ការប្រើប

ត ើជនជា ិខ្មែរត េះជិេះត មួយមានតដើមកំត ើ េះពី

េះបៅអង្គររុរី
ើយត ើតយើងអា ចា ់ទុកថា ើយបាន ពូជពងសមករ តនេះជា វ ូ ដល់ ពវថ្ងៃ វ

ម័យណាមក ? ត

តៅតលើអ ី ទឹកដីខ្មែរផ្ទល់ ត ា

កនុង ំបន់នានាបានខ្ដរឬតទ ? តនេះជាបញ្ហអាង៌កំបាំងមួយខ្ដលតេមិនទាន់ដឹង ា ់ទាំងស្ ុង ា តៅត ើយ តដើមបីផតល់នូវ ំត េះដឹងទូតៅ ។ ក៏បុខ្នត ំនួរខាងតលើតនេះតទើបត្ ូវបំភឺមលេះៗតត្ោយពី ល តពលខ្ដលតយើងបានរកត រូប មាក់ ល អំពីលកខ តដើម រួ តៅត ឬ ើញនូវ មាក់កាលត ល េះមួយមានបតងាៀរជាប់នឹងត្ មុេះ ។

ំរទធមួយ ំណាងកាលត ិ ៈវបបធម៌បុរា ខ្មែរ ។ ំ ុ

តពលងែីៗតនេះ ខ្ដលមានត្បភពត ញពីអងគរបុរ ី វាមានសារៈ ម័យត្បវ ិសាស្ត ត ត បានត េះតត្បើត្បា ់ត

េះ ដាក់លក់តៅផារទួលទំពូង ខ្ដលតយើងបានទិញកនុង ំខាន់ណា ់ ត្មាប់ខ្ វងយល់ ង្គ្រម គ ិ ំខាន់ជាវជជមានេឺ ោរបញ្ហក់ថា ជនជា ិខ្មែរនា ជ េះជាយានជំនិេះ ឬក៏ ិការប ់តយើង ។ ត្មាប់តធវើ ឹក

ិ ើយ ។ តនេះជាលទធផលថ្នោរវភាេ ខ្ដលតយើងមិ មំខ្

បញ្ហមួយតទៀ ា

ន) មានត េះថ្ត្ពខ្ដរឬតទ ? ូវ ហាក់ដូ ជាតរឿងពិបាកត្លើយតៅ ត ើយ ខ្ដលតយើងសានថាេួរខ្ ត្ ូវតធវើោរស្សាវត្ជាវ ែ តៅតទៀ ។

វងរក តមលើយេឺថា ត ើកុនងអ ី ទឹកដីបុរា ខ្មែរ (នេរភនំ ំ ួ រខាងតលើតនេះត្ប ិនតបើ តងេ តមើលតៅវា ុីជតត្ៅ

មាក់ត ល មានបតងាៀរតធវើអំពី មាងវ ិញតទៀ ោរតត្បើត ទាមទារឲ្យមានោរ ឬតៅនា ម័យតនាេះ ? ើញថា ត េះជាត្បតភទ

េះមកពីអងគបូរ ី ើយ ដូត នេះ េះត ើយ

ិកាស្សាវត្ជាវបខ្នាមតទៀ ថា ត ើខ្មែរតយើងបានត េះផាំង

ិ ំរ ិទធិ សារៈមនាីរជា ិ មនធុ (ពនធុ) វទាទួលតោក េះតយើងពុំធ្លប់ត ើញមានកនុងសានីយបុតរត្បវ ិសាស្ត ត ល ា ត ត

ត វ

តបើតាមោរពិនិ យ តយើងរកត

ប ុចបបនន តលើកខ្លងខ្ ទីត្បជុំជនមលេះ ត ើយអា នឹងមកពីត្បតទ ិន ខ្ដលនា អ ី ោលមានត្ពំត្បទល់ខ្ដនជាប់នឹងទឹកដីខ្មែរ ។ ជាធមែតាតេពុំខ្ដលត ើញត

មួយកត្ម ខ្ដលមានកនុងទឹកដីខ្មែរ វ ម័យ េះថ្ត្ពតៅ

កមពុជាតនាេះតទ ក៏បុខ្នតវាមានយាងតត្ ើនតៅ ំបន់យូណាន់ កនុងភូមិភាេខាង បូងថ្នត្បតទ ិន ។ ត ើយតយើងដឹងថា ជនជា ិ ិនខ្ងមទាំងត េះតត្បើត េះកនុង ងគមជា ិរប ់មួលនរាប់ពាន់ ឆ្ំមុន ន េ. ។ ត្បភពឯកសារបានឲ្យដឹងតទៀ ថា តលើកដំបូងយាងតហា ណា តដើម ដំបូងបងអ វ សរ ៍ទី ១ ពិត ់តនេះ ។ េះរប ់តយើងមានបតងាៀរ េឺត្បោរតនេះត ់ វតនេះកនុងោរតធវើ ើយខ្ដលជាភ័ ឹក ា ុតតាងបរញថា ង្គ្រម ឬដឹកជញ្ន ។ គ ូជ ូមជត្មាបថា រូបត វតនេះខ្ដលតេជួបត្បទេះត ត ើញជនជា ិ ិនតត្បើជា ់មួលន ត ើយតៅ

់ក៏ ១៥០០ឆ្ំមុនត្េឹ ន

តៅទីត្កុងអងគរបុរ ី ស្

បតពលោនឹងោរតល តធ្លរថ្នរដឋខ្មែរ ន ល

ករាជ កនុងទឹកដីរប

ទឹកដីអងគរបុរ ីេឺជាទឹកដីតដើមថ្នោរតត្បើត្បា

ជារួមតយើងេួររលឹកផងខ្ដរថា លទធផលថ្នោរតត្បើត្បា ំ ោរផគ ់ផគង់ ោរបដិវ តន៍ មារៈ ភ័ ា ត ុភារ ឬោរដឹកជញ្នកនុង ូជ ងគមមួយបានយាង លអត្បត ើរ ជាពិត

េះកនុងោរតធវើ មាំងក៏ដូ ជា ម័យអងគរ បានតធវើឲ្យជនជា ិខ្មែរឈានតៅរ

់ត

ោរអភិវឌ្ឍន៍ត្បតទ កងទ័ពក៏តដាយក៏ត ិលា ជាពិត កងទ័ពត ជា ិ ៕ (ប. ត្តាត

េះតៅបនសល់ទុកនូវអវីខ្ដលជាសាកសាមវបបធម៌អម ៈ តៅតលើត្បាសាទ ល ន ត្មាប់ោរពារអធិបត យយភាព

កនុងោរោរពារបូរ ភាពទឹកដី និង ិ ជា ិ ។ តទាេះជា្លងោ ់ោរវវ តន៍ ងគមរ ូ ដល់ឈប់ត្ ូវតត្បើត្បា ់កុនង ់មួលនតៅកនុងអ ី ោលមិនយូរបុនានមាន ែ

ខ្មែរតៅ ងចាំថា បុពវោរ ីជនរប )

េះ និងដំរយាង ំណាន និងអង់អា ោហានបំផុ ី ល