία και την Πολωνία.
Το Κίεβο Pechersk Λαύρα (Στην ουκρανική: Києво-Печерська лавра; Στα
ρωσικά: Киево-Печерская Лавра) είναι ένα σημαντικό μοναστήρι
Ορθόδοξη που βρίσκονται στο Κίεβο της Ουκρανίας, που αναφέρεται
επίσης ως το Μοναστήρι του Κιέβου Σπήλαια. Ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια
της εποχής Ρως των (1051 μ.Χ.), το μοναστήρι παρέμεινε ένα σημαντικό
κέντρο της Ορθοδοξίας στον σλαβικό κόσμο. Το μοναστήρι χρησιμεύει
επίσης ως η κατοικία του Μητροπολίτη Vladimir (Sabodan) του Κιέβου,
επικεφαλής της αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας (UOC-MP)
.

Κίεβο Pechersk Λαύρας

Του Σεπτού Anthony
πιστώνεται με την ίδρυση του
μοναστηριού, όταν
εγκαταστάθηκε σε μία από τις
σπηλιές που αποτελεί τώρα
μέρος της Άπω Σπήλαια
(ονομάζεται επίσης τα Σπήλαια
του Θεοδοσίου). Αυτό συνέβη
κατά πάσα πιθανότητα κατά το
έτος 1051 που είναι η παραδοσιακή ημερομηνία για την ίδρυση του Κιέβου-
Pechersk Μονή. Δεδομένου ότι η κοινότητα αυξήθηκε σε δώδεκα
μοναχούς νέα σπήλαια ανασκάφηκαν.
ΔΗΛΑΔΗ 12 ΜΟΝΑΧΟΙ ΕΣΚΑΨΑΝ ΤΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΑΥΤΑ ΣΠΗΛΑΙΑ ΚΙ
ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΚΑΙ ΤΡΙΟΡΟΦΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΚΕΙ. ΔΕ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΣ ΚΑΛΑ
Μεταξύ εκείνων που προσχώρησαν Anthony κατά τα πρώτα χρόνια ήταν
Θεοδοσίου και του Οσίου Βαρλαάμ. Στο 1057, ο Anthony, ο οποίος
επιθυμητή μια ζωή της απομόνωσης, που ονομάζεται Βαρλαάμ ως το
πρώτο hegumen (ηγούμενος) και αποσύρθηκε από την κοινότητα για την
νέα σπήλαιο σε ένα λόφο που σήμερα είναι μέρος της Εγγύς Σπήλαια
(ονομάζεται επίσης τα Σπήλαια του Anthony). Κατά τη διάρκεια της τα
παλιά χρόνια, όταν ήταν ηγούμενος Θεοδόσιος (1062-1074), μια ξύλινη
δομή χτίστηκε κατά τη διάρκεια της Άπω Σπηλιές και οι αδελφοί, των
οποίων ο αριθμός φθάνει ήταν εκατό, που μεταφέρονται έξω από τις
σπηλιές. Το μοναστήρι αυξήθηκε η ανάγκη για κανόνες που θα διέπουν τη
ζωή της κοινότητας αναγνωρίστηκε. Θεοδόσιος αποφάσισε να
χρησιμοποιήσει το καταστατικό του Στουδίτης Μονή στην
Κωνσταντινούπολη ως το μοντέλο για τους κανόνες του μοναστηριού
Σπηλιές και έστειλε ένας από τους μοναχούς του στην Κωνσταντινούπολη
για να λάβει ένα αντίγραφο. Εν τω μεταξύ, metr. Γιώργος έφτασε στο
Κίεβο συνοδεύεται από μοναχός από το Μοναστήρι Στουδίτης που
προσκόμισε αντίγραφο του καταστατικού της μοναστικής στο μοναστήρι.
Το καταστατικό του Pechersk Μονής συντάχθηκε στη συνέχεια με βάση
αυτές τις δύο εκδόσεις από το Στουδίτης. Το μοναστήρι ήταν
υποστηρίζεται γενναιόδωρα από την πρίγκιπες και βογιάρους του Κιέβου, ο
οποίος δώρισε δεν είναι μόνο τα χρήματα, αλλά γη και κτίρια, καθώς και.
Επίσης, πολλοί από τους μορφωμένους άνδρες της περιοχής έγιναν
μοναχοί στο μοναστήρι, όπως έγινε το μεγαλύτερο θρησκευτικό και
πολιτιστικό κέντρο των Ρως. Από αυτούς έγιναν μοναχοί είκοσι επίσκοποι
κατά το δωδέκατο και δέκατο τρίτο αιώνα. Στα μέσα της δεκαετίας 1070s
το κέντρο της μονής άρχισαν να κινούνται προς την περιοχή της σημερινής
Άνω Λαύρας με το κτίριο της Κοιμήσεως Μητρόπολη. Με τον καιρό η
Εγγύς και Άπω σπηλιές έγιναν τόποι απομόνωσης για τους μοναχούς και
τους τόπους ταφής για τα αδελφούς μοναστήρι, Το 1073, ο Anthony έγινε η
πρώτη ταφή στην Εγγύς Σπήλαια, ακολούθησε το 1074 με την ταφή του
Θεοδοσίου στην Άπω Σπήλαια. Κατά τη διάρκεια των επόμενα χρόνια το
μοναστήρι δέχτηκε επίθεση αρκετές φορές. Σημαντικές επιδρομές
περιλαμβάνεται ένα στα 1096 από το Κουμάνους, το 1169 από τον Αντρέι
Bogoliubsky του Vladimir-Suzdal, και το 1203 από τον πρίγκιπα Riuik
Rostislavich. Το 1240, η εισβολή ορδές των Τατάρων, με επικεφαλής τον
Baty-Χαν, ήρθε μέσω Κίεβο, καταστρέφοντας την πόλη και το μοναστήρι.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων της κατοχής Ταταρικά μοναχών μεταφέρονται
στην σπηλιές, να παραμείνουν εκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά
από κάθε επιδρομή τις εκκλησίες και κτίρια θα πρέπει να αντικατασταθεί και
το σύστημα των υπόγειων σπηλιές και κατακόμβες θα πρέπει να επεκταθεί.
Το 1470 το μοναστήρι ανοικοδομήθηκε εκ νέου από τον πρίγκιπα Σπέρμα
Olelkovich, αλλά καταστράφηκε και πάλι από Τάταροι στο 1482.
Από αυτές τις φορές μέχρι το τέλος του δέκατου έκτου αιώνα ελάχιστη
τεκμηρίωση παραμένει ως ιστορικό υλικό όπως τα αρχεία καταστράφηκαν
κατά τη διάρκεια κάθε επιδρομή. Αρχίζει το δέκατο έκτο αιώνα, εκθέσεις
από τους ταξιδιώτες παρέχουν περιγραφές των σπηλαίων και η
μοναστική ζωή τότε ασκείται στο μοναστήρι. Οι εκθέσεις αυτές
σημειώνεται το μήκος των υπόγειων σπηλαίων, η είσοδος των
οποίων μοιάζουν εισόδους των ορυχείων, και το οποίο σημείωσε
επίσης ότι η Λειτουργία τελέσθηκε στο υπόγειο δύο εκκλησίες κάθε
Σάββατο. Μέχρι το τέλος του δεκάτου έκτου αιώνα η μονή είχε και πάλι
ανακτηθεί. Σε αυτό το χρόνο χορήγησής stavropegial καθεστώς από τον
Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Αυτό απελευθέρωσε το μοναστήρι από
τον έλεγχο της μητροπολιτικής του Κιέβου. Το μοναστήρι χορηγήθηκε
επίσης το καθεστώς της Λαύρας. Μετά την Ένωση του Brest-Litovsk το
1596, αυτοί που υποστήριξαν την Ένωση και έγινε ελληνική Καθολικοί γίνει
μια προσπάθεια να αποκτήσει τον έλεγχο της Λαύρας, αλλά η Ορθόδοξη
επικράτησε και διατήρησε τον έλεγχο. The Kievan Σπήλαιο Μονή Τύπου,
το πρώτο τυπογραφείο στο Κίεβο, ιδρύθηκε το μοναστήρι το 1615 από τον
αρχιμανδρίτη Yelisei Pletenentsky. Το μοναστήρι αποκατασταθεί και να
βελτιωθεί περαιτέρω κατά Αρχιμανδρίτη Peter Mogila, αργότερα
μητροπολίτης, ο οποίος το 1631 άνοιξε το Κίεβο-Pechersk Μονή σχολείο
με ένα "δυτικό" πρόγραμμα σπουδών. Αυτό το σχολείο, το 1632, σε
συνδυασμό με το Κίεβο Θεοφάνεια Αδελφότητα Σχολείο σε ένα σώμα που
αργότερα έγινε το Κίεβο Mogila Ακαδημία. Το 1688, η Λαύρα ήταν
υπάγεται απευθείας στο πλαίσιο του Πατριαρχείου της Μόσχας, αλλά
ακόμα stavropegial με το καθεστώς του.
Μια μεγάλη πυρκαγιά το 1718 υπέστη σοβαρές ζημιές στο
μοναστήρι. Η κύρια εκκλησία και το τυπογραφείο, με τη βιβλιοθήκη
και τα αρχεία, καταστράφηκε. Η ΑΠΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΚΛΕΨΕ ΤΗΝ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ και κατά το προτυπο ριφιφι της
βιβλιοθηκης της Αλεξανδρειας εκαψε τη ΘΗΚΗ των ΒΙΒΛΙΩΝ
Αποκατάσταση των ζημιών που αυτή πήρε δέκα χρόνια. Το 1720, η
κυβέρνηση του Πέτρου Α 'απαγορεύεται η εκτύπωση των νέων βιβλίων και
συνοδικός επέβαλε λογοκρισία σε όλες τις δημοσιεύσεις από το μοναστήρι.
Αυτό περιορίστηκε σημαντικά την πολιτιστική επιρροή της μονής. Με αυτή
τη φορά, η Λαύρα ήταν μεγάλη και είχε αποκτήσει μεγάλο πλούτο. Η
καρδιά του μοναστηριού παρέμειναν οι δύο υπόγειους λαβύρινθους
των σηράγγων, τα κελιά, και κατακόμβες, από το οποίο είναι το
όνομα του μοναστηριού προέρχεται και σε μοναχούς που έζησαν και
θάφτηκαν. Όμως, η έκταση της Λαύρας αυξήθηκε πέρα από αυτό. Είναι
ιδιοκτησία τρεις πόλεις, επτά πόλεις, περίπου 200 χωριά και χωριουδάκια,
και περίπου 70,000 δουλοπάροικοι. Ήταν επίσης ιδιοκτήτρια έντεκα
brickyards, έξι χυτήρια, πάνω από 150 αποστακτήρια, πάνω από 150
μύλους αλευριού, και περίπου 200 ταβέρνες. Αυτό που έληξε το 1786,
όταν η ρωσική κυβέρνηση εκκοσμικεξνβωνφωηωηνδμδ1υμένη την
ιδιοκτησία και έκανε την Λαύρας εξαρτάται από το κράτος. Μάλιστα, τι
εχυναν τα χυτήρια κι από πού ερχόταν το μετάλευμα?
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση άλλαξε την οργάνωση της μονής, με την
κατάργηση έθιμο της μονής της εκλογής του συμβουλίου των γερόντων,
που διέπουν το σώμα του μοναστηριού. Στη συνέχεια, το Συμβούλιο
διορίστηκε από τον Μητροπολίτη Κιέβου. Ο μητροπολίτης επίσης έγινε ο
αρχιμανδρίτης της μονής με την κατοικία του στο σκεπτικό της μονής. Μια
τάση Russification του μοναστηριού άρχισε στα τέλη του δέκατου όγδοου
αιώνα και συνεχίστηκε το χρόνο. Στις αρχές του εικοστού αιώνα, πριν από
την ανάληψη των Μπολσεβίκων »της εξουσίας, Κοιμήσεως Κίεβο-Pechersk
Λαύρας ήταν η κατοικία άνω των χιλίων μοναχών. Ήταν ένα από τα πιο
γνωστά κέντρα της θρησκευτικής ζωής στον ορθόδοξο κόσμο, επισκέπτεται
κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες προσκυνητές. Το μοναστήρι ήταν
φημισμένο για τα λείψανα των πολλών άγιος μοναχών που είχε δοξαστεί το
1
1643 υπό metr. Peter Mogila. Αυτό άλλαξε μετά τους Σοβιετικούς ανέλαβε
τον έλεγχο της κυβέρνησης στα τέλη του 1917. Αλλαγές από τις σοβιετικές
αρχές ξεκίνησαν το 1921. Αρχικά, οι αρχές κατέσχεσαν τα κειμήλια και
ιστορικά και καλλιτεχνικά αντικείμενα που ανήκε στο μοναστήρι. Κτίρια
είχαν μετατραπεί σε εμπορικές και άλλες χρήσεις. Πολλά από τα μνημεία
του μοναστηριού ήταν συνδυάζονται σε ένα μουσείο, το Μουσείο της
Λαύρας θρησκευτικές λατρείες και τον τρόπο ζωής, που περιείχε επίσης
συλλογές από άλλα μουσεία στο Κίεβο. Μετά το κλείσιμο του μοναστηριού
πλήρως το 1926, η Σοβιετική κυβέρνηση στράφηκε πρώτα το λόγο σε ένα
μουσείο διατήρηση, το All-Ουκρανίας συνοικία των μουσείων, που
αποτελούνταν από μια σειρά από μουσεία, που υπογράμμισε αντι-
θρησκευτική προπαγάνδα, και περιλαμβάνονται αρχεία, βιβλιοθήκες,
εργαστήρια και πριν το κλείσιμο της συνοικίας το 1934 και τη μεταφορά των
συλλογών με νέα μουσεία στο Κίεβο. Όλες οι καμπάνες αφαιρέθηκαν από
τις σοβιετικές αρχές κατά την περίοδο 1931 με 1932. Κατά τη διάρκεια του
Β 'Παγκοσμίου Πολέμου (του Μεγάλου Πατριωτικό Πόλεμο) ο σοβιετικός
στρατός που εξορύσσεται την Ιερά Μητρόπολη Κοιμήσεως πριν από την
προώθηση της ναζιστικής δυνάμεις. Τα εκρηκτικά ήταν, τότε,
πυροδότησε μετά τα ναζιστικά στρατεύματα είχαν καταλάβει Κίεβο
στις 3 Νοέμβρη, 1941 βλάπτουν σοβαρά τον καθεδρικό ναό. Μετά τον
πόλεμο το σκεπτικό Λαύρας αναστηλώθηκαν και μετονομάστηκε το
Kievan Σπήλαιο Ιστορικό-Πολιτιστικό Διατηρήστε, το οποίο
στεγάζεται μια σειρά από μουσεία και ιδρύματα. Επίσης, μια
λειτουργική μοναστήρι των περίπου εκατό μοναχοί επιτρεπόταν να
λειτουργεί μέχρι το 1961.
Δεδομένου ότι η αθεϊστική φορές άρχισε να μειωθεί κατά τη δεκαετία του
1980, η Σοβιετική κυβέρνηση μεταφέρθηκε το 1988 στην περιοχή της Κάτω
Λαύρας, με την Άπω Σπήλαια, για την κατοχή της ουκρανικής Εξαρχίας της
Εκκλησίας της Ρωσίας στον εορτασμό της επετείου ένα χιλιοστό του
βάπτισμα των Ρως ». Με την επιστροφή της Λαύρας στην Εκκλησία της
μοναστική και πνευματική ζωή αποκαταστάθηκε αργά. Κατά τη διάρκεια
του 1998 με 2000 η πόλη του Κιέβου ανακατασκευή της Κοιμήσεως Ιερά
Μητρόπολη και θα επιστραφεί στην εκκλησία. Ως νέα μοναχοί έχουν
ενταχθεί στους ηλικιωμένους μοναχούς οι οποίοι έχουν επιστρέψει στη
Λαύρα, ο κύκλος των υπηρεσιών έχει αποκατασταθεί, με βάση το
πρωταρχικό καθήκον του μοναχού του δεν παύει προσευχή.

Εκκλησίες της Λαύρας

Η Κοίμηση της μάλλον Θεοτόκου Ιερά Μητρόπολη έχει την κύρια
εγκατάστασή της Λαύρας της λατρείας. Άλλες εκκλησίες είναι τα εξής:
Εκκλησία της Γεννήσεως του Χριστού (μια υπόγεια εκκλησία στην
Άπω Σπήλαια)
Εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου
Εκκλησία των Εισοδίων της μάλλον Υπεραγίας Θεοτόκου (μια
υπόγεια εκκλησία στην Εγγύς Σπήλαια)
 Εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (υπόγεια εκκλησία στην
Άπω Σπήλαια)
Εκκλησία της Τριάδος
Εκκλησία της Ανύψωση του Σταυρού κατασκευής 1700 - 1704
Σύλληψη με την εκκλησία της Αγίας Άννας
Εκκλησία των Αγίων Πάντων
Εκκλησία του Σεπτού Πατέρων Anthony και Θεοδόσιος
Εκκλησία της Σύναξις των Αγίων Πάντων του Pechersk
Εκκλησία της Σύναξις των Αγίων
Του Μακαριωτάτου Vladimir, Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας,
είναι ο Αρχιμανδρίτης και ηγούμενος της Λαύρας, από το 1992 όταν έγινε η
Πρωτευόντων του Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Σεβασμιώτατος
Pavel του, Αρχιεπίσκοπο Vyshgorod και εφημέριος του Κιέβου Metropolia,
έχει το Ανώτατο των Λαύρας από το 1994. Η Λαύρα είναι επίσης η
ιστοσελίδα του Κιέβου Θεολογική Ακαδημία και σχολή που αναβιώνουν τις
δραστηριότητές της το 1989.
Volodymyr (Sabodan) του Κιέβου
Ο Μακαριώτατος Μητροπολίτης Volodymyr (στον κόσμο Βίκτορ
Sabodan, και είναι επίσης γνωστή ως Μητροπολίτης Βλαντιμίρ) είναι ο
Μητροπολίτης Κιέβου και της Ουκρανίας και όλων των Πρωτευόντων του
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Γεννήθηκε στην περιοχή
Khmelnytskyi της Ουκρανίας στις 23 του Νοέμβρη (10η του Νοεμβρίου στο
Παλαιό Ημερολόγιο), το 1935, σε μια οικογένεια χωρικών. Ζει σήμερα στο
Κίεβο Pechersk Λαύρας και είναι η Λαύρας 's Αρχιμανδρίτης.
Μετά νέους Βίκτορ Sabodan αποφοίτησε από το σχολείο δευτεροβάθμιας
εκπαίδευσης στην ανατολική Ουκρανία, που στη συνέχεια προχώρησε κατ
'ευθείαν στην Οδησσό Theological Seminary. Μετά από αυτό, Βίκτορ πήγε
πάνω στην Αγία Πετρούπολη Θεολογικής Ακαδημίας και αποφοίτησε από
την Ακαδημία με το βαθμό της "Υποψήφιος Θεολογίας." Στις 14 Ιούνη του
1962 ήταν χειροτονήθηκε στην Ιερά Diaconate και την επόμενη μέρα στην
Ιερά Ιερατείου. Τον Αύγουστο του ιδίου έτους ήταν κουρευμένος ένας
μοναχός, λαμβάνοντας το όνομα Volodymyr (Vladimir) προς τιμή του Αγίου
Equal-προς-τα-Απόστολοι Μεγάλη Prince Vladimir, Baptiser του (σύγχρονη
Rus "Ουκρανία και Ρωσία). Το 1962 ήταν έστειλε για να διδάξει στο
Οδησσός Theological Seminary, και το 1965 ολοκλήρωσε τη μετά-
μεταπτυχιακό μάθημα στο Θεολογική Ακαδημία της Μόσχας. Μετά την
αποφοίτησή του διορίστηκε Πρύτανης της Οδησσού θεολογικό και
αυξημένα στο βαθμό του αρχιμανδρίτη. Στις 9 του Ιουλίου του 1966
Αρχιμανδρίτης Βλαντιμίρ ήταν αφιερωμένο στην επισκοπή με τον τίτλο του
Επισκόπου της Zvenigirod ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Του Krutitski
και Kolomenski Pimen, ο οποίος αργότερα έγινε ο πατριάρχης. Το 1992,
μετά το Μητροπολιτικό Filaret (Denysenko) του Κιέβου ήταν defrocked, η
Kharkiv Sobor εκλεγεί Volodymyr ως Μητροπολίτης Κιέβου και όλων
Ουκρανία και ως προκαθήμενος των νεόκοπων, αυτόνομη εκκλησία.
 Μοναχός
Ένας μοναχός ή μοναχή, είναι εκείνος που έχει λάβει το όρκους και έλαβε
την κουρά του μοναχισμού. Στην Ανατολική εκκλησίες, σε αντίθεση με τη
Δύση, υπήρχαν ποτέ δεν αναπτύχθηκαν επιμέρους παραγγελίες. Αντίθετα,
κάθε μοναστήρι αναπτύξει το δικό του ρυθμό και την τάξη με ορισμένα
κοινά σημεία μεταξύ όλων ορθόδοξα μοναστήρια. Υπάρχουν διάφορες
τάξεις των μοναχοί και μοναχές, που ποικίλλει ανάλογα με την παράδοση
της περιοχής. Σε γενικές γραμμές, υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες της
μοναστικής παραδόσεων, η ρωσική (σλαβικά) και η Ελληνική (Βυζαντινό).
Σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι υπάρχουν τέσσερα επίπεδα σε
σχέση με μοναχούς? Αν και ακόμη και τι σημαίνουν αυτά τα επίπεδα
μπορεί να ποικίλλουν από τόπο σε τόπο.

1. Αρχάριος
2. Ράσο Rassophore Monk (lit. '-που φέρουν Monk ")
3. Cross Stavrophore Monk (lit. '-που φέρουν Monk ")
4. Schemamonk

Ηγούμενος
Ενας ηγούμενος (από την αραμαϊκή Abba, μια γνώριμη μορφή του
πατέρα) είναι η κεφαλή και ο πνευματικός πατέρας του άνδρα μοναστική
κοινότητα. Ανάλογα με την κοινότητα, μπορεί να διοριστεί είτε από έναν
επίσκοπο ή εκλέγεται από τα μέλη της κοινότητας. Αυτός μπορεί ή δεν
μπορεί να είναι πρεσβύτερος. Έχει μεγάλη δικαιοδοσία και την εξουσία επί
της κοινότητας του οποίου ηγείται.
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ που προσφέρονται αυτή τη συμβουλή να
ηγούμενοι:
Ας γίνει κάθε ηγούμενο και παραμένουν πάντα σε σχέση του με εκείνα που
υπάγονται σε αυτόν ως μια σοφή μητέρα. Μια μητέρα που αγαπάει τα
παιδιά της δεν ζει για να ικανοποιήσει τον εαυτό της, αλλά για να
ικανοποιήσει τα παιδιά της. Οι αδυναμίες των παιδιών της, αυτή φέρει με
αγάπη? Όσους έχουν πέσει σε βρωμιά εκείνη καθαρίζει, να πλένει ήρεμα,
τα ρούχα τους στο νέο λευκά ρούχα, βάζει τα παπούτσια τους για, να
ζεσταίνει, φροντίζει τους, τις ανέσεις και από όλες τις πλευρές προσπαθεί
να ειρήνευση πνεύματα τους, έτσι ώστε ποτέ δεν ακούει την παραμικρή
κραυγή από τους? και τα παιδιά αυτά διατίθενται επίσης και στη μητέρα
τους. Έτσι, πρέπει κάθε ηγούμενος δεν ζουν προκειμένου να βεβαιωθεί,
αλλά για την ικανοποίησή τους που υπόκεινται σε αυτόν, θα πρέπει να είναι
συγκαταβατική προς τις αδυναμίες τους? Φέρουν με την αγάπη του
αναπηρίες τα ευπαθή άτομα? Θεραπεύσουν ασθένειες αμαρτωλή τους με το
γύψο της ευσπλαχνία? Αυξηθεί με ευγένεια όσους έχουν περιπέσει σε
καταπατήσεις? ήσυχα καθαρίσει όσους έχουν γίνει αμαυρώνουν με την
βρωμιά μερικών αντιπρόεδρος και πλένουμε με την τοποθέτηση σε αυτά
μετά από νηστεία και προσευχή πάνω από τη συνήθη ποσό το οποίο
εκτίθεται για όλους ντύσει τους, με εντολή της και από τη δική υποδειγματική
ζωή του , στα ενδύματα των αρετών κρατήσει σταθερή ρολόι πάνω τους, με
κάθε άνεση μέσα τους, και από όλες τις πλευρές υπερασπιστούμε την
ειρήνη και την ανάπαυση τους σε τέτοιο βαθμό ώστε η παραμικρή κραυγή ή
murmuring δεν πρόκειται ποτέ να μάθει κάτι για αυτούς? και στη συνέχεια
θα προσπαθήσουν με ζήλο να προμηθευτεί για τον ηγούμενο ειρήνη και
ανάπαυση.

Στουδίτης Μονή
Στουδίτης Μοναστήρι, επίσης Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου en τοις
Stoudiou (Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Στουδίου) ήταν ένα από τα
πιο σημαντικά μοναστήρια της Κωνσταντινούπολης μέχρι την άλωση της
Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους. Οι κανόνες και τα
έθιμα των μοναστήρι έγινε το μοντέλο για τους μοναχούς στο Άγιο Όρος και
άλλα μοναστήρια της Ορθόδοξης Ανατολής. Οι μοναχοί, που αναφέρεται
ως Studites ήταν στην πρώτη γραμμή των πολλών διαφορών στην
Κωνσταντινούπολη, ιδίως την επέκταση εικονοκλαστική μάχες των οκτώ
και ένατου αιώνα.
Το μοναστήρι ιδρύθηκε το 462 ή 463 με μοναχών από το μοναστήρι
της Acoemetae από το πρόξενος Studios, ένα ρωμαϊκό, στο τμήμα της
Κωνσταντινούπολης κάλεσε Psamathia. Το μοναστήρι ήταν αφιερωμένο
στον Ιωάννη Αγίου Προδρόμου. Κατά τη διάρκεια των διαφορών στα τέλη
του πέμπτου αιώνα, οι μοναχοί του Στουδίτης, και με το Δανιήλ Στυλίτη,
παρέμεινε σταθερή για την Ορθοδοξία σε σχέση με τα θέματα της
Eutychian συζητήσεις και Μονοφυσιτισμού σε διαφορές μεταξύ Πατριάρχης
Ακάκιος, οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες Zeno Ι και Basiliscus , οι πατριάρχες
Αλεξανδρείας, και οι επίσκοποι της Ρώμης. Κατά τη διάρκεια του όγδοου
και εννέα αιώνες το μοναστήρι, με επικεφαλής μια σειρά ζήλο ηγουμένων,
διατήρησε ισχυρές θέσεις Ορθόδοξη εικονομαχικό κατά τη διάρκεια της
περιόδου. Hegumen Σάββας υπερασπίστηκε με ζήλο τα δόγματα
Ορθόδοξη κατά τη εικονομάχους κατά τη διάρκεια του Ζ 'Οικουμενική
Σύνοδο το 787. Περίπου 798, Θεόδωρος του μοναστηριού Sukkudion
κλήθηκε από την αυτοκράτειρα Ειρήνη να οδηγήσει το μοναστήρι
Στουδίτης. Υπό την ηγεσία του Θεόδωρος Στουδίτης του, όπως έγινε
γνωστό, το μοναστήρι άκμασε στη φήμη που ενισχύεται ακαδημαϊκή και
πνευματική μελέτη. Η υπεράσπιση της Ορθόδοξης πίστης, ωστόσο, δεν
ήταν δεν κινδύνους του. Θεόδωρος και οι μοναχοί ήταν συχνά
παρενοχλούνται, ακόμη και καθοδηγείται από το μοναστήρι κατά τη
διάρκεια της θητείας του Θεόδωρου ως ηγούμενος. Το μοναστήρι ήταν
υπό την ηγεσία μιας σειράς θέση ηγούμενοι από τον Άγιο Θεόδωρο. Αυτές
οι ηγούμενοι περιλαμβάνονται Naucratius, μαθητής του Θεόδωρου, ο
οποίος αποκαθίσταται πειθαρχία μετά την χαοτική εικονοκλαστική περίοδο
κλειστά. Το μοναστήρι διατήρησε τη θέση του της σημασίας από
ηγούμενος Νικολάου στα μέσα του ένατου αιώνα, μέσω ηγούμενος Συμεών
στον ενδέκατο αιώνα, μετά την οποία λαμπρότητα Στουδίτης άρχισε να
ξεθωριάζει. Το μοναστήρι είχε σημειωθεί στο αποκορύφωμά της με την
πνευματική ζωή του, το σχολείο της καλλιγραφίας που ιδρύθηκε από τον
Θεόδωρο, ως κέντρο της θρησκευτικής ποίησης, καθώς και για τη
συνάθροιση της θεολογικής συγγραφείς. Το μοναστήρι έπαθε σοβαρές
βλάβες κατά τη διάρκεια της Crusader άλωση της Κωνσταντινούπολης το
1204 και δεν ανακτήσει σωματικά μέχρι το 1290. Με αυτή τη φορά το
ανάστημα της Μονής Στουδίτης είχε σάπιοι περαιτέρω. Με την κατάληψη
της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1453, το
μοναστήρι καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό. Το μόνο μέρος του
μοναστηριού να επιβιώσει στην σύγχρονη εποχή είναι ο καθεδρικός ναός
του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, η οποία είναι ίσως η αρχαιότερη
εκκλησία στη σύγχρονη Κωνσταντινούπολη. Το πέμπτο βασιλική αιώνα
είχε μετατραπεί σε τζαμί. Τα ερείπια του μοναστηριακού συγκροτήματος
τώρα να εγκαταλειφθεί και να υπόκειται σε λεηλασίες από τους κατοίκους
της περιοχής αναζητούν υλικό για την επισκευή κατοικιών τους.
Stavropegial
Μια stavropegial (επίσης ορίσει stavropigial ή stavropighial) όργανο,
συνήθως ένα μοναστήρι, είναι εκείνη η οποία υπάγεται απευθείας στον
Ωμοφόριο των πρωτευόντων μιας εκκλησίας και όχι βάσει του τοπικού
επισκόπου επισκοπικές.
Η ελληνική σταυροπηγιον όρος σημαίνει κυριολεκτικά "υποστήριγμα του
ένα σταυρό," και αναφέρονται σταυρούς που χρησιμοποιούνται για τον
εορτασμό σημεία όριο. Στο πλαίσιο λειτουργική, μια stavropegion ήταν ένα
σταυρό που καθορίζεται από τον επίσκοπο από την πλευρά του νέου ναού.
Ο όρος άρχισε να απασχολούνται κυρίως να αναφερθώ σε μοναστήρια
που οφείλονται κανονικού υποταγή στον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως.
Σε μια σειρά βυζαντινών εγγράφων από τον 10ο έως 14ο αιώνα, η
stavropegial όρος χρησιμοποιείται σχεδόν ως ταυτόσημος με τον
πατριαρχικό όταν γίνεται αναφορά σε μοναστικές κοινότητες αυτού του
είδους, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, διακρίθηκαν οι δύο όροι, με
stavropegial κάνοντας λόγο μόνο για τις μονές που πράγματι ιδρύθηκε από
τον πατριάρχη. Stavropegial μοναστήρια στη βυζαντινή περίοδο
αναγνώρισε την αρχή του Πατριάρχη ως επίσκοπο τους, γιόρτασε τον σε
λειτουργική υπηρεσιών, και κατέβαλε την Κανονικών, ένα εκκλησιαστικό
φόρο που προβλέπεται σημαντική πηγή εισοδήματος για το Πατριαρχείο.
Λαύρας
Η Λαύρα όρος είναι ένα όνομα που δίνεται σε μεγάλα, πλούσια
μοναστήρια της σημασίας που απολαμβάνουν ειδικά προνόμια και τα
πολιτιστικά κέντρα στις περιοχές που καταλαμβάνουν. Μεταξύ των
σημειωθεί Λαύρας είναι το μοναστήρι της Μεγίστης Λαύρας στη Χερσονησο
του Αθω. Αυτό το μοναστήρι, που ιδρύθηκε από το μοναχό Στ. Αθανασίου
του Αθωνίτου το 963, είναι η παλαιότερη και το μοναστήρι μητέρα των
κοινοτήτων Αθωνίτης. Στο σλαβικό κόσμο (βάσει του Πατριαρχείου της
Μόσχας: Εκκλησία της Ρωσίας και της Εκκλησίας της Ουκρανίας),
υπάρχουν πέντε μοναστήρια Λαύρας με ιδιαίτερη σημασία:
 • Κίεβο Pechersk Λαύρας στο Κίεβο της Ουκρανίας. Το μοναστήρι,
που ονομάζεται συχνά το Μοναστήρι του Κιέβου Σπήλαια,
ιδρύθηκε το 1051 από τον Anthony του Σπηλιές και Θεοδόσιο.
• Τριάδα Λαύρα του Αγίου Σεργίου στο Sergiyev Posad, η
Ρωσία, ιδρύθηκε το 1345 από τον Σέργιο του Radonezh, το πιο
σεβαστό της ρωσικής αγίων. Tsarina Ελισάβετ αυξημένα το
μοναστήρι με την αξιοπρέπεια ενός Λαύρας το 1744.
• Αλέξανδρος Νιέφσκι Λαύρας στην Αγία Πετρούπολη, Ρωσία,
ιδρύθηκε ως μοναστήρι το 1710 και δεν είχε ολοκληρωθεί μέχρι το
1790. Το μοναστήρι ήταν αυξημένα με το καθεστώς της Λαύρας το
1797
• Pochayiv Λαύρα (Pochaev) έχει για αιώνες ήταν το κύριο
πνευματικό και ιδεολογικό κέντρο των διαφόρων αξιών Ορθοδόξων
στη Δυτική Ουκρανία. Το μοναστήρι κορυφές 60 μέτρων στο λόφο
της πόλης της Pochayiv, Ternopil Oblast, 18 χλμ. νοτιοδυτικά της
Kremenets και 50 χλμ. βόρεια της Ternopil. Ιδρύθηκε μία Λαύρα
το 1833.
• . Uspensko-Svyatogorskaya Λαύρας υπήρξε Λαύρας από το 2004

Russification
Russification αναφέρεται στην προσπάθεια να μη ρωσικών
εκκλησιαστικής ζωής σε συμμόρφωση με τις προδιαγραφές που θα
αντιληπτή στη ρωσική Ορθόδοξη παράδοση . Συνήθης έκφρασή του είναι
από την άποψη της γλώσσας, ιδιαίτερα τη λειτουργική χρήση της
Εκκλησίας σλαβική, αλλά και σε άλλα λειτουργικά τελωνειακών, όπως η
εκκλησιαστική μουσική, άμφια ή τυπικό. Από ορισμένες απόψεις,
Russification αντικατοπτρίζει την εξελληνισμό των μη ελληνικές μειονότητες
εκκλησίες των οποίων ήρθαν πιο άμεσα υπό τον έλεγχο του Οικουμενικού
Πατριαρχείου κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (15ος-20ος αιώνες), και
η φιλοσοφική undergirding του συνδέεται συχνά με τη μεσσιανική συχνά
έννοια της Μόσχα ως η τρίτη Ρώμη. Russification ήταν επίσημη πολιτική
της Ρωσικής Αυτοκρατορίας με στόχο την ενσωμάτωση των μειονοτήτων
στην ρωσική κουλτούρα. Η πολιτική πολιτική έγινε τελικά αντανακλάται
στην εκκλησιαστική ζωή, όπως την κεντρική διοίκηση εκκλησία στη Μόσχα
άρχισε να ασκήσει έλεγχο στις πρώην πιο αυτόνομες εκκλησίες
παραδόσεις των οποίων δεν είχαν ρωσική γλώσσα, όπως οι Εκκλησίες της
Γεωργίας και της Εσθονίας. Στη Ρωσική διασποράς, η τάση Russification
επίσης ήρθε στο προσκήνιο ως πρώην Uniates της Carpatho-ρωσικής
καταγωγής (οι τελωνειακές είχε έρθει από την Κωνσταντινούπολη
επισκοπή των οποίων ήταν πριν από την Unia τον 16ο αιώνα) έγιναν
δεκτές στα ρωσικά Ορθοδοξία, ιδίως στην ρωσική Metropolia στη Βόρεια
Αμερική. Αδύνατη κατά καιρούς για τον καθορισμό των τελωνειακών είχαν
αποκτηθεί κατά τη διάρκεια του χρόνου τους στην ένωση με τη
Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και αυθεντικό τρόπο που προηγήθηκε της
Ουνίας, της εκκλησίας συχνά θεωρείται ότι τυχόν διαφορές με την ρωσική
πρακτική Latinizing επιρροή και καταργήθηκαν υπέρ των ρωσικών
τελωνείων. Ο φόβος της Russification ήταν μία από τις λογικές πίσω
από τη δημιουργία του αμερικανικού Carpatho-Ρωσική Ορθόδοξη
Μητρόπολη υπό την Κωνσταντινούπολη με το δεύτερο κύμα της
Uniate επιστρέφει στην Ορθοδοξία. Επειδή Κωνσταντινούπολη
επέτρεψε στον δεύτερο κύμα να διατηρήσουν το μοναδικό έθιμά τους, τα
νέα επισκοπή ιδρύθηκε δεν αναφορά στην υπάρχουσα ρωσική Metropolia.
Russification διαδραμάτισε επίσης σημαντικό ρόλο στη δημιουργία της
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας στις ΗΠΑ. \
Κειμήλια

Διάφορα λείψανα μπροστά από ένα επιτάφιος.

Λείψανα τα τμήματα του γήινου εξακολουθεί των Ορθοδόξων πιστών,
συνήθως αγίους. Κειμήλια μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τα είδη ένδυσης
και άμφια φοριούνται από τους αγίους, ή αντικείμενα όπως κομμάτια του
True Σταυρού. Σωματίδια λείψανα αγίων συνήθως ενσωματωμένα σε
πίνακες βωμό κατά τη χειροτονία των εκκλησιών. Τα λείψανα των αγίων
σεβαστό διότι στην ορθόδοξη πίστη του σώματος παραμένει ναός του
Αγίου Πνεύματος, ακόμη και μετά το θάνατο.
Αγ. Κυρίλλου της Ιερουσαλήμ γράφει:
"Αν και η ψυχή δεν είναι παρούσα εξουσία κατοικεί στα σώματα των αγίων,
επειδή οι δίκαιοι της ψυχής που έχει για τόσα πολλά χρόνια στάθηκα σ
'αυτήν, ή να χρησιμοποιηθούν ως υπουργός του." Θεός εκτελεί επίσης
θαύματα μέσα από τα ιερά λείψανα αγίων, με τον τρόπο αυτό αποκαλύπτει
δόξα του και εξυμνούν αγίους του, στο οποίο εκφράζει την ικανοποίησή
της. Ένα παράδειγμα είναι τα λείψανα του Αγίου Νεκταρίου, που εκπέμπει
ένα μυρωδάτο ιδρώτα αφού είχε περάσει μακριά και δεν άφηνε να της
διάσπασης μέχρι 20 χρόνια μετά το θάνατό του. Στη Βόρεια Αμερική, η
Εκκλησία είναι ευλογημένος να έχει τρεις πλήρεις σειρές των λειψάνων:
Αγίου Herman της Αλάσκας, St John Maximovitch, και Αγίου Αλέξης Toth.
Βάπτισμα των Ρως »
Το βάπτισμα των Ρως »αναφέρεται στην σπερματοδόχους περίπτωση
μαζικής βάπτισμα των κατοίκων του Κιέβου το 988 ως μείζονος Prince
Vladimir δεκτή Ορθόδοξο Χριστιανισμό ως θρησκεία των εδαφών του. Η
εκδήλωση, όπως καταγράφεται στο Δημοτικό Χρονικά, εξετάστηκε το
σημείο σειρά για την καθιέρωση του Χριστιανισμού μεταξύ των ανατολικών
Σλάβων. Εισαγωγή του Χριστιανισμού στα εδάφη των Σλάβων ξεκίνησε
τουλάχιστον έναν αιώνα πριν από το μεγάλο γεγονός στο Κίεβο.
Παραδοσιακά, η ιεραποστολική Ss αδελφούς Κύριλλο και Μεθόδιο έχουν
πιστωθεί με την άσκηση της ανατολικής μορφή του χριστιανισμού στους
Σλάβους, στη γλώσσα τους, στην 860s, αν και οι νότιοι Σλάβοι γνώριζε ήδη
τον Χριστιανισμό. Μεταξύ των ανατολικών Σλάβων, των οποίων η
απόφαση πρίγκιπες, η Rus, προήλθαν από το Varangian (Σκανδιναβική)
οπλαρχηγών / εμπόρους, καθιέρωση του Χριστιανισμού φαίνεται να
έχουν συμβεί σε διάφορα στάδια.
Ήδη από το 867, Πατρ. Φώτιος Κωνσταντινουπόλεως ενημέρωσε τα άλλα
πατριάρχες Ορθόδοξη ότι τα μέλη των Ρως, ο οποίος είχε βαπτιστεί με
επισκόπους του, είχε γίνει ενθουσιώδεις Χριστιανούς. Δεδομένου ότι το
Πρώτο Χρονικό και άλλες πηγές σημείωσαν την Rus του ένατου αιώνα
παρέμεινε σταθερός ειδωλολάτρες, και το αποτέλεσμα των προσπαθειών
του ιεραποστολικού επισκόπων Φώτιος »δεν είναι σαφής. Κωνσταντίνος Ζ
'και αργότερα βυζαντινή ιστορικοί, συμπεριλαμβανομένων Ιωάννη Σκυλίτζη
και John Zonaras, συνέχισαν να διατηρούν μια ιστορία του εκχριστιανισμού
των Ρως, συμπεριλαμβανομένης της καταμέτρησης των Ορθοδόξων βλέπει
μεταξύ των Ρως, που διαφορετικά δεν έχει εμφανείς. Οι πηγές αυτές είναι
επίσης σιωπηλοί για το βάπτισμα των Ρως στα τέλη του δέκατου αιώνα.
Το Δημοτικό Χρονικό σημειώνει ότι ένα αρκετά μεγάλο μέρος του
πληθυσμού του Κιέβου ήταν Χριστιανός στα μέσα του δέκατου αιώνα, αν
και σημειώνοντας την πρίγκιπες απόφαση συνέχισε μετά ειδωλολατρικά
έθιμα. Το Χρονικό περιγράφει τις ενέργειες στα μέσα του δέκατου αιώνα,
το μεγαλοπρεπές απόφαση του Κιέβου, πριγκίπισσα Όλγα του Κιέβου, ο
οποίος επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη με έναν ιερέα Γρηγόριο. Ενώ
είναι σαφές πότε και όπου βαφτίστηκε, έγινε ένας Ορθόδοξος Χριστιανός
και επιχείρησε να μετατρέψει το γιο της, Svyatoslav. Όμως, παρέμεινε ένα
επίμονο ειδωλολατρικό για το θάνατό του το 972. Ο γιος και διάδοχός του,
Yaropolk μου, φάνηκε να είναι διαλλακτική προς τον Χριστιανισμό και
μπορεί να διασκεδάσει την επίσκεψη χριστιανών ιεραποστόλων. Μετά το
θάνατο του Yaropolk στα 980 και την ανάληψη του αδελφού του Βλαντιμίρ
ως τον κυβερνώντα πρίγκηπα, Βλαντιμίρ οδήγησε έναν ειδωλολατρικό
αντίδραση στις προσπάθειες εκχριστιανισμού. Αυτή η αναζωογόνηση
ειδωλολατρική λατρεία παρέλειψε, ωστόσο. Μέχρι τα μέσα 980s Βλαντιμίρ
συνειδητοποίησε την ανάγκη να υιοθετηθεί μια μονοθεϊστική θρησκεία. Σε
987, όπως αναφέρεται στο Πρώτο Χρονικό, και μετά από διαβούλευση με
βογιάρους του, Βλαντιμίρ αποστέλλονται απεσταλμένοι να μελετήσει τις
θρησκείες των γειτονικών λαών. Κατά την επιστροφή, οι απεσταλμένοι
ανέφεραν τις εντυπώσεις τους, επισημαίνοντας τις αντιρρήσεις τους για τις
θρησκείες των μουσουλμάνων, εβραίων, και η γερμανική Χριστιανισμού,
εκφράζοντας τη χαρά του πανηγυρική τελετή στον καθεδρικό ναό Αγίας
Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη. Παράλληλα, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Β
'στην Κωνσταντινούπολη πλησίασε Βλαντιμίρ για ενίσχυση της κατάργησης
μιας εξέγερση μερικών από τους στρατηγούς του. Σε απάντηση, ο Vladimir
έστειλε στρατεύματα για να βοηθήσουν Βασίλη καταθέσει την εξέγερση.
Στο πλαίσιο της προηγούμενης συμφωνίας τους, Βλαντιμίρ βαφτίστηκε με
το μικρό όνομα Βασίλης, και ακολούθησε βάπτισμα του από έναν γάμο
στην αδελφή του Βασιλείου Β ',' ννα Porphyrogenta. Αφού δέχθηκε το
Χριστιανισμό, ο Βλαντιμίρ τότε κάλεσε τον λαό του Κιέβου στο βάπτισμα
του Δνείπερου ποταμού - την εικονική περίπτωση του Βαπτίσματος των
Ρως ». Πρώτον, δώδεκα Βλαντιμίρ γιων του και πολλές βογιάρους
βαπτίσθηκαν. Στη συνέχεια, η επόμενη μέρα όλοι οι κάτοικοι του Κιέβου
κλήθηκαν να ποταμού, όπου η ορθόδοξων ιερέων ολοκληρωθεί το
μυστήριο του βαπτίσματος. Τις επόμενες ημέρες η τελετή παρατηρήθηκε
καθ 'όλη τη σφαίρα του Βλαντιμίρ, Μεγάλου Πρίγκιπα του Κιέβου και
Νόβγκοροντ. Με την πράξη της βαπτίζοντάς θέμα του, ο Βλαντιμίρ
σηματοδότησε την αποδοχή της Ορθοδοξίας ως θρησκεία του κράτους του.
Επίσης, ήταν το γεγονός ότι η Ρωσία, η γη των Ρως και των σλαβικών
ανατολικά, άρχισε να το μεγαλύτερο χριστιανικό κόσμο ως μέρος της
κληρονομιάς της Ελληνικής χριστιανικής. Η εκδήλωση αυτή είχε την
περαιτέρω νόημα, όπως σημειώνεται από το Fr. John Meyendorff: "Για
τους Βυζαντινούς, το βάπτισμα» των Ρώσων «σήμαιναν την ένταξή τους
στην [βυζαντινή ρωμαϊκή] αυτοκρατορία η ίδια."
Ουκρανία. \

Donetsk περιοχή,

Sviatohirsk
Σπήλαιο
Μοναστήρι.
Bakota caves, Ukraine

Bakota (Ουκρανικά: Бакота)

ήταν μια ιστορική πόλη (επί
του παρόντος ένα χωριό) στο
Halych-Volhynian Βασίλειο,
σύγχρονη Khmelnytskyi
Περιφέρεια (επαρχία) στη
δυτική Ουκρανία. Το χωριό
βρίσκεται εντός της
Υπερδνειστερίας της κοιλάδας
του ποταμού και βρίσκεται
στην ιστορική περιοχή Podillia.
Bakota έχει μια αρχαία σπηλιά Ορθόδοξο μοναστήρι, το οποίο
περιλαμβάνει αρχαίες τοιχογραφίες και πίνακες ζωγραφικής που
χρονολογούνται από το 12 με 14 αιώνες, [1], καθώς και διατηρούνται
λείψανα μοναχών. [3] Ο τοπικός μύθος λέει ότι το Σπήλαιο Bakota Μονή
ιδρύθηκε από τον Άγιο Αντώνιος του Κιέβου, ο οποίος ίδρυσε επίσης το
ιστορικό του Κιέβου Pechersk Λαύρας στο 1051, σήμερα στο Κίεβο (Κίεβο),
η Ουκρανία. [4] Παλαιολιθική αρχαιολογική περιοχή βρίσκεται επίσης κοντά
στο χωριό. [1] Bakota είναι επί του παρόντος μέρος του Εθνικού Πάρκου
Περιβαλλοντικής "Podilski Tovtry". Faina Melnyk, ένας δίσκος ουκρανική
thrower της εβραϊκής καταγωγής και 1972 πρωταθλητής χρυσό μετάλλιο
στη δισκοβολία περίπτωση, γεννήθηκε στο χωριό το 1945. [5] Bakota
αναφέρθηκε για πρώτη φορά στην Hypatian Χρονικό το έτος 1240. [1] Όταν
η πόλη κατοικήθηκε, η πόλη ήταν μέρος του κράτους των Ρως, μέχρι τα
μέσα του 12ου αιώνα, όταν έγινε μέρος της Halych-Volhynian Βασίλειο. [6]
Κατά τον 13ο αιώνα, Bakota υπηρέτησε ως το πολιτικό και διοικητικό
κέντρο της Υπερδνειστερίας υψομέτρου (Ponyzzia), η οποία ήταν στο
μέρος του χρόνου του Halych-Volhynia. [3] Το χρονικό αναφέρει επίσης ο
κανόνας της δυναστείας Koriatovych πάνω από την περιοχή το 1362. [4]
Αρχαία σπηλιά μοναστήρι Bakota του. Αφού αποκλειστεί από τη δυναστεία
Koriatovych, η πόλη ελέγχεται από Algirdas, ενός μονάρχη της μεσαιωνικής
Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας. [6] Η λιθουανική Χρονικό του 1362
αναφέρει ότι υπάρχει μια σπηλιά μοναστήρι υπάρχει μέσα στην πόλη. [6]
Αυτό το κίνητρο για την κατασκευή των οχυρώσεων, να προστατεύσει την
πόλη από τις επιδρομές των Τατάρων της Κριμαίας. [6] Το 1431, Bakota
βρισκόταν και από κοινού μεταξύ του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας
και του Βασιλείου της Πολωνίας. Bakota κάτοικοι άρχισαν αργότερα μια
εξέγερση και διακήρυξε την ανεξαρτησία τους, η οποία συνετρίβη από την
Πολωνία, εντός τριών ετών [6] οχυρώσεις της πόλης και το κάστρο
καταστράφηκαν επίσης. [6] Το 1893, στη θέση ενός πρώην μόνιμη
εκκλησία, ένα νέο ξύλινο ο ένας ήταν κατασκευαστεί, που ιδρύθηκε από το
Episcop της Podillia και Bratslav Dmitry. [4] [7] Ο ναός καταστράφηκε το
1960. Στις 27 Οκτώβρη του 1981, το χωριό της Bakota πλημμύρισαν όταν
η Νέα Δνείστερου Υδροηλεκτρικού Σταθμού χτίστηκε. [8], οι κάτοικοι του
χωριού μετακινούνται από την περιοχή και την εκ νέου πάγια δεν είναι
μακριά. Το 1996, μεγάλα τμήματα της βραχώδεις λόφους Bakota του
διέκοψε και θαμμένα τα περισσότερα αρχαία σπήλαια του χωριού.

Αν τα βάλουμε όλα κοντα τι βγαίνει?

Παγανιστικα ιερατεια ηξεραν την υπαρξη και δύναμη τελλουριων

ρευματων και τη χρησημοποιουσαν
Οι πιστοι εδιναν αμοιβες για χρησμους
Χριστιανικο Ιερατειο γνωριζει για τελουρια ρευματα και επισης τα
χρησημοποιει.
Μεθοδευονται πληρωμες για θρησκευτικες υπηρεσίες
Ο μοναχός Αντονυ αναφερεται στα σπήλαια τη Βοκοτα του Chernigov
και του Κιεβου. Μοναχός ήταν αυτος ή μεταλορυχος χρυσοθηρας ??

Τελικά η εκκλησία εχει απόκρυφη γνώση και τη χρησημοποιει

για να ελεγχει τα πλήθη….από την εποχή που οι μοναχοι του
μαντειου των Δελφων ανατιναζαν βουνα για να υποχωρησει ο
στρατος του Ξερξη…κατι μου λέει ότι αυτοι απαρτιζουν τα
μασονικα ταγματα και τις στοες

ΤΕΛΛΟΥΡΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ και

ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΠΑΛΜΟΣ

Με δεδομένη κάποια γεννήτρια μικροκυματικής ισχύος είναι δυνατή η

παραγωγή παλμών με όποιο πλάτος και οποίο εύρος παλμού είναι
αναγκαίο. Το εύρος του παλμού ορίζεται από το μήκος της κοιλότητας και
την ταχύτητα ομάδας του ρυθμού που κυματοδηγείται στην κοιλότητα.
Όσον αφορά στο πλάτος του παλμού, αυτός εξαρτάται από τον βαθμό
συμπίεσης της διάταξης. Όσο μεγαλύτερο πλάτος παλμού απαιτείται, τόσο
μεγαλύτερο χρονικό διάστημα η κοιλότητα αφήνεται να γεμίζει με ενέργεια.

ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Όπλα τα οποία κατευθύνουν ενέργεια και όχι ύλη προς τους στόχους τους
έχουν μελετηθεί εδώ και δύο δεκαετίες. Τα πλεονεκτήματα τους έναντι των
υπαρχόντων όπλων αφορούν σε δύο ιδιότητες τους. Αφενός η λειτουργία
τους στηρίζεται σε παροχή ενέργειας και όχι σε αποθέματα ύλης, αφετέρου
επιτίθενται με τη ταχύτητα του φωτός, γεγονός που τα καθιστά
αναπόφευκτα. Τα όπλα αυτού του είδους χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες.
Τα lasers, τα όπλα μικροκυματικής ισχύος και τα όπλα φορτισμένων
σωματιδίων Από αυτά τα όπλα μικροκυματικής ενέργιας, εμφανίζουν τα
πλεονεκτήματά της σχετικά καλής διάδοσης αλλά και της στόχευσης
χώρου και όχι σημείου. Δύο μπορεί να είναι τα αποτελέσματα ενός τέτοιου
όπλου πάνω σε ένα στόχο. Ή ολοκληρωτική καταστροφή του ή θέση εκτός
λειτουργίας σημαντικών ηλεκτρονικών εξαρτημάτων. Στις τελευταίες
δεκαετίες έχουν ανακαλυφθεί πηγές μικροκυμάτων, οι οποίες παράγουν
υψηλες ισχείς αλλά και τα ηλεκτρονικά έχουν μειώσει κατά πολύ το μέγεθος
τους. Τα παραπάνω έχουν σαν αποτέλεσμα την ευπάθεια των
ηλεκτρονικών απέναντι σε μικρά ποσά μικροκυματικής ενέργειας.
Επίσης η μεγάλη ισχύς που παράγεται, κάνει εφικτή τη διεξαγωγή
ηλεκτρομαγνητικού πολέμου σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Ακόμα όσο
μεγαλύτερη ενέργεια έχει ένα τέτοιο όπλό τόσο μεγαλύτερο είναι και το
εύρος των στόχων το οποίο είναι ικανό να χτυπήσει. Όσον αφορά στις
διαφορές αυτών των όπλων με τον ηλεκτρομαγνητικό πόλεμο είναι
δυνατόν να λεχθεί ότι τα πρώτα υπερέχουν στον τομέα της ισχύος, ενώ
αντίθετα υστερούν στην πολυπλοκότητα του εκπεμπόμενου παλμού.
Βεβαια θα ήταν δυνατή η κατασκευή διαταξεων που κάνουν χρήση και των
δύο αυτών πλεονεκτημάτων. Όσον αφορά στην ενέργεια που θα
απαιτούνταν για τη λειτουργία ενός τέτοιου όπλου, ειναι σημαντικό να
τονιστεί ότι απαιτουνται τέτοια ποσά που κάνουν την εγκατάσταση τους σε
αεροπορικές εξέδρες πολύ δύσκολη. Επίσης λόγω της ανάγκης για χρήση
κεραίων ,θα εμφανιστούν προβλήματα ,λόγω των πλευρικών λοβών των
κεραιών.
Έχει παρατηρηθεί ότι στους 600 Κ και άνω οι διατάξεις
ημιαγωγών αρχίζουν να υπολειτουργούν, αφού αρχίζουν να συμβαίνουν
αλλαγές στη δομή των υλικών τους. Επειδή η θερμική ενέργεια διαχέεται
στο ημιαγώγιμο υλικό υπάρχουν διαφορετικές επιπτώσεις στο υλικό
ανάλογα με τη διάρκεια του εισερχόμενου παλμού. Αν η χρονική διάρκεια
του παλμού είναι μικρή σε σχέση με το χρονικό διάστημα θερμικής
διάχυσης , η θερμοκρασία αυξάνει αναλογικά με την εισερχόμενη
ενέργεια.. Έχει επιβεβαιωθεί πειραματικά ότι για παλμούς μικρότερους
από 100 ns η ζημιά εξαρτάται μόνο από την ενέργεια ανα παλμό. Γενικά
ως τελικό εμπειρικό αποτέλεσμα προκύπτει, ότι οι μικρότεροι παλμοί
απαιτουν υψηλότερη ισχύ αλλά και τη λιγότερη ενέργεια. Αντίθετα για
μεγαλύτερους παλμούς απαιτείται υψηλότερη ενέργεια αλλά λιγότερη
ισχύς για να είναι επιτυχής η προσπάθεια εξουδετέρωσης των
ηλεκτρονικών συστημάτων του αντιπάλου.

ΟΡΘΟΓΩΝΙΟΣ ΚΥΜΑΤΟΔΗΓΟΣ

Ο ορθογωνικός κυματοδηγός, που χρησιμοποιείται κατα κόρον στη

διαταξη συμπίεσης μικροκυματικών παλμών, λειτουργεί στο ρυθμό
Τ.Ε.10 το οποίο συνεπάγεται ότι δεν υπάρχει ηλεκτρικό πεδίο κατά τη
διεύθυνση διαδοσης του ηλεκτρομαγνητικού κύματος, δηλαδή Εz=0
z
y

b
x
a

Δύο ημιαγώγιμα υλικά χρησιμοποιούνται ευρέως για την κατασκευή

γρήγορων διακοπτών. Το πυρίτιο και το γάλιο-αρσένιο. Ένα τρίτο υλικό,
το οποίο αποτελεί την πρόταση για το μέλλον, είναι το διαμαντί ή εν γένει
τέτοιου είδους υλικά τα οποία έχουν πολύ καλύτερες θερμικές ιδιότητες

ΠΥΡΙΤΙΟ

Το πυρίτιο έχει ένα ενεργειακό διάκενο ίσο με 0.9eV και απορροφά

ισχυρη νέργεια σε μήκος κύματος ακτινοβολία ίσο με λ=1.06μm. Το πυρίτιο
έχει ένα μακρύ χρόνο ζωής φορέων και για αυτό έχει τη δυνατότητα να
υποστηρίζει μεγάλης διάρκειας παλμούς από μικρούς οπτικούς παλμούς.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη δυνατότητας για πολύ μεγάλα κέρδη
ενέργειας, τα οποία είναι αντιστρόφως ανάλογα του λόγου διάρκειας
οπτικού παλμού και διάρκειας ηλεκτρικού ρεύματος στον ημιαγωγό.
Μεγάλα μειονεκτήματα του πυριτίου είναι η μεγάλη θερμική
διαφυγή και το υψηλό ρέυμα διαρροής. Τα μειονεκτήματα αυτά είναι
δυνατόν να αμβλυνθούν με τη χρήση p-I-n διόδων, οι οποίες ανεβάζουν
την τιμή της τάσης στην οποία αρχίζουν να εμφανίζονται τέτοια
προβλήματα.

ΓΑΛΙΟ-ΑΡΣΕΝΙΟ

Όσον αφορά στο γάλιο-αρσένιο, αυτό έχει ενεργειακό διάκενο της

τάξης του 1.4 eV το οποίο αντιστοιχεί σε μήκος κύματος διέγερσης ίσο με
λ=0.89 μm. Το πλεονέκτημα σε σχέση με το πυρίτιο, είναι η ικανότητα του
να έχει πολύ μικρότερο ρεύμα διαρροής, το οποίο με τη σειρά του
οφείλεται στο μεγάλο του ενεργειακό διάκενο

ΔΙΑΜΑΝΤΙ

Το διαμάντι σε σχέση με τα δύο άλλα υλικά παρουσιάζει αξιοσημείωτες

ιδιότητες. Τα πλεονεκτήματά του έγκεινται στο γεγονός, ότι παρουσιάζει
μεγάλη θερμική αγωγιμότητα της τάξης του 15 με 20 W/cm- 0C, ενώ το
πυρίτιο και το γάλιο-αρσένιο 1.41 W/cm- 0C και 0.54 W/cm- 0C
αντίστοιχα. Επίσης το ενεργειακό διάκενο του διαμαντιού είναι 5.4 eV το
οποίο αντιστοιχεί σε μήκος κύματος διέγερσης ίσο με λ=0.22 μm και είναι το
μόνο μειονέκτημά του ως υλικό

ΔΙΑΚΟΠΤΗΣ ΙΟΝΙΣΜΕΝΟΥ ΑΕΡΙΟΥ

Ένα άλλο είδος διακόπτη το οποίο είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί σε

μια τέρτοια διάταξη είναι ένας διακόπτης αερίου. Ο διακόπτης αυτός έχει
εξωτερικό περίβλημα από γυαλί και στο εσωτερικό του έχει αέριο. Επίσης
με κάποιο τρόπο δύο ηλεκτρόδια οδηγούνται στο εσωτερικό του
διακόπτη,οπότε με κατάλληλη εφαρμογή τάσης, το αέριο ιονίζεται πλήρως
και αστραπιαία δρώντας ως ένα τέλειο βραχυκύκλωμα. Παράμετρος που
πρέπει να προσεχθεί ιδιαιτέρως είναι η πίεση, στην οποία βρίσκεται το
αέριο, καθώς και το σχήμα που πρέπει να έχει ο διακόπτης, η θέση των
ηλεκτροδίων ανάλογα με το ρυθμό που κυματοδηγείται.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟΥ ΔΙΑΚΟΠΤΗ

Οι ιδιότητες ενός τέτοιου διακόπτη , ειδικά σε μια εφαρμογή όπως αυτή

της μικροκυματικής συμπίεσης παλμών, θα πρέπει να είναι οι παρακάτω:

1. πολύ γρήγορο άνοιγμα του διακόπτη σε σχέση με το χρόνο

πλήρους κύκλου ενός κύματος στην κοιλότητα
2. πολύ γρήγορο κλείσιμο του διακόπτη σε σχέση με το χρόνο
αγωγής του διακόπτη
3. σταθερη αντίσταση
4. μεγάλη ικανότητα ανάκαμψης του διακόπτη, ιδιότητα που είναι
απαραίτητη για τν επαναληπτική ικανότητα του συστήματος
5. ελεγχόμενος χρόνος αγωγής

ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑΣ ΡΥΘΜΟΥ Τ.Ε.10 ΟΡΘΟΓΩΝΙΚΟΥ ΣΕ Τ.Ε.01 ΚΥΚΛΙΚΟΥ

ΚΥΜΑΤΟΔΗΓΟΥ
Η απόδοση της διάταξης συμπίεσης μικροκυματικών
ηλεκτρομαγνητικών παλμών εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από
τις απώλειες του όλου συστήματος. Οι απώλειες αυτές εισάγονται
τόσο στον ορθογωνικό κυματοδηγό, στον κυκλοφορητή όσο και
στον μικροκυματικό διακόπτη. Όπως φάνηκε και παραπάνω
στην ανάλυση του ρυθμού Τ.Ε.01 σε κυκλικό κυματοδηγό, ο ρυθμός
αυτός παρουσιάζει τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αυτό άλλωστε
είναι και το πλεονέκτημά του. Για να γίνει εφικτή η χρήση αυτού του
ρυθμού, είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός μετατροπέα ρυθμού από
Τ.Ε.10 ορθογωνικού σε Τ.Ε.01 κυκλικού, διότι είναι απαραίτητη η
ύπαρξη του MAGIC TEE . Για να γίνει διέγερση του Τ.Ε.01 κυκλικού
ρυθμού είναι αναγκαία η ύπαρξη πολλαπλών διεγέρσεων, από
κυματοδηγούς συγκεκριμένης πόλωσης και φάσης, με ίσα βέβαια πλάτη. Η
διέγερση επίσης πρέπει να είναι συμμετρική όσον αφορά στον κύλινδρο. Η
ανάγκη για συμμετρία στις διεγέρσεις του κυλινδρικού κυματοδηγού είναι
φανερή από τη μορφή του Τ.Ε. 01 κυκλικού ρυθμού, ο οποίος έχει μόνο φ-
συνιστώσα ηλεκτρικού πεδίου με εξάρτηση από την ακτίνα του κυλίνδρου.
Επιπροσθέτως ο αριθμός των διεγέρσεων από τους ορθογωνικούς
κυματοδηγους, πρέπει να είναι μεγαλύτερος ή ίσος με τον αριθμό 4. Με
λιγότερες διεγέρσεις από 4 είναι πολύ πιθανή η διέγερση των ρυθμών
Τ.Ε.21 και Τ.Ε.31 των οποίων οι ρίζες της Bessel είναι αντίστοιχα 3.054 και
4.201 ενώ του Τ.Ε.01 3.832.[1]
Ανάλογης σημασίας για την κατασκευή του μετατροπέα αυτού,
είναι και το γεγονός της διέγερσης μόνο από ζυγού αριθμού διεγέρσεις. Το
παραπάνω εξηγείται από το γεγονός ότι με την μη περιττή διέγερση είναι
δυνατή η αναίρεση των ηλεκτρικών πεδιακών συνιστωσών εκτός της φ, με
κατάλληλη σχεδίαση. Αντίθετα με τη χρήση 4 ή και 6 διεγέρσεων τα πεδία
συντίθενται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην παρατηρούνται Εr ή ΕΖ, η
ύπαρξη των οποίων θα σημάνει την διάδοση και άλλων ρυθμών.[2] Για την
σχεδίαση αυτού του μετατροπέα ρυθμού, πραγματοποιήθηκαν πολλές
προσομοιώσεις οι οποίες κατέδειξαν ότι υπάρχούν τρεις τουλάχιστον
τρόποι μετατροπής σε Τ.Ε.01 ρυθμό. Όλοι αυτοί οι τρόποι απέδειξαν την
ανάγκη για διέγερση από 4 τουλάχιστον, αλλά γενικά από ζυγοό αριθμού
διεγέρσεις, με ίδια φάση, πόλωση και πλάτη.Γενικά για μ διεγέρσεις
εμφανίζονται οι ρυθμοί Τ.Ε.0μ και Τ.Ε.νμΓια να επιτευχθεί η παραπάνω
αναγκαία συνθήκη για τον Τ.Ε01 ρυθμό, χρησιμοποιήθηκε η παρακάτω
διάταξη δαχτυλιδιού.

Το σημαντικό στη σχεδίαση του παραπάνω δακτυλίου είναι, εκτός

από τη συμμετρία του, η κατάλληλη επιλογή συχνότητας ή αντίστοιχα
διαστάσεων. Για αυτό το λόγο, είναι απαραίτητο να ικανοποιούνται κάποιες
προϋποθέσεις για τη σωστή απόσταση των κυματοδηγών, σε σχέση με το
μήκος κύματος στον δακτύλιο.
Το παραπάνω είναι απαραίτητο για την σωστή τροφοδότηση των
ορθογωνικών κυματοδηγών που ενώνονται με τον δακτύλιο.
Αυτό όμως δεν είναι αρκετό για την ισότητα των μέτρων των πεδίων
των κυματοδηγών. Μάλιστα όσο πιο μακρυά βρίσκεται ο κυματοδηγός από
την θύρα 1, δηλαδή από την είσοδο από όπου έρχεται ο Τ.Ε. 10, τόσο πιο
μικρό είναι το μέτρο του ηλεκτρικού πεδίου σε αυτόν. Επίσης ο
συντελεστής ανάκλασης είναι αρκετά μεγάλος. Για την αντιμετώπιση του
προβλήματος, ίσως είναι απαραίτητη η τοποθέτηση σε κατάλληλη θέση ενός
βραχυκυκλωμένου στελέχους μήκους λ/4. Αυτή η θέση πρέπει να είναι
απέναντι από την τροφοδότηση του δακτυλίου. Με την τοποθέτηση αυτή
ενός βραχυκυκλωμένου κυματοδηγού, οδηγούμαστε σε συνολική εξίσωση
των φάσεων και των μέτρων των πεδίων στους κυματοδηγούς. Έχοντας
λοιπόν επιτευχθεί συμμετρική, ισοφασική, ισομετρική και με ίδιας φοράς
πόλωση τροφοδότηση των 6 κυματοδηγών που είναι ενωμένοι με τον
δακτύλιο είναι απαραίτητη η επιλογή της ακτίνας του κυλινδρικού
κυματοδηγού .
Κατά τη διάρκεια σχεδίασης του μετατροπέα ρυθμού Τ.Ε.01,
βρέθηκε ένας συνδυασμός συχνότητας και διάταξης, ο οποίος διεγείρει τον
ρυθμό Τ.Μ.11 με την ίδια διάταξη που θα διεγείρονταν ο Τ.Ε.01
Σε αυτή τη διάταξη οι ορθογωνικοί κυματοδηγοί έχουν διαστάσεις
ίσες με 2 και 1 cm, ο δακτύλιος είναι διαστάσεων 2 cm ύψος, ακτίνας
εξωτερική 4.5 και εσωτερικής 3.5 cm, ενώ η κυλινδρική κοιλότητα είναι
ακτίνας 2 cm.
Τέλος, η συχνότητα στην οποία διενεργήθηκε η προσομοίωση είναι
9.625 GHz, ενώ ο εσωτερικός κύλινδρος είναι ακτίνας 1 cm και βάθους
επίσης 1 cm. Μεγάλο ρόλο επίσης παίζει και το βάθος του εσωτερικού
κυλίνδρου, ο οποίος δεν καθορίζει τη μορφή του ρυθμού που διεγείρεται,
αλλά το συντελεστη μετάδοσης του διθύρου.
 Στην παραπάνω εικόνα φαίνεται η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου
και γιατί επιτεύχθει το παραπάνω αποτέλεσμα, δηλαδή κυρίως Τ.Μ11 με
συντελεστή μετάδοσης S12=0.998. Γιατί ενώ αρχικά ο μετατροπέας είχε
τους κυματοδηγούς του τοποθετημένους, έτσι ώστε να απέχουν ένα μήκος
κύματος στη συχνότητα 10.62 GHz, στη συχνότητα 9.625 GHz απέχουν
1.5 λ.Αυτό έχει σαν συνέπεια, μόνο οι 4 κυματοδηγοί να βρίσκονται σε
φάση, ενώ οι 2 μεσαίοι να απέχουν φασικά 900. Έτσι και με τη βοήθεια της
συγκεκριμένης κυλινδρικής κοιλότητας κυματοδηγείται ο Τ.Μ.11, ο οποίος
εν τέλει έχει ακριβώς την ίδια συχνότητα αποκοπής με τον Τ.Ε. 01 δηλαδή
λc=1.640α

Mήπως σας θυμίζει κάτι σχετικο με την οκταγωνικη διαταξη με

την οποια είναι χτισμένα τα μαντεια στην Αρχαία Ελλάδα?
Μήπως σας θυμιζι τιποτα από Γοργόνειο οπλο?

1 ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΜΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΑΝΑΚΛΑΣΤΗΡΑ

Κατά τη διάρκεια της σχεδίασης του mode converter αυτού,

έγιναν προσομοιώσεις και σε άλλες διατάξεις, από τις οποίες μόνο 2
είναι ικανές να διεγείρουν τον ρυθμό ΤΕ01. Οι διατάξεις αυτές
φαίνονται παρακάτω, όπου είναι εμφανής η ανάγκη για συμμετρική
ισοφασική, ισομετρική διέγερση των κυματοδηγών εισόδου για τη
διέγερση του ΤΕ01
ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ

ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ

ΠΛΑΓΙΑ ΟΨΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ
ΔΙΑ ΝΥ Σ ΜΑ ΜΑ ΓΝΗΤΙ ΚΟΥ ΠΕ ΔΙ ΟΥ Κ ΑΤΟ ΠΤΙ ΚΑ
 Τα παραπάνω σχήματα απεικονίζουν τα πεδία που
δημιουργούνται όταν σε ένα κύλινδρο ακτίνας 2,5 cm, ο οποίος
τροφοδοτείται από 4 ορθογωνικούς ρυθμούς διαστάσεων 1 και 2 cm,
οι οποίοι κυματοδηγούν τον Τ.Ε.10 σε f0= 8GHz και στη βάση του έχει
μια ανεστραμμένη τετραγωνική πυραμίδα βάσης 5 cm ύψους 1 cm
και κορυφής 2 cm. Επίσης όλα τα πεδία των ορθογωνικών
κυματοδηγών πρέπει να έχουν την ίδια πόλωση
Η πρώτη εικόνα αναπαριστά την ένταση του ηλεκτρικού
πεδίου στο επίπεδο XY, η δεύτερη το διάνυσμα του ηλεκτρικού πεδίου
για ύψος 3 cm, η τρίτη την ένταση του ηλεκτρικού πεδίου στο επίπεδο
YZ και η τέταρτη το διάνυσμα του μαγνητικού πεδίου σε ύψος 5 cm
Από τις παραπάνω εικόνες είναι σαφής η ικανότητα διέγερσης του
ρυθμού Τ.Ε.01 από μια τέτοια διάταξη. Οι εικόνες των διανυσμάτων των
πεδίων επιβεβαιώνουν την παραπάνω διαπίστωση, αφού όπως είναι
γνωστό ο ρυθμός Τ.Ε.01 έχει μόνο φ –συνιστώσα ηλεκτρικού πεδίου και
μόνο r και z συνιστώσες μαγνητικού.

ΕΦΑΠΤΟΜΕΝΙΚΗ ΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΗΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑΣ

Μια άλλη διάταξη η οποία είναι ικανή να διεγείρει τον ρυθμό Τ.Ε. 01 είναι
η παρακάτω, όπου όπως φαίνεται ικανοποιούνται οι όροι της
συμμετρικής ,ισομετρικής και ισοφασικής διάγερσης από ρυθμό
Τ.Ε.10.Χρησιμοποιήθηκαν κυματοδηγοί διαστάσεων 2 και 1 cm, ενώ η
ακτίνα του κυλινδρου είναι 2 cm. Όσον αφορά στη συχνότητα που
πραγματοποιήθηκε η προσομοίωση, αυτή είναι η 9.67 GHz. Σημαντική
επίσης είναι και η τέλεια τοποθέτηση των κυματοδηγών, ώστε αυτοί να
εισέρχονται εφαπτομενικά στην κυλινδρική κοιλότητα. Βέβαια είναι επίσης
απαραίτητη η ύπαρξη διάταξης, η οποία τροφοδοτεί τους 4 κυματοδηγούς
με κύματα ίσης φάσης και μέτρου αλλά και δεξιόστροφης πόλωσης
ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ

ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ

 Όπως φαίνεται από τα παραπάνω σχήματα, η διάταξη αυτή διεγείρει
τον ρυθμό Τ.Ε.01, αφού το διάνυσμα του ηλεκτρικού πεδίου σε ύψος 1 cm
είναι μόνο συνιστώσας φ και εντάσεως τέτοιας εξάρτησης από την ακτίνα
που οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ρυθμό Τ.Ε.01

ΔΙΑΤΑΞΗ ΣΤΑΥΡΟΥ
Κατά την διάρκεια του σχεδιασμού του mode converter, μία ακόμα
διάταξη, εκτός από τις άλλες δύο, οδηγεί και αυτή στην κυματοδήγηση
ρυθμού Τ.Ε.01.
Αυτή είναι η παρακάτω διάταξη σταυρού, η οποία απαιτεί και αυτή
ισοφασική, ισομετρική και ίδιας φορας πόλωση τροφοδότηση
ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ
ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ
ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ
ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΑ ΟΨΗ
 Η κοιλότητα είναι ακτίνας 3 cm, οι κυματοδηγοί 2 και 1 cm, ενώ η
συχνότητα 9 GHz, αλλά ίσως υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες στη
τροφοδότηση των 4 κυματοδηγών με 4 ίσου μέτρου και φάσης κύματα.
Οι εγγενείς αυτές δυσκολίες εγκεινται στο γεγονός ότι, οι κυματοδηγοι
που τροφοδοτουν την κυλινδρική κοιλότητα απέχουν πολύ μικρές
αποστάσεις ο ένας από τον άλλο.
5.4 ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑΣ ΡΥΘΜΟΥ ΑΠΟ Τ.Ε.01 ΣΕ Τ.Μ 01

Η παρακάτω διάταξη αποδεικνύεται τελικά ότι διεγείρει τον ρυθμό ΤΜ 01.

Αυτό γίνεται αντιληπτό, επειδή το ηλεκτρικό πεδίο αυτή τη φορα έχει
ακτινική διεύθυνση, ενώ το μαγνητικό πεδίο έχει διευθυνση κατά φ.
 Η τροφοδότηση γίνεται από 4 κυματοδηγούς ορθογώνιους, οι οποίοι
είναι διατεταγμένοι κατά τετράγωνο, ενώ ταυτόχρονα όλα τα πεδία πρέπει
να έχουν πόλωση με φορά προς το κέντρο.
ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΑ ΟΨΗ

ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΚΑΤΟΠΤΙΚΑ

ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ
ΤΕΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΕΑ ΡΥΘΜΟΥ ΑΠΟ Τ.Ε.10 ΣΕ Τ.Ε.01

Η εμφάνιση ενός τέτοιου ρυθμού είναι πιθανή μόνο από διέγερση από
κυματοδηγούς, που κυματοδηγούν τον Τ.Ε.10. Παρακάτω παρουσιάζεται μια
τέτοια διάταξη, η οποία λειτουργεί στη συχνότητα 9.67 GHz. Οι
κυματοδηγοί είναι διαστάσεων 2 και 1 cm, ενώ η εξωτερική ακτίνα του
δακτυλίου είναι 4.5 cm και η εσωτερική 3.5 cm.
 Ο συντελεστής ανάκλασης σε μια τέτοια περίπτωση είναι S11=0.66,
ενώ οι συντελεστές συζευξης της θύρας 1 με τις υπόλοιπες 6 είναι όλες
0.307 με ίσες φάσεις διέγερσης, όπως άλλωστε φαίνεται και στο σχήμα.
Η επιτυχής σύνδεση της παραπάνω δίαταξης με ένα κυματοδηγό, ο
οποίος είναι κυκλικής διατομής, είναι μια αρκετά δύσκολή υπόθεση. Η
συνδεση της παραπάνω διάταξης με ένα κυλινδρικό κυματοδηγό ακτίνας
2 cm είναι ικανή να οδηγήσει στην κυματοδήγηση του ρυθμού Τ.Ε. 01 στον
κυματοδηγό αυτό. Την παραπάνω διαπίστωση αποδεικνύουν και οι
παρακάτω εικόνες
ΚΑΤΟΨΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΚΑΤΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΟΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ
ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ
ΚΑΤΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΑΝΥΣΜΑΤΟΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΣΤΗΝ
ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ
 Οι παραπάνω εικόνες αντιπροσωπεύουν διαδοχικά την ένταση του
ηλεκτρικού πεδίου και το διάνυσμα του ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου
σε ύψος 3.8 cm. Το όλο πρόβλημα προκύπτει, όταν κατά την επιλογή
συχνότητας, πρέπει να επιλεγούν σωστά η ακτίνα του κυλίνδρου, όπως
επίσης και το βάθος στο οποίο τοπόθετείται βραχυκύκλωμα στον
κύλινδρο.
Στην συγκεκριμένη συχνότητα των 9.67 GHz ο ρυθμός Τ.Ε.01
παρουσιάζονταν μόνο για ακτίνες από 1.95 ως 2.05 cm χωρίς την
τοποθέτηση βραχυκυκλώματος .Παρουσιάστηκε επίσης το φαινόμενο να
παρουσιάζεται για ίδια ακτίνα 2 cm και για διάφορα ύψη τοποθέτησης του
βραχυκυκλώματος, μια αύξηση του συντελεστή μετάδοσης στις
συχνότητες των 10.35 και 11.8 GHz. Αυτό εξηγείται ίσως από το
αδιαμφισβήτητο γεγονός της μείωσης του μήκους κύματους του
δαχτυλιδιού με την αύξηση της συχνότητας, οπότε οι αποστάσεις μεταξύ
δύο διαδοχικών ορθογωνιών κυματοδηγών πληρούν μια συγκεκριμένη
προϋπόθεση.
H παραπάνω εικόνα ισχύει για συχνότητα 9.67 GHz, η οποία
εξασφαλίζει την τροφοδότηση των 6 κυματοδηγών με ίσα μέτρα και ίσα
πλάτη. Ενώ όμως αυτή η διάταξη στη συγκεκριμένη συχνότητα θα έπρεπε
να δίνει ρυθμό Τ.Ε.01, παρατηρήθηκε ότι με οποιαδήποτε επιπλέον διάταξη
στον κύλινδρο ή με οποιοδήποτε βάθος τερματισμού του κυλίνδρου, ο
συντελεστής μετάδοσης από τη θύρα 1 στον κυλινδρικό κυματοδηγό ήταν
περίπου μηδενικός.
Η λύση σε αυτό το πρόβλημα ήρθε, όταν για συχνότητες οι οποίες
παρουσιάζουν μεγάλο συντελεστή μετάδοσης της τάξης του 93%, το μήκος
κύματος στο δακτυλιοειδή κυματοδηγό, ήταν ακέραιο υποπολλαπλάσιο της
περιφέρειας του δακτυλίου
Στη συχνότητα των 9.67 GHz ο αριθμός αυτός είναι είναι 12 για
διαστάσεις δακτυλίου 4,5 και 3,5 cm ακτίνες εξωτερική και εσωτερική
αντίστοιχα. Αυτό σημαίνει ότι ανάμεσα σε δύο ορθογωνικούς
κυματοδηγούς η απόσταση είναι δύο μήκη κύματος. Η διαταξη αυτή έδινε
Τ.Ε.01 αλλά με υψηλό συντελεστή απομόνωσης των θυρών.
Για συχνότητα 10.366 GHz ο αριθμός των μηκών κυμάτων που
χωρούν στον δακτύλιο είναι 14. Αυτό σημαίνει ότι οι 6 κυματοδηγοί δεν
διεγείρονται με ίδιο πλάτος, όπως άλλωστε δείχνει και το παρακάτω σχήμα
αλλά και η μήτρα σκέδασης που πήραμε.
 Οι φάσεις είναι περίπου ίσες, αλλά η διαφορά στα μέτρα των
συντελεστών μετάδοσης είναι πολύ μεγάλη. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ο
συντελεστής μετάδοσης στην πρώτη θύρα από την είσοδο είναι 0.30 στην
δεύτερη είναι 0.11 ενώ στην τρίτη θύρα είναι 0.05.
Οι φάσεις όμως είναι περίπου ίδιες, όπως άλλωστε φαίνεται και στο
σχήμα το οποίο είναι από ότι φαίνεται το καθοριστικό σημείο στην
δημιουργία αυτού του ρυθμού. Με την προσθήκη της κοιλότητας της
κυλινδρικής η οποία έχει ακτίνα 2 cm και είναι βραχυκυκλωμένη σε βαθός
4,3 cm και σε συχνότητα 10.366 GHz, επετεύχθει μετάδοση του ρυθμού
Τ.Ε.01 με απόδοση 93.5%.
Αυτό φαίνεται παρακάτω, όπου παρουσιάζεται η ένταση του
ηλεκτρικού πεδίου σε δύο γωνίες λήψης, το διάνυσμα του ηλεκτρικού
πεδίου, η ένταση του μαγνητικού και το διάνυσμα του μαγνητικού πεδίου
διαδοχικά. Παρατηρείται επίσης ότι στους 6 κυματοδηγούς το πεδίο είναι
ακριβώς ίδιο, γεγονός το οποίο οδηγεί σε ρυθμό Τ.Ε.01
ΕΝΤΑΣΗ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ Τ.Ε.01 ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ
ΔΙΑΤΑΞΗ
ΕΝΤΑΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ Τ.Ε.01 ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΑ ΟΨΗ

ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ Τ.Ε.01 ΣΤΗΝ

ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΗΚΟΙΛΟΤΗΤΑ
ΕΝΤΑΣΗ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ Τ.Ε.01 ΑΠΟ ΠΛΑΓΙΑ
ΟΨΗ
ΔΙΑΝΥΣΜΑ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΟΥ Τ.Ε.01ΣΤΗΝ ΚΥΛΙΝΔΡΙΚΗ
ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ

Η διάταξη πρέπει να εξεταστεί ολόκληρη το οποίο σημαίνει ότι με την

προσθήκη της κυλινδρικής κοιλότητας, οι κυματοδηγοί διεγείρονται όμοια.
Το παραπάνω ισχύουν για πολύ μικρό εύρος συχνοτήτων. Για 0.08
GHz υπάρχει ένα παράθυρο το οποίο παρουσιάζει πολύ μεγάλη μετάδοση
από 80% εως 96%.
Επίσης σε αυτές τις συχνότητες μόνο ένα πολύ μικρό εύρος οδηγεί σε
Τ..Ε.01, γεγονός το οποίο καταδεικνύει την πολύ μεγάλη ευαισθησία του
μετατροπέα ρυθμού στις διαστάσεις αλλά και στη συχνότητα. Αυτό φαίνεται
και από το παρακάτω διάγραμμα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΑΝΑΚΛΑΣΗΣ (ΚΟΚΚΙΝΟ) ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ (ΠΡΑΣΙΝΟ) ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙ ΤΗΣ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑΣ(GHz)
 Στο συγκεκριμένο παράδειγμα στα 10.374 GHz παρουσιάζεται το
ελάχιστο της ανάκλασης, το οποίο είναι 4%, στο οποίο όμως σημείο δεν
κυματοδηγείται αναγκαστικά ο Τ.Ε.01. Ο Τ.Ε.01 στην περίπτωση μας
κυματοδηγήθηκε στα 10.71 GHz, όπου υπάρχει ανάκλαση 6.5%.
Η παραπάνω εικόνα είναι για δακτύλιο 4,5 και 3,5 cm ακτίνες εξωτερική
και εσωτερική αντίστοιχα για κυματοδηγούς ορθογωνικούς 2 και 1 cm
διαστάσεων και εν τέλει κυλινδρικό κυματοδηγό ο οποίος είναι ακτίνας 2
cm αλλά και βραχυκυκλωμένος σε βάθος 4,3 cm .
Περαιτέρω προσαρμογή, με πολύ μικρές αποκλίσεις στο βάθος στο
οποίο βρίσκεται το βραχυκύκλωμα αλλά και στη συχνότητα καθώς και στην
ακτίνα του κυλίνδρου θα δόσει μικρότερη ανάκλαση, της τάξης του 4%.
Μια προσαρμοστική διάταξη που θα προσαρμοζονταν στην κυλινδρική
κοιλότητα, θα οδηγήσει σε ακόμα μικρότερη ανάκλαση. Επίσης ένας
splitter, o οποίος θα τοποθετείται αμέσως μετά τη θύρα 1, το οποίο βοηθά
στον καλύτερο διαχωρισμό του κύματος και επομένως και στην μετάδοση
στο δαχτυλίδι, θα αποτελούσαν λογική συνέχεια της σχεδίασης του mode
converter, ώστε να επιτευχθεί συντελεστης μετάδοσης πολύ κοντά στο1.
Επίσης η προσομοίωση με μεγαλύτερη ακρίβεια όσον αφορά στην
κατασκευή του κυλίνδρου, είναι σίγουρο, ότι θα βελτιώσει ακόμα λίγο το
συντελεστή μετάδοσης του διθύρου
ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΣΥΜΠΙΕΣΗΣ ΠΑΛΜΩΝ

Στο παρόν κεφάλαιο εξετάζονται διαφοροι τρόποι συμπίεσης

ηλεκτρομαγνητικών παλμών. Η διαφοροποίηση αυτών των συστημάτων
έγκειται στο διαφορετικό αριθμό μικροκυματικών διακοπτών που
χρησιμοποιούνται αλλά και στο διαφορετικό κάθε φορά τρόπο
ενεργοποίησης τους όσον αφορά στον χρόνο. Επίσης γίνεται αναφορά
στην απόδοση, τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα της κάθε διάταξης
ενώ τελικά πραγματοποιείται σύγκριση όλων αυτών των διαφορετικών
διατάξεων.

ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΠΑΛΜΩΝ

V1+ V2-
V1- V2+

Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει η ακόλουθη μητρα σκέδασης¨

S= -R0 -j(1- R02)1/2
-j(1- R02)1/2 -R0
Οπότε από τον ορισμό της μήτρας σκέδασης θα ισχύει

V1-(0)=-R0VIN
V2-(0)=-jAVIN

Όπου A=(1- R02 )1/2 και επίσης ισχύει

V2+(n)=e-j2βl V2-(n-1)=-p V2-(n-1) όπου p=1 θεωρώντας ότι οι απώλειες

είναι μηδενικές

Επομένως θα ισχύουν τα παρακάτω:

V2+(1)=- V2-(0)p

V2-(1)= -jAVIN-R0pjAVIN=-jAVIN(1+R0p)

V2-(n-1)= -jAVIN(1+ R0p+…+( R0p)(n-1))

VOUT= V1-(n-1)=- R0VIN-j2A2pVIN(1+R0p+…+( R0p)(n-1))=

1 − (R 0 p) ^ n
=- R0VIN+A2pVIN(1+R0p+…+(R0p)(n-1))= VIN(-R0+(1- R02)p )
1 − R0 p
 1 − (R 0 p) ^ n
VOUT= VIN(-R0+(1- R02)p )
1 − R0 p

Τo πλεονεκτημα αυτής της διαταξης είναι ότι δεν είναι

πολύπλοκη αλλά εμφάνιζει διάφορα μειονεκτήματα όπως

1. η ύπαρξη ενέργειας μέσα στην κοιλότητα ακόμα και μετά την

εκτόνωση αφού ισχύει ότι

V2-(n-1)= -jAVIN(1+ R0p+…+( R0p)(n-1))

το οποίο είναι διάφορο του μηδενός. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα

ότι γίνεται σπατάλη ενέργειας, αφού δεν αποδίδεται όλη στον τελικό
παλμό εξόδου

2. η μη αξιοποίηση της φάσης του εισερχομένου κύματος VIN,

αφού όπως εύκολα παρατηρείται αν ο τελικός παλμός ήταν
-VIN και όχι VIN η σχέση

1 − (R 0 p) ^ n
VOUT= VIN(-R0+(1- R02)p )
1 − R0 p

θα μετατρέπονταν σε

1 − (R 0 p) ^ n
VOUT= VIN(R0+(1- R02)p )
1 − R0 p

δηλαδή θα ειχαμε βελτίωση κατά 2R0

3. η ύπαρξη μεγάλου ανακλώμενου κύματος κατά τον πρώτο

παλμό όπως άλλωστε δείχνει και η εξίσωση

V1-(0)=- R0VIN
ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΠΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΦΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΛΜΟ

Σε αυτή την περίπτωση το σήμα εισόδου θα είναι της μορφής

V1+(t)= VIN για 0<t<(n-1)t

-VIN για (n-1)t<t<nt

Σε αυτή την περίπτωση ο τελικός παλμός εξόδου θα είναι

1 − (R 0 p) ^ n
VOUT= VIN(R0+(1-R02)p ) με παρόντα ακόμα τα
1 − R0 p
μειονεκτήματα του μεγάλου ανακλωμένου κύματος κατά τον πρώτο
παλμό αλλά και της ύπαρξης ενέργειας στην κοιλότητα ακόμα και
μετά την εκτόνωση

6.3 ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ

ΠΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΉ ΤΗΣ
ΜΗΤΡΑΣ ΣΚΕΔΑΣΗΣ ΜΕ
ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΔΟΧΗ
ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ ΤΗΣ
ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ
ΠΑΛΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ

Στην περίπτωση της ενεργης συμπίεσης παλμών γενικότερα,

υπάρχει η δυνατότητα μεσω ενός διακόπτη ο οποίος αποτελεί μέρος
του μικροκυματικου δικτύου πριν την κοιλότητα να μεταβάλλεται κατα
βούληση η μήτρα σκέδασης του συστηματος. Με σκοπό την
ανυπαρξία ανακλώμενου κύματος στην είσοδο της κοιλότητας, κατά
τον πρώτο παλμό και εφόσον υπάρχει η δυνατότητα αλλαγής της
μήτρας σκέδασης, εξάγεται το συμπέρασμα ότι για συντελεστή
ανάκλασης ίσο με 0 στην είσοδο της κοιλότητας κατά τον πρώτο
παλμό, θα αποθηκεύεται χωρίς απώλειες στην κοιλοτητα. Επίσης,
με καταλληλη αλλαγη της μήτρας για δεδομένο βαθμό συμπίεσης
πετυχαίνεται σημαντική βελτίωση στο συντελεστή απόδοσης του
συστήματος, ιδιαίτερα σε μεγάλους βαθμούς συμπίεσης ενώ γίνεται
αλλαγή της φάσης κατά 1800 κατά τον τελευταίο παλμό Έτσι αρχικά η
μητρα σκέδασης είναι

S= 0 -j

-j 0 Ενώ μετά τον πρώτο παλμό γίνεται

S= -R0 -j(1- R02)1/2

-j(1- R02)1/2 -R0

Από τα παραπάνω και με καταλληλο χειρισμό των εξισωσεων

εξάγονται τα παρακάτω

V1-(0)=0

V2-(0)=-jVIN

Μετά την αλλαγή της μήτρας σκέδασης θα ισχύουν τα παρακάτω

V1-(1)=-R0VIN-jApVIN

V2-(1)= -jAVIN-jpR0VIN=-jVIN(A+R0p)

V2-(2)= -jAVIN- jpR0VIN(A+R0p)

V2-(n-2)= -jVIN(A(1+R0p+...+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))

V1-(n-1)= VOUT= R0VIN-j2ApVIN (A(1+R0p+...+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))=

1 − ( R0 p)^ (n − 2)
=VIN(R0+p(1-R02) +p(1- R02)1/2(R0p)(n-2))
1 − R0 p

Τελικά για αυτό το σύστημα συμπίεσης ισχύει

1 − ( R0 p)^ (n − 2)
VOUT= VIN(R0+p(1- R02) +p(1-R02)1/2(R0p)(n-2))
1 − R0 p

Το συστημα αυτό έχει σαν κύριο μειονέκτημα του, ότι μετά την
εκτόνωση υπάρχει εναπομείνουσα ενέργεια στην κοιλότητα, η οποία
δεν αξιοποιείται κατάλληλα
6.4 ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΠΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΉ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
ΣΚΕΔΑΣΗΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΠΛΗΡΗ ΕΚΤΟΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
ΕΚΤΟΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑΣ
Στην περίπτωση αυτή η μήτρα σκέδασης αλλάζει κατά τον τελευταίο
παλμό, οπότε και όλη η ενέργεια βγαίνει εκτός κοιλότητας, ενώ επίσης δεν
γίνεται αλλαγή φάσης στο σήμα εισόδου. Αρχικά η μήτρα σκέδασης είναι
S= -R0 -j(1- R02)1/2

-j(1- R02)1/2 -R0

Ενώ πριν τον τελευταίο παλμό είναι

S= -D -j(1- D2)1/2

-j(1- D2)1/2 -D

Ισχύουν τα παρακάτω

V2-(n-1)= -jΑVIN(1+R0p+...+(R0p)(n-1))

V1-(n)=VOUT= -j2 pVINA(1+R0p+...+(R0p)(n-1))=

1 − ( R0 p )^ n
=VINp(1-R02)1/2
1 − ( R0 p )
Βασικό μειονέκτημα της διάταξης είναι ότι δεν γίνεται ορθή αξιοποίηση
του πρώτου και σημαντικού παλμού, αλλα και του τελευταίου και της φάσης
του
6.5 ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΠΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΉ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
ΣΚΕΔΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΠΑΛΜΟΥ ΜΕ
AΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ V2-(n-1)=0

Στην περιπτωση αυτή θα υπάρχει αλλαγή της φασης κατα 1800

κατα τον τελευταίο παλμό, ετσι ώστε το κύμα που εξέρχεται της
κοιλότητας να συντίθεται αποτελεσματικά και όχι καταστρεπτικά με το
ανακλώμενο από την κοιλότητα και αλλαγή της μητρας, έτσι ώστε να
ισχύει V2-(n-1)=0

Αρχικά η μήτρα σκέδασης θα είναι

S= -R0 -j(1- R02)1/2

-j(1- R02)1/2 -R0

Ενώ πριν τον τελευταίο παλμό
S= -D -j(1- D2)1/2

-j(1- D2)1/2 -D

Επαναλαμβάνοντας την παραπάνω ανάλυση θα ισχύει

V2-(n-2)= -jAVIN(1+R0p+...+(R0p)(n-2)

Η απαίτηση είναι V2-(n-1)=0 οπότε

V2-(n-1)=j(1-D2)1/2VIN-DpjAVIN(1+R0p+...+(R0p)(n-2))=0

1 − ( R0 p )^ (n − 1)
(1-D2)1/2=Dp(1-R 2)1/2
1 − ( R0 p )
0

1 − ( R0 p)^ (n − 1)
1-D2=D2(p(1-R 2)1/2
1 − ( R0 p ) )2
0

1 − ( R0 p )^ (n − 1)
D=(1+(p(1-R 2)1/2
1 − ( R0 p ) )2)-1/2
0

VOUT=V1-(n-1)=DVIN-j2(1-D2)1/2pAVIN(1+R0p+...+(R0p)(n-2)=VIN/D

1 − ( R0 p)^ (n − 1)
VOUT= VIN/D=VIN (1+(p(1-R 2)1/2
1 − ( R0 p ) )2)1/2
0

Η παραπάνω διάταξη παρουσιάζει πολλά πλεονεκτήματα σε

σχέση με τις πρώτες διατάξεις, αλλά το μειονέκτημα της μη
αξιοποίησης της ενέργειας του πρώτου παλμού παραμένει. Αυτό το
μειονέκτημα της παραπάνω διάταξης γίνεται αντικείμενο βελτίωσης
με την παρακάτω διάταξη
ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΠΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΉ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ ΣΚΕΔΑΣΗΣ
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΔΥΟ ΔΙΑΚΟΠΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ
ΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΠΑΛΜΟΥ ΜΕ ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΗ AΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ
ΙΣΧΥΕΙ V2-(n-1)=0
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της διάταξης είναι η ύπαρξη δύο
διακοπτών αντί ενός, η οποία και εξασφαλίζει την αξιοποίηση της
διαθέσιμης ενέργειας μέσω της διπλής αλλαγής της μήτρας σκέδασης .

Έτσι αρχικά η μήτρα σκέδασης για τον πρώτο παλμό είναι

S= 0 -j

-j 0

Ενώ κατα τους επόμενους παλμούς πριν τον τελευταίο γίνεται

S= -R0 -j(1- R02)1/2

-j(1- R02)1/2 -R0

 Και εν τέλει γίνεται
S= -D -j(1- D2)1/2

-j(1- D2)1/2 -D

Με σκοπό να αδείασει όλη η ενέργεια από την κοιλότητα

Άρα ισχύουν τα παρακάτω

V1-(0)=0

V2-(0)=-jVIN

V2+(1)=jpVIN

V2-(1)=-jAVIN-jR0pVIN=-jVIN(A+R0p)

V2+(2)= jpVIN(A+R0p)

V2-(2)=-jAVIN-jR0pVIN(A+R0p)=-jVIN(A(1+R0p)+(R0p)2)

V2-(n-2)=-jVIN(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))

V2+(n-2)= jpVIN(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))

V2-(n-1)=j(1-D2)1/2VIN-jDpVIN(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))=0

(1-D2)1/2= Dp(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))

(1-D2)= D2(p(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2)))2

D=(1+(p(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2)))2)-1/2

VOUT=V1-(n-1)=DVIN-j2p(1-D2)1/2VIN(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2))=

=VIN(D+p(1-D2)1/2(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2)))=

=VIN/D=VIN(1+(p(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2)))2)1/2

VOUT=VIN(1+(p(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2)))2)1/2

COMP(n)= (1+(p(A(1+R0p+…+(R0p)(n-3))+(R0p)(n-2)))2)2 [2]

 Συνολικά παρατηρούνται τα εξής

1.Το κύμα που απομένει μέσα στην κοιλότητα μετά την εκτόνωση
είναι 0 αφού V2-(n-1)=0

2.Το ανακλώμενο κύμα από την κοιλότητα κατά τον πρώτο παλμό
είναι ίσο με 0 αφού V1-(0)=0, το οποίο πρακτικά συνεπάγεται ότι όλη
η ενέργεια του πρώτου παλμού αποθηκεύεται μέσα στην κοιλότητα.

3.Το s11 της μήτρας σκέδασης μεταβάλλεται απο 0 σε R0 και μετά σε D

γεγονός, το οποίο καθιστά αναγκαία την ύπαρξη δύο κατάλληλα
τοποθετημένων διακοπτών που καθιστούν εφικτή αυτή τη δυνατότητα

4.Η παραπάνω διάταξη είναι ιδιαίτερα αποδοτική, όσο ανεβαίνει ο

βαθμός συμπίεσης. Αυτή η ιδιότητα φαίνεται να αίρεται στην
περίπτωση, όπου οι απώλειες στην κοιλότητα δεν είναι μικρές, γιατί
ειδικά στην περίπτωση μεγάλων βαθμών συμπίεσης οι απώλειες
καθιστά την προσφορά των πρώτων παλμών στο τελικό αποτέλεσμα
πολύ μικρή.

5. Η απόδοση της διάταξης διατηρείται σε πολύ υψηλά επίπεδα ακόμα

και σε πολύ μεγάλους βαθμούς συμπίεσης. Η απόδοση αγγίζει τα
όρια του 82% για βαθμό συμπίεσης ίσο με 256, ενώ όπως άλλωστε
παρατηρείται εύκολά η απόδοση αυτή μειώνεται δραματικά για
ποσοστά απωλειων μεγαλύτερα του 1.5%. Στα παρακάτω σχήματα
έχει παρασταθεί ο λόγος (VOUT/VIN)2 συναρτήσει του R για απώλειες
μηδενικές ή 2% και βαθμούς συμπίεσης ίσους με 25,60 και 150.
 6.7 ΕΝΕΡΓΗ ΣΥΜΠΙΕΣΗ ΠΑΛΜΩΝ ΜΕ ΑΛΛΑΓΉ ΤΗΣ ΜΗΤΡΑΣ
ΣΚΕΔΑΣΗΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΔΥΟ ΔΙΑΚΟΠΤΩΝ ΚΑΙ
ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΠΑΛΜΟΥ ΜΕ
ΕΠΙΠΡΟΣΘΕΤΗ AΠΑΙΤΗΣΗ ΝΑ ΙΣΧΥΕΙ V2-(n-1)=0 ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΤΑΞΗ
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΕΝΈΡΓΕΙΑΣ

Όπως φαίνεται από την ανάλυση της διαταξης 6 υπάρχει

ενέργεια η οποία δεν αξιοποιείται από την αποθηκευτική διάταξη.
Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Αφενός γιατί κάποιο ποσοστό της
ενέργειας δεν φτανεί ποτέ στην αποθηκευτική κοιλότητα, αφετέρου
διότι κάποιο ποσοστό της αποθηκευμένης ενέργειας διαρρέει από
την κοιλότητα.
Όσ ο ν αφ ο ρ ά σ τη ν ε νέ ρ γε ια που δ εν αξ ιοπο ιε ίτα ι ισ χύο υ ν
τα πα ρ ακά τω

V1-(0)=0
V1-(1)= VIN(-R0+Ap)
V1-(2)= VIN(-R0+Ap(A+R0p))
V1-(3)= VIN(-R0+Ap(A(1+R0p)+(R0p)2)
V1-(n-2)= VIN(-R0+Ap(A(1+R0p+…(R0p)n-4+(R0p)n-3)

Όλη αυτή η ενέργεια δεν γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από

το σύστημα. Αν όμως υπήρχε μια δεύτερη διάταξη παρόμοια με την
χρησιμοποιούμενη θα ήταν δυνατή η αξιοποίηση μέρους της
ενέργειας αυτής Η διάταξη η οποία χρησιμοποιείται για κάτι τέτοιο
είναι η παρακάτω
όπου αρχικά φαίνονται δύο κοιλότητες συντονισμού, 3 μαγικά Τ, 3
κυκλοφορητες που κυκλοφορούν τα κύματα ανθωρολογιακά καθώς
και μιά ένωση των δύο κυκλοφορητών
Επειδή ο μεγαλύτερος σε πλάτος παλμός είναι ο πρώτος δηλαδή
ο
V1-(1)= VIN(-R0+Ap)
Είναι λογικό να υποτεθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτού του
παλμού η μήτρα σκέδασης του δευτερου συστήματος θα πρέπει να
είναι η παρακάτω

S= 0 -j
-j 0

και αυτό γιατί είναι επιθυμητό όλη η ενέργεια του κατά τα άλλα
πρώτου παλμού να αποθηκευθεί στην κοιλότητα χωρίς απώλειες
Άρα θα ισχύει
V1-(1)= 0
V2-(1)= -jVIN(-R0+Ap)
Έπειτα για να μην χαθεί η αποθηκευμένη ενέργεια, αλλά και
για να είναι δυνατή η είσοδος στην κοιλότητα και στους επόμενους
παλμούς η μήτρα σκέδασης αλλάζει και γίνεται
S= -Rα -j(1- Rα2)1/2

-j(1- Rα2)1/2 -Rα

επομένως για τους επόμενους παλμούς θα ισχύει
V2-(2)= -jVIN(Aα(-R0+Ap(Α+Rap)+Rap(-R0+Ap))
V2-(3)=-jVIN(Aa(-R0+Ap(A(1+R0p)+(R0p)2))+AaRap(-R0+Ap(A+R0p))+ Ra2p2(-
R0+Ap))

V2-(4)=-jVIN(Aa(-R0+Ap(A(1+R0p+(R0p)2)+(R0p)3))+AaRap(-R0+Ap(A(1+R0p)
+(R0p)2)+AaRa2p2(-R0+Ap(A+R0p))+Ra3p3(-R0+Ap))
1 − ( R0 p ) n −4
V2-(n-3)=-jVIN(Aa(-R0+Ap(A( )+(R0p) n-4)+
1 − R0 p
1 − ( R0 p ) n −5
AaRap((-R0+Ap(A( )+(R0p)n-5)+
1 − R0 p
1 − ( R0 p ) n −6
AaRa2p2(-R0+Ap(A( )+(R0p) n-6)+…
1 − R0 p
+ Ran-4pn-4(-R0+Ap))
Η μήτρα σκέδασης τώρα ξαναγίνεται

S= 0 -j
-j 0
 οπότε θα ισχύουν τα παρακάτω
-
1 − ( R0 p ) n −4
VOUT=V (n-2)=- VIN (Aa(-R0+Ap(A(
1 )+(R0p)n-4)+
1 − R0 p
1 − ( R0 p ) n −5
AaRap((-R0+Ap(A( )+(R0p)n-5)+
1 − R0 p
2 2
1 − ( R0 p ) n −6
AaRa p (-R0+Ap(A( )+(R0p)n-6)+…
1 − R0 p
…+ Ran-4pn-4(-R0+Ap))

Τέλος η απόδοση της συμπληρωματικής διάταξης θα είναι

VOUT 2 1 − ( R0 p ) n −4
( ) =COMP=(Aa(-R0+Ap(A( )+(R0p)n-4)+
VIN 1 − R0 p
1 − ( R0 p ) n −5
AaRap((-R0+Ap(A( )+(R0p)n-5)+
1 − R0 p
2 2
1 − ( R0 p ) n −6
AaRa p (-R0+Ap(A( )+(R0 p)n-6)+…
1 − R0 p
…+ Ran-4pn-4(-R0+Ap))2

( n −1)
1 − ( R0 p ) i
∑
COMP(n)=(Ra(n-1)(-R0+Ap)+ i =1 Aa(Ra(n-1-i)(-R0+Ap(A( 1 − R0 p )+
(R0p) i)))2

Σε αυ τ ό το ση με ίο ε ίνα ι α πα ρα ίτ ητο να θ ιγε ί το ζή τ ημ α του

συ γχρ ο νισ μο ύ τ η ς κύ ρ ια ς δ ιάταξ η ς κα ι τ η ς συ μ π λη ρ ωμ ατ ική ς.
Κα τ ’α ρ χή ν ο ι δύ ο δ ια τά ξ ε ις π ρέ π ε ι να ε ίνα ι ό μο ιε ς όσ ο ν α φ ορ ά
στ ις δ ια σ τά σε ις κα ι ε πο μέ νως στ ην δ ιά ρ κε ια το υ πα λμο ύ του ς,
ώστ ε ο ι δ ύο πα λμο ί να συ ντ ίθ ο ντα ι αποτ ε λε σμ α τ ικά.
Επίσης είναι απαραίτητο, η απόσταση της εξόδου του κύριου
συστήματος και της εισόδου του συμπληρωματικού να είναι τέτοια,
ώστε ο χρόνος που απαιτείται για να τη διασχίσει ο παλμός να είναι
ίση με τη διάρκεια κάθε παλμού.
Ένα άλλο σημείο το οποίο είναι μέγιστης σημασίας είναι το ότι η
εκφόρτιση των δύο συστημάτων πρέπει να είναι ταυτόχρονη και οι
απόστασεις των δύο συστημάτων από το σημείο στο οποίο θα
συντεθούν τα δύο κύματα θα πρέπει να είναι ίσες .

Οι εισερχόμενοι στην συμπληρωματική κοιλότητα παλμοί είναι

μεταβλητού πλάτους και μάλιστα φθίνοντος πλάτους. Για αυτό και
είναι απαραίτητη η πλήρης εκμετάλλευση του πρώτου παλμού που
καταφθάνει. Έτσι η μήτρα σκέδασης θα πρέπει να είναι

S= 0 -j
-j 0

Επίσης στην δευτερη κοιλότητα καταφθάνουν παλμοί με

καθυστέρηση χρονικά ίση με δύο παλμούς. Aυτό εξηγείται από το ότι
ο πρωτος παλμός στην πρώτη κοιλότητα δεν ανακλάται, αλλά και από
το γεγονός ότι οτα δύο συστηματα απέχουν σκόπιμα χρονικά ενά
παλμό
Όσον αφορά στη λειτουργία του όλου συστήματος αυτή
επεξηγείται παρακάτω.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της φόρτισης το μαγικο Τ Β που λειτουργεί
ως διακόπτης αφήνει όλη τη μη χρησιμοποιούμενη ενέργεια από την
πρώτη κοιλότητα να αποθηκευθεί στη δεύτερη κοιλότητα με τον
τρόπο που περιγράφηκε παραπάνω. Βέβαια όλη η παραπάνω
διάταξη στηρίζεται στους 3 κυκλοφορητές που υπάρχουν στην
διάταξη και οι οποίοι κατευθύνουν την ενέργεια των θυρών
ανθωρολογιακά.
Έτσι όλη η ενέργεια που εξέρχεται της πρώτης κοιλότητας
κατευθύνεται στην είσοσο της δεύτερης διάταξης
Όταν έρθει η στιγμή της εκφόρτισης, η οποία συμβαίνει
ταυτόχρονα στις δύο κοιλότητες με κατάλληλη εφαρμογή τάσης στους
μικροκυματικούς διακόπτες πραγματοποιείται και αλλάγη της μήτρας
σκέδασης του μαγικού Τ Β που συνδέει τις δύο διατάξεις. Η νέα
κατάσταση της μήτρας σκέδασης του μαγικού Τ Β είναι αυτή της
πλήρους απομόνωσης μεταξύ των δύο διατάξεων. Επομένως όλη η
ενέργεια από την πρώτη κοιλότητα φτάνει στο μαγικό Τ Β ξαναγυρνά
στον κυκλοφορητή Β, όπου από εκεί συντίθεται με την ενέργεια από
την δεύτερη κοιλότητα. Έτσι έχουμε ένωση των δύο ενεργειών στο
σημείο Κ.
‘Οσον αφορά στην ακρίβεια φάσεων με την οποία συντίθενται τα
κύματα από τις δύο κοιλότητες είναι δυνατόν να λεχθεί ότι οι φάσεις
αυτές ελέγχονται πολύ έυκολα με την καταλληλη επιλογή του μήκους
των κυματοδηγών που συνδέουν τα διάφορα επιμέρους στοιχεία της
διάταξης

6.7 ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ 5 ΚΑΙ 6

Όπως εύκολα παρατηρείται, η διαφορά μεταξύ των δύο διαταξεων
είναι σχετικα μικρή σε χαμηλούς βαθμούς συμπίεσης και ακόμα πιο μικρή
όσο ανεβαίνουν οι απώλειες. Η χρησιμότητα των δύο αυτών
διαγραμμάτων έγκειται στο ότι όπως εύκολα συνάγεται το σύστημα με τους
δύο διακόπτες δηλαδή με την πράσινη γραμμή έχει μεγαλύτερο εύρος R
για επίτευξη της ίδιας απόδοσης ή και υψηλότερης από ότι το σύστημα 5.
Αυτό το γεγονός μπορεί να αποβεί ίδιαίτερα κρίσιμο στην περίπτωση κατά
την οποία η τοποθέτηση των μικροκυματικών διακοπτών παρουσιάζει
αποκλίσεις από την ιδανική τους θέση.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕΤΑΞΎ ΌΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

Cr No2 No3 No4 No5 No6
2 78.1 100 84.4 100 100
4 86.1 92.6 82.1 87 99.2
8 64.5 66.5 81.6 84 96
16 40.6 41.2 81.5 82.7 92.6
32 23.3 23.4 81.5 82 89.7
64 12.6 12.7 81.5 81.7 87.5
128 6.6 6.6 81.5 81.6 85.8
256 3.4 3.4 81.5 81.5 84.6

Όπως παρατηρούμε από τον παραπάνω πίνακα, αλλά και από το

παρακάτω διάγραμμα η πιο αποδοτική διάταξη να είναι η διάταξη η
οποία χρησιμοποιεί τους δύο διακόπτες λόγω του καλύτερου
χειρισμού της ενέργειας. Παρατηρείται επίσης ότι, όσο αυξάνει ο
βαθμός συμπίεσης, τόσο η απόδοση των διατάξεων 4,5 και 6
συγκλίνει και είναι οι μόνες οι οποίες παρέχουν υψηλούς βαθμούς
συμπίεσης.

ο παλµός αυτός αντιστρέφεται όταν ανακλαστεί στο σταθερό σηµείο.

Σ ... Οι εξισώσεις που περιγράφουν τη διάδοση ηλεκτροµαγνητικού
κύµατος ισχύουν ... Απεριοδική κίνηση ταλαντωτή έχουµε στη περίπτωση
που η σταθερά απόσβεσης
Οι μεταλλικές επιφάνειες παίζουν για τα ραδιοκύματα το ρόλο που
παίζουν οι καθρέφτες για το φως.Με ένα παραβολικό κάτοπτρο
εκπέμπουμε δέσμη ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων προς ορισμένη
κατεύθυνση. Αν σε ένα σχοινί που έχει το άκρο του δεμένο σε σταθερό
σημείο διαδίδεται ένας παλμός, τότε ο παλμός αυτός αντιστρέφεται όταν
ανακλαστεί στο σταθερό σημείο. Οι ακτίνες x είναι ηλεκτρομαγνητική
ακτινοβολία, η οποία παράγεται στο εργαστήριο κατά την απότομη
επιβράδυνση ηλεκτρονίων, πχ όταν ταχέως κινούμενα ηλεκτρόνια
προσκρούσουν σε ένα μεταλλικό στόχο. Η διάδοση του φωτός μέσα σε
οπτική ίνα ακόμα και αν αυτή είναι καμπυλωμένη οφείλεται στο φαινόμενο
της ολικής ανάκλασηςΤο φαινόμενο της παλίρροιας είναι φαινόμενο
εξαναγκασμένης ταλάντωσης με κινούμενο σώμα το νερό και διεγέρτη την
ελκτική δύναμη της σελήνης. Η αρχή της επαλληλίας μπορεί να εφαρμοσθεί
στη περίπτωση που ένα σώμα κάνει δύο ταλαντώσεις ταυτόχρονα. Η
κεραία ενός ραδιοφώνου είναι ένα κύκλωμα πυκνωτή –πηνίου. Τα
αμορτισέρ των αυτοκινήτων όταν παλιώνουν αναγκάζουν το αυτοκίνητο
που θα βρει ανωμαλία στο δρόμο να κάνει περισσότερες ταλαντώσεις από
ότι όταν είναι καινούργια. Με τον όρο σκέδαση ονομάζουμε τη
κρούση υποατομικών σωματιδίων Τα νετρόνια σε πυρηνικούς
αντιδραστήρες φρενάρονται όταν συγκρούονται με σωματίδια ίσης μάζας
γιατί τότε τους μεταδίνουν όλη τη κινητική ενέργεια που είχαν. Η υπεριώδης
ακτινοβολία του ήλιου απορροφάται από τα ανώτερα στρώματα της
ατμόσφαιρας Οι υπεριώδεις ακτινοβολίες μπορούν να προκαλέσουν
βλάβες στους οργανισμούς λόγω χημικών μεταβολών που προκαλούν στα
κελιά Οι ακτίνες γ παράγονται κατά την αποδιέγερση πυρήνων ή κατά τη
διαδικασία διάσπασης στοιχειωδών σωματιδίων. Η ορμή συστήματος δύο
σωμάτων διατηρείται εφ όσον η συνισταμένη των εξωτερικών δυνάμεων
που δρουν στα σώματα είναι μηδενική Σε ένα μακρύ σχοινι δημιουργείται
στάσιμο κύμα τότε κάποιες στιγμές η ενέργεια των υλικών σημείων είναι με
τη μορφή κινητικής ενέργειας Υπάρχουν αεροπλάνα, τα οποία πετάνε
πάνω από περιοχές και ψεκάζουν αφήνοντας ουρές από χημικά, οι οποίες
ξεχωρίζουν από τις κλασσικές ουρές των αεροπλάνων, γιατί το ίχνος που
αφήνουν παραμένει για πολύ ώρα και απλώνονται σε μεγάλα σύννεφα που
στέκονται στον ουρανό. Η θεωρία λέει ακόμα ότι κατά τη διάρκεια των
πτήσεων αυτών, αυξάνονται στο έδαφος τα προβλήματα υγείας των
κατοίκων, παρουσιάζονται δηλαδή συμπτώματα όπως κεφαλαλγίες,
τάση για εμετό, κατάθλιψη, γαστρεντερολογικά προβλήματα κ.α. Από
εδώ και πέρα υπάρχουν διάφορες εκφάνσεις της θεωρίας που μπορεί
κανείς να συναντήσει χωριστά ή ως σύνολο.
Ένα ρεύμα της θεωρίας, που ξεκινά από τον Καναδό εμπνευστή της
William Thomas, λέει ότι το υλικό με το οποίο ψεκάζουν αυτά τα
αεροπλάνα περιέχει διάφορους μικροοργανισμούς καθώς και ουσίες
όπως το διβρομικό αιθυλένιο, που έχουν τοξική δράση στον
άνθρωπο. Οι ψεκασμοί αυτών των ουσιών γίνονται από χαμηλό ύψος που
δεν ξεπερνά τα μερικά χιλιόμετρα. Μία άλλη πλευρά της θεωρίας λέει ότι:
Οι αεροψεκασμοί με βαριά μέταλλα και ενώσεις τους, όπως το βάριο,
το αλουμίνιο, το τιτάνιο και η σκόνη χαλαζία, δημιουργούν τεχνητά
νέφη, τα οποία είναι ταυτόχρονα στρώματα φορτισμένων ηλεκτρικά
σωματιδίων. Τα νέφη αυτά σχηματίζονται από αεροσκάφη που ψεκάζουν
σε ύψους 5 έως 12 χλμ. και παρουσιάζουν ηλεκτρομαγνητική
αγωγιμότητα, όμοια με αυτή της ιονόσφαιρας.

Ο στόχος των παραπάνω είναι η εκμετάλλευση του συστήματος H.A.A.R.P.

για την πρόκληση σεισμών, πλημμυρών, λοιμών και καταποντισμών,
καθώς και νοητικού ελέγχου. Είναι δηλαδή για πάσα νόσο και πάσα
μαλακία το H.A.A.R.P. Το καλοκαίρι ακουγόταν μάλιστα ότι έβαλε και τις
φωτιές στην Πελοπόννησο. Το H.A.A.R.P. δηλαδή με την βοήθεια της
«τεχνητής» Ιονόσφαιρας που δημιουργούν τα Chemtrails κατευθύνει
τα ηλεκτρομαγνητικά του κύματα στο στόχο και προκαλεί ότι είναι να
προκαλέσει:
Καταρχήν δημιουργούνται τεράστιες ζημιές στο περιβάλλον μέσω της
δημιουργίας τρυπών στην ιονόσφαιρα στη χειρότερη εκδοχή και
υπερβολική αραίωση της ατμόσφαιρας στο πιο αισιόδοξο σενάριο, με
αποτέλεσμα την έκθεση της Γης και των ζωντανών οργανισμών στο έλεος
της υπεριώδους ηλιακής ακτινοβολίας...
Επίσης στην αραιωμένη περιοχή της ατμόσφαιρας πάνω από μία περιοχή
δεν θα έχουμε την εκτόνωση των κεραυνών, με αποτέλεσμα αυτοί να
φθάνουν με απίστευτη ένταση στο έδαφος. Η Γη θα φορτίζεται ηλεκτρικά
και θα ανεβαίνει η θερμοκρασία της, εντείνοντας έτσι το φαινόμενο
του θερμοκηπίου. Με την πρόσκρουση της ραδιομαγνητικής
ακτινοβολίας στην ιονόσφαιρα τμήματά της θα ωθούνται ψηλότερα
και το κενό που θα δημιουργείται θα σπεύδουν να καλύψουν άλλες
μάζες αέρα από παρακείμενες περιοχές, οι οποίες με τη σειρά τους
θα αφήσουν κενό το οποίο θα καλυφθεί από άλλες και πάει λέγοντας,
με αποτέλεσμα τη δημιουργία στη Γήινη ατμόσφαιρα φαινομένου
«ντόμινο»...
Επίσης εάν τα ραδιομαγνητικά κύματα διοχετευθούν προς το
υπέδαφος, είναι πολύ πιθανή η πρόκληση βιβλικών σεισμών...
Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι στην ουσία ηλεκτρόνια που
πάλλονται αδιάκοπα και συναισθήματα τα οποία τροφοδοτούνται
από χημικές αντιδράσεις και μεταφέρονται μέσα στο σώμα και τον
εγκέφαλο μέσω ηλεκτρικών σημάτων διαμέσου των νεύρων.
Αντίστοιχα λειτουργούν και οι άλλοι οργανισμοί. Φορτίζοντας έτσι τον
πλανήτη με ασύλληπτες ποσότητες ηλεκτρικού φορτίου ποιος στ'
αλήθεια επιστήμονας ξέρει τεκμηριωμένα τι επίδραση αυτό θα έχει
στον άνθρωπο και στο περιβάλλον...
.
Καναλι περιορισμενου ευρους: 300 Ηz – 3100 Ηz; Μεγαλη αποσβεση στις
υψηλότερες συχνοτητες ... Ευαλωτο σε ηλεκτρομαγνητικες παρεμβολες και
συνακροασεις; Η τεχνολογια xDSL ... Αναλογικη διαμορφωση παλμων
Ηλεκτρονικός Πόλεμος είναι κάθε στρατιωτική ενέργεια η οποία
προϋποθέτει τη χρήση ή εκμετάλλευση τής ηλεκτρομαγνητικής
ενέργειας με σκοπό να ελέγξει το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα ή να το
χρησιμοποιήσει για να επιτεθεί στον αντίπαλο.
Ο Ηλεκτρονικός Πόλεμος χωρίζεται παραδοσιακώς σε τρεις μεγάλες
κατηγορίες: την Ηλεκτρονική Επίθεση (Electronic Attack/EA), την
Ηλεκτρονική Υποστήριξη (Electronic Support/ES) και την Ηλεκτρονική
Προστασία (Electronic Protection/EP). Ηλεκτρονική Επίθεση
Ηλεκτρονική επίθεση (ΕΑ) (παλαιότερα γνωστή με το όνομα
ECM/Electronic Counter Measures) ονομάζεται η ενεργητική ή
παθητική χρήση τού ηλεκτρομαγνητικού φάσματος με σκοπό να καταστεί
απαγορευτικό στον αντίπαλο να χρησιμοποιήσει το ηλεκτρομαγνητικό
φάσμα για δικό του όφελος, και συνεπώς για την εξαγωγή χρήσιμων
πληροφοριών που μπορεί να οδηγήσουν σε έκβαση των επιχειρήσεων εις
βάρος των φιλίων δυνάμεων. Στην ενεργητική ΕΑ περιλαμβάνονται οι
ενέργειες τής παρεμβολής (jamming), τής παραπλάνησης (deception),
τής ενεργούς εξουδετερώσεως (active cancellation) και τής χρήσεως τού
ηλεκτρομαγνητικού παλμού (EMP/Electromagnetic Pulse), που προέρχεται
κυρίως από εκρήξεις βομβών ενεργείας. Από την άλλη πλευρά, έχουμε
την παθητική Ηλεκτρονική Επίθεση, η οποία περιλαμβάνει ενέργειες
όπως η χρήση ανακλαστήρων ραντάρ ή τεχνολογίας stealth (χαμηλής
παρατηρησιμότητος).
Το μαχητικό αεροσκάφος τού Σμηναγού Μπατσαρά, δέχθηκε
"jamming", δηλαδή Ηλεκτρονική Επίθεση ενεργητικής χρήσεως τού
ηλεκτρομαγνητικού φάσματος. Δέχθηκε ηλεκτρονικές παρεμβολές.
Αρκετές τουρκικές φρεγάτες, διαθέτουν παρεμβολείς (jammers) τύπου
Scorpion B και Ramses...
Συσκευή|Ισχύς (W)|Απόσταση ασφαλείας (m)
Wi-Fi τερματικό|0,1|0,1
Κινητό GSM|1-2|0,3
Κεραία κινητής τηλεφωνίας|400|6
Πομπός ραδιοφώνου|30000|30
Επίσης: Για μία απόσταση 1 μέτρου η ένταση πεδίου είναι 10.000
μικρότερη από το όριο ασφαλείας και για μία απόσταση 10 μέτρων θα είναι
1.000.000 φορές μικρότερη.
Πηγή: Επιπτώσεις Ασυρμάτων δικτύων Επικοινωνιών (Wi-Fi) στην δημόσια
υγεία (http://broadband.uop.gr/stuff/parousiaseis/health_and_wifi_new.pdf),
Εκδήλωση "Τα σύγχρονα ασύρματα δίκτυα επικοινωνιών"
(http://broadband.uop.gr/index.php?
option=com_content&task=view&id=63&Itemid=54), Τρίπολη, Ιούλιος 2005
- από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου
παίζει μεγάλο ρόλο η ισχύς. Απλά πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν μας ότι
και κάθε συχότητα έχει διαφορετικές επιπτώσεις στους ιστούς. Φανταζομαι
το ασύρματο που έχει ισχύ κάπου στα 0,1-0,3W θα έχει και πολύ μικρότερη
απόσταση ασφάλειας που μπορεί να ειναι κατω από 1-5cm. Αν
αναλογιστούμε φυσικά ότι δουλεύουν σε παρόμοιες συχνότητες με τα
κινητά. Επίσης όσο πιο μεγάλη συχνότητα τόσο πιο διαπεραστική με την
ίδια ισχύ εξού και τα wifi που έχει πολύ μικρή ισχύ και πάνει όπως τα
ασύρματα που έχουν διπλή και τριπλή... Ακομα και σχεδον μηδενική να
θεωρουσαμε την πιθανοτητα να σε βλαψει η ακτινοβολια κινητων
τηλεφωνων (που μονο σχεδον μηδενικη δεν ειναι) αν μιλας μπολικη ωρα
στο κινητο καθε μερα ε...αρχιζεις και παιζεις με την τυχη σου...
Όταν πας να καλυψεις ένα τεχνολογικό θέμα που έχει και νομικές και
ιατρικές πτυχές ταυτόχρονα τα πραματα γίνονται πολύπλοκα και δύσκολα
θα καλυφθει εξ'ολοκληρου(είτε καταλάθος είτε επιτηδες)..Υπάρχουν
διάφορες προδιαγραφές για το πως πρέπει να εκπέμπει ένα κινητο..Όμως,
τηρούνται πάντα? Ακόμα και αν τηρουνται μήπως θα έπρεπε οι
προδιαγραφές αυτές να είναι ακόμα πιο αυστηρές?Καθημερινά
επουλωνουμε μία αρρώστια όμως μια άλλη γεννιέται..Έτσι αυτές οι
προδιαγραφές θα έπρεπε να αλλάζουν πολύ τακτικά προσεκτικά και να
καλύπτουν όλο το φάσμα ακόμα και των πιο απλών πιθανών
παρενεργειών..Αν έχουμε πάρει τα μέτρα μας για 10 παρενεργειες λόγω
ακτινοβολίας πχ κινητών, να θεωρούμε δεδομένο ότι έχουμε αφήσει 5
απ'έξω..Πως γίνεται να φοβόμαστε τα κινητά τηλέφωνα, όταν
καθημερινές δορυφορικές επικοινωνίες αγγίζουν συχνότητες των
40GHz...?
Οι σταθμοί βάσης πληθαίνουν ραγδαία, όλο και πιο πολύ δορυφόροι
κόβουν βόλτες γυρω από την Γη..
Θα πας από το σπίτι σου για καφε και στο δρόμο σου θα βλέπεις
δεκαδες πιατα που θα εχουν παρε δωσε σε ταξεις των μερικών GHz
και πανω..
Τετοια ακτινοβολία μας διαπερνά και ακομα ειμαστε μόνο στην αρχή Από
την άλλη, σκεφτόμενοι το άμεσο κυρίως όμως το μακρινό μέλλον ειναι και
θεμα Βιολογιας..Η φυσική αντιδραση της Εξελιξης για εναν οργανισμό
ανεκαθεν οταν εμφανιζονται κανουργιες συνθηκες διαβιωσης για τον
οργανισμό είναι να τις λαμβανει υποψην της και σιγα σιγα να αλλαζει τον
οργανισμό..Αναφερω ενα παραδειγμα.Λογω των ακραιων καιρικων
συνθηκων 4000 χρονια πριν για τον ανθρωπο οι τριχες στο σωμα του ηταν
θεμα επιβιωσης. Σιγά σιγά που οι καιρικες συνθηκες βρηκαν μια ισσοροπια
και απο την άλλη η ανακαλυψη του ρουχισμού έκανε τις τριχες πρακτικα
αχρηστες γι'αυτο και σημερα ο οργανισμός προσπαθει μεσω της Εξελιξης
να τις αποβαλλει και τις παραγει σε λιγοτερες περιοχες του σωματος και σε
λιγοτερες ποσοτητες και σε λιγοτερους ανθρώπους (υπαρχουν και
εξαιρεσεις και δουλευουν και τα Laserline :p ).
Καπου διαβασα ότι σε 600 χρονια ο ανθρωπος δεν θα εχει πουθενα
τριχες ουτε καν στο κεφαλι του:(
Θελω να καταληξω στο οτι αφου πλεον ο ανθρωπος δεχεται όλο και
περισσότερες ακτινοβολιες αρχιζει σιγά σιγά να παθαινει ανοσια σε
αυτές..Βεβαιως εμείς απεχουμε πολλά χρόνια από την εξαφάνιση του
καρκινου,και ο κίνδυνος είνα πολύ μεγάλος. Πάντως δεν οφείλεται μόνο στη
χημεία η σθεναρή αντιμετώπιση διάφορων καρκίνων σε ανθρώπους του
σήμερα...:hmm:

Τo Ισραήλ εν μέσω Στρατηγικής

Ανασφάλειας

`Οπλα Ηλεκτρομαγνητικού
Παλμού - Δυνατότητες για την
Ελλάδα.
Σήμερα οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η
Γερμανία, η Αγγλία, η Αυστραλία
καθώς και άλλα κράτη όπως η
Σουηδία και το Ισραήλ έχουν ή
αναπτύσσουν όπλα ΗΜΠ. Συνεπώς,
είναι ζήτημα χρόνου η ενσωμάτωση
τέτοιων όπλων στις στρατιωτικές
επιχειρήσεις.
Το «Νέο Σχέδιο Σαρόν Ε-1» Προκαλεί Αντιδράσεις.
Στο Ισραήλ (βλ. Χάρτη 1), πριν από ένα δεκαπενθήμερο, βγήκε στην
δημοσιότητα η έκθεση της δικηγόρου Talia Sasson για τα παράνομα
Ισραηλινά φυλάκια που έχουν χτιστεί στα εδάφη από τον Μάρτιο του 2001:
Δεκαπέντε (15) σε ιδιωτική Παλαιστινιακή γη και
σαρανταέξι (46) σε γη αγνώστου ιδιοκτησίας
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ
Από την αρχαιότητα εως σήμερα.
H χρήση των όπλων είναι τόσο παλιά όσο και η
ανθρωπότητα. Πολλά απ' τα πρώτα όπλα προήλθαν
απ' τα εργαλεία του κυνηγιού αφού ο άνθρωπος, απ'
την αρχή της εμφάνισης του, έπρεπε να
προστατευτεί από τ' άγρια ζώα, να κυνηγήσει και να
χρησιμοποιήσει εργαλεία. Το πρώτο όπλο που
χρησιμοποίησε ο άνθρωπος ήταν τα ίδια του τα
χέρια. Η χρήση διαφόρων αιχμηρών πετρών και
ξύλων έγινε αργότερα, ενώ τα μεταλλικά όπλα
προέκυψαν αρκετά μεταγενέστερα, με πρώτα τα
μπρούτζινα κι έπειτα τα σιδερένια. Η εξέλιξη των
όπλων, καθώς και των μεθόδων πολέμου, είναι
παράλληλη με την εξέλιξη του ανθρώπινου
πολιτισμού. Τα πρώτα ευρήματα από πυριτόλιθο, τα
οποία χρησιμοποιούνταν ως τσεκούρια, βρέθηκαν
περίπου 200.000 - 300.000 χρόνια π.Χ. Αυτά ήταν τα
πρώτα όπλα. Επίσης τα ρόπαλα και οι σφύρες είναι
απ' τα πρώτα όπλα. Στην Αφρική ανακαλύφθηκαν
ζωγραφιές σε σπηλιές απ' το 6000 π.Χ., οι οποίες
παριστάνουν ανθρώπους να κρατάνε ρόπαλα. Ένα
άλλο όπλο που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος ήταν ο
πέλεκυς, ο οποίος αρχικά ήταν ένα διχαλωτό ξύλο
στο οποίο είχαν τοποθετήσει ανάμεσα έναν κοφτερό
πυριτόλιθο. Ο πέλεκυς ήταν ανέκαθεν σύμβολο
εξουσίας και χρησιμοποιήθηκε ως τέτοιο απ' τη
Μινωική Κρήτη και τη Ρώμη. Στη συνέχεια, ο άνθρωπος χρησιμοποίησε
τα πρώτα εκτηνοβόλα όπλα: απ' την πέτρα και το ξύλο που πέταξε,
μέχρι το δόρυ, το τόξο και τελικά τον καταπέλτη. Τα εκηβόλα ήταν ιδιαίτερα
αποτελεσματικά αφού έδιναν τη δυνατότητα στους τότε κυνηγούς να
κυνηγήσουν από απόσταση. Τις πρώτες αναπαραστάσεις με τόξα τις
έχουμε απ' το 10000 π.Χ. σε σπηλιές της Ισπανίας, ενώ τα πιο περίεργα
εκηβόλα όπλα τα βρίσκουμε στους λαούς της κεντρικής και δυτικής
Αφρικής, καθώς και της Αυστραλίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί
το μπούμερανγκ των Αβοριγίνων Μια σπουδαία καινοτομία ήταν τα
μπρούτζινα όπλα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη
νοτιοδυτική Ευρώπη. Τον 6ο και 5ο αι. π.Χ. χρησιμοποιήθηκε απ' τους
Κέλτες ο σίδηρος, μέταλλο ανθεκτικότερο και σκληρότερο απ' τον
μπρούτζο. Ένα άλλο είδος όπλου που εξελίχτηκε είναι τα μαχαίρια και το
σπαθί. Υπάρχουν ευρήματα από μπρούτζινα στιλέτα του 2000 π.Χ. Με την
πάροδο του χρόνου, τα σπαθιά άρχισαν να γίνονται πιο περίτεχνα, καθώς
αναπτύχθηκε ολόκληρη τέχνη για την κατασκευή τους. Ένα σπαθί ήταν ένα
στολίδι, αλλά κι ένας σύντροφος για τον πολεμιστή, ήταν η ίδια του η ψυχή.
Κάποια σπαθιά πήγαιναν κι από πατέρα σε γιο, ενώ άλλα έχουν μείνει στην
ιστορία για τα θρυλικά τους κατορθώματα, όπως για παράδειγμα το
Εξκάλιμπερ, το σπαθί του βασιλιά Αρθούρου. Το σπαθί αποτελούσε επίσης
σύμβολο του αξιώματος αυτού που το έφερε, αλλά συχνά χρησιμοποιείτο
και για τελετουργικούς σκοπούς. Σιγά-σιγά άρχισαν να φτιάχνονται
πανοπλίες, ασπίδες και κράνη για να προστατεύονται οι πολεμιστές απ' τα
χτυπήματα. Οι πρώτοι εξοπλισμοί ήταν από δέρμα, κόκαλα και δόντια
ζώων, ενώ αργότερα έγιναν μεταλλικοί. Έχουν ανακαλυφθεί μπρούτζινες
πανοπλίες, κυρίως Μυκηναϊκές, απ' το 1500 π.Χ. Ειδικά η ασπίδα έφερε
πολλές φορές πάνω της το έμβλημα του πολεμιστή ή του οίκου στον οποίο
ανήκε.
Ταυτόχρονα με την εξέλιξη των όπλων άρχισαν να εξελίσσονται και οι
πολεμικές τακτικές. Η τέχνη του πολέμου αρχίζει να γεννιέται και μας δίνει
τους δύο μεγαλύτερους στρατούς της αρχαιότητας: το Μακεδόνικο του
Μεγάλου Αλεξάνδρου και το Ρωμαϊκό. Όλοι οι παραδοσιακοί πολιτισμοί
είχαν συστήματα διαπαιδαγώγησης των νέων, ώστε μεγαλώνοντας αυτοί
να αποτελέσουν άξιους πολίτες. Έτσι οι νέοι εκπαιδεύονταν από μικροί
στην τέχνη του πολέμου, στην πειθαρχία και την υπακοή. Μια άλλη
καινοτομία στη μάχη και την εξέλιξη των όπλων ήταν και η χρήση ζώων στη
μάχη είτε για να σέρνουν άρματα, είτε για να κουβαλούν τους πολεμιστές.
Υπάρχουν αρκετές αναφορές για άλογα, ελέφαντες ακόμα και καμήλες που
συμμετείχαν στη μάχη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτά ήταν τα
τεθωρακισμένα της αρχαιότητας. Κάποια στιγμή οι άνθρωποι άρχισαν να
οχυρώνουν τις πόλεις όπου έμεναν κι έτσι δημιουργούνται τα πρώτα
οχυρά. Η πρώτη οχυρωμένη πόλη ήταν η Ουρ των Χαλδαίων το 2500
π.Χ. Φυσικά μαζί με τα οχυρά ακολούθησε και η ανάλογη τεχνολογία σε
όπλα, βαλλίστρες, καταπέλτες, πολιορκητικούς κριούς κ.τ.λ. Όταν αργότερα
ανακαλύφθηκε η πυρίτιδα, όλα άλλαξαν. Δεν είχε πια τόση σημασία η
δύναμη και η ανδρεία του πολεμιστή, αφού η μάχη δεν γινόταν πλέον σώμα
με σώμα. Εμφανίζονται τα πυροβόλα όπλα στα πεδία της
μάχης.Ταυτόχρονα μ' όλα αυτά, όπλα χρησιμοποιήθηκαν και στη θάλασσα.
Χρησιμοποιούνται κυρίως τα έμβολα και οι καταπέλτες απ' τα πλοία, ενώ
αργότερα τα κανόνια. Μετά τις αρχές του 20ου αι. τα όπλα παράγονται
μαζικά.Κι επειτα εφευρεθηκε και χρησημοποιηθηκε από τους Βυζαντινους
το υγρο πυρ Εφευρέθηκε ο πύραυλος, ένα όπλο αρκετά θανατηφόρο και
καταστροφικό. Τον ίδιο αιώνα, η μάχη μεταφέρεται στους αιθέρες και
φαίνεται πια ότι όποια χώρα έχει καλύτερη αεροπορία, έχει τις μεγαλύτερες
πιθανότητες να κερδίσει τη μάχη. Το αεροπλάνο γίνεται ένα γρήγορο και
φονικό όπλο. Τώρα πια αρκεί να πατηθεί ένα κουμπί και ένας πύραυλος
μπορεί να καταστρέψει μια ολόκληρη περιοχή. Ας μην ξεχνάμε τις δυο
πυρηνικές βόμβες στην Ιαπωνία κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η
πολεμική βιομηχανία φαίνεται να κυβερνά και να παίζει καθοριστικό ρόλο
στις αποφάσεις των κρατών.Αλλα είδη όπλων, τα οποία φαίνεται να
χρησιμοποιούσαν απ' την αρχαιότητα, είναι τα λεγόμενα βιολογικά - χημικά:
διάφορα μικρόβια ή χημικές ουσίες που μεταδίδονται στον εχθρό και έχουν,
αν όχι πάντα θανατηφόρα, τουλάχιστον τραγικά αποτελέσματα για τους
ανθρώπους. Μέχρι να ανακαλυφθεί το αντίδοτο, ένας μεταλλαγμένος ιός
μπορεί να αρρωστήσει και να σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους σε πολύ λίγο
χρόνο. Ακόμα, υπάρχουν τα λεγόμενα «μη θανατηφόρα όπλα». Επίσημα, η
χρήση αντλιών πίεσης νερού, πλαστικών σφαιρών και χημικών ουσιών,
όπως είναι, για παράδειγμα, τα δακρυγόνα για την καταστολή ταραχών σε
αστικές περιοχές
θεωρείται χρήση μη
θανατηφόρων όπλων.
Τέλος, λόγος χρειάζεται
να γίνει και για τα όπλα
νέας γενιάς τα οποία
διακρίνονται ουσιαστικά
σε τρεις κατηγορίες
ενέργειας: θερμικής,
κινητικής και
ηλεκτρομαγνητικής. Ένα
τέτοιο παράδειγμα είναι οι κατευθυνόμενες δέσμες θερμότητας. Το
αποτέλεσμα είναι μια έντονη αίσθηση καψίματος χωρίς, όμως, να καίγεται
πραγματικά η σάρκα. Τα βλήματα ενεργειακού παλμού θα είναι η
εξέλιξη των χειροβομβίδων κρότου-λάμψης, που χρησιμοποιούνται
σήμερα από ειδικές δυνάμεις για τον προσωρινό
αποπροσανατολισμό σε περιπτώσεις εφόδου. Αναπτύσσεται,
επίσης, μια άλλη συσκευή η οποία εκπέμπει ακτινοβολία στο
υπεριώδες φάσμα και μέσω αυτής μεταφέρει ηλεκτρικό φορτίο ικανό
να παραλύσει έναν άνθρωπο σε απόσταση δύο χιλιομέτρων. Σ' αυτήν
την κατηγορία ανήκουν και τα μεταλλαγμένα βακτήρια τα οποία
αποσυνθέτουν την άσφαλτο, τα καύσιμα, ακόμα και κάποια μεταλλικά
στοιχεία. Μια απ' τις πιο εφιαλτικές περιπτώσεις είναι η προσπάθεια
εξέλιξης διάφορων τύπων ψυχοτροπικών φαρμάκων ταχείας δράσης, τα
οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, πιθανότατα σε αέρια φάση, για
την αντιμετώπιση ομάδων διαδηλωτών ή σ' άλλες περιπτώσεις αστικών
ταραχών. Θα μπορούσε άραγε η ύπαρξη μοναστηριών εκκλησιων και
νεκροταφείον να σηματοδοτει σημεία που υπάρχουν κοιτασματα
πολύτιμων μεταλευματων? Γιατί όχι. Τοποι οπου εγιναν αιματηρες μάχες ή
εκτελέσεις θα μπορούσε να επιλέχθηκε να γίνουν εκει ώστε να φορτιστουν
οι τοποι αυτοι με αρνητικη ενεργεια και κανεις να μην θελει να πάει εκει για
να κάνει ανασκαφες ? Βεβαίως ναι. Οπότε η δημιουργία μνημείων της
ανθρωπότητας θα μπορουσε να γίνει για να αποκρυψει πολυτιμα μεταλα
στο υπέδαφος ? Είναι μια σκέψη που εν πτωτοις φαντάζει παρανοικη όμως
έχει βάση και χρίζει διερευνησης . Ετσι μελετωντας τη γεωλογικη συνθεση
των ιερων τόπων θα σας δείξω τι συμβαίνει «ΟΤΑΝ ΦΛΥΑΡΟΥΝ ΟΙ
ΠΕΤΡΕΣ « πάντως να θυμάστε,
«Σ' ΕΝΑΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ»

ΕΜΠΟΔΙΑ ΔΙΑΔΟΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ

Με τον όρο ασύρματη τηλεπικοινωνία ή ραδιοζεύξεις, εννοούμε τη
διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (τα οποία μεταφέρουν τις
πληροφορίες), στον χώρο υπεράνω της επιφάνειας της γης. Ένα σύστημα
ασύρματης τηλεπικοινωνίας αποτελείται από τα εξής στοιχεία (σχήμα 1.1):

• τον πομπό (transmitter)

• τη γραμμή τροφοδοσίας (feeder) του πομπού με την κεραία
εκπομπής
• την κεραία εκπομπής (transmitting antenna)
• το χώρο διαδόσεως ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων (path)
• την κεραία λήψεως (receiving antenna)
• τη γραμμή σύνδεσης (feeder) της κεραίας λήψεως με το δέκτη
• το δέκτη (receiver)
• τους πύργους εγκατάστασης (tower) των κεραιών (όπου κρίνεται
απαραίτητο)

Ο πομπός (σχήμα 1.2) αποτελείται από τον διαμορφωτή (modulator) ο

οποίος εφαρμόζει την προς μετάδοση πληροφορία σε ένα φέρον (carrier)
σήμα, έναν προαιρετικό μετατροπέα συχνότητας (frequency up-converter)
που ανυψώνει τη συχνότητα εισόδου – εξόδου, τον ενισχυτή εξόδου (output
amplifier) ο οποίος ενισχύει το σήμα για μετάδοση σε μεγάλες αποστάσεις
και τον συζεύκτη κεραίας που χρησιμοποιεί έναν κυκλοφορητή (circulator)
για να ενώσει ή να διαχωρίσει το λαμβανόμενο από το μεταδιδόμενο σήμα
έτσι ώστε να χρησιμοποιείται η ίδια κεραία για εκπομπή και λήψη. Ο
δέκτης αποτελείται από επίσης έναν κυκλοφορητή (circulator) για το
διαχωρισμό του λαμβανόμενου από το μεταδιδόμενο σήμα
χρησιμοποιώντας την ίδια κεραία, το μετατροπέα συχνότητας (frequency
down-converter) για τον υποβιβασμό της συχνότητας προς τα κάτω και τον
αποδιαμορφωτή (demodulator) ο οποίος χρησιμοποιείται για την ανάκτηση
της πληροφορίας από το φέρον κύμα. Οι κεραίες εκπομπής και λήψεως
πρέπει να επιλέγονται έτσι, ώστε να παρέχουν βέλτιστη απόδοση, υψηλή
αξιοπιστία στη μετάδοση, ευκολία στην επιλογή συχνότητας και να
εναρμονίζονται με τις διεθνείς συστάσεις. Για μετάδοση σημείου προς
σημείο (point to point) οι κεραίες είναι ισχυρά κατευθυντικές σχήματος
παραβολικού ή χοάνης. Οι πύργοι εγκατάστασης των κεραιών παίζουν
σημαντικό ρόλο στην επιτυχή διάδοση των ραδιοκυμάτων. Γι’ αυτό, θα
πρέπει να είναι ανυψωμένοι πάνω από τυχόν εμπόδια που
υπάρχουν στη διαδρομή των ραδιοκυμάτων ώστε να εξασφαλίζεται η
οπτική επαφή και να λαμβάνουν υπόψην τη σφαιρικότητα της γης. Οι
παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψην για την επιλογή ενός πύργου
είναι το κόστος, οι περιορισμοί λόγω νομοθεσίας, η κίνηση αεροσκαφών
στην περιοχή, οι συνθήκες του εδάφους, ο καιρός (φόρτιση λόγω ανέμου)
και τα χαρακτηριστικά των κυματοδηγών. Η διάδοση κατά μήκος των
γραμμών τροφοδοσίας εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά των γραμμών και
των συνθέτων αντιστάσεων στα άκρα τους. Η διάδοση των
ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από την κεραία εκπομπής στην κεραία
λήψεως εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά των κεραιών εκπομπής και
λήψεως και από τις φυσικές ιδιότητες της ατμόσφαιρας όπου
πραγματοποιείται η διάδοση. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά τη διάδοση
στην ατμόσφαιρα, υφίστανται μεταβολές τόσο τα πλάτη όσο και οι φάσεις
των ηλεκτρικών σημάτων. Για να μεταβιβαστεί η ηλεκτρομαγνητική
ενέργεια από την κεραία εκπομπής στην κεραία λήψεως, απαιτείται η
συχνότητα των ρευμάτων που πραγματοποιούν την ακτινοβολία της
ενέργειας να είναι αρκετά υψηλή και μεγαλύτερη ενός ορισμένου
κατώτερου ορίου, το οποίο εξαρτάται από τις διαστάσεις των
κεραιών. Επίσης ο χώρος υπεράνω της γης θεωρείται ως ένα μέσο ενιαίο,
ομοιογενές και ισότροπο, έτσι ώστε μια ηλεκτρομαγνητική διαταραχή που
παράγεται σε ένα σημείο του ελεύθερου χώρου, διαδίδεται προς όλες τις
κατευθύνσεις γύρω από το σημείο αυτό. Συνεπώς για να
πραγματοποιήσουμε ταυτόχρονα δύο η περισσότερες ραδιοηλεκτρικές
ζεύξεις, απαιτούνται ειδικά τεχνάσματα ώστε να διακρίνουμε τα σήματα της
μίας ζεύξεως από αυτά της άλλης. Οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται είναι
οι εξής:

• Χρησιμοποίηση ζωνοπερατών φίλτρων, τα οποία επιτρέπουν τη

διέλευση χωρίς εξασθένιση κυματομορφών ορισμένων
συχνοτήτων, ενώ εξασθενούν σημαντικά κυματομορφές άλλων
συχνοτήτων. Για την πραγματοποίηση δύο ταυτόχρονων
ραδιοζεύξεων, παράγονται δύο διαφορετικές φέρουσες συχνότητες
και μετά την εκπομπή τους στον ελεύθερο χώρο υπάρχουν
ταυτόχρονα και τα δύο ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Έτσι,
τοποθετούμε στην είσοδο του δέκτη ένα φίλτρο, το οποίο
επιτρέπει τη διέλευση σημάτων της επιθυμητής συχνότητας
 που είναι ίση ή παραπλήσια εκείνης που παράγεται στον
πομπό.
• Χρησιμοποίηση κατάλληλων κατευθυντικών κεραιών εκπομπής και
λήψεως. Υπάρχουν κεραίες εκπομπής, οι οποίες εκπέμπουν
ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά κύματα εντός ενός περιορισμένου
κώνου, ενώ εκτός αυτού τα εκπεμπόμενα κύματα είναι τόσο
εξασθενημένα που δεν επιδρούν σε άλλους δέκτες. Το ίδιο
συμβαίνει και με τις κεραίες λήψεως. Η δυσκολία που προκύπτει
από τον περιορισμό της ενέργειας εντός μιας προκαθορισμένης
γωνίας, εξαρτάται από τις απαιτούμενες διαστάσεις των κεραιών σε
συνάρτηση με τη συχνότητα του ηλεκτρομαγνητικού κύματος. Για
παράδειγμα, η γωνία ακτινοβολίας μιας κεραίας στο
οριζόντιο επίπεδο, δίνεται προσεγγιστικά από τη σχέση α =
60λ/l μοίρες, όπου λ είναι το χρησιμοποιούμενο μήκος κύματος και
l η οριζόντια διάσταση της κεραίας. Έτσι, για μια στενή δέσμη
ακτινοβολίας της τάξεως της 1 μοίρας, απαιτείται l = 60λ. Συνεπώς
αν η χρησιμοποιούμενη συχνότητα είναι f = 1 MHz, τότε προκύπτει
l = 18 Km (!), ενώ αν f = 1 GHz θα είναι l = 18 m (ισχύει λ = c/f,
όπου c = 3·108 m/s είναι η ταχύτητα του φωτός). Από τα
παραπάνω προκύπτει ότι για κεραίες μεγάλης κατευθυντικότητας
πρέπει να χρησιμοποιούνται οι υψηλότερες συχνότητες του
φάσματος των ραδιοσυχνοτήτων.
• Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα ορισμένης συχνότητας
υφίστανται ισχυρή απόσβεση κατά τη διάδοσή τους πέραν
ορισμένων αποστάσεων. Έτσι είναι δυνατόν να
χρησιμοποιηθούν ηλεκτρομαγνητικά κύματα της ίδιας συχνότητας
σε ταυτόχρονες ζεύξεις, σε περιοχές όμως που δεν βρίσκονται σε
οπτική επαφή. Από τα παραπάνω, προκύπτει ότι κατά τη σχεδίαση
ενός συστήματος ασύρματης τηλεπικοινωνίας, θα πρέπει να
ληφθούν υπόψη τα εξής:

• Όσο υψηλότερη είναι η φέρουσα συχνότητα, τόσο μεγαλύτερο

είναι το εύρος ζώνης και τόσο μικρότερες οι διαστάσεις των
κεραιών για ορισμένο κέρδος (gain) των κεραιών. Αυτό όμως
συνεπάγεται μικρότερη απόδοση και αξιοπιστία των
ενισχυτών.
• Μεγάλες κεραίες, σημαίνει μεγάλο κέρδος αλλά και αύξηση
του κόστους του σταθμού.
• Η τοποθέτηση κεραιών σε ψηλούς πύργους ή σε ψηλά βουνά,
έχει ως αποτέλεσμα την κάλυψη μεγαλύτερων αποστάσεων
αλλά και την αύξηση του κόστους κατασκευής και
συντήρησης των σταθμών.
• Η πραγματοποίηση ραδιοζεύξεων με μεγάλο εύρος ζώνης
είναι επιθυμητή διότι αυξάνεται η ικανότητα του συστήματος,
όμως πολλές φορές μια δεύτερη παράλληλη ζεύξη μπορεί να
αποτελεί μια καλύτερη οικονομικά και τεχνικά λύση.
Το φάσμα συχνοτήτων που χρησιμοποιείται στις ασύρματες
τηλεπικοινωνίες περιγράφεται στον πίνακα 1.1. Τα ηλεκτρομαγνητικά
κύματα διαδίδονται στον ελεύθερο χώρο (το κενό) με ταχύτητα που είναι
σταθερή και ανεξάρτητη της συχνότητας και είναι ίση με c=3·108 m/s. To
μήκος κύματος λ του ηλεκτρομαγνητικού κύματος συχνότητας f δίνεται από
τη σχέση λ = c/f = 3·108/f, όπου λ δίνεται σε m και η συχνότητα f σε Hertz.
Oι υψηλότερες συχνότητες του φάσματος συχνοτήτων
χρησιμοποιούνται γενικά σε ζεύξεις οπτικής επαφής. Για μικρότερες
συχνότητες, ο περιορισμός της οπτικής επαφής έχει μικρότερη σημασία,
επειδή τα κύματα αυτά εισχωρούν – λόγω του φαινομένου της
περιθλάσεως (diffraction) – σε εκείνες τις περιοχές οι οποίες θα
βρίσκονταν «υπό σκιάν». Το φαινόμενο της περιθλάσεως παίζει
σημαντικό ρόλο στη ραδιοφωνία, αφού με τον τρόπο αυτό είναι
δυνατή η ραδιοφωνική κάλυψη περιοχών που βρίσκονται υπό τη
«σκιά» βουνών, οικημάτων κλπ. Επί της τροχιάς των ραδιοηλεκτρικών
ακτίνων και κατά τρόπο που εξαρτάται από τις χρησιμοποιούμενες
συχνότητες επιδρούν και άλλα φαινόμενα, όπως ανάκλαση (reflection),
διάθλαση (refraction), διάχυση (diffusion) και απορρόφηση
(absorption). Mερικά από τα προαναφερθέντα φαινόμενα περιγράφονται
στο σχήμα 1.4.

Πίνακας 1.1: Ταξινόμηση ραδιοηλεκτρικών κυμάτων

Ζώνη Μήκος Ονομασία Σύμβολο Χαρακτη Χρήση
συχνότητας κύματος συχνότητας ρισμός
(κυμάτων) κυμάτων
3 – 30 ΚHz 100–10 Πολύ χαμηλή VLF Tηλεπ/νίες
Km (μυριομετρικά) (Very low μεγάλης
freq.) αποστάσεως
30–300 KHz 10 – 1 Km Xαμηλή LF Mακρά Ραδιοφωνία,
(χιλιομετρικά) (Low freq) Ραδιοναυ-σιπλοϊα
0,3 – 3 ΜΗz 1Km – Mέση ΜF Mεσαία Ραδιοφωνία
100m (εκατομετρικά) (Medium
freq.)
3 – 30 ΜΗz 100 – 10 Yψηλή ΗF Bραχέα Ασύρματη
m (δεκαμετρικά) (High τηλεφωνία
Frequency) μεγάλων
αποστάσεων
30 – 300 10 – 1 m Πολύ υψηλή VHF Υπερβρα FM Ραδιοφωνία,
MHz (μετρικά) (Very High χέα Τηλεόραση,
Frequency) Τηλεπ/νία μεταξύ
κινητών σημείων,
Ραδιοναυσιπλοϊα
0,3 – 3 GHz 100 – 10 Eξαιρετικά UHF Mικροκύμ Τηλεόραση,
cm υψηλή (Ultra High ατα Τηλεπ/νία μεταξύ
 (δεκατομετρικά Freq) κινητών σημείων,
) Ραδιοναυσιπλοϊα,
Ραντάρ
3 – 30 GHz 10 – 1 cm Yπερύψηλη SHF Mικροκύμ Ασύρματη
(Εκατο- (Super ατα τηλεφωνία,
στομετρικά) High Freq) ραντάρ,
δορυφορικές
τηλεπ/νίες
30 – 300 GHz 10 – 1 Yπερβολικά EHF
mm υπερύψηλη (Extra High
(χιλιοστομετρικ Freq.)
ά)
Σχήμα 1.4: Φαινόμενα ανάκλασης, διάθλασης και περίθλασης.

Η εξασθένιση (attenuation) των ραδιοηλεκτρικών κυμάτων είναι

συνάρτηση της χρησιμοποιούμενης συχνότητας και οφείλεται στα
συστατικά της ατμόσφαιρας. Για συχνότητες μικρότερες των 3 GHz
περίπου, τα αέρια της ατμόσφαιρας δεν παράγουν εξασθένιση των
κυμάτων. Όμως για συχνότητες άνω των 3 GHz, η εξασθένιση που
οφείλεται στην απορρόφηση ενέργειας από το ατμοσφαιρικό οξυγόνο και
τους υδρατμούς, γίνεται αισθητή. Με την αύξηση της συχνότητας
παρατηρείται και αύξηση της εξασθένισης, ενώ παράλληλα εμφανίζονται
φαινόμενα «συντονισμού» για συχνότητες άνω των 20 GHz. Έτσι είναι
δυνατόν σε ορισμένες συχνότητες άνω των 20 GHz, οι αποσβέσεις να
είναι τόσο μεγάλες ώστε να προκαλούν διακοπή της ζεύξεως ακόμη
και μικρού μήκους, της τάξεως μερικών km. Άλλοι παράγοντες όπως η
βροχή, το χαλάζι, η ομίχλη και η νέφωση προκαλούν ισχυρές εξασθενήσεις
στην περιοχή των μικροκυμάτων. Για ραδιοζεύξεις της τάξεως μερικών
χιλιάδων km επί της επιφάνειας της γης, σημαντικό ρόλο παίζει η
ιονόσφαιρα, δηλαδή εκείνη η περιοχή της ατμόσφαιρας που βρίσκεται σε
ύψος μεταξύ περίπου 80 και 1000 km. Για συχνότητες μέχρι περίπου 30
ΜΗz η ιονόσφαιρα δρα σαν κάτοπτρο ή καλύτερα σαν το μέσο που
προκαλεί διάθλαση των ραδιοηλεκτρικών ακτίνων, δηλαδή
προοδευτική κάμψη τους προς τα κάτω, ώστε οι ακτίνες να
επιστρέφουν στη γη. Το ύψος όπου το κύμα υφίσταται ανάκλαση είναι
συνάρτηση της συχνότητας του και της ηλεκτρονικής πυκνότητας της
ιονόσφαιρας. Η ηλεκτρονική πυκνότητα εξαρτάται από την ηλιακή
ακτινοβολία και συνεπώς η ιονοσφαιρική διάδοση είναι συνάρτηση του
ημερήσιου χρόνου και της εποχής του έτους. Άρα, για να είναι εφικτή μία
ζεύξη πρέπει να γνωρίζουμε τη σύνθεση και το ύψος της ιονόσφαιρας,
ώστε να μεταβάλλεται η συχνότητα ζεύξεως μέσα σε διάστημα λίγων
ωρών. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η εκλογή συχνότητας είναι
καθοριστικός παράγοντας για την υλοποίηση μιας ασύρματης ζεύξεως, έτσι
ώστε να ελαχιστοποιούνται οι παρεμβολές μεταξύ των διαφόρων
τηλεπικοινωνιακών συστημάτων.
 Aναλογική και ψηφιακή μετάδοση
Τα μικροκυματικά ασυρματικά συστήματα κατατάσσονται ευρέως σε
αναλογικά και ψηφιακά, γεγονός που εξαρτάται από την τεχνική
διαμόρφωσης. Τα αναλογικά συστήματα χρησιμοποιούν είτε την
διαμόρφωση πλάτους (ΑΜ) είτε τη διαμόρφωση συχνότητας (FM), με
περισσότερο ευρέως χρησιμοποιούμενη την FM. Για εύρος ζώνης 30 ΜΗz
ενός κοινού φορέα 6 GHz, η υποθετική χωρητικότητα της FM τεχνολογίας
είναι 2400 κανάλια ομιλίας. Άλλες χωρητικότητες καναλιών χρησιμοποιούν
διαμόρφωση πλάτους (ΑΜ) και μετάδοση απλής πλευρικής ζώνης (Single
Side Band - SSB). Για το ίδιο εύρος ζώνης των 30 ΜΗz, ένα σύστημα ΑΜ
SSB, μπορεί να μεταφέρει 6000 κανάλια. Σχηματικά, τα δύο είδη
διαμορφώσεων ΑΜ και FM στα αναλογικά συστήματα παριστάνονται στα
σχήματα 2.1 και 2.2.
Διαμόρφωση ΑΜ. Το φέρον σήμα συνδυάζεται με το διαμορφώνον σήμα
ώστε να παράγει μια αύξηση στο πλάτος η οποία παριστάνει την
πραγματική πληροφορία.
Διαμόρφωση FΜ. Το φέρον σήμα συνδυάζεται με το διαμορφώνον σήμα
ώστε να παράγει έναν υψηλότερο ρυθμό συχνότητας ο οποίος παριστάνει
την πραγματική πληροφορία. Ενα block διάγραμμα ενός πλήρους
μικροκυματικού συστήματος αναλογικής διαμόρφωσης συχνότητας
παριστάνεται στο σχήμα 2.3. Το σήμα βασικής ζώνης (baseband input)
αφού περάσει από έναν ισοσταθμιστή (equaliser) διαμορφώνει το φέρον
κύμα με τη χρήση του διαμορφωτή FM (FM modulator). Το διαμορφωμένο
σήμα μετατρέπεται σε μια ενδιάμεση συχνότητα (IF) των 70 ΜΗz, το οποίο
στη συνέχεια αυξάνει στη χρησιμοποιούμενη συχνότητα με τη χρήση του
up-converter. Στο δέκτη πραγματοποιείται η αντίστροφη διαδικασία. O
δέκτης λαμβάνει το διαμορφωμένο σήμα και το υποβαθμίζει στην
ενδιάμεση συχνότητα (IF) των 70 ΜΗz με τη χρήση του down-converter.
Στη συνέχεια το σήμα περνάει μέσα από ένα φίλτρο και έναν ενισχυτή (gain
control) ώστε να εξομαλυνθεί οποιαδήποτε παραμόρφωση καθυστέρησης
στα φίλτρα. Στη συνέχεια οδηγείται στον διακριτικοποιητή (discriminator)
όπου ακολουθείται η διαδικασία αποδιαμόρφωσης. Συστήματα που
χρησιμοποιούν αναλογική μετάδοση, μπορούν τυπικά να μεταφέρουν από
24 μέχρι 2700 κανάλια ομιλίας.

Ψηφιακά συστήματα
Μικροκυματικά συστήματα ψηφιακής μετάδοσης άρχισαν να
χρησιμοποιούνται από τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Στην ψηφιακή
μετάδοση χρησιμοποιείται συνήθως η διαμόρφωση μετατόπισης φάσεως
(phase shift keying-PSK, σχήμα 2.4) ή η διαμόρφωση τετραγωνικού
παλμού (quadrature amplitude modulation=QAM). Έτσι ένας συνολικός
αριθμός από 1344 κανάλια φωνής μπορούν να πολυπλεχθούν σε 30 ΜΗz
ραδιοσυχνότητας και να έχουμε μια φασματική απόκριση περίπου 3
bits/Hz. Καινούργιες τεχνικές των 64 QAM υποστηρίζουν 2014 κανάλια
ομιλίας σε 30 ΜΗz ραδιοσυχνότητας και η φασματική απόκριση είναι τώρα
4,5 bits/Hz. Ενα ψηφιακό ασύρματο μικροκυματικό σύστημα. Μερικά από
τα υποσυστήματα που παρουσιάζονται στο σχήμα είναι προαιρετικά. Ο
μετατροπέας γραμμής κώδικα (line code converter) λαμβάνει ένα
τυποποιημένο κώδικα γραμμής παλμοκωδικής διαμόρφωσης (PCM) και
την μετατρέπει σε μορφή non-return to zero (NRZ). Eπίσης μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ένας κωδικοποιητής ανιχνεύσεως και διορθώσεως λαθών
[Forward Error Check (FEC) coder] αν και αυτή η διαδικασία δεν
υλοποιείται πάντα. Η μετατροπή από σειριακή σε παράλληλη γίνεται από
τον κατάλληλο μετατροπέα (serial to parallel converter) και διαχωρίζει τη
ροή των σειριακών δεδομένων σε δύο διαφορετικές εισόδους: την (Ι) φάση
και την τετραγωνική (q) φάση ώστε να εκτελεστεί η τεχνική διαμόρφωσης
φάσεως. Ένας προαιρετικός διαφορικός κωδικοποιητικής (differential
coder) χρησιμοποιείται για να ισοσταθμίσει ασάφειες στις φάσεις των
δεδομένων. Η συσκευή pre-distorter που είναι επίσης προαιρετική,
χρησιμοποιείται για τη διόρθωση τυχόν παραμόρφωσης του σήματος λόγω
ενίσχυσης. Ο διαμορφωτής (digital modulator) παρέχει τη συνάρτηση
διαμόρφωσης του σήματος βασικής ζώνης (baseband signal). To
διαμορφωμένο σήμα στη συνέχεια μετατρέπεται σε μια ενδιάμεση
συχνότητα, ενισχύεται και αποστέλλεται στον μετατροπέα συχνότητας προς
τα άνω (up-converter), o oποίος μετατρέπει το σήμα βασικής ζώνης στη
χρησιμοποιούμενη συχνότητα του ραδιοσυστήματος. Το σήμα στη συνέχεια
περνά από τον ενισχυτή υψηλής ισχύος (high-power amplifier) και μέσω
κυματοδηγού (waveguide) οδηγείται στην κεραία για εκπομπή. Στο δέκτη
ακολουθείται η αντίστροφη διαδικασία ώστε να ανακτάται η πληροφορία
στην αρχική της μορφή.

Τυπικό ψηφιακό ασυρματικό σύστημα.

Oι συνήθεις χωρητικότητες των ψηφιακών ασυρματικών συστημάτων
που χρησιμοποιούνται σε πρακτικές ραδιοζεύξεις είναι οι εξής: 2 Mbits/s,
2x2 MBits/s, 4x2 MBits/s, 8x2 MBits/s, 16x2 MBits/s, 34 MBits/s, 51 MBits/s
και 155 ΜΒits/s.
Για να αξιολογήσουμε την καλή λειτουργία μιας ραδιοζεύξεως ορίζουμε
τις ακόλουθες παραμέτρους:
ΒΕR (Bit Error Rate): Ρυθμός λαθών στο χρόνο μέτρησης
ΕFS (Error Free Seconds): Δευτερόλεπτα χωρίς λάθη
ΕS (Errored Seconds): Δευτερόλεπτα με λάθη
SES (Severely Errored Seconds: Δευτερόλεπτα με πάρα πολλά
λάθη
DM (Degraded Minutes): Πρώτα λεπτά με λάθη
US (Unavailable Seconds): Mη διαθέσιμα δευτερόλεπτα
Η επίδραση των λανθασμένων bits στη μετάδοση φωνής παρουσιάζεται
στον πίνακα 2.1. Στις πρακτικές ραδιοζεύξεις, θεωρούμε συνήθως ως
αποδεκτή τιμή του BER το 10-3.

Πίνακας 2.1: Eπίδραση των λαθεμένων bits στη μετάδοση φωνής

Ρυθμός λαθών Yποκειμενική εντύπωση των λαθεμένων bits
(BER)
10-6 Όχι αντιληπτή.
-5
10 Σποραδικοί κρουστικοί θόρυβοι στις χαμηλές στάθμες ομιλίας,
10-4 Σποραδικοί κρουστικοί θόρυβοι μερικών επιδράσεων, στις
ομιλίας
10-3 Παρενόχληση σε κάθε στάθμη ομιλίας
-2
10 Υψηλός βαθμός παρενόχλησης, κατανόηση ομιλίας ουσιαστικά
-2
5x10 Σχεδόν ακατανόητη

ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ

Aνάκλαση και διάθλαση επιπέδου κύματος επί τέλειου

διηλεκτρικού

Έστω ότι ένα επίπεδο ηλεκτρομαγνητικό κύμα προσπίπτει σε επιφάνεια η

οποία διαχωρίζει δύο διαφορετικά ηλεκτρικώς μέσα και η οποία δεν είναι
παράλληλη προς το επίπεδο το καθοριζόμενο από τα πεδία Ε και Η. Τότε
μέρος του κύματος θα ανακλασθεί και μέρος του κύματος θα μεταδοθεί
υφιστάμενο όμως διάθλαση, δηλαδή η διεύθυνση διαδόσεως του θα
μεταβληθεί (σχήμα 3.2). γωνία Βrewster. Συνεπώς, όταν έχουμε
πρόσπτωση κύματος κατακόρυφης πόλωσης με γωνία προσπτώσεως ίση
με τη γωνία Brewster, δεν υφίσταται ανακλώμενο κύμα. Η ιδιότητα αυτή
χρησιμοποιείται στην πράξη προς αποφυγή ανεπιθύμητων ανακλάσεων.
Από την εξίσωση (3.18) προκύπτει ότι ο αριθμητής δεν μπορεί να
μηδενιστεί και συνεπώς δεν υπάρχει αντίστοιχη γωνία Brewster για κάθετη
ή οριζόντια πόλωση. Στην περίπτωση αυτή, για κάθε τιμή της γωνίας
προσπτώσεως θ1 το κύμα θα υφίσταται ανάκλαση.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΕΡΑΙΩΝ

Η κεραία, τόσο σαν πομπός όσο και σαν δέκτης, είναι ένα σύστημα
αγωγών κατάλληλης μορφής και διαστάσεων, το οποίο διαρρέεται από
ρεύματα υψηλής συχνότητας. Ένας συνηθισμένος τύπος κεραίας που
χρησιμοποιείται ευρέως σε επίγειες ασυρματικές ζεύξεις είναι η παραβολική
κεραία
Η ακτινοβολούμενη συνολική μέση ισχύς από μία κεραία, μπορεί γενικά
να ορισθεί ως η καταναλισκόμενη ισχύς σε μια υποθετική, ισοδύναμη
αντίσταση, η οποία ονομάζεται αντίσταση ακτινοβολίας.
ΔΙΑΔΟΣΗ ΣΤΟΝ ΓΗΙΝΟ ΧΩΡΟ
Η διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στον πραγματικό χώρο
είναι διαφορετική από αυτήν στον ελεύθερο χώρο. Αυτό οφείλεται στην
παρουσία της γήινης επιφάνειας και του σφαιρικού της σχήματος, στην
ανομοιογένεια των χαρακτηριστικών της ατμόσφαιρας καθώς και στην
παρουσία μιας ιονισμένης περιοχής (ιονόσφαιρα) που εκτείνεται από
μερικές δεκάδες μέχρι μερικές εκατοντάδες km υπεράνω της γης.
Επομένως η μετάδοση από την κεραία εκπομπής προς την κεραία λήψεως
γίνεται με διάφορους τρόπους ή μηχανισμούς διαδόσεως. Ο
απλούστερος μηχανισμός διαδόσεως είναι η διάδοση στον ελεύθερο χώρο,
όπου δεχόμαστε ότι οι ιδιότητές του είναι ομοιογενείς, ισοτροπικές,
γραμμικές και χωρίς απώλειες (μπορούμε γενικά να θεωρήσουμε ότι ο
ελεύθερος χώρος προσεγγίζει τον ατμοσφαιρικό χώρο). Στον ελεύθερο
χώρο το κύμα διαδίδεται επί ευθείας γραμμής και συνεπώς μπορούμε να
δεχθούμε ότι και στον ατμοσφαιρικό χώρο το κύμα μεταδίδεται επί ευθείας
γραμμής. Έτσι, έχουμε ένα μηχανισμό διαδόσεως στον γήινο χώρο που
ονομάζεται κατ’ ευθείαν κύμα (direct wave). Γενικά όμως το κατ’ ευθείαν
κύμα όταν διέρχεται στην ατμόσφαιρα μπορεί να υποστεί διάθλαση
(refraction), σκέδαση (scattering) ή ακόμη και περιστροφή του επιπέδου
πολώσεως. Ένας άλλος μηχανισμός διαδόσεως είναι η διάδοση δι’
ανακλάσεως επί του εδάφους (ground-reflected wave). To εύρος του
ανακλώμενου κύματος προσδιορίζεται από τις ιδιότητες της γήινης
επιφάνειας στο σημείο όπου πραγματοποιείται η ανάκλαση. Το κατευθείαν
και το ανακλώμενο κύμα ονομάζονται κύματα χώρου (space waves). Ένας
τρίτος μηχανισμός διαδόσεως είναι το κύμα επιφάνειας (surface wave) το
οποίο ακολουθεί την πορεία (συνήθως ανώμαλη) του εδάφους. Αυτό
συμβαίνει επειδή η επιφάνεια της γης δρα ως διαχωριστική επιφάνεια
μεταξύ δύο μέσων διαφορετικής σταθεράς διαδόσεως, του εδάφους που
θεωρείται επαρκώς αγώγιμο και της ατμόσφαιρας που θεωρείται απολύτως
διηλεκτρική. Έτσι, δημιουργούνται συνθήκες κυματοδηγήσεως της
ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, όπως συμβαίνει σε μια γραμμή
μεταφοράς. Το κύμα επιφάνειας επιτρέπει τη διάδοση των ραδιοηλεκτρικών
σημάτων συχνότητας LF και ΜF (μακρά και μεσαία κύματα), - τα οποία
είναι συνήθως ραδιοφωνικά σήματα – έτσι ώστε τα φυσικά εμπόδια όπως
όρη, λόφοι, κτίρια κλπ., να μην εμποδίζουν τη διάδοσή τους. Η εξασθένιση
του κύματος επιφάνειας εξαρτάται άμεσα από τις σταθερές αγωγιμότητας
και διηλεκτρικότητας του εδάφους κατά μήκος του οποίου οδεύει. Όταν οι
κεραίες πομπού και δέκτη είναι τοποθετημένες επί του εδάφους, το
κατευθείαν και το ανακλώμενο κύμα απαλείφονται μεταξύ τους και έτσι η
μετάδοση των ραδιοηλεκτρικών κυμάτων οφείλεται αποκλειστικά στο κύμα
επιφάνειας. Τα κύματα χώρου και τα κύματα επιφάνειας ονομάζονται
κύματα εδάφους (ground waves).
H τροπόσφαιρα, δηλαδή η περιοχή της ατμόσφαιρας που εκτείνεται
από την επιφάνεια της γης μέχρι ένα ύψος 10 km περίπου, προσφέρει ένα
ακόμη μηχανισμό διαδόσεως ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων. Η τροπόσφαιρα
μπορεί να θεωρηθεί ως μέσον γραμμικό, απολύτως διηλεκτρικό και μη
ομοιογενές με ιδιότητες που καθορίζονται από τις μετεωρολογικές
συνθήκες. Ο δείκτης διαθλάσεως της τροπόσφαιρας (refractive index)
(όπου εr= εαέρα/εο) μειώνεται με το ύψος, στην αρχή γραμμικά και στη
συνέχεια εκθετικά και επιπλέον παρουσιάζει τοπικές διακυμάνσεις. Οι
μεταβολές αυτές έχουν ως αποτέλεσμα τη διάθλαση, δηλαδή την
καμπύλωση των κυμάτων - γεγονός που συνεπάγεται τη ραδιοηλεκτρική
επικοινωνία μεταξύ σημείων που βρίσκονται πέραν του γεωμετρικού
ορίζοντα – και ακόμη σκέδαση καθώς και μερικές ή ολικές ανακλάσεις. Τα
τελευταία αυτά φαινόμενα επιτρέπουν τη δυνατότητα πραγματοποιήσεως
ζεύξεων μεγάλων αποστάσεων της τάξεως 800-1000 km. Στην κατώτερη
τροπόσφαιρα οι μετεωρολογικές συνθήκες είναι τέτοιες, ώστε να
παρουσιάζεται απότομη μείωση του δείκτη διαθλάσεως με το ύψος.
Σχηματίζεται τότε ένα είδος κυματοδηγού που ονομάζεται
τροποσφαιρικός κυματοδηγός (duct), που επιτρέπει τη διάδοση μέχρι
800 περίπου km από τον πομπό. Όλα τα αναφερθέντα κύματα, που
φτάνουν στον δέκτη κατόπιν διαθλάσεως, σκεδάσεως ή ανακλάσεως στην
τροπόσφαιρα ονομάζονται τροποσφαιρικά κύματα (tropospheric waves).
Τέλος, τα κύματα που φτάνουν στον δέκτη μετά από ανάκλαση ή
σκέδαση στην ιονόσφαιρα ονομάζονται ουράνια κύματα (sky waves) ή
ιονοσφαιρικά κύματα (ionospheric waves). H ιονόσφαιρα είναι εκείνη η
περιοχή της ατμόσφαιρας που εκτείνεται από 80 μέχρι 600 km περίπου
υπεράνω του εδάφους. Η ύπαρξη της ιονισμένης αυτής περιοχής οφείλεται
στην ηλιακή δραστηριότητα. Μέσω της ιονόσφαιρας προκαλείται διάθλαση
(ανάκλαση) των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, η οποία επιτρέπει τη
διάδοση των βραχέων κυμάτων (3-30 ΜΗz) μεταξύ σημείων που
βρίσκονται σε απόσταση μερικών χιλιάδων km. Έτσι, με μία μόνο
ανάκλαση από την ιονόσφαιρα μπορεί να καλυφθεί μία απόσταση περίπου
4000 km. Εκτός από τη διάθλαση, η ιονόσφαιρα μπορεί να προκαλέσει και
σκέδαση των κυμάτων η οποία οφείλεται στην παρουσία ζωνών ανώμαλου
ιονισμού. Το φαινόμενο αυτό επιτρέπει τη διάδοση των υπερβραχέων
κυμάτων (30-100 ΜΗz) για την πραγματοποίηση ζεύξεων της τάξεως των
2000 km.
Όλες οι συνεισφορές των κυμάτων που φτάνουν στον δέκτη μέσω των
διαφόρων μηχανισμών που εξετάσαμε παραπάνω προστίθενται
διανυσματικώς, δηλαδή σύμφωνα με τα σχετικά πλάτη τους και τις σχετικές
φάσεις τους. Τα πλάτη εξαρτώνται από την κατευθυντικότητα της κεραίας,
από τους δείκτες διαθλάσεως των διαφόρων περιοχών, από τους
συντελεστές ανακλάσεως και από τον παράγοντα αποσβέσεως. Οι σχετικές
φάσεις εξαρτώνται από τις διαθλαστικές και ανακλαστικές ιδιότητες του
γήινου χώρου και από τις αποστάσεις των διαφόρων διαδρομών
διαδόσεως από τον πομπό στον δέκτη. Οι συνεισφορές αυτές, ανάλογα με
τις φάσεις των διαφόρων κυμάτων, μπορούν να ενισχύσουν ή να
εξασθενίσουν το πεδίο στον δέκτη σχετικά με το πεδίο το οποίο θα
ελαμβάνετο υπό συνθήκες διαδόσεως στον ελεύθερο χώρο. Αν λάβουμε
ακόμη υπόψην το γεγονός ότι οι ατμοσφαιρικοί και ιονοσφαιρικοί
παράγοντες μεταβάλλονται ημερησίως και με τις μετεωρολογικές συνθήκες,
το πεδίο υφίσταται διαρκείς και μερικές φορές βαθιές διακυμάνσεις.
Τέλος, πρέπει να σημειωθεί ότι η ατμόσφαιρα δρα ως ένα μέσο που
προκαλεί εξασθένιση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων λόγω
απορροφήσεως ενέργειας. Η εξασθένιση αυτή δεν είναι ίδια για όλες τις
συχνότητες αλλά παρουσιάζει επιλεκτικότητα. Με βάση τα παραπάνω και
όσον αφορά τον τρόπο διαδόσεως των διαφόρων συχνοτήτων, μπορούμε
να συνοψίσουμε τα ακόλουθα. Για μικρές αποστάσεις από τον πομπό, της
τάξεως των 100-200 km ανάλογα με τη συχνότητα, κύματα όλων των
συχνοτήτων μπορούν να μεταδοθούν ως κύματα επιφάνειας. Κύματα
συχνότητας μεταξύ 30 ΜHz και περίπου 30 GHz, μεταδίδονται ως
τροποσφαιρικά κύματα. Κύματα συχνοτήτων κάτω των 30 ΜΗz (VLF, LF,
MF, HF) διαδίδονται ως ιονοσφαιρικά κύματα. Μέσω της ιονόσφαιρας
μεταδίδονται επίσης και τα υπερβραχέα κύματα (VHF), με το μηχανισμό της
ιονοσφαιρικής σκεδάσεως. Τέλος, όλα τα κύματα συχνότητας μεγαλύτερης
των 30 ΜΗz, διαδίδονται ως κατευθείαν κύματα.

2. Kύμα εδάφους

6. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το κύμα εδάφους

αποτελείται από το κύμα επιφάνειας και από το κύμα
χώρου, το οποίο αποτελείται από το κατευθείαν κύμα και
από το υπό του εδάφους ανακλώμενο κύμα.
7. Συνθήκη οπτικής επαφής

Ας υποθέσουμε αρχικά ότι η επιφάνεια της γης είναι τέλεια σφαιρική και
λεία και ότι η ατμόσφαιρα είναι ομοιογενής με δείκτη διαθλάσεως ίσο με
εκείνον το κενού. Για να βρίσκονται δύο απομακρυσμένα σημεία σε οπτική
επαφή, θα πρέπει να είναι ανυψωμένα υπεράνω του εδάφους (σχήμα 6.9),
όπου δείχνεται η οριακή συνθήκη οπτικής επαφής.
Η απόσβεση Αd σε dB του πεδίου, που οφείλεται στην παρουσία
αιχμηρού εμποδίου, δίνεται στο σχήμα 6.13 και ονομάζεται
συμπληρωματική ως προς τον ελεύθερο χώρο εξασθένιση λόγω
περιθλάσεως. Όπως προκύπτει από το σχήμα 6.13 η εξασθένιση αυτή
αυξάνει αυξανομένου του λόγου ho/r. Δεδομένου ότι η ακτίνα του
ελλειψοειδούς του Fresnel μειώνεται με την αύξηση της συχνότητας [εξίσ.
(6.27)], η απόσβεση Αd αυξάνει αυξανομένης της συχνότητας. Αυτό
σημαίνει ότι παρουσία εμποδίου μεταδίδονται δια περιθλάσεως κύματα
μεγαλύτερου μήκους κύματος λ.
Το πρόβλημα που εξετάσαμε είναι ανάλογο εκείνου που συναντάμε
στην πράξη, όταν το εμπόδιο είναι ένας λόφος ή ένα κτίριο, για τα οποία
δεχόμαστε ότι το βάθος τους είναι αμελητέο ως προς την απόσταση της
ζεύξεως. Δηλαδή, σαν αιχμηρό εμπόδιο (knife-edge) λαμβάνεται ένα οξύ
αντικείμενο, μικρού βάθους, το οποίο είναι αδιαφανές στα
ηλεκτρομαγνητικά κύματα. Συνεπώς μια λεία σφαιρική γη δεν μπορεί να
θεωρηθεί αιχμηρό εμπόδιο (σχήμα 6.14). Στην περίπτωση αυτή η
απόσβεση λόγω περιθλάσεως είναι μεγαλύτερη από την απόσβεση του
πεδίου στην περίπτωση αιχμηρού εμποδίου και είναι συνάρτηση της
αποστάσεως εκτός ορατότητος do, η οποία καθορίζεται από τα
εφαπτομενικά σημεία των εφαπτομένων στην επιφάνεια τη γης από τις
κεραίες εκπομπής και λήψεως (σχήμα 6.14).

Aποφυγή εμποδίων – Χρήση συστημάτων back-to-back

και παθητικού κατόπτρου

Σε πολλές περιπτώσεις ραδιοζεύξεων είναι αναγκαίο να διατηρείται

η οπτική επαφή ακόμη και όταν υπάρχουν εμπόδια στη διάδοση. Για το
σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται στην πράξη δύο τεχνικές για την αποφυγή
του εμποδίου και τη διατήρηση της οπτικής επαφής. Στην πρώτη
περίπτωση, τοποθετούνται στην κορυφή του εμποδίου δύο κεραίες από τις
οποίες η μία «βλέπει» την κεραία του πομπού και η άλλη την κεραία του
δέκτη (σύστημα back-to-back, σχήμα 6.15). Στην περίπτωση αυτή, η
συμπληρωματική απόσβεση ως προς τον ελεύθερο χώρο, είναι συνάρτηση
του μήκους του κυματοδηγού που συνδέει τις δύο κεραίες back-to-back.
Μια ενδεικτική τιμή αυτής της απόσβεσης για τις περισσότερες πρακτικές
περιπτώσεις είναι το 1 dB. Πρέπει να σημειωθεί ότι το σύστημα back-to-
back χρησιμοποιείται, όταν η γωνία μεταξύ πομπού και δέκτη που
σχηματίζεται λόγω του εμποδίου είναι μεγαλύτερη από 120ο. Στη δεύτερη
περίπτωση, τοποθετείται στην κορυφή του εμποδίου ένα παθητικό
κάτοπτρο το οποίο είναι μία επίπεδη μεταλλική επιφάνεια που αντανακλά
πλήρως την ηλεκτρομαγνητική δέσμη προς την κατεύθυνση της κεραίας
του δέκτη. Πρέπει να σημειωθεί ότι το σύστημα του παθητικού κατόπτρου
χρησιμοποιείται, όταν η γωνία θ μεταξύ πομπού και δέκτη που σχηματίζεται
λόγω του εμποδίου είναι μικρότερη από 120ο. Επίσης το κόστος
κατασκευής του συστήματος παθητικού κατόπτρου είναι πολύ μεγαλύτερο
από αυτό των κεραιών back-to-back.
Τροποσφαιρική διάδοση
Η τροπόσφαιρα είναι η κατώτερη περιοχή της ατμόσφαιρας, η οποία
εκτείνεται σε ύψος μέχρι 10 km περίπου. Η παράμετρος της τροπόσφαιρας
που παίζει σημαντικό ρόλο στη διάδοση των ραδιοκυμάτων, είναι η
μεταβολή συναρτήσει του ύψους της σχετικής υγρασίας, η οποία έχει
διηλεκτρική σταθερά μεγαλύτερη από τη διηλεκτρική σταθερά του κενού.
Συνεπώς, θα μεταβάλλεται με το ύψος ο δείκτης διαθλάσεως της
τροπόσφαιρας και επομένως η φασική ταχύτητα του κύματος. Το
αποτέλεσμα, είναι η λήψη του ραδιοηλεκτρικού σήματος δια διαφόρων
μηχανισμών ακόμη και πέραν του γεωμετρικού ορίζοντα. Οι μηχανισμοί
που μπορεί να ασκήσει η τροπόσφαιρα στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα είναι
διάθλαση, ανάκλαση και σκέδαση. Ανάκλαση, ολική ή μερική, λαμβάνει
χώρα όταν η τροπόσφαιρα παρουσιάζει στρωμάτωση. Εξάλλου, τοπικές
αυξομειώσεις της θερμοκρασίας και της υγρασίας, δημιουργούν ζώνες
σκεδάσεως της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας. Το φαινόμενο αυτό επιτρέπει
μόνιμη ζεύξη πέραν του γεωμετρικού ορίζοντα σε απόσταση 500-600 km
από τον πομπό. Η μείωση του δείκτη διαθλάσεως με το ύψος έχει σαν
αποτέλεσμα την καμπύλωση των ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων προς τα
κάτω με ακτίνα καμπυλότητας γενικά μεγαλύτερη από την ακτίνα της γης.
Το γεγονός αυτό συνεπάγεται την υλοποίηση ζεύξεων λόγω περιθλάσεως
πέραν του οπτικού ορίζοντα, της τάξεως του 20-30% χωρίς απώλειες. Υπό
ορισμένες συνθήκες όμως είναι δυνατόν ο δείκτης διαθλάσεως να
παρουσιάζει αύξηση με το ύψος και συνεπώς παρουσιάζεται καμπύλωση
των ακτίνων προς τα άνω με αποτέλεσμα την εξασθένιση του σήματος
λήψεως.
Δείκτης διαθλάσεως της τροπόσφαιρας

Όπως αναφέρθηκε και στην προηγούμενη παράγραφο, η τροπόσφαιρα

επιδρά στη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών μέσω του δείκτη διαθλάσεως,
ο οποίος ορίζεται ως εξής:που εαέρα είναι η διηλεκτρική σταθερά του αέρα, εο
η διηλεκτρική σταθερά του κενού και εr η σχετική διηλεκτρική σταθερά της
τροπόσφαιρας. Η εr της τροπόσφαιρας είναι μεγαλύτερη της μονάδας κοντά
στην επιφάνεια της γης και μειώνεται με το ύψος, συνεπώς και ο δείκτης
διαθλάσεως n ακολουθεί την ίδια μεταβολή, λαμβάνοντας κοντά στην
επιφάνεια της γης την τιμή 1,00033. Επειδή οι μεταβολές της τιμής του n
είναι μικρές, χρησιμοποιείται συνήθως η διαθλαστικότητα Προκύπτει,
λοιπόν, ότι η ακτίνα καμπυλότητας της τροχιάς των ηλεκτρομαγνητικών
κυμάτων είναι αντιστρόφως ανάλογη της μεταβολής του δείκτη διαθλάσεως
με το ύψος. Για την πρότυπη ατμόσφαιρα, από τις εξισώσεις (6.35) και
(6.42) προκύπτει ρ25,6 10 3 km=4a, όπου α=6370 km είναι η ακτίνα της
γης. Μία ευθύγραμμη ηλεκτρομαγνητική ακτίνα παρουσιάζει
καμπυλότητα ίση με –1/α ως προς την επιφάνεια της γης. Αν
μετασχηματίσουμε τη γραμμή που παριστάνει τη σφαιρική επιφάνεια της
γης σε μια ευθεία γραμμή, τότε οι τροχιές των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων
μετασχηματίζονται σε τόξα κύκλου καμπυλότητας –1/α. Εάν οι τροχιές
παρουσιάζουν ήδη καμπυλότητα 1/ρ=-dn/dh, τότε μετασχηματίζονται σε
τόξα κύκλου καμπυλότητας:
Eάν, αντίθετα, είναι επιθυμητό να έχουμε τροχιές ευθύγραμμες αντί
καμπυλόγραμμες, τότε θα χρησιμοποιηθεί προφανώς μια ισοδύναμη ακτίνα
της γης αισ=Κα, η οποία θα λαμβάνει υπόψην την καμπυλότητα του
κύματος. που σημαίνει ότι η καμπυλότητα της γης μειώνεται της
καμπυλότητας 1/ρ των ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων. Θεωρούμε δηλαδή ότι
η διάδοση γίνεται σε ατμόσφαιρα ομοιογενή και ισοτροπική, όπου ο δείκτης
διαθλάσεως είναι σταθερός και η γη έχει ακτίνα Κα. Για την πρότυπη
ατμόσφαιρα, από τις εξισώσεις (6.44), (6.42) και (6.35) προκύπτει:
Οι τελευταίες δύο συνθήκες αντιστοιχούν στις λεγόμενες υπερπρότυπες
συνθήκες (superstandard) και οφείλονται γενικά σε αύξηση της
θερμοκρασίας με το ύψος ή σε μείωση των υδρατμών με το ύψος. Π.χ.
κατά τη διάρκεια της νύχτας όταν, λόγω ισχυράς ψύξεως της επιφάνειας
της γης, ο αέρας κοντά στο έδαφος λαμβάνει θερμοκρασίες χαμηλότερες
από εκείνες των υπερκείμενων μαζών αέρα.

Ραδιοηλεκτρικός Ορίζοντας - Πολλαπλές Οδεύσεις

Όπως είδαμε στην προηγούμενη παράγραφο (σχήμα 6.19) η καμπύλη

του δείκτη διαθλάσεως n συναρτήσει του ύψους h, μεταβάλλεται ανάλογα
με τις μετεωρολογικές συνθήκες, γεγονός που σημαίνει ότι η ατμόσφαιρα
είναι ένα μεταβαλλόμενο ανομοιογενές μέσον. Αν όμως αντικαταστήσουμε
την πραγματική ακτίνα της γης με την ισοδύναμη ακτίνα Κα, η
μεταβαλλόμενη ανομοιογενής ατμόσφαιρα μετατρέπεται σε μια ατμόσφαιρα
ομοιογενή και ισοτροπική όπου ο δείκτης διαθλάσεως είναι σταθερός.
Επομένως οι εξισώσεις που προσδιορίστηκαν στα προηγούμενα
θεωρώντας την ατμόσφαιρα ομοιογενή και ισοτροπική, ισχύουν και για την
ομοιογενή ατμόσφαιρα, αρκεί να αντικαταστήσουμε την ακτίνα της γης α με
την ισοδύναμη ακτίνα Κα Θα πρέπει να σημειωθεί ότι στην περίπτωση
επαληθεύσεως των συνθηκών οπτικής επαφής μεταξύ των κεραιών
εκπομπής και λήψεως, η αύξηση της γήινης ακτίνας που αναφέραμε
προηγουμένως μπορεί να οδηγήσει σε εσφαλμένους υπολογισμούς, αφού
ισχύει μεν ότι ο τροποσφαιρικός δείκτης Κ ισούται με 4/3 για ποσοστό
χρόνου μεγαλύτερο του 50%, όμως για χρονικά διαστήματα της τάξεως του
1% ή 2% ο δείκτης Κ λαμβάνει τιμές μικρότερες ή ίσες της μονάδας.
Επίσης, οι ραδιοζεύξεις απαιτείται συνήθως να εξασφαλίζουν επικοινωνία
για ποσοστά χρόνου της τάξεως του 99% και πλέον και συνεπώς για την
επαλήθευση της οπτικής επαφής απαιτείται να λαμβάνεται Κ=1. Ακόμη, οι
μεταβολές του Κ έχουν ως αποτέλεσμα τη μετατόπιση του σημείου
ανακλάσεως και κατά συνέπεια να μεταβάλλεται η διαφορά φάσεως Δ
μεταξύ του πεδίου του κατευθείαν κύματος Εd και του πεδίου του
ανακλώμενου κύματος Εr, με αποτέλεσμα να μεταβάλλεται το συνιστάμενο
πεδίο στον δέκτη το οποίο μπορεί να πάρει όλες τις τιμές μεταξύ Εd + Εr και
Εd - Εr. Τέλος είναι δυνατόν ορισμένες ηλεκτρομαγνητικές ακτίνες να
ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές διαφορετικού μήκους κατά τη
μετάδοση από τον πομπό στο δέκτη, γεγονός που αποτελεί το φαινόμενο
των πολλαπλών οδεύσεων. Αυτό συμβαίνει συνήθως χωρίς ανακλάσεις
από το έδαφος και οφείλεται σε ανομοιογένειες στην ατμόσφαιρα, οι οποίες
χωρίζουν την τροχιά του κατευθείαν κύματος σε επιμέρους τροχιές. Έτσι,
στην κεραία λήψεως φτάνουν ακτίνες που διανύουν διαδρομές που
διαφέρουν κατά δ και επομένως η φάση του συνισταμένου πεδίου δεν
μεταβάλλεται γραμμικά με τη συχνότητα, προκαλώντας έτσι την
παραμόρφωση των σημάτων ευρείας ζώνης.

6.13 Τροποσφαιρικός κυματοδηγός

Μια ενδιαφέρουσα περίπτωση η οποία είναι συνηθισμένη υπεράνω
θαλάσσης, είναι εκείνη κατά την οποία η κλίση της καμπύλης Μ είναι
αρνητική κοντά στην επιφάνεια της γης και μετά από ορισμένο ύψος γίνεται
θετική (Κ<0, σχήμα 6.19) ή η αρνητική κλίση εκτείνεται εντός ενός
περιορισμένου ύψους, αρχίζοντας από κάποιο ύψος της ατμόσφαιρας
(σχήμα 6.21). Στο διάστημα της αρνητικής κλίσεως, ο λόγος dM/dh είναι
αρνητικός και συνεπώς η ισοδύναμη ακτίνα αισ και το Κ λαμβάνουν
αρνητικές τιμές, ενώ η ακτίνα της τροχιάς του κύματος είναι ρ<α, δηλαδή οι
τροχιές των κυμάτων παρουσιάζουν μεγαλύτερη καμπυλότητα από εκείνη
της γης και οι ηλεκτρομαγνητικές ακτίνες υφίστανται ανάκλαση. Διαδοχικές
ανακλάσεις μεταξύ της γης και του θεωρούμενου τροποσφαιρικού
στρώματος είναι δυνατές και επιτρέπουν ζεύξεις σε πολύ μεγάλες
αποστάσεις.
 Kαμπύλη του δείκτη διαθλάσεως Μ με αρνητική κλίση. Ακτίνες
διαφορετικής διαδρομής και επίδραση επί της φάσεως του
συνιστάμενου πεδίου. Συνεπώς οι ηλεκτρομαγνητικές ακτίνες τείνουν να
παραμείνουν εντός ενός είδους κυματοδηγού, κατ’ αναλογία προς τους
μεταλλικούς κυματοδηγούς, ο οποίος ονομάζεται τροποσφαιρικός
κυματοδηγός (duct) και ο οποίος σχηματίζεται από την επιφάνεια της γης
και από το θεωρούμενο τροποσφαιρικό στρώμα, όπου η απόκλιση του
δείκτη διαθλάσεως Μ αλλάζει σημείο. Συνήθως όμως ο τροποσφαιρικός
κυματοδηγός σχηματίζεται μεταξύ δύο τροποσφαιρικών στρωμάτων εντός
των οποίων η απόκλιση του δείκτη διαθλάσεως Μ είναι αρνητική. Συνθήκες
αυτού του είδους προκαλούνται συνήθως από το πέρασμα μάζης αέρα
ζεστού και ξηρού υπεράνω υγρών ή υδάτινων επιφανειών (θάλασσες η
ωκεανούς). Η ισχυρή εξάτμιση που επακολουθεί παράγει μια ταχύτατη
μείωση των υδρατμών με το ύψος. Επί ξηράς προκαλούνται από ψύξη του
εδάφους κατά τη διάρκεια της νύχτας, γεγονός που προκαλεί αναστροφή
της θερμοκρασίας. Στη Μεσόγειο θάλασσα κατά τη διάρκεια του
καλοκαιριού παρατηρούνται για ποσοστά χρόνου μεγαλύτερα από 70%,
μετεωρολογικές συνθήκες που οδηγούν σε δραστική μείωση του δείκτη
διαθλάσεως με το ύψος, δηλαδή συνθήκες που ευνοούν το σχηματισμό
τροποσφαιρικών κυματοδηγών. Όσον αφορά την επίδραση του
τροποσφαιρικού κυματοδηγού επί των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, θα
πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο οι ακτίνες που αφήνουν την κεραία εκπομπής
υπό μικρή κλίση μπορούν να κυματοδηγηθούν, ενώ οι άλλες ακτίνες
εξέρχονται από τον τροποσφαιρικό κυματοδηγό προς την ατμόσφαιρα.
Στην πράξη μόνο οι ακτίνες που σχηματίζουν γωνία με τον ορίζοντα της
τάξεως της 1  -1,5  μπορούν να κυματοδηγηθούν. Γενικά, ο
τροποσφαιρικός κυματοδηγός συμπεριφέρεται όπως οι μεταλλικοί
κυματοδηγοί, δηλαδή η επίδρασή του γίνεται αισθητή μόνο για μήκη
κύματος μικρότερα ενός μήκους κύματος αποκοπής, το οποίο εξαρτάται
από το ύψος του τροποσφαιρικού κυματοδηγού. Το ύψος αυτό λαμβάνει
τιμές από μερικά m μέχρι περίπου 100 m και οι αντίστοιχες συχνότητες
αποκοπής κυμαίνονται από 10 GHz μέχρι περίπου 500 ΜΗz (σχήμα 6.22).
Προσεγγιστικά το μήκος κύματος αποκοπής λc σε cm είναι λc  0,085 hc3/2,
όπου hc είναι το ύψος του κυματοδηγού σε m. Η παρουσία
τροποσφαιρικών κυματοδηγών δύναται να προκαλέσει διαλείψεις του
σήματος λήψεως και συνήθως οι υψηλότερες συχνότητες υφίστανται αυτόν
τον τύπο διαλείψεων. Για την αποφυγή αυτών των διαλείψεων πρέπει η
ηλεκτρομαγνητική ακτίνα μεταξύ των κεραιών εκπομπής και λήψεως να
βρίσκεται όσο το δυνατόν υψηλότερα από το έδαφος και οπωσδήποτε
υπεράνω του ύψους του τροποσφαιρικού κυματοδηγού που είναι δυνατόν
να σχηματισθεί στην περιοχή που πραγματοποιείται η ζεύξη. Σε
περίπτωση σχηματισμού τροποσφαιρικού κυματοδηγού, τα αποτελέσματα
όσον αφορά το πεδίο λήψεως στο δέκτη είναι διαφορετικά, ανάλογα με τη
θέση των κεραιών εκπομπής και λήψεως ως προς το ύψος του
κυματοδηγού. Αν και οι δύο κεραίες βρίσκονται υπεράνω του
τροποσφαιρικού κυματοδηγού η διάδοση της ηλεκτρομαγνητικής
ακτινοβολίας δεν υφίσταται καμιά επίδραση. Αν και οι δύο κεραίες
βρίσκονται εντός του τροποσφαιρικού κυματοδηγού το πεδίο στην κεραία
λήψεως είναι ισχυρότερο από εκείνο που θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ο
κυματοδηγός. Τέλος αν η μία κεραία βρίσκεται εντός και η άλλη εκτός του
κυματοδηγού, το πεδίο στην κεραία λήψεως είναι ασθενέστερο του πεδίου
που θα υπήρχε χωρίς την ύπαρξη κυματοδηγού. Η παρουσία των
τροποσφαιρικών κυματοδηγών μπορεί να έχει επίδραση και επί της
φάσεως του συνισταμένου πεδίου λήψεως. Πράγματι, η καμπύλωση ως
προς την επιφάνεια της γης μερικών ακτίνων μπορεί να έχει σαν
αποτέλεσμα τη λήψη ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων, οι οποίες διανύουν
διαφορετικές διαδρομές διαφορετικού μήκους. Από το σχήμα 6.21 είναι
φανερό ότι η συνιστάμενη φάση δεν μεταβάλλεται γραμμικά με τη
συχνότητα, με αποτέλεσμα την παραμόρφωση σημάτων ευρείας ζώνης.

6.14 Tροποσφαιρική σκέδαση

Ο μηχανισμός με τον οποίο διαδίδονται τα υπερβραχέα κύματα σε
μεγάλες αποστάσεις πολύ πέραν του ορίζοντα, οφείλονται στο φαινόμενο
σκεδάσεώς τους. Με βάση τη θεωρία της περιθλάσεως προκύπτουν, για
την ένταση του ηλεκτρικού πεδίου σε σημεία πέραν του ορίζοντα της
τάξεως εκατοντάδων km, τιμές αρκετών εκατοντάδων dB κάτω από τις
αντίστοιχες τιμές λόγω αποσβέσεως στον ελεύθερο χώρο και συνεπώς
αποκλείεται κάθε δυνατότητα επικοινωνίας σύμφωνα με τη θεωρία αυτή.
Όμως, πειραματικές μετρήσεις της εντάσεως του πεδίου σε τέτοιες
αποστάσεις, έχουν δείξει ότι οι αποσβέσεις είναι μικρότερες των
προβλεπομένων με βάση τη θεωρία της περιθλάσεως. Πιο συγκεκριμένα,
οι συμπληρωματικές αποσβέσεις ως προς τον ελεύθερο χώρο είναι της
τάξεως των 70-100 dB, γεγονός που επιτρέπει αξιόπιστες ζεύξεις μέχρι
αποστάσεις 500-600 km. Αυτή η διαφορά μεταξύ των θεωρητικών
υπολογισμών βάσει της θεωρίας της περιθλάσεως και των πειραματικών
δεδομένων, οφείλεται στο φαινόμενο σκεδάσεως (scattering) των
ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, λόγω ανομοιογενειών του δείκτη διαθλάσεως
σε ορισμένες περιοχές της τροπόσφαιρας. Οι περιοχές αυτές ονομάζονται
κέντρα σκεδάσεως (σχήμα 6.23) και μπορούν να θεωρηθούν σαν
φυσαλίδες με διαστάσεις της τάξεως μεγέθους του μέτρου. Όταν
περιβληθούν από ηλεκτρομαγνητικά κύματα προκαλούν καμπύλωση και
διάχυση των ηλεκτρομαγνητικών ακτίνων προς όλες τις κατευθύνσεις. Ως
αποτέλεσμα, ένα μέρος της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας φτάνει σε σημεία
πολύ πέραν του ορίζοντα. Ο σχηματισμός των περιοχών ανομοιογένειας
καθώς και η τιμή του δείκτη διαθλάσεως σε κάθε μια από αυτές
μεταβάλλονται με το χρόνο και έτσι η ένταση του πεδίου που οφείλεται στο
φαινόμενο τροποσφαιρικής σκεδάσεως σε σημεία πολύ πέραν του οπτικού
ορίζοντα παρουσιάζει διακυμάνσεις με το χρόνο. Οι διακυμάνσεις αυτές
(fading) κατατάσσονται σε αργού τύπου και ταχέως τύπου διακυμάνσεις.
Στη δεύτερη περίπτωση η ένταση του λαμβανόμενου πεδίου ακολουθεί
κατανομή Rayleigh και οι διακυμάνσεις αυτού του τύπου μπορούν να
ελαττωθούν σημαντικά χρησιμοποιώντας συστήματα διαφορικής λήψεως.
Οι διακυμάνσεις αργού τύπου ακολουθούν κατανομή log-κανονική (log-
normal).
Με βάση το παραπάνω σχήμα προκύπτει ότι όταν μια λεπτή
ηλεκτρομαγνητική δέσμη προσπίπτει σε μια περιοχή κέντρων σκεδάσεως,
η διαχυόμενη προς τις διάφορες διευθύνσεις ενέργεια μεταβάλλεται
σημαντικά με τη γωνία θ, η οποία ορίζεται από τον άξονα της δέσμης και τη
διεύθυνση όπου θεωρείται η σκέδαση και ονομάζεται γωνία σκεδάσεως.
Διαλείψεις και συστήματα διαφορικής λήψεως
Όπως αναφέρθηκε στα προηγούμενα, κατά τη διάδοσή του στο μέσο,
το ηλεκτρομαγνητικό κύμα υφίσταται μεταβολές τόσο στο εύρος όσο και
στη φάση του, συναρτήσει του χρόνου κατά τυχαίο τρόπο. Οι μεταβολές
αυτές και ιδιαίτερα εκείνες του πλάτους ονομάζονται διαλείψεις (fading) και
εκφράζονται σε dB ως προς την θεωρητική στάθμη του σήματος στον
ελεύθερο χώρο ή ως προς την πραγματική μέση στάθμη του σήματος, που
διαφέρει από την προηγούμενη κατά μερικά dB. Oι διαλείψεις οφείλονται
στη στιγμιαία εκτροπή της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας προς άλλες
κατευθύνσεις ή στη συμβολή κυμάτων που φτάνουν στον δέκτη μέσω
διαφορετικών οδών (πολλαπλές οδεύσεις) ή ακόμη στη συμβολή μεταξύ
του κατευθείαν και του ανακλώμενου κύματος και σε μεταβολές των
ατμοσφαιρικών συνθηκών κατά μήκος της ζεύξεως. Οι διαλείψεις αυξάνουν
συνήθως με την αύξηση της συχνότητας και την απόσταση της ζεύξεως.
Μόνο στην ιδεώδη περίπτωση ομοιόμορφης ατμόσφαιρας η μετάδοση
γίνεται με το κατευθείαν κύμα, διαφορετικά το κύμα υφίσταται καμπύλωση
προς τα άνω ή προς τα κάτω ανάλογα με τις ατμοσφαιρικές συνθήκες που
επικρατούν. Η καμπύλωση αυτή μπορεί να οδηγήσει στον μετασχηματισμό
μιας ζεύξεως οπτικής επαφής σε μια ζεύξη άνευ ορατότητας. Ο τύπος
αυτός των διαλείψεων μπορεί να διαρκέσει επί αρκετές ώρες και η
συχνότητά τους όπως και το βάθος τους μπορούν να μειωθούν εκλέγοντας
κατάλληλα τη διαδρομή της ζεύξεως. Διαλείψεις που οφείλονται στη
συμβολή του κατευθείαν και του ανακλώμενου κύματος, είναι σημαντικές σε
ζεύξεις υπεράνω θαλάσσης, λιμνών ή λείου υγρού εδάφους και μπορούν
να ελαχιστοποιηθούν τοποθετώντας τη μια κεραία υψηλά και την άλλη
χαμηλά. Με τον τρόπο αυτόν το σημείο ανακλάσεως τοποθετείται πλησίον
της χαμηλής κεραίας και η διαφορά φάσεως μεταξύ του κατευθείαν και του
ανακλώμενου κύματος παραμένει σχετικά σταθερή.
Όσον αφορά το φαινόμενο των πολλαπλών διαδρομών του κύματος το
οποίο προκαλεί διαλείψεις, αυτό οφείλεται στις ανομοιογένειες του δείκτη
διαθλάσεως κυρίως κατά την κατακόρυφη διεύθυνση αλλά και σε μικρότερο
βαθμό, κατά την οριζόντια διεύθυνση. Λόγω διαφοράς στα μήκη των
διαδρομών, το σήμα στον δέκτη είναι το άθροισμα των συνιστωσών με
συγκρίσιμα πλάτη αλλά τυχαίες φάσεις. Τα πλάτη και οι φάσεις των
συνιστωσών αυτών μεταβάλλονται συνεχώς λόγω των αντίστοιχων
μεταβολών της ατμόσφαιρας. Η κατανομή των διαλείψεων λόγω
πολλαπλών οδεύσεων πλησιάζει την κατανομή Rayleigh. To βάθος των
διαλείψεων στη χειρότερη περίπτωση, φτάνει τα 40 dB. Για τον
περιορισμό των διαλείψεων χρησιμοποιούνται στην πράξη τρεις
διαφορετικές τεχνικές: η διαφορική λήψη συχνότητας, η διαφορική
λήψη χώρου και η διαφορική λήψη πολικότητας. Στη διαφορική λήψη
συχνότητας (σχήμα 6.26) ο πομπός εκπέμπει σε δύο ή περισσότερες
συχνότητες συγχρόνως, οι οποίες περιέχουν την ίδια διαμορφώνουσα
πληροφορία. Εφόσον οι δύο συχνότητες θα παρουσιάζουν διαφορετική
διάλειψη κατά τη διάδοση, η μία θα έχει πάντα ισχυρό πλάτος.
Σύστημα διαφορικής λήψεως
συχνότητας.
Σε ένα σύστημα διαφορικής λήψεως χώρου (σχήμα 6.27) ο πομπός
εκπέμπει μία συχνότητα αλλά στη λήψη χρησιμοποιούνται δύο ή
περισσότερες κεραίες λήψεως σε απόσταση μισού μήκους κύματος μεταξύ
τους. Έτσι το λαμβανόμενο σήμα μπορεί να παρουσιάζει διάλειψη στη μία
κεραία λήψεως αλλά θα είναι ισχυρό στην άλλη κεραία.
Σχήμα 6.27: Σύστημα διαφορικής λήψεως χώρου.
Το σύστημα διαφορικής λήψεως πολικότητας (σχήμα 6.28)
χρησιμοποιεί στη λήψη κεραίες, και οριζόντιας και κατακόρυφης πόλωσης.
Οι έξοδοι από τις δύο κεραίες λήψεως συνδυάζονται για να παράγουν ένα
σταθερό σήμα εξόδου.

Σύστημα διαφορικής λήψεως πολικότητας.

Ένας άλλος τύπος διάλειψης είναι η επιλεκτική διάλειψη και προέρχεται
από το γεγονός ότι η διάλειψη είναι συνάρτηση της συχνότητας. Σε ένα
σήμα με ΑΜ διαμόρφωση για παράδειγμα, η άνω και η κάτω πλευρική
ζώνη διαφέρουν ελαφρώς ως προς τη συχνότητα και έτσι φτάνουν στο
δέκτη με διαφορετικές φάσεις. Αυτού του είδους η διάλειψη μπορεί να
αντιμετωπιστεί με εκπομπή της μιας μόνο πλευρικής ζώνης ή με τη χρήση
κατάλληλων φίλτρων στον δέκτη.

Εξασθένιση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων από την

ατμόσφαιρα
Για συχνότητες μικρότερες των 3 GHz περίπου, τα συστατικά αέρια της
ατμόσφαιρας δεν προκαλούν απορρόφηση της ηλεκτρομαγνητικής
ενέργειας. Αντίθετα, για συχνότητες μεγαλύτερες των 3 GHz, η
εξασθένιση των κυμάτων που οφείλεται στην απορρόφηση
ενέργειας από το οξυγόνο και τους υδρατμούς της
ατμόσφαιρας, καθώς και στην απορρόφηση και σκέδαση ενέργειας από
τη βροχή, το χαλάζι ή την ομίχλη είναι σημαντική. Η προκαλούμενη
εξασθένιση λόγω απορροφήσεως ενέργειας από τα μόρια του οξυγόνου και
του υδρατμού αυξάνει εκθετικά με το μήκος της ζεύξεως και επομένως
μπορεί να εκφραστεί σε dB/km. H εξασθένιση των ηλεκτρομαγνητικών
κυμάτων που οφείλεται στο οξυγόνο και τους υδρατμούς της ατμόσφαιρας
εξαρτάται από τη συχνότητα, την πίεση των υδρατμών και τη θερμοκρασία.
Σε μία δεδομένη ζεύξη, η πίεση των υδρατμών, δηλαδή η απόλυτη
υγρασία, συνήθως μεταβάλλεται κατά μήκος της ζεύξεως και συνεπώς η
απορρόφηση της ενέργειας παρουσιάζει μεταβολές συναρτήσει του
χρόνου. Κατά τη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στην
ατμόσφαιρα, η οποία περιέχει σταγόνες ύδατος που αιωρούνται
(ομίχλη) ή πέφτουν (βροχή), δύο είναι οι μηχανισμοί που την
προκαλούν, αφ’ ενός μεν σκέδαση και αφ’ ετέρου μετασχηματισμός
σε θερμότητα της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας εξαιτίας των
επαγομένων ρευμάτων στα σταγονίδια, λόγω της ηλεκτρικής
αγωγιμότητας που παρουσιάζουν. Στην πράξη, συνήθως μπορεί να
θεωρηθεί αμελητέα η επίδραση του δεύτερου μηχανισμού.
Όπως προκύπτει από το σχήμα, η βροχή προκαλεί εξασθένιση, η
οποία αυξάνει αυξανομένης της συχνότητας του κύματος και της
εντάσεως της βροχοπτώσεως και εξαρτάται από το μέγεθος των
σταγόνων. Απώλεια σκεδάσεως που οφείλεται στη βροχή
(συνεχόμενη γραμμή) και στην ομίχλη Γενικά, τα φαινόμενα
σκεδάσεως και ανακλάσεως των μικροκυμάτων στην τροπόσφαιρα
οφείλονται σε ανομοιογένειες της τροπόσφαιρας, οι οποίες είναι
συγκρίσιμες προς τα μήκη κύματος των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων
της περιοχής αυτής των συχνοτήτων. Λόγω της σημαντικής
απορρόφησης της ηλεκτρομαγνητικής ενέργειας σε αυτά τα μήκη
κύματος, δεν χρησιμοποιούνται στις συνήθεις ραδιοζεύξεις
συχνότητες μεγαλύτερες των 10 GHz περίπου για ζεύξεις
αποστάσεως αρκετών δεκάδων km, όπως και συχνότητες
μεγαλύτερες των 20 GHz περίπου για ζεύξεις αποστάσεως της τάξεως
των 10 km.
Ioνοσφαιρική διάδοση
Για συχνότητες μικρότερες των 30 MHz, όπως και μικρότερες των 100
ΜΗz, η ιονόσφαιρα αποτελεί ένα ακόμη μέσον διαδόσεως των
ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, για ζεύξεις αποστάσεως πολύ πέραν των
κυμάτων εδάφους και των τροποσφαιρικών κυμάτων. Πρέπει να
σημειωθεί ότι για συχνότητες μεγαλύτερες των 30 MHz και μικρότερες των
100 ΜΗz, ο μηχανισμός διαδόσεως είναι διαφορετικός από εκείνον με τον
οποίον διαδίδονται κύματα συχνότητας μικρότερης των 30 MHz.
Συχνότητες από 1,6 μέχρι 30 ΜΗz, διαδίδονται κατόπιν διαθλάσεως
και ανακλάσεως στην ιονόσφαιρα. Αν και τα τελευταία χρόνια οι
δορυφορικές ζεύξεις έχουν αντικαταστήσει τις ιονοσφαιρικές
τηλεπικοινωνιακές ζεύξεις, οι τελευταίες χρησιμοποιούνται ακόμη
ευρύτατα στις τηλεπικοινωνίες για τη ναυσιπλοΐα, δηλαδή μεταξύ
σταθερού και κινητού σημείου μεγάλης αποστάσεως. Η ιονόσφαιρα
αποτελείται από ιονισμένα στρώματα, τα οποία βρίσκονται σε ύψη
περίπου 80-400 km. H σχετικά υψηλή πυκνότητα ιόντων και ελευθέρων
ηλεκτρονίων στην περιοχή αυτή, παρέχει έναν ενεργό δείκτη διαθλάσεως
μικρότερο της μονάδος, με αποτέλεσμα τη διάθλαση και ανάκλαση
των προσπιπτόντων κυμάτων συχνότητας 3-30 MHz. Kάτω από 50 km
ύψος, ο ιονισμός είναι αμελητέος όσον αφορά τη διάδοση των
ραδιοκυμάτων. Η ιονόσφαιρα σχηματίζεται δια ιονισμού των συστατικών
της ανώτερης ατμόσφαιρας από την ηλιακή ακτινοβολία, κυρίως
υπεριώδεις και Χ ακτίνες. Η καμπύλη της πυκνότητας των ηλεκτρονίων
παρουσιάζει χαρακτηριστικά μέγιστα όπως φαίνεται στο σχήμα 6.31.
Από το σχήμα προκύπτει ότι η ατμόσφαιρα παρουσιάζει στρωμάτωση.
Τα υφιστάμενα ιονοσφαιρικά στρώματα είναι τα στρώματα ή περιοχές D,
E, F1 και F2. Κατά τη διάρκεια της νύχτας τα στρώματα F1 και F2
συνδυάζονται και σχηματίζουν ένα μόνο στρώμα το F. Συχνά, ένα μέγιστο
παρατηρείται στην κατώτερη περιοχή του στρώματος D μεταξύ 50 και 70
km, το οποίο δηλώνεται συνήθως ως το στρώμα C. Kατά την ημέρα, η
περιοχή D εκτείνεται από περίπου 60 μέχρι 90 km. Πρέπει να
σημειωθεί ότι η επίδραση του στρώματος D προκαλεί κυρίως
απορρόφηση των ραδιοκυμάτων και όχι ανάκλαση αυτών. Η περιοχή
Ε εκτείνεται μεταξύ 100-140 km, το στρώμα F1 μεταξύ 180-200 km και
το F2 μεταξύ 230-400 km. Eντός του στρώματος Ε εμφανίζονται τοπικά
και προσωρινά στρώματα που ονομάζονται Ε-σποραδικά. Από τα
παραπάνω προκύπτει ότι τα διάφορα ιονοσφαιρικά στρώματα οφείλονται
στη διαφορετική σύσταση της ατμόσφαιρας, της οποίας τα συστατικά αέρια
ιονίζονται κατά διάφορους τρόπους από την υπεριώδη ακτινοβολία και τις
ακτίνες Χ και προκαλούν έτσι μέγιστα ιονισμού σε διάφορα ύψη. Επίσης
προκύπτει ότι τα ιονοσφαιρικά στρώματα μετακινούνται κατά τη
διάρκεια της ημέρας και της νύχτας και γενικότερα μεταβάλλονται με
τις ιονοσφαιρικές συνθήκες, η οποίες εξαρτώνται από την ώρα της
ημέρας, από την εποχή του έτους και από την ηλιακή δραστηριότητα,
καθώς επίσης και από το γεωγραφικό πλάτος και μήκος.
Ioνοσφαιρική διάθλαση και ανάκλαση
Καθώς το ηλεκτρομαγνητικό κύμα εισχωρεί σε περιοχές όπου η
πυκνότητα των ηλεκτρονίων είναι μεγαλύτερη, ο δείκτης διαθλάσεως
μειώνεται και αντίστοιχα αυξάνεται η γωνία διαθλάσεως.
Διάθλαση ιονοσφαιρικού κύματος.
Καμπύλωση της ακτίνας έτσι ώστε να έχουμε ανάκλαση, έχουμε όταν
sinφ=1, οπότε η διαδρομή του κύματος είναι παράλληλη προς το
ιονοσφαιρικό στρώμα.
Ioνοσφαιρική σκέδαση
Έχει βρεθεί πειραματικά ότι η ιονόσφαιρα ασκεί σκέδαση επί των
ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων συχνότητας 40-70 ΜHz περίπου. Η
ιονοσφαιρική σκέδαση αποδίδεται από μερικούς ερευνητές σε
ανομοιογένειες της πυκνότητας των ηλεκτρονίων που οφείλονται στην
ηλιακή ακτινοβολία και από άλλους σε ανομοιογένειες που οφείλονται σε
ιονισμό που προκαλείται από μετεωρίτες πολύ μικρών διαστάσεων, οι
οποίοι υπάρχουν στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Το εύρος ζώνης των
ραδιοζεύξεων ιονοσφαιρικής σκεδάσεως είναι γενικά μικρό, της τάξεως
των δεκάδων ΚΗz. To μέγιστο εύρος της μεταδιδόμενης ζώνης είναι
περίπου 30 ΚΗz. Επομένως οι ραδιοζεύξεις αυτού του τύπου
επιτρέπουν μεταβίβαση πληροφορίας που περιέχει μικρό αριθμό
τηλεφωνικών διοδεύσεων. Τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που
υφίστανται ιονοσφαιρική σκέδαση, επιστρέφουν στη γη σε αποστάσεις από
τον πομπό της τάξεως των 800-1000 km. Αποτελεσματικές ζεύξεις
μπορούν να επιτευχθούν και μέχρι περίπου 2000 km. H αποδοτικότητα της
ζεύξεως είναι πάντως χαμηλή, δεδομένου ότι η απόσβεση μεταδόσεως
είναι περίπου 100 dB κάτω της τιμής μεταδόσεως στον ελεύθερο χώρο.
Αυτό συνεπάγεται σημαντικές ισχείς ακτινοβολίας της τάξεως των
δεκάδων kW και κεραίες με υψηλό κέρδος της τάξεως των 20 dB.
Δεδομένου ότι οι χρησιμοποιούμενες συχνότητες είναι σχετικά
χαμηλές, οι κεραίες που απαιτούνται είναι μεγάλων διαστάσεων και
συνεπώς υψηλού κόστους.
Το διαστημικό τμήμα που περιλαμβάνει το δορυφόρο (ή δορυφόρους), τη
διαδρομή διάδοσης της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας και τα μέσα
εκτόξευσης και τοποθέτησης στην κατάλληλη τροχιά. Το τμήμα εδάφους
που περιλαμβάνει τους σταθμού εδάφους (πομποί, δέκτες, κεραίες), τους
σταθμούς ελέγχου και παρακολούθησης του δορυφόρου και το επίγειο
δίκτυο διανομής (ομοαξονικά καλώδια, οπτικές ίνες ή μικροκυματικό).
Συνεπώς Βροχή χαλάζι χιονι ομιχλη, αποροφουν σημαντικο μέρος
του ηλεκτρομαγνητικου παλμού, και έδαφος από γυαλι, όπως η πεδιαδα
της ναζκα στο μεξικο, ανακλουν τον παλμο πίσω. Κάτοι τετοιο δεν έκαναν
και τα Αρχαία Μαρμαρινα Θέατρα? Σκεφτειτε το λίγο…
Υπάρχουν διάφοροι µηχανισµοί διάδοσης των ηλεκτροµαγνητικών κυµάτων
αλλά ...... µε τη µετάδοση ενός σύντοµου RF radio – frequency παλµού και
τη ... Από µετρήσεις σε διάφορες περιοχές προκύπτει ότι χώροι µε λίγα
εµπόδια δημιουργουν ελάχιστη μείωση της διαπερατοτητας του
ηλεκτρομαγνητικου παλμού.

Σχήμα 2.2
Για την προσομοίωση της
διάδοσης των
ραδιοκυμάτων είναι
απαραίτητο το
ονομαζόμενο ‘shadowing
test’, o έλεγχος δηλαδή
εάν ένα αντικείμενο του
χώρου περιλαμβάνει
μονοπάτι ακτινών από το
σημείο της πηγής στο
σημείο παρατήρησης. Οι
πηγές μπορεί να είναι κεραίες εκπομπής, σημεία ανάκλασης, σημεία
περίθλασης ή σημεία διάδοσης (transmittion). Τα σημεία παρατήρησης
μπορεί να είναι δέκτες, σημεία ανάκλασης, σημεία περίθλασης ή σημεία
διάδοσης.

1. Ο κυριότερος παράγοντας εξασθένησης του σήματος είναι η

διαδρομή της ακτίνας και λιγότερο ο συντελεστής ανάκλασης των
επιφανειών. Το δεύτερης και τρίτης τάξης ανακλώμενο πεδίο
είναι πολύ εξασθενημένο λόγω των πολλαπλών απωλειών
 διαδρομής . Συγκεκριμένα η στάθμη των πεδίων αυτών
υπολογίστηκε για ορισμένες διαδρομές του δέκτη και βρέθηκε πολύ
χαμηλότερη από το κατώφλι ευαισθησίας τυπικών συσκευών δέκτη
(-110db).
2. Οι ηλεκτρικές ιδιότητες των κτιρίων , από τις οι οποίες εξαρτάται ο
συντελεστής ανάκλασης , παίζουν σημαντικό ρόλο στη
διαμόρφωση του ανακλώμενου πεδίου. Όταν οι επιφάνειες των
κτηρίων περιέχουν τζάμια η καθρέπτες ανακλάται
περισσότερη ενέργεια. Έτσι για ακριβέστερα αποτελέσματα οι
ηλεκτρικές ιδιότητες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ξεχωριστά για
κάθε κτήριο, ιδιαίτερα όταν παρεμβάλλονται κτήρια που έχουν
επιφάνειες από τζάμι μόνο, όπως στα σύγχρονα αστικά
περιβάλλοντα.
3. Βλέπουμε ότι σε όλα τα παραπάνω σχήματα υπάρχουν περιοχές
που δεν εμφανίζεται καθόλου σήμα (τα σύνορα των περιοχών
αυτών είναι ευθείες γραμμές). Αυτό συμβαίνει γιατί η θεωρία της
γεωμετρικής οπτικής δεν δίνει αποτελέσματα εάν δεν ικανοποιείται
ο νόμος του Snell επί της ανακλώσας επιφάνειας. Αυτό εξάλλου
αποτελεί και ένα από τα βασικά μειονεκτήματα της μεθόδου.
Επιπλέον η ενσωμάτωση των πεδίων περίθλασης θα δώσει πεδίο
και σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές , όπου δεν υπάρχουν
πεδία ανακλάσεως και οπτικής επαφής.

4. ο κυριότερος παράγοντας εξασθένησης του σήματος είναι η

διαδρομή της ακτίνας και λιγότερο ο συντελεστής ανάκλασης των
επιφανειών. Το δεύτερης και τρίτης τάξης ανακλώμενο πεδίο είναι
πολύ εξασθενημένο λόγω των πολλαπλών απωλειών διαδρομής .
Συγκεκριμένα η στάθμη των πεδίων αυτών υπολογίστηκε για
ορισμένες διαδρομές του δέκτη και βρέθηκε πολύ χαμηλότερη από
το κατώφλι ευαισθησίας τυπικών συσκευών δέκτη (-110db).
5. Οι ηλεκτρικές ιδιότητες των κτιρίων , από τις οι οποίες εξαρτάται ο
συντελεστής ανάκλασης , παίζουν σημαντικό ρόλο στη
διαμόρφωση του ανακλώμενου πεδίου. Όταν οι επιφάνειες των
κτηρίων περιέχουν τζάμια η καθρέπτες ανακλάται περισσότερη
ενέργεια. Έτσι για ακριβέστερα αποτελέσματα οι ηλεκτρικές
ιδιότητες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ξεχωριστά για κάθε κτήριο,
ιδιαίτερα όταν παρεμβάλλονται κτήρια που έχουν επιφάνειες από
τζάμι μόνο, όπως στα σύγχρονα αστικά περιβάλλοντα.
6. Βλέπουμε ότι σε όλα τα παραπάνω σχήματα υπάρχουν περιοχές
που δεν εμφανίζεται καθόλου σήμα (τα σύνορα των περιοχών
αυτών είναι ευθείες γραμμές). Αυτό συμβαίνει γιατί η θεωρία της
γεωμετρικής οπτικής δεν δίνει αποτελέσματα εάν δεν ικανοποιείται
ο νόμος του Snell επί της ανακλώσας επιφάνειας. Αυτό εξάλλου
αποτελεί και ένα από τα βασικά μειονεκτήματα της μεθόδου.
Επιπλέον η ενσωμάτωση των πεδίων περίθλασης θα δώσει πεδίο
και σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές , όπου δεν υπάρχουν
πεδία ανακλάσεως και οπτικής επαφής.
ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Ο Κώστας φορούσε το μπλουζάκι με το σλόγκαν του επιθετικού τουφεκιού
GH-901 ‘οι έξυπνες σφαίρες’. Ο πατέρας του είχε δύο GH-902, την
ημιαυτόματη έκδοση φυσικά, γιατί την αυτόματη μπορούσε να την αγοράσει
μόνο ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας, όχι πολίτες. Ήξερε όμως πώς να
μετατρέψει το 902 σε 901 σε μερικές μονάχα ώρες. Κάτι τέτοιο ήταν
παράνομο, αλλά αν χρειαζόταν θα ήταν πολύ χρήσιμο. Οι γονείς του
Κώστα ήταν αυτοί που ο κόσμος ονόμαζε ‘οι τρελοί της επιβίωσης’,
περνούσανε τον καιρό τους στο κτήμα με το να προετοιμάζονται για το
τέλος του κόσμου και την κατάρρευση του πολιτισμού. Ο πατέρας του έλεγε
πως αν δεν τους έπιαναν σε ακάλυπτο μέρος οι πυρηνικές εκρήξεις,
σκοτώνοντας τους ή ακτινοβολώντας τους, θα επιβίωνε όλη η οικογένεια
τον πυρηνικό πόλεμο και την μετέπειτα κατάρρευση της κοινωνίας. Ήταν
προετοιμασμένοι για αυτό. Στο κτήμα κάτω από το σπίτι τους η οικογένειά
του είχε εγκαταστήσει ένα πυρηνικό καταφύγιο με όλες τις ανέσεις. Και δεν
ήταν ένα από αυτά τα καταφύγια που ορισμένοι αγοράζανε
προκατασκευασμένα και τα θάβανε τρία μέτρα κάτω από το έδαφος. Αυτά
είχανε ελάχιστες πιθανότητες να επιζήσουν μιας έκρηξης ακόμη και αν
γινόταν χιλιόμετρα μακριά. Το δικό τους καταφύγιο ήταν χτισμένο κάτω από
δέκα μέτρα γης. Την περίοδο του πρώτου ψυχρού πολέμου ανάμεσα στις
ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, κάποιος πλούσιος είχε παραγγείλει ένα εξοχικό για να
σώσει την οικογένειά του σε περίπτωση πολέμου και δεν είχε λυπηθεί τα
χρήματα στην κατασκευή του. Όταν ο πατέρας του αποφάσισε να ψάξει για
σπίτι στην εξοχή και να εγκαταλείψει την πόλη για λόγους ασφάλειας – οι
πόλεις αντιπροσώπευαν τους πρωταρχικούς στόχους σε περίπτωση
πολέμου και τα τελευταία χρόνια το θερμόμετρο ανάμεσα στο ΝΟΜ και την
ΑΣ ανέβαινε επικίνδυνα – ήταν τυχεροί να βρούνε το συγκεκριμένο κτήμα
λίγα μόλις χιλιόμετρα μακριά. Δεν ήταν τόσο μακριά όσο θα ήθελαν οι
γονείς του από την πόλη, αλλά το βάθος και ο τρόπος που ήταν φτιαγμένο
το καταφύγιο έδινε την απαραίτητη προστασία. Δεν ήταν άλλωστε ένα απλό
υπόγειο που κάποιος μετέτρεψε σε καταφύγιο, ήταν ένα καταφύγιο
σχεδιασμένο από την αρχή για αυτό το σκοπό.

Ήταν αρκετά μεγάλο για να φιλοξενήσει δέκα άτομα με άνεση και με φαγητό
και εφόδια για τουλάχιστον τέσσερις μήνες. Και η οικογένεια του Κώστα δεν
αρκέστηκε σε αυτό, το μεγάλωσαν για να βάλουν επιπλέον πυρομαχικά,
τρόφιμα, νερό και οτιδήποτε άλλο θα χρειαζόταν. Υπήρχαν δύο πόρτες που
έβγαιναν σε σπηλιές έξω από το καταφύγιο. Σπηλιές που στην ανάγκη θα
γινόταν χώροι για την απόθεση σκουπιδιών και μολυσμένων αντικειμένων
από την ραδιενέργεια, ακόμα και για την ταφή πτωμάτων. Αυτούς τους δυο
χώρους ο πατέρας του είχε σκάψει και ενισχύσει για να μην καταρρεύσουν
στην έκρηξη. Τώρα πια υπήρχε αρκετός χώρος για να διπλασιάσουν τα
εφόδιά τους και αυτό ακριβώς έκαναν. Στη μια συναρμολόγησε μια
τεράστια δεξαμενή με πολλούς μήνες απόθεμα νερού και στην άλλη έβαλε
πετρέλαιο και δύο τεσσάρες ενεργειακές κυψέλες, κατάλληλες για να κινούν
φορτηγά, άρματα μάχης, ελικόπτερα, ακόμη και μη επανδρωμένα
αεροσκάφη και πλήρως φορτισμένες είχαν αρκετή ενέργεια για να
φωτίσουν το καταφύγιο για πολλούς μήνες ίσως και δύο χρόνια η καθεμιά.
Ο πατέρας του ξόδευε πολλά χρήματα στο καταφύγιο, αλλά αυτή ήταν και η
δουλειά του. Χιλιάδες κόσμου σε όλη την Αμερικανική Ομοσπονδία, στην
Ενωμένη Ευρώπη, την Ιαπωνία, Αυστραλία, ακόμη και σε περιοχές όπως η
Νοτιοαμερικανική Κοινοπολιτεία, η Βορειοαφρικανική Ισλαμική Συνεργασία
μέλη του ΝΟΜ (Νέου Οικονομικού Μπλόκου) όπως και οι υπόλοιποι, αλλά
έξω από το στρατιωτικό σκέλος του και χωρίς τον φόβο της βέβαιης
επίθεσης από την Ασιατική Συμμαχία, ζητούσαν συμβουλές από τον
πατέρα του για το πώς να προστατευτούν. Εκείνος τους πουλούσε σχέδια
για καταφύγια και έκανε εμπόριο εφοδίων. Ξηρά τροφή, ενεργειακές
κυψέλες, στολές για Ραδιοβιοχημικό Πόλεμο, φάρμακα για την
αντιμετώπιση της έκθεσης σε ραδιενέργεια (με μείωση της απόπτωσης των
κυττάρων του οργανισμού), φάρμακα γενικής χρήσης με ημερομηνίες λήξης
δεκαετίας, οδηγούς επιβίωσης. Όλα αυτά του δίνανε ένα σεβαστό εισόδημα
για να μπορεί να προετοιμάζεται πυρετωδώς για το τέλος του κόσμου. Αυτό
το ‘χόμπι’ της οικογένειας του δεν είχε περάσει απαρατήρητο από κανέναν
στην μικρή πόλη όπου ζούσανε. Και φυσικά όπως με κάθε τι πέρα από τα
συνηθισμένα όλοι τους είχανε σημαδευθεί και ήτανε ‘οι τρελοί της
επιβίωσης’. Κάτι τέτοιο δεν θα τολμούσαν ποτέ βέβαια να το πουν ποτέ
μπροστά στον πατέρα του Κώστα, που ως πρώην πεζοναύτης ακόμα
κρατούσε το αθλητικό σώμα που είχε στα νιάτα του τον φοβόντουσαν, αλλά
αυτό δεν εμπόδιζε τους συμμαθητές του να τον βρίζουν και να του κολλάνε
παρατσούκλια, ‘ο τρελός’, ‘ο μεταλλαγμένος’. Φιλίες δεν είχε. Τους λίγους
φίλους που δημιούργησε στο Δημοτικό τους έχασε αργότερα. Κάποιους
γιατί σταμάτησαν εκείνοι να του μιλάνε ακολουθώντας τους κανόνες της
σχολικής κοινωνικοποίησης που απαιτούν την απομάκρυνση από τους
περίεργους τύπους, κάποιους άλλους γιατί σταμάτησε εκείνος όταν
κατάλαβε πόσο κακόμοιροι και περίεργοι ήταν. Κακόμοιροι και περίεργοι
περισσότερο και από εκείνον. Η κατάσταση με τις κοπέλες ήταν ακόμα
χειρότερη. Καμιά τους δεν τον κοιτούσε, τουλάχιστον όχι εκείνες που ο
Κώστας επιθυμούσε, οι πιο όμορφες. Δεν ήταν άσχημος και η δουλειά μαζί
με τον πατέρα του να μεγαλώσουν το καταφύγιο του είχε δώσει
πραγματικούς μύες από την έντονη δουλειά και όχι μόνο τον όγκο που
υποσχόταν τα κάθε είδους φαρμακευτικά σκευάσματα που διαφήμιζε η
ολόραση. Και όμως μόνο εκείνες με τα σιδεράκια, τα σπυράκια, οι άσχημες,
οι χοντρές τον φλερτάρανε. Και εκείνος ήθελε τις πιο όμορφες. Δεν του
αρκούσε να έχει μια κοπέλα μια οποιαδήποτε, ήθελε μια από τις πιο
όμορφες του σχολείου. Μετά από χρόνια κοροϊδίας από τους συμμαθητές
του δεν ήθελε να είναι και στις σχέσεις του με το άλλο φύλο ένας
αποτυχημένος. Ήταν ο ‘τρελός της επιβίωσης’, αλλά αυτό ήταν κάτι των
γονιών του, εκείνος ήταν καλός στα μαθήματα και στα αθλήματα. Ήθελε και
σε αυτό να είναι καλός, ο καλύτερος αν μπορούσε. Αυτό σήμαινε πως θα
έπρεπε να βρει μια κοπέλα από τις πιο όμορφες του σχολείου όπως του
αρέσανε. Αλλά αυτές ήταν οι κοπέλες που ποτέ δεν θα γύριζαν να τον
κοιτάξουν. Και φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν θα τον κοίταζε ποτέ η
Τζέννιφερ. Η Τζέννιφερ ήταν η πιο όμορφη κοπέλα του σχολείου,
μελαχρινή με γκρίζα μάτια, τετράγωνο πρόσωπο, πλούσιο στήθος, ελαφρά
μελαψό δέρμα -λατινοαμερικάνικα γονίδια- και απίθανο σώμα. Απλά
πανέμορφη. Τα είχε με το Ρόμπερτ τον ποδοσφαιριστή, ψηλό, ξανθό,
γυμνασμένο, που κυκλοφορούσε με το τελευταίο μοντέλο της Porsche
δώρο του πατέρα του όταν πήρε το δίπλωμα. Ο Ρόμπερτ ήξερε πάντα ποια
ήταν η σωστότερη ατάκα να πει και τα κορίτσια τριγυρνούσαν γύρω του
σαν τις μέλισσες γύρω από το μέλι ή σαν μύγες γύρω από τα σκατά, όπως
συνήθιζε να λέει χαμηλόφωνα όταν τον έβλεπε με κορίτσια ο Κώστας. Η
οικογένειά του Ρόμπερτ ήταν από τις πιο πλούσιες σε όλη την πολιτεία και
αυτό τον έκανε περιζήτητο από τις κοπέλες, αφού είχε τα πάντα, ομορφιά,
χρήματα, μυαλό, γοητεία. Εκείνος είχε διαλέξει από όλες την καλύτερη την
πιο σέξι και πιο όμορφη, την Τζέννιφερ. Από τη δύσκολη θέση στο σχολείο
τον Κώστας τον βγάζανε συνήθως τα μπλουζάκια του, το σκληρό βλέμμα
του και το ότι μιλούσε ελάχιστα. Ήταν σίγουρος πως οι περισσότεροι
φοβόταν μήπως έρθει κάποια μέρα στο σχολείο με πολυβόλο και αρχίσει
να μοιράζει σφαίρες αριστερά και δεξιά και τον αφήνανε στην ησυχία του,
που ήταν αυτό που ήθελε. Μιλούσαν πίσω από την πλάτη του αλλά για
αυτό δεν μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα, πέρα από το να έρθει
πραγματικά με πολυβόλο στο σχολείο, μια ιδέα που έβρισκε πολύ
ελκυστική τις μέρες που τα πράγματα ήταν χάλια. Ο ψυχολόγος του
σχολείου του μιλούσε μόνιμα μια με δυο φορές την εβδομάδα, χωρίς ποτέ
να βεβαιωθεί πλήρως πως ο Κώστας είχε την ανάγκη φαρμακευτικής
υποστήριξης ή εγκλεισμού και να τον στείλει στον ψυχίατρο. Κάθε φορά ο
Κώστας του έλεγε αυτό που ήθελε να ακούσει και τον άφηνε να φύγει. Στην
ώρα της χημείας ο Κώστας ποτέ δεν καθόταν να ανακατεύει υγρά και
σκόνες μαζί με τους άλλους. Ο δάσκαλός του δεν είχε τίποτα να πει για
αυτό, ειδικά από την ημέρα που του έφτιαξε μέσα σε είκοσι λεπτά με ότι
μπορούσε να βρει στο εργαστήριο εκρηκτική ζελατίνη, όχι πολύ γύρω στα
τρία με τέσσερα γραμμάρια. Την ανατίναξε μπροστά στο έκπληκτο βλέμμα
όλης της τάξης. Έκανε μια λάμψη και έναν μικρό κρότο αρκετό για να
εντυπωσιάσει και να φοβίσει, αλλά τίποτα άλλο. Μετά κάθισε στο μοναδικό
θρανίο στο βάθος της τάξης πέρα από τους πάγκους εργασίας και άνοιξε
ένα βιβλίο σχετικά με τη συντήρηση όπλων. Κανένας δεν τόλμησε να του
πει οτιδήποτε. Πήγε για μια ακόμη φορά στον ψυχολόγο και πάλι χωρίς
αποτέλεσμα και εκεί τελείωσε. Ο δάσκαλος του το βαθμολογούσε μόνο από
τα τεστ και τις ερωτήσεις που αραιά και που του έκανε. Είχε λάβει και
εκείνος όπως όλοι τους το μήνυμα. Η πρώτη ώρα και εκείνο το πρωί ήταν
ώρα χημείας και ο Κώστας κάθισε στο θρανίο του ανοίγοντας το βιβλίο που
διάβαζε – ‘Ιστορία του Ψυχρού Πολέμου ΝΑΤΟ-Συμφώνου της Βαρσοβίας
1945-1991’ – αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους. Όμως έκανε ψέματα
πως αδιαφορούσε γιατί στην αίθουσα ήταν η Τζέννιφερ και ο Ρόμπερτ. Η
Τζέννιφερ ήθελε να γίνει γιατρός και έπαιρνε το μάθημα της χημείας
σοβαρά, ενώ ο Ρόμπερτ ήθελε να ασχοληθεί με την χημική εταιρεία του
πατέρα του και η χημεία ήταν αναπόφευκτη επιλογή. Η Τζέννιφερ ήταν
αρκετά καλή, αλλά ο Ρόμπερτ ήταν απλά ένας μέτριος μαθητής. Εκείνο το
πρωί ο δάσκαλός τους, ο Ροντρίγκεζ, μιλούσε αλλά ο Κώστας δεν έδινε
καμία απολύτως προσοχή σε αυτά που έλεγε. Όσο μπορούσε και χωρίς να
τον δει κανένας κοιτούσε τα πόδια κάτω από την κοντή φούστα της
Τζέννιφερ. Φορούσε μια κοντή κόκκινη-άσπρη φούστα που έφτανε μέχρι το
μέσο του μηρού και όταν έσκυβε μπροστά ο Κώστας σχεδόν έβλεπε το
εσώρουχό της. Όσο και να πρόσεχε όμως κάποια στιγμή τον είδε η
Τζέννιφερ. Χάζευε τους μηρούς της ενώ σήκωσε ελαφρά το ένα πόδι της
για να φτάσει κάτι στην άκρη του πάγκου. Τότε ο Κώστας είδε το εσώρουχό
της, πράγμα που στην ηλικία του ήταν ότι χρειαζόταν για να ερεθιστεί και
άλλαξε θέση για να μην το καταλάβουν όλοι. Ο ήχος που έκανε καθώς
μετακινήθηκε στην καρέκλα έκανε την Τζέννιφερ να γυρίσει και τότε
συνειδητοποίησε τι είχε γίνει. Το πρόσωπό της κοκκίνισε και το γελάκι που
άρχισε να βγαίνει από το στόμα της πνίγηκε. Την κοίταξε στο πρόσωπο με
ένα ειρωνικό χαμόγελο, κατέβασε επιδεικτικά τα μάτια του στους μηρούς
της ακόμα μια φορά και συνέχισε να διαβάζει το βιβλίο του. Εκείνη για
μερικά δευτερόλεπτα σκέφτηκε να το πει στο Ρόμπερτ –με την άκρη του
ματιού του έβλεπε πως δεν είχε ακόμα γυρίσει στο πείραμα που έκανε-
αλλά ήξερε πως αυτό θα προκαλούσε καυγά. Ένας καυγάς δεν θα
χειροτέρευε και πάρα πολύ την θέση του Κώστας στο σχολείο, αλλά
σίγουρα θα δημιουργούσε προβλήματα στο Ρόμπερτ. Αν και με το
πρόσωπο ακόμα κόκκινο από το θυμό, γύρισε και συνέχισε να προσέχει το
δάσκαλο και το πείραμα που κάνανε. Με προσπάθεια κατάφερε να μην
τραβήξει την φούστα της προς τα κάτω για να κρύψει τα μπούτια της, δεν
είχε τίποτα να ντραπεί και δεν θα τον άφηνε να κερδίσει, αλλά την έπιασε
δυο φορές να φέρνει τα χέρια της να κάνουν την κίνηση και μετά βιαστικά
να σταματάει πριν την ολοκληρώσει.Μόνο την ώρα που έφευγαν βιάστηκε
να αφήσει την αίθουσα πριν από όλους τους άλλους. Και αυτό ήταν κάτι
που ο Κώστας πρόσεξε.
Χαμογέλασε. Με κάποιο τρόπο ήταν στις σκέψεις τις, όχι ακριβώς με αυτόν
που θα ήθελε αλλά κάτι ήταν και αυτό. Στο σχολείο εκείνη την ημέρα θα
έβλεπαν την απευθείας σύνδεση με το κέντρο ελέγχου της αποστολής του
‘Mars 2’ στον Άρη. Το διαστημόπλοιο είχε φτάσει την προηγούμενη
εβδομάδα στον κόκκινο πλανήτη για να αντικαταστήσει το πλήρωμα του
‘Mars 1’ που ήταν εκεί για ενάμιση χρόνο και θα έφευγαν την επόμενη
εβδομάδα. 22 χρόνια μετά την πρώτη προσαρείωση η βάση δούλευε ακόμη
σε μια ημιμόνιμη κατάσταση. Τα πληρώματα επιστρέφανε στη Γη, κάποιοι
αλλάζανε, οι περισσότεροι πηγαίνανε ξανά στον Άρη. Πολλά από τα
προβλήματα που αντιμετώπιζε ένα πλήρωμα μόνιμα στον πλανήτη δεν
είχαν ακόμη λυθεί. Ο Άρης δεν είχε μαγνητικό πεδίο και ούτε ζώνη Βαν
Άλεν για να σταματάει τα σωματίδια του ηλιακού ανέμου και φυσικά δεν είχε
ούτε ατμόσφαιρα ικανή να απορροφήσει την κοσμική αλλά και ηλιακή
ακτινοβολία. Αυτό ήταν ένα σημαντικό πρόβλημα και για την ώρα
περνούσαν μεγάλο μέρος της παραμονής τους κάτω από το έδαφος γιατί
δεν είχε βρεθεί άλλη λύση, πέρα από την επιστροφή στη Γη για
επιδιόρθωση των ζημιών από την ακτινοβολία σε εξειδικευμένα
νοσοκομεία. Ο Κώστας εκείνο το πρωί φορούσε ένα κοντό μπλουζάκι –αν
και μόλις Μάρτης είχε ζεστάνει για τα καλά- με την εικόνα μιας πυρηνικής
έκρηξης και τα λόγια ‘Βομβάρδισε τους όλους με πυρηνικά και άσε το Θεό
να τους ξεχωρίσει’ (‘Nuke `em all let God short `em off’). Πολλά βλέμματα
τον κοιτάξανε με εχθρότητα και αντιπάθεια την πρώτη ημέρα που το
φόρεσε, αλλά αδιαφόρησε όπως συνήθως, τώρα πια ούτε που το
προσέχανε. Τα πάντα συνηθίζονται έλεγε συχνά η μητέρα του και είχε δίκιο.
Όπως πάντα κάθισε στο βάθος της τάξης και άνοιξε ένα βιβλίο
αστρονομίας. Όχι πως περίμενε ποτέ να μάθει να αναγνωρίζει παραπάνω
από μια χούφτα αστερισμούς αλλά του άρεσε και τον διασκέδαζε. Οι
περισσότεροι συμμαθητές του χρησιμοποιούσαν φορητούς αναγνώστες.
Ήταν μηχανήματα με πάχος λίγων χιλιοστών που μπορούσαν να
φορτώσουν οποιοδήποτε αρχείο κειμένου και να το εμφανίσουν στην οθόνη
του, που είχε την ίδια αντίθεση με το χαρτί, και από εκεί να το διαβάσουν με
άνεση. Ο πατέρας του διαφωνούσε με την χρήση κάποιων τεχνολογιών και
οι φορητοί αναγνώστες αν και βολικοί δεν θα επιζούσαν ενός
ηλεκτρομαγνητικού παλμού σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης και θα
καταστρεφόταν. Ακόμη και αν επιζούσαν η ανάγκη για ενέργεια έκανε τα
βιβλία πολύ πιο βολικά. Το μόνο που χρειάζεσαι με ένα βιβλίο είναι φως και
ένα χέρι για να γυρνάει τις σελίδες. Όσοι κάθισαν δίπλα του έκαναν ότι
μπορούσαν για να αδιαφορήσουν για την ύπαρξή του, πράγμα που δεν τον
δυσαρεστούσε. Ήταν απορροφημένος στο βιβλίο όταν χτύπησε το κινητό
του. Ο πατέρας του είχε απαγορέψει τα κυκλώματα τατουάζ πάνω στο
δέρμα γιατί είχαν τον κίνδυνο να μολυνθούν και σε έναν μεταπυρηνικό
κόσμο με έλλειψη σε αντιβιοτικά και γενικά σε φάρμακα αυτό ήταν το
τελευταίο πράγμα που ήθελες να σου συμβεί. Έβγαλε το κινητό του από
την τσέπη και το κρέμασε στο αυτί. «Κώστας» ήταν ο πατέρας του «βγες
γρήγορα από το σχολείο, φτάνω σε λίγα λεπτά, αμέσως αφού πάρω και
την Σούζαν από το δημοτικό, να με περιμένεις στην είσοδο.» Ο Κώστας
από την φωνή του πατέρα του, που είχε γίνει κοφτή και γρήγορη σαν να
ήταν πάλι στους πεζοναύτες και να έδινε διαταγές, κατάλαβε πως κάτι είχε
συμβεί. Δεν ήταν όμως η κατάλληλη στιγμή για να πει οτιδήποτε άλλο.
Παλιά αντανακλαστικά από την εποχή που υπηρετούσε στην Κεντρική
Αφρική είχανε ξυπνήσει και δεν είχε να κάνει με τον πατέρα του πλέον,
αλλά με τον Λοχία και έπρεπε να του φτάσουν αυτά που του έλεγε. «Πρέπει
να πάρω άδεια, κύριε, από το δάσκαλο» πάντα αποκαλούσε τον πατέρα
του κύριο. Η μητέρα του ήταν η μα – συνήθως από τη βιασύνη έτρωγε μια
συλλαβή αν και ήθελε να πει μαμά ή μάνα – αλλά ο πατέρας του ήταν
πάντα ο κύριος. «Χέσε την άδεια και να είσαι στην έξοδο σε λιγότερο από
πέντε λεπτά.» το τηλέφωνο έκλεισε.

Έβαλε το κινητό πίσω στην τσέπη του και βόλεψε τα βιβλία στην σάκα του.
Σκέφτηκε γρήγορα τι θα μπορούσε να πει αν τον σταματούσαν. Σηκώθηκε
και έφτασε στην πόρτα την ώρα που η φιλόλογος έμπαινε μέσα.
Ήταν μια γυναίκα στα εξήντα της που δεν είχε δει ούτε μια μέρα θεραπείας
αντιγήρανσης. Στην εποχή τους αυτό ήταν σπάνιο –ακόμη και ο πατέρας
του έπαιρνε φάρμακα. Αν τα σταματούσε θα γερνούσε κανονικά χωρίς
άλλες παρενέργειες και δεν έβλεπε το πρόβλημα να κερδίσεις μερικά
χρόνια ζωής– και δεν είχε την παραμικρή ιδέα γιατί δεν το έκανε. Πολλοί
λέγανε πως η πίστη της δεν της επέτρεπε να πάρει φάρμακα αντιγήρανσης,
άλλοι πως είχε κάποια πάθηση που έκανε τον οργανισμό της να μην
αντιδρά στα φάρμακα, κανένας δεν ήταν σίγουρος.«Κώστα; Τι συμβαίνει,
που πας;»
Χωρίς δισταγμό είπε ψέματα. «Με πήρε τηλέφωνο ο πατέρας μου. Η μικρή
μου η αδελφή έπεσε και έσπασε το χέρι της και θα περάσει να με πάρει για
να πάμε στο νοσοκομείο. Πάω στο γραφείο του διευθυντή. Τώρα τον
παίρνει τηλέφωνο ο πατέρας μου για να πάρω την άδεια.»
Το πρόσωπο της δασκάλας του γέμισε πραγματική ανησυχία όταν το
άκουσε. «Ελπίζω να μην είναι σοβαρό.» είπε μονάχα και παραμέρισε για
να περάσει.
Εκείνος έγνεψε καταφατικά και βγήκε από την αίθουσα πηγαίνοντας προς
το γραφείο του διευθυντή μέχρι να ακούσει την πόρτα πίσω του να κλείνει,
μετά έστριψε και πήγε προς την έξοδο. Υπήρχε φύλακας αλλά ο πατέρας
του θα το κανόνιζε όταν θα έφτανε στο σχολείο. Τουλάχιστον το ευχόταν.
Άλλωστε του είπε ‘Χέσε την άδεια’.Στον τοίχο δίπλα στην πόρτα υπήρχε
μόνιτορ 3Δ που έδειχνε το σήμα του υπουργείου εκπαίδευσης και την
σημαία της Αμερικανικής Ομοσπονδίας. Αυτό και τα λίγα φώτα στο
διάδρομο ήταν τα μοναδικά που κατανάλωναν ηλεκτρισμό.
Όλα σβήσανε. Ο Κώστας έμεινε ακίνητος για δύο δευτερόλεπτα πριν
κοιτάξει το ρολόι του. Μπορούσε να είναι μια απλή διακοπή ρεύματος,
απίθανο όχι όμως αδύνατο είχανε χρόνια από την τελευταία, αλλά και το
ρολόι του είχε σβήσει. Η μητέρα του είχε αυτή την ιδέα να κουβαλούν όλοι
μαζί τους ένα ηλεκτρονικό ρολόι, πέρα από το να βλέπουν την ώρα ήταν
και πολύ καλό για ανιχνευτής ηλεκτρομαγνητικών παλμών η πρώτη
προειδοποίηση σε μια πυρηνική επίθεση.Το ένστικτό του μετά από χρόνια
προετοιμασίας από τους γονείς του έλεγε να βουτήξει και να καλυφθεί γιατί
από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτα θα έφτανε το ωστικό κύμα.
Τότε είδε τον κόσμο έξω από το κτίριο να σηκώνει τα χέρια του και να
δείχνει ψηλά στον ουρανό. Βγήκε έξω, ο φρουρός ήταν απασχολημένος και
εκείνος να κοιτάει ψηλά για να τον σταματήσει. Στον ουρανό υπήρχε ένας
δεύτερος ήλιος που άλλαζε χρώμα από κίτρινο, σε πορτοκαλί και κόκκινο,
καθώς η θερμοκρασία του έπεφτε. Δεν χρειάστηκε τίποτα άλλο. Ήταν το
πρώτο πλήγμα. Τα σενάρια θέλανε μια ή παραπάνω πυρηνικές εκρήξεις
στην στρατόσφαιρα ώστε να καταστραφεί κάθε απροστάτευτο ηλεκτρονικό
σύστημα, το ρολόι του, το δίκτυο ηλεκτροδότησης, οι υπολογιστές. Το
αυτοκίνητο του πατέρα του μπορεί να μην ήταν η τελευταία λέξη της μόδας
αλλά ήταν προστατευμένο από ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς και δεν θα
σταματούσε.
Τα αυτοκίνητα στο δρόμο είχαν σταματήσει και μια απόκοσμη ηρεμία είχε
καταλάβει την πόλη. Τα εκατομμύρια μηχανές που κανονικά
δημιουργούσαν έναν αέναο βόμβο ξαφνικά είχανε σωπάσει. Οι πόρτες από
τις αίθουσες ανοίξανε και οι μαθητές βγήκανε στο προαύλιο. Το μάθημα
δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Οι φορητοί αναγνώστες είχανε καταστραφεί,
οι υπολογιστές της τάξης είχανε σβήσει, οι οθόνες νεκρωθεί. Ο Κώστας
περπάτησε προς την είσοδο του πάρκινγκ να προλάβει τον πατέρα του
πριν φτάσει μπροστά από το σχολείο που πολλοί συμμαθητές του
μαζευότανε. Έπρεπε να φτάσουν στο σπίτι και να κλειστούν στο καταφύγιο,
πριν οι υπόλοιποι συνειδητοποιήσουν πως τίποτα πια δεν δούλευε, πως τα
αυτοκίνητα, τα κινητά και οι φορητοί υπολογιστές ήταν πλέον άχρηστοι, και
ίσως πως το μοναδικό όχημα σε όλη την πόλη που ακόμα κινούνταν, πέρα
από κάποιο στρατιωτικό, ήταν το αυτοκίνητο του πατέρα του. Και σε καμιά
περίπτωση δεν έπρεπε κανένας να καταλάβει, πριν η οικογένειά του ήταν
ασφαλής, πως το εργοστάσιο σύντηξης – ένα από τα πέντε σε όλη την
ομοσπονδία και ένα από τα έντεκα σε όλο τον κόσμο – θα ήταν ανάμεσα
από τους πρώτους στόχους της Ασιατικής Συμμαχίας. Ίσως να μην είχαν
παραπάνω από είκοσι λεπτά πριν από την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα
των πρώτων κεφαλών με στόχο την μικρή πόλη τους και το εργοστάσιο
σύντηξης. Στην είσοδο του πάρκινγκ δεν ήταν κανένας και είχε καλή
ορατότητα να δει τον πατέρα του ενώ θα έφτανε. Τα λίγα λεπτά που
περίμενε εκεί του φανήκανε αιώνες. Είδε την Porsche του Ρόμπερτ και τη
Τζέννιφερ να φτάνει από το σχολείο και να προσπαθεί να ανοίξει την
πόρτα, μάλλον άδικα γιατί ο ΗΥ του αυτοκινήτου είχε ‘ψηθεί’ από τον ΗΜΠ
και ήταν κατεστραμμένος, ενώ με το αριστερό της χέρι πατούσε ξανά και
ξανά το μάγουλο μπροστά από το αυτί της για να ενεργοποιήσει το νεκρό
τατουάζ τηλέφωνο. Απασχολημένη με το αυτοκίνητο ούτε που τον πρόσεξε.
Δεν τον παραξένεψε να δει την Τζέννιφερ να παίρνει το αυτοκίνητο του
Ρόμπερτ, το έκανε συχνά, είχε πολλά χρήματα για να ανησυχεί για ένα
αυτοκίνητο, εξάλλου τα αυτόματα προγράμματα πλοήγησης βοηθούσαν να
αποφευχθούν τα ατυχήματα.
Ο Κώστας χαμογέλασε. Για ότι συνέβαινε εκείνος ήταν προετοιμασμένος
ήξερε τι έπρεπε να κάνει οι υπόλοιποι δεν θα είχαν καμία ευκαιρία για να
μάθουν. Ο πατέρας του αργούσε και ο Ρόμπερτ δεν φαινόταν πουθενά. Η
Τζέννιφερ άρχισε να χτυπά την πόρτα του αυτοκινήτου για να ανοίξει χωρίς
καμιά τύχη. Οργισμένη ήταν ακόμη πιο όμορφη. Μια τρελή ιδέα του ήρθε.
Κανένας δεν τους έβλεπε. Λίγοι ήταν εκείνοι που δεν κοιτούσαν την κόκκινη
πια μπάλα φωτός στον ουρανό και η ορατότητα από την είσοδο του
σχολείου ήταν κακή με δέντρα να παρεμβάλλονται. Στον δρόμο δεν
περνούσαν αυτοκίνητα και κανένας δεν ήταν σταματημένος μπροστά στην
είσοδο. Κοίταξε γρήγορα αριστερά δεξιά και δεν είδε κανέναν. Περπάτησε
όσο γρήγορα και αθόρυβα μπορούσε προς την Τζέννιφερ με το χέρι του να
ψάχνει μέσα στην σάκα του. Χαμογέλασε όταν βρήκε το βιβλίο
αστρονομίας, μεγάλο και βαρύ, με σκληρό εξώφυλλο. Το έβγαλε και το
ζύγισε με το χέρι του δοκιμάζοντας το βάρος του. Θα έκανε τη δουλειά του.
Η σάκα της Τζέννιφερ έπεσε κάτω και όλα τα πράγματά της χυθήκανε έξω.
Έβρισε δυνατά και έσκυψε να τα μαζέψει. Ακόμη καλύτερα σκέφτηκε ο
Κώστας και σήκωσε με τα δυο του χέρια το βιβλίο πριν το κατεβάσει στο
κεφάλι της. Όταν ακούστηκε το χτύπημα η Τζέννιφερ έσκυψε προς τα
μπροστά και έφερε το δεξί της χέρι στο κεφάλι της πριν χάσει την
ισορροπία της και ξαπλώσει στο έδαφος. Ετοιμάστηκε να την χτυπήσει για
δεύτερη φορά, αλλά δεν χρειαζόταν. Η Τζέννιφερ ήταν ακίνητη με χέρια και
πόδια σε παράξενες γωνίες, αναίσθητη. Έλεγξε αν τον είχε δει κανένας και
ευχαριστημένος διαπίστωσε πως η τύχη του συνεχιζόταν. Προσεκτικά
έβαλε το βιβλίο πίσω στην σάκα και άρχισε να τραβάει το σώμα της προς
την είσοδο του πάρκινγκ κρύβοντας την πίσω από τα οχήματα. Όταν είδε
τον πατέρα του να φτάνει στην είσοδο του έκανε νόημα και όταν εκείνος
σταμάτησε έριξε τη Τζέννιφερ στον ώμο του και κινήθηκε προς το
αυτοκίνητο.Άνοιξε την πίσω πόρτα και την ακούμπησε στο κάθισμα.
Χρειάστηκε μερικά δευτερόλεπτα για να της δέσει τη ζώνη και να βολέψει
πόδια, χέρια και το κεφάλι της. «Ποια είναι;» ρώτησε η αδερφή του που
καθόταν δίπλα της. «Η κοπελιά μου, ξέσπασε πανικός μέσα στο σχολείο
όταν είδαν την έκρηξη και έπεσε, κάποιος την έσπρωξε και χτύπησε στο
κεφάλι. Δεν μου φαίνεται σοβαρό αλλά είναι αναίσθητη. Πρόσεχέ την.» είπε
ο Κώστας και έκλεισε την πόρτα.Κάθισε στο μπροστινό κάθισμα. Ο
πατέρας του κοίταξε την Τζέννιφερ και μετά τον Κώστας. «Αν αυτή είναι η
κοπέλα σου, εγώ γιατί δεν ξέρω τίποτα;» «Τα έχουμε από τη Δευτέρα,
κύριε. Δεν το είχαμε πει σε κανένα, ο πρώην της είναι πολύ ζηλιάρης και
ήθελε να περάσει λίγος καιρός πριν μαθευτεί.» είπε ψέματα ο Κώστας με
την ίδια ευκολία με την οποία ανέπνεε. Ο πατέρας του κοίταξε ακόμη μια
φορά την Τζέννιφερ και το πρόσωπό του γέμισε αμφιβολία. Ο Κώστας
φοβήθηκε πως θα του έλεγε να την βγάλει έξω από το αυτοκίνητο. Σήκωσε
το δάκτυλό του στο γιο του.«Αν όταν συνέλθει δεν επιβεβαιώσει την ιστορία
σου, έφυγε, με κατάλαβες; Ότι και να γίνεται έξω από το καταφύγιο, φεύγει
και δεν θέλω κουβέντα!» «Μάλιστα κύριε.» είπε ο Κώστας γνέφοντας
καταφατικά με το κεφάλι του. Ήθελε να χαμογελάσει αλλά δεν το έκανε. Δεν
είχε ακόμα τελειώσει.Το αυτοκίνητο ξεκίνησε με τα λάστιχα να στριγκλίζουν.
Τώρα πια ήταν δέκα λεπτά, ίσως και λιγότερο από τη σωτηρία. Δυο
πράγματα έπρεπε να γίνουν: οι εκρήξεις να μην τους πιάσουν έξω από το
καταφύγιο και η Τζέννιφερ να είναι αρκετά έξυπνη και να συνεργαστεί.Αργά
και αθόρυβα πήρε μια βαθιά ανάσα. Μπορεί και να τα κατάφερνε.
Το καταφύγιο ήταν μεγάλο και άνετο, είχαν κάνει καλή δουλειά όταν το
χτίσανε. Πέρα από την κουζίνα, το μπάνιο και την τραπεζαρία υπήρχαν
άλλα πέντε μεγάλα δωμάτια γύρω από τους κοινόχρηστους χώρους. Ένα
ήταν για τους γονείς τους και ένα για εκείνον και την αδελφή του. Δύο ήταν
αποθηκευτικοί χώροι και ένα ήταν εργαστήριο και δωμάτιο του ασυρμάτου.
Στους αποθηκευτικούς χώρους υπήρχαν τρόφιμα, ιατρικά εφόδια, νερό,
όπλα, πυρομαχικά, ρούχα, ακόμη και στολές αντιραδιενέργειας. Οτιδήποτε
θα είχαν ανάγκη για να επιζήσουν μιας πυρηνικής επίθεσης. Στο δωμάτιο
του Κώστας και της αδερφής του ήταν μόνο εκείνος και η Τζέννιφερ, ακόμα
αναίσθητη. Το καταφύγιο είχε περισκόπιο και η οικογένεια του κοιτούσαν
έξω από αυτό. Δέκα λεπτά πριν τον είχαν ειδοποιήσει πως δύο πυρηνικές
εκρήξεις είχανε καταστρέψει την πόλη. Δεν χρειαζόταν την ενημέρωση.
Όταν έγιναν οι εκρήξεις το καταφύγιο τραντάχτηκε ολόκληρο. Όσο και αν
αυτά ήταν άσχημα νέα, ο Κώστας ήταν χαρούμενος. Καθόταν σε μια
καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι όπου ήταν ξαπλωμένη η Τζέννιφερ αναίσθητη
και όμορφη όπως πάντα. Είχε την επιθυμία να απλώσει το χέρι του και να
την χαϊδέψει και να βάλει το χέρι του κάτω από την μπλούζα και την
φούστα της, είχε την επιθυμία να κάνει πολλά περισσότερα από αυτά, αλλά
ήθελε τα πράγματα να γίνουν σωστά γιατί δεν θα είχε άλλη ευκαιρία.
Αν εκείνη αρνούνταν δυο πράγματα θα μπορούσαν να συμβούν: οι γονείς
του θα την λυπόντουσαν και θα την κρατούσαν - δύσκολο, αλλά όχι
απίθανο, οι γονείς του ήταν σκληροί όχι όμως απάνθρωποι - ή θα την
πετούσαν έξω. Έπρεπε να την τρομάξει και να την πείσει πως οι γονείς του
δεν θα την κρατούσαν αν εκείνος έλεγε πως δεν ήταν η κοπέλα του, θα την
πετούσαν έξω. Αν η Τζέννιφερ κατέληγε έξω στην ραδιενέργεια μέσα σε
μερικές ώρες ή μέρες το πολύ θα πέθαινε, χωρίς μαλλιά και με φριχτές
πληγές να αιμορραγούν σε όλο της το σώμα.
Στο μυαλό του έπαιζε ξανά και ξανά τι θα της έλεγε για να είναι έτοιμος όταν
θα ξυπνούσε και σκεφτόταν τη στιγμή που τη χτύπησε στο κεφάλι.
Παράξενο, δεν θα το φανταζόταν ποτέ, αλλά το έβρισκε ευχάριστο, σχεδόν
ερεθιστικό. Είχε χρόνια να μπλεχτεί σε καυγά, από το δημοτικό, και δεν το
είχε φανταστεί πως είναι τόσο ωραίο να χτυπάς κάποιον, τόσο ωραίο να
χτυπάς μια κοπέλα. Η αναπνοή της άλλαξε και τα μάτια της ανοίξανε.
Τρομαγμένη όταν τον αναγνώρισε ανασηκώθηκε στο κρεβάτι και
τραβήχτηκε μακριά του. Τα χείλη του σφίχτηκαν ‘έχουμε πολύ δουλειά με
αυτήν’ σκέφτηκε. Σήκωσε το χέρι του, την παλάμη προς το μέρος της, για
να τη σταματήσει πριν να φωνάξει ή πει οτιδήποτε. «Θα τα πω μια φορά
και μια φορά μόνο και καλά θα κάνεις να με ακούσεις. Δεν θα σου πω
ψέματα, ότι θα σου πω θα είναι μόνο η αλήθεια και όταν τελειώσω θα
πρέπει να πάρεις μια απόφαση.» Το πρόσωπό της ήταν τρομοκρατημένο.

«Σε χτύπησα με ένα βιβλίο στο κεφάλι και έπεσες αναίσθητη.» Σήκωσε το
δάκτυλό του για να τη σταματήσει όταν άνοιξε το στόμα για να φωνάξει.
«Σου ζήτησα να με ακούσεις πριν πεις οτιδήποτε, σου υπόσχομαι πως δεν
θα σε πειράξω.» Έκλεισε το στόμα της και έτριψε το κεφάλι της στο
χτύπημα. Του έδινε λίγη πίστωση χρόνου. Υπήρχε κάποια ελπίδα, η
κοπέλα συμπεριφερότανε έξυπνα για την ώρα.«Η πρώτη έκρηξη που είδες
στον ουρανό ήταν πυρηνική έκρηξη στην στρατόσφαιρα. Σκοπός της ήταν
να καταστρέψει οτιδήποτε ηλεκτρονικό σε όλη τη Βόρεια Αμερική και τα
κατάφεραν. Θυμάσαι που προσπαθούσες να ανοίξεις την πόρτα του
αυτοκινήτου και δεν άνοιγε;» το βλέμμα της φωτίστηκε «το τηλέφωνο
τατουάζ; Ούτε και εκείνο δούλευε σωστά; Ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός τα
έκαψε όλα, είναι νεκρά, πάνε, πρέπει να μάθεις να ζεις χωρίς αυτά.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Πριν από μερικά λεπτά δυο πυρηνικές εκρήξεις
κατέστρεψαν ολοκληρωτικά την πόλη. Όσοι δεν είναι ήδη νεκροί θα
πεθάνουν στις επόμενες ώρες, το πολύ μέρες από τη ραδιενέργεια.»
Τρόμος πάλι κατέλαβε το πρόσωπό της. «Ο πατέρας μου, η μάνα μου, ο
αδελφός μου…» ψέλλισε εκείνη.«Πιθανότατα ήδη νεκροί.» δεν είχανε πολύ
χρόνο πριν έρθουν οι γονείς του και έπρεπε να τελειώσει να της μιλάει για
να δεχθεί το σχέδιο του. «Και αν δεν είναι νεκροί, είναι πολύ αργά για να
γίνει κάτι πλέον για αυτούς, τώρα πρέπει να κοιτάξεις τον εαυτό σου.
Κατάλαβες;» Τα μάτια της γεμίσανε δάκρυα, αλλά έγνεψε με το κεφάλι της
καταφατικά.«Οι γονείς μου σε δεχθήκανε στο καταφύγιο γιατί τους είπα
πως είμαστε ζευγάρι και σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να δεχθούν να
μείνει μια άγνωστη μόνο και μόνο γιατί μου αρέσει. Θα δεχτούν την κοπέλα
μου, που με αγαπάει και νοιάζεται για μένα, αλλά θα πετάξουν έξω στην
ραδιενέργεια μιαν άγνωστη, το κατάλαβες αυτό;»Το στόμα της σφίχτηκε. Το
κατάλαβε.«Ωραία και πριν το ρωτήσεις, ναι το κάνω γιατί μου αρέσεις και
γιατί θέλω σεξ από εσένα. Και θα κάνουμε σεξ, αλλιώς θα καταλήξεις έξω.
Μόνο η οικογένειά μου θα μείνει μέσα, αν θέλεις να γίνεις οικογένεια καλώς,
αλλιώς πέθανες. Κατάλαβες; Αν σε ρωτήσουν τα φτιάξαμε τη Δευτέρα,
φιληθήκαμε για πρώτη φορά στο γυμναστήριο και δεν το είπαμε σε κανένα
γιατί ο πρώην σου είναι πολύ ζηλιάρης. Την αδερφή μου τη λένε Σούζαν,
τον πατέρα μου Μάικ και τη μάνα μου Νάνσυ, αλλά θα τους φωνάζεις κύριε
και κυρία.» Η Τζέννιφερ ξεροκατάπιε και για μερικά δευτερόλεπτα δεν είπε
τίποτα. «Θέλω να δω.» «Τι θέλεις να δεις;» «Τις εκρήξεις.» Ο Κώστας
ακούμπησε πίσω στην καρέκλα και πήρε μια βαθιά ανάσα.«Και αν είναι
έτσι όπως τα λέω, τότε θα δεχθείς;» Στο βλέμμα της υπήρχε μίσος
μπορούσε να το δει, αλλά δεν τον ενδιέφερε. «Αν είναι έτσι όπως τα λες, θα
έχω άλλη επιλογή;»
Κούνησε καταφατικά το κεφάλι του και σηκώθηκε δίνοντας το χέρι του.
Εκείνη σηκώθηκε χωρίς τη βοήθειά του. Ο Κώστας άνοιξε την πόρτα και
βγήκανε στην τραπεζαρία. Το τηλεσκόπιο βρισκόταν στο εργαστήριο. Τον
ακολούθησε και βρήκανε όλη την οικογένεια καθισμένη στις καρέκλες
αμίλητη. «Η Τζέννυ ξύπνησε, θέλει να δει από το τηλεσκόπιο.» Η μητέρα
του παραχώρησε τη θέση της στην Τζέννιφερ που κάθισε και έβαλε το
πρόσωπό της για να δει έξω.Το τηλεσκόπιο ήταν οπτικό όπως εκείνα που
είχανε κάποτε τα υποβρύχια. Το προτιμούσαν από τις κάμερες για να μην
καταναλώνει ενέργεια και για να μην επηρεάζεται από τους
ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς. Πέρα από το τηλεσκόπιο δυο ντουζίνες
αεραγωγοί με φίλτρα βγαίνανε στην επιφάνεια για να φέρνουν αέρα στο
καταφύγιο. Τα φίλτρα δεν ήταν τέλεια, λίγη ραδιενέργεια και πάλι θα
περνούσε, αλλά θα ήταν το ένα εκατοστό ίσως και λιγότερο από ότι χωρίς
αυτά.Η Τζέννιφερ τραβήχτηκε μόλις είδε για πρώτη φορά τα πυρηνικά
μανιτάρια. Δάκρυα κύλησαν στα μάγουλά της. Ξαναπλησίασε και κούνησε
αριστερά δεξιά το τηλεσκόπιο για να δει τριγύρω. Το σπίτι τους είχε
καταστραφεί –μόνο κάποια ξύλα στεκόταν ακόμη εδώ και εκεί- από το
ωστικό κύμα και ήταν τουλάχιστον δέκα χιλιόμετρα έξω από την πόλη.
Απομάκρυνε το πρόσωπό της από το τηλεσκόπιο και κατέβασε τα μάτια
της. Έπρεπε να πάρει μιαν απόφαση γρήγορα. Λάθος, σκέφτηκε, έπρεπε
να παίξει όσο καλύτερα γινόταν το ρόλο της κοπέλας του Κώστας.
Ξέσπασε σε αναφιλητά. Η οικογένεια της ήταν νεκροί. Ο Ρόμπερτ ήταν
νεκρός. Όλοι οι φίλοι της και ο μοναδικός που είχε να στραφεί ήταν ο
τρελός, ο ανώμαλος Κώστας. Και έπρεπε να το κάνει με τρόπο ώστε να την
πιστέψουν οι γονείς του. Σηκώθηκε από την καρέκλα και πήγε προς το
μέρος του αγκαλιάζοντας τον και ξεσπώντας σε ακόμη μεγαλύτερα
αναφιλητά. Αν πραγματικά ήξεραν πόσο της κόστιζε να κάνει κάτι τέτοιο θα
της δίνανε το Όσκαρ ηθοποιίας. Την αγκάλιασε και εκείνος και όσο και να
μισούσε και τον Κώστας και αυτό που έκανε, βρήκε σε αυτό το αγκάλιασμα
ανακούφιση.

Εφόδια είχαν μετακινηθεί για να γίνει χώρος και να μετακομίσει η Σούζαν σε

έναν από τους αποθηκευτικούς χώρους, σε ένα από τα εφεδρικά ράντζα
που είχαν. Στο δωμάτιο τα δυο κρεβάτια είχαν ενωθεί. Ο πατέρας του
διακριτικά του έδειξε που είχαν βολέψει τα προφυλακτικά και τα χάπια
αντισύλληψης. Ο Κώστας πήρε προφυλακτικά, τα αντισυλληπτικά και για
τους άντρες και για τις γυναίκες θέλανε μερικές ημέρες για να δράσουν. Στο
δωμάτιο είχε ξαπλώσει όταν η Τζέννιφερ ήρθε.«Γδύσου. Με το φως
ανοιχτό.» Εκείνη υπάκουσε και όταν τελείωσε στεκόταν γυμνή στο κέντρο
του δωματίου. Έτρεμε ίσως από το κρύο, ή από την ντροπή, το θυμό, στον
Κώστας δεν ενδιέφερε ιδιαίτερα. Ήταν τόσο όμορφη όσο περίμενε.
«Έλα.» είπε και σήκωσε το σεντόνι.Ήταν η πρώτη του φορά. Είχε
δοκιμάσει προγράμματα εικονικής πραγματικότητας αλλά η
πραγματικότητα είναι πάντα διαφορετική. Βρέθηκε μέσα της μέσα σε
δευτερόλεπτα χωρίς φιλιά, χάδια ή άλλα προκαταρτικά. Η Τζέννιφερ
πόνεσε και έβγαλε ένα μικρό βογκητό που ο Κώστας πίστεψε λάθος πως
ήταν ενθουσιασμός για τις ερωτικές του ικανότητες και διπλασίασε τις
προσπάθειες του. Το καλό για την Τζέννιφερ ήταν πως ο βιασμός –γιατί
ακόμη και αν συναινούσε στο σεξ βιασμός ήταν κάτω από τις συνθήκες
που επικρατούσαν- δεν κράτησε πολύ. Η αντοχή του Κώστας την πρώτη
του φορά κράτησε μόλις πάνω από δυο λεπτά.Το άσχημο ήταν πως ήταν
δεκαεπτά ετών και αυτά τα δυο λεπτά επαναληφθήκανε αρκετές φορές
εκείνο το βράδυ, το επόμενο και όλη την υπόλοιπη εβδομάδα.Είχαν
περάσει έξι εβδομάδες από την ημέρα που ξέσπασε ο πόλεμος. Ο Κώστας
και ο πατέρας του βγήκανε για πρώτη φορά έξω από το καταφύγιο
φορώντας τις στολές αντιραδιενέργειας για να ανιχνεύσουν την περιοχή. Με
τα επίπεδα ραδιενέργειας της περιοχής θα μπορούσαν να μείνουν
τουλάχιστον για μια ώρα χωρίς να πάρουν μεγάλη δόση, αλλά θα βγαίνανε
μόνο για τριάντα με σαράντα λεπτά, ίσα να δούνε πως είναι οι συνθήκες
έξω και αν κάτι από το σπίτι και τα θαμμένα εφόδια είχε επιζήσει.Έξω τα
πάντα ήταν απόκοσμα ήρεμα. Ούτε ζώα, ούτε μηχανήματα, αυτοκίνητα ή
άνθρωποι να κάνουν τον οποιοδήποτε θόρυβο. Το σπίτι τους είχε
καταστραφεί ολοκληρωτικά. Το αυτοκίνητο ήταν καλά προστατευμένο και
ακόμη στη θέση του στο υπόγειο πάρκινγκ που ο Κώστας είχε κάνει ένα
μήνα να σκάψει το προηγούμενο καλοκαίρι. Η πόλη στο βάθος ήταν ακόμη
σε χειρότερα χάλια. Μια από τις κεφαλές είχε εκραγεί ακριβώς στο κέντρο
της και την είχε ισοπεδώσει. Ο ουρανός ήταν γεμάτος μαύρα σύννεφα αλλά
η ορατότητα ήταν σχετικά καλή. Τις πρώτες ημέρες μετά την επίθεση,
δεκάδες φωτιές γεμίζανε καπνό και σε συνδυασμό με τη μαύρη βροχή η
ορατότητα είχε ελαττωθεί στα πενήντα με εξήντα μέτρα.
Η μαύρη βροχή όμως έσβησε τις φωτιές και καθάρισε λίγο την ατμόσφαιρα.
Ο Κώστας είδε τον πατέρα του να κουνάει το κεφάλι του.
«Πυρηνικός Χειμώνας» είπε στην ενδοσυνεννόηση. «Πάμε να δούμε τι
έγινε με τις θαμμένες αποθήκες.»Η οικογένειά του είχε θάψει σε μια
ντουζίνα μέρη σε όλο το κτήμα εφόδια: ακτινοβολημένα τρόφιμα με
ημερομηνίες λήξεως δεκαετίες μακριά, νερό, έξτρα φίλτρα και στολές.
«Που πάμε, κύριε;» ρώτησε ο Κώστας.«Στην πίσω αυλή στο νερό.»
Το σπίτι είχε εξαφανιστεί, αλλά δεν ήταν δύσκολο να βρούνε που είχανε
θάψει τα πράγματα. Χρησιμοποιήσανε τα φτυάρια που φέρανε μαζί τους
και μέσα σε δέκα λεπτά είχανε αποκαλύψει τρία πλαστικά δοχεία με νερό
των είκοσι λίτρων το καθένα. Το σκάψιμο μέσα στις στολές
αντιραδιενέργειας δεν ήταν εύκολο. Οι στολές κρατούσαν τον ιδρώτα και τη
ζέστη και κάνανε τις κινήσεις τους δύσκολες, αλλά τα δοχεία ήταν θαμμένα
μόλις μισό μέτρο κάτω από το χώμα.Ο πατέρας του έλεγξε το ρολόι και του
έκανε νόημα να σταματήσει.«Φτάνουν για αρχή, πρέπει να επιστρέψουμε
μέσα.»
Ο Κώστας πήρε δύο από τα δοχεία και άφησε το τρίτο και τα φτυάρια για
τον πατέρα του.Στον προθάλαμο του καταφυγίου περίμεναν η μητέρα του
και η Τζέννυ. Όταν η πόρτα πίσω τους έκλεισε η Τζέννυ άνοιξε το μετρητή
Γκάυγκερ για να μετρήσει τη ραδιενέργεια στα δοχεία που είχανε φέρει και
πάνω τους. Έδειξε την μέτρηση στη μητέρα του και τους έκανε νόημα να
πάνε στο ντους. Ο Κώστας έκανε λογαριασμούς με το μυαλό του. Το
πλύσιμο ήθελε τουλάχιστον δεκαπέντε λίτρα νερού στον καθένα, τριάντα
συνολικά και είχανε φέρει εξήντα πίσω. Στο πρώτο ταξίδι τους είχανε
καθαρό κέρδος τριάντα λίτρων. Όσο θα περνούσαν οι εβδομάδες και τα
επίπεδα μόλυνσης θα πέφτανε, θα ήταν όλο και πιο εύκολο να μένουνε
περισσότερη ώρα έξω και να μεταφέρουν περισσότερα πράγματα στο
καταφύγιο και το κέρδος θα μεγάλωνε, αλλά αυτή την φορά ήταν πιο
σημαντικό να δούνε πως ήταν τα πράγματα έξω.
Θα χρειαζόταν αρκετές εβδομάδες ακόμα για να βγούνε στην επιφάνεια και
να κάνουν ταξίδι στην πόλη να δούνε μήπως κάτι από τα σουπερμάρκετ
μπορούσε να σωθεί ή μήπως η κυβέρνηση έστελνε βοήθεια. Ότι και να
έλεγε η υπηρεσία πολιτικής προστασίας (Όταν επιτέλους θα αποκτούσαν
ξανά επικοινωνία με τον έξω κόσμο) από την Ουάσιγκτον, τη Σιέρα
Εστρέλλα, το Τορόντο ή από όπου ήταν κρυμμένοι αυτές τις ημέρες, ο
πατέρας του δεν είχε σκοπό να βγει στην επιφάνεια χωρίς στολή πριν να
περνούσαν τουλάχιστον έξι μήνες, ένα χρόνο αν μπορούσε και τους
φτάνανε τα εφόδια.Όταν ξαναμετρήσανε τη ραδιενέργεια η Τζέννυ τους
έκανε νόημα πως όλα ήταν καλά και πως μπορούσαν να βγάλουν τις
στολές τους.Ο Κώστας αισθάνθηκε υπερήφανος για την κοπέλα του. Μόλις
ενάμιση μήνα πριν δεν είχε την παραμικρή ιδέα από ραδιενέργεια και τώρα
πια μπορούσε με άνεση να βοηθήσει πραγματικά στην απολύμανση
ομάδας που είχε εκτεθεί σε fallout, να αλλάξει τα φίλτρα από τον εξαερισμό,
να οπλίσει και να πυροβολήσει με τα περισσότερα από τα όπλα που είχανε
στο μικρό οπλοστάσιό τους.«Τα πράγματα είναι χάλια, ίσως θα έπρεπε να
αρχίσουμε να σκεφτόμαστε να φύγουμε όταν τα εφόδια θα τελειώσουν.»
ήταν το πρώτο πράγμα που είπε ο πατέρας του όταν βγάλανε ανοίξανε τις
στολές τους.Η μητέρα του βοήθησε να τις βγάλουν μαζί με την Τζέννυ. «Αν
ξέραμε και προς τα που θα έπρεπε να πάμε θα ήταν ακόμη καλύτερα.»
είπε ανοίγοντας το φερμουάρ στην πλάτη του άντρα της.Ο πατέρας του
κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. «Ξέρω, προσπαθώ να επισκευάσω τον
ασύρματο, δεν είμαι τεχνικός.» είπε απολογητικά.Ο ασύρματος για μια
ατυχή σύμπτωση βρισκόταν στο σπίτι όταν έγινε η έκρηξη στη
στρατόσφαιρα, ο πατέρας του τον είχε ανεβάσει για να τον πάει για
επισκευή. Στον περιοδικό έλεγχο που είχε κάνει το απόγευμα πριν την
επίθεση, είχε βρει πως ο ήχος ήταν πολύ χαμηλός και δεν μπορούσε να
τον ανεβάσει. Όταν είδε στην ολόραση τις πρώτες εικόνες από τις εκρήξεις
σε τροχιά πάνω από την Αυστραλία, την Ιαπωνία και την Ινδία κατάλαβε
αμέσως πως ήταν δουλειά του αμυντικού δικτύου των δορυφόρων του
Μπλόκου. Τα κανάλια και οι περισσότεροι χρειαστήκανε ώρα για να
καταλάβουν τι ακριβώς έγινε και μιλούσαν για κάποιο ατύχημα ή για κάποια
εντυπωσιακή βροχή μετεωριτών, την ώρα που εκείνος είχε μπει στο αμάξι
και έπαιρνε τηλέφωνο στα παιδιά του για να τα πάρει από το σχολείο. Δεν
υπήρχαν δεύτερες ευκαιρίες και δεν συγχωρούνταν λάθη, δεν είχε χρόνο
για να βολέψει τον ασύρματο στο καταφύγιο ούτε όταν γύρισε πρόλαβε να
φροντίσει το αυτοκίνητο και την οικογένεια του. Ο ΗΜΠ σίγουρα έκαψε όλα
τα κυκλώματα του ασυρμάτου και εκείνος και ο γιος του προσπαθούσαν με
όσα εργαλεία και ανταλλακτικά είχαν διαθέσιμα να διορθώσουν τη ζημιά,
αλλά μετά από αρκετές εβδομάδες δεν είχαν καμιά τύχη. Είχαν και δεύτερο
ασύρματο θαμμένο σε άλλο σημείο του κτήματος, αλλά ήταν θαμμένος
κάτω από προμήθειες και έπρεπε πρώτα να ξεθάψουν ότι ήταν από πάνω,
πράγμα που θα αργούσε.
ΤΗΛΕΓΕΩΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΟ ΥΠΕΡΟΠΛΟ «HAARP»
--του Υποστρατήγου ε. α K. Χ.
Κωνσταντινίδη
Η Τηλεγεωδυναμική Τεχνολογία πλέον είναι πραγματικότητα και η
τεχνολογία της εφαρμόζεται για πολλούς σκοπούς και στόχους. Επειδή
όμως η τεχνολογία αυτή, αντί να εφαρμοστεί για σκοπούς που στηρίζουν
την κοινωνία παγκοσμίως, θα χρησιμοποιηθεί σαν Υπέρ Όπλο, για την
καταστροφή της. Διότι η Ρωσία , για να παίξει σοβαρό ρόλο στην ζυγαριά
της Γεωπολιτικής Εξέλιξης των συμφερόντων της παγκοσμίως, έκανε
δηλώσεις μέσα από τα προεδρικά χείλη, για ένα μυστικό όπλο το οποίο θα
αλλάξει την μορφή των πολέμων , έτσι ώστε να ξαναγίνει η Μεγάλη
Δύναμης και να μπορεί να ζυγίζεται στην πλάστιγγα της παγκόσμιας
πολεμικής αναγνώρισης με τις ΗΠΑ, η οποία έχει το μυστικό πρόγραμμα
HAARP , το οποίον διαφημίζεται σαν το υπερόπλο. Όμως και οι δυο
υπερδυνάμεις δεν σκέφτονται τα προβλήματα που υπάρχουν για την
επιβίωση της Γης , μια και η Τρύπα του Όζοντος καλά κρατεί μια και οι
θερμοκρασίες που θα επικρατούν στην Γη, θα αυξηθούν κατά 10 βαθμούς,
εις βάρος της επιβίωσης των ανθρώπων της. Επειδή δεν γνωρίζουμε το
Υπέρ Όπλο της Ρωσίας , σας παρουσιάζουμε το μυστικό πρόγραμμα
HAARP , το οποίον διαφημίζεται σαν το υπερόπλο των ΗΠΑ, μέσα από ένα
άρθρο του Υποστρατήγου ε. α K. Χ. Κωνσταντινίδη, με τον πιο κάτω
τίτλο :

«Η εργασία -βιάζομαι να το τονίσω-δεν πρέπει να θεωρηθεί σαν εργασία

οριστική. Θα ευχόμουν να κοιταχτεί σαν αφορμή για σοβαρή σκέψη πάνω
σ’ ένα σπουδαίο θέμα, για φωτισμένη κρίση και καλοπροαίρετη επίκριση -
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ». Τούτο ισχύει και για την εργασία που ακολουθεί :

Πολύ παράξενα είναι τα λόγια του τέως υπουργού αμύνης των ΗΠΑ κ.
Κοέν, ο οποίος δήλωσε τον Απρίλιο του 1997: « Άλλοι είναι μπλεγμένοι
ακόμη και σε ένα ηχητικό τύπο τρομοκρατίας , όπου δύνανται να αλλάξουν
το κλίμα , να κάνουν από μακριά σεισμούς ή ηφαίστεια , διά της χρήσεως
ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων» "(American Secretary of Defense William S.
Cohen, April 1997 )
Προφανώς ο κ. Κοέν , γνώριζε ότι το «ηλεκτρομαγνητικό κύμα» γεννά αυτά
τα φαινόμενα που αναφέρει πιο πάνω. Αμφότερες οι υπερδυνάμεις από την
εποχή του Ψυχρού Πολέμου γνώριζαν ότι με την έκρηξη ενός πυρηνικού
όπλου υποθαλασσίως μπορούσαν να προξενήσουν κάποιο είδος τσουνάμι
με καταστροφή των ακτών του αντιπάλου, ωσάν αυτό που συνέβη στον
Ινδικό ωκεανό. Επίσης είναι γνωστόν ότι με την έκρηξη ενός πυρηνικού
όπλου στην ιονόσφαιρα μπορεί να δημιουργηθεί «ηλεκτρομαγνητικός
παλμός» , ο οποίος μπορεί να επιφέρει την καταστροφή κάθε ηλεκτρονικής
δραστηριότητας σε μία εκτεταμένη περιοχή της Γης (επικοινωνίες, ραντάρ,
διαδίκτυο- Η/Υ, δορυφορικές επικοινωνίες, μετεωρολογία, συγκοινωνίες και
γενικά όλο τον σύγχρονο μηχανισμό πληροφόρησης, ελέγχου, διοικήσεως
και λειτουργίας πολλών χωρών κ.ο.κ ) Και ενώ η Ινδία έστειλε σε λιγότερο
από 72 ένα πλωτό νοσοκομείο 50 κλινών στο Aceh της Ινδονησίας,
το Ναυτικό των ΗΠΑ παρότι είχε δύο πλωτά νοσοκομεία το 'Comfort'
και το 'Mercy' ,δυναμικότητος 1000 κλινών, αρχικά δεν έστειλε
κανένα, και αργότερα έστειλε το ένα. Η Καταστροφή φέρνει Πρόοδο

Το δόγμα που ισχύει στις ΗΠΑ είναι ότι κάθε καταστροφή φέρνει κέρδος
και τελικά καταλήγει σε πρόοδο και αύξηση της οικονομικής
δραστηριότητος. Γι’ αυτό ως τώρα εργάζονται με δύο βραχίονες :

1. Πολεμική Βιομηχανία και Πεντάγωνο. Η Πολεμική βιομηχανία

παράγει το πολεμικό υλικό και το Πεντάγωνο το χρησιμοποιεί και
καταστρέφει τις μη αρεστές χώρες.

2. Κατασκευαστικές Εταιρείες, οι οποίες ξαναχτίζουν στα ερείπια.

Αν αυτό μπορούσε να γίνει με λιγότερο βάρβαρο τρόπο , δηλαδή με μια

φυσική καταστροφή και λιγότερο αίμα, ασφαλώς θα ήτο προτιμότερο,
μολονότι το αίμα δεν μετράει πολύ για τους εξουσιαστές της Ουάσιγκτον.
Μήπως στο κάτω της γραφής σκοτώνονται τα παιδιά τους; Δείτε στο Ιράκ!!
Εκεί σκοτώθηκαν άνω των 100.000 ψυχών από την έναρξη του πολέμου,
χωρίς σ’ αυτούς να προσμετρώνται το 1,5 εκατομμύριο ψυχών που
πέθαναν κατά την διάρκεια του δεκαετούς εμπάργκο. Αν λοιπόν
μπορούσαν να προξενήσουν τεχνητούς σεισμούς με γεωφυσικές μεθόδους
σε μακρινές αποστάσεις αυτό θα ήτο ευλογία για τα Αμερικανικά
συμφέροντα. Κι’ αυτό διότι:
• με τους σεισμούς μπορείς να εξαθλιώσεις και να κατακτήσεις
-μέσω της φιλανθρωπικής βοήθειας- ολόκληρους λαούς και μετά
με την ανοικοδόμηση των πληγεισών περιοχών να υπερχρεώσεις
την οικονομία των χωρών αυτών στο διηνεκές.
* ελάχιστοι είναι εκείνοι που θα πληροφορηθούν ότι ο σεισμός δεν
είναι φυσικός αλλά τεχνητός και
• ακόμη λιγότεροι αυτοί που θα πιστέψουν ότι είναι δυνατόν
άνθρωποι να έχουν δημιουργήσει μια τόσο μεγάλη συμφορά.
• Όμως αυτοί δεν έριξαν τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και
Ναγκασάκι;

Όμως από τις ακριτομυθίες των διαφόρων πολιτικών και επιστημόνων

βγαίνει το συμπέρασμα ότι φαίνεται να υπάρχει η τεχνολογία δημιουργίας
σεισμών από τον άνθρωπο. Για παράδειγμα αναφέρουμε την δήλωση του
Αμερικανού Γερουσιαστού Claiborne Pell, ο στο ΙΧ μέρος
δήλωσε:«Χρειαζόμαστε μια συνθήκη τώρα… πριν οι στρατιωτικοί ηγέτες
του κόσμου αρχίσουν να κατευθύνουν θύελλες, να μεταβάλλουν το κλίμα
και να προκαλούν σεισμούς στον αντίπαλο» Τι σημαίνουν όλα αυτά; Στο
μέρος V ομιλούν για την Τεχνολογία Ελεγχόμενων Σεισμών Τέσλα,
γεγονός που σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα να τους προκαλούν με την
«τηλεγεωδυναμική» τεχνολογία. Γιατί αν ήσαν φανταστικά δεν θα
μιλούσαν για άμεσα μέτρα «τώρα».

Προς επιβεβαίωση τούτων στις 10/12/76 επακολούθησε η ψήφιση στην

Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ της Συνθήκης :«Περί Απαγορεύσεως για
Στρατιωτικούς ή άλλες εχθρικές ενέργειες η Χρήση Τεχνικών
Τροποποιήσεως του Περιβάλλοντος»
Στις 30 Ιαν. 1981 η εφημερίδα ‘Washington Post ‘έγραψε ότι το 1979
συνέβησαν παγκοσμίως 56 μεγάλοι σεισμοί και το 1980 ο ετήσιος
αριθμός αυξήθηκε σε 71. Συμπτωματικά το 1980 είναι έτος αυξήσεως
των Ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών χαμηλής συχνότητος τόσον από
τις ΗΠΑ, όσον και από τη Ρωσία.

Το Συμβάν Τέσλα
Τον Ιανουάριο του 1978 το περιοδικό ‘Specula’ δημοσίευσε άρθρο το
οποίον περιέγραφε ένα απίστευτο φαινόμενο το οποίον μπορούσε να
παραχθεί εντός της Γης παρόμοιο με αυτό που αποκαλέσθηκε «Συμβάν
Τέσλα». Σύμφωνα με το άρθρο , τα ηλεκτρομαγνητικά σήματα ορισμένων
συχνοτήτων τα οποία διαβιβάζονται εντός της Γης δύνανται να
σχηματίσουν στάσιμα κύματα στο εσωτερικό της. Σε ορισμένες
περιπτώσεις σε αλληλουχία με τα στατικά κύματα δύνανται να
προξενηθεί μια διάσπαση του τεραστίου ηλεκτρομαγνητικού
ρεύματος της Γης και να τροφοδοτήσει και ενισχύσει τα εξ επιρροής
στατικά κύματα . Κατ’ αυτόν τον τρόπο , τα στατικά κύματα
ενισχύονται διότι τροφοδοτούνται με περισσότερη ενέργεια από
εκείνη που τροφοδοτήθηκε από την επιφάνεια της Γης. Με την τεχνική
της μετρήσεως της επιδράσεως (interferometer techniques) γιγάντια
στατικά κύματα δύνανται να συνδυασθούν για να παράγουν στενή δέσμη
μιάς μεγάλης ενέργειας. Αυτή η συγκεντρωμένη ενέργεια μπορεί να
χρησιμοποιηθεί προς παραγωγή σεισμών σε μεμακρυσμένα σημεία. Όπως
προανεφέρθη, ο Τέσλα εξέφρασε μεγάλο προβληματισμό για τα
αποτελέσματα αυτής της τεχνολογίας και τούτο διότι μπορεί να ξεφύγει από
τον έλεγχο του ανθρώπου άπαξ και αρχίσει η ταλάντωση εντός του
εσωτερικού της Γης. Αυτή η ταλάντωση μπορεί να διαλύσει τη Γη σε
κομμάτια. Μήπως αυτή η τεχνική εφαρμόσθηκε για την πρόκληση του
σεισμού στην Tangshan στην Κίνα και στον πρόσφατο σεισμό στη
Σουμάτρα της Ινδονησίας;

Κατ’ άλλους επιστήμονες, ενώ θεωρητικά και κάτω από ορισμένες

συνθήκες η συντονισμένη ταλάντωση μπορεί να λάβει χώρα, πρακτικά δεν
μπορεί να συμβεί γιατί απαιτούνται αστρονομικά ποσά ενέργειας. Μια άλλη
ανεπιβεβαίωτη εκδοχή για τον μεγάλο σεισμό της Ινδονησίας και το
καταστρεπτικό τσουνάμι που σάρωσε τις ακτές του Ινδικού, είναι ότι αυτό
προκλήθηκε από τις υπόγειες και υποθαλάσσιες πυρηνικές δοκιμές των
ΗΠΑ στον Ινδικό ωκεανό. Ουσιαστικά ο Ινδικός ωκεανός είναι γήπεδο
πυρηνικών δοκιμών όλων των επίδοξων δοκιμαστών νέων
πυρηνικών όπλων, δηλαδή των χωρών-μελών της πυρηνικής
λέσχης. Οι άφρονες και αντιζωικοί επιστήμονες έχουν βαλθεί να
καταστρέψουν τη Γη, τον πολιτισμό και τη ζωή πάνω σ’ αυτή . Πρέπει να
αντιδράσουμε.
Ένας άλλος ερευνητής της τεχνολογίας Tesla και πυρηνικός
μηχανικός , ο Αντ/ρχης Thomas Bearden,
σε διάλεξη στο Συμπόσιο της Ψυχοτρονικής Εταιρείας στις ΗΠΑ το
1981 δήλωσε

: «Ο Τέσλα ανεκάλυψε ότι μπορούσε να εγκαταστήσει στατικά κύματα

εντός της Γης(στον ρευστό πυρήνα της) ή να τα βάλει μεταξύ των
πετρωμάτων έτσι ώστε η δραστηριότης των τελλουριακών
πετρωμάτων να προσδώσουν ενέργεια στα στατικά κύματα».
Ο Thomas Bearden απεκάλεσε την ιδέα Ενισχυτικό Πομπό Τέσλα και
εξήγησε πως εργάζεται.

Η Μηχανή Καιρού
Τα κύματα θα εισχωρήσουν παντού. Αρκεί να βάλεις ένα στατικό κύμα στο
εσωτερικό της Γης. Τότε ο ρευστός πυρήνας της Γης αρχίζει να τροφοδοτεί
αυτό το κύμα . Όταν έχεις ένα τέτοιο στατικό κύμα , έχεις μια τρίοδο
λυχνία(σ. σ πρόκειται για λυχνία παλαιάς τεχνολογίας της εποχής του
Τέσλα, διότι σήμερον η τεχνολογία αυτή έχει ξεπερασθεί από τα
μικροτσίπς) Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο ρευστός πυρήνας της Γης τροφοδοτεί
το κύμα με ενέργεια και είναι παρόμοιο με το σήμα που στείλαμε στη Γη.
Τοιουτοτρόπως με ένα μικρό σήμα μπορούμε δια της ενισχύσεως του να το
κάνουμε πανίσχυρο. Με την αλλαγή της συχνότητος είναι δυνατόν να
εξάγεις την ενέργεια είτε στη ατμόσφαιρα , είτε στην άλλη άκρη της
Γης. Το ενεργειακό κύμα ιονίζοντας τον αέρα, αλλάζει το μοντέλο του
καιρού και τα ρεύματα του αέρος. Αν η εισαγωγή των στατικών κυμάτων
γίνει προοδευτικά τότε τα φαινόμενα αυτά θα είναι ομαλά. Αν όμως η
τοποθέτηση των στατικών κυμάτων γίνει απότομα τότε θα συμβούν
ακραία και βίαια φαινόμενα στο κλίμα. Αυτό μπορεί να ονομασθεί και
Μηχανή Καιρού. Αν επιταχυνθεί η Μηχανή Καιρού, τότε δεν θα ιονισθεί η
ατμόσφαιρα , αλλά θα δημιουργηθούν φωτεινές μπάλες και εκλάμψεις
(πλάσματος) οι οποίες θα κατέβουν στη Γη και θα δημιουργήσουν
τρομερές αλλαγές του καιρού και του κλίματος πάνω σε τεράστιες εδαφικές
περιοχές

• Μήπως λοιπόν με την Μηχανή Καιρού οι Αμερικανοί

επηρεάζουν τον καιρό; Μήπως έτσι επηρέασαν τον καιρό
όταν επενέβησαν στο Αφγανιστάν ; Διότι εκείνο το χρόνο δεν
αντιμετώπισαν σκληρό χειμώνα .
 • Τούτο επανελήφθη και στο Ιράκ Αντί των υψηλών
θερμοκρασιών που επικρατούν συνήθως το θέρος ,
επεκράτησε ένα δροσερό καλοκαίρι.

HAARP: Το Υπερόπλο του Πενταγώνου και

CERN
Στον Αρκτικό Κύκλο , 450 χλμ. Ανατολικά του Ανκορέιτζ στην Αλάσκα το
Πεντάγωνο έχει εγκαταστήσει ένα μετασχηματιστή –μαμούθ ικανό να
παράγει ενέργεια πολλών gigawatt (δισεκατομμύρια watt) και με αυτή να
βομβαρδίζει τα ανώτερα στρώματα της ατμοσφαίρας(Ιονόσφαιρα). Το
σχέδιο τούτο είναι γνωστόν ως HAARP (High-frequency Active Auroral
Research Program) χρηματοδοτήθηκε με $30 εκατ. δολάρια και
περιλαμβάνει τον μεγαλύτερο στον κόσμο «Ιονοσφαιρικό θερμαντήρα» Οι
Αμερικανοί με το πρόγραμμα αυτό είναι σε θέση να παράγουν ενέργεια, να
δημιουργούν σεισμούς, να επηρεάζουν τις επικοινωνίες μέχρι αποκοπής
των, να επηρεάζουν τις καιρικές συνθήκες και το κλίμα, κ. α.

Τον Ιαν. 1978, ο Δρ. Andrija Puharich, MD, LL.D εξέδωσε ένα ερευνητικό
πόρισμα με τίτλο 'Global Magnetic Warfare - A Layman's View of Certain
Artificially Induced Unusual Effects on The Planet Earth During 1976 and
1977.'(Πλανητικός Μαγνητικός Πόλεμος- Μια Λαϊκή Άποψη ορισμένων
Τεχνητά Προκαλουμένων Ασυνήθιστων Φαινομένων στον Πλανήτη Γη
εντός των ετών 1976 και 1977 ) Σ’ αυτό το πόρισμα ο Δρ. Andrija Puharich
δηλώνει : «Από τους μεγάλους σεισμούς του 1976, υπάρχει ένας που
απαιτεί ειδική προσοχή-ο Σεισμός της 28 Ιουλίου 1976 στο Tangshan της
Κίνας » Μήπως ο ως άνω επιστήμων φοβάται ότι από ένα τόσο μεγάλο
σεισμό μπορεί να τροφοδοτηθεί το φαινόμενο Τέσλα και να βάλει τη Γη σε
μια αυτοκαταστροφική ταλάντωση;
Είναι γνωστό ότι από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου οι
υπερδυνάμεις είχαν τοποθετήσει πυρηνικά γεμίσματα (βόμβες βυθού)
στο βυθό των ωκεανών για την δημιουργία των φαινομένων που
είδαμε πρόσφατα στον Ινδικό. Πάνω στο θέμα αυτό ο Δρ. . Peter Beter
δήλωνε το 1977 τα εξής : «Η έκρηξη βομβών γύρω από τις Φιλιππίνες
θα προκαλέσει απίστευτους σεισμούς και παλιρροϊκά κύματα τα
οποία τελικά θα καταστρέψουν την Δυτική ακτή της Αμερικής» Είναι
εξακριβωμένο ότι οι πυρηνικές εκρήξεις συνδέονται άμεσα με την
διέγερση ορισμένων σεισμικών ρηγμάτων και λιθοσφαιρικών πλακών , ή
και το αντίθετο, δηλαδή να την επιβραδύνουν (δημιουργία σεισμικής σκιάς).
Επιστήμονες της ατμοσφαίρας που εργάζονται σε μυστικά στρατιωτικά
προγράμματα πιθανόν να μην είναι πλήρως ενημερωμένοι για τις σοβαρές
δυνατοτήτες του HAARP's να ενσπείρει την ερήμωση στη Γη. Και ο λόγος
της ελλείψεως ενημερώσεως οφείλεται στην έλλειψη της πληροφόρησης για
την συνολική φιλοσοφία του προγράμματος. Ως γνωστόν , οι
ασχολούμενοι σε στρατιωτικά ή επιστημονικά προγράμματα
μαθαίνουν ένα πολύ στενό φάσμα , δηλαδή ό,τι χρειάζεται να
γνωρίζει,(on a need to know basis) και τίποτα περισσότερο. Το
σύστημα αυτό λέγεται «διαμερισματοποίηση» γνώσης. Τούτο μοιάζει
με τους σύγχρονους ενοίκους διαμερισμάτων που δεν γνωρίζουν ούτε τον
ένοικο της διπλανής του πόρτας. Το ίδιο συμβαίνει και με τους επιστήμονες
που εργάζονται σε παρόμοια μυστικά προγράμματα. Δεν γνωρίζουν τίποτα
περισσότερο από το στενό φάσμα που τους έχουν αναθέσει . Το ίδιο ισχύει
και με την «Παγκοσμιοποίηση». Εμείς οι απλοί άνθρωποι γνωρίζουμε
ελάχιστα γι’ αυτήν και μόνον οι παγκόσμιοι εξουσιαστές γνωρίζουν
ολόκληρο το σχέδιο της (MASTER PLAN).

Ο καθηγητής Gordon J. F. MacDonald διευθυντής του Ινστιτούτου της

Γεωφυσικής και Πλανητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Λος Αντζελες
της Καλιφόρνιας το 1966 δημοσίευσε έγγραφα σχετικά με τις τεχνολογίες
ελέγχου του περιβάλλοντος για στρατιωτικούς σκοπούς. Ο MacDonald
έκανε ένα αποκαλυπτικό σχόλιο: «Το κλειδί για τον γεωφυσικό
πόλεμο είναι η αναγνώριση των περιβαλλοντικών ανισορροπιών στις
οποίες με ένα μικρό ποσό ενεργείας θα απελευθερώσεις μεγαλύτερα
ποσά ενέργειας »

Μήπως αυτό δεν γίνεται με τις υπόγειες πυρηνικές εκρήξεις που

ενεργοποιούν σχεδόν ώριμα ρήγματα να δώσουν σεισμούς; Ο εν λόγω
επιστήμων-αν επιτρέπεται να τον ονομάσουμε έτσι ή επίδοξο καταστροφέα
του κόσμου-ανέπτυξε ιδέες για την χρησιμοποίηση του περιβάλλοντος σαν
οπλικό σύστημα και συνεισέφερε εκείνη την εποχή αυτό που δεν θα
φανταζόταν κάποιος ούτε στο πιο εφιαλτικό όνειρο . Στο βιβλίο που έγραψε
υπάρχει κεφάλαιο: «Πώς να Γκρεμίσουμε το Περιβάλλον»
Και σ’ αυτό λέγει ότι αν δεν επικρατήσει ειρήνη, «ο άνθρωπος γλιστρά όλο
και περισσότερο στην χειραγώγηση του καιρού, στην τροποποίηση του
κλίματος, στο λιώσιμο των πάγων των πόλων, στην καταστροφή και στην
διεύρυνση της τρύπας του Όζοντος, στον έλεγχο των κυμάτων του
ωκεανού και τη χειραγώγηση της Σκέψεως, με την χρησιμοποίηση των
πλανητικών πεδίων ενέργειας». Και προέβλεψε ότι όταν αναπτυχθούν και
χρησιμοποιηθούν τέτοια όπλα-αν δεν έχουν γίνει ως τώρα- θα είναι
κυριολεκτικά μη ανιχνεύσιμα από τα θύματα τους. Είναι το HAARP ένα
τέτοιο όπλο ;

Ο Τρίτος παγκόσμιος Πόλεμος

Ευχόμαστε ποτέ να μην ξαναγίνει πόλεμος. Όμως αν γίνει ο 3ος Π. Π τα

ατομικά και πυρηνικά όπλα θα φαντάζουν σαν παιχνίδια και σαν
προϊστορικά τέρατα λένε οι ειδικοί. Σήμερον το κεντρικό όπλο του
Ρωσικού οπλοστασίου καλείται Κανόνι Ανακλαστήρα των Άστρων
και των Αμερικανών Στρατηγική Αμυντική Πρωτοβουλία (Strategic Defense
Initiative) ή SDI και η επέκταση του είναι το «Μικροπλάσμα» (Shoko
Asahara, 19 April, 1993, leader of Aum Shinrikyo) Ένα μυστηριώδες
περιστατικό στη Δυτική Αυστραλία , αναφερθέν στο περιοδικό New
Dawn No. 41 (March-April 1997) συσχετίζει αμέσως με τους
χειροποίητους σεισμούς.
Θα μπορούσαν ορισμένοι μεγάλοι σεισμοί στην Τουρκία , στην
Ελλάδα, στο Μεξικό, στην Κίνα, την Ιαπωνία και την Σουμάτρα να
είναι πειράματα μιάς νέας τεχνολογίας;
Θα μπορούσε το σχεδιο κοπης της Τουρκίας στα 4 να σημαίνει
υλοποιηση σεισμων που θα δημιουργησουν ρήγματα που κατ ουσια
θα την κόψουν στα 4?
Τι θα συμβει με ενεργοποιηση του ηφαιστειου Λεσβου και
Σαντορινης ?
Απλώς κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Εάν τούτο επαληθευθεί τότε θα
αναμείνουμε περισσότερους και πιο καταστρεπτικούς σεισμούς στον
κόσμο εναντίον επιλεγμένων « στόχων» της Νέας Τάξεως Πραγμάτων.
Τότε θα έχει σημάνει και η ώρα για την τελική έφοδο για την επιβολή της
Παγκόσμιας Αμερικανό-σιωνιστικής Δικτατορίας στον κόσμο. Προσοχή!!!
Πάντα ταύτα παρέχονται με πάσαν επιφύλαξιν, επειδή πρόκειται για θέματα
που καλύπτονται κάτω από τον επτασφράγιστο πέπλο του άκρως
απορρήτου και επομένως εμφιλοχωρεί σ’ αυτά μυστήριο , η φαντασία, και
συχνά υπερβολή, θεολογία, μεταφυσική και το ψεύδος.

http://www.apodimos.com/arthra/05/Feb/TO_YPEROPLO_HAARP/index.ht
m
ΞΕΦΡΑΓΟ ΑΜΠΕΛΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ
Τον Δεκέμβριο του 2005 ξέσπασε σάλος στην Ευρώπη από δημοσιεύματα
που έκαναν λόγο ότι πτήσεις της CIA που μετέφεραν κρατούμενους με
υποψία τρομοκρατίας χρησιμοποιούσαν αεροδρόμια σταθμούς και μυστικά
κέντρα ανάκρισης στην επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα
βρίσκεται ανάμεσα στο κατάλογο των χωρών που βοήθησαν την CIA
στις πτήσεις τράνζιτ απαγωγών υπόπτων για τρομοκρατία. Είναι
συνένοχη με τον Μπους και τα γεράκια της CIA για εγκλήματα κατά της
ανθρωπότητας. Είναι ΕΝΟΧΗ που δεν μπορεί να προστατεύσει το εναέριο
χώρο της και τους Έλληνες πολίτες. Σχεδόν δύο χρόνια μετά η κατάσταση
δεν βελτιώθηκε. Σε άρθρο της εφημερίδας "ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ¨ με τίτλο
Κόβουν δρόμο πάνω από τα κεφάλια μας στις 4/11/2007 (σελ 29)
υποδεικνύει σοβαρές παρατυπίες κατά την πτήση αεροσκαφών, τις οποίες
διατύπωσε εισαγγελική έρευνα, μετά από πίεση των κατοίκων των Σπάτων
και της Αρτέμιδος.
Συγκεκριμένα, με την ανοχή της Υπηρεσίες Πολιτικής Αεροπορίας ( ΥΠΑ )
αεροπλάνα κερδίζουν χρόνο και καύσιμα κατά την απογείωση τους
πετώντας πάνω από τις πόλεις κατά παράβαση των προβλεπόμενων
διατάξεων, επιφυλλάσοντας σοβαρούς κινδύνους για τους κάτοικους των
περιοχών αυτών.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. 4/11/2007 (www.protothema.gr)

Αυτό είναι κάτι που ενισχύει την θεωρία των chemtrails. Συμπεραίνουμε ότι
το Ελληνικό κράτος δεν έχει τον έλεγχο του εναέριου χώρου του και
αδυνατεί να προστατεύσει τους πολίτες του. Τα αεροπλάνα που
πραγματοποιούν αεροψεκασμούς ( KC-135) για την Αττική είναι σχεδόν
σίγουρο ότι ξεκινούν από τη νατοϊκή βάση στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας.
Και εδώ πρόκειται για στρατιωτικά προγράμματα, όπου
συμπεριλαμβάνονται και τα απόρρητα. Κατα τις ημέρες των
αεροψεκασμών παρατηρείται έντονη, μη φυσιολογική αεροπορική
δραστηριότητα πάνω από την Αττική που παραβιάζει τις προβλεπόμενες
διατάξεις. Εκτός αυτού, προκαλούν προβλήματα δημόσιας υγείας με το
τοξικό νέφος που δημιουργείται
κατα το πέρασμα τους. Το
νέφος, όποια και αν είναι η
σύσταση του ( ψεκασμοί ή
καυσαέρια) περιέχει τοξικές και
καρκινογόνες ουσίες, που εκτός
αυτού συμβάλλει στην
ατμοσφαιρική ρύπανση της
πόλης δημιουργώντας
αποπνικτική ατμόσφαιρα.

• Απαιτούμε
εισαγγελική έρευνα για τα σχέδια πτήσης από τις
στρατιωτικές βάσεις
• Απαιτούμε έρευνες και αναλύσεις για τη σύσταση των νεφών
που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα

Αεροπλάνα στις 25/09/2007 πάνω από την Αθήνα που πετούν δίπλα
δίπλα. Αυτό επιτρέπεται ;

Chemtrails στις 07/10/2007 πάνω από την Αθήνα. Καταρχάς δεν

επιτρέπονται οι πτήσεις πάνω από τις πόλεις και ούτε οι αεροδιάδρομοι να
τέμνονται!! ( περισσότεροι από δύο ). Είναι παράλογο και υπάρχει
πιθανότητα κινδύνου σύγκρουσης αεροπλάνων.

ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΗ ΣΙΩΠΗ ;

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΤΟΥ ΔΙΟΣ
Στην υπερκαταναλωτική κοινωνία που ζούμε όλα έχουν την τιμή τους,
συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου του πλανήτη Γη. Ο Τζορτζ Μπους τον
κοστολογεί 100 δις δολλάρια το χρόνο, αφού τόσα θα κόστιζε στην
οικονομία των ΗΠΑ αν υπόγραφαν την Συνθήκη του Κυότο για μείωση της
χρήσης των ορυκτών καυσίμων. Αντι αυτού, προωθείται η ιδέα της
γεωμηχανικής που συμπεριλαμβάνει φθηνές προτάσεις-λύσεις κατά της
υπερθέρμανσης, χωρίς τη μείωση των ορυκτών καυσίμων και με αμφίβολα
αποτελέσματα και συνέπειες για το περιβάλλον. Η επιστημονική κοινότητα
είναι διχασμένη στο αν πρέπει να χρησιμοποιηθεί η γεωμηχανική ως μέτρο
κατα της υπερθέρμανσης αλλά ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη δύο προτάσεις
παγκόσμιας κλίμακας που προτείνει η γεωμηχανική. Έγγραφο της
αμερικανικής κυβέρνησης για τις κλιματικές αλλαγές, τον Σεμπτέμβριο του
2006 δίνει το πράσινο φως στους επιστήμονες να αναπτύξουν μεθόδους
για την δημιουργία αντιηλιακής ασπίδας ώστε να ανακλάται περισσότερη
ηλιακή ενέργεια πίσω στο διάστημα ως αντίβαρο της υπερθέρμανσης του
πλανήτη. Μία μέθοδος είναι αυτή περιγράφεται στην πατέντα 5,003,186 και
αφορά διασπορά στην ατμόσφαιρα οξειδίων αλουμινίου και βαρίου
μέσω αεροψεκασμών με κόστος 1 δις δολλάρια το χρόνο. Οι
αεροψεκασμοί στην Ελλάδα άρχισαν το 2003 και μέχρι σήμερα το
φαινόμενο καλύπτεται από παραπληροφόρηση και προπαγάνδα εκ μέρους
της ελληνικής κυβέρνησης και των επίσημων φορέων και διεξάγεται εν
άγνοια των Ελλήνων πολιτών. Να αναφερθεί ότι ο Ευρωπαίος Επίτροπος
για θέματα Περιβάλλοντος κ. Σταύρος Δήμας σε ερώτηση που του
υποβλήθηκε κατα τη Παγκόσμια Δράσης των Blogs για το περιβάλλον με
θέμα τους αεροψεκασμούς ΔΕΝ τους αρνείται και απλά αναφέρει ότι δεν
υπάρχουν στοιχεία ότι είναι επικίνδυνοι. Σύμφωνα όμως με αιματολογικά
εργαστήρια και μικροβιολόγους, παρατηρείται αύξηση της συγκέντρωσης
αλουμινίου και βαρίου στο αίμα των Ελλήνων. Εφαρμόζεται το σχέδιο
Geritol που αφορά ρίψη σκόνης θειικού σιδήρου στους
ωκεανούς για ανάπτυξη φυτοπλαγκτόν όπου θα απορροφούν
τεράστιες ποσότητες CO2 από την ατμόσφαιρα. Μεταξύ των
πιθανών συνεπειών από την εφαρμογή του σχεδίου αυτού
είναι η κατάρρευση του ωκεάνιου οικοσυστήματος,
εξαλείφοντας κάθε μορφή ζωής του! Την εφαρμογή του σχεδίου
ανέλαβε η αμερικάνικη εταιρεία Planktos Inc. που δηλώνει ότι δεν
χρειάζεται άδεια από κανένα γιατί η ρίψη του σιδήρου γίνεται σε
διεθνείς θάλασσες. Η πιο τρελή και παράλογη πρόταση της
γεωμηχανικής που μελετάται, είναι η μετακίνηση της Γης από την τροχιά
της απομακρύνοντας της έτσι από τον ήλιο, με σκοπό να ψυχθεί ο
πλανήτης ! Σύμφωνα με τους υπολογισμούς τους χρειάζεται ενέργεια
πέντε χιλιάδων δισεκατομμυρίων βομβών υδρογόνου !!! Αυτό μας
έλειπε τώρα ... Να μας ανατινάξουν κιόλας ! Ήρθε η ώρα που πρέπει
η Γεωμηχανική να συζητάται ως μέρος των κλιματικών αλλαγών. Να
τους αναγκάσουμε να παίρνουν την άδεια μας πριν την εφαρμογή
οποιουδήποτε σχεδίου της γεωμηχανικής. Να τους βάλουμε φραγμό στις
παρανοϊκές ιδέες τους. Επιτελούς να αντιμετωπιστεί το προβλήμα της
υπερθέρμανσης στις αιτίες του και όχι απλώς να θεραπεύσουμε τα
συμπτώματα μέσω της γεωμηχανικής. Η θεραπεία είναι χειρότερη από
την ασθένεια !

Το Εθνικό Αστεροσκόπειο Αθηνών εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία

απορρίπτει τη θεωρία των αεροψεκασμών και την οποία μπορεί να βρείτε
στο http://www.meteo.gr/newsDetails.asp?NewsID=336
Ωστόσο έχοντας κάποιες απορίες έστειλα το εξής e-mail :

Προς κ. Κ. Λαγουβάρδο και κ. Β. Κοτρώνη

Σχετικά με την απάντηση σας για τα νέφη που δημιουργούν τα αεροπλάνα

παρακαλώ να μου λύσετε κάποιες απορίες που δεν απαντώνται από την
ανακοίνωση σας.Υπάρχουν καταγραμμένες μαρτυρίες που δείχνουν ότι τα
νέφη αυτά εμφανίστηκαν μία μέρα πριν από απότομη αλλαγή (επιδείνωση)
του καιρού στην Αθήνα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα :
17/05/2007 (νέφη) -- 18/05/2007 επιδείνωση καιρού - 19/5/07
βροχοπτώσεις
02/6/07 - 3/6/07 (νέφη) -- 4/6/07 έντονες βροχοπτώσεις
Δεν είναι μόνο αυτές οι δύο περιπτώσεις, κάτι που νομίζω ξεφεύγει από τα
όρια του τυχαίου.
Πως εξηγείτε το γεγονός αυτό ;
Τα νέφη αυτά δημιουργούν βροχή ;
Βοηθούν την διαδικασία ;
Κατά τις μέρες που παρατηρείται το φαινόμενο, ο ουρανός είναι καθαρός
και σιγά σιγά σκεπάζεται από τα νέφη αυτά μετά από έντονη αεροπορική
δραστηριότητα, κάτι που καθιστά την ατμόσφαιρα της πόλης αποπκνικτική
συνδυαζόμενα με συμπτώματα.Γνωρίζετε τις ουσίες που περιέχουν τα νέφη
αυτά; --Παρακαλώ προς δημοσιεύση--Είναι επικίνδυνες για την δημόσια
υγεία ;
Να σας αναφέρω ότι τα νέφη αυτά που χαρακτήριζονται ως ψεκασμοί δεν
διαλύονται όπως ανακοινώσατε αλλά εξαπλώνονται. Αυτό πως εξηγείται ;
Τα νέφη αυτά δεν συμβάλλουν στην επιδείνωση της ατμοσφαιρικής
ρύπανσης ;
Ευελπιστώ σε απάντηση σας, Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Με σεβασμό,
Κώστας Λάντος
----------------------------
Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής :
Κύριε Λάντο
Σας διαβεβαιώνω κανείς δεν μας ψεκάζει με τίποτα.
Φιλικά
Κ. Λαγουβάρδος
--------------------------
Κύριε Λαγουβάρδε στην επίστολη που έστειλα σας αναφέρω γεγονότα που
ασχέτως από την αιτία που τα προκαλούν, επιβάλλονται περαιτέρω
έρευνες. Αν δεκτούμε την άποψη σας ότι τα νέφη είναι καυσαέρια
αεροπλάνων, να σας υπενθυμίσω ότι αυτά είναι επικίνδυνα για την δημόσια
υγεία αφού περιέχουν τοξικές και καρκινογόνες ουσίες, όπως JP 8 και
συμβάλλουν στην επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Λυπάμαι που δεν απαντήσετε στα ερωτήματα μου και από ότι βλέπω δεν
έχετε διάθεση να συζητήσετε το θέμα ( http://onasandros.blogspot.com/ ).Η
διαβεβαίωση σας δεν μου είναι αρκετή .
Ο κος Wayne Hall μας παροτρείνει να
παρεβρεθούμε στις 5 Νοεμβρίου στην
δραστηριότητα για τις Κλιματικές Αλλαγές και να
πούμε στους ακτιβιστές ότι ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ
ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ
ΘΙΓΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΓΕΩΜΗΧΑΝΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ
ΣΥΝΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΣΥΓΚΑΛΗΨΗ.
Με σεισμο 7 ριχτερ που ειναι επιφανειακος κοντα στην Πρωτευουσα της
Αιτης βουλιαξε η χωρα με πανω απο 100,000 νεκρους. Το 2008
πλυμμηρισε 4 φορες, το 2009 ο λαος της Αιτης κατελεβε το κοινοβουλια σε
εξεργεση λογω τις αυξησεις στις τιμες προιοντων σημερα δεν υπαρχει πια.
Οι γκαγκστερ που κυβερνανε τον πλανητη θα εβαλαν το χερι τους.
Δειχνουν το μελλον μας. Οποιος δεν συμφωνηση στον παγκοσμιο λοιμο
που ετοιμαζουν θα τον βουλιαξουν. Μετα θα στειλουν τον στρατο τους να
τους 'βοηθησουν' οπως ανακοινωσαν οι κωλο-αμερικανοι. Με τον λαο
στους δρομους, χωρις τροφη και στεγη, ολα παιζονται, τιποτα δεν
εχει λυθη επειδη τον χτυπησαν ετσι ανανδρα. Το επικεντρο του σεισμου
ειταν επανω στην Αιτη οχι στη θαλασσα οπως πρωτοειπαν.
http://www.rte.ie/news/2010/0112/haiti.html

Παραλληλα βρεθηκαν και Αμερικανοι απ'το Τεξας κοντα στο επικεντρο

http://www.wfaa.com/home/Twelve-North-Texans-near-epicenter-of-Haiti-
quake-81293107.html

Εχουν σχεση ολα αυτα αναμεταξυ τους?

Τι λέτε καλέ, δεν έπιασε το εμβόλιο για τον Η1Ν1, με ένα σεισμο
του HAARP καθαρίζουμε ευκολα και γρήγορα, χωρις αναμονες
και νοσοκομεία. Κοστίζουν ακριβα στη συντηρηση τους

Η ΠΙΟ ΔΙΑΒΟΛΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ

Ο Πλανητικός Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι στα
τελευταίτου.Ψυχορραγεί οικονομικά και στρατιωτικά.Το τέλος του
Αμερικανικου ιμπεριαλισμού καπιταλισμού είναι προ των πυλών. Ολα τα
οικονομικα και στρατιωτικα γεγονοτα το επιβεβαιωνουν.Η κρίση έχει γίνει
ανεξελεγκτη και στρατιωτικά είναι ανημποροι να επιβληθουν στο Ιράκ και
Αφγανιστάν. Όμως τα πράγματα σ΄αυτή την ζωή έχουν μια αρχή και ένα
τέλος.Το θελουμε δεν το θελουμε το πιστευουμε δεν το πιστευουμε η
εξελιξη εκει εχει φτασει τα πραγματα.Ο Αμερικάνικος καπιταλισμος ειναι
στο τέλος του Η ιδια η ζωη το επιβεβαιωνει και θα το επιβεβαιωνει ολο και
με πιο δραματικο τροπο. Καμία δύναμη δεν μπορεί πλέον να τον σώσει τον
Αμερικάνικο καπιταλισμό όπως τον ευρωπαικό που ειχε σώσει η Αμερική
μετά τον Β παγκόσμιο πόλεμο .Πουείχε την δυνατοτητα και έδωσε μια
παράταση ζωής του καπιταλισμού σαν σύνολο. Αν καταρρευσει ο
Αμερικανικος καπιταλισμος θα σημανει η αρχη του τέλους του
καπιταλισμού σαν σύνολο.Μαζι του και οι ολιγαρχες της Ρωσιας Κίνας οι
εκμεταλευτικες καστες και οι παντού προνομιουχοι που εχουν κατσει στον
σβερκο των λαων ανα τον κοσμο Αυτο εχει γίνει βαθία συνειδηση σε όλα τα
καθαρματα ολου του κοσμου για αυτό εχουν συστηθει πισω από τον
Αμερικανικο ιμπεριαλισμό και καλύπτουν ολες τις υπουλες και διαβολικες
ατιμίες του.Στηριζουν με το δογμα της αντισιωμοσιολογιας τα υπουλα και
διαολικα καταστροφικα σχεδια τους Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμος είναι η
συνθεση ολων των κυριαρχων ταξεων κλικων και αυτοκρατοριων του
παρελθόντος .Η συσσωρευσει και η αναζωπύρωση σε ένα ανωτερο
επιπεδο ολων των δολοπλοκιων συνωμοσιων υπουλων σχεδίων και ολου
του μισους τους προς την ανθρωποτητα όταν διαπιστωναν πως εφτανε το
τέλος τους.
Είναι σαν το πληγωμενο ζωο που χτυπα στα τυφλα και για αυτό είναι πολύ
επικινδυνο .Το ιδιο συμβαίνει και με τον Αμερικανικο ιμπεριαλισμό
μπρόστα στα μάτια μας. Τα χτυπηματα του η τρομοκρατια οι προβοκατσιες
αλα διδυμων πυργων οι πανδημιες τα εμβολια η επεμβαση στα καιρικα
φαινομενα δημιουργια χιονιου καταιγιδων τυφωνων τσουναμι και σεισμων
Παρακατω ειναι ΟΛΟΙ οι σεισμοι απ'τις αρχες του χρονου. Αποκλειστικα
ολοι ειναι στο βαθος των 10χιλιομετρων. Οι σεισμολογοι δεινουν το βαθος
10χιλ οταν δεν μπορουν να εντοπισουν το βαθος! Αρα μπορει να ειναι και
1 χιλιομετρο η καθολου. Ο σεισμος στην Αιτη ειναι ο μεγαλυτερος ποτε. Τι
παιζεται λοιπον?

MAP 4.8 2010/01/13 10:22:15 26.940 53.497 10.0 SOUTHERN IRAN

MAP 4.8 2010/01/13 10:08:21 76.940 18.262 10.0 SVALBARD REGION
MAP 4.5 2010/01/13 06:58:27 18.346 -73.062 10.0 HAITI REGION
MAP 4.5 2010/01/13 06:48:03 18.379 -72.876 10.0 HAITI REGION
MAP 4.6 2010/01/13 06:24:17 18.339 -73.059 10.0 HAITI REGION
MAP 4.7 2010/01/13 05:49:24 18.431 -73.019 10.0 HAITI REGION
MAP 4.9 2010/01/13 05:24:03 18.438 -72.837 10.0 HAITI REGION
MAP 5.2 2010/01/13 05:18:03 18.386 -72.905 10.0 HAITI REGION
MAP 5.7 2010/01/13 05:02:58 18.417 -72.945 10.0 HAITI REGION
MAP 4.6 2010/01/13 03:17:12 18.398 -72.997 10.0 HAITI REGION
MAP 4.6 2010/01/13 02:54:20 18.393 -72.974 10.0 HAITI REGION
MAP 4.7 2010/01/13 02:43:48 18.484 -72.984 10.0 HAITI REGION
MAP 4.8 2010/01/13 02:26:35 18.470 -72.836 10.0 HAITI REGION
MAP 4.7 2010/01/13 02:17:58 18.451 -72.956 10.0 HAITI REGION
MAP 4.9 2010/01/13 02:11:31 18.445 -73.026 10.0 HAITI REGION
MAP 5.4 2010/01/13 01:57:35 18.459 -72.924 10.0 HAITI REGION
MAP 5.0 2010/01/13 01:55:17 18.397 -72.824 10.0 HAITI REGION
MAP 5.5 2010/01/13 01:36:32 18.363 -72.832 10.0 HAITI REGION
MAP 5.3 2010/01/13 01:32:45 18.384 -72.950 10.0 HAITI REGION
MAP 4.7 2010/01/13 01:24:33 18.494 -72.811 10.0 HAITI REGION
MAP 5.1 2010/01/13 01:16:52 18.431 -72.856 10.0 HAITI REGION
MAP 4.6 2010/01/13 01:05:50 18.537 -72.666 10.0 HAITI REGION
MAP 5.2 2010/01/13 00:59:06 18.257 -72.914 10.0 HAITI REGION
MAP 5.0 2010/01/13 00:43:28 18.541 -72.486 10.0 HAITI REGION
MAP 4.8 2010/01/13 00:23:57 18.410 -72.716 10.0 HAITI REGION
MAP 4.5 2010/01/12 23:47:39 18.471 -72.851 10.0 HAITI REGION
MAP 4.5 2010/01/12 23:35:40 18.437 -72.811 10.0 HAITI REGION
MAP 4.8 2010/01/12 23:27:37 18.454 -72.808 10.0 HAITI REGION
MAP 4.8 2010/01/12 23:14:34 -13.800 34.491 10.0 MALAWI
MAP 5.1 2010/01/12 23:12:04 18.386 -72.555 10.0 HAITI REGION
MAP 4.2 2010/01/12 23:07:04 18.432 -72.620 10.0 HAITI REGION
MAP 5.5 2010/01/12 22:12:05 18.485 -72.556 10.0 HAITI REGION
MAP 5.9 2010/01/12 22:00:42 18.321 -72.848 10.0 HAITI REGION
MAP 7.0 2010/01/12 21:53:10 18.451 -72.445 10.0 HAITI REGION
MAP 4.8 2010/01/12 17:40:14 -37.140 52.178 10.0 SOUTH INDIAN
MAP 4.8 2010/01/12 14:18:34 -6.439 103.147 10.0 SUMATRA
MAP 4.9 2010/01/11 23:30:45 15.529 -88.652 10.0 GUATEMALA
MAP 4.6 2010/01/10 17:17:50 27.228 55.677 10.0 SOUTHERN IRAN
MAP 4.7 2010/01/10 14:36:44 -11.930 166.256 10.0 SANTA CRUZ
MAP 3.3 2010/01/09 14:19:18 44.152 -129.008 10.0 COAST OREGON
MAP 6.2 2010/01/09 05:51:30 -9.117 157.633 10.0 SOLOMON ISL
MAP 4.9 2010/01/08 16:00:06 -9.331 157.407 10.0 SOLOMON ISL
MAP 4.8 2010/01/08 09:31:36 10.518 -69.601 10.0 VENEZUELA
MAP 4.8 2010/01/08 03:31:11 15.265 -45.773 10.0 NORTHERN MID-ATLANTIC RIDGE
MAP 4.8 2010/01/07 14:35:23 -18.972 -69.343 10.0 TARAPACA, CHILE
MAP 5.6 2010/01/07 08:29:19 -52.280 159.304 10.0 MACQUARIE ISLAND REGION
MAP 4.1 2010/01/07 05:49:20 30.201 -113.740 10.0 GULF OF CALIFORNIA
MAP 5.6 2010/01/06 16:38:36 -41.643 -16.503 10.0 SOUTHERN MID-ATLANTIC RIDGE

2009 Significant Earthquake and News Headlines Archive

Earthquakes

• Magnitude 5.9 BAJA CALIFORNIA, MEXICO December 30, 2009

• Magnitude 6.4 TAIWAN December 19, 2009
• Magnitude 6.8 TONGA November 24, 2009
• Magnitude 6.6 QUEEN CHARLOTTE ISLANDS REGION November 17, 2009
• Magnitude 6.5 OFFSHORE TARAPACA, CHILE November 13, 2009
• Magnitude 7.3 FIJI November 09, 2009
• Magnitude 6.6 SUMBAWA REGION, INDONESIA November 08, 2009
• Magnitude 6.8 RYUKYU ISLANDS, JAPAN October 30, 2009
• Magnitude 6.2 HINDU KUSH REGION, AFGHANISTAN October 29, 2009
• Magnitude 6.9 BANDA SEA October 24, 2009
• Magnitude 6.1 SUNDA STRAIT, INDONESIA October 16, 2009
• Magnitude 5.9 SANTA CRUZ ISLANDS October 08, 2009
• Magnitude 6.8 VANUATU October 08, 2009
• Magnitude 6.6 SANTA CRUZ ISLANDS October 08, 2009
• Magnitude 7.4 VANUATU October 07, 2009
• Magnitude 7.8 SANTA CRUZ ISLANDS October 07, 2009
• Magnitude 7.7 VANUATU October 07, 2009
• Magnitude 6.8 CELEBES SEA October 07, 2009
• Magnitude 6.6 MORO GULF, MINDANAO, PHILIPPINES October 04, 2009
• 2009 Olancha, CA Earthquake Sequence (updated)
• Magnitude 6.6 SOUTHERN SUMATRA, INDONESIA October 01, 2009
• Magnitude 7.5 SOUTHERN SUMATRA, INDONESIA September 30, 2009
• Magnitude 8.1 SAMOA ISLANDS REGION September 29, 2009
• Magnitude 6.1 BHUTAN September 21, 2009
• Magnitude 6.3 OFFSHORE CARABOBO, VENEZUELA September 12, 2009
• Magnitude 5.5 ALBANIA September 06, 2009
• Magnitude 7.0 JAVA, INDONESIA September 02, 2009
• Magnitude 6.6 SAMOA ISLANDS REGION August 30, 2009
• Magnitude 6.2 NORTHERN QINGHAI, CHINA August 28, 2009
• Magnitude 6.9 BANDA SEA August 28, 2009
• Magnitude 3.7 COLORADO August 18, 2009
• Magnitude 6.7 SOUTHWESTERN RYUKYU ISLANDS, JAPAN August 17, 2009
• Magnitude 6.7 KEPULAUAN MENTAWAI REGION, INDONESIA August 16, 2009
• Magnitude 6.6 IZU ISLANDS, JAPAN REGION August 12, 2009
• Magnitude 6.1 NEAR THE SOUTH COAST OF HONSHU, JAPAN August 10, 2009
• Magnitude 7.5 ANDAMAN ISLANDS, INDIA REGION August 10, 2009
• Magnitude 6.6 SANTA CRUZ ISLANDS August 10, 2009
• Magnitude 7.1 NEAR THE SOUTH COAST OF HONSHU, JAPAN August 09, 2009
• Magnitude 6.9 GULF OF CALIFORNIA August 03, 2009
• Magnitude 7.8 OFF WEST COAST OF THE SOUTH ISLAND, N.Z. July 15, 2009
• Magnitude 5.7 YUNNAN, CHINA July 09, 2009
• Magnitude 6.4 CRETE, GREECE July 01, 2009
• Magnitude 6.7 NEW IRELAND REGION, PAPUA NEW GUINEA June 23,
2009
• Magnitude 3.5 SAN FRANCISCO BAY AREA, CALIFORNIA June 08, 2009
• Magnitude 6.3 VANUATU June 02, 2009
• Magnitude 7.3 OFFSHORE HONDURAS May 28, 2009
• Magnitude 4.7 NORTH KOREA May 25, 2009 (presumed nuclear test)
• Magnitude 4.7 GREATER LOS ANGELES AREA, CALIFORNIA May 18, 2009
• Magnitude 6.5 KERMADEC ISLANDS REGION May 16, 2009
• Magnitude 3.5 NORTHERN CALIFORNIA April 30, 2009
• Magnitude 6.6 KURIL ISLANDS April 18, 2009
• Magnitude 6.7 SOUTH SANDWICH ISLANDS REGION April 16, 2009
• Magnitude 5.2 ISLAND OF HAWAII, HAWAII April 14, 2009
• Magnitude 6.9 KURIL ISLANDS April 07, 2009
• Magnitude 6.3 CENTRAL ITALY April 06, 2009
• Magnitude 4.8 SOUTHERN CALIFORNIA March 24, 2009
• Magnitude 4.3 NORTHERN CALIFORNIA March 30, 2009
• Magnitude 7.6 TONGA REGION March 19, 2009
• Magnitude 3.5 SAN FRANCISCO BAY AREA, CALIFORNIA March 08, 2009
• Magnitude 7.0 KERMADEC ISLANDS REGION February 18, 2009
• Magnitude 7.2 KEPULAUAN TALAUD, INDONESIA February 11, 2009
• Magnitude 3.0 GREATER NEW YORK AREA, NEW JERSEY February 03, 2009
• Magnitude 4.5 SEATTLE-TACOMA URBAN AREA, WASHINGTON Jan 30, 2009
• Magnitude MW 5.8 SOUTHERN ALASKA January 24, 2009
• Magnitude 6.6 SOUTHEAST OF THE LOYALTY ISLANDS January 19, 2009
• Magnitude 6.4 KERMADEC ISLANDS, NEW ZEALAND January 18, 2009
• Magnitude 7.4 EAST OF THE KURIL ISLANDS January 15, 2009
• Magnitude 6.7 SOUTHEAST OF THE LOYALTY ISLANDS January 15, 2009
• Magnitude 4.5 GREATER LOS ANGELES AREA, CALIFORNIA Jan09, 2009
• Magnitude 6.1 COSTA RICA January 08, 2009
• Magnitude 7.4 NEAR THE NORTH COAST OF PAPUA INDONESIA Jan 03 2009
• Magnitude 7.7 NEAR THE NORTH COAST OF PAPUA INDONESIA Jan 03 2009

Σκοτώθηκαν στρατιώτες του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν Τέσσερις Αμερικανοί

και ένας Γάλλος στρατιώτης σκοτώθηκαν στο ανατολικό και νότιο
Αφγανιστάν, το τελευταίο 24ωρο, σύμφωνα με τη διοίκηση της διεθνούς
δύναμης του ΝΑΤΟ και η γαλλική κυβέρνηση. Το πρωί, σκοτώθηκαν δύο
Αμερικανοί στρατιώτες από έκρηξη βόμβας στο ανατολικό Αφγανιστάν.
Αργότερα, το γαλλικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε το θάνατο ενός
υπαξιωματικού του γαλλικού στρατού που έγινε στόχος, καθώς κινείτο στο
δρόμο από τη βάση Μπαγκράμ, βορείως της Καμπούλ, ανατολικώς της
Καμπούλ. Είναι ο τρίτος Γάλλος στρατιωτικός που χάνει τη ζωή του στο
Αφγανιστάν τις τρεις τελευταίες ημέρες. Το απόγευμα, το ΝΑΤΟ
ανακοίνωσε το θάνατο άλλων δύο Αμερικανών στρατιωτών. Ο ένας
σκοτώθηκε σε μάχες στα ανατολικά της χώρας και ο άλλος υπέκυψε στα
τραύματα που υπέστη από έκρηξη βόμβας στο νότιο Αφγανιστάν. Από την
1η Ιανουαρίου έχουν σκοτωθεί στο Αφγανιστάν συνολικά 20 ξένοι
στρατιώτες
Οι Ροθστιλντ ιδρυσαν τον Κοκκινο Σταυρο. Ο πατερας Μπους και ο
Κλιντον ειταν υπευθηνη για τον ερανο που εγινε στη Μπαντα Ατσε εκει που
υποτιθεται εγινε το ...τσουναμι και βουλιαξε η πολη επισης. Η Παγκοσμια
Τραπεζα μαζεψε $7.7 δις για την ανεγερση της πολης και τον Ιουνιο του
2007 $5.8δις ειχαν βαλει στην ακρη για την ανεργερση αλλα μονο το
$3.4δις εχουν χρησιμοποιηθει δηλαδη το 58%. Που πηγαν τα υπολοιπα?
Το 2009 η κυβερνηση ανοιξε μουσειο που κοστισε $5.6εκ. για το τσουναμι
και τον σεισμο που υποτιθεται τον προκαλεσε. Τωρα ο Κλιντον ειναι ξανα
υπυεθηνος για τους ερανους τις Αιτη Δηλαδη ειχαμε τσουναμι, τωρα
σεισμο, διαφορετικα μεροι, ιδιοι ηθοποιη να το διευθυνουν
Επι 6 μηνες το 2009 ειχαν οι Αμερικανοι ασκησεις στην Καριβαικη με το
ναυτικο τους. Πως εξυγηται αυτο?
Το 2008 οι Αιτιανοι ειχαν εξεργεση για τις τιμες των βασικων προιονταν και
κατελαβαν το κοινοβουλιο. Τον ιδιο χρονιο χτυπηθηκαν απο 4 πλυμμηρες.
Το Αμερικανικο ναυτικο ηρθε να τους 'υποστηριξη' Παραλληλα ειχαν
ασκησεις σε ανθρωπιστικη καταστροφη το 2009 με τις παρακατω χωρες το
Αμερικανικο Ναυτικο

Απειλή το HAARP για το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

ΟΡΥΧΕΙΟ
Οι λεπτές ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των βιολογικών
συστημάτων της Γης και της ιονόσφαιρας απειλούνται από το HAARP,
ένα όπλο μαζικής καταστροφής, μέρος του σχεδίου «Joint Vision
2020» του στρατού των ΗΠΑ.

Ο συντονισμός Schumann (SR) ενδέχεται να αποτελεί υπόστρωμα για

εξω-αισθητική αντίληψη (ESP) τύπου ραντάρ. Μη ειδικές συχνότητες
απορροφώνται και επανεκπέμπονται σε μοναδικά πρότυπα
συμβολής από όλα τα αντικείμενα που συναντούν. Η συχνότητα και
το πρότυπο αυτών των "κυμάτων εντοπισμού" μπορούν να ρυθμιστούν
με συνειδητή πρόθεση ώστε να αποδίδουν συγκεκριμένες
πληροφορίες (πρότυπα συμβολής). Όταν τα αποκωδικοποιεί ο
εγκέφαλος, επιστρέφουν σχεδόν αμέσως πίσω στο συντονισμό
Schumann και στη συνέχεια ο εγκέφαλος τα μεταφράζει σε
συνειδητά δεδομένα. Επίσης, η βιο-πληροφορία μπορεί να
αποτυπωθεί εξ αποστάσεως και εκ προθέσεως σε ένα στόχο μέσω μιας
πρωτόγονης αισθητικής διασύνδεσης τύπου ραντάρ με ένα φέρον κύμα
SR. Όλοι αυτοί και άλλοι μηχανισμοί βασίζονται στην παραμονή των
συχνοτήτων SR εντός του μέσου εύρους τους.
Ο ηλεκτρολόγος μηχανικός Ben Lonetree διεξάγει εκτεταμένη
παρακολούθηση των συχνοτήτων SR, τις οποίες ονομάζει "Φωνή του
πλανήτη", και των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων της Γης στη Sedona της
Αριζόνα. Ο Lonetree έχει μεγάλη εμπειρία σε τεχνολογία
μαγνητικού συντονισμού (MRI) και εγκεφαλικών κυμάτων. Η
ειδικότητά του είναι οι μετρήσεις εξαιρετικά χαμηλών
συχνοτήτων (ELF και ULF) χαμηλού εύρους.

Ο ρυθμός της ζωής εξελίχθηκε ακολουθώντας τις εποχές. Ζούμε σε μια

περίπλοκη μήτρα ταλαντούμενων πεδίων. Πολλές φορές το
δευτερόλεπτο, παλμοί κάνουν το γύρο του κόσμου ανάμεσα στην
επιφάνεια του πλανήτη και στην ιονόσφαιρα, στέλνοντας
συντονιστικά κύματα σε όλους τους οργανισμούς. Αυτά τα σήματα
μας συνδέουν με το παγκόσμιο ηλεκτροστατικό πεδίο. Ο συντονισμός
Schumann (SR) φέρει το όνομα εκείνου που τον ανακάλυψε και
αποτελεί τον παλμό που ενορχηστρώνει τη ζωή στον πλανήτη μας.
Αυτό το στάσιμο κύμα επαναφορτίζεται διαρκώς από τους κεραυνούς.
Όλοι χορεύουμε στο σκοπό αυτού του κοσμικού τύμπανου - είναι
ο σφυγμός του πλανήτη μας, ο ρυθμός της υγείας και της ευεξίας.
Μια ζημιά στον πλανητικό βηματοδότη θα μπορούσε να
καταστρέψει τη ζωή πάνω στη γη. Στο όνομα της προόδου και της
άμυνας, ο βηματοδότης αυτός απειλείται, ενώ τεράστια ποσά δημόσιου
χρήματος ξοδεύονται στην εκμετάλλευση της ατμόσφαιρας. Ακόμη
περισσότερα χρήματα διατίθενται για την εφαρμογή του αμυντικού
συστήματος του "Πολέμου των Άστρων" μέχρι το 2020 και για το
πρόγραμμα ενεργειακής ακτίνας HAARP (Ερευνητικό Πρόγραμμα
Υψηλής συχνότητας Ενεργού Σέλατος) που εφαρμόζεται στην Gakona
της Αλάσκα.

Αυτός ο περιβαλλοντικός ρυθμός - το θεμελιώδες σύστημα που

καθοδηγεί τη ζωή στο γαλάζιο πλανήτη μας - τίθεται σε κίνδυνο από
ανθρώπινους χειρισμούς της ιονόσφαιρας, όπως το HAARP.
Ορισμένοι φυσικοί έφτασαν στο σημείο να ορίσουν την ανώτερη
ατμόσφαιρα ως ουσιαστικά "ζωντανή", λέγοντας ότι μεταδίδει ένα
είδος συνειδητότητας σε όλα τα ζωντανά πλάσματα.

Η Πρωτοβουλία Στρατηγικής Άμυνας (SDI) παρέδωσε την τεχνολογία

για την περιβαλλοντική αυτή τροποποίηση στα χέρια των στρατιωτικών.
Είναι σαφές ότι μέρος των χρημάτων που διατίθενται στο σχέδιο του
Πολέμου των Άστρων του Μπους θα χρησιμοποιηθεί για λέιζερ με βάση
στο διάστημα... Αυτό που ανησυχεί τους Ρώσους... είναι τα σχέδια των
ΗΠΑ για επιστημονικά πειράματα μεγάλης κλίμακας με το HAARP στην
Αλάσκα. Ενενήντα Ρώσοι βουλευτές υπέγραψαν μια προσφυγή κατά
του HAARP, με την κατηγορία ότι τα πειράματα θα δημιουργούσαν
όπλα ικανά να σπάσουν τις γραμμές τηλεπικοινωνιών και τον εξοπλισμό
διαστημοπλοίων και πυραύλων, να προκαλέσουν σοβαρά ατυχήματα
σε ηλεκτρικά δίκτυα και σε αγωγούς πετρελαίου και αερίου, και θα
είχαν αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία τεράστιων
πληθυσμών (Fitrakis, 2002). Η ιονόσφαιρα μας προφυλάσσει από τη
βλαβερή ακτινοβολία του Ήλιου και του βαθέως διαστήματος. Αυτό το
απομονωτικό στρώμα γεμίζει τρύπες από ραδιοκύματα υψηλής
συχνότητας, και μπορεί να καταστρέψει το εύθραυστο κουκούλι της
ανθρώπινης και της πλανητικής εξέλιξης.

O επηρεασμός του κλίματος της Γης

Πολλές σύμπλοκες δυνάμεις ήδη πλήττουν τη Γη, ιδιαίτερα το
παγκόσμιο κλίμα. Σε μεγάλη κλίμακα, υφίσταται η απειλή γαλακτικής
εποχής παγετώνων από τα σουπερνόβα, οι κοσμικές ακτίνες των
οποίων όταν φτάνουν στην ατμόσφαιρά μας δημιουργούν νέφη και την
κρυώνουν. Επίσης, το ηλιακό μας σύστημα περνά από την
πυκνότερη περιοχή του Γαλαξία, σε έναν κύκλο περίπου 30
εκατομμυρίων ετών. Αυτό το πυκνό μοριακό νέφος και οι
κυμαινόμενες γαλακτικές παλιρροϊκές δυνάμεις μπορούν να
αποσταθεροποιήσουν τους κομήτες του νέφους Oort και να τους
εξακοντίσουν προς τους πλανήτες και τον Ήλιο. Αυτή η βροχή
μικρών κομητών επηρεάζει τον παλμό και την κίνηση των
παγετώνων στην πορεία των χιλιετιών και εμπλέκεται σε μαζικές
εξαφανίσεις ειδών. Επηρεάζει (με τις βροχές) την αντλία θερμότητας
των ωκεανών που δρα ως παγκόσμιος ωκεάνιος μεταφορέας.

Η αντλία αυτή μετακινεί το θερμό νερό στα βόρεια κλίματα, όπως οι

ανατολικές ακτές των ΗΠΑ και η Ευρώπη, και τις καθιστά κατοικήσιμες
ενώ παράλληλα δροσίζει τους τροπικούς. Η κατάρρευσή της θα σήμαινε
ότι το θερμό, αλμυρό Ρεύμα του Κόλπου δεν θα ανέβαινε πλέον στα
βόρεια, ευνοώντας την έλευση μιας νέας εποχής Παγετώνων. Κινητήρια
δύναμη της εξέλιξης δεν είναι η φυσική επιλογή αλλά το κλίμα και ο
παγετός. Οι παγετώνες έχουν σημειώσει 30 παλμούς τα τελευταία 2,5
εκατομμύρια χρόνια αφ' ότου σχηματίστηκε ο ισθμός του Παναμά,
εμποδίζοντας την κυκλοφορία νερού μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού
ωκεανού. Το θερμό νερό μετακινήθηκε βόρεια, όπου άρχισε να
πέφτει με μορφή χιονιού και σχημάτισε τους παγετώνες. Οι
παγετώνες κυμαίνονται ανάλογα με τις ταλαντώσεις της Γης.

Η ξηρασία που προκάλεσαν αυτοί οι κύκλοι των παγετώνων ανάγκασαν

τα τροπικά δάση της Αφρικής να υποχωρήσουν δημιουργώντας τις
σαβάννες, οι πρόγονοί μας εγκατέλειψαν τα δάση και προέκυψε ο
σύγχρονος άνθρωπος, που επιβιώνει χάρη στην ευφυΐα του. Μόλις
1.000 γενιές έχουν περάσει από την εποχή των Παγετώνων στην
Ευρώπη, όπου ο ανθρώπινος πληθυσμός ήταν εξαιρετικά χαμηλός
εξαιτίας τις κλιματικής πίεσης. Οι έρευνες δείχνουν πως το κλίμα της Γης
έχει ευαίσθητα όρια, που αν ξεπεραστούν οδηγούν το σύστημα από μία
σταθερή κατάσταση λειτουργίας σε μία άλλη. Τα ωκεάνια συστήματα
ελέγχουν τον καιρό στην ξηρά, όπως έδειξε το Ελ Νίνιο, κι όπως
φαίνεται από τα βαθιά θαλάσσια ιζήματα, τα στρώματα των παγετώνων
και τα απολιθώματα. Όλα αυτά δείχνουν ότι ο μεταφορέας είχε
σταματήσει να λειτουργεί στο παρελθόν. Λέγεται και Αχίλλειος
πτέρνα του κλιματικού μας συστήματος. Η αντλία εξασθενεί,
σύμφωνα με τους ερευνητές, και μπορεί να φτάσει σε μια απότομη
δραματική μεταβολή. Μια εργασία στο Nature του 2002 έδειξε ότι τα
βαθιά ρεύματα έχουν ψυχράνει έως και 20% - αυτό δεν είναι
καθόλου καλό. Η τήξη και η θραύση των παγετώνων μπορεί να
επιταχύνει τη διαδικασία.

Τα στοιχεία των απολιθωμάτων δείχνουν ότι μπορεί η κατάρρευση

να συμβεί μέσα σε μια δεκαετία και να κρατήσει αιώνες. Αυτό το νέο
πρότυπο ραγδαίας κλιματικής αλλαγής είναι πλέον ευρέως αποδεκτό.
Κάτι τέτοιο μπορεί να δημιουργήσει κορυφές της τάξης των 10°C
σε μια δεκαετία, που θα τις ακολουθήσουν σταθερά επίπεδα για
μια εικοσαετία, και στη συνέχεια δραματική πτώση 20°C σε
περίπου δύο δεκαετίες. Τα τελευταία 8.000 με 10.000 χρόνια, αυτές
οι διακυμάνσεις υπήρξαν ηπιότερες, αλλά η αστάθεια του ήλιου, η
κλίση του άξονα και οι τρέχουσες εξασθενήσεις μπορεί να
επιταχύνουν την επιστροφή τους. Το ίδιο και η ανθρώπινη
παρέμβαση στον καιρό μέσω της τεχνολογίας ενεργειακών
ακτινών και όπλων.

Μια αύξηση της θερμοκρασίας μόλις 3-4 °C μπορεί να οδηγήσει σε

αύξηση του επιπέδου της θάλασσας κατά 20 μέτρα σε μία
δεκαετία. Περαιτέρω θέρμανση και τήξη των πάγων δημιουργεί έναν
κύκλο όπου οι θερμοκρασίες μπορεί να σημειώσουν κορυφές 8-10°C σε
30 χρόνια. Έπειτα τα ωκεάνια ρεύματα θα αλλάξουν και θα αναδυθούν
νέα πρότυπα ζέστης/κρύου. Νέες ρηχές θάλασσες θα μειώσουν τον
όγκο της ξηράς (οι αρόσιμες πεδιάδες θα πλημμυρίσουν, μειώνοντας
την επιφάνεια των καλλιεργειών). Περίπου 30-40% της ξηράς θα χαθεί
και η ανθρωπότητα θα εκτοπιστεί από τις πλημμυροπαθείς
κοιλάδες σε όλον τον κόσμο. Το εμπόριο και η βιομηχανία θα
πληγούν από τις πλημμύρες. Το 2003, η Υπηρεσία Προστασίας
Περιβάλλοντος των ΗΠΑ προέβλεψε άνοδο 3-9 °F τα επόμενα 10
χρόνια. Οι τροπικοί ωκεανοί έχουν ζεσταθεί κατά 1,8-2,6 °F και οι
παγετώνες λιώνουν σε πολλές περιοχές του κόσμου.
Ο 12 πλανήτης Nibiru πλησιάζει, μια μάζα από φωτια θα περασει
πολύ κοντά μας ακτινοβολόντας σαν δευτερος ήλιος που επιδρα
επίσης στην αυξηση της θερμοκρασίας

Η έρευνα έδειξε επίσης ότι ο ίδιος ο Ήλιος διανύει κύκλο θέρμανσης και
μπορεί να αποτελεί σημαντικό παράγοντα της ανόδου θερμοκρασίας
του πλανήτη μας (1 °F το χρόνο από το 1880). Περιορισμένα
αποτελέσματα έδειξαν ότι ο Ήλιος παρήγαγε 0.05% περισσότερη
ακτινοβολία ανά δεκαετία από το 1970 και μετά. Η αύξηση της
θερμότητας που εκπέμπει ο Ήλιος σημαίνει ισχυρότερους ηλιακούς
ανέμους που σαρώνουν την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης και την
ιονίζουν, γεμίζοντάς την φορτισμένα σωματίδια. Η μισή περίπου από
την άνοδο θερμοκρασίας του τελευταίου αιώνα μπορεί να αποδοθεί
στον Ήλιο. Όσο θερμότερος είναι, τόσο περισσότερες κοσμικές
ακτίνες εκτρέπει. Σε μερικές δεκαετίες, οδηγεί σε δραματικές
διακυμάνσεις του κλίματος - όπως συνέβη κατά το ιστορικό παρελθόν
με την Μικρή Εποχή Παγετώνων μεταξύ 13ου και 17ου αιώνα. Η
εκπομπή του Ήλιου κυμαίνεται βάσει ενός κύκλου 11 ετών, που
σημείωσε δύο κορυφές το 2000 και το 2002. Το ηλιακό ελάχιστο απέχει
περίπου τρία χρόνια (η διάρκεια του ελάχιστου δεν είναι πάντα ίση με
εκείνη του μέγιστου). Αυτές οι μεταβολές στον ηλιακό κύκλο προκαλούν
βραχυπρόθεσμες μεταβολές στη Γη. Στο ηλιακό μέγιστο, αναφέρθηκε
αύξηση της νεφοκάλυψης πάνω από τις ΗΠΑ της τάξης του 2%.
Κατά το ηλιακό μέγιστο η θερμοκρασία της αραιής ανώτερης
ατμόσφαιρας διπλασιάζεται. Διαστέλλεται και εκτείνεται περισσότερο
προς το διάστημα, πέρα από την τροχιά του Διεθνούς Διαστημικού
Σταθμού. Μπορεί μέχρι και να μειώσει την ταχύτητα του σταθμού με την
αντίσταση που προβάλλει, και να χρειαστούν συχνές ωθήσεις των
πυραύλων για να διατηρηθεί η ταχύτητά του. Πρόσφατα οι μετρήσεις
ηλιακής δραστηριότητας έξω από την ατμόσφαιρα της Γης έγιναν
ευκολότερες και ακριβέστερες. Μετριέται η συνολική ηλιακή ενέργεια σε
όλα τα μήκη κύματος, και το αποτέλεσμα λέγεται Συνολική Ηλιακή
Ακτινοβολία (TSI). Το κατά πόσον οι τρέχουσες ενδείξεις αύξησης είναι
μια μακροπρόθεσμη τάση ή μια σύντομη παρέκκλιση είναι υπό
συζήτηση. Σε πρόσφατη μελέτη, αναλύθηκαν δεδομένα από έξι
δορυφόρους που τέθηκαν σε τροχιά γύρω από τη Γη σε διάφορες
στιγμές τα τελευταία 24 χρόνια. Ο Richard Wilson, ερευνητής του
Πανεπιστημίου Colombia και μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών
και του Ιδρύματος Διαστημικών Σπουδών Goddard, αλίευσε λάθη σε
ένα πακέτο δεδομένων που είχε εμποδίσει τις προηγούμενες μελέτες να
ανακαλύψουν την τάση αυτή. Η νέα μελέτη δείχνει πως η TSI έχει
αυξηθεί περίπου 0,1% σε 24 χρόνια. Αυτό δεν αρκεί για να προκαλέσει
αισθητές κλιματικές μεταβολές, λέει ο Wilson και οι συνεργάτες του,
εκτός αν ο ρυθμός μεταβολής διατηρηθεί για εκατό και πλέον χρόνια. Σε
χρονικές κλίμακες της τάξης μερικών ημερών, η TSI μπορεί να κυμανθεί
έως και 0,2% εξ αιτίας του πλήθους και του μεγέθους των ηλιακών
κηλίδων. (Britt, 2003).

Παρεμβάσεις στην Iονόσφαιρα

Περισσότερες διαταραχές, όπως οι τρύπες σε μια υπερθερμασμένη

ιονόσφαιρα, θα προκαλέσουν καταστροφικές κλιματικές μεταβολές.
Αυτό μπορεί ενδεχομένως να προκληθεί από το στρατό και την
Πρωτοβουλία Στρατηγικής Άμυνας (SDI), αποσταθεροποιώντας
μεγάλες περιοχές με κλιματικούς χειρισμούς χωρίς το ρίσκο του
συμβατικού πολέμου. Η εκμετάλλευση αυτού του όπλου για
οικονομικούς και στρατιωτικούς σκοπούς θα προκαλούσε κατάρρευση
των οικοσυστημάτων και δραματική αναστάτωση της αγροτικής
παραγωγής. Το Υπουργείο Αμύνης, φυσικά, ήδη συλλέγει πληροφορίες
κι εφαρμόζει συστήματα παρακολούθησης για το πρόγραμμα αυτό.

Πρόσφατες εικασίες συνδέουν την εμφάνιση μυστηριωδών "χημικών

ιχνών" με την ανάπτυξη της τεχνολογίας HAARP. Ορισμένοι πιστεύουν
ότι οι αντανακλαστικές ιδιότητες αυτών των νεφών επηρεάζουν τη
θέρμανση της ατμόσφαιρας και την πορεία του καιρού. Αναλύσεις των
"μαλλιών αγγέλου" που εμφανίζονται στην ατμόσφαιρα μετά από μια
ημέρα ψεκασμών αναφέρουν την παρουσία πολλών τοξινών. Έχουν
εντοπιστεί ιοί, βακτήρια, τοξικοί μύκητες, αιθάλη και EDBM
(αιθυλενοδιβρωμίδιο). Μια εικασία για αυτούς τους ψεκασμούς είναι η
αύξηση της ικανότητας αντανάκλασης ορισμένων στρωμάτων της
ατμόσφαιρας. Οι ψεκασμοί αυτοί ευθύνονται επίσης για μαζική μείωση
παραγωγής αρνητικών ιόντων από τα δάση. Αυτό είναι εν τέλει
θανάσιμο για κάθε μορφή ζωής.

Επιπλέον, η εξήγηση της σοβαρής κι εκτεταμένης ξηρασίας συνδέεται

άμεσα με το γεγονός ότι υψηλά τοξικά και υδρόφιλα (απορροφούν έως
7 φορές το βάρος τους) άλατα βαρίου έχουν εντοπιστεί σε μεγάλες
ποσότητες στην ατμόσφαιρα αμέσως μετά από ψεκασμό. Επομένως
αυτοί οι ψεκασμοί ενδέχεται να συνδέονται με το HAARP και τον έλεγχο
του καιρού. Η εταιρεία πετρελαίων ARCO έχει την πατέντα αυτής
της τεχνολογίας. Φαίνεται πως η ARCO χρηματοδοτούσε
απευθείας το HAARP, όπως αναφέρθηκε πριν από μερικά χρόνια.
Πολλές ερευνητικές ομάδες έδειξαν ότι υφιστάμεθα καταιγισμό ELF
(εξαιρετικά χαμηλές συχνότητες) σαν ηλεκτρονικό νέφος. Οι ELF
μπορούν να είναι θανάσιμες για κάθε μορφή ζωής, δεδομένου ότι
μεταβάλλουν την κανονική συχνότητα των ζωικών μορφών,
προκαλώντας σοβαρές ασθένειες όπως παράλογες σκέψεις,
αδυναμία συγκέντρωσης, χρόνια κόπωση ή/και θάνατο.
Η παρέμβαση στην ευαίσθητη ισορροπία αυτού του δυναμικού
συστήματος θα μπορούσε να προκαλέσει καταστροφική κατάρρευση,
κάτι σαν χιονοστιβάδα. Επομένως, οι δυνατότητες των λεγόμενων
"θερμαντών ιονόσφαιρας" είναι πράγματι τρομακτικές. Δεν έχουμε ιδέα
τι δυνατότητες μπορεί να προκύψουν από τη μακροπρόθεσμη
παρέμβαση στην ισορροπία της ιονόσφαιρας και της παγκόσμιας
θερμοκρασίας, που συνδέεται και με το παγκόσμιο ωκεάνιο σύστημα
αντλίας, η πηγή του οποίου βρίσκεται κοντά στη Γροιλανδία. Σαν να μην
έφτανε η διαταραχή του καιρού από την ανθρώπινη ρύπανση, οι
παρεμβάσεις με συσκευές ενεργειακών ακτινών περιπλέκουν
περισσότερο το πρόβλημα. Ο ΟΗΕ χρηματοδοτεί συζητήσεις για την
κλιματική αλλαγή, τα αέρια του θερμοκηπίου, και τα "μη-θανατηφόρα
όπλα", που μπορούν να αναπτύξουν τουλάχιστον Αμερικανοί και
Ρώσοι. "Κλιματικός πόλεμος" είναι η πυροδότηση ατμοσφαιρικών
διαταραχών με ραδιοκύματα ELF. Μέσω ηλεκτρονικών όπλων, οι
ΗΠΑ θέλουν να "ορίζουν τον καιρό" και το διάστημα για να έχουν
στρατιωτική υπεροχή, τροποποιώντας τα φυσικά πρότυπα και
κυριαρχώντας στις παγκόσμιες επικοινωνίες.Πρόσφατα
επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι το HAARP λειτουργεί πλήρως και
έχει τη δυνατότητα να πυροδοτήσει πλημμύρες, ξηρασίες, τυφώνες και
σεισμούς. Από στρατιωτικής πλευράς, το HAARP είναι όπλο μαζικής
καταστροφής. Συνιστά εν δυνάμει όργανο κατάκτησης που μπορεί να
αποσταθεροποιήσει επιλεκτικά τα οικοσυστήματα τεράστιων περιοχών.
Δεν υπάρχουν στοιχεία ότι αυτή η θανάσιμη τεχνολογία έχει
χρησιμοποιηθεί, σίγουρα όμως ο ΟΗΕ θα έπρεπε να ασχοληθεί με το
θέμα του "περιβαλλοντικού πολέμου" παράλληλα με τη συζήτηση για τις
κλιματικές επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου...Η Δρ Rosalie
Bertell βεβαιώνει ότι "Οι στρατιωτικοί επιστήμονες των ΗΠΑ...
μετατρέπουν τα συστήματα ελέγχου καιρού σε εν δυνάμει όπλο. Οι
μέθοδοι περιλαμβάνουν την ενδυνάμωση καταιγίδων και την εκτροπή
υδρατμών στην ατμόσφαιρα της Γης ώστε να προκαλέσουν
κατευθυνόμενες ξηρασίες ή πλημμύρες..." Ο Marc Filterman, πρώην
αξιωματικός του γαλλικού στρατού, αναφέρει πολλούς τύπους "μη
συμβατικών όπλων" με χρήση ραδιοφωνικών συχνοτήτων. Αναφέρεται
στον "κλιματικό πόλεμο", λέγοντας ότι οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση
ήδη "κατείχαν την απαραίτητη τεχνογνωσία για την εξαπόλυση
αιφνίδιων κλιματικών μεταβολών (τυφώνες, ξηρασίες) από τα 1980".
(Chossudovsky, 2000). Υπάρχουν μικρότερα συστήματα στο Αρεσίβο
του Πουέρτο Ρίκο, στο Fairbanks της Αλάσκα, στο Troms_ της
Νορβηγίας, στις πόλεις Μόσχα, Νίζνυ Νόβγκοροντ και Apatity της
Ρωσίας, καθώς και στο Kharkov της Ουκρανίας και το Dushanbe του
Τατζικιστάν, κι ενδεχομένως στο Ισραήλ (σε άγνωστη τοποθεσία).Το
HAARP παρουσιάστηκε στην κοινή γνώμη ως πρόγραμμα
επιστημονικής και ακαδημαϊκής έρευνας. Στρατιωτικά έγγραφα των
ΗΠΑ, όμως δείχνουν ότι το κύριο αντικείμενο του HAARP είναι η
"εκμετάλλευση της ιονόσφαιρας για σκοπούς του Υπουργείου Αμύνης".
Χωρίς να αναφέρεται ρητά στο HAARP, μια μελέτη της Αεροπορίας των
ΗΠΑ υποδεικνύει τη χρήση "επαγωγής τροποποιήσεων της
ιονόσφαιρας" ως μέσον μεταβολής του κλίματος καθώς και για διακοπή
των επικοινωνιών και ραντάρ του εχθρού. (Chossudovsky, 2000).

Το HAARP και το «Joint Vision 2020»

Η διεθνής ανησυχία για το HAARP και τα αδελφά του προγράμματα που
χρησιμοποιούν παρόμοιες ενεργειακές ακτίνες παραμένει αμείωτη εδώ
και δέκα χρόνια. Οι πιο πρόσφατες εξελίξεις και προτάσεις δεν είναι
ενθαρρυντικές. Τόσο ο ξένος τύπος όσο και οι Δυτικοί σύμμαχοι των
ΗΠΑ κατήγγειλαν το σχέδιο πυραυλικής άμυνας και λέιζερ διαστημικών
βάσεων "Joint Vision 2020" ως εξαιρετικά επικίνδυνη κίνηση προς την
κατεύθυνση της παγκόσμιας κυριαρχίας. Στις αρχές του χρόνου, ο
εκπρόσωπος των ΗΠΑ Dennis Kucinich είπε στο Columbus Alive ότι το
Joint Vision 2020 είναι ήδη ένα τρέχον στρατιωτικό πρόγραμμα για
πειραματισμό με κατευθυνόμενη ενέργεια. Στις 9 Νοεμβρίου 2002, η
Carol R.Schuster, Διευθύντρια Διαχείρισης Άμυνας στο Γενικό
Λογιστήριο του Κράτους (GAO) ενημέρωσε τα μέλη της μειοψηφίας των
Δημοκρατικών στην Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών για το Joint Vision
2020. Η Schuster εξήγησε ότι "το Joint Vision 2020 δίνει έμφαση στη
σημασία του πειραματισμού για τον εντοπισμό καινοτομιών για
πολεμική χρήση".

Μια ειδική επιτροπή του Υπουργείου Αμύνης, η Διοίκηση

Ενωμένων Δυνάμεων των ΗΠΑ και οι Ενωμένοι Διοικητές
Επιτελείου, συνεχίζουν να ερευνούν και να εφαρμόζουν μέσα
αξιοποίησης ηλεκτρονικών όπλων ικανών να καταστρέψουν κάθε
παγκόσμια αντίσταση έως το 2020. Η Schuster επιβεβαίωσε τα
σχόλια του Kucinich:

Το 1998, η Διοίκηση Ενωμένων Δυνάμεων των ΗΠΑ άρχισε την

εφαρμογή ενός κοινού πειραματικού προγράμματος για τη δοκιμή νέων
πολεμικών ιδεών που τώρα υποστηρίζουν το Joint Vision 2020. Το
HAARP διαχειρίζονται από κοινού το Ναυτικό και η Αεροπορία των ΗΠΑ
και είναι κεντρικό μέρος της στρατηγικής του Joint Vision 2020. Ένα
σχέδιο της Ενωμένης Υπηρεσίας του HAARP για το Φεβρουάριο του
1990, που σχεδιάστηκε από το Γεωφυσικό Εργαστήριο της Αεροπορίας
και του Γραφείου Ναυτικών Ερευνών του Ναυτικού, καταγράφει τις
στρατιωτικές εφαρμογές του σχεδίου. Το έγγραφο δείχνει ότι, μεταξύ
άλλων, το HAARP θα χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή εξαιρετικά
χαμηλών συχνοτήτων για επικοινωνία υποβρυχίων κι ενδεχομένως για
εφαρμογές κλιματικού πολέμου, και για απόπειρες εκμετάλλευσης των
φυσικών διαδικασιών της ιονόσφαιρας κατευθύνοντας ενέργεια μέσω
της ιονόσφαιρας και πίσω στη Γη.
Πειράματα αντανάκλασης στη Σελήνη
Οι Ρώσοι και κάποιοι Ευρωπαίοι σύμμαχοι ανησυχούν ότι τα
στρατιωτικά πειράματα των ΗΠΑ που εστιάζουν μεγάλα ποσά ενέργειας
υψηλών συχνοτήτων για στρατιωτικούς σκοπούς μπορεί θεωρητικά να
προκαλέσουν σεισμούς. Τον Απρίλιο του 1992, η Defense News
ανέφερε ότι οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ένα όπλο ηλεκτρομαγνητικών
παλμών κατά την Επιχείρηση Desert Storm (Fitrakis, 2002). Ο
ερευνητής Guy Cramer πρότεινε ότι η διάταξη HAARP μπορεί να
χρησιμοποιηθεί για να αντανακλά θανάσιμα σήματα από την
ιονόσφαιρα και τη Σελήνη σε θέσεις στόχους πάνω στη Γη με μεγάλες
εκρήξεις, ουσιαστικά καταργώντας την ανάγκη για τακτικά πυρηνικά
όπλα. Το σήμα 3.000.000.000 βατ που ξεκινά από την Αλάσκα
μπορεί να κάνει γκελ στη Σελήνη και να φτάσει σε οποιοδήποτε
σημείο του πλανήτη, πάνω ή κάτω από την επιφάνεια, με θερμική
ακτινοβολία. Δεδομένου ότι δεν ρυπαίνει, μπορεί να πλήξει τους
στόχους του κρυφά, και να περάσει σαν αποτέλεσμα συμβατικών
ή ειδικών δυνάμεων.Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την
αναζήτηση υπόγειων εγκαταστάσεων με τοπογραφία διείσδυσης ή
ραντάρ διείσδυσης εδάφους, καθώς και με τη συμβατική χρήση του
ραντάρ πέρα από τον ορίζοντα. Για να εξουδετερώσει ή να διεισδύσει σε
ένα στόχο, η ανώτερη ατμόσφαιρα θερμαίνεται ώστε να αποτελέσει
επιφάνεια αντανάκλασης για το σήμα. Ο Cramer υποψιάζεται ότι
γίνονται πειράματα αντανάκλασης στη Σελήνη από το 1998, με μια
τεχνική που χρησιμοποιούν οι ερασιτέχνες ασυρματιστές από τα 1950.
Μια παρόμοια διάταξη που προτάθηκε για εγκατάσταση στην κεντρική
Αυστραλία θα μπορούσε να στοχεύσει σε θέσεις απρόσιτες για το
HAARP της Αλάσκα, τόσο σε υψηλές όσο και σε χαμηλές συχνότητες.

Στα τέλη του 1998 και τις αρχές του 1999 η Ομάδα ELFRAD κατέγραψε
ημερήσια συχνότητα από 9 έως 9,5 Hz (παλμοί ανά δευτερόλεπτο) (το
μήκος κύματος της συχνότητας αυτής ήταν περίπου 319.877
χιλιόμετρα). Η απόσταση της Σελήνης είναι περίπου τόση. Το σήμα
μοιάζει να είναι ελεγχόμενο και να μεταδίδετε από άγνωστη πηγή
περίπου την ίδια ώρα κάθε μέρα εκτός σαββατοκύριακου. Είναι αρκετά
ισχυρό για να δημιουργήσει την τρίτη αρμονική του, που είναι 2,81235
Hz. Ένα κύμα Ακραία Χαμηλής Συχνότητας στα τέλη του 1998 μέχρι τις
αρχές του 1999 από άγνωστη πηγή που εμφανίζεται μόνο καθημερινές,
αρκετά ισχυρό για να δημιουργεί κύμα τρίτης αρμονικής, με γρήγορη
άνοδο και αργή εξασθένηση, που εντοπίζεται καλύτερα με
μαγνητόμετρα στο Βορρά και μήκος κύματος περίπου ίδιο με την
απόσταση από τη Σελήνη; Είναι προφανές: το HAARP ή μια παρόμοια
διάταξη στέλνει σήματα που αντανακλώνται στη Σελήνη κι επιστρέφουν
στη Γη. (Cramer, 2001).
H Φωνή του Πλανήτη
Οι συχνότητες SR έχουν μαθηματική σχέση αλλά δεν είναι αληθινές
αρμονικές. Είναι ίσως πιο εύστοχο να δούμε τις SR σαν "Φωνή του
πλανήτη" παρά σαν σφυγμό του - που είναι περίπου στα 10 Hz
(Lonetree). Υπάρχει αρμονική συσχέτιση μεταξύ της Γης και του νου και
σώματός μας. Το χαμηλής συχνότητας ισοηλεκτρικό πεδίο της Γης,
το μαγνητικό πεδίο της Γης και το ηλεκτροστατικό πεδίο που
προκύπτει από τα σώματά μας είναι αλληλένδετα. Οι εσωτερικοί
μας ρυθμοί αλληλεπιδρούν με εξωτερικούς ρυθμούς, επηρεάζοντας
την ισορροπία μας, τον ύπνο REM, την υγεία και τη διανοητική μας
κατάσταση. Τα κύματα SR μάλλον βοηθούν τη ρύθμιση του
εσωτερικού μας ρολογιού, επηρεάζοντας τα πρότυπα
ύπνου/ονείρου κι εγρήγορσης, και έκκρισης ορμονών. Οι ρυθμοί
και παλμοί του ανθρώπινου εγκεφάλου αντικατοπτρίζουν εκείνους των
ιδιοτήτων συντονισμού της γήινης κοιλότητας, που λειτουργεί ως
κυματικός οδηγός. Αυτός ο φυσικός παλμός συχνοτήτων δεν είναι ένας
σταθερός αριθμός αλλά ένας μέσος όρος παγκόσμιων μετρήσεων,
όπως το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG) είναι ο μέσος όρος των
μετρήσεων των κυμάτων του εγκεφάλου. Οι SR στην πραγματικότητα
κυμαίνονται όπως τα εγκεφαλικά κύματα, ανάλογα με τη γεωγραφική
θέση, τους κεραυνούς, τις ηλιακές εξάρσεις, τον ιονισμό της
ατμόσφαιρας και τους ημερήσιους κύκλους. Ο Φινλανδός φυσικός Matti
Pitkanen πιστεύει ότι ακόμη και τα διαπλανητικά και διαστρικά
μαγνητικά πεδία επηρεάζουν τη συνειδητή ζωή. Έχει επεξεργαστεί ένα
μοντέλο συσχετισμού των φαινομένων Ψ με τον αστρικό χρόνο, που
περιγράφει το δίωρο διάστημα μεταξύ 1:30 π.μ. ως βέλτιστο.
Εμπλέκεται η μαγνητική ροή από το γαλακτικό πυρήνα, σε συνδυασμό
με χαμηλωμένο επίπεδο θορύβου στο γεωμαγνητικό πεδίο. Όπως
αποκαλύπτουν άλλες έρευνες, πιστεύει ότι τα μικροκύματα και τα
ραδιοκύματα παίζουν καθοριστικό ρόλο στον βιολογικό έλεγχο, την
ομοιόσταση και τις διανοητικές αλληλεπιδράσεις εξ αποστάσεως.

Ο Pitkanen προτείνει ότι από κάποιες απόψεις το σώμα/νους

λειτουργεί ως κβαντικός βιοϋπολογιστής, κατευθύνοντας τους
βιολογικούς μοριακούς μηχανισμούς τύπου κλειδί-κλειδαριά.
Θεωρεί τα πλασμόνια βάση των νευρικών κυκλωμάτων, και τα
τοπολογικά κβαντισμένα διπολικά μαγνητικά πεδία - των οποίων οι
περίπλοκες διασυνδέσεις μπορεί να εμπλέκονται με γεωμαγνητικές
δυνάμεις - δημιουργούς αλλαγών στη μαγνητική πολικότητα. "Διέγερση"
είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για τους νευρώνες του εγκεφάλου.
Ερεθίζονται ακολουθώντας παγκόσμια σχήματα, και παράγουν
μεγαλύτερα κύματα σε εκτενέστερες περιοχές του εγκεφάλου. Είναι
προφανές ότι σε βαθύ διαλογισμό, όπου κύματα ρυθμών άλφα και θήτα
διατρέχουν όλο τον εγκέφαλο, ο άνθρωπος και ο πλανήτης μπορούν να
συντονιστούν. Υπάρχει μεταβίβαση ενέργειας και πληροφορίας
ενσωματωμένη σε ένα πεδίο. Ίσως ο πλανήτης επικοινωνεί μαζί μας
στην πρωτόγονη αυτή γλώσσα των συχνοτήτων. Αυτό θα εξηγούσε
γιατί η ύπνωση και η θεραπεία συμβαίνουν στις συχνότητες SR
που συνδέονται με τους ρυθμούς άλφα.

Άφθονα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι οι άνθρωποι έχουν

συγχρονιστεί διαισθητικά με τον πλανητικό συντονισμό στην πορεία της
ιστορίας. Υπάρχουν διαπολιτισμικά στοιχεία για διάφορες ιεροτελεστίες
που ενισχύουν αυτήν την εναρμόνιση με το πλανητικό πεδίο. Ίσως οι
προφανέστεροι "οδηγοί" αυτών των καταστάσεων έκστασης είναι τα
τύμπανα των σαμάνων και οι χοροί έκστασης, που χρησιμοποιούνται
εδώ και 50.000 χρόνια. Ως μέρος της καταγραφής της διαμόρφωσης
προσωπικότητας, οι Mead και Bateson ανέφεραν μια τεχνική που
διδάσκεται στα παιδιά του Μπαλί, και που αυτή η κουλτούρα εφαρμόζει
διαισθητικά για να εναρμονίσει τις κοινότητές της. Καθένας μπορεί να το
κάνει, και ίσως το κάνει ήδη υποσυνείδητα. Καθίστε σε μια καρέκλα
και βάλτε το πόδι σας έτσι ώστε να ακουμπά στο μπροστινό
μέρος του πέλματος. Αν πετύχετε τη σωστή γωνία, ολόκληρο το
πόδι θα αρχίσει να δονείται. Όταν η δόνηση πλησιάζει τις
συχνότητες SR, διευκολύνει την έκσταση. Δάσκαλοι και γονείς
ενοχλούνται με τα ζωηρά παιδιά και διαρκώς τους λένε "Κάτσε
ήσυχα!". Όμως η διαρκής κίνηση χεριών και ποδιών ίσως είναι
ένας φυσικός τρόπος να ενεργοποιούν το σώμα τους. Και ίσως
αυτή είναι και η ουσία πολλών τελετών, όπως οι θεραπευτικές. Το
σώμα αρχίζει να κινείται και τα χέρια να πάλλονται, και αν
αφεθούμε πιο ελεύθεροι ολόκληρο το σώμα μπορεί να μπει σε
συντονισμένη κίνηση αντικατοπτρίζοντας τη θεραπευτική
πρόθεση.

Για παράδειγμα, στον θεραπευτικό χορό των Βουσμάνων της

Καλαχάρι, οι σαμάνοι πλημμυρίζουν μα ζωτική ενέργεια,
διεγείρονται, ζεσταίνονται και τρέμουν. Όταν αγκαλιάσουν
κάποιον, αρχίζει κι εκείνος να τρέμει και μπορεί να γυρίσει και να
αγκαλιάσει κάποιον άλλο. Ένας-ένας αρχίζουν όλοι να δονούνται
κυριολεκτικά με την παλλόμενη ενέργεια. Ωστόσο, (όπως στην
Κινέζικη ιατρική), όταν φτάσει στη δική μας ή σε άλλες σύγχρονες
κουλτούρες, το φαινόμενο αυτό περιορίζεται πολύ κι εκφράζεται
με λιγότερο εμφανείς πρακτικές, όπως η "θεραπευτική σύζευξη" (η
εναισθητική επικοινωνία θεραπευτή και ασθενούς).Kαθένας
μπορεί να προκαλέσει σκόπιμα αυτήν τη θεραπευτική/διεγερτική
συχνότητα, και δεν υπάρχει "σωστός" τρόπος. Είναι μια φυσική
ικανότητα που το σώμα μας εφαρμόζει διαισθητικά: δονείται με
τον παλμό της ίδιας της ζωής. Σκοπός αυτής της κίνησης είναι να
βγούμε από τα όρια και τους περιορισμούς του ατομικού νου και
να συνδεθούμε με κάτι μεγαλύτερο.Έχει πολλά ονόματα, αλλά
αυτός ο "ευρύτερος Νους" μάς συνδέει μεταξύ μας και με τη Φύση,
ενσαρκώνοντας το μεταφυσικό αξίωμα "Όπως είναι πάνω, έτσι
είναι και κάτω". Αυτή η δυναμική αλληλοσύνδεση ενώνει
σώμα/νου, γαλαξία/άτομα, και αίσθηση/ερέθισμα σε έναν κύκλο
επιβολής του πνεύματος στην ύλη, όπου υποκείμενο και
αντικείμενο γίνονται ένα, όπου η γαλακτική και η ανθρώπινη
συνειδητότητα ενώνονται.

Ο C.M.Anderson, γιατρός (1998) του Χάρβαρντ περιγράφει ένα κοινό

αλλά λίγο κατανοητό φαινόμενο που το ονομάζει "Διαρκώς
Ταλαντούμενο Ήχο" (POS). Πολλοί παρατηρούν αυτόν τον εσωτερικό
"ήχο", ιδιαίτερα όταν είναι άρρωστοι ή αφυδατωμένοι, επειδή
"δυναμώνει". Ακούγεται σαν βόμβος εντόμου. Ο Anderson το συνδέει
όχι μόνο με τον ύπνο REM (ταχείες οφθαλμικές κινήσεις) ή την
κατάσταση του ονειρέματος και την διαταραχή μετα-τραυματικού στρες
(PTSD), αλλά και με την κανονική ρυθμικότητα Α 10 Hz.

Ο Anderson μιλά για την ενοχλητική επίδραση φωτός και ήχου, που
μπορεί να προκύψει από την απώλεια της κανονικής εξοικείωσης με τον
κόσμο εξ αιτίας αποσταθεροποίησης του δικτυωτού σχηματισμού του
εγκεφάλου [RF] που οδηγεί σε φόβο ή/και οργή. Και πάλι, το ιστορικό
τραυμάτων ή κακομεταχείρισης συνδέεται στενά με την ασύμμετρη
λειτουργία των ημισφαιρίων. Οι δομές του κροταφικού λοβού, όπως ο
ιππόκαμπος και η αμυγδαλή, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητες στις επιπτώσεις
παιδικής κακομεταχείρισης και τραύματος.Ο Anderson εικάζει ότι ο
ταλαντούμενος ήχος υποδεικνύει ταχεία μετακίνηση της
προσοχής μας από το αριστερό στο δεξί ημισφαίριο, και ελάττωση
της κανονικά σταθερής ρυθμικότητας των 10 Hz του
ελαιοπαρεγκεφαλιδικού συστήματος. Αυτό το ακουστικό φαινόμενο
ταλάντωσης ίσως λειτουργεί ως ακουστικος οδηγός. Το φαινόμενο της
ελάττωσης ίσως δείχνει ενδεχόμενη υπερχείλιση του αριστερού
ημισφαιρίου από το ανεξέλεγκτο δεξί που αναλαμβάνει την πρωταρχική
επικέντρωση της προσοχής. Αυτό, καθώς και οι φασικές διακυμάνσεις
του δικτύου S [το δίκτυο των σωματικών ομάδων σεροτονινεργικών
νευρώνων] και του ανεξέλεγκτου PGO [γεφυρο-γονατωδο-ινιακού],
δημιουργεί τις συνθήκες για την αιφνίδια εκδήλωση κατάστασης SOC
[αυτο-οργανούμενη κρίσιμη κατάσταση] και την περίοδο ξύπνιου
ονειρέματος.Ο Anderson αναφέρεται στο "ξύπνιο ονείρεμα ως
θεραπευτικό ταξίδι μέσω του κλασματικού υπερχώρου των
συναισθηματικά καταχωρημένων παιδικών αναμνήσεων..""Η ανάκληση
τραυματικών βιωμάτων της παιδικής ηλικίας στους ενήλικες, εξαιτίας της
ανωριμότητας των επιχειλίων δομών κατά τη στιγμή του τραύματος,
μπορεί να απαιτεί ηλεκτρική διέγερση ή έντονη δραστηριότητα τύπου
PGO κατά την ονειρική κατάσταση. Η επαναλαμβανόμενη διαταραχή
του ύπνου από υπερένταση σχετική με πόλεμο, απώλεια γονιού,
διαζύγιο, κακομεταχείριση, παραμέληση ή χρόνια κατάχρηση
ναρκωτικών παρεμποδίζει τη φυσική λειτουργία αποκατάστασης των
φασικών διαδικασιών REM." (I.Miller and G.Swinney, 2001).

Ηλεκτρομαγνητικά Πεδία, Συνειδητότητα και DNA

Περαιτέρω έρευνα στις ηλεκτρομαγνητικές αυτές σχέσεις είναι

απαραίτητη, ίσως ακόμη και για την ψυχοσωματική μας επιβίωση ως
είδος. Επηρεάζουν το νου μας, την κυτταρική και γενετική δομή του
σώματός μας, ίσως ακόμη και το πνεύμα μας. Η καταγραφή και
συσχέτιση αυτών των φαινομένων ατμοσφαιρικών παρεμβάσεων και η
εν δυνάμει επιρροή τους στην ιονόσφαιρα και τον SR - και συνεπώς στα
ανθρώπινα εγκεφαλικά κύματα και την υγεία μας - οφείλει να συνεχιστεί.
Πλησιάζουμε το τέλος του τρέχοντος κύκλου των ηλιακών κηλίδων, και
θα πρέπει να αξιοποιήσουμε έναν ολόκληρο ενδεκαετή κύκλο για να
πάρουμε ακριβή δεδομένα, όπως προτείνει ο Hainsworth (Miller and
Miller, 2002-2003). Διάφοροι ερευνητές και φυσικοί συγκεντρώνουν
σχετικά στοιχεία υπό την αιγίδα του περιοδικού Journal of Non-Local
and Remote Mental Interactions (JNLRMI) (βλέπε
http://www.emergentmind.org), που εκδίδει ο φυσικός Lian Sidorov. Μια
βασική υπόθεση της ομάδας αυτής είναι ότι τα ΗΜ πεδία έξω από το
σώμα είναι κρίσιμα για τη συνειδητότητά μας. Ο Matti Pitkanen
κατασκεύασε ένα μοντέλο φυσικής που λέγεται Τοπολογική
Γεωμετροδυναμική (TGD), και παρουσιάζει τη στενή σχέση της
ανθρώπινης φυσιολογίας με τον SR και άλλα πρότυπα ELF και
ηλεκτρομαγνητικά. Ο Matti Pitkanen κατασκεύασε ένα μοντέλο φυσικής
που λέγεται Τοπολογική Γεωμετροδυναμική (TGD), και παρουσιάζει τη
στενή σχέση της ανθρώπινης φυσιολογίας με τον SR και άλλα πρότυπα
ELF και ηλεκτρομαγνητικά. Ο Pitkanen πιστεύει πως όχι μόνο τα γήινα,
αλλά και τα διαπλανητικά και τα διαστρικά μαγνητικά πεδία έχουν
μεγάλη σημασία για τη συνειδητή ζωή. Οι ερμηνείες του εμπλέκουν
αγωγούς μαγνητικής ροής, μέρη ενός πεδίου που μοιάζουν με δίπολα.
Ένα ευρύ φάσμα ΗΜ κυμάτων, ιδιαίτερα μικροκύματα και ραδιοκύματα,
ενδέχεται να είναι στοιχεία-κλειδιά για την ομοιόσταση, τις διανοητικές
αλληλεπιδράσεις εξ αποστάσεως μεταξύ κυττάρων και άλλων δομών,
και της αισθητηριακή αναπαράστασης, καθώς και για τις διανοητικές
αλληλεπιδράσεις εξ αποστάσεως τόσο εντός όσο κι εκτός του σώματος.
Εξηγεί ότι το επίπεδο θορύβου του μαγνητικού πεδίου της Γης πρέπει
να είναι χαμηλό ώστε να συμβεί η ανώμαλη αντίληψη (ψι ή ESP). Ο
Alan Frey πρότεινε την ύπαρξη παρόμοιων πεδίων πριν από δεκαετίες,
και μίλησε συγκεκριμένα για εισαγωγή μικροκυμάτων.Αυτά τα ΗΜ πεδία
συσχετίζονται με τη συνειδητότητα. Ωστόσο, η TGD δίνει τη δυνατότητα
να αποδοθεί στο σωματικό πεδίο ενός ανθρώπου μια κβαντική
ταυτότητα τοπολογικού πεδίου. Ο Pitkanen προτείνει επίσης ότι αυτά τα
πεδία και κύματα επιδρούν όταν τα βιολογικά συστήματα εκτελούν
κβαντικές υπολογιστικές διαδικασίες. Η βιοφυσική του λέει ότι τα
νευρικά κυκλώματα και μόρια συνδέονται με μηχανισμούς τύπου
κλειδιού-κλειδαριάς μέσω αυτής της διαδικασίας μαγνητικής
κυκλοφορίας (τοπολογικά κβαντισμένα διπολικά μαγνητικά πεδία).

Ο Pitkanen βλέπει το μαγνητικό πεδίο της Γης ως μια αλληλεπίδραση

κβαντισμένων διπολικών μαγνητικών πεδίων που συνδέονται και
συστρέφονται. Η TGD βλέπει τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα ως
ένα αισθητήριο όργανο για τον εκτεταμένο ηλεκτρομαγνητικό εαυτό μας,
με κλίμακα μήκους τουλάχιστον όσο η διάμετρος της Γης. Προτείνει
ακόμη ότι τα φαινόμενα ψι και η θεραπεία εξ αποστάσεως μπορεί
να εμπλέκουν τη μεταβίβαση συγκεκριμένων ηλεκτρομαγνητικών
συχνοτήτων μέσα από διόδους την ύπαρξη των οποίων εικάζει η
TGD, κάτι που θα επέτρεπε σχεδόν ακαριαία μεταβίβαση
πληροφορίας. Η υπόθεση του μαγνητικού αισθητηρίου πλαισίου
(MSC) παρέχει ένα μηχανισμό "μοιράσματος" που συνδέεται με
απόμακρα σημεία της ηλεκτρομαγνητικής σφαίρας - ουσιαστικά μια
μορφή γνωστικής εμπλοκής μεταξύ χειριστή και στόχου ..Ένα σαφές
πλεονέκτημα της TGD έναντι των άλλων μοντέλων μεταβίβασης λεπτής
ενέργειας είναι ότι τα ΗΜ πεδία δεν μεταφέρονται άμεσα από την πηγή
στο στόχο, αλλά δημιουργούνται ταυτόχρονα στις δύο τοποθεσίες από
ένα (γεωμετρικό) ρεύμα κενού: επομένως παραμένουν σύμφωνα, ενώ
παρακάμπτουν το παράδοξο της μη-εξασθένησης με την απόσταση...Η
ψευδαίσθηση της εντοπιότητάς μας διαιωνίζεται από τα δεδομένα που
μας δίνουν οι αισθήσεις μας - δηλαδή, τις αντιλήψεις που έχουμε
συνηθίσει να προσέχουμε. (Sidorov, 2002).Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η
θεμελιώδης αλληλεπίδραση εσωτερικών κι εξωτερικών πεδίων είναι η
σωστή κατεύθυνση. Ο Joseph Jacobson (2002), στο ΜΙΤ, βρήκε τον
τρόπο να ενεργοποιεί και να απενεργοποιεί κελιά με ραδιοκύματα. Η
ομάδα του επίσης έκανε χειρισμούς του DNA με έναν παλμό
ραδιοφωνικής συχνότητας. Η ίδια προσέγγιση λειτούργησε και στις
πρωτεΐνες, οι οποίες κατευθύνουν σχεδόν όλες τις χημικές κυτταρικές
διαδικασίες.Επιπλέον, ο φυσικός Peter Gariaev πρότεινε ένα
κυματικό μοντέλο του γονιδιώματος, όπου η κύρια οδός
πληροφοριών είναι ίδια τόσο για βιοφωτόνια όσο και για
ραδιοκύματα (http://www.emergentmind.org).Το 1973, οι Miller και
Webb περιέγραψαν το DNA ως ολογραφικό προβολέα ("Embryonic
holography", 2002). με άλλα λόγια, τα γονίδια κωδικοποιούν κει
εκφράζονται μέσω φωτός και ραδιοκυμάτων, ή μέσω ακουστικής
ολογραφίας (βλέπε Miller, Miller and Webb "Quantum bioholography",
2002). Πρότυπα συμβολής εκτοπισμού δημιουργούν πρότυπα πεδία για
τη χωροχρονική οργάνωση του σώματός μας. Το σύστημα λειτουργεί
σαν βιολογικός υπολογιστής - ένας κυματικός βιοϋπολογιστής. Το DNA
μπορεί επίσης να λειτουργεί σαν υγρός κρύσταλλος, εκπέμποντας ένα
ασθενές φως τύπου λέιζερ που μπορεί να μετατραπεί σε ηλεκτρο-
ακουστικό σήμα.
Βιολογικά συστήματα, συντονισμός Schumann και ESP

Οι Miller και Miller καταλήγουν, μεταξύ άλλων, ότι:

1. Σύμπλοκα ηλεκτροδυναμικά πεδία καθοδηγούν την οργάνωση όλων

των βιολογικών συστημάτων. Στην ουσία είμαστε περισσότερο
ηλεκτρομαγνητικά παρά χημικά όντα. Η κυματική αλληλεπίδραση είναι
καθοριστική για τη βιολογική δομή και για βέλτιστη λειτουργία. Τα
βιολογικά συστήματα είναι ευαίσθητα σε φυσικά και τεχνητά
ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Οι διαταραχές στα περιβαλλοντικά πεδία
μπορούν να επάγουν μεταβολές σε οργανισμούς που αντλούν
πληροφορία από τα πεδία αυτά. Οι συχνότητα και το εύρος των πεδίων
επηρεάζουν τη βιοδυναμική μας κατάσταση.

2. Οι συχνότητες ELF του συντονισμού Schumann συνδέονται

στενά με εκείνες των ανθρώπινων εγκεφαλικών κυμάτων. Φυσικές
ή τεχνητές μεταβολές του SR μπορούν να επηρεάσουν τη
δημιουργία των εγκεφαλικών κυμάτων. Συγκεκριμένα, μπορούν να
οδηγήσουν σε μεταβολές των προτύπων και των συχνοτήτων του
συντονισμού και των σχετικών φαινομένων όπως ομοιόσταση,
ύπνος REM, φαινόμενα ψι και θεραπεία.Ο Robert Beck... για μια
δεκαετία ερευνούσε την εγκεφαλική δραστηριότητα θεραπευτών
από κάθε κουλτούρα και θρησκευτικό υπόβαθρο (αναφέρει
μέντιουμ, σαμάνους, ραβδοσκόπους, χριστιανούς θεραπευτές,
μάντεις, ESP, θεραπευτές που εφαρμόζουν kahuna, santer_a,
wicca και άλλα), και που, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις τους,
παρουσίαζαν "σχεδόν ταυτόσημα EEG" κατά τη στιγμή της
θεραπείας: εγκεφαλική δραστηριότητα 7,8-8 Hz, που διαρκούσε
από ένα έως πολλά δευτερόλεπτα και που ήταν "συγχρονισμένη
σε φάση και συχνότητα με τους γεωηλεκτρικούς μικροπαλμούς
της Γης - το συντονισμό του Schumann". (Sidorov, 2001). υγροί
κρύσταλλοι (DNA, εγκεφαλικές κοιλίες και κυτταρικές δομές) του
ανθρώπινου σώματος μπορούν να λειτουργήσουν σαν κεραίες για
εντοπισμό και αποκωδικοποίηση τέτοιων παγκόσμιων και
τοπικών σημάτων ELF. Ο Beal (1996) προτείνει ότι οι υγροί
κρύσταλλοι (αναπόσπαστο τμήμα των κυτταρικών μεμβρανών)
δρουν ως συσκευή εντοπισμού/ενίσχυσης/αποθήκευσης ΗΜ
προτύπων ELF στο περιβάλλον. Οι πρωτεΐνες τείνουν να
προσανατολίζονται σε συντονισμένες ELF των 10 Hz, οπότε θα
είναι εξαιρετικά ευαίσθητες σε μεταβολές των ELF στην περιοχή
των 10 Hz. Ένα σύμφωνο κυματικό πεδίο μπορεί να προκύψει
από την ίδια τη μήτρα υγρών κρυστάλλων (LC) του σώματος.
Η ίδια η δομή και οργάνωση των ζωντανών ιστών, ωστόσο, ρυθμίζεται
από το μόριο του DNA. Το γενετικό σύστημα (που συνίσταται σε μια
αμφίδρομη διεργασία μετάφρασης που μπορεί να ξεκινήσει από το
DNA, το RNA ή τις πρωτεΐνες) αποκαλύπτεται ως ένας σύμπλοκος,
πολυδιάστατος κώδικας με παραμέτρους τόσο τοπικές (κωδικόνια) όσο
και παγκόσμιες (πλαίσιο, τόσο) υλικές (νουκλεοτίδια) όσο και τύπου
πεδίου (ΗΜ ολόγραμμα), αμοιβαία αλληλεξαρτώμενες και ταυτοχρόνως
υποκείμενες σε εξωτερικές, περιβαλλοντικές επιρροές.

3. Υπάρχει έντονη συσχέτιση μεταξύ διαταραχών της συμπεριφοράς

στους ανθρώπους και περιόδων ηλιακής και γεωμαγνητικής
αναταραχής. Αντίστροφα, μελέτες δείχνουν ότι υποκείμενα που ζουν
απομονωμένα από τους γεωμαγνητικούς ρυθμούς για μεγάλα χρονικά
διαστήματα αναπτύσσουν αυξανόμενες ανωμαλίες και χαοτικούς
φυσιολογικούς ρυθμούς - που αποκαθίστανται δραματικά μετά την
εφαρμογή ενός ασθενέστατου ηλεκτρικού πεδίου 10 Hz. Οι πρώτοι
αστροναύτες υπέφεραν μέχρι που εγκαταστάθηκαν γεννήτριες SR στα
διαστημικά οχήματα.

4. Οι γεωμαγνητικές ανωμαλίες (τεκτονική παραμόρφωση, γαιόφως,

διαταραχές γεωμαγνητικού πεδίου) μπορούν να επάγουν ορισμένες
μορφές ανώμαλης αντίληψης, όπως ακουστικές και οπτικές
παραισθήσεις, και TLT (παροδικές διεγέρσεις κροταφικού λοβού, ή
μικροί παροξυσμοί). Επίσης, μία επίδραση του διαλογισμού είναι ότι
"ησυχάζει το νου" ως μέθοδος που επιτρέπει στην "απρόσκοπτη
λειτουργία" (ή σιωπηρές θαλάμιες περιόδους) να συντονιστεί με τους
γεωφυσικούς ρυθμούς. Αυτή η μορφή συντονισμού ή "μαγνητική λήψη"
συμβαίνει με τη μεσολάβηση της επίφυσης (30% των κυττάρων της
έχουν μαγνητική ευαισθησία) και των οργανικών ιστών που περιέχουν
μαγνητίτη. Ο Persinger (1989) επισημαίνει ότι η εν τω βάθει
δραστηριότητα του κροταφικού λοβού βρίσκεται σε ισορροπία με την
παγκόσμια γεωμαγνητική κατάσταση. Όταν υπάρχει αιφνίδια μείωση
γεωμαγνητικής δραστηριότητας, παρουσιάζεται ενίσχυση των
διαδικασιών που διευκολύνουν τη λήψη ψι, ιδιαίτερα την τηλεπάθεια και
την ενόραση. Η αύξηση της γεωμαγνητικής δραστηριότητας μπορεί να
καταστείλει τα επίπεδα μελατονίνης της επίφυσης και να συνεισφέρει
στη μείωση των ελάχιστων τιμών φλοιώδους παροξυσμού. Πράγματι, η
μελατονίνη συνδέεται με διαταραχές σχετικές με τον κροταφικό λοβό,
όπως η κατάθλιψη και οι παροξυσμοί. (Krippner, 1996).

5. Βέλτιστες παγκόσμιες συνθήκες ELF (ήρεμες νύχτες, χαμηλή

δραστηριότητα ηλιακών κηλίδων, χαμηλή ΗΜ ρύπανση) μπορούν να
διευκολύνουν την ανώμαλη αντίληψη, όπως ψι και ESP, την όραση εξ
αποστάσεως και τη θεραπεία εξ αποστάσεως.
Τα Ψ είναι πάντα παρόντα στο χώρο και το χρόνο, περιμένοντας την
πρόσβαση μέσω κρίσης, συναισθήματος, ή κατάλληλων εργαστηριακών
ερεθισμάτων. Η γεωμαγνητική δραστηριότητα μπορεί να επηρεάσει την
ικανότητας ανίχνευσης της πληροφορίας αυτής από τον εγκέφαλο,
ιδιαίτερα τις νευρικές οδούς που διευκολύνουν τη συνειδητή πρόσβαση
στην πληροφορία αυτή. Χωρίς αυτήν τη γεωμαγνητική δραστηριότητα, η
αντίληψη των ερεθισμάτων ψι δεν είναι τόσο πιθανή και οι
"λανθάνουσες ικανότητες" του εγκεφάλου δεν χρησιμοποιούνται.
(Krippner, 1996).

6. Ο Sidorov (2001) και άλλοι πρότειναν ότι η ανθρώπινη πρόθεση

λειτουργεί ως μεταβλητό παράθυρο εκπομπής/λήψης για ανταλλαγή
εξωαισθητικής πληροφορίας, ενδεχομένως εντός του φάσματος των
ηλεκτρομαγνητικών συχνοτήτων ELF. Ο συγχρονισμός του εγκεφάλου
με το συντονισμό Schumann του πομπού και του δέκτη διευκολύνει την
ψι, ή "θεραπευτική σύζευξη", ενισχύοντας και επανεκπέμποντας
σύμφωνες κυματομορφές που προέρχονται από το περιβάλλον,
μιμούμενος το κυματικό πρότυπο του περιβάλλοντος. Ο Sidorov κάνει
την εξής υπόθεση: Τα εγκεφαλικά κύματα (ιδιαίτερα στην περιοχή άλφα)
μπορούν να εκπέμπονται στο περινευρικό σύστημα (ή μέσω διέγερσης
Frohlich) σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος, ακόμη και σε γειτονικούς
οργανισμούς, μέσω ΗΜ κυμάτων ELF. Αυτές οι συχνότητες μπορούν να
ενισχυθούν από στενά συσχετισμένα κύματα συντονισμού Schumann, ή
από μηχανισμούς ανατροφοδότησης που απαντώνται στην φυσιολογία
του σώματος (συγγενείς με τις ανοσολογικές και νευρο-ενδοκρινείς
κλιμακωτές αντιδράσεις). Με τη σειρά τους, αυτές οι βασικές συχνότητες
μπορούν να επανενεργοποιήσουν τις παρεμποδισμένες θεραπευτικές
διαδικασίες, να ενισχύσουν την ανάπτυξη, να επιταχύνουν την
ανοσολογική απόκριση, και γενικά να εκκινήσουν ενδογενείς λειτουργίες
των ιστών του σώματος, "επανισορροπώντας τις ενέργειες" (σύμφωνα
με την Ανατολική ιατρική) ή (με ορολογία του Beal)
επαναδιαμορφώνοντας τον προσανατολισμό υγρού κρυστάλλου των
συστατικών της κυτταρικής μεμβράνης κι επομένως πυροδοτώντας
συγκεκριμένες διακυτταρικές αντιδράσεις. (Sidorov, 2001).

Προτείνουμε, μαζί με τους Pitkanen και Sidorov, ότι ο συντονισμός

Schumann ενδέχεται να είναι το υπόστρωμα για ένα μηχανισμό
εξωαισθητικής αντίληψης τύπου ραντάρ, κοινό σε όλα τα ζωντανά
πλάσματα. Όπως το νερό που εκτρέπεται από βράχους και άλλα
βυθισμένα αντικείμενα, αυτή η μη-ειδική συχνότητα απορροφάται και
επανεκπέμπεται με μοναδικά πρότυπα συμβολής από κάθε αντικείμενο
που συναντά.

Αυτό το πρότυπο συμβολής είναι σύνθεση εξωτερικών και εσωτερικών

ιδιοτήτων, καθώς τα άτομα, τα μόρια και η παγκόσμια συγκέντρωσή
τους επανεκπέμπουν αυτήν την ενέργεια σύμφωνα με τη συγκεκριμένη
διαμόρφωσή τους. Όχι μόνο αυτό, αλλά συχνότητα και το πρότυπο
αυτών των "κυμάτων εντοπισμού" μπορεί να ρυθμιστεί με συνειδητή
πρόθεση ώστε να αποδίδουν συγκεκριμένες πληροφορίες (πρότυπα
συμβολής). Όταν τα αποκωδικοποιεί ο εγκέφαλος, επιστρέφουν σχεδόν
αμέσως πίσω στο συντονισμό Schumann. Όταν επιστρέψουν, ο
εγκέφαλος αποκωδικοποιεί τα πρότυπα. Με αυτή τη μετατροπή τύπου
Fourier, η πληροφορία μεταφράζεται σε συνειδητά δεδομένα, όπως και
σε άλλες αισθητήριες διαδικασίες. Αντίστροφα, ειδικά φαινόμενα
μπορούν να αποτυπωθούν ως βιο-πληροφορία και να ασκήσουν μια
μυστηριώδη δράση εξ αποστάσεως", μόλις το κύμα του σήματος φτάσει
στο στόχο. Αυτό το πρότυπο με τη σειρά του μπορεί, υπό τις
κατάλληλες (προαπαιτούμενες) παγκόσμιες συνθήκες, να αποφύγει το
διασκορπισμό και να ενωθεί με το κυρίαρχο κύμα εντοπισμού
(κατάσταση συνειδητότητας) που εντοπίζεται και μεταφέρεται από το
συντονισμό Schumann. Η διανοητική πρόθεση μπορεί να λειτουργήσει
ως μεταβλητό παράθυρο εκπομπής/λήψης για ανταλλαγή
εξωαισθητικής πληροφορίας. Συγχρονιζόμενη με το συντονισμό
Schumann, μπορεί να μεταφέρει βιο-ρυθμιστικές πληροφορίες σε
μακρινούς στόχους και να δρα ως πρωτόγονη αισθητηριακής
διασύνδεσης τύπου ραντάρ. Όλοι αυτοί και άλλοι μηχανισμοί εξαρτώνται
από την παραμονή των συχνοτήτων SR εντός του μέσου εύρους τους,
εναρμονισμένες με τα εγκεφαλικά μας κύματα. Μετά από 8 δεκαετίες
EEG και άλλων μελετών απεικόνισης του εγκεφάλου, είναι καλό να
συνειδητοποιήσουμε ότι ακόμη δεν γνωρίζουμε μετά βεβαιότητος από
πού προέρχεται η τάση των EEG (Becker, 1985, p.88)....

Είναι πιθανό το περινευρικό σύστημα του Becker και/ή η μήτρα LC του

οργανισμού (όπου περιλαμβάνονται οι συνδετικοί ιστοί, οι κυτταρικές
μεμβράνες, το DNA και άλλα) να δρα ως διάταξη αισθητήριων
υποδοχέων για τα μαγνητικά αισθητήρια σήματα του Pitkanen, με
συγκεκριμένα πρότυπα διέγερσης να κωδικοποιούν διαφόρους τύπους
πληροφορίας... Οι πανταχού παρούσες διατάξεις υγρών κρυστάλλων
του σώματος με τις σχεδόν άπειρες δυνατότητες διαμόρφωσής τους
είναι άριστοι υποψήφιοι για τους πρωταρχικούς αισθητήριους υποδοχείς
που αναζητά η παραψυχολογία. Είναι ακόμη πιθανόν οι ιδιότητες
φάσης-σύζευξης του DNA (Popp and Chang, 1998) να του επιτρέπουν
να λειτουργεί ως κεραία πολλών ρυθμών, μεταβάλλοντας τη λειτουργία
του ανάλογα με τα περιβάλλοντα πεδία σημάτων κι ενδεχομένως
δρώντας όχι απλώς ως ρυθμιστικό πρόγραμμα, αλά και ως στοιχείο της
"εξωαισθητικής" αντίληψης. (Sidorov, 2002).

HAARP: H μεγάλη απειλή

Τεράστια ποσά χρημάτων έχουν δαπανηθεί για το HAARP και τα
σχετικά προγράμματα (όπως το αμυντικό πρόγραμμα "Πολέμου των
άστρων"), χωρίς να δοθεί το αντίστοιχο ποσό για έρευνα των
ενδεχόμενων κινδύνων. Το κόστος τόσο σε χρήμα όσο και σε ζωές
μπορεί να είναι συνταρακτικό σε σύγκριση με τα οποιαδήποτε οφέλη.
Για αιώνες, ο συντονισμός Schumann έδινε το ρυθμό ενορχήστρωσης
της ζωής στον πλανήτη - ήταν ο πλανητικός σφυγμός, ο ρυθμός της
υγείας και της ευεξίας. Τώρα όμως, η ίδια η καρδιά του πλανήτη
απειλείται, σύμφωνα με τη Σύμβαση Πλαίσιο για την κλιματική Αλλαγή
(UNFCCC) που υπογράφηκε στη Συνάντηση Κορυφής του 1992 στο
Ρίο ντε Τζανέιρο. Ο ΟΗΕ απαγόρευσε τη χρήση εχθρικών τεχνικών που
τροποποιούν το περιβάλλον ή παρεμβαίνουν στη δυναμική, τη σύνθεση
ή τη δομή της Γης, συμπεριλαμβανόμενων των ζωντανών οργανισμών,
της λιθόσφαιρας, της υδρόσφαιρας και της ατμόσφαιρας, καθώς και του
διαστήματος. Γιατί λοιπόν ο ΟΗΕ, αγνοώντας τη Σύμβαση ENMOD του
1977 καθώς και το ίδιο του το καταστατικό, αποφάσισε να μην
συμπεριλάβει στην ημερήσια διάταξη τις κλιματικές μεταβολές που
οφείλονται σε στρατιωτικά προγράμματα; Το Φεβρουάριο του 1998 η
Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και Πολιτικής Ασφαλείας και Αμύνης
του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οργάνωσε δημόσιες ακροάσεις για το
HAARP στις Βρυξέλλες. Η "Πρόταση Διευθέτησης" της Επιτροπής που
κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (έγγραφο αρ. Α4-0005/99, 14
Ιανουαρίου 1999): ...θεωρεί το HAARP..., εξ αιτίας των ευρέων
επιπτώσεών του στο περιβάλλον, ζήτημα παγκόσμιου ενδιαφέροντος
και ζητά να εξεταστούν οι νομικές, οικολογικές και ηθικές πλευρές του
από ένα ανεξάρτητο διεθνές σώμα...[Η Επιτροπή] λυπάται για την
επανειλημμένη άρνηση της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών... να
δώσει στοιχεία για τη δημόσια ακρόαση... σχετικά με τους
περιβαλλοντικούς και δημόσιους κινδύνους του προγράμματος HAARP.

Αν το καταλάβατε οι διεθνεις οικονομικες κρίσεις που

σχεδιαζονται γίνονται αποκλειστικά για την εξέυρεση ΜΑΥΡΩΝ
ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ για τη συνέχιση ειρηνικών προγραμμάτων θανάτου
όπως το ΗΑΑRP

Ωστόσο, το αίτημα της Επιτροπής να συνταχθεί ένα "Πράσινο Χαρτί" για

"τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στρατιωτικών δραστηριοτήτων"
απορρίφθηκε με επιχείρημα ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει τη
δικαιοδοσία να ερευνήσει τι "διασυνδέσεις μεταξύ περιβάλλοντος και
αμύνης". Οι Βρυξέλλες ήθελαν να αποφύγουν πάση θυσία τη ρήξη με
την Ουάσινγκτον. Αν και δεν υπάρχουν στοιχεία ότι το HAARP
χρησιμοποιήθηκε, επιστημονικά ευρήματα δείχνουν ότι αυτή τη στιγμή
λειτουργεί κανονικά. Αυτό σημαίνει ότι ο στρατός των ΗΠΑ θα
μπορούσε να χρησιμοποιήσει το HAARP για να τροποποιήσει
επιλεκτικά το κλίμα ενός "μη φιλικού έθνους" ή ενός "δύστροπου
κράτους" με στόχο να αποσταθεροποιήσει την εθνική του
οικονομία... Είναι τεκμηριωμένο ότι η "οικονομική βοήθεια" του
Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (IMF)και της Παγκόσμιας Τράπεζας
που επιβλήθηκε στον Τρίτο Κόσμο και τις χώρες του πρώην Σοβιετικού
μπλοκ οδήγησε στην αποσταθεροποίηση της γεωργικής οικονομίας. Με
τη σειρά του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (WTO) υποστήριξε
τα συμφέροντα λίγων Δυτικών αγρο-βιοτεχνολογικών ομίλων στην
προσπάθειά τους να επιβάλλουν τους γενετικά τροποποιημένους
σπόρους (ΓΤ) στους αγρότες όλου του κόσμου. Είναι σημαντικό να
κατανοήσουμε τη σχέση μεταξύ οικονομικών, στρατηγικών και
στρατιωτικών διαδικασιών της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Στο παραπάνω
πλαίσιο, οι κλιματικοί χειρισμοί μέσω του προγράμματος HAARP (είτε
τυχαίοι είτε σκόπιμοι) αναπόφευκτα θα επιδεινώσουν αυτές τις αλλαγές
εξασθενώντας εθνικές οικονομίες, καταστρέφοντας υποδομές και
οδηγώντας στην πτώχευση τούς αγρότες σε τεράστιες εκτάσεις...
(Chodussovsky, 2000). Ας ελπίσουμε ότι θα το κατανοήσουμε πλήρως
πριν η τεχνολογία μας να αλλοιώσει τόσο πολύ τον πλανήτη, ώστε η
πορεία της εξέλιξής μας να εκτραπεί οριστικά. Η ανθρωπότητα οφείλει
τώρα να αποφασίσει αν η ιονόσφαιρα και ο συντονισμός Schumann θα
παραμείνουν ζωντανοί

Μην ξεγελιέστε, οι εποχές που οι πόλεμοι γινόταν για το

πετρέλαιο πέρασαν ανεπιστρεπτί. Τωρα οι μαζικες σφαγες
γίνονται για τον ελεγχο των τελλουριων ρευματων και του
νερου
Η
Eλλ
ηνο
Aμε
ρικα
νική
συμφωνία για τις βάσεις

Στις 12 Οκτωβρίου του 1953, γύρω στις 7 μ.μ., ο

πρωθυπουργός της χώρας Αλ. Παπάγος υποδεχόταν στο
πρωθυπουργικό γραφείο άπαντες τους υπουργούς του.
Επρόκειτο για μια σύντομη συνεδρίαση του Υπουργικού
Συμβουλίου με ένα και μοναδικό θέμα: Την επικύρωση της
συμφωνίας για την εγκατάσταση των αμερικανικών βάσεων
στην Ελλάδα. Μια ώρα αργότερα, οι κυβερνητικοί
εκπρόσωποι της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών,
διάβαζαν ταυτόχρονα σε Αθήνα και Ουάσιγκτον, την
παρακάτω ανακοίνωση1:
«Εις εκπλήρωσιν των εκ του άρθρου 3 της Συνθήκης του
Βορείου Ατλαντικού απορρεουσών υποχρεώσεών των, η
κυβέρνησις του Βασιλείου της Ελλάδος με την έγκριση της
Αυτού Μεγαλειότητος του Βασιλέως και η κυβέρνησις των
Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής υπέγραψαν σήμερον
μίαν Διμερή Συμφωνία, παρέχουσαν εις τας Ηνωμένας
Πολιτείας το δικαίωμα όπως βελτιώσωσι και
χρησιμοποιήσωσιν από κοινού μετά της ελληνικής
κυβερνήσεως ορισμένα αεροδρόμια και ναυτικάς
εγκαταστάσεις εν Ελλάδι. Η συμφωνία έχει ως προορισμόν,
διευκολυνόμενης της ολοκληρώσεως της αμύνης της
Ελλάδος, της αναπτυχθείσης κατά τα τελευταία πέντε έτη με
την αμερικανικήν βοήθειαν, εντός του αμυντικού
συστήματος του ΝΑΤΟ, να ενισχύση την ασφάλειαν της
περιοχής του Βορείου Ατλαντικού και να διαφυλάξη τη
διεθνήν ειρήνην και ασφάλειαν. Η κοινή προσπάθεια των
δύο χωρών όπως βελτιωθή και ενισχυθή η συλλογική
ικανότης προς αντίστασιν εναντίον ενόπλου επιθέσεως
αντικατοπτρίζει το επικρατούν πνεύμα συνεργασίας και
τους δεσμούς φιλίας ήτις υφίσταται μεταξύ Ελλάδος και
Ηνωμένων Πολιτειών». Η συμφωνία ήταν το τρίτο κατά
σειρά μεγάλο βήμα πρόσδεσης της Ελλάδας στο άρμα του
βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού. Είχε προηγηθεί το
δόγμα Τρούμαν, στις 12/3/1947, με τα επακόλουθά του,
και φυσικά η ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ στις 18/2/1952.
Μετά την επίσημη ανακοίνωση της συμφωνίας ο Παπάγος
χαιρέτισε το γεγονός ως «σημαντικόν σταθμόν εις την
ιστορίαν της νεωτέρας Ελλάδος» Στο ίδιο πνεύμα ο
υπουργός του επί των Εξωτερικών Στ. Στεφανόπουλος
τόνιζε σε δηλώσεις του: «Η υπογραφή της συμφωνίας
αποτελεί γεγονός, λίαν σημαντικόν, διότι εκλείπει πλέον
πάσα αμφιβολία περί του ότι η Ελλάς περιλαμβάνεται εις τα
σχέδια αμύνης και ενδιαφέροντος του ΝΑΤΟ, εμπεδούται δε
χάρις εις τη συμφωνία το αίσθημα της ασφαλείας. Προς
τούτοις προκύπτουν σημαντικά ωφελήματα διά την
Ελληνικήν οικονομίαν, διότι μέγας αριθμός Ελλήνων
τεχνικών και εργατών θα απασχοληθούν εις τα υπό
εκτέλεσιν έργα»2.
Να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά λέγονταν χωρίς ντροπή λίγα
χρόνια, αφότου η χώρα είχε αποτινάξει από πάνω της το
ζυγό της φασιστικής κατοχής!!! Ας δούμε, όμως,
αναλυτικότερα τι προέβλεπε η νέα ελληνοαμερικανική
συμφωνία.

Τι προέβλεπε η συμφωνία
Το κείμενο της συμφωνίας που δόθηκε στη δημοσιότητα το
βράδυ της 12ης Οκτωβρίου 1953 φανέρωνε πως η Ελλάδα
μετατρεπόταν σε προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οι ΗΠΑ μπορούσαν να κάνουν ό,τι επιθυμούσαν χωρίς να
δίνουν λογαριασμό. Συγκεκριμένα, και βάσει του
δημοσιευμένου κειμένου της συμφωνίας, η ελληνική
κυβέρνηση εξουσιοδοτούσε την κυβέρνηση των Ηνωμένων
Πολιτειών να χρησιμοποιεί οδούς, σιδηροδρομικές γραμμές
και άλλους χώρους, να κατασκευάζει, να αναπτύσσει, να
χρησιμοποιεί και να θέτει σε λειτουργία στρατιωτικά και
βοηθητικά έργα στην Ελλάδα. Επίσης, οι Ηνωμένες
Πολιτείες αποκτούσαν το δικαίωμα να φέρουν,
εγκαταστήσουν και στεγάσουν σε ελληνικό έδαφος
στρατιωτικές δυνάμεις και άλλο προσωπικό. Οι ένοπλες
αυτές δυνάμεις τους, μαζί με το υλικό που είχαν υπό τον
έλεγχό τους αποκτούσαν, σύμφωνα με το κείμενο της
συμφωνίας, το
δικαίωμα να
εισέρχονται,
εξέρχονται,
υπερίπτανται
«ελευθέρως εν Ελλάδι
και εις τα χωρικά της
ύδατα, υπό την
επιφύλαξιν οιασδήποτε
τεχνικής
συνεννοήσεως... Αι
ενέργειαι αύται
απαλλάσσονται
οιωνδήποτε τελών,
δικαιωμάτων και
φόρων».

Το άρθρο 2 της
συμφωνίας προέβλεπε
την ατέλεια των
μηχανημάτων, υλικών
Ο Αλέξανδρος Παπάγος
και εφοδίων που εισήγαγαν στην Ελλάδα οι Αμερικανοί
καθώς και το δικαίωμά τους να τα εξάγουν ελεύθερα. Στην
περίπτωση δε που κάποια στιγμή οι Αμερικανοί έκριναν πως
δε χρειάζονται άλλο τις βάσεις κι έφευγαν από τη χώρα, το
ελληνικό δημόσιο είχε την υποχρέωση να τους αποζημιώσει
για τις εγκαταστάσεις των βάσεων που δε θα έπαιρναν μαζί
τους.
Με το άρθρο 3 οι Αμερικανοί αποκτούσαν το δικαίωμα να
ιδρύσουν στην Ελλάδα δικά τους στρατιωτικά ταχυδρομεία.
Η διάρκεια της συμφωνίας, που θα έμπαινε σε ισχύ αμέσως
με την υπογραφή της προβλεπόταν να είναι ίση με τη
διάρκεια ισχύος της βορειοατλαντικής συνθήκης3.
Τέλος, η συμφωνία είχε και δύο απόρρητα παραρτήματα. Το
ένα αφορούσε στις λεπτομέρειες του προνομίου της
ετεροδικίας (δινόταν, δηλαδή, το αποικιοκρατικού
χαρακτήρα δικαίωμα στο αμερικανικό προσωπικό των
βάσεων να δικάζεται στις ΗΠΑ για αδικήματα που διέπραξε
στην Ελλάδα) και το άλλο τα μέρη στα οποία θα
κατασκευάζονταν βάσεις4. Για τα απόρρητα αυτά
παραρτήματα ο τότε υπουργός Αμυνας και ειδικός
διαπραγματευτής της συμφωνίας με τους Αμερικανούς, Π.
Κανελλόπουλος είχε πει στις 22/10/1953, στην Επιτροπή
Εξουσιοδοτήσεων της Βουλής, το εξής εξωφρενικό:
«Υπάρχουν σοβαροί λόγοι, οι οποίοι επέβαλαν όπως
ορισμένα σημεία μην περιληφθούν εις την συμφωνίαν, την
οποία καταθέσαμεν ενώπιον υμών... Δεν περιελήφθησαν
διά λόγους τους οποίους δεν έχω το δικαίωμα να εξηγήσω
κατά την παρούσαν συζήτησιν». Ο ίδιος άνθρωπος είχε
τολμήσει ενώπιον των βουλευτών να ισχυριστεί πως «η
ικανότης της τηρήσεως μυστικών εις τους τομείς αυτούς,
είτε τους κρισίμους τους οικονομικούς, είτε της ασφαλείας
της χώρας αποτελεί επίσης εν ηθικόν όπλον, εν ηθικόν
πλεονέκτημα, αποτελεί μέγα επιχείρημα υπέρ της
Ελλάδος»5!!!
Τα προηγηθέντα της συμφωνίας
Από την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου, που οι Ηνωμένες
Πολιτείες έβαλαν πόδι στην Ελλάδα, είχαν εξασφαλίσει το
δικαίωμα να χρησιμοποιούν για λογαριασμό τους μια σειρά
από στρατηγικά σημεία της χώρας. Οταν, μάλιστα,
τέλειωσαν οι πολεμικές αναμετρήσεις θέλησαν να
μονιμοποιήσουν και να επεκτείνουν τη στρατιωτική
παρουσία τους στον ελληνικό χώρο. Ετσι, το 1952, ζήτησαν
από την ελληνική κυβέρνηση -την οποία ήλεγχαν τα
κόμματα του Κέντρου- να τους παραχωρήσει αεροπορικές
βάσεις, πράγμα που πρακτικά σήμαινε να χρησιμοποιούν
ανεξέλεγκτα όλα ανεξαιρέτως τα ελληνικά αεροδρόμια. Το
σχετικό σχέδιο συμφωνίας, που είχε αποδεχτεί η κυβέρνηση
Πλαστήρα - Βενιζέλου, έλεγε μεταξύ άλλων ότι «η βασιλική
ελληνική κυβέρνηση παραχωρεί στην κυβέρνηση των ΗΠΑ
το δικαίωμα να εγκαταστήσει στρατιωτικές αεροπορικές
υπηρεσίες και επικοινωνίες, σ' ολόκληρη την Ελλάδα, για
μεταβατική περίοδο τριών χρόνων»6. Ομως, τελική
συμφωνία δεν υπογράφτηκε λόγω του ότι μεσολάβησε
περίοδος εκλογών από τις οποίες νικητής βγήκε η λεγόμενη
Δεξιά, δηλαδή το κόμμα «Ελληνικός Συναγερμός» του Αλ.
Παπάγου. Ωστόσο, και χωρίς συμφωνία, οι Ηνωμένες
Πολιτείες χρησιμοποίησαν για τους δικούς τους
στρατιωτικούς σκοπούς, τους ελληνικούς στρατιωτικούς
-και άλλους- χώρους που επιθυμούσαν, χωρίς να
συναντήσουν το παραμικρό εμπόδιο από μέρους των
ελληνικών αρχών7.
Οταν στην κυβερνητική εξουσία ήρθε το κόμμα του
Παπάγου έλυσε αμέσως κάθε τυπική εκκρεμότητα που
υπήρχε, δίνοντας στους Αμερικανούς ακόμη περισσότερα
προνόμια και δικαιώματα πάνω στο ελληνικό έδαφος,
ευελπιστώντας να πάρει απ' αυτούς ως αντάλλαγμα μια
μικρή, έστω, αύξηση της περιβόητης αμερικανικής
βοήθειας. Τις σχετικές διαπραγματεύσεις ανέλαβε ο τότε
υπουργός Συντονισμού Σπ. Μαρκεζίνης, ο οποίος, την
Ανοιξη του '53, ταξίδεψε γι' αυτό το σκοπό στις Ηνωμένες
Πολιτείες.
«Μετέφερα τότε εις WASHINGTON -γράφει ο Μαρκεζίνης
στα απομνημονεύματά του8-, προς τον Πρόεδρο
Αϊζενχάουερ τη σχετικήν πρότασιν του Στρατάρχου
Παπάγου την οποίαν κατ' αρχήν συνεζήτησα και με τον τότε
υπουργόν των Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών,
Φόστερ Ντάλες».
Την πρόταση αυτή παρουσίασε σε γενικές γραμμές ο ίδιος ο
Αλ. Παπάγος μιλώντας στη Βουλή, στις 27/11/1953. Είχε
πει τότε: «Είμαι ευτυχής, κύριοι βουλευτές, και
υπερήφανος, διότι υπεγράφη η συμφωνία περί
στρατιωτικών ευκολιών, δι' ής παραχωρούνται βάσεις εν
Ελλάδι προς τας ενόπλους δυνάμεις των Ηνωμένων
Πολιτειών της Αμερικής. Πρέπει να σας είπω, ότι ευθύς ως
εξελέγη ο στρατηγός Αϊζενχάουερ πρόεδρος των Ηνωμένων
Πολιτειών της Αμερικής, απηύθυνα προς αυτόν προσωπικήν
επιστολήν, διά της οποίας του εισηγούμην, όπως διά την
καλυτέραν διασφάλισιν της αμύνης της Ελλάδος και εντός
του πλαισίου του άρθρου 51 του Οργανισμού των
Ηνωμένων Εθνών και του άρθρου 3 του Οργανισμού του
Βορειοατλαντικού Συμφώνου, συναφθή συμφωνία περί
παραχωρήσεως βάσεων εκ μέρους της Ελλάδος προς τας
Ηνωμένας Πολιτείας»9.
Ο Παπάγος δεν έλεγε όλη την αλήθεια. Ο Μαρκεζίνης πήγε
στις ΗΠΑ με αποστολή να διαπραγματευτεί συμφωνία, ώστε
οι Ηνωμένες Πολιτείες να παράσχουν 4ετή οικονομική
βοήθεια στην Ελλάδα με αντάλλαγμα η τελευταία να τους
παραχωρήσει στρατιωτικές βάσεις. Η ανταπόκριση που
συνάντησε ο Μαρκεζίνης από μέρους των Αμερικανών
συνομιλητών του δεν ήταν η αναμενόμενη. Ο ίδιος
παρουσιάζει το θέμα, περιγράφοντας την ιδιαίτερη
συνάντησή του με τον Αμερικάνο υπουργό Εξωτερικών
Φόστερ Ντάλες, με τα εξής λόγια10: «Στην ιδιαίτερη
συνάντησή μας τα πράγματα δεν επήγαν καλύτερα.
Εξήγησα ότι η οικονομική βοήθεια των διακοσίων περίπου
εκατομμυρίων δολαρίων που εζητούσαμε, δηλαδή το
δέκατο περίπου των όσων είχε δαπανήσει μέχρι τότε η
Αμερική για τη χώρα μας, ήταν ασήμαντη. Η οικονομική
ανάπτυξη της Ελλάδας θα εξασφάλιζε όσα είχαν επιτευχθεί
και η στενότερη σύνδεσή της με την Αμερική, με την
παροχή διευκολύνσεων (σ.σ. εννοεί τις βάσεις) στην
Ελλάδα, θα απέβαινε προς όφελος των Αμερικανών.
Υπέμνησα ότι η Ελλάς διέθετε για στρατιωτικές δαπάνες,
κατ' αναλογίαν, πολύ περισσότερα από τους άλλους
εταίρους του ΝΑΤΟ. Ο Ντάλες απάντησε ότι δεν υπελόγιζα τι
εκείνοι δαπανούσαν... Η συνομιλία έληξε ουσιαστικώς χωρίς
αποτέλεσμα. Ηταν φανερό ότι ο Ντάλες δεν είχε καμία
διάθεση να κατανοήσει τα προβλήματα της Ελλάδος».
Στην κατάληξή της, η διαπραγμάτευση απέδωσε ψίχουλα. Η
περιβόητη αμερικανική βοήθεια ανήλθε στα 75 εκατομμύρια
δολάρια, αλλά αυτό σε τίποτα δεν εμπόδισε τη σύναψη της
συμφωνίας για τις βάσεις. Για την κυβέρνηση του Παπάγου
καλά ήταν και τα ψίχουλα. Ετσι ο Μαρκεζίνης περιχαρής
δήλωνε στον αθηναϊκό Τύπο στις 21 Μαΐου 1953: «Δύνασθε
να αναγγείλετε ότι ο σκοπός του ταξιδιού μου εις την
Αμερικήν επέτυχεν απ' άκρου εις άκρον»11.
Το ζήτημα της εγκατάστασης των αμερικάνικων βάσεων
στην Ελλάδα είχε τελειώσει από το Μάη του '53. Τυπικά,
όμως, η σχετική συμφωνία υπογράφηκε στην Αθήνα, στο
υπουργείο Εξωτερικών, από τον Ελληνα υπουργό Στ.
Στεφανόπουλο και τον Αμερικάνο πρεσβευτή Κάβεντις
Κάνον στις 12 Οκτωβρίου του ιδίου έτους.
Πολιτικές αντιδράσεις
στη συμφωνία
Η συμφωνία δεν κυρώθηκε ουσιαστικά ποτέ από την
Ολομέλεια της Βουλής κι αυτό κατά παράβαση του
Συντάγματος της χώρας που προέβλεπε ότι, για να
παραχωρηθεί ελληνικό έδαφος σε ξένη δύναμη ή για να
γίνει δεκτός σε ελληνικό έδαφος ξένος στρατός χρειαζόταν
νόμος ψηφισμένος από την Ολομέλεια του Κοινοβουλίου.
Οταν υπογράφηκε η συμφωνία η Ολομέλεια της Βουλής δε
λειτουργούσε και δε συγκλήθηκε εκτάκτως από την
κυβέρνηση, παρ' όλο που αυτό επιβαλλόταν να γίνει. Ετσι,
το δημοσιευμένο κείμενο της συμφωνίας -όχι, όμως και τα
απόρρητα παραρτήματα- πέρασε, όπως προαναφέραμε, από
την Επιτροπή εξουσιοδοτήσεων της Βουλής στις 22-
23/10/1953. Σ' εκείνη τη συνεδρίαση, πέραν των
προαναφερομένων, ο υπουργός Αμυνας Π. Κανελλόπουλος
πλέοντας σε πελάγη ευτυχίας, σημείωσε ανάμεσα σε άλλα
ότι «διά της συμφωνίας αυτής, η αλληλεγγύη των ΗΠΑ προς
την Ελλάδα κατέστη έτι βαθυτέρα, έτι εντονωτέρα». Ο Γ.
Παπανδρέου που είχε εκλεγεί βουλευτής με το Κόμμα του
Παπάγου αλλά εκείνο το διάστημα είχε περάσει στο κόμμα
των Φιλελευθέρων και ήταν συναρχηγός του (μαζί με τον
Σοφοκλή Βενιζέλο) διατυμπάνιζε: «Η Αμερικανική δύναμις
έρχεται εις την Ελλάδα ως εγγύησις ασφαλείας. Την
χαιρετίζομεν».
Τελικά, η συμφωνία κυρώθηκε με τις ψήφους του
«Ελληνικού Συναγερμού» και του κόμματος των
Φιλελευθέρων ενώ αντιτάχθηκε η ΕΠΕΚ (ό,τι δηλαδή είχε
απομείνει ως ΕΠΕΚ μετά το θάνατο του Πλαστήρα) και το
νεοσύστατο Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού, που
είχε προέλθει από την ένωση του Δημοκρατικού Κόμματος
του Γ. Καρτάλη με το ΣΚΕΛΔ του Αλ. Σβώλου. Από το χώρο
της Αριστεράς, ευθύς εξαρχής εναντίον της συμφωνίας
τάχτηκε η ΕΔΑ (που δεν αντιπροσωπευόταν τότε στη
Βουλή) και φυσικά το παράνομο ΚΚΕ με το ΑΚΕ.
Η ΕΔΑ, με ανακοίνωση της Διοικούσας Επιτροπής της,
χαρακτήρισε τη συμφωνία καίριο πλήγμα κατά των
συμφερόντων του λαού και της εθνικής ανεξαρτησίας12, ενώ
το ΚΚΕ σε κοινή ανακοίνωσή του με το ΑΚΕ, στις
13/10/1953, έκανε λόγο για έγκλημα εθνικής προδοσίας,
υπογραμμίζοντας, ανάμεσα στα άλλα, πως η «καινούρια
πολεμική συμφωνία παραδίνει την Ελλάδα» και τους
Ελληνες «χειροπόδαρα δεμένους στη διάθεση του
Αμερικάνου γιάνκη επιδρομέα»13.
Οταν το ΚΚΕ έκανε αυτές τις εκτιμήσεις αντιλαμβανόταν τις
ελληνοαμερικανικές σχέσεις όπως ακριβώς ήταν. Οπως,
δηλαδή, τις περιέγραφε το 1948 ο επιτετραμμένος στην
πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα Κ. Ράνκιν, ο οποίος έγραφε
σε μία έκθεσή του προς τους ανωτέρους του14: «Είμαστε
υποχρεωμένοι ηθικά και πρακτικά, πάση θυσία, να
διαφυλάξουμε την Ελλάδα», διότι, «αυτή η χώρα είναι στην
ουσία το όργανό μας... ένα όργανο που εμείς
διαμορφώνουμε για να χρησιμοποιήσουμε στην επέκταση
της εξωτερικής μας πολιτικής». Και ήταν έτσι, γιατί το
καθεστώς της Ελλάδας χρειαζόταν τους Αμερικάνους
συμμάχους του για να εδραιώσει την εξουσία του πάνω στο
λαό.
1. Σπ. Λιναρδάτου: «Από τον εμφύλιο στη χούντα», εκδόσεις
«Παπαζήση», τόμος β', σελ. 121
2. Εφημερίδες 13/10/1953
3. Γ. Ασούρα: «Η Ελλάδα κάτω από την κυριαρχία των ΕΠΑ και του
ΝΑΤΟ», εκδόσεις ΝΕΑ ΒΙΒΛΙΑ, 1975, σελ. 31- 32.
4. Κ. Μαρδά, «Η Ελλάδα στα δίκτυα των βάσεων», εκδόσεις
«Καστανιώτη», σελ. 61
5. «Οι πρώτοι δώδεκα μήνες της Κυβερνήσεως Συναγερμού», Αθήναι
Δεκέμβριος 1953, σελ. 133
6. Εφημερία ΠΟΝΤΙΚΙ 28/8/87
7. Κ. Μαρδά: «Η Ελλάδα στα δίκτυα των βάσεων», εκδόσεις
«Καστανιώτη», σελ. 50- 51
8. Σπ. Μαρκεζίνη: «Αναμνήσεις 1972- 1974», Αθήναι 1979, σελ. 101
9. Πρακτικά Βουλής 27/11/1953 και «Οι πρώτοι δώδεκα μήνες της
Κυβερνήσεως Συναγερμού», Αθήναι Δεκέμβριος 1953, σελ. 184
10. Σπ. Μαρκεζίνη: «Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος, 1936-
1975», Γ' τόμος, 1952-1975 σελ σελ. 16- 17
11. Σ. Γρηγοριάδη: «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας», εκδόσεις
«Καπόπουλος», τόμος Δ', σελ. 156
12. «ΑΥΓΗ», 21/10/1953
13. «Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ», τόμος 7ος, εκδόσεις ΣΕ, σελ. 359- 362
14. Λ. Γουίτνερ: «Η Αμερικανική Επέμβαση στην Ελλάδα 1943-1949»,
εκδόσεις «Βάνιας», Θεσσαλονίκη 1991 σελ. 319
 ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΕΤΟ ΣΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥΣ

ΟΡΝΙΟ ΠΤΩΜΑΤΟΦΑΓΟ ΕΧΟΥΝ !!
H Πολιτικής μας Ιστορία

Το Μπουρδέλο Καίγεται
μεχρι να γίνει καρβουνο, χαρατσι!
Με ένα Υπουργειο Παιδείας Λαμογιας κι διεστρευλωσης τα βιβλία που
εκδίδει γίνονται τόσο ενδιαφέροντα όσο η πίσω όψη του εισητηρίου του
ηλεκτρικού. Η αυθεντικοι πληροφοριση που παρεχουν στα παιδια είναι ότι
καποιοι πήραν μίζες για να τυπωθούν, αλήθεια γιατι δεν τα μοιραζουν σε
σπίτια με παπάκια σαν τα διαφημιστικά από τις πιτσαρίες ? Ουτως ή
άλλως μαζί θα βρεθουνε στο καλάθι . Στο δικό μου μάλιστα του κόλησα κι
από ένα ζευγαρι παλια γυαλια που υποδηλώνει ότι δεν είναι ένα τυχαίο
καλάθι αλλά ράτσας, ένα σοφο καλάθι

Αφου τυπώνουν που τυπώνουν το χαρτι, γιατι δε βαζουνμεσα και μερικά

κομικς ή γελοιογραφίες εποχής ας πόυμε? Κάπου πήρε το μάτι μου « Το
κρατος της Ελλάδας ιδρυθηκε στη πελλοπόνησο ή αλλιώς μωρια στη
βόρεια ελλάδα από τον Γιουγκουρ Θεοντορ Κολοκοτρωνη…. και μου μπήκε
το κοτρωνι στο μάτι. Καλά η ενδοπαλαμικη παλιδρόιμηση, η χειραντλιαν
σπέρματος για να μη πω η μαλακια του αυνανα γραφοντα είναι τοση που
δεν ξέρει ότι η Πελλοπόνησος είναι στην Νοτιο Ελλάδα?

Μου φαίνεται θα φτιαξω ιστοσελίδα με όλα τα μαργαριτάρια που επιχειρει

να ταισει τα παιδια το Υπουργειο Παιδείας σας μεταφερω εδω την σύντομη
ανασκοπιση της πολιτικης μας ιστοριας, με την υποσημειωση οτι αν ηταν
ετσι γραμμενα και τα σχολικα βιβλια σιγουρα το μαθημα θα ηταν πολυ πιο
ενδιαφερον.

Κάπου εκεί γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα σε μία γωνία της
Βαλκανικής, ήταν κάτι τύποι - ραγιάδες τους λέγανε - μέλη της
Οθωμανικής αυτοκρατορίας βρήκανε αρχαία ελληνικά χειρογραφα που
ανέφεραν τον ορυκτο πλουτο της ελλάδας του Μεταλειολόγου Ηρακή, κάτι
από χάρτες της βιβλιοθηκης της Αλεξανδρειας που δεν καηκαν κι
αποφασισαν ότι κατεχουν το θησαυρο του πλανητη. Αυτοί οι τύποι -
παρόλλες τις φυλετικές προσμίξεις -θuεωρούσαν εαυτούς - και έως ένα
σημείο ήταν παρά τις μαλακίες ενός Φλαγενμάγερ - απόγονους μίας
Ιστορικής Φυλής που ονομάζονταν Έλληνες και πάνω στην ιδεα αυτή
δόμησαν το γεγονός του ιερατειου και των κρυφων οπλων που οποτε
χρειαστηκε έκανε κεμπαπ τους απληστους αραπάδες και συνεχίζει
και μεχρι σημερα, βλέπε Χιροσίμα Ιρακ Αφγανισταν Σερβια κοκ

Αυτοί οι Έλληνες λοιπόν στη Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν χωρισμένοι.

Οι μισοί ήταν τακιμιαζμένοι με τους τούρκους κυρίαρχους και οι άλλοι
μισοί την ψάχνανε ώστε να βρούνε τρόπο και να δημιουργήσουν το
δικό τους κράτος. Τέλος πάντων, κάτι Έλληνες που δεν μένανε στην
Ελλάδα αλλά στην Ρωσία - άρα δεν ξέρανε τι μαλάκες ήταν αυτοί που
μένανε στην Ελλάδα - έφτιαξαν μία εταιρία με φιλικό μετοχικό
κεφάλαιο. Αυτή η "Φιλική Εταιρία" λοιπόν έκανε δουλειές με σκοπό την
επανάσταση των Ελλήνων εναντία στους τούρκους. Οι Έλληνες βέβαια
που γουστάρανε τους τούρκους γιατί ήταν τακιμιαζμένοι (παππάδες και
κοτζαμπάσηδες τους λέγανε) κυκλοφορούσαν κάτι βιβλία ονομαζόμενα
"Πατρική Διδασκαλία" που έλεγαν πως η Έλληνες καλά ήταν υπό τουρκική
κατοχή. Αυτοί όμως που δεν γουστάρανε τους τούρκους είχαν
καλύτερους συγγραφείς κι έτσι εξέδοσαν περισσότερα βιβλία, (Χάρτα
της Ελλάδος, Αδελφική Διδασκαλία, Ελληνική Νομαρχία κ.α.) άρα
είχαν και επικοινωνιακό πλεονέκτημα. Οι Παπάδες βέβαια και οι
Κοτζαμπάσηδες "δώσανε στεγνά" την πρώτη επαναστατική
προσπάθεια ενός Πρίγκιπα που ονομαζόταν Υψιλάντης.Έτσι αντί να
καταφέρει να επαναστατήσει τον εκάνανε οι αραπάδες κεμπάμπ.
Τους πήρανε γραμμή λοιπόν οι υπόλοιποι τι κουμάσια ήταν και είπαν "έτσι
είστε κουφάλες; τώρα θα δείτε" Επειδή η αποτυχημένη προσπάθεια έγινε
στον βορά, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν ήταν να πάνε στον Νότο, σ'
ένα μέρος που το λέγαν Μωριά ή Πελλοπόνησο. Εκεί οι κοτζαμπάσηδες
από τη μία ήταν τακιμιαζμένοι με τους Τουρκαλάδες αλλά από την άλλη
γουστάρανε να γίνουν και απόλυτοι κυρίαρχοι χωρίς να έχουν τους
τούρκους πάνω απ' το κεφάλι τους. Το πρόβλημα βέβαια ήταν οι
Παπάδες αλλά ένας στρατιωτικός τύπος ονόματι Θόδωρος
Κολοκοτώνης, τράβηξε την πιστόλα, την κότσαρε στο κεφάλι ενός
δεσπότη ονόματι Παλαιών Πατρών Γερμανός, και του είπε "Άγιε
δέσποτα... ή ευλογείς την επανάσταση ή σ' ευλογούνε και σε πάνε κι
όλας τέσσερις". Ήταν γύρω στις 25 Μαρτίου του 1821.... Τέλος πάντων
οι Έλληνες ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Τούρκους - και όχι μόνο... στα
μουλοχτά φάγανε και αρκετούς κοτζαμπάσηδες αλλά αυτό δεν το
πολυλένε τα βιβλία - και αρχίσανε τους σαματάδες. Τραβήξαν και μία
Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο και -σαν καλοί θεατρίνοι - είπαν "Μάγκες,
είμαστε κράτος μόνοι μας τώρα". Οι τούρκοι στην Αρχή την είδαν
τσαμπουκά και στείλαν έναν Δράμαλη Πασά να καθαρίσει αλλά οι Έλληνες
"το' χαν" και με την καθοδήγηση του Θόδωρου τον στριμώξανε τον
Δράμαλη στα Δερβενάκια και τον πήγαν πίπα-κώλο-οπισθεν. Αφού όμως
ξεκώλιασαν τον Δράμαλη κι έτσι όπως κάθονταν σκέφτηκαν "...ωραία..
αφού κερδίσαμε τους τούρκους, και ανακυρήξαμε και κράτος Ελληνικόν τι
θα κάνουμε τώρα;" Τραβάνε λοιπόν και άλλη μία Εθνοσυνέλευση στο
Άστρος (πάλι αν θυμάμαι καλά) και έτσι ψήφισαν και σύνταγμα και
βρήκαν και σημαία. Βέβαια, αφού ανακύρηξαν κράτος με σημαία,
έπρεπε να ανακυρήξουν και κυβέρνηση. Επειδή δεν γινόταν να έχουν
3162 υπουργούς και 12753 πρωθυπουργούς εξέλεξαν λιγότερους.
Αυτοί που δεν γίναν υπουργοί ή πρωθυπουργοί κι έτσι αρχίσαν να
πολεμουν τους άλλους που γίναν υπουργοί. Φυσικά αυτοί που γίναν
Υπουργοί συνάψαν και δάνειο για να έχουνε φράγκα να ξεχωρίζουν
από αυτούς που δεν γίναν υπουργοί. Κράτος ασφαλές με
αναγνωρισμένα σύνορα μπορεί να μην είχαμε... είχαμε όμως χρέη.

Η ΣΥΝΑΨΗ ΔΑΝΕΙΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΜΙΑ ΠΟΥ

ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΠΑΛΙ ΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΗΤΑΝΕ

Αρχίσαν λοιπόν να πλακώνονται οι Υπουργοποιημένοι με τους στην απ'

έξω... Τσιμπάνε και τον Θοδωρή τον Κολοκοτρώνη και του Βάζουνε μέσα,
τρώνε άλλον έναν αρχιδάτο ονόματι Οδυσσέα Αντρούτσο και γενικά η
κατάσταση είναι μπουρδέλο για πρώτη φορά, ακόμα δεν γίναμε κράτος. Οι
τούρκοι βέβαια, ήταν τούρκοι αλλά δεν ήταν ΤΟΣΟ μαλάκες, οπότε την
ξανάπεσαν στου Έλληνες από δύο πάντες... με τον Κιουταχή Πασά και τον
Ιμπραήμ Πασά. Ένας Θεός της Ελλάδος (ο οποίος έχει σίγουρα χιούμορ)
σαν να έβαλε λίγο μυαλό στους Έλληνες. Οι Τουρκαλάδες είχαν φάει ήδη
Μεσολόγγι και Τριπολιτσά και πολιορκούσαν την Ακρόπολη (την οποία
υπεράσπιζε ο Καραϊσκάκης μαζί με τον Μακρυγιάννη οπότε πήρε τ' αρχίδια
του αντί για την Ακρόπολη ο Κιουταχής... τέλος πάντων) και οι Έλληνες
μαζεύτηκαν για άλλη μία Εθνοσυνέλευση στην Τριζοίνα. Αφού δεν
τους είχε πολυμείνει κράτος σκέφτηκαν και είπαν "Δεν εκλέγουμε
κανέναν φουκαρά μαλάκα να επωμιστεί και την Ευθύνη του
μπουρδέλου, και μετά εμείς την ξαναβλέπουμε την δουλειά;;;..." και
εξέλεξαν για κυβερνήτη της Ελλάδος έναν τύπο Ονόματι Ιωάννη
Καποδίστρια. Ο Τύπος ήταν μεγάλη πολιτική μούρη και ολίγον φασίστας,
χώρια το ότι δεν είχε ιδέα περί του Ελληνικού χάους και νόμιζε ότι του
έκαναν τιμή οι πατριώτες του. Τέλος πάντων, πριν να έρθει από την
Ελβετία όπου ιδιώτευε (τους έφτιαξε και το σύνταγμα) και αφού είχε
υπηρετήσει ως ένας από τους Υπουργούς εξωτερικών του τσάρου,
έπεσε μία πιστολιά στο Ναυαρίνο, ο ΑγγλοΓαλλοΡωσικός στόλος
ξεκώλιασε τον ΤουρκοΑιγυπτιακό (οι Έλληνες δεν είχαν συμμετοχή
αν και εικάζεται ότι η ντουφεκιά που έφαγε τον βρετανό απεσταλμένο
για τις διαπραγματεύσεις ρίχθηκε από την καριοφύλα του
Κολοκοτρώνη) και οι Τουρκο Αιγύπτιοι είπαν να την κάνουν σιγά σιγά
αλλά όχι γρήγορα. Το 1828 έρχεται αυτός ο Καποδίστριας στην
Ελλάδα. Εκλήθει να διοικήσει ένα χρεωμένο μπουρδέλο του οποίου ο
στρατός εδιοικήτο από έναν τύπο ονόματι Φαβιέρος, που δεν ήταν
Έλληνας, ενώ οι Ελληνικές στρατιωτικές μονάδες ήταν κάτι τύποι με
φουστανέλες που γαμούσαν κι έδερναν - στην κυριολεξία. Κάτι μου
θυμίζει αυτό, τον Γεωργιο Παπανδρεου που εν ετη 2010 ερχεται να
διοικήσει επίσης το χρεωμενο μπουρδελο που λέγεται Ελλάδα. Αυτόν
πιανου κουμπόυρα θα τον φαει? ,μια που ήταν και κουμπουρας και δεν
ξερει να διαβαζει ιστορια να μαθει τη μνημη της καρέκλας του? Α... το
κράτος δεν είχε ούτε αναγνωρισμένα σύνορα ή υπόσταση ακόμα. Τέλος
πάντων ο Ανθρωπάκος σήκωσε τα μανίκια και άρχισε, έκοψε νόμισμα,
έφτιαξε υπουργεία, ξεκίνησε κάποιες κινήσεις για την παιδεία, έπεισε του
Αγγλο-Γαλλό-Ρώσους το 1829 να υπογράψουν στο Λονδίνο το πρωτόκολο
ίδρυσης του (υποτελούς μεν στην τουρκία, αυτόνομου δε) Ελληνικού
κράτους και να μπουν "εγγυητές". Έτσι το μπουρδέλο εκτός από χρεωμένο
έγινε και υποτελές (επί της ουσίας) και σε άλλες (πλην τουρκίας) ξένες
δυνάμεις. Το 1830 το μπουρδέλο έγινε και τελείως ανεξάρτητο από
τους τούρκους, καθότι οι Άγγλοι (κυρίως) και οι Γάλλοι και οι Ρώσοι
δεν θέλανε να μοιράζονται τα φράγκα του με τους τουρκαλάδες. Αφού
λοιπόν ο Καποδίστριας έκανε σίγουρο ότι το μπουρδέλο είναι
ανεξάρτητο, οι τύποι που τον καλέσανε να βγάλει τα κάστανα από
την φωτιά θεώρησαν ότι αρκετά κάθησε και ότι παραπήρε αέρα. Τον
φάγανε λοιπόν λάχανο κάτι Μαυρομιχαλαίοι και άρχισε πάλι ο χαμός
με το ποιός θα διοικήσει. Οι Τρεις προστάτες (Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι)
όμως τους το ξέκοψαν και τους είπαν "Μάγκες, σας αγαπάμε σας εκτιμάμε
αλλά επειδή είστε ΤΕΛΕΙΩΣ μα ΤΕΛΕΙΩΣ ΜΑΛΑΚΕΣ δεν σας
εμπιστευόμαστε να αυτοδιοικήστε" και τους κουβάλησαν έναν ΒαυαρόΔανό
Σιφιλιάρη ονόματι Όθωνα για βασιλιά.

Αυτός ο σιφιλιάρης δεν ήταν και τόσο μαλάκας. Αν και στην αρχή
καταδίκασε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη σε θάνατο, μετά μετάνοιωσε και
τον έκανε σύμβουλο για την Επικράτεια. Επίσης ίδρυσε και Πανεπιστήμιο
ενώ ο Βαυαρός υπεύθυνος για την παιδεία που κουβάλησε μαζί του,
κάποιος Μάγερ, έβαλε τις βάσεις της παιδείας της Ελλάδος και από τότε
δεν έχουν πολυαλάξει. Σταδιακά, αγάπησε τόσο πολύ το βασίλειο του που
άμα λάχει φόρεσε και φουστανέλα. Βέβαια, ένας σύμβουλος του για τα
εσωτερκά, ο Αρμεσμπέργκ, και γενικά ο Όθωνας ήταν λίγο φασισταριό. Οι
Έλληνες δεν πολυγουστάρανε εξουσίες "Ελέω Θεού" -τα ίδια σκατά είχαν
και με τον σουλτάνο - και έτσι στις 3εις Σεπτεμβρίου 1843 έγινε μία
επανάσταση προτοστατούντος ονόματι Μακρυγιάννης (ο ίδιος που
ξεκώλιασε τους τούρκους σε διάφορες μάχες) και ενός άλλου ονόματι
Καλέργη. Ο Βαυαρός ψιλοχέστηκε και έτσι παραχώρησε σύνταγμα. Έτσι το
μπουρδέλο εκτός από υποτελές και καταχρεωμένο έγινε και συνταγματικό.
Που είχαμε μείνει;;; Α ναι.. το μπουρδέλο λοιπόν από "ελέω Θεού"
μοναρχία, έγινε συνταγματική μοναρχία το 1843. Στα όρια συγκρούσεων
λοιπον παραχωρειται στο λαο κατευναστικο χαπι οι δημοκρατικές
εξουσίες, δεν κάνει ενας κουμάντο, αλλά ολοι μαζι, κι έτσι εχουμε
φρεσκο μπαχαλο παιδιά Αφού είχανε σύνταγμα, οι πελάτες του
μπουρδέλου έπρεπε να εκλέξουν τσατσά. Το 1844 λοιπόν γίναν και οι
πρώτες εκλογές. Τα 3 κόμματα έφεραν τους εξής Εθνικούς και ευπάτριδες
τίτλους Ρωσικό Κόμμα (Ηγέτης ο Ανδρέας Μεταξάς) που πήρε 55 έδρες.
Αγγλικό Κόμμα (Ηγέτης ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος) που πήρε 28
έδρες Γαλλικό Κόμμα (Ηγέτης ο Ιωάννης Κωλέττης) που πήρε 20 έδρες.
Τιμώντας τις δημοκρατικές αρχές, κοιτίδα των οποίων ήταν η χώρα που
εκλήθησαν να διοικήσουν, και οι 3εις Ηγέτες, προτοστατούντος του
Κωλέττη, φρόντισαν να νοθεύσουν το αποτέλεσμα. Τελικά, σε απόδειξη του
πόσο σημαντική ήτο από συστάσεως του κράτους η Λαϊκή βούληση, ο
Κωλέττης του τρίτου κόμματος ορίσθηκε 1ος συνταγματικός
πρωθυπουργός του Μπουρδέλου, με την υποστήριξη του Ηγέτη του
Ρωσικού κόμματος (κρατήστε το αυτό... μερικά χρόνια αργότερα και
πάλι ο ηγέτης του "Ρωσικού Κόμματος" (ονόματι ΚΚΕ) θα κάνει πάλι
την ίδια μαλακία και μολονότι θα έχει την πλειοψηφία θα στηρίξει
άλλη κυβέρνηση και θα τον φάνε λάχανο). Το μπουρδέλο λοιπόν
αποκτά από την αρχή του τον ηγέτη που ΔΕΝ ψηφίζει ως
πλειοψηφία. Επίσης, όταν ο Κωλέττης αρρώστησε και βρέθηκε με το ένα
ποδάρι στον τάφο οι βουλευτές του άρχισαν να λακίζουν προς άλλα
κόμματα. Η Προσωπολατρεία λοιπόν αλλά και η πλήρης απαξίωση
της πλειοψηφίας ξεκινάει μαζί με την συνταγματική ιστορία του
μπουρδέλου. Τέλος πάντων, όπως είπαμε ο Όθωνας μπορεί να ήταν λίγο
μαλάκας στην αρχή αλλά τελικά την αγάπησε την Ελλάδα. Γι' αυτό και
άρχισε να μην υπακούει τελείως τους "προστάτες" (στα μπουρδέλα τους
λένε "Νταβατζήδες") εξ' Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας. Και όπως όλοι οι
σωστοί νταβατζήδες, για να τον συνετίσουν του ζήτησαν τα φράγγα
που είχαν δανείσει στο μπουρδέλο πριν αναλάβει αυτός. Για να τα
βρει έβαλε φόρους, οι πολίτες δεν είχαν, έγινε της πουτάνας και έφαγε
σουτ. Τελικά λίγο μετά το σουτ στον Όθωνα, μας ήρθε ένας Δανός,
ονόματι Γλύξμπουργκ (κρατήστε το όνομα) Γεώργιος. Τον
γούσταραν οι Εγγλέζοι και τόσο χάρηκαν που μας τον
φορμάρισαν ώστε του δώσαν δώρο και τα Νησιά του Ιονίου...
τώρα πως διάολο ήταν δικά τους τα Νησιά είναι ένα ερώτημα
που δεν έχω καταφέρει να απαντήσω ακόμα. Από τότε είχαν το
έθιμο να χωριζουν τον πλανητη σε γκριζες ζωνες εν αγνοια των
πλυθησμων που κατοικουσαν εκει Το μόνο σίγουρο είναι πως το
μπουρδέλο το κάνουν ό,τι θέλουν, επιβάλοντας του τους ηγέτες που
γουστάρουν εκείνοι και εκβιάζοντας το με τα φράγγα που "χρωστάει" σαν
γνήσιοι νταβατζήδες. Ο Γεώργιος δεν ήταν τόσο μαλάκας... είχε και έναν
Ικανότατο Προθυπουργό, τον Χαρίλαο Τρικούπη, ο οποίος όπως όλοι
οι μεγάλοι μας κυβερνήτες πήρε τον δρόμο του φευγιου στις εκλογές
και το 1895 (επειδή μας πηγαίναν ακόμα πίπα κώλο με τους τόκους οι
νταβάδες) είπε ένα "Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν" και την έκανε. Ο
Γεώργιος πάντως παρά την πτώχευση, έκανε Ολυμπιακούς αγώνες,
έμπλεξε και σ' έναν πόλεμο το 1897 με τους οθωμανούς και παραλίγο
να μας πάνε τοίχο πούτσα οι τουρκαλάδες αλλά τελικά την
γλιτώσαμε. Το 1908, πέρα από την ίδρυση του ΕΝΔΟΞΟΥ
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ, έχουμε και την απαρχή του κινήματος των Νεοτούρκων,
με ηγέτη κάποιον Τούρκο που είχε γεννηθεί στη Θεσαλονίκη και είχε και
μπλέ μάτια. Κεμάλ τον λέγανε. Μεγάλο Μουνόπανο αυτός.... Το 1909,
επειδή στην Ελλάδα γινόταν της καριόλας μετά από τον αποτυχημένο
πόλεμο, έγινε ένα κίνημα στο Γουδί και κλήθηκε ένας κρήτης αντάρτης και
προτεργάτης της Κρητικής επανάστασης να κυβερνήσει. Το όνομα αυτού
ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. Βέβαια, τον έφερε Αγγλικό καράβι αλλά
ήταν ο 1ος και μοναδικός Αντάρτης και πραγματικός επαναστάτης
που κυβέρνησε ποτέ το Μπουρδέλο. Το Αγγλικό πλοίο απλά και
σημειολογικά μας υπενθιμίζει ότι ο Νταβάς είναι πάντα εδώ ώστε να
μην παίρνουμε πολύ αέρα. Για να μη τα πολυλογούμε ο Βενιζέλος
πήρε την Ελλάδα το 1890 μέχρι την Λαμία και την Παρέδωσε το 1920
μέχρι τη Σμύρνη. Στο μεσοδιάστημα βέβαια στο μπουρδέλο έγινε της
κακομοίρας. Πέθανε ο Γεώργιος και ο Γιός του ο Κωσταντίνος ήθελε να
αλλάξουμε νταβατζή και να πάμε με τους Γερμανούς στον 1ο Παγκόσμιο
Πόλεμο. Ο Βενιζέλος ήθελε να μείνουμε πιστοί στον Νταβατζή μας. Η μισή
Ελλάδα πήγε με τον Γερμανό νταβατζή και η άλλη μισή με τον
Εγγλέζο. Η περίοδος αυτή (1915 - 1917) ονομάστηκε Εθνικός
Διχασμός. Τελικά οι Εγγλέζοι νταβατζήδες υποστήριξαν καλύτερα κι έτσι ο
Βενιζέλος κέρδισε, έστειλε για τσάι τον Κωσταντίνο και Υπέγραψε τις
Συνθήκες του Νείγύ και των Σεβρών μιας και είχε προβλέψει ότι οι Εγγλέζοι
νταβατζήδες θα κέρδιζαν τον διεθνή πόλεμο. Η Ελλάδα από ισόγειο
μπουρδέλο είχε γίνει 5θάλασσο και 2ηπειρωτικό μασατζίδικο
με τις ευλογίες των νταβατζήδων που μας είδαν και σαν πιστές
τους τσατσάδες στην Μικρά Ασία. Επισήμως βέβαια, υποτίθεται ότι
νοιάζονταν για τους Ελληνικούς πληθυσμούς. Όπως όλοι οι νταβατζήδες
άλλωστε, τις πουτάνες τους τις χαιδεύουν όσο εκείνες τους κάνουν καλά
την δουλειά τους. Στην προσπάθεια του να μην έχει τους Δημόσιους
Υπαλλήλους όμηρους κάθε κυβέρνησης ο Βενιζέλος πέρασε έναν
νόμο για την μονιμότητα τους. Φυσικά, με το που ψηφίστικε ο νόμος, ως
γνήσιοι απόγονοι σουλτάνων, οι δημόσιοι υπάλληλοι άρχισαν να ξύνουν τ'
αρχίδια τους αφού κανένας δεν θα τους πείραζε. Επίσης, λόγο της έναρξης
της διεθνούς αντικομμουνιστικής εκστρατείας, πέρασε κι έναν νόμο
ονόματι "Ιδιώνυμο" ώστε να πείσει τους νταβατζήδες ότι η Ελλάς δεν
κινδυνεύει από την Μαρξιστική Ιδεολογία. Σε μερικά χρόνια με βάση
το "Ιδιώνυμο" η μισή Ελλάδα θα έτρωγε ξύλο σε φυλακές και εξορίες.

Ε καλά το ίδιο δεν γίνεται σήμετα και με το νέο Αμερικάνικο φρουτο

που λέγεται τρομοκρατία? Πάλι το ιδιο ξύλο και αδικαιολογητες
συλλήψεις δε γίνονται? Σκοταδισμός της ενημέρωσης? Ο σεισμός της
Ταιτης έγινε από βάθος 0-1μέτρο ενώ οι φυσιολογικοι από 10 και
περισσότερο
Το 1920 λοιπόν, αφού είχε ρίξει άλλα 2 πατώματα στο μπουρδέλο, ο
Βενιζέλος σκέφτηκε να κάνει εκλογές. Θα περίμενε κανείς να τις
πάρει περίπτατο, αλλά οι πελάτες του μπουρδέλου είχαν κουραστεί
από τα αλλεπάληλα πολεμικά γαμήσια και - μολονότι οι
περισσότεροι ψήφισαν το κόμμα του - τελικά δεν τον βγάλαν ούτε
βουλευτή. Τα πήρε κράνα ο Βενιζέλος κι έφυγε για Γαλλία, ενώ οι
άλλοι φωνάξαν πίσω την προηγούμενη τσατσά, τον Κωσταντίνο.
Φυσικά οι νταβάδες δεν γουστάρανε με τίποτα τον Κωσταντίνο (ο
οποίος συνέχισε να κάνει μαλακίες) ενώ τα είχαν ψιλοτσουγκρίσει
και μεταξύ τους. Ο Κεμάλ τους έπαιξε ωραία και τους έταξε
πολλά και έτσι τον βοήθησαν ώστε να μπεί στη Σμύρνη και να
την επαναφέρει στην κατοχή της τουρκίας. Οι Έλληνες που
έμεναν εκεί, σύμφωνα με τους νεότερους ιστορικούς,
συνοστίστηκαν στην προκυμαία για να κουνήσουν το Μαντήλι σε
κάτι πολεμικά των νταβατζήδων που έπλεαν στα ανοιχτά.

Οι Τούρκοι όμως, που θέλανε να έχουν απρόσκοπτη θέα στην

προκυμαία, τραβήξαν τα χατζάρια και φάγανε γύρω στο ενάμιση
εκατομμύριο που τους έκοβε την θέα ενώ έκαψαν και την πόλη γιατί
ήταν κρύο το καλοκαίρι εκείνο και έπρεπε να ζεσταθούνε.

Οι Έλληνες λοιπόν, πάντα υπερβολικοί και συναισθηματικά

φορτισμένοι, ονόμασαν την εξολόθρευση ή εκτόπιση προς άγνωστη
κατεύθυνση ενάμιση εκατομμυρίου ανθρώπων "Μικρασιατική
Καταστροφή" αντί για "Μικρασιατικό Συνοστισμό". Αφού λοιπόν
συνοστίστηκαν, κάτι κουτσάβια του στρατού που Πολεμούσαν
ανελειπώς από το 1911 έως το 1922 και είχαν συνηθίσει να
κερδίζουν το πήραν στραβά. Ήταν ένας τύπος λοιπόν ονόματι
Πλαστήρας και αφού έφαγε 3εις ημέρες με έναν λόχο
υπερασπιζόμενος την Σμύρνη, μπούκαρε σε ένα πλοίο και φτάνοντας
στην Μυτηληνη αν θυμάμαι καλά έστειλε ένα μυνηματάκι προς
Αθήνα μεριά και τον Κωσταντίνο Γλύξμπουργκ, τον Βασιλέα τον
Ελλήνων. Το μηνυματάκι πάνω κάτι είχε ως εξής: "Μεγάλε,
έρχομαι και τα' χω πάρει λίγο από τον συνοστισμό... κανόνισε να
μη σε βρω εκεί γιατί θα σου κόψω ό,τι εξέχει." Ο Κωσταντίνος
Γλύξμπουργκ μπορεί να ήταν Βασιλέας αλλά μαλάκας δεν ήταν. Το
έπιασε το υπονοούμενο και είπε να την κάνει για Ελβετία σιγά-σιγά
πριν σκάσει μύτη στον Πειραιά το Παπόρι με τον Πλαστήρα και
τους άλλους. Φυσικά, ως γεναίος στρατηγός που ήταν, άφησε
πίσω του την Κυβέρνηση που εκείνος είχε διορίσει να φάει την
χλέμπα. Θεοτόκης, Προτοπαπαδάκης, Γούναρης, Στράτος,
Μπαλτατζής και Χατζηανέστης καταδικάστηκαν σε θάνατο στην
"Δίκη των Έξι" (8 ήταν οι κατηγορούμενοι αλλά οι άλλοι δύο
εξωραΐστικαν αφού την γλίτωσαν) από την επαναστατική
επιτροπή. 6 αντί για (πεζό) 206 την πλήρωσαν, και το μπουρδέλο
έδειξε για άλλη μία φορά πως όχι μόνο ξεχνάει αλλά και πως τιμωρεί
με εκπτώσεις και ενίοτε όχι τους ηθικούς αυτουργούς αλλά τα πιόνια
τους. Τέλος πάντων.... Ο Στρατός ήταν εξουθενομένος, οι
συνοστισμένοι έφταναν με καραβιές από τα παράλια ρακένδυτοι και
κατεστραμένοι. Ο Πλαστήρας (που - σε αντίθεση με άλλους -
γνώριζε ότι ήταν στρατιωτικός και όχι πολιτικός) είπε στον Βενιζέλο
να αναλάβει. Ο Βενιζέλος με τη σειρά του αρνήθηκε στο στυλ
"Καλά ρε μαλάκες πλάκα μου κάνετε;;; Σας έδωσα το μπουρδέλο
μασατζίδικο για την υψηλή κοινωνία, με πετάξατε για την άλλη την
Γερμανοτσατσά και τώρα μου ζητάτε και τα ρέστα;" Τέλος
πάντων ανέλαβε την εκπροσώπηση της χώρας στις
διαπραγματεύσεις με τους Νταβατζήδες. Ο Βενιζέλος ήταν καλή
τσατσά αλλά από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσε να τα βάλει
με τους νταβάδες οι οποίοι μας είχανε στην μπούκα που είχαμε
στείλει τον εκλεκτό τους. Με τα πολλά υπογράψαμε την Σνθήκη
της Λωζάνης το 1923 όπου μας έβγαζε κερατάδες και δαρμένους
από τους τούρκους αλλά τουλάχιστον αναγνώριζε τα σύνορα μας
πλεονεκτικότερα συγκριτικά με όλους τους υπόλοιπους
βαλκάνιους. Εκείνη η περίοδος (Από το 1922 μέχρι και το 1940)
για όλον τον κόσμο ονομάστηκε "Περίοδος τους Μεσοπολέμου".
Για την Ελλάδα όμως ο τίτλος "απόλυτης μπουρδελοποίησης"
ταιριάζει καλύτερα. Ένας από τους δικτάτορες της εποχής, ο
Γεώργιος Κονδύλης, είπε το περίφημο "Αν ήξερα πόσο ηλίθιος
είναι ο Ελληνικός Λαός, θα τον κυβερνούσα από τότε που ήμουνα
λοχίας".

Πρόσφυγες από τη μία, διεθνής οικονομική κρίση από την άλλη,

αλυτρωτισμοί και διάφορα "κινήματα" τελικά το 1936 ο Βασιλεύς
Γεώργιος Β διόρισε τον Ιωάννη Μεταξά υπουργό στρατιωτικών και
στη Συνέχεια πρωθυπουργό μολονότι ουδείς τον είχε ψηφίσει. Το
ίδιο πιάτο δεν σερβίρουν και σήμερα? Αλβανους, βουλγαρους
πακιστανους κι αφρικανους προσφυγες , οικονομική κρίση, και μια
μαριονετα στη κυβέρνηση?

Μαζί με τον διορισμό του, του έκανε δώρο και την κατάργηση
μερικών άρθρων του συντάγματος και έτσι φτάσαμε στην
Δικτατορία της 4ης Αυγούστου. Το μπουρδέλο από
Συνταγματική Μοναρχία έγινε Απολυταρχική Μοναρχία.

Χμμμ Αυτό είναι στο πιάτο που έρχεται

Έως τότε, οι μισοί πελάτες του μπουρδέλου (Βενιζελικοί)

τσακώνονταν με τους υπόλοιπους πελάτες του μπουρδέλου
(άντιβενιζελικοί). Τον Μάρτιο του 36 όμως ο Βενιζέλος πέθανε και
οι πελάτες του κάπου το έχασαν. Τέλος πάντων, κάποιοι πελάτες που
πριν δεν πολυμπλέκονταν είχαν αρχίσει να πληθαίνουν. Τους έλεγαν
Κομμουνιστές και εμφανίζονταν ως εχθροί της Δικτατορίας του
Μεταξά. Φυσικά ο Μεταξάς δεν το εκτιμούσε ιδιαίτερα αυτό, οπότε
τους πήρε στο κυνήγι. Ο Μεταξάς που λέτε, μπορεί να ήταν
δικτάτορας και φασίστας αλλά μαλάκας τελείως δεν ήταν. Έτσι,
μολονότι κυνήγαγε κομμουνιστές και έστελνε τους επιτελείς του
στην γερμανία του Αδόλφου για σπουδές, εσωτερικά έφτιαχνε
Ι.Κ.Α., ενώ στην εξωτερική του πολιτική ακολουθούσε τις
συμβουλές του Άγγλου νταβατζή. Όταν λοιπόν οι γείτονες Ιταλοί
ήρθαν να μας πουλήσουν τσαμπουκά, ο Μεταξάς σκέφτηκε ότι οι
Νταβάδες μας δεν του γούσταραν και έπρεπε να υπερασπιστούμε το
μπουρδέλο μας από την επιβουλή τους. Οι Πελάτες του μπουρδέλου
χαρακτηρίζονταν από την αποτελεσματικότητα τους στους
τσαμπουκάδες. Έτσι, παρόλο που το στοίχημα στο Ιταλία - Ελλάδα
δεν έδινε τον στον άσσο, έδινε 1 στο Χ και 38 στο 2πλο, πήραμε τα
όπλα και κάτσαμε μία κέντα τον Ιταλιάνων που ψάχνανε να
βρούνε από που το φάγανε το γκόλ και δεν πήραν χαμπάρι.
Ακόμα και ο Αρχηγός των νταβάδων εντυπωσιάστηκε και είπε το
περίφημο "Δεν είναι οι Έλληνες που πολεμούν σαν ήρωες αλλά οι
ήρωες που πολεμούν σαν Έλληνες". Οι Ιταλιάνοι είχανε πλάτες
όμως και έτσι όταν αρχίσαμε να τους τον μπήγουμε βαθειά, ζήτησαν
βοήθεια από κάτι τύπους που είχανε γαμήσει όλη την Ευρώπη και
τους λέγανε Γερμανούς. Εκτός από πολύ καλοί τσαμπουκάδες οι
γερμανοί είχαν και αρκετούς φίλους στο Μπουρδέλο αφού πολοί
από τους στρατιωτικούς του διοικητές είχαν σπουδάσει στις
σχολές τους. Μολαταύτα, και επειδή οι νταβάδες μας
εξακολουθούσαν να μιλάνε αγγλικά, δεν μασήσαμε και τα βάλαμε
και μ' αυτούς. Μόνο που με τους γερμανούς τα πράγματα ήταν
αβαβά και στο τέλος τον ήπιαμε. Ένας στρατηγός ονοματι
Τσολάκογλου - ο οποίος δεν είχε ρίξει ούτε ντουφεκιά - υπέγραψε
την ανακωχή και - όλως περιέργως - διορίστικε και πρώτος
Πρωθυπουργός υπό γερμανικό νταβατζιλίκι. Οι τσατσάδες των
Εγγλέζων την έκαναν για Αίγυπτο μαζί με τις εισπράξεις του
μπουρδέλου (που είχαν μετατρέψει σε ράβδους χρυσού), ενώ δεν
παρέλειψαν να δώσουν τα κλειδιά των φυλακών όπου ήταν
κλεισμένοι οι κομμουνιστές στους Γερμανούς εχθρούς τους
γενικώς, φίλους τους όμως στον Αντικομμουνισμό. Το μπουρδέλο
λοιπόν άλλαξε τσατσά και έτσι βρέθηκε υπό γερμανική κατοχή... λες
και πριν ήταν ελεύθερο. Τέλος πάντων, επειδή οι μεν αγγλόνταβάδες
και οι τσατσάδες τους είχαν φύγει, ενώ οι δε γερμανονταβάδες και οι
τσατσάδες τους δεν είχαν ακόμα καλή εμπειρία διοίκησης του
μπουρδέλου, οι πελάτες είπαν για πρώτη φορά μετά από Πολλά
χρόνια να ψιλοπάρουν την κατάσταση στα χέρια τους... Αυτή η
προσπάθεια ονομάστηκε "Εθνική Αντίσταση".... και κατάφερε να
αντισταθεί σχεδόν σε όλους εκτός από τον εαυτό της. Όταν
πρωτομπουκάραν οι γερμανοί και υπέγραψε ο Τσολάκογλου την
παράδοση της χώρας, όπως είπαμε, έγινε και πρωθυπουργός. Οι
γερμανοί ήταν σκληροί πολεμιστές και φασίστες του κερατά αλλά
επειδή τα είδαν λίγο κωλυόμενα μέχρι να μας τον φορμάρουνε,
αποφάσισαν να μην πολυτσαμπουκαλευτούν. Έτσι ο ίδιος ο ηγέτης
τους, ένας κοντός νευρόσπαστος με αστείο μουστάκι ονόματι
Αδόλφος, έδωσε εντολή να μην συληφθούν Έλληνες αιχμάλωτοι.
Όπως είχαμε πει, η προηγούμενη τσατσά της Ελλάδος, ο Μεταξάς,
τα είχε βάλει με κάτι τύπους ονόματι κομμουνιστές. Επειδή λοιπόν
τους πήγαινε τοίχο-τοίχο, οι κομμουνιστές ήταν οι μόνοι που είχαν
παράνομα αντιστσιακά δίκτυα. Γι' αυτούς είτε ο Μεταξάς είτε ο
Τσολάκογλου τους κυνήγαγε ήταν το ίδιο. Όταν βέβαια
πρωτομπήκαν οι Γερμανοί οι κομμουνιστές κάνανε την πάπια.
Βλέπεις, όπως όλα τα Ελληνικά κέντρα εξουσίας από καταβολής
του Ελληνικού κράτους, έτσι κι εκείνοι είχαν τον νταβατζή τους.
Ο Νταβατζής αυτονών ήταν η (πάλαι ποτέ) Ένωση Σοβιετικών
Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ ή για συντομία Ρωσία). Ο
Νταβατζής τους λοιπόν τα είχε καλά με τον κοντό σπαστικό με το
μουστάκι στην αρχή και μάλιστα είχαν μπουκάρει μαζί και είχαν
ξεκωλιάσει την Πολωνία τον Σεπτέμβριο του 1939. Στις 22
Ιουνίου του 1941 όμως, ο Σπαστικός κοντός την είδε κάπως περίεργα
και την έπεσε με τα μπούνια στους πρώην φίλους του. Οι εν Ελλάδι
τσατσάδες τους κρανιώθηκαν. "Έτσι είσαι ρε πούστη; Τώρα θα
δεις". Στις 28 Σεπτεμβρίου του 1941 λοιπόν ιδρύσανε το Εθνικό
Απελευθερωτικό Μέτωπο ή (ΕΑΜ) Βέβαια, και οι τσατσάδες των
Εγγλέζων, όντας παλαιότερες πουτάνες, δεν καθόντουσταν να το
ξύνουν. Είχαν ιδρύσει από τις 11 Σεπτεμβρίου του 1941 τον Εθνικό
Δημοκρατικό Ελληνικό Σύνδεσμο (ΕΔΕΣ). Τόσο όμως ο ΕΑΜ όσο
και ο ΕΔΕΣ στην αρχή είχαν περιοριστεί στο να την ψάχνουν
πολιτικά την δουλειά. Δεν κάνανε τίποτα το ιδιαίτερο δηλαδή, απλά
δεν συνεργάζονταν με τις τσατσάδες των γερμανών. Ο ΕΑΜ όμως
λόγο ΚΚΕ είχε - όπως είπαμε - καλύτερο παράνομο δίκτυο,
κληρονομιά από την προ-γερμανικών τσατσάδων εποχή. Έτσι, τον
Φεβρουάριο του 1942 ανηγειλαν την ίδρυση του Ελληνικού Λαϊκού
Απελευθερωτικού Στρατού ή (ΕΛΑΣ). Επειδή ήταν όμως λίγο
μπουχέσες, τους πήρε ένα επτάμηνο μέχρι τον πρώτο τσαμπουκά.
Τέλος πάντων στις 9 Σεπτεμβρίου του 1942 ένας παλαβός
"καπετάνιος" του ΕΛΑΣ με το όνομα Άρης Βελουχιώτης, την
πέφτει σε κάτι Ιταλούς στην Παρνασίδα και τους γαμεί
πατόκορφα. Ο ΕΔΕΣ με τη σειρά του, ίδρυσε τον δικό του
Στρατιωτικό Βραχίωνα στις 28 Ιουλίου του 1942. Τον ονόμασε
Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών (ΕΟΕΑ) και αρχηγός τους
ήταν ένας ταγματάρχης του παλιού Ελληνικού Στρατού ονόματι
Ναπολέων Ζέρβας. Τα καταστατικά - ήτοι ιδεολογικά μανιφέστα -
των δύο οργανώσεων διέφεραν ελάχιστα. Βλέπεις το ΚΚΕ δεν ήταν
μόνο του στον ΕΑΜ και οι Ρώσοι νταβάδες δεν είχαν και
ιδιαίτερη σχέση μαζί του γιατί είχαν τα δικά τους προβλήματα
αφού αντιμετώπιζαν τον υστερικό κοντό στη χώρα τους. Τα
προβλήματα όμως εμφανίστηκαν όταν οι Εγγλέζοι σύμμαχοι
αρχίσαν να μοιράζουν μπικικίνια χρυσά για να ενισχύσουν τον
αντιστασιακό αγώνα. Τόσο ο ΕΛΑΣ όσο και ο ΕΟΕΑ γουστάραν
μπικικίνια. Στην αρχή οι Εγγλέζοι Νταβάδες τους ήθελαν μαζί και
τους τα μοίραζαν κανονικά. Ήθελαν βλέπεις να κόψουν τον κώλο
του Ρόμελ στην Αφρική οπότε χρειάζονταν να σαμποτάρουν την
γραμμή ανεφοδιασμού του. Έτσι, στις 25 Νοεμβρίου του 1942 120
Αντάρτες του ΕΛΑΣ, 65 της ΕΟΕΑ και 12 βρετανόπουστες
ανατινάζουν την Γέφυρα του Γοργοποτάμου. Ήταν η μεγαλύτερη
πράξη δολιοφθοράς έως τότε στην κατεχόμενη Ευρώπη, ενώ οι
ενωμένες Ελληνικές δυνάμεις παρουσιάζουν δυναμική στρατεύματος
και πάνε πίπα-κώλο τον στρατό που φρουρούσε την γέφυρα. Επειδή
ο ΕΛΑΣ είχε βγεί πρώτος στο βουνό αλλά και επειδή είχε δίκτυο για
να υποστηρίξει τις ανταρτοομάδες του, οι Πολιτικοί αρχηγοί του
ΕΑΜ, κάτι κουρούμπελοι ονόματι Σιάντος και Ιωαννίδης,
θέλησαν να έχουν στο Χέρι όλη την Ελλάδα. Φυσικά, ούτε οι
Βρεταννοί νταβάδες αλλά ούτε και οι ΕΟΕΑ τσατσάδες τους
είχαν καμία διάθεση να τους αφήσουν. Έτσι, ήδη από το 1942 και
αμέσως μετά την ανατίναξη της γέφυρας οι 2 κύριες αντιστασιακές
οργανώσεις ναι μεν τσαμπουκαλεύονται με τους
ΓερμανοΙταλοΒούλγαρους κατακτητές αλλά ψιλοχώνονται και
μεταξύ τους. Να μην τα πολυλογούμε, μάθανε πως γαμόμασταν
πλακώσανε κι οι γύφτοι, και έτσι το Φθινόπορο του 1943 οι
γερμανοί νταβάδες άρχισαν να συγκροτούν σε εξοπλισμένα
τάγματα τις δικές του τσατσάδες και τις ονόμασαν Τάγματα
Ασφαλείας. Τα τάγματα ασφαλείας ονομάστηκαν και
"Γερμανοτσολιάδες" μιας και ενώ ήταν ενδεδυμένα με την στολή
των τσολιάδων, έδιναν όρκο πίστης και υποταγής στον κοντό και
νευρόσπαστο ηγέτη της Γερμανίας. Όσο πλησίαζε η λήξη του
πολέμου, οι δυνάμεις της χώρας ήταν διαιρεμένες σε 3 στρατόπεδα.
Το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ διατηρούσε την πλειοψηφία σε πουτάνες αλλά
ο Ρώσος Νταβατζής το είχε γραμμένο στ' αρχίδια του γιατί δεν
τον ενδιέφερε η Ελλάδα και είχε ήδη αποφασίσει να πάρει όλα τα
υπόλοιπα βαλκάνια. Ο ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ ήταν η αγαπημένη πουτάνα
του Αγγλο-Αμερικάνου Νταβατζή αλλά ο νταβατζής του δεν
τράβαγε κανένα ζόρι στο να συνεργαστεί και με άλλους για να κάνει
την δουλειά του. Τέλος, τα Τάγματα Ασφαλείας είχαν μεν Γερμανό
Νταβά, αλλά οι πουτάνες τους ήταν έτοιμες να συνεργαστούν με
οποιονδήποτε τους το ζητούσε. Όταν απελευθερονόταν η χώρα, οι
τσατσάδες του κάθε στρατοπέδου έτρεξαν στους νταβάδες τους να
δουν τι θα κάνουν. Οι Ρώσοι πετάξαν ένα τρελό πουλί στις
τσατσάδες του ΕΑΜ ΕΛΛΑΣ λέγοντας τους "ό,τι σας πουν οι
Εγγλέζοι, αυτοί είναι οι νταβάδες σας". Οι τσατσάδες που την
είχαν κάνει για μέση ανατολή και τρώγαν τις εισπράξεις του
μπουρδέλου επέστρεψαν και θέλαν να αναλάβουν τα ηνία της
χώρας όπως θέλαν και οι Εγγλέζοι νταβάδες. Οι τσατσάδες των
γερμανών τα τακίμιασαν με τις τσατσάδες των Εγγλεζων
εναντίων των ρώσικων τσατσάδων. Τελικά τον Φεβρουάριο του
1945 υπεγράφη μία συνθήκη στην Βάρκιζα και ολες οι τσατσάδες
ακολούθησαν την συμβουλή των νταβάδων τους και κατέθεσαν τα
όπλα δεχόμενες τους Νταβατζήδες Εγγλέζους οι οποίοι σκέφτονταν
ήδη να μεταφέρουν τα δικαιόματα στο νταβατζιλίκι στους
Αμερικάνους. Μόνο ένας Άρης Βελουχιώτης (αυτός ο Καπετάνιος
που ξεκώλιασε τους Ιταλούς σ' εκείνη την πρώτη μάχη το 1942)
είπε "Ρε μαλάκες είστε που θα δεχτούμε πάλι Νταβατζιλίκι;;;;"
και δεν παρέδωσε. Τελικά, επειδή τους χάλαγε την μανέστρα, τον
αποκύρηξαν οι δικοί του και τον στριμώξαν οι εχθροί του στην
Μεσούντα. Του κόψαν το κεφάλι και το κρεμάσαν σε στήλους
της Λαμίας τον Ιούνιο του 1945. Οι Αγγλο-Αμερικανοί νταβάδες
όμως ήθελαν να είναι σίγουροι πως δεν θα γίνει καμία στραβή στην
Ελλάδα και πως θα μείνει πάντα πιστό τους μπουρδέλο. Την ίδια
στιγμή οι Ρώσοι, ήθελαν να είναι σίγουροι πως δεν θα επέμβει καμία
Βρετανή ή Αμερικανίδα τσατσά στα δικά τους Μπουρδέλα στην
Γιουγκοσλαβία και την Τσεχοσλοβακία. Επίσης, οι πρώην
τσατσάδες των γερμανών, δεν θέλανε να την πληρώσουν στις
τσατσάδες των Ρώσων - γιατί με τις τσατσάδες των Αγγλο-
Αμερικάνων τα είχανε βρει. Να μην τα πολυλογούμε, οι Αγγλο-
Αμερικανό-Γερμανικές τσατσάδες, πήραν στο κυνήγι τις
Ρωσικές τσατσάδες. Οι Ρωσικές τσατσάδες φυσικά δεν καθήσαν
να τις γαμήσουνε και πήραν τα όπλα και τα βουνά και για να
υπερασπιστούν τους εαυτούς τους αλλά και για να κρατήσουν
τους εχθρούς του νταβά τους απασχολημένους ώστε ο νταβάς να
καθαρίσει με τις εκρεμότητες σε Βαλκάνια, Τσεχοσλοβακία και
Πολωνία. Έως το 1949, ενώ τα υπόλοιπα μπουρδέλα χτίζανε
σπίτια, σχολεία, πανεπιστήμια και υποδομές με τα Λεφτά του
Σχεδίου Μάρσαλ, στο δικό μας μπουρδέλο οι τσατσάδες
αλληλοσκοτώνονταν. Από το 1949 μέχρι το 1952, όταν τα λεφτά
του σχεδίου Μάρσαλ σταμάτησαν να καταφτάνουν στο
μπουρδέλο μας, και μολονότι ο εμφύλιος πόλεμος είχε
ουσιαστικά τελειώσει, το μπουρδέλο άλλαξε 12 κυβερνήσεις.
Όλες αποτελούντο από τσατσάδες των Αμερικάνων (πλέον) αλλά
μόνο 4εις αρχιτσατσάδες είχαν για κεφαλές. Θεμισοτκλής Σοφούλης,
Σοφοκλής Βενιζέλος, Αλέξανδρος Διομήδης και Ιωάννης Θεοτόκης.
Όταν έσφιγγαν οι κωλοι και οι νταβάδες θέλανε άλλοθι για τις
πουτάνες του μπουρδέλου, την πρωθυπουργία αναλάμβανε ο
Νικόλαος Πλαστήρας. Να θυμόμαστε πάντα, ότι τα κόμματα που
αποτελούνταν από τσατσάδες πιστές στους ρώσους νταβατζήδες
ήταν παράνομα. Τελικά, και αφού τα μπικικίνια του σχεδίου
Μάρσαλ είχανε ξοδευτεί σε όπλα και στρατόπεδα (μερικά πήγαν
φυσικά και σε επενδύσεις ημετέρων επχειρηματικών πουτάνων), το
1952 ορκιστηκε μία κυβέρνηση τσατσάδων που κράτησε για 3
χρόνια. Ήταν η κυβέρνηση Στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου.Αυτός
ο Παπάγος ήταν λίγο περίεργη φάση, Ήταν πιστή πουτάνα της
Βασιλικής τσατσάς αλλά την ίδια ώρα ο Βασιλιάς δεν τον
πολυπήγαινε για κάποιο λόγο. Ήταν ο Αρχηγός των ενόπλων
δυνάμεων όταν μας την έπεσαν οι Ιταλογερμανοί. Κατά τους φίλους
του, ήταν ο Στρατηγικός Νους της νίκης. Για τους εχθρούς του,
καθόταν σ' ένα γραφείο και έπαιζε στρατέγκο με τον Σταυλάρχη των
ανακτόρων. Τέλος πάντων, όταν απελευθερωθήκαμε από τους
γερμανούς ανέλαβε τον έναν Ελληνικό Στρατό και τον οδήγησε σε
νίκη κατά του άλλου Ελληνικού Στρατού. Μετά ο Βασιλιάς που τον
ήθελε στην απ' έξω τον διόρισε Αυλάρχη του για να παίζει τάβλι. Ο
Παπάγος όμως επειδή ήταν παλιά και πιστή πουτάνα των
αμερικανών Νταβάδων δεν κάθησε στο τάβλι. Ήθελε να γίνει
τσατσά. Έτσι οργάνωσε μία στρατιωτική αδελφότητα, την Ιερή
Δέσμη Ελλήνων Αξιωματικών (ΙΔΕΑ) και τους έβαλε να τον
κάνουν νταηλίκι πρωθυπουργό το 1951. Όταν όμως έγινε το
τσαμπουκαλίκι, το έπαιξε καλός στον Βασιλιά (ο οποίος ήταν και
λίγο γκασμάς και τα έτρωγε κάτι τέτοια) και αποκύρηξε το κίνημα
και έτσι του επετράπη να πολιτευτεί. Τελικά το 1952 κέρδσε
περίπατο τις εκλογές.
Ο Παπάγος λοιπόν γούσταρε τον Ντε Γκώλ, τον γάλλο αλλά δεν
ήταν Ντε Γκώλ (ούτε γάλλος). Αντίθετα, ήταν τελείως τσάτσος
τόσο των Αμερικανών όσο και των Εγγλέζων "κουμπάρων" του.
Ενώ λοιπόν πήγε να τσαμπουκαλευτεί στην αρχή για την Κύπρο,
του πατήσαν ένα "ΣΤΟΠ" οι εγγλέζοι, τον ήπιε και λούφαξε.
Όπως ψιλό-λούφαξε και όταν οι τούρκοι την έπεσαν στους
Έλληνες της Πόλης. Επίσης, όχι μόνο κράτησε τις ρώσικες
τσατσάδες στην παρανομία αλλά κουβάλησε και όλον τον κόσμο
στην Αθήνα για να μπορεί να τον έχει υπό έλεγχο. Σου λέει "κάτσε
μη γίνει καμία στραβή και ξαναπάρουν τα όπλα οι ρώσικες πουτάνες
στην επαρχία και τρέχω πάλι στα κατσάβραχα". Όποιος δεν ερχόταν
στην Αθήνα, για να μην ψοφήσει από την πείνα, πήγαινε
μετανάστης, κυρίως στη Γερμανία.
Στην μεταφορά της επαρχίας στην Αθήνα τον βοήθησε πολύ ένας
υπουργός του, υπεύθυνος δημοσίων έργων, ο οποίος κατά τις
κακές γλώσσες ήταν γαμίκος και πηδούσε την σύζυγο του
γκασμά βασιλέως (και μητέρα ενός ακόμα πιο βλάκα υιού)
ονόματι Φρειδερίκη. Το όνομα του γαμίκου ήτο
ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ.
Αυτός ο Καραμανλής λοιπόν ήταν υπουργός δημοσίων έργων και
εμπνευστής της περίφημης μεθόδου υπεροικοδόμησης που
ονομάστηκε "αντιπαροχή". Βασικά αυτό που κατάλαβε ήταν πως,
επειδή σε πλάτος δεν μας χωρούσε η πόλη, θα έπρεπε να μας
χωρέσει σε ύψος. Έτσι έδωσε το δικαίωμα να χτίζεται όλη η πόλη με
πολυκατοικίες πολλαπλών ορόφων. Οι εργολάβοι δεν αγόραζαν
εκτάσεις αλλά έδιναν ένα ή δύο διαμερίσματα τον ιδιοκτήτη της
μονοκατοικίας την οποία γκρέμιζαν και μετέτρεπαν σε τετραόροφο.
Επίσης, το θέμα του πρασίνου λύθηκε μία και καλή με τον νόμο
"εξ' αδιαιρέτου". Δηλαδή, δύο οικόπεδα ή ένα οικόπεδο θα
μπορούσαν να έχουν και 2 πολυκατοικίες χτισμένες δίπλα δίπλα
χωρίς να υπάρχει απαραίτητα ακάλυπτος χώρος μεταξύ τους.
Πέρα όμως από αστικές ανησυχίες, η κυβέρνηση Παπάγου είχε και
οικονομικές ανησυχίες. Βλέπεις, οι υπόλοιπες δυτικές οικονομίες
ήταν σε ένα σύστημα ισοτιμιών που ονομαζόταν Bretton Woods από
το 1944. Στο δικό μας μπουρδέλο μας πήρε καμία 10ετία να πάρουμε
χαμπάρι τι γινόταν (είχαμε άλλες σοβαρότερες ασχολίες,
σφαζόμασταν μεταξύ μας) και έτσι μόλις το 1953 ένα κουτσάβι
ονόματι Σπυρίδων Μαρκεζίνης, υποτίμησε την δραχμή και άρχισε να
παρακολουθεί μεγέθη όπως ο πληθωρισμός, η παραγωγικότητα, το
ισοζύγιο πληρωμών κλπ. Έως τότε, παίρναμε ό,τι λεφτά μας έδιναν
οι αμερικανοί νταβάδες, και τα ξοδεύαμε εκεί που μας έλεγαν οι
αμερικανοί νταβάδες. Μπορεί το μπουρδέλο να ήταν κοινωνικά,
οικονομικά και πολιτικά κατεστραμένο, αλλά εκεί γύρω στα μέσα
του 50 τα πράγματα φαίνονταν να μπαίνουν σε μία σειρά, όπως την
θέλαν οι νταβατζήδες. Ο Παπάγος, αφού είδε τα πράγματα να
μπαίνουν σε μία σειρά είπε να την κάνει σιγά σιγά και έτσι πήγε και
πέθανε στις 4 Οκτωβρίου του 1955. Όταν την έκανε ο Παπάγος, όλοι
περίμεναν να πάρει τη θέση του ένας από τα υψηλόβαθμα στελέχη
του κόμματος του. Αντί όμως για τον Στέφανο Στεφανόπουλο ή τον
Παναγιώτη Κανελλόπουλο, ο γκασμάς Βασιλέας Παύλος διόρισε
πρωθυπουργό τον - κατά τις κακιές γλώσσες - γαμιά της συζύγου του
Φρειδερίκης, Κωσταντίνο Καραμανλή. Βέβαια οι άλλοι δύο
ψιλοαντέδρασαν αλλά έλαβαν μία απάντηση του στυλ "Ο Βασιλέας
άμα γουστάρει διορίζει πρωθυπουργό και τον Κηπουρό του...
εγώ είμαι η Αρχιτσατσά ετούτου του Μπουρδέλου καταλάβατε
παλιομαλάκες;" και ποίησαν την νήσαν γιατί οι καιροί ήταν
πονηροί. Ο Καραμανλής δεν γαμούσε μόνο την Φρειδερίκη (κατά τις
κακιές γλώσσες πάντα), γαμούσε γενικώς, άρα ήταν και υπεύθυνος
γενήσεων. Έτσι, γάμησε το όνομα του κόμματος του Παπάγου και
γένησε την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (Ε.Ρ.Ε.). Επίσης γάμησε
την ένοια της κυβερνητικής πλειοψηφίας και γένησε ένα εκλογικό
σύστημα ονόματι "Τριφασικό" με το οποίο κέρδισε τις εκλογές
μολονότι 2ο κόμμα. Έχοντας μία ιδιαίτερη ευαισθησία στα Εθνικά
θέματα, γάμησε τρυφερά την Κύπρο και γέννησε, το 1959, τις
συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, οι οποίες αναγνώρισαν στους
τούρκους ως εγγυήτρια δύναμη της ανεξαρτησίας και της
ομαλότητας του Νησιού. Στην προκειμένη περίπτωση ψιλογάμησε
(μαζί με τους Αγγλοαμερικανούς Νταβάδες) και τον Μακάριο, ηγέτη
της Κύπρου. Τέλος γάμησε και την ένοια της αδιάβλητης εκλογικής
διαδικασίας και έτσι το 1961, το κόμμα του γένησε μία εκλογική
πλειοψηφία με τις "ψήφους" νεκρών, αμνοεριφίων (τόσο από τις
στάνες όσο και από τα τσιγγέλια των χασάπικων) λιμνών, δέντρων
και γενικότερα με την εκλογική συμβολή ολόκληρης της χλωρίδας
και της πανίδας της χώρας. Παρά το οικολογικό του θέματος, οι
πολιτικοί του αντίπαλοι δεν πολυεκτίμησαν τις μεθόδους του. Χώρια
το ότι ήταν η μόνη τσατσά που είχε μείνει για τόσο καιρό στην
κεφαλή του μπουρδέλου. Έτσι ο Αρχηγός-Τσατσά της
αντιπολίτευσης, μετά τις εκλογές του 1961 του κύρηξε τον
"Ανένδοτο Αγώνα" ο οποίος σκοπό είχε την συνταγματική ανατροπή
της κυβέρνησης του Κωσταντίνου Καραμανλή.

Αναφέρετε αυτό
Το όνομα του αρχηγού του αντίπαλου κόμματος ήταν ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. (Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα ονόματα των αρχηγών των
κομμάτων 45 χρόνια μετά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ συμπτωματική). Τέλος πάντων, από
τη μία φώναζε η Αντιπολίτευση, από την άλλη τα είχε ψιλοχαλάσει με την
Φρειδερίκη γιατί δεν του το έκανε έτσι όπως ήθελε και τα πήρε κράνα ο
Γαμίκος και της είπε "έτσι είσαι μωρή...τώρα θα δεις" και τις έκοψε τα έξοδα
για ένα ταξίδι στο Λονδίνο. Έγινε και μία εκδήλωση για την Ειρήνη στην
Θεσσαλονίκη όπου κάποιοι τύποι δολοφόνησαν έναν βουλευτή της
αντιπολίτευσης, να μην τα πολυλογούμε από εκεί που γαμούσε κι έδερνε ο
Καραμανλής είδε τα κόζια να αλλάζουν και έπαιζε να φάει κι αυτός καμία
τσαπού... και πολύ ξύλο. Όπως λοιπόν συνηθίζουν οι ένδοξοι πολιτικοί
άνδρες και εθνάρχες του μπουρδέλου μας που ΔΕΝ είναι μαλάκες,
όταν σφίγγουν οι κώλοι την κάνουν για το εξωτερικό. Έτσι και ο
Καραμανλής, όταν είδε να χάνει το αρχιτσατσιλίκι και την υποστήριξη των
νταβάδων, πέταξε ένα "στ' αρχίδια μου όλα, σιγά μην κάτσω ν' ασχολούμαι"
και την έκανε. 2 Φορές μάλιστα. Έφυγε τον Ιούλιο του 63 με το όνομα
"Τριανταφυλλίδης", γύρισε για τις εκλογές τον Νοέμβριο, τσάκωσε
την τσαπού και ξαναέφυγε για Παρίσι. Θα γύρναγε ως
αποκαταστάτης της δημοκρατίας και εθνάρχης 11 χρόνια αργότερα.
Τις εκλογές του 1963 τις κέρδισε το κόμμα του Γεωργίου Παπανδρέου που
ονομαζόταν Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.). Λόγο του συστήματος δεν είχε
απόλυτη πλειοψηφία και έτσι στηρίχτηκε και στις έδρες που είχε κερδίσει
ένα ξαδελφάκι των ρώσικων τσατσάδων (που ήταν πάντα παράνομες) ή
Ένωση Δημοκρατικής Αριστεράς (ΕΔΕ). Ήταν η πρώτη φορά μετά τον ΒΠΠ
που το κυβερνών κόμμα δεν γαμιόταν μόνο με τους βασιλείς και τους
Αμερικάνους αλλά ψαχνώταν να τον ψιλοδώσει και να τον ψιλοπάρει και
γενικώς....
Όπως είπαμε, το 1963, το μπουρδέλο μοιάζει να κυβερνάται πρώτη φορά
από μία κυβέρνηση (και 2 κόμματα, Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.) και Ένωση
Δημοκρατικής Αριστεράς (Ε.Δ.Α.)) που οι ηγέτες-τσατσάδες της την
ψιλοψάχνουν. Η Αρχιτσατσά εκείνης της κυβέρνησης ονομαζόταν Γεώργιος
Παπανδρέου και έφερε επίσης τα προσωνύμια "παπατζής" και "γέρος της
δημοκρατίας" (βλέπεις η Δημοκρατία μας γεννήθηκε γερασμένη και ως εκ'
τούτου εσαεί θνήσκουσα). Είναι επίσης πατέρας ενός άλλου τύπου ονόματι
Ανδρέας που θα μας απασχολήσει από το 80 και μετά, όπως και παππούς
του Γεωργίου-Γιωργάκη Παπανδρέου που θέλει να γίνει λιγνός στην θέση
του χοντρού προσεχώς. Κατά τα άλλα, για πολλούς κοινωνικούς αναλυτές
της Ελληνικής Πολιτικής Συμπεριφοράς, οι Έλληνες λέει δεν γουστάρουν
βασιλιάδες γιατί δεν ανέχονται το κληρονομικό χρήσμα... προφανώς όταν
το μεταγραμματίζουν σε "χάρισμα" είναι ανεκτότατον... τέλος πάντων.
Αυτός λοιπόν ο Γεώργιος Παπανδρέου είναι μεγάλη ιστορία. Ενώ δεν
κυβέρνησε την Ελλάδα περισσότερο από 2 χρόνια και ένα μήνα, κατάφερε
στην πρώτη του βραχύβια 9 μηνη διακυβέρνηση το 1944 να την αφήσει στα
πρόθυρα του εμφυλίου, έχοντας αφοπλίσει τις Ρωσικές τσατσάδες κατ'
εντολή των Αγγλοαμερικάνων Νταβάδων μας. Αυτόν τον αναίμακτο
αφοπλισμό οι ρωσικές τσατσάδες των πλήρωσαν με αίμα αργότερα, εξ'
αιτίας ΚΑΙ των αγγλοαμερικανών νταβάδων μας, έτσι ο Παπανδρέου την
είδε αλλιώς. Στην δεύτερη διακυβέρνηση του το 1963 λοιπόν, επί 17 μήνες
αυτή τη φορά, προσπάθησε να αλλάξει τα κόζια, ίσως από τύψεις. Τελικά
πάλι κάτι δεν υπολόγισε καλά (ίσως τους νταβάδες) και έτσι άφησε τη χώρα
στα πρόθυρα μίας δικτατορίας. Το σίγουρο είναι ότι στο κόμμα του, την
Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.) ήταν αρχιτσατσά μίας ομάδας ανθρώπων που
γουστάραν διαφορετικού είδους μπουρδέλα. Κάποιοι θέλανε Μπουρδέλο
με Βασιλιά. Κάποιοι θέλανε αβασίλευτο μπουρδέλο. Μερικοί θέλανε το
μπουρδέλο να έχει μέσα και ρώσικες τσατσάδες. Κάποιοι άλλοι θέλανε
μπουρδέλο με Αμερικάνικες τσατσάδες. Γενικά ήταν λίγο μπουρδέλο κόμμα
και στο μόνο που φαινόταν να συμφωνούν όλοι ήταν πως ΔΕΝ θέλαν το
είδος της προηγούμενης αρχιτσατσάς. Επίσης ΔΕΝ θέλαν να γαμάνε
πατώκορφα τις ρωσικές τσατσάδες. Καθώς ήταν μπουρδέλο κόμμα,
εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους πελάτες της μπουρδέλο-χώρας κι έτσι στις
εκλογές που διοργάνωσε μερικούς μήνες μετά το συντσατσιλίκι με τις
ρωσικές ξαδέλφες της ΕΔΑ, η Ε.Κ. και ο Γεώργιος Παπανδρέου έλαβαν
το απίστευτο ποσοστό του 52.8%. Επειδή λοιπόν ήταν πολύ
δημοφιλής στις πουτάνες, μάλλον νόμσε ότι αυτό του εξασφάλιζε και
εξουσίες Νταβατζή. Αμ' δε. Οι Αγγλοαμερικανοί Νταβατζήδες δεν
γουστάραν τσαμπουκαλίκια. Το πρώτο πουλί το έφαγε με την Κύπρο,
που αποτελούσε σημαντικό θέμα για το μπουρδέλο μας τότε. Οι
Κύπριοι, επειδή ήταν μακριά και δεν ξέραν τι μαλάκες είμαστε εδώ πέρα,
θέλανε ένωση με την Ελλάδα. Οι Αγγλοαμερικανοί Νταβατζήδες μας όχι. Ο
Παπανδρέου το 1950 είχε κάνει μία δήλωση λέγοντας "η Ελλάς αναπνέει
με δύο πνεύμονες, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν, και δι' αυτό
δεν ημπορεί να πάθει ασφυξίαν λόγω του Κυπριακού" το οποίο σε
ελεύθερη μετάφραση σήμαινε "ρε Νησιώτες, δεν μας παίρνει γιατί μας
κρατάνε απ' τ' αρχίδια οι νταβάδες. Μη ζητάτε πολλά, θα την δούμε
την φάση αν αλάξουν τα κόζα". Το 1964 προφανώς νόμιζε ότι τα κόζα
έχουν αλλάξει, κι έτσι όταν πήγε να γίνει τσαμπουκαλίκι με τους τούρκους,
απέστειλε μία Ελληνική Μεραρχία στο νησί, δηλώνοντας επί της ουσίας
"κόφτε τις μαλακίες γιατί δεν μασάμε".
Βέβαια, εκτός από την μεραρχία στην Κύπρο, έστειλε και διαπιστευτήρια
στους ΑγγλοΑμερικανούς νταβατζήδες μας αποδεχόμενος το Σχέδιο
Άτσενσον το οποίο προέβλεπε ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και
κατωχή της Καρπασίας από τους Τουρκαλάδες. Ο Ηγέτης της Κύπρου
όμως, ένας Παπάς ονόματι Μακάριος, διαφώνησε μαζί του
θεωρώντας ότι η παραχώρηση της Καρπασίας συνιστά διχοτόμηση
και έτσι του έκοψε τον αέρα. Επίσης ο Παπάς, επειδή ήταν αρκετά
έξυπνος, δεν πολυεμπιστευόταν τις τσατσάδες της Ελλάδος, όντας ο
ίδιος αρχιτσατσά της Κύπρου. Όπως και να έχει, 10 χρόνια αργότερα, ο
παπάς θα καταλάβαινε την διαφορά της παραχώρησης της Καρπασίας από
την Διχοτόμηση αλλά θα ήταν αργά. Τα μεγάλα λάθη τα κάνουν οι μεγάλοι
άνδρες. Τέλος πάντων, το ότι έστειλε μεραρχία στο Νησί θέλωντας να
διαπραγματευτθεί από θέση ισχύως, μάλλον δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από
τους νταβάδες που θέλαν να έχουν τον απόλυτο έλεγχο και να μοιράζουν
την τράπουλα όπως θέλουν αυτοί. Όπως δεν εκτιμίθηκε από την επίσημη
αρχιτσατσά - τον Βασιλιά - το γεγονός ότι ήθελε να έχει το Υπουργείο
αμύνης ώστε να ελέγχει τον στρατό, μιας και φοβόταν μη του σκάσουν
τίποτα ερπυστριοφόρα στους δρόμους, όχι για παρέλαση αλλά για να τον
φάνε λάχανο.
Ο Παπανδρέου νόμιζε ότι τους κρατάει από τ' αρχίδια επειδή είχε 52,8%
του πληθυσμού. Οι Νταβατζήδες και η βασιλική αρχιτσατσά (ένας
21χρονος τύπος που έκανε καράτε και ιστιοπλοΐα και αφού πηδούσε μία
εθνική σταρ μετά παντρεύτηκε μία γαμώ τις γκόμενες αλλά ήταν λίγο
βλάκας... όπως σχεδόν όλο του το σόι) όμως ξέρανε ότι στα μπουρδέλα
ούτε ο πελάτης ούτε οι πουτάνες δεν έχουν και τα τρελά δικαιόματα.
Αντίθετα ο Νταβατζής έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο. Έτσι όταν
άρχισε να τους πολυκουνιέται η Παπανδρεοτσατσά, πλησιάσαν κάτι
τύπους που ξέρανε ότι θα γούσταραν να γίνουν αρχιτσατσάδες και τους
είπαν "Μάγγες, για ρίξτε κάνα βολ πλανέ στον γέρο και θα σας
βολέψουμε εμείς". Τέλος πάντων, στις 15 Ιουλίου του 1965,
πρωτοστατούντος ενός ψηλού γκαντέμη με μνήμη 10ετίας (δεν λέω όνομα
ακόμη μην πέσει κανένας σέρβερ) 25 πρώην συμμέτοχοι στην Ε.Κ. την
έκαναν μ' ελαφρά και πήγαν και μαυρίσαν τον γέρο. Βέβαια, αυτοί μπορεί
να ήταν αρκετοί για να μην έχει πλειοψηφία η Ε.Κ. αλλά δεν ήταν αρκετοί
για να δώσουν και πλειοψηφία αλλού. Με τα πολλά και αφού για δύο
χρόνια περίπου στο μπουρδέλο γινόταν του Κουτρούλη ο γάμος, ο
αρραβώνας, τα βαφτίσια και η κηδεία, (κάτι η Κύπρος, κάτι το ότι με το
στανιό θέλαν να μας βάλουν άλλη αρχιτσατσά από αυτήν που γουστάραμε,
ε είπαμε κι εμείς να μην κάνουμε άλλο τον Μαλάκα και να πάμε σε
διαδηλώσεις) τον Μάιο του 1967 προκυρήχθηκαν και πάλι εκλογές. Επειδή
και οι πουτάνες και οι πελάτες του μπουρδέλου ήταν λίγο παρμένοι με το
πουλί που είχαν φορμάρει οι Νταβατζήδες και οι άλλες τσατσάδες στον
γέρο, προβλεπόταν να πάρει περίπατο τις εκλογές η Ε.Κ. Ούτε οι
Αγγλοαμερικανοί Νταβάδες όμως, ούτε η Βασιλική 21χρονή αρχιτσατσά
θέλανε κάτι τέτοιο. Η Βασιλική αρχιτσατσά, κατά πολλούς, είχε με το μέρος
της τους στρατηγούς του στρατού, ώστε αν γινόταν καμία στραβή να
επέβαλε τσαμπουκαλίκι τους όρους της. Η Βασιλική τσατσά όμως
παραήταν βλάκας και ούτε οι ΑγγλοΑμερικάνοι Νταβατζήδες δεν την
εμπιστεύονταν. Έτσι, εκει που όλοι περίμεναν ή Παπανδρέου (οι αιδιόδοξοι
ή έστω πιστοί στην αρχή της πλειοψηφίας) ή Στρατηγούς της
Βασιλοτσατσάς (οι ρεαλιστές) οι νταβάδες τους πιάσαν όλους στον ύπνο.
Τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου 1967, ένας συνταγματάρχης ονόματι
Γεώργιος Παπαδόπουλος, διέταξε τον στρατό να καταλάβει την εξουσία και
να αναλάβει την κυβερνητική στελέχωση της χώρας. Την ίδια ημέρα, η
παράνομη εφημερίδα των ρώσικων τσατσάδων που έσπαγε ρύζια, έβγαινε
με έναν ιστορικό τίτλο που εξηγούσε... ... "ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ
ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ". Την 21 Απριλίου του 1967
λοιπόν οι Αμερικανοί Νταβάδες μας φορμάρανε κανονικότατα έναν
τύπο ονόματι Γεώργιο Παπαδόπουλο για αρχιτσατσά του
μπουρδέλου μας. Δέν ήταν βέβαια μόνος του. Μαζί του ήταν κι ένας
αφασία τύπος και λίγο πανύβλακας που μιλούσε αγγλικά με βλάχικη
προφορά ονόματι Στυλιανός Πατακός. Την τριανδρία συμπλήρωνε
ένας συμμαθητής του Παπαδόπουλου από την σχολή ευελπίδων
ονόματι Νικόλαος Μακαρέζος. Μή βλέπετε που σήμερα το παίζουν όλοι
αντιχουντικοί. Όταν άρχισε να μας τον μπήγει ο Παπαδόπουλος πολλοί το
γουστάρανε. Άλλοι επειδή ήταν κουρασμένοι από τα 2 χρόνια περίπου που
γινόταν της κακομοίρας, άλλοι επειδή γουστάρανε χούντες και άλλοι επειδή
βρήκαν ευκαιρία να κάνουν καμία δουλειά. Επίσης, οι ρωσικές τσατσάδες,
οι οποίες παραδοσιακά τσαμπουκαλευόντουσταν με τις δικτατορίες,
παρτουζόνονταν εσωτερικώς και τραβήξανε και μία διάσπαση τον
Φεβρουάριο του 1968. Βέβαια, τον Δεκέμβριο του 1967, η βασιλική
αρχιτσατσά, ενώ είχε ορκίσει και χαϊδέψει και πιπώσει τους Δικτάτορες, την
είδε λίγο διαφορετικά και θέλησε να ανακαταλάβει με τον στρατό την
Εξουσία. Επειδή οι δικτάτορες δεν ήταν μαλάκες, το περίμεναν κι έτσι η
βασιλική αρχιτσατσά αντί για την εξουσία πήρε τα αρχίδια τους και την
έκανε για την Ρώμη στην Αρχή. Εκεί, πληρωνόταν το αρχιτσατσιλίκι του
(βασιλική επιδότηση το λέγανε) μέχρι το 1973 για να μη τσαμπουκαλεύεται.
Από τσατσά λοιπόν την είδε πουτάνα, έπαιρνε τα φράγκα του και έκανε
αυτό που του ζητούσαν. Στο μπουρδέλο λοιπόν, οι συνταγματάρχες
οργίαζαν, γαμούσαν κι έδερναν. Οι αμερικανοί νταβάδες χτυπούσαν
παλαμάκια, ενώ οι πουτάνες και οι πελάτες του μπουρδέλου, όσοι
δεν τρώγαν ξύλο ή δεν συνεργάζονταν, κάνανε την πάπια γιατί τα
πράγματα ήταν λίγο δύσκολα. Ήταν βέβαια κι ένας που
τσαμπουκαλεύτηκε πολύ με τις συνταγματαρχοτσατσάδες και πήγε
να φάει την αρχιτσατσά με βόμβα το 1968. Ονομάζονταν Αλέξανδρος
Παναγούλης, απέτυχε, τον πιάσανε, τον σαπίσαν στο ξύλο και τον
κλείσανε μέσα.
Μία μερίδα ατόμων που είχε φράγκα ή άκρες την είχαν κάνει για το
εξωτερικό και αντιστέκονταν από εκεί. Τώρα πως ακριβώς αντιστέκονταν
από τον Καναδά, το Παρίσι και το Λονδίνο είναι ένα ερώτημα που κι εγώ
δυσκολεύομαι να απαντήσω αλλά τέλος πάντων. Βέβαια αυτοί, θα γίνονταν
μετά οι αρχιτσατσάδες του εσωτερικού. Ίσως να κάνανε εκτός έδρας
προπόνηση στο τσατσαδιλίκι. Όπως και να έχει, οι δικτάτορες είχαν
βάλει στον γύψο την Ελλάδα και είχαν υπολογίσει σχεδόν τα πάντα
ώστε να μην τους τσαμπουκαλεύεται κανένας στο μπουρδέλο.
ΣΧΕΔΟΝ τα πάντα. Γιατί κάποια στιγμή οι φοιτητές, γράψανε στ'
αρχίδια τους τόσο την τρομοκρατία της χούντας όσο και τις
"συστάσεις" των - παράνομων πλην όμως ενεργών - κομμάτων, και
πήγαν και κλείστηκαν στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ διεκδικώντας ψωμί,
παιδεία κι ελευθερία. Σήμερα βέβαια όλοι καταθέτουν στεφάνια, τότε
όμως λέγανε "ρε κωλόπαιδα θα μας κάψετε" γιατί η "πολιτική γραμμή" ήταν
"σύνεση" και όχι "σύγκρουση". Στην αρχή οι συνταγματαρχοτσατσάδες
πήγαν να το συζητήσουν, αλλά τελικά όταν είδαν ότι τα πιτσιρίκια, όχι μόνο
δεν αστειεύονταν αλλά μάζευαν και κόσμο, είπαν να κατεβάσουν κάνα τανκ
να τους εξηγήσει ποιος κάνει κουμάντο σ' ετούτο το μπουρδέλο.
Στις 03:00 τις 17ης Νοεμβρίου 1974, ο Υπίλαρχος Μιχάλης Γουνελάς ρίχνει
- κατά κάποιους υπό την απειλή περιστρόφου - με ένα άρμα την κεντρική
πύλη του Πολυτεχνείου, παραβιάζοντας πέρα από το άσυλο, το δικαίωμα
στη ζωή και κάθε έννοια δικαίου και πατριωτισμού. Αυτή τη φορά, απέναντι
στον Ελληνικό στρατό δεν υπήρχε άλλος στρατός ούτε "αντάρτες" ή
"συμμορίτες". Υπήρχαν μόνο άοπλοι Έλληνες. Μετά από αυτό βέβαια, ο
Παπαδόπουλος πήρε τον πούλο. Τον Παπαδόπουλο και τους δικούς τους
διαδέχτηκαν ένας αντιστράτηγος με ωραίο όνομα (Φαίδων Γκιζίκης) και
ένας δικηγόρος (Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος). Από πίσω για να μη
πολυ-φαίνεται όμως, κρυβόταν ένας ταξίαρχος, αρχηγός της μπατσαρίας
του στρατού και της ΕΥΠ ονόματι Δημήτριος Ιωαννίδης. Όλα ήταν
έτοιμα για να φαμε το μεγάλο πουλί από τον Αμερικανό Νταβατζή.
Στις 15 Ιουλίου του 1974, κάποιος τύπος ονόματι Νίκος Σαμψών, πήγε
με στρατιωτικό τσαμπουκαλίκι (που υποστήριζαν οι αρχιτσατσάδες
του Μπουρδέλου μας) να γίνει αρχιτσατσά της Κύπρου στη θέση του
Παπά Μακάριου. Ως παπάς ο Μακάριος μόνο μαλάκας δεν ήταν και
την κοπάνησε από το Προεδρικό Μέγαρο που του την πέσανε και
πήγε στην Πάφο της Κύπρου απ' όπου είπε - μέσω ραδιοφώνου -
στους Κυπρίους "Μη μασάτε, εδώ είμαι εγώ, γαμήστε τους". Το
μήνυμα πέρα από τους Κυπρίους όμως το άκουσαν και οι Τουρκαλάδες
που είχαν κάτι δικούς τους στο Νησί και ψάχνανε ευκαιρία για
τσαμπουκαλίκι.
Στις 20 Ιουλίου λοιπόν οι Τουρκαλάδες είπαν να εισβάλουν στην Κύπρο για
να προστατέψουν τα καρντάσια τους από τους μαλάκες τους Έλληνες. Οι
εν Ελλάδι αρχιτσατσάδες μάλλον είχαν σαφείς εντολές από τους
νταβάδες μας του στυλ "μάγκες, το μισό νησί πάει στους Μεμέτηδες ή
θα σας γαμήσουμε πατόκορφα και ποικιλοτρόπως". Έτσι ενώ
έστειλαν στρατό να τσαμπουκαλευτεί, για να γλιτώσουν το
πατόκορφο φρόντισαν να τον εξοπλίσουν με χώμα και πέτρες αντί
για κανένα τουφέκι. Ευτυχώς, ίσως επειδή είναι πρόσφατα τα γεγονότα, η
Ελληνική Ιστοριογραφία εξακολουθεί να αναγνωρίζει την Εισβολή στην
Κύπρο ως "τραγωδία" και "εθνική προδοσία". Βέβαια, σε 50 χρόνια είναι
πολύ πιθανό τα βιβλία μας να την αναφέρουν ως "Επίσκεψη του
Τουρκικού στρατού στο Βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου για διακοπές
διαρκείας". Τέλος πάντων, οι έως τότε αρχιτσατσάδες, σ' αυτή τη φάση
μάλλον κατάλαβαν ότι κάνανε μαλακία και είπαν "αφού το γαμήσαμε που το
γαμήσαμε το μπουρδέλο, άντε να φωνάξουμε τώρα κανέναν σοβαρότερο
μαλάκα να φάει το τελικό γαμήσι". Στις 23 Απριλίου του 1974, θυμήθηκαν
εκείνον τον τύπο με τα μεγάλα φρύδια που ζούσε στο Παρίσι και τον
φώναξαν να αναλάβει ώς αρχιτσατσά του Μπουρδέλο. Ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής κατέφθασε λοιπόν με το αεροπλάνο του
ενός Γάλλου, (μην ξεχνάμε την εξάρτηση απʼ΄έξω) για να γίνει και
πάλι πρωθυπουργός. Από εκείνη την Ημέρα ξεκινάει η περίφημη
"Περίοδος της Μεταπολίτευσης"... η οποία έχει τόσο γέλιο, που κάπου
καταντάει τραγωδίa

Θέλω να ζήσω στ’ αλήθεια

Έστω μια φορά
Να ταξιδέψω στ’ αλήθεια
Έστω μια φορά να δω στα μάτια την τίγρη
Που όλο με κοιτά
Μεσ’ απ’ τα φώτα αυτής της πόλης
Που σκοτώνει για λεφτά
Που με σκοτώνει από αγάπη
Όπως με σφίγγει όταν ξυπνά
Κι ύστερα κλαίει μ’ αγκαλιάζει και μου λέει
Πάρε με μαζί σου
ΣΦΑΞΤΕ ΤΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
«Οι αποφάσεις μετατίθενται»
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου αποφάσισε ότι δεν μπορεί ακόμη
να αποφασίσει για το μεγάλο θέμα της συνταγματικής συνθήκης. Ήταν
άλλωστε κάτι το αναμενόμενο, δεδομένης της μεγάλης απόκλισης
απόψεων που υφίσταται μεταξύ των χωρών-μελών και της αδυναμίας των
κυβερνήσεων Γαλλίας και Ολλανδίας να αναλάβουν οιαδήποτε δέσμευση
εν όψει εκλογών το 2007 στη χώρα τους. Με άλλα λόγια, δεν θα έχουμε
τίποτε το καινούριο για αρκετούς μήνες ακόμη, εκτός ίσως από μερικές
φρέσκες ιδέες που θα πέσουν στο τραπέζι. Και μετά, θα ξεκινήσει μια νέα
διαβούλευση/διαπραγμάτευση με χρονικό ορίζοντα το 2009, όταν θα
ξεκινάει η θητεία της νέας Επιτροπής μαζί με τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο. Οι διαδικασίες είναι δύσκολες και μακρόσυρτες σε ένα
ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα περίπλοκο και με έντονα συναινετικό
χαρακτήρα. Σίγουρα, το πολιτικό κλίμα έχει βελτιωθεί αισθητά μετά το
μεγάλο σοκ των δύο δημοψηφισμάτων πέρυσι τέτοια εποχή. Κάποια όμως
από τα λεγόμενα δομικά προβλήματα, που προκάλεσαν την αρνητική
ευμηγορία Γάλλων και Ολλανδών, παραμένουν.
Η Ευρώπη πάσχει από βαρυστομαχιά

Η Ε. Επιτροπή εκπόνησε ένα νέο έγγραφο που ονομάζεται «Η Ευρώπη

στον κόσμο-ορισμένες πρακτικές προτάσεις για μεγαλύτερη συνοχή,
αποτελεσματικότητα και διαφάνεια» και παρουσιάσθηκε (8/6/2006) από τον
Πρόεδρο του σώματος Jose Manuel Barroso και την Επίτροπο εξωτερικών
Σχέσεων Benita Ferrero-Walder. Το έγγραφο αυτό παρουσιάζει μια σειρά
από μέτρα που αντανακλούν τις ιδέες του Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Η Ε.
Επιτροπή αναζητεί στενότερη συνεργασία με τον επικεφαλής της
εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Javier Solana και δείχνει ένα ανανεωμένο
ενδιαφέρον για την ιδέα μιας διπλωματικής υπηρεσίας. Το έγγραφο ασκεί
ασυνήθιστη κριτική σε μια σειρά μειονεκτημάτων στην παρούσα εξωτερική
πολιτική της Ε.Ε. Υποστηρίζεται ότι η επίδραση και η αποτελεσματικότητα
της δράσης της Ε.Ε. παρακωλύεται από διφορούμενα μηνύματα καθώς και
από πολύπλοκες και αργές διαδικασίες εφαρμογής. Συγκεκριμένα, δεν
υπάρχει συνοχή μεταξύ της εξωτερικής εμπορικής πολιτικής και της
γεωργικής πολιτικής ή μεταξύ των στόχων για το εμπόριο και για τα
ανθρώπινα δικαιώματα. Η Ε. Επιτροπή προτείνει την ενδυνάμωση της
ομάδας Relex των Επιτρόπων υπό τη δικαιοδοσία του Προέδρου Jose
Manuel Barroso προσκαλώντας και τον ύπατο εκπρόσωπο να εργασθεί
στενά με την ομάδα αυτή. Αυτό το έγγραφο πρότεινε επίσης ενισχυμένη
επαφή με τη Μονάδα Πολιτικής του Συμβουλίου, τη γραμματεία εξωτερικής
πολιτικής των κρατών μελών καθώς και την εκπόνηση περισσότερων
κοινών εγγράφων Συμβουλίου -Ε. Επιτροπής και καλύτερη προετοιμασία
των Συνόδων και των δελτίων τύπου. Επιπλέον, η Επιτροπή πρότεινε την
ανταλλαγή περισσότερου προσωπικού διπλωματικών υπηρεσιών των
κρατών μελών και της Γραμματείας του Συμβουλίου και την προοπτική να
μοιράζονται τις εγκαταστάσεις και τις υπηρεσίες υποστήριξης τα κράτη μέλη
και οι εξωτερικές αντιπροσωπείες της Ε.Ε. σε τρίτες χώρες.

Η Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης της Ε.Ε. με την Αλβανία

Η Ε.Ε. υπέγραψε Συμφωνία Σταθεροποίησης και Σύνδεσης με την

Αλβανία στο περιθώριο του Συμβουλίου Γενικών
Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων (Λουξεμβούργο,
12/6/2006). Επιπλέον, υπεγράφη και μια Ενδιάμεση
Συμφωνία για το εμπόριο και τα σχετικά ζητήματα, η οποία
θα επέτρεπε την εφαρμογή των εμπορικών ρυθμίσεων το
συντομότερο δυνατό. Η συμφωνία καθιερώνει ένα συνολικό
πλαίσιο για μεταρρυθμιστική πρόοδο και είναι ένα
σημαντικό βήμα για την πορεία της Αλβανίας στην Ε.Ε.
Επικεντρώνεται στον πολιτικό διάλογο, στην ενισχυμένη
περιφερειακή συνεργασία, τη θεσμοθέτηση μιας περιοχής
ελεύθερου εμπορίου μεταξύ της Ε.Ε. και της Αλβανίας μέσα
σε δέκα χρόνια και τη βαθμιαία προσέγγιση της Αλβανικής
νομοθεσίας στο κεκτημένο της Ε.Ε. Επισημαίνεται ότι μέχρι
τώρα οι σχέσεις της Ε.Ε. με την Αλβανία ορίζονταν από την
εμπορική και οικονομική συμφωνία συνεργασίας που
υπεγράφη το Μάιο 1992.

Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων στο

Λουξεμβούργο (12/6/2006) αποφάσισε να ανοίξει και να
κλείσει προσωρινά το κεφάλαιο για την επιστήμη και την
έρευνα για τις διαπραγματεύσεις ένταξης με την Τουρκία και
την Κροατία. Όπως επεσήμανε ο Επίτροπος αρμόδιος για τη
διεύρυνση Olli Rehn η Ε.Ε. θα παγώσει τη διεύρυνση μέχρι
τουλάχιστον το 2010 ή το 2008 απογοητεύοντας την Κροατία
που ήλπιζε σε μια ταχεία ένταξη. Μετά τη Βουλγαρία και τη
Ρουμανία δεν προβλέπεται καμία άλλη ένταξη για τα
επόμενα χρόνια, τουλάχιστον μέχρι το τέλος της δεκαετίας,
επεσήμανε ο Olli Rehn (6/6/2006).

Τον Ιανουάριο του 2007 η Σλοβενία εντάσσεται στην ευρωζώνη.

Η Σλοβενία είναι η πρώτη χώρα από τα νέα κράτη μέλη της Ε.Ε. που θα
ενταχθούν στην ευρωζώνη τον Ιανουάριο του 2007. Αναμένεται ότι η χώρα
θα πάρει την τελική θετική απάντηση από το Συμβούλιο των υπουργών
οικονομικών (Ecofin) στις 11 Ιουλίου 2006, μετά από το επίσημο πράσινο
φως που δόθηκε από το πρόσφατο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Όπως θα
συμβεί και στα υπόλοιπα νέα κράτη μέλη, στη Σλοβενία θα κυκλοφορήσει
το ευρώ από τον Ιανουάριο του 2007 χωρίς να μεσολαβήσει μεταβατική
περίοδος. Η Ε. Επιτροπή προειδοποίησε τους ηγέτες των νέων κρατών
μελών της Ε.Ε. να μην κάνουν τα λάθη που έκαναν τα παλιά κράτη μέλη
και να αποφευχθούν περιστατικά αισχροκέρδειας από την ανταλλαγή των
νομισμάτων. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στα νέα κράτη
μέλη της Ε.Ε. από το ευρωβαρόμετρο (22/6/2006) η συνολική υποστήριξη
στο ενιαίο νόμισμα έχει αυξηθεί. Συγκεκριμένα, το 52% των ερωτηθέντων
θεωρούν ότι το ευρώ θα έχει θετικές επιπτώσεις στη χώρα τους (το
προηγούμενο Σεπτέμβριο το ποσοστό αυτό ήταν 38%). Οι πολίτες της
Σλοβενίας είναι περισσότερο ενθουσιώδεις από τους υπόλοιπους με το
64% να υποστηρίζει την κυκλοφορία του ευρώ. Επισημαίνεται ότι η
Εσθονία, η Κύπρος και η Μάλτα προετοιμάζονται να ενταχθούν στην
ευρωζώνη το 2008, η Σλοβακία το 2009 ενώ η Δημοκρατία της Τσεχίας και
η Ουγγαρία το 2010. Η Λιθουανία και η Λετονία δεν έχουν ορίσει νέα
ημερομηνία ένταξης λόγω της αναβολής που υπέστησαν τα προηγούμενα
χρονοδιαγράμματα που είχαν θέσει μετά από αύξηση του πληθωρισμού. Η
Πολωνία είναι η λιγότερο προετοιμασμένη χώρα για την ένταξη στο ευρώ
και γι’ αυτό δεν έχει ορισθεί ακόμη συγκεκριμένη ημερομηνία-στόχος
ένταξης της χώρας στην ευρωζώνη.

Η Πράσινη Βίβλος της Ε. Επιτροπής για τη Ναυτιλιακή Πολιτική1

Η Ε. Επιτροπή δημοσίευσε (7/6/2006) μια πράσινη βίβλο με τίτλο «Προς
μια μελλοντική ναυτιλιακή πολιτική για την Ένωση: ένα ευρωπαϊκό όραμα
για τους ωκεανούς και τις θάλασσες». Το βασικό ερώτημα που τίθεται με
την πράσινη βίβλο είναι: «Μπορούμε να διαχειριζόμαστε στην Ευρώπη τις
θάλασσες και τους ωκεανούς μας ασύνδετα και αποσπασματικά; Μήπως
έφθασε η ώρα για τη θέσπιση μιας πραγματικά ολοκληρωμένης ναυτιλιακής
πολιτικής η οποία θα αποδεσμεύσει το αναξιοποίητο δυναμικό από
απόψεως ανάπτυξης και θέσεων απασχόλησης, ενισχύοντας ταυτόχρονα
την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος; Εάν ναι, ποιες κινήσεις
πρέπει να γίνουν;». Σύμφωνα με τον Joe Borg, E. Επίτροπο αρμόδιο για
την αλιεία και τις ναυτιλιακές υποθέσεις, όπως αυξάνονται και
διαφοροποιούνται οι ναυτιλιακές δραστηριότητές μας, έτσι αυξάνονται και
διαφοροποιούνται οι ανάγκες συντονισμού και σχεδιασμού προκειμένου να
αποφευχθούν οι διαμάχες και να αυξηθούν τα οφέλη που αποκομίζουμε
από τη θάλασσα. Μια σφαιρική προσέγγιση θα μπορούσε να επιτρέψει να
συνδυαστεί η οικονομική ανάπτυξη με την αποτελεσματική προστασία του
θαλάσσιου περιβάλλοντος και τη μεγαλύτερη συμμετοχή των
ενδιαφερομένων μερών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρόκειται για
σχέδιο στο οποίο τα κράτη μέλη, οι περιφέρειες, οι ενδιαφερόμενοι κλάδοι,
οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και το κοινό έχουν συμφέρον να βρουν
τον καλύτερο τρόπο με τον οποίο θα συνεχιστούν οι σχέσεις τους με τη
θάλασσα στο μέλλον. Η πράσινη βίβλος είναι αποτέλεσμα απόφασης της
Επιτροπής που λήφθηκε το Μάρτιο του 2005 για την κίνηση διαδικασίας
διαβούλευσης για το μέλλον των ευρωπαϊκών θαλασσών. Τα ζητήματα που
ανακινούνται στην πράσινη βίβλο θα αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης
σε διάφορες εκδηλώσεις που θα οργανωθούν σε διάφορα κράτη μέλη.
ΦΑΚΕΛΛΟΣ:
«Τουρκία –Ε.Ε.»
Η κοινή θέση των «25» για την Τουρκία.
Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων στο
Λουξεμβούργο (12/6/2006) αποφάσισε να ανοίξει και να κλείσει προσωρινά
το κεφάλαιο για την επιστήμη και την έρευνα για τις διαπραγματεύσεις
ένταξης με την Τουρκία. Όσον αφορά στο κεφάλαιο επιστήμη και έρευνα,
αναφέρεται στο κείμενο ότι «... η Ε.Ε., εφόσον χρειαστεί, θα επανέλθει την
κατάλληλη στιγμή στο συγκεκριμένο κεφάλαιο». Σχετικά με την αντιδήλωση
της 21ης Σεπτεμβρίου των «25» στην κοινή διαπραγματευτική θέση της
Ε.Ε. αναφέρονται τα εξής: «Η Ε.Ε. υπογραμμίζει τη σημασία για την
Τουρκία να συμμορφωθεί με τη Συμφωνία Σύνδεσης,
συμπεριλαμβανομένου του πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Tελωνειακής
Eνωσης, όπως επίσης και την εταιρική σχέση, που συνιστούν βασικά
στοιχεία της προενταξιακής στρατηγικής. Η μη πλήρης εφαρμογή των
υποχρεώσεων θα επηρεάσει τη συνολική πρόοδο των διαπραγματεύσεων.
Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, η Ε.Ε. υπογραμμίζει όλα τα σχετικά στοιχεία της
δήλωσης της Ε.Ε. και των κρατών-μελών της 21ης Σεπτεμβρίου 2005».
Κατά συνέπεια, η κοινή θέση των «25» υπογραμμίζει ότι, εάν η Τουρκία
αποτύχει στην εφαρμογή των υποχρεώσεων που περιλαμβάνονται στη
συμφωνία θα παρακωλυθεί η γενική πρόοδος των διαπραγματεύσεων. Την
Τουρκική πλευρά αντιπροσώπευσαν ο υπουργός εξωτερικών Abdullah Gül
και ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων Ali Babacan ενώ την Ε.Ε.
αντιπροσώπευσε η Πρόεδρος του Συμβουλίου της Ε.Ε. Ursula Plassnik και
ο Ε. Επίτροπος Olli Rehn. Μεταξύ άλλων ο Ε. Επίτροπος υποστήριξε
ότι απαιτείται μεγαλύτερη ελευθερία στον τομέα της ελευθερίας
έκφρασης και της ανεξιθρησκίας ενώ εξέφρασε την ανησυχία του για
την κατάσταση στη Νοτιοανατολική Τουρκία. Επεσήμανε
χαρακτηριστικά ότι δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική πρόοδος εάν
δεν υπάρξουν πολιτικές μεταρρυθμίσεις και ότι η Ε.Ε. θα
αναθεωρήσει την κατάσταση με την έκθεση του φθινοπώρου
εκφράζοντας την ελπίδα να ληφθεί σοβαρά αυτό το μήνυμα από την
Τουρκία.

Η συζήτηση σχετικά με την κοινή θέση των «25»

«...Η σημερινή ήταν μια σημαντική συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών
Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων των Υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε.
Υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς το Συμβούλιο αναμενόταν να
συμφωνήσει τρία κείμενα σχετιζόμενα με την ευρωπαϊκή πορεία της
Τουρκίας.
Ι. Η Κοινή Θέση της Ένωσης για το Συμβούλιο Σύνδεσης Τουρκίας-Ε.Ε. Το
αποτέλεσμα εδώ κρίνεται πολύ θετικό, καθώς το σύνολο των θεμάτων
ιδιαίτερου ελληνικού ενδιαφέροντος έχει ενσωματωθεί στο κείμενο που
υιοθέτησαν οι «25».
ΙΙ. Εξίσου θετικές είναι οι μέχρι τώρα εξελίξεις και όσον αφορά στο
περιεχόμενο της παραγράφου για την Τουρκία στο κείμενο
συμπερασμάτων του προσεχούς Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που αναμένεται
να υιοθετηθεί από τους Αρχηγούς Κρατών και Κυβερνήσεων στις 16
Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
ΙΙΙ. Ως προς το θέμα του ανοίγματος και κλεισίματος του πρώτου κεφαλαίου
της διαπραγματευτικής ενταξιακής διαδικασίας Τουρκίας-ΕΕ, που αφορά
στην «Επιστήμη και Έρευνα», επιτεύχθηκε τελικώς συναίνεση με
ταυτόχρονη διασφάλιση των ζητημάτων που έθετε η Κυπριακή Δημοκρατία.
Πιστεύω ότι είναι για όλους μια θετική εξέλιξη, σε μια εξαιρετικά σύνθετη και
δύσκολη διαπραγμάτευση....», (Δήλωση ΥΠΕΞ Ν. Μπακογιάννη σχετικά με
αποτελέσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών
Σχέσεων των ΥΠΕΞ της Ε.Ε.- Λουξεμβούργο, 12/6/2006).

«Την κοινή γνώμη απασχόλησε τις τελευταίες μέρες το ερώτημα αν θα

ασκούσε η Κυπριακή Δημοκρατία «βέτο», ώστε να παρεμποδίσει τη
συμφωνία Ε.Ε. - Τουρκίας για το πρώτο κεφάλαιο των διαπραγματεύσεων.
Το «βέτο» αυτό τελικά δεν ασκήθηκε. Η εντύπωση που υπάρχει στην
κοινή γνώμη είναι ότι Ελλάδα ή Κύπρος μπορούν να σταματήσουν τις
διαπραγματεύσεις, εάν αυτό είναι αναγκαίο. Η άποψη αυτή δεν είναι
ακριβής. Στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων δεν παρέχεται δυνατότητα
σε ένα κράτος-μέλος να αναστείλει τη διαπραγμάτευση για να επιτύχει-
εκβιάσει την αντιμετώπιση των δικών του θεμάτων. Σύμφωνα με τους
κανόνες που διέπουν τη διαπραγμάτευση, πρέπει να υπάρξει αίτημα
διακοπής των διαπραγματεύσεων από το 1/3 των χωρών και απόφα-
ση του Συμβουλίου με ειδική πλειοψηφία. Η Ελλάδα θα μπορεί να
προβάλει σχόλια, παρατηρήσεις, αντιρρήσεις σε ειδικές ρυθμίσεις,
αλλά μια χώρα μόνη της δεν μπορεί να σταματήσει τις
διαπραγματεύσεις. Τι θα συνέβαινε σε περίπτωση ενός «κυπριακού-
βέτο»; Η Ε.Ε. και η Τουρκία θα άφηναν σε εκκρεμότητα το πρώτο
κεφάλαιο και θα άρχιζαν τις συνεννοήσεις για το επόμενο κεφάλαιο, όπως
συνέβη παλαιότερα κατά την προηγούμενη διεύρυνση, όταν υπήρχαν
αντιρρήσεις από κράτος μέλος, και θα «έκλειναν» τις εκκρεμότητες
αργότερα. Αυτό συνέβη κατά κανόνα σε προηγούμενες διευρύνσεις, όταν ο
«αντιρρησίας» για να επιτύχει τη λύση σε άλλα δικά του προβλήματα ήταν
αναγκασμένος να αποσύρει την άρνησή του.», (Σημίτης Κ., «Να κάνουμε
επιτελούς πράξη τα αυτονόητα», ΄Εθνος της Κυριακής, 18/6/2006).

Τι προβλέπει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Συμβουλίου για την Τουρκία.

[54. Το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο εξέτασε την πρόοδο που σηµειώθηκε στον
έλεγχο για την τήρηση του κεκτηµένου και χαιρετίζει την έναρξη
ουσιαστικών ενταξιακών διαπραγµατεύσεων µε την Τουρκία. Προσδοκάται
ότι η Τουρκία θα συµµερίζεται τις αξίες, τους στόχους και την έννοµη τάξη
που ορίζουν οι συνθήκες. Η Ένωση δεσµεύεται να υποστηρίζει τις
προσπάθειες της Τουρκίας να συµµορφωθεί µε τις προδιαγραφές της
Ένωσης και µε τις υποχρεώσεις του µέλους, συµπεριλαµβανοµένων και
των κριτηρίων της Κοπεγχάγης. Το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο υπενθυµίζει,
όπως και σε παλαιότερα συµπεράσµατα, ότι οι τρέχουσες
διαπραγµατεύσεις βασίζονται στις κατ’ ιδίαν επιδόσεις κάθε χώρας και ότι ο
ρυθµός τους θα εξαρτηθεί από την πρόοδο κάθε χώρας στην ενταξιακή
προετοιµασία µε γνώµονα τις απαιτήσεις που ορίζει το διαπραγµατευτικό
πλαίσιο. Σε αυτές συγκαταλέγονται η εκπλήρωση των υποχρεώσεων της
Τουρκίας δυνάµει της Συµφωνίας Σύνδεσης και του προσθέτου
Πρωτοκόλλου της, η ολοσχερής τήρηση των οποίων θα αξιολογηθεί το
2006, όπως έχει συµφωνηθεί στη Δήλωση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και
των κρατών µελών της 21ης Σεπτεµβρίου 2005, καθώς και η εφαρµογή της
αναθεωρηµένης Εταιρικής Σχέσης. Το Ευρωπαϊκό Συµβούλιο υπενθυµίζει
ότι το Συµβούλιο θα εξασφαλίσει, στη διάρκεια του 2006, την
παρακολούθηση της επιτευχθείσας προόδου επί όλων των σχετικών
θεµάτων που περιλαµβάνονται στην προαναφερόµενη Δήλωση. Το
Ευρωπαϊκό Συµβούλιο καλεί την Τουρκία να εντείνει την µεταρρυθµιστική
διαδικασία και να την εφαρµόσει πλήρως και αποτελεσµατικά, ούτως ώστε
να εξασφαλιστεί ότι θα είναι αµετάκλητη και βιώσιµη, επίσης δε να
σηµειώσει πρόοδο στην πλήρη εκπλήρωση των πολιτικών κριτηρίων της
Κοπεγχάγης, όπου συµπεριλαµβάνεται η δέσµευσή της για σχέσεις καλής
γειτονίας. Στο πλαίσιο αυτό, πρέπει να αποφεύγεται κάθε πράξη η οποία
θα µπορούσε να επηρεάσει δυσµενώς τη διαδικασία ειρηνικής διευθέτησης
των διαφορών.»]

Η συζήτηση για την προσφυγή της Ελλάδας και της Τουρκίας στο
Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

«...H ενταξιακή διαδικασία προσφέρει ευκαιρίες στη χώρα μας, αλλά δεν
επωφελούμεθα, με τον τρόπο που μπορούμε. H προοπτική ότι μπορεί να
επιτευχθεί ένα ευνοϊκό αποτέλεσμα κατά στάδια και δόσεις, αναλόγως της
προόδου των διαπραγματεύσεων, δεν φαίνεται ότι μπορεί να
τελεσφορήσει...Aν οι εκτιμήσεις που έκανα πιο πάνω είναι ορθές, αφ’
εαυτής προβάλλει, μια μόνο διέξοδος. Eννοώ την προσφυγή στο Διεθνές
Δικαστήριο της Xάγης (άλλο είναι το Eιδικό Ποινικό Δικαστήριο).......... Παρ’
όλα ταύτα μπορούμε σήμερα να ζητήσομε από την Tουρκία, λόγω της
αποτυχίας του διαλόγου, να δεχθεί τη διαδικασία της Xάγης, την οποία
ποτέ δεν απέκρουσε, αλλά μόνο ζήτησε να προηγηθεί ο διάλογος. Aλλά ο
διάλογος έγινε και απέτυχε...Έχομε δικαίωμα να ξαναθυμίσομε την
πρόβλεψη της συνόδου κορυφής του Ελσίνκι, που έθεσε προθεσμία για το
τέλος του διαλόγου το έτος 2004 και υπέδειξε ως επόμενο βήμα την
προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης... Kαι μπορούμε να ζητήσομε τη
συμπαράσταση αλλά και τη δεδομένη σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών
της Eυρωπαϊκής Eνωσης, ώστε να πείσουν την Tουρκία να δεχθεί
επιτέλους αυτήν τη διέξοδο. Bεβαίως θα ζητήσομε τη συμπαράσταση και
των εκτός της E.E. χωρών. Oφείλομε να τονίσομε με κάθε τρόπο, ότι δεν
υπάρχει άλλη οδός και να το επαναλαμβάνομε, προς κάθε κατεύθυνση,
συνεχώς... Ποιες διαφορές θα υποβληθούν στο Δικαστήριο; Απαντώ, όλες:
τα χωρικά ύδατα και η έκτασή τους, η υφαλοκρηπίδα των νήσων και ο
καθορισμός της μεταξύ των δύο χωρών και η αποστρατιωτικοποίηση των
νήσων. Δεν γνωρίζω αν η είσοδος τουρκικών αεροπλάνων στο FIR
Αθηνών, χωρίς την υποβολή σχεδίου πτήσεως, μπορεί να αποτελέσει
αντικείμενο κρίσεως του Δικαστηρίου ή του άλλου Διεθνούς Οργανισμού,
του ICAO. Αν ναι, τότε και αυτή. Και οι γκρίζες ζώνες; Όχι αυτές....», (Κ.
Στεφανόπουλος, «Yπάρχει τρόπος επιλύσεως των ελληνοτουρκικών
διαφορών», Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 28/05/06).

Σε συνέντευξή της στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro η κ. Mπακογιάννη,

μεταξύ άλλων, είπε: «Eάν η Tουρκία υιοθετήσει μια ευρωπαϊκή
συμπεριφορά τόσο στην εσωτερική πολιτική της, με σεβασμό των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όσο και στην εξωτερική πολιτική της, με
σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου και αναγνώριση του Διεθνούς Δικαστηρίου
της Xάγης σχετικά με τη ρύθμιση των αμφισβητήσεων κυριαρχίας στο
Aιγαίο, δεν θα υπάρχει πλέον καμία διαφορά μεταξύ Eλλάδας και
Tουρκίας» («Μπακογιάννη υπέρ Χάγης για το Αιγαίο», Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,
22/6/2006).

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ, ΜΗ

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ Ε.Ε.
(Για λογαριασμό του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών).
Επιλογή από ευρύτερο κείμενο που παραδόθηκε τον Ιούνιο 2006 (δ’
τριμηνιαίο δελτίο). Την ομάδα έργου συντονίζει ο Νίκος Κουτσιαράς.

ΘΕΜΑ: ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗΣ

«Διεύρυνση, δυο χρόνια μετά: μια οικονομική αποτίμηση»2, Πηγή:

Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Μάιος 2006

Η παρούσα μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στοχεύει στη συνολική

και συνοπτική οικονομική αξιολόγηση της διεύρυνσης της ΕΕ με δέκα νέα
μέλη το 2004. Η μελέτη περιλαμβάνει δέκα επιμέρους κεφάλαια και
περιλαμβάνει πλήθος πινάκων, διαγραμμάτων και πλαισίων αναφοράς για
την τεκμηρίωση των επιχειρημάτων της.
Το πρώτο κεφάλαιο είναι εισαγωγικό (σ.1-3), ενώ το δεύτερο κεφάλαιο
(σ. 4-16) ασχολείται με την προετοιμασία της διεύρυνσης και τη στάση των
Ευρωπαίων πολιτών έναντι αυτής. Το τρίτο κεφάλαιο (σ. 17-33)
αφιερώνεται στην προετοιμασία της διεύρυνσης τόσο για τα νέα κράτη μέλη
όσο και για την ίδια την ΕΕ. Η μακροοικονομική απόδοση των παλαιών και
νέων κρατών μελών μελετάται στο τέταρτο κεφάλαιο (σ. 34-47). Το πέμπτο
κεφάλαιο (σ. 48-69) ασχολείται αναλυτικά με την επίπτωση της διεύρυνσης
στο εμπόριο και τις άμεσες ξένες επενδύσεις. Το έκτο κεφάλαιο (σ. 70-75)
καταπιάνεται με τις επιπτώσεις της διεύρυνσης στο πεδίο της
μετανάστευσης, ενώ οι επιπτώσεις στα φορολογικά συστήματα εξετάζονται
στο έβδομο κεφάλαιο (σ. 76-82). Το όγδοο κεφάλαιο (σ. 83-90)
αφιερώνεται στις επιπτώσεις στο χρηματοπιστωτικό τομέα, το ένατο
κεφάλαιο (σ. 91-98) στον αγροτικό τομέα, ενώ οι επιπτώσεις στην
κοινωνική συνοχή εξετάζονται στο δέκατο κεφάλαιο (σ. 99-104).
Αναλυτικότερα, η πέμπτη κατά σειρά διεύρυνση της ΕΕ θεωρείται ως τα
σημαντικότερο βήμα στην ενοποίηση της Ευρώπης. Η έναρξη της
διαδικασίας ένταξης όμως δεν ήταν ούτε απλή ούτε χωρίς κόστος. Οι
διαπραγματεύσεις ένταξης απαιτούσαν την υιοθέτηση του κοινοτικού
κεκτημένου με την πρόβλεψη μεταβατικών περιόδων, αλλά και την
παράλληλη χρηματοδοτική υποστήριξη των νέων μελών για την
αντιμετώπιση των συνεπαγόμενων προσαρμογών. Η μικτή στάση των
πολιτών της ΕΕ έναντι της διεύρυνσης αποδίδεται τόσο σε οικονομικούς
παράγοντες, όσο και στην επιρροή της αίσθησης περί ύπαρξης κοινότητας
και συγγένειας. Η διεύρυνση αναμένεται να έχει νικητές και ηττημένους σε
συγκεκριμένους οικονομικούς κλάδους και κοινωνικές ομάδες, ενισχύοντας
έτσι τις επιφυλάξεις σε πληθυσμιακά τμήματα των νεοεισερχομένων
κρατών. Η άποψη για τα κέρδη και το κόστος της διεύρυνσης επηρεάζεται
και από παράγοντες όπως η οικονομική συγκυρία, η αυξημένη αβεβαιότητα
μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων και η γεωγραφική
και πολιτισμική συγγένεια. Οι εκ των προτέρων αποτιμήσεις για την
οικονομική επίπτωση της διεύρυνσης, παρά τη διαφορά μεθοδολογιών και
πεδίων κάλυψης, ήταν θετικές τόσο για τα παλαιά όσο και για τα νέα κράτη
μέλη. Εκτιμήθηκε θετική επίπτωση στο ΑΕΠ και δεν τεκμηριώθηκε η
υπόθεση περί μετανάστευσης με αρνητικές συνέπειες ευημερίας στα κράτη
υποδοχής. Ωστόσο, δεν μπορούν να παραμεριστούν συνέπειες σε
επιμέρους κλαδικό και περιφερειακό επίπεδο.
Η ύπαρξη του κόστους προετοιμασίας για την ένταξη στην ΕΕ
συνοδεύτηκε από μεταφορά πόρων στο πλαίσιο της κοινοτικής
αλληλεγγύης. Μεγαλύτερο κόστος εκτιμάται στο πεδίο του περιβάλλοντος
και των μεταφορών, ενώ η οικονομική στήριξη δίνεται μέσω εργαλείων
όπως το PHARE, το SAPARD και το ISPA. Υπολογίζεται ότι το μεγαλύτερο
τμήμα των χρηματοδοτήσεων για τα έτη 2004 και 2005 προς τα νέα μέλη
θα συγκεντρωθούν στον αγροτικό τομέα (40% των κοινοτικών πληρωμών)
και τα διαρθρωτικά προγράμματα (40% των πληρωμών).Τα συνολικά ποσά
είναι σημαντικά για τα νέα μέλη και κρίνονται ως μη επαχθή για τα παλαιά
μέλη. Ωστόσο, τα ποσά που αφιερώνονται στα νέα μέλη από τον κοινοτικό
προϋπολογισμό αντιπροσωπεύουν ποσοστό μεγαλύτερο από τη
συμμετοχή τους στο κοινοτικό ΑΕΠ (6,9% και 4,7% αντίστοιχα) και όλα τα
νέα μέλη είναι καθαροί λήπτες του κοινοτικού προϋπολογισμού. Επιμέρους
πρόοδοι μεταξύ των νέων μελών καταγράφονται στη μακροοικονομική
πολιτική, την πολιτική απασχόλησης, τη φορολογική πολιτική, την πολιτική
ανταγωνισμού, το επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς και στην έρευνα και
ανάπτυξη. Ωστόσο, καταγράφονται προβλήματα για όλα ή τα περισσότερα
νέα μέλη σε σχέση με την προώθηση κινήτρων για την επιμήκυνση του
εργασιακού βίου, τις ιδιωτικοποιήσεις μεγάλης κλίμακας, τις κλαδικές
κρατικές ενισχύσεις, τη διαφθορά, το επιχειρηματικό κλίμα και την
υιοθέτηση συστήματος εκτίμησης της επίπτωσης των κανονιστικών
ρυθμίσεων.
Οι μακροοικονομικές επιπτώσεις της διεύρυνσης είναι από τις
διαστάσεις με την καλύτερη τεκμηρίωση, ωστόσο απαιτείται δυναμική
προσέγγιση και εκτίμηση των συνολικών επιπτώσεων σε μακροχρόνιο
διάστημα. Συνολικά, η επίπτωση της διεύρυνσης ήταν μέτρια λόγω του
μικρού οικονομικού βάρους των νέων μελών, ενώ συνέβαλε στη
μεγαλύτερη εισοδηματική διασπορά λόγω και του χαμηλότερου
εισοδηματικού επιπέδου τους (μόνο η Κύπρος και η Σλοβενία έχουν κατά
κεφαλή ΑΕΠ πάνω από παλαιά μέλη, όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία).
Φαίνεται να επαληθεύεται η υπόθεση της σύγκλισης, καθώς τα νέα μέλη με
χαμηλότερα εισοδηματικά επίπεδα συγκλίνουν γρηγορότερα με τα παλαιά
μέλη. Οι σημαντικότεροι παράγοντες στη διαδικασία της σύγκλισης είναι η
συσσώρευση του κεφαλαίου και η τεχνολογική πρόοδος (συνολική
παραγωγικότητα συντελεστών) με τη συμβολή της εργασίας να είναι
αρνητική. Μεταξύ των νέων μελών, μεγαλύτερη δυναμικότητα παρατηρείται
στα κράτη της Βαλτικής (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία) και στη Σλοβακία.
Ωστόσο, τα μονοπάτια πραγματικής σύγκλισης παλαιών μελών αποδεικνύει
την ύπαρξη διαφοροποιήσεων και διαφορετικών ταχυτήτων, στοιχείο που
καταδεικνύει τη σημασία και των οικονομικών πολιτικών. Χαρακτηριστικά
αναφέρεται πως η Ιρλανδία και η Ελλάδα ακολούθησαν διαφορετικά
μονοπάτια: παρά το γεγονός ότι και οι δύο έλαβαν σημαντική
χρηματοδοτική στήριξη, η Ιρλανδία έφθασε στο μέσο κοινοτικό κατά
κεφαλήν ΑΕΠ το 1997 (από 64% το 1973), ενώ η Ελλάδα αρχικά γνώρισε
απόκλιση (1981-1996) και άρχισε να συγκλίνει ουσιαστικά μετά το 2000.
Καταγράφονται ευρείες αποκλίσεις μεταξύ των νέων μελών στον
πληθωρισμό, τα συναλλαγματικά καθεστώτα και τα δημοσιονομικά
ελλείμματα. Οι επιδόσεις δε στην απασχόληση και την αγορά εργασίας
συνολικά υπολείπονται των παλαιών κρατών μελών (που έχουν
μεγαλύτερη απασχόληση, χαμηλότερη ανεργία, παραγωγικότητα
εργασίας).
Οι διαρθρωτικές αλλαγές που προκαλούνται από τη διεύρυνση δεν
μπορούν να διακριθούν από τις αντίστοιχες της παγκοσμιοποίησης. Ο
αυξημένος βαθμός διεθνοποίησης και ανταγωνισμού δημιουργεί κόστος
αλλά και ευκαιρίες κέρδους, ενισχύοντας τα κίνητρα προσαρμογής.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η πέμπτη διεύρυνση αντανακλά περισσότερο από
κάθε προηγούμενη τα χαρακτηριστικά της παγκοσμιοποίησης:
διαφοροποίηση κόστους, ευκαιρίες πλεονεκτικών περιοχών, πολιτισμικοί
δεσμοί, ευκαιρίες για οριζόντια διαφοροποίηση και κατάτμηση της αλυσίδας
αξιών, υπόσχεση νέων αγορών και οφέλη για τους καταναλωτές λόγω
διαφοροποίησης προϊόντων και χαμηλότερων τιμών. Οι εμπορικές ροές
μεταξύ των νέων και παλαιών μελών έχουν αυξηθεί και η ΕΕ των 15 έγινε ο
σημαντικότερος εμπορικός εταίρος των νέων μελών. Επίσης, έχουν αυξηθεί
και οι εμπορικές ροές μεταξύ των νέων μελών, με τις Εσθονία, Λετονία και
Λιθουανία να ευνοούνται περισσότερο από τη δημιουργία εμπορίου.
Μάλιστα, δεν παρατηρείται εκτροπή εμπορίου ακόμα και στις εμπορικές
ροές μεταξύ της ΕΕ των 25 και του υπόλοιπου κόσμου. Επίσης, οι όροι
εμπορίου των νέων μελών βελτιώθηκαν καθ’ όλη την περίοδο 1996-2004
και το ίδιο αναμένεται για το 2005. Ωστόσο, η θετική επίπτωση στα
πραγματικά εισοδήματα δεν αφορά όλες τις χώρες αλλά την Τσεχία,
Εσθονία, Λιθουανία, Λετονία και Πολωνία. Τα νέα κράτη μέλη εμφανίζουν
συγκριτικό πλεονέκτημα σε τομείς και προϊόντα χαμηλής και μέσης
τεχνολογίας, ενώ τα παλαιά κράτη μέλη έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα σε
τομείς μεσαίας και υψηλής τεχνολογίας. Καταγράφεται
συμπληρωματικότητα των εμπορικών προτύπων των δύο ομάδων χωρών,
με τα νέα μέλη να εμφανίζουν συγκριτικό πλεονέκτημα στην
αυτοκινητοβιομηχανία, ηλεκτρικό εξοπλισμό, ρουχισμό, μεταλλουργία κ.ά.
Καταγράφεται επίσης αύξηση των άμεσων ξένων επενδύσεων των
παλαιών κρατών μελών προς τα νέα κράτη μέλη, ωστόσο η αύξηση αυτή
είναι συγκεντρωμένη σε λίγα κράτη (Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία) και δεν
επιβεβαιώνουν την υπερβολική ανησυχία για τη μεταφορά θέσεων
εργασιών που θα δημιουργούσε οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα.
Μόνο ένα μικρό τμήμα των άμεσων ξένων επενδύσεων από τα παλαιά στα
νέα κράτη μέλη αφορά στην υποκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων
στη χώρα υποδοχής. Ωστόσο, υπάρχει κόστος προσαρμογής που
συγκεντρώνεται σε συγκεκριμένες περιφέρειες και κλάδους έντασης
ανειδίκευτης εργασίας στα παλαιά κράτη μέλη. Ο κίνδυνος της
μετανάστευσης λόγω της ελευθερίας κίνησης της εργασίας δεν φαίνεται να
επιβεβαιώνεται. Η γεωγραφική και πολιτισμική εγγύτητα, οι εισοδηματικές
και οι μισθολογικές διαφορές εκτιμάται ότι θα επηρεάσουν περισσότερο
συνορεύουσες περιφέρειες της Γερμανίας και της Αυστρίας. Για το λόγο
αυτό προβλέπεται σταδιακή απελευθέρωση των μεταναστευτικών ροών
(αρχικά δύο περίοδοι συνολικής διάρκειας 5 ετών και πρόβλεψη για
παράταση 2 ακόμα ετών σε περίπτωση σημαντικών προβλημάτων).Η
μετανάστευση από τρίτες χώρες είναι πολύ σημαντικότερη και οι θέσεις
στις οποίες απασχολούνται αφορούν εργασίες έντασης εργασίας και
περιορισμένων δεξιοτήτων.
Τα φορολογικά συστήματα των νέων κρατών μελών είναι αρκετά
διαφοροποιημένα σε σχέση με τα αντίστοιχα των παλαιών μελών. Όμως, η
οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να βασιστεί μόνο στη χαμηλή φορολογία.
Μοναδιαίο εργατικό κόστος, οικονομίες συγκέντρωσης, εξωτερικές
οικονομίες, ανθρώπινο κεφάλαιο παίζουν καθοριστικό ρόλο στην
οικονομική ανάπτυξη και την προσέλκυση διεθνών επενδύσεων. Η σημασία
επίσης των χρηματοπιστωτικών συστημάτων δεν πρέπει να παραβλέπεται,
δεδομένης της σημασίας του στην αποτελεσματική κατανομή των πόρων
και την ανάληψη επιχειρηματικών κινδύνων. Τα νέα κράτη μέλη πιέστηκαν
να απελευθερώσουν την κίνηση κεφαλαίων και να εκσυγχρονίσουν τα
συστήματά τους (καινοτομία, πληροφοριακή τεχνολογία). Η διεύρυνση
συνέβαλε στη μεγαλύτερη συμμετοχή των ξένων στα χρηματοπιστωτικά
τους ιδρύματα, την αύξηση του ανταγωνισμού και την ολοκλήρωση των
αγορών κεφαλαίων. Επίσης, επεκτάθηκε η πίστωση προς τον ιδιωτικό
τομέα. Νέες προκλήσεις όμως αναδύονται: διαχείριση της πιστωτικής
επέκτασης και εξασφάλιση της χρηματοδοτικής σταθερότητας. Έμφαση
δίνεται στην οικοδόμηση αποτελεσματικότερων ρυθμιστικών πλαισίων και
την αποφυγή κρίσεων. Η επίδραση της διεύρυνσης στον αγροτικό
τομέα συνέβαλε στην περαιτέρω σύγκλιση παλαιών και νέων κρατών
μελών με μείωση της συμβολής του συγκεκριμένου τομέα στο ΑΕΠ και την
απασχόληση. Τα πραγματικά εισοδήματα όμως των γεωργών αυξήθηκαν
τόσο στα παλαιά όσο και στα νέα μέλη. Δεδομένης της μεγαλύτερης
σημασίας του αγροτικού τομέα στα νέα μέλη και των διαρθρωτικών
αδυναμιών τους (χαμηλή παραγωγικότητα, χαμηλή αποδοτικότητα,
διάρθρωση εκμεταλλεύσεων), η αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα είναι
επιβεβλημένη και η επιτυχία της εξαρτάται από την ύπαρξη εναλλακτικών
πηγών εισοδηματικής στήριξης εκτός του αγροτικού τομέα και την ύπαρξη
ανάλογων συστημάτων κοινωνικής προστασίας. Η στήριξη του αγροτικού
τομέα μέσω των κοινοτικών πληρωμών συνεπάγεται μείωση πόρων για
άλλους κλάδους με μεγαλύτερη αναπτυξιακή δυναμική. Και στον αγροτικό
τομέα δεν παρατηρείται εκτροπή εμπορίου με τις χώρες εκτός της ΕΕ.
Τέλος, οι επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή είναι μεγάλης σημασίας λόγω
των μεγάλων εισοδηματικών αποκλίσεων μεταξύ παλαιών και νέων κρατών
μελών. Τα νέα μέλη αναμένεται να ωφεληθούν τόσο από τα εργαλεία
αμοιβαίας μάθησης και βέλτιστων πρακτικών (ανοιχτή μέθοδος
συντονισμού) όσο και από τα χρηματοδοτικά εργαλεία (Ευρωπαϊκό
Κοινωνικό Ταμείο). Νέες κοινωνικές προκλήσεις που συνεπάγεται η
διεύρυνση, όπως η ενσωμάτωση των Ρομ και η μεταχείριση των εθνοτικών
μειονοτήτων, αναμένεται να αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο των κοινοτικών
προγραμμάτων για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την
καταπολέμηση της φτώχειας. Ανάλογες επιδράσεις αναμένονται στα πεδία
του εκσυγχρονισμού των συστημάτων κοινωνικής προστασίας,
μακροχρόνιας φροντίδας, υγείας και κοινωνικού διαλόγου.

Και φτασαμε στο σήμερα με μια Αμερική να κατέχει όλα τα ορυκτα του
υπεδάφους και μια Τουρκια να μπορει να δεσμευσει σχεδον ολο το Αιγαιο
για τις πολεμικές της ασκήσεις και να κατεχει τη μιση κύπρο. Τι μένει?

Στο Elbert, της Γεωργίας υπάρχει ένα τεράστιο μνημείο από γρανίτη. Πάνω του
υπάρχουν χαραγμένες Δέκα Εντολές! Είναι γραμμένες στα αγγλικά, ισπανικά,
σουαχίλι, ινδικά, εβραϊκά, αραβικά, ρωσικά και κινέζικα.
Στην κορυφή της κατασκευής υπάρχει μία οριζόντια πλάκα με ένα τετράγωνο
σχήμα. Στις τέσσερις πλευρές του αναφέρονται τέσσερις αρχαίες γλώσσες:
Σανσκριτικά, Βαβυλωνιακά, Αιγυπτιακά ιερογλυφικά και Αρχαία Ελληνικά.
Αν και άγνωστο στους περισσότερους ανθρώπους, συνδέεται με την κρυφή εξουσία
που κυβερνάει τον κόσμο μας.Το μνημείο κατασκευάστηκε το 1980 σε οικόπεδο
άγνωστης ιδιοκτησίας. Ο άνθρωπος που παρουσιάστηκε στην εταιρία έδωσε
ψεύτικα στοιχεία. Είπε ότι ονομαζόταν R. C. Christian και ότι αντιπροσώπευε μια
ομάδα που θέλει να προσφέρει οδηγίες στην ανθρωπότητα. Αργότερα μετά από
έρευνες ανακαλύφθηκε στην τοπική βιβλιοθήκη ένα βιβλίο με όνομα συγγραφέα το
R. C. Christian . Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι το μνημείο αφιερώθηκε στον Thomas
Paine και στην απόκρυφη φιλοσοφία του. Το μνημείο, που έχει πάρει το
παρατσούκλι «Στόουνχετζ», χρησιμοποιείται για απόκρυφες τελετές και
απόκρυφους εορτασμούς Θανάσιμη μάστιγα θα μπορούσε να σαρώσει ολόκληρη
την Ευρώπη κι όμως οι δυτικοί που το γνωρίζουν το κρύβουν. Οι γιατροί
δικαιολογημένα φοβούνται μετά από ένα κρούσμα του ιού στην Ουκρανία, που
βύθισε τη χώρα και τους γείτονές της σε μια κατάσταση πανικού.
Ένα κοκτέιλ από τρεις ιούς της γρίπης που πλήττει την ανατολική Ευρώπη,
αναφέρεται ότι μπορεί να μεταλλαχθεί σε μία ενιαία πνευμονική πανώλη, η οποία θα
μπορούσε να είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την γρίπη των χοίρων.
Ο αριθμός των νεκρών έχει φτάσει σε 189 και περισσότερα από 1 εκατομμύριο
άνθρωποι έχουν μολυνθεί, οι περισσότεροι από αυτούς σε εννέα περιοχές της
Δυτικής Ουκρανίας. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βίκτωρ Γιούσενκο απηύθυνε
έκκληση στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και μια ομάδα εννέα ειδικών διεξάγουν
δοκιμές στο Κίεβο και Lviv για τον εντοπισμό του ιού.. Τα δείγματα που ελήφθησαν,
έχουν σταλεί στο Λονδίνο για ανάλυση. Ο πρόεδρος Γιούσενκο δήλωσε στον τύπο:
"Οι άνθρωποι πεθαίνουν. Η επιδημία σκοτώνει ακόμα και τους γιατρούς. Αυτό είναι
απολύτως αδιανόητο στον 21ο αιώνα." Σε μια συνέντευξη τηλεόραση, ο Πρόεδρος
πρόσθεσε: «Σε αντίθεση με παρόμοιες επιδημίες σε άλλες χώρες, τρεις αιτίες
σοβαρών ιογενών λοιμώξεων ήρθαν μαζί ταυτόχρονα στην Ουκρανία - δύο
εποχιακές flus και η γρίπη της Καλιφόρνιας Οι "Ιολόγοι συμπεραίνουν ότι αυτός ο
συνδυασμός των λοιμώξεων μπορεί να οδηγήσει σε έναν ακόμη πιο επιθετικό νέος
ιό ως αποτέλεσμα της μετάλλαξης. Από την άλλη πλευρά η εβραϊκή ADL υποστηρίζει
ότι το κόστος για τον καταναλωτή για την υπηρεσία αυτή (ραβινικός φόρος) είναι
ένα μικροσκοπικό κλάσμα του συνόλου των γενικών εξόδων παραγωγής. Αυτό είναι
τόσο αμελητέο σε πρακτικό επίπεδο ώστε στην πράξη δεν μπορεί να υπολογιστεί
επακριβώς. Ο δημοσιογράφος J. B. αναφέρει (όπως ίσως καταλαβαίνει κανείς
όταν κάποιος μιλάει με την ADL για τέτοιου είδους θέματα, η απάντηση θα είναι ένα
τεράστιο ψέμα εκ μέρους της ή, στην καλύτερη περίπτωση μια διφορούμενη
απάντηση. Για παράδειγμα, στο άρθρο της η ADL επικαλείται "εκπρόσωπο της
Heinz Company". "Αυτός ο "εκπρόσωπος" φέρεται να είπε ότι το κόστος είναι "τόσο
μικρό που δεν μπορεί ακόμα και να υπολογιστεί". Αυτός ο ίδιος "εκπρόσωπος" της
Heinz, είπε επίσης ότι τα Ραβινικά σύμβολα αυτά, επέφεραν περισσότερες
πωλήσεις στην εταιρία και κάλυψαν τα έξοδα του Ραβίνο-φόρου).
Ποιος ήταν όμως αυτός ο "εκπρόσωπος; και αν αυτό που δήλωσε ήταν πράγματι
αλήθεια, τότε γιατί το όνομά του δεν δημοσιεύεται στο άρθρο της ADL για
επαλήθευση; Αντίθετα από το άρθρο της ADL, τα "Καναδικά Εβραϊκά Νέα" της 20ης
Μαρτίου 2003, έχουν ένα άρθρο με μια ενδιαφέρουσα επικεφαλίδα: "Η Heinz του
Καναδά ψαλιδίζει τη σειρά των Κοσερ προϊόντων της". Πολλά από τα προϊόντα της
καναδικής Heinz δεν θα πιστοποιούνται σαν Kosher (αποφεύγοντας έτσι τον
ραβινικό ειδικό φόρο κατανάλωσης, που συμβολίζεται από "COR Καναδά" -
Συμβούλιο της Ορθόδοξων Ραβίνων " ), αν και μερικά προϊόντα θα εξακολουθήσουν
να διατηρούνται με την ένδειξη Κοσέρ για τους Εβραίους.
Προφανώς, σύμφωνα με την εκπρόσωπο της Heinz, αυτό έγινε για «την
συγκράτηση του κόστους, ενώ θα συνεχίζουμε να παρέχουμε [ορισμένα] kosher
προϊόντα στους πελάτες μας." Οι λόγοι - ακόλουθα με την Heinz, για την απόφαση
να γίνουν περικοπές πάρθηκαν λόγω του ραβινικού Κοσερ φόρου, και λόγω του
(πόσο περίπλοκη είναι η παραγωγή, η εξοικονόμηση και ούτω καθεξής). Στην
περίπτωση αυτή αποδεικνύεται ότι, αυτά τα έξοδα που αναφέρθηκαν αρχικά από
την ADL ως (τόσο κλασματικά, που δεν ήταν δυνατόν ακόμη και να υπολογιστούν),
στην πραγματικότητα, όχι απλά υπολογίζονταν αλλά θα πρέπει να ήταν πολύ
σημαντικά. Η Μονσάντο δεν είναι φιλανθρωπική εταιρεία, δεν ξόδεψε εκατομμύρια
σε έρευνες για πλάκα, και δεν προσπαθεί με νύχια και δόντια να εξάγει
μεταλλαγμένα στον κόσμο για να τρώνε οι φτωχοί, αλλα για χρηματικό κέρδος, και
κυρίως για το πολιτικό και στρατηγικό κέρδος στις ΗΠΑ που η εξάρτηση του κόσμου
διατροφικώς συνεπάγεται. Αυτές είναι οι δηλώσεις βασικού πρώην στελέχους της
εταιρίας κολοσσού. Ας μην ξεχνάμε οτι η Μονσάντο είναι που κατασκεύασε το
εντομοκτόνο Roundup και την συνθετική ορμόνη ανάπτυξης ζώων rBGH, και μετά η
ίδια έφτιαξε τους μεταλλαγμένους σπόρους οι οποίοι αντιστέκονται το Roundup, και
μάχεται να μην δείχνουν οι ετικέτες κρέατος ή γαλακτοκομικών ότι περιέχουν rBGH.
Η Χ. Κ. δούλευε ως δικηγόρος στη νομική φίρμα Rose από το 1977, η οποία φίρμα
έχει ως πεδίον της την βιομηχανική αγροκομία και γενετική μηχανική. Οι δεσμοί
κυβέρνησης και μεταλλαγμένων είναι πολλοί και πολλαπλοί, με ανθρώπους κλειδιά
που δουλεύουν στο Υπουργείο τροφίμων και φαρμάκων να προέρχονται από τις
εταιρείες μεταλλαγμένων, π.χ. ο νομικός του υποδιευθυντής Mic. Τ. μεταξύ 1991-94,
είχε δουλέψει για την Μονσάντο ως δικηγόρος με αποστολή να εγκριθεί η rBGH απο
το υπουργείο Από την εφημερίδα J.T. έγκυρη είδηση δείχνει πως πιέζονται οι
Αμερικανοί πολίτες να εμβολιαστούν. Οι ομοσπονδιακοί υπάλληλοι και εκπρόσωποι
του υπουργείου υγείας των ΗΠΑ, είχαν δρομολογηθεί για να συζητήσουν μια νέα
μελέτη που θέτει ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των παιδικών
εμβολίων που χορηγούνται σε βρέφη και μικρά παιδιά. Σύμφωνα με το CDC ο
επιδημιολόγος Τομ V., έχοντας μία τεράστια βάση δεδομένων που περιέχει τα
ιατρικά αρχεία 100.000 παιδιών, αναφέρει ότι τα εμβόλια Thimerosal
συντηρούνται σε υδράργυρο, και με βάση το συντηρητικό αυτό, φαίνεται να είναι
υπεύθυνα για τη δραματική αύξηση του αυτισμού και πολλές άλλες
νευρολογικές διαταραχές των παιδιών. Κι όμως ετοιμάζονται να πάρουν την
απόφαση που αναφέρει πως λόγο της πανδημίας, είναι υποχρεωτικό να γίνει
ο εμβολιασμός σε όλους τους κατοίκους.
Πρόσφατα, Αυστραλή Δημοσιογράφος- Ερευνήτρια έχει εκφράσει κατηγορίες
εναντίον του ΠΟΕ, Φαρμακοβιομηχανιών και Αμερικανικών Παραγόντων για
Βιοτρομοκρατία και πρόθεση μαζικών δολοφονιών, με αφορμή το νέο εμβόλιο κατά
του ιού της νέας γρίπης. Σε αναφορά που έκανε στον τύπο έθεσε το θέμα ως μια
καλοστημένη επιχείρηση, είτε για να κερδοφορήσουν, είτε για να μειώσουν τον
παγκόσμιο πληθυσμό. Και τα δύο μέχρι τώρα όπως ισχυρίζεται έχουν αποδώσει
καρπούς, ανεξάρτητα για το ποιος πραγματικά είναι ο σκοπός του εμβολιασμού
αλλά και των (περίφημων φαρμάκων TAMIFLU)
Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας περιστατικό εργαστηριακού λάθους
μεγάλης αμερικανικής φαρμακοβιομηχανίας, που είχε σχέση με αυτούς ακριβώς
τους φόβους της κυρίας Τσαν. Ο φαρμακευτικός κολοσσός που είναι ανάμεσα στις
εταιρείες που επελέγησαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Φαρμάκων ( ΠΟΥ) για
την παρασκευή εμβολίου για τη γρίπη των χοίρων, είχε στείλει πριν από λίγους
μήνες σε θυγατρική εταιρεία στην Αυστρία, εμβόλια μολυσμένα με ιό της γρίπης
των πτηνών, H5N1. Αυτά τα φιαλίδια, εστάλησαν σε 18 χώρες από την Αυστριακή
εταιρεία παρακλάδι της αμερικανικής κι από τύχη δοκιμάστηκαν σε πειραματόζωα
νυφίτσες, οι οποίες πέθαναν. Η ύπαρξη δύο ιών στα φιαλίδια θα μπορούσε να
οδηγήσει στη μετάλλαξη σε ακόμη πιο επικίνδυνο στέλεχος, με ολέθριες συνέπειες.
Χάρη στο θάνατο των πειραματόζωων, που θα μπορούσε να είναι και άνθρωποι,
αποκαλύφθηκε η ύπαρξη του ζωντανού ιού Η5Ν1 μέσα στα εμβόλια, κάτι το οποίο
αναγκάστηκε να παραδεχτεί μετά από πιέσεις ο φαρμακευτικός γίγαντας, με την
δικαιολογία πως οι παρτίδες που περιείχαν τον ιό H5N1 μπερδεύτηκαν με τα
εμβόλια κι εστάλησαν κατά λάθος Πόλεμος δίχως θάνατο» και «Επιτέλους! Σιωπηλά
όπλα» ήταν τα βασικότερα συνθήματα-τίτλοι που κυριάρχησαν στα αμερικανικά
μέσα ενημέρωσης στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Ειδικοί των δημοσίων σχέσεων,
χρηματοδοτούμενοι από τον Σύνδεσμο Χημικών Βιομηχανιών των ΗΠΑ και
υποστηριζόμενοι από στρατιωτικούς κύκλους, είχαν αναλάβει την «προώθηση» της
ιδέας περί του ανυπέρβλητου χαρακτήρα των χημικών όπλων ως μέσων άσκησης
της άλλης πολιτικής. Ο στόχος της εκστρατείας ευδιάκριτος: άσκηση πίεσης στην
κυβέρνηση ώστε να χρηματοδοτηθούν προγράμματα έρευνας και παραγωγής νέων
χημικών όπλων. Τα χημικά όπλα ως εμπορεύματα ήταν για μια ακόμα φορά στην
ημερήσια διάταξη. Μερικά χρόνια
αργότερα, από τον Αύγουστο του 1962
ως τον Φεβρουάριο του 1971,
αμερικανικά αεροπλάνα ψέκασαν με
εκατό εκατομμύρια λίτρα
«αποψιλωτικού υγρού» τις ζούγκλες
και τους αγρούς του Βιετνάμ. Κάθε
είδους βλάστηση καταστράφηκε σε
πάνω από είκοσι εκατομμύρια
στρέμματα νοτιοβιετναμέζικης γης. Οι
Βιετκόγκ δεν είχαν πια πού να
κρυφτούν και τι να φάνε. Η επιχείρηση
έφερε την κωδική ονομασία «Αγροτική
Βοήθεια» και είχε σαν σύνθημα το
«Αποψιλώστε τα δάση για να
τελειώσει ο πόλεμος σε έξι μήνες». Ο
πόλεμος τελείωσε σε δέκα χρόνια και
τον έχασαν οι Αμερικανοί. Λίγους, όμως, μήνες πριν τον τερματισμό του πολέμου
το 1975 οι ΗΠΑ «έσπευδαν» να υπογράψουν το Πρωτόκολλο της Γενεύης, με
καθυστέρηση μόλις πενήντα χρόνων. Ήταν η 95η χώρα που επικύρωνε την
Συμφωνία. Το Πρωτόκολλο της Γενεύης, που υπογράφτηκε στις 17 Ιουνίου 1925 και
ισχύει μέχρι σήμερα, απαγόρευε την «χρήση των ασφυξιογόνων, δηλητηριωδών ή
άλλων αερίων και των βακτηριολογικών μεθόδων πολέμου». Το κείμενο αυτό,
ωστόσο, δεν απαγόρευε την παραγωγή, μεταφορά και αποθήκευση των χημικών
όπλων
Πολλές και συχνά αντικρουόμενες, οι θεωρίες για την προέλευση του ιού του AIDS
προσφέρουν σε αρκετές
περιπτώσεις τον απαραίτητο
"επιστημονικό" μανδύα για να
ενισχύσουν ατεκμηρίωτες
εικασίες που βασίζονται απλώς
σε κάποιους ευσεβείς πόθους
υπαγορευμένους από πολιτικές ή
άλλες σκοπιμότητες. Ανάμεσα
στις θεωρίες αυτές, η πιο
διαδεδομένη είναι χωρίς
αμφιβολία αυτή που υποστήριξε
ότι το AIDS είναι ένα θανατηφόρο βιολογικό όπλο που σχεδιάστηκε και
δημιουργήθηκε σε αμερικανικά εργαστήρια με στόχο να πλήξει τους πληθυσμούς
του Τρίτου Κόσμου.
Σύμφωνα με τη θεωρία περί ιού-βιολογικού όπλου, το AIDS ξεκίνησε από το Ζαϊρ, η
προέλευσή του ωστόσο δεν είναι αφρικανική, αλλά αμερικανική. Πάντοτε κατά την
υπόθεση αυτή, ο ιός πρέπει να μεταφέρθηκε στο Ζαϊρ το 1978 από αμερικανούς
ανοσιολόγους, οι οποίοι φρόντισαν να τον μεταδώσουν σε αρκετούς κατοίκους της
αφρικανικής αυτής χώρας. Η αφήγηση έχει και μια δευτεύρουσα παραλλαγή, η
οποία ισχυρίζεται ότι η "απόδραση" του θανατηφόρου ιού από τα εργαστήρια
οφείλεται σε ανθρώπινο σφάλμα, ότι δηλαδή η διάδοσή του έγινε κατά λάθος.
Πρόσφατα ο Αμερικανός ερευνητής Endgood M. ανέφερε σε εφημερίδα ότι
πραγματικά το AIDS κατασκευάστηκε με σκοπό των έλεγχο των πληθυσμών και
μάλιστα αυτών του τρίτου κόσμου
Ο Ομπάμα εμφανίζεται σαν ο επίσημος συνεχιστής του σχεδίου Κίσσινγκερ
που αποβλέπει με πολλούς διαφορετικούς τρόπου και απο πολλά πεδία στη
μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού υπο το κωδικό όνομα GLOBAL 2000.
Σύμφωνα με αυτό:

1) Θα ελέγχονται τα τρόφιμα στις χώρες του τρίτου κόσμου και θα δίνονται με

δελτίο στις οικογένειες που θα δέχονται να κάνουν στείρωση, με το
αιτιολογικό οτι κάποιος που παίρνει βοήθεια, δεν μπορεί να επιδεινώνει την
κατάσταση δημιουργόντας κι άλλα "άχρηστα στόματα" που πρέπει να
τραφούν. Και φυσικα τα τροφιμα που λαμβανει είναι μεταλαγμενα κλαι
λειτουργουν σαν καθημερινες ενεσεις ή χαπια που μεταλάσουν το DNA με
σκοπο τη δημιουργια όντων χαμηλης νοημοσύνης – SLAVE PROJECT

2) Προωθείται και επιδοτείται, απο μεγιστάνες που οφελήθηκαν απο τη Νέα

Τάξη όπως το πρώην αφεντικό της microsoft Μπιλ Γκέιτς, το πρόγραμμα
"οικογενειακού προγραμματισμού", που δεν είναι τίποτε άλλο απο την
μαζικοποίηση και απόλυτη νομιμοποίηση των εκτρώσεων παντού.

3) Πολλοί τοπικοί πόλεμοι με άμεσους θανάτους αλλά και δημιουργία

στειρώσεων μέσω των διοξινών και του απεμπλουτισμένου ουρανίου πού
διασκορπίζεται όπως στρην περίπτωση του Κοσυφοπεδίου.

4) Στείρωση μέσω μαζικών εμβολιασμών που προωθούναι αλλά και

επιδοτούνται, όπως αυτό απο τον Μπιλ Γκέιτς, που χρηματοδότησε
μαζικούς εμβολιασμούς στα παιδιά του τρίτου κόσμου. Γνώριζε όμως ο Μπιλ
τι είχαν μέσα τα εμβόλια;
Ο μύθος εμβολιασμού
Η κυβέρνηση της Αμερικής απαιτεί από όσους διαμένουν εκεί να
υποβάλλονται από μια σειρά διαφόρων εμβολιασμών, είτε πριν το κάθε
παιδί μπει στο σχολείο της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, είτε όταν είναι να
πιάσουν δουλειά, είτε όταν κάποιος επιθυμεί να γίνει αμερικανός πολίτης.
Αυτοί οι εμβολιασμοί σκοπό έχουν να προστατεύσουν τους πολίτες από
διάφορες ασθένειες, όπως την πολιομυελίτιδα, την ερυθρά και άλλες. Ενώ η
ιατρική βιωσιμότητα αυτών των εμβολιασμών μπορεί να μην είναι θέμα, από
ηθικής πλευράς η χρήση των εμβολιασμών είναι. Παρόλο που η κυβέρνηση
της Αμερικής μπορεί να απαιτήσει από όλους τους πολίτες της να κάνουν
αυτούς τους εμβολιασμούς για ιατρικούς λόγους, μπορεί να υπάρχουν και
άλλοι σκοποί, όπως ο εντοπισμός των ατόμων και η δοκιμή πειραματικών
όπλων.
Οσον αφορά το θέμα εντοπισμού, είναι πολύ εύκολο να τοποθετηθούν
μικροσυσκευές τεχνολογίας nano μέσα στους εμβολιασμούς. Οι πληροφορίες
που μπορεί να μεταφερθούν πλήθος πληροφοριών, όπως η ηλικία, ο ρυθμός
χτύπου καρδιάς, η πίεση του αίματος κλπ. Μπορεί ακόμα να στείλει και
αναλυτικές πληροφορίες, όπως ομιλίες ανά πάσα στιγμή. Αυτοί οι
εμβολιασμοί μπορούν πολύ εύκολα να χρησιμοποιηθούν και για πειράματα
βιολογικών και χημικών όπλων, αλλά και για τεχνικές ελέγχου μυαλού, όπως
η εμφύτευση.
των συγκεκριμένων τύπων εγκληματικών ή αντικοινωνικών συμπεριφορών
εμφυτευμάτων. Η αρχη ήδη εγινε με την εταιρεία VISA και
ΜΑSTERCARD oi οποιες εμφυτευσαν στις πιστωτικες καρτες
νανουπολογιστες που μεταδιδουν όλα τα στοιχεια συναλλαγων
των κατόχων τους εν αγνοία τους ΜΗΝ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΑΒΕΤΕ, αν
ήδη εχετε ΚΟΨΤΕ ΤΙΣ ΜΕ ΨΑΛΙΔΙ ΤΩΡΑ

ΤΥΠΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ

• Βαληνάκης Ι., «Ο οδικός χάρτης της Τουρκίας προς την

Ευρωπαϊκή ΄Ενωση», Ο Κόσμος του Επενδυτή», 17-18/6/2006.

Πάνος Καζάκος, Καρανικόλας, Π. και Μαρτίνος, Ν., (επιμέλεια)

«Διεθνές εμπόριο γεωργικών προϊόντων και πολυλειτουργική
γεωργία», εκδόσεις Μαϊστρος, Αθήνα 2006.
Ο συλλογικός τόμος έχει ως αντικείμενο ζητήματα που αφορούν τον
γεωργικό τομέα. Σημειώνω ότι η σημασία του στην εθνική παραγωγή και
απασχόληση μειώνεται συνεχώς. Η Ελλάδα που στις αρχές της δεκαετίας
ήταν μια κατά βάση αγροτική χώρα, βλέπει σήμερα τον γεωργικό τομέα της
να δίνει 6.5 %ΑΕΠ. Μπορεί να μειώθηκε το σχετικό μερίδιο του
πρωτογενούς τομέα στην οικονομία, αλλά η σημασία του το ξεπερνά λόγω
των θετικών και αρνητικών «εξωτερικών» επιπτώσεων των γεωργικών
δραστηριοτήτων π.χ. στο περιβάλλον.
Ταυτόχρονα άλλαξαν δραματικά ο διεθνής και ο ευρωπαϊκός περίγυρος.
Ουσιαστικά ο τόμος που επιμελήθηκαν οι Παύλος Καρανικόλας και Νίκος
Μαρτίνος (Γεωργικό Πανεπιστήμιο) εξετάζει από τη μια μεριά τις αλλαγές
που έχουν επέλθει στην παγκόσμια οικονομία και ειδικά στις αγορές
αγροτικών προϊόντων και από την άλλη ένα μοντέλο προσαρμογής των
ευρωπαϊκών πρωτίστων αγροτικών τομέων στα νέα δεδομένα (ή, για να
λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, το μοντέλο μιας νέας κρατικής
παρέμβασης,) με την ονομασία πολυλειτουργικότητα.
Σημειώνουμε ότι τις ισχυρότερες χώρες και κυρίως η ΕΕ και οι ΗΠΑ
κυριαρχούν στις διαπραγματεύσεις και επηρεάζουν αποφασιστικά τα
αποτελέσματα σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Και τούτο διότι διαθέτουν
αναπτυγμένες διαπραγματευτικές υποδομές και μερικά αποτελεσματικά
όπλα: Τις δικές τους μεγάλες αγορές, τη βοήθεια, τα κεφάλαια, την
τεχνολογία, τους ανθρώπους που συνδέονται με τις δικές τους διεθνείς
δραστηριότητες.Μια πτυχή των διεργασιών αυτών είναι ότι διαμορφώνεται
μια «διεθνής συναίνεση» που συνοψίζεται ως εξής από τους επιμελητές
στην εισαγωγή τους:

• Οι αγροτικές πολιτικές των ανεπτυγμένων κρατών και

ειδικότερα ο γεωργικός προστατευτισμός και οι
επιδοτούμενες εξαγωγές τους, περιορίζουν τις δυνατότητες
πρόσβασης των προιόντων των αναπτυσσομένων χωρών στις
αγορές των ανεπτυγμένων, υπονομεύοντας έτσι τους
άμεσους παραγωγούς τοπικά και επιτείνοντας τα
προβλήματα της υπανάπτυξης και της φτώχειας. Άρα
απαιτείται δραστικός περιορισμός των πολιτικών αυτών»
Συναφώς, η αλλαγή των προστατευτικών πολιτικών θα
συμβάλει ή ενδυναμώσει τις τάσεις μείωσης των τιμών
καταναλωτή και επομένως θα οδηγήσει σε αύξηση της
κοινωνικής ευημερίας Στις υποθέσεις ή παραδοχές αυτές
στηρίζεται και η διεθνής συναίνεση για επέκταση της
φιλελευθεροποίησης από τα βιομηχανικά προϊόντα και στα
γεωργικά αλλα αντίθετα η καθημερινη διαβεβαίωση είναι ότι
η αλλαγή των όρων του διεθνούς εμπορίου και οι συναφείς
εξελίξεις «οδηγούν σε μια γενικευμένη αύξηση της
κοινωνικής ευημερίας ή αποτελούν μέρος μιας διαδικασίας
με εντελώς άνισα αποτελέσματα» καταστρεφοντας γεωργια
και κτηνοτροφια κι ευνοοντας τη δημιουργια εργαστηριων
που παραγουν ενεξοδα κρεας – προιον που η αυξημενη
 καταναλωση δημιουργει καρκινο – από καλιεργειες
βλαστοκύταρων, χωρις κόκαλο, σε όποιο σχήμα θέλετε

Ο ΦΡΑΝΚΕΣΤΑΙΝ ΑΝΟΙΞΕ ΧΑΣΑΠΙΚΟ

Η πολυλειτουργικότητα ως διέξοδος;
. Η πολυλειτουργικότητα έχει προταθεί ως το «νέο υπόδειγμα» για την
ευρωπαϊκή γεωργία και την ανάπτυξη της υπαίθρου στις νέες διεθνείς
συνθήκες. Απαιτεί κατά το μάλλον ή ήττον ριζική αναθεώρηση των θεσμών
και πολιτικών που «περιβάλλουν» τη γεωργία.
Στην ηπειρωτική της εκδοχή αντιστοιχεί στις προσδοκίες εκπλήρωσης
ορισμένων υπηρεσιών ή προϊόντων (διατροφική ασφάλεια, συντήρηση
τοπίου, απασχόληση, κοινωνική δομή κλπ) σε «σχεδιασμένη» ή
«πολιτική» σύνδεση με τη βασική γεωργική παραγωγή με νέες
μορφές που διαταράσσουν λιγότερο το διεθνές εμπόριο. Η
πολυλειτουργικότητα είναι μια από τις δυνατές απαντήσεις στη
φιλελευθεροποίηση. Σε κάθε περίπτωση η γεωργία αντιμετωπίζεται με
την διπλή της ιδιότητα , δηλαδή ως τομέας παραγωγής εμπορικών και
μη εμπορικών εκροών . Η γήρανση π.χ. είναι προφανής, με ένα
μεγάλο μέρος των αγροτών να είναι πάνω από 55 ετών. Η διαρροή
των νέων συνεχίζεται προς τα άναρχα αναπτυσσόμενα αστικά
κέντρα. Με πολλές ακόμη ευτυχώς εξαιρέσεις ένα μεγάλο μέρος του
αγροτικού κόσμου δεν επενδύει προσδοκίες στο μέλλον. Και οι
θεσμοί του κράτους του είναι ξένοι- έχουν δική τους ρότα,
υπολογισμούς συμφερόντων, αδράνειες. Η αίσθησή μου ήταν ότι
αυτή η ανοργάνωτη συρρίκνωση και κρίση επήλθε παρά τον
πακτωλό των κοινοτικών πόρων (ή εξαιτίας του;)., "Ο εξευρωπαϊσμός
της Τσεχίας Πολιτική: τα πολιτικά κόμματα και η ΕΕ Δημοψήφισμα»,
Journal of Common Market Studies, Vol. 44, Ιούνιος 2006. Περίληψη: Το
άρθρο αυτό διερευνά τον εξευρωπαϊσμό της Τσεχικής πολιτική στην
προενταξιακή περίοδο, με κύρια έμφαση στην πολιτικά κόμματα και
κομματικό σύστημα. Ισχυρίζεται ότι Τσεχίας πολιτικά κόμματα και την
πολιτική των κομμάτων γίνονταν όλο και πιο ευρωπαϊκή διάσταση με την
αυξημένη ενσωμάτωση της Τσεχικής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. Στα αποτελέσματα της του Ιουνίου 2003 δημοψήφισμα για την
ένταξη στην ΕΕ, η οποία αντικατοπτρίζεται ισχυρή διακομματική
υποστήριξη για την ένταξη στην ΕΕ (εκτός από τους κομμουνιστές). Αλλοι
παράγοντες, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικο-οικονομικούς
παράγοντες, όπως το καθεστώς απασχόλησης και το επίπεδο των
εισοδημάτων και της εκπαίδευσης. Δηλαδή ΟΣΟ ΠΙΟ ΦΤΩΧΟΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ
ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΦΑΓΩΜΑΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΧΩΡΑ
ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΕΝΤΑΣΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΕ
Γιατί πιστεύουμε στις συνομωσίες;
Μετά από μία ανοιχτή διάλεξη, ο δημοσιογράφος Μάικλ Σέρμερ
«στριμώχτηκε» από έναν παραγωγό ντοκιμαντέρ, ο οποίος φιλοδοξούσε να
αποκαλύψει τις συνομωσίες που κρύβονται πίσω από τις επιθέσεις της
11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη «Εννοείς τη συνομωσία του Οσάμα μπιν
Λάντεν και της Αλ-Κάιντα να επιτεθούν στις ΗΠΑ;» ρώτησε ο
δημοσιογράφος ρητορικά, γνωρίζοντας τι θα επακολουθήσει. «Αυτό θέλουν
αυτοί να πιστέψουμε,» απάντησε ο παραγωγός. «Ποιοι είναι αυτοί;»
αναρωτήθηκε ο δημοσιογράφος και ψιθυρίζοντάς του στο αυτί, σαν να τον
άκουγαν εκείνη τη στιγμή, ο παραγωγός απάντησε «η Κυβέρνηση.» «Μα ο
Οσάμα και κάποια μέλη της Αλ-Κάιντα όχι μόνο ανέλαβαν την ευθύνη, αλλά
υπερηφανεύτηκαν κιόλας για τον μεγάλο τους θρίαμβο, έτσι δεν είναι;»
«Προφανώς, μιλάς για το βίντεο του Οσάμα,» συνέχισε ο παραγωγός.
«Αυτό ήταν ψεύτικο, φτιαχτό από την CIA και διέρρευσε στον αμερικανικό
Τύπο για να μας παραπλανήσουν. Από τότε έχει στηθεί μία ολόκληρη
καμπάνια παραπληροφόρησης γύρω από το συγκεκριμένο θέμα.»
Συνομωσίες φυσικά και υφίστανται.
Ο Αβραάμ Λίνκολν υπήρξε θύμα μίας δολοφονικής συνομωσίας, όπως και
ο Αυστριακός αρχιδούκας, Φρανς Φέρντιναντ, ο οποίος πυροβολήθηκε
από μία σερβική μυστική οργάνωση, το Μαύρο Χέρι.
Η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ ήταν μία ιαπωνική συνομωσία (παρόλο που
κάποιοι συνομωσιολόγοι πιστεύουν πως ο Φραγκλίνος Ρούσβελτ ήταν
μέσα στο κόλπο).
Το Γουότεργκεϊτ ήταν μία συνομωσία (ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν μέσα στο
κόλπο). Πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη διαφορά μεταξύ της
πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης; Όπως είχε πει ο
τραγουδιστής των Νιρβάνα, Κερτ Κομπέιν, σε ένα από τα τραγούδια τους
λίγο πριν την αυτοκτονία του (ήταν πραγματικά αυτοκτονία;) «Επειδή εσύ
είσαι παρανοϊκός, δεν σημαίνει πως δεν σε κυνηγούν.»
Όπως είχε δηλώσει κάποτε ο βοηθός του Νίξον, Γκόρντον Λίντι, το
πρόβλημα με τις κυβερνητικές συνομωσίες είναι πως οι γραφειοκράτες
είναι ανίκανοι και ο κόσμος δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό.
Είναι δύσκολο να αποκαλύψει κάποιος μία πολύπλοκη συνομωσία και
πολλοί θέλουν το δικό τους δεκάλεπτο δόξας. Επομένως, όσο πιο
πολύπλοκη είναι μία συνομωσία και όσο περισσότεροι άνθρωποι θέλουν
να εμπλακούν σε αυτή, τόσο πιο πιθανό είναι να πρόκειται για ένα ψέμα.
Γιατί, όμως, οι άνθρωποι πιστεύουν σε εξαιρετικά απίθανες συνομωσίες;
Κάποιες πιθανές απαντήσεις είναι η τάση να πιστεύουμε ως αληθή
πράγματα που δεν είναι (Patternicity) και η τάση να πιστεύουμε πως ο
κόσμος ελέγχεται σκόπιμα από αόρατους πράκτορες (Agenticity). Οι
θεωρίες περί συνομωσιών ενώνουν τυχαία γεγονότα και φτιάχνουν ένα
αληθοφανές γεγονός και στη συνέχεια εμπλουτίζουν αυτό το γεγονός με
σκόπιμες κατασκοπευτικές θεωρίες. Προσθέτοντας σε αυτές τις τάσεις τον
παράγοντα «επιβεβαίωση» (την αναζήτηση στοιχείων που να
επιβεβαιώνουν αυτό που ήδη πιστεύουμε) και τον παράγοντα «εκ των
υστέρων αντίληψη» (τις εκ των υστέρων εξηγήσεις για ό,τι έχει συμβεί) τότε
έχουμε δημιουργήσει τις βάσεις για την συνωμοτική αντίληψη.
Παραδείγματα αυτών οι Μασόνοι, οι Πεφωτισμένοι και η ομάδα
Μπίλντερμπεργκ, τα μαύρα ελικόπτερα και η Νέα Παγκόσμια Τάξη. «Όταν
συμβαίνει κάτι σημαντικό, οτιδήποτε οδηγεί σε αυτό το γεγονός ή μας
απομακρύνει από αυτό, θεωρείται επίσης σημαντικό. Ακόμα και η πιο
ασήμαντη λεπτομέρεια αποκτά ιδιαίτερη σημασία,» εξηγεί ο Γκόλντγουαγκ,
σημειώνοντας πως η δολοφονία του Τζον Φ. Κέννεντυ είναι ένα
χαρακτηριστικό παράδειγμα.
«Γνωρίζοντας όλα όσα ξέρουμε σήμερα... το βίντεο που τραβήχτηκε στην
Dealey Plaza στις 22 Νοεμβρίου του 1963 φαίνεται να είναι γεμάτο με
αινίγματα και ειρωνείες -από τις πρωτοφανείς εκφράσεις στο βλέμμα των
παρευρισκομένων λίγα λεπτά πριν πέσουν οι πυροβολισμοί (τι να
σκεφτόντουσαν άραγε;), μέχρι το παιχνίδι των σκιών στο φόντο (θα
μπορούσε η λάμψη αυτή που φαίνεται πίσω να είναι η κάννη του όπλου
που λάμπει στο φως του ήλιου;). Κάθε περίεργο εξόγκωμα, κάθε τυχαίο
αντικείμενο στο οπτικό πεδίο φαίνεται ύποπτο.» Και ας προσθέσουμε σε
αυτούς τους παράγοντες το πόσο συναρπαστικά μπορεί να δέσει όλα αυτά
τα στοιχεία μία καλά διατυπωμένη ιστορία -πάρτε για παράδειγμα την ταινία
JFK του Όλιβερ Στόουν και το Άγγελοι και Δαίμονες του Νταν Μπράουν, οι
οποίες είναι και οι δύο αποκύημα φαντασίας. Τι θα πρέπει να πιστέψουμε
άραγε;
Οι υπερβατικοί τείνουν να πιστεύουν πως τα πάντα αλληλοσυνδέονται και
πως όλα τα γεγονότα συμβαίνουν για κάποιο λόγο. Οι εμπειριστές τείνουν
να πιστεύουν πως η τυχαιότητα και η σύμπτωση αλληλεπιδρούν με το
αιτιώδες δίκτυο του κόσμου μας και πως η πίστη μας θα πρέπει να
βασίζεται σε στοιχεία για κάθε εξατομικευμένο ισχυρισμό. Το πρόβλημα για
τον σκεπτικισμό είναι πως ο υπερβατισμός είναι διαισθητικός, ενώ ο
εμπειρισμός δεν είναι. Όπως, όμως, τραγούδησε κάποτε το παραδοσιακό
ροκ συγκρότημα Buffalo Springfield: «Η παράνοια χτυπάει βαθειά. Θα μπει
και στη ζωή σου...
Όσο η σχέση αιτίου και αιτιατού παραμένει αδιαμφισβήτητη και ταυτόχρονα
η αντιληπτική μας ικανότητα δεν επαρκεί ώστε να "δέσει" όλες τις αιτίες με
όλα τα αποτελέσματα, τόσο θα παραμένουμε να ψάχνουμε να βγάλουμε
άκρη στο τι γίνεται γύρω μας, ποιες αιτίες φέραν ποια γεγονότα και ποια
γεγονότα θα φέρουν τα νέα γεγονότα. Το πρόβλημα νομίζω ότι
δημιουργείται όταν σπεύδουμε μια εικασία να την κάνουμε γεγονός ούτως
ώστε να μπορέσουμε να χτίσουμε τα επόμενα νοερά αποτελέσματα σε
γερά θεμέλια. Όταν στην πορεία όλα φαίνονται να "δένουν", ξεχνάμε ότι ο
αρχικός συλλογισμός μας είχε καταλήξει σε μια εικασία και όχι σε
αποδεδειγμένο συμπέρασμα. Αυτή είναι η παγίδα. Όμως, όσο
δεχόμαστε ότι υπάρχουν αντικρουόμενα συμφέροντα ανθρώπων και
ομάδων, δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε ότι γίνονται κρυφές συμφωνίες
(ακα συνωμοσίες), και αν κάθε φορά που πέφτουμε σε πιθανή συνωμοσία
γυρνάμε την πλάτη και κοιτάμε αλλού τότε γινόμαστε αφελείς (και ίσως με
μια δόση υπερβολής και ανεύθυνοι)
ΟΙ ΜΑΣΟΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ…
«Εμείς είμαστε
μασόνοι», είπαν
τέσσερα μέλη του
Παιδαγωγικού
Ινστιτούτου στον
πατέρα Γεώργιο
Μεταλληνό κατά τη
διάρκεια της
συγγραφής -μαζί με τον
καθηγητή Β. Φίλια- του
βιβλίου των
Θρησκευτικών της Α’
Λυκείου. Την
αποκάλυψη έκανε ο
ίδιος ο πατέρας
Μετάλλινος στην
Ημερίδα των Θεολόγων
στη Λευκάδα πριν από
μερικούς μήνες, και
καλό θα είναι τώρα που
ο νέος υπουργός Παιδείας Άρης Σπηλιωτόπουλος ξεκινάει «από το μηδέν»
να το έχει υπόψη του και να μας πει εάν αποδέχεται να καθορίζουν οι
μασόνοι -με αυτήν τους την ιδιότητα- την ύλη των βιβλίων μας.
Όπως είπε o π. Γ. Μεταλληνός, «ένα βασικό μειονέκτημα του
εκπαιδευτικού έργου είναι τα Αναλυτικά Προγράμματα που συντάσσονται
στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Μας δίνουν μετά καλούπια και λένε σε μας
τους συγγραφείς να ρίξουμε υλικό μέσα στα συγκεκριμένα καλούπια. Σε
μένα λοιπόν και στον κ. Φίλια ανατέθηκε η συγγραφή του βιβλίου της Α΄
Λυκείου. Έπρεπε να γράψουμε και για τη θέση της Εκκλησίας απέναντι σε
άλλα θρησκεύματα. Πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο οι μασόνοι και οι χιλιαστές
μάς έκαναν αγωγές. Ζητήσαμε ακρόαση από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
(Π.Ι.). Όταν πήγαμε να τους συναντήσουμε, 4 μέλη του Π.Ι. (η μία ήταν
γυναίκα), όχι θεολόγοι, μας είπαν ευθαρσώς: «Εμείς είμαστε μασόνοι». Ο
πρόεδρος του Π.Ι. ήρθε σε δύσκολη θέση, αλλά εγώ τους είπα «Αυτό με
χαροποιεί», γιατί ξέραμε με ποιους έχουμε να κάνουμε. Τελικά γράψαμε τις
ενότητες αναφέροντας αρχικά τη διδασκαλία των μασόνων και των
χιλιαστών και μετά τις εγκυκλίους της Εκκλησίας για τις ομάδες αυτές. Μετά
από δυο-τρία χρόνια, μια μέρα μου τηλεφώνησε ο κ. Φίλιας και με
ρώτησε αν είχα δει τη νέα ενότητα του βιβλίου της Α΄ Λυκείου. Το
βιβλίο είχε αλλαχθεί και έγραφε τελείως διαφορετικά από αυτά που
εμείς είχαμε γράψει. Κάποιοι δικοί μας έκαναν αλλαγές χωρίς να το
ξέρουμε. Τότε ζητήσαμε την απόσυρση συνολικά του βιβλίου και τη
συγγραφή άλλου από άλλους συγγραφείς. Αλλά αυτό δεν έγινε».
Εμείς έχουμε μερικές παρατηρήσεις να κάνουμε:
1. Η ομολογία μελών του Π.Ι. ότι είναι μασόνοι φανερώνει ξεκάθαρα
γιατί τα βιβλία αποχριστιανίζονται. Πώς μπορούμε να δεχόμαστε τα νέα
βιβλία αδιαμαρτύρητα όταν ξέρουμε με βεβαιότητα ότι ανάμεσα στους
υπεύθυνους για το περιεχόμενό τους υπάρχουν μασόνοι; Άλλωστε και ο
π. Γεώργιος διερωτήθηκε αν και σήμερα υπάρχουν μασόνοι στο Π.Ι.
και θεώρησε πως το γεγονός αυτό μπορεί να μας ερμηνεύσει γιατί το
μάθημα των Θρησκευτικών πολεμείται.
2. Η ευθύνη για την αλλαγή της ενότητας για τους χιλιαστές ανήκει στο Π.Ι.
Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μας αποκαλύψουν οι θεολόγοι του Π.Ι. τον
συγγραφέα της νέας ενότητας για τους χιλιαστές. Σε κάθε περίπτωση, είναι
αντιδεοντολογικό και άδικο να αποδίδεται η νέα ενότητα στον π. Γεώργιο
και τον κ. Φίλια (που τα ονόματά τους αναφέρονται ως συγγραφέων του
βιβλίου), ενώ την έχουν γράψει άλλοι. Επίσης, είναι ψευδής η
πληροφορία ότι οι συγγραφείς συμφώνησαν δήθεν για τη νέα
ενότητα για τους χιλιαστές. Ούτε ενημερώθηκαν για την αλλαγή, ούτε
πολύ περισσότερο συμφώνησαν με αυτήν.
3. Η νέα ενότητα για τους χιλιαστές πρέπει να αποσυρθεί και να επανέλθει
η παλαιότερη που είχαν γράψει οι συγγραφείς του βιβλίου. Ας τα γνωρίζει
αυτά ο κ. Σπηλιωτόπουλος…
Για να έχουμε μια ξεκάθαρη άποψη για το θέμα των Μασόνων και αν αυτοί
πρέπει να υπάρχουν μέσα στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, πρέπει να δούμε τί
ακριβώς είναι οι Μασόνοι και η Μασονία γενικότερα.. Μέσα λοιπόν από τη
σελίδα της Εθνικής Μεγάλης Στοάς βλέπουμε ότι Μασονία ή
Ελευθεροτεκτονισμός είναι μια Αδελφότητα και όχι Θρησκεία ή αίρεση που
σκοπό έχει τα μέλη της να βελτιωθούν σε πνευματικό επίπεδο και αυτό θα
το καταφέρουν μέσα από την αυτογνωσία και την έρευνα.Το θέμα είναι γιατί
οι Μασόνοι προσβλήθηκαν από τις αναφορές του βιβλίου των
Θρησκευτικών , αφού όπως λένε και μέσα στην επίσημη σελίδα τους δεν
έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε Θρησκεία και κάθε μέλος της Μασονίας
μπορεί να λατρεύει όποιον Θεό θέλει. Λένε επίσης ότι για να αποφεύγονται
οι αντιπαλότητες δεν θέλουν τα μέλη να αναφέρονται στο Θεό τους με το
όνομα του αλλά ως Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος Επίσης τι σχέση
μπορεί να έχουν οι Μασόνοι με τους Χιλιαστές και γιατί θίχτηκαν τόσο
από τις αναφορές στο βιβλίο? Για του λόγου το αληθές δείτε
παρακάτω :
«Ο Ελευθεροτεκτονισμός αγκαλιάζει όλα τα άτομα που πιστεύουν στο Θεό.
Η πίστη σε έναν Θεό είναι απαραίτητη για να γίνει κανείς
Ελευθεροτέκτονας. Ο Ελευθεροτεκτονισμός περιλαμβάνει στις τάξεις του
Χριστιανούς, Μουσουλμάνους, Ινδούς, Εβραίους κλπ. και γενικά
ανθρώπους που πιστεύουν σε κάθε θρησκεία. Η χρήση της προσωνυμίας
«Μεγάλος Αρχιτέκτονας» από τον Ελευθεροτεκτονισμό αποτελεί ύψιστη
απόδοση σεβασμού προς τον Θεό που πιστεύει κάθε μέλος του,
αποφεύγοντας να προκαλεί θρησκευτικές διαφορές. Σκεφθείτε τι θα
μπορούσε να προκληθεί αν σε μία Στοά που αποτελείται από Χριστιανούς,
Μουσουλμάνους και Ινδούς αποκαλείτο ο θεός είτε Χριστός είτε Αλλάχ είτε
Βούδας. Κατά συνέπεια, άτομα των διαφορετικών θρησκειών δηλώνουν
συλλογικά την πίστη τους στον Θεό αποκαλώντας Τον Μεγάλο
Αρχιτέκτονα. Η προσωνυμία αυτή συναντάται για πρώτη φορά στο
βιβλίο «Τίμαιος» του Πλάτωνα. Επίσης θα πρέπει να τονιστεί
κατηγορηματικά ότι δεν επιτρέπονται οι θρησκευτικές συζητήσεις
στις στοές.»

1605 Η ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΤΗΣ ΠΥΡΙΤΙΔΑΣ

Αρκετοί λαοί θεωρούν οτι η κυβέρνηση που έχουν δεν είναι αυτή που τους
αξίζει φυσικό επακόλουθο λοιπόν είναι να επαναστατήσουν και να βγούν
στους δρόμους κάνοντας διαδηλώσεις και φωνάζοντας. Παρόλα αυτά όμως
πάντα υπήρχαν οι θερμοκέφαλοι που θα προσπαθούσαν να κάνουν
κάτι ακραίο για να ανατρέψουν το τυραννικό πολίτευμα. Ένας απο
αυτούς ήταν και ο Γκάι Φώουκς (Guy Fawkes). Το 1605 ο βασιλιάς της
Αγγλίας ήταν ο Ιάκωβος Α’ κάποιοι από τους πολίτες ήταν δυσαρεστημένοι
με τη διακυβέρνηση του και ένας από αυτούς ήταν και ο Γκάι Φώουκς που
μαζί με μια ομάδα παράτολμων φίλων του αποφάσισαν να
ανατινάξουν τα κτήρια του Βρετανικού Κοινοβουλίου ενώ ο βασιλιάς
και η οικογένεια του θα βρίσκονταν μέσα. Το χτύπημα αποφασίστηκε να
λάβει χώρα στις 5 του Νοέμβρη την ημέρα δηλαδή της έναρξης της Βουλής.
Η Συνωμοσία οργανώθηκε σαν αντίδραση στην τυραννική βασιλεία του
Ιακώβου Α’ και στα σκληρά μέτρα του προτεστάντη βασιλιά απέναντι στους
Καθολικούς. Η επίθεση είχε σχεδιαστεί πολύ καλά και διεξοδικά. Ο Φώουκς
και η ομάδα του βρήκαν ένα κελάρι κάτω από το κτήριο της βουλής και
συγκέντρωσαν 36 βαρέλια πυρίτιδας, τα οποία θα ανατίναζαν για να
δολοφονήσουν τα μέλη του Κοινοβουλίου. Κάποιοι συνωμότες, ωστόσο,
ανησυχούσαν από το γεγονός ότι στο κτίριο της Βουλής θα βρίσκονταν κι
άλλοι Καθολικοί, ίσως και αγαπημένα τους πρόσωπα . Έτσι στείλανε
προειδοποιητικές επιστολές σε αρκετό κόσμο. Ένας από τους ανθρώπους
που έλαβαν αυτές τις επιστολές ήταν και ο Λόρδος Monteagle, τον οποίον
προειδοποιούσαν να μην παρουσιαστεί στη συνέλευση. Το συμβάν
συζητήθηκε αρκετά, κινήθηκαν υποψίες κι έτσι ξεκίνησαν οι έρευνες
στις υπόγειες σήραγγες κάτω από τη Βουλή των Λόρδων. Ο Γκάι
Φώουκς ανακαλύφθηκε και συνελήφθη το πρωινό της 5ης Νοεμβρίου.
Μετά από βασανιστήρια, αποκάλυψε τα ονόματα των υπόλοιπων της
ομάδας, που είτε ήταν ήδη γνωστοί είτε νεκροί. Όλοι καταδικάστηκαν και
στις 31 Ιανουαρίου εκτελέστηκαν με αγχόνη και διαμελισμό. Η κίνηση
αυτή εναντίον του βασιλιά Ιακώβου Α’ της Αγγλίας έμελε να μείνει
γνωστή στην Ιστορία ως «Η Συνομωσία της Πυρίτιδας» και ο Φώουκς
με τους φίλους του ονομάστηκαν «Συνoμώτες». Έκτοτε κάθε 5η του
Νοέμβρη γιορτάζεται ως η νύχτα του Γκάι Φώουκς στην οποία
καίγεται ένα ομοίωμα του στη φωτιά.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ CIA
Κάποιοι θα διαβάσατε το προηγούμενο άρθρο μου στην κατηγορία
συνομωσίες που είχε ως θέμα τους Έλληνες επιχειρησιακούς
πράκτορες(κατάσκοποι) της CIA που οι συνάδελφοι τους, τους ονόμαζαν
“THE GREEK MAFIA”. Διαβάσαμε για το κυνήγι του Τσε από τον Τομ
Καραμεσίνη, διαβάσαμε για το σκάνδαλο “WATERGATE” και την ανάμειξη
του Τζόρτζ Ιωαννίδη και «παρακολουθήσαμε» την θητεία του Τζόρτζ
Κάλλαρη σε Αθήνα, Ινδονησία (1959-1962), Λάος (1962-1965), Φιλιππίνες
(1970-1974) και στη Βραζιλία αλλά και την εξέλιξη του στη νευραλγική
διεύθυνση Σοβιετικής Ενωσης – Ανατολικής Ευρώπης. Αυτά που
διαβάσατε για του τρείς Έλληνες της CIA μπορεί να σας φαίνονται
υπερβολικά και κατά κάποιο τρόπο ψέματα όμως είναι η αλήθεια. Το θέμα
είναι ότι αυτοί οι 3 είναι παπαδοπαίδια σε σχέση με τον Έλληνα για τον
οποίο θα διαβάσετε παρακάτω….
GUST LAZARIS AVRAKOTOS (1938 –2005)
Ο Gust Avrakotos (Γκάστ Αβρακωτός)
γεννήθηκε στην Πενσυλβάνια των Η.ΠΑ
και ήταν γιος κατασκευαστή ελαφρών
ποτών. Εργάστηκε λίγο στην εταιρία
Jones and Laughlin Steel πρίν
αποφοιτήσει από το Λύκειο το 1955. Ο
Αβρακωτός έκανε αίτηση στο
πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ από το
οποίο και αποφοίτησε και στη συνέχεια
φοίτησε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του
Carnegie( Carnegie Institute of
Technology). Μετά στρατολογήθηκε
από τη CIA και οι αποστολές του
περιελάμβαναν αντιτρομοκρατικές
επιχειρήσεις στην Ελλάδα και στα
αρχηγεία της CIA στο Langley,
Virginia.
Στην αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα υπηρέτησε απο το 1965 εως το
1978, ως επικεφαλής Τμήματος Εξωτερικών Υποθέσεων. Ήταν επιτελικός
πράκτορας της CIA και προϊστάμενος (και αδερφικός φίλος) του
σταθμάρχη της υπηρεσίας, Ρίτσαντ Γουέλς. Όταν τον εκτέλεσε η 17Ν
πρότεινε -στα σοβαρά- στον Χένρι Κίσιγκερ, να «καθαρίσει 35-40 απο
αυτούς της 17Ν …. Και δεν με νοιάζει αν χτυπήσουμε και μερικούς λάθος
ανθρώπους».Ευτυχώς, τον πρόλαβε το Γουότεργκέιτ…
Ο Philip Agee, ο άνθρωπος που ακόμη και σήμερα ο πατέρας Μπούς
αποκαλεί «τον μεγαλύτερο προδότη στην μεταπολεμική ιστορία των ΗΠΑ»
ξέρει τον Dr.Dirty. Ο Philip «αυτομόλησε» απο την CIA το 1971 και με το
βιβλίο “CIA :The inside story”, προκάλεσε σάλο με τις αποκαλύψεις του. Ο
πατέρας Μπούς, τον θεώρησε υπεύθυνο για την δημοσιοποίηση του
ονόματος του Γουέλς και του ρόλου του Gust Abrakotos…
« Μα, το θέμα είναι πως ο Γουέλς, ήταν το Νο2. Και δεν είχε εμπλακεί
στην εσωτερική πολιτική, όχι τουλάχιστον όπως ο Gust…Αυτό τους
έκανε έξαλλους και δεν το ξέχασαν ποτέ. Δεν έχω παράπονο, ο
πατέρας Μπούς ακόμη με θυμάται που και που με δηλώσεις του. Ο
Gust, πίστεψτε με, ήταν πραγματικά Dr. Dirty. Ειδικά για την
Ελλάδα…»
Ο Gust Αbrakotos Lazaris ή Lazaridis, ήταν ένθερμος υποστηρικτής του
πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 και της δικτατορίας που
ακολούθησε. Η ιστορία μέλει να αποκαλύψει ποιός ήταν πραγματικά ο
ρόλος του, κατά την προετοιμασία της…« Ο Ιωαννίδης ήταν ο
τακτικότερος συνομιλητής του, ενω ο Παπαδόπουλος και ακόμη
λιγότερο ο Παττακός είχαν μαζί του μάλλον εθιμοτυπικές σχέσεις»,
θυμάται σήμερα ένας απόστρατος αξιωματικός ο οποίος υπηρέτησε ως
ακόλουθος στην φρουρά ενός εκ των τριών…Ακόμη με δικό του τρόπο μας
περιγράφει την σημασία που απέδιδε στο ρόλο του “Gust” σε σχέση με το
«Ελληνικό ζήτημα» η Αμερικανική πολιτική ηγεσία και ο Χένρυ Κίσιγκερ
προσωπικά, το έγκριτο αμερικανικό “THE NATION” . (Obituary of a spy,
Ιανουάριος 2005):
«Την επόμενη χρονιά, μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσής του
απο τη CIA, (σ.σ : ξεκίνησε την εκπαίδευσή του στην ιδιαίτερα διάσημη
τότε Directorate of Operations της CIA, ως case officer την 1η Αυγούστου
1962 ), o Avrakotos τοποθετήθηκε στην Ελλάδα. Ως παιδί Ελλήνων
μεταναστών ένοιωσε αυτη την αποστολή ως κάλεσμα της μοίρας. Και
στην Ελλάδα ο ψυχρός πόλεμος είχε αρχίσει, την θεωρούσαν ως έναν
πολύ σημαντικό σταθμό με ήδη 142 πράκτορες σε υπηρεσία. Μετά το
πραξικόπημα των συνταγματαρχών ο Gust είχε τον ελληνικό στρατό
να «τρωέι φαγητό απο το χέρι του», τρόπος του λέγειν…Σε όλες τις
τεταμένες εξελίξεις στην Αθήνα, ο Χένρυ Κίσιγκερ και η υπόλοιπη
Αμερικανική κυβέρνηση στηρίζονταν σε αυτόν μονάχα τον
αξιωματούχο. Κάθε φορά που ξέσπαγαν φήμες για νέο πραξικόπημα,
όλοι έψαχναν τον Avrakotos”.

Ο Avrakotos είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στο στρατιωτικό

νοσοκομείο Inova Fairfax (Va.) Hospital, την 1η Δεκεμβρίου του 2005 .Στην
Ελλάδα έμεινε μέχρι και το 1978, κυνηγώντας τη 17Ν. Ο θάνατος του
Γουέλς τον έκανε ακόμη πιο σκληρό. Κλείστηκε στον εαυτό του, χώρισε με
την σύζυγό του και έγινε ανελέητος. Ήταν η εποχή που Gust αναλάμβανε
όλες τις βρώμικες δουλειές. Τότε οι συνάδελφοί του κόλλησαν το
παρατσούκλι «Dr. Dirty» το οποίο τον ακολουθούσε μέχρι τον θάνατό του,
ακόμη και στην πλέον ιδιαίτερη και μυστική αποστολή στην ιστορία της CIA
την οποία έφερε σε πέρας, με απίστευτα κόστος για τις ΗΠΑ και ολόκληρο
τον πλανήτη.
Λογικό, αν ληφθεί υπόψην πως ήταν ο άνθρωπος που ανακάλυψε,
όπλισε και εκπαίδευσε τον Οσάμα Μπιν Λάντεν και τους
Μουτζαχεντίν του, στον πόλεμο ενάντια στους σοβιετικούς στο
Αφγανιστάν! «Ακόμη και σήμερα, κάθε φορά που ένας πύραυλος
Stinger καταρρίπτει ένα απο τα ελικόπτερα μας στο Ιράκ ή το
Αφγανιστάν, όλοι οι «παλιοί» της CIA σφυρίζουν μέσα απο τα δόντια
τους “Bloddy Gust”…Γιατί ξέρουν πως τους πυραύλους τους
προμηθεύτηκαν απο τον Έλληνα…» Η αλλαγή στο πολιτικό σκηνικό
των ΗΠΑ, μετά το Γουότεργκειτ και κάποια «παπαγαλάκια» στο εσωτερικό
της CIA, έριξαν τον Dr. Dirty, σε δυσμένεια. Το 1978 τον ανακαλούν στην
υπηρεσία και, παρά τις διαμαρτυρίες του, τον μεταθέτουν στη Βοστώνη. Το
1982 τον κάλεσαν να ενταχθεί στην ομάδα που είχε συσταθεί για το
Αφγανιστάν. Ο Gust Avrakotos ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό έχοντας
πιστέψει στην δύναμη που είχαν οι τοπικοί φύλαρχοι, οι οποίοι
ταλαιπωρούσαν τους Σοβιετικούς. Ο έλληνας πράκτορας ήταν φανατικός
αντικομμουνιστής, και οι πληροφορίες που είχε απο τον John Tertzelian,
έναν Αμερικανοαρμένιο συνάδελφό του στην Βοστώνη, ο οποίος είχε
υπηρετήσει τρία χρόνια στο Αφγανιστάν, τον είχαν ενθουσιάσει : «Οι
φύλαρχοι και οι μαχητές τους είναι οι πιο σκληροί άνθρωποι που
γνωρίζω. Με λιγη βοήθεια σε όπλα και χρήματα, οι σοβιετικοί
σύντομα θα ανήκουν στην ιστορία». Η θέση που κατείχε ως acting
chief of the South Asia Operations Group with responsibility for
Afghanistan, India, Pakistan, Iran and Sri Lanka, του άφηνε πολλά
περιθώρια να κινηθεί χωρίς να δίνει λογαριασμό στους ανωτέρους του. Όχι
δηλαδή ότι θα του τον ζήταγαν, είτε γιατί ήθελαν «να πράττει αλλά να μην
ξέρουμε», είτε γιατί ,στο πρόσφατο παρελθόν, είχε ήδη διαολοστείλει δύο
φορές τον προϊστάμενο του Ευρωπαϊκού και Ασιατικού τομέα, όταν του
ζήτησε εξηγήσεις. Όταν ανέλαβε το Αφγανιστάν ο Avrakotos, οι ΗΠΑ είχαν
ήδη παραδώσει, εν κρυπτώ, 100,000 Lee-Enfield 303, δηλαδή
παμπάλαιες καραμπίνες και μάλιστα χωρίς σφαίρες, δεδομένου πως είχαν
σταματήσει να τις παράγουν στην Αμερική. Ο Έλληνας πράκτορας, με τις
ανεπίσημες επαφές και τις δυνατότητες που είχε, γρήγορα βρήκε 40
εκατομμύρια σφαίρες αποθηκευμένες σε σπηλιές στην
Γιουγκοσλαβία, και τις απέστειλε στους μουτζαχεντίν. Μέσω μαύρης
αγοράς προμηθεύτηκε την ίδια περίοδο απο έναν Πολωνό στρατηγό
σοβιετικούς αντιαεροπορικούς πυραύλους SA-7 .
Σύντομα πέρασε στα χέρια του το 70% του συνολικού προϋπολογισμού της
CIA για τις μυστικές επιχειρήσεις. Όλες οι πόρτες ήταν ανοιχτές στην
Ουάσιγκτον, χάρη στην αμέριστη υποστήριξη που του παρείχε ο
Γερουσιαστής Charlie Wilson. Σύντομα, πάλι μέσω μαύρης αγοράς,
εξασφάλισε για τους μουτζαχεντιν 54 πυραύλους εδάφους-εδάφους των
122mm. Η επιτυχία που είχαν οδήγησε στην παραγγελία προς τους
Αιγυπτίους για χιλιάδες εξελιγμένα κομμάτια. Οι πύραυλοι Κατιούσα, που
σήμερα χρησιμοποιεί η Χαμάς και η Χεσμπολά, είχαν γεννηθεί. Με
αυτούς οι Μουτζαχεντίν βύθισαν στο σκοτάδι την Καμπούλ και
αχρήστεψαν τους αεροδιαδρόμους του αεροδρομίου αποκόπτοντας
τον ανεφοδιασμό των Σοβιετικών. Ήταν η πρώτη φορά κατά την οποία
οι σοβιετικοί σκέφτηκαν να εγκαταλείψουν το Αφγανιστάν…Παράλληλα, με
την βοήθεια ενός δαιμόνιου σχεδιαστή όπλων, του Michael Vickers,
εισάγαγε τεράστιες ποσότητες κινέζικων όπλων, τα οποία αναβάθμιζαν στο
Ισραήλ και περνούσαν με μουλάρια (μισθωμένα» απο την CIA!!), μέσω
Πακιστάν. Το αντάλλαγμα για την συνεργασία του Πακιστάν ήταν να
κάνουν οι ΗΠΑ τα «στραβά μάτια» για τις προσπάθειες της χώρας να
αναπτύξει ατομική βόμβα. Όπως αποκαλύπτεται ο ρόλος του Έλληνα
πράκτορα, διαμόρφωσε καταστάσεις στο διεθνές σκηνικό οι οποίες μέχρι
σήμερα παραμένουν στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων. Εκτός απο τα
κανάλια τροφοδοσίας μέσω Αιγυπτου, Κίνας, Πακιστάν, Γιουγκοσλαβίας και
Ισραήλ, ο δαιμόνιος Έλληνας, με προϋπολογισμό πλέον στα χέρια του που
ξεπερνούσε τα 10 δις δολάρια το χρόνο, πλησίασε και τους
Σαουδάραβες. Απο αυτούς εξασφάλισε τροφοδοσία σε νεαρούς φανατικούς
Ισλαμιστές για να πολεμήσουν μαζί με τους μουτζαχεντίν, καθώς και υλική
και μηχανική υποστήριξη. Τότε ήταν που γνώρισε έναν νεαρό πλούσιο
σαουδάραβα, ο οποίος έσπευσε να προσφέρει τη βοήθειά του σε άντρες,
χρήμα και μέσα. Ήταν ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο οποίος εμφανίστηκε στο
προσκήνιο με τις ευλογίες τότε της σαουδαραβικής κυβέρνησης.
Εκπαιδεύτηκε απο τον Έλληνα πράκτορα της CIA στον χειρισμό των
όπλων, ενω ο ίδιος ο Λάντεν, εγκατέστησε με τη βοήθεια του Gust την
πρώτη του οργάνωση στο Αφγανιστάν την ΜΑΚ (Maktab al-Khadamat)
που σημαίνει Γραφείο Υποστήριξης…Σε αυτόν παρέδωσε ο Avrakotos τους
αντιεροπορικούς πυραύλους Stinger με τους οποίους οι μουτζαχεντίν
κατέριπταν σαν μύγες τα σοβιετικά ελικόπτερα Mi-24. Μόνο που μετά
έμειναν στα χέρια των Ταλιμπάν…Η «αποστολή Αφγανιστάν» κρίθηκε
επιτυχής. Ο Avrakotos αποσύρθηκε, αρχικά με μετάθεση στην Αφρική,
όταν διαμαρτυρήθηκε στους προϊσταμένους του για την δράση του
διαβόητου Ολιβερ Νόρθ (σκάνδαλο Ιραν – Κόντρας), και μετά την
αποστρατεία του στη Ρώμη και εργάστηκε, αρχικά στην News Corp. και
στη συνέχεια στην McLaan Va. έχοντας παράλληλα ιδιωτικό συμβόλαιο
συνεργασίας με τη CIA, μέχρι το 2003.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ CIA

Πριν από
περίπου
3 χρόνια
οι ΗΠΑ
πήραν τις
πιο
νευραλγικές υπηρεσίες τους και κατά κάποιο τρόπο τις ένωσαν. Έτσι
λοιπόν ενώ πριν υπήρχε το FBI, η CIA, η NSA κλπ μετά από την
ένωση φτιάχτηκε η NIS (National Intelligence Service). Το τιμόνι αυτής
της υπηρεσίας (πρακτικά ήταν η CIA ) ανέλαβε ο πρώην πρέσβης
Τζον Νεγκροπόντε. Ο διορισμός του (ελληνο)αμερικανού πρεσβευτή Τζον
Νεγκροπόντε ως υπερδιευθυντή των 17 μυστικών υπηρεσιών των
ΗΠΑ από τον Μπους, ήρθε λίγους μόνο μήνες μετά την παραίτηση
του, επίσης ελληνικής καταγωγής, Τζορτζ Τένετ (υποδιευθυντής 1995-
1997 και διευθυντής 1997-2004) από την ηγεσία της CIA. Ο Τζόρτζ
Τένετ και ο Τζόν Νεγκροπόντε είναι οι συνεχιστές μιας παλιάς ομάδας
Ελλήνων κατασκόπων της CIA. Αυτή η ομάδα των επιχειρησιακών
πρακτόρων έδρασε από το 1950 έως και το 1980 και είχαν ως φυσικό
τους ηγέτη τον Τομ Καραμεσίνη, μια από τις σημαντικότερες
προσωπικότητες του «αθέατου» κόσμου, του Ψυχρού Πολέμου. Οι
Ελληνες της CIA αποτελούσαν τη μεγαλύτερη εθνική ομάδα μετά τους
Αγγλοσάξονες και τους χαρακτήριζε η αλληλεγγύη, η σύμπλευσή
τους με τη χούντα, η βαθιά αντικομμουνιστική τους πίστη και
συνήθιζαν να εκκλησιάζονται στην εκκλησία της Αγία Σοφία στην
Ουάσιγκτον. Οι συνάδελφοί τους αποκαλούσαν στην αργκό των
κατασκόπων «greek mafia». Κοινό χαρακτηριστικό ήταν η στρατολόγησή
τους από τον Καραμεσίνη, η ανάδειξή τους μέσα από τις στάχτες του
ελληνικού εμφυλίου και η επιμελέστατη κάλυψη των ιχνών τους. Οι
Έλληνες επιχειρησιακοί πράκτορες της CIA ήταν άγνωστοι στον
περισσότερο κόσμο και σχεδόν κανείς δεν είχε πληροφορίες για την
ύπαρξη τους, φυσικά ακόμα και σήμερα δεν υπάρχουν φωτογραφίες και τα
επίσημα έγγραφα (απόρρητα μέχρι σήμερα) δεν έχουν αποχαρακτηριστεί,
τριάντα χρόνια μετά τη δράση τους.Πάμε τώρα να δούμε λίγα πράγματα για
αυτούς τους στρατιώτες της σκιάς ..

ΤΟΜ ΚΑΡΑΜΕΣΙΝΗΣ (1917 – 1978)

Ο Τομ Καραμεσίνης, ντετέκτιβ στη Νέα Υόρκη, κατατάχθηκε στον

αμερικανικό στρατό στο Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και στρατολογήθηκε στο
γραφείο στρατηγικών υπηρεσιών, «OSS», τον πρόδρομο της CIA. Πρώτη
του αποστολή στα βουνά της Ελλάδας ήταν η ενίσχυση
φιλομοναρχικών ένοπλων. Το 1947 στήνει τον πρώτο σταθμό της CIA
στην Αθήνα ως επικεφαλής κλιμακίου, με έναν πράκτορα μόνιμα
αποσπασμένο μέσα στο κολαστήριο της Μακρονήσου. Ενα από τα
μεγαλύτερα επιτεύγματα του ήταν η στρατολόγηση εκατοντάδων ελλήνων
πρακτόρων, πολλοί από τους οποίους αναρριχήθηκαν αργότερα στα
υψηλά κλιμάκια των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Μέσα σε λίγα
χρόνια, ο σταθμός της CIA στην Αθήνα θα γίνει ο τρίτος
πολυπληθέστερος στον κόσμο. Ο Καραμεσίνης συνέβαλε
αποφασιστικά (λένε ότι είναι δικό του δημιούργημα) στην ίδρυση
(Μάιος 1953) της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ελλάδος,
ΚΥΠΕ, μετέπειτα ΚΥΠ, σημερινής ΕΥΠ. Η ΚΥΠΕ ήταν υπό τον πλήρη
έλεγχο του Λάνγκλεϊ, (έδρα της CIA) και μέχρι το 1964 το μισθολόγιο
των ελλήνων πρακτόρων δεν κατεβάλλετο από το ελληνικό Δημόσιο
αλλά απ’ ευθείας από τους Αμερικανούς! Οταν ο Γεώργιος
Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός και έμαθε, στις αρχές του 1964, τη
σκανδαλώδη διαπλοκή, ύστερα από διαπραγματεύσεις, κατάφερε να
πληρώνονται οι υπάλληλοι της ΚΥΠΕ από το ελληνικό υπουργείο
Προεδρίας. (Ωστόσο, η CIA πλήρωνε το μισθολόγιο επιδοτώντας το
υπουργείο Προεδρίας με το αντίστοιχο κονδύλι. Μετά την εκδίωξη του
Γ. Παπανδρέου από την εξουσία, οι οικονομικές σχέσεις εξάρτησης
με τη CIA επανήλθαν πάλι στο προηγούμενο καθεστώς που είχε
επιβάλει ο Καραμεσίνης). Τέλη του 1953, ο Καραμεσίνης μετατέθηκε στις
ΗΠΑ και άρχισε να εκπαιδεύει τους πρώτους έλληνες πράκτορες της
ΚΥΠΕ. Η αθρόα στρατολόγηση Ελλήνων συνεχίστηκε, με δεξαμενή τους
Ελληνοαμερικανούς και τους έλληνες στρατιωτικούς. Μεταξύ αυτών, ο
δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος και πολλά επιφανή στελέχη της
χούντας. Το 1962, ο έμπειρος στις συνωμοσίες Ελληνοαμερικανός ανέλαβε
σταθμάρχης της CIA στη Ρώμη. Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν στο απόγειο και
το ΝΑΤΟ είχε καταστρώσει για τις περισσότερες χώρες της Δυτικής
Ευρώπης μια μυστική επιχείρηση με τον κωδικό «stay behind». Σύμφωνα
με το σχέδιο, όλες οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη έφτιαξαν μια
μυστική οργάνωση έμπιστων παραστρατιωτικών, που είχε διαφορετικό
κωδικό όνομα για κάθε χώρα. Στην Ελλάδα η οργάνωση ιδρύθηκε το
1955, ήταν γνωστή με το όνομα «κόκκινη προβιά» και είχε για βάση
τους λοκατζήδες. Στην Ιταλία ήταν γνωστή ως «gladio» (ξίφος),
ιδρύθηκε το 1956 και συμμετείχαν στρατιωτικοί, καραμπινιέροι
μαφιόζοι, μασόνοι και φασίστες. Σκοπός της κάθε «gladio» ήταν η
ένοπλη αντίδραση σε κάθε απόπειρα ανάληψης της εξουσίας από
τους κομμουνιστές.
Ο Καραμεσίνης επέβλεπε την εκπαίδευση χιλιάδων ακροδεξιών Ιταλών σε
μυστικό στρατόπεδο στη Σαρδηνία. Παράλληλα, έφτιαξε αρχείο με τη
βοήθεια του στρατηγού Ντε Λορέντζο, αρχηγού των ιταλικών μυστικών
υπηρεσιών, 157.000 υπόπτων αριστερών, που σύμφωνα με το σχέδιο
έπρεπε να συλληφθούν σε περίπτωση κομμουνιστικού κινδύνου και
να κρατηθούν σε στρατόπεδα. Την ίδια περίοδο, με τη βοήθεια του Ντε
Λορέντζο, τοποθετούνται μικρόφωνα στην ιταλική Βουλή και στα
γραφεία των κομμάτων και συντάσσεται κατάλογος επιφανών
πολιτικών που είναι επικίνδυνοι. Μεταξύ αυτών, ο ηγέτης των
Χριστιανοδημοκρατών, Αλντο Μόρο. Ηταν ο Καραμεσίνης που
επεσήμανε στη CIA τη στροφή στην πολιτική του Μόρο όταν κέρδισε το
1962 το συνέδριο των Χριστιανοδημοκρατών στη Νάπολη, με μια πολιτική
πλατφόρμα-άνοιγμα στην αριστερά. Μετά την επιτυχία των κομμουνιστών,
στις εκλογές του 1963, με 25%, το γραφείο της CIA στη Ρώμη και οι
ιταλικές μυστικές υπηρεσίες συνυπογράφουν πρωτόκολλο με πέντε σημεία
που προέβλεπαν: προγραμματισμό δράσης για περίπτωση έκτακτης
ανάγκης, οικονομική και πολιτική βοήθεια στις δυνάμεις που εναντιώνονταν
στην κεντρο-αριστερά, υποστήριξη εντός των Χριστιανοδημοκρατών των
αντιπάλων του Μόρο, ενίσχυση των αντιθέσεων στο εσωτερικό της
αριστεράς, στρατολόγηση δημοσιογράφων και εξαγορά επιρροής στα
ΜΜΕ. Τον Οκτώβριο του 1962, δολοφονήθηκε ο «κόκκινος» βιομήχανος
της Ιταλίας, ο Ενρίκο Ματέι, πρώην κομμουνιστής παρτιζάνος που
χρηματοδοτούσε τον Μόρο. Το ιδιωτικό αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε
ανατινάχθηκε από βόμβα, εν πτήσει. Την ίδια εποχή, αρχίζει η
χρηματοδότηση από τη CIA της φασιστικής οργάνωσης «Ordine Nuovo»,
ενώ ξεκινάει το σχέδιο αποσταθεροποίησης της ιταλικής δημοκρατίας, που
ονομάστηκε «πολιτική της έντασης». Ο Καραμεσίνης έφυγε από την Ιταλία
το 1962, αλλά το 1978, ο, πρωθυπουργός τότε, Μόρο, παραμονές της
συγκυβέρνησης με τους Κομμουνιστές απήχθη και δολοφονήθηκε από
τις Ερυθρές Ταξιαρχίες.
Ο ελληνοαμερικανός πράκτορας επέστρεψε το 1963 στο Λάνγκλεϊ και
ανέλαβε βοηθός υποδιευθυντή στον «προγραμματισμό» της CIA, όπως
ονομαζόταν το τμήμα που κατέστρωνε και υλοποιούσε πραξικοπήματα και
σχέδια δολοφονίας ενοχλητικών ξένων ηγετών. Προϊστάμενος του
Καραμεσίνη ήταν μέχρι το 1966 ο Ρίτσαρντ Χελμς, που αργότερα
έγινε διευθυντής της CIA. Μια από τις πρώτες αποστολές του ήταν να
διεισδύσει στα κινήματα ειρήνης και να παρακολουθεί αριστερούς
Αμερικανούς στο εξωτερικό. Ο Καραμεσίνης ήταν αναμεμειγμένος στη
δολοφονία του Πατρίς Λουμούμπα στην Αφρική και τις απόπειρες
δολοφονίας του Κάστρο, έως την καταδίωξη του Τσε Γκεβάρα στα
βουνά της Βολιβίας. Άμεσος συνεργάτης του Καραμεσίνη στο κυνήγι
του Τσε ήταν ο ελληνοαμερικανός πράκτορας Νίκολας Λεοντίρις, που
υπηρέτησε στη Λα Παζ (1964-1967) και ήταν υπεύθυνος
παρακολούθησης και υποκλοπών. Εδρα του ήταν μια βίλα (οδός
Γκρεγκόριο Ρέινολντς 2904), που είχε νοικιαστεί στο όνομα δύο Ελλήνων,
του μηχανικού μεταλλείων Δημήτρη Μεταξά Γκάλες και της συζύγου του,
Αγαθής Σουλιώτη. Μετά τη δολοφονία του Τσε, ο Λεοντίρις υπηρέτησε
σε Περού, Βενεζουέλα, Χιλή και Εκουαδόρ. Το 1967 ο Καραμεσίνης
ανέλαβε επικεφαλής της νευραλγικής διεύθυνσης προγραμματισμού. Στις
15 Οκτωβρίου 1970, συμμετείχε μαζί με τον Χ. Κίσινγκερ και τον Χέιγκ
σε σύσκεψη στην Ουάσιγκτον υπό τον Νίξον, όπου ελήφθη η
απόφαση να ανατραπεί ο εκλεγμένος πρόεδρος της Χιλής, Σαλβαδόρ
Αλιέντε, με πραξικόπημα, η οποία υλοποιήθηκε τρία χρόνια
αργότερα.
Ο ρόλος του Καραμεσίνη ήταν σημαντικός και στο Γουότεργκεϊτ, (1972),
όταν προσπάθησε να καλύψει τους πράκτορες της CIA που διέρρηξαν τα
γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος. ύμφωνα με αποδείξεις που έδωσε
στο Δημοκρατικό Κόμμα ο έλληνας δημοσιογράφος Ηλίας
Δημητρακόπουλος, η χούντα του Παπαδόπουλου είχε χρηματοδοτήσει
παράνομα την προεκλογική εκστρατεία του Ρίτσαρντ Νίξον, και του
αντιπροέδρου και φιλοχουντικού ελληνοαμερικανού Σπάιρο Αγκνιου.
Ο άνθρωπος που μετέφερε σε ρευστό, 549.000 δολάρια μέσα σε μια
βαλίτσα, απ’ ευθείας από τον διοικητή της χουντικής ΚΥΠ, Μιχάλη
Ρουφογάλη ήταν ο ελληνοαμερικανός κροίσος και πράκτορας της
CIA, Τομ Πάππας. Ο Νίξον φοβήθηκε πως θα ξεσπούσε σκάνδαλο και
προσπάθησε να μάθει τι στοιχεία είχαν στους φακέλους τους οι
Δημοκρατικοί. Παρά την προσπάθεια του Καραμεσίνη να κρύψει την
ιδιότητα των διαρρηκτών, το σκάνδαλο ξέσπασε και οδήγησε το 1974 σε
παραίτηση τον Νίξον. Νωρίτερα, είχε παραιτηθεί και ο Αγκνιου.
Ο Τομ Καραμεσίνης συνταξιοδοτήθηκε το 1973 και πέθανε, στο
Κεμπέκ, στις 4 Σεπτεμβρίου 1978, λίγες ημέρες πριν ανακριθεί από
επιτροπή του Κογκρέσου για την δολοφονία του Κένεντι. Ο έλληνας
πράκτορας, ήταν πάντα πιστός στην «ομερτά» και μέχρι την
τελευταία στιγμή κράτησε το στόμα του κλειστό.
ΤΖΟΡΤΖ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ (1922-1990)

Μέχρι πριν από δύο χρόνια, ο Ιωαννίδης ήταν ένας ασήμαντος πράκτορας
που έδρασε στην Ελλάδα επί αποστασίας. Δικηγόρος, γιος
δημοσιογράφου, ευγενικός, ντυνόταν ακριβά, και έκανε εύκολα φιλίες.
Το πέρασμά του από την πατρίδα ήταν σύντομο (1964-1965). Αργότερα
έγινε γνωστό ότι μετατέθηκε στο Βιετνάμ. Ομως, στην 40ή επέτειο της
δολοφονίας του Κένεντι, αποκαλύφθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος του
στον χειρισμό κουβανών αντικαθεστωτικών που σχεδίαζαν τη δολοφονία
του Κάστρο και η άμεση εμπλοκή του με τον Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ. Ο
δημοσιογράφος της «Ουάσιγκτον Ποστ» Τζέφερσον Μόρλεϊ αποκάλυψε ότι
ο Ιωαννίδης ήταν 1960 – 1963 χειριστής των κουβανών
αντιφρονούντων του Μαϊάμι, με το ψευδώνυμο Χάουαρντ.
Χρηματοδοτούσε την φοιτητική αντικαστρική οργάνωση DRE με 2,4 εκατ.
δολάρια ετησίως και προΐστατο κλιμακίου της CIA, 24 πρακτόρων
(επιχείρηση AMSPELL). Ο Οσβαλντ προσπάθησε να εισχωρήσει στην
οργάνωση, έγινε αντιληπτός και εξεδιώχθη. Ο Ιωαννίδης γνώριζε τις
κινήσεις του Οσβαλντ και η CIA τον παρακολουθούσε πριν από τη
δολοφονία του Κένεντι. Αυτό το μυστικό κρατήθηκε επτασφράγιστο και ο
Χάουαρντ πέρασε στη λήθη. Μετά από έρευνες πολλών χρόνων, ο Μόρλεϊ
ανακάλυψε τον Χάουαρντ, χωρίς να γνωρίζει την ύπαρξη του Ιωαννίδη. Το
1978, το Κογκρέσο άνοιξε ξανά τον φάκελο Κένεντι και μια επιτροπή
ανέλαβε να ψάξει χιλιάδες αποχαρακτηρισμένα έγγραφα. Σύνδεσμος της
επιτροπής που έψαχνε την ταυτότητα του Χάουαρντ ορίστηκε από την CIA
ο Ιωαννίδης, ο οποίος παραπλάνησε την επιτροπή. Αργότερα, όταν ο
Μόρλεϊ αποκάλυψε την πλεκτάνη, επιφανείς διανοούμενοι, μεταξύ των
οποίων ο Νόρμαν Μέιλερ, ο Αντονι Σάμερς, ο Τζέραλντ Πόσνερ, ο Μόρλεϊ
και ο αντιστασιακός Ηλίας Δημητρακόπουλος, ζήτησαν με ανοιχτή επιστολή
στο περιοδικό «The New York Review of books», να χυθεί άπλετο φως και
να ανοίξουν τα αρχεία της CIA και ο φάκελος Ιωαννίδη.

Η CIA αρνήθηκε, αλλά ο Μόρλεϊ προσέφυγε στα δικαστήρια και μόλις πριν
από 2 χρόνια του παραδόθηκαν 350 αποχαρακτηρισμένα, έγγραφα από
τον φάκελο του Ιωαννίδη. Μεταξύ αυτών, η ευχαριστήρια επιστολή του
διευθυντή της CIA, ναυάρχου Τέρνερ, την ημέρα της αποστρατείας
του Ιωαννίδη, το 1978. (Αρα, ήταν «ενεργός» όταν παραπλανούσε την
επιτροπή για τη δολοφονία του Κένεντι). Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι ο
Ιωαννίδης, την περίοδο 1975-1979, παρουσιαζόταν στον επίσημο
κατάλογο των δικηγόρων της Ουάσιγκτον ως συνεργάτης του γραφείου
τύπου της ελληνικής πρεσβείας. Στελέχη που υπηρέτησαν στο γραφείο
τύπου εκείνη την εποχή αρνούνται κατηγορηματικά ότι υπήρχε εργασιακή
σχέση του πράκτορα με το ελληνικό κράτος.
Ισως ο Ιωαννίδης χρησιμοποιούσε την πρεσβεία ως κάλυψη, με τη
βοήθεια του χουντικού δικηγόρου Τζορτζ Τσαρλς, που παρέμεινε
στην πρεσβεία ως νομικός σύμβουλος και μετά τη μεταπολίτευση. Ο
Ιωαννίδης δεν κατέθεσε για την υπόθεση Κένεντι. Τώρα, ανοίγει και
πάλι η έρευνα, αλλά ο πρωταγωνιστής δεν πρόκειται να μιλήσει
ποτέ.
ΤΖΟΡΤΖ ΚΑΛΑΡΙΣ (1922-1995)

Ο Κάλαρις γεννήθηκε το 1922 στη Μοντάνα και σε ηλικία 12 χρόνων

επαναπατρίστηκε στην Ελλάδα, όπου εγκλωβίστηκε στη
γερμανοκρατούμενη Αθήνα. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και
πήγε στην Αμερική για να καταταχθεί στον στρατό, προκειμένου να
κρατήσει την αμερικανική ιθαγένεια. Στρατολογήθηκε από τον
Καραμεσίνη και παντρεύτηκε την Ισμήνη Μικρούτσικος. Η αδελφή
της, Βιολέτα, παντρεύτηκε τον Τζορτζ Ιωαννίδης. Ο Κάλαρις
υπηρέτησε στην Αθήνα, Ινδονησία (1959-1962), Λάος (1962-1965),
Φιλιππίνες (1970-1974) και στη Βραζιλία. Το 1974 πέρασε στην
αντικατασκοπία και ανέλαβε τμηματάρχης στη θέση του Τζέιμς Ανγκλετον,
που είναι ύποπτος για την εξαφάνιση του στρατιωτικού αρχείου του
πρώην πεζοναύτη και δολοφόνου του JFK, Οσβαλντ. Ο Κάλαρις
ανέλαβε στη συνέχεια τη νευραλγική διεύθυνση Σοβιετικής Ενωσης –
Ανατολικής Ευρώπης και, το 1977, έγινε βοηθός του διευθυντή της
CIA, ναυάρχου Τέρνερ. Αποστρατεύθηκε το 1980 και πέθανε 74
χρόνων, τον Σεπτέμβριο του 1995 χωρίς να μιλήσει για τίποτα.
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ HAARP…

Το σύστημα HAARP βασίζεται στην εγκατάσταση κεραιών που

εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία υψηλής συχνότητας,
δηλαδή υψηλής συχνότητας μικροκύματα μεγάλης εντάσεως, τα
οποία διαπερνούν ογδόντα χιλιόμετρα της ατμόσφαιρας και φθάνουν
στην ιονόσφαιρα την οποία και διαπερνούν σχίζοντάς την. Η
ιονόσφαιρα είναι το τμήμα της ατμόσφαιρας πάνω από τα ογδόντα
χιλιόμετρα όπου εκεί το μαγνητικό πεδίο της Γης μας προστατεύει
από τα φορτισμένα ηλεκτρικά σωματίδια και την κοσμική ακτινοβολία
που προέρχεται κυρίως από τον ήλιο και άλλα αστέρια. Η αεροπορία
και το ναυτικό των Η.Π.Α. έχουν εγκαταστήσει στην Αλάσκα, στην περιοχή
Γιούκον, ένα σύστημα κεραιών που εκπέμπουν ηλεκτρομαγνητική
ακτινοβολία υψηλής συχνότητας και μεγάλης ενέργειας που φτάνει και
διαπερνά την ιονόσφαιρα. Η ακτινοβολία αυτή κυριολεκτικά σκίζει την
ιονόσφαιρα και αφήνει τα ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια να
διαπεράσουν την ατμόσφαιρα και να προκαλέσουν βραχυκύκλωμα
στις εγκαταστάσεις παραγωγής και διανομής ηλεκτρικού ρεύματος
καθώς και να προκαλέσει την απενεργοποίηση όλων των
ηλεκτρονικών συστημάτων τηλεπικοινωνιών, τηλεοράσεων,
ραδιοφώνων, τηλεφώνων, εργοστασίων, πυραύλων, αεροπλάνων,
πλοίων, ραντάρ, υποβρυχίων, κλπ. Με άλλα λόγια μια ολόκληρη
χώρα μπορεί να νεκρωθεί πλήρως μέσα σε διάστημα μιας ώρας και
για απεριόριστο χρονικό διάστημα.

Πέραν όμως της ηλεκτρονικής σιγής και την επίδραση στις βροχές
έχει αναφερθεί ότι μπορεί τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που
εισέρχονται από την ιονόσφαιρα να επηρεάσουν και τον ανθρώπινο
εγκέφαλο. Έτσι ολόκληρος ο πληθυσμός μιας χώρας μπορεί να
υποπέσει σε αδράνεια, να είναι αναποφάσιστος και να μην μπορεί να
εκτελέσει απλές λειτουργίες. Έχει επίσης αναφερθεί, ότι οι
ακτινοβολίες αυτές είναι δυνατόν να προκαλέσουν και σεισμικές
δονήσεις. Είναι επίσης δυνατόν η ακτινοβολία του HAARP να εκτοξευθεί
με πύραυλο ή με βόμβα στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και να
προκαλέσει τα ίδια αποτελέσματα. Πρόσφατα το Αμερικάνικο Πεντάγωνο
εκτός από την βάση στο Γιούκον της Αλάσκας εγκαθιστά και μια
δεύτερη βάση HAARP στην Γροιλανδία. Αυτό προκάλεσε την
δυναμική αντίδραση της Ρωσίας όπου διακόσιοι βουλευτές της
Δούμας, του Ρωσικού Κοινοβουλίου, ζήτησαν από τον πρόεδρο
Πούτιν να παρέμβει στις Η.Π.Α. και να ζητήσει να σταματήσουν τις
εφαρμογές του προγράμματος HAARP διότι αποτελεί απειλή για το
περιβάλλον και πιο συγκεκριμένα για το κλίμα αλλά και διότι
αποτελούν όπλα μαζικής καταστροφής αφού ολόκληροι πληθυσμοί
μπορεί να πνιγούν από πλημμύρες ή να καταδικαστούν σε λιμοκτονία
από τις μικρές περιόδους ξηρασίας

Η συνομωσία της 20ης Ιουλίου 1944 / Επιχείρηση Βαλκυρία

Στις 20 Ιουλίου 1944 πραγματοποιήθηκε απόπειρα δολοφονίας του

Αδόλφου Χίτλερ και ταυτόχρονη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του
Ναζιστικού καθεστώτος. Το εγχείρημα αυτό ήταν το αποκορύφωμα των
ενεργειών της γερμανικής αντίστασης έστω και την ύστατη στιγμή. Η τελική
αποτυχία του κινήματος στοίχησε τη ζωή σε περίπου 200 ανθρώπους
και τη σύλληψη πάνω από 5000, όπως επίσης και στην πλήρη
διάλυση της αντίστασης στο εσωτερικό της Γερμανίας.

Η κατάσταση της γερμανικής αντίστασης πριν τις 20 Ιουλίου

Ομάδες στο στράτευμα και στις στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών που

σχεδίαζαν κάποιου είδους αντικαθεστωτική ενέργεια υπήρχαν τουλάχιστον
από το 1938. Σχέδια για την ανατροπή του Χίτλερ και την αποτροπή
ενός νέου παγκοσμίου πολέμου καταστρώθηκαν κατά τα έτη 1938 και
1939 αλλά ματαιώθηκαν αφενός εξαιτίας της αναποφασιστικότητας
της ηγεσίας του στρατού, αφετέρου εξαιτίας της προφανούς
αδυναμίας ή απροθυμίας των μεγάλων δυνάμεων της εποχής να
αντιμετωπίσουν την επιθετικότητα του Χίτλερ μέχρι την εισβολή στην
Πολωνία το 1939.Το 1941 δημιουργήθηκε μία συνωμοτική ομάδα υπό
το Συνταγματάρχη Henning von Tresckow και το Στρατάρχη Fedor
von Bock. Ο Tresckow κατά τρόπο συστηματικό στρατολογούσε στο
επιτελείο του αντικαθεστωτικούς αξιωματικούς καθιστώντας το, έτσι, το
κέντρο της αντίστασης εντός του στρατού. Όσο όμως οι στρατιωτικές
επιχειρήσεις εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης στέφονταν με επιτυχία οι
συνωμότες δεν μπορούσαν να προβούν σε κίνηση. Το 1942 όμως ο Oster
και ο Tresckow είχαν ήδη πετύχει να χτίσουν ένα αποτελεσματικό
δίκτυο αντίστασης. Η σημαντικότερη στρατολόγησή τους ήταν ο
Στρατηγός Friedrich Olbricht ο οποίος είχε υπό τον έλεγχό του το
σύστημα επικοινωνιών των εφεδρικών δυνάμεων σε ολόκληρη τη
Γερμανία. Προς το τέλος του 1942 ο Tresckow και ο Olbricht κατέστρωσαν
σχέδιο δολοφονίας του Χίτλερ και πραξικοπήματος κατά τη διάρκεια της
επίσκεψής του στο Smolensk το Μάρτιο του 1943 τοποθετώντας μία βόμβα
στο αεροπλάνο του. Η βόμβα όμως δεν εξεράγη ενώ μερικές ημέρες
αργότερα ακολούθησε μία δεύτερη αποτυχημένη απόπειρα. Το 1943
προσπάθησαν, χωρίς επιτυχία, να προσεταιριστούν ανώτατους
αξιωματικούς του Στρατού όπως οι Στρατάρχες Erich von Manstein και
Gerd von Rundstedt. Το ηθικό των συνωμοτών ήταν πολύ πεσμένο.

Οδεύοντας προς τα γεγονότα της 20ης Ιουλίου

Από τα μέσα του 1943 είχε αρχίσει να φαίνεται ότι ο πόλεμος θα

χανόταν για τη Γερμανία καθώς μήνες πριν από τη συμμαχική απόβαση
στη Νορμανδία (7 Ιουνίου 1944), ο Κόκκινος Στρατός βάδιζε απειλητικά
κατά της Γερμανίας από τα Ανατολικά, ελευθερώνοντας τη μια μετά την
άλλη τις σοβιετικές πόλεις. Επιπλέον, στο μέτωπο της Αφρικής, το Μάιο
του 1943 ο διοικητής των γερμανικών δυνάμεων στην Τυνησία,
παραδόθηκε στα συμμαχικά στρατεύματα. Τέλος, κατά τους τελευταίους
μήνες του 1943 και τις αρχές του 1944 οι Σύμμαχοι πολεμώντας άνοιγαν το
δρόμο τους προς τη Βόρειο Ιταλία. Στις 4 Ιουνίου 1944, τα συμμαχικά
στρατεύματα μπήκαν στη Ρώμη.
Οι δολοπλόκοι στο Στρατό και οι πολίτες σύμμαχοί τους ήταν πεπεισμένοι
ότι ο Χίτλερ έπρεπε να φύγει από τη μέση με βίαιο τρόπο ώστε οι Δυτικές
δυνάμεις να δεχθούν να προβούν σε ξεχωριστή συνθήκη ειρήνης και να
αποφευχθεί έτσι η διαβλεπόμενη εισβολή των Σοβιετικών. Τον Αύγουστο
του 1943 ο Tresckow συναντήθηκε με το νεαρό Συνταγματάρχη Claus
Schenk Graf von Stauffenberg. Ο Stauffenberg είχε τραυματιστεί στη Νότιο
Αφρική και ήταν πολύ συντηρητικός στις πεποιθήσεις του και εθνικιστής.
Στην αρχή είχε αποδεχτεί το εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς αλλά στην
πορεία απογοητεύτηκε. Το 1942 είχε ήδη καταλήξει στο συμπέρασμα -
όπως και ένα μεγάλο μέρος του γερμανικού Στρατού - ότι η Γερμανία
οδηγούταν στην καταστροφή και ότι ο Χίτλερ έπρεπε να φύγει από
την εξουσία. Για αρκετό καιρό οι ηθικοί του δισταγμοί λόγω του
γεγονότος ότι ήταν βαθιά θρησκευόμενος του απαγόρευαν να δεχθεί
τη δολοφονία ως το κατάλληλο μέσο δράσης. Μετά τις αποτυχίες όμως
στο Stalingrad αποφάσισε ότι η παραμονή του Χίτλερ στην εξουσία
προκαλούσε πολύ μεγαλύτερο κακό και έτσι δέχθηκε να συνταχθεί με τους
συνωμότες.
Ο Olbricht πρότεινε στους Tresckow και Stauffenberg μία νέα στρατηγική
δράσης εναντίον του Χίτλερ. Υπήρχε ένα επιχειρησιακό σχέδιο με την
κωδική ονομασία Επιχείρηση Βαλκυρία το οποίο σχεδιάστηκε για να
τεθεί σε εφαρμογή στην περίπτωση που ενδεχόμενος βομβαρδισμός
τον γερμανικών πόλεων οδηγούσε σε κατάλυση της τάξης και του
νόμου ή στην περίπτωση εξέγερσης των εκατομμυρίων ξένων
εργατών που εργάζονταν σε συνθήκες σκλαβιάς στα γερμανικά
εργοστάσια. Ο Olbricht πρότεινε να χρησιμοποιήσουν το σχέδιο αυτό
για να πάρουν τον έλεγχο των πόλεων, να αφοπλίσουν τα SS και να
συλλάβουν την ηγεσία του κόμματος μετά τη δολοφονία του Χίτλερ. Η
Επιχείρηση Βαλκυρία θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή μόνο από το
Στρατηγό Friedrich Fromm, συνεπώς αυτός θα έπρεπε είτε να συμπλεύσει
με τους συνωμότες ή να ουδετεροποιηθεί με κάποιον τρόπο. Ο Fromm,
όπως και αρκετοί ανώτατοι αξιωματικοί, γνώριζε για τις διάφορες
συνομωσίες εναντίον του Χίτλερ αλλά κρατούσε ουδέτερη στάση.
Προς το τέλος του 1943 και τις αρχές του 1944 υπήρξαν κάποιες
προσπάθειες από τους συνωμότες να πλησιάσουν αρκετά κοντά στον
Χίτλερ ώστε να τον δολοφονήσουν, αλλά η πρόσβαση σε αυτόν γινόταν
όλο και πιο δύσκολη. Καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις δεν πήγαιναν καλά
για τη Γερμανία, ο Χίτλερ απέφευγε τις δημόσιες εμφανίσεις και
επισκεπτόταν σπανίως το Βερολίνο. Τον περισσότερο χρόνο του τον
περνούσε στο αρχηγείο του στο Wolfschanze («Λυκοφωλιά») κοντά στο
Rastenburg στην Ανατολική Πρωσία με περιοδικές επισκέψεις στο ορεινό
του καταφύγιο στο Berchtesgaden. Και στα δύο μέρη φυλαγόταν πολύ
καλά και δεν συναντούσε ανθρώπους που δεν ανήκαν στο στενό του
κύκλο. Ο Χίμλερ και η Γκεστάπο ήταν σε κατάσταση συναγερμού για
ενδεχόμενη δολοφονική απόπειρα και υποψιάζονταν ότι αυτή θα
προερχόταν μέσα από τις τάξεις του στρατού.

Προς το καλοκαίρι του 1944 η Γκεστάπο πλησίαζε στους συνωμότες.

Εκείνη την εποχή υπήρχε η αίσθηση ότι το τέλος ήταν κοντά τόσο στα
πεδία της μάχης όπου το ανατολικό μέτωπο ήταν υπό κατάρρευση και οι
Δυτικοί Σύμμαχοι είχαν εισβάλλει στη Γαλλία από τις 6 Ιουνίου αλλά και στο
εσωτερικό της Γερμανίας όπου οι δυνατότητες κινήσεων της Αντίστασης
αυξάνονταν θεματικά. Κοινός τόπος ήταν η πεποίθηση ότι επρόκειτο για
την τελευταία ευκαιρία ανάληψης δράσης από τους συνωμότες. Οι
συνωμότες πλέον είχαν αρχίσει να πιστεύουν ότι οι ενέργειές τους ήταν
περισσότερο συμβολικές παρά ουσιαστικές και ότι ό,τι έκαναν το έκαναν
για την τιμή των ιδίων, των οικογενειών τους, του στρατεύματος και της
Γερμανίας. Δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν τη ρότα της
ιστορίας.

Ένας από τους βοηθούς του Tresckow, ο υπολοχαγός Heinrich Graf von
Lehndorff-Steinort, έγραψε στο Stauffenberg: «Η απόπειρα δολοφονίας
πρέπει να γίνει πάσει θυσία (coûte que coûte). Ακόμη και αν αποτύχει
πρέπει να αναληφθεί δράση στο Βερολίνο. Δεν έχει σημασία πλέον για
πρακτικούς λόγους. Αυτό που έχει τώρα σημασία είναι να αναδειχθεί η
προσπάθεια της γερμανικής αντίστασης στα μάτια του κόσμου και της
ιστορίας. Σε σύγκριση με αυτό, τίποτα άλλο δεν έχει σημασία» (Joachim
Fest, Plotting Hitler’s Death: The German Resistance to Hitler 1933-1945,
236).Πάντως είναι εκπληκτικό ότι κατά τη διάρκεια των δολοπλοκιών από
τις αντιστασιακές ομάδες εντός του Στρατού, όπου δεκάδες άνθρωποι ήταν
αναμεμειγμένοι και εκ των οποίων πολλοί ήταν ανώτατοι αξιωματικοί ή
αξιωματούχοι του καθεστώτος, η Γκεστάπο δεν κατόρθωσε να αντιληφθεί
επακριβώς τι συνέβαινε. Μάλιστα η Γκεστάπο γνώριζε από το Φεβρουάριο
του 1943 τόσο για το Ναύαρχο Wilhelm Canaris όσο και για μία ομάδα
πολιτών γύρω από τον πρώην δήμαρχο του Leipzig, Carl Goerdeler. Αν η
Γκεστάπο είχε παρέμβει, συλλαμβάνοντας και ανακρίνοντας όλους αυτούς
πιθανώς να είχε καταφέρει να αποκαλύψει και τους συνωμότες της 20ης
Ιουλίου αποτρέποντας την απόπειρα. Οι σκέψεις αυτές εγείρουν πολλά
ερωτηματικά για τον εάν ο Χίμλερ γνώριζε για τη συνομωσία και αν τελικά
για τους δικούς του λόγους αποφάσισε να επιsbn m mτρέψει στους
πραξικοπηματίες να προχωρήσουν στα σχέδιά τους.Ο Χίμλερ είχε
τουλάχιστον μία επαφή τον Αύγουστο του 1943 με τον Πρώσο Υπουργό
Οικονομικών Johannes Popitz ο οποίος ήταν εμπλεκόμενος στο δίκτυο του
Goerdeler και ο οποίος του ζήτησε να βοηθήσει σε μία ενέργεια εκτοπισμού
του Χίτλερ ώστε να λήξει ο πόλεμος με εξασφαλίσεις για τη Γερμανία
(Joachim Fest, Plotting Hitler's Death The German Resistance to Hitler
1933-1945, 228). Η συνάντηση δεν απέδωσε καρπούς, αλλά αφενός ο
Popitz δεν συνελήφθηn ότι θα διαδεχόταν τον Χίτλερ και θα μπορούσε έτσι
να ηγηθεί των διαπραγματευτικών διαδικασιών για ειρήνη. Ίσως να πίστευε
ότι έτσι θα εξασφάλιζε για τον εαυτό του λόγο στη μεταπολεμική Γερμανία.
Ο Popitz δεν ήταν ό μόνος που έβλεπε στο πρόσωπο του Χίμλερ ένα
πιθανό σύμμαχο. Έχει υποστηριχθεί ότι ο Στρατηγός von Bock
συμβούλεψε τον Tresckow να ζητήσει την υποστήριξη του Χίμλερ αλλά δεν
υπάρχει απόδειξη ότι κάτι πραγματικά τέτοιο συνέβη. Ο Goerdeler ήταν
επίσης πιθανώς σε έμμεση επαφή με τον Χίμλερ μέσω μίας κοινής
γνωριμίας, τον Carl Langbehn. Τέλος, ο βιογράφος του Canaris, Heinz
Höhne, υποστηρίζει ότι ο Canaris και ο Χίμλερ απεργάζονταν από κοινού
την αλλαγή του καθεστώτος. Όλα αυτά όμως αποτελούν εικασίες

Τα προεόρτια της Επιχείρησης Βαλκυρία

Την 1η Ιουλίου 1944 ο Stauffenberg διορίστηκε επιτελάρχης υπό το

Στρατηγό Fromm στο αρχηγείο του Εφεδρικού Στρατού στην
Bendlerstrasse στο κεντρικό Βερολίνο. Η θέση αυτή προσέφερε τη
δυνατότητα στον Stauffenberg να παρίσταται στις πολεμικές συσκέψεις με
τον Χίτλερ είτε στην ανατολική Πρωσία είτε στο Berchtesgaden, δίνοντάς
του τη μεγάλη ευκαιρία – πιθανώς την τελευταία – να τον δολοφονήσει με
εκρηκτικό μηχανισμό ή πιστόλι. Οι συνωμότες οι οποίοι είχαν ηθικούς
ενδοιασμούς για τη δολοφονία του Χίτλερ άλλαξαν γνώμη, πιθανώς λόγω
των αναφορών περί μαζικών δολοφονιών στο Auschwitz πάνω από
250,000 Ούγγρων Εβραίων. Εντωμεταξύ, νέοι σύμμαχοι πήγαν με το μέρος
των συνωμοτών, όπως ο Στρατηγός Carl-Heinrich von Stülpnagel,
Στρατιωτικός Διοικητής στη Γαλλία ο οποίος θα έπαιρνε τον έλεγχο του
Παρισιού και θα διαπραγματευόταν την ειρήνη με τους Δυτικούς
Συμμάχους που ήδη είχαν αρχίσει την αντεπίθεση στο δυτικό μέτωπο [Το
πρωί της 6ης Ιουνίου συμμαχικές νηοπομπές απέπλευσαν από τη Μεγάλη
Βρετανία με κατεύθυνση τις ακτές της Νορμανδίας. Η RAF σφυροκοπούσε
τα γερμανικά παράκτια πολυβολεία, και τα μεσάνυχτα 3
αερομεταφερόμενες μεραρχίες έπεσαν με αλεξίπτωτα στη Γαλλία, για να
βοηθήσουν τη ναυτική απόβαση. Το πρωί της 7ης Ιουνίου μεταφέρθηκαν
στην ακτή δυνάμεις πεζικού και τεθωρακισμένα, ενώ τα πολεμικά πλοία
σφυροκοπούσαν τις γερμανικές θέσεις.].

Οι συνθήκες ήταν πιο ώριμες από ποτέ. Δύο φορές, στις αρχές Ιουλίου. Ο
Stauffenberg παρευρέθηκε με τον Χίτλερ σε συσκέψεις έχοντας εκρηκτικό
μηχανισμό στη βαλίτσα του. Όμως, πιθανώς γιατί πίστευε ότι για να πετύχει
το σχέδιο έπρεπε να φύγουν από τη μέση τόσο ο Goring όσο και ο Χίμλερ,
ανέβαλε το σχέδιο. Το παράδοξο είναι ότι ο Χίμλερ, γενικά, δεν λάμβανε
μέρος σε συσκέψεις με θέμα τις πολεμικές επιχειρήσεις, τουλάχιστον έως
τις 15 Ιουλίου. Το σχέδιο πλέον ήταν ο Stauffenberg να τοποθετήσει τη
βαλίτσα με την βόμβα στον χώρο που θα λάμβανε χώρα η σύσκεψη, θα
απομακρυνόταν με κάποια δικαιολογία από το δωμάτιο, θα περίμενε την
έκρηξη και θα πετούσε πίσω στο Βερολίνο για να συναντήσει την υπόλοιπη
ομάδα στο Bendlerblock. Η Επιχείρηση Βαλκυρία θα ετίθετο σε δράση, ο
εφεδρικός στρατός θα έπαιρνε τον έλεγχο της Γερμανίας και οι
εναπομείναντες ηγέτες του Ναζιστικού κόμματος θα συλλαμβάνονταν. Το
πλάνο ήταν να αναλάβει ο Beck αρχηγός του κράτους, ο Goerdeler
Καγκελάριος και ο Witzleben γενικός διοικητής. Το σχέδιο ήταν αρκετά
φιλόδοξο και βασιζόταν πολύ στον παράγοντα τύχη αλλά σε γενικές
γραμμές κινούταν στο πλαίσιο της λογικής.

Και πάλι στις 15 Ιουλίου η απόπειρα αναβλήθηκε την τελευταία στιγμή για
άγνωστους όμως λόγους αφού όλοι οι συμμετέχοντες στη συνομωσία της
συγκεκριμένης ημέρας ήταν νεκροί μέχρι το τέλος του έτους. Ο
Stauffenberg, απογοητευμένος, επέστρεψε στο Βερολίνο. Στις 18 Ιουλίου
έμαθε ότι η Γκεστάπο βρισκόταν στα χνάρια των συνωμοτών και ότι
επρόκειτο να συλληφθεί πολύ σύντομα. Προφανώς αυτό δεν ήταν αληθές
αλλά υπήρχε η αίσθηση ότι ο κλοιός στένευε και ότι η απόπειρα
δολοφονίας έπρεπε να λάβει χώρα σύντομα αλλιώς πιθανώς να μη
συνέβαινε ποτέ.

20 Ιουλίου 1944 / Επιχείρηση Βαλκυρία

Στις 10:00 το πρωί στις 20 Ιουλίου 1944 ο Stauffenberg πέταξε στο

Rastenburg για μία συνάντηση με τον Χίτλερ κουβαλώντας μία βόμβα στο
χαρτοφύλακά του. Αξίζει να σημειώσουμε ότι παρά τα εξαιρετικά αυστηρά
μέτρα ασφαλείας, οι αξιωματικοί που συμμετείχαν στις συναντήσεις με τον
Χίτλερ δεν περνούσαν από έλεγχο.
Κατά τις 12:10 άρχισε η συνάντηση. Ο Stauffenberg αφού είχε
προηγουμένως ενεργοποιήσει τον εκρηκτικό μηχανισμό εισήλθε στην
αίθουσα και τοποθέτησε το χαρτοφύλακά του κάτω από το τραπέζι όπου
θα γινόταν η συνάντηση με το Χίτλερ. Δέκα λεπτά μετά ο Stauffenberg
βρήκε μία δικαιολογία και βγήκε από την αίθουσα. Στις 12:40 η βόμβα
εξεράγη σκοτώνοντας 4 άτομα. Ο Χίτλερ τραυματίστηκε ελαφρά. Ο
Stauffenberg, υποθέτοντας ότι ο Χίτλερ ήταν νεκρός έφυγε αμέσως
αεροπορικώς για το Βερολίνο. Μέχρι την άφιξη του Stauffenberg, οι
συνωμότες είχαν ειδοποιηθεί ότι ο Χίτλερ είχε επιβιώσει. Στις 16:00 ο
Olbricht διέταξε να ξεκινήσει η Επιχείρηση Βαλκυρία. Ο
αμφιταλαντευόμενος όμως Στρατηγός Fromm τηλεφώνησε στον Wilhelm
Keitel και πιστοποίησε ότι ο Χίτλερ ήταν όντως ζωντανός. Ο Keitel έψαχνε
τον Stauffenberg και ο Fromm κατάλαβε ότι σύντομα η Γκεστάπο θα έφτανε
στην καρδιά της συνομωσίας και ότι διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο να συλληφθεί
και ο ίδιος.
Στις 16:40 ο Stauffenberg και ο Haeften έφτασαν στο Bendlerblock. Ο
Χίμλερ είχε ήδη αναλάβει την κατάσταση και είχε εκδώσει διαταγές που
αναιρούσαν αυτές του Olbricht για κινητοποίηση του μηχανισμού της
Επιχείρησης Βαλκυρίας. Σε πολλά μέρη η Επιχείρηση ήταν σε εξέλιξη από
αξιωματικούς που πίστευαν ότι ο Χίτλερ ήταν νεκρός. Ο Joseph Goebbels
ήταν περικυκλωμένος στο Υπουργείο Προπαγάνδας, αλλά ο ίδιος είχε
πρόσβαση στο τηλεφωνικό δίκτυο (ένα λάθος που θα απέβαινε μοιραίο για
την τύχη του πραξικοπήματος). Στο Παρίσι ο Stülpnagel διέταξε τη
σύλληψη όλων των διοικητών των SS και των SD. Το ίδιο συνέβη στη
Βιέννη, την Πράγα και άλλα σημεία.
Το σημείο καμπής ήταν στις 19:00, όταν ο Χίτλερ είχε συνέρθει αρκετά από
τη δολοφονική απόπειρα ώστε να μιλήσει με τους υπουργούς του.
Επικοινώνησε με τον Goebbels ο οποίος τον έδωσε στο διοικητή των
δυνάμεων που τον είχαν υπό περιορισμό, Otto Remer, διαβεβαιώνοντάς
τον ότι ήταν ζωντανός. Ο Χίτλερ διέταξε τον Remer να ανακτήσει τον
έλεγχο του Βερολίνου. Στις 20:00 ο Witzleben έφτασε στο Bendlerblock και
διαπληκτίστηκε με τον Stauffenberg, ο οποίος επέμενε ότι το πραξικόπημα
έπρεπε να συνεχιστεί. Την ίδια στιγμή οι πραξικοπηματικές ενέργειες στο
Παρίσι ματαιώθηκαν από το Διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων στη Δύση
Kluge (αργότερα αυτοκτόνησε, όταν τον κάλεσε ο Χίτλερ για συνάντηση στο
Βερολίνο, φοβούμενος ότι θα συλληφθεί ως ύποπτος για συμμετοχή στο
πραξικόπημα), ο οποίος μόλις έμαθε ότι ο Χίτλερ ήταν ζωντανός άλλαξε
πλευρά και συνέλαβε τον Stülpnagel.

Τα λιγότερο αποφασισμένα μέλη της συνομωσίας άρχισαν σιγά σιγά να

αλλάζουν πλευρά. Στο Bendlerblock υποστηρικτές του Χίτλερ και
αντιφρονούντες αντήλλαξαν πυρά και ο Stauffenberg τραυματίστηκε. Μέχρι
τις 23:00 ο Fromm ανέκτησε τον έλεγχο της κατάστασης, ελπίζοντας ότι ο
ζήλος που επέδειξε θα τον έσωζε. Ο Beck, συνειδητοποιώντας ότι είχαν
αποτύχει αυτοκτόνησε – το παράδειγμά του θα το ακολουθούσαν αρκετοί
τις επόμενες ημέρες. Ο Fromm με συνοπτικές διαδικασίες πέρασε από
στρατοδικείο και καταδίκασε σε θάνατο τους Olbricht, Stauffenberg,
Haeften και Albrecht Mertz von Quirnheim. Στις 00:10 στις 21 Ιουλίου οι
καταδικασθέντες εκτελέστηκαν, πιθανώς σε μία προσπάθεια του Fromm να
εξαλείψει τα ενοχοποιητικά εις βάρος του στοιχεία. Ενδεχομένως να είχαν
εκτελεστεί και άλλοι αλλά στις 00:30 ομάδα των SS υπό τον Otto Skorzeny
έφτασαν στο σημείο και απαγόρευσαν άλλες εκτελέσεις. Λίγο αργότερο ο
Fromm, που ήλπιζε να πάρει τα εύσημα για την καταστολή του
πραξικοπήματος, συνελήφθη.

Επίλογος
Τις επόμενες, του πραξικοπήματος, εβδομάδες η Γκεστάπο υπό τις εντολές
του Χίμλερ και του εξοργισμένου Χίτλερ συνέλαβαν οποιονδήποτε πιθανώς
να είχε και την παραμικρή σχέση με τη συνομωσία της 20ης Ιουλίου. Η
ανακάλυψη γραμμάτων και ημερολογίων στις οικίες και τα γραφεία των
συλληφθέντων απεκάλυψαν τις συνομωσίες του 1938, 1939 και 1943,
γεγονός που οδήγησε σε νέο γύρο συλλήψεων, συμπεριλαμβανομένης
αυτής του Franz Ritter Halder, ο οποίος εγκλείστηκε σε στρατόπεδο
συγκέντρωσης και τελικώς επέζησε του πολέμου. Βάσει των νόμων
Sippenhaft (ενοχοποίηση λόγω δεσμού αίματος), συνελήφθησαν και τα
στενά συγγενικά πρόσωπα των κυρίων συνωμοτών. Πολλοί εκ των
εμπλεκομένων αυτοκτόνησαν συμπεριλαμβανομένων των Tresckow και
Kluge. Ελάχιστοι προσπάθησαν να δραπετεύσουν ή να αρνηθούν τις
ευθύνες τους όταν τελικά συνελήφθησαν. Τελικά περίπου 200 άνθρωποι
εκτελέστηκαν – όχι απαραίτητα συνδεδεμένοι με την απόπειρα αφού η
Γκεστάπο βρήκε μία καλή ευκαιρία να κλείσει ανοικτούς λογαριασμούς με
άτομα τα οποία υποψιαζόταν ότι ήταν συμπαθούντες προς την αντίσταση.
Μετά τις 3 Φεβρουαρίου, οπότε και σκοτώθηκε ο Δικαστής Freisler κατά τη
διάρκεια αεροπορικής επιδρομής, οι δίκες δεν συνεχίστηκαν αλλά τον
Απρίλιο, λίγο πριν τη λήξη του πολέμου, βρέθηκε το προσωπικό
ημερολόγιο του Canaris οι αναφορές του οποίου ενέπλεξαν αρκετούς. Οι
εκτελέσεις αντιστασιακών συνεχίστηκαν μέχρι και τις τελευταίες ημέρες του
πολέμου
ΔΟΥΛΙΚΟΤΗΤΑ-Η ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ....
.......ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
«Ο θάνατος είναι προτιμότερος από την δουλεία». Πρόκειται για αξίωμα της
προχριστιανικής εποχής. Ο χριστιανισμός έθεσε το δικό του αξίωμα: «Η
δουλεία δεν είναι μόνον προτιμότερη του θανάτου αλλά προτιμότερη κι από
την ελευθερία»! Πώς είπατε; Δεν το πιστεύετε; Μα δεν είναι θέμα πίστης.
Είναι θέμα ιστορίας. Θα το δούμε πιό κάτω.Ο χριστιανισμός όμως, για να
μην τον αδικήσουμε, προτείνει και σε μια περίπτωση τον σωματικό θάνατο
ως προτιμότερο από κάτι. Από τι; Από την απώλεια της αθανασίας της
ψυχής. Από την απώλεια της πνευματική αθανασία. Την απώλεια του
παραδείσου, της σωτηρίας της ψυχής.Πώς εννοεί όμως την πνευματική
αθανασία, την περίφημη σωτηρία; Πώς δε εννοεί η Ελληνική ψυχή γενικώς
την αθανασία;Ο Λεωνίδας κατέστη, έτσι κι αλλιώς, αθάνατος, διότι
θυσιάστηκε για την σωτηρία της πατρίδος του και όχι για την ατομική του
σωτηρία. Κατέστη δε αθάνατος για σύμπασα την οικουμένη των
ανθρώπων. Αυτό δεν πρόκειται στον αιώνα το άπαντα να ισχύσει και για
τον άγιο Ονούφριο, όπως και για οποιονδήποτε άλλον άγιο της ορθοδοξίας
και οποιουδήποτε άλλου δόγματος ή άλλης θρησκείας.Και δεν θα γίνει ο
άγιος αθάνατος ποτέ διότι πέθανε χάριν της αθανασίας της ψυχής του,
προσευχόμενος συνεχώς ή κατασπαρασσόμενος από τα σαρκοβόρα θηρία
των Ρωμαίων. Πέθανε χάριν της σωτηρίας της ψυχής του. Από ποιόν ήθελε
να την σώσει; Μα από ποιόν άλλον κινδύνευε εκτός από τον ίδιο τον θεό
του τον Γιαχβέ. Δηλαδή; Να, εάν δεν εκτελούσε τα προστάγματά του
Γιαχβέ, στην κρίση (δευτέρα παρουσία) ο θεός του αυτός, θα τον έριχνε στο
πυρ το εξώτερο. Αμάν μπέρδεμα;! Τώρα για την πατρίδα μας να
θυσιαστούμε ή για την σωτηρία της ψυχής μας;Ο Αριστοτέλης κατέστη
αθάνατος στην οικουμένη των ανθρώπων (κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει
γι’ αυτό) διότι ερευνούσε και πειραματίζονταν συνεχώς, χάριν της
επιστήμης. Δίδασκε τους νέους για να μορφωθούν. Ο Ιπποκράτης χάριν
της καταπολέμησης των ασθενειών. Όλοι οι γιατροί της οικουμένης των
ανθρώπων ορκίζονται δια του όρκου του. Αθάνατος ασυζητητί.
Ανεξαρτήτως της θελήσεως ή της γνώμης του οποιουδήποτε θεού ή
ανθρώπου. Οι άνθρωποι αυτοί δίδασκαν ότι ο θάνατος είναι προτιμότερος
από την δουλεία.
Γιά να δούμε τώρα τι διδάσκει ο χριστιανισμός πάνω στο θέμα αυτό. Θα το
μάθουμε από το στόμα του μεγίστου φωστήρα της ορθοδοξίας, του Ιωάννη
Χρυσοστόμου. Χριστιανοί και μη, βγάλτε τον σκασμό σας. Θα μιλήσει ο
Χρυσορρήμων άγιος. Εις Α΄ Κορινθίους Ομιλία, ΙΘ΄ σελ. 535 (εκδ.
«Γρηγόριος ο Παλαμάς» 1980): «Όπως ακριβώς δεν ωφελεί καθόλου η
περιτομή ούτε βλάπτει η έλλειψις περιτομής, έτσι ούτε βλάπτει η δουλεία
ούτε ωφελεί η ελευθερία. Και για να καταδείξει τούτο με μεγαλυτέραν
σαφήνειαν λέγει (αναφέρεται σε λεγόμενα του Αποστόλου Παύλου): Αλλά
και αν ημπορείς να γίνεις ελεύθερος, χρησιμοποίησε περισσότερο την
δουλείαν, δηλαδή να είσαι περισσότερο δούλος. Και διατί τέλος πάντων
αυτόν που δύναται να ελευθερωθεί τον συμβουλεύει να μείνη δούλος. Διότι
θέλει να δείξη ότι δεν βλάπτει καθόλου η δουλεία αλλ’ ωφελεί
μάλιστα».Πώς είπατε; Ότι άλλα εννοεί! Μη βιάζεστε, μας το εξηγεί αμέσως
στη συνέχεια ο πατέρας Χρυσόστομος. Φρόντισε και γι’ αυτό μην τυχόν του
ξεφύγει κανείς με αμφιβολίες. «Και γνωρίζω μεν ότι μερικοί ισχυρίζονται, ότι
το χρησιμοποίησε περισσότερο το είπε περί ελευθερίας, υποστηρίζοντες
ότι σημαίνει, εάν ημπορείς να ελευθερωθείς, ελευθερώσου… Δεν λέγει
λοιπόν τούτο, αλλ’ εκείνο που είπα προηγουμένως, θέλων να δείξη ότι δεν
κερδίζει τίποτε περισσότερον αυτός που γίνεται ελεύθερος, και επομένως,
λέγει, και αν ακόμα εξαρτάται από σένα να ελευθερωθείς, μάλλον μένε ως
δούλος».Αυτήν την συμμορία των αρχιερέων της δουλικότητας διάλεξε η
πολιτεία του εκτρώματος αυτού που λέγεται Ελληνικό κράτος, για να τους
ανακηρύξει προστάτες της παιδείας του!!! Κι εμείς όλοι που
διαμαρτυρόμαστε, γι’ αυτό το απαράδεκτο αίσχος, να θεωρούμαστε
παλαβοί και αγενείς και να εξαναγκαζόμαστε να διευκρινίζουμε τα ηλίου
φαεινότερα!
Ας ρίξουμε τη ματιά μας στην γενεαλογία αυτής της αισχρής διδασκαλίας,
της υπέρ της δουλικότητας, του προστάτη της Ελληνικής παιδείας. Το
μάθημα αρχίζει από το πρώτο ευαγγέλιο, το κατά Ματθαίον (5. 9): «… να
μη αντιστέκεστε στο πονηρό (σε πάμπολλες άλλες περιπτώσεις τα
ευαγγέλια λένε ακριβώς το αντίθετο), αλλ’ όποιος σε κτυπήσει στο δεξί
σαγόνι, να του στρέψεις και το άλλο. Και σ’ εκείνον που θέλει να σε πάει
στο δικαστήριο και να πάρει το πουκάμισό σου άφησέ του και το
επανωφόρι. Και όποιος σου επιβάλλει αγγαρεία ένα μίλι, πήγαινε μαζί του
δύο».Ποιός μιλάει; Ο ίδιος ο Χριστός. Ο σπείρων τον σπόρον της
δουλικότητας. Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε απόλυτα το γιατί οι
Εβραίοι, όχι μόνον δεν τον αναγνώρισαν ως μεσσία, αλλά, τον μισούσαν
θανάσιμα.Δηλαδή τον καιρό που οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονταν υπό
Ρωμαϊκό ζυγό, και αγωνίζονταν για την ελευθερία τους, πραγματοποιώντας
επαναστάσεις (αναφέρουν τέτοιες και τα ευαγγέλια), αυτός τους δίδασκε
δουλικές συμπεριφορές! Καημένοι Εβραίοι πόση διαβολή και συκοφαντία
δεχθήκατε από τους χριστιανούς για την υπερήφανη στάση σας υπέρ της
ελευθερίας από τον Ρωμαϊκό ζυγό.
Πώς να μην τρελαίνονταν οι άνθρωποι, όταν, την ώρα που πάλευαν να
ελευθερωθούν από τον ζυγό του Καίσαρα, ο Ιησούς τους συμβούλευε
«απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι». Όταν ο Θευδάς και ο Ιούδας (όπως
αναφέρουν τα ίδια τα ευαγγέλια, Πραξ. 5. 34) επαναστάτησαν και
σκοτώθηκαν για την ελευθερία της πατρίδας τους. Γιατί να απορούμε που ο
Πιλάτος δεν ήθελε να τον σταυρώσει. Γιατί να σταυρώσει κάποιον που
έριχνε νερό στον μύλο του. Ο σπόρος του Χριστού έπιασε τόπο, έπεσε σε
γόνιμο έδαφος: (προς Ρωμαίους, 13. 1) «Ας υποτάσσεται ο καθένας στις
ανώτερες εξουσίες, διότι δεν υπάρχει εξουσία παρά από τον θεόν… Ώστε
εκείνος που αντιτάσσεται εις την εξουσίαν, αντιτάσσεται εις την διαταγήν
του θεού και εκείνοι που αντιστάθηκαν θα κατακριθούν… Αυτός είναι ο
λόγος που πληρώνεται τους φόρους, διότι οι αρχές είναι υπηρέται του
θεού».
Εφεσίους 6. 5 «Οι δούλοι να υπακούετε εις τους κυρίους σας του κόσμου
αυτού με φόβον και τρόμον».

Τιμόθεον 6. 1 «Όσοι είναι υπό τον ζυγόν της δουλείας, ας θεωρούν τους
κυρίους των αξίους κάθε τιμής, δια να μη δυσφημείται το όνομα του θεού
και η διδασκαλία».

Τίτον 2. 9 «Οι δούλοι να υποτάσσονται εις τους κυρίους τους, να είναι εις
όλα ευάρεστοι».

Πέτρου 2. 13 «Υποταχθείτε λοιπόν, σε κάθε ανθρώπινη εξουσία χάριν του

Κυρίου, διότι αυτό είναι το θέλημα του θεού».
Πέτρου 2. 13 «Οι υπηρέται, να υποτάσσεσθε εις τους κυρίους σας, με τον
οφειλόμενο σεβασμό, κι όχι μόνον εις τους καλούς και επιεικείς αλλά και εις
τους διεστραμμένους».
Εάν τολμήσει κανείς να αναφέρει κάτι για τους ή από τους αρχαίους
Έλληνες, αυτομάτως θα σκαλώσει στην εξής παρατήρηση: «καλά μιλάς γι’
αυτούς που είχαν δούλους». Ποιοί δε κατ΄ εξοχήν απαντούν έτσι; Τα
χριστιανόπουλα.
Ρωτάς με την σειρά σου: την εποχή εκείνη δούλους είχαν μόνον οι Έλληνες
ή ήταν κάτι δεδομένο σ’ όλον τον τότε κόσμο; Ήταν, λέει, σ’ όλον τον
κόσμο. Τότε γιατί πιάνεσαι απ’ αυτό;
Γνωρίζεις κανέναν Έλληνα που να έχει εξυμνήσει την δουλεία και την
δουλικότητα; …!
Γνωρίζεις ότι οι Έλληνες δίδασκαν ότι ο θάνατος είναι προτιμότερος από
την δουλεία; …!
Γνωρίζεις ότι οι δούλοι της αρχαίας Αθήνας, βάσει νόμου, μπορούσαν να
σύρουν το αφεντικό τους στα δικαστήρια, όταν αυτός τους
κακομεταχειρίζονταν; …!!!
Η ιστορία του χριστιανισμού, από τότε που επικράτησε ως κυρίαρχο δόγμα,
σ΄ όλες τις εποχές, μας δείχνει ξεκάθαρα ότι η θρησκευτική του εξουσία, σε
κάθε περίπτωση ήταν ή γινόταν «κώλος και βρακί» με τις
πολιτικοοικονομικές εξουσίες. Και το χειρότερο: ποτέ δεν δίστασε να
υποταχθεί πάραυτα με τους κάθε είδους κατακτητές, με αποκορύφωμα την
περίπτωση της Τουρκοκρατίας.
Πολλά βιβλία έχουν γραφεί για τα παθήματα των Ελλήνων από το
παπαδαριό και τα σμήνη των κηφήνων τους καλόγερους, όπως τους
αποκαλούσε ο Πλήθων ο Γεμιστός κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Γιατί όμως κλωτσάτε σαν τα μουλάρια καλοί μας χριστιανοί κάθε φορά που
σας τα αναφέρουμε;Μα οι παπάδες δεν έκαναν την επανάσταση του 1821;
Διάβασες μωρέ τους αφορισμούς του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ προς
τους επαναστάτες του 21;
Αλλά εντάξει, παραδεχόμαστε ότι οι παπάδες βοήθησαν την ελληνική
επανάσταση. Ότι αντιτάχτηκαν στην εξουσία της εποχής τους. Και σας
ρωτάμε, αυτό που έκαναν ήταν σύμφωνο με την χριστιανική διδασκαλία
των Αποστόλων και των Πατέρων; Δηλαδή ήταν σύμφωνο με τα
προστάγματα που διαβάσαμε, λίγο πριν, ότι πρέπει να υποτασσόμαστε
στην οποιαδήποτε εξουσία, διότι είναι σταλμένη από τον θεό, ακόμα κι όταν
είναι διεστραμμένη, διότι σε αντίθετη περίπτωση βαδίζουμε αντίθετα με το
θέλημα του θεού. Είναι ή δεν είναι ηλίου φαεινότερο ότι όσοι παπάδες και
ιερωμένοι έλαβαν μέρος στην επανάσταση των Ελλήνων κατά των
Τούρκων, έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια την χριστιανική
διδασκαλία, περί υποταγής στην οποιαδήποτε εξουσία. Είναι ή δεν είναι
φανερό ότι υπερίσχυσε εντός τους η Ελληνική αρετή που λέει ότι ο θάνατος
είναι προτιμότερος από την δουλεία; Αυτό που έγραψαν στην σημαία
τους «ελευθερία ή θάνατος» ποιάς παιδείας είναι μωρέ Νεοέλληνα,
της Χριστιανικής ή της Ελληνικής;

Η κοκκαλο - λατρεία στο Όλυμπο

Η δεξιά του Βασιλείου στον Όλυμπο - Σκοταδισμός και
κoκκαλολατρεία

Δεν υπάρχει μόνο

η "δεξιά του
Κυρίου" (κατά
Χριστόδουλον),
υπάρχει και η δεξιά
του Βασιλείου.
Μιλάμε, φυσικά,
για τη δεξιά χείρα
του Μεγάλου
Βασιλείου, που
πρόσφατα έφερε
στον Όλυμπο ο
μητροπολίτης
Ελασσόνας Βασίλειος. Αυτή η δεξιά χείρα έμεινε αρκετές ημέρες στη Μονή
Σπαρμού για προσκύνημα, και στις 08-01-2010 μεταφέρθηκε από τον ίδιο
στο στρατόπεδο του ΚΕΟΑΧ , στα 2000 μ. ψηλά στον Όλυμπο, όπου
τελέστηκε θεία
λειτουργία και
αγιασμός για το
νέο έτος.Στη
συνέχεια
πραγματοποιήθηκε
νέος αγιασμός, πιο
ψηλά, στο
εικονοστάσι του
Αγίου Αντωνίου, σε
υψόμετρο 2817 μ.
(Τι σχέση έχει
αυτός ο άγιος με το
βουνό των Δώδεκα
Θεών; Τι ζητά εκεί
πάνω, στα χιόνια και στο κρύο, ο ασκητής της ερήμου;)

Στις δύο παραπάνω εκδηλώσεις, όπως διαβάσαμε στον τοπικό τύπο,

παραβρέθηκαν: ο νομάρχης Λάρισας Λουκάς Κατσαρός, η έπαρχος
Ελασσόνας Μαρία Μαμάρα και ο δήμαρχος Ολύμπου. Γεώργιος
Καστανάρας, οι οποίοι προσκύνησαν τη δεξιά χείρα του Αγίου Βασιλείου.
Βοήθειά τους! (Για την αριστερά χείρα δεν γνωρίζουμε πού βρίσκεται κι
ούτε αν ήσαν διατεθειμένοι, οι παραπάνω, να την προσκυνήσουν.)

Ψηλά στο μυθικό βουνό, το παγκόσμια γνωστό, οι ρασοφόροι, ωσάν

γνήσιοι εβραιόφρονες, ανέπεμψαν ύμνους στη αγία Σιών, στον Ισραήλ και
τους .προπάτορές μας (βεβαίως!) Αβραάμ, Ισαάκ, και Αυνάν, έτσι για να
σκάσουν οι Ολύμπιοι θεοί. Για να καταλάβουν κάποιοι πως ο Όλυμπος
είναι χριστιανικός, όπως δηλώνει ο μητροπολίτης Ελασσόνας και όπως
διακήρυξε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, πριν λίγους μήνες , όταν ενέβηκε
κι αυτός στον Όλυμπο. Και να μη ξεχνούν αυτοί οι κάποιοι πως, όχι μόνο
του βουνού αυτού οι ρασοφόροι τού "άλλαξαν την πίστη", αλλά και
ιδιοκτήτες του είναι, αφού απ' τη δυτική πλευρά, εκτός από το μοναστήρι
του Σπαρμού, κατέχουν και 17.000 στρέμματα στις πλαγιές του. Από την
άλλη δε πλευρά υπάρχουν άλλοι ρασοφόροι που κάνουν κι εκείνοι
άριστα .τη δουλειά τους.Ας γυρίσουμε πάλι στη δεξιά χείρα του Μεγάλου
Βασιλείου. Αυτή η χείρα είναι εκείνη με την οποία ο άγιος, όταν ήταν
επίσκοπος Καισαρείας, έγραψε για τις σχέσεις του με τους Έλληνες και τα
αισθήματα που έτρεφε γι'αυτούς. Θαυμάστε: « Είναι εχθροί οι Έλληνες,
διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζοντας με ολάνοιχτο στόμα τον "Ισραήλ".
Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (βλ. Ησαΐας Θ' 11) την σοφιστική του
λόγου δύναμη, η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει
τους εν απλότητι πιστευσάντων». (Βασίλειος Καισαρείας, ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ
ΗΣΑΪΑΝ 9.230.8) (1). Εχθροί, λοιπόν, για τον Βασίλειο Καισαρείας οι
Έλληνες.Όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και τα ίδια τους τα έργα συκοφαντεί ο
ελληνομαθής, και με σπουδές στην Αθήνα, Αϊ-Βασίλης, αφού τα αποκαλεί
δαυλιά που δεν φωτίζουν, αλλά μόνο καπνίζουν, λερώνουν όσους τα
πιάνουν και φέρνουν δάκρυα (τσούζουν) στα μάτια όσων τα πλησιάζουν: «
Προσταγή, μη δειλιάζετε από των Ελληνικών πιθανολογημάτων. τα οποία
είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την
ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός τη
φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και
σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα
πλησιάζουν. Έτσι και (των Ελλήνων) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την
χρησιμοποιούν».(Βασίλειος ο Μέγας (330-379 μ. Χ.) ΕΙΣ ΠΡΟΦΗΤΗΝ
ΗΣΑΪΑΝ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ 7.196.3) (1)Αυτά, λοιπόν, από τον ιεράρχη Βασίλειο
που σήμερα θεωρείται ένας από τους προστάτες των ελληνικών
γραμμάτων. Τώρα, πώς εξηγείται, αυτός που θεωρούσε εχθρούς τους
Έλληνες και τα έργα τους κούτσουρα καπνίζοντα, να είναι προστάτης της
ελληνικής παιδείας, είναι ένα θέμα που μελετάει ακόμη, όπως λένε, η
επιστήμη της ψυχιατρικής.Το δεξί χέρι του Βασιλείου δεν είναι το
μοναδικό κόκαλο που υπάρχει και προσκυνείται από τους
χριστιανούς. Υπάρχουν εκατοντάδες παρόμοια κόκαλα, (δάχτυλα,
χέρια, κρανία κ.ά.) που οι ιερωμένοι μεταφέρουν από το ένα
μοναστήρι στο άλλο και από τη μια εκκλησία στην άλλη για να
τονώσουν την πίστη των πιστών, η οποία περιέργως. συχνά
οδηγείται σε ατονία. Βέβαια, με την ευκαιρία της προσκύνησης των
κοκάλων ενισχύεται και το παγκάρι της εκκλησίας. Αυτό, το τελευταίο,
είναι και το σημαντικότερο, είναι ο σκοπός που αγιάζει τα μέσα.Η
τακτική αυτή της περιφοράς οστών είναι πολύ παλιά και
προσοδοφόρα. Την εποχή της Τουρκοκρατίας η κοκαλολατρία
ανθούσε, όπως ανθούσε και ο μοναχισμός . Οι καλόγεροι του Αγίου
Όρους ήταν οι πλέον ειδικοί στο θέμα. Να, τι γράφει, λίγο πριν την
Επανάσταση του 1821, ο Ανώνυμος ο Έλλην στην "Ελληνική
Νομαρχία": «Αυτοί έχουσιν έν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα
κόκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνωσι και έπειτα
ονοματίζουσιν άλλα μεν του αγίου Χαραλάμπους και άλλα του αγίου
Γρηγορίου, εν ενί λόγω, δεν αφήνουν άγιον χωρίς να έχουν μέρος
από τα κόκαλά του. (Εγώ έως τώρα βέβαια είδα έως τέσσαρας κεφαλάς
του αγίου Χαραλάμπους, επειδή όταν ακολουθή η πανούκλα τότε κάθε
πολιτεία έχει από μίαν κεφαλήν του Αγίου Χαραλάμπους.) Οι περισσότεροι
από αυτούς τους κοκαλοπωλητάς, εξέρχονται από το όρος του Άθους όπου
ονομάζουν Άγιον Όρος, εις το οποίον ευρίσκεται η πηγή αυτών των
καλογήρων. Τα δε μοναστήρια αυτά έχουσιν εις κάθε πολιτείαν
υποστατικά και οσπίτια τα οποία καλούσι μετόχια και τα κατοικούσιν
αυτοί οι περιηγηταί. Εκεί μετρούσι τα κλεφθέντα χρήματα, δια να
λάβωσιν αυτοί κρυφίως τα μισά και τα λοιπά να τα υπάγωσιν εις τα
μοναστήριά των».(2) Και σήμερα έτσι έχουν τα πράματα. Η
χριστιανική παράδοση συνεχίζεται. Εκτός από την κοκαλολατρία (και
την εικονολατρία), παράδοση αποτελεί και η πτωματολατρία. Αρκεί να
θυμηθεί κανείς τι συνέβη πριν λίγα χρόνια με το λείψανο του
Βησσαρίωνα στη Μονή Αγάθωνος, στη Λαμία. Βλέπετε, ο νεοέλληνας
συνήθισε σε κάτι τέτοια και τρέχει για τη σωτηρία του. Φοβάται την
οργή του θεού και τα καζάνια της κόλασης. Οι πνευματικοί του
Πατέρες τον μετέτρεψαν σε δούλο του θεού, ποίμνιο και μάλιστα
απολωλός πρόβατο. Αρκεί ο πιστός να ακούσει για άγιες ζώνες, τίμιο
ξύλο και θαυματουργές εικόνες. Τρέχει, σκοτώνεται να προλάβει, να δει το
θαύμα, να προσκυνήσει. Δυστυχώς, για την ύπαρξη και διατήρηση αυτής
της κατάστασης (του σκοταδισμού), ευθύνονται και πολλοί από τους
αιρετούς μας άρχοντες, όπως ο Νομάρχης Λάρισας, που σέρνονται
πίσω από το ράσο και "διαπαιδαγωγούν" έτσι, με τις πράξεις τους
και τη στάση τους, τους απλούς πολίτες.

Επανερχόμαστε στο θέμα του Ολύμπου και ολοκληρώνουμε. Ας έχει

υπόψη του ο κ. Νομάρχης πως το βουνό των θεών δεν θέλει αγιασμούς και
λειτουργίες από τους υμνητές της Σιών και του Ισραήλ, παρουσία, μάλιστα,
των πολιτικών μας. Άλλα πράματα περιμένει από την Πολιτεία. Πρωτίστως
σεβασμό και προστασία. Οι αγιασμοί, οι λειτουργίες και τα εικονοστάσια
αποτελούν ύβρη και βεβήλωση γι' αυτόν. Κι επιπλέον, εξευτελισμό των
νεοελλήνων που θέλουν να θεωρούνται και να αποκαλούνται απόγονοι των
δημιουργών του ανεπανάληπτου Ελληνικού Πολιτισμού.

Aνθιμος....να φύγετε, να πάτε αλλού!!!

Ένα ακόμα δείγμα του "αγάπα τον πλησίον σου" από τον Άνθιμο της
Θεσσαλονίκης.
Φυσικά άμα οι μετανάστες γέμιζαν τις εκκλησίες και κυρίως αν
ρίχνανε και στο δίσκο θα είχε άλλη άποψη.
"Λάβρος κατά των λαθρομεταναστών ήταν χθες ο μητροπολίτης
Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμος «Να φύγετε, να πάτε αλλού» ήταν το
μήνυμα που τους έστειλε από τον άμβωνα, ενώ το κήρυγμά του
μετέδιδε και το κανάλι του Γ. Καρατζαφέρη - ΛΑΟΣ «Τeleasty».
Ιδιαίτερα όπως φάνηκε να ενοχλούν τον μητροπολίτη οι μουσουλμάνοι στο
θρήσκευμα λαθρομετανάστες και μετανάστες, αφού χαρακτήρισε «φρικτό»
το γεγονός πως στην Αττική σήμερα ζουν 600.000 μουσουλμάνοι, ενώ
κατηγόρησε το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «κάνουν νερά» στο θέμα των
μεταναστών.«Η Ελλάδα κινδυνεύει να αποσταθεροποιηθεί, αν την
αφήσουμε έτσι και μπαίνουν κάθε μέρα 1.500 λαθρομετανάστες», είπε στο
κήρυγμά του στον Ιερό Ναό Τριών Ιεραρχών, απέδωσε ευθύνες στην
Τουρκία, και ξεκαθάρισε τη θέση του:
«Αυτοί οι άνθρωποι είναι πλέον πρόβλημα για την πατρίδα, δεν το
λέμε εμείς, το λέει η Ε.Ε. ύστερα από την ενημέρωση που είχε από
τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς (σ.σ. ο επίτροπος Ζακ
Μπαρό) αλλά και από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως
και από τον ΛΑΟΣ, γιατί τα άλλα δύο μικρά κόμματα, τα αριστερά, εκεί
κάνουν νερά, να το πω έτσι με ομοιοκαταληξία».
Το «κήρυγμα» του κ. Ανθιμου έγινε λίγες μόλις ώρες μετά και την έκρηξη
αυτοσχέδιου εκρηκτικού μηχανισμού σε στέκι μεταναστών στο κέντρο της
Θεσσαλονίκης. Το στέκι, με την επωνυμία «Σφενδόνα», βρίσκεται στην οδό
Μακρυγιάννη.
http://www.ethnos.gr/article.asp?
catid=11424&subid=2&tag=8470&pubid=4482864 "

Ουφ!!!

Το φαινόμενο "Deja vu" γίνεται απολύτως κατανοητό σε όλους μας

χρόνια τώρα από τις πολιτικές ειδήσεις στα κανάλια......κι
αυτή η υποτιθέμενη αντιπαλότητα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να θυμίζει την
συνάντηση δύο γυναικών που φορούν ακριβώς το ίδιο
φόρεμα και η μία λέει στην άλλη..."Δεν ντρέπεσαι να ντύνεσαι
σαν πουτάνα"!!!
Τα οικονομικά συμφέροντα πίσω από το Μακεδονικό

Τα χλωμά πρόσωπα!!!

Βουνό από
κρανία κατά
τη διάρκεια
της μεγάλης
σφαγής
βισόνων το
1870. Μια
μέθοδος,
από τις
πολλές που

επιλέχθηκαν, της γενοκτονίας των Ινδιάνων, που κατέστρεφε την

διατροφική τους βάση, καταστρέφοντας και την κοινωνία τους.

Ο αγιασμός των υδάτων υπό το φως της λογικής

Mιά από τις σπουδαιότερες γιορτές του χριστιανισμού είναι τα Θεοφάνεια.

Όχι μόνον ιαματικές, αλλά και υπερφυσικές ιδιότητες αποδίδονται από τους
χριστιανούς στα νερά, που αγιάζονται από κληρικούς κάθε χρόνο την
ημέρα των Θεοφανείων.
Το νερό, που έχει αγιαστεί πιστεύεται, ότι δεν χαλάει σε αντίθεση με το
κοινό -μη αγιασμένο- νερό.Ας εξετάσουμε όμως, τι πραγματικά συμβαίνει
κάνοντας κατ' αρχήν ορισμένες παρατηρήσεις:
* Στο αγιασμένο νερό αποδίδονται ιδιότητες
«κολλητικές». Αν αδειάσουμε, δηλαδή, μια μικρή
φιάλη αγιασμένου νερού σε μια μεγάλη δεξαμενή,
τότε και τα νερά της δεξαμενής αγιάζονται. Δεν
αναφέρεται όμως, η ταχύτητα διάδοσης του
αγιάσματος, οπότε πρέπει μάλλον να θεωρήσουμε,
ότι γίνεται σε χρόνο μηδέν. Όταν επομένως
αγιάζεται κάποια ποσότητα νερού ο αγιασμός
μεταδίδεται αστραπιαία σε κάθε άλλη ποσότητα
νερού με την οποία έρχεται αυτή σ' επαφή.
* Κάθε χρόνο την ημέρα των Θεοφανείων αγιάζονται
τα νερά δεξαμενών, λιμνών, ποταμών και
θαλασσών. Όλα αυτά όμως επικοινωνούν και καταλήγουν στη
θάλασσα και στα πελάγη κι αυτά με τη σειρά τους καταλήγουν στους
ωκεανούς, οπότε αμέσως αγιάζονται όλες οι θάλασσες, τα πελάγη κι
οι ωκεανοί του πλανήτη. Θα αρκούσε ένας μόνον αγιασμός σε ένα
ποτάμι, προκειμένου να παραχθεί το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα.
* Με τη διαδικασία της εξάτμισης παράγονται αγιασμένοι υδρατμοί,
αγιασμένα σύννεφα και αγιασμένη βροχή κι έτσι σύντομα σε κάθε
απομονωμένο σημείο της γης (λίμνη, σπηλιά κ.τ.λ.) φθάνει το
αγιασμένο νερό οπότε αγιάζονται όλα τα νερά της Γης. Παίρνοντας
επομένως νερό από την βρύση της οικίας μας είναι κι αυτό έμμεσα
αγιασμένο και δεν έχει καμμία διαφορά από το νερό που αγιάστηκε
άμεσα από τον ιερέα.
* Δεν αναφέρεται επίσης ο χρόνος που το νερό διατηρεί την
αγιασμένη του ιδιότητα. Είναι δυνατόν να χάνει την αγιαστική του
δύναμη με την πάροδο του χρόνου; Αδιανόητο για τους χριστιανούς.
Εφ' όσον όμως δεν την χάνει, γιατί το νερό που αγιάστηκε φέτος
πρέπει να ξανά-αγιαστεί και του χρόνου; Θα αρκούσε ένας αγιασμός
άπαξ κι έκτοτε όλα τα νερά της Γης θα ήταν για πάντα αγιασμένα.

Είναι όμως γεγονός, ότι εάν πάρετε μία φιάλη νερού από την εκκλησία και
μία φιάλη νερού από την βρύση του σπιτιού σας το νερό της «αγιασμένης»
φιάλης μπορεί να διατηρηθεί περισσότερο. Τι συμβαίνει λοιπόν; Ποιο μέσο
χρησιμοποιεί η Εκκλησία; Η απάντηση είναι απλούστατη: Στο
αγιασμένο νερό οι ιερείς βουτούν βασιλικό. Ο βασιλικός έχει
αντισηπτικές ιδιότητες, γνωστές ήδη από την αρχαιότητα. Οι
Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν βασιλικό στις ταριχεύσεις. Το βάπτισμα
των φύλλων του βασιλικού μέσα στο νερό το κάνει να διατηρείται
περισσότερο κι όχι οι ψαλμωδίες κι οι αγιασμοί των ιερέων.
Αυτός είναι ο λόγος που η Εκκλησία διάλεξε το συγκεκριμένο αυτό φυτό για
τον αγιασμό των υδάτων κι όχι επειδή, όπως παραδίδεται, η Αγία Ελένη
μυρίζοντας δήθεν το άρωμα βασιλικού που είχε φυτρώσει στον τόπο
που είχε ταφεί ο σταυρός, τον «ανακάλυψε» 300 χρόνια μετά τη
σταύρωση.
Τα ψεύδη, οι δεισιδαιμονίες, οι παραλογισμοί κι οι ψυχολογικοί -και όχι
μόνον- εκβιασμοί είναι τα κύρια μέσα, που έχουν κατά κόρον
χρησιμοποιηθεί από τους χριστιανικούς μηχανισμούς επιβολής κι
επιβίωσής του τους 17 αιώνες της ιστορίας του. Ο αγιασμός των υδάτων
είναι σχετικά απλό θέμα κι η συζήτησή του «δεν σηκώνει πολύ νερό». Δεν
πρέπει να μας εμπλέκουν λοιπόν οι κατηχητές και οι νεοφανείς
τηλελλαδέμποροι, οι οποίοι πνίγονται σε μια κουταλιά νερού («αγιασμένου»
ή μη).
Γουνεμπόριο, μια άσκοπη δολοφονία ζώων

Tο γουνεμπόριο πρέπει να
περιοριστεί μόνο στα
δέρματα/γούνες ζώων που έτσι κι
αλλιώς αποτελούν τροφή μας
(βέβαια άντε να πείσεις τις
νεόπλουτες κυρίες με τα
μικροαστικά μυαλά να κάνουν
εμφάνιση σε δεξίωση με παλτό
γελάδας με γιακά κουνέλι).
Όποιος έχει δει βίντεο στο
ίντερνετ πως γίνεται η διαδικασία
με τα ζώα να γδέρνονται ζωντανά
και να τα βλέπεις κατόπιν να
παραμένουν ζωντανά χωρίς
δέρμα θα φρίξει.
Είναι ελεεινός και ο τρόπος και ο
σκοπός θανάτωσης του ζώου.

Από την άλλη, οι πλαστικές

γούνες ΔΕΝ είναι
οικολογικές, όμως είναι προτιμότερες για να προωθηθούν, και
όσες δεν θέλουν να τις φορέσουν δεν θα πάθουν κάτι με το να
στερηθούν τελείως τη γούνα.

ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΤΩΝ ΣΚΙΤΣΩΝ ΤΟΥ

ΜΩΑΜΕΘ
Ο 74χρονος σκιτσογράφος ειδοποίησε την αστυνομία, όταν αργά το βράδυ
της Παρασκευής, ένας άντρας οπλισμένος με τσεκούρι και μαχαίρι εισέβαλε
στο σπίτι του, φωνάζοντας ότι θέλει «εκδίκηση και αίμα». Η σομαλική
ισλαμική παράταξη Αλ Σεμπάμπ χαιρέτισε σήμερα την απόπειρα
δολοφονίας του Δανού σκιτσογράφου από τον 27χρονο Σομαλό. Ο
εκπρόσωπος της παράταξης Σεΐχ Αλί Μουχάμαντ Ράτζε, σε συνέντευξη
τύπου που έδωσε στο Μογκαντίσου δήλωσε:
«Χαιρετίζουμε το επεισόδιο στο οποίο ένας νεαρός Σομαλός
μουσουλμάνος επιτέθηκε στο διάβολο που προσέβαλε τον προφήτη
Μωάμεθ».

Μόνο που στη χώρα που του επιτέθηκε, όπως και στις άλλες
Ερωπαικές χώρες, η έκφραση είναι ελεύθερη και η έννοια της
προσβολής δεν ρυθμίζεται και δεν αποφασίζεται από το ισλαμικό
δίκαιο. Οι ισλαμιστές πιστοί που έρχονται σ'αυτές τις χώρες
αδυνατούν να το κατανοήσουν(ομοίως με τους χριστιανούς πιστούς).

ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΜΕΡΙΚΟΙ ΠΙΣΤΟΙ,

ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙ ΕΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ
ΜΕΡΙΚΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ.

Κι ενώ το γνωρίζουμε αυτό από την ιστορία, κι ενώ γνωρίζουμε οτι όπου
έχουν πάει
αυτές οι θρησκείες καταλύουν τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα,
συνεχίζουμε να κάνουμε το ίδιο λάθος και να αποκαλούμε "ανθρώπινο
δικαίωμα" την ανάπτυξη της δράσης τους όπως τη "διδάσκονται" από τα
ιερά κειμενά τους.
ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΙΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ,
ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΜΑ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ.

Στην κατοικία του Δανού σκιτσογράφου Κούρτ Βέστεργκορντ, που έχει

φιλοτεχνήσει τα πολυσυζητημένα σκίτσα του Προφήτη Μωάμεθ
προσπάθησε να εισβάλει, συνοδευόμενος από 2 συνεργούς, ένας
27χρονος Σομαλός. Ο 27χρονος τραυματίστηκε κατά τη σύλληψή του από
την αστυνομία της Κοπεγχάγης και εναντίον του απαγγέλθηκαν κατηγορίες
για απόπειρα ανθρωποκτονίας σε βάρος του Βέστεργκορντ και ενός
αστυνομικού.
Ο 74χρονος σκιτσογράφος ειδοποίησε την αστυνομία, όταν αργά το βράδυ
της Παρασκευής, ένας άντρας οπλισμένος με τσεκούρι και μαχαίρι εισέβαλε
στο σπίτι του, φωνάζοντας ότι θέλει «εκδίκηση και αίμα». Όπως δήλωσε ο
ίδιος σήμερα στον Τύπο, ο Βέστεργκορντ κλειδώθηκε στο ειδικό δωμάτιο
ασφαλείας που διαθέτει το σπίτι του, περιμένοντας την άφιξη της
αστυνομίας. Όταν η αστυνομία έφτασε επί τόπου, ο ύποπτος επιχείρησε να
επιτεθεί, με αποτέλεσμα να δεχθεί τα πυρά ενός αστυνομικού, ο οποίος
τραυμάτισε το Σομαλό στο χέρι και το γόνατο. Ο δράστης μεταφέρθηκε με
φορείο στο δικαστήριο του Όρχους προκειμένου να του απαγγελθούν οι
κατηγορίες. Σύμφωνα με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, φορούσε ακόμη τη
ρόμπα του νοσοκομείου όπου εγχειρίστηκε τη νύχτα. Ο 27χρονος τέθηκε
υπό προσωρινή κράτηση διάρκειας τουλάχιστον τεσσάρων εβδομάδων και
τις πρώτες 14 ημέρες θα τις περάσει στην απομόνωση. Το πρακτορείο
Ritzau ανέφερε ότι ο Σομαλός αρνήθηκε να κάνει οποιαδήποτε δήλωση στο
δικαστή.Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ασφαλείας και Πληροφοριών της
Δανίας (PET), ο ύποπτος έχει δεσμούς με την ένοπλη εξτρεμιστική
ισλαμιστική οργάνωση αλ-Σαμπάμπ και την Αλ-Κάιντα της ανατολικής
Αφρικής.Ο Βέστεργκορντ, ο οποίος έχει δεχθεί πολλές απειλές αφότου
δημοσίευσε σκίτσο αναπαριστώντας τον Προφήτη με ένα τουρμπάνι σε
σχήμα βόμβας το 2005, βρίσκεται υπό αστυνομική προστασία, ενώ τον
Οκτώβριο το υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ είχε ανακοινώσει τη
σύλληψη δύο υπόπτων με την κατηγορία ότι προετοίμαζαν επίθεση κατά
των γραφείων και των εργαζομένων της εφημερίδας Ζίλανς Πόστεν.
Οι ισλαμιστές της Σομαλίας χαιρετίζουν την απόπειρα δολοφονίας
Η σομαλική ισλαμική παράταξη Αλ Σεμπάμπ χαιρέτισε σήμερα την
απόπειρα δολοφονίας του Δανού σκιτσογράφου από τον 27χρονο Σομαλό.
Ο εκπρόσωπος της παράταξης Σεΐχ Αλί Μουχάμαντ Ράτζε, σε συνέντευξη
τύπου που έδωσε στο Μογκαντίσου δήλωσε: «Χαιρετίζουμε το επεισόδιο
στο οποίο ένας νεαρός Σομαλός μουσουλμάνος επιτέθηκε στο διάβολο που
προσέβαλε τον προφήτη Μωάμεθ».«Ορισμένοι θα πουν ότι ο νεαρός
συνδεόταν με τους Σεμπάμπ ή με άλλες ισλαμικές οργανώσεις. Όμως εγώ
σας λέω ότι το επεισόδιο αυτό δεν μπορεί να συνδεθεί μόνο με τους
Σεμπάμπ ή με κάποια άλλη οργάνωση. Είναι καθήκον όλων των
μουσουλμάνων να προασπίζονται την πίστη τους και τον προφήτη»,
πρόσθεσε. «Καλούμε όλους τους μουσουλμάνους να στοχεύσουν
ανθρώπους όπως αυτός ο διαβολικός Δανός ή άλλους όπως ο Σαλμάν
Ρούσντι που προσέβαλαν τη θρησκεία μας και τον προφήτη», κατέληξε.
«Σοκαρισμένοι» οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα
Η γαλλική οργάνωση Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα (RSF) δήλωσε
«σοκαρισμένη» από την απόπειρα δολοφονίας χαρακτηρίζοντας το «ένα
έγκλημα που πρέπει να τιμωρηθεί αυστηρά». «Η οργάνωση ελπίζει ότι η
δανική δικαιοσύνη θα τιμωρήσει με ορθότητα και αυστηρότητα το δράστη
αυτής της επίθεσης που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για έναν από τους
δημιουργούς των καρικατούρων του Μωάμεθ» ανέφερε η RSF σε
ανακοίνωση της και πρόσθεσε: «Ορισμένοι μουσουλμάνοι μπορεί να
σοκαρίστηκαν από τις καρικατούρες του Κουρτ Βέστεργκορντ αλλά τίποτα
δε μπορεί να δικαιολογήσει τέτοια βιαιότητα και μισαλλοδοξία. Εκφράζουμε
την αλληλεγγύη μας προς τον Κουρτ Βέστεργκορντ και τους άλλους
γελοιογράφους και δημοσιογράφους της Δανίας που απειλούνται».
Μήπως τελικά η “γρίπη των χοίρων” είναι συνομωσία?
Παρακολουθώ στην τηλεόραση την εκπομπή του Παπαγιάννη στο Extra3,
και πέτυχα λαβράκι – αποφασίσαν να ασχοληθούν με τη γρίπη… Βέβαια
παρακολουθώντας τους, ο ελάχιστα νοήμων τηλεθεατής καταλαβαίνει οτι η
επιδίωξή τους είναι να τα χώσουν στον Αβραμόπουλο, κι όχι να
ενημερώσουν. Επίσης ακούγονται χοντρές ανακρίβειες και απίστευτες
ανοησίες στην εκπομπή, εξαιτίας του οτι δε γνωρίζουν τίποτα για το θέμα
(και φυσικά δε κάνουν τον κόπο να ενημερωθούν). Το αντιπαρέρχομαι
όμως και θέλω να εστιάσω σε κάτι άλλο που ακούστηκε στην εκπομπή.
Κυκλοφορεί η άποψη οτι η όλη ιστορία με τη γρίπη είναι μια συνομωσία
των φαρμακοβιομηχανιών για να πουλήσουν εμβόλια. Η άποψη αυτή -που
βέβαια δε στηρίζεται σε στοιχεία παρά μόνο στην καχυποψία- δείχνει να
αρέσει στον κόσμο, ίσως γιατί οι θεωρίες συνομωσίας έχουν γενικά
απήχηση.
Θα σας πω οτι ούτε και γω γουστάρω τις φαρμακοβιομηχανίες, και είμαι
από τους ελάχιστους ιατρούς στην πιάτσα που αρνούνται να πιάσουν
ακόμη και στυλό με τα σήματα των φαρμακοβιομηχανιών. Επίσης θα σας
πω ευθέως οτι στην ιστορία αυτή της “γρίπης των χοίρων” παίζονται πάρα,
μα πάρα πολλά λεφτά. Τόσο στα εμβόλια, όσο και πολύ περισσότερο στα
αντιϊικά φάρμακα: Relenza της Glaxo και Tamiflu της Roche. Μιλάμε για
ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δολλάρια σε πωλήσεις παγκοσμίως, και με καλύτερο
περιθώριο κέρδους
από τα εμβόλια.

Άλλο όμως τα
συμφέροντα των
εταιριών, και άλλο
τα πραγματικά
προβλήματα. Ούτε
μπορεί κανείς
βάσιμα να
ισχυριστεί οτι
οργανισμοί όπως ο
Παγκόσμιος
Οργανισμός Υγείας
ή το Ευρωπαϊκό
Κέντρο Ελέγχου
και Πρόληψης
Νοσημάτων
κατευθύνονται από
τις εταιρίες, όσο κι
αν οι εταιρίες προσπαθούν να επηρεάσουν καταστάσεις και να
φουσκώσουν πράγματα.
Το λέω για να σας εντυπωθεί:
Η πανδημία γρίπης είναι πραγματικό πρόβλημα. Δεν είναι συνομωσία.
Ασφαλώς (όπως έχω γράψει επανειλημμένως) η εποχική γρίπη σκοτώνει
πολλούς ανθρώπους κάθε χρόνο. Επίσης τα κρούσματα γρίπης χοίρων
που έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής δεν είναι παρά παρωνυχίδα μπροστά
στους ανθρώπους που αρρωσταίνουν από εποχική γρίπη κάθε φθινόπωρο
και χειμώνα. Όμως τώρα είναι καλοκαίρι! Μετά θα έρθουν τα δύσκολα.
Όπως επίσης έχω πει, το πρόβλημα με τους ιούς της γρίπης είναι οτι
προσβάλλουν μεγάλα τμήματα του πληθυσμού (10-30%), παρότι
προκαλούν ήπια νόσο με χαμηλή θνητότητα (0,1-0,2% η εποχική).
Η απόδειξη λοιπόν οτι δεν πρόκειται για συνομωσία είναι η εξής:
Η Ελλάδα έχει πληθυσμό 11.000.000 άτομα. Έστω οτι κάθε χρόνο νοσεί το
10% του πληθυσμού (εκεί κυμαίνονται οι εκτιμήσεις) από εποχική γρίπη και
πεθαίνει το 0,1%.
Άρα 11.000.000 x 10% x 0,1% = 1100 άτομα που πεθαίνουν κάθε
χρόνο.
Φέτος θα νοσήσουμε από τον ιό της γρίπης των χοίρων. Επειδή ο ιός είναι
νέος και ο πληθυσμός δεν έχει αντισώματα, οι επίνοσοι (αυτοί που
μπορούν να νοσήσουν) είναι πολύ περισσότεροι, και είναι πολύ πιθανό να
νοσήσει το 30%. Για τον ίδιο λόγο, η θνητότητα της γρίπης των χοίρων με
τις τρέχουσες εκτιμήσεις κυμαίνεται στο 0,5%.
Άρα 11.000.000 x 30% x 0,5% = 16.500 άτομα που ενδέχεται να πεθάνουν
φέτος.
Καταλαβαίνετε λοιπόν οτι πρόβλημα υπάρχει, και μάλιστα σοβαρό,
ιδιαίτερα αν συνυπολογίσετε και την κοινωνική αναστάτωση που προκύπτει
όταν αρρωστήσει με γρίπη το 1/3 του πληθυσμού σε μικρό χρονικό
διάστημα. Όσο για τις διαστάσεις του, το πόσο πανικό δικαιολογεί και το αν
και πόσο θα πρέπει να ανησυχούμε, το αφήνω στην κρίση σας. Η
ανθρώπινη ζωή δεν αποτιμάται σε αξία. Πρόβλημα υπάρχει και πρέπει να
αντιμετωπιστεί οργανωμένα από όλους μας. Μη παραμυθιάζεστε λοιπόν
από θεωρίες συνομωσίας, και μην αφήνετε τον κάθε Παπαγιάννη και σία να
σας λέει ότι θέλει…Απαιτήστε ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ από αυτούς που σας
ενημερώνουν… Το πιο αστείο απο όλα είναι πως υπάρχει αυτό εδώ εδώ το
datasheet απο την γνωστή εταιρία GlaxoSmithKline Biologicals S.A. (GSK),
όπου μέσα στο datasheet υπάρχει στο Regulatory/Status Index η ονομασία
US666 Biodefense stockpile και EU666 Biodefense stockpile
http://208.69.231.70/biopharma/full7.lasso?order=485&DB_test=DD&S=&-
token=None&-nothing
Δεν γίνεται μια εταιρία σαν την GlaxoSmithKline να χρησιμοποιεί για index
κάτι τέτοια ονόματα. Και έπειτα γελάς που καποια δημοσιογράφος
χρησιμοποιεί τον αριθμο 666?
Παναγία Κοσμοσωτείρα-Η ιστορία της Μονής
H ιστορία της Μονής της Παναγίας Κοσμοσώτειρας της Βυζαντινής
κωμοπόλεως Βήρας, οπότε και της σημερινής πόλεως των Φερών, αρχίζει
όταν το έκτο παιδί και τριτότοκος γιος του Αλεξίου Α' Κομνηνού και της
Ειρήνης Δούκαινας, πορφυρογέννητος Ισαάκιος Κομνηνός, σε ηλικία 59
ετών, ήρθε "περί τα χείλη του ποταμού, Έβρου και σε τόπο έρημο
"ανθρώπων και οικημάτων καθίδρυσε "το της Κοσμοσώτηρας της
Θεομήτορος Φροντιστήριον, ανδρών μοναζόντων".
Ήταν το έτος 6660 από κτίσεως κόσμου κατά την 15η Ινδικτιώνα , δηλαδή
από 1η Σεπτεμβρίου 1151 μέχρι 31 Αυγούστου 1152 μ.Χ. Ο
πορφυρογέννητος Ισαάκιος Κομνηνός γεννήθηκε το 1093 μ.Χ. από τον
πατέρα του Αλέξιο έλαβε το τίτλο του "καίσαρα". Ο Ισαάκιος υπήρξε χωρίς
αμφιβολία μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και πολύπλευρες
προσωπικότητες της οικογένειας των Κομνηνών. Επιδέξιος στρατηγός
αλλά και άνθρωπος των γραμμάτων και της τέχνης ασχολήθηκε εντατικά με
την ποίηση, την θεολογία, την φιλοσοφία, αλλά και με μακρόπνοα
εκκλησιαστικά και κοινωφελή έργα. Έτσι ο Θεόδωρος Πρόδρομος τον
αποκαλεί ανάμεσα σε άλλα , ικανό "….και στρατηγείν άμα και επιστατείν
ποιήμασι και φιλοσοφείν". Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 1118, σε
διαμάχη που ξέσπασε ανάμεσα στην πρωτότοκη , γνωστή ιστοριογράφο ,
Άννα και τον πρωτότοκο Ιωάννη, ο Ισαάκιος τάχθηκε με το μέρος του
αδερφού του. Γι αυτό ο Ιωάννης μετά την απαγόρευσή του, το προήγαγε σε
"σεβαστοκράτορα". Η συνεργασία και η αγάπη των δύο αδερφών δεν
κράτησε πολύ. Το 1123 και πριν ακόμη από το θάνατο της μητέρας του
Ειρήνης, ο Ισαάκιος, σε ηλικία 30 ετών , άνδρας ψηλός , μεγαλοπρεπής και
τολμηρός καθώς ήταν "ερωτευμένος με την Βασιλεία και τον έτρωγε η
επιθυμία να περιβληθεί το στέμμα".

Οργάνωσε συνομωσία ενάντια στον αδερφό του ο οποίος έλλειπε σε

εκστρατεία κατά των Τούρκων και απέβλεπε την κατάληψη του θρόνου. Η
συνομωσία αποκαλύφθηκε, ο Ιωάννης II αναβάλλοντας τις επιχειρήσεις
επέστρεψε , ενώ ο Ισαάκιος για να μην συλληφθεί, διέφυγε. Τα επόμενα 15
χρόνια τα πέρασε πλάνητας στην Ανατολή, ανάμεσα στον εμίρη της
Καππαδοκίας, στο Δούκα της Τραπεζούντας, στο Σουλτάνο του Ικονίου,
στο πρίγκιπα τις αρμένικης Κιλικίας , και στο λατίνο βασιλεία της
Ιερουσαλήμ, προσπαθώντας με την βοήθεια όλων αυτών να ανατρέψει τον
αδελφό του Ιωάννη και να περιβληθεί ο ήλιος την πορφύρα. Μόνο μετά τις
σημαντικές νίκες του Ιωάννη II στην Μικρά Ασία το 1138, απογοητευμένος
από τις άκαρπες προσπάθειες του, ζήτησε την συμφιλίωση με τον Ιωάννη
και ο ανεξίκακος αδερφός του με μεγάλη ευχαρίστηση και ανοιχτόκαρδα τον
δέχτηκε στην Κων/πολη μαζί με τον γιο του. Τον επόμενο κιόλας χρόνο
μπλέχτηκε πάλι σε μηχανορραφίες για την κατάρριψη του θρόνου, με
αποτέλεσμα να εξοριστεί το 1140 στην Ηράκλεια του Πόντου. Μετά τον
αιφνίδιο θάνατο του αδερφού του αυτοκράτορα Ιωάννη II το 1143, το θρόνο
κατέλαβε ο ανιψιός του Μανουήλ I αφήνοντας για μία ακόμη φορά τις
φιλοδοξίες και το όνειρα του Ισαάκιου ανεκπλήρωτα. Ο Μανουήλ
συγχώρεσε το θείο του τον απάλλαξε από την εξορία και τον κράτησε κοντά
του με τον ίδιο τίτλο, του σεβαστοκράτορα και μάλιστα το πήρε μαζί του
στην πρώτη του εκστρατεία εναντίον των Σελτζούκων. Κατά την διάρκεια
της εκστρατείας η στάση του Ισαάκιου στον νέο αυτοκράτορα και ανιψιό του
δεν ήταν ολότελα φωτισμένη. Όταν από λάθος διαδόθηκε ότι ο Μανουήλ
σκοτώθηκε, ο Ισαάκιος έσπευσε να αυτοανακηρυχθεί αυτοκράτωρ. Μόνο
μετά το 1150, ίσως μετά την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων κάποιας
αρρώστιας του, σε ηλικία 50 ετών κόπασε αυτή η φιλαρχία του.
Το 1152 κατά το παράδειγμα των γονέων του και του αδερφού του, ο
Ισαάκιος αποφασίζει να ιδρύσει ένα πρότυπο μοναστήρι. Η υγεία του είναι
πια κλονισμένη, αναλογίζεται τον θάνατο που πλησιάζει, αναπολεί την ζωή
του και την πολιτική του δράση συνυφασμένη με συνεχείς συνομωσίες και
παράνομες πράξεις και αποφασίζει να ανάπτυξη τις πνευματικές του
δραστηριότητες και να μεριμνήσει για την σωτηρία της ψυχής του.
Με εμπειρία κτήτορος λοιπόν, έρχεται κοντά στις εκβολές του Έβρου τον
οποίο ονομάζει Μαρίτζα, και στον τόπο αυτό που ήταν γεμάτος φύκια και
σκορπιούς και που λεγόταν Βήρας, δηλαδή βαλτόνερα, οικοδομεί με βαθιά
ευλάβεια ένα ολόκληρο οχυρωμένο μοναστηριακό συγκρότημα, το οποίο
παίρνει από την περιοχή το όνομά του: "Μονή της Βήρας, Παναγία η
Κοσμοσώτηρα".

Πέρα από την καθαρά εκκλησιαστική σημασία της πράξεως αυτής, η

ίδρυση της Κοσμοσώτηρας στο συγκεκριμένο τόπο είχε συγχρόνως και
πολιτικοοικονομικό και στρατιωτικό χαρακτήρα. Η θέση της Βήρας
δίπλα στην εγνατία οδό και κοντά στην κορυφή του δέλτα του Έβρου
διαλέχτηκε ακριβώς για τους λόγους αυτού . Στην απέναντι
κωμόπολη Κύψελα κατέληγε η εγνατία που ξεκινούσε από το
Δυρράχιο της ηπείρου και ένωνε την ανατολή με την δύση. Στο δέλτα
κατέληξε η οδός που έφερνε τα εμπορεύματα από την Κων/πολη
μέχρι την Ανδριανούπολη και από εκεί μέσο της Κοίτης του ποταμού
κατέληγαν στο Αιγαίο . Έτσι στα βόρεια και δυτικά υψώματα που
δεσπόζουν αυτής της περιοχής και της εύφορης νότιας πεδιάδας,
έρχεται ο Ισαάκιος και χτίζει μια οχυρωμένη μόνη.
Γύρω από την μονή σχεδιάζει αμέσως και ένα οικισμό , όπου
συγκεντρώνονται οι κάτοικοι των γύρω χωριών. Ο σεβαστοκράτορας
δαπάνησε για τα κύρια χτίσματά τις μονής σχεδόν ολόκληρη την κινητή και
ακίνητη περιουσία του. Ο ίδιος προσωπικά, αν και βαριά άρρωστος ,
ακουμπισμένος στο ραβδί του, πήγαινε και παρακολουθούσε τις εργασίες
της οικοδόμησης με κάθε λεπτομέρεια. Το μοναστηριακό συγκρότημα ήταν
το φιλόδοξο εγχείρημα ενός ηγεμόνα, μέλους της αυτοκρατορικής
οικογένειας και προδίδει άπλετα την πληθωρική προσωπικότητα του
επιδέξιου στρατηγού, ποιητού, φιλόσοφου, θεολόγου και μαθηματικού
κτήτορά του. Περιλαμβάνει το κεντρικό καθολικό αφιερωμένο στη
Κοσμοσώτηρα θεομήτορα με περιμετρικές πτέρυγες κελιών, περίπου
40 για τους μοναχούς.
Οι κεντρικές αυτές εγκαταστάσεις περικλείονται με ένα τοίχος που στην
νοτιοδυτική γωνία του έχει πύργο για τα σήμαντρα . Σήμερα διατηρείται
καλύτερα αυτός ο πύργος, ύψους 8 μέτρων τετράγωνος εξωτερικά και
κυκλικός εσωτερικά . Στην εσωτερική αυλή υπήρχαν και άλλα κτίρια ακόμα
η τράπεζα των μοναχών, το σκευοφυλάκιο, το βεστιάριο και το συγκρότημα
των λουτρών. Τρείς πύλες οδηγούσαν στην δεύτερη, την εσωτερική αυλή
που ήταν και εκείνη εντοιχισμένη με περίφραξη. Η κύρια πύλη βρισκόταν
βόρεια, μία ήταν στα ανατολικά και μία στα δυτικά. Από την ανατολική πύλη
μπορούσαν να μπαίνουν στην μονή και οι γυναίκες, μα μόνο στον
εξωτερικό αυλόγυρο και μόνο τρεις φορές τον χρόνο. Εκεί στον εξωτερικό
περίβολο υπήρχαν, σε θέση που παραμένει ασαφείς σε μας, δεύτερος ναός
αφιερωμένος στον Άγιο Προκόπιο, βιβλιοθήκη, σκευοφυλάκιο, βεστιάριο,
ξενώνας, λουτρά, δεσποτικό διαμέρισμα, και κάποια ακόμη διαμερίσματα
για φιλοξενία επισήμων. Όμως το κυριότερο κτίσμα του εξωτερικού
περιβόλου ήταν το γηροκομείο ή νοσοκομείο. Ακόμη, υπήρχαν εδώ οι
στάβλοι, τα εργαστήρια και οι μεγάλες αποθήκες, Πιο πέρα από τον
εξωτερικό περίβολο βρισκόταν, με δική του περίφραξη και παρεκκλήσιο, το
νεκροταφείο των μοναχών.
Βορειοδυτικά της μονής και σε άμεση σχέση μ' αυτήν ήταν το
υδραγωγείο, έργο το οποίο έγινε "με πολύ ιδρώτα". Η κατασκευή του
υδραγωγείου εξασφάλιζε νερό για τη στέρνα η οποία τροφοδοτούσε
την κρήνη της μονής αλλά και εκείνη του οικισμού. Σήμερα, κάθετα
επάνω στον χείμαρρο με το βυζαντινό όνομα Σαμία, διατηρούνται δυο
ακέραιες καμάρες και μία μισή, απομεινάρια του μεγάλου εκείνου έργου. Το
πλάτος του υδραγωγείου είναι 1,30 μ., τα δε τόξα του είναι χτισμένα με
ζωηρούς κόκκινους πλίνθους, έχουν άνοιγμα 7 μ. και ύψος 5 μ. και
παρουσιάζουν στην κορυφή τους ελαφριά θλάση όπως τα αραβικά. Η
μεταξύ των τόξων τοιχοποιία είναι με επιμέλεια κατασκευασμένη από
κανονικούς πωρόλιθους με πλίνθους να παρεμβάλλονται στους οριζόντιους
αρμούς.
Ο σεβαστοκράτορας Ισαάκιος Κομνηνός, όπως έκαναν η μητέρα του
Ειρήνη Δούκαινα και ο αδελφός του Ιωάννης, συντάσσει κι αυτός Τυπικό
της μονής που έκτισε στη Βήρα, κανονίζοντας με κάθε δυνατή λεπτομέρεια
όλη την εσωτερική ζωή και δραστηριότητα των μοναχών της.

Το κείμενο του Τυπικού, το οποίο σε γενικές γραμμές ακολουθεί το

Τυπικό της μονής της Ευεργέτιδος στην Κωνσταντινούπολη, μας
αποκαλύπτει μια ποιητική διάσταση της προσωπικότητος του Ισαακίου και
συγχρόνως φιλοσοφική. Πίσω από τον πολιτικό, διπλωμάτη και στρατηγό,
κρύβεται ένας καλλιτέχνης που η αισθητική του έκφραση αναζητά διαρκώς
την αρμονία σε πρόσωπα και πράγματα, χωρίς να λησμονεί την
πραγματικότητα της ζωής. "Ικανός και στρατηγείν άμα και επιστατείν
ποιήμασι και φιλοσοφείν". Ο Ισαάκιος στο Τυπικό του ανακήρυσσε την
μονή "ολότελα ελεύθερη, αυτοδέσποτη, ιδιοδέσποτη", χωρίς να
υπάγεται σε καμία εξουσία, είτε βασιλική είτε πατριαρχική, αλλά και
χωρίς να ορίζει κανένα Έφορό της απ' τη γενιά του και τους
κληρονόμους του. Το μοναστήρι έγινε κοινόβιο και έπρεπε οι μοναχοί να
τρώνε σε τράπεζα όλοι μαζί το ίδιο φαγητό, να πίνουν το ίδιο κρασί, να
φορούν τα ίδια ρούχα και παπούτσια, χωρίς εξαίρεση ούτε για τον
ηγούμενο, μόνο για τους αρρώστους μοναχούς μπορούσε να κανονιστεί μια
ιδιαίτερη δίαιτα.
Ο αριθμός των μοναχών οριζόταν σε πενήντα για την υμνωδία και
εικοσιτέσσερις ακόμα, για τα διάφορα διακονήματα της μονής, συνολικά σε
74. Δεν τον ενδιαφέρει τόσο ο αριθμός των μοναχών, σημειώνει, όσο η
θεάρεστη πολιτεία των ολίγων. Αυστηρός και έμπειρος ο
σεβαστοκράτορας, όριζε πως οι μοναχοί δεν έπρεπε να είναι
ευνούχοι, αλλά άνδρες όχι κάτω των 30 χρόνων. Μια εξαίρεση μπορούσε
να γίνει για τους συγγενείς των ήδη μοναχών, που επέτρεπε να είναι κάτω
των 30 αλλά άνω των 26 χρόνων. Νέοι κάτω των 24 ετών δεν έπρεπε να
αναστρέφονται στο μοναστήρι έστω κι αν ήταν συγγενείς του ηγούμενου ή
των μοναχών. Σε κάθε κελί θα έμεναν δύο μοναχοί, για ορισμένους όμως
μπορούσε να διατάξει ο ηγούμενος να μείνουν ένας - ένας. Ενώ ο Ισαάκιος
όριζε να γίνεται κάθε μέρα άφθονη διανομή αγαθών στον πυλώνα της
μονής, απαγόρευσε να γίνεται αυτό και στις γυναίκες. "Όχι, γράφει, γιατί
μισούμε το γυναικείο φύλο, κάθε άλλο, αλλά γιατί θέλουμε να
απομακρύνουμε τη διαφαινόμενη βλάβη των μοναχών απ' την προσέλευση
των γυναικών". Διανομή αγαθών και στις γυναίκες επιτρεπόταν μόνο κατά
την πανήγυρη του μοναστηριού στην επέτειο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
και κατά την επέτειο του μνημόσυνου του, καθώς όριζε ο Ισαάκιος. Επίσης
απαγόρευσε να μπαίνουν στο μοναστήρι γυναίκες εκτός από τις ημέρες
των γιορτών της Κοιμήσεως, του Ευαγγελισμού και της Γεννήσεως της
Θεοτόκου, οπότε μπορούσαν να πάνε να προσκυνήσουν στο ναό.

Ο ηγούμενος της μονής έπρεπε να εκλέγεται από όλη την αδελφότητα, να

χειροτονείται από τον μητροπολίτη Τραϊανουπόλεως και να παύεται απ'
αυτόν όταν υπήρχαν καταγγελίες των μοναχών για συγκεκριμένα λάθη του.
Θα ήταν συγχρόνως και ο πνευματικός της μονής αλλά θα όριζε επίσης κι
άλλους μοναχούς "επιτηδείους στο να δέχονται λογισμούς". Γενικά ο
ηγούμενος ήταν πανίσχυρος μέσα στο μοναστήρι καθώς μάλιστα δεν
υπήρχε και Έφορος της μονής. Είχε δικαίωμα να έχει πλοιάρια στη Μαρίτζ,
ικανά για αλιεία αλλά και χρήσιμα για να μεταφέρονται οι μοναχοί στην
Αίνο.
Για το νοσοκομείο στον περίβολο της μονής, δυναμικότητας 36 κλινών,
όριζε στο Τυπικό του ο Ισαάκιος να υπάρχει ένας γιατρός που μένει μέσα
στη μονή και ένας κληρικός που να λειτουργεί στο ιδιαίτερο ναϊδιο του
χώρου για τους ασθενείς. Συγκινητική είναι η προτροπή του ιδρυτή, να
προσέχουν οι αρμόδιοι ώστε να μη μένει "ούτε μια ώρα άδειο ένα κρεβάτι
που κάποιος δυστυχισμένος με αγωνία ζητούσε να καταλάβει".
Ο σεβαστοκράτορας προικοδότησε το μοναστήρι της Βήρας με τα
απέραντα κτήματα από γονική κληροδοσία που είχε στην Αίνο και όρισε και
κείνα, από όσα είχε παραχωρήσει στους αυλικούς του, να περιέρχονται
μετά το θάνατό τους στην αγαπημένη του Κοσμοσώτηρα. Επίσης
παραχώρησε στο μοναστήρι ως μετόχι, το ναό του Αγ. Στεφάνου του
Αυρηλιανού με τα κτίσματά του, που βρίσκονται κάτω από την κυριαρχία
του σεβαστοκράτορα στην Κωνσταντινούπολη. Τρεις μοναχοί της
Κοσμοσώτηρας έπρεπε να μένουν στον Αγ. Στέφανο για τη θρησκευτική
υπηρεσία του ναού αλλά και για να φιλοξενούν τους αδελφούς τους της
Βήρας, όταν θα έρχονται για υποθέσεις της μονής στην Βασιλεύουσα.
Ακόμη, με ιδιαίτερο χρυσόβουλο κληροδοτεί στη μονή της Βήρας και
ιδιόκτητα πλοία, που μπορούσαν να προσορμίζονται στο λιμάνι της
μονής Βήρας, ίσως σε κάποιο από τα ανοίγματα του Έβρου με το
δέλτα προς το θρακικό πέλαγος.
Ως κτήτορας, έχει την απαίτηση και ζητάει από τους μοναχούς να τον
μνημονεύουν κάθε μέρα στις προσευχές τους για να συγχωρέσει ο Θεός τις
πολλές αμαρτίες του. "Ω Θεού μήτερ και δέσποινα, ρύσαις τον
προσελθόνταν σοι δούλον σου και κτήτορα Ισαάκιον τη προς τον σον υιόν
μεσιτεία σου της μελλούσης κολάσεως, εγκολπωσαμένη τούτον ταις
αχράντοις ωλέναις σου". Όπως και με αυστηρότητα αξίωνε από τους
μοναχούς και τους κατά καιρόν ηγουμένους να μη τολμήσουν ποτέ να
απεικονίσουν την μορφή του, είτε μέσα στο μοναστήρι είτε έξω,
προσθέτοντας πως θα τον έχουν αντίδικο στη μέλλουσα κρίση, αν κάνουν
κάτι τέτοιο.
"… Νομίζω, λοιπόν, ότι οι χάρες του μοναστηριού, αλλά και όλης της
περιοχής, θα προσελκύσουν εδώ πολλούς ανθρώπους, γιατί αν και ο
τόπος προηγουμένως ήτο καταφύγιο φιδιών και σκορπιών, ο
ποταμός, η Αίνος, η θάλασσα και οι ακτές της, το αειθαλές γρασίδι
που χρησιμεύει για τροφή στα κτήνη και στα άλογα, η πάνω σε λόφο
επιβλητική θέση της, ακόμη το εύκρατο του κλίματος και ο υγιεινός
αέρας με τις ασθενείς αύρες, τα θαλερά καλάμια στις όχθες του ποταμού
με το μουσικό σύριγμά τους, η ανοιχτή πεδιάδα και η καταπληκτική θέα της,
την εποχή του θέρους εννοώ, με τα στάχυα και τους καρπούς τους, θα
τέρπουν όσους τα βλέπουν. Εξάλλου πάρα πολύ κοντά στο μοναστήρι
υπάρχουν συστάδες από κλαδιά που πάνω τους περιπλέκονται βότρεις,
ενώ αναβλύζει νερό διαυτέτατο και πάρα πολύ δροσερό που ευφραίνει τον
φάρυγγα των διψασμένων.
Όλα αυτά τα παρόμοια, που ευφραίνουν την πεντάδα των αισθήσεων, θα
τους προσελκύουν όλους για να δουν το μοναστήρι και να το θαυμάσουν.
Σε αυτές λοιπόν, τις φυσικές ομορφιές εγώ ο άθλιος οδηγήθηκα από Τον
Θεό να οικοδομήσω το μοναστήρι με μόχθους μακροχρόνιους και ιδρώτα…
ελπίζοντας για την εξάλειψη των εγκλημάτων μου με την δική σου,
Κοσμοσώτηρα, μεσιτεία. Αμήν, Αμήν, Αμήν, γένοιτο, γένοιτο…".
<< Βήρα πεντεκαιδεκάτη ινδικτιώνα του εξακισχιλιοστού
εξακοσιοστού εξηκοστού έτους. Σεβαστοκράτωρ κυρ-Ισαάκιος
Αλεξίου Κομνηνός ο πορφυρογέννητος >>
Είναι αλήθεια, ότι κατά το τέλος της ζωής του ο φιλόδοξος αυτοκρατορικός
πρίγκιπας διαπνεόταν από ένα φόβο προς τον Θεό, από μια βαθιά
ευλάβεια προς την Κοσμοσώτηρα Θεομήτορα και από ανησυχίες για τη
σωτηρία της ψυχής του. Πέθανε λίγο μετά το 1152, αφού ολοκλήρωσε και
συγγραφή του Τυπικού της μονής της Βήρας. Στην Κωνσταντινούπολη είχε
προετοιμάσει, στο νάρθηκα του ναού της μονής Χώρας, ένα πολυτελή
τύμβο για να δεχτεί το σκήνωμά του, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη και
προτίμησε να ταφεί στην Κοσμοσώτηρα, στη Βήρα, μακριά από τη
Βασιλεύουσα, όπως η περιπετειώδης ζωή του τον κράτησε μακριά της όσο
ζούσε. Γι' αυτό μετέφερε τον τύμβο στη μονή της Κοσμοσώτηρας στη Βήρα,
όπου και πραγματικά τάφηκε στο αριστερό μέρος του νάρθηκά της.
Πάνω από τον τάφο του τοποθετήθηκε η εξής επιγραφή, πιθανώς
συνταχθείσα από τον ίδιο, που φυλάσσεται σήμερα στο Εκκλησιαστικό
Μουσείο Αλεξανδρουπόλεως:
"Αίσθησιν εμπικραίνων ή και καρδιαν αλλ' ω βραβευτά των καλών
των ενθάδε και πάλιν αυτά λαμβάνων επάν θέλης ως στάχυν, ως
μάργαρων , ως γλυκύ μέλι ταις αποθήκαις τούτον θησαυρίσαις ως
ευθαλές τι δένδρον εις τρύφης πεδον καφυτεύσαις σον λάτριν τον
δεσπότην"
Δηλαδή, "Εσύ που πικραίνεις κάθε αίσθηση αλλά και την καρδιά, που
βραβεύεις τις καλές πράξεις αυτού του κόσμου, και τις υπολογίζεις
όπως θέλεις, σαν στάχυ, σαν μαργαριτάρι, σαν γλυκό μέλι,
αποθησαύρισε στη βασιλεία σου, σαν ανθισμένο δένδρο σε
ευφροσύνη κοιλάδα και φύτευσε εκεί αυτόν τον άρχοντα που σε
λατρεύει."

Σήμερα ο νάρθηκας του καθολικού με τον τάφο δεν υπάρχουν παρά

μόνο η ως άνω πλάκα. Όμως "… η ύπαρξη στο νοτιοανατολικό εξωτερικό
τείχος του ναού, ενός κεραμικού αναγλύφου που παριστά τον μονοκέφαλο
αετό σύμβολο της αυτοκρατορίας και των αυτοκρατόρων μέχρι το 1261,
μαρτυρεί ότι στη μονή της Κοσμοσώτηρας ενταφιάστηκε πράγματι μέλος
της βασιλικής οικογένειας και αποτελεί ισχυρή ένδειξη ότι έχουμε εδώ
μαυσωλείο της οικογένειας των Κομνηνών".
Τριάντα χρόνια μετά το θάνατο του σεβαστοκράτορα Ισαάκιου
Κομνηνού, ο γιος του Ανδρόνικος Κομνηνός έγινε αυτοκράτορας στην
Κωνσταντινούπολη. Αμέσως το 1183 ήρθε στη Θράκη, "τα Κύψελα
καταλαμβάνει και τοις εκείσε κυνηγεσίαις ενευφρανθείς, κατά την πατρώαν
αφικνείται μονήν την εν Βήρα διακειμένην και τω του φυσάντος εφίσταται
μνήματι".
Ψυχεδελική συνομωσία JFK, LSD Mind Control και CIA
Οι συνωμοσίες είναι παλιές όσο και ο άνθρωπος. Δολοπλοκίες,
ίντριγκες και μηχανορραφίες συνέβαιναν κάθε εποχή, ιδιαίτερα στους
ημισκότεινους διαδρόμους των ανακτόρων. Στο Δυτικό κόσμο οι
συνωμοσίες άρχισαν να κυριαρχούν από τη περίοδο ακόμη του
Μεσαίωνα. Αιρέσεις, μυστικές αδελφότητες, ιπποτικά τάγματα,
Ιησουΐτες, «Εβραίοι», μασονικές στοές και επαναστατικές
οργανώσεις, πυροδοτούσαν συχνά τη λαϊκή φαντασία με την
υποτιθέμενη ή και πραγματική πολιτικο-οικονομική ισχύ και επιρροή
τους. Αυτές οι συνωμοτικές ομάδες απέκτησαν με την πάροδο του
χρόνου θρυλικές διαστάσεις, καθώς η ανθρώπινη φαντασία τείνει να
λειτουργεί μυθοποιητικά και, συχνά, αποπροσανατολιστικά. Όμως αυτό
δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν συνωμοτικές οργανώσεις ή ότι έπαιξαν
περιθωριακό ρόλο στην ανθρώπινη ιστορία. Τουναντίον.
«Το ότι εγώ έχω μανία καταδίωξης δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και
κάποιοι που με καταδιώκουν στ’ αλήθεια», είχε πει κάποτε με νόημα
Χένρι Κίσινγκερ. Φυσικά ο «μάγος» της διπλωματίας ήταν ο τελευταίος
που θα αστειεύονταν με τις θεωρίες συνωμοσίας, καθώς ήταν από τους
λίγους που γνώριζε πολλά καλοφυλαγμένα μυστικά. Δεν ήταν τυχαίο
άλλωστε που ο Κίσινγκερ παρομοίαζε συχνά την πολιτική με το
μετρό του Παρισιού, που αν κι ένα μικρό τμήμα του διέρχεται στην
επιφάνεια, το 90% της διαδρομής του είναι υπόγειο…
Οι πανίσχυρες ψυχεδελικές ουσίες έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην
ιστορία των συνωμοσιών. Η εκμετάλλευση των ψυχεδελικών και των
άλλων φαρμάκων αποτέλεσε τη βάση για μια σειρά από μυστικά
προγράμματα «πλύσης εγκεφάλου» εκ μέρους της CIA, όπως για
παράδειγμα το περιβόητο MK-ULTRA και το ARTICHOKE
(Αγκινάρα). Ψυχεδελικοί «γκουρού», όπως ο Τίμοθι Λήρι (Timothy
Leary), ενέπνευσαν τη CIA προς την κατεύθυνση της αξιοποίησης των
νέων ουσιών για τον έλεγχο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η Κεντρική
Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να
χρησιμοποιήσει το LSD, τόσο για πειράματα Mind Control, όσο και για
την κατασκευή «δολοφόνων μιας χρήσης», όπως Ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ
που χρησιμοποιήθηκε για τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι. Στις
πρώτες δύο δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο υφάνθηκε στις
ΗΠΑ μια γιγαντιαία «ψυχεδελική συνωμοσία», στην οποία, κυριολεκτικά,
τα πάντα συνδέονται! Αλλά ας επιχειρήσουμε να ξετυλίξουμε κάπως το
νήμα της…-

LSD: ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΟ ΤΗΣ CIA

Το LSD (Lysergic Acid Diethylamide) ανακαλύφθηκε τυχαία το 1943
από τον Ελβετό χημικό δρ. Άλμπερτ Χόφμαν (Albert Hofmann), έναν
ερευνητή της φαρμακευτικής εταιρείας Sandoz. Ο δρ. Χόφμαν έκανε
αυτή την ανακάλυψη στη πόλη Βασιλεία της Ελβετίας, 300 μόλις
χιλιόμετρα από το ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Ντάχαου,
όπου οι Ναζί γιατροί πραγματοποιούσαν χωρίς καμία αναστολή
πειράματα χορήγησης μεγάλων ποσοτήτων μεσκαλίνης καθώς και
εγχειρίσεις εγκεφαλικών εμφυτευμάτων στους δύστυχους κρατουμένους
τους, που ούτως ή άλλως ήταν αναλώσιμοι. Αλλά δεν είχαν ακόμη ιδέα
για τη δύναμη του LSD.
Στο βιβλίο του LSD: Το Προβληματικό μου Παιδί ο δρ. Χόφμαν αναφέρει
πως την άνοιξη του 1943, καθώς έκανε πειράματα με λυσεργικό οξύ, το
οποίο προέρχεται από τον μύκητα ερυσιβώδη όλυρα, απορρόφησε
κατά λάθος μια μικρή ποσότητα της ουσίας κι αμέσως κυριεύτηκε από
παράξενες αισθήσεις φαντασιώσεις και αλλόκοτες εικόνες, και,
χάνοντας το ενδιαφέρον για το πείραμα, εγκατέλειψε τρέχοντας το
εργαστήριό του… Δεν άργησε όμως να καταλάβει πως είχε ανακαλύψει
μια πολύ ισχυρή παραισθησιογόνα ουσία, η οποία και θα εγκαινίαζε την
εποχή των τεχνητών ψυχεδελικών και της υποκουλτούρας των
ναρκωτικών.
Το LSD έφτασε στις ΗΠΑ το 1949 μέσω του δρ. Μαξ Ρίνκελ (Max
Rinkel), που είχε έδρα τη Βοστόνη. Ο Ρίνκελ ήταν ένας πρόσφυγας από
την Ναζιστική Γερμανία. Μαζί με τον δρ. Ρόμπερτ Χάιντ (Robert Hyde)
έβαλαν τα θεμέλια του πρώτου αμερικανικού προγράμματος έρευνας
του LSD στο Ινστιτούτο Ψυχοπαθολογίας της Βοστόνης, το οποίο
συνδέονταν με το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Οι δυό τους
πειραματίζονταν αρχικά στη χρήση του LSD ως θεραπεία για τους
σχιζοφρενείς. Μάλιστα ο δρ. Χάιντ ήταν ο πρώτος Αμερικανός που
δοκίμασε LSD, λαμβάνοντας 100 μικρογραμμάρια της ουσίας, τη μισή
δόση από εκείνη που πρωτοδοκίμασε κατά λάθος ο δρ. Χόφμαν.
Σύμφωνα με τους συνεργάτες του ο δρ. Χάιντ έγινε ξαφνικά
ανταγωνιστικός και προκλητικός, όσο βρισκόταν υπό την επήρεια της
ψυχεδελικής ουσίας. Το 1957 ο δρ. Χάιντ μετέφερε την ερευνητική
ομάδα και το εργαστήριό του στο Πρόβιντενς, όπου έστησε ένα
εργαστήριο πολυτελείας με μπαρ και φλίπερς –όλα βεβαίως με τη
χρηματοδότηση της CIA.
Το 1950 εμφανίστηκε το πρώτο επιστημονικό άρθρο για το LSD στη
Αμερικανική Ψυχιατρική Επιθεώρηση (American Psychiatric Journal).
Το κοινό πληροφορήθηκε τότε πως το LSD ήταν μια νέα ψυχιατρική
θεραπεία, που θεράπευε από αλκοολισμό μέχρι σχιζοφρένεια.
Αργότερα το LSD έγινε επίκεντρο του αντιπολεμικού κινήματος, της
μουσικής ροκ ‘ν’ ρολ και μιας ολόκληρης υποκουλτούρας, της
ψυχεδέλιας.
Πολύ πριν όμως αυτό το «μαγικό χάπι» κάνει την εμφάνιση του
ανάμεσα στη νεολαία του Δυτικού κόσμου, και γίνει το σήμα κατατεθέν
της κουλτούρας των «παιδιών των λουλουδιών», η CIA φρόντισε να το
αξιοποιήσει δεόντως σε μια σειρά από ανορθόδοξες επιχειρήσεις και
πειράματα. Το λιγότερο ένας άνθρωπος αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει,
αφού χρησιμοποιήθηκε εσκεμμένα ως πειραματόζωο σ’ ένα από τα
πειράματα με LSD της CIA, πέφτοντας από ένα παράθυρο ξενοδοχείου
της Νέας Υόρκης μπροστά στα έκπληκτα μάτια των πρακτόρων της
μυστικής υπηρεσίας που τον παρακολουθούσαν. Ένας μεγάλος
αριθμός από άλλα ανυποψίαστα θύματα-πειραματόζωα, έχασαν
μονίμως την επαφή τους με την πραγματικότητα ή κατέληξαν στη
σχιζοφρένεια. Η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ, σε μια
εποχή που μεσουρανούσε ο Ψυχρός Πόλεμος, φρόντισε να αξιοποιήσει
αυτό το νέο «θαυματουργό χάπι» σε μια σειρά από μυστικά πειράματα
ελέγχου του νου (Mind Control), κάτω από την κωδική ονομασία MK-
ULTRA.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ MK-ULTRA: MIND CONTROL ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ

ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Η δεκαετία του 1950 υπήρξε αναμφίβολα η χρυσή εποχή της Αμερικής.
Ήταν η εποχή του αμερικανικού ονείρου. Το Χόλιγουντ γνώριζε τις
πρώτες μεγάλες του δόξες με τις καουμπόικες ταινίες του Τζον Γουαίην,
ενώ το μπέηζμπολ μεσουρανούσε. Οι αμερικανικές πόλεις δεν είχαν
ακόμη μολυνθεί και υποβαθμιστεί. Η εγκληματικότητα ήταν
περιορισμένη. Ο ιδεαλισμός κρατούσε καλά. Το ίδιο και το μοντέλο της
αμερικανικής οικογένειας. Υπήρχε εμπιστοσύνη στην πρόοδο και μια
αισιοδοξία για το μέλλον. Κι όμως, αυτή την φαινομενικά ειδυλλιακή
εποχή μπήκαν τα θεμέλια μιας μεγάλης συνωμοσίας, που βασίστηκε
στη διαπλοκή της CIA με μυστικά προγράμματα Mind Control.
Το Σεπτέμβριο του 1950 ο Έντουαρντ Χάντερ (Edward Hunter), ένας
πράκτορας της CIA που εργαζόταν ως δημοσιογράφος, δημοσίευσε
πληροφορίες ότι οι κομουνιστές Κινέζοι χρησιμοποιούσαν τεχνικές
«πλύσης εγκεφάλου» σε Αμερικανούς αιχμαλώτους του πολέμου
της Κορέας. Η CIA γοητεύτηκε από αυτή την ιδέα και προσπάθησε να
υποκλέψει τα μυστικά αυτής της τεχνικής από τους Κινέζους
κομμουνιστές.
O τότε διευθυντής της CIA Άλεν Γ. Ντάλες (Allen Welsh Dulles) ήταν
ένθερμος υποστηρικτής της προώθησης προγραμμάτων που
αποσκοπούσαν στην ανάπτυξη τεχνικών «πλύσης εγκεφάλου» και
ελέγχου του νου. Στις 10 Απριλίου του 1953, κατά τη διάρκεια μιας
ομιλίας του στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, ο νεοδιορισθείς διευθυντής
της CIA έκανε λόγο για το «πόσο είχε προσχωρήσει η μάχη για το
ανθρώπινο μυαλό στη Σοβιετική Ένωση». Ο ίδιος προειδοποίησε πως
το ανθρώπινο μυαλό είχε ήδη καταντήσει ένα «εύπλαστο παιχνίδι» και
πως οι κομουνιστές είχαν αναπτύξει μυστικά «τεχνικές διαφθοράς του
εγκεφάλου». Στη ίδια ομιλία ο Ντάλες αναφέρθηκε στο πώς ο εγκέφαλος
ορισμένων ατόμων, που έχουν υποστεί τεχνικές «πλύσης εγκεφάλου»,
μπορεί να χάσει την ικανότητα να ελέγχει τις σκέψεις του, να
επαναλαμβάνει σκέψεις που του έχουν σκόπιμα εμφυτευτεί και τελικά
να υποταχθεί στις επιθυμίες κάποιου καθοδηγητή.
Τρεις μέρες αργότερα, στις 13 Απριλίου του 1953, ο Ντάλες ενέκρινε τη
δημιουργία του MK-ULTRA, μιας αλυσίδας προγραμμάτων Mind
Control, στα οποία ενεπλάκησαν πράκτορες και ειδικευμένο τεχνικό
προσωπικό της CIA. Το MK-ULTRA είναι η κωδική ονομασία ενός
μεγάλου προγράμματος Mind Control, που σύμφωνα με τα
έγγραφα της CIA, ήταν ένα πρόγραμμα-ομπρέλα που κάλυπτε τη
χρηματοδότηση μιας σειράς από άλλα ευαίσθητα προγράμματα
«διαχείρισης συμπεριφοράς», τα οποία ανέπτυσσε η μυστική
υπηρεσία των ΗΠΑ σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες της
Βρετανίας, τους Σκοτσέζους τέκτονες ακόμη και με τους πρώην
Ναζί επιστήμονες.
Όλα υποτίθεται πως ξεκίνησαν ως αντίδραση στα επιτεύγματα των
κομουνιστών πάνω στις τεχνικές «πλύσης εγκεφάλου». Ωστόσο, λίγα
χρόνια αργότερα, όταν ο Ρίτσαρντ Χελμς (Richard Helms) ανέλαβε
διευθυντής της CIA, οι έρευνες και οι γνώσεις των Αμερικανών πάνω
στο Mind Control προχώρησαν πολύ περισσότερο από τις αντίστοιχες
των κομμουνιστών αντιπάλων τους. Ο Ρίτσαρντ Χελμς ήταν Ο
Άνθρωπος Που Κρατούσε τα Μυστικά, σύμφωνα με τον χαρακτηριστικό
τίτλο που έδωσε στην βιογραφία του ο αμερικανός συγγραφέας Thomas
Power. Ο Χελμς ήταν ουσιαστικά αυτός που επένδυσε πολλά στο MK-
ULTRA, ένα μυστικό πρόγραμμα που στόχευε στον έλεγχο της
ανθρώπινης συμπεριφοράς με τη βοήθεια της χρήσης «χημικών και
βιολογικών ουσιών», δικαιολογώντας μάλιστα κάποιες σημαντικές
ανήθικες πλευρές του προγράμματος με τη «λογική» του στυλ «εμείς
δεν είμαστε πρόσκοποι»!
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η ονομασία αυτού του προγράμματος
αποτελεί παραλλαγή του ULTRA, που ήταν ένα πρόγραμμα
κατασκοπείας στη ναζιστική Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου, για την επιτυχία του οποίου οι βετεράνοι
κατάσκοποι των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ δίκαια αισθάνονταν
περήφανοι.
Το μυστικό πρόγραμμα ελέγχου της ανθρώπινης συμπεριφοράς της
CIA, ξεκίνησε λοιπόν στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ακολουθώντας
αρχικά μεθόδους που είχαν πρωτοχρησιμοποιήσει οι Σοβιετικοί και οι
Κινέζοι. Το ΜΚ-ULTRA, που ξεκίνησε τυπικά στις 13 Απριλίου του 1953,
ενέπλεξε τη CIA σ’ έναν μεγάλο αριθμό από πειράματα, που έγιναν
πάνω σε ανυποψίαστους ανθρώπους. Μετά ωστόσο τον απροσδόκητο
θάνατο ενός από τους επιστήμονες που συμμετείχαν στο πρόγραμμα (ο
δρ. Φρανκ Ολσεν αυτοκτόνησε μια βδομάδα μετά τη δοκιμή ποσότητας
LSD), οι Εσωτερικοί Ερευνητές της CIA προειδοποίησαν για τους
κινδύνους των πειραμάτων, τα οποία φαίνεται ότι διεξήχθησαν
τουλάχιστον έως το 1963, οπότε και υποτίθεται πως διακόπηκαν.
Το 1955 ένα μνημόνιο συνόψιζε ως εξής τους βασικούς στόχους του
ΜΚ-ULTRA, που χρησιμοποιούσε ως βασικό εργαλείο του το LSD και
άλλες ψυχότροπες ουσίες:
• Αύξηση των διανοητικών δραστηριοτήτων και
αντιλήψεων.
• Προώθηση παράλογων σκέψεων και παρορμήσεων σε
σημείο ώστε ο αποδοχέας τους να καταστεί αναξιόπιστος
στο κοινό.
• Πρόληψη του φαινομένου τοξικότητας του αλκοόλ (μέθη).
• Παραγωγή συμπτωμάτων γνωστών ασθενειών, που
ωστόσο μπορούν να αντιστραφούν, ώστε να γίνει δυνατή η
προσποίηση μιας ασθένειας.
• Αύξηση της ικανότητας ενός ατόμου να αντέχει τις
στερήσεις, τα βασανιστήρια και τους καταναγκασμούς κατά
τη διάρκεια της επώδυνης διαδικασίας που αποκαλείται
«πλύση εγκεφάλου».
• Δημιουργία αμνησίας, σοκ και σύγχυσης για
συγκεκριμένη χρονική διάρκεια.
• Δημιουργία καταστάσεων συνεχόμενης ευφορίας.
• Πρόκληση διανοητικής σύγχυσης, το θύμα της οποίας να
μην μπορεί να αποκαλύψει την αιτία της.
• Ελάττωση της επιθυμίας και της αποτελεσματικότητας
της εργασίας ενός ατόμου.
• Εξασθένιση της ικανότητας οπτικής και ακουστικής
αντίληψης, κατά προτίμηση χωρίς μόνιμες βλάβες.
Όλα αυτά αποτελούσαν ασφαλώς αποτελέσματα της επίδρασης του
LSD στον εγκέφαλο των ανθρώπινων-πειραματόζωων του
προγράμματος ΜΚ-ULTRA.
Ο Άμπι Χόφμαν (Abbie Hofmman), ένας φημισμένος ακτιβιστής της
δεκαετίας του 1960, αναφέρει στην αυτοβιογραφία του Soon to be a
Major Motion Picture (1980) πως δοκίμασε για πρώτη φορά LSD μέσω
ενός φίλου του που εργαζόταν ως ψυχολόγος στον αμερικανικό στρατό
και συμμετείχε σε «μυστικά πειράματα LSD». Ο ψυχολόγος είχε
αποκαλύψει στον Χόφμαν πως εργάζονταν σε «ένα μυστικό
κυβερνητικό πρόγραμμα» και ότι «μόνον ελάχιστοι άνθρωποι γνώριζαν
σε τι αποσκοπούσε». Αυτός ο παλιός φίλος εφοδίαζε τον Χόφμαν με
ψυχεδελικές ουσίες, που προέρχονταν από τα μυστικά προγράμματα
της CIA. «Λέγε ό,τι θέλεις για τη CIA, αλλά το σίγουρο είναι πως έχει τα
πιο απίθανα ναρκωτικά!» παραδέχτηκε στο βιβλίο του ο Χόφμαν.
Μέχρι το 1963 το πρόγραμμα ΜΚ-ULTRA καταπιάστηκε με τη
χορήγηση LSD σε στρατιώτες και πολίτες των ΗΠΑ. Μάλιστα λέγεται ότι
στα πλαίσια του ΜΚ ULTRA έγιναν πειράματα ακόμη και σε παιδιά, τα
οποία προέρχονταν από το Μεξικό και τη Νότιο Αμερική, με σκοπό την
παραγωγή σούπερπρακτόρων! Το LSD και τα άλλα ισχυρά ναρκωτικά,
που χορηγούνταν κάτω από πίεση στα θύματα των πειραμάτων, είχαν
ως στόχο την «πλύση εγκεφάλου» τους, μέθοδο που έχει σχέση και με
το γνωστό «ορό της αλήθειας». Το πρόγραμμα αυτό βοηθήθηκε
σημαντικά με την ανακάλυψη νέων χημικών ουσιών, οι οποίες
καθιστούσαν πολύ ελκυστική την προοπτική να «καθαριστεί» το μυαλό
του θύματος και να επαναπρογραμματιστεί στη συνέχεια, ώστε να γίνει
τέλειος «ρομποτικός πράκτορας»! Ένα από τα υποπρογράμματα του
ΜΚ ULTRA ήταν και το σχέδιο ARTICHOKE (Αγκινάρα), που
στόχευε στην «κατασκευή» ανθρώπων με «πλυμένο μυαλό»,
χωρίς συναισθήματα, ηθικούς φραγμούς κι ενοχές, κοντολογίς
ιδανικούς δολοφόνους, οι οποίοι θα σκότωναν με μια απλή
διαταγή. Τέτοιους κατασκευασμένους δολοφόνους τούς
χρησιμοποιούσαν μονάχα μια φορά. Αφού εκτελούσε την
αποστολή του ο «δολοφόνος μιας χρήσης» εξολοθρευόταν από
κάποιον άλλο «δολοφόνο μιας χρήσης». Αυτό φαίνεται πως
συνέβη και στην περίπτωση της δολοφονίας του προέδρου
Κένεντι.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟΙ «ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ» ΕΝΑΝΤΙΟΝ

JFK
Στις 22 Νοεμβρίου του 1963 η Αμερική πάγωσε. Ο Τζον. Φ. Κένεντι
(John F. Kennedy), ο πρώτος καθολικός πρόεδρος στην ιστορία των
ΗΠΑ, έπεσε νεκρός στο Ντάλας από σφαίρες ελεύθερου σκοπευτή.
Μαζί με τον πρόεδρο κάτι πέθανε μέσα στον αμερικανικό λαό. Πέθανε ο
ιδεαλισμός και η αθωότητα των Αμερικανών δίνοντας έτσι τροφή στους
συνομωσιολόγους να κάνουν λόγο για κάτι παραπάνω από μια πολιτική
δολοφονία, να αναφέρονται ακόμη και σε τελετουργική θυσία.
Έχουν γραφτεί πάρα πολλά βιβλία τα οποία παρουσιάζουν τη
δολοφονία του Τζον. Φ. Κένεντι ως αποτέλεσμα συνωμοσίας και για ν’
αναφερθούμε και μόνο στο καθένα από αυτά θα έπρεπε να
αφιερώσουμε ένα ολόκληρο βιβλίο. Σύμφωνα με τις επικρατούσες
θεωρίες συνωμοσίας ο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ (Lee Harvey Oswald)
πυροβόλησε τον Τζον Κένεντι μόνος του ή σε συνεργασία με άλλους
σκοπευτές ή απλώς υπήρξε έναν κοροΐδο, στο οποίο φόρτωσαν την
ευθύνη της δολοφονίας του αμερικανού προέδρου οι πραγματικοί
δολοφόνοι. Εδώ και σαράντα χρόνια δεν έχουν σταματήσει στιγμή να
υφαίνονται θεωρίες συνωμοσίας γύρω από την δολοφονία του Κένεντι
και μάλλον θα συνεχίσουν για πολύ ακόμη. Μερικά πάντως γεγονότα
είναι αναμφισβήτητα: η πλειοψηφία των μαρτύρων ανέφεραν πως οι
πυροβολισμοί έρχονταν από έναν λοφίσκο και όχι από το
παράθυρο του Όσβαλντ στο Texas School Book Depository.
Ο Όσβαλντ ήταν ένας μέτριος σκοπευτής κι όμως, σύμφωνα με
την επίσημη θεωρία, πυροβόλησε εύστοχα τρεις φορές μέσα σε
δύο μόλις δευτερόλεπτα! Η τελευταία κυβερνητική έρευνα, δεν
συμφώνησε με το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν, καθώς συμπέρανε
πως υπήρχαν τουλάχιστον δύο σκοπευτές εκείνη την ημέρα στην Dealy
Plaza του Ντάλας. Κι ακόμη, με την υπόθεση αυτή ποτέ δεν
ασχολήθηκε σοβαρά το αμερικανικό νομικό σύστημα κυρίως από
έλλειψη σοβαρών στοιχείων. Έτσι η υπόθεση της δολοφονίας του
προέδρου Κένεντι παραμένει ουσιαστικά ανοικτή.
Η CIA έκρυψε ή κατέστρεψε κανείς δεν ξέρει πόσα έγγραφα, που θα
έριχναν φως στο υπόβαθρο της δολοφονίας του προέδρου Κένεντι.
Ορισμένα από αυτά τα «χαμένα» έγγραφα είχαν σχέση με την απόλυτα
μυστική συμμαχία της με τον Φιντέλ Κάστρο. Ο πρώην διευθυντής της
CIA Ρίτσαρντ Χελμς, «Ο Άνθρωπος που Κρατούσε τα Μυστικά», είπε
ψέματα στην Επιτροπή Γουόρεν (Warren Commission), όπου κατέθεσε
πως η Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών ποτέ δεν επιχείρησε να
χρησιμοποιήσει τον Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ ως επαφή. Στην
πραγματικότητα το 1960, σύμφωνα μ’ ένα εσωτερικό μνημόνιο της CIA,
η αμερικανική υπηρεσία πληροφοριών έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για
τον «μυστηριώδη» Όσβαλντ.
Η CIA είχε στη διάθεσή της μια κασέτα από τη περιβόητη επίσκεψη του
Όσβαλντ στην Πόλη του Μεξικού το καλοκαίρι του 1963, λίγους μόλις
μήνες πριν από τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι. Ο Όσβαλντ –ή
κάποιος που προσποιούνταν τον Όσβαλντ ή κάποιος που
αναγνωρίστηκε ως Όσβαλντ– πήγε στις πρεσβείες της Κούβας και
της Σοβιετικής Ένωσης στην Πόλη του Μεξικού, για να ζητήσει
βίζα προκειμένου να ταξιδέψει στην Κούβα του Κάστρο.
Αναφέρθηκε πως ο Όσβαλντ συναντήθηκε με Σοβιετικούς
πράκτορες και προσπάθησε να πάρει μια βίζα για να επιστρέψει
στη Σοβιετική Ένωση, απ’ όπου ως γνωστόν είχε αυτομολήσει
(και επέστρεψε στις ΗΠΑ με την Ρωσίδα σύζυγό του χωρίς
ουσιαστικά εμπόδια εκ μέρους των Σοβιετικών). Γιατί άραγε;
Πάνω σ’ αυτό υπάρχουν πολλές θεωρίες. Ίσως ο Όσβαλντ να είχε
αποξενωθεί από την «τρέλα» που τον είχε κτυπήσει στα νιάτα του για το
μεγαλείο του μαρξισμού. Ίσως να εργάζονταν για λογαριασμό κάποιας
μυστικής υπηρεσίας, που συντόνιζε τις επιχειρήσεις κατά της Κούβας
του Κάστρο –και υπήρχαν αρκετές την περίοδο εκείνη. Ή ίσως κάποιος
προσπαθούσε να κάνει τον Όσβαλντ να φαίνεται σαν ένας κομουνιστής,
και ως τέτοιος, θα ενέπλεκε τους Σοβιετικούς στη δολοφονία του
αμερικανού προέδρου. Μάλιστα μετά τη δολοφονία υπήρξε μια
προσπάθεια της CIA να δείξει ως ηθικούς αυτουργούς της
δολοφονίας του Κένεντι τον Κάστρο ή και τον Χρουστσόφ.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η φωνή του Όσβαλντ είχε καταγραφεί στην
Πόλη του Μεξικού. Βέβαια, μέχρι το 1976, η CIA αρνούνταν την ύπαρξη
αυτής της κασέτας. Αξιωματούχοι της δήλωσαν πως όλες οι σχετικές
κασέτες είχαν καταστραφεί πριν τη δολοφονία του Κένεντι. Για θολώσει
ακόμη περισσότερο τα νερά το FBI, που δεν μπορούσε να αρνηθεί την
ύπαρξη της κασέτας, δήλωσε πως η φωνή που μαγνητοφωνήθηκε δεν
ήταν του Όσβαλντ. Μήπως τελικά κάποιος προσπάθησε να
κατασκευάσει την ενοχή του Όσβαλντ στη δολοφονία του Κένεντι;
Αυτό είναι το περίφημο «σενάριο της Πόλης του Μεξικού», που
αποτέλεσε αφετηρία έρευνας για πολλούς αμερικανούς
συνωμοσιολόγους της δολοφονίας του Κένεντι. Σ’ αυτό εμπλέκεται κι ο
Αντόνιο Βετσιάνα (Antonio Veciana) αρχηγός της Alpha 66, μιας αντι-
καστρικής κουβανέζικης οργάνωσης, με τον οποίο φέρεται να είχε
επαφές ο Όσβαλντ. Ο Βετσιάνα δήλωσε σε δημοσιογράφο πως ο
Όσβαλντ συναντήθηκε στην Πόλη του Μεξικό με τον «επίσκοπο»
(Βishop), ο οποίος υπηρετούσε στη CIA. Σύμφωνα με μια εκδοχή το
πρόσωπο αυτό ήταν ο Maurice Bishop, που ήταν και ο επόπτης της CIA
στην αντι-καστρική κουβανέζικη οργάνωση Alpha 66. Σύμφωνα όμως με
μια άλλη εκδοχή ο «Βishop» ήταν ο ίδιος ο διευθυντής της CIA…
Δεν υπάρχει θεωρία συνωμοσίας για την οποία να έχουν γραφτεί τόσο
πολλά όσο για τη δολοφονία του Τζον Φ. Κένεντι. Και δεν υπάρχει
θεωρία συνωμοσίας η οποία να έχει δεχθεί τόσες επιθέσεις, όσο αυτή.
Η αξιοπιστία των επιθέσεων αυτών σχετίζονται κυρίως με την
αναξιοπιστία του Χάρβεϊ Λη Όσβαλντ, μια διεστραμμένη και ταυτόχρονα
αξιολύπητη προσωπικότητα. Ενδεικτικό στοιχείο αποτελεί και το βιβλίο
Υπόθεση Κλειστή του αμερικανού συγγραφέα Τζέραλντ Πόσνερ (Gerald
Posner). Στα κεφάλαια του βιβλίου που αναφέρονται στον Όσβαλντ
έχουν τους χαρακτηριστικούς τίτλους «Έμοιαζε Με Μανιακό», «Η
Διάθεσή του Ήταν Άσχημη» κ.α.
Ο συγγραφέας Ντικ Ράσελ (Dick Russel) στο βιβλίο του Ο Άνθρωπος
που Ήξερε Τόσα Πολλά κάνει λόγο για τρία σχέδια δολοφονίας του
Κένεντι το 1963. Βασική πηγή του αποτέλεσε ο Ρίτσαρντ Κ. Νάγκελ
(Richard Case Nagell), ο οποίος ισχυρίστηκε πως προσέφερε τις
υπηρεσίες του σε αρκετές μυστικές υπηρεσίες. Το πρώτο σχέδιο ήταν
μια βομβιστική επίθεση κατά του Κένεντι στο Orange Bowl του Μαϊάμι.
Το δεύτερο σχέδιο είχε προγραμματιστεί για το Λος Άντζελες και σ’ αυτό
εμπλέκονταν ο Vaughn Marlowe, ένας αριστερός τον οποίο
παρακολουθούσε στενά κι εκβίαζε η CIA. Τέλος στο τρίτο σχέδιο
εμπλέκονταν η KGB, που όμως ήθελε τη ματαίωσή του με την
εξουδετέρωση του Όσβαλντ. Για να αποφύγει την εμπλοκή του στη
δολοφονία του Κένεντι ο ίδιος ο Νάγκελ προτίμησε να συλληφθεί στις 20
Σεπτεμβρίου του 1963 από την αστυνομία του Ελ Πάσο, με πρόσχημα
την απόπειρα ληστείας μιας τράπεζας. Στον αστυνομικό που τον
συνέλαβε ο Νάγκελ είπε: «Χαίρομαι που με πιάσατε. Ειλικρινά δεν θα
ήθελα να είμαι στο Ντάλας». «Τι εννοείς μ’ αυτό;» τον ρώτησε αμήχανα
ο αστυνομικός. «Θα δεις σύντομα», του απάντησε σιβυλλικά ο Νάγκελ.
Δύο μήνες και δύο μέρες αργότερα ο πρόεδρος Κένεντι έπεφτε νεκρός
από σφαίρες σκοπευτή στο Ντάλας…
Αν απ’ όλες τις θεωρίες συνωμοσίας για τη δολοφονία του Κένεντι
αποδεχθούμε τελικά την πιο προφανή, δηλαδή εκείνη που εμπλέκει τον
Όσβαλντ, τότε είναι ολοφάνερο πως αυτή αποτελεί την πιο γνωστή
περίπτωση χρησιμοποίησης «δολοφόνου μιας χρήσης»,
κατασκευασμένο κατά πάσα πιθανότητα μέσα από το πρόγραμμα MK-
ULTRA. Ο δολοφόνος του JFK, Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ αποδείχτηκε ότι δεν
είχε συνείδηση της εγκληματικής του πράξης. Τα στοιχεία που
κατατέθηκαν στο δικαστήριο απέδειξαν ότι ο Όσβαλντ, ναι μεν είχε
τραβήξει τη σκανδάλη, αλλά δεν το θυμόταν! Όταν φυσικά άρχισε να
θυμάται και κινδύνευε έτσι να αποκαλυφθεί η ανάμειξη της CIA στην
υπόθεση, έξω από το αστυνομικό τμήμα όπου κρατούνταν, τον
περίμενε ο Τζακ Ρούμπι, ο οποίος και τον σκότωσε εν ψυχρώ.
Ενδιαφέρον είναι ότι ο Τζακ Ρούμπι δεν μπόρεσε να εξηγήσει τους
λόγους της πράξης του. Στο τέλος ωστόσο ισχυρίστηκε ότι το έκανε, για
να εκδικηθεί το θάνατο του Προέδρου. Ο ερευνητής της υπόθεσης, που
μίλησε μαζί του, είχε την εντύπωση ότι ο Ρούμπι είχε πολλά διανοητικά
κενά, συχνό φαινόμενο σε θύματα που έχουν υποστεί «πλύση
εγκεφάλου»...
Ενδιαφέρον έχει επίσης πως ο τότε διευθυντής της CIA Ρίτσαρντ Χελμς
είχε αναφέρει στην Επιτροπή Γουόρεν, η οποία ερευνούσε τη
δολοφονία του JFK, τα εξής σχετικά με τη χρήση της Κυβερνητικής
στους ανθρώπους: «Η Κυβερνητική μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη
διαμόρφωση του παιδικού χαρακτήρα και στην έγχυση πληροφοριών
στο ανθρώπινο μυαλό. Πρόκειται για μια απίστευτα αποτελεσματική
μέθοδο για την κατασκευή κοινωνικών προτύπων συμπεριφοράς.
Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε όλες τις λειτουργίες, τις οποίες
αποκαλούμε "διαδικασίες ελέγχου της ανάπτυξης κι εξέλιξης" του
ατόμου».
Τελικά ποιος σκότωσε τον πρόεδρο Κένεντι; Ένας «δολοφόνος μιας
χρήσης» που κατασκεύασε η CIA; Οι φανατικοί αντι-καστρικοί; Η μαφία;
Ο στρατός; Μια μυστική ομάδα πλούσιων δεξιών εξτρεμιστών; Ή μια
διαπλοκή όλων αυτών; Υπάρχουν άλλωστε στοιχεία που ενοχοποιούν
κάθε μια από τις προηγούμενες ομάδες. Ίσως να υπήρχε μια
πολυεπίπεδη συνωμοσία κατά του Κένεντι, που δεν ανακαλύφθηκε
χάρη σε μια γιγαντιαία επιχείρηση συγκάλυψης. Μήπως τελικά όλα
συνδέονται σε μια ασύλληπτη «ψυχεδελική συνωμοσία», που είχε ως
στόχο τον πρόεδρο Κένεντι; Το σίγουρο είναι πως ακόμη και τα πιο
καλοφυλαγμένα μυστικά δεν μπορούν να αντέξουν στο χρόνο.

Ο Γιώργος Στάμκος είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος. Από

το 1988 αρθρογραφεί συστηματικά στον ειδικό, κυρίως, τύπο κι
έχει δημοσιεύσει πάνω από 1.000 εξειδικευμένα άρθρα σε
 περισσότερα από 30 περιοδικά. Υπήρξε αρχισυντάκτης του
περιοδικού Strange (1998-2001). Από το Νοέμβριο του
2004 εκδίδει και διευθύνει το ανατρεπτικό περιοδικό ΖΕΝΙΘ και
από το Μάρτιο του 2006 την τριμηνιαία έκδοση ΣΥΝΩΜΟΣΙΕΣ.
Έχει μέχρι στιγμής γράψει δέκα βιβλία: Νίκολα Τέσλα: Ο
Προφήτης του 21ου Αιώνα (1999), Μυστική Σερβία (1999),
Απαγορευμένη Τεχνολογία (2000), Γεωπολιτική του
Αρχιπελάγους: Ο Ελληνισμός στην Εποχή της
Παγκοσμιοποίησης (2000), Ελεύθερη Ενέργεια (2001), Μετα-
Αποκάλυψη Τώρα (2002), Θεωρίες Συνωμοσίας (2003, μαζί
με τον Λουκά Καβακόπουλο), Από τις εκδόσεις ΑΓΝΩΣΤΟ
κυκλοφορούν τα βιβλία του Ο Θαυμαστός Κόσμος του
Τέσλα (2004) και Mind Control: O Πόλεμος για τον Έλεγχο
του Νου (2005 ), Στοιχειωμένα Βαλκάνια (μαζί με τη Μίλιτσα
Κοσάνοβιτς, 2005) και το τολμηρό και ανατρεπτικό βιβλίο
Γκρίζα Ελλάδα: Η Ανατομία του Ελληνικού Συνδρόμου (το
2005). Όλα τα βιβλία του οδηγήθηκαν σε πολλές επανεκδόσεις κι
έγιναν αφορμή για δημιουργικές συζητήσεις, ακόμη και
διαφωνίες. Έχει επίσης συμμετάσχει με εκτενή κείμενά του σε
πολλά συλλογικά. Ζει κι εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, ενώ
ταξιδεύει συχνά στη βαλκανική ενδοχώρα. Για επικοινωνία με το
συγγραφέα: stamkos@post.com –www.stamkos.gr και
www.agnosto.gr

Είμαστε περήφανοι που είμαστε Έλληνες γιατί:

Xωρίς την Ελληνική φυλή δεν θα υπήρχε ο σύγχρονος πολιτισμός,
Είχαμε και έχουμε συνεχή πολιτιστική ύπαρξη και ανάπτυξη για 4.000
περίπου έτη.
Αποτελέσαμε σωτήριο για τον κόσμο φράγμα εναντίον του ασιανισμού
κατά
τον 5ον π.χ αιώνα.
Εκαλλιεργήσαμε πρώτοι την επιστημονική και την φιλοσοφική σκέψη.
Εδημιουργήσαμε με την καλλιτεχνική ευαισθησία μας απαράμιλλα
μνημεία
τέχνης. (π.χΑγιά-Σοφιά,Παρθενώνας κ.α.)
Χαρίσαμε στην ανθρωπότητα αριστουργήματα του έντεχνου λόγου.
Πρωτοί συνελάβαμε τις έννοιες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και
της
ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Προσφέραμε την γλώσσα μας,με την οποία διεδόθη ο χριστιανισμός.
Επιβιώσαμε δύο μεγάλων κατακτήσεων: της Ρωμαικής και της
Οθωμανικής.
Υπήρξαμε πρωτοπόροι στην εθνική αφύπνιση των υποδουλωμένων
λαών
με την επανάσταση του 1821.
 Πολεμήσαμε ηρωικά στους δύο παγκόσμιους πολέμους
ανατρέποντας
με αυτοθυσία το χρονοδιάγραμμα του δεύτερου .
Η εθνική εποποιία του 1955-59 όταν ο κυπριακός Ελληνισμός
πολεμούσε
ενάντια σε μια αυτοκρατορία για την εκπλήρωση του προαιώνιου
π'οθου της
Ενώσεως με την μητέρα Ελλάδα.

Η Ελλάδα είναι η κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού, η αφετηρία του δράματος,

της
ιστορίας και της φιλοσοφίας, ο τόπος που γεννήθηκε η δημοκρατία..

Μυστική Θεσσαλονίκη:
θεωρίες συνομωσίας και "αστικοί μύθοι"

Ξεχάστε τη Θεσσαλονίκη που ξέρατε κι ακολουθείστε μας σε μια μυστική

περιήγηση
σε μια πόλη γεμάτη Urban Legends και Conspiracy Theories. Για τους
λάτρεις των
μυστηρίων και του θαυμαστού, η Θεσσαλονίκη είναι μια πραγματική Terra
Incognita
που υπόσχεται πολλές εκπλήξεις...Συχνά τα πράγματα δεν είναι αυτό που
δείχνουν. Μια πόλη δεν είναι απλά μια μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμού,
κατοικιών και δραστηριοτήτων. Είναι πάνω απ' όλα ένας ζωντανός μεγα-
οργανισμός, που υπακούει σε χαοτικούς κανόνες. «Η πόλη δεν είναι παρά
μια τρισδιάστατη αρχιτεκτονική των παραστάσεων του εγκεφάλου... Οι
λαβύρινθοι της πόλης σχηματίζουν ένα αρχιτεκτονικό ιερογλυφικό, ένα
αόρατο σύμβολο που χρησιμοποιείται ποικιλοτρόπως, ασυνείδητα από
τους ενοίκους, συνειδητά από τους κρυφούς επόπτες τους, και από
πειρατές που συνδέονται με το σύστημα...». Έτσι κωδικοποίησε ο Mauricio
Santos-Lobos στο The Spider Glyph in Time τη σύνδεση εγκεφάλου-πόλης.
Όπως και ο ανθρώπινος εγκέφαλος, έτσι και η πόλη είναι γεμάτη μυστήρια
και μυστικά. Κι όπως υπάρχουν αυτοί που προσπαθούν να ξεκλειδώσουν
τα μυστικά του εγκεφάλου μας, έτσι υπάρχουν και εκείνοι που προσπαθούν
να αποκωδικοποιήσουν τα μυστικά των πόλεων που ζούμε, με εργαλείο
την τέχνη της «μαγείας των μεγαλουπόλεων» (Megapolisomancy). Παρά
την αντίθετη πεποίθηση η Θεσσαλονίκη κάθε άλλο παρά συνηθισμένη
πόλη είναι. Πριν από 2316 χρόνια μια ιδιότυπη συνομωσία της γεωγραφίας
με την ιστορία, κατέστησε την πόλη «κλειδί» των Βαλκανίων για τους
αιώνες που θα ακολουθούσαν. Από τότε η πόλη εξελίχτηκε δυναμικά,
πέρασε πολλές ιστορικές φάσεις, έγινε σταυροδρόμι πολιτισμών και οι
δρόμοι της στοίχειωσαν από μυστήρια και συνωμοσίες. Πριν συνεχίσω θα
ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν είμαι κανένα «ψώνιο» με τη
συνωμοσιολογία. Δεν είμαι ούτε καν συνωμοσιολόγος, αν και έτυχε να
γνωρίσω προσωπικά αρκετούς.
Είμαι απλά ένας αναζητητής συγγραφέας, κι έχω στο ενεργητικό μου
κάποια βιβλία που ασχολούνται με το μυστήριο και το θαυμαστό. Θεωρώ
πως εμείς οι άνθρωποι είμαστε πολύ παράξενα όντα και ότι ο κόσμος που
ζούμε είναι ένα πολύ παράξενο μέρος, γεμάτο γοητευτικά μυστήρια τα
οποία η ματαιοδοξία μας κάνει να πασχίζουμε με το μυαλουδάκι μας να
ξεδιαλύνουμε. Το μυστήριο βρίσκεται παντού. Μπορώ, αν θέλετε, να το
ανακαλύψω για λογαριασμό σας...

Υπάρχει «κάτι» στην ατμόσφαιρα

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί η πόλη που ζούμε αποπνέει μια
απροσδιόριστη οσμή
μελαγχολίας; Μη μου πείτε τώρα ότι δεν το έχετε καν αντιληφθεί. Η
Θεσσαλονίκη
είναι φημισμένη, ακόμη και στους ξένους περιηγητές, για τη μελαγχολική
της
ατμόσφαιρα, όπως είναι φημισμένη και για τα πανέμορφα ηλιοβασιλέματά
της. Αν
είστε αρκετά ευαίσθητοι και ρομαντικοί, μπορείτε σχετικά εύκολα να
αφουγκραστείτε τους μυστικούς ψίθυρους και να διαισθανθείτε τα
«ενεργειακά ρεύματα» της Θεσσαλονίκης. Προσωπικά διαισθάνομαι αυτή
την απροσδιόριστη οσμή
μελαγχολίας να σέρνεται ανάμεσα στις γκρίζες πολυκατοικίες, να γλύφει τα
πανάρχαια τείχη, τις θλιβερές μεσαιωνικές εκκλησίες και να τρυπώνει
ακόμη και
μέσα στο διαμέρισμα μου, και είναι πιστέψτε με χειρότερη κι από την
υγρασία
της θάλασσας! Η μελαγχολική ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης δεν γίνεται
αντιληπτή από τον καθένα. Πρέπει οι «δέκτες» σου να είναι ανοικτοί και
καταλλήλως συντονισμένοι για να την «πιάσουν». Να μπορείς να
διαισθάνεσαι την πόλη ως έναν «χρονο-οργανισμό», όπου παρελθόν,
παρόν και μέλλον είναι ένα. Όσοι άνθρωποι έζησαν σε μια πόλη άφησαν σ'
αυτήν το «στίγμα» τους. Τα αρχαία τείχη, οι εκκλησίες, τα εγκαταλειμμένα
σπίτια, οι προπολεμικές πολυκατοικίες έχουν εγκλωβίσει τις σκεπτομορφές
των ανθρώπων που έζησαν μέσα τους.
Ο ποιητής της μυστικής Θεσσαλονίκης Μαρίνος Χαραλάμπους λέει ότι στη
Θεσσαλονίκη υπάρχουν 500.000 πρόσγειοι, δηλαδή βρυκόλακες, και
μάλλον έχει δίκιο. Αυτοί οι λεγόμενοι «πρόσγειοι» είναι ψυχές
Θεσσαλονικέων που έζησαν ανά τους αιώνες στην πόλη μας και αφού
πέθαναν δεν μπόρεσαν να αποχωριστούν τα όσα αγάπησαν σ' αυτήν.
Ακόμη και μετά θάνατον είναι δεμένοι με τη Θεσσαλονίκη. Γιατί λοιπόν να
μην είμαστε δεμένοι μαζί της κι εμείς οι ζωντανοί Θεσσαλονικείς;

Οι «αστικοί θρύλοι» της Θεσσαλονίκης

Μελαγχολική ή όχι η Θεσσαλονίκη ανήκει σ' εκείνη την προνομιακή ομάδα
μεγαλουπόλεων, που βρίθουν «αστικούς θρύλους» (Urban Legends).
Διαθέτει μια
πληθώρα θρύλων, που όλοι μαζί συγκροτούν το λαβύρινθο μιας
«μυστικής» πόλης, η οποία κρύβεται περίτεχνα πίσω από την καθημερινή,
πουδραρισμένη όψη της
Θεσσαλονίκης. Σχεδόν οι πάντες γνωρίζουν για το περιβόητο
«στοιχειωμένο σπίτι», που βρίσκεται στην οδό Βασιλίσσης Όλγας
263, και τους θρύλους που το ζώνουν. Λίγοι ωστόσο γνωρίζουν για τα
παράξενα κομβικά μνημεία και «τόπους δύναμης» της Θεσσαλονίκης.
Ανάμεσα τους ξεχωρίζουν οι μυστηριώδεις Κήποι του Πασά, ένα μνημείο
του οθωμανικού τεκτονισμού, που βρίθει από περίεργα σύμβολα και
θεωρείται κομβικό γεωμαγνητικό σημείο από τους οπαδούς της Ιερής
Γεωγραφίας. Στην ¶νω πόλη ξεχωρίζει η «μυστική» πλατεία Τερψιθέας,
όπου βρίσκεται ο τουρμπές (μαυσωλείο) του Μουσά Μπαμπα. Κυκλοφορεί
η φήμη ότι είναι στοιχειωμένος από το φάντασμα του δερβίση φύλακα του
τεκέ. Είναι πάντως ένα μέρος με ισχυρή σούφικη ενέργεια, κάτι που
διαισθάνεται όποιος έχει ανοικτές τις «κεραίες» του. Ένα άλλο παράξενο
μνημείο της Θεσσαλονίκης είναι και η λεγόμενη «στήλη των όφεων», που
βρίσκεται στο πεζοδρόμιο έξω από τον υποσταθμό της ΔΕΗ στην Αγίου
Δημητρίου. Είναι το μοναδικό όρθιο ελληνιστικό μνημείο της πόλης και ο
θρύλος λέει ότι προκαλούσε τα φίδια. Κάποτε στην περίοδο της
τουρκοκρατίας η περιοχή γύρω της γέμισε από φίδια και απαιτήθηκε η
παρέμβαση ενός εξορκιστή χότζα για να τα απομακρύνουν...
Στην οδό Λαγκαδά υπάρχει το συμμαχικό νεκροταφείο του Ζέϊτενλικ, που
φιλοξενεί
22.000 κρανία στρατιωτών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, κυρίως Σέρβων.
Πρόκειται για τον ιερότερο τόπο προσκυνήματος των Σέρβων στον
ελλαδικό χώρο. Ακόμη και σήμερα το επισκέπτονται χιλιάδες Σέρβοι, που
πολέμησαν στα πεδία των μαχών στη Βοσνία και στο Κόσοβο,
προσπαθώντας να εντοπίσουν τα οστά των παππούδων τους που
σκοτώθηκαν στο Μακεδονικό Μέτωπο. Στην ιερή γεωγραφία των Σέρβων
το Ζέϊτενλικ θεωρείται κομβικό σημείο, που δείχνει το δρόμο της θυσίας...
(Για το παράξενο νεκροταφείο του Ζέιτενλικ θ' αναφερθούμε εκτενώς στο
επόμενο «Δυτικώς»).Και τι να πει κανείς για την εκπληκτική ηχητική της
Ροτόντας, που μοιάζει μ' ένα αρχαίο μεγαφωνικό σύστημα με «έκο
θριαμβικό»; Πρέπει να ακούσετε ένα περιστέρι να φτερουγίζει μέσα της.
Μοιάζει σαν το πέταγμα αγγέλου. Μήπως γι' αυτό λεγόταν η Ροτόντα και
«Ναός των Αγίων Αγγέλων»;
Αλλά ακόμη και τα πεζοδρόμια της πόλης κρύβουν τα δικά τους μυστικά.
Πρόκειται
για καπάκια υπονόμων με παράξενα σύμβολα. Ποιος μπορεί ν'
αποκρυπτογραφήσει
αυτές τις «αστικές σημαδούρες», που ίσως σχετίζονται με τη
χαρτογράφηση των
ενεργειακών δικτύων και των τελλουρικών ρευμάτων; Ίσως ακόμη τα
καπάκια αυτά να οδηγούν απλά σ' ένα υπόγειο δίκτυο στοών, έναν
ανήλιαγο κόσμο προσιτό μονάχα σ' ελάχιστους τολμηρούς.

Ένας σκοτεινός κόσμος κάτω από την πόλη

Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη των κάστρων, των πύργων, των βυζαντινών
εκκλησιών,
των αρχαίων ερειπίων, των νεκροταφείων και των υπόγειων στοών. Κάτω
από τα πόδια μας υπάρχει μια υπόγεια Θεσσαλονίκη, που χάνεται στα
βάθη των αιώνων. Κάποτε αυτή η υπόγεια Θεσσαλονίκη ήταν ένα αρκετά
πολυσύχναστο μέρος, ενώ σήμερα σώζονται μόνον κάποια μεμονωμένα
τμήματα της. Και δεν μιλάμε απλά για κρύπτες, όπως εκείνη στα υπόγεια
του Αγίου Δημητρίου ή η κρύπτη του Μακεδονικού Αγώνα κάτω από τη
Μητρόπολη. Μιλάμε για ένα καλά οργανωμένο δίκτυο στοών, που ανάγεται
στην ελληνιστική εποχή.

Ο πύργος των φυλακών του Επταπυργίου (Γεντί Κουλέ)

(ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ, Χρίστος Ζαφείρης, Φωτογρ. Γιώργος και
Γιάννης Ζαρζώνης, Εκδόσεις ΕΞΑΝΤΑΣ)

Αρχικά υπήρχαν δύο στρατιωτικές σήραγγες, η Φαρδιά και η Στενή που

διέτρεχαν την πόλη. Η Στενή σήραγγα (1,7 μέτρα πλάτος και 2 μέτρα ύψος)
ξεκινούσε από το
λιμάνι, διέτρεχε λοξά τα τείχη, περνώντας κοντά από την εκκλησία των
Δώδεκα
Αποστόλων και κατέληγε στο σημερινό Επταπύργιο. Η Στενή ξεκινούσε
μέσα από τα
τείχη, δεξιά από την αριστερή «Πορτάρα», περνούσε κάτω από το
Διοικητήριο και
κατέληγε στα θαλάσσια στόμια των πύργων του Τοπ Χανέ. Αυτές τις
ελληνιστικές
στρατιωτικές σήραγγες επέκτειναν αργότερα οι Ρωμαίοι. Την περίοδο της
Pax Romana οι στρατιωτικές σήραγγες περιέπεσαν σε αχρηστία. Η
ύπαρξη τους όμως παρακίνησε τους πρώτους Χριστιανούς να
δημιουργήσουν ένα παράλληλο δίκτυο κατακομβών, που
χρησιμοποιούνταν ως τόποι θρησκευτικής λατρείας και μυστικής
συνάθροισης. Οι κατακόμβες αυτές συνέδεαν τους πρωτοχριστιανικούς
ναούς μ' ένα λαβυρινθώδες δίκτυο στοών και κατακομβών, που το
ξεπερνούσε μονάχα εκείνο της Ρώμης. Ακόμη και σήμερα σώζονται κάποια
τμήματά του. Στο δάπεδο του Όσιου Δαβίδ υπάρχει μια καταπακτή, που
οδηγεί σ' αυτόν τον υπόγειο κόσμο...Τις σήραγγες τις χρησιμοποιούσαν και
οι βυζαντινοί Αυτοκράτορες για τις «υπερκόσμιες» εμφανίσεις τους: ενώ το
πλήθος τους έβλεπε κατά τη διάρκεια της
λειτουργίας στον ¶γιο Δημήτριο, ξαφνικά, χωρίς να φύγουν από εκεί, εκείνοι
εμφανίζονταν στην Αγία Σοφία! Υπήρχε επίσης και η λεγόμενη Στοά των
Κάστρων, που
διέτρεχε τα τείχη από το Λευκό Πύργο ως το Επταπύργιο και χωρούσε
ολόκληρη
άμαξα. Τμήμα αυτής της Στοάς σώζεται μέσα στο σούπερ μάρκετ Μερκάτο
στην
Ιπποδρομίου. Τον 19ο αιώνα κατασκευάστηκε από «λαγουμτζήδες» η
τελευταία υπόγεια σήραγγα στη Θεσσαλονίκη, για να διευκολύνει τη
διαφυγή ανθρώπων, κρυφά από τον έλεγχο των πυλών. Βρισκόταν στην
¶νω Πόλη, ξεκινούσε από ένα σπίτι μέσα από τα τείχη και έβγαινε σ' έναν
οίκο ανοχής έξω από τα τείχη! Τα «διόδια» ήταν δύο λίρες...Τι να σώζεται
άραγε από αυτό τον υπόγειο κόσμο της Θεσσαλονίκης; Μέχρι τον Β'
Παγκόσμιο Πόλεμο σώζονταν αρκετά τμήματα των υπόγειων στοών.
Ορισμένα χρησιμοποιούνταν ως καταφύγια για τους βομβαρδισμούς, ενώ
κάποια άλλα ήταν μια ατραξιόν για τολμηρούς τουρίστες, που έντρομοι
άκουγαν κάτω από την Εγνατία τον ήχο του διερχόμενου τραμ, που έμοιαζε
σαν κεραυνός! Η εργολαβική επέλαση των δεκαετιών του 1950 και του
1960 μείωσε δραματικά τις υπόγειες στοές της πόλης μας, αλλά δεν τις
εξαφάνισε. Η κατασκευή του Μετρό είναι σίγουρο ότι θα μας φέρει προ
εκπλήξεων...

Ο «Παράδεισος» των Συνωμοσιολόγων

Η Θεσσαλονίκη είναι πράγματι μια Terra Incognita, που ξέρει καλά να φυλά
τα
μυστικά της. Οι επίδοξοι ερευνητές των μυστηρίων της διατρέχουν τον
κίνδυνο να
χαθούν μέσα σ' έναν αχαρτογράφητο χώρο, όπου ενδημούν οι θρύλοι και
οι φήμες και λιγότερο η αντικειμενική πληροφόρηση. Οι ιστοριοδίφες
μπορούν εύκολα να
μπερδευτούν από την πληθώρα των γεγονότων που συνέβησαν ανά τους
αιώνες στην πόλη. Οι μόνοι τυχεροί ίσως πρέπει να θεωρούνται οι
συνωμοσιολόγοι, καθώς η Θεσσαλονίκη είναι ένας «παράδεισος» γι'
αυτούς. Όπως τα μέρη που έχουν την
ιδιότητα να συγκεντρώνουν αστραπές και καταιγίδες, έτσι και ο μυχός του
Θερμαϊκού έχει την τάση να συγκεντρώνει πολιτικά πάθη, μίση, υπερβολές,
μυστικιστικές τάσεις και μπόλικες συνωμοσίες. Και ως γνωστόν οι
συνωμοσίες αγαπούν το σκοτάδι. Τη νύχτα η Θεσσαλονίκη αλλάζει. Ένας
άλλος εαυτός αναδύεται μέσα από το παιχνίδισμα των σκιών. Το μυστήριο
τριγυρνά στους δρόμους της, συχνά μάλιστα αρκετά αδιάκριτα. Η
Θεσσαλονίκη μοιάζει ν' αποστρέφεται το φως της ημέρας, και να βυθίζεται
αυτάρεσκα στον αχαρτογράφητο κόσμο της νύχτας. Μιας νύχτας που
ξεγελά το μυαλό των διαβατών, παίζοντας περίτεχνα με σκιές, μνήμες και
όνειρα. Στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης υπάρχει μια παράξενη
ενεργειακή φόρτιση, ιδιαίτερα αντιληπτή από τους ρομαντικούς και τους
μυστικιστές, που προδιαθέτει για εσωτερικές ενατενίσεις, ιδεολογικές
ζυμώσεις, συνθέσεις και συγκρητισμούς. Καθόλου τυχαίο που στην πόλη
μας γεννήθηκαν ιδεολογίες και κινήματα, τα οποία aλλαξαν το ρου της
ιστορίας της περιοχής.
Το «Αλχημιστικό Εργαστήρι» του 21ου Αιώνα
Όπως και στις αρχές του 20ου αιώνα έτσι και σήμερα η Θεσσαλονίκη
ξαναγίνεται το
«κλειδί» για τα Βαλκάνια και ως τέτοιο βρίσκεται και πάλι στο επίκεντρο
συνωμοσιών, παρασκηνιακών διαβουλεύσεων και μυστικών συμφωνιών. Η
πόλη δεν
αποτελεί μόνον έδρα οργανισμών περιφερειακής εμβέλειας, όπως ο
Οργανισμός για
την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων και η Τράπεζα Παρευξείνιας
Συνεργασίας. Είναι
και έδρα επίσημων Forum, αλλά και μυστικών συναντήσεων, στις οποίες
συμμετέχουν πολύ σημαντικά πρόσωπα, τα οποία καθορίζουν με τις
αποφάσεις τους το μέλλον της Βαλκανικής.
Πολλοί από εμάς ίσως να μην το έχουν αντιληφθεί, όμως στους δρόμους
της ειξη μιας μοναδικής κοσμοπολίτικης μητρόπολης στο στερέωμα της
νοτιοανατολικής Ευρώπης.Αρκεί βέβαια οι ίδιοι οι Θεσσαλονικείς
ξεπεράσουν το στείρο τοπικισμό τους, απαλλαγούν από τη μίζερη και
αδιέξοδη ελλαδοκεντρική αυτολαγνεία που
χαρακτηρίζει την αθηναϊκή ελίτ, αποκτήσουν ένα όραμα, που δένει με το
κοσμοπολίτικο παρελθόν της πόλης τους, και ανοιχτούν άφοβα προς το
μέλλον
Θεσσαλονίκης κυκλοφορούν μυστικοσύμβουλοι, εμπειρογνώμονες,
ερευνητές αγοράς, ειδικοί μάνατζερ πολυεθνικών και κατάσκοποι κάθε
εθνικότητας. Όλοι έχουν την ιδιότητα να «οσμίζονται το μέλλον» και με τις
πληροφορίες που συλλέγουν είναι σε θέση να το σχεδιάζουν κιόλας! Το
μέλλον των Βαλκανίων παίζεται τώρα, και μαζί
τους και το μέλλον της πόλης μας. Κατά τη γνώμη μου το ραντεβού της
Θεσσαλονίκης με τον 21ο αιώνα θα έχει ως αποτέλεσμα την ανάδ. Η τύχη
βοηθά τους τολμηρούς. Πόσο μάλιστα αν είναι Θεσσαλονικείς...

Επιστολή Ιωάννη Δούκα Βατάτζη στον Πάπα

Η Ιστορία βρίθει συνομωσιών, εγκλημάτων, και κάθε είδους βρωμιάς. Γι
αυτό, κάποιες στιγμές που ο Άνθρωπος σηκώνεται πάνω απ` τα
ανθρώπινα γενούν δέος. Αν ψάξει κανείς τις βρίσκει - σκόρπιες και
λιγοστές- τόσο στην ελληνική όσο και στην παγκόσμια Ιστορία. Παραθέτω
μία απ` αυτές. Η επιστολή του Βατάτζη ( βασιλιά του κράτους της Νίκαιας
που δημιουργήθηκε μετά την άλωση του 1204) είναι απάντηση σε επιστολή
του πάπα με την οποία ζητούσε να μην ενεργεί ο στρατός της Νίκαιας
εχθρικά προς τον Φράγκο βασιλιά της Κωνσταντινούπολης.Απολαύστε την
Επιστολή Ιωάννη Βατάτση προς τον Πάπα Γρηγόριο Θ’ .
“Ιωάννης εν Χριστώ τω Θεώ πιστός βασιλεύς και αυτοκράτωρ Ρωμαίων ο
Δούκας , τω αγιωτάτω πάπα της πρεσβυτέρας Ρώμης Γρηγορίω σωτηρίας
και ευχών αίτησιν . Οι αποσταλέντες παρά της σης αγιότητος κομισταί του
γράμματος τούτου διετείνοντο ότι είναι της σης αγιότητος , αλλ` η βασιλεία
μου αναγνούσα τα γεγραμμένα , δεν ηθέλησε να πιστεύσει ότι είναι σον ,
αλλ` ανθρώπου ζώντος εν εσχάτη απονοία , έχοντος δε τη ψυχήν πλήρη
τύφου και αυθαδείας , διότι πώς να μη υπολάβωμεν τοιούτον τον γράψαντα
, απευθυνόμενον εις την βασιλείαν μου , ως ένα των ανωνύμων και αδόξων
και αφανών , μη διδαχθέντα εκ της πείρας περί του μεγέθους της αρχής
ημών και της δυνάμεως ; Δεν είχομεν χρείαν σοφίας ίνα διαγνώσωμεν τις
και ποίος είναι ο σος θρόνος .Εάν έκειτο επί των νεφελών ή μετέωρός που ,
ίσως υπήρχεν ανάγκη σοφίας μετεωρολογικής προς ανεύρεσίν του , αλλ`
επειδή είνε εστηριγμένος επί της γης , και ουδόλως διαφέρει των λοιπών
θρόνων , η τούτου γνώσις πρόχειρος είνε τοις πάσι . Και ότι μεν από του
ημετέρου γένους η σοφία και το εκ ταύτης αγαθόν ήνθησε και εις άλλους
διεδόθη , καλώς είρηται .Πως όμως ηγνοήθη ή και μη αγνοηθέν , πως
εσιγήθη , ότι μετά της σοφίας είναι προσκεκληρωμένη εις το γένος ημών
παρά του μεγάλου Κωνσταντίνου και η βασιλεία ; Τις αγνοεί ότι και ο
κλήρος της διαδοχής εκείνου εις το ημέτερον διέβη γένος, και ότι ημείς
είμεθα οι τούτου κληρονόμοι και διάδοχοι ; Έπειτα συ απαιτείς να μη
αγνοήσωμεν τον σον θρόνον και τα τούτου προνόμια , αλλά και ημείς
έχομεν να ανταπαιτήσωμεν όπως διαβλέψης και γνωρίσεις τα δικαιώματα
ημών επί της αρχής και του κράτους της Κωνσταντινουπόλεως , όπερ από
του Μεγάλου Κωνσταντίνου επί χιλιετηρίδα παραταθέν ,έφθασεν άχρις
ημών .Οι γενάρχαι της βασιλείας μου , οι από του γένους των Δουκών
και Κομνηνών, ίνα μη τους άλλους λέγω , τους από γενών Ελληνικών
άρξαντας (1) επί πολλάς εκατοστύας ετών την αρχήν κατέσχον της
Κωνσταντινουπόλεως , ούς και η της Ρώμης εκκλησία και οι ιεράρχαι
προσηγόρευον Ρωμαίων αυτοκράτορας .Πως λοιπόν ημείς φαινόμεθα σοι
ότι ουδαμού άρχομεν και βασιλεύομεν , εχειροτονήθη δε παρά σου ο
Ιωάννης εκ Βριέννης (Πρετούνας ) ; Τίνος δίκαιον επρυτάνευσενεν τη
περιστάσει ταύτη ; Πως η ση τιμία κεφαλή επαινεί την άδικον και
πλεονεκτικήν γνώμη , και την ληστρικήν και μιαιφόνον κατάσχεσιν υπό των
Λατίνων της Κωνσταντινουπόλεως εν μοίρα τίθεται δικαίου ; Ημείς
βιασθέντες μετεκινήθημεν του τόπου , αλλά δεν παραιτούμεθα τα
δικαιώματα ημών επί της αρχής και του κράτους της Κωνσταντινουπόλεως.
Ο βασιλεύς άρχει και κρατεί έθνους και λαού και πλήθους , ουχί λίθων τε
και ξύλων , άτινα αποτελούσι τα τείχη και τα πυργώματα . Το γράμμα σου
περιείχε και τούτο ότι κήρυκες της σης τιμιότητος το του σταυρού διήγγειλαν
κήρυγμα εις όλον τον κόσμον , και ότι πλήθος ανδρών πολεμιστών
έσπευσεν εις εκδίκησιν της Αγίας Γης. Τούτο μαθόντες εχάρημεν και
ελπίδων μέστοί γεγόναμεν ότι ούτοι οι εκδικηταί των αγίων τόπων ήθελον
αρχίσει την εκδικίαν από της ημετέρας πατρίδος , και ότι ήθελον τιμωρήσει
τους αιχμαλωτιστάς αυτής , ως βεβηλώσαντας αγίους οίκους ,ως
ενυβρίσαντας θεία σκεύη , και πάσαν ανοσιουργίαν διαπράξαντας κατά
χριστιανών . Επειδή όμως το γράμμα ωνόμαζε βασιλέα τον Ιωάννην
Βριέννιον της Κωνσταντινουπόλεως και φίλον υιόν της σης τιμιότητος , αλλ`
όστις προ πολλού απεβίωσε (2) , και προς βοήθειαν τούτου εστέλλοντο οι
νέοι σταυροφόροι , εγελώμεν αναλογιζόμενοι την των αγίων τόπων
ειρωνείαν και τα κατά του σταυρού παίγνια . Επειδή δε η ση τιμιότης διά
του γράμματος παρακινεί να μη παρενοχλώμεν τον σον φίλον και υιόν
Ιωάννην Βριέννιον , καθιστώμεν γνωστόν εις την σην τιμιότητα ότι δεν
γνωρίζομεν που γης ή θαλάσσης είνε η επικράτεια αυτού του Ιωάννου .Εάν
δε περί Κωνσταντινουπόλεως είνε ο λόγος , δήλον καθιστώμεν και τη ση
αγιότητι και πάσι τοις χριστιανοίς , ως ουδέποτε παυσόμεθα μαχόμενοι και
πολεμούντες τοις κατέχουσι την Κωνσταντινούπολιν . Ή γαρ αν
αδικοίημεν και φύσεως νόμους και πατρίδος θεσμούς , και πατέρων
τάφους , και τεμένη θεία και ιερά , ει μη εκ πάσης της ισχύος τούτων
ένεκα διαγωνισόμεθα . (3) Εάν δε τις διά τούτο αγανακτή και δυσχεραίνη
και οπλίζεται καθ` ημών , έχομεν πως κατά τούτου να αμυνθώμεν , πρώτον
μεν διά της βοηθείας του Θεού , έπειτα δε διά των υπαρχόντων και παρ`
ημίν αρμάτων και ίππων και πλήθους ανδρών μαχίμων και πολεμιστών ,
οίτινες πολλάκις επολέμησαν τους σταυροφόρους .Συ δε , ως Χριστού
μιμητής , και του των Αποστόλων κορυφαίου διάδοχος , και γνώσιν έχων
θείων τε νομίμων ,και των κατ` ανθρώπους θεσμών , θα επαινέσης ημάς
υπερμαχούντας της πατρίδος και της εγγενούς αυτή ελευθερίας . Και ταύτα
μεν θα συμβώσι κατά το δοκούν τω Θεώ . Η δε βασιλεία μου πάνυ ορέγεται
και ποθεί να διασώση το προς την αγίαν της Ρώμης εκκλησίαν προσήκον
σέβας , και να τιμά τον θρόνον του κορυφαίου των αποστόλων Πέτρου , και
εις την σην αγιότητα να έχη σχέσιν και τάξιν υιού , και να κάμνη όσα εις
τιμήν και θεραπείαν αφορώσιν αυτής , μόνον εάν και η ση αγιότης μη
παρίδη τα δικαιώματα της ημετέρας βασιλείας , και μη γράφη προς ημάς
αφερεπόνως και ιδιωτικώς .Όπως δε διακείμεθα εν ειρήνη προς την σην
αγιότητα , την του γράμματος απαιδευσίαν αλύπως υπεδέχθημεν και προς
τους κομιστάς αυτού ηπίως προσηνέχθημεν .”

(πηγή: Αντώνιος Μηλιαράκης , Ιστορία του Βασιλείου της Νίκαιας και του
Δεσποτάτου της Ηπείρου (1204-1261 ), Leipzig 1898, Ανατύπωση από
Διονύσιο Νότη Καραβιά και Ευάγγελο Κωνσταντίνου Λάζο . )
1) Το 1204 θεωρείται ως η αφετηρία γέννησης του νέου Ελληνισμού
( Βλ . Ιστορία του νέου Ελληνισμού , Α. Βακαλόπουλος ).
2) 2) Η επιστολή του Πάπα προς τον Βατάτση γράφτηκε ενώ ο
Λατίνος αυτοκράτορας Ιωάννης Βρυένιος ήταν ζωντανός , αλλά
έφτασε στην Νίκαια μετά τον θάνατο του Βρυέννιου που πέθανε
στις 23 Μαρτίου 1237 .
(3) Οι υπογραμμίσεις δικές μου.
Χαρακτηριστικό της "ποιότητας" του Βατάτζη, είναι ότι μετά το θάνατό
του ο λαός του τον αγιοποίησε. Νομίζω είναι πρωτοφανές.
Αγιοποιήθηκε απ` το λαό, όχι απ` την Εκκλησία ! Αυθόρμητα, χωρίς
κανείς να τους υποχρεώσει, έχτισαν εκκλησιές στο όνομα του αγίου
Ιωάννη (Δούκα Βατάτζη), του ελεήμονα.

MΥΣΤΙΚΕΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ...

ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΕΣ ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΝΑ

ΣΩΡΟ ΠΑΡΑΝΟΙΕΣ ΑΠΟ ΣΥΓΡΑΦΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΤΗΝ
ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

Ώρα: 12:54 Και ξαφνικά ο τόπος γέμισε μυστικές αδελφότητες! Θέλετε η

επιτυχία του Κώδικα Da Vinci και το εκδοτικό παραλήρημα με βιβλία του
ίδιου θέματος; Ή μήπως η ανάγκη του καθενός μας για λίγο μυστήριο,
συνομωσία και δύναμη; Γεγονός είναι ότι το θέμα του αγνώστου και του
απόκρυφου και η έρευνα προς αυτό έχουν μετατραπεί σε ένα απέραντο
σούπερ μάρκετ με ανυποψίαστους καταναλωτές που αγοράζουν ό,τι τους
δώσουν. Ο Χριστός ήταν Έλληνας, Εξωγήινος, σνθρωπος, Θεός! Και στο
τέλος παρελαύνουν γνωστές και μή αδελφότητες που υποστηρίζουν το ένα
ή το άλλο σε βιβλία έρευνας ή μυθιστορήματα με σαφή μή φανταστικούς
υπαινιγμούς. Σκέφτηκα να κάνω κι εγώ μία αδελφότητα που σίγουρα θα
βρει υποστηρικτές για να αγοράσουν τα βιβλία μου: Ο Χριστός ήταν
Φαλακρός! Και οι 12 Απόστολοι! Πού στηρίζω αυτή την άποψη; Μα στις
πύρινες γλώσσες που στάθηκαν πάνω από τα κεφάλια τους. Σίγουρα τους
έκαψαν τα μαλλιά! Θα βρώ εύκολα και σπόνσορες. Κι εδώ προκύπτει άλλο
ένα θέμα:Γιατί τόση ευπιστία; Γιατί δεχόμαστε μια τόσο ρηχή
επιχειρηματολογία στις φανταστικές πολλές φορές θεωρίες διαφόρων
συγγραφέων οι οποίοι θέλουν να τις μετατρέψουν σε γεγονότα; Πώς η
παράνοια του ενός γίνεται γνώση για τους πολλούς; Πώς είναι δυνατόν
ένας άνθρωπος των γραμμάτων να φτάνει σε συμπεράσματα, για τα οποία,
ούτε καν μελέτησε μια πιθανή λογική ή επιστημονική εξήγηση; Πώς είναι
δυνατό να υπερισχύει το λιγότερο πιθανό και λογικό; Δε θέλω να χαλάσω
το μυστήριο και την 'ατμόσφαιρα'. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι δεν
είναι όλα ανεξήγητα, δεν είναι όλα διαφορετικά από όσα μας λέει η ιστορία,
δεν υπάρχουν παντού συνομωσίες. Τουλάχιστον όμως μέχρι να
εξαντλήσουμε τα όρια της έρευνας. οταν το θεμα των μυστικων
αδελφοτητων βρισκετε στη σφαιρα της μυθιστοριας και παραμενει εκει δεν
υπαρχει προβλιμα. το προβλιμα γενατε οταν ο κοσμος το βλεπει περα απο
το μυθιστορημα σαν πραγματικοτητα. καμια μυστικη αδελφοτητα δεν θα
επετρεπε να κυκλοφορουν βιβλια που να την αναφερουν. αρα οσα βιβλια
αναφερουν τετοιες αδελφοτητες το κανουν ειτε για κερδος ειτε για
αποπροσανατολισμο -- O χρήστης ErmisTrismegistoss έγραψε: >Και
ξαφνικά ο τόπος γέμισε μυστικές αδελφότητες! Θέλετε η επιτυχία του
Κώδικα Da Vinci και το εκδοτικό παραλήρημα με βιβλία του ίδιου θέματος;
Ή μήπως η ανάγκη του καθενός μας για λίγο μυστήριο, συνομωσία και
δύναμη; > >Γεγονός είναι ότι το θέμα του αγνώστου και του απόκρυφου και
η έρευνα προς αυτό έχουν μετατραπεί σε ένα απέραντο σούπερ μάρκετ με
ανυποψίαστους καταναλωτές που αγοράζουν ό,τι τους δώσουν. > >Ο
Χριστός ήταν Έλληνας, Εξωγήινος, ¶νθρωπος, Θεός! Και στο τέλος
παρελαύνουν γνωστές και μή αδελφότητες που υποστηρίζουν το ένα ή το
άλλο σε βιβλία έρευνας ή μυθιστορήματα με σαφή μή φανταστικούς
υπαινιγμούς. > >Σκέφτηκα να κάνω κι εγώ μία αδελφότητα που σίγουρα θα
βρει υποστηρικτές για να αγοράσουν τα βιβλία μου: > >Ο Χριστός ήταν
Φαλακρός! Και οι 12 Απόστολοι! Πού στηρίζω αυτή την άποψη; Μα στις
πύρινες γλώσσες που στάθηκαν πάνω από τα κεφάλια τους. Σίγουρα τους
έκαψαν τα μαλλιά! Θα βρώ εύκολα και σπόνσορες. > >Κι εδώ προκύπτει
άλλο ένα θέμα:Γιατί τόση ευπιστία; Γιατί δεχόμαστε μια τόσο ρηχή
επιχειρηματολογία στις φανταστικές πολλές φορές θεωρίες διαφόρων
συγγραφέων οι οποίοι θέλουν να τις μετατρέψουν σε γεγονότα; > >Πώς η
παράνοια του ενός γίνεται γνώση για τους πολλούς; > >Πώς είναι δυνατόν
ένας άνθρωπος των γραμμάτων να φτάνει σε συμπεράσματα, για τα οποία,
ούτε καν μελέτησε μια πιθανή λογική ή επιστημονική εξήγηση; > >Πώς είναι
δυνατό να υπερισχύει το λιγότερο πιθανό και λογικό; > >Δε θέλω να
χαλάσω το μυστήριο και την 'ατμόσφαιρα'. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι
ότι δεν είναι όλα ανεξήγητα, δεν είναι όλα διαφορετικά από όσα μας λέει η
ιστορία, δεν υπάρχουν παντού συνομωσίες. Τουλάχιστον όμως μέχρι να
εξαντλήσουμε τα όρια της έρευνας. > .
Ο κοσμος εχει μια εσωτερη αναγκη να μαθη την Αληθεια και την
εκπορευομενη απο αυτην ευτυχια. Το τι διδασκεται απο το περιβαλλον του,
ως επι το πλειστον δεν ικανοποιουν την αναγκη του. Γι αυτο ψαχνουν εδω
κι εκει να βρουν την Αληθεια. Το ψαξιμο της Αληθειας χρειαζεται μερικα
εργαλεια που οταν τα εχει καποιος τοτε θα βρη αυτο που ζηταει. Αν δεν τα
εχει τοτε θα πεσει θυμα διαφορων επιτηδειων. Κατα την γνωμη μου ο
ασφαλεστερος δρομος για να φθαση καποιος την Αληθεια αρχιζει απο μεσα
μας. Τα βιβλια και οι διαλεξεις η τα φιλμ δεν μπορουν να κανουν ενα ατομο
να πραγματωση την Αληθεια διοτι η Αληθεια πραγματωνεται μονο. Εντυ
======== από AXIOYI Ημ/νία: 03-07-2006 Ώρα: 14:01 Οι "μυστικές
αδελφότητες" πολλές φορές μπορεί σκόπιμα να αφήνουν να
διαρρεύσουν μισές αλήθειες ή ψέματα για να θολώνουν τα νερά για
τους πραγματικούς σκοπούς και επιδιώξεις τους.Το γεγονός οτι
υπάρχουν είναι αναντίρρητο πάντως για μένα.ΤΟ τι σκοπούς
επιδιώκουν ναί σίγουρα δεν είναι αυτοί που μας σερβίρουν σε
βιβλιαράκια και ταινιούλες αλλά πράγματα που δύσκολα ανακαλύπτει
ή και παραδέχεται κανείς.
Ο κοσμος εχει μια εσωτερη αναγκη να μαθη την Αληθεια και την
εκπορευομενη απο αυτην ευτυχια. Το τι διδασκεται απο το περιβαλλον του,
ως επι το πλειστον δεν ικανοποιουν την αναγκη του. Γι αυτο ψαχνουν εδω
κι εκει να βρουν την Αληθεια. Το ψαξιμο της Αληθειας χρειαζεται μερικα
εργαλεια που οταν τα εχει καποιος τοτε θα βρη αυτο που ζηταει. Αν δεν τα
εχει τοτε θα πεσει θυμα διαφορων επιτηδειων. Κατα την γνωμη μου ο
ασφαλεστερος δρομος για να φθαση καποιος την Αληθεια αρχιζει απο μεσα
μας. Τα βιβλια και οι διαλεξεις η τα φιλμ δεν μπορουν να κανουν ενα ατομο
να πραγματωση την Αληθεια διοτι η Αληθεια πραγματωνεται μονο.
Μερικες μυστικες αδελφοτητες εγιναν μυστικες λογω του κυνηγηματος που
υπεστησαν στο παρελθον. Αλλες αδελφοτητες εχουν προελθει απο
ταγματα ιπποτων των οποιων οι στοχοι αλλαξαν με την παροδο του
χρονου. Κι αλλες αδελφοτητες εχουν δημιουργηθει απο συγχρονα ταγματα
ιπποτων. Και βεβαια εχουμε και τις μεγαλες αδελφοτητες που η υπαρξη
τους ειναι ολοφανερη αλλα οι πραγματικοι τους στοχοι ειναι κρυφοι ακομα
και για τα χαμηλοτερα μελη των και τους ξερουν μονο τα μελη στις
υψηλοτερες βαθμιδες όλες αυτές οι μυστικές αδελφότητες σε όλα τα πλάτη
και τα μήκη από τα πανεπιστήμια στην Αμερική μέχρι την Ευρώπη είναι
προθάλαμοι ή η ίδια η μασωνία.Τα κάτα καιρούς λογοτεχνικά εφευρήματα
για τους σκοπούς όλων αυτών είναι στάχτη στα μάτια.Ο σκοπός της
μασωνίας ταυτίζεται με αυτόν του διεθνή σιωνισμού

Κρήτη το Αρχοντονήσι
Πρώτοι οι Κρήτες βρήκαν στοργή και ασφάλεια στα σπήλαια της περιοχής,
ανάμεσα στα 7.000-3.000 χρόνια π.χ. Σύντομα με την γνώση του
χτισίματος, οι περισσότεροι δημιούργησαν ευπρεπή οικοδομήματα με
πολλά δωμάτια, ενώ αρκετοί φυσιολάτρες παρέμειναν στα σπήλαια.
1000 χρόνια μετά οι ιδιοκτήτες κατάλαβαν την δύναμη τους και
ανέλαβαν επί αντιπαροχή την ανέγερση μεγάλων ανακτόρων
(Κνωσός-Φαιστός-Μάλια). Τα οικοδομικά υλικά ανέβηκαν στα ύψη, με
αποτέλεσμα την διαμάχη των οικοδόμων και των βασιλίδων της τότε
εποχής, όπου συντέλεσε στην βίαιη καταστροφή των ανακτόρων. Στη θέση
τους οικοδομήθηκαν νέα, το ηφαίστειο, όμως, της Θήρας είχε άλλη άποψη
με την χλιδή και την σπατάλη των αρχαίων με αποτέλεσμα άλλη μια φορά
την καταστροφή των ανακτόρων. Το τελιωτικό χτύπημα ήρθε από τους
Ευροπαίους που εισέβαλλαν κατά κύματα στην Ελλάδα και περισότερο
στην Κρήτη λόγω της γεωργαφικής της θέσης και του θερμού κλίματός της.

Την περίοδο των Κλασικών Χρόνων (500-69 π.χ.) οι Κρήτες προσπαθούν

να επουλώσουν τις πληγές τους και έτσι το νησί δεν παρουσίασε την
άνθηση που γνώριζε η υπόλοιπη Ελλάδα. Την ίδια εποχή οι Ρωμαίοι
κατακτούν μέσα σε μια μέρα την Κρήτη, δημιουργόντας την πρώτη
Ρωμαική επαρχία με έδρα την Γόρτυνα. Σειρά έχουν οι Αραβεςόπου
χτίζουν στο σημερινό Ηράκλειο, το Χάνδακα. Μετέπειτα, οι Βενετοί που την
αγοράζουν σε τιμή ευκαιρίας. Τέλος οι Τούρκοι όπου εδειγαν ιδιαίτερη
προτίμηση στο Χάνδακα τον οποίο πολιορκούσαν για 21 ολόκληρα χρόνια.
Η Κρήτη απελευθερώθηκε τελικά μετά απο τους Γερμανούς το 1945 και
μετέπειτα παραμένει στολίδι της Χώρας μας.

Γενικά η Κρήτη έχει έκταση 8.331 τετραγωνικά χιλιόμετρα και μετά την
Σικελία, τη Σαρδηνία, τη Κύπρο και την Κορσική, είναι στην πρώτη πεντάδα
της Μεσογείου. Από την άλλη, η φοβερή ποικιλία και οι συνεχείς αντιθέσεις
της Μεγαλονήσου, σίγουρα θα καλύψουν και τα ποιό απαιτητικά γούστα με
αποτέλεσμα ο ταξιδιώτης να αισθάνεται συγουριά όσον αφορά την
ποιότητα των διακοπών του.

Μύθοι και πραγματικότητες

Ανδρόγεως: γιός του Δία και της Πασιφάης.Αριάδνη: κόρη του Μίνωα και
της Πασιφάης. Αγάπησε παράφορα τον Θησέα ακιτ ον βοήθησε να
σκοτώσει τον Μινώταυρο και αυτός για αντάλλαγμα την παράτησε στη
Νάξο.Δαίδαλος: συμβούλευσε την Αριάνδη και όταν το έμαθε ο Μίνωας τον
κυνήγησε. Εφτιαξε φτερά, αυτομόλησε στη Σικελία όπου, με
παραπλανητικό τρόπο, όταν ο βασιλειάς της Κρήτης τον βρήκε, τον
σκότωσε. Ο γιός το, Ικαρος, γκρεμοτσακίστηκε στο πέλαγος στην
προσπάθειά του να πετάξει.

Διάς: γλίτωσε από τον πατέρα του τον Κρόνο, και όταν μεγάλωσε πήρε το
περιβραχιόνιο του Αρχηγού.
Ευρώπη: κόρη του Αγήνορα και της Τηλεφάσσας.Μικρή έπαιζε στην
παραλία του χωριού της και ο Δίας μεταμορφωμένος σε ταύρο την
απήγαγε. Οταν τη βαρέθηκε την έδωσε στον βασιλιά Αστερίωνα και όταν
πέθανε οι Κρήτες έδωσαν το όνομα της σε μία ήπειρο.

Κουρητες: γιγαντόσωμα κοπέλια. Προστάτευσαν τον Δία από τον Κρόνο,

όταν όμως, ύστερα απο διαταγή της Ηρας, σκότωσαν την Επαφο(μία από
τις κόρες του Δια) ο Δίας τους εξαφάνησε.

Μίνωας: γιός του Δία και της Ευρώπης.

Μινώταυρος: γεννήθηκε από την Πασιφάη και τον Ιερό ταύρο του
Ποσειδώνα. Επειδή έτρωγε 14 νέους κάθε μέρα ο Θησέας ανέλλαβε να τον
σκοτώσει.
Θησέας: δεν ήταν από την Κρήτη, αλλά ο μοναδικός που μισήθηκε από
τους Κρητικούς.Σκότωσε τον Μινόταυρο με την βοήθεια της Αριάδνης όπου
την παράτησε επιστρέφοντας στην Αθήνα στη Νάξο. Οι Θεοί όμως τον
τιμώρησαν όταν στην επιστροφή του ξέχασε να αλλάξει τα πανιά καιο
πατέρας του ο Αιγέας αυτοκτόνησε.
Τάλος: το πρώτο ρομπότ της Ιστορίας. Σκοπός του να φυλάσσει την Κρήτη,
είχε όμως μια ατέλεια στο πίσω μέρος της κνήμης. Η Μηδεία βρήκε την
ατέλεια και το κατάστρεψε.

Κρητικές εκφράσεις-λέξεις.

Αίγα (η): η γίδα

Αγρίμι (το): ο Κρητικός αιγαγρός. Το κρι-κρι.
Ασκολύμπρι (οι): Κρητικό χορταρικό. Δεν θα το βρείτε το καλοκαίρι.
Γκρούβομαι: πνίγομαι. Το λένε για τα πάντα.
Επαέ: είναι επίρρημα και σημαίνει "εδω"
Ιντα: τι
Καλλιτσούνια (τα): μικρές πίτες με μυζήθρα και αρωματικά που φτιάχνονται
με διαφορετικό τρόπο ανά την Κρήτη.Αλλοτε πρόκειται για φαγητό άλλοτε
για γλυκό.
Κασούνα (η): η μαγγούρα.
Κοπέλι (το): το αγόρι
Μαδάρες (οι): τα άγρια και τα βραχώδη βουνά. Είναι ακόμα και ένα απο τα
βουνά της Κρήτης.
Μαλάκα (η): Προσοχή η Μαλάκα είναι Κρητικό τυρί.
Μαλοτύρα (η): Κρητικό τσάι του βουνού.
Μπαλωθιές (οι): οι χαρμόσινες ομοβροντίες.
Μπαραμπάκος (ο): γραφική φιγούρα των Χανίων που πέθανε πριν 13
χρόνια περίπου.Σημαίνει χαμένος,δυστυχισμένος,ανυπόλητος.
Ξεροτήγανα (τα): οι δίπλες των Κρητικών.
Οϊ: οχι.
Ορθή (η): η τελευταία τσικουδιά η οποία πίνεται στα όρθια πριν την
αναχώρηση. Αν κάποιος σας τη προτείνει υπακούστε, χωρίς συζήτηση.
Πιλάφι (το): οχι σε οτιδήποτε απλό. Το καλύτερο στην Ελλάδα. Το κατα
παράδοση γαμοπίλαφο φτιάχνεται σε χύτρες τεραστίων διαστάσεων.
Πίτες σφακιανές (οι): αριστουργήματα κατα προτίμηση μικρά με μυζήθρα
που τρώγονται με μέλι.
Ρακή (η): είδος οινοπνεύματος που στα Χανιά ονομάζεται και τσικουδία.
Αρκετά δυνατό ποτό. Προσοχή!
Σταμναγκάθι (το): αγκαθοτός θάμνος με τρυφερά φύλλα το οποίο τρώγεται
με λάδι και ξίδι. Δεν θα το βρείτε το καλοκαίρι.
Στάκα (η): είδος βουτύρου, πρώτη ύλη του οποίου είναι οι πέτσες που
σχηματίζονται στο πρόβειο γάλα.

Τάκος ή ντάκος (ο): βρεγμένο παξιμάδι με μπόλικη ψυλοκομένη ντομάτα

και μυζήθρα από πάνω.
Χόντρος (ο): αλεσμένο σιτάρι σε χειρόμυλα, μιάζει με τον τραχανά.
Χοχλιός (ο): Το σαλιγκάρι. Οι μπουμπουριστοί χοχλοί είναι τιγανισμένοι με
λάδι. Νοστιμία που διχάζει τους ευαίσθητους καλοφαγάδες.

Τυπικές διαδικασίες

Πανηγύρια και χωροί. Πάντα και παντού θα δείτε και θα βρεθείτε στην
Κρήτη. Στους ντόπιους όμως Κρητικούς και ιδιαίτερα σε χωριά που
κρατούν ακόμα τα βαριά τους, πρέπει να έχετε λίγη προσοχή σε αυτά που
κάνετε.-Δεν πρέπει λοιπόν να συκώνεστε στην πίστα όταν χορεύει άλλος.-
Δεν χτυπάς ποτέ την πλάτη στον διπλανό σου. Τα "γεια σου ρε φίλε"
δυστιχός δεν έχουν καλή ανταπόκριση σ'αυτά τα μέρη.-Οταν ο διπλανός
σου βγάζει πιστόλι δεν φωνάζεις, ούτε αναζητάς την αστυνομία, απλά αν
δεν έχεις ξαναδεί όπλο και τρομάζεις, φεύγεις διακριτικά.-Το ντύσιμο σου
πρέπει να είναι ευπρεπής. Οχι κουστούμι αλλά ουτε και γυμνός.
-Μην τσουγκρίσεις το ποτήρι σου,φέροντας το κάτω μέρος του ποτηριού
σου στο πάνω μέρος του άλλου. Με μικρή λοιπόν προσοχή, και θα δείτε
τους Κρητικούς να σας ανοίγουν απλόχερα το σπίτι τους, να σας ταίζουν με
οτιδήποτε καλό έχουν, έστω και αν το φαγητό που σας σερβίρουν
προορίζοταν για άλλο στομάχι, και να σας προσφέρουν ευχάριστα μια θέση
για να ξαποστάσετε το βράδι.Κατάγομαι και εγώ από ενα μικρό "βαρύ"
χωριό του Νομού Ρεθύμνης, και συγκεκριμένα από τον Αγ.Ιωάννη
Μυλοποτάμου. Ποτέ δεν θα ξεχάσω τους τουρίστες που σταμάταγαν στους
πρόποδες του Ψηλορίτη και εμείς τους προσφέραμε με την καρδία μας λιγο
νερό λίγο, καρπούζι και τους εξηγούσαμε-σα την διαδρομή και το που
καταλήγει ο δρόμος που είχαν επιλέξει. Πολλοί ήταν μάλιστα αυτοί που
έβγαζαν φωτογραφίες με έναν παππού ( πριν λίγα χρόνια μας άφησε), τον
γερό Τρούλη στο όνομα - κινητή Ιστορία τον έλεγα εγώ, γεννημένος το
1890 βλέπετε- με την σταθερά βαρία Κρητική φορεσιά του και το καθαρά
Κρητικό στιλ του, να κάθετε πάντα κάτω απο μία μουριά και να αγναντεύει
αμέριμνος τους περαστικούς.Αυτή είναι η Κρήτη. Με τα λίγα κακά της και τα
πολλά καλά της. Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θα την αγαπήσουν και
ακομα περισσότεροι θα επιλέξουν για δεύτερη και για τρίτη φορά να κάνουν
ξανά τις διακοπές τους στην Μεγαλόνησο μας.

Παραλίες στην Κρήτη

Ν.Ηρακλείου : Φόδελε, Αγ. Πελαγία, Λυγαριά, Μονοναύτης, Παλαιόκαστρο,

Λινοπεράματα, Αμμουδάρα, Καρτερός, Αμνισσος, Τόμπρουκ,
Εσταυρομένος, Κόκκινη Χάνι, Μιλάτος, Ανισάρα, Αγ.Βαρβάρα, Γούβες,
Χερσόνησος, Σταλίδα, Κόκκινος Πύργος, Τσούτσουρας, Λέντας, Μάταλα,
Αγ.Δημήτριος, Δίσκος.
Ν.Χανίων : Γεωργιούπολη, Μαράθι, Καλύβες, Βλητές, Αγ.Ονούφριος
Καλαθάς, Καστέλλι Κισσάμου, Φαλάσαρνα, Παχειά Αμμος, Χαλίκια,
Μαύρος Λιμένας, Ιλιγγας, Σούγιας, Σταλός, Αγ.Μαρίνα, Πλατανιάς, Μάλεμε
Χανδρής, Κολυμπάρι, Χανιά ΕΟΤ, Παραλία Mare.
Ν.Ρεθύμνου : Δράμια, Επισκοπή, Δαμιόνι, Πλακιάς, Αδελιανός Κάμπος,
Πόλη Ρεθύμνου, Μπαλί, Πρίνος, Πάνορμο, Αγ.Γαλήνη.
Ν.Λασιθίου : Δρηρός, Πόρος, Σχίσμα, Αγ.Νικόλαος, Μπούφου,
Μακρύγιαλος, Μύρτος, Ιεράπετρα, Κουτσουνάρι, Κεφαλόκαμπος, Φέρμα,
Κουρεμένος, Χιόνα, Σητεία, Βάι, Καλό Χωριό, Αγ.Παντελεήμων, Βούλισμα.

Χανιά

Η πόλη που ποτέ δεν κοιμάται. Ολοι οι τουρίστες που τη επισκέπτονται,

σπαταλάνε το χρόνο τους στην περαντζάδα, προσπαθόντας να δουν όσα
περισσότερα μπορούν. Μια πόλη για όλα τα γούστα, ακόμα και για τα ποιό
προχωρημένα. Αν ανηφορίσετε προς το Ακρωτήρι, στο δρόμο που οδηγεί
στους τάφους των βενιζέλων και κοιτάξετε πίσω σας, θα συμφωνήσετε
μ'αυτούς που αβίαστα ονόμασαν τα Χανιά την οραιότερη Ελληνική πόλη.
Δαντελωτές παραλίες, βράχοι που ξεψυχούν στη φιλόξενη θάλασσα. Η
Χαλέπα, το όμορφο Βενετσιάνικο λιμάνι, το φρούριο Φίρκα, το Καστέλι,
σχηματίζουν εικόνες που μαρτυρούν ότι κάπου εδώ χτυπά μια καρδιά
3.000 χρόνων που σας προκαλεί να την ανακαλύψετε. Τα Χανιά δεν είναι
μια απλή πόλη. Είναι ο ζωντανός μάρτυρας της συναρπαστικής ιστορίας
της Μεγαλονήσου μας.
Τα Χανιά πήραν το όνομα τους από το προελληνικό τοπωνύμιο Αλχανιά,
που οι Αραβες, μπερδεμένοι από το αρχαίο "αλ" που είναι ίδιο με το άρθρο
τους, μετέτρεψαν σε Al Hanim. Το ξαναπήραμε εμείς, το μεταφράσαμε
πιστά και προέκυψε η ονομασία Χανιά.Αλλη εκδοχή είναι από το ψάρι
χάνος, πληθυντικός Χανιά, ή από το παλίο όνομα του νησιού Χθόνα.
Οι Κρητικοί υποστηρίζουν ότι η πόλη τους είναι η πιο ερωτική στη χώρα και
ότι οι ίδιοι είναι οι καλύτεροι εραστές. Ακόμα υπερηφανεύονται για την
Δημοτική τους Αγορά,την οποία εγκαινίασε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, στις 4
Δεκεμβρίου 1913, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για το εορτασμό της
ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα. Θα βρείτε πολλά καταστήματα με
ντόπια προιόντα, αλλά και αρκετά ρακάδικα. Αν δεν δοκιμάσετε την
μπουγάτσα του Ιορδάνη θα έχετε διαπράξει ένα τεράσιο λάθος. Με δύο
παραρτήματα, ένα στο λιμάνι και ένα στην πόλη. Χρησιμοποιεί αγνά υλικά,
την top μυζήθρα και τα μυστικά της κατασκευής κουβαλημένα από την
Μικρασία, διατηρόντας την καλή παράδωση. Στην τοποθεσία Βρύσες, στο
δρόμο από τα Χανιά προς το Ρέθυμνο, θα συναντήσετε το καλύτερο
γιαούρτι με μέλι. Τα μαγαζάκια είναι αρκετά, το γιαούρτι όμως είναι ένα και
μοναδικό. Και κάτι ακόμα. Coca Cola βρίσκεις και στην Αθήνα. Γκαζόζα
"Γεράνι" με άρωμα βανίλιας μόνο στην Κρήτη.
Παρ'όλα αυτά για οποιοδήποτε πρόβλημα σας παρουσιαστεί σχετικά με την
διαμονή σας, απευθυνθείτε στην Τουριστική Αστυνομία και ει δυνατόν
ζητήστε την συνδρομή της κας Νταμαδάκη Κατερίνας.

Μουσεία:
Ιστορικό Αρχείο της Κρήτης: εκεί μπορείτε να δείτε όλα τα αρχεία των
επαναστάσεων του 19ου αιώνα, το αρχείο Κρητικού Τύπου από το 1831,
την εξειδικευμένη βιβλιοθήκη με τα 500.000 έγγραφα, το αρχείο με τις 3.000
φωτογραφίες, καθώς και το ιστορικό λαογραφικό τμήμα. Αρχαιολογικό
Μουσείο των Χανίων: θα δείτε σημαντικά ευρήματα από την ύστερη
Νεολιθική εποχή, την Μινωική και τους ιστορικούς χρόνους. Ναυτικό
Μουσείο: μπορείτε να δείτε ναυτικούς Χάρτες, ομειώματα πλοίων,
γκραβούρες, και τμήμα από την τροπίλη που βύθισε την "Ελλη".

Λαογραφικό Μουσείο: θα δείτε ενδυμασίες, φινετσάτες δαντέλες, και

εικόνες από την ζωή του 19ου αιώνα.

Παραλίες:
Κάποιες από τις ωραιότερες παραλίες της Κρήτης αλλά και ολόκληρης της
Μεσογείου βρίσκονται εδώ.Ξεκινόντας από τα Χανιά με κατεύθυνση το
Καστέλι η πρώτη παραλία είναι η Αγ.Μαρίνα. Τεράστια με πολλές
ξαπλώστρες και ομπρέλες, καθώς και μαγαζία για να φάτε και να
ξεδιψάσετε. Λίγο παραπάνω ο Πλατανιάς. Φτυστή η Αγ.Μαρίνα, με όμορφη
αμμουδιά και σε μικρή απόσταση από το χωριό και δεκάδες εστιατόρια που
προσφέρουν από καλαμαράκια μέχρι και κρέας. Στη συνέχεια το Μάλεμε
και το Κολυμβάρι, και ο κόλπος του Κισσάμου, όπου τελίώνει και η εθνική
οδός. Ομορφες, καθαρές και με κόσμο, ξενοδοχειακές μονάδες, αλλα και
οικογενιακές παραλίες. Μην παραλείψετε να πα΄τε στο Ελαφονήσι. Παρότι
νησί, είναι φανταστικό. Μοιάζει με πισίνα, έχει ζεστά νερά, δεν έχει όμως
κοντινές ταβέρνες. Αλλες περιοχές είναι η Σκάλα και η Παχιά Αμμός, οι δύο
μεγαλύτερες αμμουδερές παραλίες, με ήρεμη κατάσταση. Τέλος οι
παραλίες των Σφακίων. Η ποιό γνωστή το Φραγκοκάστελλο με ρηχά νερά
και το ενετικό κάστρο να στέκεται έρημο και απειλητικό στη μέση της
παραλίας. Βεβαια μην ξεχάσετε και το φαράγγι της Σαμαρίας. Για δυνατούς
περπατητές.

Φαράγγι:
Το φαραγγι της Σαμαριάς είναι το ποιό γνωστό από τα πολλά που
υπάρχουν στην Κρήτη, έχει μήκος 16χιλ., ανακηρύχθηκε Εθνικός Δριμός το
1962 και στα δάση του βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη άγριων πουλιών,
άγρια θηλαστικά, μεταξύ των οποίων το πολυδιαφημισμένο κρι-κρι και το
κρητικό κουνάβι γνωστό ως ζουρίδα. Κάθε χρόνο περίπου 300.000
επισκέπτονται το φαράγγι. Η διαδρομή στο φαράγγι είναι δύσκολη, ειδικά
γι΄αυτούς που καπνίζουν. Σας περιμένουν πόλλες εκπλήξεις, μην βάλετε
ψηλοτάκουνα, προτιμήστε αθλητικά παπούτσια και πάρτε μαζί σας
φωτογραφική μηχανή. Η είσοδος κοστίζει 1.000 δρχ. και απαγορεύεται η
διανυκτέρευση, το άναμμα φωτιάς, το κυνήγι, το κάπνισμα, το ραδιόφωνο,
το ψάρεμα, το κολύμπι και τα οινοπνευματώδη ποτά. Θα φτάσετε εκεί αφού
πάρετε λεωφορείοαπό τα Χανιά, θα κατεβελιτε στο Ξυλόκαστρο, θα
κατεβείτε το φαράγγι, θα σβήσετε τα πόδια της στα νερά της Αγίας
Ρούμελης, θα σηνεχίσετε με το καραβάκι για την Χώρα των Σφακίων και
τέλος, αργά πια, θα επιβιβαστείτε στο λεοφορείο πίσω για τα Χανιά.

Ρέθυμνο

Καταδικασμένο αιώνια να παίζει τον ρόλο της ουδέτερης ζώνης, στον

ανταγωνισμό Χανίων-Ηρακλείου, ο νομός Ρεθύμνης, αποτελεί το ποιό
ορεινό, Νομό της Κρήτης. Ευτυχώς όμως, ο Ξένιος Ζευς, το προίκισε με τη
μεγαλύτερη αμμουδιά του νησιού στο Βορρά και με παραλίες κοσμήματα
στο Νότο
Η πόλη μετά 1210μ.χ. ανεβαίνει πολιτισμικά με την είσοδο των
Βενετών.Υπήρχε μεγάλη διακίνηση εμπορευμάτων και μεταξύ των άλλων η
εξαγωγή του περίφημου κρασιού μαλβαζία. Μετά από την άτυχη
συνομωσία που έμεινε στη ιστορία ως η συνομωσία του Βλαστού,
οΜπαρμπαρόσα 1538μ.χ., επιχειρεί να καταλάβει το νησί χωρίς επιτυχεία,
όμως. Αυτό που δεν κατάφερε ο μεγαλύτερος πειρατής της εποχής, το
κατάφερε ο Αλγερίνος Ολούτζ Αλή. Το 1646 ο Χουσεϊν πασάς πιάνει στον
ύπνο τους Βενετούς και ο διοικητής της πρόσφατα οικοδομημένης
Φορτέτσας, Μινότο διαπραγματεύεται την παράδωση της πόλης. Το 1897
καταλαμβάνουν οι Ρώσοι το Νησί και παραμένουν μέχρι το 1909. Τελικά το
1913 η Κρήτη και φυσικά ο Νομός Ρεθύμνου ενώνονται με την υπόλοιπη
Ελλάδα.
Οι Ρεθυμνιώτες θεωρούν τους εαυτούς τους απόγονους ανθρώπων των
τεχνών και των γραμμάτων. Και όχι άδικα, αφού εδώ γεννήθηκαν ο
Πρεβελάκης, ο Χορατατζής και ο κορυφαίος μουσικός ο Μουντάκης,
Φυσικά μην ξεχνάμε και τον μεγάλο Ξυλούρη από τα Ανώγια
Μυλοποτάμου.
Σχεδόν όλα τα δημόσια κτίρια, αλλά και αρκετές από τις ιδιωτικές κατοικίες,
κτίστηκαν από πωρόλιθο που προήλθε από το χωριό Αλφά 22 χιλ. απο την
πόλη.Τα περισσότερα σπίτια της παλιάς πόλης διατηρούν ακόμα τις
Βενετσιάνικες προσόψεις τους. Αλλες καλοσυντηρημένες και άλλες
αγημένες στο έλεος ης φθοράς, σίγουρα θα αποσπάσουν την προσοχή
σας. Στο Ρέθυμνο η υγρασία είναι πολύ μεγάλη γι'αυτό ότι και να σκάψεις
στα τρία μέτρα θα πέσεις σε γλυκό νερό υπόγειου ποταμού. Τέλος εάν
πιστεύετε στις θεραπευρικές ιδιότητες των βοτάνων, δεν έχετε παρά να
επισκευτείτε το βοτανοπωλείο του Παναγλιώτη Κοντογιάννη.

Μουσεία:
Αρχαιολογικό μουσείο: στην παλία πόλη, απένατι από την Φορτέζα.
Διαθέτει στη συλλογή του ευρήματα από τους νεολιθικούς μέχρι και τους
ρωμαικούς χρόνους.
Ιστορικό-Λαογραφικό μουσείο: ένας μεγάλος χώρος που θα θαυμάσετε
αντικείμενα υφαντικής τέχνης, ανδρικές και γυναικείες φορεσιές,
παραδοσιακά εργαλεία καλλιέργειας και συγκομιδής καρπών, μουσικά
όργανα και προϊόντα κεραμικής.Μουσείο ενάλιας ζωής: θα δείτε μαλάκια,
σφουγγάρια, παράξενα ψάρια, και γενικά ότι έχει σχέση με τους κατοίκους
της θάλλασας.
Πικακοθήκη Κανακάκι: μία αντιπροσοπευτική συλλογή από έργα Ελλήνων
ζωγράφων και έργα του Ρεθυμνιώτη καλλιτέχνη Λ.Κανακάκι.
Αρχαία:
Το σπήλαιο Γερανίου: θα δείτεπέτρινα και οστέινα εργαλεία, ειδώλεια και
κοσμήματα, ενώ πρέπει να ξέρετε ότι εδώ βρέθηκαν και οστά από ελάφια
και ελέφαντες.
Αξός: μία από τις πόλεις που ίδρυσαν οι Ετεόκρητες μετά τη δωρική
εισβολή του 1100π.χ. Οι ανασκαφές που έκανε η Ιταλική σχολή το 1899
αποκάλυψαν γυναικεία ειδώλια, επιγραφές, μήτρες, μία χάλκινη
περικεφαλαία και τα θεμέλια ενός αρχαϊκού ναού.
Το σπήλαιο Μελιδονίου: οι ντόπιοι το αποκαλούν Γεροντόσπηλιο. Αν και
στην αρχαιότητα λατρευόταν εδώ ο Τάλος, 350 Κρητικοί βρήκαν τραγικό
θάνατο τη περίοδο της Τουρκοκρατίας, όταν ο Χασάν τους απέκλεισε μέσα
στο σπήλαιο και άναψε φωτιές με συνέπεια οι αγωνιστές να πεθάνουν απο
ασφυξία.Ιδαιον Αντρον: το σπήλαιο εξερευνήθηκε γιά πρώτη φορά από τον
Ιταλό αρχαιολόγο Φρεντερίκο Χαλμπχερ και βρέθηκαν εργαλεία και όπλα
από σίδηρο, ανάγλυφες ασπίδες,καθώς και αντικείμενα από οστά και
ελεφαντόδοτο. Στο πλάτωμα του βρίσκεται μπροστά από την είσοδο του
σπηλαίου υπάρχει λαξευμένος βωμός. Φορτετζα: στη βόρεια πλευρά της
πόλης, στο λόφο Παλαιόκαστρο. Στο εσωτερικό των τεσσάρων
προμαχώνων υπήρχαν πολλά βενετσιάνικα κτίρια, σήμερα όμως σώζονται
μόνο οι δεξαμενές και μέρος των τείχων.Κρήνη Ριμόντι: μιάς εκπληκτικής
ομορφιάς βενετσιάνικη κρήνη με τρείς κεφαλές λιονταριών, από τα στόματα
των οποίων αναβλύζει νερό. Χτίστηκε το 1626 από τον ενετό Ριμόντι, που
τότε ήταν διοικητής του Ρεθύμνου.
Ο ναός του Αγίου Φραγκίσκου: δεν λειτουργεί και παλιότερα ήταν
μοναστήρι φραγκισκανών μοναχών. Ο ναός της κυρίας των Αγγέλων: η
αγαπημένη εκκλησία των Ρεθυμνιωτών.Χτίστηκε από τους βενετούς και
ήταν αφιερωμένος στην Αγία Μαρίνα τη Μαγδαληνή. Παραχωρήθηκε από
τους Τούρκους στους Χριστιανούς, ξαναγύρισε στους Τούρκους όπου το
έκαναν τζαμί, ενώ όταν επέστρεψε στα χέρια των χριστιανών έγινε
στρατόπεδο.Βενετσιάνικο λιμάνι: υπέροχα νεοκλασικά, πλακόστρωτος
δρόμος, σε αντίθεση με την ατμόσφαιρα άλλων εποχών.Μονή Αρκαδίου: Οι
απόψεις σχετικά με την ίδρυση διίστανται. Η μία εκδοχή λέει ότι την
ξεκίνησε ο Αρκάδιος, ένας μοναχός κατα την διάρκεια της Β' Βυζαντινής
περιόδου και η άλλη ότι κατασκευάστηκε το 16ο αιώνα (αυτό μαρτυράει και
η επιγραφή του καμπαναριού). Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας
αποτέλεσε κααφύγιο πολλών οπλαρχηγών και κέντρο της επανάστασης.
Γι'αυτό ακριβώς τον λόγο, ο Σουλεϊμάν με στρατό που αποτελείτο από 15
χιλιάδες άντρες, περικύκλωσε τη μονή και παρά τη σθεναρή αντίσταση των
λιγοστών υπερασπιστών της κατάφερε να γκρεμίσει την πύλη και να μπεί
στό προαύλιο. Τότε ο Κωσταντής Γιαμπουδάκης, πυροβόλησε ένα από τα
βαρέλια με την πυρίτιδα, στέλνοντας στο παράδεισο τους Ελληνες
επαναστάτες και στην κόλαση κοντά στους 1.500 Τούρκους.Η κεντρική
είσοδος του Αρκαδίου ξαναχτίστηκε και δεν διαφέρει σήμερα πολύ από το
πρωτότυπο. Υπάρχει ακόμα η μπαρουταποθήκη, μαυρισμένη, καθώς
ακόμα εικόνες, τοιχογραφίες και το τμήμα που σώθηκε από το καμένο
τέμπλο.
Μονή Πρεβέλης: το μοναστήρι ιδρύθηκε το 16ο-17ο αιώνα και η μονή είναι
αφιερωμένη στον Αγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Χτίστηκε το 1836,
καταστράφηκε το 1866 και ανακαινίστηκε το 1911. Οπως τα περισσότερα
μαναστήρια έτσι και η Πρέβελη έπεψε σημαντικό ρόλο στον αντιστασιακό
αγώνα κατά των Τούρκων, αλλά και των Γερμανών. Εντύπωση θα σας
κάνει η εικόνα της Βρεφοκρατούσας και ο Τίμιος Σταυρός ο Θαυματουργός
που μετά από πολλές περιπέτειες επιστράφηκε στη μονή. Οσο για την
παραλία που βρίσκεται από κάτω από τη μονή, η λέξη μαγευτική ίσως
πλησιάζει την πραγματικότητα. Στις εκβολές του Κουραλιώτη ποταμού, εκεί
δηλαδή που τείώνει το φαράγγι, σχηματίζεται ένα υδάτινο ζικ-ζακ, ενώ
τριγύρω υπάρχουν δεκάδες φοίνικες.

Χωριά:
Ανώγεια: στα σύνορα των νομών Ρεθύμνου και Ηρακλείου. Αν
αποφασίσετε να ανέβετε στον Ψηλορίτη θα ξεκινήσετε από εδώ. Η
κωμόπολη δημιουργήθηκε σύμφωνα με την παράδωση απο μια ομάδα
κτηνοτρόφων στις αρχές του 13ου αιώνα, ενώ στα χρόνια της
τουρκοκρατίας αποτέλεσε καταφύγειο για πολλούς επαναστάτες. Στο χωρίο
εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να ντύνονται με την παραδοσιακή Κρητική
φορεσιά, να κάνουν τρικούβερτα γλέντια και πανηγύρια και φυσικά να
γκρεμίζουν τον τόπο από τις μπαλοθιές όταν γίνεται χαμός.
Ζωνιανά-Λειβάδια-Αγ.Ιωάννης-Αγ.Μάμας: χωριά που θα συνατήσετε στο
δρόμο για τα Ανώγεια.Στα Ζωνιανά και τα Λειβάδια θα βρείτε τυροκομικά
και γαλακτομικά προϊόντα, καθώς και το σπήλαιο Σφεντόνη (κοντά στα
Ζωνιανά) πού βρίσκετε σε μια τοποθεσία βγαλμένη από κάποιο Ελβετικό
παραμύθι. Ο Αγ.Ιωάννης παραμένει ένα από τα χώριά της Κρήτης που ο
καθένας θα έβλεπε την πραγματική εικόνα της ζωής των Κρητικών. Ελιές,
Κρέας, Λάδι Οπορολαχανικά και όλα αυτά στο φαράγγι του Μηλοποτάμου.
Πέραμα: η πρωτεύουσα της επαρχίας Μυλοποτάμου, χτισμένη στην
κοιλάδα που διαρρέει ο ομόνυμος ποταμός, είναι από τα ποιό μεγάλα
εμπορικά κέντρα του νομού. Χιλιάδες εργαζόμενοι οφείλουν πολλά στο
Πέραμα αφού εδώ γεννήθηκε ο Σταύρος Καλλέργης, που οργάνωσε τον
πρώτο γιορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς το 1893. Επίσης εδώ
βρίσκεται το σπήλαιο του Μελιδονίου, τόπος στην αρχαιότητα λατρείας του
θεού Ερμή.
Πάνορμο: το επίνειο του Περάματος, ένα πανέμορφο χωριό που τα
τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί πολύ τουριστικά. Την εποχή της
ενετοκρατίας ονομαζόταν Καστέλι λόγω του Βενετσιάνικου κάστρου, τμήμα
του οποίου σώζεται μέχρι και σήμερα. Αξίζει να ταξιδέψετε ως εδώ για να
γνωρίσετε από κοντά ένα λαό που τον διακρίνει η φιλοξενία και η ευγένεια.
Αν καθήσετε για λίγο σε κάποιο από τα πανέμορφα καφενεδάκια του
χωριού, οι θαμώνες όχι μόνο θα σας χαμογελάσουν, αλλά και θα
σκοτωθούν ποιος θα σας πρωτοκεράσει ένα καφε ή μία ρακή.

Μπαλί: καταπληκτική παραλία αν και η αυξημένη τουριστική κίνηση έχει

αλλάξει την εικόνα της περιοχής. Το μπαλί είναι χτισμένο στο μυχό του
κόλπου της αρχαίας Αστάλης και απέχει 31χιλ. από το Ρέθυμνο.

Μαργαρίτες: οταν η βασίλισσα Μαργαρίτα επισκεύτηκε ην περιοχή και

έμεινε άναυδη από την ομορφιά της φύσης, αποφάσισε να δημιουργήσει
ένα χωριό που πήρε το όνομα της. Σ'αυτό το χωριό φτιάχνοντε κεραμικά,
από την μορφοποίηση του πηλού μέχρι και το ψήσιμό τους.
Κοραξέ: ένα χωριό που έγινε ευρύτατα γνωστό από το φαράγγι του
Κουρταλιώτη. Εχει μήκος 2 χιλιόμετρα και στις πλαγιές του θα δείτε
εκαντοντάδες σπηλιές από τις οποίες, αν ο άνεμος φυσά δυνατός, βγαίνουν
ήχοι που ακούγονται σαν χειροκροτήματα που οι Ρεθυμνιώτες ονομάζουν
κρόταλα. Εξου και το όνομα.

Αγία Γαλήνη: πριν από μερικές δεκάδες χρόνια κατοικούσαν εδώ γύρω στις
6 με 7 οικογένειες. Τώρα πια η Αγία Γαλήνη αποτελεί ένα από τα
σημαντικότερα θέρετρα της Κρήτης με πολλά ξενοδοχεία, εστιατόρια και
μπάρ.

Πλακιάς: ανεπτυγμένο παραθεριστικό κέντρο, 34 χιλιόμετρα από το

Ρέθυμνο. Λίγο πριν το Πλακιά θα έχετε την ευκαιρία να χαζέψετε ένα
πανέμορφο φαράγγι, αυτό του Κοτσυφού, που είναι και η αιτία της συχνής
θαλασσοταραχής που πλήττει την παραλία του χωριού όταν φυσάει
Βοριάς.

Μαρουλας: το μοναδικό χωριό που έχει ανακηρυχθεί σε διατηρητέο

μνημείο. Καθαρά βενετσιάνικο με δύο τούρκικους πύργους-κάστρα,
κατοικείται σήμερα από 250 άτομα. Τα παλιά χρόνια στο χωριό
κατοικούσαν 12 μεγαλοφεουδάρχες που είχαν χτίσει 12 Μεγάλες Πόρτες
στην καθεμιά από τις οποίες ζούσε και μια μεγάλη οικογένεια. Αν περάσετε
από το δασάκι, ξαποστάστε στην πηγή και δοκιμάστε το κρυστάλλινο νερό
της.

Ηράκλειο
Πιστοί στην παράδοση οι Ηρακλειώτες, έχτισαν μια πόλη που φέρνει στο
μυαλό τον Μινώταυρο. Το Ηράκλειο δεν διαφέρει σε τίποτα από μία
μεγαλούπολη, με τα πολυώροφα κτίρια, αλλά και τ'αμέτρητα στενάκια που
μαρτυρούν πόσο άναρχα σηκώθηκε η σημερινή πρωτεύουσα της Κρήτης.
παρ'όλα αυτά ο Χάνδακας, όπως τον πρωτοβάφτισαν οι Αραβες και τον
επικύρωσαν οι Βενετσιάνοι, ζεί σήμετα μία νέα ακμή. Δέχεται τους φίλους
του , τους χαλαρώνει πριν την μεγάλη εκστρατεία για τον γύρο του νησιού
και τους μαθαίνει τι σημαίνει Κρητική ψυχή και ατέλείωτο κέφι. Η μέρα
προσφέρει τις δικές τις συγκινήσεις και για να το συνειδητοποιήσετε αρκεί
να κάνετε μιά βόλτα στο λιμάνι, στον Κουλέ, στους ταρσανάδες, στα τείχη,
στη Λότζια, στην Κρήνη του Μοροζίνι, στον τάφο του Καζαντζάκη. Η να
αποτολμήσετε να πιείτε ρακή με ντόπια μεζεκλίκια, χοχλιούς, καλτσουνάκια,
πατάτα οφτή, ή απλά να πιάσετε συζήτηση με κάποιον διπλανό σας,
άγνωστο πριν από λίγα λεπτά, φίλο σας για όλα τα επόμενα χρόνια.

Το Ηράκλειο εμφανίστηκε σαν ένας παραθαλάσσιος οικισμός τον οποίο

ίδρυσαν οι Κνώσιοι με το σημερινό του όνομα, προφανώς γιατί κάπου
κοντά βρισκόταν το ιερό του Ηρακλέους. Επικράτησε, όμως το όνομα
Κάστρο, μέχρι το 824 μ.χ. εποχή που ο εμίρης Ισπανίας Αμπού Χαφς Ομάρ
θα ιδρύσει τον Χάντακα και θα τον οχυρώσει. Το κάστρο θα ονομαστεί
Ραμπντ ελ Καντακ, ενώ αρκετά αργότερα οι Βυζαντινοί θα το ονομάσουν
Χάνδακα. Επόμενοι οι Ενετοί που με την σειρά τους θα το βαφτήσουν
Candida και μετά Candia για να επικρατήσει μετά από τόσα ονόματα το
πρώτο, δηλαδή το Ηράκλειο. Στα ζωντανά χαλάσματα του παλατιού του
Μίνωα, ανακαλύψτε τον πολιτισμό αυτής της χώρας και την αισθητική που
ξεσήκωσαν αιώνες μετά οι μετρ της μόδας. Συνατήστε τη δύναμη του
μυαλού και της καρδιάς στα λόγια πάνω στον ταφό του Καζαντζάκη που
βλέπει τον Ψηλορείτη: "Δεν πιστεύω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι
ελεύθερος". Στις Αρχανές, την καλοσύνη, τη δύναμη και την ηρεμία της
σοφίας που κρύβουν τα πανέμορφα μάτια των κατοίκων της πόλης. Για να
καταλήξετε έκθαμβοι πια στην αποθέωση της νόησης και του πολιτισμού,
στη Φαιστό! Κοιτώντας ψηλά από το λόφο, θα καταλάβετε ότι σ'αυτό το
νησί δεν έμειναν ποτέ τυχαίοι άνθρωποι.

Γενικά και διάφορα

Το πιο δύσκολο πράγμα στο Ηράκλειο είναι να βρείτε πάρκινγκ. Καλύτερο

μέσο θεωρείται το δίτροχο. Οσο για πράσινο, αν πιστεύετε ότι η Αθήνα
στερείται πάρκων, τότε η επίσκεψη σας εδώ θα σας κ.ανει να αλλάξετε
γνώμη. Να ξέρετε ακόμα ότι οι Ηρακλειώτες θεωρούν τους εαυτούς τους
τούς μεγαλύτερους δημοκράτες της χώρας. Ετσι, με το που θα πατήσετε το
πόδι σας στην πόλη, θα σας καλωσορίσουν οι πινακίδες που αναγράφουν:
"Το δημοκρατικό Ηράκλειο σας καλωσορίζει". Τέλος προστάτης του νησιού
είναι ο Αγιος Τίτος, ο ναός του οποίου βρίσκεται πίσω από το Δημαρχείο.
Εγινε από τους τούρκους τζαμί, το 1923 όμως πέρασε πάλι σε Ελληνικά
χέρια και επανήλθε στην αρχική του κατάσταση.

Μουσεία-Αρχαία-Χωριά:
Ιστορικό-Εθνογραφικό Μουσείο: ιδρύθηκε το 1953 από την Εταιρεία
Κρητικών Μελετών και στεγάζεται σ'ένα υπέροχο σπίτι που δώρισε για τον
σκοπό αυτό ο ευεργέτης Ανδρέας Καλοκαιρινός. Περιλαμβάνει 12
αίθουσες, στις οποίες μπορείτε να δείτε ιστορικά κειμήλια από τα βυζαντινά
χρόνια μέχρι το Β' παγκόσμιο πόλεμο.

Πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου-Λιονταράκια-Κρήνη-Μοροζίνι: πρόκειται για

την ίδια ακριβώς περιοχή. Είναι η κεντρική πλατεία του Ηρακλείου με τα
χαρακτηριστηκά Λιονταράκια στην μεση της πλατείας.

Οι Ταρσανάδες: στο παλιό λιμάνι δεν είναι άλλο εκτός από ναυπηγεία της
εποχής. Πρόκειται για μια σειρά από συνεχόμενα θολωτά οικοδομήματα
που το καθένα από αυτά χωρούσε μια γαλέρα.
Λότζια: ένα όνομαπου υπάρχει στα περισσότερα νησιά απ'όπου πέρασαν
οι βενετοί. Ακριβώς απέναντι από τα Λιονταράκια, ήταν η λέσχη των
ευγενών από την βενετία, ενώ σήμερα στεγάζει την αίθουσα συνεδριάσεων
του Δημαρχείου.

Το φρούριο: θα το δείτε στην άκρη του λιμανιού και λέγεται Rocca al Mare.
Τα βενετσιάνικα τείχη: που διατηρούνται σε άριστη κατάσταση και ο
νοτιοδυτικός προμαχώνας, γνωστός ώς Martinego, όπου βρίσκεται ο τάφος
του Καζαντζάκη, είναι ένα από τα σημεία που σίγουρα πρέπει να δείτε.

Ζάρος: μόλις 45χιλ. εξω από το Ηράκλειο το χωριό θα σας θυμίσει κάτι από
Ελβετία. Καταπράσινο, με τις πηγές Βότομο και Μάτι να ποτίζουν μεγάλες
εκτάσεις της περιοχής, διαθέτει ως και λίμνη ανάμεσα στα βουνά και πολύ
κοντά το ομώνυμο φαράγγι όπου υπάρχουν δύο εκτροφεία πέστροφας και
σολομού. Φημισμένο και για τα εμφιαλωμένα νερά που φέρουν το όνομα
του χωριού είναι ότι πρέπει για μία μονοήμερη εκδρομή, μακριά από
θορύβους και καυσαέρια.

Κνωσός: αποτέλεσε το επίκεντρο του πολιτισμού από το 2000-1400 π.Χ.

Εδώ βρισκόταν το μεγαλύτερο ανακτορο της αρχαιότητας αφού είχε έκταση
20.000 τ.μ. και αποτελείτο απο 1.500 δωμάτια. Οι αρχαιολόγοι μετά από
έρευνες δεκάδων ετών, έφτασαν στο συμπέρασμα ότι ο όρος λαβύρινθος
δημιουργήθηκε αφού ήταν αδύνατον κάποιος χωρις καθοδήγηση να
κυκλοφορήσει στο κτίσμα.
Φαιστός: βρίσκεται 60 χιλ. από το Ηράκλειο και μετά την Κνωσό αποτελεί
το δεύτερο σε έκταση και σπουδαιότητα θρησκευτικό και οικονομικό κέντρο
της εποχής. Στην περιοχή αυτή βρέθηκε ο περίφημος δίσκος της Φαιστού
που στιε δύο πλευρές του υπάρχουν σύμβολα μυστηριόδους γραφής, που
παρά τις επίμονες προσπάθειες των επιγραφολόγων, δεν έχει
αποκρυπτογραφηθεί ακόμα.

Μάλια: το ανάκτορο των Μαλίων κτίστηκε το 1900 π.Χ., υπέστει φοβερές

ζημιές από τον καταστρεπτικό σεισμό του 1700 π.Χ. ξαναχτίστηκε λίγο
αργότερα καταστρέφηκε όμως ολοσχερός το 1450 π.Χ.. Ευρήματα από το
ανάκτορο μπορεί να θαυμάσει κανείς στο μουσείο του Ηρακλείου. Λέγεται
ότι ο θησαυρός της Αίγινας που φυλάσσεται στο βρετανικό μουσείο
προέρχεται από εδώ.

ΛΑΣΙΘΙ
Αγιος Νικόλαος

Πόλη του νομού Λασιθίου στην Κρήτη. Κάτοικοι 8.574. Στην περιοχή της
σχηματίζεται μια βαθιά λίμνη, πιθανώς κρατήρας ηφαιστείου, όπου κατά τη
μυθολογία λουζόταν κάποια κρητική θεά. Χαρακτηριστικό της πόλης είναι
ότι περιβάλλεται από συνεχείς λόφους. Οι ακτές της σχηματίζουν μια σειρά
από μικρούς κόλπους και χερσονήσους. Η πόλη είναι τουριστικό κέντρο
διεθνούς προβολής με γραφικά τοπία, αρχαιολογικά ενδιαφέροντα και
σύγχρονες εγκαταστάσεις. Καταλαμβάνει το ανατολικότερο τμήμα της
Κρήτης.

1. Φυσική εξέταση

Στα Β βρέχεται από το Κρητικό πέλαγος, Ν και Α από το Λιβυκό πέλαγος

και Δ συνορεύει με το νομό Ηρακλείου. Το μεγαλύτερο μέρος του νομού
είναι ορεινό και καταλαμβάνει τα μεσόγεια. Τα παράλια είναι πεδινά. Στα Δ
καλύπτεται από τη Δίκτη, με τις πολλές διακλαδώσεις και τις ψηλές της
κορυφές (Λασιθιώτικα βουνά, ύψος 2.148 μ.). Το βουνό αυτό χωρίζει τους
νομούς Ηρακλείου και Λασιθίου. Προεκτάσεις του: Βιργιωμένο όρος (1.414
μ.), Τούμπα Μούτσουνας (1.538 μ.), Σελένα (1.559 μ.), Μαχαίρας (1.487
μ.), Καθαρό Τσίβι (1.664 μ.). Τα βουνά αυτά σχηματίζουν τόξο που
περικλείει το οροπέδιο του Λασιθίου (με χιλιάδες πηγάδια και μύλους) και
χαμηλώνουν στα Α, για να καταλήξουν στον Ισθμό της Ιεράπετρας, που
είναι το στενότερο σημείο της Κρήτης (πλάτος 12 χλμ.). Στα Α υψώνεται η
Θρυπτή (1.476 μ.) και το Ορνό (1.237 μ.) και τα βουνά της Σητείας (όρη του
Αφέντη : Πρινιάς, Βίγλα, Πλάγια, Ζάρκου), που κατεβαίνουν ομαλά στις
ανατολικές ακτές και είναι σχεδόν γυμνά από δέντρα.
Στο νομό υπάρχουν τρεις στενόμακρες πεδιάδες, της Σητείας, του Αγίου
Νικολάου και της Ιεράπετρας και το ωραιότατο ψηλό οροπέδιο του
Λασιθίου, με τους πολλούς ανεμόμυλους, που βγάζουν νερό από πηγάδια
και ποτίζουν περιβόλια πνιγμένα στο πράσινο και κατάφυτα από χιλιάδες
οπωροφόρα δέντρα. Πολλοί μικροί χείμαρροι διαρρέουν το νομό. Έτσι ο
Αποσελέμης δέχεται τα νερά του οροπεδίου του Λασιθίου και μαζί με τον
Ξεροπόταμο χύνονται στον κόλπο του Μιραμπέλου. Ο Στόμιος ή Παντελής
και ο Ανταρουνίτης εκβάλλουν στον κόλπο της Σητείας. Υπάρχει μια μικρή
λίμνη, του Αγίου Νικολάου, που επικοινωνεί με τη θάλασσα και δεν έχει
ακόμα μετρηθεί το βάθος της. Το κλίμα είναι θερμότερο από τις άλλες
περιοχές της Κρήτης, με περισσότερες βροχές το χειμώνα και πολύ θερμό
καλοκαίρι. Στις ορεινές περιοχές το κλίμα είναι ψυχρό.

2. Οικονομική εξέταση

Η οικονομία του νομού βασίζεται κατά μεγάλο ποσοστό στον τουρισμό. Την
τελευταία δεκαετία όμως, έχει αναπτυχθεί και η γεωργοκτηνοτροφική
οικονομία. Καλλιεργούνται ελαιόδεντρα, εσπεριδοειδή, σουλτανίνα,
κηπευτικά και πρώιμα λαχανικά, κυρίως στην περιοχή της Ιεράπετρας,
όπου οι συνθήκες είναι πολύ ευνοϊκές. Παράγονται ακόμα κάστανα,
αμύγδαλα, δασικά προϊόντα, κτηνοτροφικά και αλιευτικά. Η καλλιέργεια των
πρώιμων λαχανικών (αγγουράκια, ντομάτες) γίνεται σε θερμοκήπια και
εφοδιάζεται μ' αυτά η αγορά όλης της Ελλάδας. Περίφημο εξάλλου είναι το
μοναδικό στην πατρίδα μας φοινικόδασος στο Βάι. Η βιομηχανία
αντιπροσωπεύεται από σαπωνοποιίες, ελαιουργίες και πυρηνελαιουργίες.
Το υπέδαφος δίνει γύψο και μάρμαρα. Ο τουρισμός εμφανίζει σημαντική
κίνηση. Κέντρα του είναι η Νεάπολη, ο Άγιος Νικόλαος, η Σητεία και η
Ιεράπετρα.

Η συγκοινωνία διεξάγεται με αυτοκίνητα και πλοία. Οι κωμοπόλεις

συνδέονται με αυτοκινητόδρομους.
Στο νομό υπάγονται οι κατοικημένες νησίδες Σπιναλόγκα, Χρυσή, Άγιοι
Πάντες, Καλυδώνα, Μικρονήσι και αρκετές ακατοίκητες. Ο νομός έχει
έκταση 1.823 τ.χλμ. και πληθυσμό 71.279 κατ. Αποτελείται από 8 δήμους κι
έχει πρωτεύουσα τον Άγιο Νικόλαο (8.810 κάτ.), που είναι παράλια πόλη με
καλό λιμάνι, ωραίες οικοδομές και πλατείες και αξιόλογη εμπορική κίνηση.
Άλλες πόλεις είναι η Νεάπολη (2.965 κάτ.), κέντρο παραγωγής λαδιού και
αμύγδαλου, η Ιεράπετρα (12.589 κάτ.), παράλια πόλη προς το Λιβυκό
πέλαγος, με ενετικό φρούριο και πεδιάδα κατάφυτη από ελαιόδεντρα, όπου
υπάρχουν ερείπια αρχαίας πόλης και η Σητεία (7.340 κάτ.), παραλιακή
πόλη, χτισμένη στο μυχό ομώνυμου κόλπου, με λιμάνι, ενετικό φρούριο και
εμπορικό κέντρο του ανατολικού τμήματος της Κρήτης. Η περιοχή
κατοικήθηκε από τα αρχαιότατα χρόνια, Γύρω στα 1700 π.Χ. έγινε ισχυρός
σεισμός, αλλά η πρόοδος του Λασιθίου δεν ανακόπηκε. Ο καθαρά μινωικός
πολιτισμός συνεχίστηκε τον καιρό των Αχαιών και αργότερα με τους
Δωριείς. Οι Ρωμαίοι έγιναν κυρίαρχοι σ' όλη την Κρήτη. Από το 395 μ.Χ. η
περιοχή αποτέλεσε βυζαντινό τμήμα. Το 824 έπεσε στα χέρια των Αράβων,
απ' τους οποίους ελευθερώθηκε το 961 από το Νικηφόρο Φωκά. Ύστερα
έγιναν κύριοι του νησιού και της περιοχής οι Ενετοί (1204 - 1645), που την
οχύρωσαν καλά. Κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας που επακολούθησε
(1645 - 1897) οι κάτοικοι πολλές φορές επαναστάτησαν κατά των
Τούρκων. Ενώθηκε με την Ελλάδα την 1η Δεκεμβρίου 1913. Ο πιο
ξακουστός οπλαρχηγός της περιοχής ήταν ο καπετάν Μανόλης Καζάνης.

Τουρκοκρατία
Μετά την άλωση της Κωσταντινούπολης συνεχίστηκε και ολοκληρώθηκε η
κατάκτηση και των υπόλοιπων ελληνικών χωρών. Το 1456 καταλύθηκε το
δουκάτο των Αθηνών, το 1460 το δεσποτάτο του Μιστρά, το 1461 η
Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας. Στη θέση ενός λαού με μεγάλη
εκπολιτιστική δύναμη έρχεται τώρα ένας άλλος λαός, βάρβαρος και
απολίτιστος, που δεν ήταν σε θέση να αφομοιώσει και να συνεχίσει τον
πολιτισμό που βρήκε. Έτσι, ολόκληρη η περιοχή της Εγγύς Ανατολής μαζί
και η Ελλάδα βυθίστηκαν σε μεσαιωνική βαρβαρότητα. Το πλήγμα ήταν
βαρύ, όμως ο Ελληνισμός δεν έσβησε. Εξακολούθησε να ζει κάτω από την
ισχυρή επίδραση του Βυζαντίου και να ελπίζει σε ανάσταση και
αναγέννηση του Έθνους.
α) Η ζωή των υπόδουλων Ελλήνων. Ο σουλτάνος αναγνώρισε την
Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία ως επίσημο θεσμό μέσα στο κράτος του και
παραχώρησε ορισμένα προνόμια στον οικουμενικό πατριάρχη, που τον
καθιστούσαν εθνάρχη, δηλ. θρησκευτικό και πολιτικό αρχηγό των
υπόδουλων Ελλήνων. Πρώτος πατριάρχης μετά την Άλωση αναδείχτηκε ο
λόγιος Γεννάδιος Σχολάριος. Ο σουλτάνος παραχώρησε ακόμα και μερικά
προνόμια κοινοτικής αυτοδιοίκησης, για να μπορούν οι Τούρκοι να
ασχολούνται απερίσπαστοι με τον πόλεμο και να εισπράττουν χωρίς κόπο
τους φόρους. Τα θρησκευτικά και κοινοτικά όμως αυτά προνόμια ήταν
υποτυπώδη και ανεπαρκή για να ισοσκελίσουν τα δεινά των υπόδουλων
Ελλήνων. Συχνές ήταν οι καθαιρέσεις, φυλακίσεις ή σφαγές κληρικών. Η
εκπαίδευση υπολειτουργούσε, ενώ η ζωή, η τιμή και η περιουσία των
ραγιάδων βρισκόταν στη διάθεση των Τούρκων. Με τον κεφαλικό φόρο
(χαράτσι) και τους ποκίλους άλλους φόρους πλούτιζαν οι Τούρκοι
άρχοντες, ενώ από την άλλη μεριά οι Ελληνες φυτοζωούσαν και
εξαθλιώνονταν οικονομικά.
Αλλά ο φοβερότερος φόρος ήταν ο "φόρος του αίματος", το γνωστό
παιδομάζωμα. Στους δύο πρώτους αιώνες της δουλείας οι Τούρκοι είχαν
αρπάξει ένα εκατομμύριο Ελληνόπουλα, για να επανδρώσουν τα τάγματα
των γενίτσαρων. Συχνοί επίσης ήταν και οι βίαιοι εξισλαμισμοί. Τίποτε
όμως δεν μπόρεσε να κλονίσει το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων και να
αμβλύνει τη συνείδηση της φυλετικής τους οντότητας. Σ' αυτό τους
βοηθούσαν οι αγεφύρωτες διαφορές που υπήρχαν ανάμεσα στους ίδιους
και τους Ασιάτες κατακτητές, όπως ήταν ο θρησκευτικός φανατισμός, τα
ήθη και τα έθιμα, ο τρόπος ζωής, η γενική νοοτροπία. Το ελληνικό μάλιστα
δαιμόνιο βρήκε πολλές φορές τρόπους να εκδηλωθεί και να πετύχει
θαυμαστά αποτελέσματα, όπως έγινε με την εξαιρετική εξέλιξη που
γνώρισαν οι κοινότητες: Χίος, Ρόδος, Τήνος, Νάξος, Ύδρα, Σπέτσες, Ψαρά
και ιδιαίτερα τα 24 χωριά του Πηλίου, τα Αμπελάκια και τα Μαντεμοχώρια.
Επίσης μια δυναμική τάξη Ελλήνων,οι Φαναριώτες, εκμεταλλευόμενοι την
ανικανότητα των Τούρκων, κατόρθωσαν να προωθηθούν σε ανώτατες
εμπιστευτικές θέσεις της κρατικής μηχανής. Έγιναν διερμηνείς, διαχειριστές
της εξωτερικής πολιτικής, ηγεμόνες των παραδουνάβιων ηγεμονιών
(Μαυροκορδάτοι, Υψηλάντες, Καρατζάδες, Σούτσοι κ.ά.) και ωφέλησαν με
πολλούς τρόπους το υπόδουλο γένος.Με τον καιρό το υπόδουλο έθνος
απέκτησε και τη στρατιωτική του δύναμη, τους κλέφτες και τους
αρματολούς. Πολλοί Έλληνες πήραν τα βουνά και αγωνίζονταν να
επιβιώσουν με επιθέσεις εναντίον των Τούρκων, οι οποίοι τους
αποκαλούσαν με περιφρόνηση "κλέφτες". Οι κλέφτες ωστόσο
εκπροσωπούσαν για τον Ελληνισμό την αντιστασιακή δύναμη του έθνους
και ενσάρκωναν την υψηλότερη έννοια της ελληνικής λεβεντιάς. Οι Τούρκοι,
για να αντιδράσουν κατά των κλεφτών, υιοθέτησαν το θεσμό των
αρματολών, μια αναβίωση των "ακριτών" του Βυζαντίου. Διαίρεσαν τη
χώρα σε "αρματολίκια" και τοποθέτησαν στο καθένα επικεφαλής τον
"καπετάνιο".
Στις αρχές του 19ου αι. υπήρχαν 3 αρματολίκια στη Μακεδονία, 10 στη
Θεσσαλία και στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα και 4 στη Ήπειρο, Ακαρνανία
και Αιτωλία. Στην Πελοπόννησο δε γνώρισε ανάπτυξη ο
κλεφταρματολισμός. Ανάμεσα στους αρματολούς και στους κλέφτες δεν
υπήρχε εχθρότητα. Αυτό φαίνεται και από το ότι με μεγάλη ευκολία άλλαζαν
στρατόπεδα, με τον καιρό μάλιστα οι δύο έννοιες ταυτίστηκαν. Κλέφτες και
αρματολοί πρωτοστάτησαν σε όλες τις εξεγέρσεις του έθνους και
αποτέλεσαν την κυριότερη δύναμη κατά την έκρηξη και τη διεξαγωγή της
Επανάστασης του 1821.

β) Εξεγέρσεις κατά την Τουρκοκρατία.

Κατά τα 400 περίπου χρόνια σκλαβιάς οι Έλληνες ζούσαν με την ελπίδα

ότι θα αποκτήσουν και πάλι την ελευθερία τους και θα ξαναστήσουν τη
Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Γι' αυτό δεν άφηναν να χαθεί καμιά ευκαιρία
χωρίς να πάρουν τα όπλα κατά του κατακτητή. Υπολογίζεται ότι από το
1453 μέχρι το 1821 έγιναν 30 περίπου επαναστατικά κινήματα.

γ) Φιλική Εταιρεία.
Την ανάγκη για οργάνωση και συστηματική προετοιμασία του αγώνα για
την απελευθέρωση ήρθε να αναπληρώσει η Φιλική Εταιρεία κατά το 1814.
Τρεις νέοι φλογεροί πατριώτες, ο Νικόλαος Σκουφάς από την Άρτα, ο
Αθανάσιος Τσακάλοφ από τα Ιωάννινα και ο Εμμανουήλ Ξάνθος από την
Πάτμο, αποφάσισαν να συγκροτήσουν οργάνωση με σκοπό την
απελευθέρωση του Έθνους. Τα ιδρυτικά αυτά μέλη αργότερα
πλαισιώθηκαν και από άλλα στελέχη, όπως τον Παναγιώτη Σέκερη, τον
Αντώνιο Κομιζόπουλο, τον Άνθιμο Γαζή, τον Γεώργιο Λεβέντη, τον
Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο κ.ά., ενώ απόστολοι της Εταιρείας
σκορπίστηκαν σε όλα τα κέντρα του μητροπολιτικού και απόδημου
ελληνισμού για να μυήσουν τους σημαντικότερους Έλληνες, λόγιους,
ιερωμένους, εμπόρους, καραβοκύρηδες, αρματολούς και κλέφτες.
Υπολογίζεται ότι κατά την κήρυξη της επανάστασης η Εταιρεία αριθμούσε
600.000 μέλη.
Από την ίδρυσή της η Εταιρεία πήρε συνωμοτικό χαρακτήρα. Τα μέλη της
ορκίζονταν ανάλογα με το βαθμό που είχαν και χρησιμοποιούσαν
κρυπτογραφικό κώδικα. Η αρχηγία στην αρχή προσφέρθηκε στον
Κερκυραίο υπουργό των Εξωτερικών της Ρωσίας Ιωάννη Καποδίστρια, ο
οποίος, επειδή γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλον τις διαθέσεις της
ευρωπαϊκής διπλωματίας εκείνη τη στιγμή, αρνήθηκε να την αναλάβει.
Γενικός Επίτροπος της αρχής έγινε τελικά ο Αλέξανδρος Υψηλάντης,
ευνοούμενος υπασπιστής του τσάρου Αλέξανδρου Α΄ (12-4-1820). Οι
Φιλικοί οργάνωσαν και κατεύθυναν την προπαρασκευή της επανάστασης,
όπλισαν μεγάλα στρατιωτικά τμήματα και στο συνέδριο, που έγινε τον
Οκτώβριο του 1820, αποφάσισαν ο αγώνας να αρχίσει από τη
Μολδοβλαχία.
Τουρκικά σενάρια συνομωσίας εμπλέκουν την Ελλάδα

Για σχέδιο πρόκλησης έντασης με την Ελλάδα με σκοπό την πτώση

της κυβέρνησης Ερντογάν, κάνει λόγο η εφημερίδα "Ταράφ"

προηγούμενο 1 από 1επόμενο

Την ύπαρξη σχεδίου για πρόκληση έντασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας,
με σκοπό την πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν, αποκαλύπτει σε
δημοσίευμά της η τουρκική εφημερίδα "Ταράφ".
Σύμφωνα με την εφημερίδα, το "Σχέδιο Βαριά", όπως ονομαζόταν,
περιελάμβανε μεταξύ άλλων τη ρίψη τουρκικού αεροσκάφους από
ελληνικό. Στην κατάρτιση αυτού του σχεδίου πήραν μέρος 162 αξιωματικοί
των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, εκ των οποίων οι 29 ήταν ανώτατοι.
Το σχέδιο περιλάμβανε επίσης επί μέρους "σχέδιο πολεμικής αεροπορίας",
το οποίο φέρει τη σφραγίδα "άκρως απόρρητο" και την ημερομηνία
"Φεβρουάριος 2003", ενώ το υπογράφει ο διοικητής της Πολεμικής
Αεροπορίας πτέραρχος Ιμπραχίμ Φιρτίνα. Υπό τον τίτλο "καθήκον", το
σχέδιο αναφέρει τα εξής: "Με σκοπό την κήρυξη στρατιωτικού νόμου στο
σύνολο της Τουρκίας και την επιτυχία των διοικήσεων του στρατιωτικού
νόμου, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας θα αυξήσει την ένταση με την
Ελλάδα, θα προκαλέσει τους υποστηρικτές της ισλαμικής οπισθοδρόμησης
και τη δραστηριότητά τους εναντίον των ενόπλων δυνάμεων". Σε άλλο
σημείο του σχεδίου αναφέρονται τα εξής: "Κατά τις πτήσεις στο Αιγαίο θα
παρενοχλούνται τα αεροσκάφη της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και θα
διαμορφωθεί κλίμα σύγκρουσης. Εάν είναι δυνατόν, θα προκληθεί πτώση
ενός αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και εάν δεν
πραγματοποιηθεί αυτό, θα προκληθεί πτώση δικού μας αεροσκάφους με
πυρά, σε κατάλληλο χώρο και χρόνο από πιλότο του Ειδικού Σμήνους το
οποίο έχει αναδιαρθρωθεί. Θα διοχετευτούν στα ΜΜΕ ειδήσεις περί της
πτώσης του αεροσκάφους μας από την ελληνική πολεμική αεροπορία και
θα παρουσιαστεί η αδυναμία της κυβέρνησης του Κόμματος Δικαιοσύνης
και Ανάπτυξης στο θέμα αυτό". Η εφημερίδα γράφει ότι "παράλληλα με την
προβοκάτσια αυτή που θα εξελισσόταν στον αέρα, το σχέδιο στόχευε στην
αύξηση της έντασης στα σύνορα στη Θράκη και στη δημιουργία κλίματος
επιστράτευσης σε όλη την περιοχή".
03 Μαϊου 2009, 07:55

Δεν χρειάστηκαν παρά λίγες ώρες

μετά το ξέσπασμα της γρίπης των
χοίρων στο Μεξικό για να
ξεσπάσουν και οι πρώτες θεωρίες
συνομωσίας για την κατάσταση.
Αλλες ήθελαν τον ιό να
παρασκευάστηκε σε εργαστήριο,
άλλες να μολύνθηκαν άνθρωποι που
στη συνέχεια ήρθαν σε επαφή με τον
Μπαράκ Ομπάμα -ίσως για να τον
μολύνουν και να τον σκοτώσουν- και
άλλες ότι πρόκειται για έργο της Αλ
Κάιντα, που κατάφερε να
κατασκευάσει την περίφημη
«βρόμικη» βόμβα που θέλει εδώ και
χρόνια. Με αφορμή λοιπόν αυτό το
ξέσπασμα θεωριών συνομωσίας, αξίζει να θυμηθούμε τις μεγαλύτερες από
αυτές, όπως κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί. Σκότωσε η CIA τον Τζον
Κένεντι; Ηταν ο στρατάρχης Τίτο κατάσκοπος των Σοβιετικών; Κυβερνούν
τα ερπετά τη Γη ή μήπως υπάρχει μια ελίτ που φτιάχνει μια παγκόσμια
χώρα; Ερωτήσεις που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας και
οι απαντήσεις τους είναι ανάλογες με το αν κάποιος έχει φαντασία ή όχι…
Οι θεωρίες συνομωσίας αποτελούν προσπάθεια ερμηνείας ιστορικών ή
σύγχρονων γεγονότων για τα οποία ευθύνονται κάποιοι λίγοι, που κάνουν
τα πάντα προκειμένου να υλοποιήσουν τα μυστικά σχέδιά τους. Σε αυτές
βεβαίως βοηθούν και τα μέσα ενημέρωσης, ακόμα και με τηλεοπτικές
σειρές όπως το «X Files», το σενάριο του οποίου βασίζεται στη μεταφυσική
και τη θεωρία της ύπαρξης μιας ελίτ. Για να μην αναφερθούμε στον
«Κώδικα Ντα Βίντσι» και στο «Ευαγγέλιο του Ιούδα».
Υπάρχουν όμως και θεωρίες συνομωσίας που ερμηνεύτηκαν, όπως, για
παράδειγμα, τα UFO στη Νεβάδα. Υστερα από δεκαετίες φημών και
απόψεων, πέντε πρώην εργαζόμενοι στη λεγόμενη Area 51, όπου
υπήρχαν στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ομολόγησαν ότι πολλά ανεξήγητα
φαινόμενα ήταν στην πραγματικότητα στρατιωτικά πειράματα. Ποιες είναι
όμως οι πιο μεγαλύτερες θεωρίες συνομωσίας; Ισχύουν ή μήπως για όλα
φφταίει η φαντασία των εμπνευστών τους; Η απάντηση είναι δική σας.
Tα μηνύματα της Microsoft
Αυτή η θεωρία διατυπώθηκε το 1992, μερικές ημέρες μετά την κυκλοφορία
στην αγορά των Windows 3.1. Κι αυτό επειδή ανακαλύφθηκε πως, αν
κάποιος γράψει τα γράμματα NYC χρησιμοποιώντας τα Wingdings, θα
εμφανιστούν στην οθόνη του ένα κρανίο, το άστρο του Δαβίδ και μια γροθιά
με υψωμένο τον αντίχειρα. Τα σύμβολα αυτά ερμηνεύτηκαν τότε ως
έγκριση να δολοφονούνται Εβραίοι, ιδίως εκείνοι που ζουν στη Νέα Υόρκη.

Επιπλέον, μετά την 11η Σεπτεμβρίου ανακαλύφθηκε άλλο ένα μήνυμα που,
αν και ήταν ψευδές, πολλοί το πίστεψαν. Αν και ο αριθμός των πτήσεων
των αεροπλάνων που έπεσαν πάνω στους δίδυμους πύργους ήταν 11 and
175, κάποιος σκέφθηκε να δώσει τον αριθμό Q33NY σε ένα από τα
αεροπλάνα. Αν αυτός γραφτεί και πάλι στα Wingdings, στην οθόνη
εμφανίζεται ένα αεροσκάφος να πετά προς τους πύργους, ένα κρανίο και
το αστέρι του Δαβίδ.

UFO στην πόλη Ρόζγουελ

Αυτή η θεωρία έχει τις ρίζες της στο 1947 και αφορά την πτώση
διαστημοπλοίου εξωγήινων στην πόλη Ρόζγουελ του Νιου Μέξικο. Ολα
ξεκίνησαν όταν η κυβέρνηση επιβεβαίωσε αρχικά ότι ένα είδος ιπτάμενου
δίσκου συνετρίβη, αργότερα όμως άλλαξε την ιστορία κάνοντας λόγο για
πτώση μετεωρολογικού αερόστατου. Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες,
υπήρξε «κουκούλωμα» της υπόθεσης, καθώς το αντικείμενο που έπεσε δεν
ήταν ούτε σκάφος εξωγήινων αλλά ούτε μετεωρολογικό αερόστατο. Ηταν
ένα αερόστατο με κατασκοπικό εξοπλισμό, με την κωδική ονομασία «Mogul
Project». Πρόσφατα ωστόσο ο αστροναύτης του «Απόλλωνα 14» Εντγκαρ
Μίτσελ υποστήριξε πως η κυβέρνηση εξανάγκασε σε σιωπή του κατοίκους
του Ρόζγουελ, ώστε να μην αποκαλύψουν πως πράγματι επρόκειτο για
σκάφος εξωγήινων.

Η δολοφονία του Κένεντι

Μετά τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι το 1963, έγινε έρευνα που
διήρκεσε δέκα μήνες και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δολοφόνος ήταν ο
Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ. Οι θεωρίες συνομωσίας υποστηρίζουν ωστόσο ότι
υπήρχε τουλάχιστον ένας δεύτερος σκοπευτής, ενώ εκφράζονται σοβαρές
ενστάσεις σε ό,τι αφορά τα κίνητρα του Οσβαλντ. Αλλοι υποστήριξαν ότι
κυβερνητικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένης της CIA, αλλά και η KGB,
η Μαφία, ο αντιπρόεδρος Λίντον Τζόνσον, ο Ρίτσαρντ Νίξον, ο Τζορτζ
Μπους ο πρεσβύτερος, ακόμα και ο Φιντέλ Κάστρο ίσως οργάνωσαν τη
δολοφονία.
Ερπετά κυβερνούν τον κόσμο
Ιδρυτής, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι, αυτής της θεωρίας είναι ο πρώην
Αγγλος τερματοφύλακας και ρεπόρτερ του BBC Ντέιβιντ Ικε. Υποστηρίζει
ότι ο κόσμος κυβερνάται από ομάδα εξωγήινων ερπετών, τα οποία
παίρνουν ανθρώπινη μορφή και κατέχουν όλες τις κορυφαίες κυβερνητικές
θέσεις ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με την άποψή του, ολόκληρη η βασιλική
οικογένεια της Βρετανίας, η οικογένεια Μπους και πολλοί άλλοι ηγέτες του
κόσμου δεν είναι ανθρώπινα όντα αλλά ερπετά. Αν και δεν έχει την
παραμικρή απόδειξη για τη θεωρία του, ο Ικε γυρνά τον κόσμο και δίνει
διαλέξεις και σεμινάρια, πουλάει βιβλία και εμφανίζεται στην τηλεόραση
υποστηρίζοντας όλα όσα πιστεύει.
Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ είναι νεκρός
Σύμφωνα με τον αστικό μύθο που κυκλοφορεί, ο ΜακΚάρτνεϊ έχει πεθάνει
το 1966 και οι Μπιτλς τον αντικατέστησαν με έναν σωσία. Λέγεται μάλιστα
ότι μερικά από τα τραγούδια τους μεταφέρουν μηνύματα τα οποία μπορεί
κανείς να ακούσει αν ο δίσκος παίξει ανάποδα, ενώ στις φωτογραφίες των
άλμπουμ τους υπάρχουν σημάδια και λέξεις στα τραγούδια τους που
επιβεβαιώνουν πως ο ΜακΚάρτνεϊ έχει πεθάνει. Βασική «απόδειξη» της
θεωρίας αυτής είναι μια φωτογραφία στο άλμπουμ «Abbey Road», στην
οποία ο ΜακΚάρτνεϊ περπατά ξυπόλυτος στον δρόμο, ένα βήμα πίσω από
τα άλλα μέλη του συγκροτήματος.
Ο Τίτο ήταν κατάσκοπος των Σοβιετικών
Η θεωρία αυτή δεν προέρχεται μόνον από τη Δύση αλλά υποστηρίζεται και
από έναν αστικό μύθο της Γιουγκοσλαβίας. Σύμφωνα με αυτόν, ο
στρατάρχης Τίτο εκτελέστηκε και οι Σοβιετικοί έβαλαν στη θέση του έναν
σωσία που δρούσε ως κατάσκοπός τους. Αλλοι λένε πως σκοτώθηκε στη
Ρωσία τη δεκαετία του ’20 και άλλοι ότι έπεσε στη μάχη της Σουτζέσκα.
Πάντα κατά τη θεωρία συνομωσίας, αντικαταστάτης του ήταν ένας
ξεπεσμένος Πολωνός αριστοκράτης. Λέγεται μάλιστα πως οι συγχωριανοί
του δεν τον αναγνώρισαν μετά τον πόλεμο, καθώς ο αληθινός Τίτο είχε
χάσει τρία δάχτυλα, ενώ ο αντικαταστάτης του έπαιζε ακόμα και πιάνο.
Στημένη η οικονομική κρίση
Στόχος, σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία συνομωσίας, είναι να
καταστραφούν οι αποταμιεύσεις και οι περιουσίες των απλών
ανθρώπων. Από τα μέσα του περασμένου αιώνα κάποιοι
προέβλεπαν μάλιστα ότι η ελίτ που κυβερνά τον κόσμο θα έκανε μια
τέτοια κίνηση, ώστε να αναλάβει ξανά τον πλήρη οικονομικό έλεγχο.
Η αρχή έγινε με τα χρηματιστήρια και τις επενδύσεις των ανθρώπων με
στόχο το γρήγορο και μεγάλο κέρδος. Ετσι, όταν ήρθε η ώρα, οι τράπεζες
άρχισαν να ανθούν ως επιχειρήσεις. Αρχισαν να δίνουν δάνεια, και όταν
ήρθε η σωστή ώρα, κατέρρευσε το σύστημα.
Νέα παγκόσμια διακυβέρνηση
Αυτή είναι η κορυφαία των θεωριών συνομωσίας. Υποστηρίζει ότι η ελίτ
που κυβερνά τον κόσμο στήνει σιγά σιγά μια παγκόσμια διακυβέρνηση. Οι
οπαδοί της θεωρίας αυτής υποστηρίζουν ότι οργανώσεις όπως η λέσχη
Μπίλντερμπεργκ, οι Ιλουμινάτι και άλλες προωθούν στην εξουσία, την
οικονομία και στον πολιτισμό τους ανθρώπους-μαριονέτες που έχουν
δημιουργήσει, ώστε να στήσουν ένα αστυνομικό κράτος. Στο πλαίσιο αυτό,
λένε, προκλήθηκε η κρίση αλλά και η «πτώση» των ΗΠΑ ως παγκόσμιου
ηγέτη. Επίσης, η ελίτ θέλει καλές σχέσεις με τους εξωγήινους, επειδή
χρειάζεται την προχωρημένη τεχνολογία τους.
Η αποστολή στη Σελήνη ήταν «μαϊμού»
Τα πρώτα βήματα του Νιλ Αρμοστρονγκ στη Σελήνη το 1969 δεν φάνηκε
να πείθουν αρκετούς ανθρώπους. Ετσι, γεννήθηκε η θεωρία ότι δεν έγινε
ποτέ αυτή η αποστολή. Το σενάριό της φέρεται να έγραψε ο συγγραφέας
επιστημονικής φαντασίας Αρθουρ Κλαρκ και τη σκηνοθεσία να ανέλαβε η
CIA. Οι οπαδοί αυτής της θεωρίας λένε πως οι αστροναύτες δεν θα
μπορούσαν να αντέξουν την ακτινοβολία της Σελήνης και πως οι
φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα είναι εξαιρετικά καλές, ότι σε
αυτές δεν υπάρχουν αστέρια και πως το έδαφος είναι ακριβώς ίδιο σε όλες.
Υποστηρίζουν ακόμα πως η θερμοκρασία στη Σελήνη είναι τόσο υψηλή την
ημέρα, ώστε το φιλμ θα έλιωνε στη μηχανή, ότι δεν δημιουργήθηκε
κρατήρας από την προσεδάφιση του διαστημοπλοίου και πως, αν και δεν
υπάρχει αέρας στη Σελήνη, η σημαία των ΗΠΑ φαίνεται να κυματίζει.
Ερχεται το τέλος του κόσμου
Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το ημερολόγιο των Μάγια είναι πολύ ακριβές
στην πρόβλεψη για κάποια γεγονότα και τον ρόλο που οι πλανήτες παίζουν
σε αυτά. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι δεν προβλέπεται τίποτα για μετά το
έτος 2012. Αυτό ερμηνεύεται ως πρόβλεψη πως δεν θα υπάρχει τίποτα
έπειτα από αυτήν τη χρονιά. Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα συμβεί κάτι
σημαντικό, δεν ξέρουν όμως τι. Αλλοι λένε πως η Γη θα ολοκληρώσει τον
κύκλο της και όλα θα ξεκινήσουν από την αρχή. Αλλοι πάλι λένε πως θα
γίνει πυρηνικός πόλεμος και ότι η ανθρωπότητα θα διασωθεί από
εξωγήινους, ενώ κάποιοι πιστεύουν ότι από το 2012 η ανθρωπότητα θα
μπει σε μια χρυσή εποχή ευημερίας και παντοτινής ειρήνης. Ολοι οι
παραπάνω συμφωνούν πάντως πως οι κυβερνήσεις ξέρουν τι θα συμβεί
αλλά μας το κρύβουν
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ 11Η ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Η ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΝΤΑΙΑΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ
ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕΙ
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ!
Η ΠΡΟΣΕΛΗΝΩΣΗ? ΕΝΑ ΣΕΝΑΡΙΟ ΣΤΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ!
ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΜΕΝΟ ΑΨΟΓΑ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ? ΤΗ ΝΑΣΑ !
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ - ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ
ΤΟ ΕΒΡΑΙΚΟ ΛΟΜΠΥ!
ΤΟ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ
ΣΑΕΝΤΟΛΟΓΙΑΣ!
Ο PAUL MCCARTNEY ΠΕΘΑΝΕ ΤΟ 1969 ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΘΗΚΕ
ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΩΣΙΑ! (αυτό ομολογουμένως το αγνοούσα ...)
ΤΟ AIDS ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ ΣΕ ΕΝΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ
ΕΞΟΝΤΩΣΕΙ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ
ΤΟ ΤΗΓΑΝΙΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΤΕΙΡΟΤΗΤΑ!
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ
ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ !
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΕΦΩΤΙΣΜΕΝΩΝ!
Εγώ να συμπληρώσω βέβαια πως, Ο ΕΛΒΙΣ ΖΕΙ!!!!! Βέβαια αυτό δεν
είναι θεωρία συνομωσίας... είναι απλά η αλήθεια!!!!! Αν θέλετε
πάντως κι έχετε κέφι μπορούμε να ξεκινήσουμε μια τέτοια συζήτηση
κι όπου μας βγάλει! Είναι όντως θεωρίες συνομωσίας?

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ απο μονη της η λεξη ειναι συνομωσια και υβρις κατα
του ανθρωπινου γενους.Η παγκοσμιοποιηση θελει να
ισωπεδωσει,ομογενοποιησει και μαζοποιησει τα παντα,και να τυποποιησει
ολα τα πολιτιστικα αγαθα,ωστε να επικρατησει παντου-στο ονομα της
προοδου-μια ομοιομορφη μαζικη υλιστικη κουλτουρα ζωης,η οποια θα
φερει την διαβρωση της ανθρωπινης συνειδησης,την συντριβη της
προσωπικοτητας και την υπομονευση και αφαιρεση της προσωπικης
επιλογης και ελευθεριας. Για αυτο επιδιωκει την αποδυναμωση των
Εθνικων πολιτισμων,την καταστροφη της ιδιοτυπιας και ιδιοσυστασιας των
λαων,και την εβραιοποιησης τους.Ο Εβραιος Χ.Κισσινγκερ ειχε πει μεταξυ
αλλων οτι πρεπει να καταργηθουν ολες οι Εθνικες κληρονομιες,και
γλωσσες.Ο παγκοσμιος στοχος τους ειναι να δημιουργησουν μια
κουλτουρα,μια μοδα,μια γλωσσα,μια ιστορια,μια θρησκεια,ενας τροπος
σκεψης,εκπαιδευσης,διατροφης,ενδυμασιας,ψυχαγωγιας και
διασκεδασης,ενα νομισμα,μια ηλεκτρονικη ταυτοτητα,και συντομα εναν
εμφυτευμενο πομπο μεσα μας... Παγκοσμιοποιηση σημαινει αποσυνθεση
και καταστροφη καθε ανωτερου πνευματικου πολιτισμου,ωστε να οδηγηθει
η Λευκη ανθρωποτητα σε κατασταση απολυτου ελεγχου,δουλειας,και
βαρβαροτητας,οπου οι βομβαρδισμοι των αμερικανοεβραιων και η
΄΄εννομος΄΄βια θα ειναι ανθρωπισμος. Για αυτο επιδιωκει την διαφθορα των
λαων,την υποβαθμιση και εξαφανιση καθε ηθικης, πνευματικης και
ανθρωπιστικης αξιας,ωστε ολοι οι λαοι να ειναι κλωνοι και να
μεταλλαχθουν και να ενδιαφερονται μονο για χρημα,σαρκα,υλη,τεχνολογια
και διασκεδαση,να γινουν ΄΄τουβλα΄΄στις πνευματικες
αναζητησεις,και΄΄μπετον αρμε΄΄στα αισθηματα,και πνευματικα αναπηροι.
Για την συνομωσια αυτη οι εβραιοι χρησιμοποιουν κυριως την τηλεοραση
και ΟΛΑ τα μεσα μαζικης ενημερωσης,τα οποια προβαλουν τον
κατανωλιτισμο,το κερδος,την σαρκολατρεια,την ευδαιμονια,ωστε με την
διεγερση των αισθησεων να αιχμαλωτιζουν τα μυαλα και τις ψυχες των
ανθρωπων και να τους καθοδηγουν οπως θελουν.
Οι εβραιοι ακομα θελουν μεσω της παγκοσμοιοποιησης την
αποεθνικοποιηση των λαων,την καταργηση συνορων και ανακατεμα
φυλων,ωστε τα κρατη απο Εθνικα να γινουν κρατη οχλων,χωρις ταυτοτητα
και παραδοσεις,και να διευθυνονται ευκολα απο τους
εβραιους.Προσπαθουν να επιβαλουν την εξουσια της νεας ταξης
πραγματων με την βια.

Οσοι δεν τους προσκυνουν,επιδιωκουν να τους ανατρεψουν με δολιους και

βιαιους τροπους.(Σερβια,Ιρακ,Αφγανισταν,και ακολουθουν συρια,ιραν,κ.α)
Ποιος ΟΗΕ,ΗΠΑ,ΝΑΤΟ που βομβαρδισαν τους Σερβους,διοτι δηθεν
καταπιεζαν τους αλβανους,τολμα να πειραξει τους εβραιους που
εξολοθρευουν τους Παλαιστινιους?

Αλλωστε ηδη απο το 1962 ο εβραιος Μπεν Κουριον προεβλεψε την

δημιουργια ομοσπονδοποιημενων ενωμενων ηπειρων των οποιων η
Ανωτατη Αρχη θα εδρευει στην ιερουσαλημ!!!
Την παγκοσμιοποιηση την προετοιμαζαν οι εβραιοι ηδη απο το 1897
με τα πρωτοκολλα των σοφων της σιων,οπου προλεγονται οι
καταργησεις των Εθνικων δικαιων,που σημερα επιχειρειται με
ΟΗΕ,ΝΑΤΟ,ΙΣΡΑΗΛ,η δημιουργια και δυναμικη επικρατηση μιας
διεθνης υπερκυβερνησης, η επιβαλλομενη απο την Ε.Ε καταργηση
των Εθνικων συνορων και νομισματων,κ.α.Τι επιδιωκουν ομως με
την παγκοσμιοποιηση οι εβραιοι. Ειναι κατι που θα δουμε στην
συνεχεια. Περισσότεροι εχθροί,θα φέρουν περισσότερη δόξα.
Οι εβραιοι με την παγκοσμιοποιηση επιδιωκουν¨¨Τον ηλεκτρονικο ελεγχο
ανθρωπων,ζωων,και πραγματων ,για να παρακολουθουνται και να
ελεγχονται τα παντα,ωστε να επελθει γρηγορα η δικτακτορια του
Οργουελ,και του Μπιγκ Μπραδερ της εβραικης παγκοσμιοποιησης.Αυτον
εξυπηρετει και το παγκοσμιο δικτυο ECHELON,το οποιο ελεγχεται απο τη
CIA,NSA,και αποτελειται απο δορυφορους που ζουμαρουν μεχρι
1εκ.,ρανταρ,επιγειους σταθμους υποκλοπης των τηλεπικοινωνιων,και απο
τα ισχυροτερα ηλεκτρονικα υπολογιστικα συστηματα αναγνωρισης
χαρακτηρων και φωνης,και καταχωρησης πληροφοριων,με σκοπο τον
πληρη ελεγχο καθε πληροφοριας (απο κινητα, ακινητα τηλεφωνα,φαξ,
ηλεκτρον. ταχυδρομειο, μυστικα αρχεια κρατων, βιομηχανιων, κ.α),και την
εξουδετερωση ολων αυτων που αντιστεκονται στους εβραιους. Για την
εξαπλωση της ηλεκτρονικης σκλαβιας χρησιμοποιουν το προσχημα της
τρομοκρατιας,την οποια αυτοι οι ιδιοι δημιουργησαν,συντηρουν ,και
επεκτεινουν,διοτι τους βοηθαει στα συνομωτικα τους σχεδια τους και ιδιως
στο να εξαναγκασθουν οι λαοι να δεχθουν τα ανελευθερα ηλεκτρονικα
κατασκοπευτικα συστηματα ελεγχου. Ο Μπιν Λαντεν ο ΄΄τρομοκρατης΄΄
υπηρξε συνεργατης των αμερικανων στην δεκαετια 80,ενω 4.000
εβραιοι που δουλευαν στους διδυμους πυργους δεν πηγαν στη
δουλεια τους την 11/9/2001.Γιατι αραγε?
Μηπως ειχαν προειδιποιηθει απο τη μοσαντ που προεγνωριζε το
χτυπημα των πυργων?
Οι εβραιοι με την παγκοσμιοποιηση θελουν να ελεγχουν το νου μας με τα
media και την τηλεοραση.Απο το πρωι ως το βραδυ να κοιταζουμε
τηλεοραση σαν αποβλακωμενοι.Να μην εχουμε χρονο να σκεφτουμε,να
μελετησουμε,να διαβασουμε,να συλλογιστουμε,αλλα να μας βομβαρδιζουν
με διαφημισεις και μεσα απο τα σηριαλ μηνυματα οπως ΄΄ΑΓΟΡΑΖΕ,
ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕ, ΑΠΟΛΑΥΣΕ.΄΄
Στον ελεγχο του νου εχουν στρεψει ολο το ενδιαφερον τους οι εβραιοι που
κρυβονται πισω απο την παγκοσμιοποιηση.ξεκινησαν τα πειραματα με
ραδιοκυματα,ηλεκτρομαγνητικα και τηλεοπτικα κυματα,με ακτινοβολιες
χαμηλων συχνοτητων,και τωρα θελουν να μας εμφυτευσουν και
μικροβιοτσιπς,και νανομποτς,να μας μεταβαλουν σε τηλεκατευθυνομενα
ρομποτακια. Επιδιωκουν τον πληρη ελεγχο της ανθρωπινης συμπεριφορας
και την τροποποιηση της συμφωνα με τις δικες τους προτιμησεις.Οι εβραιοι
ακομα επιδιωκουν την εκμεταλευση και ληστεια των λαων,να πλουτιζουν οι
πολυεθνικες εταιρειες,και οι εβραιοτραπεζιτες,να γινουν πλουσιοτεροι,και οι
φτωχοι φτωχοτεροι.Επιδιωκουν να εξαφανισουν την ταξη των
μικρομεσαιων επιχειρηματιων και να τους μετατρεψει σε υπαλληλους των
πολυεθνικων. Για αυτο οι εβραιοι θελουν τους ΕΛΛΗΝΕΣ ανεργους η με
μερικη απασχοληση.Καταφερε ηδη να το κανει αυτο σε μεγαλο ποσοστο με
τα πανωτοκια,με τη ληστεια του χρηματηστηριου,με τον τζογο,την
ανεργια,την ακριβεια,με τη φθηνη εργασια απο τους ξενους,με το ανοιγμα
ξενων επιχειρησεων και κλεισιμο των Ελληνικων,κ.α. Οι εβραιοι με την
παγκοσμιοποιηση ακομα θελουν να ιδιωτικοποιησουν ολες τις μεγαλες
κρατικες επιχειρησεις(ΟΤΕ,ΔΕΗ,ναυπηγεια,τσιμεντα,κ.α.)ακομα και τα
τεραστια χρυσωρυχεια Χαλκιδικης εδοθησαν στην εβραικη εταιρεια
TVX,ωστε να τεθουν ολα υπο τον ελεγχο τους και το Εθνος να μετατραπει
σε μαριονετα τους.
Οι εβραιοι επιδιωκουν την καταργηση της ιδιοκτησιας και του
χρηματος.παρακινουν οι εβραιοι να υπερκαταναλωνουμε παιρνοντας
δανεια απο τις τραπεζες,διοτι ξερουν οτι στο μελλον οι δανεισθεντες δεν θα
μπορεσουν να τα εξοφλησουν,και ετσι θα τους κατασχεσουν κινητα και
ακινητα,ωστε να γινουν οι ΕΛΛΗΝΕΣ αστεγοι και φτωχοι,περιγελασμα των
εβραιοτραπεζιτων.
Αφου κατηργησαν την δραχμη χωρις να μας ρωτησουν,και μας εδεσαν με
την εξαρτηση του ευρω.Αυτο αλλωστε ειχε προειπει απο το 19ο αιωνα και
ο εβραιος μεγαλοτραπεζιτης Μαγ.Ροτσιλντ.¨¨Αμα εχω τον ελεγχο στο
νομισμα ενος Εθνους,δεν με ενδιαφερει ποιος φτιαχνει τους νομους.¨¨.........
(
Αυτοι που κρυβονται πισω απο την παγκοσμιοποιηση επιδιωκουν την
συρρικνωση του αγροτικου πληθυσμου.
Εχει δοθει οδηγια απο την Ε.Ε. να μειωθουν οι Ελληνες αγροτες στο 2%
του πληθυσμου,ωστε οι υπολοιποι να στριμωχθουν στις
τσιμεντουπολεις,και να διεκδηκουν ενα φτωχομεροκαματο οπως οι ξενοι.
Ετσι οι ξενοι και οι πολυεθνικες θα αγοραζουν την ομορφη Ελληνικη
υπαιθρο για να απολαμβανουν αυτοι,ενω οι Ελληνες θα χασουν τις εστιες
τους και τις πηγες τροφοδοσιας τους,και θα γινουν η μεταναστες η ανεργοι
των πολεων και θα εξαρτουμαστε ετσι απο τις εισαγωγες αγροτικων
προιοντων.
Αυτοι που κρυβονται πισω απο την παγκοσμιοποιηση εξαπλωνουν τις
μεταλλαγμενα ειδη,για να παρουν οι πολυεθνικες τους σπορους στα χερια
τους,να ελεγχουν την παγκοσμια αγροτικη παραγωγη,οι αγροτες να γινουν
δουλοι,και εμεις να καταναλωνουμε τα σκουπιδια τους και να
μεταλλαχθουμε σε αρρωστα υπακουα ανθρωποειδη οντα.Δηλητηριαζουν
την υγεια μας με διαφορες βιομηχανικες τροφες που καταστρεφουν οχι
μονο το σωμα αλλα βλαπτουν και την νοημοσυνη μας και τις πνευματικες
μας δυναμεις.
Μας θελουν να μην αντιδρουμε,αλλα να ενδιαφερομαστε μονο για
υλη,σαρκα,χρημα,διακεδαση.Η παγκοσμιοποιηση επιδιωκει να
γελειοποιησει τους θεσμους,να αφανισει την Εθνικη μας αυτοσυνειδησια
και ταυτοτητα,τις πολιτιστικες μας αξιες,τις Αρχες και τα Ιδανικα της Φυλης
μας και οσων εχουν παραδωσει οι Προγονοι μας.
Συστηματικη υπομονευση και ξεθεμελιωση των πνευματικων
ευαισθησιων,ερεισματων και δεσμων που μας ενωνουν σαν Ελληνες,και
επιβολη ξενων και ανθελληνικων νομων για να αποξηρανθουν ηθικα οι
Ελληνες.
Θελουν να γεμισουν την Ελλαδα με τζαμια,εβραικες συναγωγες κ.α.Αυτοι
που κρυβονται πισω απο την παγκοσμιοποιηση θελουν ο Εθνικος μας
Στρατος να γινει μισθοφορικος,οχι για να υπερασπιζεται τα συνορα μας
,αλλα για να συμμετεχουμε σε πολυεθνικες αποστολες,που στη ουσια
εξυπηρετουν τους εβραιους.
Οι στρατ.μοναδες αποσυρονται απο τα συνορα με αποτελεσμα οχι μονο
βεβαια να μαραζωνουν τα ακριτικα χωρια,αλλα και να αφηνουν τους
Ελληνες της μεθοριου απροστατευτους μπροστα στα ανθελληνικα σχεδια
των τουρκων,σκοπιανων,αλβανων.

Θελουν να διαλυσουν την Ελληνικη οικογενεια,ωστε να κατευθυνουν τις

νεες γενεες σε ανοητες και διεφθαρμενες ξενες κουλτουρες.
Σε καθε ειδους αναισχυντια και ανηθικοτητα,στην βια,και σε ανυπακοη
προς τους γονεις,ωστε να διεφθαρει πληρως η Ελληνικη νεολαια και να
γινει ερμαιο τους.
Προωθουν την ομοφυλοφιλια και θελουν να το περασουν σαν κατι το
φυσιολογικο,τις αισχροτητες,και καθε ειδους ανωμαλια που οδηγει σε
εξωσυζυγικους ερωτες,και χωρισμους ανδρογυνων Οι εβραιοι μεσα απο
την παγκοσμιοποιηση θελουν επισης να διαφθειρουν την Ελληνικη παιδεια
και να κακοποιησουν την Ελληνικη γλωσσα,ωστε να εχουμε μια αμορφωτη
νεολαια,χωρις Πιστη και Ηθικη,χωρις ιδανικα,οραματα,υψηλα πνευματικα
ενδιαφεροντα,χωρις ιστορικη μνημη,κριτικη και φιλοσοφικη σκεψη.
Ετσι να γινουν οι νεες Γενεες μας πολτος και μαζα,θυματα της
αμερικανοεβραικης κουλτουρας,να χασουν τα ιδανικα τους οι Ελληνες,οι
οποιοι δια μεσου των αιωνων εδωσαν ολες τις ανωτερες αξιεςτου
Πολιτισμου στην ανθρωποτητα.
Επιδιωκουν τον βιολογικο αφανισμο μας ως Γενους,με την
υπογεννητικοτητα,και με την ελλειψη κρατικης μεριμνας για τα πολυτεκνα
ζευγαρια.
Η Ελλαδα εχει χαρακτηριστει απο τον ΟΗΕ ως γηρασμενη χωρα(πολυ λιγα
Ελληνοπουλα γεννιουνται και πολλοι νεοι σκοτωνονται στα τροχαια). Γιατι
αραγε οι ΗΠΑ και Ε.Ε. χρηματοδοτουνε τις ¨¨Ελληνικες¨΄κυβερνησεις για να
υποδεχονται κυματα λαθρομεταναστων?
Ειναι ολα προσχεδιασμενα ωστε με τος πληθος των ξενων που μας
φερνουν,και με την μελλοντικη εισοδο της τουρκιας στην Ε.Ε. να αλοιωθει η
πληθυσμιακη συνθεση της Ελλαδος,μετα να γινουμε οι Ελληνες μειονοτητα
μεσα σε μια πολυεθνικη πατριδα και αργοτερα να αφανιστουμε.(οπως εγινε
στο κοσσοβο).
Στα σχεδια της παγκοσμιοποιησης συμετεχουν οι κυβερνησεις,οι
σιωνιστικες οργανωσεις,οι πολυεθνικες εταιρειες(που και αυτες ανηκουν σε
εβραιους),τα μεγαλα κομματα,οι τραπεζες,τα Μ.Μ.Ε. κ.α.
Κυριο ρολο σε αυτα τα σχεδια παιζει και η Ε.Ε.που μας επιβαλλουν
ανθελληνικους νομους. Στην σκλαβια αυτη μας σπρωχνουν και οι πολιτικοι
χωρις καν να μας ρωτησουν με ενα δημοψηφισμα.
ΑΣ ΕΞΕΓΕΡΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ΅.
Ας μην κατεβαινουμε στα πεζοδρομια μονο για τους μισθους.
Ας μην δεχθουμε αλλο να μας παραπλανουν και να μας εμπαιζουν.
Ας αντισταθουμε στην εβραικη παγκοσμιοποιηση.Ας μην αδιαφορουμε και
να μην φοβομαστε.
Ας αγωνιστουμε ολοι μαζι μεσα απο ενα ισχυρο ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ για
να σωσουμε την Ελλαδα μας απο την αποστασια, διαφθορα, διαβρωση,
διαλυση, υποδουλωση, και καταστροφη. Ας πραξουμε το Ιερο καθηκον μας
προς το ΕΘΝΟΣ ,τους ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ και τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.ΖΗΤΩ Η
ΝΙΚΗ!!!

ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΗ, ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΗΣ

ΑΛΗΘΕΙΑΣ
«Ο Αλέκος Παναγούλης στα πλοκάμια της ΚΥΠ και
«Η ΛΥΣΗ του Μυστηρίου της Συνεργασίας Γεωρκάτζη-Παναγούλη»,
Με κάλυμμα τον ισχυρισμό, τάχα ή αληθινά, ότι «διαφωνεί» με την
δογματική θέση μας (!;) περί «μιας και μόνης αλήθειας» (!;), επιμένει και
συνεχίζει. Γι' αυτό αν και ζητούμε συγγνώμη συνεχίζουμε και επιμένουμε.
 - ΠΡΩΤΟΝ. Ο Δρουσιώτης
Μακάριος, ναι μεν τονίζει: «Δεν
αμφισβήτησα την αγνότητα και τον
πατριωτισμό του Αλέκου
Παναγούλη, αλλά τα κίνητρα του
Γεωρκάτζη, ο οποίος τον
χρησιμοποίησε. Και γι' αυτό
επιμένω. Όμως, η μόνη και
κατηγορηματική απάντησή μας
στον πιο πάνω ισχυρισμό του
Δρουσιώτη Μακάριου είναι ότι:
«Δεν χρησιμοποιηθήκαμε από
κανένα. Ούτε από τον Γεωρκάτζη
ούτε από την «σκληρή Χούντα»
εναντίον της «μαλακής Χούντας» -
που ανακηρύσσει δια του
Σωτήρος-Γ. Παπαδόπουλου,
ελπίδα της Δημοκρατίας. Γιατί το
μόνο που συνέβη ήταν ότι χρησιμοποιήσαμε τα όπλα που απεστέλοντο
από την Κύπρο για την Απόπειρα Τυραννοκτονίας της 13ης Αυγούστου
1968 και τις υπόλοιπες αντιστασιακές πράξεις κατά της Χούντας των
Αθηνών.
Η πιο πάνω συμπεριφορά μας επεβλήθη απ' το χρέος απέναντι στην
Δημοκρατία και τα Ιδεώδη της Πολιτικής Ελευθερίας του Ελληνικού Λαού.
- ΔΕΥΤΕΡΟΝ. Στην ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ Νο1 (Σημείον 2) τονίζαμε
με έμφαση. Ο Δρουσιώτης Μακάριος: «Αποπειράται να εμφανίσει, όπως
δεν είναι η αλήθεια - ολόκληρο το εγχείρημα, στην σύλληψη και την
εκτέλεσή του από τον Αλέξανδρο Παναγούλη και Αντιστασιακούς Ελλαδίτες
του εσωτερικού και εξόριστους αντιστασιακούς του εξωτερικού σαν
απόφαση ή συναπόφαση (;) του Γεωρκάτζη και των χουντικών (;)
συνεργατών του. Όμως με αυτόν τον τρόπο διαστρεβλώνει, κακοποιεί,
αφανίζει την μόνη αλήθεια, που σε όλους μας ήταν και είναι γνωστή πως η
απόπειρα τυραννοκτονίας σαν ιδέα, σαν σχέδιο, σαν προετοιμασία, σαν
εκτέλεση - πλην των εκρηκτικών - ήταν έργο Ελλαδιτών Αντιδικτατορικών
Αγωνιστών του Εσωτερικού και Εξωτερικού.»Το «παραμύθι» ότι το πιο
πάνω τάχα ήταν έργο του «Στρατιωτικού αρχηγού» της Ελληνικής
Αντίστασης - Πολύκαρπου Γεωρκάτζη - εφεύρημα της φαντασίας της
Χούντας (την ώρα της παντοδυναμίαCF του Γ. Παπαδόπουλου)
πρέπει να τερματιστεί οριστικά.
- ΤΡΙΤΟΝ. «Το κτύπημα κατά του ΝΑΣΕΡ αποφασίστηκε στην Ελλάδα
και από Ελλαδίτες κατά την Άνοιξη του 1968. Και έπρεπε να γίνει
γρήγορα. Να είναι δε «στην καρδιά και το νου της Χούντας» γιατί α)
αυτό θα συντόμευε την ζωή της Δικτατορίας β) θα τερμάτιζε το
«παιχνίδι» της Χούντας με το Σύνταγμα της Δημοκρατίας γ) θα
γλίτωνε την ΚΥΠΡΟ - η οποία από το φθινόπωρο του 1968
αφοπλίστηκε από την ελληνική μεραρχία - από την περιπέτεια που
με βεβαιότητα ερχόταν.
Στα 40 χρόνια που πέρασαν επανειλημμένες δηλώσεις μας το έχουν τονίσει
(ίδε δηλώσεις Αλέξανδρου Παναγούλη, Ελευθερίου Βερυβάκη κ.ά.) που είτε
συναποφάσισαν, είτε γνώριζαν την απόφαση. Δείγμα του γεγονότος ότι
αυτό συνέβαινε ήταν ότι έτσι εκτιμάτο και από άλλους που σαν
Αντιστασιακές Οργανώσεις και Αρχηγοί μίλησαν έγκαιρα για «θερμό
καλοκαίρι» και μετά την απόπειρα για «ηρωϊκή πράξη».
- ΤΕΤΑΡΤΟΝ. Η θεωρία και το αξίωμα που για πρώτη φορά
χρησιμοποίησε η Χούντα κατά τις μέρες και ώρες πριν, κατά, μετά την
Ανάκριση και Δίκη ότι τάχα ο Γεωρκάτζης ήταν ο «Στρατιωτικός
Αρχηγός της ΑΠΟΠΕΙΡΑΣ» ξαναστοιχειώνει στα γραπτά του
Δρουσιώτη Μακάριου κατά προφανή περιφρόνηση «της θέσεως» του
Αλέξανδρου Παναγούλη, όπως αναπτύχθηκε ενώπιων του Α.
Στρατοδικείου Αθηνών στη Δίκη της Απόπειρας. Εξάλλου και με
πολλές άλλες μετά ταύτα δηλώσεις του αρνιόταν πεισματικά
οτιδήποτε παρόμοιο παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχε πλέον κανένας
λόγος απόκρυψης ή διαστρεβλώσεως της αλήθειας. Ολόκληρη η
Υφήλιος - ίσως πλην Δρουσιώτη Μακάριου και των υποβολέων του -
έκτοτε είχε πληροφορηθεί τον εξουθενωτικό σαρκασμό και τον
διαλυτικό καγχB 1σμό του Αλέξανδρου Παναγούλη που κατέρριπτε
τον παρόμοιο ισχυρισμό του Βασιλικού Επιτρόπου στο ακροατήριο
του Στρατοδικείου με το περίφημο: «Πρώτη φορά στην Παγκόσμια
Ιστορία στρατιώτης στρατολογεί Υπουργό Στρατιωτικών για δικούς
του σκοπούς».
Έτσι είναι άνευ αξίας η επιστράτευση όσων φέρεται να έχει πει ο
Γεωρκάτζης: «Για την ανάγκη να πέσει ένα μεγάλο κεφάλι της
Χούντας». Ο οποίος προφανώς με αυτόν τον τρόπο δεν θα μπορούσε
να αποφασίσει το κτύπημα του Αρχηγού της Χούντας.
- ΠΕΜΠΤΟΝ. Ο Δρουσιώτης Μακάριος εννοεί δια των όσων
συνέβησαν στην Κύπρο να βρίσκει στην «Απόπειρα κατά του
Δικτάτορα» με τις Απόπειρες (στις οποίες τάχα δεν είχε ποτέ ο
Δικτάτορας μερίδιον ;;;) κατά του Μακαρίου κοινό ή κοινούς
παρανομαστές. Δικαίωμά του. Δεν μας αφορά. Ούτε η
μυθιστορηματική και αλλόκοτη πλοκή παρόμοιων ιστορικών
διηγήσεων του μας ενδιαφέρουν.
- ΕΚΤΟΝ. Ο Δρουσιώτης Μακάριος υπερασπίζεται το πόρισμα του
Ανακριτή Θεοφιλογιαννάκου Θ., που θεωρεί ακριβές - και χωρίς τις
θεωρίες και τα θεωρήματα της δικτατορίας - για τα οποία
χαρακτηριστικά λέγει ότι - τα πλείστα από αυτά επιβεβαίωσαν
αυτόβουλα (!!!) δηλαδή χωρίς βασανιστήρια για τα οποία τίποτε ποτέ
δεν άκουσε, ο Δρουσιώτης Μακάριος - ενώπιον του Στρατοδικείου
Αθηνών πολλοί εκ των κατηγορουμένων.
- ΕΒΔΟΜΟΝ. Τέλος, ο Δρουσιώτης Μακάριος καταλήγει
διασκεδαστικός !!! μιλώντας περί Αλέξανδρου Παναγούλη, και όσους
επεχείρησαν την Απόπειρα Τυραννοκτονίας, ενθυμούμενος την
Gladio (άραγε και τους Gladio-tores ή Gladiatores της Κύπρου ή της
Ρώμης) για να μας βάλει ερωτήματα, που την αφορούν, αλλά δεν
αφορούν την ΑΠΟΠΕΙΡΑ της 13ης Αυγούστου 1968. Σαν τελευταίο
σχόλιο σε όσα με τη σειρά των δημοσιευμάτων του ο Δρουσιώτης
Μακάριος μας ανάγκασε να θυμηθούμε, θέλουμε να σημειώσουμε με
έμφαση:
α) ότι επειδή εμείς και τότε και τώρα αρνούμεθα να ζούμε σε ραγιαδο-
σκλαβοπάζαρα ακόμη και αν εκεί είχαμε την θέση Ευνουχο-
φαναριωτών επανερχόμεθα στην καταγγελία και την διαμαρτυρία που
διατυπώσαμε κ ι την 18ην Αυγούστου 2008 και β) επειδή δεν
βρίσκουμε δυνατή την επικοινωνία - μετά την διαπίστωση των
διαφορών μας - με την αντίληψη που εξέφρασε ο Δρουσιώτης
Μακάριος, αρνούμεθα να ασχοληθούμε του λοιπού με οτιδήποτε
προέρχεται απ' αυτόν.

Οι υπογράφοντες:

1.Αβράμης Γιώργος - συνταξιούχος

2. Ανδρουτσόπουλος Κώστας - τ. νομάρχης
3. Βερυβάκης Ελευθέριος - τ. υπουργός - βουλευτής
4. Γιώτας Ευστάθιος - τ. πουργός - βουλευτής
5. Παναγούλης Ευστάθιος - τ. υπουργός - βουλευτής
6. Ζαμπέλης Νίκος - επιχειρηματίας
7. Κλωνιζάκης Αρτέμιος - ιατρός
8. Κλωνιζάκης Ιωάννης - τ. δήμαρχος Χανίων
9. Κρητικός Παναγιώτης - τ. αντιπρόεδρος Βουλής, βουλευτής
10.Μωράκης Γιώργος - επιχειρηματίας
11.Νικολαΐδης Νίκος - γ. γραμματέας Ένωσης Κέντρου
12.Πάνος Άρης - δρ. πολιτικών επιστημών
13.Τσάνου Δώρα - τ. δημόσιος υπάλληλος
Σ.Δ

Και το κείμενο της Σίβυλλας.

Kαμία γραφίδα σε διατεταγμένη υπηρεσία δεν μπορεί να σπιλώσει τη
μνήμη του Αλέκου Παναγούλη!Διαβάζουμε στο «ΒΗΜΑ» πως ο Ευάγγελος
Βενιζέλος θα παρουσιάσει, μεταξύ άλλων, το βιβλίο του κ. Δρουσσιώτη
«Δύο Απόπειρες και μια Δολοφονία», αύριο Δευτέρα 7 Δεκέμβρη, στις
13.00 το μεσημέρι στο κατάστημα Public στο Σύνταγμα.Τι γνωρίζει για τον
κ. Δρουσιώτη και το βιβλίο του ο υπουργός Ευάγγελος Βενιζέλος;Καλό θα
ήταν ο κ. Ε. Βενιζέλος να θέσει ορισμένα «ερωτήματα» στον κ. Δρουσιώτη,
τόσο για τον ειδικό του ρόλο στην υπερψήφιση του Σχεδίου Ανάν, όσο και
στη σημερινή του δράση υπέρ των σχεδίων των ΗΠΑ…
Αλλά, πρωτίστως να διαβάζει τι πάει να παρουσιάσει και πως παρουσιάζει
ένα «βιβλίο» που έχει προκαλέσει σάλο με τα ψεύδη του για τον αγωνιστή
της Δημοκρατίας Αλέκο Παναγούλη.Έλεος… υπάρχουν και ζητήματα που
δεν είναι προς πώληση, ξεπούλημα και «διαπραγμάτευση»…* Κι αν δεν
ξέρει και δεν ρωτάει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, εμείς τα θέτουμε για να μην
μας πει –με δεδομένη την ευαισθησία του προς το διαδίκτυο και τα blogs-
ότι είχε «άγνοια» των ζητημάτων. Εκτός κι αν έχει αναλάβει άλλες
«δεσμεύσεις»…
► Η απόπειρα εκτέλεσης του δικτάτορα Παπαδόπουλου, από τον Αλέκο
Παναγούλη, στη “γραφίδα” του κυρίου Δρουσιώτη…
► ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΣΥΝΟΜΩΣΙΩΝ! Tί συμβαίνει στο Κυπριακό;
► Κώστας Μαρδάς: Όπως έγραψε ο ποιητής Γιώργος Χρονάς, όταν μιλάμε
για τον Παναγούλη, είναι σαν να μιλάμε για έναν Ελληνα θεό
► Βράβευση δημοσιογράφων από την οργάνωση-πρακτορείο «Ρεπόρτερ
χωρίς Σύνορα»
► Νέο έγγραφο ντροπής! Κύπρος: πολιτικοί βαποράκια ενός νέου σχεδίου
Ανάν;
► Μια ακόμη "πληρωμένη" απάντηση στον Μακάριο Δρουσιώτη...
Τώρα θα πάς να παρουσιάσεις αυτό το "βιβλίο" κύριε Βενιζέλο;
"Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.
Όποιοι κι αν είναι.
Όσο δυνατοί κι αν είναι"
Δώρος Λοίζου

Ο Μαρξ και η “Ενωση των Κομμουνιστών”

Στο φύλλο αυτό του “Οδηγητή” συνεχίζουμε το αφιέρωμα στον Καρλ Μαρξ
και στη θεωρία του. Αναφερόμαστε στην περίοδο περίπου ανάμεσα στα
1847-1852, που σημαδεύτηκε από την επαναστατική θύελλα που
σηκώθηκε σε όλη την Ευρώπη το 1848. Για περισσότερα σχετικά με την
θεωρητική και πολιτική πρακτική δράση του Μαρξ εκείνη την περίοδο
καθώς και σε σχέση με τα πολιτικά γεγονότα της εποχής ο αναγνώστης
μπορεί να μελετήσει τα έργα του Μαρξ: “Οι ταξικοί αγώνες στην Γαλλία,
1848 ως το 1850”, “Η 18η Μπρυμαιρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη”, “Το
Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος”, “Προσφώνηση της ΚΕ στην
ένωση των Κομμουνιστών, το Μάρτη του 1850” (έχει γραφτεί από κοινού με
τον Ενγκελς) καθώς και τα άρθρα του Ενγκελς: “Για την ιστορία της Ενωσης
των Κομμουνιστών”, “Ο Μαρξ και η “Νέα εφημερίδα του Ρήνου”. Οι Μαρξ
και Ενγκελς γράφουν το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ο Καρλ
Μαρξ και ο Φρίντιχ Ενγκελς από την πρώτη στιγμή της επαναστατικής
δράσης τους, επιχείρησαν να οργανώσουν πολιτικά το προλεταριάτο στην
πάλη για την ανατροπή της αστικής τάξης. Ενας από τους πιο σημαντικούς
σταθμούς της δράσης τους, αλλά και σταθμός με παγκόσμια ιστορική
σημασία για το προλεταριάτο στην επαναστατική πάλη του για τον
κομμουνισμό, αποτέλεσε η υιοθέτηση του Μανιφέστου του Κομμουνιστικού
Κόμματος από την Ενωση των Κομμουνιστών, ως πολιτικό, θεωρητικό και
πρακτικό πρόγραμα της Ενωσης. Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού
Κόμματος όταν βγήκε το 1848, χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από την τότε
ολιγάριθμη εμπροσθοφυλακή του επιστημονικού κομμουνισμού.
Η Ενωση των Προγραμμένων και η Ενωση των Δικαίων
Η Ενωση των Κομμουνιστών είχε μια ιστορία 14 χρόνων πίσω της πριν ο
Μαρξ και ο Ενγκελς βρεθούν στην καθοδήγησή της, δινοντάς της ένα
επιστημονικό πολιτικό πρόγραμμα, όπως ήταν το Μανιφέστο. Το 1834,
Γερμανοί φυγάδες στο Παρίσι είχαν ιδρύσει μια μυστική δημοκρατική
Ενωση, την Ενωση των “Προγραμμένων”. Από αυτήν το 1836
αποχωρίστηκαν «τα πιο άκρα στοιχεία που στο μεγαλύτερο μέρος του ήταν
προλεταριακά και σχημάτισαν τη νέα μυστική Ενωση των Δικαίων»1.
Αρχικά η Ενωση ήταν μια παραφυάδα του γαλλικού κομμουνισμού που
συνδεόταν με τις αναμνήσεις του μπαμπουβισμού. Ο μπαμπουβισμός ήταν
η διδασκαλία του Μπάμπεφ, Γάλλου επαναστάτη και ουτοπικού
κομμουνιστή. Ο Φρανσουα Νοέλ Μπάμπεφ γεννήθηκε το 1760 στο Σεν-
Γκεντέν, ήταν γιος απλών ανθρώπων και έμεινε γνωστός και ως Γράκχος.
Η ξεχωριστή συμβολή του Μπάμπεφ έγκειται στην αναζήτηση του τροπου
μετατροπής των ιδεών σε μια επαναστατική πραγματικότητα. Θεωρούσε ότι
έπρεπε ο λαός να επιβάλλει με τη βία την κοινωνία που οραματιζόταν. Ο
Γράκχος Μπάμπεφ μαζί με τον Φίλλιπο Μπουοναρότι ίδρυσαν το 1796,
στην διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, την “Συνομωσία των Ισων”, που
αποτέλεσε την πρώτη κομμουνιστική ομάδα δράσης στην ιστορία. Γύρω
από τον μικροσκοπικό πυρήνα της από μυημένους συγκεντρώθηκαν
ιακωβίνοι και νεοεμπερτικοί με αποκλειστικό πολιτικό στόχο να ετοιμάσουν
την κατάληψη της εξουσίας. Στην επιτροπή εξέγερσης που ιδρύθηκε στις
30 Μάρτη 1796 μπήκαν μαζί με τον Μπάμπεφ, τον Μπουοναρρότι, τον
Νταρτέ και τον Σιλβέν Μαρεσάλ, οι ηγέτες των ιακωβίνων Αντονέλ και
Λεπετιέ. Ασφαλώς απέτυχαν. Ο Μπάμπεφ ακόμα και μετά την
αναπόφευκτη αποτυχία του «δεν έχασε την βεβαιότητα ότι θα ερχόταν
αναγκαστικά μια “δευτερη διαφορετική και τελευταία επανάσταση”
συνεχίζοντας να ζει ανάμεσα στους αξέχαστους πρωτοπόρους της» 2. Οι
“Ισοι” οδηγήθηκαν μέσα σε σιδερένιες κλούβες στη Βαντόμ μπροστά σε ένα
στρατιωτικό δικαστήριο. Ο Γράκχος Μπάμπεφ τουφεκίστηκε. Η “Συνωμοσία
των Ισων” αποτέλεσε στα μάτια των συγχρόνων της απλά ένα επεισόδιο
που βόλεψε την αντίδραση, ωστόσο η ιστορική απήχησή του στους
Παρισινούς εργάτες ήταν τεράστια.
Η Ενωση των Δικαίων στηριγμένη σε αυτές τις παραδόσεις έβλεπε την
κοινοκτημοσύνη των αγαθών σαν αναγκαστική συνέπεια της “ισότητας”. Να
τι έγραφε ο Ενγκελς για την Ενωση των Δικάιων: «Οι σκοποί ήταν ίδιοι με
τους σκοπούς των σύγχρονων τότε μυστικών εταιριών του Παρισιού: μισός
σύλλογος προπαγάνδας, μισός συνωμοσία… η Ενωση δεν ήταν τότε στην
πραγματικότητα παρά γερμανικό παρακλάδι των γαλλικών μυστικών
εταιριών, ιδιαίτερα της “Εταιρίας των εποχών του έτους” που καθοδηγιόταν
από τον Μπλανκί και τον Μπαρμπές και με την οποία υπήρχε στενή
σύνδεση»
3 Η Ενωση αποτελούνταν κατά βάση από Γερμανούς, αλλά είχε μέλη από
όλες τις χώρες: Γάλλους, Ολλανδούς, Αγγλους, όχι όμως χαρτιστές τους
οποίους δεν θεωρούσαν επαναστάτες. Στη ζωή της Ενωσης σημαντικό
ρόλο διαδραμάτιζαν διάφορα πρόσωπα, ανάμεσα στα οποία
συγκαταλέγεται και ο Βάιτλινγκ που υπεράσπιζε ένα σύστημα
“ισοπεδωτικού” κομμουνισμού. Από καιρό οι Μαρξ και Ενγκελς
διατηρούσαν αλληλογραφία με τα σημαντικότερα μέλη της Ενωσης μέχρι
που το 1847 ο Μολ, ένας ρολογάς “επαναστάτης προλετάριος” σύμφωνα
με τον χαρακτηρισμό του Ενγκελς, κάλεσε εκ μέρους της Ενωσης τους
Μαρξ και Ενγκελς να μπουν στην Ενωση, όπως και έγινε.
Η Ενωση των Κομμουνιστών
Η Ενωση αναδιοργανώθηκε, ονομάστηκε “Ενωση των Κομμουνιστών”,
υιοθέτησε το “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Kόμματος” ως πρόγραμμα,
αντικατέστησε το σύνθημα “Ολοι οι άνθρωποι είναι αδέλφια” με το σύνθημα
“Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε”, ενώ στο πρώτο άρθρο του
καινούριου καταστατικού της έγραψε: «Σκοπός της Ενωσης είναι το
γκρέμισμα της αστικής τάξης, η κυριαρχία του προλεταριάτου, η
κατάργηση της παλιάς αστικής κοινωνίας που βασίζεται στις ταξικές
αντιθέσεις και η ίδρυση μιας καινούριας κοινωνίας χωρίς τάξεις και
χωρίς ατομική ιδιοκτησία»
4. Η συγγραφή, η δημοσίευση του Μανιφέστου, ως προγράμματος της
“Ενωσης των Κομμουνιστών” έχει κοσμοϊστορική σημασία. Δεν είναι στους
σκοπούς του παρόντος άρθρου να αναλύσει τη σημασία του Μανιφέστου,
απλά να υπενθυμίσουμε εδώ ότι απέναντι στις διάφορες “αιρετικές”
απόψεις που κυκλοφορούσαν στους επαναστάτες της εποχής, απέναντι και
στον ίδιο τον εξισωτικό κομμουνισμό του Βάιτλινγκ και της ίδιας της
Ενωσης, στο Μανιφέστο εξηγήθηκε επιστημονικά η κοινωνική εξέλιξη,
ανέδειξε ότι «…άμεσος σκοπός των κομμουνιστών είναι… ανατροπή της
κυριαρχίας της αστικής τάξης, κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από το
προλεταριάτο»5, ενώ συνόψιζε τις στοχεύσεις των κομμουνιστών ως εξής:
«…οι κομμουνιστές μπορούν να συνοψίσουν τη θεωρία τους σε αυτή τη
μοναδική διατύπωση: κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας»
6. Παράλληλα με τη θετική έκθεση της θεωρίας τους οι Μαρξ και Ενγκελς
άσκησαν στο Μανιφέστο συντριπτική κριτική σε μια σειρά σοσιαλιστικές
θεωρίες: στο φεουδαρχικό σοσιαλισμό, στο μικροαστικό σοσιαλισμό, στο
συντηρητικό ή αστικό σοσιαλισμό κ.λπ. Ταυτόχρονα εξήγησαν κριτικά τις
αιτίες τις ανωριμότητας των θεωριών του ουτοπικού σοσιαλισμού του,
Οουεν και του Φουριέ και τόνιζαν ότι η σημασία του κριτικού-ουτοπικού
σοσιαλισμού τους βρίσκεται σε αντίστροφη σχέση με την ιστορική εξέλιξη.
Ελεγαν: «Στο βαθμό που αναπτύσσεται και διαμορφώνεται η ταξική πάλη,
στον ίδιο βαθμό χάνει και κάθε πρακτική αξία, κάθε θεωρητική δικαιολογία
(σ.σ. εννοεί τις θεωρίες του Οουεν-Φουριε)… Για αυτό κι αν και από πολλές
απόψεις οι αυτουργοί αυτών των συστημάτων ήταν επαναστάτες, οι
μαθητές τους όμως συγκροτούν πάντα αντιδραστικές αιρέσεις»7. Οι Μαρξ
και Ενγκελς ασκώντας κριτική στους ουτοπικούς σοσιαλιστές Φουριέ και
Οουεν έγραφαν πως: «…αποκρούουν κάθε πολιτική και ιδιαίτερα κάθε
επαναστατική δράση, θέλουν να πετύχουν τον σκοπό τους με ειρηνικά
μέσα και προσπαθούν να ανοίξουν δρόμο στο καινούριο κοινωνικό
ευαγγέλιο με μικρούς πειραματισμούς που φυσικά πάντα αποτυχαίνουν, με
την δύναμη του παραδείγματος»
8. Ενώ για τους μαθητές του Οουεν και του Φουριέ έγραφαν πως: «…
προσπαθούν με συνέπεια να αμβλύνουν ξανά την ταξική πάλη και να
συμβιβάσουν τις αντιθέσεις. Εξακολουθούν να ονειρεύονται ότι θα
πραγματοποιήσουν με πειράματα τις κοινωνικές ουτοπίες: Ιδρυση
μεμονομένων φαλανστηρίων, δημιουργία αποικιών στο εσωτερικό, ίδρυση
μιας μικρής Ικαρίας, μικροσκοπική έκδοση της νέας Ιερουσαλήμ. Και για να
χτίσουν όλους αυτούς τους φανταστικούς πύργους, αναγκάζονται να
κάνουν έκκληση στην αστική καρδιά και το αστικό βαλάντιο των
φιλανθρώπων. Σιγά-σιγά πέφτουν στην κατηγορία των αντιδραστικών ή
συντηρητικών σοσιαλιστών…»
(9). Οι Μαρξ και Ενγκελς διατυπώνουν στο “Μανιφέστο” με σαφήνεια τις
προθέσεις τους: «Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις
απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους
μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με την βίαιη ανατροπή όλου του
σημερινού κοινωνικού καθεστώτος. Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις
μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να
χάσουν σε αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Εχουν να
κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο»10.
Οι Μαρξ και Ενγκελς επέμεναν η Ενωση να ονομαστεί “Ενωση των
Κομμουνιστών” και το Μανιφέστο, “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού
Κόμματος”. Να πώς εξηγεί ο Ενγκελς αυτήν την επιμονή στο πρόλογο του
“Μανιφέστου” στην γερμανική έκδοση του 1890: «Και ωστόσο, όταν βγήκε,
δεν θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε σοσιαλιστικό Μανιφέστο. Με το
όνομα σοσιαλιστές εννοούσαν το 1847 δύο λογιών ανθρώπους. Από τη
μια, τους οπαδούς των διάφορων ουτοπικών συστημάτων, ιδιαίτερα τους
οπαδούς του Οουεν στην Αγγλία και του Φουριέ στη Γαλλία, που ήδη από
τότε και οι δυο είχαν συρρικνωθεί σε απλές αιρέσεις που πέθαιναν σιγά-
σιγά. Από την άλλη, τους κοινωνικούς κομπογιαννίτες όλων των ειδών, που
με τις διάφορες πανάκειές τους και με λογιών-λογιών μπαλώματα ήθελαν
να παραμερίσουν τα κοινωνικά κακά, χωρίς να βλάψουν καθόλου το
κεφάλαιο και το κέρδος. Και στις δύο περιπτώσεις εννοούσαν ανθρώπους
που βρίσκονταν έξω από το εργατικό κίνημα και που ζητούσαν πιο πολύ
στήριγμα στις “μορφωμένες” τάξεις. Ωστόσο η μερίδα εκείνη των εργατών,
που είχε πεισθεί για την ανεπάρκεια των απλών πολιτικών αλλαγών και
ζητούσε ένα συθέμελο μετασχηματισμό της κοινωνίας, ονόμαζε τον εαυτό
της κομμουνιστική. Ηταν ένα χοντροδουλεμένος ενστικτώδης μονάχα, και
κάποτε λίγο ωμός κομμουνισμός, ήταν όμως αρκετά δυνατός για να
δημιουργήσει δύο συστήματα ουτοπικού κομμουνισμού: στη Γαλλία την
“Ικαρία” του Καμπέ και στη Γερμανία τον κομμουνισμό του Βάιτλινγκ. Ο
σοσιαλισμός το 1847 ήταν ένα κίνημα αστικό, ο κομμουνισμός ήταν ένα
εργατικό κίνημα. Ο σοσιαλισμός, τουλάχιστον στην ηπειρωτική Ευρώπη,
ήταν κατάλληλος για τα σαλόνια, ο κομμουνισμός ήταν το ακριβώς
αντίθετο. Και επειδή από τότε κιόλας είχαμε αποφασιστικά την γνώμη ότι “η
χειραφέτηση των εργατών πρέπει να είναι έργο της ίδια της εργατικής
τάξης”, δεν μπορούσαμε ούτε στιγμή να διστάσουμε ποιο από τα δύο
ονόματα θα διαλέγαμε. Και από τότε δεν μας ήρθε ποτέ στο νου να το
απορρίψουμε»
11. Αντικομμουνιστικές διώξεις Το πρώτο χτύπημα της επαναστατικής
δράσης των Μαρξ και Ενγκελς που ήταν και οι δύο μέλη της Κεντρικής
Επιτροπής της Ενωσης των Κομμουνιστών, πραγματοποιήθηκε το 1849 με
το χτύπημα της “Νέας εφημερίδας του Ρήνου”. Το 1848 με το ξέσπασμα
της επανάστασης οι Μαρξ και Ενγκελς πήγαν στην Κολωνία για να πάρουν
μέρος στην επανάσταση και πήραν υπό τον έλεγχό τους τη σύνταξη της
“Νέας εφημερίδας του Ρήνου”. Να πώς περιγράφει ο Ενγκελς τις συνθήκες
κάτω από τις οποίες έβγαινε η εφημερίδα: «Εξω σε όλη τη Γερμανία
παραξενεύονταν γιατί κάναμε όλα αυτά χωρίς να μας ενοχλούν, μέσα σε
ένα πρωσικό οχυρό πρώτης γραμμής, μπρος σε μια φρουρά με 8.000
άντρες και μπρος στα μάτια της αστυνομίας. Ομως τα 8 όπλα με ξιφολόγχη
και οι 250 σφαίρες που βρίσκονταν στο δωμάτιο της σύνταξης και οι
κόκκινοι γιακωμπινικοι σκούφοι των τυπογράφων, έκαναν τους
αξιωματικούς να θεωρούν και το δικό μας σπίτι φρούριο που δεν μπορούσε
να παρθεί με ένα απλό εγχείρημα»12. Ωστόσο μετά την βίαιη κατάπνιξη της
εξέγερσης στην πρωσική Ρηνανία η κυβέρνηση χτύπησε τη σύνταξη.
Εγραφε ο Ενγκελς: «Εδώ δεν μπορούσε να γίνει τίποτα εφόσον πίσω από
την κυβέρνηση βρισκόταν ένα ολόκληρο σώμα στρατού. Επρεπε να
παραδώσουμε το φρούριο μας, αποσυρθήκαμε όμως με τα όπλα και τα
εφόδιά μας, με μουσικές και με κυματίζουσα σημαία το τελευταίο κόκκινο
φύλλο της εφημερίδας»
13. Λίγο αργότερα η αντίδραση κήρυξε σε διωγμό “εν ονόματι του νόμου”
την “Ενωση των Κομμουνιστών”, τη διεθνή εργατική μυστική Ενωση που
δημοσίευσε ως πρόγραμμά της το “Μανιφέστο του Κομμουνιστικού
Κόμματος”. Το 1852 σύρθηκαν σε δίκη μια σειρά μέλη της Ενωσης,
ανάμεσά τους πολλοί κομμουνιστές εργάτες όπως Π. Γκ. Ρέζερ,
καπνεργάτης, ο Πέτερ Νότγιουγκ, και ο Φρίντιχ Λέσσερν, ράφτες και άλλοι.
Πολλοί από αυτούς καταδικάστηκαν για απόπειρα εσχάτης προδοσίας σε
πολλά χρόνια φυλάκισης. Ηταν η πρώτη προσπάθεια της αντίδρασης να
διαλύσει το επαναστατικό εργατικό κόμμα. Το κατηγορητήριο στηρίχθηκε σε
μεγάλο βαθμό σε ένα μέλος της Ενωσης τον Χάουμπτ, ο οποίος μετά τη
σύλληψή του πρόδωσε τα ονόματα των κεντρικών οργάνων της Κολωνίας.
Οι διώξεις συνοδεύτηκαν από ανάλογη αντικομμουνιστική προπαγάνδα. Το
1853-1854 δημοσιεύτηκε η λεγόμενη τότε “Μαύρη Βίβλος” από τους
Βέρμουτ και Στίμπερ σε δύο μέρη. Ο τίτλος της “Οι συνομωσίες των
κομμουνιστών στον 19ο αιώνα”. Να πώς χαρακτηρίζει ο Ενγκελς αυτό το
λιβελογραφημα. «Αυτό το κατασκεύασμα ψευτιάς που το μαγείρεψαν δύο
από τους πιο άθλιους αστυνομικούς αλήτες και που είναι παραγιομισμένο
με σκόπιμες πλαστογραφίες, χρησιμεύει ακόμα και σήμερα (εννοεί το 1885-
σημ. Συντ.) σαν πρώτη πηγή για όλες τις μη κομμουνιστικές εκδόσεις που
αναφέρονται σε εκείνη την εποχή»
14. Ο Μαρξ απάντησε στη βρωμιά με το έργο του “Αποκαλύψεις για τη
δίκη των κομμουνιστών στην Κολωνία”. Μετά τη δίκη της Κολωνίας η
“Ενωση” στην ουσία διαλύθηκε. Κλείνει αυτή η περίοδος του γερμανικού
κομμουνιστικού εργατικού κινήματος. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Μαρξ
και ο Ενγκελς ανέπτυξαν μια κολοσσιαία θεωρητική, πολιτική και πρακτική
δραστηριότητα η οποία δεν άργησε να δώσει καρπούς λίγο μετά το θάνατό
τους. Το 1903 ιδρύεται με πρωτοβουλία του Λένιν το πρώτο επαναστατικό
Κόμμα Νέου Τύπου: το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Εργατικό Κόμμα Ρωσίας
(ΣΔΕΚΡ).Καλή θεωρία μα ανεφαρμοστη στη πραγματικότητα ή πιο σωστα
χθόνια αφου ιδρύει τη κοινωνια των σκλάβων που προσπαθουν μονιμα να
σπασουν τα δεσμά τους αλλά εν τω μεταξυ παραμένουν καταναλωτες και
παραγουν τοκους . Σημερα ζούμε σε ένα παγκοσμιο κουμουνισμό που το
ιδιο επαναλαμβανεται με τις τραπεζες που μονιμα εισπ΄ρατουν τοκους ΤΟ
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ?
Ο Ενγκελς το 1885 εκτιμούσε ως εξής την ιστορική απήχηση και την
σημασία αυτής της περιόδου του κομμουνιστικού κινήματος: «Η διδασκαλία
που υποστήριξε η Ενωση από το 1847 ίσαμε με το 1852 και που την
υποδέχτηκαν τότε οι σοφοί φιλισταίοι σηκώνοντας τους ώμους σαν
δημιουργήματα της φαντασίας ανισόρροπων εξτρεμιστών, σαν μυστική
διδασκαλία μερικών σκόρπιων αιρετικών, αυτή η διδασκαλία έχει τώρα
αναρίθμητους οπαδούς σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του κόσμου, τόσο
ανάμεσα στους κατάδικους των ορυχείων της Σιβηρίας, όσο και ανάμεσα
στους χρυσοχόους της Καλιφορνίας. Και ο ιδρυτής αυτής της διδασκαλίας,
ο άνθρωπος που πιο πολύ μισήθηκε και συκοφαντήθηκε στην εποχή του, ο
Καρλ Μαρξ, όταν πέθανε, ήταν ο πολυζήτητος και πάντα πρόθυμος
σύμβουλος του προλεταριάτου του Παλιού και του Νέου κόσμου, ενός
προλεταριατου που πέρα από το να μυρηκάζει και να αναμασά τη θεωρία
του μαρξ δε μπορεσε ποτε ωνα τη μελετησει σε σχέση με το κοινωνικο
γίγνεσθαι της εποχής του κι απλά δημιούργησε το γκέτο των
αναπαραγωγων των τόκων για το καπιταλιστικο συστημα όπως
χαρακτηριστηκα λέω. Πραγματι αποτελεσμα των διδασκαλιων του μαρξ
ήταν η συσπειρωση καταναλωτων γυρω από το κουμουνιστικο
καταναλωτικο πρότυπο που οδηγησε στη αναπαραγωγη των τόκβων με τη
χηση πολύ περιορισμενου ευρους προιοντων. Αντιθετα το σημερινο
κσταναλωτικο πρότυπο δε βαδιζει σε περιβάλλον οικονομιων κλίμακας κι
αναπαραγει τους τόκους με το συστημα του δανεισμού και των δόσεων με
τη χρήση ευρύτατης γκάμας πλασματικών προιόντων.
 Απόκρυφα Ευαγγέλια και
Εκκλησία
Έχω μια απορία, η οποία αφορά μεν
θρησκευτικό θέμα, αλλά δεν είναι στην
πραγματικότητα τόσο θρησκευτική...
Αν κάποιος εμβαθύνει λίγο στο
ερώτημα θα καταλάβει...Αφορά αυτούς
που θυμούνται τα Απόκρυφα
Ευαγγέλια παραμονές του Πάσχα...
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, γιατί όλοι
θυμούνται και αναφέρονται σε διάφορα
από αυτά, από τα οποία πρόσφατα
μεγαλύτερη δημοτικότητα έχει το
Ευαγγέλιο του Ιούδα, ενώ ξεχνάνε
άλλα, όπως το ευαγγέλιο του
Νικόδημου. Ο Νικόδημος ήταν ένας
από τους Αρχιερείς και τους
πρεσβύτερους που δίκασαν τον
Χριστό.
Γράφει, λοιπόν, ο Νικόδημος στο ευαγγέλιο του:
"Καθώς έμπαινε μέσα [στον Πιλάτο] ο Ιησούς και οι στρατιώτες κρατούσαν
τα λάβαρα, οι ανάγλυφες εικόνες των αυτοκρατόρων πάνω στα λάβαρα
έσκυψαν να προσκυνήσουν τον Ιησού. Όταν είδαν οι Ιουδαίοι την κίνηση
αυτή που έκαναν τα λάβαρα, πως έσκυψαν δηλαδή και προσκύνησαν τον
Ιησού, ωρύονταν ενάντια στους στρατιώτες. Λέγει τότε ο Πιλάτος στους
Ιουδαίους: "Δεν σας εκπλήσσει ότι οι ανάγλυφες εικόνες των αυτοκρατόρων
έσκυψαν και προσκύνησαν τον Ιησού;". "Εμείς είδαμε ότι οι στρατιώτες
έσκυψαν και προσκύνησαν" του απαντούν οι Ιουδαίοι. Κάλεσε λοιπόν ο
έπαρχος τους σημαιοφόρους και τους λέει: "Γιατί το κάνατε αυτό;". "Εμείς
είμαστε Έλληνες και δούλοι στα ιερά" απαντούν αυτοί στον Πιλάτο. "Ποιο
λόγο έχουμε να τον προσκυνήσουμε; Αλλά, ενώ κρατούσαμε τις εικόνες,
από μόνες τους έσκυψαν και τον προσκύνησαν" Λέει ο Πιλάτος στους
αρχισυναγώγους και τους πρεσβυτέρους του λαού: "Διαλέξτε εσείς άνδρες
δυνατούς και γεροδεμένους, για να κρατήσουν αυτοί τα λάβαρα, και θα
δούμε αν από μόνα τους σκύβουν". Πήραν λοιπόν οι πρεσβύτεροι των
Ιουδαίων δώδεκα γεροδεμένους άνδρες και τους έβαλαν να κρατούν ανά έξι
τα λάβαρα, και στάθηκαν μπροστά στο βήμα του έπαρχου. Λέγει ο Πιλάτος
στον αγγελιοφόρο του: "Βγάλ' τον έξω από το πραιτώριο και οδήγησέ τον
ξανά μέσα". Διέταξε τότε ο έπαρχος για δεύτερη φορά να μπει μέσα ο
Ιησούς. Και καθώς έμπαινε, τα λάβαρα έσκυψαν πάλι και προσκύνησαν τον
Ιησού. Όταν το είδε αυτό ο Πιλάτος, κατατρόμαξε»". Μήπως πρέπει να
το ξανασκεφτούμε όταν μιλάμε για συνωμοσίες της
εκκλησίας που κρατάει τα απόκρυφα ευαγγέλια μακριά
από την δημοσιότητα;
Το ότι στο αρχαιότερο από αυτά που επέλεξαν, το κατά Μάρκον, δεν
αναφέρεται πουθενά η ανάσταση και την πρόσθεσαν μόνοι τους, δεν μου
μοιάζει για λεπτομέρεια, όπως επίσης και το ότι στο εν λόγω ευαγγέλιο
(αρχαιότερο και 2ο κατά σειρά στην Καινή διαθήκη) ο Ιησούς είναι γιος του
Θεού ενώ στο Κατα Ματθαίον (1ο κατά σειρά στην Καινή) είναι απλά γιος
ενός Εβραίου του οποίου το γενεαλογικό δέντρο καταγράφεται με
εκνευριστική σχεδόν ακρίβεια λες και έχει κάποιου είδους ουσία και
σημασία δεν είναι νομίζω και τόσο λεπτομέρεια επίσης. Το ότι με την
διαλογή αυτή (τι κρατάμε, τι πετάμε) κατέληξε να αμφισβητείται η ίδια η
ύπαρξη του Ιησού ως ιστορικό πρόσωπο είναι το ίδιο εγκληματική σαν
ενέργεια όπως και το να απαγορεύσουν ως αιρετικά από τους "πιστούς" και
να αποκρύψουν από τους υπόλοιπους ανθρώπους, όλα τα υπόλοιπα
συγγράματα, ανεξαρτήτου προελέυσεως, που δίνουν επιπλέον στοιχεία
(σωστά ή λάθος, είναι στην κρίση του καθενός) για το πρόσωπο του Ιήσου.
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ
Τις ημέρες αυτές ένα από τα ζητήματα που απασχόλησαν την
επικαιρότητα ήταν και η δημοσίευση του απόκρυφου Ευαγγελίου του Ιούδα.
Και ενώ έγιναν ουκ ολίγες τηλεοπτικές εκπομπές, υποτίθεται για να δώσουν
λύση στο θέμα που προέκυψε, δυστυχώς όπως συμβαίνει και με άλλα
θέματα που κατά καιρούς απασχολούν την επικαιρότητα, όχι μόνο δεν
δόθηκε λύση, αλλά αντίθετα επικράτησε σύγχυση και συσκότιση του εν
λόγω θέματος. Μοναδικές εξαιρέσεις αποτέλεσαν για μία ακόμη φορά, οι
αξιόλογες εκπομπές της κρατικής ΕΤ 3, που ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό.
Έτσι σκεφτήκαμε να φωτίσουμε μερικές πτυχές που αφορούν και
έχουν σχέση με το απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιούδα, γιατί δεν είμαστε τόσο
αφελείς να πιστεύουμε, ότι μπορεί να εξαντλήσουμε τελείως ένα τόσο
τεράστιο θέμα, μέσα στα όρια ενός απλού άρθρου.
Αρχικά πρέπει να κάνουμε δύο απαραίτητες διευκρινίσεις, τις οποίες
άλλοι καλοπροαίρετα και άλλοι κακοπροαίρετα, τείνουν να λησμονούν
ασχολούμενοι με τα ζητήματα αυτά:
♦ Τα Ευαγγέλια όπως και τα υπόλοιπα βιβλία της Αγίας Γραφής,
είναι θρησκευτικά κείμενα, άρα έτσι πρέπει και να
αντιμετωπίζονται.
♦ Δεν γράφτηκαν πρώτα τα Ευαγγέλια και μετά
δημιουργήθηκε η Εκκλησία, αλλά συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ;
Αλλά μια και μιλάμε για το Ευαγγέλιο, νομίζουμε ότι είναι καιρός να
δούμε, τι είναι πράγματι Ευαγγέλιο, γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη
παρεξήγηση γύρω και από το ζήτημα αυτό. Ευαγγέλιο λοιπόν είναι ένα
καινούργιο φιλολογικό είδος, που σκοπό έχει να φέρει την χαρμόσυνη
είδηση (εξ ου και το όνομά του, ευ + αγγελία = καλή είδηση), ότι ο Θεός
έγινε άνθρωπος για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία. Τον όρο
αυτό, τον εισάγει ο Ευαγγελιστής Μάρκος στην αρχή κιόλας του Ευαγγελίου
του. Γράφει λοιπόν στο κεφάλαιο 1, στίχο 1 : «Αρχή του Ευαγγελίου Ιησού
Χριστού, Υιού του Θεού».
 Όσο χρόνο ο Χριστιανισμός έμενε μέσα στα στενά όρια της Ιουδαϊκής
επικράτειας, δεν υπήρξε ανάγκη να γραφτούν τα Ευαγγέλια, γιατί αυτοί που
έγιναν Χριστιανοί – μετά το γεγονός της Πεντηκοστής – είχαν δει, ακούσει
και συναναστραφεί το Χριστό. Ίσως πάλι μερικοί από αυτούς να είχαν
ευεργετηθεί από τη θαυματουργό δύναμή του ή το πιο τραγικό να είχαν
φωνάξει πολλοί από αυτούς, «άρον, άρον σταύρωσον αυτόν».
Όταν όμως ο Χριστιανισμός έσπασε τα στενά όρια του
Ιουδαϊσμού και άρχισε να διαδίδεται δειλά – δειλά στον γνωστό
τότε κόσμο, οι καινούργιοι πιστοί που δεν είχαν γνωρίσει το
Χριστό, θέλανε να μάθουν περισσότερα πράγματα γύρω από
το πρόσωπό του, τη διδασκαλία του, τη ζωή του, το Πάθος του
και την Ανάστασή του. Έτσι η Εκκλησία βρέθηκε στην ανάγκη
να διευκρινίσει τα ζητήματα αυτά. Και γι’ αυτό ανέλαβαν
κάποιοι, οι οποίοι, είτε υπήρξαν μάρτυρες των γεγονότων
αυτών, ως μαθητές του Χριστού π.χ. Ματθαίος, είτε τους τα
διηγήθηκε κάποιος από τους μαθητές του Χριστού π.χ. Λουκάς,
να φέρουν εις πέρας το έργο αυτό.
Και έτσι χρησιμοποιώντας το υπάρχον υλικό που κυκλοφορούσε μέσα
στην Εκκλησία όλα αυτά τα χρόνια και αφορούσε το Χριστό, συν αυτά που
γνώριζαν προσωπικά ο καθένας για το Χριστό, σχηματίζουν τα τέσσερα 2
Ευαγγέλια : το κατά Ματθαίο, κατά Μάρκο, κατά Λουκά και κατά Ιωάννη. Ο
χρόνος συγγραφής τους ξεκινά από το 65 μ.Χ., με πρώτο συγγραφέα το
Μάρκο, και τελειώνει το 90 μ.Χ., με τελευταίο συγγραφέα τον Ιωάννη.
Προσοχή όμως! Τα τέσσερα Ευαγγέλια δεν είναι βιογραφίες του
Χριστού.
Οι Ευαγγελιστές, δεν έχουν δηλ. στόχο να μας ικανοποιήσουν την
περιέργεια πληροφορώντας μας για όλα τα γεγονότα της ζωής του
Χριστού, από την Γέννησή του μέχρι την Ανάληψή του. Σκοπός τους είναι
να μας μεταφέρουν γεγονότα και λόγια του Χριστού, που έχουν σχέση με
την σωτηρία μας. Γι’ αυτό άλλωστε τα γεγονότα του Πάθους και της
Ανάστασής του, που αφορούν χρονικό διάστημα μόλις τριών ημερών,
βρίσκουν εκτενέστατη ανάλυση μέσα στα Ευαγγέλια.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ;

Το κενό αυτό των κανονικών Ευαγγελίων – γύρω από τη
λεπτομερή ζωή του Χριστού και των Αποστόλων – έρχονται να
καλύψουν τα λεγόμενα «απόκρυφα Ευαγγέλια». Ονομάζονται έτσι,
γιατί οι συντάκτες τους υποστήριζαν, ότι αυτά που έγραφαν
στηρίζονται σε κρυφές πηγές που γνώριζαν μόνο αυτοί. Και για να
γίνουν πιστευτοί από τους Χριστιανούς, χρησιμοποίησαν το όνομα
κάποιου Αποστόλου ή κάποιου γνωστού προσώπου της Εκκλησίας,
σαν δήθεν συγγραφέα του «Ευαγγελίου» τους. Έτσι έχουμε το
2
Τα Ευαγγέλια είναι τέσσερα και όχι δώδεκα όπως νομίζουν πολλοί. Η εντύπωση
αυτή σχηματίστηκε, επειδή το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, διαβάζονται δώδεκα
κομμάτια από τα τέσσερα Ευαγγέλια.
«Ευαγγέλιο» του Θωμά, το «Ευαγγέλιο» του Πέτρου, το «Ευαγγέλιο»
του Νικόδημου κ.λ.π.
Ο χρόνος συγγραφής τους για κάποια από αυτά, αρχίζει τον 1 ον μ.Χ.
αιώνα. Τα περισσότερα όμως από αυτά γράφονται τον 2ον μ.Χ. αιώνα. Την
ύπαρξη τέτοιων βιβλίων, μας την κάνει γνωστή ο ίδιος ο Ευαγγελιστής
Λουκάς, στην αρχή κιόλας του Ευαγγελίου του. Γράφει λοιπόν σχετικά:
«Επειδή πολλοί επιχείρησαν να συντάξουν διήγηση για τα γεγονότα που
συνέβησαν μεταξύ μας ….», και μετά αρχίζει και εκθέτει το Ευαγγέλιο του.

ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΥΦΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ

Αν θελήσει κάποιος να διαβάσει τα «Ευαγγέλια» αυτά (σ.σ.
κυκλοφορούν στο εμπόριο) και να τα συγκρίνει με τα κανονικά
Ευαγγέλια θα καταλάβει αμέσως γιατί δεν έγιναν αποδεκτά από την
Εκκλησία. Είναι γεμάτα από υπερβολές, παιδαριώδη περιεχόμενο,
έλλειψη φιλολογικού ύφους και γλώσσας και προπαντός τα
χαρακτηρίζει πλήρης έλλειψη θεολογικού βάθους και δομής, που
διαθέτουν τα κανονικά Ευαγγέλια. Ας φέρουμε κάποια παραδείγματα.
Στο «Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου» (Ευαγγέλια Απόκρυφα,
Κων/νου Τίσσεντορφ, εκδόσεις Σπανός3), και στις σελίδες 36 και 37
αναφέρεται, ότι κάποια γυναίκα ονόματι Σαλώμη, έβαλε το δάχτυλο
της στη «φύση» της Παναγίας, για να βεβαιωθεί ότι παρέμεινε
παρθένος και μετά την γέννηση του Χριστού! Ομοίως στο «Ευαγγέλιο
της Παιδικής Ηλικίας του Ιησού Χριστού» (Απόκρυφα Κείμενα της
Καινής Διαθήκης, Τόμος 1, έκδοση Πύρινος Κόσμος), και στις σελίδες
53 και 54 διαβάζουμε, ότι όταν η Παναγία έβαλε τον μικρό Χριστό
στην πλάτη κάποιου, που μια κακιά γυναίκα με μάγια είχε
μεταμορφώσει σε μουλάρι, το μουλάρι αυτό έγινε πάλι κανονικός
άνθρωπος!
Βέβαια, δεν είναι όλα αρνητικά στα «απόκρυφα Ευαγγέλια». Κάποιες
γιορτές όπως π.χ. της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, των Εισοδίων της κ.λ.π.
άντλησαν το περιεχόμενό τους από αυτά. Ή ότι οι γονείς της Παναγίας
ονομάζονταν Ιωακείμ και Άννα το γνωρίζουμε από το
«Πρωτοευαγγέλιο του Ιακώβου». Επίσης και η Βυζαντινή Τέχνη σε
επίπεδο ποίησης και αγιογραφίας, πολλές φορές στηρίχτηκε στις
παιδαριώδεις μα τόσο χαριτωμένες αφηγήσεις των κειμένων αυτών.
Απόκρυφα Ευαγγέλια δεν έγραφαν μόνο οι πιστοί, αλλά και οι
αιρετικοί, που επιθυμούσαν με αυτό τον τρόπο να διαδώσουν τις δοξασίες
τους. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και το «απόκρυφο Ευαγγέλιο του Ιούδα».
Είναι ένα γνωστικό κείμενο του 2ου μ.Χ. αιώνα. Το αναφέρει – επειδή το
πολέμησε – ο Ειρηναίος (2ος μ.Χ. αιώνας), επίσκοπος
Λουγδούνουμ(σημερινή Λυών της Γαλλίας).

ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΣ Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ

3
Είναι σπάνια έκδοση. Υπάρχουν δύο αντίτυπα στη Δημόσια Βιβλιοθήκη της
Λαμίας, απ’ όπου και δανειστήκαμε το εν λόγω βιβλίο.
 Ο Γνωστικισμός ήταν ένα φιλοσοφικοθρησκευτικό σύστημα, με
το οποίο ο Χριστιανισμός πάλεψε σκληρά τους τρεις πρώτους
αιώνες, μέχρι να επικρατήσει. Ήταν προγενέστερος του
Χριστιανισμού και είχε επηρεαστεί από τον Πλατωνισμό, τις
ανατολικές Θρησκείες του Ζωροαστρισμού, Παρσισμού κ.λ.π., καθώς
και τα Αιγυπτιακά μυστήρια. Όταν εμφανίστηκε ο Χριστιανισμός πήρε
στοιχεία και από αυτόν, γι’ αυτό και έγινε επικίνδυνος για την
Εκκλησία. Δέχονταν δύο κόσμους, ένα νοητό, όπου εκεί υπάρχει ο
αληθινός Θεός με τα καθαρά πνεύματα, και έναν κατώτερο κόσμο, τον
υλικό, στον οποίο είναι φυλακισμένες οι ψυχές των ανθρώπων.
Μεταξύ αυτών των δύο κόσμων υπάρχουν οι άγγελοι και κάποια
ανώτερα όντα που ονομάζονταν «αιώνες». Ένας τέτοιος «αιώνας»
ήταν και ο Χριστός, ο οποίος ήρθε να δώσει την «γνώση» στους
ανθρώπους, με ποιο τρόπο δηλαδή το πνευματικό στοιχείο που
έχουν μέσα τους, θα απελευθερωθεί από το σώμα – που το κρατάει
φυλακισμένο – και θα επιστρέψει πάλι στον καθαρό πνευματικό
κόσμο που ανήκε. Έτσι εξηγούνται τα λόγια που είπε ο Χριστός στον
Ιούδα και τα οποία προκάλεσαν τόσο θόρυβο στις μέρες μας: « Γιατί
εσύ θα θυσιάσεις τον άνθρωπο που με ενδύει» 4 (Το Ευαγγέλιο του
Ιούδα, έκδοση National Geographic, σελίδα 47).
Οι Γνωστικοί, επειδή θεωρούσαν το σώμα φυλακή της ψυχής,
επιθυμούσαν να το καταστρέψουν. Έτσι άλλοι από αυτούς έφταναν σε
υπερβολική εγκράτεια και αποχή (φαγητό, ποτό κ.λ.π.), αξιοθαύμαστη
πολλές φορές, και άλλοι σε υπερβολική ακολασία και ανηθικότητα.
Στο ερώτημα τώρα, γιατί ο Ιούδας παρουσιάζεται διαφορετικός απ’ ότι
στα κανονικά Ευαγγέλια η απάντηση είναι πολύ απλή. Οι Γνωστικοί
θεωρούσαν ότι δημιουργός του υλικού κόσμου – κακού κατ’ αυτούς – ήταν
ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης. Άρα όλοι αυτοί που αναφέρονται στην
εβραϊκή και χριστιανική ιστορία πως στράφηκαν εναντίον του, όπως
ο αδελφοκτόνος Κάϊν, ο επαναστάτης Εωσφόρος(Σατανάς), οι
κάτοικοι των Σοδόμων και Γομόρρων εκλαμβάνονταν από τους
Γνωστικούς ως καλοί. Ισχυρίζονταν μάλιστα, πως όλοι αυτοί
μπόρεσαν να δουν την πραγματική αλήθεια(γνώση), την οποία
προσπάθησαν να μεταδώσουν στους ανθρώπους. Ανάμεσα σ’
αυτούς βέβαια συγκαταλέγεται και ο Ιούδας, ακριβώς επειδή έχει
παίξει αρνητικό ρόλο στη επίσημη Χριστιανική Ιστορία.
Βέβαια, όποιος θελήσει να διαβάσει το απόκρυφο Ευαγγέλιο του
Ιούδα, νομίζοντας ότι «θα βγάλει λαβράκι», για δήθεν ανακάλυψη της
πραγματικής αλήθειας για το Χριστιανισμό, την οποία τάχα εμείς οι
άνθρωποι της Εκκλησίας κρύβουμε, θα απογοητευτεί οικτρά. Όπως
πιστεύουμε πως απογοητεύτηκαν οι περισσότεροι που το διάβασαν, αφού
έπεσαν θύματα –όπως και εμείς άλλωστε – της διαφήμισης και του
4
Κάποια δημοσιογράφος, που ήταν καλεσμένη στην εκπομπή της Άννα Δρούζα
στην ΝΕΤ, και είχε ως θέμα το Ευαγγέλιο του Ιούδα, παντελώς άσχετη από
θεολογικά θέματα, υποστήριξε, ότι ο Χριστός ζήτησε από τον Ιούδα να του κάνει
ευθανασία!
θορύβου που προκλήθηκε. Θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για ένα
ανερμάτιστο –όχι μόνο επειδή του λείπουν προτάσεις–, ακατανόητο και
αθεολόγητο κείμενο που δεν μπορεί να συγκριθεί σε τίποτα με το μεγαλείο
των κανονικών Ευαγγελίων.

«ΓΕΥΣΗ» ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ

Ας πάρουμε όμως κάποια γεύση από το «απόκρυφο Ευαγγέλιο του
Ιούδα». Σελίδα 46: «Ο Σάκλας (σ.σ. εννοεί τον Θεό της Παλαιάς Διαθήκης),
όταν συμπληρώσει το χρονικό διάστημα που ορίστηκε γι’ αυτόν, ο πρώτος
τους αστέρας θα φανερωθεί μαζί με τις γενεές, και θα τελειώσουν αυτό που
είπαν ότι μπορούν να κάνουν». Και λίγο παρακάτω στη σελίδα 47: « Ο
Ιησούς απάντησε και είπε, δεν γελώ με σας αλλά με την πλάνη των
αστέρων, επειδή αυτοί οι έξι αστέρες περιπλανώνται μαζί με τους
πέντε αυτούς μαχητές, και όλοι θα καταστραφούν μαζί με τα
δημιουργήματά τους». Για τέτοιο θεολογικό βάθος μιλάμε! Άλλωστε σ’
αυτό το ακατανόητο ύφος κινείται όλο το βιβλίο. Αλίμονο! Τέτοιου είδους
«αριστουργήματα» κρύβουμε εμείς οι θεολόγοι και οι παπάδες από τον
κόσμο, και τον εμποδίζουμε να δει την πραγματική αλήθεια για τον
Χριστιανισμό!
Και αναρωτιόμαστε. Μπορούν αυτά τα «αριστουργήματα» να
συγκριθούν με τα κανονικά Ευαγγέλια; Από πού ν’ αρχίσουμε και που να
τελειώσουμε. Από την παραβολή του Ασώτου, την επί του όρους ομιλία του
Χριστού (γνωστή και ως Μακαρισμοί), το επεισόδιο με την μοιχαλίδα, την
συγχώρεση του ληστή και των σταυρωτών του, την φροντίδα του για τους
ταπεινούς και καταφρονεμένους κ.λ.π., κ.λ.π.;
Αυτά όμως τα περί δήθεν συνομωσίας της Εκκλησίας και των
Ευαγγελίων για την αλήθεια του Χριστιανισμού, έχουμε κουραστεί να τ’
ακούμε χρόνια, χωρίς βέβαια ποτέ να αποδεικνύεται τίποτε. Και όλοι αυτοί
που τα υποστήριξαν και προέβλεψαν την πτώση του, πέρασαν στη λήθη,
ενώ ο Χριστιανισμός ζει και βασιλεύει.

Ο «ΚΑΝΟΝΑΣ» ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

Και θα ολοκληρώσουμε τη σύντομη σημερινή μας αναφορά, με τον
τρόπο που βρήκε η Εκκλησία να αμυνθεί σε τέτοιου είδους προκλήσεις,
που νόθευαν την αληθινή πίστη. Αυτό έγινε με την θέσπιση του κανόνα της
Καινής Διαθήκης. Θέλοντας δηλαδή η Εκκλησία, να προφυλάξει τους
πιστούς, από τα νόθα(ψεύτικα) βιβλία που κυκλοφορούσαν και
αλλοίωναν την χριστιανική πίστη ή προκαλούσαν σύγχυση,
σχημάτισε ένα κατάλογο(κανόνα), με τον οποίον καθόριζε ποια είναι
ακριβώς τα γνήσια κείμενα που περιείχαν την αληθινή χριστιανική
πίστη.
Ο κανόνας αυτός ξεκίνησε να διαμορφώνεται τον 2ον μ.Χ. αιώνα
και έλαβε την επίσημη και τελική μορφή του με την απόφαση ΛΒ΄ (32)
της Συνόδου της Καρχηδόνας, το 397 μ.Χ. Τα τέσσερα όμως
Ευαγγέλια, ήταν ήδη αναγνωρισμένα από την Εκκλησία, από τον 2ον
μ.Χ. αιώνα. Αυτό αποδεικνύεται και από ένα κείμενο της Εκκλησίας
της Ρώμης, που ανακαλύφθηκε το 1740 από τον Λ. Α. Μουρατόρι και
ανάγεται στο 170 – 180 μ.Χ. Το απόσπασμα αυτό που είναι γνωστό
πλέον ως Μουρατόρειο απόσπασμα ή κανών, είναι μια πρώτη
επίσημη συλλογή των βιβλίων της Καινής Διαθήκης. Σ’ αυτό
περιέχονται σχεδόν όλα τα σημερινά βιβλία της Καινής Διαθήκης,
εκτός από δύο με τρεις επιστολές του Πέτρου και του Παύλου.
Πρέπει σ’ αυτό το σημείο να τονιστεί, ότι κριτήριο για την
γνησιότητα ενός βιβλίου της Καινής Διαθήκης δεν ήταν μόνο πως
γράφτηκε από κάποιο Απόστολο ή συνεργάτη του, αλλά πως το
βιβλίο αυτό ήταν σε μακρά χρήση μέσα στην εκκλησία, γεγονός που
το διέκρινε από το νόθο βιβλίο.
Ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα μας δοθεί η ευκαιρία να πούμε
περισσότερα για τα τόσο σπουδαία αυτά θέματα, τελειώνουμε με την
παράθεση των βιβλίων του κανόνος της Καινής Διαθήκης, ο οποίος
αποτελείται από 27 βιβλία: 1) Ευαγγέλια (κατά Ματθαίον, κατά Μάρκο,
κατά Λουκά και κατά Ιωάννη), 2) Πράξεις των Αποστόλων 3) Επιστολές
Αποστόλου Παύλου (Προς Ρωμαίους, Κορινθίους Α΄ και Β΄, Γαλάτας,
Εφεσίους, Φιλιππησίους, Κολασαείς, Θεσσαλονικείς Α΄ και Β΄, Τιμόθεο Α΄
και Β΄, Τίτο, Φιλήμονα, Εβραίους) 4) Καθολικές Επιστολές (Ιακώβου,
Πέτρου Α΄ και Β΄, Ιωάννου Α΄ - Β΄ - Γ΄ , Ιούδα) 5) Αποκάλυψις Ιωάννου

Παλαιοημερολογίτες και ΓΟΧ

• Αρχίδαμε δεν κατάλαβα την αναίρεσή σου στην αλλαγή μου. Όλα
τα θρησκεύματα "αυτοαποκαλούνται", δεν τους το έδωσε κάποιος
το όνομα! Οι Ορθόδοξοι δεν αυτοαποκλήθηκαν και παγίωσαν αφ'
εαυτού τους το όνομά τους "Ορθόδοξη" εκκλησία; Το ίδιο ισχύει και
για τους Παλαιοημερολογίτες. Εκτός αυτού, γνωρίζεις το επίσημο
όνομα/ονόματα με το οποίο έχουν αναγνωρισθεί ως "γνωστή
θρησκεία" από το ελληνικό Κράτος; -- pvasiliadis 15:08, 8 Ιουλίου
2007 (UTC)

• Η ευρέως γνωστή ονομασία τους είναι Παλαιοημερολογίτες. Μια

πιο επίσημη ονομασία τους είναι «Εκκλησία του πατρίου
ημερολογίου». Ταινία γνησιότητας για την ορθοδοξία δεν υπάρχει,
δεν υπάρχουν (επίσημα τουλάχιστον) και μαϊμού ορθόδοξοι. Ο
τίτλος είναι προσβλητικός για τους λοιπούς ορθόδοξους. Γράφω
λοιπόν ότι αυτοαποκαλούνται γνήσιοι, είναι τίτλος που αποδίδουν
οι ίδιοι στους εαυτούς τους. Η ονομασία αυτή δεν έχει καθιερωθεί
(μόνο ίσως η συντομογραφία). Αν πεις για κάποιον ότι είναι
γνήσιος ορθόδοξος, το μυαλό του ακροατή δε θα πάει στους
Παλαιοημερολογίτες, αλλά θα νομίσει ότι είναι πολύ πιστός ή
«ψαγμένος». Και το ΓΟΧ όπου αναφέρεται από άλλους (πλην των
ιδίων) ολογράφως μπαίνει πάντα σε εισαγωγικά. --Αρχίδαμοςμίλα μου
19:06, 8 Ιουλίου 2007
Με τον όρο ΓΟΧ αυτοαποκαλούνται οι περισσότερες ομάδες (αν όχι όλες)
απ'όσο ξέρω. Σίγουρα δεν αφορά ο όρος μόνο την κυριώτερη ομάδα, γιατί
αν δεις τα λινκ, όλοι έτσι λέγονται (και οι ματθαιικοί και οι φλωρινικοί).
Ξέρεις κάποιους που δεν αποκαλούνται έτσι;--Αρχίδαμοςμίλα μου 08:22, 23
Ιουλίου 2007 (UTC)

ή 13 ημέρες διαφορά
Αυτό με τις 14 ημέρες είναι καρατσεκαρισμένο; Ακόμη κι αν είναι
αστρονομικά σωστό, νομίζω οι ίδιοι συνεχίζουν να έχουν 13 μέρες
διαφορά. Αν δει κανείς εδώ στη σελ. 21 λέει ότι τα θυρανοίξια του ναού
έγιναν στις 7/20 Ιανουαρίου 2007. Αυτό νομίζω είναι 13 μέρες. Μήπως είναι
δάκτυλος του Πάπα και των Οικουμενιστών;--Αρχίδαμοςμίλα μου 12:53, 24
Ιουλίου 2007 (UTC)
14 μέρες; 13 γνωρίζω. Η διαφορά η δική μας απο αυτούς παραμένει πάντα
σταθερή απο οτι ξέρω. Δεν έχουμε Γρηγοριανό ημερολόγιο, αλλά το
Ιουλιανό, διορθωμένο. Δεν αυξάνει ούτε μειώνεται ποτέ η διαφορά μας. Το
Ιουλιανό με το Γρηγοριανό, διαφέρουν ως εξής:
Εντός 400 ετών λαμβάνωνται 100 δίσεκτα έτη κατά το Ιουλιανό
Ημερολόγιο, αλλά 97 στο Γρηγοριανό. Έτσι κατά το Γρηγοριανό
Ημερολόγιο, η χρονολογία υστερεί εντός 400 ετών, κατά 0,1132 ημέρες.
Πρέπει λοιπόν να παρέλθουν 4.000 έτη, για να υπάρξει υστέρηση 1,132
ημέρες. Αυτό αν είχαμε Γρηγορινό που ξεκινούσε απο την απόφαση του
1924, που δεν ισχύει. Άρα δε νομίζω να είναι σωστό.--Θεόδωρος 13:24,
24 Ιουλίου 2007 (UTC)
Και επιπρόσθετα το 2000 ήταν κοινώς δίσεκτα έτη, εν αντιθέση με το 2100,
2200, 2300 που δεν θα έχουμε απο κοινού με τη Δύση δίσεκτα έτη, ενώ το
2400 θα είναι κοινώς αποδεκτό δίσεκτο. Άρα οι οικουμενιστές μάλλον, πάλι
έβαλαν το χεράκι τους.:-)--Θεόδωρος 13:27, 24 Ιουλίου 2007 (UTC)
Ακούει ο ΦόκαλΠόιντ (ο αιρετικός οικουμενιστής) αλλά δεν προλαβαίνει.
13-14, πάντως χρειάζεται ένα νούμερο, θα τα ελέγξω και εγώ το βράδυ.
--Focal Point 14:12, 24 Ιουλίου 2007 (UTC)
14 μείον 1 = 13 ημέρες. Πάντως όταν υπολογίζω τα ρέστα στο κατάστημα
με τα κρέατα, κανένας πελάτης δε φέρνει αντίρρηση. Όλοι φεύγουν
ευχαριστημένοι, άρα τα μαθηματικά μου είναι συνήθως καλά...σωστός ο
συλλογισμός έτσι; (ή σωστός ο συλλογισμός ή η λογική πλάνη είναι ο
Φαύλος κύκλος, να μας πει και ο Hieronymus). Ε...που και που κάνω και
κανένα λαθάκι λοιπόν.--Focal Point 19:56, 24 Ιουλίου 2007 (UTC)

Διορθωμένο Ιουλιανό
Αυτό με το «διορθωμένο Ιουλιανό» το θεωρώ λίγο μούφα, να πω την
αλήθεια, και δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο ισχύει. Ο λόγος της αλλαγής
προέκυψε επιτακτικός όταν απέκλιναν εορτασμός της Επανάστασης του
'21 και Ευαγγελισμός, γι'αυτό και άλλαξε. Όταν έρθει το 2100 ή το 2800 ή
το 3147, όταν θα ξαναχάσει μέρες το Ιουλιανό, δε θα ξαναπροκύψει το ίδιο
πρόβλημα; Στις διάφορες συνόδους το 1923-1924 δεν αποφασίστηκε ότι οι
ημερομηνίες δεν είναι θέμα πίστεως, άρα καλύτερα να συμπίπτει κοσμικό
και εκκλησιαστικό ημερολόγιο; Θα πρέπει τότε να ξαναγίνει δηλαδή
σύνοδος (αν το προσέξει κανείς) για να ξανααφαιρεθεί η μια μέρα και θα
λέμε «προς Θεού δεν έχουμε το Γρηγοριανό, το Ιουλιανό είναι απλά
διορθωμένο κατά 13+1 ώστε να του μοιάζει φτυστά»; Είναι λογικό αυτό; Θα
ξανααποσχιστεί κόσμος και θα έχουμε τους Πολύ-Παλαιοημερολογίτες με
14 ημέρες διαφορά και τους Λίγο-Παλαιοημερολογίτες με 1 ημέρα διαφορά;
Εγώ θα έλεγα ότι υιοθετήσαμε το γρηγοριανό εκτός από τον εορτασμό του
Πάσχα, ο οποίος εξακολουθεί να γίνεται με το Ιουλιανό, κι ας λένε οι
διάφοροι ότι έχουμε το «Ιουλιανό διορθωμένο». Αλλά μάλλον δε θα ζούμε
να το διαπιστώσουμε στην επόμενη απόκλιση.--Αρχίδαμοςμίλα μου 14:25, 24
Ιουλίου 2007 (UTC)
Η ΙΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος προχώρησε στη διόρθωση του Ιουλιανού,
οπότε να να μιλούμε για διορθωμένο Ιουλιανό ή για Γρηγοριανό είναι
ανώφελη. Από τη στιγμή που αυτή είναι η επίσημη απόφαση της Εκκλησίας
το να λέμε ότι αυτή χρησιμοποιεί το Γρηγοριανό είναι λάθασμένη
πληροφορία. Το νπρόβλημα είναι πάντοτε το θέμα του εορτασμού του
Πάσχα το οποίο πρέπει να εορτάζεται μετά το εβραϊκό και με βάση το
Γρηγοριανό υπάρχει πιθανότητα να προηγήται. Γι' αυτό το λόγο ενώ το
Ιουλιανό πάντοτε θα διορθώνεται για να συμπίπτει με το κοσμικό-
Γρηγοριανό θα θεωρείται πάντοτε Ιουλιανό διορθωμένο.--Adolapts 17:54,
24 Ιουλίου 2007 (UTC)

o Το Γρηγοριανό ημερολόγιο απο μόνο του δε φταίει που οι

καθολικοί αφαίρεσαν την Συνοδική (Οικουμενικής Συνόδου)
απόφαση για το οτι θα μπορεί να τελείται η εορτή του
Πάσχα και πριν το Εβραϊκό. Αυτοί το απάλειψαν απο μόνοι
τους.
o Β΄ ο σκοπός όπως διάβασες και στα λινκ, δεν είναι οι
συσχέτιση των ημερολογίων, αν και όντως λογικά θα
προκύψει πρόβλημα, πολιτείας - κράτους (γι'αυτό και εγώ
θα προτιμούσα το παλαιό αν και ανακριβές ημερολόγιο),
καθότι θα μπούμε σε μερικά χρόνια στο τι θα γίνει, αφού η
πολιτεία λογικά ακολουθεί το Γρηγοριανό και όχι το
διορθωμένο Ιουλιανό της εκκλησίας. Σκοπός δικός μας, να
διατηρούμε ακεραιο το σώμα της εκκλησίας μακριά απο
σχίσματα.--Θεόδωρος 20:32, 24 Ιουλίου 2007 (UTC)

Εκκλησιαστικό εορτολόγιο
Η όλη διαφορά των δύο ημερολογίων δεν είναι θέμα πολιτικό αλλά
εκκλησιαστικό. Στην ουσία μιλάμε για εορτολόγιο και όχι για ημερολόγιο. Η
αλλαγή δεν θα επέφερε καμία ανωμαλία αν όλη η Εκκλησιαστική τάξη δεν
είχε στηριχθεί από τις Οικουμενικές Συνόδους πάνω στο Ιουλιανό
ημερολόγιο. Με την εισαγωγή του νέου ημερολογίου στην Εκκλησία,
διασαλεύτηκε όλη η τάξη της εκκλησίας (Τυπικό ακολουθιών, κινητές εορτές
κ.λπ.). Όσο για τον λόγο της αλλαγής, ο βασικός λόγος ήταν (και
εξακολουθεί να είναι) η ένωση των Εκκλησιών. --Κανένας 20:51, 15
Σεπτεμβρίου 2007 (UTC)

Αποκαλυπτικισμος-Θεωριες συνομωσιας
Απο οσο ξερω η Ορθοδοξη Εκκλησια δεν εχει θεση πανω στις ερμηνειες
της Αποκαλυψης (σε αντιθεση με τους προτεσταντες και ευαγγελιστες που
καθε τοσο περιμενουν την "Αρπαγη"). Απο προσωπικη εμπειρια ομως
γνωριζω οτι οι Ελληνες ΓΟΧ λογω φονταμενταλισμού πρωτοστατουν στο
"κινημα" του Αποκαλυπτικισμου στην Ελλαδα, ενίοτε ενστερνιζόμενοι
θεωρίες συνομωσιας Αμερικανων φονταμενταλιστων. Μιλαω για φυλλαδια,
γκραφιτι αλλά και γεγονοτα που πιστευω θυμομαστε ολοι, οπως
διαμαρτυριες κατα του barcode, ηλεκτρονικων καρτων, συνθηκης Σενγκεν,
Νεα Ταξις κλπ.
Χωρις να θελω να ερμηνευτουν ολα τα παραπανω ως "γραφικά" ούτε
υποννοώντας κάτι υποτιμητικό για τους ΓΟΧ, νομίζω πως η παραπάνω
παρουσία τους υπήρξε απο τις πιο έντονες και χαρακτηριστικές τα
περασμένα χρόνια και θα χρειαζόταν κάποια μνεία στο άρθρο.

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑ

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΑΓΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΙΩΣΗΦ ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ

ΓΕΡΩΝ ΤΥΧΩΝΑΣ ΠΑΤΗΡ ΠΑΪΣΙΟΣ

ΠΑΤΗΡ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΚΛΕΟΠΑΣ

ΠΑΤΗΡ ΕΦΡΑΙΜ ΠΑΤΗΡ ΙΑΚΩΒΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΕΡΩΝ ΔΑΝΙΗΛ

ΠΑΤΗΡ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΠΑΥΛΟΣ

ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΓΕΡΩΝ ΑΝΘΙΜΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΠΑΤΗΡ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΑΡΣΕΝΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΙΣΑΑΚ

ΓΕΡΩΝ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΙΩΑΝΝΗΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ-ΠΕΤΡΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΓΑΛΑΚΤΙΩΝ ΠΑΤΗΡ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΓΕΡΩΝ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ
Οι Ροδόσταυροι,
Η ιστορία μας εκτυλίσσεται στα σκοτεινά χρόνια
του μεσαίωνα, στην περιοχή της Ευρώπης. Η
εξαθλίωση των λαών από τους πολέμους, την
πείνα και τις αρρώστιες, σε συνδυασμό με τον
φανατισμό, τη δεισιδαιμονία και το φόβο που
έσπερνε η εκκλησία είναι τα κυρίαρχα στοιχεία.
Η ατμόσφαιρα μέσα στις πόλεις, από τα
σκουπίδια, τα περιττώματα και τις λάσπες
αναδύει μια μυρωδιά σαπίλας και εσωτερικής
εγκατάλειψης.

Οι φτωχοί μέρα με την ημέρα γίνονται φτωχότεροι, όχι μόνον από

εξωτερικής άποψης αλλά και ψυχολογικά εξαιτίας της εσωτερικής
παραίτησης στην οποία τους υποχρεώνουν οι δυνάστες τους
φεουδάρχες, σε αντίθεση με το ιερατείο που κοσμεί τις εκκλησίες του
με έργα τέχνης αμύθητης αξίας και τους κυρίους που μέσα στα
κάστρα τους έτρωγαν και έπιναν σε βάρος του λαού. Κάθε νέα μορφή
ή κίνηση που τολμά να ανυψώσει λίγο τη φωνή της καταλήγει στην πυρά
της Ιεράς Εξέτασης, στη δολοφονία και τον εξανδραποδισμό (βλ. σφαγή
των Αλβιγινών), ενώ η παιδεία υπό τον στιβαρό έλεγχο της πολιτείας–
εκκλησίας είναι για πολύ λίγους και προνομιούχους. Ο φτωχός και
ρακένδυτος λαός δεν έχει την πολυτέλεια να σκεφτεί καν να μορφωθεί και
να καλλιεργηθεί. Η πείνα και ο πόνος από τις αρρώστιες, είναι τόσο ισχυρά
που δεν αφήνουν χώρο για τέτοιου είδους πολυτέλειες. Η εκκλησία, με
τη σιωπηρή συναίνεση των φεουδαρχών, στο όνομα της Αγάπης και
της ενότητας στέλνει στην πυρά τόσο αθώο κόσμο που το αίμα του,
αν μπορούσε να γίνει ποτάμι, θα έπνιγε πόλεις ολόκληρες. Οι
άνθρωποι, με το φόβο μήπως γίνουν επόμενοι που θα ριχθούν τροφή
στις φλόγες της Ιεράς Εξέτασης, προσπαθούν να γίνουν αρεστοί
στους δήμιους καταγγέλλοντας ως μάγους ανυποψίαστους
συνανθρώπους τους. Η κατάσταση έχει ξεφύγει πια από κάθε έλεγχο, η
ανάγκη να δοθεί ένα τέλος και να αφυπνιστεί ο άνθρωπος από την
σκοτεινιά που έχει πέσει είναι κυρίαρχη. Πώς όμως μορούσε να γίνει κάτι
τέτοιο, όταν όλα ελέγχονταν ως επί το πλείστον από τις δυνάμεις του
σκότους; Εδώ δόθηκε μια άλλη μάχη σε επίπεδα πέρα από την ύλη. Το
Φως χρειαζόταν να ρίξει τις θεραπευτικές του ακτίδες και να φωτίσει κάθε
σκοτεινή πλευρά της Ευρώπης. Η ανθρωπότητα χρειαζόταν μία νέα
κατάσταση συνείδησης που θα μπορούσε να ελιχθεί μέσα στα σκοτάδια της
ιεράς εξέτασης και χωρίς να γίνει αντιληπτή, να σκαλίσει τα κάρβουνα,
ώστε οι σπίθες που βρίσκονταν κρυμμένες μέσα τους να ανάψουν, να
γίνουν πυρκαγιά και να φωτίσουν ζεσταίνοντας με τη σοφία τους τον κόσμο
όλο. Στη βοήθεια αυτής της αφύπνισης και της επαναγέννησης του φωτός η
φύση ανέλαβε το δικό της ενεργό ρόλο. Γνωρίζουμε ότι από το 1300 έως
και τα μέσα ή και αργότερα του 15ου αιώνα ενέσκηψαν θεομηνίες σε
ολόκληρη τη δυτική Ευρώπη, οι οποίες σε ορισμένες περιοχές
αφάνισαν έως και το 60% του πληθυσμού. Σε αυτή την ίδια Ευρώπη,
ωστόσο, γεννήθηκαν ψυχές οι οποίες διέθεταν τα χαρακτηριστικά
εκείνα που θα έβαζαν τα θεμέλια, για να δημιουργήσουν τη νέα
συνείδηση που θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία στην
ανθρωπότητα, να βγει από τη σκοτεινιά που την κατέκλυζε. Μελετητές
όπως ο Ζεράρ ντε Καρμονέ (1114–1187) στην Ανδαλουσία, ο πρώτος
μεταφραστής του Αριστοτέλη και του Πτολεμαίου, ο Μέγας Αλβέρτος
(1193–1288) διάσημος καθηγητής Πανεπιστημίου, αλλά και ο Θωμάς ο
Ακινάτης (1225– 274) μαθητής του Αλβέρτου εισάγουν την
αριστοτέλεια αστρονομία στη χριστιανική παράδοση και αρχίζουν να
αφυπνίζουν και να προσφέρουν τα φώτα του αρχαίο-ελληνικού
πολιτισμού στη μεσαιωνική Ευρώπη. Όσον αφορά στη Θεία
Κωμωδία του Δάντη (1265 – 1321), στην οποία εμφανίζεται
αλληγορικά η πνευματική αναζήτηση του ανθρώπου, είναι πολλοί
εκείνοι που υποστηρίζουν ότι στο έργο αυτό ενυπάρχουν τα
μεταβατικά εκείνα στοιχεία που, μέσω της μελέτης της αρχαιότητας,
οδήγησαν στην Αναγέννηση του 16ου αιώνα. Στην Ευρώπη γεννήθηκε
και ο Κρίστιαν Ροζενκρόιτς, ο οποίος λέγεται ότι ήταν Γερμανός και έζησε
στην Ευρώπη του 14ου αιώνα. Ο Βίτεμαν αναφέρει μια παράδοση
σύμφωνα με την οποία ο Ροζενκρόιτς υπήρξε γόνος μίας οικογένειας
Αλβιγηνών. Λέγεται λοιπόν ότι μετά την εξόντωση της οικογένειάς
του από τους Δομινικανούς, εκείνος υπήρξε ο μόνος επιζών και
φυγαδεύτηκε σε μοναστήρι Αυγουστινιανού Τάγματος κοντά στο
Τσβόλε της Ολλανδίας κατά τον Ζέλμερ, ιστορικό του
Ροδοσταυρισμού. Παιδί ακόμα έμαθε Ελληνικά και Λατινικά και συνδέθηκε
στενά με κάποιον αδελφό και καθοδηγητή του, με τον οποίο αποφασίζε να
μεταβεί στους Αγίους Τόπους.
Ξεκίνησε, λοιπόν, μαζί αυτό το δύσκολο και επίπονο ταξίδι, αν
αναλογιστούμε τις συνθήκες και τα μέσα που υπήρχαν εκείνη την εποχή,
αλλά ο φύλακας και προστάτης του έφηβου ακόμα Κρίστιαν πέθανε
στην Κύπρο, με αποτέλεσμα να συνεχίσει μόνος του. Φθάνει στη
Δαμασκό της Συρίας, σχεδιάζοντας να συνεχίσει από εκεί για
Ιερουσαλήμ. Η σωματική εξάντληση, όμως, τον αναγκάζει να
παραμείνει περισσότερο χρόνο εκεί, όπου και κατακτά με τις γνώσεις
του στη Φυσική την εύνοια των ΤούρκωνΣτο μεταξύ γνωρίζεται με
άραβες σοφούς και με μια ιδιαίτερη μορφή, η οποία έπαιξε σημαντικό ρόλο
στο έργο του ,γιατί ήταν αυτή που τον μύησε στα μυστικά της Καββάλα
και της τελετουργικής μαγείας. Μετά τις επαφές του, αντί να πάει στην
Ιερουσαλήμ που ήταν ο αρχικός του σκοπός, λαμβάνει οδηγίες να
συνεχίσει το ταξίδι του και να πάει στη Δαμασκό της Νοτίου Αραβίας,
τη σημερινή Υεμένη. Εκεί οι Σοφοί τον δέχτηκαν όχι ως ξένο, αλλά ως
κάποιον από καιρό αναμενόμενο. Κοντά τους έμαθε καλύτερα την
αραβική γλώσσα και τελειοποίησε τις γνώσεις του πάνω στη Φυσική και τα
Μαθηματικά. Ύστερα από τρία χρόνια και κατόπιν οδηγιών λέγεται
πως πήγε στην Αίγυπτο, όπου παρέμεινε όσο χρειαζόταν για να
μελετήσει και να διδαχθεί από τα μυστηριακά σύμβολα φυτών και
ζώων του τόπου. Κατόπιν μετέβη στο Φεζ του Μαρόκου, ένα κέντρο
μάθησης των μαθηματικών, της φυσικής και της μυστηριακής σοφίας.
Εκεί ήλθε σε επαφή με τον στοιχειακό κόσμο, ο οποίος λέγεται ότι του
αποκάλυψε πολλά από τα μυστικά του. Από εκεί πέρασε πια στην
Ισπανία, έχοντας αλλάξει το όνομά του σε Κρίστιαν Ροζενκρόιτς, που
σημαίνει Χριστιανός Ροδόσταυρος. Ενδείξεις υποδεικνύουν ότι μέσα
από αυτό το μυητικό του ταξίδι ο Ροζενκρόιτς ήλθε σε επαφή με
υψηλές οντότητες, κάτι που υποδηλώνεται και από το όνομα που του
δόθηκε, το οποίο συμβολίζει τον σταυρό των τεσσάρων στοιχείων,
πάνω στον οποίο θυσιάζεται η προσωπικότητα για να
απελευθερωθεί. Στο κέντρο του σταυρού στο σημείο της ελάσσονος
αντίστασης των στοιχείων αναπτύσσεται το ρόδο, δηλαδή η ίδια η
ψυχή, η οποία ανθίζοντας συμβολίζει την πλήρη της έκφραση για
υπηρεσία.
Ο Κρίστιαν Ροζενκρόιτς, ερχόμενος στην Ευρώπη, έφερε μαζί του έναν
πολιτισμό, ο οποίος ήταν σε θέση να δυναμιτίσει και να αφυπνίσει όλες
εκείνες τις ψυχές που ασφυκτιούσαν κάτω από τον φεουδαρχικό ζυγό και
την απειλή της Ιεράς Εξέτασης. Ήλπιζε πως οι μορφωμένοι της Ευρώπης
θα αγκάλιαζαν τα ισχυρά και υγιή θεμέλια που ήταν αποτέλεσμα του
καρποφόρου και δημιουργικού ταξιδιού του. Συζήτησε με τους
μορφωμένους της Ισπανίας υποδεικνύοντας όχι μόνο τα λάθη, αλλά και τις
πηγές από τις οποίες θα αντλούσαν τα αληθινά σημάδια, ώστε εστιαζόμενοι
σ’ αυτά να εξελιχθούν στο μέλλον. Παρουσίασε νέες μεθόδους καλλιέργειας
του εαυτού σύμφωνα με την φιλοσοφία που είχε διαμορφώσει
διδασκόμενος στο ταξίδι του και τέλος όρισε σύγχρονα αξιώματα, με τα
οποία θα αποκαθίσταντο εντελώς τα πράγματα. Η αντίδραση Αλλά οι
σοφοί γέλασαν και δε δέχτηκαν κανένα νεωτερισμό και φοβήθηκαν ότι θα
μειωνόταν η φήμη τους αν άρχιζαν να διδάσκονται ξανά και να
αναγνώριζαν τα πολύχρονα σφάλματά τους, στα οποία είχαν άλλωστε
επαναπαυτεί. Το ίδιο τραγούδι του τραγούδησαν και τα άλλα έθνη της
Ευρώπης που τον απογοήτευσαν περισσότερο. Ήταν έτοιμος να μοιραστεί
γενναιόδωρα όλες τις τέχνες και τα μυστικά που του είχαν δοθεί με τους
διανοούμενους, αν αυτοί αναλάμβαναν να διακηρύξουν τις αλήθειες αυτές
στις σχολές, στις επιστήμες και τις τέχνες.Οραματιζόταν μία κοινότητα
στην Ευρώπη, όμοια με τα μαντεία των αρχαίων Ελλήνων, όπου θα
μπορούσε να αναθρέψει άξιους ανθρώπους που σε κρίσιμες εποχές
θα παρέχουν τη συμβουλή τους σε όσους τη ζητούσαν. Όμως οι
«Σοφοί» των Εθνών της Ευρώπης είχαν ερμητικά κλειστές τις πόρτες
τους σε οτιδήποτε θεωρούσαν ότι θα τάραζε τα λιμνάζοντα ύδατα του
κατεστημένου τους. Έτσι μετά από πολλά οδυνηρά ταξίδια και
άκαρπες διδαχές, ο Κρίστιαν Ρόζενκρόϊτς επέστρεψε στη Γερμανία,
την οποία διαβάζουμε ότι αγαπούσε με όλη του την καρδιά.
Εκεί πήρε οδηγίες να λειτουργήσει εντελώς διαφορετικά και να
ιδρύσει το Τάγμα του Ρόδου και του Σταυρού, μέσω του οποίου θα
διοχετεύονταν στην ανθρωπότητα οι ιδέες εκείνες που οι μορφωμένοι
της εποχής αρνούνταν να διδαχτούν και να εξαπλώσουν. Έχτισε,
λοιπόν, μια κατοικία, στα υπόγεια της οποίας δημιούργησε ένα ναό
στον οποίο απεικονιζόταν όλη η φιλοσοφία που του έχει δοθεί. Στο
ναό αυτό διαβάζουμε ότι αποσύρθηκε για τα επόμενα πέντε χρόνια,
για να μελετήσει μαθηματικά, φυσική και αστρονομία και να
κατασκευάσει πολλά εξαιρετικά όργανα. Η μεγάλες του αγάπες ήταν ο
Ουρανός και ο ¶νθρωπος. Το πώς ο άνθρωπος θα ανακαλύψει το
σύμπαν που κρύβει μέσα του είναι ένα στοιχείο που κυριάρχησε στις
μελέτες του. Όταν μέσα σε αυτά τα πέντε έτη ετοίμασε και εξέλιξε το
έργο του ώστε να είναι πιο προσιτό στον κόσμο, του δόθηκε η εντολή
να προχωρήσει στο δρόμο για την μεταρρύθμιση που είχε αναλάβει
να φέρει σε πέρας.

Έτσι κάλεσε από το πρώτο του μοναστήρι τρεις αδελφούς του. Οι τρεις
αδελφοί ανέλαβαν να καταγράψουν προσεκτικά όλα αυτά που του είχαν
δοθεί μέσα σε πέντε χρόνια αφοσιωμένης και επίμονης εργασίας. Έτσι,
όσοι θα έρχονταν και θα γίνονταν δεκτοί στην αδελφότητα του
Ροδόσταυρου δε θα μπορούσαν να παρανοήσουν και την παραμικρή
συλλαβή. Αυτή ήταν λοιπόν η αρχή της αδελφότητας του Ρόδου και του
Σταυρού, τέσσερα άτομα, όπως τα τέσσερα Στοιχεία, από τα οποία
δημιουργήθηκε η γλώσσα και η γραφή που θα έφερνε την επαναγέννηση
του φωτός στη σκοτεινή τότε Ευρώπη.

Περατώνοντας ένα μέρος από το πλούσιο συγγραφικό έργο τους, οι

τέσσερις δέχθηκαν άλλους τέσσερις, συμπληρώνοντας την οκτάδα,
τον αριθμό του πνεύματος. Από όσα γνωρίζουμε ένας μόνον από αυτούς
δεν ήταν Γερμανός, ενώ υπήρχε ανάμεσά τους και ένας ταλαντούχος
ζωγράφος. Όταν λοιπόν αυτοί οι οκτώ τακτοποίησαν και διευθέτησαν όλα
τα πράγματα με τρόπο που να μην απαιτείται πλέον μεγάλος μόχθος,
αποφάσισαν να διασκορπιστούν σε διάφορες χώρες, σύμφωνα με τον
αρχικό τους στόχο. Με αυτόν τον τρόπο η φιλοσοφία τους θα μπορούσε να
παρουσιαστεί και να γνωριστεί από τους λόγιους, αλλά και οι ίδιοι θα είχαν
τη δυνατότητα να παρατηρούν τα γεγονότα σε κάθε χώρα, να
αντιλαμβάνονται τα αρνητικά της στοιχεία και να μεταφέρουν τις
πληροφορίες τους αυτές στους υπόλοιπους αδελφούς προς επεξεργασία
και καλύτερη κατανόηση του δυναμικού που έπρεπε να μετουσιωθεί.

Η συμφωνία

Συνήψαν μεταξύ τους λοιπόν την εξής συμφωνία, την οποία

ορκίστηκαν να τηρούν:
1. Κανένας δε θα ασκεί τίποτε άλλο εκτός από τη θεραπεία των
ασθενών και αυτή χωρίς φράγματα.
2. Κανένας δεν πρέπει να έχει ιδιαίτερες συνήθειες ή ρούχα που θα
τον κάνουν να ξεχωρίζει, αλλά θα ακολουθεί τις συνήθειες της χώρας
όπου ζει.
3. Θα συναντιούνται κάθε χρόνο στον οίκο του Αγίου Πνεύματος κατά
την ημέρα Χ. (του Χριστού), διαφορετικά θα πρέπει να δικαιολογούν
την απουσία τους.
4. Καθένας οφείλει να βρει κάποιο άξιο άτομο για διάδοχό του στην
Αδελφότητα, ο οποίος θα τον αντικαταστήσει μετά το θάνατό του.
5. Η λέξη Κ.Ρ. είναι η σφραγίδα, το σημείο και το χαρακτηριστικό
γνώρισμα της Αδελφότητας.
6. Η Αδελφότητα θα παραμείνει μυστική για εκατό χρόνια.
Φυσικά και έπρεπε να μείνει μυστική η παρουσία τους, αφού διέτρεχαν
μεγάλο κίνδυνο να τους εξαφανίσει η Ιερά Εξέταση και το φεουδαρχικό
κατεστημένο που ήθελε τις μάζες αμαθείς. Οι πέντε αναχώρησαν, ενώ
έμεινε στη βάση του ο Κρίστιαν με δύο από τους αδελφούς του. Κάθε
χρόνο συναθροίζονταν με χαρά και υπέβαλλαν μία πλήρη έκθεση των
πράξεων τους, σύμφωνα με τις ανάγκες του έργου τους. Το έργο αυτό το
ονόμαζαν Μικρόκοσμο και περιείχε μέσα του όλη τη φιλοσοφία του
Ροδοσταυρισμού. Το έργο, τα όνειρά, τους σκοπούς και τους στόχους
του στο να αλλάξει η ροή της ιστορίας της Ευρώπης. Εργαζόμενος
κάποιος πάνω σε αυτό το σύστημα θα άλλαζε τον εαυτό του και σιγά–
σιγά τη συνείδηση της ανθρωπότητας. Ήταν η βάση και ο σκελετός
για να μετουσιωθούν οι λαοί της Ευρώπης. Για να πάρει όμως σάρκα
και οστά η φιλοσοφία αυτή χρειαζόταν η αρμονική επικοινωνία με τις
πνευματικές δυνάμεις και ένας χάρτης που θα οριοθετούσε το έργο
τους.
Σε αυτόν τον χάρτη είχαν χαρτογραφήσει τους πλανήτες και το ευρύτερο
σύμπαν, ώστε να μελετούν και να γνωρίζουν τις επιδράσεις του ουρανού
προς τη γη, ανάλογα με την χρονική περίοδο. Για την κατασκευή του
χάρτη τούς είχαν δοθεί κάποια στοιχεία-κλειδιά, μέσω των οποίων
μπορούσαν να δουν την κίνηση των αστερισμών σε σχέση με το
χρόνο και έτσι να προετοιμάζουν τη γη και τον άνθρωπο να είναι σε
θέση να αφομοιώσει τις ενέργειες που έρχονταν από το διάστημα. Ο
Rota Mundi ήταν ένα είδος κοσμικού «ρολογιού» ή «τροχού» για τις
επινοήσεις όπως και ο Πρωτέας, η προσωποποίηση της αρχής της
μεταμόρφωσης, ήταν στοιχεία τα οποία διατήρησαν και εξέλιξαν, φέρνοντας
σε επαφή την ανθρωπότητα με τους αστερισμούς της Ανδρομέδας και τον
Σείριο. Όταν λοιπόν έφθανε το πλήρωμα του χρόνου, μαζεύονταν όλοι στον
οίκο του Αγίου Πνεύματος, όπου λέγεται ότι γινόταν γιορτή μεγάλη. Όλα
αυτά που είχαν μελετήσει, μαζί με τις εμπειρίες του τόπου που είχαν
αποκομίσει όλο αυτό το διάστημα, τα συγκέντρωναν και τα εγκαθίδρυαν
στον Μικρόκοσμο.
Όλα αυτά αλλά και πολλά άλλα, σοφά φυλαγμένα, άρχισαν να
συμβαίνουν από τα μέσα του 14ου αιώνα στην πρώτη γενεά των
Ροδοσταύρων, η οποία πολώθηκε εσωτερικά για να ελκύσει διάφορες
επιθυμητές κοσμικές επιδράσεις. Για τη δεύτερη γενεά γνωρίζουμε ότι
ήταν πάλι οκτώ άτομα από διαφορετικά μέρη της Ευρώπης, τα οποία
γίνονταν αποδεκτά μόνον όταν ο προκάτοχός τους τελείωνε την
ενσάρκωσή του. Από παιδιά βρίσκονταν κοντά στην πρώτη γενεά των
Ροδοσταύρων και εκπαιδεύονταν στις αρχές του Ροδοσταυρισμού, ώστε
μεγαλώνοντας να είναι άξιοι συνεχιστές της φιλοσοφικής του παράδοσης.
Αυτή η δεύτερη γενεά συνέχισε την προετοιμασία των λαών της Ευρώπης
στο να δεχθούν τις νέες επιδράσεις. Ίδρυσαν μικρές σχολές όπου δίδασκαν
τις επιστήμες τους (Ζωγραφική, Αρχιτεκτονική, Μαθηματικά, Καββάλα), στις
νέες γενιές και έτσι μέσα από το «επάγγελμά τους» αν μπορούμε να το
ονομάσουμε έτσι, διέδιδαν τις ιδέες τους στον κόσμο.
Η τρίτη γενεά ήταν εκείνη που κοινοποίησε την ύπαρξη του Τάγματος του
Ρόδου και του Σταυρού. Είχε κριθεί ότι είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου,
μετά από την τόσο σκληρή εργασία των προκατόχων τους, για να γίνουν
κτήμα του λαού όλες αυτές οι μορφές σκέψης, όλη αυτή η γνώση και σοφία
που είχε συσωρευθεί ώστε και εξωτερικά πια να αρχίσει η αναγέννηση.Την
εποχή λοιπόν που η ύπαρξη του Τάγματος των Ροδόσταυρων θα
παρουσιάζονταν στον κόσμο της Ευρώπης, παρατηρούμε ότι υπάρχουν,
κοινά σημεία στις ζωές μεγάλων μορφών της εποχής με τις θεωρίες του
Ροδοσταυρικού Τάγματος. Ας αναφερθούμε, λοπόν, σε ορισμένες από
αυτές, που θεωρούμε ότι η ζωή τους και το έργο τους εμπνεόταν από τη
ροδοσταυρική κοσμοθεωρία ή υπήρξαν Ροδόσταυροι. Θα ξεκινήσουμε από
τον μεγάλο ζωγράφο, μουσικό, αρχιτέκτονα, συγγραφέα, μηχανικό,
εφευρέτη και ιδιαίτερα φιλόσοφο, τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι (1459 –1519) ο
οποίος θεωρήθηκε κυριολεκτικά η προσωποποίηση του «Αναγεννησιακού
Ανθρώπου». Ο Ντα Βίντσι λάτρευε τη φύση και ήταν πεισμένος για την
ουσιαστική θεϊκότητα όλων των πλασμάτων. Ήταν χορτοφάγος και λέγεται
ότι πήγαινε στην αγορά και αγόραζε πουλιά σε κλουβιά για να τα αφήσει
ελεύθερα.

Μια άλλη από τις μεγαλύτερες και πλέον ανεξιχνίαστες φυσιογνωμίες

της Αναγέννησης ήταν ο γιατρός, αλχημιστής, καββαλιστής και
αστρολόγος Θεόφραστος Βομβάστος φον Χόχενχάιμ –ο γνωστός
Παράκελσος (1493 – 1541)- στου οποίου την ζωή ανακαλύπτουμε
πολλές ομοιότητες με τον Κρίστιαν Ροζενκρόιτς. Ήταν μόλις εννέα
χρόνων όταν ξεκίνησε τις μεγάλες περιπλανήσεις του από χώρα σε
χώρα, για να ικανοποιήσει την άσβεστη δίψα του για μάθηση. Τα
ταξίδια γι’ αυτόν ήταν μια ευκαιρία για να γνωρίσει τη μυστηριώδη φύση της
ανθρώπινης ψυχής. Με όλα όσα είδε, απέκτησε επίγνωση της τραγωδίας
της ανθρώπινης ύπαρξης, αλλά και της έμφυτης ευγένειάς της. Το
ενδιαφέρον του ήταν αποκλειστικά στραμμένο στην ανακούφιση αυτής της
τραγωδίας. Για τον Παράκελσο η Ιατρική ήταν μία θεϊκή αποστολή, μια
εκτέλεση της θεϊκής εντολής για θεραπεία.
Πίστευε ότι ο γιατρός όφειλε να γνωρίζει την παράξενη αντιστοιχία
του μακρόκοσμου με το μικρόκοσμο. Να είναι φιλόσοφος και να
γνωρίζει αστρολογία και αλχημεία, γιατί όπως χαρακτηριστικά
έγραψε «αν δεν ξέρεις τι προκαλεί τους σεισμούς, δε γνωρίζεις την
προέλευση του πυρετού». Το έργο του Παράκελσου διαπνεόταν από τη
βασική ιδέα της σύνθεσης που μπορεί να ολοκληρώσει την ανθρώπινη
ύπαρξη και να την οδηγήσει στην τελείωση.
Οι επόμενες δύο σημαντικές μορφές ενσαρκώθηκαν την ίδια εποχή αλλά σε
διαφορετικά μέρη της Ευρώπης. Αυτό βέβαια δεν στάθηκε εμπόδιο στο να
έρθουν σε επαφή στην Ισπανία και ως αδελφοί να εργαστούν για την
αναγέννηση του ανθρώπου. Αναφερόμαστε, βέβαια στον χριστιανό και
συνάμα νεοπλατωνιστή ζωγράφο Δομίνικο Θεοτοκόπουλο, (1541 –
1614) και τον μυστικιστή Αγ. Ιωάννη του Σταυρού (1542 – 1591), του
οποίου η ζωή υπήρξε παράδειγμα σταθερής και ακλόνητης
αφοσίωσης στις πνευματικές όψεις της ύπαρξης, στην ίδια τη
θεότητα. Και οι δύο μετά από αρκετές δοκιμασίες συναντήθηκαν στην
Ισπανία, όπου ο Δομίνικος στρατευμένος στην όψη της τέχνης
προσπάθησε να περάσει στο ευρύ κοινό, μέσω των ζωγραφικών του
έργων, το σπάσιμο του κατεστημένου και την υποταγή του φυσικού
κόσμου στον πνευματικό. Οι υπερφυσικά μακρόστενες φιγούρες του
οι οποίες βλέποντας της νομίζεις ότι ενώνουν τον Ουρανό με τη Γη,
φέρνουν συνειρμικά στο νου τους περίφημους Γοτθικούς ναούς, τα
σχέδια των οποίων ήρθαν από το πουθενά και που αισθάνεσαι ότι
έχουν την τάση να απογειωθούν.
Ο Αγιος Ιωάννης του Σταυρού ταγμένος στο μοναχισμό προσπάθησε μέσω
σκληρής και κοπιαστικής εργασίας να ανανεώσει και να εξελίξει το έργο του
Χριστιανισμού, ιδρύοντας νέα μοναστήρια και αποτρέποντας την εμπλοκή
της εκκλησίας στις πολιτικές συνομωσίες. Αυτό το τελευταίο όμως του
κόστισε δύο φορές τη φυλάκιση από αντιπρόσωπους της παπικής
εκκλησίας. Τη μία αφέθηκε ελεύθερος, ενώ την άλλη δραπέτευσε από τη
φυλακή του Τολέδο το 1578, με τη βοήθεια των αδελφών του και ιδιαίτερα
του Δομίνικου Θεοτοκόπουλου. Ο Αγιος Ιωάννης του Σταυρού υπήρξε
μεγάλη μορφή και θεμελιωτής του σύγχρονου μυστικισμού,
καθιερώνοντας τις ατραπούς, οι οποίες εξισορροπούν τον άνθρωπο
και καθοδηγούν την ψυχή στην ένωσή της με το Θείο.

Η εξωτερίκευση
Λέγεται ότι τα διαγγέλματα της Διακήρυξης και της Ομολογίας των
Ροδόσταυρων εμφανίστηκαν τυπωμένα στο Κάσελ της Γερμανίας το 1614
– 1615, προξενώντας τεράστια εντύπωση στον διανοούμενο κόσμο της
εποχής εκείνης. Ταυτόχρονα δε, μεταφράστηκαν και κυκλοφόρησαν σε
πολλές χώρες της Ευρώπης. Τα αποτελέσματα της δημοσίευσης των
κειμένων αυτών ήταν σημαντικά και όπως είναι φυσικό ξεσήκωσαν αρκετές
έριδες. Λέγεται μάλιστα ότι όταν τα σχόλια και οι κριτικές είχαν φτάσει στο
αποκορύφωμά τους γύρω στο 1622, γέμισαν οι γωνίες των κεντρικών
πόλεων της Γερμανίας από την ακόλουθη προκήρυξη:

«Ημείς, Εντεταλμένοι του Υπάτου Κολλεγίου των Αδελφών του Ρόδου

και του Σταυρού, διαμένομεν ορατώς τε και αοράτως εν τη πόλει
ταύτη, Χάριτι Θεία. Διδάσκομεν άνευ βιβλίων και άνευ εξωτερικών
μέσων, ομιλούμε δε τας γλώσσας της επικρατείας εν η θέλομεν να
διαβιώμεν, με σκοπόν να εξαγάγωμεν τους ανθρώπους τους ομοίους
ημών, εκ των πλανών του θανάτου».
Μεταξύ των υποστηρικτών των ροδοσταυρικών κειμένων κυριότεροι ήταν ο
Μιχαήλ Μάγιερ, θεράπων ιατρός του αυτοκράτορα Ροδόλφου του ΙΙου, ο
φιλόσοφος Robert Fludd, ο συγγραφέας Τόμας Βόγκαν και ο φιλόσοφος
Εlias Ashmole,. Μάλιστα λέγεται ότι μέσω του Εlias Ashmole ο
Ροδοσταυρισμός πέρασε στις συντεχνίες των άγγλων
ελευθεροτεκτόνων (γύρω στο 1645), ώστε μέρος της διδασκαλίας των
Ροδόσταυρων να αποδοθεί με πιο απλή μορφή σε ευρύτερες μάζες.
Η θρησκεία, η τέχνη και η επιστήμη είναι πιθανώς οι τρεις θεραπαινίδες της
ανθρώπινης εκπαίδευσης και εξέλιξης. Οι Ροδόσταυροι στηρίζοντας με
έργα αυτές τις τρεις θεραπαινίδες αναζωπύρωσαν τη μυστηριακή φλόγα,
φέρνοντας την Αναγέννηση στην Ευρώπη. Φαίνεται όμως πως οι δυνάμεις
της άρνησης και της συντήρησης δεν παραιτήθηκαν από το σκοπό τους.
Ανασυντάχθηκαν και οδήγησαν την ανθρωπότητα σε ένα νέο μεσαίωνα
ακόμη πιο επικίνδυνο ηθικά και βιωματικά για τον άνθρωπο και τον
πλανήτη ολόκληρο. Μήπως ήρθε λοιπόν η ώρα για μια νέα αντιπαράθεση
του φωτός με τη σκιά ή έχουμε να κάνουμε με τους τελευταίους σπασμούς
του θηρίου.

DRACUL
Όλοι γνωρίζουν τον μύθο του αιμοβόρου βρικόλακα Δράκουλα που ζει
μέχρι τις μέρες μας πίνοντας αίμα θνητών για να κρατήσει τη ζωή και τα
νιάτα του.
Όλοι γνωρίζουν τον μύθο που έπλασε ο Ιρλανδός συγγραφέας Bram
Stoker, χωρίς όμως να ξέρει κανείς γιατί το ον αυτό συνδέθηκε με το
πραγματικό πρόσωπο που έζησε τον 15ο αιώνα μ.Χ., Vlad III Dracul.
Πολλοί είπαν ότι όταν συνέλαβε την ιδέα για το μυθιστόρημα, του μίλησε
κάποιος στενός του φίλος για τον Vlad III, και αυτός εμπνεύστηκε από τα
κατορθώματα του.
Όσο Φοβερός κι αν φαίνεται ο Vlad III Dracul από τις πράξεις του, ο Stoker
έδωσε ένα χειρότερο πρόσωπο προς το κόσμο, δημιουργώντας ένα μίσος
προς τον εαυτό του από τους Ρουμάνους, επειδή έθιξε τον εθνικό τους
ήρωα και σωτήρα.
«Drac» στη Ρουμανία σημαίνει «δράκος», αλλά «Dracul» σημαίνει «ο
διάολος». Ο πατέρας του Vlad III ονομαζόταν Vlad Dracul και άνηκε στο
«τάγμα των Δράκων» (Order of the dragon). Έτσι και ο υιός του πήρε
ακριβώς το ίδιο όνομα. H λέξη «Dracula» σημαίνει «Ο υιός του
Διαβόλου».
Τον Vlad III, θα τον συναντήσουμε στην ιστορία ως VLAD III DRACUL,
VLAD TEPES ή VLAD THE IMPALOR.
Αξίζει όμως να κρίνουμε έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο, από ένα μύθο;
Τον 14ο αιώνα μ.Χ, η Ρουμανία ήταν χωρισμένη σε τρία ψευδοκράτη. Τη
Γαλάχια, τη Τρανσυλβανία και τη Μολδαβία. Οι προφήτες μιλούσαν για
κάποιον ο οποίος θα ένωνε τη Ρουμανία ξανά, θα ήταν ειρηνικός και
φιλεύσπλαχνος, και ότι αυτός ο κάποιος θα ήταν ή ο Μεσσίας ή ο
Αντίχριστος.
Το 1421 μ.Χ γεννήθηκε ο μεγαλύτερος αδερφός του Vlad, Mircea.
Το 1431 μ.χ o πατέρας του Vlad,τάχθηκε στο τάγμα των δράκων, απ' όπου
πήρε και το όνομα Dracul. Λίγο αργότερα γεννήθηκε ο Vlad III στο κάστρο
«Dracul», στην Sighisoara της Transylvania. Κάποιοι είπαν ότι όταν
γεννήθηκε, η Παναγία δάκρυσε αίμα..
Ακούγονται φήμες ότι η μητέρα του δεν ήταν η πριγκίπισσα Cneajna,
αλλά μια τσιγγάνα, η οποία τύχαινε να είναι και μάγισσα.
Το 1433 μ.Χ o Vlad III έμεινε ορφανός από τη πλευρά της μητέρας του.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1435 μ.Χ, ο πατέρας του γέννησε τον Radu
the Handsome.
Το 1438 μ.Χ ο Vlad III έγινε πρίγκιπας της Γαλάχιας.
Το 1446 μ.Χ o Vlad III εντάχθηκε στο τάγμα των Δράκου. Η ένταξη έγινε
από τον ίδιο του τον πατέρα, δίνοντάς του ένα δαχτυλίδι με το έμβλημα του
Δράκου πάνω του.
Εκείνη τη χρονιά ο Σουλτάνος Μεχμέντ ζητούσε σαν φόρο από τη Ρουμανία
10.000 Δουκάτα και 500 νεαρά αγόρια. Ο πατέρας του Vlad III,
εξαγριώθηκε και κάλεσε συνάντηση με τους ευγενείς για να ταχθούν
ενάντια του Σουλτάνου. Όσο ο πατέρας του έλειπε, οι Τούρκοι απήγαγαν
τον Vlad III και τον αδερφό του, και τους οδήγησαν στο στρατόπεδό τους,
έξω από τη Ρουμανία.
Στο διάστημα που κρατήθηκαν αιχμάλωτοι (9 χρόνια), ο πατέρας τους
δολοφονήθηκε. Φήμες έλεγαν ότι τον σκότωσαν οι ευγενείς. Η
αγριότητα και το θάρρος του Vlad III, γαλουχήθηκε από την
αιχμαλωσία και τον θάνατο του πατέρα του και του αδερφού του
Mircea όπου δολοφονήθηκαν το 1447 μ.Χ, από τον Vladislav II
Το 1455 μ.Χ, ύστερα από πολλά βασανιστήρια, ο Vlad III αφέθηκε
ελεύθερος με προμήθειες και ένα άλογο για να επιστρέψει στη Ρουμανία.
Για τον αδερφό του δεν γνώριζε τίποτα, παρά μόνο ότι ήταν ζωντανός.
Ενώ οι Τούρκοι πίστευαν ότι θα πάει απευθείας στην πατρίδα του, εκείνος
σταμάτησε πρώτα στην Ουγγαρία για να ζητήσει βοήθεια από τον τότε
βασιλιά Γιάννος. Του εξήγησε ότι θέλει να ενώσει την Ρουμανία και του
ζήτησε χρήματα και όπλα. Εκείνος δεν αρνήθηκε. Στο παλάτι παράλληλα
γνώρισε και τη γυναίκα που τον συνόδεψε στην υπόλοιπη του ζωή, Λύντια,
κόρη του Ρουμάνου ευγενή Άρον. Πρίν γυρίσει στη Ρουμανία φρόντισε να
την παντρευτεί.Το 1456 μ.Χ έφτασε στην Ρουμανία όπου και τη βρήκε μέσα
στην αναρχία. Τον θρόνο κατείχε ο Πρίγκιπας Καρλ ο οποίος ευθυνόταν για
όλη τη μιζέρια που επικρατούσε στη χώρα του. Ο Vlad πήρε πίσω τον
θρόνο του σκοτώνοντας τον Καρλ. Υποσχέθηκε στον λαό του
αφοσίωση, πίστη και ότι θα έδιωχνε τους Τούρκους και τους προδότες.
Μέσα στον χρόνο αυτό γέννησε και το μοναδικό του υιό, τον Vlad IV.
Το 1457 μ.Χ ο Vlad σκότωσε όλους τους ευγενείς (εκτός του πεθερού
του) πιστεύοντας ότι ήταν οι δολοφόνοι του πατέρα του, αλλά και
επειδή ήταν πληγή της χώρας του. Ήταν αυτοί που, λόγω των
προνομίων που αποκτούσαν, πρόδιδαν έναν ολόκληρο λαό και τις
ηθικές του αξίες. Τους παλούκωσε λοιπόν και από τότε βγήκε το
παρατσούκλι «Τepes» που σημαίνει «παλουκωτής».
Παρ' ολ' αυτά, ο Vlad δεν παλούκωνε μοναχά, αλλά έγδερνε
ζωντανούς τους εχθρούς του, τους έβραζε, τους τύφλωνε, τους έκαιγε,
τους έψηνε ή τους έθαβε ζωντανούς. Πολλές φορές πριν τους
σκοτώσει, τους έκοβε τα γεννητικά όργανα, τα αυτιά ή τις μύτες. Όλα
αυτά γίνονταν όμως μόνο σε αυτούς που, κατά τη γνώμη του, το
άξιζαν και όχι σε απλό κόσμο: στους παραβάτες και στους προδότες.
Μάλιστα, μερικούς από αυτούς τους άφηνε να σαπίζουν στην
κεντρική πλατεία για να παραδειγματίζονται οι υπόλοιποι. Κάτι τέτοιο
στις μέρες μας θα φαινόταν απάνθρωπο, αλλά στους Ρουμάνους ήταν
κάτι το εντελώς φυσιολογικό και αγαπούσαν τον Vlad.
Την ίδια χρονιά, οι Τούρκοι επετέθησαν στην Ρουμανία και ο Άρον το
έσκασε. Ο Vlad συναντήθηκε για πρώτη φορά ύστερα από τόσα χρόνια με
τον αδερφό του, ο οποίος τώρα πια ήταν με το μέρος του σουλτάνου
Μεχμέντ. Ο Vlad χάρισε τη ζωή στον αδερφό του και τον άφησε ελεύθερο
να γυρίσει πίσω με την προειδοποίηση ότι αν το ξαναβρεί μπροστά του, θα
τον σκοτώσει για την μεγάλη αυτή προδοσία.
Από το 1460 μ.Χ μέχρι και το 1464 μ.Χ υπήρξαν πάρα πολλές μάχες
με τους Τούρκους. O Vlad ήταν πάντοτε ο νικητής. Φήμες λένε ότι
παλούκωσε περίπου 20.000 αιχμαλώτους και ότι έφαγε ψωμί
βουτηγμένο στο αίμα τους!
Το 1464 μ.Χ αυτοκτόνησε η γυναίκα του. ο λόγος είναι ότι πίστεψε στο
θάνατο του Vlad, είτε από παραπλανητικό μήνυμα των Τούρκων, είτε
επειδή όντως τον νόμιζαν για νεκρό, ενώ δεν ίσχυε. Ο Ραντού κατάφερε να
στρέψει τους ευγενείς εναντίον του και έτσι ο Vlad γύρισε πάλι στην
Ουγγαρία, στον βασιλιά Γιάννος. Όμως εκεί τον περίμενε μια δυσάρεστη
έκπληξη. Ο Ραντού μαζί με τον Άρον είχαν φτιάξει πλαστά έγγραφα με την
υπόσχεση του Vlad στον Ραντού, να κηρύξουν πόλεμο στην Ουγγαρία, τα
οποία φρόντισαν να φτάσουν στα χέρια του βασιλιά Γιάννος.Ο βασιλιάς
Γιάννος φυλάκισε τον Vlad και πρίγκιπας πλέον της Ρουμανίας έγινε ο
Ραντού. Φρόντισε να αποκατασταθούν τα προνόμια των ευγενών και όρισε
τον Άρον για σύμβουλο του.Το 1476 μ.Χ ο βασιλιάς Γιάννος ανακάλυψε την
απάτη και ελευθέρωσε τον Vlad. Ο Vlad ζήτησε να τον στηρίξει για να
κερδίσει πάλι τον θρόνο. Εκείνος του πρότεινε να γίνει καθολικός για να
έχει και την εύνοια του Πάπα. Για να γίνει όμως κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να
παντρευτεί την κόρη του, την Ilona Szigali. O Vlad δέχτηκε. Γύρισε στην
Ρουμανία και ενώ κατάλαβε ότι μόνο η Τούρκικη φρουρά βρισκόταν στην
Ρουμανία, έδωσε αμέσως μάχη για τον θρόνο του και έστειλε τον Ραντού
πίσω στον Σουλτάνο.
Την ίδια χρονιά η ορθόδοξη εκκλησία, κατηγόρησε τον Vlad για τον
αποχωρισμό του από την ορθόδοξη εκκλησία και για συνομωσία με τον
Πάπα και τα φοβερά εγκλήματα που είχε διαπράξει. Η τιμωρία θα ήταν ο
αφορισμός του, εκτός εάν απαρνιόταν τον καθολικισμό. Ο Vlad δεν έδωσε
και πολύ σημασία. Ένταξε τον υιό του στο τάγμα των Δράκων. Ύστερα από
λίγο τελικά η εκκλησία τον αφόρισε. Ένας από τους ιερείς του πρότεινε να
συμμαχήσει με τον Ραντού για να μην έχει ανάγκη τον Πάπα και της
Ουγγαρίας. Του αποκάλυψε επίσης ότι ο Ραντού δεν βρισκόταν στην
Τουρκία αλλά στο μοναστήρι Σνάγκοφ.
Γιατί όμως να δώσουν οι ιερείς άσυλο στον εχθρό τους;
Οι ιερείς πίστευαν ότι ο Vlad ήταν ο αντίχριστος. Δεν τους ένοιαζε καθόλου
για την χώρα τους παρά μόνο για την θρησκεία τους. Έτσι είχαν
συνωμοτήσει με τον Ραντού για να εξολοθρεύσουν τον Vlad. Και έτσι έγινε
όταν ο Vlad πήγε απλά να βρει τον αδερφό του.
Αφού λοιπόν ο Vlad δολοφονήθηκε το 1477 μ.Χ, ο Ραντού ήθελε να
αποκεφαλίσει τον Vlad και να στείλει μονάχα το σώμα του στον
Σουλτάνο. Ο υιός του, Vlad IV, δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο να γίνει, κι
έτσι θάφτηκε μέσα στο μοναστήρι Σνάγκοφ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρ' όλο που δεν επιτρεπόταν στον Vlad IV
να πάρει τον θρόνο λόγω του αφορισμού του πατέρα του, αυτός τα
κατάφερε για δύο χρόνια, όπου και τον δολοφόνησαν οι ευγενείς.
Το 1931 μ.Χ ανοίχτηκε ο τάφος του Vlad Dracula οπού δεν βρήκαν
τίποτα παρά κόκαλα ζώων...
Δεν ξέρω λοιπόν πως θα κρίνετε εσείς αυτόν τον άνθρωπο από τις πράξεις
του, αλλά για τους Ρουμάνους ήταν ένας αξιοθαύμαστος
άνθρωπος, που πολεμούσε μονάχα για τον λαό του. Δυστυχώς
σε πολλούς όμως δεν αρέσουν οι ήρωες, και έτσι έπρεπε και
αυτός να πεθάνει...

Και αν πάμε περίπου 400 χρόνια μπροστά στην ιστορία, σε μια άλλη χώρα
με τον ίδιο εχθρό, θα βρούμε και εκεί πολλούς ήρωες, που δολοφονήθηκαν
ύπουλα, αφού είχαν πρώτα αφοριστεί από την εκκλησία, όπως ο Vlad.

Όλοι γνωρίζουν τον μύθο του αιμοβόρου

βρικόλακα Δράκουλα που ζει μέχρι τις μέρες
μας πίνοντας αίμα θνητών για να κρατήσει τη
ζωή και τα νιάτα του.
Όλοι γνωρίζουν τον μύθο που έπλασε ο Ιρλανδός συγγραφέας Bram
Stoker, χωρίς όμως να ξέρει κανείς γιατί το ον αυτό συνδέθηκε με το
πραγματικό πρόσωπο που έζησε
τον 15ο αιώνα μ.Χ., Vlad III Dracul.
Πολλοί είπαν ότι όταν συνέλαβε την
ιδέα για το μυθιστόρημα, του
μίλησε κάποιος
στενός του φίλος για
τον Vlad III, και αυτός
εμπνεύστηκε από τα
κατορθώματα του.
Όσο Φοβερός κι αν φαίνεται ο Vlad III
Dracul από τις πράξεις του, ο Stoker
έδωσε ένα χειρότερο πρόσωπο προς
το κόσμο, δημιουργώντας ένα μίσος
προς τον εαυτό του από τους
Ρουμάνους, επειδή έθιξε τον εθνικό τους ήρωα και σωτήρα.«Drac» στη
Ρουμανία σημαίνει «δράκος», αλλά «Dracul» σημαίνει «ο διάολος». Ο
πατέρας του Vlad III ονομαζόταν Vlad Dracul και άνηκε στο «τάγμα των
Δράκων» (Order of the dragon). Έτσι και ο υιός του πήρε ακριβώς το ίδιο
όνομα. H λέξη «Dracula» σημαίνει «Ο υιός του Διαβόλου».

Τον Vlad III, θα τον συναντήσουμε στην ιστορία ως VLAD III DRACUL,
VLAD TEPES ή VLAD THE IMPALOR.

Αξίζει όμως να κρίνουμε έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο, από ένα

μύθο;

Τον 14ο αιώνα μ.Χ, η Ρουμανία ήταν χωρισμένη σε τρία ψευδοκράτη. Τη

Γαλάχια, τη Τρανσυλβανία και τη Μολδαβία. Οι προφήτες μιλούσαν για
κάποιον ο οποίος θα ένωνε τη Ρουμανία ξανά, θα ήταν ειρηνικός και
φιλεύσπλαχνος, και ότι αυτός ο κάποιος θα ήταν ή ο Μεσσίας ή ο
Αντίχριστος.
 Το 1421 μ.Χ γεννήθηκε ο
μεγαλύτερος αδερφός του
Vlad, Mircea.
Το 1431 μ.χ o πατέρας του
Vlad,τάχθηκε στο τάγμα των
δράκων, απ' όπου πήρε και το
όνομα Dracul. Λίγο αργότερα
γεννήθηκε ο Vlad III στο
κάστρο «Dracul», στην

Sighisoara της Transylvania. Το 1456 μ.Χ

έφτασε στην Ρουμανία όπου και τη βρήκε
μέσα στην αναρχία. Τον θρόνο κατείχε ο
Πρίγκιπας Καρλ ο οποίος ευθυνόταν για όλη
τη μιζέρια που επικρατούσε στη χώρα του.

Vlad Tepes – O Δράκουλας (III)

To Όνομα Ντράκουλ\
«Drac» στη Ρουμανία σημαίνει «δράκος», αλλά «Dracul» σημαίνει «ο
διάολος». H λέξη «Dracul» είναι Ρουμανολατινική και σημαίνει γιος του
Δράκου και κατά άλλη εκδοχή «Ο υιός του Διαβόλου». Ο πατέρας του Vlad
III ονομαζόταν Vlad Dracul και άνηκε στο «τάγμα των Δράκων» (Order of
the dragon). Έτσι και ο υιός του πήρε ακριβώς το ίδιο όνομα.
Η είσοδος αυτή στο τάγμα έδωσε και το όνομα Dracula: Οι μπογιάροι της
Ρουμανίας που ήξεραν τον Vlad και την είσοδό του στο Τάγμα, τον έλεγαν
με το όνομα Dracul που στα ρουμανικά σημαίνει δράκος. Dracula στα
ρουμάνικα σημαίνει “Ο ιός του Dracul” (το “a” δηλώνει κτητική).
Επίσης Ρουμανολατινική είναι και η προσωνυμία Τσέπες (Tepes) που
σημαίνει Ανασκολοπιστής (Impaler) δηλ. αυτός που θανατώνει με
παλούκωμα. Η λέξη βοεβόδας είναι Σλαβική και σημαίνει στρατιωτικός
ηγέτης-πολέμαρχος.

Το σπίτι που γεννήθηκε ο Vlad

Tepes, που σήμερα λειτουργεί ως
εστιατόριο
Για το θέμα αυτό, ενδιαφέρουσες
είναι οι απόψεις του ιστορικού
Νικολάε Στοϊτσέσκου, ο οποίος
αναφέρει ότι πιθανώς το όνομα
Ντράκουλ (Βλαντ Ντράκουλ) το
έλαβε από το παράσημο του
Δραγόνος (πάνω στο οποίο
απεικονιζόταν ένας δράκος).
Ορισμένοι Οθωμανοί χρονικογράφοι
ονομάζουν τον Τσέπες Draculoglu
(γιος του Δράκουλα). Πολλοί
Ρουμάνοι και Ούγγροι ιστορικοί
υιοθέτησαν αυτή την άποψη και
υποστήριξαν ότι στα σλαβονικά η
λέξη Δράκουλας σημαίνει “ο γιος του
Ντράκουλ”. Όμως σε πολλά
ντοκουμέντα ο πατέρας του φέρει την
ίδια ονομασία, δηλ. Draculea (ο
Τσέπες υπέγραφε πότε ως Drakulea και πότε ως Dragulia). Δεδομένου ότι
ο πατέρας του Τσέπες λεγόταν και Dracul, ο Στοϊτσέσκου συμπεραίνει ότι
τα ονόματα Draculea και Dracul έχουν την ίδια σημασία (στα σλαβονικά
Draku σημαίνει δράκος). Στο όνομα Drakulea λοιπόν, που ο Βλαντ Τσέπες
κληρονόμησε από τον πατέρα του, δόθηκε η σημασία του διαβόλου από
δυτικές πηγές οι οποίες δεν γνώριζαν ρουμανικά και απέδωσαν
λανθασμένα τη λέξη Dracul. Γεγονός είναι ότι οι Ρουμάνοι δεν τον
αποκάλεσαν ποτέ Δράκουλα, αλλά πάντα Τσέπες προσωνύμιο που
χρησιμοποίησαν και οι Οθωμανοί χρονικογράφοι (Kazikli=
Ανασκολοπιστής).
Το βιβλίο του Στόκερ

Στα τέλη του 19ου αιώνα ενέπνευσε

τον Ιρλανδό συγγραφέα Bram Stoker
να γράψει το αριστουργηματικό
μυθιστόρημα τρόμου ” Δράκουλας ο
βρυκόλακας των Καρπαθίων”
(Dracula: the vampire of
Carpatheans). Η πρώτη έκδοση του
βιβλίου ” Δράκουλας ” που
κυκλοφόρησε σε δύο τόμους στην
Βρετανία τον Ιούνιο 1897 έγινε
αμέσως best-seller . Ο Stoker έγραψε
ίσως το διασημότερο μυθιστόρημα
φρίκης και γνώρισε παγκόσμια
επιτυχία…μεταφράσθηκε σε 100
γλώσσες πουλώντας μέχρι σήμερα
εκατομμύρια αντίτυπα και
μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε
περισσότερες από 30 εκδοχές με
ήρωα τον Κόμη Δράκουλα.
Αν και υπήρξαν και άλλα
μυθιστορήματα για βαμπίρ
το βιβλίο του Stoker είχε την
ισχυρότερη απήχηση στην
λαϊκή φαντασία. Όλοι
γνωρίζουν τον μύθο που
έπλασε ο Ιρλανδός
συγγραφέας Bram Stoker,
χωρίς όμως να ξέρει κανείς
γιατί το ον αυτό συνδέθηκε
με το πραγματικό πρόσωπο
που έζησε τον 15ο αιώνα
μ.Χ., Vlad III Dracul. Πολλοί
είπαν ότι όταν συνέλαβε την
ιδέα για το μυθιστόρημα, του
μίλησε κάποιος στενός του
φίλος για τον Vlad III, και
αυτός εμπνεύστηκε από τα κατορθώματα του. Όσο Φοβερός κι αν φαίνεται
ο Vlad III Dracul από τις πράξεις του, ο Stoker έδωσε ένα χειρότερο
πρόσωπο προς το κόσμο, δημιουργώντας ένα μίσος προς τον εαυτό του
από τους Ρουμάνους, επειδή έθιξε τον εθνικό τους ήρωα και σωτήρα.
Πλάσμα αλλόκοτο που βγαίνει τις νύχτες αναζητώντας αίμα. Με το πρώτο
χάραγμα της αυγής πρέπει να επιστρέψει στον τάφο του, στο φέρετρο και
 στην ασφάλεια που του δίνει το
χώμα από τους τάφους των
προγόνων του. Τα θύματά του
γίνονται κι αυτά απεχθή ανίερα
όντα. Βαμπίρ, που θα ψάχνουν
αιώνια στο σκοτάδι για τα δικά
τους θύματα, σε ένα ατέλειωτο
κύκλο αίματος. Είναι ο άρχοντας
της νύχτας. Ο δίχως σκιά,
απόκοσμος, Κόμης Δράκουλας.

Το σπίτι του Bram Stoker

στην Ιρλανδία

Το πώς ο Κόμης Δράκουλας

έγινε βαμπίρ, είναι λογοτεχνικά
ασαφές. Ο Van Helsing
αναφέρει ότι ο Κόμης πριν γίνει
βαμπίρ ήταν νεκρομάντης ενώ η
οικογένειά του είχε μακροχρόνια
ενασχόληση με τον διάβολο. Τον
αποκαλεί “ο Βασιλιάς-βαμπίρ”,
αν και πιθανότατα δεν είναι ο πρώτος από τους ανθρώπους που έγιναν
βαμπίρ. Οι δυνάμεις του περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων,
μερικές από τις οποίες είναι πέρα από τις μυθιστορηματικές περιγραφές.
Μπορεί να δίνει εντολές σε οποιοδήποτε ζώο, να ελέγχει τα φυσικά
φαινόμενα, να μεταμορφώνεται σε ομίχλη, σε σκόνη, σε νυχτερίδα ή λύκο,
να έχει υπεράνθρωπη δύναμη και να εξουσιάζει τους ανθρώπους με το
βλέμμα κάνοντας κυρίως γυναίκες, κατά προτίμηση παρθένες, να
προσφέρουν ηδονικά τον λαιμό τους. Έχει όμως και σοβαρούς
περιορισμούς στην δράση του. Είναι σχετικά αδύναμος μεταξύ της
ανατολής και του ηλιοβασιλέματος και δεν μπορεί να μπει σε ένα σπίτι
εκτός κι αν προσκληθεί. Μπορεί να παρακάμψει όμως αυτή την αδυναμία,
αφού με τη δύναμη του βλέμματός του υπερνικά τις αντιστάσεις.
Επίσης, ένα αξεπέραστο εμπόδιο για τον Κόμη είναι η θέα του σταυρού, η
μυρωδιά του σκόρδου και η όστια. Μπορεί να διασχίσει τρεχούμενο νερό
μόνο όταν είναι ρηχό και δεν μπορεί να κοιμηθεί σε χώμα αν δεν είναι το
ίδιο με το “ιερό χώμα των θαμμένων προγόνων του”. Γι αυτό τον λόγο,
αναγκάζεται στις μετακινήσεις του να μεταφέρει μαζί του, πάντα με την
βοήθεια κάπου υπηρέτη ή σκλάβου, χώμα από αυτούς τους τάφους.
 Το
ψαροχώρι του Whitby, στη Β. Αγγλία, όπου σύμφωνα με το βιβλίο του
Stoker κατέφυγε ο Δράκουλας κατά τον ερχομό του στην Αγγλία.
Διακρίνονται τα ερείπια του Αββαείου, όπου υποτίθεται πως διέμενε.
Στην έναρξη του μυθιστορήματος, είναι ηλικιωμένος. Με την πάροδο του
χρόνου και με το αίμα απ’ τα θύματά του γίνεται όλο και πιο νεώτερος και
πιο ισχυρότερος.Έτσι, μεταμορφώνεται σε έναν ζωντανό-νεκρό ευγενή από
την Τρανσυλβανία, που προγραμματίζει την είσοδό του στο Λονδίνο,
αναζητώντας μέσα σε ένα πληθυσμό εκατομμυρίων μια ανεξάντλητη πηγή
θηραμάτων. Αν και η πίστη στα βαμπίρ ήταν διαδεδομένη τόσο στην Ασία
όσο και στην Ευρώπη, ο μύθος αρχικά ξεκίνησε σαν σλαβικός και
ουγγρικός μύθος που αποτέλεσε τον πλέον τρομερό εχθρό του καλού και
της Θεϊκής τάξης πραγμάτων. Με το χλωμό δέρμα, το οστέινο πρόσωπο,
τους λευκούς μυτερούς κυνόδοντες και το επίμονο έως υπνωτιστικό
βλέμμα, το βαμπίρ ζητά επίμονα τον λαιμό του θύματος. Ιστορίες με βαμπίρ
υπάρχουν σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς: Στην Κίνα και στην Ινδία,
πλάσματα όμοια με βαμπίρ, έχουν στοιχειώσει τους εφιάλτες και τη
λαογραφία των εκεί λαών. Ο Stoker απλά ερεύνησε τους ανατολικό-
ευρωπαϊκούς μύθους, οι οποίοι του πρόσφεραν ποικίλες ιστορίες για αυτά
τα υπερφυσικά τέρατα. Ιδιαίτερα στην ανατολικό-ευρωπαϊκή παράδοση,
δεν υπάρχει μόνο ένα είδος βαμπίρ αλλά πολλά, και “το βαμπίρ” δεν είναι
μια τόσο ευδιάκριτη κατηγορία οντότητας σαν το ” δαίμονα” ή ακόμα και τη ”
μάγισσα”. Ο Stoker επέλεξε μεταξύ αυτών των διαφορετικών μύθων των
ανατολικό-ευρωπαϊκών δαιμόνων, εκείνη που του πρόσφερε την
καταλληλότερη συνταγή ώστε να τις συγχωνεύσει και να αποδώσει το
βαμπίρ του μυθιστορήματός του.
 Μελέτησε επίσης την ανατολικό-
ευρωπαϊκή ιστορία και στον
πρίγκιπα Vlad Tepes βρήκε την
τελική έμπνευση για την ιστορία
του “αθάνατου” ευγενή Κόμη
Δράκουλα.
Ο Stoker ήταν βαθιά
προσηλωμένος στην πίστη για
σεξουαλική ηθική και
προσπάθησε να το μεταφέρει στο
βιβλίο του, παρόλο που το
μυθιστόρημά του θεωρείται από
πολλούς κριτικούς ότι περιέχει
αναφορές και υπαινιγμούς
έντονου σεξουαλικού
περιεχόμενου. Ο Stoker

θεωρούσε και είχε δηλώσει πολλές φορές

ότι τα μυθιστορήματα πρέπει να μην
περιέχουν σεξουαλικά υπονοούμενα και
αναφορές καθώς πίστευε ότι η φαντασία
των αναγνωστών θα μετέτρεπε και το πιο
απλό υπονοούμενο ή νύξη…σε
ακολασία. Έτσι, ο Δράκουλας του Stoker
έχει μεν πολλές σκηνές που φαίνονται
σαν προτροπή για όργια και σεξουαλικές
ακολασίες λόγω της αισθησιακής
περιγραφής, όμως, αυτή η
σεξουαλικότητα μετουσιώνεται με την
εξέλιξη της πλοκής σε βικτοριανή και
χριστιανική αίσθηση της ηθικής. Η
σεξουαλική ενέργεια, κατά την άποψη
του Stoker, μπορεί να ωθήσει με μεγάλη
ευκολία περισσότερο προς το κακό παρά
προς το καλό. Έτσι με το γράψιμό του, ο Stoker, συγχώνεψε σιωπηλά και
υποχθόνια την αμαρτία και την σεξουαλικότητα με ηθικολογικό τρόπο. Τα
θέματα της χριστιανικής ηθικής εκφράστηκαν μεν με αισθησιακό τρόπο,
αλλά στο τέλος με νίκη και θρίαμβο της αγνότητας, ακόμα και στην πρώτη,
σεξουαλικά φορτισμένη σκηνή των τριών θηλυκών βαμπίρ που
προσπαθούν με προκλητικό τρόπο να παρασύρουν τον Jonathan Harker.
Το εξώφυλλο της Πρώτης Έκδοσης του βιβλίου
Από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου καταλαβαίνουμε ότι ένας νεαρός
δικηγόρος ταξιδεύει στην Τρανσυλβανία, προσκεκλημένος του Κόμη
Δράκουλα προκειμένου να τακτοποιήσει την αγορά ενός κτήματος στο
Κάρφαξ της Αγγλίας για λογαριασμό του Κόμη. Έτσι, αν και υποτίθεται ότι
επρόκειτο μόνο για ένα μυθιστόρημα φρίκης, ο Bram Stoker, έγραψε στην
ουσία ένα μυθιστόρημα αντιπροσωπευτικό της ηρωικής πάλης μεταξύ του
καλού της αγνότητας και την
ηθικής, ενάντια των
δυνάμεων του κακού που
προσπαθεί να τις
υπονομεύσει.
Ο Δράκουλας εμπνέει τον
απόλυτο φόβο όχι μόνο
επειδή είναι συνδυασμός
ζωής και θανάτου, αλλά, για
ένα βαθύτερο λόγο. Είναι η
πάλη σε μια βικτοριανή
εποχή μεταξύ δυο
διαφορετικών πολιτισμών.
Της απολίτιστης και
αιμοσταγούς ανατολής και
της πολιτισμένης και ηθικής
δύσης. Του ηδονισμού, που
είναι το πρόσχημα του
βαμπίρ ώστε να παρασύρει
στον θάνατο και την
προσβολή της ζωής με το
τέρας που θα ζωντανεύει
μόνο το βράδυ, και της
ηθικής ακεραιότητας και
αγνότητας, αφού το κακό
επιθυμεί να ζήσει μέσα από
τη καταστροφή των ηθικών
χριστιανικών δομών, αλλά και να καταστραφεί από την αγνότητα του
σταυρού και του αγιασμού.
Πέντε άνδρες αντιτάσσει ο Stoker σε αυτή την δύναμη. Όλοι τους
εκπέμπουν το ιδανικό της αδιάλλακτης βικτοριανής ανδροπρέπειας και της
ιπποσύνης. Τον Jonathan Harker, τον Quincey Morris, τον Arthur
Holmwood, τον John Seward, και τον Abraham Van Helsing, ενώ στο
πρόσωπο μιας γυναίκας, της Mina Harker, θα εκπροσωπηθεί η αγνότητα
της βικτοριανής γυναίκας.
Είναι οι έξι εκπρόσωποι του καλού που αναλαμβάνουν να εξοντώσουν τον
Κόμη Δράκουλα. Ο Patrick Brantlinger μάλιστα υποστήριξε ότι ο
“Δράκουλας” μπορεί να διαβαστεί και σαν μυθιστόρημα όπου η αυστηρή
βρετανική κοινωνία κινδυνεύει να καταστραφεί, από ένα ανατολίτικο
απόκοσμο κίνδυνο, να σωριαστεί σε σωρό ερειπίων, σε μια εποχή που και
η αυτοκρατορία των αποικιών είχε αρχίσει να υφίσταται τους πρώτους
τριγμούς της.
Στην περιγραφή του ταξιδιού στην Τρανσυλβανία του Harker, ο Stoker
προαναγγέλλει τη φυλετική σύγκρουση που πρόκειται να ακολουθήσει.
Μέσα από το χειρόγραφο ημερολόγιο του Harker αντιπαραβάλλεται η
 ασυγκράτητη δεισιδαιμονία της
ανατολής με την επιστημονική
μέθοδο της δύσης: “Κάθε
γνωστή δεισιδαιμονία στον
κόσμο έχει συμπυκνωθεί στα
Καρπάθια”, γράφει ο ίδιος ο
Stoker. Ο Stoker επίσης,
αφήνει και ένα αδιόρατα
ομοφυλόφιλο υπαινιγμό που
καταδεικνύεται με την σχεδόν
οργασμική επιθυμία του
Δράκουλα για το αίμα του
Harker όταν εκείνος κόβεται
στο ξύρισμα όπου ο
Δράκουλας κοιτάζει τον λαιμό
του θύματος “με δαιμονική
μανία” όπως γράφει ο Stoker.
Αυτή η λέξη – “δαιμονική” –
απεικονίζει με ποιο τρόπο η
βικτοριανή ηθική
προσδιόριζε την
ομοφυλοφιλία, σαν κάτι το
αμαρτωλό και ακάθαρτο.
Αργότερα ο Δράκουλας
αντιδρά με ζηλοτυπία στις
σεξουαλικές “περιπτύξεις” του
Harker και των τριών γυναικών
βαμπίρ. Ουρλιάζει:”Πώς τολμήσατε να τον αγγίξετε;…Αυτός ο άντρας μου
ανήκει!…Σας υπόσχομαι ότι όταν τελειώσω μαζί του, τότε θα τον φιλήσετε
εσείς”.Από εκεί κι έπειτα ακολουθεί ο απόλυτος τρόμος. Παρ’ όλα αυτά οι
ερευνητές αποδίδουν στην πορφυρία (μια γενετική ασθένεια του
αίματος) τις φυσικές παραμορφώσεις, την ευαισθησία στο φως και τη
δεδηλωμένη απέχθεια προς το σκόρδο και τους σταυρούς που
εκδηλώνουν οι “βρικόλακες”. Θα μπορούσαμε λοιπόν να πούμε ότι ο
γνωστός και σεσημασμένος Δράκουλας, έπασχε από μια
κληρονομική αρρώστια… Ο καθηγητής David Dolphin, ένας
αναγνωρισμένος βιοχημικός του πανεπιστημίου του Βανκούβερ του
Καναδά, μελετώντας τα συμπτώματα που παρουσιάζει ο Δράκουλας στο
βιβλίο του Στόκερ, έφτασε στο συμπέρασμα ότι ο μύθος του βαμπιρισμού
δεν είναι και τόσο μύθος, μιας και τα συμπτώματα της πορφυρίας (κόκκινα
ούρα, νευρικές κρίσεις, κ.α.) ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στους
θρύλους των βρικολάκων που όλοι γνωρίζουμε, αλλά και σε άλλους
σχετικούς θρύλους της Ασίας που μας είναι σχετικά άγνωστοι. Όλες οι
εκδηλώσεις αυτής της ασθένειας “κολλάνε” πλήρως στο πρότυπο που
έθεσε ο ερευνητής. Έτσι, με μιας, δικαιολογείται γιατί οι βρικόλακες δεν
βγαίνουν έξω αν δεν είναι νύχτα, γιατί πίνουν αίμα και γιατί αποφεύγουν –
 σαν το διάολο το λιβάνι –
να φάνε σκόρδο.Η
πορφυρία, μια πολύ
σπάνια ασθένεια,
περιγράφεται κυρίως ως
μια έλλειψη ερυθρών
αιμοσφαιρίων από το
αίμα, επιφέροντας μια
υπερευαισθησία, βλέπε
υπεραλλεργία, στο φως
του ήλιου.Επιπλέον,
εκείνος που πάσχει από
αυτή είναι αντικείμενο
σοβαρών
παραμορφώσεων. Πιο συγκεκριμένα, το σύστημα που είναι υπεύθυνο για
την ανάπτυξη και την κατανομή των τριχών στο σώμα του λειτουργεί πλέον
ανώμαλα και, ακόμα πιο εντυπωσιακό, η μύτη και τα δάχτυλά του
ατροφούν και συρρικνώνονται, σε σημείο που να μοιάζουν περισσότερο με
άκρα ή νύχια αρπακτικού πουλιού παρά με χέρια ανθρώπου. Η εξέλιξη της
ασθένειας επιφέρει επίσης μια δυσκαμψία των χειλών και των ούλων του
πάσχοντα και ο μορφασμός στον οποίον οδηγείται αναγκαστικά αφήνει να
φανούν τελείως τα δόντια του. Δε θέλει και πολύ για τη λαϊκή φαντασία, τα
απλά και του μέσου ανθρώπου κυνόδοντα να αποκτήσουν την όψη
πραγματικών κοφτερών δοντιών άγριου θηρίου. Είναι προφανές ότι οι
βρικόλακες των περασμένων αιώνων ήταν πραγματικά άτυχοι. Δεν είχαν
στη διάθεσή τους γυαλιά ηλίου, αλλά ούτε και μπορούσαν να κάνουν
μετάγγιση αίματος για να βάλουν μέσα τους τα ερυθρά αιμοσφαίρια που
τους έλειπαν. Σήμερα οι μέθοδοι αυτές για την καταπολέμηση της
πορφυρίας είναι ευρέως διαδεδομένες, και το μόνο που έχει να ρισκάρει ο
ασθενής είναι η περίπτωση να κολλήσει aids. Σε ό,τι αφορά στο σκόρδο,
είναι γνωστό ότι το φυτό αυτό περιέχει μια χημική ουσία που δρα
ανασταλτικά με κάποια ένζυμα του ήπατος. Ένας υγιής άνθρωπος αν φάει
σκόρδο θα έχει σίγουρα προβλήματα με την μυρωδιά της ανάσας του, ένας
άνθρωπος όμως που πάσχει από πορφυρία, θα δει τα προβλήματά του να
δεκαπλασιάζονται αυτομάτως από τη στιγμή που θα βάλει μόλις μια
σκελίδα σκόρδου στο στόμα του. Τα τριχωτά και παραμορφωμένα από την
ασθένεια πρόσωπά τους άλλωστε θα μπορούσαν να εξηγήσουν από μόνα
τους τη θρυλική απέχθεια των βρικολάκων για τους καθρέφτες και… τους
σταυρούς, εφόσον μπροστά σε ένα τέτοιο θέαμα, οι ασθενείς θα
μπορούσαν να πιστέψουν ότι είναι “δαιμονισμένοι”. Εκείνο όμως που
χτυπάει περισσότερο τη φαντασία, είναι το γεγονός ότι οι “βρικόλακες”, μην
έχοντας κάποιον τρόπο να πραγματοποιήσουν εκείνη την εποχή
μεταγγίσεις αίματος, δεν είχαν άλλη λύση από το να πίνουν μεγάλες
ποσότητες αίματος.
Η τελευταία κατοικία του Bram Stoker
Επιπλέον, οι γάμοι ανάμεσα σε ανθρώπους με το ίδιο αίμα συγγένειας να
κυλά μέσα τους, πολύ συχνοί πριν από κάποιους αιώνες, διευκόλυναν την
εγκατάσταση της ασθένειας σε κάποιες συγκεκριμένες “γαλαζοαίματες”
περιοχές, όπως ήταν και η Τρανσυλβανία, πατρίδα του Δράκουλα. Είναι
γνωστό ότι οι βασιλείς της Αγγλίας Άννα, Γεώργιος ο 3ος, Γεώργιος ο 4ος,
αλλά και ο βασιλιάς της Πρωσίας Φρειδερίκος ο 2ος είχαν χτυπηθεί από
την πορφυρία.Απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που κατά τη διάρκεια αιώνων
απομάκρυνε την προσοχή των γιατρών από τους “βρικόλακες” ήταν οι
λαϊκές “διαγνώσεις”. Οι διαγνώσεις των ανθρώπων του λαού, των απλών
ανθρώπων που τρομοκρατούνταν με το ασυνήθιστο θέαμα που εξέπεμπε η
κατάσταση των άτυχων ασθενών. Προσπαθήστε να φανταστείτε πώς
έβλεπαν τότε έναν τύπο που έβγαινε από το σπίτι του μόνο τη νύχτα, που
είχε όψη θηρίου και τρίχες παντού.
Έναν άνθρωπο που ίσως να μην ήταν
άλλος από εκείνο που όλοι έβλεπαν
σαν την πηγή όλων των κακών που θα
τους έβρισκαν…Είκοσι πέντε χρόνια
μετά την έκδοση του βιβλίου του Bram
Stoker ο Γερμανός Friedrich Wilhelm
Plumpe με το ψευδώνυμο Friedrich
Murnau, συνέθεσε μια
κινηματογραφική όπερα με ήρωα τον
Τρανσυλβανό ευγενή με τίτλο
“Nosferatu”. Ήταν μια επιφανειακή

παραλλαγή του βιβλίου του Stoker

καθώς ο Murnau δεν είχε
εξασφαλίσει τα πνευματικά
δικαιώματα του βιβλίου. Η όπερα
όμως υπήρξε μνημειακή.
Πέρασαν πενήντα ακόμα χρόνια
και ο Werner Herzog θα δώσει
στον Klaus Kinski τον ρόλο του
βρικόλακα, του Nosferatu, ένα
ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του ηθοποιού που για πολλά χρόνια
θα ταυτιστεί μαζί του.
Το 1931 ο Tod Browning θα δώσει στον Ούγγρο Bela Lugosi τον καλύτερο
ρόλο της καριέρας του, ένα ρόλο που θα τον σημαδέψει σε όλη του την
μετέπειτα σταδιοδρομία. Ο Lugosi, ερμηνεύοντας τον ρόλο με μέγιστη
δραματικότητα, διανθισμένη με την βαριά ουγγρική του προφορά, άλλαξε
την αποκρουστική εικόνα του Murnau και του Herzog, σε πιο
“εκλεπτυσμένη” έκφραση του κακού.

Όμως όλα απελευθερώθηκαν με την χολιγουντιανή εκδοχή του Κόμη

Δράκουλα, δοσμένη από τα στούντιο της Hammer Films στα τέλη της
δεκαετίας του ‘50 και τον ιδανικότερο Δράκουλα, στο καθ’ όλα επιτυχημένο
Christopher Lee, που θα τον ενσαρκώσει οχτώ φορές! Ο Lee θα
μετουσιώσει τον μέχρι τότε αιμοδιψή αλλά ηδονικά “ακίνδυνο” και
αποκρουστικό Κόμη, σε σαγηνευτικό ευγενή με δαιμονική φύση, δίνοντας
έμφαση, στην έτσι κι αλλιώς υποβόσκουσα
σεξουαλικότητα της αρχικής ιδέας του
Stoker.
 Το 1992, ήρθε η “εκδοχή
των εκδοχών”, μέσα από
την οπερετική ιδιοφυΐα
του Francis Ford
Coppola, που
σκηνοθέτησε ένα
αριστουργηματικό έργο,
πλημμυρισμένο με
θάνατο και έρωτα. Ο
Δράκουλας
μεταμορφώνεται σε μια
ηδονική γοητευτική
φιγούρα, πέρα από το
Καλό και το Κακό, σε
κάποιον καταδικασμένο
να ζει στα σκοτάδια του
πύργου του,
κυνηγημένος από τον
άδικο σχεδόν θυσιαστικό
χαμό της συζύγου του,
που προτιμά να
αυτοκτονήσει παρά να
πέσει στα χέρια των
αιώνιων εχθρών της
οικογένειας των Ντράκουλ, των Οθωμανών.
Είναι ίσως καιρός ο τρομερός ” Δράκουλας” να απελευθερωθεί από την
αιώνια κατάρα της αναζήτησης αίματος και να λάβει μια θέση δίπλα στον
Ιωάννη Ουγγλέση, στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, στον Ιωάννη Ουνυάδη,
στον Γεώργιο Καστριώτη- Σκεντέρμπεη και στον Κορκόνδειλο Κλαδά, σαν
ηγεμόνας με έντονη αντιοθωμανική δράση, λυτρωμένος από τον
χολιγουντιανό και μυθιστορηματικό αλλά πέρα από κάθε πραγματικότητα
ήρωα.
Προτομή του Vlad Tepes στη Ρουμανία
Vlad Tepes – O Δράκουλας (II)

της Μαράτας Δ., θυγατρός της Composition Doll

Η ρήξη με τους Οθωμανούς

Η ρήξη με τον Σουλτάνο ξεκίνησε όταν ο Τσέπες σταμάτησε να πληρώνει
τον φόρο υποτέλειας, που ήταν 10.000 γρόσια. Ο σουλτάνος, σύμφωνα με
τον Βυζαντινό ιστοριογράφο Λαόνικο Χαλκοκονδύλη, έστειλε τον Χαμζά
μπέη με ρητή εντολή να μεταφέρει στην Κωνσταντινούπολη τον απείθαρχο
υποτελή Βλαντ Τσέπες, αλλά εκείνος κατάφερε να συλλάβει τους διώκτες
του και κατά τον προσφιλή του τρόπο να τους ανασκολοπίσει. Ήταν η
έναρξη της Βλαχο-Οθωμανικής διένεξης, ο οποίος για να τρομοκρατήσει
του Οθωμανούς, λεηλάτησε με πρωτοφανή αγριότητα την περιοχή μεταξύ
Νικόπολης και Βιδινίου, εκτελώντας τόσο μουσουλμάνους όσο και
χριστιανούς.
Ξέροντας ο Τσέπες ότι οι Οθωμανοί δεν θα έμεναν με σταυρωμένα τα
χέρια, ζήτησε βοήθεια από τον σύμμαχό του, Ματθία Κορβίνο γιου του
Ιωάννη Ουνυάδη, ο οποίος όμως καθυστερούσε επιδεικτικά να τηρήσει τις
συμμαχίες μαζί του παρόλο που ο Βλάντ είχε παντρευτεί μια από τις
εξαδέλφες του Ματθία.
Ο Μωάμεθ Β’ είχε εξοργιστεί τόσο πολύ από τον Τσέπες ώστε ηγήθηκε
προσωπικά της εκστρατείας κινητοποιώντας 60.000 στρατό, 25 πολεμικά
πλοία και 150 βοηθητικά ενώ ο Βλαντ Τσέπες επιστράτευσε όλους τους
άνδρες της ηγεμονίας, από 12 ετών και πάνω αλλά δεν συγκέντρωσε πάνω
από 22.000 άνδρες. Σύμφωνα με τον ιστορικό Νικολάε Γιόργκα “για πρώτη
φορά ο Μωάμεθ Β’, αυτός ο ακούραστος πολεμιστής, βρήκε επιτέλους
ψυχές που τον άφηναν άναυδο με τη σιωπηρή και χωρίς αλαζονεία δύναμή
τους”.
Στην αρχή τα Οθωμανικά στρατεύματα είχαν νίκες και μόνο νίκες, αλλά οι
συνθήκες άλλαξαν για τους εισβολείς όταν Βλάντ εφάρμοσε την τακτική της
“καμένης γης” που μαζί με τις καιρικές συνθήκες, καθώς και τα
δηλητηριασμένα από τους Βλάχους πηγάδια επέφεραν βαριές απώλειες για
τους εισβολείς. Μέσα σε αυτή την καταθλιπτική ατμόσφαιρα σε μια χώρα
όπου ο θάνατος καραδοκούσε παντού, ο τολμηρός πολέμαρχος Βλαντ
Τσέπες εξαπέλυσε την περίφημη νυκτερινή επίθεση της 17ης Ιουνίου 1462.
 Ο Χαλκοκονδύλης αναφέρει ότι ο
Βλαντ επιτέθηκε στο στρατόπεδο του
Σουλτάνου με 7.000 ή 10.000
πολεμιστές, υπό τον ήχο χιλιάδων
βούκινων και αναμμένων δαυλών που
κρατούσαν οι πολεμιστές του, με
στόχο να φτάσουν στην σκηνή του
Σουλτάνου. Όμως από λάθος
βρέθηκαν στις σκηνές των βεζίρηδων
Ισάκ και Μαχμούτ, δίνοντας έτσι την
ευκαιρία στην σωματοφυλακή του
σουλτάνου να τον φυγαδεύσει. Με τον
ερχομό της αυγής οι πολεμιστές του
Τσέπες αποσύρθηκαν και οι
Οθωμανοί με πολλές απώλειες
κατευθύνθηκαν προς την Τιργκόβιστε
που αντί να την καταλάβουν την
προσπέρασαν άγνωστο για ποιους
λόγους.
Η διχόνοια στη Βλαχία
Έτσι ο Σουλτάνος, ο πορθητής της
Κωνσταντινούπολης, διέταξε
υποχώρηση από την “καταραμένη γη”
ορίζοντας όμως ηγεμόνα τον αδελφό
του Βλάντ, Ράντου τον Ωραίο,
σφηνώνοντάς ισχυρές στρατιωτικές
επίλεκτες δυνάμεις, σπέρνοντας έτσι
την διχόνοια στην Βλαχία. Ο Ράντου υποσχέθηκε στο λαό, διοίκηση δίχως
σκληρότητα και ειρήνη με τους Οθωμανούς, κάνοντάς τους πολεμιστές να
εγκαταλείπουν τον Βλάντ και να ενώνονται κάτω από την δική του
ηγεμονία.
Ο Τσέπες κατέφυγε στην Τρανσυλβανία του Ματθία Κορβίνου. Μετά από
λίγο καιρό και όλως ξαφνικά στα χέρια του Κορβίνου έφτασε επιστολή
δήθεν του Τσέπες που υποσχόταν στον Σουλτάνο την Βλαχία και
Τρανσυλβανία και με αυτή την δικαιολογία ο Ματθίας φυλάκισε τον Βλάντ.
Ο Βλαντ παρέμεινε 12 χρόνια υπό καθεστώς χαλαρού περιορισμού μέχρι
που το 1475 ο Στέφανος ο Μέγας, ηγεμόνας της Μολδαβίας που ο Βλαντ
τον είχε βοηθήσει να αναρηθεί στον θρόνο, ζήτησε από τον Ματθία να
ελευθερώσει τον Βλάντ που θα ηγούνταν ενός νέου πολέμου εναντίον των
Οθωμανών. Έτσι το 1475 ο Βλαντ Τσέπες Ντράκουλ, ήταν και πάλι
ελεύθερος να σκορπίσει τον τρόμο και τον θάνατο για επιστρέψει στον
θρόνο της Βλαχίας το 1476.
Το τέλος του Δράκουλα
Σχετικά με τον θάνατο του Βλάντ οι εκδοχές είναι πάρα πολλές και η
“Αφήγηση για τον βοεβόδα Δράκουλα”, άγνωστου συντάκτη, παρουσιάζει
μια τέτοια εκδοχή. Ο θάνατος του βοεβόδα Βλάντ Τσέπες υπήρξε εξ ίσου
φρικιαστικός. Λέει, ότι Το 1476 ηγήθηκε επιδρομής εναντίον Τούρκων
εποίκων στην νότια Βλαχία. σε μια νικηφόρα μάχη κατά των Οθωμανών ο
Τσέπες απομακρύνθηκε από τους σωματοφύλακές του και ανέβηκε σε ενα
ύψωμα για να παρακολουθήσει την καταδίωξη και την σφαγή των αμάχων
Μουσουλμάνων. Εκεί, στρατιώτες του τον πέρασαν για επιφανή Οθωμανό
και του επιτέθηκαν και ένας από αυτούς τον τραυμάτισε με ένα ακόντιο. Ο
Βλαντ δέχθηκε τον πρώτο λογχισμό αλλά δεν έπεσε.Ο Βλαντ Αντιστάθηκε
λυσσασμένα εναντίον των στρατιωτών του, τράβηξε το σπαθί του και
πρόλαβε να σκοτώσει πέντε από τους επιτιθέμενους πριν πέσει και ο ίδιος
νεκρός από τα απανωτά κτυπήματα. Επειδή ήταν εξαιρετικά δύσκολο οι
άνδρες του να μη τον αναγνώρισαν, ακόμα και μετά τον τραυματισμό του,
θεωρείται πιθανότερο η δολοφονική αυτή επίθεση να ήταν αποτέλεσμα
συνωμοσίας των βογιάρων. Οι υπόλοιποι μόλις αντιλήφθηκαν το μοιραίο
λάθος σκόρπισαν στο δάσος. Οι χωρικοί βρήκαν το λείψανο ψηλά στα τείχη
και κυριεύθηκαν από πανικό. Λίγο αργότερα το πτώμα του Βλάντ
παραδόθηκε στις Οθωμανικές Αρχές. Η είδηση του θανάτου διαδόθηκε
αστραπιαία. Αφού λοιπόν ο Vlad δολοφονήθηκε το 1477 μ.Χ, ο Ραντού
ήθελε να αποκεφαλίσει τον Vlad και να κατακρεουργημένο πτώμα του
Βλαντ και και το κρέμασαν στα τείχη του Βουκουρεστίου. Οταν σε λίγο
κατέφθασε οι Τούρκοι και πολιόρκησαν την πόλη, αντίκρυσαν το μακάβριο
στείλει μονάχα το σώμα του στον Σουλτάνο. Ο υιός του, Vlad IV, δεν
επέτρεψε κάτι τέτοιο . Ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Πορθητής πρόσταξε να του
κόψουν το κεφάλι και να το στείλουν τρόπαιο στην πρωτεύουσα. (Σύμφωνα
με ορισμένες πηγές το κεφάλι του στάλθηκε ως δώρο στον σουλτάνο, αλλά
και ως επιβεβαίωση ότι ο τρομερός εχθρός είχε εξουδετερωθεί.) Το κεφάλι
του Βλαντ αφού αλατίσθηκε για να μη βρωμίσει,
ταξίδεψε στην Ισταμπούλ όπου εκτέθηκε σε
δημόσια θέα καρφωμένο σε ένα ξύλινο παλούκι.
Ο Ανασκωλοπιστής τόσων αθώων θυμάτων
είχε ανασκωλοπισθή μεταθανάτια. Τον
διαδέχθηκε στη Βλαχία ο Basarab Laiotă cel
Bătrân..
 δολοφονήθηκε το 1477 μ.Χ,
ο Ραντού ήθελε να
αποκεφαλίσει τον Vlad και να
κατακρεουργημένο πτώμα
του Βλαντ και και το
κρέμασαν στα τείχη του
Βουκουρεστίου. Οταν σε λίγο
κατέφθασε οι Τούρκοι και
πολιόρκησαν την πόλη,
αντίκρυσαν το μακάβριο
στείλει μονάχα το σώμα του
στον Σουλτάνο. Ο υιός του,
Vlad IV, δεν επέτρεψε κάτι

Όπως και αν επήλθε ο θάνατος του Βλαντ το βέβαιο είναι πως στα τέλη
Δεκεμβρίου του 1476 ο βοεβόδας-φόβητρο για τους Οθωμανούς δεν
υπήρχε πια. Το σώμα του ενταφιάστηκε στη Μονή του Σναγκόβ, κοντά
στην περιοχή όπου έγινε η δολοφονία.Ο τάφος του Blad Dracula
διασώζεται σε ένα ερειπωμένο μοναστήρι στην νησίδα Σνάγκοβ σε
παραπόταμο του Δούναβη κοντά στο Βουκουρέστι. Μόνο που είναι άδειος.
Το 1931 μ.Χ ανοίχτηκε και δεν βρέθηκε τίποτα παρά κόκαλα ζώων…
Ο τάφος του Δράκουλα στο μοναστήρι του Σνάγκοβ
Κανείς δεν γνωρίζει τι απέγινε το ακέφαλο πτώμα του αιμοβόρου βοεβόδα.
Η τοποθεσία θεωρείται στοιχειωμένη και οι κάτοικοι της περιοχής που
μαστίζεται από δαισιδεμονίες πιστεύουν πως ο πρίγκηπας Βλάντ δεν
πέθανε ποτέ και πλανιέται στα Καρπάθια αναζητώντας εκδίκηση. Ο
μεσαιωνικός θρύλος του αιμοσταγή βοεβόδα Βλαντ εξακολουθεί να
πλανιέται στα ομιχλώδη τοπία της Βλαχίας και Τρανσυλβανίας.
Οι θρύλοι γύρω από τον πραγματικό Βλαντ Τσέπες
Σύμφωνα με
συγγράμματα εποχής,
παλούκωνε τους
εχθρούς του και τους
εγκληματίες και μάζευε
το αίμα τους σε βαζάκια,
ενώ έτρωγε άνετος
μπροστά στα πτώματά
τους. Λέγεται ότι
χρησιμοποιούσε το αίμα
τους για να ξεδιψάσει
από το φαγητό. Επίσης
λέγεται ότι έπαιρνε τα
μωρά των
ειδωλολατρισσών, τα
έψηνε και μετά τα έδινε
στις μανάδες τους να τα
φάνε! Παρ’ ολ’ αυτά, ο
Vlad δεν παλούκωνε
μοναχά, αλλά έγδερνε
ζωντανούς τους εχθρούς του, τους έβραζε, τους τύφλωνε, τους έκαιγε, τους
έψηνε ή τους έθαβε ζωντανούς.
Πολλές φορές πριν τους σκοτώσει,
τους έκοβε τα γεννητικά όργανα, τα
αυτιά ή τις μύτες.
Οι Ρουμάνοι βέβαια δεν τα
παραδέχονται όλα αυτά. Όλα αυτά
γίνονταν μόνο σε αυτούς που, κατά
τη γνώμη του, το άξιζαν και όχι σε
απλό κόσμο: στους παραβάτες και
στους προδότες. Κάτι τέτοιο στις
μέρες μας θα φαινόταν απάνθρωπο,
αλλά στους Ρουμάνους ήταν κάτι το
εντελώς φυσιολογικό και
αγαπούσαν τον Vlad, διότι γι’
αυτούς ο Dracula είναι ότι είναι
ότι ο Κολοκοτρώνης για εμάς:
ένας υπέρμαχος της πατρίδας και της θρησκείας κατά των
Τούρκων.
Στην συνείδηση τους ο Βλαντ παραμένει ένας λαϊκός ήρωας που προέταξε
τον σταυρό του Χριστού στην Ισλαμική επέλαση κατά της Χριστιανικής
Ευρώπης. Σαν από ειρωνεία, στα κινηματογραφικά έργα με θέμα τον
Δράκουλα, ο σταυρός αποτελεί το μοναδικό όπλο που απωθεί τον
αιμοδιψή βρυκόλακα πίσω στον τάφο του. Και ο μοναδικός τρόπος που
μπορεί κανείς να τον εξοντώσει είναι να καρφώσει ένα ξύλινο παλούκι στην
καρδιά του την ώρα που κοιμάται. Οπως έκανε ο ίδιος στα άτυχα θύματά
του. Έγινε δημοφιλής και θεωρείται ήρωας στη Ρουμανία και στη
Μολδαβία ακόμα και από ορισμένους ως κυματοθραύστης της
Οθωμανικής επέκτασης στην Ευρώπη τον 15ο αιώνα.
Όμως η εκτέλεση με
παλούκωμα όμως δεν
αποτελεί επινόηση του
βοεβόδα Βλαντ. Αυτός ήταν
ένας τύπος σταύρωσης μόνο
που αντί για την ένωση του
θύματος πάνω σε έναν
σταυρό, το θύμα
παλουκώνονταν, δηλαδή,
ένας πάσσαλος με έναν
μακρύ αιχμηρό, ξύλινο
πόλο, αλοιμένος με λάδι
εισέρχεται αργά, κάθετα στο
κορμί του θύματος μέσω του
πρωκτού ή του στομάχου. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγεται ο
γρήγορος θάνατος από σοκ και ο καταδικασμένος υφίσταται ένα
φριχτό μαρτύριο που κρατάει ώρες. Το σώμα επιδείδονταν έπειτα
στον Vlad Dracula, όπου το απολαύανε στη μέση ενός δάσους .
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς ο Vlad μόλις σκότωσε 20,000
Τούρκους ,έφαγε ψωμί βουτηγμένο στο αίμα τους, κολύμπησε στο
αίμα τους και τους τοποθέτησε με αυτό τον τρόπο επάνω ως
σκιάχτρα για να τρομοκρατήσει περαιτέρω εχθρούς. Τα παλουκωμένα
πτώματα αναρτώνται κατά μήκος των δρόμων και παραμένουν εκτεθειμένα
γιά πολλές μέρες προκαλώντας ανείπωτο τρόμο στους οδοιπόρους. 400
χρόνια νωρίτερα εφαρμοζόταν από τους Βυζαντινούς σαν μέσον
παραδειγματικής τιμωρίας των εχθρών της αυτοκρατορίας κυρίως
των Βουλγάρων. Το 1002 μΧ ο Αρμενικής καταγωγής αυτοκράτορας του
Βυζαντίου Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος εκτέλεσε με παλούκωμα τον
Βούλγαρο στρατηγό Ντραξάν, στρατιωτικό διοικητή των Βοδενών. Φαίνεται
πως οι Τούρκοι κληροδότησαν τον επαχθή αυτό τρόπο εκτέλεσης αν και
τον εφάρμοσαν σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Στις 8 Μαίου 1821 ο Ομερ
Βρυώνης συνέτριψε σώμα επαναστατημένων Ελλήνων στην γέφυρα
της Αλαμάνας κοντά στις Θερμοπύλες και διέταξε την εκτέλεση με
σούβλισμα του Αθανάσιου Διάκου.
Η φημολογία γύρω από το πρόσωπο του Βλαντ Τσέπες, παρουσιάζουν
εξαιρετική αντίφαση. Στις χώρες που γειτόνευαν με την Οθωμανική
Αυτοκρατορία, ο Βλαντ παρουσιάζεται σαν άντρας με απαράμιλλη
γενναιότητα.
Στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη τον παρουσιάζουν σαν αιμοβόρο
τύραννο που για να ικανοποιήσει τις νοσηρές ορέξεις του παρακολουθούσε
τα βασανιστήρια των θυμάτων του, λένε μάλιστα ότι από τους σκοτωμένους
εχθρούς, τάιζε με κομμάτια από τις σάρκες τους, τους αιχμαλώτους μέχρι
να οδηγηθούν σε ανασκολοπισμό. Αυτές οι αφηγήσεις εκπορεύονταν από
ένα περιβάλλον έντονα εχθρικό απέναντι στον Βλαντ, κυρίως
γερμανόφωνους εμπόρους, των οποίων ο Βλάχος βοεβόδας είχε
καταργήσει τα προνόμια, όπως επίσης και από την Αυλή του Ματθία
Κορβίνου, που πάσχιζε να βρει δικαιολογίες ώστε να πείσει τον Πάπα και
τη Βενετία για την εγκατάλειψη του αντιοθωμανικού μετώπου. Τα γερμανικά
κείμενα απομονώνοντας συγκεκριμένες αναφορές στη βιαιότητα του Βλάντ,
τις διόγκωσαν ενώ οι Σλαβονικές ιστορίες παραδέχονταν μεν τη
σκληρότητα του Βλαντ, την έκριναν όμως ως απαραίτητη για την επιβολή
της δικαιοσύνης, προβάλλοντάς τον σαν τον κυματοθραύστη της
0θωμανικής επέκτασης.
Οι αντίπαλοι του Βλαντ για να
τον αμαυρώσουν βασίζονταν
στην αναμφισβήτητη
σκληρότητά του. ‘Ομως και
αυτή πρέπει να ερμηνευθεί με
βάση την εποχή. Ήταν μια
εποχή αναμφισβήτητης
σκληρότητας κατά την οποία οι
μονάρχες κυβερνούσαν
αποκλειστικά με τη βία. Στο
ενεργητικό του Μωάμεθ Β’, του
Λουδοβίκου ΙΑ’, του Ιβάν Γ’, του
Ριχάρδου Γ’, του Στέφανου του
Μεγάλου καθώς και των
περισσότερων Βυζαντινών
αυτοκρατόρων έχουν
καταγραφεί επιβολές των πλέον
απάνθρωπων ποινών οι οποίες
δεν θεωρούντο αποτέλεσμα
κάποιας νοσηρής παρόρμησης
αλλά συνηθισμένη πρακτική. Ο
Τσέπες ως γνήσιος εκπρόσωπος της εποχής του δεν έπραξε κάτι λιγότερο
ή περισσότερο φρικτό από τους σύγχρονούς του ηγεμόνες, αλλά ήταν
όμως ο μοναδικός που κατηγορήθηκε τόσο έντονα για τη βιαιότητά του.
Στο μεταίχμιο του 10ου προς 11ο μΧ αιώνα μία καινούργια εθνογένεση
καταγράφηκε στα Βαλκάνια. Οι Βλάχοι, ένας σχετικά
νέος λαός με έντονη νομαδοκτηνοτροφική παράδοση, ξεπήδησε στο
 ιστορικό προσκήνιο. Στα
χρόνια που ακολούθησαν
η νέα αυτή
εθνότητα σημάδεψε
έντονα την ιστορία των
Βαλκανίων. Οι Βλάχοι
μιλούσαν ένα
παραφθαρμένο ιδίωμα
της αρχαίας Λατινικής
γλώσσας εμπλουτισμένο
με Σλαβικές και Τουρκικές
λέξεις. Η εθνική τους
συνείδηση είναι καθαρά
Βλαχική παρά την
μειωτική
έννοια που εμπεριέχεται
στην λέξη Βλάχος που
παρουσιάζεται
συνώνυμος με τον
αγροίκο, τον βουνήσιο, τον άξεστο και τον
αγράμματο.

Σήμερα σε όλες τις Βαλκανικές χώρες με πρώτη την Ρουμανία υπάρχουν

πολυάριθμοι Βλαχικοί πληθυσμοί. Η άποψη πως
οι Βλάχοι της Ελλάδας έχουν ελληνική καταγωγή θεωρείται παιδαριώδης
και δεν αντέχει σε καμμία κριτική. Ακόμα και ο
Παπαρηγόπουλος αυτός ο Νέστορας της Ελληνικής ιστορίας, δέχεται πως
οι Βλάχοι δεν έχουν Ελληνική καταγωγή.
Οι σημερινοί Βλάχοι (ορθότερα Βλαχόφωνοι) δεν αποτελούν ενιαία
φυλετική οντότητα. Αποτελούν πληθυσμιακό λείψανο ενός φυλετικού
συνοθηλεύματος γηγενών Δακών, Αβάρων, Γέπιδων, Ούγγρων, Ούζων,
Πετσενέγκων και Κουμάνων.
Η Βλαχική εθνογένεση πραγματοποιήθηκε τον 10ο αιώνα μΧ στην εύφορη
πεδιάδα που εκτείνεται ανάμεσα στον Δούναβη και τα Καρπάθια. Την ίδια
εποχή εμφανίζεται γιά πρώτη φορά στην ιστορία η λέξη Βλάχος στο
χρονικό του Ρωμαίου χρονογράφου Ιωάννη Σκυλίτση. Ο Σκυλίτσης
αναφέρει πως Βλάχοι αλήτες δολοφόνησαν σε ενέδρα τον Δαβίδ, αδελφό
του
Βούλγαρου Τσάρου Σαμουήλ κοντά στην Καστοριά. Το σημαντικό αυτό
γεγονός τοποθετείται γύρο στο 976 μΧ. Το ακριβές ιστορικό απόσπασμα
του Σκυλίτση είναι το εξής: "Τούτων δε των τεσσάρων αδελφών Δαβίδ
μεν ευθύς απεβίω αναιρεθείς μέσον Καστορίας και Πρέσπας εις τας
λεγόμενας Καλάς δρύς παρά τινων Βλάχων οδιτών" (Scylitsis:
Sinopsis Istoriarum, chapter 11,75)Οι Πέτσενέγκοι (Πατζινάκες κατά
τους Βυζαντινούς) και οι Κουμάνοι ή Πολόφσκυ, ήσαν νομαδικές
φυλές της Ασίας Τουρκομογγολικής και κατ' άλλους
Ταταρομογγολικής προέλευσης που κατέκλυσαν τις παραδουνάβιες
πεδιάδες πρωτού εισβάλουν στην Βαλκανική τον 10/11ο αιώνα μΧ.
Προήλθαν από τις αχανείς στέπες ανατολικά της Κασπίας. Από
αυτούς οι Πέτσενέγκοι
υπήρξαν το πιό πολυάνθρωπο και φιλοπόλεμο φύλλο. Χαρακτηριστικό
είναι πως η βόρεια του Δούναβη περιοχή ονομαζόταν Πατζινακία από τους
Βυζαντινούς. Το 1090 οι Πετσενέγκοι κατάφεραν να πολιορκήσουν την
Κωσταντινούπολη. Λίγο έλλειψε να υποκαταστήσουν την Ρωμαϊκή
ηγεμονία με την αυτοκρατορία των Πετσενέγκων. Τελικά νικήθηκαν το 1091
από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό σε μιά αποφασιστική μάχη στο
Λεβούνιο της Θράκης. Στην συνέχεια εκλατινίσθηκαν γλωσσικά και
αφομοιώθηκαν με τους γηγενείς πληθυσμούς στις πεδιάδες νότια των
Καρπαθίων. Ο εκχριστιανισμός των Βλάχων από τους Ρωμαίους
συνετέλεσε στην ανάπτυξη της εθνικής Βλαχικής συνείδησης όπως αυτή
εκφράζεται στην σημερινή Ρουμανία. Στα χρόνια της Οθωμανικής
κυριαρχίας η Βλαχία αποτέλεσε ημιαυτόνομη ηγεμονία με χριστιανό
ηγέτη που έφερε τον τίτλο του βοεβόδα. Τον 18ο αιώνα πέρασε σε
Ρωσσική επιρροή και το 1881 συνενώθηκε με την παραδουνάβια ηγεμονία
της Μολδαβίας δημιουργώντας το σύγχρονο κράτος της Ρουμανίας. Η
Βλαχία διατηρήθηκε ως αυτόνομο κράτος επί 634 χρόνια από το 1247 έως
το 1881. Εχει έκταση 77.000 τ.χλμ. και πληθυσμό που φθάνει σήμερα τα 12
εκατομμύρια.

Δράκουλας ο βρυκόλακας των Καρπαθίων

Ο διασημότερος Βλάχος της Ιστορίας
Βλαντ Τσέπες Δράκουλας 1431-1476
Ο πιό διάσημος Βλάχος της ιστορίας είναι ασφαλώς ο βοεβόδας της
Βλαχίας Βλαντ Τσέπες (Blad Tepes) ο επονομαζόμενος
Ανασκωλοπιστής (Impaler) γνωστότερος και ως κόμης Δράκουλας. Το
βιογραφικό του αποτελεί ιστορία τρόμου που όμοιά της δεν γράφηκε ποτέ.
Γεννήθηκε το 1431 στην πόλη Sigishoara στα Καρπάθια. Η γενέτειρά του
είναι γνωστή και με το όνομα Schassburg από την εποχή της
Αυστρουγγρικής κυριαρχίας. Καταγόταν από τον ευγενή οίκο του Bessarab,
θεμελιωτή του Βλαχικού κράτους. Ηταν γιός του προηγούμενου βοεβόδα
Βλαντ Β΄ (Vlad II) και της πριγκήπισας Σνεάζνα. Κληρονόμησε τον τίτλο του
Τάγματος του Δράκου που παραχωρήθηκε στον πατέρα του από τον
βασιλέα της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Λουξεμβούργο) Σιγκισμούνδο.

Σε ηλικία 13 ετών δόθηκε από τον πατέρα του μαζί με τον αδελφό του
όμηρος στους Τούρκους ως εχέγγυο ειρήνης και υποταγής.
Φημολογείται ότι στην διάρκεια της 4ετούς ομηρίας στην πόλη
Εγκριγκόζ της Ανατολίας, ο αδελφός του Radu βιάσθηκε
επανειλημένα από τον Σουλτάνο Μουράτ Β΄. Τα ταραγμένα παιδικά
χρόνια διαμόρφωσαν έναν υπερδιεστραμμένο χαρακτήρα που όμοιός του
δεν καταγράφηκε στα παγκόσμια χρονικά. Ο πατέρας του εκτελέσθηκε από
τους Ούγγρους γεγονός που γιγάντωσε το μίσος του εναντίον κάθε
αλλοδόξου.
Ενας πρωτόγονος Μακιαβελισμός σημάδεψε την ιστορική του πορεία στα
χρόνια που ακολούθησαν. Μιά πορεία βαμμένη στο
αίμα χιλιάδων αθώων. Εμβλημά του υπήρξε ο Δράκος κρεμασμένος από
ένα σταυρό. Ο Βλάντ Γ΄ επονομάσθηκε Δράκουλας (Dracul) που σημαίνει
γυιός του Δράκου και κατά άλλη εκδοχή γυιός του Διαβόλου.Το 1442 οι
Οθωμανοί εισέβαλαν στην Βλαχία και επέβαλαν καθεστώς ημιαυτονομίας.
Δεν μπόρεσαν ποτέ να κατακτήσουν την μυστηριώδη αυτή χώρα στην
οποία
διαπράχθηκαν οι πιό φριχτές θηριωδίες της ανθρώπινης ιστορίας.

Ο Βλαντ στέφθηκε πρίγκηπας το 1456 στην πόλη Tirgoviste. Bασίλεψε δύο

φορές ως βοεβόδας-ηγεμόνας της Βλαχίας στην
περίοδο 1456-1462 και 1476 . Το ορμητήριό του βρισκόταν σε
οχυρωμένους πύργους στις πόλεις Poienari και Sigishoara
στα Καρπάθια. Οι Τούρκοι τον ονόμαζαν Καζιγκλού Μπέη. Πρώτο του
μέλημα ήταν να εξοντώσει τους τοπικούς άρχοντες-Βογιάρους.
Τους κάλεσε στον πύργο του γιά δήθεν διαβουλεύσεις. Την
κατάλληλη στιγμή οι φρουροί εφόρμησαν στους προσκεκλημένους
και τους έδεσαν χειροπόδαρα. Ακολούθησε η φρικιαστική
τελετουργία του ανασκωλοπισμού. Καθισμένος στον θρόνο του ο
Πρίγκηψ Βλαντ παρακολούθησε ασυγκίνητος το αποτρόπαιο θέαμα.
Οι κραυγές των δυστυχισμένων που ένοιωθαν τα σωθικά τους να
ξεσκίζονται αντιβούϊζαν στο δάσος παγώνοντας το αίμα των
χωρικών, μέχρι που ξεψύχισαν. Ο Βλάντ ήταν τώρα απόλυτος
δυνάστης της Βλαχίας.
Η πολεμική του δράση επεκτάθηκε και κατά των Ούγγρων στην
Τρανσυλβανία, παλιά Ρωμαϊκή επαρχία στα βόρεια της Βλαχίας, το όνομα
της οποίας σημαίνει χώρα πέρα από το δάσος. Αντίπαλοί του ήσαν ο
Οθωμανός Σουλτάνος Μουράτ ΙΙ (1421-1451), στην συνέχεια ο
Σουλτάνος Μεχμέτ ο Πορθητής (1451-1481) αλλά και ο Ούγγρος
ηγεμόνας Janos Hunyadi. Το 1453, λίγο πριν ανέλθει στον θρόνο της
Βλαχίας σημειώθηκε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της
παγκόσμιας ιστορίας: Η άλωση της Κωσταντινούπολης από τους
Τούρκους.
Ο Βλάντ Τσέπες πέρασε στον θρύλο σαν ένα υπερφυσικό πλάσμα, ένα
τέρας των δασωμένων Καρπαθίων, ένας βρυκόλακας που
εξακολουθεί να ζει μέχρι και σήμερα τρεφόμενο με ανθρώπινο αίμα.
Ιστορικές μαρτυρίες βεβαιώνουν ότι στην διάρκεια
εκστρατείας το 1458 θανάτωσε με παλούκωμα 10.000 Τούρκους
αιχμάλωτους και κολύμπησε στο αίμα τους. Πολύ περισσοτερα
ήταν τα αθώα θύματά του ανάμεσα στον γηγενή πληθυσμό της
Βλαχίας και Τρανσυλβανίας.
Ανάλωσε την ζωή του σε αιματηρούς πολέμους αρχικά εναντίον των
Ούγγρων και των Μολδαβών της Βεσσαραβίας και στην συνέχεια κατά των
Οθωμανών. Διαβόητη υπήρξε η βαρβαρότητα που επέδειξε εναντίον των
Γερμανών εποίκων της Τρανσυλβανίας. Το 1462 αιχμαλωτίσθηκε από τους
Ούγγρους. Λέγεται πως περνούσε την ώρα του παλουκώνοντας ποντίκια
και πουλιά. Το 1476 ανέκτησε τον θρόνο της Βλαχίας. Η ιστορία τον
κατέγραψε ως τυρρανικό δυνάστη και διεστραμμένο σαδιστή που
ηδονιζόταν βλέποντας τα θύματά του να πεθαίνουν με φρικιαστικό τρόπο.
Αυτό δεν τον εμπόδισε να διατηρεί καλές σχέσεις με τον Πάπα Πίο Β΄. Σε
κάποια φάση συγκρούσθηκε με τον ίδιο τον αδελφό του, πρίγκηπα Ραντού,
που διεκδικούσε τον θρόνο της Βλαχίας με την υποστήριξη των Τούρκων.
Ανασκωλοπισμός: Η χειρότερη μορφή βίαιου θανάτου που
κατέγραψε η ιστορία Η διαδικασία του ανασκωλοπισμού
(impalement) την οποία επέβλεπε προσωπικά ήταν η εξής: Ενα
λεπτό ξύλινο παλούκι αλοιμένο με λάδι εισέρχεται αργά στο κορμί
του θύματος μέσω του πρωκτού ή του στομάχου. Με τον τρόπο αυτό
αποφεύγεται ο γρήγορος θάνατος από σοκ και ο καταδικασμένος
υφίσταται ένα φριχτό μαρτύριο που κρατάει ώρες.Τα παλουκωμένα
πτώματα αναρτώνται κατά μήκος των δρόμων και παραμένουν
εκτεθειμένα γιά πολλές μέρες προκαλώντας ανείπωτο τρόμο στους
οδοιπόρους.Η εκτέλεση με παλούκωμα δεν αποτελεί επινόηση του
βοεβόδα Βλαντ. 400 χρόνια νωρίτερα εφαρμοζόταν από τους
Βυζαντινούς σαν μέσον παραδειγματικής τιμωρίας των εχθρών της
αυτοκρατορίας κυρίως των Βουλγάρων. Το 1002 μΧ ο αυτοκράτορας
Βασίλειος Β΄ Βουλγαροκτόνος εκτέλεσε με παλούκωμα τον Βούλγαρο
στρατηγό Ντραξάν, στρατιωτικό διοικητή των Βοδενών (Εδεσσας).
Φαίνεται πως οι Τούρκοι κληροδότησαν τον επαχθή αυτό τρόπο
εκτέλεσης αν και τον εφάρμοσαν σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις. Στις
8 Μαίου 1821 ο Ομερ Βρυώνης συνέτριψε σώμα επαναστατημένων
Ελλήνων στην γέφυρα της Αλαμάνας κοντά στις Θερμοπύλες και
διέταξε την εκτέλεση με σούβλισμα του Αθανάσιου Διάκου.

Το τέλος του Δράκουλα

Ο θάνατος του βοεβόδα Βλάντ Τσέπες υπήρξε εξ ίσου

φρικιαστικός. Το 1476 ηγήθηκε επιδρομής εναντίον Τούρκων
εποίκων στην νότια Βλαχία. Κάποια στιγμή ανέβηκε σε ένα
λόφο για να επιθεωρήσει την σφαγή των αμάχων
Μουσουλμάνων. Μερικοί στρατιώτες του τον πέρασαν κατά
λάθος γιά εχθρό και εφόρμησαν εναντίον του. Ο Βλαντ δέχθηκε
τον πρώτο λογχισμό αλλά δεν έπεσε. Αντιστάθηκε
λυσσασμένα εναντίον των στρατιωτών του και κατάφερε να
σκοτώσει πέντε πρωτού σωριασθή νεκρός. Οι υπόλοιποι μόλις
αντιλήφθηκαν το μοιραίο λάθος σκόρπισαν στο δάσος. Οι
χωρικοί βρήκαν το κατακρεουργημένο πτώμα του Βλαντ και
και το κρέμασαν στα τείχη του Βουκουρεστίου. Οταν σε λίγο
κατέφθασε οι Τούρκοι και πολιόρκησαν την πόλη, αντίκρυσαν
το μακάβριο λείψανο ψηλά στα τείχη και κυριεύθηκαν από
πανικό. Λίγο αργότερα το πτώμα του Βλάντ παραδόθηκε στις
Οθωμανικές Αρχές. Η είδηση του θανάτου διαδόθηκε
αστραπιαία. Ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Πορθητής πρόσταξε να του
κόψουν το κεφάλι και να το στείλουν τρόπαιο στην
πρωτεύουσα. Το κεφάλι του Βλαντ αφού αλατίσθηκε για να μη
βρωμίσει, ταξίδεψε στην Ισταμπούλ όπου εκτέθηκε σε δημόσια
θέα καρφωμένο σε ένα ξύλινο παλούκι. Ο Ανασκωλοπιστής
τόσων αθώων θυμάτων είχε ανασκωλοπισθει μεταθανάτια.Ο
τάφος του Blad Dracula διασώζεται σε ένα ερειπωμένο μοναστήρι στην
νησίδα Σνάγκοβ κονά στο Βουκουρέστι. Μόνο που είναι άδειος. Κανείς δεν
γνωρίζει τι απέγινε το ακέφαλο πτώμα του αιμοβόρου βοεβόδα. Η
τοποθεσία θεωρείται στοιχειωμένη και οι κάτοικοι της περιοχής που
μαστίζεται από δαισιδεμονίες πιστεύουν πως ο πρίγκηπας Βλάντ δεν
πέθανε ποτέ και πλανιέται στα Καρπάθια αναζητώντας εκδίκηση.
Στην συνείδηση των απλών Ρουμάνων ο Βλαντ παραμένει ένας
λαϊκός ήρωας που προέταξε τον σταυρό του Χριστού στην Ισλαμική
επέλαση κατά της Χριστιανικής Ευρώπης. Σαν από ειρωνία, στα
κινηματογραφικά έργα με θέμα τον Δράκουλα, ο σταυρός αποτελεί το
μοναδικό όπλο που απωθεί τον αιμοδιψή βρυκόλακα πίσω στον τάφο του.
Και ο μόναδικός τρόπος που μπορεί κανείς να τον εξοντώσει είναι να
καρφώσει ένα ξύλινο παλούκι στην καρδιά του την ώρα που κοιμάται.
Οπως έκανε ο ίδιος στα άτυχα θύματά του. Ο μεσαιωνικός θρύλος του
αιμοσταγή βοεβόδα Βλαντ εξακολουθεί να πλανιέται στα ομιχλώδη τοπία
της Βλαχίας και Τρανσυλβανίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα ενέπνευσε τον
Ιρλανδό συγγραφέα Bram Stoker να γράψει το αριστουργηματικό
μυθιστόρημα τρόμου "Δράκουλας ο βρυκόλακας των Καρπαθίων" (Dracula:
the vampire of Carpatheans) που κυκλοφόρησε σε δύο τόμους στην
Βρεττανία το 1897. Το βιβλιο του Stoker γνώρισε παγκόσμια επιτυχία,
μεταφράσθηκε σε 100 γλώσσες και μεταφέρθηκε στον
κινηματογράφο σε περισσότερες από 30 εκδοχές. Η λέξη Δράκουλας είναι
Ρουμανολατινική και σημαίνει γυιός του Διαβόλου.
Επίσης Ρουμανολατινική είναι και η προσωνυμία Τσέπες (Tepes) που
σημαίνει Ανασκωλοπιστής (Impaler) δηλ. αυτός που
θανατώνει με παλούκωμα. Η λέξη βοεβόδας είναι Σλαβική και σημαίνει
στρατιωτικός ηγέτης-πολέμαρχος.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑΤΟΥ ΤΗΣ ΒΛΑΧΙΑΣ

Η Βλαχία τον 13ο αιώνα
H Βλαχία (Wallachia) εκτείνεται στην σημερινή νότια Ρουμανία ανάμεσα
στα Καρπάθια και τον Δούναβη. Η περιοχή συμπίπτει με
τα ιστορικά εδάφη της Δακίας, μιάς αρχαίας χώρας που κατακτήθηκε από
τους Ρωμαίους στις αρχές του 2ου αιώνα μΧ.
Οι Δάκες μία άγρια γηγενής φυλή επέδραμαν κατά διαστήματα στην
Βαλκανική μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραγιανός εξαπέλυσε το 101-102 και 105-106
μΧ δύο εκστρατείες εναντίον τους, γνωστές ως Δακικοί
πόλεμοι, . Η Δακία υποτάχθηκε στον Τραγιανό και μετατράπηκε σε
Ρωμαϊκή επαρχία . Ακόμα και σήμερα ο Τραγιανός θεωρείται
εθνικός ήρωας και γενήτορας των Ρουμάνων που περηφανεύονται γιά την
Ρωμαϊκή καταγωγή τους.To 271 μΧ ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αυρηλιανός
υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Δακία (μετέπειτα Βλαχία) που ανέκτησε
την ανεξαρτησία της.Το 602 μΧ κατέρευσε πλήρως η αμυντική γραμμή
στον Δούναβη και άρχισε η μαζική εισβολή Ασιατικών φυλών.

Η Δακία-Βλαχία δεν υποτάχθηκε ποτέ στο Βυζάντιο. Γιά αιώνες υπήρξε

χώρος συσσώρευσης ξένων φυλών. Γότθοι, Γέπιδες,
Ούνοι, Αβαροι, Σλάβοι και Ούγγροι προήλασαν στις πεδιάδες της Δακίας
από τον 4ο μέχρι τον 7ο αιώνα. Ακολούθησαν Βούλγαροι,
Ρώσσοι, Ούζοι, Πετσενέγκοι και Κουμάνοι.Ενα φυλετικό κράμα λαών
δημιουργήθηκε στα ιστορικά εδάφη της αρχαίας Δακίας. Αποτέλεσμα ήταν
να δημιουργηθή μία νέα εθνογένεση. Τον 10ο αιώνα μΧ η φυλή των
Βλάχων ξεπηδά γιά πρώτη φορά στο ιστορικό προσκήνιο. Χρειάσθηκε να
περάσουν άλλα 200 χρόνια για να αποκτήσει κρατική οντότητα. Το 1185 οι
Βλάχοι συμμετέχουν στην ανασύσταση της λεγόμενης δεύτερης
Βουλγαρικής αυτοκρατορίας υπό τους τσάρους Ιωάννη και Ασέν.
Η γνώμη των Βυζαντινών δεν ήταν ιδιαίτερα κολακευτική γιά τους Βλάχους.
Αν και τους χρησιμοποιούσαν ως μισθοφόρους στην
φρούρηση των στρατηγικών διαβάσεων κατά μήκος της Εγνατίας οδού
(Βλαχοκλεισούρες), δεν τους εμπιστευόντουσαν ιδιαίτερα.
Χαρακτηριστική είναι η γνώμη του ιστοριογράφου Ιωάννη Κεκαυμένου
(11ος αι.) που αναφέρει:
Το των Βλάχων γένος άπιστον τε παντελώς και διεστραμμένον, μήτε
εις Θεόν έχον πίστιν ορθήν, μήτε εις Βασιλέα, μήτε εις
συγγενή ή εις φίλον, αλλ' αγωνιζόμενον πάντα καταπραγματεύεσθαι"
Η Βλαχία ιδρύθηκε ως ανεξάρτητη ηγεμονία το 1247 από τον Litovoi ,
τοπικό ηγεμόνα της Ολτενίας (Oltenia). Τα πρώτα
80 χρόνια βρισκόταν υπό την επικυριαρχία των Ούγγρων. Το 1330 ο
Bessarab κατενίκησε τον Κάρολο Ροβέρτο και διασφάλισε
την ανεξαρτησία της Βλαχίας. Ο ίδιος χάρισε το όνομά του στην
Βεσσαραβία, ανατολική επαρχία της Ρουμανίας που ενσωματώθηκε αρχικά
στην Ρωσσία και στην συνέχεια στην σημερινή Δημοκρατία του Μόλδοβα.
Ακολουθεί πίνακας με τους 21 πρώτους ηγεμόνες της Βλαχίας που
έφεραν αρχικά τον τίτλο του πρίγκηπα και αργότερα αποκλήθηκαν
βοεβόδες. Ο διασημότερος απ' αυτούς παραμένει ο Blad Dracul Tepes
(Δράκουλας ο Ανασκωλοπιστής) γνωστός στο ευρύ κοινό ως Δράκουλας.
Παρά τις διαβόητες θηριωδίες του ο κόμης Βλαντ θεωρείται από
ορισμένους ως κυματοθράυστης της Οθωμανικής επέκτασης στην Ευρώπη
τον 15ο αιώνα.
Το 1391, μετά από μακρούς αγώνες, το βασίλειο της Βλαχίας έγινε
υποτελές στην Οθωμανική αυτοκρατορία.
Το 1442 η Οθωμανική επικυριαρχία έγινε επίσημα αποδεκτή από τον
βοεβόδα Mircea και το 1611 δίδονται κάποια προνόμια αυτονομίας. Η
υποταγή στους Τούρκους επέτρεψε στην Βλαχία να διατηρήσει την
ηεγεμονική της δυναστεία, την εδαφική της αυτοτέλεια και την χριστιανική
θρησκεία. Οι Οθωμανοί ασκούν γιά αιώνες διοικητική εξουσία σε καίριους
τομείς της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και εισπράτουν φόρο
υποτέλειας.
Το 1717 ο Σουλτάνος απεφάσισε να καταργήσει την Βλαχική βασιλική
δυναστεία και να διορίσει Φαναριώτες ηγεμόνες. Με τον όρο Φαναριώτες
νοούνται Πατριαρχικοί χριστιανοί Ρωμαϊκής καταγωγής που διέμεναν στην
συνοικία Φενέρ (Φανάρι) της Ισταμπούλ. Αρχίζει η ηγεμονία των
Μαυροκορδάτων και Υψηλάντηδων που διετέλεσαν φοροεισπράκτορες και
στο έδαφος της Μολδαβίας. Οι Φαναριώτες ηγεμόνες της Βλαχίας ήσαν
επικυρίαρχοι γιά λογαριασμό των Τούρκων με αποκλειστικό καθήκον την
είσπραξη φόρων υπέρ του Σουλτάνου.
Το 1774 η Βλαχία έγινε άτυπα Ρωσσικό προτεκτοράτο παρά την
συνεχιζόμενη Οθωμανική επικυριαρχία.Το 1806 η Ρωσσία κατέλαβε
στρατιωτικά την Βλαχία και Μολδαβία και επέβαλε την δική της κυριαρχία.
Το 1812 και ενώ ο στρατός του Ναπολέοντα προήλαυνε στο Ρωσσικό
έδαφος, η Ρωσσία εγκατέλειψε προσωρινά την περιοχή. Το 1828 η Ρωσσία
κατέλαβε και πάλι την Βλαχία και Μολδαβία και διόρισε τον κόμητα Κισέλεφ
ως πρώτο Ρώσσο ηγεμόνα της ενοποιημένης περιοχής με το όνομα
Μολδοβλαχία.
Το 1821 η επανάσταση στην Ελλάδα τερμάτισε την ηγεμονία των
Φαναριωτών που εκδιώχθηκαν μετά από Ρωσσική παρέμβαση και η χώρα
πέρασε σε πλήρη Ρωσσική επικυριαρχία.
Το 1859 οι κάτοικοι της Βλαχίας ψήφισαν την ένωσή τους με την
Μολδαβία απαιτώντας την ίδρυση νέου κράτους με το όνομα
Ρουμανία. To 1877 ο Ρωσσικός στρατός εισβάλει στην Βλαχία μέσω
Μολδαβίας και προελαύνει μέχρι την Κωσταντινούπολη. Το 1881 σε
υλοποίηση του Συνεδρίου του Βερολίνου η Ρουμανία ανακηρύσσεται
ανεξάρτητο κράτος ενσωματώνοντας τις ιστορικές επαρχίες Βλαχίας
και Μολδαβίας. Ως νέος ηγεμόνας διορίζεται ο βασιλεύς Κάρολος της
Γερμανικής δυναστείας Χοετζόλερν από την Κολωνία Το 1918 με την
διάλυση της Αυστρουγγρικής αυτοκρατορίας, η Ρουμανία ενσωματώνει την
Ουγγρική επαρχία της Τρανσυλβανίας επαυξάνοντας τα εδάφη της κατά
40%.
Πίνακας των διορισμένων Φαναριωτών ηγεμόνων της Βλαχίας

1716 - 1717
Νικόλαος Μαυροκορδάτος
1719 - 1730
Νικόλαος Μαυροκορδάτος
1735 - 1741
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
1741 - 1744
Μιχαήλ Ρακοβίτας
1744 - 1748
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
1774 - 1782
Αλέξανδρος Υψηλάντης
1802 - 1806
Κωνσταντίνος Υψηλάντης
1812 - 1818
Ιωάννης Καραγέας
1818 - 1821
Αλέξανδρος Σούτος

Βλάχοι: Μία Βαλκανική φυλή με πολλά ονόματα

Οι Βλάχοι αυτοαποκαλούνται Αρομάνοι, ενδεικτικό πως θεωρούν τους
εαυτούς τους απόγονους των Ρωμαίων. Στα Σερβικά χρονικά
κατονομάζονται ως Τσιντσάροι-Πεμπτοφαλαγγίτες (Εθελοντές της 5ης
Ρωμαϊκής λεγεώνας). Οι Ελληνες τους αποκαλούν Κουτσόβλαχους,
προσωνυμία μάλλον ταπεινωτική. Οι Αλβανοί τους ονομάζουν Τσομπάνους
(Tchobans). Στα χρόνια της διαμάχης γιά την Μακεδονία, οι Ρουμάνοι τους
αποκαλούσαν Ρουμανομακεδόνες. Στα Σλαβικά λεξικά αναφέρονται ως
Βλάτσι (Vlatsi). Η ετυμολογία της λέξης Βλάχος έχει δεχθή πάμπολες
ερμηνείες. Ορισμένοι την συσχετίζουν με τις λέξεις Walles (Ουαλλός) ή
Wallone (Βαλλόνος) από τις οποίες προήλθε ο όρος Wallachian (Βλάχος).
Αλλοι δέχονται Αραβική προέλευση από την λέξη Fallah (Φαλάχος) της
Αιγύπτου.
Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι πιστεύουν πως πρόκειται γιά
Σλαβοβουλγαρική λέξη λόγω της μακραίωνης πολιτιστικής επιροής που
δέχθηκαν οι Βλάχοι των Βαλκανίων από Σλάβους και Βούλγαρους.

Η Μεγάλη Βλαχία

12ος αι. μΧ: Βλαχικές ορδές ιδρύουν μιά δεύτερη Βλαχία στην καρδιά της
Βυζαντινής Θεσσαλίας Τον 12ο αιώνα, στα χρόνια των Κομνηνών, η
Θεσσαλία ονομαζόταν Μεγάλη Βλαχία λόγω της μαζικής εγκατάστασης
Βλάχων στην συγκεκριμένη επαρχία του Βυζαντίου τον 12o αι. μΧ.
Πολυάριθμα ιστορικά ντοκουμέντα κυρίως έγγραφα Βυζαντινών, Φράγγων
και Σέρβων δυναστών πιστοποιούν την ύπαρξη της πολυάριθμης αυτής
εθνότητας στον κορμό της Ελλάδας. Αναφέρει χαρακτηριστικά η
εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη (τόμος Γ΄ σελ. 330):
"Μεγάλη Βλαχία ή Μεγαλοβλαχία: Ονομα της Θεσσαλίας ή μάλλον μέρους
της Θεσσαλίας δοθέν αυτή εκ των Βλαχικών ορδών, αίτινες κατέκλυσαν
αυτήν ήδη από του ΙΒ΄ αιώνος, κατόπιν των εισβολών Ούννων, Γότθων,
Βουλγάρων κ.α." Η Μεγάλη Βλαχία διατηρήθηκε και στα χρόνια της
Φραγγοκρατίας ενσωματωμένη είτε στην διευρυμένη Βουλγαρική
αυτοκρατορία, είτε στο αυτόνομο Δεσποτάτο της Ηπείρου, ένα νεοσύστατο
κράτος του 1204 που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάκτηση της
Κωνσταντινούπολης το 1261.Επιβεβαίωση της Βλαχικής εξάπλωσης
αποτελεί και η εξής ιστορική μαρτυρία: Το 1241 ευθύς μετά τον θάνατο του
Βούλγαρου τσάρου Ασέν Β΄ και την εξασθένηση της Βουλγαρικής
κυριαρχίας στην Πίνδο, κλείσθηκε συμφωνία ανάμεσα στους Βλάχους και
στον Δεσπότη της Ηπείρου, σύμφωνα με την οποία δημιουργήθηκε ένα
Βλαχικό πριγκηπάτο στην κεντρική Ελλάδα με επικεφαλής τον Βλάχο
πρίγκηπα Ταρών που είχε την έδρα του στην Νέα Πάτρα (Υπάτη) της
κοιλάδας του Σπερχειού, κοντά στην Λαμία. Την κάθοδο των Βλάχων στον
Σπερχειό επιβεβαιώνει και ο Ιουδαίος περιηγητής Τουντέλα ο οποίος
επισκέφθηκε την περιοχή γύρο στο 1170 και γράφει πως οι Βλάχοι
κατοικούσαν μέχρι και τα υψώματα έξω από την Λαμία.
Το 1829 με την λήξη της Ελληνικής επανάστασης και την ανακήρυξη
Ελληνικού κράτους, οι Βλάχοι της Θεσσαλίας ζήτησαν από τις μεγάλες
δυνάμεις να παραμείνουν υπήκοοι των Οθωμανών και να μη
ενσωματωθούν στην νεοσύστατη Ελλάδα. Η Βλαχική Θεσσαλία παρέμεινε
έξω από τον κορμό του Ελληνικού κράτους. Το 1881, στο Συνέδριο του
Βερολίνου, απεφασίσθηκε η προσάρτισή της στην Ελλάδα με καθυστέρηση
52 ετών.

1904: Βλάχοι και "Μακεδονικός αγώνας". Στο πλευρό της Ρουμανίας

Ο Βενιζέλος αναγνωρίζει Ρουμανοβλαχική μειονότητα στην Ελλάδα το 1913

Στον λεγόμενο "Μακεδονικό αγώνα" (1904-1908) ενεπλάκησαν συνολικά
τέσσερα κράτη: Ελλάς, Βουλγαριά, Ρουμανία και Σερβία.
Στα 4 χρόνια που διήρκεσε έδρασαν 110 Βουλγαρικά σώματα, 80
Ελληνικά, 30 Ρουμανικά και 20 Σερβικά. Το κάθε ένα από τα
παραπάνω κράτη δημιούργησε το δικό του Μακεδονικό κομιτάτο και με την
αποστολή ενόπλων ομάδων προσπάθησε να προσεταιρισθει την
αντίστοιχη εθνική του κοινότητα που ζούσε στην Οθωμανική Μακεδονία. Ο
αγώνας επομένως του ελληνομακεδονικού κομιτάτου δεν είχε αντίπαλο
μόνον τους Βούλγαρους, όπως το παρουσιάζει μονόπλευρα η ελληνική
πλευρά, αλλά και τους Ρουμανόβλαχους ή Κουτσόβλαχους και σε
μικρότερο βαθμό τους Σέρβους τρομοκράτες.Η ύπαρξη πολυάριθμης
Ρουμανικής μεινότητας στην Ελλάδα, έγινε αποδεκτή από το ελληνικό
κράτος που αναγνώρισε επίσημα την ύπαρξή της. Τον Ιούλιο 1913
υπογράφεται στην Ρουμανία η Συνθήκη του Βουκουρεστίου η οποία μεταξύ
άλλων παρέχει πλήρη αυτονομία εις τα Κουτσοβλαχικά σχολεία και
Εκκλησίες της Ελλάδος. Η σχετική διπλωματική διακοίνωση προς την
Ρουμανική κυβέρνηση που υπογράφεται από τον τότε πρωθυπουργό
Ελευθέριο Βενιζέλο αναφέρει επί λέξει τα εξής:

"Εν Βουκουρεστίω τη 23η Ιουλίου 1913

Προς τον πληρεξούσιον της βασιλικής Ρουμανικής Κυβερνήσεως εν τη εν
Βουκουρεστίω Συνδιασκέψει:
Η Ελλάς συγκατατίθεται να παράσχει αυτονομίαν εις τας των
Κουτσοβλάχων Σχολάς και εκκλησίας τας ευρισκομένας εν ταις μελλούσαις
ελληνικαίς κτήσεσι και να επιτρέψει την σύστασιν επισκοπής διά τους
Κουτσοβλάχους τούτους, της Ρουμανικής κυβερνήσεως δυναμένης να
επιχορηγή υπό την επίβλεψιν της ελληνικής κυβερνήσεως, τα ειρημένα
ενεστώτα και μέλλοντα
θρησκευτικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα".
Ο Πρωθυπουργός
Ελευθέριος Βενιζέλος

Δέκα χρόνια αργότερα, στις 29 Σεπτεμβρίου 1923, υπογράφεται από την

Ελλάδα στις Σέβρες της Γαλλίας, ακόμα μία ιστορική
συνθήκη, γνωστή ως Συνθήκη περί προστασίας των εθνικών μειονοτήτων
(Συμπλήρωμα της Συνθήκης των Σεβρών του 1920),
που παρέχει επιπρόσθετη προστασία στις Βλαχικές κοινότητες της
Ηπείρου. Στο σχετικό άρθρο 12 αναφέρονται τα εξής:
"Η Ελλάς συμφωνεί να παραχωρήσει υπό τον έλεγχο του ελληνικού
κράτους, εις τας Βλαχικάς κοινότητας της Πίνδου, τοπική αυτονομία ως
προς τα θρησκευτικά ή σχολικά ζητήματα".Οι Ρουμανικές εκκλησίες και
σχολεία λειτούργησαν στην Ελλάδα μέχρι και το 1944. Καταργήθηκαν το
1945 μετά την κομμουνιστικοποίηση της Ρουμανίας και την άρση της
υποστήριξης προς την Ρουμανοβλαχική μειονότητα στην Ελλάδα.

Οι Βλάχοι στην Δημοκρατία Μακεδονίας

Βλαχικές κοινότητες στην Δημοκρατία Μακεδονίας. Εντοπίζονται κυρίως
στις πόλεις Bitola, Gevgelije, Dragoevo και Delcevo
Το κράτος της Βλαχίας το 1350

Λίγα χρόνια πριν την Οθωμανική κατάκτηση η Βλαχία ήταν ανεξάρτητο

κράτος της Βαλκανικής εκτεινόμενο στα νότια Καρπάθια, μεταξύ
Βουλγαρίας και Ουγγαρίας. Την ίδια εποχή υπήρχε Σερβοκρατία στην
Ελλάδα υπό τον Κράλλη Στέφανο Ντουσάν και το Βυζάντιο είχε
συρρικνωθή στην Ανατολική Θράκη και μικρό τμήμα της Μ. Ασίας. Η
Βλαχία Ιδρύθηκε το 1248 και διατηρήθηκε επί 633 χρόνια μέχρι το 1881
οπότε ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο κράτος της Ρουμανίας

Η Τουρκική άποψη Οι Βλάχοι της Ελλάδας δεν είναι

Ελληνες
Η Τουρκική ιστοριογραφία δέχεται ανεπιφύλακτα τα παραπάνω δεδομένα
και επεκτείνεται στο κρίσιμο συμπέρασμα πως οι Βλάχοι
της Ελλάδας δεν είναι εκλατινισμένοι Ελληνες όπως στερεότυπα ισχυρίζεται
η ελληνική πλευρά, αλλά εκλατιτινισμένοι και
στην συνέχεια εξελληνισμένοι και εκχριστιανισμένοι Πετσενέγκοι και
Κουμάνοι που ξεχύθηκαν στην Βαλκανική τον 10ο αιώνα,
πιεζόμενοι από τους Χαζάρους. Το κύριο επιχείρημα είναι πως ο όρος
Βλάχος πρωτοεμφανίζεται τον 10ο αι. μΧ ταυτόχρονα με την εμφάνιση των
Πετσενέγκων. Η λέξη Βλάχος αναφέρεται γιά πρώτη φορά στην
ιστοριογραφία του Ρωμαίου ιστορικού Ιωάννη Σκυλίτση που έζησε τον 11ο
αι. μΧ. Ο Σκυλίτσης αφηγείται στο περίφημο έργο του ΣΥΝΟΨΙΣ ΙΣΤΟΡΙΩΝ
που φέρει τον Λατινικό τίτλο SYNOPSIS HISTORIARUM, πως "Βλάχοι
οδίτες" δολοφόνησαν σε ενέδρα τον πρίγκηπα Δαβίδ, αδελφό του
Βούλγαρου Τσάρου Σαμουήλ, σε δάσος κοντά στην
Κλεισούρα της Καστοριάς. Το περιστατικό διαδραματίσθηκε το 976 μΧ.

Βαρβαρική η καταγωγή των Βλάχων της Αλμωπίας -

Μογλενών
Απόγονοι των Τουρκομογγόλων Πετσενέγκων - Εκχριστιανίσθηκαν και
εκλατινίσθηκαν τον 11ο αιώνα μΧ από τον αυτοκράτορα
Αλέξιο Κομνηνό.Στην παραμεθόρια Αλμωπία (Μογλενά) του νομού Πέλλας
υπάρχουν περίπου δέκα χωριά (Αρχάγγελος, Νότια, Περίκλεια, Σκρα,
Πρόμαχοι, Ορμα, Λιβάδια κλπ) που κατοικούνται ολικά ή μερικά από
γηγενείς Βλαχόφωνους. Το Βλαχικό ιδίωμα που μιλάνε
παρουσιάζει σημαντικές διαφορές με την Βλαχική γλώσσα στην υπόλοιπη
Ελλάδα και προσομοιάζει προς την Δακική διάλεκτο της
Ρουμανίας. Πέραν αυτού ο ανθρωπολογικός τύπος των κατοίκων της
περιοχής παρουσιάζει σημαντικές ιδιαιτερότητες.
Το γεγονός οδήγησε τους επιστήμονες σε λεπτομερείς έρευνες σχετικά με
την καταγωγή τους. Το ομόφωνο συμπέρασμα κορυφαίων ελλήνων και
ξένων ιστορικών είναι πως οι λεγόμενοι "Βλαχομογλενίτες" δηλ. οι Βλάχοι
της περιοχής Μογλενών (Βουλγαρική ονομασία της επαρχίας Αλμωπίας)
είναι απόγονοι της νομαδικής φυλής των Πετσενέγκων που εισέβαλαν στην
Βαλκανική στα μέσα του 11ου αιώνα μΧ εκμεταλευόμενοι το κενό που
προκάλεσε η κατάρευση της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας το 1018 μΧ.
Οι Πετσενέγκοι (Πατζινάκες κατά τους Βυζαντινούς), πολυάριθμος
βαρβαρικός λαός Τουρκομογγολικής καταγωγής, είχαν καταλάβει
από αιώνες την βόρεια του Δουνάβεως περιοχή, γνωστή ως Πατζινακία
(σημερινή νότια Ρουμανία ή Βλαχία) και εισέβαλαν
δύο φορές στα Βαλκάνια στα τέλη του 11ου αι.μΧ φθάνοντας μέχρι τα τείχη
της Κωνσταντινούπολης. Στην προέλασή τους από τον Δούναβη προς την
βασιλεύουσα δεν συνάντησαν αντίσταση επειδή οι υποδουλωμένοι στο
Βυζάντιο Βούλγαροι τους δέχθηκαν ως ελευθερωτές. Οι Πετσενέγκοι αφού
κατέλαβαν την παλιά Βουλγαρική πρωτεύουσα Πρεσλάβα, ξεχύθηκαν
ακάθεκτοι στα Βαλκάνια. Η τελική μάχη δόθηκε στο Λεβούνιο της Θράκης
τον Απρίλιο του 1091 μΧ στην οποία ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αλέξιος
Κομνηνός σε περιστασιακή συμμαχία με την επίσης Τουρκομογγολική φυλή
των Κουμάνων ή Πολόφσκυ, συνέτριψε τον στρατό των Πετσενέγκων,
εξόντωσε τους θηριώδεις Χάνους που τον κυβερνούσαν και συνέλαβε
χιλιάδες αιχμαλώτους που τους εγκατάστησε σε στρατηγικές περιοχές
μεταξύ των οποίων και στα Μογλενά της Μακεδονίας όπου και επέζησαν
μέχρι σήμερα. Οι Κουμάνοι ήταν παρόμοιο βαρβαρικό φύλλο
Ταταρομογγολικής καταγωγής. Η παράλληλη εισβολή τους στην Βαλκανική
στα μέσα του 10ου αιώνα μΧ σημαδεύει την παρακμή του Ρωμαϊκού
κράτους. Συμμαχώντας περιστασιακά πότε με το Βυζάντιο και πότε με τους
εχθρούς του, οι Κουμάνοι απώλεσαν την εθνική τους ταυτότητα και
αφομοιώθηκαν στο πληθυσμιακό μωσαϊκό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Το 1071 το ιππικό των Κουμάνων σε συμμαχία με τους Σελτζούκους του
σουλτάνου Αρπ Ασλάν, συνέτριψε τον Βυζαντινό στρατό στην
αποφασιστική μάχη του Ματζικέρτ κοντά στην λίμνη Βαν της Ανατολίας.
Αξιόπιστες ιστορικές πηγές επιβεβαιώνουν την εγκατάσταση Κουμάνων
στα Μογλενά καθώς και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας. Η πόλη
Κουμάνοβο της Μακεδονίας οφείλει την ονομασία της στην νομαδική αυτή
φυλή.
Τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία αναφέρονται από τον Βυζαντινό
χρονογράφο του 12ου αιώνα Ι. Ζωναρά και διερευνήθηκαν από τους
κορυφαίους Ρώσσους Βυζαντινολόγους Α. Βασίλιεφ και Β. Βασιλιέφσκυ
καθώς και από τον Γερμανό ιστορικό Γ. Βαϊγκαντ
(G. Weigand). Σημαντική ιστορική μαρτυρία γιά τους Βλαχομογλενίτες
περιέχεται στο επικό έργο ΑΛΕΞΙΑΣ που γράφηκε τον 11ο αιώνα από την
πριγκήπισσα Αννα Κομνηνή, θυγατέρα του αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄. Οι
Ελληνες ιστορικοί συμφώνησαν πλήρως και προχώρησαν σε πληρέστερες
έρευνες με το ίδιο συμπέρασμα. Αναφέρει χαρακτηριστικά η ελληνική
εγκυκλοπαίδεια ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ (έκδοση 1961, τόμος Γ΄ σελ.333):

"Εν Μακεδονία ίδιον εθνολογικόν στοιχείον αποτελούν οι καλούμενοι

Βλαχομογλενίται. Ούτοι κατοικούσι εν Καρατζόβα της
περιοχής Βλαχομογλενάς, της οποία πρωτεύουσα είναι η πολίχνη Νόντε
(Νότια), αρχήθεν χριστιανική, αλλά βαραδύτερον μέχρι
σχεδόν του έτους 1922 κατωκημένη αποκλειστικώς υπό Βλάχων
Μωαμεθανών. Τα λοιπά δέκα χωριά της Βλαχομογλενάς ήσαν και
είναι χριστιανικά.Ο τύπος των Βλαχομογλενιτών είναι τελείως ιδιόρυθμος,
διαφορώτατος των λοιπών Βλάχων, αλλά και προς τον ελληνικόν και
σλαβικόν τύπον οδεν το κοινόν έχων. Επίσης η διάλεκτος αυτών δεικνύει
ουχ ήττον ιδιόρυθμα στοιχεία. Δέχετε ότι οι Βλαχομογλενίται είναι λείψανα
των Πετσενέγκων,οι οποίοι συνεμίγησαν προς τους Βλάχους και έλαβον
την γλώσσαν αυτών".

Εγώ είμαι η Βλάχα η όμορφη, η Βλάχα η παινεμένη,

πωχω τα χίλια πρόβατα τα πεντακόσια γίδια,
στο 'να βουνό είν' τα πρόβατα, στ' άλλο βουνό τα γίδια
κι ανάμεσα στα δυό βουνά δώδεκα μύλοι αλέθουν.
Οι έξι αλέθουν με νερό κι οι έξι με το γάλα
και στον αφρό του γάλακτος τρία κορίτσια πλένουν.
Η μία πλένει τους άρρωστους, η άλλη τους λαβωμένους
κι η τρίτη η καλύτερη τους αρρεβωνιασμένους.

Coυzineri (Voyages en Macedoine), Berard - (Τουρκοκρατία και

Ελληνισμός) κ.τ.λ., WACE- THOMPSOΝ(Νομάδες των Βαλκανίων).

Το 18ο αιώνα, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες (αποσύνθεση

οθωμανικής αυτοκρατορίας, αποσχιστικές τάσεις πασάδων, Ορλωφικά,
εσωτερικές διαμάχες) μεγάλες βλάχικες πόλεις, όπως η Μοσχόπολη, η
Νικολίτσα, το Λινοτόπι, η Γράμμουστα και άλλες καταστράφηκαν
ολοσχερώς και οι κάτοικοι διασκορπίστηκαν σε όλες τις
κατευθύνσεις:Βιέννη, Βουδαπέστη, Βελιγράδι, Βουκουρέστι, Θεσσαλονίκη,
Βέροια, Νάουσα, Σέρρες, Φιλιππούπολη, Κωνσταντινούπολη κ.α.
Χαρακτηριστικά ο Σέρβος Πανεπιστημιακός Dousan Popovic, στο έργο του
"ΟCincarina" αναφέρει ότι το 18ο αιώνα οι Σερβικές αγορές κατακλύστηκαν
από Βλάχους, οι οποίοι είχαν στα χέρια τους όλο το εισαγωγικό και
εξαγωγικό εμπόριο του Βελιγραδίου και δημιούργησαν την αστική τάξη της
Σερβίας.
Εξάλλου, η μεγάλη διασπορά των Βλάχων οφείλεται και στις
επαγγελματικές τους ενασχολήσεις, καθώς ήταν κυρίως κτηνοτρόφοι,
κυρατζήδες και έμποροι, ήταν διαρκώς "καθ΄ οδόν", μεταφορείς όχι μόνο
προϊόντων αλλά και ιδεών, σύνδεσμος του Ελλαδικού χώρου με τον
ευρύτερο Βαλκανικό και την Ευρώπη. Η προσφορά των Βλάχων στον
Ελληνισμό είναι, αποδεδειγμένα, τεράστια σε όλους τους τομείς
(αρματωλισμός, επανάσταση, ευεργέτες, οικονομία, γράμματα). Ενδεικτικά
αναφέρονται κάποια ονόματα:Ρήγας Βελεστινλής, Γεωργάκης Ολύμπιος,
Γιάννης Φαρμάκης, Χατζηπέτρος, Βλαχαβαίοι, όλοι οι ευεργέτες (πλην
Συγγρού), Ζάππας, Γ. Σταύρου, Αβέρωφ, Σίνας, Δούμπας, Τοσίτσας και
Στουρνάρας, Κωλέτης, Σπυρίδων Λάμπρου, Παπάγος, Σβώλος,
Κρυστάλλης και άλλοι που με το αίμα και το πνεύμα τους, το χρήμα και τις
δωρεές τους, στέριωσαν οικονομικά το νεοσύστατο Ελληνικό κράτος και
έβαλαν τα θεμέλιά του. Και μια διάσταση στη νεότερη Ελλάδα που δεν είναι
πλατιά γνωστή:πολλοί σύγχρονοι καλλιτέχνες έχουν βλάχικη
καταγωγή:Κουτσομύτης, Προκόβας, Παπατάκης, Τσιτσάνης, Βίρβος,
Καλδάρας, Μητροπάνος, Σγούρος, Μουσαφίρης κ.ά. Παρά την τεράστια
διασπορά και τις αντίξοες συνθήκες και σήμερα ακόμη ζουν χιλιάδες Βλάχοι
έξω από την Ελληνική Επικράτεια: Αλβανία, περιοχή Μοναστηρίου -
Σκοπίων, Βουλγαρία (όσοι δεν αφομοιώθηκαν) και Ρουμανία, στην οποία
κατέφυγαν κάτω από ποικίλες πολιτικές και εθνικιστικές σκοπιμότητες, τις
πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας. Και σε αυτές τις χώρες είναι τεράστια η
προσφορά τους. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ονόματα του Γιώργου
Μούρνου που μετέφρασε την Ιλιάδα στη Ρουμανική γλώσσα, και του
μεγαλύτερου κωμωδιογράφου της Σερβικής λογοτεχνίας, του Αλκιβιάδη
Νούσια, που είναι Βλάχος από την Κλεισούρα της Μακεδονίας, και είναι
γνωστός στη Σερβία με το όνομα Βranislav Nushici, καθώς επίσης και των
αδελφών Μανάκια, πρωτοπόρων φωτογράφων και κινηματογραφιστών,
από την Αβδέλα Γρεβενών, που ένα μεγάλο μέρος του έργου τους υπάρχει
στο Μοναστήρι και τα Σκόπια. ίδια ρίζα με τις λέξεις Βαλόνος, Βαλία,
Ουαλία κ.τ.λ. Πέρα από το γενικό όνομα "Βλάχος", οι Λατινόφωνοι της
νότιας Βαλκανικής αποκαλούνται και με άλλα ονόματα (Φαρσιαρώτες,
Τσίπανιι, Μιγλινιάτς = Μογλενίτες), Καράβλαχοι ή Μαυρόβλαχοι (Monte
Negro), Μπιτουλιάνοι, Γραμμουστιάνοι, Μουζικιάρoι ή Τσιμουρεάνοι,
Σαρμανιώτες κ.τ.λ. Ο όρος Κουτσόβλαχος που χρησιμοποιούν οι λόγιοι
από τον προηγούμενο αιώνα, και συχνά έχει μειωτικό χαρακτήρα,
σχετίζεται με το "Κιουτσούκ Βλαχία", όπως ονόμαζαν οι Τούρκοι την
περιοχή Αιτωλοακαρνανίας που ως τα χρόνια του Κοσμά του Αιτωλού είχε
πολλούς βλαχόφωνους(επίγραμμα Ευγένιου Αιτωλού). Μετά την πρώτη
μαρτυρία του Κεδρηνού, οι Βλάχοι αναφέρονται επανειλημμένα.
Ενδεκτικά:Σιγίλια Βασιλείου Β΄, Κεκαυμένος, Αννα Κομνηνή, Χωνιάτης,
Κίνναμος, Χαλκοκονδύλης, Φραντζής, Λατινικές Πηγές, αρχεία Βενετίας,
Chanson de Roland, γερμανικό έπος Νιμπελούγκεν, Χρονικό του Μωρέως,
Ερωτόκριτος. Στη συνέχεια η ιστορική παρουσία των Βλάχων είναι έντονη.
Δεν υπάρχει ξένος περιηγητής - στα χρόνια της Τουρκοκρατίας - που να
μην τους αναφέρει. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ονόματα των Pouqueville
(Voyage en Grece), Leak (Travels in Northern Greece), Heuzey (1858),
III. Η Βλάχικη Γλώσσα.
Η βλάχικη γλώσσα είναι μια αυτόνομη νεολατινική γλώσσα, ήδη
διαμορφωμένη τον 6ο αιώνα μ.Χ. Ως πρώτη γραπτή μαρτυρία της βλάχικης
θεωρείται η φράση "τόρνα, τόρνα, φράτερ", που τη διασώζει ο βυζαντινός
χρονογράφος Θεοφύλακτος Σιμοκάτης (7ος αιώνας μ.Χ.).
Για τη γένεση της Βλάχικης γλώσσας η επιστημονική έρευνα έχει δώσει
σήμερα απάντηση. Επίσημη γλώσσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους -
Βυζάντιο ονομάστηκε αιώνες αργότερα - ως τα χρόνια του Ηράκλειου
(αρχές 7ου αιώνα μ.Χ.) ήταν η Λατινική. Από τη λαϊκή λατινική της
Βαλκανικής (Latinum Balcanicum) προήλθαν, μετά την "πρωτορωμανική
περίοδο" που πέρασαν οι νεολατινικές γλώσσες, και για συγκεκριμένους
λόγους, τέσσερις νεολατινικές γλώσσες (η Βλάχικη και η Μογλενίτικη στον
άξονα της Εγνατίας, και η Ιστρορουμανική και Δακορουμανική στον άξονα
του Δούναβη), όπως ακριβώς, με τον ίδιο τρόπο, από τη δυτική Λατινική
προήλθαν οι σύγχρονες νεολατινικές γλώσσες (Ιταλική, Γαλλική, Ισπανική,
Πορτογαλική). Έτσι εξηγούνται οι ομοιότητες της Βλάχικης γλώσσας και με
αυτές τις Ευρωπαϊκές γλώσσες, όπως και με τις αντίστοιχες νεολατινικές
της Βαλκανικής.

"Αν κάποιος σκύψει με σεβασμό στον πολιτισμό των Βλάχων, όπως αυτός
εκφράζεται μέσα και από τη Βλάχικη γλώσσα, θα ανακαλύψει στα
τραγούδια, τις παραδόσεις, τα παραμύθια, τις παροιμίες, πλούτο
πρωτόγνωρο. Τα τελευταία χρόνια, με ατομική ή συλλογική πρωτοβουλία,
βλέπουν το φως ανάλογες εκδόσεις που αναδεικνύουν ένα πλούσιο
πρωτογενές υλικό, γλωσσικό, ιστορικό, κοινωνικό, που συνιστά μια έξοχη
"προφορική λογοτεχνία".

Οι Βλάχοι

Τα ιστορικά στοιχεία για τους Βλάχους είναι διάσπαρτα στους Βυζαντινούς

χρονογράφους και η ιστορική παρουσία τους έχει πορεία περίπου δύο
χιλιάδων χρόνων, με τις ρίζες στα Ρωμαϊκά χρόνια και στον εκλατινισμό
των Βαλκανίων (K. Πορφυρογέννητος, Ι. Λυδός).
Ως πρώτη γραπτή μαρτυρία της Βλάχικης γλώσσας εκλαμβάνεται αυτή των
Βυζαντινών χρονογράφων Θεοφάνη και Θεοφύλακτου (579 μ.Χ.), ενώ η
λέξη Βλάχος αναφέρεται για πρώτη φορά το 976 μ.Χ. από τον Κεδρηνό,
που μιλάει για "Βλάχους οδίτες" στην περιοχή Καστοριάς - Πρέσπας.

Πάντως, οι Βλάχοι έξω από ελάχιστες περιπτώσεις δεν αυτοαποκαλούνται

με αυτό το όνομα, αλλά με το Αrnanji, λέξη που παράγεται από το
"Romanus cives" και σχετίζεται με το διάταγμα του Καρακάλα (Edictum
Antoninianum), 212 μ.Χ., με το οποίο γενικεύτηκε το δικαίωμα του Ρωμαίου
πολίτη σε όλους τους κατοίκους των Ρωμαϊκών επαρχιών. Η λέξη Βλάχος -
σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες - ανάγεται στη Γερμανική γλώσσα, που
ονομάζει Βάλλους (Walhvolc) τους Λατινόφωνους, και έχει την Τα πρώτα
γραπτά δείγματα της Βλάχικης γλώσσας έχουν την αφετηρία τους στα μέσα
του 18ου αιώνα, και είναι κυρίως επιγραφές με ελληνικό αλφάβητο και
κείμενα λογίων λεξικογράφων, με ελληνικό και λατινικό αλφάβητο. Η πρώτη
γραμματική της Βλάχικης γλώσσας, του Μ. Μπογιατζή, τυπώθηκε το 1813
στη Βιέννη. Για τον εγγραμματισμό της Βλάχικης γλώσσας προτείνει το
λατινικό αλφάβητο "καθώς έκαμαν πολύ πρότερον και όλες οι θυγατέρες
της Λατινικής". Στην τελευταία Βλάχικη γραμματική των Πανεπιστημιακών
Ν. Κατσάνη - Κ. Ντίνα (Θεσσαλονίκη 1990), η βλάχικη γλώσσα
καταγράφεται με λατινικά στοιχεία, συμπληρωμένα με στοιχεία του
Ελληνικού αλφάβητου. Η επιλογή βέβαια αλφάβητου, και σήμερα δεν είναι
πολύ απλή, γιατί υπάρχουν πολλές παράμετροι (ιστορικές, θρησκευτικές,
πολιτιστικές, πολιτικές) που πρέπει να παρθούν υπόψη. Ηαπροκατάληπτη
όμως και χωρίς σκοπιμότητες επιστήμη δεν μπορεί να αρνηθεί ότι μια
νεολατινική γλώσσα, όπως η Βλάχικη, μπορεί να εγγραμματιστεί πιο
αποτελεσματικά με το λατινικό αλφάβητο. Η βλάχικη γλώσσα, που κάποτε
τη μιλούσαν πλατειές μάζες στα Βαλκάνια, σήμερα - μέρα με τη μέρα -
χάνεται. Η γλώσσα συρρικνώθηκε από λόγους όχι φυσικούς, αλλά
ιστορικούς και κοινωνικούς. Παρόλα αυτά, η βλάχικη γλώσσα και μέσα στις
αντίξοες σύγχρονες ισοπεδωτικές συνθήκες της έντονης αστικοποίησης,
της διάλυσης των παλιών κλειστών κοινωνικών δομών, της επικοινωνίας,
αποτελεί μια πραγματικότητα. Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό
ό,τι είναι αληθινό, και να μην αντιμετωπίζεται η βλάχικη γλώσσα με καμιά
απαξιωτική διάθεση, γιατί όπως λέει ο μεγάλος σύγχρονος διανοούμενος
Noam Tsomsky δεν υπάρχουν καλές ή κακές γλώσσες, ανώτερες ή
κατώτερες, αλλά υπάρχουν γλώσσες αναπτυγμένες ή λιγότερο ή καθόλου
ανεπτυγμένες, με τις οποίες επικοινωνούν οι άνθρωποι.
Από σεβασμό και ευαισθησία στον ανθρώπινο πολιτισμό, οι ηχογραφήσεις
των τραγουδιών στη βλάχικη γλώσσα, αποτελούν μια μικρή κατάθεση του
Συλλόγου Βλάχων Βέροιας, για την καταγραφή και τη διάσωση της
βλάχικης γλώσσας.

Οι Βλάχοι :: Οι Βλάχοι της Βέροιας :: Η Βλάχικη Γλώσσα :: Τα Βλάχικα

Τραγούδια

IV. Τα Βλάχικα Τραγούδια.

Το βλάχικο τραγούδι, λόγω της μεγάλης διασποράς των Βλάχων - καθώς

ήταν κυρίως κτηνοτρόφοι, κυρατζήδες, έμποροι - διαφοροποιήθηκε από
περιοχή σε περιοχή, και υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία. Ωστόσο, κυριαρχούν
δύο τύποι εκτέλεσης. Οένας, ο πιο διαδεδομένος, απαντά στους Βλάχους
της Πίνδου, της Γράμμουστας, στα Μπιτόλια, στο Βέρμιο. Ο άλλος στους
Αρβανιτόβλαχους, τους Φαρσιαρώτες.
Τα τραγούδια του πρώτου τύπου εκτελούνται γενικά ομοφωνικά, πιο
σπάνια ετεροφωνκά ή πολυφωνικά. Η πλειοψηφία των εκτελεστών
τραγουδούν τη βασική μελωδία και αυτοί που έχουν καλές φωνές
μετακινούνται - πάνω κάτω - από τη βασική μελωδία. Στους Φαρσιαρώτες
το πολυφωνικό τραγούδι είναι γενικευμένο, ενώ η ατομική εκτέλεση σχεδόν
ανύπαρκτη. Ημελωδία του τραγουδιού διατηρείται από δύο κύριους
τραγουδιστές, ενώ οι υπόλοιποι - ο χορός - απλά συνοδεύει (εε ...).
Χαρακτηριστικό των βλάχικων τραγουδιών είναι και οι αντιφωνίες, κυρίως
ανδρών - γυναικών. Αυτές ίσως γεννήθηκαν από την ανάγκη να
ξεκουράζονται ή να συναγωνίζονται οι δυο ομάδες αυτών που τραγουδούν.

Αν και το ομαδικό - πολυφωνικό τραγούδι στους Βλάχους είναι

παραδοσιακό και περίπου γενικευμένο, υπάρχουν όμως περιπτώσεις,
κυρίως στα τραγούδια του πρώτου τύπου, που πολλά τραγούδια είναι
τραγουδισμένα προσωπικά. Σε αυτή την κατηγορία υπάγονται ειδκά τα
κυρατζίδικα τραγούδια, τα κτηνοτροφικά ( picurarescu cαnticu), και πολλά
ερωτικά (di vreare), στα οποία αντανακλάται η μοναχική ζωή των
κυρατζήδων και των κτηνοτρόφων.
Τραγούδια αυτού του είδους - μονοφωνικά και διφωνίες - περιέχουν οι ως
τώρα ηχογραφήσεις, και ήδη ο Σύλλογος, στη νέα προσπάθειά του,
προσανατολίζεται στα πολυφωνικά τραγούδια, που κυρίως τραγουδούσαν
οι Βλάχοι.
Η οργανική μουσική επένδυση στα βλάχικα τραγούδια είναι μεταγενέστερη
και ακολούθησε τις μελωδίες των τραγουδιών που ήδη υπήρχαν. Η
αυτοσχέδια φλογέρα συνόδευε τους κτηνοτροφικούς σκοπούς, ενώ από τα
όργανα της σημερινής κομπανίας, πρώτο το βιολί - σύμφωνα με
προφορικές παραδόσεις - συνόδευε τα βλάχικα τραγούδια, γιατί μπορούσε
να ακολουθήσει τις διακυμάνσεις στις βλάχικες μελωδίες. Αργότερα μπήκε
το κλαρίνο και έγινε το κύριο όργανο της κομπανίας που συμπληρώθηκε με
λαούτο και ντέφι. Τα χάλκινα όργανα μπήκαν αργότερα, είναι δυτική
επίδραση και σχετίζονται με τις στρατιωτικές μπάντες, και απαντούν
κυρίως, σε αστικοβιοτεχνικά κέντρα των Βλάχων (Νέβεσκα, Κλεισούρα,
Μπιτόλια κ.ά.). Στη Βέροια, τις τελευταίες δεκαετίες, κυριαρχούν τα χάλκινα,
που εκτόπισαν τα βιολιά, μια και το τραγούδι υποχώρησε. Παλιότερα, στο
γλέντι, όσο υπήρχε το τραγούδι, μονοφωνικό ή πολυφωνικό, τα χάλκινα δεν
μπορούσαν να συνοδέψουν. Στις ηχογραφήσεις που έκανε ο Σύλλογος, η
μουσική επένδυση είναι με "βιολιά", γιατί όλα τα τραγούδια που περιέχονται
είναι παλιότερα από την είσοδο των χάλκινων.
Ο καθηγητής στην έδρα της γλωσσολογίας στο Α.Π.Θ., N. Κατσάνης,
σημειώνει ότι τα βλάχικα τραγούδια ελάχιστα μέχρι τις μέρες μας έγιναν
αντικείμενο από την φιλολογική επιστήμη στη χώρα μας, όπως δε
μελετήθηκε και η σχέση με τα Ελληνόφωνα τραγούδια που επίσης
τραγουδούν οι Βλάχοι. Πολλά τραγούδια της Βλάχικης τραγουδιόνταν και
στα Ελληνικά, και φυσικό είναι να μην επέζησε η αρχική τους μορφή. Η
ρητή μαρτυρία του Κ. Κρυστάλλη ότι μετέφρασε πολλά βλάχικα τραγούδια
στην Ελληνική γλώσσα, καθώς και ότι σε πολλάΕλληνόφωνα τραγούδια
εξυμνούν τη "Βλάχα την έμορφη ...", οδηγούν σ΄αυτήν τη σκέψη.
Η μελέτη των βλάχικων τραγουδιών από τον αξέχαστο Sam. Baud - Bovy
δεν ολοκληρώθηκε λόγω του θανάτου του, και τα τελευταία χρόνια, οι
Σύλλογοι Βλάχων έχουν στα αρχεία τους πολύ πλούσιες συλλογές
βλάχικων τραγουδιών, που περιμένουν τους λαογράφους, εθνολόγους και
μουσικολόγους για την επιστημονική τους προσέγγιση
Βλαχία: Tarra Romaneasca - Ρουμανική γή
Στο μεταίχμιο του 10ου προς 11ο μΧ αιώνα μία καινούργια εθνογένεση
καταγράφηκε στα Βαλκάνια. Οι Βλάχοι, ένας σχετικά
νέος λαός με έντονη νομαδοκτηνοτροφική παράδοση, ξεπήδησε στο
ιστορικό προσκήνιο. Στα χρόνια που ακολούθησαν η νέα αυτή
εθνότητα σημάδεψε έντονα την ιστορία των Βαλκανίων. Οι Βλάχοι
μιλούσαν ένα παραφθαρμένο ιδίωμα της αρχαίας Λατινικής
γλώσσας εμπλουτισμένο με Σλαβικές και Τουρκικές λέξεις. Η εθνική τους
συνείδηση είναι καθαρά Βλαχική παρά την μειωτική
έννοια που εμπεριέχεται στην λέξη Βλάχος που παρουσιάζεται συνώνυμος
με τον αγροίκο, τον βουνήσιο, τον άξεστο και τον
αγράμματο.
Σήμερα σε όλες τις Βαλκανικές χώρες με πρώτη την Ρουμανία υπάρχουν
πολυάριθμοι Βλαχικοί πληθυσμοί. Η άποψη πως
οι Βλάχοι της Ελλάδας έχουν ελληνική καταγωγή θεωρείται παιδαριώδης
και δεν αντέχει σε καμμία κριτική. Ακόμα και ο
Παπαρηγόπουλος αυτός ο Νέστορας της Ελληνικής ιστορίας, δέχεται πως
οι Βλάχοι δεν έχουν Ελληνική καταγωγή.Οι σημερινοί Βλάχοι (ορθότερα
Βλαχόφωνοι) δεν αποτελούν ενιαία φυλετική οντότητα. Αποτελούν
πληθυσμιακό λείψανο ενός φυλετικού συνοθηλεύματος γηγενών Δακών,
Αβάρων, Γέπιδων, Ούγγρων, Ούζων, Πετσενέγκων και Κουμάνων.
Η Βλαχική εθνογένεση πραγματοποιήθηκε τον 10ο αιώνα μΧ στην εύφορη
πεδιάδα που εκτείνεται ανάμεσα στον Δούναβη kαι τα Καρπάθια. Την ίδια
εποχή εμφανίζεται γιά πρώτη φορά στην ιστορία η λέξη Βλάχος στο
χρονικό του Ρωμαίου χρονογράφου Ιωάννη Σκυλίτση. Ο Σκυλίτσης
αναφέρει πως Βλάχοι αλήτες δολοφόνησαν σε ενέδρα τον Δαβίδ, αδελφό
του
Βούλγαρου Τσάρου Σαμουήλ κοντά στην Καστοριά. Το σημαντικό αυτό
γεγονός τοποθετείται γύρο στο 976 μΧ. Το ακριβές
ιστορικό απόσπασμα του Σκυλίτση είναι το εξής:
"Τούτων δε των τεσσάρων αδελφών Δαβίδ μεν ευθύς απεβίω αναιρεθείς
μέσον Καστορίας και Πρέσπας εις τας λεγόμενας Καλάς
δρύς παρά τινων Βλάχων οδιτών" (Scylitsis: Sinopsis Istoriarum, chapter
11,75)
Οι Πέτσενέγκοι (Πατζινάκες κατά τους Βυζαντινούς) και οι Κουμάνοι ή
Πολόφσκυ, ήσαν νομαδικές φυλές της Ασίας
Τουρκομογγολικής και κατ' άλλους Ταταρομογγολικής προέλευσης που
κατέκλυσαν τις παραδουνάβιες πεδιάδες πρωτού εισβάλουν
στην Βαλκανική τον 10/11ο αιώνα μΧ. Προήλθαν από τις αχανείς στέπες
ανατολικά της Κασπίας. Από αυτούς οι Πέτσενέγκοι
υπήρξαν το πιό πολυάνθρωπο και φιλοπόλεμο φύλλο. Χαρακτηριστικό
είναι πως η βόρεια του Δούναβη περιοχή ονομαζόταν Πατζινακία από τους
Βυζαντινούς. Το 1090 οι Πετσενέγκοι κατάφεραν να πολιορκήσουν την
Κωσταντινούπολη. Λίγο έλλειψε να υποκαταστήσουν την Ρωμαϊκή
ηγεμονία με την αυτοκρατορία των Πετσενέγκων. Τελικά νικήθηκαν το 1091
από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό σε μιά
αποφασιστική μάχη στο Λεβούνιο της Θράκης. Στην συνέχεια
εκλατινίσθηκαν γλωσσικά και αφομοιώθηκαν με τους γηγενείς
πληθυσμούς στις πεδιάδες νότια των Καρπαθίων. Ο εκχριστιανισμός των
Βλάχων από τους Ρωμαίους συνετέλεσε στην ανάπτυξη της εθνικής
Βλαχικής συνείδησης όπως αυτή εκφράζεται στην σημερινή Ρουμανία. Στα
χρόνια της Οθωμανικής κυριαρχίας η Βλαχία αποτέλεσε ημιαυτόνομη
ηγεμονία με χριστιανό ηγέτη που έφερε τον τίτλο του βοεβόδα. Τον 18ο
αιώνα πέρασε σε Ρωσσική επιρροή και το 1881 συνενώθηκε με
την παραδουνάβια ηγεμονία της Μολδαβίας δημιουργώντας το σύγχρονο
κράτος της Ρουμανίας. Η Βλαχία διατηρήθηκε ως αυτόνομο κράτος επί 634
χρόνια από το 1247 έως το 1881. Εχει έκταση 77.000 τ.χλμ. και πληθυσμό
που φθάνει σήμερα τα 12 εκατομμύρια.
ΤΟ ΑΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΑΝΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Δράκουλας ο βρυκόλακας των Καρπαθίων

ο επονομαζόμενος
Ανασκωλοπιστής (Impaler) γνωστότερος και ως κόμης Δράκουλας. Το
βιογραφικό του αποτελεί ιστορία τρόμου που όμοιά της δεν γράφηκε ποτέ.
Γεννήθηκε το 1431 στην πόλη Sigishoara στα Καρπάθια
Κληρονόμησε τον τίτλο του Τάγματος του Δράκου που παραχωρήθηκε
στον πατέρα του από τον βασιλέα της Αγίας
Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (Λουξεμβούργο) Σιγκισμούνδο.
Η Βλαχία τον 13ο αιώνα H Βλαχία (Wallachia) εκτείνεται στην σημερινή
νότια Ρουμανία ανάμεσα στα Καρπάθια και τον Δούναβη. Η περιοχή
συμπίπτει με τα ιστορικά εδάφη της Δακίας, μιάς αρχαίας χώρας που
κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους στις αρχές του 2ου αιώνα μΧ.
Οι Δάκες μία άγρια γηγενής φυλή επέδραμαν κατά διαστήματα στην
Βαλκανική μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Τραγιανός εξαπέλυσε το 101-102 και 105-106
μΧ δύο εκστρατείες εναντίον τους, γνωστές ως Δακικοί
πόλεμοι, . Η Δακία υποτάχθηκε στον Τραγιανό και μετατράπηκε σε
Ρωμαϊκή επαρχία . Ακόμα και σήμερα ο Τραγιανός θεωρείται εθνικός
ήρωας και γενήτορας των Ρουμάνων που περηφανεύονται γιά την Ρωμαϊκή
καταγωγή τους.To 271 μΧ ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αυρηλιανός
υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Δακία (μετέπειτα Βλαχία) που ανέκτησε
την ανεξαρτησία της.Το 602 μΧ κατέρευσε πλήρως η αμυντική
γραμμή στον Δούναβη και άρχισε η μαζική εισβολή Ασιατικών
φυλών. Η Δακία-Βλαχία δεν υποτάχθηκε ποτέ στο Βυζάντιο. Γιά
αιώνες υπήρξε χώρος συσσώρευσης ξένων φυλών. Γότθοι, Γέπιδες,
Ούνοι, Αβαροι, Σλάβοι και Ούγγροι προήλασαν στις πεδιάδες της Δακίας
από τον 4ο μέχρι τον 7ο αιώνα. Ακολούθησαν Βούλγαροι,
Ρώσσοι, Ούζοι, Πετσενέγκοι και Κουμάνοι.
Ενα φυλετικό κράμα λαών δημιουργήθηκε στα ιστορικά εδάφη της αρχαίας
Δακίας. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθή μία νέα
εθνογένεση. Τον 10ο αιώνα μΧ η φυλή των Βλάχων ξεπηδά γιά πρώτη
φορά στο ιστορικό προσκήνιο. Χρειάσθηκε να περάσουν άλλα 200 χρόνια
για να αποκτήσει κρατική οντότητα. Το 1185 οι Βλάχοι συμμετέχουν στην
ανασύσταση της λεγόμενης δεύτερης Βουλγαρικής αυτοκρατορίας υπό
τους τσάρους Ιωάννη και Ασέν. Η γνώμη των Βυζαντινών δεν ήταν
ιδιαίτερα κολακευτική γιά τους Βλάχους. Αν και τους χρησιμοποιούσαν ως
μισθοφόρους στην φρούρηση των στρατηγικών διαβάσεων κατά μήκος της
Εγνατίας οδού (Βλαχοκλεισούρες), δεν τους εμπιστευόντουσαν ιδιαίτερα.
Χαρακτηριστική είναι η γνώμη του ιστοριογράφου Ιωάννη Κεκαυμένου
(11ος αι.) που αναφέρει: Το των Βλάχων γένος άπιστον τε παντελώς και
διεστραμμένον, μήτε εις Θεόν έχον πίστιν ορθήν, μήτε εις Βασιλέα, μήτε εις
συγγενή ή εις φίλον, αλλ' αγωνιζόμενον πάντα καταπραγματεύεσθαι"
Η Βλαχία ιδρύθηκε ως ανεξάρτητη ηγεμονία το 1247 από τον Litovoi ,
τοπικό ηγεμόνα της Ολτενίας (Oltenia). Τα πρώτα 80 χρόνια βρισκόταν υπό
την επικυριαρχία των Ούγγρων. Το 1330 ο Bessarab κατενίκησε τον
Κάρολο Ροβέρτο και διασφάλισε την ανεξαρτησία της Βλαχίας. Ο ίδιος
χάρισε το όνομά του στην Βεσσαραβία, ανατολική επαρχία της Ρουμανίας
που ενσωματώθηκε αρχικά στην Ρωσσία και στην συνέχεια στην σημερινή
Δημοκρατία του Μόλδοβα. Ακολουθεί πίνακας με τους 21 πρώτους
ηγεμόνες της Βλαχίας που έφεραν αρχικά τον τίτλο του πρίγκηπα και
αργότερα αποκλήθηκαν βοεβόδες. Ο διασημότερος απ' αυτούς παραμένει
ο Blad Dracul Tepes (Δράκουλας ο Ανασκωλοπιστής) γνωστός στο ευρύ
κοινό ως Δράκουλας. Παρά τις διαβόητες θηριωδίες του ο κόμης Βλαντ
θεωρείται από ορισμένους ως κυματοθράυστης της Οθωμανικής επέκτασης
στην Ευρώπη τον 15ο αιώνα. Το 1391, μετά από μακρούς αγώνες, το
βασίλειο της Βλαχίας έγινε υποτελές στην Οθωμανική αυτοκρατορία. Το
1442
η Οθωμανική επικυριαρχία έγινε επίσημα αποδεκτή από τον βοεβόδα
Mircea και το 1611 δίδονται κάποια προνόμια αυτονομίας. Η υποταγή
στους Τούρκους επέτρεψε στην Βλαχία να διατηρήσει την ηεγεμονική της
δυναστεία, την εδαφική της αυτοτέλεια και την χριστιανική θρησκεία. Οι
Οθωμανοί ασκούν γιά αιώνες διοικητική εξουσία σε καίριους τομείς της
εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής και εισπράτουν φόρο υποτέλειας.

Βαρβαρική η καταγωγή των Βλάχων της Αλμωπίας –

Μογλενών
Απόγονοι των Τουρκομογγόλων Πετσενέγκων - Εκχριστιανίσθηκαν και
εκλατινίσθηκαν τον 11ο αιώνα μΧ από τον αυτοκράτορα
Αλέξιο Κομνηνό.Στην παραμεθόρια Αλμωπία (Μογλενά) του νομού Πέλλας
υπάρχουν περίπου δέκα χωριά (Αρχάγγελος, Νότια, Περίκλεια, Σκρα,
Πρόμαχοι, Ορμα, Λιβάδια κλπ) που κατοικούνται ολικά ή μερικά από
γηγενείς Βλαχόφωνους. Το Βλαχικό ιδίωμα που μιλάνε
παρουσιάζει σημαντικές διαφορές με την Βλαχική γλώσσα στην υπόλοιπη
Ελλάδα και προσομοιάζει προς την Δακική διάλεκτο της
Ρουμανίας. Πέραν αυτού ο ανθρωπολογικός τύπος των κατοίκων της
περιοχής παρουσιάζει σημαντικές ιδιαιτερότητες.
Το γεγονός οδήγησε τους επιστήμονες σε λεπτομερείς έρευνες σχετικά με
την καταγωγή τους. Το ομόφωνο συμπέρασμα κορυφαίων ελλήνων και
ξένων ιστορικών είναι πως οι λεγόμενοι "Βλαχομογλενίτες" δηλ. οι Βλάχοι
της περιοχής Μογλενών (Βουλγαρική ονομασία της επαρχίας Αλμωπίας)
είναι απόγονοι της νομαδικής φυλής των Πετσενέγκων που εισέβαλαν στην
Βαλκανική στα μέσα του 11ου αιώνα μΧ εκμεταλευόμενοι το κενό που
προκάλεσε η κατάρευση της Βουλγαρικής αυτοκρατορίας το 1018 μΧ.
Οι Πετσενέγκοι (Πατζινάκες κατά τους Βυζαντινούς), πολυάριθμος
βαρβαρικός λαός Τουρκομογγολικής καταγωγής, είχαν καταλάβει
από αιώνες την βόρεια του Δουνάβεως περιοχή, γνωστή ως Πατζινακία
(σημερινή νότια Ρουμανία ή Βλαχία) και εισέβαλαν
δύο φορές στα Βαλκάνια στα τέλη του 11ου αι.μΧ φθάνοντας μέχρι τα τείχη
της Κωνσταντινούπολης. Στην προέλασή τους από τον Δούναβη προς την
βασιλεύουσα δεν συνάντησαν αντίσταση επειδή οι υποδουλωμένοι στο
Βυζάντιο Βούλγαροι τους δέχθηκαν ως ελευθερωτές. Οι Πετσενέγκοι αφού
κατέλαβαν την παλιά Βουλγαρική πρωτεύουσα Πρεσλάβα, ξεχύθηκαν
ακάθεκτοι στα Βαλκάνια.Η τελική μάχη δόθηκε στο Λεβούνιο της Θράκης
τον Απρίλιο του 1091 μΧ στην οποία ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αλέξιος
Κομνηνός σε περιστασιακή συμμαχία με την επίσης Τουρκομογγολική φυλή
των Κουμάνων ή Πολόφσκυ, συνέτριψε τον στρατό των Πετσενέγκων,
εξόντωσε τους θηριώδεις Χάνους που τον κυβερνούσαν και συνέλαβε
χιλιάδες αιχμαλώτους που τους εγκατάστησε σε στρατηγικές περιοχές
μεταξύ των οποίων και στα Μογλενά της Μακεδονίας όπου και επέζησαν
μέχρι σήμερα.Οι Κουμάνοι ήταν παρόμοιο βαρβαρικό φύλλο
Ταταρομογγολικής καταγωγής. Η παράλληλη εισβολή τους στην Βαλκανική
στα μέσα του 10ου αιώνα μΧ σημαδεύει την παρακμή του Ρωμαϊκού
κράτους. Συμμαχώντας περιστασιακά πότε με το Βυζάντιο και πότε με τους
εχθρούς του, οι Κουμάνοι απώλεσαν την εθνική τους ταυτότητα και
αφομοιώθηκαν στο πληθυσμιακό μωσαϊκό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Το 1071 το ιππικό των Κουμάνων σε συμμαχία με τους Σελτζούκους του
σουλτάνου Αρπ Ασλάν, συνέτριψε τον Βυζαντινό στρατό στην
αποφασιστική μάχη του Ματζικέρτ κοντά στην λίμνη Βαν της Ανατολίας.
Αξιόπιστες ιστορικές πηγές επιβεβαιώνουν την εγκατάσταση Κουμάνων
στα Μογλενά καθώς και σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας. Η πόλη
Κουμάνοβο της Μακεδονίας οφείλει την ονομασία της στην νομαδική αυτή
φυλή.
Τα παραπάνω ιστορικά στοιχεία αναφέρονται από τον Βυζαντινό
χρονογράφο του 12ου αιώναΙ. Ζωναρά και διερευνήθηκαν από τους
κορυφαίους Ρώσσους Βυζαντινολόγους Α. Βασίλιεφ και Β. Βασιλιέφσκυ
καθώς και από τον Γερμανό ιστορικό Γ. Βαϊγκαντ
(G. Weigand). Σημαντική ιστορική μαρτυρία γιά τους Βλαχομογλενίτες
περιέχεται στο επικό έργο ΑΛΕΞΙΑΣ που γράφηκε τον 11ο αιώνα από την
πριγκήπισσα Αννα Κομνηνή, θυγατέρα του αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄. Οι
Ελληνες ιστορικοί συμφώνησαν πλήρως και προχώρησαν σε πληρέστερες
έρευνες με το ίδιο συμπέρασμα. Αναφέρει χαρακτηριστικά η ελληνική
εγκυκλοπαίδεια ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗ (έκδοση 1961, τόμος Γ΄ σελ.333):

"Εν Μακεδονία ίδιον εθνολογικόν στοιχείον αποτελούν οι καλούμενοι

Βλαχομογλενίται. Ούτοι κατοικούσι εν Καρατζόβα της
περιοχής Βλαχομογλενάς, της οποία πρωτεύουσα είναι η πολίχνη Νόντε
(Νότια), αρχήθεν χριστιανική, αλλά βαραδύτερον μέχρι
σχεδόν του έτους 1922 κατωκημένη αποκλειστικώς υπό Βλάχων
Μωαμεθανών. Τα λοιπά δέκα χωριά της Βλαχομογλενάς ήσαν και
είναι χριστιανικά.Ο τύπος των Βλαχομογλενιτών είναι τελείως ιδιόρυθμος,
διαφορώτατος των λοιπών Βλάχων, αλλά και προς τον ελληνικόν και
σλαβικόν τύπον οδεν το κοινόν έχων. Επίσης η διάλεκτος αυτών δεικνύει
ουχ ήττον ιδιόρυθμα στοιχεία.
Δέχετε ότι οι Βλαχομογλενίται είναι λείψανα των Πετσενέγκων,οι οποίοι
συνεμίγησαν προς τους Βλάχους και έλαβον την γλώσσαν
αυτών

Δράκουλας ο βρυκόλακας των Καρπαθίων

Ο διασημότερος Βλάχος της Ιστορίας

Όλοι γνωρίζουν τον μύθο του αιμοβόρου βρικόλακα Δράκουλα που ζει
μέχρι τις μέρες μας πίνοντας αίμα θνητών για να κρατήσει τη ζωή και τα
νιάτα του.
Όλοι γνωρίζουν τον μύθο που έπλασε ο Ιρλανδός συγγραφέας Bram
Stoker, χωρίς όμως να ξέρει κανείς γιατί το ον αυτό συνδέθηκε με το
πραγματικό πρόσωπο που έζησε τον 15ο αιώνα μ.Χ., Vlad III Dracul.
Πολλοί είπαν ότι όταν συνέλαβε την ιδέα για το μυθιστόρημα, του μίλησε
κάποιος στενός του φίλος για τον Vlad III, και αυτός εμπνεύστηκε από τα
κατορθώματα του.
Όσο Φοβερός κι αν φαίνεται ο Vlad III Dracul από τις πράξεις του, ο Stoker
έδωσε ένα χειρότερο πρόσωπο προς το κόσμο, δημιουργώντας ένα μίσος
προς τον εαυτό του από τους Ρουμάνους, επειδή έθιξε τον εθνικό τους
ήρωα και σωτήρα.

Το 1457 μ.Χ ο Vlad σκότωσε όλους τους ευγενείς (εκτός του πεθερού του)
πιστεύοντας ότι ήταν οι δολοφόνοι του πατέρα του, αλλά και επειδή ήταν
πληγή της χώρας του. Ήταν αυτοί που, λόγω των προνομίων που
αποκτούσαν, πρόδιδαν έναν ολόκληρο λαό και τις ηθικές του αξίες. Τους
παλούκωσε λοιπόν και από τότε βγήκε το παρατσούκλι «Τepes» που
σημαίνει «παλουκωτής»..

Από το 1460 μ.Χ μέχρι και το

1464 μ.Χ υπήρξαν πάρα πολλές
μάχες με τους Τούρκους. O Vlad
ήταν πάντοτε ο νικητής. Φήμες
λένε ότι παλούκωσε περίπου
20.000 αιχμαλώτους και ότι
έφαγε ψωμί βουτηγμένο στο
αίμα τους!
.
Γιατί όμως να δώσουν οι ιερείς
άσυλο στον εχθρό τους;
Οι ιερείς πίστευαν ότι ο Vlad
ήταν ο αντίχριστος. Δεν τους
ένοιαζε καθόλου για την χώρα
τους παρά μόνο για την
θρησκεία τους. Έτσι είχαν συνωμοτήσει με τον Ραντού για να
εξολοθρεύσουν τον Vlad. Και έτσι έγινε όταν ο Vlad πήγε απλά να βρει τον
αδερφό του.
Αφού λοιπόν ο Vlad δολοφονήθηκε το 1477 μ.Χ, ο Ραντού ήθελε να
αποκεφαλίσει τον Vlad και να στείλει μονάχα το σώμα του στον Σουλτάνο.
Ο υιός του, Vlad IV, δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο να γίνει, κι έτσι θάφτηκε μέσα
στο μοναστήρι Σνάγκοφ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρ' όλο που δεν επιτρεπόταν στον Vlad IV να
πάρει τον θρόνο λόγω του αφορισμού του πατέρα του, αυτός τα κατάφερε
για δύο χρόνια, όπου και τον δολοφόνησαν οι ευγενείς.
Το 1931 μ.Χ ανοίχτηκε ο τάφος του Vlad Dracula οπού δεν βρήκαν τίποτα
παρά κόκαλα ζώων...
Δεν ξέρω λοιπόν πως θα κρίνετε εσείς αυτόν τον άνθρωπο από τις πράξεις
του, αλλά για τους Ρουμάνους ήταν ένας αξιοθαύμαστος άνθρωπος, που
πολεμούσε μονάχα για τον λαό του. Δυστυχώς σε πολλούς όμως δεν
αρέσουν οι ήρωες, και έτσι έπρεπε και αυτός να πεθάνει...
Και αν πάμε περίπου 400 χρόνια μπροστά στην ιστορία, σε μια άλλη χώρα
με τον ίδιο εχθρό, θα βρούμε και εκεί πολλούς ήρωες, που δολοφονήθηκαν
ύπουλα, αφού είχαν πρώτα αφοριστεί από την εκκλησία, όπως ο Vlad. Την
εποχή του Βλαντ Τσέπες είχε εφευρεθεί η τυπογραφία με αποτέλεσμα οι
γερμανικές αφηγήσεις να έχουν μεγάλη αποδοχή από τα μέσα μαζικής
ενημέρωσης της εποχής του Βλαντ καθώς και της μεταγενέστερης . Το
θέμα της σκληρότητάς και της απάνθρωπης συμπεριφοράς του είχε πάρει
τεράστιες διαστάσεις και είχε κάνει τον Δράκουλα την πρώτη ίσος ʽδιεθνή
προσωπικότηταʼ.
ΣΕ ΕΚΔΡΟΜΗ . Πριν 7 χρονια πηγα στην Ρουμανια να επισκεφτω μια
συμφοιτητρια μου για τις γιορτες.Με την ευκαιρια με ξεναγησε κιολας σε
διαφορα μερη-τουριστικα-της Ρουμανιας και ξετρελλαθηκα.Σε ενα απο
αυτα ηταν και το Καστρο του κομη Δρακουλα το οποιο πλεον
λειτουργει σαν μουσειο.Στην αρχη δειλιασα γιατι την ιστορια την
ξερουμε ολοι λιγο η πολυ αλλα μετα η περιεργεια μου εγινε
μεγαλυτερη απο οτι ο φοβος μου.Δηλωσαμε λοιπον και καλα στοιχεια
Δημοσιογραφων απο την Ελλαδα και μπηκαμε μεσα με την παρουσια
θυρωρου και επιμελητη.
Οντως το μερος ηταν φρικιαστικο,αλλα η ιστορια τους τα ελεγε λιγο
διαφορετικα.Δηλαδη ο επιμελιτης του Μουσειου μας ειπε-και κριμα που δεν
κρατησα το εγγραφο-οτι ο εν λογο Κομης Δρακουλας,δεν ηταν τιποτα αλλο
απο ενας αρρωστος ανθρωπακος και πολυ πλουσιος και ψαχνοντας την
γιατρεια του φωναζε κατα καιρους διαφορους γιατρους να του βρουν
το"φαρμακο". Ετσι λοιπον μια μερα,εμφανιστηκε μπροστα καποιος του
οποιου το ονομα δεν θυμαμαι και του ειπε πως η μονη του λυση ειναι να
πινει το αιμα παρθενας και να μην τον βλεπει το φως της ημερας.
Ετσι λοιπον ζητησε ο κομης απο τους υπηρετες του να τραβηξουν ολες της
κουρτινες απο το σπιτι του και να αρχισουν να ψαχνουνε για "δηθεν"
νυφη.Βγηκαν και τα δουλικα και λεγανε πως ο Κομης Δρακουλ ψαχνει
συντροφο η οποια για να γινει πρεπει να ειναι παρθενα και χαριζει το αιμα
της.Ετσι και εγινε. Γυναικες απο ολη την πολη και τα χωρια τρεχαν να
βρουν τον κομη,ο οποιος επαιρνε το αιμα τους-με την βοηθεια του γιατρου-
και στην συνεχεια της εδιωχνε δηθεν οτι δεν του κανει. Ετσι καποιες οι
οποιες θεωρησαν οτι αδικηθηκαν εβγαλαν "την βρωμα"οτι της επινε το
αιμα"και οτι εκεινες επελεγαν να φυγουν. Ετσι η φημη κυκλοφορησε σε ολο
τον τοπο και ολες οι υπολοιπες που δεν προλαβαν να πανε,φοβηθηκαν και
δεν πηγαν.
Ο Κομης καθως πιστεψε πως η μονη θεραπεια του ειναι αυτη και αρχισε να
ανυσηχει που δεν ερχοντουσαν νυφες,εβαλε τους υπηρετες να
παρακολουθουν γυναικες μικρες σε ηλικια και να της κλεβουν φερνοντας
τες σε αυτον για να παρει το αιμα τους. Τοτε εκεινα τα χρονια σιγουρα
δεν γνωριζανε οτι μπορεις να παρεις αιμα με μια συριγγα μικρη και
μαλιστα απο τον καρπο του χεριου,ετσι χρησιμοποιουσε ο γιατρος
κατι σαν νταναλια και με αυτο μαγκωνε τον λαιμο των κοριτσιων
βγαζοντας αιμα,το οποιο και φυσικα επινε εκεινος.Ετσι εξηγητε και το
γνωστο σημαδι που φεραν οι γυναικες απο το "δαγκωμα"του δρακουλ.
Καμια απο εκεινες της κοπελες δεν πεθαινε απο το "ρουφηγμα"γιατι οι
ποσοτητα που επερνε ο γιατρος ηταν ελαχιστη. Καποιες απο εκεινες ομως
ειχαν πεθανει απο την μολυνση που τους προκαλουσε η βρωμικη νταναλια
και ορισμενες ηταν ηδη αρρωστες απο την φτωχεια και την ανεχεια.
Εντελει ο κομης ενιωθε καθε φορα πως η δυναμη του παρθενου αιματος
τον ανανεωνει-αρρωστο μυαλο- και συνεχισε επι χρονια να τρεφεται απο το
αιμα των κοριτσιων και ολο και ο μυθος μεγαλωνε γυρω του,καθοτι και ο
κοσμος δεν τον εβλεπε εξω,αρχισε μαλιστα να αποκτα και μια τρομακτικη
φιγουρα απο στομα σε στομα και ο καθε ενας ελεγε και κατι παραπανω.
Ο φοβος των ανθρωπων περνουσε απο γενια σε γενια και ετσι φτιαχτηκε
αυτη η ιστορια που για καποιους ειναι πολυ τρομακτικη και σατανικη και για
καποιους απλα μια απλη ιστορια με λογικη που βασιζεται σε ενδειξεις με
αποδειξεις.
Εγω δεν ξερω τι να πιστεψω για αυτον τον ανθρωπο,σιγουρα δεν πιστευω
οτι ηταν ο καλυτερος του κοσμου,αλλα σημερα αναρωτιεμαι...
Αν ημουν εγω;Αν ζουσα εκεινη την εποχη που ζουσε εκεινος και ημουν
αρρωστη;Και ειχα τα χρηματα και την δοξα του;Και ερχοταν τοτε καποιος
και μου ελεγε οτιι αυτη ειναι η σωτηρια σου;Θα το εκανα;Η οχι;..Δεν ξερω
να απαντησω με το χερι στην καρδια.
Και κατι αλλο;
Αραγε...Ποσοι Δρακουλες υπαρχουνε σημερα που μας πινουν εν αγνοια
μας το αιμα;;;;
Εν ετη 2008;;;
Ποσες φορες αισθανομαστε αυτο το τσιμπιμα στον λαιμο(και στην
τσεπη)βεβαια χωρις να αφηνει σημαδι γιατι εξελιχθηκε ο Δρακουλας και
εγινε-ονοματα δεν λεμε,θα μας παρει σελιδες-..ανθρωπος με κυρος και
ευκολος πιστευτος;
 Ποσοι Δρακουλες υπαρχουνε διπλα μας...Αν με ρωτησεις;
Εκεινος δεν ηταν τιποτα μπρος σε αυτους που εχουμε τωρα!
ΔΡΑΚΟΥΛΑΣ Vlad Tepes - O Δράκουλας

Αλήθεια, και ποιος δεν ξέρει σήμερα

τον Κόμη Dracula, το θρυλικότερο
βαμπίρ όλων των εποχών, που
έδρασε το μεσαίωνα στην περιοχή
της Τρανσυλβανίας και ζει μέχρι τις
μέρες μας πίνοντας αίμα θνητών για
να κρατήσει τη ζωή και τα νιάτα του,
τρομοκρατώντας τον κόσμο της
εποχής ακόμα και με το άκουσμα
του ονόματός του; Ακόμα και
σήμερα, πολλοί άνθρωποι
αισθάνονται δέος και τρόμο στο
άκουσμα του ονόματος του Κόμη
Dracula. Για να λέμε τα πράγματα
με τ' όνομά τους, το βαμπίρ Dracula
με τις υπερφυσικές δυνάμεις και
τους μακριούς και μυτερούς
κυνόδοντες, που είχε απομυζήσει το
αίμα πολλών ανθρώπων, δεν
υπήρξε ποτέ. Ο Βλάντ Τσέπες
πέρασε στον θρύλο σαν ένα
υπερφυσικό πλάσμα, ένα τέρας των
δασωμένων Καρπαθίων, ένας βρυκόλακας που εξακολουθεί να ζει μέχρι
και σήμερα τρεφόμενο με ανθρώπινο αίμα. Τον 14ο αιώνα μ.Χ, η Ρουμανία
ήταν χωρισμένη σε τρία ψευδοκράτη. Τη Γαλάχια, τη Τρανσυλβανία και τη
Μολδαβία. Οι προφήτες μιλούσαν για κάποιον ο οποίος θα ένωνε τη
Ρουμανία ξανά, θα ήταν ειρηνικός και φιλεύσπλαχνος, και ότι αυτός ο
κάποιος θα ήταν ή ο Μεσσίας ή ο Αντίχριστος. Κάποιοι είπαν ότι όταν
γεννήθηκε, η Παναγία δάκρυσε αίμα... H λέξη «Dracul» είναι
Ρουμανολατινική και σημαίνει γιος του Δράκου και κατά άλλη εκδοχή «Ο
υιός του Διαβόλου». Ο πατέρας του Vlad III ονομαζόταν Vlad Dracul και
άνηκε στο «τάγμα των Δράκων» (Order of the dragon). Έτσι και ο υιός του
πήρε ακριβώς το ίδιο όνομα.
Η είσοδος αυτή στο τάγμα έδωσε και το όνομα Dracula: Οι μπογιάροι της
Ρουμανίας που ήξεραν τον Vlad και την είσοδό του στο Τάγμα, τον έλεγαν
με το όνομα Dracul που στα ρουμανικά σημαίνει δράκος. Dracula στα
ρουμάνικα σημαίνει "Ο ιός του Dracul" (το "a" δηλώνει κτητική).
Επίσης Ρουμανολατινική είναι και η προσωνυμία Τσέπες (Tepes) που
σημαίνει Ανασκολοπιστής (Impaler) δηλ. αυτός που θανατώνει με
παλούκωμα. Η λέξη βοεβόδας είναι Σλαβική και σημαίνει στρατιωτικός
ηγέτης-πολέμαρχος. Για το θέμα αυτό, ενδιαφέρουσες είναι οι απόψεις του
ιστορικού Νικολάε Στοϊτσέσκου, ο οποίος αναφέρει ότι πιθανώς το όνομα
Ντράκουλ (Βλαντ Ντράκουλ) το έλαβε από το παράσημο του Δραγόνος
(πάνω στο οποίο απεικονιζόταν ένας δράκος). Ορισμένοι Οθωμανοί
χρονικογράφοι ονομάζουν τον Τσέπες Draculoglu (γιος του Δράκουλα).
Πολλοί Ρουμάνοι και Ούγγροι ιστορικοί υιοθέτησαν αυτή την άποψη και
υποστήριξαν ότι στα σλαβονικά η λέξη Δράκουλας σημαίνει "ο γιος του
Ντράκουλ". Όμως σε πολλά ντοκουμέντα ο πατέρας του φέρει την ίδια
ονομασία, δηλ. Draculea (ο Τσέπες υπέγραφε πότε ως Drakulea και πότε
ως Dragulia). Δεδομένου ότι ο πατέρας του Τσέπες λεγόταν και Dracul, ο
Στοϊτσέσκου συμπεραίνει ότι τα ονόματα Draculea και Dracul έχουν την ίδια
σημασία (στα σλαβονικά Draku σημαίνει δράκος). Στο όνομα Drakulea
λοιπόν, που ο Βλαντ Τσέπες κληρονόμησε από τον πατέρα του, δόθηκε η
σημασία του διαβόλου από δυτικές πηγές οι οποίες δεν γνώριζαν
ρουμανικά και απέδωσαν λανθασμένα τη λέξη Dracul. Γεγονός είναι ότι οι
Ρουμάνοι δεν τον αποκάλεσαν ποτέ Δράκουλα, αλλά πάντα Τσέπες
προσωνύμιο που χρησιμοποίησαν και οι Οθωμανοί χρονικογράφοι
(Kazikli= Ανασκολοπιστής).

Το πώς ο Κόμης Δράκουλας έγινε βαμπίρ, είναι λογοτεχνικά ασαφές. Ο

Van Helsing αναφέρει ότι ο Κόμης πριν γίνει βαμπίρ ήταν νεκρομάντης ενώ
η οικογένειά του είχε μακροχρόνια ενασχόληση με τον διάβολο. Τον
αποκαλεί "ο Βασιλιάς-βαμπίρ", αν και πιθανότατα δεν είναι ο πρώτος από
τους ανθρώπους που έγιναν βαμπίρ. Οι δυνάμεις του περιλαμβάνουν ένα
ευρύ φάσμα δυνάμεων, μερικές από τις οποίες είναι πέρα από τις
μυθιστορηματικές περιγραφές. Μπορεί να δίνει εντολές σε οποιοδήποτε
ζώο, να ελέγχει τα φυσικά φαινόμενα, να μεταμορφώνεται σε ομίχλη, σε
σκόνη, σε νυχτερίδα ή λύκο, να έχει υπεράνθρωπη δύναμη και να
εξουσιάζει τους ανθρώπους με το βλέμμα κάνοντας κυρίως γυναίκες, κατά
προτίμηση παρθένες, να προσφέρουν ηδονικά τον λαιμό τους. Έχει όμως
και σοβαρούς περιορισμούς στην δράση του. Είναι σχετικά αδύναμος
μεταξύ της ανατολής και του ηλιοβασιλέματος και δεν μπορεί να μπει σε
ένα σπίτι εκτός κι αν προσκληθεί. Μπορεί να παρακάμψει όμως αυτή την
αδυναμία, αφού με τη δύναμη του βλέμματός του υπερνικά τις αντιστάσεις.
Επίσης, ένα αξεπέραστο εμπόδιο για τον Κόμη είναι η θέα του σταυρού, η
μυρωδιά του σκόρδου και η όστια. Μπορεί να διασχίσει τρεχούμενο νερό
μόνο όταν είναι ρηχό και δεν μπορεί να κοιμηθεί σε χώμα αν δεν είναι το
ίδιο με το "ιερό χώμα των θαμμένων προγόνων του". Γι αυτό τον λόγο,
αναγκάζεται στις μετακινήσεις του να μεταφέρει μαζί του, πάντα με την
βοήθεια κάπου υπηρέτη ή σκλάβου, χώμα από αυτούς τους τάφους.
Στην έναρξη του μυθιστορήματος, είναι ηλικιωμένος. Με την πάροδο του
χρόνου και με το αίμα απ' τα θύματά του γίνεται όλο και πιο νεώτερος και
πιο ισχυρότερος.Έτσι, μεταμορφώνεται σε έναν ζωντανό-νεκρό ευγενή από
την Τρανσυλβανία, που προγραμματίζει την είσοδό του στο Λονδίνο,
αναζητώντας μέσα σε ένα πληθυσμό εκατομμυρίων μια ανεξάντλητη πηγή
θηραμάτων. Αν και η πίστη στα βαμπίρ ήταν διαδεδομένη τόσο στην Ασία
όσο και στην Ευρώπη, ο μύθος αρχικά ξεκίνησε σαν σλαβικός και
ουγγρικός μύθος που αποτέλεσε τον πλέον τρομερό εχθρό του καλού και
της Θεϊκής τάξης πραγμάτων. Με το χλωμό δέρμα, το οστέινο πρόσωπο,
τους λευκούς μυτερούς κυνόδοντες και το επίμονο έως υπνωτιστικό
βλέμμα, το βαμπίρ ζητά επίμονα τον λαιμό του θύματος. Ιστορίες με βαμπίρ
υπάρχουν σε όλους σχεδόν τους πολιτισμούς: Στην Κίνα και στην Ινδία,
πλάσματα όμοια με βαμπίρ, έχουν στοιχειώσει τους εφιάλτες και τη
λαογραφία των εκεί λαών.
Ο Stoker επίσης, αφήνει και ένα αδιόρατα ομοφυλόφιλο υπαινιγμό που
καταδεικνύεται με την σχεδόν οργασμική επιθυμία του Δράκουλα για το
αίμα του Harker όταν εκείνος κόβεται στο ξύρισμα όπου ο Δράκουλας
κοιτάζει τον λαιμό του θύματος "με δαιμονική μανία" όπως γράφει ο Stoker.
Αυτή η λέξη - "δαιμονική" - απεικονίζει με ποιο τρόπο η βικτοριανή ηθική
προσδιόριζε την
ομοφυλοφιλία, σαν κάτι
το αμαρτωλό και
ακάθαρτο. Αργότερα ο
Δράκουλας αντιδρά με
ζηλοτυπία στις
σεξουαλικές "περιπτύξεις"
του Harker και των τριών
γυναικών βαμπίρ.
Ουρλιάζει:"Πώς
τολμήσατε να τον
αγγίξετε;...Αυτός ο άντρας
μου ανήκει!...Σας
υπόσχομαι ότι όταν
τελειώσω μαζί του, τότε
θα τον φιλήσετε εσείς".

Ο θρύλος του «Κρυφού Σχολειού», για να περάσουμε σε μία ελληνική

περίπτωση, φυσικά δε γεννιέται με τον πίνακα του Ν. Γύζη. Το έναυσμα
δόθηκε από μια σειρά επιστολών του Στέφανου Κανέλλου, ενός από τους
εκλεκτούς του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, προς τον Γερμανό Carl Iken[30].
Ο τελευταίος το 1825 θα κυκλοφορήσει το βιβλίο Leukothea, όπου μεταξύ
άλλων αναφέρει:«Οι Τούρκοι εμπόδιζαν τα σχολεία αυστηρότερα και από
ταις εκκλησίας. Τούτο και άλλαι συγχρόνως αιτίαι εβίαζαν τους Γραικούς να
θεωρούν τη θρησκείαν ουσιωδώς συνδεδεμένην με τα γράμματα και τα
σχολεία, διά τούτο και εις μεγάλας και εις μικράς πόλεις επροσπαθούσαν
με δόσιν χρημάτων, και με διαφόρους τρόπους να συστένουν κοινά σχολεία
κρυφίως, όπου και των πτωχών τα τέκνα ανεξόδως εδιδάσκοντο».
Όταν ο θρύλος ξεφεύγει από το πεδίο του επίσημου ρητορικού λόγου και
μιλάει απευθείας στο «εθνικό υποσυνείδητο». Ο καλλιτέχνης, αν και έζησε
το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γερμανία, διατηρούσε πάντα την
Ελλάδα ως το μακρινό σκοπό της τέχνης του. Το Κρυφό Σχολειό είχε
περατωθεί τον Απρίλιο του 1886. Διασώθηκε και η περιγραφή του πίνακα
από τον ίδιο τον καλλιτέχνη, που μας επιτρέπει να αναγνωρίσουμε με
σχετική ευκολία τους συμβολισμούς, που ο ίδιος επιθυμούσε να δώσει.¯ «Η
[
Πύλη του Καλέ» του William Hogarth (περίπου 1748) δείχνει τους Γάλλους
κάτισχνους κι έναν μοναχό παχύσαρκο και χαρούμενο που κοιτάζει το
κρέας με το χοντροκομμένο χέρι του στο στήθος. Εδώ ο ιστορικός πρέπει
να διακρίνει πως καμιά αντανάκλαση της πραγματικότητας δεν περνάει
στην τέχνη, αλλά μπορεί να διδαχθεί πολλά για τις κοινωνικές αντιλήψεις.
Στο μυαλό των Βρετανών η απόλυτη μοναρχία σήμαινε φτώχια, γι’ αυτό και
οι Γάλλοι εμφανίζονταν κάτισχνοι, ενώ η αρνητική εικόνα του παπισμού το
18ο αιώνα ανακαλείται με τον μοναχό. ¯ Στην τέχνη του Μεσαίωνα οι
Εβραίοι απεικονίζονταν με κίτρινο χρώμα, φορώντας μυτερά καπέλα και
κάνοντας χυδαίες χειρονομίες, όπως να δείχνουν τις γλώσσες τους. Ο
Εβραίος χρησιμοποιώντας το χρυσάφι, το οποίο θεωρείται ότι ελέγχει,
εισάγει στον κόσμο του πύργου τη δίψα για το κέρδος, που συνδέεται στενά
με την ηθική διαφθορά. Έτσι παρασύρει στη διαστροφή μια κοινωνία
αρχικά εύρωστη πλήττοντας την υγεία της φυλήςΔεν νομίζω ο Παίσιος ή
κάπιος άλλος να έδωσαν ποτέ τους ημερομηνίες! είτε γνώριζαν είτε όχι!
σημάδια μπορεί! Το να δώσεις όμως ημερομηνίες πιστεύω ότι είναι
παρέμβαση! στο έργο του Θεού! και δε νομίζω κάτι τέτοιο να του αρέσει!
-Πάντως αντί να τρέχετε για κονσέρβες ή πασατέμπο! πέραν της
προσευχής! μάθετε όσοι δε γνωρίζετε καλή σκοποβολή! Και μη ξεχάσω,
την τεχνη να φτιάχνετε κοκορέτσια ή αλλιώς παλούκωμα. Ο πρωτος
διδάξας, ο αδερφός Δρακουλας απέδειξε εμπρακτα την
αποτελεσματικοτητα της μεθόδου πάνω σε Τουρκικα προιόντα.

«Όταν ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια,

για την επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε
12 μίλια, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Μετά την
πρόκληση των Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι
για να βοηθήσουν εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να
το θέλουν, θα βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα
Στενά, που είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα
στρατεύματα. Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από καταληφθέντα
εδάφη. Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της Ευρώπης, συγκεκριμένα η
Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι - εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία
θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν: "Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως
πάρουμε κανένα κομμάτι;" Όλοι, όμως θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος.
Έτσι θα μπουν και οι Ευρωπαίοι στον πόλεμο. Θα βγάλει η (ελληνική)
κυβέρνηση απόφαση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο
στα σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος. Γιατί
, όποιος πάρει μέρος σ΄ αυτόν τον πόλεμο (εν. τον ευρωπαϊκό),
χάθηκε Θα ακολουθήσει μεγάλη σφαγή. Οι μεγαλουπόλεις θα γίνουν
παραγκουπόλεις. Εμείς, οι Έλληνες, δεν θα συμμετάσχουμε στον
παγκόσμιο πόλεμο.»

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ
ΝΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!!!

Ο άγιος Γέροντας Παΐσιος κοιμήθηκε στις 12 Ιουλίου 1994 μ.Χ.και

αναπαύεται στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου του Αγίου
Αρσενίου του Καππαδόκου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης Ο άγιος
Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, η αγιότητα του οποίου έχει
ομολογηθεί από όλους σχεδόν τους Έλληνες, πολιτικούς,
στρατιωτικούς, λαϊκούς, Μοναχούς, Ιερείς, Επισκόπους και αυτόν τον
ίδιο τον Πατριάρχη, είχε κατά καιρούς μιλήσει σε πολλούς ανθρώπους για
ό,τι βλέπουμε σήμερα στο Αιγαίο και για ό,τι θα δούμε σύντομα! Πολλές
από αυτές τις αποκαλύψεις και προφητείες που προείπε ο Γέροντας
Παΐσιος με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, εμπεριέχονται στο νέο,
συναρπαστικό βιβλίο του Επισμηναγού ε.α. Νικολάου Ζουρνατζόγλου
«Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, 1924 - 1994» εκδόσεις Αγιοτόκος
Καππαδοκία, κεντρική διάθεση Ορθόδοξος Κυψέλη. Συγκεκριμένα θα
αναφέρουμε μερικά εξόχως αποκαλυπτικά σημεία, που αφορούν τις
σχέσεις με την αμετανόητη Τουρκία, η οποία όπως γνωρίζουμε με
απόλυτη βεβαιότητα ήδη από τον Άγιο Κοσμά τον Αίτωλο θα μας
επιτεθεί ύπουλα ως τα «Εξαμίλια»&

Ο Γέρων Παΐσιος για Τουρκία, Πόλη, Αιγαίο

Ί «Οι Τούρκοι τα κόλλυβα τα έχουν στη μέση τους. Θα πάθουν

μεγάλο κακό. Τότε θα επέμβη από πάνω ο Ρώσος και θα γίνει όπως
τα λέει η προφητεία του Αγίου Κοσμά. Οι μεγάλοι θα φροντίσουν&
Την Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες πρέπει να τη φυλάξουν. Και, έτσι,
ο Θεός θα τη χαρίσει σε μας. Θα μας βοηθήσει ο Θεός, γιατί είμαστε
Ορθόδοξοι»& σελ. 410

Ί «Η Τουρκία θα διαλυθεί και, μάλιστα, θα τη διαλύσουν οι ίδιοι οι

σύμμαχοι» Μάρτιος 1994, σελ. 412

Ί «Οι Τούρκοι έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους» 1991, σελ. 413

Ί «Άντε, άντε, δε θα είμαι να σε καμαρώσω στην προέλαση, όταν θα

προελαύνει ο ελληνικός στρατός για την Κωνσταντινούπολη» 1992,
προς Αξκο της Π.Α., σελ. 413

Ί «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είχε δίκιο που είπε για τα «Εξαμίλια»,

διότι τα «Εξαμίλια» δεν είναι ούτε χωριά, ούτε πόλεις, αλλά είναι τα
έξι ναυτικά μίλια, η ζώνη των έξι μιλίων που περιβάλλει τα παράλια
της Ελλάδας και κάθε νησί μας. «Εξαμίλι» είναι κάθε σημείο που
απέχει έξι μίλια από τις ακτές της Ελλάδας, χερσαίες ή νησιωτικές.
Εκεί, λοιπόν, θα γίνει εκείνο που είπε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός»
σελ. 417

Ί «Όταν ο τουρκικός στόλος ξεκινήσει να κατευθύνεται κατά της

Ελλάδος και φθάσει στα έξι μίλια, πράγματι θα καταστραφεί. Θα είναι
η ώρα που θα έχουν τα κόλλυβα στο ζωνάρι τους. Αλλά, αυτό δε θα
γίνει από εμάς. Αυτό είναι το θέλημα του Θεού. Το «Εξαμίλι» θα είναι η
αρχή του τέλους&..Μετά θα αρχίσουν όλα τα γεγονότα, που θα
καταλήξουν στο να πάρουμε την Πόλη&. Την Πόλη θα μας τη
δώσουν&.. Θα γίνει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας. Στην αρχή,
οι Τούρκοι θα νομίσουν ότι νικάνε, αλλά αυτό θα είναι η καταστροφή
τους. Οι Ρώσοι, τελικά, θα νικήσουν και θα πέσει η Πόλη στα χέρια
τους. Μετά θα την πάρουμε εμείς&& Θα αναγκασθούν να μας τη
δώσουν&» σελ. 417 - 418

Ί Οι Τούρκοι «θα καταστραφούν. Θα σβήσουν από το χάρτη, διότι

είναι ένα έθνος, το οποίο δεν προέκυψε από την ευλογία του Θεού.
Από τους Τούρκους το 1/3 θα πάει από όπου ξεκίνησαν, στα βάθη της
Τουρκίας, το 1/3 θα σωθεί, διότι θα έχει εκχριστιανισθεί και το
τελευταίο 1/3 θα σκοτωθεί στον πόλεμο αυτόν&.» σελ. 418-419 σ.σ.
πρόκειται για την γνωστή Προφητεία του Αγίου Κοσμά.

ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ

Ο Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός γεννήθηκε στο

χωριό Μέγα Δέντρο της Αιτωλίας, όπου
σώζεται έως σήμερα ο τόπος που βρισκόταν το
σπίτι του! Τα πρώτα του γράμματα πιθανόν να
τα έμαθε στο Μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στη
Μάνδρα του Θερμού Αιτωλοακαρνανίας (βόρεια της
Ναυπάκτου), όπου λειτουργούσε Κ ρυφό Σχολειό , με δάσκαλο τον
Ιερομόναχο Προκόπιο Γιαννέλο, ενώ όταν
μεγάλωσε διδάχτηκε από τον Ιεροδιάκονο
Ανανία Δερβισάνο.
 Αργότερα πήγε στο ʼγιο Όρος στην (παλαιά) Αθωνιάδα Σχολή του Βατοπεδίου,
όπου διδάχτηκε από τον Διδάσκαλο Παναγιώτη Παλαμά και τον Νικόλαο
Τζαντζούλιο. [Από την ίδια εκείνη Σχολή - όπου δίδαξε και ο φημισμένος
Ευγένιος Βούλγαρης - φαίνεται να πέρασε και ο Ρήγας Φεραίος. Η δε
σημερινή Αθωνιάδα βρίσκεται στη Σκήτη Αγίου Ανδρέα δίπλα στις
Καρυές]

Ο ʼγιος Κοσμάς, ήταν λοιπόν τότε ακόμη λαϊκός, με

το όνομα Κώνστας, όταν πέρασε μετά τη φοίτησή
του στην Αθωνιάδα, το κατώφλι της Ιεράς Μονής
Φιλοθέου του Αγίου Όρους [απ΄ όπου βγήκαν και οι
σύγχρονοι φωτισμένοι γέροντες Εφραίμ ο
πρεσβύτερος, με τεράστιο ιεραποστολικό έργο στην
Αμερική όπου έχει φτιάξει 16 ολόκληρα μοναστήρια
και ο Εφραίμ ο νεότερος, τέως ηγούμενος της
Μονής και νυν Δικαίος της Ιεράς Σκήτης Αγίου
Ανδρέα (Σεράι, Καρυές)].

Στην Ι.Μ. Φιλοθέου, το Μοναστήρι όπου

βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της
Παναγίας Γλυκοφιλούσας δέχεται το μοναχικό
σχήμα και κατόπιν με προτροπή της Μονής
χειροτονείται Ιερομόναχος. Όμως όλα αυτά τα
χρόνια σιγόβραζε μέσα του η δίψα να ωφελήσει
το γένος του, που ζούσε στην αμάθεια και την
άγνοια, υπό τον βάρβαρο οθωμανικό ζυγό και
λαμβάνοντας πληροφορία ότι αυτό ήταν
ευάρεστο στο Θεό, παίρνοντας και τη σχετική
προς τούτο ευλογία των πατέρων, αναχωρεί για
την Κωνσταντινούπολη, ώστε να δει και τον δάσκαλο αδερφό του ονόματι
Χρύσανθο, αλλά και να λάβει και άλλες σοφές γνώμες για το μεγάλο
εγχείρημά του, που τελικά παίρνει την ευλογία και την έγγραφη άδεια του
ίδιου του Πατριάρχη Σεραφείμ (από το Δέλβινο)
 Έτσι λοιπόν άρχισε
να κηρύττει με την
ψυχή του ο ʼγιος και
φλογερός Πατρο-
Κοσμάς, τους
υπόδουλους
Έλληνες, που είχαν
απολέσει σε πολλές
περιπτώσεις την
ευσέβεια, τη γνώση
του Θείου
θελήματος, την
Ορθοδοξία και την
Ορθοπραξία! Έλεγε
ο ʼγιος Ιωάννης ο
Χρυσόστομος πώς
φτάνει και ένας
μονάχα άνθρωπος,
ζήλω πεπυρωμένος, για να αλλάξει όλη την κοινωνία! Αυτό ακριβώς έκανε
ο ʼγιος Κοσμάς ! Θείω ζήλω πεπυρωμένος ξανάφερνε την Πίστη στις
ψυχές και στην καθημερινή ζωή και στάση ζωής των ραγιάδων! Τους
θέριευε, τους φτέρωνε, τους έδειχνε το ορθό και τους κατηχούσε πώς να
απαλλαγούν από το
σάπιο! Τους
στέριωνε με τρόπο
μοναδικό και απλό,
που μόνο η Χάρη
του Θεού μπορεί να
δώσει ως χάρισμα!
Γύρισε όλη τη
Ρωμιοσύνη από
πάνω ως κάτω. Από
την Πόλη ως τη
Ρόδο και από την
Κάρπαθο έως την
Κέρκυρα. Από τη
Βόρειο Ήπειρο ως
το Αίγιο και από την
Ικαρία έως την
Κεφαλληνία και τη
Ζάκυνθο! Οι
μεγάλες και
ιστορικές για το Γένος ιεραποστολικές του πορείες, άφησαν ανεξίτηλα θεία
ίχνη έως τις ημέρες μας, περισσότερο δε κατά τις ημέρες του Ξεσηκωμού,
τον οποίο είχε προφητεύσει, μαζί με την Ελευθερία ο ʼγιος Κοσμάς ο
Αιτωλός!!! Αλλά δεν ήταν μόνο τα λόγια του που επιβεβαιώθηκαν όπως εκ
των υστέρων βλέπουμε κατά γράμμα. Ήταν και τα σημεία με τα οποία
επιβεβαίωνε ο Θεός την ευλογία του νέου του Αποστόλου με τον οποίο
επανευαγγέλιζε το δούλον γένος για την πνευματική και εθνική αυτού
Ελευθερία! Έτσι, παράλυτους γιάτρευε, αρρώστους θεράπευε, νεκρούς
ανάσταινε, με τη Χάρη του Θεού, δοξάζοντας το όνομα του Θεού και
Σωτήρα μας, που είχε στο σχέδιό του την Ελευθερία των Ελλήνων. Κι όπου
κήρυττε έστηνε πρωτύτερα έναν μεγάλο σταυρό και ύστερα τον άφηνε
στον τόπο όπου μίλησε και έτσι σήμερα ξέρουμε πολλά από τα ευλογημένα
αυτά μέρη. Τα λόγια του ΠατροΚοσμά μεγάλωσαν τα ελληνόπουλα, με την
αμετάθετη και ακλόνητη βεβαιότητα της Ελευθερίας, του Ποθούμενου
όπως έλεγε συνθηματικά. Για να μορφωθούν τα παιδιά, να μάθουν
γράμματα, να μάθουν το Ευαγγέλιο και την Ιστορία τους, να μείνουν
Ρωμιοί, να μην τουρκέψουν και πάει χαθεί το Γένος! Κατάφερε ακόμα μέσα
στη σκλαβιά, την άγνοια και την ανέχεια των ραγιάδων:

• να χτιστούν 210 Ελληνικά Σχολεία (!!!) και να αρχίσουν τη

λειτουργία τους άλλα 1.100 κατώτερα!!!
• να φτιάσει 4.000 κολυμβήθρες με χρήματα πλουσίων ώστε να
μπορούν να Βαπτίζονται τα πάμφτωχα Ελληνόπουλα της
σκλαβωμένης Πατρίδος
• να ελευθερώσει 1.500 Χριστιανές παραμάνες από τα παλάτια
των πασάδων και των μπέηδων
• να μπολιαστούν με προτροπές του χιλιάδες άγρια δέντρα και να
μετατραπούν σε καρποφόρα
• να δοθούν πάνω από 500.000 κομβοσχοίνια και σταυρουδάκια
στους Χριστιανούς για τη στερέωση και την πνευματική τους
ενίσχυση
• να στερεωθούν, να Εξομολογηθούν και να επανέλθουν στην
ευσέβεια εκατομμύρια άνθρωποι!
• να θεριέψει η Πίστη στο Χριστό και η ελπίδα στην Ελευθερία
του Γένους, για την οποία κήρυττε παντού
• να σταματήσουν τα εβραϊκών συμφερόντων παζάρια της Κυριακής,
να γίνεται ο ευλογημένος Εκκλησιασμός την Κυριακή και τα
παζάρια το Σάββατο

Αυτό το τελευταίο έγινε αφορμή να προκληθεί μεγάλη οικονομική ζημία στο

εβραϊκό εμπόριο της περιοχής των Ιωαννίνων, τέτοια που οι ζημιωθέντες
δίνοντας πολλά πουγκιά στον Κούρτ Πασά, του ζήτησαν να σκοτώσει τον
μέγα και άγιο δάσκαλο του Γένους μας!
ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ

Οι Τούρκοι τον συνέλαβαν τελικά στο Βεράτι και με το πρόσχημα ότι θα

τον οδηγήσουν στον Κούρτ Πασά, πλάι στην όχθη ενός ποταμού κοντά στο
Κολικόντασι του φανέρωσαν ότι είχαν διαταγή να τον σκοτώσουν. Ο Αγιος
με χαρά δέχθηκε την απόφαση και γονατιστός προσευχήθηκε στο Θεό
ευχαριστώντας Τον γιατί θα αξιωνόταν να θυσιάσει για Εκείνον τη ζωή του.
Οι Τούρκοι κρέμασαν σε ένα δέντρο τον Ιερομάρτυρα και Ισαποστόλο
ʼγιο Κοσμά τον Αιτωλό στις 24 Αυγούστου 1779, στα εξήντα πέντε του
χρόνια! Κατόπιν, έδεσαν στο τίμιο λείψανό του μια βαριά πέτρα και το
έριξαν στο ποτάμι για να μη βρεθεί ποτέ. Εν τω μεταξύ έμαθαν οι
Χριστιανοί το Μαρτύριο του Πατροκοσμά και έσπευσαν να βρουν τον ʼγιο.
Τρεις ημέρες είχαν περάσει άκαρπες, ώσπου ω του θαύματος! Ο εφημέριος
της Εκκλησία της Υπεραγίας Θεοτόκου στο Κολικόντασι, ο παπα -
Μάρκος, μπαίνει στο βαρκάκι του και κάνοντας με πίστη το σταυρό του,
αξιώνεται να δει το άγιο λείψανό του Πατροκοσμά να πλέει επάνω στο
νερό του ποταμού και να στέκεται όρθιο, σαν να ήταν εν ζωή!!!

• Αμέσως σπεύδει και αγκαλιάζει το

τίμιο μαρτυρικό σώμα του Αγίου μας
να το βάλει στη βάρκα του και
καθώς το σηκώνει έτρεξε πολύ το
αίμα από το ευλογημένο στόμα του
Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, που
τόσες και τόσες ψυχές αμέτρητες στήριξε, ανακούφισε και
προφήτεψε με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος! Ο παπα - Μάρκος
ενταφιάζει το λείψανο του άλογα να τρέχει γρηγορότερα από τον
λαγό"!!!
• "Θα 'ρθει καιρός που θα ζωσθεί ο τόπος με μια κλωστή"!!!
(καλώδια)
• "Θα 'ρθει καιρός που οι άνθρωποι θα ομιλούν από ένα μακρινό
μέρος σε άλλο, σαν να 'ναι σε πλαγινά δωμάτια, π.χ. από την
Πόλη στη Ρωσία" (τηλέφωνα)
• "Θα δείτε να πετάνε άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια
και να ρίχνουν φωτιά στον κόσμο. Όσοι θα ζουν τότε θα τρέξουν
στα μνήματα και θα φωνάζουν: Εβγάτε σεις οι πεθαμένοι να μπούμε
μεις οι ζωντανοί" (αεροπλάνα)
• "Θα 'ρθει καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα
μπάλαλα" (computer)

2. Μερικές από τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ του Αγίου Κοσμά ΠΟΥ

ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ
 • "Οι Τούρκοι θα φύγουν, αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα
φθάσουν ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν εις την
Κόκκινη Μηλιά. Από τους Τούρκους το 1/3 θα σκοτωθεί, το άλλο
τρίτο θα βαπτισθεί και μονάχα το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη
Μηλιά" [Σχεδόν 200 χρόνια μετά την προφητεία αυτή, ο
αγιασμένος Γέροντας Παΐσιος, εξήγησε ότι τα
αινιγματικά Εξαμίλια, είναι τα έξι μίλια των χωρικών
μας υδάτων!!!]
• "Στην Πόλη θα χυθεί αίμα που τριχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη (=θα
πλεύση)".
• "Από τρία μπουγάζια στενά, Κρα, Κράψη και Μουζίνα, θα περνούν
πολλά στρατεύματα για την Πόλη. Καλόν είναι τα γυναικόπαιδα
να βγουν στα βουνά. Θα σας ρωτούν αν είναι μακριά η Πόλη.
εσείς να μη λέτε την αλήθεια, διότι θα σας κακοποιήσουν. Ο
στρατός αυτός δεν θα φθάσει στην Πόλη, στη μέση του
δρόμου θα μάθει ότι ο πόλεμος ετελείωσε".
• "Να 'χετε το σταυρό στο μέτωπο, για να σας γνωρίσουν ότι
είσθε χριστιανοί".
• "Δεν θα φθάσει ο στρατός στην Πόλη. στη μέση του δρόμου
(EΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ) θα ΄ρθει το μαντάτο, ότι έφθασε το
ποθούμενο".
• " Όταν θα ιδήτε το χιλιάρμενο στα ελληνικά ύδατα, τότε θα λυθεί
το ζήτημα της Πόλης".

Περισσότερες Προφητείες του Αγίου Κοσμά (συνολικά 122) περιέχονται

στο αναλυτικό και εμπεριστατωμένο βιβλίο "ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ του
Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου, τ. Μητροπολίτου Φλωρίνης",
που έχει κάνει πάνω από 24 εκδόσεις!

Ί «Δεν ήθελα τίποτα άλλο. Να με κρατούσε ο Θεός ακόμη λίγα χρόνια

στη ζωή, για να έβλεπα την πατρίδα μου μεγαλωμένη. Θα
μεγαλώσει&» σελ. 419

Ί «Η Τουρκία θα διαμελισθεί. Ο διαμελισμός αυτός σίγουρα μας

ικανοποιεί και μας συμφέρει ως κράτος. Έτσι θ΄ απελευθερωθούν τα
χωριά μας, οι αλύτρωτες πατρίδες. Η Κωνσταντινούπολη θα
ελευθερωθεί, θα ξαναγίνει ελληνική. Θα ξαναλειτουργήσει η Αγία
Σοφία» σελ. 422

«Η Τουρκία θα διαμελισθεί σε 3-4 κομμάτια. Ήδη έχει αρχίσει η

αντίστροφή μέτρηση. Εμείς θα πάρουμε τα δικά μας εδάφη, οι
Αρμένιοι τα δικά τους και οι Κούρδοι τα δικά τους. Το κουρδικό θέμα
έχει ήδη δρομολογηθεί. Αυτά θα γίνουν, όχι τώρα, αλλά σύντομα,
όταν θα πάψει αυτή γενιά που κυβερνάει την Τουρκία και θα
αναλάβει νέα γενιά πολιτικών. Τότε θα γίνει ο διαμελισμός της
Τουρκίας. Πολύ σύντομα οι προσευχές που γίνονται κάτω από την
επιφάνεια της γης, θα γίνονται επάνω στη γη και τα κεράκια που
ανάβονται κάτω, θα ανάβονται επάνω (εννοούσε τους
Κρυπτοχριστιανούς)&.Πίστη και ελπίδα στο Θεό να υπάρχει και θα
χαρούν πολλοί. Όλα αυτά θα γίνουν μέσα στα χρόνια αυτά. Έφτασε ο
καιρός» σελ. 431

«Οι Εγγλέζοι και οι Αμερικάνοι θα μας παραχωρήσουν την

Κωνσταντινούπολη. Όχι γιατί μας αγαπάνε, αλλά γιατί αυτό θα
συμπλέει με τα συμφέροντά τους» σελ. 432

Οι Τούρκοι «θα κάνουν μόνο μία πρόκληση στην Ελλάδα, που θα έχει
σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη. Και εμάς θα μας πιάσει πείνα. Θα
πεινάσει η Ελλάδα. Και επειδή θα κρατήσει αυτή η μπόρα κάποιο
διάστημα, μήνες θα είναι, "θα πούμε το ψωμί ψωμάκι"» σελ. 434 και
άλλη φορά έλεγε & «Να έχετε ένα κτηματάκι και λίγο να το καλλιεργήτε.
Κοντά σε σας, θα βοηθήσετε και κάποιον που δε θα έχει» σελ. 436

«Όταν ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την
επέκταση των μιλίων (της αιγιαλίτιδας ζώνης) από 6 σε 12 μίλια, τότε
από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Ακολουθεί&.Μετά την πρόκληση των
Τούρκων, θα κατεβούν οι Ρώσοι στα Στενά. Όχι για να βοηθήσουν
εμάς. Αυτοί θα έχουν άλλα συμφέροντα. Αλλά, χωρίς να το θέλουν, θα
βοηθάνε εμάς. Τότε, οι Τούρκοι για να υπερασπισθούν τα Στενά, που
είναι στρατηγικής σημασίας, θα συγκεντρώσουν εκεί και άλλα
στρατεύματα. Παράλληλα δε, θα αποσύρουν δυνάμεις από
καταληφθέντα εδάφη. Όμως, θα δουν τότε τα άλλα κράτη της
Ευρώπης, συγκεκριμένα η Αγγλία, η Γαλλία, η Ιταλία και άλλα έξι -
εφτά κράτη της ΕΟΚ, ότι η Ρωσία θα αρπάξει μέρη, οπότε θα πουν:
"Δεν πάμε κι εμείς εκεί πέρα, μήπως πάρουμε κανένα κομμάτι;" Όλοι,
όμως θα κυνηγούν τη μερίδα του λέοντος. Έτσι θα μπουν και οι
Ευρωπαίοι στον πόλεμο&..Θα βγάλει η (ελληνική) κυβέρνηση
απόφαση να μη στείλη στρατό. Θα κρατήσει στρατό μόνο στα
σύνορα. Και θα είναι μεγάλη ευλογία που δε θα πάρει μέρος . Γιατί ,
όποιος πάρει μέρος σ΄ αυτόν τον πόλεμο ( τον ευρωπαϊκό),
χάθηκε&»& 434

«Οι Τούρκοι θα μας χτυπήσουν, αλλά η Ελλάδα δε θα πάθει μεγάλη

ζημιά. Δε θα περάσει πολύς καιρός μετά την επίθεση των Τούρκων
στη χώρα μας και τότε οι Ρώσοι θα κτυπήσουν τους Τούρκους και θα
τους διαλύσουν. Όπως ένα φύλλο χαρτί που το χτυπάς και διαλύεται,
έτσι και οι Τούρκοι θα διαλυθούν. Το 1/3 από αυτούς θα σκοτωθεί, το
1/3 θα εκχριστιανισθούν και το 1/3 θα πάει στην Κόκκινη Μηλιά.
(ΜΟΓΓΟΛΙΑ) Η χρησιμοποίηση των νερών του Ευφράτη για
αρδευτικά έργα από τους Τούρκους θα είναι μια
προειδοποίηση ότι άρχισε η προετοιμασία του μεγάλου πολέμου
που θα ακολουθήση» 1991, σελ. 439

«Μετά τη διάλυση της Τουρκίας, η Ρωσία θα συνεχίσει τον πόλεμο

μέχρι τον Περσικό Κόλπο και θα σταματήσουν τα στρατεύματά της
έξω από την Ιερουσαλήμ. Τότε οι δυτικές δυνάμεις θα δώσουν
προθεσμία στους Ρώσους για να αποσύρουν από τα μέρη αυτά τα
στρατεύματά τους, τόσο χρόνο όσο χρειάζεται για να γίνουν τα
λάχανα, δηλαδή 6 μήνες. Η Ρωσία, όμως, δε θα αποσύρει τις δυνάμεις
της. Και τότε οι δυτικές δυνάμεις θα αρχίσουν να συγκεντρώνουν
στρατεύματα, για να επιτεθούν στους Ρώσους. Ο Πόλεμος που θα
ξεσπάσει θα είναι Παγκόσμιος και θα έχει ως συνέπεια να χάσουν οι
Ρώσοι. Θα ακολουθήσει μεγάλη σφαγή. Οι μεγαλουπόλεις θα γίνουν
παραγκουπόλεις. Εμείς, οι Έλληνες, δεν θα συμμετάσχουμε στον
παγκόσμιο πόλεμο.» σελ. 440 – 441 «Η διοίκηση της Πόλης , από
μας, θα είναι και στρατιωτική και πολιτική»!!! 1991, σελ. 435 «Εσύ
(είπε σε νεαρό φοιτητή του Πολυτεχνείου Ξάνθης), σαν πολιτικός
μηχανικός, θα συμβάλεις στην ακοικοδόμηση της Πόλης, γιατί η Πόλη
θα ανοικοδομηθεί από την αρχή» σελ. 435 Αγίου Δασκάλου του Γένους
στο νάρθηκα της Εκκλησίας των Εισοδίων της Θεοτόκου, στο
Κολικόντασι.

1.
Μερικές από τις ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ του Αγίου Κοσμά
ΠΟΥ ΕΚΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ

"Θα δείτε στον κάμπο αμάξι χωρίς

εντάξει μπορεί να μην πάρουμε μέρος στον πόλεμο όπως κάποιοι άλλοι
αλλά ΣΙΓΟΥΡΑ δεν θα είμαστε θεατές έτσι όπως το έχουμε στο μυαλό μας.
Δεν θα είναι σαν τον πόλεμο του Κόλπου που το έδειχνε η TV σαν να ήταν
ταινία και εμείς τρώγαμε στο σπιτάκι μας ζεστή πίτσα.

Μην ξεχνάτε ότι ο πόλεμος θα είναι στη γειτονιά μας. Εγώ από Καβάλα
είμαι και απέχει από την Πόλη 400 χιλιόμετρα μόνο. Σαφώς και θα είναι
δραματικές οι καταστάσεις. Μεγάλη πείνα θα πέσει όπως είπε και ο
Παϊσιος. Αλλοίμονο σε μας τους νεοέλληνες που έχουμε παρατήσει τη
νηστεία και τρώμε συνεχώς γύρους, πίτσες και goodies. Θα
δεινοπαθήσουμε.

Europaios2 με μπερδεύεις φίλε. Την μια γράφεις υπερ της ορθοδοξίας αλλά
από την άλλη κρίνω (και πες μου αν κάνω λάθος) ότι δεν πιστεύεις τίποτα
από τα λεγόμενα ενός ανθρώπου που αν μη τι άλλο έχει αγιοποιηθεί στη
συνείδηση όλου του εκκλησιάσματος (μιλώ για τον γ. Παϊσιο). Προφανώς
και δεν πρέπει να είμαστε σίγουροι στις ημερομηνίες αλλά φίλε βλέπεις ότι
τα πράγματα δεν είναι όπως πριν από 5-6 μήνες που είχαμε την ίδια
συζήτηση σε τούτο το forum.

Λέγανε τότε...."Αντε γεια στρατηγοί τώρα που νίκησε ο Ερντογαν. Αντίο

προφητείες για Τουρκική πρόκληση. Αντίο κεμαλικό κατεστημένο."

Που είναι τώρα αυτοί που το υποστηρίζουν αυτό??

Που είναι τώρα που η Τουρκία μας σέρνει στο χωρό των προκλήσεων και ο
Ερντογάν ΕΧΕΙ ΣΥΝΤΑΥΤΙΣΤΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΝΙΣΧΥΡΟ
ΚΕΜΑΛΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ???

ΑΣ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ ΑΔΕΛΦΟΙ

Όλοι εκείνοι που τα περιγελούσαν έχουν εξαφανιστεί από το forum. Δεν

τους παίρνει βλέπεις. Το παζλ συμπληρώνεται.....λίγα πολύ λίγα κομμάτια
λείπουν!!!

Είπεν άφρων εν καρδία αυτού, ουκ έστι Θεός.

Ουκ έστιν εν τω θανάτω ο μνημονεύων σου. Εν δε τω άδη τις
εξομολογήσεταί σοι;

Η υπόθεση «Βαρνάβα και λοιποί»

Καταδίκη της Τουρκίας από το ΕΔΑΔ για το θέμα των Ελληνοκύπριων
αγνοουμένων

Λευκωσία
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) έκρινε την
Τουρκία ένοχη για παραβίαση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης
για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα σε σχέση με τη μη διεξαγωγή
αποτελεσματικής έρευνας για την τύχη των Ελληνοκύπριων αγνοουμένων
της τουρκικής εισβολής του 1974.

Το ΕΔΑΔ ανακοίνωσε την Πέμπτη την απόφασή του στην υπόθεση

«Βαρνάβα και λοιποί εναντίον Τουρκίας», που αφορά εννέα
Ελληνοκύπριους αγνοουμένους.

Η απόφαση ελήφθη με έξι ψήφους υπέρ και μίας κατά που ανήκει στην
Τουρκοκύπρια δικαστή Γκονού Ερονέν, η οποία εκπροσώπησε την
Τουρκία.
Στην απόφασή του, το Δικαστήριο αναφέρει ότι η Τουρκία κρίθηκε ένοχη
για «τη συνεχιζόμενη παραβίαση του αρθρου 2 της Συνθήκης για μη
συμμόρφωση των τουρκικών Αρχών σε σχέση με τη διεξαγωγή
αποτελεσματικής έρευνας για διακρίβωση της τύχης των εννέα
αγνοουμένων».

Οι εννέα αγνοούμενοι, σημειώνει, εξαφανίστηκαν υπό συνθήκες,

απειλητικές για τη ζωή τους.

Το ΕΔΑΔ απεφάνθη επίσης ότι σε άλλες εννέα υποθέσεις υπήρξε

παραβίαση του άρθρου 3 της Συνθήκης για απάνθρωπη μεταχείριση,
καθώς και του άρθρου 5 για έλλειψη αποτελεσματικής διερεύνησης για
διακρίβωση της τύχης των ατόμων που αγνοούνται.

Οι προσφυγές καταχωρήθηκαν το 1990 και αφορούν τους αγνοούμενους

Ανδρέα Βαρνάβα, Ανδρέα Λοϊζίδη, Φίλιππο Κωνσταντίνου, Δημήτρη
Θεοχαρίδη, Πανίκο Χαραλάμπους, Ελευθέριο Θωμά, Σάββα Χατζηπαντελή,
Σάββα Αποστολίδη και Λεοντή Δημητρίου Σαρμά.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-

Βλέπεις ή όχι κάτι ανησυχητικό γύρω σου?
Πιστεύεις πραγματικά ότι απέχουμε δεκάδες χρόνια από τα γεγονότα?
Πως ερμηνεύεις τα σημερινά σημάδια για

1) Κόσοβο - ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ?

2) Τουρική προκλητικότητα ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ και ειδικά για τις
γκρίνες ζώνες - υφαλοκρηπίδα?
3) Μετονομασία ΣΚΟΠΙΩΝ σε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή οποία φαίνεται να γίνεται σε
πολύ συντομο χρονικό διάστημα και ενώ ο γέροντας είχε πει ότι το
σκοπιανό οικοδόμημα θα καταρρεύσει?
4) ΡΩΣΙΚΗ ανάσταση ενώ πριν 10 χρόνια δεν είχανε να φάνε?
5) Εξαθλίωση του ελληνικού λαού με ακρίβεια και φόρους
ΔΥΣΒΑΣΤΑΚΤΟΥΣ όπως είχε προφητέψει και ο Άγιος Κοσμάς?
6) Ενδυνάμωση της θέσης του Κουρδιστάν?
7) Απαξίωση της Ε.Ε. όπως το είχε προειδοποιήσει ο Παϊσιος?

Θα ήθελα πολύ να μου αναλύσεις τις σκέψεις σου για τα παραπάνω. Όπως
βλέπεις δεν σου έβαλα καμιά αμφισβητούμενη προφητεία και ημερομηνία.
Απλά έβαλα ΓΕΓΟΝΟΤΑ.

Είπεν άφρων εν καρδία αυτού, ουκ έστι Θεός.

Ουκ έστιν εν τω θανάτω ο μνημονεύων σου. Εν δε τω άδη τις
εξομολογήσεταί σοι;

Σχετικά με την απόσχιση του Κοσόβου που εγώ τουλαχιστον περιμενα οτι
θα γίνει σημερα θέλω να πω οτι αν δεν γίνει δεν σημαινει οτι η μαρτυρία
αυτης της μοναχής ειναι πλάνη.. Σημερα 10/1 δεν ήταν μια τυχαια μέρα στο
Κοσοβο. Σε τελετη που εγινε σημερα ο απερχόμενος προθυπουργός
παρέδωσε την προθυπουργία στον Θάτσι οποτε σημερα είναι ουσιαστικά η
πρωτη μέρα που έχει στα χέρια του την εξουσία του Κοσόβου. Στην πρώτη
του συνεντευξη στους δημοσιογράφους δήλωσε οτι απο την στιγμή που
αναλαμβάνει αυτός την διακυβέρνηση του Κοσοβου πρέπει να θεωρουν
την ανακύρηξη ανεξαρτησίας τετελεσμένο γεγονός και οτι αυτο θα έχει γίνει
πράξη έως τις αρχές Φεβρουαρίου. Οπότε ας μη βιαστουμε να βγάλουμε
συμπεράσματα...Έχεις καταλάβει τι σημένει προφητεία? Μία προφητεία δεν
στηρίζετε ντε και καλά σε ημερομηνίες διότι τότε όπως λες και εσύ θα ήτανε
παρέμβαση θα ήτανε σαν να είναι ο γέροντας ο ίδιος ο θεός! Προφητεία
σημένει προβλέπω τις μελλοντικές εξελίξεις βάσει των γεγονότων. όλοι
όσοι "προφητεύουν" είναι άριστοι γνώστες της παγκόσμιας πολιτικής και
γεωστρατηγικής σκηνής. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τυχαίοι αλλά δεν είναι
και θεοί. Οπότε μην περιμένετε ημερομηνίες αλλά γεγονότα.
Όσο για την Ελλάδα θα γούσταρα ένα σκηνικό "να είμαστε θεατές". Αρκετά
πια. Αρκετό Ελληνικό αίμα χύθικε για τα εδάφη μας για την ελευθερία μας.
Αν γουστάρουν πόλεμο ας πολεμήσουνε αυτοί. Ιταλοί Γερμανοί Γάλλοι
Άγγλοι Ρώσοι Τούρκοι Αμερικάνοι. Πάντως ο στρατιωτικός πόλεμος ακόμη
δεν έχει ξεκινήσει και θα ξεκινήσει για να τελειώσει ότι δεν τελείωσε ο
οικονομικός πόλεμος που χρόνια τώρα γίνετε κάτω από τις μύτες μας

δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν θα προκύψει κάτι στη γειτονιά μας ή πολύ
ευρύτερα. Το να ακούω από τη μία προφητείες για Ελληνοτουρκική διένεξη
και από την άλλη να "κάθονται" από πάνω και ευρύτερες γεωστρατηγικές
αντιπαραθέσεις, μου ακούγεται λίγο ήξεις - αφήξεις, δε χρειάζεται να είσαι
προφήτης για να αντιληφθείς ότι οι συσχετισμοί ισχύος στο επίπεδο της
οικονομίας έχουν ανατραπεί κατά τρόπο τέτοιο που είναι πιθανή μία μεγάλη
σύγκρουση (δυστυχώς, αλλά το φοβάμαι εδώ και χρόνια, χωρίς να είμαι
προφήτης). Μία αυτοκρατορία διαβλέπει τη σήψη της, θα κάνει ότι μπορεί
για να διατηρήσει τα κεκτημένα και, πιστέψτε με, κανείς από τους ορίζοντες
τα τεκταινόμενα τη σήμερον ημέραν δε "χαλιέται" για το αν θα σκοτωθούν
και 100 και 200 και 500 εκατομμύρια σε μία γενικευμένη σύρραξη. Το να
ελπίζουμε ότι εμείς θα είμαστε στους "ταϊσμένους" χωρίς να βραχούμε, μου
ακούγεται επικίνδυνο : στη διεθνή διπλωματία ποτέ δε συνέβη κάτι τέτοιο,
χωρίς να υπάρχουν οι υποσημειώσεις στο πίσω μέρος του κειμένου. Και
εμένα οι υποσημειώσεις με προβληματίζουν... καλύτερα να μάθουμε
σκοποβολή λοιπόν.
Σχετικά με την απόσχιση του Κοσόβου, αποτελεί μία πιθανότητα που έχει
τεθεί στο τραπέζι για συγκεκριμένους λόγους, που ξεφεύγουν - ασφαλώς -
από τα στενά βαλκανικά πλαίσια. Θα μπορούσε να αποτελέσει παράγοντα
σύρραξης, αυτό φαίνεται εδώ και πολλά χρόνια επίσης. Βέβαια, ο φίλτατος
Θάτσι μπορεί να λέει ότι θέλει, το θέμα είναι το τι θα πάρει τελικά.
Φίλε stavros77 δε συμφωνώ ότι οι Ρώσοι (ως λαός) τρώνε πολύ
περισσότερο τώρα απ'ότι πριν από 10 χρόνια. Να δεχθώ ότι τώρα έχουν
πολιτικούς με καρύδια, ναι. Να δεχθώ ότι η Ρωσία ως κρατική οντόητα
αξιοποιεί πολύ καλύτερα κάποιες συνθήκες και επιβάλλει την ήδη
προϋπάρχουσα ισχύ της ως συνέχεια της Ε.Σ.Σ.Δ., ναι. Αλλά ότι δεν είχαν
να φάνε και τώρα τρώνε με χρυσά μαχαιροπήρουνα, όχι.
(Για τη φορολογία και την ακρίβεια στην Ελλάδα δε χρειάζεται να είσαι
προφήτης, οπότε αναιρείται ως επιχείρημα...χαχαχαχαχα. Και ένα μικρό
παιδί, αν του δείξεις τις φάτσες των πολιτικών μας και κυρίως τα στομάχια
τους, θα σου πει ότι δε φτάνει όλο το Α.Ε.Π. σε τρόφιμα για να τα γεμίσουν
)
Πάντως η απάντηση στο ερώτημα του φίλου europaios2 περί ιδιόχειρων
σημειώσεων του Παϊσίου θα με ενδιέφερε και μένα πολύ. Γιατί "verba
volant, scripta manent"...
Τέλος, φίλε comer, το γεγονός ότι κάποιοι δεν προσεγγίζουν τα γεγονότα
από τη θεολογική και εσχατολογική-προφητειολογική προσέγγιση, δε
σημαίνει ότι "πλανώνται πλάνην". Μπορεί και να σημαίνει ότι δεν
περιμένουν από "πεφωτισμένους" ή απλά φωτισμένους την προφητεία των
μελλουμένων, αλλά διαβάζουν τις διεθνείς εξελίξεις και ενημερώνονται. Το
ότι υπάρχουν κλειστές λέσχες και διεθνή μυστικά forums είναι γεγονός
αναμφισβήτητο. Το ότι σε τέτοιες συναντήσεις συζητώνται θέματα "πολύ
υψηλά" επίσης είναι δεδομένο... δε θα πήγαιναν εκεί πρόεδροι,
επιχειρηματίες, υπουργοί και πρωθυπουργοί, αγάδες, πασάδες,
δερβισάδες, για να συζητήσουν για το πέναλτι του Καραγκούνη και για το
κλαρίνο της 35χρονης. Το αν η συγκεκριμένη δράση εντάσσεται στο
"σχέδιο του Θεού", όπως αρέσκετο να λέει ο παππούλης ή είναι καθαρά
ανθρώπινη ενέργεια, είναι θέμα ιδεολογικής προσέγγισης του καθενός να
το κρίνει. Πάντως, με το φτωχό μου το μυαλό θα σου πω ότι είναι πολύ
εύκολο να λες ότι "το Σχέδιο του Θεού υπερτερεί όλων των ανθρωπίνων
σχεδίων", γιατί έτσι ενδύεις όλη την ανθρώπινη πορεία μετο μανδύα του
δεδομένου - πεπρωμένου και αυτοεπαληθεύεσαι. Άρα το θέμα δεν είναι αν
πιστεύουμε, εμείς οι μη πιστοί των προφητειών, ότι ο κόσμος είναι όμορφος
και αγγελικά πλασμένος ή γεμάτος συνομωσίες και πλεκτάνες : το θέμα
είναι ότι υπάρχουν κάποια γεγονότα και απλά αποδίδουμε το
μεταβαλλόμενο κάθε στιγμή status quo στον ανθρώπινο - γήινο παράγοντα
και όχι σε κάποια ανώτερη ύπαρξη.
Ας είμαστε ενωμένοι και ας διαφέρουμε ιδεολογικά. Οι εχθροί της πατρίδας
είναι πάντα ante portas και χρειάζεται συλλογική, ενωτική δράση για να
υπερασπιστούμε την Ελλάδα μας.

Πιστεύεις πραγματικά ότι απέχουμε δεκάδες χρόνια από τα γεγονότα?

Πως ερμηνεύεις τα σημερινά σημάδια για

1) Κόσοβο - ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ?

2) Τουρική προκλητικότητα ΑΝΕΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ και ειδικά για τις γκρίνες ζώνες -
υφαλοκρηπίδα?
3) Μετονομασία ΣΚΟΠΙΩΝ σε ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ή οποία φαίνεται να γίνεται σε πολύ συντομο χρονικό
διάστημα και ενώ ο γέροντας είχε πει ότι το σκοπιανό οικοδόμημα θα καταρρεύσει?
4) ΡΩΣΙΚΗ ανάσταση ενώ πριν 10 χρόνια δεν είχανε να φάνε?
5) Εξαθλίωση του ελληνικού λαού με ακρίβεια και φόρους ΔΥΣΒΑΣΤΑΚΤΟΥΣ όπως είχε προφητέψει
και ο Άγιος Κοσμάς?
6) Ενδυνάμωση της θέσης του Κουρδιστάν?
7) Απαξίωση της Ε.Ε. όπως το είχε προειδοποιήσει ο Παϊσιος?

-Βλέπω φίλε μου βλέπω! από κει και έπειτα! μπορεί αύριο το πρωί, μπορεί
και ποτέ. Αν δηλαδή αποφασίσει ο Θεός να επικρατήσει η ειρήνη στη γη
από σήμερα και για πάντα! τι θα κάνεις θα τον αμφισβητήσεις για χάρη του
Παίσιου?
1)Βοσνία Εζεργοβίνη Κροατία Σερβία ώρα μηδέν! ήταν.......
2)Πάντα ήταν άνευ προηγουμένου!
3)Και να ονομαστεί Μακεδονία? θα κάνουμε πόλεμο? έχεις ικανές τις
Ελληνικές κυβερνήσεις να διεξάγουν κερδοφόρο πόλεμο? έστω και με τα
Σκόπια! και θέτω προσοχή στη λέξη κερδοφόρο! Αν είχαν στρατιγική δε θα
είχαμε φτάσει εδώ....ίσως και να τα είχαμε προσαρτήσει χρόνια τώρα!
4)Ρωσική Ανάσταση ε! και? όταν θα ανασταίνεται η Ρωσία θα έχουμε και
παγκόσμιο πόλεμο? Αν είναι έτσι να μην αναστηθεί ποτέ!
5)Γιατί πότε παιρνούσαμε καλύτερα? μήπως προ κατοχής προ ή μετά
εμφυλίου? προ ή μετά Χούντας? προ ή μετά Σιμήτη?
6)Σήμερα εν δυνάμωση αύριο αποδυνάμωση, που να ξέρεις τα σχέδια των
Αμερικανών!
7)Δε λες που είναι κι αυτή και κάνει λίγο τα στραβά τα μάτια! Τα πόδια μας
θα τρώγαμε!
Μία προφητεία δεν στηρίζετε ντε και καλά σε ημερομηνίες διότι τότε όπως λες και εσύ θα ήτανε
παρέμβαση θα ήτανε σαν να είναι ο γέροντας ο ίδιος ο θεός! Προφητεία σημένει προβλέπω τις
μελλοντικές εξελίξεις βάσει των γεγονότων. όλοι όσοι "προφητεύουν" είναι άριστοι γνώστες της
παγκόσμιας πολιτικής και γεωστρατηγικής σκηνής. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι τυχαίοι αλλά δεν
είναι και θεοί. Οπότε μην περιμένετε ημερομηνίες αλλά γεγονότα.

-Έτσι όπως το θέτεις μιλάμε για εκτιμήσεις! επειδή όμως δε θεωρώ τον
Άγιο Κοσμά ή τον Άγιο Παίσιο άριστους γνώστες της παγκόσμιας πολιτικής
και γεωστρατηγικής σκηνής αλλά απλούς Αγίους για αυτό μίλησα για
γραπτά δικά τους συγγράμματα και όχι βιβλία του Εμπορίου

Σε μία περίοδο δύσκολων κατά κοινή ομολογία σχέσεων Ρωσίας - ΝΑΤΟ ο

Βλ.Πούτιν στέλνει συμβολικό μήνυμα διορίζοντας στη θέση του μόνιμου
αντιπροσώπου στη Συμμαχία τον Ντμίτρι Ρογκόζιν, «γεράκι» της
εξωτερικής πολιτικής με γνωστές υπερεθνικιστικές θέσεις.

"Θα προσπαθούν να το λύσουν με την πένα μα δε θα μπορούν ,99 φορές

με τον πόλεμο και μία με την πένα" (Άγιος Κοσμάς)

Ο νοών νοείτω

Είπεν άφρων εν καρδία αυτού, ουκ έστι Θεός.

Ουκ έστιν εν τω θανάτω ο μνημονεύων σου. Εν δε τω άδη τις
εξομολογήσεταί σοι;

καλώς ή κακώς δεν μπορώ να δεχτώ ότι υπερδυνάμεις όπως η Ρωσία και
οι Η.Π.Α. θα γενίκευαν μία σύγκρουση περιφερειακή, όπως ένα θερμό
επεισόδιο μεταξύ ημών και των φίλτατων γειτόνων, αν δεν συντρέχουν
λόγοι ευρύτερης γεωπολιτικής σημασίας. Το πιο πιθανό είναι ότι θα
προτιμήσουν να ρίξουν κάνα δύο ελικόπτερα με ηλεκτρονικό πόλεμο και να
περιμένουν από το νεώτερο "Σημίτη" για το επόμενο "ευχαριστώ". Αυτό δε
σημαίνει ότι αποκλείω κάτι, απλά μου φαίνεται κάπως αλλόκοτο, μέχρι εκεί.
Εύχομαι πάντως να διαψευσθούν αυτές οι πολεμοχαρείς προφητείες, γιατί
αν το δει κανείς σε βάθος, δεν είναι και το πλέον ανθρωπιστικό να
προσδοκούμε αιματοχυσία για να επιβεβαιωθούν τα δηλούμενα. Για μένα
προσωπικά δεν είναι καν ποθούμενο η επανακατάκτηση της Πόλης (και
προσοχή στις απαντήσεις, γιατί έχω γεννηθεί εκεί), για μένα ποθούμενο
είναι η ενότητα του Ελληνισμού και η συμπόρευση όλων μας για το καλό
της πατρίδας. Και το καλό της πατρίδας δεν ονομάζεται πολεμική σύρραξη
με τη γείτονα (χωρίς βέβαια να είμαι οπαδός της αναβλητικής
υποχωρητικής και μειοδοτικής, εν τέλει, εξωτερικής πολιτικής των
τελευταίων ετών), ούτε πείνα, ούτε βίαιος εκχριστιανισμός, ούτε, ούτε,
ούτε...

Γράφει ο/η Δημήτρης Κυριακίδης

01.11.07
Κύριε Διευθυντά,
Ιδού η προφητεία για όσα πρόκειται να γίνουν. «Νίκη Ορθοδόξων λαών.
Ηττα Άγαρ και γενική σφαγή Άγαρ υπό Ορθοδόξων λαών».
Η προφητεία εδώ, Ορθόδοξους λαούς, πρέπει να εννοεί τους Ρώσους μαζί
με μερικούς από τους δορυφόρους της. Αναφέρεται μάλλον στο θρήσκευμα
και όχι στο ιδεολογικό ή κοινωνικο-οικονομικό σύστημα των χωρών τούτων.
Αγαρηνούς δε όπως έχουμε πει προηγουμένως, εννοεί τους Τούρκους.

Θα σφαγούν δε από τους Ρώσους και τους συμμάχους τους κατά την
αιφνιδιαστική και κεραυνοβόλο επίθεσή των κατά της Τουρκίας προς
κατάληψη των στρατηγικών στενών των Δαρδανελλίων και της
Κωνσταντινουπόλεως.
«Ανησυχία κόσμου».
«Γενική απελπισία επί της γης».
Είναι επόμενο ότι η στρατιωτική αυτή δραστηριότητα της Ρωσίας με τους
δορυφόρους της, με αιφνιδιαστική επίθεση κατά της Τουρκίας για κατάληψη
των Δαρδανελλίων και της Πόλης, θα φέρει και ανησυχία και απελπισία
γενική σ’ όλη την γη. Και δικαιολογημένα, γιατί ουδέποτε ένας πυρηνικός
πόλεμος θα είναι τόσο πλησίον όσον ποτέ. Οι δε «μακράν του Χριστού
άνθρωποι», οι «μη έχοντες ελπίδα σωτηρίας» θα πανικοβληθούν. Θα
δοκιμασθούν σκληρά από τον φόβο και την αγωνία του θανάτου.
«Μάχη επτά κρατών εις την Κωνσταντινούπολη Τρία ημερονύκτια σφαγή».
«Νίκη ενός μεγαλύτερου κράτους κατά εξ κρατών».

Στην Κωνσταντινούπολη θα πολεμήσουν επτά κράτη. Το μεγαλύτερο

κράτος, δηλαδή ο Ανατολικός Συνασπισμός, θα νικήσει τις ελαφρές
δυνάμεις των έξ κρατών, που θα σπεύσουν, να βοηθήσουν την Τουρκία για
να μην καταρρεύσει. Ο τρομερός καταστρεπτικός αυτός πόλεμος θα
κρατήσει τρία ολόκληρα ημερονύκτια. Μέχρι εδώ θα διεξαχθεί με τα
κλασικά συμβατικά όπλα.
Μεταξύ δε της προαναφερόμενης προφητείας φαίνεται ότι θα υπάρχει
κάποιο χρονικό διάστημα ηρεμίας, αλλά ακαθορίστου διαρκείας.
«Συμμαχία έξ κρατών κατά του εβδόμου κράτους και τρία ημερονύκτια
σφαγή».
«Εισβολή ξένων στρατευμάτων εξ Αδριατικού Πελάγους. Ουαί εις τους
κατοικούντας επί της γης, ο Αδης έτοιμος».
Τα έξ κράτη, δηλαδή οι Δυτικές Δυνάμεις, έχουν πάρει την απόφαση για
ανακατάληψη των Δαρδανελλίων και της Κωνσταντινούπολης. Είναι φυσικό
αυτό λόγω της μεγάλης στρατηγικότητάς των. Πού, όμως, θα γίνει η
απόβαση;
Φαίνεται από το Αιγαίο ν’ αποκλείεται. Γιατί; Ισως η δυναμική παρουσία του
Ρωσικού στόλου στο Αιγαίο να καθιστά ασύμφορη ή και αδύνατη μια τέτοια
αποβατική επιχείρηση των έξ κρατών. Ισως, ακόμη ο Ελληνικός λαός και ο
Ελληνικός στρατός να είναι εχθρικός προς τις Δυτικές Δυνάμεις, επειδή
επέτρεψαν ή ακόμη και εβοήθησαν ή και ενεθάρρυναν την Τουρκική
επίθεση κατά της Ελλάδος. Επομένως ο Ελληνικός χώρος, η Ελληνική
Μακεδονία και Θράκη, να μην προσφέρονται για τέτοια απόβαση. Μένει,
λοιπόν, η Βόρειος Ηπειρος, η Αλβανία, ως η μόνη λύση.

Μια από τις πολλές προφητείες του πατρο-Κοσμά του Αιτωλού, όπου είναι
πολιούχος και προστάτης της Βορείου Ηπείρου, ο Μάρτυρας, ο Κήρυκας, ο
Απόστολος, ο Μοναστής, ο Ιερεύς, ο Προφήτης, ο Εθνεγέρτης και
Εθναπόστολος, όπου τιμούμε την μνήμη του στις 24 του μηνός Αυγούστου
λέει: «Καλόν είναι τα γυναικόπαιδα να βγουν στα βουνά. Θα σας ρωτούν αν
είναι μακριά η Πόλη, εσείς να μη λέτε την αλήθεια, διότι θα σας
κακοποιήσουν. Ο στρατός αυτός δεν θα φθάσει στην Πόλη. Εις την μέσην
του δρόμου θα μάθει ότι ο πόλεμος ετελείωσε».
Είναι, όμως, πολύ φυσικό και σχεδόν βέβαιο, ότι με την απόβαση των
Δυτικών Δυνάμεων από το Αδριατικό Πέλαγος θα δημιουργηθεί μια πάρα
πολύ τεταμένη και εκρηκτική κατάσταση, που θα έχει όλες τις πιθανότητες
εκρήξεως ενός πυρηνικού πολέμου, αφού οι Δυτικές Δυνάμεις με τα
συμβατικά όπλα θα είναι μάλλον αδύνατον να υπερισχύσουν.
Δεν θα υπάρχει καθόλου αμφιβολία ότι ο τρομερός αυτός πόλεμος θα
προκαλέσει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα υλικές καταστροφές και
πνευματικές αναστατώσεις. Βλέποντας οι άνθρωποι τον τρομερό κίνδυνο
της γενικεύσεως του πολέμου, ίσως και με πυρηνικά όπλα και τον κίνδυνο
ν’ αφανισθούν, θα μετανοήσουν, θα συνέλθουν και θα στραφούν προς τον
Θεό και θα ζητήσουν το έλεός Του. Θα ζητήσουν με όλη τη δύναμη της
ψυχής των την παρέμβασή Του για να τους σώσει. Τότε «Παρακληθήσεται
το θείον».
«Παύσις πολέμου υπό Αγγέλου Χριστού και παράδοσις πόλεως τοις
Ελλησι».

Η απέραντος αγάπη του Ουρανίου Πατρός και η άπειρος ευσπλαχνία Του,

ελκύονται από την μετάνοια των ανθρώπων και σπεύδει κατά τρόπο
θαυμαστό και τερματίζει τον πόλεμο. Πώς;
«Παύσις πολέμου υπό Αγγέλου – Θεού – Χριστού». Και «ει μη
εκολοβώθησαν αι ημέραι εκείναι, ουκ αν εσώθη πάσα σάρξ, δια δε τους
εκλεκτούς κολοβωθήσονται αι ημέραι εκείναι».
Είναι, ίσως, απόφαση του Θεού δια της Ορθοδόξου πίστεως η Ελλάς να
μεγαλυνθεί και δοθασθεί «υπέρ πάντα τα έθνη», παρ’ ότι σήμερα
πολεμείται και αδικείται από τα λεγόμενα Χριστιανικά, αλλά πεπλανημένα
και ισχυρά έθνη της γης. Ισως ακόμη να είναι η βουλή αυτή του Θεού
αμετάθετη.
Θα τιμωρηθούμε πρώτα, αν δεν μετανοήσουμε και επιστρέψουμε κοντά
στον Χριστό και τον αναγνωρίσουμε αληθινό Θεό και Υιόν του Θεού και
σωτήρα μας. Και κατόπιν θα δοξαστούμε. Αν, όμως, ζητήσουμε το έλεος
του Θεού, καταφύγουμε στην ευσπλαχνία Του αμέσως, προτού αρχίσουν
τα καταστρεπτικά γεγονότα, θα δοξαστούμε χωρίς να είναι ανάγκη να
υποστούμε και τις τιμωρίες του Θεού και τις καταστροφές. Από εμάς τους
ίδιους εξαρτάται και η σωτηρία μας και η καταστροφή μας.

Δεν μπορούμε να ξέρουμε ακριβώς πότε πρέπει ν’ αρχίσει κανείς να

υπολογίζει το χρόνο για να βρει πότε θα είναι το τέλος των θλίψεων του
κόσμου. Αγνοούμε εντελώς την χρονολογία. Αλλωστε ούτε είναι και σωστό
να δίνουμε απόλυτη πίστη στις χρονολογίες, γιατί ο Θεός, όταν οι
άνθρωποι μετανοήσουν, αναστέλλει ληφθείσας αποφάσεις Του, όπως
συνέβη στην περίπτωση της Νινευί.
Η γνώμη, όμως, πολλών που παρακολουθούν τα σημεία των καιρών είναι
ότι βρισκόμαστε πάρα πολύ κοντά στις ημέρες που θ’ αρχίσουν να
πραγματοποιούνται τα κοσμοϊστορικά αυτά γεγονότα, που αναφέρονται
στις προφητείες των Αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας.
Τέλος, τα ρητά «εγώ ειμί το Α και το Ω. Πρώτος και Εσχατος»,
αποδεικνύουν καθαρά ότι η προφητεία αυτή εδόθη στον ανώνυμο
συγγραφέα από τον ίδιο τον Χριστό. Πώς και δια ποίου τρόπου δεν
μπορούμε να ξέρουμε. Εδόθη δι’ οράσεως, δι’ ενυπνίου, ή δια του
φωτισμού του Αγίου Πνεύματος; Είναι άγνωστο. Γνωστόν είναι, όπως
μαρτυρεί και η Αποκάλυψις του Ιωάννου, ότι «ο Πρώτος και ο Εσχατος, η
αρχή και το τέλος, το Α και το Ω» είναι ο Χριστός.

(ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΑ

ΘΕΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΚΦΡΑΣΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ
ΤΕΚΤΕΝΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΤΙ ΕΔΟΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ
ΚΑΠΟΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.)

ΕΠΙΣΗΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΠΟΥ ΑΝ ΟΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ,

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΣΗΜΑΔΙ.ΣΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ ΣΟΦΟΥ
<<Σχετικά με το θρύλο του φτωχού κι εκλεκτού βασιλιά του γνωστού κι
αγνώστου, που κατοικεί στα σύνορα του Βυζαντίου.... Αυτός είναι ο
αληθινός βασιλιάς που τον έδιωξαν από το σπίτι του οι άνθρωποι.... Θα
αποκαλυφθεί στο τέλος των Τούρκων (Iσμαηλιτών) ημέρα Παρασκευή, ώρα
3η.>> ΕΔΩ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΨΑΧΜΕΝΟΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ
ΟΤΙ << ημερα παρασκευη,ωρα 3η,ξημερωνοντας εορτη της παναγιας>>.
ΣΤΟ ΕΤΟΣ 2008 ΗΜΕΡΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΕΙΝΑΙ Η 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΠΟΙΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΠ ΑΥΤΟΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟ
ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ.

"ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ ΠΑΜΕ ΓΕΡΑ"

"πρώτα θα έρθουν οι φωτιές, μετά οι πλημμύρες, μετά θα έρθει ο
σεισμός, και μετά τα γεγονότα". (Μη σταθείτε στο Λιακόπουλο, αλλά
στον π.Σάββα Αχιλλέως).

Λοιπόν, οι φωτιές είχαν ήδη έρθει όταν το άκουσα, οι πλημμύρες

ακολούθησαν, το σεισμό τον ένιωσε όλη η Ελλάδα, οπότε λογικά
περιμένουμε τα γεγονότα!

Πότε;; Αν ο comer έχει δίκιο, και ο πόλεμος παύσει στις 15.8.2008, τότε: Οι
Ρώσσοι μεσα σε μια εβδομάδα θα κατανικήσουν τους Τούρκους. Θα
στρατοπεδεύσουν 6 μήνες έξω απο την Ιερουσαλήμ. Το β΄ημίχρονο του
πολέμου θα κρατήσει 3 μέρες. Συνολικά 6 μήνες και 2 εβδομάδες. Αρα,
πρέπει να περιμένουμε την αρχή των γεγονότων τέλη Ιανουαρίου - Αρχές
Φεβρουαρίου. Με βάση παλαιότερες αναφορές στο forum, η αρχή θα γίνει
το Μάρτη.Όσο για τις ετοιμασίες, ας είναι πρώτα η μετάνοια, η
εξομολόγηση, η απαλλαγή μας απο την αμαρτία δια των μυστηρίων
της Εκκλησίας, και δευτερευόντως οι υλικές ετοιμασίες.Αν πέφτουμε
έξω και δε γίνει τίποτε απο όλα αυτα το 2008, ακόμα καλύτερα, θα έχουμε
κάνει ένα βήμα για τη Σωτηρία μας.Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ
ΚΕΡΔΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΑΥΤΟ. Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ
ΘΕΑΤΗΣ

στο βιβλιο "Αναμενομενα κοσμοιστορικά γεγονοτα υπο τω

φως των ορθοδόξων προφητειων" του στρατηγου Τσαταλου
(εκδ. 1972) και φέρεται να έχει γραφει το 1053 υπο αγνωστου .
Υπαρχουν όμως και πολλες νεωτερες που μας δίνουν
περισότερες λεπτομέρεις και συμπληρώνουν την παραπάνω
οπως αυτές του Π. Παισιου. Παντως επειδη έχω διαβάσει
πολλές (ισως και όλες) έχω και εγω φτάσει στο συμπερασμα
οπως λές οτι το τέλος του πολέμου θα γίνει με παρέμβαση
Θεική ξημερώματα της εορτης της Παναγίας και θα είναι ημέρα
Παρασκευή. Οντως φετος πεφτει Παρασκευή 15 Αυγουστου και
αυτό ειναι άλλο ενα σημάδι οτι πιθανον να γίνουν ολα αυτα
φετος. Αυτη μου η αποψη ενισχύθηκε πολύ όταν άκουσα απο
τον γνωστό μου τα λόγια αυτα της μοναχης (απο αποκάλυψη
του Π. Πορφυρίου) οτι μέσα στο επόμενο καλοκαιρι θα
ολοκληρωθουν αυτα τα φοβερα γεγονότα.

ΙΕΡΟ ΟΡΟΣ ΤΟΥ ΑΘΩ

Όρος στην αρχαία ελληνική περίοδο

Sύμφωνα με μια παράδοση, το όνομα Άθως προέρχεται από το Giant Άθω, ο οποίος, κατά τη μάχη των Θεών και
Γιγάντων, flung ένα μεγάλο βράχο σε Ποσειδώνα, το οποίο προσγειώθηκε όπου η χερσόνησος είναι σήμερα. Μια
άλλη παράδοση αναφέρει ότι ο Ποσειδώνας flung ένα τεράστιο βράχο στο Όρος, η οποία τον συνθλιβεί στον τόπο
όπου το βουνό βρίσκεται σήμερα.

Ο Όμηρος αναφέρει Άθως στην Ιλιάδα (ραψωδία 219). Ηρόδοτος αναφέρει τα ακόλουθα αρχαίες πόλεις στην
περιοχή του Αγίου Όρους: Σάνη, Holophyxos, Akrothoon, Θύσσος, και Κλεωναί. Στράβων αναφέρει επίσης την πόλη
της Charadria, ενώ ο Πλίνιος, πολλούς αιώνες αργότερα, αναφέρεται στις πόλεις της Ουρανούπολης, Palaiotrion,
Thysson, Kleonas, και Απολλωνία. Δεν είναι εύκολο να καθορίζουν τα σημεία των πόλεων αυτών. Οι περισσότεροι
μελετητές Sane θέση στο χώρο της Τρυπητής, σκληρά από τη διώρυγα του Ξέρξη? Δίου σε Πλατύς Γιαλός κοντά
στην Ιερισσό, στον κόλπο της Ιερισσού? Holophyxos στην ανατολική ακτή της χερσονήσου? Akrothoon κοντά στο
ακρωτήρι Όρος? Θύσσος στον τομέα της Δοχειαρίου και Κωνσταμονίτου Μοναστήρια, και Κλεωναί κοντά
Ξηροποτάμου. Charadria ήταν πιθανότατα κοντά Βατοπεδίου. Αυτές οι πόλεις κατοικούνται κυρίως από Θράκες και
Πελασγοί. Όλα υποτάχθηκαν από τον Φίλιππο Β 'της Μακεδονίας. Αργότερα, το 168 π.Χ., την οποία εξαγοράστηκαν
από τους Ρωμαίους, όπως και η υπόλοιπη Μακεδονία. Οι περισσότερες από τις πόλεις που αναφέρθηκαν
παραπάνω έχουν καταστραφεί πριν από την άφιξη των Ρωμαίων, αλλά ορισμένες από αυτές πρέπει να
εξακολουθούν να έχουν κατοικηθεί κατά τους αιώνες που ακολούθησαν, επειδή έχουν αποφέρει ευρήματα από την
παλαιοχριστιανική περίοδο.

Όρος στην παλαιοχριστιανική περίοδο

Ο μύθος ότι πηγαίνει Θεοτόκου και του Αγίου Ιωάννη ήταν καθ 'οδόν για την επίτευξη του Λαζάρου, όταν μια
καταιγίδα ανάγκασε να θέσει σε θέση όπου σήμερα είναι η Μονή Ιβήρων. Η Virgin άρεσε ο τόπος πολύ και ρώτησε
τον Χριστό να κάνει ένα δώρο της χερσονήσου. Δεν ξέρουμε ακριβώς πότε το πρώτο ασκητές διακανονιστεί στις
Όρος? Αλλά μερικές iconophile μοναχοί πρέπει να έχουν καταφύγει εκεί κατά τον 8ο αιώνα, επειδή οι μοναχοί από
την ασκητική Bithynian Όλυμπος, Ίδη, και Άθως πήρε μέρος στην οικουμενική σύνοδο του 843. Έτσι, όχι μόνο δεν
πρέπει να ασκητική μοναχοί έχουν εγκατασταθεί στο Όρος κατά τα προηγούμενα έτη, θα πρέπει να έχουν επίσης
φημίζεται για την αρετή και θεολογικές απόψεις τους.

Στο τέλος του 9ου αιώνα, υπήρχαν πολλοί ερημίτες και μικρές μοναστικές κοινότητες του Άθω, κυρίως στην περιοχή
του ισθμού. Δύο σημαντικές recluses ήταν Πέτρος ο Αθωνίτης και Ευθύμιος της Θεσσαλονίκης. Σύμφωνα με sigillion
του Βασιλείου Α, τώρα χάνονται, Kolobou μονή ιδρύθηκε κατά την περίοδο αυτή (872) κοντά στην Ιερισσό.

Στο 911, η έδρα του Πρώτου-"kathedra το« της "τρίτης ηλικίας" "-μεταφέρθηκε από κοντά τη Διώρυγα του Ξέρξη σε
μια νέα τοποθεσία, Mese (« μεσαία »), Καρυές, όπως ονομαζόταν τότε. Η μεταβίβαση αυτή πιθανότατα οφείλεται
στην αύξηση του αριθμού των μοναχών και το γεγονός ότι ο μοναχισμός είχε πλέον εξαπλωθεί σε όλη τη χερσόνησο
του Άθω. Mese ήταν η κατοικία του Πρώτου, ο οποίος εκλέγεται από τους μοναχούς της όλα τα μοναστήρια και ήταν
ο πνευματικός ηγέτης. Ο ασκείται εκκλησιαστική εξουσία, πήρε μέρος στην πατριαρχική συμβούλια, και είχαν το
δικαίωμα να διορίζω ιερείς και να διορίζει και να απολύει ηγουμένων.

Όλα τα ίδια, η κατάσταση του μοναχισμού στο πρώτο μισό του 9ου αιώνα δεν ήταν καλή. Οι περισσότεροι από τους
μοναχούς ήταν ακόμη ερημίτες, που ζουν σε αυτοσχέδιες καλύβες, τρώγοντας τους καρπούς των άγριων δένδρων,
και υφίστανται τις συνέπειες των συχνών πειρατικών επιδρομών. Αυτή η κατάσταση άλλαξε με την άφιξη του Αγίου
Αθανάσιος ο Αθωνίτης.
Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου
Γεννήθηκε στην Τραπεζούντα σε πλούσιους γονείς, Αθανάσιος έγινε μοναχός και έζησε στη Βιθυνία στη Μικρά Ασία
για τέσσερα χρόνια, μετά από την οποία έφυγε για το Άγιο Όρος. Το 961, μετά τη σύνοδο του τότε ισχυρό στρατηγό
και μετέπειτα αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά, που άρχισαν να χτίζουν τη Μεγίστη Λαύρα, ένα μοναστήρι στην οποία
ο Νικηφόρος Φωκάς ο ίδιος αποσύρθηκε στα γηρατειά του.

Ωστόσο, η έντονη οικοδομική δραστηριότητα Αθανάσιος του προκάλεσε την αντίθεση της πλειονότητας των
ασκητών, που συσπειρώθηκαν γύρω από Paul Xiropotamites και κατηγόρησε Αθανάσιος πριν αυτοκράτορα Ιωάννη
Τσιμισκή του διαφθείρει το χαρακτήρα του Αγίου Όρους. Ο αυτοκράτορας απάντησε με ένα αυτοκρατορικό
χρυσόβουλλο, η Τράγος, που είναι το παλαιότερο έγγραφο που φέρει αυτοκρατορική υπογραφή. Η Τράγος ήταν ο
πρώτος κανόνας για το Άγιο Όρος, και δάνεισε περαιτέρω υποστήριξη σε ό, τι Αθανάσιος έκανε. Μέχρι τη στιγμή
που πέθανε το 1000, Αθανάσιος δεν είχε
κατασκευασθεί μόνο το μεγάλο και επιβλητικό
συγκρότημα κτιρίων που απαρτίζουν τη Μεγίστη
Λαύρα, αλλά και εξασφάλισε την απαιτούμενη
χρηματοδότηση για τη διατήρηση της μονής και
έθεσε τα θεμέλια της κοινοβιακό μοναχισμό.

Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτου

Όρος τον 11ο-15ο αιώνα

Το Μονή Σίμωνος Πέτρας, όπως φαίνεται από

Βασίλειος Barski κατά την επίσκεψή του στο
Όρος το 1744
Στο 11ο και 12ο αιώνα, Άθως έγινε ένα από τα
σημαντικότερα μοναστικά κέντρα της Βυζαντινής
Αυτοκρατορίας. Πολλά μοναστήρια ιδρύθηκαν
και οι βυζαντινών αυτοκρατόρων που εκδίδονται
χρυσόβουλλα και σιγιλλίων τη χορήγηση σε
αυτούς πολλά προνόμια και μεγάλες εκτάσεις
γεωργικής γης. Κατά τον χρόνο της μοναστικές
κοινότητες στη Μικρά Ασία ήταν να
εξουδετερωθεί από την Σελτζούκων επιδρομές
Turk, του Άθω το coenobia ήταν ανθηρή και
προσγειώθηκε περιουσία τους ήταν διαρκώς
αυξάνεται, όπως και την επιρροή τους. Η
παράδοση του ασκητή ερημίτες παρέμεινε
επίσης πολύ ζωντανός.
Μετά
από
τα

στρατεύματα της Τέταρτης Σταυροφορίας είχαν καταλάβει την

Κωνσταντινούπολη, οι Λατίνοι εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα, φέρνοντας
τις εν λόγω δοκιμασίες για την μοναστήρια της Αθωνικής Πολιτείας που
αναγκάστηκαν οι μοναχοί για να επιδιώξει την προστασία των Πάπας
Ιννοκέντιος ΙΙΙ. Αλλά ακόμα και μετά Μιχαήλ Η 'Παλαιολόγος είχε
απελευθέρωσε την Κωνσταντινούπολη, το Αγιορειτών συνέχισαν να
υποφέρουν, επειδή αντιτάχθηκε στην βυζαντινή emperorsÀ προσπάθειες
για να συνεχίσει την ένωση της Ρωμαιοκαθολικής και των Ορθοδόξων
Εκκλησιών. Τον 14ο αιώνα, το Άγιο Όρος που αντιμετωπίζουν μεγάλη
κινδύνους, αλλά παρόλα αυτά ευημερούσε και άκμασε. Στις αρχές του
αιώνα, οι μισθοφόροι της καταλανικής Μεγάλου Εταιρεία εισέβαλαν στο
Άγιον Όρος για δύο χρόνια (1307-9), λεηλασία πολλά μοναστήρια,
λεηλατούν τους θησαυρούς της Χριστιανοσύνης, και να τρομοκρατήσει
τους μοναχούς. Από τα 300 μοναστήρια του Άθω, στις αρχές του 14ου
αιώνα, μόνο 35 έμειναν μέχρι το τέλος. Στο μέσο του αιώνα, ωστόσο, η
Μακεδονία περιήλθε στα χέρια του Σέρβου ηγεμόνα Στέφαν Δουσάν, ο
οποίος επισκέφθηκε το Άγιο Όρος και έδωσε πολλά μοναστήρια της
χρηματοδοτικής στήριξης του. Νέα ιδρύθηκαν μοναστήρια, εκκλησίες και
refectories οι τοιχογραφίες, και την ποιότητα της μοναστικής ζωής
βελτιώθηκε, λόγω της εμφάνισης της ησυχαστική κίνηση.
Ησυχασμού
Οι μοναχοί του Αγίου Όρους δεκτή Ησυχασμού. Σύμφωνα με το
Γρηγόριο του Σινά, ο ιδρυτής της hesychia, μοναχοί μπορούσαν να
δουν το «άκτιστο φως του Θεού», το φως που έλαμψε για τον Χριστό
στην Μεταμόρφωση του στο όρος Θαβώρ, εάν ήταν ενάρετος και να
αφιερωθεί αποκλειστικά στην προσευχή, κάθεται από την αυγή για να
παραμονή στον ίδιο χώρο, συγκέντρωση και σιωπηλά
επαναλάμβαναν την προσευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με». Η
ελπίδα ότι έτσι θα μπορούσε να έρθει κοντά στο Θεό ήταν ίσως μια
αντίδραση στην ολοένα και αυξανόμενη εξωτερικούς κινδύνους και
την κατάρρευση της βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Το θέμα της Ησυχασμού διαιρείται βυζαντινής κοινωνίας. Ορισμένοι

αγκάλιασε το ζήλο, άλλοι την απέρριψαν βίαια, κυρίως λόγω των
υπερβολών μερικών ζηλωτές. Ησυχασμού υποστηρίχθηκε επίσης
από το Βυζαντινό αριστοκράτες και τελικά επικράτησε σε τρία
συμβούλια (το 1341, 1347, 1351). Γρηγόριος Παλαμάς, πρώην
μοναχό του Αγίου Όρους, στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος της
Θεσσαλονίκης και υποστηρικτής της Ησυχασμού, ήταν αυξημένα σε
αγιότητα, όπως πολλοί άλλοι ηγέτες ησυχαστική. Οι προσπάθειες
που καταβάλλονται από τον μοναχό Βαρλαάμ και τον αυτοκράτορα
Ανδρόνικου Γ για την καταπολέμηση της ησυχαστική κίνηση και να
περιορίσει την εξάπλωσή της ήταν ανεπιτυχείς, στο Άγιο Όρος τουλάχιστον.

Γρηγόριος Παλαμάς

Οθωμανικού κράτους

Η δυτική πλευρά του Αγίου Όρους, όπως φαίνεται από Βασίλειος Barski το 1744 Οι Οθωμανοί Τούρκοι
εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο Άγιον Όρος στα τέλη του 14ου αιώνα, και έγινε μέρος της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας στις αρχές του 15ου. Οι μοναχοί κατάφερε να εξασφαλίσει τα προνόμιά τους, τη διοικητική τους
αυτονομία, και προσγειώθηκε την περιουσία τους από σουλτάνο Μουράτ Β και οι διάδοχοί του, αλλά ήταν
υποχρεωμένοι να καταβάλλουν ετήσιο φόρο δημοσκόπηση (haraci), καθώς και πολύ υψηλές επιπλέον φόρους.

Παρά τα περιστασιακά επίσημη Σουλτάνων »εγγυήσεις, οι Τούρκοι εξακολουθούν να πραγματοποιούνται δύο

απόπειρες για την κατάσχεση ακίνητης περιουσίας των μοναστήρια της Αθωνικής Πολιτείας», το πρώτο από
Μουράτ στο 1432-3 και η δεύτερη από Σελίμ Β 'το 1568. Και στις δύο περιπτώσεις, οι μοναχοί κατάφερε να
εξαγοράσει τη γη τους από την παράδοση μεγάλων χρηματικών ποσών.
Η αβεβαιότητα των καιρών, σε συνδυασμό με την υψηλή φορολογία, μειώνεται ο αριθμός των μοναχών, και διάφορα
μοναστήρια εγκαταλείφθηκαν, οι μοναχοί προτιμούν να ζουν σε κελλιά και οι σκήτες. Τα υπόλοιπα μοναστήρια είχαν
την υποχρέωση να μετατρέψει από το κοινοβιακό στο idiorrhythmic σύστημα. Μια προσπάθεια από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης για να στραφούν προς το κοινοβιακό σύστημα στο τέλος του 16ου αιώνα δεν
συναντήθηκε με διαρκή επιτυχία. Τον 16ο αιώνα και το πρώτο μισό του 17ου, τα μοναστήρια ήταν αρκετά σε θέση
να διατηρήσουν τους μοναχούς και να εξοφλήσει τα χρέη τους. Με το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, ωστόσο, οι
ηγούμενοι αρχίζουν να ασχολούνται με την ηγεμόνες της Ρωσίας, της Βλαχίας και της Μολδαβίας, οι οποίοι άρχισαν
να κάνουν γενναιόδωρες δωρεές προς τα μοναστήρια της Αθωνικής Πολιτείας.

Αγιορείτης Σχολή
Τα μοναστήρια συνεχίστηκε πενία τον 18ο αιώνα. Όμως, παρά την
εξαθλίωση τους, μια κίνηση προέκυψε για τη διάδοση της μάθησης στο
χώρο Όρος. Στα μέσα του 18ου αιώνα, ο Αθωνίτης Σχολή ιδρύθηκε σε ένα
κτίριο κοντά στην Μονή Βατοπεδίου, έχοντας ως σκοπό να διδάξει
θεολογία, φιλοσοφία, και λογική για τους μοναχούς και για όσους
επιθυμούν να γίνουν μοναχοί. Τα πρώτα χρόνια, όταν η ελληνική
enlightener Evyenios Βούλγαρης ήταν διευθυντής, το σχολείο προσέλκυσε
μεγάλο αριθμό σπουδαστών και απέκτησε μεγάλη φήμη. Αλλά όταν
Βούλγαρης αριστερά, έπεσε σε παρακμή, και έκλεισε το 1799.

Evyenios Βούλγαρης

Αεροφωτογραφία του Παλαιού Αγιορείτης Σχολή στη Μονή Βατοπεδίου

Πολλές προσπάθειες έγιναν κατά τον 19ο αιώνα για να ανοίξει εκ νέου το σχολείο, και το 1832 άρχισε να λειτουργεί
και πάλι ως ένα είδος της σχολή. Η αγιορείτικη Σχολή επίσημα αποκατασταθεί το 1953. Τώρα ονομάζεται
«Αγιορείτης Εκκλησιαστική Ακαδημία», καταλαμβάνει μια πτέρυγα του Σκήτη του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές και
ακολουθεί η ελληνική δευτεροβάθμια σχολικού προγράμματος σε συνδυασμό με την εκκλησιαστική εκπαίδευση.
Υπάρχουν έξι εκπαιδευτικοί και περίπου 100 σπουδαστών

Άγιον Όρος στη σύγχρονη εποχή

Χάρτης των εκμεταλλεύσεων του Αθωνίτου Manasteries »(μετόχια) στη Χαλκιδική μέχρι την ένταξή της στο ελληνικό
κράτος
 Οι δύο πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα boded καλά για μια νέα περίοδο ευημερίας στο Άγιο Όρος. Σχεδόν όλα τα
χρέη των μοναστηριών »είχαν εξοφληθεί, κατασκευή νέων κτιρίων είχε αρχίσει, και μια σειρά από μοναστήρια
επανήλθε στο κοινοβιακό σύστημα. Όμως, το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 έφεραν νέες
περιπέτειες στο Άγιο Όρος. Πολλοί από τους μοναχούς έλαβε μέρος στην πρώτη συγκρούσεις του πολέμου,
χιλιάδες γυναίκες και παιδιά αναζήτησαν καταφύγιο του Άθω, και τουρκικές ένοπλες δυνάμεις και τέθηκε στη
χερσόνησο, επέβαλαν βαριά φορολογία, και την εγκατάσταση στρατιωτικών φρουρών σε μερικά από τα μοναστήρια.

Με το τέλος του Πολέμου της Ανεξαρτησίας, η ειρήνη και η ηρεμία επέστρεψε στο Όρος, καθώς και ο αριθμός των
μοναχών άρχισε να αυξάνει. Πολλοί από αυτούς δεν ήταν Έλληνες, στην πραγματικότητα, αλλά Βούλγαροι, Σέρβοι,
Ρώσοι, Ρουμάνοι, και άλλες εθνικότητες. Ορισμένες χώρες σλαβική, τη Ρωσία κατά κύριο λόγο, θεώρησε αυτό ως
μια ευκαιρία να επεκτείνουν την επιρροή τους στον χώρο, δίνοντας μεγάλα χρηματικά ποσά για την ανοικοδόμηση
παλιά μοναστήρια και να δημιουργήσουν νέες σκήτες. Μονή Ζωγράφου έτσι τέθηκε υπό την επιρροή της
Βουλγαρίας, Chelandari υπό σερβική επιρροή, και Αγίου Παντελεήμονος υπό ρωσική επιρροή. Οι Βούλγαροι ίδρυσε
επίσης το κοινοβιακό Bogoroditsa Σκήτη, οι Ρώσοι το κοινοβιακό Σκήτη του Αγίου Ανδρέα, και οι Ρουμάνοι το
κοινοβιακό Σκήτη του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή. Οθωμανική κανόνας που έληξε το 1912, όταν ο Α 'Βαλκανικός
Πόλεμος ξέσπασε. Μια ελληνική ναυτική μοίρα προσγειώθηκε στη Δάφνη και κατέλαβαν την περιοχή. Οι διεθνείς
διασκέψεις που ακολούθησαν τους Βαλκανικούς Πολέμους ήταν σε θέση να διευκρινίσει το καθεστώς του Αγίου
Όρους. Η συνθήκη της Λωζάννης αναγνωρίζεται τελικά Όρους, όπως είναι υπό ελληνική κυριαρχία, αλλά ως «μια
αυτοδιοικούμενη τμήμα του ελληνικού κράτους». Όταν οι Γερμανοί είχαν καταλάβει την Ελλάδα κατά τη
διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Epistassia, οι τέσσερις-μέλος της εκτελεστικής επιτροπής
διορίζονται ετησίως από την Ιερά Κοινότητα, ζήτησε από τον Χίτλερ να θέσει το Άγιο Όρος υπό την
προστασία των προσωπικών του, και εκείνος συμφώνησε. Έτσι, η γερμανική και βουλγαρική κατακτητές
δεν παρεμβαίνει το Άγιο Όρος. Μετά οι Γερμανοί είχαν αποσυρθεί, Άθως ήταν εν συντομία υπό την εξουσία
του αντάρτες, πριν από τις ελληνικές αρχές ανέλαβαν.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ?

ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΕΚ ΜΟΓΓΟΛΩΝ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΕΣ ΑΡΧΕΣ

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΓΓΙΞΑΝ ΕΝΩ ΚΑΤΕΣΤΡΕΦΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΗ

ΑΡΑ ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ – ΠΥΡΗΝΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΡΡΟΗ ΜΟΓΓΟΛΩΝ ΑΡΧΟΝΤΩΝ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΙΣΧΥΟΥΝ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ?

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ
ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ?
 Η

ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ γεματη πουστηδες σε ολη την ιεραρχία της

ΟΙ ΚΑΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΗΜΑΙΕΣ ΤΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ ΤΗΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Σε πολύ βρώμικο βόθρο κολυμπάμε φίλοι μου. Από τη μια το τέρας

των υπονόμων που λέγεται πολίτική κι από την άλλη ένα
καμουφλαρισμένο καρκινωμα που λέγεται εκκλησία. Κι εμείς που
βρισκόμαστε?
Μάλλον στο κέντρο του πεδιου μαχης κι αποτελουμε… τα τενεκεδακια
προς σκοποβολή. Ε λοιπόν καιρός είναι μερικά τενεκεδάκια να
εκτιναχθουν και να κόψουν μερικους λαιμους σκοπευτών.
Καιρός είναι να εξοστρακίσουμε μερικές σφαίρες και να τις στειλουμε
πσκέσι πίσω εσεις τι λέτε?
Δευτέρα, 25 Ιανουαρίου 2010 ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Ποιος είναι ο ρόλος της Εκκλησίας σε μια χώρα, σε ένα κράτος;

Από πού ξεκινούν και πού σταματούν οι αρμοδιότητες της;

Η απάντηση μοιάζει εύκολη αλλά όχι στην περίπτωση της Κύπρου και της
Ελλάδας. Ακόμα και στις άλλες ορθόδοξες χώρες. Και ο λόγος είναι απλός.

Η Εκκλησία από την εποχή που απέκτησε δύναμη και συγκροτήθηκε σε

οργανωμένο σύνολο απέκτησε μεγάλη δύναμη σε σημείο που την
κατέστησε συνεξουσία με τις εκάστοτε εξουσίες, τόσο στην εποχή του
λεγόμενου Βυζαντίου όσο και στην εποχή της Οθωμανοκρατίας. Αλλά και
μετά την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό, στην Κύπρο (και στην
Ελλάδα) συνέχιζε να παίζει ηγετικό ρόλο. Στην Κύπρο επί βρετανικής
αποικιοκρατίας θεωρείτο η ηγέτης των χριστιανών κυπρίων γι αυτό και όταν
εμφανίστηκε μια νέα δύναμη η οποία αμφισβήτησε τον ηγετικό της ρόλο, η
Εκκλησία άνοιξε ένα λυσσαλέο πόλεμο εναντίον της χωρίς να διστάσει να
συνεργαστεί ακόμα και με τους βρετανούς προκειμένου να αντιπαρατεθεί
με το νεαρό τότε Κ.Κ.Κ. Μετά την ανεξαρτησία η Εκκλησία είναι και πάλι
παρόν, έχοντας τον ηγέτη της και ως τον πρώτο εκλεγμένο πρόεδρο της
Κύπρου. Πατώντας πάνω σε αυτή την ιστορική πραγματικότητα η Εκκλησία
διεκδικεί μέχρι σήμερα ρόλο και στο κυπριακό. Έχασε βέβαια τον εθναρχικό
της χαρακτήρα αλλά αυτό δεν την εμποδίζει από του να επιζητεί σημαντικό
ρόλο. Πού ξεκινούν, λοιπόν, και πού σταματούν τα δικαιώματα και οι
υποχρεώσεις της.

Έχει το δικαίωμα να ανακατεύεται στην πολιτική και να προσπαθεί να

περάσει την πολιτική της;

Έχει το δικαίωμα να συμμαχεί με πολιτικές δυνάμεις προκειμένου να

επηρεάζει εκλογικές αναμετρήσεις;

Έχει το δικαίωμα να αντιπολιτεύεται ή να συμμαχεί με τον οποιονδήποτε

πρόεδρο της Δημοκρατίας και να (συν)χαράζει πολιτική;

Θεωρούμε πως όχι. Η Εκκλησία έχει το δικαίωμα να λέει την άποψη της.
Να καταθέτει τις απόψεις της.

Όχι να επεμβαίνει στην πολιτική με τον τρόπο που επεμβαίνει όλα

αυτά τα χρόνια.

Δεν έχει το δικαίωμα να χωρίζει το λαό εκδίδοντας φυλλάδια και

βιβλία που προωθούν το μίσος και τον φανατισμό εναντίον των
αντίθετων απόψεων. Σε αντίθετη περίπτωση, αφού όπως λέει
εκπροσωπεί το ποίμνιο και το ποίμνιο είναι οι χριστιανοί πολίτες του
τόπου, τότε τα πράγματα δεν πρέπει να είναι μονόδρομος. Δεν
πρέπει να εκμεταλλεύεται τα υπερ-προνόμια που έχει. Θα πρέπει να
επιτρέπει και στην πολιτεία να επεμβαίνει στα εκκλησιαστικά. Είναι
λοιπόν έτοιμη η Εκκλησιαστική ηγεσία να συναινέσει προς τούτο;

Ή μήπως εδώ ισχύει η λαϊκή ρήση: «Εν της παπαθκιάς τα ξύλα;»

Παραθέτω πιο κάτω την 8η παράγραφο του "Ελληνίζειν", που αφορά το

ποιόν των θρησκευτικών ηγετών. Μέσα όμως από το κείμενο μπορεί
κάποιος να πάρει κουράγιο και να "παραδεκτεί" το ποιόν αυτών των
ανθρώπων, κάτι που βεβαίως γνωρίζει πολύ καλά, αλλά αποφεύγει να
το καταμετρήσει στο μυαλό του ως μια αναμφισβήτητη
πραγματικότητα.
8) Όλοι οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι κήρυκες προπαγανδιστές τους,
αμείβονται πλουσιοπάροχα και ζουν εις βάρος των πιστών τους. Σε
μονολόγους και σε εύκολες συζητήσεις ομονοούντων και ομοφρονούντων,
παρουσιάζονται ειρηνικοί, γαλήνιοι και πνευματώδεις, και σαν άνθρωποι
σοφοί και εμπνευσμένοι. Όταν όμως παρουσιαστεί απέναντι τους
σοβαρή και τεκμηριωμένη αποκάλυψη των πραγματικών επιδιώξεών
τους, οι μάσκες πέφτουν και τη θέση τους παίρνει ο θυμός και η
αγριάδα. Αρχίζουν τότε να εκτοξεύουν με φανατισμό και
μισαλλοδοξία, φοβερές απειλές για τιμωρία και εκδίκηση από τον
ανατριχιαστικό πλέον θεό τους. Φυσικά ο θεός αυτός δεν είναι τίποτε
άλλο από τους πειθαναγκαστικούς τους μηχανισμούς με τους
οποίους αυτοί οι ίδιοι εκφοβίζουν και καθυποτάσσουν όποιον από
τους πιστούς τολμήσει να χρησιμοποιήσει τη λογική του και να δεί
την πραγματικότητα.
Όταν επιτακτικά απαιτούν μετάνοια και επιστροφή στην πίστη, αυτό που
αληθινά τους ενδιαφέρει, είναι η υποταγή στους ίδιους και στα προνόμια
τους.
Όταν πάλι αυτοί οι ταγοί με τους ιεροπρεπείς τίτλους αντιμάχονται για την
πρωτοκαθεδρία ή την οριοθέτηση των εξουσιών και των προνομίων τους,
αντί να δείξουν την πολυθρύλητη αγάπη και ανιδιοτέλεια τους, μας
αφήνουν άφωνους με τη θαυμαστή προθυμία και ευχαρίστηση που
βγάζουν ο ένας το μάτι του άλλου. Ξεχνούν τότε την θεϊκή τους
αποστολή και ρεζιλεύονται βγάζοντας στη φόρα τις απίστευτες και
ακατανόμαστες κρυφές τους δραστηριότητες. Οικονομικές
καταχρήσεις, δωροδοκίες, εκβιασμοί, συνομωσίες, συκοφαντίες,
ομοφυλοφιλία, ερωτικά συμπλέγματα κλπ, συγκαταλέγονται
καθημερινά στο θεάρεστο έργο τους.
Πολλοί απ’ αυτούς κατά καιρούς καταδικάστηκαν από πολιτικά δικαστήρια
με πολυετείς ποινές φυλάκισης ή και ισόβια, αφού βρέθηκαν ένοχοι για τα
πιο αποτρόπαια εγκλήματα, αλλά ακόμη και για παιδεραστία!!!
ΒΛΕΠΕ ΡΑΣΠΟΥΤΙΝ τον ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟ. Άν υπήρχε θεός δεν
θα διάλεγε καλύτερα τους αντιπροσώπους του; Τι είπατε?
Να ο δρόμος προς το φως: Τί, γιατί και πώς, και πότε, πού και ποιός.Τί θα
έλεγε τώρα ο αρχιεπίσκοπος, αν κάποιοι τύπωναν το προηγούμενο κείμενο
ή και ολόκληρο το "Ελληνίζειν" σε πολλά αντίτυπα και διαμοίραζαν δωρεάν
έξω από τις εκκλησίες; Θα του άρεσε; Στο κάτω κάτω αυτό λέει
ολοφάνερες αλήθειες.Τωρα αν θελει να μου ρίξει και κανενα ΜΑΓΙΚΟ
αφορισμό, να αφορίσει και τα ρουχα και τα τροφιμα των πιστων να μη
λιωνουν να μη φθειρονται και χρειαζονατι αντικατασταση με τη χρηση
χρημματος – Μαμμωνα . Να ο δρόμος προς το φως: Ουστ ψωριασμένε
κοπρόλυκε
ΟΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΝΤΡΙ
Εγώ πάντως μοιράζω αρκετα από αυτά τα αντίτυπα, Βόηθα Λιά!!

Φυλλάδιο κατά του «Κώδικα Ντα Βίντσι» αλλά και του «Ευαγγελίου του
Ιούδα» αποφάσισε να εκδώσει η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της
Ελλάδος, κλιμακώνοντας την επίθεση του Αρχιεπισκόπου και του
Μητροπολίτη Καλαβρύτων κατά του συγγραφέα του βιβλίου Νταν Μπράουν
και των μέσων ενημέρωσης. Σύμφωνα με Τα Νέα, το φυλλάδιο θα εκδοθεί
σε λίγες ημέρες και θα διανεμηθεί σε όλους τους ναούς, εν όψει και της
πρεμιέρας της ταινίας, σε μια προσπάθεια όπως τονίζεται χαρακτηριστικά
να «προστατευθεί η χριστιανική παράδοση». Σύμφωνα με πληροφορίες, με
το έντυπο αυτό θα καλούνται οι πιστοί να αγνοήσουν το περιεχόμενο των
βιβλίων και βεβαίως να αποφύγουν να δουν την ταινία «Κώδικας Ντα
Βίντσι», η οποία θα προβληθεί στους κινηματογράφους στο τέλος του
μήνα.
Αρχικά, όταν κυκλοφόρησαν τα δύο βιβλία, τόσο ο Προκαθήμενος της
Ελλαδικής Εκκλησίας όσο και τα μέλη της Συνόδου είχαν περιοριστεί σε
ήπιες αντιδράσεις. Μάλιστα για το «Ευαγγέλιο του Ιούδα» λίγο πριν από το
Πάσχα είχε τονισθεί ότι «πρόκειται για ένα θέμα χωρίς σημασία το οποίο
απασχολεί την Εκκλησία απο τον δεύτερο αιώνα» και ότι «δεν είναι κάτι
νέο». Αντίθετα τότε έντονα είχαν αντιδράσει οι καθολικοί. Τώρα όμως ο κ.
Χριστόδουλος αλλά και η Σύνοδος φαίνεται πως έχουν αποφασίσει να
αντιδράσουν δυναμικά -ορισμένοι δεν αποκλείουν και συγκεντρώσεις έξω
από τους κινηματογράφους- όχι τόσο για το περιεχόμενο των βιβλίων όσο
για την προβολή τους από τα μέσα ενημέρωσης. Εν τω μεταξύ, ο
μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ανθιμος, μιλώντας στην εφημερίδα
Μακεδονία, κάλεσε το ποίμνιο να μη δει την ταινία, αφού, όπως
υποστηρίζει, το βιβλίο και η ταινία είναι «αυθαίρετα κατασκεύασματα του
τύπου της μυθιστορίας» και βρίσκονται έξω από οποιαδήποτε επιστημονική
πληροφόρηση και πραγματικότητα της ιστορίας. Ωστόσο, δεν απέκλεισε
το ενδεχόμενο να λειτουργήσει μουσουλμανικό τέμενος στη
Θεσσαλονίκη υπό προυποθέσεις, που έχουν να κάνουν με «τις
πραγματικές ανάγκες των ενδιαφερομένων» και αφού υπάρξει
σχετικό αίτημα.
Δήλωση από το ΠΑΣΟΚ O συντονιστής του Τομέα Μορφωτικών
Υποθέσεων της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος, δήλωσε σχετικά:
«Με τις δηλώσεις της για τον Κώδικα Ντα Βίντσι και το απόκρυφο
Ευαγγέλιο του Ιούδα, η ηγεσία της Εκκλησίας αδικεί το ρόλο και τους
σκοπούς της.» »Ούτε η έκδοση ενός αρχαίου χειρόγραφου, ούτε η
κινηματογραφική εκδοχή ενός έτσι κι αλλιώς αμφιλεγόμενου
μυθιστορήματος, αρκούν για να δικαιολογήσουν τη θέση, ότι η εκκλησία και
η πίστη βρίσκονται υπό διωγμόν, θύματα μιας συνομωσίας. Η εκκλησία και
οι εκπρόσωποι της έχουν βεβαίως κάθε δικαίωμα να τοποθετούνται κριτικά
σε ζητήματα της επικαιρότητας.» »Όμως αυτού του είδους οι αντιδράσεις
και το κλίμα θρησκευτικού φανατισμού που δημιουργούν, αντί να
στηλιτεύουν τα φαινόμενα ή τις καταστάσεις ή τα πρόσωπα εναντίον των
οποίων στρέφονται, καταλήγουν τελικά να τα διαφημίζουν. Και πάντως,
δημιουργούν εντυπώσεις περί διαθέσεων μιας ιδιόμορφης κοινωνικής
λογοκρισίας.»ΜΠΡΑΒΟ ΑΝΤΡΕΑ ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΣΕ ΕΙΧΑ
ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΜΟΥ ΣΤΗ ΠΑΝΤΕΙΟ

"ΝΗΣΤΙΣΙΜΟ" ΤΥΡΙ=ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

Τα λεγόμενα "νηστίσιμα" τυριά περιέχουν καζεινικό νάτριο, το οποίο

παράγεται απο την αλλεργιογόνο πρωτείνη του γαλακτος καζείνη
(http://www.dietup.gr/index.php?option=c ... &Itemid=45).Παρά τις συνεχείς
εγγραφες και επώνυμες καταγγελιες μου για το θέμα στον ΕΦΕΤ επί σειρά
ετών δεν υπήρξε καμμία αντίδραση ή απάντηση στις επιστολές μου.
Προφορικά μου είπαν ότι δνε υπάρχει λέει επίσημος ορισμός του
νηστίσιμου!!! Που σημαίνει ότι εάν εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος (π.χ. μια
βιομηχανία τροφίμων) φτιάξει μια τροφή που περιεχει προϊόντα πό γάλα,
ψάρι ή και κρέας !!! μπορεί να την πουλάει με την επισήμανση νηστήσιμη!!!
Με τις ευλογίες και την ανοχή της Πολιτείας. Εάν όμως πουλήσω κάτι ως
κοσέρ, ενώ δεν είναι θα πάω φυλακή!!! Το ρώτησα και αυτό μου είπαν ότι
είναι παραπλάνηση καταναλωτή!! Τα σχόλια πιστεύω ΠΕΡΙΤΤΕΥΟΥΝ!!
Προς Δεξιούς και Αριστερούς: Ότι ξέρατε είναι ψέμμα. Είναι όλα στημένα.
Το χαπάκι του Μάτριξ είναι στα χέρια σας. Πιείτε το χάπι πατώντας το link
και ξυπνήστε. Μπορεί να μην σας αρεσει αλλά είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ:
http://www.antonysutton.com/
Εσυ εισαι ενας.Για τη μη προστασια διαφορων εθιμων της ορθοδοξιας
ευθυνεται οχι καποια συνωμοσια αλλα ο αναχωρητικος τροπος
αντιμετωπισης των πραγματων απο αυτην και η δυσανεξια με τους
μοντερνους καιρους που θεωρουνται εκ των προτερων "πτωτικοι" ή
"νεοταξιτικοι".
Δεν ηταν καθολου δυσκολο για την Εκκλησια να εχει μια υπηρεσια με
νομικους και χημικους διατροφολογους που να αποφαινεται τι ειναι και τι
δεν ειναι νηστισιμο και εχει τοση επιρροη στην Ελλάδα που θα θεωρειτο
αυτονοητο να καλειται νηστισιμο αυτο που η επισημη Εκκλησια θεωρει
νηστισιμο.Απλώς κανεις εκει μεσα δεν εχει σκεφθει οτι πρεπει να ασχοληθει
με τετοια πεζα ή και αμαρτωλα θεματα -ασε που αν γινει αμεσως θα
αρχισουν ψιθυροι για δωροδοκιες για να βγουν προιοντα νηστισιμα.
 Η νηστεύεις και δεν τρως τυρί η δε νηστεύεις και τρως.Αυτά τα
νηστίμα εντός εισαγωγικών είναι σαν το ολίγον έγκυος ή το
ανεμογκάστρι.
Και να πεις ότι σε υποχρεώνει κανείς να νηστέψεις να πω εντάξει αλλά
εφόσον όλα επιτρέπονται γιατί να κοροιδεύεις τον εαυτό σου ?
Προσωπικά από αύριο νηστεύω μέχρι το Μεγάλο Σάββατο στις 6 το
απόγευμα από τις 6 και μετά τρώω γιατί η πρώτη ανάσταση στα
Ιεροσόλυμα έχει γίνει.(Πατέντα) Ασθενής και οδοιπόρος ουκ αμαρτίαν έχει.
Λέω φέτος από την Μεγάλη Τετάρτη μέχρι και την Τετάρτη του Πάσχα να
μη γράψω και στο φόρουμ για λόγους νηστείας, αλλά και επειδή θα πάω
στο χωριό μου Για τη μη προστασια διαφορων εθιμων της ορθοδοξιας
ευθυνεται οχι καποια συνωμοσια αλλα ο αναχωρητικος τροπος
αντιμετωπισης των πραγματων απο αυτην και η δυσανεξια με τους
μοντερνους καιρους που θεωρουνται εκ των προτερων "πτωτικοι" ή
"νεοταξιτικοι". Δεν ηταν καθολου δυσκολο για την Εκκλησια να εχει μια
υπηρεσια με νομικους και χημικους διατροφολογους που να αποφαινεται τι
ειναι και τι δεν ειναι νηστισιμο και εχει τοση επιρροη στην Ελλάδα που θα
θεωρειτο αυτονοητο να καλειται νηστισιμο αυτο που η επισημη Εκκλησια
θεωρει νηστισιμο.Απλώς κανεις εκει μεσα δεν εχει σκεφθει οτι πρεπει να
ασχοληθει με τετοια πεζα ή και αμαρτωλα θεματα -ασε που αν γινει αμεσως
θα αρχισουν ψιθυροι για δωροδοκιες για να βγουν προιοντα νηστισιμα. Δεν
μίλησα εγώ για "έθιμα" όπως ΚΑΚΩΣ τα αποκαλείς, της Ορθοδοξίας. Ο
τίτλος είναι ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ του καταναλωτή. Αυτό αποτελεί ΑΔΙΚΗΜΑ και
διώκεται με ΒΑΡΥΤΑΤΑ χρηματικά πρόστιμα. Εϊναι ΑΠΑΤΗ. Εάν πουλήσει
κάποιος φύκια για μεταξωτές κορδέλες είναι ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ. Εάν σου
πουλήσει κάποιος μαργαρίνη για βούτυρο γάλακτος είναι ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ.
Δεν θα πάθεις κάτι εάν την φας βέβαια. Αλλά η πράξη αυτή είναι ΑΠΑΤΗ με
σκοπό το κέρδος. Ετσι είναι και με το δήθεν "νηστίσιμο" τυρί. Εάν δεν είχε
την ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ επιγραφή νηστίσιμο, η γιαγιά ΔΕΝ θα το έπαιρνε.
Την ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ, εκμεταλλεύονται την καθ' υμάς λανθασμένη
θρησκευτική [πίστη ή οποιοδήοτε άλλη αδυναμία της, την ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ και
μόνο έτσι αγοράζει κάτι που δεν θα αγόραζε πιθανώς ΠΟΤΕ, λόγω γεύσης,
τιμής, κλπ. Μιλάμε για ΚΟΙΝΟ ΠΟΙΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ το οποίο όμως δεν
διώκεται διότι το Κρατος παριστάνει τον ΤΖΟΓΑΔΟΡΟ ΜΑΚΑΚΑ. Ή
ΑΥΝΑΝΑ..
Εάν δεν πιστεύεις στην Δημοκρατία, την ισονομία και το κράτος δικαίου να
το λες ευθέως και να μην κρύβεσαι πίσω από τις δήθεν εκκλησιολογικές
σου αναλύσεις. Οσο για την "δήθεν" ανύπαρκτη συνομωσία θέλω να μου
δώσεις εξηγήσεις γιατί να προστατεύεται το δικαίωμα των μειονοτικών
Ιουδαίων να μην παραπλανούνται από ΨΕΥΔΕΙΣ διαφημίσεις
ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ περι δήθεν τροφίμων κοσέρ και όχι των Ορθοδόξων από
ΨΕΥΔΕΙΣ διαφημίσεις ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ περι δήθεν τροφίμων νηστίσιμων.
Περισσότερα δικαιώματα εχουν αυτοί από την χαζή έστω Ορθόδοξη
γερόντισσα που θέλει να κάνει νηστεία με ΤΥΡΙ??!!! Δυστυχώς έχουμε γίνει
ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ στην χώρα μας, με μειωμένα δικαιώματα και αυξημένες
υποχρεώσεις, και κανείς δεν διαμαρτύρεται για τις κάθε είδους αδικίες που
έχει επιβάλλει το ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ Ελλαδικό προτεκτοράτο εις βάρος μας.. Αυτο
σου λεω. Κατα πασα πιθανοτητα καποια οργανωση Ιουδαιων με νομικους
και διατροφολογους κατοχυρωσε νομικα την εννοια κοσερ και κανεις δεν
μπορει να ονομασει ενα τροφιμο κοσερ αν δεν πληροι τους ορους που
κατοχυρωθηκαν δια νομου ενω κανενα απο τα χιλιαδες εκκλησιαστικα
ιδρυματα και οργανωσεις που υπαρχουν στην Ελλαδα δεν σκεφθηκε να
ζητησει απο τις αρχες να κατοχυρωθει η εννοια "νηστισιμο" κατα την
ορθοδοξη χριστιανικη αντιληψη ωστε κανεις να μη μπορει να πουλαει
πραγματα που να μην εχουν τις αντιστοιχες προδιαγραφεςΩπα, ωπα, για
ενα λεπτό. Η καζείνη ειναι φυσικότατη πρωτείνη του γάλακτος. Έτσι οπως
το παραθέτεις εσύ μοιάζει σαν να ειναι τοξική προσθήκη που την εβαλαν
για να μας σκοτώσουν. Το αν προκαλεί αλλεργία σε κάποιους είναι άλλο
θεμα. Ο ορος "νηστίσιμο"νομιζω πως ηταν θεμα μαρκετιγκ κυριως των
καταστηματων τροφιμων. Μια -δυο φορές που αγορασα δεν εγραφε στη
συσκευασια τιποτε για νηστίσιμο,νομιζω πως ο σωστός όρος ειναι
"υποκατάστατο τυριου απο σογια" ή κατι τετοιο....έρχονται φλόγες απ`τα
δάση και μιά φωτιά να μας δικάσει μεσα στο πύρινο της χνώτο από τον
έσχατο ως τον πρώτο επειδη η καζεινη ειναι πρωτεινη του γαλακτος και το
γαλα φυσικα δεν ειναι νηστισιμο δεν δικαιουται το αντιστοιχο προιον να
ονομαζεται νηστισιμο.
ΑΚριβώς.. Και δεν είναι θέμα marketing. Η επισήμανση των τροφίμων
διέπεται από πλειάδα Ευρωπαικών Κανονισμών και το άρθρο 11 του
Κώδικα Τροφίμων και ΠΟτών. Από ΝΟΜΟΥΣ δηλαδή. Κάποιοι
ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝ ατιμώρητοι...
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι υπάρχει τρόπος, να συνειδητοποιήσετε ότι
όπως η γη ανήκε σε βογιαρους φεουδαρχες στη ρωσία που αργότερα
ανελαβε το κρατος να τη διανέμει στους αγρότες ΑΛΛΑ επρεπε ισοβίως να
πληρώνουν φορους στο κρατος, το οποιο τους απέδιδε με τη σειρά του ως
μισθωμα πάλι πίσω στους βογιάρους, έτσι και η εκκλησία ελέγχει τα πλήθη
με την εννοια του θειου να μην επαναστατουν, γιατι το θελει ο θεος,
αγιοποιει δλοφόνους γιατι το θέλει ο θεός, κι όταν η πολιτικη εξουσια
στρεφεται εναντίων της όπως έγινε τα χρόνια του κουμουνισμού, απλά τον
διαγραφει από την ιστορία. Ετσι και σήμερα οι φεουδαρχες αγιοι
κυβερνητες της εκκλησίας, δημιουργησαν το κρατος που διοικει το φτωχό
λαό, κι όταν ο λαός γίνεται πολυπληθης κι εγγυμονειται συγκρουση, με
βαρια φορολογια κι μερικα εμβολια, τον βαζει στη θεση του πάλι.
Ετσι τωρα περιμενουμε την καταρευση του καπιταλιστικου συστηματος και
την ανατολη του κρατους εκκλησία, με ταγματα μοναχών, όχι με ξιφος αλλά
με πολυβόλα, κάποτε τους λέγαν λεγεωναριους αργοτερα σταυροφορους
σημερα μαμωνοφόρους να καταληστευσουν και παλι τον κόσμο.
Ολοι περιμένουν ένα μεία να τους απαλάξει από τους φορολογικους
μηχανισμούς, κι όπως ξέρετε ο μεσσίας έρχται πάντα από τις τάξεις της
εκκλησίας . Αν προσεξατε το Αγιο Ορος δεν το πειραξαν στον δευτερο
παγκοσμιο πόλεμο οι κατακτητες Γερμανοι γιατι ήταν προσωπικο
ενδιαφέρον του Χιτλερ
Όπως προσωπικο ενδιαφέρον ήταν και τα Ιμαλάια, και το τρίγωνο του
Οπιου στην ασία. Σίγουρα γοια ότι εκανε ο Χιτλερ είχε και τη βοήθεια των
μοναχών
Μοναστηρια χτισμένα πάνω από αρχαίους ελληνικους ναους. Αρχαίοι
Ελληνικοι ναοι χτισμένοι πάνω σε φλέβες πολύτιμων μετάλλων. Με ονοματ
αγιων που σηματοδοτούσαν το ορυκτο που υπήρχε. Ορυκτα φορτισμένα
από τελλουρικά ρευματα. Ρευματα που ελεγχουν τον Αιθερα του πλανήτη
τη ψυχή της Γης . Δε σας φαίνονται πολύ περίεργα αυτά?
Εχει καμία σχεση η εκκλησία του Χριστού με τη σημερινή?
Καλά, αποστατες διαβοιλακια παπαδες και πολιτικοι είναι από τη μία
πλευρά, εμείς στο μέσον, που είναι οι αντίπαλοι? Ολοι αυτοι οι θαυμαστοι
Αγιοι, γιατι υπάρχει ακόμα το λείψανό τους και δεν λιώνει?

Η άγνοια είναι η μητέρα της πίστης

Έκπληκτος άκουγα χτες τον γνωστό ραμολή ιατροδικαστή – ο ειδικός
παραγγελιοδόχος της Εκκλησίας – να ομολογεί με θράσος πως δεν
ανέτεμψε τη σορό του μοναχού Βησσαρίωνα “από σεβασμό” και επέμενε
πως είναι “θαύμα”, πως “ο Χριστός σώζει” και άλλα φαιδρά… Είμαι
σίγουρος πως ο μακαρίτης μοναχός Βησσαρίωνας θα αηδιάζει από ψηλά
με όλο αυτό το “εμπόριο” που γίνεται με τη σορό του. Μητροπολίτες που
νίπτουν τας χείρας τους, πιστοί τυφλωμένοι όσο κι απελπισμένοι, θλιβερά
φαντάσματα του ανθρώπινου είδους, ένας ραμολής ιατροδικαστής που ο
ίδιος μοιάζει με τους ζωντανούς-νεκρούς τους Ζωρζ Ρομέρο να σκιαμαχεί
με την ίδια την επιστήμη του και δημοσιογράφοι που για να πουλήσουν το
εμπόρευμα – κι όχι την είδηση – υιοθετούν άκριτα μόνο τη μία όψη της
υπόθεσης, συνιστούν μια από τις πιο συχνά επαναλαμβανόμενες απάτες
στην ιστορία των θρησκευτικών “λειψάνων”.. Όταν άκουσα πρώτη φορά
την είδηση, δεν χρειάζεται κανείς να είναι γιατρός, ήξερα πως πρόκειται
καθαρά για μουμιοποίηση, είτε ξηρά, είτε σαπωνοποίηση αφού έχω
δει μερικά τέτοια λείψανα στο εξωτερικό. Όταν το σκήνωμα – όπως
αποδεικνύεται από τη συνέχεια σε όλο και περισσότερες πληροφορίες που
βγαίνουν στα πολύ ψιλά και στη ζούλα – είναι ένας ερμητικά κλειστός
χώρος, το σίγουρο είναι πως η αποσύνθεση επιβραδύνεται πολύ
σημαντικά σε σημείο που συντηρεί το πτώμα. Στην συγκεκριμένη
περίπτωση, η σορός του μοναχού αποξηράθηκε εντελώς – κάτι που
επιβεβαιώνει τη μαρτυρία μιας γυναίκας που περιέγραψε το δέρμα ως
“ξερό και κολλημένο στα οστά”. Κι όταν δεν υπάρχει νερό, δεν υπάρχει
αποσύνθεση, είναι η γνωστή περίπτωση των αιγυπτιακών μούμιων που
υπάρχουν ακόμη και μετά 4.000 χρόνια. Όταν ο ίδιος χώρος έχει
υπερβολική υγρασία, συμβαίνει το αντίθετο, σαπωνοποίηση.
Υπάρχουν πολλές αναφορές για βάλτους (όπως της Νέας Ορλεάνης) όπου
ξεβράζονται σαπωνοποιημένα πτώματα που είναι βέβαιο πως έχουν
πεθάνει πολλά χρόνια πριν. Θυμάμαι και σε ένα επεισόδιο του CSI να λέει
ειρωνικά ο ιατροδικαστής για ένα σαπωνοποιημένο πτώμα που το βρήκαν
ερμητικά κλεισμένο σε ένα βαρέλι, πως οι ΗΠΑ είναι νο 1 χώρα στον κόσμο
παραγωγής αδιπόκηρου (δλδ το σαπούνι του πτώματος) επειδή τα
φέρετρα εκεί είναι υπερβολικά παχιά και κλειστά χωρίς να επικοινωνεί το
εσωτερικό τους με το χώμα. Όποιος ταξιδεύει συχνά στο εξωτερικό και
επισκέπτεται εκκλησίες, θα δει πολλές παρόμοιες περιπτώσεις που όλες
έχουν ένα κοινό: τα λείψανα εκτίθενται σε αεροστεγή γυάλινα δοχεία. Πολλά
τέτοια λείψανα θα τα δείτε στη Γαλλία, στην Ουγγαρία, στην Κροατία, στη
Ρουμανία κ.ο.κ. Και μην ξεχάσετε τις μούμιες στο μουσείο του Καΐρου. Εκεί
να δείτε πως τις συντηρούν και τώρα, με τον ίδιο τρόπο που συντηρήθηκε ο
μοναχός Βησσαρίων.Η όλη υπόθεση με τον μοναχό Βησσαρίωνα έχει μια
αύρα σικέ παιχνιδιού. Μου φαίνεται πιο πολύ ως κληρονομημένη γνώση –
δια μέσου των αιώνων από την πρακτική εμπειρία των Αιγυπτίων μέχρι την
υπερπροσφορά λειψάνων στο Μεσαίωνα – που προστατεύεται ως
επτασφράγιστο μυστικό με σκοπό να εφαρμοστεί δημόσια σε περιόδους
βαθιάς κρίσης στη θρησκευτική πίστη. Οι πρόσφατες κατακτήσεις στην
ιατρική τελικά δεν αποσοβούν τον κουρνιαχτό της άγνοιας, οι θρησκευτικοί
άρχοντες – έμμεσα ή άμεσα – επιμένουν να ονομάζουν “θαύμα” ένα κοινό,
ευεξήγητο από την επιστήμη, περιστατικό επειδή γνωρίζουν πολύ καλά
πως το ανθρώπινο πνεύμα είναι δεκτικότερο στον εντυπωσιασμό όταν δεν
είναι “πεπαιδευμένο” με την αρχαιοελληνική έννοια. Δεν είναι τυχαίο που
τα “θαύματα” συμβαίνουν στην ύπαιθρο, έξω από αστικές περιοχές.
Επειδή δεν είναι τυχαίο που το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της
υπαίθρου είναι από τα χαμηλότερα άρα, η πνευματική και η
συναισθηματική χειραγώγησή τους είναι εύκολη και βατή πρακτική.Η
άγνοια σώζει. Σίγουρα όχι τον πιστό, αλλά την ίδια την Εκκλησία που
διέρχεται μία από τις μεγαλύτερες περιόδους κρίσης κι έκρινε σκόπιμο στη
παρούσα φάση να βγάλει από τη μακάρια ησυχία τον μοναχό Βησσαρίωνα
για να συσπειρώσει το ήδη διεσπαρμένο ποίμνιο της. Οπότε δεν το
θεωρώ απίθανο πως αυτές οι ταφές μοναχών γίνονται με
συγκεκριμένη πρακτική σε αεροστεγή σκηνώματα, καθώς είναι
αδιανόητο πως η συσσωρευμένη πείρα χιλιετιών δεν στάθηκε
αποτρεπτικός παράγοντας για την “ορθή” ταφή των νεκρών. Να
λοιπόν πως η όλη υπόθεση είναι με μεγάλη δόση βεβαιότητας στημένη.
Είμαι βέβαιος πως υπάρχουν και άλλα σκηνώματα με νεκρούς μοναχούς
που περιμένουν την ώρα της “αποκάλυψής” τους για να εξυπηρετηθούν τα
μικροπρεπή συμφέροντα μιας διεθφαρμένης Εκκλησίας. Λέτε πως αυτοί οι
μεγάλοι και τρανοί βασιλιάδες που κλείνονται σε εφτά διαδοχικά φέρετρα,
σαν τις ρώσικες μπαμπούσκες, να μην έχουν “αποσυντεθεί”; Λέτε πως ο
Ναπολέων που θάφτηκε με τον ίδιο “αιγυπτιακό” τρόπο να “επιζεί” 180
χρόνια μετά το θάνατό του; Αλλά αυτοί, αν τους βγάζαμε από τη μακάρια
ησυχία τους, να δίνανε το ηχηρότερο ράπισμα στις προπαγάνδες της
Εκκλησίας;
Πολλοι νομιζουν οτι βρυκολακες και βαμπιρ ειναι το ιδιο πραγμα,ομως
υπαρχει διαφορα αναμεσα στις δυο λεξεις. Βρυκολακες:ανθρωποι,οι
οποιοι εχουν πεθανοι και εχουν επανελθει στην ζωη.Αυτο γινεται γιατι
εχουν αφισει μια υποσχεση πισω τους ειτε γιατι εχουν αμαρτησει πολλες
φορες στην ζωη τους και με αυτο τον τροπο,δηλαδη χωρις αναπαυση της
ψυχης,τιμορουνται.Ομως υπαρχουν και τα παραμυθακια,που μπλεκουν
τους βρυκολακες με οντοτητες που πινουν αιμα και τετοια.
Βαμπιρ:ανθρωπος,ο οποιος δεν εχει πεθανει αλλα ζει με εναν διαφορετικο
τροπο ζωης.Κοιμαται μεσα σε ταφους,φοραει συνεχεια μαυρα(απο μερια
μου αυτο ειναι βλακεια) και πινει αιμα(συνηθως απο δοτες). ΠΑΡΑΦΥΣΙΚΑ
ΒΑΜΠΙΡ Θανασιμο βαμπιρ:ειναι μια υπερφυσικη οντοτητα(μπορει και
ανθρωπος με ανεξηγητες δυναμεις),η οποια τρεφεται με αιμα. Φυσικο
βαμπιρ:ειναι μια υπερφυσικη οντοτητα(μπορει και ανθρωπος με ανεξηγητες
δυναμεις),η οποια τρεφεται με την ενεργεια του ανθρωπου. *για να μην
παρεξηγηθουμε,δεν υποστηριζω αυτες τις αποψεις.Απλως τις εχω ακουσει
και τις παραθετω εδω.
Λενε οτι κατω απο τον πυργο του, ο Βλαντ ειχε φτιαξει υπογειες
στοες οι οποιες εφταναν μεχρι και το Βουκουρεστι.Επισης,ακουγεται
οτι οποιος αγγιξει το μεγαλο ξυλινο τραπεζι στο οποιο ετρωγε ο
Βλαντ,θα γινει βρυκολακας.ΤΕΛΟΣ,στο πρωτο εργο, Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ
ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ,που γυριστηκε στις αρχες του προηγουμενου αιωνα ο
προταγωνιστης ηταν ο ιδιος βρυκολακας και μαλιστα στην διαρκεια
των γυρισματων υπηρχαν και περιεργα φαινομενα εκ μερους
του(επινε αιμα, μπροστα στα ματια αλλων ηθοποιων και καμεραμαν).
Η ιστοριες με τουσ βρυκολακες δεν ξεκινανε απο τον Βλαντ.Το 12ο
αιωνα,ο Αγγλος ιστορικος Γουιλιαμ του Νιουμπεργκ καταγραφει
αμετρητες περιπτωσεις νεκρων που επιστρεφουν για να
τρομοκρατησουν,να επιτεθουν και να σκοτωσουν αθωους μεσα στη
νυχτα.
ΠΗΓΗ:ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΒΡΥΚΟΛΑΚΑΣ ΑΠΟ ΤΟΠΟ ΣΕ
ΤΟΠΟ:βρικοακας,βροκολασκας,ζουλακας,βρυκολακι,βιλις,βρουκοακας,
βουρκολακας,βουρβουλακας,βαρθακαλας,βουρβουλακινα,κατραμης,
βελιγκεκας,καταχανας
κ.α.Επισης:λαμια,φαντακας,κατσικας,βραχνας,κατραχανας,καταχθονιος,
ντουσμανης και καλαμπαουρας.
Είναι γεγονός ότι οι βρυκόλακες δεν ήρθαν από τα Καρπάθια αλλά
από την Ελλάδα (οι μυθικές Λάμιες που έπιναν το αίμα των θυμάτων
τους μέχρι να πεθάνουν). Ιστορίες και θρύλοι για βρυκόλακες
υπάρχουν σκόρπιες σε πολλές περιοχές της Ελλάδος. Βέβαια τα
ονόματά τους αλλάζουν κατά περίσταση και περιοχή. Στην Μάνη
υπάρχουν δύο είδη βρυκολάκων: οι "ριχτοί", αυτοί που δεν
ησυχάζουν ποτέ και οι "Σαββατιανοί", αυτοί δηλαδή που βγαίνουν
από το μνήμα τους μόνο το Σάββατο.
Όποτε και αν βγαίνουν την νύχτα, γυρίζουν στο μνήμα τους την αυγή πριν
βγει ο ήλιος και λαλήσει ο μαύρος κόκκορας (γι'αυτο και στα νησιά δεν τους
σφάζουν).
Στην Σάμο εμφανίζονται από τα μεσάνυχτα μέχρι την αυγή, αλλά
μπορεί να βγούν και στις 12:00 το μεσήμέρι ακριβώς μόνο που δεν
μπορούν να απομακρυνθούν από τον τάφο τους.
Στην Χίο πιστεύεται ότι οι βρυκόλακες αποχωρούν μόνο όταν λαλήσει ο
άσπρος κόκκορας τρεις φορές.
Στην Αμοργό επίσεις πιστεύουν ότι οι βρυκόλακες εμφανίζονται και την
ημέρα.
Αντίθετα στην Μακεδονία βγαίνουν μόνο τις νύχτες με πανσέληνο. Ακόμα
είναι τόσες πολλές οι δοξασίες για τους λόγους για τους οποίους κάποιος
βρυκολακιάζει που κανείς δεν είναι υπεράνω πάσης υποψίας.
Στην Μυτιλήνη πιστεύουν ότι βρυκολακιάζουν αυτοί που έχουν κάνει
μεγάλα εγκλήματα. Στην Άνδρο γίνονται αυτοί που όταν πεθαναν κάποιος
τους βλαστήμησε ή τον καταράστηκε (γι αυτό και στην Ελλάδα ο
ετοιμοθάνατος ζητά από όλους συγχώρεση).
Στην Σκύρο και την Θράκη βρυκολακιάζουν οι άταφοι και άψαλτοι. Στα
χρόνια του Μεσαίωνα, κυρίως, οι υποτιθέμενοι βρυκόλακες δεν έβρισκαν
ανάπαυση ούτε μετά τον θάνατό τους, αφού, συχνά, ήταν τα περιστατικά
εκταφής τους, είτε για να επιβεβαιωθεί η σήψη του οργανισμού είτε για να
ληφθούν περαιτέρω μέτρα για την αντιμετώπισή τους, αν κάτι... δεν είχε
πάει καλά κατά τη θανάτωσή τους.
Σε μία γνωστή διήγηση του 18ου αιώνα, όπου περιγράφεται η εκταφή ενός
άντρα με το όνομα Πίτερ Πλογκόγιοβιτζ, παρατίθενται λεπτομερέστατα τα
χαρακτηριστικά που ξεχώριζαν τους βρυκόλακες απ’ τους κοινούς νεκρούς:
“Τα μαλλιά και τα γένια - ακόμη και τα νύχια, τα οποία παλαιότερα είχαν
πέσει - βρέθηκαν να έχουν μεγαλώσει. Το παλιό δέρμα με τη χλωμή
απόχρωση είχε φύγει από το πρόσωπο και νέο δέρμα εμφανιζόταν από
κάτω του... Με έκπληξη, είδα φρέσκο αίμα να τρέχει από το στόμα του
νεκρού, το οποίο συμφωνήσαμε όλοι ότι προερχόταν από τα θύματά του”.
Όπως είναι αναμενόμενο, τα χαρακτηριστικά αυτά άρχισαν να θεωρούνται
απόλυτα φυσιολογικά, ήδη απ’ τις αρχές της ανάπτυξης της
ιατροδικαστικής. Σε αντίθεση με την κοινή αντίληψη που επικρατεί ακόμη
και στις μέρες μας, στους νεκρούς δεν μεγαλώνουν τα μαλλιά, αλλά
συρρικνώνεται και υποχωρεί το δέρμα, κάνοντάς τα να φαίνονται
μακρύτερα. Τα νύχια, όντως, πέφτουν - γεγονός γνωστό, ήδη, από την
εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων, οι οποίοι τα στερέωναν στις μούμιες με
μεταλλικούς δακτυλίους. Στη συγκεκριμένη διήγηση, σύμφωνα με τον
Τόμας Νογκούτσι, ιατροδικαστή από το Λος Αντζελες των Ηνωμένων
Πολιτειών, πιθανότατα, ως νύχια θεωρήθηκε το λευκό δέρμα από κάτω
τους. Σε ότι αφορά το χρώμα του δέρματος, το πρόσωπο των πτωμάτων
δεν έχει απαραίτητα συγκεκριμένο χρωματικό τόνο και η ωχρότητα που
παρουσιάζει, μερικές φορές, οφείλεται στην απομάκρυνση του αίματος από
τους ιστούς. Έτσι, αν ο άνθρωπος ήταν σε ύπτια στάση κατά τον θάνατό
του, το πρόσωπο μπορεί να είναι χλωμό και, αν ήταν μπρούμυτα, να είναι
σκουρόχρωμο. Για τον ίδιο λόγο, τα μέλη του σώματος που είναι σε
κατώτερο επίπεδο απ’ τα υπόλοιπα, όπως τα χέρια, παρουσιάζουν
μεγαλύτερη συγκέντρωση αίματος. Το αίμα είναι σχεδόν μαύρο, εφόσον
έχει χάσει το οξυγόνο του, γι’ αυτό και το δέρμα εμφανίζεται, επίσης, πολύ
σκούρο στις συγκεκριμένες περιοχές. Μάλιστα, η σκούρα απόχρωση στα
τμήματα με υπερβολική συγκέντρωση αίματος ονομάζεται “livor mortis” και
είναι εκείνη που επιτρέπει στους ιατροδικαστές να καθορίσουν εάν το σώμα
έχει κινηθεί μετά τον θάνατό του. Ο χαρακτηρισμός “φρέσκο” για το αίμα
στο στόμα του Πίτερ Πλογκόγιοβιτζ είναι, προφανώς, αναπόδεικτός και,
πιθανότατα, προέρχεται από το γεγονός ότι το αίμα ήταν σε υγρή μορφή -
κάτι που θεωρείται σύνηθες φαινόμενο. Η αιτία, δε, που το αίμα
συγκεντρώνεται στο στόμα είναι ότι, όταν το σώμα αποσυντίθεται, πρήζεται
από αέρια, τα οποία προέρχονται από τα βακτήρια στα έντερα και σε άλλα
μέρη του σώματος. Τα αέρια πιέζουν τους πνεύμονες, οι οποίοι αφενός
είναι γεμάτοι αίμα και αφετέρου αποσυντίθενται γρήγορα, γι’ αυτό και
το αίμα μετακινείται στο στόμα και τη μύτη. Αξιοσημείωτο είναι ότι, με
τον ίδιο τρόπο, ερμηνεύεται η κραυγή που υποτίθεται πως έβγαζαν
τα πτώματα, όταν τους τρυπούσαν την καρδιά για να εξασφαλίσουν
ότι δεν θα γίνουν βρυκόλακες: Η πίεση στην καρδιά έκανε τα
παραπάνω αέρια να περάσουν από τη γλωττίδα και να ακουστεί ένας
ήχος, που σε καμία περίπτωση δεν σήμαινε ότι το σώμα ήταν
ζωντανό. Εξάλλου, σε μία μελέτη που είχε κυκλοφορήσει, ήδη, από το
1753, ο Γάλλος ηγούμενος, Ογκουστίν Καλμέ, αναφέρει: “Υπάρχουν
ορισμένα είδη χώματος, τα οποία διατηρούν τα πτώματα σε ιδιαίτερα
καλή κατάσταση. Στην Τουλούζη, μάλιστα, υπάρχει μία κρύπτη, στην
οποία οι νεκροί τοποθετούνται κατά μήκος του δεξιού και του
αριστερού τοίχου. Όλα τα πτώματα της μίας πλευράς παρέμειναν σε
καλή κατάσταση, ενώ όλα όσα ήταν στην άλλη πλευρά
αποσυντέθηκαν πολύ γρήγορα”.

"Στην ιστορια των Φραγκικων Δουκατων του Αιγαιου που κυκλοφορησε

πριν απο τρεις αιωνες στο Παρισι απο τον Sauger,καταγραφονται τα εξης
για τη Σαντορινη: Σ'αυτο το νησι συμβαινει κατι ασυλληπτο για μενα,μα
που φαινεται εκει συνηθισμενο.Μερικοι απο τους πεθαμενους ξαναγυριζουν
στα σπιτια τους λιγες μερες υστερα απο την ταφη.Και κανεις δεν ξερει τι
ειναι αυτο που τους ξαναζωντανευει.Οι Σαντορινιοι τους λενε
ΒΟΥΚΟΛΑΚΕΣ .
Η παλια τουριστικη εκδοση Murray's Handbook for travelers in Greece
πληροφορει τους αναγνωστες οτι στη Σαντορινη οι νεκροι δεν λιωνουν
εξαιτιας της θειουχου συστασης του εδαφους που αποτρεπει ή καθυστερει
το λιωσιμο,μουμιοποιωντας τους πεθαμενους." Σε καποιο αλλο σημειο του
αρθρου αναφερεται για το νησι Καμμενη της Σαντορινης στο οποιο οι
ντοπιοι εθαβαν τους νεκρους τους(ο βρυκολακας δεν μπορει να περασει το
θαλλασινο νερο),οι οποιοι βρυκολακιζαν και μαλιστα η παραδοση αναφερει
οτι μαζευτικαν τοσοι πολλοι,που εφτιαξαν μια ολοκληρη αποικια
νεκροζωντανων. Aσβεστης,αλμυρο νερο,βρασμενο λαδι,σκορδα και
κρεμμυδια,κερι εκκλησιας, σταυρος, αγιασμος, θειαφι, λευκα κερια, καρδια
απο γουρουνι κ.α λενε πως ειναι αποτελεσματικα οπλα εναντιον
βρυκολακων. Επισης, σε εκατονταδες ταφους εχουν βρει ανθρωπους
(βρυκολακες) οι οποιοι καρφωθηκαν στον λαιμο και σε αλλα μερη του
σωματος με καρφια.Οσο για τον Βλαντ Τσεπες Ντρακουλια,οταν ανοιξαν
τον ταφο του δεν βρεθηκαν μεσα τα λειψανα του!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
...Πεσ μου τι στεκεσαι Θαναση,ορθος, βουβος σα λειψανο στα ματια
εμπρος; Γιατι,Θαναση,μου βγαινεις το βραδυ; Υπνος για σενανε δεν
ειν΄στον Αδη; Τωρα περασανε χρονοι πολλοι... βαθια σε ριξανε μεσα στη
γη... Φευγα σπλαχνισου με!Θα κοιμηθω. Αφες με ησυχη ν΄αναπαυθω.
Στασου μακρυτερα...Γιατι με σκαζεις; Θαναση,τι εκαμες και με τρομαζεις;
Πως εισαι πρασινος ... μυριζεις χωμα... Πες μου, δεν ελιωσες, Θαναση,
ακομα;... Απο το ποιημα Ο Βρυκολακας του Αριστοτελη Βαλαωριτη
Παρατηρήστε μερικές συμπτώσεις
Οι βρυκολακες προερχονται από την Ελλάδα

1. Από Αμοργο, Σαμο, Χιο, Μυτιλήνη, φτανει η γραμμή αυτή στα

καρπάθια
2. Μια γραμμή ακριβώς πάνω στη φλέβα χρυσού που περμναει
υπογεια ως εχουν διαγνώσει οι δορυφοροι
3. Μήπως σ αυτους δεν πέτυχε η πλύση εγκεφάλου?
4. Μήπως προοριζονταν ως σκλαβοι να εργαστουν σε υπόγεια
ορυχεια εξόρυξης μεταλευματος των ΝΕΦΕΛΙΜ
5. Μήπως αυτοι εχτισαν τις υπογειες πόλεις ?

"Τι είπατε; Θίγω το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού; Ποιο αίσθημα;

Ποιας θρησκείας; Νόμιζα πως είμαστε Χριστιανοί. Μπορείτε να μου πείτε
πού, σε ποιο χωρίο του Ευαγγελίου προτρέπει ο Χριστός να προσκυνάμε
ιερά λείψανα;"

Και το δεύτερο πλαίσιο λέει τα εξής:

"Διότι τι άλλο από μαγική σκέψη είναι η ιδέα πως ένα λείψανο μπορεί να
κάνει θαύματα; Δεν επιχειρηματολογώ εδώ ως άπιστος, αλλά ως
χριστιανός".

Τα δύο αυτά πλαίσια, αναπαράγουν δύο σημεία του άρθρου με μεγάλα

εμφανή γράμματα. Γιατί άραγε ΕΙΔΙΚΑ αυτά τα δύο σημεία;

Μα νομίζω ότι είναι προφανές. Είναι τα δύο μοναδικά σημεία του άρθρου,
όπου ο αρθρογράφος Νίκος Δήμου κάνει τον εαυτό του να φαίνεται ως
Χριστιανός! Και για να μη θυμώσουν οι Χριστιανοί από τα λεγόμενά του,
(όπως προβλέπει από την αρχή ακόμα, γι' αυτό βάζει τα πλαίσια αυτά, για
να διασκεδάσει τις εντυπώσεις), φροντίζει να εμφανίζεται ως "ένας από
εμάς τους Χριστιανούς"!!!

Σε κατ' ιδίαν αλληλογραφία του γράφοντος με τον Νίκο Δήμου, όπου του
εντόπισα το ατόπημα αυτό, ως το πλέον ανορθολογικό του άρθρου του,
μου απάντησε ότι οι θέσεις του είναι γνωστές, και ότι έγραψε πως
"επιχειρηματολογεί ΩΣ Χριστιανός", και θα μπορούσε να γράφει "ως
Μουσουλμάνος" χωρίς να είναι. Και ότι αυτό το "ως", δείχνει ότι δεν
προσπαθεί να παραστήσει τον Χριστιανό. Η απάντηση που του έδωσα σε
αυτό ήταν:

"Πρέπει όμως να σου θυμίσω επίσης και αυτό που λες με μεγάλα
γράμματα στο πλαίσιο στην αρχή: "Νόμιζα πως είμαστε Χριστιανοί".
Πιστεύω ότι η πιο αβίαστη ερμηνεία αυτής της φράσης είναι ότι "νομίζεις
πως θέτεις τον εαυτό σου μεταξύ των Χριστιανών", μια και
χρησιμοποιείς πρώτο πληθυντικό πρόσωπο. Τουλάχιστον ο αναγνώστης
σχηματίζει (έστω και εσφαλμένα) την εντύπωση ότι "νομίζεις τον εαυτό σου
Χριστιανό". Θα μπορούσες βέβαια να βάζεις μέσα τον εαυτό σου
υπονοώντας "την Ελληνική κοινωνία". Αλλά κάπως παράξενο είναι ένας μη
Χριστιανός να γκρουπάρει έτσι την Ελληνική κοινωνία με τον εαυτό του
μέσα.

Και φυσικά, αν έγραφες εκεί: "Νόμιζα πως ΕΙΣΑΣΤΕ Χριστιανοί", θα ήταν

πιο τίμιο. Αλλά θα φαινόταν ως επίθεση. Προφανώς έβαλες τον εαυτό σου
μέσα, χωρίς να είσαι, και χωρίς να νομίζεις πως είσαι Χριστιανός, για να
απαλύνεις τις εντυπώσεις για την επίθεση που έκανες ενάντια σε ένα σωρό
Χριστιανικά δόγματα και πρακτικές. Ως τακτική είναι έξυπνη. Αλλά
παράλληλα συνηθισμένο και καθόλου τίμιο τέχνασμα.

Και πώς γίνεται άραγε, να έχουν γραφτεί με μεγάλα γράμματα ειδικά τα δύο
σημεία όπου τονίζεις ότι "μιλάς ως Χριστιανός", ή ότι "νόμιζες ότι ήμασταν
Χριστιανοί" (μ' εσένα μέσα φυσικά); Αυτό κάτι λέει για την πρόθεση των
φράσεων αυτών.

Διευκρινίζω, ότι δεν πιστεύω ότι το έκανες από κακία. Το έκανες από απλή
σκοπιμότητα για να περάσεις τις απόψεις σου χωρίς να προκαλέσεις
εντύπωση επιτιθέμενου, και να μετριάσεις τις αντιδράσεις. Όμως, όσο
ευγενικά και αν το έκανες, η επίθεση έγινε, και φυσικά πρέπει να απαντηθεί
σε κάθε σημείο, γιατί είσαι λάθος. (Θέλω να απαντήσω, όχι μόνο για τον
κόσμο που μπέρδεψες, αλλά και για εσένα, γιατί κι εσύ μπερδεμένος είσαι
σε αυτά τα θέματα, και πιστεύω ότι έχεις πολύ καλά ελατήρια). Για
παράδειγμα, δεν έχεις ιδέα τι σημαίνει η λέξη: "είδωλο", και τι σήμαινε η
εντολή της Εξόδου για την κατασκευή ειδώλων. Όπως δεν έχεις ιδέα της
θεολογίας που υποκρύπτεται πίσω από την τιμή των ιερών λειψάνων.
Μίλησες ανορθολογικά εν βρασμώ ψυχής. Εν καιρώ όμως...

Επιπλέον, τα όσα είπες, ΟΥΤΕ ΩΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ θα μπορούσες να τα πεις.

Γιατί ΚΑΝΕΝΑΣ Χριστιανός δεν θα έγραφε τόσα αντιχριστιανικά πράγματα.
Προτεστάντης ναι. Χριστιανός όχι. Ξέρω ότι έχεις ζήσει στο εξωτερικό, και
είναι προφανές ότι έχεις "μεταφέρει" προτεσταντικές νοοτροπίες στο τι
νομίζεις ότι πιστεύει, ή πρέπει να πιστεύει η Ορθόδοξη Εκκλησία κατά τη
γνώμη σου. Το πώς αντιλαμβάνεσαι ΕΣΥ τη Χριστιανική πίστη, δεν έχει
καμία σχέση με το τι ΕΙΝΑΙ η Χριστιανική πίστη, και με το τι ΟΦΕΙΛΕΙ να
αποδέχεται απόλυτα ένας Χριστιανός".
Αυτά λοιπόν, σχετικά με τα μεγαλογράμματα πλαίσια του Νίκου Δήμου, και
τους προφανείς λόγους που τον ώθησαν να γράψει εκεί αυτά που έγραψε.
Ας δούμε όμως πλέον και το ίδιο το κείμενο, ώστε να έχουμε την ευκαιρία
να το αναλύσουμε με πραγματικά ορθολογική κριτική.

3. Τι διαφορά έχουν οι λέξεις: "άλιωτος" και "άφθαρτος";

"Άλιωτος; Ας μου εξηγήσει κάποιος δυνατός στα εκκλησιαστικά:

Σε τι διαφέρει ο άγιος από τον αφορισμένο;

Στην ακολουθία του αφορισμού αναπέμπεται η κατάρα να μη λίωσει το

πτώμα. Την παραθέτω: <<Εν τω ονόματι της αγίας τριάδας έχομεν και
κηρύττομεν αυτούς αφορισμένους, κατηραμένους και ασυγχώρητους παρά
Πατρός, Υιού και Αγίου Πνεύματος και έστωσαν μετά θάνατον άλυτοι και
τυμπανιαίοι, αι πέτραι και ο σίδηρος λυθήσονται αυτοί δε ουδαμώς>>.
(Όταν το είπαν αυτό στον αφορεσμένο Ανδρέα Λασκαράτο, είπε: "Μήπως
μπορούν να αφορίσουν και τα παπούτσια μου, που συνεχώς λιώνουν;
ΜΠΡΑΒΟ)".

Γιατί ο αφορισμός μιλάει όχι απλά για "άλιωτο", αλλά επίσης και
"τυμπανιαίο" μαζί. Με άλλα λόγια, μιλάει για ένα άλιωτο
ΤΟΥΜΠΑΝΙΑΣΜΕΝΟ πτώμα, που βρίσκεται σε αυτή τη φρικτή σαπισμένη
κατάσταση διαρκώς, ως "όλεθρο της σαρκός". Ένα σαπισμένο πτώμα που
φέρει πάνω του την ομοίωση της ψυχικής σαπίλας του κατόχου του. Γι'
αυτό και το αστείο του Λασκαράτου δεν είναι και τόσο έξυπνο αν το
καλοσκεφθεί κάποιος. Δεν νομίζω ότι θα άρεσε σε κανέναν να φοράει δύο
άλιωτα μεν, αλλά ταυτόχρονα τουμπανιασμένα και σαπισμένα παπούτσια,
που βρωμάνε πτωματίλα. Αυτή είναι λοιπόν η διαφορά του άλιωτου ΚΑΙ
τυμπανιαίου αφορισμένου, και του (όχι άλιωτου, -εδώ πρόκειται για
ορολογία -αλλά) ΑΦΘΑΡΤΟΥ αγίου.

Ο άγιος, όχι μόνο δεν βρωμάει, όταν ο Θεός ευδοκήσει να του δώσει
αυτή τη χάρη της σχετικής αφθαρσίας, όχι μόνο δεν ξεθάβεται
τουμπανιασμένος και σάπιος, αλλά επιπλέον συχνότατα εκπέμπει και
ΕΥΩΔΙΑ. Και δεν χρειάζεται κάποιος να είναι "δυνατός στα
εκκλησιαστικά" για να καταλάβει τη διαφορά αυτή. Αρκεί να
χρησιμοποιήσει στοιχειωδώς τη λογική κρίση, για να διακρίνει μεταξύ
των δύο αυτών εννοιών. Όταν όμως κάποιος θέτει το ερώτημα αυτό μόνο
και μόνο για να βρει στήριγμα του υποτιθέμενου "ορθολογισμού" του, δεν
χρησιμοποιεί τον ορθολογισμό ως εργαλείο κρίσης, αλλά χρησιμοποιεί τον
ορθολογισμό ως δογματισμό. Απλώς αρπάζεται από την πρώτη ομοιότητα
που θα βρει, χωρίς να σκεφθεί περαιτέρω. Δεν ζητάει πραγματικά
απαντήσεις. Δεν ρωτάει για να μάθει, γιατί νομίζει ότι ξέρει! Ρωτάει
ρητορικά, ακριβώς επειδή νομίζει ότι δεν θα βρεθεί κανείς να του
απαντήσει. Γι' αυτό και ο Νίκος Δήμου, δεν φρόντισε να ρωτήσει κάποιον
ειδικό πριν γράψει το άρθρο του. Συνεχίζει ο αρθρογράφος ως εξής:

"Λοιπόν, ωραία. Έχουμε ένα περιστατικό μουμιοποίησης που, σύμφωνα με

την ιατροδικαστική επιστήμη, συμβαίνει συχνά. Και λοιπόν; Το είδε και ένας
υπέργηρος ιατροδικαστής, του οποίου μάλλον έχει αλλοιωθεί η όραση, διότι
περιέγραψε το λείψανο ως λευκό και ροδαλό - ενώ στις φωτογραφίες
φαίνεται κατάμαυρο. Και λοιπόν;"

Έχουμε λοιπόν εδώ, άλλη μία αυθαίρετη ανορθολογική συσχέτιση του

νομιζόμενου "ορθολογιστή" αρθρογράφου: Αυτή της αφθαρτοποίησης με
εκείνη της μουμιοποίησης. Στο μυαλό του Νίκου Δήμου, όλα είναι ίδια.
Τι μούμια, τι άφθαρτο λείψανο. Ο μόνος τρόπος να διατηρήσει την
πνευματική του ηρεμία, είναι να κάνει αυτή την ταύτιση, μήπως και
του γκρεμιστούν όλα όσα πιστεύει από ένα απλό θαύμα! Δεν κάνει
καν τον κόπο ο Νίκος Δήμου να μας εξηγήσει ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ που πιστεύει
ότι ο μοναχός Βησσαρίων είναι ένα "περιστατικό μουμιοποίησης". Τους
θεωρεί ανορθολογικά "δεδομένους". Δεν κάνει καν τον κόπο να μελετήσει
λίγο, ότι στη μουμιοποίηση υπάρχουν ΕΙΔΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, οι οποίες
όμως στο σκήνωμα του μοναχού Βησσαρίωνα απουσιάζουν εντελώς!
Διαφορετικά, αφού είναι τόσο συχνό φαινόμενο, ας το κάνει και ο
ίδιος. Ας βάζει ένα νεκρό ζώο σε παρόμοιες συνθήκες σαν του
μοναχού Βησσαρίωνα, και ας το ξεθάψει μετά από (όχι 15 χρόνια,
αλλά μετά από έναν χρόνο), για να δούμε τι θα συναντήσει. Και τότε,
ας μας πει. Ο ορθολογισμός δεν μιλάει χωρίς πείραμα. Διαφορετικά είναι
ανορθολογική αυθαιρεσία.

Μάλιστα, επικαλείται και την ιατροδικαστική επιστήμη, για να δώσει ισχύ

στα λόγια του. Μόνο που ο ιατροδικαστής που εξέτασε το σκήνωμα του
Βησσαρίωνα, (ένας επιστήμονας με πολυετή πείρα), είπε εντελώς
διαφορετικά πράγματα από τον Νίκο Δήμου. Είπε ότι ΔΕΝ πρόκειται για
μουμιοποίηση. Είπε ξεκάθαρα (ώστε τον ακούσαμε όλοι), ότι τέτοιο
πράγμα (που για τον Νίκο Δήμου είναι κάτι που για την ιατροδικαστική
επιστήμη "συμβαίνει συχνά"), δεν έχει ξαναδεί σε όλη την πολυετή
καριέρα του! Δηλαδή, ο ιατροδικαστής, ο επιστήμονας που
εκπροσωπεί την ιατροδικαστική επιστήμη, είπε τα εντελώς αντίθετα
από αυτά που λέει ο Νίκος Δήμου, επικαλούμενος την...
ιατροδικαστική επιστήμη!!! Αυτό και αν είναι ανορθολογισμός. Αλλά ως
γνωστόν, ένας άπιστος "ορθολογιστής", είναι ο πιο εύπιστος άνθρωπος,
και είναι διατεθειμένος να πιστέψει οτιδήποτε, ή να οδηγηθεί στα πιο
αντιφατικά συμπεράσματα, προκειμένου να διατηρήσει την απιστία του!
Βεβαίως κάπου μέσα στη σύγχυσή του, ο Νίκος Δήμου αντιλαμβάνεται ότι
"κάτι δεν έγραψε σωστά", και προσπαθεί να τα μπαλώσει, αφ' ενός
διογκώνοντας την ηλικία του ιατροδικαστή, και κάνοντάς τον
"υπέργηρο", έτσι ώστε να υπονοήσει αλλοίωση της αντιληπτικής του
ικανότητας, και να "φιμώσει" την αξία της μαρτυρίας αυτού του
επιστήμονα. Και βέβαια ο Νίκος Δήμου δεν κάνει τον κόπο να μας
πει, ποιος άλλος ιατροδικαστής έδωσε διαφορετική διάγνωση για το
σκήνωμα του Βησσαρίωνα. Πάντως, ο ιατροδικαστής που δεν συμφωνεί
μαζί του, ξαφνικά γίνεται "υπέργηρος", και ας μη φαίνεται να έχει σοβαρή
διαφορά ηλικίας από τον ίδιο τον Νίκο Δήμου! Πολύ δε περισσότερο όταν ο
ιατροδικαστής εμφανώς τα είχε τετρακόσια! (Αχ, σε τι αντιφάσεις οδηγούν
έναν "ορθολογιστή" αυτά τα άτιμα τα προχωρημένα γεράματα!) Στη
συνέχεια, για να δώσει ο Νίκος Δήμου σοβαροφάνεια στην υποτίμηση του
ιατροδικαστή, συγκρίνει την άμεση εξέταση που έκανε ο ιατροδικαστής, με
το τι είδε ο ίδιος σε... φωτογραφίες! Τις μαυρισμένες φωτογραφίες που
είδε ο Νίκος Δήμου για το λείψανο του Βησσαρίωνα, τις θεωρεί
απόδειξη για το ότι ο ιατροδικαστής δεν βλέπει πλέον καλά!!! Και αυτό το
λέει πιστεύοντας ότι είναι ένας "ορθολογικός" τρόπος κριτικής στον
ιατροδικαστή που διαφωνεί με τις ιδέες απιστίας του! Πολύ απλά, είναι
τόσο πεπεισμένος για το δίκιο του, που και ο Θεός ο ίδιος να κατεβεί
και να του το πει, θα τον βγάλει και Αυτόν (με το δίκιο του αυτή τη
φορά) ηλικιωμένο! Αν μας έλεγε ο Νίκος Δήμου ότι πήγε και είδε ο ίδιος το
λείψανο, και ότι δεν ήταν όπως το περιέγραψε ο ιατροδικαστής, τότε θα
μπορούσαμε να του δώσουμε λίγο δίκιο (ειδικά αν δεν ήταν κι αυτός
"υπέργηρος" σαν τον ιατροδικαστή, και δεν φορούσε γυαλιά). Αν μάλιστα
μας έλεγε ότι επικοινώνησε με τον ιατροδικαστή και τον ρώτησε τον λόγο
που στις φωτογραφίες είδε άλλα πράγματα, και μας παρουσίαζε την
απάντηση του ιατροδικαστή επαρκώς αναλυμένη και "ξεδοντιασμένη", τότε
θα μπορούσαμε να του δώσουμε και πλήρες δίκιο ως προς το χρώμα του
Βησσαρίωνα. Αλλά έτσι από φωτογραφίες (sic) τι να πει κανείς για τον
"ορθολογισμό" ενός ανθρώπου που αντιτάσσεται στον ιατροδικαστή ο
οποίος έκανε και επιτόπια εξέταση;

Η εκμετάλλευση της πίστης

Φυσικά από ένα κείμενο επίθεσης προς τη Χριστιανική πίστη, δεν θα

μπορούσε να λείπει και η συνήθης δικαιολογία της απέχθειας προς την
εκμετάλλευση της πίστης. Αυτό είναι ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΟΤΕ το άλλοθι
όλων όσων επιτίθενται στη Χριστιανική πίστη. Όσοι δεν το κάνουν
ενσυνείδητα ως προκάλυψη, βαυκαλίζουν έτσι τους εαυτούς τους, ως
"κατήγορους της διαφθοράς", και νιώθουν καλά με αυτό που κάνουν. Έστω
και αν αυτό που κάνουν είναι μια χονδροειδής ανορθολογική πράξη, εξ'
αιτίας των γενικεύσεων και των αοριστιών που χρησιμοποιούν! Γιατί μαζί με
τα ξερά, καίνε πάντοτε και όλα τα χλωρά! Αναφέρεται λοιπόν στη συνέχεια
ο Νίκος Δήμου στην τιμητική μεταφορά της Αγίας Ζώνης, και "διαπιστώνει"
με εντελώς ανορθολογικό και δογματικό τρόπο, (έτσι αυθαίρετα και
αναπόδεικτα), ότι ο λόγος που συμβαίνει αυτό, είναι για "να αρμέξει τους
αφελείς". Ο Νίκος Δήμου, θεωρεί αφελείς όλους εμάς τους Χριστιανούς που
σπεύδουμε να μοιρασθούμε λίγη από τη Χάρη ενός ιερού αντικειμένου,
πληρωμένου με το Άγιο Πνεύμα. Αυτά δεν τα χωράει το ρηχό δοχείο του
ορθολογιστικού μυαλού του. Εμείς όλοι είμαστε αφελείς. Γιατί; Επειδή έτσι
το πιστεύει αυτός! Φοβερός ορθολογισμός! Κάνει λοιπόν παραλληλισμό
του σκηνώματος του μοναχού Βησσαρίωνα με την Αγία Ζώνη, και
καταλήγει ότι όλα αυτά, ανήκουν στις ευκαιρίες που βρίσκουν "τα κοράκια
για να μασάνε"! Λες και δεν υπάρχουν "κοράκια" σε κάθε πλευρά του βίου
μας. Λες και δεν μασάνε πάντα κάποιοι από το πορτοφόλι μας, από τη
στιγμή που θα ξυπνήσουμε "με την τσίμπλα στο μάτι", ως τη στιγμή που θα
ξαναπέσουμε στο κρεβάτι μας κουρασμένοι (και "ρέστοι"). Όταν θα
ανοίξουμε το ραδιόφωνο για να ακούσουμε τις πρωϊνές ειδήσεις, όταν θα
πάρουμε τη συγκοινωνία για να πάμε στη δουλειά μας, ή θα σταματήσουμε
στο φανάρι της γειτονιάς μας, πάντοτε κάποιος ελπίζει στα χρήματα που θα
αποκομίσει από εμάς. Είτε αυτός είναι ο διαφημιστής του ραδιοφώνου, είτε
ο ζητιάνος που θα θελήσει να καθαρίσει τα (πιθανόν καθαρά) τζάμια του
αυτοκινήτου μας. Όταν θα πάμε να εργασθούμε, ο εργοδότης μας θα
περιμένει από εμάς "το κέρδος", ή αν εμείς οι ίδιοι είμαστε εργοδότες του
εαυτού μας, θα επιζητούμε το ίδιο από τους πελάτες μας. Και είτε
σταματήσουμε στο περίπτερο να πάρουμε μια εφημερίδα ή ένα πακέτο
τσιγάρα ή μια τσίχλα, πάντα κάποιος θα κερδίζει απ' αυτό! Και από όλους
αυτούς τους "κάποιους", πάντα θα υπάρχει και "κάποιος" που θα
κερδίζει αναξίως και αισχροκερδώς. Σε κάθε στιγμή και πλευρά της
ζωής μας! Γιατί όχι και στην πίστη; Γιατί δηλαδή στην πίστη δεν θα
υπήρχαν και οι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ (ευτυχώς) αισχροκερδείς; Όταν στους 12
μαθητές υπήρχε ένας προδότης που πρόδωσε τον Χριστό για 30
αργύρια, γιατί φαίνεται στον Νίκο Δήμου τόσο παράδοξο, το ότι
"κοράκια" υπάρχουν και στην πίστη; Μήπως γνωρίζει κανέναν τρόπο
να πάψουν να υπάρχουν κοράκια σε κάθε έκφραση της ζωής μας;
Σύμφωνα λοιπόν με την "ορθολογιστική" κρίση του Νίκου Δήμου, επειδή
ΠΙΘΑΝΟΝ κάποιοι να κερδίζουν από την Αγία Ζώνη ή από το λείψανο του
μοναχού Βησσαρίωνα, (κάτι που ούτε προσπαθεί, ούτε μπορεί φυσικά να
το αποδείξει), οφείλουμε να πάψουμε να τιμούμε την Αγία Ζώνη και το
άφθορο λείψανο του Βησσαρίωνα, για να πάψει η... (πιθανή)
εκμετάλλευση! Ωραία! Σύμφωνοι! Τότε να καταργήσουμε το
ραδιόφωνο, να καταργήσουμε τα φανάρια στο δρόμο, να
καταργήσουμε τα τσιγάρα και τις τσίχλες και τα περίπτερα, να
καταργήσουμε τις συγκοινωνίες, τα αυτοκίνητα, τις εργασίες μας,
επειδή σε όλα αυτά, πάντα κάποιος αισχροκερδεί (ή πιθανόν να
αισχροκερδεί)!!! Τρομερός ορθολογισμός! Εξ' αιτίας κάποιων (πιθανών,
για να μην ξεχνιόμαστε) "κορακιών", πρέπει να καταργούμε την κάθε
πλευρά της ζωής μας που (πιθανόν) εκτρέφει κοράκια!!! "Πονάει κεφάλι,
κόψει κεφάλι!" Μα πόσο φοβερή λογική έχουν αυτοί οι
"ορθολογιστές"!!! Ο Νίκος Δήμου, θα ήθελε (περιέργως) να
καταργηθούν μόνο οι εκφράσεις του θρησκευτικού βίου! Να μην
τιμούμε εικόνες, να μην τιμούμε άγια λείψανα, να μην τιμούμε την αγία
ζώνη, να μην υπάρχουν "κομποσχοίνια", να μην γίνονται γνωστά τα
θαύματα, να μην υπάρχουν ιερατικά εμπορεύματα... Λες και σε όλες τις
άλλες εκφράσεις του ανθρώπινου βίου, όλα γίνονται σωστά, και δεν
υπάρχουν "κοράκια". Λες και μόνο η πίστη είναι αυτή που εκτρέφει
εκμεταλλευτές. Όλα τα άλλα είναι καλά και άγια, και κανένας δεν θα
εκμεταλλευθεί κανέναν. Αλλά η πίστη διαφέρει! Γιατί άραγε; Επειδή τις
εκφράσεις της πίστης, δεν τις χωράει το ορθολογιστικό μυαλό του Νίκου
Δήμου! Με άλλα λόγια, ο τομέας της πίστης διαφέρει από όλους τους
άλλους τομείς της ζωής, επειδή... διαφωνεί με τις ιδέες του! Ζήτω ο
"ορθολογισμός"!!! Για τον Νίκο Δήμου, όλα τα χρήματα που μαζεύουν τα
μοναστήρια και οι εκκλησίες από τις ΕΚΟΥΣΙΕΣ (για να μην ξεχνάμε)
εισφορές των πιστών, είναι "άχρηστα έξοδα εκμετάλλευσης". Γιατί
άραγε; Μα είναι προφανές! Επειδή όλα αυτά τα χρήματα, εκτρέφουν
την Εκκλησία και την πίστη του λαού. Αλλά η πίστη είναι κάτι
(υποτίθεται) ξένο προς το "ορθολογιστικό" μυαλό του Νίκου Δήμου.
Επειδή εκείνος ΠΙΣΤΕΥΕΙ στις αρχές του Διαφωτισμού! Επειδή το
δικό του ΔΟΓΜΑ είναι πως όλες αυτές οι θρησκευτικές εκφράσεις
είναι άχρηστες και χωρίς αποτέλεσμα. Επειδή έτσι θέλει να πιστεύει! Και
όλοι όσοι μαρτυρούν τις ευεργεσίες που βίωσαν από τη θρησκευτική ζωή
της Εκκλησίας, είναι (επειδή έτσι θέλει) αναξιόπιστοι μάρτυρες. (Ίσως
υπέργηροι με προβλήματα όρασης...)

Κατά τη λογική του Νίκου Δήμου, δεν είναι άχρηστα τα τραγούδια, η

μουσική, τα κέντρα και οι ταβέρνες, (λες και δεν έχουμε σπίτια να φάμε),
δεν είναι άχρηστες οι μορφές διασκέδασης κάθε είδους. Διαφορετικά θα
μιλούσε για τη μη αναγκαιότητα και εκμετάλλευση όλων των μορφών
διασκέδασης. Αλλά ενώ γι' αυτόν η διασκέδαση είναι χρήσιμη, για τον ίδιο
είναι άχρηστη η έκφραση της Χριστιανικής πίστης με τους τρόπους που
εκφράζεται. Και δεν σκέφτεται, ότι αυτός που θέλει να ξοδέψει τα χρήματά
του στα μπουζούκια, είναι ελεύθερος να το κάνει εφ' όσον το επέλεξε. Αλλά
ομοίως, αυτός που ΘΕΛΕΙ να δώσει τις εισφορές του αγοράζοντας
κεριά, εικόνες, κομποσχοίνια, ή απλώς προσκυνώντας την Αγία
Ζώνη ή ένα άφθαρτο λείψανο, δικαίωμά του είναι να δίνει τις εισφορές
του εκεί που επιθυμεί, και εκεί που τον εκφράζει. Και δεν πέφτει
λόγος σε κανέναν υποτιθέμενο "ορθολογιστή" για το πού θα ξοδέψω
εγώ τα ΔΙΚΑ ΜΟΥ χρήματα! Το ότι ο Νίκος Δήμου δεν μπορεί να
κατανοήσει τη χρησιμότητα αυτών των θρησκευτικών εκφράσεων, δεν του
δίνει το δικαίωμα να τις κατακρίνει, και να τις αποκαλεί αδιακρίτως
"εκμετάλλευση". Ή μάλλον για να ακριβολογούμε, το δικαίωμα να εκφράζει
τις απόψεις του το έχει. Αλλά ομοίως, εκφραζόμενος έτσι παράλογα, δίνει
σε όλους εμάς που διαφωνούμε, το δικαίωμα να περάσουμε τις ιδέες του
και τη λογική του από το κόσκινο του ορθού λόγου. Με γενικεύσεις λοιπόν,
του τύπου: "όλα αυτά είναι εκμετάλλευση", με τον αναπόδεικτο και
δογματικό τρόπο που τα παρουσιάζει όλα αυτά ως άχρηστα, με αοριστίες,
δεν δικαιολογεί ούτε στο ελάχιστο την ιδέα που έχει για τον "ορθό του
λόγο". Πολύ δε περισσότερο, όταν οι εισφορές των πιστών στηρίζουν τα
μοναστήρια, που είναι πνεύμονας ζωής όχι μόνο για την Εκκλησία, αλλά
και για την ανθρωπότητα. Τα μοναστήρια και οι ναοί μας, έχουν ανάγκη
από τις εισφορές των πιστών για να καλύπτουν τη συντήρηση και τα
έξοδά τους, και για να φροντίζουν χιλιάδες φτωχών και απόρων
συνανθρώπων μας. Για να μπορούν να παρέχουν σ' εμάς τους
πιστούς το δικαίωμα του θρησκεύειν. Ένα δικαίωμά μας αναφαίρετο,
που κανένας δήθεν ορθολογιστής δεν μπορεί να μας το στερήσει, με
το άλλοθι των υπαρκτών μεν, αλλά ελαχίστων "χριστεμπόρων". Όταν
σε κάθε αναφορά θαυμάτων, ευεργεσιών της Εκκλησίας, γεγονότων
πίστεως, ή θρησκευτικών αναλύσεων, φροντίζει κάποιος
υποτιθέμενος "ορθολογιστής" να υπενθυμίζει ανελλειπώς ότι
"υπάρχουν και αγιογδύτες", δεν είναι τυχαίο. Είναι μία εσκεμμένη
παρεμβολή παρασιτικού θορύβου, για να θολώσει και να καλύψει το
πραγματικό ζήτημα που γίνεται γνωστό. Να "θάψει" ένα ζήτημα που
τιμά την Εκκλησία, και θίγει την ΠΙΣΤΗ των απίστων εναντίον της
Εκκλησίας. Είναι δηλαδή, σαν κάθε φορά που κάποιος αναφέρεται σε ένα
επιστημονικό ή ιατρικό θαύμα, να κάνει ταυτόχρονα και μια ανάλογου
μήκους αναφορά σε πλήθος ιατρικών λαθών και εξαπατήσεων
διεφθαρμένων επιστημόνων, θάβοντας το ίδιο το γεγονός κάτω από
πλήθος άσχετων με το θέμα πληροφοριών

Άγνοια της Χριστιανικής πίστης

"Τι είπατε; Θίγω το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού; Ποιο αίσθημα;

Ποιας θρησκείας; Νόμιζα πως είμαστε Χριστιανοί. Μπορείτε να μου πείτε
πού, σε ποιο χωρίο του Ευαγγελίου προτρέπει ο Χριστός να προσκυνάμε
ιερά λείψανα;"

Στο μυαλό του υπάρχει μια θολή σύγχυση του Χριστιανισμού, με αυτά που
έχει μάθει στο εξωτερικό από τον Προτεσταντισμό και τον Παπισμό ως
δήθεν Χριστιανισμό. Δυστυχώς όμως, οι γνώσεις του για τον
Χριστιανισμό, δηλαδή για την Ορθόδοξη Εκκλησία, είναι τόσο
φτωχές, που ούτε ως Χριστιανός μπορεί να θεωρηθεί, ούτε είναι σε
θέση να ασκήσει κριτική σε μια πίστη που αγνοεί εντελώς! Πόσο
"ορθολογιστής" είναι κάποιος που κριτικάρει κάτι που δεν γνωρίζει; Όπως
προκύπτει από αυτά που λέει εδώ, αλλά και από όσα μου έγραψε σε κατ'
ιδίαν αλληλογραφία, συγχέει τον Χριστιανισμό με τον Προτεσταντισμό και
τον Παπισμό. Και αυτό φαίνεται από διάφορα που μου έγραψε σε μέηλ,
όπως: "Οι Προτεστάντες δεν είναι Χριστιανοί; Ποιος το αποφάσισε αυτό;
Απίθανο!" "Άρα τώρα είσαι καθολικός - που έχει αδιάσπαστη γραμμή από
το πρωτείο του Πέτρου"

"Με την ευρεία έννοια για τον κάθε άσχετο με το Ορθόδοξο δόγμα,
Χριστιανός είναι όποιος δηλώνει ότι δέχεται τον Χριστό. Σήμερα πολλοί
αλλόθρησκοι υποστηρίζουν ότι είναι Χριστιανοί. Όμως το κριτήριο για να
γίνει αποδεκτός ένας τέτοιος ισχυρισμός, είναι κατ' αρχήν, το πόσο
προσκολλημένοι είναι οι άνθρωποι αυτοί στους λόγους του Χριστού και τις
αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, και το κατά πόσον μπορούν να
αποδείξουν την έγκυρη διαδοχή τους από τους αποστόλους.

Όμως ΜΟΝΟ η ΜΙΑ Εκκλησία που άφησε ο Κύριος από τον 1ο αιώνα ως
σήμερα ΑΔΙΑΣΠΑΣΤΑ έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να ονομάζεται έτσι.
Πώς να το πούμε; Έχει τα "νομικά δικαιώματα", το "κόπυ ράιτ" αυτής της
ιδιότητας! Δεν μπορώ εγώ να εμφανίζομαι ως Νίκος Δήμου, αξιώνοντας ότι
κατέχω τη θέση του Νίκου Δήμου! Εσύ είχες αυτή την ταυτότητα κάτι
δεκαετίες πριν από εμένα. Είτε αυτό, είτε η χρήση της ιδιότητας του
Σώματος του Χριστού από οποιαδόποτε άλλη ομάδα πλην της αρχικής,
αποτελεί ΠΛΑΣΤΟΠΡΟΣΩΠΙΑ ή ΑΝΤΙΠΟΙΗΣΗ. Σαν να μπω δηλαδή στο
δικό σου μπλογκ, και να γράφω με το όνομά σου διάφορα πράγματα
διαφορετικά από τις δικές σου θέσεις. Πώς θα σου φαινόταν;
Δεν είναι δυνατόν να το παίζουν όλοι "χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη".
Πώς δηλαδή ο Προτεσταντισμός που εμφανίσθηκε τον 16ο αιώνα, μπορεί
να αξιώσει Χριστιανικότητα, όταν η Εκκλησια είναι ΜΙΑ μόνο, και ο
Προτεσταντισμός δεν έχει σχέση με αυτήν;
»Φυσικά και είμαι Καθολικός. "Πιστεύω... και εις μίαν Αγίαν, Καθολικήν και
Αποστολικήν Εκκλησίαν" λέμε στο Πιστεύω.
Μόνο που το "πρωτείο του Πέτρου" δεν είναι δόγμα της "Μίας Αγίας
Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας", η οποία είναι φυσικά σήμερα
γνωστή κυρίως ως "Ορθόδοξη". Το "πρωτείο του Πέτρου" είναι ένα
ΑΣΤΗΡΙΚΤΟ και ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ δόγμα της αίρεσης του Παπισμού, η
οποία δημιουργήθηκε ως ανεξάρτητη αίρεση κατά τον 10ο αιώνα. Το δόγμα
αυτό, αναιρείται πανεύκολα με την ιστορική απόδειξη ότι η Χριστιανική
Εκκλησία είχε διαδοχή ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΙΣΩΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ και όχι
ΠΡΩΤΕΙΟΥ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ. Δηλαδή η Χριστιανική πίστη είναι συνοδική και
όχι παπική. Και φυσικά δεν είναι ούτε το μοναδικό αιρετικό δόγμα των
Παπικών αυτό. Συνεπώς δεν ανήκει στην Εκκλησία του Χριστού, και ούτε
αυτή έχει την Αποστολική Διαδοχή.

Αλλά αυτή η σύγχυση που έχει ο Νίκος Δήμου για τη Χριστιανική πίστη,
φαίνεται πολύ περισσότερο και από το ίδιο το άρθρο που εξετάζουμε. Λέει
για παράδειγμα: "σε ποιο χωρίο του Ευαγγελίου προτρέπει ο Χριστός να
προσκυνάμε ιερά λείψανα;" Την ίδια ακριβώς ερώτηση σαν τον Νίκο
Δήμου, θα έκανε σ' εμάς τους Χριστιανούς ένας Προτεστάντης! θεωρεί
"ορθολογισμό" το να μεταφέρει τις Προτεσταντικές ιδεοληψίες στην
Ορθόδοξη πίστη, και να ζητάει απαντήσεις σε ανυπόστατα Προτεσταντικά
ερωτήματα, "νομίζοντας ότι μιλάει ως χριστιανός

Είναι εντελώς ανυποψίαστος για το γεγονός ότι η πηγή της

Χριστιανικής πίστης ΔΕΝ είναι κανένα γραπτό κείμενο, αλλά η
ζωντανή εμπειρία των αγίων. Μας ζητάει να του δείξουμε "πού τα
βρήκαμε αυτά στο Ευαγγέλιο, στα λόγια του Χριστού", λες και η
Χριστιανική πίστη στηρίζεται στα τέσσερα Ευαγγέλια!

Λες και ο Χριστός είναι απολίθωμα του παρελθόντος, και όσα γνωρίζουμε
γι' Αυτόν είναι μόνο στα Ευαγγέλια! Λες και σήμερα δεν είναι εξ ίσου
ζωντανός και κοντά στην Εκκλησία Του, όπως και ο Ίδιος είπε στα
Ευαγγέλια: "Θα είμαι μαζί σας πάντοτε, ως τη συντέλεια του αιώνος" (τέλος
του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου). Μάλλον ο Νίκος Δήμου συγχέει την
Αγία Γραφή και το Ευαγγέλιο, νομίζοντας (όπως έχει μάθει από τους
Προτεστάντες), ότι αυτά τα δύο ταυτίζονται. Μας ρωτάει "πού τα λέει
αυτά το Ευαγγέλιο", επειδή νομίζει ότι πρέπει να δεχόμαστε ως
Χριστιανοί μόνο όσα λέει η Αγία Γραφή! Μακριά που είσαι νυχτωμένος
Νίκο! Πώς λοιπόν κριτικάρεις κάτι που δεν γνωρίζεις; Είναι αυτό
"ορθολογισμός"; Δεν έπρεπε πριν γράψεις να κάνεις πρώτα μια
έρευνα, για να δεις τι πιστεύει για όλα αυτά τα πράγματα η Ορθόδοξη
Εκκλησία, την οποία κριτικάρεις πάνω σε λάθος (Προτεσταντικές)
βάσεις; Η Αγία Γραφή την οποία επικαλέσθηκες, λέει: "Το να αποκρίνεται
κάποιος πριν ακούσει, είναι αφροσύνη" (Παροιμίες 18/ιη: 13). Λοιπόν, μάθε
φίλε Νίκο, ότι το ερώτημα αυτό που μας κάνεις δεν έχει νόημα. Ο Χριστός
δεν μιλάει μόνο μέσα από την Αγία Γραφή, αλλά καθημερινά μιλάει άμεσα
προς τους αγίους Του. Και όσα καταγράφηκαν στην Αγία Γραφή (και όχι
μόνο), είναι μόνο μέρος, μόνο κατά μέρος έκφραση του Ευαγγελίου.

Το Ευαγγέλιο δεν είναι γραπτό.

Είναι πρώτιστα εν Χριστώ βίωμα.

Άγνοια των Χριστιανικών πρακτικών

Η παρακτική να προσκυνάμε λοιπόν ιερά λείψανα, αν και μόνο σπερματικά

υπάρχει στην Αγία Γραφή, αποτελεί μέρος της Χριστιανικής ζωής,
καταγραμμένη όχι μόνο στην ιστορία (από την εποχή του αγίου
Πολυκάρπου ακόμα κατά τον 1ο αιώνα), αλλά και καταγραμμένη
θεοπνεύστως ξεκάθαρα στα λειτουργικά κείμενα της Εκκλησίας. Είτε αυτό
θέλουν να το δεχθούν οι αιρετικοί του Προτεσταντισμού, είτε όχι. Και είτε
μπορεί να το κατανοήσει και να το χωνέψει αυτό ένας άπιστος, είτε όχι.
Έτσι λοιπόν, παρατηρούμε τον Νίκο Δήμου, να κριτικάρει ("ορθολογικά")
την Ορθόδοξη πρακτική των αγίων Λειψάνων, πάνω σε...
Προτεσταντικές προϋποθέσεις, που κατασκευάστηκαν για πρώτη
φορά τον... 16ο αιώνα! Είναι ενδιαφέρον, ότι ακόμα και τα
κομποσχοίνια έβαλε στο μάτι ο Ροϊδης, δηλαδή το απλό αριθμητήρι
που χρησιμοποιούν οι μοναχοί για να προσεύχονται χωρίς
περισπασμούς! Και αυτό για τον Ροϊδη φοβερό μοχλό κατάργησης της
τιμής των όντως ιερών λειψάνων. Το να χρησιμοποιεί κάποιος τις
απάτες αυτές, για να υποστηρίξει ότι πρέπει να καταργηθεί η τιμή των
ιερών λειψάνων, είναι σαν να υποστηρίζει ότι πρέπει να καταργηθούν
τα μαχαίρια επειδή με αυτά γίνονται και φόνοι! Ή να μην μπαίνει σε
αυτοκίνητα, επειδή γίνονται δυστυχήματα! Αλλά ως εκεί φθάνει ο
"ορθολογισμός" μερικών ανθρώπων. Δεν πάει πιο πέρα, να δουν πού
οδηγούν αυτού του τύπου οι παραλογισμοί. Λέει στη συνέχεια ο Νίκος
Δήμου: "Διότι τι άλλο από μαγική σκέψη είναι η ιδέα πως ένα λείψανο
μπορεί να κάνει θαύματα; Δεν επιχειρηματολογώ εδώ ως άπιστος, αλλά ως
χριστιανός".

Τα θαύματα αγαπητέ φίλε Νίκο, τα κάνει το Άγιο Πνεύμα που κατοικεί

σε αυτά τα άγια λείψανα, σαν σε ναό. Γιατί και κατά την Αγία Γραφή που
επικαλέσθηκες, "Δεν ξέρετε ότι είστε ναός τού Θεού, και το Πνεύμα τού
Θεού κατοικεί μέσα σας; Αν κάποιος φθείρει τον ναό τού Θεού,
τούτον θα τον φθείρει ο Θεός· επειδή, ο ναός τού Θεού είναι άγιος, ο
οποίος είστε εσείς" (Α΄ Κορ. 3/γ: 16,17). Να γιατί περιμένουμε θαύματα
από τα άγια λείψανα, και να γιατί ο Θεός μας έδωσε αυτό το σημείο ειδικά
τώρα που συζητείται το νομοσχέδιο για την καύση των νεκρών. Για να
γνωρίζουμε το θέλημα του Θεού για τους Χριστιανούς για το ζήτημα αυτό,
ώστε να μη φθείρουμε τα σώματά μας ούτε μετά τον θάνατο, γιατί
παραμένουν ακόμα ναός του Θεού ως την ανάσταση. "Ο δε Θεός και τον
Κύριο ανέστησε, κι εμάς θα αναστήσει με τη δύναμή του. Δεν ξέρετε
ότι τα σώματά σας είναι μέλη τού Χριστού;" (Α΄ Κορ. 6/ς: 14,15). Όχι
λοιπόν τα άγια λείψανα, αλλά ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ κάνει τα θαύματα για τους
Χριστιανούς. Δεν είναι "μαγεία" όπως νομίζεις, αλλά είναι πράξη
πίστης στη δύναμη του ζωντανού Θεού μας του Αγίου Πνεύματος που
κατοικεί στα άγια λείψανα και του γεγονότος της ανάστασης των
σωμάτων. Τι είπες; Δεν πιστεύεις στον Θεό ή στην ανάσταση; Μα εσύ
δήλωσες ότι "Δεν επιχειρηματολογώ εδώ ως άπιστος, αλλά ως χριστιανός".
Και αν επιχειρηματολογείς ως Χριστιανός, αυτά πρέπει στη συζήτηση να τα
λάβεις ως δεδομένα. Αν πάλι επιχειρηματολογείς ως άπιστος, τότε λάθος
θέμα βρήκες να καταπιαστείς Στο ίδιο άρθρο, θίγει ο Νίκος Δήμου και το
ζήτημα του "Τιμίου Σταυρού" ως εξής: "Για να μην πούμε για το Τίμιο Ξύλο,
από τον Σταυρό του Ιησού Χριστού, όπου ο όγκος όλων των σωζόμενων
κομματιών αντιστοιχούσε σε ολόκληρα δάση". Τι εννοεί εδώ ο Νίκος
Δήμου; Αφού ο Σταυρός του Κυρίου που βρέθηκε από την Αγία Ελένη πριν
από 17 αιώνες, είναι σαφής και ξεκάθαρος, και φυλάσσεται σε
συγκεκριμένο σημείο. Πού τα είδε τα ολόκληρα δάση; Προφανώς ο Νίκος
Δήμου αναφέρεται στο Τίμιο Ξύλο που πολλοί από εμάς έχουμε για να
λαμβάνουμε από τη Χάρη του Σταυρού του Κυρίου. Είναι προφανές ότι ο
Νίκος Δήμου, έχει την εντύπωση, ότι όλα αυτά τα "ξυλαράκια" (που είναι
εκατομμύρια κιλά), έχουν κοπεί από... τον Σταυρό του Κυρίου! Αν είναι
δυνατόν! Δηλαδή πόσο "ορθολογιστής" μπορεί να είναι ο Νίκος
Δήμου, αν μας θεωρεί τόσο τρελούς, που να κομματιάζουμε τον
Σταυρό του Χριστού και να τον διασκορπίζουμε στον κόσμο; Αν μας
θεωρεί τόσο αφελείς, που να νομίζουμε ότι όλα αυτά τα ξυλαράκια
που κυκλοφορούν με το όνομα "Τίμιο Ξύλο", είναι... κομμάτια του
Σταυρού του Κυρίου; Είναι δυνατόν ένας "ορθολογιστής" να είναι
τόσο αφελής;

Μάθε φίλε Νίκο Δήμου, ότι αυτά τα κομματάκια ξύλου που λέμε "Τίμιο
Ξύλο" και που έχουμε πολλοί από εμάς, μόνο ένας άσχετος με τη
Χριστιανική πίστη θα νόμιζε ότι τα κόψαμε από τον Σταυρό του Χριστού. Ο
Σταυρός του Χριστού από τότε που ξεθάφτηκε από την Αγία Ελένη, μετά
την αρπαγή του από τους Πέρσες και την επαναφορά του, τεμαχίστηκε και
μοιράστηκε σε Πατριαρχεία και σε Μοναστήρια όπου πολλά μικρά κομμάτια
σώζονται έως σήμερα. Τα κομματάκια αυτά ξύλου για τα οποία μιλάμε
όμως, είναι κομμάτια απλού ξύλου, που έχουν αφεθεί για μεγάλο
χρονικό διάστημα στον ίδιο χώρο με τον Σταυρό του Χριστού, ώστε
να διαποτισθούν από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, και να λάβουν
μέρος της ευλογίας του Σταυρού του Κυρίου. Τα κομματάκια του Τίμιου
Ξύλου, είναι ένα τυχαίο ξύλο που φέρει μέρος της ευλογίας του Σταυρού!

Ναι, ξέρω, αυτά για εσένα είναι απίστευτα. Όμως "νόμιζα πως είμαστε
Χριστιανοί!" Νόμιζα ότι "επιχειρηματολογείς ως Χριστιανός" και όχι ως
άπιστος, κατά τις δικές σου δηλώσεις με τα μεγάλα γράμματα! Αναφέρει
στη συνέχεια ο Νίκος Δήμου τη Χριστιανική πίστη ως "μια θρησκεία τόσο
ανθρώπινη και διαυγή", αναφερόμενος στο παράδειγμα της Επί του Όρους
Ομιλίας του Κυρίου. Κι όμως, όσο ωραία και αν κοσμεί με αυτά τα λόγια τη
Χριστιανική πίστη ο Νίκος Δήμου, ούτε αυτή η δήλωσή του είναι
Χριστιανική. Γιατί η Χριστιανική πίστη δεν είναι ανθρώπινη θρησκεία.
Είναι Θεϊκή Αποκάλυψη. Και όποιος την αντιλαμβάνεται ως "ανθρώπινη"
θρησκεία, είναι βέβαιο ότι δεν την έχει κατανοήσει τόσο διαυγώς όσο
νομίζει! Γι' αυτό τείνει να αφήνει απ' έξω την τιμή των αγίων λειψάνων, γιατί
δεν αποδέχεται το Άγιο Πνεύμα στη ζωή του. Στην ίδια αυτή ομιλία, ο
Χριστός λέει σε κάποιο σημείο: "Ζητείτε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και
όλα τα άλλα θα σας προστεθούν" (Ματθαίος 6/ς: 33). Αυτό άραγε πόσο το
αποδέχεται κάποιος που δεν πιστεύει στη δύναμη του Θεού να κάνει
θαύματα, και που θεωρεί το θρησκεύειν ως άχρηστο; Που βλέπει τη
Χριστιανική πίστη μόνο ως μια "ανθρώπινη διαυγή φιλοσοφία", και όχι ως
οδό θέωσης; Που νομίζει ότι μπορεί να επιλέγει κατά το δοκούν μόνο
τμήματα της Χριστιανικής πίστης, και να απορρίπτει άλλα ως "μαγικές
πρακτικές"; Ή κάποιος αποδέχεται ΟΛΑ ανεξαιρέτως τα
χαρακτηριστικά της Χριστιανικής πίστης, ή δεν ανήκει σε αυτήν. Ή
δέχεται ότι ο Θεός είναι ΖΩΝΤΑΝΟΣ και θαυματουργεί ως σήμερα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ στη ζωή μας, ή δεν Τον δέχεται. Μεσοβέζικες λύσεις δεν
υπάρχουν στη Χριστιανικότητα. Δεν μπορεί ο Νίκος Δήμου να λέει ότι τα
θαύματα είναι "ανύπαρκτα γεγονότα" και να πιστεύει στον Θεό, ούτε να
θεωρεί τα θαύματα "ανατροπή των νόμων της φύσης", γιατί τα θαύματα
κατά τη Χριστιανική πίστη, είναι φυσικά γεγονότα. Όσο καλός άνθρωπος
και αν είναι, και όσο αγαπητός και αν είναι, και όσο και αν τον συμπαθώ και
απολαμβάνω άλλα άρθρα του Νίκου Δήμου, (ειλικρινά το λέω και δεν
νομίζω ότι αυτό το άρθρο δίνει την εντύπωση πως τον "γλύφω", γιατί εκεί
που χρειάζεται τα λέω "έξω από τα δόνται"), δεν μπορώ να τον
χαρακτηρίσω Χριστιανό. Προτεστάντη ίσως. Χριστιανό όχι.

Στο άρθρο του αναφέρει ως απόδειξη ψευδών θαυμάτων την "Ιερά Σινδόνη
του Μιλάνου". Προφανώς εννοεί την "Ιερά Σινδόνη του Τορίνου". Και λέει
ότι "αποδείχθηκε πλαστή". Δεν νομίζω! Αν και προσωπικά δεν έχω πάρει
θέση για κάτι που δεν έχω εξετάσει επισταμένα, το άρθρο που υπάρχει στη
διεύθυνση αυτή, λέει εντελώς αντίθετα πράγματα από τον Νίκο Δήμου,
όσον αφορά το τι απέδειξε η έρευνα. Αλλά και έτσι αν ήταν, ένα "μη
θαύμα", δεν αποτελεί απόδειξη κατά της αληθινότητας των θαυμάτων.
Έχω τις προσωπικές μου εμπειρίες επ' αυτού, που δεν χρειάζεται να
καταφύγω σε άλλα παραδείγματα για να αποδεχθώ το θαύμα στη ζωή μου.
Ούτε να το αρνηθώ, επειδή μου το λέει ένας άγευστος του γεγονότος αυτού
στη δική του ζωή. Πέραν αυτού, ο ισχυρισμός του Νίκου Δήμου ότι δήθεν
"από όλα τα θαύματα που έχουν ερευνηθεί επιστημονικά (και είναι
εκατοντάδες) ούτε ένα δεν άντεξε τον έλεγχο", όχι μόνο δεν είναι αληθής,
αλλά αναιρείται στο ίδιο του το άρθρο. Γιατί τα πορίσματα της
επιστημονικής διερεύνησης που έγιναν στο λείψανο του Βησσαρίωνα
από πολύπειρο ιατροδικαστή, δεν γίνονται αποδεκτά από τον ίδιο
τον Νίκο Δήμου, με πρόφαση την... ηλικία του ιατροδικαστή! Κάνει
λοιπόν ο "ορθολογιστής" φίλος μας μια επιλεκτική αποδοχή του ποια
θαύματα θεωρούνται ελεγμένα και ποια όχι. Αυτό όμως, ούτε
ορθολογισμός είναι, ούτε αντικειμενικότητα. Είναι υποκειμενική πίστη
σε κυριολεκτικά ό,τι θέλει ο καθένας. Θα συμφωνήσω ότι εκατοντάδες
θαύματα αποδείχθηκαν πλαστά. Όμως παραμένουν εκατοντάδες που
καμία επιστημονική έρευνα δεν κατάφερε να εξηγήσει. Όπως το λείψανο
του Βησσαρίωνα, και όπως το Άγιο Φως που βγαίνει σε κάθε Ανάσταση
στην Ιερουσαλήμ εδώ και αιώνες. Πώς γίνεται τόσους αιώνες να μη μας
έχει εξηγήσει κάποιος με τεκμηριωμένο επιστημονικό τρόπο πώς συμβαίνει
αυτό το θαύμα; (και μη μου πείτε για τον Καλόπουλο, γιατί αυτός
εκτίθεται οικτρά με τις παραστάσεις που δίνει με χημικά φωσφόρου).

Ας δούμε τελειώνοντας και τα όσα γράφει ο Νίκος Δήμου για τις άγιες
εικόνες. Γιατί κι εδώ προφανώς, έχει πλήρη άγνοια, τόσο της Χριστιανικής
πίστης, όσο και των Χριστιανικών εννοιών που ενυπάρχουν στο ζήτημα
αυτό. Αλλά θα αρχίσω από αυτό που γράφει σχετικά με ένα περιστατικό
της εποχής της εικονομαχίας. Γράφει ο Νίκος Δήμου για τους
εικονομάχους:

"Η μεγάλη ευκαιρία για την ορθόδοξη Εκκλησία χάθηκε με την Εικονομαχία.
Οι άνθρωποι που ήθελαν να εκσυγχρονίσουν τη λατρεία... ηττήθηκαν και
πλήρωσαν την ήττα τους με πολύ αίμα. (Δολοφονήθηκαν δεκάκις μύριοι,
λένε τα χρονικά της εποχής - εκατό χιλιάδες!)".
Εδώ ο Νίκος Δήμου κάνει μια απαράδεκτη διαστρέβλωση της ιστορίας
σε πολλά επίπεδα. Και εξηγούμαι:

1. Παρουσιάζει τους Εικονομάχους ως τα προοδευτικά θύματα της

εικονομαχικής περιόδου. Και φυσικά αποφεύγει να μιλήσει για τους
φριχτούς διωγμούς που έκαναν εναντίον των Ορθοδόξων, κατά το
διάστημα που είχαν τον αυτοκράτορα με το μέρος τους.

2. Αποκρύπτει ότι αυτοί που σκοτώθηκαν, δεν ήταν απλώς οι

εικονομάχοι (όπως τα παρουσιάζει), αλλά οι Παυλικιανοί, μια
πολιτικοθρησκευτική αίρεση της εποχής.

3. Παρουσιάζει το θάνατό τους ως θρησκευτικό διωγμό, ενώ ήταν

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, καθώς ταλαιπώρησαν την αυτοκρατορία από τον 7ο
ως τον 9ο αιώνα! Οι Παυλικιανοί είχαν σχεδόν αποσπάσει τη Μικρά Ασία
από την αυτοκρατορία! Συμμαχούσαν στη διάρκεια τριών αιώνων με
τους εχθρούς του Βυζαντίου, και το κατέστρεφαν εκ των έσω.
Πρόκειται δηλαδή για νεκρούς πολέμου, και όχι για διωγμένους δήθεν εξ
αιτίας της εικονομαχικής τους προτίμησης. Για παράδειγμα, συμμάχησαν
κατ' επανάληψιν με τους Μουσουλμάνους κατά των Βυζαντινών,
συμμάχησαν το 820 κατά του Βυζαντίου με τον επαναστάτη Σλάβο Θωμά
τον Καππαδόκη, είχαν πολεμήσει εναντίον της αυτοκρατορίας το 873 στους
πολέμους για τα θέματα, κλπ. Αμφισβητούσαν την κοινωνικο-οικονομική
δομή του Βυζαντινού κράτους, και δεν αναγνώριζαν την έννοια της
ιδιοκτησίας. Επρόκειτο δηλαδή για πολιτικούς εχθρούς του κράτους, και όχι
για δήθεν διωγμένα θύματα, όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι εχθροί
της Ορθόδοξης πίστης.

4. Ενώ ο Νίκος Δήμου τους παριστάνει ως "εκσυγχρονιστές",

αποκρύπτει τι πίστευαν στην πραγματικότητα. Δείτε λοιπόν τι πίστευαν:
Πίστευαν ότι υπήρχαν δύο θεοί ξεχωριστοί: ο Kοσμοποιητής
Σατανάς, θεός του επίγειου κόσμου, και ο επουράνιος θεός, που θα
κυβερνούσε την οικουμένη στο μέλλον. Καταδίκαζαν την ύλη ως
έργον διαβόλου και απέρριπταν τη γέννηση του Χριστού από την
Παρθένο Μαρία, όπως επίσης την ενσάρκωση, το θάνατο και την
Ανάστασή Του, τα οποία θεωρούσαν απατηλά ψεύδη. Έδειχναν ακόμη
αδιαφορία για την Παλαιά Διαθήκη, τα μυστήρια της Βάπτισης και της Θείας
Ευχαριστίας, το σταυρό, τις εικόνες και τα άγια λείψανα. Σύμφωνα με τον
Νίκο Δήμου λοιπόν, η Ορθοδοξία έχασε την ευκαιρία να αποδεχθεί αυτό το
κατάντημα!

Νομίζω ότι κάθε περεταίρω σχόλιο για την "ορθολογιστική" και πλήρη
ανακρίβειας πληροφορία που μας δίνει εδώ ο Νίκος Δήμου είναι περιττό!
Για τις άγιες εικόνες τέλος, ας δούμε πόσο άσχετες με τη Χριστιανική πίστη
είναι οι θέσεις του Νίκου Δήμου. Γράφει ότι η τιμή των εικόνων είναι
"ειδωλολατρικά κατάλοιπα". Και συνεχίζει πιο κάτω ως εξής:

"Αντίθετα, στις Δέκα Εντολές υπάρχει απαγόρευση των εικόνων: "Ου

ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω
και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης, ου
προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς.""

Για άλλη μια φορά ο Νίκος Δήμου, παπαγαλίζει με ανορθολογικό τρόπο τα

Προτεσταντικά επιχειρήματα, αγνοώντας βασικά πράγματα, όπως:

1. Οι Χριστιανοί δεν υποχρεούνται να τηρούν τον Μωσαϊκό Νόμο από τον

οποίο έχει ληφθεί η ανωτέρω εντολή που παραθέτει. Διαφορετικά θα
έπρεπε να τηρούν και το Σάββατο που αναφέρεται σε άλλη εντολή στο ίδιο
μέρος.

2. Αλλά και πάλι, όπως έχουμε ήδη δείξει σε άλλη μας μελέτη, η εντολή
αυτή της Παλαιάς Διαθήκης δεν μιλάει για οποιαδήποτε εικόνα, αλλά για
ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΘΕΟΥ. Στην Εκκλησία δεν απεικονίζουμε Θεό, αλλά
ανθρώπινες φύσεις, ή οράσεις. Στο δεσμό αυτής της παραγράφου,
μπορείτε να δείτε τη σαφέστατη Χριστιανική θέση για τις άγιες εικόνες, τις
οποίες ο Νίκος Δήμου αγνοεί.

3. Στον ίδιο αυτό ανωτέρω δεσμό, μπορείτε να δείτε ότι για να θεωρηθεί μια
εικόνα είδωλο, πρέπει να απεικονίζει τον Θεό, κάτι που σαφώς
απαγορεύεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Και για ανάλυση της λέξεως
"είδωλο", ώστε αυτό να αποδειχθεί ξεκάθαρα, δείτε εδώ.

4. Για να υπάρχει "ειδωλολατρία", πρέπει πρώτα απ' όλα να υπάρχει

"λατρεία". Τις άγιες εικόνες όμως, ΔΕΝ τις λατρεύουμε, όπως ΔΕΝ
λατρεύουμε ούτε τους αγίους. Μόνο τον Θεό λατρεύουμε. Όλα τα άλλα,
(είτε άγιες εικόνες είναι, είτε άγιοι, είτε σκηνώματα, είτε ιερά αντικείμενα),
απλώς τα τιμούμε. Περισσότερα στοιχεία γι' αυτό, δείτε εδώ.

5. Ομοίως, στον ίδιο ανωτέρω δεσμό της προηγούμενης παραγράφου,

μπορείτε να δείτε όλα τα στοιχεία, ότι για τη Χριστιανική πίστη η
προσκύνηση ΔΕΝ είναι λατρεία. Αλλά εκτός από τη λατρευτική, υπάρχει και
η τιμητική προσκύνηση.

Όλα αυτά ο Νίκος Δήμου, ούτε τα γνώριζε όταν έγραφε το άρθρο, αλλά
ούτε έκανε τον κόπο να τα ψάξει λίγο. Αλλά με εντελώς ανορθολογικό
τρόπο, εφάρμοσε αυθαίρετα τις δικές του Δυτικόφερτες εντυπώσεις για την
πίστη της Εκκλησίας του Χριστού στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Και έκρινε
χωρίς να γνωρίζει τίποτα σωστό για όλα αυτά τα οποία κατηγορεί!
Για τον Νίκο Δήμου, όλοι εμείς που πιστεύουμε στα θαύματα, που
προσκυνάμε άγιες εικόνες και άφθαρτα λείψανα, είμαστε "αγράμματοι", (και
δεν έχουμε τη δική του "οξύνοια", που έγινε τόσο εμφανής σε αυτό το
άρθρο!!!) Και όσον αφορά εμένα που του απαντάω, ναι, ίσως έχει δίκιο,
γιατί δεν είμαι παρά ένας αγράμματος απόφοιτος τεχνικού Λυκείου. Αλλά
ας πάει να πει αγράμματο τον σεβασμιώτατο Νικόλαο επίσκοπο
Λαυρεωτικής, που μέχρι πριν λίγα χρόνια, (προτού γίνει μοναχός),
κατασκεύαζε διαστημόπλοια για τη NASA!

Όμως έχει και ένα δίκιο ο Νίκος Δήμου. Μερικοί άνθρωποι (σαν αυτόν),
έχουν μεγάλη ανάγκη από τον ανορθολογισμό, ώστε να νιώθουν καλά με
τις ιδέες τους. Θέλουν να νιώθουν μορφωμένοι και "φωταδιστές", και να
πιστεύουν ότι όσοι δεν συμφωνούν με τις "προοδευτικές" τους ιδέες (του
18ου αιώνα!!!) είναι οπισθοδρομικοί σκοταδιστές! Γι' αυτό θα τελειώσω
αντιστρέφοντας λίγο τα δικά του λόγια:

"Και όμως, οι δήθεν "ορθολογιστές" εκεί: πιστεύουν τυφλά στις αρχές του
Διαφωτισμού. Όσα κι αν λέμε εμείς οι πιστοί, οι πραγματικοί ορθολογιστές,
η απιστία δεν μας ακούει".

Γι' αυτό και όσοι διαβάσουν με φανατισμό την απάντησή μου στο άρθρο
αυτό, παρά το ότι δεν έμεινε καμία επίθεση κατά της Εκκλησίας του
Χριστού αναπάντητη, θα παπαγαλίσουν για μια φορά ακόμα τα ίδια
ανορθολογικά λάθη σε κάθε ευκαιρία που θα βρουν για να κατηγορήσουν
την Εκκλησία του Χριστού

ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ, δεν χρειαζεται να τους βλέπετε, χρειάζεται μονο να

εντοπίζετε τους κοινους εχθρούς. Κι είναι πολύ ευκολο.

Γιατί η γη αρνείται να το δεχτεί μετά από εκατοντάδες χρόνια?

Τι είναι αυτό που εχει που δεν ανήκει στη γη?
Αρνητική ενέργεια? Και που ανήκει?
Παντως σίγουρα δεν προοριζόταν να μαζευουν οι παπαδες χρυσαφι με το
να το εκθέτουν.
Υπάρχει για να επαναφορτιστεί με τη ψυχή που το κατοικούσε?
Γι αυτό εφτιαχναν τις κατακομβες θήκες?
Γι αυτό τους εκαιγαν μια που μονο οι φωτια τους κατεστρεφε?
Σχετικά με την καύση ή ταφή των νεκρών, τί έχει υποχρέωση να γνωρίζει ο
κάθε ορθόδοξος χριστιανός;
"Η Εκκλησία καταδικάζει την καύση των νεκρών και τη θεωρεί ως αντίθετη
προς τη δογματική της διδασκαλία και ως πράξη αποκρουστική, η οποία
προσβάλλει βάναυσα τους κεκοιμημένους".
1) Η ταφή του νεκρού ως θεία εντολή, «γη ει και εις γην απελεύση» (Γεν. 3,
19), είναι πράξη τιμής και σεβασμού προς το ανθρώπινο σώμα και
ταυτόχρονα σύμβολο ελπίδας και αναστάσεως. Στην Παλαιά Διαθήκη ο
πατριάρχης Ιακώβ ζήτησε από τον υιό του Ιωσήφ όταν πεθάνει να
τον θάψει και μάλιστα στον τάφο των πατέρων του (Γεν. 47, 30).
2) Στην Καινή Διαθήκη ο ίδιος ο Κύριος δέχθηκε τον ενταφιασμό του
σώματός του, λέγοντας στον Ιούδα: «Άφες αυτήν, εις την ημέραν του
ενταφιασμού μου τετήρηκεν αυτό» (Ίωάν. 12, 7).
Η θεόσωμη ταφή του Κυρίου ύπηρξε το αποκορύφωμα της επί γης
κενώσεώς του. Το άψυχο σώμα του Χριστού ενωμένο με τη Θεότητα
ενταφιάζεται. Ο αρχηγός της ζωής τίθεται εν τάφω. Ο ενταφιασμός του
σαρκωθέντος Λόγου μάς υποδεικνύει τον τρόπο και της δικής μας εξόδου
από τον πρόσκαιρο αυτό βίο. Κατά τον απόστολο Παύλο το ανθρώπινο
σώμα «σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία» ( Α’ Κορ. 15, 42).
3) Ο Μέγας Αντώνιος εκφράζων την παράδοση της Εκκλησίας ζήτησε
από τους μαθητές του να τον ενταφιάσουν. «Θάφτε, λοιπόν το σώμα μου
σεις και κρύψτε το υπό την γην... διότι εγώ κατά ταν ανάστασιν των
νεκρών θα το πάρω πάλι από τον Σωτήρα άφθαρτο» ( Ο Μέγας
Αντώνιος, Βίος καί Πολιτεία, εκδόσεις Ρηγόπουλου, Θεσσαλονίκη, 2000, σ.
150).
4) Ο 7ος Κανόνας της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου επιτάσσει όπως ο
καθαγιασμός της Αγίας Τράπεζας γίνεται με την τοποθέτηση σ’ αυτή
λειψάνων αγίων μαρτύρων (Πηδάλιον, έκδοση “ Αστέρος” , Αθήνα, 1970,
σ. 328). Είναι δε αυτονόητο ότι η ύπαρξη των λειψάνων προϋποθέτει την
προηγηθείσα ταφή τους. Η καύση λοιπόν των νεκρών αντιστρατεύεται το
θείο θέλημα, γιατί στερεί τους πιστούς της δυνατότητας να αγιάζονται από
τα αδιάφθορα και χαριτόβρυτα λείψανα των αγίων.
) Ο άγιος Συμεών, αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και μεγάλος
λειτουργιολόγος, αναφέρει ότι η έκχυση του ελαίου πάνω στο ένταφιασμένο
λείψανο ανάγει την αρχή του στους αγίους αποστόλους (Ρ.G. 166, 686).
6) Από τις αρχαιολογικές έρευνες και ανασκαφές, τις κατακόμβες, τους
τάφους των αγίων μαρτύρων και τα πλήθη των κοιμητηρίων μαρτυρείται η
συνείδηση των πιστών και το αρχαίον έθος της Εκκλησίας στην ταφή των
νεκρών.
7) Η ταφή των νεκρών εκφράζει την πίστη της Εκκλησίας προς την
Ανάσταση καί τήν αιώνιο ζωή. Ο σεβασμός προς τα λείψανα των
κεκοιμημένων αποδεικνύει την πίστη μας στην αθάνατη ψυχή.
Η ταφή λοιπόν των νεκρών αποτελεί αρχαία και αδιάκοπη παράδοση της
Εκκλησίας, η οποία στηρίζεται στο σεβασμό του ανθρωπίνου σώματος ως
«ναόν του Θεού» (Πρβλ. Α’ Κορ. 3, 16).

8) Η καύση των νεκρών αποτελεί ασέβεια προς τον Πλάστη και

Δημιουργό, διότι αποδεικνύει απιστία προς τη μέλλουσα ζωή καί
συμβολίζει τον αφανισμό και την ανυπαρξία. Είναι ταυτόχρονα αντίθετη
προς τους υπό του Δημιουργού τιθέντας νόμους της φύσεως, oι οποίοι
προνοούν φθορά και αποσύνθεση και όχι καύση. Η καύση των νεκρών
είναι βιασμός της φύσεως, όπως ακριβώς οι πυρκαγιές των δασών
φέρνουν την οικολογική καταστροφή.
9) Οι υπέρμαχοι της καύσης των νεκρών επικαλούνται κυρίως ως λόγους,
την εξοικονόμηση χώρου και τη μόλυνση του υπεδάφους. Οι δικαιολογίες
όμως αυτές δεν ευσταθούν καί είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Αφού oι
άνθρωποι έχουν μολύνει την ατμόσφαιρα και απειλούν το όλο οικοσύστημα
με τις καταχρήσεις και την ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση των πόρων της Γης,
υποκριτικά ισχυρίζονται ότι κινδυνεύει η υγεία τους από τους νεκρούς.
Ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί με την καύση των νεκρών. Τα
αποτεφρωτήρια θα είναι εστίες οχληρίας και θα επιβαρύνουν την ήδη
μολυσμένη ατμόσφαιρα. Επί πλέον, θα υπάρχει ο κίνδυνος συγκάλυψης
εγκληματικών ενεργειών με την καταστροφή των τεκμηρίων.
10) Τα βαθύτερα αίτια της επιθυμίας για την καύση των νεκρών είναι ο
αγνωστικισμός, η αθεΐα και η έλλειψη πίστεως στη μετά θάνατο ζωή.
Η καύση των νεκρών είναι αποτέλεσμα της μηδενιστικής αντίληψης της
ζωής και δουλικής υποταγής σε συνθήκες ξένες προς τη λειτουργία της
φύσεως. Μόνο ελάχιστοι άθεοι, oι όποιοι τρέμουν με την ιδέα ότι είναι «κατ’
εικόνα Θεού» πλασμένοι, λόγω του εσωτερικού κενού της ψυχής τους και
της διχασμένης προσωπικότητάς τους, ίσως να θελήσουν να εκφράσουν
την επιθυμία να αποτεφρωθεί η σωρός τους, εκδιπλώνοντας έτσι την
εωσφορική εγωκεντρική ιδιορρυθμία τους.
Με την αλαζονική αυτή συμπεριφορά τους, αποκαλύπτουν την άσέβειά
τους προς τον Θεό και την έλλειψη πίστεως στην ύπαρξη της αιωνίου ζωής.
Φανερώνουν ακόμη το φόβο που τους διακατέχει και την απεγνωσμένη
προσπάθειά τους να φιμώσουν την εξεγειρόμενη συνείδησή τους. Έχουν
την ψευδαίσθηση ότι με την αποτέφρωση του σώματός τους θα καταλήξουν
στην ανυπαρξία και το μηδενισμό. Με τον τρόπο όμως αυτό αποκόπτουν
τους εαυτούς τους από την Εκκλησία δείχνοντας ότι δεν πιστεύουν στην
ανάσταση των νεκρών και στον παντοδύναμο Θεό, ο οποίος δύναται στους
έσχατους καιρούς να αναστήσει όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους,
ανεξαρτήτως του τρόπου του θανάτου τους.
Με μόνη διαφορά ότι θα αναστηθούν «οι τα αγαθά ποιήσαντες εις
ανάστασιν ζωής», «οι δε τα φαύλα πράξαντες εις ανάστασιν κρίσεως»
(Ίωάν. 5, 29).
11) Όσοι από τους ορθοδόξους χριστιανούς επιθυμούν την καύση των
νεκρών σωμάτων τους, ας γνωρίζουν ότι αποκόπτουν τους εαυτούς τους
από το θεανθρώπινο σώμα του Χρίστου. Η Εκκλησία, συνεπής προς τη
διδασκαλία του ιερού Ευαγγελίου, έχει κάθε δικαίωμα να αρνηθεί την
τέλεση της εκκλησιαστικής κηδείας και των εκκκλησιαστικών μνημοσυνών,
σε όσους θελήσουν νά αποτεφρωθούν μετά το θάνατο τα σώματά τους.
Ουδείς δύναται να εξαναγκάσει την Εκκλησία να ενεργήσει αντίθετα προς
τις πεποιθήσεις της.
του Μητρ. Κυρηνείας κ. Παύλου

Σημερα εγινε η εκκλησια οικος εμποριου. Αλιμονο να μην μας χωραει η γη .

Βλασφημουμε στον Θεο οτι δεν μας εδωσε πληρη χωρο για να θαβουμε
τους νεκρους με αυτο τον τροπο.Αλλα ολα γινονται γι' αυτον τον σκοπο, για
να μας υποχρεωσουν να κανουμε καυση των νεκρων δηθεν απο ελλειψη
χωρου , και να παμε εναντια στην παραδοση που θελει να γινεται ταφη
στους νεκρους Ο Κυριος μας μπηκε στο μνημα , για να καταργησει με την
ανασταση του τον θανατο. Ετσι και εμεις με την ταφη μας στο χωμα , θα
λαβουμε και την ανασταση των σωματων οταν ερθει κριναι ζωντας και
νεκρους

Είναι οι παπαδες φύλακες μυστικων αρχειων ελληνικης γνώσης ?

Ψαξτε τα λιγο αυτά και σας περιμένουν συγκλονιστικές εκπλήξεις
ΜΑΣΟΝΟΙ, Η ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΑΪΤΕΣ ΙΠΠΟΤΕΣ
Έπειτα από την καταστροφή του Ναού του Σολομώντα από τους
Βαβυλώνιους το 486 π.Χ., η πόλη της Ιερουσαλήμ είχε κατακτηθεί κατά
σειρά από τους Πέρσες, τους Έλληνες, τους Ρωμαίους και την χριστιανική
Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η οποία διατήρησε τον έλεγχο στην περιοχή έως
το 638 μ.Χ. Τότε εμφανίστηκε μία νέα δύναμη που κατέλαβε την πόλη στο
όνομα μίας νέας θρησκείας, που είχε ήδη επικρατήσει στην Αραβία. Με
επικεφαλής τον χαλίφη Ομάρ, οι ισλαμικές δυνάμεις είχαν νικήσει τον
βυζαντινό στρατό του Ηρακλείου στο Γιαρμούκ το 636. Ακολούθως
πολιόρκησαν την Ιερουσαλήμ, η οποία παραδόθηκε χωρίς μάχη τον
Φεβρουάριο του 638. Καθώς υπήρχε μία παράδοση ότι ο Μωάμεθ, ο
προφήτης και ιδρυτής του Ισλάμ, όταν βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ, είχε
αναληφθεί στους ουρανούς κατά τρόπο θαυμαστό προτού επιστρέψει στη
γη, για να κηρύξει την πίστη, η πόλη θεωρείτο ιερή για τους
μουσουλμάνους. Για να τιμήσουν το ταξίδι αυτό του προφήτη,
ανήγειραν δύο ιερά κτίσματα, το Τέμενος του Ομάρ και το τζαμί Αλ-
Ακσά, στην θέση του αρχικού ναού του Σολομώντα και του νέου ναού,
που είχε ανεγερθεί από τον βασιλιά Ηρώδη και καταστραφεί από τους
ρωμαίους το 70 μ.Χ. Τους πρώτους δύο αιώνες μετά την αραβική
κατάκτηση, οι σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων και χριστιανών ήταν
αρμονικές. Η αμοιβαία αυτή ανοχή, ωστόσο, διαταράχθηκε έπειτα από την
στέψη του Καρόλου, μετέπειτα Καρλομάγνου, ως βασιλέα των Φράγκων
από τον πάπα Λέοντα Γ’ το 800. Ο χαλίφης αλ-Χαρούν αλ-Ρασίντ
προσκάλεσε τις αρχές της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας να ανεγείρουν
έναν ξενώνα στην Ιερουσαλήμ. Το γεγονός αποτέλεσε την απαρχή μίας
ανανεωμένης χριστιανικής παρουσίας στην περιοχή, που προκαλούσε
ανησυχία στους μουσουλμάνους. Δύο αιώνες αργότερα ήταν οι χριστιανοί
που ανησυχούσαν, αφού στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες κατέφθαναν
αναφορές για επιθέσεις των μουσουλμάνων στους χριστιανούς ταξιδευτές
και τα ιερά προσκυνήματα.
Ο πάπας Ουρβανός Β’, που ανησυχούσε έντονα για τις επιθέσεις αυτές, με
ομιλία του στο συμβούλιο του Κλερμόντ την άνοιξη του 1096, ζήτησε από
τις ευρωπαϊκές δυνάμεις να παραμερίσουν τις διαφορές τους και να
ενωθούν σε έναν ιερό πόλεμο που θα απελευθέρωνε την Ιερουσαλήμ από
τους «απίστους». Όσοι έπαιρναν τα όπλα στο όνομα του Χριστού θα
κέρδιζαν άφεση αμαρτιών. Ο Ουρβανός διακήρυξε ότι η εκστρατεία
ήταν «θέλημα Θεού» (Deus il vult).
Την επομένη ημέρα μετά την έκκληση, το συμβούλιο παρείχε τα
προνόμια που είχε υποσχεθεί. Όσοι έλαβαν τα όπλα για την
απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης φορούσαν έναν ερυθρό σταυρό ως
έμβλημα και ονομάστηκαν «Σταυροφόροι». Για τους Αγίους Τόπους
ξεκίνησαν αρχικά 60.000 στρατιώτες, που συνοδεύονταν από πλήθη
αμάχων χωρικών και προσκυνητών, με γυναικόπαιδα, που ακολουθήθηκαν
το φθινόπωρο του 1096 από πέντε ακόμη στρατούς. Έπειτα από
κοπιαστική πορεία ενός έτους, οι Σταυροφόροι έφθασαν στις πύλες της
Ιερουσαλήμ. Μετά την κατάληψη της πόλης, οι Σταυροφόροι συνέρευσαν
στον ιερό ναό του Αγίου Τάφου (την θέση όπου πραγματοποιήθηκε η
Σταύρωση και η Ανάσταση). Εκεί ένας από τους πολέμαρχους, ο
Ρεϋμόνδος της Αγίλης, θεώρησε ότι το γεγονός αυτό «θα ήταν φημισμένο
σε όλους τους μεταγενέστερους αιώνες, καθώς μετέτρεψε τους κόπους και
τις λύπες μας σε χαρά και αγαλλίαση». Για τον Ρεϋμόνδο και τους
συμπολεμιστές του αυτή ήταν «μία ημέρα δικαίωσης για όλο τον
χριστιανισμό, ταπείνωσης των απίστων και ανανέωσης της πίστης».
Μεταξύ των ετών 1096 και 1250 πραγματοποιήθηκαν επτά σταυροφορίες.
Η συνέχιση των σταυροφοριών διευκόλυνε τα ταξίδια πολλών χιλιάδων
χριστιανών από και προς την Ιερουσαλήμ, όμως τα καραβάνια αυτά των
προσκυνητών δέχονταν συχνά τις επιθέσεις των μουσουλμάνων. Για να
προστατευτούν οι προσκυνητές, ιδρύθηκε το 1118 στην Γαλλία ένα
τάγμα πολεμιστών μοναχών. Ιδρυτές ήταν δύο ιππότες, ο Ούγος ντε
Παγιέν (Hugues de Payens) από την Βουργουνδία, και ο Γοδεφρείδος
του Σαιν Ομέρ (Godefroid de St. Omer), από τη νότια Γαλλία. Το τάγμα
ονομάστηκε «Πτωχοί Ιππότες του Χριστού και του Ναού του
Σολομώντος» και τα μέλη του ανέλαβαν όρκο πτώχειας. Το τάγμα
καθαγιάστηκε από την Καθολική Εκκλησία το 1128 στο συμβούλιο της
Τρουά (Troyes), ενώ ο εσωτερικός κανονισμός του γράφτηκε από τον Άγιο
Βερνάρδο του Κλαιρβώ. Οι Ναΐτες σύντομα απέκτησαν φήμη για την
πολεμική τους δεινότητα. Οι Ναΐτες έγιναν δεκτοί στην Ιερουσαλήμ μετά την
Πρώτη Σταυροφορία από τον Βαλδουίνο Α’, αυτοανακηρυγμένο βασιλιά της
Ιερουσαλήμ, και εγκαταστάθηκαν σε τοποθεσία κοντά στον παλαιό ναό του
Σολομώντα. Οι Ναΐτες αναφέρονται από τον αρχιεπίσκοπο της Τύρου
Γουλιέλμο, το κείμενο του οποίου χρονολογείται στα έτη 1170-1174. Ο
Γουλιέλμος αναφέρει ότι «ορισμένοι ευγενείς, ευσεβείς και
αφιερωμένοι στον θεό άνδρες της τάξης των ιπποτών, εντάχθηκαν
στην υπηρεσία του Χριστού ενώπιον του Πατριάρχη [της
Ιερουσαλήμ]» και ότι υποσχέθηκαν να ζήσουν «χωρίς προσωπικά αγαθά,
δεσμευμένοι από όρκους αγνότητας και υπακοής». Καθώς δεν είχαν
κάποιο ναό «ούτε κάποια συγκεκριμένη κατοικία, ο βασιλιάς τους
παραχώρησε για ορισμένο χρονικό διάστημα ένα μέρος για να
εγκατασταθούν, στη νότια πτέρυγα του παλατιού, κοντά στον Ναό του
Κυρίου. Οι ιερείς του Ναού του Κυρίου τους παραχώρησαν, με κάποιους
όρους, μία περιοχή που κατείχαν οι ίδιοι κοντά στο παλάτι, την οποία οι
ιππότες χρησιμοποίησαν ως χώρο εξάσκησης. Ο βασιλιάς και οι ευγενείς
του, καθώς και ο Πατριάρχης και οι επίσκοποι της εκκλησίας τους έδωσαν
προνόμια στις περιοχές κυριότητάς τους, άλλα για λίγο καιρό και άλλα σε
μόνιμη βάση. Τα προνόμια αυτά εξασφάλιζαν τους ιππότες στο θέμα της
τροφής και της ενδυμασίας. Το βασικό καθήκον τους, που τους είχε
αναθέσει ο σεβαστός Πατριάρχης και οι λοιποί επίσκοποι, ώστε να
απαλλαχθούν από τις αμαρτίες τους, ήταν η προστασία των οδών και των
διαδρομών προς τα προσκυνήματα από τις επιθέσεις κλεφτών και
κακοποιών. Διασφάλιζαν έτσι τους προσκυνητές».Οι Ναΐτες είχαν
κοσμική ενδυμασία για εννέα έτη μετά την ίδρυσή τους, ενδυμασία
που τους είχε δωριθεί. Το 1125, όμως, ένα συμβούλιο στην Γαλλία
αποφάσισε να καθιερωθεί ως ενδυμασία τους ένας λευκός μανδύας.
Εκείνη την περίοδο υπήρχαν εννέα ιππότες, ο αρχιεπίσκοπος Γουλιέλμος,
ωστόσο, παρατηρεί ότι «ο αριθμός τους άρχισε να μεγαλώνει και η
ιδιοκτησία τους να πολλαπλασιάζεται». Έως το 1174 το τάγμα είχε αυξηθεί
τόσο, ώστε, «υπάρχουν σε αυτό το τάγμα σήμερα περίπου 300 ιππότες
που φέρουν λευκούς μανδύες».Το τάγμα είχε συγκεντρώσει σημαντικό
πλούτο, όπως παρατηρούσε ο Γουλιέλμος: «Λέγεται ότι κατέχουν
τεράστια περιουσία τόσο εδώ όσο και overseas, ώστε να μην υπάρχει
τώρα μία περιοχή του χριστιανικού κόσμου που να μην έχει
παραχωρήσει στους εν λόγω αδελφούς ένα μέρος των αγαθών της.
Μερικοί σήμερα υποστηρίζουν ότι ο πλούτος τους είναι ίσος με τους
θησαυρούς των βασιλέων. Ονομάζονται Αδελφοί του Τάγματος του
Ναού, διότι διαθέτουν στρατόπεδο στο παλάτι, δίπλα στον Ναό του
Κυρίου. Αν και για μεγάλο διάστημα τίμησαν το τάγμα τους με την δράση
τους και εκπλήρωσαν με επαινετή σύνεση την αποστολή τους, αργότερα,
επειδή παρέβλεψαν την ταπεινότητα (που ως γνωστόν είναι ο φύλακας
όλων των αρετών και δεν μπορεί να χαθεί, αφού βρίσκεται στην
χαμηλότερη θέση), απομακρύνθηκαν από το Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ,
από το οποίο είχε ιδρυθεί το Τάγμα τους και από το οποίο είχαν λάβει τα
πρώτα προνόμιά τους. Αρνήθηκαν να υπακούουν στο Πατριαρχείο, σε
αντίθεση με τους προκατόχους του. Επίσης αφαίρεσαν χρήματα και
καρπούς από τους ναούς του Κυρίου, προκάλεσαν αναστάτωση στις
ιδιοκτησίες του Πατριαρχείου και κατέστησαν ιδιαίτερα ενοχλητικοί».
Η συσσώρευση πλούτου από τους Ναΐτες αποτέλεσε, εννέα αιώνες μετά
την άφιξη των Σταυροφόρων στους Αγίους Τόπους στο όνομα του Χριστού,
την βάση της πλοκής του θεωρούμενου ως καλύτερου αμερικανικού
αστυνομικού μυθιστορήματος. Στο έργο του Ντάσιελ Χάμμετ Το Γεράκι
της Μάλτας, ο χοντρός, άπληστος και ύπουλος Κάσπαρ Γκούτμαν
αναφέρει την ιστορία ενός χαμένου αγαλματιδίου, ένθετου με
κοσμήματα, που παρίστανε «ένα μαύρο πουλί» και το οποίο είχε
κατασκευάσει το σταυροφορικό τάγμα των Ιωαννιτών Ιπποτών της
Ιερουσαλήμ, δώρο προς τον βασιλιά Κάρολο της Ισπανίας. Ο
Γκούτμαν παρατηρεί στο έργο ότι οι ιππότες «ήταν πάμπλουτοι»
χάρις στα λάφυρα των επιχειρήσεών τους, και συνεχίζει: «Όλοι μας
γνωρίζουμε ότι για αυτούς, όπως και για τους Ναΐτες, ιερός πόλεμος
σήμαινε ουσιαστικά λεηλασία».
Μετά την ανάκτηση της Ιερουσαλήμ από τους μουσουλμάνους το 1239, οι
Ναΐτες απέκτησαν το νησί της Κύπρου ως έδρα του τάγματος, ενώ
χρησιμοποίησαν τον τεράστιο πλούτο που είχαν συσσωρεύσει, για
να καθιερωθούν στην Γαλλία ως διεθνείς τραπεζίτες και οικονομικοί
σύμβουλοι. Ο «Ναός του Παρισιού» κατέστη η καρδιά της παγκόσμιας
οικονομίας τον 13ο αιώνα, έτσι που οι Ναΐτες, αρχικά γνωστοί ως
«Πτωχοί Ιππότες του Χριστού» ήταν πλουσιότεροι από κάθε άλλη
κυβέρνηση στην Ευρώπη, ενώ διέθεταν 9.000 οικήματα και κάστρα.
Οι τάξεις του Τάγματος περιελάμβαναν 15-20.000 ιππότες και
κληρικούς, καθώς και χιλιάδες squires, υπηρέτες και υποτελείς.
Αν και οι περισσότεροι Σταυροφόροι φαίνεται ότι ενδιαφέρονταν
περισσότερο να κερδίσουν χρήματα παρά να καταστήσουν τους Αγίους
Τόπους τόπο ασφαλή για τους χριστιανούς, η εισδοχή ενός νεαρού στο
Τάγμα που ονομαζόταν Ζακ ντε Μολαί (Jacques de Molai) φαίνεται ότι
οφειλόταν αποκλειστικά στην ευσέβειά του. Ο ντε Μολαί, που είχε γεννηθεί
το 1244 στο Βίτρεϋ της Γαλλίας, εισήλθε στο Τάγμα των Ναϊτών το 1265,
σε ηλικία εικοσιενός ετών. Αφού ανήλθε γρήγορα στα αξιώματα του
τάγματος, έμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα στην Αγγλία. Τελικά ορίστηκε
γενικός επόπτης του τάγματος σε όλη την Αγγλία, ενώ μετά τον θάνατο του
Τέοβαλντ Γκωντέν, 22ου μάγιστρου, κατέστη επικεφαλής του τάγματος.
Τότε μετακινήθηκε από την Αγγλία στην Κύπρο. Το φθινόπωρο του 1307
πληροφορήθηκε ότι είχε ανακληθείς την Γαλλία με εντολή του βασιλιά
Φιλίππου Δ’ του Ωραίου και του πάπα Κλημέντιου Ε’. Πιστεύεται ότι η δίκη
που ακολούθησε ήταν αποτέλεσμα του φόβου του βασιλιά και του πάπα
για την αυξημένη ισχύ και τον τεράστιο πλούτο των Ναϊτών. Μία άλλη
ερμηνεία υποστηρίζει ότι ο Φίλιππος είχε τεράστιες οφειλές προς το Τάγμα,
το οποίο εξάλειψε, για να τις τερματίσει.
Την Παρασκευή, 13 Οκτωβρίου 1307, βασιλικοί δικαστικοί αξιωματούχοι
εισέβαλαν στο αρχηγείο των Ναϊτών στο Παρίσι και συνέλαβαν τους
ιππότες. Οι ιππότες φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν και αναγκάστηκαν να
ομολογήσουν ότι ήταν ένοχοι αίρεσης, λατρείας του Διαβόλου και
σεξουαλικών διαστροφών. Τους προσφέρθηκε η δυνατότητα να
αποκηρύξουν τις πεποιθήσεις τους, ειδάλλως θα θανατώνονταν. Ενώ ο ντε
Μολαί ομολόγησε έπειτα από βασανιστήρια, σύντομα την αποκήρυξε. Μαζί
με έναν άλλο καταδικασμένο Ναΐτη ιππότη, οδηγήθηκε σε ένα νησάκι στον
Σηκουάνα, κοντά στον καθεδρικό της Νοτρ Νταμ και πέθανε στην πυρά το
1312. Σύμφωνα με έναν θρύλο, όταν τον τύλιγαν οι φλόγες,
προφήτευσε ότι ο βασιλιάς και ο πάπας θα πέθαιναν σε έναν χρόνο.
Η προφητεία επαληθεύτηκε, πριν όμως ο πάπας πεθάνει, είχε
διαλύσει το τάγμα και προειδοποίησε ότι όποιος σκεπτόταν να
ενταχθεί σε αυτό θα αφοριζόταν και θα κατηγορείτο ως αιρετικός.
Μία από τις πολλές ιστορίες, θρύλους και μύθους που αναπτύχθηκαν για
τους Ναΐτες είναι ο ισχυρισμός ότι κατείχαν μυστικές γνώσεις. Ένα αρχαίο
κειμήλιο, γνωστό ως το ντοκουμέντο Ρούμπαντ, ανέφερε ότι οι ιππότες
είχαν «μυστικές γνώσεις», τις οποίες είχαν αποκτήσει από «διάφορα
βιβλία». Αυτή η «ολοκληρωμένη και απόλυτη γνώση» μίας μυστικής
σοφίας είχε αποκαλυφθεί μόνο στους «μυημένους». Ο Ραούλ ντε
Πρέσλε, ένας νομικός της εποχής, ανέφερε ότι το τάγμα διατηρούσε
με τρόπο αυστηρό ένα μυστικό, που ήταν τόσο σημαντικό, ώστε τα
μέλη του τάγματος θα προτιμούσαν να αποκεφαλιστούν παρά να το
αποκαλύψουν. Υποτίθεται ότι ο ντε Μολαί, λίγο πριν τον θάνατό του, είχε
πει στους εξεταστές του ότι θα ήθελε να τους πει «κάποια πράγματα», αλλά
δεν ήταν κατάλληλοι να τα ακούσουν. Όσον αφορά αυτήν την κρυφή
πλευρά των Ναϊτών, ο ιστορικός της μασονίας Κ.Γ. Ληντμπήτερ γράφει
ότι το τάγμα ήταν «ένα από τα θησαυροφυλάκια της Κρυφής Γνώσης
της Ευρώπης τον 12ο και 13ο αιώνα, αν και τα μυστήρια στο σύνολό
τους αποκαλύπτονταν μόνο σε μερικούς».
Η τύχη των Ναϊτών, μετά την εκτέλεση του ντε Μολαί και το παπικό
διάταγμα που καταργούσε το τάγμα, αποτελεί θέμα αμφιλεγόμενο
μεταξύ των ιστορικών του ελευθεροτεκτονισμού. Η επικρατούσα
άποψη είναι ότι οι εναπομείναντες Ναΐτες κατέφυγαν στη Σκωτία,
όπου προστάτευσαν τον πολεμιστή βασιλιά Ρόμπερτ Μπρους. Ο
Μπρους, που πολεμούσε τους Άγγλους, δεν διέθετε ισχυρές δυνάμεις από
μόνος του, οπότε διακήρυξε ότι όλοι οι Ναΐτες ήταν καλοδεχούμενοι. Στη
μάχη του Μπάννοκμπερν, στις 24 Ιουνίου 1314, οι Σκώτοι παρέταξαν
στρατό πεζών, οπλισμένων με δόρατα, και τοξοτών.H μάχη εξελισσόταν σε
βάρος των Σκότων, όμως προς το τέλος της μάχης εμφανίστηκε το ιππικό
των Ναϊτών. Οι Άγγλοι τους εξέλαβαν για ενισχύσεις του αντιπάλου και
υποχώρησαν. Μετά την επιτυχία αυτή οι Ναΐτες εγκαταστάθηκαν σε κάποια
νησιά, στα δυτικά παράλια της Σκωτίας, για ογδόντα χρόνια. Στα τέλη του
14ου αιώνα μετακινήθηκαν στα ανατολική παράλια και
εγκαταστάθηκαν στο Άμπερντην, μετονομαζόμενοι σε
ελευθεροτέκτονες.
Αυτός ο μετασχηματισμός των Ναϊτών από πολεμιστές ιππότες που
υπεράσπιζαν τους προσκυνητές των Αγίων Τόπων σε ελευθεροτέκτονες
ερμηνεύεται με την ανάμειξη των δογμάτων των Ναϊτών με τις δοξασίες των
αρχαίων μυστηριακών λατρειών των Κελτών. Η συγχώνευση αυτή τελικά
κατέληξε στο σχηματισμό ενός από τους πιο σημαντικούς κλάδους του
ελευθεροτεκτονισμού: του Βασιλικού Τάγματος της Σκωτίας. Γνωστό ως
Σκωτικό Τυπικό, άνθησε σε διάφορα μέρη της Ευρώπης, ενώ αργότερα
μεταδόθηκε και ευδοκίμησε στην Αμερική.
Μία άλλη άποψη για την τελική τύχη των Ναϊτών ιπποτών μετά την
εκτέλεση του ντε Μολαί και την παπική απαγόρευση του τάγματος
αμφισβητεί τον ισχυρισμό ότι οι Ναΐτες ήταν οι πραγματικοί πρόγονοι του
ελευθεροτεκτονισμού. Ο ιστορικός Τζάσπερ Ρίντλεϋ (Jasper Ridley) θεωρεί
ότι απλώς ορισμένοι ελευθεροτέκτονες επέλεξαν να πιστεύουν ότι θα ήταν
πιο ρομαντικό για τον τεκτονισμό να κατάγεται από ένα καταδιωγμένο
θρησκευτικό ιπποτικό τάγμα παρά από εμπορικές ενώσεις Άγγλων
λιθοξόων
ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΜΠΟΥΣ ΓΙΑ
ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ!
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΑΙ ότι το Greek American News Agency ήδη με βάση
αποκλειστικές πληροφορίες από που δημοσιοποίησε για πρώτη φορά και
με αφορμή τα όσα τραγικά επέφερε ένα ατυχές τυχαίο περιστατικό στις 9
Δεκεμβρίου -και ενώ ήδη η κατάσταση στην Ελλάδα είχε ξεφύγει σε άλλες
καταστάσεις με πλήρη και απόλυτο έλεγχο από άλλα στοιχεία -
προειδοποιούσαμε με σαφήνεια και καθαρότητα λόγου και θέσεων. Ότι
αυτό που από τις 8 Δεκεμβρίου μέχρι και σήμερα συμβαίνει στην Ελλάδα
-και δεν έχει προηγούμενο - δεν ήταν αυτό που φαίνεται...
Γράφαμε (με πηχαίους τίτλους) ΠΡΟΣΟΧΗ και με αδιάσειστα στοιχεία
αναφέραμε ότι όλα όσα γίνονταν είχαν προαναγγελθεί από τον εκδότη και
διευθυντή του ΒΗΜΑτος κ. Σταύρο Ψυχάρη ήδη από τις 29 Ιουνίου 2007.
Την επομένη 10 Δεκεμβρίου (08) δώσαμε περισσότερα στοιχεία για όσα
αναφέραμεστις 9 Δεκεμβρίου (08) με σχετικό ρεπορτάζ υπό τον τίτλο
ΚΑΠΟΙΟΙ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΣΑΝ...
Εν συνεχεία στις 12 Δεκεμβρίου δώσαμε στην ευρύτερη ελληνική
δημοσιότητα αποκαλυπτικά video με Αλβανούς την ώρα των επεισοδίων
και εν ώρα "δράσης". Αυτό που δεν πέρασε απαρατήρητο από τους
αμερικανούς, και όσους σχεδιάζουν για εμάς χωρίς εμάς και ενδεχομένως
να είναι και η "σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι" των Αμερικανών είναι η
δήλωση του Ρώσσου πρέσβη στην Αθήνα στις 19.12.08 Εκείνη την χρονική
στιγμή, παρότι η ροή των πληροφοριών από πηγές που δεν επιδέχονται
διάψευση δεν έχει σταματήσει, εν τούτοις κρίθηκε ότι οι αποκαλύψεις (μας)
έπρεπε να σταματήσουν. Το λέγαμε άλλωστε, για να μη ρίχνεται λάδι στη
φωτία. Προτάξαμε τον εθνικό συμφέρον και καλό, παρά μια ακόμα
δημοσιογραφική επιτυχία ή άλλη μια αποκάλυψη. Τα γεγονότα που σήμερα
διαδραματίζονται στη Γάζα -το φυτίλι δυστυχώς που κινδυνεύει να απλώσει
τη φλόγα του πολέμου και να κλιμακωθούν οι ανεξέλεγκτες καταστάσεις και
αλλού έχει ανάψει απειλώντας να δυναμιτίσει την παγκόσμια ειρήνη (και
δεν είναι κινδυνολογία )- δεν είναι άσχετα μεταξύ τους... Αυτό μόνο αρκεί
για δώσει τροφή σκέψης και προβληματισμού για κάθε σκεπτόμενο πολίτη
του κόσμου.

Σήμερα, 31 Δεκεμβρίου, παραμονές πρωτοχρονιάς του νέου έτους 2009,

και περίπου 22 ημέρες πριν την ανάληψη των καθηκόντων του
νεοεκλεγέντος 44ου Αμερικανού προέδρου Barack Obama, δυστυχώς και
με δεδομένο ότι όποτε έρχονται στην εξουσία οι δημοκρατικοί το θέατρο
των στρατιωτικών επιχειρήσεων δράσης αλλάζει και μετατοπίζεται
στα Βαλκάνια, συνδυάζοντας και τις πληροφορίες μας για σποραδικά
επεισόδια στο Κόσσοβο, επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες, οι πηγές
αλλά και οι φόβοι μας για τις επερχόμενες εξελίξεις στην Ελλάδα.
Δυστυχώς με τα όσα συγκλονιστικά αποκαλύπτει σήμερα ο συνάδελφος κ.
Λάμπρος Παπαντωνίου, γνωστός για την μαχητικότητα του αλλά και την
εγκυρότητα των πληροφοριών και πηγών που διαθέτει-όντως επι 30 χρόνια
και πλέον στις επάλξεις της μαχόμενης αποκαλυπτικής και με άποψη
δημοσιογραφίας- το μόνο που ειλικρινά ευχόμαστε είναι να μην
επαληθευτεί ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ! Ούτε από όσα μεταδίδονται από τον κ.
Παπαντωνίου, ούτε πολύ περισσότερο από όσα ξέρουμε -και όχι μόνον
εμείς που βρισκόμαστε στην άλλη άκρη του ατλαντικού αλλά και στην
Ελλάδα - εδώ και πολύ καιρό όχι μόνο εμείς, αλλά και ο ίδιος ο Έλληνας
πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής! Αρκετό καιρό τώρα ο κ. Καραμανλής
γνωρίζει από σχετικές πληροφορίες που του είχουν μεταφερθεί αρμοδίως
και υπεύθυνα με στοιχεία που αφορούν στην δράση εντός της Ελλάδος
εξωελληνικών σκοτεινών κέντρων. Εμείς εκείνο που θα πούμε είναι αυτό
που γράφαμε στις 9 Δεκεμβρίου 08. Όντως κ. Ψυχάρη "ότι η Ελλάδα έχει
εμπλακεί σε μια σκληρή αναμέτρηση" και δυστυχώς έχει "γίνει στόχος
εκδικητικής μανίας. Διότι όλοι γνωρίζουμε πλέον πώς αντιδρούν οι μεγάλες
δυνάμεις..." ΕΣΕΙΣ που τα γράφατε κάτι θα ξέρατε... όπως ορθώς
αναλύοντας το ίδιο άρθρο σας είχε επισημάνει και ο Θύμιος Παπανικολάου
στις 12 12 08 σε σχετικό άρθρο του στο περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ.
ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΔΙΑΨΕΥΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΤΟΥΝ ΟΛΑ ΟΣΑ
ΞΕΡΟΥΜΕ και γνωρίζουμε απο αξιόπιστες πηγές αλλά ΚΑΙ ΟΣΑ
ΓΡΑΦΕΙ σήμερα 31.12.08 Ο κ.ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
συνωμοσιολογία και επικίνδυνη σεναριογραφία. Μακάρι... ΊΔΩΜΕΝ.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
Ως πρόλογος ανταπόκρισης του γνωστού έγκριτου συναδέλφου κ.
Λάμπρου Παπαντωνίου τα εξής :
Θέλουν να δέσουν με «τετελεσμένα» τον Ομπάμα πριν αναλάβει! Η
Ελλάδα θα ριχτεί στο χάος, την ακυβερνησία, την ηθική, κοινωνική και
οικονομική καταστροφή-εξόντωση!

► ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΝ ΑΛΒΑΝΙΑ – ΣΚΟΠΙΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ &
ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ Η ΜΟΣΧΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΩΓΟΙ ΤΗΣ! (δεν
είναι τυχαίες οι τελευταίες μαζικές και συγχρονισμένες προκλήσεις
Σκοπίων και Τουρκίας)

► Η ΒΟΡΕΙΑ ΚΥΡΙΩΣ ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΖΑΡΙΑ

ΑΣΥΔΟΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ!

► ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΠΑΣΟΚ & ΚΚΕ

ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ!

► ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ «BIG – BANG»

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ
ΧΩΡΑΣ, με είσοδο στην Κυβέρνηση και Βουλευτών εκτός Ν.Δ.!
► ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΙ ΤΣΙΠΡΑΣ

► ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ

ΕΥΡΩ ΜΕ ΜΟΧΛΟ ΤΟΥΣ ΑΜΟΙΡΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΑΡΧΗ ΑΠΟ
ΕΛΛΑΔΑ!

Ο Λ. Παπαντωνίου μεταδίδει εκτάκτως από την Ουάσινγκτον, αποκλειστικά

για το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
YΠΟΛΟΓΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΠΟΥΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΠΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ
ΕΚΤΑΚΤΟ
Ουάσιγκτον, του Λάμπρου Παπαντωνίου
Υπόλογη η Κυβέρνηση Μπους για τις ταραχές στην Ελλάδα!
Απεργάζεται μεθόδους για την αποσταθεροποίησή της, ώστε ο
νεοεκλεγείς Μπαράκ Ομπάμα να βρεθεί προ τετελεσμένων
γεγονότων, από τα οποία δεν θα μπορεί εύκολα να απεμπλακεί ! Ό,τι
ακριβώς γίνεται και με τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς εναντίον της
Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Βέβαια παραμένει το τεράστιο
ερώτημα, κατά πόσο ο κ. Ομπάμα έχει επίγνωση αυτής της πολιτικής
από την στιγμή που είθισται ο κ. Μπους να τον ενημερώνει για κάθε
ζήτημα.
Άλλωστε μόνο ένας ανόητος δεν θα μπορούσε νʼ αντιληφθεί, πως όλη αυτή
την ιστορία των ταραχών στην Αθήνα, με αφορμή την τραγική
δολοφονία του άμοιρου 15χρονου, Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, την
υποκινούν φορείς της Αμερικανικής Κυβέρνησης, που ελλοχεύουν
στην Αθήνα! Να υπενθυμίσουμε, ότι το Κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα
είναι το μεγαλύτερο μετά το Κάιρο, με όλων των ειδών τα μέσα!
Διαθέτει ακόμη και επαγγελματίες δολοφόνους, σύμφωνα με την
Επιτροπή της Αμερικανικής Γερουσίας για θέματα Intelligence
(Μυστικών Υπηρεσιών και Πληροφοριών)!

«ΑΥΤΑ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ…»

Η δολοφονία του μαθητή, όπως την χαρακτήρισε και ο Πρόεδρος της
Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, έδωσε το έναυσμα να
γίνει μια άνευ προηγουμένου εκστρατεία κατά της Ελλάδας, με στόχο
την ανατροπή της Ελληνικής Κυβέρνησης και την
αποσταθεροποίηση της χώρας. Εκστρατεία που άρχισε από την
Αθήνα, με όλες αυτές τις κατευθυνόμενες κινητοποιήσεις των
κουκουλοφόρων, που προκάλεσαν απίστευτους και πρωτοφανείς σε
αγριότητα και εχθρικότητα βανδαλισμούς. Και όπως υποστηρίζουν τα
στημένα δημοσιεύματα βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή!!!

Έπεται άγρια συνέχεια!!!

Αποκορύφωμα, όλη αυτή η απαράδεκτη και ανεξήγητη στάση του
Αμερικανικού Τύπου και γενικά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης
εναντίον της Ελλάδας. Με κακοήθεια, ύβρεις, δοσμένα άρθρα και
δημοσιεύματα και ένα σωρό αθλιότητες, ασφαλώς
χρηματοδοτούμενα, κατά «το παλιά μου τέχνη κόσκινο», έβαλαν
στόχο την Ελλάδα, όχι ασφαλώς τυχαία. Οι ταραχές και η
ενορχηστρωμένη κακόβουλη επίθεση των αμερικανικών μέσων
ενημέρωσης αποτελούν ένα και το αυτό πράμα. Είναι αλληλένδετα.
ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΕΣΟΥΝ ΤΟΝ ΟΜΠΑΜΑ ΜΕ «ΤΕΤΕΛΕΣΜΕΝΑ»
Αξιόλογοι παρατηρητές, προσκείμενοι στο αμερικανικό Intelligence, εδώ
στην Ουάσιγκτον, υποστηρίζουν ότι αυτό που επιχειρεί η απερχόμενη
επίσημη Αμερικανική Κυβέρνηση είναι να σύρει το χαλί της εξουσίας από
τον κ. Καραμανλή ώστε ο Barack Obama να βρεθεί προ τετελεσμένων
γεγονότων! Ο Ομπάμα όμως πρέπει λογικά να έχει πλήρη γνώση μέχρι και
της τελευταίας λεπτομέρειας αυτών των σχεδίων. Άλλωστε, ο ίδιος μας
είχε πει, στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου, στο ξενοδοχείο Χίλτον,
στο Σικάγο, στις 7 Ιανουαρίου, στην οποία ο γράφων ήταν παρών, ότι
ενημερώνεται καθημερινά από το Ιntelligence και μάλιστα είναι
ικανοποιημένος!! Κατά συνέπεια, είναι φύσει αδύνατον, ο νεαρός
Πρόεδρος να μην έχει γνώση περί των τεκταινομένων στην Ελλάδα.
Και άρα θα έχει ευθύνη εάν δεν τα σταματήσει από τώρα!

ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αμερικανοί πρακτορίσκοι έχουν μεταβληθεί σε «εταιρεία εργολάβων»
που εξυπηρετεί βασικά συμφέροντα Τουρκίας και Σκοπίων και όχι
των ΗΠΑ Στόχος τους η αποσταθεροποίηση της Ελλάδας πριν καλά
καλά αναλάβει ο φιλικός Ομπάμα Τo λέμε ξεκάθαρα και χωρίς
περιστροφές, ότι πρόκειται για μια covert operation (μυστική
επιχείρηση) εναντίον της Πατρίδας μας! Και πάνω στην κατάπτυστη
βάση προώθησης δήθεν των αμερικανικών εθνικών συμφερόντων,
κατά το «ο θάνάτος σου, η ζωή μου!». Επιχείρηση που έχουν
συλλάβει και εκτελούν υπόγειοι δικτατορίσκοι εν αγνοία του
Αμερικανικού Δημοκρατικού λαού, αρρωστημένα μυαλά με δυο λόγια,
που αυταρέσκονται να καθορίζουν τις τύχες του κόσμου και να
διατηρούν για τους εαυτούς τους το αξίωμα του πραγματικού
«Πλανητάρχη». Και αυτή τη φορά νιώθουν και είναι «πλανητάρχες» μια
και έχουν την πλήρη κάλυψη της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπους, κάτι
που μοιάζει με εντολή «λευκού χειρισμού»… και αδίστακτης δράσης!

ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΕΡΙΖΩΣΕΙ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΒΑΛΟΥΝ ΣΤΟΝ ΓΥΨΟ;

Ξέρουμε πολύ καλά, ότι ο Μπαράκ Ομάμπα, ως έγχρωμος από τα

γενοφάσκια του, και έχοντας μέντορά του τον Αμπραάμ Λίνκολν, πρεσβεύει
το ξερίζωμα όλων αυτών τα τρομακτικών παραεξουσιών που δένουν
χειροπόδαρα την εικόνα και τα χέρια της Αμερικής, εμπλέκοντάς την σε
κρίσεις με πολυδάπανες και απάνθρωπες λύσεις, που εξασφαλίζουν όμως
δισεκατομμύρια δολάρια σε συγκεκριμένους πάντα «παίκτες», εκτός πια αν
ο Ομπάμα άλλαξε τόσο αμέσως μετά την εκλογική του νίκη, στις 4
Νοεμβρίου.
Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και για τον νεοκλεγέντα Αντιπρόεδρο, Τζόσεφ
Μπάιντεν, που έχει τίτλους υποστήριξης της Ελλάδας, όλα τα χρόνια που
υπηρέτησε στη Γερουσία, και μόλις προθχές αποκάλυψε, ότι όταν ο
Μπαράκ Ομπάμα του πρότεινε την Αντιπροεδρία, την αποδέχθηκε με τον
σαφή όρο, ότι θα παίρνει μέρος οπωσδήποτε σε όλες τις κρίσιμες
αποφάσεις, που αφορούν την εσωτερική και εξωτερική πολιτική!
Οφείλουν λοιπόν και οι δυο, να απαλλάξουν αυτήν την χώρα, από ένα
Intelligence, που στην πλειονότητά του απαρτίζεται από σαθρά και
αρρωστημένα υποκείμενα, που έχουν προκαλέσει και προκαλούν τεράστια
ζημιά στ΄ αμερικανικά συμφέροντα. Γι΄ αυτό και η Αμερική έφθασε στο
σημερινά κατάντημα, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά και χτυπάει
διάλυση! Έφτασε στο σημείο, το αμερικανικό Intelligence, να χρησιμοποιεί
και αγράμματους πράκτορες, όταν κανείς λάβει υπόψη τους ομογενείς
εκείνους, που κυκλοφορούν, εδώ στην αμερικανική πρωτεύουσα,
μετρημένοι στα δάχτυλα του χεριού, αλλά και τα εν Ελλάδι υποτακτικά τους,
που βρίσκονται στον ίδιο παρανομαστή, με κύριο και αποκλειστικό
γνώμονα το χρήμα, τις βίλλες και τα πάσης φύσεως πλούτη! Η μεγαλύτερη
καταισχύνη! Πάντως, επισημαίνουμε, όλως ιδιαίτερα πως η χρονική
περίοδος μέχρι και τις 20 Ιανουαρίου, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη για την
Ελλάδα!!

ΤΕΛΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ

Τα συνεταιράκια των Δυτικών Βαλκανίων το 2007 (λείπει προσωρινά ο
Θάτσι του Κοσσόβου)
Έχουν μοιράσει δουλειές, επιρροές, εισροές και την Βόρεια Ελλάδα
Ο Μπερίσα θέλει «Τσαμουριά», ο Γκρούεβσκι «Αιγιακή Μακεδονία»
(ενώ η Τουρκία από ανατολικά θέλει Θράκη, Αιγαίο, Κύπρο)
Με όσους αξιόλογους πολιτικούς αναλυτές και αν μιλήσαμε, τις μέρες
αυτές, μας κατέστησαν ξεκάθαρο, ότι η συντονισμένη αυτή αναρχία
αποσκοπεί στην Βαλκανοποίηση της Ελλάδας και έχει άμεση σχέση, με τις
αναμενόμενες γεωπολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια! Αιχμή του δόρατος οι
Αλβανοί, οι Σκοπιανοί και, όλως ιδιαίτερα, οι παράνομοι διαβιούντες στην
Ελλάδα παράνομοι μετανάστες, που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο. Όλοι
αυτοί θα χρησιμοποιηθούν εν ευθέτω χρόνω...

ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ ΜΕΣΩ ΣΚΟΠΙΩΝ

Τα χειρότερα βρίσκονται μπροστά μας, διότι, όπως λένε πολιτικοί

παρατηρητές, ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε, διότι οι Αμερικανικές Υπηρεσίες
Πληροφοριών, δεν έχουν χρησιμοποιήσει ως τώρα την αποκαλούμενη
εφεδρεία των Αλβανών! Άλλωστε, δεν είναι κρυφό ότι, την παραμονή
της έναρξης των ταραχών, έστειλαν στην Θεσσαλονίκη τον
αρχιεγκληματία των Βαλκανίων, Χασίμ Θάτσι, από την Πριστίνα του
Κοσσυφοπεδίου. Και τα σενάρια είναι πολύμορφα και πολύπλοκα, αρκεί
και μόνο να λάβει κανείς υπόψιν τα δυο Καλάζνικοφ, που
χρησιμοποιήθηκαν εναντίον του λεωφορείου των Ματ ή τις περίεργες
αφίξεις ανδρών (Αλβανών) από τα Σκόπια, που κατέλυσαν σε
συγκεκριμένα ξενοδοχεία των Αθηνών τις κρίσιμες ημέρες…. Αν
μπορούσαμε μάλιστα να αποκαλύψουμε επώνυμα τα όσα μας έχουν
εκμυστηρευτεί συγκεκριμένοι Ομογενείς πράκτορες, που δρουν εδώ στην
Ουάσιγκτον, για τις μεθόδους που απεργάζονται σκοτεινοί αμερικανικοί
κύκλοι της Κυβέρνησης Μπους, τότε θα έφριττε και ο πιο ανυποψίαστος
αναγνώστης!

CRISIS MADE IN USA

Καμμιά άλλη χώρα πάντως στον κόσμο - μήτε η γειτονική Τουρκία - έχει
την δύναμη και την υποδομή να κάνει αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα,
εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες! Το αν η επίσημη Ουάσιγκτον των
Μπους-Ομπάμα θέλει να πλήξει την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δικαίωμά της,
γιατί έτσι σαθρά νομίζει πως θα επιλύσει την επικείμενη αμερικανική
οικονομική κατάρρευση, που επέρχεται σαν λαίλαπα. Ήδη, η χώρα
βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική ύφεση, οι κοινωνικές αναταραχές
βρίσκονται προ των πυλών, γι΄ αυτό και ο κ. Μπους απεφάσισε την
ανάπτυξη χιλιάδων αμερικανικών στρατευμάτων, στις μεγάλες πόλεις, κάτι
που υιοθετεί πλήρως και ο Μπαράκ Ομπάμα. Η «Ουάσιγκτον Πόστ» το
έκανε μείζον θέμα. Το αιτιολογικό είναι η προστασία της χώρας από
τρομοκράτες. Η αλήθεια είναι η καταστολή των αναμενομένων κοινωνικών
ταραχών, λόγω της ανεργίας, της φτώχειας και της κοινωνικής εξαθλίωσης,
που μαστίζουν αυτή την χώρα. Είναι αυτά που καταλογίζουν τʼ αμερικανικά
δημοσιεύματα ότι τάχα τα έχει η Ελλάδα, ενώ τα έχει η ίδια η Αμερική και
στην πιο τραγική τους μάλιστα διάσταση!
Camp Bondsteel: η μεγαλύτερη Βάση των ΗΠΑ στον κόσμο, που λέγεται
πως είναι ορατή από τη Σελήνη! Έχει προδιαγραφές μιας πόλης 25.000
ανθρώπων! Βρίσκεται στα σύνορα Κοσσόβου - Σκοπίων και αποτελεί τον
φύλακα της νέας γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ στα Βαλκάνια και τον
φρουρό των Αμερικανικών Βαλκανικών Αγωγών στην περιοχή (Α”Μ”ΒΟ),
όπου έντονα δραστηριοποιείται μέσω Ελλάδος και Σερβίας η …Ρωσία.
Και λέγεται ανοιχτά, ότι θα επιχειρήσουν το τόλμημα οι Ηνωμένες Πολιτείες
από τα έρημα Βαλκάνια, έχοντας συμμάχους τα εγκληματικά στοιχεία, που
λέγονται Αλβανοί Κοσσοβάροι, με εφορμητήριο το αμερικανικό και νατοϊκό
καρκίνωμα, που αποκαλείται Κοσσυφοπέδιο. Και εκείθεν τα ενδότερα της
Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο δε Μπαράκ Ομπάμα φέρεται αποφασισμένος να
υλοποιήσει την απόφαση αυτή του κ. Μπους Ο μεγαλύτερος
υπερασπιστής των πλαστογράφων, στη Βάση του Bondsteel, στα
κοσσοβοσκοπιανικά σύνορα, θεωρεί αδιανόητο να μην
περιλαμβάνονται τα Σκόπια στο αμερικανικό ΝΑΤΟ, αφού η
μεγαλύτερη στο κόσμο βάση των ΗΠΑ, πατάει όχι μόνο σε
κοσσοβάρικο, αλλά και σε σκοπιανικό προτεκτοράτο και
κατασκευάστηκε από θυγατρική της εταιρείας Halliburton, που έχει
αναλάβει και των Αμερικανικό Βαλκανικό Αγωγό πετρελαίου Α”Μ”ΒΟ
(Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία) που θα περνά όπως είναι «λογικό» και
από το έδαφος των Σκοπίων…
Γι΄ αυτό και οι πιέσεις για το Σκοπιανό θα είναι γιγάντιες, αλλά πολύ πιο
γιγάντια θα αποδειχθεί η αξιοπρέπεια και η εθνική και ιστορική συνείδηση
του Ελληνισμού που συνηθίζει να ανατρέπει δεδομένα.
Ταυτόχρονα η Ρωσία άλλαξε τον Πρεσβευτή της στην Αθήνα, ο οποίος
επέδειξε απαράδεκτη ολιγωρία και ενδιαφέρον για τις στρατηγικές
υποδείξεις της Επιτροπής Μακεδονικού Αγώνα, σχετικά με τις πραγματικές
διαστάσεις του Σκοπιανικού…
Οι ΗΠΑ μπορούσαν να λύσουν το θέμα με την υιοθεσία της ονομασίας
«Βαρτνάρσκα» όπως ονομαζόταν και παλαιότερα το κρατίδιο. Με την
επιμονή τους στο «Μακεδονία» έχουν φέρει απέναντί τους τον
Ελληνισμό και ενισχύουν έτσι την αναγκαστική ΕλληνοΡωσική
προσέγγιση, οδηγώντας σε ριζική ανατροπή τα γεωπολιτικά
δεδομένα…
Η Ελλάδα δεν θα διστάσει να βγει από το ΝΑΤΟ εάν απειληθεί στα ζωτικά
της συμφέροντα και το ΝΑΤΟ δεν την υπερασπιστεί εγκαίρως και
προκαταβολικώς. Η αναγνώριση «Μακεδονίας» είναι ευθεία απειλή
εναντίον των ζωτικών ελληνικών συμφερόντων, όπως και οι
τουρκονατοϊκές παραβιάσεις και απειλές στο Αιγαίο! Η Ελλάδα θα βγει
από μια Συμμαχία που την οδηγεί σε Τυραννία και Εθνική
Συρρίκνωση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, εάν προχωρήσουν! Η Μόσχα,
φυσικά δεν θα αφήσει ανυπεράσπιστη τότε την Ελλάδα, σαν την
μοναδικότερη ευκαιρία στην Ιστορία της… Η Ελλάδα έχει λοιπόν
ισχυρό διπλωματικό οπλοστάσιο και προτάσεις πάρα πολύ
ελκυστικές ήδη, για να συνεχίσει να κάθεται να δίνει μαθήματα
στοιχειώδους ιστορίας στα αμαθή στελέχη του Λευκού Οίκου και του
Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που κάνουν τα πάντα για να αποσταθεροποιήσουν σε
Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρο, Αιγαίο και Κύπρο τον Ελληνισμό. Τον
θεμελιωτή του Δυτικού Πολιτισμού! Τον διαρκή και ματωμένο υπερασπιστή
της Ευρωπαϊκής Ελευθερίας! Τη μάνα και τον εφευρέτη της Δημοκρατίας!
Ο νέος Αμερικανός Ηγέτης, θα έπρεπε ήδη να έχει πληροφορηθεί που
οδηγούν την Ελλάδα οι άνθρωποι του Μπους! Και να ανακοινώσει την
πρώτη επίσκεψή του άμεσα στη Μακεδονία, δηλαδή στη Θεσσαλονίκη μας
και τους Βασιλικούς Μακεδονικούς Τάφους στη Βεργίνα! Για να κατανοήσει
από κοντά το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα κληρονομήσει και ξεπερνά σε
διαστάσεις όλα τα άλλα - pερί αποστολής 10 χιλιάδων αμερικανών
στρατιωτών, εντός του 2009, στο Κοσσυφοπέδιο, που θα καταλύσουν
στην μεγαλύτερη αμερικανική στρατιωτική βάση, σε ολόκληρο τον
κόσμο, στο Bondsteel!

70 «ΚΡΟΥΣΜΑΤΑ» ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

ΑΝΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ TOY ΕΠΙΤΕΤΡΑΜΜΕΝΟΥ ΤΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, ΠΡΟΣ ΤΗΝ
«WASHINGTON POST»

Η WASHINGTON POST δημοσιεύει χθες (30-12-2008) ανασκευαστική

επιστολή του Επιτετραμμένου της Ελληνικής Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον
κ. Κάρολου Γάδη υπό τον τίτλο “Αnother Look at Greece” αναφορικά με
προγενέστερο άρθρο γνώμης της εφημερίδας, της 23ης Δεκεμβρίου,
σχετικά με τις ταραχές στην Αθήνα και το οποίο αποκαλύψαμε με
ανταπόκριση του Λ. Παπαντωνίου, μέσα από το ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ. Ο κ . Γάδης
επισημαίνει ότι το άρθρο γνώμης της Anne Applebaum με τίτλο “Venting
Athens” δεν παρουσιάζει μια ακριβή εικόνα της Ελλάδας, αφού παραλείπει
να αναφέρει ότι η Ελλάδα υπήρξε σταθερά σύμμαχος των ΗΠΑ σε όλους
τους μεγάλους πολέμους του 20ου αιώνα, ότι αποτελεί μια σύγχρονη και
σταθερή δημοκρατία, με την ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία στη ζώνη
του ευρώ και την μεγαλύτερη ναυτική δύναμη παγκοσμίως. Η Ελλάδα, ως
ενεργειακός κόμβος και γέφυρα μεταξύ Δύσης και Ανατολής, αποτελεί
τη σημαντικότερη δύναμη ανάπτυξης των Βαλκανίων, τονίζει η
επιστολή, προσθέτοντας ότι με απόλυτη ασφάλεια διοργάνωσε τους
Ολυμπιακούς Αγώνες και προσελκύει εκατομμύρια τουρίστες κάθε
χρόνο. Η Ελλάδα επίσης έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην μεταφορά
πολιτών, μεταξύ των οποίων και εκατοντάδων Αμερικανών, από το Λίβανο
ενώ αυτή τη στιγμή ηγείται της ναυτικής δύναμης της ΕΕ κατά της
πειρατείας στη Σομαλία. Η Ελλάδα ανέλαβε επιτυχώς την προεδρία
της ΕΕ τέσσερις φορές, υπήρξε δραστήριο μη μόνιμο μέλος του
Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ την περίοδο 2005-2006 και το 2009
θα αναλάβει την προεδρία του ΟΑΣΕ, ενώ συμμετέχει στις αποστολές
του ΝΑΤΟ στο Κόσοβο και το Αφγανιστάν. «Είμαστε βέβαιοι ότι αν η κ.
Applebaum επισκεφθεί την Ελλάδα την επόμενη χρονιά μαζί με τα 16
εκατομμύρια τουριστών που έχουν την εμπειρία της ελληνικής φιλοξενίας,
θα δει την πραγματικότητα μέσα από μια πιο ρεαλιστική οπτική γωνία»
καταλήγει η ανασκευαστική επιστολή του Επιτετραμμένου της Ελληνικής
Πρεσβείας στην Ουάσιγκτον, κ. Κάρολου Γάδη.
Είχαμε την δυνατότητα από τις ΗΠΑ να συλλέξουμε όλο το υλικό και να
καταγράψουμε όλα τα γραφέντα και διατυπωθέντα, στον εδώ Τύπο και στα
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Πρόκειται ως αυτή την στιγμή για 70
“ανταποκρίσεις” και «άρθρα γνώμης», που διαπνέονται όλα ανεξαιρέτως
από το ίδιο πνεύμα, την ίδια μεθοδολογία, τα ίδια επίθετα, όπως αυτό το
bohemian, το ίδιο λεκτικό, που δεν χωράει καμμιά αμφιβολία, ότι
εκπoρεύθηκαν από ένα και το αυτό Κέντρο. Τα θέτουμε, συνοπτικά, στην
κρίση των Ελλήνων αναγνωστών.

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΑΡΑΧΕΣ ΚΑΙ ΣΚΟΠΙΑΝΙΚΟ

«Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων» βλέπουν τη Θεσσαλονίκη…
Θα αρχίσουμε με την κορωνίδα του «άρθρου» της Anne Applebaum, που
είδε το φως της δημοσιότητας, στην «Ουάσιγκτον Ποστ», στις 23
Δεκεμβρίου. Πρόκειται για τύπο, που έχει άμεσες προσβάσεις στο
αμερικανικό και βρετανικό Intelligence, με τίτλους, χωρίς υπερβολή.
Θεωρείται η κατʼ εξοχήν ειδική για τις ανακατατάξεις στα Βαλκάνια, τα
οποία έχει καλύψει πολλάκις, με ιδιαίτερα συμπάθεια προς τους
Σκοπιανούς και τους Αλβανούς. Ήταν εκείνη που έγραψε πρόσφατα
«άρθρο» για τον αντισημιτισμό που επικρατεί, τάχα, στη Θεσσαλονίκη, και
πολύ πρόσφατα για τον αντισημιτισμό στη Ρωσσία.. Είναι ανακατεμένη και
στην εκδήλωση της οργάνωσης «The Womenʼs Committee Washington
National Opera» που, στα καλά καθούμενα διοργανώνει με την Washington
National Opera, παράσταση, στις 7 Φεβρουαρίου 2009, αφιερωμένη στο
«Θεσσαλονίκη. Στολίδι των Αιώνων!». Εκδήλωση φοβερά ύποπτη, εν τόπω
και χρόνω, παρά το γεγονός ότι τελεί και υπό την αναγκαστικά ευγενή
αιγίδα της Πρεσβείας μας, εδώ στην Ουάσιγκτον. Την φροντίδα έχουν οι
Rebecca Miller και Sally Cox. Και ήταν εκείνη που παρουσίασε την
Θεσσαλονίκη, ως Ιερουσαλήμ των Βαλκανίων… με ότι αυτό συνεπάγεται
και σχεδιάζεται για το μέλλον…
Αυτή λοιπόν η δημοσιογράφος έγραψε «άρθρο», άκρως επικίνδυνο και
αρνητικό, για τις ταραχές στην Ελλάδα, στην «Ουάσιγκτον Ποστ», λέγοντας
ότι η Ελλάδα δεν είναι σοβαρή χώρα και της οποίας η μοναδική
συνεισφορά στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ είναι η πεισματική της άρνηση
να μην επιτρέψει την διεθνή αναγνώριση της «Μακεδονίας», εκτός αν η
τελευταία αλλάξει το όνομά της. Και ότι οι Έλληνες είναι ελεεινοί γιατί
χάλκευσαν οικονομικά στοιχεία, για να να μπεί η χώρα στην ζώνη του
ευρώ. Εντύπωση δε προκαλεί το γεγονός, πως γράφει για διεφθαρμένη
Ελλάδα και για την απομάκρυνση του κ. Καραμανλή από την εξουσία. Την
ίδια ημέρα, η «Ουάσιγκτον Ποστ» ασχολήθηκε κα με τις βόμβες μολότωφ
κατα του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, ενώ δεν περνάει μέρα που να
μην αναφέρεται για τις ταραχές στην Ελλάδα, ακόμη και αν είναι
υποτονικές, ωσάν να είναι τμήμα της αμερικανικής επικράτειας!.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΔΗΣΗ «BIG –BANG» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!

23 Δεκεμβρίου, το Αμερικανικό Κρατικό Ραδιόφωνο μετέδωσε την

συνέντευξη του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Γιώργου
Παπανδρέου, στο βρετανικό δίκτυο BBC, με την οποία καταφέρεται
(προς τα έξω) εναντίον της Ελληνικής Κυβέρνησης, ζητά την
παραίτηση της και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών, γεγονός που
έχει θορυβήσει σε τέτοιες κρίσιμες ώρες ακόμη και Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ
και του ΚΚΕ, που ορισμένοι εξ αυτών φέρονται, σύμφωνα με αποκλειστικές
μας πληροφορίες, αποφασισμένοι να στηρίξουν την τωρινή Ελληνική
Κυβέρνηση, παρά να παίξουν έστω και στο ελάχιστο το παιχνίδι του Μπους
και των Μυστικών του Υπηρεσιών!!! Κάτι τέτοιο θα προκαλέσει βεβαίως
καταιγιστικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα, διάλυση του ΠΑΣΟΚ
και δημιουργία ισχυρού πολιτικού μετώπου με Βουλευτές ΝΔ, ΠΑΣΟΚ
και ΚΚΕ, που θα κληθούν να λάβουν μέρος στην υπάρχουσα
Κυβέρνηση, με έναν ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΟ ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΟ
ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ «BIG-BANG», αφού θα ταχθούν με το μέρος της σε
περίπτωση περαιτέρω Εθνικής Υπονόμευσης ή
Αποσταθεροποίησης, όπως αυτή που εξυφαίνεται…
Σε μια τέτοια περίπτωση είναι ευνόητο ότι θα βρεθούν εκτός «νυμφώνος»
οι Γιώργος Παπανδρέου και Αλέξης Τσίπρας, οι οποίοι και θα οδηγηθούν
σε θλιβερή πολιτική μοναξιά, καθώς κρίθηκε από πολλούς η στάση τους
υπερβολικά αρνητική, την ώρα που η χώρα δεχόταν κύματα μια
πρωτόγνωρης λαίλαπας, σε δύο μέχρι τώρα φάσεις! Πύρινης το καλοκαίρι
του 2007, «τρομοκρατικής» το χειμώνα του 2008…

ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Στις 24 Δεκεμβρίου πάλι, παραμονή Χριστουγέννων, κάποιος

Μπρόνης Πολυχρονίου, δημοσίευσε στην αιγυπτιακή εφημερίδα «Αλ
Αχράμ» του Καΐρου, παρόμοιο κατάπτυστο «άρθρο» με την
«Ουάσιγκτoν Πόστ». Επικαλείται μάλιστα και το περίφημο βρετανικό
περιοδικό “Economist”… Ο «κύριος» Πολυχρονίου μας λέει, σε πολύ
γενικές γραμμές, ότι είναι διεφθαρμένη η ελληνική κοινωνία, στην
Ελλάδα διαλύονται τα πάντα, επέρχεται διάλυση της παιδείας, οι
φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι, ο
ελληνικός λαός φοβάται για το μέλλον, η ανεργία έφθασε στο 29%, η
ιδιωτικοποίηση της παιδείας κατάντησε εμπόριο, χρησιμοποιεί και
αυτός τον όρο boehemian της Anne Applebaum, ενώ η Κυβέρνηση
Καραμανλή σημειώνει πως είναι διεφθαρμένη και πρέπει να φύγει,
ότι η Αθήνα είναι εμπόλεμη ζώνη και άλλα παρόμοια, για να καταλήξει
στη σύσταση προσέξτε τους νέους Έλληνες που φέρουν βόμβες
μολότωφ! Η εφημερίδα «Αλ Αχράμ του Καΐρου! Από πού κι ως πού…

«ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ»…

Εν τω μεταξύ, στις 20 Δεκεμβρίου, στο Σαν Φραντζίσκο στις ΗΠΑ, 70 και

πλέον κουκουλοφόροι εισέβαλαν σε μεγαλοκατάστημα της οδού Μάρκετ και
τα έκαναν λίμπα, με το σύνθημα «Αλληλεγγύη στην Ελληνική εξέγερση για
την ανατροπή της Ελληνικής Κυβέρνησης»!!! Η Αστυνομία συνέλαβε
τρεις…

ΓΚΡΕΓΚΟΡΥ ΠΑΠΠΑΣ

Στο μεταξύ, μέχρι σήμερα, φιλοξενήθηκαν δηλώσεις για τις ταραχές,

στην εφημερίδα «Λος Άντζελες Τάιμς» του Τζων Σητιλίδη του Wilson
Center της Αμερικανικής Πρωτεύουσας, το οποίο είναι φορέας της
Αμερικανικής Κυβέρνησης, πασίγνωστο παρακλάδι του αμερικανικού
Intelligence, καθώς και του Αλέξη Παπαχελά της «Καθημερινής».
Ακόμη του Γκρέγκορυ Πάππας, που εργάζεται για το Σταίητ Ντηπάρτμεντ
και βρέθηκε στην Αθήνα ειδικά για τις ταραχές (!), στις εφημερίδες
«Ουάσιγκτον Τάιμς» και στους «Φαινάνσιαλ Τάιμς». Ο Ομογενής αυτός
διετέλεσε ένα διάστημα και ένοπλος φρουρός του πρώην Αμερικανού
Υφυπουργού Εξωτερικών, Νίκολας Μπερνς, όταν ήταν Πρέσβης στην
Ελλάδα. Το είδαμε με τα μάτια μας στη Φλώριδα, όταν ο Νίκολας Μπέρνς,
ως Πρέσβης, παρέστη σε συνέδριο της ΑΧΕΠΑ. Ο Γκρέγκορυ Πάππας,
λοιπόν, έφθασε έκτακτα στην Αθήνα και ταμπουρώθηκε σε διαμέρισμα στο
Κολωνάκι, από όπου και καταγράφει τα πάντα, για λογαριασμό
Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας, και στέλνει, συνάμα, και
στημένες και «ανταποκρίσεις». Ομογενής δε πράκτορας, φίλος του,
εξεπλάγη για το πώς τάχα διέρρευσε αυτό! Σύντομα, αναμένεται και κείμενο
από τον Σπύρο Ριζόπουλο, χωρίς να γνωρίζουμε τι σχέση μπορεί να έχει
με όλα αυτά, πέρα από το ότι είναι ένας καλός ειδήμονας περί τα Αλβανικά,
και βαθύς γνώστης του ελληνικού πολιτικού συστήματος, με το οποίο
ασχολείται. Σήμερα, για παράδειγμα, είναι ειδικός σύμβουλος για
επικοινωνιακά θέματα του Υπουργού, κ. Φώλια.

ΟΙ «ΒΑΡΙΕΣ» ΚΑΙ ΑΡΕΣΤΕΣ «ΓΝΩΜΕΣ» ΠΟΥ «ΕΚΘΕΙΑΖΟΥΝ»

ΔΙΕΘΝΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ…

Είδαμε πάντως στις ΗΠΑ και μια αχαρακτήριστη «ανταπόκριση» της Ανθής
Καρασσάβα, που ζει μόνιμα στην Αθήνα, στους «Νιου Γιορκ Τάιμς», και η
οποία επαίρεται πως είναι εμπειρογνώμονας για την «17 Νοέμβρη»...
Βλέπετε δεν μπορεί να λείψει ο Μάρτης ποτέ από την Τεσσαρακοστή.
Ομογενής, εκ Καναδά ορμώμενη, έχει καταστήσει την Αμερικανική
Πρεσβεία στην Αθήνα, «αμπελοχώραφό» της, όπως αντιλαμβάνεται όποιος
συνομιλήσει για λίγο μαζί της... Είδαμε και λόγια του Στάθη Καλύβα στην
«Ουάσιγκτον Πόστ». Πρόκειται για κάποιον αναδυόμενο «πολιτικό
αναλυτή», με περγαμηνές από τα αμερικανικά Πανεπιστήμια, που γράφει
τώρα και στο «Βήμα»… Όλοι τους σχεδόν πάντως, αυτοί στους οποίους
προσφεύγουν τα Αμερικανικά ΜΜΕ, είναι ένας και ένας διαλεγμένοι, και
δίνουν την εντύπωση πως «συναγωνίζονται» μεταξύ τους ποιος θα φανεί
πιο αρεστός στους Αμερικανούς. Και κοντά σ΄ αυτούς, τους Έλληνες,
υπάρχουν και 38 Αμερικανοί, που ασχολήθηκαν διεξοδικά με τα γεγονότα
στην Ελλάδα, τις μέρες αυτές.

ΑΠΟ ΚΑΝΑΔΑ

Από τον Καναδά, εμφανίστηκε και ο Ομογενής «δημοσιογράφος» Δανιήλ

Προυσαλλίδης, με έδρα δράσης την Οττάβα, που κατέκλυσε την χώρα με
απαράδεκτα κείμενα, όπως ότι η Ελλάδα διαλύεται, η Κυβέρνηση
Καραμανλή είναι διεφθαρμένη, το ΒΒC υποστηρίζει ότι για όλα φταίει ο
Καραμανλής, ότι υπάρχει μεγάλη ανεργία, οικονομικό χάος, διαφθορά,
αναρχία, απουσία Αρχών, διάλυση των πάντων και πολλά άλλα παρόμοια.
Για την επικράτηση των ισχυρισμών του επικαλείται ανάλογα κείμενα
Ελλήνων Καθηγητών Πανεπιστημίου, τους οποίους και κατονομάζει. Τους
εξής: Βασιλική Γεωργάντου, Νίκος Δεμερτζή, Περσεφόνη Ζέρη, Ηλία
Κατσούλη, Θωμά Κοβιάτο, Θάνο Λίποβιτς και Παντελή Βασάκο.
Επικαλείται ακόμη και τον Καθηγητή Σταύρο Δαλάκα, που κάνει λόγο για
οχλοκρατία στην Ελλάδα…

ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ ΤΙΜΕΣ

Στις 15 Δεκεμβρίου πάλι, μέσα σε μια μέρα, είδαμε τις εξής αθλιότητες:
Η εφημερίδα «Λος Άντζελες Τάιμς» έγραψε, ανάμεσα στʼ αλλα: Η
κεντροδεξιά Κυβέρνησης της Ελλάδας μάχεται για να επιζήσει. Οι Ηγέτες
της Κεντροαριστεράς απαιτούν νωρίς εκλογές. Πολλά σκάνδαλα από την
Κυβέρνηση Καραμανλή. Η Ελλάδα είναι η πιο αδύνατη οικονομική χώρα
της Ευρώπης.

CNN: ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ!

Το CΝΝ μετέδωσε: Τα παιδιά των μεταναστών βασανίζονται από την

Ελληνική Αστυνομία, κάτι που αντιπαρέρχεται η Κυβέρνηση
Καραμανλή και οι διάφοροι φορείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η
Ελλάδα είναι ανίκανη να προστατέψει τα παιδιά των παρανόμων
μεταναστών. Τα παιδιά αυτά είναι αδέσποτα, διανυκτερεύουν στα
πάρκα και τα εκμεταλλεύονται οι Έλληνες. Σε κίνδυνο βρίσκονται από
τους Έλληνες τα ασυνόδευτα παιδιά. Μην στέλνεται ασυνόδευτα
παιδιά στην Ελλάδα. Και κάνει σύσταση στην ΕΕ να πάρει μέτρα!
Λόγια που μπορούν να «ξεσηκώσουν» οργανώσεις εναντίον μας ή
ακόμη και πληθυσμιακές ομάδες…

ΝΙΟΥ ΓΙΟΡΚ ΤΑΪΜΣ

Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς»: Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ χάους και ηρεμίας.

Δοκιμή για την Κυβέρνηση Καραμανλή η συνεχιζόμενη βία. Δήλωση του
Πάνου Λειβαδά «Με το να μην αντιδράς βίαια στην βία έχεις πολιτικό
κόστος». Η κατάσταση είναι ηφαίστειο βαλκανικό έτοιμο να εκραγεί.

ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ ΤΑΪΜΣ

Η «Ουάσιγκτον Τάιμς»: Οι διαδηλώσεις προκάλεσαν επιθέσεις σε

Ελληνικές Διπλωματικές Αποστολές. Στη Τουρκία άγνωστος έριξε κόκκινη
μπογιά στο Ελληνικό Προξενείο. Στη Νέα Υόρκη, κάποιος πέταξε τούβλο
στο Γενικό προξενείο της Ελλάδας και έγραψε συνθήματα με γκράφιτι.

USA TODAY

Η «USA TODAY»: Η Κυβέρνηση Καραμανλή θα πέσει. Ματαιώθηκαν

εσωτερικές αεροπορικές πτήσεις. Οι ζημιές ξεπέρασαν τα 26 εκ δολλάρια.
(Η «Ουάσιγτον Πόστ» το ανεβάζει, στις 23 Δεκεμβρίου, σε 1,3
δισεκατομμύρια δολλάρια!!!). Ο Γιώργος Παπανδρέου απαιτεί εκλογές. Η
Κυβέρνηση Καραμανλή έχει αυτοδυναμία στη Βουλή μιας ψήφου. Το 1/5
των Ελλήνων ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας.

ΤΕΛΕΓΚΡΑΦ

Το σχέδιο κατάρρευσης των ευρωπαϊκών οικονομιών

αρχής γενομένης από Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία!!! Πρέπει να πούμε, ότι
κυκλοφόρησε στην Αμερική και απαράδεκτο «άρθρο» της «Τelegraph»,
γραμμένο από κάποιο Ambrose-Evans-Pritchard, ο οποίος «έτυχε» να
βρεθεί σε συγκρούσεις νεαρών διαδηλωτών και της Αστυνομίας, με τίτλο
«Το ευρώ είναι το πιο αδύνατο νόμισμα και καταρρέει». Γράφει
ειδικότερα: Οι Έλληνες διαδηλωτές χτυπάνε την ευρωζώνη και την
Ευρωπαϊκή Ένωση!!! Και χτυπά περαιτέρω το ευρώ, λέγοντας ότι η
Ελλάδα βρέθηκε ενοχοποιημένη από την Εurοstat για στατιστικές
ατασθαλίες. Και το δημόσιο έλλειμμά της είναι 35 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και ακόμη: Ο πληθωρισμός είναι σε δυσθεώρητα ύψη. Οι τουρίστες
φεύγουν και πάνε σε Τουρκία και Κροατία. Θα απαιτηθούν χρόνια να
γυρίσουν στη διαλυμένη Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου
αποτελεί την μοναδική λύση διαδοχής!!! Προβλέπει η κρίση να μεταφερθεί
και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, με πρώτη την Ισπανία, όπου θα γίνουν
συγκρούσεις. Από την πείρα του ως «ανταποκριτού», στις Βρυξέλλες, και
ειδικού αναλυτή, επισημαίνει ότι Αθήνα, Στρασβούργο, Μασσαλία,
Άμστερνταμ και Βρυξέλλες είναι ασταθείς πόλεις και απειλούνται από το
τρομοκρατικό Ισλάμ!!!! Θα αντιδράσουν βίαια οι παράνομοι μετανάστες,
ιδίως σε Ιταλία και Ισπανία, όπου θα ριμάξουν τα πάντα. Η Ευρώπη θα
βυθισθεί βαθμιαία σε βαθειά ύφεση το 2009. Το Διεθνές Νομισματικό
Ταμείο προβλέπει ανεργία στην Ισπανία του 15%. Ζητήθηκε από τους
μετανάστες να φύγουν, αλλά θʼ αντιδράσουν βίαια. Οι συγκρούσεις θα
φθάσουν στην Αγγλία, η οποία φλερτάρει τελευταία το ευρώ. Και καταλήγει
ο ανεκδιήγητος με την πρόβλεψη συνέχισης των διαδηλώσεων στην
Ελλάδα. Και ότι Έλληνες, Ισπανοί και Γάλλοι ζητούν τώρα το κλείσιμο της
Κεντρικής Ευρωπαικής Τράπεζας, που εδρεύει στη Φραγκφούρτη…
Προφανέστατα ο «δημοσιογράφος» ξετύλιξε τους βαθύτερους
αμερικανικούς πόθους για ευρω-κατάρρευση. Και ο πιο αδύνατος
κρίκος στο σύστημα Ευρώ και Ευρώπη, είναι η Ελλάδα και μετέπειτα
η Ιταλία, που έχουν το υψηλότερο δημόσιο χρέος και δεν αντέχουν
δημόσιες ζημιές και κοινωνικές αναταραχές…

«ΕΛΛΑΔΑ, ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ»!!!

«Βαποράκι» αθλίων ανθελληνικών προκηρύξεων η Αμερικανική Πρεσβεία!

Θα κλείσουμε με τα όσα κυκλοφόρησε το Wilson Center, υπό τον Tζων
Σητιλίδη. Συγκεκριμένα, κατεβατά ολόκληρα από όλες αυτές τις ύποπτες
προκηρύξεις που κυκλοφορούν στην Αθήνα, χωρίς να ξέρουμε ακόμη τον
συντάκτη τους ( , τις οποίες μεταφράζει σε χρόνο μηδέν η Αμερικανική
Πρεσβεία, τις στέλνει έπειτα σε διάφορους φορείς - όπως στο Wilson
Center - και τις κυκλοφορούν στη συνέχεια σε όλη την αμερικανική
επικράτεια! Και μάλιστα καταφθάνουν κάθε μέρα στην Ομοσπονδιακή
Υπηρεσία FBIS, παρακλάδι της CIA.
Sε εμάς, μια τέτοια ανθελληνική προκήρυξη έφθασε από τον Τζων
Σητιλίδη. Καλούσε την 20η Δεκεμβρίου, ως Διεθνή Ημέρα Αντίδρασης
Εναντίον του Ελληνικού Δολοφονικού Κράτους «Call for international
Day of Actions Against Greek State Murder Worldwide, Saturday
December 20, 2008”. Δεν συγχωρούμε και δεν ξεχνάμε. Ανάληψη
παγκόσμιας αντίστασης υπέρ της μνήμης όλων των
δολοφονηθέντων νέων και των μεταναστών. Συνεχίζεται η κατάληψη
του Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου. Η Ελλάδα θέλει κόσμο χωρίς
Αστυνομία, Στρατό, φυλακές και σύνορα. Αυτές οι νύχτες ανήκουν στον
Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Και επανέρχεται με την επωδό «Διεθνής Ημέρα
Αντίδρασης Εναντίον του Δολοφόνου του Ελληνικού Κράτους, Κώστα
Καραμανλή!!!».
Εντύπωση δε προκαλεί η ταχύτητα με την οποία φορείς της Αμερικανικής
Κυβέρνησης κυκλοφορούν τέτοιο άθλιο υλικό εναντίον της Ελλάδας!
Τέλος, αξιόλογοι πολιτικοί παρατηρητές διατείνονται, ότι πρόκειται για ένα
σε εξέλιξη Σχέδιο Αποσταθεροποίησης της Ελλάδας από την απερχόμενη
Κυβέρνηση Μπους και ότι περί αυτού έχει πλήρη και σαφή γνώση ο
επερχόμενος νέος Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος και οφείλει
να το σταματήσει εν τη γενέσει του, «αποκεφαλίζοντας» όλες τις
διπλωματικές και μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ στην Αθήνα και όλα
τα Βαλκάνια! Από τον Πρέσβη, ως τον τελευταίο κλητήρα!
Από την άλλη πλευρά, δε χωράει καμμιά αμφιβολία, ότι ο Πρόεδρος Μπους
θα είναι πια υπόλογος έναντι της ιστορίας!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ –ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ
ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΕΤΑΔΙΔΟΝΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ
ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΑΙΡΕΤΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΑΦΟΥ
ΤΑ ΟΣΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΕΠΙΣΦΡΑΓΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ
ΕΓΚΥΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΥΠΟΓΡΑΦΗΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟΥ
ΣΥΝΑΛΔΕΦΛΟΥ κ. ΛΑΜΠΡΟΥ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ
το σλόγκαν που κυκλοφόρησε 2-3 μήνες πριν τα προσφατα γεγονότα στην
Αθήνα, με τους πυρπολισμους και τισ καταστροφές που συνεχίζονται
ακομα.....
* Όλοι θα έτυχε να το διαβάσετε,...ελεγε :
DESTROY ATHENS
Κάποιοι προοδευτικάριοι, ως ροζ σφουγκοκολάριοι, με το στανιό
θέλουν να μας "διαπαιδαγωγήσουν" στο να γίνουμε πιο "ευρύχωροι"
σε αντιλήψεις περί την Πατρίδα.

2. Είχε επισημανθεί προ καρού ότι ΟΝΤΩΣ υφίσταται σχέδιο

αποσταθεροποίησης. Δεν νοιάζομαι για τους από, "έξωθεν
φυτευτούς".Πολύ απλά, η ιστορία, ξεκινάει από τότε με την ιστορία
της νύκτας των εκλογών του 2000, με τις δηλώσεις του τότε
εκπροσώπου της Ν.Δ.
3. Συνεχίστηκαν με την διαγραφή του "γαλατά". Η πολιτική του στάση
το δείχνει. Σαλταδόρος προς κάθε κατεύθυνση.
4. Γιατί ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. έθεσε κάτω από την ομπρέλα του (στα ψηφοδέλτιά
των τελευταίων εκλογών), "λογικές" που δεν αναγνωρίζουν τις (έστω
σάπιες) κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Τώρα, ενδεχομένως την νύφη
να την πληρώσει ο μικρός. Ο "λατόμος" είναι πιο επιδέξιος. Γιατί δεν
ψήφισαν υπέρ του αγωγού πετρελαίου;
5. Η Αλέκα το είχε προαναγγείλει.
"ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΟΥ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΒΑΜΜΕΝΟΙ ΜΕ ΑΙΜΑ".
6. Γιατί άρα γε , του Giorgos, τον έβαλαν να αποκαλέσει το ΚΚΕ,
αριστερό ψάλτη της "Δεξιάς".
7. Υπήρξε, όντως κάτι σαν μια επιχείρηση Gladio.Κάτι σαν "κόκκινη
προβειά" , μόνον με την ιδιαιτερότητα ότι ίσως να χρησιμοποιήθηκαν
"στηρίγματα" από "έξω". Ίσως να χρησιμοποιήθηκαν και "Γεωργοί".
8. Θυμηθείτε το πανώ "ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ". Τα
κουτιά με την μπογιά ήταν ανοικτά από καιρό πριν. Η δολοφονία του
Αλέξη, ήταν μόνον η σπίθα.
9. Προβλήματα υπάρχουν πολλά που αφορούν τους νέους και όλον
τον ελληνικό λαό. Αναμφίβολα και αναντίρρητα.
10. Αλλά ποτέ μα ποτέ ένα κομμάτι του λαού δεν μπορεί να στραφεί
εναντίον άλλου κομματιού του λαού. Γιατί δεν πήγαν στα βόρεια
προάστεια ;
11. Ξαναϋπενθυμίζω, φορτικά, το παράδειγμα της "Ματωμένης
Κυριακής" στην Αγ. Πετρούπολη (1905). Οδήγησαν ο παπα- Γκαμπόν
και ο πράκτορας της Οχράνα και της Ιντέλιτζες Σέρβις, Άζεφ, τον λαό
στην σφαγή. Πληροφοριακά δε,

ΑΝΕΚΑΘΕΝ Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΣ, ΛΕΓΟΤΑΝ ΜΙΚΡΗ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ.

(Βλέπε βιβλίο του Γ. Φουράκη "ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΕΣ", 1979,
εκδ. ΓΡΑΜΜΗ)
Και ο Νοών Νοείτο. Οψόμεθα εις Φιλίππους από μια "στοιχειώδη"
μαρξιστική ανάλυση (ιδιαιτέρως για την Ελλάδα), ποιόν κτυπάς;
Μήπως η Κοινωνική Εξέγερση, είναι πράξις (ταύρου εν
υαλοπωλείω) ;
Οπωσδήποτε η κοινωνική βία, δεν γίνεται με κονφετί ούτε με
λουκουμόσκονη, αλλά ούτε και με γιούρια στον ταβά με τα κουλούρια.
Όσον αφορά δέ για κάθε απόπειρα προσωμοίωσης με τον Μάη του
'68, καμάρωσε τα "παληκάρια"- ηγέτες της τότε νεολαίας.
- ΚΟΥΣΝΕΡ (Ηγέτης των γιατρών χωρίς σύνορα, μετέπειτα, , μπηχτός
του ΝΑΤΟ στο Κόσσοβο, και σήμερα υπουργός εξωτερικών της
Γαλλίας.
- ΧΑΒΙΕ ΣΟΛΑΝΑ (Σου θυμίζει τίποτε το όνομα
- ΚΟΝ ΜΠΕΝΤΙΤ (Ρατσιστή Δήμαρχος της Φραγκφούρτης);
- ΕΜΜΑΝΟΥΕΛ ΜΠΑΡΟΖΟ (Πρέπει να τον έχεις ακουστά).Εν τέλει, τα
πράγματα, είναι πολύ πιο σύνθετα απ' ότι μπορούμε να το
υποψιασθούμε

Ξεκινάμε από αυτό που υπάρχει. Αλλά, είναι αδιανόητο, αυτό που υπάρχει,
να μην το ψάξουμε, να μην βρούμε τις αιτίες του. Όσον αφορά για τα
διάφορα συνομωσιολογικά, (με αυτά ο Λιακόπουλος πουλάει βιβλία) αλλά
δεν υπάρχουν ως "υπόγειες διαδρομές"; Πάρε παράδειγμα, την ... Αλ
Κάϊντα. Παιδί των αμερικανών πού κατέληξε;
Πού μπορεί να καταλήξει;
Η διάβρωση των "Ερυθρών Ταξιαρχιών";
Ο πόλεμος της Οσετίας.
Ο αρχηγός των Τσετσένων, πριν "εκτελεσθεί" τον περιέθαλπτε η Γηραιά
Αλβιώνα και ο "εργατικός" Μπλαίρ.
O πόλεμος των αγωγών πετρελαίου. Το σκάνδαλο των υποκλοπών; (Τί
κάνει Νιάου-νιάου στα κεραμίδια) !!!
Η υπόθεσις Gladio, στην Ιταλία.
Η "κόκκινη προβειά" στην Ελλάδα;
Και άλλα, δυστυχώς πολλά, πάρα πολλά.

Μια άλλη προσέγγιση του μακεδονικού ζητήματος

Η αποκωδικοποιημένη ανάγνωση του μακεδονικού ζητήματος, αυτού

του τόσο σημαντικού κεφαλαίου της νεώτερης και σύγχρονης ιστορίας των
λαών της περιοχής, επιτρέπει την πρόσβαση σε θέματα ιδεολογίας, όπως
αυτά της δόμησης του εθνικού μύθου και της διαμόρφωσης της εθνικής
συνείδησης. [2]
Εάν η ιστορία των ιστορικών συγγραμμάτων αποτελεί μέρος της ιστορίας
των ιδεών, η ατραπός της επιστροφής του μακεδονικού ζητήματος από το
μύθο στην ιστορία διέρχεται το χώρο της ελληνικής ιστοριογραφίας.
Ιστορικό γεγονός δεν είναι μόνο η πολιτική αντιπαράθεση αλλά και η
ιστορική διαμάχη ή η σύγκρουση των ιστορικών.
 Το μακεδονικό ως θέμα διαμόρφωσης εθνικής συνείδησης, ζήτημα
δηλαδή ιδεολογικό, υπάρχει με τον ιστορικό λόγο και μετασχηματίζεται μαζί
του. Ο μακεδονολόγος ιστοριογράφος συνθέτει το έργο του με το
ιδεολογικό υλικό που προκύπτει από την αναδόμηση του σώματος της
προϋπάρχουσας φιλολογικής κληρονομιάς. Ο αρχιτέκτονας του “νέου”
οικοδομήματος χρησιμοποιεί στη σύνθεση τις περισσότερες από τις
ιδεολογικές ψηφίδες που συγκροτούν τον εθνικό μύθο. Ο μύθος συλλογικά
σχηματισμένος μέσα στη διάρκεια θέτει το πλαίσιο στο συγγραφέα. Η
πρωτότυπη συμβολή του εθνικού ιστορικού περιορίζεται έτσι στην ερμηνεία
κάποιων νεώτερων συμβάντων ή σε προτάσεις μιας άλλης ανάγνωσης
επιμέρους σημείων, ετοιμόρροπων από τις φθορές που σωρεύει ο χρόνος.
Ο έλληνας ιστορικός του μακεδονικού ζητήματος είναι κυρίως ερασιτέχνης.
Πρόκειται για τον εθνικιστή πολιτικό, κληρικό, διπλωμάτη, στρατιωτικό,
δημοσιογράφο, δάσκαλο, δικηγόρο, γιατρό που γράφει για να υπερασπιστεί
την εθνική υπόθεση. Επίκουρος στον κοινό αγώνα έρχεται γράφοντας
κάποιο βιβλίο ιστορίας ο εθνικιστής αρχαιολόγος, θεολόγος, πολιτειολόγος,
οικονομολόγος, λαογράφος, γλωσσολόγος πανεπιστημιακός. Μέσα σε
αυτό το πλήθος των αυτοδίδακτων ιστοριογράφων, ο επαγγελματίας
έλληνας ιστορικός εμφανίζεται σαν η εξαίρεση του κανόνα. [3] Ο τελευταίος,
μεθοδολογικά εξοπλισμένος, με πρόσβαση στο αρχειακό υλικό, γνώση της
βαλκανικής και ευρωπαϊκής βιβλιογραφίας και κρατική υποστήριξη,
συνθέτει αρτιότερο έργο. Η εθνική αντίληψη των πραγμάτων, δηλαδή ο
εθνικός μύθος, αποτελεί όμως και γι’ αυτόν, όπως και για όλους τους
προηγούμενους, τον κοινό παρανομαστή. O έλληνας μακεδονομάχος, ο
πατριαρχικός δεσπότης και ο προξενικός υπάλληλος της εποχής θα μιλήσει
πολύ εκ των υστέρων και συχνά κατόπιν παραγγελίας. [4] Είναι ωστόσο
αρκετά τα ημερολόγια, οι επιστολές και τα απομνημονεύματα που
παραμένουν ερμητικά σφραγισμένα σε κάποια αρχεία και δε θα γνωρίσουν,
για εθνικούς λόγους, το φως της δημοσιότητας. [5]Η έκδοση των ιστορικών
αναμνήσεων των ελλήνων πρωταγωνιστών της περιόδου 1903 – 1908,
έπεται εκείνης των αντιπάλων γειτόνων τους. Η ελληνική απάντηση έχει
κυρίως αμυντικό – απολογητικό χαρακτήρα. Μια προσεκτική ανάγνωση
των λίγων δημοσιευμένων ελληνικών κειμένων [6] παρουσιάζει πάντως, αν
και με έμμεσο τρόπο, τα μελανά σημεία του ελληνισμού στον αγώνα για την
κυριαρχία στη Μακεδονία. [7]Η σύνθεση του πληθυσμού της Μακεδονίας
είναι ένα κεφάλαιο που συναντάς στα περισσότερα βιβλία περί μακεδονικού
ζητήματος. Οι ελληνικές στατιστικές, ιδιωτικές ή κυβερνητικές, αδέξια
χαλκευμένες, εμφανίζουν ως ελληνισμό το σύνολο των πιστών στο
πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Έτσι εμφανίζουν τη Μακεδονία των
αρχών του 20ου αιώνα με ένα πληθυσμό 650 έως 750 χιλιάδων “Ελλήνων”.
Αυτή ωστόσο η προπαγάνδα προοριζόταν για ενδοελλαδική κατανάλωση.
Οι ξένοι δημοσιογράφοι, ταξιδιώτες, επιχειρηματίες και διπλωμάτες
γνώριζαν ότι το ποσοστό των ελληνοφώνων ορθοδόξων της Μακεδονίας
ήταν πολύ μικρότερο. Οι Ρωμιοί (και όχι Έλληνες), όπως οι ίδιοι
αποκαλούσαν τον εαυτό τους, αποτελούσαν το 10 % περίπου του
πληθυσμού της Μακεδονίας και ήταν συγκεντρωμένοι στους νότιους
καζάδες. [8]Οι πληροφορίες που ευνοούσαν την ελληνική πλευρά
αφορούσαν την εκπαιδευτική δραστηριότητα [9] και τον αριθμό των
ελληνικών σχολείων συγκριτικά με τα βουλγάρικα, τα ρουμανικά και τα
σέρβικα. Ο αριθμός των πατριαρχικών (ελληνικών) σχολείων, [10] αν και
μεγάλος εξ αιτίας της παραδοσιακά ισχυρής δύναμης του πατριαρχείου
εντός της αυτοκρατορίας, παρουσιαζόταν ακόμη μεγαλύτερος από την
ελληνική προπαγάνδα.Ο εχθρός του ελληνισμού στη διαμάχη για τη
Μακεδονία ήταν κυρίως – και για πολλές δεκαετίες – ο Βούλγαρος. Ο επί
αιώνες κυρίαρχος Τούρκος, θεωρείτο ο προσωρινός διαχειριστής και
συγκυριακά σύμμαχος κατά του βουλγαρισμού. Οι ρωμιοί βιοτέχνες και
έμποροι των μακεδονικών πόλεων του νότου και η εκκλησιαστική
γραφειοκρατία του πατριαρχείου δεν επιθυμούσαν το διαμελισμό μιας
αυτοκρατορίας στην οποία κατείχαν κοινωνικά δεσπόζουσα θέση αλλά την
περαιτέρω βελτίωση της θέσης αυτής. [11] Η αδυναμία του ελληνικού
βασιλείου να διεκδικήσει στρατιωτικά (από την ήττα του 1897 μέχρι τους
βαλκανικούς πολέμους) τα μακεδονικά βιλαέτια, το υποχρεώνει μπροστά
στο φάντασμα της Μεγάλης Βουλγαρίας, σε διπλωματική συνεργασία με
την Πύλη. Ο Βούλγαρος θα εμφανιστεί σαν εχθρός θρησκευτικός για το
πατριαρχείο και εθνικός για το ελληνικό κράτος. Η δημιουργία και η
εξάπλωσης της βουλγαρικής εξαρχίας στα μακεδονικά εδάφη, από το
Φεβρουάριο του 1870 μέχρι και τον Ιούλιο του 1903, υπήρξε πλήγμα κατά
του Πατριαρχείου. Ο θρησκευτικός εξαρχικός κίνδυνος έγινε και ελληνικός
εθνικός κίνδυνος με την αυτονομιστική επανάσταση του Ίλιντεν. [12] Παρ’ όλο
που η δράση και το πρόγραμμα των μακεδόνων αυτονομιστών ήταν
άσχετα με τα σχέδια και τα συμφέροντα της εξαρχίας, το ελληνικό κράτος
συνέδεσε και τα δύο ως εκφάνσεις ενός ενιαίου εθνικού πολιτικού
κινήματος. Από το Ίλιντεν και μετά, ισχυροποιείται η συμμαχία
πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και ελληνικού κράτους στα μακεδονικά
πράγματα. Το πατριαρχείο υποδεικνύει τον εξαρχικό εχθρό και η Ελλάδα
στέλνει ένοπλες μισθοφορικές ομάδες υπό την ηγεσία ελλήνων
αξιωματικών για να τον τιμωρήσει. [13]Τα ένοπλα ελληνικά σώματα θα
επιτεθούν με σφοδρότητα στα εξαρχικά μακεδονικά χωριά επιχειρώντας να
τα τρομοκρατήσουν ώστε να επανέλθουν στο πατριαρχείο. Το ίδιο θα
κάνουν και με τους ρουμανίζοντες Βλάχους. Η σύγκρουση με τις
αυτονομιστικές τσέτες ή τα οθωμανικά στρατιωτικά αποσπάσματα συνήθως
αποφεύγεται λόγω του υψηλού ρίσκου. Το μακέλεμα των μη πατριαρχικών
μακεδόνων αγροτών και βλάχων βοσκών και το κάψιμο των χωριών τους
από τους έλληνες κομιτατζήδες θα κρατήσει από την έξοδο του Παύλου
Μελά το φθινόπωρο του 1904 μέχρι το καλοκαίρι του 1908 και την
επανάσταση των Νεότουρκων.

Από την άλλη το αγροτικό αυτονομιστικό κίνημα θα διασπαστεί σε δύο

παρατάξεις. Οι βερχοβιστές προσανατολίζονται στη βουλγαρική εθνική ιδέα
της ένωσης της Μακεδονίας με τη Βουλγαρία και οι τσεντραλιστές εμμένουν
στο σύνθημα “η Μακεδονία στους Μακεδόνες”. [14] Οι βαλκανικοί πόλεμοι
που θα τελειώσουν με ήττα όχι μόνο των Οθωμανών αλλά και των
Βουλγάρων, θα προσφέρουν στην Ελλάδα και τη Σερβία το μεγαλύτερο
μέρος των μακεδονικών εδαφών. Οι ελπίδες της Βουλγαρίας για έναν
αγώνα ρεβάνς θα την ωθήσουν να βγει στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο. Οι
επιτυχίες της όμως στο μακεδονικό μέτωπο, στάθηκαν σύντομες. Η λήξη
των εχθροπραξιών θα τη βρει από την πλευρά των ηττημένων για δεύτερη
φορά μέσα σε λίγα χρόνια. Τα νέα σύνορα στα Βαλκάνια χαράχτηκαν στα
επιτελεία των νικητών και εκεί συμμετείχαν οι Έλληνες και Σέρβοι πολέμιοί
της.Ο μακεδονικός λαός τριχοτομήθηκε. Το όνειρο των Τσεντραλιστών για
εθνικό κράτος παρέμεινε ανεκπλήρωτο. [15]Η υποχρεωτική ανταλλαγή
πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας του 1924 που ξερίζωσε χιλιάδες
οικογένειες από τις προγονικές εστίες τους και τις έσυρε εκατέρωθεν στην
προσφυγιά άλλαξε σημαντικά την πολιτισμική σύνθεση του πληθυσμού της
Μακεδονίας. [16]Από το 1912 μέχρι το 1924 θα εγκαταλείψουν το
ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας 470.000 περίπου μουσουλμάνοι [17]
(μεταξύ των οποίων χιλιάδες Μακεδόνες αλλά και οι ελληνόφωνοι
Βαλαάδες) και μέχρι το 1928, περίπου 100.000 εξαρχικοί Μακεδόνες. [18]
Τη θέση τους θα πάρουν 638.253 χιλιάδες χριστιανοί πρόσφυγες (ανάμεσα
τους χιλιάδες τουρκόφωνοι αλλά και πατριαρχικοί Μακεδόνες). [19]Η
μακεδονική μειονότητα [20] γνωρίζει τη σκληρότητα του ελληνικού κράτους
κατά την περίοδο του μεσοπολέμου κυρίως σε δύο ζητήματα. Πρώτον με
τον αποκλεισμό της από τη διανομή της γης των εκδιωχθέντων
μουσουλμάνων καθώς αυτή πηγαίνει κατά κύριο λόγο στους νεοαφιχθέντες
πρόσφυγες και δεύτερον στην ουσιαστική απαγόρευση της μητρικής τους
γλώσσας. [21] Οι Μακεδόνες θα διατηρήσουν τη συνείδηση της
διαφορετικότητας τους [22] και θα βιώσουν τη σκληρότητα (έως και
εχθρότητα) της ελληνικής διοίκησης.

Το μακεδονικό θα αναζωπυρωθεί στη διάρκεια του δευτέρου

παγκοσμίου πολέμου και της κατοχής. Οι Βούλγαροι ως σύμμαχοι του
Άξονα θα εισέλθουν νικητές τόσο στο γιουγκοσλαβικό τμήμα της
Μακεδονίας όσο και στο ελληνικό. [23] Στην Ελλάδα οι Μακεδόνες ιδρύουν το
[24]
ΣΝΟΦ και συνεργάζονται στην αντίσταση με το ΕΑΜ. Μετά την ήττα του
Άξονα ο μακεδονικός πληθυσμός θα δεχτεί σφοδρή επίθεση από το
ακροδεξιό παρακράτος. [25] Οι Μακεδόνες ιδρύουν την οργάνωση ΝΟΦ,
συμμαχούν με το ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ και αγωνίζονται για την “πλήρη
αποκατάσταση του μακεδονικού λαού”.Η ήττα της ελληνικής αριστεράς το
1949, θα οδηγήσει χιλιάδες Μακεδόνες, κυρίως από την περιοχή της
Καστοριάς και των Πρεσπών, στην προσφυγιά προς τη Γιουγκοσλαβία και
τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. [26]Η ίδρυση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ τον Αύγουστο του 1944 μέσα στα πλαίσια της ομόσπονδης
Γιουγκοσλαβίας και η πίεση του Τίτο τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια προς
τη Βουλγαρία και την Ελλάδα για παραχώρηση μειονοτικών δικαιωμάτων
στη μακεδονική μειονότητα, υπήρξε σημείο τριβής στις διακρατικές
σχέσεις.Στη συνέχεια η αντισοβιετική πολιτική του Τίτο οδήγησε στην
άμβλυνση της αντιπαράθεσής του με τη νατοϊκή Ελλάδα και τον οδήγησε
στην υποβάθμιση του ζητήματος των δικαιωμάτων της μακεδονικής
μειονότητας.1] Στην πρώτη μορφή του, το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο
περιοδικό ΛΕΒΙΑΘΑΝ, 4 (1989)

[2]
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου μία πολιτισμική κοινότητα, την εποχή
της διάδοσης της εθνικής ιδεολογίας, διασπάται σε πολλές εθνικές
κοινότητες. Για παράδειγμα η πολιτισμική κοινότητα των χριστιανών
Μακεδόνων της πόλης Μπίτολα (Μοναστηρίου) την περίοδο 1903 – 1912,
επηρεάζεται από το αυτονομιστικό μακεδονικό κίνημα αλλά και από τις
εθνικές προπαγάνδες της Βουλγαρίας, της Ελλάδας και της Σερβίας. Στα
Μπίτολα σύμφωνα με τον Brancoff λειτουργούσαν το 1905 έντεκα
βουλγαρικά σχολεία με 38 εκπαιδευτικούς και 1.441 μαθητές, εννέα
ελληνικά με 50 εκπαιδευτικούς και 367 μαθητές και 3 σέρβικα με 19
εκπαιδευτικούς και 230 μαθητές.[3] Η εθνική ιστορία θεωρείται (και είναι)
πολύ σοβαρή υπόθεση ώστε να την αφήσει η ιδεολογική κοινότητα του
έθνους, μόνο στα χέρια των ιστορικών.[4] Η Πηνελόπη Δέλτα, με τη βοήθεια
της γραμματέας της Αντιγόνης Μπέλλου κατέγραψε τη δεκαετία του 1930
τα απομνημονεύματα έξι ελλήνων πρωταγωνιστών. Μεταξύ των ετών 1958
και 1960 το ΙΔΡΥΜΑ ΜΕΛΕΤΩΝ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΥ ΑΙΜΟΥ δημοσίευσε εκείνα
του μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανού Καραβαγγέλη, του κρητικού
οπλαρχηγού Γιώργου Δικώνυμου (Μακρή) και του μανιάτη οπλαρχηγού
Παναγιώτη Παπατζανετέα. Τα κείμενα, που επανεκδόθηκαν από το ίδιο
ίδρυμα το 1984 σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων εκτός εμπορίου,
δημοσιεύτηκαν μερικώς λογοκριμένα, σύμφωνα με έρευνα της
δημοσιογραφικής ομάδας του Ιού της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
(7/7/2002). Τα άλλα τρία απομνημονεύματα του ανθυποπλοίαρχου Ιωάννη
Δεμέστιχα (Νικηφόρου), του ανθυποπλοίαρχου Γεωργίου Κακουλίδη
(Δράγου) και του Χρυσόστομου παπά Δράκου, παραμένουν
αδημοσίευτα.[5] Ο τίτλος του φύλακα των εθνικών μυστικών μπορεί να
αποδοθεί αβίαστα στη διευθύντρια της ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΙ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ του υπουργείου Εξωτερικών κυρία Φωτεινή
Κωνσταντοπούλου – Τομάη. Διαβάζοντας το σχετικό δημοσίευμα της
δημοσιογραφικής ομάδας του Ιού (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 6/7/2003) με τους
χαρακτηριστικούς υπότιτλους που αναφέρονται στο εθνικό έργο της, όπως
“αρχεία στο γύψο”, ένα “μισόκλειστο αρχείο”, “οι κομμένοι ερευνητές”,
“παρανομία και συγκάλυψη”, πέρα από το κωμικοτραγικό της υπόθεσης
συνειδητοποιείς και τα όρια της επιστημονικής έρευνας στην Ελλάδα.
Προσωπικά δεν είχα την αφέλεια να επιχειρήσω την είσοδο μου στο εθνικό
άβατο των αρχείων του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Τα έγγραφα
του υπουργείου που χρησιμοποίησα στο βιβλίο μου “Ελληνικός
αντιμακεδονικός αγώνας” μου δόθηκαν και προφανώς δεν μπορώ να
αποκαλύψω την προέλευση τους. [6] Τελευταία δημοσιεύτηκαν στην Αθήνα
από τον ερευνητή Γιώργο Πετσίβα δύο σημαντικά έργα. Το 2000 “Τα
τετράδια του Ίλιντεν” του Ίωνος Δραγούμη και το 2003 το “Ημερολόγιο του
Γεωργίου Τσόντου - Βάρδα”.

[7]
Το 1867 επί πρωθυπουργίας Αλεξάνδρου Κουμουνδούρου, ο
βουλευτής Πέτρος Ζάνος, με εντολή του υπουργού Εξωτερικών Χαριλάου
Τρικούπη, διαπραγματεύτηκε τους όρους της ελληνοσερβικής συνθήκης
του Φεσλάου (Voeslau). Κατά τις διαπραγματεύσεις έγινε φανερό ότι οι
εδαφικές αξιώσεις της Ελλάδας προς βορρά περιελάμβαναν το σύνολο της
γεωγραφικής Μακεδονίας. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του βουλευτή
προς τους σέρβους αντιπροσώπους, “ουδείς θα ευρεθεί εν Ελλάδι
άνθρωπος όστις θα θέση την υπογραφήν του εις μίαν συνθήκην, δια της
οποίας διατέμνεται η Μακεδονία, και απαλλοτριούται η Ελλάς των επί αυτής
προαιωνίων αξιώσεών της”. Βλ. Σπυρίδωνος Μαρκεζίνη, Πολιτική ιστορία
της νεωτέρας Ελλάδος, εκδόσεις ΠΑΠΥΡΟΣ, τόμος δεύτερος, Αθήνα 1967,
σελ. 65.

[8]
Σύμφωνα με τον K’nčov (Кънчов Васил, Македония етногрфия и
статистика, София, 1900.) ο αριθμός των οικισμών ανά καζά όπου οι
χριστιανοί Ρωμιοί κατοικούσαν μόνοι τους ή με αλλόφωνους ήταν:
Θεσσαλονίκης 31, Βέροιας 43, Γιαννιτσών 1, Λαγκαδά 25, Κασσάνδρας 49,
Σερρών 32, Ζίχνας 24, Ντεμίρ Ισάρ 1, Μελένικου 1, Άνω Τζουμαγιάς 1,
Δράμας 4, Πραβίου 14, Καβάλας 2, Σαρή Σαμπάν 1, Σκοπίων 1, Καστοριάς
17, Καϊλαρίων 3, Ανασελίτσας 62, Γρεβενών 70, Κοζάνης 36.

Ο D. M. Brancoff (La Macédoine et sa population chrétienne, Paris,

1905) δίνει αντίστοιχα τον εξής αριθμό οικισμών Ρωμιών (αμιγών ή μικτών)
ανά καζά: Θεσσαλονίκης 41, Βέροιας 47, Γιαννιτσών 1, Τίκφες 2, Γευγελής
1, Λαγκαδά 31, Κασάνδρας 37, Σερρών 46, Ζίχνας 23, Ντεμίρ Ισάρ 3,
Μελένικου 1, Άνω Τζουμαγιάς 1, Νευροκοπίου 1, Δράμας 6, Πραβίου 14,
Καβάλας 2, Σαρή Σαμπάν 1, Σκοπίων 1, Βέλες 1, Κουμάνοβο 1, Κότσανι 1,
Μπίτολα (Μοναστηρίου) 1, Πρίλεπ 1, Φλώρινας 1, Καστοριάς 15,
Καϊλαρίων 1, Ανασελίτσας 45, Γρεβενών 52, Κοζάνης 35, Κατερίνης 32 και
Ελασσόνας 39.

[9]
Τη διαχείριση των πατριαρχικών σχολείων στην οθωμανική
Μακεδονία την είχαν τα Μικτά Εκκλησιαστικά Συμβούλια που επόπτευαν
της λειτουργίας και διαχειρίζονταν τα οικονομικά των εκπαιδευτικών
ιδρυμάτων και οι τοπικές Εκπαιδευτικές Επιτροπές οι οποίες επικύρωναν
τα προγράμματα και διόριζαν τους εκπαιδευτικούς. Μέσω της μυστικής
χρηματοδότησης αυτών των επιτροπών, το ελληνικό προξενείο
επιχειρούσε να διαδώσει την ελληνική εθνική ιδεολογία. Ο πατριάρχης και
οι μητροπολίτες, που είχαν την πρόνοια για την ομοιόμορφη διδασκαλία
όλων των σχολείων και την επιλογή των σχολικών εγχειριδίων μέσω του
θεσμών της Συνόδου των Μητροπολιτών και του Διαρκούς Μικτού
Συμβουλίου, βρέθηκαν συχνά σε αντίθεση με το ελληνικό κράτος και τους
κατά τόπους προξένους του, για το θέμα της χρηματοδότησης των
πατριαρχικών (ελληνικών) σχολείων. Βλ. Σ. Ηλιάδου – Τάχου, Οι δομές της
κοινοτικής εκπαίδευσης στις εκκλησιαστικές επαρχίες Κοζάνης, Σισανίου,
Καστορίας και Μογλενών κατά το δεύτερο μισό του 19ου και στις αρχές του
20ου αιώνα, διδακτορική διατριβή, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης, Παιδαγωγική Σχολή, Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών,
1997, σελ. 53 – 56.

Η πατριαρχική διοίκηση ήθελε να παίρνει αυτή τα χρήματα από την

ελληνική κυβέρνηση και να τα διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Από την άλλη
το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν εμπιστευόταν τους φαναριώτες
δεσποτάδες, λόγω της φιλοχρηματίας τους αλλά και των αμφισβητούμενων
ελληνικών εθνικών φρονημάτων τους. Η σύγκρουση προξένων και
μητροπολιτών περιγράφεται σε πολλές προξενικές εκθέσεις. Βλ. σχετικά
Σοφία Βούρη, Πηγές για την ιστορία της Μακεδονίας. Εκκλησία και κράτος
1889 – 1905, εκδόσεις GUTENBERG, Αθήνα 1999.

[10]
Τα πατριαρχικά (ελληνικά) σχολεία απέτυχαν να εξελληνίσουν τους
αλλόγλωσσους πληθυσμούς λόγω της εμμονής στη χρήση μιας λόγιας
αρχαΐζουσας γλώσσας. Τα παιδιά της δευτέρας δημοτικού που διάβαζαν
στο αναγνωστικό τους “ο άνθρωπος έπεσεν εις το κακόν και διεφθάρη υπό
της αμαρτίας” και “Θεέ μου βοήθει μοι, ίνα είμαι πάντοτε παιδίον καλόν,
προσεκτικόν, ευπειθές και επιμελές” όπως χαρακτηριστικά γράφει η Μαρία
Δημάση (Τα ελληνόγλωσσα αναγνωστικά του δημοτικού σχολείου της
Κωνσταντινούπολης και η εθνική και θρησκευτική ταυτότητα των
ελληνοπαίδων, διδακτορική διατριβή Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο
Θεσσαλονίκης, Θεολογική Σχολή, Τμήμα Θεολογίας, σελ. 171 και 232),
μάθαιναν μια γλώσσα που δεν μίλαγαν τα ελληνόπουλα της ηλικίας τους
αλλά ούτε και ο δάσκαλος εκτός αίθουσας.
 Ο H. N. Brailsford σημειώνει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του (Macedonia
- its races and their future, London 1906, σελ. 208), ότι αν αυτή τη λόγια
γλώσσα αδυνατούσε να τη μάθει ο ρωμιός αγρότης, τότε ο πατριαρχικός
αλλόγλωσσος έπρεπε να ήταν απελπισμένος. Για να εξελληνιστεί έπρεπε
να μάθει όχι μία ξένη γλώσσα αλλά δύο.

[11]
Κάθε επέκταση του ελληνικού κράτους σήμαινε για το πατριαρχείο
απώλεια φορολογούμενου και ιδεολογικά ελεγχόμενου πληθυσμού. Το
πατριαρχείο δέχτηκε το πρώτο χτύπημα στις 23 Ιουλίου 1833, όταν η
εκκλησία της Ελλάδας απέκτησε την αυτοκεφαλία της χωρίς τη
συγκατάθεση του πατριάρχη (που δόθηκε αναγκαστικά με το συνοδικό
τόμο του 1850). Για το ζήτημα βλ. Νικολάου Κουλουγλιώτη, Η διαμάχη
Θεοκλήτου Φαρμακίδη – Κωνσταντίνου Οικονόμου και η διαμόρφωση του
παιδευτικού ιδεώδους του νεώτερου ελληνισμού, διδακτορική διατριβή,
Pontificio Istituto Orientale, Roma 1983, σελ. 63 – 71.

Το δεύτερο πλήγμα ήρθε για το πατριαρχείο στις 20 Ιουνίου 1881 όταν η

Ελλάδα ενσωμάτωσε το μεγαλύτερο τμήμα της Θεσσαλίας και την επαρχία
της Άρτας και στέρησε από το Φανάρι τη νομή μιας περιοχής με 300
χιλιάδες περίπου κατοίκους. Βλ. Χρήστου Καρδαρά, Η πολιτική δράση του
πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄ (πρώτη πατριαρχία 1878 – 1884), διδακτορική
διατριβή, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της
Φιλοσοφικής Σχολής, Ιωάννινα 1993, σελ. 332 – 345.

[12]
Είναι χαρακτηριστικά όσα γράφει με δέος ο Ίων Δραγούμης στον
πατέρα του Στέφανο στις 25 Ιουλίου 1903: “Αγαπητέ μπαμπά. Έχομεν
Σλαυϊκήν επανάστασιν εν Μακεδονία. Τούτο αρκεί ίνα εννοήση ο πονών και
γινώσκων. Άπαντες οι σλαυόφωνοι πληθυσμοί ηκολούθησαν το Κομιτάτον,
ορθόδοξοι και σχισματικοί, και οι πλείστοι εκουσίως”. Βλ. Ίωνος Δραγούμη,
Τα τετράδια του Ίλιντεν, εισαγωγή – επιμέλεια – σύνθεση Γεώργιος
Πετσίβας, Αθήνα 2000, σελ. 195.

[13]
Για την ελληνική επίθεση στη Μακεδονία εκείνη την περίοδο βλ.
Δημήτρη Λιθοξόου, Ελληνικός αντιμακεδονικός αγώνας – Από το Ίλιντεν
στη Ζαγκορίτσανη (1903 – 1905), δεύτερη έκδοση, ΜΠΑΤΑΒΙΑ,
Θεσσαλονίκη 2006.

[14]
Ο Γιάνε Σαντάνσκι θα ηγηθεί πολιτικά του αυτονομιστικού
μακεδονικού κινήματος. Μιλώντας για αυτόν, ο πρώην γραμματέας του
ΚΚΕ Λευτέρης Σταυρίδης θα πει πως υπήρξε ο άνθρωπος “όστις έκαμε το
μεγαλύτερον κακόν που ηδύνατο να κάμει άνθρωπος εις την Βουλγαρίαν”,
εκείνος που “ημπόδιζε τους σλαυοφώνους κατοίκους της Μακεδονίας να
θεωρούν εαυτούς Βουλγάρους και εκαλλιέργει Μακεδονικήν εθνικήν
συνείδησιν”. Βλ. Ελευθέριος Σταυρίδης, Τα παρασκήνια του ΚΚΕ, 1953,
σελ. 212 και 214.
 Το πρώτο λεξικό της μακεδονικής γλώσσας (χαρακτηρισμένης από το
συντάκτη του λεξικού ως “εθνικής γλώσσας”) το έγραψε ο Γκιόρκι
Πούλεφσκι το 1875. Βλ. Loring Danforth, Η μακεδονική διαμάχη – ο
εθνικισμός σε έναν υπερεθνικό κόσμο, εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ, Αθήνα
1999, σελ. 58.

Ο διανοούμενος όμως που πρώτος διατύπωσε ξεκάθαρα το εθνικό

πρόγραμμα των μακεδόνων ήταν ο Κρίστε Μισίρκωφ. Το 1903 σημείωνε
μεταξύ άλλων ότι από “τη δεκαετία του 1890 διαμορφώθηκε ένα εθνικό
αποσχιστικό κίνημα με σκοπό να χωρίσει τα μακεδονικά συμφέροντα από
αυτά της Βουλγαρίας, εισάγοντας τη μακεδονική γλώσσα που θα χρησίμευε
ως λογοτεχνική για όλους τους Μακεδόνες”. Παρατηρούσε επίσης πως
επειδή “ο πατέρας μου, ο παππούς μου και ο προπάππος μου
ονομάστηκαν Βούλγαροι από παρεξήγηση, αυτό δεν σημαίνει ότι εγώ
πρέπει να παραμείνω στο σκοτάδι, όπως εκείνοι, σ’ ό,τι αφορά την
εθνικότητά μου”. Βλ. Κρίστε Μισίρκωφ, Μακεδονικές Υποθέσεις, μετάφραση
Δημήτρης Καραγιάννης, εκδόσεις ΠΕΤΣΙΒΑ, Αθήνα 2003, σελ. 95 και 159.

[15]
Το 1921 και ενώ βρισκόταν στην Ανδριανούπολη με εντολή του
ελληνικού υπουργείου Εσωτερικών για θέματα εποικισμού, ο Κωνσταντίνος
Καραβίδας έγραφε πως οι κάτοικοι της περιοχής της Μακεδονίας που
ενσωματώθηκε στη Βουλγαρία (Πιρίν), “εμφορούνται βαθέως υπό της ιδέας
της αυτονομήσεως της Μακεδονίας, ιδέας την οποίαν μελετούν αδιαλείπτως
και προπαγανδίζουν τοπικώς μεταξύ του πληθυσμού, ανεξαρτήτως δηλαδή
των επισήμων κομιτάτων και των άλλων οργανώσεων εν τω πολιτικώ
κέντρω της Βουλγαρίας. Συντελείται εδώ μία ζύμωσις εκ των κάτω εντελώς
ανοργάνωτος λαϊκή και αυτόματος και δια τούτο ουσιαστική. «Η Μακεδονία
λέγουν ανήκει εις τους Μακεδόνας και μόνους, είναι χώρα όχι μόνον
πλουσία αλλά και από πάσης απόψεως αυτάρκης. Οι Έλληνες και οι
Βούλγαροι πρέπει να αποχωρήσουν»”. Ολόκληρο το κείμενο του Καραβίδα,
με τίτλο “Περί των αιτιών και των πιθανοτήτων ενδεχομένου αυτονομιστικού
μακεδονικού κινήματος”, γράφτηκε στην Ανδριανούπολη το Νοέμβριο του
1921 και βρίσκεται στη ΓΕΝΝΑΔΕΙΟ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ στο αρχείο του
Φίλιππου Δραγούμη. Αποτελεί δε αποστομωτική απάντηση τόσο για τους
Βούλγαρους όσο και για τους Έλληνες μακεδονολόγους που θεωρούν τον
Τίτο ως “εμπνευστή και δημιουργό” του μακεδονικού έθνους.

[16]
Σε υπόμνημα του από το Λονδίνο, προς το ελληνικό υπουργείο
Εξωτερικών, στις 17 Οκτωβρίου 1922, ο Βενιζέλος πρότεινε τη νόμιμη,
διακρατικά συμφωνημένη και υπό την αιγίδα της διεθνούς κοινότητας,
εθνοκάθαρση, μέσω της διαδικασίας της υποχρεωτικής ανταλλαγής
πληθυσμών. Ας παρακολουθήσουμε τη σκέψη του: “Από την κακήν ή
καλήν λύσιν του ζητήματος τούτου εξαρτάται χωρίς υπερβολήν το μέλλον
της Ελλάδος. Αποτυχία της καλής λύσεως θα προκαλέση συμφοράς τας
οποίας τρομάζει κανένας να σκεφθή μόνον, ενώ επιτυχής λύσις αυτού θα
συντελέση εντός ολίγων ετών εις το ν’ ανακύψωμεν από τα δυσβάστακτα
βάρη άτινα μας κληροδοτεί η ατυχής λήξις του πολέμου και εις το ν’
ασφαλίσωμεν, μετά την κατακρήμνισιν της Μεγαλυτέρας Ελλάδος, την
στερέωσιν της Μεγάλης Ελλάδος, ης τα σύνορα ουδέποτε θα είναι ασφαλή
εάν Δυτική Θράκη και Μακεδονία δεν καταστούν και εθνολογικώς, όχι
μόνον πολιτικώς, ελληνικαί χώραι”. Τέσσερις μέρες νωρίτερα, ο Βενιζέλος
είχε προτείνει με επιστολή του στον ύπατο αρμοστή της Οργανώσεως για
τους Πρόσφυγες (της ΚΟΙΝΩΝΊΑΣ ΤΩΝ ΕΘΝΏΝ) F. Nansen, “την εφαρμογή της
υποχρεωτικής προσφυγής στην ανταλλαγή των πληθυσμών”. Βλ.
Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, Η απόφαση για την υποχρεωτική ανταλλαγή
των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ
ΣΠΟΥΔΩΝ, Θεσσαλονίκη 1981, σ. 11 - 15.

[17]
Σύμφωνα με την εκτίμηση του Αλεξάνδρου Πάλλη (Στατιστική μελέτη
περί των φυλετικών μεταναστεύσεων Μακεδονίας και Θράκης κατά την
περίοδο 1912 – 1924, Αθήναι 1925, σελ. 12).

[18]
Από αυτούς 14.000 περίπου άτομα έδιωξε με τα όπλα ο ελληνικός
στρατός το 1913 από την περιοχή του Κιλκίς. Άλλες 20.000 έφυγαν από
τους νομούς Σερρών και Δράμας μέχρι το 1919 (σύμφωνα με στοιχεία του
ελληνικού στρατού και επίσης γύρω στους 1.500 από τις περιοχές
Φλώρινας Καστοριάς). Βλ. Ιάκωβου Μιχαηλίδη, Μετακινήσεις σλαβοφώνων
πληθυσμών 1912 – 1930, εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ, Αθήνα 2003, σελ.77, 85, 88.

Στη συνέχεια έφυγαν για τη Βουλγαρία βάσει της συνθήκης της Νεϋγύ
66.126 Μακεδόνες. Η κατανομή τους κατά περιοχή προέλευσης ήταν:
Δράμα 16.050, Σέρρες 10.400, Σιδηρόκαστρο 9.640, Γουμένιτσα 7.500,
Γιαννιτσά 6.670, Κιλκίς 5.000, Θεσσαλονίκη 2.590, Έδεσσα 1.800,
Καστοριά 4.090, Φλώρινα 1.230, Καϊλάρια 600, Ζίχνα 175, Καβάλα 165,
Ενωτία 106, Βέροια 30, Πράβι 20. Βλ. Δημήτρη Λιθοξόου, Η μητρική
γλώσσα του ελληνικού τμήματος της Μακεδονίας πριν και μετά την
ανταλλαγή των πληθυσμών, περιοδικό ΘΕΣΕΙΣ 38 (1992).

[19]
Από αυτούς 99.658 ήρθαν στη Μακεδονία πριν τη “μικρασιατική
καταστροφή” και 538.595 μετά. Βλ. Στατιστική Επετηρίς της Ελλάδος 1930,
έκδοση ΓΕΝΙΚΗ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, Αθήναι 1931,
σελ. 40.

[20]
Το ελληνικό κράτος απογράφει το 1920 τη μειονότητα
χαρακτηρίζοντας τη μητρική γλώσσα της ως “μακεδονική”. Τα στοιχεία
όμως της απογραφής κατά διάκριση μητρικής γλώσσας που αφορούν τις
νέες επαρχίες δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Η απογραφή της “μακεδονικής”
γλώσσας και η διάκρισή της από τη βουλγαρική και τη σέρβικη δηλώνεται
στη σελίδα 182 του τόμου με τα απογραφικά αποτελέσματα για τη
Θεσσαλία και την Άρτα. Βλ. Δημήτρη Λιθοξόου, Μακεδονική γλώσσα και
ελληνική προπαγάνδα, περιοδικό Зора, 6 (1995), σελ. 19.
 [21]
Βλ. το αποκαλυπτικό έργο του Τάσου Κωστόπουλου, Η
απαγορευμένη γλώσσα – κρατική καταστολή των σλαβικών διαλέκτων στην
ελληνική Μακεδονία, ΜΑΥΡΗ ΛΙΣΤΑ, Αθήνα 2002.

[22]
“Σε αναφορά του νομάρχη Φλώρινας Αθανασίου Σουλιώτη Νικολαΐδη,
τον Αύγουστο του 1953 προς την ελληνική κυβέρνηση, καταμετρούνται στις
δύο επαρχίες Φλώρινας και Καστοριάς 16.100 «σλαυόφωνες» χριστιανικές
οικογένειες, από τις οποίες οι 9.075 (54,1 %) έχουν «δεδηλωμένα σλαυϊκά
φρονήματα».

Με σύνθημα «πλέρια ισότητα στις μειονότητες» το ΚΚΕ παίρνει στις

βουλευτικές εκλογές του 1936 ως ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ 5,8 % πανελλαδικά. Στην
επαρχία Φλώρινας το ποσοστό αυτό φτάνει το 6,5 %, στη δε επαρχία
Καστοριάς το 9,5 %. Εντυπωσιακό είναι το ποσοστό του ΚΚΕ σε ορισμένα
μειονοτικά χωριά της περιοχής: Άγιος Παντελεήμων (Πάτελι) 19,1 %,
Ιεροπηγή (Κόσινετς) 20,8 %, Νεστράμι 22,6 %, Ξινό Νερό (Έξι Σου) 23,1
%. Στις ίδιες εκλογές, το ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΌ ΚΟΜΜΑ του Σωτήρη Γκοτζαμάνη, με
αυτονομιστικά συνθήματα, παίρνει 23,9 % στην επαρχία Γιαννιτσών, 25,4 %
στην επαρχία Αλμωπίας και 35,4 % στην επαρχία Έδεσσας

Κατά μη διασταυρωμένες πληροφορίες (Λάζαρ Κολίσεφσκι, Πτυχές του

μακεδονικού ζητήματος) μεταξύ 1933 – 1936 έδρασε στο ελληνικό τμήμα
της Μακεδονίας, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, οργάνωση της ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΜΕΟ με
17 παράνομες τοπικές επιτροπές και 893 μέλη. Η δράση της οργάνωσης
φαίνεται πάντως από επιστολές της ίδιας ή μελών της στο ΡΙΖΟΣΠΆΣΤΗ της
εποχής (25/4/1934, 8/6/1934, 10/6/1934, 26/6/1934, 12/8/1934, 12/9/1934,
3/10/1934, 1/11/1934, 13/11/1934, 13/12/1934, 30/1/1935, 3/7/1935,
10/3/1936)”. Βλ. Δημήτρη Λιθοξόου, Η πολιτική του εξελληνισμού της
μακεδονικής μειονότητας στο μεσοπόλεμο – δύο ανέκδοτες εκθέσεις από το
αρχείο Ι. Μεταξά, περιοδικό ΠΟΛΙΤΗΣ, 124 (1993), σελ. 33.

[23]
Στο βραβευμένο το 1994 (για αντιμακεδονική εθνική προσφορά) από
την ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ βιβλίο του Λεηλασία φρονημάτων, ο καθηγητής
Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αντιπρόεδρος του ΙΜΧΑ
Ιωάννης Κολιόπουλος, υπονομεύει άθελά του την εθνική θέση για
φιλοβουλγαρισμό των οχρανιτών Μακεδόνων κατά την κατοχή, όταν γράφει
πως “η προπαγάνδα της Οχράνα στην περιοχή προωθούσε την ιδέα μιας
αυτόνομης Μακεδονίας” και όχι εκείνη της προσάρτησης στη Βουλγαρία.
Βλ. Ιωάννου Σ. Κολιόπουλου, Λεηλασία Φρονημάτων / το μακεδονικό
ζήτημα στην κατεχόμενη δυτική Μακεδονία 1941 – 1944, εκδόσεις ΒΑΝΙΑΣ,
Θεσσαλονίκη, σελ. 85.

[24]
Τον Απρίλιο του 1944 μόνο σε 43 χωριά της Καστοριάς υπάρχουν
2.496 άντρες και 1.941 γυναίκες οργανωμένοι στο ΣΝΟΦ. Βλ. Documents
relatifs à la participation du peuple Macédonien de la Macédoine Egée la
guerre antifasciste 1941 – 1945, Ι, Skopje 1971, σελ. 368 – 370.

[25]
Η επίθεση περιγράφεται αναλυτικά στο υπόμνημα που κατέθεσε ο
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ στον ΟΗΕ το Μάρτιο του 1947. Εκεί
περιγράφονται κατά χωριό οι πυρπολήσεις οικιών, οι βιασμοί γυναικών, οι
ξυλοδαρμοί, οι φυλακίσεις και οι δολοφονίες των Μακεδόνων από τις
παρακρατικές συμμορίες με την ανοχή του ελληνικού κράτους. Βλ. Έτσι
άρχισε ο εμφύλιος – η τρομοκρατία μετά τη Βάρκιζα 1945 – 1947, εκδόσεις
ΓΛΑΡΟΣ, Αθήνα 1987.

[26]
Ο Todor Simovski υπολογίζει σε 50.000 τους πρόσφυγες Μακεδόνες
του 1949. Εκτιμά επίσης ότι ο αριθμός της μειονότητας το 1971 ήταν
περίπου 220.000. Βλ. Тодор Симовски, Населените места во Егејска
Македонија - географски, етнички и стопански каракте-ристики,
Скопје 1978, σελ. 27 και 31.Το ελληνικό κράτος αρνήθηκε με το γνωστό
νόμο Γεννηματά του 1982 και τη σύμφωνη γνώμη του ελλη νικού πολιτικού
κόσμου τον επαναπατρισμό των τελευταίων επιζώντων μακεδόνων
προσφύγων, επιτρέποντας μόνο την επιστροφή των κατά το γένος
Ελλήνων

Ormus
έχει σχέση με τον πρώϊμο (και τον μόνο αληθή) χριστιανισμό, καθώς Ormus
λεγόταν ο αρχηγός ενός μυστικιστικού τάγματος που αναπτύχθηκε στα
μέσα του 1ου μ.Χ. αιώνα. Το τάγμα αυτό διδάχθηκε από τον Μάρκο, τον
μαθητή του Ιησού και ενσωματώνει γνωστικές, ερμητικές και λοιπές
αποκρυφιστικές διδασκαλίες. Θέλετε να μάθετε ποιό ήταν το αναγνωριστικό
τους σύμβολο; Yyyeepp you've guessed it! Ο ΙΣΟΣΚΕΛΗΣ ΕΡΥΘΡΟΣ
ΣΤΑΥΡΟΣ...

Υπήρξε λοιπόν αυτό το είδος που λέγεται Ιωαννιτική Παράδοση ή είναι

μύθος και αυτό; Και υπήρξαν οι Ναΐτες ο συνδετικός κρίκος μεταξύ
Γνωστικών (τώρα όταν λέμε Γνωστικοί εννοούμε μια μεγάααλη και
απροσδιόριστη κατηγορία που περιλαμβάνει πολλές και διάφορες
υποκατηγορίες), Παγανιστών και λοιπών γνωστών και μη εξαιρετέων
αλλοθρήσκων, μέχρι και Βουδιστών άμα λάχει, μέχρι και παλαιών (μα πολύ
παλαιών) παραδοσιακών λατρειών; Πιστεύω πως οι Ναϊτες υιοθέτησαν και
ανέπτυξαν μια ιδεολογία βαθύτατα επηρεασμένη από τον αρχέγονο
χριστιανισμό και εκεί ο Ιωάννης έπαιξε σημαντικό (αν όχι πρωταγωνιστικό)
ρόλο. Λογικό το βλέπω, μέσα από τα φίλτρα που έθεσαν αι Ναϊται να
ξεχώρισαν ιδιαιτέρως τον Ιωάννη.

Αρχικά το Τάγμα των Ναϊτών ήταν αφιερωμένο στον Άγιο

Ιωάννη
Αυτοαποκαλέστηκαν οι Ναΐτες "Frères Maçons", "Αδελφοί Τεχνίτες" ας
πούμε (το οποίο στην παραφθορά του έγινε Free Masons,
Eλευθεροτέκτονες) για να υποδηλώσουν κάτι; Ονειρεύτηκαν την
εξισορρόπηση των πραγμάτων και την παγκόσμια κυριαρχία; Το
κατάφεραν;
Τότε όχι, έδωσαν όμως μαζί με άλλους τα ερείσματα για κάτι τέτοιο.
Ψηφίζω ναι στην εξισορρόπηση των πραγμάτων. Ψηφίζω όχι στην
παγκόσμια κυριαρχία.
quote:
Φαίνεται πως οι Ναΐτες έπαιζαν σε δυο ταμπλώ (ή και temples, αν θέλετε).
Η μυστική τους δοξασία στηριζόταν στη Μυστική Εκκλησία του Ιωάννη του
Ευαγγελιστή, ενώ για τον πολύ κόσμο ήταν ρωμαιοκαθολικοί. Να κρατάμε
και τα προσχήματα. Έχουμε ξαναγράψει ότι δεν ήταν όλοι οι Ναΐτες
υποψιασμένοι, ειδικά όταν έγιναν πολλοί, και όλα αυτά τα μυστικά
αφορούσαν τον εσώτερο κύκλο του Τάγματος.

Το βρίσκω αναγκαίο αν ήθελαν να έχουν μέλλον. Και προφανώς είχαν...

quote:
Είναι όμως οι Ναΐτες παρελθόν;
Ή είναι παρόν και μέλλον;

Όπως έλεγε και ο Vilhelm Reich εδώ τάγμα μπορεί να ισχυριστεί ότι
κυβερνά (εδώ υπάρχει) όσο μπορεί να ονομάσει αυτούς που θα πάρουν τα
ηνία. Εδώ όμως τα πράγματα είναι ολίγον δύσκολα, καθώς οι νεοναϊτες
εμφανίζονται στο σύνολό τους γραφικοί, ντυμένοι με στολές εκείνης της
εποχής και κρατώντας σπαθιά νομίζουν ότι βρίσκονται κάτω από τον Ναό
και σκάβουν... Πιστεύω πως η Ναϊτική ιδεολογία είναι κάτι το εγκεφαλικό,
μια σύλληψη και οργάνωση ιδεολογιών που στόχο έχουν για άλλη μια φορά
την προσέγγιση του Θείου. Αν μη τι άλλο προσέδωσαν πολλά στον
εσωτερισμό και μέσα από το πέπλο μυστηρίου που τους περιβάλλει
έδωσαν στους σύγχρονούς μας το έναυσμα να ψάξουμε κι εμείς "μαζί"
τους. Σε αυτά τα πλάισια και όσο θα ζει η εν λόγω προσέγγιση του Θείου,
ναι οι Ναϊτες έχουν μέλλον, κάτι το οποίο νομίζω πως αποδεικνύουμε κι
εμείς με αυτή την αρκετά ευρεία και καλοπρoαίρετη προσέγγιση του
θέματος στο forum.

sub rosa
Οφίτες ή Ναχασιανοί (εξ αιτίας της λανθασμένης μετάφρασης της λέξης
Ναχάς από τη Βίβλο) Γνωστικό σύστημα, κράμα της Ελληνικής Μυθολογίας
και του Ιουδαϊσμού. Λάτρευαν το Λόγο με τη μορφή ενός Όφεως, ο οποίος
έφερε φωτοστέφανο (2ος αιώνας). Άσχετο; Ίσως...

Κατά τους Οφίτες, μία αίρεση των Γνωστικών λοιπόν (αίρεση της αίρεσης
ένα πράμα), υπήρχαν επτά κατώτερα πνεύματα - κατώτερα του
Ιαλνταμπαώτ (Ιαδαλβαώθ), του Δημιουργού - ο Μι(κ)χαέλ, ο Σουριέλ, ο
Ραφαέλ (Ραφαήλ), ο Γ(κ)αμπριέλ(Γαβριήλ), ο Τ(θ)αουταμπαώτ, ο
Εραταώτ και ο Ετανιέλ, τα πνεύματα των αστέρων, τα οποία ονομάζονταν
ο Ταύρος, ο Κύων, ο Λέων, η Άρκτος, ο Όφις, ο Αετός και ο Όνος (Ass), τα
οποία παλαιότερα υπήρχαν στον αστερισμό του Καρκίνου και
συμβολίζονταν με αυτά τα ζώα.
Όπως ακριβώς ο Ιαλνταμπαώτ, ο Ιαώ, ο Αντωνάι, ο Ελοΐ, ο Οράι και ο
Ασταφάι ήταν τα πνεύματα του Κρόνου, της Σελήνης, του Ηλίου, του Διός,
της Αφροδίτης και του Ερμού αντίστοιχα.Νομίζω όμως, ότι πρέπει να
προσέξουμε λίγο περισσότερο τον αγαπητό Βασιλείδη, του οποίου ιδέα
ήταν ο Αβραξάς:

Ο Βασιλείδης έδρασε περίπου το 150. Η Διδασκαλία του έλεγε ότι από το

Πλήρωμα της Θεότητος απέρρευσαν 365 Αιώνες ή Ουρανοί, από τους
οποίους ο δικός μας (ο υποσελήνιος) είναι ο κατώτερος και κυβερνάται από
το δημιουργό θεό της Παλαιάς Διαθήκης.Ο θεός του κόσμου μας είναι
κατώτερος θεός, ενώ ο αγαθός Θεός παραμένει άγνωστος στον άνθρωπο.
Η λύτρωση του ανθρώπου συνίσταται στην ενεργοποίηση του νου του, για
να γνωρίσει τον Λυτρωτή και να επιτύχει την επιστροφή των πνευματικών
στοιχείων του στο Πλήρωμα της Θεότητος. Η σωτηρία αναφέρεται μόνον
στις ψυχές, γιατί τα σώματα είναι φθαρτά και θνητά.Ο αγαθός Θεός
έστειλε τον πρωτογενή Αιώνα-Νου, τον επονομασθέντα Χριστό, για
να λυτρώσει τους ανθρώπους από την εξουσία του θεού του
Ιουδαϊσμού. Ο Χριστός παρουσιάστηκε φαινομενικά με ανθρώπινη
μορφή, φαινομενικά έπαθε και φαινομενικά σταυρώθηκε. Στην
πραγματικότητα, σταυρώθηκε ο Σίμων ο Κυρηναίος, στον οποίο ο
Χριστός προσέδωσε τη μορφή του, ενώ ο Χριστός επέστρεψε στο
Πλήρωμα. Όσοι πιστεύουν στον Εσταυρωμένο Χριστό είναι δούλοι
των Δυνάμεων, οι οποίοι δημιούργησαν τον υλικό κόσμο, ενώ όσοι
αναγνωρίζουν στον Χριστό τη Λύτρωση από το θεό της Παλαιάς
Διαθήκης αποκτούν τη λυτρωτική γνώση. Οι οπαδοί του Βασιλείδου
έδρασαν στη Συρία, την Αίγυπτο και τη Ρώμη, ασκούσαν αυστηρή
εγκράτεια για να φθείρουν το σώμα, απέρριπταν το γάμο κι
εφάρμοζαν θεουργικές τελετές. "Virtus Junxit Mors Non Separabit"
(Whom virtue unites, death will not separate)

Aνέτρεχωντας σε διάφορα ερμηνευτικά περί Qadosh (ή και Kadosh),

νομίζω ότι η αστρονομία είναι πιο κατανοητή από το να ψάχνεις για
ερμηνείες φιλοσοφικοθρησκευτικών παραδόσεων. H λέξη Kadesh (που
σημαίνει "αγνός", "φωτεινός", "νεαρός", "που πρόκειται να αγιοποιηθεί ή να
χειροτονηθεί") είναι η ρίζα για τις λέξεις Kadeshah και Kadeshim οι οποίες
σημαίνουν "πρόστυχος" και "σοδομίτης" (γκουχ). Για να παρηγορηθούμε
όμως (προσωρινά) υπάρχει κάτι καλύτερο: "Το πρώτο Ταλμούδ, το μόνον
γνησίως καμπαλιστικόν, ήταν έργο του Rabbi ha Kadosh - Hanassi, το
όνομα του οποίου σημαίνει "Yehudah Most Holy and Prince" (τώρα
καταλάβαμε). Τέλος πάντων, οι χαρακτηρισμοί Kadosh και Prince δίνονταν
στους μεγάλους μυημένους της Καμπαλά και διατηρήθηκαν και στον
Τεκτονισμό και στο Ροδοσταυρισμό . Για να ξεπαρηγορηθούμε ευθύς
αμέσως, βρήκα και κάτι άλλο στο οποίο διακρίνω ένα τουριστικό
ενδιαφέρον, αλλά όλα πια θα τα μεταφράζω; Παρακαλώ να
αυτοεξυπηρετηθείτε:

"The mendicant-devotee or mystic, derweesh, soofee, mejzoob, was

allowed to make water while walking along the road, without even returning
to the side; and every man or youth he signaled was obliged to go behind a
bush with him, expose his buttocks, and suffer holy penetration. The
respectful way of greeting a soofee in many areas was by kissing him, first
upon the mouth, then lifting his shaggy robe, upon the navel, the penis and
scrotum, and the podex. This physical manner of devout salutation was
also employed in the secret initiation of every proselyte who was made to
endure the enervating caresses of the entire company, and, in turn, prove
his boundless virility by retaining stiff erection throughout over a dozen
climaxes in the revered rites of his brethren. Were a proselyte to go limp
before all were justly honored by his intromissions, he was kicked and spat
upon and summarily evicted from the venerable fraternity."
Μισό λεπτό τώρα γιατί ψάχνοντας τις πηγές μου, πετάχτηκε και ένα
Serpent Rouge στη μέση, τι δουλειά έχει αυτό τώρα, ξουτ, λοιπόν η έννοια
Qadosh εκφράζει μια πνευματική ολότητα Εννοώ την πρωταρχική έννοια,
όχι αυτήν που έγινε βαθμός. Και η Παράδοση Qadosh, καλή της ώρα,
συνδέεται με την Ιωαννιτική Γνωστική Παράδοση ως επίσης με αξιοπρεπείς
ευρωπαϊκές δυναστείες (Σκώτους, Hohenstaufens, Merovingians) καθώς
και με Πεφωτισμένους (Illuminati), Ελευθεροτέκτονες, Ροδόσταυρους (οι
Ναΐτες εννοούνται) αλλά και με Memphis, Yarker, Kellner, Reuss, Papus και
Crowley. Υπομονή, ο κατάλογος έχει κι άλλα: συνδέεται και με γνωστικές
σέκτες της Μέσης Ανατολής που μετέδωσαν τις γνωστικές αντιλήψεις στην
Ευρώπη μέσω Σταυροφόρων (και πήραν αμπάριζα οι Ναΐτες). Αν
διαθέτουμε μάλιστα κι άλλη υπομονή ακόμα και πάμε προς τα πίσω, θα
βρούμε τις πηγές της Καντοσιανής Παράδοσης στους Σοφούς των
Σουμερίων, τους Apkallu. Κάπου εδώ σε πρώτη (;) εμφάνιση, λέει, και οι
Ροδόσταυροι- όχι βέβαια αυτοί που ξέρουμε, αλλά οι άλλοι που δεν
ξέρουμε, οι μυστικοί. Το έργο έχει κι άλλα, έχει και μάγους, Χαλδαίους και
ένα σωρό άλλους τύπους και κυρίαρχες οντότητες όπως Masbotheans,
Mughtasilahs, Haemerobaptists, Nazoreans, Nazaraeans, Nasoraeans,
Sabaeans, Sabians, Sabeans, Yezidis, Johannites, Assassins, Isma'ili,
Batini, Brethren of Purity, Qarmatians, Nusayria, Ansyreh, Nosairi, Nizari,
Sufis, Sophis, Sophees, Sethian, Ophite, Barbelo-Gnostic, Phibionite,
Secundian, Borborite, Coddian, Zacchaeuses, Dositheans, Elkesaites,
Ebionites, Sampsaeans, Essenes, Naassenes, Nozrei-ha-Berith,
Simonians, Λίγο ως πολύ μια μυστηριακή πανδαισία ή ένας εσωτεριστικός
πολιτισμός Τι να πρωτογράψω τώρα, εδώ υπάρχουν σελίδες ολόκληρες.

Θα κλείσω με τη συναρπαστική υποψία ότι σε μια μονή του Mount

Athos υπάρχουν, λέει, φοβερά και τρομερά χειρόγραφα (των οποίων
την αξία οι μοναχοί δεν γνωρίζουν) ικανά να συντρίψουν το Great
Beast της Αποκάλυψης. Ποιο είναι αυτό πάλι; Είναι, λέει, η Εκκλησία
της Ρώμης. Λέτε να έχουμε τέτοια κειμήλια στα χωρικά μας εδάφη;
Προέρχονται (πάλι λέει, εγώ δεν λέω τίποτα, μπορώ όμως να κάνω
μια υπόθεση γιατί μπαίνουν φωτιές στα μοναστήρια- έχουν έγγραφα
για προσάναμα) από τη μονή του Παχώμιου στη Θηβαΐδα.Και στο
κρίσιμο αυτό σημείο, νομίζω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να
επανεμφανιστεί ο Νικηφόρος Ουρανός.

Για τους Ormus δεν ξεύρω και πολλά πράγματα, μάρτυρές μου οι
Ροδόσταυροι (των οποίων, λέει, υπήρξε εμπνευστής). Πάντως θα
ξανασημειώσω ότι εξαρτάται ποιες είναι αι πηγαί της πληροφόρησής μας.
Αν θέλεις θα κοιτάξω τις πηγαί και θα σου γράψω περισσότερα.Όσο για τα
σύμβολα (ωραίο αυτό της Παρθένου) θα ματαπώ φιλοσοφικά την κλασσική
επωδό: Οι Ναΐτες έχουν πάντα σχέση... Αυτά έχουν σχέση επίσης και με
Personal Illumination (μου έκανε καλή εντύπωση αγγλιστί), φώτιση σε
ατομικό μέγεθος τέλος πάντων, και με Αλουμπράντος και με άλλους
μυστήριους.Καμμία αντίρρησις περί του Ιωάννη και μάλλον κακή δική μου
διατύπωση, όχι λοιπόν αφιερωμένοι στον Ιωάννη οι Ναΐτες αλλά
επηρεασμένοι από την Ιωαννιτική αντίληψη- άλλωστε το όνομα Ιωάννης
έχει βαθιές παραδοσιακές σημασίες. Για την παγκόσμια κυριαρχία κι εγώ
θα ψήφιζα όχι- δεν θα ορκιζόμουν όμως ότι δεν επιτεύχθηκε. Άλλο θέμα
αυτό, χωρίς να θέλω να περάσω στα όρια της συνωμοσιολογίας. Ως προς
το Βίλχελμ Ράιχ μάλιστα, πλην όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση πώς να
ονομάσεις τους ηγέτες, αφού είναι μυστικοί; Αυτοί πάλι μπορεί να
ονομάζονται μεταξύ τους, κάτι είναι κι αυτό, εμάς περιμένουν να τους
ονομάσουμε; Συμφωνώ απόλυτα με τη θέση σου για τη ναϊτική ιδεολογία.
Κάνω όμως μια διευκρίνιση για τα παρακάτω. Σε καμιά περίπτωση δεν θα
αναφερόμουν στους αυτοαποκαλούμενους "Ναΐτες" ως συνεχιστές των
original. Καλά τώρα, αυτά είναι στην καλύτερη περίπτωση ρομαντισμοί και
στη χειρότερη γραφικότητες- όπως το λες. Θέλω να πιστεύω όμως ότι η
ναϊτική ιδεολογία συνεχίζεται και σήμερα, όχι ως φολκλόρ αλλά ως
εσωτερική βίωση. Και μπορώ να υποθέσω παράλληλα ότι μπορεί και να
υπάρχουν αληθινοί συνεχιστές της αληθινής παράδοσης- φύλακες των
μυστικών.Ας κρατήσουν οι χοροί...Αλλά ξαφνικά ανοίξαμε πολλά μέτωπα,
ωραίοι και οι Qadosh, και οι Ormus, και ο Abraxas, και ο Βασιλείδης και
όλοι οι Γνωστικοί Και το σήμα της Alfa Romeo; Και το όνομα της Fiat; Και
της Lancia; Πολύ απλό, οι εργοστασιάρχες είναι σαύρες.
http://www.davidicke.net/symbolism/corporate/corporate1.html

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ, Χ ήταν το Σύμβολο της Δημιουργικής Σοφίας ή του

Λόγου, του Υιού του Θεού.

Ο Πλάτων λέγει ("Τίμαιος", Κεφ.VΙΙΙ, §36C), "τον εκδήλωσε επί του

σύμπαντος δια του σημείου του γράμματος Χ. Η αμέσως επόμενη Δύναμη
μετά τον Υπέρτατο Θεό είχε τοποθετηθεί χιαστί με τη μορφή ενός Σταυρού
επί του σύμπαντος".

Ο Μίθρας σημάδευε τους στρατιώτες του στο μέτωπο με έναν Σταυρό.

Ο Σταυρός Χ αντιστοιχεί με το 600, τον αριθμό του μυστηριώδους κύκλου

των Ενσαρκώσεων.

Βλέπουμε συνεχώς το Ταυ και το Ρες ενωμένα κατά τον εξής τρόπο:

Αυτά τα δύο γράμματα, στην παλαιά Σαμαρειτική (όπου η απεικόνισή τους

είναι αντίστοιχα: και ), όπως συναντάται στον Άρειο,

αντιπροσωπεύουν σύμφωνα με τον πίνακα: THE NUMERICAL VALUES
OF THE HEBREW, GREEK, AND SAMARITAN ALPHABETS, το μεν
πρώτο το 400, το δε δεύτερο το 200, σύνολο 600.

Αυτό είναι επίσης, η Αρχιερατική Ράβδος του Οσίριδος και το μονόγραμμά

του, το οποίο υιοθετήθηκε από τους Χριστιανούς ως Σημείο.

Στο μετάλλιο του Κωνσταντίνου βρίσκεται ως: , με την επιγραφή "Εν

τούτω Νίκα" και στο Duomo του Μιλάνου ως εξής: "Χ • et Ρ • Christi •
Nomina • Sancta • Tenet •" (X • Ρ • του Χριστού • Ονόματα • Ιερά •
Κατέχει).
Οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν ως Σημείο του θεού τους Άνουβι είτε ένα T,
είτε ένα ✢.

Οι Βαϊσνάβα των Ινδιών είχαν επίσης το ίδιο Ιερό Ταυ, το οποίο επίσης

σημείωναν με Σταυρούς κατ' αυτόν τον τρόπο και με τρίγωνα κατ'

αυτόν τον τρόπο .

Τα άμφια των ιερέων του Ώρου ήταν καλυμμένα με αυτούς τους Σταυρούς
, όπως επίσης και το ένδυμα των Λάμα του Θιβέτ.

Τα χαρακτηριστικά Εμβλήματα της θρησκευτικής ομάδος των Ζαϊνιστών

είναι.

Το χαρακτηριστικό έμβλημα της Ιαπωνικής θρησκευτικής ομάδος Xac (Ζακ)

είναι .
Είναι το Σημείο του Fo-Hi (Φο-Χι), το οποίο ομοιάζει με τον Σταυρό του
Χριστού.

3 Άλφα

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will
not separate)

Αλήθεια, υπάρχουν ένα σωρό πράγματα που κυκλοφορούν γύρω μας και
επειδή τα έχουμε συνηθίσει δεν τα προσέχουμε. Όπως το σήμα της Alfa
Romeo, αγαπητή μας Zadok. Η συνωμοσιολογία είναι διασκεδαστική και τι
να κάνουμε τώρα, αν μόνο οι συνωμοσιολόγοι ασχολήθηκαν με τον
αποσυμβολισμό του σήματος. Η ίδια η εταιρία δεν εξηγεί τίποτα στους
φιλομαθείς, ας πρόσεχε. Πιο πολύ στέκομαι στην ερμηνεία ότι τα σύμβολα
είναι τα παραδοσιακά της οικογένειας των ιδρυτών της εταιρίας (αλλά και
πάλι τι σήμαιναν;) παρά στις σαύρες, διότι στο κάτω-κάτω είμαι φιλόζωος
Δεν ξέρω πόσα από τα σήματα / σύμβολα που μας περικυκλώνουν θέλουν
πραγματικά κάτι να δηλώσουν ή είναι τυχαία και γίνονται βορά των
ευφάνταστων ερμηνευτών, πάντως τα σύμβολα γενικώς είναι κάτι το
ωραίον και η νεώτερη επισήμανσή σου, με τους σταυρούς κλπ. έρχεται να
το επιβεβαιώσει. Τα σύμβολα είναι μια διαχρονική και παγκόσμια
επικοινωνία, ναι;

Και ιδού και ο συγχρονισμός. Συμπτωματικά, στην τελετή λήξης των

Ολυμπιακών (όπου μεταξύ των άλλων αναπαραστάθηκαν και οι φωτιές του
Άι-Γιάννη, που λέγαμε) ξαναείδαμε έθιμα που συνεχίζουν απτόητα την
πορεία τους στο χρόνο μέσα από τους λαϊκούς πολιτισμούς. Δεν θα γράψω
βέβαια κάτι καινούργιο, αλλά πόσο ο Χριστιανισμός έχει αποδεχθεί όσα δεν
μπόρεσε να καταργήσει, εκδηλώσεις καθαρά παγανιστικές που τις
βαπτίζουμε "λαϊκή παράδοση" και έτσι ξεπερνάμε το θέμα ανώδυνα. Πλην
όμως είμαστε έτοιμοι να κατακεραυνώσουμε όλους τους εναλλακτικούς
(στους Γνωστικούς αναφέρομαι) που ενδεχομένως υιοθετούν και
ορισμένους τύπους που δεν συνάδουν με τα χρηστά ήθη. Ουαί υμίν
υποκριταί.

Για το Γνωστικισμό ακόμα και οι ίδιοι οι εξειδικευμένοι μελετητές του

ομολογούν αδυναμία στη συνολική του ερμηνεία. Τι να πω τώρα, να δεχτώ
τη ρομαντική άποψη ότι ο Γνωστικισμός (εν γένει) είναι "καθαρός
Χριστιανισμός" όπως αυτός διατηρήθηκε στην πηγή του, χωρίς να περάσει
από συμπληγάδες στη διαδρομή του προς τη Δύση, ή να δεχτώ τη...
συνωμοσιολογική άποψη ότι ο Γνωστικισμός κάνει ζημιά στον αμιγή
Χριστιανισμό; Και πώς θα μπορούσα να πω ότι είμαι φίλος με τον Aleister,
αφού η κοινωνία θα με κατακρίνει;

Αυτές οι Σύνοδοι μας έκαναν ζημιά τελικά, μανία που έχουν οι άνθρωποι να
προσαρμόζουν τα πράγματα στα μέτρα τους. Και πώς ξέρουμε αν ήταν
δίκαιες οι αποφάσεις εκείνων των κεκοιμημένων πατέρων; Πώς ξέρουμε αν
αυτοί δεν ήταν κεκοιμημένοι από τότε, ύπνε που παίρνεις τα παιδιά και τα
λοιπά και τα λοιπά; Μια ψήφος μπορεί να έκρινε την τελική έκβαση, αυτό
συμβαίνει και στις καλύτερες ψηφοφορίες. Βρίσκω εξόχως συναρπαστική
την περίπτωση των μαστόρων που άφησαν ημιτελή τα έργα τους, που
σημάδεψαν με το δικό τους τρόπο εκείνα που πρόλαβαν να
ολοκληρώσουν, που δένονταν μεταξύ τους με αφοσίωση και εκφράζονταν
με συμβολικούς τρόπους... (Βρίσκομαι ακόμα υπό την επιρροή του Νικόλα
Μπετζ.) Άντε, με σύμβολα ξεκίνησα και με σύμβολα καταλήγω. Και πού να
ξέρω τώρα εγώ ποια είναι η εσωτερική παράδοση της δικής μας Εκκλησίας;
Και μάλιστα, πού να ξέρω αν υπάρχει;

Εν πάση περιπτώσει, αφού αναφερθήκαμε και στους Ormus, πάω λιγάκι

και στους φίλους μας τους Ροδόσταυρους για να μην τους αφήνουμε
παραπονεμένους. Μεταφράζω κάπως πρόχειρα μερικά από όσα έγραψε
ένας καλός άνθρωπος: "Το έμβλημα των πρώτων Ναϊτών ήταν ένα
κόκκινο ρόδο σε ένα σταυρό, που το υιοθέτησαν επειδή το χρησιμοποίησαν
οι Εσσαίοι.

Ο εσώτερος κύκλος της Χριστιανικής Εκκλησίας επίσης σχηματιζόταν σαν

μια στρατιωτική οργάνωση για τη διαφύλαξη του ιερού συμβόλου, του
Σταυρού, και αργότερα υιοθέτησε ένα όνομα που στα λατινικά ήταν Militia
Crucifera Evangelista. Αυτή η στρατιωτική οργάνωση, που περιλάμβανε
εκείνους που επιλέγονταν σε κάθε χώρα για να να την αντιπροσωπεύουν,
προστάτευε το ιερό έμβλημά της από την αυθαίρετη χρήση του από άλλες
οργανώσεις- και ειδικότερα το προστάτευε από κακή χρήση και
παραποίηση σύμφωνα με τις χριστιανικές αρχές. Το στρατιωτικό τάγμα
τελικά περιέλαβε και τους Νοσοκόμους (Hospitaliers), τους Ιππότες του
Σταυρού και παρεμφερείς οργανώσεις. Για πολλούς αιώνες η οργάνωση
παρέμενε ένα πολύ μυστικό και ελάχιστα γνωστό σώμα αποτελούμενο από
μερικές εκατοντάδες ανθρώπων, διευθύνοντας τις δραστηριότητες ενός
αριθμού προσκείμενων οργανώσεων κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών,
που έγιναν για την απαλλαγή των Αγίων Τόπων από τον έλεγχο των
απίστων και των ειδωλολατρών (pagans). Tα ροδοσταυρικά αρχεία σε
ξένες χώρες περιελάμβαναν καταγραφές των Εσσαίων, των Ναζαρηνών
και των Ναζαριτών καθώς και της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας στο Θιβέτ,
στην Ινδία και στην Αίγυπτο. Από εκεί προέρχονται αυτές οι πληροφορίες.
Οι παλαιές καταγραφές της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας και άλλες,
δείχνουν καθαρά ότι αφού ο Ιησούς επέστρεψε στη μονή του Καρμήλου,
έζησε για πολλά χρόνια και είχε μυστικές συναντήσεις με τους Αποστόλους
του. Ο ίδιος αφοσιώθηκε μέσω διαλογισμού και προσευχής σε δοξασίες και
διδασκαλίες που οι Απόστολοί του έπρεπε να μεταδώσουν στον κόσμο."

ΝΑΙΤΕΣ ΙΠΠΟΤΕΣ
Πάνω απο 200 χρόνια απ'τις σημαντικότερες δυνάμεις της εποχής του.
Θεματοφύλακες του ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ το οποίο δέν έχει ακόμα
ανεξιχνιαστεί!! Δέν θα αναφέρω τα γεγονότα της ίδρυσης τους γιατί αυτά
είναι γνωστά. Η ζωή τους ήταν εξαιρετικά σκληρή συνδυασμός μοναστικής
& σκληρής Στρατιωτικής. Τα νέα μέλη τους υποβάλλονταν σε πλήθος
Σωματικών & Ψυχολογικών διαδικασιών, ώστε άν ανταπεξέλθουν επιτυχώς
θα είναι νέα μέλη της Ναίτικης κοινότητας!! Όλα δέ τα περιουσιακά τους
στοιχεία παραχωρούντο στην Κοινότητα, κατατίθοντας παράλληλα &
Όρκους φτώχειας. Αξιοσημείωτο βέβαια είναι το γεγονός του ταχύτατου
πλουτισμού τους. Σε αυτό υπάρχουν πολλές εξηγήσεις. Εφάρμοσαν
πρώτοι την παροχή Τραπεζικών Υπηρεσιών. Οι προσκυνητές κατέθεταν
χρυσαφικά, πολύτιμα αντικείμενα σε κάποιο φυλάκιο λαμβάνοντας
ταυτόχρονα επιστολή οτι θα μπορέσουν να τα πληρωθούν απο άλλο
φυλάκιο. ΣΚΕΤΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΔΗΛΑΔΗ Οι δύσκολες όμως Τοπικές
συνθήκες είχαν ως Αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών προσκυνητών,
οπότε δέν εξαργυρώνονταν & η περιουσία τους παρέμενε στους
Ναίτες!! Παραχωρούσαν ποσά σε Ευγενείς ή χρεωκοπημένους
Βασιλιάδες με ανταλλάγματα Εκτάσεις Γής & Τόκους!! Υπο τις
συνθήκες αυτές η ταχύτατη συγκέντρωση μεγάλων περιουσιών
θεωρείτο πολύ λογική. Μετά την πτώση των Αγίων Τόπων
μεταφέρθηκαν κατα πλειοψηφία στην Γαλλία. Ο Βασιλιάς Φίλιππος ο Δ'
ο οποίος δέν μπορούσε να αντισταθεί στο πολυθρύλητο μυστικό τους στις
13/10/1307, διέταξε την διάλυση & την σύλληψη τους!! Οι Ναίτες & ο
Μέγας Μάγιστρος τους Jacques de Molay, κατηγορήθηκαν με
ανύπαρκτα στοιχεία απο τον βασιλία ως Αιρετικοί, Ειδωλολάτρες, &
ομοφυλόφιλοι!! Με φρικτά βασανιστήρια προσπαθούσαν να τους
αποσπάσουν ομολογίες όσον αφορά το Μεγάλο Μυστικό τους!! Η
αντίδραση του Πάπα ΚΛΗΜΗ V (στον οποίο είχαν δώσει οι Ναίτες όρκο
πίστης & λατρείας) ήταν αρχικά οργισμένη, αλλά τελικά αποκαλύφθηκε οτι
ήταν προσυννενοημένος με τον Φίλιππο!! Η επιχείρηση εκκαθάρισης
Ναιτών σε άλλες χώρες εκτός Γαλλίας απέτυχε γιατί παντού αθωώνονταν.
Στην Γαλλία όσοι ομολόγησαν κάποια μυστικά & μεταννόησαν
φυλακίστηκαν αρχικά & στην συνέχεια οδηγήθηκαν σε Κατήχηση. Οι
υπόλοιποι (υπ'αριθμό 54) καταδικάσθηκαν ως Αιρετικοί &
οδηγήθηκαν στην ΠΥΡΑ στο Παρίσι στις 12/5/1310. Η Σύνοδος της
Βιέννης (16/10/1311), αποφάσισε την νομιμότητα & μή Αιρετικότητα
του Τάγματος αλλά ο Πάπας πιεζόμενος απο τον Γάλλο Βασιλιά το
διέλυσε(22/3/1312). Η περιουσία τους παραχωρήθηκε στους Ιωαννίτες
Ιππότες & τα μέλη τα εκτός Γαλλίας εισήλθαν σε Μοναστικά ή
Τεκτονικά Σωματεία. Τέλος στις 19/3/1314, οδηγήθηκε στην πυρά & ο
Μέγας Μάγιστρος Jacques de Molay. Μέσα στην φωτιά καταράστηκε τον
Βασιλιά Φίλιππο & τον Πάπα να βρεθούν μπροστά στο Δικαστήριο του
Θεού πρίν φθάσει η Ώρα τους!! Η κατάρα του επαληθεύτηκε γιατί εντός
ολίγου χρόνου πέθαναν & οι 2!! Κατα μερικούς λέγεται οτι είχαν βρεί στον
Ναό του Σολωμόντα πάνω στον οποίο είχαν εγκατασταθεί την ΚΙΒΩΤΟ
ΤΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ!! Η Κιβωτός μεταφέρθηκε στο Παρίσι κατά τον ερχομό
των Ναιτών στην Γαλλία, ενώ λίγο πρίν την σύλληψη τους
φυγαδεύτηκε. Κατ'άλλους είχαν βρεί το ΑΓΙΟ ΔΙΣΚΟΠΟΤΗΡΟ!! Κατά
τους περισσότερους το Μεγάλο Μυστικό είχε σχέση με την καταγωγή τους:
Η ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΙΝΗ είχε σαρκικές επαφές με τον Ιησού Χριστό,
έμεινε έγκυος & κατέφυγε στην Γαλατία!! Εκεί γέννησε την ΣΑΡΑ, ενώ
απ'ευθείας απόγονοι τους ήταν οι 1οι Βασιλείς της Γαλλίας: Oι
ΜΕΡΟΒΙΓΓΙΟΙ (5ος-8ος αι. μ.χ.). Οι Μεροβίγγιοι αναφέρονται σάν "Ιερή
Γενιά όλων των Βασιλέων". Γενάρχης τους ήταν ο Μερόβιος ο
Δασύτριχος(5ος αι. μ.χ.). Οι Μεροβίγγιοι ξέπεσαν λόγω της πολύ
ακόλαστης ζωής τους, ανατράπηκαν απο τους Καρολίδες &
κλείσθηκαν σε Μοναστήρια!! Τωρα αυτό τα Δασύτριχος κατι σε
πορφυρια μου θυμίζει, εχει μια σκια αιμομιξιών και φυσικά βαμπιρ και
βρυκολακες θυμίζει. Κοιτα που οι βρυκολακες ηταν από
αυτοκρατορικο αιμα!!
Απόγονοι τους αναφέρονται οι 1οι Ναίτες Ιππότες που επισκέφθηκαν τα
Ιεροσόλυμα (1118) στην 1η Σταυροφορία με ηγέτη τον Γάλλο Ιππότη
Hugues de Payens, & οι 8 σύντροφοι του!! Είχαν την Επωνυμία "Φτωχοί
Ιππότες του Ναού & του Χριστού"!!
Σάν απόδειξη αναφέρουν την ΙΕΡΑ ΣΙΝΔΟΝΗ ΤΟΥ ΤΟΡΙΝΟΥ η οποία ήταν
κομμάτι υφάσματος το οποίο υποστήριζαν οτι είναι Σάβανο του Ιησού
Χριστού!! Το παρουσίασε στον Λαό (1357), η Οικογένεια του Ιππότη
Geoffrey de Charney που κάηκε μαζί με τον De Mοlay. Την εξέθεσαν σε
Λαικό Προσκύνημα, αφότου δέν θα είχε πλέον κανένα νόημα η συνέχιση
της διατήρησης του Μυστικού!! Η χρονολόγηση όμως της Σινδόνης με
ΑΝΘΡΑΚΑ 14, απογοήτευσε & διέψευσε τις Κασσάνδρες διότι απέδωσε
την Κατασκευή της στα μέσα του 13ου αιώνα τότε που κάηκε ο Geoffrey.
Δηλαδή αποδείχτηκε Απάτη!! Στο πλαίσιο της ανακεφαλαίωσης, να
θυμίσω ότι οι Μεροβίγγειοι εκφράζουν μια μυθολογία στενά διαπλεκόμενη
με τη ναϊτική. Τι να τους κάνουμε τώρα τους καημένους, να τους
απορρίψουμε αβασάνιστα; Εκ πρώτης όψεως μπορεί να μοιάζει ότι οι
Μεροβίγγειοι εντάσσονται στα «εξωτερικά» των Ναϊτών τα οποία, ως
σοβαροί ερευνητές, αποτασσόμαστε μετά βδελυγμίας. Έχω όμως την
εντύπωση ότι οι Ναΐτες είχαν πάρει τους Μεροβίγγειους στα σοβαρά
(ενδεχομένως και τούμπαλιν) και αυτό δίνει μια άλλη διάσταση στο θέμα και
προσθέτει ένα άλλο, πολιτικό, μυστικό. Λέγεται ότι ο φίλος μου ο Godfroi de
Bouillon είχε βιολογική σχέση με τους Μεροβίγγειους, ή τέλος πάντων έτσι
θεωρούσε. Άσχετα αν εμείς θέλουμε να βλέπουμε το Τάγμα των Ναϊτών να
είναι λίγο απ’ όλα. Και ναι μεν εκείνο που μας ενδιαφέρει, επαναλαμβάνω,
είναι η φιλοσοφία τους, όμως το να έχουμε υπόψη και τις άλλες πτυχές
τους μας βοηθάει να τους αντιλαμβανόμαστε καλύτερα. Αν λοιπόν η
υποστήριξη της μεροβιγγειανής ιδέας ήταν για τους Ναΐτες μια ισχυρή
πεποίθηση (για τους πιο ευφάνταστους ερευνητές αυτή η πεποίθηση
προϋπήρχε των Ναϊτών αλλά και συνεχίζεται σήμερα), ας μην τη
διαγράψουμε έναντι πινακίου φακής. Γιατί δεν πρόκειται πια για μυθολογία,
αλλά για ιδεολογία. Θα γράψω και πάλι ότι αν οι Ναΐτες δεν περιβάλλονταν
από όλα αυτά τα εξωτερικά μυστήρια, τι θα ήταν; Μια μπανάλ
μυστικοπαθής οργάνωση όπως τόσες και τόσες άλλες Οι συγκεκριμένες
θεωρίες προφανώς βγήκαν στην επιφάνεια μετά την διάλυση του
Τάγματος. Όταν είχαν σβηστεί απο τον χάρτη οι Ναίτες!! Δέν τις
διαλαλούσαν όσο υπήρχαν προφανώς ούτε ο Geoffrey είπε κάτι
τέτοιο!! Το κρατούσαν σάν μυστικό με νύχια & με δόντια!! Δέν πρέπει
να αποκλείουμε Τίποτα!! Ανασκαφες που έγιναν στη νεκρά θάλασσα
τις δεκαετίες του 40 και 50 έφεραν στο φως μερικους πάπυρους που
προς μεγάλη έκπληξη των αρχαιολόγων ήταν μερικά απο τα
ευαγγέλια που δεν συμπεριλαμβάνονται στη βιβλο (περίπου 80
ευαγγέλια ηταν ΄υποψηφια΄). Οι πάπυροι περιέχουν ευαγγέλια
γραμμένα απο την Μαρία την Μαγδαληνή καθως και ένα ημερολόγιο
γραμμένο απο τον ίδιο το Χριστό! Το 1955-56 το πανεπιστήμιο του
Μάνστεστερ κατάφερε να μεταφράσει τα ευαγγέλια. Το τι
αποκαλύφθηκε είναι το εξης:
- O Xριστός ήταν παντρεμένος με την Μαρία την Μαγδαληνή.
- Οι απογόνοι του Χριστού υπάρχουν μέχρι σήμερα στην μορφή της
σχεδόν νεκρής δυναστίας των Merovingians (τι είναι στα Ελληνικα;;
Μεροβιγγιοι!!! ), που κάποτε ήταν επικεφαλής του θρόνου της
Γαλλιάς
Αναφέρομαι & σε έναν Πίνακα του Λεονάρντο ντα Βίντσι με τίτλο "Ο
Μυστικός Δείπνος" Ο Καλλιτέχνης είναι γνωστός για τον Μυστικισμό του!!
Το πρόσωπο δεξιά του Χριστού είναι η ΜΑΡΙΑ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ, ενώ το
Μαχαίρι που απεικονίζονται συμβολίζει την έχθρα των Αποστόλων προς
αυτήν!!

Το μυστικό τους προφανώς θα έχει σχέση με τον εύκολο πλουτισμό τους ο

οποίος δέν μπορεί να εξηγηθεί μόνο με τα μεγάλα δάνεια!!
Με τον καιρο η δυναμη τους αυξανοταν ολο και περισσοτερο οπου εφτασαν
στο σημειο οικονομικα να εχουν τοση δυναμη ωστε να παιζουν το ρολο του
δανειστη. Οι ναιτες πιστευαν στον μονοθεισμο,πως ολες οι θρησκεις ο
χρηστιανισμος ο μουσουλμανισμος και ο ιουδαισμος ηταν μια θρησκεια.
Πολλοι ειναι αυτοι που πιστευουν πως το ταγμα των Ναιτων ηταν η βαση
για τον επερχομενο τεκτονισμο με τον οποιο εχει πολλα κοινα στοιχεια.
Αυτη τους η δυναμη κυριως στον οικονομικο τομεα ενοχλεισαι πολους
ισχυρους της εποχης των κατι που ειχε ως αποτελεσμα τη δαιμονοποιηση
των λογω βεβαια των αντιχριστιανικων τους αρχων και της ειδωλολατριας
στην οποια πιστευαν και που στο τελος οδηγησαν στον διωγμο τους. Ο
Τεκτονισμός έχει σχέση με δυνάμεις που αντιστέκονται σφοδρά στον
Χριστιανισμό!! Τέτοιες θεωρίες οδηγούν σίγουρα προς την κατεύθυνση
ανατροπής της Χριστιανικής θρησκείας γι'αυτό πολλές φορές οι Τέκτονες
ταυτίστηκαν με τον Σατανά!!

ΧΩΡΕΣ ΕΝ ΟΜΗΡΕΙΑ

του Υποστρατήγου ε.α K. Χ. Κωνσταντινίδη, 11.1.07

Σήμερα οι περισσότερες κυβερνήσεις τελούν κάτω από ομήρεια μιας μικρής

συνωμοτικής κλίκας. Αυτά μας τα επιβεβαιώνει κατά τον πλέον
κατηγορηματικό τρόπο η Ms. Edmonds, πρώην στέλεχος του FBI. Βέβαια
αυτή δεν βλέπει την κεφαλή του τέρατος, αλλά μόνον τα φτερά του, δηλαδή
τα διάφορα λόμπι- που ουσιαστικά είναι «κράτος εν κράτει». Η κυριότερη
οργάνωση που καταδυναστεύει εδώ και αιώνες τον κόσμο είναι ο Διεθνής
Σιωνισμός. Αυτός με «εργαλείο» την Ιουδαϊκή Βίβλο έχει απλώσει ένα
πελώριο θεοκρατικό ιστό που καλύπτει ασφυκτικά σχεδόν ολόκληρο τον
κόσμο. Τις τελευταίες δεκαετίες ο σιωνιστικός ιστός ενισχύθηκε με το
ατσάλινο στημόνι των πολυεθνικών επιχειρήσεων, οι οποίες σχεδόν στην
πλειονότητα τους ελέγχονται είτε από Εβραίους-σιωνιστές Κροίσους, είτε
από άτομα που πρόσκεινται στην εν λόγω άρχουσα τάξη. Αιχμή του
δόρατος αυτών των «ευαγών ιδρυμάτων» είναι οι Τράπεζες και το
Στρατιωτικο-Βιομηχανικό Σύμπλεγμα, μέσω του οποίου η παγκόσμια
άρχουσα τάξη ρουφάει κυριολεκτικά το αίμα και τον ιδρώτα των λαών
και ενθυλακώνει με τους πολέμους και τους εξοπλισμούς αμύθητα
πλούτη. Ο ασφυκτικότερος όμως κλοιός έχει επιβληθεί στις ΗΠΑ.
Ουσιαστικά η Αμερική κυβερνάται από μια αόρατη Εβραική «Μαύρη
Χείρα». Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της αόρατης παγκόσμιας υπέρ-
κυβέρνησης είναι εν αφανεία, ορατό δε είναι μόνον ένα μικρό μέρος, που
εμφανίζεται υπό μορφήν ποικίλων Εβραικών οργανώσεων και άλλων λόμπι
(Τουρκικού, Σκοπιανού, Αλβανικού κ.α) Αυτά υποστηρίζονται από το
πανίσχυρο Ισραηλινό AIPAC (Εβραικό λόμπι). Αντίθετα το Ελληνικό
βάλλεται και υποβαθμίζεται, πρωτίστως από την επίσημη Ελληνική
Πολιτεία. US relationship with Israel is not good for US security. Βy
John J. Mearsheimer, professor of political science and a co-director
of the Program on International Security Policy at the University of
Chicago, and Stephen M. Walt, academic dean of the Kennedy
School, published their paper, "The Israeli Lobby and U.S. Foreign
Policy," on the Kennedy School of Government at Harvard University.
Το Ισραηλινό AIPAC είναι «κράτος εν κράτει» και διαλύει εκ των έσω την
άλλοτε ακμάζουσα Αμερικανική Συμπολιτεία. Ως και κατασκοπία ασκεί σε
βάρος των ΗΠΑ. Εξαπατούν την Αμερικανική και διεθνή κοινή γνώμη ότι
δήθεν για όλα φταίει η Αμερική-και όχι η συνωμοτική σιωνιστική κλίκα
της Ουάσιγκτον, η οποία χρησιμοποιεί σαν ανδρείκελα της τον
εκάστοτε Πρόεδρο των ΗΠΑ, το Κογκρέσο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, το
Πεντάγωνο, τις Μυστικές Υπηρεσίες(CIA, NSA, FBI κλπ) .
Αποκρύπτουν από τον Αμερικανικό λαό ότι εδώ και μισό αιώνα-
δηλαδή από της αυθαίρετης και γκανγκστερικής ιδρύσεως του τρόμο-
Κράτους του Ισραήλ- η «Αμερικανο-σιωνιστική Διοίκηση»
καταβαραθρώνει ενσυνειδήτως τα Αμερικανικά συμφέροντα προς όφελος
των Ισραηλινών συνωμοτικών σχεδίων. Κι  αυτό επετεύχθη με τον πλήρη
έλεγχο όλων των μοχλών της Αμερικανικής Διοίκησης από το Κράτος του
Ισραήλ. Οι ΗΠΑ είναι ουσιαστικά όμηρος των Εβραίων Σιωνιστών.
Αυτοί ελέγχουν απόλυτα την Ομοσπονδιακή Τράπεζα (Federal
Reserve Bank), την Διεθνή Τράπεζα (World Bank), το Διεθνές
Νομισματικό Ταμείο (International Monetary Fund(IMF), τον Διεθνή
Οργανισμό Εμπορίου (World Trade Organization (WTO) και φυσικά
μέσω των ΗΠΑ ελέγχουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο
ατσάλινος ιστός είναι κεντημένος με τον καμβά των μασονικών
στοών των Ιλλουμινάτων, της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, της στοάς
«Κρανίου και Οστών», της Τριμερούς Επιτροπής, της Επιτροπής
Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), των 40  Σοφών κλπ, καθώς και των
πολυάριθμων διεθνών Μη- Κυβερνητικών Οργανώσεων και
Ανεξάρτητων Αρχών, που δρουν υπό μορφήν 5ης φάλαγγος και
υπονομεύουν το εσωτερικό μέτωπο των χωρών, χωρίς να έχουν
καμία απολύτως δημοκρατική νομιμοποίηση. (Παρ ημίν μεταξύ
άλλων δρουν το ΕΛΥΑΜΕΤ- προωθητής Σχεδίου Αννάν,
Παρατηρητήριο Ελσίνκι, Ουράνιο Τόξο-προωθούν το Σκοπιανό κ.α) Η
Αβρααμική θεοκρατία αποτελεί το πνευματικό ναρκωτικό της
Παγκόσμιας Συνωμοσίας. Οι τρεις Εβραιογενείς θρησκείες
(Ιουδαισμός, Χριστιανισμός, Ισλαμισμός) με τον Πάπα, τους
Ραββίνους, τους Πατριάρχες και τους Ιμάμηδες, αποτελούν το θεμέλιο
πάνω στο οποίον στηρίζεται όλο το σιωνιστικό οικοδόμημα. Ο
Ιουδαιοχριστιανισμός εδώ και 1700 χρόνια έχει επιβληθεί δια της βίας
στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, μαζί με τον Ισλαμισμό που
επεβλήθη βραδύτερον.

Αυτή η πολυκέφαλη «Λερναία Υδρα» κατασπαράζει τους λαούς μέσω

των «δημοκρατικά εκλεγμένων» ή και των δικτατορικών
κυβερνήσεων -ανδρεικέλων. Όποιος δεν υπακούει στις εντολές της,
είτε αντικαθίσταται «με δημοκρατικές μεθόδους», είτε ανατρέπεται δια
πραξικοπήματος, είτε καταδικάζεται με εμπάργκο και βομβαρδισμούς,
είτε ρίπτεται σε εμφύλιο πόλεμο με την μέθοδο του «διαίρει και
βασίλευε», χωρίς να λείπουν και οι δολοφονίες, οι απαγχονισμοί, η
εξαγορά συνειδήσεων κ. α. Αν όλα αποτύχουν τότε γίνεται στόχος
κάποιας «Καταιγίδος» σαν αυτές που κατέστρεψαν και διέλυσαν την
πρώην Γιουγκοσλαβία, το σημερινό Ιράκ, το Αφγανιστάν, τον Λίβανο, την
Κύπρο, τον Παναμά, την Νικαράγουα, το Βιετνάμ κλπ.

Η αφανής Εβραϊκή Εξουσία φοβάται να βγει στο ξέφωτο, διότι είναι

δειλή και δόλια. Η ίδια δεν κάνει πολέμους, με εξαίρεση τις
γενοκτονίες των άμοιρων Παλαιστινίων εκ μέρους του Ισραήλ. Πάντα
μπροστά βάζει τα «Αμερικανάκια» και τους Ευρωπαίους για να
βγάζουν αυτοί τα κάστανα από την φωτιά, ενώ η σιωνιστική
πλουτοκρατία εισπράττει τα αστρονομικά κέρδη από τους
υπερπόντιους γενικούς ή τοπικούς πολέμους, τις εθνικές συρράξεις,
τους εμφυλίους πολέμους και τους τεράστιους εξοπλισμούς, τους
οποίους η ίδια μηχανεύεται για να καταδολιεύει τους ανύποπτους και
ευκολόπιστους λαούς. Οι εξοπλισμοί είναι τα λύτρα των λαών για
«προστασία» από τους παγκόσμιους «προστάτες-συνωμότες» για να
μην «σπάσουν το μαγαζί». Διαφορετικά κινδυνεύουν από τα
βομβαρδιστικά και τους πυραύλους των ΗΠΑ να τα κάνουν «γης
Μαδιάμ». Μετά την καταστροφή σπεύδουν με τις πολυεθνικές
εταιρείες τους να πάρουν τις δουλειές. Αρπάζουν πετρέλαιο, πρώτες
ύλες και υπέρ-χρεώνουν όχι μόνον τους ζωντανούς, αλλά και αυτούς
που δεν ήλθαν ακόμη στην ζωή.

Ποιός υποκίνησε τον ατυχή Ελληνο-Τουρκικό Πόλεμο του 1897, τον

Α! και Β! Π.Π, την Μικρασιατική Καταστροφή, τον Εμφύλιο Πόλεμο,
τον Ψυχρό Πόλεμο, την δολοφονία Κέννεντυ , τον μύθο του
Ολοκαυτώματος, την Κυπριακή Τραγωδία και τώρα τον σχεδιαζόμενο
ακρωτηριασμό της Ελλάδος κ.ο.κ;

Αυτή την «παγκοσμιοποίηση» θέλουν, στην οποία κυρίαρχο ρόλο έχουν

μερικές εκατοντάδες πολυεθνικών εταιρειών. Αυτές ελέγχουν την
παγκόσμια παραγωγή, την διακίνηση των αγαθών, την ροή των
πληροφοριών και τα διάφορα διεθνή λόμπι-με προεξάρχον το Εβραϊκό- να
ανατρέπουν το διεθνές δίκαιον, να εκβιάζουν κυβερνήσεις μέσω
αντιδημοκρατικών υπερεθνικών θεσμών αμφιβόλων προθέσεων -όπως το
Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το ΝΑΤΟ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο
ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου κ.α Αυτό το πολυεθνικό
συναπάντημα και τα διεθνή ΜΜΕ δρουν κυριολεκτικά ερήμην των λαών σε
πλανητικό επίπεδο και επιβάλλουν στις χώρες το «πολιτικώς ορθό» χωρίς
καμία ιστορική αναφορά, κανένα πολιτικό ή δημοκρατικό όραμα για τον
κόσμο. Έτσι, η πορεία της Ευρώπης, αλλά και οι τύχες της παγκόσμιας
κοινότητας έχουν αφεθεί στα χέρια τεχνοκρατών και διπλωματών, ενός
αλαζονικού παγκόσμιου καθεστώτος που κρύβεται ουσιαστικά πίσω από
ένα παγιδευτικό ιστό για τα έθνη, τους πολίτες και τις κοινωνικές τάξεις. Η
νέα γεωπολιτική ιδεολογία υπό τον Τζωρτζ Μπους, τον νεώτερο, είναι
στην ουσία το τελευταίο στάδιο του ιμπεριαλισμού.

Ο Ιμπεριαλισμός εξελίσσεται πέρα από το κλασσικό στάδιο. Αυτό

έληξε με τον Β!Π.Π και συνεχίζει τώρα με την εξάπλωση των πολυεθνικών
εταιρειών και την εμφάνιση των υπερεθνικών Οργανισμών και Μη
Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) Το νέο δόγμα του είναι ο «συνεχής
πόλεμος» για την παγκόσμια κυριαρχία. Δύο γεγονότα σφράγισαν τις
πρόσφατες εξελίξεις: α/ το 1991 και 2001 με τους πολέμους στον Κόλπο
και β/ με την 9/11, που εγκαινιάσθηκε το νέο δόγμα του Πολέμου κατά
της «Τρομοκρατίας». Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Υπάρχει Σχέδιο. Στον
μεταμοντέρνο κόσμο μας, αυτό εξυφαίνεται στα άδυτα των σύγχρονων
«ανακτοβουλίων», δηλ. των μυστικών υπηρεσιών, των αποκρυφιστικών
εταιρειών και των υπερεθνικών δικτύων. Η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 είναι
μια συνωμοσία και ένα ορόσημο, γιατί: α/ πολλοί αφελείς ή δύσπιστοι
κατάλαβαν πόσο κυνικά χτυπά τους λαούς η Νέα Τάξη, β/ οι
Επικυρίαρχοι δεν πρόκειται να κάνουν πίσω πριν αιματοκυλίσουν
τον κόσμο. Τώρα κάνουν πρόβα τζενεράλε για πυρηνικό χτύπημα
των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν και της Β. Κορέας και γαία
πυρί μιθχήτω.

Σύμφωνα με τον καθηγητή του Χάρβαρντ και Πρίνστον, Carroll Quigley

(Κάρολ Κουΐγκλυ), που υπήρξε «εκ των έσω» γνώστης και έμπιστος της
«ελιτίστικης ομάδας» της Νέας Τάξεως Πραγμάτων(NWΟ): «Αυτό το
δίκτυο... το έχω μελετήσει επί 20 χρόνια... τα έγγραφά του και τα
μυστικά αρχεία του... οι στόχοι τους φθάνουν στην δημιουργία ενός
παγκόσμιου συστήματος οικονομικού ελέγχου σε ιδιωτικά χέρια
ικανού να κυριαρχήσει στο πολιτικό σύστημα κάθε χώρας και στην
παγκόσμια οικονομία συνολικά. Το σύστημα προγραμματίσθηκε να
ελέγχεται με φεουδαρχικό τρόπο από τις κεντρικές τράπεζες
παγκοσμίως που θα δρούσαν ενορχηστρωμένα, με μυστικές
συμφωνίες που θα υπογράφοντο σε μυστικές διαβουλεύσεις και
συσκέψεις».
Η μεγάλη αλλαγή που επιδιώκουν να κάνουν στον κόσμο οι δυνάμεις
της «globalization» δεν είναι μόνο οικονομική, όπως διατυμπανίζουν
οι εκφραστές του νεοφιλελεύθερου οικονομικού διεθνούς
κατεστημένου. Είναι προπαντός ιδεολογική και αφορά έναν άλλο τρόπο
ερμηνείας της ιστορίας και κοσμοθέασης, που εξυπηρετεί την μετεξέλιξη
του καπιταλιστικού συστήματος που βγήκε «νικητής» από τον Ψυχρό
Πόλεμο. Αυτός μετεξελίχθηκε σ ένα υπερεθνικό ασύδοτο
παγκοσμιοποιημένο νεοφιλελεύθερο μοντέλο, που συνδυάζει την
απληστία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου με μια ιδεολογία και
πρακτική που έχει ενσωματώσει το δουλαπαρικό σύστημα του
Μεσαίωνα και χρησιμοποιεί τα περισσότερα συνθήματα- ιδεολογήματα του
20ου αιώνα (της δεξιάς, της αριστεράς, τα αποκρυφιστικά, τα ματεριαλιστικά,
τα θεοκρατικά κ.α), όσο αντίθετα, αλλοπρόσαλλα και αλληλοσυγκρουόμενα
κι αν υπήρξαν αυτά μεταξύ τους και όσο απραγματοποίητη είναι η
υλοποίηση τους. Ετσι εξηγείται η σημερινή γενική διάλυση όλων των
θεσμών της Ελληνικής Πολιτείας και η πτώση όλων των αξιών του
λαού μας, για να δεχθεί λίαν συντόμως και άνευ ουδεμιάς αντιστάσεως τον
εδαφικό ακρωτηριασμό της Ελλάδος και την στέρηση της ελευθερίας και
της εθνικής του ανεξαρτησίας. Η Νέα Τάξη Πραγμάτων -ή οποία προς
ευφημισμόν απεκλήθη «πολυπολιτισμική κοινωνία»- προωθείται με:

Φασιστικές μεθοδεύσεις: άκρατος μιλιταρισμός, υπερσυγκέντρωση

εξελιγμένου πολεμικού οπλοστασίου, στρατοί μισθοφόρων, νέα «έξυπνα
όπλα», πυρηνικά και βιοχημικά, νέες τεχνολογίες για στρατιωτικούς
σκοπούς, συγκεντρωτικός έλεγχος (Μεγάλος Αδελφός), αντιδημοκρατικές
διαδικασίες (η ολιγαρχία που αποφασίζει, Patriot Act κλπ.), αεροπλάνα-
φυλακές της CIA, επανεισαγωγή βασανιστηρίων μετά τον Β!Π.Π,
τρομονόμοι, Γραφειοκρατία των Βρυξελλών, Προστασία Ατομικών
Δεδομένων των Εγκληματιών και Απατεώνων, Κλεπτοκρατία,
ελεγχόμενα ΜΜΕ κλπ...

Σοσιαλδημοκρατική και Αριστερή Ρητορική: «Εξαγωγή Δημοκρατίας και

Ανθρωπίνων δικαιωμάτων», φεμινισμός, προστασία μειονοτήτων (στον
βαθμό που εξυπηρετεί την διάσπαση εθνικών ιστών ), διαγραφή της
έννοιας του έθνους, διεθνιστικά συνθήματα που θυμίζουν την πρώτη
περίοδο (προ της σταλινικής αναδίπλωσης) στην ΕΣΣΔ, έγκλημα, βία
πτώση των διαχρονικών αξιών.

Τεχνολογικές Μεγαλοστομίες: Νέες τεχνολογίες, «κοινωνία της

γνώσης», γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση, διαρκής
Ανάπτυξη, Αδιαφορία για το Φυσικό Περιβάλλον, άνοιγμα του
χάσματος πλούσιων-φτωχών κ.ά. Όμως παρά την τεχνολογική άνοδο η
ποιότης ζωής των λαών καθημερινά χειροτερεύει.
Φονταμενταλιστική και Διχαστική Ηθική: Είτε Προτεσταντική-Βιβλική
(Χριστιανοσιωνιστές), Νεογνωστικά και μεταφυσικά ρεύματα που
αναβίωσαν στον 21ο αιώνα, «διαίρει και βασίλευε», « Σύγκρουση
Πολιτισμών» Υποκρισία.

Συμπιλήματα από Ανατολικό και Δυτικό Μυστικισμό: Γιόγκα, Φενγκ-

Σούϊ, ταρώ, δρυϊδισμός, αποκρυφιστικός συμβολισμός «τύπου
Κώδικα ντα Βίντσι», νεομαγεία, αστρολογία, σατανισμός,
ταλεμπανισμός, Θεοκρατία κ.α.

Ο «πολυπολιτισμός», το εθνοτικό ανακάτωμα, τα «ατομικά

δικαιώματα» των πιο απίθανων ανθρώπινων κοινοτήτων ή
μειονοτήτων σε βάρος των πλειοψηφιών (αύριο, γιατί όχι, των
παιδεραστών, των κτηνοβατών και των κανιβάλων), όπως
χρησιμοποιούνται από το νεοταξικό θεωρητικό οπλοστάσιο οδηγούν
σε μια μονοδιάσταση πλανητική εμπορευματοποίηση και
υποβάθμιση των πάντων. Μεταβάλλουν τον άνθρωπο σε
μισάνθρωπο-σουπερ-καταναλωτή, σε ανεγκέφαλο σκλάβο, σε
«μαζάνθρωπο» που αναμένει κάποιον φυσικό ή μεταφυσικό Μεσσία
να τον λυτρώσει. Και με την επιβολή των «πολιτικά ορθών»
ιδεολογημάτων και της μαύρης προπαγάνδας τους δεν θα υπάρχει
οποιαδήποτε αντίσταση ή εμπόδιο στην ανεξέλεγκτη κίνηση του
Κεφαλαίου, των Ναρκωτικών, των Στρατιών των μεταναστών, των
παρακμιακών ιδεολογημάτων, των υλικών σκουπιδιών και των βλαβερών
τροφίμων προς χρήση ή βρώσιν . Αυτό θέλουν. Την εξαφάνιση όλων των
τοπικών αντιστάσεων στο διεθνοποιημένο χρηματιστηριακό Κεφάλαιο.

Έλληνες και φιλέλληνες εγερθείτε. Ο κόσμος δεν πηγαίνει καλά. Ο

καθένας μας πρέπει να πάρει θέση στην επερχόμενη παγκόσμια
ανατροπή.

ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ, ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Εμείς το αραχάνθος τα σκορπίδια, οι διάττοντες, επιβήτορες στη ξένη

γη, μέσα στο σκοτάδι της μέρας, στ' αχνάρια του Διογένη, με τη
βούληση μας, να θεμελιώσουμε την υποδομή του ελληνικού
οράματος. Να βρούμε τη χαμένη μας ταυτότητα...!

Όποιος ελέγχει το παρόν, ελέγχει και το παρελθόν.

Όποιος ελέγχει το παρελθόν, "καθορίζει" το μέλλον

Στο κάτεργο όπου γράφτηκαν ηρωικές σελίδες αυτοθυσίας και αγώνα

«Θα 'θελα να
μιλήσω/ απλά/
όπως ξεκουμπώνει
κανείς το
πουκάμισό του/ και
δείχνει ένα παλιό
σημάδι/ όπως
κρυώνει ο αγκώνας
σου/ γυρίζεις/ και Γυναίκες στην εξορία, στα χρόνια του
βλέπεις ότι είναι Εμφυλίου
τρύπιος/ όπως
κάθεται στην πέτρα ένας σύντροφος και μπαλώνει τη/ φανέλα του».
Η Αλικαρνασσός ήταν ένας απ' τους μεγαλύτερους τόπους εξορίας
και μαρτυρίου των κομμουνιστών στην Ελλάδα. Τόπος θυσίας και
ηρωισμού. Εκεί εξορίστηκαν και έμειναν έγκλειστοι πολλοί αγωνιστές της
ελευθερίας. Τα πρωτοπόρα στελέχη της εργατικής τάξης, κομμουνιστές και
κομμουνίστριες, μέλη του Κόμματος, αλλά ακόμη και προοδευτικοί
άνθρωποι, βασανίστηκαν για τα «πιστεύω» τους, γιατί αγωνίστηκαν κάτω
από όλες τις συνθήκες, ενάντια στην πλουτοκρατία, ενάντια στα ντόπια και
ξένα συμφέροντα που επιβουλεύονταν και επιβουλεύονται τα συμφέροντα
του λαού.Η 90χρονη επαναστατική πάλη του ΚΚΕ δεν είχε μόνο το στοιχείο
της προσφοράς για το δίκιο της εργατικής τάξης, του λαού γενικότερα, το
στοιχείο του ηρωισμού, της θυσίας, της καλλιέργειας αξιών, όπως της
αγωνιστικής στάσης ζωής, του συλλογικού αγώνα, της αλληλεγγύης του
προλεταριακού διεθνισμού.Τα μέτρα άγριας καταστολής του
κομμουνιστικού κινήματος από τις αστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα
επιβάλλονταν από μια σειρά παράγοντες, που σχετίζονταν με την ίδια τη
σταθεροποίηση και ανάπτυξη του καπιταλισμού στη χώρα, τη στρατηγική
της θέση στα πλαίσια του ιμπεριαλιστικού συστήματος. Η άσκηση βίας
ενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα επενδυόταν ιδεολογικά με μια σειρά
ιδεολογήματα από την αστική προπαγάνδα.
Ο αγώνας
για την
ιδεολογική
χειραφέτηση
της
εργατικής
τάξης, την
οργάνωσή
της, την
προοπτική
της πάλης
της,
συνεχίζεται.
Ο
συσχετισμός
των
δυνάμεων
δε μένει
παγιωμένος.
Ο 21ος θα
είναι ο
αιώνας της Ακόμη και μικρά παιδιά βρέθηκαν στους τόπους
εξορίας
αναζωογόνησης του κομμουνιστικού κινήματος, ο αιώνας νέων κοινωνικών
επαναστάσεων, που θα φέρουν με μεγαλύτερη ωριμότητα και σταθερότητα
την εργατική τάξη και τις άλλες λαϊκές δυνάμεις στην πολιτική εξουσία. Στην
εργατική τάξη, ιδιαίτερα στις νέες γενιές της, όπως και στις νέες γενιές των
λαϊκών στρωμάτων, αξίζει μόνο ένα μέλλον: Η σοσιαλιστική προοπτική...
Λυσσασμένη επίθεση από τα πρώτα βήματα
Από τα πρώτα του βήματα, το κομμουνιστικό κίνημα στη χώρα μας
αντιμετώπισε την άγρια και λυσσασμένη επίθεση της αστικής εξουσίας. Η
επίθεση επικεντρώθηκε στο ΚΚΕ από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του. Ο
αντικομμουνισμός στην Ελλάδα κυριάρχησε στην πολιτική της άρχουσας
τάξης μετά το 1920. Πολλοί νόμοι και διατάγματα, βασιλικές διαταγές,
κοινοβουλευτικά εκτρώματα, που ντροπιάζουν κάθε λογική, ψηφίστηκαν
στην ελληνική Βουλή, για να καταπνίξουν την ανάπτυξη του
Κομμουνιστικού Κόμματος, να ποδηγετήσουν τους λαϊκούς αγώνες, να
χειραγωγήσουν τη λαϊκή δυναμική.
Η ψήφιση του Ιδιώνυμου το 1929, όπου στα πέντε χρόνια εφαρμογής του
(Ιούλης 1929 - Ιούλης 1934) δολοφονήθηκαν 37 εργάτες και αγρότες,
συνελήφθησαν 16.500 αγωνιστές και καταδικάστηκαν γύρω στις 3.000.
Ακόμη, απαγορεύτηκε η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη» στα 2/3 της χώρας,
ενώ με τον ίδιο νόμο διαλύθηκαν οι περισσότερες εργατικές οργανώσεις
στα τέλη του '30.
Με αυτό το νομοθετικό εξοπλισμό «εισήγαγε» τους κομμουνιστές στα χέρια
του ελληνικού χιτλερομουσολινικού φασισμού μέσω της μεταξικής
δικτατορίας.
Στη μεταξική δικτατορία

Το 1936, η μεταξική δικτατορία, με κάθε μέσον και τρόπο, στρέφεται

εναντίον των κομμουνιστών και του ΚΚΕ.
Το καθεστώς Μεταξά εξαπολύει άγριο κυνήγι εναντίον των στελεχών
του Κόμματος, εκβιάζει οικογένειες, βασανίζει στα κρατητήρια της
Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών απάνθρωπα, εξαπολύει χαφιέδες με
σκοπό να προβοκάρει το ΚΚΕ που το θέτει σε παρανομία, δημιουργεί
παρακρατικές ομάδες με διασυνδέσεις στο στρατό και στα σώματα
ασφαλείας, εκδίδει ακόμα και χαφιέδικο «Ριζοσπάστη».
Τα πρώτα κελιά
Με την επιβολή της δικτατορίας, χιλιάδες Ελληνες κομμουνιστές
συλλαμβάνονται και αρχικά στέλνονται στα νησιά ως εξόριστοι. Η Μήλος,
η Λέρος, η Αμοργός, η Ανάφη, η Γαύδος, η Κίμωλος, η Ιος, η
Φολέγανδρος, η Ικαρία γίνονται σκληροί τόποι εξορίας των
κομμουνιστών.Εκεί κατορθώνουν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να
οργανώσουν τη ζωή τους κατά τρόπο παραδειγματικό. Τηρούσαν τη
βασική αρχή: «Αγάπα το
κελί σου, τρώγε το φαΐ
σου, διάβαζε πολύ». Ως
το 1936, το μορφωτικό
επίπεδο των φυλακισμένων
και εξορισμένων πολιτικών
κρατουμένων ήταν αρκετά
υψηλό σε σχέση με το μέσο
όρο της ελληνικής
επικράτειας. Οι
αγράμματοι
καταδικασμένοι είχαν
περιοριστεί στο 16% του
συνόλου των εξόριστων,
όταν το αντίστοιχο
ποσοστό των
αναλφάβητων για όλη τη Συρματοπλέγματα...
χώρα έφτανε το 40,7%.
Οι
κρατούμενοι, όμως, πήραν στα χέρια τους την προστασία της ζωής τους,
την υπεράσπιση της ιδιότητάς τους με ενιαία εκπροσώπηση, δικά τους
όργανα, δικούς τους κανόνες και τρόπο ζωής.
Σπάει η απομόνωση
Ετσι, δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις να σπάσει σε μεγάλο βαθμό η
απομόνωση, να ανοίξουν δρόμοι επικοινωνίας με τους συγγενείς, τις
αντιστασιακές οργανώσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, τους
αντιφασίστες, τον προοδευτικό και δημοκρατικό Τύπο.
Η πραγματικότητα αυτή θορύβησε το καθεστώς, που αποφάσισε
σκληρότερη μεταχείριση των κομμουνιστών εξόριστων. Ετσι, μετέτρεψε τις
φυλακές του Ιτς Καλέ της Ακροναυπλίας - ενός από τα φοβερότερα κάτεργα
της Ελλάδας - σε φυλακή πολιτικών κρατουμένων. Εκεί μετέφεραν τους πιο
επικίνδυνους κομμουνιστές κατά την κρίση του καθεστώτος.
Σ' όλα αυτά, οι κρατούμενοι απαντούσαν με τον αγώνα τους, που
στρεφόταν σε τρεις κατευθύνσεις: Στην οργάνωση του συσσιτίου, στην
οργάνωση της μορφωτικής δουλειάς και στην οργάνωση ψυχαγωγίας και
πολιτιστικής δράσης. Ιστορικές έμειναν οι διαλέξεις του μεγάλου δασκάλου
και κομμουνιστή Δημήτρη Γληνού, που πέρασε από αυτήν την κόλαση.
Στην περίοδο της Κατοχής
Η ναζιστική και φασιστική κατοχή υπήρξε η περίοδος με τα μεγαλύτερα
δεινά που βίωσε ο ελληνικός λαός. Τα μπλόκα, οι συλλήψεις, η δράση των
προδοτών και των δοσιλόγων, οι διορισμένοι από τους Γερμανούς στις
τοπικές αρχές υπηρέτες, τα τάγματα ασφαλείας, οι χίτες, οι μαυραγορίτες,

Τα απομεινάρια τόπων εξορίας και μαρτυρίου είναι ζωντανά στη

μνήμη και στους αγώνες του λαού
οι σπιούνοι και οι κάθε λογής εγκληματίες, έπεσαν στον ελληνικό λαό σαν
κοράκια. Είναι γνωστοί οι αγώνες του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ για
την αντιμετώπιση της πείνας στις πόλεις με την οργάνωση συσσιτίων και
των οργανώσεων της υπαίθρου για την εξασφάλιση των απαιτούμενων
τροφίμων. Αγώνας, που έσωσε τη ζωή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων
από την πείνα.
Στις φυλακές, η κατάσταση ήταν ακόμη πιο τραγική. Εκεί δεν έφτανε το χέρι
των οργανώσεων για επισιτιστική βοήθεια. Τη δεινή καθημερινότητα
καλούνταν να την αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι κρατούμενοι με την
αυτοοργάνωση και τις δικές τους δράσεις και αγώνα.
Από τις φυλακές της Ακροναυπλίας παραδόθηκαν όλοι οι πολιτικοί
κρατούμενοι στις νέες αρχές κατοχής, παρά την έκκληση του Ν. Ζαχαριάδη
(ΓΓ του ΚΚΕ) να αποφυλακιστούν και να σταλούν στο μέτωπο, όταν άρχισε
η ιταλική επίθεση.Ομως, η αντίσταση και ο αγώνας των κρατουμένων, αλλά
και ο φόβος μιας επιχείρησης του ΕΛΑΣ με στόχο την απελευθέρωσή τους,
υποχρέωσε τους Ιταλούς να μεταφέρουν το Φλεβάρη του 1943 τους
κρατούμενους σε άλλες πιο σίγουρες φυλακές.Στο Ηράκλειο, μετά την
ηρωική αντίσταση του λαού και την τελική κατάληψη της Κρήτης,

Εξόριστοι φτιάχνουν τη σκηνή τους

λειτουργούσαν οι λεγόμενες Κάτω φυλακές, οι φυλακές της Αλικαρνασσού,
οι φυλακές Ατσαλένιου, οι φυλακές του Εργατικού Κέντρου και τα
κρατητήρια της Ασφάλειας με ελληνικές διοικήσεις και οι φυλακές του
Γερμανικού Φρουραρχείου, τα κρατητήρια της Γερμανικής Αστυνομίας και
τα κολαστήρια της Γκεστάπο με γερμανικές διοικήσεις. Ολα αυτά τα
κολαστήρια είναι γεμάτα από πατριώτες αγωνιστές, που βασανίζονται,
ανακρίνονται, δικάζονται και πολλοί φυλακίζονται ή εκτελούνται.
Οι φυλακές της Αλικαρνασσού
Το αρχείο της φυλακής Αλικαρνασσού είναι γεμάτο από ονόματα
πατριωτών που προσάγονται για προφυλάκιση ή φυλάκιση ή εκτίουν
ποινές μετά από προδοσίες και συλλήψεις τους από συνεργάτες των
Γερμανών, προδότες, δοσίλογους, σπιούνους και Ελληνες χωροφύλακες.
Τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονται είναι φρικιαστικά. Κάποιοι
λυγίζουν. Αλλοι υπομένουν καρτερικά, κι άλλοι υψώνουν ηρωικά το
ανάστημα παραμένοντας αλύγιστοι μέχρι τέλους. Οι περισσότεροι από
αυτούς οδηγούνται στα εκτελεστικά αποσπάσματα. Δεκάδες είναι οι
κομμουνιστές που στήθηκαν μπροστά στις κάννες των πολυβόλων στους
τόπους εκτέλεσης, στα δυο Αοράκια, στο νεκροταφείο της Σούδας και στο
παλιό νεκροταφείο του Ηρακλείου, βγαλμένοι μέσα από τις φυλακές.
Περήφανα θυσίασαν τη ζωή τους σε αντίποινα για τη δράση των ομάδων
της Εθνικής Αντίστασης. Οι περισσότεροι από αυτούς πιάστηκαν μετά από
προδοσία ή κατάδοση σε γερμανικά μπλόκα ή σε επιδρομές σε σπίτια, σε
κρυψώνες και καταφύγια.
Στην Κατοχή, η φυλακή της Αλικαρνασσού δεχότανε και άνδρες και
γυναίκες στα κελιά της. Γυναίκες αγωνίστριες κάθε ηλικίας (από 15 μέχρι 60
χρόνων) κάθε
επαγγέλματος
κι από κάθε
γωνιά του
Νομού
Ηρακλείου.
Η περίοδος
του Εμφυλίου
Πολέμου
Το
μετεμφυλιακό
κράτος και
κυρίως το Εξόριστοι έξω από τη σκηνή τους, μέσα στα
παρακράτος περιβόλια
στράφηκε με
απίστευτο μίσος εναντίον των πατριωτών και όσων παρέμειναν τίμιοι και
συνεπείς στις απελευθερωτικές αρχές και σκοπούς του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ -
ΕΠΟΝ.
Εχοντας πλήρη γνώση των μεθόδων καταδίωξης ανθρώπων και ιδεών
χρησιμοποίησε τις διώξεις, τις εκτοπίσεις, τις εξορίες, τις φυλακές, τις
εκτελέσεις, τις δολοφονίες, τα βασανιστήρια στους διάφορους «στάβλους»,
για να κάμψει το ηθικό των αγωνιστών.
Οι Ελληνες πολίτες που δοκίμασαν την ειδική αυτή μεταχείριση και έζησαν
υπό ποικίλους περιορισμούς και υπό καθεστώς σωματικής ή ψυχολογικής
βίας - χωρίς να τους απαγγελθεί συγκεκριμένη κατηγορία και να δικαστούν
- ανήκαν, στη μεγάλη τους πλειονότητα στο χώρο επιρροής του ΚΚΕ και
του ΕΑΜ και δευτερευόντως σε άλλες ιδεολογικές τάσεις.Περίπου 100
απομονωμένα γεωγραφικά σημεία από τα οποία πάνω από 40 άγονα
νησιά λειτούργησαν ως τόποι εξορίας και γράφτηκαν ηρωικές σελίδες της
σύγχρονης Ιστορίας της πατρίδας μας που αναδεικνύουν την τεράστια
δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος, όταν συλλογικά παλεύει, όταν
πιστεύει σε μεγάλα ιδανικά και αξίες. Τα κυριότερα από άποψη αριθμού
εξορίστων είναι: Μακρόνησος, Γυάρος, Αϊ - Στράτης, Λέρος, Ικαρία, Χίος,
Τρίκκερι, Ανάφη, Φολέγανδρος, Σαμοθράκη, Λήμνος, Γαύδος, Κύθηρα,
Αίγινα και αλλού. Σε άλλους τόπους, οι φυλακές Αβέρωφ, Ακροναυπλία,
Ιτζεδίν, Αλικαρνασσού, Κέρκυρας και Ωρωπού χρησιμοποιήθηκαν επίσης
ως χώροι εγκλεισμού. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες στις
φυλακές, στις εξορίες, στα εκτελεστικά αποσπάσματα, κράτησαν ψηλά τη
σημαία των ιδανικών του ΚΚΕ.
Η μεταπολεμική περίοδος
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Ελλάδα υποδέχτηκε τη δεκαετία του 1950
- 1960. Η πρώτη περίοδος της Καραμανλοκρατίας που προσπάθησε με τη
βοήθεια του παρακράτους να καθιερώσει την πολιτική της τρομοκρατίας και
της «καρφίτσας», απέτυχε. Το εργατικό κίνημα στη χώρα μας
αναπτύσσεται και ισχυροποιείται, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν οι πρώτες
απεργίες και διαδηλώσεις ήδη από το 1954, πέντε μόλις χρόνια μετά το
εμφύλιο. Ακόμη πιο αξιοθαύμαστο είναι το γεγονός ότι στις εκλογές του
1958 η ΕΔΑ μέσα από την οποία δρούσε το ΚΚΕ κατόρθωσε με 24,4% να
γίνει αξιωματική αντιπολίτευση.Η αστική τάξη στην Ελλάδα και οι
Αμερικανοί πάτρωνες της ελληνικής εξουσίας κατατρομοκρατήθηκαν. Είδαν
μέσα από αυτήν την τροπή τη δυνατότητα της ριζοσπαστικοποίησης του
λαού και τον τελικό καταποντισμό της πολιτικής που προσπαθούσαν να
θεμελιώσουν. Ετσι οι διώξεις οξύνθηκαν, οι παρακρατικοί αναβίωσαν, η
ανεξέλεγκτη τρομοκρατία εναντίον των κομμουνιστών και των ΕΔΑιτών
οξύνθηκε. Τα κατασκευασμένα κατηγορητήρια, οι εντεταλμένες αποφάσεις
των δικαστηρίων, οι δίκες - παρωδίες, οι φυλακίσεις, οι εξορίες και οι
εκτελέσεις των κομμουνιστών ξαναμπήκαν στην ημερήσια διάταξη.
Οι εκτελέσεις του Νίκου Μπελογιάννη, του Νίκου Πλουμπίδη, του
Χρήστου Καρανταή, του ειρηνιστή ΕΔΑίτη Γρηγόρη Λαμπράκη και
πολλών ακόμη αφανών γνωστών και άγνωστων θυμάτων της ταξικής
πάλης της εργατικής τάξης στιγματίζουν τη μαύρη αυτή περίοδο.
Αλικαρνασσός: Ενα απ' τα πιο φοβερά κολαστήρια
Οι φυλακές της Αλικαρνασσού όλο αυτό το διάστημα αποτελούν ένα από τα
πιο φοβερά κολαστήρια της χώρας. Ιδιαίτερα όταν διευθυντής των
φυλακών ήταν ο απάνθρωπος Κουνενάκης, το κάτεργο της Αλικαρνασσού
απέκτησε την πιο ειδεχθή εικόνα ανάμεσα στα άλλα της χώρας.
Εκατοντάδες κομμουνιστές πέρασαν από το κάτεργο. Τα αρχεία της
φυλακής (το οποίο, σημειωτέον, περιλαμβάνει και μέρος του αρχείου των
φυλακών ΙΤΖΕΔΙΝ) είναι απολύτως διαφωτιστικά για τον αριθμό, για τις
κατηγορίες, για τη μεταχείριση των αγωνιστών. Από τις φυλακές πέρασαν
περισσότεροι από 7.000 - 8.000 πολιτικοί κρατούμενοι κατά το διάστημα
από το 1945 έως το 1963. Από αυτούς, αρκετοί εκτελέστηκαν στον τόπο
των εκτελέσεων (Δύο Αοράκια) ή στο νεκροταφείο της Σούδας μετά από
μεταγωγή σε αυτές.
Μια ενδεικτική ματιά θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε το κλίμα και τις
συνθήκες μέσα στις οποίες ζούσαν οι αγωνιστές: «Οι σεισμοί είχαν
αναστατώσει τότε όλο το Ηράκλειο και τους φυλακισμένους. Ο κόσμος
κοιμόταν έξω. Εμείς σφιχτομανταλωμένοι μέσα στα 110 κελιά της φυλακής
που και να θέλαν ν' ανοίξουν σε περίπτωση σεισμού, όπως έλεγαν,
χρειάζονταν μισή ώρα. Συνεχίζαμε κι εδώ όλοι μαζί τον αγώνα για να μας
βγάλουν στο προαύλιο που ήταν τεράστιο και σίγουρο. Αν γινόταν δυνατός
σεισμός, δε θα γλίτωνε ένας μας. Τίποτα όμως. Ζητήσαμε τουλάχιστον να
μην κλείσουν τα κελιά για να μπορούμε να πεταχτούμε έξω αμέσως, ούτε κι
αυτό. Ημουν μαζί μ' έναν άλλο σύντροφο αντιπρόσωπος της φυλακής και
κάναμε κάθε μέρα δυναμικές παραστάσεις στη Δ/ση γι' αυτή την
κατάσταση, τίποτα όμως» (από την αυτοβιογραφία του Δανήλου
Συντυχάκη).
Χρήστος Καρανταής: Ο τελευταίος εκτελεσμένος της φυλακής
Ο τελευταίος εκτελεσμένος πολιτικός κρατούμενος της φυλακής
Αλικαρνασσού ήταν ο Χρήστος Καρανταής.
Το 1952 στάλθηκε με εντολή του Κόμματος - από τη Λαοκρατική
Δημοκρατία της Γερμανίας όπου είχε φυγαδευτεί - στην Ελλάδα, για την
ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων. Πιάνεται στην Κομοτηνή, σε
συγγενικό σπίτι. Βασανίζεται απάνθρωπα στα υπόγεια της Ασφάλειας. Στην
Καβάλα καταδικάζεται σε θάνατο. Κρατείται στις φυλακές Επταπυργίου,
Κέρκυρας και τέλος Αλικαρνασσού.
Κράτησε παλικαρίσια στάση. Εμεινε αλύγιστος. Στην απολογία του στο
Στρατοδικείο δήλωσε: «Είμαι από τη γενιά των Μπελογιάννηδων. Αρνούμαι
την κατηγορία του κατασκόπου. Ηρθα στην πατρίδα για να αγωνιστώ για
την ανεξαρτησία και την ειρήνη». Εμεινε πιστός στο Κόμμα και στο λαό.
Εδωσε τη ζωή του για τα μεγάλα ιδανικά του ΚΚΕ, της ΕΠΟΝ, της Εθνικής
Αντίστασης.Λίγες μέρες πριν από την εκτέλεσή του έγραφε στη μικρή κόρη
του από το κελί της φυλακής: «Στα γενέθλιά σου, η μανούλα θα σου δώσει
όμορφα δώρα. Ο πατέρας σου δε θα σου χαρίσει τίποτα. Για δώρο σού
στέλνω αυτό το γράμμα με πολλά φιλιά. Και όταν μεγαλώσεις θα τα
καταλάβεις όλα μικρούλα μου Ειρηνούλα».Ξημέρωνε Πρωτομαγιά του 1955
και τα χαράματα στην Κρήτη, έξω από το κάτεργο της Αλικαρνασσού,
έσπασε την πρωινή σιγαλιά η ομοβροντία του Εκτελεστικού
Αποσπάσματος. Η φυλακή ταράχτηκε. Οι πολιτικοί κρατούμενοι ξύπνησαν
από έναν εφιάλτη και έβαλαν τις φωνές. Ο λαός του Ηρακλείου
συγκλονίστηκε. Είχαν σκοτώσει τον Χρήστο Καρανταή, παλικάρι 26
χρόνων, νεολαίο, στέλεχος του ΚΚΕ. Είχε καταδικαστεί με τον ΑΝ 375/36
για «κατασκοπία» σε θάνατο. Η ματοβαμμένη κυβέρνηση Παπάγου, που
εκτέλεσε τον Πλουμπίδη, διέπραξε ένα ακόμα στυγερό έγκλημα,
συνεχίζοντας το μακάβριο έργο της κυβέρνησης Πλαστήρα, που έβαψε τα
χέρια της με το αίμα του Μπελογιάννη και πολλών κομμουνιστών,
εκτελώντας πιστά τις εντολές της Ουάσιγκτον.
Η περίοδος της χούντας
Η αναζωογόνηση του εργατικού κινήματος, παρά την πρόσφατη ήττα του
στον εμφύλιο, πανικόβαλε την ελληνική αντίδραση, με αποτέλεσμα να
ακολουθήσει νέα εκλογική αναμέτρηση, νέες μεθοδεύσεις και
παραπλάνηση του λαού. Η ύπαρξη μυστικών στρατιωτικο-πολιτικών
σχεδίων στο πλαίσιο του NATO και των μυστικών υπηρεσιών για την
αντιμετώπιση της ανόδου της ταξικής πάλης του εργατικού λαϊκού
κινήματος, επέβαλε τα σχέδια «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» και «Κόκκινη Προβιά».Η
ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ελλάδα, η όξυνση των λαϊκών
προβλημάτων, και οι αντιθέσεις που αρχίζουν να εκδηλώνονται μεταξύ των
κομμάτων της αστικής τάξης (ΕΡΕ και ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΟΥ) και των
Ανακτόρων οδηγούν στην επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας με τη
γνωστή αιτία «της σωτηρίας του έθνους από τον κομμουνιστικόν
κίνδυνον».Η ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος και ο φόβος των
ιμπεριαλιστικών κύκλων για μια ενδεχόμενη ανατροπή των σχεδίων τους,
σχετικά με την Ανατολική Μεσόγειο, οδήγησαν τους παρακρατικούς και
παραστρατιωτικούς κύκλους στην επιβολή της επτάχρονης δικτατορίας της
χώρας μας.
Η πρώτη μέρα της χούντας στο Ηράκλειο Κρήτης
Να πώς εξελίχτηκε η 1η μέρα επιβολής της δικτατορίας στο Ηράκλειο: «Την
άλλη μέρα 21 Απρίλη - πρωί πρωί - μάθαμε ότι έγινε η δικτατορία. Μόλις
είχαμε γυρίσει στο χώρο του ο καθένας και προετοιμάζονταν οι
Νομαρχιακές Επιτροπές της Κρήτης για δουλειά. Μάλιστα, την
συντρόφισσα Μίνα Γιάννου τη βρήκε η κήρυξη της δικτατορίας στο
Ρέθυμνο. Ηρθε μετά στο Ηράκλειο κι από εκεί έφυγε κρυφά στην Αθήνα.
Είχαν παρθεί ορισμένα μέτρα και ήταν σχεδόν η μόνη πόλη της χώρας που
μπόρεσε να οργανώσει τη δεύτερη μέρα, στις 22/4/67 κάποια σημαντική
κινητοποίηση του λαού από δικές μας δυνάμεις εδαΐτικες, της Νεολαίας
Λαμπράκη σε συνεργασία με τη Νεολαία της Ενωσης Κέντρου, άλλους
παράγοντες. Εγινε συλλαλητήριο διαμαρτυρίας εναντίον της χούντας με
πορεία από το κέντρο ως τη Χανιόπορτα με εκδηλώσεις και συνθήματα.
Φυσικά χτυπήθηκε και διαλύθηκε. Ομως ήταν κάτι πολύ σημαντικό».
(Αυτοβιογραφία Δανήλου Συντυχάκη).Ο «κομμουνιστικός κίνδυνος»
ήταν το πρόσχημα επιβολής της δικτατορίας, ένας απηνής διωγμός
εναντίον των κομμουνιστών εξαπολύεται σε ολόκληρη τη χώρα. Μέσα σε
λίγα εικοσιτετράωρα δεκάδες χιλιάδες κομμουνιστές, δημοκράτες,
πατριώτες και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης συλλαμβάνονται,
φυλακίζονται, κλείνονται στα μπουντρούμια της Ασφάλειας, στα κρατητήρια
των κατά τόπους σταθμών της Χωροφυλακής, σε γήπεδα και σε κάθε χώρο
που μπορούσε να φρουρηθεί, μέχρι να γίνει το πρώτο ξεκαθάρισμα και να
ξεδιαλεχτούν όσοι θα στέλνονταν σε δίκες με πλαστά κατηγορητήρια, ή σε
φυλακές και εξορίες με συνοπτικές διαδικασίες.1968: 200 κομμουνίστριες
και αγωνίστριες στην Αλικαρνασσό
Τον Αύγουστο του 1968 περίπου διακόσιες κομμουνίστριες και
πατριώτισσες του αντιδικτατορικού αγώνα μεταφέρονται από το
στρατόπεδο της Γυάρου στις φυλακές Αλικαρνασσού ως πολιτικές
εξόριστες. Ηταν αγωνίστριες, πατριώτισσες με έντονο το αίσθημα της
πίστης στη δημοκρατία και τον κοινωνικό μετασχηματισμό της κοινωνίας,
με δυνατή πίστη στο σοσιαλισμό, με αλύγιστη τη θέληση για πάλη και
αγώνα.
Μεταξύ αυτών και η Χρυσούλα Γκόγκογλου, η Αύρα Παρτσαλίδου, η
Μίνα Γιάννου, η Λουλά Λογαρά, η Ρούλα Κουκούλου, οι Θέτις και
Μαργαρίτα Κωτσάκη και πολλές άλλες. Αντιμετώπισαν με ηρωισμό, αλλά
και σταθερότητα όλες τις κατασκευασμένες κατηγορίες με τις οποίες τις
καταδίκασαν τα έκτακτα στρατοδικεία που έστησε η χούντα με τους
επίορκους φασίστες στρατοδίκες που την υπηρέτησαν πιστά. Εχοντας την
πλούσια εμπειρία από τις προηγούμενες διώξεις του μεταπολεμικού
κράτους και της μαύρης Καραμανλικής οχταετίας προσπάθησαν να
οργανώσουν τη ζωή τους στις φυλακές όπως και στις προηγούμενες
περιόδους. Προσπάθησαν να αναπτύξουν σχέσεις με τον έξω κόσμο.
Πάσχα στις φυλακές Αλικαρνασσού
Ας δούμε πώς πέρασαν ένα Πάσχα στην Αλικαρνασσό, όπως το διηγείται η
αγωνίστρια Μαριγούλα Μαστρολέων - Ζέρβα.«Στο προαύλιο των
φυλακών Αλικαρνασσού Κρήτης υπάρχει μια εκκλησία, ο Αγιος Λευτέρης.
Τη Μεγάλη Εβδομάδα μάς λέει ο διοικητής: "Τη Μ. Παρασκευή και το Μ.
Σάββατο θα λειτουργήσουν το εκκλησάκι και θα σας επιτρέψω να πάτε και
εσείς". Μας έκανε μεγάλη εντύπωση αυτή του η απόφαση, αλλά εμείς που
είχαμε πείρα σε κάτι τέτοια, περιμέναμε να δούμε ποιοι ήταν οι σκοποί του
και δεν πέσαμε έξω. Εφθασε η Μ. Παρασκευή και η αυλή γέμισε κόσμο,
παπάδες και ο Επιτάφιος ήταν έτοιμος. Επιτέλους ήρθε η ώρα και μας
έβγαλαν έξω. Μόλις μπήκαμε μες στην εκκλησία και μας είδε ο κόσμος,
αμέσως έπεσαν πάνω μας, μας φιλούσαν και μας ρωτούσαν με δίψα να
μάθουν πώς περνάμε. Οι χωροφύλακες παρακολουθούσαν και όσο
έβλεπαν τέτοια υποδοχή, που δεν την περίμεναν, τόσο πιο πολύ
κατσούφιαζαν. Ηταν σίγουροι πως ο κόσμος θα μας περιφρονούσε και θα
μας απέφευγε. Αλλά εμείς δεν αργήσαμε να γίνουμε φίλες με όλες τις
γυναίκες. Πιαστήκαμε αγκαζέ και παρακολουθούσαμε τον Επιτάφιο και
ζευγάρια ζευγάρια αλλάζαμε με τις κοπέλες που τον σήκωναν. Κάναμε
σχέδια για την Ανάσταση, γιατί μας είχε πει ο διοικητής πως θα μας έβγαζε
και το Μ. Σάββατο στην Ανάσταση. Τελείωσε η εκκλησία, πάλι φιλιά,
καληνυχτιστήκαμε και είπαμε: "Αύριο πάλι, στην Ανάσταση". Ομως για την
Ανάσταση, ο διοικητής είχε αλλάξει γνώμη, έπειτα από αυτό που είχε δει
στον Επιτάφιο και μας ανακοίνωσε, χωρίς καμιά εξήγηση, ότι δεν πρόκειται
να βγούμε. Ετσι το βράδυ καθίσαμε στα κελιά μας και βλέπαμε από μακριά
μέσα από τα σίδερα... Ο κόσμος όμως που είχε έρθει και ήταν τριπλάσιος
από την προηγούμενη και κρατούσε πακέτα με λαμπριάτικα δώρα για να
μας τα δώσει, απορούσε και φώναζε: "Δε θα έρθετε;"... Τότε πήγε κοντά
ένας σκοπός και τους είπε πως δεν πρόκειται να βγούμε. Πολλοί φύγανε
και εκείνοι που έμειναν μετά την Ανάσταση μας φώναζαν από μακριά:
"Καλή λευτεριά κοπέλες, γρήγορα σπίτια σας".Την άλλη μέρα, Κυριακή του
Πάσχα, μας έβγαλαν στις 3 το απόγευμα, όπως έκαναν τις άλλες μέρες και
όπως περπατούσαμε ακούμε φωνές και ψαλμωδίες. Εκαναν τη δεύτερη
Ανάσταση και περίμεναν έξω από τη φυλακή να μας κάνουν δοξολογία. Ο
κόσμος, μόλις οι παπάδες άρχισαν να ψάλλουν, γαντζώθηκε στα σύρματα
της μάντρας και μας φώναζε: "Ελάτε κορίτσια να σας ευχηθούμε".
Πλησιάσαμε ορισμένες, αλλά δεν προλάβαμε γιατί έτρεξαν οι χωροφύλακες
και μας έδιωξαν. Ο κόσμος όμως δεν ήθελε απλά να μας χαιρετήσει, αλλά
να μας δώσει και από ένα δέμα, που κρατούσε ο καθένας τους, πεταχτά
βέβαια πάνω από το σύρμα. Οταν όμως είδαν πως μας έδιωξαν, άρχισαν
να πετούν τα δέματα μέσα στη μάντρα. Ετσι όταν οι παπάδες τελείωσαν
και έφυγαν, ο κόσμος έμεινε γαντζωμένος εκεί στο σύρμα και μας
χαιρετούσε. Ηταν τόσο συγκινητικό αυτό για μας, να βλέπεις όλο αυτόν τον
κόσμο να σου συμπαραστέκεται. Εκείνα τα δέματα είχαν στολίσει την αυλή
γύρω γύρω και ο κόσμος δεν έφευγε αν δε μας άφηναν να τα πάρουμε.
Οταν τους έλεγαν οι χωροφύλακες να φύγουν, τους απαντούσαν, "αφήστε
τες να πάρουν τα δέματα και εμείς θα φύγουμε". Αφού είδαν πως δεν
επρόκειτο να φύγει ο κόσμος, τότε έδωσε διαταγή ο διοικητής να μας
αφήσουν να τα πάρουμε. Και πράγματι μόλις αρχίσαμε να τα παίρνουμε ο
κόσμος άρχισε να φεύγει ικανοποιημένος που κατάφερε να μας δώσει αυτή
τη λίγη χαρά και να μας δείξει τη συμπαράσταση και την αγάπη του.
Πήραμε τα δέματα που μας αναλογούσαν για το κάθε κελί και αρχίσαμε να
τα ανοίγουμε. Πράγματι ήταν με αγάπη φτιαγμένα, και τι δεν είχαν μέσα!
Πασχαλινά παραδοσιακά γλυκά, τυριά κρητικά φτιαγμένα από τις ίδιες και
αβγά στολισμένα με λουλούδια που έγραφαν ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!..».
«Ο λαός με την πάλη του θα με βγάλει»
Η διεθνής κατακραυγή και ο αγώνας του ελληνικού λαού για απελευθέρωση
όλων των πολιτικών κρατουμένων υποχρέωσε την ξενοκίνητη χούντα να
πάρει το λεγόμενο μέτρο της «αναθεώρησης». Δηλαδή να οδηγηθούν οι
υποθέσεις των πολιτικών κρατουμένων σε στρατοδικεία για αναθεώρηση
των καταδικαστικών αποφάσεων ή των αποφάσεων εκτόπισης που είχαν
παρθεί στο πόδι με βάση τους ξαναζωντανεμένους νόμους 509/47 και
375/36.Φυσικά το μέτρο αυτό ήταν μια προσπάθεια να «νομιμοποιήσει» η
χούντα τις εξορίες και τις εκτοπίσεις, να εξευμενίσει τις λαϊκές αντιδράσεις
και τις διεθνείς καταδίκες. Οι πολιτικοί όμως κρατούμενοι με την
καθοδήγηση του ΚΚΕ δεν έπεσαν στην παγίδα. Αντιμετώπισαν με
αποφασιστικότητα και αυτήν την ψευδεπίγραφη προσπάθεια της χούντας.
Να τι απάντησε στην επιτροπή της φυλακής Αλικαρνασσού η Αγλαΐα.
«Ερώτηση: Τι γράμματα ξέρεις;
Απάντηση: Πήγα μέχρι τη Β' Δημοτικού.
Ερώτηση: Τι οικογένεια έχεις;
Απάντηση: Δεν έχω οικογένεια, μου την κατάστρεψε ο φασισμός.
Ερώτηση: Και τώρα είσαι μόνη;
Απάντηση: Οχι δεν είμαι μόνη έχω όλον τον ελληνικό λαό μαζί μου.
Ερώτηση: Μα ο ελληνικός λαός εσένα θα κοιτάξει; Τι είναι αυτά που μας
λες καημένη...
Απάντηση: Σ' όλες τις δύσκολες στιγμές μου ο λαός με βοήθησε. Ο λαός με
γλίτωσε απ' των γιάνκηδων τα χέρια, που με βασάνιζαν 4 μήνες, ο λαός με
γλίτωσε από την εκτέλεση, που με κρατούσαν στο νεκροθάλαμο 8 μέρες, ο
λαός με τις υπογραφές του, στην αναθεώρηση, με κατέβασε στα ισόβια. Ο
λαός με την πάλη του θα με βγάλει και τώρα.
Ερώτηση: Τώρα, αν σε αφήσουμε, θα πας σπίτι σου;
Απάντηση: Ναι στο σπίτι μου, δε θα μείνω στους δρόμους.
Ερώτηση: Και τι θα κάνεις;
Απάντηση: Ο,τι έκανα και πριν με πιάσουν.
Ερώτηση: Δηλαδή θα δουλεύεις αργαλειό;
Απάντηση: Και βέβαια, αν δε δουλέψω δε θα ζήσω.
Ερώτηση: Δε μας λες Αγλαΐα γιατί δικάστηκες και κάθισες 10 χρόνια
φυλακή;
Απάντηση: Γιατί πήρα μέρος στην Εθνική Αντίσταση και δεν υποτάχτηκα
στους Ιταλούς και τους Γερμανούς.
Ερώτηση: Μα τι μας λες; Εσύ είσαι δικασμένη με το συμμοριτοπόλεμο με το
Γ' Ψήφισμα και το 509...
Απάντηση: Κατ' αρχήν ήταν δημοκρατικός στρατός δεν ήταν συμμορίτες,
ήταν δημοκρατικός ταχτικός στρατός. Αλλά και τότε αντίσταση είχαμε,
ενάντια στην εγγλέζικη κατοχή.
Ερώτηση: Μα οι Εγγλέζοι ήταν φίλοι μας...
Απάντηση: Φίλοι που μας δάγκωναν και μας σκότωναν. Αντί να δώσουν
επαίνους για την παλικαριά του ελληνικού λαού, 'ριξαν τον κόσμο στις
φυλακές και τα μπουντρούμια, με ειδών ειδών βασανιστήρια για τους
αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Να λοιπόν ποιοι έβγαλαν τον κόσμο
στο βουνό. Αρκεί να σας πω, στη Λάρισα, μόλις ήρθαν οι Αγγλοι την άλλη
μέρα κλείστηκαν οι λεβέντες της Αντίστασης στη φυλακή.
Ερώτηση: Ποιος σε συντηρεί;
Απάντηση: Το σπίτι μου.
Ερώτηση: Αν έρθει κάποιος στο σπίτι σου και σου δώσει ένα πιστόλι ή ότι
άλλο παρόμοιο, είσαι ικανή να κάνεις φόνο;
Απάντηση: Με συγχωρείτε κύριοι, εγώ ενόμιζα ότι έχω να κάνω με
σοβαρούς ανθρώπους και δεν περίμενα τέτοιες ερωτήσεις.
Επίτροπος: Καλά! Είμαστε σοβαροί αυτό ήταν αστείο για να γελάσουμε...
Απάντηση: Αμ, τέτοια αστεία δε στέκουν σε μια γυναίκα στην ηλικία μου.
Ερώτηση: Πες μας, τέλος πάντων, άλλο από τον αργαλειό, τι θα κάνεις;
Απάντηση: Εχω την αρχή από τη μάνα μου τα μυστικά του σπιτιού μας να
μην τα λέμε. Τι θα κάνω στο σπίτι μου, δεν έχω να δώσω λόγο σε κανένα.
Ερώτηση: Τι θα κάνεις τώρα εσύ Αγλαΐα στην ηλικία που είσαι; Ξέρεις και
κάτι άλλο; Η αστυνομία θα σε παρακολουθεί...
Απάντηση: Τι θα κάνω; θα συνεχίσω όσο μπορώ τον αγώνα που οι άλλοι
μέσα σ' αυτόν βάψανε τη γη με το αίμα τους για το λαό.
Ερώτηση: Μα ως πότε θα συνεχίσεις; Πρέπει να ησυχάσεις τώρα.
Απάντηση: Εχετε δίκιο κύριοι, να μου τα λέτε αυτά. Δε θρηνήσατε θύματα,
δε χάσατε ανθρώπους όπως εγώ, δεν κλείσατε τα σπίτια σας σαν το δικό
μου, δε χάσατε την ευτυχία σας όπως εγώ, δε χάσατε το είναι σας, όπως
εγώ.
Ερώτηση: Πότε σε πιάσανε;
Απάντηση: Την ίδια μέρα της δικτατορίας. Πήγα πρωί πρωί στο
νεκροταφείο να επισκεφτώ τους νεκρούς μου, και μετά γύρισα σπίτι, με
αρπάξανε και σε λίγες μέρες βρέθηκα στο κολαστήριο της Γυάρου.
Επιτροπή: Πήγαινε».

Η αλήθεια για την αναγκαστική πορεία του Ρήγα Φεραίου και επτά
συναγωνιστών του από τη Βιέννη στο Βελιγράδι.

Ο Ρήγας και οι 7 σκιέρ του Γκρατς

Για να διασφαλίσει την αντικειμενικότητά της, η Ιστορία μελετά τις πράξεις

κι όχι τα συναισθήματα των ανθρώπων. Ετσι κάθε εγχειρίδιο ελληνικής
ιστορίας αναφέρεται, π.χ., στη σύλληψη, ύστερα από προδοσία και ενέδρα,
του Ρήγα Φεραίου στην Τεργέστη.

Με την αμέσως επόμενη πρόταση, τον μεταφέρει σιδηροδέσμιο στη Βιέννη.

Εχουμε χάσει έναν ήρωα με σάρκα και οστά κι έχουμε έναν πρωταγωνιστή
της Ιστορίας, που μεταφέρεται λέξη με λέξη όλο
και πιο μακριά. Θα ακολουθήσουμε την αντίθετη
πορεία. Ο Ρήγας Φεραίος, ένας εύσωμος, ψηλός
άνδρας, με παχύ μουστάκι, κατσαρά μαλλιά και
αδρά χαρακτηριστικά, καταλύει ένα χειμωνιάτικο
βράδυ στο ξενοδοχείο της Τεργέστης, το
«Αυστροουγγαρία». Δίνει ψεύτικα στοιχεία, ένας
υπάλληλος ανεβάζει τις αποσκευές στο δωμάτιο
21, ο Ρήγας του δίνει φιλοδώρημα. Κλειδώνει την
πόρτα, ανοίγει τις βαλίτσες και βγάζει τα ρούχα
του. Πηγαίνει στο ευρύχωρο λουτρό και
πλένεται. Επιστρέφει. Απλώνει τα αντίτυπα του
Θούριου και της Μεγάλης Χάρτας, όταν χτυπάει
η πόρτα. Εχοντας στο μυαλό τη φίλη του
Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ
Ελισσάβετ Ρούπορτ, που περίμενε λίγο
ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ,
αργότερα, ο Ρήγας κρύβει τα φυλλάδια και
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ
ανοίγει προσεκτικά. Εισβάλλει η αστυνομία.
ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΡΗΓΑ
Απόπειρα «αυτοκτονίας» «Το ίδιο βράδυ
ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ
αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει στο κελί
ΤΟΥ
του», γράφει η Ιστορία, ψυχρά, όπως οφείλει.
Ας μιλήσουμε λογοτεχνικά, δηλαδή συναισθηματικά. Ενας άνδρας
σαράντα μόλις χρόνων, εξαιρετικά ευφυής, που έχει επεξεργασθεί την
πιο πλήρη αποκατάσταση του ελληνικού έθνους στον ιστορικό του
χώρο, με τον πυρετό της Επανάστασης να καίει το μεδούλι της
ύπαρξής του, περνάει αλυσοδεμένος το βράδυ στη φυλακή,
γνωρίζοντας ότι η μοίρα του είναι προδιαγεγραμμένη. Βγάζει ένα
μικρό μαχαίρι, που κρατούσε πάνω του για τέτοιες περιπτώσεις και
κατάφερε να περάσει απ' τους φρουρούς, και προσπαθεί ν'
αυτοκτονήσει, αν και δεμένος. Κάθε χτύπημα έχει πολύ μικρότερη
δύναμη από εκείνη που θα είχε αν ήταν ελεύθερος, άρα πρέπει να
καταβάλλει πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια και να κτυπήσει τον εαυτό του
στην καρδιά όσο πιο πολλές φορές μπορεί, υποφέροντας πολύ
περισσότερο. Πρέπει να πνιγεί κυριολεκτικά στο αίμα, αφού οι μικρές
πληγές θα πολλαπλασιάζουν την αιμορραγία, αλλά πρέπει να μη βγάλει
άχνα. Πρέπει να πεθάνει χωρίς να φωνάξει «ζήτω η Ελλάδα», «ζήτω η
Ελευθερία». Με το μικρό μαχαίρι αρχίζει να σκάβει τον εαυτό του στο
στήθος, σημαδεύει την καρδιά και την χτυπάει μ' όσα πιο πολλά χτυπήματα
μπορεί, το πουκάμισο του βάφεται με αίμα, και συνεχίζει τις αδύναμες
μαχαιριές, αλλά χτύπημα με χτύπημα εξασθενεί. Το χέρι του χτυπάει με
λιγότερη κάθε φορά δύναμη, φτάνει δύσκολα στο στήθος, στη μέση της
τροχιάς του πέφτει. Ο Ρήγας στριμώχνει στα δόντια τις κραυγές,
ξανασηκώνει το χέρι και χτυπάει μέχρι να γίνει η καρδιά του μια λακούβα,
μια λίμνη να γίνει και να πνιγεί. Το χέρι του πηγαινοέρχεται σαν χαλασμένη
ατμομηχανή στην καρδιά, ώσπου μένει μετέωρο, τα μάτια του
σκοτεινιάζουν, και χωρίς να ξέρει αν ζει ή πέθανε σωριάζεται στο έδαφος.
Είναι μια στιγμή ευτυχίας: Μπορεί να φωνάξει τον πόνο του, να μουγκρίσει,
να ουρλιάξει, αλλά όλα αυτά δεν γεννάνε παρά ένα ρόγχο και χάνει τις
αισθήσεις του... «έγινε η Επανάσταση; Θα γίνει; Θα πετύχει; Απέτυχε;
Πέθανα; Ζω; Πού είμαι; Επαναστάτες είναι αυτοί που με κοιτάνε;
Ελευθερωθήκαμε; Είναι αλήθεια; Στην Ελλάδα βρίσκομαι; Να πανηγυρίσω;
Να ψάλλω το Θούριο;» Η Επανάσταση δεν άρχισε, η Ελλάδα δεν
ελευθερώθηκε, ο Ρήγας βρίσκεται στο νοσοκομείο της Τεργέστης, τον
κοιτάνε οι φρουροί και πανηγυρίζει ο Μέτερνιχ.
ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΠΟΥΤΑΝΑ

Αυστρίας εγκώμιον

Η Αυστρία, πατρίδα μεγάλων μουσουργών και φιλοσόφων με τελευταίο τον

Πόπερ, του Φαλμεράιερ της Βουντερτίμ, και του Μπέρχαρντ, είναι η χώρα
που πολέμησε με πάθος την Ελληνική Επανάσταση (τα καράβια που
εφοδίαζαν τον τουρκικό στρατό και μετέφεραν τα στρατεύματά του ήσαν
αυστριακά και οι Ελληνες είχαν βυθίσει περισσότερα από εκατό)(1) την
πολέμησε στο παρασκήνιο, ενώ στην επικράτειά της κήρυσσε παράνομους
όσους Ελληνες προετοίμαζαν την Επανάσταση, τους απέλαυνε, τους
απαγόρευε την είσοδο. Οταν το 1940 επιβεβαίωσε τον εαυτό της,
εξεπλάγησαν μόνο όσοι είχαν ξεχάσει το παρελθόν. Και πάλι όμως
απόλαυσε μαζί με την Ιταλία μια ιδιότυπη αθώωση. Αυστριακοί ήταν ο
πρίγκιπας Φερδινάνδος, η δολοφονία του οποίου στο Σεράγεβο αποτέλεσε
την αφορμή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ, ο Βαλντχάιμ, ο Χάιντερ.
«Στις 28 Απριλίου του 1798 η Αυστρία εκτόπισε τους Γ. Πούλιο,
τυπογράφο, Φ. Πέτροβιτς, ιδιωτικό υπάλληλο, Γ. Πέτερς, δάσκαλο της
γαλλικής, Κ. Τούλιο από την Πέστη, Γ. Θεοχάρη, έμπορο από την
Καστοριά, Κ. Δούκα, έμπορο από τη Μακεδονία. Ο Φεραίος κι εφτά ακόμη
επαναστάτες παραδόθηκαν στους Τούρκους. Την 27η Απριλίου ισχυρή
συνοδεία παρέλαβε από τις φυλακές της Βιέννης δέσμιους τους
"συνωμότες" με κατεύθυνση το Βελιγράδι, την πλησιέστερη συνοριακή
φρουρά της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εφθασαν μετά πορεία εφτά
ημερών. Εγινε η παράδοση, συντάχθηκαν αποδείξεις. Οι επαναστάτες
έμειναν φυλακισμένοι σαράντα μέρες, ώσπου η διεύθυνση των φυλακών
έλαβε μυστική εντολή από την Τουρκία...»
2 Η Αυστρία ήταν μοναρχία κι ο Ρήγας επαναστάτης, με μαθήματα από τη
Γαλλική Επανάσταση. Η Ελληνική Επανάσταση συντάρασσε τα
συμφέροντα των Ευρωπαίων. Η Αυστρία ήθελε να στερεώσει την επιρροή
της στα Βαλκάνια κι η παράδοση του Ρήγα αποσκοπούσε στην κατάπνιξη
της κυοφορούμενης επανάστασης. Αυτά θα έλεγε κι ο Κλήμης Μέτερνιχ,
ψυχή της Ιεράς Συμμαχίας: «Η Ελλάδα είναι λέμβος άνευ εδάφους και
πηδαλίου -πέρα απ' τα ανατολικά μας σύνορα. 300 ή 400 χιλιάδες
κρεμασμένοι, στραγγαλισμένοι, παλουκωμένοι δεν σημαίνει τίποτα
για μας. Τις τελευταίες δύο εβδομάδες πνίξαμε δύο επαναστάσεις, στη
Νεάπολη και στο Πεδεμόντιο. Ας ελπίσουμε ότι και η κρίση στην Ανατολή
δεν θα 'χει καλύτερη τύχη. Οι Ελληνες είναι επικίνδυνος λαός, η
επανάστασή τους πρέπει να συντριβεί».
(3) Ο Μέτερνιχ και η Αυστρία έπεισαν τον τσάρο να παύσει τον
Καποδίστρια από υπουργό των Εξωτερικών: «η ρώσικη κυβέρνηση
κατέστρεψε μ' ένα κτύπημα το έργο του Μ. Πέτρου και των διαδόχων
του»

Η Χάρτα του Ρήγα

Το σχέδιο του Ρήγα ήταν το εξής: Τα Βαλκάνια (απ' την τουρκική λέξη
βαλκάν = βουνό, όρο που καθιέρωσαν οι Ευρωπαίοι το 18ο αι.) και τα
παράλια της Μ. Ασίας θα ελευθερώνονταν με επανάσταση. Θα
εδημιουργείτο ένα κράτος που θα περιελάμβανε εκτός των Ελλήνων όλες
τις φυλές που κατοικούν στα Βαλκάνια -Σέρβους, Βούλγαρους, Αλβανούς,
Ρουμάνους- και που θα είχαν πλήρη ισοτιμία, πλήρη πολιτικά και
θρησκευτικά δικαιώματα. Επίσημη γλώσσα θα ήταν η ελληνική, η παιδεία
θα ήταν υποχρεωτική και δωρεάν. Κύριος στόχος της η συνέχιση της
αρχαίας ελληνικής σκέψης. Η δουλεία καταργείται. Την κυβέρνηση εκλέγει
με καθολική, άνδρες και γυναίκες, ψηφοφορία ο λαός. Πολίτευμα η
δημοκρατία, όνομα της χώρας: Ελληνική Δημοκρατία. «Ο λαός οφείλει να
υπερασπίζει τους νόμους της πολιτείας, όπως τα σύνορά της», λέει ο
Ηράκλειτος κι ο Ρήγας διακηρύσσει: «Οι νόμοι θα είναι ο μόνος οδηγός και
της πατρίδος ο ένας αρχηγός». Για να ευοδώσει το σχέδιό του, ίδρυσε
μυστική εταιρεία, εξέδωσε πλήθος χαρτών, φυλλάδες, βιβλία Πολίτευμα,
Χάρτα, Θούριος. Η Επανάσταση θα γινόταν, αφού μορφωνόταν ο λαός
όπως υποστηρίζαν ο Καποδίστριας, ο Κοραής κ.ά. «Ο,τι είναι να κάνουμε,
να το κάνουμε μόνοι μας», έλεγε ο Κολοκοτρώνης. Η εξέλιξη δεν ήταν αυτή.
Οι Φαναριώτες, το Πατριαρχείο, οι ελληνες ηγεμόνες-υπάλληλοι των
Οθωμανών κι οι Μεγάλες Δυνάμεις εξώθησαν την επανάσταση, ώστε να
την ελέγξουν και να την αλλοιώσουν. Το πέτυχαν.

«Σπουδαίοι νέοι»

**27.2.2002, Ρόιτερ/ Ασοσιέιτεντ: «Εφτά νέοι που έκαναν σκι, βόρεια του
Γκρατς, σκοτώθηκαν όταν τους καταπλάκωσε μια τεράστια χιονομπάλα.
Ηταν ηλικίας από 22 έως 30 χρόνων, δύο γιατροί, δύο συγγραφείς και τρεις
επιχειρηματίες. Οι κοπέλες τους, που είδαν από κοντά τη σκηνή, έπαθαν
σοκ και νοσηλεύονται στο νοσοκομείο του Γκρατς. Συγκλονισμένος ο
καγκελάριος Ντίτερ Κλεστ δήλωσε στην τηλεόραση πως είναι κρίμα να
χάνονται τόσο σπουδαίοι νέοι, που αποτελούν το μέλλον της Αυστρίας και
της ανθρωπότητας. Η κηδεία θα γίνει δημοσία δαπάνη. Ο θάνατός τους έχει
προκαλέσει παγκόσμια συγκίνηση». Το συμβάν είναι πλασματικό. Αληθινό
είναι το ακόλουθο: «Στις 24 Ιουνίου του 1798, στις φυλακές Βελιγραδίου, με
διαταγή της Πύλης εκτελέσθηκαν με στραγγαλισμό οι: Ρήγας Φεραίος, 40
χρ. από τις Φερές της Θεσσαλίας, και οι συναγωνιστές του, Δ. Νικολίδης,
γιατρός από την Ηπειρο, Ι. Εμμανουήλ, φοιτητής Ιατρικής από τη
Μακεδονία, ο αδελφός του Παναγιώτης, επιχειρηματίας, Ε. Αργέντης,
επιχειρηματίας από τη Χίο, Α. Κορωνιός, λόγιος από τη Χίο, Ι. Καραντζάς,
συγγραφέας από την Κύπρο, Θ. Τουρούντζιας, επιχειρηματίας από τη
Μακεδονία. Ησαν ηλικίας από 22 έως 30 χρόνων». Στο σημείο που
έπεσαν, στο Βελιγράδι, έχει στηθεί ένας ανδριάντας του Ρήγα, ενώ ένας
δρόμος φέρει το όνομά του.

(1) Κ. Σιμόπουλος, «Ξενοκρατία, Μισελληνισμός και Υποτέλεια», σελ. 400.

(2) Εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος -Λαρούς», λήμμα Ρήγας.
(3) Μίτερναχτ: παράφραση, που σημαίνει σκοτεινός. Προσωνύμιο του
Μέτερνιχ που έδωσαν οι γερμανοί φιλελεύθεροι της εποχής, Σιμόπουλος
όπ. 400.

(4) Σιμόπουλος, όπ.π. σελ. 399.

Οι επίμονες απόπειρες της Αγκυρας για ανατροπή του οικουμενικού

πατριάρχη από την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ (1918) μέχρι σήμερα
Ενα σκοτεινό σχέδιο 84 ετών!

Η πρόσφατη επίσκεψη του οικουμενικού πατριάρχη Βαρθολομαίου

στις ΗΠΑ και η ανάδειξη του ζητήματος της επαναλειτουργίας της
θεολογικής σχολής της Χάλκης προκάλεσαν σωρεία αντιδράσεων
στην Τουρκία.

Υπό το φόβο ότι μπορεί το οικουμενικό

πατριαρχείο να αυτονομηθεί και να
υπάρξει ένα «καθεστώς Βατικανού»
στην Κωνσταντινούπολη, κάποιοι
σπεύδουν να επαναφέρουν στο
προσκήνιο ένα παλιό σχέδιο
αντικατάστασής του προκαθημένου
από κάποιον «τουρκικής καταγωγής
ορθόδοξο ιερωμένο».

Το σχέδιο απεργάσθηκαν πρώτη φορά ΟΙ «ΤΟΥΡΚΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ»

οι επιτελείς του Κεμάλ το 1918 και ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑ-ΕΥΘΥΜ
έκτοτε φαίνεται ότι δεν έχει
εγκαταλειφθεί ποτέ. Μάλιστα, όπως αποκάλυψε στην εφημερίδα «Ζαμάν» ο
Μεχμέτ Τσελίκ, σύμβουλος της ΜΙΤ και του πανίσχυρου Εθνικού
Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας, οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες
είχαν στα σκαριά το 1996 την ανατροπή του σημερινού οικουμενικού
πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου (βλ. «Κ.Ε.», 17 Μαρτίου 2002, σελ. 18).

Σημείο-κλειδί αποτελούσε πάντοτε η

ανάδειξη ενός ηγέτη των «τούρκων
ορθοδόξων» και η δημιουργία ρηγμάτων στη
συνοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

* Πριν από μερικές ημέρες μάλιστα, υπέβαλε

την παραίτησή του ο αυτοαποκαλούμενος
πατριάρχης των τουρκορθοδόξων, Σελτζούκ
Ερενερόλ, γιος του παπα-Ευθύμ, του
ανθρώπου που επί μισόν αιώνα ήταν ο
«πολιορκητικός κριός».

* Ο Ερενερόλ ζήτησε να του αφαιρεθεί η

τουρκική υπηκοότητα χωρίς να κάνει γνωστό
ποια θα είναι η χώρα που θα τον δεχθεί στο εξής...

* Σίγουρα πάντως η θέση του δεν θα μείνει κενή, μια και υπάρχει τουρκικής
καταγωγής ορθόδοξος ιερέας από την κεντρική Ασία που είναι έτοιμος να
τον διαδεχθεί...
Η επιδίωξη των Τούρκων να ελέγξουν με δικούς τους ανθρώπους το
οικουμενικό πατριαρχείο έχει ιστορία οκτώ περίπου δεκαετιών:

1. Την περίοδο του πολέμου στη Μικρά Ασία, το 1919-1922, οι τούρκοι

εθνικιστές με επικεφαλής τον Μουσταφά Κεμάλ ίδρυσαν στην
Καππαδοκία μια «Τουρκορθόδοξη Εκκλησία», επιχειρώντας τη
διάσπαση της πολιτικής ενότητας της ελληνορθόδοξης κοινότητας, με
απώτερο σκοπό να ελέγξουν ιδεολογικά και πολιτικά ένα τμήμα της και να
το αποσπάσουν από την ελληνική επιρροή. Η θεωρητική θεμελίωση της
πράξης είχε τις ρίζες της στις νεοαναδυόμενες κεμαλικές απόψεις περί
τουρκικής καταγωγής των χριστιανών της Μικράς Ασίας, οι οποίες
αργότερα εγκαταλείφθηκαν όμως τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μιαν
αναβίωση σε ακροδεξιούς κυρίως κύκλους.
Ιδιαίτερα η ιδέα της τουρκικής καταγωγής των ορθοδόξων της
Καππαδοκίας είχε εκφραστεί πρώτα από τον Σεμσετίν Σαμί, θεωρητικό της
κεμαλικής προσέγγισης της ιστορίας, που υποστήριζε πως στα εδάφη της
σημερινής Τουρκίας ζούσαν από την αρχαιότητα «τουρκικά φύλα» και πως
ακόμη και οι χριστιανοί ήταν στην πραγματικότητα Τούρκοι. Για πολλές
δεκαετίες, τούρκοι επιστήμονες και ιστορικοί προσπαθούσαν να βρουν
επιχειρήματα, για να πιστοποιήσουν διάφορες καινοφανείς θεωρίες όπως
αυτή που ήθελε τους Τούρκους απογόνους των Χετταίων. Επιδίωξή τους
ήταν η δημιουργία μιας εθνικής τουρκικής συνείδησης συνδεόμενης με τα
μικρασιατικά εδάφη.
2. Μέσα στο πλαίσιο αυτό κινήθηκε και η ιδέα της ίδρυσης
«Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας» της οποίας ηγήθηκε ο παπα-Ευθύμ, ο κατά
κόσμον Παύλος Καραχισαρίδης που γεννήθηκε το 1884. Κατά τον Α'
Παγκόσμιο, για να γλιτώσει την επιστράτευση κατόρθωσε να
χειροτονηθεί ιερέας και το 1918 ανέλαβε την ενορία του Κεσκίν Μαντέν.
Κατόπιν εντολής του Κεμάλ έγινε προσπάθεια να παρουσιαστεί ο παπα-
Ευθύμ ως ο πνευματικός ηγέτης των «τουρκικής» καταγωγής χριστιανών
της Μικράς Ασίας και να επιδιωχθεί η διεθνής αναγνώρισή του.
Ήταν ευνοούμενος του Κεμάλ, που μάλιστα, «αναγνωρίζοντας τις
προσπάθειές του», τον συνεχάρη δημόσια για την αφοσίωσή του στις
τουρκικές εθνικιστικές αρχές και ενήργησε ώστε να εξαιρεθεί η
οικογένειά του από την ανταλλαγή των πληθυσμών, εκδίδοντας
μάλιστα ειδικό νόμο προς αυτό το σκοπό.

3. Η πρώτη αναφορά για την ίδρυση αυτοκέφαλης Τουρκορθόδοξης

Εκκλησίας συναντάται σε κεμαλική εφημερίδα της Αγκυρας το 1921.
Ωστόσο, ο παπα-Ευθύμ, για να πείσει τη διεθνή κοινή γνώμη ότι τις
απόψεις του συμμερίζεται και ο λαός, έπρεπε να αποσπάσει την έγκριση
ιεραρχών της Μικράς Ασίας. Επιπλέον, δεν ήταν δυνατόν ένας απλός
ιερέας και μάλιστα έγγαμος να χρισθεί μητροπολίτης.
Εκείνος όμως παρέκαμψε αυτά τα εμπόδια και αυτοανακηρύχθηκε «Γενικός
Επίτροπος των Τουρκορθόδοξων Χριστιανών». Κάλεσε, μάλιστα, και τους
υπόλοιπους επισκόπους σε σύνοδο στην Καισάρεια με θέμα τη δημιουργία
«Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας» και ζήτησε στο τέλος της θείας
λειτουργίας να γίνονται δεήσεις «υπέρ υγείας και μακροζωίας» του
Ατατούρκ!

4. Στις 28 Μαΐου, το «Συμβούλιο Επισκόπων της Καισάρειας» συνέταξε

καταστατικό χάρτη για την ίδρυση της Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας, με τον
όρο όμως να σταματήσουν οι διωγμοί. Κάλεσαν τότε, επίσης, τον
εξόριστο μητροπολίτη Ικονίου Προκόπιο Λαζαρίδη. Προσπαθώντας
να καθυστερήσει αυτή τη διαδικασία και επιπλήττοντας συνεχώς τον
παπα-Ευθύμ, ο Προκόπιος εγκαταστάθηκε στη Μονή του Αγίου
Ιωάννη του Προδρόμου στο Ζινζίντερε (Φλαβιανά) και υπό την πίεση
των διωγμών, ζήτησε από τους κεμαλικούς τον καταστατικό χάρτη
της Τουρκορθόδοξης Εκκλησίας, για να τον «μελετήσει»,
απορρίπτοντας συγχρόνως τις αποφάσεις της 28 Μαΐου.

Οι τουρκικές προτάσεις τελικά απορρίφθηκαν. Εν τω μεταξύ, ο παπα-

Ευθύμ, με το πρόσχημα ότι εργαζόταν προς την κατεύθυνση της
απελευθέρωσης 30 Καππαδόκων, οι οποίοι κρατούνταν στις τουρκικές
φυλακές και την επιστροφή 1.500 εξόριστων στις γενέτειρές τους, συνέχισε
τις επαφές με την κεμαλική κυβέρνηση.

5. Τον Ιούλιο του 1922 συνήλθε στην Καισάρεια εκκλησιαστικό συμβούλιο

όπου υπογράφηκε εν μέρει ο κεμαλικός χάρτης. Η άρνηση του Προκόπιου
να αποκηρύξει το πατριαρχείο, όπως απαιτούσαν οι Τούρκοι, ήταν
καθοριστική, καθώς η τουρκική διπλωματία δεν είχε επιχείρημα, να πείσει
τις Μεγάλες Δυνάμεις να αναγνωρίσουν την «Τουρκορθόδοξη Εκκλησία».

6. Ο Προκόπιος, δεχόμενος απειλές εναντίον της ζωής του από τους

Τούρκους και πιέσεις εκ μέρους τρομοκρατημένων χριστιανών,
υπέκυψε τελικά: Στις 18 Ιανουαρίου του 1923 εγκρίθηκε πλήρως η
θέση των κεμαλικών και ο Προκόπιος ανακηρύχθηκε μητροπολίτης
Καισαρείας, ενώ στον παπα-Ευθύμ δόθηκε το αξίωμα του
αρχιεράρχη.

7. Ωστόσο, μετά την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου, η μητρόπολη

Καισαρείας υποβαθμίστηκε και ύστερα από την υπογραφή για την
ανταλλαγή των πληθυσμών δεν έμειναν πλέον ορθόδοξοι χριστιανοί.

Τότε, το πεδίο δράσης του παπα-Ευθύμ μεταφέρθηκε στην

Κωνσταντινούπολη:

Κατ' αρχάς επιχείρησε να καταλάβει τον πατριαρχικό οίκο στο Φανάρι και
τον πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου, αλλά ο τότε πατριάρχης Μελέτιος
αντιτάχθηκε σθεναρά και έτσι το σχέδιό του απέτυχε. Στη συνέχεια,
συγκεντρώνοντας ένα μικρό αριθμό τουρκόφωνων ρωμιών κατέλαβε το
ναό της Παναγίας Καφφατιανής και κατόπιν το ναό του Σωτήρος Χριστού
στη συνοικία του Γαλατά, καθώς και άλλους τέσσερις ναούς. Εκτός των
ναών, ο παπα-Ευθύμ αυθαίρετα οικειοποιήθηκε και τα ακίνητα που
διέθεταν οι παραπάνω ενορίες.

8. Είναι χαρακτηριστικό ότι, επειδή δεν υπήρχαν πιστοί στην

Κωνσταντινούπολη για να ακολουθήσουν το ψευδοπατριαρχείο, η Αγκυρα,
το 1935, μετέφερε από τη Ρουμανία 70 τουρκικής καταγωγής χριστιανούς
και τους έστειλε για φοίτηση σε τουρκικά σχολεία.

9. Οταν το 1943 απέκτησαν τα απαραίτητα κρατικά έγγραφα, απαίτησαν να

αναγράφεται το «τούρκος ορθόδοξος!» Οταν αργότερα και αυτά τα άτομα
αποδέχθηκαν τον Ισλαμισμό, ο παπα-Ευθύμ διαμαρτυρήθηκε γιατί έμεινε
χωρίς ποίμνιο...

10. Το 1964, πάλι ήρθε σε σύγκρουση με τους κρατικούς προστάτες του,

συγκεκριμένα με τον Ινονού, επειδή θεώρησε πως η απέλαση των
Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, τους οποίους έμαθε να θεωρεί ως
τούρκους χριστιανούς, έπληττε το ψευδοπατριαρχείο του.

Τελικά, οι εκκλησίες που βίαια είχαν αρπαχθεί αποδόθηκαν στο

πατριαρχείο εκτός από την Παναγία Καφφατιανή, που αποτέλεσε «έδρα
του Τουρκορθοδόξου Πατριαρχείου».

11. Οταν ο παπα-Ευθύμ πέθανε, η τουρκική κυβέρνηση, ασκώντας πιέσεις

στον τότε πατριάρχη Αθηναγόρα, επέτυχε να ταφεί δίπλα στους πατριάρχες
στο κοιμητήριο της Ζωοδόχου Πηγής στο Μπαλουκλί. Τον διαδέχθηκε στην
ηγεσία του «Τουρκορθόδοξου Πατριαρχείου» ο γιος του, ο οποίος
παραιτήθηκε πριν από λίγες ημέρες.

Η κόρη του Ερενερόλ, Σεβγκί, είναι εκπρόσωπος τύπου του

ψευδοπατριαρχείου, ενώ εμφανίζεται σε συγκεντρώσεις της
ακροδεξιάς οργάνωσης των «Γκρίζων Λύκων» και διατηρεί άριστες
σχέσεις με όλα τα ηγετικά στελέχη της τουρκικής ακροδεξιάς...

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ είναι διεθνολόγος, συνεργάτης του Κέντρου

Πολιτικών Αναλύσεων «Ινφογνώμων».

ΙΝ MEMORIAM

Σπύρος Κυπριανού (1932-2002)

Του ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ Κ. ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗ *

Η ιστορία των λαών συνδέεται όχι μόνο με τα γεγονότα και τις

εξελίξεις στις χώρες όπου διαδραματίζεται η Ιστορία, αλλά συνδέεται
αφεύκτως και με τις πολιτικές προσωπικότητες που
πρωταγωνίστησαν στις εξελίξεις και διαμόρφωσαν το παρελθόν ως
παρόν ή και διαμορφώνουν το παρόν ως μέλλον.

Η κυπριακή πολιτική ζωή, η πολιτική ιστορία της Κύπρου, είναι σχετικά

βραχεία, ενώ η πολιτική εξελίχθηκε ως δράμα, ορισμένες στιγμές μάλιστα
ως τραγωδία, και αναγκαστικά οι πολιτικοί ηγέτες της περιόδου ήσαν και οι
πρωταγωνιστές του δράματος, χωρίς να είναι αναγκαστικά υπεύθυνοι για
την τραγωδία του νησιού.

ΟΣπύρος Κυπριανού ανήκει στη γενιά των θεμελιωτών -και όχι απλά των
πρωταγωνιστών- της κυπριακής πολιτικής, δηλαδή των αγωνιστών της
κυπριακής ελευθερίας. Ανήκει σε εκείνους που αποκαλούμε στην πολιτική
επιστήμη «πρωτογενείς παράγοντες, διαμορφωτές πρωτογενούς υλικού».
Ανήκει σε εκείνους τους ελάχιστους πολιτικούς ηγέτες που αφιέρωσαν
ολόκληρη τη ζωή τους στην υπόθεση της απαλλαγής της Κύπρου από τον
αγγλικό αποικιακό ζυγό, της Ελευθερίας, της
ανεξαρτησίας και της ένωσης της Κύπρου με την
Ελλάδα. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε πως ο
Σπύρος Κυπριανού συνδέθηκε τόσο στενά,
σχεδόν ολοκληρωτικά, με την Κύπρο και τους
αγώνες της, που θα 'λεγε κανείς πως αποτελούσε
δομικό στοιχείο του κυπριακού προβλήματος.
Dιότι ακριβώς ο Σπύρος Κυπριανού, όπως και οι
άλλοι ηγέτες που έφυγαν από τη ζωή (βλ.
αρχιεπίσκοπος Μακάριος, στρατηγός Γρίβας),
επειδή ήταν θεμελιωτές της κυπριακής υπόθεσης
ταύτισαν την εικόνα τους με την πορεία της
Κύπρου, ενώ και οι τρίτοι, έσωθεν και έξωθεν,
κατανοούν το κυπριακό πρόβλημα συνδεδεμένο
με έννοιες-πρόσωπα κλειδιά, όπως είναι ο
εκλιπών αλλά και ο εν ζωή σημερινός πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γλαύκος
Κληρίδης.

Στην περίπτωση του Σπύρου Κυπριανού, έχουμε να κάνουμε με έναν

πολιτικό ηγέτη που παράγει πολιτική όχι μόνο μέσα από τη γνώση, την
παιδεία και την πολιτική κουλτούρα του ιδεολογικοπολιτικού χώρου στον
οποίο αναπτύσσεται, αλλά κυρίως βιωματικά, δηλαδή ως προσωπική
εμπειρία ζωής, ως μια αδιάλειπτη κατάθεση ψυχής, ως μια ταύτιση της
ίδιας της ζωής με το έργο που επιτελεί.

Η Κύπρος γίνεται με το θάνατο του Σπύρου Κυπριανού προδήλως ποιοτικά

και πολιτικά πτωχότερη, γιατί ακριβώς έχασε τώρα ένα κομμάτι από την
ψυχή της, δηλαδή ένα θεμελιακό στοιχείο των αγώνων της για ελευθερία
και εθνική αποκατάσταση. Κλείνοντας, πρέπει να τονίσουμε πως όσο
φεύγουν οι ηγέτες και οι άνθρωποι που οικοδόμησαν την υπόθεση της
διεκδίκησης της κυπριακής ελευθερίας, τόσο περισσότερο μεγαλώνει η
ευθύνη των νεοτέρων πολιτών, ανθρώπων του πνεύματος και της
πολιτικής, να διατηρήσουμε την παράδοση, τα ιδανικά και τις αξίες του
παρελθόντος, ώστε να μπορέσουμε να διεκδικήσουμε την προοπτική για το
μέλλον, να δικαιώσουμε αυτούς που έφυγαν και να καταξιώσουμε τις γενιές
που θα έλθουν αργότερα.
* Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΓΙΑΛΛΟΥΡΙΔΗΣ είναι αναπληρωτής καθηγητής
διεθνούς πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

«Ενας θεσμός που θα αποτελέσει γραμμή άμυνας κατά της αλόγιστης

επιβολής της θέλησης των ισχυρών»

Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο

Του ΑΝΔΡΕΑ ΛΟΒΕΡΔΟΥ *

Τις περασμένες ημέρες η τύχη μου επιφύλαξε μια πολύ σημαντική

στιγμή: Εισηγήθηκα στη Διαρκή Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας
της Βουλής μια πολύ σημαντική διεθνή σύμβαση. Τη σύμβαση που
προβλέπει την ίδρυση διεθνούς ποινικού δικαστηρίου.

Η Διαρκής Επιτροπή της Βουλής δέχθηκε με τρικομματική συναίνεση την

κύρωση της σύμβασης. Ετσι σε ό,τι αφορά την Ελλάδα ολοκληρώνεται με
επιτυχία μια προσπάθεια που διήρκεσε περισσότερο από 80 χρόνια.

Μετά τις φρικαλεότητες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η ανθρωπότητα

προσπαθούσε να καταλήξει σε ένα κείμενο διεθνών ποινικών κανόνων,
τους οποίους θα εφήρμοζε ένα διεθνές ποινικό δικαστήριο, δικάζοντας
εγκλήματα πολέμου, γενοκτονίες κ.ο.κ. Ομως, στο διπολικό κόσμο της
εποχής εκείνης, οι προσπάθειες αυτές δεν μπόρεσαν να έχουν θετικά
αποτελέσματα. Εγιναν πολλές συζητήσεις για το Διεθνές Ποινικό
Δικαστήριο όπως το αποκαλούσαν ορισμένοι, ή το Ποινικό Διεθνές
Δικαστήριο, όπως το έλεγαν άλλοι, αλλά όλες αυτές οι συζητήσεις ήταν
ατελέσφορες. Κι αυτό διότι τα έντονα ζητήματα κυριαρχίας που έθετε το
όλον θέμα έκαναν τα περί τυποποίησης αδικημάτων και περί εκτέλεσης
ποινών σε διεθνές επίπεδο να μοιάζουν ρομαντικά και ουτοπικά.

Τα πράγματα όμως άλλαξαν μετά την κατάρρευση του υπαρκτού

σοσιαλισμού. Εκτοτε η ανθρωπότητα δυστυχώς δοκίμασε μια σκληρή
εμπειρία. Την εμπειρία των ad hoc δικαστηρίων με τις δύο όψεις: Την όψη
που προέκυψε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη Ρουάντα και
εκείνη από το δικαστήριο για τη Γιουγκοσλαβία, το οποίο δικάζει τον
Μιλόσεβιτς.
Η δεύτερη εμπειρία αποτέλεσε αφορμή διατύπωσης έντονων επιφυλάξεων
σ' όλες τις δημοκρατικές χώρες του κόσμου. -Η πρώτη όμως εμπειρία
επιβεβαίωνε την ανάγκη για την ύπαρξη ενός διεθνούς ποινικού
δικαστηρίου. Και οι δύο όμως εμπειρίες μαζί οδηγούν στο αβίαστο
συμπέρασμα ότι αντί των ad hoc διεθνών ποινικών δικαστηρίων
προτιμότερη είναι η λύση ενός μόνιμου και διαρκούς διεθνούς δικαιοδοτικού
θεσμού. Οι σοβαρότερες επιφυλάξεις για τα ad hoc δικαστήρια είναι ότι δεν
μπορούν να εξασφαλίσουν δίκαιη δίκη. Και ακόμη, πως διά αυτών
επιδιώκεται η πολιτική εξαφάνιση του νικημένου αφού ο νικητής, διά των
δικαστικών αποφάσεων, επιζητεί να θέσει τον ηττημένο εκτός πολιτικής και
διεθνών σχέσεων. Ηέννοια του αντιπάλου αυτή καθ' αυτή είναι έννοια
νομιμοποιητική. Οταν όμως αφαιρεθεί από το νικημένο διά της καταδίκης
του μέσω ενός διεθνούς ποινικού δικαστηρίου και διά του υποβιβασμού του
σε απλό κατάδικο, τότε ο αντίπαλος παύει να υφίσταται, αφού έχει
μετατραπεί σ' έναν απλό κατάδικο με τις χειροπέδες στα χέρια και με την
έμμεση εικόνα της ριγέ στολής και της σιδερένιας μπάλας στα πόδια.
Ηίδρυση διεθνούς ποινικού δικαστηρίου υπόσχεται ότι θα ξεφύγουμε από
τη διεθνή ποινική δικαιοσύνη της ανωτέρω μορφής. Η ιδέα ενός μόνιμου και
διαρκούς διεθνούς ποινικού δικαστηρίου, το οποίο θα έχει έναν κατάλογο
αυστηρά τυποποιημένων αδικημάτων, θα συγκροτείται από δικαστές που
απολαμβάνουν προσωπικής και λειτουργικής ανεξαρτησίας και θα σέβεται
την αρχή της μη αναδρομικότητας των ποινικών νόμων, είναι ασφαλώς
ελκυστικότερη. Κι αυτό επειδή εξασφαλίζει δικαιότερες δίκες, υπόσχεται
αντικειμενικότητα και δεν δημιουργεί υποψίες για τυχόν πολιτικούς
ετεροκαθορισμούς. Ηπροσπάθεια αυτή λοιπόν για την ίδρυση διεθνούς
ποινικού δικαστηρίου, που θα καταργήσει όλα τα ad hoc δικαστήρια, είναι
πραγματικότητα. Εκατόν είκοσι επτά χώρες έχουν υπογράψει τη σύμβαση.
Η Ελλάδα μαζί μ' άλλες είκοσι τέσσερις χώρες υπέγραψαν την πρώτη μέρα
που άνοιξε ο σχετικός κατάλογος (1998). Η σύμβαση θα αρχίσει να
εφαρμόζεται όταν την κυρώσουν 60 κράτη. Η Ελλάδα με την κύρωσή της
καθίσταται η πεντηκοστή τρίτη χώρα. Πεντηκοστή τέταρτη έρχεται η
Ιρλανδία, η οποία διενήργησε και σχετικό δημοψήφισμα, όπου ο ιρλανδικός
λαός ενέκρινε με την ψήφο του την κύρωση της σύμβασης. Με την κύρωση
και της Ιρλανδίας θα κλείσει ο κατάλογος της Ε.Ε.
Οι δεκαπέντε λοιπόν υπέγραψαν και κύρωσαν τη σύμβαση αυτή. Υπήρξε
μάλιστα και σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης
που υιοθέτησε αυτή την πολιτική στάση. Η Ελλάδα, λοιπόν, εκτός από το
ότι προωθούσε τη δική της πολιτική, ταυτοχρόνως βάσει αυτής ταυτιζόταν
και με τους δεκατέσσερις εταίρους της. Σε αντίθεση μάλιστα με άλλους
ισχυρούς του πλανήτη, που όχι μόνον δεν κυρώνουν τη σύμβαση, όπως
π.χ. το Ισραήλ, αλλά ούτε καν την υπέγραψαν (π.χ. η Τουρκία).
Το Ισραήλ και οι ΗΠΑ την υπέγραψαν 31.12.2000. Η ημέρα αυτή ήταν η
τελευταία της θητείας του προέδρου Κλίντον. Ελπίζω οι ΗΠΑ να κυρώσουν
την ίδρυση του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου. Στα άρθρα 5 και επόμενα
της σύμβασης καταγράφονται τα αδικήματα για τα οποία είναι αρμόδιο το
Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Πρόκειται για τη γενοκτονία, τα εγκλήματα κατά
της ανθρωπότητας, τα εγκλήματα πολέμου, αλλά και το έγκλημα της
παράνομης επίθεσης (το οποίο δυστυχώς ακόμη δεν έχει προσδιοριστεί
εννοιολογικά).
Πρέπει να σημειωθεί ότι η τυποποίηση των αδικημάτων είναι ιδιαιτέρως
συγκεκριμένη.
Ακόμη πρέπει να επισημανθεί ότι από τα άρθρα 35 και επόμενα
καθορίζονται οι προϋποθέσεις της προσωπικής και λειτουργικής
ανεξαρτησίας των δικαστών. Οι δικαστές θα είναι 18, δεν θα μπορεί μια
χώρα να έχει παραπάνω από έναν δικαστή, θα εκλέγονται από τη γενική
συνέλευση των συμβαλλομένων μερών και θα πρέπει να έχουν τα
προσόντα ενός δικαστή ανωτάτου δικαστηρίου (π.χ. ενός συμβούλου της
Επικρατείας ή ενός αρεοπαγίτη).
Ολοκληρώνω με δύο επισημάνσεις:
α. Το διαρκές και μόνιμο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο αποτελεί γραμμή
άμυνας κατά της αλόγιστης επιβολής της θέλησης των ισχυρών. Αυτό δεν
σημαίνει βέβαια ότι ανατρέπεται ο συσχετισμός των δυνάμεων ως εργαλείο
για την εξέλιξη της διεθνούς πολιτικής, αλλά οπωσδήποτε σχετικοποιείται.
β. Ταυτοχρόνως, η ίδρυση του ανωτέρω δικαστηρίοιυ ανταποκρίνεται στην
αντίληψη της Ελλάδας για την εξέλιξη της διεθνούς κοινωνίας. Η Ελλάδα
στηρίζει την επιλογή της ανάπτυξης διεθνών (υπερεθνικών) θεσμών, οι
οποίοι, χωρίς να αναιρούν τα παίγνια ισχύος της διεθνούς πολιτικής,
αποτελούν ωστόσο πεδία καθορισμού κανόνων συμπεφωνημένων και
ορατών. Αυτό αποτελεί μια ελάχιστη γραμμή άμυνας και ασφάλειας
απέναντι στην αυθαιρεσία. Ασφαλώς και δεν επαρκεί. Αποτελεί όμως βήμα
προς μια πολυκεντρική διεθνή κοινωνία, όπου οι θεσμοί πολυμερούς
διαπραγμάτευσης μπορούν να προσφέρουν ορατότητα και εγγυήσεις στην
υπηρεσία της διεθνούς ειρήνης.

* Ο ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ είναι υφυπουργός Εξωτερικών, καθηγητής

Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και καθηγητης μου
 Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓ.ΣΟΦΙΑ

Η Αγία Σοφία ήταν τζαμί και, σίγουρα, κάποιοι φύλακες θα ήταν εκεί,
πέραν εκείνων που ίσως θα ... Η Αγία Σοφία ύστερα από-466-χρόνια
ξαναλειτουργείται: ο παπά-Λευτέρης συνεχίζει και όλα .... μυστικές
υπηρεσίες), δυο ...read more ... η επί αιώνες πολλούς παρουσία του
ελληνικού έθνους στην ιστορία της ανθρωπότητας, ...
Μοιραία λοιπόν οι προσωπικές εμπειρίες, οι σπουδές, τα ταξίδια, η
βαθιά γνώση θρησκευτικών και ιδιαίτερα μυστικιστικών δοξασιών και
πρακτικών, κωδικοποιήθηκαν για να δοθεί η δυνατότητα στον κάθε
αναγνώστη να «αναγνωρίσει» τον εαυτό του σε κάποιο σημείο του
έργου. Το μυθιστόρημα αυτό των 400 σελίδων θα απαιτούσε
τουλάχιστον 1000 προκειμένου να προσεγγίσει κανείς όλα τα μυστήρια
που περιέχει.

Τι εννοείτε λέγοντας «γεγονότα που διαδραματίζονται σε

παράλληλους κόσμους»;

Εκτός από την ύπαρξη παράλληλων κόσμων, πραγματικοτήτων που

συνυπάρχουν ταυτόχρονα και πολυδιάστατων ερμηνειών της αλήθειας
υπάρχει και κάτι που ξεφεύγει από το χώρο του μεταφυσικού, του
υπερφυσικού και του υποκειμενικού. Αυτό γίνεται ιδιαίτερα κατανοητό όταν
κανείς μελετήσει τον πολυσχιδή «κόσμο» του παγκόσμιου δικτύου των
μυστικών υπηρεσιών και τον τρόπο που εμπλέκεται στην πραγματικότητα,
στην καθημερινότητα, στο κοινωνικό γίγνεσθαι, που τις περισσότερες
φορές δεν γίνεται αντιληπτό από την συντριπτική πλειοψηφία των
ανθρώπων. Ο πολύς κόσμος πιστεύει πως αυτό που γενικά ονομάζουμε
«μυστικές υπηρεσίες» είναι οργανισμοί που λειτουργούν όπως περίπου μια
τυπική αστυνομία, μόνο που ο τομέας ευθύνης τους είναι διαφορετικός.
Αυτό είναι μια πολύ αφελής προσέγγιση του ζητήματος και προφανώς είναι
και ο τρόπος που οι ίδιες αυτές υπηρεσίες επιθυμούν διακαώς να
αντιμετωπίζονται από την κοινωνία.Στην πραγματικότητα όμως ο
τρόπος που κινούνται, η φιλοσοφία που διέπει ακόμη και την
διοικητική τους διάρθρωση, ο τρόπος δράσης τους, η μέθοδος
προσέγγισης των αποστολών που αναλαμβάνουν, η στρατολόγηση
των πιο ικανών στελεχών τους, η διαπαιδαγώγησή τους, η
νοοτροπία που αναπτύσσουν, ελάχιστη έως μηδενική σχέση έχουν
με την κλασσική δομή των συνηθισμένων κρατικών οργανισμών
ακόμη και αυτών που ασχολούνται με την ασφάλεια και την
τάξη.Αντιθέτως κινούνται δίπλα μας, γύρω μας, μοιάζουν απλοί
εργαζόμενοι, αλλά υπακούουν σε τελείως άλλες αρχές, υπηρετούν
άλλες αξίες, ζουν τελικά σ’ ένα κόσμο που υπάρχει παράλληλα με τον
κόσμο που όλοι εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν τον «κόσμο μας», την
«καθημερινότητά» μας. Στα άδυτα των υπηρεσιών αυτών υπάρχουν και
λειτουργούν «κλειστές» ομάδες ανθρώπων που ασχολούνται με άλυτα
μυστήρια, με αναζήτηση κρυμμένων «θησαυρών» ή κειμηλίων που η
εύρεσή τους θα άλλαζε δραματικά ακόμη και γεωπολιτικές ισορροπίες και
στρατηγικά συμφέροντα των κρατών που αυτές οι υπηρεσίες υπηρετούν.
Τίποτε απολύτως, ακόμη και το φαινομενικά «αθωότερο» και καθημερινό
ζήτημα δεν διαφεύγει της προσοχής, της μελέτης και της ένταξης σ’ ένα
γενικότερο σχεδιασμό των επίλεκτων αναλυτών και των ομάδων δράσης
αυτών των υπηρεσιών.Πριν μερικά χρόνια συγκρούσεις ξέσπασαν
στην Ιερουσαλήμ με αφορμή το γεγονός ότι «κάποιοι» άρχιζαν να
σκάβουν ένα τούνελ κάτω από το Τέμενος του Ομάρ, το «Χαράμ ελ
Σαρίφ» υποτίθεται στα πλαίσια μιας αρχαιολογικής ανασκαφής
ρουτίνας. Πολλά ακούστηκαν όμως ότι στην πραγματικότητα
«κάποιοι» πολύ πλούσιοι εβραίοι της διασποράς, υποστηρίζοντας το
έργο και τον σχεδιασμό μιας οργάνωσης με το χαρακτηριστικό όνομα
«ιερατικό στέμμα» που σκοπεύει να δημιουργήσει την «ενιαία,
εβραϊκή παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ», χρηματοδότησαν ανασκαφές
που άρχιζαν κάτω από το τείχος των δακρύων με κατεύθυνση το
τέμενος, όπου κάποιοι αρχαίες δοξασίες τοποθετούν την κρύπτη της
Κιβωτού της Διαθήκης. Κάποιοι άλλοι διέδωσαν ότι με αφορμή αυτές
τις έρευνες οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, υπονόμευσαν με
εκρηκτικά το τέμενος του Ομάρ, προετοιμάζοντας το ενδεχόμενο
ανατίναξής του για την ανοικοδόμηση του 3ου Ναού του Σολομώντος.

Δεν νομίζετε ότι όλα αυτά ακούγονται σαν σενάριο επιστημονικής

φαντασίας;

Αν μερικές μέρες πριν την τρομοκρατική επίθεσης της 11ης

Σεπτεμβρίου του 2001 στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης,
έλεγε ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν κάποιοι να αποτολμήσουν κάτι
τέτοιο, στην καλύτερη περίπτωση θα αντιμετωπιζόταν σαν
ευφάνταστος ψυχοπαθής. Απεδείχθη όμως και σ’ αυτή την
περίπτωση πως η πραγματικότητα είναι πιο απίστευτη και από την
πιο καλπάζουσα φαντασία. Η ιστορία του σύγχρονου ανθρώπινου
πολιτισμού των τελευταίων τουλάχιστον 10,000 χρόνων, οπότε και
εμφανίστηκαν οργανωμένοι οικισμοί και ακροπόλεις στον ελληνικό
χώρο, (Σέσκλο, Δημηνίου στο Βόλο και αλλού), βρίθει από θρύλους,
μυστήρια, ξαφνικά χαμένους λαούς, θησαυρούς αμύθητης αξίας που
ταυτόχρονα περιέχουν απίστευτες-ανερμήνευτες μέχρι σήμερα
δυνάμεις. Στην διαρκή αναζήτηση της κυριαρχίας στην παγκόσμια
σκακιέρα επιρροών που διαρκώς μεταβάλλονται, είναι προφανές
πως η «αιχμή του δόρατος» κάθε κράτους που είναι οι μυστικές του
υπηρεσίες, δεν θα μπορούσε να μένει αδιάφορη.Οι θρύλοι που
περιβάλλουν τις απίστευτες δυνάμεις που περιέχει η Κιβωτός της Διαθήκης
για παράδειγμα δεν θα ήταν δυνατόν να αφήνουν αδιάφορη την θρυλική
Μοσσάντ. Το ίδιο ισχύει για τα «μαύρα χειρόγραφα», τα απόκρυφα
αγιογραφικά κείμενα και τους κώδικες που αφορούν στην μαζική
δαιμονοποίηση του σαρκωμένου κακού που υποτίθεται ότι εκφράζει ο
Σατανάς-Διάβολος από όλες τις γνωστές-οργανωμένες θρησκείες.
Απίστευτες ιστορίες συνοδεύουν την Μονή της Αγίας Αικατερίνας του Σινά
και την πιθανότητα να έχει ταφεί εκεί κοντά ο ηγέτης και ελευθερωτής των
εβραίων Μώϋσε Ραμπέϊνου, (Μωϋσής). Το ενδιαφέρον λοιπόν του
«σκληρού πυρήνα» των πιο φημισμένων μυστικών υπηρεσιών δεν αφορά
την λύση ενός μυστηρίου ή ενός γρίφου προκειμένου να εξυπηρετηθεί η
επιστημονική έρευνα, αλλά την αξιοποίηση των ενδεχόμενων πρακτικών
αποτελεσμάτων που το γεγονός αυτό θα είχε στην εξυπηρέτηση των
πολυδιάστατων συμφερόντων που οι ίδιες
υπηρετούν.Ταυτόχρονα όμως, η με διάφορα
προσχήματα διαρκής ισχυροποίησή τους, (πχ.
Τρομοκρατική απειλή), δημιουργεί τις συνθήκες της
δημιουργίας μιας ολοένα και πιο ενιαίας υπερ-
οργάνωσης που ξεπερνά τα στενά εθνικά ή κρατικά
πλαίσια ή την υπηρέτηση του σκοπού για τον
οποίον δημιουργήθηκαν. Σαν διάττοντες αστέρες
που φωτίζουν για λίγο το έρεβος του εξώτερου σύμπαντος μοιάζουν οι
ανακαλύψεις και η πρόοδος που αφορούν τη μελέτη, την εξυχνίαση
προαιώνιων μυστηρίων που απασχολούν την ανθρωπότητα και την
ανακάλυψη θρυλικών «χαμένων»; Πολύτιμων αντικειμένων. Ακόμη και η
πιο δημιουργική φαντασία ωχριά όμως στην πραγματικότητα του
παράλληλου κόσμου της πιο εντατικής και δημιουργικής έρευνας που
διεξάγεται σε κάθε σημείο του πλανήτη και όχι μόνον από τους καλύτερους
ερευνητές του κόσμου που δεν βρίσκονται σε κάποιο φημισμένο
πανεπιστήμιο, αλλά στα άδυτα μυστικών υπηρεσιών από το Λονδίνο και τη
Νέα Υόρκη, το Παρίσι και τη Μόσχα, την Αλεξάνδρεια και την Ιερουσαλήμ,
την Κωνσταντινούπολη και την Τεχεράνη.

Κυριακή, 18 Ιανουαρίου 2009

ΚΩΔΙΚΑΣ: VA VILI
Θεωρώ χρήσιμο να ξεκαθαρίσω για ακόμη μια φορά το εξής:
Καταννοώ την αγωνία κάποιων να ανακακαλύψουν αποκαλύψεις σ' ένα
πολιτικο-θρησκευτικό θρίλλερ που διαδραματίζεται στη διάρκεια 50 ετών
και σε μερικά από τα πιο "θερμά" σημεία του πλανήτη όπως η Ιερουσαλήμ.
Είναι προφανώς ελεύθεροι να το κάνουν όπως ο καθένας που βλέπει,
ακούει ή διαβάζει ένα έργο τέχνης οποιασδήποτε μορφής.
Τύψεις πατριωτικής συνειδήσεως, απομεινάρια αναμνήσεων από
ξεφτισμένα παιχνίδια πρακτόρων ή ντοκουμέντο αλήθειας και σήμα
κινδύνου για έναν ελληνοχριστιανικό κόσμο που βυθίζεται στην πάχνη του
σιωνισμού; Η νέα απόπειρα του πατέρα Ραφαήλ (ή Φωκά, ή Απόστολου
Παύλου, ή «Μπίζι», όπως τον γνώριζαν στη Γενική Ασφάλεια) ή καλύτερα
Απόστολου Βαβύλη, αυτήν τη φορά είναι συγγραφική. Αποτυπώνεται στο
βιβλίο με τον λατινικό τίτλο «Via Crucis» (Ο δρόμος του σταυρού).
 ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΑΤΕΣ
ΠΡΟΣΟΧΗ: Στο τέλος κάθε σελίδας του Ανώνυμου Απολογητή θα
παρουσιάζονται νεοπαγανιστικές και αθεϊστών (δήθεν ελληνιστών) απάτες
που έχουν σχέση με το θέμα της σελίδας. Αυτές οι απάτες δεν έχουν
σκοπό να βάλουν τα περιοδικά στα οποία εμφανίζονται τα νεοπαγανιστικά
ψεύδη, εφόσον ούτως ή άλλως παγανιστές συγγράφουν σε διάφορα
ανυποψίαστα εξ αυτών και αυτά δεν εκφράζονται από τις απόψεις των
αρθρογράφων, αλλά σκοπό έχουν:
1. να καταδείξουν τον κρυφοπαγανιστή αρθρογράφο ώστε να γίνει
γνωστός και
2. είτε ο κάθε ενδιαφερόμενος που αναγιγνώσκει εκ νέου άρθρα
του να θέτει τον εαυτό του εν εγρήγορση και να ελέγχει θαρρετά τα ψεύδη
του κρυφοπαγανιστή (δήθεν ελληνιστή), αν είναι μελετημένος και έχει
πρόσβαση σε πρωτογενή βιβλιογραφία
3. είτε εάν δεν έχει πρόσβαση σε βιβλιογραφία, να μην δείχνει
πλέον εμπιστοσύνη στον αρθογράφο εφόσον γνωρίζει πως εκφράζει
ψεύδη για να σπιλώσει τον Χριστιανισμό υποστηρίζοντας θέσεις
παγανισμού, που όμως δεν είναι σχεδόν ποτέ ξεκάθαρες, αλλά που
παρουσιάζονται ως «ελληνικές» μιας και η πλειοψηφία των νεοπαγανιστών
ντρέπεται να ομολογήσει δημοσίως την θρησκεία που ακολουθεί και
προτιμά να καμουφλάρεται με κάτι οικοιότερο, τον πατριωτισμό, που όμως
αρρωστημένα έχει μετατραπεί σε ένα παγανιστικό εθνικισμό.

ΕΞΑΙΡΕΣΗ: εξαιρούνται τα προσωπικά βιβλία του

κρυφοπαγανιστή αθρογράφου ή τα έντυπα με καθαρά νεοπαγανιστικό
προσανατολισμό, ανάμεσα στα τόσα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα.
Η φωνή των αρχαίων μας προγόνων αντηχεί καθαρά από το
βάθος της σκηνής, όπου παίζεται η σημερινή τραγωδία σε παγκόσμια
κλίμακα: Μέμνησο Απιστείν! (Ρητό του Επίχαρμου που αναφέρεται από
τον Λουκιανό στον Ερμότιμο) Αλλά
ο υγιής σκεπτικισμός δεν μπορεί ποτέ να συνυπάρξει με το
"πάντα πιστεύει"
(1η προς Κορινθίους 13.7) του Χριστιανικού Δόγματος. Η
θανατοκεντρική χριστιανική λατρεία με την ανατολίτικη προσκόλληση της
σε φαντασίες που δήθεν συμβαίνουν μετά θάνατον είναι ασύμβατη με την
αυθόρμητη Ελληνική λατρεία της εφήμερης ζωής μας και της εύθραυστης
φύσης που μας περιβάλλει και μας συντηρεί. Φυσικά οι υποτιθέμενοι
σωτήρες της ψυχής μας είναι πολύ απασχολημένοι με τις περιγραφές τους
της μετά θάνατον ζωής και της καταστροφής του Κόσμου, της
Αποκάλυψης, της Δευτέρας Ευκαιρίας, του Αρμαγεδώνος και άλλων
παρόμοιων φόβητρων. Πως θα μπορούσαν να βρουν το χρόνο για
κριτική, καλλιέργεια της επιστήμης και της φυσιογνωσίας και απλή
λογική;
(Πηγή: Σελίδα Καλόπουλου Μιχάλη Περί Αγίου Φωτός)
...το ετήσιο 'θαύμα' του 'άγιου' φωτός στην Ιερουσαλήμ, το οποίο ο μεγάλος
δάσκαλος του Γένους ο Χιώτης Αδαμάντιος Κοραής αποκάλεσε:
«ψευδοκαταίβατα φώτα» (Πηγή: Περιοδικό Ιχώρ, τεύχος 38, άρθρο
«Θαύματα, Αλήθειες και υπερβολές, η περίπτωση της Αγίας Μαρκέλλας
Χίου» Μιχάλης Καλόπουλος, σελίδα 73)

Απάντηση Τρύφωνα Ολύμπιου προς τον Μητροπολίτη Κίτρους και

Κατερίνης κ. Αγαθόνικο (απάντηση στην Εγκύκλιο 287)
Για ποιο φως μιλάτε; Για εκείνη την απάτη του δήθεν «φωτός της
αναστάσεως» μέσα από μια κρύπτη του δήθεν «παναγίου τάφου», ο
οποίος τάφος κατά τ’ άλλα έχει κτιστεί πάνω στον κατεδαφισμένο από
χριστιανούς του 4ου αιώνα ναό της Αφροδίτης; Είναι ή δεν είναι αυτό
αλήθεια; Πώς βρέθηκε εκεί ο τάφος του Ιησού, αφού μέχρι τον Κωνσταντίνο
υπήρχε ο ναός της Αφροδίτης;…
Υπογραφή: Λιτόχωρο 20-7-2002 Μετ’ εκτιμήσεως, Τρύφων Ολύμπιος, 602
00 Λιτόχωρο (Πηγή: http://www.ysee.gr 2/11/2002, Θέμα Η «αγκυλωμένη
κρίση» των Ελλήνων και ο «ατίμητος» Χριστιανισμός. Μια εγκύκλιος και 2
+ 1 απαντήσεις )

Μυθοπλάστες: Μιχάλης Καλόπουλος & Τρύφωνας Ολύμπιος

Απάντηση: Ο Μιχάλης Καλόπουλος χρησιμοποιεί τον Χριστιανό
διαφωτιστή Αδαμάντιο Κοραή για να ασκήσει κριτική ενάντια στο Φως των
Ιεροσολύμων. Το κοινό στοιχείο μεταξύ Κοραή και Καλόπουλου, είναι
πως κανείς από τους δύο δεν έχει πάει στα Ιεροσόλυμα. Εκ τούτου
πηγάζει και το συμπέρασμα πως οι θέσεις τους δεν στηρίζονται
επιστημονικά εφόσον δεν τηρούν το στοιχείο της παρατήρησης. Είναι
χρήσιμο να θυμηθεί κανείς εδώ τα λόγια του Μ. Καλόπουλου, όταν μέσα
από τις σελίδες του παγανιστικού Ιχώρ, εξάγγελε την δημιουργία του
συνδέσμου των απομυθοποιητών της Ελλάδας, εις τα οποία, μεταξύ
άλλων, αναφέρει (3): «...Και η πλέον ελάχιστη κινητοποίηση σε αυτή
την κατεύθυνση, μαζί με την επιτόπια έρευνα σε τόπους «θαυμάτων»
», «...Με το απομυθοποιητικό μου, όπως τελικά εξελίχθηκε, ταξίδι στην Χίο,
αλλά και το υπόλοιπο ανάλογο συγγραφικό μου έργο, σας έδειξα, νομίζω,
πως περίπου ενεργεί ένας μεθοδικός απομυθοποιητής.
Πηγαίνει οπωσδήποτε στον «τόπο του εγκλήματος» και χωρίς να
προκαλεί κανένα, συλλέγει προσεκτικά στοιχεία.». Από την αντίφαση
λόγων και πράξεων εννοεί κανείς πως ο Μιχάλης Καλόπουλος
εξαπατά τους αναγνώστες του και δεν φροντίζει να τηρεί τις δικές του
συμβουλές «απομυθοποίησης - παραμυθοποίησης». Σκεφτείτε πόσο
καλός «θρησκευτικός ηγέτης» θα μπορούσε να ήταν ο Μ.Κ. με τέτοιες
ανακολουθίες εις τον «θρησκευτικό κώδικα» του, εις αντιπαραβολή με τα
λόγια και την στάση ζωής του Ιησού του Ναζωραίου. Η νύχτα με την μέρα.
γαλάζια λάμψηΚάπνα ακεριά του Μψευδοκαταίβατα φώτα αλόπουλου.

Το δήθεν «Άγιο Φως» του Καλόπ ψευδοαναμμένα κεριά»και ασφαλώς

δεν εμφανίζει καμιά «» στο χώρο του στούντιο, πράγμα που διαρκώς
παραβλέπει ο αμφισβητής εξ αποστάσεως, για το Άγιο Φως των
Ασφαλώς όμως το ζήτημα του Αγίου Φωτός δεν σταματά εις τα κεριά. Ο
Μ.Κ. ισχυρίζεται πως ο Πατριάρχης ανάβει με φώσφορο τα κεριά του.
Όμως η θέση του δεν επαρκεί για να εξηγήσει όσα επιθυμεί να
απομυθοποιήσει:
1. Αν ο πατριάρχης είχε σκοπό να εξαπατήσει, δεν θα χρειάζονταν να
χρησιμοποιήσει φώσφορο, αλλά να κρύψει καλά έναν αναπτήρα ή σπίρτα
μέσα στο κουβούκλιο μέρες πριν την τελετή της αφής του Φωτός και με
αυτά να άναβε τα κεριά του. Αν ο πατριάρχης έπραττε όσα υποθέτει ο Μ.Κ.
τότε θα ήταν πιο αναμενόμενο να πραγματοποιούσε το άναμμα των κεριών
του στα φανερά, εντυπωσιάζοντας περισσότερο έμπροσθεν του πλήθους
τελώντας ένα κλασσικό «μαγικό-θεουργικό» τρόπο αυτοανάφλεξης,
πράγμα όμως που δεν συμβαίνει. [και εδώ τίθεται ο ίδιος τύπος
χαλκευμένης αμφισβήτησης του Μ.Κ. όπως ανάλογα και στο ζήτημα της
βάτου. Ο νοών νοείτω]
2. Τα κεριά του Μ. Κ. δεν εξηγούν τα φώτα εις τον ναό
3. Ο φώσφορος και άλλες αυτοαναφλεγόμενες ύλες, δεν εξηγούν το
ταυτόχρονο άναμμα άλλων κεριών των πιστών μέσα στον ναό.
4. Ο φώσφορος δεν εξηγεί την ακαΐα

Κοιτώντας τα παραπάνω, αναρωτιέται κανείς για ποιόν «υγιή σκεπτικισμό»

ομιλεί ο Μιχάλης Καλόπουλος, όταν συνεχώς αποδεικνύει πως ο
σκεπτικισμός του πάσχει από ποικίλες αρρώστιες και εμπάθειες. Έπειτα το
εδάφιο προς τους Κορινθίους «πάντα πιστεύει» που χρησιμοποιεί
ανεπιτυχώς ο Μ.Κ. για να εντυπωσιάσει, ομιλεί για την Αγάπη (1) αλλά ο
Καλόπουλος Μιχάλης έχει συνηθίσει τους επισκέπτες τις σελίδας του με
κουτσουρέματα και πετσοκόμματα των Αγίων Γραφών και Πατέρων, ώστε
να επιτυγχάνει την λεγόμενη πλύση εγκεφάλου δια μέσω της
χειραγώγησης της πληροφορίας, που λαμβάνουν αυτοί. Παλιό
τέχνασμα των πολιτικών για αδιάβαστους. Εξάλλου ο Χριστός λέγει
ξεκάθαρα προς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς να είναι άπιστοι και όχι
ευκολόπιστοι (2), πράγμα που έρχεται σε σαφή αντίθεση με τις χαλκείες της
Γραφής από τον Μιχάλη. Έτσι το ζήτημα δεν είναι ακριβώς όπως το θέτει ο
Μιχάλης Καλόπουλος διότι ο Μ.Κ. είναι εκείνος που δεν μπορεί να βρει το
χρόνο για κριτική, καλλιέργεια της επιστήμης και της φυσιογνωσίας και
απλή λογική, ώστε να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα για να παρατηρήσει
επιστημονικά το φως, μαζί με τον Τρύφωνα Ολύμπιο, παρά μέσα από μια
ομιχλώδη υπόθεση να εξακοντίζουν άσφαιρα προς πάσα κατεύθυνση.

Άραγε πόσο ικανός απομυθοποιητής μπορεί να είναι κάποιος όταν

Μια επιστολή από έναν αδελφό εν Χριστώ:

Ο Καλόπουλος και το Άγιο Φως

O κ. Καλόπουλος που απορρίπτει το

Άγιο φως που εμφανίζεται στα Ιεροσόλυμα,
ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ, μόνος του
παγιδεύεται.. Μες την άγνοια του. Τι άλλη
απάντηση να δώσουμε;
Αν πάει ποτέ κανένας εκεί, μπορεί να έχει
και γνώμη. Αλλιώς, θα γελάσουμε πολύ.
Το Άγιο Φως για μερικά λεπτά της ώρας
δεν έχει τις ιδιότητες τις φωτιάς. Αυτό συμβαίνει
τα πρώτα λεπτά της ώρας, όταν βγαίνει από τον
Πανάγιο Τάφο ο Πατριάρχης και δίνει το Άγιο
Φως στους πιστούς. Μπορεί οποιοσδήποτε να
αγγίζει την φλόγα 33 κεριών και να μην καίγεται! Μετά από πάροδο
χρόνου η φλόγα είναι κανονική.

Η ΦΛΟΓΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ Ο ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙΕΙ

ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΑ

Αλλά που να ξέρει την διαφορά; Σάμπως, έχει πάει στα

Ιεροσόλυμα ποτέ του; Να η ΠΥΡΙΝΗ ΣΦΑΙΡΑ που εμφανίζεται και ανάβει
λαμπάδες και καντήλια:
http://www.entercom-tech.com/video/640.zip από την σελίδα
http://www.holylight.gr/agiofos/download.html
 Ερώτηση: Έχει φτιάξει και πύρινη σφαίρα ο Καλόπουλος; Όχι
Βέβαια! ΠΟΤΕ δεν ασχολήθηκε ΣΟΒΑΡΑ με το θέμα.. Ο
Αντιεπιστημονισμός του είναι φανερός. Ασχολήθηκε μόνο με το να κάνει τα
κεριά να ανάβουν αυτόματα. Ε, και; Μάλλον δεν γνωρίζει πως για τα
πρώτα λεπτά, ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ φωτίζει ΧΩΡΙΣ να καίει! Και αυτό συμβαίνει
σε όλους! Πως να το ξέρει όμως αυτό, όταν δεν έχει δει το Άγιο Φως ΠΟΤΕ
στην ζωή του; Τι να πούμε για έναν άνθρωπο που παρουσιάζεται ως
θετικός επιστήμων, ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ να εφαρμόσει το στοιχειώδες
καθήκον της παρατήρησης;
Ορίστε και μερικά μικρότερα video (200 - 300 kb) που δείχνουν
ανθρώπους να αγγίζουν το Άγιο Φως, ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΝΟΥΝ στο πρόσωπο
τους και να ΜΗΝ καίγονται.
1) http://www.holyfire.org/image/2003u1DivX_Mpeg4_FM.avi
2) http://www.holyfire.org/image/2003u2DivX_Mpeg4_FM.avi
3) http://www.holyfire.org/image/2003u4DivX_Mpeg4_FM.avi
4) http://www.holyfire.org/image/2003u6DivX_Mpeg4_FM.avi
http://www.holyfire.org/eng/svid.htm
Στο παραπάνω σύνδεσμο, υπάρχουν μαρτυρίες ακόμα και από
ανθρώπους ΑΛΛΩΝ δογμάτων, που δεν πιστεύουν στο Άγιο Φως!
Τι λέτε; Να πιστέψουμε στον Καλόπουλο, που δεν πήγε ποτέ στην
Ζωή του στα Ιεροσόλυμα; ή να πιστέψουμε τους αυτόπτες μάρτυρες;
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ

(Κατά: Γεράσιμου Καλογεράκη, Περιοδικό Ελλάνιον Ήμαρ, τεύχος 19,

σσ. 46-49)
Ο ήλιος του Μεσονυχτίου» ή «Ιερόν Πυρ των Μυστηρίων» ή «Ιερόν
Αθάνατον Πυρ» ήταν γνωστός σε όλο τον αρχαίο κόσμο, από τους
Δελφούς και την Ακρόπολη των Αθηνών μέχρι το Μεξικό και τα Υψίπεδα
του Περού, και από την Αίγυπτο μέχρι την Ισλανδία την χώρα των
Υπερβορείων. Εμφανιζόνταν στα μεγάλα Μυστήρια, στις Ισημερίες (21/03
& 21/09) και στα Ηλιοστάσια (21/06 & 21/12).
Όταν ο άνθρωπος αναζητά το θείο χωρίς ενδιάμεσους μεσίτες, σαν
ανάγκη ψυχής και με αγαθή πρόθεση, είναι βέβαιον ότι στο τέλος θα το
βρει.
Τον «Όλον Φως», κάνει αισθητή την παρουσία του με πολλούς τρόπους
και καθιστά τον άνθρωπο φωτισμένο Μύστη και Ιεροφάντη, που μπορεί να
θαυμάζει τον Ήλιο του Μεσονυχτίου, στο Σούνιο, στην Ακρόπολη, στους
Δελφούς, στο Δίον, στην Ολυμπία και αλλού.
Στους Δελφούς στο βάθος της Κασταλίας πηγής, εκεί που ο ένας βράχος
προσεγγίζει τον άλλο, πάντα υπάρχει μια φωτεινή στήλη, που φαίνεται όχι
μόνο στις σκοτεινές νύχτες αλλά και με πανσέληνο ακόμη. Μέσα στον
χώρο της πηγής, εμφανίζεται ο Ήλιος του Μεσονυχτίου, η υλοποίηση του
οποίου είναι ένα μεγαλειώδες θέαμα,
που προκαλεί δέος.
Δεν ισχυρίζομαι ότι όποιος
πάει στους Δελφούς, στις Ισημερίες και
στα Ηλιοστάσια, θα δει τον Ήλιο του
Μεσονυχτίου, λέω όμως ότι όποιος τον
αναζητά θα τον δει. Θα τον δουν οι
ανυποψίαστοι που δεν ξέρουν τι είναι,
θα τον ιδούν οι ευσεβείς αναζητητές
του υπερβατικού, του ουράνιου και του
θείου, αυτοί που πλημμυρίζει η καρδιά
τους από καλοσύνη και αγάπη για τον
Θεό και τον άνθρωπο, αυτοί που
περιμένουν να φωτίσει την ψυχή τους,
μια ακτίνα του «Όλου Φωτός».
Καθένας παίρνει αυτό που του ανήκει
και όχι αυτό που θέλει.
Αυτά και πολλά άλλα έγραφα
στο βιλίο μου «Η ΑΓΝΩΣΤΗ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» (σελ. 255-260)
Από τις 11.30 μ.μ της 21.9.2002 στον χώρο της Κασταλίας δεν
λειτουργούσαν οι κάμερες, οι ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές, τα φλας
και οι φορητοί υπολογιστές. Όλες οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται
από τους Δελφούς, έχουν παρθεί με μηχανική φωτογραφική μηχανή και
ΧΩΡΙΣ ΦΛΑΣ. Ήταν Πανσέληνος. Το φεγγάρι φάνηκε στην ανατολή του.
Το τοπίο των Δελφών, η αγριότητα των βράχων και το σκοτάδι της νύχτας
δημιουργούν δέος και φόβο μαζί. Οι επισκέπτες γοητευμένοι αποθανάτισαν
το θέαμα, (φωτ. 1)

Όταν το φεγγάρι άρχισε να διαγράφει την τροχιά του, φωτογραφήθηκε και

πάλι. Και στις δύο φωτογραφίες του φεγγαριού ο ουρανός είναι
θεοσκότεινος, δεν φαινόταν τ’ αστέρια εκτός από την αινιγματική και
μυστηριώδη παρουσία της Σελήνης. (φωτ. 2) Ο φακός της μηχανικής
φωτογραφικής μηχανής αφού οι ψηφιακές και τα ηλεκτρονικά μέσα δεν
δούλευαν, φωτογράφισε τα βράχια της Κασταλίας πηγής, και
αποτυπώθηκαν τα ελάχιστα φωτιζόμενα από το φεγγάρι μέρη. Ας
σημειωθεί ότι όλος ο χώρος της πηγής σκεπάζεται από τεράστια
βαθύσκιωτα πλατάνια και κυπαρίσσια. Τα δε βράχια ούτε καν ξεχωρίζουν
στην φωτογραφία, (φωτ. 3) Και ξαφνικά όλος ο χώρος της πηγής άρχισε να
φωτίζεται από ένα μυστηριώδες φως. Είχε όπως με πληροφόρησαν οι
αυτόπτες μάρτυρες μορφή πυρωμένων κυμάτων, σαν αυτά που
εμφανίζονται στον αέρα το καλοκαίρι σε ημέρες καύσωνα ή πάνω από
μεγάλη φωτιά. Η φωτογραφική μηχανή στράφηκε στην κορυφή των
βράχων, τις Φαιδριάδες, και ο ουρανός φάνηκε καταγάλανος, με τ’ αστέρια
του, και τα βράχια φωτίστηκαν ενώ λίγο πιο πριν ήταν σκοτεινά, (φωτ. 4)
Στο σημείο που βρίσκεται η στρογγυλή πέτρα που έβαζαν πάνω
τον τρίποδα της Πυθίας, φαινόταν σαν να υπήρχε μια αόρατη και
ανεξήγητη πηγή φωτός. Τα δένδρα φωτίστηκαν σαν να ήταν ο ήλιος
κρυμμένος μέσα στα βράχια. Οι ανταύγειες φωτός μέσα από τα κλαδιά του
δένδρου το επιβεβαιώνουν. (φωτ. 5) Η περιέργεια έσπρωξε τους
επισκέπτες στο εσωτερικό της πηγής και παρατήρησαν μια στήλη φωτός
πάνω από την στρογγυλή πέτρα που έβαζαν τον τρίποδα της Πυθίας,,
όπως φαίνεται στη παρακάτω φωτογραφία, (φωτ. 6)
Φωτοπλημμύρισε τελείως ο χώρος και οι φωτογραφίες έδιναν την
εντύπωση πως είχαν τραβηχτεί μέρα μεσημέρι, μάλιστα μπορώ να πω ότι
ήταν πιο καθαρές οι φωτογραφίες από αυτές που τραβιούνται στο φως του
ήλιου,, αφού όπως προαναφέρθηκε ο χώρος είναι σκιερός από τα πολλά
δέντρα και τους ψηλούς μονολιθικούς βράχους, (φωτ. 7)
Επί πέντε χρόνια, αν και πολλές φορές τις είχα δει, απέτυχα να
φωτογραφήσω τις γνωστές, μπλε, κίτρινες και κόκκινες σφαίρες νύχτας,
(βλ. «Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ» , Γ. Καλογεράκη,
σελ. 248)
Λίγο πιο πάνω από την δέση των μπλε σφαιρών εστίασαν τον
φακό της μηχανής τους και άρχισαν να φωτογραφίζουν. Όλο το φως του
χώρου συμπυκνώθηκε, στην αινιγματική σφαίρα που λέγεται Ήλιος του
Μεσονυκτίου. Όταν τον φωτογράφιζαν η μηχανή απεικόνισε το θέαμα που
δεν έβλεπαν τα μάτια τους. (φωτ. 9)
Τόσο στο Περού όσο στο Μεξικό και την Αίγυπτο, ο Ήλιος του
Μεσονυκτίου, φαίνεται στην φωτογραφία χωρίς να τον βλέπει το
ανθρώπινο μάτι, εκτός αυτών που είναι αρκετά υποψιασμένοι. Γιατί
συμβαίνει αυτό δεν μπορώ να το εξηγήσω.... Αυτά και άλλα περίεργα
συμβαίνουν γύρω μας που περνούν απαρατήρητα. Έφτασε πλέον το
πλήρωμα του χρόνου ν’ αρχίσουμε να ψάχνουμε τα ερείπια των ναών μας
και να πάρουμε τα μηνύματα των Ελλήνων προγόνων μας, που τους
ξερίζωσε η χριστεπώνυμη λαίλαπα του ασιατισμού και της βαρβαρότητας.
Οποίος ψάχνει είναι βέβαιο ότι θα βρει. Καιρός πια ν’ αναστηλώσουμε τα
λευκά μαρμαρά μας και να στείλουμε για άλλη μια φορά το παγκόσμιο
μήνυμα του Ελληνικού στοχασμού και της ελευθερίας.
Μυθοπλάστης: Γεράσιμος Καλογεράκης

ΕΚΠΟΜΠΗ ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ

Το ζήτημα του Αγίου Φωτός, παρουσιάστηκε στην εκπομπή «Γκρίζες
Ζώνες» του Mega το βράδυ της 11/04/2001, καθώς και από την εκπομπή
«Κίτρινος Τύπος» του Alpha, την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου 2001.
Αυτές οι δύο εκπομπές αποτέλεσαν το έναυσμα αυτής της παρουσίασης.
Χρονική Στιγμή: Μ. Σάββατο, κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας της
Αναστάσεως.
Τόπος: Πανάγιος Τάφος Ιησού Χριστού Ιεροσόλυμα, ο οποίος βρίσκεται
μέσα στον Ορθόδοξο Ιερό Ναό.
Υπερφυσικό: Υποστηρίζεται από πολλούς πιστούς, ότι εμφανίζεται ένα
υπερφυσικό φως μέσα στον Ναό και ανάβει τις λαμπάδες των πιστών
καθώς και καντήλια στα ψηλά σημεία του Ναού με ανεξήγητο τρόπο, πριν
ακόμη ο Ελληνο-Ορθόδοξος Πατριάρχης βγει μέσα από τον Πανάγιο Τάφο
με το κερί του Παναγίου Φωτός το οποίο θα μεταδώσει στους πιστούς.

Βίντεο 244 Kb : 37 ΄΄
(Πηγή: Εκπομπή Γκρίζες Ζώνες,
Τηλεοπτικός Σταθμός Mega,
2001)
Όλο το βίντεο σε μορφή Mpeg4 -
160Χ120
Υποστηρίζεται η έξοδος ενός
πορτοκαλί φωτός (σημειώνεται με
βέλος) από την δεξιά μεριά του
Τάφου (όπως τον αντικρίζουμε),
το άναμμα των κεριών από αριστερά προς τα δεξιά καθώς περνάει η φλόγα
και κατόπιν το άναμμα μιας κανδήλας επάνω αριστερά.
(Πηγή: Εκπομπή
Γκρίζες Ζώνες,
Τηλεοπτικός Σταθμός
Mega, 2001)
Μόνο η αρχή του βίντεο
σε μεγαλύτερη ανάλυση
Mpeg4 - 360X270, όπου
φαίνεται πιο καθαρά η
πορτοκαλί φλόγα
(σημειώνεται με βέλος)
που διασχίζει το πλήθος,
ανάβοντας λαμπάδες,
από αριστερά προς τα
δεξιά

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ «ΑΓΙΟ ΦΩΣ»

Κάτι το οποίο δεν είναι πολύ γνωστό αλλά ειπώθηκε στην εκπομπή
«Γρκίζες Ζώνες» του τηλεοπτικού σταθμού Mega, είναι ότι το Πανάγιο φως
το δίδει Έλληνας Πατριάρχης προς όλα τα άλλα δόγματα του Χριστιανισμού
όπως π.χ. στους Αρμένιους. Αυτό, πράγματι τιμά Εθνικά αλλά και
δογματικά τους Έλληνες. Σε καμιά όμως περίπτωση δεν μας κάνει και να
κοιτάμε ΠΟΤΕ τους άλλους υποτιμητικά. Θα υπερβαίναμε άσχημα βασικές
αρχές του Χριστιανισμού. Τιμή μας αλλά όχι και καμάρι μας. Η
ταπεινοφροσύνη είναι από τις μέγιστες αρχές του Χριστιανισμού.
Πηγή: Ιάκωβος Οικονομίδης, Ανώτερος Ταξιάρχης Παναγίου Τάφου,
Εκπομπή Γκρίζες Ζώνες, Τηλεοπτικός Σταθμός Mega, 2001)
Αναφέρει ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Παναγίου Τάφου την τιμή της
Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, στην διάδοση του Αγίου Φωτός προς τα
άλλα δόγματα.

αγμένοι σταυροί από τους πιστούς κατά όλο το μήκος του σκισίματος.
(Πηγή: Εκπομπή Γκρίζες Ζώνες, Τηλεοπτικός Σταθμός Mega, 2001)

΄΄ (Πηγή: Εκπομπή
Γκρίζες Ζώνες, Τηλεοπτικός
Σταθμός Mega, 2001)
Σύμφωνα με την παράδοση,
προσπάθεια που έγινε από
τους Αρμενίους το 1549
δωροδοκώντας τον Σουλτάνο
Μουράτ ώστε να επικαλεσθούν
αυτοί για το Άγιο φως, είχε ως
αποτέλεσμα το Άγιο Φως να
«βγει» μέσα από την κολώνα
της φωτογραφίας (βρίσκεται
έξω από τον Ναό του Πανάγιου Τάφου) και να ανάψει την λαμπάδα του
Ελληνο-Ορθόδοξου Πατριάρχη που προσευχόταν σε εκείνο το σημείο έξω
από τον Ναό Σημ: Καλό θα είναι να είναι κανείς λίγο επιφυλακτικός σε αυτό
το γεγονός, χωρίς και να θέλω να το αμφισβητήσω, καθόσον θέλω να
πιστεύω ότι ο Θεός δεν ξεχωρίζει εθνικότητες. Ας μην ξεχνάμε επίσης ότι το
Άγιο φως μέσα στον ναό μεταξύ πιστών δεν κάνει τέτοιες διακρίσεις. Λέτε
όμως να κάνει έναντι δογμάτων
Ο περισσότερος κόσμος θαρρεί πως το ζήτημα γύρω από το Άγιο Φως
περιστρέφεται γύρω από το άναμμα των 33 κεριών του Πατριάρχη που
εισέρχεται στο κουβούκλιο του Πανάγιου Τάφου. Όμως το ζήτημα δεν
τελειώνει εκεί αλλά ούτε ξεκινά από εκεί. Υπάρχει ένας άλλος παράγων
πολύ σημαντικότερος. Αυτός είναι το φως που υπό την μορφή γαλάζιων
αστραπών διαχέει τον ναό κατά την στιγμή του ανάμματος των κεριών υπό
διαφορετικές κατευθύνσεις.

ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΕ ΚΑΡΕ
ο παρακάτω βίντεο είναι αντλημένο από την σελίδα
http://www.holyfire.org/eng/index.htm και είναι αναλυμένο σε μερικά καρέ
όπου φανερώνεται και σημειώνεται με πράσινο βέλος, η κατεύθυνση
πρόσπτωσης του παράξενου φωτός βάση των σκιών που δημιουργούνται
μέσα στο ναό της Αναστάσεως

Με πράσινο βέλος σημειώνεται η κατεύθυνση του παράξενου φωτός, η

οποία όχι μόνο αλλάζει αλλά στο καρέ 47 έχει κατεύθυνση από επάνω
προς τα κάτω κάθετα. Συνεπώς η περίπτωση περί δήθεν «φωτογραφικών
φλας» απορρίπτεται, όχι μόνο λόγο κλίσης αλλά και λόγω μιας παράξενης
συγκέντρωσης του φωτός σε περιορισμένο χώρο με πολύ μικρή διάχυση
αλλά και διότι όπως φαίνεται στα καρέ 42, 43, 44, 45, το γαλάζιο φως έχει
μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από το φωτογραφικό φλας.
ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΑΚΑΪΑΣ
Μια άλλη ιδιότητα του Αγίου Φωτός, που ανάβει τα 33 κεριά του
Ορθόδοξου Πατριάρχη, είναι η εκείνη κατά την οποία παράγει φλόγα η
οποία δεν παρουσιάζει το φαινόμενο της καύσης αυτών που την αγγίζουν,
για τα πρώτα λεπτά της ώρας, κατόπιν την πάροδο των οποίων η φλόγα
αποκτά τις ιδιότητες μια κανονικής και κτιστής φωτιάς. Αδιαμφισβήτητα
φαινόμενα ακαΐας παρουσιάζονται και στους αναστενάρηδες, όμως σε
εκείνη την περίπτωση ο υποψήφιος περπατητής άνωθεν των
πυρακτωμένων απανθρακωμένων ξύλων οφείλει να έχει υποστεί μια
σωματική και ψυχολογική, εκστασιακή ίσως, προετοιμασία. Στην
περίπτωση του Αγίου Φωτός δεν συμβαίνει κάτι ανάλογο.
ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ μπορεί να αγγίξει την φλόγα που το Άγιο Φως ανάβει και
να μην υποστεί εγκαύματα, ανεξάρτητα από το θέμα της πίστεως του
δοκιμαστή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Μπορούμε να πούμε ότι η βιοενεργεια, η αυρα, στη περίπτωσήμας του

Χριστού, μετασχηματίζεται σε κανονική φλόγα φωτιάς με όλες τις ιδιότητές
της μετά από 20 περίπου λεπτά?
Κι εστω ότι συμβαίνει, γιατι συμβαίνει μονο εκείνη την ημέρα?
Για να γίνει σωρευση και συμπύκνωση αυρας σε ενεργεια απαιτειται ΠΙΣΤΗ
η οποια εχει τη μεγιστη συγκέντρωση εκεινη τη στιγμή, το καταλάβατε?
Αρα η σκεπτομορφή που εκφράζεται με ένταση, η σκεψη, η ιδέα, μπορεί να
οδηγησει σε μετασχηματισμό της ύλης, να αναγκασει την ενέργεια να
εκφραστει με την επιθυμητη μορφή. Προυπόθεση λοιπον ο υγιής νους ο
οποιος αποκρυσταλώνει την επιθυμία, την εκφραζει ολο και πιο εντονα, και
τα αισθητηρια οργανα λαμβανουν πλέον την υλη με την επιθυμητη μορφή
ΕΥΡΗΚΑ!!! Η ευωδια ή η δυσωδία ξεχωρίζει τα πραγματικά αγιασμένα
λείψανα από την απάτη

Από την Ελευθερη Ελλάδα ΛΙΑΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΜΥΘΗΣΤΟΡΗΜΑ ΑΠΥΘΜΕΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ