ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 341

ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ

Laplace
1 5
1. Έστω η f(x) = (x + ) (x2 + x + )
2 4
a. Να μελετηθούν οι μεταβολές της.
b. Έστω (C) η καμπύλη που παριστά την f(χ).
1 3 1
i. Να βρεθούν οι τεταγμένες των σημείων της (C) με αντίστοιχες τετμημένες - , - , .
2 2 2
1
ii. Να δοθεί η εξίσωση της εφαπτόμενης (Τ) της καμπύλης (C) στο σημείο Ι με τετμημένη - .
2
iii. Να δειχτεί ότι το Ι είναι κέντρο συμμετρίας της καμπύλης (C) και να προσδιορίσετε τη θέση της (C) σε
σχέση με την ευθεία (Τ) ως προς το σημείο Ι. Να χαράξετε την (C) .
(Partie du bacc.B , Lille)
x
b. Έστω η f(χ) = 1 +
x2 + 1
Να μελετηθούν οι μεταβολές της. Να βρεθεί το σημείο καμπής. Να γίνει η γραφική παράστασή της. Να
βρεθεί η εξίσωση της εφαπτομένης στο χ = 0
(Partie du bacc. D, Besancon).
1 4
1. Έστω η f(χ) = 2 − + .
χ +1 χ −1
a. Να μελετηθούν οι μεταβολές της f(χ)
i. Πεδίο ορισμού
ii. Όριο της f στα άκρα του πεδίου ορισμού της.
iii. Πρόσημο της παραγώγου της.
2. Γραφική παράσταση της f(x). Εξίσωση εφαπτομένης της, στο χ = -2
(Bacc. A , Nantes)
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 342

( χ − 1)
3

4. Θεωρούμε τη συνάρτηση f(χ) =

( χ − 1)
2

a. Να μελετήσετε τις μεταβολές της f(χ).

b. i. Μέσα στο διανυσματικό χώρο Ε των πολυωνύμων βαθμού το πολύ 3ου, τα πολυώνυμα 1, χ –1,

(χ –1)2, (χ – 1)3 αποτελούν μια βάση Β. Να αναλυθεί στη βάση αυτή το πολυώνυμο του Ε: (χ + 1)3.

γ δ
Να συμπεράνετε έτσι ότι για κάθε χ ≠ 1, η f(χ) παίρνει τη μορφή: f(χ) = αχ+β + + όπου
( x -1)
2
χ -1

α , β , γ , δ να προσδιοριστούν.
ii, Απ’ τα προηγούμενα να συμπεράνετε ότι η καμπύλη (C) που απεικονίζει την f(χ) , δέχεται μια ασύ-
μπτωτη (Ρ) όχι παράλληλη προς τους άξονες . Να χαραχτεί η (C).
(Partie du bacc.D, Nantes)
χ−4
5. Να μελετηθούν οι μεταβολές και να γίνει η γραφική παράσταση της f(χ) =
2χ + 1

(Bacc A , Besancon)

χ 2 + pχ + q
6. Έστω f(χ) = όπου p,q E R
4χ

a. Αν (C) η καμπύλη της f (χ) σε ορθογώνιους. Άξονες, να προσδιοριστούν τα p και q ώστε η (C) να πλη-
ρεί τις εξής ιδιότητες:
i. Να περνάει απ’ το σημείο Α (-2 ,0)
ii. Να δέχεται στο Α μια εφαπτομένη παράλληλη της y=0
1 1
b. . Έστω η g(χ) = χ + 1+ και έστω (Γ) η καμπύλη (C) στο ίδιο σύστημα αξόνων.
4 χ

i. Να μελετηθούν οι μεταβολές της g(χ) .

1
ii. Έστω (D) η ευθεία με εξίσωση y = χ + 1 . Αν είναι Μ και Q δύο σημεία που βρίσκονται αντίστοιχα
4

στις (Γ) και (D) με την ίδια τετμημένη. Να βρεθεί το lim NQ και lim MQ . Τι συμπεραίνετε απ’ αυτό;
x →+∞ x →−∞

iii. Να χαραχτεί η (Γ).

iv. Να δειχτεί ότι το σημείο (0,1 ) είναι κέντρο συμμετρίας της (Γ).
(Partie du bacc. B.Nantes)
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 343

χ ( χ − 2) 3
7. Θεωρούμε τις f(χ) = και g(χ) =
3 χ ( χ − 2)

a. Να γίνουν οι γραφικές τους παραστάσεις,

b. Να βρεθούν τα κοινά σημεία των καμπύλων τους.
c. Να δειχτεί ότι έχουν οι δύο καμπύλες τον ίδιο άξονα συμμετρίας.
(Partie du bacc. D Algerie).

8. Έστω η συνάρτηση f(χ) = αχ 2 + 2(α − 2)χ + 1 α∈R

a. Για ποιες τιμές του α η συνάρτηση f ορίζεται σ’ όλο το R;

b. Δίνεται α = 2. Να δειχτεί ότι η αντίστοιχη συνάρτηση είναι άρτια, Να μελετηθούν οι μεταβολές της και
να χαραχτεί η καμπύλη της (Γ).
c. Δίνεται α = 0. Να κατασκευαστεί η αντίστοιχη καμπύλη (C). Nα βρεθούν τα κοινά σημεία των (Γ) και
(C)
(Partie dy bacc. D, Amiens)

χ 2 + μχ + 1
9. Έστω η f(χ) =
χ 2 − 2χ − 3
a. . Να βρεθούν οι τιμές για τις οποίες η f:
ƒ δέχεται ένα μέγιστο και ένα ελάχιστο.
ƒ δέχεται μόνο ένα ελάχιστο.
ƒ δεν δέχεται ούτε μέγιστο ούτε ελάχιστο.
b. Να μελετηθούν οι μεταβολές της συνάρτησης που προκύπτει για μ = -2 και να γίνει η γραφική της πα-
ράσταση (C) .
c. Να δειχτεί ότι η καμπύλη (C) είναι συμμετρική με άξονα συμμετρίας την ευθεία (Δ) με εξίσωση χ = 1.
Β Γ
d. Να δειχτεί ότι η f(x) (για μ = –2) μπορεί να γραφεί: f(χ) = Α + + ,και να προσδιοριστούν
χ+1 χ−3

τα Α, Β , Γ.
(Bacc. B, Lyon)

χ 2 + (μ − 2)χ − 10
10. Θεωρούμε την fμ(χ) που ορίζεται απ’ τον τύπο: f μ (χ) = μ∈R και έστω (Cμ) η καμπύ-
χ 2 − 2χ − 3

λη της fμ σε ορθογώνιο σύστημα αξόνων.

a. i. Να βρεθούν οι τιμές του μ, για τις οποίες η fμ είναι αύξουσα, σ’ όλο το D, (σε κάθε διάστημα που
ορίζεται).
ii. Να βρεθούν οι τιμές του μ για τις οποίες η fμ έχει ένα μέγιστο και ένα ελάχιστο.
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 344

iii. Να δειχτεί ότι όλες οι καμπύλες (Cμ) περνούν από ένα σταθερό σημείο Α μ του οποίου να βρεθούν
οι συντεταγμένες.
b. Να προσδιοριστεί το μ, ώστε η εφαπτομένη στο Α της (Cμ) να είναι παράλληλη με την ευθεία με εξί-
20
σωση ψ = − χ . (Είναι η τιμή μ = 2). Να παρασταθεί γραφικά η (C2).
9

c. Έστω Β ένα σημείο του άξονα yOy΄ με ΟΒ =λ και (Δ) η παράλληλη προς τον χΟχ΄ που περνάει απ’ το
Β. Να βρεθούν οι τιμές του λ για τις οποίες η ευθεία (Δ) τέμνει την (C2) σε δύο σημεία Μ΄ και Μ΄΄

Β΄Μ΄ ΒΜ΄
Σημειώνουμε με Β΄ το σημείο της (Δ) τέτοιο ώστε = . Να υπολογιστούν συναρτήσει του λ
Β΄Μ΄΄ ΒΜ΄΄
οι συντεταγμένες του Β΄. Να κατασκευαστεί στο ίδιο σύστημα με την C2 η καμπύλη (Γ) που παριστά το
σύνολο των σημείων Β΄, όταν το λ μεταβάλλεται.
(Bacc. D , Montpellier).
αχ + β
11. Δίδεται η f(χ) = με (α, β)∈R×R*
2χ + 5

a. Να βρεθεί το πεδίο ορισμού Ε της συνάρτησης f.

b. Να βρεθεί η σχέση μεταξύ των α και β, ώστε η συνάρτηση f να είναι σταθερή σε κάθε διάστημα του Ε.
c. Να βρεθεί η σχέση μεταξύ των α και β , ώστε να είναι f΄(χ) = 0
d. Να μελετηθούν οι μεταβολές της f, όταν τα α και β- πληρούν τη σχέση του ερωτήματος c.
(Classes de premiere A et B)

χ3
12. Έστω η fm(χ) = όπου m∈R. Επίσης έστω (Cm) η καμπύλη της fm σε ορθ, σύστημα αξόνων.
( χ − m)
3

Α. a. Να μελετηθούν για τις διάφορες τιμές του m,οι μεταβολές , και η συμπεριφορά των συναρτήσεων
fm(x) στα άκρα του πεδίου ορισμού τους. (θεωρείστε m < 0, m = 0 και m > 0)

b. Να δειχτεί ότι ∀m∈R η ευθεία με εξίσωση y = χ + 2m είναι ασύμπτωτη της(Cm).

c. Έστω Μ το σημείο της (Cm) του οποίου η τετμημένη χ πληρεί την f´m(x) = 0. Να μελετηθεί το σύνολο
(Ε) των σημείων Μ, όταν το m μεταβάλλεται .Να δοθεί η εξίσωση που παριστά τα σημεία Μ.

d. Να δειχτεί ότι ∀m∈R.οι καμπύλες (Cm) και (C-m) είναι συμμετρικές ως προς την αρχή 0, των αξόνων.

e. Να βρεθούν οι συντεταγμένες των σημείων τομής των (Cm) με τις ευθείες y = χ + 2m και y = χ.
Β. a. Να χαραχτεί η (C1) (καμπύλη της f1).
b. Να υπολογιστούν οι πραγματικοί αριθμοί α, β, γ, και δ έτσι ώστε
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 345

γ δ
∀χ∈R– {1} f(χ) = α + β + + .
( χ − 1)
2
χ −1

c. Να βρεθεί το εμβαδόν του επιπέδου που αποτελείται απ’ τα σημεία Μ(χ και y) που πληρούν τις:
2 < χ < 1+ e χ + 2 < y < f1(x).
(Bacc. D, Amiens)
αχ + β
13. Έστω F το σύνολο των συναρτήσεων με τύπο f(χ) = όπου α, β∈R.
2χ + 3

a. Να δειχτεί ότι όλες οι f, και οι παράγωγοι τους έχουν το ίδιο πεδίο ορισμού Ε.
b. Ονομάζουμε G το σύνολο των συναρτήσεων f , που είναι σταθερές σε κάθε διάστημα του Ε. Ποια
σχέση μεταξύ των α και β , χαρακτηρίζει τα στοιχεία του G;
c. Nα γίνει η γραφική παράσταση ενός στοιχείου του G.
(Classes de premiere A et B)
14. a..i. Να βρεθούν τα όρια όταν χ→0 του xlog|x| και του x2log|x|.

eχ − 1
ii. Ομοίως lim
x →0 χ
χlog χ
e -1
iii. Ομοίως lim
x →0 χ
⎧⎪e x log x χ ≠ 0
2

b. Έστω η συνάρτηση f(χ) = ⎨

⎪⎩1 χ=0
Είναι συνεχής στο 0; Είναι παραγωγίσιμη στο 0; Να γίνει η γραφική της παράσταση.
(Baccalauréat , C, Sud Viet-Mam)
15. Έστω η f(χ) = ( 2χ2 – 3χ )⋅eχ.

eχ eχ
a. Αν είναι γνωστό ότι →∞ όταν χ→∞να βρεθεί το όριο του όταν χ→∞. Να βρεθούν τα όρια
χ χ2

xex και x2ex όταν x→ – ∞

b. Να γίνει η γραφική παράσταση (Γ) της συνάρτησης f. Να βρεθούν τα όρια της f(χ) όταν x→ ±∞.

f(χ)
c. Ομοίως της όταν χ →∞. Να αποδείξετε ότι η συνάρτηση παίρνει μια μέγιστη τιμή στο διάστημα
χ

(–∞, 0]. Να υπολογιστεί αυτό το μέγιστο.

d. Να βρεθεί μια αρχική F της συνάρτησης f.

(Baccalauréat D, Bordeaux)
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 346

16. Έστω η συνάρτηση: fμ(χ) = μ(μ – χ)χ3 – μχ2 + χ + 1 με μ∈R. Η καμπύλη που αντιστοιχεί στην fμ θα

συμβολίζεται με(Cμ).
a. Να σχεδιαστούν οι καμπύλες C0,C1 και να προσδιοριστεί η τομή τους.
b. Να δειχτεί ότι οι καμπύλες(Cμ) έχουν ανά δύο ένα σημείο επαφής το οποίο να προσδιοριστεί.
χ
( χ + 1) + ( χ + 1) .
2
c. Να γίνει η γραφική παράσταση Ε της g(χ) = −
4
d. Να μελετηθεί η τομή της (Cμ) και της (Ε). Να δειχτεί ότι εκτός από μια εξαίρεση, οι καμπύλες (Cμ) εφά-
πτονται της (Ε) σ’ ένα σημείo Βμ του οποίου να υπολογιστεί η τετμημένη συναρτήσει του μ.
e. Να καθοριστούν οι συντεταγμένες των Β0 καιΒ1.
(Classes de premiéres C ,D, E)
3χ 2 + 2χ − 1
17. Έστω η συνάρτηση : f(χ) =
( χ − 1)
2

a. να μελετηθούν οι μεταβολές της

b. να χαραχτεί η καμπύλη της C.
c. Από σημείο Α της καμπύλης C με τετμημένη –1 φέρουμε την ευθεία (ε) με συντελεστή διεύθυνσης μ.
Ποια είναι η εξίσωση αυτής της ευθείας; Διερευνήστε το πλήθος των κοινών σημείων των (ε) και C για
τα διάφορα μ.
d. Αν μ = –1 να βρεθούν οι συντεταγμένες των σημείων τομής των δύο γραμμών. Τι παρατηρείτε;
(PartieduBacc.CentredOutre–mer)
1 1
18. Έστω οι συναρτήσεις: f(χ) = χ + 2 – και g(χ) = χ + 2 + .
χ+1 χ+1
a. Γράψτε τον πίνακα μεταβολών των δύο συναρτήσεων.
b. Δείξτε ότι οι δύο συναρτήσεις έχουν για ασύμπτωτο την ευθεία y = χ+2.
c. Ομοίως οι δύο συναρτήσεις (καμπύλες) έχουν το σημείο (-1, 1) κέντρο συμμετρίας.
d. Να υπολογιστεί το σημείο της καμπύλης της f(χ) στο οποίο η εφαπτομένη της είναι παράλληλη προς
την y = 2χ.
(Partie du Bacc. D. Mohtpellier).

19. Α. a. Να δειχτεί ότι η ποσότητα χ 2 − 1 + χ είναι θετική αν χ > 1 και αρνητική αν χ < -1
b. Να βρεθούν τα όρια των παραστάσεων:
χ2 − 1 + χ
χ 2 − 1 + χ όταν χ→+ ∞, όταν χ→+ ∞,[ χ 2 − 1 + χ ] – 2χ όταν χ→+ ∞,
χ

c. Δείξτε ότι το χ 2 − 1 + χ τείνει στο 0 όταν χ→ – ∞,

χ2 − 1 + χ
d. Να βρεθούν τα όρια της όταν χ → ±∞.
χ2 − 1
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 347

Β. Έστω η συνάρτηση y = χ + χ 2 − 1 .

a. Να μελετηθούν οι μεταβολές της (πεδίο ορισμού , μονοτονία , συμπεριφορά στα ±∞).

b. Να γίνει η γραφική της παράσταση (γ) . Να δειχτεί ότι δέχεται δύο ασύμπτωτους με εξισώσεις y = 0
και y = 2χ
c. Για κάθε σημείο Μ (α, β) της (γ) ορίζουμε το συμμετρικό του Μ1 (χ1 ,y1) ως προς το συμμετρικό του
Μ1(χ1 ,y1) ως προς την αρχή των αξόνων. Να χαραχτεί η καμπύλη (γ1) που είναι ο γ. τόπος των Μ1. Να
δειχτεί ότι η καμπύλη (Γ) που αποτελείται απ’ την (γ) και την(γ1), παριστάνει το σύνολο των σημείων
που οι συντεταγμένες του πληρούν τη σχέση (y – χ)2–χ2+1=0.

(Bacc. Mathem Antilles et Guyane.)

20. Δίνεται η συνάρτηση f(x) = x2 - |x| - 2.
a. Να δειχτεί ότι δεν είναι παραγωγίσιμη στο 0.
b. Να παρασταθεί γραφικά.
(Classes de premiere A, D, C)
−2χ + 1
21. Δίνεται η f(x) = .
χ +3
a. Να βρεθεί το πεδίο ορισμού της.
b. Να γίνει ο πίνακας μεταβολών της και να χαραχτεί η γραφική της παράσταση.
c. Να βρεθεί η εξίσωση της εφαπτομένης της καμπύλης στο σημείο με τετμημένη χ0 = 0.
(Bacc. A. Montpellier)
22. Eστω οι συναρτήσεις fμ(x) = μχ3 + χ2 + χ – 4μεR.
Να υπολογιστεί το μ, για το οποίο η εξίσωση fμ(x) = 0 έχει δύο αντίθετες ρίζες. Να μελετηθεί στη συνέχεια η
fμ(x), για τη τιμή του μ , που βρέθηκε, και να γίνει η γραφική της παράσταση .
(Classes de premiere C , D, E)
23. a. Επαληθέψτε την ισότητα (x-1)2(x+2) = x3 –3x + 2 xεR.
b. Έστω η συνάρτηση y = f(x) = x3 – 3x + 2. Μελετήστε τις μεταβολές της και χαράξτε τη γραφική της
παράσταση (C) .
c. Να βρεθεί η εξίσωση της εφαπτομένης της (C) στο σημείο (0, 2) και να χαραχτεί η εφαπτομένη αυτή.
d. Να βρεθούν οι τετμημένες των σημείων τομής της (C) και του άξονα χ΄χ.
(Baccalaureat A, Limoges)
24. Έστω η f(x) = xex.
a. Να γίνει η γραφική της παράσταση (C) και να βρεθεί ο συντελεστής κατευθύνσεως της εφαπτομένης
της στο χ=0 .
b. Έστω g(x) = xe-x. Αν (C΄) είναι η καμπύλη της g(x), τι σχέση έχει με την C;
(Bacc. A, Orleans-Tours)
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 348

λ
25. Έστω η σχέση y2 + λχ2 +(λ+1)χ - =0 λεR.
4
a. Να εξετάσετε για τις διάφορες τιμές του λ το είδος των καμπύλων που παριστά η σχέση αυτή , σε
ορθ. άξονες.
b. Να δοθούν οι συντεταγμένες των κέντρων συμμετρίας των καμπύλων σε κάθε περίπτωση, καθώς
και οι εξισώσεις των ασυμπτώτων τους.
(Bacc. D et E, Dakar)

μχ 2 − 2χ + 1
26. Έστω οι συναρτήσεις fμ(x) = Συμβολίζουμε με Cμ τις καμπύλες την Τμ(χ) σε ορθογώνιο
χ −1
σύστημα.
a. Να υπολογιστεί η παράγωγος f΄μ(x) .
b. Να μελετηθούν οι συναρτήσεις f1 και f0 και να δειχτεί ότι οι καμπύλες C1 και C0 εφάπτονται σ’ ένα
σημείο Α το οποίο να καθοριστεί. Να παρασταθούν γραφικά οι δύο συναρτήσεις.
c. Να δείξετε ότι για οποιοδήποτε μ , η Cμ εφάπτεται στο Α την C1.
d. Να μελετηθεί και να παρασταθεί γραφικά η C2 σε σύστημα διαφορετικό απ’ το προηγούμενο.
Να βρεθεί μια πλάγια ασύμπτωτος και ένα κέντρο συμμετρίας για την C2.
e. Όλες οι καμπύλες (Cμ) έχουν κέντρο συμμετρίας;
(Classes de premiere C ,D ,C)
( 2χ − 7 )( 2χ − 1)
27. Έστω η f(x) = .
4(χ − χ −1 )

a. Απλοποιείστε τον τύπο της : (εξαγωγή απόλυτου )

b. Εξετάστε αν στο χ = 1 είναι συνεχής και παραγωγίσιμη.
c. Να γίνει η γραφική της παράσταση.
28. Έστω η y = αημ2χ(1-συνχ)
a. Να υπολογιστεί η y΄(α σταθερά)

⎛π⎞
b. Να οριστεί η σταθερά α , απ’ το γεγονός y ⎜ ⎟ =2.
⎝2⎠
c. Μ’ αυτή την τιμή του α, να γίνει η γραφική παράσταση της συνάρτησης.
1
⎛ 1⎞
29. Έστω y = f(x) = ⎜ 1 − ⎟ e x .
⎝ x⎠
a. Να βρείτε το πεδίο ορισμού της, και τα όρια της συνάρτησης όταν χ→ ±∞ και όταν χ→0.

b. Μελετήστε τη μονοτονία της.

(Bacc. C, Dijon)
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 349

χ2 − χ
30. Έστω f(x) = .
χ +1
a. Να βρεθούν τα όρια της f(x) στα άκρα του πεδίου ορισμού της.
γ
b. Να μετασχηματιστεί η f(x) στη μορφή f(x) = αx + β + και να προσδιοριστούν τα α, β, γ.
x+1
c. Έστω (Γ) η γραφική παράσταση της f(x). Να δείξετε ότι η ευθεία (Δ) με εξίσωση y = αχ + β, όπου τα
α, β είναι αυτά που βρέθηκαν στο 1, είναι ασύμπτωτη της (Γ) .
d. Να βρεθεί μια άλλη ασύμπτωτη της ( Γ ) έστω η ( Δ΄ ). Να δειχτεί ότι το Ι, σημείο τομής των ( Δ ) και
( Δ΄) είναι κέντρο συμμετρίας της ( Γ ).
(Bacc, B, Lyon)
31. Δίνεται η συνάρτηση y = 3x –4x3.
a. Να παρασταθεί γραφικά.
b. Τέμνουμε την (C) της προηγούμενης γραφικής παράστασης με μια ευθεία παράλληλη του Οχ την y =
λ. Για ποια λ , απ’ τα σημεία τομής που προκύπτουν υπάρχουν δύο τα Μ΄, Μ΄΄ των οποίων οι τετμη-
μένες χ΄, χ΄΄ είναι θετικές; Βρείτε μια σχέση ανεξάρτητη του λ, ανάμεσα στα χ΄, χ΄΄.
c. Η ευθεία Μ΄Μ΄΄ τέμνει τον (C) σε ένα σημείο Μ. Υπολογίστε την τετμημένη του Μ, συναρτήσει των
χ΄,χ΄΄.
d. Αν είναι γνωστή η τετμημένη α , του μέσου Α του τμήματος Μ΄Μ΄΄ να προσδιοριστούν τα χ΄ και χ΄΄.
Να γίνει διερεύνηση . Να υπολογίστε το λ συναρτήσει του α.
π
e. Θέτω χ = ημt (0< t < ). Δείξτε ότι y = ημ3t. Αν t΄ και t΄΄ είναι οι τιμές του t, που αντιστοιχούν στις χ΄
2
και χ΄΄ (t΄<t΄΄) να γράψετε τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στα t΄και t΄΄. Να προσδιοριστούν τα t΄, t΄΄ ώστε
το σημείο τομής της y =λ με τον Οy είναι συζυγές του Μ΄΄ ως προς τα Μ και Μ΄.
f. Μια ευθεία y = αχ , τέμνει την καμπύλη C, σ’ ένα σημείο Ρ με θετική τετμημένη. Να προσδιοριστεί το
α, ώστε αυτή η ευθεία, να χωρίζει σε δύο ίσα μέρη, το εμβαδόν ανάμεσα στην καμπύλη και στον ά-
ξονα Οχ.
(Institut Catholique d; Arts et Metiers)
α+x
32. Να γίνει η γραφική παράσταση (C) της y = x .
α−x
π π
a. Μια ευθεία που περνάει απ’ το Α(−α, 0) σχηματίζει με τον Οχ γωνία ω, έτσι ώστε − ≤ω ≤
2 2
και τέμνει τον Οy στο σημείο Ρ και την (C) στο Μ.
b. Να υπολογιστούν συναρτήσει των α και ω, οι συντεταγμένες των Μ και Ρ. Να συγκριθούν τα ΟΡ και
ΡΜ.
c. Να σχηματιστεί η εξίσωση του γ. τόπου των σημείων Μ΄ συμμετρικών του Μ ως προς Ρ. Να χαρα-
χτεί ο γ. τόπος (C΄) .
 ΣΥΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΟΙ 350

d. Η κάθετος στο Μ, στην ευθεία ΑΡ τέμνει τον Οy στο Q. Να υπολογιστεί το MQ.

π
e. Τέμνουμε την καμπύλη (C) με την ευθεία y =xεφω ( 0 ≤ φ ≤ ). Να υπολογιστούν οι συντεταγμέ-
2
νες του σημείου τομής Μ, συναρτήσει του φ. Έτσι το σημείο Μ συνδέεται αφ’ ενός με το ω και αφ’
ετέρου με το φ. Να υπολογιστεί η φ συναρτήσει της ω.
f. Να υπολογιστεί η φ ώστε το τρίγωνο ΑΟΜ να είναι ισοσκελές.
(Institut Catholique d΄arts et metiers).
33. a. Να προσδιοριστεί η αρχική f(x) της y = 6x(2x2 –x – 1) έτσι ώστε f(-1) = 2. Να γίνει η γραφική της
παράσταση C.
b. Έστω M0(x0,y0) σημείο της C. Να βρεθούν τα σημεία M(x, y) της C στα οποία η καμπύλη να δέχεται
εφαπτομένη παράλληλη προς την εφαπτομένη στο M0.
c. Σχηματίστε την εξίσωση που δίνει τις τετμημένες των σημείων Μ. Πως πρέπει να διαλέξουμε το x0,
ώστε το πρόβλημα να έχει λύση ; Για ένα τέτοιο x0, υπάρχουν δύο σημεία απ’ τα Μ, τα M1, M2, δια-
κεκριμένα ή όχι, με συντεταγμένες (x1, y1), (x2, y2) αντίστοιχα. Υπολογίστε το x1 όταν τα M1, M2 ταυτί-
ζονται. Πώς πρέπει να διαλέξουμε το M0, ώστε τα M1, M2 να ταυτίζονται με το M0;
d. Να οριστούν τα α, β, συναρτήσει του x0, ώστε η ευθεία y = αx + β να περνάει απ’ τα σημεία M1 ή M2
. Σχηματίστε τη τριτοβάθμια εξίσωση που πρέπει να πληρεί το x0, ώστε η M1M2 να είναι εφαπτομένη
της C, στο M1 ή στο M2.
e. Ποια είναι η τιμή του x0, ώστε η M1M2 να εφάπτεται της C στα διακεκριμένα σημεία M1 και M2. Σχημα-
τίστε σ’ αυτή την περίπτωση την εξίσωση της M1M2.
(Bacc. économique , France métrop)
x 2 + 2x
34. a. Μελέτη και γραφική παράσταση C της y =
( x − 1)
2

b. Έστω (D) η ευθεία που περνάει απ’ την αρχή των αξόνων και έχει συντελεστή κατευθύνσεως μ.Να
σχηματιστεί η εξίσωση που δίνει τις τετμημένες των κοινών σημείων των (C) και (D). Διερευνήστε το
πλήθος των κοινών σημείων. Για ποια μ, οι (C) και (D) εφάπτονται;
c. Έστω η εξίσωση (x - 1)ημ2t – 2(κ + 1)ημt + κ = 0 όπου t ∈ (0, 2π) και κ παράμετρος. Να εκφραστεί το
κ, συναρτήσει του t. Στη συνέχεια να δειχτεί ότι συναρτήσει αυτού του κ, μπορώ να βρω το πλήθος
των κοινών σημείων της (C) και μιας μεταβλητής ευθείας παραλλήλου προς τον Οχ. Να βρεθεί το κ,
ώστε η εξίσωση ως προς t, να έχει δύο συμπληρωματικές λύσεις.
x 2 + 2x
d. Θεωρούμε τη συνάρτηση y = α . Ποια είναι η παράγωγος της; Πότε αυτή μηδενίζεται; Η κα-
x −1
μπύλη της y, η (Cα) τέμνει τον χ΄χ σε δύο σημεία. Να προσδιοριστεί το α , ώστε οι εφαπτόμενες της
α στα σημεία αυτά να είναι κάθετες.
(Bacc. écon France métrop)