IEΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΧΑΛΕΠΑΣ ΧΑΝΙΩΝ

ΒΙΟΙ ΑΓΙΩΝ
23 - 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2018
 23 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
Ο Άγιος Ανδρέας έζησε στα χρόνια του βασιλιά Βασιλείου του Μακεδόνα (867 μ.Χ.)
και ήταν γέρων στην ηλικία. Συνελήφθη από τους Αγαρηνούς, οι όποιοι εκείνη την εποχή
εξουσίαζαν όλη την Αφρική και είχαν φτάσει μέχρι τη Σικελία. Τον οδήγησαν μπροστά
στον θηριώδη άρχοντα τους Αθραχίμ, στον όποιο μπροστά ο Άγιος ομολόγησε τον Χριστό
με περίσσια τόλμη. Τότε ο άρχοντας αυτός τον φυλάκισε για πολλά χρόνια και επειδή
έβλεπε ότι ο Άγιος Ανδρέας επέμενε στην πίστη του, τον έβαλε μπροστά του σαν στόχο
και καλπάζοντας το άλογο του τον χτύπησε θανάσιμα με το κοντάρι του. Κατόπιν τον
αποκεφάλισε και έτσι ο Άγιος Ανδρέας έλαβε ένδοξα το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.

24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ
Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης έγινε γνωστός πριν ακόμα αγιοκαταχτεί από την
Ορθόδοξη Εκκλησία με το βιογραφικό έργο «Ο γέροντας Σιλουανός του Άθω», που το
συνέγραψε με ωραίο τρόπο ο Ηγούμενος της Μονής Τιμίου Προδρόμου στο Έσσεξ της
Αγγλίας Αρχιμανδρίτης Σωφρόνιος, που έζησε κοντά στον Άγιο για πολύ καιρό στον Άθω.
Σύμφωνα λοιπόν με το Γέροντα Σωφρόνιο, ο Άγιος Σιλουανός ασκήθηκε στο Άγιον Όρος
για 46 ολόκληρα χρόνια και συγκεκριμένα στη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Γεννήθηκε
το 1866 μ.Χ. στο χωριό Σόβοκ της επαρχίας Λεμπεντιάσκ της Ρωσίας και το κοσμικό του
όνομα ήταν Συμεών Ιβάνοβιτς Αντόνωφ. Στη Ρωσία έκανε το επάγγελμα του ξυλουργού.
Στο Άγιο Όρος ήλθε το 1892 μ.Χ. και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην άσκηση και την
προσευχή. Το 1911 μ.Χ. έγινε μεγαλόσχημος και στολίστηκε με πολλές άγιες αρετές και
γέμισε όλος από θείο φως. Το 1915 μ.Χ. βγήκε για λίγο από το Άγιον Όρος και
επισκέφθηκε τα μοναστήρια της πατρίδας του. Εκοιμήθη στις 24 Σεπτεμβρίου του 1938 μ.Χ.
και η Ορθόδοξη Εκκλησία πρόσφατα τον αγιοκατάταξε.

25 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΑΥΛΟΣ, ΤΑΤΤΗ, ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΑΥΤΩΝ ΣΑΒΙΝΙΑΝΟΣ, ΜΑΞΙΜΟΣ, ΡΟΥΦΟΣ ΚΑΙ
ΕΥΓΕΝΙΟΣ
Οι Άγιοι Παύλος, Ταττή και τα παιδιά τους Σαβινιανός, Μάξιμος, Ρούφος και
Ευγένιος κατάγονταν από τη Δαμασκό. Επειδή ήταν Χριστιανοί συλλήφθηκαν και
βασανίστηκαν φρικτά μέχρι θανάτου.
26 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ο ΟΣΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΣΠΗΛΑΙΩΤΗΣ Ο ΕΝ ΤΗ ΚΩΜΗ ΣΙΑΣ ΑΣΚΗΣΑΣ
Περί τα τρία χιλιόμετρα βορειοανατολικά του χωριού Σιάς της επαρχίας Λευκωσίας
προς το χωριό Αλάμπρα, ευρίσκεται μια ερειπωμένη εκκλησία δίπλα σε ένα χείμαρρο, η
οποία λέγεται «Άης Γιάννης». Βορειότερα αυτής της ερειπωμένης εκκλησίας έχει κτιστεί
τελευταίως καινούργια εκκλησία πάλι του Αγίου Ιωάννου. Οι κάτοικοι την αφιέρωσαν
στον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο. Η αρχική όμως εκκλησία που κτίστηκε κάποτε στον τόπο
της ερειπωμένης εκκλησίας, κτίστηκε στο όνομα τοπικού Αγίου, του Οσίου Ιωάννη
Σπηλεώτη (γνωστού και ως Ποταμίτη). Με την πάροδο του χρόνου αυτή η εκκλησία
γκρεμίστηκε και οι κάτοικοι των γύρω χωριών ξανάκτισαν αυτή που σώζεται ερειπωμένη
μέχρι σήμερα. Η εκκλησία κτίστηκε το 1870 μ.Χ. Εσωτερικά στο κέντρο του ναού, υπάρχει
χαρακτηριστικά μια καμάρα, που πιθανόν να υπήρχαν κάποτε τα λείψανα του τοπικού
αυτού Αγίου τα οποία φυλόσσονταν εκεί και τα προσκυνούσαν οι πιστοί. Σήμερα αυτή η
εκκλησία έχει εγκαταλειφθεί και δεν λειτουργείται. Στα ανατολικά της εκκλησίας, γύρω
στα δέκα μέτρα, υπάρχει λαξευτή σπηλιά μέσα σε βράχο. Μέσα στην μικρή αυτή σπηλιά
που είναι σαν καταφύγιο, στα αριστερά της, υπάρχει πεζούλα η οποία εχρησιμοποιείτο
από τον οικήτορα της ασκητή σαν κρεβάτι, λαξευμένο στη πέτρα. Στα δεξιά της σπηλιάς
υπάρχει στενόμακρο μικρό κάθισμα. Την σπηλιά αυτή, την χρησιμοποιούσε ο Ασκητής
Ιωάννης Σπηλεώτης σαν καταφύγιο και προστασία από τις βροχές και κυρίως εκεί
κατέφευγε τον καιρό του χειμώνα. Στην περιοχή τότε μόνασαν πέντε Όσιοι. Οι τρεις
αποκαλύφθηκαν. Ο Όσιοι Θεράπων, ο Ευτύχιος, και ο Ιωάννης Σπηλεώτης. Το 700 μ.χ.
στην περιοχή υπήρχε ένας Ρωμαϊκός συνοικισμός, η λεγόμενη Παμπουλιά. Εκεί έφθασαν
αλαμάνοι Αγίοι από από την Παλαιστίνη, μεταξύ αυτών και οι πέντε Όσιοι. Ο Όσιος
Ιωάννης Σπηλεώτης πέρασε από το χωριό Σια, έσκαψε την σπηλιά του, στην οποία έζησε
και πήρε το όνομα Άγιος Ιωάννης Σπηλεώτης. Το 2002 μ.Χ., μετά από πυρκαγιά που
προκλήθηκε στη περιοχή, τρεις Ιερείς έτρεξαν να κοιτάξουν κατά πόσο επηρεάσθηκαν τα
εκκλησάκια από την πυρκαγιά. Επισκεπτόμενοι τον χώρο και ιδιαίτερα το σπήλαιο, κάπου
εκεί μέσα σε μια γωνιά, βρήκαν μια σανίδα όχι πεταμένη αλλά ξεχασμένη. Την μάζεψαν
και την πήγαν σε συντηρητή αγιογράφο. Όταν την καθάρισαν αρκετά καλά έμειναν
έκπληκτοι από το εικόνισμα που αντίκρισαν. Η σανίδα αυτή ήταν παλιά εικόνα μεγάλης
αξίας του Αγίου Ιωάννη Σπηλεώτη, η οποία εκτίθεται σε προσκύνημα μόνο την μέρα της
γιορτής του Aγίου. Στο ειλατάριο που κρατεί ο Όσιος αναγράφεται «Ἡ ἐλπίς μου ὁ Πατήρ,
καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον». Τα τελευταία χρόνια ο Άγιος Ιωάννης
Σπηλεώτης έχει κάνει διάφορα θαύματα, μερικά από τα οποία παρατίθενται: α)
Θεράπευσε δεκαπεντάχρονο παιδί από το χωριό Κόρνος το οποίο έπασχε από λευχαιμία,
όταν προσέτρεξαν οι γονείς του προς τον Άγιο και ζήτησαν τη βοήθεια του. β) Νέος από
τα Κοκκινοχώρια, ο οποίος έπεσε από σκαλωσιά έμεινε παράλυτος εξ αιτίας βλάβης της
σπονδυλικής του στήλης. Ακολούθως είδε τον Άγιο Ιωάννη Σπηλεώτη στον ύπνο του και
του είπε: «Έλα στο σπήλαιό μου και ξάπλωσε στο κρεβάτι μου και θα γιατρευτείς». και
έτσι πήγε στην Σιά και αφού προσκύνησε στην ερειπωμένη εκκλησία του Αγίου,
ακολούθως πήγε στο σπήλαιο και όταν ξάπλωσε στο πέτρινο κρεβάτι του Οσίου και
επικαλέστηκε την βοήθεια του, σηκώθηκε υγιής δοξάζοντας τον Θεό και ευχαριστώντας
τον Άγιο. γ) Κάποιος Χριστιανός από το χωριό Λύμπια, έπαθε δυστύχημα στον παλαιό
δρόμο Μοσφιλωτής - Αλάμπρας κοντά στο γεφύρι που οδηγεί ο δρόμος στην εκκλησία του
Αγίου Ιωάννη Σπηλεώτη. Είχε μαζί του και τα δύο του παιδιά που ήταν ακόμη βρέφη και
τα οποία έπαθαν κατάγματα και ευρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση. Την ώρα του
δυστυχήματος ο άνθρωπος αυτός είδε ένα λαμπερό Γέροντα με λευκή στολή που άρπαξε
τα δυο του παιδιά και τα σήκωσε πάνω και έτσι δεν έπαθαν περισσότερη βλάβη. Μετά
έμαθε ότι εκεί κοντά ευρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Σπηλεώτη, όπου πήγε και
προσκύνησε και ακολούθως πήγε και είδε και το σπήλαιο του. Επίσης στην Μονή Κύκκου
ανακαλύφθηκε η Κάρα του Αγίου Ιωάννη Σπηλεώτη. Ο επίσκοπος της Μονής Κύκκου
Νικηφόρος, παραχώρησε τεμάχιο λειψάνων του Αγίου στην κοινότητα της Σιάς. Το
τεμάχιο αυτό φυλάγεται σε ειδική λειψανοθήκη στην Κεντρική εκκλησία του Χωριού της
Παναγίας Χρυσελεούσας, και μεταφέρεται μόνο κατά τον συνεορτασμό των Αγίων
Ιωάννη Θεολόγου και Σπηλεώτη στις 26 Σεπτεμβρίου.

27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Η ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ
Η Αγία Ακυλίνα καταγόταν από το χωριό Ζαγκλιβέρι της Θεσσαλονίκης και
ανατράφηκε από γονείς ευσεβείς. Ο πατέρας της όμως, σκότωσε ένα Τούρκο, μετά από
φιλονικία μαζί του. Για ν' αποφύγει την τιμωρία του θανάτου, δέχτηκε τον
μουσουλμανισμό. Αλλά η μητέρα της έμεινε σταθερή στον Χριστό και κάθε μέρα δίδασκε
στην μικρή Αγία Ακυλίνα την αρετή και την Πίστη. Παρά τις επίμονες προσπάθειες του
πατέρα της και τις απειλές των Τούρκων, η Αγία Ακυλίνα δεν αρνήθηκε τον Χριστό. Όταν
την οδηγούσαν στο μαρτύριο την ακολουθούσε και η μητέρα της, που την παρότρυνε σ'
αυτό. Η Αγία Ακυλίνα ήλεγχε με θάρρος τους Τούρκους και τη θρησκεία τους, με
αποτέλεσμα να μαρτυρήσει, μετά από πολυήμερο ραβδισμό, στις 27 Σεπτεμβρίου 1764 μ.Χ.
σε ηλικία 19 ετών. Κανείς δεν γνωρίζει που εναπόθεσαν οι συντοπίτες της το τίμιο λείψανο
της. Λέγεται πως οι Τούρκοι θέλησαν ακόμη και νεκρή να την κάνουν δική τους, γι' αυτό
και διέταξαν να την θάψουν στο τούρκικο νεκροταφείο που ήταν κοντά στο τζαμί για να
ικανοποιήσουν έτσι τον άσβεστο εγωισμό τους. Έτσι κι έγινε. Το θεόσταλτο όμως φως, που
σαν άστρο κατέβηκε από τον ουρανό και στάθηκε πάνω από τον τάφο της , ήταν το σημείο
που υποχρέωσε τους Χριστιανούς συμπατριώτες της να κλέψουν το σώμα της και να το
ενταφιάσουν κάπου όπου θα ήταν ασφαλές. Κατά την παράδοση, τα ονόματα των
τολμηρών αυτών ανθρώπων ήταν Τσόπλας, Καλημέρης και Μπούκλας, οι οποίοι λέγεται
πως έκαναν όρκο να μην μαρτυρήσουν ποτέ σε κανέναν το μυστικό, γιατί θα υπήρχε ο
φόβος να βρεθεί το άγιο λείψανό της στα χέρια των Τούρκων. Χριστιανοί πολλοί έχουν
φύγει έκτοτε από τη ζωή με τον καημό να προσκυνήσουν τα ιερά λείψανά της. Σήμερα έχει
χτιστεί προς τιμήν της περικαλλής και μεγαλοπρεπής Ιερός Ναός, ο οποίος, όμως,
παραμένει ελλιπής χωρίς την ευλογία των αγίων της λειψάνων.

28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ο ΟΣΙΟΣ ΧΑΡΙΤΩΝ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ
Ο Όσιος Χαρίτων ο Ομολογητής καταγόταν από το Ικόνιο και έζησε στα χρόνια του
αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270 - 275 μ.Χ.). Ήταν γνωστός για το χριστιανικό του ήθος, γι
αυτό και όταν εξεδώθηκε διάταγμα κατά των Χριστιανών, ήταν από τους πρώτους που
συνέλαβε ο Έπαρχος της πόλης. Υπεβλήθη σε φρικτά βασανιστήρια, αλλά ενώ ακόμη
βρισκόταν στη φυλακή ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός δολοφονήθηκε. Ο Πρόβος που τον
διαδέχθηκε στο θρόνο ακύρωσε το διάταγμα κι έτσι ο Όσιος Χαρίτων αφέθηκε ελεύθερος.
Αποφάσισε να καταφύγει στα Ιεροσόλυμα και να ζήσει ως αναχωρητής σε σπηλιές της
περιοχής. Η φήμη του διαδόθηκε πολύ γρήγορα και ήρθαν στο πλευρό του πολλοί
μαθητευόμενοι. Έτσι έκτισε στη Φαρά μεγάλη Λαύρα. Ποθώντας όμως την ερημία,
αναχώρησε και πάλι για τα ενδότερα της ερήμου, όπου στην περιοχή Σουκά, έκτισε νέα
Λαύρα. Εκεί παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο.

29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΛΑΧΙΑΣ Ο ΝΕΟΣ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΣ Ο ΕΚ ΡΟΔΟΥ
Ο Άγιος Μαλαχίας ήταν γιος Ιερέα από τη Ρόδο. Κάποτε πήγε στα Ιεροσόλυμα και
συκοφαντήθηκε από τους Τούρκους, ότι έβρισε τον Μωάμεθ. Αμέσως συνελήφθη και
οδηγήθηκε στις αρχές, που τον εκβίαζαν να εξωμόσει. Ο Άγιος Μαλαχίας έδειξε μεγάλο
θάρρος, με το όποιο εξήγειρε την οργή των Τούρκων, οι όποιοι αφού τον μαστίγωσαν,
τρύπησαν τους αστραγάλους του και τον έδεσαν πίσω από ένα άγριο άλογο. Μετά από μία
σειρά φρικτών βασανιστηρίων, οδηγήθηκε ο Μάρτυρας έξω από την πόλη, όπου
σουβλίστηκε και κάηκε πάνω σε αναμμένη φωτιά. Έτσι παρέδωσε την Αγία του ψυχή στις
29 Σεπτεμβρίου 1500 μ.Χ.