Negen open armen - Benny Lindelauf We verhuizen.Weer. Voor de ik weet niet hoeveelste keer.

Vader wilt hier een nieuw leven beginnen en sigaren maken.Wanneer we aankomen voelt Muulke aan dat er iets niet klopt met dit huis. De achterdeur is de voordeur, des steop staat aan de overkant van de straat. Oma Mei heeft een koffer die we de Krokodil noemen. Daarin zitten allemaal fotos van onze overleden moeder.Zelf mogen we het niet aanraken, maar Oma Mei kan wondermooie verhalen vertellen over onze moeder met een Lapjeshart. Vader belooft met zijn sigaren altijd het tegendeel van zorgen, maar die is er nooit gekomen. Zijn vriend, die ook sigaren maakt, is steenrijk. Mijn zusje Jes heeft een zwervel. Dat is een wervel die rondzwerft en daardoor heeft ze veel pijn. Uiteindelijk kennen we het verhaal van het huis met de achterdeur als voordeur en de stoep die aan de overkant van de straat staat. Er staan veel woorden in het Oud-Nederlands in dit boek. Dit komt daardat het verhaal zich vroeger afspeelde, het is wel positief, zo geraak je beter in de huid van Fing, de ik-persoon. Achteraan het boek staat een woordenlijstje, anders zou ik het verhaal niet bergrijpen. Dit verhaal is redelijk realistisch, ik kan me het meeste helemaal inbeelden. Het woordgebruik is niet een van de makkelijkste. Het boek bestaat uit meerdere boeken, die niet chronologisch staan. Daarom moet je een beetje nadenken over de volgorde, maar het verhaal is geschreven met een vleugje mysterie, je kunt al nadenken over het einde.