CORNELII IANSENII
EPISCOPI IPRENSIS
AVGVSTINVS.
SEV DOCTRINA
S AVGVSTINI
Humanz natura fanitate , egritudine, medicina
adverfus Pelagianos & Mafsilienfes.
TOMVS II
IN Qvo
Gensina fententia S. AVGVSTINI de humane nature ftantis,
lapfe, puree fatu G-viribus eruitur & explicntur,
LOVANISL,
Typis IACOBI ZEGERI, Annom. mc, SL
Cam gratia ey PrivilegioS. Cefaree Majeftatis
ti Regie Catholic,2
DE RATIONE ET AVCTORITATE
IN REBVS THEOLOGICIS
LIBER PROOEMIALIS.
In quo limites humane rationis in rebus Theo.
logicis indagantur; &auGoritas S. Augufti-
ni in tradendo myfterio Predeftina-
tionis & gratia declaratur.
CAPVT
PRIMV™M
Gratiz Chrifti veritas omnibus Chriftianis , ut vita
& falus, cordi effe deber.
a
GPM tia fapientie , quibus
eo) theatrum hoc magaum
RE pulcherrimumque nujus
Peetofy orbis inftruxit, non illud
Fall infima admiratione di-
. gnum, quéd cm cunéta
animantium genera diverfo inftinéu atque
indole dotaverit , hoc man(uetffimo , illud
ferociffimo ; unum promptiflimo ad inva~
dendum, alterum acerrimo ad defendendum;
‘omnibus tamen medullivis infertum fir, ut
quandocumque in difcrimine verfatur eorum
Vita & Galus , quibufcumque poffunt modis,
five curl pet faxa » per ignes five unguibus,
roltro, calcibus 5 five denique opprella ma
jore vi, voce faltem feipfa ac lamentatione
tweantur, Non hie catellus leoni parcit; non
cervus aut lepufculus coram ferocibus cani-
bus vite periclitantis oblivifeitur. Quod &
ite degeneres animulz tanto impetu ferun-
tur acdimicantyne qua vis extrinfectis irruens
hoe vinculumabrumpat , quo mortalibus
membris conferte colligancur ; qua tandem
curd , impetu, animi nervorumgue contentio~
ne, qui gemituum , qua querelarum, lachry-
marumqueprofufione fatagendum erit homi~
ni germanitis Chriftiano, quando non illa
vita periclitatur, qui cum ceteris animanti-
bus in hoc feeculento carcere mifer? ac mor
taliter vivie fed illa per quam ab omnibus
milerijs hujus vita, ipsique morte liberandus
eft, ac poftmodum Keliciter in beatifima zter-
nitate viGurus ? Hanc vitam novit quifquis
ug. divef. Catholicam do€trinam novit, qua faluberri-
dene 28_an8 nobis raditur , quemadmodum vita cor-
poris anima eft, ita, vitam anime effe Dees
iftumque Deum, ut hujus vite uz per gra-
tiam Teftamenti novi in zternum nos parti
Pfal,
Neen divine mirabi- A cipesefficeret, nomine & reipsd Tefum, hoc elt,
Salvatorem in hunc mundum venitfe, &
peccatoribus efle crucifixum, Ex qua fide
Apoltolus exfert® pro fe ipfodicit : Gratia Dei
{fam id quod fum : 8 pro alyjs = Gratid fis flvati
er fdem :& pro omnibus : Gratia Dei vita ater-
na in Chrifla Le sv Deminonefire, Hac ered
vita qui Chriftus Les vs Dominus nofter
per magnam gratiam fuam fai eff nobis fapien=
ia 3 Deo, infitia, & fanbifato, & redemptin,
quique vivie in animisnottris ,’& in zterna
beatitudine viGturus eit, quando peticlitacur
ne’ fide credentium , per quam in hoc mun-
do falvi fiune, auferatur; quid inftitutioni
naturali rerum omnium sfanétique amoris lee
gibus congruentius , quam ut quicquid animi
ac virium hominibus in hujus gratuita vitz
participationem redemptis Chriftiana pietas
dedit, id univerfam , tanquam contra prefen=
tiffimi interitus impendentis minas, periculo
ipfo fegnitiem excutiente , & infirmitatem
roborante, confpiret ?
Hane porrd vitam jam olim pro fuo quit
quemarte 4 Chriftianis tollere & exftinguere
conati fune , quotquot eis pro Redem
vel phantafma, vel purum hominem , v
confufam quandam hominis ac Dei tempe~
raturam obtrudere voluerunt : per cujus
fopem natura hominum perdita falute ex
morte, & redemptione ex damnatione poti-
retur, ‘Sed nulli unquam acerbitis in ejus per=
niciem conjurarune , quam qui tantas homini
dito damnatoque vires tribuerunt, ut li-
Eiri arbit foi viribus vel Deo crederepol-
fer, vel declinare & malo ac facere bonum,
non Deo per gratiam ut velit & faciat ope=
ante, Caufam enim ipfam propter quam
Filius Dei de cerlo deléendit , ex Chriftiano-
rum fide & corde eradicare, ipfumque nomen
A Tesv,
1.Ceratys
Eph.
Ren.
Cert