Captulo 136.

Moa Moa: pedra en forma de roda, colocada sobre un soporte, que se utiliza para afiar coitelos, foucios, etc., facndoa xirar. Os afiadores de agora empregan moas elctricas.
Fonte: Diccionario da Real Academia Galega. Editorial Galaxia, S.A., 2000... si, antes da nova normativa... que cartos tirados, dalgn xeito tia que amortizalos porque non teo mesas que coxeen tanto, nin armarios... bueno, por fin lle atopei uso, aguantando da pantalla plana, que non sei que tanta falta de sitio hai que as tean que facer tan planas...

Moito sabes ti de soos dixen con sorna. Esas cousas sbeas todo o mundo replicou Csar.

Froiln e mis eu mirmonos, todo o mundo que el coeca sera; pero non llo discutimos; a min non me pareciu o momento, tia a cabeza ocupada ca sa teora sobre o meu lo co seu bisav e, pese incrble que soaba, a min comezaba a parecerme factible. En definitiva, que non avanzamos decepcionouse Froiln seguimos sen saber quen a xente da casa, seguimos sen saber porqu as queren matar, nin quen... Quen si puntualizou Csar o tal Damin non?

Eu non lles prestaba atencin. Se me liara co seu bisav en que punto do tempo me situaba? No mesmo imaxino, salvo que quedase embarazada... razoaba en alto sen decatarme. Deixa de darlle voltas a esa parvada, estate vacilando atallou Froiln en lugar de centrarse en atopar unha explicacin perde o tempo con trapalladas.

A mandbula de Csar tensou facendo un rudo agudo coma se estivese afiando os dentes na moa. Eu segua sen prestarlles atencin. Pero non puiden dar a luz av de Csar, porque daquela a sa bisavoa... analizaba a lia sucesoria. Non hai explicacin, soou con isto tranquilamente, perdoa por facer un despreciaba Csar. Un chiste Froiln. inocente non, tias unha como poda durmir chiste inocente adiviou

intencin

Si, claro, que nos fixese un retrato robot do demo riu Csar. Porque se eu fose a sa bisavoa... botaba contas cos dedos.

Froiln e mis a sa cella mirronme de revs dicndome que parara ca tontera, que xa estaba ben, que fora unha brincadeira e que me centrase no importante, en averiguar quen era a xente que mataba aquel exrcito e como evitalo.

Pero eu era mis nova segua co razoamento allea s presins de Froiln daquela o mis probable que eu non fose eu, seguramente eu era a convidada ca que se enrollou o teu bisav fixei por fin a mirada en Csar.

Csar relaxou a queixada e incluso esbozou un sorriso. Daquela na casa de pedra igual tampouco era eu, igual era algun que estaba al deducn. E que? Seguimos sen saber quen e porqu despreciou Froiln.

Csar interpxose entre Froiln e mis eu para que o vise s a el. Miroume fixamente, o rostro revestiuse de gravidade. Podes ir a onde queiras, podes meterte na vida de quen queiras, de momento precisas estmulos externos, coma cando empregabas o sof, pero se te concentras nin sequera che far falta iso explicou Csar coma se de repente soubese todo o que haba que saber sobre as viaxes, os soos e a historia. Ben o puideches dicir desde o comezo poase defensiva Froiln pensei que non sabas de que a todo isto, ate me pareciu escoitar en algn momento que non che interesaba. Quen es ti? Que coo tes que ver en todo isto? desesperaba Froiln dando voltas no faiado.

Csar mirbame, case nin desviou a mirada para escoitar os reproches de Froiln. A min tamn me apeteca escoitar a resposta desas preguntas pero Csar non pareca estar disposto a darnos o gusto, o mis seguro, porque non a saba. A ver, se non tes mis fotos mellor baixamos, comemos algo e marchamos dirixa Froiln. Pronto cedes dixo Csar sen mis. na cella que estaba a piques de perder a

A Froiln notbaselle paciencia. -

Nin pronto, nin tarde falou a modo Froiln ou subes carro xa ou marchamos.

A Csar a ameaza chegoulle para deixar a un lado as brincadeiras por inocentes que fosen. Eu mirei a Froiln escudriando no seu rostro en busca dunha explicacin. De speto pareca que os dous souberan que man levaban e decidiran poer as cartas sobre a mesa, de speto pareca que eu non xogaba esa baza. Saca as fotos de onde as teas e comeza a falar claro ordeou Froiln. intres,

Csar non obedeciu de inmediato, quedou, por uns observndonos, sen intencin, sen matices, s nos miraba. Non son teu pai deixou caer sen vir caso.

Outra vez dixen farta que si home, que si, que non, xa est. Deixa que fale ordeou de novo Froiln.

Non son teu pai retomou pero creo que sei quen e creo que sei que relacin temos e porque ves a min. Pola fbrica abreviei. Deixa-que-fale arrastraba as palabras Froiln. Na mia defensa direi que non o descubrn ate agora, cando vin o bal do bisav, ate ese momento as pezas non encaixaban, esta historia era un xeroglfico sen sentido divagaba a filla... Que si, que marchou... esta vez foi Froiln quen interrompeu.