You are on page 1of 4

OZIRO ANTECEDE A FORTUNATIA (HYACINTHACEAE). UNA NUEVA ESPECIE DEL GENERO PARA ARGENTINA .

Oziro antedating Fortunatia (Hyacinthaceae) and a new species from Argentina. Pierfelice Ravenna Casilla 50469 Santiago de Chile. RESUMEN Se establece que Oziro Rafin. es un buen nombre genrico puesto que antecede a Fortunatia Macbr. En este contexto es necesario realizar las siguientes nuevas combinaciones: O. arida (Poep.) Rav., O. biflora (Ruiz et Pav.) Rav., O. sessilis (R.Fries) Rav. y O. acaulis (Mabr.) Rav. Se da a conocer, adems, una especie nueva, nativa del norte de Argentina: O. pomensis Rav.

ABSTRACT Oziro Rafin. revealed to be a valid generic name antedating Fortunatia Macbr. In this context, the new combinations O. arida (Poep.) Rav., O. biflora (Ruiz et Pav.) Rav., O. sessilis(R.Fries) Rav. and O. acaulis (Mabr.) Rav. are performed. Furthermore, a new species from northern Argentina namely O. pomensis Rav. is described. RESULTADOS OZIROE Rafin. Durante la preparacin de la revisin monogrfica de Fortunatia Macbr., el autor tuvo la oportunidad de consultar una obra de F. Speta en la que trata, en forma amplia, un grupo de gneros de Hyacinthaceae, entre los que se menciona como representante de la familia en Sudamrica a Oziro Rafin. (Speta, 1998). Una descripcin breve, pero vlida del gnero se encuentra en la obra de Rafinesque "Flora Telluriana" (1837). Aunque est basada en especies distintas que las de

Macbride, no cabe duda sobre su validez, razn por la que finalmenteOziro Rafin. antecede a Fortunatia Macbr. en ms de un siglo. Como resultado de este hallazgo, las siguientes nuevas combinaciones son necesarias: 1. OZIROE ARIDA (Poepp.) comb. nov. Basionimo: Ornithogalum aridum Poeppig, Fragm.Synops. Pl. Phanerog.:13. 1833. Syn. Ornithogalum chloroleucum Lindley, Edwards Bot. Reg. 9: tab. 1853. 1836. Scilla chloroleuca (Lindl.) Kunth., Enum.Pl. 4:325.1843. Oziroe leuchlora Rafinesque (el tipo de la especie), Fl. Tellur. 3: 53. 1836 (1837). 2. OZIROE BIFLORA (Ruiz et Pav.) comb. nov. Basionimo: Scilla biflora Ruiz et Pavn, Fl. Peruv. Chil. 3:69, tab. 102. 1802. Syn. Ornithogalum geminiflorum Herbert, Lindley Bot. Reg. Misc. p.56. 1838. Scilla triflora Philippi, Fl. Atacam.: 51. 1860. Fortunatia biflora (R. et Pav.) Macbride, Field. Bot. 11:9. 1931. Camassia biflora (Ruiz et Pav.) Cocucci, Kurtziana 5:184. 1969. 3. OZIROE ARGENTINENSIS (Lillo et Haum.) comb. nov. Basionimo: Scilla argentinensis Lillo et Hauman, An. Mus. Nac. Buenos Aires 29:423. 1917. Sc. tucumanensis Hauman (sphalm.) loc. cit. 29: 272. 1917. 4. OZIROE SESSILIS (R.Fries) comb. nov. Basionimo: Allium sessilis R.Fries, Nov. Act. Reg. Soc. Upsal. ser. IV, 1(1):165.1905. Syn. Nothoscordum sessile (R. Fries) Beauverd. Boll. Herb. Boiss. ser. II,8:1000.1908. Fortunatia sessilis (R. Fries) Ravenna, Wrightia 7(2): 51.1982. 5. OZIROE ACAULIS (Baker) comb. nov. Basionimo: Scilla acaulis Baker, Trimen. Journ. Bot. 12:364. 1872. Syn. Nothoscordum fictile Macbride, Field Mus. Bol. 11(1): 12. 1931. Fortunatia acaulis Guagl. et Arroyo L., Hickenia 2(31):137. 1995.

Esta especie fue considerada por Ravenna (1982) como un probable sinnimo de O. sessilis (Bak.) Rav. (como Fortunatia sessilis). Despus de haber cultivado ambas especies, el autor considera que deben mantenerse como especies vlidas. OZIROE POMENSIS sp. nov. Planta 3-4- 6,5 cm alta. Bulbus ut videtur ex reliquis ovatus ad 23 mm longus et 16-17 mm latus, in pseudocollo 5,3-10,5 cm longo productus, tunicis exterioribus siccis pluribus corrugatis ochraceis. Folia 3-5, in vivo verosimilater prostrata, lineari-attenuata, convoluta, 16-4,5 cm longa et 2,4-1 mm lata. Caulis floriferus supra solo 12-28 mm longus. Inflorescentia corimbosa, 2-11-flora. Pedicelli floriferi leviter arcuati, ascendentes, 7-15 mm longi, fructiferi usque 26 mm longi. Perigonium albiusculum, 6-9 mm latum. Tepala lanceolata, acuta, in facio adabaxiali stria purpurea notata, 5,8-6,5 mm lata. Filamenta anguste lanceolata, sepalina 3,4-3,5 mm longa, petalina 3,7-4 mm longum et 1,5 mm latum. Stylus anguste conico-filiformis, medio inferiore vel ultra viridis, apicem versus albus, 1,5 mm longus, stigmate capitato. Capsula ovata, subprostrata 6-11,5 mm longa et 3-6 mm lata. Semina nigra, lacrimaeformia, 6 in loculis singulis, 3,9-4,2 longa. Distribucin y hbitat: Se conoce slo en su localidad tpica: entre Pueblo Viejo y El Rodeo, en el Departamento de La Pampa, Provincia de Salta, Argentina. MATERIAL ESTUDIADO Argentina, Salta, Ruta 40, entre Pueblo Viejo y El Rodeo. E. Nicora et al. 9171. 25 de Febrero de 1987. (Tipo: SI). A pesar de su hbito bajo, O. pomensis Rav. tiene poca afinidad con O. sessilis o O. acaulis, pese a que ambas son tambin plantas pequeas. Su inflorescencia semeja mayormente a especies como O. arida y afines. REFERENCIAS BIBLIOGRAFICAS RAVENNA, P. 1982. New combinations in the genus Fortunatia (Liliaceae).Wrightia 7(2):51. SPETA, F. 1998. Systematische Analyse der gattung Scilla L. s.l (Hyacinthaceae). Phyton 38 (1): 33.

Citar este documento como:

Ravenna, P. 1998. Oziro antedating Fortunatia (Hyacinthaceae) and a new species from Argentina. Onira. Vol.3. N14: 40-41.

You might also like