Dialogica

Potische bespiegelingen voor de zoekende mens

Davy Michiels

De sleutel van de kluizenaar Lang was mijn hart op slot verbitterd door onvervulde verlangens verzuurd door destructieve gedachten. Zo bleef ik verstoken van Jouw Liefde tot Jij mij de sleutel van inzicht aanreikte. Jij leerde me stil zijn en te luisteren naar het zachte trillen van Uw Stem. Een uitnodiging tot innerlijke tevredenheid die de tralies van wanhoop vernietigde en ons voor altijd herenigde. Egoties Hoeveel maal herinner ik me niet, wellicht meer dan 666 keer deed ik me zeer, voelde ik verdriet. Stilaan verliest de illusie aan macht en herwin ik mijn innerlijke kracht. Nimmer wens ik mij om die verborgen Tuin van Eden te laten leiden, vrij van zorgen. Wetend dat Jou Licht eens nieder zal bevrijden de eeuwige uitweg van alle lijden.

Herexamen De leerschool van t leven wiegde mij eerst in coma uiteindelijk slaagde ik toch en behaalde mijn diploma. Ik leerde wat beter kijken door de plooien der dualiteit glad te strijken. Oprecht zeg ik dank voor die tweede kans voor de herstelling van de levensbalans Met iemand als U heb ik veel chance geduldig verbrak U mijn hypnotische trance. Genezen van diepe wonden ontvang ik uw heilzame oorkonde. Zalf voor de ziel Waar troost vinden als niemand nog tijd heeft druk bezig, fladderend van bloem tot bloem als een vlinder. Laat me toch met rust, denken ze, veroorzaak geen hinder t lijkt soms wel of ieder in zn eigen wereld leeft. Waardoor zijn mensen de verbinding met mekaar kwijt. Wat zorgt ervoor dat ze steeds verder uit elkaar groeien, niet langer onbezorgd in het gras stoeien, allen verwikkeld in hun eigen strijd. Aandacht voor t welbevinden van een ander mens is een product geworden te koop in de winkel gepropagandeerd met veel toeters en gerinkel. Wat zal t kosten dat verlangen naar solidariteit o zo intens.

Het nvoudige pad Acht stappen! Meer is niet nodig om te ontsnappen uit het labyrint, terug onbevooroordeeld zijn als een kind. Tal van geneugten brachten me van de wijs, gelukkig gaf jij gehoor aan mijn gekrijs. Door transfiguratie kantelde de acht op haar zij, zo maakte ware wijsheid mij weer vrij. 8

O ver lijden Los laat ik vroegere obstakels, nederig buig ik voor al Uw Tabernakels die uitzwerven als tentakels Uw dienaren die de blijde boodschap verspreiden, de gezichten der mensen verblijden en het woord dat leven geeft belijden. Steeds meer zielen worden Uw stille getuigen, beslissen zij niet langer voor afgoden te buigen, dankbaar dat U hen als een magneet bent blijven aanzuigen.

Kan kunst kennen worden? Vormen en kleuren geordend door maat en getal, dansend voor mijn ogen tijdens t kosmische galabal. Een stukje stof of ander materiaal, telkens opnieuw een herschikt verhaal. Vele malen liet ik me overhalen deelachtig te zijn als figurant in t decor van Uw Spektakel, verzonken in het oeverloze gekakel van acteurs zwevend tussen leed en lief tot ik t door had: Ach ja, nu snap ik het, t is educatief. Verborgen hermafrodiet Ontzettend groot is de macht van het gesproken woord weerklinkend uit de monden van velen als n helder akkoord. De levensballon gevuld door Jou Adem als inspiratie, reikend naar de Eva kracht voor hogere aspiratie. Gedragen in mijn ark van vlees, verlost dit t hart van alle vrees. Zwalpend op de zee van t bestaan, met intutie als kompas opdat t schip niet zou vergaan. Uitkijkend naar t moment van mijn reis waarnaar ik smacht, zodat ook ik zou kunnen zeggen: Het is volbracht.

Unanieme stemming Waar wij samen zijn is geen plaats voor tweedracht, hierin schuilt ware kracht. Beide partijen die trekken aan n zeel, al doende vervult ieder zijn deel. Geen last van tegengestelde belangen, enkel vervulling van het hoogste verlangen. Moeilijkheden pakken we bij de wortel aan, t is fijn te weten er niet alleen voor te staan. Langzamerhand komt het doel in zicht, de beloning van t vele gezwoeg en gezwicht. India-nen Enkel gebruik maken van wat nodig is, zonder gebrek, zonder gemis. Eerbied en dankbaarheid voor al wat leeft, dat naar innerlijke gelukzaligheid streeft. Voorbij het vergankelijke durven kijken, stoppen met over het tijdelijke te blijven zeiken. Eenvoudige waarden hanteren, bereid zijn van mekaar te leren. Je steeds weer over de natuurlijke schoonheid verwonderen, tijd durven nemen om je in stilte af te zonderen.

De maakschappij Gij zijt het die alles nieuw maakt en diep binnenin mijn hart raakt. Steeds sneller draaien de wieken van Uw Molen waardoor ik niet langer in onwetendheid dien rond te dolen. Standvastig verankerd in vertrouwen, in staat om tussen mensen bruggen te bouwen. Voorheen leek alle hoop vervlogen, door de sluier van t materialisme bedrogen. Jou genade veroorzaakte hierin een scheur, aldus kreeg mijn doelloos leven weer kleur. Niet langer is mijn blik zwart of wit, vol verwachting uitkijkend naar t einde van deze rit. Het geschil van de appel Betoverd door lust nam ik een hap, verblind beging ik een misstap. Nu sta ik voor Uw aanschijn met een krop in de keel. Rood kleuren mn wangen van spijt, genadevol keek U me aan zonder enig verwijt. Liefdevol begrijp je waarom ik beet in die appel o zo geel. Door de slang werd ik misleid, maar t is Uw Mes dat de navelstreng doorsnijdt.

De mis-daad Het vraagt van een mens enige moed afstand te nemen van bepaalde tendensen, terwijl velen toekijken met hun ooglenzen al dan niet voorzien van een warme gloed. Hartvochtigheid inruilen voor meer zachtmoedigheid, iets bedachtzamer in t leven durven staan. De wereldse competitiedrang verslaan, jezelf niet laten meeslepen door impulsiviteit. Maar laten we overtollige woorden achterwege laten en beloftes niet langer uitstellen ten koste van onze nazaten.