Γνωριμία με τη Μερλάνα ντε Τροκ

Φυλλαμουχλαλάτι
Ψευτοθυμήθηκα μιάν ιδιότητα ασύδοτη
γεμάτη τα μέλη του πλήθους.
Αχ και πως σφαδάζουνε -πως διασκεδάζουνε
Αχνή η υπόσταση του σήμε!ον
μα και με κάποια υποτυπ"δη σημασ#α...
$ιγοστέ%ανε οι λιμνάζουσες κοπέλες
λιγοστέ%ανε τα συμπ!άγκαλά τους
οι κινήσεις τους λιγοστέ%ανε.
πάνω σ& ένα τα%# μάτια %α!ι"ν'
δάχτυλα νυσταλέα
ντα(ανό(ου!τσα και δ#κταμο η ανάσα.
)έλω να κυλάω' τ"!α. *α κυλάω να κυλ" να κυλάω' σαν από το ποτή!ι
λ#γο έ+ω να (!έθηκα' σαν να ε#πα,
δεν πει!άζει που δε με θυμάσαι
Στο σκοτάδι η ζωή είναι αληθινή
-ο δέντ!ο' το μόνο κ#νητ!ο.
και το διάστημα' το ελαστικό κλειδ# της φαντασ#ας.
το ελαστικό μάτι της κλειδα!ιάς' π"ς λικν#ζεται
και π"ς επαναλαμ(άνει τις λέ+εις μ#α μ#α.
.αν καμιά πελ"!ια ποντικοπαγ#δα που χω!άει
πολλά ποντ#κια.
*ομ#ζω' π!έπει να αποδεχτούμε την π!αγματικότητα. να
λυγ#σουμε στο (άθος της π!αγματικότητας'
π!έπει να υποθέσουμε' όπως δεν έχουμε +ανα/ποθέσει ποτέ.
να μας σκάσει η (α!ιά μπάλα της π!αγματικότητας
με δύναμη στα μούτ!α και να μην πιστέ%ουμε τ#ποτα πια.
για να τα πιστέ%ουμε όλα και ταυτόχ!ονα


Στεναχωρήθηκα απ' αυτά
-α κιάλια αγό!ασα για να (λέπω καλύτε!α μακ!ιά
0οντά για να μη (λέπω
1ου 2χει πέτ!ες και μάστιγα κι αντ#λη%η
3ακ!ιά στο σκήνο
3ε τ!υφε!ά τα πόδια να λι"νει η μέ!α
*α γ#νεται ποταμάκια !οδακινιού παγωτού που κελα!ύζουν
4ω πέ!α η 5υκ!αν#α να φλέγεται
0αι τα παιδιά τέ!ατα που γεννιόνται ακόμα να μη (λέπω
6να μεγάλο μονοκιάλι μετά αγό!ασα
0αι τα λεφτά μου πεταμένα δεν πήγαν
Γατόσκυλα
4ιακόπησαν οι σχέσεις μας απότομα'
γιατ# +έ!αμε πως δεν μπο!ούσαμε
να συνεχ#ζουμε να γλε#φουμε
καλά ακονισμένες λεπ#δες'
να συστεγάζουμε γάτες και σκύλους'
τους πλούτους των ο!έ+εων να κονσε!(οποιούμε
και να γινόμαστε αντ#δοτο στο φόνο εσαε#.
-"!α ή!θε η "!α να μας αναλογιστούν
τα γ!αφε#α μελετ"ν' τα γ!αφε#α τελετ"ν
και τα γ!αφε#α ομελετ"ν.
7ιατ# τα σπάσαμε τ& αυγά.
Μερλάνα ντε Τροκ