Volume 2, Issue 41 Tetor 11, 2010

Our Words
Weekly Issue
“ N E W L I F E ” J E T A E R E

SPECIAL Një vendim historik, i cili i hap rrugë lëvizjes së lirë të shqiptarëve
POINTS OF
INTEREST: Mesazh i Presidentit Topi pas miratimit të dhe të dhëna të pretenduara për ink- e drejtësisë dhe shpreh vullnet bashkëpunimi
Raportit për liberalizimin e vizave nga riminimin e palës tjetër. real me organet e ligjit.
Historical verdict for Parlamenti Evropian
Albanians Vërtetësia e akuzave natyrisht nuk është Unë jam këtu për të konfirmuar mbështetjen
Të dashur qytetarë, atribut i Presidentit dhe as i partive time të deritanishme dhe të mëtejshme ndaj
No Sided articles politike; ajo është atribut vetëm i dre- Prokurorisë së Përgjithshme, Inspektoratit të
and no restriction Motra e vëllezër, jtësisë dhe organeve që parashikon Ku- Lartë të Kontrollit dhe Deklarimit të Pasurive,
shtetuta. Fushata e akuzave dhe kundëra- Kontrollit të Lartë të Shtetit dhe çdo insti-
for our members,
Së pari më lejoni të shpreh gëzimin tim të kuzave nuk është më çështje e partive, tucioni tjetër kushtetues e ligjor që ka për
our guest and our është çështje e detyrë mbrojtjen e ligjit dhe dhënien e dre-
madh, të vlerësoj dhe të falënderoj Parla-
friends. mentin Evropian për vendimin historik, i jtësisë.
cili i hap rrugë lëvizjes së lirë të shqip-
Latest needs for our
tarëve, kësaj aspirate të thellë e të gjerë të Jam gjithashtu këtu për t’u kërkuar, edhe një
community and the popullit shqiptar dhe të institucioneve të tij herë, në mënyrë publike këtyre institucioneve
latest resolutions pëfaqësuese. që në emër të interesave madhore të vendit, të
rendit kushtetues dhe përgjegjshmërisë de-
Our Free Voice mokratike, të veprojnë pa vonesë, me kurajo,
Jam këtu me cilësinë e Presidentit të Repub-
through our words. likës për të shprehur edhe shqetësimin tim me transparencë e profesionalizëm për të
mbi disa zhvillime politike të kohëve të trajtuar me të gjithë seriozitetin e duhur çdo
fundit, të cilat kanë të bëjnë jo vetëm me
Viza Shengen akuzë reciproke të aktorëve politikë, çdo
aktorët politikë, por me shtetin, demok- denoncim publik, zyrtar e mediatik; dhe
I N S I D E T H I S Shtetit, e demokracisë dhe e sistemit tonë brenda një limiti kohor të caktuar të informo-
I S S U E : racinë dhe interesat e publikut të gjerë dhe
të qytetarëve. politik. Sepse ky zhvillim i ri po lë në jnë publikun shqiptar mbi të vërtetat e tyre.
hije prioritetet politike që duhej të kishte Çdo politikan, zyrtar, nëpunës e sipërmarrës
Faqe
Vendim Historik 1 -4 Jam këtu me cilësinë e Presidentit të Repub- qeverisja dhe politika ndaj qytetarëve dhe që ka abuzuar me ligjin, pavarësisht staturës
likës, për të shprehur shqetësimin tim të shoqërisë, dhe nga ana tjetër, nuk mund politike e publike, duhet të përballet me
Faqe thellë mbi disa zhvillime politike të kohëve të mos lërë pasoja në imazhin e demok- ligjin. Ky është parimi i shtetit të së drejtës,
Sali Berisha 1-5 racisë, Shtetit dhe të vetë Shqipërisë në ky është lajmotivi për një demokraci të shën-
të fundit, të cilat kanë të bëjnë jo vetëm me
aktorët politikë, por me Shtetin, demok- raport me partnerët tanë ndërkombëtarë. doshë, të besueshme dhe funksionale.
Eltion Boshti, Nehat Faqe racinë dhe interesat e publikut të gjerë
Jahiu, Avni Suka, Arshi 2-3, qytetar. Siç bashkarisht kemi konstatuar, Në këto rrethana, me përgjegjësinë e Shqipëria ndodhet në një fazë mjaft të
Pipa & Fjoralba Brahi- 4-5 prej muajsh retorika politike në Shqipëri po Presidentit të Republikës shpreh rëndësishme në rrugën drejt integrimit në
maj dominohet nga akuza e kundërakuza midis shqetësimin për këtë situatë dhe për Bashkimin Evropian. Në këtë interes vital
politikanëve, zyrtarëve dhe medias. Aktorët gjetjen e rrugëzgjidhjeve të shpejta, kombëtar nuk mund të bëhet pengesë asnjë
Mimoza Rexhve- politikë të përfshirë në këtë debat po transparente dhe të besueshme. Unë individ ose grup individësh, qofshin këta
laj,Lediana Kapaj, furnizojnë çdo ditë publikun me dokumente përshëndes çdo deklaratë që nxit dhënien politikanë, zyrtarë apo përfaqësues të dre-
Faqe
Lulzim Lekdushi, Elsa jtësisë.
5-7
Hamitaj, Kujtim Stojku
Hasime Hoti, Deshira Vizat, Berisha, Kjo ditë në memorien e kombit
Haxhi Tiranë, Kryeministri Sali Berisha duke folur për evropian të kombit që dy dekada më parë ishte
vendimin e sotëm të PE-së për heqjen e vizave, kombi më i izoluar, më i vetmuar, kombi që 20
Ferit Ramadani, theksoi se kjo datë do të shënohet me germa të arta vite më parë rrëzimin e portës së hekurt do ta
Faqe në memorien e kombit shqiptar. shënonte një ndryshim biblik”, vijoi kreu i
Skender Braka
6-7 “Sot, është një ditë krenarie për mbarë qytetarët qeverisë.
Vasil Tabaku 7-8 shqiptarë. Data 7 tetor e vitit 2010, dita në të cilën Por, për kryeministri ky vendim i sotëm ka
Gentiana Mikushnica
PE-ja votoi për heqjen e vizave për shqiptarët do ardhur nga disa faktorë, duke përmendur këtu
të shkruhet me germa të arta në memorien e kom- sukseset e qeverisë së tij për plotësimin e ku-
Mitrush Kuteli Faqe 8 bit tonë si ngjarja më madhore në kullën e tij të shteve të vendosura për heqjen e vizave. “Ky
mundimshme drejt Evropës”, theksoi Berisha. vendim është edhe votëbesimi më i fuqishëm dhe
Sipas tij, pas shembjes së diktaturës komuniste suprem i përfaqësuesve të 27 vendeve anëtare të
Adresa Faqe dhe përpjekjeve për integrim në Evropë, ku është BE-së ndaj reformave të suksesshme të ndër-
Anetaresimi 8 një hap i madh drejt integrimit. “Ky vendim është marra nga qeveria shqiptare. Ky vendim u mor
edhe kurora më e ndritur e përpjekje për integrim nga lufta me zero tolerancë ndaj krimit të organi-
 P a g e 2 O u r
Kerkime Mbi Nene Terezen Pamje nga shenimet e saj nga Eltion Boshti
A CONVERSATION WITH MOTHER TERESA (continues from last week)
JESUS SAID, WHATEVER YOU DO
TO THE LEAST OF MY BRETHREN ,
YOU DO TO ME. IF YOU GIVE A
GLASS OF WATER IN MY NAME ,
YOU GIVE IT TO ME. IF YOU RE-
CEIVE A LITTLE CHILD IN MY
NAME , YOU RECEIVE ME. THAT IS
WHY I WANT TO RECEIVE ALL
THESE UNBORN CHILDREN. GOD’S
OWN IMAGE IS IN EVERY SINGLE
CHILD , NO METTER WHAT THAT
CHILD IS, DISABLED OR BEAOUTI-
FUL OR UGLY- IT’S GOD’S BEAUTI-
FUL IMAGE CREATED FOR
GREATER THINGS- TO LOVE AND
BE LOVED. THAT IS WHY YOU AND
I AND ALL OF US MUST INSIST TO
PRESERVE THE GIFT OF GOD , FOR
IT IS SOMETHING VERY BEAUTI-
FUL. THAT LITTLE ONE WHO IS
UNWANTED AND UNLOVED, WHO
HAS COME INTO THE WORLD AL-
READY UNWANTED , WHAT A TER-
RIBLE SUFFERING THAT IS. TODAY
IT IS THE GREATEST DISEASE , TO
BE UNWANTED , UNLOVED , JUST
LEFT ALONE, A THROWAWAY OF
SOCIETY.
QUESTION- MOTHER, YOU TOLD
ME A BEAUTIFUL STORY ONCE ,
ABOUT A WOMEN OF CALCUTA
WHO SHARED HER RICE.
MOTHER TERESA- YES, I REMEM-
BER.I WAS NOT SURPRISED THAT
SHE GAVE. THIS IS NATYRAL. POOR
PEOPLE ARE ALWAYS SHARING.
BUT I WAS SURPRISED THAT SHE
KNEW THAT HER NEIGHBOURS
WERE HUNGRY. PEOPLE OFTEN
HIDE, ESPECIALLY PEOPLE WHO
HAVE SEEN BETTER DAYS. LIKE, A
MAN CAME HERE ONE DAY. HE
HAD BEEN BETTER OFF BEFORE .
HE HAD COME DOWN IN LIFE. HE
CAME HERE ONE DAY.HE SAID,
“MOTHER TERESA, I CANNOT EAT
THAT FOOD THAT IS BEING GIVEN
THERE.” THEN I SAID TO HIM, “ I AM
EATING IT EVERY DAY.” AND HE
LOOKED AT ME AND SAID, “ YOU
ARE EATING IT?” AND I SAID, “YES.”
THEN HE SAID , “ I WILL EAT ALSO.”
MY EATING IT GAVE HIM COURAGE
TO ACCEPT THE HUMILIATION. IF I
COULD NOT HAVE SAID THAT ,
MAYBE HE WOULD HAVE RE-
MAINED HARD AND BITTER IN-
SIDE , AND NOT ACCEPTED ANY-
THING. BUT WHEN HE KNEW THAT
I WAS WITH HIM HE WAS ENCOUR-
AGED….
QUESTION- IS POVERTY YOUR
STRENGTH ?
MOTHER TERESA- WE DO NOT
ACCEPT ANYTHING , NEITHER
CHURCH MAINTENANCE, NOR
SALARY, NOR ANYTHING FOR THE
WORK WE DO, ALL OVER THE
WORLD. EVERY MISSIONARY OF
CHARITY IS THE POOREST OF THE
POOR. THAT IS WHY WE CAN DO
ANYTHING. WHATEVER IS GIVEN
TO THE POOR IS THE SAME FOR US.
WE CHOOSE THAT WAY. . WE WEAR
THE KIND OF CLOTHES THEY
WEAR. BUT OURS IS A CHOICE. WE
CHOOCE THAT WAY. TO BE ABLE
TO UNDERSTAND THE POOR , WE
MUST KNOW WHAT IS POVERTY.
OTHERWISE WE WILL SPEAK AN-
OTHER LANGUAGE , NO? WE WON’T
BE ABLE TO COME CLOSE TO THAT
MOTHER WHO IS ANXIOUS FOR
HER CHILD. WE COMPLETELY DE-
PEND ON PROVIDENCE. WE ARE
LIKE THE TREES , LIKE THE FLOW-
ERS. BUT WE ARE MORE IMPOR-
TANT TO HIM THAN THE FLOWERS
OR THE GRASS. HE TAKES CARE OF
THEM, HE TAKES MUCH GREATER
CARE OF US. THAT IS THE BEAUTI-
FULL PART OF CONGRAGATION .
W o r d s
QUESTION- WHAT MAKES YOU
SAD?
MOTHER TERESA- WHEN I SEE
PEOPLE SUFFER , IT MAKES ME
SAD. THE PHYSICAL SUFFERING OF
IT.
QUESTION- HOW DO YOU VIEW
YOUR ACHIEVEMENTS?
MOTHER TERESA- THERE IS NO
ANSEWR TO THAT. WE MUST NOT
SPOIL GOD’S WORK. WE DON’T
WORK FOR GLORY OR FOR
MONEY.THE SISTERS ARE CONSE-
CRATED PEOPLE. IT’S A CONSE-
CRATED LOVE . IT IS ALL JESUS. WE
WORK FOR GOD . ACHHA, I MUST
RUN NOW.
TaKen From MOTHER TERESA’S
BOOK
AUTHOR NAVIN CHAWLA
BROUGHT FROM
JETA E RE AACO, NEW YORK AU-
GUST 26 2010
 V o l u m e 2 , I ss u e 4 1 P a g e 3

Një vendim historik, i cili i hap rrugë lëvizjes së lirë të shqiptarëve (nga fq. 1)
Në emër të këtij interesi madhor jam këtu për t’i
apeluar të gjithë klasës politike, sidomos partive
politike të përfaqësuara në parlament, që me
konsensus të gjerë ose me nisma individuale, të
bëjnë të mundur heqjen e pengesës së imunitetit
parlamentar për të gjithë deputetët.
Ftoj parlamentin që me konsensus dhe
përgjegjshmëri përpara vendit, të bashkëpunojë
për ndërhyrje të menjëhershme, qofshin këto dhe
kushtetuese, për heqjen ose kufizimin e imu-
nitetit edhe për një kategori të gjerë zyrtarësh, siç
janë organet e drejtësisë dhe drejtuesit e insti-
tucioneve të ndryshme kushtetuese.
U kërkoj publikisht të gjithë zyrtarëve të çdo
niveli, të bashkëpunojnë ngushtë dhe me
korrektësi me organet e drejtësisë, për të mos
lejuar përsëritjen e praktikave të gabuara të së
kaluarës, kur drejtësia e mohuar ose e pen-
guar, i mori shumë vite shtetit ligjor dhe
proceseve demokratizuese e integruese të
Shqipërisë.
Apeloj publikisht, veçanërisht klasën politike,
të mbështesin zhvillimin e një pushteti gjy-
qësor të pavarur, të paanshëm, etik, të besue-
shëm, efektiv dhe te drejtë në Shqipëri; të
shmangin dhënien e opinioneve, para ose
gjatë gjykimit të një çështjeje, rreth karak-
terit të palëve në gjykim, fajësisë apo
pafajësisë së tyre, apo rreth provave dhe
argumenteve të paraqitura në gjykatë.
Cdokush mund të debatojë apo kritikojë
publikisht korrektësinë e një vendimi
gjyqësor, vetëm pasi ai ka përfunduar, por
duhet shmangur sulmi publik i integritetit
të një gjykatësi apo të gjyqësorit. Çdo
informacion për sjelljen apo veprimet e
paligjshme të një gjykatësi, në mënyrë të
menjëhershme dhe zyrtarisht i duhet
referuar Këshillit të Lartë të Drejtësisë apo
Ministrisë së Drejtësisë për hetim të
mundshëm të mëtejshëm.
Në këtë stad historik për integrimin
euroatlantik, Shqipëria ka nevojë për
vepra konkrete politike, nisma konkrete
ligjore antikorrupsioni dhe veprime
konkrete të institucioneve përgjegjëse,
për të dëshmuar se pushtetet kushtetuese
që përfaqësojnë direkt apo indirekt
qytetarët kanë moralin dhe tagrin e
duhur profesional e qytetar për të ush-
truar si duhet përgjegjësitë e tyre ligjore
e kushtetuese.

Presidenti Obama emëron Çabirin në Bordin e FSHAN-se

Ylli Çabiri është shqip- Obama. Për herë Grannoff,e cilësoi kohëzgjatje dhe ky impenjim vjen për çështjet e zhvillimit
tari i parë në Bordin e të parë, një emërimin e pas asaj si president i “Human social-ekonomik dhe mban
Drejtorëve të Fondit shqiptar bëhet Çabirit si një Development Promotion Center” titullin Doktor i Shkencave
Shqiptaro-Amerikan të pjesë e Bordit të arritje shumë të në Tiranë, ndërkohë që karriera e nga Universiteti “Paris 11”
Ndërmarrjeve. Emërimi Drejtuesve të veçantë. Çabiri do tij përfshin, nga impenjimet Orsay
është bërë nga Presidenti kësaj organizate ta ketë këtë akademike, deri tek postet e larta
i Shteteve të Bashkuara dhe vetë kryetari pozicion pa shtetërore. Njihet si një nga
të Amerikës, Barack i Bordit, Michael kufizime në ekspertët më të njohur në Evropë

Zbrazëtia shqiptare më ngjall frikë! SAMI REPISHTI

Francezet kanë nji thanie:"On ne construit pas sur le
vide!" (Nuk ndërtohet mbi zbrazëti).Kjo thanie më
vjen në mend sa herë që gjendja e Shqipërisë më
imponohet me të gjithë peshën e saj të randë, herë
tragjike herë komike…
Gjatë viteve të rinisë, fati e deshi që vendi im të
kalojë nëpër shtigje të ngushta, e rreziqe të pameri-
tueme. Breznia ime, "breznia e djegun" nga ngjarjet
e vendit, Ballkanit, Europës dhe Botës mbarë, pagoi
nji çmim sa të randë aq të padrejtë. Megjithatë, ajo
e përballoi me nji dinjitet që na nderon. Sot, nuk
ashtë sekret për asnjeri se "breznia e djegun" rritej e
ushqyeme me disa vlera morale e shpirtnore, të
rranjosuna në të kaluemen e popullit tonë: besë,
nder, burrni, mikpritje, respekt për prindërit dhe të
kaluemen e tjera, nji sistem vlerash që në konditat e
asaj kohe përfaqësohej nga Kanuni. Këtyne vlerave
iu shtuen edhe vlerat e qytetnimit perëndimor, të
fitueme nga arsimimi dhe kontaktet e shpeshtueme
me atë botë. Ky sistem i nji shoqënie patriarkale, sot
e tejkalueme, përmbante edhe patriotizëm që shpre-
hej sidomos në dëshirën e paepun për liri individu-
ale si qytetar, e kolektive si komb shqiptar, si dhe
nji lidhje, nji përqafim të pazgjidhshëm me vend-
lindjen. Qoftë ajo prona private e bujkut që e ush-
qente, qoftë fisi e atdheu ma i gjanë që e mbronte.
Qytetar i lirë në nji pronë private të lirë ka qenë
substanca e shoqënisë shqiptare para L2B. Me
mbrojtë atdheun kuptohej me mbrojtë lirinë që
lejonte nji jetë pa frikë ("I lirë nga frika") dhe tokën
që e ushqente, pronën private që lavrohej dhe
dashunohej me gjithë shpirt, ose tregtinë e lirë në
qytet ("I lirë nga uria") Me gjithë vështirësitë që
përballeshin, kjo liri e kjo pronë private përmba-
jshin arsyen themelore për sakrificë, e justifikojshin
atë. Shprehja e këtij dyzimi fatlum ka qenë patri-
otizmi i thjeshtë shqiptar.
Ky patriotizëm i thjeshtë frymëzoi breznitë tona të
para. Përpjekjet heroike të individëve të dalluem, -
që na i numrojshim që nga mbretnit ilirë - dhe
konfliktet me shtypës - shpeshherë fqinj - forcojshin
tek ne, të rinjtë, frymën patriotike që kuptohej si
tradita shqiptare për liri dhe kambëngulja me jetue i
pavarun në trojet tona stërgjyshore. Ideja e
krijimit të mini-perandorive nuk ka ekzis-
tue tek shqiptarët, historia e të cilëve ashtë
historia e nji tkurrje në hapsinë.Në prill
1939, rrebeshi që shkatërroi Europën filloi
me invazionin fashist të vendit tonë.
Balanca relative e gëzueme për disa
dekada mbas pavarësisë së 28 nandorit
1912, u prish dhe nuk u rivendos në atë
vend që tashmë ziente nga konflikti i
paevitueshëm me "të tashmen", e që nuk
zinte rranjë, sepse ishte "element i huej' në
trupin shqiptar.
Rezultati i këtij konflikti ka qenë rezis-
tenca
kundër
të
huejit
në
tokat
tona.
Mbas
hutimit
fill-
estar,
filloi
ndërgjegjësimi, mobilizimi, organizimi
dhe veprimtaria e dendun kundër të huejit.
Sot, ka mjaft forca e ideologji që përpiqen
me përvetësue rezistencën dhe shpirtin e
sakrificës, që u tregue gjate viteve të
pushtimit nazifashist, 1939-1944. Por
thelbi i rezistencës kundër të huejit ka
qenë tradita shqiptare për liri dhe mbrojtje
të tokës nanë - si pronë private dhe si
atdhe - qoftë edhe me çmimin e jetës. Ata
që kanë jetue ato vite ashtu si unë - riku-
jtojnë me nostalgji frymën e naltë të
sakrificës që ushqeu popullin tonë, e
veçanërisht rininë shqiptare. Që nga malet
e Kelmendit në Veri, deri në fushat e
Konispolit në Jug të vendit, çdo fshat e
çdo qytet tregoi vlerën që kishte tek ne
liria: të rij e të vjetër, kësaj radhe edhe
gruaja, nji risi për shoqëninë tonë shqip-
tare, u hodhën pa rezerva në nji dyluftim
të pabarabartë, të bindun në fitoren për-
fundimtare. Koha tregoi se kauza e tyne
ishte fisnike, lufta e tyne e drejtë dhe
fitorja e meritueme!
Krahas këtij
qëndrimi
luftarak, në
Shqipëri u
shfaqën
edhe dukuni
të tjera
fisnike e
humanitare.
Kur popull-
sia e zonës
kufitare me
Greqinë u
shpërngul
nga lufta e
vitit 1940,
ajo u stre-
hue në Veri,
kryesisht në
Shkodër, shumica minoritare greke dhe
çame shqiptare. Qëndrimi i qytetarëve
shkodranë ka qenë forma konkrete e
burrnisë tradicionale dhe e mikpritjes:
Familjet e vendosuna në shkolla e qendra
banimi u ndihmuen bujarisht nga qytetarët
vendës që përpiqeshin me lehtësue vuejtjet
e tyne.Në prill 1941, me kapitullimin e
Jugosllavisë monarkiste, kamionë me
oficerë e ushtarë jugosllavë të zanun robër
luftë kaluen nëpër rrugët e qytetit të
Shkodrës. Robërit ishin të lodhun e të
uritun. Spontanisht, shumë qytetarë dhu-
ruen bukë, kutia konservash dhe çdo
ushqim që gjetën. Pa folë gjuhën, robër e
bamirës gjetën në heshtje gjuhën e për-
bashkët të solidaritetit njerëzor, frymë e
mikpritjes tradicionale shqiptare. Në sytë e
të dyja palëve shihej qartë shprehja e
falënderimit nga robërit, e te kënaqësisë
nga dhuruesit.
Në vitin 1943, me kapitullimin e Italisë,
qindra, mijëra ushtarë italianë mbetën pa
bukë, pa strehim e pambrojtje nga nazistët
dhe në mëshirën e popullsisë civile shqip-
tare - dhe e gjetën atë. Kudo shiheshin
ushtarët italianë - deri atë ditë pushtues - e
që tashti punojshin për bukën e gojës në
shtëpitë shqiptare që i strehojshin.
(Fatkeqësisht, disa u vranë nga elementë
komunistë). Prej vitit 1939 dhe deri në
vitin 1945, Shqipëria, vendi ma i vorfën
dhe ma i mbrapambetun në Europë, tregoi
fisnikërinë e shpirtit njerëzor, tue mbrojtë
në kondita të vështira, jetën e të gjithë
refugjatëve izraelitë, që i shpëtuen furisë
së çmendun naziste. Tradita kombëtare
shqiptare, që nuk njihte fjalën "i huej", por
"mik" për shtegtarët e humbun e në nevojë
ndihme, tregoi epërsinë e saj mbi
"Europën e qytetnueme" dhe "Gjermaninë
e kulturueme".
Në vitin 1991, kur pushteti komunist u
shthur pa shpëtim, ish-të persekutuemit
demokratë e të shpronësuemit me dhunë
nuk përqafuen urrejtjen e ngritun në
shkencë nga komunistët, por faljen e fajit
dhe frymën e pajtimit, tue shpresue në
drejtësinë ligjore - që i zhgënjeu randë!
Ky akt fisnikërie supreme do të provonte
përsëri forcën e traditës shqiptare të
trashëgueme nga e kaluemja e jonë dhe që
nuk ishte shue plotësisht.
* * * (vazhdon javen e ardhshme)
 P a g e 4 O u r W o r d s

Vizat, Berisha, Kjo ditë në memorien e kombit (nga fq.. 1)

zuar. Të arrestimit të anëtarëve të mbi 200 ban- ancë zero ndaj korrupsionit, nga 28 qershorit, garantimi i të drejtave të reformat e gjithanshme si regjistri themeltar i
dave të armatosura që kontrollin edhe aeroportin”, anëtarësimi i Shqipërisë në Aleancën njeriut, respektimi i plotë ndaj të gjitha të shtetasve dhe përgatitja e pasaportave bio-
theksoi Berisha. e Atlantikut, nga zhvillimi i drejtave politike. Dy arsyet e tjera sipas metrike si dhe vendosja e kontrolleve të
Ai shtoi se ky vendim u mor ndaj luftës me toler- zgjedhjeve të lira dhe të ndershme të Berishës për këtë vendim, janë edhe rrepta në pikat e kalimit.

Unë me lumin bisedoj nga Agim Gashi

UNE ME LUMIN BISEDOJ
14.09…
Kamë dalë heret në park të
Rurit
Në Düren këtu ku jetoj,
E jam ndalë në breg të lumit
Dy tri fjalë me të ti ndërroj.
-Ti o lum që quhesh Rur
E i bie rrotull Gjermanisë,
A pranon me i ndrru do llafe si
askurrë
Me nji djal prej Arbërisë.
-Fol de fol,-ma ktheu Ruri
Edhe unë shumë jam përmallu
Mija njerz kalojnë këtu pari
Asnji fjalë nuk ndërrojnë me
mu!
Më përbuzin dhe s’më fëlasin
Gjuajnë në mua ndytësira,
Po mos ta kisha rrjendhën time
E ndytë do të dukej këtu natyra.
2.
-Të besoj i dashur Rur
Disa njerz ndjenja nuk kanë,
Sikur njerzit dhe ju lumenjët
Në rrjedha t´njejta të gjithë nuk
janë.
Po më lejo ti bëj ca pyetje
Se je i bukur e me ujë shumë,
Përse nuk je sot më i qetë
Valët po të qesin shkumë?
-Ah ti burrë që vjen nga Ar-
bëria
Që gjithë të quajnë këtu të huaj
Mos më ngacmo në palcë të
shtratit
E me mua ti kështu mos luaj!
3.
Edhe unë kam përplotë halle
Që ma rrisin adrenalinën,
Kur bënë vapë e nxenë me të
madhe
Shiu im po ma kthen
shpinën.
Nganjëherë po bie shumë
Ma mbushë shtratin e ma
tepron,
Pastaj njerzit më akuzojnë
Ja, thonë lumi si po vër-
shon.
-Mirë o Rur ti lum i gjatë
Që me rrjedhë tokën
përshkon,
Ndonjë pike ujë në detra
t´Arbërit
Ndonjëherë ti a e qon?!
-Ha,ha, ha e hi, hi, hi,..
Që m´ke shti mua të qeshi,
Zoti i Madh juve shqiptarëve
U ka kapë denim për veshi.
4.
-Ah mor lum që Flus* të
thonë
Pak më pare më quajte t´huaj,
Po ky rruzull që e ka falë Zoti
Eshtë i t´gjithëve dhe i gjith-
kuj!
-Dëgjo ti o burrë i Arbërisë
Kështu Zoti nuk ka thënë,
Barabar n´fillim të botës
Të gjithë popujve u ka dhënë.
Por ju shqiptarët dikur Ilir
Skeni ecë për rrugë të Zotit,
Të përqarë për mallë e poste
Gjithmonë ishit sot dhe motit.
Dikur kishit tokë të madhe
Që vetë Zoti ua kish dhuru,
Me fajet t´jueja atë tokë të
bukur
E keni tkurrë edhe coptu.
5.
Ju më shumë e doni t´huajin
I përkuleni e i puthni dorën,
Ndersa njerzëve të gjakut
t´juej
Me dëshirë i bleni kuroren!!!
U patë dhënë Zoti pasuri
Si u pat dhënë popujve tjerë,
Por në mesin e njerzëve t´juaj
Kishit shumë të pa nderë.
Kishit harbut e tradhëtar
Kishit t´menqur e njerz të
rrallë,
Kishit trima e koka t´larta
Por i vranit me fjalë të tharta. Zanin tënd don me ta prap,
ndi, Kam ca llafe pak më t´egra
Si atëherë, por edhe sot, Kur ja thoje këngës Dua ti them ty me vrap!
Të njejten valle e lozni prap, shqipe
Prandaj Zoti i madhërishëm Plot bilbila të rrishin
-Mirëupafshim o lumi Rur
Ua tkurri vendin ngapak. mbi. Tschüs* ma ktheu
n´gjuhen e tij,
6. Të don populli e rinija -Hajt i dashur mos u
Jeni popull euforik Të don vashat e Arbërisë, merzit
Te ju e mira nuk A s’të vjen marre ke Se unë nesër prap do vij!!!
vlersohet, ardhë n´dhe t´huaj
Tragjeditë te ju kur Me i këndu shqip Gjer- 15.09….
ndodhin manisë!!! 1o.
Për tri ditë ato Me vrap erdha në banesën
harrohen. 8. time
Ik e shporru në dheun Putha harten e Arbërisë,
Ik ti shko n´atdheun tënd Ia thashë vajit se m´ka
tënd Se me vdekë këtu është lënë kënga
Se me të huaj rrallë llahtari, Me lotu çdo cep
bisedoj, Me t´varros ndër ndonjë t´Shqipërisë.
Unë jamë këtu, shkurre
rrjedhë e valëroj As krimbat më nuk Hiq nuk fjeta sa ke nata
Herë i qetë e herë vërshojë t´bëjnë shoqëri. Tuj mendu unë për jetën
time,
Ndersa ti sa i merzitur -Phu or Rur ç’mi hape Për atdheun e për nënën
Ke ardhë këtu n´valë m´loton, plagët Për fatin tim me plot
Me ata lot që derdhë në mua Tek ti erdha për qetësi! hidhërime.
Edhe shtratin ma turbullon. Ma sjell vdekjen para
kohe Të nesërmen pa zbardhë
-Ah ti Rur mos shterrofsh Ma mbush shpirtin dita
kurrë helmtë zi. Morra rrugën kah lumi
Që hallin tim sa mire ma din, Rur,
Disi mua po më duket Tash po shkoj Të bisedojmë e të mësoj
S’po më don atdheu im!? n´strofullën time Si atdheu më është tkurr.
Me i derdhë disa lotë
7. Do vi nesër t´bisedojmë Larg më pa kah shkoj i
-Jo i dashur mos fol ashtu Se i lodhur unë jamë sot. lodhur
Se ty shumë të do atdheu, Me tri këmbë duke qalu,
Të duan fushat, të duan malet, 9. -Spaske shti ti gjumë në sy
Të don uji e të don dheu. -Shko pusho e çlodhe Ke ardhë prap me bisedu!?
trurin
Të dojnë gurrat edhe vrriat, Neser do t´bisedojmë

Pilo Zyba & Krijimet

XIXËLLONJË
- baladë -
Përmbi lëndinë lehtë bie nata,
Hëna kokën nxjerr nga prehri i
resë.
Shelgu mbi ujë kreh flokët e gjata,
Ujvara stërkala i hedh porsi vesë.
Tej në luginë shkon një xixël-
lonjë
Fenerin e bukur e fik dhe e ndez,
Të shikojë rrugën nga do të kalojë
Herë - mall dhe herë - shpres.
Veç natën në verë del feneri i
bukur,
Diçka kërkon, diçka që ka hum-
bur!
Dikur xixëllonja, një vajzë ka
qënë,
Me nur në buzë e sy mbuluar.
Lodronte e lumtur e larë me hënë
Në shpirtin e thellë për jetë
dashuruar.
Një ditë të bukur ylli i saj u fik,
Humbi për jetë drit e tij e artë.
Asaj në shpirt shpresa i bën drit
Shekuj e shekuj e pret nëpër natë.
Sa herë xixëllonja dritëzën e ndez,
Në shpirt e në sy dritë i bën një
shpresë.
Çdo natë kërkon në pyll e lënd-
inëz,
Me fener në dorë, të vetmen,
DASHURINË!
Prandaj kush e ka, ka gjith’
gjithësinë!...
PËR BUZËQESHJEN
TËNDE
Kur të tjerët qeshnin me humorin
tim
Ti retë hidhje në qiellin e syve
serioze,
Aty qëndronte heshtje dhe
trishtim,
Unë mendoja se bëheshe
xheloze...
Kurrë s’të kuptova e të mbaja
mëri,
Pse pëllumbi buzëqeshje s’flu-
turoi asnjëherë,
Tani shikoj fotot dhe i çuditur rri njeri.
Ti, pse heshtje kur gjithnjë
qeshnin të tjerë?...
Foton e mbaj mbi tryezë, e shoh sin
shpesh,
Pas kaq vitesh pa të parë kam një Nga një gazetë na shpërndau
hall,
Në foton e kujtimit vetëm ti nuk
qesh Të gjitha shkronjat s`i kishim mësuar
Por unë vetëm për buzëqeshjen Ama kalonim n`harmoni pa grindje
tënde paskam mall.... Ndërsa gazetës që kishim në duar
I thoshim Rilindje e dikush Lirindje.
Rilindja Prishtine's
RILINDJA E RILINDJES Me “Rilindjen” u rritëm bashkë
Ajo kishte faqen për fëmijë
(Me rastin e daljes pas 9 vitesh Duke lexuar poetët më të vjetër
ndalese) Edhe unë nisa t`botoj poezi.
Ishte viti gjashtëdhjetë Kur u bë e zonja kur u bë e madhe
Unë atëherë Pse thoshte
isha fëmijë t`vërtetën pengesa i
Me shumë vunë
gazeta në Dhembjen e saj tash
dorë sa vite
Në shkollë Me shpirt e zemër e
erdhi një ndjeva dhe unë.
Rilindja e
Orën e parë “Rilindjes” më
me mësue- gëzoi pa masë
Unë po thinjem ajo
Erdhi ai xhaxhai me plis le të rritet
Rrugë me gjemba kurrë mos pastë
Mbi banka t`gjithëve-gratis. Rrita e saj kurrë mos t`ndërpritet.
V o l u m e 2 , I ss u e 4 1
Nehat JAHIU
“Lulëkuqe mbi varre”
Refleksione
DY LUMA TË NJË NËNE
Nuk di...
Kishin kaluar vite të tëra dhe ne ëndërruam
ëndrrën e përjetshme të realizimit. Ëndërruam që një
ditë ta gjenim shpresën e humbur, dashurinë e zhuritur
dhe dallgën e trazuar shpirtërore të tronditur. Nuk e
di as vet se sa kohë mishi dhe thoi ishin ndarë. Nuk
e di, rrëfenin pleqtë e plakat dikur në odat tona, aty
pranë oxhakut, në netët e vona të dimrit. Rrëfenin
deri natën vonë burrat e vendlindjes, burrat e fisit,
burrat e gjakut…Nuk dihej saktë ku ishin dhe ku
jemi. Nuk diheshin e as njiheshin vëllezërit e një fisi,
vëllezërit e një gjaku, vëllezërit e një tamli se nuk ishin
takuar kurrë. Kishin kaluar vite e shekuj. Dhembjen
dhe mallin stërgjyshërit, gjyshërit, prindërit dhe ne e
mbanim ndrydhur e shtrënguar mes dhëmbëve dhe
shpirtit të përvëluar. Vite e vite. Shekuj e shekuj të
ndarë. Nga një krua që ujiti këtë tokë të lashtë në çdo
pëllëmbë që e kishte hise të saj. Andej…dhe këndej. E
kjo tokë ishte e rrethuar me tela. Tela me gjemba. Vite
10 / NEHAT JAHIU
Avni Suka: DITARI I BASHKIM SUKËS (vazhdon javen e ardhshme)
Ndërsa, ushtarët tjerë u nisën drejt për në Lezë. Ishte
mesditë, ora ishte katër e gjysmë. Ne ishim në gjendje
gatishmërie, ndërsa në shtab ishin komandant Drini,
profesori, nënkomandanti, Murseli, një tjetër që nuk e
njihja dhe disa ushtarë të tjerë. Në mbrëmje erdhën edhe
disa ushtarë nga Poslishti dhe nga Billusha. Aty rreth
orës tetë të mbrëmjes, u kthye oficer Skënderi dhe më
tha që të rimë në gjendje gatishmërie për më vonë, për
t’iu shkuar atyre në ndihmë. Më vonë erdhi Fatmiri, i cili
kishte qenë në shtëpi. Ai kishte
marrë disa ditë pushim, pasi që
policia serbe ia kishte arrestuar
të vëllanë. Mundohej të gjente
ndonjë rrugë për ta liruar atë.
Atë natë kemi qëndruar
bashkë, ai i kishte marrë disa
fotografi të vëllait, që kishte
qenë ushtar në Kroaci në luftë
dhe m’i tregoi ato. Bisedonim.
E pieta se çka kishte ndërmend
të bëjë për të vëllanë.
“Eh, more Bashkim”- më tha. - “Jam në gjendje të bëj
çmos nëse donë me para, nëse donë me gjithçka, por po
Hiri I Enderres
E vetme jeton me frikën e atij që të shkatërroi
ëndrrat,jetën gjithçka…e kupton se tani nuk të ka mbetur
më asgjë…, vetëm e ca ëndrra, ca dëshira të kthyera në
hi e pluhur ,të futura në një valixhe e si në një
arkëmort kërkon ti mbulosh diku por akoma nuk di se
ku…kokëulur e bën gjithmonë këtë rrugë me valixhen
e vjetër në duar… Gjithmonë valixhen e ëndrrave të
prera në mes e të ngjitura me urrejtje dhe përçmim për
atë njeri…E zgjuar nga një mankth drejt të cilit po
shkoje pa e kuptuar ,si një çlirim prej asaj magjie që të
bëri të ëndërrosh se ekzistonte me të vërtetë…E
tani ,ç’të mbeti një ëndërr e bërë hi akoma pa u relizuar
…U zgjove nga ëndrra që mendoje se ishte realitet…të
vjen inat me veten pse nuk arrite të çliroheshe
mëparë,të zgjoheshe e të kuptoje të vërtetën.Jeton një
jetë që nuk është më e jotja dhe se nuk të ka mbetur më
tjetër veç të mbash në duar arkëmortin e ëndrrave të
tua…edhe pse nga njëra anë mundohesh t’i japësh
kurajo vetes.Jeton vetëm hirin e jetës tënde…nuk ke më
asgjë për të shpresuar,për të kuptuar se ditë më të mira
do të vijnë …Jeton me hirin e dëshirave e pasioneve
sepse gjithçka mbulohet nga mjegulla ,gjithçka ishte një
tis lumturie që nuk ishte veçse gënjeshtër e një njeriu që
të helmatisi jetën me praninë e tij.Nuk ke fuqi tani më
për asgjë as të mbledhësh hirin e ëndrrave të tua…hirin e
Nehat Jahiu (vazhdon Javen e Ardhshme)
me radhë, shekuj me radhë. Pa e parë vëllai, vëllanë.
Vëllanë e një gjaku. Vëllanë e një tamli.
Dhe erdhi një ditë e pritur…E shumëpritur! E
ëndërruar shumë nga stërgjyshërit, nga gjyshërit,
nga
baballarët tanë, nga ne, dhe…
Tani shumë breza nuk janë më në mesin tonë për
t’u gëzuar,
në mesin e
të
gjallëve.
Ata, për
këtë tokë
të
tyre, të
ndarë në
copa,
treteshin
nga brezi në brez për
së gjalli. Dhe mbyllën sytë me mallin që s’e tret
dheu.
Medet! Për jetë të jetëve mbetën të ndarë nga njërit-
jetri,
pa e parë kurrë vëllanë e një gjaku, të një tamli,
vite e shekuj me radhë.
më duket se do ta dënojnë shumë” - ma ktheu. I
thash të mos mërzitej se një ditë do të bëhej mirë
dhe patjetër do ta lironin. Atë natë qëndruam deri
vonë, dike deri rreth orës një pas mesnate, dhe unë
rashë të pushoj. Atë natë pash ëndërr, disi e kishin
rrethuar Tusuzin me ushtar e tanke. Në mëngjes u
quam diku rreth orës gjashtë, komandant Merseli
më tha: Bashkim duhet të jemi në gjendje gatish-
mërie e gjithë ushtria, sepse armiku po më duket se
na ka rrethuar të gjithëve.
1 shtator 1998
E gjithë ushtria ishin në
gjendje gatishmërie. Ne të
policisë ushtarake (UP'së)
prisnim të shkonim dhe të
ndërroheshim në Lezë,
mirëpo komandant Drini na
tha se ushtria e Jeshkovës,
dhe ne të policisë do të
dilnim në kodër të fshatit.
Prandaj, ne u armatosëm dhe u përgatitëm për
rreshtim. Disa ushtarë që s’kishin armë u detyruan
Shkrime Private nga Fjoralba Brahimaj
jetës tënde.E mbështjellë në një guackë frike sepse
akoma të ndjek e të përndjek hija e pranisë së atij që
mbyti gjithçka të mirë me praninë e tij …Mbledh
copat e ëndrrës-jetë që kishe,mbledh hirin e shpir-
tit ,dhe kokëulur vazhdon rrugën tënde duke pasur
frikë edhe hijen tënde…jeton duke kthyer kokën
mbrapa e duke parë rreth e rrotull,kërkon të
mbyllesh në një sferë xhami ku askush nuk mund të
të lëndojë më…
Por diçka të mirë ka në të gjithë këtë sepse u çlirove
P a g e 5
Eh, dashuri e përmallim i paharruar! Shembje,
braktisje, të kaluarës së hidhur. Këputje telash me
gjemba. Përqafime malli e dashurie.Shpirtrat e trazuar,
të tronditur thellë, kërkonin..., nxitonin të kalonin në
gjysmën tjetër të zemrës së tyre, në pjesën tjetër të
shtetit mëmë, që, padrejtësisht, ishte mollë e ndaluar.
Përqafoheshin vëllai me vëllanë. Vëllai i një gjaku.
Vëllai i një tamli. Vëllai i…
U shembën muret. U këputën telat me gjemba.
U takuan dy Luma…Luma e Kukësit dhe Luma
e Orizarës. Dy Luma të një nëne. Të troshitura trohatroha.
Dy lot të kthjellët si vesa e mëngjesit të vjeshtës
rrodhën gropëzave të syve të mi dhe të poetit gojëmbël,
Agimit! (Agim Spahiut). Tërë natën biseduam me
mallin e dhembjes së gëzimit e të dashurisë. Deri në
agim nuk futëm pikë gjumi në sy. Sonte…Pas shumë
vitesh…Pas shumë shekujsh…
U bashkuan dy Luma të një nëne.LULEKUQE MBI VARRE / 11
DASHURIA PËR VENDLINDJEN
Sa e sa ëndrra shihja pas mesnatës për ty, vendlindja
ime! Hënën e kuqe si pogaçja që nëna e skuqte duke e
pjekur dalëngadalë në saç, aty, tek oxhaku, i lëshonte
rrezet për dritare e më përkëdhelte mua, gurrën e
krojeve të bjeshkëve, lëndinat e mbushura me lule
terfoje, tufën e deleve duke kullotur bar.
të hynë në magazinën e shtabit nga dritarja për t’i marrë armët,
sepse çelësin e kishte marrë me vete komandant Sala. Kështu u
armatosën edhe ata që s’kishin pasur armë dhe u nisëm për në
kodër, të gjithë së bashku, si vëllezër për një komb dhe një qëndrim.
Pastaj, prisnim
të merrnim ndonjë
lajm se nga kishte
nevojë për përfor-
cime. Aty nga ora
tetë e mbrëm-
jes filluan të shtënat
në Lezë.
Granatimet i
vërenim nga
Jeshkova me
dylbi. Nuk ishim në
gjendje të shkonim
e as të rrinim, pritnim një komandë. Ishim të bllokuar. Në orën 8 e
40 minuta me një automjet vjen Ismajli nga Lubiqeva.Ne kujtuam
se do të na thërret për ndihmë lartë në Lezë, kur në atë moment te
kthesa e kodrës së Jeshkovës, krisi rafali i mitrolozëve të rëndë mbi
ushtrinë, por për fat të mirë asnjërin nuk e rroku.
nga një magji që mund të të vriste përfundimisht edhe ato pak gjëra
që të kishin mbetur….të mori dëshirën për të jetuar e për të shpre-
suar që jeta do të ofronte diçka pa të kërkuar diçka më të madhe si
shpërblim…Mjegulla ka rënë në shpirtin tënd sepse nuk dëshiron të
kesh më afër askënd…nuk dëshiron të hiqesh e gëzuar kur shpirti
që të mbante gjallë vdiq e është I mbyllur në një arkëmort që do ta
kesh përherë si një kryq mbi vete.As koha as njerëzit nuk do ta
shërojnë më apo të ta lehtësojnë këtë arkëmort me emrin e tij të
mallkuar…ecën dhe nuk do të ndalesh nuk e kthen më kokën
prapa çdo gjë përfundoi …edhe pse ti jeton me frikë …dhuratë që
të mbeti në jetë.Nuk do të kujtosh më ëndrra të bëra hi,nuk do të
kujtosh më njerëz që nuk kanë rëndësi dhe që e kupton se sa të
ulët janë në krahasim me ty…nuk të kanë lënë shumë gjëra…
shumë pak kujtime ,miq e çdo gjë të bukur që kishe…E çdo
mëngjes para pasqyrës sheh vetëm shëmbëllimin e asaj që ishe të
mbuluar me mjegull e të shformuar me një hije trishtimi e ndjenje
faji për njerëzit që të dhanë çdo gjë e të bënë kjo që je…kërkon
dëshpërimisht ta fshish atë imazh të vetes e të fillosh ditën me një
vrull të ri…por aty tek dera të pret arkëmorti I hirit të ëndrrave e ti
që me durim e merr dhe nis ditën edhe pse ecën sikur nuk mban
asnjë peshë në supe…Ecën dhe hap sytë se mos shfaqet ai që ta
ktheu ëndrrën në hi duke të vrarë me tisin e mjegullës –magji që
endi rreth teje,të cilën edhe pse e ndjeje nuk arrije ta grisje…por iku
tashmë ëndrra u prish çdo gjë që ndodhi e ke hedhur mbas krahëve
dhe nuk kërkon veçse të të lërë të qetë të qash e vetme mbi
arkëmortin e jetës tënde…sepse prania e tij do të të shkatërronte
tërësisht…
 P a g e 6 O u r W o r d s

BALETI I DRERIT TE PLAGOSUR nga Vasil Tabaku

unë fluturoja pikërisht mbi Epos i cili, ka mahnitur tim e haluçinonin vegimet kokës.Raste të tilla ka patur Prishtinës, ju lutem përgati-
Maja malesh të mprehta dhe hapsirat e saj në mendimet e botën e qytetëruar me e zanave me gjirin jashtë shumë.Ato tregohen netëve të tuni për zbritje, lidhni rripat
prerje të ashpëra të një relievi mia vërtitej si një nebulozë përmasat e veta,ky Epos, të dhe stërpikja qumështore dimrit pranë vatrave të ox- e sigurimit…
cilin estetët dhe nëpër bjeshkët e larta gjer haqeve ku digjen kërcunjë -Je mirë? Më pyeti Buroni
studiuesit në në qiell… kërcitës dhe sytë e njerëzve kur po ecnim drejt veturës,
Perëndim do ta Zanat...magji,ëndnërr apo shkëndijojnë nga mahnitja e e cila na priste në skaj të
quanin të paarrit- realitet.A i kishte takuar tregimeve fantazmagorike. aeroportit.-Mjaft mirë , iu
shëm, magjik, hyjnor ato ndokush? Ishin femra -Përgatitu të zbresim, më tha përgjigja
dhe të gjithëfuqishëm apo vegime? Bukuria e piktori Buron Kodra, ndërsa Nuk e di pse më bëhej sikur
në teknikën, figura- tyre ishte e papërshkrue- po sistemonte letrat e hapura po shkelja mbi një truall që
cionin dhe veçoritë e shme gjer në kufijtë e së mbi tryezë.Isha si i përhum- digjte.Ishte një zjarr i
tij artistike dhe pamundurës,gjer aty ku bur në një zgjimoëndërr larg brendshëm, i fshehtë, i
mitike, rri denjësisht imagjinata njerzore ndje- vetëdijes dhe ndjenjeës së pakonceptueshëm,por
përkrah këngëve të hej e pafuqishme per të realitetit.Vërejta se Buroni po gjithësesi përvëlues…Po
Rolandit dhe Eposit depertuar,aq më tepër ti më shikonte paksa i habi- ecja mbi tokën e shenjtë të
të Nibe- kunceptonte ato si tur.Gjithësesi ai nuk ma lindjes së eposeve.Dhe unë
lungëve,përkrah femra,të prekshme, të prishi atë zgjimoëndërr.Ishte isha vërtet shumë afër një
Eposit të madh të perceptueshme dhe hu- zëri i ëmbël i stjuardesës që eposi të ri, të kohëve mod-
Gil- më erne, të cilin pasardhësit
gameshit padyshim do ta rendisnin në
dhe gjithë një nivel dhe në një vlerë
krijimeve me gjithë eposet e tjerë.
gjeniale të Vija për herë të parë në
të thyer.Vende vende shiheshin në formim e sipër.Pikërisht popujve të Kosovë dhe shkelja mbi
hapësirat e blerta të livadheve ideja fikse se po fluturoja jo tjerë.Në të truallin e Prishtinës më
alpine, të cilat nga lartësia e me një avion metalik dhe të vërtëtë nuk e di emociononte, më krijonte
avionit ngjanin si njolla të një zhurmshëm, por mbi krahët nëse ndjehesha ndiesi të paperceptueshme,
pikture postmoderniste të e një shpendi gjigand, krenar për këtë rryma me një ngarkesë të
hedhura mbi një telajo mbase mbi krahët e një apo ndjehesha i habitëshme elektriciteti.Sa
lëvizëse. shqiponje, mbi trojet ku pafuqishëm për shumë e kisha ëndërruar një
-Jemi mbi tokën e Drenicës, mijëra vjet më parë kishin ta kuptuar,aq më udhëtim të tillë. Sa shumë
më tha miku im piktor, i cili lindur vargjet e famshme të teëpër për ta dhe ja tani unë po ecja
ishte njëherësh dhe bashkud- Eposit të Kreshnikëve dhe interpre- nëpër tokën e Kosovës…
hëtari im. të gjithë Eposit të tuar ...Ndoshta...
Atje poshtë ishte Drenica.Në Veriut.Mbase nuk po flu- Nëpër mendimet (vazhdon javen e
ndërgjegjen time ky emër turoja, mbase unë rastësisht e mia vërtiteshin ardhshme)
trokiste me shumë simbole dhe isha aty mbi male, ,mbi pyje copëza vargjesh nga të mane...Kush guxonte tu shkundi.
emra të njohur…por tani,kur mbi lumenj…E pra, ky Eposit, ndërsa përfytyrimin afrohej,humbiste mendët e -Po mbrrijmë në aeroportin e

MIMOZA REXHVELAJ, Skender Braka, Deshira Haxhi, Gentiana Mikushnica & Gresa Pirana
Mimoza Rexhvelaj Ti vjen tek unë,
si fllad i lehtë.
Terbushëm po ulurinë.... Fjalët e tua të ëmbla mjaltë.
është cmendur pranvera.... zemrës time i dhurojnë paq.
e shkapaderdhi bukurin, Tallazet e shpirtit
i shpupurisi lulet...gjethet e veta.... mi qetëson,
Mes shirave..erave... me krahë më të fortë fluturoj....
zë cjerrurr bucet...
rrufet perplas rrikoshet Skender Braka
e bien ne qiellin e pastër... Papërgjegjshmëri qytetare
s,ka diellë..
s,ka hënë.. Tej reve të përhimta vëngër hedh
tokë shkret... vështrimin.
ËSHTË CMENDUR PRANVERA! Larg qiellit të përgjakur, mes
Ne stinën e vet.... vetëtimave të blerta.
Shoh brengat e jetës dhe të dërr-
Nënë Tereza... muar njerëzimin.
Mbërthyer udhëkryqeve, përmes
Nënë e dashurisë darëve të hekurta.
miresisë...
thjeshtesise Rënkojnë mbi mua dhimbshëm të
shpirtin na qëndisi me frymën e gjitha tragjeditë.
hynis! Që luhen mbi këto supe prej
plagëve të rrënuara.
Nënë Tereza Ndërgjegjëja më bren, rëndë trupin
shëruese e varfërisë.. m’a cfilit.
temjan i ligësisë Ndër të errëtat skenare dramash të
Simbol i pavdekësisë degraduara .
Shenjterisë!
Këtë sinfoni të trishtuar, shpërndarë
Engjell toksor... mbi det të errët.
zoti ty te dergoi..qe E bardha Jugë si retë e shtynë drejtë
"Njerëzija të njohe dashurine..mirësin hapsirave boshe.
për njerine" Ku papërgjegjshmëria qytetare e
njeriut me pushtet.
Shndërruar tërësisht është në mijëra
Nënë trajta amorfe.
Mbërthyer nën ethet e zjarrëta më zemëra nuk rrah si aromen time do ndiesh...
të pasurimit galopant. dikur, ne enderr te erdha........
Të ndyrat duar zgjaten dhe ajo është shum e qet, eja ne realitet !!!
përtej pronave publike . ashtu sikur valët e detit të
Në mpleksje dhe ç’mplekje heshtur... Prek shiun
interesash fitimprurëse. Më nuk të friksohem, Gresa Pirana Prek shiun
Shënjtërim i së padrejtës fshi-kuptova kush ishe ..! (prozë)
het nën emër të parimeve . Tani mendjën ta diktova,
Më fal por vlerat e mia Lehtas hap dritaren,shoh shiun që lagte
Nën një perandori të dhunshme nuk i humb, cdo pullaz shtëpie..
prej mllefit të ngritur. për një djall të maskuar Ai shi ..Shiu që prekte zemrën time
Lindur prej papërgjegjshmërisë sikur ti që ishe dikur.. plagën time të pashëruar..
së ulët, të të votuarëve. Më nuk kam frik nga Qëndroj pranë dritares me orë të tëra
Në kulmim të dëshperimit djalli i maskuar, duke pare shiun ..
përplaset çmenduria ime. sepse pran meje atë fëtyr ke Shiun që më pasqyron natën kur ti…
Hekurave të drejtësisë , ndaj zbuluar..! Më dukej sikurse po shikoja një film në
gjithë të korruptuarëve. Autore:Gentijana Mi- dritaren time të laguar nga shiu përzier
kushnica në lotët e mi..
Urrejtjen prerazi deklaroj mbi Të dy ecnim, përqafuar mes asaj rruge
këto padrejtësi shoqërore. Deshira HaxHi të ngushte e të gjate…
Ngarkur me etjen e popujve në Aroma e dashurise! Më thoje ndër gjërat më të ëmbla, më
luftën për mbijetesë. ledhatoje shpirtin tim, eh me ato fjalët
Palëkundshmëri e mendimit se Ne endrren tende do vij e tua të ëmbla..Po,pse nuk ma
koha këkon një zgjidhje. ne mesnate.. the..Psee??,ende pyes vehten..
Më bënë që përtej së ardhëmes te te shikoj me endje Papritur rrëshqite nga krahu im u
të ndërtoj të vetmen shpresë. nje puthje te te jap.. shtrive në tokën qe kishte lagë shiu..
Mendova se po bën shaka po me
Gentiana Mikushnica Te te sodit endshem frkson..por jo..
Nuk të kam frik sa shume kam nevoj.. Bërtita ,si e marrë askush s’më dëgjoi
me rrahjet e zemres tende vetëm heshtja yte më dha të kuptoj se ti
Më nuk kam frik, nje moment te jetoj... më le.
të të shikoj drejt në sy, U shtriva mbi ty..doja që edhe unë të
më nuk kam frik të përballem Mbi jastekun tend vija me ty ku ti ishe nisur..
me ndienjat e mia, do le nje trendafil.. Ti kishe vdekur..qaj…
te cilat prej kohesh i ndrydhja, me aromen time.... Ditët më të palumtuara shënuan his-
i fshehja të mos i diktosh ti..! mbaje si kujtim torinë time…
Më nuk kam frik as nga vet (vazhdon javen e ardhshme)
shikim yt, Kur te zgjohesh ne mengjes
 V o l u m e 2 , I ss u e 4 1 P a g e 7

Arshi Pipa SI E ZHDUKEN FISHTEN NE DIKTATURE (vijon javen e ardhshme)

është pothuajse e së njëjtës madhësi sa
hapësira e “spastruar” (jo e vizatuar) e
leksikut letrar toskë e gegë. Dy kriteret,
të cilët janë të gërshetuar kaq ngushtë
njëri me tjetrin, sa vetë veprimet e
zbrazjes e mbushjes, veprojnë
përkatësisht si pompë uji, si kanal kul-
limi. Rezultati i një politike të tillë
gjuhësore, është i parashikueshëm, po të
kemi parasysh se mendimi kushtëzohet
prej gjuhës. Pas nja dy a tre brezash, nuk
do të mbetet në këmbë fjalë që të mos
jetë e përshtatshme me ideologjinë
ekzistuese. Për rrjedhojë, njerëzit nuk do
të jenë më në gjendje ta mendojnë
kundërshtimin – prite Zot, dëmtimin e
partisë dhe të shtetit. Fjalë të tilla si
“disident”, “rebelim”, “demokraci”,
mund të zhduken prej fjalorëve dhe
konformizmi do të mbërrinte pikën e vet
të ngopjes. E nëse toskërishtja letrare do
të jetë pjesërisht e kuptueshme, për
shkak të strukturës së ShNjL bazalisht
toske, gegërishtja letrare, do vazhduar, pasi ka hasur Ai e kupton rreshtin e parë, por të dytin vetë toskizimi i saj do të tingëllonte i
të katandiset diçka si Old vështirësi në shkollimin e disa jo. Atëherë, ai hap fjalorin e ShNjL dhe çuditshëm. Libri s’e paska shënuar
English shkronjave. fillon të kërkojë për â. Në vend të kësaj idiomën. Duhet të ketë ndonjë problem
(anglishtja e Libërthi është në fjale (që është një kontraktim i âsht) ai këtu, - thotë djali. Dhe kështu ai e
moçme), pra vargje, e djalit i gjen a-në, e shpjeguar si pjesëz pyetëse ndërpret leximin e poemës.
një relike e pëlqen poezia. (fjalia vetë është pyetëse). Mungon Ditën tjetër ai vrapon te mësuesi plak i
pakuptue- Fillon të lexojë gjithashtu edhe vrâ, fjala më e afërt me shkollës fillore dhe i kërkon shpjegime.
shme gju- këngën e parë, të të është vras. Mos e kanë vrarë turqit Zhvillohet biseda e mëposhtme: - Kam
hësore. titulluar “Marash Marashin? - pyet veten djali. Pjesa e gjetur dje një libër të hollë, të ngrënë
Uci”. Pak nga pak, mbetur e vargut, duket se tregon në atë mole, i shkruar nga njëfarë Gjergj
“Spastrimi” i ai fillon të njohë drejtim. Sepse, ndonëse nuk është Fishta...
Fishtës shkronjat e paza- gegë, djali i bie lehtësisht në të se nuk - Oh, mos! E gjete apo ta dha njeri?
Merrni me konta. Edhe pse bân zâ është e njëjta me nuk bën zë. - E gjeta kur po kërkoja për ca fotografi
mend një nuk arrin të kapë Dhe kur dikush nuk nxjerr zë, do të në një raft. Ka emrin e gjyshit tim në
adoleshent kuptimin e disa thotë se ka vdekur. Por ai do për t’u kopertinë.
shqiptar që, fjalëve, ai merr siguruar dhe prapë hap fjalorin e - More vesh gjë kur e lexoje?
duke kërkuar vesh se poema flet ShNjL. Kërkon për ndonjë idiomë në - Ca po, e ca jo. Është fjala për një hero
në një raft të vjetër të gjyshes për një bari, që ka udhëtuar seksionin frazeologjik të zë. Nuk gjen shqiptar, që u vra në betejë me turqit.
së vet, zbulon një libër të deri në Stamboll. Mbërrin te asgjë. Nuk ka fat më të mirë sa kërkimi Ky shkrimtar ishte vërtet shqiptar?
hollë, botuar më vitin 1905. vargjet 51 – 52: te seksioni frazeologjik i bëj. Kostallari Përdor ca fjalë shumë të çuditshme.
Ai mund të lexojë pjesën e Por shka, Zot, ka Mashi sot, nuk e ka futur idiomën, e cila është - Shkrimtari ka qenë prift.
parë të titullit, Te ura ..., pa Qi na â vrâ e nuk bân zâ? gege tipike. Në fakt, jo vetëm që
qenë në gjendje për të idioma nuk ekziston në toskërisht, por

Elsa Hamitaj History e vertete

g...dhe ashtu beri..U
largua.. Nuk kaloi as
1 ore dhe tek kembet e
vogla te vajzes ndalon
nje taksi.Ishte vellai i
saj. -Shpirt i
motres..me le gjithe
diten ne pritje..-i tha
vajza...dhe u perqafuan
fort . -Kisha pune te
keqen vellai ty..smund te
ikja dot..se dija qe kishe
gjithe diten qe me prisje
ne pike te diellit se ste
lija jo..-i tha Ai...Si te
lane te prisje ketu gjithe
diten?! As nuk me
telefonuan? -Te ka
marre uria? te te blej bukur ,te cilter dhe te
vellai nje pako biskota sinqerte .Ishin ende te
ose ndonje gje tjeter parritur. Ajo ndihej
per te ngrene?!! - e lumtur ne krahet e
Do rrime te dy me vellait te saj. Taksia
vellane tend tek ajo u nis drejt vendit ku i
dhoma qe me ka dhene vellai jetonte.............
''Pronari''.Ai shoku im Taksia i priste te
fle dhe jashte..behar dy.Hipen dhe Ai ashtu
eshte tani..se ka prob- tejet i inatosur me xhax-
lem. Taksia i priste hane qe ia kishte lene
te dy.Hipen dhe Ai motren jashte, e mban
ashtu tejet i inatosur perqafuar fort.Ishin si dy
me xhaxhane qe ia zogj te vegjel.Te bu-
kishte lene motren kur ,te cilter dhe te
jashte, e mban perqa- sinqerte .Ishin ende te
fuar fort.Ishin si dy parritur. Ajo ndihej e
zogj te vegjel.Te lumtur ne krahet e vellait
te saj. Taksia u nis drejt druri...megjithate per te nesermen zgjohen te dy me force por e pamun-
vendit ku i vellai je- ishte parajse..me mire sapo dielli trokiti ne dur...Diku prane tij gjeti nje
tonte............. se sa ai stoli i dritare. Aty diku afer cope hekur.E shqyen deren
Rruga ishte gati 1 ore ndryshkur ku dielli te ishte nje Kishe e vo- dhe hyn brenda.Perpara tyre
prej andej.Arriten.I piqte si qengji ne furre. gel.Njerzit shkonin shfaqet nje Ikone e madhe
vellai e merr dhe e fsheh Erdhi nata ...dhe pas vetem per te ndezur nje gjigande...E pane te dy ashtu
tek shtepia qe i kishte asaj rraskapitje te qiri dhe largo- te shtangur dhe me syte e
lene''pronari''.Vajza u madhe qe kishte kaluar heshin.Perreth saj kishte shpreses filluan ti luteshin pa
qetesua dhe u ul ne nje e zuri gjumi te vetem peme te larta ne te fjale.Dritaret e vogla ne
cep te shtepise qete.Perbri saj flinte i majte te saj ishte nje forem trekendeshi me xhamat
bosh..Ishte e vogel dhe vellai keshtu qe ndihej tualete e vogel .Porta e ngjyre jeshile,portokalli dhe
komplet prej druri.Shtroi e sigurte.Per nje cast iu Kishes ate dite per fatin te kuqe dukeshin akoma me
rrobat e trupit pertoke qe duk sikur ishte ne e saj te keq ishte mbyl- te bukura nen shoqerine e
ti perdorte ne vend te shtepine e saj..tek ai lur.....''As zoti s'me do '';- diellit.
dyshekut dhe u krevati i vjeter ku flinte mendoi me veten e saj
shtri.Brinjet e saj te me te vellane . Iu duk vajza e vogel.....
njoma nuk gjenin rehat sikur kishin kaluar vite I vellai provoi ta (Vazhdon javen e
ne ate parket me rradhe ..nejse. Te hapte ,ta shtynte deren ardhshme)

Ninulle dashurie Lediana Kapaj & Mbreteresh nga Lulzim Lekdushi

Ninullë dashurie!
nga Lediana Kapaj
Une dhe vargjet....
Nuk desha meshire per
vargjet qe shkrova,
ndonese te pergjakur,me lot
i mbulova,
penen ngadale mora,zemren
seç e hapa,
nuk desha qe dhimbja,te
linte gjurme mbrapa.....
Poezite rreshtova mes
loteve pafund,
vuajtjes i kendova,ndonese
me shume mund
pashe njerez te mjere me
dashuri te vrare,
dikush belbezonte...."desha
si e marre"! "Dashuria svuan_.....me
tha dikush tjeter,
perse per shume vete eshte "Burgim te perjetshem"!___gerthet Me nektar e polen mali..
nje plage e vjeter"? ligesia, Te kam mike dhe te DUA !
Sdija te pergjigjesha dhe "Ngrihu mikja ime"!___me tha dashu-
poezi shkrova, ria.... Te kam mike dhe te DUA,
dhe zemrat e humbura befas Ndaj do nisem ne agim,
i lendova..... Dhe me mua qau,sup mbi sup Fllad’ me fllad, krua me
mbeshtetur, krua..
vuante vetja ime por dhe ajo ish tretur,
Enigmat ne shpirt ,sa shume flete te bardha nxori dhe me tha_ "ti Fllad’ me fllad, krua me krua,
me mundojne, shkruaj, Do marr vesen e mengjesit,
pyetjet pa pergjigje,po me kendome nje ninulle,se dhe une po Do ta derdh poreve...Tua.
shkaterrojne, vuaj"!
skllave dashurise,me vello Mbreteresh e Zgjoit Qe te shkoje ne zemren
te zeze mbuluar, nga Lulzim Lekdushi tende,
pre e roberise rashe si MBRETERESH..! Te t’e shperthej lumturin..
pakuptuar..... Te kam mike, te kam Endje.
Mbreteresh’ qe rri ne zgjua,
Prangat seç me vune,ne qeli Qe ngacmove vargun tim.. Te kam mike, te kam Endje,
degdisur, Do t’i mbush hojzat e tua. Te kam mjalt e qumesht
zemer sakatosur,qenie e blete,
braktisur, Do t’i mbush hojzat e tua, Te kam Yll’ te kesaj JETE !

Kujtim Stojku Liria

LIRIA.
Liria është një fjalë e madhërishme
E bartur nëpër shekuj mes betejash
Sepse ne asgjë s’mund t’ndjenim pa
lirin’
Dhe ne kemi preferuar lirinë mad-
hështore
Dhe prandaj fluturojmë mbi
vendin tonë gjith hir.
Liria n’konceptin e saj
kupton drejtësinë
Ajo shpërthen kur një
popull është n’robëri
Edhe n’lëndinat ku lulzojnë
më t’bukurat lule
N’shushurimat e gjetheve
gjith gezim.
Edhe mikun e presim t’na
vijë me lirinë
Sepse vetëm ajo na bën
t’fluturojmë pa zinxhir’
Dhe prandaj luftuam deri fund e pa anë Pa liri bota do të ishte në
në sakrifikim Ajo ushton si rrufeja nga errësirë
Shkelmuam errësirën dhe qielli i zemruar Prandaj ajo smund t’blihet
dolëm në dritë. Ku na bën t’mos i shohim me asnjë çmim
retë e zeza Edhe planetet qiellore po
Ne e dëgjojmë tingëllimën Ku mbështillet si një vel,ajri i t’mos e kishin atë
e saj n’veshët tanë mugëlluar. Do të ishin n’errësirë,e sdo
N’drejtim t’hapsirës pa ta kishin këtë ndriçim.

Non Profit Charitable
Organization
“ N E W L I F E ”
1774 - 76 street
Suite D3
Brooklyn, New York
11214
Phone: 718-594-0511
Fax: 201-795-4795
E-mail: Endri@newlifeaaco.org
Building a Future One Person At a Time...
E dashur Efterpi, jumësia, nga ëndrrat e
Këtë letrë, që është, këqia. Sikur më ndiqnin
gjermanët, që
të më varnin.
Iknja me vrap,
hynja në gropa
e puse, dilnja
prapë. Ata më
ndiqnin. Ment
më kapnin.
Iknja përsëri.
Në një çast u
gjende edhe ti
pranë meje.
Dhe iknim.
Pastaj u
ndamë. Fundja
u gjenda i
ndjekur nga
njerëzit tanë.
Prapë gropa,
ndofta, e fundit, puse, gremina. Sikur isha në
desha të ta shkruaj Berat, nën Kala. Në një
me dorë, po nuk sterrë të Kalasë, pranë
mund. Sot nuk e kam Kishës. Më tej, në Fier.
dorën të sigurtë, më Kisha shpëtuar nga ndjekjet
dridhet. Ti s'je këtu. dhe kërkonja ndonjë shtëpi
Ke shkuar me Pandin për t'u fshehur.
në Rrushkull për të Isha i zbathur, i zveshur.
parë Poliksenin dhe Dikush më thirri: “Qëndro,
Atalantën. Të nxita Dhimitri! Të zumë”. Më
më shumë unë. Nga rrethuan, më zunë dhe po
brenga, nga malli. më shpinin të më vrisnin.
Jam vetëm në shtëpi. Unë qeshnja. Kisha qef të
Doruntina ka shkuar më vrisnin... Dhe ja, u
të lozë me vajzat e gjenda në burg. Shumë
Bajramit. njerëz. Midis tyre Sofo
Mendjen e kam të Çomorra, që ka vdekur. Më
turbullt nga pag- shikonte me dhembje. “Si u
WE ARE ALSO ON THE WEB
WWW.NEWLIFEAACO.ORG
J E T A E R E
Testamenti i Mitrush Kutelit. Nga Eni Grabocka
bë kështu, o Pasko? Ç'ke
bërë?” –“S'di”. –“Shiko
këtu”. Dhe më dha ca
shkresa të shkruara bukur:
një akt akuzë dhe ca lidhje
të tjera. Më quanin be-
jtexhi. Më thoshin se
kisha bërë një vjershë për
glyrën me rima italiane.
Pashë Andrean. I ardhi
keq. U vendos të më
vrasin. Prapë u gëzova. –
“Fundja, do vdes, thashë.
Do të shpëtoj. Do çlod-
hem. Jeta ime ka qenë
shumë e turbullt, e ngatër-
ruar, e mirë dhe e keqe. Sa
mirë që mbaroi”. Kur u
ngrita, ti po bëheshe gati
për në Rrushkull. Kokën e
kisha, dhe e kam, të rëndë.
Ti shkove më 7 e gjysmë.
Pas 5 minutash ardhi Ilua i
Sterjos e më solli lajmin:
vdiq Thanas Cikuli...
Sipas mendjes sime,
shpëtoi. E kam zili.
Vdekja është prehje e
madhe, shkëputje nga
dhembjet. Vërtet, edhe
nga gazet, por në një kohë,
kur njeriu është shumë i
sëmurë, i mërzitur, vdekja
është shpëtim: nga
dhembjet fizike e
shpirtërore. Që të dyja
janë të rënda. Ti e di sa
dhembje të tilla kam pasur
në kohën e fundit. Njëra,
Cdo njeri mund te behet anetare dhe te bashkoet
me misionin tone per te krijuar nje shtet te vogul
ketu ne kete continent te madh. Te ndihmojme
njeri tjetrin qoft dhe me nje keshille te thjeshte.
Kjo eshte nje thirrje per te informuar njeri
tjetrin plus dhe per projekte te ardhshme qe jane
ne pune e siper. Se shpejti nje Shkolle Shqipe
Anglishteje dhe nje vend ku te gjith njerezit te
gjejn nje strehim nga cdo hall apo nevoje. Bash-
kimi ben fuqi dhe Zemra e Vullnetarit nuk ka
cmim.
që ti ma di, është se si pasojë e tyre nuk jam i zoti të në gazetari dhe letërsi, që në moshë të njomë,
punoj, të krioj, të paguaj bukën që më jep shteti për dhe sidomos në fushën ekonomike. Një pjesë të
vete e për fëmijët. Unë s’kam qënë e s’dua të jem kurrë shkrimeve të mija-shqip dhe rumanisht- janë aty,
parazit. Po ç'të bëj, grua? S'mund. Kokën e kam të në Bibliotekën Kombëtare. Disa njerëz i dinë
turbullt..... përpjekjet e mija kundër kapitalit italian, kundër
Letrën e nisa për tjetër gjë: të të përsërit porositë e mija grabitjeve gjermane. Kam punuar pa interes
të fundit. Më fal se të mërzit. Unë t'i kam thënë kaq vetiak, bile kundër interesit vetiak. Nuk kam
herë. Të kam helmuar jetën, sepse edhe mua ma kanë ndjekur kurrë pasurimin tim, sepse ky pasurim
helmuar të tjerët. Dhe s'kam qënë i zoti ta mbaj helmin mund të bëhej vetëm me dy mjete: me vjedhje
për vete, siç më takon. Ky qoftë i fundit që po të sjell. (ka njëmijë e një mënyra vjedhjeje dhe unë
Ne u bashkuam, rrojtmë, dhe bëmë fëmijë në vjete s'kam përdorur asnjërën) dhe me trathëti, duke u
stuhie: burg, urbanizëm, hotel. Po atëhere kisha shërbyer të huajve për të grabitur vendin dhe
shëndet dhe i kapërxeva të gjitha. Tani, ti e di... I di duke marrë para për këtë shërbim. Zgjodha
ditët e netet e mija. Sëmundjet dhe brengat më brehnë, rrugën e kundërt: luftën kundër atyre që donin të
më hëngërn. Unë e shoh tani vdekjen si një lirim nga grabisnin, atyre që grabisnin. Nuk i ndala dot të
dhembjet. Nuk e dua, po nuk e largoj dot. E shoh se tëra, jo se s'desha, jo se kisha interes, po se
afrohet, më çik. Më vjen keq se do t'i le fëmijët të s'munda. Kaq munda, kaq bëra. Kundër grabit-
vegjël, pa krah, mbase në vobekësi të madhe, në pa- jeve italiane, kundër grabitjeve gjermane, kundër
mundësi për t'u grabitjeve jugosllave.
arritur syni- Nuk zgjodha kurrë
meve. Pensioni udhën e rehatit vetiak,
im nuk do të udhën e “urtë e butë e
mjaftojë. lugën plot”. Kam punuar
S'kam “vjete shumë, kam dashur
shërbimi”. shumë, kam gabuar
Domosdo, 22 shumë. Tani jeta shkoi,
vjet jashtë. nuk kthehet dot, nuk
Edhe atje kam ndreqet dot. Të kam
punuar sa jam treguar se gjermanët do
shuar, por të më varnin përpara
këtavjete pune bashkisë, kur muarr vesh
nuk peshojnë se kisha sabotuar
për efekt nxjerrjen e monedhës së
pensioni. Fati re që donin të bënin. Më
im i keq, fati i shpëtoi fati. Nuk do të
tyre i keq. skuqem kurrë nga turpi
Ndofta, pas as me veprimin tim në
vdekjes, kur të pushojnë pasionet dhe urrejtjet, shteti ditët e para të çlirimit. Punova si i marrë, luftova
ynë mund t'ju ndihmojë për hir të punës sime së kaluar: kundër grabitjeve jugosllave.