ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ.

ΖΗΤΑΜΕ ΤΟ Α∆ΥΝΑΤΟ!
Ποιοι είµαστε;
Φοιτητές που συµµετέχουν στις συλλογικότητες του ∆ικτύου Αυτόνοµων Ριζοσπαστικών
Αριστερών Σχηµάτων. Στο Μαθηµατικό, το Βιολογικό, το Φυσικό, τη Φαρµακευτική, τη
Πληροφορική, την Οδοντιατρική και την Ιατρική.

Μα τι είναι πια αυτό το

∆ΙΚΤΥΟ ΑΥΤΟΝΟΜΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΣΧΗΜΑΤΩΝ (∆ΑΡΑΣ);
∆ΙΚΤΥΟ: Συντονίζουµε τη δράση µας µέσω πανελλαδικών συνελεύσεων ανοίγοντας διαύ-
λους πολιτικής επικοινωνίας µεταξύ µας.
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: Αµφισβητούµε κάθε µορφή κηδεµονευόµενου συνδικαλισµού και πολιτικής
εξάρτησης.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΣΜΟΣ: Επιδιώκουµε την όξυνση των κοινωνικών διεκδικήσεων και διαφω-
νούµε µε κάθε λογική εφησυχασµού και µοιρολατρίας.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Τοποθετούµε το "εµείς" πάνω από το "εγώ" και οραµατιζόµαστε µια κοινωνία
χωρίς εκµετάλλευση.
ΣΧΗΜΑ: Λαµβάνουµε τις πολιτικές µας αποφάσεις µέσα από αµεσοδηµοκρατικές διαδικα-
σίες, ανοιχτές στον οποιοδήποτε, αντιτιθέµενοι σε κάθε ιεραρχικό µοντέλο παραταξιακής
οργάνωσης.

Γιατί γράφουµε αυτό το περιοδικό;

∆ιότι έχουµε πράγµατα να πούµε και γιατί πιστεύουµε ότι έχετε όρεξη να τα διαβάσετε!

Τι µας προβληµατίζει;
Πολλά, πάρα πολλά, σχεδόν τα πάντα! Η κατάσταση του ελληνικού πανεπιστηµίου, οι προ-
τεινόµενες αλλαγές, ο συντηρητισµός της ελληνικής κοινωνίας, η µαλθακότητα και ο ατοµι-
κισµός που προβάλλονται ως συνταγές επιτυχίας και άλλα πολλά που δεν χωράνε στην πα-
ρούσα σελίδα ούτε ως απλή αναφορά.

Είµαστε δηλαδή ένα γκρινιάρικο περιοδικό;

Σαφέστατα όχι… Μπορεί η καθηµερινή πραγµατικότητα να µας θυµώνει, δε παύουµε όµως
να την απολαµβάνουµε ενώ προσπαθούµε να την αλλάξουµε!

Τι θέλουµε από εσάς;

Καταρχήν να µη µείνετε στην ανάγνωση των πρώτων σελίδων, αλλά να τις διαβάσετε όλες!
Εάν αισθανθείτε την ανάγκη να συµφωνήσετε, να διαφωνήσετε, να κουβεντιάσετε ή γιατί
όχι να γράψετε για κάτι που σας απασχολεί µη διστάσετε να µας το πείτε! Όλο και σε κάποιο
αµφιθέατρο διάδροµο η κυλικείο θα µας βρείτε!

Εξ ευωνύµων γιατί;
Η απάντηση απλή… Σκονάκι από λεξικό! Εξ ευωνύµων (ευ + ώνυµος) = εξ αριστερών.
Ο τίτλος του παρόντος περιοδικού ήταν έµπνευση (στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ του 2005)
µεταξύ άλλων και ενός συντρόφου που σήµερα δε βρίσκεται κοντά µας. Του Αποστόλη Τα-
σούλα. Το περιοδικό αυτό θα είναι πάντα µια ζωντανή θύµιση του Αποστόλη.
Το παρόν έντυπο δεν είναι τζάµπα. Τζάµπα είναι µια πίτσα στις τρεις ή ένα DVD µαζί µε την
εφηµερίδα. Το εξ ευωνύµων είναι µια δωρεάν βόλτα, ανάµεσα στις σκέψεις νέων ανθρώ-
πων. Τα έξοδα προσπαθεί να τα βγάλει από τις διαφηµίσεις και ως εκ τούτου ζητάµε τη κα-
τανόηση σας γι’ αυτές…

Εξευωνύµων 1 #
 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

2 editorial
3 Λευτεριά στο Μποµπ Σφουγγαράκη
Κινηµατογραφική Κινηµατογραφική Οµάδα
4 Άτοµα µε Ειδικές Ανάγκες,
οµάδα # Άτοµα µε ∆ικαίωµα στη Ζωή

Εξ ευωνυµων 5 Ένα σηµασιολογικό παράδοξο

6 Η Βενεξουέλα σε κρίσιµη καµπή
26 Γενάρη 2008: Το επόµενο ραντεβού
του αντιπαγκοσµοιοποιητικού κινήµατος

Τ
ο περιοδικό µας, µε πυρήνα τα
σχήµατα του ∆ικτύου αλλά και µε ένα
ευρύτερο δίκτυο συνεργατών,
κλείνοντας ενάµιση χρόνο ζωής και
επιτυχηµένης πολιτικής παρέµβασης στα
τραπεζάκια των σχηµάτων µας, τους
διαδρόµους και τα αµφιθέατρα των σχολών
µας, ενίοτε και από τους κάδους
σκουπιδιών... Αποφασίζει να επεκτείνει τις
δραστηριότητές του και στο χώρο της 7ης
τέχνης.
Ο λόγος; Προφανής!
Την ώρα που η προβολή της σαχλαµάρας
και της υπεραπλούστευσης των πάντων
κατακλύζει τις µικρές και τις µεγάλες
οθόνες, κάποιοι και κάποιες στο χώρο του
κινηµατογράφου συνεχίζουν να
αντιστέκονται. ∆ύσκολα θα τους
συναντήσετε στους κινηµατογραφικούς
πολυχώρους των 15 και 20 αιθουσών.
Αυτόν τον πολιτικό κινηµατογράφο που
καλλιεργεί τους ανθρώπους και αλλάζει
συνειδήσεις θέλουµε να φέρουµε στα
αµφιθέατρα των σχολών µας.
Για να επικοινωνήσετε µαζί µας για να
µας δώσετε ιδέες και να κανονίσουµε
τις προβολές:
Βιολογικό
Μπορµόλης Φοίβος 6942655847
7 Ζώντας στη δικτατορία
της Φαρµακευτικής Πατέντας
8 Ασφαλιστικό: Ξανά στους δρόµους
10 Η επίθεση στην εκπαίδευση συνεχίζεται:
Νέες Συγκυρίες, Νέα Καθήκοντα
12 Νέοι Νέες στη µάχη για το ασφαλιστικό:
Θα γίνουµε πρωταγωνιστές!
13 Λιβύη, όταν η ιστορία µιας χώρας
ταυτίζεται µε αυτήν ενός προσώπου
14 H Barbie έκανε πλαστική
και ο action man παίρνει πρωτεΐνες...
16 Μια πόλη, µια χώρα δική µας…
17 Να γίνει το κτήµα Ζωγράφου
κτήµα του λαού!
18 Ο ΟΡΓΟΥΕΛ µας τα ’χε πει...
Εθνικισµός: Μια Ορατή Απειλή !!!
19 Εγκλεισµός σηµαίνει
στέρηση ελευθερίας και µόνο
20 Aids
21 Creative Commons
22 ∆ενδροφύτευση - Η δενδροφύτευση ως πράξη
πολιτικής ανυπακοής
24 Μπαλί: ένα «µετέωρο» βήµα
προς το νέο Κιότο

Φαρµακευτική 25 Κι ύστερα εξαφανίστηκαν οι µέλισσες...

Ζαχαριάδης Θανάσης 6944522908 26 Η ακροδεξιά ως µια οδυνηρή
πραγµατικότητα
Φυσικό
Μανώλης Γιάννης 6973610015 27 Αγαπάτε (παρδ)αλλήλους
ή τα 10 βήµατα του έρωτα…
Μαθηµατικό
Νεστορίδης Νέστορας 6974418723 28 John Lennon: o ακτιβιστής
Ιατρική 30 100$ το βαρέλι
Τσέκερη Μαρία 6944543426 32 Αεροδρόµιο Ελληνικού...
Οδοντιατρική πόλη µέσα στην πόλη;
Σαµπατάκης Αντώνης 6979423768
Πληροφορική
Καλύµνιος Κώστας 6973895781 Επικοινωνία:
ex_euonymon@yahoogroups.com
Ex_euonymon@yahoo.gr
Σχεδιασµός τεύχους:
Moebius Design - ∆.Κ. Σωτηρόπουλος (www.moebius.gr)
Aτελιέ:
# 2 Εξευωνύµων
Αγγελική Βελισσαράκου
Λευτεριά στον Μποµπ
Σφουγγαράκη
Μια κοινωνία που ψάχνεται. Μια κοινωνία που µοιάζει να αλλάζει. Προς ποια κατεύθυν-
ση; Την ίδια ώρα που αρέσκεται στο να βλέπει τα σκάνδαλα από τη κλειδαρότρυπα, σχεδόν
ηδονικά, την ίδια ώρα, δίνει νούµερα στο Λάκη, ψάχνοντας και ανακαλύπτοντας ξανά την
χαµένη της αθωότητα. Πραγµατικά αναρωτιέσαι. Αυτοτιµωρία, αυτοµαστίγωση ή εκδίκηση
για αυτά που της κάνουν και της ετοιµάζουν. Αρκεί να ψάχνει άλλοθι ή ακόµα και απαντή-
σεις σε τηλεοπτικά πλατώ, για να απενοχοποιηθεί από µια κατάσταση την οποία βιώνει κα-
θηµερινά, µια κατάσταση στην οποία ίσως και να είναι και η ίδια συµµέτοχη.

∆
ειλά βήµατα, sms, διαδίκτυο, blog-
gers. Η περίφηµη κοινωνία των πο-
λιτών σε πρώτο πλάνο την ώρα των
ειδήσεων. Παράλογο; Λίγα λόγια για
να κατανοήσουµε τη πραγµατικότητα στη κα-
θηµερινή σαπουνόπερα, των τηλε-παραθύ-
ρων. Αλήθεια ή ψέµατα, παραµύθι παιδικό ή
πραγµατική ζωή. Το θέαµα λειτουργεί λυ-
τρωτικά για τους καναπέδες µας.
Προτιµούµε να είµαστε άλλοτε παθητικοί
θεατές και άλλοτε χειροκροτητές σε µια πα-
ρέλαση τηλεοπτικής πραγµατικότητας οπού
η υποκρισία παρελαύνει καθηµερινά. Σε µια
πραγµατικότητα που όλα τελειώνουν, µόλις
καταφέρεις να πατήσεις το κουµπί, να κλεί-
σεις το χαζοκούτι. Σε µια πραγµατικότητα που
µόνο ο Μπόµπ είναι ένοχος.
Ξεκινώντας το καθιερωµένο µας ραντεβού
µε το Εξ ευωνύµων, αφιερώνουµε αυτή τη
σελίδα στον Μποµπ Σφουγγαράκη. Σε µια κοι-
νωνία τηλεοπτική εξαίρεση, µακριά και απέ-
ναντι από τη λογική του life style που κατα-
κλύζει τις οθόνες µας. Και ας περνάει λάθος
πρότυπα στα αδελφάκια µας, στα ξαδέλφια
µας, στο ταίρι µας, σε µας τους ίδιους. Όπως
τουλάχιστον λέει το ΕΣΡ. Που µάλλον βρίσκει
τα σωστά πρότυπα στα παρατράγουδα της Ελ-
ληνικής τηλεόρασης.
Αν κάτι µας γοητεύει, είναι τα παιχνίδια του
µυαλού… Τα ταξίδια ανάµεσα στην ασπρό-
µαυρη πραγµατικότητα και το φανταστικό πο-
λύχρωµο κόσµο του βυθού ενός καρτούν. Ας
αντιπαραβάλλουµε αυτά τα δύο και ας επιλέ-
ξουµε… Αν καταφέρουµε να βγάλουµε τα
σωστά συµπεράσµατα, ίσως καταφέρουµε να
αφήσουµε το τηλεκοντρόλ και να χτίσουµε το
δικό µας πολύχρωµο και συνάµα όµορφο κό-
σµο.
Κώστας Μερκουράκης - Αστέρης
Πάνος Κορφιάτης - Τετραγωνοπαντελωνής
2πρ Μαθηµατικού

Εξευωνύµων 3 #
 ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΕΙ∆ΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Άνθρωποι µε δικαίωµα
στη ζωή
Είναι πλέον κοινός τόπος ότι η χώρα µας είναι από τις λιγότερο φιλικές της Ευρώπης προς
τα Άτοµα Με Ειδικές Ανάγκες (Α.Μ.Ε.Α.). Η συγκεκριµένη κατάσταση έχει τις ρίζες της τό-
σο στην ολιγωρία της πολιτείας για µέριµνα και κοινωνική πρόνοια, όσο και στην έλλειψη
παιδείας από τους πολίτες, που καταπατούν τα δικαιώµατα των Α.Μ.Ε.Α. για δική τους δι-
ευκόλυνση.
Π
αρακολουθούµε συχνά ποικίλες εκ-
ποµπές στα MME µε δηµοσιογρά-
φους, πολιτικούς και διάφορους ει-
δικούς να κάνουν αναφορές στις
ειδικές ικανότητες των Α.Μ.Ε.Α. παρά στις ει-
δικές τους ανάγκες, θεωρώντας ότι µε αυτό
τον τρόπο τα Α.Μ.Ε.Α. δε στιγµατίζονται. Ο πο-
λυχρησιµοποιηµένος όµως χαρακτηρισµός
Α.Μ.Ε.Ι.(άτοµα µε ειδικές ικανότητες) που τεί-
νει να εξοστρακίσει τον όρο Α.Μ.Ε.Α. µας έχει
κάνει πραγµατικά αδιάφορους απέναντι στις
ειδικές ανάγκες ορισµένων συµπολιτών µας.
Τα Α.Μ.Ε.Α. είναι άτοµα µε µόνιµες ή προ-
σωρινές ανικανότητες, αδυναµίες, αναπηρίες
ή συνδυασµό των παραπάνω που προέρχον-
ται από φυσική, νοητική ή ψυχική ανεπάρ-
κεια. Έτσι η θεωρεία περί ειδικών ικανοτήτων
δεν απεικονίζει την πραγµατικότητα. Τα
Α.Μ.Ε.Α. έχουν πράγµατι ειδικές ανάγκες και
µόνο όταν αναγνωρίσουµε το πρόβληµα και
το συνειδητοποιήσουµε, µπορούµε να το σε-
βαστούµε. Οι ειδικές ικανότητες των Α.Μ.Ε.Α.
ακριβώς σε αυτό το σηµείο στηρίζονται, στο
ότι δηλαδή καταφέρνουν να επιβιώνουν και
να ζουν µε το πρόβληµά τους, κάτι που θέλει
τεράστια δύναµη ψυχής και ατελείωτη θέ-
ληση για ζωή.
Όσον αφορά τα Α.Μ.Ε.Α. µε κινητικά προ-
βλήµατα, προσπαθούν να ξεπεράσουν τη σω-
µατική τους ανεπάρκεια µε βοηθητικά µέσα
# 4 Εξευωνύµων
όπως µπαστούνια, αναπηρικά αµαξίδια κλπ.
Και µπορούν να το πετύχουν µόνο όταν δεν
εµποδίζονται από σκαλοπάτια, δάπεδα µε
απότοµες κλίσεις, στενούς δρόµους κ.ο.κ. Οι
σωστές κλίσεις στα δάπεδα, η πρόσβαση
στους ανελκυστήρες, τα ειδικά WC, το να µην
υπάρχουν εµπόδια ώστε να µπορεί να περά-
σει ένα αναπηρικό αµαξίδιο είναι λίγες µόνο
από τις βασικές προϋποθέσεις που πρέπει να
πληρούνται ώστε να υπάρχει προσπελασιµό-
τητα οποιουδήποτε κτιρίου από ένα Α.Μ.Ε.Α.
Ελάχιστα κτίρια βέβαια ακολουθούν τις συ-
στάσεις κατασκευής για Α.Μ.Ε.Α. κι έτσι σε
δηµόσιους χώρους, σχολεία και πανεπιστή-
µια, σε χώρους ψυχαγωγίας είναι ουσιαστικά
απαγορευµένη η πρόσβαση των Α.Μ.Ε.Α. Την
ίδια στιγµή τα πεζοδρόµια τείνουν να εκλεί-
ψουν όχι µόνο για τα άτοµα µε προβλήµατα
αλλά για τους πεζούς γενικότερα.
Εκτός όµως από τα Α.Μ.Ε.Α. µε κινητικά
προβλήµατα, προβλήµατα όρασης ή ακοής
που δυσκολεύονται στη µετακίνηση υπάρ-
χουν συνάνθρωποί µας µε πνευµατική καθυ-
στέρηση ή άλλα προβλήµατα που τους κατα-
τάσσουν στα Α.Μ.Ε.Α. Ούτε σε αυτές τις
περιπτώσεις όµως η κοινωνία παρέχει την
απαραίτητη στήριξη. Ένα άτοµο µε πνευµα-
τική καθυστέρηση µπορεί να παρουσιάζει
ορισµένες δυσκολίες στο να προσαρµοστεί
στην καθηµερινή ζωή. Όµως πολλά παιδιά
µε πνευµατική καθυστέρηση έχουν σηµαντι-
κές ικανότητες εκµάθησης και µε την πάροδο
των ετών µπορούν να έχουν µία αυτόνοµη
ζωή, ή να απολαύσουν τη ζωή τους όπως
οποιοδήποτε άλλος.
Στο παρελθόν οι γονείς έβαζαν τα παιδιά µε
πνευµατική καθυστέρηση σε ιδρύµατα κα-
θώς έτσι τους συµβούλευαν οι ειδικοί. Τώρα
αυτό δεν ισχύει πλέον. Ο στόχος είναι τα παι-
διά να µένουν µε τις οικογένειές τους και να
λαµβάνουν µέρος σε όλες τις κοινωνικές
δραστηριότητες.
Σε πολλές χώρες η πολιτεία βάσει νόµων
αναλαµβάνει τη µόρφωση και άλλες υπηρε-
σίες προς τα παιδιά αυτά µε δαπάνες του κρά-
τους κάτι που βέβαια απέχει πολύ από την ελ-
ληνική πραγµατικότητα. Για άλλη µια φορά η
Ελλάδα έχει µείνει πολύ πίσω σε ένα τόσο
ευαίσθητο κοινωνικό ζήτηµα.
Η κατάσταση αδιαφορίας από τη µεριά της
πολιτείας όµως έχει µετατοπίσει όλο το βάρος
και την ευθύνη της φροντίδας των Α.Μ.Ε.Α.
στα συγγενικά τους πρόσωπα, τα οποία µην
έχοντας καµία καθοδήγηση και βοήθεια από
το σύστηµα υγείας και πρόνοιας µπαίνουν και
τα ίδια σε συναισθηµατικά, οικογενειακά και
οικονοµικά προβλήµατα. Έρευνες δείχνουν
ότι πολλοί άνθρωποι που φροντίζουν συγγε-
νείς τους παρουσιάζουν σωµατική και ψυ-
χολογική εξουθένωση και σε ποσοστό πάνω
από 60% προβλήµατα αϋπνίας. Ταυτόχρονα
πάνω από 30% αυτών των ατόµων εµφανί-
ζουν πάνω από 3 προβλήµατα σωµατικής φύ-
σης από όλο το φάσµα των ασθενειών.
Ο αριθµός των ανθρώπων που φροντίζουν
Α.Μ.Ε.Α. στο σπίτι και την οικογένεια θα αυ-
ξάνεται συνεχώς όσο συνεχίζει να κυριαρχεί
η πολιτική της αδιαφορίας. Είναι καθήκον
όλων µας απέναντι στα Α.Μ.Ε.Α. και τον πε-
ρίγυρό τους να απαιτήσουµε να γίνει προ-
σπάθεια για µελέτη των προβληµάτων και να
υπάρξουν προγράµµατα στήριξης των
Α.Μ.Ε.Α. µε κρατική µέριµνα.
Η ένταξη των Α.Μ.Ε.Α. στο σύνολο και η
αποφυγή της περιθωριοποίησής τους θα επι-
τευχθεί µόνο αν αναγνωρίσουµε ότι έχουν
ειδικές ανάγκες και τις σεβαστούµε εµείς οι
ίδιοι, ασκώντας ταυτόχρονα πίεση στην πολι-
τεία για κοινωνική µέριµνα. Τότε µόνο η ει-
δική ανάγκη θα πάψει να είναι µειονέκτηµα
και εµπόδιο στη ζωή. Και µην ξεχνάµε ότι εί-
µαστε όλοι διαφορετικοί αλλά και όλοι ίσοι...
Άννα
∆ίκτυο Φαρµακευτικής
Ένα σηµασιολογικό
ΠΑΡΑ∆ΟΞΟ
Ας υποθέσουµε πως διαθέτουµε ένα λεξικό που περιέχει όλες τις λέξεις και φράσεις, ανε-
ξάρτητα από το είδος τους (αντικείµενα, αριθµοί, ονόµατα κτλ.) που είναι περιγράψιµες µε
37 συλλαβές ή λιγότερες. Για παράδειγµα, ας πάρουµε τον αριθµό 19302, ο οποίος διαβά-
ζεται σε 14 συλλαβές: «δε-κα-εν-νέ-α χι-λιά-δες τρι-α-κό-σια δύ-ο». Αφού ο 19302 πε-
ριγράφεται µε λιγότερες από 37 συλλαβές, θα υπάρχει µέσα σε αυτό το λεξικό.

Α
ς θεωρήσουµε τη φράση «ο µικρό- λου φιλόσοφου και θεολόγου του 14ου αι-
τερος ακέραιος αριθµός που δεν εί- ώνα, καθώς ένα αντίστοιχο παράδοξο συναν-
ναι περιγράψιµος µε λιγότερες από τάµε σε κείµενο του Αριστοτέλη (µε άνθρωπο
τριάντα εφτά συλλαβές», η οποία εί- και όχι γάιδαρο, και -προφανώς-
ναι µια περιγραφή µε 36 συλλαβές. Έτσι ο µι- φαγητό και όχι δεµάτι µε σανό).
κρότερος ακέραιος αριθµός που δεν είναι πε- Ο γράφων θα ήθελε, επί-
ριγράψιµος µε λιγότερες από τριάντα εφτά σης, να προσθέσει πως κά-
συλλαβές, είναι περιγράψιµος µε λιγότερες ποιος Βέλγος κτηνοτρόφος
από 37 συλλαβές, επειδή η παραπάνω φράση διεξήγαγε το αντίστοιχο
είναι µια τέτοια περιγραφή και έχει µόνο 36 πείραµα, παίρνοντας το
συλλαβές! Θα υπάρχει αυτός ο αριθµός µέσα ρίσκο να µείνει µε έναν
στο λεξικό; γάιδαρο λιγότερο. Τελικά ο
Το παράδοξο αυτό αναφέρθηκε το 1906 από γάιδαρος έφαγε και τα δυο
τον B.Russell, ο οποίος το απέδωσε στον δεµάτια σανό, χωρίς κανένα
G.H.Berry της κεντρικής βιβλιοθήκης του Πα- ενδοιασµό, µειώνοντας την ισχύ
νεπιστηµίου της Οξφόρδης (http://whatabou- του παραπάνω φιλοσοφικού
tmaths.blogspot.com/2007/12/buridan.html). παράδοξου και προβλη-
Ο Γάιδαρος του Buridan. µατίζοντας ολόκληρη τη
Ένας πεινασµένος και, διψασµένος γάιδα- σύγχρονη διεθνή φιλο-
ρος κάθεται ακριβώς µεταξύ δύο δεµατιών σοφική κοινότητα.
σανού, µπροστά στο καθένα από τα οποία βρί- Μάνος Ανδρουλάκης
σκεται ένας κουβάς µε νερό. ∆εν υπάρχει 2πρ Μαθηµατικού,
όµως τίποτε που να το βοηθήσει αν θα πάει www.2pr.daras.gr
προς τη µία µεριά ή προς την άλλη, και έτσι
συνεχίζει να κάθεται εκεί µέχρι που πεθαίνει.
Σας φαίνεται παράλογο;
Αν υποθέσουµε ότι στο παρελθόν του ζώου
δεν υπάρχει καµία αιτιώδης συνάφεια που
να το προδιαθέτει να στραφεί προς το ένα ή το
άλλο δεµάτι µε σανό και κουβά µε νερό και να
τα προτιµήσει έναντι των άλλων, αν όλες οι
πράξεις του είναι αιτιωδώς προκαθορισµένες
- ως αναπόφευκτες συνέπειες προηγούµε-
νων αιτιών, οι οποίες είναι µε τη σειρά τους
συνέπειες προηγούµενων αιτιών σε µια ατε-
λείωτη [ή σχεδόν ατελείωτη] αλυσίδα αιτιό-
τητας που χάνεται στα βάθη του χρόνου - τότε
θα παραµείνει στη θέση του µέχρι να πεθάνει.
Θα µπορούσε να το παίξει βέβαια κορόνα-
γράµµατα µε ένα κέρµα [κέρµα ο γάιδαρος?!],
αλλά δε θα υπήρχε τίποτα να τον βοηθήσει να
επιλέξεις σε ποια µεριά θα αντιστοιχίσει την
κορόνα και σε ποια τα γράµµατα. Είναι, συνε-
πώς, καταδικασµένος.
Αυτό το παράδοξο φέρει, πιθανότατα
εσφαλµένα, το όνοµα του Jean Buridan, Γάλ-

Εξευωνύµων 5 #
Η Βενεζουέλα
σε κρίσιµη καµπή
Τα αποτελέσµατα του πρόσφατου δηµοψηφίσµατος που έγινε στην Βενεζουέλα, δείχνουν
να µην ενισχύουν τόσο τον Oύγκο Τσάβες στην προσπάθεια του για Συνταγµατική αναθε-
ώρηση. Στατιστικά µε 4.504.354 ψήφους (50.70%) εναντίον και 4.379.392 (49.29%) υπέρ,
οι συνταγµατικές αλλαγές που πρότεινε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας απορρίφθηκαν ορια-
κά από τους πολίτες της χώρας.
Α
ς δούµε όµως λίγο, το περιεχόµενο
των προτάσεων του Τσάβες καθώς
και την κατάσταση που επικρατεί
στην Βενεζουέλα. Τα βασικά σηµεία
του νέου συντάγµατος που πρότεινε ήταν:
• Η Βενεζουέλα γίνεται "σοσιαλιστική, µπολι-
βαρική δηµοκρατία.
• ∆εν υπάρχει πλέον όριο για το πόσες πε-
ριόδους µπορεί να εκλέγεται το ίδιο άτοµο
στην προεδρία της χώρας.
• Η διάρκεια της προεδρικής θητείας αυξά-
νεται από 6 σε 7 χρόνια.
• Καθιερώνεται το εξάωρο εργασίας την
ηµέρα µε µάξιµουµ 36 ώρες εργασία την
εβδοµάδα.
26 Γενάρη 2008
Το επόµενο ραντεβού
του αντιπαγκοσµιοποιητικού κινήµατος
26 Γενάρη 2001, Πόρτο Αλέγκρε, Βραζιλία: Το
πρώτο παγκόσµιο ραντεβού του Κινήµατος
των Κινηµάτων, µετά τις πρώτες µάχες του
Σιάτλ και ανά την υφήλιο, για να συζητήσει,
να ανταλλάξει εµπειρίες και να καθορίσει τις
δοµές του.
8
χρόνια µετά και µετά τα ραντεβού στην
Ινδία, το Μάλι, το Πακιστάν, το Καράκας
και πέρσυ στην Κένυα, η ίδια ηµέρα
επανέρχεται αλλά πλέον µε διαφορε-
τικό περιεχόµενο.
Στις 26 Γενάρη 2008 διαδηλώνουµε σε όλον
τον κόσµο ενάντια στην παγκόσµια αδικία, τη
φτώχεια, την εξαθλίωση, τον πόλεµο, το ρα-
τσισµό, την καταστροφή του περιβάλλοντος, το
σεξισµό. Την ώρα που το παγκόσµιο κλαµπ
του προκλητικού πλούτου και της ανθρωπο-
φάγου απληστίας θα συνεδριάζει στο Παγκό-
# 6 Εξευωνύµων
• Η ελεύθερη και δωρεάν ιατροφαρµακευτική
περίθαλψη είναι δικαίωµα του κάθε πολίτη.
• Μόνο ο πρόεδρος µπορεί να κηρύξει τη
χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
• Καταργείται η ανεξαρτησία της διοίκησης
της Κεντρικής Τράπεζας και περνάει στον
έλεγχο του κράτους.
• Σοσιαλιστική προοπτική θα υπάρχει σε όλα
τα µαθήµατα των σχολείων της χώρας.
• Καθιερώνονται τοπικές διοικήσεις που απο-
κεντρώνουν και ταυτόχρονα διευκολύνουν
την πρόσβαση της κεντρικής εξουσίας στις
περιφέρειες.
Σύµφωνα µε τα παραπάνω, διαπιστώνουµε
πως ο Τσάβες έκρινε σωστό να συγκεντρώσει
σµιο Οικονοµικό Φόρουµ στο Νταβός της Ελ-
βετίας, εµείς, ο κόσµος της εργασίας και της
αντίστασης θα διαδηλώνουµε στις πέντε γω-
νιές του πλανήτη για το δίκαιο και τη δικαιο-
σύνη. Οι ακτιβιστές και οι ακτιβίστριες του
Παγκόσµιου Κοινωνικού Φόρουµ θα βγαί-
νουν στους δρόµους για να διεκδικήσουν τα
δικαιώµατα τους, για να απαιτήσουν όσα τους
ανήκουν και καθηµερινά τα ληστεύουν χρη-
µατιστές, εργοδότες και κυβερνήσεις. Στις 26
Γενάρη 2008 διαδηλώνουµε σε όλον τον κό-
σµο ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσµιο-
ποίηση.
Μια µατιά στο site του ΠΚΦ www.wsf2008.
net εντυπωσιάζει τον καθένα το πλήθος των
εκδηλώσεων που έχουν προγραµµατιστεί σε
όλες τις ηπείρους, σε χιλιάδες πόλεις και χω-
ριά, σε κάθε σηµείο που έχει ισοπεδώσει ο
νεοφιλελευθερισµός. Στην Ελλάδα, το Ελλη-
νικό Κοινωνικό Φόρουµ καλεί στις 26 Γενάρη
2008 σε µαζική κινητοποίηση στο κέντρο της
κάποιες παραπάνω εξουσίες στο πρόσωπο
του µε µια σειρά από µέτρα, όπως η παράταση
της προεδρικής θητείας, πράγµα που ο λαός
της Βενεζουέλας απέρριψε.
Παρόλαυτα όµως, θα πρέπει να πούµε πως
η κατάσταση στην Βενεζουέλα ύστερα από
την προεδρία του Τσάβες έχει βελτιωθεί αι-
σθητά µε την εβδοµαδιαία διάρκεια της εργα-
σίας να περνά από τις 44 στις 36 ωρες εβδο-
µαδιαία, µε ελάχιστο µισθό τα 204 ευρω/µηνα,
ο δεύτερος µεγαλύτερος µισθός στη Λατινική
Αµερική, δωρεάν ιατρική περίθαλψη και θε-
ραπεία για κάθε πολίτη της χωρας, προσπά-
θεια εξάλειψης του αναλφαβητισµού.
Το µάθηµα που προσφέρει το δηµοψήφι-
σµα είναι ανεκτίµητο: Οι επαναστάσεις γίνον-
ται µε την λαϊκή συµµετοχή και την µαζική κι-
νητοποίηση, σε όλα τα επίπεδα. Επίσης, οι
συνταγµατικές αλλαγές που προτείνει ο Τσά-
βες γεννούν αρκετές αντιφάσεις. Συγκεντρώ-
νει κάποιες παραπάνω εξουσίες στο πρό-
σωπο του προέδρου της χώρας ώστε να είναι
σίγουρος ότι αυτές οι αλλαγές θα εφαρµο-
στούν, καθώς παράλληλα επιχειρεί αποκέν-
τρωση της κεντρικής εξουσίας στις περιφέ-
ρειες.
Χάρης Φωτόπουλος
2πρ Μαθηµατικού
www.2pr.daras.gr
Αθήνας. Όπως και στις άλλες χώρες του πλα-
νήτη, πρέπει και εδώ να είµαστε πολλοί αυτοί
που θα ανταποκριθούµε στο κάλεσµα του
Παγκόσµιου Κοινωνικού Φόρουµ για να
πούµε όχι στο Παγκόσµιο Οικονοµικό Φό-
ρουµ του Νταβός και τη νεοφιλελεύθερη παγ-
κοσµιοποίηση. Για να διεκδικήσουµε τη δια-
γραφή του χρέους των φτωχών χωρών και
να στηρίξουµε το αίτηµα των λαών τους να γί-
νουν κύριοι των ζωών τους. Για να πούµε
βροντερό όχι στην κυβερνητική επίθεση στις
συντάξεις και τα Ταµεία. Για να φωνάξουµε
ένα µεγάλο Φτάνει πια! µε τις ιδιωτικοποι-
ήσεις και τις περικοπές των κοινωνικών δα-
πανών. Στις 26 Γενάρη στην Αθήνα και σε
όλον τον κόσµο βγαίνουµε στους δρόµους
για να φωνάξουµε δυνατά ώστε να ακου-
στούµε µέχρι το Νταβός: Ένας άλλος κόσµος
είναι εφικτός!
Τερέζα Κεφαλογιάννη
ΑΝΑ∆ΡΑΣΗ Ιατρικής
Τι είναι το φάρµακο; Κοινωνικό αγαθό ή µή-
πως ένα απλό εµπόρευµα; Η απάντηση σε µια
τέτοιου τύπου ανθρωπιστικού, κατά βάση, χα-
ρακτήρα ερώτηση θα 'πρεπε να είναι προ-
φανώς, ότι το φάρµακο αποτελεί ένα κοι-
νωνικό αγαθό στο οποίο καθένας και καθε-
µία, πλούσιος ή φτωχός, λευκός ή µαύρος
κοκ., θα 'πρεπε να έχει πρόσβαση όταν
χρειάζεται...
Ζώντας στη δικτατορία της
φαρµακευτικής
Η
σύγχρονη όµως κοινωνία έρχεται
για ακόµη µια φορά να διαψεύσει

πατέντας
τις οποιεσδήποτε ηθικού τύπου
προσδοκίες κάθε άνθρωπος µπορεί
να έχει περί παροχής φαρµακευτικής περί-
θαλψης σε όλους τους ανθρώπους, σε κάθε
γωνιά του πλανήτη. ∆ηλαδή, απλά και σύν-
τοµα: δεν έχουν όλοι και όλες δικαίωµα στη
από ελονοσία, ως αποτέλεσµα της έλλειψης φτουν λίγο ακριβά τα φαρµακάκια δεν είναι
φαρµακευτική περίθαλψη. Και αυτό γιατί το
φαρµάκων. Να σηµειωθεί ότι η ελονοσία ως και τίποτα σηµαντικό...ε;
φάρµακο είναι το κέντρο της φαρµακοβιοµη-
ασθένεια έχει εξαλειφθεί πλήρως στον ανα- Κλασσικό παράδειγµα της αναλγησίας και
χανίας, δηλαδή της τρίτης ισχυρότερης σε
πτυγµένο κόσµο µιας και εδώ και χρόνια της αδιαφορίας που επιδεικνύουν οι φαρµα-
επίπεδο διακίνησης κεφαλαίου βιοµηχανίας,
υπάρχουν τα απαραίτητα σκευάσµατα για την κευτικές εταιρείες σε τέτοιου τύπου ζητήµατα
µετά από αυτές των όπλων και του πετρε-
αντιµετώπισή της. Οπότε τα συµπεράσµατα αποτελεί η στάση της φαρµακευτικής εται-
λαίου. Όπως γίνεται προφανές, λοιπόν κάθε
δικά σας... ρείας Roche. Η εν λόγω εταιρεία λοιπόν, αρ-
άλλο παρά κοινωνικό χαρακτήρα έχει σή-
Κλασική δικαιολογία για τέτοιου τύπου φαι- νήθηκε να παραχωρήσει την πατέντα του αν-
µερα η διακίνηση του φαρµάκου, µιας και
νόµενα είναι το υψηλό κόστος των φαρµά- τιγριπικού εµβολίου tamiflu, ώστε να
αποτελεί µία ανεξάντλητη πηγή κέρδους για
κων, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί το λόγο για παραχθούν πολλά και φθηνά εµβόλια σε σύν-
αυτόν που το παράγει και το διακινεί.
τον οποίο εκατοµµύρια ανθρώπων βρίσκον- τοµο χρονικό διάστηµα µε σκοπό να απο-
Αλλά τι το κακό έχει όλη αυτή η εµπορευ-
ται στο έλεος ποικίλων ασθενειών. Το κόστος φευχθεί ο κίνδυνος να ξεσπάσει πανδηµία
µατοποίηση της φαρµακευτικής περίθαλψης
όµως ενός προϊόντος στην αγορά δε διαµορ- εξαιτίας της γρίπης των πουλερικών. Ευτυ-
και η εµπλοκή των µεγάλων πολυεθνικών
φώνεται ποτέ από µόνο του, υπάρχουν κά- χώς αυτή τη φορά τη γλιτώσαµε και χωρίς το
φαρµακευτικών εταιρειών σε αυτό το κοινω-
ποιοι συγκεκριµένοι παράγοντες που έρχον- εµβόλιο... την επόµενη όµως;
νικό αγαθό; Νοµίζω ότι η απάντηση για ακόµη
ται να το καθορίσουν. Στην περίπτωση λοιπόν Το πρόβληµα όµως δε σταµατάει εδώ, δη-
µια φορά έρχεται από την ίδια την πραγµατι-
των φαρµακευτικών σκευασµάτων κάθε εί- λαδή σε ένα συγκεκριµένο περιστατικό. Ο τρί-
κότητα: Στον τρίτο κόσµο καθηµερινά εκα-
δους, οι παράγοντες που σε µεγαλύτερο τος κόσµος υποφέρει καθηµερινά και αυτό
τοµµύρια άνθρωποι πεθαίνουν ή υποφέρουν
βαθµό καθορίζουν την αξία τους είναι αφενός µόνο και µόνο επειδή οι φαρµακευτικές εται-
η λεγόµενη «φαρµακευτική πατέντα» αλλά ρείες αρνούνται πεισµατικά να παραχωρή-
και ο τρόπος µε τον οποίο οι φαρµακευτικές σουν τα δικαιώµατα ώστε να παραχθούν µε
εταιρείες τη διαχειρίζονται. µικρότερο κόστος φάρµακα υποκατάστατα
Θέλοντας κανείς να δώσει έναν ορισµό στη των υπαρχόντων, τα οποία θα χρησίµευαν
φαρµακευτική πατέντα θα έλεγε πως είναι τα είτε για την ίαση ασθενειών στον τρίτο κό-
πνευµατικά δικαιώµατα που αντιστοιχούν σε σµο, είτε για την εξασφάλιση ενός καλύτερου
κάθε σκεύασµα. Αυτά τα δικαιώµατα αγορά- επιπέδου ζωής για τους ασθενείς. Να σηµει-
ζουν οι εταιρείες και έχουν το δικαίωµα αυ- ωθεί πως τα συγκεκριµένα φάρµακα - υπο-
τές και µόνον αυτές να παράξουν και να δια- κατάστατα θα µπορούσαν να διακινούνται
κινήσουν το σκεύασµα αυτό, για ένα εύλογο µόνο σε τριτοκοσµικές χώρες, αλλά και πάλι
χρονικό διάστηµα. Συνεπώς η εκάστοτε εται- το βέτο και η εξουσία των πολυεθνικών είναι
ρεία έχει το δικαίωµα να το διακινεί στην τιµή αυτά που έρχονται να καταδικάσουν σε θά-
που η ίδια η εταιρεία κρίνει ότι πρέπει να δια- νατο εκατοµµύρια ζωές και όλα αυτά στο
κινηθεί... Αυτό θα πει είµαι µονοπώλιο και βωµό του κέρδους.
κάνω ότι γουστάρω -εξάλλου λίγοι παραπάνω Θανάσης Ζαχαριάδης
νεκροί σε αυτόν τον πλανήτη επειδή τους πέ- ∆ίκτυο Φαρµακευτικής

Εξευωνύµων 7 #
 ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Μετά την επίθεση στη δηµόσια εκπαίδευση η κυβέρνηση ανοίγει άλλο ένα ζήτηµα κλειδί:
το ασφαλιστικό. Ένα ζήτηµα που αφορά τον πυρήνα αυτού που ονοµάζουµε «κοινωνικό κρά-
τος». Η απάντηση ήταν η πρωτοφανής κινητοποίηση της 12 Ιανουαρίου όπου 100.000 ερ-
γαζόµενοι διαδήλωσαν την εναντίωσή τους στα κυβερνητικά σχέδια.
Τ
ι µας νοιάζει όµως εµάς τους φοιτητές
για το ασφαλιστικό; Το ασφαλιστικό δεν
είναι ζήτηµα συγκεκριµένων ηλικιών
είναι ζήτηµα της κοινωνίας συνολικά
αφού αφορά το ίδιο το µέλλον της εργασίας. Η
επίθεση στο ασφαλιστικό συνδυάζεται µε µια
πρωτοφανή ελαστικοποίηση των εργασιακών
σχέσεων και σάρωση πολλών κεκτηµένων
εργασιακών δικαιωµάτων ειδικά στους νέους
εργαζόµενους. Φτιάχνεται έτσι µια γενιά η
οποία θα δουλεύει όλη µέρα, χωρίς κανένα
δικαίωµα, µε µισθό πείνας και καµιά µονιµό-
τητα στην εργασία και βέβαια µε καµία πιθα-
νότητα για σύνταξη. Αν θέλουν. Αλλιώς ανερ-
γία. Αυτό το µέλλον ετοιµάζουν για τη γενιά
µας.
# 8 Εξευωνύµων
χειρείται να ευθυγραµµιστεί το εκπαιδευτικό
σύστηµα στην παραγωγή αυτού του µοντέ-
λου εργαζόµενου. Τώρα ήρθε η σειρά του
ασφαλιστικού να «ανταποκριθεί στις ανάγκες
της νέα εποχής µακριά από ιδεοληψίες και
στερεότυπα», δηλαδή καιρός να το διαλύ-
σουµε σε απλά ελληνικά…
Στο λεξιλόγιο του νέου εργαζόµενου κυ-
ριαρχούν νεωτερισµοί όπως ανασφάλιστοι
Που στοχεύει η ασφαλιστική «µεταρρύθµιση»
εργασία, µερική απασχόληση, precarity, fle-
Η κυβέρνηση της Ν∆ συνεχίζοντας το έργο
xicurity, προγράµµατα stage. Τι σηµαίνουν
του ΠΑΣΟΚ και τα νεοφιλελεύθερα σχέδια
αυτά: µισός µισθός (400 -500 ευρώ), διπλή
των Γιαννίτση και Ρέππα καταργεί κεκτηµένα
δουλειά, µισή ζωή, καθόλου σύνταξη. Οι κυ-
χρόνων από τους εργαζόµενους. Το ασφαλι-
βερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν∆ καθώς και
στικό σύστηµα οδηγείται συστηµατικά σε
οι νεοφιλελεύθεροι φίλοι τους σε όλη την ΕΕ
αδιέξοδο από την νεοφιλελεύθερη διαχείριση
από θέση αρχών προωθούν αυτήν τη πολιτική
ώστε να γίνουν πραγµατικότητα όλοι οι στόχοι
και προσπαθούν να την επιβάλλουν στους
των διεθνών καπιταλιστικών οργανισµών
εργαζόµενους βαφτίζοντας την «εκσυγχρο-
όπως το ∆ΝΤ (∆ιεθνές Νοµισµατικό Ταµείο)
νισµό» και «τόνωση της ανταγωνιστικότητας».
και ο ΠΟΕ (Παγκόσµιος Οργανισµός Εµπο-
Πλέον η επισφάλεια στην εργασία (precarity)
ρίου), δηλαδή η ουσιαστική κατάργηση του
και οι ελαστικές σχέσεις (fleχicurity) αποτε-
δηµόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της
λούν τον κανόνα στους νέους εργαζόµενους
ασφάλισης, η προώθηση ενός ασφαλιστικού
και µε την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση επι-
συστήµατος τριών πυλώνων και το άνοιγµα
του δρόµου στην ιδιωτική ασφάλιση. Ουσια-
στικά ο πυρήνας αναδιανοµής και κοινωνικής
αλληλεγγύης του ασφαλιστικού συστήµατος
επιχειρείται να αντικατασταθεί από την αντα-
ποδοτικότητα µε ταυτόχρονη την ιδιωτικο-
ποίηση της ασφάλισης και την απαλλαγή του
κράτους και της εργοδοσίας από τα ασφαλι-
στικά βάρη. Αυτή η πολιτική βάζει σαν βασι-
κούς κόµβους το συνταξιοδοτικό σύστηµα
των τριών πυλώνων και τον πλήρη διαχωρι-
σµό του κλάδου υγείας από τα ασφαλιστικά
ταµεία.
Ξανά στους δρόµους
Το συνταξιοδοτικό σύστηµα τριών πυλώνων
Η Ν∆ και το ΠΑΣΟΚ προωθούν από κοινού
αυτή την νεοφιλελεύθερη εκδοχή της ασφά-
λισης. Έτσι δηµιουργείται ο πρώτος πυλώ-
νας µια κύρια σύνταξη από ένα κοινό ταµείο
στο οποίο θα συγχωνευθούν τα ήδη υπάρ-
χοντα ταµεία. Αυτό το κοινό ταµείο θα δίνει
µια κοινή εθνική σύνταξη που θα είναι ιδιαί-
τερα χαµηλή, όχι σύνταξη πείνας αλλά πραγ-
µατικά σύνταξη θανάτου. Αυτή θα συµπλη-
ρώνεται από τον 2ο πυλώνα ο οποίος
αποτελείται από επαγγελµατικά ταµεία, τα
οποία θα αντικαταστήσουν πλήρως τα επι-
κουρικά, µε ίσες εισφορές εργαζοµένων και
εργοδοτών. Αυτά τα ταµεία θα λειτουργούν µε
ατοµικό κεφαλαιοποιητικό σύστηµα και θα
µπορούν να τζογάρουν τα αποθεµατικά τους
σε µετοχές, δοµηµένα οµόλογα και όπου αλ-
λού θέλουν. Τρίτος πυλώνας η ιδιωτική ασφά-
λιση µε ατοµικά συµβόλαια εργαζοµένων και
ασφαλιστικών εταιρειών. ∆ηλαδή η κοινω-
νική ασφάλιση πλέον θα είναι σαν να βάζεις τα
λεφτά σου στην τράπεζα ή να τα παίζεις σε µε-
τοχές. Αν βγάζεις πολλά και κάνεις καλό συµ-
βόλαιο µε την εταιρεία ή αν το επαγγελµατικό
σου ταµείο αγοράσει κερδοφόρες µετοχές
παίρνεις µεγαλύτερη σύνταξη. Αλλιώς δεν
υπάρχει καµία εγγύηση ότι θα πάρεις σύνταξη
κα µένεις µε την ολοένα συρρικνούµενη
εθνική σύνταξη που βέβαια δεν θα φτάνει
ούτε για τα στοιχειώδη.
Η αντιασφαλιστική µεταρρύθµιση συµπλη-
ρώνεται µε µέτρα όπως η κατάργηση βαρέων
και ανθυγιεινών επαγγελµάτων, αύξηση των
ορίων ηλικίας και µείωση των συντάξεων.
Την ίδια στιγµή που η ανεργία, στους νέους ει-
δικά, χτυπάει κόκκινο φαντάζει λογικό στους
νεοφιλελεύθερους εγκέφαλους να µας αναγ-
κάζουν να δουλεύουµε µέχρι τα 70 αντί να
µειώνουν τις ώρες εργασίας και τα όρια ηλι-
κίας ώστε να δηµιουργούνται νέες θέσεις ερ-
γασίας.
Για να βρει κοινωνικό έρεισµα για τις ανα-
διαρθρώσεις η κυβέρνηση προτάσσει τα ελ-
λειµµατικά αποθεµατικά των ταµείων και τη
γήρανση του πληθυσµού. Μάλιστα επιχειρεί
την ενοποίηση ταµείων που έχουν µεγάλο
έλλειµµα µε υγιή ταµεία, συµπιέζοντας τα
ασφαλιστικά δικαιώµατα προς τα κάτω, προ-
σπαθώντας να `ζόµενους σε «ρετιρέ» και
«υπόγεια» και να δηµιουργήσει κοινωνικό
αυτοµατισµό ενώ απαλλάσσει το κράτος και
την εργοδοσία από τις υποχρεώσεις προς τα
ταµεία αφήνοντας τα υγιή ταµεία να χρηµατο-
δοτήσουν τα ελλειµµατικά. Ταυτόχρονα δια-
σπά τους εργαζόµενους ηλικιακά σε νέους
και µεγαλύτερους για να µη συναντά ενιαίο
µέτωπο αντίστασης.
Στην πραγµατικότητα για την καταλήστευση
των αποθεµατικών των ταµείων ευθύνονται
οι κυβερνήσεις και οι διορισµένοι από αυτές
πρόεδροι των ταµείων. Επί χρόνια οι κυβερ-
νήσεις δεν εκπλήρωναν τις υποχρεώσεις
τους στα ταµεία και χρησιµοποίησαν τα λεφτά
των ταµείων για να ενισχύσουν την χρηµατα-
γορά προς όφελος των επιχειρήσεων παί-
ζοντας τα λεφτά στο χρηµατιστήριο, σε οµό-
λογα και σε καταθέσεις χωρίς επιτόκιο ενώ
συστηµατικά χάριζαν λεφτά στην εργοδοσία
µε φοροαπαλλαγές και άλλες «ρυθµίσεις».
Αποτέλεσµα αυτή τη στιγµή κράτος και εργο-
δοσία χρωστάνε στα ταµεία 8,7 και 8,2 δις
ευρώ και ζητάνε να τα πληρώσουν οι εργα-
ζόµενοι. Την ίδια στιγµή η ανασφάλιστη εργα-
σία ελλήνων και µεταναστών γιγαντώνεται
και µε αυτόν τον τρόπο λιγοστεύουν και άλλο
οι πόροι που εισρέουν στα αποθεµατικά των
ταµείων. Όσον αφορά το ηλικιακό η λογική
του ασφαλιστικού είναι ότι οι εκάστοτε ασφα-
λισµένοι φροντίσουν τους εκάστοτε συνταξι-
ούχους. Αυτό σηµαίνει κοινωνική αλληλεγ-
γύη, για αυτό υπάρχει το ασφαλιστικό
σύστηµα και αυτό εγγυάται.
Γίνεται σαφές ότι όλο το προηγούµενο διά-
στηµα ο ελληνικός καπιταλισµός για να σταθεί
«αξιοποίησε» τα λεφτά των ασφαλιστικών τα-
µείων. ∆ηλαδή οι εργαζόµενοι χρηµατοδό-
τησαν την «ανάπτυξη» της χώρας, χάρη στην
οποία οι εργοδότες τους πλούτισαν. Το κράτος
υποτίθεται εγγυόταν την δηµόσια ασφάλιση,
όµως στην πραγµατικότητα παράβαινε συ-
στηµατικά τους ίδιους του τους νόµους προς
όφελος της εργοδοσίας. Έτσι τώρα οι κυβερ-
νήσεις µας λένε ότι δεν «αντέχει» πλέον το
σύστηµα. Στην πραγµατικότητα το σύστηµα
δεν αντέχει άλλο τις νεοφιλελεύθερες πολιτι-
κές της Ν∆ και του ΠΑΣΟΚ. Ξέρουµε ότι µπο-
ρούµε να τους χαλάσουµε τα σχέδια προτάσ-
σοντας τους συλλογικούς µας αγώνες, την
αλληλεγγύη και την κοινή δράση για να ζούµε
και να εργαζόµαστε µε αξιοπρέπεια. ∆ίνουµε
όλοι και όλες ραντεβού στο πανεργατικό
απεργιακό συλλαλητήριο 13 Φλεβάρη. Η
απάντηση θα δοθεί στους δρόµους.
Εξευωνύµων 9 #

Μετά τις πιο οξυµµένες φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων βρισκόµαστε σε
ένα κρίσιµο σηµείο για την πάλη απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και τους νό-
µους που την υλοποιούν. Παρά τις πρωτόγνωρες νίκες που πέτυχε το κίνηµα παιδείας η κυ-
βερνητική επιθετικότητα συνεχίζεται. Αιχµή του δόρατος της κυβερνητικής πολιτικής στην
εκπαίδευση είναι η εφαρµογή του νέου νόµου-πλαίσιο αλλά και η ενσωµάτωση της κοινο-
τικής οδηγίας 36/05 για τα ΚΕΣ που δεν είναι τίποτα διαφορετικό από την ουσιαστική εφαρ-
µογή της αποτυχηµένης συνταγµατικής αναθεώρησης, η αναθεώρηση του άρθρου 16 από
την πίσω πόρτα.
Α
πό τον Οκτώβρη έληξε η
προθεσµία για την ενσωµά-
τωση της κοινοτικής οδηγίας
που αναγνωρίζει επαγγελµα-
τικά δικαιώµατα στους απο-
φοίτους των ΚΕΣ τα οποία εί-
ναι παραρτήµατα ξένων
κολλεγίων που τα πτυχία τους είναι αναγνω-
ρισµένα σε κάποια χώρα της ΕΕ. Η κυβέρ-
νηση ανακοίνωσε ότι θα ενσωµατώσει την
οδηγία µέσα στο 2008. Η αναγνώριση τέτοιων
ιδιωτικών δοµών εκπαίδευσης δεν αφορά
µόνο τα επαγγελµατικά δικαιώµατα αλλά συ-
νολικά την τριτοβάθµια εκπαίδευση. Αφενός
η πανεπιστηµιακή εκπαίδευση θεσµοθετεί-
ται ως εµπόρευµα, αφετέρου αναγνωρίζονται
τα ΚΕΣ που δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυ-
ταρχικά εκπαιδευτήρια που δίνουν ειδικεύ-
σεις και καταρτίσεις ως ακαδηµαϊκά ιδρύ-
µατα που παρέχουν αναγνωρισµένη
πανεπιστηµιακή εκπαίδευση. Ο ανταγωνισµός
τέτοιων ιδιωτικών δοµών µε το δηµόσιο πα-
νεπιστήµιο θα το εξαναγκάσει να εφαρµόσει
όλους τους αναδιαρθρωτικούς νόµους και να
ευθυγραµµιστεί µε το εµπορευµατικό και εν-
τατικοποιηµένο πρότυπο των ΚΕΣ. Παράλ-
ληλα και σε συνδυασµό µε τον ∆ΟΑΤΑΠ προ-
ωθείται η διάσπαση των σπουδών σε 2
κύκλους και η παραγωγή αποφοίτων πολ-
λών ταχυτήτων.
Είναι φανερό ότι η ενσωµάτωση της κοινο-
τικής οδηγίας έρχεται να παραγάγει τα ίδια
ακριβώς αποτελέσµατα µε την αναθεώρηση
του άρθρου 16 που το κίνηµα παιδείας πέταξε
στο καλάθι των αχρήστων µαζί µε το σύνολο
της συνταγµατικής αναθεώρησης. Η απάν-
τηση µας οφείλει να είναι ανάλογη. Η κυβέρ-
νηση παρουσιάζει την ενσωµάτωση σαν εξω-
τερικό καταναγκασµό από την «κακή ΕΕ» ενώ
ακόµα και στο ευρωσύνταγµα, µνηµείο νεο-
φιλελευθερισµού, η εκπαιδευτική πολιτική
είναι αποκλειστική αρµοδιότητα κάθε κρά-
τους µέλους. Η πραγµατικότητα είναι το θέµα
ανακινήθηκε από τον ευρωβουλευτή της Ν∆
Κ. Χατζηδάκη ο οποίος κατάθεσε και ανάλογη
τροπολογία. Ακόµα οι προηγούµενες κυβερ-
νήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν∆ µε την αδει-
οδότηση των ΚΕΣ δηµιούργησαν το έδαφος
στο οποίο πατάει η οδηγία. Η κυβέρνηση και
το ΠΑΣΟΚ δεσµεύονται µόνο από τον ίδιο τους
τον εαυτό και από τις νεοφιλελεύθερες πολι-
τικές που έχουν συνδιαµορφώσει και στο επί-
πεδο της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Μάλιστα η
κυβέρνηση προχωράει και ένα βήµα παρα-
# 10 Εξευωνύµων
Η επ
στην
πέρα και πλειοδοτώντας σε νεοφιλελευθερι-
σµό προτάσσει την αναγνώριση και των πα-
συνε
ραρτηµάτων αµερικανικών κολλεγίων πέρα
από την κοινοτική οδηγία!
Η αντιπαράθεση µας µε την ενσωµάτωση
της οδηγίας δεν είναι συντεχνιακή, δεν είναι
αντιπαράθεση µε τους νέους που υπέκυψαν
στο εµπόριο ελπίδας των ΚΕΣ. Η δηµόσια και
δωρεάν εκπαίδευση είναι καθολική έννοια
και όχι προνόµιο, αν πλήττεται κάπου και για
κάποιους πλήττεται παντού και για όλους. ΝΕΑ
Επίσης επειδή η συγκεκριµένη οδηγία εν-
τάσσεται στο πλαίσιο της συνολικής εκπαι- ΣΥΓΚΥΡΙΑ
δευτικής αναδιάρθρωσης αποσκοπεί στη δη-
µιουργία ενός νέου µοντέλου εργαζόµενου ΝΕΑ
χωρίς φωνή, χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις,
µιλάµε δηλαδή για µια συνολική εξίσωση ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ
προς τα κάτω της εργασιακής προοπτικής
των αποφοίτων είτε από τα ΚΕΣ είτε από το
πανεπιστήµιο. Η απάντηση είναι κλείσιµο των
ΚΕΣ, ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθµια
εκπαίδευση και δηµιουργία ενός κύκλου
αποκλειστικά δηµόσιας και δωρεάν µεταλυ-
κειακής τεχνικής και επαγγελµατικής εκπαί-
δευσης. Ταυτόχρονα επικαιροποιείται και το
πάγιο αίτηµά µας για ενιαία πανεπιστηµιακή
εκπαίδευση.
Παράλληλα ο νόµος πλαίσιο , ο άλλος ση-
µαντικός κρίκος της εκπαιδευτικής αναδιάρ-
θρωσης, είναι ψηφισµένος, αν και έπειτα από
ένα χρόνο αγώνων φοιτητών και καθηγητών
που τον απονοµιµοποίησαν στα µάτια της πα-
νεπιστηµιακής κοινότητας. Το ζήτηµα της
εφαρµογής του νέου νόµου πλαίσιο αποτελεί
προτεραιότητα της εκπαιδευτικής πολιτικής
της κυβέρνησης, παρά τις αποφάσεις φοιτη- τον δρόµο πως µπορούµε σαν φοιτητικό κί-
τικών συλλόγων, της ΠΟΣ∆ΕΠ και συγκλήτων νηµα να είµαστε πολιτικά ηγεµονικοί και απο-
ιδρυµάτων για την µη εφαρµογή του. Προκύ- τελεσµατικοί όταν αναδεικνύουµε τις κατάλ-
πτει εποµένως σαν ζητούµενο η αντιπαρά- ληλες αιχµές πάνω σε συγκεκριµένα επίδικα,
θεση µας στην εφαρµογή του νέου νόµου. που γύρω τους κατάφερε να αναπτυχτεί ένα
Ενός νόµου που ήδη το υπουργείο επιχειρεί µαζικό και αποτελεσµατικό πανεκπαιδευτικό
να εφαρµόσει, αν και µε διαφορετικούς ρυθ- µέτωπο. Σε αυτή τη διαφορετική συγκύρια
µούς τόσο σε επίπεδο κέντρου-περιφέρειας προκύπτει εποµένως η ανάγκη να βρούµε
όσο και σε επίπεδο σχόλης , ανάλογα µε τους νέες αιχµές πάνω σε συγκεκριµένα ζητήµατα
συσχετισµούς. Στόχος µας δεν µπορεί να εί- ,ζητήµατα που αποτελούν τους αδύναµους
ναι άλλος από την συνολική ακύρωση του κρίκους του νόµου πλαίσιο και θα µπορέ-
νόµου σε όλα τα επίπεδα και την τελική ανα- σουν να πυροδοτήσουν ξανά κινηµατικές
τροπή και απόσυρσή του, δηλαδή η µη εφαρ- διεργασίες . Αδύνατους κρίκους λόγω της
µογή και η απόσυρση του νόµου δεν µπορεί καθολικής αντίδρασης τής πανεπιστηµιακής
παρά να εντάσσονται στο ίδιο πλαίσιο δράσης. κοινότητας σε αυτά αλλά και συνδετικούς κρί-
Η εµπειρία που έχουµε από δυο χρόνια κους που θα καταφέρουν να επανασυγκρο-
φοιτητικού κινήµατος µας δείχνει ότι δεν τήσουν ενωτικά αγωνιστικά µπλοκ στο εσω-
υπάρχουν έτοιµες συνταγές που παράγουν τερικό των συλλόγων συµβάλλοντας στο να
ανεξαρτήτως συγκυρίας κινήµατα. Μας έδειξε µπλοκάρουν το νόµο µέσα στις σχολές , στρώ-
ίθεση
εκπαίδευση
χίζεται
νοντας έτσι το έδαφος για την απόσυρση του.
Η διαδικασία µετατροπής του δηµοσίου πα-
νεπιστηµίου σε αυταρχικό εκπαιδευτήριο βα-
σικό σηµείο του νόµου πλαίσιο που συνεπά-
γεται µια σειρά διατάξεων που πλήττουν τα
άµεσα υλικά συµφέροντα των φοιτητών και
εντατικοποιούν τις ζωές τους αποτελεί ση-
µείο που µπορεί να αναδεχθεί σε αιχµή αντι-
παράθεσης µε την εκπαιδευτική αναδιάρ-
θρωση. Έτσι ζητήµατα όπως το όριο φοίτησης
(2ν), οι αλυσίδες µαθηµάτων , η αποδόµηση
των πτυχίων ( πιστωτικές µονάδες) , τα συγ-
γράµµατα ( ήδη υπάρχει προεδρικό διάταγµα
που περιορίζει σε ένα τον αριθµό συγγράµ-
µατος ανά µάθηµα) µπορεί να αποτελέσουν,
όχι σαν συντεχνιακές διεκδικήσεις αλλά συν-
δεδεµένα µε την εκπαιδευτική «µεταρρύθ-
µιση» , αρχή για αγωνιστικές κινητοποιήσεις.
Επίσης πρέπει να αναδείξουµε και ριζοσπα-
στικές αιχµές και θέσεις , αντιπαραθετικές
στην κυρίαρχη αντίληψη για το πανεπιστή-
µιο. Αιχµές, που απαντώντας πάνω πραγµα-
τικά ζητήµατα του πανεπιστήµιου, θα µπορέ-
σουν να προβάλουν την προοπτική ενός
αλλού πανεπιστήµιου. Συγκεκριµένα προτά-
σεις σαν τον συµµετοχικό προϋπολογισµό
µπορούν να απαντήσουν στο ζήτηµα της δια-
φανούς κατανοµής των πόρων του πανεπι-
στήµιου και µάλιστα µε ένα τρόπο πού εµ-
πλέκει δηµοκρατικά το σύνολο των φοιτητών
στην διαδικασία να είναι οι ίδιοι που αποφα-
σίζουν για τον κοινωνικό τους χώρο.
Κοινός παρονοµαστής όλων τον παραπάνω
αποτελεί το ότι ακόµα και σε αυτή την συγκύ-
ρια πρέπει στα πανεπιστήµια (αλλά και στην
κοινωνία) να µην παραχωρήσουµε την πρω-
τοβουλία στην κυβερνητική πολιτική. Να δη-
µιουργήσουµε τους ορούς αντεπίθεσης του
φοιτητικού κινήµατος που θα σπάσει την πα-
θητικότητα που οδηγεί είτε στην παραίτηση
από κάθε αγωνιστική κίνηση λόγο των αρνη-
τικών συσχετισµών είτε στο να τη µεταθέτει σε
ένα ακαθόριστο αύριο. Η συµπόρευση µε τα
ριζοσπαστικά κοµµάτια των καθηγητών, η
προσπάθεια για την οικοδόµηση πανεκπαι-
δευτικού µετώπου αλλά και µια συλλογική
αποτίµηση του προηγούµενου κινήµατος
αποτελούν απαραίτητη βάση για να µπορέ-
σουµε να πυροδοτήσουµε ξανά παρόµοια γε-
γονότα , να αξιοποιήσουµε την ευκαιρία,ει-
δικά σε µια εποχή όξυνσης των κοινωνικών
µετώπων, που µπορεί να µας ξαναοδηγήσει
σε ιστορικές νίκες .
Κορφιάτης Πάνος, 2πρ Μαθηµατικoύ
Μπασκόζος Γιώργος ,
Αν.Α.∆ΡΑΣΗ Πληροφορικής
Εξευωνύµων 11 #
 ΝΕΟΙ ΝΕΕΣ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

Θα γίνουµε
πρωταγωνιστές!
Από «γενιά του φραπέ» σε «γενιά των 700 ευρώ» και «γενιά που θα ζήσει χειρότερα από
τους γονείς της» αλλά και σε «γενιά του αρ.16», η γενιά µας σίγουρα έχει την “τιµητική” της
τα τελευταία χρόνια. Την µεγαλύτερη “τιµή” από όλες µας την κάνει η κυβέρνηση. Από την
απόπειρα για ιδιωτικοποίηση της παιδείας, τους καµεροχαφιέδες και την εξαφάνιση των ελεύ-
θερων χώρων, σε µια κατά µέτωπο επίθεση στα εργασιακά µας δικαιώµατα η κυβέρνηση
που έχει βαλθεί να µας ετοιµάσει ένα µέλλον, κοµµένο και ραµµένο στα µέτρα της αγοράς.
Ένα µέλλον ανασφάλειας και αβεβαιότητας. Ευχαριστώ δεν θα πάρω!

Ε
ίµαστε η πρώτη γενιά -σε αντίθεση
µε τις προηγούµενες- που καλούµα-
στε να δώσουµε µάχη στο σήµερα όχι
για να διεκδικήσουµε επιπλέον, όχι
για να υπερασπιστούµε το µέλλον των παι-
διών µας αλλά για να εξασφαλίσουµε τα αυ-
τονόητα, αυτά που έλαβαν οι προηγούµενες
γενιές αλλά σκοπεύουν να µας στερήσουν.
Αγωνιζόµαστε στο σήµερα για το σήµερα.
Ακόµη και αν το ζήτηµα του ασφαλιστικού
θεωρείται µακρινό για τους νεολαίους, η
πραγµατικότητα αποδεικνύει το αντίθετο. Όλο
και περισσότεροι νέοι αναγκαζόµαστε να δου-
λέψουµε µε µισθούς πείνας, ευέλικτοι και
ευάλωτοι, όχι για ένα επιπλέον «χαρτζιλίκι»
αλλά για να ενισχύσουµε το οικογενειακό ει-
σόδηµα. Οι part-time δουλειές έχουν γίνει το
κυρίαρχο µοντέλο απασχόλησης των νέων
ενώ οι εντατικοποιηµένοι ρυθµοί σπουδών
καθιστούν την ηµιαπασχόληση σχεδόν µονα-
δική επιλογή για τους εργαζόµενους φοιτητές.
Είναι εντυπωσιακό όχι µόνο το κατά πόσο
µέσα στα χρόνια αυξάνεται το ποσοστό των
φοιτητών που αναγκάζεται να εργαστεί αλλά
και το που εργάζεται. ∆ουλειές που δεν απαι-
τούν ειδίκευση (σερβιτόροι, τηλεφωνητές,
promotion) µε τους µισθούς σχεδόν πάντα
να είναι πενιχροί και τις συνθήκες εργασίας
απάνθρωπες. Οι µέρες και οι ώρες της δου-
λειάς δεν είναι εξαρχής καθορισµένες αλλά
ακόµη και αν έχουν συζητηθεί εκ των προτέ-
ρων σπάνια τηρούνται -κλασσικό παράδειγµα
“4ωρης” εργασίας είναι να ξεκινας 8 και να τε-
λειώνεις 2! Το καθεστώς τροµοκρατίας καθώς
και τα υβριστικά ή σεξιστικά σχόλια είναι κα-
θηµερινότητα. Όσο για ένσηµα και ασφάλιση
στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώ-
σεων ούτε λόγος! Με λίγα λογια δουλεία
µαύρη και ελαστική, ακριβώς όπως βολεύει καµε στους δρόµους ενωµένοι και δείξαµε
το σύστηµα και τον εκάστοτε εργοδότη.Το πα- τον τρόπο για να νικήσουµε. Όταν σπάσαµε
ράδοξο είναι ότι όλα τα παραπάνω θεωρούν- στο δρόµο λογικές ανταγωνισµού µε τις προ-
ται ως ο “φυσικός” τρόπος εισόδου των νέων ηγούµενες γενιές και αποδείξαµε ότι οι εργα-
στην αγορά εργασίας. ∆εχόµαστε την παρα- ζόµενοι ανεξαρτήτως ηλικίας έχουν τα ίδια
πάνω κατάσταση ή µάλλον αναγκαζόµαστε συµφέροντα, τις ίδιες ανάγκες. Ήταν τότε που
να την υποστούµε ελπίζοντας ότι τα πράγµατα στείλαµε το µύνηµα στη κυβέρνηση ότι οι αν-
θα αλλάξουν µετά το πτυχίο. τιεργατικές µεταρρυθµίσεις δεν πρόκειται να
Το πτυχίο όµως (ακόµη και αν συνοδεύεται περάσουν.
και από αρκετά µεταπτυχιακά) δεν λύνει το Όλες αυτές οι εµπειρίες µας δείχνουν ότι και
πρόβληµα. Ακόµη και αν µπορέσεις να ξεπε- την επίθεση αυτή από την πλευρά της κυ-
ράσεις το σκόπελο της ανεργίας, πράγµα δύ- βέρνησης µπορούµε και πρέπει να την αντι-
σκολο, κανείς δεν εγγυάται ότι η δουλειά που κρούσουµε. Ο αγώνας για πραγµατική δηµό-
θα βρείς θα συµβαδίζει µε το γνωστικό σου σια και κοινωνική ασφάλιση είναι αγώνας
αντικείµενο. Ειδικά όταν έχεις ένα πτυχίο που πρωτίστως για εµάς τους νέους και νέες
δεν σου κατοχυρώνει επαγγελµατικά δικαώ- εργαζόµενους/ες, και δεν σκοπεύουµε να
µατα. Οπότε ξανά η ίδια κατάσταση µόνο που µείνουµε αµέτοχοι. Σκοπεύουµε να γίνουµε
αντί για µερική απασχόληση θα έχεις ένα πρωταγωνιστές!
“υπερπλήρες” ωράριο (περίπου 10-12 ώρες Βαγγέλης Χατζόγλου, ΑΝΑ∆ΡΑΣΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
την ηµέρα) και τον “παχυλό” µισθό των
Τερέζα Κεφαλογιάννη, ΑΝΑ∆ΡΑΣΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ
700ευρω... Για ασφάλιση αρχίζουµε να το συ-
ζητάµε αλλά νεός είσαι..Έχεις καιρό µπροστά
σου...
Έτσι σιγά-σιγά φτάνεις στην ηλικία των 70
για να πάρεις σύνταξη και να… “ευχαριστη-
θείς” την ζωή σου ενώ έχεις αρχίσει να δου-
λεύεις από τα 20. Ακούγεται αστείο? Μάλλον
τραγικό θα λέγαµε. Αυτό είναι το µέλλον που
ετοιµάζουν για µας. Αλλά κοµµένη η πλάκα...
Ξέρουµε πως να τους χαλάµε τα σχέδια. Το
ζήσαµε πέρσυ µε το πανεκπαιδευτικό κίνηµα
ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Το είδαµε να συµβαίνει στη Γαλλία ενάντια
στις µεταρρυθµίσεις του Σαρκοζί. Το βλέ-
πουµε να έρχεται τώρα µε το Ασφαλιστικό.
Μια πρώτη ιδέα πήραµε στις 12 ∆εκέµβρη,
ηµέρα της γενικής απεργίας. Όταν χιλιάδες
εργαζοµένων-ανέργων-φοιτητών κατέβη-

# 12 Εξευωνύµων
 ΛΙΒΥΗ
όταν
η ιστορία
µιας χώρας
ταυτίζεται
µε αυτήν
ενός
προσώπου
θέση στην εξουσία. Θέση που µε καθόλου
∆ύο βήµατα από την Κρήτη, ένα όνειρο που έσβησε πριν αρχίσει, η Λιβύη. Μια χώρα, πλού- κόπο κατέκτησε. Για τους υπόλοιπους δώ-
σια σε φυσικούς πόρους, µε πολλές οµορφιές. Πολλοί είναι οι παράγoντες που την καθι- δεκα που συµµετείχαν στο λαµπρό πραξικό-
στούν δυνητικά πλούσια, αλλά κυριότερος παράγοντας είναι ο επονοµαζόµενος «µαύρος χρυ- πηµα, αγνοείται η τύχη τους. Μόνο ο Καντάφι
σός» που υπάρχει σε ένα πολύ µεγάλο µέρος της και θεωρείται δώρο για την Λιβύη, αλλά έµεινε να βασανίζει όποιον αντιστέκεται στην
κατάρα για τους πολίτες της, αφού όπως έχει αποδειχθεί από την ιστορία ο λαός της Λιβύης άσκηση της εξουσίας του.
όχι µόνο δεν έχει ευνοηθεί αλλά ουκ ολίγες φορές δεινοπάθησε και συνεχίζει να δεινοπα- Αυτό που επιχείρησε να κάνει ο Καντάφι
θεί εξ’ αιτίας αυτού. ήταν να δηµιουργήσει ένα νέο έθνος βάφον-
τας το εθνικό σύµβολο, την πρώην τρίχρωµη
σηµαία, πράσινη και αλλάζοντας τον όνοµα

Η
χρυσή άµµος που τυλίγει τη Λιβύη
και την οδηγεί µέχρι την καρδιά της
Σαχάρας σε συνδυασµό µε τις εντυ-
πωσιακές και τεράστιες παραλίες
που εκτείνονται κατα µήκος της Μεσογείου
δίνουν τη δυνατότητα συνύπαρξης διαφόρων
πολιτισµών µέσα στην ίδια την Λιβύη. Πολιτι-
σµών που έχουν επιρροές και από τα «ξένα
χέρια» στα όποια βρέθηκε κατά καιρούς.
Μετά τον Α΄ παγκόσµιο πόλεµο εισέβαλε
στην χώρα η Ιταλία, όπου για είκοσι χρόνια -
παρόλο που ο Λιβικός λαός ασκούσε αντί-
σταση- οι Ιταλοί ιµπεριαλιστές καταπατούσαν
µε τανκς και ρήµαζαν τη Λιβύη ανελέητα σε
ολόκληρη την έκτασή της. Το τέλος του Β΄
παγκοσµίου πολέµου βρίσκει τη Λιβύη χωρι-
σµένη από τις µεγάλες δυνάµεις, σαν πίτα, σε
τρείς πολιτείες: Την πολιτεία της Τρίπολης, που
κυριαρχούσε η Ιταλία, του Φεζάν (στην Νότια
Λιβύη) όπου κυριαρχούσε η Γαλλία και την
πολιτεία της Κηρηναϊκής (Βεγγάζη) που δό-
θηκε στην Αγγλία. Έπειτα από πολλούς αγώνες
οι πολίτες της Λιβύης καταφέρνουν να θέ-
σουν στα Ηνωµένα Έθνη ζήτηµα για ανεξάρ-
τητο Λιβυκό κράτος, όπου συζητείται και µετά
από δηµοψήφισµα των ηνωµένων έθνων η
Λιβύη αποκτά την ανεξαρτησία της µε το πο-
λίτευµα της βασιλείας. Ένας σηµαντικός πε-
ριορισµός που δόθηκε τότε ήταν ότι η άσκηση
της βάσιλείας θα µπορούσε να ειναι µόνο στην
πολιτεία της Μπάρκας. Αργότερα και µετά από
αγώνες του λαού της Λιβύης, ενώθηκε η δια-
σπασµένη σε πολιτείες χώρα, σε µία ενωµένη
και ανεξάρτητη Λιβύη, ανακηρύσσοντας το
ηνωµένο βασίλειο της Λιβύης.
Πρώτη Σεπτέµβρη του 1969, ο λιβυκός
στρατός ηγούµενος από τον - ο Θεός να τον
κάνει - λοχαγό Μουαµάρ αλ Καντάφι πραγµα-
τοποιεί στρατιωτικό πραξικόπηµα, ρίχνει το
καθεστώς της βασιλείας από την Λιβύη και
ορίζει τον εαυτό του µε το «έτσι θέλω» ηγέτη
της Λιβύης. Ο λαός της Λιβύης στο πρόσωπο
του νέου ηγέτη βλέπει έναν απελευθερωτή
που θα καταφέρει επιτέλους να προσφέρει
στους Λίβυους πολίτες την ζωή που τους αξί-
ζει. Μια αξιοπρεπή και ελεύθερη ζωή και µια
σωστή αξιοποίηση των λιβυκών πετρελαίων.
Αντί αυτού, ο λιβυκός λαός έρχεται να αντιµε-
τωπίσει έναν από τους µεγαλύτερους δικτά-
τορες της ανθρωπότητας.
Ο Β. Ραφαηλίδης χαρακτηρίζει πολύ ορθά
τον Καντάφι ως τον µεγαλύτερο ράφτη ιδεών
που εµφανίστηκε µέχρι σήµερα στην ανθρώ-
πινη ιστορία, αφού παίρνει από το Κοράνι, το
ιερό βιβλίο του Ισλαµισµού, ότι του αρέσει,
παίρνει από το Κοµουνιστικό Μανιφέστο ό, τι
τον βολεύει, παίρνει από τον καπιταλισµό ό, τι
θέλει, προσθέτει σε αυτά µια γερή δόση αυ-
ταρχισµού και γράφει το Πράσινο Βιβλίο. Ένα
βιβλίο που κάθε λίβυος πολίτης πρέπει να
αποστηθίζει, να µην ασκεί κριτική πάνω του
και να το ακολουθεί σε κάθε του πολιτική και
µη πράξη. Πέρα από ράφτη ιδεών θα µπο-
ρούσαµε επίσης να χαρακτηρίσουµε τον Καν-
τάφι ως ένα πιόνι των Αµερικανικών δυνά-
µεων που κάνει τα πάντα για να µην χάσει την
της Λιβύης σε (βαθιά αναπνοή) αλ Τζαµαχιρί-
για αλ Αραµπίγια αλ Λιµπίγια ας Σαµπίγια αλ
Ιστιρακίγια που στα ελληνικά θα λέγαµε Σο-
σιαλιστική Λαϊκή Λιβική Αραβική χώρα των
µαζών. Ο µεγάλος δικτάτορας της σοσιαλιστι-
κής λαϊκής λιβικής αραβικής µεγάλης δηµο-
κρατίας, δεν δίσταζε να τα βάλει ακόµα και µε
τους φοιτητές, το µέλλον της Λιβύης. Όταν οι
φοιτητές βγήκαν στους δρόµους να φωνά-
ξουν και να διαδηλώσουν κατά της κατάργη-
σης του συντάγµατος και ύπερ των δικαιωµά-
των τους στην παιδεία, η απάντηση δόθηκε µε
πλαστικές σφαίρες εναντίον των φοιτητών.
Αυτό όµως µπορεί να θεωρηθέι πταίσµα. Τα
τέρµατα ποδοσφαίρου σε προάαυλια των σχο-
λείων ήταν τελικά τέρµατα των ζωών πολλών
φοιτητών, αφού στα δοκάρια τους στήθηκαν
κρεµάλες και δεν δίσταζε µπροστά σε µικρά
παιδιά να απαγχονίσει αρκετούς από τους φοι-
τητές που παραβρέθηκαν στην διαδήλωση.
Σηµειωτέον, οι πολίτες της Λιβύης είχαν να
δουν κρεµάλα από το 1911, τότε που λεηλα-
τούσαν την Λιβύη οι Ιταλοί.
Το πρόσωπο που έχει διαµορφώσει προς
τα έξω η Λιβύη είναι ο Καντάφι. Όταν ακούµε
Λιβύη αυτόµατα και καµία φορά άθελά µας,
µας έρχεται στο µυαλό το όνοµα του Καντάφι
πράγµα το οποίο είναι τεράστιο σφάλµα αφού
µια χώρα δεν είναι µόνο ένας άνθρωπος και
σίγουρα η Λιβύη δεν είναι µόνο ο Καντάφι. Η
Λιβύη είναι ο λαός της και είναι για τον λαό της.
Ναϊρούζ, 2πρ Μαθηµατικού
www.2pr.daras.gr

Εξευωνύµων 13 #
 HBarbie
ΑctionΜan
Και αυτό γιατί; Γιατί πολύ απλά µιλάµε για τα πιο in παιχνίδια για τις
παιδικές ηλικίες, οπότε πρέπει και αυτά µε την σειρά τους να εισάγουν
τα παιδικά και χωρίς άµυνες, εκ των πραγµάτων µυαλά, των µικρών
παιδιών στη mainstream και lifestyle αντίληψη της πραγµατικότη-
τας. Εξάλλου τι πιο χρήσιµο και δηµιουργικό, για ένα µικρό παιδί,
από µια κούκλα που µπορείς να τη χτενίσεις, να την ντύσεις, να την
πας βόλτα µε το µαγικό ροζ κιτς και µπανάλ της αυτοκίνητο, να τη
δεις να κάνει ιππασία στο ροζ άλογό της που είναι στον κήπο του ροζ
σπιτιού της µε τις ροζ κουρτίνες και τα ροζ πορτοπαράθυρα κοκ.
Τ
ο ζήτηµα εν πρώτης είναι η σηµειολογία που έχουν και το σύ-
στηµα αξιών που έρχονται να αναπαράξουν τα παιδικά παιχνί-
δια, τα οποία στην πλειονότητά τους παρουσιάζουν µεγάλη
οµοιοµορφία ως προς τα χαρακτηριστικά τους. Πρώτον χωρί-
ζονται σε παιχνίδια για αγοράκια και κοριτσάκια. Αγοράκια δυνατά και
µαχητικά που συναναστρέφονται µε τον πολεµοχαρή και brutal, κα-
λογυµνασµένο κούκλο Action man και κοριτσάκια πάντα καλοχτενι-
σµένα ροζ ντυµένα που πίνουν καφέ µε την αγαπηµένη τους κούκλα,
χαζεύουν την αφίσα του Σάκη Ρουβά στον τοίχο και τραγουδώντας κα-
ραόκε σκέφτονται το επόµενο fame story. Αλλά όντως αυτοί είναι οι
όροι µε τους οποίους επιθυµεί αυτή η κοινωνία να µεγαλώσει τα παι-
διά της; Αγοράκια και κοριτσάκια µε διαφορετικό τρόπο σκέψης και
στόχους ζωής σύµφωνα µε το γεννητικό τους σύστηµα; Προσωπικό-
τητες διαµορφωµένες µε βάση τη µυική µάζα; Άνθρωποι χωρίς κα-
νέναν προβληµατισµό για το είναι, αλλά µόνο για το φαίνεσθε;
∆εύτερο χαρακτηριστικό εκατοντάδων δηµιουργηµάτων της παι-
χνιδοβιοµηχανίας. Είναι όλα όµορφα και καλογυµνασµένα. Ακόµα
και τα τέρατα στα καρτούν πλέον εκτός από υπερφυσικές δυνάµεις
έχουν φέτες κοιλιακούς και φουσκωµένους τετρακεφάλους! Αλλά
να µου πεις θα έπαιρνε κανείς τη Barbie στο παιδί του αν ήταν χοντρή
µε σπυράκια και άφθονη κυτταρίτιδα; Ή µήπως ο Action man θα ήταν
τόσο αγαπητός µε ένα διακριτικό µπυροκοίλι που κάθε τριαντάρης δι-
καιούται να έχει; Η απάντηση και στις δυο ερωτήσεις είναι κατηγο-
ρηµατικά όχι, και αυτό γιατί τα παιχνίδια ως φορέας διαπαιδαγώγησης
-που από την πραγµατικότητα προκύπτει ότι είναι- πρέπει να αναπα-
ράξουν αυτό που η κοινωνία θεωρεί σωστό για πρότυπο. Και πιο εί-
ναι αυτό το πρότυπο; Μα φυσικά το µιντιακό πρότυπο του αλαβάστρι-
νου κορµιού, του πεντακάθαρου δέρµατος και της απολλώνιας
οµορφιάς. ∆ηλαδή άνθρωποι που δεν ασχολούνται µε τίποτα άλλο
παρά µόνο µε την εµφάνισή τους. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανε-
νός δεν του χρειάζεται να είναι πανέµορφος για να πάει µπροστά. Ανα-
λογίζεται κανείς µε πόσα κόµπλεξ µπορούµε να φορτώσουµε ένα
παιδί το οποίο όντας απλά φυσιολογικό και απλά παιδί ξεφεύγει από
το πρότυπο της στυλιζαρισµένης και κακόγουστης σύγχρονης οµορ-
φιάς, ενώ η πλειονότητα των συµµαθητών και συµµαθητριών του
έχουν προσαρµοστεί απόλυτα σε αυτό ή τουλάχιστον το πλησιάζουν;
# 14 Εξευωνύµων
έκανε πλαστική
παίρνει
Και ακάθεκτος συνεχίζω λέγοντας ότι όλα τα παιχνίδια είναι τρο-
µακτικά υπερκαταναλωτικά. ∆ύσκολα µπορώ να θυµηθώ ένα ανήµ-
πορο ήρωα χωρίς το super αµάξι του, και το πλήρες εξοπλισµένο
οπλοστάσιό του, το οποίο παρεµπιπτόντως θα βρίσκεται ή στο υπόγειο
της έπαυλής του, είτε κρυµµένο κάτω από κάποιο βουνό. Έχει συ-
ναντήσει ποτέ κανείς µια έκδοση Barbie δίπλα από την Barbie little
princess που να είναι η ρακένδυτη Barbie των φαναριών; Όχι βέβαια,
και αυτό σίγουρα δε συµβαίνει επειδή η Barbie δε συµπάσχει µε την
κοινωνική παθογένεια, αλλά γιατί απλά για κάποιους οι απόκληροι του
αναπτυγµένου κόσµου δεν υπάρχουν. Υπάρχει µόνο το προϊόν και η
κατανάλωση. Ο υπερκαταναλωτισµός λοιπόν δεν είναι κάτι έµφυτο
στον άνθρωπο οπότε οι υπέροχες εταιρείες των παιχνιδιών φροντίζουν
µε πολύ διακριτικό τρόπο να τον εισάγουν καλά µέσα στον εγκέφαλο
των µικρών παιδιών προσθέτοντας ένα ακόµη λιθαράκι στο απαίσιο
οικοδόµηµα της στρεβλής πραγµατικότητας που η πλειονότητα των µι-
κρών παιδιών έχουν στο µυαλό τους. Τα παιδιά θα θέλουν πολλά
παιχνίδια, οι έφηβοι πολλά ρούχα και ως ενήλικες πολλά λεφτά και
καλό αµάξι...
Τι άλλο κακό έχουν τα παιχνίδια; Α... ναι. Το βρήκα. Αναπαράγουν
εξόφθαλµα µία άκρως ρατσιστική αντίληψη και συναισθήµατα απύθ-
µενου µίσους όπως και οίκτου. Τι θέλω να πω. Για να γίνω κατανοη-
τός θα χρησιµοποιήσω και πάλι το παράδειγµα του Action man. Από
όσο θυµάµαι λοιπόν ο µικρός αυτός κύριος που έχει βγει από την µι-
κρή οθόνη συνοδεύεται από µία δακρύβρεχτη ιστορία που τον θέλει
ορφανό από µικρή ηλικία και απόλυτα κακοµοίρη µέχρι τη µαγική
στιγµή που βρισκόµενος σε τρικυµία εν κρανίω αποφασίζει να γίνει
super ήρωας και να εκδικηθεί το θάνατο των γονιών του (µίσος) και
άκου να δεις να σκοτώσει τον κακό και να σώσει τον πλανήτη. Ε...µην
τρελαθούµε κιόλας που θα σώσεις τον πλανήτη και όλα αυτά για ένα
παιδικό τραύµα. Αν είναι έτσι να σκοτώσουµε το σκύλο του Μπους
µπας και βουλώσει την τρύπα του όζοντος για να µας εκδικηθεί για το
κακό που του κάνουµε ...
Και µιας και αναφέρθηκα σε ζήτηµα ρατσισµού. Γιατί άραγε τα παι-
χνίδια να έχουν καθαρά φυλετική απεύθυνση; Γιατί ένα αγοράκι που
ακόµα προφανώς δεν έχει διαµορφώσει την σεξουαλικότητά του,
ούτε καν έχει ανακαλύψει το σώµα του, να είναι µία υποψήφια αδερφή
αν έχει τη περιέργεια να αγγίξει απλά µία κούκλα και ένα κοριτσάκι να
είναι αγοροκόριτσο, κατά τα κοινώς λεγόµενα, επειδή άγγιξε ένα αυ-
τοκινητάκι και έπαιξε λίγο µαζί του;
Αλλά η αναπαραγωγή ρατσιστικών αντιλήψεων µέσω των παιχνι-
διών δε σταµατάει εδώ. Ο κακός είναι πάντα άσχηµος. Ο καλός είναι
πάντα όµορφος. Αν ο κακός είναι κοντός θα είναι κοντός και άσχηµος.
Ενώ ο καλός θα είναι ψηλός και όµορφος. Αν ο κακός, κοντός και
άσχηµος είναι πολύ κακός θα έχει και παραµορφωµένο πρόσωπο και
θα µιλάει περίεργα. Και όλα αυτά σε σύγκριση µε την οµορφιά και την
ευφράδεια του καλού ήρωα. Μήπως όµως ο κοντός, ο άσχηµος που
µιλάει περίεργα αποτυπώνεται στο µυαλό του µικρού παιδιού ως µία
προβληµατική προσωπικότητα οπουδήποτε και αν τον συναντήσει
στην καθηµερινότητά του;
και ο
πρωτεΐνες...
Το πιο βαρετό όµως νοµίζω ότι είναι ο τρόπος που τα παιχνίδια
ερωτεύονται όταν τα κάνουµε πρωταγωνιστές στη µικρή οθόνη και
αυτό προκύπτει ως ένας εξαιρετικά επικίνδυνος τρόπος να δια-
στρεβλώσεις οποιαδήποτε σωστή αντίληψη για τις διαπροσωπικές
σχέσεις. ∆ηλαδή, ο αγαπηµένος µας ήρωας, αφού µε κάποιο προ-
ϊόν από το telemarketing έσφιξε τους υπερδιεσταλµένους του
µύες, ντύθηκε πανάκριβα και βγήκε για σεργιάνι. Εκεί λοιπόν που
περπατάει καµαρωτός βλέπει µια πανέµορφη και φανταστική, ανο-
ρεξική κατά πάσα πιθανότητα γυναικάρα, και χαζεύει τα µάτια της
πίσω από τα ανοιχτόχρωµα trendy γυαλιά ηλίου της. ∆εν ξέρει πώς
να την προσεγγίσει -και κείνη τη στιγµή ο σεναριογράφος βρίσκει τη
λύση. Κάποιος θα πάει να τη βιάσει ή να την κλέψει. Τότε ο καλός µας
ήρωας θα παρέµβει, θα σαπίσει στο ξύλο τον κακό της υπόθεσης, θα
τον βάλει να πει συγγνώµη και µετά θα τον παραδώσει στις αρχές
όπως επιβάλλει η έννοµη τάξη. Η συνέχεια γνωστή, οι δυο καλοί µας
φίλοι ερωτεύονται για µια ζωή. Αλλά αυτή είναι η πραγµατικότητα;
Ότι δηλαδή ο γεροδεµένος άντρας θα σώσει την ανυπεράσπιστη γυ-
ναίκα και θα ερωτευθούν και όλα τα προβλήµατα σταµατούν εκεί;
Το σίγουρο είναι ότι τα παιχνίδια διαπαιδαγωγούν και µε τρόπο
επικίνδυνο ορισµένες φορές καθώς ένα µικρό παιδί µπορεί για
ώρες να ζει και να κάνει παρέα µε αυτά. Γιατί να δίνουµε στα παι-
διά την ευκαιρία να γεµίζουν το µυαλό τους µε εικόνες βίας και πο-
λέµου, ή µε αντιλήψεις του στυλ ότι το µόνο σηµαντικό είναι τα κα-
λοχτενισµένα µαλλιά και το ακριβό ντύσιµο; Ας τους δώσουµε άλλα
ερεθίσµατα που να ξεφεύγουν από την ηλίθια µιντιόσφαιρα και να
τα κάνουν να σκέφτονται πως ένας άλλος κόσµος είναι εφικτός και
πως δεν θα τον αλλάξει ο Action man αλλά εµείς ο ίδιοι. Πού πήγε
ο Πινόκιο µε τα αθώα ψέµατά του... και τα άλλα παραµύθια που επέ-
τρεπαν στο παιδικό µυαλό να είναι ελεύθερο να φαντάζεται και να δη-
µιουργεί;
Υ.Γ. Επειδή η αναφορά µου στους ήρωες Action man
και Barbie ήταν εκτενέστατη να ξεκαθαρίσω πως δεν
έχω τίποτα προσωπικό µαζί τους αλλά είµαι εντε-
λώς αντίθετος µε τις αντιλήψεις που αναπαρά-
γουν. Θα µπορούσα να µιλήσω και για το Su-
per man- τον ήρωα που δεν έµαθε ποτέ ότι
τα εσώρουχα µπαίνουν κάτω από το παν-
τελόνι και ότι η κόκκινη µπέρτα κάθε άλλο
παρά κολακευτική είναι...
Αυτά. Άντε και καλό µας ταξίδι στον κό-
σµο της φαντασίας...

Θανάσης Ζαχαριάδης
∆ίκτυο Φαρµακευτικής

Εξευωνύµων 15 #
 Μια πόλη, µια χώρα
δική µας…
O δηµόσιος χώρος µιας σύγχρονης µεγαλούπολης σαν την Αθήνα µε την καταλυτική κα-
τεργασία της εικόνας του από τα Μ.Μ.Ε έχει µετατραπεί σε σκηνικό φόβου. Πουθενά κα-
νείς δε νοιώθει ασφαλής καθώς έχει να µάθει να βλέπει παντού κινδύνους- τα αυτοκίνη-
τα και την επιθετική οδήγηση πολλών, οι κλέφτες καραδοκούν, οι διαδηλωτές τον εµποδί-
ζουν και τον τροµοκρατούν όποτε γίνονται πιο µαχητικοί. Και οι ξένοι βέβαια, αυτοί οι «άλ-
λοι» που δεν ξέρεις τι παρανοµία έχουν κάθε φορά στον νου τους, τον κάνουν να αισθά-
νεται διαρκώς στο στόχαστρο. Ο δηµόσιος χώρος µοιάζει να έχει «αλωθεί» απόλυτα από
τη ζοφερή εικόνα του. Όµως πάνω σε ποια πραγµατικότητα παρασιτούν αυτές οι εικόνες;
Και τι είδους χρήση του δηµόσιου χώρου επιχειρούν να αποτρέψουν κάποιοι;

Ί
σως έχουµε µάθει να πιστεύουµε πως η
καταστολή στην πόλη είναι σχεδόν ανα-
πόσπαστο κοµµάτι της ίδιας της εκρηκτι-
κής ανοµίας που συνοδεύει την σύγχρονη
ζωή. Οι εικόνες της τηλεόρασης µε τον υπο-
τιθέµενο ρεαλισµό τους, πείθουν πως η πόλη
στεγάζει κάθε λογής ανεξέλεγκτα στοιχεία. Η
µεταφορά αυτής της «ζούγκλας», αυτής της
απειλητικής αταξίας, κάθε µέρα πρέπει να
εµπεδώνεται και να εικονογραφείται.
Όµως η καταστολή ποτέ δεν είχε, αλλά ούτε
και τώρα έχει χαρακτήρα θεραπευτικό ή προ-
ληπτικό. ∆εν αποτελεί µια επιχείρηση από-
κτησης του ελέγχου της πόλης, µιας πόλης
που παρουσιάζεται να έχει ξεπέσει εξαιτίας
της αλόγιστης ανάπτυξής της και της πολυ-
µορφίας των κατοίκων της. Η καταστολή συ-
νεργεί µε τις δυνάµεις που πλάθουν την πόλη
και το δηµόσιο χώρο της στην προοπτική της
διαµόρφωσης µιας κοινωνικής εµπειρίας
συµβατής µε µια κοινωνία σκληρών διακρί-
σεων και συγκροτηµένης ιεραρχικής δοµής.
∆εν είναι ο δηµόσιος χώρος σκηνικό τρόµου
εξαιτίας της ανεξέλεγκτης ζωής, µετατρέπεται
σε σκηνικό τρόµου µε την επιβολή της κατα-
στολής. Μιας καταστολής που διαχωρίζει, που
επιτηρεί, που καταδιώκει.
Έτσι, ουσιαστικά η καταστολή πετυχαίνει
να αλλάζουν ραγδαία τα χαρακτηριστικά της
δηµόσιας ζωής, της πλατείας, του δρόµου,
της αγοράς, του πάρκου, του καφενείου. ∆εν
είναι µόνο οι κάµερες που επιτηρούν, ούτε
µόνο οι κάθε είδους αρµόδιοι (αστυνόµοι,
ιδιωτικοί και δηµόσιοι αστυνόµοι, ειδικοί
φρουροί) που φροντίζουν να τηρούνται αυ-
στηρά οι οδηγίες χρήσης του δηµόσιου χώ-
ρου. Είναι που νέα τείχη ξεχωρίζουν ολό-
κληρες επικράτειες που κάποτε ανήκαν στη
δηµόσια χρήση, καθορίζοντας ποιοι µπορούν
να διαβαίνουν τις πύλες τους και ποιοι όχι. Οι
«προνοµιούχοι» κλείνονται στα συγκροτήµατα
κατοικίας µε τον ψηλό περίβολο. Οι έµποροι
φτιάχνουν χώρους που µετατρέπουν την
αγορά σε ελεγχόµενο και αστραφτερό οχυρό.
Τα πολυκαταστήµατα και τα εµπορικά κέντρα
κλείνουν το δηµόσιο χαρακτήρα της αγοράς
στα όρια µιας ιδιωτικής επικράτειας. Οι εται-
ρείες που αναλαµβάνουν τοµείς µέχρι τώρα
δηµόσιους (µέσα µεταφοράς, σταθµοί, δρόµοι,
πάρκα κ.λπ.) ορίζουν χώρους επιτηρούµε-
νης πρόσβασης, τους οποίους ελέγχουν µε
µοναδικό γνώµονα τη διαφύλαξη των κερ-
δών τους.
Τελικά, φορείς της καταστολής δεν είναι
µόνο οι ένστολοι φρουροί µιας «τάξης» των
διακρίσεων. Η καταστολή υλοποιείται µέσα
από τη ριζική µεταµόρφωση του χώρου της
πόλης που επιφέρει η ιδιωτικοποίηση. Η κα-
ταστολή υλοποιείται µέσα από την παραγωγή
ενός δηµόσιου χώρου φτιαγµένου στα µέτρα
της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όπου όλα προ-
σκοµίζουν κέρδος σε εκείνους που επεν-
δύουν. Και το κράτος, βέβαια, ακόµα συνεχί-
ζει να συνεισφέρει (κάνοντας χρήση των
χρηµάτων εκείνων που φορολογούνται), πλη-
ρώνοντας για την ασύµφορη επενδυτικά υπο-
δοµή κοινόχρηστων χώρων. Γεννιέται, έτσι
ένας «πλασµατικός χώρος», χώρος φαινοµε-
νικά δηµόσιας χρήσης αλλά ουσιαστικά ιδιω-
τικός. Εξαρτηµένος απόλυτα από την λογική
του κέρδους.
Υπάρχει άραγε σήµερα τρόπος απόκτησης
του δηµόσιου χώρου της πόλης µακριά από
την φαντασµαγορία και τον τρόµο, µπροστά
στην εικόνα µιας πόλης-τέρατος; Ίσως ναι, αν
αναζητήσουµε µια νέα δηµόσια ζωή που
φτιάχνει και επιδιώκει τόπους συνάντησης. Οι
µετανάστες, επειδή είναι συχνά φορείς ζων-
τανών ακόµα παραδόσεων συλλογικής ζωής,
παρέχουν πολύ συχνά δείγµατα επανοικειο-
ποίησης ακόµα και ιδιαίτερα αφιλόξενων δη-
µόσιων χώρων. Οι νέοι, όταν δεν τυλίγονται το
αστραφτερό περιτύλιγµα που τους προσφέρει
η εποχή (κινηµατογράφου, internet, καφέ),
µετατρέπουν µε την πολυµορφία της επινοη-
τικότητάς τους τις πλατείες, τους δρόµους σε
χώρους δηµόσιας ζωής, σε χώρους ζωντά-
νιας.
Το θέµα δεν είναι να οικοδοµήσει κάθε
οµάδα το στέκι της, ούτε βέβαια να φαντα-
σιώσει την ιδιαιτερότητά της στο λογότυπο
ενός οποιουδήποτε χώρου καταναλώνοντάς
τον. Το θέµα δεν είναι να αναγνωριστούν στην
αυτοτέλειά τους οχυρά ατοµικών ή οµαδικών
ταυτοτήτων. Το θέµα είναι να διευρυνθούν οι
τόποι και οι εµπειρίες της συνάντησης, τόποι
δηµόσιοι µε µια έννοια ολότελα διαφορετική.
Τόποι, ενός νέου πολιτισµού κατοίκησης όπου
επαναδιεκδικεί εκείνο το ξεχασµένο «δι-
καίωµα στην πόλη», εκείνο το ξεχασµένο «δι-
καίωµα στην ξεγνοιασιά». Και όπως λέει και
ένας σπουδαίος – για εµένα – άνθρωπος:
«Θέλω µια πόλη, µια χώρα που να περπατάµε
και να είναι δικιά µας…».
Άννα Παραγυιού
2πρ Μαθηµατικού
www.2pr.daras.gr

# 16 Εξευωνύµων
Να γίνει το κτήµα Ζωγράφου
Για όσους και όσες µένουν ή κινούνται στου Ζωγράφου, σίγουρα θα έχουν προσέξει µια τεράστια δεντρόφυτη έκταση που
περιτοιχίζεται µε ψηλά κάγκελα. Σίγουρα πολλοί θα το έχουν προσέξει, ελάχιστοι όµως θα έχουν δει τι κρύβεται από πί-
σω, καθώς ο δήµαρχος Κος Καζάκος και τα συγκεκριµένα συµφέροντα που εξυπηρετεί δεν θέλουν την έκταση αυτή ανοι-
κτή στους κατοίκους του Ζωγράφου αλλά την προορίζει για εµπορικό κέντρο…
ΚΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!
Η
Βίλα Ζωγράφου, όπως κυρίως ανα-
φέρεται, πρόκειται για µια καταπρά-
σινη έκταση 40 στρεµµάτων µε 3
διατηρητέα κτίρια και τον περιβάλ-
λοντα χώρο. Όπως προδίδει και το όνοµα, το
κτήµα αυτό άνηκε στην οικογένεια Ζωγρά-
φου, η οποία είχε δωρίσει κατά το παρελθόν
ένα τµήµα του στο δήµο. Παλιοί κάτοικοι του
Ζωγράφου αναφέρουν ότι όλο το κτήµα παλιά
ήταν πευκόφυτο αλλά κυριολεκτικά ότι εν µία
νυκτεί οι ιδιοκτήτες έκοψαν τα περισσότερα
πεύκα έτσι ώστε να πάρουν άδεια για οικο-
δόµηση. Επί Ολυµπιάδας δε είχε σχεδιαστεί
να κτιστούν 7(!) πολυκατοικίες αλλά τα σχέδια
τελικά έµειναν στα χαρτιά…
Το θέµα όµως για καταστροφή του κτήµα-
τος και ανέγερσης και άλλου τσιµέντου στην
περιοχή επανήλθε πολύ πρόσφατα. Θα ήταν
σκάνδαλο άλλωστε για κάθε κεφαλαιούχο να
µένει “αναξιοποίητη” µια τέτοια έκταση. Θα
µπορούσαν να γίνουν επενδύσεις που φέ-
ρουν επιπλέον κέρδη… Και αυτό ετοιµάζουν.
Ο δήµος συµφώνησε στο να κτιστεί στην πε-
ριοχή ένα εµπορικό κέντρο 15.000 τ.µ. και
µάλιστα πήρε δάνειο 19,5 εκατοµµυρίων
ευρώ (!)- το οποίο φυσικά θα ξεπληρωθεί µε
σκληρή φορολογία στους κατοίκους της πε-
ριοχής- για να αγοράσει την ταράτσα(!!!) του
κέντρου αυτού, την οποία προορίζει για ανα-
ψυκτήριο…
Παρόλα αυτά οι κάτοικοι του Ζωγράφου
δεν έµειναν µε σταυρωµένα χέρια. Και πως
θα µπορούσαν άλλωστε να αφήσουν να θυ-
σιαστεί στο βωµό του κέρδους µια από τις λί-
γες πηγές πρασίνου σε ένα δήµο που είναι ο
πιο πυκνοκατοικηµένος στην Ευρώπη!!! Και
έτσι τον ∆εκέµβρη του 2006 µε αφορµή τα
σχέδια του δηµάρχου συστάθηκε µια Ανοικτή
Επιτροπή Κατοίκων µε σκοπό αρχικά τη συλ-
λογή υπογραφών ενάντια στην τσιµεντοποί-
ηση της Βίλας. Και πράγµατι µέσα σε 3 µήνες
µαζεύτηκαν πάνω από 3.000 υπογραφές!!!
Εξάλλου από την δεκαετία του ’80 υπήρχαν
κινήµατα πολιτών που διεκδικούσαν το
κτήµα, καθώς από τότε ήταν αναγκαία η πα-
ρουσία πρασίνου στην περιοχή. Κατά τη συλ-
λογή υπογραφών, όλο και περισσότερος κό-
σµος ευαισθητοποιούνταν γύρω από το θέµα
και όλο και περισσότερο µαζικοποιούταν η
ανοικτή επιτροπή.
Ακολούθησαν µια σειρά από κινητοποι-
ήσεις, εκδηλώσεις, ακτιβισµούς, µε πολύ ση-
µαντικό γεγονός την πορεία που έγινε κατά
µήκος του Ζωγράφου που αποτελούνταν από
700 κατοίκους (από τις µαζικότερες πορείες
που έχουν γίνει στην περιοχή). Η µαζικοποι-
ήση των συνελεύσεων και των κινητοποι-
ήσεων συνεχίστηκε ειδικά µετά από τις κατα-
στροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού και
κορυφώθηκε πέρσυ στις 24 Νοέµβρη, όπου
οι κάτοικοι εισέβαλαν στο κτήµα. Ήταν τότε
που ανακάλυψαν µια µικρή όαση πρασίνου,
πρωτόγνωρη για τα δεδοµένα του Ζωγρά-
φου. Ακολούθησε χορός, παιχνίδι, φαγητό,
πιοτό…µάζεµα χόρτων. Χαµόγελα παντού!
Ανεξίτηλη θα µείνει η αντίδραση ενός παπ-
πού, παλιού κάτοικου της περιοχής, ο οποίος
δάκρυσε γιατί δεν είχε δει ποτέ τι κρυβόταν
πίσω από αυτά τα τεράστια κάγκελα…
Οι κάτοικοι της περιοχής είναι αποφασι-
σµένοι να συνεχίσουν µέχρι το τέλος. Το γε-
γονός ότι τα συµβόλαια έχουν υπογραφεί και
ότι τα χρήµατα έχουν εκµισθωθεί δεν τους
πτοεί. Θα συνεχίσουν τον αγώνα ενάντια στην
αδηφάγο λαιµαργία του κέρδους! Θα υπερα-
σπιστούν µέχρι τελικής πτώσης το δικαιώ-
µατα τους για ένα περιβάλλον βιώσιµο, µε
πράσινο και καθαρό αέρα!Το περιβάλλον
πάνω από τα κέρδη! Να γίνει το κτήµα Ζω-
γράφου, κτήµα του λαού!!
Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε:
www.vilazografou.gr
Τερέζα Κεφαλογιάννη
ΑΝΑ∆ΡΑΣΗ Ιατρικής
Εξευωνύµων 17 #

Οι καλλιτέχνες όπως πάντα φάνηκαν διορατικοί. Ο Όργουελ µε το
βιβλίο του «1984», αλλά ακόµα και το Χόλιγουντ µε το «Truman Sh-
ow». (Μεγάλη φαντασία!) Πού να το φανταστούµε όµως ότι αυτή η
κατάσταση δε θα παρέµενε µόνο στη σφαίρα της επιστηµονικής φαν-
τασίας, αλλά θα έπαιρνε σάρκα και οστά. Και ότι αυτά δε συµβαί-
νουν µόνο στην Αµερική αλλά ακόµα και στην Ελλάδα!!! Οι εξου-
σιαστές θέλουν να µας προστατέψουν γιατί πάντα νοιάζονται για το
καλό του λαού. Και πάντα φυσικά ζητάνε τη γνώµη µας…:
Τ
ι θέλετε ελευθερία ή ασφάλεια; Μεγάλε Αδερφέ µας βάζεις µε-
γάλα διλλήµατα… Μα υπάρχουν παντού τροµοκράτες, δεν
τους βλέπεις; Αυτοί οι «και καλά» υπερασπιστές του λαού που
βγαίνουν στους δρόµους, παράσιτα είναι… εγκληµατίες…
Άµα είναι νοµιµόφρονες γιατί φοβούνται τις κάµερες και τις κρύβουν;
Όλοι τους είναι αντιεξουσιαστές (φτού κακά!), από την Greenpeace µέ-
χρι και τους χρήστες του ίντερνετ…
∆ίκιο έχεις Μεγάλε Αδερφέ! ΦΟΒΑΜΑΙ, ΟΙ ΚΑΜΕΡΕΣ ΘΑ ΜΑΣ ΣΩ-
ΣΟΥΝ!!!!!
Αυτός ο διάλογος λίγο πολύ αντικατοπτρίζει την πραγµατική τρο-

Ο ΟΡΓΟΥΕΛ
µοκρατία που ασκεί η κυβέρνηση στους πολίτες, οι οποίοι φαίνονται
µέσα από αµφιβόλου ποιότητας δηµοσκοπήσεις, στην πλειοψηφία
τους να ενστερνίζονται τις παραπάνω θέσεις. Η κυβέρνηση προσπα-
θεί αξιοποιώντας την καθηµερινή αγωνία κάθε ανθρώπου για τη
ζωή του ίδιου και της οικογένειάς του, να οικοδοµήσει ένα σύστηµα

µας τα ’χε πει...

ακραίου αυταρχισµού, καλλιεργώντας η ίδια µε τη βοήθεια των
Μ.Μ.Ε. που πάντα την υπηρετούν, ένα κλίµα τροµοκρατίας. Επικα-
λούµενη «καλό σκοπό», λύνει και δένει, διώχνοντας από τις καίριες
θέσεις αυτούς που την ενοχλούν και νοµιµοποιώντας τις απόψεις άλ-
λων που δίνουν το o.k. για τη νόµιµη πλέον λειτουργία των κα-
µερών.
Το θέµα είναι να αναρωτηθούµε τίνος η ασφάλεια βρί-
σκεται τελικά σε κίνδυνο και αν τελικά υπάρχει αγαθό
ασφαλείας που µπορεί να θεωρηθεί αυταξία. Πρέπει να
είµαστε πάντα κριτικοί απέναντι στο ρόλο που µπορούν
οι Ανεξάρτητες Αρχές να διαδραµατίσουν στην εποχή
του ολοκληρωτικού καπιταλισµού και να δώσουµε
και την δική µας µάχη για την υπεράσπιση της ανε-
ξαρτησίας και των θεµελιωδών δηµοκρατικών δι-
καιωµάτων µας.
Γερασιµίνα Τσιντή
Βιολογικό

Εθνικισµός: O εθνικισµός συνδέεται άµεσα µε τα εθνικά κράτη, ωστόσο τον συ-

ναντάµε σε όλη την ανθρώπινη ιστορία! Ουσιαστικά πρόκειται για
την απόλυτη και µε πάθος προσήλωση των ατόµων στο έθνος τους,
η οποία φτάνει ως την περιφρόνηση και την εχθρότητα ως προς τα

Μια Ορατή Απειλή άλλα έθνη.

Α
ν παρατηρήσουµε το θέµα ιστορικά,
ο εθνικισµός άλλοτε δρα παρασκη-
νιακά και άλλοτε χρησιµοποιείται
από τις επίσηµες κυβερνήσεις και
τις κυρίαρχες δυνάµεις για την εξυπηρέτηση
συγκεκριµένων σκοπών και συµφερόντων
π.χ. πόλεµοι, δηµιουργία νέων κρατών, εµ-
πόριο οπλών, έλεγχος περιοχών κ.τ.λ. Ανε-
ξάρτητα από τη µορφή και το στόχο κάθε
φορά, στηρίζεται στο φόβο των ανθρώπων
ότι κάθε τι νέο και διαφορετικό µπορεί να δια-
βρώσει αρά και να διαλύσει την κοινωνία.
Έτσι ο εθνικισµός καλλιεργεί τον ρατσισµό,
την ξενοφοβία, την κοινωνική καταπίεση και
οικονοµική εκµετάλλευση των µεταναστών
και των µειονοτήτων. Με φρασεολογία όπως
« µας παίρνουν τις δουλείες οι ξένοι» ή «αυ-
ξάνουν την εγκληµατικότητα» κ.τ.λ. προσπα-
θεί να στρέψει τους εργαζόµενους και κυ-
ρίως τους φτωχούς εναντίον των
µεταναστών.
Η εθνική συνείδηση, η ύπαρξη του έθνους-
κράτους καθώς και η ανωτερότητα της φυλής
στηρίζεται συνήθως στην ενιαία γλώσσα,
θρησκεία, το ένδοξο εθνικό παρελθόν και τις
µεγάλες ιδέες. Αρκεί να δει κάποιος την πα-
ράγραφο 2 του συντάγµατος της Επιδαύρου
που δίνει τον ορισµό του Έλληνα: «Έλληνες εί-
ναι όσοι αυτόχθονες πιστεύουν στο Χριστό»
και θα καταλάβει!!! Ένα πρόβληµα συνείδη-
σης όπως η θρησκεία καθορίζει την εθνό-
τητα.
Με αυτόν τον τρόπο ο εθνικισµός για να
στηρίξει τα ιδεολογήµατά του διαστρεβλώνει
συστηµατικά την ιστορία και τη µετατρέπει σε
προπαγάνδα. Έτσι αφού δηµιουργήσει τη λο-
γική του «άσπρου-µαύρου», του «καλού-κα-
κού» µπορεί να προχωρήσει σε κάθε είδους
εγκλήµατα ακόµα και εναντίον του έθνους.
Πολλές φορές ο εθνικισµός χέρι-χέρι µε
το φασισµό στηρίζουν δικτατορίες και ανε-
λεύθερα καθεστώτα όπως η χούντα της 21η
Απριλίου µε το σύνθηµα «Ελλάς, Ελλήνων,
Χριστιανών».
Σήµερα που νέα κράτη ξεφυτρώνουν παν-
τού, οι εθνικισµοί αναβιώνουν και το αυγό
του φιδιού εκκολάπτεται. Ο εθνικισµός είναι
πάντοτε επικίνδυνος και πολλές φορές µε
κοµψό, συγκαλυµµένο προσωπείο ζει ανά-
µεσα µας, είναι πραγµατικότητα. Πρέπει να
τον αντιµετωπίσουµε κατανοώντας ότι αυτά
που ενώνουν τους λαούς και τους εργαζόµε-
νους είναι περισσότερα από αυτά που χωρί-
ζουν τα έθνη.
Μαρία Γεωργούτσου-Σπυρίδωνος
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού

# 18 Εξευωνύµων
“
Εγκλεισµός
σηµαίνει
στέρηση
ελευθερίας
και µόνο
”
«Κατά την εκτέλεση της ποινής δεν περιορίζεται κανένα άλλο ατοµικό δικαίωµα των κρα-
τουµένων εκτός από το δικαίωµα στην προσωπική ελευθερία». Φράση που… κλέψαµε από
το σωφρονιστικό κώδικα, και η οποία συνοψίζει το νόηµα του σωφρονιστικού εγκλεισµού
όπως αυτός γίνεται αντιληπτός στις δυτικές κοινωνίες από τo ∆ιαφωτισµό ακόµη. Ότι δη-
λαδή, οι κρατούµενοι µπήκαν στις φυλακές γιατί έχουν ήδη τιµωρηθεί µε τη στέρηση της
Παράλληλα, η δράση της συµπυκνώνεται,
µε την έκδοση της έντυπης φυλλάδας «το
κελί», που θέτει θέµατα αποκαλυπτικά: αυτο-
κτονίες, έλλειψη ιατρικής µέριµνας και υγιει-
νής, σχέση φτώχειας και φυλακής, εξευτελι-
στικοί σωµατικοί έλεγχοι, ναρκωτικά, βία,
ελευθερίας τους και όχι για να τιµωρηθούν. τυφλή δικαιοσύνη... µε στόχο να ανοίξει ένα
ρήγµα στον τοίχο της φυλακής και να δώσει

Έ
χουν όµως έτσι τα πράγµατα; Η πραγ-
µατικότητα άλλα µας διδάσκει. Μέσα
από το «άβατο» των ελληνικών φυ-
λακών - εδώ και 2 χρόνια, ο συνήγο-
ρος του πολίτη δεν έχει πρόσβαση στα σω-
φρονιστικά καταστήµατα - φτάνουν
καθηµερινά καταγγελίες για κατάφωρη κατα-
πάτηση βασικών ανθρώπινων δικαιωµάτων.
Βαναυσότητα και αυθαιρεσίες εκ µέρους των
σωφρονιστικών υπαλλήλων, διακρίσεις µε-
ταξύ των κρατουµένων σε «προνοµιούχους»
και µη, εξευτελισµός της ανθρώπινης αξιο-
πρέπειας µε σωµατικούς ελέγχους, διακί-
νηση ναρκωτικών, ελλείψεις στην ιατροφαρ-
µακευτική περίθαλψη, συνθέτουν το πάζλ των
απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης µέσα
στις φυλακές. Αποτέλεσµα: οι αυτοκτονίες
κρατουµένων είναι 27 φορές περισσότερες
από τον πανελλήνιο µέσο όρο.
Επιπλέον, ανύπαρκτη είναι και οποιαδή-
ποτε µέριµνα για την κοινωνική επανένταξη
αυτών των ανθρώπων, πράγµα που είναι τρα-
γικό όταν µιλάµε για φυλακές ανηλίκων.
Οποιαδήποτε προσπάθεια γίνεται από κρα-
τούµενους για τη βελτίωση της ζωής στις φυ- φωνή στις σιωπές των κρατουµένων, ευαι-
λακές ποινικοποιείται είτε µε στερήσεις σθητοποιώντας κι ενηµερώνοντας την κοι-
αδειών και πειθαρχικές ποινές, είτε µε µετα- νωνία. Αποτελεί, λοιπόν µια ελπίδα µέσα στο
γωγές, ξυλοδαρµούς και γενικά µε την προ- σωφρονιστικό τέλµα που έχουµε οδηγηθεί.
σπάθεια ηθικής και φυσικής εξόντωσης των «Γιατί εγκλεισµός δε σηµαίνει ηθική ούτε
«απείθαρχων». φυσική εξόντωση των ανθρώπων».
Πρωτοβουλία για τα ∆ικαιώµατα των Κρα-
τουµένων Βάσια Χονδρού
Οι φυλακισµένοι, όποιο και να είναι το έγ- Θεοδώρα Βελώνα
κληµα που έχουν διαπράξει, δεν παύουν να ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού
είναι πολίτες και άνθρωποι. Πληρώνουν το
χρέος τους απέναντι στην κοινωνία µε τον
εγκλεισµό τους και µόνο µε αυτόν. Σε αυτή
την αρχή στηρίζεται, η δράση και η οργάνωση
της Πρωτοβουλίας για τα ∆ικαιώµατα των
Κρατουµένων. Πρόκειται για µια ανεξάρτητη
συλλογική προσπάθεια πολιτών, να εκφρά-
σουν την αγανάκτησή τους απέναντι στις συν-
θήκες κράτησης στα κρατητήρια και στις φυ-
λακές, δηµοσιοποιώντας και καταγγέλλοντας
όλα τα έκτροπα κι απάνθρωπα µέτρα σω-
φρονισµού που συµβαίνουν µέσα σε αυτές
και αφορούν τις συνθήκες διαβίωσης των
κρατουµένων.

Εξευωνύµων 19 #
 Το AIDS (Σύνδροµο Επίκτητης Ανοσολογικής Ανεπάρκειας) έίναι µια λοιµώδης νόσος που οφείλεται στον ιο HIV, οποίος προσβάλλει το
ανοσοποιητικό σύστηµα του ανθρώπου.Ο πρώτος βεβαιωµένος θάνατος από AIDS αναφέρεται στα 1959 στην Αφρική. Ακολούθησαν σπο-
ραδικοί θάνατοι σε Αφρική και Νορβηγία. Η πρώτη επίσηµη ανακοίνωση για τον ιο εκδόθηκε το 1981 από τις υπηρεσίες υγείας των ΗΠΑ.
Αρχικά το AIDS χαρακτηρίστικε ως “νόσος των οµοφυλόφιλων” , καθώς ήταν η πρώτη πληθυσµιακή οµάδα από την οποία διαγνώστηκαν
ασθενείς. Σήµερα η ετεροσεξουαλική επαφή είναι ο κύριος τρόπος µετάδοσης.
Μ
A DS
έχρι στιγµής έχουν ανα-
γνωριστεί 2 είδη του ιού
HIV (HIV-1 που είναι και αυ-
τός που ευθύνεται για την
πλειοψηφία των µολύνσεων και ο
HIV-2).
Στην Ελλάδα στα τέλη του
Οκτώβρη του 2007 ο συνολι-
κός αριθµός οροθετικών
ατόµων ήταν 8.584, από
αυτούς είχαν νοσήσει
µε AIDS 2.829, και
κατέληξαν σε θάνατο
οι 1.552.
Σύµφωνα µε στοι-
χεία του ΚΕΕΛΠΝΟ
(Κέντρο Ελέγχου Ειδικών
Λοιµώξεων και Πρόληψης
Νοσηµάτων) από την αρχή
του 2007 έχουν καταγραφεί 420
νέα περιστατικά οροθετικών (83.1% άν-
δρες, 16.9% γυναίκες). Η πλειονότητα των πε-
ριστατικών ήταν άτοµα ηλικίας 25-44 ετών.
Ανησυχητική έξαρση περιστατικών παρατη-
ρείται ιδιαίτερα στην θεσσαλονίκη. Το φαινό-
µενο αυτό δεν είναι τυχαίο καθώς η έλλειψη
ενηµέρωσης συνεχίζει να είναι έντονη αλλά
υπάαρχει πια και η τάση να ξεχαστεί το πρό-
βληµα. Σύµφωνα µε τη Μη Κυβερνητική Ορ-
γάνωση Praksis, εώς και 25.000 είναι πιθανό
να φτάνει το “κρυφό” ποσοστό αδιάγνωστων
περιπτώσεων φορέων του ιού του AIDS στην
Ελλάδα. Η επικράτηση της ασθένειας βρί-
σκεται από το 2002 συνεχώς σε ανοδική πο-
ρεία και αιτία δεν είναι άλλη από την επικρά-
τηση του εφησυχασµού και την έλλειψη
ενηµέρωσης.
Όσον αφορά τους αριθµούς του AIDS στον
κόσµο :από τα 40 εκατοµµύρια που νοσούν
παγκοσµίως οι περισσότεροι είναι 25-44
ετών, συγκεκριµένα 11,8 εκατοµµύρια. Από
# 20 Εξευωνύµων
αυτούς 7,3 εκατοµµύρια
νεαρές γυναίκες και 4,5 εκ.
νεαροί άνδρες. 15.000 άν-
θρωποι µολύνονται από το
AIDS κάθε µέρα,σχεδόν
µισοί από αυτούς είναι
νέοι. Από τις πιο πλη-
γείσες περιοχές εί-
ναι σήµερα η νό-
τια της Σαχάρας
Αφρική η (ταµπλέτες και ενέσιµα) για τον hiv. Και ενώ η
οποία έχει
πραγµα-
τικά κα-
ταστραφεί
από τον ιό,
εµφανίζον-
τας το 70%
των φορέων
και το 90% των
ορφανών παι-
διών από AIDS παγκοσµίως. Η νόσος εξα-
πλώνεται τάχιστα σε περιοχές της Ασίας, στην
Ανατολική Ευρώπη και την Καραιβική.
Ιδιαίτερα υψηλό κίνδυνο µόλυνσης από
AIDS διατρέχουν νέοι από κοινωνικές οµάδες
προσφύγων και µεταναστών, επίσης νέοι που
εµπλέκονται µε σεξουαλική βιοµηχανία, παι-
διά από ιδρύµατα ή που ζούν στους δρόµους
και οµοφυλόφιλοι. Επίσης νέοι άνθρωποι που
στερούνται πρόσβαση σε σωστή πληροφό-
ρηση και υπηρεσίες.
Η φαρµακευτική αγωγή κατά του AIDS εί-
ναι ένα παιχνίδι κέρδους για τις µεγάλες φαρ-
µακοβιοµηχανίες. Πράγµατι έχουν γίνει ση-
µαντικά βήµατα όχι τόσο στην θεραπεία της
νόσου άλλα στην αντοχή του οργανισµού στον
ιό και τη διατήρηση της ζωής. Τα αντιρετροικά
φάρµακα που χορηγούνται σήµερα έχουν κα-
ταφέρι να µετατραπεί το AIDS από θανατη-
φόρο σε χρόνια νόσο. ∆υστυχώς αυτό ισχύει
µόνο για τις αναεπτυγµένες χώρες. Η οροθε-
τικοί της Αφρικής έχουν την µικρότερη πρό-
σβαση σε φάρµακευτική αγωγή καθώς οι δα-
πάνες που χρειάζονται είναι τεράστιες, επίσης
σηµαντικό ειναι το πρόβληµα λόγω της έλ-
λειψης παιδιατρικών σκευασµάτων.
Προβλήµατα όµως στην διάθεση των αντι-
ρετροικών φαρµάκων δεν υπάρχουν µόνο
όσον αφορά τον τρίτο κόσµο. Στην Ελλάδα
σήµερα κυκλοφορούν περίπου 20 φαρµάκα
αύξηση των κρουσµάτων µπορεί να αυξηθεί
φέτος κατά 20%, χιλίαδες ασθενείς που πά-
σχουν απο AIDS περιµένουν να εισαχθεί
ακόµα το χάπι Stocrin 600mg , που κυκλο-
φορεί σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Το
Stocrin 600 είναι άνα δραστικό αντιρετροικό
που δρά µειώνοντας των ποσότητα του ιού
στο αίµα. Σήµερα οι ασθενείς είναι αναγκα-
σµένοι να καταναλώνουν καθηµερινά 3 χάπια
των 200mg.
Η τιµή του φαρµάκου έχει καθοριστεί και η
έγκρισή του για κυκλοφορία έχει εκδοθεί. Το
εµπόδιο σε αυτή την περίπτωση είναι η ελλη-
νική φαρµακοβιοµηχανία ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε. (Αφοι
Γιαννακόπουλοι) που είναι η αποκλειστική
αντιπρόσωπος για την προώθηση του φαρ-
µάκου στην Ελλάδα. Η τιµή την ο΄ποία έχει
πάρει το σκεύασµα στην Ευρώπη είναι εν-
δεικτυκά :331€ στην Γαλλία, 293€ στο Βέλγιο
και 263€ στην Ελβετία. Η ΒΙΑΝΕΞ ζητούσε
500€τιµή πώλησης ενώ το υπουργείο έδωσε
247,73€ τελική τιµή. Έτσι αρνούνται να το θέ-
σουν σε κυκλοφορία. Η καταγγελία που εξέ-
δωσε το ΚΕΕΛΠΝΟ για αδιαφορία της εται-
ρείας δεν είχε µεγάλα αποτελέσµατα. Αν και
τελικά το ζήτηµα έφτασε στην βουλή, το
υπουργείο ανέφερα οτι έκανε ότι µπορούσε,
πετώντας το µπαλάκι στην εταιρεία.
Τ CREA
ι είναι όµως τα Creative Commons;
Πρόκειται για ένα σύνολο έτοιµων
αδειών που επιτρέπουν στο δηµιουργό
να επιλέξει να διατηρήσει µερικά µόνο
από τα δικαιώµατα πάνω στο έργο του και να
εκχωρήσει κάποια άλλα στο κοινό. Τα CC φι-
λοδοξούν να καλύψουν το χάσµα που υπάρ-
χει ανάµεσα στην πλήρη προστασία των πνευ-
µατικών δικαιωµάτων και την απουσία
κατοχυρωµένων πνευµατικών δικαιωµάτων.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις ο δηµιουργός
αντιµετωπίζει σηµαντικά προβλήµατα. Από
τη µία, ο κόσµος του copyright, όπου κάθε
χρήση του έργου είναι περιορισµένη. Είναι ο
κόσµος που έχουν επιλέξει οι µεγάλες δι-
σκογραφικές εταιρίες στη µουσική, οι µεγάλοι
εκδοτικοί οίκοι στο βιβλίο. Είναι ο κόσµος
του “all rights reserved” όπου ο δηµιουργός
συνειδητοποιεί ότι η επιδίωξη ολοκληρωτι-
κής προστασίας για τα δικαιώµατα πνευµατι-
κής ιδιοκτησίας εµποδίζει τη διάδοση του έρ-
γου του στο ευρύτερο δυνατό κοινό και δεν
τον βοηθά ίσως να αποκτήσει την αναγνώριση
που επιθυµεί. Από την άλλη, ένας χαοτικός
κόσµος χωρίς καµία προστασία των δικαιω-
µάτων των δηµιουργών, όπου µπορεί µεν ο
καθένας να απολαµβάνει πλήρη ελευθερία
δηµιουργίας, µένοντας όµως εκτεθειµένος
σε πιθανή εκµετάλλευση του έργου του.
Έτσι λοιπόν, προσπαθώντας να προσεγγί-
σουν τη χρυσή τοµή ανάµεσα στα δύο αυτά
άκρα, οι άδειες Creative Commons ορίζουν
τέσσερις βασικούς όρους χρήσης του έργου
πάνω στο οποίο εφαρµόζονται. Οι όροι αυτοί
είναι οι εξής:
Αναφορά: Μπορεί να γίνει χρήση του έργου
εφόσον αναφέρεται ο δηµιουργός του µε τον
τρόπο που αυτός θέλει.
Απαγόρευση Εµπορικής Χρήσης: ∆εν έχετε
το δικαίωµα να χρησιµοποιήσετε το έργο µε
κύριο σκοπό την εµπορική του εκµετάλλευση
και την αποκοµιδή περιουσιακού οφέλους.
Απαγόρευση ∆ηµιουργίας Παραγώγων:
Μπορείτε να κάνετε µόνο πιστά αντίγραφα
του έργου, δεν έχετε δικαίωµα να διασκευά-
σετε ή να τροποποιήσετε το έργο.
Παρόµοια ∆ιανοµή : Έχετε το δικαίωµα να
κάνετε παράγωγα έργα µόνο στην περίπτωση
που τα διανείµετε µε τους όρους της ίδιας ή
παρόµοιας µε αυτήν άδειας.
Ο συνδυασµός των παραπάνω όρων επι-
τρέπει στον καθένα να δηµιουργήσει µια
άδεια που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες
του. Για παράδειγµα, έστω ένα µουσικό συγ-
κρότηµα που µόλις ηχογράφησε το καινούριο
του demo και θέλει να το διαθέσει ελεύθερα
σε όποιον ενδιαφέρεται να το ακούσει, ίσως
µέσα από την ιστοσελίδα του συγκροτήµατος.
Το µόνο που χρειάζεται είναι να επισκεφτεί
κάποιος από την µπάντα τη σελίδα creative-
commons.org, να επιλέξει µια άδεια πχ µια
Αναφορά - Μη Εµπορική Χρήση - Όχι Παρά-
TIVE
COM
MONS
Πηγή έµπνευσης για τη δηµιουργία των
Creative Commons αποτελεί το περιεχόµε-
νο επιστολής του τρίτου Προέδρου των Ηνω-
µένων Πολιτειών Thomas Jefferson προς τον
Isaac McPherson τον Αύγουστο του 1813,
στην οποία ο Jefferson προσεγγίζοντας την
έννοια της ιδιοκτησίας των ιδεών της πνευ-
µατικής ιδιοκτησίας αναφέρει:«Αυτός που
λαµβάνει µια ιδέα από εµένα, εµπνέεται
χωρίς εγώ να χάνω την ιδέα. Αυτός που ανά-
βει το κερί του από το δικό µου, φωτίζεται
χωρίς να µε συσκοτίζει».
γωγα ακολουθώντας τις οδηγίες στη σελίδα,
και στη συνέχεια να βάλει στην ιστοσελίδα
του συγκροτήµατος ένα σύνδεσµο προς την
άδεια αυτή. Με τον τρόπο αυτό, το συγκρό-
τηµα επιτρέπει στον καθένα να κατεβάζει και
να ακούει ελεύθερα τη µουσική τους, να την
µοιράζει εφόσον αναφέρεται το όνοµα του
συγκροτήµατος και δεν έχει αλλοιωθεί το αρ-
χικό έργο και γενικά να τη χρησιµοποιεί µε
οποιοδήποτε τρόπο αρκεί να γίνεται σαφής
αναφορά στον δηµιουργό, να µην επωφελεί-
ται οικονοµικά τρίτος εκτός από το συγκρό-
τηµα και να
διατηρείται
ακέραιο
το αρχικό
έργο.
Έ ν α ς
µεγάλος
σύγχρονος
επιστήµονας
ονόµασε ένα από
τα βιβλία του “Stan-
ding on the shoulders of
giants” προφανώς παραδεχόµενος ότι οι σκέ-
ψεις του είναι µεν παράγωγο σκληρής δου-
λειάς, αλλά δεν θα τις επιτύγχανε ποτέ αν δεν
υπήρχαν αυτοί που είχαν δηµιουργήσει πριν
από αυτόν τη «θεωρία» στην οποία βασίστηκε.
Αυτό δείχνει πόσο σηµαντικό είναι, η διακί-
νηση των πνευµατικών έργων και των ιδεών
γενικότερα, να είναι ελεύθερη. Προφανώς ο
καλλιτέχνης και γενικά ο δηµιουργός µπορεί
για κάποιους λόγους να µην παραχωρήσει
όλα τα δικαιώµατα αλλά δεν πρέπει να είναι
αναγκασµένος να «κλειδαµπαρώσει» το έργο
του.
Στη σύγχρονη εποχή, την εποχή της πλη-
ροφορίας και του γρήγορου Internet, βλέ-
πουµε να διαµορφώνεται µια πολύ όµορφη
νέα κατάσταση. Αυτή η ευκολία µε την οποία
διακινείται πλέον η πληροφορία στις τέσσερις
γωνιές του πλανήτη είναι ένα όπλο. Υπάρ-
χουν ήδη µάλιστα, ολόκληρες κοινότητες αν-
θρώπων που έχουν αντιληφθεί τη δύναµη
που προσφέρουν τα νέα µέσα και την αξιο-
ποιούν, όχι για προσωπικό όφελος αλλά κι-
νούµενοι σε µία λογική αλληλεγγύης, οµαδι-
κής προσφοράς, µε σκοπό τελικά τόσο την
πρόοδο στον τοµέα του αντικειµένου τους,
όσο και την ελεύθερη διάθεση των αποτελε-
σµάτων της δουλειάς τους στον κόσµο. Ένα
τέτοιο παράδειγµα, είναι το κίνηµα του ελεύ-
θερου λογισµικού στο ∆ιαδίκτυο, όµως στην
ίδια λογική της ελεύθερης δηµιουργίας θα
µπορούσαν να κινούνται και άλλες µορφές
έργων. Οι άδειες Creative Commons επιτρέ-
πουν στον δηµιουργό να κινηθεί προς αυτή
την κατεύθυνση αφού χρησιµοποιώντας κά-
ποιος µια άδεια Creative Commons στο έργο
του, ουσιαστικά επιλέγει πόση ελευθερία κι-
νήσεων θα δώσει στον επόµενο που θα θε-
λήσει να χρησιµοποιήσει το έργο του για να
δηµιουργήσει κάτι καινούριο.
Όπως είναι φανερό, στο τέλος όλα καταλή-
γουν σε µία επιλογή. Θα χρησιµοποιήσουµε το
όπλο που έχουµε στα χέρια µας για να κατα-
κτήσουµε όλο και περισσότερη γνώση, όλο
και περισσότερη δηµιουργικότητα, ένα καλύ-
τερο κόσµο, ή θα το στρέψουµε στους εαυ-
τούς µας;
Ηλίας Τζαφάς
Ματθαίος Όλµα
Ανάδραση Πληροφορικής
Εξευωνύµων 21 #
∆ΕΝ∆ΡΟ
ΦΥ
Είναι µάλλον υπερβολή να πούµε άλλη µια
φορά ότι «ο Κόσµος κινδυνεύει!!! :P» κα-
θώς είναι πλέον γνωστό και κοινώς αποδε-
κτό ότι τα περιβαλλοντικά προβλήµατα µε
τον ρυθµό που εξελίσσονται αν δεν ληφθούν
αυστηρά µέτρα οδηγούν σε µια κατάσταση

ΤΕΥ
χωρίς επιστροφή. Για την επίλυση ενός από
τα σηµαντικότερα προβλήµατα αντιπρόσωποι
από 190 χώρες συγκεντρώθηκαν στο Μπαλί
για να συµφωνηθεί πριν τη λήξη του πρω-
τοκόλλου του Kyoto µια νέα συνθήκη που θα
το αντικαταστήσει και µε την οποία θα ισχύ-
σουν πιο πιεστικά µέτρα ως προς τη µείωση
των εκποµπών αερίων.
Το γεγονός βέβαια ότι ασκούνται πιέσεις
από µεγάλα κοινωνικά σύνολα προωθεί κατά
ένα τρόπο την επίλυση περιβαλλοντικών

ΣΗ
προβληµάτων αλλά οι ενέργειες των ατόµων
καθαυτών και όχι ως µέλη οµάδων είναι
αυτές που προσδιορίζουν την «διάθεση»
τους ως προς την οικολογία. Οι πιέσεις πρέ-
πει να γίνουν από µεγάλες οµάδες και το µε-
γαλύτερο µέρος της κοινωνίας πρέπει να
είναι ενεργητικός υποστηρικτής τέτοιων κι-
νηµάτων και όχι παθητικός. Βέβαια η ση-
µασία ενεργειών της καθηµερινής ζωής κά-
ποιων ατόµων που προκαλούν βλάβη σε
κάποιο οικοσύστηµα σε σύγκριση µε τη κα-
ταστροφή που προκαλούν σηµαντικότερα
περιβαλλοντικά ζητήµατα είναι απειροελά-
χιστη αλλά αυτό δεν θα πει ότι είναι τελείως
ασήµαντα. Το να λαµβάνουν τα άτοµα υπό-
ψιν τις συνέπειες των πράξεων τους ως
προς το περιβάλλον είναι θέµα µεγάλης ση-
µασίας. ∆ηλαδή οι επιλογές που κάνει κάθε
άτοµο όπως το αν θα δεχτεί να καταναλώσει
µεταλλαγµένα προϊόντα ή αν θα συνεχίσει να
χρησιµοποιεί το αυτοκίνητο του για να πάει
στο περίπτερο µπορεί να είναι ασήµαντες
µπροστά στις οµαδικές πιέσεις που πρέπει
να γίνουν για να δηµιουργηθούν περισσότε-
ροι χώροι πρασίνου στην αλλά τελικά το
άτοµο πρέπει να είναι συνειδητοποιηµένο
και να αντιλαµβάνεται ότι πιθανό είναι οι
ενέργειες του να καταργούν η µία την άλλη.
Όλµα Ματθαίος – Αλέξανδρος
Πληροφορική

# 22 Εξευωνύµων
“Εκεί που ήταν δάσος θα ξαναγίνει δάσος”
Αρκεί να το αφήσουµε…
Ο
ι εικόνες που άφησαν πίσω τους οι
πυρκαγιές του καλοκαιριού µας κά-
νουν να αναρωτιόµαστε... Τι κάνουµε
τώρα; Ίσως να φυτεύαµε από ένα
δέντρο στη θέση όπου υπήρχε ένα άλλο; Έτσι,
η “ερειπωµένη” π ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ βιολογικού
περιοχή θα εξελισσόταν σταδιακά σε κατα-
πράσινο δάσος. Η δενδροφύτευση φαίνεται να
είναι η λύση για κάθε καµένη έκταση.
Κι όµως… Αυτή η φαινοµενικά νεκρή πε-
ριοχή κρύβει µέσα της ζωή.
Το φαινόµενο της πυρκαγιάς προϋπήρχε
και µάλιστα λόγω φυσικών αιτιών. Με το πέ-
ρασµα εκατοντάδων χιλιάδων χρόνων, τα µε-
σογειακά οικοσυστήµατα που λόγω του ξηρού
και θερµού κλίµατος υφίστανται αυτήν την
κυκλική διαταραχή, προσαρµόστηκαν σε αυ-
τήν. Τα ποικίλα φυτικά είδη, µην έχοντας την
ικανότητα να αποµακρυνθούν από την πε-
ριοχή, ανέπτυξαν εκπληκτικούς µηχανισµούς
γρήγορης επανάκαµψης. Αν όµως, αυτοί
µπλοκαριστούν λόγω κακής διαχείρισης, ανα-
χαιτίζεται η πορεία αναγέννησης και η υπο-
βάθµιση του συστήµατος είναι αναπόφευκτη.
Στις δενδροφυτεύσεις συνήθως χρησιµο-
ποιούνται είδη ξενικά προς την περιοχή, τα
οποία και διαταράσσουν τη φυσική ισορροπία.
Σε πολλές περιπτώσεις µάλιστα, παρατη-
Η δενδροφύτευση ως πράξη πολιτικής ανυπακοής
Ε
δώ και αρκετά χρόνια έχει ξεκινήσει
µια αλόγιστη κι ολοένα επιδεινούµενη
καταστροφή των δασικών περιοχών
αλλά και του αστικού και περιαστι-
κού πρασίνου. Μεγάλες δασικές εκτάσεις καί-
γονται κάθε χρόνο, ενώ το λιγοστό πράσινο
των αστικών κέντρων συρρικνώνεται συνε-
χώς στο όνοµα της “ανάπτυξης” και της “αξιο-
ποίησης”. Τη θέση των δέντρων παίρνουν πο-
λυάριθµα οικοδοµικά συγκροτήµατα, ενώ δεν
είναι και λίγες οι περιπτώσεις καταπατήσεων
για προφανείς οικονοµικούς σκοπούς. Την
ίδια στιγµή η κυβέρνηση ξεπουλά τους ελεύ-
θερους χώρους της Αττικής σε µεγαλοεπι-
χειρηµατίες και εργολάβους. Έτσι οι εκτάσεις
αυτές, που θα µπορούσαν ν’ αποτελέσουν ένα
πολύτιµο πνεύµονα πρασίνου σε µια γκρίζα
και αποπνικτική κατά τ’ άλλα πόλη, θυσιάζον-
ται στο βωµό του κέρδους.
Απέναντι σ’ αυτήν τη ζοφερή πραγµατικό-
τητα έχουν αναπτυχθεί αξιόλογες αντιστάσεις.
Ευαισθητοποιηµένοι πολίτες σε διάφορες πε-
ριοχές, µε συλλογικές πρωτοβουλίες και δρά-
σεις κατόρθωσαν σε πολλές περιπτώσεις να
υπερασπιστούν χώρους πρασίνου και να εµ-
ποδίσουν επίδοξους καταπατητές. Στο Πεδίον
του Άρεως και στο Πήνιον Όρος οι κάτοικοι
ρούνται ως επακόλουθο εκρήξεις εντόµων
ή εξαφάνιση άλλων ειδών του οικοσυστήµα-
τος κι άρα µείωση της βιοποικιλότητας. Πα-
τώντας το πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά κα-
µένο έδαφος, καταστρέφονται οι απόπειρες
φύτρωσης σπερµάτων και αναβλάστησης κα-
µένων βλαστών και µειώνεται η οξυγόνωσή
του.
Τα µεσογειακά οικοσυστήµατα µπορούν να
καούν, χωρίς µακροπρόθεσµα να υποβαθ-
µιστούν, µε µια περιοδικότητα περίπου 40
χρόνων. Άρα, µια δενδροφύτευση θα είναι
επιτυχής µόνο σε περιοχές που έχουν καεί
επανειληµµένα και σε σύντοµο χρονικό διά-
στηµα κι αν επιλεχθούν είδη που προϋπήρχαν
στην περιοχή.
Είναι σηµαντικό να καταλάβουµε ότι ένα
οικοσύστηµα δεν αποτελείται µόνο από δέν-
τρα. Το δάσος δεν είναι κήπος. Είναι ένα σύ-
νολο από φυτικούς και ζωικούς οργανισµούς,
βιοτικές και αβιοτικές συνιστώσες που αξί-
ζουν το σεβασµό µας.
Οφείλουµε να επεµβαίνουµε και να του πα-
ρέχουµε βοήθεια µόνο όταν πραγµατικά τη
χρειάζεται.
Έφη Γκάνου
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ βιολογικού
αντιδρώντας µαζί µε περιβαλλοντικές οργα-
νώσεις και συλλογικότητες πραγµατοποίησαν
δενδροφυτεύσεις στις περιοχές αυτές, υπε-
ρασπιζόµενοι το αναυθαίρετο δικαίωµά τους
να ζουν σε µια πιο βιώσιµη πόλη. Έτσι η δεν-
δροφύτευση αποτέλεσε ένα σηµαντικό εργα-
λείο για να φυτρώσουν ξανά δέντρα σε ελεύ-
θερους χώρους ή καµένες εκτάσεις που
δόθηκαν ή πρόκειται να δοθούν προς εκµε-
τάλλευση (βλέπε τσιµεντοποίηση). Η ενέρ-
γεια αυτή που προϋποθέτει προηγουµένως
την διεξαγωγή περιβαλλοντικής µελέτης προ-
κειµένου να µην υποβαθµιστεί το οικοσύ-
στηµα αλλά να ανακάµψει, αποτελεί µια γνή-
σια έκφραση της ανάγκης και της θέλησης
των ανθρώπων να πάρουν την κατάσταση στα
χέρια τους και να διεκδικήσουν ένα καλύ-
τερο αύριο για αυτούς και για τον τόπο τους.
Έτσι σε συγκεκριµένες τοποθεσίες µέσα και
κοντά σε κατοικηµένες περιοχές, όπου ελλο-
χεύει ο κίνδυνος οικοπεδοποίησης, η δεν-
δροφύτευση φαίνεται ότι είναι ιδανική επι-
λογή αλλά και σηµαντική πράξη πολιτικής
ανυπακοής έτσι ώστε όπου ήταν πράσινο να
ξαναγίνει όντως πράσινο.
Μαρία Τσίπη
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ βιολογικού
Εξευωνύµων 23 #
 Μπαλί
ένα “µετέωρο” βήµα
προς το νέο Κιότο

Η συνδιάσκεψη του ΟΗΕ ενάντια στην κλιµατική αλλαγή, που έλαβε χώρα στο Μπαλί στις αρχές του περασµένου ∆εκέµβρη δεν επαλή-
θευσε ούτε τις πιο αισιόδοξες, αλλά ούτε και τις πιο πεσιµιστικές εκτιµήσεις ως προς την έκβασή της. Στόχος της συνδιάσκεψης ήταν
να θέσει το χρονοδιάγραµµα για διαπραγµατεύσεις που θα οδηγούσαν, το πολύ µέχρι το 2009 σε µια νέα συνθήκη που θα ρυθµίζει τη
µείωση των εκποµπών αερίων του φαινοµένου του θερµοκηπίου (Α.Φ.Θ.)στη µετά τη λήξη του Κιότο εποχή, δηλαδή µετά το 2013.Η δια-
δικασία ξεκίνησε µε τους καλύτερους οιωνούς (επικύρωση του Κιότο από την Αυστραλία), για να καταλήξει µιάµιση εβδοµάδα µετά στο
χειρότερο εφιάλτη, αλλά και σ’ ένα σωτήριο «ξύπνηµα» την τελευταία στιγµή.

Χλωµός συµβιβασµός για το κλίµα
Πηγή του κακού, αλλά και κατά µια έννοια
ίσως και άλλοθι για τη στάση και άλλων κρα-
τών, δεν ήταν άλλος από τις Η.Π.Α., οι οποίες,
αποδεικνύοντας για ακόµα µια φορά ότι το
µόνο πράσινο που τις συγκινεί είναι το δολά-
ριο, προσπάθησαν ν’ αδειάσουν το τελικό κεί-
µενο της απόφασης από κάθε είδους περιε-
χόµενο, είτε µπλοκάροντας τη µεταφορά
«πράσινης τεχνολογίας» στις αναπτυσσόµενες
χώρες, είτε καταρρίπτοντας την ιδέα ενός
συγκεκριµένου ποσοστού µείωσης των εκ-
ποµπών αέριων ρύπων και ενός δεσµευτικού
χρονοδιαγράµµατος για τη µείωση των εκ-
ποµπών από τις αναπτυγµένες χώρες. Κάτω
από την έντονη αποδοκιµασία του συνόλου
σχεδόν της κοινωνίας των εθνών, αλλά και
της αµερικανικής κοινής γνώµης, η κυβέρ-
νηση Μπους αναγκάστηκε να υπογράψει την
τελευταία στιγµή τον «οδικό χάρτη του
Μπαλί», κείµενο το οποίο αναφέρει την
ανάγκη µείωσης των εκποµπών Α.Φ.Θ., χω-
ρίς όµως συγκεκριµένες δεσµεύσεις, καθώς
και τη χρηµατοδότηση των λεγόµενων «ενερ-
γειακά φτωχών» κρατών, ώστε να υιοθετή-
σουν καθαρότερες µορφές τεχνολογίας. Επί-
σης γίνεται αναφορά στην ανάγκη µείωσης
# 24 Εξευωνύµων
της αποψίλωσης των δασών, ενώ δηµιουρ-
γείται ειδικό Ταµείο για την οικονοµική ενί-
σχυση των θυµάτων των κλιµατικών αλλα-
γών.
Στο Μπαλί για… διακοπές
Μιλώντας όµως για τη στάση άλλων κρα-
τών, ας έρθουµε λίγο και στα καθ’ ηµάς. Η
χώρα µας, σαν να µην την αφορούσαν οι
συνέπειες των κλιµατικών αλλαγών, πρό-
σφατα αποφάσισε να συµβάλει στο πρό-
βληµα της ανόδου της θερµοκρασίας µε το
δικό της µοναδικό τρόπο: εγκρίνοντας τη
δηµιουργία νέων σταθµών άνθρακα! Πε-
ριττό να πούµε ότι έχουµε ήδη ξεπεράσει τα
όρια αύξησης εκποµπής ΑΦΘ που µας είχαν
επιβληθεί από το Κιότο, ενώ δεν υπάρχει
κανένας κεντρικός σχεδιασµός για την εξοι-
κονόµηση ενέργειας στους τοµείς της οικο-
νοµίας (µεταφορές, βιοµηχανία, δόµηση-
κτήρια, οικιακός τοµέας) στους οποίους θα
έπρεπε να εφαρµόζεται εξειδικευµένα. Ανα-
µενόµενο λοιπόν ήταν η παρουσία µας στο
Μπαλί να είναι κάτι λιγότερο από στοιχει-
ώδης, τόσο σε επίπεδο εκπροσώπησης, όσο
και σε επίπεδο θέσεων.
Σκεφτόµαστε πλανητικά, δρούµε τοπικά
Η επόµενη µέρα από το Μπαλί είναι και η
πιο δύσκολη. Πλέον κατανοούµε ότι η υπο-
βάθµιση του περιβάλλοντος δεν είναι τόσο το
τίµηµα που πληρώνουν οι ανθρώπινες κοι-
νωνίες για την παραγωγή πολιτισµού, όσο το
αποτέλεσµα της αποθέωσης της αγοράς από
τις κυβερνήσεις και της θεώρησης της ανά-
πτυξης στα πλαίσια ενός οικονοµισµού που
αφήνει απέξω τους παράγοντες περιβάλλον
και κοινωνία, ενώ τα αποτελέσµατά της θα
πλήξουν κατά κύριο λόγο τους φτωχούς του
πλανήτη.
Για να αναστρέψουµε λοιπόν αυτή την κα-
τάσταση, αυτό που θα χρειαστεί είναι η άµεση
δραστηριοποίηση των κοινωνιών και των φο-
ρέων που δρουν σε τοπικό επίπεδο, ώστε να
πιέσουν για ριζική αλλαγή της νοοτροπίας
των κρατών απέναντι στη διαχείριση των πε-
ριβαλλοντικών πόρων, η οποία θα θέτει τον
άνθρωπο και το περιβάλλον πάνω από τα
κέρδη των επιχειρήσεων.
Βελώνα Θεοδώρα
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού
Κι ύστερα εξαφανίστηκαν
οι µέλισσες...
«Οι µελισσοκόµοι βρίσκουν κυψέλες, που λίγες µόλις ηµέρες πριν ήταν υγιείς, να έχουν εγκαταλειφθεί εντελώς, ενώ στις περισσότερες
περιπτώσεις έχει αποµείνει µόνο η βασίλισσα µαζί µε ελάχιστες νεαρές µέλισσες», αναφέρει ενδεικτικά ο Jerry Bromenshank, ειδικός
επιστήµονας του Πανεπιστηµίου της Μοντάνα.

Ο
ι µελισσοκόµοι µετρούν απώλειες, γνωστών ιών των µελισσών, καθώς και την για το θάνατο των µελισσών στις Ηνωµένες
ενώ οι επιστήµονες κρούουν τον κώ- ύπαρξη µυκήτων και βακτηρίων πέραν του Πολιτείες και στη Γερµανία. (στοιχεία από το
δωνα και κάνουν λόγο για µια δια- κανονικού ποσοστού, (που σηµαίνει άµεση γερµανικό περιοδικό Der Spiegel Nr
φαινόµενη «οικολογική αποκά- εξασθένηση του ανοσοποιητικού τους συ- 12/19.3.07) και η 3ετής µελέτη (2001-4), του
λυψη», την οποία επονοµάζουν σύνδροµο στήµατος) αναφέρουν ένα σύνολο παραγόν- πανεπιστηµίου Jena των Η.Π.Α., όπου οι
CCD (από το Colony Collapse Disorder) ή των ως αιτίες του φαινοµένου, όπως: ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι µέλισσες που
«Σύνδροµο κατάρρευσης των µελισσών», µια Οι γενετικά τροποποιηµένες καλλιέργειες ήλθαν σε επαφή µε υψηλή δόση γενετικά τρο-
«µυστηριώδη ασθένεια» που εξαφανίζει τις που φορτώνουν τις µέλισσες µε τοξικές ου- ποποιηµένου καλαµποκιού ήταν πιο ευαί-
µέλισσες. σίες, η χρήση νέων και πολύ ισχυρών φυτο- σθητες σε ένα παράσιτο.
Σε άρθρο της, η βρετανική εφηµερίδα Daily φαρµάκων, η κλιµατική αλλαγή, η κακή δια- Τέλος, για να ευαισθητοποιηθούµε ακόµα
Telegraph (13/04/07) αναφέρει πως υπολογί- τροφή εξαιτίας της ξηρασίας, η ύπαρξη ενός περισσότερο, ας κρατήσουµε αυτό που πολύ
ζεται ότι το φαινόµενο έχει αφανίσει το 50-90% νέου πιο ανθεκτικού ιού, τα ηλεκτροµαγνη- ορθά είχε επισηµάνει ο Άλµπερτ Αϊνστάιν:
του πληθυσµού των µελισσών σε 25 πολι- τικά κύµατα των κινητών τηλεφώνων που «Εάν η µέλισσα εξαφανιστεί από την επιφά-
τείες των Η.Π.Α., ενώ ανησυχητική είναι η αποπροσανατολίζουν τις µέλισσες και τις κά- νεια της γης, στον άνθρωπο θα αποµένουν
εµφάνισή του και στην Ευρώπη, όπου στην νουν να χάνουν το δρόµο τους προς την κυ- µόνο τέσσερα χρόνια ζωής. Όχι άλλες µέλισ-
Αγγλία ορισµένοι συνεταιρισµοί µελισσοκό- ψέλη, κτλ. σες, όχι άλλη γονιµοποίηση, όχι άλλα φυτά,
µων κάνουν λόγο για απώλειες της τάξης του Πιο βάσιµη φαίνεται να είναι η εκτίµηση, όχι άλλα ζώα, όχι άλλοι άνθρωποι».
50-75%, ενώ λιγότερο αισθητό και σε µικρό- που συνδέει το ανησυχητικό φαινόµενο µε
τερο βαθµό είναι το φαινόµενο σε Γερµανία, την καλλιέργεια των γενετικά τροποποιηµέ- Βάσια Χονδρού
Ελβετία, Πολωνία και Ισπανία. νων καλλιεργειών και µε τη γενίκευση των ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ βιολογικού
Παράλληλα, και οι New York Times υπο- αεροψεκασµών ισχυρών φυτοφαρµάκων.
λόγισαν στα οικονοµικά τους φύλλα, στο τέλος Απόδειξη αποτελούν, η µελέτη του γερµανι-
Φεβρουαρίου, ότι οι ζηµιές στη γεωργία, κού Πανεπιστηµίου της Γένας στη Θουριγγία
λόγω αυτής της µείωσης των µελισσών µε που ανέφερε το 2005 ότι οι γενετικά τροπο-
αντίκτυπο στην παραγωγή γεωργικών προ- ποιηµένες συγκοµιδές µπορεί να ευθύνονται
ϊόντων, θα ανέλθουν στο ύψος των 14 δις δο-
λαρίων.
Οι µέλισσες αποτελούν δείκτη περιβαλλον-
τικής ισορροπίας
Όµως οι επιπτώσεις, αυτού του φαινοµένου
δεν είναι µόνο οικονοµικές. Είναι σηµαντικό
να κατανοήσουµε, ότι το φαινόµενο συνιστά
µια πρωτοφανή και ανυπολόγιστων διαστά-
σεων διαταραχή της ισορροπίας του φυσικού
περιβάλλοντος. Με άλλα λόγια, σε ενδεχό-
µενη γενίκευσή του, η παγκόσµια παραγωγή
φρούτων και καρπών θα τεθεί υπό άµεση
απειλή, διότι οι µέλισσες είναι υπεύθυνες για
τη διεργασία της επικονίασης, που αφορά τη
γονιµοποίηση και βελτιστοποίηση της παρα-
γωγής πολλών οπωροφόρων δέντρων και
καλλιεργειών.
Ποιες είναι όµως οι αιτίες αυτής της µαζικής
εξαφάνισης;
Επιστήµονες και ειδικοί εµπειρογνώµονες,
σε µια προσπάθεια να εξηγήσουν την εξαφά-
νιση των µελισσών, ενώ διαπίστωσαν ότι οι
λιγοστές µέλισσες που είχαν αποµείνει στις
αποικίες µετά την «κατάρρευσή» τους έδειξαν
την ταυτόχρονη συνύπαρξη όλων σχεδόν των
Εξευωνύµων 25 #
 Η ακροδεξιά αποτελούσε και αποτελεί µια πραγµατικότητα στην Ελλάδα, η οποία
όµως όσο η κοινωνία συντηρητικοποιείται και προωθείται η δήθεν χριστια-
νική ηθική, τόσο αυξάνονται τα κοµµάτια που εκφράζονται µέσα από αυτήν
την πολιτική. Κάτι τέτοιο γίνεται εµφανές όχι µόνο µε την επανεκλογή της δε-
ξιάς κυβέρνησης, αλλά και µε τη δηµιουργία πεντακοµµατικής βουλής µε την
είσοδο του ΛΑ.Ο.Σ και µάλιστα µε µεγάλη ευκολία, η οποία συνοδεύτηκε από
µια µετατόπιση – εν µέρει – της πολιτικής ατζέντας προς τα δεξιά.

Η ΑΚΡΟ∆ΕΞΙΑ
ως µια οδυνηρή πραγµατικότητα
Η
ακροδεξιά επιτίθεται µε φανατισµό αστυνοµία, η οποία δεν εµφανίστηκε ποτέ, πράττει και η πολιτική κάλυψη µε την είσοδο
σε οτιδήποτε διαφορετικό, είναι µια προφασιζόµενη διάφορες δικαιολογίες. του ΛΑ.Ο.Σ στη βουλή. Το κράτος δεν βοηθάει
ιδεολογία ρατσισµού και φυλετικών Επίσης είναι αναγκαίο να αναφέρουµε ότι τους ανθρώπους που έχουν πραγµατικά
διακρίσεων, που µας θέλει όλους πριν από αυτήν την επίθεση, είχε πραγµατο- ανάγκη, αντιθέτως χρησιµοποιεί βία άνευ λό-
ίδιους, οµοεθνείς, οµόθρησκους και ετερο- ποιηθεί πορεία από – ελάχιστους ευτυχώς - γου και αιτίας, έτσι για να γελάνε µερικοί µε τα
φυλόφιλους. Κλίνει τα µάτια όταν δολοφο- κατοίκους του Αιγάλεω, ενάντια στους µετα- βίντεο στα οποία αυτή καταγράφεται. Επι-
νούνται άνθρωποι, γιατί έχουν διαφορετικό νάστες. ∆εν φτάνει όµως µόνο αυτό, αλλά δη- πλέον στα ΜΜΕ δίνεται βήµα στο να ακού-
χρώµα ή θρησκεία ή απλά επειδή δεν «ανή- µιούργησαν και «επιτροπή πολιτών» µε τα γονται ρατσιστικές και εθνικιστικές αντιλή-
κουν εδώ». Το γεγονός ότι µπορεί να γεννή- κλασικές κραυγές αγωνίας όπως «µας παίρ- ψεις βγάζοντας στα παράθυρα άτοµα σαν τον
θηκαν εδώ και ότι εργάζονται εδώ δεν έχει νουν τις δουλειές», «αυξάνεται η εγκληµατι- Πλεύρη, τον Βορίδη, τον Γεωργιάδη, τις δήθεν
καµία σηµασία για τους ακροδεξιούς. Για κότητα», θέλοντας να τους διώξουν. Παράλ- «πατριωτικές» και «χριστιανικές» φωνές της
εκείνους οι µετανάστες είναι η πηγή όλων ληλα ανησυχητική είναι η ύπαρξη ενός κοινωνίας.
των δεινών, είναι αυτοί που θα µας πάρουν τις οµίλου φίλων της αστυνοµίας στην ίδια πε- Για να καταγγείλουµε αυτές τις πρακτικές
δουλειές, που θα απειλήσουν τις περιουσίες ριοχή και η µετέπειτα δηµιουργία χρειάζεται να συνειδητοποιήσουµε
µας, που θα καταχραστούν ό ,τι είναι «δικό τέτοιων οµίλων. ότι όλοι είµαστε άνθρωποι, ανε-
µας». Ποιός, λοιπόν, ορίζει τι είναι δικό µας Το Αιγάλεω δεν είναι η ξάρτητα τις όποιες διαφορές
και τι δικό τους; Ποιός µπορεί να βάλει σύ- µόνη περιοχή στην οποία µας, µε τις ίδιες ανάγκες
νορα και να σκοτώνει στην κυριολεξία αυτούς έχουν πραγµατοποιηθεί και το ίδιο δικαίωµα στη
που τα περνούν; Ποιος µπορεί να παραβιάζει τέτοιες επιθέσεις. Στο ζωή.
το ποιο σηµαντικό δικαίωµα αυτών των αν- δήµο του Ρέντη τέ- Λίνα Μητσιογιάννη
θρώπων, το δικαίωµα στη ζωή; τοια περιστατικά αυ- Μαρία Λαφαζάνογλου
Το παραδοσιακό τρίπτυχο «πατρίς, θρη- ξάνονται µε γεωµε- 2πρ Μαθηµατικού
σκεία, οικογένεια» στη µεταµοντέρνα εκδοχή τρική πρόοδο. www.2pr.daras.gr
του, που η ακροδεξιά υπερασπίζεται και µά- Πρέπει να το-
λιστα µε πολύ υπερηφάνεια και ζήλο, είναι νιστεί ότι η
κάτι το οποίο επιτρέπει τέτοιες εγκληµατικές αστυνοµία,
ενέργειες, ενέργειες τις οποίες γεννάει η ξε- η οποία
νοφοβία, ο ρατσισµός και ο δήθεν πατριωτι- έφτασε κα-
σµός. θυστερη-
Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί η µένα στο ση-
πρόσφατη επίθεση σε µετανάστες στη πε- µείο, παρέµενε
ριοχή του Αιγάλεω από οµάδα φασιστών. Αξί- µακριά παρατη-
ζει να αναφερθεί ότι την πρώτη φορά, κατά τις ρώντας τους φασί-
εννέα και µισή το βράδυ, που προσπάθησαν στες να κυνηγούν
να εισβάλουν στο σπίτι, δεν τα κατάφεραν µε µανία τους µε-
διότι βρισκόταν σε όροφο και έτσι επέστρεψαν τανάστες και να
δύο ώρες µετά, µε σκάλα, όπου αφού µπή- τους χτυπούν.
καν, επιτέθηκαν µε µαχαίρια στους µετανά- Ανοχή για τέτοιες
στες, τραυµατίζοντας πολλούς από αυτούς σο- ενέργειες δεν δεί-
βαρά. Στο διάστηµα που οι φασίστες έψαχναν χνει µόνο η αστυ-
για τη σκάλα, οι µετανάστες καλούσαν την νοµία, αλλά συµ-

# 26 Εξευωνύµων
Αγαπάτε (παρδ)αλλήλους
ή τα 10 βήµατα
του έρωτα…
1
∆εν ξέρω για σας, πάντως εγώ πιστεύω
ότι ο άνθρωπος είναι η ανώτερη µορφή
ζωής στο Σύµπαν, πλασµένος κατ’ ει-
κόνα και καθ’ οµοίωση του φιλεύσπλαχνου
Θεού. ∆εν πιστεύω εγώ σε προηγµένους
εξωγήινους και βλακείες. Αυτά είναι για τις
αµόρφωτες γιαγιάδες!
2
∆εν αναφέροµαι βέβαια σε κάτι αµόρ-
φωτους, αξύριστους και άπλυτους στα
βουνά που βόσκουνε γίδια αγνοώντας τι
είναι οι πιστωτικές και η δορυφορική. Ανα-
φέροµαι στα προηγµένα έθνη.
3
Το προηγούµενο αυτοµάτως αποκλείει
Ασία, Αφρική, Αυστραλία αλλά και Αµε-
ρική που δεν συγκρίνεται µε την Ευ-
ρώπη µας. Γηραιά τη λένε, κάτι ξέρουνε! Εδώ
έγιναν µεγάλες εφευρέσεις και η Αναγέννηση.
4
Φυσικά, µην ξεχνάµε από πού ξεκίνησαν
όλα. Από τη µεγαλοπρεπή Ελλαδάρα!
Εδώ υπήρξε ο πρώτος (και µοναδικός)
πολιτισµός. Μην ξεχνάτε: «Όταν εµείς είχαµε
τον Πλάτωνα εσείς πηδάγατε από δέντρο σε
δέντρο!»
5
Όπως και ο πιο χαζός από σας καταλα-
βαίνει, αυτό δε συµπεριλαµβάνει κάτι
παππούδια στον καφενέ των Κοκκινο-
µηλιών που αρνούνται κατηγορηµατικά ακό-
µα και το 2008 να χρησιµοποιούν τα ασύρµατα
Bluetooth. Μόνο όσοι δουλεύουν στην Αθήνα
συνεισφέρουν στην ανάπτυξη του τόπου.
6
Φυσικά όχι οι κολληµένοι 50-ρηδες µε
τα απολιθωµένα µυαλά και τις µεγάλες
καρέκλες που λένε «Τστστς! Στην εποχή
µου…» αλλά εµείς οι φοιτητές, που έχουµε
φρέσκα µυαλά και όρεξη για αλλαγή.
7
Είναι προφανές ότι η κατάλληλη κατη-
γορία φοιτητών για πρόοδο και σωστή
αλλαγή είναι µια σκεπτόµενη κατηγορία
και ποιοι καλύτεροι από εµάς τους µαθηµατι-
κούς! Ορίστε!
8
Θέλω να θίξω και κάποια ευαίσθητα ση-
µεία. Ήρθε η ώρα να δείτε όλοι την αλή-
θεια! Εµείς οι λευκοί είµαστε καλύτεροι
και µπορώ να το αποδείξω: Πρώτον, οι Αφρο-
αµερικανοί δε µου αρέσουν γιατί όταν στέ-
κονται δίπλα µου φαίνοµαι άσπρη. Ούτε οι
Ασιάτες γιατί είναι πολύ κίτρινοι. Ούτε, οι ερυ-
θρόδερµοι, αλλά ευτυχώς τους έσφαξαν οι
φίλοι Αµερικάνοι. Ούτε, οι αλλόθρησκοι γιατί
έτσι είπα. Και οι γυναίκες είναι καλύτερες
από τους άντρες γιατί έτσι µε συµφέρει. Βλέ-
πετε; ∆ίκιο δεν έχω; Οπότε τώρα που είδατε
το φως της αλήθειας µην τους κάνετε παρέα!
9
Τελικά οι καλύτεροι άνθρωποι του Σύµ-
παντος είναι η παρέα µου. Τους διάλεξα
προσεκτικά και να ‘µαστε! Βέβαια εδώ
που τα λέµε, δεν τους χωνεύω και πολύ γιατί
ο ένας φοράει γυαλιά, ο άλλος είναι κοντός, η
µια κοπέλα είναι λίγο παχουλή και η άλλη
φυσική ξανθιά. Μου φαίνεται ότι τελικά δεν
τους αξίζει να κάνουν παρέα µαζί µου. ∆εν εί-
ναι της τάξης και της ευφυΐας µου. Το απο-
φάσισα: Μέχρι εδώ ήταν η τιµή που σας έκανα
να συναναστρέφοµαι µαζί σας! Σας κόβω το
µίληµα! Τέλος! ∆εν µε νοιάζει! ∆εν σας έχω
ανάγκη! Είµαι αυτάρκης εγώ ρε!
10
Για να πούµε όµως την αλήθεια,
ούτε εγώ είµαι τέλεια. Έχω ένα δύο
ελαττωµατάκια, µη φαντάζεστε τα-
πεινοί αναγνώστες. ∆εν έχω µάθει ακόµα να
πετάω και δεν είµαι φυσική πρασινοµάλλα.
Τέλος πάντων, δε µε γουστάρω και πολύ αλλά
αναγκαστικά µε τρώω στη µούρη γιατί δεν
µπορώ να κάνω κι αλλιώς...
Πώς το λένε; ∆ε σας χωνεύω ρε παιδί µου!
Άντε χαθείτε όλοι σας κατώτερα και προβλη-
µατικά όντα!
Σας µισώ όλους,
Λήλα “Αγγελάκι” Μ.
2πρ Μαθηµατικού
www.2pr.daras.gr
Εξευωνύµων 27 #
 John Ο John Lennon γεννήθηκε στις 9 Οκτωβρίου στο Liverpool της Αγ-
γλίας. Η ζωή του περιέχει τρία µεγάλα κεφάλαια: την προσωπική του
ζωή, την καριέρα του στο χώρο της µουσικής και τέλος τα πιστεύω
του και τον ακτιβισµό του. Για να καλύψουµε καθένα από τα τρία αυ-

LENNON
τά κεφάλαια θα χρειαζόµασταν τουλάχιστον έναν τόµο. Εµείς θα προ-
σπαθήσουµε να σκιαγραφήσουµε τον πολιτικό του ακτιβισµό, αν και
είναι αδύνατο να µην αναφερθούµε στους άλλους δύο τοµείς, κα-
θώς όλοι αλληλοεπηρεάζονταν κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Τ
α νεανικά του χρόνια ήταν ταραγµένα. Μεγάλωσε µε µία αυ-
ταρχική θεία, αφού ο πατέρας του είχε εγκαταλείψει την οικο-
γένεια του, ενώ οι σχέσεις του µε τη µητέρα του δεν ήταν οι κα-
λύτερες. Λίγα χρόνια αφού αυτές είχαν αποκατασταθεί και όταν
ο John ήταν στην τρυφερή ηλικία των 15, η µητέρα του πέθανε αφή-
νοντας του ένα µόνιµο κενό στην καρδιά. Τα επόµενα χρόνια ήρθε σε
επαφή µε τους Paul McCarthney, George Harrison και Ringo Star και
δηµιούργησαν τους Beatles.
Αµέσως οι Beatles έγιναν το Number 1 των βρετανικών συγκρο-
τηµάτων, έχοντας τεράστια απήχηση στη νεολαία. Σε γενικές γραµµές,
οι Beatles δεν ήταν πολιτικοποιηµένο συγκρότηµα αν και έβγαλαν
κάποιους δίσκους µε ανατρεπτικά χαρακτηριστικά όπως το Revolution.
O manager τους, Brian Epstein, τους είχε απαγορεύσει να τοποθε-
τούνται πολιτικά δηµοσίως, διότι υπήρχε ο κίνδυνος να µην τους επι-
τραπεί να κάνουν περιοδείες στην Αµερική, που θα ισοδυναµούσε µε
οικονοµική αυτοκτονία. Τότε ο John γνώρισε τη Yoko Ono, µια Για-
πωνέζα φεµινίστρια µε έντονο ενδιαφέρον για την τέχνη αλλά και για
κοινωνικά θέµατα. Η Yoko τον ριζοσπαστικοποίησε σε µεγάλο βαθµό,
οδηγώντας τον στο να καταδικάσει δηµοσίως τον πόλεµο στο Βιετνάµ
το 1967. Μετά από λίγα χρόνια (από τη γνωριµία του Lennon µε τη
Yoko) οι Beatles διαλύονται, ενώ ο βρετανικός σκανδαλοθηρικός τύ-
πος την κατηγορεί ότι αυτή τους διέλυσε και εξαπολύει εναντίον της µε-
γάλη (ρατσιστική) επίθεση. Όλα αυτά εξοργίζουν τον John που φεύγει
από την Αγγλία και πάει στην Αµερική.
Εκεί γράφει τα πιο πολιτικοποιηµένα και τα πιο ωραία του τραγού-
δια του. Το Working Class Hero έρχεται σαν ύµνος στην εργατική
τάξη, ενώ το The Luck of the Irish καταγγέλλει τους Εγγλέζους για τη
γενοκτονία που έπρατταν σε βάρος των βορειοϊρλανδών του IRA. O
John ήταν πολύ οξυδερκής και έβλεπε τον αντιδραστικό ρόλο της εκ-
κλησίας σε παγκόσµιο επίπεδο. Πίστευε ότι ενώ µιλάει για παγκόσµια
ειρήνη, κατά βάθος καλλιεργεί το µίσος µεταξύ των λαών (χαρακτηρι-
στικό παράδειγµα ο µητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιµος που εξέ-
φρασε -δηµοσίως- την επιθυµία του να καταφύγουµε στα όπλα προ-
κειµένου να «επαναπατριστούν τα εναποµείναντα τµήµατα της
Μακεδονίας»). Έτσι, στο God αφήνει κατά µέρους το σουρεαλισµό και
αµφισβητεί ανοιχτά την ύπαρξη Θεού. To τραγούδι όµως που συµπυ-
κνώνει την επιθυµία του για το πώς πρέπει να είναι ο κόσµος, δεν εί-
ναι άλλο από το Imagine. Σε αυτό το τραγούδι ο Lennon άσκησε σε µό-
λις λίγους στίχους µια δριµεία κριτική σε όλο το κατεστηµένο. Οι
στοίχοι βάλλουν εναντίον του εθνικισµού («φαντάσου ότι δεν υπάρχουν
χώρες») εναντίον του πατριωτισµού («τίποτε που θα σε κάνει να πε-
θάνεις ή να σκοτώσεις»), του καπιταλισµού («φαντάσου ότι δεν υπάρ-
χει ιδιοκτησία»), της κοινωνικής ανισότητας («κανένας λόγος για απλη-
στία ή πείνα»), της θρησκείας και της ψεύτικης υπόσχεσης που δίνει
το κατεστηµένο (µέσω της οποιασδήποτε εκκλησίας) για µια καλύτερη
µετά θάνατον ζωή («φαντάσου ότι δεν υπάρχει παράδεισος», «φαντά-
σου όλους τους ανθρώπους να ζουν για το σήµερα»). Οι διαδηλωτές
κατά του πολέµου χρησιµοποίησαν το Imagine ως έναν ύµνο. Μετά το
θάνατο του Lennon (8 ∆εκέµβρη 1980) η απήχηση του τραγουδιού γι-
γαντώθηκε, ενώ το πανανθρώπινο µήνυµα που έστελνε για αγάπη σε
όλο τον κόσµο είχε ως αποτέλεσµα να λατρευτεί και από αρκετούς χρι-
στιανούς. Γι’ αυτό το λόγο, µετά το θάνατό του, η εκκλησία παρακάλεσε
Ο ΑΚΤΙΒΙΣΤΗΣ τη Yoko να επιτραπεί να παραλείπεται το κοµµάτι «and no religion too»
από το τραγούδι. Προς τιµήν της, η Yoko δεν το επέτρεψε.

# 28 Εξευωνύµων
 Όµως, η δράση του δεν περιορίστηκε εκεί. Εκτός από τα bed-in που
έκανε µε άλλους καλλιτέχνες, αφιερώθηκε για πολύ καιρό στην καµ-
πάνια του «War is over if you want it» µαζί µε τη Yoko. ∆ιοργάνωνε
παντού συναυλίες µε στόχο να τερµατιστεί άµεσα ο πόλεµος µε απο-
τέλεσµα το Give peace a chance να τραγουδιέται σε όλη την Αµερική.
Φυσικά, όλη αυτή η δράση του Lennon είχε ως αποτέλεσµα να βιώ-
σει µεγάλο διωγµό από τις αµερικάνικες αρχές. Ήδη από την εποχή
που ήταν στην Αγγλία είχε δεχτεί «προειδοποιήσεις» ότι µιλάει πολύ.
Συνελλήφθη στο σπίτι του για κατοχή µαριχουάνας, µετά από έφοδο
αστυνοµικών. Ο ίδιος υποστήριξε ότι δεν είχε µαριχουάνα, αλλά ότι το-
ποθετήθηκε εκεί από κάποιον αστυνοµικό. Αυτή η εκδοχή µάλλον ενι-
σχύεται από το γεγονός ότι ο αστυνοµικός που προέβη στη σύλληψη
καταδικάστηκε αργότερα σε φυλάκιση δύο ετών για κατασκευή ψευ-
δών στοιχείων σε άλλες υποθέσεις. Σε αυτή τη σύλληψη «πάτησε» αρ-
γότερα όµως η κυβέρνηση Nixon για να προσπαθήσει να απελάσει τον
Lennon. Φυσικά η αιτία ήταν άλλη. Ο Lennon ετοιµαζόταν σε προ-
εκλογική περίοδο να δώσει µια σειρά αντιπολεµικών συναυλιών σε
όλη την Αµερική. Θα παρότρυνε τον αµερικανικό λαό να αρνηθεί τον
πόλεµο, που θα ισοδυναµούσε µε το να καταψηφίσει το Nixon. Όλες
αυτές οι ενέργειες του Λευκού Οίκου αποδείχτηκαν όταν ο Jon Wie-
ner (ιστορικός και δηµοσιογράφος-ερευνητής) απαίτησε βάσει του νό-
µου για την ελευθερία της πληροφόρησης να ανοιχτούν όλοι οι φά-
κελοι του FBI για τον John Lennon. Έπειτα από πολλές δικαστικές
διαµάχες, το FBI υποχρεώθηκε να δώσει τους εν λόγω φακέλους που
έδειχναν ότι ο John Lennon παρακολουθείτο από το FBI και ότι δρο-
µολογούνταν τα σχέδια απέλασης του για τους λόγους που σας εξη-
γήσαµε παραπάνω. Επίσης, γραφόταν πως «έπρεπε να συλληφθεί επ’
αυτοφώρω για κατοχή ναρκωτικών ουσιών, ώστε να απελαθεί
άµεσα». Φυσικά, η καταστολή εκείνης της περιόδου ήταν πολύ µεγάλη
(και) στις ΗΠΑ. Μέλη κοµµάτων όπως οι Μαύροι Πάνθηρες είχαν δε-
χτεί µέχρι και σφαίρες (!) από παρακρατικές οργανώσεις. Πάντως µε
την επανεκλογή του Nixon to 1972 o φάκελος Lennon έκλεισε οριστικά
για το FBI, ενώ πήρε τελικά τη πράσινη κάρτα του το 1976.
Ο John Lennon δολοφονήθηκε στις 8 ∆εκεµβρίου 1980. Εκείνη τη
µέρα όλη η ανθρωπότητα έχασε έναν σπουδαίο καλλιτέχνη µε «αιρε-
τικές» απόψεις που δε δίσταζε να τις εκφράζει δηµοσίως, παρά το κό-
στος που συνεπαγόταν αυτό. Όπως είπε ο Κάρλος Σαντάνα (κορυφαίος
κιθαρίστας και µουσικός) «Ο John Lennon ήταν ένας ασυνήθιστος άν-
θρωπος, ο οποίος παρ’ όλα τα πλούτη και τη δόξα του διάλεξε να κα-
ταδείξει και να αντιπαλέψει όλα τα στραβά της κοινωνίας, υψώνοντας
τη φωνή του ενάντια στην τρέλα του πολέµου και της πλανητικής κα-
ταστροφής. Σήµερα,…,αυτός ο κόσµος και αυτή η χώρα βαλτώνουν
µέσα στην ίδια ελεεινή λάσπη ενάντια στην οποία στην οποία αγωνί-
στηκε ο John στην εποχή του. Ίσως ο καλύτερος τρόπος να αποτίσουµε
φόρο τιµής στον John Lennon είναι να παραδεχτούµε όλοι µας ότι, αντί
να περιµένουµε τον επόµενο John Lennon, τον επόµενο αγγελια-
φόρο της παγκόσµιας ειρήνης, χρειάζεται να ενωθούµε και να θέ-
σουµε ένα τέλος στην τρέλα και την πλάνη του πολέµου, υποτάσσον-
τας τη συλλογική µας θέληση και δύναµη στον αγώνα υπέρ της
ειρήνης, της προόδου και της αλληλεγγύης.»
Νέστορας Νεστορίδης 2πρ Μαθηµατικού
www.2pr.daras.gr
 100$ το βαρέλι
Πριν απο λίγο καιρό η παγκόσµια κοινή γνώµη πληροφορήθηκε και αντέδρασε µε σχετική
ανησυχία οτι η τιµή του πετρελαίου ξεπέρασε το ψυχολογικό όριο των 100$ το βαρέλι. Τι
σηµαίνει αυτό όµως για την καθηµερινότητα µας, πως ο µαύρος χρυσός επηρεάζει τη ζωή
µας και γιατί εχει δοθεί τέτοια έκταση στο γεγονός απο τα ΜΜΕ, τα διαφορά οικονοµικά επι-
τελεία επιχειρήσεων και κυβερνήσεων και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις;
Τ
ο κείµενο δεν εχει σκοπό να αναλύσει
τους παράγοντες οι οποίοι συνετέλε-
σαν στην ραγδαία αύξηση της τιµής
του πετρελαίου, ούτε την πολυτέλεια
να αναλύσει τον τρόπο µε τον οποίο λειτουρ-
γει το παγκόσµιο καρτέλ υπερεκµετάλλευσης
του πετρελαίου (άλλωστε οι γνώσεις του υπο-
γράφοντος δεν είναι επαρκείς για κάτι τέτοιο).
Το ζήτηµα του πετρελαίου εχει την ιδιοµορφία
να βάζει ταυτοχρονα στη συζήτηση και µε
επιτακτικό τρόπο τα θέµατα της οικονοµίας
της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος ταυτό-
χρονα.
Είναι προφανές οτι αν δεν αλλάξει ο τρόπος
παραγωγής και κατανάλωσης στον πλούσιο
Βορρά σε πολύ λίγο χρονικό διάστηµα η πε-
ριβαλλοντική επιβάρυνση θα µας οδηγήσει
σε οικονοµική ύφεση και αναπτυξιακό τέλµα.
∆εν είναι ανάξιο αναφοράς το παράδειγµα
της Πελοποννήσου που µετά τις καταστροφι-
κές πυρκαγιές η τοπική οικονοµία και η ζωή
των ανθρώπων εχει επιδεινωθεί τραγικά (µην
κοιτάτε που δεν αποτυπώνονται στους οικο-
νοµικούς δείκτες του υπουργείου οικονο-
µίας), αντίστοιχα προβλήµατα παρατηρήθηκαν
και στη Νέα Ορλεάνη που είχε πληγεί απο
έντονα καιρικά φαινόµενα πριν απο 3 χρόνια.
Χρειαζόµαστε επειγόντως αλλο µοντέλο ανά-
πτυξης, µια ανάπτυξη που στην εξίσωση οι-
κονοµία- πετρέλαιο- ανάπτυξη θα υποκαθιστά
το πετρέλαιο µε τις ΑΠΕ (προσοχή στις ΑΠΕ
δεν περιλαµβάνεται το η πυρηνική ενέργεια,
σε πείσµα όλων όσων προωθούν τέτοιου τύ-
που εναλλακτικά σχέδια το ζήτηµα των πυ-
ρηνικών αποβλήτων και του πιθανού ατυχή-
µατος δεν αποτιµούνται µε όρους κόστους-
κέρδους). Το ζήτηµα δεν είναι τόσο απλό οσο
φαίνεται, πέρα απο την πολιτική απροθυµία
των κυβερνήσεων να στραφούν προς τις ΑΠΕ
καθώς πιέζονται απο τα λόµπι του πετρελαίου
αναδύονται και άλλα ζητήµατα ...
Η ανάπτυξη του τρίτου κόσµου και το παρά-
δειγµα της Κινάς.
Είναι τα απλά µαθηµατικά που δείχνουν ότι
αν όλος ο πλανήτης προσπαθούσε να «ανα-
# 30 Εξευωνύµων
πτυχθεί» µε τον τρόπο µε τον οποίο αναπτύσ-
σεται η οικονοµία των ΗΠΑ θα χρειάζονταν
τριπλάσιοι ενεργειακοί πόροι από αυτούς που
µπορει σήµερα να διαθέσει ο πλανήτης. Εδώ
εγείρεται ένα από τα πιο κοµβικά ερωτήµατα
για την αριστερά και την ρεαλιστική και απε-
λευθερωτική της πρόταση. Μπορούν τα 6 δι-
σεκατοµµύρια άνθρωποι σήµερα 8 δις σε λίγα
χρόνια, να ζήσουν αξιοπρεπώς πάνω στο
πλανήτη αν ο τρίτος κόσµος αναπτυχθεί όπως
ο λεγόµενος πλούσιος βορράς; Η απάντηση
είναι προφανής και αρνητική. Μπορούµε να
µιλάµε για περαιτέρω ανάπτυξη (στη λογική
της σηµερινής ανάπτυξης) των εύρωστων οι-
κονοµιών τη στιγµή που δανείζονται (κλέ-
βουν καλύτερα) ενεργειακούς πόρους από
τις αναπτυσσόµενες οικονοµίες; Μπορούµε
να µιλάµε για περαιτέρω ανάπτυξη τη στιγµή
που σε πολλές χώρες του κόσµου ολόκληροι
πληθυσµοί ζουν µε ένα δυο ή τρία δολάρια
την ηµέρα; Η απάντηση είναι επίσης προφα-
νής και επισής αρνητική.
Του λόγου το αληθές αποδεικνύει το παρά-
δειγµα της Κίνας. Η Κίνα που αποτελεί µια
από τις ταχύτερά αναπτυσσόµενες οικονοµίες
στον κόσµο αυτή τη στιγµή µε αύξηση του
ΑΕΠ µεταξύ 6 και 10% κάθε χρόνο και λόγο
του ότι εχει τεράστιο πληθυσµό µπορει να
«πιέζει» από µόνη της προς τα πάνω την τιµή
του πετρελαίου. Τι θα γίνει λοιπόν αν στον Κι-
νέζικο δρόµο για την ανάπτυξη µπουν και η
Αφρική και η Ινδία; Το πιο πιθανό είναι ότι δεν
θα γίνει απολύτως τίποτα. Θα επιδεινωθεί η
παγκόσµια οικονοµία λόγω της µείωσης των
ενεργειακών αποθεµάτων, θα επιδεινωθεί το
φαινόµενο της κλιµατικής αλλαγής το οποίο
µε αλυσιδωτές αντιδράσεις φέρνει οικονο-
µική ύφεση …
Συνεπώς ο πλανήτης είναι σε κατάσταση
οριακή και πολλές ισορροπίες που εµείς σή-
µερα θεωρούµε δεδοµένες είναι πολύ πολύ
εύθραυστες.
Αειφόρος ανάπτυξη
Τα παραπάνω αναδεικνύουν την επείγουσα
αναγκαιότητα µιας ρήξης µε τον βιοµηχανι-
σµό, την υπερεκµετάλλευση των πόρων, τον
καταναλωτισµό και µε αυτή τη θρησκεία της
ανάπτυξης που είναι σύµφυτη µε τον καπιτα-
λισµό.
Σε αντιπαράθεση µε την υπάρχουσα κατά-
σταση οφείλουµε σαν αριστερά να αναζητάµε
µιαν οικονοµία ριζικά διαφορετική από την
παρούσα, µιαν οικονοµία στην οποία ο πρω-
ταρχικός σκοπός δεν θα είναι το κέρδος και
στην οποία ο πλούτος δεν θα εκφράζεται ούτε
θα µετριέται µόνο µε χρηµατικούς όρους,
αναδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι και το περι-
βάλλον είναι πάνω από τα κέρδη.
Μέσα από αυτή τη λογική διεκδικούµε την
αλλαγή του µοντέλου ανάπτυξης διότι στη
βάση κάθε κοινωνίας, κάθε οικονοµίας,
υπάρχει µια µη οικονοµία, που αποτελείται
από «πλούτη» τα οποία δεν είναι ανταλλά-
ξιµα, από δώρα χωρίς ανταπόδοση, από ανι-
διοτελείς προσφορές, από κοινά αγαθά.
Η αειφόρος ανάπτυξη δεν είναι τίποτα πα-
ραπάνω και τίποτα λιγότερο από µια πολιτική
πρόταση που επιδιώκει οι ενεργειακοί πόροι
και οι πρώτες ύλες που καταναλώνουµε να
µην είναι περισσότερες απ αυτές που αντι-
στοιχούν στον καθένα µας (δεν µπαίνει η λο-
γική του ατόµου) αλλά και να µην υφαρπά-
ζουµε πόρους από τις επόµενες γενιές.
Κι όµως µπορούµε να αναπτυχθούµε
Ίσως από τα παραπάνω βγαίνει µια µαυρίλα
και µια κατάθλιψη για το αν µπορει να ανα-
πτυχθούν περαιτέρω οι οικονοµίες για το αν
αντέχει το περιβάλλον. Εδώ οι απαντήσεις
κάθε άλλο παρα δεδοµένες µπορει να είναι.
Εναλλακτικές πολιτικές πλατφόρµες έχουν
κατατεθεί και σε ένα βαθµό δίνουν διέξοδο
από το πρόβληµα.
Να ορισµένες ενδιαφέρουσες ιδέες
• Εφαρµογή των δεσµεύσεων που απορρέ-
ουν από το πρωτόκολλο του Κιότο για µείωση
των ρύπων τα επόµενα χρόνια. ∆υστυχώς η
χώρα µας έχει παραµελήσει τις τυπικές και
ουσιαστικές της υποχρεώσεις. (προφανώς το
Κιότο δεν είναι επαρκές είναι όµως ένα
πρώτο εργαλείο)
• Απεξάρτηση της χώρας µας από τα ορυκτά
καύσιµα.
• Βιώσιµη διαχείριση των στερεών αποβλή-
των στην κατεύθυνση εξοικονόµησης ενέρ-
γειας µέσω επανάχρησης, ανακύκλωσης και
κοµποστοποίησης.
• Προώθηση πρακτικών εφαρµογών προ-
στασίας του περιβάλλοντος (π.χ. διαχωρισµός
οικιακών απορριµµάτων, κατάργηση πλαστι-
κής σακούλας, οικολογικό χαρτί σε όλες τις
δηµόσιες υπηρεσίες, κάδοι ανακύκλωσης σε
κάθε γειτονιά, αντικατάσταση των οχηµάτων
της Βουλής και δηµόσιων υπηρεσιών µε
υβριδικά, σώµα «αδιαφθόρων» ελεγκτών ρύ-
πων βιοµηχανιών κλπ).
• Περιβαλλοντική επιµόρφωση για τοπικά και
παγκόσµια περιβαλλοντικά προβλήµατα, µε
στόχο την ευαισθητοποίηση και συνεισφορά
των νέων στην αντιµετώπισή τους.
• Υπεράσπιση των δασών, κτηµατολόγιο –
δασολόγιο-αναδασώσεις όπου κρίνεται σκό-
πιµο
• Προβολή του εθελοντισµού (δασοπυρό-
σβεση, καθαρές ακτές).
• Άµεση κατεδάφιση όλων των αυθαιρέτων
εντός δασικών περιοχών.
• Ένταξη στο σχολικό πρόγραµµα µαθήµατος
για τα περιβαλλοντικά και για τη χλωρίδα και
πανίδα.
• ∆ιάσωση των ελεύθερων χώρων.
• Περιορισµό και έλεγχο των ρύπων που
προέρχονται από τις βιοµηχανίες.
Αποανάπτυξη και επένδυση στη γνώση και
την καινοτοµία
Πρέπει να ειµαστε έτοιµοι να αποδεχτούµε
την ιδέα ότι ίσως χρειαστεί να κάνουµε θυ-
σίες.. ∆εν είναι λίγοι αυτοί που µιλούν για
αποανάπτυξη… Όχι σε µια µίζερη λογική επι-
στροφή στο επίπεδο διαβίωσης της δεκαε-
τίας του 1960 και του 1970 αλλά σε µια λογική
ότι η ενεργειακές µας σπατάλες και η κατα-
νάλωσή µας (το λεγόµενο ενεργειακό αποτύ-
πωµα) θα περιοριστεί σε εκείνα τα επίπεδα.
πως θα συµβιβαστεί η κατανάλωση του 1970
µε το επίπεδο διαβίωσης του 2010; ∆ύσκολο
αλλά µπορει η λύση να προέλθει από την νέα
επιστηµονική γνώση που εχει παραχθεί και
εχει δηµιουργήσει νέες διεξόδους και νέες
προοπτικές για µια ισόρροπη ανάπτυξη.
Η πολιτική πρόταση πρέπει να είναι ξεκά-
θαρη, µε υποταγµένες πολιτικές στα λόµπι
του υπερκέρδους και της υπερκατανάλωσης
του πετρελαίου και της πολεµικής βιοµηχα-
νίας δεν µπορει να υπάρξει διέξοδος στο τε-
ράστιο αυτό πρόβληµα. Γι αυτό είναι φαιδρές
και γελοίες κάποιες µορφές του διεθνούς πο-
λιτικού στερεώµατος που σήµερα δίνουν
αγώνα στο ονοµα του περιβάλλοντος ενώ τα
προηγούµενα χρόνια η πολιτική που προπα-
γάνδιζαν και υπηρετούνταν υπονόµευε το ζή-
τηµα της περιβαλλοντικής ισορροπίας.
Κώστας Ζαχαριάδης
ΑΝ.Α.ΠΝΟΗ Βιολογικού
http://costaszachariadis.wordpress.com
Εξευωνύµων 31 #
 Αεροδρόµιο
Ελληνικού
Πόλη µέσα στην πόλη;
Ο υπουργός ΥΠΕΧΩ∆Ε κ. Σουφλιάς εξήγγειλε µια εικονική πραγµατικότητα για το χώρο του
πρώην Αεροδροµίου στο Ελληνικό. Με χρωµατισµένους πράσινους χάρτες και καλοσχη-
µατισµένες µακέτες, µε λαθροχειρίες στα στοιχεία και τα νούµερα, αποσιωπώντας τα βα-
σικότερα δεδοµένα των σχεδίων του, επεδίωξε να µετατρέψει το «µεγαλύτερο πάρκο της
Ευρώπης» σε ένα θηριώδες επιχειρηµατικό πάρκο. Πλήρως εµπορευµατοποιηµένο και «πλα-
στικό» µε κάποιες τούφες γκαζόν που είναι απαραίτητες για την επένδυση των κτιριακών
εγκαταστάσεων και της νέας µικρής πόλης που επιθυµούν µέσα στην έκταση αυτή.

Π
ρώτα από όλα, η έκταση του πρώην
αεροδροµίου είναι 5.300 στρέµµατα
στην οποία περιλαµβάνονται εκτός
από τις εγκαταστάσεις του αεροδρο-
µίου, (τα κτίρια και την βαριά τσιµεντοποι-
ηµένη τεράστια έκταση των αεροδιαδρόµων)
τα ολυµπιακά κτίρια τα οποία κατασκευάστη-
καν ενόψει Αθήνας 2004.Στην παραπάνω
έκταση συµπεριλήφθηκαν (αυθαίρετα) από
το ΥΠΕΧΩ∆Ε 700 στρέµµατα του Αγίου Κο-
σµά και 500 στρέµµατα του γκολφ Γλυφάδας
προκειµένου να διευκολυνθεί η λογιστική του
υπουργείου και η αύξηση του συντελεστή δό-
µησης για περαιτέρω τσιµεντοποίηση της πε-
ριοχής.
Συµφωνά µε το υπουργείο στην έκταση
προβλέπεται η κατασκευή:
α) Επιχειρηµατικού κέντρου βορειοανατο-
λικά προς την λεωφ. Βουλιαγµένης.
β) Μεικτές χρήσεις δηλαδή κατοικίες, εµ-
πορικά καταστήµατα, γραφεία κλπ νοτιοανα-
τολικά προς το δήµο Ελληνικού.
γ) Συγκροτήµατα κατοικιών και ξενοδοχει-
ακές µονάδες.
δ) Νέοι δρόµοι, ανισόπεδοι κόµβοι και δε-
κάδες χώροι στάθµευσης έως και 300 (!) οχή-
µατα στον καθένα.
ε) Παλιές και νέες αστικές υποδοµές (κέν-
τρο διανοµής ∆ΕΗ, σταθµός µεταφόρτωσης
απορριµµάτων, κέντρο επεξεργασίας ληµµά-
των).
Αξίζει να σηµειωθεί ότι έντονους προβλη-
µατισµούς φαίνεται πως προκαλεί στην επι-
στηµονική κοινότητα ενεργό σεισµικό ρήγµα
που έχει ανακαλυφθεί στην περιοχή του Ελ-
ληνικού. Σύµφωνα µε µελέτες του καθηγητή
Γεωλογίας του ΕΚΠΑ κ. Ε. Λέκκα και του κα-
θηγητή Εδαφοµηχανικης στην σχολή Πολιτι-
κών Μηχανικών του ΕΜΠ κ. Γ. Γκαζέτα καλό
είναι να αποφεύγεται η δόµηση επάνω σε τε-
κτονικά ρήγµατα.
Όπως, µάλιστα επισηµαίνεται, παρατηρών-
τας τα επίκεντρα των µικροσεισµών που ση-
µειώθηκαν τα τελευταία 3 - 4 χρόνια, στην
περιοχή από Αίγινα προς Φάληρο, προκύπτει
µια νοητή γραµµή, που οδηγεί στην εκτίµηση
ύπαρξης ρήγµατος στον Σαρωνικό, µε διεύ-
θυνση κάθετη προς την ακτή Φαλήρου - Βάρης.
Τη στιγµή που µετά από τις καταστροφικές
πυρκαγιές του περασµένου καλοκαιριού στην
Πάρνηθα, την Πεντέλη και τον Υµηττό το πρά-
σινο στην Αττική έχει µειωθεί σε λιγότερο από
2,5 τ.µ. ανά κάτοικο. Τη στιγµή που η ανάγκη
για ανάσα οξυγόνου στην Αττική είναι µεγα-
λύτερη από ποτέ, αθετούνται οι δεσµεύσεις
του πρωθυπουργού και του ΥΠΕΧΩ∆Ε ενώ η
Κοµισιόν δέχεται να χρηµατοδοτήσει µια νέα
πόλη µέσα στην πόλη. Έξι µήνες µετά τη µε-
γαλειώδη νίκη για ελεύθερη πρόσβαση στις
παραλίες του Ελληνικού ο κόσµος των νοτίων
προαστίων πρέπει να νιώθει έτοιµος και δυ-
νατότερος για µια ακόµα νίκη. Θεωρούµε ότι
όλη η έκταση του αεροδροµίου οφείλει να γί-
νει µια ανάσα ζώης για το λεκανοπέδιο. Σί-
γουρα δεν ειναι υπερβολή για µια πόλη των
τουλάχιστον 4.500.000 κατοίκων. Στο τσιµέντο
δεν λέµε απλά όχι, φωνάζουµε πράσινο, στην
ασφυξία της πόλης δεν λέµε απλά όχι, φωνά-
ζουµε ζωή.
Βασίλης Κοράκης, 2πρ Μαθηµατικού
www.2pr.daras.gr

# 32 Εξευωνύµων