Professional Documents
Culture Documents
Story From School
Story From School
2
ได้ตามมาตรฐานช่วงชัน ้ อยู่แล้ว ทักษะภาษาไทยระดับนีไ้ม่ควรจะใช่
มาตรฐานในการสอบ แพท หรือ แกท แต่อย่างใด
แต่หากจะศึกษาถึงขัน ้ อุดมศึกษา ความสามารถหรือทักษะด้าน
ภาษาไทยนีจ้ะต้องถึงขัน ้ ก้าวหน้า (advanced) แล้วพอสมควรคือไม่เพียง
อ่านเข้าใจ ตอบคำาถามส่ิงท่ีอ่านด้วยการเขียนได้
แต่ต้องมีทักษะการเขียนอธิบาย การเขียนโต้แย้ง การเขียนสนับสนุน การ
เขียนโน้มน้าวอ่ ืนๆ ได้อก ี คือหากสามารถคิด สามารถวิเคราะห์ ในหัวสมอง
และด้วยการพูดแล้วยังไม่พอ จะต้องมีทักษะในทางเขียนออกมาเป็ นภาษา
ไทยให้ได้ด้วยจึงจะสมกับการเรียนถึงขัน ้ อุดมศึกษา ซ่ ึงมาตรฐานทักษะ
ภาษาไทยระดับก้าวหน้านีน ้ า่ จะเป็ นมาตรฐานของการสอบความถนัดทัว่ไป (
แกท) เพราะว่าไม่ว่าจะในวิชาไหน ระดับอุดมศึกษา ย่อมจะต้องใช้ทก ั ษะการ
เขียนโดยเฉพาะในวิชาสังคมศึกษา วรรณคดี ส่ อ ื สารมวลชน การศึกษาฯ แม้
ในวิชาทางคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ใช้ทักษะภาษาเสียเลย
ก็ยังต้องใช้ทักษะภาษาไทยขัน ้ ก้าวหน้าด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะหากจะเน้น
การแก้โจทย์การแก้ปัญหา (problem solving)
ตลอดเวลาท่ีผ่านมา การท่ีอาจารย์มหาวิทยาลัยวิชาสังคมศาสตร์
วรรณคดี ฯลฯ ‘บ่น’ มากเร่ ืองนักศึกษา ‘อ่อน’ ภาษาไทยมากโดยเฉพาะ
ภาษาเขียน กล่าวคือ ให้เขียนภาษาไทยแบบบรรยาย
ก็เขียนไม่ดี ปะติดปะต่อไม่ค่อยได้ ย่ิงให้เขียนแบบโต้แย้งหรือเขียนโน้มน้าว
ก็จะย่ิงเขียนไม่ได้เข้าไปใหญ่ เช่นนี จ้ะนับว่าการสอบความถนัดทัว่ไป(แกท)
วิชาภาษาไทยคัดนักเรียนเข้าเรียนอุดมศึกษาของ สทศ.
ไร้ประสิทธิภาพได้หรือไม่ เพราะคัดนักเรียนได้ไม่ตรงสเปคแบบเดียวกับท่ี
อาจารย์มหาวิทยาลัย
ด้านคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์กไ็ ด้เคย ‘บ่น’ เสียงดังมาก่อนท่ีจะมีการ
วิจัยหาเหตุผล
ย่ิงการสอบความถนัดทัว่ไปภาษาไทย ของแกทขณะนี ม ้ ักมีแต่
ข้อสอบปรนัย และถึงแม้จะมีข้อสอบอัตนัยท่ีต้องอ่าน แต่ก็ตอบแบบปรนัย
อยู่ดีนัน
้ เล่า จะถือว่าเป็ นข้อสอบท่ีวัดมาตรฐานความรู้และทักษะภาษาไทย
ขัน
้ ก้าวหน้า ได้หรือ?
ย่ิงจะมาแก้ปัญหาภาษาไทยแต่ในขอบข่ายของแพท และแกทก็
เป็ นการแก้ไขปั ญหาตรงปลายน้ำา จะกรองหรือกักอย่างไรตรงปลายน้ำาก็ช่วย
คุณภาพน้ำาได้เพียงเล็กน้อย โดยท่ีความเสียหายใหญ่อยู่ท่ีน้ำาซ่ ึงขุ่นมาตัง้แต่
ต้นน้ำานัน่ ต่างหาก และนัน ่ แหล่ะคือฝั นร้ายท่ีสุดของเรา ท่ีหากเด็กไทยอ่อน
ภาษาไทย ปั ญหาไม่ได้อยู่ท่ีเฉพาะข้อสอบและการสอบใดๆ เพียงโดดๆ แต่
ทว่า ลึกย่ิงกว่านัน้ คือหลักสูตรและการเรียนการสอนภาษาไทยทุกช่วงชัน ้
นัน่ แหล่ะท่ี ‘อ่อน’ เสียจนสับสนกันไปหมด
แม้ในระดับสถาบัน (ภาษาไทย) และโตๆ ด้วยกัน ก็คงยังจะต้อง
ปรับคล่ ืนกันเสียเหน่ ือย กว่าจะพูดกันรู้เร่ ือง